Documentos de Académico
Documentos de Profesional
Documentos de Cultura
1.- CONCEPTO.-
* Como verbo, tiene tiempo y voz, así como puede llevar dependiendo de él los
mismos complementos verbales que cualquier verbo en forma personal: Sujeto, C.D.,
C.I., C.C., CAgente, etc.
2.- MORFOLOGÍA.-
3.- SINTAXIS.-
El infinitivo, como forma verbal subordinada, representa una oración completiva o sustantiva.
Las construcciones que el infinitivo presenta en latín son: infinitivo sin sujeto propio, infinitivo
con sujeto propio y la construcción personal.
Homini docto vivere est cogitare (Para el hombre sabio vivir es pensar)
Dat. Sg. M. Inf. P. 3ª s. Inf. Pres.
C. I. Suj Cóp Atributo
FOLIO 16 - A
3.2.- INFINITIVO EN FUNCIÓN VERBAL (como N.Pred. o NV): INFINITIVO NO
CONCERTADO: El infinitivo no concertado forma una proposición subordinada
sustantiva/completiva en función de Sujeto o Complemento Directo del verbo regente o verbo en
forma personal. Se le llamó infinitivo no concertado, pues este infinitivo lleva un sujeto propio
en acusativo e independiente del sujeto del verbo en forma personal (en nominativo).
Para que se dé este tipo de infinitivo, es necesario:
* un verbo regente o verbo en forma personal,
* un acusativo que desempeñará la función de sujeto lógico del infinitivo,
* y un infinitivo, que funcionará como núcleo del predicado.
Además podrá haber cuantos complementos quiera llevar cada uno de los verbos (el
verbo en forma personal y el infinitivo).
1º 2º 3º 4º 5º
El verbo en forma Se introduce la El Sustantivo en Los restantes com-
El infinitivo latino
personal, verbo conj. QUE (que no Acusativo (Sujeto plementos del
se pasa a forma
regente o verbo está en el texto lógico del infinitivo infinitivo, si los
personal
principal latino) latino) hubiera
(Dicho en pocas palabras: verbos que en castellano le podemos colocar detrás la conjunción QUE :
es preciso que, pienso que, dijo que, quiero que, siento que, ...) . Ejemplos:
Para la traducción del infinitivo, teniendo en cuenta que el infinitivo de presente indica
simultaneidad con respecto a la acción del verbo principal, el infinitivo de pasado anterioridad y
el de futuro posterioridad, podemos seguir el siguiente cuadro:
FOLIO 16 - B
EL INFINITIVO LATINO:
EJERCICIOS DE TRADUCCIÓN
8.- Constituunt communi consilio bellum ad Ilerdam propter ipsius loci opportunitate
gerere.
Vocabulario:
Auspicium, -i (ne.): AUSPICIO
Bellum, i (ne.): GUERRA
Caesar, -aris (m.): CÉSAR
Castra, -orum (ne.): CAMPAMENTO
Clodius, i (m.): CLODIO (nombre propio de un varón romano)
Communis, e : COMÚN
Consilium, i (ne.): CONSEJO, ACUERDO
Constituo, -is, -ere, constitui, constitutum (tr.): DECIDIR
Cupio, -is, -ire, cupivi, cupitum (tr.): DESEAR
Dies, diei (m.): DÍA
Exercitus, us (m.): EJÉRCITO
Facio, -is, -ere, feci, factum (tr.): HACER
Fio, fis, fieri, --- (intr.): HACERSE, SER NOMBRADO
Germani, -orum (m.): LOS GERMANOS
Gero, -is, -ere, gessi, gestum (tr.): HACER, LLEVAR A CABO
Ilerda, ae (fe.): LÉRIDA
Instituo, -is, -ere, institui, institutum (tr.): DECIDIR
Legatus, i (m.): LEGADO
Locus, i (m): LUGAR
Mitto, -is, -ere, misi, missum (tr.): ENVIAR
Munio, -is, -ire, -vi, -itum (tr.): PROTEGER
Muto, -as, -are, -avi, -atum (tr.): CAMBIAR
Necesse (indeclinable (Nom/Acs. Sing. Neutro): NECESARIO
Opportunitas, -atis (fe.): VENTAJA, CONVENIENCIA
Pareo, -es, -ere, parui, paritum (intr.): OBEDECER
Periculum, i (ne.): PELIGRO
Plebs, plebis (fe.): PLEBE
Pompeius, i (m.): POMPEYO
Possum, potes, posse, potui, --- (tr.): PODER
Praeteritus, a, um : PASADO
Primus, a, um: PRIMERO
Proficiscor, -eris, -i, profectus sum (intr. dep.): DIRIGIRSE, AVANZAR
Propter (prep. de acs.): A CAUSA DE
Sine (Prep. de Abl): SIN
Tribunus, i (m.): TRIBUNO
Vallum, -i (ne.): EMPALIZADA
Versus (Prep. de Acs.): CONTRA