Está en la página 1de 6

HEBREO BÍBLICO

Manual de hebreo bíblico – Nivel 2

Qal infinitivo

Qal infinitivo

Cada verbo hebreo tiene dos formas a las que se da el nombre de infinitivo. Una de ellas, el infinitivo
absoluto, funciona de modo similar a un adverbio y será tratado en la segunda parte de este encuentro. El
otro es el infinitivo constructo, que corresponde a la visión más tradicional del infinitivo. Por ejemplo, en el
español, los infinitivos se usan comúnmente para expresar el propósito de una acción (“él vino para
estudiar”). El hebreo usa regularmente el infinitivo constructo en el mismo sentido, pero como veremos, el
hebreo también usa el infinitivo de otras formas.

1. El infinitivo constructo Qal

A. Morfología

A.1. Forma básica

El infinitivo constructo es muy simple dado que no flexiona en género, número, persona ni tiempo. El Qal
infinitivo constructo del verbo regular (fuerte) tiene la siguiente forma:

A.2. Forma básica con prefijo preposicional

Las preposiciones inseparables ‫ ְבּ‬,‫ ְכּ‬y ‫ ְל‬pueden ser prefijadas al infinitivo constructo con distintos
significados de traducción. Sin embargo, el infinitivo constructo con ‫ ְל‬es usado en general para expresar
propósito o resultado, como en ‫כּר‬ ֹ ‫( ִלז‬en orden a recordar). Cuando se prefijan las preposiciones ‫ ְבּ‬y ‫ ְכּ‬a
un infinitivo constructo, le dan al infinitivo un sentido de temporalidad “cuando” o “mientras”, como en
‫מר‬ֹ ‫“( ִכְּשׁ‬cuando o mientras observaba”). De todas las conjugaciones del hebreo, solo el infinitivo
constructo puede tener preposiciones prefijadas. Además, como hemos visto en la tabla precedente, el
infinitivo constructo también puede tener sufijos pronominales.

B. Función

De todas las conjugaciones hebreas, el infinitivo constructo es la que posee mayores dificultades en
términos de traducción. Cuando el infinitivo constructo está prefijado con la preposición ‫ְל‬, los usos más
comunes son:
HEBREO BÍBLICO
Manual de hebreo bíblico – Nivel 2

B.1. Propósito, intención, o resultado


Cuando el infinitivo constructo aparece prefijado con la preposición ‫ְל‬, puede denotar propósito, intención
o resultado. Cuando se usa de este modo, las siguientes palabras pueden agregarse a la traducción “para” o
“en orden a”.

‫ִל ְרא&ת ֶאת־ֶע ְרַות ָהָאֶרץ‬ Para ver (las regiones) desprotegidas del país
vinieron. (Gn. 42.9)
‫ָבּאֶֽתם׃‬

‫חט‬
ֹ ‫לת ִלְשׁ‬
ֶ ֑ ‫אֶכ‬
ֲ ‫ַוִיַּקּח ֶאת־ַֽהַמּ‬ Y tomó el cuchillo para degollar a su hijo.
(Gn. 22.10)
‫ֶאת־ְבּֽנ&׃‬

B.2. Ingresivo (incoativo)


Cuando el infinitivo constructo tiene una preposición ‫ְל‬, puede indicar una acción que está a punto de
comenzar. Esta construcción frecuentemente incluye el verbo ‫הָיה‬
ָ más el infinitivo constructo con la
preposición.

Y sucedió cuando el sol comenzaba a irse. (Gn.


‫ל ב &א‬
ָ ‫שֶּׁמשׁ‬
ֶ ‫ַוְיִהי ַה‬ 15.12)

Y sucedió que cuando iban a cerrar las puertas.


‫שַּׁער ִלְסגּ&ר‬
ַ ‫ַוְיִהי ַה‬ (Jos. 2.5)

‫שֶּׁמשׁ‬
ֶ ֗ ‫רַח ַה‬
ֹ ‫ַוְיִהי׀ ִכְּז‬ y sucedió que al salir el sol. (Jon. 4.8)

B.3. Sustantivo verbal


En este uso, el infinitivo constructo funciona como un sustantivo, a menudo como el sujeto u objeto de la
idea verbal. Este puede tener o no una preposición prefijada ‫ ְל‬cuando se usa esta forma.

Ciertamente, el obedecer vale más que el


‫מַע ִמֶזַּבח ט&ב‬
ֹ ‫ִהֵנּה ְשׁ‬ sacrificio. (1 S. 15.22)

Es bueno alabar al Señor o Alabar al Señor es


‫ליה ָו ֑ה‬
ַ ‫ה ד &ת‬
ֹ ‫֗ט&ב ְל‬ bueno. (Sal. 92.2)

B.4. Complementario
Otro uso del infinitivo constructo es ampliar, clarificar o complementar un estado (o una acción
precedente) indicado en el verbo principal. Este puede o no estar prefijado por una preposición ‫ְל‬. Cuando
se emplea de esta forma, se puede incluir en la traducción la preposición “por”.

‫שְׁמרוּ ְבֵֽני־ִיְשָׂרֵאל‬ ָ ‫ו‬


y guardarán los hijos de Israel
‫ע שׂ &ת‬ֲ ‫ל‬
ַ ‫שָּׁבּ֑ת‬ ַ ‫ֶאת־ַה‬ el sábado, para hacer (celebrar) el sábado por
(en) todas sus generaciones como pacto
‫רָתם ְבּ ִרית‬ֹ ‫ד‬
ֹ ‫שָּׁבּת ְל‬ ַ ‫ֶאת־ַה‬ perpetuo. (Ex. 31.16, WTT)
‫ע&ָֽלם׃‬
HEBREO BÍBLICO
Manual de hebreo bíblico – Nivel 2
‫שַׁמ ְרָ֔תּ ֶאת־ִמְצ&ת ְיהָוה‬
ָ ‫ְו‬ Y guardarás las ordenanzas del Señor tu Dios
para andar en sus caminos. (Dt. 8.6, WTT)
‫לֶכת ִבּ ְדָרָכיו‬
ֶ ‫ל‬
ָ ‫אֹלֶה֑יָך‬ֱ

B.5 Introducción al Discurso


La forma ‫מר‬ֹ ‫לא‬ֵ que normalmente se traduce “diciendo” es la más común de las formas del infinitivo
constructo en la Biblia Hebrea, usualmente siguiendo a verbos de comunicación. Como, por ejemplo:

‫מר‬
ֹ ‫לא‬
ֵ ‫שַׁע‬
ֻ /‫ענוּ ֶאת־ְיה‬
ֲ ‫ַוַיּ‬ Respondieron a Josué, diciendo: (Jos. 1:16)

‫מר‬
ֹ ‫לא‬
ֵ ‫ליֶהם ַמְלָאִכים‬ ֲ ‫ָוֶאְשְׁלָחה‬
ֵ ‫ע‬ Envié a ustedes mensajeros, diciendo: (Neh. 6:3)

‫מר‬
ֹ ‫לא‬
ֵ ‫בַּעז ֶאת־ְנָעָריו‬
ֹ ‫ַוְיַצו‬ Y ordenó Booz a sus criados, diciendo: (Rut 2:15)

B.6. Temporal

Después de haber visto todos los usos del infinitivo constructo, relacionados a la preposición ‫ְל‬, ahora es el
turno de ver otros usos muy comunes, como cuando tiene preposiciones prefijadas (‫ ְבּ‬o ‫ )ְכּ‬y el infinitivo
constructo puede emplearse como una oración temporal. Frecuentemente, en este tipo de construcciones
el infinitivo suele también llevar sufijos pronominales.

‫כּן ִיְשָׂרֵאל ָבָּאֶרץ‬


ֹ ‫ַוְיִהי ִבְּשׁ‬ (y sucedió) cuando Israel estaba en aquella
‫ַה ִ֔הוא‬ tierra. (Gn. 35.22)

(y sucedió) cuando estaban en el campo.


‫שֶּׂדה‬
ָ ‫ַוְיִהי ִבְּהי&ָתם ַבּ‬ (Gn. 4.8)

C. Información más avanzada

C.1.- La negación del infinitivo constructo. Las partículas negativas ‫ ל ֹא‬y ‫ ַאל‬no se usan para negar el
infinitivo constructo. Por lo tanto, el infinitivo hebreo es negado con ‫ִבְּלִתּי‬. Más frecuentemente aparece
con la
siguiente forma ‫ ְלִבְלִתּי‬. No obstante, no hay diferencias en el significado entre las dos formas. En otras
palabras, significan lo mismo (“no matar”).

C.2.-- Forma básica con sufijos pronominales

Aunque el infinitivo constructo no flexiona, este aparecerá frecuentemente “acompañado” por sufijos
pronominales que pueden cumplir tanto la función de sujeto como de objeto de la idea verbal.

Sufijos Sufijos Sufijos


PGN como sujeto como objeto
HEBREO BÍBLICO
Manual de hebreo bíblico – Nivel 2
‫ָקְטלוֹ‬ 3ms Él mató matarlo

‫להּ‬ ָ ‫ָקְט‬ 3fs Ella mató matarla

‫ָקְטְלָך‬ 2ms Tú/vos mataste matarte

‫לְך‬ֵ ‫ָקְט‬ 2fs Tú/vos mataste matarte

‫ָקְטִלי‬ 1cs Yo maté suicidarme

Sufijos Sufijos Sufijos


PGN como sujeto como objeto

‫לם‬ ָ ‫ָקְט‬ 3mp Ellos mataron matarlos

‫לן‬ ָ ‫ָקְט‬ 3fp Ellas mataron matarlas

‫ָקְטְלֶכם‬ 2mp Ustedes mataron matarlos

‫ָקְטְלֶכן‬ 2fp Ustedes mataron matarlas

‫לנוּ‬ ֵ ֫ ‫ָקְט‬ 1cp Notros matamos suicidarnos

3.- VOCABULARIO:

‫ֵאין‬
Abrir ‫ָפַּתח‬ .236 No hay .228
‫ַ֫אִין‬
No (adv.); exepto(cj.); ‫ַבּל‬
Inocente, justo ‫ְצָדָקה‬ .237 .229
no existe
‫ִבְּלִתּי‬
norte ‫ן‬/‫ָצפ‬ .238 Vino ‫ַיִין‬ .230
Abundancia, multitud, Mano derecha, lado
gran cantidad ‫רב‬
ֹ .239
diestro, sur ‫ָיִמין‬ .231

Perseguir ‫ָרַדף‬ .240 Silla, trono ‫ִכֵּסּא‬ .232

Alegrarse ‫שַׂמח‬ָ .241 Número, cantidad ‫ִמְסָפּר‬ .233

golpear ‫שֵׂנא‬ ָ .242 Tabernáculo ‫כּן‬


ָ ‫ִמשׁ‬ .234

Romper, hacer añicos ‫שַׁבר‬


ָ .243 Habitación ‫ֵעָדה‬ .235
‫‪HEBREO BÍBLICO‬‬
‫‪Manual de hebreo bíblico – Nivel 2‬‬

‫‪4.- EJERCICIOS: Traducción y análisis gramatical.‬‬

‫)‪(2 Sam. 15:10‬‬


‫שׁל&ם ְמַרְגִּלים ְבָּכל־ִשְׁבֵטי ִיְשָׂרֵאל‬
‫לח ַאְב ָ‬
‫ַוִיְּשׁ ַ‬ ‫‪.1‬‬

‫לְך‬
‫אַמ ְרֶתּם ָמ ַ‬
‫שָּׁפר ַו ֲ‬
‫עֶכם ֶאת־ק&ל ַה ֹ‬
‫שְׁמ ֲ‬
‫מר ְכּ ָ‬
‫לא ֹ‬
‫ֵ‬

‫שׁל&ם ְבֶּחְבר&ן׃‬
‫ַאְב ָ‬

‫)‪(Gen. 3:24‬‬
‫כּן ִמֶקֶּדם ְלַגן־ֵעֶדן ֶאת־ַהְכּרִבים‬
‫ַוַיְּשׁ ֵ‬ ‫‪.2‬‬

‫‪1‬‬
‫לַהט ַהֶחֶרב ַהִמְּתַהֶפֶּכת‬
‫ְוֵאת ַ‬

‫מר ֶאת־ֶדֶּרְך ֵעץ ַהַחִיּים׃‬


‫ִלְשׁ ֹ‬

‫)‪(Jos. 14:7‬‬
‫שָׁנה ָאֹנִכי‬
‫ֶבּן־ַא ְרָבִּעים‪ָ 2‬‬ ‫‪.3‬‬

‫אִתי ִמָקֵּדשׁ ַבּ ְרֵנַע‬


‫שׁה ֶעֶבד־ְיהָוה ֹ‬
‫מ ֶ‬
‫ִבְּשֹׁלַח ֹ‬

‫ְלַרֵגּל ֶאת־ָהָאֶרץ‬

‫‪1‬‬
‫”‪“que giraba en todas direcciones‬‬
‫‪2‬‬
‫”…‪“tenía cuarenta‬‬
‫‪HEBREO BÍBLICO‬‬
‫‪Manual de hebreo bíblico – Nivel 2‬‬
‫)‪(2 Cr. 24:1‬‬
‫שִׁנים ֹיָאשׁ ְבָּמְלכ&‬
‫שַׁבע‪ָ 3‬‬
‫ֶבּן־ ֶ‬ ‫‪.4‬‬

‫)‪(Deut. 6:17‬‬
‫שׁמ&ר ִתְּשְׁמרוּן ֶאת־ִמְצ&ת ְיהָוה‬
‫ָ‬ ‫‪.5‬‬

‫)‪(1 Sam. 8:7‬‬


‫ליֶֽהם׃‬
‫ע ֵ‬
‫אסוּ ִמְמֹּלְך ֲ‬
‫אִתי ָמ ֲ‬
‫אְתָך ָמָאסוּ ִֽכּי־ ֹ‬
‫ִכּי ל ֹא ֹ‬ ‫‪.6‬‬

‫)‪(2 Sam. 19:6-7‬‬


‫לְך ַהָבּית‬
‫ַוָיּב ֹא‪ 4‬י&ָאב ֶאל־ַהֶמּ ֶ‬ ‫‪.7‬‬

‫הַבְשָׁתּ‪ַ 5‬היּ&ם ֶאת־ְפֵּני ָכל־ ֲ‬


‫עָבֶדיָך‬ ‫ַויּ ֹאֶמר ֹ‬

‫‪6‬‬
‫ְלַא ֲ‬
‫הָבה ֶאת־ֹשְׂנֶאיָך‬

‫‪7‬‬
‫הֶביָך‬
‫ְוִלְשׂנ ֹא ֶאת־ֹא ֲ‬

‫‪3‬‬
‫”…‪“tenía siete‬‬
‫‪4‬‬
‫”‪RL“llegar‬‬
‫‪5‬‬
‫”‪“has cubierto de vergüenza‬‬
‫‪6‬‬
‫”‪“a los que te odian‬‬
‫‪7‬‬
‫”‪“a los que te aman‬‬

También podría gustarte