Documentos de Académico
Documentos de Profesional
Documentos de Cultura
Verbo - Latino Dep Etc
Verbo - Latino Dep Etc
1. VERBOS DEPONENTES
2. VERBOS SEMIDEPONENTES
3. VERBOS DEFECTIVOS
4. VERBOS IMPERSONALES
5. TEXTOS
1. VERBOS DEPONENTES
Son verbos morfológicamente pasivos pero de significación activa o reflexiva, que pueden
pertenecer a cualquiera de las 5 conjugaciones:
-miror, miraris, mirari, miratus sum (“admirar”)
-fateor, fateris, fateri, fassus sum (“confesar”)
-loquor, loqueris, loqui, locutus sum (“hablar”)
-experior, experiris, experiri, expertus sum (“experimentar”)
-patior, pateris, pati, passus sum (“padecer”)
Los tiempos perfectos de los verbos deponentes tienen la misma estructura que los
pasivos del sistema de perfecto, pero su significación es activa: nati sunt: "han nacido",
nati simus: "hayamos nacido"...
El gerundivo es siempre pasivo: mirandus, -a, -um = “que debe ser admirado”.
Algunos deponentes tienen el participio de futuro activo –urus irregular, no derivado del
participio de perfecto:
-nascor, nasceris, nasci, natus sum (“nacer”): nasciturus...
-orior, oriris, oriri, ortus sum (“salir”): oriturus...
-morior, moreris, mori, mortuus sum (“morir”): moriturus...
Existen, también, unos pocos verbos con formas activas y significación pasiva: exulare
(“ser desterrado”), fieri (“ser hecho”), venire –compuesto de eo- (“ser vendido”) y
vapulare (“ser azotado”)
2. VERBOS SEMIDEPONENTES
Son verbos que aparecen como deponentes solamente en los tiempos del tema de perfecto:
3. VERBOS DEFECTIVOS
Ciertos verbos latinos carecen de algunos de los temas (y, por tanto, de todos los tiempos que
se derivan de esos temas) por lo que se consideran defectivos.
Carecen de infectum:
Coepi, coepisti ("comenzar")
Memini, meministi ("acordarse") [memineram, meminero, meminerim…]
Odi, odisti ("odiar")
Novi, novisti ("saber")
2. AIO ("decir") : se utiliza tanto en estilo directo como en estilo indirecto, y sus formas
más usuales son:
Pres. Indic. Pret. Imperf. Pret. Perfec. Pres.Subj.
1ªp sg. Aio Aiebam - -
2ªp sg. Ais Aiebas - aias
3ªp sg. Ait Aiebat ait aiat
1ªp pl. - Aiebamus - -
2ªp pl. - Aiebatis - -
3ªp.pl aiunt aiebant - aiant
-tres participios:
-part. de presente: fans, fantis....
-part. de perfecto: fatus, -a, -um
-Gerundivo: fandus, fanda, fandum
-supino: fatu
Son más usados los compuestos affatur, affatus sum, affari, "hablar a uno", y
praefatur, praefatus sum, praefari, "hablar antes".
4. QUAESO "rogar": suele usarse en inciso, como fórmula de cortesía en el estilo directo,
en la 1ª persona de presente (sg. o pl.), por lo que puede, incluso, traducirse como "por
favor"
-quaeso “(pido) por favor”
-quaesumus “(pedimos) por favor”
5. QUEO "puedo"; NEQUEO, "no puedo", siguen la conjugación de eo, pero sólo se
emplean algunas formas:
-queo, quibo, queam, quire
-nequeo (o non queo), nequis, nequit, nequimus, nequitis, nequeunt;
nequibo¸nequeam; nequiens, nequeuntis; nequire.
6. Además, hay otras formas verbales que se usan con el valor de una interjección:
-age, agite, imperativo de ago, con el valor de "¡ea!"
-como forma de salutación:
-salve, salvete, salvere "sé saludado" > "hola", "buenos días".
-ave, avete, avere "sé saludado" > "hola", "buenos días"
-vale, valete, valere "pásalo bien", "ten salud" > "adiós"
4. VERBOS IMPERSONALES
Los verbos impersonales en latín son aquellos que sólo se utilizan en 3ª persona de singular, y
cuya acción no se considera realizada por ningún sujeto personal.
Estos verbos suelen llevar de sujeto un infinitivo o una oración completiva de ut (con verbo en
subjuntivo).
5. TEXTOS
-Qui ubi ad gloriam virtutis via grassatur, abunde pollens potensque et clarus est neque
fortuna eget, quippe quae probitatem, industriam aliasque artis bonas neque dare neque
eripere cuiquam potest (Sal. Bell.Iug. I,3)
-Nam uti genus hominum compositum ex corpore et anima est, ita res cunctae studiaque
omnia nostra corporis alia, alia animi naturam sequuntur (Sal. Bell.Iug. II, 1)
-In duas partis discedunt Numidae: plures Adherbalem sequuntur, sed illum alterum,
Iugurtham, bello meliores (Sal. Bell.Iug XIII, 1)
-Suos hortatur uti fortem animum generent (Sal. Bell.Iug. CVII, 1)
-Neque enim assentior iis qui haec nuper disserere coeperunt: cum corporibus simul animos
interire atque omnia morte deleri. (Cat. De Amic. 13)
- Sed ex eo medio quasi collis oriebatur, uestitus oleastro ac murtetis aliisque generibus
arborum, quae humi arido atque harenoso gignuntur. Media autem planities deserta
penuria aquae praeter flumini propinqua loca; ea consita arbustis pecore atque cultoribus
frequentabantur. (Sal. Bell.Iug. XLVIII, 3-4)
-Nihil tumultuabitur nihil admonebit velocitatis suae, [sed vita] tacita labetur (Séneca, De
brevitate vitae, VIII-5).
-Mirari soleo cum video aliquos tempos petentes (Séneca, De brevitate vitae, VIII, 1)
-Horum te mori nemo coget (Sén. De brevitate vitae, XV-1)
-Eam sapientiam interpretantur quam adhuc mortalis nemo est consecutus (Cic. De am. V)
-...ego autem non de virtute nunc loquor, sed de virtutis opinione (Cic. De amic. 98)
- Quam ob rem vita quidem talis fuit vel fortuna vel Gloria ut nihil posset accedere,
moriendi autem sensum celeritas abstulit (Cic.De amic.12)
-Atque id ipsum, cum tecum agere conarer, Fannius antevertit (Cic. De Am. IV)
-Postremo corporis et fortunae bonorum, ut initium, sic finis est, omniaque orta occidunt et
aucta senescunt (Sal. Bell.Iug. II, 3)
-“Numquam ego ratus sum fore uti rex maxumus in hac terra et omnium quos novi, privato
homini gratiam deberem” (Sal. Bell.Iug CX, 1)