Está en la página 1de 17

Feria III infra Hebdomadam I Adventus ~ IV.

classis

Ad Matutinum ↓ 12-1-2020 ↑

Incipit Rito de entrada


V. Dómine, lábia +︎ mea apéries. V. Señor, ábreme +︎ los labios.
R. Et os meum annuntiábit laudem tuam. R. Y mi boca proclamará tu alabanza.
V. Deus ✠ in adiutórium meum inténde. V. Dios ✠ mío, ven en mi auxilio.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína. R. Señor, date prisa en socorrerme.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui V. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu
Sancto. Santo.
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et R. Como era en el principio, ahora y
semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen. siempre, * por los siglos de los siglos.
Allelúia. Amén.
Aleluya.
Invitatorium {Antiphona ex Psalterio Invitatorio {Antífona del Salterio del Tiempo
secundum tempora} correspondiente}
Ant. Regem ventúrum Dóminum, * Ant. Al Rey que vendrá como Señor, *
Veníte, adorémus. Venid a adorarlo.
Ant. Regem ventúrum Dóminum, * Ant. Al Rey que vendrá como Señor, *
Veníte, adorémus. Venid a adorarlo.
Veníte, exsultémus Dómino, iubilémus Venid, regocijémonos en el Señor;
Deo, salutári nostro: præoccupémus cantemos con júbilo las alabanzas de Dios,
fáciem eius in confessióne, et in psalmis
Salvador nuestro. Corramos a
iubilémus ei. presentarnos ante su acatamiento, dándole
Ant. Regem ventúrum Dóminum, * gracias, y entonándole himnos con júbilo.
Veníte, adorémus. Ant. Al Rey que vendrá como Señor, *
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex Venid a adorarlo.
magnus super omnes deos, quóniam non Porque el Señor es el Dios grande, y un
repéllet Dóminus plebem suam: quia in rey más grande que todos los dioses.
manu eius sunt omnes fines terræ, et Porque en su mano tiene toda la extensión
altitúdines móntium ipse cónspicit. de la tierra, y suyos son los más
Ant. Veníte, adorémus. encumbrados montes.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit Ant. Venid a adorarlo.
illud, et áridam fundavérunt manus Suyo es el mar, y obra es de sus manos: y
eius (genuflectitur) veníte, adorémus, et hechura de sus manos es la tierra. (de
procidámus ante Deum: plorémus coram rodillas) Venid, pues, adorémosle,
Dómino, qui fecit nos, quia ipse est postrémonos: derramando lágrimas en la
Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus presencia del Señor que nos ha creado:
eius, et oves páscuæ eius. Pues Él es el Señor Dios nuestro: y
Ant. Regem ventúrum Dóminum, * nosotros el pueblo a quien Él apacienta, y
Veníte, adorémus. ovejas de su grey.
Hódie, si vocem eius audiéritis, nolíte Ant. Al Rey que vendrá como Señor, *
Venid a adorarlo.
obduráre corda vestra, sicut in
exacerbatióne secúndum diem tentatiónis Hoy mismo, si oyereis su voz, guardaos
in desérto: ubi tentavérunt me patres de endurecer vuestros corazones, Como
vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea. sucedió, dice el Señor, cuando provocaron
Ant. Veníte, adorémus. mi ira, poniéndome a prueba en el
Quadragínta annis próximus fui desierto, en donde vuestros padres me
tentaron, me probaron, y vieron mis obras.
generatióni huic, et dixi; Semper hi errant
Ant. Venid a adorarlo.
corde, ipsi vero non cognovérunt vias
meas: quibus iurávi in ira mea; Si Por espacio de cuarenta años estuve
introíbunt in réquiem meam. irritado contra esta generación, y dije:
Ant. Regem ventúrum Dóminum, * Siempre está descarriado el corazón de
Veníte, adorémus. este pueblo. Ellos no conocieron mis
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui caminos; por lo que juré airado que no
Sancto. entrarían en mi reposo.
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et Ant. Al Rey que vendrá como Señor, *
semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen. Venid a adorarlo.
Ant. Veníte, adorémus. V. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu
Ant. Regem ventúrum Dóminum, * Santo.
Veníte, adorémus. R. Como era en el principio, ahora y
siempre, * por los siglos de los siglos.
Amén.
Ant. Venid a adorarlo.
Ant. Al Rey que vendrá como Señor, *
Venid a adorarlo.
Hymnus {ex Psalterio secundum tempora} Himno {del Salterio del Tiempo
correspondiente}
Verbum supérnum, pródiens
E Patris ætérni sinu, ¡Oh Soberano Verbo, salido
Qui natus orbi súbvenis, Del seno del eterno Padre,
Labénte cursu témporis: Que con tu nacimiento en el tiempo
Socorres a los mortales!
Illúmina nunc péctora,
Tuóque amore cóncrema; Alumbra ahora los corazones;
Ut cor cadúca déserens Inflámalos con tu amor, a fin de que,
Cæli volúptas ímpleat. Dejando el corazón lo perecedero,
Le sacie la felicidad del cielo.
Ut, cum tribúnal Iúdicis
Damnábit igni nóxios, Para que cuando el tribunal del Juez
Et vox amíca débitum Condene los pecadores al fuego,
Vocábit ad cælum pios; Y con voz amiga llame
A los justos al debido premio,
Non esca flammárum nigros
Volvámur inter túrbines, No seamos nosotros pasto de las llamas
Vultu Dei sed cómpotes Ni nos envuelva el espantoso torbellino,
Cæli fruámur gáudiis. Antes bien, gocemos de la visión de Dios
Y de las delicias celestiales.
* Patri, simulque Fílio,
Tibíque, Sancte Spíritus, Sea eternamente glorificado
Sicut fuit, sit iúgiter Como lo ha sido siempre
Sæclum per omne glória. El Padre, y el Hijo juntamente
Amen. Con el Espíritu Santo.
Amén.
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ ex Salmos con lecturas {Antífonas del
Psalterio secundum tempora} Salterio del Tiempo correspondiente}
Nocturn I Nocturn I
Ant. Expúgna, Dómine, * impugnántes Ant. Pelea, Señor, * contra los que me
me. atacan.
Psalmus 34(1-10) [1] Salmo 34(1-10) [1]
34:1 Iúdica, Dómine, nocéntes me, * 34:1 Juzga, ¡oh Señor!, a los que me dañan;
expúgna impugnántes me. * bate a los que pelean contra mí.
34:2 Apprehénde arma et scutum: * et 34:2 Ármate y alza el escudo, * y sal a
exsúrge in adiutórium mihi. defenderme.
34:3 Effúnde frámeam, et conclúde 34:3 Desenvaina la espada, y cierra el paso
advérsus eos, qui persequúntur me: * dic a los que me persiguen; * dile a mi alma:
ánimæ meæ: Salus tua ego sum. Yo soy tu salvador.
34:4 Confundántur et revereántur, * 34:4 Queden cubiertos de confusión y
quæréntes ánimam meam. vergüenza * los que atentan contra mi
34:4 Avertántur retrórsum, et confundántur vida.
* cogitántes mihi mala. 34:4 Sean puestos en fuga y en desorden *
34:5 Fiant tamquam pulvis ante fáciem los que maquinan contra mí.
venti: * et Ángelus Dómini coárctans eos. 34:5 Vengan a ser como el polvo que
34:6 Fiat via illórum ténebræ et lúbricum: * arrebata el viento; * y acóselos el ángel
et Ángelus Dómini pérsequens eos. del Señor.
34:7 Quóniam gratis abscondérunt mihi 34:6 Sea su camino tenebroso y resbaladizo,
intéritum láquei sui: * supervácue * y el ángel del Señor vaya
exprobravérunt ánimam meam. persiguiéndolos;
34:8 Véniat illi láqueus, quem ignórat: et 34:7 Ya que sin motivo me tendieron
cáptio, quam abscóndit, apprehéndat eum: ocultamente el lazo de muerte, * y
* et in láqueum cadat in ipsum. ultrajaron injustamente mi alma.
34:9 Ánima autem mea exsultábit in 34:8 Caiga mi enemigo en un lazo
Dómino: * et delectábitur super salutári impensado, y caiga en la trampa que él
suo. puso en celada, * y quede cogido en su
34:10 Ómnia ossa mea dicent: * Dómine, mismo lazo.
quis símilis tibi? 34:9 Entretanto mi alma se regocijará en el
34:10 Erípiens ínopem de manu fortiórum Señor, * y se deleitará en su salvador.
eius: * egénum et páuperem a 34:10 De todas las coyunturas de mis huesos
diripiéntibus eum. saldrán voces que digan: * ¡Oh Señor!,
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui ¿quién hay semejante a ti,
Sancto. 34:10 Que libras al desvalido de las manos
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et de los que pueden más que él, * al
semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen. necesitado y al pobre de los que lo
despojan?
Ant. Expúgna, Dómine, impugnántes me. V. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu
Santo.
R. Como era en el principio, ahora y
siempre, * por los siglos de los siglos.
Amén.

Ant. Pelea, Señor, contra los que me


atacan.
Ant. Restítue ánimam meam * a malefáctis Ant. Defiende mi vida * de los que rugen,
eórum, Dómine. Señor.
Psalmus 34(11-17) [2] Salmo 34(11-17) [2]
34:11 Surgéntes testes iníqui, * quæ 34:11 Levantándose testigos falsos, * me
ignorábam interrogábant me. interrogaban de cosas que yo ignoraba.
34:12 Retribuébant mihi mala pro bonis: * 34:12 Me devolvían males por bienes, *
sterilitátem ánimæ meæ. procurando quitarme la vida.
34:13 Ego autem cum mihi molésti essent, * 34:13 Pero yo, mientras ellos me afligían, *
induébar cilício. me cubría de cilicio,
34:13 Humiliábam in ieiúnio ánimam 34:13 Humillaba mi alma con el ayuno, * no
meam: * et orátio mea in sinu meo cesando de orar en mi corazón.
convertétur. 34:14 Con el amor que a un íntimo amigo, y
34:14 Quasi próximum, et quasi fratrem como a un hermano mío, así los trataba; *
nostrum, sic complacébam: * quasi lugens como quien está de luto y en tristeza, así
et contristátus, sic humiliábar. me humillaba.
34:15 Et advérsum me lætáti sunt, et 34:15 Mas ellos hacían fiesta, y se aunaron
convenérunt: * congregáta sunt super me contra mí, * descargaron sobre mí azotes a
flagélla, et ignorávi. porfía, sin saber yo la causa.
34:16 Dissipáti sunt, nec compúncti, 34:16 Quedaron disipados, mas no
tentavérunt me, subsannavérunt me arrepentidos; me tentaron, me insultaron
subsannatióne: * frenduérunt super me con escarnio; * rechinaron contra mí sus
déntibus suis. dientes.
34:17 Dómine, quando respícies? * restítue 34:17 ¡Oh Señor!, ¿cuándo volverás tus
ánimam meam a malignitáte eórum, a ojos? * Libra mi alma de la malignidad de
leónibus únicam meam. estos hombres, libra de estos leones a mi
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui alma.
Sancto. V. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et Santo.
semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen. R. Como era en el principio, ahora y
siempre, * por los siglos de los siglos.
Ant. Restítue ánimam meam a malefáctis Amén.
eórum, Dómine.
Ant. Defiende mi vida de los que rugen,
Señor.
Ant. Exsúrge, Dómine, * et inténde iudício Ant. Levántate, Señor, * defiende mi
meo. causa.
Psalmus 34(18-28) [3] Salmo 34(18-28) [3]
34:18 Confitébor tibi in ecclésia magna, * in 34:18 Yo te glorificaré, * en medio de tu
pópulo gravi laudábo te. pueblo cantaré tus alabanzas.
34:19 Non supergáudeant mihi qui 34:19 No tengan el placer de triunfar sobre
adversántur mihi iníque: * qui odérunt me mí mis inicuos adversarios, * los que sin
gratis et ánnuunt óculis. causa me aborrecen, y con sus ojos
34:20 Quóniam mihi quidem pacífice muestran complacencia.
loquebántur: * et in iracúndia terræ 34:20 Pues conmigo ciertamente hablaban
loquéntes, dolos cogitábant. palabras de paz; * mas en medio de su
34:21 Et dilatavérunt super me os suum: * indignación, fija en tierra su vista,
dixérunt: Euge, euge, vidérunt óculi trazaban engaños.
nostri. 34:21 Y no cesaban de hablar contra mí, *
34:22 Vidísti, Dómine, ne síleas: * Dómine, diciendo: ¡Ea, ea!, nuestros ojos lo han
ne discédas a me. visto.
34:23 Exsúrge et inténde iudício meo: * 34:22 ¡Oh, Señor!, Tú lo has visto, no
Deus meus, et Dóminus meus in causam guardes más tiempo silencio. * Señor, no
meam. te alejes de mí.
34:24 Iúdica me secúndum iustítiam tuam, 34:23 Levántate, y entiende en mi juicio, *
Dómine, Deus meus, * et non ocúpate de mi causa, ¡oh mi Dios y Señor
supergáudeant mihi. mío!
34:25 Non dicant in córdibus suis: Euge, 34:24 Júzgame según tu justicia, ¡oh Señor,
euge, ánimæ nostræ: * nec dicant: mi Dios!, * y no triunfen ellos sobre mí.
Devorávimus eum. 34:25 No digan en sus corazones: Albricias,
34:26 Erubéscant et revereántur simul, * qui hemos logrado nuestro deseo. * Ni digan
gratulántur malis meis. tampoco: Le hemos devorado.
34:26 Induántur confusióne et reveréntia * 34:26 Queden, Señor, todos ellos llenos de
qui magna loquúntur super me. confusión y vergüenza, * los que se
34:27 Exsúltent et læténtur qui volunt congratulan por mis males.
iustítiam meam: * et dicant semper: 34:26 Cubiertos sean de ignominia y
Magnificétur Dóminus qui volunt pacem sonrojados * los que se jactan contra mí.
servi eius. 34:27 Triunfen y se regocijen los que están a
34:28 Et lingua mea meditábitur iustítiam favor de mi justa causa, * y digan siempre
tuam, * tota die laudem tuam. los que desean la paz de tu siervo:
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Glorificado sea el Señor.
Sancto. 34:28 Y anunciará mi lengua tu justicia, * y
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et celebrará todo el día tus alabanzas.
semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen. V. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu
Santo.
Ant. Exsúrge, Dómine, et inténde iudício R. Como era en el principio, ahora y
meo. siempre, * por los siglos de los siglos.
Amén.

Ant. Levántate, Señor, defiende mi causa.


Ant. Noli æmulári * in eo qui prosperátur Ant. No envidies * a los que prosperan y
et facit iniquitátem. obran la iniquidad.
Psalmus 36(1-15) [4] Salmo 36(1-15) [4]
36:1 Noli æmulári in malignántibus: * 36:1 No envidies la prosperidad de los
neque zeláveris faciéntes iniquitátem. malignos, * ni tengas celos de los que
36:2 Quóniam tamquam fænum velóciter obran la iniquidad;
aréscent: * et quemádmodum ólera 36:2 Porque como heno se han de secar
herbárum cito décident. muy pronto, * y como la tierna hierbecilla
36:3 Spera in Dómino, et fac bonitátem: * et luego se marchitarán.
inhábita terram, et pascéris in divítiis eius. 36:3 Pon tu esperanza en el Señor, y haz
36:4 Delectáre in Dómino: * et dabit tibi obras buenas, * y habitarás en la tierra, y
petitiónes cordis tui. gozarás de sus riquezas.
36:5 Revéla Dómino viam tuam, et spera in 36:4 Cifra tus delicias en el Señor, * y te
eo: * et ipse fáciet. otorgará cuanto desea tu corazón.
36:6 Et edúcet quasi lumen iustítiam tuam: 36:5 Expón al Señor tu situación, y confía
et iudícium tuum tamquam merídiem: * en Él; * y Él obrará.
súbditus esto Dómino, et ora eum. 36:6 Y hará brillar tu justicia como la luz, y
36:7 Noli æmulári in eo, qui prosperátur in el derecho de tu causa como el sol de
via sua: * in hómine faciénte iniustítias. mediodía. * Sé, pues, obediente al Señor,
36:8 Désine ab ira, et derelínque furórem: * y preséntale tus súplicas.
noli æmulári ut malignéris. 36:7 No tengas envidia del que hace fortuna
36:9 Quóniam qui malignántur, en su carrera, * del hombre que comete
exterminabúntur: * sustinéntes autem injusticias.
Dóminum, ipsi hereditábunt terram. 36:8 Reprime la ira, y depón el furor, * no
36:10 Et adhuc pusíllum, et non erit quieras ser émulo en hacer el mal.
peccátor: * et quǽres locum eius et non 36:9 Pues los que obran mal, serán
invénies. exterminados; * mas los que esperan en el
36:11 Mansuéti autem hereditábunt terram: Señor, ésos heredarán la tierra.
* et delectabúntur in multitúdine pacis. 36:10 Ten un poco de paciencia, y verás que
36:12 Observábit peccátor iustum: * et ya no existe el pecador; * buscarás el
stridébit super eum déntibus suis. lugar en que estaba, y no le hallarás.
36:13 Dóminus autem irridébit eum: * Pero los mansos heredarán la tierra, *
36:11
quóniam próspicit quod véniet dies eius. y gozarán de muchísima paz.
36:14 Gládium evaginavérunt peccatóres: * 36:12 Acechará el pecador al justo, * y
intendérunt arcum suum, rechinará contra él sus dientes.
36:14 Ut deíciant páuperem et ínopem: * ut 36:13 Pero el Señor se reirá de él * como
trucídent rectos corde. quien está previendo que le llegará su día.
36:15 Gládius eórum intret in corda 36:14 Desenvainaron la espada los
ipsórum: * et arcus eórum confringátur. pecadores; * entesaron su arco
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui 36:14 Para derribar al pobre y al desvalido,
Sancto. * para asesinar a los hombres de bien.
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et 36:15 Pero su misma espada traspasará sus
semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen. propios corazones, * y será su arco hecho
pedazos.
Ant. Noli æmulári in eo qui prosperátur et V. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu
facit iniquitátem. Santo.
R. Como era en el principio, ahora y
siempre, * por los siglos de los siglos.
Amén.

Ant. No envidies a los que prosperan y


obran la iniquidad.
Ant. Brácchia peccatórum * conteréntur, Ant. A los pecadores * se les romperán los
confírmat autem iustos Dóminus. brazos; pero a los justos los sostiene el
Psalmus 36(16-29) [5] Señor.
36:16 Mélius est módicum iusto, * super Salmo 36(16-29) [5]
divítias peccatórum multas. 36:16 Más sirve al justo una medianía, * que
36:17 Quóniam brácchia peccatórum las muchas riquezas al pecador.
conteréntur: * confírmat autem iustos 36:17 Porque los brazos de los pecadores
Dóminus. serán quebrantados; * al paso que el Señor
36:18 Novit Dóminus dies immaculatórum: sostiene a los justos.
* et heréditas eórum in ætérnum erit. 36:18 Contados tiene el Señor los días de los
36:19 Non confundéntur in témpore malo, et que viven sin mancilla; * y la herencia de
in diébus famis saturabúntur: * quia éstos será eterna.
peccatóres períbunt. 36:19 No serán confundidos en el tiempo
36:20 Inimíci vero Dómini mox ut calamitoso; * en los días de hambre serán
honorificáti fúerint et exaltáti: * saciados.
deficiéntes, quemádmodum fumus 36:20 Porque perecerán los pecadores; y los
defícient. enemigos del Señor, tan pronto son
36:21 Mutuábitur peccátor, et non solvet: * ensalzados a puestos honoríficos, * serán
iustus autem miserétur et tríbuet. abatidos y se desvanecerán como el humo.
36:22 Quia benedicéntes ei hereditábunt 36:21 Tomará prestado el pecador, y no
terram: * maledicéntes autem ei pagará; * pero el justo es compasivo, y
disperíbunt. dará al necesitado.
36:23 Apud Dóminum gressus hóminis 36:22 Por tanto, aquellos que bendicen al
dirigéntur: * et viam eius volet. Señor heredarán la tierra; * mas los que
36:24 Cum cecíderit non collidétur: * quia blasfeman, perecerán.
Dóminus suppónit manum suam. 36:23 El Señor dirigirá los pasos del hombre
36:25 Iúnior fui, étenim sénui: * et non vidi justo, * y aprobará sus caminos.
iustum derelíctum, nec semen eius 36:24 Si cayere, no se lastimará; * pues el
quǽrens panem. Señor lo sostiene con su mano.
36:26 Tota die miserétur et cómmodat: * et 36:25 Joven fui y ya soy viejo; * mas nunca
semen illíus in benedictióne erit. he visto desamparado al justo, ni a sus
36:27 Declína a malo, et fac bonum: * et hijos mendigando el pan.
inhábita in sǽculum sǽculi. 36:26 Pasa el día ejercitando la misericordia,
36:28 Quia Dóminus amat iudícium, et non y dando prestado; * y bendita será su
derelínquet sanctos suos: * in ætérnum descendencia.
conservabúntur. 36:27 Huye, pues, del mal, y haz bien; * y
36:28 Iniústi puniéntur: * et semen vivirás por los siglos de los siglos.
impiórum períbit. 36:28 Porque el Señor ama lo justo, y no
36:29 Iusti autem hereditábunt terram: * et desampara a sus santos; * eternamente
inhabitábunt in sǽculum sǽculi super serán protegidos.
eam. 36:28 Los injustos serán castigados; * y
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui perecerá la raza de los impíos.
Sancto. 36:29 Pero los justos heredarán la tierra, * y
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et la habitarán perpetuamente.
semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen. V. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu
Santo.
Ant. Brácchia peccatórum conteréntur, R. Como era en el principio, ahora y
confírmat autem iustos Dóminus. siempre, * por los siglos de los siglos.
Amén.

Ant. A los pecadores se les romperán los


brazos; pero a los justos los sostiene el
Señor.
Ant. Custódi innocéntiam * et vide Ant. Conserva la inocencia, * y atiende a
æquitátem. la justicia.
Psalmus 36(30-40) [6] Salmo 36(30-40) [6]
36:30 Os iusti meditábitur sapiéntiam, * et 36:30 La boca del justo derramará sabiduría,
lingua eius loquétur iudícium. * y su lengua hablará juiciosamente.
36:31 Lex Dei eius in corde ipsíus, * et non 36:31 La ley de su Dios la tiene en medio
supplantabúntur gressus eius. del corazón, * y andará con firmes pasos.
36:32 Consíderat peccátor iustum: * et 36:32 Anda el pecador acechando al justo, *
quǽrit mortificáre eum. y busca cómo podrá quitarle la vida.
36:33 Dóminus autem non derelínquet eum 36:33 Mas el Señor no le abandonará en sus
in mánibus eius: * nec damnábit eum, cum manos, * ni le condenará cuando sea
iudicábitur illi. juzgado.
36:34 Exspécta Dóminum, et custódi viam 36:34 Espera en el Señor, y observa su ley; y
eius: et exaltábit te ut hereditáte cápias te ensalzará para que entres a heredar la
terram: * cum períerint peccatóres vidébis. tierra; * cuando hayan perecido los
36:35 Vidi ímpium superexaltátum, * et pecadores, lo verás.
elevátum sicut cedros Líbani. 36:35 Vi al impío sumamente ensalzado * y
36:36 Et transívi, et ecce non erat: * et empinado como los cedros del Líbano.
quæsívi eum, et non est invéntus locus 36:36 Pasé de allí a poco, y he aquí que no
eius. existía ya; * le busqué, mas ni rastro
36:37 Custódi innocéntiam, et vide alguno de él pude hallar.
æquitátem: * quóniam sunt relíquiæ 36:37 Conserva, pues, tú la inocencia, y
hómini pacífico. atiende a la justicia; * porque el hombre
36:38 Iniústi autem disperíbunt simul: * pacífico deja de sí memoria,
relíquiæ impiórum interíbunt. 36:38 Mas los injustos perecerán todos; *
36:39 Salus autem iustórum a Dómino: * et cuanto quede de los impíos será destruido.
protéctor eórum in témpore tribulatiónis. 36:39 La salvación de los justos viene del
36:40 Et adiuvábit eos Dóminus et liberábit Señor; * y Él es su protector en el tiempo
eos: * et éruet eos a peccatóribus, et de la tribulación.
salvábit eos: quia speravérunt in eo. 36:40 El Señor los ayudará, los librará * y
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui los sacará de las manos de los pecadores;
Sancto. y los salvará, porque pusieron en Él su
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et confianza.
semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen. V. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu
Santo.
Ant. Custódi innocéntiam et vide R. Como era en el principio, ahora y
æquitátem. siempre, * por los siglos de los siglos.
Amén.

Ant. Conserva la inocencia, y atiende a la


justicia.
Ant. Ne in ira tua * corrípias me, Dómine. Ant. Señor, * no me corrijas con ira.
Psalmus 37(2-11) [7] Salmo 37(2-11) [7]
37:2 Dómine, ne in furóre tuo árguas me, * 37:2 Oh Señor, no me reprendas en medio
neque in ira tua corrípias me. de tu saña; * ni en medio de tu cólera me
37:3 Quóniam sagíttæ tuæ infíxæ sunt mihi: castigues.
* et confirmásti super me manum tuam. 37:3 Porque se me han clavado tus saetas *
37:4 Non est sánitas in carne mea a fácie y has cargado sobre mí tu mano.
iræ tuæ: * non est pax óssibus meis a fácie 37:4 No hay parte sana en todo mi cuerpo, a
peccatórum meórum. causa de tu indignación; * se me
37:5 Quóniam iniquitátes meæ supergréssæ estremecen los huesos cuando considero
sunt caput meum: * et sicut onus grave mis pecados.
gravátæ sunt super me. 37:5 Porque mis maldades sobrepujan por
37:6 Putruérunt et corrúptæ sunt cicatríces encima de mi cabeza; * y como una carga
meæ, * a fácie insipiéntiæ meæ. pesada me tienen agobiado.
37:7 Miser factus sum, et curvátus sum 37:6 Se enconaron y corrompieron mis
usque in finem: * tota die contristátus llagas, * a causa de mi necedad.
ingrediébar. 37:7 Estoy hecho una miseria y encorvado
37:8 Quóniam lumbi mei impléti sunt hasta el suelo; * ando todo el día cubierto
illusiónibus: * et non est sánitas in carne de tristeza.
mea. 37:8 Porque mis entrañas están llenas de
37:9 Afflíctus sum, et humiliátus sum ardor, * y no hay en mi cuerpo parte sana.
nimis: * rugiébam a gémitu cordis mei. 37:9 Estoy afligido y abatido en extremo; *
37:10 Dómine, ante te omne desidérium la fuerza de los gemidos de mi corazón me
meum: * et gémitus meus a te non est hace prorrumpir en alaridos.
abscónditus. 37:10 Oh Señor, todos mis deseos están ante
37:11 Cor meum conturbátum est, derelíquit tu presencia, * y no se te ocultan mis
me virtus mea: * et lumen oculórum gemidos.
meórum, et ipsum non est mecum. 37:11 Mi corazón está conturbado; he
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui perdido mis fuerzas; * y hasta la misma
Sancto. luz de mis ojos me ha faltado ya.
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et V. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu
semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen. Santo.
R. Como era en el principio, ahora y
Ant. Ne in ira tua corrípias me, Dómine. siempre, * por los siglos de los siglos.
Amén.

Ant. Señor, no me corrijas con ira.


Ant. Inténde in adiutórium meum, * Ant. Ven aprisa a socorrerme, * Señor
Dómine, virtus salútis meæ. mío, mi salvación.
Psalmus 37(12-23) [8] Salmo 37(12-23) [8]
37:12 Amíci mei, et próximi mei * 37:12 Mis amigos y mis deudos * se
advérsum me appropinquavérunt, et arrimaron y se apostaron contra mí;
stetérunt. 37:12 Y mis allegados se pararon a lo lejos.
37:12 Et qui iuxta me erant, de longe * Entretanto aquellos que procuraban mi
stetérunt: * et vim faciébant qui quærébant muerte, hacían todos sus esfuerzos;
ánimam meam. 37:13 Y los que anhelaban dañarme,
37:13 Et qui inquirébant mala mihi, locúti hablaban mil sandeces; * y estaban todo el
sunt vanitátes: * et dolos tota die día maquinando engaños.
meditabántur. 37:14 Pero yo, como si fuera sordo, no los
37:14 Ego autem tamquam surdus non escuchaba, * y estaba como mudo, sin
audiébam: * et sicut mutus non apériens abrir la boca.
os suum. 37:15 Y me hice como quien nada oye, * y
37:15 Et factus sum sicut homo non áudiens: no tiene palabras con que replicar.
* et non habens in ore suo redargutiónes. 37:16 Porque en ti tengo puesta, Señor, mi
37:16 Quóniam in te, Dómine, sperávi: * tu esperanza; * Tú me oirás, ¡oh Señor, Dios
exáudies me, Dómine, Deus meus. mío!
37:17 Quia dixi: Nequándo supergáudeant 37:17 Pues yo dije: No triunfen sobre mí mis
mihi inimíci mei: * et dum commovéntur enemigos; * los cuales, cuando ven
pedes mei, super me magna locúti sunt. vacilantes mis pies, se vanaglorian contra
37:18 Quóniam ego in flagélla parátus sum: mí.
* et dolor meus in conspéctu meo semper. 37:18 Verdad es que yo estoy resignado al
37:19 Quóniam iniquitátem meam castigo; * y siempre tengo presente mi
annuntiábo: * et cogitábo pro peccáto dolor.
meo. 37:19 Yo mismo confesaré mi iniquidad, * y
37:20 Inimíci autem mei vivunt, et andaré siempre pensativo por causa de mi
confirmáti sunt super me: * et multiplicáti pecado.
sunt qui odérunt me iníque. 37:20 Entretanto mis enemigos viven, y se
37:21 Qui retríbuunt mala pro bonis, han hecho más fuertes que yo; * y se han
detrahébant mihi: * quóniam sequébar multiplicado los que me aborrecen
bonitátem. injustamente.
37:22 Ne derelínquas me, Dómine, Deus 37:21 Los que vuelven mal por bien
meus: * ne discésseris a me. murmuraban de mí, * porque seguía la
37:23 Inténde in adiutórium meum, * virtud.
Dómine, Deus, salútis meæ. 37:22 ¡Ah! No me desampares, Señor Dios
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui mío; * no te apartes de mí.
Sancto. 37:23 Acude pronto a socorrerme, * ¡oh,
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et Señor, Dios, salvador mío!
semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen. V. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu
Santo.
Ant. Inténde in adiutórium meum, R. Como era en el principio, ahora y
Dómine, virtus salútis meæ. siempre, * por los siglos de los siglos.
Amén.

Ant. Ven aprisa a socorrerme, Señor mío,


mi salvación.
Ant. Ámove, Dómine, * a me plagas tuas. Ant. Aparta de mí * tus golpes, Señor.
Psalmus 38 [9] Salmo 38 [9]
38:2 Dixi: Custódiam vias meas: * ut non 38:2 Dije yo en mi corazón: Velaré mi
delínquam in lingua mea. conducta * para no pecar con mi lengua.
38:2 Pósui ori meo custódiam, * cum 38:2 Ponía un candado en mi boca, *
consísteret peccátor advérsum me. cuando el pecador se presentaba contra
38:3 Obmútui, et humiliátus sum, et sílui a mí.
bonis: * et dolor meus renovátus est. 38:3 Enmudecí y me humillé, y me abstuve
38:4 Concáluit cor meum intra me: * et in de responder aun cosas buenas; * con lo
meditatióne mea exardéscet ignis. cual se aumentó mi dolor.
38:5 Locútus sum in lingua mea: * Notum 38:4 Sentí que se inflamaba mi corazón; * y
fac mihi, Dómine, finem meum. en mi meditación se encendían llamas de
38:5 Et númerum diérum meórum quis est: fuego.
* ut sciam quid desit mihi. 38:5 Solté mi lengua, diciendo: * ¡Ah,
38:6 Ecce mensurábiles posuísti dies meos: Señor!, hazme conocer mi fin,
* et substántia mea tamquam níhilum ante 38:5 Y cuál es el número de mis días, * para
te. que yo sepa lo que me resta de vida.
38:6 Verúmtamen univérsa vánitas, * omnis 38:6 Cierto que has señalado a mis días
homo vivens. término corto; * y que toda mi
38:7 Verúmtamen in imágine pertránsit subsistencia es como nada ante tus ojos.
homo: * sed et frustra conturbátur. 38:6 Verdaderamente que es la suma
38:7 Thesaurízat: * et ignórat cui vanidad * todo hombre viviente.
congregábit ea. 38:7 En verdad que como una sombra pasa
38:8 Et nunc quæ est exspectátio mea? el hombre; * y por eso se afana y agita en
Nonne Dóminus? * Et substántia mea vano.
apud te est. 38:7 Atesora, * y no sabe para quién allega
38:9 Ab ómnibus iniquitátibus meis érue todo aquello.
me: * oppróbrium insipiénti dedísti me. 38:8 Ahora bien, ¿cuál es mi esperanza?
38:10 Obmútui, et non apérui os meum, ¿Por ventura no eres Tú, oh Señor, * en
quóniam tu fecísti: * ámove a me plagas quien está todo mi bien?
tuas. 38:9 Líbrame de todas las iniquidades; * Tú
38:12 A fortitúdine manus tuæ ego deféci in me hiciste objeto de los ultrajes del
increpatiónibus: * propter iniquitátem insensato.
corripuísti hóminem. 38:10 Enmudecí y no abrí mi boca, porque
38:12 Et tabéscere fecísti sicut aráneam todo lo hacías Tú, Señor, * levanta de mí
ánimam eius: * verúmtamen vane tu azote.
conturbátur omnis homo. 38:12 A los recios golpes de tu mano, yo
38:13 Exáudi oratiónem meam, Dómine, et desfallecí cuando me corregías; * por el
deprecatiónem meam: * áuribus pércipe pecado castigaste Tú al hombre;
lácrimas meas. 38:12 Y consumiste su vida, y como polilla
38:13 Ne síleas: quóniam ádvena ego sum corroes sus anhelos. * Ciertamente que en
apud te, et peregrínus, * sicut omnes vano se conturba y agita el hombre.
patres mei. 38:13 Oye, Señor, mi oración y mi súplica; *
38:14 Remítte mihi, ut refrígerer priúsquam atiende a mis lágrimas;
ábeam, * et ámplius non ero. 38:13 No guardes silencio; puesto que yo
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui soy delante de ti un advenedizo y
Sancto. peregrino * como todos mis padres.
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et 38:14 Aplácate, dame respiro, antes de que
semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen. yo parta * y deje de existir.
V. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu
Ant. Ámove, Dómine, a me plagas tuas. Santo.
R. Como era en el principio, ahora y
siempre, * por los siglos de los siglos.
Amén.

Ant. Aparta de mí tus golpes, Señor.


V. Emítte Agnum, Dómine, Dominatórem V. Señor, envía el Cordero, rey de la
terræ. tierra.
R. De Petra desérti ad montem fíliæ Sion. R. Desde las peñas del desierto al Monte
de Sion.

Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur Padre nuestro, que estás en los cielos,
nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat santificado sea tu nombre, venga a
volúntas tua, sicut in cælo et in terra. nosotros tu reino, hágase tu voluntad así
Panem nostrum cotidiánum da nobis en la tierra como en el cielo. El pan
hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut nuestro de cada día dánosle hoy;
et nos dimíttimus debitóribus nostris: perdónanos nuestras deudas, así como
V. Et ne nos indúcas in tentatiónem: nosotros perdonamos a nuestros deudores:
R. Sed líbera nos a malo. V. No nos dejes caer en tentación:
Absolutio. Ipsíus píetas et misericórdia R. Mas líbranos del mal.
nos ádiuvet, qui cum Patre et Spíritu Absolución. Que nos auxilie la clemencia
Sancto vivit et regnat in sǽcula y misericordia de aquel que vive y reina
sæculórum. Amen. con el Padre y el Espíritu Santo por los
siglos de los siglos. Amén.

V. Iube, Dómine, benedícere. V. Dígnate, Señor, dar tu bendición.


Benedictio. Deus Pater omnípotens sit Bendición. Dios Padre todopoderoso tenga
nobis propítius et clemens. Amen. piedad y misericordia de nosotros. Amén.

Lectio 1 Lectura 1
De Isaía Prophéta Del Profeta Isaías
Isa 2:1-3 Is 2, 1-3
1 Verbum, quod vidit Isaías, fílius Amos, 1 He aquí lo que vio Isaías, hijo de Amós,
super Iudam et Ierúsalem. tocante a Jerusalén y a Judá.
2 Et erit in novíssimis diébus præparátus 2 En los últimos días el monte en que se
mons domus Dómini in vértice móntium, erigirá la Casa del Señor tendrá sus
et elevábitur super colles; et fluent ad eum cimientos sobre la cumbre de todos los
omnes gentes. montes, y se elevará sobre los collados, y
3 Et ibunt pópuli multi, et dicent: Veníte, todas las naciones acudirán a él.
et ascendámus ad montem Dómini, et ad 3 Y vendrán muchos pueblos y dirán: Ea,
domum Dei Iacob, et docébit nos vias subamos al monte del Señor, y a la Casa
suas, et ambulábimus in sémitis eius: quia del Dios de Jacob, y Él nos mostrará sus
de Sion exíbit lex, et verbum Dómini de caminos, y por sus sendas andaremos,
Ierúsalem. porque de Sion saldrá la Ley, y de
V. Tu autem, Dómine, miserére nobis. Jerusalén la palabra del Señor.
R. Deo grátias. V. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
R. Demos gracias a Dios.
R. Montes Israël, ramos vestros expándite,
et floréte, et fructus fácite: R. Montes de Israel, extiende tus ramos, y
* Prope est ut véniat dies Dómini. florece y produce frutos:
V. Roráte, cæli, désuper, et nubes pluant * Cercano está ya el día del Señor,
iustum: aperiátur terra, et gérminet V. ¡Oh cielos! derrama desde arriba tu
Salvatórem. rocío; y lluevan las nubes al Justo: ábrase
R. Prope est ut véniat dies Dómini. la tierra, y brote al Salvador
R. Cercano está ya el día del Señor.
V. Iube, Dómine, benedícere. V. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Benedictio. Christus perpétuæ det nobis Bendición. Que Cristo nos conceda el
gáudia vitæ. Amen. gozo de la vida eterna. Amén.

Lectio 2 Lectura 2
Isa 2:4-6 Is 2, 4-6
4 Et iudicábit gentes, et árguet pópulos 4 Y él será el Juez de todas las gentes, y
multos: et conflábunt gládios suos in convencerá de error a muchos pueblos.
vómeres, et lánceas suas in falces: non Los cuales de sus espadas forjarán rejas de
levábit gens contra gentem gládium, nec arado, y hoces de sus lanzas. No
exercebúntur ultra ad prǽlium. desenvainará la espada un pueblo contra
5 Domus Iacob, veníte, et ambulémus in otro, ni se adiestrarán más en el arte de la
lúmine Dómini. guerra.
6 Proiecísti enim pópulum tuum, domum 5 Casa de Jacob, venid, y caminaremos en
Iacob: quia repléti sunt ut olim, et áugures la luz del Señor.
habuérunt ut Philísthiim, et púeris aliénis 6 Pues tú has desechado a tu pueblo, a los
adhæsérunt. de la casa de Jacob, porque están llenos,
V. Tu autem, Dómine, miserére nobis. como antiguamente, de superstición e
R. Deo grátias. idolatría, y han tenido adivinos como los
Filisteos, y se complacen en tener esclavos
R. Erúmpant montes iucunditátem, et extranjeros.
colles iustítiam: V. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
* Quia lux mundi Dóminus cum poténtia R. Demos gracias a Dios.
venit.
V. De Sion exíbit lex, et verbum Dómini R. Los montes rebosen de gozo y los
de Ierúsalem. collados de justicia:
R. Quia lux mundi Dóminus cum poténtia * Porque la luz del mundo, el Señor,
venit. vendrá manifestando su poder.
V. De Sion saldrá la ley, y la palabra del
Señor de Jerusalén.
R. Porque la luz del mundo, el Señor,
vendrá manifestando su poder.
V. Iube, Dómine, benedícere. V. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Benedictio. Ignem sui amóris accéndat Bendición. Que Dios encienda en nuestros
Deus in córdibus nostris. Amen. corazones el fuego de su amor. Amén.

Lectio 3 Lectura 3
Isa 2:7-9 Is 2, 7-9
7 Repléta est terra argénto et auro: et non 7 Tu país está rebosando de plata y oro, y
est finis thesaurórum eius: son inagotables sus tesoros.
8 Et repléta est terra eius equis: et 8 Su tierra está cubierta de caballos, son
innumerábiles quadrígæ eius. Et repléta innumerables sus carrozas. Y está lleno de
est terra eius idólis: opus mánuum suárum ídolos su país. Han adorado la obra de sus
adoravérunt, quod fecérunt dígiti eórum. manos, la obra que habían formado con
9 Et incurvávit se homo, et humiliátus est sus propios dedos.
vir, ne ergo dimíttas eis. 9 Y delante de esta obra el hombre dobló
V. Tu autem, Dómine, miserére nobis. la cerviz, y humillose ante ella el varón.
R. Deo grátias. Oh Señor, no, no se lo perdones.
V. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
R. Ecce ab Austro vénio, ego Dóminus R. Demos gracias a Dios.
Deus vester,
* Visitáre vos in pace. R. He aquí que vengo desde el Austro, Yo
V. Aspíciam vos, et créscere fáciam: el Señor Dios vuestro.
multiplicabímini, et firmábo pactum * Para visitaros en la paz.
meum vobíscum. V. Os miraré y haré que crezcáis: os
R. Visitáre vos in pace. multiplicaréis, y estableceré mi alianza
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui con vosotros.
Sancto. R. Para visitaros en la paz.
R. Visitáre vos in pace. V. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu
Santo.
R. Para visitaros en la paz.
Reliqua omittuntur, El resto se omite, salvo que Laúdes se
nisi Laudes separandae sint. haga aparte.
Oratio {ex Proprio de Tempore} Oración {del Propio del Tiempo}
V. Dómine, exáudi oratiónem meam. V. Señor, escucha nuestra oración.
R. Et clamor meus ad te véniat. R. Y llegue a ti nuestro clamor.
Orémus Oremos.
Excita, quǽsumus, Dómine, poténtiam Despierta tu poder, Señor, y ven a
tuam, et veni: ut ab imminéntibus salvarnos; para que nos defienda tu brazo
peccatórum nostrórum perículis, te del pecado que nos rodea y así seamos
mereámur protegénte éripi, te liberánte libres y salvos.
salvári: Tú que vives y reinas con el Padre en la
Qui vivis et regnas cum Deo Patre, in unidad del Espíritu Santo y eres Dios por
unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia los siglos de los siglos.
sǽcula sæculórum. R. Amén.
R. Amen.

Conclusio Conclusión
V. Dómine, exáudi oratiónem meam. V. Señor, escucha nuestra oración.
R. Et clamor meus ad te véniat. R. Y llegue a ti nuestro clamor.
V. Benedicámus Dómino. V. Bendigamos al Señor.
R. Deo grátias. R. Demos gracias a Dios.
V. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei V. Las almas de los fieles, por la
requiéscant in pace. misericordia de Dios, descansen en paz.
R. Amen. R. Amén.
Matutinum Laudes
Prima Tertia Sexta Nona
Vesperae Completorium

También podría gustarte