Acerca de este libro

Esta es una copia digital de un libro que, durante generaciones, se ha conservado en las estanterías de una biblioteca, hasta que Google ha decidido
escanearlo como parte de un proyecto que pretende que sea posible descubrir en línea libros de todo el mundo.
Ha sobrevivido tantos años como para que los derechos de autor hayan expirado y el libro pase a ser de dominio público. El que un libro sea de
dominio público significa que nunca ha estado protegido por derechos de autor, o bien que el período legal de estos derechos ya ha expirado. Es
posible que una misma obra sea de dominio público en unos países y, sin embargo, no lo sea en otros. Los libros de dominio público son nuestras
puertas hacia el pasado, suponen un patrimonio histórico, cultural y de conocimientos que, a menudo, resulta difícil de descubrir.
Todas las anotaciones, marcas y otras señales en los márgenes que estén presentes en el volumen original aparecerán también en este archivo como
testimonio del largo viaje que el libro ha recorrido desde el editor hasta la biblioteca y, finalmente, hasta usted.

Normas de uso

Google se enorgullece de poder colaborar con distintas bibliotecas para digitalizar los materiales de dominio público a fin de hacerlos accesibles
a todo el mundo. Los libros de dominio público son patrimonio de todos, nosotros somos sus humildes guardianes. No obstante, se trata de un
trabajo caro. Por este motivo, y para poder ofrecer este recurso, hemos tomado medidas para evitar que se produzca un abuso por parte de terceros
con fines comerciales, y hemos incluido restricciones técnicas sobre las solicitudes automatizadas.
Asimismo, le pedimos que:

+ Haga un uso exclusivamente no comercial de estos archivos Hemos diseñado la Búsqueda de libros de Google para el uso de particulares;
como tal, le pedimos que utilice estos archivos con fines personales, y no comerciales.
+ No envíe solicitudes automatizadas Por favor, no envíe solicitudes automatizadas de ningún tipo al sistema de Google. Si está llevando a
cabo una investigación sobre traducción automática, reconocimiento óptico de caracteres u otros campos para los que resulte útil disfrutar
de acceso a una gran cantidad de texto, por favor, envíenos un mensaje. Fomentamos el uso de materiales de dominio público con estos
propósitos y seguro que podremos ayudarle.
+ Conserve la atribución La filigrana de Google que verá en todos los archivos es fundamental para informar a los usuarios sobre este proyecto
y ayudarles a encontrar materiales adicionales en la Búsqueda de libros de Google. Por favor, no la elimine.
+ Manténgase siempre dentro de la legalidad Sea cual sea el uso que haga de estos materiales, recuerde que es responsable de asegurarse de
que todo lo que hace es legal. No dé por sentado que, por el hecho de que una obra se considere de dominio público para los usuarios de
los Estados Unidos, lo será también para los usuarios de otros países. La legislación sobre derechos de autor varía de un país a otro, y no
podemos facilitar información sobre si está permitido un uso específico de algún libro. Por favor, no suponga que la aparición de un libro en
nuestro programa significa que se puede utilizar de igual manera en todo el mundo. La responsabilidad ante la infracción de los derechos de
autor puede ser muy grave.

Acerca de la Búsqueda de libros de Google

El objetivo de Google consiste en organizar información procedente de todo el mundo y hacerla accesible y útil de forma universal. El programa de
Búsqueda de libros de Google ayuda a los lectores a descubrir los libros de todo el mundo a la vez que ayuda a autores y editores a llegar a nuevas
audiencias. Podrá realizar búsquedas en el texto completo de este libro en la web, en la página http://books.google.com
 8ΑΝ0ΤΙ ΡΑΤΚΙ8 Ν08ΤΚΙ

^ ΟΥΚΙϋΙ

ΑΚύΗΙΕΡΙδΟΟΡΙ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚΙΝΙ

ΙΝ XII ΡΚΟΡΗΕΤΑ8

Ρ08Τ ΡΟΝΤΛΝυΜ ΕΤ ΑϋΒΕΕΤϋΜ

ΕϋΙϋΐΤ

ΡΗΙΙΛΡΡΙΙ8 ΕϋΥΑΚϋυδ ριιβευ, α. μ.

νοκ II.

Ό θρόνος σον ό Θίδϊ €ίϊ αΙωνα αιώνος.

Έν τω ττΚηθα, της δννάμίώς σου ψΐύσονταΐ σΐ οι ίχθροί σον.

Ε ΤΥΡΟαΕΑΡΗΕΟ ΟΙΑΗΕΝϋΟΝΙ ΑΝΟ

Μ.ϋΟΟΟ.ΙΧΤΠΙ

[Α II ήηίιΐι ηκηκΛ]
V Οι 2
 474 Δ.

■\ ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΡΟΦΗΤΗΝ ΝΛΟΤΜ.

,ν

ΤΟΜΟΣ ΠΡίΧΤΟΣ.

"ΕΚΑΣΤΟΣ των άγιων προφητών «τι τινι χρησίμω και α

Ν άναγκαίω παρελαμβάνετο πράγματι κατά καιρούς τοις θε'ιοις
5 ύπ-ηρετησων νεύμασι, και τάς άνωθεν εις άνθρώπους δια-
πορθμεύσων φωνάς. καΐ ο'ι μεν εκδεδιττόμενοι πλημμε-
λονντα τον Ίσραηλ, τάς εσομενας αύτοΐς προαπηγγελλον
συμφοράς, και εΐ μη δραν ελοιντο τά θυμηρη θεώ, δεινοΐς
και άφνκτοις περιπεσεΐσθαι κακοΐς ηπείλουν αναφανδόν οϊ &
ίο δε και αυτά τά συμβεβηκότα παραφεροντες εις μέσον, κα\
τοις πεπονθόσιν επιστυγνάζοντες, άνεπειθον εΰφυώς δια-
βιώναι εθελειν επεικεστερον, οΰτω τε λοιπόν εκκρούεσθαι
την οργην' ο'ι δε πεπονθότα τον Ίσραηλ ε'ις ελπίδα βόσκου-
σιν άγαθην, καΙ διακεΐσθαι παρεσκεύαζον, οτι πεπραχότες
ι$άθλίως επί γε ταϊς σφών άμαρτίαις, εύημερησουσι πάλιν
άνενεγκόντων αύτοΐς των πραγμάτων εις το άπ' άρχης,
ελεω τε και χάριτι καΙ δυνάμει θεού του τά πάντα εύ-

Οοάίοββ Β.ϋ. I. 8ϊε Β.ϋ. τοΰ «ι» άγιοι; πατρός ήμων Κυρίλλου άρχκπισκόπου
άΧ»ξανδρ<ία( (ξήγησα νπομνηματική «Γ τον Ώροφήτην Ναοΰμ Εάά. 2. 8ίθ Β.ϋ.
4· πράγματι παρ*\αμβάν(το ίηνεΓβΟ ΟΓάίηε Ό. κατά^ -(~ τον! Εάά. κατά καιρό»
(ρΓΟ καιρονι) ροβΐ ΐιπηρίτήσων ΐΓ3ηβρ. Ό. 5· *'π Ρ10 *'γ Ο- 7· αν~
τοίιΐ αντώ Εάά. προαπήγγ(ΐ\( ίίά. προαπήγγι\ον Ό. 8. άρα αν ρΓΟ δράν
Εάά. 9- άφίκτοί!^ άπίΐροΐί I). II. διαβίωνα! Β. διαβιούν Ο,
Εάά. 12. άποκρονισθαι ΐ>. Ι3· βόσκουσιν ιίι ΐλπίδα ίηνβΓβο
ΟΓάίηε I). ΐ6. ωκνιγκόντων] άντνιχθίνταν Ό. δίΒΐϊπΐ αΰτο'ιι Β. αύτώμ
Εάά. Νεοιπιπι ΙιιββΙ Ό. ι", τα αϋβυιηρίιπη εχ ϋ.
νθί. II. Β
 2 Β. ΟΥΚΙΙΛΙ ΑΐΕΧΑΝϋΚ,

475 Δ. » κόλως προς όπερ άν βούλοιτο μεταπλάττοντος. τοιούτον

τίνα και νυν της προκειμένης ήμϊν πραγματείας εύρησομεν
τον σκυπόν.
Επειδή γαρ ήλω των Ιουδαίων ή χωρα, και είς την
ΤΙερσών τε καϊ Μήδων εζεκομίσθησαν δορίληπτοι γεγονοτες 5
οι ταΐς εκτόποις άποστασίαις καταλυπήσαντες τον άεϊ προ-
εστηκότα καϊ ύπεραθλοΰντα θεόν και άμείνους άποφαίνοντα
των άνθεστηκότων αυτούς, ο'ι μεν ηδη τούτο πεπονθότες, τοις
της αιχμαλωσίας ενισχημενοι κακοϊς και δύσοιστον έχοντες
1> αθλιότητα διετελουν' οι δε δη μόλις Ίσχύσαντες εξω βρόχων ίο
γενέσθαι, και την των Βαβυλωνίων διαφυγεΐν αγριότητα, εν
άκαταληκτοις ήσαν δείμασι και εν υποψία πολλή, μή άρα
πως και αΰτοι τοις ίσοις κακοϊς η τοις ετι χείροσι περιπε'-
σωσιν, επιμηνίσαντος αύτοΐς τού πάντα Ισχύοντος θεού,
άνεντος τε ούπω την άγανάκτησιν εις τούτο δε ηδη δειμάτων 15
Ύ)εσαν, ως εν ταΐς των ομόρων εθνών κατασκίδνασθαι χώραις,
μονονουχί τε θητεύειν ετεροις, καϊ τούτοις άλλογενεσι και
ε'ιδωλολάτραις. ουκ άζήμιον δε ήν το χρήμα αύτοϊς' εμάν-
ο θανόν γαρ τοις εκείνων εθεσι διαζην, και παρ οϊς αν εύρε-
θεϊεν έκαστοι, το αυτών ποιεΐσθαι σέβας εν τάζει θεού. 2ο
διά τούτο και αΰτος ό των όλων θεός εμπεπρησμενων των
Ιεροσολύμων κατά. καιρούς δια. χειρός τού Ναβουχοδονόσορ,
ΗίβΓ. τοις διασεσωσμενοις επεταττε μη καταβαίνειν εις Αϊγυπτον,
«1<1· Ίζησαντας δε μάλλον οίκοι της πατρώας εχεσθαι λατρείας,
επικουρούντος αυτού. Ίνα τοίνυν την τού επανηζειν κατά 25
καιρούς έχοντες ελπίδα, μη λίαν άθυμοι διατελοΐεν οι ε£

ι. περ αν ονα. Τ). ΒίαΙίιη βούλεται Ό. 2. πραγματείας Β. Εάά. οί. 6 ιπΓγη.

προφητείας Ό. 8ΐαΐίπι τ6ν σκοπον εύρησομεν ίηνεΓβο οπίίηε ϋ. 4- ('? 'Ί7·'
Περσών τε καϊ Μήδωι» ε'ξεκομίσθ.] άπεκομίσθησαν είς την περσών καϊ μηδων Ό.
8ΐίΐΙίιτι δορυΚηπτοι Εάά. 7· ανοφαίνοντα] εμφαίνοντα ίιά. 8. αΰτοίΓ ΰ.
ι), δνσοιστον] δεινή» Ό. ΙΟ. Ισχυσαντες] ίσχυσαν το Εάά. γενέσθαι
βροτων (βΪΟ ΟΟΓΓ. β βροχών) ρΓΟ βρόχων γενέσθαι Ό. II. των 33811πιρΙυιη
βχ Β.ϋ. ματαιότητα διαφ. ρΓΟ διαφ. άγριότ. Ό. 12. μη άρα]
εί μη ΐτι Εάά. Ι4· επιμηνΰσαντος (βίο) Ό. Ι7· δ« ρπ) τι Ό. τού
του ϋ. τότε Β. τοϋτο Εάά. 20. ποιεϊσθαι σέβας εν τάξει Ό. σέβας εν τάξει
π. Εάά. 23· έπέταττε τοίν διασεσ. ίηνβΓΡΟ οπίίηβ Ό. 24- οίκο»
δ« μ. Ίζήσ. ίηνβΓβο ΟΓαϋηε Ο. 25. τον] αντοϊι και Εάά. 26. καιρόν Ό.
έχοντας Εάά. άθνμοι Υ), ράθυμοι ΥΑά.
 ί· ι. ΙΝ ΝΑΗυΜ. ΤΟΜ. I. 3

Ισραήλ, παραιτοΐντο δε μάλλον την άπόγνωσιν ο'ι γεγονότες <1

αιχμάλωτοι, και άε"ι σνντείνοιντο προς ενχάς, ελοιντό τε
προσκννειν τω και άτταλλάττειν ισχνοντι και λυτρώσαι δν-
ναμενω' οι δε γε την Ίονδαίαν οικονντες μη ετι τοις των
5 εθνών επιμίσγοιντο χώραις' δέχεται την ορασιν ό Προφήτης
πάρα. Οεον κατά. της Νινευι' πόλις δε αυτή των 'Ασσυρίων
ή προΰχουσα' καΐ ότι πεσεΐται προαπαγγελλει, συγκατα-
δγ)ωθείσης αυτί] και άττάσης της χώρας, δ δή καϊ. τετελεσται β
Κ.ύρου του Καμβνσον και Μανδάνης νιου Πέρσας τε και
ίο Μήδους κα\ 'Έ,λαμίτας καϊ ετερά τινα τούτοις συγκαθο-
πλίσαντος έθνη κατά της Νινενΐ. είλε γάρ αυτήν κατά
κράτος, και της αιχμαλωσίας άνηκε τον'ΐσραηλ, οϊκαδε' τε ιΕ»<1γ. ϊ.
ιεναι προστεταχεν ομου τοις σκενεσι τοις ιεροις. ούτος
μεν ουν ήμϊν ό σκοπός της προκείμενης πραγματείας" τά δε
15 εφεξής, ώς ενι, και ανά μέρος προσθήσομεν.
Ά 476 Α.
Λήμμα Νινευϊ, βιΒλίον οράσεως Ναούμ του ' Ελκεοαίου. Κίφ. α'.

"Ορίζεται πρώτον της προφητείας τον σκοπον, καϊ εφ' ο

τι τε κα\ οποι βλέπει χρησίμως διατρανοι' είτα τις 6 λέγων
και πόθεν, καθίστησιν εναργές, το μεν γάρ λημμά φησιν,
2ο τουτέστιν, ή ληφθείσα τε και προκείμενη και εν χερσιν προ- \>
φητεία νοοίτ αν ουκ εφ' ετε'ροις τισι μάλλον, η κατά της
Νινευι, ήγουν το της προφητείας λήμμα, νοείσθω Νινα». επι-
γράφεται δε το βιβλίον 'ΌρΛα-ις Να,ουμ του άπο της Έλκειταί.
κώμη δε αντη πάντως που της Ιουδαίων χώρας, εκληψό-

I. άπόγνωσιν Ό. άποκατάγνωσιν Β. (?) κατάγνωσιν Εάά. δίαΐίαι οί αδδαπιρ-

Ιοπι εχ Β.ϋ. 3· λυτρώσασ&κ ϋ. 4· οικονντα Β.ϋ. ΐνοι-
κοΰντις Εάά. 8ΐ3ΐίπΐ μη ϊτι Β. μη ϋ. Ινα ονκίτι Εάά. 6. της 39811ΠΐρΙι1ιη
6Χ Β.ϋ. ϋ ΟΠΙ. ϋ. 8. πάσης Ό. 9' Μαν&ήνης Εάά. 8ηίβ Μίβ;ηε.
ΟΟΠΈΧΙ βχ Ώ. II. Νικνί Β. Ο. Νο'ίίΗτώι/ Εάά. 12. οϊκαδί τ(\ καϊ
οϊκαοί ϋ. Ι4· κιιμίνης Εάά. τη! προκ. ήμϊν προφητείας ό σκοπός Ό.
Ι5· «αϊ οπι. Ό. 17. της προφητείας^ της προφήτου (βίο) ΡοηΙ. τοϋ
προφήτου Α\Λ. «'φ' δ τ« ρΓΟ ϊφ' ό τι τ( Ό. ΐ8. βλίπα Β.Ό. βλίποι Εάά.
8ΐ3ΐίπι $ιατρ. χρησίμως ίηνεκο ΟΓϋίηε ϋ. 19. μίν γαρ βΐ τουτέστιν
οία. ϋ. 20. \ηφθιΊσά Ο. λ(ΐφθ(ΐσά Εάά. και αΐί. αββαπιρίυπι εχ Ό.
31.νοοΊτοΤ>. της—νο(Ίσθωθτα.Ό. 22. ήγουν Β. η Εάά. 23. ίλ«σαί Β. υ.
<λχ<σι I). Εάά. 24. πον πάντως ΐηνεηο ΟΓϋίηε ϋ.
Β 3
 4 Β. ΟΥΚΙΙ,υ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. Ί. ι, 3·

μεθα γάρ ούχ ώς εκ πατρός, άλλ' ως εκ τόπον μάλλον το

Έλχίσ-α,ίου. καϊ τοΰτό φαμεν εξ αναγνωσμάτων έχοντες την
παράδοσιν.

2 Θεόε ζΗλωτΗΟ και έκδικών Κύριοε, έκδικών Κύριοε μετά θυμοϋ,

ο έκδικών Κύριοε τοϋε ύπεναντίουε αύτοΰ, και έΕαίρων αύτόε 5
3 τοϋε έχθρούε αύτοΰ. Κύριοε μακρόθυμοε καϊ μεΓαλΗ η ίσχύε
αύτοΰ, και άθακόν ούκ αθωώσει.

Βαθύς 6 λόγος, και ούχ έτοιμος ελεΐν, πλην οτι μόνοις

τοις έθέλουσι περιαθρεϊν εύ μάλα τα εν αύτω. καϊ ει μεν
νοοιτο γεγονώς ώς πρός γε τούς Ιουδαίους, επιπλήξει μετρία ίο
κεκερασμένην επιεικώς εύρησομεν την παράκλησιν. ει δε
δη τις οϊοιτο κατά της Νινευι γενέσθαι και λέγεσθαι, προς
ά έτερον τι τετράβεται των θεωρημάτων ό νους, και τοις πεπον-
θόσι την δηωσιν του καϊ αύθις άνασφηλαι δίδωσί τε και
εμπεδοΐ τάς ελπίδας, της ουν έπ' άμφοΐν εννοίας τον σκοπον 1 5
ώς ενι εμφανή καταστησομεν. άπολακτίσαντες γαρ Ιουδαίοι
την εις θεον άγάπησιν, και της εις αύτον ευσέβειας το γνη-
σιον δι ούδενος παντελώς ποιούμενοι λόγου, κατέθορον εις
πολυθείαν και άλλόκοτον πλάνησιν και την έξω νόμου ζωην,
άνεδείμαντό τε βωμούς, έστησαν τεμένη τοις έργοις τών 2ο
β ιδίων χειρών, τελετάς και θυσίας προσηγον, τη Άστάρτη, τω
Χαμώ?, τω Βεελφεγωρ, ταϊς δαμάλεσι ταϊς χρυσαϊς, και το
έτι τούτων άλογώτερον, αύταις ανέθεσαν ωδάς τάς χαρισ-
τηρίους. έφασκον γάρ εξ αποπληξίας οι δείλαιοι " Ούτοι
" οι θεοί σου Ίσραηλ, οίτινες άνηγαγόν σε εκ γης Αί- 25

I. το Β.Ι). τοΰ Π. Ε<](1. 2. αναγνωσμάτων Β.Ο.Ι). άναγνωσκόντων (βίο)

ΡοηΙ. άναγινωσκόντων ΑυΙ). 4- *<" Ίεβ8ί ίη ϋ. €κδ. Κύριοι 8.11.
ΟΙΠ. Β. (η ΑΙεχ.) 5- «δικών Κΰριοί ΟΟΙ. Ό. η. άθωων Β.
αθώον Ό. Εάά. (ΥβΙ. η) άθοων (ΑΙεχ. XII, ω βυρηδοπρίο.) δ. μόνοιι]
μόνον Έάά. ΙΟ. γι Η88ΜΠΐρΙ«Γη 8Χ Β.ϋ. 12. δή 001. ϋ.
Ι4· Βήωσιν Ό. δή\ωσιν Β. άλωσιν Εάά. τ€ ΟΙΏ. Ό. Ι,ς. της] τάί Εάά.
κα\ τη! ρτο της ουν Ό. ΐ6. ώι Ζνι Β. ώί αν Εάά. ΝβιιΙπιπι ΗβΙιβΙ Ό.
καταστησωμιν Εάά. ίηνϊΐίβ Β.ϋ. οί ρΓΟ γάρ Ό. Ι"], τό γνήσιον 3β8ΐιπιρ(ΐ]πι
βχ Ο. δίαΐίπι 8·* οΰδ. παντ. ιτ. \άγον [π. λ. παντ. Εάά.] ϋ. Εάά. ουδίνα π. λόγο»
παντ. Β. ίο. κο< ρπυβ] + «V ϋ· 20. « 388ΐιιηρ(ιιιη εχ ϋ.
ΐστησαντο Ώ. 23. τούτοι! ϋ. 25. Ίσραηλ Οπι. ϋ.
 ί. 2, 3· ΙΝ ΝΑΗϋΜ. ΤΟΜ. I. 5

" γυπτου." άλλα τοις ούτω δεινοΐς άνοσιονργήμασι διαλε-

ληθασι σφάς αυτόν! καταθηγοντες εφ* έαυτοϊς τον πάλαι
προεστηκότα και άνασώζοντα θεόν, ω γεγόνασιν εχθροί,
και εν ττ) των πολεμίων τεθεινται μοίρα., τοις μη κατά. φύσιν β. 4Τ1 Δ.
5 θεοίς προσνεμοντες εαυτούς, καίτοι πάλαι Μωυσεως βοώντος
περ\ θεοί, ως είη τε και ζηλωτής, κα\ ώς πυρ άναλίσκον, ϋβυ4· ίν·
και ώς ουκ αν άνάσχοιτο καταλυπεΐν ηρημενων. προανε-
φώνει γαρ ότι "Αύτοί παρεζηλωσάν με επ' ου θεώ, παρώρ- Ιβ.χχχϋ.
" γισάν με εν τοις ειδώλοις αύτών' κάγω παραζηλώσω αυ
τό " τους επ' οΰκ εθνει, επι εθνει άσυνε'τω παροργιώ αυτούς."
προσκεκρουκότες δη ούν πολυτρόπως, εικότως κα\ διολώλασι.
τοΰτο και νυν ό ΥΙροφητης φησι, μονονουχι και άσχάλλοντας
επι τοις συμβεβηκόσι τους δήμους των Ιουδαίων, έλεγχων τε β
ομού και παραμυθούμένος. να\ γαρ, φησι, κατάλγύνεσθε
ΐ5 πεπονθότες άδοκητως την έρημωσιν, οίκων τε καΐ χώρας κα\
πόλεων εκσεσοβημενοι, καίτοι νικώντες άει τους άνθεστη-
κότας' πεπτώκατε δε και υπό πόδας εχθρών, είτα πώς ουκ
εδει προ πείρας εννοειν, ότι θεος ζηλωτής 'νττι, κλι εχ&ιιων
Κύριος μετά βυμοΰ, ίκαιτια» τους ύπεν&ντίους Λυτού, χλ< £^λ<-
2θ ρων τους έχβρόυς αντον ; ει δε δη και ημείς εξηρήμεθά φησι, ο
και γεγόναμεν εκ μέσου, κα\ υπό χείρα, δυσμενών, άλλ' εστη-
μεν εις εχθρούς, πεπολεμηκαμεν άνοσίως τω πάντα ισχύοντι,
και προς πάν ότιοΰν ψχόμεθα τών άπαδόντων αύτώ.
Άλλ' ερεΐς, ότι μαχρόΟυμος ό Αεσπότης. ναι, σύμφημι
25 και αυτός, και γάρ εστι κατά φύσιν τοιούτος, πλην οώωων
ουχ (ώωάχτΐΐ, τουτέστιν, ουκ απαλλάξει παντελώς αιτιαμάτων

I. διαλίλ. σφάί αντον! ΟΠ1. Β. 2. ίαντονί ρπ> ΐαυτοϊί Εάά. πάλαι

ηοοβΒβίΙ βχ 1). 3· άνασώζοντα Ό. σώζοντα Εάά. ψ Ό. ον Εάά. ΝβυΐΓϋΠΐ
ΗαΙκΙ Β. 4- τίθαντο Ό. /ιή] ον ϋά. 5· *α' αντονι ρτο ϊαντονς ϋά.
ίαντ. προσνίμ. ΐηνετβο οπϋηε υ. 6. και ρπυβ οπο. ϋ. ώί αΐΐ. αββϋπιρίιιιη
βχ Ό. 7. καταλνπιίν] ποκ'ιν γλνπτον Εάά. προσανιφώνιι Ό. ίην. Β.
ΙΟ. ϊθνιι άσννίτω 1)00 ΟΓάίηβ Β.ϋ. II. και 0Π1. Ο. 12. άσχάΧΧων
«τι τ. σ. το'ις δήμοις Εάά. δημονι ρ08ΐ Ίονο. Ιτ. Ό. 14. να'ι^ και Εάά.
ι8. βπ] + 6 Εάά. (42·)ίηνίΙο ϋ. ιφ· θνμον] + κα\ Εάά. 8ΐ3ΐιπι ϊκΒικών
ΟΤΏ. Ό. 20. ίί ίί] ίδ« ϋά. 21. €στημ*ν Β.Ο. ΐστη μϊν Εάά.
22. ππτολίμ.^ -τ- γαρ ϋά. 25. και γάρ—τοιοΟτογ άβεβΐ ίη Ό. άθωών Β.
άΰωον Ό. άθωαν Εάά. 26. άθψώσίΐί Ώ.
 6 Β. ΟΥΚΙΙ,Μ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. ί. 2, 3·

καϊ δίκης τούς προσκεκρουκότας αΰτώ, και τούτο άκαταλή-

Α κτως και πέρα δη μέτρου, αναβάλλεται μεν γαρ την όργήν
έξ ήμερότητος της έμφυτου, και ανέχεται πλημμελούντων
τινών έσθ' ότε, περιμένων την μετάγυωσιν' μέλλοντας δε
και αναδυόμενους μακρά, κολάζει λοιπόν και υπάγει ποινάϊς 5
ώς κατεσκληκότας. ώδε μεν ουν έξει τε ό λόγος ήμΐν κα\
νοοΐτο γεγονώς, ει βλέποι προς 'ίουδαίους' ει δε δη φέροιτο
κατά της Νινευι, νοησομεν έτεροίως.
ΈιΙλον μεν γαρ Άσσΰριοι την τών Ιουδαίων χωράν, κατα-
νεύοντος θεού το νικάν αυτοΐς, διάτοι το πλείστοις όσοις ίο
β ένέχεσθαι πλημμελήμασι τούς έζ 'Ισραηλ. οι δε ήσαν
ανήμεροι τε και αλαζόνες και άγροικον έχοντες παντελώς
την φρένα, κατέληγαν δε ουδαμώς και αύτην την του θεού
δοξαν μονονονχι καταπαίοντες σκληραϊς τε και έπαράτοις
φωναΐς. ωοντο γαρ ότι νενικήκασι και ούχ εκόντος αύτοΰ, ΐ5
και όμοΰ τοις Ίουδαίοις την έπαμύνουσαν αύτοΐς πεπλεο-
4 Κβ£. νεκτήκασι χείρα, και γούν ό 'Ραφάκης παλιμφήμοις έχρήτο
χνηί. 28 , ~ „ , ~ , -«τ Λ'
β<ις. φωναις, τοις εν τω τειχει των Ιεροσολύμων εκείνα λέγων,
478 Α. ε ά μόναις αν πρέποι ταϊς τών ουκ ειδότων τον φύσει και
αληθώς θεόν άνοσίαις άθυροστομίαις. άλλ' έκτέτικεν ευ- ζο
θύς της αλαζονείας τάς δίκας. πλην ήρηκότες τάς έν τί)
"Σαμάρεια, πόλεις οι άμφι τον Σαλμανασάρ, και ετέρας δε
Π>- 34 ταύταις προσκατεμπρήσαντες, κατηλαζονεύοντο τών έαλω-
8<Μ·
κότων, κα\ της θείας δόξης κατεθρασύνοντο. παραμνθεΐται
δη ουν ό ΥΙροφήτης άλύοντας τους δήμους τών Ιουδαίων ου 2 5
μετρίως, και ότι πάντη τε καϊ πάντως τοις αυτούς πεπολε-

4· ϊσθ' ίτ€ τίνων ίηνβΓβο ΟΓαΊηε Ό. 5· μακράν Εάά. 6. ω;

ΒββυπιρΙιιηι βχ Β.ϋ. δίαΐϊπι άπεσκληκότας Ό. 6 λόγοι ίξ*ι η ίηνβΓβο οπίίηβ Ό.
ΙΟ. διάτοι τϋ] δια τον Εάά. II. ϊνίσχισθαι Ό. 12. και ρπηβ &86υηΊρΙαπ)
βχ Β.ϋ. άγροίκην ΕΛά. Ι3· μονονονχί καί αΰτοϋ (βίς) την τ. θ. Βύξαν
ίηνβΓβο οηϋηε Ο. Ι7· και ρΓΟ ό 0. ϊχρήσατο Εάά. ίηνίΐίβ Β.ϋ.
ΐρ. αν πρίποι Ό. πρίπιι Εάά. 20. αληθή ίίιΐ. άνοσίαι: οτα. Ό.
21. πλην Ό. Εάά. πάλιν Β. 23- προσκατίμπρήσαντα Β. σνγκαταπρήσ. Ο.
1τροσκαταπρήσαντ€ί Εάά. 25· οΰ μίτρ. τών Ίουδ. τοϋί ίήμουί
ίηνβΓβο οκΐίηβ. ΰ. 26. τι πάντη ρτο πάντη τ« Ό. πιπολ. αύτακ ρΓΟ
αντούί πιπ. ΰ.
 ί. 2, 3· ΙΝ ΝΑΗϋΜ. ΤΟΜ. I. 7

μηκόσιν επαρτησει τας δίκας ό τών ολων θεος, διδάσκει

λίγων &εος ζηλωτής χα) 'εχδιχων Κύριος μετά, ύυμου, 'εχ&ιχων ο
τους υπ εναντίους αυτού χα) εταίρων αυτός τους εχβρους αυτού.
Κύριος μαχρόθυμος χα) μεγάλη ή \ο"χρς αϋτου. περιεσται γαρ
5 πως, φησιν, αμαχον έχων την δύναμιν, και κατακράτησα
των λελυπηκότων. ει γαρ καΐ μακροθυμός εστί, κα\ όράται
τέως ώς άνεξικακών, άλλ' εις τέλος ουχ ά&ωωο-εϊ ζηλωτής
γάρ εστί. εύρησομεν δε και αυτόν τον των ολων θεον έφ' οίς
πεπόνθασιν ο'ι εζ'Ισραηλ δια της των Βαβυλωνίων ώμότητος
ίο οΰ μετρίως κεκινημενον. εφη γαρ δια φωνής Ιερεμίου προς ο
την των Βαβυλωνίων πληθύν η πάλιν " Έγω δεδωκα αυτούς Εβ.χίνίϊ.
" εις τάς γειράς σου, σύ δε ουκ εδωκας αύτοϊς έλεος." και
μην κα\ δια φωνής Ζαχαρίου πάλιν ούτως φησ'ιν " Έζηλωκα Ζά°*>· >·
" την Ιερουσαλήμ και την Έιων ζηλον μεγαν, και οργην
ι.5 " μεγάλην εγώ οργίζομαι επί τα εθνη τα συνεπιτιθε'μενα,
" άνθ* ων εγω μεν οργίσθην ολίγα, αυτό) δε συνεπεθεντο
α εις
' κακα.' "
Το δε' γε θεος ζηλωτής κα\ τά εφεξής, άρμόσειεν αν ει-
κότως και τοις ούκ εθελουσι την επιεική κα\ φιλόθεον Ιεναι <1
2ο τρίβον, άπονενευκόσι δε μάλλον επι το βιοΰν έλεσθαι σαρ-
κικώς. οτι γάρ εχδιχησει, κολάσεσιν υποφέρων και ποιναΐς
ύποτιθε\ς τον εξήνιόν τε και άλιτηριον, πώς εστίν άμφιβα-
λεΐν, εϊπερ αληθές εστίν οτι " Τουρ πάντας ημάς δεϊ φανερω- *
" θηναι έμπροσθεν του βήματος του \ριστου, Ίνα κομίσηται
25 Μ έκαστος τά διά του σώματος προς ά επραξεν εϊτε αγαθόν
" εϊτε φαΰλον."

I . ίπαρτησιί] απάρτισα Έάά. 2. /«τά θνμοΰ «δικών οπα. Ό.

4- μακρό&υμοί] + "» πο\νί\ιοι Ό. αντοί ΟΓη. ϋ. 5· πάντως ρΓΟ
»γ»γ ϋ. 6. ί'στί μακρόθ. ίηνβτβο οπίίηβ ϋ. ως αββαπιρίαιη
βχ Ο. 8. των όλων θίόν Ιιοο 0Γ(]ίηβ Ο. 9· Των οία· Β
ίο. μιτρίωι\ Μ1*/*™* Ο· τω" άββΒί ίη Έ,άά. 12. οΰ
ύί&ωκαϊ Ό. 13. κα\ ονα. Β. ΙΙικό πάλιν οΰτωί 38βυπΐρΐ3 6Χ ϋ.
14- ρ*γα ϋ· ι8. Το δί' γ€] τό δ« λίγαν Ώ. 20. άττονίνινκόσϊ\
ι'ι-πίίΐ η κυτα Εάά. δ(3ΐίπΐ δί Ώ. οή 'ύά. 21. κολασίσιν] κολάσα Ό.
33· 'οτιν άΧ,ηθϊί ΐηνεΓβο οπίίηρ ϋ. 25· τοϋ 388ααιρΙιιπι εχ Ό.
ί> ριο ά ϋ. 26. φαΰλον] κακόν Ό.
 8 Β. ΟΥΚΙΙ,ΙΛ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. ί. 3·

Ουδέν δέ ήττον ό λόγος πρεποι αν εϊκότως και τοις Ίοι>-

β δαίων καθηγηταΐς, τοις γραμματεύσι λεγω και Φαρισαίοις,
οϊ την εις Χριστόν παρωθούμενοι πίστιν, σφάς τε αυτόν:
κα\ έτερους διολλύντες ηλίσκοντο. πεφρονηκασι γαρ έχθρα,
κα\ πεπολεμηκασι τϊ) μετά σαρκός οικονομία του Μονογενούς, 5
8. 1·οο. ελαβόν τε την κλεΐδα της γνώσεως, καθά φησιν αύτός, και
ούτε εισηλθον αύτο\, οϋτε μην έτερους συγκεχωρηκασιν εισ-
ελθεϊν. οϋκοΰν ει και εστι μα,κρόθυμος, άλλ' ούν ά&ωων οϋχ
αώωωτίί τους ττ) άληθεΐ πίστει πεπολεμηκοτας.

479 Α. η Κύριοε έν συντέλεια και έν ουσσεισμώ η όδόε αύτου, και νεφέλαι ίο

κονιορτόε ποδών αίιτοΰ.

Μέλλων ό ΐΐροφητης της Νινευϊ την άλωσιν εις παρά-

κλησιν των πεπονθότων προαναφωνειν, και ότι κατασεισθη-
σεται παρά θεού καταδηλοΰν τοις ηδικημένοις, προαφηγήται
χρησίμως το της θείας φύσεως παναλκές, και ότι πάν ότιοΰν τ5
κατορθοΰν έλομενη τό άντιστατοΰν ουδέν, πάντα δε μάλλον
εψεται ρα,δίως, και Ισχύσει τό αύτη δοκούν, καν εϊτι των
\> επιγείων πραγμάτων ημιν τε και τοις καθ% ημάς δυσκατόρ-
θωτον είναι δοκη. ωοντο μεν γαρ ο'ι Ιουδαίοι δυσαλωτάτους
εσεσθαι τους Βαβυλώνιους, καϊ αμαχον ούτως χεΐρα λαχεΐν, 2 ο
ώ$· μηδ' άν ει βούλοιτο θεός, άτονησαι προς εχθρούς, έκάλει
γαρ οίμαι δυσθυμίας εις τούτο αυτούς τά κατά πάσης αυ
τών της χώρας ώμώς τε καϊ άνημερως παρ εκείνων τε-
τολμημένα. Ινα τοίνυν ε'ιδεΐεν, ως κείσονται μεν άκονιτί
κάτεχανιστάντος αύτοις την όργην τού θεοΰ, άλώσονται δέ, 25

I. 6 λ. ρ08ΐ αν ΐΓ3ηδρ. Ό. 6. και οΰτί Β. οντί & Ο. οντι Έ,άά.

7- αΰτοι (Ισηλθον ίηνβΓβο οπίίηε Β. 8. αθώων 3δ8αηιρΙαιιι βχ Β.
άβωον Ό. 9· V) άΧηθίία ΡΓ0 VI αΚηθΛ πίστα Ό. ΙΟ. Κύριοι
ρτο και ρπιιβ Ό. 12. τηί 3Β8Ι1ΠΐρΙυπΐ βχ Β.ϋ. Ι4· ηδικημίνοΐί]
ηΒικηκόσι Έ,άά. ΐ6. ΐΚομίνη] ίΚοιτο ϋά. άστατονν (810) πα.
ΐ8. πραγμάτων ΟΠ). Ο. 19. οί οπι. Β. ίυσάΚωτάτονί Ό. &υσα\ώτουί Έ,άά.
22. Οίμαι άββΛ ία Ό. κατά πάση! αυτών τηί χώροι Β.ϋ. πάση αυτών τη χώρα
Έ,άά. 25- κατιξαναστάντο! ϊΐά. τον θίοΟ την όργην ϊηνβΓβΟ ΟΓάίηβ Ό.
 ί. 3· ΙΝ ΝΑΗϋΜ. ΤΟΜ. I. 9

και μόλα ραδίως, αναγκαίων φησι Κύριος εν συντέλεια και

έ» συσσεισμω ή Ό$Ός αυτόν κα\ νεφελαι κονιορτος πο^ων αυτού, ο
ει γαρ δή, φησι, βουλεύσαιο κατά τινων' τούτο γαρ η ό^ός'
καταδραμεϊται πάντως ώς εν συσσεισμά. άμαχον δε χρήμα
5 και δυσδιάφυκτον κομιδή συσσεισμος και συντέλεια, και νε-
φίλαι προς τούτοις κονιορτοϋ δίκην ίπτάμεναι και τον ούρανόν
καταπυκάζουσαι. εοικε δε Ό Προφήτης εις άνάμνησιν αυ
τούς άναφερειν τον κατά παντός ανθρώπων γένους επ\ Νώε
γεγονότος κατακλυσμού, εν συντέλεια γαρ τότε και εν συσ-
ιο (τειο-μω τφ κατά πάντων οιονεί πεπόρευται θεός, νεφελας
έξανιστάς, και, καθά φησι το γράμμα το ιερόν, άνοίγων τους ^βη· τ"·
καταρράκτους τού ουρανού, καϊ ύετοΐς άσχετοις επικλύζων
την ύπ' ούρανόν. 6 τοίνυν, φησι, προς ολην (ύκόλως Ί
Ίσχύσας τήν γην, καϊ ψηφφ μια τους εν αυτή πάντας
'5 άί'ίλώί', πώς άν άτονήσειε προς έθνος \ν το Βαβυλώνιον ;
θεοττρεπώς δε σφόδρα φησι το Νεφελαι κονιορτος ποοων αΰτου.
ώς γαρ εΰκολον άνθρώπω χούν τε κα\ κόνιν άνακινήσαι
ποδι, τον αυτόν οίμαι τρόπον ευχερές και τώ πάντων κατ-
εξουσιάζοντι θεώ, χειμώνί τε και νεφε'λαις καταπυκάσαι τον
ίο ούρανόν.
Εΐ δε δ») προσήκοι κα\ τον απόρρητον νούν τών προκει- β
μίνων εκβασανίσαι, εκείνο ειπείν οιήσομαι δεΐν, οτι της μετά
σαρκός οικονομίας τήν όδον, ήγουν τήν εκπλήρωσιν έν συν
τέλεια κα\ εν συσσεισμω πεποιήσθαί φαμεν τον Μονογενή
Αογον τού θεού. επειδή γάρ γεγονε καθ' ημάς, συντετελεκε
και συνεσεισεν " αρχάς τε και εξουσίας καϊ τους κόσμο- Φ*· νί.

ι. Κνρκχ ρΓΟ και ζ\ί. Ό. (υΐ βυρπι.) 2-4. ΙΙαεο και νιφέΚαι—*>γ ϊν σνσ-
σιισμω ϊοοεβκβηιηΐ εχ Ό. 5· δνσδίάφ. κομιδτ} Ιιοο οπϋηε Ό. 6. κονιορτοϋ
ΰίκην Ιιττάμΐναι I). δίκην ίγιράμιναι κονιορτοϋ Β. οΊκ. αϊνιττώμΐναι κονιορτοϋ ίίάά.
ηταπνκ. τον ονρ. ϊηνβΓβο οι ιϋηβ Ό. 8. άναφ. αΰτονι ίηνεΓβο
οηίίηβ Γ), ανθρώπου Εάά. ΙΟ. η·«Γ0ρ*ντα(] -\- όΌ. II. ίξανασται
ΨΜ. δίαΐϊπι και αββαπιρίυπ) εχ Ο. 12. άσχίτοί! ΰ(τοΊ{ ϊηνεηο
οπίίηε ϋ. 13. πρ6ί ΰ\ην (ύκόλω! Ηοο οηΐϊηε Β. 14. τοΰι ϊν
αίτίι Β.ϋ. «V αΰτώ~ Κάά. ΐ6. νιφίλαι κονιορτοι\ νίφιΚαΐον κονιορταν ίϊά.
Ι7· Τ* οτα. Β. ίηνίΐίβ Ό. 1>. 19. καταπνκάζην ( — καταπνκάζιιν) Η. ίηνίΐο ϋ.
31. ττροσήκοι Ό. προσήκιι Εά(1. νουν ροβΐ ϊκβασ. ΐΓ3Π8ρ. ϋ. 23· ο&ον]
ιισοοΌν Έάά. 25- του θίοΰ \όγαν ίηνκΓβο οκΙΐηΕ Ό.
νοι. II. ο
 10 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι Α^ΕΧΑΝϋΚ. ί. 4·

" κράτορας τοΰ αιώνος τούτου," της καθ' ημών εξελασας

πλεονεξίας, και της αρχαίας εκείνης άποσοβησας Ισχύος,
καθελών δε καϊ αϋτο τοΰ θανάτου το κράτος και προς γε
480 Α. α τούτω την άμαρτίαν. γεγόνασι δε και νβφίλ&ι κονιορτος
ποσών Λυτού, ώσπερ γαρ τοΰ βαδίζοντος προανίπταται 5
κόνις, ούτω της μετά σαρκός οικονομίας τοΰ Μονογενούς
προεβάδιζον αϊ νοητοί νεφελαι, τουτέστιν οϊ μακάριοι προ-
φηται, σκοτεινότερα μεν κα\ οϋ λίαν εμφανεστερω χρώμενοι
λόγω, πλην ζωοποιοΐς κηρύγμασι τον τών συνιεναι δυνά
μενων κατάρδοντες νουν. ΙΟ

4 Απειλών θαλάσσΗ και ζΗραίνων αύτΗν, και πάνταο τούο ττοταμοϋο

ο έεερκμών.

Έ£ ων ηδεσάν τε κα\ πεπείραντο τον της διηγησεως

λόγον διατεκταίνει, άποστησας αύτον τών άγαν αρχαιοτέρων,
οτε γάρ της Αιγυπτίων άνοσιότητος και της αφόρητου πλεο- 15
νεζίας τον Ίσραηλ έξεκόμιζεν ό προασπίζων θεος, διεβίβασε
μεν διά μέσης θαλάσσης αυτούς, εκελευε δε βαδίζειν ώς «τι
Εχοά. ξηράς' " επάγη γάρ ώσει τείχος τά ύδατα" κατά το γεγραμ-
μενον. ούκοΰν ήπιίληο-ε μεν τη δαλάσ-σ·»], καΧ βάσιμος ην ο'ιά
τις ζγ\ρά. ει δε δη τις βούλοιτο ταΐς περί τούτων εννοίαις τά 2ο
8ηρη ο πρώτα συνείρειν, φημι δη τό " Κύριος εν συντέλεια και εν
" συσσεισμω ή όδος αύτοΰ," τά εικότα και ούτω φρονήσει,
μονονουχι γάρ συντελεσας τε και συσσείσας την Αιγυπτίων,
ό τών ολων Κύριος διά τών εν αύτη γεγονότων σημείων καϊ
τοΰ θανάτου τών πρωτοτόκων διολώλασι γάρ εν μια νυκτϊ, 25

2. αποσόβησα! ίσχνο: Ιιοο ΟπΗηβ ΰ. Ισχ. άποσ. Β. Ισχ. κατασοβήσαί Έ,άά.

3· αϋτον τον θάνατον μΓΟ αΰτο τοΰ θαν. το κράτοι ΐάά. β. βαδίζοντος]
βαδίσματος Ό. δΐίΐΐίιη προανίπταται 1). προανίσταται Εά(1. 9· τον
ΗββυπιμΙιιιτι βχ Β.Ό. ίο. κατάρδοντα ¥.άά. 13. βδιισάν τ* καϊ
πιπιίρανται Ό. της] + »τ« σφάί Έάά. Γερυ»;η3ηΐΐ1)118 Β.ΰ. 8ΐ»11Π) νφηγή-
ιτιως Ό. Ρθ8ΐ 1ι. ν. διατικτ. λόγον ϊηνοΓβο ()Γ(1ίηβ ϋ. Ι4· αυτούς ρΓο
αύτον Ό. ΐ6. *ξ(κόμιζ( τόν Ίσραηλ ίηνεΓβο οπίίηε Ό. 17. ίκ(λ(ν(
ΙΐίΛεΙ Ό. <7ήλ«υσι ε βαο Μϊ^ηε. 19- μ*ν αββυπιρίυπι οχ Ό. 22. οντω Ο.
Έιάά. οίτοί Β. 23. τ* οηα. Ό. Αΐγυπτον ρτο Αιγυπτίων Ο. 2$. τ&ν
άεεδί ϊη ΕιΜ.
 ί. 4- ΙΝ ΝΑΗυΜ. ΤΟΜ. I. 11

θρψου τε και οιμωγής, ώς έφησε, τα πάντα πεπληρωτο' δια

μέσης θαλάσσης διεβίβασε τον Ίσραηλ, κατηρτημένης αυ
τών της 4ζ ουρανού νεφέλης.
*Εφη τι τοιούτον και 6 μακάριος Ααυείδ. ψάλλει γαρ
5 ώδε " Ό θβοΓ εν τω εκπορεύεσθαί σε ενώπιον του λαού (1 ^8^1χτ"·
" σου, εν τω διαβαίνειν σε εν τη ερημω, γη εσείσθη, και
" γαρ οί ουρανοί έσταζαν" γην δε σεσεισμένην, καθάπερ
εγώμαι, την Αιγυπτίων φησίν. ότι δε και νεφέλη κατ-
εκρε'ματο, προβαδίζουσα των υιών Ίσραηλ, άσυμφανες μεν
ίο ούδενί, πιστώσεται δε κα\ ό θεσπέσιος Παύλος, τους του
Ίσραηλ πατέρας βεβαπτίσθαι λέγων απαντάς " εν τη νεφέλη 1 ®>τ·
" και εν τη θαλάσση."
ΧΙροσεπηγαγε δε ό ΪΙροφητης τω ^ραίνιο-ύαι την θά,λαο-ο-Λν,
και το (ρημουο-θαι τους ποταμούς, εις άνάμνησιν αναφερών β
ΐ5 ετέρου θαύματος, οτε γαρ εις την της επαγγελίας εισεκο-
μίζοντο γην, Ιησού μετά Ήίωυσέα προεστηκότος, τότε κατά
χώραν έστη πάλιν 6 Ιορδάνης, την τών ναμάτων καταφοραν 3°»· »ί·
άρρητοις νεΰμασι και δεσμοΐς ανακόπτοντος τού πάντα ισχύ
οντος θεού. άξιοι δε ταύτα τού μεγίστου θαύματος και ό
«ο μακάριος Ααυέιδ, ούτως λέγων " Αεΰτε και ϊδετε τα έργα τού Ρβ,^ίχν.
" θεού, ώς φοβερός εν βουλαΐς ΰπερ τους υιούς τών ανθρώπων
" ό μεταστρέφων την θάλασσαν εις ζηράν, εν ποταμψ διε-
" λεύσονται ποδί." ποδ\ γαρ πάλιν τον Ίορδάνην διεβησαν. & 481 Δ.
εί δί δ?) και πάντας λεγοι ^ηραίνεσ-θαιι τους ποταμούς, το 60*
25 ί'^ί γεγονός οτι και πάσι συμβησεται θεού κατανεύοντος,
διακείσθαι κελεύει.

I. ώι ΐφησι 3881ιπ>ρΙ\ΙΠ) βχ Ό. πίπλήρωται ϋ. 3. μίσηί] + ώϊ

7φην Εάά. ίηνίΐο Ο. κατηρτημίνης Ώ. κατηρτισμίνης Εάά. δίαΐϊπι αντω ΐϊά.
ϊηνϊΐϊί Β.ϋ. 3· ουρανών Ό. η. ο'ι 3$8ΐιπ)ρΐυπι βχ Β.ϋ.
8. Αιγυπτίων Β. Αϊγυπτον ϋ. Αιγυπτ'ιαν Εάά. 9· προβαδίζουσα ροβΐ Ίσραηλ
ΐΓ2η«ρ. ϋ. 13. τω β.ϋ. το ο. Εάά. Ι4· τούί ωβυπιρίυπι εχ β. άιίαφί-
ρων ο.Ό. Ό. φίρων Επά. Ι5· όταν Ό. τήΐ ίπ. (Ισικ. -γην Ηοο ΟΓάϊηβ ϋ. 1).
γην ΕΠίβ τηί ίπ. ΐΓΒΠΒρ. Εάά. ΐ8. νίΰμασι και δισμο'ΐ! Ό. νιίμασιν Ο. &(σμοϊί
Εάά. 20. Ηββο δίϋτί—ανθρώπων 388ΐΗηρΐ3 βχ Ό. 23. πάλιν
οία. Ο. δΐ&Ιϊπι διίβ. τον Ίορδ. ίηνβΓ80 ΟΓάίηβ Ο. 24. και ΒχβυιημΙυιτι
βχ Ώ. πάντα! λίγοι ξηραίνισθαι τοΰι ποταμού! β. πάντ. ζηρ. τ. π. λίγοι Ό. τοϋι
ποτ. λίγοι παντ. ξηραίνισθαι Β. τουί ποτ. λίγιι (βίο) παντ. ξηρ. Εάά. 35· κα~
ταν. τοΰ θίοϋ ρΓΟ θίοΰ κατ. \).
Ο 2
 12 Β. ΟΥΚΙ^Ι,Ι ΑΙ.ΕΧΑΝΟΚ. ί· 4,5

Αοκεΐ δε τισι και καθ' ετερόν τινα τρόπον τώ τών προκει-

με'νων προσφε'ρεσθαι νώ. ει γαρ ελοιτο, φησιν, ό τών ολων
Δεσπότης την κατά της Νίνει/ί ποιεϊσθαι καταδρομην, ποιη-
σεται δη πάντως εν συντέλεια και εν συσσεισμω' συντε
λέσει γάρ αυτήν και καταδονησει ραδίως' πλατεΐαν δε ούσαν, ζ
1> κα\ ο'ιυν θαλάσσης δίκην τοις άλλοις εθνεσι τους πολέμους
επικυμαίνουσαν, αμελλητί καταΐηρανεΐ. καν ει άνερχοιντο,
φησιν, ώς χείμαρροι τα παρ αύτης έθνη, πάντη τε κα\ πάν
τως ίρνιμωθησονται. θάλαο-α-αν δε και ποταμούς επικλύ-
ζοντάς τε και καταπνίγοντας , οΰδεν ήττον είναι φαμεν τάς ίο
πονηράς και άντικειμενας δυνάμεις, και πρό γε των άλλων
τον σατανάν. άλλ' ολην αυτών την δύναμιν κατε^οανεν ό
Χρίστος, και άμαχον ούσαν πάλαι, τοις των σεβόμενων
αυτόν ΰπεστρωσε ποσίν.

ο'ΩλίΓωθΗ η Βασανΐτιο και ό ΚάρμΗλοε, και τά έζανθοΰντα τοΰ

5 Λιβάνου εξέλιπε, τά όρΗ έσείσθΗσαν άττ αύτοΰ, και ο! βουνοί
έσαλεύθΗσαν, καϊ άνεστάλΗ η γη άπό προσώπου αυτού η σύμ
πασα, και πάντεε οί κατοικοϋντεε εν αύτΗ.

Και δι' έτερων εύθυς αποδείξεων ό λόγος έρχεται, τι) θεία.

φύσει το παναλκες τε και άμαχον εϊς εζουσίαν επιμαρτυρών. 20
χώρα μεν γάρ ή Βαα-ανίτις εστίν εΰθαλής τε και πίειρα' Καρ
ά μηλος δε και Λίβανος, το μεν της Φοινίκης, το δε της Ιου
δαίας ορός, εύδενδρότατα δε άμφω, και άμφιλαφεσι κομών-
τα δρυμοΐς. αλλά ταυτί δη πάντα, την τε Βατανίτ^ φημι,

λ
ι. ί λοιτο] 16ί Ό. 4· Μϊ^ηβ. 5· κατα&οτφηι μαδίως' πλατίΐαν δί ϋ.Ι).
ραδίως καταδοι/τ/σ?£ π\ατ*ίαν Ε(1(1. 7· καν €' άνίρχοιντο I). καν (Ι (ρχοιντο ϋ.
καν (ίσίρχοιντο (ιίσίρχοιτο Ε(1(1.) Β. Ε<3<3. 8. κατ ρΓΟ παρ' ΕϋΗ. ϊηνίΐίβ
οπΐηίΙ)115. αϋτο'ις \}. Ο. ΐρημωθήσονται Β. β. [ΐρημωθησινται (βίο) Β.] ΐρημω-
θησιται Ό. Κ(1ά. ΙΟ. καταπνίγονται Ο. κατακλνζ. Εάά. ίΐναί ψαμιν τας
πονηρά: Ηοο οπίίηε Ό. (ΐναι ροβΐ παν. Ιι-αηβρ. ηά. 15. ωΚιγώθη'] + 7°Ρ Ο·
16. ϊσιίο-θησαν] ϊσιίσθη Ρ. (36 βΐ.) ΚΐδΙίπι νπ Ό. (XII ββά απ κυρΓΗδοι·. 42, '53·)
Ι9· ί'τί'ρωκ] + ρημάτων και (οπήΙΙβηβ (υθύς") ϋ. δίαΐίπι καταδιίξιων Ε(1ά. ίη-
νίΐίβ Β.ϋ. 21. τι 38κυΓηρ111Π1 βΧ Β.ϋ. 22. Τΐ ρΓΟ δί ϋ. τό μϊν
της Φοινίκης, το 8( της Ιουδαία; Β.ϋ. Φοινίκης βΐ Ιουδαία; ίηΐΒΓ 86 ΐΓ3Π8ρ. Εάά.
23· κομώνται ρΓΟ κομάντα ίί<3.
 ί·4,5· ΙΝ ΝΑΗυΜ. ΤΟΜ. I. 13

και αυτήν δε την τοις ορεσι παρακειμενην χωράν, δεινά τε

και μαχιμώτατα κατενεμοντο γε'νη κα\ νιοι γιγάντων, κατά ϋβαί. ί.
το γεγραμμενον. πλην ε'ξηρηνται και νενίκηνται παρά των 2
υιών Ισραήλ, θεού προασπίζοντος, και κεκληρονομηκασι
5 την γην αυτών, ομοιον ούν ώς ει λε'γοι πάλιν Αϊ πάλαι
δεινοΐς και άλκιμωτάτοις άνδράσι βρύουσαι χώραι, και οίον
δρνμοΐς των εν αύταΐς μαχίμων κομώσαι πολλοΐϊ, ωχοντο β
και πεπόρθηνται τών ενοικούντων παθοΰσαι την έρημίαν.
τούτο γάρ οΐμαί εστί το ώλιγωτθαι λέγειν αύτάς.
ίο Επτζ, πώς ουκ άν άλοίη θεοΰ κατανεύοντος ή διαβόητος
Νοήη ; προς δε δη ττ) Βαο-ανιτιο^ι και τω Καρμηλω, και τα.
ά&ώοΖντα του Αιβάνου ΐ^ιλιπε. Αίβανος μεν ούν, ώς εφην, ορος
της Φοινίκης εστίν, άπ αύτού δε σημαίνει την υπ αύτω τε
κειμε'νην και περ\ αύτο σύμπασαν χώραν. ΐϊανθούι/τας δη ούν
ΐζ,τοΰ Αιβάνου τους Δαμασκού κα\ Φοινίκης βεβασιλευκότας φησι α. 482 Α.
κατά καιρούς, οι καΐ ύπο χείρας δε'δονται τών υιών Ίσραηλ'
νενικηνται γάρ και αύτο). κατά καιρούς, καίτοι πλείστην
οσην έχοντες χεΐρα, δειναις τε και δυσαντητοις επικουρίαις
άναφυσώμενοι. εύρησομεν δε τά τών βασιλειών επερχόμενοι
2ο βιβλία πεπορθημενην κατά καιρούς την δαμασκηνών βα- ι Ηβ£.
σιλείαν, δια τών εκ φυλής Ιούδα βεβασιλευκότων· ΐ%ίλι- 4
πον δη ονν τα, ϊ^ανθοΰγτα του Αιβανου, τουτέστιν, εξτ)ρηνται \>
και άπολώλασι πλειστάκις και αυτά της Φοινίκης ήγουν του
Αιβανου τά εξαίρετα, τουτέστιν, οι τών εκεϊσε κρατούντες
25 πραγμάτων.
Και τί ταύτα λεγω, φησ\ν, οτε και μόλα ραδίως, θεού
γε θελοντος, κατατίκτύεϊεν άν κα\ αύτά τα 'όρη και οι βουνό)
μεταστησονται και (τύμπανα δε ή γη μετά τών ΐνοιχουντων

I. ϋ Β. 6η Ό. Ε(3(3. 2. άμαχώτατα ρΓΟ μαχιμ. Ό. 3· 'ίνΡΊ*™]

'ξήρανται Εάά. 4· *<" κ»κλ.] κίκληρ. γάρ Ό. 5· λίγο» Β. λ( ϋ.
λί^ι Εόά. 1 1, βι) οπ). ϋ. 13. «στ! τη: φοινίκη: ίηνβΓβο οπίίηε Ό.
«τ ρτοίπ'Έ,άά. αύτο Ό. δίαΐϊηι τ« 38ειιπ)|)1ιιπι εχ ύ. Ι4· ι'$ανθοϋντα:~]
ιζανθονιττα ΐ,άά. Ι9· άναφυσσώμινοι Β. 20. πιπορθομίνην (βϊο)
ΐάά. 3η1β Μί{;ηβ. 23. τή: Φοινίκη: ήγουν] ά τη: Φοινίκη: ήν Εθα.
24. «ίϊ<Γί] «ίΐ Β. 26. ραδίως εΙ γ» ΟΠ1. I). 28. μιταστησονται Ό.
οαΚινβήσονται Β. ΐπαναστησονται Εάά. 8ΐ3(ϊπι και 3εβιιιηρΙιιπ> βχ Β.Ό.
 14 Β. Α^ΕΧΑΝϋΚ. ί. 4,5·

αύτην Λνασ-ταλ^σεται, τουτεστι, χωρήσει προς τό μη όν, και

εσται πάλιν ώς ούχ υπάρχουσα ; ό γαρ ποιήσας εν άρχη,
ο και άφανιεΐ που πάντως εύκόλως, και ούδεν αύτώ τα μεγάλα
παντελώς. εοικε δε και ό μακάριος ΑαυέΊδ συνωδά τοις προ-
Ρβ. οχίϋ. κειμενοις εννενοηκεναι τε και λέγειν " Τι γάρ εστί σοι, 5
? ' " θάλασσα, ότι έφυγες ; και σοι, Ιορδάνη, ότι εστράφης ε'ις
" τά σκίσω ; τά ορη, οτι εσκιρτήσατε ώσεϊ κριοί, κα\ οι
" βουνοι ώς άρνία προβάτων ; από προσώπου Κυρίου εσα-
" λεύθη η γη."
Βάρη Ώ? γάρ ηδη προεΐπεν " Έ«/ συσσεισμψ η οδός αύτοΰ." ίο
οτι δε ούδεν ή ανμπαιτΛ γη, και ολίγου παντελώς άξιωθεΐεν
αν λόγου τά εν αυτί}, την θείαν τε και απόρρητον εϊ τις
ά ελοιτο δόζαν άναμετρεϊν, επιμαρτυρησει λέγων ό προφήτης
Εβ. χΐ.^ Ήσαιας " Εί πάντα τά εθνη ώς σταγών άπο κάδδου, και
" ώς ρ'οπη ζυγοΰ ελογίσθησαν, και ώς σίελος λογισθήσονται' 15
" ό δε Αίβανος ούχ ικανός ε'ις καΰσιν, και πάντα τά τετρά-
" ποδα ούχ ικανά εις όλοκάρπωσιν, και πάντα τά εθνη ώς
" ούδεν είσι, και εις ούδεν ελογίσθησαν τίνι ώμοιώσατε
" Κύριον, και τίνι ώμοιώματι ώμοιώσατε αύτόν
Δοκεΐ δε πάλιν ετεροις ευ εχειν, εϊ και επ' αύτης ελο- ζο
ο γίσθη της ΝινευΊ τά τοιάδε πλαγίως, βούλονται γάρ αύτήν
παρεικάζεσθαι τι) τε ΒΛίΓΛνίτι^ι ώς άρίσττ) τε και διαβοήτω
χώρα., κα\ Καρμηλω τε και Αιβά,νω πάλιν, ώς επισημοις τε και
διαφανεστάτοις ορεσι' θαυμαστή δε καϊ επίσημος ή Νινευι
ην. και ώλίγωσθαί φησιν, ώς όσον ούδεπω δηωθησομενης όμοΰ 25
τοις ε^Ανβονσιν εν αύτη, τουτέστιν, ήγουμενοις τε καϊ στρατη-
γοΐς και τοις τών άλλων λαών επιφανεστεροις. επειδή γάρ

I. μη δ» ϋ. μηΒιν Εάά. 3· που οαι· Ο· 4· ΐΓροκιιμίνοΐΐ] προαρη-

μίνοα £). 5· «τβ* ρΓΟ ί'στϊ Εάά. 6. σοι Β. (Αΐβχ. δνΐΌ-Ηβχ.) σϋ Ώ.
Εάά. (ν»1.) ιι. δ« οπι. ϋ. άξιωθιίη Β. ϊηνίΐϊβ Ό. Εάα. 12. τϊ
α8βιιπιρ(ΐ)Γη βχ Β.ϋ. Ι4· κάδδου Β.Ό. κάδου Εάά. 1$. (λογίσθη \\ά.
17. ώι] π'ϊ ϋ. (41, 9°> Γ44·) ΐβ. «γ Β. ώϊ ϋ. Εάά. (93·) ώμοιώσατε] +
τον Β. (62. 20. (\ο·γ'ισθη\ λίγοιντο Ό. 23. και Καρμηλω τί Ό.
Καμμήλω δ( Εάά. 24- θαυμαστή δί ϋ. θαυμαστή τ« Εάά. 25. <5"
ΜβιιιηρΙυπι εχ ϋ. ήν ψο ξι» Β. οΰδίπω Ό. οΰπω Εάά. δίαίίπι οΊαθησομΐνης ηά.
27· λαώκ 388ΐιπιρ1υπι εχ Ι).
 ί. 4,5· ΙΝ ΝΑΗυΜ. ΤΟΜ. I. 15

όρων ε'ποιήσατο μνήμην κάί χωράς εύδενδροτάτης, φημί δή

της ΒΛΤΛνίτιίος, τετήρηκε τω λόγω μέχρι παντός την τρο-
πην' την πιοτάτην κάί ^ανθούσαν εφη τους η πλούτω τυχόν α 483 Δ.
διαφανεστερους, η ταϊς των σωμάτων άλκαΐς εμπρεποντας, η
5 και καθ' έτερον τινα τρόπον υπεροχής των άλλων ήρμενους.
Ανασκοπούμενος δε τις τά παρά των Ιουδαίων εις Χρι-
στον τολμήματα, κάί την επενεχθεΐσαν αύτοις ερήμωσιν και
την όλοτελή συντριβήν και άπώλειαν, μετά γε το άναβιωναι
και άνελθεΐν εις τον ούρανόν, εφαρμόσαι αν ε'ικότως αύτοΐς
ίο και ταδε. ΒΛο-ανΊτις μεν γάρ κάί Κ&ρμ-ηλος και μεντοι κάι\>
Αιβα,νος νοοΐτο άν εικότως ή Ιουδαία" κάί Βακτα-νιτις μεν,
επειτοι κάί ώνόμασται γή ρέουσα μίλι κάί γάλα, γή σίτου
και ελαίου κάί αμπελώνων Κάρμηλος δε και Αιβα,νος διάτοι
τό ύψοΰ τε ήρθαι κατά την δόζαν, γενέσθαι τε διαφανή και
1 5 περίοπτον, κάί οίον άκαταλήκτοις δρυμοΐς τοις κατοικοΰσιν
αυτήν επιγάνυσθαι. άλλ' ωλιγωσθαί φησιν αυτήν" δεδαπά-
νηνται γάρ ττ} Ρωμαίων χειρί, μονονουχί δε κάί δεινοΐς κάί
άλκιμωτάτοις περιπεσόντες δρυτόμοις, φυτοΐς εν ίσω πεπτώ-
κασι. και τι τοιούτον ό μακάριος προφήτης Ησαΐας ύπαι- ο
20 νίττεται, λέγων ως πρός γε τήν Ιερουσαλήμ " Αιάνοιξον ΖάοΙι. χι.
I, 2.
" ό Αίβανος τάς θύρας σου, κάί καταφαγετω πύρ τάς
" κέδρους σου. όλολυζάτω πίτυς, διότι πεπτωκε κέδρος,
" ότι μεγάλως μεγιστάνες εταλαιπώρησαν. ολολύζατε δρύες
" της Βασανίτιδος, ότι κατεσπάσθη ΰ δρυμός ό σύμφυτος "
2 5 σαφε'στερον δε κάί ετερωθί που φησί " Κάί εσται ό κοπετός II).
II.
I. (ϋ€ν9ροτάτης Β. {ν&αΑροτάτηί (βίο) ϋ. <ΰ8(ν&ρότητος 'ύά. 2. το σχήμα
μίχρι παντός ρΓΟ μίχρι π. την τροπήν Ό. 3· Ηηεο την πιοτάτην Β00β886Πΐη(
εχ Ό. ΐξανθσϋσαν ϋ. ίξανθοϋντας ΕίΜ. 4- διαφίροντας ρΓΟ διαφαν. ϋ.
5· ήρμίνους οτα. ΑυΙ>. 6. παρα αββυπιρίυπ) εχ Β.ϋ. 8. την βββιιιηρΙυιη
εχ Β. άναβιωναι] + αυτόν ΕόΜ. Ο- ϊφαρμόσαϊ] ΐφαρμόσιιιν ϋά. αυ
τοί: (Ικάτως ΐηνεκο οηϋηε Ό. ιο. γαρ αβδαπιρίυπι εχ Β. Ι). II. νοοΐτο I).
νοοΊτ' Έ,άά. 12. ΐπιίτοι και οπι. Ό. γάλα και μίλι ίηνεΐΈΟ οπίίηε Ό.
Ι4· οΊαφανη] καταφανή Ό. Ι5· ακατάληπτοι! ϋ. ΐ6. αυτήν α\ί. ΟΠΙ. ϋ.
8ΐ3ΐίπι διδαπάνηνται Β. 6>8απάνηται ϋ. ΕΗ(1. 17- μονονουχϊ δί 800β88εΓυηΙ
εχ Β.ϋ. 8ΐ3ΐίπΐ και οπι. ϋ. ΐ8. δρυτόμοις] δμυμοτόμοις Ε<1(1. π*ριπιπ-
τώκασι ύά. ϊηνίΐίβ Β.Ό. Ι9· ό μακάριοι προφήτη! Ησαΐας Β.ϋ. Ζαχαρίας
Εάά. 22. όλολυζίτω Ό. 33· μεγάλοι Ε(1(1. 24· κατιπάσθη (βίο)
'ύά. 25- και ρπυβ 38Βΐιπιρ(υπι εχ Β. Ο.
 16 Β. ΟΥΚΙΙ,Μ Α^ΕΧΑΝϋΚ. 16.

" της ' Ιερουσαλήμ ώς κοπετός ροώνος έν πεδία» έκκοπτο-

" με'νου'" επειδή γάρ πάλιν Αιβά,νω την Ιερουσαλήμ παρει
ά κάζα, κέδρους καταπίπτουσας και πίτυς εφη τους εν αϋττ)
υψηλούς, και δρϋς δε άποκαλεΐ της ΒΛα-Λψίτιαος' μεταφορικόν
δε, ώς εφην, του λόγου το σχήμα. 5

6Άπό προσώπου όρΓΗε αύτοΟ τίο ΰποστΗσεται; καϊ τίο άντιστΗ-

σεται έν όρηί θυμού αύτοΟ ; ό θυμός αύτοΟ τΗκει άρχοχ, και
αί πέτραι διεθρύβΗσαν άπ' αϋτοΰ.

Κατασφραγίζει τους λόγους είς άληθειαν τοις εν πείρα

β γεγονόσι της θείας Όργγ\ς, ότι πικρά τις εστί και δυσάντητος ίο
λέγων, δίκην γάρ οίμαι πυρός εμπίπτουσα, κατατήξειεν άν
ευκόλως αρχά,ς τε και εξουσίας, επίγειους τε και νοητάς,
συνθραΰσειε δ' άν άμογητί και πέτρας, ήγουν τους πίτρα,ις
εν ίσω κατεσκληκότας, και άμείλικτον έχοντας νουν. ευρη-
σομεν δε τοιούτους γεγονότας τους των ' Ασσυρίων βεβασι- 15
λευκότας, και μην και αυτόν τον των άκαθάρτων πνευμάτων
ηγούμενον τον σατανάν, περί οΰ φησι το γράμμα τό ιερόν
Ηίοΐ) " Ή καρδία αύτοΰ πέπηγεν ωσπερ λίθος, εστηκε δε ωσπερ
χ1ί· ·5· « £Κμων άνηλατος." οτι δε σκληροί και άτεράμονες και

484 Δ. » πλείστην οσην άναισθησίαν ηρρωστηκότες άλοΐεν άν και ο'ι 2 ο

των Ιουδαίων καθηγηται και οι τεταγμένοι παρ αύτοΐς ε'ις
άρχάς, ιερέας δη λέγω και των άνοσίων γραμματέων και
Φαρισαίων τά βέβηλα στίφη, πώς οΰχ άπασιν εναργές ; οι
καϊ τω πολέμω δεδαπάνηνται τω παρά 'Ρωμαίων, καθάπερ
τις κηρος ταϊς άνηκέστοις έκτηκόμενοι συμφοραϊς, σκληροί 25

2. πάλι» οηι. ϋ. παρακάζα την '1(ρ. ίηνετβο οτάϊηε Ό. 8ΐ3ΐίιη κίδροΐί κα)
πιτνσι παρακάζα καταπιπτονσαις ρϊΌ χίδηουν—ϊφη Ο. 5· Γου λόγου ως
ίφην ίηνβΓβο οπΠηβ Β. χρήμα ρτο σχήμα ¥·άά. 6. άντιστήσιται ϋ. Εάά.
νποατήσιται Β. (ΐ53·) 8. δκτρί&ησαν Ρ. Εάά. (Α\ά.) Ιβ. πίτραις ϊν
ισω ΙΐΟΟ Οΐχΐίηβ ϋ. I). Ι4-16. ΗβΜ και άμείλικτον ΐχοντας νοϊιν \τον νονν Ό.]
ιύρήσομιν—βίβασιλίνκόταί ΒΟΟ'βΒβεηιηΙ εχ Β.ϋ. I). Ι5· τοιούτουι ΐΓαηβρ.
ρθ8ΐ γιγ. ο. ροβΐ βίβασιλιυκόται Ό. των οιη. Π. ΐ6. τον άεεβΐ ϊη Εθθ.
17. τον 88811ΓηρΙΙΐη) εχ Ό. το Ίίρον γράμμα Ό. ΐ8. ώσπίρ ρπϋβ] ώϊ ϋ. (\Γ81.)
22. των 01Π. ΰ. γραμμάτων (βίο) ¥Αά. φαρ. κα'ι γρ. ίηνετβο ΟΓΐΙίηε Β.
 ί. 7, 8· ΙΝ ΝΑΗυΜ. ΤΟΜ. I. 17

δε οντες άγαν, συνεθραύοντο τοις κακοϊς, και της εις Χριστοί/

παροιμίας δίκας εζητηνται.
Συνετριψε δε δι ημάς και ετε'ρως ό Κύριος ημών Ιησούς 1>
ό Χρίστος α Αρχάς τε και εξουσίας και τους κοσμοκρά- ΕΡ>>· ν'·
5 τορας του σκότους του αιώνος τούτου, τα τε πνευματικά
" της πονηρίας," Ίνα ημάς εζεληται κα\ διάσωση. κα\ τούτο
ειδως ό μακάριος ψάλλει Ααυείδ " Συ φοβερός ει, κα\ τις Ρδ- ι**ν·
44 άντιστησεταί σοι άπο τότε η όργη σου ; εκ τού ουρανού
44 ηκούτισας κρίσιν, γη εφοβηθη και ησύχασεν εν τω άνα-
ιο " στηναι εις κρίσιν τον θεόν, τού σώσαι πάντας τους πραεϊς
" της γης" δεδωκε δε ημΐν " πατεΐν επάνω οφεων και σκορ- 8· ^η°·
" πίων και επί πάσαν την δύναμιν τού εχθρού." κατετηζε ο
γαρ α,ρχΛς, συνεθραυσεν ώς πέτρας τάς των ανοσιών πνευ
μάτων αλαζονείας, όργιζομενω δε δι ημάς καϊ ΰπερ ημών
1 5 τοις ηδικηκόσι, παραχωρεϊν ην ανάγκη και ούχ έκούσιν
αύτοΐς.

ΧρΗστόε Κύριοε τοΐε ϊιπομένουσιν αυτόν έν Ημέρα θλίψεωε, και η

Γΐνώσκων τοΰε εΰλαβομένουε αύτόν. και έν κατακλυομωβ
πορείαε συντέλειαν ποίΗσεται, τούε έπεΓειρομένουε και τούε
2ο έχθρούε αΰτοΰ διώζεται οκότοε.

Νουθετεί χρησίμως κα\ λίαν εύτε'χνως, οΰτε της ευημερίας <1

άποκείρων την ελπίδα, δι ών εφη χρησ-τον εσεσθαι τοις ύπο-
μίνουσ-ι τον Κυριον, οΰτε μην άνιε\ς εις άφετόν τίνα κα\ εξί-
τηλον ζωην' μετατιθεις δε μάλλον εις εύκοσμίαν και εις το
25 βιούν ελεσθαι ε'ννόμως, διά τοι τού φάναι πάλιν, οτι την ώς
ία κΛΤΛχ,λυσ-μΛ) νοουμε'νην όδον ει δη ποιοΐτο κατά τίνων, κα

ι· ιζάτηται Β. ίκζήτηνται Έ>άά. εισπράττονται Βίκαί ρΓΟ δίκαι ϊξχτ. ϋ.

3· Συνϊτμιψι 6ί δι ημάς και ίτίρωί] και ίτίρωί ίί συνίτρ. δι ημάς Ό. δΐηΐίπι και
λΑΑ. ΰ. 4· 0 ωβαιηρίιιπι εχ Β. τ* οηα. Β. 5· τον αίωκοί ογπ. ϋ.
η 3»8ΐιηιρ(υπι εχ Ο. 7- ψάλλ» Δ. Ηοε οπίίηε ϋ. 8. άπΰ τότι ή
οργή σον Β. αατ6 τηι οργήι σου Ό. Εάά. (ναΐ.) ήκοντ. κρίσιν (κ τοϋ ονρανον
ίηνεΓβο 0Γ(1ίηβ Ό. 14—16. όργιζ.—αϋτοΊί οιη. Β. νπϊρ ϋ. προι
Εάά. »3· τον Κύριοι/] τον θιον Ό. β. άφιικ Ό. ϊξιτήλην ρΓΟ ΐξίτηΚον
(βίε) Εάά. 26. ίν αϋβιιπιρίυιη εχ Β.ϋ.ο.
τοι. υ. β
 18 Β. ΟΥΚΙΕΜ Α1ΕΧΑΝΌΕ. ί. η, 8.

θάπερ τινά. σεισμού ποιησεται, και ώσπερ ύδάτων πολλών τε

και αφόρητων άρμη κατά πρανούς Ίοΰσα χωρίον χρήμα τι
β δεινον και δυσδιάφυκτον παντελώς, ούτως ει διάττοι κατα
τίνων τα. εκ θείας οργής, άρδην απαντάς απολέσει τους καθ*
ων αν ϊοι κα\ φεροιτο. 5
"Χχότω γεμην τους εχθρούς αύτοΰ καταίιωχΟηο-ειτθΑΐ και
καταληφθησεσθαι λέγει. κα\ ούχΐ δη που πάντως τω της νυκ
τός, άλλ' ετέρας οιμαι της νοητής και ώς εν τρόπω του παθεΐν
νοούμενης, κατασκοτάζεχν γάρ οιδε τον άνθρώπινον νουν, και
αμείλικτος συμφορά, και πικρον και άδόκητον πάθος, ο δη ίο
485 Α. α τοις άρχαιοτεροις συμβε'βηκεν, άπενηνεγμενοις εϊς αϊχμαλω-
σίαν, κα\ άλούσης αϋτοϊς της χώρας, τοιγάρτοι θεος οίνω
κα\ μεθύσματι τά τοιάδε τών κακών παρεικάζων, ευ μάλα
Ηϊβι\ προς τον μακάριον εφασκεν Ίερεμίαν " Αάβε το ποτηριον
>»»· " του οίνου του ακράτου τούτου εκ χειρός μου, και ποτιεΐς 15
" πάντα τά. εθνη προς α εγώ εζαποστελώ σε προς αύτούς,
** και πίονται και εζεμούνται, και μανησονται άπο προσώπου
ο " της μαχαίρας ης εγώ αποστέλλω ανά μέσον αύτών" και
Εβ.1ϊ.ΐ7· μην και διά φωνής Ήσαιου προς αύτην " Το ποτηριον γάρ
" της πτώσεως το κόνδυ του θυμού εξεπιες κα\ εξεκενωσας." 2ο
μεθτ) δη ούν και ο-χότω καταληφθησεσθαι φησι τούς εχθρά
φρονούντας θεώ, μετασοβών εδ μάλα προς το ελεσθαι
φρονεϊν άπερ ην αμεινον ειδεναι τε και δράν αύτούς.
Κεχώρηκε δε και κατά τών Ιουδαίων έν κατακλυο-μω
πορείας ο τών ολων θεος, και σνντετελεκεν αύτούς τάς επ\ 25
Χριστώ εισπραττόμενος δίκας. γεγόνασι δε και εν τχότω,
δ.ΜηΐΛ.
Μ»ΙΛ. 0 καΊ......
το~ β(10υ φωΤ05 όλοτρόπως ήμοιρηκότες, μωροί και
XX!]]

1. συσσίΐσμον Β. ϊηνϊΐίβ ϋ. β. τ» ΟΠΙ. Ό. 2. ιοίσα Β. Ι), β. Ίοΰδα ΕΔά.

δίαΐϊπι χωρίον Β. χώρου Ό. 1>. χώρας Έ,άά. τι οτα. Ό. 6. γιμητ] μίν Εάά.
καταληφθήσίσθαί τι και καταδιωχθ. ρΓΟ καταδιωχθ. και καταλ. Ό. 7. δη
336ϋΐηρΙιιαΐ βχ Ό. 8. ίτίρατ οιμαι της νοητή! και ώί ΐν τρόπω τον [τω Εάά.]
παθί'ιν νοουμίνηι Ό. Έάά. ΐτίρω οιμαι τω νοητω και ώί {ν τρ. τιρ πάθ(ΐ (βίο) νοου-
μίνω Β. 8ΐαΐίιη κατασκοτίζιιν Β. 12. θίόι] ό Κύριο; Ό. ϊ6. (ξαποστ€\ω
σι 6. Εάά. σ« 07Γοστ«λώ Ό. 17- ϊκμανησονται Ό. (\*3ΐ.) ίηνίΐίδ Εθά. (Αΐβχ.
Εη(1-ΑυΐΓ.) 19. Η3β0 μην και ίΐϊΜΐιΐφΙα 6Χ 1). 2,3· άιτίρ ϋ.
ϋπιρ Εάά. 24. κα\ ΟΠΙ. Ό. 20. ιίσπραττομίνου! ϋ. ίηνίΐο Β.
 ί. 9· ΙΝ ΝΑΗυΜ. ΤΟΜ. I. 19

τυφλοί διατελοΰσιν οί τάλανες. ού γάρ ηθελον άκολου-

θεϊν επιφωνοΰντι Χριστώ " "Εωρ το φώς έχετε, περί- 8. .Το»η
" πατείτε εν τω φωτι, Ινα μη σκοτία υμάς καταλάβτ)."
επειδή δε ήσαν άπειθεϊς κα\ εξηνιοι, ταΰτητοι λοιπόν, καθά
Εβ. Ιϊχ.
5 φησιν ό προφήτης " Ύπομεινάντων αυτών φως, εγενετο αύ-
9·
" τοις σκότος, μείναντες δε αυγην, εν άωρία περιεπάτησαν."
γεγόνασι γαρ εχθροί του θείου φωτός, και κατεζανεστησαν
άνοσίως της δόξης Χριστοί).

Τί λορ^εσθε έπϊ τον Κόριον ; συντέλειαν αύτόο ττοίΗσεται, και ούκ 9

•ο έκδικΗσει δίο επί τό αυτό έν θλίψει.

Έφην ηδη και (V άρχαΐς, ότι του Έαλμανασάρ βασιλέως

Άσσυρίων την Έ,αμαρείαν πεπορθηκότος, συγκαταδηώσαντος
δε αυττ) και ετέρας πόλεις τε και κώμας τοις Ιούδα σκηπτροις
νποκειμενας, είτα των εκ του πολέμου περιλελειμμενων εν
•5 άφορητοις όντων δείμασι και ε'ις τάς των ομόρων εθνών
άναφευγόντων χώρας" ωοντο γαρ κατά τό εικός, τοις "ισοις β
κακοίς περιπεσεΐσθαι και δεύτερον επ' αυτούς των Βαβυλω
νίων ύπονοστούντων' άναγκαίαν εποιεΐτο θεός την παρά-
κλησιν δια. της του Προφήτου φωνής, δυο ταύτα καθυπι-
ιο σχνούμενος, ότι και τους ηδη κατειλημμένους τω πολεμώ
κα\ εν άφορητοις οντάς συμφοραΐς ελεήσει κατά καιρούς, και
των της αιχμαλωσίας απαλλάξει δεσμών, καΐ ότι παραδώσει
την Νινο/ί προς ερημωσιν καΐ άπώλειαν.
"Ινα τοίνυν μη και αύθις τοΐς ϊσοις περιπεσεΐσθαι κακόΐς α 486 Α.

I. ακο\σνθ(ΐν] άκοΧονθψται Ε(](1. 3· ΜΪ] 4" V Β. 4- άτ«&Ιι Β. Ό.

απαθι'ις Εάά. τοι ΟΓη. Ό. 6. μιίναντιι δί Β. Εάά. και μίίνανηί Ό.
μ ογπ. ϋ. 8. Χριστοί Ό. αυτοΰ Εάά. 9· αυτοί] αντούε
(·ίο) Εάά. και ηκκυπιρίιιπι βχ Β. (22 βΐ.) 12. τηπορθ. την Σαμ. ϊηνβηο
ηπΐίηβ ϋ. 13. αντί; ροβΐ Μραι (ηηβρ. ϋ. τ« 389υπιρ1αιη βχ Β.ϋ. Ίον-
ίαϊαν Ό. 1"]. και οτα. Ό. νπονοστ. ΐπ αΰτοϊί των Βαβ. ρτο (π αύτούε
ο
τάν Βαβ. ντον. Τ). ΐ8. ιποκ'ιτο Θ«6ε] ιττοιιιτο θίΰί ϋ. δίαΐίπι (π αυ
τοί* ζάά. Ό. 20. τψ πολίμψ κατίΐΧημμίνονς ίηνετβο οπίίηβ Ό.
34· αί&Γ Β. «ίί αύθις Ό. αϋτοΐε Εάά.
Ό 2
 1

20 Β. ΟΥΒΙΙ,Ι,Ι ΑΙ^ΕΧΑΝϋΒ. ί. 9·

προσδοκήσαντες εύάφορμον ήδη ποιοΐντο την άποδρομην,

την εκ της Ιουδαίας εις αλλοφύλους, μονονουχι και άνα-
πυνθάνεται λίγων τί άρα λογίζονται κάί φρονεϊν εγνώκασι
περί του Κυρίου" σκληρόν άρα, φησι, και βαρύμηνιν ύπαρχειν
οίεσθε τον των όλων Αεσπότην, ώς διττάς επί τοις αυτοΐς 5
πλημμελημασι τάς δίκας α'ιτεΐν ; άλλα πολύ τού πρέποντος
Ι άποσφάλλεσθε. προστεθεικότων γαρ ύμών ούδεν των οσα
εστίν εζω νόμου και κατερεθίζει προς οργάς τού νόμου τον
όριστην, ούδ' άν αύτός ετι δευτεραν εποίση πληγην. εθλιψεν
άρκούντως εφ' οϊς ήδη δυσσεβούντες ήλίσκεσθε. στήσατε ίο
την άμαρτίαν, κάί την όργην άνακόψει. πεπαίδευκεν άπο-
χρώντως, κατελεησει λοιπόν σωφρονεΐν τιμημένους, μεμικται
τοίνυν ό λόγος, κάί συγκεκραμενην εχει την παραίνεσιν. εν
ταντώ γαρ άναπείθει καϊ τα άνδάνοντα τω θεώ κατορθούν
ελεσθαι γνησίως, κάί τούτο δράν ελομενοις δίδωσι θαρρείν, 15
ο ότι χρηστός εσται περί αυτούς, ουκ άχάλινον αύτοΐς εφιεϊς
την όργην, καθάπερ φόντο κατά σφάς. άθρει δε όπως τε-
τηρηκε πάλιν ό λόγος τω Ίσραηλ τό κατάλειμμα. ότι γάρ
ού συντελέσει ό θεοί αυτούς, προαναπεφώνηκεν εναργώς, ώς
εν ερωτήσει λέγων Τι λογίζεο-θε «π τον Κυριον ; ατυντελείΛν 2 ο
Λυτός ποιηο-ετΑΐ ; ού γάρ ποιητετΛΐ φησι την (τυντελειαν
ούδ' άν εκ βάθρων αύτών κατασείσας τον Ίσραηλ, εϊς
ολεθρον παραδώσει παντελή, φείσεται δε διά τούς πατέ
ρας, και σωθησονται κατά καιρούς, κατόπιν εθνών είσβαί-

I. κατα&ρομήν Εάά. 4· φησιν ροβΐ ΰπάρχαν ίΓΒΠδρ. Ό. 5· Δί<τ-

ττότην ϋ. 1). θιόν Έάά, 7· ήμ-άν Ό. 8. κατιρίθίζιι Β. 6.
κατιθίζα (βίε) Ό. κατιρίθίζαυσι Εάά. 9· *τι ιββαπιρίυπι εχ ϋ. \>.
{ποΊσχι Β. «Γοιο-ίΐ Ό.\). ΐποίησ* Εάά. ΐθλιψι] + γσρ Ο· II· την
όργην ροβΐ άνακύψίΐ ΐΓαηβρ. ϋ.Ι). 13. λοιπόν] τονΐ Εάά. ίηνϊΐϊβ
οπιηίβυβ. 15- (λομίνοα δράν ίηνεΓβο οπίίηβ Ό. ι6. ΐφιΑι Β. Εάά.
αντοϊί άφ. (ρΓΟ «φ.) ϋ. Ι7· όττωί] ότι ϋ. ΐ8. τόν Ισραηλ Εάά.
ίηνίΐίβ Β. 0. 1>. 19. ό Β*8ΐιπιρίυπι βχ Ό. β. 20. τον οιη. Ό.
21. Η^εο ού γάρ πσιήσιται ΗοεεδκεπιηΙ βχ Β.ϋ. 1>. 8ΐ8,Ιϊτη αυτοί αάά. Ό. την
συντίλίίαν 300β88εΓαπΙ εχ Β. Ιι. σνντΐλιιαν Ό. 23· πανπλη Ό.\). Εάά.
παντ(λώ{ Β. 24- σννθησίται (συνθήσηται ΡοηΙ.) ρΓΟ σωθησονται Εάά.
ίηνΐΐϊβ Β. Ο. \>. ίίσβαϊνοντα Β. 0.1). εισβάλλοντα Εάά.
 ϊ. ίο, ιι. ΙΝ ΝΑΗυΜ. ΤΟΜ. I. 21

νοντας διά πίστεως της εις Χριστον εις άγιασμον και ά

οίκιιότητα την ώς προς θεον δι Υιοΰ ίν ΐΐνεύματι.

"Οτι εωε θεμελίων αυτών χερσωθΗσονται, και ώο σμίλαζ περι- ίο

πλεκομένΗ βρωθΗοεται, και ώο καλάμΗ ΕΗρασίαο μεστΗ. έκ ιι
5 σου έεελβύσεται λοπσμόο κατά τοΰ Κυρίου ττονΗρά βουλευό-
μενοο εναντία.

Άποφηνας διά πολλών, στι κα\ το πάντα δύνασθαι κατορ-

θονν ευκόλως τω των ολων ενυπάρχει θεώ, άνηνυτον δε β
αυτω παντελώς ούδεν, μετακομίζει τον λόγον επ αυτήν ηδη
ίο την ΝινευΊ, και φησιν, οτι καν εϊς τούτο προηκοι λαμπρό -
τητος, ώς εν ϊσω φαίνεσθαι τοις εύδενδροτάτοις των ορών,
Αιβάνω τε φημι κα\ Κ,αρμηλω, πολλοίς και άναριθμητοις
κομώσα λαοΐς' καν ει μηδέν άποδεοι της Βασανίτιδος, άλλ'
ηξίΐ καιρός, οτε και εις άπαν ερημωθησεται. τοΰτο γάρ
'5 οιμαί' εστι το εως θεμελίου χερο-ωθηο-εσθαι, τετηρηκότος τοΰ
λόγου την τροπην ώς επ' ορών τβ καΐ γης, ξύλων τε και β 487 Α.
νλης. βρωθηο-εσθαι δε φησιν αυτήν κατανεμηθεντων τρόπον
τίνα. ϊίερσών τε και Μηδων. εϊλον γάρ ούτοι την Νινευϊ,
πολεμαρχοΰντος τοΰ Κύρου. ο-μίλακι δε παρεικάζει την τών
20 Άσσυρίων πληθύν, κατωκουν γάρ ούτοι την Νινευΐ. και τις
άν γένοιτο λόγος τοΰ τοιοΰδε πάλιν ; εστί μεν γάρ ή (τμίλαζ
κιττοειδε'ς τι φυτον, έρπει δε άεϊ προς το ύψοΰ και λεπτούς
άνίησι κλώνας, και τών εγγύς έστηκότων καταδράττεται
φυτών, ώς καταπνίγεσθαι πολλάκις ύπ' αύτης και τά εύμη- ο
*$κεστατα τών ξύλων, εδρών δε τοΰτο και Άσσύριοι, κατα-
θρωσκοντες άεϊ χωρών και πόλεων, και οίον συμπνίγοντες

ι. (V Χριστφ ϋ. 3- 6ίμΛ.ίων Β. ΈάΑ. (49· >1·) βί· ΐηί™ β' οοπΙγβ 4§9 °·
Απι()Ϊ£ΐιιΐ8 Ό. χιρσωθήσονται ϋ.Ρ. Έ,άά. (Αΐβχ.) χιρσωθή(ηται Β. (ν&ί.) οί. ίηΓτβ
4&>1>. 4· βραβήσπαι Β.Ό. (Α.ν. μ) βρωθήσονται Ρ. Εθά. (22. βΐ.) 8. κα\
ατηητατ ρτο άνήν. Μ Ο. 9· (πί ΡΓ0 ** αντην ήδη Ο. ΙΟ. πρσήκα (βίε) V.
13- «γ (βίε) ρτο «ΐ Ό. άποδίη Ό. 14· όταν ρτο ότ» και ϋ. Ι5· Λ/Μλι'ον]
ΟίμϊΚΊαν Εάά. ι6. τ* ριϊυβ οιη. Ο. 31. τοΰ τοιοίθί λόγοί ϊηνετβο
οπίίηβ Ο. αϊι/ οιτι. ϋ. δίαΐίιη γαρ 38βυπιρ(υιη βχ Β.Ό. 22. η οιη. ϋ.
«(«ν» Ε(](1. νψον ά*ί ρτο άιι προί το ύψοΰ ϋ.
 22 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι Α^ΕΧΑΝϋΚ. ϊ. ΙΟ, II.

τε και καταβρίθοντες ταΐς τών πολέμων σνμπλοκαΐς καΙ

ταΐς άφορήτοις καταδυναστείαις. εφη δε αυτήν καταπρη-
σθησεσθαι, και ώς καλάμην %ηραο-ίας μεστών, ετοιμότατον
δξ της καλάμης το χρήμα προς το δαπανασθαι πυρί. κα-
τεμπιπραμενη δε ώσπερ τη Νί^ειΛ και πασχούση τά εζ 5
β οργής καταδηουμενη τε λοιπόν 6 Προφήτης επιφθεγγεται
και του τά τοιάδε παθειν την πρόφασιν καταλευκαίνει λέγων
Εκ του εζελεύο-εται λογκτμος κατά του Κυρίου πονηρά, βου-
λευόμενος εναντία, προκείχτη φησϊν εις ερήμωσιν, εση δε
και ώς χερτος, κα\ μην και καταφλεχθήση πυρ), λογιη ίο
γάρ κατά του θεοΰ δεινά και ύπεροπτα και τά εναντία.
6 μεν γάρ των ολων θεος πλημμελοΰντα τον Ισραήλ
κολάζων, εύάλωτον άπετελει και τοις σοΐς αυτόν ύπεκόμιζε
ποσί. διακείση γεμήν ούχ ούτως αύτη, νομιεΐς δε μάλλον
άτ/ρηκέναι την Ίουδαίαν κα\ ούχ εκόντος αύτοΰ. εχουσαν γάρ 1 5
ούτως εύρησομεν την 'Ραψάκου περιττοεπειαν, οτε την του
θεοΰ κατεκερτόμει δόξαν, λέγων τοις καθημενοις εν τψ
χ«νϊ.ΐ4, τείχει " Μ77 άπατάτω ύμας Έζεκίας λόγοις, οι ού δυνη-
'· σονται ρυσασσαι υμας και μη λεγετω υμιν ΐιζεκιας οτι
" ρύσεται ό θίορ την Ιερουσαλήμ εκ χειρός μου." προς 2ο
δή τήν ούτως άβουλοτάτην και άνόσιον αληθώς άθυροστο-
II). χ. ΐ5· μίαν άπελογειτο 6 θεος και διά φωνής Ήσαιου λέγων " Μί)
β " δοξασθήσεται άζίνη άνευ τοΰ κόπτοντος εν αύτη, ή ύψω-
" θήσεται πρίων άνευ τοΰ ελκοντος αύτόν ;" ώσπερ γάρ ή
άξίνη, καν τομωτάτη τις εϊη και εύχαλκος, ούκ άν ενεργηση 25
περ\ τάς τών δένδρων άποτομάς, ει μή τις αύτήν Ιδίαις

4· δαπανασθαι] καταδαπανασθαι Εάά. κατίμπιπραμίνη Ό. καταπιμπρ. Έάά.

.ς. την (βίο) Ό. 7· "οθι'ι* Β.Γ). Χίγιιν Εάά. ίο. λογι,ή Β.ϋ.
λογι^7 "<3· II· τοΰ 388υιηρΙυσι εχ Β. 13. κολάζων τόν
Ισραήλ ϊηνβΓβο οπΉηε Ό. 15. αΰτων (βίο) Π. άπικόμιζι Ό.
ΐ6. ταρισσοίττΐ'ιαν 1^· δύζαν κατίΚίρτόμα βΐ ίν τω Τίίχα
καθημίνοις ίηνβΓ80 οκΐίηε ϋ. ΐ8. Έζίκίαι λόγο» ΙΐΟΟ ΟΓάϊηβ ϋ. ου δννή-
σονται ϋ. (XII.) οί. ίη Εη. 173 β· <& Μ') δννηθήσ. Εάά. 2θ. «] +
τηι Εάά. 21. ά/3ονλοτάττ)ΐ> κα\ άν. άλ. άθυροστομίαν] άβονλότητα κα\ άν.
άλ. άθνροστομονντα 'ύά. 22. 6 ωβιίΓηρΙιιΙΏ εχ ϋ. και 001. Β. λίγων
οτη. Ώ. 25. ϊνιργησικ Ό.
 Ϊ.Χ2. ΙΝ ΝΑΗυΜ. ΤΟΜ. I. 23

δυνάμεσι κατά τίνος επιφεροι, ωσαύτως δε κα\ ό πρίων άπ-

ρακτησει πάντως περί τά οικεία, καθελκοντος αύτόν η άνελ-
κοντος ούδενός' οΰτω και η της των Νινευιτών βασιλείας
ήγουν στρατιάς Ισχύς ουκ άν (κράτησε της Σαμάρειας, μη
5 ουχί θείας οργής πόλεσί τε αύτην επιφερούσης και κώμαις, α 488 Α.
και οιον εργαλείω χρωμενης, ο κινείται μεν παρ έτερου, και
εστί χρήσιμον εις ΰπουργίαν παραληφθεν, ενεργησειε δ' αν
ούδεν αύτο καθ' εαυτό, κολάζεται τοίνυν η Νινευΐ διάτοι
το πονηρά, χατα θεοΰ λογ'ιζεσθαι και τά εναντία μάλλον, η
ιο ώς αν εχοι κατά το άληθες η φύσις τοΰ πράγματος, παρα-
δεδωκε γαρ ό των όλων θεός ημαρτηκότα τον ' Ισραήλ, και
ουκ αύτη μάλλον είλεν επαμύνοντος θεοΰ και σώζειν αυτούς
θελοντος ετι. &

Τάδε λεΓ€ΐ Κύριοε κατάρχων υδάτων πολλών Και οΰτωε δια- ΐ2

15 σταλΗοονται, καϊ η άκοΗ σου οϋκ ένακουσθήσεται ετι.

"Εστί μεν ούν ό λόγος προς την Νινευϊ. την άλαζόνα

και θεομάχον. ύδατα δε είναι φησιν εν τούτοις τάς ά-
μετρητους κατά τε χώρας και πόλεις και εθνη πληθΰς,
ποταμών η θαλάσσης δίκην καταχεομε'νας ευκόλως, ών άν
2ο ελοιτο θεός. αύτός γάρ εστίν αύτών ό κατάρχων, ώς Δη
μιουργός, ώς τών όλων Κύριος κα\ θεός, ώς ιδίοις νεύμασι
τά ύπ αύτοΰ γεγονότα πηδαλιούχων, καϊ της απάντων καρ- ο
δίας το νεύμα μετατιθεϊς προς τό αύτώ δοκούν, ούτω τε

I. ΐπιφίροι] διαφίρτ) Εάά. ΐπιφϊροι κατά τίνος ίηνβΓβο οτάϊηβ Ό. 8ΐαΐίιη

ούτως ρτο ωσαύτως Ό. 2. κα&λκ.] + Εάά. ϊηνϊΐϊβ Β.ϋ. καϊ ρΓΟ ή Ό.
3· 4 Νιιτνΐ τών βασί (βίο) ρΓΟ η τ. τ. Ν. β. Ό. 4· οτρατιά ρΓΟ στρατιάς
Ισχύς Ό. 6. χρωμίνης 3006θδίΐ βχ Β.Ό. 9' λογί£. κατά τοϋ θίοϋ ρτο
κατά θ. λογ. Ό. 8ΐ3ΐίηι κατά ρΓΟ καϊ Εάά. *1 ρΓΟ η ϊίά. 8ΐ3ΐίηΐ ώς αν ίχοι Ι),
ώςΐχιι'άά. 10. τον πράγμ. φύσις ίηνεΓβο οπίίηβ ϋ. ιι. καϊ
ββεαπιρίιιιη βχ Β.Ό. 12. μάλλον] + αν Εάά. αυτούς 38βυηιρ(απι βχ Ό.
Ι3· ΐτι Β.Ό. νΐόν (βίο) Εάά. ι6. ουν οτη. Ό. 17. άμιτρήτονς] +
των ϊθνών Εάά. ίηνίΐο ϋ. ΐδ. χώρας^ 4" καϊ κώμας Ό. πληθνς] π\ηθύας \\ά.
\\). καταχιομίνας] καταρχομίνας ίίά. ότ ρΓΟ ων ϋά. 2ο. θέλοι 6 ρΓΟ
ϊΧμτο Ο. ό κατάρχων ΐστιν αύτών ίηνεΓβο οπίίηε Ο. 2β. αντφ] ίαντψ Εάά.
δοκούν αντω ίηνβΓΒΟ Οτάίηβ ϋ. και ρΐΌ τ< ίίά.
 24 Β. ΟΥΒΙΙ^Ι ΑΕΕΧΑΝϋΚ. ϊ. 13, Η·

οια/ττελλων και διατυπών καθ' όν αν βούλοιτο τρόπον αυτός,

ταύτητοί φησιν Ω Νινευϊ, λοιπόν πεπαύση του είναι δεινή,
παναλκης τε και διαβόητος, η γαρ αχοη του ουκ έναχου-
ο-θηιπται ετι, τουτέστιν ουκ εσται λοιπόν πολύς περ\ σου
παρά πασι λόγος, πάλαι μεν γαρ ήσθα λαμπρά, και εν 5
γλώσσαις ην των απάντων μεγάλα περί σου διηγήματα"
<1 νυν) δε ουκ ετι, άλλα στυγνον εττι σο\ κατηχήσουσι μέλος,
εσται δε οΰδεν ετι παρά σοι τό μεγα και άξιάκουστον.

ΐ3 Και νΰν συντρίψω τη ν ράβδον αύτοΟ άπό σοΰ, και τοϋο δεομούε
ΐ4 σου διαρρΗΕω, και έντελεΐται υπέρ σοΰ Κύριοε. ίο

Πάλιν ό λόγος τω ΐΐροφητη μετακεχώρηκεν επι τον Ισ

ραήλ, όμοιον δε ως ει λεγοι Ύών αρχαιοτέρων εκείνων
πλημμελημάτων την μνήμην άποπεμψάμενος κατελεησω
ο λοιπόν, ώς δίκας εκτετικότα' ώς άποχρώντως κεκολασ-
μενον απαλλάξω της εκείνων πλεονεξίας, ύποκείση δε ου- 15
δαμώς τη ράβ^ω των Άσσυρίων, τουτεστι τφ σκτ/τττρω
ητοι τη βασιλεία" σύμβολον γαρ βασιλείας τό σκηπτρον
άνησω δε και δειμάτων και δουλείας δεσμών, άνακομιω δε
αδθις ε'ις ελευθερίας εύημερον. τό γεμην Έντελεΐται περ) <του
Κύριος, τοιώσδε νοήσεις, εηελεΊται γαρ τίσιν ; η πνεύ- 2ο
μασιν άγαθοΐς και άγγελων στρατιαΐς, αϊ τετάχαται παρά
489 Α. & θεοΰ προς τό προεστάναι του Ίσραηλ" ήγουν εντελεΊτα,ι
και αύτω που τάχα τω της αιχμαλωσίας άνεντι κατά καιρούς"

2. λοιπόν ρΓΟ φησιν Ώ. πιπαύσο (βίο) ρΓΟ πίπανστ/ Ό. 3· ΐνακονσθη-

σίται Β. (Ισακονσθησίται Ό. άνακονσθησιται (βίε) Εάά. 4· τολόι ττιρΧ σον
λόγο: λοιπόν παρα πάσι ίηνβΓβο ΟΓΐΙίηε Ό. 6. γλώσσαιι η"ν Β.ϋ.
[γλώτταΐί ϋ.] γνώσισι $ Εάά. 7· όλλά στνγνόν Β. στνγνόν Κ ύά.
στνγνόν Ό. 8. τό ΟΠ1. ϋ. II. μιτακιχώρηκιν ά λ. τά> πρ. πάλιν ίηνετβο
V
0Γ0!ίηβ ϋ. 12. λίγοι Β. λί'γί» ( = λ()τ?) Γ>. λί Ό. λίγη 'ύά. 13. πλι;ρ.-
μίλημάτων αοοεββίΐ 6Χ Β. Ο. άποπιμψάμίνοί Ό. ΥΑά. παραπιμψ. Β. Ι4· «-
τντικ. θίκαΕ ίηνβΓβο οπίίηβ ϋ. Ι5· ίΚίίνων] ΐκιίνον Β. ΐ6. τάν
Άσσ. ράβδω ίηνβΓβο ΟΓάίηε Ό. τοντίστι βΐ ήτοι ίηΙβΓ ββ Ιπιηβρ. Ό. 17. σνμ-
λ'
βολον—σκηπτρον οτα. Β. ιδ. ί<ο-αά>ν 8ον ίηνβΓβο οτάϋηβ ϋ.
ΙΟ. Κύριοι πίρι σοΰ ίηνβΓβο οτάίηβ ϋ. 20. τίσίν;] τισιν ΈΛΑ. ίηνίΐίβ Β.ϋ. η.
21. πτάχανται Β. τ*τάχ€ται (βίο) Ό. 22. πρόι] «γ Β. ίηνίΐίβ ϋ. Ι), τον ρΓΟ
τον Εάά. ϊηνίΐίβ Ά.Ό. ϊ>. 23- τάχα αββυπιρΙαηΊ εχ Β.ϋ.ο.
 ί. 13, ΐ4· ΙΝ ΝΑΗΙΤΜ. ΤΟΜ. I. 25

Κύρος δε ην 6 Καμβύσου' εντέλλεται δε ούχϊ πάντως ώς

άγίοι και προφήτη προσλαλών, άλλ' εις νουν ενιείς το
ϊδιον θέλημα, και ύπουργον άποφηνας των δοκούντων αύτφ,
καίτοι βέβηλον οντά και εϊδωλολάτρην. ώσπερ γάρ ενετεί- ?°η· .
5 λατο τψ κητει καταπιών τον Ίωνάν, και τγ) κολοκυντ-η πά- 6, η.
λιν, άναφΰναί τε ΰπερ κεφαλής αύτοΰ και επισκιάζειν αύτον,
κα\ μην κα"ι ττ\ σκώληκι ττ) εωθινί/ πατάξαι την κολόκυνταν ν
ούτω φαμεν εντετάλθαι και Κύρω.
Και ταυτι μεν ιστορικώς" επιφωνησειε δ' αν ό θεος καϊ
•ο Πατήρ κυριοκτόνω γεγενημειτη ττ) Ιερουσαλήμ, ήτοι ττ) των
Ιουδαίων χώρα ""Οτι εως θεμελίων αυτών χερσωθησεται, ^ρ™
" και ώς σμίλαξ περιπλεκομενη βρωθησεται, κα\ ως κα~
" λάμη ξηρασίας μεστή, εκ σου εξελεύσεται λογισμός
" κατά τοΰ Κυρίου πονηρά βουλευόμενος εναντία." κατα-
ΐζττεπρησται γάρ καϊ κεχερσωται, και ώς καλάμη ζηρά δεδα-
πανηται. τετολμηκασι γάρ λογίσασθαι πονηρά κατά τοΰ ο
Κυρίου, κα\ μην καϊ άθύρω γλώττη χρησασθαι' ποτέ μεν
γάρ "Σαμαρείτην και κάτοινον και εκ πορνείας γεγεννημενον 8.·..·Το»η·
ώνομαζον' πάτε δε και εώασκον οτι " πλανά τον ονλον," βΐ4ι
2ο καίτοι ταύτης ένεκα της αίτιας απεσταλμένου παρα του σεου χί. 19.
καΊΪΙατρος, Ίνα τοΰ πλανάσθαι το πλανώμενον άπαλλάξη νίϊ. ΐ2.
και προσκόμιση θεώ το άποσκιρτησαν αύτοΰ, και προσ-
άγη διά της πίστεως το πολυτρόπως ώλισθηκος ε'ις άπό-
στασιν, και καταφωτίστ) μεν το εν σκότει, καταδηση δε &
25 το συντετριμμε'νον. επειδή δε ούκ εισάπαν ώλόθρευσε τον ι6·
Ίσραηλ, τετηρηται δε, ώς εφην ηδη πλειστάκις, αύτώ το ^8"ρΓί1

3· "ι&ιονΛΘ&ον Ό. ίην. β. 5· καταπιιΊν] κατάπιναν Κάά. 6. άναφΰναί]

αναφηναι Ό. δίαΐίπι αββυπιρία τ€ βχ ϋ. νπίρ κ*φ. αύτοΰ βχ Β.Ό. αντον]
<άτφ ΰ. η. τη ίωθινί) 3β8υπιρ1ίΐ εχ Β.ϋ. κολόκυνταν Β. (ΑΙεχ.) κολοκνντην
Εάά*. «λι,κΐν Ό. 8. κα\ 0Π1. Ό. II. θ(μ(\ίων Β. 8Π]Ιμ£11118 Ό.
14- τοΰ ΐββιιιηρίυπι βχ Β.ϋ. 17. χρήσασϋαι γλώτη) ίηνβΓβο οπίίηε ϋ.
ΐ8. γαρ ΒΒβυπίρΙΐιΠΙ βχ Β.ϋ. γιγίνημίνον (βίο) Εάά. 19. «α· οπι. Ό.
20. απιστάΚμίνον Ό. τοΰ ΟΠΙ. Ό. 22. προσάγη] προσαγάγη Β.
ίηνήίβ ϋ. Εάά. 25. «τ*· ρπ> ΐπιιΙΙή Ό. 2(5. δί Βϋδΐιαιρίυιη
ίϊ Β.ϋ. πϊτώ] αυτών Ό.
ΥΟΙ. Π. Ε
 26 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι ΑΣΕΧΑΝϋΚ. ί. 13, 14

κατάλειμμα' πεπιστεύκασι γάρ και εζ Ιουδαίων ουκ αν

αρίθμητοι, και τοις εθνεσιν άναμϊζ δοζολογούσι Χριστόν'
άκουετωσαν μεν οι εκ της κατά σάρκα περιτομης οτι
Χυντρίψω την ράβ^ον αυτού άπο ιτου κα) τους δεσμούς του
ίίΑρρηζα κα) έντελεΊται υπέρ ιτου Κύριος, ποίαν δε άρα φησι 5
β την ράβ^ον, η τίνας όλως ίεο-μους, πώς ουκ άναγκαΐον ειπείν ;
ύπεκειντο μεν γαρ όίά τινι σκηπτρω, κατηχθισμενοι τϊ) των
γραμματίων τε και Φαρισαίων άπονοία τε κα\ άγριότητι,
και μονονουχί £εο-μοΊς συνεχόμενοι τοις εκείνων εντάλμασιν,
ου παρεδεχοντο την πίστιν. άλλ' εξηρηται μεν η ράβδος, ίο
τουτέστιν ή άρχη, £ιερράγη δε τά $εο-μα, και λοιπόν ελευθερω
φρονηματι προσδεδραμηκασι τω Χριστώ, μονονουχί προ-
τροπάδην επιφωνούντες άλληλοις, κάκεινο λέγοντες το δια.
490 Δ. α της του ψάλλοντος λύρας " Αιαρρήξωμεν τους δεσμούς αύ-
β. . 3· (ί τ£ν^ κα^ απορρίψωμεν άφ' ημών τον ζνγόν αυτών." ιζ

Άκουετωσαν δε προς εκείνοις ούδεν ήττον οι εξ εθνών

Κα) νυν συντρίβω την ράβίον αϋτου άπο ιτου κα) τους £εο~μούς
σ-ου διαρρήξω κα) έντελεΊται όπερ ιτού Κύριος, πάλαι μεν γαρ
τοις του διαβόλου σκηπτροις ύπεζευγμενοι, και τοις τών
κοσμικών ηδονών κατεσφιγμενοι δεσμοΐς προσεκύνουν " ττ\ 2 ο
Εοηι. ι. « κτίσει παρά τόν κτίσαντα" θεόν ουκ ηδεσαν τον φύσει και
I) αληθώς, και κτηνών άλογων ολίγα διενεγκόντες ταϊς ηδοναΐς
εδούλευον της σαρκός, οίίκτρόν τε και άλογώτατον διεζων
βίον. άλλ' ηλευθερωνται και αύτοϊ, Χριστού την άρχαίαν
εκείνην ράβ^ον ιτυντρί^/αντος και ^ιαρρηγνύντος τά ^εο-μα, 25
και άμαρτίας εζελκοντος, και μετατιθεντος εκ πλάνης εις
επίγνωσιν θεού, κα) δικαιούντος τη πίστει, και εντελλομένου
λοιπόν ΰπερ αύτών, δηλον δε οτι τοις άγίοις άγγελοις.

ι. ΐξ 386ΐιπιρΙιιπι βχ ϋ. 4· συντρίψω την ρ. αύτοΰ Ηοο οτθΐηβ Τ>.

7· κατηχθίσμίνοι Β. κατισχημίνοι Ό. κατηχθημίνοι Κάά. 8. Γ€ ρΠ118 ΟΠ1. Ο.
ίο. ή οπι. Ό. ι8. ύπϊρ] π*ρι Εάά. 21. θίϋΐΌΐη. ΑιΛ. ΙηΙβτ-
ριιη^ίΐ κτίσαντα θίον' οΰκ Ό. τ)!ί*ισαν ϋ. 22. ΙΙκνιγκάντ»! ολίγα εΐ
τήι σαρκός «'δούλ. η&. ίηνβΓβο οπίίηβ Ό. 24· αύτοϊ,] + τον ΰ. 25. συν
τρίβοντοι ρ. ρΓΟ ρ. συντρίψαντος Ό. 1"]. γνώσιν Ό. 28. ύπϊρ Β.Ό.
ίτ«ρί Εάά.
 ί. 14- ΙΝ ΝΑΗυΜ. ΤΟΜ. I. 27

γεγραπται γάρ ότι "Ό κάτοικων εν βοηθεία τοΰ Ύψιστου, ρ8. «αι.
" εν σκέπη του θεοΰ τοΰ ούρανοΰ αύλισθησεταιΓ ϊντελίίται
γαρ τοις άγίοις άγγελοις διαφύλασσαν ήμάς εν πάσαις τοις ο ι^· 1 ι>
οδοΐς και λαμβάνειν επι χειρών, μηποτε προσκοψωμεν προς
ο λίθον τον πόδα. καΙ άτρεκες οτι " Παρεμβάλει άγγελος η· ... 8
" Κυρίου κύκλω των φοβούμενων αυτόν, και ρύσεται αύ-
τους.

Ού σπαρΗσεται έκ τοΟ όνόματόο σου ετι.

"Ομοιον ώς ει λε'γοι πάλιν Ουκ εστ) διεσπαρμένος εις

ιονίντα τα. έθνη, η δορίληπτος και αλήτης και της ενεγκούσης
ιος άπωτάτω και παγχάλεπον υπομένων θητείαν έν πόλεσι
δυσμενών οϊκτρώς τε κα\ ελεεινώς και άθλίως κατεσκεδασ- ά
μένος, σημειωτέον δε, οτι προ της εν Ήαβυλώνι δευτέρας
αιχμαλωσίας ην 6 Προφήτης Ναούμ, και μετά ταύτας τοΰ
^Προφήτου τάς φωνάς ηλω και πεπόρευται προς α'ιχμαλω-
σίαν ό Ιούδας, κάϊ δεδούλευκεν Άσσυρίοις. Έζεκίου μεν
γαρ τοΰ Ιερουσαλήμ βασιλεύοντος, κατεστράτευσε της Σα-
μαρείας ό Έεναχηρεϊμ, και τάς εν αυτί) πόλεις καταδηώσας, ·3
προσεμπρησας δε και ετέρας, άπεστειλεν εκ Ααχις τον
20 Ραψάκην, ος και άγροικον ηφίει κατά θεοΰ την γλώτταν,
ϊΊτα πεπτώκασιν αγγέλου χειρι της τών Άσσυρίων στρατιάς Ι*>. χίχ.
εκατόν όγδοηκοντα πέντε χιλιάδες" μετά δε γε την "Εζεκίου β
βασιλείαν χρόνου μεταξύ διαγεγονότος ού μικρού, Έεδεκίου
βΐβασιλευκότος, ος ην υιός Ίωσίου, πεπολιόρκηκε την Ίε- ιΐ> «ν.

I. οτι 3£8Ί1ΓηρΙυπΐ βχ Β.Ό. 8ΐ3ίήτι 6 κάτοικων «V βοηθιία τον Ύψιστου, Α>

σ««τΓ3 τοΰ θίον τον οΰρανοΰ αύλισθήσιται Ό. Εάά. ρΓΟ ςυίβαβ τοΐί άγνίλοις αΰτον
ητ«λ«ίται ιαρ\ σον Β. 3· αγίοιι] ΐδι'οΐί- Ό. άγγίλοΐί] -+■ τοΰ ϋ.
4· λαμ3άν*ιν ροβΐ χάρων Ιπιηβρ. Ό. 8. €Κ τον ονόματος σον 3τ< Β.Ό. ΐτι
ίνόμοτ6{ σον Υ. Εάά. (130, 3' '·) 9· λ<73 Β. Ρ°η1· 8ΐβώη κάΚιν οία. Ό.
ΙΟ. ή 08611ΠΐρΙϋΠ1 6Χ 0. οΌρνλιρΓΤΟΓ Εάά. 12. Τ» Β8811ΠΐρίαΠ1 βΧ Ο.
καησκ»νασμίνοί β. 13. Η&βΟ προ—Ναού/χ 30εβββ6ΓΐιηΙ βχ Ό. Ι4· τάΐ
τοΰ προφήτου ίηνΕΓβΟ ΟΓάίηβ ϋ. ΐ8. αντηΛ αύτω Εάά. δΐΗΐίπΐ κατα6. π.
ίηνβΓβο ΟΓάίηβ ϋ. 20. Αγροικον Ό. Εάά. βλάσφημον Β. φωνήν κατά
θίον ρπ> κατά θίον την γλώτταν ΰ. 33· Μ*ταί" οηΊ· ^· β(βασ. σιδικίον
ίηνίπο ΟΓάίηβ Ό.
Ε%
 28 Β. ΟΥΒΙΕΙ,Ι ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. ΐ. Η·

ρουσαλήμ, προκαταδηώσας ολην τήν Ίουδαίαν 6 Να/3οι>-

χοδονόσορ, είτα κατά. κράτος ελών την άγίαν πάλιν, κατ-
εμπρήσας δε και τον διαβόητον εκείνον ναόν, άπωκισε τον
Ίούδαν και προστεθεικε τοις εκ "Σαμάρειας δια. του Έεναχη-
481 Δ. η ρε\μ άπενηνεγμενοις. άρ ουν διαψεύδεται την ύποσχεσιν 5
ό των όλων θεός δια. του ΥΙροφήτου λέγων προς τους εζ
αίματος Ισραήλ Οϋ ο-παρηο-εται εκ του ονόματος νου «■* ; είτα
πως οΰκ άμαθες, μάλλον δε και βΐί λήξιν άν ϊοι του παντός
ηδη κακού, το ψευδοεπεΐν οίεσθαι τον θεόν ; άμαρτοεπες
γαρ ούτι που το θείον, πολλού γε και δεΐ' άληθεύσει δε ίο
ούτως, μνημονεύσας γαρ πρότερον της αφέσεως της γεγε-
νημενης κατά καιρούς, Κύρου τού των ΪΙερσών άνηρηκότος το
κράτος, τότε φησιν, ως ουκ άν άλήτης γένοιτο μετά τούτο
ό ετι καΐ εξοικος ό Ισραήλ, άνακεκλημενοι γάρ εις τα εαυ
τών κα\ ύπονοστήσαντες ε\ς την Ίουδαίαν, κατωκήκασιν '5
ασφαλώς, και κεκίνηνται μεν πόλεμοι κατ αύτών ύπό τε
ι Μιιοο. Άντιόχου το επίκλην Επιφανούς, καΙ έτερων δε μετ εκείνον
τίνων" πλην ουκ άπωχοντο προς αίχμαλωσίαν' άλλ', ώί
εφην, κατωκήκασι την ενεγκούσαν ασφαλώς.
Ούτω μεν ουν επί τού κατά σάρκα Ισραήλ νοηθείη άν
ο τό Ού (Τ7ΓΛρϊ]<Γΐτα.ι εκ του ονόματος σου ετΓ άκούσεται δε,
και μάλα εΐκότως, 6 νοητός Ισραήλ, τουτέστιν, ο'ι τοις της
διανοίας ομμασιν όρώντες θεόν καϊ τήν δόζαν τού ΉΙονογε-
νούς κατατεθηπότες Ού ο-παρηο-εται εκ του ονόματος (του ετι.
γεγόνασι μεν γάρ προ της πίστεως ύπό χείρας εχθρών, 25
ύποζεύζαντες τον της διανοίας αυχένα τω σατανά και ταΐς
συν αύτω δυνάμεσι πονηραΐς, και τοις κακοΐς της φιλοσαρ-

I. προκατα&ηωσας] προσκ. Β. ίηνϊΐίβ Ό. ΈΔά. 2. την'ΐιρονσάΧήμ

άγίαν πάλιν (βίο) Ό. 3· άτώκίσί Ό. Έ.άά. ππώλίσί Β. δ(&ΐίιη τήν Ίουδαίαν
ρΐΌ τον Ίούβαν ϋ. 6. πρός τους] τοις Κάά. 8. ΐη Ό.
ΙΟ. πολλού γι και 8ο θβββΐ ϊη Ό. 12. κατά] + τού* Β. Η860 των
Πίρσάν ίίεβίΐηΐ ΐη Ε(1(3. των οηα. Ό. Ι3· αλήτης] άλλη τις αιχμαλωσία ΐ.άά.
14- ΐξοικος 6 Ό. (ξ οίκον ϋ(1. τά Ό. την ϊ\ά. ιη. τ6 Β. τον ϋ. Ε(1ά. 8ί3ΐίπι
ίπίκΧην οπ). ϋ. μίτ' ΐκιίνων πολλών ρΓΟ α*τ' ΐκιΐνόν τίνων V). ΐ8. κατω
κήκασιν ως ίφην ϊηνεηο ΟΓίΙϊηβ Ώ. 20. νοηθήσίται άν ρΐΌ νοηθι'ιη άν Ο.
22. τοις Αΐΐ&Ι ϊη Ε(1ά. 24. ού σπαρήσιται—«τι ΟΤα. ϋ. 27. τοΙγ
κακοί; της] της κάκιστης Έ,άά. κακο'ις ρυχί ΐνοΊδιμίνοι ΐΓΗηβρ. ϋ. .
 1. η· ΙΝ ΝΑΗΙΤΜ. ΤΟΜ. I. 29

κίας ενδεδεμε'νοι. άλλ' εζηρηται λοιπόν ή πλεονεξία τών

πάλαι κεκρατηκότων, κατεσείσθη και πεπτωκε συν εκείνοις
η αμαρτία, εξηρηται των παθών ή δύναμις. άνηκε γαρ ημάς
ό Χριστοί, συνεκόμισε δια της πίστεως εις άγιασμον, καίτοι <1
ζπολυτροπως κατεο-παρμενους εις πολυειδή κα\ έξίτηλα πάθη,
και εις άμετρητον πολυθείαν. άλλ' ουκ ετι δια/τπΛρησ-ό-
μεθα, μενονμεν δε πάντως εν Χριστώ, μίαν έχοντες πίστιν, ΕρΚ
(ν βάπτισμα, και (να Κύριον "Σωτήρά Τ€ κα\ Αυτρωτην, καΙ " 5
&£ αυτού τω θεώ και ΐΙατρ\ προς ενότητα την πνευματικήν
ίο συνδουμενοι.

Έε οΓκου Θεοΰ σου εξολοθρεύσω τά Γλυπτά, και χωνευτά

θΗΟομαι ταφών σου. β

ΥΙροσκεκρουκε μεν ου μετρίως ό Ισραήλ, άπονενευκώς

εις άπόστασιν, και άποφοιτήσας μεν άνοσίως του σεσωκότος
ΐό θεοΰ, προσκείμενος δε ταΐς των ειδώλων λατρείαις, ταύτητοι
και γεγονώς αιχμάλωτος πεπόρευται προς εχθρούς, άπεκο-
μίσθη τε ούτως είς την Νινευΐ. οι δε δη περιλειφθεντες εν
τοις Ίεροσολύμοις, ούδεν ήττον ήσαν ράθυμοι προς φιλο-
θείαν, και ανασφαλείς εις εύλάβειαν, καΙ άποσπουδάζοντες
2ο μεν το άνδάνον θεώ, και της ύπ' αύτώ δουλείας άποσειόμενοι α, 492 Α.
τον ζυγόν θύοντες δε τη Βάαλ ετι κα\ τη Άστάρτη καΙ τη 3.Κ|8-
στρατιά, του ούρανοΰ. επειδή δε δια προφητών άγιων γεγό- 2 ρ»γ·
νασιν άπειλα), θεοΰ λέγοντος εναργώς ως διολεϊται μεν 3. 5·
Ιερουσαλήμ, βαδιοΰνται δε τοις άλλοις όμοΰ πάντη τε και νίίϊ. ι ;
> »'\ - »\»/ χίχ- 13·
ι^ναντως αιχμάλωτοι και οι κατοικουντες αυτήν εις χείρας οί. κ. 17.

2. κατισιίσθη—{ξήρηταϊ] καταπίπτωκι συν ΐκίίνοκ καιϊζήρηται η αμαρτία" και Ό.

4- σνηκόμισ*] άνικόμισ* Έάά. 7· πάντως] πάντα Ό. 8. Κύριον]
Χρίστο» Ό. II. και] + »"ά Ρ- (49·) ^τα· *3· ' Ίσραηλ ου
ι ΤΙ>'
μττριας ϊηνβΓβΟ ΟτάΊηβ Ό. Ι5· ταΊί (Ι&ωλαλα ρΐΌ τα'ιι τ. ίϊδ. λ. Ό.
ι6. αϊ^ααλ. γ<ν. ίηνετβο ατά. Ό. τα. ιτρο! ρτο «Ιϊ Ό. κα\ αΜ. οη. ϋ.
20. ΰΐΓ αυτόν Γ). 31. ϊτι οτα. Ό. ΙΐίώεΙ Β. 33. γβγάνασιν άπιιλα\,
θ«ον λτγ.] -/ίγιντν απαλή θιοΰ, λ. Ι&άά. 23. πάντωι ή ρΓΟ μϊν Ό.
25. οί κατοικ. αντην ροβΐ αλλοτρ. (Γ&ηβρ. Τ), χιίραι αλλότριων ϋ. χώραι αλλό
τριων Β. χωράν άλλοτρίαν Είΐά.
 30 Β. ΟΥΚΙΙ,Ι,Ι Α1.ΕΧΑΝ0Ε. ί. Η·

αλλότριων, εζενηψαν κατά καιρούς των εν αντί} βεβασιλεν-

κότων τίνες, και καθεϊλον τεμένη, βωμούς ανέτρεψαν, και
πνρϊ δεδαπανήκασι τά γλυπτά, μάλιστα δε των άλλων
διε'πρεψεν εν τούτοις Ίωσίας, περί ού λελαληκε και 6
1) άνθρωπος του θεον θύοντί ποτε τω Ίεροβοάμ τω τον 5
Ναβάτ, ος εζήμαρτε τον Ισραήλ, ό μεν γαρ ειστήκει τοις
3 Κβ£. δαμάλεσι ταΐς χρνσάΐς άνοίσων θνσίας' ο δε προς το θνσι-
αστήριον εν λόγω Κυρίου φησί " θυσιαστήριον θυσιαστή-
" ριον τάδε λέγει Κύριος Ιδού νιος τίκτεται τω οίκω
" Δαυεϊδ, Ίωσίας όνομα αύτφ, κα\ θύσει (πι σε τούς ιερείς ίο
" των υψηλών των επιθυόντων επ\ σε, και οστά ανθρώπων
" καύσει επί σε." οτι δε εϊς πέρας εκβεβηκε το προεπηγ-
γελμενον, μεμαρτύρηκεν εναργώς το γράμμα το ιερόν, γε-
ο γραπται δε ούτως εν τη τετάρτη των βασιλειών περ). Ίωσίον
4 Κββ. " Καί ενετείλατο ό βασιλεύς τώ Χελκία τώ 'ιερεΐ τω μεγάλω 1 5
4-6· " και τοις Ίερεΰσι της δευτερωσεως κα\ τοις φυλασσουσι τον
" σταθμον, του εζαγαγεΐν εκ τον οϊκου Κυρίου πάντα τά
" σκεύη τά πεποιημενα τψ Βάαλ και τω άλσει κα\ πάση
" τη δυνάμει τον ουρανού, και κατεκαυσεν αυτά εζω Ίερου-
" σαλήμ εν "Σαδημωθ κέδρων, και έλαβε τον χουν αύτών 2 ο
" εϊς Βαιθήλ, και κατεκαυσε τούς χωμαρεϊμ ους έδωκαν
ά" βασιλείς Ιούδα, και εθυμίων εν τοις νψηλοΐς καΐ εν ταΐς
" πόλεσιν Ιούδα και εν τοις περικύκλω Ιερουσαλήμ, και
" τούς θνμιώντας τη Βάαλ καϊ τω άλσει και τώ ήλίω και
" τη σελήνη καϊ τοις μαζονρωθ κα\ πάση τή δυνάμει τον 25
" ουρανού, καϊ εζήνεγκε το άλσος εξ οϊκου Κυρίου έξωθεν
" Ιερουσαλήμ εις τον χειμάρρονν τών κε'δρων, και κατεκαν-

4· <5 βββυπιρίιιιη βχ Β.ϋ. 5· π0Τ€ ηη1β κ<" & ίτ»η8ρ. Ώ. τψ οιπ. Β.

7· άνοίσων] άνοσίαι Εάά. 8. λόγω] λόγοίΐ Ί\ά. θνσιαστηριον ύί.
6Χ Β.Ό. ιι. των ϊπιθνόντων Β.ϋ. τοϋί (πιθνονται Εάά. (19. βΐ.) 12. ττρο-
ιπηγγι\μίνον Ο. προηγγ. Εάά. 13. ('ναργως Ό. ούτω! Εάά. 8ΐ3ΐίπΐ το Ιιρ6»
γράμμα ρΓΟ το γρ. το ί. Ό. 14- τη τ(τάρτη\ τφ Τίτάρτω ϋ. ΐ6. τοιγ
αΙ(. (ΙεεβΙ ίη Ό. Ι7· ναον ρΓΟ οίκον Ό. 19. κατίκαυσαν Ό.
ίΙ9, 82.) 21. χωμαρι'ιμ Ό. Εάά. χομαριψ Β. 24. τη Βάαλ Ό.
Αΐβ.χ.) τω Βάαλ Εάά. (V·*.) 25· μαζυυβοθωθ ϋ. [/3 (Λ πιαουίαιη ίηοβιΐιιπι.]
27. Λ κί$ρων 3(1 κίδρων ΐΓαηκίϋΙ 1). (Λίαν.)
 ί. ΐ4· ΙΝ ΝΑΗυΜ. ΤΟΜ. I. 31

" σεν αυτούς έν τω χειμάρρω των κέδρων, και έλέπτυνεν εις

" χουν, και ερριψε τον χουν αυτών εις τον τάψον των υιών
" του λαοΰ." συνίης ουν, οπως τισι τέθεινται ταφή τις
οοσπερ τα. χωνευτά., κα) $τωλο$ρίΰ$ϊ\ο~αν ί£ οίκου Κυρίου τα β
5 γλυπτά ;
ΪΙιστοχτεται δε τον επί τωδε λόγον και ετέρα γραφή,
έφη γαρ ούτως έν ττ} δευτέρα τών Παραλειπομένων " Έν * Λτ·
" τω όγδόω ετει της βασιλείας αύτοΰ" δηλον δε ότι της 3-5·
Ίωσίου' " καϊ αύτος ετι παιδάριον ήρξατο του ζητησαι
ίο " Κύριον τον θεον Ααυειδ του πατρός αύτοΰ' και εν τω
" δωδεκάτω ετει της βασιλείας αύτοΰ ηρζατο του καθαρίσαι
" τον Ίούδαν και την Ιερουσαλήμ άπο τών υψηλών και
" τών άλσε'ων καϊ άπο τών χωνευτών, και κατέσκαφαν κατά
" πρόσωπον αύτοΰ τά θυσιαστήρια τών Βααλ, και τά
'δ" υψηλά τά επ' αύτών, και έκοψε τά άλση καϊ τά γλυπτά, α 493 Δ.
" και τά -χωνευτά συνέτριψε καϊ έλέπτυνε και έρριψεν έπι
" -πρόσωπον τών μνημάτων τών θυσιαζόντων αύτοΐς' κα\
" οστά ιερέων κατέκαυσεν επι τά θυσιαστήρια, κα\ έκαθά-
* ρισε τον Ίούδαν και την Ιερουσαλήμ." ούκοΰν διολώ-
™λασιν «τ αύτοΐς τεμένεσιν, ως εφην, καϊ βωμοΐς, και τοις
χωνευτοΐς μονονουχι συνεθάπτοντο, κατά τον τοΰ ΐΐροφητου
λόγον. ιστέον δε, οτι κατά γε τους χρόνους 'Έζεκίου προεφη- β
τευσεν ό Ναούμ. είτα γέγονεν εκ μεν 'Έζεκίου Μανασσης,
ο! βεβασίλευκεν ετη πέντε και πεντήκοντα" ^Λανασση δε
25 υ'ώς Άμώς, ος ετη μόλις διεβίω δυο, κα\ μετ εκείνον ό Ίω-
σ'ιας, εφ' ου τά της προφητείας πεπλήρωται, καθά δέδειχεν
ημΐν άρτίως ό λόγος.

1. αΰτούΐ Β. αντ6 Εάά. (74, 243·) [οντον V»!.] των 389ΐιπιρΙαΓη βχ Β.

2. αϋτΖν Β.Ο. (345·) "ντον Εάά. 3· τα χωνίυτα &σπ(ρ τκ ταφή ; ίηνβΓβο
ΟΓάίηβ Ό. 7. τω διντίρω Ό. 8. τφ ΟΠΙ. ϋ. τη! Ίωσι'ου δηλονότι
ίηνβΓβο ΟΓάίηβ I). ίο. ΛακΊΛ αββιιιηρίιιιη βχ ϋ. [άβββΐ ίη XI. 19, 7Τ> ιοβ.Ί
13- οπο των] + γλυπτών και Εάά. κατίσκαψαν Β. (6ο, 64, 119, '5^> 243·)
κατίκαυσαν Ό. κατΐσκαψι Εάά. (19. βΐ.) [καησιτασι ν»ί. κατάστρεψαν Αΐβχ.]
Ι4· των Β.Ό. τον Εάά. ι8. ΐπι τά θυσιαστήρια Ό. ιπι το θυσιαστήριου Β.
2θ. ϊφην π|»κσι ίηνβΓβο ΟΓάίηβ Ό. 21. τοΰ προφήτου Ό.
τη! προφητεία! Εάά. 22. γε οω. ϋ. Έζεκίσυ χρόνου! ίην. 0Γ(1. Ό.
33· Μαναση! εΐ Μανασή Ό. 25. Άμων Εάά. ϊηνϊΐϊβ Β. Ο. ό άεββΐ ίη Εάά.

Α"
 32 Β. ΟΥΚΙΙ,Μ ΑΙ^ΕΧΑΝϋΚ. ϊ. 14.

"Οτι ταχείς ιδού επί τά όρΗ οί ττόδεε εύαιτελίζομένου και άττα/-

Γελλοντοε είρΗνΗν.

Αιετριβον μεν εν Βαβυλώνι γεγονότες αιχμάλωτοι οϊ

ο υιοί Ισραήλ, ήσαν γεμήν εν ελπίσι του καΐ αύθις άνακομι-
σθήσεσθαι κατά καιρούς, και εις την άνωθεν αύτοϊς και εκ 5
πατέρων εύγενειαν άναφοιτήσειν ουκ είς μακράν, τούτο προ
φητών άγιων ώς θεού λαλοΰντος επηγγελμενων. ην 8ε
αύτοΐς ό της ελπίδος καιρός, της Κύρου βασιλείας μέλλοντος
α'ιρήσειν κατά κράτος την Νινεύϊ, και τούτο πάλιν αύτοΐς
Ε«. χΐν. Ήσαιον προαπηγγελκότος. εφη γάρ " Ούτω λέγει Κύριος ίο
" ό θβοί τω χριστώ μου Κύρω, ού εκράτησα της δεξιάς
" επακοΰσαι έμπροσθεν αυτού εθνη, κα\ Ισχυν βασιλέων
ά" διαρρήξω, άνοίξω έμπροσθεν αυτού θύρας, και πόλεις ού
" συγκλεισθήσονται Εγώ έμπροσθεν σου πορεΰσομαι, και
" ορη όμαλιώ, θύρας χαλκάς συντρίψω, και μοχλούς σιδηρούς 1 5
II). ΐ3· " συνθλάσω." και μεθ' έτερα πάλιν " Ούτος οικοδομήσει
" την πάλιν Ιερουσαλήμ, και την αϊχμαλωσίαν τού λαον
" μου επιστρέψει, ού μετά λύτρων ούδε μετά δώρων, είπε
" Κύριος σαβαώθ" ήξει τοίνυν, φησϊν, άγγελος τοις εξ
ε Ισραήλ είρψης, τήν Κύρου σημαίνων εκστρατείαν, οτε και 2ο
τον της αιχμαλωσίας άπεσείοντο ζυγόν, καΐ τήν τών κρα
τούντων ράβδον συνετριψαν, και της άσυνήθους δουλείας
άπορρήξαντες τά δεσμά, οϊκαδε πάλιν γεγονότες, εσώζοντο.
Εΐ & δη τις ελοιτο τήν δύναμιν τών προκείμενων τοις του
άγιου Βαπτιστού κηρύγμασιν εφαρμόσαι, παλινδρομήσειεν 25

I. οί πά&Γ άτι τα όρη ίηνβτβΟ ΟΓ(1ιηβ Ό. 3· °' οιη· Ο· 4· άνακο-

μισθάναι ( ·=ήναΐ) Ό. 5- αυτοϊι] αυτών Εάά. δίαΐίπ) και 3β8υπψΙυιη
βΧ Ό. 6. άναφοιτησιιν ίνγΐνιιαν Ό. 8. αυτοΊί Ό. ούτοι Εάά. καιρός]
+ 6 Εάά. ίην. Ό. ΙΟ. προαιτηγγ(\κότος Ό. προηγγ. Εάά. 12. άτακοί-
σομαι Ό. Ι3· οΰ άββδί ίη ϋ. 14. €γώ] + & Β. Εάά. Ι5· χαλκαί]
χαλκοϋί Εάά. κα\ μοχ\. σιδ. συνθΚάσω ΟΓΟ. Ό. Ι7· Ιερουσαλήμ Β. Εάά.
μου Ό. (Α.ν. βία) ΐ8. οΰ ρΓΟ ουδ( Ό. Ι0· ιιρήνηι τοις ΐξ '\σραή\
ίηνβΓβο Οίτάίηβ ϋ. 21. άπίσιίοντο] άπκτίίσαντο Ό. 22. σννίτριψαν
ριίβδον ίηνβΓ80 ΟΓθίηβ ϋ. 2,3· άπορρήξαντίΐ Β. διαρρήξαντα Ό. άπίρμηξαν
Εάά. 24. των προκίΐμίνων την δΰναμιν ίηνβΓ80 οπίϊηβ Γ). 25. ΐφαρ-
μύζιιν Έάά. ίηνίΐίβ Β.ϋ. δ(3ΐίπΐ παλινδρομήσεων Ό. πάλιν δράσειεν Εάά.
δράσειεν Β.
 ί. Η- ΙΝ ΝΑΗυΜ. ΤΟΜ. I. 33

άν και ούτος ορθώς, εποιειτο γαρ εν ερήμω τάς διατριβάς,

και οίον εν ορεσι διακεκραγώς εύηγγελίζετο την (Ιρψψ, τον-
τεστι Χριστόν. ώραϊοι δη ουν οι πό&ς και ταχείς του α 494 Α.
λέγοντος "Ετοιμάσατε την όδον Κυρίου, εύθείας ποιείτε τάς Εβ.χΐ. 3·
5 " τρίβους του θεού ημών."

Εόρταζε Ιούδα ταε έορτάε σου, άπόδοε τάε εύχάε σου, δίοτι ού
μ»ΐ προσθώσιν έτι τοΰ διελθεΐν είε τταλαίωσιν.

ΐϊροστεταχότος του νόμου, μη δεΐν εξω θύειν της Ίερας

τε και θείας αυλής, άλλ' " εί? τον τόπον, ον αν εκλε'ξηται
ίο " Κύριος ό θίό? σου επικληθήναι το όνομα αύτοΰ," εν
αλλοδαπή γεγονότες οϊ εξ Ισραήλ, και την Ώερσών τε κάί ο
Μ,ήδων χωράν οϊκοΰντες, άπρακτοι που πάντως περ\ τά
σφισι νενομισμενα κα\ άνενεργητοι διετελουν, ού τάς εζ
εθους πληροΰντες εβρτας, ού θυσίας προσάγοντες, ούκ άπαρ-
*5 χάς, ού χαριστήρια κατά τον νόμον, ού τον άμνον σφάζοντες
εν μηνΐ τω νεω' τάχα που και προς μάνας όκνοΰντες δοξο
λογίας. κα\ τούτο φαμεν τοΰ θεσπέσιου Ααυειδ ως εκ προσ
ώπου λέγοντος του εν Βαβυλώνι λαού " Έπι τον ποταμον Ρβ.
" Βαβυλώνος εκεί εκαθίσαμεν και εκλαύσαμεν, εν τω μνη- ο ι,».
«ο " σθηναι ημάς της Έιών. ρπϊ ταΐς ιτεαις εν μεσω αύτής
" εκρεμάσαμεν τά όργανα ήμών." και προς τούτοις ετι
" ΐΐώς ασομεν την ωδήν Κυρίου επ\ γης αλλότριας ;" εζω ιΐ>. 4·
γάρ, ώς εφην, της άγιας γης γεγονόσιν αύτοΐς, εξω ναού
και σκηνής, κα\ τον ιερόν ούκ εχουσι χώρον, άπρακτεΐν ην
25 άνάγκη περ\ τά εκ νόμου, επειδή δε ανεδείχθη λοιπόν 6 τοΰ

ι. Ηηεο και ούτος αεεββββηιηΐ εχ Β. 4· Κυρίου όοο» ίηνΡΓβο οι-άϊηβ Ό.

5- τοΰ θ€θΰ ημών \). αυτόν ΚόΜ. (3°9·) 7· προσθώσιν Β.ϋ. (Αΐβχ. Η XII.)
<Α. Ύαίτί. προσΰησωσιν Εάά. (ν3ΐ.) 6Ίι\θιϊν] + δια σοΰ Εάά.(\βΛ. κ) ίην. Β.ϋ.
(ΑΙεχ. XII.) 9· Τί 0Γη· Ο· 12· οϊκονντα χώραν ίηνβΓβο οτΗϊηε Ό.
13. *ο« άνινίργητοι] άνίιροι Ό. 14. ττοιοΟκτίΓ ρΓΟ πληροϋντις Χ).
Ι5· τον ρτίΐΐβ ΟΤΏ. 1). τον άμνον ροβΐ νίω ΐΓίίηβρ. I). ΐ8. τοΰ €ν Βα$υ-
λώνι λαοΰ Ό. £(1(1. των £ν Β. λαών Β. των ποταμών 1). 33* άγιας] ιδίας
άγαν Έ,άά. 24. οϊ ρΓΟ και Ό. 25· λοιπόν άνίίίίχθη ίηνβΓβο
οπίίηε V.
ΥΌΙ.. Π. Ρ
 34 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι ΑΪ,ΕΧΑΝϋΚ. 1. 14-

άνεΐσθαι καιροί, επιφθεγγεταί τις εικότως αύτοΐς η ό της

ειρήνης άγγελος, ου και ταχείς όί πόδες, ήγουν αύτός ό
(1 Προφήτης, ότι μετεστιν αύτοΐς πληρούν εορτα,ς, άνάπτειν
χαριστηρίους ωδάς, καϊ άποπεραίνειν εύ μάλα τα. εν ιΰχαΐς
ήγουν ύποσχεσεσι. προσεπαγγελλεται δε και την όσον οΰ- 5
δεπω των έχθρων εσομενην άπώλειαν. ου γαρ μη προο-θωο-ί
φησι του ^ΊελΟίϊιι εις πα.λα.ίωο-ιν, τουτέστιν ούκ εις μάκρους
ετι χρόνους μενούσι, ούτε μην παλαιουμενην ήγουν άτελεύ-
τητον εζουσι την εύημερίαν. πεπαύσεται γάρ καϊ καταλήξει
συστελλομενη. ιο
Άκουετω δε πρεπωδεστερον και ό νοητός Ιούδας των
Γβ™!)11· 6 τοιώνδε φωνών. " Οΰ γάρ ό εν τψ φανερω Ίουδάϊός εστίν,
" οόθε ή εν τω φανερω εν σαρκϊ περιτομή' άλλ' ό εν τω
" κρύπτω Ιουδαίος, και περιτομή καρδίας εν πνεύματι, ού
" γράμματι, ού ό έπαινος ούκ εζ ανθρώπων άλλ' εκ του 15
" θεού." ΐοοτΛο-α μεν ούν ό τοιόσδε λαμπρώς, ερηρεισμενην
εχων τήν π'ιστιν, δήλον δε οτι τήν είς Χ,ριστον, ήγιασμενος
τω ΥΙνεύματι, και τί) της υιοθεσίας διαπρεπών χάριτι. προσ-
495 Α. α οίσει δε τψ θεώ θυσίας πνευματικάς, εαυτόν άνατιθεϊς εις
όσμήν εύωδίας, και πάν είδος συνεπιτηδεύων αρετής, σωφρο- 2 ο
σύνην, εγκρατειαν, άνδρείαν, ύπομονήν, άγάπην, ελπίδα,
Η«Β. φιλοπτωχείαν, χρηστότητα, μακροθνμίαν' " Ύοιαύταις γάρ
" θυσίαις εύαρεστεϊται θεός." ϊστω γεμήν ό νοητός Ιούδας
περί παντός εχθρού καϊ τών πάλαι κεκρατηκότων, Ότι οΰ μη
προο-βωο-ιν ϊτι του αΐίλ^ΐίν εις πουλαίωσιν, τουτέστιν εκ μέσου 25
γενήσονται πεμπόμενοι δηλονότι προς κόλασιν. ό δη και
8. Ιλο. I) πεπλήρωκεν ό Χριστός, επιτασσων τοις άκαθάρτοις πνεύ-
νίϋ. 3»ι
33-
ι. τιγ οπι. Β. ίηνϊΐο Ό. 3· ίο/τη* πληρούν ίην. ΟΓάίηβ Ό. 8ί3ΐίπι ανα-
πίμπαν θίώ ρΓΟ άνάπτιιν Ό. 4· άποπιραίνίΐν Ό. π*ρ. Εάά. ΐν ΐΰχη
ήγουν ύποσγίσ*ι Έάά. 5· ούδίπω Ό. ονπω Λά. 8. μινούσι χρόνους
ίηνβΓβο ΟΓϋίηε Ό. II. Ίούδαι] Ίουδα'ιο: ϋθ. δίαώη τάι τοιαύτης φωναι
ρΓΟ των τοιώνδί φωνών Ό. Ι4· πνίύματι] + Εάά. ΐ6. δη ρΓΟ
μϊν Ό. ΐδ. και 088ΙΐηΐρΙΐ1Π1 βχ Ό. 31. άγάττην, άνδρίίαν, ύπομονην
ίηνβΓβο ΟΓθίηβ Ό. 33. χρηστότητα] + καϊ Εάά. ϊηνίΐο I). 25· προσ-
βωσιν] προσθησωσι ϋθ. 26. κόλασιν] 4" άμήρυτον ϊ\ά.
 ϋ. ι, α. ΙΝ ΝΑΗυΜ. ΤΟΜ. I. 35

μασιν εις την άβυσσον άπελθεϊν, καϊ δοϋς τοϊς αυτόν

άγαπώσι των έχθρων κατεξανίστασθαι, καϊ κατά παθών
άνδρίζεσθαι κα\ αμαρτίας καταθλείν κα\ " πατεΐν (πάνω 8 Ιλο.
" οφεων και σκορπιών καϊ. έπϊ πάσαν την δύναμιν του
5 " εχθρού."

Συντετέλεσται, έξΗρται- άνέβΗ έμφυσών είε πρόσωπον σου, έ£- ^ ^"

αιρούμενοο έκ θλίψεως.

Ώί άραρότως ηδη, και πάντη τε καϊ πάντως συμβησο-

μενον του δεΐν άπολέσθαι την ΝινευΊ, ο-υντετελεσ4α,ι φησϊν
ιο αύτην, το οίον έλθείν εις συντέλειαν δια τούτου δηλών, καϊ
μην και 'ε^φα,ι, τουτέστιν έκκεκόφθαι τε εισάπαν καϊ άντ)-
ρησθαι παντελώς, εΰ δε δ?) σφόδρα καϊ το ανεβη φησϊν
έπϊ Κύρου, μετ' έμφάσεως οιμαί που τοιούτον τι σημαίνων, <1
οποίον εφη περϊ αυτού καϊ ο προφήτης Ιερεμίας, τα κατά
1 5 καιρούς έσόμενα ττ? Νίνευΐ προαναφωνών "Άνε'βη λέων έκ
" της μάνδρας αυτού, έξολοθρεύων εθνη έ£τ)ρε, καϊ έξήλθεν
" έκ τού τόπου αυτού, τού θεΐναι την γην σου εις έρημωσιν,
" καϊ αϊ πόλεις σου έρημωθησονται, παρά το μη κατοικεϊσθαι
α αύτάς." θηρός γάρ άγριου δίκην έπιθρώσκων τη Νινευι,
2ο τους έν αυτί) κατεδηδοκεν. άλλ' έκείνοις μεν ώς πολέμιος
δεινός τε καϊ άτεράμχον ην, καϊ άθραυστος εις οργάς γέγονε,
τοϊς δε έ£ Ίσραηλ εμφυσων είς πρόσωπον καϊ (ίτοαρουμ-ενος εκ ο
βλίφεως, τουτέστιν άπαλλάττων αυτούς της ασυνήθους δου
λείας, δεσμών άνιεϊς, αιχμαλώτους οντάς άνακτώμενος, διά

1. δοΐτ] διδονι Ό. 2. άγαπωσιν αντ6ν βΐ κατίξανίστ. των ϊχθρων βΐ

άνδρίζ. κατά παθών ϊηνβΓΒΟ 0Γ(3ίηβ ϋ. 3· καταθΚέίν Β. κα&λκν Ό. Κάά.
καθ*\ιΊν άμ. ίηνετβο 0Γ(1ίηβ Ο. {πάνω &φ. και σκορπ. πατι'ιν ίηνεΓβο οτάϊηε
Εάά. ίηνίΐο Ό. 6. €«] + το Ρ. Εάά. (49· ΐ53· ΧΙ1 86(1 Ίβίεΐυπι ?)
8. και πάντως ΟΤΏ. Ό. 8ΐ3ΐίπΐ σνμβησομίνον ροβΐ Νικυί ΐΓβηβρ. Υ). 12. φησι
|»β{ Κνρου ΐΓ3Γ)8ρ. I). Ι4· τά κατά κ. ΐσόμινα] κατά κ. το ϊσόμινην Ό.
ι6. ί'ξίιμ* βΐ ΐξηλθί ίηΙεΓ 86 Ιπιηβρ. Ό. (198.) Ι7« ιδ. σου υίπιπιηιιβ
358«πιρΙιιπι εχ Ό. (XII.) οί. βιιρΓ3 165 β. ΐ8. ΐρημωθήσονται ΙιαΙιεΙ Ό.
κατοικιισθαι ϋ. κατοικίζισθαι Εάά. 20. κατίθήδοΜχ] κατίβρώχισίν Ό.
<αίνων Ό. 21. γίγονι, τοϊι ίί] γίγονί βί τοϊι ϋ. 23· αϋτοϋϊ ροβί
οονΧίίαί Ιταηβρ. Ό.
¥ 2
 36 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. η. 1, 2.

τοΰ πε'μψαι μεν οϊκαδε, προστάξαι δε και τον θείον αύτοΐς

άναδείμασθαι ναόν.
Το θε ίμφυο-ων ΐ\ς πρόσωπον, ως «κ παραδόσεως τε και
συνήθειας φησιν Ιουδαϊκής, εύρησομεν δε και των τοιούτων
την μνήμην εσθ' οτε κειμενην πάρα. ταΐς θεοπνεύστοις 5
49β Δ. η γραφαΐς, όποιον εστι τό δεΐν οίεσθαι τους Ιουδαίους επι
ταΐς κατά θεοΰ δυσφημίαις περιρρηγνύναι τά ιμάτια,
και γοΰν ό Καϊάφας ΥΊον εαυτόν τοΰ θεοΰ λέγοντος
8.Μ»ιιΐι. τοΰ Χριστοί) περιερρηξε την έσθήτα, διακεκραγώς τε και
λέγων ^δυσφήμησε, δεδράκασι δε τοΰτο κα\ οι θεσπε- ίο
σιοι μαθηται ΐΐαΰλός τε καϊ Ώαρνάβας. γεγόνασι μεν γάρ
εν Αυκαονία. επειδή δε τινα των ηρρωστηκότων τοΰ πάθους
άπηλλαττον, και παράδοζον ην τοις όρώσι το χρήμα, θύειν
I) ηθελον αύτοΐς της θεοσημ'ιας ο'ι θεωροί, εφασκον γάρ ότι
Αοίηδδ. " Οί θεοί όμοιωθεντες άνθρώποις ήλθον προς ημας' εκά- 15
ιι,ιι. " λουν δε τον μεν Βαρνάβαν Δ/α, τον δε ΪΙαΰλον Έρμήν,
" ότι αύτός ην, φησιν, ό ηγούμενος τοΰ λόγου." επειδή δε
τό δρώμενον δυσφημία τις ην, διε'ρρηζαν τά ιμάτια εαυτών,
παραδόσεσιν Ίουδαϊκαΐς καϊ. άγράφοις εθεσιν άκολουθοΰντες
ετι. διαβεβληται δε τό εθος, ως ουκ όν εκ νόμου, και άνό- »ο
νητον παντελώς, και γοΰν εφη προς Ιουδαίους ό τών όλων
θεός πλαττομενους τά τοιάδε και της αληθούς ευσέβειας
ι, ι" ^ αποφοιτώντας μακράν "Επιστρέφατε προς με εξ όλης
" καρδίας υμών, εν νηστεία και εν κλαυθμω και εν κοπετώ,
" και διαρρήξατε τάς καρδίας υμών, και μη τά ιμάτια 25
" ύμών." ωσπερ ούν εθος ην περιρρηγνύναι τισι την εσ-
I. αυτοϊί] αυτού: Ό. 2. ναόν Β.Ο. νιών Έ,άά. 5· τνν <ϊεββΙ ϊη Ε[1(1.
καμίνην ίσο ότ» ίηνβτβο οτάίηε ϋ. 6. Οιιβε ββςπιιηίιΐΓ οίίβηΙαΓ ίη ϋβΐ. ίη
Αοιη 88. Αρρ. 3 ΟααιεΓΟ εϋίΐα. Οί. βυρπ νοί. ϊ. 335- Οοηΐυΐί ουη βοΐο ά.
7· δυσθυμίαις (βίο) Ό. 8. κπι γοΰν Ό.ά. κα'ι μην και Β. και μην Είΐά. δίπΐίπΐ
ό αδβιιπιρίυπ) βχ Β.ϋ. ά. 8. τοΰ θιοΰ λίγοντοί τοΰ Χρίστου Ό.ά. τοΰ
Σωτηρο! Χρίστου λ. θίοΟ Είΐά. 9- *<" οπ1· Εάά. 12. €1γϊ1
δ« ϋ. δίαΐίιη τινα ροβΐ ήρρωστ. ΐΓΒηβρ. ϋ. 13. απήλλαξαν Ό. ϊην. ιΐ.
Ι4· ήθίλον αυτοϊί Ηοο οπίίηε οί θιωροί Ό.ά. ο'ι 'κρι'ις Έ·άά. χάριν, οί Ίίριϊϊ β
βιιο Μί^ηε. ότι αββυπιρίαιη εχ Ο. ίο. ΐαυτων Ό.ά. αυτών Εαα. κ). 4γ*
γράφοίί (βίε) Ο.ά. βεά άγρ. ίίώεΐ ε. ΙββΙβ ΟβΛίεπ). 20. <βγ ουκ ίν] ως
ϊουίαικον, ούκ ον Ό. 22. τοιαύτα ρΓΟ τοιάβί βΐ άληθιίας ρΓΟ άληθονι
(ΰσίβιία: Ό. ίαν. ά. 24. Ηαεε ΐν νηστιία και <ι> κλ. καϊ ίν κοιπτώ ηεεεϊβεηιηΐ
εχ Β.ϋ. ά. 26. ήν ίθο{ ίηνεκο 0Γ(1ίηε Ό. τισι οπα. Ό.
 ϋ. 2,3- ΙΝ ΝΑΗΙΤΜ. ΤΟΜ. I. 37

θητα, δεδυσφημηκότος τινός, ούτω και το ίμφυτάν ίΐς πρό-

(Γωπον τών ηρ'ρωστηκότων καθ' όντιναούν τρόπον, ίδρων δε
τούτο μάλιστα, και άγαν εκτόπως, οι άφορκίζειν ειωθότες
και περιεργοις επωδαΐς, πνευμάτων τε κα\ άλγημάτων τους
5 κάμνοντας άπαλλάττειν προσποιούμενοι, δέχεται τοίνυν εκ
της παρ αύτοΐς συνήθειας το παράδειγμα, και φησιν Άνίβη ά
ΐμφυσ-ων ΐίς πρόο-ωπόν <του' Κύρος δε δηλονότι" καϊ
ροόμ-ίνός σε ίκ (Ιλίψεως. τούτο γαρ δύνασθαι κατορθούν,
ως εφην, προσεποιούντό τίνες, εμφυσώντες ετεροις.
ίο "Σοφόν δε και αληθές ειπείν, ότι και το τού διαβόλου και
το της καθ' ημών τυραννούσης αμαρτίας συνεσταλται κρά
τος, και ηλω μεν ώσπερ ό θάνατος, έ^*ιρτΛΐ δε κα\ εις άπαν
η φθορά, αναβΐβηκε γαρ εξ άδου και άνεβίω Χριστός, ό θ
ΐμφυτων είς πρόσωπον των άγιων άποστόλων και λέγων
15" Αάβετε ΐΙνεύμαΆγιον." άπηλλάγμεθα γαρ ούτω παντός §· ·7ο»η.
XX, 12
κακού, και μέτοχοι γεγονότες τού Άγιου ΥΙνεύματος, εις το
άρχαΐον της φύσεως άναστοιχειούμεθα κάλλος, και εϊς εικόνα
την πρωτην νοητώς μεταχαραττόμεθα. μορφούται γαρ εν
ημΐν δια τού Πνεύματος ό Κύριος ημών Ιησούς ό Χριστός.

20 Σκόττευσον όδόν, κράτΗσον όσφύοε, άνδρισαι τη ϊσχύι σου σφόδρα, & 497 Δ.
διότι άττέστρεψε Κύριοο τΗν ΰβριν Ιακώβ καθώο ΰβριν του 3
ΊσραΗλ.
"Ωί αύτ'ικα δη μάλα βαδιουμενοις είς την Ίουδαίαν, οϊκαδε
τε ιεναι μελλουσιν, άναγκαίως επιφωνεϊ το χρηναι λοιπόν
25 και την όβο> κατασκεπτεσθαι και κρατέΐν Όο-φύος, τουτέστιν

I. ι!ί] + τό Έ(\ά. 2. τώι» ΟΓΟ. Ό. όντινονν (βίο) πΗ. 3· λίαν

ρτο άγαν Ό. άφορκίζαν Β. ϊφορκίζίΐν ϋ. Ε(1(3. *Ι*Φ· ροβί σου (Γ. ϋ.
«γ] + τό Έάά. «α» 6Γ38ΐιηι εβί ίη Β. 1)&1)εΙ Ό. 8. σ* ΗαΙιεΙ Ό. II. τυ·
ραννοΰσης] τυράννου Έιάά. σννίστα\ταί\σνντ(τΐΚ(σται Υ). 12. ΐξήρηται Ο.
Ι3· ό ΟΠ1. ΰ. 17- άνιστοιχαώμίθα Τ). ΐ8. άναχαραττόμιθα νοητωϊ ρΓΟ
νοητωι μ€ταχαραττόμ(θα Ο. 19. δ· άγιου πνΐΰματοί Ίησοϋί Χριστοί Ό. 6 8.11.
ΒββιιιηρΙυπι βχ Β. 20. άνδρισαι] άν&ριζ( Έ,άά. σου &εεε68ί( εχ Β. Ο. (ΑΙεχ.)
21. υβριν] + τοϋ Ό. οί. ίηίΓ3. τον οπι. Β. (ΐ53·) 33· Ι^α 388ΐιπιρ1υιη
εχ Β.Ο. Οβί. ίη 8. Ι.ιια χίί. 35· Ιουδαίων ΛιιΙ). 24. τ Ιίναι Ο.
25. κατασκίπτ. την όδον ίηνετβο οτάίηε ϋ.
 38 Β. ΟΥΚΙΙ,Μ ΑΙ^ΕΧΑΝΟΚ. ϋ. 2, 3·

έτοίμως τε και επιτηδείως εχειν προς τούς της όδοιπορίας

ο πόνους, και παντός οκνου κατανδρίζεσθαι, και μακρών δια
στημάτων άμείνους όράσθαι φιλεΐν, προθυμίαις άμάχοις εις
τούτο χρωμε'νους. ετοιμότητος δ* σημεϊον, το οίον (άπρεπη
και διεζωσμενην εχειν την Όο-φύν. και γοΰν ό Κύριος ήμών 5
Ιησούς ό Χρίστος τοις άγίοις άποστόλοις, μάλλον δε και
χίί·^35· 7Γ"σί το& πιστεύουσιν εις αυτόν " Έστωσαν υμών α'ι όσφύες
" περιεζωσμεναι' φησίν. όδοιπορικον γαρ τό σχήμα, και
οτι μάλιστα πρεπωδεστατον τοις το θείον κηρύττουσιν εΰ-
αγγελιον, και ετοιμοτάτους εχουσιν εϊς τοΰτο τούς πόδας, ίο
β κράτηο-ον δη ούν ονφύος φησιν, αντί τών παρεσκευασμένος
εσο καϊ οίον εύτρεπης εις άποδρομην, άπεοτρε^/ε γαρ Κύριος
την 'ΰβριν φησι του Ίακαβ κα$ως ύβριν του Ίο~ρα.γ\λ. επιτηρεί
πάλιν εν τούτοις άναγκαίως εισκεκομισμενην την διαστολην.
'Ίακωβ μεν γάρ φησι τούς εν ττ) Σαμάρεια, κατωκηκότας, 15
τουτεστι τάς δεκα φυλάς, ών βεβασιλεύκασιν οι έκ φυλής·
'Έ,φραίμ και Μανασση, οι γεγόνασιν εζ Ίωσηφ, ος ην εξ
Ίακώβ' Ίο-ρα,ηλ δε ονομάζει τούς εν Ίεροσολύμοις Ίούδαν
τε φημι και Βενιαμίν, επειδή δε τοΰ Έεναχηρειμ την Σαμά-
ρειαν πεπορθηκότος, ούχ ηλω τα Ιεροσόλυμα, θεού το 2ο
*ΐ*^35 ^ τηνικάδε προασπίζοντος και δαπανώντος αγγέλου χειρι τον
' Ασσύρων' άνηκε δε Κύρος οΰχι μόνους τούς εκ της Σαμά
ρειας αιχμαλώτους, άπενηνεγμένους εις την Νινευϊ, άλλα γάρ
και τούς εκ τών Ιεροσολύμων, ελόντος τού Ναβουχουδο-
νόσορ την χωράν άναγκαίως φησίν ό ΐΐροφητης οτι άττί- 25

2. Ζκνον τταντο! ϊηνβΓΒΟ οπϋηε ϋ. 4· ΐτοιμότητοι Β. ίτοιμότατον

[ίτοιμωτ. ϋ. ΡοηΙ.] Ό. Βάά. σημίΐον] + τούτου Έάά. (υπριιτή Β.ϋ. απρεπή 'ύά.
6. ό αββιιπιρίυιη βχ Β. 7· «τάσι ρΓΟ πάσι I). (Ιι αϋτον π.
ΐηνβΓδΟ 01*(1ίηβ ϋ. «στωσαν ΰμων αϊ οσφνα π^ρκζωσμίναι φησίν Β. 7στ. αϊ ό.
νμων πιμίίζωσμίναι Ό. ϊλιγιν' ίστωσαν α'ι οσφνα νμων πιριιζωσμίναι ΥΑά.
8. σχήμα Β.ϋ. Οα(. χρήμα ϋά. 9· κηρνττονσι Ό. ΟβΙ. άνακηρυττ. ΥΑά.
12. ιυπρπτήί ϋ. 13. φησι ΗηΙβ Κύριο; Ιπιηβρ. Ό. Ι4· «τ! ρπ> «V Ό.
ΐ6. β€βασιλίύκασιν] ΐβασίλιυσαν I). 17. Μανασή ϋ. ΐ8. ϊν] + τοις
ΈΑά. ίηνίΐο Ώ. ΐ8-20. Ηβεε Ίονοαν τι—τά Ιεροσόλυμα β0068ΒβπιηΙ εχ Β.ϋ.Ι).
20. π(πορθηκότο(] πορθήσαντο! \). το τηνικά&ί \>. τ6 τηνικαϋτα Υ,άά. ϊν τω τηνικάδί
(ςαββ ωΐβ θίοϋ (Γ&ηβρ.) Ό. 22. τήι ωβυπιρίιιιη εχ Π. Ι>. 23- γαρ ονα. 1).
ΗαΙχ;1 I). 24- Ηβεε ίΚόντο! τοΰ [τους (βίο) Η.] Ναβουχοδονόσομ την χώραν
3(χβ8!>εηιηΙ βχ Ό. I). 8(*ιϋιιι διά τούτο αύά. Εάά. ίηνίΐϊβ Β.ΐ). 6.
 ϋ. 3-5· ΙΝ ΝΑΗυΜ. ΤΟΜ. I. 39

οτρίψε Κύριος τψ ύβριν του Ίαχωβ χαΟας 'ΰβριν του Ίο-ραηλ.

και ύβριν μεν φησι την δουλείαν ήτοι την θητείαν. οτι δε
απαντάς αιτήσει θίο?, οΰ προασπίζω» μεν τινών, εναφιεϊς δε
τοις πόνοις έτερους εντρύχεσθαι, διδάσκει λίγων ούτως ο
5 Άπε'στρεψε την ύβριν του Ίακωβ κα&ως αποστρέφεται και η
του Ισ-ρα,ηλ. σύμπαντες γάρ, ώς εφημεν, άνεδραμον ε'ις την
Ίουδαίαν, τα. εκ της αιχμαλωσίας διακρουσάμενοι βλάβη.
Χρηναι δε φημι εγωγε, και μάλα εικότως, καΐ τους εν
Χραττω λελντρωμε'νους ζην μεν εθελειν ουκ άπερισκεπτως
ίο ετι' περιαθρειν δε μάλλον της άρεσκούσης τω θεω πολιτείας
την οδον και τρίβον Ίε'ναι την άγαθην και κρατεΐν Όο-φΰος,
τουτέστιν άμείνους όράσθαι γαστρος και φιληδονίας, " και της η 498 Α.
" σαρκός μη ποιεΐσθαι πρόνοιαν εϊς επιθυμίας" κατανεανιεύ- ^™;4
εσθαι δε και παθών και οκνου παντός" ηζουσι γάρ οΰτως
ΐ5 «Γ την άγίαν πάλιν την επουράνιον Ιερουσαλήμ, εκεΐ τε
προσκομιοΰσι θεω πνευματικάς θυσίας, και της άρχαίας
δουλείας τον ζυγον άποσεισάμενοι, τον εύκλεά και ελεύθερον
και φαυλότητος άπάσης άπηλλαγμε'νον διαβιώσονται βίον.

Διότι έκτινάσσοντεε έξετινάζαν αυτούς και τά κλΗματα αυτών, β

20 διέφθειραν δπλα δυναστείας αύτών έ£ ανθρώπων, άνδρας 4
δυνατούς εμπαίζοντας εν πυρί. α! ήνίαι τών αρμάτων αυτών
έν ήμερα ετοιμασίας αύτοΰ, και οί ίππεΤς θορυβΗθΗσονται εν 5
ταΤς όδοΤε, και συΓχυθώσονται τά άρματα και συμπλακΗσονται
έν ταΐς πλατείαις· η δρασις αύτών ώς λαμπάδες πυρός και
*5 ώο όστραπαί διατρέχουσαι.

ι. τον ρηαβ 388«πιρΙυπι εχ ϋ. ϊην. 1>. 3· ανήσ^ϊ] άνίσα Ε<3ά. 4· 'Τ'ρονΐ

3ϋΓ6?ί>ΪΙ εχ Β.ϋ. οίτωί- άπ/στρίψ'ί ϋ. οίτωϊ άπιστράφθαι ΐΑά. 5· τ°ν
αββυπιρίιιπι εχ Ό. άποστρίφιται εΐ ή οία. Ό. 6. ΐφημτν Ό.
ΐφην ΈΔά. η. τά ΐκ—βλάβη Β.Ό. €Κ—β\άβην Εάά. 8. ΐγαγί φημι ίηνεΓβο
οτάίηε ΰ. ίο. Η&εε τφ θ«5 &εεε88επιηΙ εχ Ό. (ΙεβυηΙ ίη Β. 13. πρό-
νοια» μη ιτοκΊσθαι ίηνβΓΒΟ οπίίηβ Ό. ΐπιθυμίαί Β.Ό. ΐπιθυμίαν Εάά. 14. και
ρπαβ οπι. Ο. 15- τι &98ϋηιρΙυιη εχ ϋ. ι6. θίφ ονα. Ό. θνσίαι
πρΐυματικάί εΐ άποσασ. τον ζυγον ίηνεΓΒΟ ΟΓίΙίηβ Ο. 10. αύτών διίφθηραν.]
8ίο ίηΙεΓριιηχβπιηΙ Β.Ο. Ββά οί. Ίαίτα. 21. ίμπαίζονται] ϊμπνρίζυντα Ό.
22. αντοΰ Β.Ό. ΡοπΙ. (ΑΛ'. ν) αντάν Ρ. ΑιΛ. (23- βΐ.)
 40 Β. ϋΥΚΙΙ,υ Α^ΕΧΑΝϋΚ. ϋ. 6.

ο Ένηχοΰντος μεν τοις άγίοις προφηταις τα κατά καιρούς

εσόμενα του πάντα ειδότος θεού, προαπηγγελλον αναγκαίων
κατά. το αύτφ δοκούν, εγίνοντο δε πλειστάκις καΐ εν αύταΐς
ταϊς των πραγμάτων όράσεσι. τοιγάρτοι καταπεπληγασι
κα\ μονονουχι πληρούμενα βλέποντες, τους περί αυτών επον- 5
ούντο λόγους" όποιον τι και νυν ό ΐΐροφητης δοκεΐ πεπον-
θεναι επί τε τοις οικοΰσι την Νινευϊ, και τοις Κύρω συν-
ησπικόσιν, οτι και ί^ετίι/αΡαν αυτούς χα) τα χληματα αϊτών,
πεποίηται δε ό λόγος ώς από γε του συμβαίνειν ταϊς άμπε-
& λοις ειωθότος. ΐχτινάσιτεται γαρ ό βότρυς και τάς ράγας ίο
άποπτύει, η ραγδαιοτάτου προσβάλλοντος πνεύματος, η
καύσωνος καταφλεγοντος, η και ετέρας ηστινοσοΰν συμ-
βαινούσης βλάβης, ώς και αυτό τοις καρποϊς τό κλήμα
συναναφαινεσθαι και αϋτης της άνθης άπογυμνούμενον.
ούτω δη ούν άπιτίνα^αν αυτούς ώς αμπέλους. £ιεφ$αρται ιό
δε κα\ τα Όπλα αύτών, τουτέστιν ή ^υναττίία' οπλα γαρ
εσθ' οτε σημαίνει την ^υναοτύαν. δεινούς δε οντάς ιππέας,
6 και τάς εφ' αρμάτων ε'ιδότας μάχας εν άφορητοις άγαν φησί
γενέσθαι δείμασιν, ώς τραπεσθαι μεν εις φυγην, συμπλε-
χεσθαι δε άλληλοις, και συνθραύεσθαι προσρηγνυμένους, 2 ο
όίεσθαι δε ούτως καταθεάν αυτόν τάς των πολεμίων φά
λαγγας, ώς ούδεν λαμπάτι παραχωρεΐν, η και άστραπαίς
εν ϊσω καταφλεγειν αυτούς όξεΐ και άσχετω διαττούσας
δρόμω.

6 Καϊ μνΗσθΗσονται ο! μερστάνεε αύτών, και φεύξονται ήμέραε 25

I. άγίοιι] + άποστόλοΐΐ ήγουν Β. Έ.άά. ίηνίΐο ϋ. 2. ϊσόμίνα κατά

καιροΰι εΐ δοκούν αΰτω ίηνβΓβο ΟΓοΙίηβ ϋ. 4· τα« βββυηιρίυιη εχ Β. Ο.
8ΐ»ΐίιτι όράσ. τί>ν πραγμ. ίηνβΓβο ΟΓίΙίηβ ϋ. 6. π^πονθίναι δο«ί ίην.
οπίίηε Ό. δίβΐίπι ότι γ* ΊΖάά. ίηνϊΐίβ Β. Ό. 8. ΑββυηιρΙα και ρι'ιηβ εχ Ο.
τα βχ Β.ϋ. ΙΟ. ιιαοθ. ταίϊ άμιτ. βΐ άποπτΰιι τάι ράγαι ίηνβΓβο οΓόϋηβ ϋ.
II. ραγδαίου ϋ. 12. σνμβαινοϋσηι] σνντιινούσηί Κάά. ΐ8. ιΐοοτας]
ίΐ&ύτίΐ ί\ά. αηΐβ Μί(τηε. 20. συνθραύισθαι Ό. σνντραί(σθαι Ίιά.
21. καταθιάν Β. καταθάν Ό. καταθΚαν Ε(1(). δίαΐ'ίΓΑ αυτούς ΜΪ£Πβ. πυλίμων ρΓΟ
πολίμίων ϋ(1. 23- καταφΧίγιν Π. και φ\. ίίά. διαττούσαί ηββιιπιρίαπί
εχ Ό. 25- μνησθήσ. ροβΐ αύτών Ιηηβρ. Β. (ΐ53·)
 ΙΝ ΝΑΗΙΤΜ. ΤΟΜ. I. 41

και άσθενΗσουσιν έν τη πορεία αυτών, και σττεύσουσιν έπϊ τά » 499 Α.

τείχΗ, και έτοιμάσουσι τάε προφυλακάο αύτών.

Κ.αταβρίθοντος τοΰ πολέμου και αυτούς τοις άλλοις ομού

τους δυνατωτάτους, εις νουν δίδονται, φησιν, α δεδράκασιν
5 ελοντες την Ίουδαίαν, ήγουν ων εκτόπως είρηκασι, παλιμ-
φημους Ίε'ντες φωνάς, καΐ οίον την τοΰ θεού δόξαν τοις
παρα σφών άθυροστομίαις κατασφενδονώντες οι δείλαιοι,
είτα τούτων ενηνεγμενοι προς άνάμνησιν, (ϊσονται λοιπόν,
οτι θεον εχουσι δυσμενή και τοις των πολεμούντων αύ- β
ίο τους ΰποστρωννύντα ποσι, καίτοι πάλαι δεινούς οντάς άγαν,
και κομιδτ) δυσάντητον την καθ' ων αν ϊοιεν προσβολην
ποιεισθαι μεμελετηκότας. ει δε δη και τράποιντο προς
φνγην, δυσεξίτητον εύρόντες το χρήμα, κα\ άο-()εν*ι<Γαντες εν
ταϊς παρειαις αύτων μετοιχησονται προς βουλάς ετέρας.
1 5 έπιμελησονται γαρ τειχών, και τάς επ' αύτών ποιησονται
φύλακας, δεΐκνυσι δε δια τούτων ηπορηκότας πανταχη, και
ο τι δρασαι προσηκοι μηδε ειδότας ολως, άπό γε τοι τοΰ
κατεσκοτίσθαι τον νουν, μονονουχι δε και οΧνω μεμεθυσ-
μενους ταΐς άκράτοις συμφοραΐς, την της σωτηρίας άπότευζιν 0
2ο ολοφυρεσθαι και διαρρίπτεσθαι πανταχη, μεθισταμενους ευ
κόλως, εκ τούτων μεν εϊς εκείνα, εζ εκείνων δε προς έτερα,
και τον εφ απασι τούτοις άνόνητον πόνον έχοντας, ει δε δη
και λεγοι οτι Κα) φενζονται ημέρας, εκείνο οΊμαί που δηλοΐ.
δεινοί γαρ οντες, ως εφην, δυσκαταγώνιστοί τε και τραχείς,
25 κατοιχησονται λοιπόν ε'ις τούτο δειλίας ως αναφανδόν ελε'σ-
θαι φυγείν, και άκρύπτως ηδη τούτο δράν, καίτοι πάλαι

I. άσθίνήσουσιν] ΐξασθινησονσιν Ρ. 5· «τ»ίΓ»ϊ ϋ· ίκτόπων Έ,άά.

6. ίότ«] δίο εοπεχί ροδί Μίβηε. Ιίντα Ό. Έ,άά. η. παρά σφών] παρ'
αντάν Ό. ξ), πολιμιων ϋ. II. δνσάντητον κομώτ) ίην. ΟΓίΙίηε Ι).
την 3>ίδυπ)ρΙΙΗη εχ Ό. ΐ6. πανταχη Τ), πανταχού Έάά. Ι7· προσηκοι Β.
προσήκιι Ώ. Έάά. 8ΐαΙίιη μη&ί ϋ. μη Β. Έ,άά. τοι ΟΠ1. Ό. ΐ8. μίμίθυσμί-
νονι Έάά. μίμίθνσμίνοι Β. μιθυσκομίνονί ϋ. 20. πανταχη Β.ϋ. πανταχού
ΈΔά. 22. ΐχονταί πόνον ίηνβΓβο ΟΓίΙίηβ ϋ. 23. και εΐ ότι
αββιιτηρία βχ Ό. ίτ;λοί που ίην. οτά. Ο. 24. δνσκαταγώνιστοί τ« Ώ. καϊ
δυσκαταγώνιστοι Έ,άά. δυσκαταγώνιστοι Β. θρασύς ρΓΟ τραχιΊί Ό. 20. δράν
τοντο ίην. οτά. Ό.
\ον. ιι. α
 42 Β. ΌΥΚΙΙ,Ι,Ι ΑΕΕΧΑΝϋΚ. π. 6, η.

ά παραιτούμενους και μόναις τάις εις τούτο κατηγορείσθαι

ψιλάΐς ύποψίαις.
"Ηττηνται δε καΐ α'ι πονηρα\ δυνάμεις ύπο της μεγαλειό-
τητος του Χρίστου, και άντιπράττειν ουκ εχουσαι τοις θείοις
αύτού νεύμασι, τοις ύπερ -ημών δηλονότι, κατεκλώντό τε 5
τοϊς δείμασι και πεφεύγασιν αληθώς ύπ' ουδεμιάς ασφαλείας
ετι σωζόμεναι. θεού γάρ τάς δίκας επάγοντας, τις αν δια-
6 φΰγοι ; η τις τους προσκεκρουκότας εξονηστ) τρόπος ;

7 Πύλαι των πόλεων δΐΗνοίχθΗσαν, και τα βασίλεια διέπεσεν, και η

ύττόστασιο άπεκαλύφθΗ· και αύτΑ ανέβαινε, και αί δοΰλαι αύ- ίο
τηο ΗΓοντο καθώε περιστεραϊ φθεπ-όμεναι εν καρδίαιο αυτών.

Οί μεν οδν μεγιστάνες, φησίν, απορον εύρόντες την φυ-

γην, επι τα τείχη σπεύσουσι, και ετοιμάσουσι τάς προφυλα-
κάς αυτών, εσται δε άνόνητος η σκεψις αύτοΐς, ανοιγνυντας -
500 Α. α θεοΰ τοις δι εναντίας τάς των πόλεων πυλα,ς, και τά 1 5
βοκτίλεια, παραδίδοντος, τουτεστι τους των βασιλέων οίκους,
εκκαλύπτοντός τε τά εν αύτοΐς κεκρυμμενα, κάχ προτιθεντος
αύτοΐς την υπόστΛίην εϊς διαρπαγην. νπόιττΛΟΊν δε τον
πλούτον άποκαλεΐ τον εκ διαρπαγης δηλονότι κα\ πλεονε
ξίας της καθ* έτερων συνειλεγμενον. είτα πάλιν ώς εν ίο
θεωρία γεγονώς του συμβησομενου, ελκομενους ηδη προς
αιχμαλωσίαν ορά, την τε βασιλεύουσαν πόλιν, φημί δη την
1) Νίί'εΐ'ί, κα\ τάς ύπ' αύττ/ και περί αυτήν, ας και δούλας

3· νίτο 339ϋΓηρΙι1ΙΤ1 βχ ϋ. 4- αντνπράτηιν ουκ ίχονσαι—νινμασι Ό.

ουκ ίχονσι τοίι αΰτοϋ θ. ν. άντιπράτταν Εάά. 5· τί βββιιπίρΐϋΐη βχ ϋ.
δίαΐίπι τοϊγ οπι. ϋ. 7· (ΓωζόμΛτοι Ό. 8. ΐζονησί) Εάά. ΐξονησιι Ώ.
ονησοι Β. 8ΐ8ΐίπι τόπος θ βυο οοπ-εχίΐ Μϊ^ηε. 9· δ·ήτ*σοι> Β.ϋ. (ΐ&λ
233· 311) 9Λησ»ρ Εάά. (Υαί. ») [δΐίπτσαι> ΑΙεχ. XII.] ίο. άπίκαΧύφΰη]
6ΐ€κάλύώθη Β. (ΐ53·) αντη Β.ϋ. αντη Εάά. 13. σττ. ότι τά τιίχη ίην.
ΟΓάίηε ϋ. Ι4· αύτοΐί] αυτών Εάά. άνοιγα.~\ + τοϋ Ό. ΐ6. παρα-
δόντοι τα βασ. ρΐΌ τά βασ. παραδιδ. Ό. τονι 386υιηρΙιιπι βχ Β.ϋ. 17- ΐγ·
κάΚνηττοντάί Εάά. προτιθίντοί] προοτιβίντοΐ ίίά. 19. καλίί Ό. δΥ
άρπαγήί ρΓΟ « δΊαρπ. Ό. 21. ίλκομίνην Β. 8ίη1ίπΐ δη ρΓΟ ήδη Εάά.
22. Ο· ·'^· 23' υπ' α*"7Ϊ 0· ^τ' αΐτη* ϋ· ύπ' αΰτηί ίίά. και \ΐ1ί.
ΗδδΐιπιρΙϋίτι εχ Β.ϋ.
 ϋ.θ,9· ΙΝ ΝΑΗυΜ. ΤΟΜ. I. 43

ονομάζει, διάτοι το ύπεζεΰχθαι και ΰποκεΐσθαι τάχα που κα\

ύπηρετεΐν αύτη. φθέγγεσθαι δε φησιν αύτας ως περιστέρας
εν χα.ρ&Άΐς αυτών, τουτέστιν ουκ αναφανδόν άλλα λεληθότως.
εθος μεν γαρ τω πτηνω βαρύ τι κα\ δυσαχθες ενολολύζειν
5 τι) καρδία, τοις γεμήν πεσοΰσιν εις χείρας εχθρών, ελκο-
με'νοις τε λοιπόν εις αιχμαλωσίαν συμβαίνειν τι τοιούτον, το
άπεικος οΰδε'ν. κατοιμώζουσι γαρ την εαυτών συμφοράν, μο-
νονουχι καταπνίγοντες εν γε δη σφισιν αύτοΐς τους θρήνους,
επεϊ μη ελεύθερον έσθ' οτε καν γούν αύτο το κλαίειν αύτοΐς. ο

10 Και Νινευΐ ώο κολυμβΗθρα Οδατοε τά ύδατα αύτΗΟ, και αύτοί 8

φεύΓοντεε ουκ εστΗσαν, και ούκ Ην ό επιβλέπων. διι-ίρπαζον 9
τό άρΓύριον, δΐΗρπα^ον τό χρυσίον, και ούκ Ην πέραο τοΟ
κόσμου αύτΗε· βεβάρυνται ϋπέρ πάντα τά σκείΐΗ τά έπιθυμΗτά
αύτΗΟ.

15 ΚελυμβηθρΛ την Νινευί παρεικάζει πεπληρωμενη τε και

εκχεομενη, διάτοι το πλείστην οσην εχειν την ενοικούσαν <1
αύττ) πληθύν, κα\ τών επεισχεομενων εθνών εις επικουρίαν τα.
αναρίθμητα γένη. κατατεθηπε δε ώσπερ, ήγουν αμεινον ώσ-
περ επιτωθάζει, τοις φεύγουσιν, οτι πλείστοι τε οντες κα\
2ο αριθμού κρείττονες κατωχοντο προς δειλίας, καίτοι πάλαι
τη πολυάνδρα» χειρ), παντός πολέμου καταθαρσήσαντες, και
ύψηλήν επαίροντες επί γε σφίσιν αύτοΐς τήν όφρύν. άλλ'
ήν 6 τών ολων θεος, ό και δειλίαις αυτών καταφορτίζων β
τον νουν και κατακομίζων εις κακανδρίαν, καΐ παραλύων το

I. 8ι* «ντο ρΐΌ διάτοι Ό. 4- /**" 0Γη· Ο· δυσαχθϊί Β. Ει)(1. δυσηχΐι Ό.

5· καρδία] κάλια ϋ. 6. τό αββηπιρίιιπι εχ Β. 8. γβ δι) εΐ ίσ&
ότι Οίη. IX ΙΟ. ίδατοϊ] υδάτων Εάά. (Οο.) II. οϋχ ύπίστησαν Ρ.
13- βιβάρυνται] + γαρ ϋ· Ι5· παρακάζα την Νιιτυϊ ίηνβΓβο οπίίηβ ϋ.
ΝΐίΐΙιπ) ΰπ€ρχιομίνη τ* και π<π\ηρωμίντ) ρΓΟ ικιτλ. τγ και ϊκχ. Ό. Ι7· Ατ*·-
σχιομίνων Β. ΐπιχιομίνων Ό. Ειΐιΐ. Κΐαΐίιη ιιι ΐπικ. ίθνών ίηνβΓδο ΟΓΐΙίηβ Ό.
ιδ. γίνη Ό. ϊΰνη Εάά. δί 38»απιρΙιιπι εχ Β.Ό. άμίΐνον οπι. Β. δίαΐίπι ωσπιρ
38*ιιπιρΙιιπι εχ ϋ. 19. γιγονότα ρτο τι οιτ€Γ Ό. 20. κατήγοντο ρτο
κατάχοντο Εάά. διιλι'αί ϋ. δίίλιαν Ειΐιί. 23- δαΧίαί ϋ. 24. άνανδρίαν
ρτο κακανδρίαν Ο.
Ο 1
 44 Β. ΟΥΚΙΙ,ΕΙ ΑΕΕΧΑΝϋΚ. ϋ. 8, 9·
Ρβ.χχχϋ. μάχιμου. αληθές γαρ οτι " Οι) σώζεται βασιλεύς δια. πολ-
** λην δύναμιν, και γίγας ού σωθησεται εν πληθει Ισχύος
" αυτού" σώζει δε μάλλον ους αν ελοιτο κα\ λίαν ευκόλως
ό των όλων Κύριος, είτα τ'ι φησιν ό ΥΙροφητης ; Αιηρπαζον
το άργύριον κα\ ληρπαζον το χρυσιον" ταύτα δε ην ή υπό- 5
στασις' Και οϋκ ψ πέρας του χόσ-μου αυτών, εοικε δε και
501 Α. & λίθους ΐν τούτοις όνομάζειν τάς Ίνδικάς, εφ' α'ις δη μάλιστα
βεβαρΰνθαι φησιν αύτην, καίτοι και εφ' ετεροις ο-χεΰεσιν
άθύμως διακειμενην. Άσσυρίοις γαρ 60ος, ήγουν Νινευίταις,
πολλην κα\ εσπουδασμενην τών λίθων ποιεΐσθαι την αθροι- ίο
σιν, καϊ κοσμείσθαι κορικώς, ώς κα\ (ν αύταις επείγεσθαι
ταίς μάχαις την του κόσμου λαμπρότητα και περιηνθισ-
μενους όράσθαι. ισχνολογεϊ δε λίαν ό ΐΐροφητης εν τούτοις
οικονομικώς, και ποτέ μεν πίπτοντας, ποτέ δε άλληλοις συμ-
πλεκομενους, και άποροΰντας την φυγην, και άνονητως εχον- 15
I) τας τάς προφυλακάς, ποτέ δε καϊ πεπορθημενους τω λόγω
ζωγραφεϊ, τάς τών όντων εν αιχμαλωσίαις περικόπτων λύ-
πας, και τη τών τοιώνδε προαγορεύσει καταγοητεύων εύφυώς,
καϊ ηδίστοις αυτούς διηγημασιν άποφε'ρων εις εύθυμίαν.
Διηρπασται δε κα\ ό σατανάς διά πρώτου μεν τού Έωτη- ίο
ρος Χριστού, είτα μετ αυτόν διά τών άγιων Αποστόλων,
ϋ. 7· περί ων εφη που και ό προφήτης Ιερεμίας ""Οτι εξαίφνης
ο " άναστησονται οι δάκνοντες αυτόν, κοκ εκνηψουσιν ο'ι επί-
" βουλοί σου, και εση εις διαρπαγην αύτοΐς." εισκεκόμικε
δε κα\ ώς εν είδει παραβολής τό διήγημα Χριστός εν εύαγγε- 25
8.Μλιιη. λικοΐς κηρύγμασιν, εφη γάρ "*Η πώς δύναται τις εΊσελθεϊν
" εις την οικίαν τού Ισχυρού κα\ τα σκεύη αυτού διαρπάσαι,

3· και λίαν ινκόλω! 3Πΐβ ούί ΐΓαηβρ. Ό. 4- Βυνάμιων ρτο όλων Ό.

β. και αββυπιρίιιιη βχ Ό.\>. 6. καϊ α\1. 388υπιρΙυιη βχ (>. 7- τοΰτοίΓ
ροβΐ ονόμαζαν ΐΓβηβρ. β. οπι. Ό. δη 388ΐιπιρΙυιΐ) βχ ϋ. \>. 10. ποιιϊσθαι
των λίθων ίηνβΓβο ΟΓίΙίηβ ϋ. II. «Γίΐ'νίσ&Μ ο. ΕάΛ. €πάγ*σθαι Β.Ό.
12. και βββυπιρίιιιη βχ Β.ϋ. Κιαιίπι πίριηνθισμίνην Εάά. ίηνίΐίβ Β.Ό. ο.
Ι5· φνγηι ρτο την φνγήν Ό. άνονητουί Ό. ΐ6. και πιπορθημίνονί Ό.
πορθουμϊνουϊ Έ,άά. 1"]. αίχμαλωσίακ Β. αιχμαλωσία Ό. Εάά.
20. σωτηροί οηΐ. Ό. 22. Ίιρτμίας Β.Ό. άβακοϋμ Εάά. 24- αύτοΐι]
αυτών Μ. 25. και Οία. Ο. 8ΐ3ΐΐιη Χριστοί 3ΐιΙε ώί ΐΓίηερ. Ό. «V α](.
<ΐ85ϋΐηρ[υιη βχ Β.ϋ.
 ϋ. ίο. ΙΝ ΝΑΗυΜ. ΤΟΜ. I. 45

" εάν μη πρώτον δηση τον Ισχυρόν, και τότε διαρπάση τα

" σκεύη αυτού ;" οι γαρ προσκυνούντες τω σατανά, τα
άπόλεκτα σκιύτ] και τίμια παρ' αύτω, προσδεδραμηκασι τη
πίστει, μετατιθεντος αύτούς προς θεοσεβειαν του πάντων ημών
5 Έωτηρος Χρίστου, άναπειθόντων δε και αυτών βαδίζειν εις
τοϋτο τών αγίων Αποστόλων. &

Έκτινατμόε και άνατινατμόε και έκβρασμόε και καρδίαε θραυσμόε ίο

και ΰπόλυσιε Γονάτων και ώδΐνεε επί πάσαν όσφύν, και τό
πρόσωπον πάντων ώε πρόσκαυμα χύτραε.

ίο Πάν είδος συντριβής συντριβησεσθαι λέγει, το γάρ εχ-

τινάσσεσθαί τε καΐ άνατινάσσεσθαι και μεντοι και ϊκβράτ-
τεσθαι τ'ι αν έτερον ήμϊν ύπεμφηνειεν, η τούτο ; διαρριπτειται β
γαρ πανταχη το τινασσόμενον και Λνατινασσόμενον. εψεσθαι
δε Χε'γει και χαρ^ιας θρανσ-μον, θεού δηλονότι συνθραύοντος
ΐ5 εις δειλίας, και ΰπόλιχτιν γονάτων, τουτέστιν άσθενειαν και
σωμάτων πάρεσιν, κα) ω$~ινα.ς επϊ τούτοις, τάς εξ αηδιών
δηλονότι" πώς γάρ ουκ εμελλον εν τοιούτυις εσεσθαι κακοϊς,
οι προς πάν ότιοΰν κατενηνεγμενοι τών καταλυπεΐν ειωθό-
των θεόν ; γενησεσθαι δε προς τούτοις διϊσχυρίζεται Κ&ι το
2ο πρόο-ωπον -πάντων ώς προο-καυμα χύτρας, καταμελαίνεται α 502 Α.
γάρ άείπως τών εν άθυμίαις τά πρόσωπα, και τών ομμάτων
το φαιδρον παραιρεΐται δεινώς τών δειμάτων η έφοδος.
Έυμβηναι δε τά τοιάδε φαμεν άληθεύοντες αύτφ τε τω

I. δήση τον Ισχνρον Ηοο 0Γ(1ίηβ ϋ. διαρπάση τά σκ. αΰτοϋ Ό. διαρπάση (διπρ-
πάσα ΕΛΛ.) ροβΐ αΰτοί ΐΓαηβρ. Β. ΕΛΛ. 2. τα οπι. ϋ. 5- Σωτήροι
'ϊησοϋ Χριστού Ο. (Ιησοϋ βυρΓ&βεηρΙιιιη ΓΠ3Π11 εαάεπι.) «ίι τοϋτο βάδιζαν ίη-
νετβο οπΐίηε Ό. 7· 'Φρασμοι] βρασμοί Β. (20, 153·) 8. ψνχην ρΓΟ
6σφϋν ϋ. τά πρόσωπα Ρ. (22. αϊ.) 9· «άστου ρΓΟ πάντων ϋ. πρόκανμα Ό.
(ΐ»5> 228.) 12. αν ροβΐ ΰπίμφ. ΐΓ3Π8ρ. Β. 13. πανταχού ΕΛΑ. και
ανατ. ονα. ί). Ι4· κα'ι 388απιρΙιιιη εχ ϋ. 15. Λίίλι'αί Ό. δίιλίαν ΕΛΛ.
ΐ6. «VI τούτοις ΟΠΙ. Ό. Ηΐαύπι τά( ϊξ αηδιών [αηδών ϋ·] Β.ϋ. (ξ άρθρων ΕΛΛ.
ΐη. τοΟτο«γ ρτο τοιούτο·» Ό. ΐ8. καταΚνπίίν (Ιωθότων θ(6ν ϋ. (ίωθ. τον
θ. καταλ. ΕΛΛ. (Ίωθ. κατάλ. (οηιίΐΐεηβ τον θ.) Β. 20. πάντων πρόσωπον
ίηνετβο οηΐίηε I). πρόκανμα ϋ. (αϊ βυρπι.) 31. το φ. των ομμάτων ίηνεΓβο
θΓ(1ίηε Ι), δίαΐίπα παρΛται (βίε) ϋ.
 46 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι ΑΙ^ΕΧΑΝΏΕ. ϋ.ιι,ΐϊ.

καθ' ημών τυραννησαντι σατανά και ταΐς συν αύτώ δυνά-

μεσι πονηραΐς. επειδή γαρ εζεπεμποντο της αρχαίας εκείνης
τιμής τε καΙ δόξης, πώς ην εϊκος μη ούχι πάντη τε κα\ πάν
τως τα, τοιάδε παθεΐν αυτούς ;

\>
ιι ΓίοΟ εστι τό κατοικΗΤΗριον των λεόντων, και η νομΗ η ουοα έν 5
τοΐε σκύμνοιε ; ου έττορεύθΗ λέων του είσελθεϊν έκεΤ" σκύμνος
ΐ2 λέοντοε, και ούκ Ην ό έκφοβών ; λέων Ηρπασε τά ικανά τοΐε
οκύμνοιε αϋτοΟ και άπέπνιζε τοΐε λέουσιν αΰτοϋ, και ΙπλΗσε
θώραε νοσσιάν αύτοΟ και τό κατοικΗΤΗριον αύτοϋ άρπαΓΉε.

Κα,τοιχητίριον μεν ονομάζει λιόντων την Νινευΐ. κατωκηκασι ίο

γαρ εν αύτη, και λαμπρον εποιοΰντο καΙ άζιάγαστον ενδιαί-
ο τημα κα\ βασίλειον άσφαλες, οι κατά καιρούς αύτη βεβασι-
λευκότες Φουλά και Έαλμανασάρ και Έεναχηρεϊμ καΙ μεντοι
και Ναβουχοδονόσορ' πεπολεμηκασι γαρ ούτοι την Ίουδαίαι/.
τό δε Που εττιν ού διερωτώντος οΐμαί που" δεϊν γαρ οιμαι 15
παραιτεΐσθαι το εΰηθες' επιτωθάζοντος δε μάλλον, και οτι
διόλωλεν όλοτρόπως διά τούτου δεικνύοντος, ώς μηδε σποι
δηρη ποτέ γεγονεν όράσθαι λοιπόν, συντετελεσται γάρ κα\ εξ-
τ)ρται, καθά φησιν αύτός. που δη ούν αρα φησι το των λε-
ά όντων κατοιχητηριον, τουτέστιν η Νινευι ; που δε ή νομη τών 2ο
σκύμνων ; καΐ σκύμνους μεν ώς γε ο'ιμαι, φησϊ τους ύπο τω
μεγίστω βασιλεΐ πράττοντας κα\ κείμενους, κα\ τό τ'ιμιον
έχοντας παρ ούτω εν δόξη, σατράπας δη λέγω και στρατη
γούς, νομην δε αυτών άποκαλει τούς ύπο χείρα καΙ ύπεζευ-

4. τα τοιαύτα Ό. 5- ** 888«Π)ρΙιιπι 6Χ Β.ϋ. (Αΐβχ.) 6. ου Β.ϋ.

(ΑΙεχ.) οί. ίηίΓΗ. που Εάά. (Υ'βΙ. ο) Ααΐ- σκύμνοι Β.Ό. [σκύμνοι Αΐβχ. XII.]
€Κ(ϊ σκύμνον Εάά. (ναΙ. ») η. δ οτη. Εάά. 8. ίπίπνιζ* Εάά. (68.)
Μπ\ησί Ρ. (XII.) ΙΟ. των λ. ονόμαζα ρτο ονομ. λ. Ό. 12. αυττ/ Ό.
αντούι Εάά. ΝευΙπίΓη ΗαβεΙ Β. 13. Φουλά [λά Ε).] Ό. Φοΰλαι Β. Φουά Εάά.
Ι4· και οτη. Β. ουτο» ρυβί ίουδ. Ιπιη8ρ. Ό. ΐ6. ϊπιτωθάζοντος Β.
ιπιτωθάζων Ό. ίπιτωθάζα Εάά. 17. &*ικηη ρΓΟ 8ακνύοντοί Ό. 'ήά. 19. ονν
Οπα. ϋ. 21. φησι ΟΠ). Ό. 23· παΡ αύτώ Β. παρ αΰτον Ό. παρ'
αυτού Εάά. δη οπι. Ό. 24· αυτόν ρΓΟ αυτών ίίά. βηΐε Μϊ^ηε. δίαΐϊαι
ΐπικαλά Εάά.
 8.11,10. ΙΝ ΝΑΗΙΙΜ. ΤΟΜ. I. 47

γμενους και δασμόν εισφέροντας και χρημάτων άθροισιν

ποιούμενους" " Νομοί γαρ πλουσίων πτωχοί" κατά το γε- 8ϊτ. χπί.
γραμμενον. ώς έξηρημενης δη ούν εισάπαν της Νινευϊ, και 9
άπάσης δε της περιοίκου χώρας, παν δη άρα φησί το των
5 λιόντων κατάλυμα ; που δε των σκύμνων ή νομή ; οτι δε ο
άσφαλες οιονεί γεγονε πως όρμητηριον των κατά καιρούς
βεβασιλευκότων ή Νινευ'ί, δεδειχεν ειπών Ου έπορΐύβη λίων
του εΙο~ίλ$είν ΐκει, σκύμνος λέοντος και ουκ ψ ό ϊκφοβων.
άπόρθητον γάρ τί) πάλει το τείχος ταΐς ύπερ λόγον μεγα-
ιο λουργίαις εδ μάλα πεποιημε'νον. επειδή δε άπασαν κατα-
δτηώσας την Έαμ,άρειαν 6 Ναβουχοδονάσορ, κα). αύτην δε την
Ίονδαίαν, κα). την άγίαν πάλιν, φημί δη την Ιερουσαλήμ,
απεκόμισε μεν εις την εαυτού τούς εξ αίματος Ίσραηλ, δια- » 503 Α.
τεθεικε δε ούτως επ' εξουσίας τούς άπαξ ενειλημμενους, ώς
ιστούς μεν ύφ' εαυτφ ποιησαι καΐ δεδεμε'νους εχειν, τούς δε
κα) έτεροις χαρίζεσθαι και καταπωλεΐν, καϊ πλήρη την εαυ
τού χώραν τε και πάλιν των δορικτητων εχειν. ταύτητοί
φησιν ότι Αεων ηρτασε τα, Ίκανα τοΊς σκύμνοις αύτου και
απέπνεε τόίς λεουσιν αύτου και εμπλητε θήρας νοσσιαν αύτου
ίο κα) το κατοικψ^ριον αύτου αρπάγης, πεποίηται δε πάλιν ό
λόγος ώς εκ του γίνεσθαι πεφυκότος. άρπάσαντες γάρ οι ο
θήρες άπλώς τό παρεμπίπτον, είτα το άρκούν κατεδηδοκάτες,
τω λοιπψ άποτρεφουσι τους σκύμνους, τούς ιδίους αύτοις
δανειζοντες πόνους.
25 Λε'γοιντο δ' αν τά τοιάδε πάλιν και επ' αυτού τού σατανά,
Χρίστοΰ κατωλοθρευκάτος αύτάν τε κα\ τά αύτού, κα) εξηρη-
κότος αύτού την θηραν εκ γης. συνετριφε γάρ των λεόντων

I. δασμον Ό. δασμού: Έ,άά. β. κατάλυμα"] κατοικητήριον Ό. 6. πωι

"γ*Ύ· ίην. οτά. Ό. 8. σκύμνοι] σκύμνοι Έ.άά. 9· τι'Χ°ε] -|- ην Ό.
ΙΟ. άπασαν κ. την 2αμ. Ό. I). αιτ. κ. ροβΐ Σαμ. ΐΓ3Πδρ. Έ,άά. 8ΐ3ΐίπι ό ΟΓΤ1. I).
13. μϊν ΟΠ1. Ό. ΙιαΙ>6ΐ Β. 14· ιιλημμίνονς Ό. Ι5· ύφ' ίαντφ Β. I). ύφ'
ίαντόν Ό. Έ,άά. ΐ6. παραχωριϊν ρΓΟ καταπωλι'ιν Ό. 17. ταύτητοί]
ταύτα Έ,άά. ίηνίΐίβ Β.0. 1). ι8. φησιν οτι Ό.\). ό ρτο ότι Εθϋ. ΝβαίΓαπι
ΗαΗεΙ Β. 22. απλώς ϊοοεββίΐ βχ Β. ροβΐ παρεμπίπτον (ταηβρ. ϋ. 1>.
33· τφ λοοτβρ ακατρίφονσι τούς σκύμνους Β. βΐ (οιηίΐΐεηΐεβ τώ λοιπω) Ό. Β. άπο-
στρίφουσι το λοιπόν τοις σκύμνοις Έ,άά. 24* δανείζονται ύ. 2%. Λίγοιιτο
—πάλιν και «V αυτοί] Λί'γοιτο δ' άν και «V αύτου ταΰτα Ό. σατ.] + τ°ύ ϋ·
 48 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι ΑΙλΕΧΑΝΌΚ, ϋ. 13.

Ρβ. ΐτΐί. τάς μνλας, κατά. την του ψάλλοντος φωνήν " Ύην μύλαν
" των λίόντων συνέθλαψεν ό ίίύριος"

13* Ιδού 6Γω επί σέ, λέτει Κύριοε παντοκράτωρ, και έκκαύσω εν
ο καπνώ πλΗθόο σου, και τοϋο λέοντοχ σου καταφέρεται ρομ
φαία, και εξολοθρεύσω έκ γήο τήν θΗραν σου, και ού μΗ 5
άκουσθΗ ούκ Ιτι τά ερΓα σου.

Έαυτον άνθ'ιστησι θεός, και αυτουργός άνίσταται, περι-

τρίπων ύς άπόγνωσιν της σωτηρίας αυτούς, θεού γαρ
κακούν έθελοντος, τις ό σώζων ετι ; η τις άποστησει κατα-
Εβ. χϊτ. δηούν έθέλοντα τον των δυνάμεων Κύριον ; " Ύην γαρ ίο
" Χ€Ψα τνν νψηλην τις αποστρέψει ;" κατά το γεγραμμενον.
ίχκΛυσ-ίΐν γεμην ϊν χαπνω τ6 πλήθος αΰτης φησ\ν, ΐνα τι
ά τοιούτον εννοωμεν πάλιν, οι μελιττοκόμοι κατά καιρούς, οτε
τά κτίρια των σιμβλων έζορύττειν έθέλουσι, πυρ έναύοντες
καπνω τάς μέλισσας διώκουσιν, Ίνα μη μάχοιντο και 15
κατατιτρώσκωσι τοις κέντροις αυτούς άθρόαι περιπετόμεναι.
συμβέβηκέ τι τοιούτον και τοις επικεκλημένοις εις έπικουρίαν
κινδυνευούση τη Νινευΐ. άπωχοντο γάρ και άπέδρασαν
οία καπνού τού πολέμου προσβάλλοντος και καταπτοούντος
β ίίί κακανδρίαν, κα\ άφορητοις αυτούς ενιέντος δείμασι. 20
λέοντας γεμην ονομάζει τούς άλκιμωτάτους και θρασεις, οϊ
κα\ τάχα που τεθαρσηκασι την άντίστασιν' πλην έργον γε-
γόνασι της Κύρου ρομφαίας, επειδή δη ό λόγος ημΐν την των
λεόντων εϊσκεκόμικε μνήμην, άναγκαίως και την αυτών θηραν
φησ\ν έϊολοΟρειΑηο-εο-θα,ι, ως μηδέν ετ» γενέσθαι των παρ 25

ι. τοΰ ψάλλοντος φωνήν Ιιοο οπίίηε Β.ϋ. 8ΐ3ΐίιη 1ΐ3βο Ύήν—ό Κι'ριοί αεεεβ-
βεηιηΐ εχ Β. 3· παντοκράτωρ] ή παντοκράτωρ Ρ. Ε(](]. (ΑΙεχ. XII.) ό
οιη. Β. Ό. (ΥβΙ. η) 5· «Ό + τίΓ ϊηνϊΐϊβ Β.ϋ. (62, ιο6, 153· 310·)
7· άνίσταται] άνθ'ιστατο Έιάά. 12. το] Τί ύά. Ι4· ι'ναναντιι]
ίνάπτοντα ύά. Ι5· τάί] + μίν ύά. τα σμήνη ρΓΟ τάϊ μ(\ίσσα{ Ό.
ΐ6. πίριπίτόμίναϊ] π€ριπ*τώμιναί ύά. 17- και] *ν ύά. ΐπικίκλημ. (ΐς
ϊπικονρίαν Ό. κικλημ. (+ «σβί Β.) ϊπικονροα Β. Εϋά. Ι9· προσβάΧΧ. τοΰ π.
ίηνεΓβο οπίίηε Ό. 22. και οα\. ϋ. 24. βίφαν αντων 81 ίξολοθρ.
φησιν ίηνεηο οΓίΙίηε ϋ.
 ΰϊ. χ. ΙΝ ΝΑΗυΜ. ΤΟΜ. I. 49

αύτοΐς άζιάκουστον. εθος γάρ ην επιφύεσθαι μεν αύτούς

πολεσί τε και γώραις, επιθρώσκειν τε θηριοπρεπώς, οϊς αν
ελοιντο τυχόν, μυρία τε οσα δράν, ως των πεπονθότων τάς
συμφοράς ωδην και θρήνον πολλοίς γενέσθαι, έ^ολοθρευβτ,ί- η 504 Δ.
5 σεσθαι δη ουν φησιν αυτών την θηρα,ν. πώς γάρ εμελλον η
τίνα λοιπόν καταθηρεύσειν ετι, κατεπτοημενων μεν των
άγελαίων και πεφευγότων ως εκ καπνού, πεπτωκότων δε
των μαχιμωτάτων, οι δίκην λιόντων τοις άνθεστηκόσιν επε-
φύοντο ;
ίο Έπεγηγερται δε και τοις κυριοκτονησασιν Ίουδαίοις ό
των όλων θεός, ώ$· εΐρ πάντα μεν ανεμον την των άγελαίων ΕζαΛ.
κατασκεδασθηναι πληθύν, θήρας δε ώσπερ ωμούς συνδιο-
λεσθαι τοις πολλοίς τούς των άλλων επιφανέστερους, ού β
φορητώς γάρ δεδυσσεβηκασιν εις τον των ολων Σωτήρα
ΐ5 Χριστόν.

*Ω πόλιο αιμάτων, δλΗ ψευδΑο, ττλΗρΗο άδικίαχ. Κεφ. γ'.

Αιμάτων αύτην πάλιν ώνόμασεν' ετοιμότατοι γάρ εις

φόνους και φιλαίματοι λίαν οι της Νινευι βεβασιλευκότες'
φιλοπόλεμοι δε κα\ ετερως οι εν αύτη, κα\ άτιθάσους άε\ α
καθ' ων αν ίοιεν τάς εφόδους ποιεΐσθαι σπουδάζοντες, -ψίυ-
$τ\ς δε φησιν, ότι και ε'ιδώλων μεστή, εή) ών μάλιστα
το ψεύδος, ούκ άναπόδεικτόν εστί. ψευδώνυμοι γάρ, και
την της θεότητος δόζαν ύποκλεπτοντες οι χειρόκμητοι θεοί

I. αζιάκονστον Ό. άξιόπιστον Έ,άά. ιπιφχκσθαι μιν αντονι] αντονί ΐπιφ. Ό.

2. οίων ρΓο οι: Εάά. 4· γινίσθαι πολλοίι ίηνβΓΒΟ οπίίηε Ό. 5· ^7
««.V I). ί« Κ(ϊ(1. 8(3ΐϊιη φησι ροβΐ θηραν ΐΓ3Π8ρ. Ο. 6. καταθηρινσαιν
ΑιιΙ). καταθηρίύιιν ΰ. 8. λιόντων δίκην εΐ ίπιφ. τοίι άνθιστ. ίηνεΓβο
οπϋηε Ο. ΙΟ. κνριοκτόνοιι Ό. II. άπαντα (βίο) ϋ.
12. κατασκινασθ. Εά<3. σννδιοΧλίσθαι Ό. Ι3· τοΊί ΗβδυπιρΙϋΐη εχ Β.
8ΐ3ΐϊπι πολλούι Ό. ον φορ. γάρ δίδυσσ»/3.] διδυσφορήκασι (ίοΓίε Ιε^εηά. δίδυσ-
φημήκασι) γάρ ού φορητώί ΰ. ΐ6. ψινδή Ό. Ι"], ωνάμασί
π<·\ιν ίηνεΐΐΟ ΟΓ(ϋηε Ο. 10> ίτίρως] ϊτιροι ν,ΛΛ. αντοΊί ρΓΟ αντη ίί(1.
ό*1 οπι. Ό. 22. ίστι Β. δ« αά. ΝευίΓαιη ηαΙ>εΙ ϋ. 23· αποκλίπ-
τοντβί δόξαν ρτο δ. ύποκλ. Ό.
νθί. II. Η
 50 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι ΑΙ,ΕΧΑΝϋΒ, ϋΐ. ι-3·

Ρβ. οχΐϋ. " Άργύριον και χρυσίον, κατά. το γεγραμμενον, εργα χαρών
1 2.
ΗίβΓ. " ανθρώπων." γήν δε αυτήν τών γλυπτών απεκάλεσε που
χχνϋ. 38. και ό σοφός "Ηρεμίας, •^ευ^ης δ' αν νοοϊτο κα\ καθ' έτερον
τρόπον, ώς νοουμένου του ψεύδους εις πανουργίαν κα\ δολονς-
άκαί άπάτην την θεομισή, δηλονότι συνθεούσης και αδικίας. 5
ου γαρ απάτη κα\ δόλος, εκεί που πάντως εψεται και το
άδικεΐν.
Αιμάτων δε πόλις, ψευδής καΐ άδικί&ς πλήρης κα\ η κυριοκτο-
νος Ιερουσαλήμ, διαμεμνήμεθα γαρ ειπόντος τοΰ Χριστού
8. Μ,ι,Η. " Ιερουσαλήμ Ιερουσαλήμ ή άποκτενουσα τούς προφήτας, ίο
χχίϋ. 37·
" και λιθοβολούσα τους απεσταλμένους προς αύτήν." εφη
Ηο9. νϋ. δε που και δια φωνής προφητών " Ούα\ αύτοΐς οτι άπεπη-
»3·
" δησαν απ εμοΰ' δείλαιοι ε'ισιν, ότι ήσε'βησαν εις εμε'
β " εγώ ελυτρωσάμην αυτούς, αυτοί δε κατελάλησαν κατ
8. Μβ«. " εμού ψευδή." κατειρήκασι γαρ τής δόξης Χριστού, ποτέ ΐ5
χϋ. ϊ4 ;
χι. 19- μεν λέγοντες εν Βεελζεβούλ εκβάλλειν αυτόν τα. δαιμόνια"
8. 3θΛΏ.
νϋί. 48. ποτέ δε κάτοινον όνομάζοντες, Έαμαρείτην τε προς τούτω,
και τά πολύ λίαν άίσχίονα. ταΐς γαρ εκείνων άθυροστομίαις
πρεποι αν και μόναις εκείνα ληρεϊν, α και φάναι τετολμή-
κασιν. 20

505 Α. α
1 06 ψΗλαφΗθΗσεται θκρα. φωνπ μαστίΓων καϊ φωνΗ σεισμοί)
3 τροχών και Γππου διώκοντοε και δρματοε άναβράσσοντοε και
ίππέωε άναβαίνοντοε και στιλβούσΗε ρομφαίαε καϊ έξαστραπ-
τόντων όπλων καϊ πλΗθουε τραυμάτων και βαρείαε πτώσεως,
καϊ οϋκ Ην πέραε τοΐε εθνεσιν αύτιπε, και άσθενΗσουσιν έν τοϊε 25
σώμασιν αυτών άπό πλΗθουε πορνείαε.

4. τρόπον άεββΐ ίη Εάά. τοΰ ψ. νοουμίνον ίην. οτάίηβ Ό. βόλοι/ ρΓΟ δόλου;
Εάά. 6. και αΐΐ. 288υπΐρ111ΙΙ1 βχ Β.ϋ. δ. ψιυ&ής και αδικίας πλήρης
καϊ Β. και ψ. αληθώς Εάά. και ψίυδής Ό. 9' Μ*/"^/1*· ^· τ°ν ΟΙΠ·
10. άποκτίνουσα] άποκτίίνουσα ίίά. II. αυτήν] + ποσάκις ήθίΚησα ιπισυνα-
γαγιίν τά τίκνα σον, ον τρόπον (βίο) Ό. Ι5· ΗίΙβΟ της δόξης αεεεβΜΤΟηΙ βχ ϋ.
Βΐαώη τοΟ ζάά. ϋά. ίην. Ό. ίη. προς τούτοις Ό. 21. τροχών σιισμοΰ
ίηνβΓβο ΟΓάίηβ ϋ. 23· 'κστραπτάντων Β. 24. τραυμάτων Β.ϋ. (ΐ53·)
τραυματιών Εάά. 26. αυτών οπί. Ρ. Εάά.
 πί. ι-3· ΙΝ ΝΑΗυΜ. ΤΟΜ. I. 51

Έκ τού πεφυκότος γίνεσθαι, πεποίηται πάλιν ό λόγος,

τους γάρ τοι δασύ κομώντας των θάμνων καταπυκάζοντες ό
λίνοις οι όρνιθοθήραι, καταδράττονται πολλάκις των ύπ' αύ-
τοΐς κεκρυμμένων χερσιν έπαφώμενοι. και τέχνη τούτο
5 αύτοΐς. ουκ έτι δη ουν ψηλαφηβηο-εται θήρα αύτοΐς φησϊ,
τουτέστιν ουκ αν έτι θηρεύσειαν καθά και πάλαι τίνες,
ήγουν τα, ετέρων εις (αυτούς διαρπάζοντες, οΰδ' αν γένοιντο
παγη και βρόχος τοις άσθενεστέροις, φροντίδος αΰτοΐς ετέ-
ρας έπεισπεσουσης, καϊ του περί των εσχάτων αγώνος
ίο έπηρτημένου. έσται γάρ έν αύτη φωνή μαντίγων. και ο
μοι πάλιν ό ΥΙροφητης δοκέί την έκ του πολέμου τνρβην,
οίον ίν οψει κειμένην, άφηγεΐσθαι σαφώς, άρα γάρ ωσπερ
Ίπποκροτουμένην μεν την πάλιν, και τοις τροχοΐς των άρ-
μάτων κατακτυπουμένην, καϊ παντευχίαις λαμπραΐς έναστ-
*5 ράπτοντας τους καταδηοΰντας αυτήν, και αριθμόν κρείττονας
τούς διολωλότας, οίκους τε τους έν αύτη κατασεσεισμένους"
μέμνηται γάρ καϊ βαρείας πτώσεως, κατατέθηπε δε, οτι
πλείστη μεν οση τών έν αύτη συναγηγερμένων έθνών η &
πληθύς, πάντες δε άνανδροι και το άναλκι νοσοΰντες έκτό-
2° πως, και πολύ λίαν εύκολοι προς δειλίαν. και την αιτίαν
ευθύς άποδίδωσι, λέγων οτι αο-βενήο-ουιτιν εν τόίς ο-ωμαο-ιν αύ-
τωι απο πλήθους πορνείας, επειδή γάρ φαύλοι γεγόνασι καϊ
πονηροί τούς τρόπους, κα\ προσέτι κα\ ειδωλολάτραι, κα\ εις
πλάνησιν έκτόπως άπονενευκότες, ταύτητοι δικαίως άσθενεϊς
*5 έσονται και περιδεεϊς, καϊ ούδ' όσον ειπείν καν γούν έν-
νοησαι μόνον άνασχόμενοι την άντίστασιν.

I. γίν. τηφνκότοί βΐ πάλιν πιπ. ϊηνβΓβο ΟΓάϋηε Ό. 2. 9ασιΐ Ό.

3- υρνίθοθηραι] όρνιοθηραι Ό. ίν ρΓΟ νπ Ό. 5> ^· αυτοϊί βΐΐ. βΐ ίΤΙ Ε006886ΓϋηΙ
εχ ϋ. 6. καθα] καθώς ΐάά. ίαντου! Ό. αΰτονι 'άά. 8. ίτίραι
ϊπιπισούση! αντοϊς ρΓΟ αύτόϊι ίτ. ίπιισπίσ. Ό. 9· ™" Μβιιπιρίΐΐιη βχ Β.Ό.
ίο. μαστιγών ΓβΙϊηυί εχ Εάά. οί. βεςυεηΐϊα. σαλπίγγων Β.ϋ. 12. «ν
ϋ^/ίΐ κημΐνην] ίπικίιμίνην (ν Ζψίΐ Ό. Ι3· μίν ΟΓη. ϋ. των αρμάτων
τρόνοΐί ϊην. οκΐίηε Ό. Ι4· κτνπονμ. Ό. ίταστράπτονταί] καταστράπτονται
ΈΔά. ι6. τί αββυπιρίυιη εχ Β.Ό. 19. τ-ό άναλκι νοσουντα Ιιοο
οπΙΊηε Ό. 21. ίίθνι οτη. ϋ. 22. γεγόνασι φαύλοι ϊην. ΟΓίϋηε Ό.
24· ίκτάπωί ίΐι πΚάν. ΪηνβΓβο ΟΓάϊηε Ό. 20. άνίχόμίνοι Υ), άπύστασιν
Εάά. ϊηνίιίβ Β.ϋ.
II 2
 52 Β. ΟΥΕΙϋΙ ΑΙΕΧΑΝϋΒ, ϋΐ. 4·
β
4 ΤΤόρνΗ καλΗ και έπίχαριε, ΗρουμένΗ φαρμάκων, η πωλούσα εθνΗ
εν τη πορνεία αύτΗΟ και φυλαχ έν τοΐε φαρμάκοιο αύτΗΟ.

Ό επ αίσχροΐς έπαινος επίτασιν εχει τών εγκλημάτων,

οίον ώς ει τις ελοιτο λέγειν περί του των όντων, οτι κλέπτης
τεχνίτης και ληστής ανδρείος καΐ γόης ευφυής, ούκοΰν καν 5
εί λεγοιτο περί της Νίΐ/ευι Πόρνη καλή και επίχαρις, ού προς
επαίνου μάλλον αύτη" το χρήμα εσται, πολλού γε και δει,
60β Δ. λ χαλεπωτεραν δε μάλλον την κατάρρησιν άπεργασεται.
γύναια γαρ τα έταιριζόμενα τότε δη μάλιστα δοκοΰσι πολυ
το έπίχαρι μελετάν, ότε φαίνοιντό γε στωμύλα τε και ίο
κομψοεπη. τοιαύτη κα\ η Νινευϊ, τεχνϊτις εϊς κακουργίαν,
καΐ ουκ άνικάνως έχουσα πόλεις τε και χώρας ελεΐν, και
άναπεϊσαι φρονεΐν τα αυτί) δοκοΰντα και φίλα. ταΰτα δε
ην γοητεΐαί τε και ψευδομαντεΐαι και βέβηλοι τελεται και
τα ε'ιδώλων παίγνια, καθίκετο γαρ ε'ις τούτο ληρωδίας, ως 1 5
Ι» εν εϋκλείας λόγω ποιεΐσθαι το και ηδη δοκεϊν ήγεΐσθαι
φαρμάκων, αΰχημά τε ποιεΐσθαι τα ούτως αισχρά και την
εσχάτην λαχόντα καταβοήν. εθος δε ην των εν αύτΐι τισιν
έθνη τε και χώρας καταπωλεΊν έν τοις φα,ρμάκοις αυτών, πώς
δε η τίνα τρόπον, εροΰμεν ώς ενι. εθος ην Άσσυρίοις 2ο
πολεμεΐν εθελουσι και όπλα κινοΰσι καθ' έτερων, ταϊς των
μάγων τεχναις προαναμανθάνειν επείγεσθαι τά εσόμενα, οϊ
και τάς εκ βασιλέως τιμάς ΰποτρεχοντες, κατευμεγεθεϊν
πολέμου παντός έκελευον, και τοις σφών επιτηδεύμασι προ-
απονευροΰν εψεύδοντο τους άνθεστηκότας. οποίον τι πράτ- 25

3· Ό ΜΧβββίΙ εχ Β.ϋ. 4· τ»ρί τινοί Χίγαν ρΓΟ λ('γ. πιρί τον των
ίντων Β. ίηνίΐο Ό. 6. Χίγοιτο Ό. λίγο» Εάά. προι ίπαίνον] προε
ΐπαινον 'ύά. 7· «τ<" χρ. αντη ϊηνβΓβο οιύίηβ Ό. γι 388υπιρΙιιιη
βχ Β.ϋ. 8. άπιργάσ. την κατάρρ. ίην. ΟΓάίηε Ό. 9· τ^ 0Γη· Εάά.
ΙΟ. γ* Β88ΐιπιρ1υηι εχ Β. φαίνονται τισι ρΓΟ φαίνοιντό γι Ό. τι 388ΐιπιρ1υπι
εχ Ό. II. τοωνη;] + δ« ϋ· >4· τί βββαπιρίΒπι εχ Π.
15- Χηρωδίαί Ό. Έ,άά. ληρίαι Β. ΐ6. ποίιΊσθαι λόγω ίην. Οτά. Ό.
δίαΐϊιη ΗβΐΟ τό κα\—ποιιϊσθαι ηοοεβΒβηΐηΙ εχ Β. τ6 ίοκι'ιν ήγιισθαι φαρμακόί
αΰχημά τι ποκ'ισθαι Ό. ιδ. Χαχόντα ονα. Ό. 20. ινι οιη. ϋ.
22. (πίίγισθαι οα>. Ό. 23. και βδβυππρίιιιη εχ ϋ. δίαΐίιη τάι τών
ϊκ βασιλίων τιμαί ρΓΟ τάι « β. τιμ,άι Ό. 24· ίκίλίνον ποΧίμον παντός
ϊηνβΓβο οηΐίηε ϋ.
 ΐΰ. 5, 6. ΙΝ ΝΑΗϋΜ. ΤΟΜ. I. 53

τειν ηθελεν ό Βαλακ, ό Μωαβιτών βασιλεύς, κατεμισθοΰτο ο Νηπι.

γαρ τον άλιτήριον Βαλαάμ και δή καΐ είς ορος άνεκόμιζε χχϋϊ.
" λίγων Αενρο κατάρασαί μοι τον Ισραήλ." ωοντο γαρ, οτι ϋ>. χχϊϋ.
τάϊς των μάγων άράΐς ακολούθησα τά πράγματα, πορνείαν
5 δη οΰν (ν τούτοις την γοητικήν τε και μάγον ονομάζα τεχνην,
δι ης κατεπωλουν ε%νι\ χα) φυλάς οι ταύτα σοφο\ άε\ το
κράτησαν ύπισχνούμενοι τοις προσάγουσι μισθούς.

"Ιδού ερώ έπί σέ, λεΓει Κύριος ό Θεόο ό παντοκράτωρ, και άττο- 5
καλύψω τά οπίσω σου έπί τό πρόσωπον σου, και δείξω έθνεσι <1
ίο τΗν αίσχυνΗν σου και βασιλείαις τΗν άτιμίαν σου· και έπιρ- 6
ρίψω έπί σε βδελ»Γμόν κατά τάο ακαθαρσίας σου, και θΗσομαί
σε είε παράδειπμα.

"Οτι μη προς άνθρωπον ό λόγος αύτη μήτε μην ό πό

λεμος, επεμήνισε δε μάλλον 6 των δυνάμεων Κύριος, και
'5 κατεξανίστησιν αύτης Πέρσας τε και ΝΙήδους, κατασημαίνει
πάλιν, τω δε δή πάντων κατεζουσιάζοντι θεώ και τω των β
όλων εχοντι κράτος, τις Ό άντεζάγων, εϊ πολεμειν ελοιτό
τισιν ; ειτά φησιν οτι χα) αποχαλύ^/ω τα, οπ'κτω σου επ)
το πρόσωπον σου. γε'γονε δε πάλιν ό λόγος ώς επί γυναικός
2° εταιριζομενης , η όσον μεν ήκεν εις πρόσωπον κα). τον έξω
θεν ώραϊσμόν, άξιεραστος είναι τοις όρώσι δοκεΐ' ει δε δή
πάθοι τήν άπαμφίεσιν και του κόσμου τήν άπόθεσιν, γυμνω
δη πάντως άσγτημονήσει τω σώματι, των μορίων το άκαλλες
άκρύπτως εκφαίνουσα. αποκαλύψω δή ούν φησι τα οπίσω

I. ό ρπηβ οιη. Β. 2. γαρ] + 6η Εάά. ϊηνΐΐο ϋ. 5·

ΜβαΐηρΙυιτί βχ Ό. την γοητικήν τι [τι 0Π1. Β.] και μάγον όνομάζιι Β.Ό. ονομάζίΐ
την γοητικην Κάά. 6. ϊθνη αββαπαρίυπι εχ Β.ϋ. 8. ό θιός 6 οία. Ι).
(87. «Ί·) 9· β·*£* ϊθνισι την αισχύνην [ασχημοσύνην Ρ. (ΑΙβΧ.)]
σον Ό. ΈΔά. την αισχύνην σον οΊίζω ΐθνισι Β. (ΐ53·) "· σ<] "Η
τον Β. (ΐ">3·) ι5· κατασημαίνιιν Κάά. βηΐβ Μί^ηε. ι6. ΐξουσιάζοντι ρπ>
κατιξ. Ε(](). ι8. φησιν ιιτα ρΓΟ τισιν ; ιιτα φησιν βΐ φησιν ροβΐ σου
»άά. Ό. δίαίίπι <>ι ρτο Μ το Ό. οί. ίηίτΒ. ιρ. Ηαβο ό λόγοι αββηπιρίβ
βχ Β.ϋ. 3θ. ηκιι Έ,άά. 31. «ναι] 4· τα άά. τοα όρωσιν ιιναι ϊην.
οπίίηε I). 32. πάθη άά. Ηηεε και τον κόσμου την άπόθισιν αοοβδΒβηιηΙ
εχ Β.ΰ. 23· ΑββαιηρίΕ 6η βχ Β.ϋ. τά} βχ Ό.
 54 Β. ΟΥΚΙΧΙ,Ι ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. ώ. 6.

του, τουτεστι, πάν όσον εστίν άσχημον εν σοι, και πρό γε

607 Δ. η τών άλλων παραδείξω σοι. το γαρ εις πρ'οτωπόν του, τί
έτερον ήμΐν η τουτί δη πάντως ύπεμφήνειεν αν ; άποκΑ-
λϋ-^/ΐΐν δε ούδεν ήττον εύνετί τε και β&τιλείαις την άτιμίαν
αυτής διαρρήδην εφη. εδόκει μεν γάρ ωραία τις είναι και 5
άξιε'ραστος ή Νινευϊ ταΐς των μάγων τεχναις ώφρυωμενη,
κάί την κατά πάντων άρχήν και δυναστείαν αρπάζουσα,
εύσθενης τε άγαν κάί άμαχε), παρά πάντων λαβοΰσα το
νικάν. επειδή δε ήλω κα) πεπτωκεν, άσχημων κάί άτερπής
]} παρά γε τοις αύτην ειδόσι κατεφαίνετο, οϊ και βδελυράν ίο
ήγοΰντο λοιπόν, κατεγνωκότες που πάντως, ώς μεγαλαν-
χήσασαν μεν επί μηδέν), επιθαρσήσασαν δε μάτην ταΐς εκ
μάγων επικουρίαις, μάλλον δε φενακισμοΐς κάί άπάταις.
διεβεβαιοΰτο δε ότι κάί τεθητεται εις παράδειγμα, ώς ερούν-
των εσΰ' ότε τινών, ει δη διόλοιτο πόλις η χώρα, πεπόρ- 15
θητα'ι τε κάί πεπτωκε, καθά κάί ή ταλαίπωρος Νινευί.
ΤΙεπολε'μηκε δε, ώς εφην, κάί τή των Ιουδαίων Συναγωγτ)
ο κατά καιρούς ό τών όλων θεος, και της εϊς άριστον ασεβείας
επράττετο δίκας, γυμνην κάί άσχήμονα άναδεικνύων κάί της
άνωθεν περιστολής άμοιροΰσαν παντελώς, κάί τοΰτο προ- 2ο
Ηοβ. ϋ. ανεφώνει δια φωνής 'Ω,σηε, λέγων "Δίά τοΰτο επιστρέψω
9' '°' " κάί κομιοΰμαι τον σΐτόν μου καϋ' ώραν αύτοΰ κάί τον
" οινον μου εν καιρώ αύτοΰ, κάί άφελοΰμαι τά Ίμάτιά μου
" και τά όθόνιά μου τοΰ μη καλύπτειν την αίσχύνην αύτής'
" κάί νΰν αποκαλύψω την άκαθαρσίαν αύτής εναντίον τών 25
ά" εραστών αύτής, κάί ούδείς ού μη εξεληται αύτην εκ χειρός
" μου." ή μεν γάρ εζ εθνών εκκλησία δοξολογήσει λέγουσα.

2. σου ΒββυιηρΙυπι εχ Β.ϋ. I). 3· ^ βββιιπιρίαπι βχ Ο. 4- βασι-

λίΐ'αΐί Β (εχ οοττ.). ϋ. βασίλίϋσι Εάά. 5· φησίν ρΓΟ ίφη Ό.
6. ΰφρυωμίνη Εάά. 8. (νσθινήι Ό. ιϋσθίνί: Β. ίυσθίνωί ϊ\ά. άγαν και
ίοο οηϋηβ Ό. κατά ρΓΟ παρά 'άά. ίο. ιΐδάσιν αυτήν ίηνεΓβο οπίϊηβ Ό.
12. μάτην] μάλλον ϋά. 14. και τιθήσιται Ηοο ΟΓθίηβ ϋ. δίαΐίπι ιιι
338υπιρΙυιη βχ Ο. ιι;. ππτόρθηταί] π^πόρθηκί Εάά. 19. ίπράττίτο
6ίκαι Ο. τάι δ. ϊπράττιτο Εάά. διικνΰων ϋ. 21. 8ιά τοΰτο] ΡεΓβίΐ η κατοι
κούσα (508 1). ίοΐίο απιίββο) ϋ. 23. μου ρπιιβ] + και 'ύά. 25· εναν
τίον Β. (ΑΙεχ. XII.) «κώττίον Εάά. (V»!.) 26. ΐξίληται] αφίληται Εάά.
('κ ΜδαπιρΙαιη εχ Β.
 ϋί. 7,8. ΙΝ ΝΑΗυΜ. ΤΟΜ. I. 55

" Άγαλλιάσθω η ψυχή μου επί τω Κυρία»· ενεδυσε γάρ με Εβ,ΐχϊ.

" Ίμάτιον σωτηρίου και -χιτώνα ευφροσύνης" η δε, ως εφην,
γυμνή κα\ άσχημων και άκαλλης όραται λοιπόν και των
θείων χαρισμάτων ουκ έχουσα την περιστολην, γεγονε δε
5 και εις παράδειγμα και βδελυρωτάτη, και πάν είδος νοσούσα
κοσμικής ακαθαρσίας.

Και εσται, παε ό όρων σε καταβΗσεται από σου και έρεϊ Δειλαία η
Νινευΐ, τίο στενάΕει αυτΗν ; πόθεν ζΗΤΗσω παράκλΗσιν αϋτίϊ; β

Ει τις, φησϊ, των πάλαι προεγνωκότων τάς σας δυνα

τό στείας πεσοΰσάν τε και ηρημωμενην καταθεάσαιτο, κατοι-
μωζει μέγα και άποφοιττ'/σει γοργώς, εκείνο λέγων Τίς
στενάζει αυτψ ; ώς γάρ οντος ούδενός, ήγουν ΰπολελειμμενου,
του καν όίου τε οντος καταθρησαι μόνον, τα τοιάδε φησ'ι.
σφόδρα δε σοφώς προστεθεικε τούτω τό Πόθεν ζητήσω παρότ
ι 5 κλησιν αύτη ·, και εστί των ειρημενων τοιούτος τις ό νους.
πολέμου καΙ μάχης συγκροτουμένων κατά πόλεις τυχόν η Λ 508
χώρας, αδικείται μεν εσθ' οτε μέρος, σώζεται δε τε και
τυχόν τους νενικηκότας διεδρα' και τοΰτό εστί τοις ενοικοΰσι
παρά-κλησις. η γάρ ουκ εμπεπρησται πάσα, και μεμενηκεν
2 ο απόρθητος μοϊρα, η πεπτώκασι μεν τίνες, σεσωσται δε πλη-
θυς ετερα' επ\ δε γε της Νινευΐ, πόθεν αν τις ελοιτο την
παράκληση ; η ποιος αύτην παραμυθήσεται τρόπος ; πάσα
γάρ ηλω καΙ πάσα πεπόρθηται και διόλωλεν άπας ό εν 1>
αύττ). το δε Ύίς στενάζει αυτψ ; κα\ ετερως άν νοοΐτο πάλιν
25 ομοιον γάρ ειπείν "Αρα τις εσται τεχνίτης ούτως εις θρήνους
και τάς επικήδειους ωδάς, ώς έπάξιόν τι τών συμβεβηκότων
ειπείν, και το άρκοΰν τοις πάθεσι καταστάζαι δάκρυον.

Έτοίμασαι μερίδα, άρμοσαι χόρδΗν, έτοίμασαι μερίδα Άμμων, η 8

ΙΟ. ίρημ»μίνην ΈΔΛ. Ι5· αύτχ] αντήί ϋά. αηΐβ Μί^ηβ. ΐ6. η·«λί·Γ]
■κόλιν Κάά. ιη. χήρα» ιιά. 25. γαρ αββυπιρίαυι εχ Β.
2^. Άμα» Β.
 56 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι ΑΙΕΧΑΝϋΚ. ίϋ. 8-ιο.

κατοικούσα έν ττοταμοΐε· ύδωρ κύκλω αύτΡε, δε η άρχΗ θά-

9 λασσα και Οδωρ τά τείχΗ αύτΗΟ- και Αιθιοπία ίσχύε αύτΗε
ο καί ΑΓγοπτοο, και οϋκ εστι ττέραε τάε φυρπε σου, και Λίβυεε
ίο εΓενοντο βοΗθοί αύτΗε· και αΰτΗ είε μετοικεσίαν ττορεύσεται
αίχμάλωτοε, και τά νΗττια αύτΗε έδαφιοΰσιν άττ' άρχίϊε πασών 5
των οδών αύτΗε, και έπ'ι πάντα τά ένδοξα αύτΗε βαλοΰσι
κλΗρουε, και πάντεε οί μεΓίστάνεε αύτίΗΟ δεθΗσονται χειρο-
ττέδαιε.

Άσυμφανης μεν λίαν των προκειμένων ό νους, νοηθείη

δ' αν ούχ έτέρως, ει μη τις γένοιτο προαφηγησις της έν ίο
ά αύτοΐς ιστορίας" έχει δε όντως, τραπομένου προς άπόστασιν
τοΰ Ίσραηλ, κα\ ε'ιδώλοις λελατρευκότος, και δια. μυρίων οσων
άσεβημάτων έφ' αύτω καταθηγοντος τον των όλων θεοί/,
ώπλίζετο κατά. της Ιουδαίας και κατά των Ιεροσολύμων ό
Ναβουχοδονόσορ, θείας αύτον εις τούτο διανιστάσης οργής. 15
εΊτα δέον τους έζ Ίσραηλ καταληζαι της έν χερσιν ασεβείας,
καϊ άποσχέσθαι μεν τού προσκυνέΐν έθελειν θεοίς ετέροις,
άνατρέψαι δε βωμούς κα\ κατεμπρησαι τεμένη κα\ συντρί-
ο ψαι μεν τά χωνευτά, ταΐς δε εις μετάγνωσιν σπουδαις και
έπιεικείαις έκμειλίσσεσθαι θεόν καί καλεΐν εις έπικουρίαν, 2ο
τούτο μεν ούκ εδρών ο'ι τάλανες' φόντο δε, ότι ταΐς έξ αν
θρώπων συνδρομαΐς έπικουρούμενοι, καί άμείνους έσονται
των Βαβυλωνίων καϊ κατευμεγεθησονσι των έχθρων, καν ει
μη σώζειν αυτούς ελοιτο θεός. τοιγάρτοι κατεμισθούντο
πολλούς των προσοίκων έθνών, έπρέσβευον δε και προς τούς 25
Αιγυπτίους, και είς την καλονμένην *Ωι/, ητοι 'Αμμων, η νύν

2. τά οτα. Ό. ΐσχνί] ή Ισχν: Ρ. Εάΰ. (Αΐβχ.) ίηνίΐίβ Β.ϋ. (V»*. ») 4· μ«-

τοικησίαν Ρ. αιχμάλωτος πορ(ΰσ(ται Β. (ΐ53·) 5· άρχη! Β.ϋ. Ρ. (68. βΐ.)
«γ άρχαι Έάά. (Α.ν. Μ) καί οπ)· Ο· ΙΟ· προαφηγησα] + ™" Ε<3ά.
ϊηνίΐο Ε). 12. λΛατρ. ίίδώλοΐϊ ϊηνεΓβο οπίϊηβ Ώ. Βια οτα. Ο. ΐ3· ΐφ'
αύτω καταθήγοντοι] καταθηγόντων ίφ' ίαυτ6ν Ό. 15- διαναστάσης Ό. δία-
νιστώσηι Εαά. ι6. &ίον ροδί καταληξαι ΐΓβηβρ. Ό. δίαΐίιη τοΐι Εάϋ.
ιδ. άνατρίψαι] άναστρ^ψαι Ίιά. 8{3ΐίιη τι ριο δί Β. 19- μ*ν ΟΠΙ. 1). ταΐι
ϋ Β. και ταϊ{ Ό. ίιά. ηαβο καί ίπιακίίαα ϋοοββββπιηΐ ε.* Β.ϋ. 22. συνδρομαϊι
άτικουρ. ηοο οηΐίηβ Β.Ό. 23. και ρτο κ&ν Ο. 24· αντονι οτα. Β.
ΙιαΙιεΙ ϋ. 25. προσοίκων] περιοίκων ϋ. τούι οία. Ό. 26. ων]
ώγ Εάά. άμμων ϋ. άμων ύά.
 ϊϋ. 8- ίο. ΙΝ ΝΑΗυΜ. ΤΟΜ. I. 57

εστίν Αλεξάνδρεια, ο'ι δε συνάσπιζαν επηγγελλοντο, κάί α 509 Δ.

άποσοβεϊν εύκόλως δύνασθαι τους Βαβυλώνιους, κάί γεγόνα-
σιν αφορμή τοις εζ Ίσραηλ τον νομίζειν, ότι καν ει μη σώζοι
θεός, αύτοί προς τούτο άρκεσουσι, δεηθεντες ούδενός. επειδή
5 δί την Ίουδαίαν ό Ναβουχοδονόσορ ε'ιλε, θεοΰ προασπίζοντος
κάί ύποστρωννύντος αύτω τους άνθεστηκότας, κεχώρηκε μετά
τούτο και κατά της Αιγυπτίων, θείας αυτόν πεμπούσης
οργής, εϊλε τ* πασαν, και αύτην δε την *ί!ν, ήτοι την 'Αμμων'
ώνόμαστο γάρ οΰτω κατά καιρούς, ώς εφην, η 'Αλεξάνδρεια' ο
ίο η δη κάί μάλιστα παρά τάς άλλας της Αιγύπτου πόλεις
λαμπρά τε ην άγαν, άσυλόν τε και ασφαλές όρμητηριον,
διάτοι το ύδασι πανταχη διεζώσθαι, κάί εκ μεν μοίρας της
βορειοτε'ρας εχειν την θάλασσαν, εκ δε της είς νότον εύρεΐάν τε
και μακράν κάί οίον ετεραν θάλασσαν, λίμνην δη λεγω την
15 Μαριώτιδα, πεπυργώσθαι δε και ετεροις ποταμοίς και τελ
μάτων περιβολάϊς. επημυνον δε αύτη και οϊ της ομόρου
Λιβύης οίκητορες, παρατεινούσης μέχρι της Αιθιόπων γης, ο
της προς έσπεραν κάί νότον' Ταράμαντες δε ούτοι, κατόπιν
της "Αφρων κείμενοι γης' συνωπλίζοντο δε κάί των εις ηώ
2ο και νότον Αιθιόπων τίνες, οϊ ΝΙερόην τε την έσωτάτω πάλιν
ποιούνται, και άγρίαν κάί μέλαιναν κατανέμονται γην.
Άλλ' ωδε μεν ημΐν ό της ιστορίας εχετω λόγος, ϊωμεν δε
ηδη προς διασάφησιν της εννοίας των εγκειμενων. ετοιμαο-αί
φησι μερίδα, όμοιον ώσεί λεγοι Ώ άθλία Νίνειπ, επίλεζαι
25 μερίδα σαυτη' επειδή γάρ με'γα πεφρόνηκας, ο"ιει τε ότι
πάντη τε κάί πάντως άπόρθητος εση διά τοι τό τείχ,εσι ά

3· »< ονα. Ό. σώζιι Εάά. 5· «λ# 3η'β ")» Ίουβ. ΐΓΗΠδροηίΐ Ό.

συνασπίζονται Ό. 7· Αιγυπτίων Β. Αίγΰπτου Ώ. ίίά. 8. (Γλί' τ( πασαν
και αυτήν ϋ την*Ον] *Γλί &( και αντην Άπασαν την ων Ό. Ογ ρΓΟ Ων (βίε) Εάά.
την «ίΜίπιρΙιΙΓη εχ Ο. δΐ&ΙΪΠΙ Άμμων Ό. Άμων Εάά. II. ην] + και Ό.
13. πανταχού ίίά. οΉζωσθαι ΆΠίΐ πανταχη ΙΤΆΏβρ. Ό. Ι3· τήν θάλασσαν
ΐχιι* ίονεηο οτάΐηε Ό. ιΰρύν Αχώ. ιυρήν Ροηΐ. ΐ4· δη] δ« ϋ·
15. μαριάτι&α Β. μαιωτΑα (βϊε) Ό. Μαριώτιδα Εάά. 20. μιρώην τι Ό.
ίσωτάτην ϋά. δίαΐϊπι ποιούνται ποΚιν ίην. ΟΓάϊηβ ϋ. οικούνται ρτο ποιούνται 6
βΠΟ Μί(?ηε. 23. ΐννοίαι των ΐγκίΐμίνων] των προκίιμίνων ίννο'ιας Ό.
ίτοίμασαι] + ίί Εάά. ίηνίΐίβ Β.ϋ. 25. σαυτή] (αυτή Ό. μιγάλα Εάά.
μίγα ρο«1 πιφρόνηκα: Ιπιηβρ. Ό. 26. « πάντη ρτο π. τ€ Ό. τοι οιη. I).
νοι.. II. I
 58 Β. ΟΥΕΙΙ,ΙΙ Α^ΕΧΑΝΌΚ. ϋί. 1 1 .

περικεκλεΐσθαι μεγάλοις και αναρίθμητους εχειν τους συ

νάσπιζαν εθελοντας' κατά. τίνα θέλεις είναι των χωρών,
αϊ πεπόρθηνται παρά σου, καίτοι πλείστην οσην επι-
τηδειότητα λαχούσαι, φησι, προς γε το δύνασθαι δυσαλώ-
τως εχειν τε και άληπτως. ΑρμοιτΑΐ %ορ$ψ, τουτέστιν, ωδη 5
και μέλος και αύτη γενοΰ πόλεσί τε και χώραις, παθοΰσα
τοιαύτα παρά Περσών και Μ,ηδων, οποία δεδρακας εις
έτερους αύτη. ετοΊμΑΤΑΐ μερίδα Άμμων, εστω σοι φησι μερ\ς
β και κλήρος η Άμμων' α δεδρακας επ' εκείνη, τα. αύτά και
σε παθεϊν άναγκαΐον. και τις ην η Άμμων, ή κατοικοΖιγα ίο
ίν ποτΑμόίς ; τουτέστιν, η θαλασσή και ποταμοϊς εδ
μάλα τετειχισμενη, η ταΐς Αιγυπτίων επικουρίαις και τοΐς
Αιθιόπων τοξεύμασιν επαυχησασα, ή την των Αιβυων
άλκιμωτάτην λαχονσα πληθνν. αλλά και ούτως έχουσα
θέσεως τε και ρώμης και της έξωθεν επικουρίας, εις μετοι- ΐ5
χεσ-ίΑν πεπόρευται, γεγονε δε Αιχμάλωτος χα) ήοΑώίσθη μεν
Δ. α Αυτής τα νηπίΑ, κληρωτοί δε γεγόνασιν ο'ι διαφανείς, και
μερίδες τών νενικηκότων οι ενδοξότεροι, και δε^ενται χειρο-
πε&Αΐς. ωσπερ ούν εϊλες την Άμμων άπόρθητον ούσαν, οσον
εις επικούρίαν και θεσιν' θεος γάρ ην ό παραδιδούς' οΰτω 2 ο
και αύτη δοθησ-β πάντως εϊς χείρας εχθρών, καν ει μεγαλην
εχοις επί τε πληθύϊ τών μαχίμων και τείχεσι την όφρύν.
εγώ γάρ ότι σε, και την εμην ούδε\ς αποστρέψει χείρα.

ιι Και σύ μεθυσθΗΟΗ και εσΗ παρεωραμένΗ, και σύ ^ΗτΗοειο σεαυτΗ

ϋ στάσιν έ£ εχθρών. 25

I. πίρικίκΚΛσθαι μίγάλοΐϊ Ό. μιγάΧοΐί πιριβίβλήσθαι Εάά. συνασπίζονται

ρΓΟ συνάσπιζαν ΐθ(\. Ό. 2. κατά τίνα θίλικ «ναι] κατά τίνα θϊ\ια \\ά.
3· παρά Ό. πιρ\ ϊιά. 4- λαχοΰσαι] Χαχοΰσα Εάά. 818.11Π1 φησι οπ\. Β.
γι βΐ τί ΟΠΊ. Π. 6. γίνου Ό. 8. ίτοίμασαι] ί« Εάά.
ΐηνίΐίβ Β. ϋ. Άμμων Ό. Άμων δβιηρθΓ Εάά. φησι ροβΐ ή Άμμων Ιταηβρ. Ό.
9· ταντα ρΓΟ τά αυτά ϋ. ΙΟ. τι'γ] τί Εάά. ήτοι ρΓΟ η βΐΐ. ϋά. II. €υ
μαΚα άεβυηΐ ϊη Ό. 12. ή 388ΐιπιριυιιι 6.x Β. 13. των οτπ. Ό.
14· πληθνν] ίσχίν Ό. ϊ6. 8« »88ϋπιρ1υπι βχ Ό. ιγ. αύτοϊς ρΓΟ
αύτη! 11. 19- όσον] + νκ'ι Εάά. 2ο. οΰτω και αύτη Ό. αυτήν, και
αύτη Ε(Μ. 22. ίχοΐί] ?ρ[ ίίά. την όφρύν] την ίσχύν και την όφρύν Ό.
24· παρτωραμίνη Ρ. (23. βΐ.) θί. ΪΙ)ΪΓ3. ύπιριωραμίνη Ά.Ό. Εάά. (Α.ν. «) σίαυΓρ]
ΐαυτη ΰ. (23, 42. 3»°·) 35· *ί οτα. Ό. (ν)
 ΐϋ. ία. ΙΝ ΝΑΗυΜ. ΤΟΜ. I. 59

"Ονπερ γάρ τρόπον, φησϊν, ή Άμμων τετάλαιπώρηκε τά

έκ της σης άγριοτητος βέλη ύπενεγκοΰσα, και τάς έκ της
((ρόδου συμφοράς, ούτω και αύτη σκοτοδινιάσεις, καϊ οίον
(ν μέθη γενηση, <ττΛ<ην ούκ έχουσα, τουτέστι, κατασειομένη
5 τε κα\ πίπτουσα παρ έχθρων, και της άνωθεν έποπτείας άπ-
εστερημένη. ους γαρ αν έπισκέπτοιτο θεός, ελεεί δη πάν
τως και έν τοις κατ εύχήν έστάναι ποιεί.
~Μ(μΜυ<ττΛΐ δε ώσπερ και ή θεομάχος Ιερουσαλήμ, το ο
νήφειν ούκ έχουσα, διάτοι το θείω μή καταλάμπεσθαι φωτι,
ίο μήτε μην έπαΐειν έθελειν λέγοντος του Χριστού "Έγώ ε'ιμι 8.^ο»η.
" το φως του κόσμου." και πάλιν " "Εωρ το φως έχετε, χϋ. 35· '
" περιπατείτε έν τω φωτι, Ίνα μή σκοτία υμάς καταλάβη."
μέθη ό° αν νοοΐτο και σκότος εις νουν κα\ νύζ εις καρδίαν
ή τοΰ συμφέροντος άγνωσία, και το μηδαμόθεν δύνασθαι
15 κατιδεΐν τήν της σωτηρίας όδόν. ότι δε και σεσάλευται,
και προς τά της δικαιοσύνης έργα το έρηρεισμένον ούκ έχει,
πώς αν η πόθεν ένδοιάσειέ τις ; έκπέπτωκε γάρ της των ά
όλων κρηπΐδος, και τον αρραγή θεμ'ελιον ούκ έχει, τουτέστι
Χριστόν. πα,ρΐΰύρΛτα,ι δε και τοις έχθροΐς δέδοται, ή 'Ρωμαίοις
2θ τυχόν, ήγουν τοις εις πάν ότιοΰν κατακομιοΰσι των παθών,
φημί δή τοις άκαθάρτοις πνεύμασι.
Χριστός ούν αρα, κα\ πίστις ή εις αύτόν, παντός ημάς
απαλλάξει κακού, και της τών έχθρών δυστροπίας απο
τελέσει κρείττονας, και έν όφθαλμοΐς ΐστησι τού θεού. β
25 περιόψεται γάρ ούδαμώς τους αγαπώντας αύτόν.

Πάντα τά όχυρώματά σου συκαΐ σκοπούς έχουσαι. έάν σαλευθώσι, 12

και πεσοΰνται είο στόμα Ισθοντος.
I. τιταΧαιπώρηκι &η1β φησιν ΐΓ3π8ρ. ϋ. 2. ϋπ&Ηγκοϋσα βλάβη ρΐΌ
βίλη ΜΓίχγκ. Ο. 5· τ' ΜβυιηρΙιιπι βχ ϋ. άπιστιρημίνη Ό. ΐστ. Έάά.
ρ. θιίγ μη καταΚ. Ό. #«ι'ω ροδί καταλ. ΐΓίΐηβρ. Ε(Μ. ΙΟ. μη&€ ρΓΟ μητ( 1).
ΐθίΧ. ιπαίίΐν ίην. οπίίηβ I). II. τον κόσμου οπι. ϋ. 14. τοΰ
σνμφίροντοί] της σνμφοράί Ιίάά. Ι5· και ΟΠ1. Ό. 19. ίί'δΌται τοίι
Ιχϋροΐι ίηνβΓβο ΟΓάίηβ Ό. 20. η ρη> ήγονν Ό. κατακομιοΰσι Ό. ΐ,άά.
κατακομίζουσι Β. 31. ίαίμοσι ρΓΟ πνιίμασι Ό. 24. ΐστησι Ό. ΚΗιΙ.
στησίΐ Β. 27. και 39βυπ)ρΙιιπι εχ Β. (Λίβχ. XII.) άεεβΐ ίη Ό. Εάά.
ϊσθοκτοί Β.Ό. (Α.ν. ν) ΐσθίοντο: Ε(3ά. (22. βΐ)
I 2
 60 Β. ΟΥΚΙΙ,ΙιΙ ΑΙίΕΧΑΝΟΚ. ϋί. 13.

Τά πεπειρα των συκών άποπίπτει ραδίως, ει δ^ κραδαί-

νοιτο το φυτόν, μονονουχι δε και προς την του κατασείοντος
καταθρώσκει χείρα, και τοις δεομενοις του φαγεΐν αυτο
μάτως επιφοιτά. ούκοΰν επειδηπερ Κύρου προσβαλόντος
611 Δ. α κα\ πολιορκούντος ήδη την Νινευ'ί, τοις τείχεσί τε αΰτης 5
εφιστάντος τάς ελεπόλεις ήτοι τους κριούς, τάς επάλξεις
ετηρουν ο'ι επαμύνοντες' είτα τοξεύοντας οϊ μαχόμενοι, κατε-
κόμιζον εις γην ευκόλως αυτούς, δέχεται την όμοίωσιν άπό
του πεφυκότος γίνεσθαι περί τά πεπειρα των σνκών. ταύ-
τητοί φησιν ότι πάντα τά όχ,νρωμΛτά του, τουτεστι τά τείχη, ίο
σύκα) σκοπούς ίχου<ται, οι προς την τοΰ φαγεϊν εθελοντος
Ίενται χείρα, και μάλα ευκόλως, ει δη τις μόνον καταδονησειε
το φυτόν.
β "Εσταί δε ούτω κοά πάσα ψυχη, της άνωθεν επικουρίας
έκπίπτουσα και έστερημενη, ευχερής και ευάλωτος και ού ι$
συν Ίδρώτι λήπτη τω κατεσ^ίοντι σατανά, γεγραπται γάρ
Α\>αο.\. οτι " Τά βρώματα αύτοΰ εκλεκτά."
ΙΟ. '

1 3 * Ιδού ό λαόε σου ώε Γυναίκες έν σοι, τοϊο έχθροΐε σου άνοίΓο-

μεναι άνοιχθΗσονται πύλαι τηο γηο σου, καταφάτεται πΰρ τούς
μοχλοίιε σου. 20

ο Ματαίαν αυτών άποφαίνει την ελπίδα, ωοντο μεν γάρ,

ως ουκ άν άλοΐέν ποτε, πληθύν άμετρητον των αύτοϊς συνα-
σπιζόντων συναγηγερκότες, και άρρηκτοις τείχεσι πεπυρ-
γωμε'νην οικοΰντες πόλιν. άλλ' ότι και ταύτα παντελώς
άνόνητα αύτοΐς προαναπεφώνηκεν εναργώς, κακανδρίας είς 3$
τούτο κατοιχησεσθαι λέγων τούς επαμύνοντας, ώς γυναίων
άσθενών διενεγκείν ούδεν διανοιχβήτεσ-θΛΐ δε φησι κα\ τάς
3. και 368ΐιπιρΙυιη εχ Β. 8< και οια. Ό. 4· **Ρ οτα· Έ. προσβάλλοντος
Εάά. ϊηνίΐίβ Β.Ε). 5· τ< οπα· Ο· ί· 'φιστάντοι Ό. Εάά. ΐφιοτων-
το! Β. 8. αυτούς ιύκόλως ίίι γην ίπνβΓΒΟ οτάίηβ Ό. δί'^ίται] + οί» Εά(1.
9· γίνισθαι πιφ. ίην. οπίίηβ ϋ. 13. Ίινται] ιίναι \\Α. τις ροβΐ κατααΌνήσίΐι
(ταηΐρ. Ό, 19. αϊ πύλαι ΐ. (42-) σου] + και Ρ. Εάά. (ΑΙεχ.) και σία. Β.ϋ.
(ναΐ, ») 33. ποτι I). πώποτι Κάά. σννασπιζ. αϋτοίς ίην. οπϋηε Ό.
34· αύτο'ις άνόνητα παντιλω: ίηνεΓβο ΟΓΟϋηβ ϋ. 26. γυναικών Ό. 37· δ«
38βιΐΓηρ[απα εχ Β.ϋ. δίαΐίπι φησι ΒεβιιπιρΙιιιιι βχ Β. ροβΐ πύλαι ΐΓϊηεροηίί Ό.
 ϋί. 14. ΙΝ ΝΑΗϋΜ. ΤΟΜ. I. 61

ττνλας, εισβιαζομενων δηλονότι των εχθρών, αληθές γαρ ότι

" Έάν μη Κύριος φυλάξη πάλιν, εις μάτην ηγρύπνησεν 6 ^ .
" φυλάσσων." ά
Χ/ο^ δη ουν αρα την άνωθεν άσφάλειαν εχειν, πεποιθε'ναι
5 Τ€ ημάς ηκιστα μεν εφ' έαυτοΐς, επι θεώ δε μάλλον τω
σώζοντι, και μη ταΐς ΐζ ανθρώπων έπικουρίαις μεγαλαυχεΐν,
μήτε μην οϊεσθαι διεκνεύειν δύνασθαι την όργην, ει δΐ7 παρο-
τρύνοιτο θεός. απαλλάξει γαρ ουδείς θορύβου καϊ κακών,
τον απτερ αν έπιμηνίσειεν ό τών όλων Κύριος, καϊ σοφός
ίο ην λίαν ό θεσπέσιος Ααυεϊδ ψάλλων τε καϊ λέγων "Ουκ Ρβ,χΐϊϋ.
" άτι τφ τάζω μου ελπιώ, καϊ 6 βροχιών μου ου σώσει με.' 6
" ΤΙοιησομαι γαρ δύναμιν εν θεώ " κατά γε την αυτού πάλιν ' Ρ», ονϋ.
φωνην. Φ

"Υδωρ περιοχής έττίσπασαι σεαυτΗ.

15 Φασιν οτι Κύρου τε και τών συν αύτώ τάς περιοίκους της
Νίνειί καταδηούντων χώρας, και πάσας αυτών προαποκει-
ρόντων επικουρίας, την πόρθησιν ηδη δεδιότες ο'ι Νινευΐται
λοιπόν ε'ις πολλάς και μακράς άνέτεμον τάφρους τα περί το
αστν χωρία, και δη και δυσπόρευτα τοις εχθροΐς άπετελουν,* 512 Α.
2 ο παροχετευοντες ποταμούς, και υδάτων εμπιπλώντες, καϊ
τελμάτων εμπλεω ποιοΰντες την γην. άλλ' ησαν και τών
τοιούτων εγχειρημάτων άμείνους οι μαχόμενοι, μάλλον δε η
θελησις τού παραδίδοντος θεού. οτι τοίνυν ούδεν εσται και
τούτο αυτοϊς το σπούδασμα, δείκνυσι λέγων "Ύ^ωρ περιοχής
25 επί(Γ7ΓΑ<ΓΑΐ σ-εαυτη. δοκεΐ δε τισιν υοαρ ενθάδε νοεΐν το επι-
σπώμενον, την τών έπικεκλημένων εθνών εις έπικουρίαν

I. ιισβιαζομίνων Ό. ΕάΛ. (Ισβιβαζ. Β. 2. φνλάσστ) Έάά. 4_Ι3·

9η—πάλιν φωνην ονα. Β. 4· ασφάλααν ΐχιιν Ιιοο ΟΓάίηβ Ό. 8. θορύ
βου) θορύβων Ειάά. 9· ΐπιμηνίο'τι ύά. Κύριος] θίύι ηά. 12. «V] 4*
τψ ύά. πάλαι 'ύά. Ι4· ΐπισπάσασθαι ϋ. ΐ6. χώρας] πάλας Ό.
17- οΊδιόης ήδη την πόρθ. ίηνβΓβο οπίίηβ Ό. ι8. το πιρ'ι άστυ χωρίον Π.
Ι9· και ρπυβ] 6 Ό. δυσπάριντον Ό. Έ.άά. 21. καϊ ονα. Ό. δίαΐϊπι άμ€ΐ'-
ρουτ ΐΓΊΠίροηίΐ 1). 23· παραδίδοντος Ό. πδιδάντος Β. π€ριδιδ. Ε(1ά. αϋτοΪΓ
και τοντο ιηνεΓβΟ οπίίηβ Ό. 25· 'πισπάσασθαι Ό. ΧΛ βυρτα. ϊνταύθα ρΓΟ
ΐνθάδ* Ό. 26. ('πικχλ. Ό. «««λ. Εάά.
 ■

62 Β. ΟΥΚΙΙ^ΙΙ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. ϋΐ. 14,15·

άθροισιν η πληθύν. βαδιεΐται γαρ καϊ ούτως ημΐν ό λόγος

1> ουκ άπό σκοποΰ, υαατΛ γαρ πολλαχη ή τών εθνών ώνό-
μασται πληθύς.

ΚατακράτΗοον των όχυρωμάτων σου- εμβΗθι είε ττΗλόν και συμ-

πάτει εν άχυροιο, κατακράτΗσον ύπέρ πλίνθον. 5

Ού προτρεποι δ* αν τα. τοιάδε θεός" επειδή δε πάντως τα

εσόμενα προηπίστατο, διαγελά την σκε'ψιν, καΐ οτι, καθάπερ
εφην άρτίως, μάταιον αυτών εσται σπούδασμα παν, δείκνυσι
δια τούτων, επειδή γαρ συμβεβηκεν η επάλξεων, ήγουν
ο ετέρας τίνος επιμελείας δεΐσθαι τά τείχη, πλίνθους ειργά- ίο
ζοντο τάς εκ πηλού δηλονότι, πλην όχυρωτάτας' όπτωμενη
γαρ η πλίνθος άναγκαιοτάτη προς εργα, και ουκ άν εχοι το
εύδιάθρυπτον. συμπάτα δη ουν φησιν εν ά,χρροις, εργάζον
καΐ πλίνθους, γενού δη ούτως ιταμός καϊ άτεράμων εις μάχην,
καθάπερ αμελεί καϊ ή πλίνθος αϋτη' εση γαρ καϊ ούτως εύ- 15
άλωτος, και άθραυστος μεν ουδαμώς, εύκολος δε λίαν τοις
ά κατασείειν είδόσι, και της σης σκληρότητος άλκιμωτε'ραν
εχουσι την όρμην.

15'Εκεΐ καταφάτεταί σε ττϋρ, εξολοθρεύσει σε ρομφαία, καταφαΓεταί

σε ώο άκρΐο, και βαρυνθΗΟΗ ώο βροϋχοο. 20

Το ϊκίϊ νοήσεις άντϊ τού τηνικάδε, κατά γρόνον γαρ καϊ

ού τοπικώς την λέξιν άποδεζόμεθα. ει γαρ δη καϊ ταύτα
γένοιτο φησι, καϊ πλίνθους εργάση, δαπανηθηση και ούτως

I. γαρ Ό. θί Έάά. 2. πολλαχον ϋά. ίηνϊΐϊβ Β.ϋ. 4. κατακρά-

τησον] και κατακρ. Έάά. (ν&1.) και ΟΠ1. Β.ϋ. (ΑΙεχ.) 6. προτράτοι Β.
προτρίτηι (# βχ οοπτ.) ϋ. προτρίπιι Εάά. τοώο^] -\- ό ϋά. τά αδβυιηρίυαι
βχ Ό. 7· οτάψι» Ό. σκήψιν Έάά. έπιιδη ρΓΟ καθάπιρ (βίο) Ό. 8. σττον-
δασμα παν Ό. το <πτ. Έάά. 9. ζ οπι. Γ), η ρτο ήγουν Ό. Ιο. τινοε
Οπα. Ό. πλίνβονί] -\- γαρ Έάά. 12. ΐχοι το Ό. ΐχοιντο 'ύά. Ι3· φηο-ιν
ροδί άγίροίί ΐΓαηβρ. ϋ. 14. 8^] δί Β. 15·· καθα &ή ρτο καθάπερ
άαΛίΐ I). αντη] αντί) Ό. και αΐΐ. α8$ιιιηρ(υ.πι εχ Β.ϋ. ι6. (ΰκολοςΐ
ίύάλωτοΓ ϋ. 19. καταφάγιταί βΐΐ.] καϊ φάγ€ταί Ό. [και καταφ. ΑΙεχ.]
22. άποδ(ξόμ(θα Ό. δίζόμιθα Β. άποδ(%όμ(θα Έάά. 23. φησι Οία. Ώ.
 ϋΐ. ι6,ΐ7. ΙΝ ΝΑΗυΜ. ΤΟΜ. I. 63

ώς άπο πυρός, κατανεμηθησεται δε σε τε και την σην χωράν,

και εν άκρίδος τάζει 6 πολέμιος, εση δε και οκνψ πεπεδη- β
μένος και βραδύς εις φυγην ως βροΖχος β&ρυνύείς. φασι
γάρ οτι πιπτούσης χαλάζης και ύετών καταρρηγνυμενων,
5 αδρανής 6 βρονχος εις πτησιν, καταδεδευμίνων αύτω των
πτερών, ονκοΰν το άπορον εις φνγην των Νινευιτών υποση-
μαίνει πάλιν άπο του τοις βρούχοις συμβαίνοντος.

α 513 Α.
ΈπλΗθυναε τάε έμπορίαε σου υπέρ τά άστρα του οΰρανοΰ· βροΰχοε ι6
ώρμΗσε και έΕεπετάσθΗ- έΕΗλατο ώε άττέλαβοε ό σύμμικτόε ιη
ίο σου, ώε άκρΐε έπιβεβΗκυΐα έπϊ φραρμόν εν Ημέραιε πάρου- ό
Ηλιοε ανέτειλε, και άφΗλατο, και ούκ έρνω τον τόπον αύτΗε.

Εμπορία* εοικεν ενθάδε δηλοΰν ονχι τάς δια. χρημάτων,

τα,ς (πι λημμασι και πλεονασμοΐς, τάς γεγενημίνας δε μάλ- ο
λον «πι τύ} των εθνών αθροίσει καΙ συγκομιδή, κατεμι-
ΐζσθονντο γαρ, ως εφην, τα περίοικα των εθνών, τους τεθνη-
ξομένους μονονουχι εμπορευόμενοι, και συλλεγοντες εις
μάχην τούς αύτίκα δη μάλα άπολουμενους' ησαν δε ούτοι
πλείστοι τε οσοι και αριθμού κρείττονες, τοιγαρτοι και ττ)
τών Λο-τρων παρεικάζονται πληθύϊ. άλλ' ει κα\ συνηχθησαν,
2 ο φησι, κα\ σννδεδραμηκασι, καταπτοηθησονται τψ πολεμώ,
κα\ άποδραμοΰνται πάλιν ώς βρουχος κα\ ως ά,ττίλα,βος. είδος
δε τοΰτο μικράς άκρίδος, η επειδάν εμπεση φρ&γμοΐς η ταΐς ο
τών κήπων α'ιμασιαΐς, πάγου μεν οντος, ώς εφην, και ΰετου
κατασκηπτοντος, καταμεμνκε τε και ηρεμεί, τϊ) της ύγρότητος
25 βίο. την πτησιν παρηρημενη' ήλιου γεμην άνίσχοντος και

I. άπο πύροι! άπόπνρο! ΥΑά. σ* ε4 σην άεβιιη( ίη Έιάά. και «κ άκρί&Όΐ τάξη αηΐβ
ο-ί τι ΐΓΒΠβρ. 13. 2. πυλίμιος Ό. πύλίμο! 'ύά. 3· βαρννβιίς] 6 βαρνν-
Λι'γ ϋά. ίηνίΐο Ό. 4· *>γ ρΓΟ ότι Ό. 5· ' βρονχοί €ιγ πτησιν Ιιοο
οτόϋηε Β. Ο. πτήσιιι Β. 3ΐ3ΐίιη καταοιονμίνων Β. αΰτφ] αυτοϋ Ό. άπο]
νπό ΈΔά. 8. τά οιη. Έ,άά. 9· 'ξιιίτασίν ΰ. ('ξήΧλατο Ό. άτί-
Χαβοί Β. ΙΟ. ϊν ήμίραΐί [XII.] πάγου Β.ϋ. (ΑΙεχ.) (V ημίρα πάγους Έ,άά.
(\'>1. Μ) II. άφήλλατο Ό. 12. χρημάτων] + και Εάά. ίηνίΐίβ Β.Ο.
ι -. μηνονονχι 3ηΙε τους τιθν. (ταηβρ. Ό. 19- παριικάζ. η} των 5. πλ. ιηνβΓί-0
οτάϊηε Ο. 21. άποδραμοΰνται ΐ). άποΧοννται Έιάά. ως α1(. Η,ΒβυπιρΙυπι εχ ϋ.
22. τοΰτο] τουτ» ϋά. ίηνίΐίβ Β.ϋ. 25· ταρ^ρ. την πτησιν ίηνεΓΒο ΟΓάίηε ϋ.
 64 Β. ΟΥΚΙΧΙ,Ι Α^ΕΧΑΝΏΕ. ίϋ. \η, ι8.

θερμην αυταΐς ενιεντος ακτίνα, ταχεΐαν ποιούνται την άπο-

φοίτησιν, και άφ'ιπτανται κατά. το ε'ιωθός. όντως, φησϊν, έσ
ονται ο\ <τύμ,μ.ικτοί σου. άποπτησονται γαρ και οϊκαδε πάλιν
Ρ·. άποδραμοΰνται, την σην ελπίδα κενώσαντες. "Άγαθον ούν
ύ " άρα και άτρεκες το πεποιθεναι (πι Κύριον, η πεποιθεανι 5
" επ άνθρωπον" κατά την του προφήτου φωνην.

ι8 Ούαί αύτοΐε. ένύσταΗαν ο! ττοιμένεε σου, βασιλεύε Άσσύριοε έκοί-

μισε τούε δυνάσταε σου· άττΗρεν ό λαόε σου έπί τά όρΗ, και.
ούκ Ην ό έκδεχόμενοε.

Ταλανίζει τούς όχλους, ως κακανδρίας εις τούτο και ίο

δειμάτων ώλισθηκότας, ώς και προς μόνην αυτούς άτονησαι
β του πολέμου την προσβολην, και επι τας των ορών άναθρώ-
σκειν κορυφάς, κάϊ οίον προτε'ιχισμα του κίνδυνου ποιεΐσθαι
τάς δυσχωρίας. είτα της ψοφοδεείας την αιτίαν άποδιδονς,
εύφυά ποιείται διηγησιν των καθηγεΐσθαι λαχόντων τον 15
ολεθρον' ώς εν ηθει λέγων, αντί του πεπόρθηνται κάί διο-
λώλασιν, άποροι τε γεγόνασιν εις τάς τεχνας τάς στρατη-
γικάς, το ϊνυσταζα.ν τιθε\ς, και οτι κατίκοιμίιτθησαν οι εν
614 Α. β δυνάμεσί τε και εζουσίαις κάϊ δημαγωγοί κάί τάς άνω και
διαφανείς λαχόντες τιμάς, πεπόνθασι δε το νυοτάζειν ύπο *ο
βατιλεως Άο-σνρίου, τουτεστι, το γένος έχοντος εξ αυτών,
αΰθιγενης γάρ ό Κνρος, κάί εζ αίματος ΤΙερσικοΰ. σκηπ-
τεται δε ό προφητικός ημΐν λόγος μονονουχι το θρηνεΐν,
ήγουν καταμειδιάν τών εύκολων εις πτοιαν. ά,πγρί γάρ
φησιν ό λαός σου «τι τα 'όρη και ούκ ψ ό εκ&χόμ-ίνος, 25

I. αΰτάίς οτα. Ό. ΐνιίντοι] άνιίντο! Ό. τάχα ρτο ταχΛαν Εάό!. 2. ΐσον-

ταί φησιν ίην. οπίίηβ Ό. 4~^· άγαθον—φωνην ΟΙΟ. Β. 5· βτρ«« ϋ.
άτραής ό λόγο! Έάά. 7· σου οτα· ^· ('53·) ΐκοίμησί ϋ. (62. αϊ.)
8. τά οπι. Ρ. Έάά. II. άτινίσαι ρΓΟ άτονησαι Ό. 14- ψοφοδιίαί Ό. Μί^ηε.
ΐ6. άντ\ τοΟ] άπο τούτου Εθά. Ι7· άπόρητοϊ ρτο άποροι ηά. τίχναί
στρατηγ. ρτο τάι τ. τάί στρατ. Ό. ΐ8. ΐνύσταξι Ώ. κατικοιμίσθησαν Β.
κατίκοιμήθησαν Ό. Έ,άά. 21. Άσσνρίου Β.ϋ. Άσσνρίων Έ,άά. 23· ήμϊν
6 προφητικοί ίηνβΙΐΟ ΟΠίίηβ Ό. 24· καταμαδια Εάά. 25· «VI
τά όρη ΟΓη.
 ΐη. 17, ι8. ΙΝ ΝΑΗΙΤΜ. ΤΟΜ. I. 65

τουτέστιν ό άνίχων εις εύτολμίαν, ό περικόπτων τάς των

φευγόντων δειλίας, και άνασειράζειν δυνάμενος την αδρανή 1>
κα\ ριψάσπιδα των προδεδωκότων πληθύν. προαπολώλασι
γαρ ο'ι τοΰτο δραν ειωθότες, κα\ της (ν πολεμοις εύτεγνίας
5 ο'ι επιστάται.
Νοηθείη δ' αν, κα\ μόλα εικότως, και περί γε της Ιου
δαίων αγέλης, τό Ούοι) Λυτόίς. ένύοτα^Λν οι ποιμένες σου,
βαο-ιλευς Άο-συριος 'εκοίμισε τους ^υνάο-τας του. οϋαι γαρ
όντως τοις και αύτον τον των ολων άπεκτονόσι Έωτηρα και
ίο Αυτρωτην, και τοις των άγιων αϊμασιν άνοσίως προστεθει-
κόσι και αυτό το Αεσποτικόν. συμβεβηκε δίε τούτο παθεΐν ο
αυτούς, διάτοι τό λίαν κατανυττάζαι προς δυσβουλίαν τό
ηγούμενον και τούς εν ποιμένων τάζει παρειλημμενους,
γραμματέας δη λεγω και Φαρισαίους και τούς τοις της
15 ιερουργίας κατεστεμμενους αύχημασιν, ους και κατεκοίμκτε
νοητώς 6 Άο-ανριος βασιλεύς, τουτέστιν ό σατανάς, λαμ
βάνεται γαρ εις το εκείνου πολλάκις πρόσωπον η των Βαβυ
λωνίων άρχτη. οτι δε κα\ ενύο-ταζαν οι ποιμένες κα\ οι £υνα-
στεΰοντες παρ αύτοΐς, πώς εστίν άμφιβαλεΐν, άνω τε καϊ
2ο κάτω της θεοπνεύστου γραφής άνατιθείσης αύτοΐς των λαών ά
την άπώλειαν ; γεγραπται γάρ "Ω ο'ι ποιμένες ο'ι διασκορ- Ηϊβτ.
" πίζοντες και άπολλύντες τα πρόβατα της νομής." και πά
λιν " Οί ιερείς ουκ είπαν ΠοΟ εστί Κύριος, και ο'ι άντεχό- ΙΚ ϋ. 8.
" μενοι του νόμου ουκ ηπίσταντό με κάχ ο'ι ποιμένες ησεβουν
25 " καϊ ο'ι προφηται προεφητευον ττ} Βααλ-" Ήσαιας
δε πάλιν φησί " Πώϊ εγενετο πόρνη πόλις πίστη "Σιών Έλ.Ιιι-
β πλήρης κρίσεως ; εν ρ δικαιοσύνη εκοιμηθη εν αύτη, νυν »3·

2. πιφίνγστων ρτο φίνγόντων Ό. 3· π\ηΰΰν\ ιτΚηγην Εάά. 4· Ύ"Ρ

αββυπιρίιιιη εχ Β.Ό. πολίμω Εάά. ο· &τογ Ο. άπικτ. τον
των όλων ίητ. ΟΓάίηε Ό. ΙΟ. άνοσίω: 3εεεββ'ιΙ εχ Β.ϋ. Ι4· γραμ-
ματί'ίί Ό. τονι οπι. Ό. 8ΐ2ΐίπι τοΙε 088ΐιπιρΙιιπι βι Β.Ό. 15- γιρουσίαΐ
ρΓΟ ίιρονργ. Ό. και &8βυπ)ρΐιιπ) εχ Ό. ΐ6. νοητωι Ό. 8ντωϊ Εάά.
Ι7· ιτολλάχΐί «<ι το <κ<ίνου ίηνβΓβο ΟΓάίπε Ό. ΐ8. και (νύσταξαν Ό.
καηνϋστ. Εάά. Ι9· άμή>ίβαΚ\(ΐν Ό. 31. α ο'ι Ό. ότι ί> Εάά.
22. ακοΧΚύντα Β.Ό. απόΚοΰντα Εάά. νομής μου ίϊά. 23. ιιπον Ό. (22.
24· νόμου] ρου 0.(Α1εχ. XII.) 25. ποιμίνα ρΓΟ προφηται (βίε) Ό. τβ Β.
τώ ϋ. Εάά. (22. αϊ.) 27. Ηαεε πλήρη! κρίσιων αεεεκβεπιηΐ εχ Β.ϋ.
νοι* π. κ
 66 Β. ΟΥΚΙϋΙ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. Ηϊ. ΐ9·

β " & φονευταί. το αργύρων υμών άδόκιμον, ο'ι κάπηλοί

" σου μίσγουσι τον οίνον υδατι, οι άρχοντες σου άπειθούσι,
" κοινωνοί κλεπτών, άγαπώντες δώρα, διώκοντες άντα-
" πόδομα, όρφανοΐς ου κρίνοντες και κρίσει χήρας ον
" προσεχοντες." 5

'9 Ούκ εστίν Γασιο τη συντριβή σου, έφλ€Γμανεν η ττΑηγη σου.

616 Δ. α "Οταν τι συμβαίντ) τών άπευκτών παθειν, ει μεν ϊοι τούτο

μεμετρημενως, καϊ ούχι δη πάντως πέρα του καθήκοντος,
έλπΊς ύπεστιν αγαθή τοις τφ παθειν ύπενηνεγμενοις, οτι και
άνασφήλαι δυνήσονται καθάπερ εξ αρρώστιας επι το δύνα- ίο
σθαι διαβιούν εύσθενώς και οτι μετοιχήσονται προς εύημε-
ρ'ιαν, άνενεγκόντων αύτοΐς τών πραγμάτων επι το άμεινον.
επειδάν δε εις λήξιν αύτοϊς άθλιότητος προήκοι τα πράγματα,
1) τότε δή πάντως δυσδιάφυκτος ή συμφορά, μάλλον δε και
παντελώς άνεζίτητος. τούτο παθούση τί} Νινευι, φησιν οτι ι$
και συνετρίβη και άπόλωλε, και της του δύνασθαι θεραπείας
τυχεϊν συναντ)ρημενης ελπίδος και ο'ιονείπως άθλίως κατα-
φλεγμαίνοντος του κακού και την εσχάτην εφ' εαυττί
ζητούντος τομήν.
"Οτι δε και εν τούτοις γεγονεν ή κυριοκτόνος Ιερουσαλήμ, ζο
άτρεκες ειπείν, πολλάκις μεν γαρ επλήττετο, καταθεόντων
αύτής τών εχθρών, άλλ' ήκολούθουν α'ι θεραπειαι, κατοικτεί-
ο ροντος θεού και οίον καταμαλάσσοντος τήν συμβάσαν
αϋτοϊς ττληγην. επειδή δε πεπαρωνήκασιν εις τον τών όλων
Αεσπότην, συνετρίβη καϊ πεπτωκε και ουκ ήν ιασις, κατά 25
τήν τού Ώροφήτου φωνήν, άμάλθακτος δε και ή τών
συμβεβηκότων αύτοΐς άπομεμενηκε φλεγμονή, τοιγάρτοι

I. ύμάν] «στί» ϋ. 2. άπαθοϋσϊ] άπιιθ('ις ΕάΜ. 7· ^ταν Γ0 Πάκτα

ΐκΐ. σνμβαίη Β. ίηνίΐο Ο. σνμβ. ροβΐ άπιυκτων ΐΓ3Πβρ. Ό. 8. καθή
κοντος] -|- λόγου Ό. 13. ΐπάν Ό. αΰτοϊί ΟΧη. Ό. 8ΐ3ΐίπι άθλιοτάτηρ
ΐ,άά. 15. άνίξίτητος παντιλωί ίηνεηο οπίίηβ Ώ. παθοΰση τί)] παθοΰσης
της Εάά. ι6. και μπιηυΐΏ οπι. ϋ. κάί βεοιιηιΐυπι] + ότι Εάά. ίηνίΐο 0.
2θ. και οπι. Ό. δίαΐίπι γίγ. ίν τούτοις ίηνβΓβο ΟΓάΐηβ ϋ. 21. γαρ 13-
ΒΠΓηρΙιιπι εχ Β.ϋ. ϊπΚήτητο εΐ πολλακυ ίηΙεΓ 88 Ιπιηδρ. Ό. 22. αυτής]
αυτήν Εάά. 24· αύτοΐί] αυτή 'άά. 20. τ» ρΓΟ 61 Ό.
 ϋ.ΐ9· ΙΝ ΝΑΗϋΜ. ΤΟΜ. I. 67

και εφασκον οι μακάριοι προφήται, τη Βαβυλωνίων αυ

τήν παρεικάζοντες " Ίατρεύσαμεν την Βαβυλώνα, και ουκ Ημγ.
ίαση εγκαταλιπομεν έκαστος αυτήν, και απελσομεν εις
" τΠν ΎΠν ο-ύτού, οτι ηγγικεν εις ούρανον το κρίμα αυτής,
5 α και εζηρεν εως των άστρων." εις ούρανον δε το κρίμα α
και υψοΰ το πλημμέλημα, πεπαρωνηκασι "γαρ, ως εφην,
ουκ εις (να των άγιων άπλώς, άλλ' εις τον των άγιων
Αεσπότην.

Πάντεε οί άκούσαντεο τΑν άιτελίαν σου, χαρΗσονται και κροτΗ-

ιο σουοι χειραο έπϊ σέ· διότι επί τίνα ούκ έττΗλθεν η κακία σου
δια παντόο ;
ψήφος οτι δικαία γεγονε παρά θεοί;, την Βαβυλωνίων
"ΡΧ^" καταστρεφουσα, καταμαρτυρήσει λαμπρώς το επι- β
στυγναζειν αύτη παντελώς ούδενα' κροτείν δε μάλλον κάΊ
ι δ επιγανυσθαι και καταμειδιάν κείμενης, διάτοι το άφορήτους
συμφοράς υπενεγκεΐν και πλεονεξίας, και τών οτι μάλιστα
καταλυπεΐν ειωθότων εϊς πεΐραν ελθεϊν. και γαρ ην άπασι
φορτική και δύσοιστος, πέμπουσα και τοις εις μακράν της
ενούσης αύτη δυστροπίας την αϊσθησιν.
2ο Φαίην δ" άν, οτι και ό της άμαρτίας εύρετής, τουτέστιν η 61β Α.
ό σατανάς, 6 της εαυτού δυστροπίας τε λίνον κατευρύνων
πανταγτ), και σαγηνεύσας εις πλάνησιν την νπ' ούρανον,
και τοις της άπωλείας εγκαταδήσας βρόχοις, άκούσειεν άν
εικότως, καθηρημένος ύπο Χριστού, και της καθ' ημών
35 τυραννίδας άπεληλαμενος Πάντες οι άκούιταντες την άγγελίαν
<του χαρηο~ονται κα) χροτησ-ουο-ι χείρας ίπ) <τί, Λότ< έπ) τίνα
ούκ ίπηλθεν η κακία <τον παντός ;
I. και ΟΠ3. Ό. 3· ΐγκατι\ίιτομ€ν— [«αστοί ροβΐ απ. Ιηηβρ. ϋ.] άπτμ\-
θομτ» Β.ϋ. «γκαταλι'ίΓωα*»—άπίλθωμιν (άπη\θωμ(ν ΡοηΙ.) Εάά. 4· Ά* Ο.
666» Εάά. 5· 3»βι»ιηρίαιη οχ ϋ. 6. νψοϋ] ϋψος ϋά. ο· σον
ονα. Ό. ΙΟ. τίναι Ό. ηλθιν Β. (ΐ53> 34°·) Ι2· ότι δικαία γίγονιν η
ψήφοι ρΓΟ ψηφοί—γίγον Ο. Ι5· κιιμίνης Ό. Κ€ΐμίνη Εάά. ΐ6. ύπιν.
συμφ. ίηνρΓκο ΟΓ(ϋηβ ϋ. ΐδ. φορτική] φορτικός Εάά. 30. ό βΐ του-
τίστιν οία. Ο. 31. αΰτοϋ ρΓΟ «αυτόν Ό. 33. πανταχή Ό. πανταχού Εάά.
33· τ^γ οιη. ΑυΙ). 35· πάατίί] + βί Β. 36. σου 01 τίνα Ϊια\κ1 Ό.
2η. ίνήΚθί* Ό. {λβη> Εάά.
Κ2
I
 517 Α.

ΤΟΤ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ

ΚΤΡΙΛΛΟΤ

ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΡΟΦΗΤΗΝ ΑΜΒΑΚΟΤΜ.

ΤΟΜΟΣ ΠΡίΙΤΟΣ.

α ΔΙΕΣΚΕΥΑΣΤΑΙ μεν ημΐν ευ μάλα σοφώς και εύ- 5

τεχνως και της προκειμένης προφητείας ό τρόπος, εμπλεω
γεμην αυτόν οικονομίας άγιοπρεποΰς εύρησομεν πρέπει γαρ
8.Μ»«ΐι. αύτοΐς τοις άγίοις έπιφωνεΐν τε και λέγειν " Ουχ ύμεΐς έοτε
" οι λαλοΰντες, άλλα το ΤΙνεΰμα τον ΙΙατρος υμών το λαλοΰν
" έν ύμϊν." 8εΐ δε δη τοις έθέλουσι νοεΐν άγχινοίας ού μικρας' ίο
β έπεί τοι της προφητείας τον σκοπον διττην εν έαυτψ την
θεωρίαν ώδίνοντα κατίδοι τις αν, πνευματικην τε αμα και
ϊστορικην' προαφηγησομαι δε χρησίμως, και ως έν βραχεί
συνενεγκων, της προφητείας τα. μέρη, και έφ' οτω γέγονεν
έρώ. ϊοι γαρ αν ούτω τοις έντευζομένοις δι ευμάρειας ό 15
νους, και οΰδεν εύρησει το αναντες. άσχάλλοντος τοίνυν

Οοίΐίοββ Β.ϋ. Ι~3· δίο Β. τοΰ αΰτοϋ άγιου Κυρίλλου ίρμήνηα ιΐι τον Προφή
τη» 'Αββακούμ Ό. του ΐν άγίοιι πατροι ήμων Κυρίλλου άρχίίΐτισκόπου άΧιξαν&'ρτΙας
{ξήγησιι ΰπομνηματική «ι τον Ώροφήτην ' Κμβάκούμ ΥΑΛ. 4· δίο Β.
5· σοφώι] σαφωι Ό. Ε(1(1. "]· οίκονόμον άγιοπριπωί Εάά. 9· ΰμων]
θιοϋ Ό. ίο. 6η 38βυπιρ(ιιηι βχ Ό. 15. ϊο<] ιΐη Ί\ά. αν οτα. ϊ).
 ΙΝ ΑΒΑϋϋα ΤΟΜ. I. 69

τον Ίσραηλ ού μετρίως επι τοις διά τών προφητών προ-

απηγγελμενοις' ήδον γαρ τ/δον, ως εσται κατά. καιρούς
αιχμάλωτος, πεσεΐται δε καΙ εις χείρας εχθρών, και ύπό
ζυγά κείσεται της ασυνήθους δουλείας" πειράται δη διδάσκειν ο 618 Α.
5 ό μακάριος ούτος Άμβακούμ, ότι ψηφω δικαία του πάντων
κρατούντος θεοΰ κατά καιρούς αύτοις τα. τοιάδε συμβήσεται,
και επ' αΐτίαις εύλόγοις. εκτετιμηκότες γαρ ούτοι την εζω
νόμου και εκτοπωτάτην ζωήν, και προς πάν ότιουν τών
κατεψευσμενων άπονενευκότες, ού διαλελοίπασιν εφ' έαυτοΐς
ίο παραθηγοντες τον άκηρατον νουν, με'χρις άν αύτοϊς εις τούτο
λοιπόν άθλιότητος κατεβη τα πράγματα, και τούτο καθί-
στησιν εναργές, τών άνοσίως βιούν τ)ρημενων ποιούμενος \>
την κατάρρησιν, και της όλης προφητείας προεισβολήν ωσ-
περ τινά και ύπόθεσιν το χρήμα τιθεϊς, είτα θεον είσκεκο-
1 5 μικώς άπειλούντα τοις καταφρονηταΐς τών Βαβυλωνίων την
εφοδον. επειδή δε εχρήν αύτον ούχ\ μόνων τών σκυθρωπών
και τών ότι μάλιστα κατάλυπεϊν εϊωθότων προαγορευτην
άναφαίνεσθαι, και εις μέσον ηκειν, και τά πάντων αϊσχιστα
τών κακών ώς εσται κατά καιρούς αύτοΐς προαναφωνείν,
2θ αλλά τι και τών τελούντων εϊς άκεσιν προαφηγεΐσθαι χρη-
σίμως, και τά δι ών εικός ην άναπνεύσειν τούς πεπονθότας ο
προαναφθεγγεσθαι' κατακεκραγε κα\ αυτής τής τών Βαβυ
λωνίων ωμότητας, και καταφρονητάς ονομάζει τούς και αύτόν
τον θείον κατεμπρήσαντας ναον, και την άγίαν δε πάλιν
2$πεπορθηκότας, κα\ σκευών τών ιερών άφειδήσαντας . " Εΐϊ Ιη<™
** τί γάρ, φησιν, επιβλέπεις επι καταφρονούντας, παρασιω- '3
" πηο~ρ εν τω καταπίνειν άσεβή τον δίκαιον είτα προστε-

I. ού μττρίως τον ΊσραηΧ ίηνεΓβΟ οπίϊηβ Ό. των ΟΧΟ. Ό. 2. 7/8(1 γαρ

βί*ι Έ,άά. 3· καί τίσίίται ρΓΟ πισικται ίί και ίίθ. 4· 8ή βΐ οίτοϊ
αβ·υπιρ(3 βχ Ό. 5· 'Αββακούμ Ό. παντοκρατόροί Ό. γ. αυτοί
ροβΐ νόμου ΐΓΗΠβρ. Ό. 8. ττροί] ίΐι ϋ. 9· κατηΙτίγμίνων 'ύά.
παραθηγ>ντΐ{ «ττϊ σφίσιν αΰτοΐι ρτο (φ' ίαυτ. π. Ό. ΐ6. μόνον Ό. ΑιΛ.
ΐ8. και ιΪγ μίσον ήκιιν Οία. Β. 3ΐ3ΐίπι και Οπα. Ό. 21. 5" «κογ Ό.
22. κατακίκραγ Β.ϋ. κατακ«κράγη ΈΛΑ. άνακίκραγ* 0. τ£>ν ΟΠΊ. Ό. 24· κατ-
ιμπρήσανταί ναον Ιιοο οπίίηβ ΐ). ο. δ< Η88ΐιιηρΙιιπι 6Χ Β.ϋ. 25. άφίΛήσανταί
των ί. Ό. 26. ϊπφλίπίΐν (βίο) Ο. 27. τον άσφη τον Ό.
 70 Β..ΟΥΒΙΙΛΙ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. ί. ι, 2.

θεικε και μάλα σαφώς κα\ αυτής της Βαβυλώνας την άλωσιν,
κα\ των πεπονθοτων την ασυνήθη δουλείαν την δια. Κ.ύρου
α κατά. καιρούς εκλύτρωσιν. άπό δε γε της μερικής λυτρώσεως
μετεισιν 6 λόγος εύφυώς επί την καθόλου και γενικωτάτην,
τουτεστι, τήν δια Χρίστου γεγενημενην άπασι τοις διά 5
πίστεως εκλελυτρωμένοις, και τον της αμαρτίας ζυγόν άπο-
τιθεμενοις, και πικρόν και άνήμερον άποφυγοΰσι δεσπότην,
τον σατανάν. έχεις εν τούτοις της όλης ήμΐν προφητείας
ώς €» βραχεσι συνειλεγμενον τον σκοπόν ερούμεν δε, ανά
μέρος έκαστα διαλαμβάνοντες ώς ενι. ίο
β
Κ(φ. α. λκμμα δ εΐδεν Άμβακοΰμ ό ΠροφώτΗΟ.

Λημμ-Α φησιν εν τούτοις την της οράσεως, ητοι της

προγνώσεως λήψιν, ήν αν τις ελοι, δίδοντος θεού' αύτος
Ηοβ. χϋ γαρ οράσεις κατά το γεγραμμενον επληθυνε, και αύτος λε-
10' λάληκε προς προφητας, προαναφαίνων αύτοις διά του Αγίου 15
619 Δ. » ΐΐνεύματος τά εσομενα, και ώς ηδη παρόντα μονονουχι και
ΗϊβΓ. 4ν οψει τιθείς. οτι δε ού τά από της σφών καρδίας λαλεΐν
εγνώκασι, διαπορθμεύουσι δε μάλλον εις ημάς τούς παρά
θεού λόγους, προαναπείθει σαφώς, Προφήτην εαυτόν όνο-
μάσας και της εις τούτο χάριτος άποφαίνων εμπλεω. 2ο

2"Εωε τίνοε, Κύριε, κεκράζομαι, και ούκ εΙσακούοΗ ; βΟΗσομαι πρόε

σε άδικοΰμενοο, και οϋ σώοειε ;

I) "Σκηπτεται μεν ό ΤΙροφητης τό του πλεονεκτουμενου πρόσ-

I. και μάλα σαφάί αθβΐΐπίρία βχ Ό. τηί άεββΐ ίη Έ,άά. 2. σννήθη (βίο) ϋ.

θουλίίαι/] + καΐ Β. 3- >' οιη· Ό· ^· 4· ενφνωΐ 30065811 βχ Β.Ο. ο.
5· ίτάσι Ο. 6. άποθιμίνοα ζυγόν Ό. 8. ήμΐρ ΟΠί. Ό. 9· βρήχη
σννιϊΚημμίνον Ό. ΙΟ. διαλαμβάνοντιι ίκαστα ϋ. II. ΆΒβακσνμ
ββΐηρβτ 0. 12. ήτοι] + την ΕΛά. ΐηνϊΐο ϋ. Ι3· προγνώσίως]
προφητείας Ό. «λοι Β. ΐ,άά. ίλοιτο Ό. 1». Ι4· ϊπλήθ. βηίβ κατά Ιγ. Ό.
ΙΚ. προί] + τ0"ϊ °· ϊ6· μονονονχι ΟΠΙ. Ό. Ι7· σφων καρδίαι] καρδίαι
αυτόν ΐ,άά. ι8. ΐγνωκι, οΊαπορθμίύσα άό. 2θ. ίμπλιων \\Α. 21. Κνρ»
οπι. Ο. 86<1 όί. ιηίτβ. ούκ Ώ. οί. ίηίΐϊ εΐ ίη Εβ. 95 α. οϋ μη Εάά. (Α. V. &ε.)
23· Σκόπτται Εάά.
 ΙΝ ΑΒΑΟυΟ. ΤΟΜ. I. 71

ωπον, και υπομένοντος δύσοιστον την εκ των άδικεΐν ειω-

θότων ΰβριν τε κάί παροινίαν' εύτεχνως δε λίαν επιμαρτυρεΐ
τω θεώ την επεκεινα λόγου φιλανθρωπίαν. άποφαίνει μεν
γαρ άνεξικακοΰντα λίαν, καίτοι μισεΐν ειωθότα τους πονηρούς.
5 οτι δε ουκ ευθύς τοΐς πταίουσιν επάγει τάς δίκας, δεδειχεν
εναργώς, εις τούτο σιωπής και μακροθυμίας άφικέσθαι λέ
γων, ώς δεΐσθαι λοιπόν και καταβοης, ως φορητην μεν
ούκέτι ποιούμενων τινών την καθ* έτερων πλεονεξίαν, αγά- ο
λινον δε ώσπερ επαφιεντων τοΐς άσθενεστε'ροις την ΰβριν.
ιο δι ών γαρ καταβοα άνεζικακοΰντος θεού, δια τούτων αυτών
επιμαρτυρεΐ τω θεφ το πέρα μέτρου φιλάνθρωπον. μέχρι
γαρ τίνος φησί Κύριε κεκρά^ομαι και ουκ ειο-ακούο^ ; βοηο-ομαι
προς ο~ε αδικούμενος και ον τωτεις ; καίτοι πλείστας τε όσας
και πίκρας τοις εθελονσι παρανομεΐν απειλών τάς δίκας.

ΐ5*Ινα τί μοι εδειζαο κόττουο και ττόνουε έπιβλέττειν, ταλαιπωρίαν 3

και άσέβειαν ; ά*

Ύών άγιων το μισοπόνηρον κάντεΰθεν άν μάθοις' ιδίους

γαρ τους έτερων ονομάζουσι πόνους, ταύτητοι κα\ 6 σοφώ-
τατός ώησι ΐΐαΰλος " Ύίς ασθενεί και ούκ άσθενώ : τις 2 °0Γ·
XI. 2α.
2ο " σκανδαλίζεται και ούκ εγω πυροΰμαι ;" προστέταχε δε
και ημιν αύτοϊς " κλαίειν μετά κλαιόντων" το συμπαθές και Εο™.
φιλάλληλον άγιοπρεπες οτι μάλιστα δεικνύς' Οεον δε φησιν 5
ούτω δεΐξαι κόπους τε και πόνους" δηλον δε οτι τών παρά
νομουμίνων άσίβειαν δε τών άδικεΐν ε'ιωθότων, ούχ ώς αύ- β
25 τον αύτω κατεσκευακότα το παθεΐν, άλλ' ώς τοΐς δεδρακόσι

I. οΰσοιστον υπομένοντος Ό. 2. η 388υπιρ1ιιπι βχ Ό. τ. μιν

38811Π]ρΙΐ1ιη βχ Ό. 7· *>Γ φορητην Ό. οίστην Εάϋ. 10. γαρ] -\- ά
προφήτηι Ό. άνιξικακοϋντοί καταβοα ίηνβτβο ΟΓάϊηβ ϋ. θίοϋ βΐ αϋτάν ονα. Ό.
11. μίτρον Ό. λύγου Β. μίτρον Υ.ΑΛ. 12. φησϊ τίνοι ϊην. οπί. Β.
ΚϋρΐΛ 218βϋΙΤ)ρΙυΠ] βχ ϋ. Ι4· παρανομειν ίθίλουσι Ό. ΐ8. ονο
μάζουσι πόνους ηοο οκΐϊηε Ό. φησι και π. ά σοφότατος ίηνβΓβο οπίίηβ Κάά.
ίηνίΐο ϋ. 21. και ρήιιβ οπί. ϋ. 23· τ* οπί. Ό. δ' ϋ.
παρανομουμίναν Ό. Έ,άά. ά&ικουμίνων Β. 25. αύτω κατισκ. Ό. αίτοις
κατισκ. Β. κατ. αυτά £(1(1.
 72 Β. ΟΥΚΙΕΕΙ ΑΙ^ΕΧΑΝϋΚ. ί. 3, 4·

μακροθυμήσαντα και εν μακροϊς οΰτω χρόνοις, ήγουν ώς

άπαλλάξαι μεν τοΰ βίου δυνάμενον, ίνα μη γενηται τών
ούτως εκτοπωτάτων και θεατής, εθος δε τοις άγίοις εν ταΐς
οΰτω πικραΐς όλιγοψυχίαις το άναλΰσαι ζητεΐν, καθάπερ
άμελει και ό μακάριος Ίωνάς " Και νυν Κιί/>ί€ λάβε, φησι, 5
" την ψυχην μου άπ' (μου, οτι καλόν το άποθανεΐν με η
ρπι' ίΑ & " " 7Ρ^Φ(1 & κο" 0 σοφώτατος Παύλος οτι " Κρεΐττον
*3· * το άναλΰσαι καΐ συν Χριστώ είναι." πόνων γαρ άπόθεσις
τοις άγίως εθελουσι ζην, το άπαλλάττεσθαι λοιπόν των εν
τωδε τω κόσμω πραγμάτων, και οίον δεινής άνεΐσθαι της ίο
ενθάδε φροντίδος.

4 ' ΕΕεναντίαο μου Γ«Γονε κρίσιε, και ό κριτΗε λαμβάνει- δια τοΰτο
διεσκέδασται νόμος, και ού διεΕαΓεται εΐο τέλοε κρΐμα, δτι ό
I) άσεβΗΟ καταδυναστεύει τον δίκαιον, ένεκεν τούτου έζελεύοεται
τό κρίμα διεστραμμένον. 15

"Οτι μηδέν ϊδιον αύτώ τό μικροψυχεΐν άναπεΐθον, άλύει

δε μάλλον ώς άγιος τε και φιλοδίκαιος της θείας εντολής
άλογοΰντας βλέπων, ουχί τους τυχόντος άπλώς, άλλα τους
ταΐς άνωτάταις τιμαϊς εκλελαμπρυσμενους, και λαών προ-
εστηκότας, και εις τό τών δικαζόντων άζίωμα τεταγμένους 2 ο
ο δείκνυσιν εναργώς, τάς εϊς ορθότητα ψήφους παραλελΰσθαι
Ι»βυ*. I λέγων, καίτοι τοΰ νόμου σαφώς διηγορευκότος " Ού λή^τ)
" πρόσωπον εν κρίσει οτι η κρίσις τοΰ θεοΰ εστί." μεγα
δη ουν τό κρίνειν εστί, και της θείας υπέροχης τε και δόξης
μιμητής αν γένοιτο σοφός ό άδεκαστος δικαστής, και την 25

ι. Ηαεο και «V μακροί: οΰτω χρόνοα αοεεεββηιηΐ βχ Β.ϋ. 3· Ζντωι Εάά.

και οιη. Β. 5· αμίλίΐ οία. Ό. φησ\ λάβε ίηνβΓβο οπίίηε Ό. Έ·άά.
7- κρι'ιττον] κα\6ν Ό. 9· *θϊΚονσι ζην άγίωί ϊην. οπίίιιβ Ό. 12. ΐξ-
ΐνάντιον Ό. 13. ό αββιηηρίηιη εχ Β. Ο. (Αΐβχ. XII βυρΓ380Γ.) 17. τ«
Οίη. Ό. φίλοϋκαιόι τ( Έ,άά. Ι9· άνω Ό. 20. δικαζόντων Υ),
δοκιμάζονταν Β. ΈΛΑ. ητ. αξίωμα ϊην. οτά. Ό. 21. ΐναργάί] σαφώς Εάά.
23- τοΰ θιον ή κρίσιι Ό. 25· σοφ6( ο] ό σοφοί και 1).
 ΐ·3»4· ΙΝ ΑΒΑϋυσ ΤΟΜ. I. 73

ψηφον τον δικαίου παρευθύνειν ουκ άνεχόμενος' υβριστής δε

λίαν, και κατ αυτών έρχεται των θείων αξιωμάτων 6 δωρο-
δόκος, άτε δη το κάλλος της αληθείας παρασημαίνων, και
διαστρεφειν μεν τα ορθά μεμελετηκώς, λέγων δε " το πονηρον Ε», ν. 2ο.
5 " καλοί/ και τό καλόν πονηρον, κα\ το μεν σκότος εις φως, ά
" το & φως εις σκότος" άνοσίως καταλογιζόμενος, άπο-
φαίνει δη ουν ό ΥΙροφητης, ώς εν μια δη ταύτη τη παναρίστη
και λίαν εύκλεεστάτη εντολή όλον πεπατημενον τον νόμον
ευθύς, ό γάρ τοι περί τό κράτιστον του πρέποντος διημαρ-
ιοτηκως, πώς αν γένοιτο περ\ το μείζον ασφαλής; εαυτόν δε
της πλεονεξίας ό ΤΙροφήτης είσκεκόμικε μαρτυρά τε καΐ θεα-
την. επειδή δε τό κρίνειν φησϊν ορθώς παρεώραται, ταύ- ο
τητοι και ό νόμος ασθενεί, και η τών κριμάτων όρθότης ου
οΐΐζάγΐτΛΐ κατά τό σοι δοκούν τω Δεσπότη, χ,ΛΤΛ^υνΛστιΰει
15 δε και ο Αο-ε@ης τον ίίχαιον. έγκλημα δε τούτο τη τών
Ιουδαίων Συναγωγή, καΐ διά φωνής έτερων προφητών επ-
ενηνεγκται παρά θεού. εφη γάρ ότι " Οί ηγούμενοι αύτης Μίοΐι.
" μετά δώρων εκρινον' " και προς αυτήν δε πάλιν διά φω
νής Ήσαΐου " Το άργύριον υμών άδόκιμον, οι κάπηλοί σου Ε9·
2 ο " μίσγουσι τον οϊνον ύδατι, οι άρχοντες σου άπειθούσι,
" κοινωνοί κλεπτών, άγαπώντες δώρα, διώκοντες άνταπό-
" δομα, όρφανοϊς ου κρίνοντες, και κρίσει χήρας ου προσ- α 521 Δ.
" έχοντες." εοικε δε και νυν ό ΐΐροφητης Άμβακούμ εκείνο
βούλεσθαι πληρούν, το εν βιβλίω παροιμιών "*Α εΊδον οι ΡΓθν-
25 " οφθαλμοί σου, λεγε" προσαποδείκνυσι δε λοιπόν ότι και
εύλογωτάτην της ενούσης θεώ γαληνότητος εποιησατο την
καταβοην, άνεξικακούντος μεν ούτως ώς άν αύτω πρεποι'

I. τον ίίκαΐον ψηφον ίην. ΟΓ(ϋηβ Ό. ιΰθννιιν Ό. 3· «άλλοι ροβΐ παρασημ.

(ταηερ. Ο. 5> β· και τό μϊν—καταλογιζόμενο! Οία. Β. 8. »δκλ. λίαν 61
π«πατ. όλον βί *νθύΐ τον νόμον ίην. οπί. Ό. 9· οΊηααρτ. τον πρίποντοϊ ίην.
οπϋηβ Ό. ΙΟ. μΛζον Β. Ό. μιίον Ε(1(3. II, 12. Τί μάρτυρα βΐ ορθώς
παριώρατό φησιν Ό. Ι3· ό 356ΐΐΓηρΙιιιη βχ Β. ΐ6. ΐπινήνιγκται Ό.
ίτηνήνεκται Ε(1(1. Ι7· τιάρα] + τοϋ 'ύά. 21. άνταποίόματα Β. 24. πλι;-
ροΰν Ο. Κ<1<3. δηλονν Β. 25· δ· λοιπόν ότι] λοιπόν Εά(1. λοιπόν ροβΐ «νλογ.
Ιτ. Ό. 26. ιίλογατάτην Β. άλογα Ό. άλογωτάτηί ύά. τηι άβεβΐ ίη Εά<1·
ίκοίησ* Ό. 27· καταβολή* ΑιΛβΓίιιβ.
νοι.. II. 1
 74 Β. ΟΥΚΙϋΙ Α^ΕΧΑΝϋΚ. ί. 3, 4·

θβο? γάρ εστίν άγαθός' πλην όσον ηκεν εις νούν τον άνθρώ-
1> πινον και πε'ρα μέτρου παντός ποιούμενου το άνεζίκακον.
'Έκβεβηκε δε και επί Χριστώ το κρίμα, £ιε<ττρ&μμίνον, και
^ιεο-χε^Λο-ται 6 νομός, ον γάρ ην αμεινον καταγεραίρειν ώς
θεον, και δια. τούτο θαυματουργόν, συκοφαντοΰντες ου δια- 5
λελοίπασιν ο'ι των Ιουδαίων καθηγητά), και ταΐς σψών αυ
τών άθυροστομίαις πάντα σείοντες κάλων, ούδεν των άτοπων
εστίν, ό μη κατειπεΐν αύτοΰ τετολμήκασιν' ως ποτέ μεν εν
Β. Ιλο. Βεελζεβούλ αυτόν εκβάλλειν οίεσθαι τα δαιμόνια, ποτε δε
νϊΐ. 34· και φιλοπότην καλεϊν και δαιμονώντα. είτα δέον Σωτήρα ι ο
οτί κα\ Αυτρωτην των όλων αυτόν όνομάζειν, άπεκτόνασιν
άνοσίως, ^ιάστροφον την ψήφον επ αύτω εξενεγκόντες οϊ
Εχοά. δείλαιοι, καίτοι του νόμου διηγορευκότος σαφώς " Άθωον
" και δίκαιον ουκ άποκτενεΐς." επητιάτο δε και ετε'ρως αυ
τούς ό Χριστός, ώς ορθά και δίκαια φρονεΐν ουκ άνεχο- 15
μένους, άλλά σιωπώντας μεν, και τον της διανοίας όφθαλμόν
οιονεί καταμύοντας εφ' όίς αν λεγοι Μωυσής, καίτοι τον
επι σαββάτω παραλύων νόμον' επιθρώσκοντας δε, και μάλα.
ά πικρώς, εφ' οίς αν αύτός εργάσαιτο τών θεοπρεπών εν
8.^οβπ. σαββάτω" εφη γάρ ούτως "&Εν έργον εποίησα, κα) πάντες ίο
24. " θαυμάζετε, διά τούτο Μωυσής δεδωκεν ύμΐν την περι-
" τομήν, ούχ ότι εκ τού Μωυσε'ως εστίν, άλλ' ότι εκ τών
*' πάτερων, κάί εν σαββάτω περιτεμνετε άνθρωπον. ει
Μ περιτομην λαμβάνει άνθρωπος εν σαββάτω "ινα μη λυθβ
" ό νόμος ΝΙωυσε'ως, εμόί χολάτε ότι άνθρωπον όλον νγιη 25
" εποίησα εν σαββάτω ; μη κρίνετε κατ οψιν, άλλά την
β " δικαίαν κρίσιν κρίνετε."

τ. ηκιιΈάά. τονονα.Ό. 4- ° βββαπιρίαιη βχ Ό. ζ. και

δια τοντο θανμ. ΟΠΙ. Ό. 6. αντων ΟΙΏ. Β. ϊστι των άτοπων
ΐηνεκο οπίϊηβ ϋ. δ. αύτοΰ αεεεββίΐ βχ Β. ούτοι» ίν β. ίηνβΓβο οπίϊηβ Ο.
ΙΟ. κα\€Ϊν και δαιμονώντα ηοβ ΟΓάίηβ Ο. δαιμονιωντα Έ,άά. II. τι ΟΠ). ϋ.
όνομ. αντον Ό. 12. ίπ αϋτψ την ψ. 61 σαφ. οΊηγ. ίην. Οΐά. Ό.
Ι4· άκοκηνιΐτι Ό. 17. οίοιχι οηι. Β. ι8. *'ιγ1] + ϋ.
παρα\ύοντα Ό. ΐπιθρωσκόντων Έ,άά. 19. ΐργάσαιτο αντόι ίηνβΓβο
0Γ(1ίηβ Ό. τι &άά. Εάά. ϊηνϊΐο Ό. 24· <5 άνθρωπος λαμβάνιι Ό. 25· &Ρ·
θμωπον όλον ηοε οπίίηε Β. Ο. (ποίησα νγιη ίηνβΓβο οπίίηε ϋ.
 ί· 5· ΙΝ ΑΒΑϋυΟ. ΤΟΜ. I. 75

Ίδετε οϊ καταφρονΗταί και επιβλέψατε, και θαυμάσατε θαυμάσια 5

και άφανίσθΗτε· διότι ερΓΟν εΓώ έρχομαι έν ταΐε Ημέραιο
ΰμών 5 ού μιΐ πιστεύσΗτε εάν τις έκδίΗΓΉται.

Κ.ατακεκραγότος του Προφήτου της των παρανόμων πλε-

5 ονεξίας, και της επ' αύτοΐς ανεξικακίας μονονουχι καταιτιω-
με'νου την μελλησιν' μισοπόνηρον γάρ τι χρήμα ψυχη
δικαία καΙ φιλάρετος' τοΐς καταφρονεΐν ε'ιωθόσιν ό των
όλων θεός επιφθεγγεται λοιπόν \$εΐν τε κα\ ίπιβλίψαι και η 522 Α.
θαύματος άξιουν τα όσαπερ αν θαυμάζεσθαι πρε'ποι. ταύτα
ίο δί ην τα. οιονεί πως επηρτημενα, κα\ όσον ούδεπω μέλλοντα
συμβήσεσθαι, και άπευκτήν έχοντα την προσβολην καΐ
κατεστυγημενην την εφοδον, α. δή και προαναθρεΐν αύτοΐς
χρησίμως προστέταχεν, ουκ άνικάνως έχοντα προς γε το
άφανίσ-αι δύνασθαι τους εφ' ους αν ιόντα φαίνοιτο' Θλο-
ι 5 μαστά δε οτι και αδόκητα, και παρ ελπίδα και δύσοιχττα β
και δι ύπερβολην δεινότητας καταπλήττειν οίά τε, τάχα δε
που και άπιστούμενα. φιλεΐ γάρ πως άε\ τα. εν πολλψ
μεγεθει των κακών εγγύς είναι λίαν του και άπιστεΐσθαι
δεΐν, ει δη μάλιστα τοΐς ούδαμόθεν παθεΐν ήλπικόσιν όρωτο
2ο συμβαίνοντα, τίς γάρ άν φήθη πώποτε τον ήγαπημενον
Ίσραηλ, τον πρωτότοκον εν τέκνοις, δΐ ον άπόλωλεν Αί
γυπτος, εθνη τε μυρία πεπτώκασι, Χαναναίων και Άμορ-
ραίων, Έύαίων καΙ Φερεζαίων και Ίεβουσαίων, καθικεσθαι
προς τούτο ταλαιπωρίας, ώς άπασαν μεν αύτοΐς εζαναστηναι
25 την Χ&ραν, άκλεά δε αύτούς και δΰσοιστον άνατληναι δου- ο
λείαν, «V αλλοδαπής άλητεΰοντας μετά τάς εκ του πολέμου

I. ΰανμάζα* Έ.άά. 5· καταιτιαμίνον Ό. κάϊ αιτιωμινον Β. ΈΑά.

6. μ*\ησιν Ό. γ. δικαίου Β. ϊηνΐΐο Ο. ό των ολων θ€0ί ρθΗ(
λοιπόν Ιηη-ρ. 1). 9· τα ωκιιηρίιιπι βχ Β. άξιονντα Ό. ΙΟ. σνμβ.
μίΚΧοντα ίηνετβο οπίϊηβ ϋ. 13. γ* οπι. Ό. Ι4· ονϊ Β. οίί Ώ.
Εάά. ανιόντα ρτο αν ιόντα Εάά. 17. τά 88βυπιρΙυπι βχ Ό. ϊν\ τφ
Εάά. ϊηνϊΐο Ό. ιδ. του] το Εάά. 2θ. πώποτ€ ωήθη ίην. οτά. Ο.
22. και Άμορμαίαν Ευαίων κα\ Β. και Έσαίων (βίε) και Άμορραίων και Ε(1<1. και
Άμ. κα'ι I). 23. Ίον/3<σαιων \\ά. 24. ϊγοογ] ιΐι I). αΰτοΐί Β.ϋ. \).
αύτων Εάά. 26. τοΰ αββιιπιρίιιπι εχ Β.ϋ.
I. 2
 76 Β. ΟΥΚΙΙ,υ ΑΙΕΧΑΝϋΚ. ϊ;6.

προσβολάς, αϊς ούκ άπόχρη πάς λόγος, ει δ?) βούλοιτό τις

έκαστα διατρανούν ; εμπρησμοί τε γαρ γεγόνασι και άνδρο-
κτασίαι, και γυναικών έλξεις, και νηπίων εις γήν προσ-
τΐΐΓβηϊ ρήγματα, κα\ η φησιν ό προφήτης Ιερεμίας " Χείρες γυ-
" ναικών οίκτιρμόνων έψησαν τά παιδία εαυτών." πεπόρ- 5
θηνται δε και αύτά τά άγια, καϊ των εις λήξιν κακών
(1 ήκόντων τοις έλοΰσιν άνεπιτήδευτον ην ούδε'ν. άπιστα δη
ουν και οίον απίθανα προς εξήγησιν δι ύπερβολήν ωμότη
τας της τών δεδρακότων. ταύτητοί φησιν ΐν τΛΐς ήμιρα,ις
αυτών έργον εργάσασθαι ο ου μη πιοτευο-ωσιν, εΐ δη τις αύτοΐς ίο
ϊχ&ηγεΊτΑΐ τυχόν, ειπών δε το εν τοϊίς ημίρα,ις νμων, εφηκε
νοεϊν, ως ού μάκρος μεταξύ διϊππεύσει χρόνος" άλΧ οίον
άγχίθυρος και ευθύς και γείτων ό πόλεμος, και ουκ εις
μακράν η δίκη.

β
6 Διότι ιδού €Γώ έΕβΓερώ τοΐιε Χαλδαίουο τούο μαχΗτάε τό εθνοε 15
τό ταχινόν καϊ τό ττικρόν, τό πορευόμενον επί τά ττλάτΗ τκε
ΓΗΟ, του κατακλΗρονομΗσαι σκΗνώματα ούκ αύτοΰ.

Τι το άπιστούμενον, ει δη λαλοϊτο διήγημα, δεδειχεν

ευθύς, ηπείλησε γάρ επαφήσειν αύτοΐς τούς Βαβυλώνιους,
το μάχιμόν τε και άγριώτατον γένος, και τοις τών θηρίων 2 ο
άνημεροις κατ ούδενα τρόπον εϊς ωμότητα παραχωρούν, και
523 Α. :ι «τ άκράτοις άε\ μανίαις κατεγνωσμε'νον' ταχηον δε ώνό-
μασεν, Ίππόται γάρ ως επίπαν' πικρον δε ότι δριμύ και
παγχάλεπον κα\ ούκ άπάνουργον είς τά τακτικά, στρατηγεϊν
δε άριστα μεμελετηκός. ρώμη δε φρονήσει συνθε'ουσα προς 25

I. προσβοΚάΐ Β. συμφοράς Ό. ΈΛά. 3' κα' Ρ^Ηβ] + >άρ Εάά.

γυναίων Ό. προσίριίγματα ίίά. Κ. παίδια1 τίκνα I). (αυτών Β.
(22. Εΐ.) αύτάν Ο. Έιάα. πιπόρθηται Ό. Ο. κακόν ήκόντων ΗθΟ ΟΓάϊηβ ϋ.
ήκόντων ονα. Β. 7· το'ϊ ίλοΰσίν ροβΐ ην Ιταηερ. 1). ίο. αύτοΐι Ό. ΈΑά.
αυτό Β. ΝευΙηιπι ΙιπβεΙ I). II. (Κ&ιηγοϊτο Ό. τό οπα. Β. I). Ι3· καί
γιίτων και €υθύι ίην. ΟΓΐΙ. Ό. II}. ϊξ*γ(ρω Β.ϋ. (02, 86, 147» 1-53·)
τούι μαχητά! Η00β886ΠΐηΙ βχ Β.Ό. (ΑΙβΧ. XII.) ΐ6. το ταχινον και τύ
πικρόν Ιιοο οηΐίηβ Β.ϋ. (Αΐβχ.) το βεειιηάιιπι οιη. Ό. ι8. λαλοϊτο Β.ϋ.
λαλώ» τό Εάά. 20. τό] + ΐθνον το Ο. 33· "™ ^· καί Εάά.
24- τό τακτικό» ϋά.
 ί. 7· ΙΝ ΑΒΑΟϋΟ. ΤΟΜ. I. 77

τάς τού πολέμου χρείας, ραστα άν οΊμαί που κατόρθωσα*

το τοις πολεμούσι δοκούν, καϊ περιεσται ραδίως των άντ-
ανίστασθαι προτεθυμημε'νων. επειδή δε εν ΪΘη ην τοις
Βαβνλωνίοις ούτε οΐκου μενειν άεϊ, ούτε μην σφισιν αύτοΐς
5 έπαμύνοντας των επιόντων αύτοϊς άνακόπτειν εφόδους, κα- 1>
τευρύνεσθαι δε ωσπερ της γης άπάσης, καϊ καταδηούν τάς
έτερων, καϊ κλήρον άε\ ποιεΐσθαι φιλεΐν τα. κατ ούδενα
τρόπον αύτοΐς άρμόττοντα, φησίν άναγκαίως το εθι/ος το
πορενόμενον ΐπι τά πλάτη της γης του καταχληρονομηο-αι
ιο ο-κηνωματα ουκ αυτού, φιλεΐ γαρ, ώς εφην, ταΐς των άλλων
χωραις επιμαίνεσθαι, αεί τε την εαυτού κατευρύνειν άρχην.
ΥΙεπόνθασι δε τι τοιούτον κυριοκτονησαντες ο'ι Ίουδαΐοι'
καίτοι γαρ εξόν νεμεσθαι την εαυτών άνειμενως, καταθλί-
βοντος ούδενός, δεδονται τοις κεκρατηκόσι, και νπα δασμούς ο
1 5 και τελη γεγόνασι, και υπό σκήπτρα τεθεινται των άε\
κατενρυνομενων και νενικηκότων άπασαν την ύπ' ούρανόν.
άποσειόμενοι γαρ αυτοί τό ύπό Χριστώ βασιλεύεσθαι, διαρ
ρήδην εφασαν " Ουκ εχομεν βασιλέα εΐ μη Καίσαρα." Β. ίο».
Ίστεον δε ότι και άνθρωπου ψυχη παρ ούδεν τους θείους ε'ι
2ο ποιοίτο νόμους, ύπό τυράννοις πικροΐς εσται, τοις άκαθάρτοις
δαίμοσι, και δουλεύσει δυνάμεσι πονηραΐς, άε\ διψώσαις
χληρονομεΐν τα ουκ αυτών σκηνώματα" θεού γάρ ό άν- (1
θρωπος' κατοικεί γάρ εν άγίοις, και ταΐς τών όσιων ψυχαΐς
εναυλίζεται.

25 Φοβερόε καϊ ετπφανΗΟ εστίν ΙΕ αύτοΟ τό κρίμα αύτοΰ εσται, και 7

τό λι-Ίμμα αύτοΟ έε αύτοΟ έΕελείισεται.

Μετεισιν ό λόγος επι τον τού έθνους ήγούμενον, τουτέστιν,

ι. που αββιιπιρίηπι εχ Β.Ό. 3· ί" 'ν ιηνετίο οπίΐηε ϋ. 4· Μν

οτη. Ό. 6. άπάσης της γης ίηνεηο οτάϊηε ϋ. ίο. ΐθο! ρκ)
ίφην 1). ταίί αδβαπιρίυιη εχ Β.Ό. ϊϊ.ϊπιμαίνισθαι] ίπικιϊσθαι Έ.ΑΑ.
άρχην κατιυρ. ίην. οτά. Ό. 12. ο! αβΒίιηιρΙυιη εχ Ό. Ι5· σκηπτρον Ό.
10. -κάσα* Ό. Ι7· τοι ρΓΟ αϋτοί Ό. ΐ8. ίφησαν Ό.
2θ. ποιοίτο Β. ποιίΐτο Ό. τιθιΐτο Έάά. εσται πικρο'ις ίην. οτΑ. Ό. 23- Ύ"Ρ ^·
γΛ» ΈΔά. τω» ονα. Ό. 25- ϊσται οπβ. Εάά. (ΐ53-)
 78 Β. ΟΥΚΙ^^Ι ΑΕΕΧΑΝϋΚ. ϊ. 7·

επι τον τών Βαβυλωνίων τύραννον, τάχα που Ναβουχοδο-

νόσορ, ο: εϊλε την Ίουδαίαν, καϊ αύτον δε τον θείον ναον
β κατεμπρήσας, αίχμάλωτον άπεκόμισεν εις τα. (αυτού τον
Ίούδαν. αύτον δη οΰν άρα φοβερον μεν είναι φησι δΐ ωμό
τητα καϊ το άκρατες εις οργάς και το άτίθασον εις φρένα 5
και το άπηχες «$· δίκας, επιφανή δε δη πάλιν, ως φιλότιμον
και φιλόκομπον και δόξης άπληστον έραστην' αλαζόνες
γαρ αεί τε καϊ φιλοδοξότατοι λίαν οϊ της Βαβυλώνος βεβα-
σιλευκότες. επειδή δε της είς πάν ότιοΰν βουλής, ναι μην
και εγχειρημάτων ήρχον αυτοί, το δοκούν ευ εχειν άπλώς ίο
524 Α. α τοις ύπο χείρα άποπεραίνεσθαι δεΐν προστάττοντες, δια. τούτο
φησιν 'Εζ αυτού το κρίμα αυτού ϊ'ο-ται' τουτέστιν, αύτοκε-
λεύστοις όρμαΐς ϊεται προς το κινοΰν, και εκ πολλής άγαν
οφρύος ούκ αν της έτερων γνώμης άνάσχοιτο, καν ει μη τι
των ενδεχομένων γενέσθαι προστάξειεν. ύπέροπτα γαρ τά 1 5
ΤΙερσών βουλεύματα, επειδή δε εθος ην πάλιν αύτοΐς προ-
καταμαντεύεσθαι τάς μάχας, καϊ μάγω τέχντ/ προαναμανθά-
νειν πειράσθαι το οποι ποτ άν εκτελευτηστ) το εν χερσιν,
β εφη πάλιν, ότι το λήμμα, Λυτού ί£ αυτού ε^ΐλεύο-εται. λήμμα
δε ονομάζει το μάντευμα. ου γαρ εζ ετέρων, φησιν, εθνών «ο
η χωρών μεταπέμψεται τους ειδότας την μαντικην' εχει δε
μάλλον σνμβιοτεύοντας, ψευδομένους μεν άει και τών αλη
θών ειδότας ούδεν, πλην άεί πως κατερεθίζοντας και οτι
νικήσει προαναφωνεΐν ειωθότας. έσεμνύνετο δε και λίαν έπι
τούτω ή Βαβυλωνίων άρχη. κα\ γοΰν ό Βαλάκ ό Μωαβιτών *5

ι. ΑββιιπιρΙα ϊπί βχ ϋ. των βχ Β. 2. ναον Β.Ό. νιων Έ,άά. καττμπρ.

ν. ίην. οπί. Ό. 3· τα Ο· Γ<7>' ''^· 4· φη<η Βββιιπιρίιιπι
βχ Β.ϋ. 6. ίή οαι. Ό. φιλόκομπον και φιλότιμον ίηνβΓβο 0Γ(ϋηε Β.
και φίλάκ. οπί. ΜΪ£ηβ. 8. τι αεβτιπιρίυιη εχ Ό. Ο. "α' Ο·
και Εάά. 10. ί·/χ*« ρημάτων (βίε) ίιά. II. τοις νπ6 χΛρα
ροβΐ ί»ΐν (Γ3Π3ρ. Ό. τον: ριο το'ιι Έιάά. προστάσσοντιε ΡοηΙ. προτόσσοντα ΑιιΙ>.
πράττοντα Ό. 12. ίσται] ΐξί\ίϋσ(ται Ό. Ι3· ΐ(ται ϋ.
κινούν Ό. Έιάά. βοκον» Β. 14- άνάσχοιτο γνωμην ίην. οπίίηβ Ο.
ι,ς. ΰπίρογκα Ό. ι6. η"ν ϊθο: ϊην. 0Γ(1. Ο. πάλιν αββυιηρίυπι βχ Π.
Ι7· μάγων Ο. ΐ8. όποιπιρ τ αν Ό. 20. φησιν] + η Ό.
21. μαντικην' ϊχ(ΐ Β.ϋ. ο. μαντίίαν' ίξ(ΐ Έ>άά. 34· λι'αν 001. Ο.
25· τούτοι! Ό. Βαλαάκ Ό.
 ί. 8. ΙΝ ΑΒΑϋυα ΤΟΜ. I. 79

βασιλεύς, ότε τους εζ Ίσραηλ καταράσθαι εβουλεΰετο, και Νομ.

τών εσομενων την γνώσιν εζητει, εκ της Μεσοποταμίας
μεταπεμπτον εποιείτο τον Βαλαάμ. ωετο γαρ οτι δεινοί τε ο
και ακριβείς των Βαβυλωνίων οι μάγοι, και προς το πάν
5 ότιουν δύνασθαι κατορθοΰν άλκιμώτατοι διά γε της μάγου
τέχνης.
'Έ,κδεξόμεθα δε και ετερως, ει δοκεΐ, του προκείμενου
την θεωρίαν. όρισάμενος γαρ τον τών Βαβυλωνίων τνραν-
νον, είρηκώς τε οτι φοβερός χα\ επιφανής εο-τιν, επηνεγκεν
ίο ευθύς Έ£ Λυτού το κρίμα αΰτοΖ 'ίιτται χαι το λήμμα αυτού έ£
αντου εζελείκτεται. και δη τι τοιούτον εξεσται νοείν. εβου- Α.
λεύσατο μεν γαρ ό τών όλων δεσπότης θεός, αίσχρώς τε
και φαύλως βιοΰν τ)ρημενον κολάσαι τον Ίσραηλ. τούτο δη
ουν το επ αΰτώ χρίμα παρ αυτού γενησεται, φησι, τοΰ
15 Βαβυλωνίου, όμοιον ως ει λεγοι "Σκεύος οργής εσται της
εμης, και δι αύτοΰ σε τιμωρησομαι, καΐ το λήμμα δε τό
«τι σοι, τουτέστιν ην αν άναλάβοιμι σκεψιν και βούλησιν,
ί£ αύτοΰ πάλιν ε%ελεύο~εται, τουτεστι πραχθησεται' προς
πέρας γαρ οίσει τά εξ εμης βουλής και σκέψεως.

β
20 Καϊ έδαλοΟνται υπέρ παρδάλειε οί ίπποι αΰτοΟ, και δεύτεροι 8
ύπέρ τούε λύκους τηο Άραβίαε· και έζιππάσονται οϊ ίππεΐε
αύτοΰ και όρμΗσουσι μακρόθεν, και πετασθΗοονται ώε άετόε
πρόθυμοε είε τό φαΓεϊν.

Κ.αταπληττει πάλιν αυτούς ταΐς τών δειμάτων ύπερβολαΐς,

25 και οτι δεινή τε και άθραυστος ή τών πολεμίων πληθυς,
πειράται διδάσκειν' συνελαύνει δε προς μετάγνωσιν και εις

1. καταρασθαι τοΐ/ι *ξ Ί. ϊην. Οΐά. Ό. ('βούλίΤΟ Ό. 2. ΐζηηι την

γ», ίητ. ΟΓίΙ. Ό. 3· μ*τάπ*μτπ-ον αιοιΛτο Ιιοο οτά. Ό. ΑιΛ. 8. των
ϊβιυαιρίυιη εχ Β.ϋ. ιι. τοιΈΑά. ΐξισται Ό. ϊσται Εάά. 13· κόΚάσαι
τον Ί.1 τον Ί. τιμωρήσασθαι Ό. Ι4· ότ αύτοΰ Ε(1(3. γνήσιταί [Β.ϋ.1
φησι Β. φησι γνησισθαι ύά. φησι ΟΠ. Ό. Ι5· σκίνος] + τηι Ί\α.
ι6. σ« τιμ·] τΐτιμωρήσομαι Ό. ι"], αν βββιπηρίιιιη βχ Β.Ό. λά-
βοιμι Ό. 22. Ιξορμήσουσι ¥. (Οθ.) πίτασθησονται ροβΐ φαγιν
Ιτΐηβρ. Β. (·53·) 2(>. ο«] " 0· 'ην· Β·
 80 Β. ΟΥΚΙΜΛ ΑΙΛΕΧΑΝϋΚ. ί. 9·
525 Α. α το χρηναι μαθεΐν, άπερ ην άμεινον οράσθαι κατωρθωκότας.
οτι τοίνυν κουφότατοι μεν ε'ις δρόμους οι Βαβυλώνιοι, πάν-
τολμοι δε και θρασεΐς, και θηρών αγρίων διενεγκόντες ούδεν,
και των άλίσκεσθαι δυναμένων οιονεί καβιπτάμενοι, παρεγγυα
■πάλιν, παρ^αΚντι μεν παρεικάζων τούς ίππους" πηδητικη δε 5
λίαν η πάρ§αλις, καϊ πολύ δη λίαν εύπετης εις το κατα-
θρώσκειν δύνασθαι τών διωκομένων λυκοις γεμην τοις ('£
Αραβίας αυτούς, ους δη φασι μάλιστα τών άλλων άγριω-
1> τερους, καϊ όξεΐ δρομω διάττειν την καθ' ών αν ελοιντο
ποιούμενους όρμην' και ουχί μόνοις τοίς λυχοις φησι προσ- ίο
εοικεναι, αλλά γαρ και άετοΐς τοις νεκροΐς τών σωμάτων
καταθεουσιν άμελλητι καϊ καθιπταμενοις, ως εφην.
Ευάλωτος δε και ό τών Ιουδαίων γε'γονε νους και οίον
ιππόκροτος ήγουν εύκατάτροχος ή καρδία, καϊ τοις πάθεσι
της σαρκός, καϊ αύτοΐς δε τοις άκαθάρτοις πνεύμασι, και 15
πρός γε δη τούτοις ταΐς άλκιμωτάταις τών Ρωμαίων προσ-
ΖμΗ. ϋ. β βολαΐς. προσκεκρούκασι γαρ τώ λεγοντι " Και εγώ εσομαι
" αύτοΐς, λέγει Κύριος, τείχος πυρός κυκλόθεν, και εϊς δόξαν
" εσομαι εν μεσω αύτης." εύάλωτος δε οίμαι πάς νους καϊ
εύανάτρεπτος κομιδτ) της άνωθεν εύσθενείας τητώμενος' πάσα 2 ο
Ρβ. Ιϊχ. γαρ ημών ισχύς καϊ άσφάλεια παρά θεοΰ' ποιησομεν γαρ
4 εν αύτφ και " δύναμιν, και αύτος έξουδενώσει τούς θλίβοντας
" ημάς," κατά τό γεγραμμενον.

9 Συντέλεια είε άσεβεΐο (ίζει, άνθεστΗκόταο ττροσώττοιε αυτών

έΕεναντίαε. 25
I. όπνρ ϋ, 3- ^αρσάς (εχ ΟΟΓΓ. ίοΓίε ά\) θράσος) Ό. θηρίων Ό. &ι<νηνο-
χότις ϋ· 6. 6η 389υΓΒρΙαΐη εχ Β. 8. άμραβίας Ο. φασι μάλιστα Ιιοο
ΟΓάίηε ϋ. 9· Βιάττίΐν την—ποιούμενους Ό. Εάά. διάττοντας—ποιύσθαι την Β.
Βρόμιο ρ09( δίάττ. ΐΓαηίρ. Ο. ΙΟ. ου Ό. προσιοίκασιν Εάά. φησι ροκί
■προσίοικίναι ΙΓ. Ό. II. γαρ ΟΠΙ. Ο. τοις νίκρο'ις των σωμάτων Β. των σωμά
των των νικρων ϋ. τοις νίκρων των σωμάτων Εάά. 12. καταθίουσιν άμιΧΚητι
Ιιοο ΟΓάίηβ Β. άμελητί Β.Ι). 14. Ιππόκροτος] 8ίο «ητβχϊ βχ Β. εί βίο Μί#ηε.
Ίππόκρατος Εάά. ΰπόκροτος Ό. 15. Βαίμοσι Ό. ιό. Βη Β. Βϊ Εάά.
ΝβιιΙπιπι Ϊιά\)£1 Ό. άλκιμωτάταις οαι. Ό. στρατιίαις γχοπροσβοΧ. Χ). Ι"], γαρ
ωβυπιρΙυιη εχ Β. Ο. 19. οίμαι ονα. Ό. 20. (υανάτραττος] (ΰκατάτριιττος
ΛΐΐΙ). (υακάτρηττος ΡοηΙ. πάς νοϋς ροβΐ (Ιιανάτρ. \Τ. Ό. τητώμινος Ό. στίρού-
μινος Β. ήττώμινος Εάά. 22. και ρπϋ8 αββυπιρίυαι εχ Β.
 ί·9>ιο. ΙΝ ΑΒΑΟυα ΤΟΜ. I. 81
Τούτο δη τών προηγγελμενων πέρας και κορώνα των ά
κακών, ήξουσι γάρ φησιν ο'ι Χαλδαίοί, έσονται δε καϊ
τοιοιδε, και τόδε τι δράσουσι, προσθήσουσι δε κάκεΐνο, καϊ
το συναγόμενον εκ τούτων, το άρδην τε κα\ πανοικι κα\ αύ-
5 ταΐς όμοΰ πόλεσί τε και κώμαις άπολεσθαι τους ησεβηκότας,
κατ ούδενα τρόπον θβοΟ κατοικτείροντος, άνεντος δε ώσπερ
εις ερημωσιν τους τοις αύτού νεύμασιν άνοσίως άνθεστηκότας,
κα\ οίον ττροιτωπαις ύπαντιάζοντας, και αναφανδόν άνταν-
ισταμενους και άντεξάγοντας εναργώς όις αν βοΰλοιτο θίον
ίο το Ίδιον θέλημα, ο
"Χυντετίλεσται δε ώσπερ καϊ ή των Ιουδαίων Συναγωγή,
Χριστώ φρονούσα τα εναντία, και μαχόμενος δογμασι
δεσποτικοΐς κα\ αυτό δη τοΰτο άκρύπτως κα\ άναιδώς αύ-
τώ -πρόα-ωπον άνατείνουσα, καϊ τά πάντων, ώς επος ειπείν,
*5 τών κακών εκτοπώτατα δρώσά τε κα\ λέγουσα, και μην καϊ
ούτω προσηλούσα τω ζύλω, και συκοφαντούσα την άνά-
στασιν. ού γάρ μόνον άπεκτόνασι τον τών όλων "Χωτηρα
και Αυτρωτην, άλλα γάρ και τοις ΥΙιλάτου στρατιώταις χρη- » 62β Α.
ματα οεοωκασιν, εγηγερμενου Άριστου, ινα οη λεγοιεν, ως χχνϊϋ.
2ο άνεβίω μεν ουδαμώς, κεκλόφασι δε μάλλον αύτον λαθόντες 1 2'
οι μαθηταί.

Και συνάΕει ώο άμμον αΐχμαλωσίαν και αύτόο έν βασιλεΰσιν ίο

εντρυφήσει, καϊ τύραννοι παί|-νια αύτοΰ, και αΰτόε είε πάν
όχύρωμα εμπαίζεται, και βαλεϊ χώμα καϊ κρατήσει αύτοΰ.

25 Ύών άγιων προφητών άνω τε κα\ κάτω τοις Ιουδαίων β

δημοις τά κατ αυτών εσόμενα προαπηγγελκότων, μονονουχί
δε κα\ κατεπαδόντων αύτοϊς τά τοιάδε τών κακών, ε\ς τούτο

I . νίραι 6η τούτο των ττροηγγ. ίην. οπίίηε ϋ. 2. φησιν ροβΐ Χαλδ. Ιγ. ϋ.
4- τό αΐι. αίχυπιρίαηι εχ Β.0. 6. άνιίντοςΧ). ιι. και 386ΐιιηρΙαιτι εχ Β.
12. μαχόμ(νο{ Εάά. 3η1ε Μίριε. δισποτ. αηΐε μαχ. ίτ. Ό. 13· Ηβεο αύτό
αεΓεββεηιηΙ εχ Β. αύτοπρόσωττον Ό. ι6. αύτον Έ,άά. 17. άπικτόν.
μόνον ίην. οιά'ιηΐ Ό. ι8. γάρ 3Ε6απιρΙυηΊ εχ ϋ. τοί$] + τού Β.
22. αιχμαλωσίας Ό. (ΐθ8.) «V ΟΠ1. Ρ. 23· κοίγνιον Ρ. ΕάΊΙ. (Ι53-)
νοι. II. II
 82 Β. ΟΥΒ,ΙΙ^Ι ΑΕΕΧΑΝΌΚ. ί.α, ίο.

κατώλισθον άμαθίας αΰτοϊ και ανοσιών σκαμμάτων, ώς άνα-

καίεσθαι μεν εις θράσος κα\ οργην, όφρύν έπαίροντας ύψηλην,
και ποτε μεν οϊεσθαι μάλα ραδίως σφών αυτών πληθύϊ
περιγενησεσθαι των εχθρών ποτε δε αύ κα\ τάς κύκλω
βασιλείας συλλέγοντας εις επικουρίαν, τάχα που και άμαχεί 5
ο παραχωρήσειν αντοΐς του νικάν τους επιόντας τεθαρσηκε-
σαν καταρραθυμησαντες δε των πατρώων έθών, ούκε'τι μεν
την παρά θίοΟ κα\ άνωθεν εζητουν επικουρίαν, ερανιζομενοι
δε, ώς εφην, τάς των ομόρων εθνών, και ποτε μεν τάς
Αιγυπτίων, ποτε δε τάς Σύρων, ναι μην τάς Ύυρίων ώς το
επ' άκλονητοις ενημερίαις ερείσαντες την ελπίδα, άβρο\ καΊ
εύθυμοι διετελουν. ότι τοίνυν ε'ικαιοτάτη μεν λίαν ή τοιάδε
σκε'ψις αύτοΐς, βαδιεΐται δε ονχ ούτω τών πραγμάτων αύτοΐς
η εκβασις, εξηγείται πάλιν, άφικόμενος γάρ, φησιν, ό Βαβυ
λώνιος, καν ταΐς ψάμμοις ισάριθμον το εξ Ίσραηλ γένος 15
εύροι, άλλ' ούν οίκαδε πάλιν επανακομισθησεται, δορικτητους
ά εχων τούς κατοικοΰντας την Ίουδαίαν, καν ει μύριους Τ€
όσους κα\ άλκιμωτάτους εχοιεν τους επαμύνοντας, άλλ' οΖν
και τούτων περιε'σται ραδίως. ΐντρυφηιτει δε κα\ βατιλεϋτι
κα) τύραννοι παίγνια, αντον. δεδεμε'νον γάρ άπωκισεν εις 2 ο
Βαβυλώνα τον Ίεχονίαν, καΙ έτερους δε τών τοπαρχών ουκ
ολίγους, οι καΙ εις γέλωτα τεθειντο τοις έλοΰσιν αυτούς,
κατενμεγεθησει δε ούτω τών πόλεων, και τών άγαν εύτει-
χεστάτων, ώς εν άθύρματος τάξει την άλωσιν εκάστης λελο-
γίσθαι παρ αύτω. ποιησεται δε και χωμάτων εγέρσεις. 25

2. θράσος Ό. Εάά. θράση Β. οργην 3θοεββίΙ εχ ϋ. 3· *α' Ρ°8' οΐεα-θαι Ιγ.

Εάά. ίηνίΐο Ο. 4. πιριγινήσισθαι Ο. πιριγινίσθαι Εάά. αν 38βυπιρΙυιη
εχ \). 5· ίπικουριαν Β.Ό. ΐπικουρίαί Εάά. σνλλ. ροβΐ «τικ. (γ. Ο.
6. του] το ίίά. ΐτίθαρσήκισαν ίίά. Ί~~9· Η380 ονκίτι μ(ν—ομόρων ϊθνων
[θιων |)γο ϊθνων Β.] βοοεΒβεπιηΙ εχ Β.ϋ. ίο. άσσυρίων Ό. Σύρ. Ιυώει Β.
ναι ϋ. και Εάά. μην] + και Εάά. ίηνίΐίβ Β.ϋ. II. «V άκλονήτοιι] «τ*
άκλονω τηί Εάά. ίΰημιρίαί ϋά. 12. οτι] « ϋά. λιαν 30063611 εχ Β.Ο.
1^. αντο'ιι 30068811 εχ ϋ. Ι4· φησι ρ08ΐ Βαβ. Ιτ. Ώ. 1$. (νροι
γίνος ίην. οτά. ϋ. ΐ6. ΐπανακομισθησιται Ό. άνακομ. Εάά. ιδ. ?υ<μ
ίίά. άλλ' ονν οτη. Ώ. 20. παίγνιον ϋά. τ6ν Ί'χ. 3η1β άπωκ. Ιγ. Ό.
22. τίθιιντο Β. τίθιινται ϋ. ίίά. 23· ιντνχίστ. Εάά. 24. ίκάστην
άλωσιν Ό. 25. ταρ' αντον ίίά.
 1. I 1. ΙΝ ΑΒΑΟυα ΤΟΜ. I. 83

είλί δε ούτω Ύύρον, καίτοι πολύ της ηπείρου προς θάλασσαν β

νήσου δίκην εκτεταμενην.
Είλε δε και ό σατανάς τον Ίσραηλ α'ιχμάλωτον άπειθη-
σαντα τω Χριστώ, και τρυφη γεγόνασιν αντω πάντες οι
5 ηγούμενοι, και τη της Ίερωσύνης επαυχοΰντες δόξη, ους και
τυράννους ειπείν ουκ άκαλλες οΊμαί που, διάτοι το προ-
εστάναι λαών, και εν πολλή κεϊσθαι δόξη και δυναστεία, τη
κατ αυτών, άλλ' ουκ άν εγενοντο παίγνια δυστροπίας δια- & 527 Α.
βολικής, εΐ ταΐς τον Σωτήρος εντολαΐς ηκολούθουν, και την
ίο πίστιν τετηρηκασι, και τον δια ΥΙνεύματος άγιασμόν. ή γαρ
άν εφη και αύτοϊς ό τών ολων Έωτηρ ό πάντα τιθε\ς ύπο
πόδας έχθρόν " Ίδου δεδωκα ύμΐν πατεΐν επάνω οφεων και δ· ^»°·
" σκορπιών κα\ επ\ πάσαν την δύναμιν του εχθρού.

Τότε μεταβάλει τό πνεύμα, και διελεύσεται και έειλάσεται. ?

ΐ5 "Οτι μη εις άπαν άπολεΐται το γένος τό εξ Ίσραηλ, μτ'/τε
μην εις αιώνα περιοφθησεται, άλλ' εσται τις αΰτοΐς καιρός
ευημερίας, και λύσις της άνηκε'στου συμφοράς οϊκαδε τε
άνακεκομισμενοις, και του της δουλείας άπορραγεντος ζυγού,
δίδωσι νοεϊν, ώς εν πνεύματος μεταβολή, τουτέστιν εν μετα-
2ο σκε'ψει τε και ετεροβουλία γενήσεσθαι λέγων τον τών ολων
Δεσπότην. και οΰτι πού φαμεν ότι της ηδη γεγενημενης επ
αυτοΐς καταψηφιεΐται βουλής, ώς ουκ άν εχούσης εφ' εαυτί) ο
τό ευ γεγενησθαι τότε, εκείνο δε μάλλον, ότι την άποχρώσαν
δίκην αιτησας, και άνάλόγως τοις πταίσμασι την κόλασιν
25 επενεγκών, μεταχωρησει προς ελεον, κα) ^ιελεύτεται την
όργην, εσται δε κα\ ίλεως τοις πεπονηκόσι. δηλοΐ γαρ οιμαι
τουτι τό εΡιλάο-εται.
ι. οντα] + ό 'Αλίξανδρο! Εάά. Γεριΐ£η3ηΐϋ)ΐΐ8 Β.Ό. [ΝΕβυοηοοΙοηοβοΓβηι ουπι
ΑΙΐΧΛΏάιο εοηΓνιάίΙηβ Β. Οντίΐΐυβ ? 2. ϊκτιταμίνην Β. ίκηθίΐμίνην Ό. \\ά.
. αίχμ. τον I. ίην. οτά. Ό. 5· αίχονντα Β. 7· των λαών ϋ.
. κατ αϋτονι ¥.άά. Ο. ή*°λ. ίΊτολαίί ίην. ΟΓ(1. ϋ. την π. Τ(τηρ.~] τιτιμή-
κασι την πίστιν Ό. ιό. ϊσται τιγ] ϊνστασιι ΈΛά. (νημ. καιροί ίην. 0Γ(1. Ό.
ίο. μίταστρί^ι Β. 21. δκτπότην] θ*6ν Ό. 22. άν 383ΐιιΐ)ρΙιιπι
βχ Ό. ϊφ' ίαντηι Ό. 23. γίγινησθαι τότ€, Β.Ό. γΐγινησθαι, τό ίίά.
24· αίτησα! δίκην βΐ «'ιγ. την κό\. ίην. οπί. Ό.
Μ 1
 84 Β. ΟΥΚΙΙΜ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. ί. ιι, 12.

ι*ΑΰτΗ η ίσχύο τω Θεώ μου. ούχί σϋ άττ αρχίΐο Κύριοο ό Θεόο ό

αΓίόο μου ; και οϋ μΗ άποθάνωμεν.

Έπαγγειλαμε'νου θεοΰ τό κατοικτειρήσειν αυτούς, και των

(1 σκυθρωπών την επί γε τα. άμείνω μετάστασιν προαπηγγελ-
κότος, εκ περιχαρείας ό Προφήτης μονονουχι και άνασκιρτα 5
λίγων, ως ουκ αν ετε'ρω τω πρε'ποι το άνακομίσαι τον Ισ
ραήλ, και άπαλλάξαι δεσμών και δουλείας, και κατελεήσαι
συντετριμμενον, πλήν ότι μόνω θεώ, τω πάντα ευκόλως
ισχύοντι κατορθοΰν, καϊ καταλεαίνοντι μεν το τραχύ, κατα-
στορνΰντι δε ωσπερ το ύψοΰ τε κα\ αναντες, ωπερ αν λεγοιτο ι ο
Ηίοΐ) πάρα. παντός άγιου " Πάντα δύνασαι, και οΰδε'ν σοι άδυνα-
χ " " β " 7(ΐ." (Ιτά φησιν ό Προφήτης Οΰχι <τυ ά,π' άργχς Κύριος

ο νύίος ο άγιος μου ; χ&ι ου μη ΆπονΑνωμΐν. ει γαρ και τη-

πάτηται, φησ\ν, ό Ισραήλ, και προς πλάνησιν παρεκομίσθη
κα\ ψευδολατρείας αλλόκοτους, άλλ' ήσθα σύ πάλιν ό των 15
όλων θεός, ό και πάλαι πταίοντας κατοικτείρων ώς άγιος,
καϊ άνωλεθρους διατηρών, κα\ ουκ εφιείς εισάπαν άπολεσθαι
τον Ισραήλ, ούκοΰν ού μακράν ελπίδος, ότι καϊ. σωθήσεται
και τα σκυθρωπά παραδραμεΐται, κατοικτείροντός γε σου,
528 Δ. η κα\ τα πε'ρα λόγου κατανύοντος. εχαιρον δε καϊ οι άγιοι, 2 ο
τήν έν εσχάτοις καιροΐς του Ισραήλ σωτηρίαν άναμανθά-
νοντες, προσήγον δε και λιτάς, και φωνάς άνήπτον χαριστη-
ρίους και ωδάς. καϊ γοΰν ό μακάριος Ααυε\δ τήν επ' αύτοΐς
εσομενην ήμερότητα προεγνωκώς διά του Πνεύματος, και
μονονουχί των της αιχμαλωσίας δεσμών άνιεμενους ορών, 25

I. άπ άρχής] νπάρχας Ό. (ΐ53·) Κύριοι Κ.Ό. (22. βΐ.) οί. 8(1 Ηεπη. 568 0.
Κνρκ Εάά. 3' 'λπαγγιϊΚαμίνου Εά(1. κατοικταρησαν Τ), κατοικτςψίΐν
ΥΑΑ. 4- προαπηγγίλκότο! Ό. προηγγ. »ά. η. δουλεία; 61 δεσμών
ίηΐΕΓ 66 <Χ3η$ρ. Ό. 8. μόνω] + τά 11(1. (ίκϋλως ροβΐ κατορθ. (Γϊηκρ. ϋ.
9· καταστορνϋντι] καταστρωννΰντι 1). \\ά. 10. διτίρ ΕόΜ. II. δύ
ναται 'άά. 12. άπ άρχήί] υπάρχια \). υΐ 8ΐφΓ3. 13. Ηαεο ό Θγογ
αββυηιρίιιιιι εχ Β.ϋ. ήπάτηται φησιν ό Ισραήλ ΙιοοοΓοϋηε ϋ. ό Ίσρ.φ. ήπ. ΈΔά.
Ι4· παρακίκόμισται πρύϊ π\άνησιν Ό. Ι5· *αϊ] + πρ6ϊ Ό. αλλοκ.
■ψίυδ. ίην. οταϋηε Ό. Ι7· άφ«1ί Ό· 19· παραδρ. τά σκ. ίην.
οπίίπε I). 20. και τά πίρα λ. καταννοντος 0111. Β. καταννοντος Σ), κατά·
νίϋοντ. Ε(1(1. καϊ &1ΐ. οιη. Ο. 21. σωτ. ροβΐ άναμανθ. Ιγ. ϋ. 23- και
ο!δάί 0Π1. Ό.
 ί. ία, 13- ΙΝ ΑΒΑϋυα ΤΟΜ. I. 85

ψάλλει και φησιν " Έιύδόκησας Κύριε την γην σου, άπεστρε- Ρβ.
Ιχχχΐν.
" ψας την αίχμαλωσίαν Ιακώβ, άφηκας τάς ανομίας τω 2.3·
" λαω σου, έκάλυφας πάσας τάς αμαρτίας αυτών."

Κύριε, είε κρίμα τέταχαο αυτόν, και επλασέ με τοϋ έλεΓχειν

5 παιδείαν αΰτοΰ. καθαρόε ό οφθαλμόε σου του μΗ όράν πονΗρά 13
και έπιβλέπειν επί πόνους οϋ δυνΗΟΗ. ο

"Εστί μεν ό λόγος τω Ώροφήτη πάλιν" περ\ ότου δε άρα

φησιν ώς είη τεταγμένος εις χρΊμα παρά θεού πολύ λίαν
άσυμφανες ε'στί. φέρε δη οΰν άναγκαίως πολυπραγμονούντες
ίο τον νουν των (ψημένων, εκείνα διασκεπτώμεθα. ει γαρ λε'-
γοιτο μεν περ\ του βασιλέως των Βαβυλωνίων, ώς εις χρΊμα
τεταχται παρά θεού, φαμεν ότι τέτα,χται πληρώσων το κατά
γε των εξ Ίσραηλ εκβεβηκός άνωθεν χρίμα, τουτέστι την ο
πόρθησιν, την αίχμαλωσίαν, τον τών πόλεων εμπρησμόν,
1 5 και άπαζαπλώς, της Ιουδαίας την δ^ωσιν. ει δε τοΰτο μεν
ουχί, περιτρέψομεν δε την δύναμιν του νοήματος εις τό του
Ίσραηλ πρόσωπον, πάλιν εκείνο φαμεν, ότι και αυτός τετα,χ-
τλι εις χρίμ-Λ παρά θεού" τό δε εις χρϊμ-ά φαμεν, ότι εις
κατάκριμα. καΙ γοΰν καϊ ό Κύριος ημών Ιησούς ό Χριστός
20 (φη που περί τών Ιουδαίων " Εΐ? κρίμα εγώ εις τον κόσμον ?■ ίθΛη·
" τούτον ήλθον, ίνα ο'ι μη βλέποντες βλέπωσι, και οί ά
" βλέποντες τυφλοί γενωνται" τό δε εις χρϊμά. φησιν εις
κατάκριμα. κατακέκριται τοίνυν ό Ίσραηλ ώς ηδικηκώς, ώς
καταρραθυμησας τών νόμων, ώς λελυπηκώς ου μετρίως τον
25 τών όλων Αεσπότην. έμ-ε δε, φησ\, τουτέστι τον Προ-

1-3. ατιίστρΐ^τα!—αμαρτίας αυτών] και τα ίζής Έ,άά. 5· °"ου 36811ΠιρΙυπΐ

«χ Β. (36. 81.) 6. ού ουνήσ-τ, Β.Ό. (ΑΙεχ. XII.) όδύνηι Εάά. (Υτ31. κ)
7· τω Προφήτη] τοϋ Προφήτου ϋ. Έ,άά. 8. πόΚύ ονα. Ό. 9· ουν\
αν Ό. πολνπρ. άναγκαίωί ίην. ΟΓΐΙ. ϋ. ΙΟ. τον νουν ροβΐ (Ιρημ. ΙΓ. ϋ.
μϊν 3η1β γαρ Χτ. Ό. II. βασ. των Βαβ.] βαβ. βασ. Ό. ωι ΟΠΟ. Ό.
12. τιτόχθαι Ό. ι6. Βΰν. ροδί νοημ. IV. Ό. \η, τίτακται ροβΐ
κρίμα Ιγ. Ό. ι8. ότι ογπ. ϋ. 19. ΑδβυπιρΙα και αΐΐ. εχ Ό. ό αΐΐ. οχ Β.
21. βλίψωσι Π. 22. τό δί—«ίι κατάκριμα ΒδΒαηιρΙα εχ ϋ.Ο. 24· λί-
λιτηκωί ου μ. Ιιοο 0Γ(1ίηε ϋ. I).
 86 Β. ΟΥΚΙΙ,ΙΛ Α^ΕΧΑΝΌΚ. ί. 13, *4·

φητην, επλατεν, ήγουν εποίησε τε κάϊ παρεσκεύασεν εις το

δεϊν έλέγξαι την παιίείαν, ην ώρίσατο κατ αυτού" ώς γαρ
παιδεία καΐ μάστιξ τω Ίσραηλ επενηνεκται Ό πόλεμος,
κα\ τρόπος ην τιμωρίας το συμβεβηκός, ού Βαβυλωνίων
« άπλώς εγχείρημα. εϊ δε δη τις εροιτο και λε'γοι, φησίν, 5
Άνθ" ότου δη κολαστης τεθειται Ό Βαβυλώνιος, ήγουν εις
κατάκριμα και εις το παθεϊν ό Ίσραηλ, εκείνο λέγων άν-
τακούσεται Ώς εστίν ο του Αεσπότου καθαρός οφθαλμός,
και ούκ αν άνάσχοιτό ποτε πονηρών τε και ανοσιών πραγμά
των γίνεσθαι θεατής, ούδ' αν έπιβλέφειεν επ\ πόνους τούς 4ζ ίο
αδικιών και πλεονεξίας τοις άσθενεστεροις συμβαίνοντας,
αποφέρει γαρ άε\ τών τα. τοιάδε δράν ε'ιωθότων τον οφθαλ-
529 Δ. α μόν. ου δη γεγονότος, πάντη τε και πάντως τα. δεινά συμ-
βησεται, και εν τοις εσχάτοις εσται κακοις ό πεπονθώς την
άποστροφην. κα\ τοΰτο είδώς ό θεσπέσιος Ααυειδ ελιπάρςι ι$
Ρβ. χχνί. " Μ>) απόστρεφες τό πρόσωπον σου άπ εμού, και μη εκ-
9 " κλίνες εν οργή από του δούλου σου." εφεται γάρ πάντως
ταΐς θείαις άποστροφαΐς τα εξ όργης συμβαίνοντα.

ΕΙε τί έττιβλέπειε έττί καταφρονοΰνταε ; τταρασιωττΗσΗ έν τφ

14 καταπίνειν άσεβΗ τόν δίκαιον; και ττοίΗσειε τούε άνθρώπουε «ο
1} ώε τούε ϊχθύαε τηο θαλάσσΗε, καί ώε τά ερπετά τά ούκ
έχοντα ΗΓΌύμενον ;

ΥΙροαπαγγείλας ότι καθαρός εστίν ό της θεότητας οφθαλ

μός, και ούκ άν επίδοι ποτε τούς τών πονηρών εργάτας, ούδ'
αν εύμενώς επιβλεφειε τισιν τ)ρημενοις πλεονεκτειν, και όδύ- 23

I. ήγουν] τουτέστιν Ό. παρίσκίύασιν Ό.\>. Εάά. άφώρισιν Β. 2. αϋ-

τοΰ Β. Ο. 1>. αυτών Εάά. 3· *ιτ(νήν(γκται ίϊά. τω Ίσρ. ώοβΙ ϊπίνήν. ίι. Ό.
4. τρόποι εΐ τιμωρίας Ίηϊετ 8β Ιγ. Ό. 5· λί'ν« (=λ«'·)7?) 1)· 6· 8ή ω-
βιιιηρίαιη εχ ϋ. τίθ. κο\. ίην. οτά. Ό. ήτοι Εάά. 9- ™ βββΒίορίαιη
εχ Β.ϋ. ίο. γνίσθαι Ό. Εάά. 13. τά &86ΐιπιρΐαιη εχ Ό.
Ι5· ίΧιιτάρα Δ. ίην. οπϋηο Ό. ι6. άκ ϊμοϋ αηΐε τό πρ. σον (Γ. Ό.
Ι9· Είϊ Β.ϋ. (Αΐβχ.) εί. βαρπι 68 Ι», 518 ο; ίηίτβ 532 *Ι*° Ε(1<1· (νβί· Ό
20. τοί/Γ όπα. Εάά, 2ΐ. τά ρπιιβ οπι. ϋ. (36 αϊ.) 23· θαότητο! Εάά.
24. τών 386αιηρΙυπα εχ Β.ϋ. 25. πλιον. $ρ. ίην. ΟΓά. Ό.
 ί. 13, ΐ4· ΙΝ ΑΒΑΟϋΟ. ΤΟΜ. I. 87

νας πλεκουσι τοις άσθενεστεροις, εις εννοίας ό ΥΙροφητης

(ΰθύς τοιαντασί πως αρπάζεται, μυρία μεν γαρ όσα δείνα
και παγχάλεπα τους των Ιουδαίων δήμους είργασται κακά
των Βαβυλωνίων η ώμοτάτη πληθύς, οι καΐ της εαυτών ο
5 άγριότητος την ύπερβολην εις τούτο δεινότητος μετρον
παρεκόμισαν, ως μηδε αύτών άποσχεσθαι των θείων χώρων,
προσεμπρησαι δε τοΐς Ίεροσολύμοις και τον διαβόητον νεων,
και όμοΰ τοις άγελαίοις τους των θείων θυσιαστηρίων ιε
ρουργούς άρπάσαι και βεβηλώσαι τα άγια, κατά το γεγραμ- Εκ*·
ιο με'νον. επειδή δε οϊκοι γεγόνασιν, εύθυμοι τε διετελουν, και αι.
πλοΰτον τον εζ άρπαγης έχοντες, ου των άνοσίως αύτοΐς
πεπλημμελημενων αιτούμενοι δίκας, ού δεδιότες εχθρούς, ου
πολέμου πτοίας' κατεζανιστάμενοι δε μάλλον απάντων αντοϊ., (I
και ών άν ελοιντο κατακρατούντες ευκόλως, κάϊ ευημερούντες
15 άγαν, και ταΐς των άπολωλότων εναβρυνόμενοι συμφοραΐς,
και εν αυχημάτων ποιούμενοι τάζει το εις οργάς άκρατες, το
εις πλεονεξίας άχάλινον, την κατά πάντων ύπεροχην.
Υ^ατατεθηπε δη ούν ό Ώροφητης, κατευρυνομενους αυ
τούς όρων εν εύπαθείαις, και θείων ηδη κριμάτων άπτε-
20 ται, και τά πάσιν άζητητα, και άνεπαφα νω παντι, πολυ-
πραγμονεΐν επιχειρεί και άναμανθάνειν εύχεται, τις λοιπόν β
άν εϊη ό λόγος της ούτω μακράς άνεζικακίας τού πάντα
ισχύοντος θεού, ως και τοις ούτω χα,τα,φρονεΐν ειωθόσι και
άνοσίως ζρν τ^ρημενοις πράον εσθ' ότε και ημερον τόν όφ-
25 θαλμόν ενυεναι, και παροκτιωπάν και άνεχεσθαι κατεδηδοκότος
άνδρος ονπβούς μονονουχι τον επιεική και ΑίκΑίον. από δη

ι. *νθν{ & Προφ. ίην. οπί. ϋ. 2. μΐν οπα. Ό. 3· το'Γ τ· *'· ^ίί10"
Ε<3(1. κακά ΟΠΙ. Ό. 4· *α' 0ΙΠ· Ο· 5· *'Γ τούτο δΊινότητοί μίτρον
παρικόμισαν] δίο 6(1ϊάί. παρίκόμισαν ίΐι τοντο 8. μίτρον Ό. ιιι τούτο &(ΐνότητόί Τ€
και ιταρικόμισαν Β. η'ν τούτο θ. και μέτρων πίρα ίκόμισαν £(1(1. 6. των
θιίων άποσχίσθαι ίην. οπίίηρ ϋ. 8. 'κρονργούι] ίίρίίί ϋά. 10. «'πίΐ
ϋ ϊιά. II. ΐχοντιι αηΐβ τον Ιτ. Ό. 13. πτοίαν ϋ. απάντων οπα. Ό.
14. κρατούντα ϋ. ΐ6. τόξα 7Γ., ακρ. ιις 6. εΐ άχ. «γ πλ. ίην. οτά. Υ).
19. ίντταθιίαις Β. (νπαθιία Ό. απαθίία Έ,άά. έν *νττ. όρ. βΐ &πτ. κρ. βΐ ί'πιχ.
(Γολνπρ. ίην. 0Γ(1. Ό. 31. ίΰχιται] άρχεται Ό. Αν *ίη λοιπό» ίην. ογ(1. Ό.
23- θ(οϋ βΐ και άν. ζην τ/ρ. οτπ. Ό. 24· ϊνιίναι τον ο. ίηνεΓβο 0Γ0!ίηβ ϋ.
26. μονονουχι 3η1β κατ>8. Ιτ. Ό.
 88 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. ί. 13, Η

τοι/του φησίν, οτι μη κατά πόδας ευθύς τοις πλημμελούσι

530 Α. η 7ο κολάζεσθαι δεΐν ακολουθεί, κεχωρηκασι δε μάλλον εις
άνάβλησιν οι θυμό), ταύτητοι κατώλισθον οι επί της γης
εις το βουλεύεσθαι λοιπόν, καί δη καΐ επιχειρεΐν κατά
τον "ίσον Ιχβύσι τρόπον καί τούς ασθενέστερους κατανε'- 5
μεσθαι, και οίον αλλήλους καταρροφάν άθύρω τε και
άπληστω στόματι' σκληράν δε ούτω καί άμικτον και τρα-
γεϊαν ζωην επιτηδεύειν, ώς ερπετοον των εν ορεσι καί χειάΐς
ολίγα διενεγκεϊν, ά διά πολλην αγριότητα και ύπερβολην
πικρίας άτίθασά τε εστί και τάς των έτερων ζφων ουκ ίο
1) απομιμείται φύσεις, ά και άγεληδον εσθ' οτε και ύφ' ενι τψ
προύχοντι και της αγέλης προβεβλημενω ποιείται τάς
νομάς, όράται δε ωσπερ κα\ στρατηγούμενα. άμικτοι δε
και οι Βαβυλώνιοι, καί τοις άλλοις απρόσιτοι, πικροί τε και
Ιοβόλοι καί ολέθρου μεστοί κα\ χανδον χαταπίνοντες τούς 15
ασθενέστερους.
Ούκ άπίθανον δε την φωνην του Προφήτου κατά τε τον
διαβόλου καί των σύν αύτω δυνάμεων πονηρών γενέσθαι
δοκεΐν. χαταφρονητάί γαρ όντως εκείνοι, τον μεν θείον φόβον
ο όλοτρόπως άποσειόμενοι, φαυλότητος δε άπάσης και μεντοι 2ο
καί σκαιότητος εϊς άπαν ηκοντες με'τρον, καίτοι πολύ λίαν
άνεζικακοΰντος θεού. επειδή δε άπαζ γεγόναμεν ύπ εκεί-
νοις, αλλήλους οϊ δείλαιοι κατεδηδόκαμεν. ού γάρ ην της
ειρήνης ό βραβευτψ, ηγούμενος εφ' ημάς, τουτεστι Χρίστος,
ό γης τε καί ουρανού κα\ πάντων δεσπότης" ταύτητοι γε- 25
γόναμεν ως ίχβύες, άλογώτατοι μεν καί άφωνοι παντελώς.

I. άκολουθίϊ 3ηΙε τοις π\. Ιτ. Ώ. 3- άνάκλησιν Εάά. 4· β°ν-

λιίισθαι Ό. βουλισθαι Β. πμοσβαλίσθαι ϋά. 5· τον '<Γ0,' τρόπο» 1).
Εάά. τό ίσον Ιχβύσι Β. κα\ 388ΐιπιρ1ιιπι εχ Ό. κατανΐμισθαι τονι άσθ. ίηνβΓβο
ΟΓ(1ίηβ Ο. 6. καταμμοφάν] καταμμοφίϊν ϋά. 7* *α' τΡ°Χ*ίαν
888υαιρΙυπι εχ Ό. 8. ΐπιτηδ. ζ. ϊην. οτά. ϋ. χοακ Β.ϋ. χ(ί*
Εάά. 9· ό ίιά—πικρίαι] δια πολλην άγμ. άπ(ρ ϋ. 12. ττοι-
οϋνται την νομην ϋ. Ι4· απμ. τοϊγ 5. ϊην. ΟΓάίηβ Ό. 17- φωνην
ροβΐ πμοφ. Ιτ. ϋ. ι8. πονηρών οπι. Ό. Ι9· φόβον ροδί
άποσ.Ιτ.ϋ. 20. φαυλότατοι Εάά. 21. «γ άπαν 388ΐιαιρΙιιπΐ
εχ Β. Ο. 23· κατ(Βηδόκαμ(ν Ό. 23-26. ον—πανπλωι οια. ϋ.
25· απάντων Εάά.
 ϊ. Ι5-Ι7· ΙΝ ΑΒΑϋυΟ. ΤΟΜ. I. 89

ού γαρ ην εν ημϊν ευσέβειας λόγος, ού φωνη δοξολογίας της

εις θεόν, άλληλοκτονοΰντες δε μάλλον κα\ ζωην έχοντες
την άλογωτάτην, Ιχ6νσιν εν ισω διετελονμεν εν κόσμα), <1
πικρός Τ€ ην ούτως εν εκάστω νους, ώς ηδη δοκεΐν εκτεθη-
5 ριώσθαι παντελώς, και τοΐς Ιοβόλοις οσον ηκεν εις θυμούς
κα\ πικρίας η λοιπόν παρισώσθαι, η και ετι τα εκείνων
επείγεσθαι νικάν.

Συντέλειαν εν άρ<ίστρω άνέσπασε, και εΓλκυσεν αυτόν έν άμφι- ΐ5

βλΗστρω, και συνΗταΓεν αύτόν έν ταΐο σαρίναιε αυτού· ένεκεν ι6
ίο τούτου εύφρανθΗσεται και χαρΗσεται η καρδία αύτοΟ- ένεκεν
τούτου θύσει τη σαρίνΗ αϋτοΰ και θυμιάσει τω άμφιβλΗστρψβ
αύτοΟ, ότι έν αύτοΐε έλίπανε μερίδα αύτοΰ και τά βρώματα
αϋτοΰ έκλεκτά· δια τοΰτο άμφιβαλεΐ τό άμφίβλΗοτρον αύτοΟ, 17
και δια ηαντόε άττοκτένειν ΙθνΗ οϋ φείσεται.

«5 Ίχθϋς όνομάσας εμφιλοχωρεί ετι τι) τροπή, και ώς περί

τίνος τών θαλασσουργών, ήγουν των άλιεων ποιείται τους
λόγους. Ίχθυοθηραι μεν γαρ τών ιδίων επιτηδευμάτων κατά.
πολλούς άπτονται τρόπους, η γάρ άγκίστροις άρπάζουσι
τους ιχθύς, και σκαίροντας εκ κυμάτων άνιμώνται τοις όρ- α 631
2 ο μιαΐς, η <ταγηναις περιφράττοντες ελκουσι κατά πληθύν,
ήγουν έτεροις τισι καταπυκάζουσι λίνοις. επάν δε δη πράτ-
τωσι δεζιώς, πολλών σνναγηγερμενων, χαίρουσι τη τέχνη,
και τοΐς λίνοις μονονουχι καταθύουσιν, ώς λιπαρωτάτην

ι. ϊν 383υ.πιρ1υιιι εχ Β. Ο. 3· βββυπιρίυιη βχ Ό. «V ίσω Ιχθίσι

ϊην. οπίιηε Ο. 4- ρΓΟ Τί Ό. ΐντιθηριωσθαι Ό. 6. παρισυνσθαι
λοιπόν Ό. και ηΙι. 388υπιρΙηπι βχ Β.ϋ. <τ> ρο3ΐ /κ. Ιτ. Ό. 8. ΐλκυσιν Έάά.
ΙΟ. κα\ χαρησίται οπι. Ώ. (ΐ53·) "· VI σαΊ*Ιν!1 β* τφ αμφιβΚ. ίηΐετ ββ
ΐηηιροηυηΐ Ό. (Αΐβχ. εί. XII.) ββά εΓ. ϊηίτα. ΐ3· δω] + τοι ϋ.
Ι4· ίαηκτίν*α> Β. (22. 81.) άποκτιιηι Ό. (42, 49 *^ εοιτ., 62, 86, 147·) \αποκτίνν*ιν
ναι.] άττοκτίίνίΐ» Εάά. (95, ΐ53> ,^5·) '5· *" 388ΐιιηρί.υπι βχ Ο. ι6. η ΐ,άά.
τώ» 0Π1. ϋ. 1"]. ιχθνοθηρ*{ Ό. μίνοτα.Ό. 20. πίριφρΐττοντις Έ,άά.
21. καταπνκάζουσι Ό. κατασκινάζουσι £(](!. ΝευΙπιιτι 1ιαΙ)εΙ Β. ΐπάν θ< Β. Ο.
π*Λα» 6* Κάά. 6η αββιιιηρίιιπι βχ Β. 23. τοϊγ λινοί; ροβΐ
καταβ. Μ. Ό.
ΥΟΙ.. II. Ν
 9ο β. ουκιιη αϊ,εχανπι. 1. 15-17·

αύτοΐς μέριζα προεζενηκόσι. τοιούτον τι πεπράχθαι φησιν

ό Προφήτης παρά τού Ναβουχοδονόσορ, ος οίον άγκίστρω
τε καί σ-αγψαις και μέντοι καί άμφιβληστρω αύτοΰ τον τε
ο Ισραήλ, αυτόν, κα\ έτερα δε συν αύτω περιβαλών έθνη
συνεκόμισεν εις τήν εαυτού, κα\ ώσπερεί θοίνην τοις ιδίοις 5
ύπασπισταΐς παραβείς, έντρυφάν έκέλευσε, καϊ των απαζ
ήρηκότων τους άλόντας γενέσθαι κλήρον και μερίδα λιπαρω-
τατην. ταύτητοί φησι τάχα που καί ΰύσει τίί ιταγψ*ι αύταυ
κα) βυμίά<Γΐι τω αμφιβληοτρω αυτοί), τουτεστι ταΐς Ίδίαις
δυνάμεσι, δι ων τα. έθνη εσαγήνευσε, και προσέτι τον Ίσ- ίο
ραήλ, άνάφει τα. χαριστήρια. επειδή δε λίαν αύτω το χρήμα
έκβέβηκεν έπιτευκτικώς, ουκ αν άπόσχοιτό φησιν άποκτενων
ο έθνη, καί φυλάς αρπάζων, καϊ χώρας ύφ' έαυτψ ποιούμενος,
και φειδοΰς ούδέυα παντελώς άξιών ;
Πέπραχε δε τούτο καί κατά παντός μεν ανθρώπων γένους 15
ο σατανάς, ίδικώς δε κατά τοΰ Ισραήλ, ενί μεν γάρ ώσπερ
λίνω καί ο~αγήνγ\ μια, τί) της αμαρτίας φημί, περιβέβληκεν
απαντάς" της γεμήν ε'ις Χριστον ένεκα δυσσεβείας, και
Ιδικώς τον Ισραήλ, τα γάρ βρωματα αντου φησίν εκλεκτά,
άπόλεκτοι δε καί κατά τον βίον παρά τους άλλους απαντάς 20
Μ8α Ίονδαΐοι. ""Οτε γάρ, φησί, διεμέριζεν 6"Υφιστος εθνη, ώς
& " διέσπειρεν υιούς Αδάμ, εστησεν όρια εθνών κατά αριθμόν
" αγγέλων θεού, καί έγενήθη μερ\ς Κυρίου λαος αύτοΰ
" Ιακώβ, σχοίνισμα κληρονομιάς αύτού Ισραήλ." επι
λεγμένος ουν άρα παρά τους άλλους ό Ισραήλ, ώς καί έν 25
τέκνοις πρωτότοκος, ώς εκ ρίζης αγίας, της τών πατέρων

I. προυξατηκόσι Ό. ποτρ. φ. 6 πρ. Ηοε ΟΓάίηε Ό. π*πρ. \>0ΒΪ προφ. Ιτ. ΈΔά.
3· σαγήνη Ό. αυτού 88311Πΐρ111π1 βχ Ό. 4· πιριβάΚων ϋ. πιριΧαβων Β.
παράβολων Έ,άά. 5· ωσπίρ {Ιί Ό. 6. παραθίϊί] Τ€θιϊί ΈΔά.
8. καϊ σηι. Ό. 9· «ιυτίστι αββυιηρίυιτι εχ Β.ϋ. ίο. σισαγήνινκΐ
τα ΐθνη Ό. II. άναψα: την £το Μίριε/] χαριστήριον Έ.άά. ότϊί δί Ό. <κ8.
το χρ. ίην. οκΐ. ϋ. 12. άποκτίνων Β.Ό. αποκτιίνων (υί Βυρκι) Εάώ.
13. νφ' ΐαυτον 'άά. ΐ6. δί] + καϊ 'άά. ίηνίΐο Ό. 17. μ·'« σαγήνη ίην.
ΟΓά. 0. ΐ8. δυσσ. ίνικα ίην. ΟΓά. Ο. 20. άπόλίκτοι Ο. άπό&.
Έ.άά. καϊ στη. Ο. 22. Αδάμ] Εδώ/χ Έ,άά. 23. αύτοΰ Β.
αύτω Υ,άά. λαοί αυτού Ίακωβ ΟΓΠ. Ο. 25· καϊ οτα. Β. πρωτότ. «V τ.
ίηνεΓβο οκΐίηε Ό.
 ΙΝ ΑΒΑΟυϋ. ΤΟΜ. I. 91

φημι, και ώς νόμον εχων τόν παιδαγωγοί, και κεκλημε'νος Ο»1- '"'·
«Γ εττίγνωσιν του φύσει καϊ ενός κα\ αληθώς οντος θεοΰ'
άλλα κα\ όντως (χων εύκλείας όμοΰ και χάριτος, ηλω και
αντός τοις άλλοις όμοΰ. και οι μεν οτι πεπλανηνται, μερ)ς β
5 γεγόνασι διαβολική" οι δε οτι τον φύσει θεόν εγνωκότές,
τον έξ αυτού γζννηθίντα κατά φύσιν ΎΊόν, κα\ εν ανθρω
πεία, γεγονότα μορφή και εν σχηματι τω καθ* ημάς άπεκτο-
νασιν άνοσίως, ένδέδενται τοϊίς <ΓΛγτ\νΛΐς Αυτού" και σκοπός
εκείνερ πάντας άρδην άπολε'σαι τους έπι της γης και φεί-
ιο σασθαι μηδενός.

α 532 Α.
Έπί τηο φυλακιίο μου οτΗοομαι καϊ έπιβπσομαι έπί πέτραν, και Κεφ. β .
άποσκοττεύσω του ίδεΐν τί λαλΗσει έν έμοί, καϊ τί αποκριθώ
έπί τόν ΙλεΓχόν μου.

ΪΙροφητικόν μεν ημΐν εν τούτοις εξηγείται μυστηριον

ι5 εθος γάρ τοις άγίοις, εΐ άναμανθάνειν βούλοιντο τά παρά 1>
θεον, και τάς των εσομένων είσδέχεσθαι γνώσεις, είς νουν
και καρδίαν ενηχοΰντος αυτού, περισπασμών και φροντίδων
και μερίμνης άπάσης βιωτικης άπωτάτω ποιεϊσθαι τόν νουν,
σχολαίον δε ούτω και ηρεμαϊον έχοντας και τετηρηκότας, κα-
2° θάττερ εϊς τινα κολωνόν και περιωπην καϊ πέτραν άναθρώσκειν
τότε προς θεωρίαν ών άν έλοιτο διατρανούν αύτοΐς ό των
γνώσεων Κύριος, το γάρτοι της διανοίας χθαμαλόν τε και «γ8"
καταβεβλημε'νον άπηχθημένον αύτω, ζητεί δε καρδίας ύψοΰ
πέτασθαι δυναμένας, και των επιγείων πραγμάτων και προσ- ο
25 καίρων επιθυμιών ηρμένας. γεγραπται γάρ ""Οτι τοΰ θεού ^ 10

I . νόμο» ϊχ. τ. 1Γ. και] νόμψ τφ παλπίω Ό. 2. ΐπίγνοσιν] ιϊ&ησιν Ό. τοΰ και
ώνσίΐ και Ό. αληβοΰί Ό. 3· όμοΰ Ό. τ( Εάά. 6. ανθρώπου Ό.
8. ι'νδίοονται Εάά. ο. τονί ΒββυιηρΙυπι εχ Β.Ό. την οτα. Ό. Ηβεε και
φτίσασθηι μη&ινύι 30θε38βπιηΙ οχ Β. Ο. II. και ΐπιβήσωμ. (βίε) ότι π. ροβΐ ϊν
ίμοι (Γ. Ό. Ι4· ΤΤοοφητικωι Β. ίηνίΐίβ ϋ.Ι). μίν ονα. Ό.\). ίξηγιϊται
μυστήριο» Ό. τό μ. ίζηγ. Εάά. Ι5· ίΧοιντο I). παρα] -+- τοΰ Ιι.
Ιϋ. βιωτικήν) κοσμική} Ό. ΓανεηΙβ ςαοηιιε I). άνωτάτω I). Ι9· ήριμαίωί Β.
ϊχονται και Τ€Τηρηκόται Ό. ΐχοντα και Τίτηρηκότα Εάά. 22. γνώσιων]
όλαν Ό. 2$. ήρμίναι Β.Ό. ύπιρηρμίναί Εάά.
Ν 2
 92 Β. ΟΥΚΙΕΙΛ ΑΕΕΧΑΝϋΚ. π.2,3·

" ο'ι κραταιοί της γης σφόδρα (πηρθησαν." κα\ πάλιν

7 ΙΝ (οττοι 06 γυττος τα υψηλά πίτανται. (σων γαρ των
(πιγίίων και πραγμάτων των γ(ωδ(στ4ρων άπωκισται πολυ
των άγιων 6 νους. στητομαι δη ούν ΐτη της φυλακής μου,
φησιν, τουτίστι την ΐντρφη και συνήθη νηψιν (μαυτω ποιη- 5
σομαι πάλιν, καΟαριώ τον νουν, απαλλάξω φροντίδας κοσ
μικής, άναπτησομαι δ* ωσπ(ρ ('ις πετραν, τουτίστιν «γ
ά* (δραιοτάτην τινά και οίον ίτφοΰ κπμίνην ΐννοιών άσφάλααν'
(Κ(ϊ γιγονως, καθάπιρ (ζ άκρωρίίας κατασκάβομαι νοητώς,
οΐπ(ρ αν προς μ( γίνοιντο λόγοι παρά θ(οΰ, και τ'ι αν ίο
μίλλοιμι λίγπν αυτός, (Ι ϊλεγχειν βούλοιτο 0(ός, ώς ουκ
δαρπι ασφαλώς (Ιρηκότα τό " Είρ τ'ι (πιβλάτίΐς «τι καταφρονούν -
" τας ; παρασιώπηση (ν τω κατάπιναν άσφη τον δίκαιον ;

β 2 Και άπεκρίθΗ Κύριοε πρόε μέ και είπε Γράψον δρασιν σαφώε είε
3 πυείον, δπακ διώκΗ ό άναπνώσκων αύτά. διότι Ιτι δρασιε είε ι$
καιρόν, και άνατελεΐ είε πέραε και ουκ ε'ιε κενόν.

Γραφή κέλευα παραδοΰναι την 'όραο~ιν, ητοι των ΐσομίνων

την άποκάλυψιν' άζιάκουστον γάρ τό χρημά ίστι, και των
ότι μάλιστα τίθαυμασμίνων' φιλά δ( πως άά των γραμ-

2. γνποί] άίτωκ Ό. (55· &1·) τά 003. Ό. πίτανται Β. (ΐΙΟ. &Ι.) άβ Αά. 28 3.

(0θ(1. «ηυ») 223 &· πίτονται Ο. Έ,άά. ϊθών Ό. Άνω Ε<3<1. 5· φηο·α> 3ηΙβ ότι
Ιγ. Εάά. ίηνίΐίβ Ι).ο. την αββαπιρίυπι οχ ΌΛ. <κ τριβή Ε<Μ. σννήθη Β. ο-υνή-
θως ]}. σννη Ό. σννηθίία Κάά. νήψιν ροβΐ «μ. (Γ. ϋ.Ο. 8. (δραιοτάτην Β.Ι).
ΐδραιότητά Ο. Κ(1(1. 9* νοητωί 003. Ό. 10. οποίοι π«ρ Ό. η&1)6ΐ
νοητωι οαηρ Ο. παρά θίοΟ λόγο» ίηνβΓβο 0Γ(1ίηε Όλ). τίνα ρι·ο τι Ό. ϊοτ. Ι).
14· Κύριοι προι μ( Β.ϋ. (Αΐβχ. XII.) πρά{ μί Κύριοι Έ,άά. (ν&(. η) όρασιν] -+-
και Ό. Εάά. και οιη. Β. Ρ. (22. αϊ.) «τ! Β. Ό. (Αΐβχ. XII.) €« Εάο*. (V.*. η)
15· πνζίον Β. 6 Ονα. Ο. ΐ6. καιρόν] + μακρόν Β. (22. βΐ.)
Ι7· παραί. «λ. ίην. ΟΓά. Ό. ΐ8. ά^ίακονοτο*—ή προάγγιΧσιι
ΟΠΐ. ϋ. ρΓΟ ^ιιΐΙ)ΐΐ8 ΙΐΑβΰ <1&ί: μόνοΐί φησϊ τοΐ( ννν π(ρι τούτων (νοΌιάζουσΊ
προσίκί'γκοΐΓ λόγο», άλλα και τοίτ ΐσνοτιρον ( = «ιγ ίστ.) (σομίνοκ, ανάγραιττορ
την ιτΐρ\ τοντων μνήμην παράπίμψον' μάλλον θ€ €Κ(ίνοις, η τούτοις άρμοζα τα ρη-
ΰησόμΐνα' μ*τά συχνον γάρ χρόνον δίξΐται πίραε η προφητεία, ίΐτα παραιντϊ το
Τί'λοι προσμίνίΐν, κα\ μη ίνδοιάζαν δια το» (V μίσω οαπανωμινον χρόνον' (β ΤΗβΟ-
(ΙοήΙο 3(1 Ιοο.) ή μίν γάρ όρασί! (93· 7·) ^· '9· των γρ/Ίψότ"" ηρμίνων]
τοίί γράμμασιν ηρμίνον Εάά.
 ϋ.3, 4· ΙΝ ΑΒΑΟυϋ. ΤΟΜ. I. 93

μίτων ηρμένων προς το εξα'ιρετον μακραΐς καί άτελευτητοις

μνημαις τιμασθαι. γράψε δη ουν, ώ Προφητα, φησι, την β, 633 Α.
Όρασ-ιν, ώς αν ο'ι κατα. καιρούς εϊδεΐεν τα. προηγγελμενα, και
τοις σοις περιτυγχάνοντες λόγοις διώκωσιν αύτά, τουτέστιν
5 επιθυμώσι νοεϊν των εν αύτοΐς την δύναμιν, ούτω τε πιστεΰ-
σειαν, στι και εσται που πάντως αληθής η προάγγελσις. η
μεν γαρ ορακτις ε\ς καιρούς, τουτέστιν εις άνάβλησιν και
άνοκωχην, και βραχύς μεταξύ δάππεύσει χρόνος, εκτε-
λευτησει γεμην εις άληθειαν κα\ ούκ εις μακράν, και ούκ
ίο εις κενόν ψευδοεπησει γαρ ουδαμώς η άληθεια' κενόν δε
και μάταιον ούκ αν γένοιτο τι των παρ αύτης λελα- "
λημενων.

"Εάν ύστερΗΟΗ, ύττόμεινον αυτόν, ότι ό Ιρχόμενοε ιπΕει καί ού μΗ

χρονίοΗ. εάν ύποστείλΗται, ούκ ευδοκεί η ψυχώ μου έν αΰτώ- 4
*5 ό δε δίκαιοε εκ πίστεως ζΗσεται.

Ούδε'να σαφώς όνομάσας, υπόμεινον φησιν αυτόν, τουτεστι

προσδοκά καί μέλλοντα, καί μη σκάζουσαν επ αύτώ δεχου την
ελπίδα, βεβαίαν δε μάλλον και ερηρεισμενην, καν ει γένοιτο ο
τις μεταξύ χρόνου παράτασις. εοικε το'ινυν ο των όλων θεος
2ο ενηχησαι μεν τω Προφήτη κατά τον νουν και άποκαλύψαι
μυστικώς, ώς ηΡει δη πάντως ό προηγγελμενος' προστάξαι
γεμην ύπομενειν αύτον, διά τοι τον μεταξύ της μελλησεως
χρόνον, καθάπερ εφην άρτίως. ει γάρ δη γένοιτο τις υπο
στολή τε και οκνος του πεπιστευκότος, ούκ αν εύίοκηο-αιμι,

3. Προφητα] προφήτης Έ,άά. φησι ΟΤΟ. Β. δ. άνοκωχην]

8Ϊ0 ΟΟΓΓβΧΪ. άνοκωχην β.Ό. άνοχήν (άναχην ΡοηΙ.) Έ,άά. και βρ. μ. διϊππ. χρ.
οτα. Ό. ΐκτιΧίσιι Έ,άά. 9· ΡΓΟ ΎΊ"Ιν 0· Ηββο και ουκ
ίίι μακράν 3β8ΗΠΐρΙα 6Χ Ό. II. και οπι. Ό. παρ αντο'α (βίε)
Έ,άά. \ι\ά\ημινων Β. Χιγομίναν Ό. λαλου/ιό/ων Εάά. 13. 6
3ββιιπιρΐιιπι εχ Β.Ο. 130, 185, 311·) 'η '34 β. °^ χρονιΛ Ό. (42 )
8. Ορ. 1. Ο. 14- καί <αν ρπ> «αν Β. 17- &ίχου Ό. Εάά.
ΐχι Β. ΐ8. τιγ γίνοιτο βΐ παράτ. χρόνου ίηνβΓβο οπίίηε Ό.
23. καθάπιρ] *>ι Ό.
 94 Β. ΟΥΚΙΙ,ΙΛ ΑΪ,ΕΧΑΝϋΚ. ϋ. 3· 4·

φησιν, ή αύτω, τοις της ψυχής έγκλήμασιν ένισχημένον

όρων, ούδ' αν γενοίμην τω τοιωδε συγγνώμων" καταλογιοΰ-
ά μαι δε μάλλον άπιστον και άπηχθημένον. εφεται δε πάντως
τω την άληθειαν τοις έμοΐς έπιμαρτυροΰντι λόγοις, το και
ΐν μεθέζει ζωής γενέσθαι, κα) τούτο γέρας τοις τιμώσι θεον, 5
και καλόν εύνοιας όφώνιον. όσον μεν ούν ηκεν είς γε τον
της ιστορίας λόγον, Κύρος ην ό Καμβύσου, περ\ ού φησιν
ΐαν ύο-τερησ-ϊΐ, ΰπόμ-εινον α,ντόν. ειλε γαρ έιλε την Βαβυλώνα,
συγκαταδηώσας αύτη και τας ετέρας πόλεις.
"Οσον δε αύ προς λόγους τους μυστικούς και εις άφήγη- ίο
β σιν την πνευματικην, φαίην αν ότι περί του πάντων Έ,ωτη-
ρος Χριστού νοοΐτ αν ε'ικότως τών προκείμενων ή δύναμις.
Αροο.ϊ. αύτός γάρ εστίν " ό ών, ό ην, ό ερχόμενος," και οτι μεν
παρέσται κατά καιρούς ό τών άγιων προφητών προαναπε-
φώνηκε λόγος, ότι δε άφιγμένος άνατρέφειν έμελλε τον 15
διαβόλου τό κράτος, και την άνοσίαν και βέβηλον τών δαι
μονίων πληθύν της καθ' ημών έξελάσαι πλεονεξίας, προ-
634 Α. β κεχρησμωδηκε μεν έναργώς τό γράμμα τό ιερόν, αύτη δε
λοιπόν τών πεπραγμένων ή εκβασις αύτόμαρτυς εισβη-
8υρ» σεται, πλην " εϊρ καιρόν" ή προάγγελσις. έν γάρ ήμέραις 2ο
έσχάταις τού παρόντος αιώνος έπέλαμφεν ό Μονογενής,
και ό μεν ύποο-ταλάμενος, και την εις αύτόν πίστιν άβου-
λότατα παρωσάμενος, προσκέκρουκε τώ θεψ και τών ου
ρανίων άγευστος άπέμεινεν άγαθών, έξω τε της Ίερας τών
\> άγιων πληθύος άπεληλαμένος γέγονε, κατά τον τού προφή- 25
ιΐίοΓ. του λόγον " ώς η άγρια μυρίκη η έν τή έρημω, η ούκ οφεται
χνίΐ 6.
I. «τ* ρΓΟ ό» ϋ. 1-8. το'ίί—ΰπόμιινον αυτόν] ό μΐν γαρ π(ρι τας ΰπ' (μον
γινομίνας προρρησ*ις αμφιβάλω χρώμινος γνώμη, της ΐμης κηδεμονίας ανάξιος" 6
τοις νπ ϊμον λιγομίνοις πιστινων κα'ι ττ} πίστίΐ πρόσφορον μιτιρχόμινος βίον, τον
της ζωής τρυγήσει καρπόν. ταΰτα τοίννν εττιστάμενος σαφώς, δίξαι τά π*ρι τον Βαβυ
λωνίου σοι προδηλουμενα (β ΤΗβοά. αά \ο^.) και ΰστερίζοντα αϋτον ΰπόμιινον ίΐλΐ
γαρ τη» (8.) ϋ. 6. ηκιι ¥Αά. γι οτα. Β. 9· Μραί] λοιποί Ό. II. τη»
ΟΓΛ. Ό. 12. νοοΐτ αν—ή δύναμις] δίΐ νοίΐν—την δΰναμιν Ό. ΐην. I). Ι3· ό ην
ό ΐρχόμενος ΌΛ>. και ό η*ν και ό ίρχ. Εάά. 1$. άνατρίψιιν Ό. άναστρίψιιν ΈΔά.
ΐ6. δαιμόνων Ό. Έάά. 19. μάρτυς Έ,άά. 31. ('πίλαμψίν ΰ. ΐξϊλ. 'ύά.
Φ*
32. άβουΚότατα Β. άβουλοτάτως (άβουλο Π.) ϋ. Εθθ. 33· παραθίμίνος Ό.
παρωθοΰμινος ¥·άά. 25. τοΰ προφήτου] προφητείας ίίά. 26. ή ριίιιβ
αβϊϋΐιιρίααι οχ Β.Ό. αγρία μνρίκη ΐία&εΐ Ό.
 ϋ·5· · ΙΝ ΑΒΑΟυα ΤΟΜ. I. 95

" οταν ελθη τά αγαθά." ό δε κρείττων οκνου και υποστολής,

και την ε'ις αυτόν άγάπην καΐ πίστιν εις νουν καΐ καρδίαν
ε'ισοικισάμενος, άντεκτισιν εχει της τοιάσδε γνώμης, και
γέρας εζαίρετον την άμήρυτον ζωην, καΐ την των πλημμελη-
5 μάτων άπόθεσιν, και τον δια Πνεύματος άγιασμόν. δεδικαιώ-
μεθα γαρ " ουκ ε£ έργων νόμου" κατά το γεγραμμενυν, διά β·1 ϋϊ.
πίστεως δε μάλλον της εις Χριστόν. και "Ό μεν νόμος Κοιη.ίτ.
" όργην κατεργάζεται," καλεϊ γάρ εις δίκας τους παραβαί- ο
νοντας, εζίστησι δε την όργην η χάρις, λύουσα τά εγκλη-
ιο ματα.

Ό δέ κατοιόμενοο και καταφρονΗΤΗΟ, άνΗρ άλαζών οϋθέν ού μΗ 5

ττεράνΗ.

Ώροκαταμηνυσας οτι παρεσται κατά καιρούς ό προκατηγ-

γελμενος, καταλύσων τά σκυθρωπά και ταλαιπωρίας άπάσης
1 5 άπαλλάσσων τους συντετριμμένους, διαμεμνηται λοιπόν του
πεπορθηκότος, κα\ πάν είδος απανθρωπιάς και ώμότητος
θηριοπρεποΰς εϊς αυτούς απαντάς εκπεπληρωκότος. σημαί
νεται δε διά τούτων ιστορικώς μεν ό βέβηλος κα\ θεομάχος (1
Ναβουχοδονόσορ, νοητώς δε πάλιν ό σατανάς, χατοιόμενον
20 δί και χαταφρονψην και αλαζόνα καλεΐ, και σφόδρα εϊκότως.
έχει γάρ ώδε ττ) φύσει, καν εϊ επ αΰτοΰ νοοϊτο του σατανά
των λόγων ή δύναμις, καν είτε τις λεγοι τον άνδρα τον
Βαβυλώνιον. χατοιόμεναν δε φησι τον περι αύτον η ληματίαν
η βλάκα, χαταφρονητην δε πάλιν κάί αλαζόνα ώς εκ πολλής
25 άγαν οφρύος και διάκενου φυσήματος ούδ' όσον ειπείν εις β
νουν εχειν εθελοντα την άσύγκριτον ύπεροχην του πάντα

8. καηργ. όργην Ό. II. ονθίν ου μη Β. (22. βΐ.) ου&ϊν ον μη Ό. ου&ϊν

μή Εάά. 12. πιρανΛ Ό. (68, 70, 97· 228.) ΐ3· ότι] άι Ώ. ίην. &.
ττάρκτται κατα κ. ό ιτροκατηγγίΚμίνο! Ό. \). ό προηγγιλμίνοι κατα κ. πάρισται Εάά.
Ι4· λνων Β. 15. ατταλλάσ-σω» Β. διαμίμνηται λοιπόν ηοο 0Γ<3ίηβ Ό.1>.
|6. άπανθρωπίαι] θηριωδίας Ω. ι"]. «γ αντοϋ: άπαντα! Ό. ιίσάπαν Εάά.
3θ. και άλάζ. και καταφρ. ίην. οτάίηβ I). ίί ρΓΟ και νΐί. Ό. 21. ούτω η.
αύτον Β. Ο. \). αιτώ Εάά. 22. τον Βα/3. άνδρα Ό. 23· φησι τον π«ρ<
αντον η Χηματίαν [\ημματίαν ΌΛ).] η βλάκα Ό.\). Εάά. φησιν ωι πάση! ο'ιήσιωι
μψμισταμίνον Β. 24. καϊ αλαζόνα πάλιν ίην. Οτά. Ι).1). 25· άγαν]
+ τηΐ 1>· « (βίο) Εάά.
 96 Β. ΟΥΚΙΙ,Μ Α^ΕΧΑΝϋΚ. η. 5-

ισχύοντος θεού. ό δε τοιούτος οΰοίν ου μ*ι πίοάνγ φησϊν ού

γάρ πάντως αύτψ κατά νουν εκβήσεται των πραγμάτων το
πέρας, ού μέχρι παντός εντρυφήσει και κατευρυνθήσεται και
εν εύκλείαις εσται λαμπραΐς. και εστίν άληθες, οπερ εφη
Ρβ.χχχνΐ. ψάλλων και 6 μακάριος Δαυείδ " Εΐδον τον άσεβη ύπερ- 5
35' 3 " υψούμενον"κοά επαιρόμενον ως τάς κέδρους του Αιβάνου,
" και παρήλθαν, και ιδού οΰκ ην, και εζητησα αύτόν, και
635 Α. α " ούχ εΰρεθη 6 τόπος αύτοΰ." έρπει γάρ πάντως προς
ταπείνωσιν ή υπεροψία" φρόνημα δε τό μεμετρημενον τοις
άνωτάτω στεφανοΰται τιμαΐς. πιστοΰται δε προς τούτο ημάς ίο
8.σ»ο. του Έωτηρος ό μαθητής, γεγραφώς τε κα\ λέγων "Καυχάσθω
9' " 5ε ό άδελφός ό ταπεινός εν τφ υψει αύτοΰ, ό δε πλούσιος
" εν ττ) ταπεινώσει αύτοΰ, οτι ώς άνθος χόρτου παρελεΰ-
" σεται.

"Οε έττλάτυνε καθώε ό θοΗε τύν ψυχΗν αύτοΰ, και αύτόε ώε θάνα- 15
1) τοε ούκ έμττιττλάμενοε, καϊ έπισυνάζει ττρόε αύτον πάντα τά
έθνΗ, και είσδέζεται ττρόο αυτόν ττάνταε τούε λαούε.

Συνάδει τω ΤΙροφήτη θεός, και δεδειχεν άληθευοντα, τοις

παρ εαυτού λόγοις επισφραγίζων εις άλήθειαν τά τε του
διαβόλου και τά τοΰ Ναβουχοδονόσορ εγκλήματα, ό μίεν «ο
Βυρπι γάρ ΐΐροφήτης εφασκε " "Συντε'λειαν εν άγκίστρω άνεσπασε,
'5' " και εΐλκυσεν αύτόν εν άμφιβλήστρω, καϊ συνήγαγεν αύτόν
" εν ταΐς σαγήναις αύτοΰ" ό δε γε των όλων θεός επϊ τό

ι. θί Ό. I). &η Β. Εάά. ού μη 06δυπιρΐ3 εχ Β.Ό. άββιιηΐ ίη 1>. πτρανιΊ Ό (αί

βιιρπι). 1>. 2. πάντων \>. 4-Ι4· *α' 'οτιν—παριΧίύσίται]
καϊ τοΰτο από τοΰ Άανιήλ μαθησόμιθα, ότι και προ τον τον Κΰρον ΐπιστρατ&σαι
€ξ(&\ήθη τηι βασιΧιίας, μιλαγχολήσα:, και ώτ ίαιμονων τάί ('ρημία: πιριήρχττο.
(β Τηβορίψΐ. βά Ιοο.) Β. 4· ΐφν Ι3· 7· 'ζψν°~α Ο· ΐζήτουν Εάά.
8. «γ Ό. ΙΟ. άνωτάτω Ό. άνωτάτακ Εάά. προι τοΰτο ήμάς Ό. προι
τούτω Εάά. ιι. τε οπχ. Ό. 12. 6 ρηπίϋΐη οπι. Ό.
13- οτι ό)Γ 5. Ό. ώί ά. γάρ Εάά. 15. «5 3β8ΐιπιρΙαιη βχ Ό. (Αΐβχ.)
αυτός Β. (22. »1.) ούτοι ί). Εάά. ΐ6. πρός αυτόν [αύτόν Β.] Β.ϋ. (ΑΙεχ.
XII.) ίπ' αύτόν Εάά. (ΥαΙ. η) 17. αύτόν Β. τοϋϊ οπι. ϋ.
10. ('πισφραγίζων Β. κατασχρρ. Ό. Εάά. 22. και σννήγαγ(ν αύτόν ΐν ταϊι
σαγήναί! αϊτοί] και τα ΐξήι Εάά.
 ΙΝ ΑΒΑουα ΤΟΜ. I. 97

έτι μείζον και άληθεστερον αναφερών τάς αιτίας, χσι\ παρει-

καζει και θανάτω λοιπόν, χρήμα γαρ άκόρεστον θάνατος τε ο
και α&ις. αληθές δε ότι κατά γ€ τό τω Ώαβυλωνίφ δοκούν,
πάντα, αν επ αύτφ αννηχθη τα, ίθνη. και νοοΐτ' αν ε'ικότως
5 Περσικής φιλοτιμίας εγκλήματα τα. τοιάδε των κακών,
μικρά γάρ αύτοΐς η ύπ' ούρανόν, καΐ ουκ αν άρκε'σειαν εις
τό δουλεύειν αύτοΐς πάπα, τα. των ανθρώπων γε'νη.
'Αλοίη δ' αν και αυτός ό της αμαρτίας εΰρετης, τουτέστιν
ό σατανάς, πάσαν, ως επος ειπείν, ύφ' εαυτφ την γην ποιεϊ-
ιο σθαι σπουδάζων, και οίον ά^ς καταρροφών τους ταΐς παρ ά
αύτοΰ δυστροπίαις άπολλυμενους. εφη δε που καϊ αυτός,
στι ** Ύην οικουμενην όλην καταληψομαι τη χαρί μου ώς Εβ. χ.
" νοσσάχν, και ώς καταλελειμμενα ώα άρώ, και ουκ εστίν ός 4
" διαφεύξεταί με η άντείπη μοι." άπληστου γαρ και άτι-
> 5 θασον τό θηρίον και αλαζονείας μεστόν, μιαρόν αληθώς και
μισάνθρωπον.

Ούχί ταύτα πάντα παραβολών κατ αύτοΰ λΗψονται και πρόβλΗμα 6

εϊε δΐΗΓΗσιν αύτοΟ; και έροΰσιν Ούαί ό πλΗθύνων έαυτω τά
ουκ όντα αύτοΰ, εωο τίνοο ; και βαρύνων τον κλοιόν αύτοΰ β
20 στιβαρώε.

"Οτι μήτε ακράδαντου αύτω το κρατεΐν, μητε μην τό δεΐν

εντρνφάν επι πληθύϊ τών συναγηγερμενων, άπολισθησει δε
πάντως άρχης τε και δόξης, και φδη δε πολλοίς εσται πεσων
δη, καταμεμηνυκεν εναργώς. ληψειτΰαι γάρ εφη παραβολψ

I. παρίΐκάζ€ΐ και θανάτψ 1)00 οτάίηε Ό. 4· ('π* οντψ ϋ.Ο. ϋπ' αΰτφ Έ,άά.
σννηχΰη [σννηχΰησαν ϋ.] τά ΐθνη ηοο οπίίπε Ό.\). 5· τοιαϋτα Ό.
6. άμκίσίκν Εαά. προι Ό. 7· τ"" ΜβυπιρΙΰΐη εχ Β.ϋ. δ. ό—
τσυτίστιρ βΐ ώς ΐπος ιιιηΊν οτα. Ό. 9· ϋφ' ίαυτον Ό. ΙΟ. παρ'
αϊ τον Β. παρ' αΰτφ Εάά. τοιϊ ίργοίί αύτοΰ ρΓΟ ταιι π. αυ. δυστρ. Ό. II. και
αντόί που ίην. ΟΓΟ. ΰ. 12. μου ΟΠΙ. Ό. (ν»!.) Ι4· και ρΓΟ η Ο.
ΐρ. αληθώς ροβΐ μίσάνθρ. Ιγ. Ό. Χ"}. παραβοΚην κατ αυτόν Β.β. (ΑΙεχ.
XII.) κατ* αυτοί παραβολήν Εάά. (V·!.) 22. ήτΐ] + Τ3 Ο. συνίγη-
γρμίναν Ε(|(1. 23- δί εΐ αβίηιπιρία εχ Ό.
ΛΌ1. Π. Ο
 98 Β. ΟΥΕΙΕ^Ι ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. π. 6.

εν αύτώ όϊον πρόβλημα και δημώδη λόγον και εν γλώτταις

536 Δ. α πολλών, και τις δη οντάς εστίν ; Ουαι ο πλιβύνων Ιαυτω τα
ουκ οντα αυτού χα) βαρύνων τον κλοιον αυτού οτιβαρως, τον-
τεστι φορτικωτε'ραν άει καθιστάς εφ' εαυτώ την εφ' οίς
ησεβησε δίκην, άπολεσας εθνη και χώρας όλας συνενεγκχαν, 5
και τοις κατ ούδεν αυτω προσηκουσιν επιθρώσκων άεί, και
τοις Ιδίοις σκηπτροις ώς εξ ανάγκης ύποτιθεϊς, και αναρίθ
μητους εχων τους υπό χείρα λαούς, επιπεφώνηκε δε δια.
μέσου τό ίως τίνος ; άκόρεστον οντα δεικνύς εις πλεονεζίαν,
1) άχάλινον ε\ς ωμότητα, και τό της αδικίας μη μισοΰντα πέρας, ίο
άπληστοι μεν ούν οι Βαβυλωνίων τύραννοι και δεινοί προς
ωμότητα κα\ τα πάντων αϊσχιστα τολμάν εΐωθότες.
Ύοιοΰτος δε και ό σατανάς, συλλεγων άει τα μη εαυτού,
και δυσαχθεστεραν εαυτώ την κόλασιν επιτιθείς. είρηται δε
Ε9. χϊν. που και προς αυτόν " *Ον τρόπον Ίμάτιον εν αϊματι πεφυρ- ΐ5
" μΑνον ουκ εσται καθαρόν' ούτως ούδε σύ ίση καθαρός,
" διότι την γην μου άπώλεσας, καϊ τον λαόν μου άπεκτεινας·
ο " ού μη μείνης εις τον αιώνα χρόνον." ποίους γαρ ουκ άπο-
λώλεκε λαούς ; η τίνων εθνών εφείσατο ; τί δε τών άγαν
άπηχεστάτων ουκ αν άλοίη τετολμηκώς ; εψεται δη ούν 2ο
αύτώ δικαίως τό οϋα), και γενησεται παραβολή, της άρχης
αύτοΰ καθηρημενης, και της κατά πάντων πλεονεξίας εζω-
κισμενης. και τούτο πάλιν ό σοφός ημΐν Ιερεμία* ύπαινίτ-
ΗίβΓ. τεται λέγων περί αύτοΰ " Έφώνησε πε'ρδιξ, συνηγαγεν α
" ουκ ετεκε, ποιών πλοΰτον αυτού ού μετά κρίσεως, εν ημίσει 25
" ημερών αύτοΰ εγκαταλείψουσιν αυτόν, και επ' εσχάτων
(1 " αύτοΰ εσται άφρων." πεπρακται δε τούτο ιστορικώς, είλε
μεν γάρ την Ίονδαίαν ό Βαβυλώνιος, καϊ μεντοι και την

4· άίί ομ. ϋ. ηαΒβί β. ίαυτω καθ. ϊηνβτβο οπίϊηβ (οιηίΐίβηβ «φ* ρήιιβ) Ο.
7· ώί αββιιιηρίυιη βχ ϋ. 8. προσττ(φώνηκ( Β. ίο. μή 300β8βίί
εχ Β. βοΐο. 13. τοιούτοι ΌΛ>. τοιούτο Β. τοιούτον Έάά. Ι4· την κοΚ.
ίαυτω ίην. 0Γ(1. Ώ. ίπιτιθί\{ Β.1).1>. ΐπιθΛι Εάά. βηΐβ Μί^ηβ. ι6. ΐστι Ό.
(αθ. αϊ.) 31. αύτό ϋ. καθ. αϊτού τήί αρχ. ίην. οτά. Ό. 34- ϊφώναξι Είΐά.
25. μίτά κρίσιν Β. (βοΐ.) αύτοΰ ροβΐ κρίσ(ωϊ ΐΓΛηβρ. Ό. 37. Ιστορικόν} +
γο ίσται Κάά.

"Ν
 ΰ. 7- ΙΝ ΑΒΑΟυα ΤΟΜ. I. 99

Έαμάρειαν, και ετέρας δε συν αύταϊς χωράς εζαναστήσας,

άπεκόμνσεν εις τά εαυτοΰ' Κνρου δε της Βαβυλωνίων
κατεστρατοπεδευκότος Πέρσας τε και Μηδους, άπφχοντο
πάλιν οι συναγηγερμενοι, μονονουχι δε και άποπτάντες οϊ-
5 καδε πάλιν φεσαν οι τοις της αιχμαλωσίας ενειλημμενοι
δεσμοις. άποπεφοιτηκασι δε καϊ της ύπο τω διαβάλω λα- β
τρείας οι ε£ εθνών, και τον πάλαι φωνησαντα κα\ προς
εαυτόν κεκληκότα αφέντες ερημον προσδεδραμηκασι τω
Χριστώ, συνήγαγε γαρ εκείνος τα ουκ οντά. αύτον, προσ-
ι° εδεζατο δε Χρίστος τά οντα αύτοΰ. Κύριος γάρ εστι των
ολων ως θεός.

"Οτι έεαίφνΗο άναστΗσονται ο! δάκνοντεε αύτόν, και έκνΗψουσιν 7

οί έπίβουλοί σου, και Ιοη είε διαρπαΓΗν αύτοΐε.

Άδοκητως αύτοΰ λέγει κατεζα,νΛσ-τν,σεσθαι τους οίον α 537 Α.

»5 ^άχνοντάς τε και κατεσθίοντας, και ταΐς του πολέμου προσ-
βολαΐς δαπανώντας την ΰπ' αύτώ ισχύν' ησαν δε ούτοι
Κ,νρός που πάντως, και οι άμφ' αύτον ΤΙερσαι τε και Μ^δοί
και Έλα/χΓταί, ο"ι μονονουχι και ύπνον ομμάτων άποτιναζά-
μενοι, καϊ καθάπερ εκ μέθης άνανηφοντες, μόλις τών αρχαίων
2 ο έσονται κρείττους δειμάτων κα\ την προς αύτον άράμενοι
μάχην, καταδραμοΰνται γενικώς, είτα πολυτρόπως ίπιβον-
λενοντες καταθλησουσιν ευκόλως, άγοντες τε και φέροντες 1>
τά Χαλδαίων πράγματα και Αιαρπάζοντες την Βαβυλωνίων.
Ύοΰτο δε πεπονθότα και αύτον εύρησομεν τον άλιτηριον

ι. αντάίι Β. αντφ Ό. αύτη Εάά. ίζαναστ. χ. ϊηνβΓβο ΟΓάϊηε Ό. 2. τα Ό.

την Έάά. τηι αββηπιρΙυιη βχ Β.ϋ. 3· κατίστρατσπιοιυκύτοϊ Β.
κατ(στρατ(υκότοι Ό. Έάά. 6. νπό τφ διαβόλω Β.Ό. (πι τω δΊόασκάλω
Εάά. 8. αυτόν ίίά. «κλ. προ! «'αντόι/ ϊην. ΟΓάίηβ ϋ. II. ώι ϋ.
Έάά. και Β. 13. (ξαναστησονται Ρ. (22. αϊ.) 14. κατίξανίστασθαι
Χίγίΐ Ό. οίον βΐ Μ αβδαπιρία εχ Ό., και κατεσθίοντας βχ Β.ϋ. ι6. ΰπ'
αύτώ Β. ΰπ' αντί>ν Ό. ΰπ' αύτοΰ Εάά. ισχύν αβδυιηρίυιη βχ Ό. ησαν 8ί οίτοι
}ιοο οπίίηε Ό. 17- πάνταη αββιιπιρίυιη εχ Β.ϋ.β. ιδ. «-
τιναξάμινοι 1>. 20. κρίίττουι δ(ΐμάτων Ιιοο ΟΓάίηβ Ο. άράμινοι Β.\>.
αιρόμαχΜ Ό. Εάά. 23. και οη. Ό. 24- δί αββιιπιρίιιιη
εχ \>.
Ο 2
 100 Β. ΟΥΕΙΙ,^Ι ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. π. 7·

σατανάν. συνεκόμισε μεν γάρ είς εαυτόν πάντα τα. έθνη, το

της πολυθεου πλάνης άπλώσας λίνον, και τοις βρόχοις της
αμαρτίας κατ απυκάζων, πλην εξανεστηο-αν ο'ι ολχχουτκ αυ
τόν, τουτεστι, των ευαγγελικών θεσπισμάτων ο'ι κήρυκες,
οίον όδοΰσι σπαράσσοντες το σώμα αύτοΰ, τους τά αύτοΰ 5
Ι^ιγ' δηλονότι φρονεϊν τιμημένους, ώσπερ γάρ " Ό κολλώμενος
ο " τψ Κυρίω εν πνεΰμά εστίν" ούτως ό τω διαβάλω κολλώ-
μενος, εν προς αυτόν εστί σώμα. έκνη^ονο-ι δη ουν οί έπι-
βουλΐΰοντες αϋτω. συνεντες γάρ ότι τίθενται λοιπόν ύπό
δ. Ι,αο. πόδας άγιων, Χρίστου λέγοντος εναργώς " Ίδου δεδωκα ίο
" ύμΐν πατεΐν επάνω όψεων κα\ σκορπιών και επι πάσαν
" την δύναμιν του εχθρού," τούς τά αύτοΰ φρονοΰντας άρττβί-
σουσι, και είς την της αληθείας επίγνωσιν μετακομιοΰσιν
ευκόλως, τίς ό φύσει τε καΐ αληθώς εστί θεός εκδιδάσκον-
άτες, και τό του Χριστοί) μυστηριον εζηγούμενοι, ος δη και ι ζ
πρώτος όράται Αιηοπακώς αύτόν. εστίν ούν άκοΰσαι λε-
8.Μ»«Η. γοντος "*Η πώς δύναται τις εισελθεϊν εις την οϊκίαν του
" ισχυρού και τα σκευή αυτού οιαρπασαι, εαν μη πρώτον
" δηστ) τον ισχυρόν ; καϊ τότε διαρπάστ) τά σκεύη αύτοΰ."
εύθύς δε τεχθείς εκ της άγιας παρθένου, διαρπάζειν ηρζατο ίο
τά σκεύη αύτοΰ. άφίκοντο γάρ εζ ανατολών οι Μάγοι,
8.Μ&ΙΛ. « λέγοντες Ώοΰ εστίν ό τεχθείς βασιλεύς τών Ιουδαίων ;
" εϊδομεν γάρ αύτοΰ τον αστέρα εν τί) ανατολή, καϊ ηλθομεν
β " προσκυνησαι αύτώ." κάί δη και προσκεκυνηκασι, καϊ
δώροις τετιμηκασι, καϊ άπαρχη γεγόυασι της τών εθνών εκ- 1 3
κλησίας' σκεύη δε οντες διαβολικά, και τών εκείνου μελών
τά τών άλλων άπάντων ότι μάλιστα τιμιώτατα, προσδε-

I. μιν 88βυπ)ρΙΐιιη εχ ϋ. 2. όπλων Ε<1<1. 3- πυκάζων ϊιά.

βρόχοκ ροβΐ καταπνκ. Ιγ. Ό. ΐξανίοτ. ο'ι &άκν. αυτόν Ηοο ΟΓεΙίηε Ό. (ξαν. ροδί
αυτόν ΙΓ. Έ,άά. 4· διδαγμάτων ρΓΟ θ(σπισμ. Ό. 5· οτταράσσ. Β. Ο.
σπαράττ. \). Έ,άά. II. ύμΐν] + ΐζουσία» Ό. 12. αΰτοϋ Ό. Έ,άά.
αίτά Β. 14- ά\ηθή{ Έ,άά. ΐζ. τοϋ &6βυαιρΙιιπι βχ Β.
17. (Ισιλΰιϊν ροβΐ Ισχυρού ΐΓαηβρ. I). ι8. όρπάσαι Ώ. 19. δήα-η
τον Ισχνρόν Ιιοο οπϋηε Ό. διαρπάαη] Ό. διαρπάσα Ε·άά. 21. ανατολών Ο.
ανατολή: Εάά. 25· Τίτιμήκ. δώρου ίην. ΟΓ<]. Ό. ΐκκλησίαί Β.
κλήσιωί Ό. κληρονομιάς Έάά. 27- τά ΒΒΒΙΙπιρΙυπί βχ Β.ϋ.
 ϋ. 8. ΙΝ ΑΒΑουα ΤΟΜ. I. 101

δραμηκασι τω Χριστώ, ότι δε διαρπάζειν έμελλε τα σκεύη

τον ισχυρού, προαναπεφώνηκεν αινιγματωδώς και ό προ
φήτης Ησαΐας" (φη γαρ ώδε πάλιν περί αύτοΰ " Αιότι Εβ. νίίί.
" πριν η γνώναι το παιδίον καλεϊν πατέρα η μητέρα, ληψεται
5 " δύναμιν Δαμασκού και τα σκύλα Σαμάρειας απέναντι του α 538 Δ.
" βασιλέως Άσσνρίων." δοκεΐ μεν ούν η τού λόγου δύναμις
ύπαινίττεσθαί τι των ιστορικώς πεπραγμένων πεπόρθητο
γαρ η Σαμάρεια παρά τε τού βασιλέως Δαμασκού, και τού
των Άσσνρίων έζάρχοντος. πλην νοητον ύπεμφαίνει μυστη-
ιο ριον. οτι γαρ τού Έωτηρος η δύναμις τους τον αυτού λαόν
πεπορθηκότας σκυλεύσει ραδίως, 6 προφητικός ημΐν ύπέφηνε
λόγος.

Διότι οϋ έσκύλευσαε έθνΗ πολλά, σκυλεύσουσί σε πάντεε οί ύπο- 8

λελειμμένοι λαοί, δι αίματα ανθρώπων και ασεβείας γΏο και I)
ΐ5 πόλεωε και πάντων των κατοικούντων αύτΗν.

Άτρεκης ό λόγος, καν ε'ι έπ' άμφοΐν νοοΐτο πάλιν, επόρ-

θησε μεν γαρ ό Βαβυλώνιος ίθνη πολλά," πέπραχε δε τούτο
και ό σατανάς, τοιγάρτοι πεπόνθασι το έναλώναι τοις Ισοις.
και πεπόρθηται μεν ύπο Κύρου τα Χαλδαίων πράγματα"
* ο νπο δε τών άγιων ό σατανάς. Ισα δε άμφοΐν τα εγκλήματα,
και άδελφά τά πλημμελήματα, συγγενής δε ωσπερ η άγριό- ο
της και ή κατά πάντων ώμότης. άπεκτόνασι γαρ χώρας τε
κάί πόλεις, ό μεν σαρκικώς, ό δε νοητώς, όζεία βολίδι ττ}
αμαρτία, χρώμενος. εύ δε δη σφόδρα φησι ο-χυλεύο-ειν αύτον
«5 πάντα* τους ύπολίλαμμίνονς λ&ούς. ώς γαρ απαντάς άνηρη-

2. αιηγματωίΐω! και εΐ προφήτης Βί 2Λ« πάλιν ττ<ρ\ αυτόν ΟΒ0. Ό. 5· τ0*'

οη. Β. 6. ονν] γαρ Ό. 1. πιπόρθητο Β. π*ιτόρθηται Ό. Έ,ΛΛ.
8. Δαμάσκου 358ΐιπιρΙυιη εχ Β. Δαμάσκηνων βασϊΚ. £>. 9· νπικφαίνα
ΕΛΛ. ΙΟ. ή τον Σωτήροι ίην. οτά. Ό. II. νπιφηνι Ό. νπίφαινι
ΕΔά. Ι3· οί άεεβΐ ίη ΈΔά. κατάΧβλιιμμίνο* (26. Οο.) οί. ίηίτα. 14. διά Β.
ι6. *Ατρ€*ι)ί ϋ.1>. Αληθής Έ,άά. «ί οιη. Ό. ι8. 6 βββαπιρίιιπι
βζ Β.ϋ.Ι). Ι9· πίπύρθηται μίν νπο Κνρον \\Οΰ ΟΓ(1ίηε ϋ.Ι). νπό Κ. μίν
ποτ. ΈΔά. 25· πάνται 81 λαον; αβ&τιπιρία εχ ϋ.
 102 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι^Ι ΑΙ,ΕΧΑΝϋΒ, ϋ. 9> ίο.

κότος του Βαβυλωνίου, τους διαφυγεΐν ισχύσαντας πολε-

μιωτάτους αύτω γενέσθαι λέγει, και ολίγους οντάς κατακρα-
ά τησειν ευκόλως, θεοί) το νικάν απονέμοντος κα\ το πάντα
δύνασθαι κατορθοΰν αύτοΐς κατανεύοντος. αληθές δ' αν
νοοΐτο το χρήμα, καν ει επ' αυτού φεροιτο του πάντων 5
εχθρού, φημί δη του σατανά, πάντας μεν γαρ τους επι της
γης εϊλε τε κα\ πεπόρθηκε, και τοις της αμαρτίας εγκατε'-
δησε ζυγοΐς. διηρπάσθη δε και αΰτος ΰπο των κα,τΛλΐλειμ.-
μίιων λαων, τουτέστιν, ΰπο των εν πίστει δεδικαιωμενων δια
Χρίστου και ηγιασμένων εν Γίνεΰματι. σεσωσται μεν γαρ ίο
το κατάλειμμα τοΰ Ίσραηλ. εζ αυτών δε οντες οι θεσπέσιοι
θ μαθητάι, γεγόνασιν άπαρχη των διηρπακότων τον άλιτηριον.
είτα μετ' εκείνους εισέτι νυν διαρπάζουσιν ο'ι λαών ήγού-
ι Τι™. μενοι, και τον της αληθείας όρθοτομοΰντες λόγον, και εις την
5 της ευσέβειας άποκομίζοντες τρίβον τους ΰπεζευγμένους. ΐ5

9*Ω ό ττλεονεκτών πλεονεείαν κακιϊν τώ οΓκφ αύτοϋ, του τάδαι είο

ίο Οψοε νοοσιάν αύτοϋ, του έκσττασθΗναι έκ χειρόε κακών, έβου-
λεύσω α'ισχύνΗν τφ οΓκω σου, συνεπέραναχ λαούε πολλούε,
539 Δ. α και έξΗμαρτεν η ψυχΗ σου.

Έπτιπληττει ό λόγος τω Βαβυλωνία) πάλιν, εθελοντι 2 ο

συγκροτείν την Ιδίαν άρχην εκ της κατά πάντων πλεονεξίας,
αίροντί τε ΰψοΰ τον ίδιον οίκον, και μην και ΰπεροχαϊς ταΐς
επεκεινα μέτρου καταχρυσοΰν εΐωθότι και όχυροΰν λίαν,
ώστε και ετοίμως δύνασθαι τυχόν ΐκ χειρός 'ικΓπανθαι κα
κών, τουτεστι, διεκνεύειν άε\ τα συμβαίνοντα κακά. σκοπός 25

I. πολιμικω Ό. 2. γ(νησ(θ~θαι Ε(1(3. 4- αύτοίί οπι. Β. καταικνον-

τοι Ό. ίπινΐίοντοϊ Έ,άά. 6. Άπαντα: Ό. 9- διο Ό. νπο Ει3<3.
ΪΟ. πνίύματί] χάριτι Ό. Ι£. τηί &8811ΠΐρΙυ.Π1 6Χ Β.ϋ. άποκομίζ. τρίβον
Ηοο οηΐίηε I). ι6. τώ οίκω αύτοϋ] τω όμοίω Ισραήλ αύτοϋ (βίο) ϋ.
ΐη. ϊκσπασθηναι] σκιπασθηναι Ό. (68, ?ο, 9>> 97> 310·) Ι^· λαοντ
πολλούι Ιιοο οπίιηβ Β. (ΑΙεχ. XII.) λαού; πονηρού! πολλούι ϋ. 20. πάλιν
3Πΐ6 ό λόγος Ιΐΐηβρ. Ό. σννκρ. ίθίΚ. ίην. ΟΓά. Ό. 32. νψοϋ τον Γδ.
οίκον Ηοο οπϋηβ Π. νψον ροβΐ οίκον Ιτ. Έ·άά. 23· καταχρνσοΰν Ό. Έ,άά.
Ιλοιοά ιι ίβΓβ ΙίίΙ. ίη Β. 24· (κσπάσθαι ΗαΙιεΙ ϋ. τάν κακών Ό,
 ϋ. ιι. . ΙΝ ΑΒΑϋυα ΤΟΜ. I. 103

γαρ άει τοις Βαβυλωνίοις, πολλοίς τών επαμυνόντων πλη-

θεσι περιφράττεσθαι, και αναρίθμητους εχειν τους είδότας 1>
τα. τακτικά, και τον πολέμου νόμον εζηρτυμενους, ώς άμογητί
δύνασθαι τα. εκ των επιόντων αύτοΐς άποκρούεσθαι βλάβη.
5 άλλ' οτι προς αισχύνης εσται και εντροπης το χρήμα αύτω,
διαττιπτούσης αύτω της ελπίδος εις το εναντίον, εδίδαζεν
ειπών 'Ε/3βνληχΓΑ) Λίσχύνψ τω οίκω σου. συνεπερανας γαρ,
■ήτοι σνντετελεκας, λαούς πολλούς, πανωλεθρία διεφθαρκώς.
εττειδη δε έ^ημαρτεν η -^/υχη σου, πικράς άποτιείς δίκας, ό
ίο πάλαι λάμπρος κα\ τά,ττων είς 'χ/^/ος νοσσια,ν αύτου, οικτρός ο
και κατερριμμενος κα\ ύπό πόδας εχθρών άδοκητως εύρεθείς.
ΓΙρεποι δ* άν ό λόγος οτι μαλιστά γε καΐ αύτω τε τω
σατανά καϊ τοις των αιρέσεων εύρεταίς, οι φιλαρχίας ηττώ-
μενοι, και του δοκειν ήγεΐσθαι πολλών, συνεπίρ&ναν λαούς
15 πολλούς, και κακήν όντως πλεονεξίαν τοις Ιδίοις προεζενη-
σαν οικοις, ύψοΰ τε τετάχασι τάς εαυτών νοσσιάς, " ύπερ- » 8'8Ρβ1"
" ογκα ματαιότητος λαλοΰντες ρήματα," κα\ κατά της θείας
ερευγόμενοι δόξης, α μόναις αν πρεποι ταις αύτών γλώσσαις ά*
τε κα\ διανοίαις. ε^ημα,ρτον δη ούν α'ι "ψυχαϊ αύτών πε-
2ο παρωνηκασι γαρ εις αύτον τον τών ολων Σωτήρα Χριστον,
" Άμαρτάνοντες εις τους αδελφούς κα\ τύπτοντες αύτών · Οορ.
\ /Λ | Λ Μ Μ \ > / τιϋ. 12.
" την σννειδησιν ασθενούσαν, κατα το γεγραμμενον.

Διότι λίθος εκ τοίχου βοΗαεται, και κάνθαροο έκ ζύλου φθέρΕεται ιι

αύτά.

-5 Απονέμει πολλάκις η θεία γραφή και τοις άψύχοις τε

2. ιτιριφράττίσθαι Β.ϋ. παραφν\άττ(σθαι Εάά. 3· τ°*—νόμον (ζηρ-

τνμίνουΐ [ΐξηρτονμίνου! (βίο) ϋ.] Β.ϋ. τών—νόμων ('πηρτ. [ϊρηρτ. ΡοηΙ.] Εθά.
4- άποκρονσασθαι ύά. 5· σΧ*ΙΙια ΡΓ0 ΧΡΆΙ"1 ''^· 6. αύτω ΟΧΛ. Ό. το
ϊναττ'ιον Β. τά ΐναντία ϋ. τουναντίον Εάά. 0. ήμαρτ(ν Ό. άποτίσα: Εάά.
ίο. νψοι] + την ί\ά. ίην. Β.ϋ. ιι. κα\ ρπυβ 388ΐιπιρΙυιιι βχ Β.ϋ. Ηίο
ίΐττί ίϊ—ϊθίλουσι βχ ΤΗεορΗ^ΐΗοΙο 3(1 Ιοο. (153 Α. βά. Ϋβη. 1763) &άά. Β.
12. πρίπιι I). γΐ οπι. ϋ. τγ 388ΐιπιρΙιΐΓΠ οχ Ό. 13. ησσώμινοι Εάά.
15· προύζίνησαν Ό. ΐ8. ('ρινγόμίνοι δόξης Ιιοο 0Γ(3. ϋ. μόναΐί αν ττρίποι
Ιιοβ ΟΓίΙ. Ο. πρίποι αν μόναις Εάά. γλώτταίί Ό. 22. την σννιί&ηαιν
άσθίνοϋσαν Ώ. άσθ. την διάνοιαν Εάά.
 104 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι ΑΙ^ΕΧΑΝΟΚ. ϋ. ιι.

β καΐ άναισθητοις φωνάς, ούχ ώς φάναι τι τυχόν δυναμενοις,

άλλ* οίον αύτοΐς πράγμασι μονονουχι διακεκραγόσι. και
Ευ. χχϋϊ.γοΰν 6 μακάριος Ησαΐας " ΑΊσχύνθητι Ειδών, ειπεν η θά~
Ρβ. χνΐϋ." λασσα " φησί' καΊ μεντοι Ααυείδ " ΟΙ ουρανοί διηγούν-
2 " ται δόζαν θεού, ποίησιν δε χειρών αύτοΰ αναγγέλλει το 5
" στερέωμα." αύτη γαρ η κτίσις, δι ων ευ πεποιημε'νη θαυ
μάζεται, δια τούτων αυτών του πεποιηκότος ανακηρύττει την
540 Α. α δόζαν. ούκοΰν εν πράγμασιν αϊ φωναι, καν ει μη γίνοιντο
λόγοι, τοιούτον τι κάνθάδε συνησεις πάλιν, λίθον γαρ ίκ
τοίχου φησί, χα) χάνθαρον ΐχ ζΰλου καταφΟίγξασθαι του Βα- ίο
βυλωνίου' τίνα δε τρόπον, ερούμεν' ταΐς της Ιουδαίας πό-
λεσιν, η κα"ι ταΐς ετεραις εισβαλων ό Βαβυλώνιος, πάσας
κατενεπρησε τάς εν αύταΐς οικίας, είτα συμβεβηκεν άναγ-
καίως και λίγους συνθραύεσθαι και κατασείεσθαι τοίχους,
συνεκπίπτειν δε αΰτοΐς και ζυλα, και όροφάς εκ της άγαν 15
παλαιότητας, κανθάρους μικρούς, ητοι σήτας έχουσας, ταύ-
1) τητοί φησι καταβοηο-ειν αύτού της ώμότητος τά κατεστραμ
μένα" ταύτα δε, ώς εφην, ην λίθοι τε διερριμμενοι, και εν
μεσω πλατειών κείμενοι, κα\ ξύλα πάντως ημίφλεκτα, και
από γε τού σεσηφθαι λοιπόν μαρτυρούντα ταΐς πόλεσι το 2ο
άρχαΐον. έγκλημα δη ούν τω Βαβυλωνίω τας παλαιάς ουτω
καϊ άρχαιοτάτας κατεμπρησαι πόλεις, καθελεΐν δε κα\ οίκους,
άνηρημενων δηλονότι τών εν αύτοΐς.
Ίστεον δε, ότι άντι τού, κάνθαρος ειπείν, έτεροι τών ερμη-
ο νευτών εκδεδώκασιν "Ενδεσμος ξύλου, όθεν εστίν εννοεΐν, 25
οτι τάχα που τάς τών οικιών μίτρας και την εν αύταΐς

I. φωνην Ό. τι Λ8911Πΐρ111Π1 6Χ Ό. 2. Κ€κραγόσι Ό. 3· /κήτβ»

και ρΓΟ γοΰν Ό. *αην ονα. Ό. 4- μ*>τ<«] + και Εθά. ϊην. Β.ϋ.
9- και ϊνθάΰί Ό. νοησίΐς Ό. II. της Ιουδαίας Ό.}). Εάά. των Ιουδαίων Β.
12. ταΐς ΟΠ). Ό. ίίσβάλων Β. Ε(1(3. €μβαλών 13. κατίννπρησι Β.
Εάά. κατίημπίπρα (]ε£39 κατ(νίπίμπρα) I). καππίμπρα Ό. Ι4· οΐκονι ρΓ0
τοίχους \>. 15. σννικπίπταρ ϋ. I). συνιμπίιττ*ιν Β. συμπίπτιιν Εάά. και
ξύλα Ό. \>. Έ,άά. ξύλοις Β. οροφήν Εάά. ίηνίΐίβ οπιηίΒιιβ. ιό. ΐχουσαν \\ά.
ΐ8. τά ίί ρΓΟ ταύτα βί ώς ΐφην Ό. η~ν Ό. Εάά. ήσαν Β. 21. τάι 0. και Εάά.
22. κπθιλιϊ ί\ά. και] τους Ό. 23. αϋταΐς Β. 24· κάνθαρον Ο.
8ΐ3ΐίπι ('κ ξύλου 3(1(1. Εάά. ϊηνίΐίβ Β.ϋ. οί ίτίροι Ό. ϊν&σμα Ο.
ξύλου Ό. Εάά. ξύλινος Β. 26. μήτρας Ό.
 ΰ. 12, ΐ3· ΙΝ ΑΒΑΟυϋ. ΤΟΜ. I. 105

άναπλοκην τών ξύλων ητοι σΰνδεσμον και/βάρους ώνόμαζον

κατ εκείνο καιρού, δια. το οίον πολλοίς άντεχειν ττυσι την
επικειμενην αύτοϊς όροφήν.

Ούαί ό οικοδομών πόλιν έν αΐμασι, και έτοιμάζων πόλιν έν 13

5 άδικίαιο. ού ταΟτά έστι παρά Κυρίου παντοκράτοροε· και έζ- ·3
έλιπον λαοί ικανοί εν πυρί, και έθνΗ πολλά ώλίΓοψύχΗσαν.
ά
Ύαλανίζει τον Βαβυλώνιον πάλιν, ως ύψοΰ μεν την Ιδίαν
αιροντα δόζαν, καΙ της αρχής το περιφανές, ούκ εξ ων (δα
μάλλον, άλλ' άφ' ων ήκιστα εχρήν, ποιεϊσθαι σπουδάζοντα.
ιο ού γάρ οτι πολλούς ώλόθρεύσε λαούς, διαβόητον είναι εχρήν,
ετε'ρω δε μάλλον κατασεμνννεσθαι κόσμω, και τοις εις δι-
καιοσύνην αύχημασιν Όράσθαι λελαμπρυσμενον. άλλ' ώς
άχρεϊον τούτο μεθεις, ψκοίόμησεν αύτην έν άΙμαοΊ και αΛι-
κ,ιαις. οτι γάρ ωμότατη γεγονεν ή Χαλδαίων άρχή, και ο
ΐ5 άττάσαις άπλώς πόλεσί τε και χώραις επιθρώσκουσα θηρίο -
πρεπώς, τα περα λόγον παντός εϊργασται κακα, πάσιν
αν γένοιτο καταφανές τοις την θείαν άνεγνωκόσι γραφήν.
άλλ' ού ταΖτά έστι πάρα, Κυρίου πα,ντοχρά,τορος. ού γάρ εστίν,
ούκ (στι τα τοιάδε των κακών άνωθεν γεγενήσθαι λίγαν
2ο άλλ' ούδ' άν νοοίτο θεόσδοτον, το εν γε δη τούτοις κατα-
σ(μνύν(σθαι δεΐν. εσται δη ούν ούκ ερηρεισμενα, μάλλον δε
ούκ (ζω δίκης, ά γάρ ούκ οίδεν επαινεϊν ό θειος τε και άκή- η 641
ρατος νους, κολάζει πάντως, ώς ούκ έχοντα το εϊκός. πώς
γάρ ούκ άπηχες και άνόσιον παντελώς, τ6 έκλίί^Ι/αι μεν λαούς
25 ικανούς ΐ* πυρ), ί^νη δε ολιγο^υχησ-Αΐ πολλά, τουτεστι, το

I. τί» (. άναπλοκην βΐ ωνομ. κανθ. ίην. οτά. Ό. 2. ανίχιιν Ό.

4· ϊτόλϊίΓ ϋ. (153·) ούταϊ ρΓΟ πάλιν βΐΐ. I). 6. ωλιγοψνχησίν Ο. (36,
62, 86, 95> 185» 238·) 7· τΛι» τον Βα/3. ίην. οπί. Ό. Ιδίαν αίρ. δόξαν]
διάνοια» αιροντα Τ). ο. άφ' αββιιπιρίιιιη εχ Β. ΐξ ρτο άφ' Ό. ίο. ΐχρήν Ό.
χρη Εάά. II. δίκαιον ΕΔά. ι6. τό ρΓΟ τά Ό. παντός 389ΐιπιρΙιιιη
«χ Ο. κακα ΗίώεΙ Ό. 22. και ρΐΌ οϊ/κ ρΗοβ ϋ. 24- λαούϊ Ίκανούΐ
(V πυρ'ι Ηοο ηπΐϊηβ Ό. Ίκ. οιη. Β. λαοϋι Ίκ. ροβΐ πυρι Ιγ. Εάά. 25· πολλά Ό.
πυΧΧάκις Κ(1<1.
νοι.. II.
 106 Β. ΟΥΚΙΙ,ΙΙ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. ΰ. 14-

λαμπράς μεν κατεμπρησθήναι πόλεις ομού τοις οϊκοϋσιν

αύτάς, εθνη δε όλα και φυλάς άπειπεϊν εν κακοϊς ;
Ύοΰτο δ' αν τις ε'ικότως κάί αΰτοϊς επιφωνήσειε τοις Ιου
δαίων καθηγηταΐς, οι πάντας μεν άπεκτόνασι τους άγιους
\)7τροφητας' ωοντο γεμήν ου μετρίως όνήσειν την Ίίρούσα- 5
λήμ, κα\ οίχοαομίΐν αυτήν ϊν άΐματι και τή κατά πάντων
πλεονεξία" ους μεν γάρ ύβρισαν, ους δε άπεκτειναν, ούς δε
Β.Μ»»Λ. ελίθασαν, και τελευταϊον τοις άλλοις προσέθεσαν τον Υίον,
39· και πρόφασις αΰτοΐς της άπονοίας ό νόμος ήν. ύπεπλάτ-
τοντο γάρ το επαλγύνεσθαι δοκεϊν άθετουμενη παρά Χριστοί ίο
τϊ) διά Μωυσεως εντολή, άλλ' οτι θεοστυγής ό ζήλος αύτοϊς,
Εοιη. χ. κα\ « ου κατ' Ιπίγνωσιν" ως γοΰν ό θεσπέσιος γράφει Παΰ-
ο λο?, άποφήνβιεν αν ευκόλως ό Προφήτης λέγων Ού τοΖτλ
ϊοτι πάρα, Κυρίου παντοκρά,τοροί. τοιγάρτοι και εκλελοίπακτίϊ
η πυρ) χα) ωλιγο^/ύχηο-αν, δαπανώντος αυτούς τοΰ πολέμου 15
και κατατηκοντος τοΰ λιμοΰ. συμβεβηκε γάρ τά τοιάδε τοις
Ιουδαίων δημοις πεπαρωνηκόσιν εις τον Υίον, και άπεκτονό-
σιν, ώς εφην, προ αυτού τους προφήτας.

ΐ4*0τι ένεττλΗσθΗ η σύμπασα γη τοΰ ρ/ώναι τΗν δόΕαν Κυρίου, άκ

δδωρ πολύ κατακαλύψαι θάλασσας. 2ο

α Αδιαφορεί πολλάκις περι τούς χρόνους ή θεία γραφή,

κα) τά εσόμενα τίθησιν, ώς ηδη πεπερασμένα, τούτο δη ούν
κάνθάδε γεγονός εύρήσομεν. δεον γάρ ειπείν το εμπλησθή-
σεται, το ενιπλησ^η φησίν. όταν τοίνυν, επιρριφείσης
Βαβυλώνι της θείας οργής, τά εν αυτί) πάντα γενηται διά τε 25

1. καημπρησθήναι Β. καταπρησθηναί Ό. Εάά. 2. ώνλαι] ΚΐφαΧαί

Εάά. 3· τ'? ροβΐ αΰτοΐί Ιγ. Ό. 6. οικοδομιΐν Ό. Εάά. ωκοδόμουν Β.
7· νβρισαν Β. Ε(1ά. ΐπρισαν Ώ. δ. (λίθασαν Ό. Εάά. ί\ι4οβό\ησαν Β.
τιΧιυταϊον Ό. τ(\*ντωντ*ι Εάά. II. ότ»] μιν ϋά. ίην. Β.ϋ. αύτοΐι ϋ.
αϊτών Β. Εάά. 12. γοΰν] + «οι Εάά. ϊην. Β.ϋ. Ι3· άποφήνιιιν
αν) άπίφηνιν Ό. Ι5· ιτνρί Β.ϋ. άργυρίψ (βίε) Εάά. και δδβαπιρίιιπι
εχ Β. ωλιγοψ. δί Ό. ΐ6. Ηαεε και κατατηκοντοι τοΰ λιμοΰ αοοβδβεηιηΐ
εχ 1). -γαρ Ό. Εάά. δϊ Β. 10. γη οτα. Ό. (86 πιο;. 233·) 3°· "ατάκα·
λΰψαι Β.Ό. (22. αϊ.) κατακαλύψα Εάά. θαλάσσαΐ Β. (22. 01.) αντονς Ο. Εάά.
22. κητααγμινα Εάά. 6η οπι. ϋ. 23. το οπι. Ό. 24. ΝοΙβ ϋ. ΟγΓΪΙΙαιη
Ιεεϋοηϊβ ναΐίεαπαε ί^ηαπιπι. 25· τά] ταύτα Εάά. γιγίνηται Ό. τι οπι. ϋ.
 ΰ- 14· ΙΝ ΑΒΑΟυα ΤΟΜ. I. 107

Κ,υρον και των συν αύτω, και η πάλαι δεινή και άθραυστος,
και δυσαντητον τόϊς άλλοις άει κατεζανιστάσα την (αυτής
ωμότητα φαίνηται λοιπόν οικτρά τε και άναλκις, και όλο-
τρόπως ηρημωμενη και υπό πόδας εχθρών, τότε δη τότε πάσα β
5 λοιπόν η ύπ' ούρανον την θείαν συνησει ίί$*ν οση τε εστί
και ηλίκη, κατεμπλη-ιτθησεται δε της εις τοΰτο γνώσεως,
εκράτει μεν γαρ η Χαλδαίων άρχη, κα\ ην οΰτω περίοπτος,
δεινή τε καϊ άμαχος, άνεζικακοΰντος θεοΰ και δόντος αύτη
το και αύτης κρατησαι της Ιουδαίας, μνρίας τε όσας εζανα-
ιο στησαι πόλεις, επειδή δε τοις αύτη πρεπουσι κακοΐς περι-
βαλεΐν εσκε'ψατο, κατεσείσθη κάί πεπτωκε και δεδοται προς
ε'ρημωσιν. τοιούτον τι φησι καϊ ό προφήτης Ιερεμίας περί η 542
αύτης " Πώρ εκλάσθη και συνετρίβη η σφύρα πάσης της ΗιβΓ.
" γης ; πως εγενηθη εις άφανισμόν Βαβυλών εν εθνεσιν ; »3-*°·
ΐ5 α εττιθησονταί σοι, και άλωση Βαβυλών και ού γνώση'
ίί ευρέθης καϊ ελήφθης, ότι τω Κυρι'ω άντεστης. ηνοιζε
Κύριος τον θησαυρον αύτοΰ καϊ εξήνεγκε τά σκεύη της
όμγης αύτοΰ, ότι έργον τφ Κυρίω θεφ εν γη Χαλδαίων,
" οτι εληλύθασιν οι καιρό), αύτης."
2ο Ίστε'ον δε, ότι μετά την των Ιεροσολύμων πόρθησιν,
μεταπεφοίτηκε μεν επί τά εθνη Χριστός, εγνω δε πάσα 1)
λοιπόν η ύπ' ούρανον τψ του θεοΰ και ΤΙατρός ^ό^αν,
τουτέστιν, αύτόν ωσανεϊ χειμάρρου την γην επικλύζοντος.
ποταμού γαρ δίκην έξε'νευσεν επ αύτούς ό Χριστός, ό
25 και πάλαι λέγων διά προφήτου φωνής " Ιδού εγώ εκκλίνω Εβ.
" επ' αύτούς ώς ποταμός ειρήνης, και ως χειμάρρους επι-
" κλύζων δόξαν εθνών." μεμοσχοποιηκότος γάρ ποτέ κατά

- 3. κατίξανιστωσα Κάά. αύτηι Ό. 4· νποπόοΊον ΕΗ(1. τότί βΐ

Χηιττον ΟΙΟ. Ό. II. και ηίντακι Οία. Ό. 12. και ό προφήτης
ϋ38νιπιρΐ3 ϊχ Ό. Ίίρ.] + καϊ Β. ΐ6. ότί] οντω Ό. 17- θησαυρον 0.
όφβαλμΰν Β. Έάά. &ί> Ηοίπιββ. βΐ Ρ&Γ8. ηοο βχ υηο Ιοοο οίΐ. ι8. γί}]
τη Έ,άά. 20. δί 38$απιρ1υπι βχ Β. των οιη. Ό. 22. λοιπόν ροβΐ ούρανον
Ιπιηβρ. Ο. 23. αύτον Β. 0.1). αύτοΰ Έ,άά. χιιμάρρου—ί'πικΚΰζοντο! Ο. χιιμάρ-
ροΰν—ΐπικΚνζοντα Β. χιιμάρρον—κατακλύζονται ΕΑά. 24· αύτούί Β. αϋτην 1).
Κβ(]. ό και πάλαι νπϊσχιτο λ«γ. Εάά. ίην. Β. Ο. 2η. μιμοσχοπίποιηκότοί
ΈΑά. γάρ ηοτί Β. δί τότι ϋ. σϊ !£(](].
Ρ 1
 108 Β. ΟΥΒΙΙ,ΕΙ Α^ΕΧΑΝϋβ. ϋ. ι$,\6.

την ερημον τον Ίσραηλ, και προσκεκρουκότος ταύτητοι θεώ,

την του Έωτηρος άνάδειξιν και της δί αύτοΰ χάριτος το
^ί"™", άμφιλαφες κατεπηγγελετο λίγων " Άλλα ζω εγώ, και ζών
ϋ" το ονομά μου, καϊ εμπλησει η δόζα Κυρίου πάσαν την
" γην." μεστά γάρ τα, πάντα Χρίστου, ός εστί δόξα τοΰ 5
8. ,ΐοβ,η. ΤΙατρός. τοιγάρτοι καϊ εφασκεν " 'Έγώ σε (δόξασα επι της
γης, το έργον ετελειωσα ο οεοωκας μοι, ινα ποιήσω.

ΐ5 "Ω ό ττοτίζων τόν ττλΗσίον αϋτοϋ άνατροττΗν θολεράν, και μεθύ-

ι6 σκων, δττωε έττιβλέττΗ επί τά σττΗλαια αίιτών ττλΗσμονΗν
άτιμίαε έκ δόΕΗΟ πίε. ίο

Έπιφθε'γγεται πάλιν τό *Ω τοις τοΰ Ναβουχοδονόσορ άνο-

<1 σ/[θί]ρ τολμημασι, προφωνών α πείσεται, και οτι πίκρας οδύ
νης εμπλεως ή πληγή, δια τούτου σημαίνων, εοικε δε θολερα,ν
όνομάζειν ανατροπην την άκρατον λύπην ήγουν αικίαν, ην και
μονονουχι νοτίζω» τους άλισκομενους όράσθαι παρεσκεύαζε 15
διενεγκόντας ολίγα των εν οίνω και μεθαις. κα\ τί το εντεύ
θεν ; καθάπερ τι σπηλαιον άνοιγνύς, τον εκάστου νουν καϊ
τοις άλλοις άπασι καθιστή διάφανη, πίκρας γαρ, ως εφην,
επάγων οικίας τοις των είλημμενων περιφανεστεροις, η τάχα
β που και βασιλεΰσιν αύτοϊς, όλοφύρεσθαι παρεσκεύαζε, καϊ 2ο
την κεκρυμμενην εσθ' ότε μικροψυχίαν ήγουν δειλίαν ώς
αφόρητου λοιπόν ανάγκης άπογυμνοΰν. ό δε ην ούτω δεινός
τε και άτεράμων ώς, επαλγύνεσθαι δε'ον καϊ κατοικτείρειν
αυτούς, εντρυφάν εποιμώζουσιν, αύχημά τε τούτο της Ιδίας
ποιεισθαι άρχης. και τούτο οίμαί εστί τ6 πότιζαν τον πλη- 25

2. την] + δια Εάά!. ϊηνίΐο Ό. 5· α'οτά ϋ. μττά Εάά. 7. ποιήσω]

4- αέτό Ό. Εάά. «Τίλίίωσα ροβί Ιιοε ν. ΐΓίΐηβρ. ϋ. 8. ανατροπην θοΚΐ-
ραν Β.Ό. (22. βΐ.) ίηίΓ» βΐ βά ναΐεή&η. ι66 α. ανατροπή <?ολ«ρά Εάά. ι Γ. τον
&88ΐιπ)ρ(αιη εχ Β.ϋ. άνοσ'ιοΐί] 8ΐε Ιαείΐε εοιτρχϊΐ Μΐ£η?. ανοσίας Β. Εάά. άεββΐ
ί. V. ίη ϋ. 12. ϊπιφωνων Ό. 13. πληγή] + καϊ Εάά. ίηνίΐΟ ϋ. τού
των Ό. σήμαιναν Έ,άά. δί αββυπιρίϋΐη εχ Β.ϋ. τηναάά.Εάά. Ι4· ονομάζω*
Έ,άά. ανατροπην ονόμαζαν ίην. ΟΓα. Ό. ι6. ολίγα Ο. ολίγον Β. όλίγφ Ε(1ά.
17. καϊ ϊθβιιιτιρίυιη εχ Β. ι8. καθ'ιστησι Εάά. 23. δίον] + η ήά.
24· ϊπιμώζ. (βίε) Εάθ. 3η(β Μΐ£ηβ. κατοιμώζονσιν Ό. τοντο αββυπιρίιιιη οχ Β.
25- νηήσθαι ίην. οτά. Ό. Εάά. και 388ΐιπ)ρΙυπι βχ Ό.
 ϋ 15, ι<5. ΙΝ ΑΒΑΟυΟ. ΤΟΜ. I. 109

ηον ανατροπών θολεραν, οπως αν έπιβλΐπν\ ίπι τα σπήλαια

νώτων, τουτεστι, τά κεκρυμμενα και λεληθότως ενόντα τισίν. » 543 Α.
επειδή τοίνυν άκράτοις εχρητο θυμοΐς, και φειδούς άπάσης
έζτ)ρημένης, μικρούς κα\ μεγάλους, και λαμπρούς και άση-
5 μονς ταϊς άνηκεστοις περιβεβληκε συμφοραΐς, ταύττμοί φη-
σιν ό των όλων Δεσπότης Πλησμονην ατιμίας εκ Μ^ης
πα, τουτέστιν, ήσθα μεν γαρ διαβόητος τε και εύκλεης κα\
περίοπτος τοις άπανταχή και εξ ώμότητος γνωριμώτατος'
αλλ* εστ) λοιπόν ητιμωμενος, και τι) της εύκλείας ύπεροχτ}
ίο την Ισόρροπον άνατληση δ'ικην.
Πρεποι δ* αν τούτο και επ' αύτών, εϊπερ ελοιτό τις, των 1>
ανοσιών Φαρισαίων αληθές είναι λέγειν, πεποτίκασι γάρ
τον πλησίον άνατροπην ύολεράν' ταύτην δε είναί φαμεν την
αυτών διδασκαλίαν, τα. των ανθρώπων εντάλματα, και πρός 8.μ»«η.
ι5Υ* δη τούτοις την κατά. Χρίστου μαν'ιαν, και τά της άθυ- )
ροστομίας εγκλήματα, ό μεν γάρ εκάλει προς ζωην, οι δε
€ΐς τούτο κατώλισθον άπονοίας, ώστε καΐ φάναι τοις άκροω-
με'νοις " Ααιμόνιον εχει και μαίνεται, τί άκούετε αυτού ;" 8.·Το»π.
εδρών δε τούτο, ίνα τον της σωτηρίας άποσειόμενοι λόγον, ο
2ο τον καταλαμπρύνοντα νούν, εις τα αύτων ΐπιβλίπωσι σπή
λαια, τουτέστιν, εις τά σκοτεινά και άφεγγη και τεθνηκότα
διδάγματα, τοιγαρτοι πεπώκασι πλησμονην ατιμίας, καίτοι
πάλαι λαμπροί τε οντες και δόξης είσω βεβηκότες ου μικράς.
καθηγούντο γάρ ποιμνίων, ησαν δε και ιερείς κα\ κριτα'ι.
25 Άρμόσαι δ' άν ό τοιόσδε λόγος και τοις τών άνοσίων
δογμάτων εύρεταϊς, οι ποτίζρυσι κατά τό άληθες τον πλησίον
άνατρσπψ βολεραν, τον της άπάτης Ιόν ταϊς τών άπλουστερων

ι. 4» οπι. Ό. 2. \(\νθότα (βίο) και κικρυμμίνωί Ό. 4· *<" βεουηαυπι

οω. Ό. 5· π»ρΐί'βαλλ* ϋ. το· 38βυτηρΙιΐΓη βχ Β.ϋ. 8. απαντοχή Β.ϋ.
απανταχού ΈΔά. ΙΟ. Ισόρροπον άνατληση Β. ισάρρ. άνατλησιΐί Γ). ιδίαν
άναπλησιΐί Εάά. II. τκ ίλοίτοίην. οτά. ο. 12. άτρικί: Ό. 14. «αϊ
ικβααιρΙηπΊ βχ Β.ϋ. ο. Ι9· τοϋτο δί ίδρων ίην. ΟΓά. 0. σωτήριον ρΐΌ τηι
σωτηρίας Ο. λόγοι*] νόμον Ό. 22. πιπώκασι Ό. πιπόκασι Β. πιπτώκασι
ί« Εάι]. 25· τί οιη· Β. 24· ποιμνίων Β. ποιμίνων Ε(]ύ. ποΚιων
(ίϊϋ) Ο. 20. διδαγμάτων Ό. τον πλησίον οία. Ό. 2"\. ανατροπή
βολιρά ΕΛά.
 110 Β. ΟΥΚΙΙ,Μ Α^ΕΧΑΝΌΚ. ΰ. ι6, 17.

<1 ψυχαΐς επιχεοντες, Ίνα δη και ίπιβλίπωσιν ίπϊ τα σπήλαια

αυτών, σκοτεινός γάρ ό εκείνων νους, απάτης εμπλεως,
άχλύος διαβολικής επίμεστος αληθώς, και σπηλαίων, οίμαι,
διενεγκών ούδεν, ά νεκρών εστί σωμάτων εμπλεω και δυσω-
δίας άπφσης κα\ ακαθαρσίας. 5
Χρηναι δε οιμαι προς διασάφησιν τών προειρημενων
άκριβεστεραν κάκείνο ειπείν. 'ΈΙβραΐοί φασιν' ως εκ παρα-
6 δόσεως δε πάλιν ό λόγος' οτι πορθήσας την τε Ιουδαία»
και άπάσας δε τάς άλλας χώρας 6 Ναβουχοδονόσορ, κα\
άποκομίσας ε'ις την εαυτού τους τών εθνών ηγουμένους, *ο
εποιείτο πότους κατά καιρούς, είτα τους άλόντας εισφε'ρων,
και περιεργοις πόμασι καταμεθύσκων αυτούς όρχεΐσθαι πα-
ρεσκεύαζε' κατασειομενοις δε και διαπίπτουσι και άπο-
γυμνουμένοις εσθ' ότε καϊ τά κεκρυμμενα του σώματος μέρη
δεικνύουσιν, επιμειδιών τρυφήν εποιείτο το χρήμα και πρό- ΐ5
644 Δ. α φασιν εύθυμίας. ταΰτά φασιν ώνομάσθαι εύφυώς (Γπηλαια'
εχει δε πως και το εικός ό λόγος, εκδεδώκασι γάρ οι έτεροι
τών ερμηνευτών1 άντί τών σπηλαίων, τήν γύμνωσιν, ίν'
τοιούτον το λεγόμενον Ονοι ο πότιζαν τον πλητίον αυτού
άνατροπην θολεραν και μεθύσκων, όπως επιβλεπη έπι την 2ο
γύμνωιτιν αυτών.

Και σύ καρδία σαλεύθΗτι και σείσθΗτι- έκύκλωσεν έπί σέ ττοτη-

ριον δεζιάο Κυρίου, και συυΗχθΗ ατιμία επί τΗν δόζαν σου.
1> 17 διότι ασέβεια τοΰ Λιβάνου καλύψει σε, και ταλαιπωρία θΗρίων

4- ουδό»] κατ ον8(ν Κάά. (μττλίω Β. ΐμπ\(α Ό. 'ύά. και δ. ά.] Βνσω&ίαι τ*
ΐτάσηΐ Ό. 6. προίίρημίνων Β. (Ιρημίνων Ό. προκίιμίνωρ Ε(Μ. 8. πορθή-
σαΐ Β. νικησας Ό. Έιάά. 0. τόσα» Ό. χωραί οτη. Ό. II. ότοίη ϋ.
12. πιριίργων Εάά. 13- κατασίίομίνοκ Ό. σαομ. Έάά. Ι4· «αϊ
38βυπιρΙαπι 6Χ Β.ϋ. μίρη τον σώματοι ίην. οπίίηβ Ό. ΐ6. φησιν Ο.
(ίφνω( ώνομάσθαι ίην. οτί. Ό. '8ίθ Αηιιίΐ». 10. τοιούτο Εά!(Ι.
βο. ανατροπή θο\ιρά Εάά. εΐ ηοο Ιοοο Ό. ίπιβΚίψτ/ Έάά. 21. ούτοι Π05.
22. ΑΙ) Ηοε Ιοοο ΐ)8<]ΐΐ6 αά βηεηι 03ρίιΪ8, ρΓΟ Ό. όντϊΐΐί οοιηπιεηΙβΓϋβ, ΤΗβορΙιν-
ΙβοΙϊ άεάιί Β., (^ιιαβ Σιτική αά ΤηεορΙι. ΙεχΙιιπι ειηεηιίβηθιιπι ϊη νοίαηιίηϊβ οαΐοβ
άβάϊιηυβ. ΝίΗιΙοτηίηιιβ Ηίβ ϊη οοπιπιεπίατηβ ϊη Αοβο. Ρτορίι., πηιΐΐα Ό. Οντίΐΐϊ,
πιηΐΏΐίοηβ νβΓΟοπιιη ψΐΆύατα, ΓερΓοπιρβίΙ: ΤΗβορΙ^ΊβοΙιιβ. ΕβΙ ϊη ΒίΒΙ. νβΐ.
Οοάβχ ε\ΐϋτί. οΐϊιη Ρϋ. II. (νί<1β ΑβββπΐίΐΐΗ ΒίΜ. Ογ. ί. 595·) ηιιηο ΒίΙ)1. Κβ£. ι8,
ΐ). Ογή\\\ ϊη ΑΙ). Ρτορίι. οοηΐίηβηβ; Ηϊο αιιίεπι 031 63 ςοβε Β. σίίσθητι και
σα\(νθητι ίην. οηΐίηε Ό,
 ϋ. ι6, 17. ΙΝ ΑΒΑΟϋΟ. ΤΟΜ. I. 111

πτοΗσβι σε, δι αίματα ανθρώπων και άσεβείαε γηο και πόλεωο,

και πάντων των κατοικούντων αϋτΗν.

"Κνεστί πως άε\ και προσπεφυκός όραται δεινώς ταΐς τών

αλαζόνων ψυχαΐς και τό πλείστην όσην εις νουν εχειν άναι-
5 σθησίαν, και μεντοι και προς τωδε το οϊεσθαι κατά σφάς
άκράδαντον εξειν της ευημερίας την μεθεξιν, άποσείονται δέ
ώσπερ, και σφόδρα γενικώς, τό προσδοκάν όλως εσεσθαία
ποτε την επί τά χείρω των πραγμάτων μεταδρομην. όποΐόν
εστι τό δια. φωνής τον Ααυεϊδ ως εκ προσώπου λεγόμενον
ίο των εν εύπαθείαις όντων κα\ τρυφαΐς Μ 'Έ,γώ δε είπα εν ττ) Ρβ.
" εΰθηνία μου Ού μη σαλευθώ εις τον αιώνα." ηρρωστηκότι ΧΧ1Χ' 7'

,ούν εκ πολλής άγαν υπεροψίας τω Βαβυλωνία) τό άν-

άλγητον, μονονουχι και επιπληττει λοιπόν ώς άτεγκτω, λέ
γων Και <τυ καρδία (τείο-θητι, τουτεστι, μη εν άκλονητοις εύη-
15 μερίαις ερηρεϊσθαι νόμισες, εϊσδεχου λοιπόν τάς [περι~\ τών
λυπούντων εννοίας, εν αισθήσει τών συμβησομενων γενου, ά
και παραχωρεί τϊ) πείρα, καίτοι 7Γρο[$·] αυτής ονδ' όσον ειπείν
καν γοϋν εν ψιλαΐς επινοίαις άξιώσας έλεΐν, ότι γενηση ποτέ
και αυτός εν σκυθρωποΐς, καϊ τοις άνιάν ού μετρίως πεφυ-
2 ο κόσιν ή ση περιπεσεϊται καρβίΛ. τί δη ουν άρα τό σαλεΰον
αυτήν κα"ι καταδονοΰν είς λΰπας ; Έκυκλύκτι» έπ) <τε ποτηριον
δεξιάς Κυρίου κα) ο-υνηχβη ατιμία, έπ) τψ £ο%αν (του. ώσπερ
γαρ αυτός επότιζες τον πλησίον ανατροπή θολερα, τον αυτόν β
τρόπον τά εκ της θείας οργής επενεχθησόμενα πεπ[τ]ωκώς,
25 βδελυρός έση παρά πάσιν ητιμωμενος, οικτρός τε και άπερ-
ριμμενος, και της αρχαίας εκείνης εύκλείας όλοτρόπως ήττώ-

1. της ρΐΌ γης και Ό. βί οί. Ηΐ1Ϊ3 545 Ί. [*<" οιη· 153·] 3- τώ» ΒββυπιρΙυιη
βχ ϋ. 4· «Χ"» νον» ίην. οπι. ϋ. 5· *α' ωβυπιμίηπι βχ Ο.
6. ΐξιν (βίο) Ό. την μ. της €νημ. ίην. ΟΓά. ϋ. θί Ό. Τί Έ,άά. 8. μίταδρομήν]
μΐταβολήν Ό. II. ιϋθυνιία \\ά. 3ηΙβ ΜΪ£Ι1β. 12. άγαν ΐκ πολλής Ίην.
οτά. Ό. το άνάλγητον Ό. και άναλγήτφ ΈΔά. Ι3· λί'γωχ ώί άτίγκτψ ίην.
οπί. Ο. ΐ5· πιρι οπι. Ό. ι6. ϊννοίας αββυιηρίιιιη βχ ϋ.
17-21· «αϊτοί—«ΐι Χύπας; οπι. Ό. 17. »τρο[5] 8ίο Μί^ηε. προς ΊΖάά.
24· της αββυηιρίυητ βχ Ό. πιπωκώς οοιτεχίΐ ΜΪ£ηε. πιπτωκως ΕΔά. πίπτωκος ϋ.
2,5- ιτάο··] + καϊ Εάά. ίηνίΐο ϋ. τ« οπι. ϋ. απιρριμμίνος Ό. [άκιρψμ. Οοά.]
καηρρ. Τίάά.
 112 Β. ΟΥΚΙΙ,Μ ΑΙ^ΕΧΑΝϋΚ. π. ι6, ιγ.

μένος. £ε£ιας δε Κυρίου το ποτηριον είναι λίγων ό μακάριος·

Προφήτης, οίον άναπείθει φρονεΐν, ως ουκ αν ενδεχοιτο μη
ττιεϊν, αυτό θεού προσκομίζοντος, εδει γάρ -πάντως άνατλη-
Ηιοοχπ. ναι τ£ ('£ οργής· «'Έάν γάρ κλείση κατά άνθρωπου, τις
545 Δ. α " άνοίξει ;" κατά το γεγραμμε'νον, καϊ $ φησιν ό προφήτης 5
Ε«. χιν. « χείρα την ύψηλην τις άποστρεψει ;" άνθ' ότου δη
ούν τά τοιάδε συμβήσεται, διατρανοΐ λίγων Ότι άο-ΐβίΐα του
Αιβάνου χαλυ^,ει <π κα) ταλαιπωρία θηρίων πτοηα-ει ο-£. και
Αίβανος μεν ορός της Φοινίκης εστί, των οτι μάλιστα
διαφανεστάτων, ευζυλόν τε καϊ ευώδες ως λιβανοφορον. ίο
παρεικάζει δε αύτω την Ιερουσαλήμ εσθ' οτε τό γράμμα το
ϊερον, διά τοι το πολλαΐς άγ'ιαις επισεμνύνεσθαι κεφαλαΐς,
ο νψοΰ τε ηρμε'ναις και φρονούσαις τά εν ούρανοις, καϊ τω της
ευσέβειας κάλλει περιβυθισμεναις. τούτων διαμεμνηται και
ι6 ι " ° μακάριος ΑαυεΙδ, ούτω λέγων προς θεόν " ΑΙ κέδροι του 1 5
" Αιβάνου ας εφύτευσας, εκεί στρουθία εννοσσεύσουσι."
κέδρου γάρ δίκην των άγιων έκαστος, καθάπερ εφην άρτίως,
αίρεται ύψοΰ, τω μη φρονεΐν άνεχεσθαι τά κατερριμμενα^
τουτεστι τά επι γης, καϊ οίον σκέπη γίνεται τοις ετεροις^
στρουθίων δίκην δεχόμενος τους ύπ' αύτω μαθητεύεσθαι 2ο
βουλομενους. ούκοΰν επειδήπερ εκπεπόρθηκε μεν ό Χαλ
ί! δαΐος την Ιερουσαλήμ, ησεβησε δε κα\ προσκεκρουκε τω
θεώ, προσεμπρησας ττ) πάλει τον θείον ναόν, ηλω δε και
αυτά περιυβρίσας τά άγια, ταΰτψοί φησι καλυ-^ειν αύτον

ι. &ιξίάι Ό. οΊξιάν Εάά. 3. αν α$6ΐιπιρΙυπι βχ ϋ. 3- «■ο·*»»

(βίο) Ό. 6. δη οίν Ό. 8ι &η Έιάά. 7· τοιαύτα ϋ. 9· τ^( Φοινίκης
«στί Ηοο ΟκΚηβ Ό. ΙΟ. λιβανοψόρος Ό. II. αύτω την
Ίιρονσαλημ Ό. αυτόν τον ΊσραηΚ Έ,άά. 12-23. δίά τοι—^λω δί] Ηϊεο
Γβΐίηαί οαπι Εάίΐίβ, νϊχ οιώπιβ οΐ) βοηββηά'ι πκχΐηπι νβΛβ,ςαβ πιίηιιβ οοπεαεία
Ό. ΟνπΙΚ £586 ΟΓβάεηβ. Ργο φΐΐΐηιβ Ό., φΐεπι ιιηιιιη Οοάίεεπι υΐΐίαβ ηο&ε Ιιοο
ρΓΟ 1θΟΟ ΓβρβΠΓβ ροΐοί, ά&1 αααβ ΒβςιιηηΙυι· διά τοι τό ύψη\ην αυτήν τω τότϊ των
πίριξ χρηματίζίΐν λοιπών πόλίων, καϊ διά τό, τ6 νοητον άνθος Χριστον (ξ αυτής
άναφϋναι μίΧΚΐΐν. πίρι δί τοϋ Ναβουχοδονόσορ (ίρησθαι ταΰτα ό λόγοι /3ούλίΤαι,
τό τ« υιτ6 ασφίίας Αιβάνου κάΚυττησθαι αυτόν, και νττό ταλαιπωρίας θηρίων
πτοίίσθαι, τοϋτο διπλών 6 λόγοι ότι οΰ \ηοη) «ιγ Τίλοι θ(6ν, τόν τ* διαβόητο»
ϊκι'ινον άφαντώσας νααν. 24· πιριυβρίσας τα ϋ. τά π€ρίπυστα
(βίε) Εά(1.
 ϋ. ι6, ΐ7· ΙΝ ΑΒΑΟυΟ. ΤΟΜ. I. 113

την άσεβείΑν του Αιβάνου την κατ εκείνου γεγενημενην.

Αίβα,νον δε, ώς εφην, η την Ίουδαίαν, ήγουν τα. Ιεροσόλυμα
καλεΐ' οιηθείη δ' αν τις κα\ αυτόν ίσως τον νεών πολύ το
ευώδες έχοντα, και ταΐς των Ιερέων καθάπερ τισ\ κέδροις
δ κομώντα κεφάλαϊς. τίνα δε τρόπον αυτόν η κατά. του Αι-
βανου γεγενημε'νη χΑλύ^/ειν εμελλεν ασίβεια, παρε'δειζε
προστιθείς Ότι ταλΑίπωρία, θηρίων πτοηο-ει σε. εοικε δε πάλιν ά
&ηρας άποκαλειν τούς Κύρω συνωπλισμένους ΐΐε'ρσας τε και
"\ίήδους, ώς πολύ το άτ'ιθασον έχοντας, καΙ εις ωμότητα
ι ο τεθηγμε'νους. οτι δε κολάζει θεος ου μάτην, άλλ' οϊς άν τις
δράσειε τάς ισόρροπους επάγει ποινάς, εδ'ίδαζεν επειπων Αι
αί/ΛΛτα, ανθρώπων και Ατεβείας τν\ς πόλεως χα) πάντων των
ΧΑτοιχουντων Αυτήν.
Άκούσεται δε και των Φαρισαίων έκαστος, οι και της
1 5 κατά Χριστού μανίας γεγόνασιν εύρεται και σύνθετοι Κα) <τυ β
χαρδίΑ (ΓΑλενθητι χα) ο-είτθητι. εχύχλωο-ε γαρ επ' αυτούς
ποτήριαν £ιΡιας Κυρίου, ο-υνηχβη δε χα) άτιμίΑ ϊπ) την αόζαν
αυτών, εκπεπώκασι δε ώς ολέθρου ποτηριον την επισυμ-
βάσαν αύτοΐς όργην, άτιμοι τε γεγόνασι κα) άπάσης εύκλείας
2ο ώς άπωτάτω. ησε'βησαν γαρ και ούτοι κατά του Αιβάνου.
Αίβανον δε νοήσεις την Έκκλησίαν, την αληθώς ευώδη, το
ορος το διάφανες, και τοις άπανταχη γνωριμώτατον. έδιωξαν
δΐ την Έκκλησίαν μετά τον του Σωτηρος σταυρόν, τοι- & 54β
•/άρτοι και κατεπτόηνται καθάπερ ύπό θηρίων τών πεπορ-
25 θηκότων αυτούς, καΙ πολλοίς αΐμασι γεγονότες ένοχοι τοις
τών αγίων προφητών, προσέθηκαν τούτοις κα\ τά τών πε-
πιστευκότων εις τον Κύριον ημών Ίησοΰν Χριστον, ων

I. τοϋ Αιβάνου την κατ ΐκιίνου Ό. την κατά Αιβάνου Ε(1ϋ. 2. ίφη 'ύά. βηίβ
Μί#ηε. !">ΐ3ΐίιη η ονα. Ό. 5· οντά» οπι. Ώ. κατά βΐ γιγίνημίνη αββηπιρία
εχ Ό. 8. θηρα! άποκάΚιΐν Ιιοο οπίίηβ Ό. ΙΟ. οΓγ αν άν τα (βίε) ϋ.
II. ίδίίξιν ί'ιπών Ό. δία αΐματοί Κάά. Ι5· κατά τον ύά. μανίαι Ό.
μιαιφονίας 'ύά. ΐ6. αίσθητι βί σάΚινθ. ίηίβΓ Ββ ΐΓΕΠδμ. Ό. (αϊ 8υρΓ3.)
γαρ «V 3ββιιπιρΐ3 βχ Ό. ι8. ΐκπιπ. Ό. [βκπιπτ. ? Οθ(1.] καταπ*π. 'ύά.
0€ Ώ. γάρ ύά. Ι9· οργην αΰτοΐς ίην. 0Γ(1. Ό. 20. οίτοι] αυτοί Ό.
2ΐ. 6* οπι. Ό. 22. απανταχού Έ,άά. 23. τον 398ΐιπιρΙαιη βχ ϋ.
20. προσίθισαν Ό.
νον. II. (ϊ
 114 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι ΑΙΕΧΑΝϋΚ. ϋ. ι8.

απαρχή γεγονεν ό μακάριος "Στέφανος, τών άγιων μαρτύρων

πρωτόλειον ωσπερ τι και απαρχή δεδειγμενος.

ι8 Τί ωφελεί Γλυπτός ότι έγλυψαν αυτό; εττλασεν αύτό χώνευμα,

υ φαντασίαν ψευδό, δτι πέττοιθεν ό πλάσσε επί τό πλάσμα αύτοΟ
του ποίΗσαι είδωλα κωφά. 5

Η μεν ούν θεσις τοΰ ρητού κατά τούτον εστι τον τρόπον,
τί γαρ ωφελεί φησι το γλυπτον ότι έγλυψαν αυτό ; τί δε
ωφελεί ό πλάτας 'επι το πλαο-μα αυτού οτι πεπο&εν επ αύτω;
τις δε δη πάλιν ό τού Προφήτου σκοπός, ερούμεν ώς ενι.
Κύρου καΐ Μηδων κατά της των Βαβυλωνίων εμβεβληκότων, ίο
κα\ τοΰ πολέμου λοιπόν περιηγγελμενου, τά αύτοΐς συνήθη
ο δρώντες υϊ μάγοι τους ψευδωνύμους εκάλουν θεούς είς επι-
κουρίαν κινδυνευούση τη πάλει, θυσίας τε και σπονδάς τοις
άναισθήτοις προσηγον, ολην επ αύτοΐς τού σώζεσθαι την
ελπίδα θεμενοι. άλλ' ην ύθλος και φενακισμος εκείνα, απάτη ι 5
τε και κενοβουλία, και έτερον ούδεν ηλω γάρ και πεπόρ-
θηται, και τούτο παθεϊν ουκ οιηθεϊσά ποτε. διαγελα τοι-
γαρούν ό των όλων θεορ των πεπλημμελημενων την σκεψιν,
κάί την επ\ τοις άφύχοις ελπίδα, τί γάρ ωφελεί φησι το
γλυπτον, έτερον ούδεν υπάρχον η φαντασία ψευο%ς ούδεν
(1 έχουσα το αληθές ; θεία γάρ όλως δύναμις πώς άν η πόθεν
είναι πιστεύοιτο τοΐς εζ ανθρωπίνων χειρών πεπλαστουργη-
μενοις ; είκαΐον ούν άρα τό επ' αύτοις πεποιθεναι, και κατα-
γελαστον αληθώς το χρήμά εστι παρά γε τοΐς ερρωμενον
εχουσι νούν κάί τήν φρένα διεγηγερμε'νην. δοκεΐ δε τις και 25

I. των άγιων μαρτύρων &86Ι1ΠΐρΙα 8Χ Ό. 2. πρωτολιιον] -\- κόσμιον

ΙΖάά. 3· «πλασπι/ Ρ. (22. βΐ.) χωνιυτον Ό. 5· τ°ΰ °Π». Εάά.
(22. βΐ.) 6. ουν θίσιί\ σΰνθ^σΐί Ό. «ατά Ό. θίά Ε(3ί. ΐσται 'ύά.
7· φησι ΟΠΙ. ϋ. 8. «γ' αύτό Ό. ΙΟ. των Βαβυλωνίων]
Βαβυλώνα 'ύά. II. Η360 τά σντοίί συνήθη δρωντιι 300ε886ηιηΙ βΧ Ό.
Ι4· την ί'λπίθα θίμινοι εΐ και φινακισμός ΐκιϊνα \ιοκ ΟΓίΙίηβ Ο. ΐ6. τ«
38811ιηρίαιη εχ Ό. ι6-20. Α1> ίτιρον αά ϊπμον Ιπιηβίΐίΐ Ο. 24· «ρ/5ω-
μίνην Εάά. 25· νοΰν και βδδΐΐΐηρία εχ ϋ. φρίνα~] + και Έ,άά.
 ϋ. 19, 2θ. ΙΝ ΑΒΑΟυϋ. ΤΟΜ. I. 115

καθ' έτερον τρόπον την των προκειμένων δύναμιν άναπτύξαι.

Ήρηκως γαρ τάς πάλας ό Βα/3ι>λώι>ίο?, και πάσας, ώς επος
ειπείν, άναστησας τάς χωράς, άπονενευκεν ασχέτως ε'ις το
νψοΰ και άχάλινον, ενόσει λοιπόν την ύπεροψίαν, και την β
5 θεοΰ δοξαν ό δείλαιος τι) οικεία περιθείς κεφαλή, γράφει
μεν εικόνα χρυσην, καθάπερ και ό θεσπέσιος προφήτης Τ>*λ. ϋί.
γεγραφε Αανιηλ. είτα προσκυνεϊν εκελευεν αυττ) φυλάς τε
και γλώσσας, κα). τοις τοΰτο δράν ουκ άνεχομε'νοις θάνατος
ην η δίκη. τί το'ινυν το εντεύθεν ωφελος ; ειπε φησιν. ό
^γαρ οιηθεϊς είναι και θεός, εϊς λήξιν ήδη διεληλακε λοιπόν
του παντός κακόν, και ταϊς επεκεινα λόγου περιπε'πτωκε
σνμφοραΐς.

α 547 Α.
Ουαί ό λέΓων τω εύλω'ΕκνΗψον έδει-έρθΗτι, και τω λίθω'Υψώ- ίο
Θητγ και αύτό έστι φαντασία, τοΰτο δέ έστιν έλασμα χρυσίου
χ5 και άρΓυρίου, και πάν πνεύμα ούκ έστιν έν αΰτω. ό δέ Κύριος ζο
έν ναω άπω αύτοΰ· εύλαβείσθω άπό προσώπου αυτού πάσα
η γη.

"Έπεται πάλιν, ώς εφην άρτίως, των προκείμενων η δύνα-

μις. ταλανίζει γαρ εικότως τούς πεπλανημένους, οι τον ενα
2ο τε κα\ φύσει και αληθώς καταλελοιπότες θεόν, και της εις °
αυτόν ευλάβειας παρεκθεοντες την όδον, ϊενται προς άπώ-
λειαν, %ΰλω μεν έπιφωνοΰντες *Εχ»τψον, έγε'ρβητι, λίβω δε
λέγοντες άβουλοτάτως 'Τψώ^τ'· εθος γαρ τοις πεπλανη-

I. τρόπον ΐβδίιπιρίιιπί εχ ϋ. αυτών ρΓΟ των Έάά. ίκδίχίσθαι δύναμιν ρΓΟ 8.

άναντνξαι Ό. 3. άπάσα,ΐ Ό. 4· τΐ" 3"·] + τοϋ ·'Ί· ϊηνϊίίβ ϋ.Ο.
5- π*ριθΛί Ό. π(ριτιθ(\ς ΈΔά. 6. πιρ α$3υιηρ(υπι εχ ϋ. η. ίκί-
Χιυιν ΟΛ). ΐκ<\(υσ*ν Εάά. αϋτην ϊ>. 8. νλώσσαί ϋ.Ι). γλώτται ΐ,άά.
Ο. ωφίΧος οφίΧος Ειάά. ΙΟ. οΊ*\ή\ακ€ Ώ. €*λήλ. ϊί(1. δίαΐίπΐ λοιπόν
βββιιπιρίιιπ) εχ ϋ. II. κα! ίπίκανα π. κ. ταίι τηΚικαύταΐί ρΓΟ τοϋ π. κ. και
ταΐΐ ίπίκ. λόγον Ό. πιριπίπτιοκι συμφοραΐι] 8ίο εϋίάί. συμφ. πιριπίπτωκιν I).
πιριπίτττωκω! σνμφοραίι ϋ. πίπτωκι σνμφοραίί Εάά. 13. Ούαί ΟΓΠ.
(βίο) Ο. 14- χρνσοϋ και αργύρου Ό. ΐδ. οι! ρΓΟ ωι Ό.
20. και βεουηάυπι αβδίιπιρίυιη εχ ϋ. 21. την—άπώίΚιιαν] ,τ))ν πρ6: άπώληην
Ιητται όσον Ο. 33· λ«γοντ€Γ δββιιπιρΙυΐΒ εχ ϋ. ά#ονλοτάτα>Γ] 8ϊο ε«3ϊ(ϋ.
άβουλο Ό. άβούλα! Έ,άά.
<4 2
 116 Β. ΟΥΒ,ΙΙ,υ Α^ΕΧΑΝϋβ. ϊΐ. 19, 2θ.

μενοις, ει δήπου τις καταπτοήσειε φόβος, άνάπτειν βωμούς,

άνοιγνύναι τεμένη, κάί τοΐς άψύχοις ειδώλοις επιφωνεΐν
Ελεήσατε, σώσατε, ν^/ωνΊγτι κα\ συ λίθε, προασπίζων ώς
θεός των τα σα. σεβόντων κράτη, καϊ σε προσκυνεΐν ηρη-
με'νων. οϋα) δη ούν τοις τοιούτοις εικότως, ότι τοις εκ χρυ- 5
τίου και αργυρίου πεποιημενοις, τοΐς ουκ εχουσι πνεύμα,
ο προσκείμενοι τάς τοιαύτας λεγουσι φωνάς, ας ην δήπου
θεφ λέγειν άμεινον τφ κατοικούντι τον ούρανόν και ναον
ίδιον εχοντι την άνω πάλιν, άγιος γάρ εν άγίοις κατοικεί,
και τοΐς σεβομε'νοις αυτόν εναυλίζεται. ίο
\ρήσιμον ούν τι και άναγκαϊον ό ΤΙροφήτης ήμΐν επι-
φθεγγεται, τό Έ,ύλαβείσ-θω απο προιτωπου αυτόν πάσα η γι\.
προσκυνητεον γάρ τοΐς γε αληθώς άρτ'ιφροσιν ενα τον φύσει
και αληθώς θεόν και αύτώ τό σέβας ανάψει πάς σοφός,
α\ αύτώ προσοίσει και τάς Ίκετείας, παρ αυτού ζητήσει τό ΐζ
σώζεσθαι, και αυτόν ομολογήσει Αημιουργόν, Αεσπότην τών
όλων, Σωτήρα κάί Αυτρωτήν, πανσθενή, πάναγνον, καϊ τάς
τών πραγμάτων μετασκευάζοντα φύσεις, εή> όπερ αν ελοιτο
κατά καιρούς καϊ Ιδίοις νεύμασι τάδε τό πάν διϊθύνοντα.

ι. που ΗββυπιρΙυιη εχ ϋ. τιγ] + αντούί Έάά. ίηνϊΐο ϋ. 3· αν}

και θ« σΰ Ό. 5- ότι αββυοιρίιιιη εχ Ό. χρυσ'ιου και αργυρίου Ο. χρυσον
και αργύρου Ε<](3. 7· προσκιιμίνοις ίίά. Βίαΐίπι και αάά. \ιά. (βίο) Ο.
II. οΰν Ό. Ίιά. Ι3· προσκυνητίον 7°Ρ] *α' προσκυνητίον γαρ Ο.
ίηνίΐο Ο. άρτίφροσιν Ώ. υ. άρτιφρονοϋσιν Έ,άά. οίαΐίπι μόνον ρΓΟ ίνα Ό.
14- «ίλ^Λβί ΌΛ). αληθή Υ.άά. άνάψίϊ] 8κ ΓεΙίηυί. άναπίμψα ρπυβ βεήρΐυιη άΔ
άναψα εβί 038ΐί{73ΐυπι πιΙ)ΓΪεε Ιι. άναθΛί Ο. 15. αύτώ οιη. ϋ. και
ΗδβιιπιρΙιιπι εχ ί). παρ' αΰτοΰ Ό. παρ' αυτά Έάά. ϊ6. και 8β8υηρ(υπ9
εχ Ό. 17- καϊ Σωτήρα ρΓΟ Σωτήρα και Χυτρωτην Ό. ι8. ίλοιται
(βίε) ρΓΟ άν (λοιτο ϋ. 19. τόδ* 3Β8υπιρΐαπι εχ £>.
 Τ0Μ02 ΔΕΤΤΕΡ02.

ΠροεευχΗ Άμβακούμ του Προφήτου μετ' ώδιΐε. Κ(φ. γ'.

Διαπεράνας εύ μάλα τον «π* ττ) Βαβυλώνι λόγον, και οτι β

■πίκρας άποτιοΰσι δίκας οι καταδηώσαντες μεν την άγίαν
5 πάλιν, άποκομίσαντες δε τον Ίσραηλ αϊχμάλωτον διαρκέ
στατα προαναπεφωνηκώς, εναφόρμως έρχεται προς το τον
Χρίστου μυστηριον, και ως εκ λυτρώσεως της γεγενημενης
εφ' ενός έθνους και μερικώς, παρακομίζει τον λόγον εις την
κατά πάντων και γενικωτάτην, ύφ' ής σεσωσται μεν το
ι ο κατάλειμμα τοΰ Ισραήλ, σεσωσται δε ονδεν ήττον ή σύμ
πασα γη. Κύρος μεν γαρ ό Κ,αμβύσου της αιχμαλωσίας & 548 Α.
άνηκε τον 'ΐσραηλ, την αλαζόνα και θεομιση βασιλείαν
καθελων, φημι δε δη την Χαλδα/ωΐΛ εξεικονισμός δε άρα
και ύποτύπωσις τό δρώμενον ην των δια \ριστού κατωρ-
ι 5 θωμίνων' ος πάσαν την ανθρωπότητα δορίληπτον ωσπερ
εύρων, και ύπό χείρα κάμνουσαν την τυραννικην' βεβασ'ι-
λενκε γαρ ωσπερ ημών δια της αμαρτίας ό σατανάς" άπ-

I. Τόμοί βί. 8ίο Ό. 2. 8ίε Β.ϋ. 'Αββακούμ Ό. τον ΧΙρ. ΟΠ1. Ό.

(»3· "Γ Γή" ν&Η*· 'ζψ/Πσί! τ°ν οϋτοϋ Έάά. 3· *"■· *" β. Ε(1ά.
4 άποτιοΰσι Β. άποτίσονσι Ό. Εάά. 6. τοΰ 388ΐιπιρΙυπΐ βχ ϋ. Ι3· β<
ριίυβ οπι. I). ΐτι ρτο &ρα Ό. 14- το Βρώμ. ηΊι Ιιοο οπίίηβ ϋ. ι,ς. την
βεβυπιρίυπι βχ Β.ϋ. 17. ωσπ<ρ 388ΐιπιρΙυπι βχ Β. (ΙβββΙ ίη Ό. 6
ϋδυπιρίυιη βχ Β.Ό.
 118 Β. ΟΥΚΙΙ,Μ Α^ΕΧΑΝϋΚ, ϋΐ. ι, *.

εφηνε μεν ελευθέρους δεσμών τε και πόνων, και αυτής δε της

έκτοπου δουλείας άνείς, άνεκόμισεν ωσπερ εις την άγίαν
^ πάλιν, την επουράνιον Ιερουσαλήμ, γεγόναμεν γαρ, κατά
χ* το γεγραμμενον, " συμπολιται των άγιων και οικείοι του
" θεοΰ" κα\ πατρίδα λοιπόν επεγραψάμεθα τον οΰρανον. 5
κατατεθηπώς δη ούν ό Προφήτης τοΰ μυστηρίου την δύνα-
μιν, και την αφραστόν τε και θεοπρεπή της μετά σαρκός
επιδημίας τοΰ Μονογενούς οικονομίαν ύπεραγάμενος, ποιείται
την προσευχών, ώς εν ωδής τρόπω, κατ εκεΐνό που πάντως
χχχϊν 38 το ^ία Φω"ή? τοΰ Δαυε/δ " Ή γλώσσα μου μελετήσει την ίο
ο " δικαιοσύνην σου, ολην τήν ήμεραν τον επαινόν σου."

ι, 2 Κύριε, είσακΗκοα τιπν άκοΗν σου, και έφοβΗθΗν, Κύριε, κατενοΗσα

τά έρΓα σου, καϊ έΕέστΗν.

ΝοοΓγο δ' αν ό λόγος καϊ προς αυτόν, εϊπερ ελοιτό τις,

γεγονώς τον των όλων ΥΙατερα καϊ θεόν, ώς άποκαλύπτοντα 15
τον Υιόν, άκοψ τε τήν περι αύτοΰ διατρανοΰντα δια. τοΰ
ΥΙνεύματος' ή κα\ προς αυτόν εικότως τον ενανθρωπήσαντα
Αόγον. καϊ ει μεν τις λε'γοι προς τον ΥΙατερα γενέσθαι
ό. τυχόν, τοιόνδε τι συνήσομεν Ώ τών όλων Αε'σποτα, φησι,
τήν δοθεισαν άποκάλυψιν, ήγουν ακοην τήν περί τοΰ σοΰ ζο
γεννήματος κατατεθηπά τοι' φρικτά γάρ εστί, και πε'ρα λόγου
τά διηγήματα, καϊ της οικονομίας ό τρόπος παντός άν είη
λοιπόν επεκεινα νοΰ' ει δε δή λεπτόν ενιείς της καρδίας τον
όφθαλμόν τήν τών σών έργων καταθρήσαιμι δύναμιν, εκ-
στασις εσται το χρήμα, και έτερον υύδεν. βλέποντος δε 25
τοΰ λόγου προς τον ΥΊόν, ούδεν ήττον προσβαλοΰμεν κατά
τοιόνδε τινά τρόπον Ώ Κύριε και κατάρχων τών όλων,

4- άγιων Β.ϋ. άγγίλων Εάά. 5· νατριάίην Ί\ά. ΐπιγραψάμιθα Β.

άττίγρ. Ό. Εάά. α. ωι Ό.α. καϊ ρΓΟ ώ: Εάά. ΝευΙπιπι η&ΒβΙ Β.
12. Κύρΐί ά\ι. 35δυιηρΙϋηι εχ Β.0. (χ α. 22. αϊ.) 13. τά άεεβΐ ίη Εάά.
Ι4· δ* 38βηιηρΙιιπι εχ Ό. ι$. γ^γονως αββιιπιρίιιιη εχ ϋ. 18-25· καί
ιΐ—οϋ&ίν οπι. ϋ. 23. νοΰ] νόμου Εάά. 27. κατάσχω» Εάά.
αηΐβ Μί^ηε.
 ϋί. ι, 2. ΙΝ ΑΒΑϋυα ΤΟΜ. II. 119

καν ει και γενονας &άρξ, την περ\ σου δεξάμενος ά,χοην, β

ηγονν άκουσμά τε και άποκάλυψιν, εϊς δεος εμπεπτωκα.
καταπε'πληγμαι δε, και σφόδρα ε'ικότως, την του πράγμα
τος ύπερβολην. μανθάνω γάρ, στι εν μορφή και Ίσότητι
5 ττ) κατά πάν ότιοΰν υπάρχων τω γεγεννηκότι, σαυτον μ(Ρ
καθησεις εις εκούσιον κενωσιν, γενηση δε καθ' ημάς άνθρω
πος (Κ γυναικός, και την της δουλείας άνατλησ-η μορφην,
και θεον μεθ' ημών επιγράψη τον σεαυτοΰ ΥΙατερα, υπήκοος ™1-
γενηση, και " μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού." ι'κτα- » 549
ίο χηχοΑ τοίνυν την άχοψ σου χοά έώοβηθην, χΑτενόητΑ τά 'εργΑ
<του χα) 'ε^εστην. εΰηγγελίσω γάρ τυφλοΐς άνάβλεψιν, εκη- ^8-13
ρυζας αίχμαλώτοις άφεσιν, Χάσω τους συντετριμμένους την
καρδίαν, επεστρεψας το πλανώμενον, κατεδησας το συντε-
τριμμενον, φως γεγονας τοις εν σκοτει, θύρα και Όδος εις
15 ζωην και άγιασμον, γεγονας ειρήνη, συνείρων δια της πίστεως
εις ενα λαον τους τε εκ περιτομης, κα\ με'ντοι τους εζ εθνών,
γεγονας " λίθος άκρογωνιαΐος, εκλεκτός, έντιμος" κατεκτησω
την οικουμενην τω θεώ και ΐΐατρί, ηλευθερωσας άμαρτιών
τους εζ άσθενείας εαλωκότας, εζείλου χειρός διαβολικής, τί)
2θ της υιοθεσίας χάριτι κατελαμπρύνθη το δοΰλον, ουρανού
•πολίτης 6 εκ γης γεγονεν άνθρωπος" άξιάκουστον δε προς
τούτοις κάκεΐνο, οιμαί που' ό γάρ πάντα ζωογονών, ΰπο-
μεμενηκας μεθ' ημών τον της σαρκός θάνατον, πλην γε
γονας " πρωτότοκος εκ νεκρών," και άπαρχη τών κεκοιμη-
25 μίνων, και πρωτόλειον άνθρωπότητος άνακομισθείσης εις
άφθαρσίαν. άνεβίως γάρ ώς θεος, το σκληρον κα\ δυσάν- ο
τητον πατησας θηρίον, τουτεστι τον θάνατον, παρελυσας

ι. και 383υΐΏρΙυπι βχ Ό. ιΐ κάί (πιαηιι αΐίετα ίη Γ&βυτ&) ρτο καν ιϊ και &. και ιΐ \>.
σαρξ] + ώς Έ,άά. ίηνίίίβ Β.Ο.2.Β. 2. Γ€ ΒδβιιιηρΙηιη βχ Β. άκοήν τ»
(οπιϊΐίβηβ ψ/, άκουσμα") Ό. άκ. και οτη. 1>. 3· *<" 3η*β καταπίπλ. Ιτ. Ώ.
5- τ§ ΟΠ). Ο. νπάρχιιι ϋ. τοΰ γιγίννηκότοί Β. ϊην. ϋ.3.1). 6. καταθησ<ΐ{ Ό.
ου ον
ί< 388αΓηρ(υαι βχ Β.ϋ.3.1>. 7· τίΓ δουλίίαΓ Β. άνατΚήσΐ] Β.Ό. αναπ\ησγι α.
άνατλησαί Έ,άά. 8. σαντοϋ 1). (αυτόν Ό. <). και οτα. Ό.
17—6, ρ. Ι2θ. κατικτήσω—πατέρα ΟΠ1. ϋ. 22. ό] ον (βίο) Α«1).
ττάντας Έ,άά.
 120 Β. ΟΥΚΙΙ,υ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. 111. 2.

της αρχαίας άράς εκείνης την δύναμιν. πεπαυται δε ε'ι> σοι

Οβη. ϊϋ- τε και δια. σοΰ τό " Τη ει καΐ ε'ις γην άπελεύση," καθ* ημών
ειρημενον.

Έν μέσω δύο ζώων τνωσθΗΟΗ.

Κατά διαφόρους τρόπους ηρμηνευται τοΰτό τισι. και 6 5

<1 μεν εφη, δύο κεκλησθαι "ζωα, το Πνεύμα και τον Υ'ών, ων
καϊ έν μίο-ω γινώσκεσθαι τον θεον και Πάτερα, άμαθες δε
οΐμαι το ττ/δε νοεΐν, και πολύ το εϋηθες εχον. τις γάρ ό
φάναι τολμών, οτι ζώόν εστίν η ζωη, τουτέστιν, ό ΥΊος
ήτοι το ΪΙνεύμα το "Αγιον ; ζωη γάρ μάλλον το ζωοποιοΰν, ίο
ζαιον δε δη το της παρ έτερου μετε'χον ζωής. άτοπον δε καϊ
ετερως μΐσον ώσπερ άμφοΐν νοεϊσθαι τον Πάτερα, ός γε
κα\ πρώτος ονομάζεται κατά γε την σύνταξιν της ομολογίας
της άγιας τε καϊ ομοουσίου Ύριάδος. και ου δηπου φαμέν,
ώς προτεταγμένος κατά την κλησιν του τε Υιού καϊ τοΰ ι$
β Πνεύματος, προΰφεστηκεν αύτών' Χήρος γάρ τούτο και
ψευδοεπεια' διακείμεθα δε μάλλον και πεπιστεύκαμεν, οτι
και συνάίδιον έ'χει τον εξ αυτού πεφηνότα Αόγον, και ην, ο
εστίν, ου δίχα τοΰ ιδίου Πνεύματος, άλλ' άμα τε θεος
νοείται ό Πατήρ, και συνεισβέβηκεν εύθύς ή ύπαρξις τοΰ 2ο
δι ον εστι Πατήρ, καϊ. αυτό δε το θείον αυτού και αγιον
Πνεύμα, επειδή δέ πηγη τις ώσπερ εστι τού ιδίου γεννη-
550 Α. α ματος, οικονομικώς προωνόμασται. οπως οΰν εσται με<τος
Υιού καϊ Πνεύματος, εννοεϊν ουκ εχω. άλλ' έρούσιν ίσως,
κατά γε το εικός, ώς εν τόπω χρηναι νοεϊσθαι το μέ<τον. 2$

5· ήρμψίνται Β. ίρμην(ϋ(ται Εάά. 8. ΐχον Β. ΐχαν Ό. (χα Εάά.

Γ), τολμών] δυνάμινοί ή τολμών ϋ. ό ικοε] τον ν'ιόν Έ,άά. ΙΟ. 17 11(1. το
αγιον οπι. ϋ. II. δη οτα. Ό. τήι 389ΐιπιρΙιιηι εχ Ό. 13. ώσττίρ
οτα. Ό. γ αβδίιπιρίαπι βχ Ό. 14. Ορτον] δή βότ* ΕΛά.
15. κλίο-ιν (βίο) ϋά. ι8. καϊ ρήαβ βββυπιρίϋπι βχ ϋ. Ηβεε ΐξ αϋτοϋ
πιφηνότα 3εεεδ8επιηΙ εχ ϋ. Θί6ν ρΓΟ Λόγοι» ϋ. 19. Ιδίου]
άγιου ϋ. 22. ώσίτίρ «'οτί Ηοε οηΐίηβ ϋ. τοΰ 368ΐιιηρ1τιπι εχ Β.ϋ.
23· όττωι Ό. πωι Έ·άά. 24· ΐροϋσιν ΐσωι Ηοε οπίιηε Ώ. 25. γ*
ϋΛΜίιηρΙιιιη βχ Ό.
 ϋί. 2. ΙΝ ΑΒΑΟϋΟ. ΤΟΜ. ΙΓ. 121

άλλα και τούτο άτοπον, ού γαρ εν τόπω το θείον, ότι μητε

εν ποσω, μητε μην κατά. σώμά εστίν.
"Έιτεροι §6 αν 3υο ζωα ειρήκασι, την τε ν'εαν και την
πάλαιαν Βιαθήκην, ων εν μέσω γινώσκεται ό Χριστός, εν
5 δί τοις τοιούτοις θεωρημασιν οΐμον ϊτω τις, ην αν βούλοιτο
καθ* εαυτόν ημείς δε άπαξ τον λόγον ε'ις το τον Χρίστου
πρόσωπον περιτρέποντες, νομικην ποιησόμεθα την των νοη- 1»
μάτων άφηγησιν. γεγονε τοίννν ό Κ,ύριος ημών Ιησούς
Χριστός Ίλαστηριον δια της πίστεως" εδόκει γαρ ώδε φρο-
ι ο νεΐν τε και λέγειν και τω θεσπεσίω ΥΙαύλω' άπηλλάγμεθα
γαρ δί αντού παντός αιτιάματος, ΐλεώ τε και ενάντητον
εσχηκαμεν τον ΐΐατε'ρα. και μαρτυρήσει λέγων ό σοφός
Ιωάννης " Ύεκνία, ταύτα γράφω ύμΐν, Ινα μη άμαρτάνητε. >8 :,'
" και εάν τις δε άμάρτη, παράκλητον εχομεν προς τον Πα-
15 " Ίψτονν Χριστόν δίκαιον, και αυτός Ίλασμός εστί
" περι των αμαρτιών ημών' ού περί των ημέτερων δε μόνον, ο
" αλλά κα\ περ\ όλου τον κόσμον." επειδή δε ήσαν τύποι
των εσομενων κατά άληθειαν τά πάλαι δι αινιγμάτων άνα-
τνπούμενα, φερε τι λεγωμεν τον εν τη άγια. σκηνή γεγονότα
2 ο πάρα του ΐΐατρός Ίλαστηριον δεικνύοντες τον Ύίόν. προσ-
τεταχε τοίνυν ό τών όλων θεός κιβωτόν γενέσθαι κα\ Εχο<ι
λυχνίαν, και με'ντοι και τράπεζαν εν τη άγια σκηνη' εΊτα
προς τούτοις Ίλαστηριον εκ "χρυσού και πορφύρας και βύσ-
σου κεκλωσμενης και κόκκινου διανενησμενού, και τούτο επι
25 τεσσάρων αιρόμενον στύλων επεκρεματο τη αγία κιβωτώ' &
εΊτα δύο ΧερουβΊμ εις δε'ξιόν τε και εύώνυμον εκ χρυσυύ

I. τ6 θιιον] ΡεΓ£ΪΙ Ό. άπιιρον γαρ και άπιριόριστον, τόδί τό πάν και τούί
αιώνα: άντιτινοητω: 6ιακυβιρνών. καταΧΧάγμιθα γαρ αΰτω οί γηγίνοΐί (βίο) 8»
αίματος νΐοϋ' ΐλ«ώ τ· (ΐ ΐ) (ρθ8ΐ ίηοερίυιη καταλλ., άεϊικίε βΓ&βΐΙ, βεπρβίίαιιβ
νβΓΐ» Άπειρον—διακνβίρνών.) Γ). 3· ζ<Ρα ΟΟΓΓβχϊ. ζωας (βίε) Β. Ε<3α. εΐ ίΐ3
1β{ρΙ Τηεορίιγί. 4- ° &88υπιρΙιιπι εχ Β. 5- «Ψ0»] όδαν Έάά.
6. τον 3*8ΐΐΓηρ111π1 βχ Β. II. αΐτιάματο! Β. ίγκΧήματος Έ,άά. δ»' αύτοϋ
ροβΐ ίναντητον Ιτ. Ό. Ιί. τον Π. ϊσχ. ίην. οΓαίηε Ό. μαρτυρήσει] +
τούτοι Ο. λίγων ροβΐ Ιωάννης Ιγ. Ό. 1"]. και] 8« (βίε) Μ. αηΐε Μίχηε.
ί« ΟΠΙ. ϋ.8. ΐ8. άνατυπούμινα Ό.Ά. τνπονμινα Β. Ε(Μ. Ι<). τον—
γεγονότα 3. τώ»>(?)—γεγονότα Β. τών—γιγονότων Ό. £(1(1. 22. μίντοι και
οσι. Β. ηαΐκηΐ Ό.α. 23. και 3ΐΙ. Β.ϋ.3. ή Έάά. 24· τούτων Ό.
νοι* υ. κ
 122 Β. ΟΥΚΙΙ,υ Α^ΕΧΑΝϋΚ. ϋί. 2.

Εχοά. πεποιημενα περιειστηκει το Ίλαστηριον, τά πρόσωπα προς

χχν. ΐ8— »\ / ν β» » » Λ '» ι
2Ι- αυτο συντεινοντα. αίνιγμα οε ην το χρήμα παΚιν μυστήριου
8· ίοβη. του κατά, Χριστόν. γε'γονε μεν γάρ σάρξ ό Αόγος, καίτοι
θεός καΐ Κύριος των όλων υπάρχων, ως εκ θεού και
Ώατρός πεφηνώς κατά φύσιν. άλλ' ει καΐ γεγονε σάρξ, κα\ 5
τεθειται παρά του ΤΙατρος Ίλαστηριον, ουκ άποβεβληκεν
ο όπερ ήν, τουτεστι, το είναι θεός' άλλ' εστι κα\ ούτως εν
εξουσία κα\ δόζη τη θεοπρεπεΐ, και πάλιν αυτόν περιεστάσιν
α'ι άνω δυνάμεις, τάς αύταϊς συντεταγμενας άποπεραίνουσαι
λειτουργίας, ταύτητοι τά ΧερουβΊμ περιεστάσι το ϊλαχττη- ίο
ριον, κα\ προς αυτό βλεπουσι διά παντός, εθος γάρ ταϊς άνω
δυνάμεσιν, άγίαις οϋσαις και πανάγνοις, άε\ κατασκεπτεσθαι
τά θεού, και εις αυτόν βλεπειν, κα\ εις τά αϋτω δοκοΰντα
551 Α. & και φίλα τετράφθαι διά παντός. γνασΟηστι δη οδν, ώ Δέσ
ποτα, φησϊ, τις εση, καθ' ημάς γεγονως' οτι γάρ Ίλαστηριον, 15
ώς εκ παραδείγματος του εν τη άγια σκηνή, γνωσθησ~η
σαφώς, εστηκας γάρ ϊν μ-εσ-ω £υο ζωων, τουτεστι, των
Χερουβίμ, και ονομά σοι, τό Ίλαστηριον. και αληθής ό λόγος'
8 ,Ιομι. ως γάρ αυτός φησιν ό Χριστός " Ούκ άπεστειλεν ό ΪΙατηρ
" τον ΥΊόν εις τον κόσμον, ίνα κρίνη τον κόσμον' άλλ' Ίνα 2ο
" σωθη ό κόσμος δι αύτοΰ."

1)Έν τφ έτρίζειν τά £τη, έττίΓνωσθΗΟΗ· έν τω παρεϊναι τον καιρόν

άναδειχθΗσπ.
ΐΐροκεχρησμωδηκε μεν ό νόμος το Χριστού μυστηριον'
και μην καί ό των άγιων προφητών προανεκεκράγει χορός' 2$

ι. περάστηκα Ό. 2. 5" 38βυπιρ1ιιπ) εχ Ό.3. μυοτηριον ΐάά.

ίην. Β.1).3. 3- σίψ£ ό λόγος Ηοο οτάίηε ί).3. ίην. Β. 4· ύπαρχων]
ων Ο. ΡοβΙ ηοο ν. ως ΐκ θ(οΰ και πατρός των ολων υπάρχων 3(1(1. Κ(1(1. αηίβ
Μί#ηε ίηνίΐίβ οπιηίϋαβ. και οπι. Β. β. πιφυκως Ο. 6. αλλ"
ουκ Ό. 7- το ·""" οπα· Ο· θί^Γ 'ην· 0Γ^' Β. 8. τη οοι. ϋ.
ίκρκστ. αύτον ίην. οπί. ϋ. ίο. τοι αβδίιπιρίιιπ) εχ Β.ϋ.3. II. και
οιη. Ό. βλίποντα Ο. 13. τά ρπυβ] + τού Έάά. Ι4· & &(σποτα
φησι ηοο οΓίΙϊηε Ό.α. 8(&ώη τι (βίο) Β. 17· γαρ οπ. β. σο. τό»
νΐόν] ηοη αάάιί αΰτοϋ Ό. 21. ί·' αντοϋ ό κόσμος ίην. 0Γ(1. Ο.
22. γνωσθήση ¥. (Οο.) 24· Κιχρησμφσηκι Εάά. δϊ ρτο μίν ΐ}.
25- προανακικράγίΐ Ώ.
 ϋί. 2. ΙΝ ΑΒΑΟυΟ. ΤΟΜ. II. 123

συμβάλλοντα δε χρησίμων τοις πάλαι περί αύτοΰ γεγρα/ι-

μενοις τα εν καιρώ της επιδημίας συμβεβηκότα τε κα\ κατωρ-
θωμε'να, βεβαιότερους ημάς εϊς την επ' αύτώ πίστιν προκα-
θιστάσιν οι μυσταγωγόΐ ποικίλως, και αυτούς δε πλειστάκις
5 εύρησομεν τον οικεϊον εντεύθεν εμπεδοΰντας νοΰν' όποιον
εστίν εκείνο το δια φωνής ευαγγελιστών, εκβε'βληκε μεν ο
γαρ ό Κύριος ημών Ιησούς ό \ριστός εκ του ιερού τους
πωλοΰντας τά πρόβατα κάί τούς βόας, κα\ τάς τράπεζας
ανέτρεψε των κολλυβιστών, " ΚαΙ ποιήσας φραγελλιον 8.·Γολπ.
ίο " εκ σχοινιών πάντας επέβαλε, λίγων ποιείτε τον οίκον "* Ι£' ι6'

" του ΤΙατρός μου οίκον εμπορίου" κα"ι τ'ι το εντεύθεν ;

" Έμνησθησαν, φησϊν, οι μαθηταϊ αυτού, ότι ην γεγραμ- Π>. 17.
" με'νον Ό ζήλος του οίκου σου καταφάγεταί με." οιηθεντι
δε' ποτέ τω Ιωσήφ την μνηστευθείσαν αύτω διεφθάρθαι παρ- ά
•5 θενον, εθελοντί τε λάθρα άπολύσαι αύτην, ""Ω,φθη, φησϊν, 8.Μ&ΙΛ.
" άγγελος Κυρίου κατ οναρ λέγων Ιωσήφ υιός Ααυειδ, μη *· * *
" φοβηθης παραλαβεΐν Μαριάμ την γυναικά σου' τό γαρ
" εν αύτη γεννηθεν, εκ ΙΙνεύματός εστίν Άγιου, τίθεται δε
" νιόν, και καλέσεις τό όνομα αύτοΰ Ίησούν' αύτός γαρ
2ο " σώσει τον λαόν αύτοΰ άπό τών αμαρτιών αύτοΰ" είτα
λόγιον ιερόν παρεκόμιζε προς πληροφορίαν' εφη γαρ πάλιν
ώδί " Τούτο δε όλον γεγονεν, ίνα πληρωθη τό ρηθέν δια β Π>. 22,
" τοΰ προφήτου λέγοντος Ιδού ή παρθένος εν γαστρί εξει 3
" και τεζεται υ'ιόν, και καλεσουσι τό όνομα αύτοΰ 'Ε/λ-
25 " μανουήλ." εύρήσομεν δε και αύτόν τον 'Έ,μμανουήλ εκ τών
τοις προφήταις προεπηγγελμενων την εφ' έαυτώ κρατύνοντα
πίστιν, άζιοΰντά τε δι αύτών ηδη τών πραγμάτων επιγινώ-

3. *ν\ + τώ Β. κικαταρθωμίνα Β. Εάά. οοίτεχϊεχ ϋ. 3· προκαθιστασινΌ.

καθ. Εάά. 4· ποικίλως Ιιϊο Γβροβυϊ εχ ϋ., »ηΙβ βιβαιοτ. (Γαηβρ. Εάά.
5- (νρησωμίν Ί). 6. τό δια φ. ίυαγγ. Β. Εάά. τό (V τω (ύαγγΐΧίω Χίγόμίρον Ό.
7. 6 αΐι. βββυπιρίυπι εχ Β. δ. τα αββυπψΐιιπ) εχ Β.ϋ. 9. άνίτριψί Ό.
Εάά. κατίστρίψι Β. κολλι//9ιστά>ι/] κολνβιστών Ό. Ε,άά. αηΐε Μί^ηε. ποιήσας]
+ ώσ»Ί Εάά. 13-24- οιηθίντι—τό όνομα αύτοΰ Εμμανουήλ ΟΠΙ. Β.
14- τταρθ. διιφθ. ίην. οτά. Ό. Ι5· ΐθίλοντΊ τ«] κα\ θίλοντα Ό.
20. ΗαΒεΙ αύτοΰ &](. Ό. 22. δια] + Ήσαίον Εάά. ϊηνίΐΟ I). 2$. τυν
3ΒβϋΠ)ρΙυΐΙ1 εχ Ο. 26. πμο(πηγγ(\μίνων Ό. προηγγ. Εάά.
Κ 2
 124 Β. ΟΥΚΙΙ,Ι,Ι ΑΙ,ΕΧΑΝΌΚ. ίϋ. 2.

σκεσθαι, και τοις ηδη προειρημενοις την τών αποτελεσμάτων

συμφεροντας εκβασιν, ενδοιάζειν ουδαμώς ώς αυτός ίϊη
λοιπόν, 6 διά νόμου καϊ προφητών προκεκηρυγμενος. ηκον
552 Α. α μεν γαρ προς αΰτόν τίνες των Ιωάννου μαθητών, φιλοπευ-
χ. Ιλο. στοΰντες και λέγοντες " Ιωάννης ό Βαπτιστής άπε'στειλεν 5
VII. 20. ' ^ \ ' γ\ λ »·
ημας λίγων Ζυ ει ο ερχόμενος η έτερον προσοοκωμεν ;
ό δβ, καίτοι λέγειν εξόν 'Έ,γω κα\ οϋχ έτερος, επ\ την άρχαίαν
ΐι>. 2 2, αυτούς άναπείθει προάγγελσιν άναφοιτησαι λέγων " ΐίορευ-
" θεντες απαγγείλατε Ιωάννη α άκούετε και βλέπετε" τυφλοί
" άναβλεπουσι, χωλοί περιπατοΰσι, λεπροί καθαρίζονται και ίο
" κωφοί άκούουσι, νεκροί εγείρονται, και πτωχοί εϋαγγελί-
" ζονται, καϊ μακάριος εστίν ος εάν μη σκανδαλισθη εν
ο" εμοί." άτρεκες οδν οτι, καθά φησιν ό Προφήτης, έν τω
έγγιζαν τα, Έτη έπιγνω<τ§ϊ\ση, και οτι κατά καιρούς τούς πάλαι
προωρισμενους ώς εν θελήσει τε και βουλί) του θεού και 15
ΤΙατρος, άνεδείχθη Χριστός, εν εσχάτοις γαρ του αιώνος
καιροίς επεφανεν ημΐν, επεγνωσ^η τε και ώμολόγηται, καθά-
περ αμελεί καϊ πρό γε τών άλλων ό Ναθαναήλ άνακεκράγει
κ. .Ιολιι. λέγων " 'ΡαββΙ σύ εϊ ό υιός του θεού, σύ ει ό βασιλεύς του
" Ισραήλ." ίπεγνω<τ§γ\ δη ούν εν τω εγγιζειν τα ετη, του- βο
τε'στιν, ώς εν τφ καιρώ της μετά σαρκός οικονομίας, έπεγ-
ο νωσ^η τε παρά τε άγιων και άπασης ηδη λοιπόν της ίητ
ούρανόν. εγνώκαμεν γαρ τον εν μέσω δύο ζωων, 'ιλαστη-
ριον ώς εν αινίγμασι νομικοΐς προανατυπούμενον, τουτεστι,
Χριστόν. 25

Έν τω ταραχθΩναι τΗν ψυχών μου έν όρΓΗ έλέουο μνΗσθΗΟΗ.

2. αντ6ΐ] οίτοϊ Ό. 7- *α>' 38βιιπιρΙυπι εχ ϋ. 8. προαγόρινσιν Γ),

ίο. κα! οπι. Β. ιι. και νικρο'ι Καά. ϊην. Β.Ό. 12. ΐστιν οπι. Ο.
13. άτρ(«Γ Ο.Ά. άληθϊι Έ.άά. Ι4· «τ -γνώσθη.. εχ οογγ. Β. των ρΐΌ τοϋι ϋ.
Ι5· *ν ϊθίλήσιι 3. θιον τι Ο. ιδ. >< οπα. Β.ϋ. η»1)εΙ Ο. άνακικράγο Ό. \>.
άνίκραζί Β. άνίκραγι Εά(1. 19. «Γ ό βασ. Β. Ο. ΰασ. ιι \). Ειάά. 20. δη
αββιιπιρΙιίΓη εχ Β.ϋ. 3.1>. 21. ώ? Γβΐίηπί οαπι &. άεεβΐ ϊη Β.ϋ. ™
38βαπιρΙυπι εχ Β.ϋ. ίηνίΐίι α.η. Β«τά σαρκός Ό.άΜ. ϊνσάρκον Β. Ειΐά. Ατ«ν-
νώσθη οιη. Β. 22. τ» ρηπβ 38βαπιρΙιιιη βχ 3. ΑβΜΐ ϊη Β.Ό. πάσης Β.
ήδη οιη. ϋ. 23. τον Β. Ο. το Εάά. 24. τνκικοϊί ρΐΌ νομικοί! Ό.
 ϋί. 2. ΙΝ ΑΒΑΟυα ΤΟΜ. II. 125
ψ
Ώροσκέκρουκεν η ανθρώπου φύσις τω Δήμιουργψ δια
την έν Αδάμ παράβασιν, ός ολίγου παντελώς ηξίωσε λό
γου την δοθεΐσαν έντολην. τοιγάρτοι καϊ τεταράγμεθα και* ά
διολώλαμεν, άρα καϊ δίκη περιπεσόντες οι δείλαιοι, και
5 θανάτω κεκρατημεθα παροργισθέντος θεού' ηκουε γάρ 6
προπάτωρ Αδάμ, ώς ρίζα του γένους " Υη εΐ, κα\ ε\ς γην Οβη. ηϊ.
" άπελεύστ)." πλην ου μέχρι παντός περιειδεν ημάς ό Δτ;- 9
μιουργός, άλλά κατηλέησεν ώς θεός. 64 γάρ και " Κατέπιεν Ββ. χχν.
" ό θάνατος ισχύσας" κατά την του Προφήτου φωνην, άλλά
10 " πάλιν άφεΐλεν 6 θεός πάν δάκρυον άπο παντός προσώπου'
" το όνειδος του λαοΰ άφεΐλεν άπο πάσης της γης." κατηρ-
γηται γάρ έν Χριστώ τού θανάτου το κράτος, αντ)ρημενης ο
της άμαρτίας, έφ' τ) και ώνειδίσμεθα' " Κύριος γάρ έμνησθη Ρβ. οχηί.
ημων, και ηλεησεν ημας, κασα και ο θεσπέσιος ανα-
ι 5 μέλπει Δαυείδ. άνεκόμισε γάρ ημάς εις άφθαρσίαν καϊ
ζωην, καίτοι τεταραγμένους, καθάπερ εφην άρτίως, άπό γε
της θείας οργής, ώς και εν εκλείψει γενέσθαι τοΰ Πνεύ
ματος, τουτέστιν, έν άποθέσει τε και άποβολη της φυχης'
πράττεται γάρ ούτως εν ημιν 6 θάνατος, ότι δε καταδεδικάσ-
2ο μεθα μεν τφ θανάτω προσκεκρουκότες θεώ, σεσώσμεθα δε α 553 Α.
πάλιν ηλεημένοι, πιστώσεται λέγων ό μακάριος Δαυέιδ προς
τον τών όλων Δημιουργόν " Άποστρέφαντος δε σου τό πρό- Ρβ. οίϋ.
" σωπον ταραχθησονται, και εις τον χουν αυτών έπιστρέφου- *9' 3°'
" σιν. έξαποστελεΐς τό Ώνεΰμά σου και κτισθησονται, και
25" άνακαινιεΐς τό πρόσωπον της γης." πεπονθότες μεν γάρ
την άποστροφην διά την έν Αδάμ παράβασιν, ύπεστρέφαμεν
εις τον χουν έξ ουπερ και γεγόναμεν. επειδή δε πάλιν έν
Χριστφ και διά Χριστού τό θείον πεπλουτηκαμεν Πνεύμα,

I. ανθρωπινή Ό. 4· ύποπισόντίΐ Ό. 5· ή*°ν* Β. Ε<1ά. ήκονσ* Ό.

ΙΟ. προσώπου παντοί ίην. οτά. Ό. II. κατηργηται] + μίν Είΐά. 14. η-
Χίησιν Γ). ¥ΑΛ. ηυΚόγησίν Β. ΐ6. καθάπηρ ϊφην άρτιου] ώί ϊφην I).
17- καϊ ηββϋπιρίυιη εχ ϋ. ι8. άπόθισκ ρΓΟ ό> άποθ. τ* ϋ. της οπι. I).
20. ρΛψ οπι. ϋ. 22. δημιουργόν I). θιόν Άάά. δί ηββιιπιρΙιίΓη εχ 1>.
24· άπυστίλί'α Ό. 2η. πιρ αΒδίπηρΙπιη εχ ϋ. δθιν ρΓΟ (ξ ουπιρ \>.
και ΟΠ3. \). <ν<< & Β.1>.
 126 Β. ΟΥΚΙΙ,Ι,Ι ΑΙ^ΕΧΑΝϋΚ. ΐΰ. 3·
? 8· Ρβ1- 1» της αύτοΰ φύσεως γεγονότες μέτοχοι, κατά τάς γραφάς,
άνεστοιχειώμεθα προς το ΐν άρχαΐς, και κεκαινουργήμεθα κα\
σεσώσμεθα. κα\ γάρ Ιστιν αληθές, ο καϊ αύτός ήμΐν ό θειος
3 Οογ. γεγραφε Παΰλορ, ότι πάντα τα. " εν Χριστψ καινή κτίσις,
" και τα. αρχαία παρήλθε. Ιδού γεγονε τά πάντα καινά." 5
ούκοΰν τετα,ρά,γμεθα μεν εξ άρχής, τά εκ της θειας άνα-
τλάντες οργής, επειδή δε εγγιζόντων των ετών επεγνώσθη
Χρίστος, ανεδείχθη δε κατά τους πάλαι προωρισμένους και-
Κοπι. ο ρους, εμ-νηοΌη λοιπόν ΐλίους. δεδικαιώμεθα γάρ ουκ " εζ
Τϊι.ϊϋ.5. έργων νομού, κατα τας γραφας, αλλ ουοε εξ έργων των ίο
" εν δικαιοσύνη ά εποιήσαμεν ήμεΐς, αλλά κατά τ6 πολύ
" αύτοΰ έλεος."

3*0 Θεόε έκ Θαιμάν Η£ει, και ό άποο έ£ όρουε Φαράν κατα-

σκίου δασέωε.
Αιττήν εχει θεωριαν των προκείμενων ο νους, και δή 1 5
εροΰμεν τά επ' αύτοΐς ώς ενι' ερμηνεύεται γάρ θα,ιμα,ν 6
νοτος' εστι δε νοτιωτάτη λίαν ή έρημος Φα,ρα,ν, οΰ κα\ 6
Εχοά. (1 "Κωρήβ όρος είναι λέγεται, ενθα παρεστησεν 6 Μωυσης τω
θεώ τούς ε£ Ισραήλ των πρακτέων τούς οριστάς ορ'ιζοντι
νόμους, ούκοΰν μίαν μεν τοις προκειμε'νοις εφαρμόζοντες 2ο
εννοιαν, εκεΐνό φαμεν' η£ει φησιν ό Θεοί- έκ θα,ιμα,ν, έ£ ορούς
Φα,ρα,ν ητοι Χωρήβ, τουτέστιν, ό πάλαι κατά τήν νοτιωτάτην
ερημον εν τω ορει Χωρήβ όφθείς τοις πατράσιν εν ειδει
πυρός, αύτός ό πάλαι λαλήσας τον νόμον, 'ίζιι, και μετά
σαρκός όφθήσεται καθ' ήμάς, εν τάζει προφήτου και μεσί- 25

ι. αίτηιΌ. 2. άρχη Εάά. ΐηνίίίβ Β.ϋ.Ι). 8ΐ»1ΐτη και 3δβυπιρΙηπι

βχ Β.ϋ. 4· γράφα ύ. 5· «θοϋ γίγονί Ό. γ€γο« &ϊ Εάά.
6. ΐξ αρχήν Β. Κίΐά . ίν άρχαϊί Ό. "]· 'π'ι ^· 8. δί] γάρ Ο.
ιι. αϊ). ΕΗ<3. ων Β. Ο.α. Ι3· « Β.ϋ. οί. ίπΙΥβ εΐ αάν. ΝεβΙ. 139
απο Ε. Εάά. (3. 22. αϊ.) 3ρου (βίο) ΑιχΙ). φαραν οη. Ό. 8. 0>τ. 1. ο. [α. 23. βΐ.]
Ι4· δασί'οΓ Β. (ναΐ.) 15. προκαμίνων Β.ϋ. προλιγομίνων Εάά.
ι6. γάρ ϋ. ί( ΕάΗ. ΝευΙπιπι 1)3ΐ>εΙ Β. Ι7· νοτιότατοι ϋ. Φαράν
ΟβΙΙΙΠίρΙαΠ) εχ Β.ϋ. τηί φ. I). ό Χωρήβ ορος ιΐναι λί'γ«τα»] τό όροι ιύται λ. τά
Χωρή3 Π. Ι9· τους ρΠΙΙΙ Β.ϋ. τοίί Ε(1(1. όριπταί] (ίσηγητάς ϋ. ορίζοντα Ό.
23· «Ρ1;**0"] + κα\ Ό. 25. προφήτου κα\ ρ,ίσίτου] προφήτου προφη-
Τίΰοντο: ϋ. μίσίτον] + όντοι Εάά.
 ίϋ- 3- ΙΝ ΑΒΑΟϋΟ. ΤΟΜ. II. 127

τον καθάπερ αμελεί και ό θεσπέσιος Μωυσής, προς ον β

είρηταχ παρά θεοΰ " Προφήτην αύτοΐς αναστήσω εκ των °β^·
αδελφών αυτών ωσπερ σε, και οησω τους λογούς μου εις
" το στόμα αύτοΰ, καΙ λαλήσει αΰτοϊς κατά πάντα οσα άν
5 " έντείλωμαι αύτψ." ει δε δή βούλοιτό τις τοις γεγραμ-
μενοις προσβαλεϊν κα\ καθ' έτερον τρόπον, εστί και ούτως,
θ&ιμ&ν, ώς εφην, την νοτιωτάτην ερημον άπεκάλουν. φασι
τοιγαροΰν εν τοις ότι μάλιστα νοτιωτάτοις της Ιουδαίας
με'ρεσι κείσθαι την Βηθλεέμ, εν τ? ό Χριστός γεγεννηται'
τοείρηται γάρ που ΐτρός αυτήν διά φωνής προφήτου " Και συ Μϊο.ν.ί.
" Βηθλεέμ, οίκος του 'Έ,φραθά, όλιγοστός εϊ του είναι εν
" χιλιάσιν Ιούδα, εκ σου μοι εξελεύσεται ηγούμενος, ός ποι- 8.Μ»ι&.
" μανεϊ τον λαόν μου τον Ισραήλ." ούκοΰν ο &εος ίκ θαιμαν
τουτέστιν, εκ Βηθλεέμ της προς νότον. ό γάρ φύσει τε & 554 Α.
15 και αληθώς θεός ό Μονογενής τοΰ Πατρός Αόγος καθ' ήμας
γεγονως, γεγεννηται διά γυναικός εν τή Βηθλεέμ, επειδή δε
εθος τή θεία. γραφτ), τοις των όρεων περιφανεστεροις εσθ"
οτε την των Ιουδαίων παρεικάζειν Συναγωγήν, διάτοι τό
πλείστοις τε όσοις και εύκλεεστάτοις άνδράσιν όράσθαι
2ο κατάκομον, ταύτητοι και νυν τω ορει Φαραν εξομοιοϊ, λέγων,
ώς ορούς η^ιι χαταο-χίου οα/τίος' κατάσκιον δε κα\ δασύ τό
ορος φησί διά τους πατέρας εξ ών γενεαλογεϊται Χριστός, β
εστί γοΰν άκοΰσαι σαφώς τοΰ μεν μακαρίου Αουκά τον της
γενεαλογίας εκλογισμόν αναφερόντος εξ Ιωσήφ επί τον 8. Ιλο.
2$'Αδάμ, Ματθαίου γεμήν εκ Ααυείδ τε και Αβραάμ κατα- βο^,
8.Μ&ΙΙη.
κομίζοντος πάλιν στοιχηδόν, ώς εφην, επ\ τον Ιωσήφ, ορος ϊ. I Κ[φ

2. αντοΐς 388απιρΙιιηΊ βχ Ό. ροδί αναστήσω Ιγ. Β. 6. προσβάλιΐ Β. κα\

ρτίηβ αββιιπιρίιιη] βχ Β.ϋ. ϊστι και οντβκ 1). Ιστι δή οΙτογ Ε(1ά. ΝβιιΙπιηι ΗαββΙ Β.
η. άπίκάΧονν 3. Έιάά. ί'κάΚονν Ό. βΐ (αηΐβ ϊρ. ιγ.) Β. 8. ότι 3η1β «V τοις
Ιγ. ϋ. μίρισι της Ίουδ. ίην. ΟΓ(1. ϋ. 9· «<»■<" [τ 6Χ Γ8811Γ3] ή βηΰλ. ί).
Η.'ιεο «V 3 ό—προφήτου 300β88βηιηΙ εχ ϋ. Ιν η γργίννηται Χριστοί ό θίόί 3. πιρι
η! γίγραπται Β. ΒίαΙίιη Π3βΟ Κα! σϋ—Ισραήλ 300688βΠΐηΙ βχ Β.ϋ. II. ίί-
φρανθά Ό. (ΐθ6.) μή όλιγοστοι Ό. (22. βΐ.) 12. γαρ ρΓΟ μοι Ό.
16. γτγίννηται ϋ.3. γίγϊνηται ΈΑΑ. 8ΐ3ΐίπΐ (Κ ρτο διά 3. τή Β88ϋΠΐρΙΐ1Γη βχ Ό.Ά.
17- ορίων] όρων Ό.α. 19. «αϊ όσοιι ίην. ΟΓ(1. Ε(1ά. 21. ήξ*ι 300658)1
βχ Β.ϋ. 3. τό Ονα. 3. 22. 5ρο:\ + την συναγωγήν 3. γίκίαλογίΐτπι Ώ.Ά.
γγνησύαι λ«γ<ται κατά σάρκα ΥΔΑ. δίβΐίαι ό 3(1ώΐ 3. 23· «σται Κιΐιΐ.
25. τι οπι. Ώ.
 128 Β. ΟΥΚΙΙ,ΙΛ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. ίΰ. 3·

ουν $Α<τυ και χΑτασ-χιον ή Συναγωγή, πολλούς ενεγκοΰσα

κατά. καιρόν τους εζ ων άνεφυ Χριστός, ότι γάρ εστίν *'£
Ιουδαίων, πώς εστίν άμφιβάλλειν ; γεγε'ννηται γαρ εξ αι-
^ ματος Αβραάμ κα\ Ααυε\δ, κατά γε την σάρκα φημι, και
8. ,Ιοαιι. αύτός δε που φησι περί εαυτού " "Οτι η σωτηρία εκ των 5
" "Ιουδαίων εστίν."

Έκάλυψεν ούρανούε η άρετΗ αύτοϋ, καί τηο αίνέσεωε αϋτοϋ

ΠλΗρΗΟ η γη.

Υεγονε μεν γάρ Ίλαστηριον διά πίστεως τοις επί της γης
ό ΜοίΌ^ίΐ^Ρ του θεού Αόγος, ότε πεφηνε καθ' ημάς και (ν ίο
δούλου μορφή, τουτέστιν, άνθρωπος, έδοξε δε πως ταύτης
ένεκα της αιτίας και αυτών μειονεκτεϊσθαι των άγιων άγ-
ά γελων, κα\ της εκείνων εύκλείας Ιε'ναι κατόπιν άλλ* ην
άνωτάτω πάλιν ώς θίόρ. κα\ πιστώσεται λίγων ό σοφω-
Ηβΐ>.ϋ. τατος ΐΐαΰλος "Τον δί βραχύ τι παρ άγγελους ηλαττω- 15
" μενον βλεπομεν Ίησοΰν διά το πάθημα του θανάτου δόζη
ΡΜ1. ίϋ. " κα\ τιμή εστεφανωμενον." επειδή γάρ γεγονεν " υπήκοος
" μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού " ταύτητοι' καθά
γεγραφε πάλιν 6 αύτος' " ό θίορ αυτόν υπερύψωσε και
" εχαρίσατο αύτώ όνομα το ύπερ πάν όνομα, Ίνα εν τω 2ο
ο " ονόματι Ίησοΰ πάν γόνυ κάμψη επουρανίων καΊ επιγείων
" κα\ καταχθόνιων, και πάσα γλώσσα έξομολογησηται οτι
" Κύριος Ίησοΰς Χριστός 6£ί δόξαν θεού Πατρός." άλη-
θεύσει δη ουν ό ΐΐροφητης λέγων ΈκΑλυ^εν ουρανούς η Αρετή
Αυτού και της Αΐννπως Αυτού πλήρης η γη. οι μεν γάρ την 25
άγίαν οικοΰντες πόλιν, κα\ ταϊς άνω μοναίς ενδιαιτώμενοι,

2. καιρούς Εάά. 2-6. Ομάβ βεςηυηΙυΓ ότι γαρ—Ιουδαίων ϊστίν οιη. Β.

3· άμφι/3άλλ(ΐι> ϋ. άμφίβαλί'ίν Εάά. γιγίνηται ύά. 5· ΐαυτοϋ Ο. αϊτοί
ΡοηΙ. αϋτοϋ Ααο. η. της αββιιιηρίιιιη εχ Β.ϋ. (α. 22. αϊ.) [εί. ίηίτα εΐ 707 I).]
9· ΑββαιηρΙο γαρ εχ Ό., της εχ Β.ϋ. ίο. πίφυκ* Εάά. ιι. δί οία.
ΑιΛεΛυβ. ι8. τοι ΒββιηηρΙαιη εχ Β.ϋ. δίβΐίπα καθωι Εάά. 19. ά
ρΓΪΟΙ Οίη. Ό. 31. αϋτοϋ ρΓΟ Ιησού Ό. 22, 23· και πάσα—Πατρός οιη. Β.
36. ϊνδιαιτώμΐνοι Τ), διαιτ. Εάά.
 ΙΝ ΑΒΑΟυΟ. ΤΟΜ. II. 129
" ΐΐανης άσί λειτουργικά πνεύματα, εις διακονίαν άποστελ- Ηβΐ>.
" λομενα δια. τους μέλλοντας κληρονομεΐν σωτηρίαν'" 6 δε
τοις της θεότητος ενίδρυται θώκοις' και ούδενί μεν εκείνων & 555 Δ.
εϊρηται παρά. του θεοΰ και Πατρός " Υιός μου ει συ," τον 1\>.ζ.
5 & κα\ Υϊον ομολογεί και άγαπητον ονομάζει, και σύνεδρον
εχει συνυμνούμενόν τε και συμπροσκυνούμενον. εφη γάρ
πάλιν 6 θεσπέσιος ΐΐαΰλος περί αύτοΰ " "Οταν δε πάλιν ίο. 6.
" ε'ισαγάγτ) τον πρωτότοκον εις την οικουμενην, λέγει Καϊ
" προσκυνησάτωσαν αύτω πάντες άγγελοι θεοΰ." ούκούν
ι ο καν ει γεγονεν Ίλαστηριον κατηγμενος εις ανθρωπότητα δι
ημάς και ύπερ ημών, ούδεν ήττον εστί θεός, κα\ ύπερ πά-
σαν κτίσιν, όρατην δη λεγω καϊ άόρατον. καλύπτει γάρ β
ούτως ουρανούς ή αρετή αύτου' εσται δε πλήρης και η γη της
αινεσεως αυτού, τοντο καϊ αύτά διακεκραγεν εναργώς τά
1 5 άγια "Σεραφίϊμ, τον θείον αύτοΰ περιεστώτα θρόνον, καϊ ταϊς
εύφημίαις ώς Κύριον Σαβαώθ και των όλων θεόν ευ μάλα
καταγεραίροντα' πλήρη γάρ φάσκουσι τόν τε ούρανόν και την Ε», νί. 3·
γην της δόξης αύτοΰ. ει δε δη βούλοιτό τις εκείνο λέγειν,
οτι μεγάλη και ύπερτελης ή αρετή τοΰ Ύ^ριστοΰ, ώς και
2ο αύτούς καλύ\^αι τους ουρανούς, ει εν μεγεθει νοοΐτο τω
μετρητφ, πιθανόν είσδέξεται νοΰν' εφη γάρ που καϊ ό μακά- ο
ριος Λαυείδ " Κύριε, εν τώ ούρανώ το ελεός σου, κα\ ή Ρβ.
αλήθεια σου εως των νεφελών, το της χρηστοτητος επηρ-
μενου και της αληθείας την ύπεροχην ώς εν ποσότητι ττ}
25 κατά σώμα και κατά τόπους σημαίνων.

Και φέτΓοε αύτοΰ ώς φώο εσται.

1. λίΐτονργ. πνιύματα ΙΐΟΟ οτάϊηε Ό. άποστιΧΚόμινοι Β. 4· τ°ϊ' 88-
βυΐηρΙϋΓη βχ Β.ϋ. 5' όμολογι'ιν (βίο) ΑυΙ). 7- πάλιν 3ΐΐ.
ωβαιυρίιπη εχ Ό. 12. την κτίσιν Ά. Εάά. δή Β. δί ΥΖάά. ΝειιΙηαπι
Η,Λεηί Ό.Ά. καλνφ« Ό.Ά. 13. ούτως Η88ΧΐηαρΙυπη εχ ϋ. (ΙεββΙ ϊη α.
ΐσται Ό.Ά. Κάά. ίστι Β. και ή γη πλήρης ίην. οτά. Ό. Ι4· διακΐκράγασιν Ό.
τα άγια Σιραφ\μ Β. Ο. τά Σ. τά άγια ΕιΜ. 17. φάσκουσι Β. ίφασκον Ό. Έιάά.
ΐ8. δόξης Ό. οίνίσιως Είΐι] βονΧοιτό τις «. λ.] τις (κι'ινο και βονλιται λί'γίΐν Ό.
ίην. Ά. 19- νπ^ρτίνης &. 20. νοιϊται Ό. 31. που οτη. Β. καϊ
Οββίιπιρίΐΐαι εχ ϋ. α. 23. «φίλων ] 4- τοΰ ουρανού Ό. ϊπηρτημίνον Ά.
25- κατά το σ. 8.
νΟΙι. II. 8
 130 Β. ΟΥΒΙΣΙ,Ι Α^ΕΧΑΝϋΚ. ϋί.4·

"Οτι φωτιών άφίκηται τους 4ν σκότει το διά πίστεως

Ίλαστηριον, τουτεστι, Χρίστος, σαφές αν γένοιτο και δια
Κβ· ·*· φωνής των άγιων προφητών. 6 μεν γαρ εφασκε " Χώρα
ά " Ζαβουλών και γη ΝεφθαλεΙμ, και οι λοιπό), ο'ι την παρα-
" λίαν κατοικοΰντες Γαλιλαία τών εθνών, ό λαοί ό καθη- 5
ι&. ΐχ. ι. " μβνος 4ν σκότει, είδε φώς μεγα'" ό δί "Φωτίζου, φωτίζου
" Ιερουσαλήμ, ηκει γάρ σου το φώς και η δόξα Κυρίου επι
" σε άνατεταλκε," μεμαρτύρηκε δε και αυτός 6 θεός και
1\>. ΐιϊϊ. ΥΙατηρ οΰτω λέγων " Δια Έ,ιών ου σιωπησομαι, και δια.
" Ιερουσαλήμ ουκ άνησω, εως αν εξελθη ως φώς η δίκαιο- ίο
" σύνη μου, το δε σωτηριόν μου ως λαμπάς καυθησεται."
ι Οογ. β $ίΚαιοσί,νη -γάρ και σωτήρων ό Χριστοί, " δί εγενηθη ημΐν
·' σοφία άπό θεοΰ, δικαιοσύνη τε καΐ άγιασμος και άπολύ-
" τρωσις," κατά τάς γραφάς. ούκοΰν οϊάπερ εν σκότει βαδί-
ζουσι λαμπάς ημΐν ανεδείχθη ό Χριστός, διά παιδεύσεως 15
ευαγγελικής της αρχαίας εκείνης άπαλλάττων άχλΰος, ην
ταϊς ήμετεραις διανοίαις ενιεις ό πάντων εχθρός, καταθρεΐν
ουκ ηφίει τον φύσει τε κα\ άληθώς οντά θεόν, οΰτε μην την
της ευσέβειας και ζωης κατασκεπτεσθαι τρίβον. τό το'ινυν
55β Α. α φέγγος, όπερ ημΐν εδειζεν ό Χριστός, ως φως ίστα,ι, τουτέστιν, 2ο
ουκ άμυδρόν ούδε οίον ασθενές, καθάπερ αμελεί τό διά.
Μ,ωυσεως' εν αΐνίγμασι γάρ και σκιαΐς ό νόμος' άλλ' ώς
φως καθαρόν και αμιγές άχλύος, και ε'ις νουν και καρδίαν
είσδυόμενον, και την νοητην ημΐν εναστράπτον αύγην, και
την της άκιβδηλου γνώσεως ενοικίζον άκτΐνα. 25

Κέρατα έν χερσίν αΰτοΰ.

1> Το κερΛς άε\ λαμβάνεται παρά ταΐς θεοπνεύστοις γραφαϊς

5· Γαλιλαία 1). Γαλιλαίοι; Β. Εάά. (βοΐ.) 6. φωτίζου κΐίβηιιη

&88υπιρΙιιιη βχ Β.ϋ. 8. άνττ«λ« ροβΐ &1ϊιιά ίηοβρίαπι ϋ. αύτη;
οπ. Ό. 12. σωτήριοι/] + αϊτοί Έ,άά. ίηνίΐίβ Β. ϋ. ϊγίμηθη] δίο οοιτβχϊ βχ Β.
ίγίννήθη ϋ. Εάά. 3ηΙε Μί^ηε. δ(αϋα) μϊν αάάνηΐ Έ,άά. 15. 6 οπα. Ό.
διά παιδ. ίϋαγγιλικηί Ό. ΕόΜ. δια τηι παιά. τον (ϋαγγ(λίου Β. ΐ6. άτταλ-
λάσσων Ό. ην) «V (βίε) Ό. ΐ8. άληθω:] άληθη Εάά. 20. ό οη). Β.
ίΌται] ί'στι 3. 21. τό 38βιιπιρΙιιιη βχ Β.ϋ.3. τον ρΓΟ διά Ό. 23. και
ρππιυπι οιη. Όλ. άχλύοι Β.Ό. άχλύϊ λ. Εάά. 27. ά<( οοα. ϋ. Η&Ιη* 3.
 ίη.4- ΙΝ ΑΒΑΟυα ΤΟΜ. II. 131

η εις βασιλείαν και δύναμιν, ήγουν εις ύπεροψίαν. και τούτο

διδάσκει ό μακάριος Αανειδ λίγων " Είπα τοις παρανομοΰσι Ρβ.
" παρανομείτε, και τοις άμαρτάνουσι Μ.ή ύψούτε κε'ρας' *,6.
" μη επαίρετε ε'ις ΰ^/ος το κέρας υμών, κα\ μη λαλείτε κατά
5 α τον θίοΟ άδικίαν." " υπέρογκα γάρ ματαιότητος ρήματα » 8. Ρβ*.
" φθεγγόμενοί" τίνα, κατά το γεγραμμενον, άδικίαν κατά Ρβ.
-α ~ ι λ ~ - χ » ~ * / / Ιχχίν.6.
του κζεου λαλουσι, των περι αυτού οογματων παρασημαι-
νοντες την ορθότητα, η και καθ* έτερον όντινοΰν περιυβρίζοντας
τρόπον.
ίο Δυνάμεως δε σημαντικόν το χέρας, στον λεγηται περι του
θεοΰ και ΐΐατρος άναδείξαντος ήμΐν τον ΥΊόν' " ήγειρε κέρας ο 8. 1,ηο.
" σωτηρίας ήμΐν" και πάλιν " Το κέρας αύτοΰ ύψωθήσεται ρβ_ ,,χ;
" εν δόζη." εν εύκλεία δε πάντα τά εν δυνάμει Χρίστου 9"
παραδόξως κατωρθωμε'να. άφΐκται δη οΰν ό Μονογενής εν
>5 εϊδει μεν τω καθ' ήμάς, και όσον ήκεν εις σάρκα και ανθρω
πότητα, της εν ήμΐν ασθενείας υπομένων την δόκησιν πλην
εν χερτιν ως θεός εχων πάντα τά κέρατα,, τουτεστι, πάσας
τάς βασιλείας, κατά πάσαν την δύναμιν των αντικείμενων
ενεργειών, το δε εν χερ<τ)ν όταν λεγωμεν, τό εν εξουσία ά
ίο λεγομεν. και γονν προς θεόν δεδιδάγμεθα λέγειν εν προσευ-
χαϊς, " Έι> τοις χερσί σου ο'ι κλήροι μου." ότι δε ύπενήνεκ- Ρ»· χχχ·
ται τω Χριστώ πάσα δύναμις διαβολική, και τά καλούμενα
κέρατα, τουτέστιν, α'ι κατά πόλεις τε και χώρας των ακαθάρ
των πνευμάτων τυραννίδες" διεμερίσαντο γάρ την σύμ-

ι. «γ αϊ*, ωβυπιρίυπι βχ Β.Ό. α. τοΟτο ϋββυιηρίηιη βχ Β. 2. δΜξιι Ό.

δίαώη αντόί &άά. Εάά. ίηνίΐίβ Β.ϋ. λίγων ΜΐΙβ ό μακ. *τ. ϋ. 3· ταρα-
νομιιν 8. (νβΐ.) κίραί] + «>1 »· (Ι41·) 4· ί/*"" Εάά. μη&* ρΓΟ καΐ
μη Ο. (βοΐ.) 5· γαρ] + κ<ά 0. ρήματα 8006881* βχ Β. 7· τ0"
>88ΐιιηρ(υιη βχ Β.ϋ. λαλοϋσι αη*ε κατά (Γ. Ό. παρασημαίνονηι Ό. Εάά. διασ-τγκ'-
φονπι Β. 8. ή ονα. Ό. και 288ΐιιηρ(ιιαι βχ Β.ϋ. II. άναοιί-
ξαντο! Β.ϋ. 3. ιτροσανα&ίίξαντοί ΑαΙ). προι άναδίίζαντοι (βίο) Ροΐΐ*. 1ΐΙ)ί προς ΓθΓ*β
βΤ3* νροι (=πατρ!>ί) ρβΓ Γβρβ*ί*ίοηεπι. Ι3· & Β. γαρ Εάά. ΝευΙηιπι
ΗϋΙ>βΙ Ό. Ι5· ηκιν 389ΐιπιρ(ιιπι εχ Β.ϋ. ι6. δόκησιν Β. Εάά. κάκωσιν Ό.
17- «χ<ι Β. ίχων ώ( θ«όί ίην. ΟΓά. Ο. ι8. κατά Β. Εάά. και Ό. την 38-
βυπιρίυπι εχ ϋ. 19. ΐνιργαων Β. Εάά. ΐχθράν Ό. ϊν ριίυβ οπι. ϋ.
20. λ«'γο/«ι»] φαμϊν Ό. Ιν\ + ταίί ϋ. 21. /ίον] ή/ίώκ Β. (βοΐ.) 23- χάραί
β* ϊτόλίΐΓ ίηΙβΓ βε ΙΓ. Ό. 24· δκμίρίσαντο Β.ϋ. διιμοιρήσαντο Αα6.
&ι<μοίράσαντο ΡοηΙ.
82
 132 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι ΑΙ^ΕΧΑΝΏΕ. ίϋ·4·

πασαν γην' πώς άν ενδοιάσειε τις ; τα μεν γάρ επ" εξουσία

νϊϊί^3ΐ Τ™ν "ν^/)®7Γω,/ ί^λαυν*, τα δε πρόσδεσαν " κα\ παρεκάλουν
β " αύτον, Ίνα μη επιτάξη αΰτοΐς εις την αβυσσον άπελθεΐν."
γεγραπται γάρ ούτως παρά τοις άγίοις Έιύαγγελισταΐς. οτι
δε της καθ' ημών τνραννίδος και αύτον άπεσοβησε τον των 5
ακαθάρτων πνευμάτων επιστάτην, τουτεστι τον σατανάν,
8.^οϊη. άκονιτι καταθρησομεν, αύτοΰ λέγοντος του Χρίστου " ΝΟν
3*· " κρίσις εστί του κόσμου τούτου" νυν ό άρχων του κόσμου
" εκβληθησεται εζω. κάγώ εάν ύψωθώ εκ της γης πάντας
657 Α. α " ελκύσω προς έμαυτόν." ούκοΰν καν εϊ γεγονεν άνθρωπος, ίο
άλλ* οΰν ϊν χ,ιρσ·), τουτέστιν εν εξουσία, τάς τών αντικεί
μενων δυνάμεων εχει τυραννίδας ητοι βασιλείας ήγουν και
δυνάμεις, εϊ δε δη βούλοιτό τις εκείνο νοεΐν άπεριεργότερον,
ώς ϊν χερσαία εχει κέρατα, Χρίστος, τουτέστιν, άμαχόν τε και
άκαταγώνιστον την Ισχύν, και ους αν ελοιτο τών εχθρών 1 5
κεραΐζουσαν ευκόλως και καταδ-ηοΰσαν ευχερώς, και οίον
μόσχου δίκην άφορητως επιθρώσκουσαν, συνησει πάλιν
ορθώς.
]>
Και εθετο άράπΗσιν κραταιάν ισχύος αύτοΰ.

Αύο ταΰτα κατορθώσων άφίκετο Χριστοί, καθελεϊν μεν 2ο

τους δι εναντίας, οϊ πασαν επλάνησαν την ύπ' ούρανόν
απεκόμισαν γάρ του κτίσαντος θεοΰ, την αΰτώ κα\ μόνω
πρεπωδεστάτην κλετττοντες δόξαν, και ταϊς σφών αυτών
άνάπτοντες κεφαλαΐς' άνασώσειν δε τους ηπατημενους και
δυσδιάφυκτον αληθώς ύπομείναντας πλεονεξίαν. άλλ' οτι 25

ι. αν ΟΤα. Ό. ότ' ϊζουσία Ό. «V ΐξουσία( Β. Εάά. 3· Μ"ϊ οπα· Β.

4· γίγραπται—€ναγγί\ιστάίΐ ονα. Β. 7· άπονητϊ Ό. τον οσι. Β.
8. νϋν Ό. κα\ Εάά. του κόσμου (ηοη τούτου αάάβηϋ) &88υπιρΙα βχ ϋ. άεβυηΐ ϊη Β.
α. πάντα Εάά. 12. τυρανν. ίχίΐ ίην. ΟΓά. ϋ. ήγουν και δυνάμεις α. £(1(1.
κα\ δυναστιίαί Ό. και οπι. Β. Ι4· κίρατα ϊχ(ΐ ίην. ΟΓά. 3. Ι5· ισχύν
και άκαταγώνιστον ρΓΟ και άκ. την Ισχύν Ό. ι6. κιραιζονσαν Β.ϋ.Ε.
Κίρατϊζουσαν Εάά. Ι7· άφορητωί] ού φορητώς Τ). Ά. πάΚιν] πάντω( Ό.
20. άφ'ικται ΌΛ). 31. απ(ναντία{ ϋ· 22. γαρ 1). τι Εάά.
23. αύτων 388ΐιπιρΙιιηΊ εχ Ό. 24- «φ. άνάπτ. ίην. ΟΓά. ϋ. άνασώσίΐν Ό.υ.
άνασώσων Β. άνασώζιιν Εάά.
 ίπ. 5· ΙΝ ΑΒΑΟυΟ. ΤΟΜ. II. 133

μεν τα εκείνων οϊχεται και κατηφάνισται παντελώς, εδί-

δαζεν ειπών " Κέρατα έν χερσιν αύτοΰ" τα. καταστρέφοντα α
δηλονότι τα εκείνων κράτη, και οίον εκκεραίζοντα την ύπερο-
ψίαν. οτι δε έμελλεν άνασώζειν ημάς, προσαποδείκνυσι
5 λίγων "εΘγγο αγά-πησΊν χραταιαν 'κτχμος αυτού, σεσώσμεθα
γαρ "ουκ εξ έργων δικαιοσύνης, ά εποιησαμεν" αυτοί, ουκ τα.ϊη.$.
έξ αύχημάτων νομικών τετελείωκε γαρ ό νόμος ούδένα' άλλ' ^β1>· ™·
εξ ημερότητος του θεού και Ώατρος, χραταιαν, τουτέστιν
ισχυράν καΐ μεγάλην, Λίντας την ύπερ ημών αγάπηο-ιν του
<ο Υιού. " Ούτω γαρ ηγάπησεν ό θεοί κα\ ΐΐατηρ τον κόσμον, β. ^»η.
ωστε τον Ύιον αυτού τον μονογενή οεόωκεν, ινα -πας ο
" πιστεύων εις αυτόν μη άπόληται, άλλ' έχη ζωην αιώνων." ά
σεσώσμεθα δη ουν εξ άγάπης του θβοΰ κα\ ΙΙατρός, και
μην και αύτοΰ του ΥΊοΰ τον ύπερ ημών άνατλάντος θάνατον
ι5εΙ και άνεβίω πάλιν, καταργησας μεν το της φθοράς κράτος,
άποστησας δε ημών την άμαρτίαν. τοιγάρτοι και εφασκε
" ^Αείζονα ταύτης άγάπην ούδέις έχει, ίνα τις την ψυχην Ά.χν.
" αύτοΰ θί) ύπερ τών φίλων αύτοΰ" κραταιά τοιγαροΰν άλη- '3
θώς η αγάττητις της Ισχύος τοΰ θεοΰ και ΪΙατρος, δι ης
2ο και θανάτου και αμαρτίας και της τοΰ διαβόλου πλεονεξίας β
εξηρημεθα.

Προ προσώπου αύτοΰ πορεύσεται Αογοο. 5

ΤΙροβαδιεΐται, φησιν, αύτοΰ προάγγελσις και προαναπτη-

σεται θρύλος, και πολύς εσται λόγος περ) αύτοΰ. άμα τε γαρ
25 εκ της άγιας παρθένου γεγέννηται Χρίστος, και ηκον εύθύς έξ

ι. μίν\ + δη Εάά. ίηνίΐϊβ Ό. Ι). 2. ίίπων] + ότι Ό. τα οτα. Ό.\>.

4- άρασάζ*ιν \).\). ανασώσίΐν Β. Εάά. πρησαποδ'ίίκνυσι ΌΛ>. προαποδ. Β. Εάά.
6. γαρ 38811πιρίαηι εχ Β.ϋ.α.β. ά 3.1). Εάά. ων Β. Ό. αύτοϊ Ι), ημικ α. Ε(1(].
η. νομικών αββικηρίυπι εχ ϋ.3. οΰδίνα Β.Ι>.3. ονδϊν Εάά. 9- το^
ΥΙοΰ 3.1). Εάά. άεβαηΐ ίη Β.ϋ. ΙΟ. Η3βο ό θ€0ϊ και Πατήρ 8οεε88εηιηΙ
βχ Ό, ροβΐ κόσμον ΐΓ3Π8ρ. 8. II. δίδωκιν Β.ϋ. 3. ϊδωκ(ν Εάά.
12. ϊχιι Ό. ι8. Οχι Β. Εάά. θήσ<ι Ό. αληθώς 336υιηρΙϋπι βχ Ό, ροδί
αγάιτ. (Γ. Β. 19. Αβ8ΐιπιρΐ3 τη! ισχνοί εχ Ό., θίον και εχ Β. 22. Προ]
Άπό Ό. προπορ(νσ*ται Ό. 24· βρνΚοί] δίο οοιτεχί εχ ο. θρν\ος οογγ. 3α
βρνλος 3. θρύλΧοί Ο. Εάά. 25- 'κ] ίια Ο. γίγίνηται Εάά.
 134 Β. ΟΥΚΙΙ,υ Α^ΕΧΑΝΌΚ. ϊπ.5·

8.Μ»ιΐΗ. ανατολών ο'ι Μάγοι, μονονουχι καταγγελλοντος αύτοίς την

γεννησιν οικονομικώς του παραδόξως όφθεντος κατά, τον
558 Α. α ούρανόν αστέρος, επειδή δε προβαίνοντος του καιρού και
Ι1).ίν.»4· σημείων ηρζατο και των παραδόξων εργάτης είναι, τότε"εξ-
ηλθεν ή άκοη αυτού" καθά ψησιν ό ευαγγελιστής, " εΐρ ολην 5
" την Έυρίαν." άλλως τε και διαβόητος γεγονεν εν πάση
αληθώς τη ύπ' ούρανόν. τις γαρ ηγνόηκε την δόξαν Χριστού ;
ποίον έθνος, η χώρα της ενούσης αύτω ισχύος μεμενηκεν
8. Μβτο. άνηκοον η άπε'ιρατον ; ως γαρ αυτός εφη πάλιν, κεκήρυκται τό
εύαγγελιον εις πάντα τα εθνη, και περιπεφοίτηκεν ηλίου δίκην 1 °
I) την σύμπασαν γην η τών παρ αυτού γεγονότων λαμπρότης.

Και έΕελεύσονται είο πεδία οί ττόδεο αύτοΰ.

"Ομοιον ως εϊ λεγοι πάλιν Οΰδεν αναντες αύτω και άνηνυ-

τον βαδιεϊται δε ώσπερ εφ' έκάστω πράγματι δια. ψιλής
τε καΐ λείας οδού. βάσιμα μεν γαρ και εύπόρευτα τών πεδίων 1 5
τά εψιλωμε'να' δυσχερή δε και ούχ Ίππηλατα τα εις γηλόφους
άνεστηκότα. εύκολα δη ούν τα πάντα τω Χριστώ κα\ ην αν
α βούλοιτο διάττειν όδόν, την εφ' έκάστω φημι τών δρωμένων,
αύτη που πάντως εστί κα\ δυσχέρειας άπάσης άπηλλαγμενη.
τί γαρ ούκ αν κατορθώσειε, και λίαν άμογητι, θεός ών 20
φύσει και τών δυνάμεων Κύριος ; ούκούν ώς εξ όμοιότητος
τών εν τοις πΐδίοις ιόντων της εν πράγμασι θεωρίας ποιείται
την δηλωσιν. ει δέ δη βούλοιτό τις ίποΊλ νοεΐν τους ταπει-

3· και σημείων Ό.]), καταμόνας μίνων Β. Εάά. 4* *ργάτης Γ).

ίργων ϊργάτηε Β. Εάά. ϋ. δίΒϋπι τότι βϋβππιρίυπι εχ Β. άεε8ΐ ϊη ϋ. 1>.
5· καθώς Εάά. 7- ά\ηθως 3ηΙβ γΐγ. Ιτ. Ό. ηγνόησί Ό. ΐην. 3. 8. αΰτ»
Ισχύος 3. αύτω οΊινάμΐως Ώ. ίσχίιος αντώ Εάά. Ο. άνηκοον η άπί'ιρατον Β. η
άνηκοον η άπίίρατον 3. άνηκοοι Ό. άπιιρατοι η άνήκοο: Εάά. 6 αύτόι ϊφη πάλιν
*ναγγ(\ιστηί Β. πάλιν Ιφη ΐην. ΟΓά. Ό. πάλιν οιη. 8. ίο. π(ριπιή>ντηκη>
(πααηιι βεευηάα π(ριπιφοιτηκιν) 3. π«ροίτηκ<ν Ό. πιφώτικιν Β. Εάά. II. •γε
γονότων] -+· ίργων Β. ίηνίΐίβ Ό. 3. 12. Κα} ΒδδϋΓηρΙιιπι εχ Ό. άεεβΐ
ϊη Ρ. Εάά. (ΐ53·) '3· λ«'γ« 3. Ι4· «'<ρ' ϋ.β.ο. «V Εάά. Ι5· τ*
οιη. ϋ. οίον καϊ λ. ΐην. οτά. Ό. των πι&ίων οτη. α. ι6. ΐψιΧαμίνα]
λίία Ό. 17- τφ οτη. ϋ.β. ΐ8. βονΧοιντα Ό. φημ' οπα. I).
19. αύτη 3. πάση! ί). 21. ως ΟΙίΙ. 3. 22. τοΐί οοα. ϋ.3.1>. ό>
πράγμασι ΰίωρίαί] 8ίθ ϋ. 3.1). Εάά. €» τοΐί πράγμασι ποριίας Β. (πράγμα εΐ πο. ηί
ίαΙΙοΓ ίη Γ38Ι1Γ3. Ί ηεοά. Ηενβε.) 23. δι) αββυπιρίηπι βχ ϋ. I).
 ίη.6. ΙΝ ΑΒΑϋυΟ. ΤΟΜ. Π. 135

νους την καρδίαν οι και "γη θελητη" χρηματίζουσι και Μ»ι.ϊϋ.

" θίοΰ γεώργιον," άτε δη τον άνωθεν και εξ ουρανού }θοτ.
δεχόμενοι σπόρον, και ποιούντες καρπόν, ο'ι μεν εκατόν, 8.Μ&ΜΗ.
οί δε εζήκοντα, ο'ι δε τριάκοντα, νοήσει πάλιν ορθώς, ά 3α"' *3'

5 εζεισι γαρ ωσπερ εις τα τοιαύτα πε^ια γεωργησων ό

Υιός, κατ εκείνο που πάντως το παρ αυτού λεγόμενον ως
εν είδει παραβολή: " Έζήλθεν ό σπείρων τού σπεΐραι τον 8.Ιλο.
" σπόρον αυτού." ψάλλει δε που και ό Ααυείδ " Καί τα ρ8. ΐχίν.
" πεδία σον πλησθησονται πιότητος'" προσετίθει δε ότι 2'
ΙΟ " Καί α'ι κοιλάδες πληθυνούσι σϊτον." ότι δε νοητοί πάλιν Ιΐ>. 14.
και αϊ κοιλάδες εφηκε νοεΐν προσεπενεγκων ευθύς " Κεκρά- ιι>.
" ξονται, και γαρ ύμνησουσιν." ου γαρ των αναίσθητων
κοιλάδων τό ύμνειν εστίν, ήτοι διακεκραγεναι, άλλα των β
νοητών τούτοις δ' αν δρόσου δίκην ό θείός τε και άνωθεν
1 5 ενιζησενε λόγος.

"ΕστΗ, καί έσαλεύθΗ η γη. 6

Το εστη πλειστάκις νοηθείη αν παρά γε ττ} θεοπνεύστω

γραφττ) και ως επί τίνος πράγματος εις πέρας εκβεβηκότος.
οίον ώς εϊτις λίγοι τυχόν "Έ,στη τάδε τό πράγμα, ήγουν ό
2ο τούδε λόγος, τουτέστιν, ώρίσθη καί πεπρακται. ούτω και
η "Σεπφώρα τό Μ,ωυσεως τη ψηφψ περιτεμούσα παιδίον,
προς τον αγγελον εφασκε τον όλοθρευτην ""Έ,στη τό αίμα » 659 Δ.
" της περιτομης τού παιδιού μου." ου γαρ ότι πεπαυται τού ϊν. 25.
αίματος ή όύσις κατασημαίνειν ηθελεν, άλλ' ότι πεπρακται
25 τΏί περιτομης τό χρήμα, καί τετελεσται τό ζητούμενον
δυσωπεΐ γαρ θάνατον, ό τη νοητή φηφω περιτεμνόμενος'

I. τη καροία Ό. χρηματίζονσα (βίε) Ό. 2. καϊ ρπυβ 388υπιρ(υπι

βχ Β. Ό. 6. ηύτού 13.ϋ. αυτά Κα<3. ΙΟ. Ηίΐες πΚηθυνονσι—κοι\ά6(ς
ΒΛοεβββπιηΙ βχ Ό. II. (φηκί] + δ« Εάά. ίηνίίο Ό. προσινεγκων Ό.
13. «'στϊ τό ίμνιϊν ίην. ογ<1. Ό. ίιακικραγίναιΌ.&ήκίκραγ.ίίάά. Ηαεο άλλα των
νοητών 300ί88ϊπιη1 βχ Ό. 14- δρόσου] κί&ρου Καά. Ιζ. *ζήσ(«
γιτο {νιζησοί Ίϊά. ι6. και ϊστη Ό (βοΐ.) ι"]. τ« ρΓΟ γ« ϋ. θι'ια
ρΓΟ θ*σπν. Ώ. Ι9· ήγουν \). οίον ϋάά. τουτίστιν Ο. ήγουν ό τοϋο* λόγοι
οιη. Β. 20. ήτοι ρΓΟ τουτίστιν Ό. 21. ή οπα. ϋ. ο. τό] τού Εάά.
 13Γ) Β. ΟΥΚΙΙ^Ι ΑΕΕΧΑΝϋΚ. ϋί. 6.

αύτη δέ έστι το πνεύμα τού Χριστού, καθάπερ άμελει και

3ο». ύ. 2. Ιησούς ό μετά. Μ,ωυσέα διαβιβάσας τόν'Ιορδάνην τους υιούς
Ίσραηλ μαχαίραις πετρίναις προστέταχε περιτέμνεσθαι, της
β εν πνεύματι περιτομης άποπληρών τον τύπον, ωσπερ γαρ
ώνόμασται κίτρα ό Χριστός, ούτω και ψήφος, ήγουν μά- 5
χαιρα πέτρινη, το ΪΙνεύμα αύτού. ούκούν το ΐστη καταση-
μαίνει πολλάκις και πράγματος πληρωσιν.
"Εσ-τη τοίνυν ό Χριστός" τουτέστιν, ε'ις πέρας έκβέβηκε τα.
περ\ αύτού, και ώφθη τοις επ\ της γης' κοΐι έσ-Αλευθη ή γη. γψ
δέ φησι τους κατοικούντας την γην, οι και ίιτΑλευθησαν. και ίο
τίνα δη τρόπον, φέρε λέγωμεν ώς ενι. οι γάρ πάλαι τον νουν
οίον άκράδαντον έχοντες εις το θελειν έργάζεσθαι τα. πονηρά,
ο οι εδραίοι προς ασεβείας, οί πεπηγότες εις φιλοσαρκ'ιας, οι
έρηρεισμενοι προς πλάνησιν, σεσάλευνται και κεκίνηνται,
μετατεθειμένοι προς θεογνωσίαν και προς εφεσιν άρετης. 15
κεκίνηνται δε ομοίως και της κατά νόμον λατρείας οι εξ αίμα
τος Ίσραηλ, την εις αύτόν πίστιν παραδεξάμενοι' μετακεχω-
ρηκασι γάρ εΐς γ* το έλέσθαι βιούν εύαγγελικώς, και τοις
τού Έωτήρος πολιτεύεσθαι νόμοις. στι δε το σΑλΐύεσθαι
την από τίνος εις έτερον τι μετάθεσιν εσθ' ότε δηλοΐ, σαφές- 2ο
<1 αν γένοιτο, τού μακαρίου ΑαυέΊδ ψάλλοντος τε κα\ λέγοντος·
χονίϋ. ι. "Ό καθήμενος έπι των Χερουβίμ, σαλευθητω η γη." ού
γάρ που φαμεν καταδονεισθαι την γην ταΰτην δέ φημι την
υπό πόδας ανθρώπων και αισθητην' παρακαλεΐν αύτόν '
έζητει δε μάλλον την εκ των χειρόνων επ\ τά άμείνω γε- *5
νέσθαι μετάστασιν.

ι. δί'στί (βίο) ρΓΟ δί «'στι Ό. τον αββυπιρίυιη εχ Β. ϊ. όί ρτο ό Ι>.

διαβιβάσαι Β. ίιαβίβηκόταί ϋ. Εάά. 4· τ0" τύπον άίτοπλ. ϊην. ογ(1. I).
. ό 3β8ΐιπιρΐαιη βχ Β. 7- οτα· "· 9- τΊί βββυπιρίιιπι εχ Β. Ο.
6681 ΪΠ Η. ΙΟ. δί' ΟΙΓ1. ϋ. την γην κατοικ. ίην. Οτά. 0. II. 8η ΟΙΠ. Τ).
12. άκράδαντον ϊχοντα Β. 1 '.1>. ακράδαντοι Ε(1(]. Ι,3· άσιβιία! Ό. άσίβ*ια*
Ειΐί). οί πητηγότι: γ/γ φιΚοσ. οι ('ρηρησμίνοι προι πΚάνησιν ονα. Β.β. φιλο-
σαρκίαί Ό. φιλοσαρκΐαν Εάά. ΐ£. και αββιιιηρίυιη εχ 1). (ΙεεβΙ ίπ 1 ).
Ι7· παραδ(χόμ*νοι ϋ. ΐ8. γί ΟΠ1. ϋ. 20. μίτι'ιοτασιν ϋ.
ίσθ' 5τι ΟΠ1. ϋ. 31. Τ( και λί'γ. ΟΠ1. Ό. 23. ταΰτην βϊ' φημι—
και αισθητην 0Π1. Β. δ^ ρΓΟ δί' φημι Ό.
 ϋί. 6. ΙΝ ΑΒΑΟυϋ. ΤΟΜ. II. 137

Καϊ «£$· μεν ούτος των προκειμένων ό νους, εϊσδεξεται

δε τις και έτερον επ' αύτοϊς κατά. τοιόνδε τινά τρόπον. ■
*Εσ-ηι φησι χα) έσ-ΑλεύΟη ή γη. δύο δη ταύτα πεπονθεν
ή γη, ϊττη τε γάρ χα) σ-ίσ-άλιυται. κα) τις αν εϊη πάλιν
5 ό επ' άμφοΐν λόγος, διατρανούν άναγκαΐον. ϊττη τοίννν β
μεθύουσα γάρ ωσπερ κα\ κατασειομενη ραδίως πρός πάν
ότιούν των εκτόπων, κα\ οίον παντί πνεύματι περιφερόμενη, Ερίι. ίν.
βεβαίαν εχει λοιπόν και ερηρεισμενην την στάσιν, εμπε- '4
δούντος αύτην τού Χριστού, κατ εκείνο που πάντως το δ*ά
ίο φωνής Ήσαίου προς την των Ιουδαίων Έυναγωγην ε'ιρημενον
" Στησον σεαυτην Έ,ιων" σειτΑλΐυται δε πάλιν, καθάπερ Ηϊβι·.
ηοη προειπον, της αρχαίας άπατης αποχωρησασα, και την «.
εις πάν ότιούν των άρεσκόντων τω θεφ τιμωσα μετάθεσιν. Ά 5βΟ Α.
παράδοζον ούν αληθώς, τό καθ' ενα καιρόν στηναί Τ€ καϊ
ΐ5 τΑλίΐώηναι την γην. Χριστός γάρ εστίν ό και Ίδρυμενην
αντην άποτελων εις πάν έργον αγαθόν, και μελετάν άναπεί-
6ων τον εκ των χειρόνων επ\ τά άμείνω κλόνον.

Επέβλεψε και έτάκΗ ΙθνΗ· διεθρύβΗ τα όρΗ βία.

Τό £7Γ</3λ6-ψαί θεόν, δηλοΐ μεν εσθ' ότε την ως εν

2 ο πραότητι και άγάπττ) κατάσκεψιν, ποτε δε την εν θυμψ τε ο
και απειλΐ). " Και γοΰν επί τίνα, φησιν, επιβλε'φω άλλ' Εβ. ίχνϊ.
" η ε'πι τον πράον κα"ι ήσύχιον κα) τρεμοντά μου τους
" λόγους ελιπάρει δε που καϊ ό θεσπέσιος Δαυειδ ούτω
λέγων " Έπίβλεψον επ' εμε και ελεησόν με" διά δε γε Ρβ.ΐχχχν.
ι6;
οζτίί
Ι3ϊ·
3· φησι ωίΐιπιρίππι εχ ϋ. δη οτα. Β. 4· ϊσαλινθη Ό. (βη ρβΓ ΟΕβΙ.
βΧ ΓΟΙ.) ΙΟ. ιϊρημίνον ;ι*ΜΐιηρΙιιιη οχ Β. II. Σιών 30069611
εχ Β.Ο. καθάπιρ ήδη προίϊπο» ΟΠΙ. Β. 12, παραχωρήσασα I).
13. τγ οπι. μίτάστασιν Ό.&. 15. ϊστιν ΜΒΐιιηριιιπι βχ Β. ήν
ρΓΟ ΐστιν I).3. 17. άμιίνω Β.», άμίΐνονα Εαά. κριίττω Ό.
ΐ8. ίτάκη Β.Ό. (22. δκτάκη Κάά. κάί 3ηΙβ δκθ. &άάίί Ό. (Αΐβχ. ιη,'ίπη ιιΐίοπι,
XII. ΐ53> 233·) διττρίβη ¥. Έάά. 19. ώι 368ΐιπιρΙιιιη εχ Β.α.
άεββΐ ϊη Ώ. 2θ. την αββιιπιρίιιπι βχ Β.ϋ.3. 22. ήσυχο» Εάά.
23. τ<η> οπι. Β. 24. γ€ οπι. ϋ.
ΥΟΙ-. II. Τ
 138 Β. ΟΥΚΙΙ,ΕΙ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. ϊϋ. 6.

Εζεΐι. φωνής Ιεζεκιήλ εφασκε περί τίνος, οτι " Και στηριώ τό
. " πρόσωπον μου επ\ τον άνθρωπον εκείνον, και θήσομαι
" αΰτόν εις ερημον και εις άφανισμόν, και εξαρώ αΰτόν εκ
" μέσου του λαοΰ μου, και επιγνώσεσθε ότι εγω Κύριος."
ο τούτο δε ην άπειλούντος όργην και ολεθρον και την τοις 5
παροτρύνουσι πρεπουσαν δίκην. άμα τε τοίνυν επέβλεψε*
ό Χρίστος, τουτέστιν, (ν όργτ} το ομμα τισίν επηνεγκε, και
παραχρήμα κηρού δίκην ετάκησαν, και οίον πυρός κατα-
φλεγοντος ύιεθρυβη τα ορί) βία., έθνη δε και ορη φησι τα
ακάθαρτα πνεύματα, και τους (ν αύτοϊς υψηλούς τ€ και ίο
επηρμένους και όρων δίκην των άλλων άνεστηκότας' εν
φαυλότητι δε πάντως η υπεροχή, και εν ύπεροψίαις το
πλεονέκτημα, η τάχα που κα\ κατ Ισχνν τό της ενούσης
<1 αύτοις άγριότητος μετρον. ΰπεροπτα γαρ τα. δαιμόνια, και
γοΰν άντεζάγει θεφ, και την αΰτω πρεπουσαν δόξαν εαυ- 15
τοις άνάπτειν επείγονται, πλην Αιεθρύβησαν βία. συνθραύ-
ονται γαρ εν δυνάμει Χριστού, και κεχωρήκασιν εις τό
μηδέν, και ύπό πόδας τεθεινται των πεπιστευκότων. όρος
δε' που και ετερωθι κατωνόμασται πάλιν ό σατανάς, προς όν
εφη που ό θεός δια της τού προφήτου φωνής, ώς εκ προ- :ο
ΗϊβΓ. σώπου τού Ναβουχοδονόσορ " Ιδού εγω επι σε τό ορος τό
β " διεφθαρμενον το διαφθεΐρον πάσαν την γην."

ΈτάκΗσαν βουνοί αιώνιοι.

Μνημονεύσας αινιγματωδώς των πονηρών και άντικει-

3· «Ϊγ ρπυβ ΟΠ3. Ό. 5· "°' '">" Τ0'Γ ταροτρ. πρίπ. δίκην οίη. Β.
7. τισί τό 5μμα ίην. ΟΓ(3. 3. 9· οΉθρΰβη Β.Ο. 6κθρϋβησαν (οπιίΐίοη-; τά
όρη βία) 3. δατρίβη ΚάΛ. ίο. ό* αϋτο'ις Η.1 ).ίϋ>. ϊν ίαντοΐί Κάά.
Ι3· πλίον*κτημα~] (χονταί 8. 14* υπ*ροπτα~^ υπίροπ\α £(3(1. Ι5·
τ(ξάγιιν ϊίά. ΐ6. ΐπιίγονται άνάπτιιν ίην. οτΑ. ϋ. οΉθρύβησαν Β.Ι).3.
ίκτρίβησαν Έ.ΑΑ. συνθραύονται 0.3. ΕΑΑ. συντρίβονται Β. Ι7· «V ΟΠ1. ϋ.
18. ύπί> ποίας 15.0.3. [ΰποπόδα! Β.] νποπόδιον Εάά. ΐ8-22. Ουαε 8ε-
οαιιηΙιΐΓ ίρος 8« που— την γην οπ. Β. 19. πάλιν όπα. Ό. 20. ό «
της τοϋ 38βυπιμΐ8 εχ I). <κ προσώπου Ό. ϊν προσώπω Εάϋ. 21. «VI Ο.
(41, 228) πρί>! ΕΑά.
 ϋί. 7· ΙΝ ΑΒΑΟυΟ. ΤΟΜ. II. 139

μίνων δυνάμεων, αι και άντιπράττονσι τύ) δόξτ) τον Χριστού,

καταστρεφουσαι προς άμαρτίαν τους επι της γης, ε'ισκεκό-
μικεν άναγκαίως και της Ιουδαίων Συναγωγής τους προ-
εστηκότας, ους και βουνους ονομάζει, διάτοι το ήρθαι δοκεΐν
5 ύψον και ύπερκεΐσθαι των άλλων, κατά γ€ την τάξιν της
ιερουργίας και την εντεύθεν τιμήν, αιωνίους δε φησιν αύ- » 561 Α.
τους, δια το του πράγματος διηνεκές" άκατάληκτος γαρ ή
του θεού λειτουργία" δοξάζεται γαρ εν παντι καιρώ τε και
χρονω. ει γαρ και πεπαυται τυχόν της ώς εν σκιαΐς και
ίο τυποις λατρείας ή δύναμις, άλλ' ουν ή του πράγματος φύσις
μετακεχώρηκεν επ\ τ6 άμεινον. λειτουργούσι γαρ ούδεν
ήττον θεώ των αγίων εκκλησιών οι προεστηκότες, και την
άναίμακτον αντώ τελούσι θυσίαν. αιώνιοι τοιγαρούν οι βοννο)
διά τό της λειτουργίας διηνεκές τε και άκατάληκτον. πλην 1>
15 τοις ορεσι τοις νσητοΐς όμού συνεθραύσθησαν, και τοις
εθνεσι συνετηκοντο. επειδή γαρ πεφρονηκασι τα. τοΐς δαι-
μονίοις άνδάνοντα, και το τω διαβάλω δοκούν πεπληρώκασι,
στανρώ παραδόντες τον άρχηγον της ζωης, και κατά πολ- Αοΐ»88.
λους αυτω τρόπους εμπαροινησαντες, ταυτητοι οικαιως την ι5.
2ο αύτην εκείνοις άνατλάντες δίκην καθηρηνται και πεπτώκασι,
και γι φησιν ό προφήτης " Οίκος Ίσραηλ επεσεν, ουκ εστίν ^™°8 ν·
" ό άναστησων αυτόν."

Πορείαο αίωνίουο αυτού αντί κόπων βϊδον. 7

ο
Πορείας εσθ' 'ότε και οδούς κα\ τρίβους, τάς θείας εντολάς
25 όνομάζειν εθος τοΐς Ίεροϊς γράμμασιν, όποιον εστί το διά

ι. την 3£8ΐιπιρ1ιιιη οχ Β. 2. καταστρεφουσαι] κατασνρων φησι (ΐη

Γ3β.) Β. 6. την Αιτ. τιμήν Ό. τηί ϊντ. τιμηί Β. Εά(1. 7· Ηαεο ή
τον θ. λ. ίοξάζίται γαρ Ηοοεββεπαηΐ εχ Ό. 14. «τλήν] + α. Ι5· τοΊι
ψ. αρισιν Ό. σννιθρίβησαν (βίο) Ό. ΐ6. συνίτηκοντο Β. Ό.Η. σννιτάκησαν
Ι·'<1.1. πιφρονήκασι τ. τ. ο. άνδ. και οπι. |). τοίι αββιιιημίιιπι εχ Β. 21. ό
3X811πιρΐυιη εχ Η. 1). κα'ι ροβΐ ίπ€σιν νιάάΛ Αιιΐ). 23. αύτοΰ ογπ. Ρ. Ε(1(1.
(63, 97> '53> 228.) 24. τόί Β.ϋ. και Εάά. + ήμ'ιν 'ύά. ονομάζ.
ϊντ. ίην. ογ5. ϋ.
Τ3
 140 Β. ΑΙ^ΕΧΑΝΟΒ. ϋί. η.

Ηιογ. νί. φωνής Ιερεμίου " Έτητε επί ταΐς όδοΐς και (ρωτήσατε τρί-
" βους Κυρίου αιωνίους, και ϊδετε ποία εστίν ή οδός ή αγαθή,
" και βαδίζετε ίν αυτή και εύρήσετε άγνισμόν ταίς ψνχαϊς
" υμών" και μην κα\ δια φωνής του μακαρίου Ααυείδ
Ρβ.οχνϋί. " Όδον εντολών σου εδραμον, όταν επλάτυνας τήν καρδίαν 5
" μου." ετάκησαν δή ούν βουνοϊ, φησϊ, τουτέστιν, οι πάρα.
(1 τοις Ίουδαίοις τήν του καθηγεΐσθαι λαχόντες δόζαν, και τά
της κατά νομον ιερουργίας άνημμενοι αΰχήματα. τάς γάρ
τοι πορείας, ητοι τάς εντολάς τού Εμμανουήλ" δήλον δε
οτι τά εύαγγελικά θεσπίσματα' και των αρχαίων χρησμω· ιο
δημάτων τήν άσυγκρίτως άμείνω τ( και φανοτε'ραν παί-
δευσιν αντί κόπων ει^ον, τουτέστιν, ήγήσαντο φορτικήν και
Ίδρώτος εμπλεω, καίτοι λέγοντος έναργώς τού πάντων ημών
χί^β^ο Σωτήρος Χριστού " Αεΰτε προς με πάντες οι κοπιώντες κα\
β " πεφορτισμε'νοι, κάγώ αναπαύσω υμάς. άρατε τον ζυγόν 1 5
" μου εφ υμάς, και μάθετε άπ' εμού, οτι πράος ειμί και
" ταπεινός τή καρδία, καϊ εύρήσετε άνάπαυσιν ταϊς ψυχαϊς
" υμών. ό γάρ ζυγός μου χρηστός και τό φορτίον μου
" ελαφρόν εστί" δύσοιστον δε και ετερως εποιούντό τίνες
τάς πορείας αύτοΰ, δι ών ην δύνασθαι διάττειν ευκόλως εις 2ο
ζωήν άίώνιον. ό μεν γάρ Κύριος ήμών Ιησούς ό Χρίστος
τής μυστικής ευλογίας τήν δύναμιν ήτις ποτε' εστί διεσάφει
νί ^η λέγων " Αμήν αμήν λεγω ΰμϊν, εάν μή φάγητε τήν σάρκα
562 Δ. α " του υιού του άνθρωπου, και πίητε αύτοΰ το αίμα, ουκ
" έχετε ζωήν εν εαυτοϊς." οι δε τών ούτω σεπτών άκροώμενοι 25
Λ. 6ο. λόγων παραληροΰντες εφασκον " Έκληρός εστίν ό λόγος

I. τοίί όδοΰ (βίο) Ό· 2. Κυρίου ΟΙΏ. ϋ. ή αγαθή όδοΓ ϋ. 3· αγιασμό» Ο.

(Αΐβχ.) 6. ο'ι βουνοι ϋ.3. φησι ονα. Ό. ηιΛεΙ 3. ήγουν ρΓΟ τουτίστιν Ο.
7· και τά—αΰχήματα ΟΓΠ. ϋ. τά ροβΐ άνημμ. (Τ. 3. 8. αΰχήματα Β.Ά.
καυχήματα Εάά. Ο. ΈμμανουήΧ'] Κυρίου 3. ίηνίΐϊβ ϋ.Ι). 8ηΧονύτι ρΓΟ δήλοι»
δ« ότι Ώ. II. ασύγκριτων οαι. Υ), φανιρωτίραν Ό. 12. τουτ. ηγησ.
φορτικήν] φορτ. δηλονότι ήγήσ. Ό. 13- ϊ/Μτλίω Ό· 3 (ιηαηΐΐ ρΓΪΠ13) ϊμπλιων
α (ν 8αρΓ3βοΓ. πΐ3ηυ 86ο.) Εάά. καίτοι] + γ« Εάά. ϊην. Β.ϋ.β. 14. η-ρόί
μ€ ονα. Ό. πάντα αεεεββϊΐ εχ Β. Ο. Ι9· ϋίσοιστον 3. Εάά. ίυσοιστούι Ο.
και 388απιρΙυηι εχ Β. 0.3. τίνα ϊποιοϋντο ίην. οτ(1. Ό. 20. αύτοΰ Β.ϋ.3»
αυτών Κάά. διάτπιν «ύκόλωι Ηοε οπίίηε 0.3. 21. ό βΐΐ. 3β8ΐιιηρ1ιιιιι εχ Β.
22. ΰιασαφΛ Ό. 23· αμήν αΐΐ. 30068611 εχ Β. αμήν άμ. Χ. νμιν 0Π1. Ο.
 ίϋ. η. ΙΝ ΑΒΑϋυσ. ΤΟΜ. II. 141

" ούτος' τις δύναται αύτού άκουαν ; πώς δύναται ήμΐν ούτος 8. .Ιοαη.
" δούναι την σάρκα φαγεΐν ;" επεμαρτύρατο δε λίγων ό
Έ,ύαγγελκττης ότι " Έκ τούτου πολλοί των μαθητών αυτού ίο. 66.
" άπηλθον εις τά οπίσω, και ούκετι μετ αυτού περιεπά-
5 " τουν." οτε κα\ αύτοΐς τοις μαθηταΐς προσετίθει Χρίστος
το, είπερ ελοιντο και αύτο\ άποφοιτάν αύτού λίγων "Μη και 1> II». 67.
" νμεΐς θέλετε ύπάγειν ;" προσυπηντα γεμην ό θεσπέσιος
ΥΙετρος διακεκραγώς " Κύριε, προς τίνα άπελευσόμεθα ; ρη- II). 68.
" ματα ζωης αιωνίου έχεις." ου γαρ τεθε'ανται τάς πορείας
ίο αυτι κόπων αυτοί, άλλ' ην ηδύς τε αύτοΐς και άξιάκουστος
άληθώς 6 λόγος, αιωνίους δε τάς πορείας είναι φησιν.
πεπαύσεται γαρ ουδαμώς, παρατενεΐ δε μάλλον εις αιώνα
τον ενεστηκότα, και μέχρι παντός στησεται τό εύαγγελικόν
τ€ και σωτηριον κήρυγμα, καίτοι της άρχαιοτερας και νομι
κό κης πάλαιωθείσης εντολής, και τό άμεμπτον ούκ εχούσης, ο Ηβΐ>.νίη.
καθά φησιν ό σοφώτατος Παύλος, και δια τούτο της δευ- '3'
τέρας είσκεκομισμενης, " ητις επι κρείττοσιν έπαγγελίαις" ιι>. ο.
νενομοθετησθαι λέγεται, και γούν ό θεσπέσιος Δαι/ειδ εν
πνεύματι προανακεκραγε λέγων προς τον Κύριον ημών
2ο Ίησούν τον Χριστόν " Ή δικαιοσύνη σου δικαιοσύνη εις Ρβ.
" τον αιώνα, και ο νομός σου αλησεια. ου μεμενηκε γαρ, Ι42.
ώς εφην, τά. εν σκιαϊς, άλλα και κατέληξαν μεν οι τύποι,
διαπεπηγε δε τά Χριστού, και μέχρι παντός τό άκράδαντυν ά

25 ΣκΗνώματα Αιθιόπων πτοΗθΗσονται, και σκΗναί γηο Μαδιάμ.

Τά χρηστότερα τών διηγημάτων άεί πως εχει τό άξιά-

I. οντοι ρπϋβ οπι. Β. 2. την σάρκα δούναι ΐην. ΟΓά. ϋ. 8ΐ3ίΐπι αντοϋ
3(1(1. Εάά. ΐην. Β.ϋ. 3· τολλοί ΐκ τούτου εΐ ■πιρκηάτουν μ*τ αντοϋ ΐην. οτά. ϋ.
5· προσίτίθιι ϋ. Εάά. προίτίθα Β. 8ΐ3ΐΐηι ό βάάΐΐ Ό. 7· ■προσηπήντα (βίο)
ίχΐά. 8. ώδϊ κικραγωί ρΓΟ οΊακ(κρ. Ό. ιι. (Ινα'ι φησιν ηοο ΟΓά. 3.1). φησιν
ιιναι Ό. Εάά. ιΐναι οπι. Β. 12. παρατίνιϊ 3. Εάά. παρατιίνιι Ό.ο. παραμινίϊ Β.
Ι4· τ* 38«υπιρΙιιπι εχ ϋ. άρχαιάτητο! (βίε) Ό. ι6. καθά Β. ώϊ 0. καθώι
Εάά. Ηββε ό σοφότατο! αεεεββεηιηΐ εχ Β.Ό. ι8. νινομοθιτησθαι] εοπτεχΐ
εχ Ό. ν*νομοθ(Τ('ισθαι Εάά. 18-24. Ηβεε και γουν—το ακράδαντο» ϊχιι οπι. Β.
19- προανακίκραγι Ό. προανίκίκράγιι Εάά. 20. τον οία. Ό. 22. κα'ι
&*3υιηρΙιιαΊ εχ ϋ. 23. τα] + διό Ο. ίηνΐΐο 3. 20. χρηστά Ό.
 142 Β. ΟΥΚΙΙ,ΙΛ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. ϊϋ. η.

κουστον, και άπροσκορή τήν επαγγελίαν, καν εϊ δια των

αύτών τις "ιοι ρημάτων. προαφηγησάμενος τοίνυν των αντι
κείμενων δυνάμεων την εις το άναλκι φοράν, καϊ παραδείξας
αυτάς ως εν όμοιώματι των εθνών τηκομενας, και μην και
ως ορη συντριβομενας, παρεικάζει πάλιν αύτάς τοις άλλο- 5
ε φυλοις, οϊ της Ίονδαίων κατεστρατεύοντο γης. ούτοι δε
ήσαν οΐ τε προς ήώ και νότον Αιθίοπες την Ίνδικην προσοι-
κονντες θάλασσαν, και μεντοι καϊ Μαδιηνάΐοι, και αυτοί την
ομορον οϊκοΰντες ερημον. πτο^ηο-οντα,ι τοίνυν, φησιν, οι
τη άγια μαχόμενοι πάλει, Ίνα νοώμεν την νοητήν ~Σιών, ήτις ίο
»" εστίν Εκκλησία Χρίστου, ην οικονσιν οι άγιοι, και το απο-
λεκτον γένος, ώς εν τύπω πάλαι τψ ' Ισραήλ, καθο και
ερμηνεύεται Νοΰς όρων θεόν ό Ίσραηλ. τεθαύμασται δε
563 Α. » και ό Ναθαναήλ, ώς " αληθώς ών Ισραηλίτης, εν ω δόλος
ϊ. 48. " ουκ εστίν." οΰκοΰν ώς εν εικόνι και τύποις τοις Αΐβιοψι 15
και Μα&ηναίοις, οϊ τό άπόλεκτον άε\ κακοΰν ηθελον γένος,
τουτεστι τον Ίσραηλ, τα τών δαιμονίων συνησομεν στίφη,
τα τοις άγίοις άνθεστηκότα. φαίη δ' αν τις καϊ ετε'ρως
Αιθίοπας όνομάζεσθαι τους είδωλολάτρας, οις ό βίος έστι
σαρκικός, γεώδης τε και εν άκαθαρσίαις' Αιθίοπες δε ο'ι 2 ο
τοιούτοι" τό γάρ τοι θείον εις νουν ουκ εχουσι φως, άλλ*
1) ε'ισ) μονονουχι μέλανες την καρδίαν και κατεσκοτισμενοι
τάς φρενας, οϊς καϊ ό δράκων είς κατάβρωσιν δεδόσθαι
λέγεται, ψάλλει γάρ που και φησιν ό Ααυείδ προς τον
Ρβ.ίχιϋί. χών όλων θεόν " Συ συνετριψας την κεφαλήν τοΰ δρά- 25
" κοντός, εδωκας αυτόν βρώμα λαοϊς τοις ΑΙΘίοψιν." ώσπερ
γάρ ημείς τον ζωοποιον τοΰ θεοΰ Αόγον πνευματικην και
άγίαν πεποιημεθα τροφψ, ούτω και οϊ φιλαμαρτημονες

1. απροσκορεΐ Ό. *ι οπα. ϋ. 2. ΐτ) Ό. 4· όμοιώσει Ό. οι π Ό.

ο'ι ποτε Β. Εάά. 8. και βεουηιΐιιπι 38καπιρ1ιιπι βχ Ό. την 5μ. καϊ αΰτοϊ ΐην.
οπί. Ό. 12. τό} Β.Ό.Ά, ό Εάά. καθό Β. καθ' ό ϋ.3. καθωι Εάά.
Ι3· όρων] + τον 8. 6 αββυΓηρΙυιη βχ Ό.α. Ι4· ων 388υιτ>ρΙιιπι βχ Ό. *ν φ
δόλοΓ ουκ εστίν οπί. Β. Ι5· τΰποιι Ό. Έάά. τύπω Β. ι6. οί ϋ. ότι Β. Κι 1(3 .
Ι7· δαιμονίων Β.Ό. δαιμόνων ί\ά. 20. ο'ι 38811ιηρΙι1Γη 6Χ Β.3.0. άββΒΐ ίη Π.
23. εϊί κατάβρωσιν Ό. κατάβρωσι: Β. εϊί κατάβρωμα Εάά. 25- τη»
κεφαλήν Β.Ό. εί. βυμηι 121 ο. τάι κεφάλα! Εάά. 28. πεποιημεθα ΙνΔιΛ Ό.
 πί. 8, 9. ΙΝ ΑΒΑϋϋΟ. ΤΟΜ. II. 143

και τον φύσει θεον ούκ επεγνωκότες μονονουχι αιτούνται

τον σατανά», αυτόν έχοντες εις νουν, και τά αύτοΰ φρο- ο
νοΰντες και λέγοντες. Μα&ηναΐοι δε πάλιν είεν αν, ως
εφψ, οι τοΐς άγίοις δυσμενώς, ει δε δη τις ελοιτο και
5 την του ονόματος πολυπραγμονησαι δύναμιν, ερμηνεύεται
Μαδιηναΐος κατακεκριμενος, ήτοι καταδεδικασμενος' πρεποι
8 αν ή τοιάδε κλησις αΰτψ τε τφ σατανά καΐ ταΐς συν αύτω
δυνάμεσι πονηραϊς " Οί$· ό ζόφος του σκότους εις αιώνα ί ^γΓ®*"
" τετηρηται." Β.3υά.

ίο Μη έν ποταμοϊε όρποθΗΟ, Κύριε; η έν ποταμοΐε ό θυμόε σου ; 8

η έν θαλάσσΗ τό δρμΗμά σου ; δτι έπιβΗσκι έπί τούε Γππουε <1
σου, και η Ιππασία σου σωτΗρία. έντείνων έντενεΐε τό τόξον 9
σου έπί τά σκήπτρα, λεΓει Κύριοε.

Σκοπός τω ΤΙροφητη της αρχαίας οικονομίας άμείνω τε

'5 κα\ φανοτβραν και επ\ μείζοσιν άσυγκρίτως γεγενημενην
άγαθοϊς άποφηναι την δευτεραν. πάλαι μεν γαρ δια
Μωυσεως σαρκικής δουλείας εζεκόμιζε τον Ίσραηλ, μετα-
στοιχειώσας μεν εις αίμα τους των ΑΙγυπτίων ποταμούς,
σημεΐά τε και τέρατα πεποιηκώς' είτα διαστησας την θά- β
ιολασσαν την 'Έρυθράν, και διαβιβάσας μεν τους λελυτρω-
μενους, εναποπνίξας γεμην τοις ΰδασι τους των ΑΙγυπτίων
μαχιμωτάτους. επειδή δε γεγονεν άνθρωπος ό Μονογενής τοΰ
θεού Αόγος, ταΐς τοΰ διαβόλου πλεονεζίαις ύπεζευγμενην
ολην εξείλετο την υπ ονρανόν, ού ποταμούς εϊς αίμα μετα-

I. ίπιγινώσκοντα Ό. μονονουχι ΟΧΒ. Ό. 3· τόλι» Β.ϋ.3.0. πάντω! Έάά.

άς ίφηρ οτα. Ό. 3.1). ΗίβεΙ Β. 4· κ<ά ΜΒίπηρίυ,ιη βχ ϋ.Ι). 5· «™λν-
ττμαγμηνήσα ( = ο-β) ρΓΟ ?λο«το βΐ ποΚνπραγμονησαι Ό. 6. κατακίκριμίνοί]
δίο ΓβοΙβ Β.Ό. κατακικριμμίνοί Ο. ΡοηΙ. κατακικρυμμίνοί ΑιΛεΛυβ. δίβΐίπι ααΒο
ήτοι κατα&ί6ικασμίνοί 38βηπΐρΐ3 βχ Ό. δη ρΓΟ Γί Ό. 8. «γ
αιώνα Τ).ο. ίΐί τον αιώνα Β. (ίς τους αιώνας Έάά. 10. δργισθής Β.Ο.
(ΑΙβΧ.) όργίσθη! ΡοηΙ. ωργίσθηι ΑνΛ. (ν3ΐ.) μη ρΓΟ η Ό. δ οτα. Έάά.
13- τά αββαπαρίαιη εχ Ό. (Αΐβχ. XII.) θεββΐ ΐη Β. λίγα Κύριος οτα. ϋ. (198.)
1ΐ3ΐ)ίί Β. Ι5· φανοτίραν] φοβιρωτίραν (βίο) ϋ. 8ί3ΐϊπι και—αγαθοί! οτα. ϋ.
21. άποπνίξαί Ό. ίηνίΐο Ο. 22. όκιθη οί Β.ΌΛ), ήτιί ϋ Έάά. 23· νποζ.
(βίο) Ι». 24- δλην οτα. 0.

,
 144 Β. ΟΥΚΙΙ,ΙΛ ΑΙ^ΕΧΑΝΟΚ. ίϋ. 8, 9.

βαλών, ούχ ΰδασι την ιδίαν επιχεων όργην, ού θαλάσσης

κύματα διελών, ούκ άνθρώποις όλεθρον επιφερων' άποκτεί-
564 Α. α νας δε μάλλον αύτον τον μιαιφόνον δράκοντα, και την παρ
αυτού τε και δι αύτον ηύρημενην καθελών άμαρτίαν, και το
δυσάντητον του θανάτου καταλύσας κράτος, και κάλεσας 5
απαντάς εις θεογνωσίαν, δια των άγιων Αποστόλων, οι
πάσαν εκπεριθεοντες την ΰπ ούρανόν, καϊ το τοΰ \ριστού
περιφεροντες όνομα, και μάλα δικαίως, κατεθαυμάζοντο. ώ
τοίνυν Αεσποτα, φησΊν, άξιάκουστα λίαν τά ων αύτός γε-
γονας αυτουργός, και πολύ τό άμεινον έχοντα των δια ίο
I) Μ,ωυσεως τά παρά σου πάλιν κατωρθωμενα. ού γάρ
ποτΛμοϊς εποίσεις όργην ούχ ορμήσεις κατά θα,λΑσ-σ-ης'
ούκ ΐν εκείνοις' πόθεν ; της σης θεοπρεπούς εξουσίας δια-
λάμψει τό θαΰμα' άλλ* επιβηοΊή μάλλον ίπ) τους ίππους
(του, και η ίπποίτΐΛ ο~ου ο-ωτηρίΛ. τίνες δ' άν είεν οι ίπποι 1 5
πάλιν, ο'ι μακάριοι μαθηται Απόστολοι τε και Κύαγγελι-
σταΐ, οι τοΐς θείοις αύτού θελήμασιν όλοτρόπως ύπεζευ-
γμενοι, οι τρυφεροί και εύήνιοι και προς πάν ότιοΰν ετοίμως
ο έχοντες των δοκούντων αύτω, ο'ι Χριστόν εποχόν τε και
ήνίοχον έχοντες, ων είς εστί και ό μακάριος ΤΙαΰλος, περι 2ο
Αρ^^' ου φησιν αύτός ""Οτι σκεύος εκλογής εστί μοι οΐιτος τοΰ
'*· " βαστάσαι τό ονομά μου ενώπιον των εθνών." όζεις δε δη
λίαν οι ίπποι, περινοστούντες άπασαν την ύπ ούρανόν. ούτω
Ρ» ίχνίϊ. και " Το άρμα τού θεού μυριοπλάσιον είναι λέγεται, χιλιά-
" δας εχον εΰθηνούντων." πλείστοι γάρ όσοι κατά καιρούς, 25

I. 1&ίαν~] οίκιϊαν Ό. βαΧάττης ο. 2. ουκ—ϊπιφίρων οπι. Τ). η&Ι}β( I».

4· ηΰρημίνην] 8ίθ εάίάί. ιϋρημίνην Ό. ηδρνμίνην Β. ίδρυμ. Εάά. ιμπιριθ. Τ).
τοΰ &88ΐιπιρΙυα) εχ Β. α. αντ6ς ονα. Ό. ΗββεΙ ο. ιι. τά αββυαιρίιιιη
βχ Β. άεεβ£ ϊη ϋ.8. παΚαι Ό.&. κατωρθωμίνα Β. κατορθωμάτων Ό. κατωρθιο-
μίνων α. ΑιΛ. «κατ. ΡοηΙ. Ι3· ΐκιίναΐΐ πόθιν ;] 8ίο εοιτεχί βχ 3. ϊκίίνοιι
ποθϊνΌ. Εάά. ΐ6. μαθηταϊ] 8Ϊ0 8. Εάά. προφηται Ό.\>. Ι9· τ*
οπι. ϋ.Ι). Π3))εηΙ Β.3. Ηβες καϊ ήνίοχον 888απιρΐ3 εχ Β.ϋ.8.1). ροβΐ (χαντα Ιγ. Ο.
20. ία ρΓΟ ων Εάά. αηΐε Μί^ηε. Αττϊ Β. Ειϊά. ήν Ό. 21. μοι ϊστιν ΐην.
οτά. Ό. ούτος οτη. Ό. 22. ΟίίβΙ ίζαι λίαν οΐ ίπποι ϊηΙβΓ 8θΗο]Ϊ3 ίη Ρκαίιηοβ
3 ίοΐ. 299 ν· ϊββυπιρίαπί εχ Β.ϋ. ίή οία. Ό. 23· τοιούτοι ρι-ο
ίπποι 1). παο-αν Ό. 3 1. οίΐ. 24· Η»εο τον θ»οΰ Η00β386ΓΐιηΙ εχ Β.ϋ. α 1. ο.
χιλιάθαι] μυριάδα! Β. χιλιάΙΙας Β Π)(ξ. 25· *Χον οία· ^· ινθηνοίντων Β. Ο.
3 1. ο. (ν»1.) (νθυνονντων Εάά.
 ίϋ. ο, ίο. ΙΝ ΑΒΑϋυα ΤΟΜ. II. 145

και μετ εκείνους γεγόνασι λαών ηγούμενοι και της διανοίας

τον αυχένα ταΐς του Έωτηρος υπέχοντες ζεύγλαις, κα\ τοις
άπανταχη την δόζαν αύτοΰ περιφεροντες, καΐ τον της αλη
θείας όρθοτομουντες λόγον, και οίον άπασαν Ίπποκροτοΰντες α
5 την γην. σωτηρία, δε των "ίππων η Ιππασία, ετρεχον γαρ
ού μάτην, άλλ' ίνα σώσειαν πόλεις, χώρας τε όμοΰ και εθνη,
καταστρίφοντος του Χρίστου τάς τών δαιμόνων αρχάς, οι
πάσαν, ώς επος εϊπεΐν, την γην διενείμαντο, τοις Ιδίοις θελη-
μασιν υποφέροντες τους κατοικοΰντας αυτήν, επειδή δε
*ο εμελλον διαπίπτειν αϊ πάλαι τών δαιμόνων άρχα\, ταύττγτοί
φησιν εικότως Έντείνων 'εντενείς το τόζον σου επ\ τα σκήπτρα,
ορμήσει γαρ, καθάπερ Ζφην άρτίως, ουκ εν ποταμοίς η ^αλάσ- β
σαις, ανατρέψει δε μάλλον τών δαιμονίων τα, σκήπτρα.

Ποταμών ραΓΗσεται γη, όψονταί σε και ώδινΉσουσι λαοί· ίο

15 σκορπιών ΰδατα ττορείαο αΰτοΟ.

Διαμεμνηται πάλιν τών του Έ,ωτηρος κατορθωμάτων, και

τοις άλλοις εθνεσι, καθ' ών το τόΐςρν εντείνεται, ήγουν εν-
ταθησεται, λέγει προστεθησεσθαι καϊ την τών ποταμών γην,
τάχα που την τών Βαβυλωνίων ύποδηλών' ΰπ αυτήν γαρ » 565 Α.
2ο ετελει το τηνικάδε καϊ η μεση τών ποταμών" ίνα δια τούτου
πάλιν ώς ίζ εικόνος εχθρών αισθητών, κα] η τών νοητών και
αοράτων πληθυς σημαίνηται, προς ην τοις άγίοις η πάλη. Ε|>ι>. νϊ.
κεκρυπται δε πως ά(1 τών προφητών ό λόγος, ούκοΰν ώς

2. τοί( άπανταχη Β.ϋ. 3 1. Ο. γης άπανταχοϋ Έάά. 4· απασιν Ό.

άπαν 8 1. 0. Ίπποκρστονντα Β. Ίπποκρατοΰντα Ό. 3 1. Ο. Κ<1(3. 5· V «"τασίαι
ΈΑά. ίηνίΐίβ Β. 0.3.1). 6. πόΚίΐί] ττόλίκ' πολλάί ϋ. όμοΰ καϊ ΐθνη Ηοο
οπίίηε Π.3. 7· του 388υιηρ1υπι εχ Ό.Ά. δαιμονίων Β. οΐ πάσαν]
άπασαν Β. οΐτινα άπασιν Ό. 8. ΐπο! Οτη. Ό. (ίπιϊν ονα. Β. 10. τοι
3$8απιρτ.υπ) εχ Β.Ώ.Ι). ιι. τα αβδίίΓηρτ,υπι εχ β. άεββΐ ίη Όλ. σκηπτρον
Κάά. ίηνίΐίβ Β.3.1). Ι4· ποταμοί ραγησονται' γη Ό. (βοΐ.) 15- αυτού
ΟΟΙ. Β. (ν3ΐ.) ίηνίΐί) Ρ. (XII.) ΐ6. Αιαμίμνηται Ό. ΤΆίμν. Έ,Αά.
γ
ΐ8. λι'γί' ϋ· φησι ΈΔά. 10. τών 88811ΐηρΙυηΊ εχ Ό. νπ' αΰτην γαρ
«Υί'λίί Β. νπ' αντοϋί γάρ ηψ Ό. αύτη γάρ αάά. 21. (Ικόνος αϊ (βίο) αισθητών
ίχ6ρών Ό. δΟίϊιη 3β5υπΊρΐ3 και ΒΧ Ο. η τών 6Χ Β.ϋ. 22. δϋναμιι ρΓΟ
πληθϋί Ό. σημαίνεται Ό.
ΥΟΙ<. II. υ
 .46 Β. ΟΥΚΙ^Ι,Ι ΑΙΕΧΑΝϋΚ. ϋί. 9· ίο.

εκ μίρους της μέσης των ποταμών, ή Βαβυλωνίων σημαί

νεται γη, και δι αυτής αινιγματωδώς ή των δαιμονίων
άγελη.
*Η τάχα τι κα\ έτερον ό προφητικός ήμίν ΰπεμφαίνει
λόγος, ποταμών γάρ εοικε γψ άποκαλεΐν την Ίουδαίαν, διά 5
β τοι τό πλείστους (ν αϊ/π) γενέσθαι προφητας, ποταμών δίκην
το έθνος κατάρδοντας, και οίον θείοις νάμασιν επικλύζοντας.
Ρβ,χονϋ. περ\ ων οΐμαί που φησι και ό μακάριος Ααυείδ " ΤΙοταμοΙ
" κροτησουσι χειρ\ (πι το αυτό" και μην και διά φωνής
Εβ. χΚϋ. Ή,σαιου θεός" " Ευλογήσει με τα θηρία του άγροΰ, σειρήνες ι ο
" και θυγατέρες στρουθών, ότι έδωκα εν ττ) ερημω ύδωρ, και
" ποταμούς εν γί) άνυδρα» ποτίσαι τό γένος μου το εκλεκτον,
" λαόν μου ον περιεποιησάμην τάς άρετάς μου διηγεΐσθαχ."
Ρβ.χχχν. 0 ό μ(ν γάρ Κύριος ημών Ιησούς ό Χριστοί τάχα που χείμαρ
ρους τρυφης ώνόμασται, κάί εστίν άληθώς, και μεντοι και 15
Εβ. ίχνί. ποταμός" εφη γάρ που περ\ αυτού διά φωνής άγιων "Ιδού
" εγώ εκκλίνω επ' αυτούς ώς ποταμός είρηνης, και ώς χει-
" μάρρους επικλύζων δόξαν εθνών." εϊρηται δε καϊ διά
Ρ8. χΐν. φωνης του Ααυείδ " Ύοΰ ποταμού τά όρμηματα εύφραίνουσι
" την πάλιν τού θεού." ζο
Αυπεΐ δε ούδεν καθ' ομοιότητα την προς αυτόν, και αυ
τούς τούς άγιους όνομάζεσθαι ποταμούς, άτε δη συμμόρφους
ο. υο»η. γ^γονοτας αυτω νοητως. ωσπερ γαρ εστί το φως μεν αυτός
ά το άληθινόν, εφη δε που τοις άγίοις άποστόλοις " Ύμεΐς
" εστε τό φώς τού κόσμου" ούτω και ποταμός υπάρχων 25
αυτός και μεντοι και ύδωρ ζών, χαρίζεται τό τοις ϊσοις επι-
σεμνύνεσθαι και τοις άγίοις. ή τοίνυν γη τών νοητών

ι. μίρουι &Ο0688ΪΙ εχ Β.ϋ. 2. γη οπα. ϋ. 4- ° προφ. ημϊν αχ

οτάϊηε Ό. 5· αηοκάΚίίν την Ιουδαία» ϋ.3.1). [ώτολίίν βίο (8)γ11βΙ>3 8. Γ.
1111636 ΟΠΠ983) 6.] την Ίουδαίαν καλίΐν ΈΛά. 6. γιγ*νησθαι Ό. 7· καί
οίον—ΐπικΚύζ. οία. Ό. ΗίΐΙιβηΙ 8.1). 8. που] πω; Εαα. 9· ΡΓ0 ΡΗ" Β.
8ΐ3ΐίπι καϊ 8.9βηπιρ1υιη εχ Ο. II. Έδωκα ηαοεϊ Ό. 12. το βΐΐ.] τον ε βιιο
Μί^ηε (ευπι βςη. εοηιιηκεηβ). 14. ό &1ΐ. αββυαιρίυπι βχ Β. ημων Ίησονι
ό Χμ. άεβυηΐ ίη ϋ. τάχα που 38βιια)ρΐ3 εχ Ό. ι6. αύτοΰ Ό. ίαυταϋ Εάά.
21. καθ' όμοίωσιν Ώ. 23. αυτών (βίε) Έάά. αυτω γιγ. ϊην. Οτά. Ώ.
24· που 38»ι1Π)ρΙυπι εχ Ό. άγ'ιοΐί] + αύτοΰ μαθηταΐί κα\ Ό. 25- κόσμον]
+ τοΰτου Ό.
 ίϋ. 9, 'ο. ΙΝ ΑΒΑΟυα ΤΟΜ. Π. 147

ποτΑμαν, τουτέστιν ή Ιουδαία, πιεϊν ουκ άνασχομένη το

ύδωρ το ζών, και τον των άγιων -προφητών ουκ είσδεζαμένη
λογον, ούτε μην τον διά Μωυσέως' εί γάρ ε'πιστευσαν 8. .γ »η.
Μωυσεΐ, επίστευσαν αν τφ Χριστώ, περ\ γάρ αύτοΰ εκείνος
5 γέγραφε' ρΑγησ-ετΑΐ, τουτέστι διψήσει. ρήγνυται γάρ η δι-
ψώσα γη.
Καταθανμάζει δη ουν ό Προφήτης, και οίον εν ηθει φη- β
σίν Η πάλαι πολλούς έχουσα ποτΑμούς, και των θείων ναμά
των δαψιλεστάτην την χορηγίαν, διψάς και άνάρδευτος εσται
ίο γη. επειδή δέ σε, φησιν, ω Αέσποτα, τεθέανται νοητώς
επιφανέντα λαό), τουτέστιν, οι εζ εθνών συνέντες το «π
σοι μυστήριον, έλαβον ευθύς εν ώδϊσι τ6 αγαθόν, εγκαρποί
τε γεγόνασιν. άρμόσειε δ' αν αύτοϊς και λέγειν " Δίά τον Ε», χχνΐ.
** φόβον σου, Κύριε, (» γαστρι ελάβομεν και ώδινήσαμεν
ΐ5" και ετέκομεν. -πνεύμα σωτηρίας σου εποιήσαμεν επ\ της λ 5ββ Α.
" γης" οι γάρ Σωτήρα και Αυτρωτήν επιγραψάμενοι τον
Εμμανουήλ, τον θείον ώδίνουσι φόβον, και πάν αύτοΐς εσται
κύημα νου καρπός αρετής, κα\ εις πνεύμα σωτηρίας εκτελευ-
τησει τ6 σπούδασμα' ούκούν ο\|/οκτλ< σ~ί χα) α^ινησ-ουτι λΑο)
λοτό σον εκπίνοντες νάμα, και τοις εΰαγγελικοΐς νάμασιν εκ-
μεμεθυσμένοι. πρόσδεσαν γάρ φιλοτίμως λέγοντι " Ει τις ^ίί^η'
** διψά, έργεσθω προς με και πινέτω," ήσθα γάρ, φησιν,
ούτω πλουσίοδωρός τε και αγαθός, ώς και εν αύταϊς ταϊς 1>
ττορείΑΐς ο-χορπιζειν υ^ΑΤΑ, τουτέστι, τον ζωοποών της εύαγ-
25 γελικης παιδεύσεως λογον. ώς γάρ φησιν ό Ματθαίος
** ΤΙεριήγεν ό Ιησούς πάσας τάς πόλεις κα\ τάς κώμας, 8.Μ»Λΐι.
" οιοασκων εν τοις συναγωγαις αυτών, και κηρύσσων το
" εύαγγελιον τής βασιλείας, και θεραπεύων πάσαν νοσον

ι. άηχομίνη ΈΑΑ. ίηνΐΐίβ Β.ϋ.2.1). 3· δω 88βαηιρΙιιπι εχ I).

ψπΐστ€νον ρΓΟ ΐπίσπυσαν 6. 4· ™ ϋ.Ι). κα« Ε(1ά. πίρι γάρ αυτού «.
γτγραφ* ΟΤΏ. Β. 5- ο^ψησιται Εάά. ϊηνίΐίβ Β.Ώ.8.1). 7-
οπ>. Ό. οίο«Ί ρΓΟ οίον «V ήθιι Ό. 9· θιψ-ήσίΐ Ό. ίο. & άβενί
ίη ΨΛά. II. τοντίστιν Οπι. Ό. Ι5· σου] + δ ϋ. ΐποίήσαμιν \).
ΐΑά. εΓ. Όβ Αά. 2<>ο ά. ΟΙβόπ. 2οο β. ΟοΛ. πιείίοι·. ΐκυήσαμιν Β.ϋ. (24. 3*>·)
20. ίκπίνοντίί Ό. {κπίοντα Εαά. 22. Ηβεε καϊ πινίτω ΗΟεεββεπιηΙ εχ Β. Ο.
ησθα ΌλΛ>. ην Β. ΥΔΛ. φησιν αΗΒίαιτιρΐιιπι εχ \>. 24. σκορπίζιη Ά.
υ 2
 148 Β. ΟΥΚΙΙ,υ ΑΕΕΧΑΝϋΚ. ϋί.ιο,ιι.

" και πάσαν μαλακίαν εν τω λαω." τούτο ο'ιμαί εστι το

σ-κορπίζων ύ$Ατ& πορείας αυτού· ότι δε της θεοπνεύστου
διδασκαλίας ό λόγος ΰδωρ ώνόμασται πανταχού παρα γε
ο τοις Ίεροΐς γράμμασι, πώς εστίν άμφιβαλεΐν ;

"Εδωκεν η άβυσσοε φωνών αύτΑε, ΰψοε φαντασίαε αύτΗΟ. έπΗρθΗ 5

ιι ό Ηλιοο, και η σελΗνΗ έστΗ έν τη τάζει αϋτΗε είε φώε.

Τουρ ώδινησαντας λαούς και εγκάρπους ήδη γεγενημενους

αβυο~<Γον αποκαλεί, πολλούς κα\ αναρίθμητους οντάς άπο-
φαίνων' τοιαύτη γαρ ή αβυο-τος. ονόματι δε τω τοιώδε και
ή των αγίων αγγέλων κεκληται πληθύς διά φωνής Ίε^εκί^λ. ίο
κα\ γονν εφη που ό θεορ ως εκ προσώπου τού άρχοντος
χχί ΐ5 Τύρου περ\ τού σατανά "Οτε εξεπεμπον αύτόν εις τον αδην,
«1 εθρηνησεν η άβυσσος επ' αύτω. κατενηνεγμενού γαρ και
πεπτωκότος τού πάντων επεκεινα και εν δόζη προΰγρντος,
χχνϊη ι4 °Γ 'ΧίΤ' αυτ®ν ετίθειτο των Χ.ερουβ\μ, κατά. την αυτού 1 5
τού προφήτου φωνην, το άπεικος οϋδεν, σφόδρα λελυπησθαι
την νοητην άβυσσον, τουτεστι, τάς των ανω πνευμάτων
άγελας, μονονουχι δε και επιστυγνάσαι πεπονθότι και τφ
των όλων προσκεκρουκότι θεώ. ούκούν ή α,βυο-ο-ος, φησΧ,
τουτέστιν ή αμέτρητος τε και ακατάληπτος των πεπιστευ- 2ο
β κότων πληθύς, και μεντοι και τό ίίψε$· της εν αύτη φαντα-
ο-ίας, τουτεστι πάλιν πάν όσον εστίν εν αύτη λαμπρόν τ€
και επηρμενον, και τάΐς εν τωδε τω κόσμοι φαντασίαις, ήτοι
δόζαις κεναΐς κατηγλα'ίσμενον ε^αχε φωνην αυτής, δοξο
λογείται γαρ ό Χριστός παρά παντός άνθρώπων έθνους, 25
και τούτο δρώντας προθύμως κατίδοι τις άν μικρούς και

4· άμφιβαΚίϊν Β.Ό. άμφιβάΧλιιν Έάά. 5' αύτήί αύτοΰ Γ. Ε(ΐά. (Οο.)

7· Ηββε και ΐγκάρπουι—ττολλού; αοοεββεπαηΐ εχ Β.ϋ. 8. άποφαΐνα Έάά.
ιι. που οπα. Β. ό &85ΐιπιρΙιιηη βχ Ό. 12. ϊξίπιμττιν Έάά. «γ τον αδτ;»-]
£<30Λΐη3 ίο ΙίΙΙ. Β. 13. ή άβ. ΐπ αύτω] αυτόν η άβυσσοΐ Ό.
Ι5· τίθατο Ό. ι6. \ι\υπήσθαι σφόδρα ίην. οτά. Ό. 20. τϊ
ΟΠΙ. Ό. 21. κα\ βΐΐ. 388ΠΐηρΙΐΙΙΠ βΧ £>. 22. πάλιν 30068611 βχ Β.
άεββΐ ίη Ό.
 ϋί. ίο, ιι. ΙΝ ΑΒΑϋυα ΤΟΜ. Π. 149

μεγάλους, λαμπρούς και άσημους, και τούς τών άλλων

περιφανέστερους, και ύπεροχην έχοντας η την εν δόξη τυ
χόν, η την εν πλούτιο και λαμπρότητι τη κατά τον βίον'
α. λίαν ορθώς ώνόμασε φΛντα,τία,ς ήγουν ύ·^/ος φΛντατία,ς. » 5β7
5 ούδεν γαρ έτερον αύτοΐς η δόκησις, οτι " ΪΙάσα σαρξ χόρτος Εβ· *ι
και πασα οοξα άνθρωπου ως ανσος χόρτου, οτι οε εόωκεν
*Ι άβυα-σ-ος φωνην αυτής, και ταΐς εύφημίαις καταγεραίρουσι
τον Κύριον ημών Ίησονν τον άριστον μικροί και μεγάλοι,
σαφηνιεΐ λέγων και 6 μακάριος Ααυείδ " ΑΙνεΐτε τον Κύριον
ίο " εκ της γης, δράκοντες και πάσαι άβυσσοι." προσθεϊς δε Ν>·9.
δη τούτοις ορη κα\ βουνούς, ξύλα τε καρποφόρα και πάσας
κέδρους, θηρία τε καϊ κτήνη, ερπετά καϊ πετεινά πτερωτά,
προσεπάγει πάλιν " "Αρχοντες κα\ πάντες κριται γης, I) Π>- ι
" νεανίσκοι και παρθένοι, πρεσβύτεροι μετά νεωτέρων αΐ-
15 ** νεσάτωσαν το όνομα Κυρίου." εφη δε που κα\ ό μέγας
ημΐν Ήσαίας περ\ αύτοΰ " Βασιλείς οψονται αΰτον και Γ*" *
" φοβηθησονται' άρχοντες και προσκυνησουσιν αύτώ."
Άποδίδωσι δε ώσπερ την αιτίαν, του την ά,βνσ-ιτον και
μεντοι καϊ το ί/ψοί της φανταο-ίας Λυτής δούναι τψ φωνψ,
2ο εττάγων εύθύς Έπηρθη ό ήλιος, κλ) Ϋ\ <τελψη εοτη εν τί τάζει
αυτγ\ς ε\ς φως. ωσπερ δε την α,βυο-ο-ον νενοηκαμεν, ού κατά ο
γε τον εν αισθησει λόγον' παχύς γάρ λίαν' πνευματικώς δε
μάλλον κα\ νοητώς, ούτω και νύν ούχι τοις στοιχειοις, ήλίω
τε φημϊ και <ηλφΐ\, τον της διανοίας ενησομεν όφθαλμόν'
25 άλλ* εξ Όμοιότητος της άπ αυτών επί τά άμείνω διάττοντες,
την των νοημάτων δύναμιν κατοψόμεθα. ούκονν ίηλιον μεν
γούν φαμεν την φωτοειδη τε καϊ εκλαμπρον τών ευαγγελι
κών θεσπισμάτων μυσταγωγίαν, σελψψ δε αύ το μεϊόν τε

4- ύνόμασιν ορθω{ ίην. 0Γ(3ίηβ Ό. Ηβεε ψ/ονν νψοί φαντασία! 8εεε88βηιιιΙ

βχ Β.ϋ. 6. χόρτου βδβαιηρίυπι εχ ϋ. άβεβΐ ίη Β. 7· 3βυσσος~]
-+- τη» ΈΔά. ίηνΐΐο ϋ. 8. ήμων αββυπιρίυιη βχ Β.Ό. τον βΐΐ. οπα. ϋ.
9· σαφηνίζιι Ε0<3. II. &ή ΟΠ1. ϋ. Ι5""Ι7· *Φΐ °'—προσκυνη
σουσιν αντψ οΠΙ. Β. που άαί Ώ. I 1 1;ι!ηΊ φοβηθήσονται Ό.
αυτόν Ό. Ι9· κα\ βββιιπιρίιιπι βχ Β. άεεβΐ ίη Ο. δούναι αϋτηί
ίηνβτδο οΓ(3ϊηβ ϋ. 21. ίί 388ΐιπιρΙυιη βχ Ό. 2η. Ηββε γοΟ»
φαμιν 388υπ)ρΐ3 εχ Β. ιΐναί φαμιν Ό.\). 28. δ« Ο.Ι). Γί Β. Εάά.
 150 Β. ΟΥΚΙΙ^ΕΙ Α^ΕΧΑΝϋΚ ϋί χο, ιι.

και άμυδρότερον του νόμου φως, φαίνοντος, ως 61» νυκτι

ά και σκότα, τω προ της επιδημίας καιρφ. κέκληται γαρ
Μ»1. ΐν. ημέρα καθ' ην άνελαμψεν ό Χρίστος, ό της δικαιοσύνης
ι 8. Ρβ*. ήλιος, ό νοητός εωσφόρος, εν καρδίαις ανατέλλων των πε-
Ρβ.οχτϋ. πιστευκότων. και γοΰν ό θεσπέσιος Δαυείδ " Αυτή η ήμερα, 5
" φησίν, ην εποίησεν ό Κύριος" άγαλλιασόμεθα και εύ-
" φρανθώμεν εν αυτί}." ωσπερ δε χθαμαλός ών έτι, και
μόλις άνίσχων της γης ό αισθητός ήλιος, οΰπω μεν εΰρύ
και λαμπρόν, συνεσταλμένον δε ωσπερ εν εαυτω το ίδιον
β έχει φως, άναθρώσκων γεμήν ΰψού, φαιδροτάτην τοις άπαν- ίο
ταχή της άκτΐνος ποιείται την εκβολήν' ούτω και ή δια
Χριστού παίδευσις, τουτέστιν ή ευαγγελική, συνεστελλετο
μεν εν άρχαϊς, και ηγνοεΐτο πολλοΐς' ήλιου δε δίκην μόνον -
ουχι και άνίσχουσα, και εις ύφος ιούσα κατά βραχύ, και
την της θεογνωσίας αύγην άφιεϊσα πανταχη καταπλήττει 15
την οίβυτσ-ον, τουτέστιν άπαν ανθρώπων γένος' τοιγάρτοι
και ίίοωκΛ τψ φωνψ. δοξολογεί γάρ, ως έφην, και θεον
568 Δ. α ονομάζει, και των όλων Κύριον και λυτρωτήν ομολογεί
τον Εμμανουήλ.
Έπη(βη ούν ό ήλιος, ούδεν δε ήττον χαι ή σίλψϊΐ, τουτέστιν 2ο
ό νόμος, ίοτη ΐν τη τά^ει αΰτης εις φως. κατόπιν μεν γάρ
της ευαγγελικής παιδεύσεώς εστίν η διά Νίωυσεως, καϊ αύτη
τα^ις αύτη, ότι και σκιά και τύπος, επειδή δε πλήρωμα
νομού και προφητών ό Χριστός, εξέλαμψε και ό νομός,
τοις γάρ πάλαι δι αυτού προαπηγγελμένοις τά εκβεβηκότα 25
1> συμβάλλοντες, τεθαυμάκαμεν ηδη και αύτού τού νόμου τό φως

2. σκότω Ό.\}. τφ [το (βίο) ϋ.1—χαίρω Β.ϋ.Ι). τοϋ—καιρόν ΈΔά. 3· ίΐ^ρα]

+ Κυρίου Ό. καθον ( = καθ' ον) 0. ίηνίΐίβ Β.ϋ. ϊ\αμ-ψ<ι> Ο. ίηνίΐο 1). 4· ή»]
+ ταϊι Ό. 5· >"ϋι» οπι. Ό. 6. άγαλλιασώμίθα Εάά. Ο. ?Χ(<
το ΐ&ιον φως ΐν ΐαντώ ίηνεΐΈΟ οπίίηβ ϋ. ΙΟ. άναθρώσκων ΌΑ>. άνατΐ\\ων
Εάά. φαιδρότατα Εάά. άπανταχη Β. απανταχού Ό. \ϊά. Ι3· άρχαίΐ ΌΛ>.
αρχχι Εάά. μονονονχι και οπι. Ο. 15. αφιύσα \). 'κισα Ό. «ίσα Εάά.
δίαΐίπι πανταχη 6. Ε(1(1. πανταχού Β.ϋ. ι6. Άπαν ανθρώπων γίνοι 1). άπαν το
γίνος των ανθρώπων Ό. πάν ανθρώπων ίθνος Εάά. ΐ8. όρ,ολονίί αββϋΠίρΙΙΙΠΙ
εχ ϋ. 20. δ* ΒΒβυιηρΙαιη εχ Β. άεεβί ίη Ώ. 21. αύτηί] αυτοϋ βχ εοητ.
ιηαηυ ρι-ίΐΜ Ό. 23. και ρπυβ οιη. Β. 24. ί'£ί'λααψ·ί Γβρβίίί Ιιϊβ
ΑυβίτΙυκ. 2β. προ αντοΰ ο. προκπηγγι\μίνοΐϊ δ»' αΰτοΰ ϋ. 20. ήδη]
+ 9ί Εάά. ίην. Β.ϋ.Ι}. τό φωι Ώ.\>. Εάά. σαφώς Β.
 ώ. ίο, ιι. ΙΝ ΑΒΑΟυσ ΤΟΜ. II. 151

προανατυπούντος ημιν άστείως κατά. πολλούς τρόπους το

Χριστού μυστήριου, εσ~τη δη ουν εις φως. μακάριζα δε και
αύτος ό Χρίστος τους συνενεγκόντας εν εαυτοΐς νομικήν
τε άμα παίδευσιν και εύαγγελικην. εφη γάρ οΰτω " Δίά 8.Μ»ίΐΐι.
5 " τούτο λεγω ΰμΐν, οτι πάς γραμματεύς" τουτέστιν ο τον
νόμον ε'ιδώς, " μαθητευθείς εν τη βασιλεία των ουρανών,
" όμοιος εστίν άνθρώπω πλουσίω, όστις εκβάλλει εκ του
" θησαυρού αΰτού νεα και παλαιά."
Παραδεζόμεθα δε και έτερον επι τώδε νουν, ουκ άπί-
ι ο θανόν, ώς γε μοι φαίνεται" βαίνοντα δε μάλλον του εικότος α
εγγύς, ηλιον μεν γάρ είναι φαμεν, και μάλα ορθώς, τον
Εμμανουήλ. ώνόμασται γάρ οΰτω, και εστίν αληθώς,
σελήνη» δε λεγεσθαι νομιστεον, ώς εξ όμοιότητος τοΰ στοι
χείου, την Έκκλησίαν τού θεοΰ, φαίνουσαν τοις εν σκότει,
ΐ5 και ώς εν νυκτι διαλάμπουσαν. ότε τοίνυν έπηρθη ό ήλιος
κατά την τού ΐΐροφητου φωνην' άναβεβηκε γάρ ύπερ ημών
ό Χρίστος επι τον τίμιον σταυρόν τότε καϊ άνελαμψεν η
εζ εθνών εκκλησία και εττη εν τυ\ τάζει αυτής εις φως, τουτ-
4στι, πλησιφαης οΐά τις σελήνη, και την τάζιν τού ιδίου ά
2 ο σώζουσα κύκλου, φώς γεγονε τοις εν σκότει, καθάπερ εφην
άρτίως. οτι δε υψουμένου τε και τον ύπερ της τών πάντων
ζωης άνατλάντος σταυρόν τού Χριστού, συνεστη λοιπόν η
'Έκκλησία, διδάξει πάλιν ό αύτός " Άμην άμην λέγω ύμΐν, 8.«Γο»η.
" εάν μη ό κόκκος τού σίτου πεσών άποθάνη, αυτός μόνος
25 " μ^'νει' εάν δε άποθάντ), καρπον πλείονα φέρει" και πάλιν
" Κ,άγώ εάν ύψωθώ εκ της γης, πάντας ελκύσω προς εμαυ- ΐ&. 3»·

I. ήμα άστιίωί κατά »Γ. Ϊ1Ο0 ΟΓ(1ίηε ϋ. ημιν ρ08ΐ π. ΙΓ. Εάά. 3· ονα·
4 . άμα] άρα (βίο) Εάά. οϋτα> ΟΠ1. ϋ. 6. ίν ΗβΙιβηί Β.ϋ. 9· παραδ(ξώμ(θα Ό.
Εάά. και αβ^υιηρΙιίΓη βχ Ό.\>. ίο. βαίνοντα (βίο) Εάά. II. ιΐναι
3β5αιηρ(υπι βχ Ό.Ι). ουν ρΓΟ «ιναι Β. 13. ώνόμασται γαρ ούτω και ϊστιν
αληθώς ΟΠ>. Β.ΐί. άληθίι Εάά. 13. λίγισθαι ΟΜ. Ό. Ι4· τοΰ
θ*οϋ οπι. Β.Ι). ΗϊΙίβΙ Ε). 15. ώς αββίιπιρίΐΐπΐ βχ Ό. Ι7· Χριστοί]
Κύριος Ό. άνίλαμψΐ και ίην. οτά. ΰ. ιδ. αύτη! Β.ϋ.Ι). αυτών Εάά.
ήγουν ρτο Γοντί'στι Ό. 21. « αββυπιρίυιη βχ Ό. Χρίστου ρΓΟ τ* Β.
τοΰ κόσμου ρΓΟ τών πάντων Ό. 22. τοΰ Χρίστου 389υοιρ(α βχ Ό.
33- πάλιν ό Ό. λίγων Εάά. 25. ί·""" Εάά. πλιίονα Β. Εάά. οί. βιιρπι
35© β· πόλνν Ό. 26. Κάγώ ΐάν] ϊαν ϊγώ Ό.
 152 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι Α1ΕΧΑΝΟΚ. ϋί. ιχ.

β " τόν" ούκοΰν το ΰψουσθαι τόν ηλιον, σημαίνει που πάντως

η το επ\ του σταυρού πάθος, ήγουν την ε'ις ουρανούς άναφοί-
τησιν' ύψοΰσθαι γαρ δη και ώδε φαμεν αυτόν.

Βολίδεε σου ττορεύσονται είε φέπ"οε άστραπΗο δπλων σου.

Βολίδας ενταΰθά φησι τάς ανά πάσαν ιούσας την γην, 5

και ως άπό τόξου πεμπομενας, ήγουν χειρός ευσθενοΰς,
τους άγιους άποστόλους κα"ι εΰαγγελιστά;, περί ων εφη
Ββ9 Δ. » που καΐ ό μακάριος Ααυείδ " 'Ωσε\ βε'λη (ν χειρι δυνατόν,
οχίνϊ. 4· " ον^Γω^ νι0ί τάν εκτετιναγμένων." εζετινάχθη μεν γαρ και
εκβεβληται τό των Ιουδαίων έθνος, διάτοι τό εμπαροινησαι ι ο
Χριστώ καλοΰντι προς ζωην' ο'ι γεμην (κείνων υιοί καϊ 4£
αίματος οντες του Ίσραηλ, ο'ι άπόλεκτοι μαθηταί βολίδες τε
καϊ βέλη γεγόνασιν, οίον εκ χειρός τρέχοντες της άλκιμω-
τάτης, και παντός ευκόλως διϊκνούμεναι του πληττομένου
προς θάνατον, α'ι τοιαΰται βολίδες αποστέλλονται μεν, ώς 15
1) από χειρός του Χριστοί), εμπηγνυνται δε τοις τοΰ διάβολου
σπλάγχνοις, και άναιροΰσι τον δράκοντα, και γοΰν και ό
μακάριος Ααυε\δ άναμελωδεϊ που λέγων προς τόν Κύριον
Ρβ. χΐΐν. ημών Ίησοΰν τόν Χριστόν " Τά βελη σου ηκονημενα, δυ-
" νατε, λαοί ύποκάτω σου πεσοΰνται εν καρδία των εχθρών 2 ο
" τοΰ βασιλέως." ούκοΰν δαπανώνται μεν τοις τοιοΐσδε βε-
λεσι τά τών δαιμονίων στίφη, και προς ολέθρου γίνονται
ίΤϊπι. τοις εχθροϊς' τοις γεμην επεγνωκόσι την επιφάνειαν αύτοΰ
ίν. 8.
καϊ τετιμηκόσι δια της πίστεως, ετεραν άποπληροΰσι χρείαν.

I. ύψοΰσθαι Τ), νψωσθαι Β. ύψωσα» Εάά. που ΟΠ). Β. 2. ζ αββιιπιρίιιπι

εχ Β.ϋ. 3· ΰψοϋσθαι Ό. ύψωσθαι Β. ύψωσαι Εάά. αυτόν 3§5ΐιπιρΙυπι
εχ Ώ. άεεβί ϊη Β. 4- προπορινσονται Ό. 5· 'τανθα] ΐνθάδι \).
ΝεαΙηιιη Ιι&ΟεΙ Ό. Ιούσαι ανά πάσαν ίην. ΟΓάϊηβ Ό. 6. €υσθ€νοϋί]
ίύμ(νοϋί Εάά. 8. που ΟΠ1. Β. 0· μίν 3ί811ΠΐρΙυΓη εχ Β. Ο.
12. τοΰ ΟΤΛ. Ό. Ι3· τρίχονσαι Β. ϊην. Ό. Ι5· τοιαΰται βολίδα ^\ο^
οτάίηβ Β. τοιαϊδι [τοιάδί (βίε) Ιλ] |3ολ. ϋ.Ιι. βολ. τοιαΰται Εάά. δίαΐϊπι <πτο-
στίλβονται ηά. ΓερυσηαηΙίΒυβ Β. 0.1). 17. καϊ υΛ. 888υπ}ρΙυπι εχ ϋ.
ΐ8. ('μίλ^δί· ρ. 19. Ί. τον Χ. 0Π1. ϋ. δυνατά (δίε) Εάά.
20. καρδιαίΐ ίίά. 22. δαιμονίων Β.ί). δαιμόνων Εάά. ΰλίθρου ΙιαΟβηΙ Β.ϋ.
24· χρ*ία* Β.Όλ). χάριν Εάά.
 ίϋ. ιι. ΙΝ ΑΒΑϋυΟ. ΤΟΜ. II. 153

τετρωμενους γάρ αγάπης εργάζονται, κατά γε την λεγουσαν ο

νυμφην εν τψ ασματι των ασμάτων " "Οτι τετρωμενη ®ΆΐΛ ν
αγάπης βγω ειμι.
Ευρίσκονται δε κα\ ετερως φέγγος άο-τρα-πης των οπλών
5 αυτοΰ' Όπλα δε αύτοΰ νοηθεΐεν αν, οϊς και ήμάς αυτούς
εναρμόσασθαι δεΐν 6 μακάριος ΤΙαΰλος επιτάττει λίγων
" Έ,νδύσασθε την πανοπλ'ιαν του θεοΰ." αυτή δε εστίν ό ΕΡ1'· ν1·
θωραξ της δικαιοσύνης, η περικεφαλαία του σωτηρίου, ό |*>· '4»
θυρεός της πίστεως, το ύποδεδεσθαι τους πόδας εν ετοιμασία. Ν>· «6,
ίο του ευαγγελίου της ειρήνης, η μάχαιρα του Ώνεύματος.
ουκοΰν 'όπλα μεν τα τοιάδε Χρίστου, ουκ αυτόν περιβάλ- ά
λοντα, παρ αύτοΰ δε μάλλον τοις άζίοις δωρούμενα. λαμπρά
δε τα 'όπλα, και οίον αο-τραπης εμπλεα' φανοτάτη γάρ η
άρετη' α'ι τοίνυν βολίδες ίίς φέγγος έσονται της αστραπής
15 των Όπλων σου. ότι γάρ άπαστράπτει τά όπλα, φωτιούσιν
αυτοί διδάσκοντες τους ηγνοηκότας. παρά μεν γάρ τοις
φιλαμαρτήμοσιν άκαλλης οϊά τις εστίν ή άρετη, κα\ οΰπω
λαμπρά" παρά δε γε τοις ε'ιδόσιν αυτήν, ούδεν άστραπης
ελαττον, λαμπρόν κα\ διάφανη, καΐ τοις άπανταχη γνωρι- β
2ο μώτατον άποτελοΰσα τον άνθρωπον. πρώτοι δη οΰν οι
θεσπέσιοι μαθηται την των σων Όπλων έχοντες αστραπην,
έσονται και ετεροις εις φέγγος αύτης. όνπερ γάρ τρόπον
οι της ιατρικής εμπειρίας επιστήμονες, τους ταϊς των ομμά
των άρρ'ωστίαις εμπεπτωκότας, και το της ηλιακής άκτΐνος
25 φεύγοντας φως, άπαλλάττοντες τοΰ πάθους της του φωτός
προσβολής άνε'χεσθαι λοιπόν άναπείθουσι, κα\ φέγγος ωσπερ
τι γεγονότες αύτοΐς άλοίεν άν, και μάλα εικότως' ούτω και

1. ά-γάιττ] Ααο. 3· αγάπηι Β.Ι). αγάπτ) Ό. Εάά. 4- άστραπηι οπι. Β.

ΙΟ. ίίρηνηί] + και Ο. 11. ουκοΰν ΟΠΙ. ϋ. Ι3· 8ί] + μάλλον Ό. Α6
αστραπής αά άστραπηί ίΓδηβίϋί Ό. ΐμπ\(α Η. Εάά. ΐμπ\(ω Β. 3ΐ3ΐΐπ) φανότατον
Έάά. ίηνίίίβ ΒΛ). 14. φίγγοι ά. φωι Β. Εάά. Ι5> ο-ον οπι. ε.
απάστραπτα 3. άστράπτονσι Β. άστράπτα Ό. άστρά^τονσι Εάά. Ι7· άκαΧλή
(βίε) ΑιΛ. Κΐαΐίιη οΐά ΕββυπιρΙυπι οχ Β.ϋ.ίΐ. ούτω Ό. ι8. γι οπι. Ό.
1<). ίλάττων 3. πιριφανη ϋ. άπανταχή Β.Ώ. πανταχη 8. πανταχού Εάά.
22. αύτοΐί Ο. 23· ίμπιψίαι ΟΠ). Β. ϊπιοτήμ. ίμπ. ίην. ΟΓά. I). των
ιββυτηρίιιπι βχ Β. Ο.
νοι* π. χ
 154 Β. ΟΥΚΙΕΙίΙ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΕ. ΰΐ. 12, 13·

570 Δ. α οι θεσπέσιοι μαθητα), θαυμάζοντας τε και επαινοΰντες τάς

άρετάς, αϊ καϊ εις όπλα τετάχαται του Χρίστου, φέγγος
ώσπερ τι της ενούσης αύταΐς αστο&πιις, ήγουν εκλάμψεως,
τοις άλλοις ευρίσκονται.

ιζ Έν άττειλΗ όλίΓωοειο γη ν, και έν θυμώ κατάΕειε ΙθνΗ. 5

Ύπεσταλμενως ημΐν 6 Προφήτης της Ιουδαίων χώρας

την δηωσιν, και των εν αυτί) κατοικούντων εθνών την άπώ-
ϊ> λειαν, διά τούτων ύποδηλοΐ. επειδή γάρ την εις Χριστοί
πίστιν οΰ προσιεμενοι, κατεζανεστησάν τε αυτού, και
Αοΐη 88. άπεκτόνασι τον άρχηγον της ζωης, ταύτητοι και δεδονται ι ο
Αρρ. ίίί. \ > ? \ « ϊ λ ,/ €ΤΤ 4.
ι5. προς ερημωσιν, και τούτο αυτοις προαναπεφωνηκεν Ησαΐας,
Εβ. ϋϊ. λέγων " Ούαι τψ άνόμω' πονηρά, κατά τά εργα αύτοΰ συμ-
" βησεται αύτφ."

13 ' Εξίίλθεε εϊε σωτΗρίαν λαού σου, τοΰ σώσαι τούε χριστούς σου*
έβαλεε είε κεφαλάε ανόμων θάνατον, έΕΗΓειραε δεεμούε εοοε 15
τραχΗλου είε τέλοε.

ε Ύής ενανθρωπήσεως τοΰ Μονογενούς ολην ώσπερ ημΐν την

οικονομίαν εξηγείται πάλιν, σεσωκε μεν γάρ τους διά πίστεως
δεδικαιωμενους, και τφ Άγίω ΤΙνεύματι κατακεχρισμένους, και
ι 8. Ροί. της θείας αύτοΰ φύσεως κοινωνούς άναδεδειγμενους' σνγκε- 2ο
4 χώρηκε δε ταϊς αύτών άμαρτίαις εντηκεσθαι τους άπειθεϊν

I. ϊπαινοϋντ(ί\ (ττινοοΰντκ Εάά. 2. τρτάχννται Ό. 3· τι ωοττ*ρ

ϊην. ΟΓά. ϋ. ήγουν ΟΓΛ. Β. ΐκλάμ^ωι Ό. ΐκλάμψαντα Εάά. β. άπιιλί)] -ί
σου ϋ. (ΑΙεχ. XII πισ.) 6. Ύπισταλμίνωι Β.Ό.ο. 3 (ηΐ3ηα 2ά»).
Άπ€α·τα\μίνωϊ 3 (ιη&ηιι ρπιτι»). 'ΔπιστάΚμίνηί Εάά. Ιουδαίων Β.0.3.1). Ιου
δαία: Εάά. 7- δηλωσιν ρτο Ιίήωσιν 3.1). δ. ί'πτί 1). Ο. ου ηΡ·
πίστιν ϊην. ΟΓά. ϋ. γι ρτο π Ό. ίο. ταυτητοι ότη. Ό. και 388ΐιπιρ1υπι εχ 3.
8ΐ3ΐίπι δίδοντο ο. 12. κατά. άεββΐ ίη Εάά. Ι4· Α σου ;κ1 σου ΐΓ3η$ϋϊΐ ϋ.
ΐ5· &(σμοΰ{~\ + σου (XII.) οί. ίηίηι. ιό. Ηβεο «2ι τ«λοί βοεβββεηιηΐ βχ Β.
(3. 22. ;ι1.) άεβιιηΐ ίη I). Ι9· και της—άναδιοΊιγμ. ΟΙΟ. Ό. 21. ίαυτών Β.
ίντήκιιτΟαι Ά.Ό. ('κτήκίσϋαι Εάά.
 ίϊί. Ι3· ΙΝ ΑΒΑΟυϋ. ΤΟΜ. Π. 155

τ)ρημε'νους, οις και εφασκεν εναργώς "Άμην άμην λεγω 8:.?0*η·

α ύμΐν, ότι εάν μη πιστ€ύσ~ητ€ ότι εγώ ειμι, εν ταΐς άμαρτίαις
" υμών άποθανεΐσθε." εξήλθες τοίνυν, φησιν, οιονεί τις βα
σίλευε επι τά των δυσμενών ερχόμενος στίφη, και τον <1
5 πολέμου νόμον εζωπλισμε'νος. και 6 της εξόδου σκοπός
άνατωσ-Αΐ τους -χριστούς τους σούς' δηλον δε οτι τούς τω
'Αγίω κεχρισμενους ΤΙνεύματι, περί ων και πάλαι δια. προ
φητών ενετείλατο λέγων " απτεσθε τών χριστών μου, Γβ· ο!ν·
α και εν τοις προφήταις μου μη πονηρεύεσθε" τών γεμήν
ίο ανόμων καταρτίσαι θάνατον, όν αυτοί ταΐς σφών αυτών
επαντλησαντες κεφαλαΐς άλοΐεν αν, την δικαιοΰσαν π'ιστιν
ού προσιεμενοι. τοιγάρτοι και άρρηκτοις ενδεδενται δεσμοΐς,
και ταΐς τών Ιδίων πλημμελημάτων σειραΐς κατασφίγγονται' β ^ον· ν-
και ού μερικώς, άλλ' οίον όΥ όλου σώματος, καϊ με'χρι τρα-
ι5 τάλου.
Εΐ δ« δη λεγοιντο Χρίστου τα. £εο-μά, θορυβείσθω μηδείς.
άει γάρ πως τά κατά συγχώρησιν θεού συμβαίνοντα τισιν
αυτού λέγονται" όποΐόν εστι τό " Ούκ εστι κακία εν πόλει, α™08
ιιι. Ο.
** ην Κύριος ούκ εποίησεν." ού γάρ αύτός ποιεί την κακ'ιαν,
2 ο συμβηναι δε μάλλον ταΐς τών πόλεων πλημμελούσαις επι
τρέπει πολλάκις, ε'ι δε δη νοοΐντο τυχόν τών επαινουμενων,
οϊ ενθάδε λεγόμενοι £εσ·μο), πάλιν εκεΐνό φαμεν, ότι βεβληται α 571 Α.
μεν εις κεφάλας ανόμων θάνατος, συντείνει δε ωσπερ ^ετμοΐς
άγάττης ό τών όλων θεός τούς προσιόντας αντώ, και τη
25 ττίστει δεδικαιωμενους και ήγιασμένους εν Υίνεύματι, κατ
εκεΐνό που πάντως τό διά της του προφτ'/του φωνής ειρημενον
περί τών εζ αίματος Ισραήλ " Καϊ εγώ συνεπόδισα τον Η°8· χί·

ι. άμην &1(6ηιππ &88υπιρΙιιπ) βζ Β. άβεβΐ ίη Ό. 2. δτι ρπιιβ αββυηιρίυπι

βχ Ό. 3- Εάά. ΐην. Β.ϋ.8. 4· κατα τον ποΚίμον
νόμον Ό. 5· πο\(μονμ(νον ρΓΟ π. νόμον Β. 6. θί ΟΠ1. Ό.Β. τούί τψ
όγ. ην. δηλονότι κιχρ. πντνματι (βίο) ϋ. 8. ΐιχτ(ί\ατο οπ>. Ό. 9· ™" Ο·8
(ρήϋβ βετίρί.). ΈΔα. τ6ν Βρπ ΓΟβ. ΙΟ. καταρτ'ισασθαι Ό. κατήρτισα! Β.
II. ΐπαντλήσαντα Ά. ίπαρτησ. ϋ. Έ,άά. αν\ + &{Ό. 12. ϊν&ίΰίνται Β.ϋ.8.
*Ί·8ίδοιται Κάά. 14* 3λου] τοϋ Ο. ι6. 6η ονα. Ό. Χίγοιτο Β.
τα 9. Χρ. ίην. οτά. Ό. ιη. ΛββαιτιρΙα πως βχ ϋ., τα εχ Β.1). σνγχάρησιν
θ<οΰ ηοε οΓ(1ιηε Β.ϋ. δίαϋηι γνόμινα ρτο σνμβ. Ό. ι8. Οΰκ Β.ϋ. «
Εάά. (Α.ν. &ε.) 2$. πνίνματι] χάριτι Ό. 26. ιιρημίνον 388ΐιπιρ(αιη
«χ Β. ύβββΐ ίη Ό.
Χ 2
 156 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι ΑΕΕΧΑΝϋΚ. ϊϋ. ΐ4·

" Έφραϊμ, άνελαβον αύτον επ\ τον βραχίονά μου, εξέτεινα

]) " αυτούς εν δεσμοϊς άγαπήσεώς μου." ό δε γε δεο-μας εις
τράχηλους ενθάδε νοείται και το εύήνιον των ύποτεθεικοτων
αύτώ τον της διανοίας αυχένα, και τον χρηστον αληθώς του
Έωτήρος ημών ύποδεδυκότων ζυγόν. 5

14 Διέκοψαε έν έκστάσει κεφαλαίε δυναστών, σεισθΗσονται εν αϋτή.

Το της έχοτάο-εως όνομα κατά διαφόρους νοείται τρόπονς

παρά γε τη θεοπνεύστω γραφή, σημαίνει μεν γαρ εσθ' οτε
την κατάπληξιν, ώς αν ει λεγοιτο τυχόν περί τών ήμαρτη-
ΗίβΓ. 0 μίνων τοις εξ Ισραήλ " Έζέστη ό ουρανός επί τούτω " και ίο
II). ν.30. πάλιν " Έκστασυ και φρικτά εγενήθη επι της γης" ποτε
δε δη αύ την άπο τοΰ γήινου φρονήματος εις θε'ιαν τινά και
• πνευματικην ηθών τε κα\ βίου κατάστασιν μετάστασιν. και
2 Οοτ. ν. γοΰν 6 θεσπέσιος ΥΙαΰλος επιστελλει τισι, και φησιν " Ειτε
3 " γάρ εζε'στημεν, θεώ, είτε σωφρονοΰμεν, ύμΐν." ώσπερ 15
δ« την από γε τών α'ισχιόνων επι τά άμείνω μετάκλισιν
ΐχο-τΛο-ιν είναι φαμεν θεώ φιλουμενην' ούτω και την εκ τών
χρησίμων επ\ τα αίσχίω μεταβολήν εκστοκτιν είναι διισχυρι-
ζόμεθα φαύλην τε και διαβεβλημενην.
Α Έν (κοτλο-ϊι τοίνυν τη τοιαδε γενομενας τάς των δυναστών 2ο
κεφαλοϊς Λίκοψάί φησι. δηλοΐ δε δή τάς τών ηγουμένων
τοΰ Ισραήλ, γραμματέων που πάντως και Φαρισαίων, και
τών κατά νόμον ιερουργών. εΡκττησαν γάρ αληθώς και ορθού
φρονήματος και φρενός αγαθής και της εις θεον αγάπης,
ού προσηκάμενοι τον Υιον, μάλλον δε και άπεκτονότες, καΐ- 25

ι. ίλαβον Ό. Εάά. δίαίίιη αύτον ροβΐ μον (τ. Εάά. 3- *<" ονα· Ο- Ίαοβΐ Β.
5· ΰποδίδυκότα Εάά. 6. «φαλάί] -\- Ε· Εάθ. (Οο.) ίηνϊΐο Ώ.
8. γ( οτβ. Ό. μία 388ΐιπιρΙυπ) βχ Β.ϋ. ίο. 6 ονα. Β. και πάλιν—
■γης ΟΧα. Ό. 12. τοϊι ρπ> την Ό. τοΰ ΟαΛ. ϋ.Β. Ι3· μ€τάστασυ>
αςεεββίΐ βχ Β. άβββΐ ίη ϋ.β. 14. γοΰν οία. Ό. ι6. μιτάκλησιν α. ΑιΛ.
17- Τίλουμίνην ρΓΟ θίω φίΚονμίνην 8. 20. τη τοι^δί] τοιαύπ} Ό.
21. φησι βΐ δη 388ϋΠΐρΙ& 6Χ Ό.Ά. 22. Τψ ρΓΟ Τοΰ Ό. 24· *<" ^ήΐ
ίίί θ. άγάττηί οτα. Ό. ηκοβΐ 3.
 ϋϊ. Η· ΙΝ ΑΒΑϋϋΟ. ΤΟΜ. II. 157

περ είδότες τε και λέγοντες, ότι " ουτός εστίν ό κληρονόμος." β.Μ*ίλ.
τις οε οη αρα της όια,χοπης ο τρόπος νοοιτ αν, εικοτως
σαφηνιεΐ λίγων 6 θεσπέσιος Ααυεϊδ προς τον των όλων ε
Σωτήρα θεόν " Διαμέρισαν αυτούς (ν τη ζωή αυτών" ην μεν Ρδ. χνί.
'4·
5 γαρ και " μερϊς" θεοΰ, και " σχοίνισμα κληρονομιάς αύτοΰ χχχϋ. 9-
" Ισραήλ." επειδή δε πεπαρωνήκασιν άνοσίως εις τον ΥΊόν,
άπόπεμπτος γέγονεν ό ήγαπημένος, κα\ μεμέρισται, κα\ των
πεπιστευκότων άπώλισθε της ελπίδος, απόκληρος και άπερ-
ριμμένος, και εκ προσώπου τέθειται, και εν μοίρα, δευτέρα,
ι° και κατόπιν εθνών, οι δή και €0' έαυτοΐς ικανό φασιν " Εύ- ^8· οχ"ί·
" λογημένοι ήμεϊς τω Κυρ/ω τω ποιήσαντι τον οΰρανόν και ι&.οχνϋ.
" τήν γην'" "θεός Κύριος, και έπέφανεν ήμΐν." &ικόπη 8 572 Δ.
τοίνυν ό Ισραήλ, και της βύλογίας έκπεπτωκώς, μερ\ς γέ-
γονε θΐοΰ μεν ούκέτι, διαβολική δε μάλλον και ατιμότατη
>5 και βέβηλος. είτα περί της 'ίκιττ&ΐΓΐως φησι ότι <τεισ-()ησ-οντΑΐ
α Λυτή, τουτέστι πεσοΰνται. τό γάρ εν δονήσει κα\ κλάνω,
τοΰ πίπτειν εγγύς, έποιμώζει δε ωσπερ αύτοΐς πολυτρόπως
διολωλόσι και ό προφήτης λέγων " Οίκος Ισραήλ επεσεν, Απιοβ ν.
" ουκ εστίν ό άναστήσων αύτόν."

2ο Διανοίζουσι χαλινούο αύτών, ώε ό έσθίων τττωχόο λάθρα. 1

Πλ«στ?7 μεν όση της τε συνθήκης αύτής και της λέξεως

ή δυσχέρεια" πλήν έροΰμεν ως ενι, διαστελλοντες εδ μόλα
των εννοιών την δύναμιν. άφηγησάμενος τοίνυν τήν κατά-
στασιν, εν η πάντως έδει τάς των δυναστών γενέσθαι
25 κεφαλάς, τουτέστι, τους καθηγεΐσθαι λαχόντας της τών Ιου
δαίων Συναγωγής, μέτεισιν εύθυς έπ\ τους αγίους αποστό
λους, οϊ πολύ μεν ειχον έν άρχαΐς τών διωκόντων τό δέος.

ι. « βΐ ότι οιη. Ό. 3· ναφηνίζιι Ε<ϊ<1. 6. ΊσραήΧ ονα. Β.

€ϊγ€Ϊ 6ϊ Ό. πιπαρώνηκίν Β. 8. άπάΧισθί\ απίτυχι Ό. 8— 15· ώτ<5-
κΧηρο{—και βίβηΧοί ΟΕβ. Β. II. νμύί Ό. 20. πτωχον Ό. (ΐ53·)
31. « οπι. Β. 23. ϊκστασιν Ό. ίηνϊΐο 1>. 34- "/(νησισθαι τάι των δ.
«φαλάι 1). 25- τ°ν Ρ*0 Τ0"Γ ®· 27· άρΧϊί Εάά. «V άρχαϊι ϊσχον Ό.
 158 Β. ΟΥΚΙΙ,Μ ΑΕΕΧΑΝϋΚ. ϋί. Μ·

Αο*β88. εμαστίζοντο γαρ εν συνεδρίοις, και παρηγγελλοντο μηδενι

4ο. ο λαλεΐν επι τω ονόματι του Χριστού" συνιόντες δε λεληθοτως
II). ίν. τας 7Γ/30Γ θών Ίκετείας εποιούντο λέγοντες " Έπ' αληθείας·
" γαρ συνήχθησαν εν τη 7τόλί£ ταύτη επι τον αγιον παΐδα
" σου Ίησούν, ον εχρισας, Ηρώδης τε κα\ ΥΙόντιος ΐΐιλατος 5
II). 29· " συν εθνεσι καϊ λαοΐς Ισραήλ, και τα νυν, Κύριε, επιδε
" επι τας άπειλάς αυτών" δήλον δε οτι τάς τών Ιουδαίων"
" και δός τοις δούλοις σου μετά. -παρρησίας λαλεΐν τον λόγον
" σου" ούκούν οι μονονουχι καθαπερει χαλινώ τινι τω δεει
κατεσφιγμενοι και σιωττάν άναγκαζόμενοι, ο'ι μαστιζόμενοι ίο
<1 καϊ τεθλιμμένοι, λάβρα, τε και μόλις προσλαλοΰντές τισι, κεά
οίον έσ-θίοντι τττωχω προσεοικότες, ^ιανοί^ουα-ι χαλινούς αυτών,
ομοιον ώς ει λεγοι, κατευρυνθήσονται πάντως εις την αύτοΐς
οτι μάλιστα φιλαιτάτην τε κα\ πρεπουσαν παρρησίαν,
φροντιοΰσι μεν γαρ ουδαμώς της Ιουδαίων Συναγωγής" γ 5
διαπτύσαντες δε τας άπειλάς, και μονονουχι διαρρήξαντες
τον επιρριφεντα αύτοΐς χαλινον, οίον νπποι τίνες άγαυοι κού.
αγέρωχοι, καταχρεμετιούσι λοιπόν, ίπιπλήττοντος ούδενος,
β και της εαυτών φωνής κατεμπλήσουσι την ΰπ ούρανόν.
τοιούτον τι φησι και ό θεσπέσιος Ήσαιας τοις το εύαγ- »ο
Εβ. χΐ. 9, γελικον Ίερουργούσι κήρυγμα " Ίλγ' ορος ύψηλον άνάβηθι
" ό εύαγγελιζόμένος Έιών, ΰψωσον τη ισχύϊ την φωνήν σου
" ό εύαγγελιζόμένος Ιερουσαλήμ" ύψώσατε, μη φοβεΐσθε'
ιοου ο &εος ημων, ιοου Ά.υριος μετα ισχύος έρχεται, και ο
" βραχίων αύτού μετά κυρείας." ούκούν ο'ι πάλαι, φησιν, οντΐς 25
ώς ιονίων πτωχός λάβρα, τουτέστιν, ο'ι παρρησίαν ούκ έχοντες,
673 Α. α οι λεληθότως και μόλις τη τών πιστευόντων τρεφόμενοι

3· Ίκισία{ \>. άΚηθβ'ια Εάά. 4· Ίησου» τον παΐδα σον ρΐΌ π. σον Ί. Ό.
7. 9< οιη. Ό. 9- καίαττίρϊί 889ΐιπ)ρΙιιιη εχ Β. ώ[ ργο καθ. Ό. ηευΐηιιη
ΙιββεΙ 8. τινι 8β8ΐιπ)ρΙυπι εχ Β. άεεβΐ ίη ϋ.ί.Ι). ίο. καησφιγμίνοι Τ>λ.\ι.
κατισχημίνοι Β. κατισφραγισμίνοι Εάά. ο'ι μαστιζόμενοι Β.Ό.8. Τ» Εαθ. 1 1. ίλι-
βόμΐνοι ϋ. 12. ίσθίοντι Ό. Εάά. ΐσθοντι Β.8.1). Ι4· φιλτάτην Ό. τ*
Ηββυπίρίυπί εχ Ι5· Σνναγατνη! Β. Ε<3<1. (ττιβανλής Τ).
Ι7· ΐπιριφθίντα Ό. άγανο\ Β. άγαθοϊ Ό.γαϋροι, άγαϋοι Εάά. 19- ϊμττ\ήσονσι Ι).
20. ό 88811Πΐρ(11Π1 εχ Β.ϋ. 32. Τ})] ίν Ό. (XII.) τήι φωνής Εάά.
24· ήμά>" Ιιβηβηί Β.ϋ. εί. ΐηίτίΐ 832 ε. 3$. αυτοί αεβιιπιρίιιιχι εχ ϋ. (ΑΙεχ.)
26. ϊσθ'ιων Ό. Εάά. (Ρ. 8ϋρΚΙ.) ίσθαν Β.
 ίϋ. 15. ΙΝ ΑΒΑΟυα ΤΟΜ. II. 159

πίστα, προς εύθυμίαν £ιανοί£ουο-ι χαλινούς αυτών, κατά τον

ήδη προειρημενον τρόπον, ότι δέ τροφή τις ώσπερεί των
σωζόμενων η π'ιστις και θεώ και άγίοις, εμπεδοΐ λίγων
ούτος ό Χρίστος περί της των "Σαμαρειτών επιστροφής
8. ^οαα.
5 " Έγώ βρώσιν (χω φαγεΐν, ην ύμεΐς ουκ οϊδατε." και πάλιν ΐν. 32·
" Έμοι/ βρωμά εστίν Ινα ποιήσω το θέλημα του πε'μψαντός II). 34-
" με, και τελειώσω αύτοΰ το έργον."

Και έττεβίβασαο είο θάλασσαν τούς ίππους σου ταράσσοντας *5

ύδατα πολλά.

ίο Ύετηρηκε πάλιν ό λόγος της τροπής το σχήμα, χαλινούς

γαρ όνομάσας, Ίππους απεκάλεσε τούς άγιους Αποστόλους,
οίς κα\ αύτός εποχεΐται Χρίστος, ενιζησας ωσπερ εις νουν
και καρδ'ιαν. οτι τοίνυν εμελλον παιδαγωγησαι προς πίστιν
ούχ ότι μόνους τούς εξ Ίσραηλ, άλλα και αύτην την τών
ΐ5 έτερων εθνών πλείστην τε όσην κα) άμετρητον πληθύν,
πειράται διδάσκειν. 6αλάο-<τγι μεν γαρ παρεικάζει τον κόσμον,
κατά γε τό εν Ψαλμοΐς ύμνούμενον " Αύτη η θάλασσα η ^· °"ί·
" μεγάλη και εύρΰχωρος' εκεί ερπετά ων ουκ εστίν άριθμός'" ο
'ύ&ασι δε πολλοίς τάς τών εθνών άγέλας, τάς άνά πάσαν την
2θ γην' ΐπποις γεμην, ώς εφην, τούς άγιους Αποστόλους, οϊ
πάσαν περινοστοΰντες την ύπ ούρανον, μονονουχΧ ρεγχοντας
και ενηρεμοΰντας τη πλάνη τούς είδωλολάτρας χρησίμως
ΐτάραττον' τεθορυβηκασι γαρ, καλούντες εις δεος ώς εις κό-
λασιν βαδιουμενους, και την διά πυρός δίκην ύποστησο-

I. τους χάλινοΰί Τ). 2. τροφή τΐί] προφήτη! (βίο) ϋ. ωσπίριι Β.

ωσπιρ ΐστ'ι ΥΑά. 9· νοατα πολλά Ό.ΐ. Εάα. (&. 22. αϊ.) ν&ωρ πο\ύ (Α.ν. η)
οί. β ιηίτΆ. ίο. τό τηί τροπηι ίην. ΟΓά. Ό. ιι. γαρ ωβαιηρίιιπι
εχ Β.Ό. άπίκ&€σ( Ό.α. «κάλ. Εάά. 12. και 38βιιηιρΙιιιη εχ α.
13- Η&εο προς πίστιν αεεβββεπιηΐ βζ Β.ϋ. Ι4· ούχ ότι Β. Εαά. ουχί Ό.
Ι5· ίτίρχαν οΠ). Ό. η30ε( Β. ΐδ. Η&εε «γ! ίρπιτά, ί>ν οΰκ ιστιν αριθμός Β.
και τα ΐξήι Ό. Εάά. 20. Ιππου! 8.1). ΡοηΙ. 21. πιρινοστ. ροβΐ
οΐρανϋν ΙΓ. Ο. 32· ϊνημιροΰντα! (βίε) 3. χρησίμω! 30068811 βΧ ϋ.3.1).
33· 7"Ρ Β.ϋ.3.1). δί Εάά. 24· ύποστ. δίκην ίην. οτά. Ό.
 160 Β. ΟΥΚΙΙ,Ι,Ι ΑΙΕΧΑΝϋΚ. ίϋ. ιό.

μένους, ει μη ελοιντο μετανοεΐν, και τον φύσει τε και αληθώς

άεπιγνώναι θεόν. και γοΰν ό θεσπέσιος ΤΙαΰλος τοις Άθη-
Αρρ8^ νο"'0ίί προσλαλών, είτα των άλλων απάντων δεισιδαιμο-
χνϋ. μ. νεότερους ειπών, τεθορύβηκεν ου μετρίως, εκεΐνο προστιθείς
ΐ&· 30» " Ύούς μεν ούν χρόνους της άγνοιας ύπεριδών ό θεο$·, τα. 5
" νυν παραγγέλλει τοις άνθρώποις πάντας πανταχού μετα-
" νοεΐν, καθότι εστησεν ήμέραν εν ή μέλλει κρίνειν την οικου-
" μένην εν δικαιοσύνη, εν άνδρ\ ω ώρισε, π'ιστιν παράσχων
" πασιν, άναστησας αυτόν εκ νεκρών." ούκοΰν το τα,ραττό-
ο μενον ύ£ωρ, η πληθύς εστίν η κατά τον κόσμον' ύδασι γαρ ίο
εσθ' οτε παρεικάζεται, και μάλα εικότως' εϊπερ εστί θα
λασσή προσεοικώς ό άνθρώπων β'ιος' οτι πολλή τών εν
αύτώ πραγμάτων η τύρβη, καϊ η προς το άνω τε και
κάτω κα\ προς πάν ότιούν άνάχυσίς τε και κίνησις'
πολυ δε το ναωρ τό ταρα,ττόμενον, ώς προς γε τον Ίσραήλ' 15
οι μεν γαρ έθνος ησαν εν τα δε εστι παντός άριθμοΰ
κρείττονα.

ι6
574 Α α ΈφυλαΕάμΗν, και έτττοΗθΗ η καρδία μου άπό φωνΗΟ ττροσευχΗο
χειλέων μου, και είοΗλθε τρόμοο εϊε τά όστά μου, και ύττοκά-
τωθέν μου έταράχθΗ η εΕιε μου. άναπαύσομαι έν Ημέρα 2ο
θλίψεώε μου, τοϋ άναβύναί με είο λαόν παροικίαε μου.

"Έ,θος τοις άγίοις προφηταις την εις καρδίαν και νουν

επιτηρησιν, ην αν ποιοΐντο τυχόν, προενηχοΰντος αύτοΐς τοΰ
άγιου ΐΐνενματος τών εσομένων την γνώσιν, φυλακήν άπο-
καλεΐν ήγουν άκοήν. τοιγάρτοι φησιν ό αύτός Άμβακονμ 25

I. αληθή Εάά. ίην. οιηηΛιΐδ. 2. Άθηναίοις] ίν'Αθήνησι Ό.

4· ι'ιπων δασιδαιμ. ίην. 0Γ(1. Ό. 6. πάντας] πάσι Ό. 12. ό]
των Εάά. 14. και ρηυβ οιη. ϋ. πρόι ϋ. «Ί Εάά. ΝευΙηιιη ΗίΛεΐ Β.
τά ΟΒβιιπιρΙιιπί βχ Β.ϋ.Ι). ΐ8. ύποκάτω Ό. (Οο.) ίο. μου] + ίν
ϊμο\ Ό. ςΐ13β ρΓΟ ίιποκ. μου ρΓ3β1)βΙ 8. (ΐθ6.) ϊταράχθην Ό. ίσχυε ό. (42.
αϊ.) ϋπόστασις Ρ. 21. μ* αοοβββίΐ βχ Β.β. (26. αϊ.) δίαΐίηι προς τό»
Ργο «γ Ρ· Εάά. (Οο.) λπΑι/] + της Εάά. (Οο.) 23. ϊνηχοϋντοί Ό.
25. ό αΰτος] αυτός μίν 6 Εάά. άββακοΰμ Ό.

"ν
 ι'ϋ. ι6. ΙΝ ΑΒΑΟυα ΤΟΜ. II. 161
" "Επί της φυλακής μου στησομαι, και επιβησομαι έπ\ I» ^ϋΡΓα
" πετραν, και άποσκοπεύσω του Ίδεΐν τί λαλησ€ΐ εν εμοϊ,
και τι αποκριθώ (πι τον ελεγχον μου' έτερος οε αυ
" Άκοην ηκουσα παρά. Κυρίου, και περιοχην εις τά εθνη Οί>*1. ι.
5 " εξαπε'στειλε," και μεντοι προς τωδε και ό θεσπέσιος
Ααυείδ " Άκοΰσομαι, φησί, τί λαλήσει εν εμο\ Κύριος ό Ρβ·
, „ , « / Ιχχχιν.9-
" θεοί. τοιούτον τι και νυν Ό ΤΙροφητης ΰπεμφαινει λίγων
το Έφυλαϊάμψ κα) επτοηθη ή καρδία, μου. τετηρηκα, φησί,
των ειρημενων την δύναμιν είτα κατεπτόημαι δεινώς απο
ίο φωνής προο-ευχγ,ς χειλεων μου. εποιεϊτο μεν γάρ μετ ωδης
την προς θεόν Ίκετείαν, και μέλος ην αύτω της προφητείας
ό τρόπος' άλλ' ην 6 σκοπός αύτφ και ό νους ουκ εις την ο
εΰρυθμον άναφώνησιν, κατεπικραίνετο δε μάλλον εϊς λύπας,
και περιδεης ην άγαν, τά εν εσχάτοις καιροΐς συμβησόμενα
15 τοΐς εξ Ίσραηλ διαρθρούντος εν αύτφ του ΐΐνεύματος. το
δε δη μάλιστα θορυβούν αύτον και όρρωδεΐν άναπεΐθον,
κατά γε το εικός, εκεΐνό που τάχα και μόνον ην, μη άρα
πως εναποληφθείη τοις κακοις, και την του λαού συντριβην
έπαθρησειε, και ΐδοι βαλλόμενον μεν εις κεφάλας ανόμων ^Ι>Γη
2ο θάνατον, διακοπτομενας δε αύτάς εν εκστάσει, και σειομενας ιι>. 14.
εν αυτί), κατά γε τον ηδη προαποδοθεντα νουν. είτα μαν- (1
Θάνων ως εσται μεν εις καιρούς η όρασις, εις άνάβλησιν δε
μακράν τά προηγγελμενα, μονονουχι και άνενεγκων εξ ακρά
του λοιπόν δυσθυμίας Άναπαύο-ομαί φησιν εν ήμερα θλί^εως
25 μου, του άναβηναί με ε\ς λαον παροικίας μου. ου γάρ εν-
σχεθησομαι, φησϊ, τοΐς τοιοισδε κακοις, ούδ' αν εύρεθείην εν
τωδε τω βίω, ενεστηκότος καιρού, καθ* ον εσται πάντως

1-3- τά ίξηι ρΐΌ ϊπιβήσομαι—ίλίγχόν μου Έ,άά. 3· α^ ΜΒΙΠηρΙΐΙΠΙ

Β.ϋ. 5· ΐξαπίστιάα Ό. (185.) 6. φησί οτα. ϋ.
7· νπιμφαίκι Β. νποφαΐνιι £(1(1. ΝειιίΓυσι ΙίαΗεΐ Ό. ίο. μίν οπι. Β. ΙιβϋεηΙ
Ό.Λ. Ι5· οΊαρθροΰντοΐ Β.3. οΊαθροΰντος Ό. Έ,άά. ΐνοτη.Ό. τοϋ άγιου πν. Ό.
ΐ8. Μαποληφθιίη Β.3. ΐναπηλιιφθή 1). ΐναποΚαφθίίη Έάά. Ι9· ϊπαθρήση Ό.
ϊοη Ό. 20. ύιασκοπτομίνας (βίο) Ό. 21. ήδη 338ΐιιηρΙιιπΊ
βχ Β. 0.3. μαθών Ό. 25. μου ρπιΐ8 38βιιηΊρ(ιιιπ εχ Π.3.1). (ΙεεβΙ ίη Β.
μι 388ϋΠ)ρΙι1Π) εχ Β. ϋ.3.1). ϊνσχιθίμτυμαι Β.3. (νίχθήσομαι Ό. ΐναχθησομαι Κάά.
27· ϊνίστηκότοί] + τοΟ Β.
νΟΓ.. II. Υ
 162 Β. ΟΥΚΙΙ,ΙΛ Α1.ΕΧΑΝΟΚ. ϋϊ. \η .

τα τοιάδε τών κακών τοις εξ Ισραήλ, βαδιούμαι γαρ έν

α τεύθεν, και άνοιχήσομαι προς λαον τον οΰτω πά,ροιχον εν τω-
δε τω βίω γεγενημενον, καθάπερ άμελει και αυτός εγώ.
πάροικοι γαρ και παρεπίδημοι πάντα ο'ι άγιοι κατά τόνδε
Ηβΐ.χϋί. τον κόσμον. τοιγάρτοι φασίν "Ουκ εχομεν ωδε μενουσαν 5
" πάλιν, άλλα την μελλουσαν επιζητούμεν." ψάλλει 84 που
Ρβ· ... και ό Ααυειδ προς τον των όλων θεόν ""Ανες μοι, ότι
'4· ·3· " πάροικος εγώ είμι εν ττ) γϊ) καϊ παρεπίδημος, καθώς πάντες
" ο'ι πατέρες μου." άζιάγαστος τοιγαροΰν των άγιων ό
575 Α. &σκοπος, ούδ' όσον ειπείν άνεχομενων ιδεΐν τα έφ' οίς αν κ>
συμβαίντ] παροτρύνεσθαι θεόν ήδίονα δε και αυτού τοΰ ζην
ποιεΊσθαι μεμελετηκότων την άπό τοΰ κόσμου τούτου μετα-
στασιν, ει μη σώζοιτο προς ημών τα εις δόζαν θεού. και
ΡΗϊΐ. ί. γούν ό θεσπέσιος εφη ΐΐαύλος, ότι το άναλύσαι κρεΐττον,
και αύτώ συνεϊναι Υβριστώ τοις εϊς τούτο ηκουσι γνώμης, ώς χ 5
ήγεΐσθαι παραικίαν την εν σώματι ζωήν.

ι1 Διότι συκΑ ού καρποφορήσει, και ούκ εσται τενΗματα έν ταΐο

" άμπέλοιο- ψεύσεται ερπον έλαίαε, και τά πεδία ού ποιήσει
βρώσιν έεέλιπον άπό βρώσεωε πρόβατα, και ούχ ύπάρΕουσι
βόεε έπί φάτναιε έζ ίάσεωε αϋτών. 2θ

"Ω,σπερ τινός ερομε'νου και άναμανθάνειν εθελοντος, άνθ'

ότου ποιοΐτο περί πολλού τό άποβιώναι, μάλλον δε εις
λαον άναβηναι παροικίας αυτού, κατασκιάζει μεν άσαφεία.
πολλί) της τών Ιουδαίων Έυναγωγης την κατάργησιν, μονον-

2. άναχθησομαι α. άλλον ρΓΟ λαό» Εάά. ΓβρίΐρίΕηΐΐ&υβ Β.ϋ.8.0. 3· <>μ<λ»

3Β3υιηρ(υιη βχ Ό.&.ο. 5· φησίν Ό. 6. μίλλονσαν Ό. μίνονσαν Β.
μίνουσαν Εάά. ψάΚλίΐ — οί πατίριι μον 0Π\. Β. 7· το" 888ΐιπιρΙϊΐπι βχ Ό.
11. σνμβαίνη Β. σνμβαίτ) Ό. συμφαίνη (βίε) Εάά. 3Πΐβ Μΐ£Ι1β. και] ουν )ίά.
ζωοποκϊσθαι ρΓΟ ζην π. ί). 13. τούτου οπα. ϋ. 13- «Γ ϋ.
■προ: Εάά. 13-16. καϊ γοϋν—σώματι ζωήν οία. Β. 14- γ>νν οιη. ϋ.
ι6. «V] + τψ Εάά. ιηνΐΐο ϋ. 17. γινήματα Β.Ό.Υ. (Αΐβχ. κ) γεννήματα Εάά.
(ν»1.) το'ιι Ώ. (μ) 20. <π« φάτνη βόα Β. οί. ίηίτβ. 22. και ρΓΟ θί ϋ.
33. άσαφίία Β. 0.3. άσφαλήα Εάά. 34· των 8£3ΐιπιρΙιΐΓη βχ Ό. άββδί ϊη «.
κατάργησιν α. κατάρρησιν Ό. Εάά.
 ίϋ. 17. ΙΝ ΑΒΑΟυα ΤΟΜ. Π. 163

ουχί δε και κατολοφύρεσθαι δοκεΐ την συμβησομενην άκαρ- ο

πίαν αύττ). και τρόποις ημϊν αυτήν κατασημαίνει πολλοίς,
ώς σνκην εσεσθαι λίγων, ης αν ούδε\ς γένοιτο καρπός, οΰτω
γαρ αυτήν κα\ αύτος ώνόμασεν ό Έωτηρ, ώς εν παραδείγματος
5 τρόπω λίγων β Έυκήν ειχε τις πεφυτευμενην εν τψ άμπελώνι 8.
χΗί1,αο.
(ι
** αυτού" ην και ακαρπον ούσαν, δεΐν εφη λοιπόν άπο- "Ν-
τεμνεσθαι, Ίνα μη την γην καταργη. επάρατον δε που κα\
την προ των Ιεροσολύμων εποιεΐτο συκην' ου γαρ εύρων
εν αύττ} καρπόν " Μηκετι, φησιν, εκ σου καρπός γενηται 8.Μ»ιιΐι.
ΙΟ εις τον αιώνα.
ΥΙαρεικάζει δε αύτην και αμπελω βοτρύων ερημω. καΐ ά
γάρ εστί πάλιν, καθά φησιν ο προφήτης Ήσαιας " Ό Εβ. ν. ■;.
" αμπέλων Κυρίου "Σαβαωθ άνθρωπος του Ίου'δα, νεόφυτον,
" ηγαπημενον" άλλ' " εχαράκωσε μεν αύτον, και φραγμον Ί\>. ι.
*5 " περιεθηκε, κα\ άνεδείματο πυργίον εν αύτφ, καΐ ωρυξε το
προληνιον, και επέμεινε του ποιησαι σταφυλην, εποίησε
Μ δε άκανθας." ταύτητοι δη ελυμηνατο μεν αύτην, καθά
φησιν ό Ααυείδ "τΥς εκ δρυμού, και μονιος άγριος κατενε- Ρ»··»»·

" μησατο αύτην ' καθεΐλε δε " τον φραγμον αύτης, και τε- β Π>. 13.
2ο " τρυγηκασιν αύτην πάντες ο'ι παραπορευόμενοι την όδόν."
ΎΛ/ΐυτατο δε και της ελαίας το έργον, τουτεστι πάλιν της
Ιουδαίων Έυναγωγης. ούτω γάρ αύτην κατασημαίνει λέγων
και ό προφήτης Ιερεμίας " 'Έλαίαν ώραίαν, εΰσκιον τω εϊδει ΗίβΓ.
" εκάλεσε Κύριος το ονομά σου εις φωνην περιτομης αύτης' 17. '
2 5 " άνηφθη πύρ επ' αύτην, μεγάλη ή θλίψις επι σε, ηχρειώ-
" θησαν ο'ι κλάδοι αύτης, και Κύριος των δυνάμεων ό κατα-

I. και ονα. Ό. 3· 'σισθαι οιη. ΰ. 4- ώνόμασιν ϋ.3. ώνόμαζιν

ΈΔά. 7· 'Γου οπ)· Ο· 8. ΐιτοιοΰτο (βίο) ΕΔά.
ί). γίροιτΌ Ό. II. παριικάζΐΐ Ό.Ά. απιικάζίΐ Κάά. άμπίλω Ό.α.
άμπιλωνι Β. ΈΔά. 12. καθά Β.3. καθά Ό. καθώς Έιάά. Ησαΐας ό προφήτης
ΙΟΎ. οτά. Ό. Ι3· νιάφντος ήγαπημίνος Έιάά. ίηνίΐίβ Β.ϋ.3. 15· και
ρπιιβ οιη. Ο. πνργΐον Β. ΙνΜ. πνργον ϋ. τό Ό. Έιάά. άεεΒί ΐη Β. ι6. και
Οία. Ό. Ι7· τοι ΜβυπίρΙΙΙΠΙ «Χ Β.Ό.Λ. και ρΓΟ 6η Ό. οΊιΧυμήνατο
ρΓΟ &ή ι\ιμ. α. μϊ» οω. Ό. καθώς Ε,άά. ΐηνίΐίβ Β.Ό.ά. ιδ. <κ-
ορνμωσα κα'ι όνος ρΓΟ ίκ δρυμοϋ και μονώί 'ύά. ίηνίΐίβ Β.ϋ.α. 19. καθ(~ιλ(
και καθ/ΐλι Ό. τρνγώσιν Ό. 30. αύτην πάντα Ηοο οτά. Β.
πάνης ΟΠ). Ό. 24· Κύριοι] + σαβαώθ Ό.
 164 Β. ΟΥΚΙΙ,Ι,Ι Α^ΕΧΑΝϋΚ. ίϋ. 1 7 -

" φυτεύσας σε ελάλησεν επι σε κακά." έπειδή δε, καθά

576 Δ. α φησιν ό Προφήτης, τ6 έργον αυτής εψευσατο' παιδαγωγον-
μενοι γαρ εις Χριστον δια νόμου και προφητών, ου προση-
καντο την πίστιν ταύτητοι και εζεκόπη, κα\ πεπτώκασι
μεν οι κλάδοι αυτής, ενεκεντρίσθησαν δε λοιπόν ο'ι εκ της 5
Εο™. χΐ. άγριελαίου, τουτέστιν, ο'ι εξ εθνών, " και κοινωνοί της ρίζής
" κα\ τής πιότητος του καλλιελαίου" γεγόνασιν.
Εί'τά φησιν ότι τα. πε^'ία ου ποιη<τει βρώσιν, παρεικάζει
πάλιν τον Ισραήλ ληίοις, ο'ιμαι, κατεφθαρμενοις, εξ ών ούδ*
άν αυτό που το άποχρών εϊς βρώσιν άθροίσειεν ό γηπόνορ. ίο
1> άκαρπίας δε τούτο γενοιτ αν τής εσχάτης άπόδειξις εναργής.
"Οτι δε εμελλον τον τών θείων μαθημάτων άνατλάντες
λιμον εν τοΐς απάντων εσχάτοις πεσεϊσθαι κακοϊς, διεσάφει,
προστιθεις, εκλελοιπε'ναι μεν άπο βρω/πως πρόβατα, του
τέστιν, άπο του βρώσιν ουκ εχειν' ουχ ΰπάρχειν δε βονς 15
επ\ φάτνης, δι ου. σημαίνεται το εϊσάπαν εκλελοιπεναι το
παρ αύτοΐς Ίερον και άπόλεκτον γένος, τουτεστι, τους άπο
φυλής Αευ), οι βουσιν εν ϊσω την νοητήν άλω καταλεπτν-
νοντες και τών εκ τής ασάφειας περιβλημάτων τον διά
ο του πανσόφου Μ,ωυσεως άπογυμνοΰντες λόγον, οίά τίνα ζο
σίτου κοκκον προΰτίθεσαν μεν τοΐς άλλοις εις νόησιν και
οιόν τινα βρωο-ιν πνευματικήν. αΰτόι δε ήσαν εν φάτνοας
καταβοσκόμενοι τάς εκ του λαοΰ δωροφορίας, δεκάτας, άποψ-
χάς, ευχαριστήρια, ούκοΰν εκλελοίπασι μεν άπο βρωο-εως
■πρόβατα" βόες δε οϋχ ήσαν έπ) φάτνης ετι, τουτέστιν, ο'ι «5
καθηγητάι τών λαών και διδάσκαλοι, τοιγάρτοι καΐ ό θεσ-

I. καθώς Εάα. 2. αύτης] αύτοϋ Εάά. ίηνίΐ13 Β.ϋ.Ι). παι&αγωγουμίνη—προση-

κητοΟ. 4· ίζικόπησαν Ό. 6. άγμιιλαίαςϋάά. ιηνϋΙΗ ΰ.Ό.ίί. κοινωνικό) ϊϊ(1.
8. ποιησαυσι Ό. παρακάζων 1!. πάλιν τον '\σραηλ παρακάζα ίην. οτά. 3. 9· ουϋ
ρΓΟ οϋδ' αν Ό. 10. αϋτω ΕοΜ. άθρησικν ίίά. γιηπόνος Ό. 12. μαθη-
μάτων Β. μαθητών 8. μαθητών Ό. Έιάά. 13. απάντων ΟΠΙ. ϋ.
Ι,5· ούκ] μη α. νπάρξίΐν Β. βοϋς Ό.Ά. βοΰν Β. Ε(1ά. Ι7· το ρτο τούί Ό.
ίϊπό] + τί/Γ α. της |)Γ0 άπο Ο. 19. τον ρΓΟ των Ό. (Κ της] (κτος Εάά,
21. κόκκον σίτον ίην. οπί. ά. προιτΐθίσαν Ό. 22. τινα 8βδΐιπιρΙΐΜΐι βχ Ό.
ιΐεθβΐ ίη 8. 23. « ΟΠΙ. Β. 24. ευχαριστήριους Εάύ. 25- φάτνης Ό.
φάτνη Β. φάτναις Εάι\. 20. λαών Ό. άλλων Β. Έάά. κάί διδάσκ. οπί. ϋ.
τοιγάρτοι] καθά Ό.
 ίϋ. ι8, ι9. ΙΝ ΑΒΑϋυΟ. ΤΟΜ. II. 165

πεσιος ΤΙαύλος το " Ού φιμώσεις βούν άλοώντα," ταϊς τών \^'.

διδασκάλων προσάπτει κεφαλαΐς, διερμηνεύων ημϊν σαφώς ά \£"α' ν'
τά εν νόμω. εκλελοιπεναι γεμην τάς βοΰς ί\ ιά,α-εως αυτών
φησι. και εστί μεν ασαφής ό λόγος' δηλοΐ γεμην τόδε,
5 καθάπερ εγώμαι πάλιν, επειδή γαρ άπεσπούδαζον άμαθώς
το 'ιασθαι παρά Χρίστου, καίτοι ρωννύντος τον άσθενη και
δικαιούντος τον άσεβη, ταύτητοι κα). εκλελαίπΛίτι, τουτέστιν,
ε'ισάπαν ησθενησαν και κεχωρήκασιν εις το μηδέν, δεινον
οδν άρα το προσκρούειν θεώ, και άκαρπίας εσται πρόξενον
ίο της εσχάτης, άπορησομεν δε και τροφής της πνευματικής, β
και παντός επε'κεινα κακού τούντεύθεν εσόμεθα.

Έγιο δέ εν τφ Κυρίω άΓαλλιάσομαι, χαρΗσομαι έπί τω Θεφ τω ι8

ΣωτΛρί μου· Κύριοο ό Θεόε μου δύναμίο μου, και τάξει τους 19
ττόδαχ μου είε συντέλειαν έπί τά ύψΗλά έττιβιβά με, τοΰ
15 νικΗσαί με έν τη ωδΗ αύτοΰ.

Ενταύθα λοιπόν η αύτο το τοΰ ΪΙροφητου πρόσωπον

ε'ισεκόμισται σαφώς, τά τοιάδε λεγον' ήγουν τών εν πίστει
δεδικαιωμενων φαίη τις αν είναι τους λόγους, οι θυμηδίαν α 577 Α.
ποιούνται Χρκττον, και χαίρουσι μεν επ' αύτώ, και της ενού-
2θ σης αύτοϊς ευσθενείας χορηγον άναγράφουσιν, εν αύτω τε
τά πάντα δύνασθαί φασι, καθάπερ άμελει και ό θεσπέσιος
ΤΙαύλος " ΥΙάντα ισχύω, φησιν, εν τω ενδυναμούντί με ΡΜ- >ν·
" Χριστώ." ψάλλει δε' που και ό μακάριος Ααυείδ " "Οτι ρ'β.
Ιχχχνϋί.
4 ■ μ*ν\ δ« β. γί/ιήί] δ« Έάά. τόδί ροβί πάΚιν Ιτ. Ό. 5· άτίσπού-
οαζον Β.ϋ. «ητίριστονδαστο» Έάά. 6. Χρίστου] Κυρίου ϋ. 7· τουτϊστϊ]
ήγουν Ό. · 9· τ°] τι ^· άκαρπίας—δί και] ακαρπίας αίτιον και απορίας
σωματικής τϊ Ώ. ΙΟ. και ρΓΟ της άΜ. Ό. II. ΐντινθιν Ό. (Ισόμ(θα Ο.
Ι4· «τι] και άτι Ό. (ε. 36· Λ) ('πιβιβάν Ό. (ί6.) Ι5· ρ« 30068811 βχ Β.Ο.
(ΑΙεχ.) ι6. η αββυπιρίαπι βχ β. άβββΐ ίη ϋ. 8ΐ3ΐίπι το αύτοΰ τοϋ ριο
αϊτό το τοΰ 3. τό οιη. Ό. 17· ? 3· ΐ8. φαίη ονα. Ό. ΡβΓ§;ίΙ
τι'ί ως «ι και δι* ίκίίνους ευθυμίας τ« -€ν(π\ησθην' αλλά και δια την τον θ«ον μου
Ιίόζαν την απασιν άνθρώποις δήΚην γινησομίνην και γάνννμαι και σκιρτά" νπ<ρ«ίσ«ι
γάρ μον τηι φνσ«ας την άσθΐνίίαν, και 8ίκην (λάφον τούς 8φ(ΐς καϊ τον! σκορπίονί
και τα πνευματικά της πονηρίας «κδιώ£«Γ «ωί αν το νψος της αρετής ίφικόμενος,
τον €ΐτινίκιον νμνον ασω τω σωτηρι και ποιητή Χριστώ τω θ(ώ ημων, φ η δό^α (ίς
τοϊις αίωνας. αμήν Ό. (οί. Ί'ΉβοάοΓΕί. αά Ιοο.) αν 38811ΐηρ1υιη βχ 3.1). 31. τα
388<ιαιρΙαπι εχ Β.3. (ΙβββΙ ϊη Ι). 22. δυναρ,οϋντι οΛά.
 166 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι ΑΙ,ΕΧΑΝϋΒ. ϋΐ. 18,19.

" το καύχημα της δυνάμεως αυτών σύ εϊ'" προσδοκώσι δε

καΐ το βεβηκος εις εύσεβειαν παρ αυτού δη και μόνου κατα-
πλουτησαι καλώς, το γάρ Τάζει τους πόδας μου εις συν-
ο τελειαν, δηλοΐ που πάντως έτερον ημΐν ούδεν η τούτο, και
γούν 'Έβραίων η εκδοσις άντι της ανντελείας τεθεικε την 5
Άσφάλειαν. ο'ι δε ταττόμενοι πόδες ε'ις αο-φάλειαν, τί αν
έτερον ημΐν ύποφηνειαν, η το βφηκος, ώς εφην, είς εύσε
βειαν, και το άκράδαντον εις άρετην, και το ε'ις πίστιν
ερηρεισμίνον κα\ άγάπην την εις Χριστόν ; οτι δε ου
χθαμαλος και γαμαιριφης ό βίος τών εν Χριστώ δεδικαιω- ίο
μένων, αΧλά παντός γήινου και σαρκικού πράγματος νψού
ο τε εστι και άνωκισμε'νος, άποφαίνει λέγων Έτη τα ι/ψί/λα
εττιβιβα με. ίτ^λα γάρ όντως παρά θεφ της ευαγγελικής
πολιτείας τά αύγηματα.
"Οτι δε και περιεσόμεθα τών άνθεστηκότων, και άμείνους ι$
εσόμεθα τών εχθρών, δοζρλογούντες αύτον, άναπείσει λέγων
Του νικηο-αί με 'εν τ*ι ωδη αυτού.
ι
ι. σύ <Γ Β. (Αΐβχ.) «ι σύ Εάά. (VII.) 2. και ΕββυππρΙυιη «χ Β.α.Ι).
καταπ\ουτίσαι \>. 4· βββυπιρίιιιη βχ Β.8. 12. άνωκισμίνος Β.&.
άνω κίίμίνον Έ,άά. δίαΐίπι νποφαίνα ]>. 13. νψηλον Ε,άά.
ΓερϋβηϊηΐΛϋβ Β.ι.β. ι1], μ* ονα. α.
 α 578 Α.

ΚΤΡΙΛΛΟΤ

ΛΡΧΙΕΠΙ2ΚΟΠΟΤ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

ΕΞΗΓΗΣΙΣ ΤΠΟΜΝΗΜΑΤΙΚΗ

ΕΙ2 ΤΟΝ ΠΡΟΦΗΤΗΝ 20Φ0ΝΙΑΝ.

5 Τ0Μ02 ΠΡΧ1Τ02.

Λογόο Κυρίου, 6ο έΥενΗθΗ πρόε Σοφονίαν τον του Χουοί υίόν Κεφ. α'.
Γοδολίου του Αμορίου γοΟ ' Εζεκίου εν Ημέραιε Ίωαίου υίοϋ
Άμώε βασιλέωε Ιούδα.

ΠΡΟΦΗΤΕΥΕΙ μεν εν τοις Ίεροσολύμοις ό μακάριος

ίο Σοφονίας, ουκ άσημος ων το κατά. σάρκα γένος, ούτε μην
κατ εκείνους υπάρχων, οις ην εθος το ψευδοεπεΐν, και τους
θείους τοις άκροωμενοις ΰποπλάττεσθαι λόγους, περι ών εφη
κάί ό θεσπέσιος Ιεζεκιήλ " Ούαί οι προφητεύοντες άπο καρ- Εζβΐί.
α δίας αυτών, καΐ τό καθόλου μη βλέποντες," και μην και 3
ΐ5 αυτός ό των όλων θεός δια της Ιερεμίου φωνής " Ουκ άπε- ΗϊβΓ.
χχϋϊ. 31.
Οοάβχ Β. (Ό. ητο 3(1Ηίβίΐυ8 ηϊβϊ ΐηίΐϊο: Ε. ίτακπιβηΐιιιΐ] 13 ίβΓβ ρα^ηαβ εοπι-
ρΙεΛεηβ, ροβΐ ΑιΛεΛυπι εοηίαΐϊ.) 1-4. 8ιο Ε. ρΓΗβπιίΐΙιιηΙ τον ίν άγίοα
■πατμος ημων Έ.άά. τοϋ αντοΰ ίζήγησιι [τοΰ αντοΰ αγίου Κυρίλλου ϋ.] (Ιι τον Προ-
φητην ΐοφονίαν Β.Ό. 5· 8ϊο Ο. ΤεχΙιιιη 88. δει-ίρΐ. ροβί ρΓαεί8ΐίοηεπι
ΐΓ3Π8ρ. Εάά. ίηνίΐίβ Β.Ό.Ε. 8. Άμωι Ό.ΐ. ΑιΛ. εχ Ε. (ΑΙεχ.) Άρω» Β.
(V»*.) Άμμων ΡοοΙ. («) 9· Τ0'Γ β* μακάριο! αδβιιπιρία εχ Β.Ό.&.
13. ό θίο-πίσιοί αββαπιρία εχ ίίβάεπι. Ίωήλ ρπ) Ί(ζ(κιή\ Ό. 15. των
όλων οιη. Β.
 168 Β. ΟΥΚΙΙ,υ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. ί. ι.

1) " στελλον τοί/ς προφητας, και αυτοί ετρεγον" ούδε (λάλησα

" προς αυτούς, και αΰτο\ επροφητευον." άλλ' ην άλη-
χχ'πΐιδ. ^Γ 7ΓΡ°φνττ)^ τουε 6* στόματος Κυρίου διαπορθμεύων
λογούς, καϊ Αγίου μεν άναπιμπλάμενος Πνεύματος, άνα-
βρυων δε ώσπερ εκ πηγής αγαθής της καρδίας αυτού τα. 5
αγαθά" ψευδηγορεΐν γαρ ουκ οίδε των άγιων η γλώττα.
Ό δε γε της -προφητείας σκοπός επίπληζιν εχει των ού-
σών (ν τοις 'ϊεροσολύμοις δύο φυλών' του τε Ιούδα φημί
και του Βενιαμίν, γράφεται γαρ ώς ησεβηκότας, καϊ ταϊς
των ειδώλων άπάταις άνοσίως προσνενευκότας, καϊ προς ίο
πάν ότιοΰν ετοίμως διάττοντας των άπαδόντων θεφ" προσεπ-
579 Α. α ενηνεκται δε χρησίμως καϊ της βασιλείας ό χρόνος, καθ' ον
τα τοιάδε προσλελάληκε τοις προσκεκρονκόσιν, ίνα την των
το τηνικάδε πραγμάτων πολυπραγμονοΰντες καταστασιν,
λοιπόν εννοώμεν εφ' οτω τε και όση γεγονεν επ αυτούς της *5
θείας όργης ή κίνησις.
I) Ούκοΰν' άφηγησομαι γαρ ανά μέρος α δ») και όνίνησι
τους εντευζομενους' βεβάσιλευκε κατά καιρούς εν τοις Ίερο-
σολύμοις ό 'Έ,ζεκίας, άνηρ των ότι μάλιστα φιλοθεωτάτων,
ευσέβειας εραστής, δικαιοσύνης πρύτανις, άπάτης εχθρός, κα\ 2 ο
τα εκ της ε'ιδωλολατρείας περικόπτων βλάβη " προσμε·
μαρτύρηκε γαρ αύτψ τα τοιάδε σαφώς τό γράμμα τό ιερόν,
τούτου διεποντος την εν τοις Ίεροσολύμοις βασιλίδα τι-
ο μην, άνεβη "Σεναγτηρειμ, ό Άσσυρίων τύραννος, ε'ιλε τε την
4 Εβ£. "Σαμάρειαν, καϊ άπψκισε τον ' Ισραήλ" τουτεστι, τάς δεκα 25
φυλάς" εις τα ορη ΐίερσών και Μηδων, προσεμπρησας δε

I. αύτοί ουκ ϊτριχον (βίο) ϋ. 2. ΐπροφήτενον Ε. προίφήτΐυον Β.Ό.

Έ,άά. άλησώί] + ό Β. 3· ονόματος] + τον Β. Είΐά. 4·
άγιου μϊν άναπ. πνεύματος βββίΐπίρβίΐ βχ Ε. ρηπιιιβ ΑΐΐββΛυβ. 6. γλώττα
Β.ϋ.Ε. γλώσσα Εάά. 8. τοϊγ άεβ8ΐ ίη Εάά. Ηβεο τον τ« Ίούία καϊ τον
Βίνιαμϊν εΐ και ταϊς—προσνενινκ. αββυιηρβίΐ ΑυΙ)βΓΐϋ8 ρπιτιυ3 βχ Ε. 1 4- γο
3β9ΐιιηρΙυπ) βχ Ε. πράξίων ρκ) πραγμάτων Εάά. ΐ6. Λόγοι—Ιούδα Ηϊο
Ιπιηβρ. Εάά. 17. οπ. Ό. 19. φιλοθιώτατοκ Ό.
20. εραστής ενσιβ. βΐ πρντ. δικ. ίηνβΓβο οπίίηβ Ό. »3· "ΡΧ'Ι" Ρ™ βαο-.
τιμήν Ό. 24- ό] + των Β. 25. άνώκισε Ε. τον 'ίσρ.
τοντίστι 0Π1. ϋ. 20. όρη ϋ.Ε. ΕάΗ. 8ρια Β.
 ί· ι- ΙΝ 80ΡΗ0ΝΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 169

και της Ιούδα βασιλείας ουκ εύαριθμητους πόλεις, ου κεκρά-

τηκε τών Ιεροσολύμων, θεού προασπίζοντος. εναργή δε
οντά της ιστορίας τον λόγον παραδραμεϊν άναγκαΐον.
Είτα τεθνεώτος 'Έ,ζεκίου διαδέχεται την βασιλείαν ό Μα-
5 νασσης, γεγονως εξ αυτόν, ος ην ούτω δυσσεβης, ώς μηδίνα
τρόπον φαυλότητος άνεπιτηδευτον εάν. γέγραπται δε ούτως
περι αυτού εν τη τετάρτη των βασιλειών " Κα* εποίησε το ά +
" πονηρον εν όφθαλμοΐς Κυρίου κατά τα βδελύγματα των
" εθνών ων εξήρε Κύριος από προσώπου τών υιών Ισραήλ.
ιο " και επέστρεψε κα\ ωκοδόμησε τα υψηλά ά κατεσπασεν
" Κζεκίας ό πατήρ αυτού, και άνεστησε θυσιαστηριον τη
" Βσαλ, καϊ εποίησεν άλση, καθώς εποίησεν Άχαάβ βασι-
" λευς Ίσραηλ, και προσεκύνησε πάση τη δυνάμει τού ού-
" ρανού, και εδούλευσεν αντοϊς' και ωκοδόμησε θυσιαστηριον
15 " Ιν οϊκω Κυρίου, ω είπεν 'Έ,ν Ιερουσαλήμ θησω τό ονομά
" μου, καϊ ωκοδόμησε θυσιαστηριον πάση τη δυνάμει τού β
" ουρανού εν ταΐς δυσίν αύλαΐς οίκου Κυρίου, και διηγαγε
" τους υιούς αυτού εν πυρί, κα) εκληδονίζετο και οϊωνίζετο,
" και εποίησε θελητην, και γνώστας επληθυνε τού ποιεΐν το
2ο ** πονηρον εν όφθαλμοΐς Κυρίου παροργίσαι αύτόν. καϊ
" εθηκε τό γλυπτόν τού άλσους εν τω οϊκω ω είπε Κύριος
" προς Ααυειδ και προς Έ,ολομώνα τον υϊόν αυτού Έι> τω
" οίκω τούτω κα\ εν Ιερουσαλήμ η εξελεξάμην εκ πασών
" φυλών Ίσραηλ και θησω τό ονομά μου εκεϊ εις τον
25 ** αιώνα" ταύτα δρώντος άνοσίως τού Μανασση λοιπόν
ηγανάκτει, κα\ μάλα ε'ικότως, ό τών όλων θεός, και τοις Ίερο-
σολύμοις εποίσειν ηδη τά εξ όργης ηπείλει σαφώς, γέγραπται
ούτω πάλιν " Καϊ ελάλησε Κύριος εν χεφϊ δούλων αυτού ^>· ιο
ί-
I. ιναριθμήτονς] όλιγαι Ό. 2. ΗαεΟ ϊναργη—άναγκαΐον 800668βπιη1
βχ Β. Ο. Ε. 4· βασιΧίίαν] αρχήν Ό. μανασση! ό ίηνετβο οπίίηε ϋ.
8. ϊναντι ρτο «V οφ6α\μοΊ{ ΡοηΙ. ςυοά νίάί ίη υηο Οοίΐίοβ ΓβοβηΙί. (3υαε βε-
ςυαηΙιΐΓ α\Λ>πν. ΡοηΙ. 15. Κυρι'ω Αυ&. δίαΐΐπι ω Β.Ο. (56. αϊ.) ώί Ε. Εάά.
Ιφ—35· »ποίι;σί—αιώνα Β.Ό.Ε. τά ίξήΐ Εάά. 21. γλυπτοί/ ϋ. λοιπόν Β. Ε.
22. ιτρ6ί αΐΐ. αοοβββίΐ εχ ϋ.Ε. Σολομώιτα Ό. Σαλομωνα Ε. 20. ΑββυηιρΙα
και μαΚα (ϊκσταί εχ Β.Ε. ό τών όλων εχ Β.ϋ.Ε. 27. τήί ρΓΟ ιξ Ό. σαφωι
ιισιρίιιπι εχ Β.ϋ.Ε. 28. οντω πάλιν Ιιοο οπίίηβ Β.Ο.Ε. χίΐρΐ] + τω" Β·
νοι,. II. ζ
 170 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι Α^ΕΧΑΝϋΒ. ί. ι.

" τών προφητών λίγων Άνθ' ων όσα εποίησε Μ,ανασσης ό

" βασιλεύς Ίοιίδα τά βδελύγματα ταύτα τα. πονηρά, άπό
" πάντων ων εποίησεν ό Άμορραΐος ό έμπροσθεν, και εξη-
" μαρτε και γε Ιούδας εν τοις ε'ιδώλοις αυτών, ούχ ούτω
" τάδε λέγει Κύριος ό θεός Ίσραηλ Ιδού εγώ φέρω κακά 5
" επ\ Ιερουσαλήμ και Ίούδαν ώστε παντός άκούοντος αυτά,
580 Α. α " ηχήσει αμφότερα τά ώτα αυτού, καϊ εκτενώ επι Ίερου-
" σαλημ το μετρον Σαμάρειας καϊ το στάθμιον οίκου
" 'Αχαάβ, και απαλείψω την Ιερουσαλήμ, καθώς άπαλεί-
" φεται ό αλάβαστρος άπαλειφόμενος κα\ καταστρέφεται ίο
" ενώπιον αυτών, καϊ άπώσομαι το υπόλειμμα της κληρο-
" νομίας μου, κα) παραδώσω αυτούς εις γεΐρας εχθρών αύ-
" τών, και έσονται εις διαρπαγην κα\ εις προνομην πάσι
" τοις εχθροϊς αυτών, άνθ' ων οσα εποίησαν τό πονηρόν εν
" όφθαλμοϊς μου." κα\ ταυτϊ μεν, ως εφην, εποίσειν ουκ €«· ΐ5
μακράν τοις κατοικούσι την Ιερουσαλήμ, επηπείλει θεός.
Κατοιχομενου δε τού Μανασση ηδη, βεβασίλευκεν Άμώς
υιός αύτού, κατ ούδεν άποδεων τού φύσαντος εις άνοσιότητα
τρόπων, άμιλλώμενος δε ούτω ταΐς εκείνου δυσσεβείαις, ώς
τάχα που καϊ ΰπερκεϊσθαι λοιπόν, επειδή δε καϊ αυτός 2ο
άπεβίω, βεβασίλευκεν Ίωσίας, υιός μεν αύτού, πλην την
\) Έζεκίου ζηλώσας φιλοθείαν, και τών εκείνου τρόπων άριστος
εραστής, καθεϊλε μ*ν γάρ βωμούς καϊ τεμένη, τον δε δη
θείον ναόν καθαρον άποφηνας τών Μ,ανασση βδελυγμάτων,
τά συνήθη δράν εις δόζαν θεού τους κατά νόμον ιερουργούς 25
εκελευεν' ενεπρησε προς τούτψ τού ηλίου τό άρμα, έξήλασε
τών Ιεροσολύμων ψευδομάντεις, οίωνοσκόπους, και τερατο-

ι . ΑιβαιηρΙα όσα εχ Β.ϋ.Ε. ό εχ Β.Ε. βασίΚινι Ιούδα εχ Β.ϋ.Ε. 2-7. Αβ-

βυπιρία άπί> πάντων—τάίί λί'νί» Κύριο; εχ Β. Ο.Ε. ό θίοί Ισραήλ 8Χ ϋ.Ε. και
Ίούδαν&στι—τά ωτα αύτού εχ Β.ϋ.Ε. 3· αμοραΐοί ϋ.Ε. (158.) 8-12. και το
—κληρονομιά! μου αββιιηιρία εχ Β.ϋ.Ε. 9· άπηλίίψω (βίε) ϋ. 1 1, αύτοΰ Ό.
1 2. αύτοΰ Εά(1. (236, 247·) και ϊσονται—οφθαλμοί: μου 38κυττιρΐ3 εχ Β.ϋ.Ε.
Ι4· ϊποίησι Β. 15. ώϊ ίφην 388υΓηρΟ εχ Ε. ροδί μακράν Ιτ. Β. ι6. την
αββυιτιρίαπι εχ ϋβιΐ. 17. ήδη βοεεββίΐ εχ ϋβίΐ. Αμων αϊ κυρτά Β. ιρ. δυσ-
σίβίίαι (ρΓεϋ εγγ.) ΑιΛ- Η 360 ά\μιλλάμ€νοι—λοιποί/ εΐ και των ϊκιίνου τρόπω»
ίίρ. εραστή: εχ Ε. Βββυπιρβϋ ΑαΙιεΓίιιβ. 23- ογπ. Ε. δη β,εεεββίΐ εχ Β.Ε.
27. τιρματολογον: Ε.
 ϊ.α,3· ΙΝ 80ΡΗ0ΝΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 171

λόγους, και μεντοι και γνώστας' ουκ εύαρίθμητόν τε των

τεμενιτών άποσφάξας πληθύν, εν τοις των ειδώλων κατε'-
καυσε βωμοΐς' ανέτρεψε τε τό θυσιαστηριον τών δαμάλεων
τ6 εν Βαιθηλ, ο πεποίηκεν Ίεροβοάμ. επειδή δε ήν φιλόθεος ο
δοντω και αγαθός, άνεβάλετο την όργην, και ούδεν επηγαγε
των προεπηγγελμενων ό θεό?. επειδή δε άπεβίω και Ιωσίας,
βεβασίλευκεν Ίωάχαζ, ον εχειρώσατο Φαραώ Νεχαώ καί
δεσμών εποιησατο, τί) της βασιλείας στεφανώσας τιμή τον
Ίεχονίαν, Ίωσίου πάλιν υ'ιόν δεύτερον, ον δη βασιλεύοντος
ίο κατεστράτευσε της Ιουδαίας ό Ναβουχοδονόσορ, ος πασαν
καταδηώσας την χώραν είλε' τε τα. Ιεροσόλυμα, καί τον θείον
εμπρησας ναόν, ομού τοις ϊεροΐς σκεύεσι δορίληπτον τον
Ίούδαν κα\ τον Βενιαμίν άπεκόμισεν εϊς την εαυτού, ειδεναι <1
δε άναγκαϊον, οτι και τάς των αλλοφύλων πόλεις, τάς προς
ΐ5 τι} θαλάτττ) κειμενας, Τάζαν τε φημι και ' Ασκάλωνα καί
ετέρας συν αύταΐς, Ίδουμαίους τε και Άμμανίτας, ή τού
Βαβυλωνίου σκαιότης συντετριφε τε και διε'θηκε κακώς,
διαμε'μνηται γαρ και τούτου της προφητείας ό λόγος.

Εκλείψει έκλιπέτω πάντα από προσώπου τήε γηο, λέρβι Κύριοε· 2

2θ έκλιπέτω άνθρωποε καί κτΗνΗ, έκλιπέτω τά πετεινά τοΰ ουρανού 3
καί οϊ ίχθόεε τηο θαλάσσΗΟ, καί άσθενΗσουσιν οί ασεβείς, καί β
έΕαρώ τούε άνόμουε από προσώπου τηο γήο, λέΓει Κύριοε.

'ίΐς έρημου παντελώς εσομενης αύτοΐς της χώρας, καί

ι. μίντοι εχ Ε. ΑυϋβιΊυ.3, καί βΐί. εχ Β.Ε. αββηπιρΒΪιιιτιβ ίρβϊ. 3·

«'τρτψ· Β.Ε. άνίστρεψί Έ,άά. τί οπι. Ε. 4· το Β.Ε. των ΐ,άά. Β(θηλ
(βίο) ΈΔά. φιλόθεοι οΰτω Ιιοε ΟΓαίηε Β.Ε. 5- "α' "7α^0! &88αιηρΐ3
εχ Β.Ε. ά»ΐβάΚ\ίτο Ε. 6. προατηγγ(\μ€νων Ε. προηγγιλμίνων Β.
ήττίίλημίνων Εά(3. (7Γ(( δί Β. 9. Ίωαχαί Ε. ΙΟ. 6 Β8811Πΐρ8ΪΙ
εχ Ε. Αυ,Β. άεεβΐ ϊη Β. οι πασαν καταβηωσα! την χώραν ΒδΒΐιπιρδίΐ εχ ροϋεπι
Ε. ΑηΙ>. &{ ονα. Β. ?ι. τι αεβιιαιρβϊπιιΐδ εχ Β.Ε. 1 2. δορύ-
Χηιττον ΥΛά. 13. Ίουδα Ε. Ι4· άναγκαϊον Β.Ε. χρή Έ,άά.
15- θαΚάσστ) άά. ι6. £Τ«ραί] + δ* Φνΐ11 Ε. Ι7· σνντίτριφί
τι Β.Ε. σννττριψ< ΈΑά. Οιιαβ 86αυ.υη(ατ και διίθηκι κακώ: Λδβυπιρδίΐ ΑιΛεΠιιβ
εχ Ε. 19· «λιττίτω (ΙεΓ) Β. ΐκΚίΐπίτω Ε.Ρ. Έ,άά. πάντα 08811πιρΐυιη
εχ Β. (22. αϊ.)
Ζ %
 172 Β. ΟΥΚΙΙ,Ι,Ι ΑΙ^ΕΧΑΝΟΚ. ί. %, 3·

όσον ούδεπω συν πάσι τοις κατοικοΰσιν αυτήν άπολουμενης,

ύπερβολικόν ίν τούτοις τον της προαγορεύσεως ποιείται
λόγον. ου γάρ που φαμεν, εϊπερ εσμεν εν καλώ του φρονεϊν
ορθώς, οτι και ζωοις άλόγοις και νηκτοϊς και πετεινοΐς
εφίησι την οργην ό των όλων θεός' εκείνο δε μάλλον εν- 5
νοεΐν άναπείθει τους άκροωμενους, ώς ούδενός το παραπαν
581 Α. α εσται φειδώ' άλλ' ώσπερ νεώς όμού τοις πλωτήρσι βεβα-
πτισμενης, ούδεν απομένει λείψανον' ούτω, φησιν, άλούσης
της Ιουδαίας, ουδέν εσται το σωζόμενον, ουκ &ν§ρα»πος, ου
χτψ*Ι, ού πτηνόν, ου νηκτόν. επειδή δε ην και σφόδρα εικός ίο
είναί τινας εν αυτί) κα\ ζώντας εννόμως, εύφυά τε και
άΊςιάγαστον έπησκηκότας τήν πολιτείαν, Ινα μη φαίνοιτο
κατά πάντων α7τλώ$· και αδιακρίτως ϊε\ς την οργην, και
συναπολλύων μεν τω άδίκω τον δίκαιον, τοις δε βεβήλοις
και άσεβεσι συγκαταφθείρων τον ευσεβή, ταύττρΌΐ καθιστή- 15
I) σιν εναργείς, καθ' ών άν ίοι τά εΡ οργής, εφη γάρ οτι Και
ΰκτθίνηιτουσ-ιΐ' οί άο-εβείς χα) εζα,ρω τους άνομους άπα προσώπου
της γης. και άο-θει/ηο-ουοΊ μεν υπό χείρα πίπτοντες εχθρών,
εξαίρονται δε αΰ η τεθνεώτες και ρομφαίας έργον γεγενη-
μενοι, ήγουν άποκομισθεντες αιχμάλωτοι και τοις ήρηκόσι 2ο
δουλεύοντες.
ΕΣ δί δη τις ελοιτο μεταπλάττειν άστείως είς ήθη και
τρόπους, ανθρωπον τε χα) χτήνη και τά λοιπά, νοήσει μεν
άνθροόπους τούς κατά σάρκα ζώντας, και γή'ίνον έχοντας
ο φρόνημα, και τοις προσκαίροις εντετηγμένους, οίς και ό 25

ι. οΰδί'πω Β.Ε. ονπω Έ,άά. 4· ορθώι οιη. ΡοηΙ. ροβΐ νηκτοΐς ίηνίΐο
• · Οοίΐίεε ΐΓαηβρ. Αιώ. νηκτοΊί τ( ρτο και νηκτο'ις Ε. καϊ πιτςινοιι αββνιιηρβϊΐ ΑηΙ».
ρπιηιιβ εχ Ε. 5· θκίί Β.Ε. δίοττότη! Έ,άά. ϊννυύν άναπιίΰιι τονς
άκρ.~\ ΐννοι'ιν χρή Ροηί. 7· φ«8ωΓ Ε. νηοί Έ,άά. ΙΟ. ή» και
σφόδρα (Ικοί Β.Ε. ην (ίκοι ϋ. «ϊκογ ην Έ,άά. ιι. και ρπαβ 3οεβδ8ΐΙ εχ Ο.Ε.
Η&εε ινφνα τι και άξιάγ. ιπησκ. την πολιτιίαν δβθΐιιηρβίΐ ΑιΛ. εχ Ε. <1ε*ιιηΙ
ίη Β.ϋ. 13. καϊ αδιακρ. οη». I). Ι4· μ*ν εχ Β.Ε. αββυπιρϋίιιηιβ.
το'κ δί βιβ. και άσ. σνγκ. τϋν ιΰσιβή 38δΐιπιρ8ΪΙ εχ Ε. Αυβ. ΐ6. ϊναργη
Εάά. ίηνίΐίβ Β.Ε. όν ρτο £>ΐ( ϋά. δίαΐίπι α«ι<κ ρΓΟ άν ΐοι Ε. 17. Ηββ€
και ϊξαρω—άσθινήσονσι μϊν ιίεβιιηΐ ίη ΡοηΙ. ι8. και αεεεββίΐ εχ Β.Ε.
II). αυ η Β.Ε. αν οί Ώ. οι άνομοι ώί ΚιΜ. 20. ιιρηκοσι Ε. 22. άστιιως
ϋϊβιιιηρδϊ εχ Ο. Ε. 25· κατα το ΡΓ0 το'ϊ προσκ.—πάντα ΡοηΙ.
 ί. 4- ΙΝ 80ΡΗ0ΝΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 173

θείος προσπεφώνηκε λόγος " 'Έ,γώ είπα θεοί εστε καϊ υϊοϊ Ρβ.ΐχχχί.
" Υψίστου πάντες, ύμεϊς δε δη ώς άνθρωποι αποθνήσκετε."
των γαρ άγιων ανθρωπινοί μεν ουκ ετι, θειότερος δε μάλλον
και πνευματικός ό βίος' εϊπερ εστϊν άληθες, ώς περιπατούσι ■ £°Γ·
5 μεν εν σαρκϊ, ζώσι δε ού κατά σάρκα, κατά το γεγραμμενον'
εχουσι δε μάλλον εν ούρανοΐς το πολίτευμα" χτψη δε αύ
τους άμαθία πολλτ) συζην εΐωθότας, καΐ νωθεϊς την φρένα,
περϊ ών φησί διά φωνής του Ααυείδ ""Ανθρωπος Ιν τιμΐ) Ρβ.χίνϊϋ.
ων ου συνηκε, παρεσυνερληση τοις κτηνεσι τοις ανοητοις ά
ίο " και ώμοιώθη αύτοΐς'" προσεπιτάττει δε λίγων "Μη γί- Ρβ.χχχί.
" νεσθε ώς ΐππος καϊ ημίονος, οίς ουκ εστί σύνεσις." πτηνά,
δε δη λογιούμεθα τους επηρμε'νην τε καϊ οιονεί μετεωρον
έχοντας φρένα, κα\ ύψού μεν φερεσθαι μεμελετηκότα τον
νουν, και τοις ταπεινοΐς συναπάγεσθαι παραιτούμενον. τοι- Κ?™·
1 5 ουτοσϊ δε πως ό άλαζων, και τοις της θεομισοΰς υπεροψίας
εγκλημασιν όλοτρόπως ενισχημενος. εκδέζη δε και ίχ6υς
την άλογωτάτην πληθύν άφωνότατα δε των ιχθύων τα γενη'
τοιούτοι δε καϊ ο'ι πολλοί, οΐ καθάπερ θαλάτττ) τινϊ ττ) τού β
βίου τύρβτ) περιχεόμενοι, καϊ την άλμνράν τε και πικράν
2ο των εν αύττ) πραγμάτων ήδονην τρεφόμενοι, τοις τού θανά
του τετηρηνται λίνοις, ολεθρον έχοντες τού βίου το πέρας,
ούτοι δη οΰν ΐκλειψουσι, ποινην επ αύτούς Ίε'ντος θεού, καί
κολάζειν τιμημένου λοιπόν ώς ασελγή καϊ άκόλαστον τρί
βοντας βίον, καϊ παροτρύνειν αύτον ού παραιτούμενους.

25 Καϊ έκτενώ τιϊν χείρα μου επί Ίοΰδαν καϊ επί ττάντας τούε 4

2. 6η ονα. Β. ίΐΐιεηΐ Ε, ε φΐο βδβυιηρβίΐ ΑιΛβΓίυβ, Ό. 5- κατ* το

γτγραμμίνον 358απ)ρδΗϊΐυ8 βχ Β.Ε. 7- άμαθιια Ε. σνζήν (ΐωθόταΐ Β.Ε.
σνζάχτταί Ε(1(1. 9· παρισννιβΧ.—αύτοίί] και τά ΐζήί Εάά. παρισυνιβΚηθη
Ε. (Αΐβχ.) παρασνν*β\. Β. 12. ΑββαπιρΙα δή εχ Ό., τ» βχ Β.Ε. ότ. τ<
καϊ ο'ιοη'ι οτα. Ό. Ι3· μ*Ρ αββιιιηρίιιπι βχ Ο. μ<μ(\ιτηκότα—παραιτοΰ-
μινον Ο.Ε. μιμίλίτηκόταΐ—παραιτουμίνουι Β. Εάά. Ι5· ττωι 6 Ε. παι Β.
Εάά. ι6. ϊνησχ. Ε. ΐκδίξιι Ε. ίο. πιριχιόμινοι Β.Ε. πιρκχ. Εάά.
2θ. αντϊ) Β. αντφ Ε. Εάά. δίαΐϊπι πράξιαν Εάά. 22. δή οιη. Ό.
23· κοΧάζιιν -ηρημίνον λοιπόν Β.Ε. [ιιρημιρον ρΓΟ ΓΤΙΟΓβ Ε.] κολάζ*ιν θίΧοντοί ώι
άσίΧγιιν οιηίΐίβηβ Γείίςϋδ Ό. κολάζοντοι (οππίΐεηΐεβ ήρ. λ.) Έ,άά. και άκόΧαστο»
Μ*υπιρΟ βχ Β.Ε. 25. Ίονδα» Β.ϋ.Ε. (ν XII.) Ιούδα Εάά.
 174 Β. ΟΥΚΙΕΙ,Ι Α^ΕΧΑΝΌΕ. ΐ·4-6·

582 Α. ι» κατοικοΰνταε έν ' Ιερουσαλήμ, και έΕαρώ έκ του τόπου τούτου

5 τά ονόματα των Βααλείμ, και τά ονόματα τών ιερέων, και
μετά τών ίερών τούε προσκυνοΰνιαε επί τά δώματα τη
στρατιά τοΟ ούρανοΰ, και τούε όμνύονταε κατά τοΟ βασι-
6 λέωε αΐιτών, και τούε έκκλίνονταε άπό του Κυρίου και τούε 5
μ»} ^ΗτοΟνταε τον Κύριον, και τούε μΗ άντεχομένουε του
Κυρίου.

Καταλευκαίνει λοιπόν τό άμυδρώς ειρημενον, και ότι κατά

I) της Ιούδα φυλής, κατά τ€ τών Ιεροσολύμων τά εξ οργής
συμβήσεται, διαγορεύει σαφώς, ϊκταθησεσθαι γαρ κατ αύ- 10
της την εαυτού χίίρά φησιν, οιονεί καταδραττομενην καϊ
πληττουσαν, και ύποτιθεΐσαν αΰτούς τοις όσον ούδεττω προσ-
δοκωμενοις, μελλουσί τε καταδύουν και της ενεγκούσης
άποκομίζειν αυτούς τοις της δουλείας βρόχοις ενειλημμενους.
άττογυμνοϊ δε δη τά εγκλήματα, και εκ μέσου μεν εσεσθαί ι 5
φησι τα ονόματα, τών Βααλ, ο'ιχησεσθαι δε συν αύτοϊς τα,
ο των ίίριων. και οτι μεν πολλή παρ' αύτοις ή τών σεβασμά-
των πληθύς, κα\ διάφορος ό της πλανησεως τρόπος, διά
τούτου σημαίνει, ότι δε τω πολεμώ δαπανηθησονται, και
όλιγανδρίας εις τούτο τα τών Ιουδαίων εθνη περιστησεται, 2 ο
ως μη είναι τάχα που τους ονομάζοντας την Βααλ, ήγουν
τοις τών ειδώλων τεμενεσι προσιζήσαι δυνάμενους, ύπεση-
μηνεν εύφυώς, ϊζαρθήσεσθαι λέγων τα ονόματα τών ειδώλων
αύτών, κα) με'ντοι των 'κρία». τα δε ονόματα φησιν αντί τού

I. (V 00068811 βχ Β. (42.) την ρΓΟ (V Ε. ΝβιιΙηιιη η&οβΐ Ω. 2. τ«»

Βααλομ Β. (22. αϊ.) τη! Βααλ Ε. Ειΐιΐ. 3· Ρ*™ τ^ν '<Ρ<>"> αβδαιτ)ρΐ3
βχ Β. (42. βί.) 4· στρατιά Β. στρατιιά Ε. ΑιιΒ. 5· ΐκκΚίναντα Ε.
τον οπι. Ρ. Εαά. (XII.) Κυρίου] + τον θ«ον Ρ. ΈΛά. (βοΐ.) 7· Κυρών]
+ αυτοί Ρ. (Οο.) ΙΟ. σαφώς αββεββϋ βχ Β.Ε. II. οίο»
οί (βίο) ρΓΟ ο'ιονιι Ε. 12. ον&ίπω Β. Ο. Ε. ονπω Ε<1ι1. Ι4· αντονς
ΟΠΙ. Β., αηΐβ καϊ τήι ιν(γκ. Ιτ. ϋ. ι6. των Β. της Ε. Έ,άά.
10. τούτου Ο.Ε. Ε<1(1. τοΟδί Β. 20. ολιγανδραας Ε. τά των Ιουδαίων
ϊθνη ακΜίιηρκίΐ Ληΐ). ρήπιιιβ βχ Ε. ιτ€ριστησ(ται Β.Ε. παραοτήσιται Λιιΐ». παρα·
στησονται ΙΌηΙ. 21. ήγονν τοϊγ των «ϊδ. τιμ. προσ. &νναμίνουι 3β8ΐιπιρ8ίΙ
ΛυΙ). ρππηιβ βχ Ε. 22. υπιο-ημηνιν Ε. ΰπισημααην Β. νπκτήμαντν ΈΛά.
24. Η&ββ μίντοι αβεβββεηιηΐ βχ Β.Ε.
 ί.4-6. ΙΝ 80ΡΗ0ΝΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 175

τάς μνήμας, -ήγουν τάς δόξας, ούτω γάρ αΰτο και ό σοφώ-
τατος Σολομών διερμηνεύει λέγων " ΑΊρετόν όνομα καλόν, ή Λ
πλούτος πολύς." ομού δέ τοις 'κρεύσι και τοις όνόμασι των
Βααλεϊμ όλοθρευθήσεσθαι λέγει τους προο-χυνουντας επι τα
5 θάματα" εΊεν δ' αν ούτοι πάλιν οι σελήνη καϊ άρκτω καΐ
τη λοιπή στρατιά του ουρανού προσκυνεϊν ειωθότες. ΐΡαρω
δε φησιν ομοίως χα) τους ομνύοντας χατα του βαο-ιλίως αϋτων
χλϊ τους ίχχλίνοντας άπο του Κυρίου. εθος γαρ ην των
πεπλανημένων τισιν ορκιον ποιεϊσθαι τον ούρανόν, κα\ κατ-
ιο ενρύνειν επ αύτω την γλώτταν' φιλοτιμότατα δε ωσπερ
άναφωνεΐν Νή τον βασιλέα και δεσπότην ήλων. οίς ανάγκη
τούτο δράν ήρημενοις καϊ άποφοιτάν άγρίως της είς θεον β
αγάπης, καίτοι του νόμου σαφώς διηγορευκότος " Κύριον τον ^β"*'
" θεόν σου προσκυνήσεις, καϊ αύτψ ρ-όνω λατρεύσεις, και
'δ" €7Γί τω ονόματι αυτού όμή." καϊ γοΰν ό προφήτης Ίερε-
μίας προσμαρτυρεί ποτε τοις εζ Ισραήλ της δια Μωυσεως
εντολής τήν τήρησιν, εφασκε τε προς θεον, της επ' αύτοϊς
αποφέρων οργής " Ζή Κύριος λε'γουσιν." ο'ι δε' γε μη ΗίβΓ.
ζηταυντΐς τον Κυριον, μήτε μήν άντίχεσθαι μελετώντες αύ-
2ο τον, νοοΐντ αν εικότως οι φαύλην τε και άσχήμονα δια-
βιοϋντες ζωήν, καϊ τήν (ζω νόμου πολιτείαν εκτετιμηκότες. β 583 Α.
ζητείται γάρ παρ ήμών ό των όλων θεός ουχί μάλλον
τοπικώς, άλλ' οΐμαι πραγματικώς, δια γνώσεως αληθούς,
και το άνεπίπληκτον εγρύσης εφ' εαυτή, δια πίστεως και

1. ήτοι ρΓΟ ήγουν Εάά. γαρ αΰτο βΐ ό σοφώτατοί 3εεε98εηΐηΙ βχ Β.Ε.

2. ίρμηνιίιι ρΓΟ ίΐίρμηνιΰίΐ λίγων Εάά. 3· τω" Βααλί»/* Β. της Βάαλ Ε.
Λ ιι 1ι. οΚοθρΐυθήσ<σθαι δί λί'γ« ρΓΟ όμοΰ θ( — 6\οθρ(νθήσ(σθαι λ«'γ« ΡοηΙ.
δίαΐϊπι καϊ αάά. Εάά. ίηνϊΐίβ Β.Ε. 5· πάλιν Βδβιιπφβίπιυβ εχ Β.Ε.
καϊ ϋμκτω 33βυπιρδίί εχ Ε. ΑίΛ. 6. στρατίία Ε. 7- όμοίωί βί
καϊ τοϋΐ ΐκκΚ. από τοϋ Κυρίου Βββιιπιρβίτηιΐβ βχ Β.Ε. 8. των πιπΧανημίνων
τισιν 6. των π(π\ανημίνων φησιν Ε. τοίί π<ν\ανημίνοιι φησιν Β. τοις πιπλανη-
μίνοιι Εάά. 9· *<" κατιυρύνιιν ΐπ' αΰτψ την γΧωτταν {γλωσσαν 6ΓΓ0Γ6 Ααβ.)
253ΐιιιιρ$ιΙ βχ Ε. ΑτιΙ». 10. φιλοτιμωτατα Ε.1>. φιλοτιμάτατον ΡοηΙ.
II. ανάγκη τοϋτο &ράν ^ρημίνοις [(ΐρημίνοι: Ε.] Β.Ε. ανάγκη τοΰτο δρωσιν \). τοΰτο
δρίσιν ανάγκη Εάά. δίαΐϊιη και 386υπΐρδίιηυ8 βχ Β.Ε.Ι). Ι5· ό προφήτη!
338απιρ6ί(ηα8 βχ Β.Ε. ι6. προσιπ(μαρτίριι Ο. μαρτυρι'ι Β. δΐ&ΐίπι ποτι
αΐοεββίΐ εχ Β.ϋ.Ε. 19. Ηιεε μήτί μην άντίχεσθαι μιΚιτωντα αΰτοΰ βΐ
ίίκάτω: 38911Πψ8ΪΙ βχ Ε. ΑίΛ. 31. τιτιμηκάτα Β. ίηνίΐίβ ϋ.Ε. 33. των
όλων 3£811ΐηρβίΐ1)118 βχ Β.Ε.
 176 Β. ΟΥΚΙΕΕΙ Α^ΕΧΑΝϋΚ. ί. 7·

επιεικείας, και της εις πάν Ότιούν των όσίως τεθαυμασμενων

και άνδανόντων αύτω σπουδής τε και προθυμίας.
Έλδεναι δε άναγκαίον, ότι ταύτα μεν τετελεσται και παρ
αύτού του βασιλεύοντος εν τοις Ίεροσολύμοις, Ίωσίου φημί,
β καθ' ον και 6 της προφητείας γεγονε λόγος, καθείλε γαρ 5
»χκί824 Καΐ αντοί βωμουρ καί τεμένη και τα χειρόκμητα' κατάσφαξε
τους ιερουργούς, ψευδομάντεις, οίωνοσκόπους. εοικε δε 6
Προφήτης ούχι δή πάντως τα. ενεστηκότα δηλοΰν, καί περί
των ηδη πεπραγμένων ποιεϊσθαι τούς λόγους, προαγγελλειν
δε μάλλον, ώς εσται ταύτα κατά καιρούς, ά δη και τετελεσται ίο
δίά του Ναβουχοδονόσορ, ουκ εις δόζαν δρώντος θεοΰ' πώς
γαρ η πόθεν, ος γε και τον θείον ενεπρησε ναόν ; άνελόντος
δε μάλλον κα\ κατεμπρήσαντος όμοΰ τοις ειδώλοις τούς
οπροσκυνούντας αυτά.

7 Εύλαβεΐσθε άπό προσώπου Κυρίου του Θεού, διότι έιτύε η Ημέρα 15

Κυρίου, ότι Ητοίμασε Κύριοε τΗν θυσίαν αΰτοΰ, Ηπασε τούε
κλΗτούε αύτοΟ.

Άναπλε'κει χρησίμως ταις άπειλαϊς την παραίνεσιν, και

καταπτοήσας τοις δείμασι, μετασοβεΐ προς τό άμεινον,
ύποβλεπεσθαι κελεύων' τούτο γαρ οΊμαι το {υλ&βίϊσΰαΐ 2 ο
εστί' τον των όλων Οεον, και τάς τού βίου τροχιάς επ-
(1 ανορθούν επείγεσθαι, και άμελλητι μετατρεπειν προς τό αύτω
φίλον και δοκούν, δεΐν δε φησιν όράσθαι τοιούτους Αστο
προσώπου Κυρίου, κατά γε τό εϊρημενον διά φωνής Ήσαιου
Εβ. ί. ιδ. " Αούσασθε, καθαροί γενεσθε, άφελετε τάς πονηρίας άπο 25
" των ψυχών ύμών απέναντι των οφθαλμών μου' παύσασθα

Ι~4· τών όσίωΐ Τ(θ. 61 αύτον—Ίιροσολνμοΐί βΐ φημί ΒββΙΙΠίρβίΙ βχ Ε. ΛηΗ.

I. πάν Ό.ΊΖ. άπαν Β. Εάά. 5· Ηπεε κ<ιθι'ι\<—οιονοσκόποχτε
αββυιηρβεηιΐ βχ Ε. ΑιιΙ>. 8. δη] + που Εάά. ίηνίΐίβ Β.Ε. 9· τ"ν
λάγον Εάά. 10. ιστι ρτο ϊσται Ε. 12. οι γ* Ε. 15. ί^'Ρ0] +
τοΰ Εάά. άεββΐ ίη Β.Ε. (91. αϊ.) 20. το (ύλαβιϊσθαί ΐστι Ιιιχ' οτιΐ. Β. Κ.
(ϊλα,ΙιΊσθί ΑιΛ. 24. προσώπου] + του Ε. γ αοοεββίΐ εχ Β. Κ.
ί'ψημίνον 6Χ Ε. &8811Π)ρ3εΓ3ΐ ΑίΛ. 25· γί>*σ&1ι Ε. άφίλίσθί ρΓΟ
άφίλίτί Εάά.
 ϊ-7- ΙΝ 80ΡΗ0ΝΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 177

" άπό τών πονηριών υμών." ταυτόν γάρ οΰτι που το πονη-
ρίαν άφελεΐν εζ οφθαλμών ανθρωπίνων και άπέναντι ταυ
προιτωπου τοΖ θεού, πλείστη δε όση τών πραγμάτων εστίν
η διαφορά, πονηρός γαρ εσθ' ότε και ουκ αγαθός τους
5 τρόπους άνηρ, ευλάβειας δόκησιν ύποτρέχει και χρηστότητος β
όνομα περιπλάττεται, καίτοι τούτο κατ άληθειαν ουκ ών'
και γοΰν ό Χριστός " Προσέχετε, φησιν, άπό τών ερχομένων ^^^·
" προς υμάς εν ένδύμασι προβάτων, έσωθεν δε είσι λύκοι
" άρπαγες" ό τοιούτος ευλαβής εν όφθαλμοΐς ανθρώπων,
ιο και ουχί δη πάντως εν όψει θεού' ό δε άκάκουργος αληθώς
απέναντι του προο-ωπου του θεον, και ούχι μόνον την έξωφανη
χρηστότητα και τό αγαθός είναι δοκεΐν άμφιέννυται, καρδίαν
δε μάλλον άβέβηλον έχει, και δη και όράται τοιούτος, εφη & 584 Δ.
γάρ που ό Έολομών " Ενώπιον γάρ είσι τών του θεού ^°τ" ν-
• 5 " οφθαλμών όδόι ανδρός, είς δε πάσας τάς τροχιάς αυτού
" σκοπεύει." ήμέραν δε ονομάζει Κυρίου της αλώσεως τον
καιρόν, όν κα\ εγγύς είναι φησιν, ούκ έφιείς τοις άμελεστέ-
ροις εκείνο που τάχα διενθυμεΐσθαι και φρονεΐν παρά γε
σφίσιν αυτοΐς, ώς μακρά τις εσται τών έσεσθαι προεπηγ-
2 ο γελμένων ή άνάβλησις, και ύπερτρέχουσι τό παθεΐν ε'ις τό
της οικείας ζωης καταντησαντες τέλος, εθος γάρ ην Ίουδαίοις
εν τοις προρρησεσι τών ότι μάλιστα σκυθρωπών τοιάδε τινά
φρονεΐν τε και λέγειν, καΐ γοΰν εφη που θεός προς τον ο
μακάριου προφητην Ίεζεχιήλ " Υίέ άνθρωπου, ίδου ό οίκος ΕχΛ.χϋ.
37, 28.
25 " Ίσραηλ ό παραπικραίνων, λέγοντες λέγουσιν Ή ορασις
" ην ούτος ορά εις ημέρας πολλάς, και εις καιρούς μάκρους
" οντος προφητεύει, δια τούτο εϊπόν προς αύτούς Ταδε
** λέγει Άδωναϊ Κύριος Ού μη μηκύνωσιν ούκέτι πάντες οι

3· ιτράζιών ΈΛΑ. 5· νποτρίχιι Ό.Έ. ΈΛΑ. ί«ι Β. 8. ΐν&ΰματι Β.

9- άρπαγας ΈΛΑ. &η(β Μίρηβ. II. καί ουχί Β. ονχ\ Γ).Ε. ού Έ.ΑΑ. 12. αγαθόν
ιΐναι ρη> αγαθοί ιΐναι δοκύν ΈΛΑ. Ι3· και ϋ1(. 388υιηρβΐ βχ Ο.Ε.
14- «ο« ΡΓΟ 6 ΈΛΑ. Ι5· ανδρός όδο\ ίην. ΟΓά. Β. ΐηνίΐϊβ Ο.Ε.
Ι9· νρο*νηγγ*\μίνωνΈι. προηγγιΧμίνων Ά.Ό.προαπηγγ.ΈΑΑ. 20. νπίρτρί-
■χονσι Ηβββηϊ Ο.Ε. 21. ην] + τοΐϊ Εαά. 22. προρρήσισί ροβΐ
σκυθρ. 1τ. ϋά. 23. παν οπ. Β. τον μακ. προφ. 38βϋπιρΐ3 βχ Β. άεβιιηΐ ίη Ο.
27- ιϊπον Β.Ε. 28. Άίωναι Β.Ε. Ά&οναϊ ΑιΛ.
▼οι., ιι. αα
 178 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι ΑΙ^ΕΧΑΝΟΚ. ί. 8, 9·

" λόγοι μου, ους αν λαλήσω" οτι λαλήσω λόγον και

" ποιήσω, λίγα Άδωναι Κύριος." τούτο καΙ νΰν, ως γ€
οιμαι, φησιν, ηγγικέναι διαβεβαιούμενος τψ ημέρα* Κυρίου
ο κα\ φοιμ&σθαι μεν τψ θυτίαν Λυτού, ηγιόίσθαι δε τους κλη-
τούς. καϊ δικπβί,ν μεν ονομάζει την κατά. βούλησιν αυτού 5
πραχθησομενην σφαγήν των ήσεβηκότων' κλίτους γεμήν
τους Χαλδαίους, ους και ηγιόίσ-θαί φησιν, ούχ ως άγιους
γεγενημενους, ως όριχτθεντας δε μάλλον καϊ κεκλημενους
παρά θεού προς το εμπρήσαι την Ίουδαίαν, καϊ φειδούς
άπάσης έξτ/ρημένης όλοθρίύσαι τους εν αυτί], τοιούτον τι ίο
φησι και ετερωθι το γράμμα το ιερόν, κεκληντο μεν γαρ
<1 κατά της 'Νινευι ΪΙε'ρσαι τε καϊ Μήδοι και ο'ι Κύρω
συνησπικότες. εφη δε κάί περί αυτών ό των όλων θεός
Εβ. χϋί. " Ίίγιασμενοι είσϊ, και εγω άγω αυτούς" γίγαντες έρχονται
" πληρώσαι τον θυμόν μου χαίροντες άμα καϊ υβρίζοντες." ·5
ονκούν ό άγιασμος εν τούτοις ού φαυλότητος άπόθεσιν, οΰτε
μην Πνεύματος Αγίου μεθεξιν κατασημήνειεν αν, άλλ' οιονεί
το προς ίκπλήρωσιν τοιούδε τίνος πράγματος προωρ'ισθαι τε
και εκνενεμήσθαί τινας.

8 Καϊ εσται έν Ημέρα θυσίαε Κυρίου, καϊ έκδικΗσω επί τούε άρ- ίο
β χονταε και έττί τον οίκον του βασιλέως και έττί πάνταε τούε
9 ένδεδυμένουε ενδύματα αλλότρια· και εκδικάσω έττί πάνταε
έμφανώε έπί τά ττρόττυλα έν τη Ημέρα έκείνΗ, τούε πλΗροΰνταε
τον οΐκον Κυρίου του Θεού αύτών άσεβείαε και δόλου.

Τρία ταΰτά εστι τά δι ών άν εδ εχοιεν πόλεις τε και 25

χώραι, βασίλεια τε και τά ύπ αυτήν των εξουσιών τάγματα,

2. Άδ. Κύριοι ΟΠΟ. Ροηί. τοΰτο οτα. ΑιΛ. ποιήσω τούτο. *αΐ νΰν ΡοΐιΙ.
13. τωκ όλων αββυ,πιρβίπιιις βχ Β.Ε. ι8. του τοιουδί τίνόί Ε. 22. «τι
■πάντα! ('μφανω: Β.Ε. (« ΑΙβΧ. XII.) ϊμφ. «τ» πάνταΐ ϊην. ΟΓ<1. Ρ. ΕόΜ. ϊπί πάντας
οπι. «ι νια. 8. Ογπΐΐυβ. 23. προπύλαια Ρ. τη ήμίρα ικιίνη 1)00 ΟΓάίηε Β.Ε.
(βοΐ.) 24· τοί 3δ9υπιρΙιιπι βχ Β.Ε. (Αΐβχ. XII.)
 ϊ- 8, 9- ΙΝ 80ΡΗ0ΝΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 179

και η διαβόητος Ίερωσύνη. ταΰτα δε βΐ μεν εχοι καλώς,

κατά γε το έκάστω πρέπον, ευ αν εχοι και τα. ύπ' αντάς λ 685
πράγματα, καΐ σώζεται το ύπήκοον. εϊ δβ δη την διεστραμ-
μενην ελοιντο τιμαν, και μην και διάττοιεν τρίβον, άπαντα
5 (ύθνς προς το άκαλλες οιχησεται, και μονονουχι καταμεθύει
προς ολεθρον. ώσπερ γαρ εις την του σώματος κεφαλήν
αλγηματος γεγονότος, συναισθάνεσθα'ι τε αύτ^ και συναρ-
ρωστεΐν άναγκαϊον τα. λοιπά, των μελών οΰτω και τών
ηγουμένων εκτετραμμένων έπι το φαύλον και μέντοι ρ'οπην
ίο την εις τα. χείρω νενοσηκότων συγκαταφθείρεσθαί πως ο
άναγκη τους ύπεζευγμένους, φιλεΐ γάρ πως το ύπηκοον
ταΐς τών λαχόντων κρατεϊν επεσθα'ι τε και ύποφέρεσθαι
γνώμαις. εν ημέρα το'ινυν, φησί, της άνδανούσης θεώ ύυ<τίας,
τουτέστιν εν καιρώ καθ' όν αν γένοιτο τών τα. πάνδεινα
»5 πεπλημμεληκότων η σφαγή, εττ αύτά δη και πρώτα τά
τών άλλων έξηρημένα κατά την δόξαν και προεκκείμενα
πράγματα, βαδιεϊται τά έζ όργης. ταΰτα δε εστίν, ό του
βασιλεύοντος ο'ιχος' και ό γε'ιτων ευθύς τών εν δόζβ και
περιφανεία κειμένων και τρίτος επ' αύτοις ό και τών άλλων
2 ο πάρα θεώ προτιμότερος ό τών θείων Ιερουργών" άρχοντες ο
δ« και αυτοί, και λαών ηγούμενοι, κατά γε της Ίερωσύνης
την τάζιν. αιτιάται δε λίαν αυτούς, ως ίνίεουμίνους ενδύματα
αλλότρια, τουτέστιν, εις τούτο λοιπόν άφιλοθειας ϊγμένονς,
και τών πάλαι δια Μ,ωυσέως τεθεσπισμένων καταφρονεϊν
2 5 νΡνΐι*ι'ον?> ωί μηδε αύτό της Ίερωσύνης το σχήμα τηρεΐν,
καιρού καλούντος αύτούς επί γε το δεΐν άποπεραίνειν τά ιερά.

2. αββυπιρβϊΐ ΑιιΙκιΐυβ εχ Ε. άεεβΐ ίη Β. και αββιιπιρίϊ εχ Ε. αύτας Β.

ανταΪ! Αυο. εχ Ε. οντά ΡοηΙ. 3· σώζοιτο Ροηί. 6η 388ΐιιηρΐ)ίπ)ΐΐ8 εχ Β.Ε.
4. ίλοίΐτο τιμά» και μην και 388ΠΙΤιρ66Γ3ΐ εχ Ε. ΑυβεΓίυΒ. άπαντα] + ημιν ΡοηΙ.
δίαΐϊπι ί ΰθνϊ, φιοά εχ Β.Ε. αββυιηρβίπιιΐΒ, 3ηΙε ίιάττοκν Χτ. ΑιΛεΛαβ. 5- κοτα-
μ/θίσίί Έιάά. 9- τριών τούτων ρΓΟ ήγουμίνων ΡοηΙ. ΐκτίτριμμίνων Ε.
και μίντοι ρ. την «ί τά χιίρω νινοσηκάτων 3(Χθ88εηιηΙ εχ Β.ϋ. τά ΟΓΠΙβεπιΙ Αυ-
6βΓΐυ8. 13. ϊπισθαί τι 388ϋΐτιρ86Γ3ΐ εχ Ε. Αυοειΐυβ, οπιίΐΐεηβ Ι3πιεη
και βεααεηΐβπι. 15. και ρτο τά Εάά. ΐ6. άλλων ϋ.Ε. Έάά.
όλ»Γ Β. κατά τήκ ί. και προικκιίμίνα 388. εχ Ε. ΑιιΙ). 19. κιιμίνων
οιη. Β. η3ΐ>εηΙ ϋ.Ε. 23. λοιπόν οιη. Β.ϋ.ο. ΙιβΤιβΙ Ε. άφϊΚοθιΐας ϋ.Ε.
Κάά. απ<ιθ(Ίας Β. 24· πάλαι οιη. Β. ίηνίΐίβ ΙλΕ.β. 25- της Ιιρ. τό
ηοο 0Γ(ϋηε Β.Κ.&.
Α η 2
 180 Β. ΟΥΚΙΕ1.Ι ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. ί 8, 9·
Ιιβν. χ. ωσπερ οδν οι εξ 'Α,αρών γεγονότος δεδαπάνηνται πυρ\, κοκ
1> 2.
<1 ήν αύτοΐς έπίκλημα και γραφή, το αλλότριοι/ έπιθεΐναι τω
θυσιαστηρίω πΰρ' τον αυτόν ο'ιμαι τρόπον και ούτοι, περί
ων ήν ό λόγος, έξαιτοΰνται δίκας, ότι της πρεπούσης αύτοΐς
εύκοσμίας ήφειδηκότες, Ίεροπρεπώς μεν ουκ εστελλοντο 5
κατά γε το τω νομοθέτη δοκούν, εναύμασι δε αλλοτρίοις
ήμφιεσμε'νοι, δράν άπετόλμων τά ιερά. άπόδειξις δε κοκ
τοΰτό εστί καταφρονήσεως της εσχάτης και τοΰ μηδενός
άξιοΰσθαι λόγου παρ αΰτοϊς τον νόμον. είτα πως ήν έν-
β νοεΐν έν φροντιδι γενέσθαι τοις άλλοις τοΰ νόμου την τήρη- ίο
σιν, ει μηδέις αυτού τοις ήγουμένοις ό λόγος ; ταύττγτο'ι
φησιν Έκ^ιχητω εμφανώς επϊ τα πρόπυλα' καϊ ο βούλεται
δηλοΰν, έστι τοιούτον, πλημμελούντα πλειστάκις τον Ισ
ραήλ, καϊ τοις διά των προφητών ουκ εϊκοντα λόγοις, έκάλει
προς μετάγνωσιν, ταΐς έξωθεν λύπαις επανορθών ως πατήρ, 15
άπτόμενος δε καϊ των σωμάτων αυτών εσθ' ότε' οΊόν τι
Α88· «· φημι, έπάταξεν εν άνεμοφθορία. τους εν άγρω καρπούς, η
■Τοβί. ΐ. βροΰχον εσθ' οτε καϊ ακρίδα καθιέις, ή κάμπην έπισωρεύσας,
58β Δ. » η τήν καλουμένην έρυσίβην λελνπηκε δε και " εν πυρώσει
ΑΠΙ. IV. V » Ι / 1ί \ \ « I ί / / Λ ^
9, και εν ικτερω, κατα την του προφήτου ψωνην. ταύτα κατα 2 ο
καιρούς έπιφέρων, οίον έπληττε λεληθότως' νυνϊ δε, φησιν,
έκ$ιχγ\<τω εμφανώς επ) τα πρόπυλα, τουτέστιν, ού λεληθότως
έποίσω τά εξ όργης, ού βρούχος έσται κάί έρυσίβη τά καθ*
υμών, ουκ αρρώστια σωματική" αλλά γυμνώς άποστίλβον
τών πολεμίων τό ξίφος, καϊ τοις εις έμε δεδυσσεβηκόσιν 25
απειλούν τον ολεθρον, και εις αύτά τοΰ ναού τα πρόπνλα.
\> καταφθεΐρον ώμώς τους πληρουντας τον οίκον του θεου αυτών
ασεβείας κα) βόλου, τις ούν ή ατεβεια ; τίς δε και ό £όλ.ος ;
έτερος ήμΐν προφήτης σαφηνιει λέγων περι της Ιερουσαλήμ
ΜιΛ. « Οί ήγούμενοι αύτής μετά δώρων εκρινον καϊ ο'ι προφηται 3°

2. και] + <7 Εάά. 7· τ<* <»ρ«ία ίο. «V οπ>. Ε.

13. «στιΐ 4- το Ε. ΐ8. καΰΐίΐς] καθ*\ι Εάά. 29. σαφηνίζ** Εάά.
π*ρι τη: Ιερουσαλήμ, βχ Ε. 083απιρ86Γ3( Αοβ. ίϋνβηΐε Ό. άεβηπΐ ίη Β. 3°·
τηι Β.Ό. αΰτων Ε. Έάά.
 ί. ίο. ΙΝ 80ΡΗ0ΝΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 181

" αυτής μετά αργυρίου εμαντεύοντο" και μην και ό σοφός

Ησαΐας άποτείνεταί που προς αύτην και φησιν " Οί αρ~ Έβ. \. 23.
β χοντε'ς σου άπειθοΰσι, κοινωνοί κλεπτών, άγαπώντες δώρα,
α διώκοντας άνταπόδομα, όρφανοΐς ου κρίνοντες, και κρίσει
5 " χηραν ού προσεχοντες"
ΥΙροσεκτεα δη ουν τοις τών θείων θυσιαστηρίων 'ιερουργοΐς,
μη άρα πως ταΐς τοιαΐσδε περιπίπτοιεν γραφαΐς. τυπικώς ο
μεν γαρ οι πάλαι την ταϊς ϊερουργίαις πρεπουσαν εδεχοντο
οτολήν. επειδή δε της εν πνεύματι λατρείας ενεστηκεν ό
ίο καιρός, άμφιον εστω λαμπρόν κάί στολή τις ωσπερ ιερο
πρεπής εκάστω τών κεκλημε'νων εϊς λειτουργίαν, πίστις όρθη
και άμωμητος, βίος ευαγγελικός, πολιτεία σεμνή και εννο-
μωτάτη, και τρόπος όρθος, λημμάτων αισχρών ούχ ηττώ-
μενος, φροντϊς όρώσα προς άρετην, και του παντός άξιοΰσα
•5 λογού το άνδάνον θεφ. <1

Και εεται έν έκείνΗ τη ήμερα, λεΓει Κύριοε, φωνή κραυρΑε από ίο

πύλΗε άποκεντούντων, καί όλολυΓμόε από τήε δευτέραε, και
ουντριμμόε μεΓαε άπό τών βουνών.

Καταγράφει σαφώς του πολε'μου τας συμφοράς, και οίον

2 ο πίπτοντάς τε καί όλλυμενους καί σφισιν αύτοϊς εποιμά»-
ζοντας επιδεικνύει τινάς, ίνα τω μεγεθει τών εσομενων κακών
ηττώμενοι, μεταφοιτάν ελοιντο προς το επείγεσθαι δραν τα. β
άμείνω κάί πρεπωδεστερα, ούτω τε λοιπόν εξω φεροιντο της
οργής, άγαθος γαρ ό Αημιουργος, και ού θέλει " τον θάνατον 1
25 " τοΰ αποθνήσκοντος, ως το άποστρεψαι αύτον άπο της οδοΰ
" αύτοΰ της πονηράς, και ζην αύτον" κατά την του προφήτου

ι. αντων ΡοηΙ. £~5· άγαπώντιι—προσιχοντίΐ^ και τά Ιξήι Έ,άά.

4- κρίσιν Ε. 6. Προσ*κτίοκ Β. ΐ6. ϊκιίνη τη ημίρα Β.Ε. (ΛΙεχ.
XII. κ βχ οοττ.) τη ήμ. «V. Εάά. (ναι.) 32. τά αββαπιρβϊπιιΐΒ βχ Β.Ε.
24· Δημ*ονργ>ι Β.ϋ.Ε. θ«όί Έ,άά. 25· άποθνήσκηντοι ϋ.Ε. Εάά. αμαρτω
λού Β. οί. ίη Εβ. 765 1>· αντάν άπο τη{—πονηρά* όπα. Ό.
 182 Β. ΟΥΚΙΙ,Μ ΑΙ/ΕΧΑΝΟΚ. 1. ίο.

φωνην Ιεζεκιήλ, κατ εκείνο δη ούν τού καιρού φησιν λίγο

μιας μεν πύλης των Λποκ$ντούντων, τουτεστι, των άποσφατ-
τόντων τους παρεμπίπτοντας, δεινή τις εσται καϊ άμειδης
άναφώνησις. άεΐ γάρ πως εν ταΐς άλισκομεναις των πόλεων
687 Δ. α εισελαύνοντες οι πολέμιοι φρικτόν τι καταλαλάζουσι, προ- 5
κατακλώντες είς φόβον τους εν αύταϊς, προτροπάδην τε
ώσπερ αλλήλους καταθηγοντες εις ωμότητα, απο δε γε της
ετέρας πύλης εσται, φησιν, όλολυγη και δάκρυον, συνωθου-
μενων άλληλοις των εαλωκότων, και εκάστου διασπεύδοντος
της πόλεως άποπηδάν ως νεώς βεβαπτισμενης. εσεσθαι δε ίο
καϊ σνντριμμον μιγ&ν φησΙν α,πο των βουνών, τάχα που
βουνούς την καλουμενην άνω πόλιν εν τοις Ίεροσολύμοις,
I) ήτοι την Σιών όνομάζων, ήγουν έτερον τι δηλών. άε\ γάρ
πως εν ταΐς των πολέμων καταδρομαΐς εις τάς των όρων
καταφεύγουσι κορυφάς οι ένοικοι, την των τόπων δυσχωρίαν 15
προς εμποδών εσεσθαι τοις εχθροϊς ηγούμενοι, καϊ τάς των
διωκόντων αυτούς άνακόφειν ορμάς, και γοΰν ό Κύριος
ημών Ιησούς ό Χριστός προσπεφώνηκε ποτε τοις Ιουδαίων
χχι^"ο δημοις " "Οταν δε ϊδητε κυκλουμε'νην ύπό στρατοπέδων την
" Ιερουσαλήμ, τότε οι εν ττ} Ιουδαία φευγετωσαν επι τά 2ο
ορη.
Ούκούν θεού πλήττοντος, κάί δίκας αιτούντος τών ήμαρ-
ο τημενων τους καταφρονεΐν ηρημενους, ούδεν όνησει τους
πάσχοντας, ού πόλις εύπυργοτάτη, ού τειχών άκατάσειστοι
περιβολάκι, ουκ ορών αναστήματα κα\ πετρών αγριότητες, 25

ούκ άστιβης δυσχωρία' σώζει δε μόνη μετάγνωσις, εκδυ-

σωπούσα τον Κριτην, καϊ κατευνάζουσα τον θυμόν, και εις

I. τον καιρόν φησιν Ιιος 0Γ(1. Β.Ε.6. 2. των βΐΐ. οπι. Β. ϊηνϊΐΐβ Ο.Ε.Ι).
5· προκατακλωντίί Β.Ε.Ιι. προκαλούντα ΈάΛ. 8. όλολνγή Β.Ε.Η.
ολολνγμοι Έ.άά. 9· σττινδοντο! Β. ίηνίΐϊβ ϋ.Ε.Ι). II. και
αεεεββίΐ εχ Β.Ε. 14. πωί] πη Β. πολίμων καταδρομα'ιι ϋ.Ε. πολίμίων
καταδρ. Έάά. πόλίων άλώσίσιν Β. ιγ}. αναφινγουσι Ε. φίΰγονσι Ο.
ΐ6. προ!^ -)- τό Ε(1(1. ΐμπίδων ρΓΟ πρ6ί I. Β. ΐ8. ήμων Ίησοϋί
βΐ Χριστοί 3<χε88βπιηΙ εχ Β.ϋ.Ε., 6 εχ Ε., ποτ» εχ Β.Ε. Ιουδαίων δήμοιτ Β.Ε.
ΊονβαίοΗ ϋ. Εάά. 23- α'ιρονμίνονι Β. ιφημ€νουι (ρΐΌ πιογε) Ε.
καταφρονούνται ρτο καταφρ. ηρημ. Ό. 24. ού τ. ά. π. 03811Γηρ811
εχ Ε. ΑιΛ. 26. Βνσωποασα Β.
 ί· ιι. ΙΝ 80ΡΗ0ΝΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 183

την αντώ πρεπουσαν ημερότητα καλούσα προχείρως αγαθόν

οντά φύσει τον Δημιουργόν. κα\ άμεινον μεν το παντϊ
παραιτεΐσθαι σθενει το προσκρούειν αύτώ' επειδή δε δια-
νενευκεν η άνθρωπου φύσις επ\ το φαΰλον αεί, καΐ " πολλά 8. ίαο.
5 " πταίομεν άπαντες," το βεβηκος εισάπαν προς άρετην ουκ ά
έχοντες, καν γοΰν τοις εις το άμεινον άναδρομαϊς επανορθοΰν
σπουδαζωμεν τάς εαυτών γνώμας, και ταΐς μεταγνώσεσι
καλώμεν εϊς ημερότητα χρηστον οντά κατά φύσιν, καθάπερ
εφην άρτίως, τον των όλων Δεσπότην.

ίο θρΗνάσατε οί κατοικοΰντεε τιϊν κατακεκομμένΗν, δτι ώμοιώθΗ ιι

πάε ό λαόε Χαναάν, έΕωλοθρεύθΗσαν πάντεε οί έπΗρμένοι
άρπυρίω. β
"Οτι φείσεται μεν ούδενος των Βαβυλωνίων ό σίδηρος,
άπολει δε άρδην τους άνά πάσαν την ΊουδαΙαν, σημαίνει
15 μεν δια τούτων, κατολοφύρεσθαι δε προστεταχε τους εν
τοις Ίεροσολύμοις περιλελειμμενυυς, και διαφνγεϊν Ισχύσαν-
τας, ώς ώλοθρευμενην την Ίουδαίαν, και τψ διαβόητον παρ
αύτοις κΑταχεκομμενην πάλιν διάτοι το πάντα τον εν αύττ)
λαον τοΐς των Χαναναίων άμιλλάσθαι τρόποις, και τά εκεί-
2ο νών ελεσθαι ζήλουν, παρισοΰσθαι δε ούτως εις πάντα αύτοϊς, α 588 Α.
ώς τάχα που και ύπερφερεσθαι και κατόπιν εάν. άλλογενεΐς
δε οι Χαναναΐοι, θεομισεΐς τε και άλιτηριοι και εϊδωλολάτραι,
και των οτι μάλιστα διαβεβλημενων εφ' άπασι τοις εκτοπω-
τάτοις. και γοΰν παρά γε τοΐς Ίεροΐς γράμμασιν όνειδίζεταί
25 "ί", άκούων " "Σπέρμα Χαναάν, κάϊ ούχι Ιούδα." οτι δε Ηίβΐ.
ανονητος ο πλούτος αυτοις, έρεισμα τε σασρον και ευόια-
κλαστον, διερμηνεύει πάλιν, άπολεσθαι διαβεβαιούμένος τους 1)
ίπηρμΐνους το3 αργυρίω, τουτεστι, τους μεγα φρονεϊν ειω-
I. άγαϋ. ίντα φ. τον Δ. βΐ το βιβ.—ουκ ϊχοντα (5) Βββιιπιρβΐΐ βχ Ε. ΑιΛβΓίϋδ.
4· ά»ι ΟΠ). Ό. 6. καν Β.ϋ. ΡοπΙ. και Ε. ΑίΛ. άνα&ρομαίς Β. Ροηί. μίταίίρ.
ΑιΛ. βχ Ε-, ϋ. 7· στίονίάζομίν Ό. ΑΐΐΙ). και ταϊί μ(ταγνάσισι—Βισπότην 6Χ Ε.
8β8ϋπιρ8βπι1 ΑιΛβΓίυβ. 8. καθάπιρ] + ουν Ε. ΑιΛ. καθ. ΐφην άρτίωι οιη. Ό.
II. Χανααν] + και ΈΔά. άεββΐ ίη ϋ.Ε. (» Αΐβχ. XII.) Ιξ>· και τα—
ζη\. 338. εχ Ε. ΑυΙ). 25. οΰχ Ε. 27- τοΰι ΐπηρμίνουι τψ άργυρίψ
Β.Ε.Ι). τφ αργυρίω άτηρμίνονι (οπιίΐίβηΐβδ τούι) Εάά.
 184 Β. ΟΥΚΙΙ,Ι,Ι ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. ί. ιζ-

θότας επι πλούτω και χρημασιν, και ύψηλην ανασπώντας

επ' αύτ<ρ δη τούτω την όφρύν. επειδή γαρ λημμάτων
*^ρ™ αισχρών ηττώμενοι, και κεχηνότες εις τούτο, " τον οίκον τού
" θεού αυτών, καθά φησιν αυτός, ασεβείας επληρουν και
" δόλου," ταύτητοι δικαίως ως αδρανές και άνόνητον, και 5
5^· ούδενα σώζειν ειδός το πλουτειν εξελέγχεται. " ΑΊρετόν ουν
16. χ. ι. " όνομα καλόν η πλούτος πολύς," κατά το γεγραμμενον' " ού
ο α γαρ ώφελησουσι θησαυροί άνομους, δικαιοσύνη δε ρύσεται
ι6 βΓ " 6'* &αν<ίτου" κα* " Κ/κότσων αληθώς μικρά μερις μετά
χνί. 8. " φόβου θεού, η πολλά γεννήματα μετά αδικίας." ίο

ιζ Και εσται έν έκείνΗ τη Ημέρα, έ£ερευνΗσω τήν 1 Ιερουσαλήμ μετά

λύχνου, και έκδικπσω επί τούε άνδραε τούε καταφρονοΰνταε
επί τά φυλαΓματα αυτών, οί λέΓοντεε έν τα?ε καρδίαιε αυτών
Ού μΗ αΓαθοποίΗΟΗ Κύριοε οϋδ' ού μΗ κακώσΗ.

"Οσα δράν εμελλον οι πολέμιοι μανίαις άκράτοις χρω- 15

ά μενοι κατά τών εαλωκότων, ταύτα τω Ίδίψ προσάπτω προσ
άπτει θεός, ούχ ως αυτός ών τών ούτως εκτόπων εργάτης,
ως εφιε\ς δε μάλλον κατά τών ησεβηκότων ιεναι τά εξ οργής
εν δίκη. καϊ γάρ εστίν αληθές, όπερ εΧρηκεν αίνιγματωδώς
Π>· ϊ· εν παροιμίαις ό Έολομων " Ού γάρ αδίκως εκτείνεται δίκτυα βο
" πτερωτοϊς' αύτο\ γάρ ο'ι φόνου μετέχοντες θησαυρίζουσιν
" εαυτοΐς κακά." εξόν γάρ ως άπωτάτω και ποινής ιεναι
και δίκης, άνθηρημενους τών φαύλων την άρετην, αντοι
β κατά σφών αύτών καταθηγουσι την όργην, και εις αύτό-
κλητον ολεθρον τάς εαυτών Ίε'ντες ψυχάς, άλοΐεν άν παρά 25
γε τοις ορθά κρίνειν είδόσιν. ερευνάται τοιγαρούν η Ίερον-

8. ρνιται Ε(](3. α. Η360 και κρίίσσων—μκτα ά&ικίαι 388ϋΠΐρ8εΓΗΐ ΑιιΙ).

βχ Ε. ΙΟ. γαήματα Β. (Αΐβχ. ΕρΙΐΓ.) γννηματα Ε. (ν»1.) II. ίκΐί^
η} ήμίρα Β.Ε. (ΑΙβΧ. XII.) ττ} ήμ. «. Είΐά. (ν»1. κ) 12. Ανθρώ
πους Υ. (23·) 13· °ϊ λί'γοντ»Γ Ε.Ρ. Εάά. (ΑΙβΧ. ») τούι Χίγοντας Β. (22.
αϊ.) 26. ορθά Β.Ε. ορθώς ΈΛά. ίραννάται Ε.
 ί. 12. ΙΝ 80ΡΗ0ΝΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 185

σ-Λλημ μετά, λύχρου. πεπόνθασι γάρ τι τοιούτον οι Ίουδαΐοι

παρά Ύωμαίων, ο συνέβη παθεΐν αυτούς άλόντων των
Ιεροσολύμων ύπο Ούεσπασιανού και Ύίτου' ώς γάρ Ίώση-
πος "ιστορεί, 6 μυρ'ιοις στόμασι τά Ιουδαίων εκτραγωδησας
5 πάθη, μετά τάς εν τοις πολεμοις σφαγάς και την άναρίθ-
μητον των ανά την πάλιν άπολωλότων πληθύν, τους εν τοις » 689 Α.
σπηλαίοις και τοΐς ύπονόμοις καταπηδήσαντας, μετά. λύχνου
διερευνώμενοι και ε'ις φως άγοντες, ώμώς τε καϊ άνημερως
άπεσφαττον. ίκ^ικηο-ειν δε φησιν «π αύτούς ως κατα,-
ιο φρονησαντας, 'επ\ τα, φυλά,γμΛτα. αυτών, τουτέστιν, η τους
εφ> εκάστω των πρακτέων διορισθεντας νόμους, ους παρα
βαίνοντες εδυσσεβουν, το μηδέν είναι καταλογιζόμενοι την
επ' αύτοΐς τηρησιν' ήγουν ιδικώς φυλά,γμΛτα, καλεΐ τά των
ιερέων εθη. πλείστη γάρ όση κατά τον νόμον η επιτήρησις 1>
ΐ5 των τε αμφίων αύτοΐς και σχημάτων ιεροπρεπών και μεντοι
και θυσιών, ου γάρ καθ' ενα τρόπον προσεκομιζον τω
θυσιαστήρια) τά θύματα, και άναμάθοι τις άν την εν γε
τούτοις διαφοράν τοις Μ,ωυσαϊκοΐς περιτυχών συγγράμμασιν.
άλλ' ουδείς αύτοΐς τών φυλα,γμάτων ό λόγος, διάτοι τ6
2 ο ττρος τούτο καθικεσθαι ληρωδίας και ψυχρών εννοιών, ώς
τάχα που και οίεσθαι και τολμάν ειπείν ούδε'να τών καθ'
■ημάς ποιεΐσθαι λόγον τον τών όλων θεόν άφειδησαι δε
ούτω τών επιγείων πραγμάτων, ώς μήτε αγαθούς επαινεΐν, 0
και γέρα νεμειν αύτοΐς της επιεικείας αντάξια" μήτε μην τοις
25 άμαρτάνουσιν επιθηγεσθαι, και δίκας επάγειν αύτοΐς τών
ανοσιών εγχειρημάτων τάς ισοστάθμους. τούτο οΊμαί εστι
τό Ού μη άγαθοποιηο·η Κύριος, ού^ ού μη κα,κωο-η. απρονοησία
δη ούν και έτερον ούδεν το θρυλλούμενον. αϊσχρον δε ούτω
τό δόγμα και κατεστυγημενον, ώς μηδε αύτοΐς τοις Ελλήνων

ι. ο'ι 333ΐιιηρΐΊΐΠ] βχ Ε.β. 2. και Ούίσ. ρκ) δ σννίβη—ύπο Ούίσττ. και

Τίτου ΡοηΙ. τών οπι. ΑνΛ). 4· τά] + τών Ε. 5· τοιί οτα· Β.
ϋ.Ε.1). Εάά. άλόντων Β. η. λύχνου ϋ.Ε.Ι). Εάά.
λνχνων Β. 8. δ»ρ<ννώμ(νοι Β.ϋ.Ε. ΐρίυνώμ. \). υ. άπίσφαττον
Β.Ε. Εάά. κατίσφ. β. 20. ληρωδίαι Β. Εάα. Χηρία! Ό.Ε.
23- πράξιων Εάά. 20. ατιχαρημάτων ύά.
\01„ II. Β 1;
 186 Β. ΟΥΚΙΙ,Ι,Ι ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. 1. 13-

άρεσαι σοφοις. άθεον γάρ ώνόμαζον τον τών τοιούτων

είσηγητην Επίκουρος ούτος ην, ε\ς των παρ αύτοίς εττ\
ΡΓΟν. <ϊ σοφία διαβεβοημενων. εστί τοίνυν ειπείν ώς " Ενώπιον
V. 21.
" εϊσι των τον θεού οφθαλμών όδοι ανδρός, εις δε πάσας·
" τάς τροχιάς αΰτοΰ σκοπεύει" κα\ γερών μεν άξιοι τονς 5
της άρετης ε'ργάτας' κατεστυγημενον δε σφόδρα ποιείται
ι», ΐχι. τον αλιτηριον, κα\ άποδίδωσιν εκάστω κατά το έργον αυτόν,
■3
κατά το γεγραμμενον. δει δη ονν άρα τροχιάς μεν ημάς
διαθειν όρθάς, και την άνδάνουσαν τφ πάντων Αεσπόττ)
θεφ ποιεΐσθαι τρίβον, ζώντάς τε όντως εννόμως καΊ τον '°
πανάριστον αληθώς επιτηδεύοντας β'ιον, ΐλεώ τε και ενμενη
β τον τών όλων εχειν Αεσπότην, και καταπικραίνεσθαι καθ'
ημών ονκ εάν παραιτονμένους τό φαΰλον και τοις μεταγνώ-
σεσιν έπανορθοΰν διασπεύδοντας τά νπνον τε καΊ ραθνμίας
εγκλήματα. ιΒ

*3 Και έσται η δύναμιε αυτών ε'ιο διαρτταΓΉν, και οί οίκοι αυτών είο
άφανιομόν και οίκοδομΗοουσιν ο'ικίαο και ού μΗ κατοικΗ-
σουσιν έν αύταίε, και καταφυτεύσουσιν άμπελώναε και οϋ μΗ
πίωοι τον οΐνον αύτών.
590 Α. α
Ρηιν. χ. Έπι καιρού τάχα πον καΊ νυν προς ημών είρησεται " Ουκ 2°
ώφελήσουσι θησαυρό), άνόμονς." δραπέτης μεν γάρ ό πλού
τος άει, και τό βεβηκός ονκ εχει' μεθύει δε μάλλον και
διανενενκεν εις άποστασίαν, καΙ πόδας εχει σαθρούς, τό δε
δη και επ αντώ μεγα φρονεΐν εθελειν, ηλίθιον κομιδη.
εζελεΐται γάρ ηκιστά γε τους υπό θε'ιαν όργην, ούδ' αν ?5
άπαλλάξειεν αιτιαμάτων τινάς, θεοί) ποινην καθορίζοντος,
και την τοις πλημμελοΰσι πρεπουσαν επάγοντος δίκην. τί

2. ΐπίκουρον ρΓΟ ΐπίκουροι—8κι/3ίβ. Ροηΐ;. ιΐι—διαβιβ. 0Π1. Ώ. Βιαβίβ. Β. βίβ.

Ε. Α»Λ. ϊο-13· Ηββο ζωντάί τ*—τ6 φαΰλον ΕΐββιιιηρβεταΙ ΑιΛ. βχ Ε.
τι ροδί ζώντας ΟΕΠ. Β. 1ΐ3ΐ)6ΐ Ε. Ι7· κατοικήσωσιν Β. (95> Ι&5> 310> 3"·)
ι8. καταφυτεύσουσιν Β. Ε(Μ. καταφυτίΰσωσιν Ε. (ΛΙεχ. 26.) 20. ιψη-
σίτοι ϋ.Ε. Κάά. ιϊρηται Β. 26. καθορίζονται Ε.
 ί. ΐ3· ΙΝ 80ΡΗ0ΝΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 187

ουν 6 πλούτος ; σάρκα θεραπεύει μόνην κα\ υπηρέτης εστίν 1>

ανόσιου κα\ βδελυράς ηδονής, καί πατήρ αλαζονείας, κα\
τύφου ρίζα καί γενεσις, και πρόσκαιρων δοξαριών περι
ποιείται την με'θεζιν, α. σκιαϊς εν ίσω παρελαύνει τους *ο~χη-
5 κότας, και γάρ εστίν αληθές ότι " Πάσα σάρζ ως χόρτος, ^ΒΒ^^^^
" και πάσα δόζα άνθρωπου ώς άνθος χόρτου." οτι τοίνυν Ρβΐ.ϊ.24.
άνόνητος παντελώς τοις ησεβηκόσιν ή επί πλούτω σπουδή,
διδάσκει λέγων, ώς β<γτλι μεν τοις Χαλδαίοις εις ^ια,ρπΑγην
η Αύναμις οώτων. ε'ισί γάρ εισιν οι περί ών άν λεγοιτο, και ο
ίο μάλα εικότως, το εν ψαλμοΐς ύμνούμενον "Ιδού άνθρωπος Ρ», ΐί. 9·
" ος ουκ εθετο τον θεον βοηθον αΰτοΰ, άλλ' επηλπισεν επί
" τω πληθει του πλούτου αύτοΰ, και επί τη ματαιότητι
" αύτοΰ ενεδυναμώθη." ει δε δη και οίκοι γεγόνασιν αντοϊς
πολυτελώς ησκημενοι, είεν άν οΰκ αύτών' κατεμπρησ-
1 5 θησονται γάρ' και ει προς τούτοις ετι γεγόνασιν α,μττίλων
μελεδωνοί, ουκ αυτοί πίονται' πόθεν ; οιχησονται γάρ αιχμά
λωτοι, τα οίκοι μεθε'ντες και παντός εστερημενοι του κατευ-
φραίνειν ειδότος. και τούτο σαφές εποίει θεός δια φωνής ά
Ιερεμίου λέγων πρός τίνα τών εν Έαμαρεία. βεβασιλευ-
2 ο κότων " 'Ω,κοδόμησας σεαυτώ οίκον σύμμετρον, υπερώα Ηΐβτ.
'* ριπιστά διεσταλμενα θυρίσι και εζυλωμενα εν κε'δρω ι ζ.
" καί κεχρισμενα εν μίλτω. μη βασιλεύσεις, ότι συ παρω-
" ίςύνθης εν Άχαάβ τψ πατρί σου ; ού φάγονται και
" ού πίονται. βελτιον ην σε ποιεΐν κρίμα και δικαιοσύνην
" καλην."

I. μόνην Π. Ε. Υ,άά. μόνον Β. «αϊ 30068811 βχ Β. Ο. Ε. 2. άλαζονιας Ε.

4. τταρίλαύναν ΑιιΙ>εΓΐιΐ8. 8. ιστι Ε. ίηνίΐο ϋ. 9· 7"Ρ ίίσιν] +
και Αΐϊ\). 8θ1. και μαΚα (ικότως [τό Β. Ε.] ίν ψαλμυ'ις νμνονμίνον εχ Ε. 3β8υιηρ-
β«Γ3ΐ Αυο. το οτα. Αυο. 12. τω πλήθιι Ό. Εϋιΐ. το πληθο! Ε. (ν»1.) οΓ. βιιρτα
ι68 3. €«ί. «V! τη ματ. αΰτοΰ ίην. ογιΙ. Β. (ΥαΙ. &ε.) ίηνίΐίδ ϋ.Ε. Αοο. ςιιί Ιιβεο
και—αντοΰ 383απιρδεΓ3( 6Χ Ε. Ι4· Τί και ησκημίνας Ε. ησκ. ΟΏΧ. Ό. κατ-
(μπρησΰήσονται ϋ.Ε. Ιμπρησβ. Έ,άά. ΐ6. πίονται' ττόθιν}] πίονται' πόθιν Β.
πίωνται πόύιν Ό. πιονται ποθιν Ε. εχ ςυίουβ 0θΓτεχίπιιΐ8. πίωνταί ποτι Εάά.
ι8. Όο ^08^3ε Ιϊΐίο, Λ'κϊά βυηΐ 1ΐ3εο. 22. μολτω (βίε) Ε.
23. Άχααβ Β.ϋ.Ε. (ΑΙεχ.) 'λχαζ ΕιΜ. ΐήά-Αυχ.) 24. Ηβεε
βίλτίον— καλην εχ Ε. βββαπιρβεπιΐ ΑυΙ}. καλάν (βίε) ΑιιΙ). κάλήν ϋ.Ε. ιιΐ βυρΓ»
173 ρ· "<" *λ<ΟΙ/ Ι'Γ0 *αλήν Β.
Β Ό 2
 188 Β. σΥΚΙΙ,Μ ΑΙ^ΕΧΑΝϋΕ. 1. 14-16.

Χρη τοιγαροΰν ημάς εφίεσθαι των επιγείων ούδενος, διαρ-

ε ρίπτειν δε ως άπωτάτω το τοις προσκαίροις εφηδεσθαι κοϊί
μεταποιεϊσθαι πλούτου του φεύγοντος και εν καιρφ οργής ον-
δεν όνησαι δυναμένου τούς εχοντας' καύχημα δε ποιεϊσθαι την
εν Χριστφ ζωην, καϊ της εξαίρετου πολιτείας τα. αΰχηματίζ, 5
καϊ της προς θεον οικειότητος ούδεν ηγεΐσθαι το άμεινον,
^χχίϋ άναφωνείν τε και λέγειν " Κύριε 6 θεος των δυνάμεων,
'3· " μακάριος άνθρωπος 6 ελπίζων επι σοί'" και προς γε δη
να. ιι. τούτοις οτι " Κρείσσων ήμερα μία εν ταϊς αύλάις σου ύπβρ
" χιλιάδας, έζελεζάμην παραρρίπτεσθαι εν τω οίκω τον ίο
" θεού μου μάλλον η οίκεΐν με εν σκηνώμασιν άμαρ-
" τωλών."
591 Α. β,
ϊ4°Οτι €ΓΓύς η Ημέρα Κυρίου η μεπίλΗ, έπ"ύε και ταχεία σφόδρα·
15 φωνΗ Ημέραε Κυρίου πικρά και σκλΗρά τέτακται δυνατΗ·
Ημέρα όρΓΗο η ήμερα έκείνΗ, Ημέρα θλίψεωε καϊ άναρχε, 13
Ημέρα άωρίαε και αφανισμού, Ημέρα σκότουε και ρνόφου,
ι6 ήμέρα νεφέλΗε και όμίχλΗε, Ημέρα σάλττίΓΤΌε και κραυρήε επί
τάε ττόλειε τάε όχυράε καϊ έτη τάε τωνίαε τάε ύψΗλάε.
Άποκείρει πάλιν την ελπίδα των εσθ' οτε διακεισομενων
\) εις μακράν άνάβλησιν δραμεΐσθαι τούς λόγους, άγχίθυρον 2ο
γαρ ωσπερ άποφαίνει την δίκην, και τρεχουσαν κατά πόδας
την εκ τοΰ πολέμου συμφοράν. ημίρα,ν δε Κυρίου τον καιρόν
αποκαλεί, καθ' ον εσται τα τοιάδε. και μην και τΛ-χ,ίΪΛν
ώνόμασεν ως μελλησμοΰ τίνος δίχα παρεσομενην, και όφθη-
σομενην ουκ εις μακράν σκληραν δε αύτης την φωνην είναι 25
φησι και ^υνατωτάτην, τον των πολεμίων άλαλαγμόν ύπο-

ι. ίφ'κσθαι των «πιν. οϋδίνοι Ιιοο ΟΓάίηβ Β.Ε. ίφΊισθαι ροβΐ ούδοΆί Ιγ. Εάά.
μη&£ ρΓΟ διαρρίπτίΐν—(φήδισθαι καϊ Ροηί. 7· Κίριί Β.Ε. Κύριοι Εάά. οί.
4ΐι 1). 8ΐιρΓ3. 8. σοι Β.Ε. σί Ε(Μ. εί. βυρι*3 1. ο. ΚβΗςυ.3 και προς γί—
αμαρτωλών 368ΐιπιρΐ3 3& Ααυ. 6χ Ε. ίανβηΐε Ο. άεβιιηΐ ίη Β. ίο. παραρ-
ρπττιΐσθαι Ό. (\73ί.) II. μον ΟΧΒ. Ό. (V»*.) 13. Διότι Ρ.
ι6. άωρίαε ϋ.Ε. Εάά. άορασίαι Β.(ΐ47·) σκότουι και γιόφον Β.ϋ.Ε. (κ ΑΙεχ.
XII.) γν. και σκ. Εάά. (ΥβΙ.) 20. άνάβΚνσιν Ό. άναδραμίίσθαι Εάά.
ίηνίΐίβ Β. Ο.Ε. 22. δ«] + τοΟ Εάά. 23· αποκαλι'ι] Ηίο άεϊίηϊΐ Ε.
και βΐΐ. 3006Β811 6Χ Β.Ό. 24. μιλησμοΰ Ό.
 ί. 14-16. ΙΝ 80ΡΗ0ΝΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 189

φαίνων οίμαί που' Όργ^ς τε και Ολίψεως, αφανια~μου τε και ο

άωρίας, ο-χότους τε χα) γνόφου φησϊν ημεραν αυτήν, τί γαρ
τών τοιούτων ού συμβήσεται τοις άθλιότητος εις τούτο
άφικομε'νοις, ως εν αύτοΐς γενέσθαι τοις του θανάτου δείμασι,
5 και εν τοις εσχάτοις κεΐσθαι κακοΐς ; πολεμίων δε πόλιν
κατειληφότων, τί τοις άλούσιν ού συμβήσεται ; ή τί των
άγαν εκτόττων άνεπιτήδευτον ; ή ούκ άνηβοι μεν καταφθεί-
ρονται παΐδες, κόρια δε ριπτεϊται νεκρά, καϊ οίον φυτά προ
ώρας άναβεβοθρευμενα ; ούχι δε νύζ οίά τις και σκότος ή ά
ίο 8νσθυμία την των εαλωκότων καταμελαίνει καρδίαν, ως
άπορήσαι βουλής και σκαμμάτων" μόνον δε ούχι και άχλύϊ
καϊ νεφελαις τον εκάστου κατασκιάζουσα νουν, ούδε, οποί
ποτέ εστίν, έφίησιν έννοεϊν. είτα πώς τούτο άμφίβολον ;
ότι δε αφόρητος εσται των δυσμενών ή έφοδος και πολεσι
ΐζταΐς πολυανδρούσαις καϊ γεγυμνασμεναις τα. τακτικά, και
μήν καϊ έτέραις, α'ίπερ αν ειεν τοις τών τειχών περιβόλοις
περιεζωσμε'ναι, καταμεμήνυκε προστιθεϊς, ως εσται σάλπιγ- β
γος κα) χρΑυγής ήμερα ή ήμερα τού Κυρίου ίπ) τας πόλεις τας
οχυρός χα) επ) τας γωνίας τας υ^ηλάς. οχυρας μεν γάρ,
2ο ώί εφην, τάς εύανδρούσας αποκαλεί, και πολύ λίαν έχούσας
το μάχιμον γενος' γωνίας γεμήν ϋψηλας τάς τετειχισμένας.
αεί γάρ πως εν ταΐς τών τειχών περιβολαΐς άνέχουσιν αϊ
γωνίαι, καϊ εις πύργους άνεστήκασι, τών άλλων υψηλότε
ρους. " Φοβερόν οδν άρα τό εμπεσεϊν εις χείρας θεού Ηβΐ>.
25 " ζώντος" κατά τό γεγραμμενον. άντιτετάξεται γάρ αύτω η 592

3· ΗαβΟ τών τοιούτων βεοεδΒεπιηΙ εχ Β.Ό. τη: ρΓΟ τοϊί Ό. 4· καθικο-

μίνοιι Ό. τοϋ θαν.—κακοί;] τ(\ίυταίοΐ! κινίΰνοις Ό. 5· οντοΊΐ ρΓΟ
τοίι Κάά. πολίμων ΡοηΙ. πδΚιν κατιίΧηφ. Ηοο οπίίηβ Β.Ό. 9- °"*
τιι Β. οία τί ϋ. Ε(1ϋ. II. και σκαμμάτων 00α. ϋ. μονονου^Ί Έ·άά.
12. τών ρΓΟ τον ύά. όποι ποτί Β.ϋ. οποι πορειιτίον Ε(1(1. Ι3· *ιτα 7τώι
τ. αμφ. οτα. Ό. Ι4· 8* Β.ϋ. 6η Εάά. Ι5· τονς τακτικονί ΐάά.
καϊ μήν—πιριιζωσμίναι οτη. Ό. ΐ6. τών 30068811 εχ Β. πιριβολοις Β.
ΐΓ«ριβολαιΌ(ί Εάά. Ι7· ϊζωσμίναι Β. ΐ8. κραυγή:] οργή: Ό.
ήμίρα ριίυβ αεεεββίΐ εχ Β. (ΙεεβΙ ΐη Ό. τοϋ οτα. Β. ΗαϋεΙ Ό. ίο. Ηβεο
ώι ίφην ηοοοΒΒεπιηΙ εχ Β.ϋ. και—γίνο: οτα. Ό. 22. των
38βιιπιρΐιιπι εχ Β.ϋ. 25· Ηαεο κατά το ><γρ. 388υπιρΐ3 εχ Ό. ι'ιντι-
τά|ίται Ε(1ι1.
 190 Β. ΟΥΚΙΕΜ ΑΓ,ΕΧΑΝϋΚ. ί. \η, ι8.

Ρβ. χχϋί. παντελώς ούδείς' και γάρ εστίν αύτός ό τών δυνάμεων
Κύριος.

ΐ7 Και εκθλίψω τούε άνθρώττουε, και ττορεΰσονται ώε τυφλοί, δτι

τω Κυρίω έεΗμαρτον και έκχεώ τό αίμα αυτών ώο χοΰν, και
ι8 τόχ σάρκας αυτών ώε βόλβιτα. και τό άρΓύριον αύτών και 5
τό χρυσίον αύτών ού μιϊ δύνΗται έ£ελέσθαι αΰτούε έν Ημέρα
1) όρΓΗε Κυρίου, ότι έν πυρί (Ηλου αϋτοϋ καταναλωθΗσεται πάσα
η γή, διότι ουντέλειαν και σπουδών ττοίΗσει επί ττάνταε τούε
κατοικοΰνταε τπν γη ν.

Εναργής μεν σφόδρα των προκειμένων 6 νους, και ούδε- ι ο

νός αν δεοιτο, καθάπερ εγώμαι, λόγου προς διασάφησιν.
πλην ερούμεν επιτροχάδην, απειλεί γάρ αύτοΐς τα παντός
επεκεινα κακού, κα\ τον εις νούν σκότον' και την αιτ'ιαν εύθυς
αφηγείται, προστιθείς Ότι τω Κυρίω έ^ιμα,ρτον. ομοιον ώς
ει λεγοι ΪΙεπαρωνηκότες εις αδελφούς, καϊ εις αυτόν άφυ- 15
ο λάκτως δεδυσσεβηκασι τον των όλων Αεσποτην και της
θείας κατεζανιστάμενοι δόξης άλοΐεν άν. είπερ εστίν
άπηγες και άνόσιον παντελώς, αυτήν μεν τών ιδίων άπο-
στερησαι γερών, και μονονουχι τών της θεότητας άποσο-
βησαι θώκων, ενιδρύσαι δε ώσπερ αΰτοΐς την κτ'ισιν και 2 ο
κτηνών αλόγων μορφάς. οι μεν γάρ δαμάλεσιν άνηπτον
τό σεβας' οι δε Άστάρτη τινϊ καΊ Ώεελφεγώρ' οί δε
σελήνη και άστροις. ταύτητοι λοιπόν επιφερειν αύτοΐς απει
λεί τάς εκ τού πολέμου συμφοράς, <τυντελειά.ν τε καϊ ο-που^ην.
ά καϊ ή μεν συντέλεια, τον είσάπαν όλεθρον της Ιουδαίων 25
χώρας κατασημηνειεν άν' η δε γε <τπαυο\ τό οίον εν τάχει
καϊ αμελλητί γενέσθαι τά προηγγελμενα. δηλοΐ δε πολ
λάκις τό της σπουδής όνομα παρά γε τοις Ίεροϊς γραμμασι

ι. γάρ οτα. Β. ΙΐΒοβΙ Ό. 4· «χϊώ Β. (36. βΙΛ «χ«ί Εάά. η. ότι Β.

(XII.) και Εάά. (ν Α.ν.) 8. πάντα$ οτα. Β. 12. αυτούς ΕΛά.
ΐ8. ανόσιο» παντ€\ωι καϊ άπηφι Εάά. άποστ(ρησαϊ\ άποστησαι ιϊά. 20. θά-
κων] θρόνων ηά. 2$. (ίί άπαντα ο. ϊ6. κατασημαίνιιιν \). 28. παρά
γι τοϊε 'κρο'ιι γράμμασι Ο.ο. παρά τη γραφή Εάά.
 ϋ. 1,3. ΙΝ 80ΡΗΟΝΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 191

και θορύβων εφοδον. πάνδεινον ούν άρα το άμαρτάνειν εϊς

άδελφούς' ει δ« δη και εις τούτο φαυλότητος προΐοι τα.
πλημμεληθεντα τισ\ν, ως και αύτην την απόρρητον κατα-
λνπησαι φύσιν, ούδε\ς άνατρεφει τρόπος τα. εζ όργης.
5 "Αραρεν ούν οτι κατοιμώζειν άξιον τους θεομισεΐς α'ιρε- ο
τικούς, επιθηγοντας την γλώτταν τφ ΥΊφ του θεού, και
κτιστον είναι λέγοντας, και μην και εν μείοσιν η εν οις ό
ΪΙατηρ. εΐδωλον δε ώσπερ άναπλάττουσι και αύτο\, κατά
γε τό σφισιν αύτοΐς εύ εχειν δοκούν, και τούτο προσκυνεΐν
ίο επιτάττουσι. ει γαρ εκπεπτωκεν όλως του είναι θεό? κατά
φΰσιν ό Υ'ιος, και εστί γενητός, προσκυνείται δε πρός τε
ημών αυτών και των άγιων αγγέλων, πώς ουκ εναργώς ττ) α 593
κτίσει λατρεύομεν, καθάπερ "Ελλήνων παίδες εις ηλίου τύπον,
ήγουν έτερου τίνος των κτισμάτων, το εξ άνοιας και ματαιό-
ΐ5 τητος λογισμών εΐδωλον άναπλάσαντες ;

ΣυνάχθΗτε και συνδέθΗτε, τό εθνοε τό άπαίδευτον, προ του

Γενέσθαι ΰμάε ώε άνθοο παραπορευόμενον Ημέρα, προ του β
έπελθεϊν έφ' ύμάο όρΓΗν Κυρίου, προ τοΰ έπελθεΐν έφ' ύμάε
Ημέραν θυμοΰ Κυρίου.

2ο ΤΙαραδείξας ευ μάλα τοΰ πολέμου την άγριότητα και της

εσομίνης συμφοράς το μέγεθος, μεθίστησι πάλιν επ\ καιρού
τον \όγον επ\ το χρηναι καλείν εις μετάγνωσιν, οτε κάϊ ην
άναπ€ΐσειν ευκόλως, είκος δηπου πεφοβημενους. άπεσκλη-
κότος· μεν γαρ εσθ' οτε τοΰ νοΰ και πολύ λίαν διανενευκότος
25 εις τα αισχίω και βδελυρώτατα, ουκ ευκόλως προσιεμεθα τό ο
καν γοΰν ελεσθαι μετανοεϊν, συνωθεί δε πολλάκις εις τούτο
και ονχ εκόντας τό δεΐμα. καλεί τοίνυν εϊς οικειότητα την

3· Χυπησαι Β. 4· τρύποί Β. λύγοι Εάά. 5· Άραρίΐ» ονν ότι Β. Αρα

οΖν Εάά. Ί· "360 ό> ο'γ ικχεβββπιηΐ εχ Β. 12. αυτών
30εε88ΐ( βχ Β. 14· άνοίαί Β. απανθρωπιά! Εάά. 17· προ του Αγ.
«'φ' ίιμάί όργην Κυρίου ονα. Β. (95. ΙΟ<>> 185» 240, 3"0 24· μ*ν
388ΐιιηρΙιιιη βχ Β. 25. βοΊΧυρώτιρα Εάά.
 192 Β. ΟΥΚΙΙ,Ι,Ι ΑΙΕΧΑΝϋΚ. ϋ. 3·

προς αυτόν, ώσπερ γαρ αυτούς άποστηναί φαμεν, και αλ

λότριους γενέσθαι, λελατρευκότας ειδώλοις, καΙ τοις ιδίοις
πάθεσιν έπιδόντας τον νοΰν οΰτω πάλιν άνόπιν ωσπερ
ιέναι νοησομεν, και της προς θεόν οικειότητος έπιδράττεσθαι,
προσκυνεΐν έλομένους αύτω δη και μόνω, και τοις παρ' αΰτοΰ 5
ά παρακολουθεϊν θεσπίσμασιν. 'ίθνος γεμην Απαυίδΐυτον το εζ
Ισραήλ ονομάζει γένος, ώς καΙ αυτήν άτιμάζον την άρχαίαν
έντολην, καΙ διωθούμενον άνοσίως τον παιδαγωγοΰντα νόμον
και προς πάν είδος επιεικείας άποκομίζειν δυνάμενον. απειλεί
δε πάλιν, ως ει μη ο~υν£εθεΐεν αύτω, κατά γε τούς άρτίως ίο
ημΐν εϊρημένους τρόπους, διοίσουσι μεν κατ ούδεν ανθέων
των εν άγροΐς, ά σαθρά τε έστι καΙ εύμάραντα, ύποπεσοννται
δε πάντως τοΐς εξ όργης.
0»1 νι. Ούκοΰν " Έω? καιρόν έχομεν, εργαζόμεθα το αγαθόν
β προς πάντας." εως ενδίδωσιν ό Δεσπότης άνεζικακών ώί '5
θεός, ποιώμεθα την μετάγνωσιν, προσάγωμεν Ίκετείας, άνα-
Ρβ. χχιν. φωνώμεν δεδακρυμένοι " Αμαρτίας νεότητός μου και αγνοίας
" μου μη μνησθης," συνάπτωμεν εαυτούς δι αγιασμού κα\
Ιη(τ»3· νηψεως' σκεπασθησόμεθα γαρ ούτως εν ημέρα, όργης, κα\
την εκ των πταισμάτων κηλίδα διανιψόμεθα προ του έπελύίίν 20
ΐφ ήμα,ς ήμερα* θυμού Κυρίου, ήξει γαρ ηζει κατά καιρούς έ£
ουρανών ό Κριτής, αποδώσει τε εκάστω κατά το έργον αύτοΰ.

3 ΖΗΤΗοατε τον Κύριον ττάντεο ταπεινοί γήο, κρίμα έρΓάζεσθε, και

594 Δ. α ζΗτπσατε δικαιοσύνΗν, ςΗΤΗσατε ττραότΗτα, και άποκρίνεσθε
αύτά, δττωο σκεπασθΗτε έν Ημέρα όρρΗε Κυρίου. 25

I. και αλλότριου: γνίσθαι ΟΠΙ. Β., και άποστηναί θίοΰ βάά. Π13ηυ βαά. Β πι<τ.
ζ. παρ' οτα. Β. 7· ατιμάζω* Εάά. Ι4· ϊργαζόμΐθα Ό.
ιργασώμίθα Β. Εάά. Ι£. ό &ίσπ. ΐνδίδωσιν ϊην. ΟΓά. Ό. ΗοβΟ άνιξικακων
ώι θίοϊ 3θοεβββηιη1; βχ Β.ϋ. ι6-ι8. Η360 προσάγομαι—μη μνησθ§!
βοοββδεπιηΐ βχ Β.ϋ. 19. πίατνωι ρτο νήψ€ως Εάά. 20. (λθεϊν Εάά.
ίην. Β. Π. 21. ΰυμον Κυρίου Ό. θίοΰ Β. Εάά. Η360 ηξίΐ γαρ—αυτόν
300686. βΧ Β.Ό. ό κριτηι ιζ οΰρανοΰ Ό. 24· ζητήσατί ΰικαιοσΰνην'
ζητησατ€ πραότητα Β. (22. βΐ.) (ΓβΟΐβ, οί. ίηίτ3.) δικαιοσύνη» ζητήσατί Ό. Εάά.
(« Α.ν.) 24. άποκρίνισθ< Ό. (XII.) άποκρίνασθ* Β. Εάά. (ΥαΙ.)
[άποκρίνίσθαι ΑΙβΧ. «]
 ϋ. 3· ΙΝ 80ΡΗΟΝΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 193

Τίνα δη τρόπον συνδεθείεν αύτώ, καίτοι βδελυρόν και

άπαίδευτον οντες έθνος, καταμηνύει σαφώς, ζητεϊν γάρ επι-
ταττει τον Κυριον, κρίμα τε ίργάζεο-θαι και ^ικαιοσ-ύνην και
αποκρίνεσαι αίπά. ζητείται μεν ούν προς ημών ό θίοϊ διά
5 γε τον ελεσθαι διψην τα ούτω δοκούντα δράν, ραθυμίας
άπάσης έξηρημε'νης' έργαο-όμεθα δε καΐ το κρίμα, τον θείον
αντοΰ νόμον άποπεραίνοντες, άοκνότατα δε κατορθοΰντες την 1>
άρετην" κερδανούμεν δε πάλιν της $ικαιοο-ύντ\ς την δόζαν,
τοις εζ άγαθουργίας αύχημασιν εύ μάλα κατεστεμμενοι, και
ό την εύκλεά και άμώμητον αληθώς της εις θεόν ευσέβειας,
και της εις αδελφούς αγάπης διάττοντες τρίβον' " ΐίληρωμα Εο™.
" γάρ νόμου η αγάπη" κατά τό γεγραμμενον. δει δε οίμαι
προσεπενεγκεΐν οΧς εφην, το αποκρίνεσαι αύτα, τουτε'στι, το
και ετεροις προσλαλείν και νουθετεϊν αδελφούς" εσόμεθα
'5 γάρ ώδε καϊ ούχ ετερως άρτιοι πρός άρετην. ούτω και ό
Κύριος ημών Ιησούς Χριστός τον εργω τε κα\ λόγω δοκι- ο
μωτατον μεγαν εφη κληθησεσθαι εν τη βασιλεία τών ούρα- 8.Μ»«η.
νών ελάχιστον δε τον εισηγείσθαι μεν μεμελετηκότα καϊ
άποχρώντα εις τούτο, μη μην ετι καϊ δράν άνεχόμενον
2 ο άπερ άν εύ εχειν οΐηται, καϊ κατορθοΰν επιτάττη τισί.
ταλανίζει δε που και τούς τών Ιουδαίων καθηγητάς,
ούτω λέγων " ΟύαΙ ύμϊν γραμματείς και φαρισαίοι ύπο- ιι>· ™"·
" κριταί, ότι δεσμεύετε φορτία βαρέα και δυσβάστακτα, και ^»0· χ!-
β επιτίθετε τοις άνθρώποις, αύτοί δε," φησϊν, ούδ' όσον
25 ειπείν ακρω " δακτύλψ προσψαύετε αύτοίς." τελεωτάτης
ούν αρα θεοσέβειας άπόδειξις, τό και κατορθοΰν άρετην, ά
εΊσηγεύσθαι δε και έτεροις τά δί ων άν γενοιντο λαμπροί.

ι. Ηαεε και άπαίοΊντον 3οοο35εΓυηΙ εχ Β. 5- 7Γ ωβυπιρίαπι εχ Β.

τ» ρτο ν» Ό. δίαΐϊζη τό ρΓΟ τοϋ \). ίλίσθαι ΕοεβθθίΙ εχ Β.ϋ.β. 6. ('ργα-
ζόμίθα ο. ίηνΐΐο ϋ. 12. Ηβεε κατά τό γ«γρ. ϊοεεββεηιηΐ εχ Β.
Ι5· 2>σ> Β. ούτως Εθό". ι6. Ηαβε ημών Ίησοΰί Χριστό; &οοβ8ββηιηΐ εχ Β.
τ« οιη. Β. Ι7· μίγαν ϊφη ηοε οπίίηε Β. ι8. τό ρτο τον (βίε)
¥ΑΛ. 21. που οιη. Β. 22. Ηηεε γρ. και φ. νποκρ. ε( βαρία καϊ
ΛοεεββεπιηΙ εχ Β. 25. ίακτνλου Έάά. 26. βιοσφιίαϊ]
θμησκιίας ΥΑά. 2·]. τά αββιιιηρίαιη βχ Ό. δεπρίυπι ραβηε οοΐϊΐεηία
'ιη Β.
ΛΌΙ.. II. Οο
 194 Β. ΟΥΚΙΙ,ΙΛ ΑΣΕΧΑΝϋΚ. ϋ. 4·

οτι δε ουκ άμισθος ό επϊ τωδε πόνος, σαφηνιεϊ λίγων ό

8. ,Ταο. Χρ1στον μαθητής " "Οτι 6 επιστρεψας άμαρτωλόν εκ πλάνης
" οδού αίιτοΰ, σώσει ψνχτ/ν αΰτοΰ εκ θανάτου και καλύψ-ει
" πλήθος αμαρτιών." ει δε δ^ τις οϊοιτο το ά.παχρινΒΟ'θαι
αΰτα, καταδηλούν, οτι μελετην αυτά ποιεΐσθαι προσήκει, και 5
τηδε νοείτω. προστεταχε γαρ και ό Μωυσεως νόμος περί
^"/ χΥ 6 των του θεοΰ λογίων, οτι "κάΐ λαλήσεις εν αύτοΐς καθη-
«9· " μένος, και πορεύομενος εν άγορα, κοιταζόμενος και διαν-
Ρ»·... " ιστάμενος." ψάλλει δε καϊ ό Δαυείδ " Και μελετήσω 4ν
"7- " τοΐί δικαιωμασί σου δια παντός." 10

4 Διότι Γά^α δΐΗρττασμένΗ εβται, καϊ Άσκάλων είο άφανισμόν, και

"Α^ωτοο μεοΗμβρίαε έκριφΗσεται, και Άκαρών έκρίζωθΗοεται.

Οικονομεί τι πάλιν ό λόγος και προαπαγγελλει σαφώς

τών εσομενων κατά καιρούς εις παράκλησιν και παραμυθίαν
τοις εζ Ισραήλ, καϊ τ'ι δη τούτο, ερώ. πεπορθημενων τών '5
695 Δ. η, Ιεροσολύμων, κα). άπάσης δε της Ιουδαίας κατειλημμένης
υπό τοΰ Ναβουχοδονόσορ, α'ι περίοικοι τών αλλοφύλων
πόλεις επεγάνυντο τοις πεπονθόσι καϊ κατεμειδίων τών
πεπορθημενων, εθυον δε καϊ τοις Ιδίοις θεοΐς, ώς το πάσιν
άπηχθημενον άπολωλεκόσι γένος ' άπετόλμων δε λέγειν, ώς «ο
άνόνητον αύτοΐς το επι θεώ πεποιθεναι δια πραγμάτων
αύτών έξελήλεγκται, ωοντό τε οτι και της άνωθεν επικου
ρίας εύσθενεστερα τε και εν άμείνοσιν ή τών Βαβυλωνίων
ο εγενετο χειρ. ει δε δήπου τις τών εκ της Ιουδαίας τά οίκοι
μεθείς, και της ενεγκούσης άποδραμών κατα τον του πολέμου * 5
καιρόν, ώς προς όμορους άφίκετο σώζεσθαι προσδοκών,
ούτος ήν εν χείροσιν, ώμοτεροις τών Βαβυλωνίων περιτυγων,
τοις κατοικτείρειν όφείλουσιν. ούκούν κατεσοβαρεύοντο της

4· άποκρίνισθαι \}. Έ,άά. άποκρίνασθι Β. 9- *α>* ΟΙη· Β·

13. άκαρων Β. Άκκαρων Έ,άά. Ι3· οϊκονομίί π] Οικονομείται ΛΐιΙ).
σηφώί 30068811 εχ Β. 14. τά ΐσόμΐνα ΕΛά. και παραμυθίαν αβϋΐιιηρΟ
εχ Β. Ι7· τοΰ 80068811 8Χ Β. 33. Τί] δί Β. 33· Η360
τί και (V άμιίνοσιν »00688βΠ)ηΙ οχ Β.
 ϋ. 4· ΙΝ 80ΡΗ0ΝΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 195

τον θίοΰ δόζης οι τάλανες, σκληροί τε καί άτεγκτοι τοις

πεπραχόσιν άθλίως άπηντων, το συνάλγειν παραιτούμενοι"
μάλλον δε και άγρίως τη παρ εαυτών σκαιότητι τους άλόν-
τας επιφορτίζοντες. τι οΰν ; μετά τοΰτο επανηκον μεν κατά.
5 καιρούς εκ της αιχμαλωσίας οι εξ Ίσραηλ, Κύρου μόλις ο
άνεντος, και δη εν τοις Ίεροσολύμοις γεγονότες άνετείχιζον
την πάλιν, και αυτόν δε τον θείον άνεδείμαντο ναον, καΐ
ησαν ηδη πως εν ελπίσι λοιπόν του εύημερεΐν, προασπίζοντος
του θεού. επειδή δε ταΰθ' ούτως πράττεσθαι μεμαθηκασι,
'ο Γαζάϊοί τε και Άσχαλωνΐται, καϊ μην και Άζωτιοι, και οι
εκ της καλούμενης ' Αχαρων, ΝΙωαβΐται κα\ Ίδουμαΐοι και
Άμμανϊται, ετερά τε αττα πρός τούτοις εθνη, τη του φθόνου
κατετηκοντο φλογί, κα\ διακωλύειν ηθελον περιφράττοντας
τω τείχει την πόλιν, καί δη συναγηγερμενοι των εκ της ά
ΐό αιχμαλ^χτίας άνακεκλημενων κατεστρατεύοντο. και συγκε-
κρότ>)ται μεν η μάχη κατά την κοιλάδα του Ίωσαφάτ' •Γοβ1
πεπτώκασι δε καί άνηρηνται, θεοί) νευρονντος τον Ίσραηλ.
ε'ιλον δε ούτω κατά κράτος τάς των εθνών πόλεις, ώς και
εις ερημίαν αύτάς καταστησαι παντελή, καί ποιμνίων ταύτας
2 ο άποφηναι σηκούς. ταύτης διαμεμνηται της ιστορίας είς το
παρόν, επαγγελίαν εχούσης, πρώτον μεν της επανόδου της
εκ της αιχμαλωσίας, είτα της εσομενης εύκλείας και της ο
κατά πάντων νίκης. ^ιαρπασθήσεσθαι μεν γάρ την Γαζαν
φησϊν, οιχησεσθαι δε την Άο-χάλωνα πρίος αφανκτμον, και
25"Αζατον μεσημβρίας 'εχριφησεσθαι' τό δε μεσημβρίας αντί
του φανερώς και ού τρόπω ληστρικω, άλλ' εναργώς και
πολέμου νόμω' την γεμην Άχαρων εκριζωθηιτεσθαι. εύφυώς
δε σφόδρα προς την του ονόματος δηλωσιν ποιείται την
άπειλην' ερμηνεύεται γάρ Άχαρων έχριζωσις. τοΰτο δε αυτό

ι. σννηντων Κάά. 5· καιρόν ϊίά. 7· α^τον βί βί θ(Ίον

33$υιηρ(3 βχ Β. άν*&<1μ. ναον Ιιοο οτά. Β. δ. ττβγ] π»ρ Εάά.
II. άκκαρύν ΈΔά. Ι4· τφ 38βιιπιρΙιιιη 6Χ Β. ιδ. και βΐ παντιλή
ΛΒΧχιταρίΆ βχ Β. 25* τουτίστι ρπ> τό ϋ μισημβρια! αντί τον Εά(1.
2"]. άκκαρων 'ύά. 28. σφόδρα Β. λίαν Έιάά.
 196 Β. ΟΥΚΙΕυ ΑΙ^ΕΧΑΝΏΕ, ϋ. 5-

πείσεσθαί φησιν αύτην, οίον εχουσαν εν τη κλησει της

επενεχθησομενης αντί) συμφοράς την δηλωσιν.

596 Α. α
5 Ούαί οί κατοικοΰντεο τό σχοίνισμα τηο θαλάσοΗο, πάροικοι ΚρΗ-
τών λΟΓΟο Κυρίου έφ' ύμάε Χαναάν, γη αλλοφύλων.

Άποχρώντως άπειλησας, και τα όσον ούδε'πω σνμβησό- 5

μένα προαπτ/γγελκώς τοις την ΐίαλαιστίνην οικοΰσι, Γαζαίοις
τε φημι και Άσκαλωνίταις, Άζωτίοις τε ομού κα\ τοΐς εζ
Άκαρών, τον ίσον υφαίνει λόγον και επί ταΐς πόλεσι ταϊς
Φοινικικαΐς, μάλιστα δε των άλλων ταϊς προς τη θαλασσή
I) κειμεναις. ταΰτητοί φησιν Οίιαι οί χ,α,τοικοΰντΐς το ο-χ,οίνκτμα. ι ο
της 6α,λαίθΌ-ης. επειδή δε κα) πολλοί των κατά την ΐίαλαι
στίνην πόλεων τη θαλασσή προσωκηκασιν, άποδιϊστάς ωσ-
περ τάς σημαινομενας, εις τό παρόν πάροικους αύτάς Κρίτων
αποκαλεί, 1ν εντεύθεν νοώμεν τους της Φοινίκης οίκητορας,
ους κα\ Κρίτων, ώς εφην, παροίκους ονομάζει, δια τοιαύτην ι 5
αίτίαν. Κρητες και Αίβυες διείργονται μεν απ αλλήλων,
μεσολαβούσης θαλάσσης, ολίγοις κομιδη διαστημασιν. ώς
γαρ ό πολύς εχει λόγος, άνεμου πνέοντος, εσθ' ότε των εκ
Κρήτης βοτάνων διάττουσιν αϊ όσμα\ και τους εν Αιβύη
ο κτείνουσι θήρας, ερπετά τε φημι και τά των Ιοβόλων έθνη. 2ο
τετάχατο δη ούν Αίβυες τε κα\ Κρητες ώς έθνος εν. εντεύθεν
κατά καιρούς άποικίαν στείλαντες, τάς εν τη Φοινίκη κατω-
κηκασι και άνεδείμαντο πόλεις, καθάπερ αμελεί και Καττ-
παδόκαι κατά καιρούς τάς της ΥΙαλαιστίνης. και γούν εφη
ΑιηοΒϊχ. που θεός διά φωνής Άμώς " Ού\ ώς υιοι Αιθιόπων ύμεΐς 25

2. την δηλωσιν 38611Πΐρΐ3 βζ Β. 4· 4/«άϊ (8>ε) Εάά. βηΐβ Μϊ^ηβ. 5·

δί'πω] οΰπω Λυ,Ο. οντω Ροηί. δμον 38δ11Πΐρ111Π1 βζ Β. 8. Φοινίκης
ί>ιο πόλίσι τοϊϊ Φοιν. Εάά. II. και αοεεββίΐ βζ Β. 13. αύται Κρ^τώ»
ιοο ορά. Β. Ι5· Ηεβο ονί και—αίτίαν 300β68βηιηΙ βζ Β. ι6. Κρητιι]
4- γαρ Εάά. οΊιίργονται Β. Βκίργωνται Ο. δκίργοντο Εάά. α«ι>ΟΠΐ. Β. Ηηΐιρί 1>.
δίαίίπι άπ 38*ιιιπρίαιη βχ β. 21. πτάχατο ΒΛ), πτάχαται Εάά.
22. άποικίαν ο. Εάά. αποικία! Β. τη 388ΐιπιρΙιΐ[η εζ Β.Ο. >5· πθί'
ονα. Β.
 π. 5» 6. ΙΝ 80ΡΗ0ΝΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 197

" εστε μοι υιοί Ισραήλ ; λέγει Κύριος, ού τον Ισραήλ

" άνήγαγον εκ γης Αιγύπτου, καΐ τους αλλοφύλους εκ
" Καππαδοκίας, και τους Εύρους εκ βόθρου." και άλλοφύ- Λ
λους μεν τους ΤΙαλαιστηνούς ονομάζει, Εύρους γεμήν τούς
5 Φοίνικας, ους και άναγαγεΐν ΐκ βόθρου διίσχυρίζεται, βόθρον,
οιμαι, τήν Αιβύην άποκαλών, δια το εΊναί που τάχα κοίλην
τε και χθαμαλήν τήν χώραν. κατευρύνεται γαρ εϊς κόλπους
ή παρ αυτή θάλασσα, μονονουχϊ και άναφευγούσης άνόπιν
της χέρσου, καΐ τοις οτι μάλιστα νοτιωτάτοις κλίμασιν
ίο εισδυομενης. Ίστεον δε οτι άιτί του Έκ βόθρου, Κυρήνην
ώνόμασαν οι έτεροι των ερμηνευτών, οτι Αιβύων άποικοι
Φοίνικες αποφαίνονται εναργεστερον' Κυρήνη γαρ της Αι- β
βύης εστίν επισημοτάτη πόλις.
Αόγος τοίνυν, φησι, Κυρίου εφ' ύμάς, ώ πάροικοι
15 των Κρίτων, ήγουν Αίβυες' το δε πάροικοι φησιν άντι του
άποικοι και μετανάσται. Χανα&ν δε πάλιν αυτούς απο
καλεί. Χαναναΐοι γαρ ήσαν άπαντες οϊ τάς της Φοινίκης
κατοικοΰντες πόλεις, ει και γεγόνασιν απ άρχης άποικοι
Κρητών. Ίστεον δε οτι πάλιν οϊ έτεροι των ερμηνευτών
2ο άντι του πάροικοι Κρίτων εκδεδώκασι Αόγος Κυρίου εφ' ύμάς
έθνος ώλοθρευμενον. επειδή δε ην άναγκαϊον άκολουθήσαι » 697
πάλιν τη των εβδομήκοντα γραφί), τα εκ της ιστορίας
παρηγάγομεν εις μέσον, α φέρει μεν ε\ς ημάς ή παράδοσις,
επεσφράγισε δε ως άληθή και ό του προφήτου λόγος.

25 Και άττολώ ύμάο έκ κατοικίαο, και Ισται ΚρΗτΗ νομό ποιμνίων 6

και μάνδρα προβάτων.
ο
Ιδού δή πάλιν ως μετοίκοις προσλαλεΐ, και ώς μετανά-

I. Ιστί μοι Β. ΐστ£ (μοι Εάά. 6. πον ΟΠ1. Β. δ. παρ

αυτοΊί Εάά. ΙΟ. ΐκ 30068811 6Χ Β. Ι5· Λιβύων Εθά.
17. ττ/γ 80068811 εχ Β. ΐ8. άρχα'ιι Εάά. Ιο· ότι πάλιν Ηοο οΓ(3ίηβ Β.
30. ίφ' Β. προί Εάά. 23. πάλιν) + και Εάά. 27- &ή ΜβυπιρΙιιιη βχ Β.
 198 Β. ΟΥΚΙΙ,Μ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. ϋ. 7·

σταις διαλέγεται, κα\ μεμαρτύρηκε τη ιστορία το άληθέί'

απολέσειν γαρ αυτούς φησιν εκ κατοικίας, τουτέστιν εκ γτ}ς
είς ήν παρωκηκασί τε και μετωκίσαντο' εις τούτο γεμήν έρτη-
μίας άφίξεσθαί φησι τάς παρ' αύτοΐς πόλεις, ως νομψ και
ο μάνδραν γενέσθαι -ποιμνίων. Κρητψ δε αύ την Φοινίκην, ήτοι 5
τούς εν τη Φοινίκη αποκαλεί ως εκ Κρήτης οντάς της Αιβύοον
ομόρου και γείτονος. εν δε ήσαν κατά τούς άνωθεν χρόνους;
κα"ι μέμικτο άλλήλοις τα. γένη καθ' α'ιμά τε καΐ έθη και
νόμους.

1 Και εσται τό σχοίνισμα τηο θαλάσσΗο τοΐε καταλοίττοιο οΓκου ίο

Ιούδα· έπ' αύτοΐε νεμώσονται έν τοϊο οΓκοιε Άοκάλωνοο,
δείλΗε καταλύσουσιν άπό προσώπου υιών Ιούδα, ότι έττέσκεττ-
ται αϋτούε Κύριοε ό Θεόε αΰτών, και άττέστρεψε τΗν αίχμα-
λωσίαν αΰτών.

8ορΓ» Φθάσας ηδη προεΐπον, οτι συναγήγερτο μεν πάντα τα. 15

έθνη φθάνω διακεκαυμένα, κα\ κατεστρατεύοντο των Ιερο
σολύμων μετά τον της αιχμαλωσίας καιρόν, και δη πολέμου
συστάντος έν τη κοιλάδι του Ίωσαφάτ ηττηνται και
πεπτώκασιν ο'ι τοις λελυτρωμένοις άνοσίως έπιβουλεύοντες.
ο κεκρατηκότες ούν ο'ι έ£ Ισραήλ κατέβοσκον ώς έρημους τούς 2ο
των αλλοφύλων αγρούς, κα\ οίον σηκόΐς έχρώντο ταΐς ήρημω-
μέναις πόλεσι των ΦυλιστιέΊμ, τουτέστι των ΤΙαλαιστηνών,
δια τό πάντας άρδην άπολέσθαι τούς έν αύταΐς. 'ΐοτα,ι τοίνυν
φησι το ο-χ,οίνιο-μα της Οα,λΑο-σ-ης, τουτέστιν, αί προς τη
θαλάσση των ΐίαλαιστηνών πόλεις, α'ι πολυανδροΰσαί ποτε, 25
α'ι δείνα). κα\ δυσκαταγώνιστοί νομή ποιμνίων τόίς κα,ταΧα-

3· Ηαεε Τί και μιτωκ. α(Χ688εηιπΙ βχ Β. 4- αυτοί:] αΰτών Έιάά.

5· αυ] αυτών ίϊά. 6. την 388υ.πιρ111Π1 6Χ Β. 8. και μίμικτό]
μίμικτο Μ Εάά. και ΐθη ΗοοβθβεΓαΏΐ βχ Β. ίο. Ηίο ν. 7 ροβΐ τ. 6
οοΙΙοοβπΙ Εάά. ίηνίΙΐΒ Β.Ώ. II. «V αυτοΊί Β. (130, 233> 311·) *π' αύτοΰι
Κάά. (ν»1.) ότ' αυτού Ρ. (ΑΙεχ.) 12. άπο προσώπου υ'ιάν Ιούδα
οπι. Β. (233·) *5· ή&Η προΊπον Β.Ό. ιιπον Εάά. πάτα τά Ιιοο
οπίίηβ Β.ϋ. 31. ΐρημ. Έάά.
 ϋ. 8, 9· ΙΝ 80ΡΗ0ΝΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 199

τοις οίκου ΊονάΛ. ο'ι γαρ εκ της αιχμαλωσίας άνασεσωσ-

μίνοι και περιλελειμμενοι μόλις, αυτοί κεκρατήκασιν, αύτο\ ε-
και & τοις ο'ίκοις Άσ-κοίλωνος δείλης καταλύο-ουο-ι. προς
εσπεραν γαρ οϊ ποιμένας εγκατακλείουσι τοις σηκοΐς τάς
5 των θρεμμάτων άγελας. τις οΐιν ή τοσαϋτη δύναμις ; ή πώς
εσται τούτο, το και πίστεως επεκεινα και λόγου παντός ;
Ότι έπείΓκεπταί φησιν αυτούς Κύριος ό &εος Λυτών κα) άπεο~-
τρε\^ε τ*;ν αίχμαλωιτίαν αυτών, 'όμοιον ως ει λίγοι Κατέληξε
της επ' αΰτοΐς όργης, άνηκεν αύτοΐς τα. εγκλήματα και
ίο συνοπλίζεται μεν ωσπερ και πάλαι τοις εξ Ισραήλ, χαρί
ζεται δε το νικάν τους άνθεστηκότας, και τοΰτο άμογητί. α 598 Α.
Ούκοΰν όταν άμαρτάνοντας άποστρε'φηται θεός, υπό πό
δας κεισόμεθα των εχθρών, καϊ οΰδε\ς ό σώζων ή επαμυνων
εστίν, ει δε εποπτεύοι πάλιν εφιεμενους αρετής και ζην
>5 εννόμως εθελοντας, άμείνους μεν εσόμεθα πολέμου παντός,
κατευμεγεθησομεν δε καϊ μάλα ρ'αδίως τών άνθεστηκότων,
και πληροφορήσει λέγων αυτός περ\ δικαίου παντός " "Οτι Ρβ- »»■
" επ εμε ηλπισε, κα\ ρΰσομαι αύτόν' σκεπάσω αυτόν, ότι
" εγνω το όνομά μου. κεκράξεται προς με και επακούσομαι
20 " αΰτοΰ' μετ αύτοΰ ε'ιμι εν θλίψει" εξελουμαι αυτόν και
" δοξάσω αυτόν, μακρότητος ήμερών εμπλήσω αυτόν και
" δείξω αύτφ τό σωτήρων μου."

1)
"Ηκουσα όνειδισμούε Μωάβ καϊ κονδυλισμούε υίών Άμμων, έν 8
οίε ώνρίδίξον τον λαόν μου και έμεΓαλύνοντο έπ'ι τά δριά μου.
25 δια τοΰτο ζώ εΓώ, λεΓει Κύριοε τών δυνάμεων ό Θεόε ΊσραΗλ, 9
διότι Μωάβ ώε Σόδομα έσται, καί υιοί Άμμων ώε Γόμορρα,
και Δαμασκόε έκλελειμμένΗ, ώε θΗμωνιά άλωνοε καί Ηφα-
νισμένΗ εΐε τόν αιώνα- και οί κατάλοιποι λάου μου διαρττώνται

9- αντοΐι ριίιΐδ] αυτού: Έάά. 13. καί ΟΓΠ. Β. η ΐπαμννων &881ΐπιρ1α

οχ Β. 14· ΐποπτ€ίτ) Εάά. Ηαεο και ζην εΐ και μαΚα ραδίωι &ςοε88επιηΙ εχ Β.
ΐ8—33. Ηβεο σκιτχάσω—σωτηριόν μου βοεεββεηιηΐ εχ Β. σκιπάσω—τό 5νομά μου
και τα {ξηι Ό. 30. καί] + °ί Ρ· (*» ΑΙεχ. XII.) ύεββί ίη Β. 37· «'κλϊλίΐμ-
μίνη] ίκλιλίκμημίνη Β. 3δ. λαοί] τον λαοί Ρ. (ΛΙεχ.) τον άβεβΐ ίη Β.
 200 Β. ΟΥΚΙΙ,Ι,Ι ΑΙ^ΕΧΑΝΏΕ. ϋ. 8, 9·

αύτοΰε, και οί κατάλοιποι έθνους μου κλΗρονομΗσουσιν αύ-

τούε.
ο
ΥΙεπορθημενοις τοις Ίεροσολύμοις, και πεπραχοσιν άθλίως
τοις ε£ Ίσραηλ, επετώθαζον, ως εφην, τά πρόσοικα των εθνών,
ψοντό Τ€ οτι των παρά σφισι ψευδωνύμων θεών έργον ην 5
το άλώναι την Ίουδαίαν, άνατετραμμένης ε'ισάπαν και οίχο-
με'νης τάχα που προς το μηδέν της άεί τε και άνωθεν επι-
κουρούσης αύτοΐς χειρός, δηλον δε οτι της του πάντων
κρατούντος θεού. δυσβουλίας γαρ εις τοΰτο καθικεσθαι
τινάς το άπεικος ούδεν, ώς πεπλανημένους, ξύλοις τε κοά ιο
ά λίθοις λελατρευκότας, και τον φύσει τε και αληθώς ηγνοη-
κότας θεόν. άκηκοα το'ινυν, φησϊ, τους Μωα,βιτών ονει&σ--
μους καϊί κβνβνλκτμους υίων Άμμων, διοίσει γαρ οίμαι κατ
ούδενα τρόπον του καταπαίοντος η ράβδω τυχόν η λίθψ τους
πεπονθότας ό πλήττων ονει&σ-μοΐς, και άχάλινον επ αύτοΐς 1 5
άνευρύνων στόμα, άνερευγόμενός τε και λέγων τά δι ων ην
εϊκός καταπικραίνεσθαί τινας εϊς δυσθυμίας και λύπας, και
φορτικωτεραν εχει της συμφοράς την εφοδον. επειδή δε
και κατ αύτης της θείας τε και άπορρήτου δόζης άθυροστο-
β μουντές ηλεγχοντο, ταύτητοι, φησι, την Χο^ομιτών άνατλάν- 2ο
τες δίκην βαδιοΰνται προς ολεθρον, και μικρά που τάχα τά
ΓομόρρΛϊ άποφαίνοντες πάθη ταΐς εαυτών συμφοραΐς, οψέ
τε και μόλις δί αυτών είσονται τών συμβεβηκότων την τοΰ
κολάζοντος δύναμιν. Ααμα,α-χος γεμην η Φοινίκων μητρό
πολις η λαμπρά κα\ περίοπτος, εν τ] τά βασίλεια, σωρός 25
εσται καλάμης, ουκ εχούσης άσταχυν, ης ούδε\ς μεν 6 λόγος,
Δ. α ίΐρ κατάπρησιν δε το πέρας, ήγουν είς διασκεδασμόν. τους
γάρ τών άχυρων σωρούς αϊ τών πνευμάτων όρμάι διαρ-
ριπτουσι πανταχη' κατά τον "ίσον δε τρόπον και τους εν
ταΐς πόλεσι ταΐς άλισκομεναις αϊ τών ελόντων δυνάμεις 3°

4· Ηαεο ώι ΐφην 083ΐιπιρΐ3 εχ Β. 5· Ηαεο ΐργον ην αββυπιρία βχ Β.

Ι4· ΗββΟ τοΰ καταπαίσντοΐ 388ΐιπιρΐ3 εχ Β.ϋ. ΐ6. ανιριυγόμινύί Ό. ΈΔά.
άν(ριννώμ*νοϊ Β. 17. δνσΰυμίαν ϋ. ΐ8. ϊχ*ι \\3.\>εϊ Ο. ΐχαν 6 8110 Μί^ηε.
20. τοι αββυπιρίυιη εχ Β. τά ρΓΟ την Έάά. 27. «γ αΐί. αβδαπιριιιιη εχ Β.
 ϋ. ίο, ιι. ΙΝ 80ΡΗ0ΝΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 201

διασκιδνάσι πανταχού, τοις ραγδαιοτάτοις εν ίσω πνεύμασι

κατεμπιπτόντες. ότι δε ούχ έτερου του μάλλον, άλλ' αυτού
τοΰ πεπονθότος και όνειδισθεντος λάου τά ποιάδε των κακών
κατορθωσις εσται κατά. καιρούς, ύπεμφαίνει λίγων Οι ΧΑτά-
5 λοιποί του λάου μου $ιαρπα>ντΑΐ Λυτούς χα) οι κατάλοιποι \>
ίβνους μου χΑΤΑχληρονομηο-ουιτιν Αυτούς. χΑΤΑλοιπους γάρ
ίθίους, ώς ήδη προεΐπον, τούς εκ της αιχμαλωσίας άνασε-
σωσμενους αποκαλεί, οι κεκρατηκασι των εθνών, καϊ τάς
των αλλοφύλων ελόντες πόλ€ΐς, εις ερημίαν αύτάς κατεστη-
ιο σαν παντελή.
"Οταν τοίνυν οικονομικώς ό τών όλων θεος διαγυμνάζη
την Έκκλησίαν, η θλίψεις επάγων, η διωγμούς πράττεσθαι
συγχωρών, επιφυομενων αυτί} τών εχθρών, η ' Ελλήνων
τυχόν, η ανοσιών αιρετικών, καταμειδιάτω μηδείς, περι- ο
1 5 μενετω δε μάλλον τοΰ παντός αγώνος το πέρας, ο'ι γάρ
πλατύ γελώντες εσθ' ότε, κα\ μονονουχι κατονειδίζοντες
τον Χριστόν, ώς τών Ιδίων ού προαχτπίζοντα, ήγουν, ώς
οϊονται, καϊ άσθενοΰντα προς τούτο, τά Χο^ομιτών ύπο-
μενοΰσι πάθη, καϊ πυρός έσονται τροφή, και πρός γε δη
2ο τούτοις, ους ηττησθαι νενομίκασι, κρατούντας εύρησουσιν.

ΑΟτη σύτοϊο αντί τΛε ΰβρεωε αυτών, διότι ώνείδισαν και έμε- ίο
ΓαλύνθΗσαν επί τον Κύριον τον παντοκράτορα, έπιφανήο ιι
εσται Κΰριοε έττ αίιτούε, και εξολοθρεύσει πάνταο τούο θεούς ά
τών έθνών τηο γηο.

25 Α'ύτη, φησιν, αύτόις η μερ\ς κα\ ούτος ό κλήρος, πεπα-

ρψνήκασι γάρ και κατ αύτης της απορρήτου δόξης, άθν-
ροστομούντες ο'ι δείλαιοι και παλιμφημους Ίεντες φωνάς,

ι. κατιμπιπτάντων Έιάά. δη ρΓΟ δΐ ϋά. τοΰτο ρΓΟ του Μ<3. 4·

φαίνα ϋά. 5· τοΰ οπι. Β. σισωσμίνον: Έιάά.
13. η ΟΒβΙΙΐηρΙΐΙΠΪ βχ Β. ΙΚ. ραλλομ] 7Γ0λ»ν Εάά. ΐ8. οϊονται]
ονκ οίο»τ« ϋα. 23—202. 4· Α6 αϋτούί 3(1 αίιτοΰί ΐΓαηΒΐϋΙ Β. 20. και
Βί τηί 38βυιηρΐ3 βχ Ό. άθνροστομονντα 6ΐ και π. ίότίί φωνάί ΟΠΙ. ϋ.
νοι.. II. Ώά
 202 Β. ΟΥΕΙΙ,Μ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. Η. II.

και τοΰ πάντων έπέκεινα μονονονχι κατεζανέστησαν, δεινώ

τε και άχαλίνω προς τούτο χρώμενοι βράσει, επειδή δε
ο την έπι τω πάντα δύνασθαι δόξαν τοις ιδίοις άνηπτον θεοΐς,
επιφανής ίσται Κύριος ΐπ αυτούς, τουτέστι, την Ιδίαν αύτοΐς
έμφανιεΐ δύναμιν, διά γε τοΰ πάντας αυτών ολο9ρεΰο~αι τους 5
θεούς, άντ/ρηνται γαρ και πεπτώκασι τα παρ αύτοΐς τεμένη
διά χειρός ' Ισραήλ, και πνρος έργον γεγόνασι τα χειρόκμητα
πανταχη τε κα\ εν παντι εθνει των έαλωκότων. ποϊ δη ούν
των θεών ή δύναμις ; η πώς αν έτερους σώσειαν, οίγε δη
σφισιν αύτοΐς έπαμύνειν ούχ οίοι τε ; μάλλον δε τί γαρ ι ο
ΘΟΟ Α. α ολωρ κωφη και αναίσθητος ύλη ; " Τά €ίδωλα τών εθνών
υ. " άργυριον καΐ χρνσίον, εργα χειρών άνθρώπων," κοά ει μη
Η»ν>. Η. φορτικον ειπείν, μάλλον δε κα). εϊρησεται " Τι ωφελεί
" γλυπτον οτι έγλυψαν αυτό, έπλασαν αύτο χώνευμα φαν-
" τασίαν ψευδή" κατά την τού προφήτου φωνην ; και τ/ 1 5
Ρβ. «ΐπ. φηαιν ό θεσπέσιος Ααυείδ " "Ομοιοι αύτοΐς γένοιντο πάντες
" οι ποιονντες αυτά και πάντες οι πεποιθότες επ' αύτοΐς"

Και προδκυνΗσουσιν αϋτώ έκαοτοε έκ τοΰ τόπου αύτοΰ, πάσαι αϊ

νήσοι τών εθνών.
I) Επιφανή γενέσθαι φαμέν έπ' αύτούς τον Κύριον, ώς 2ο
ώλοθρευκότα πάντας αύτών τους θεούς, πάλαι μεν διά τών
έζ'Ισραηλ ταΐς τών αλλοφύλων πόλεσι συγκαταπιμπράντων
εύσθενώς τά τε έν τοις τεμένεσιν εδη και τους εν αύτοΐς βω
μούς, κατά δε γε τον καιρόν της ένανθρωπησεως τοΰ Μονο
γενούς τουτι γεγονός άληθέστερον κατίδοι τις αν, οτε κού 25
θίόρ ων ό Αόγος, γέγονε καθ* ημάς κα\ έπιφανης' καΐ γονν
οι θεσπέσιοι μαθηται τον οντά άπ άρχης, ον άκηκόασι, τον-

I. κατςξανίστησαν Ό. κατ(ξανιστάμινοι ΈΛά. 2. ττ ΟΠ». ϋ.

προς τοϋτο χρώμινοί^ 8ίο βάίάϊ βχ ϋ. [χρώμινον (βίο) ϋ·] χρωμινοι προς τούτω
Εάά. «Γ(1 3ε Ε<1(1. 3· ΤΨ Ο· τα ΚόΜ. 4- αντούι Ό. αυτοί: ΈΑΛ.
1· χάροι ρΓΟ ιτνρ&ί (βίε) Έάά. 0. σώσααν Β.ϋ. ΐκσάσιιαν Εάά.
ΙΟ. σφισιν αυτοΊϊ — τά ίίδωλα] ίαυτοϊ: βοηθιϊν μη συνάμίνοι' τά γαρ ίίδωλα 1).
II. κωφός Έ,άά. Ι4· ϊπλασαν ΗαΟβΙ Β. ΐ6. πάντα ονα. Β.
ιδ. αύτοΰ ΗίώεΙ Β. (ιιΐ ίηίτα.) αύτών Ρ. (Αΐβχ. 42·) 23. " ΒδδΐίΓαριυιπ
οχ Β.
 ϋ. ιι. ΙΝ 80ΡΗ0ΝΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 203

τον αύτόν ψηλαφησαί τε χερσι και Ίδεΐν εφασκον οφθαλ

μοί, εμφανής γάρ γεγονεν ό τού όράσθαι κρεάτων ώς ο
θίοτ, ψάλλει δε που και Ό Ααυείδ " Ό θεοί εμφανώς ηζει, Ρί!· χ1!χ-
** ό θίο$· ημών, και ου παρασιωπησεται." επειδή δε γεγονεν
5 εμφανής " καϊ επι γης ώφθη," κατά το γεγραμμενον, " και '"·
" τοις άνθρώποις συνανεστράφη," τότε καϊ άπολώλασιν αϊ
βδελυραί τε κα\ βέβηλοι των ειδώλων άγελαι' άνηρηται δε
είσάπαν καϊ τό του διαβόλου κράτος, έκαστος δε λοιπόν των
δια πίστεως της ε'ις Χριστόν εις επίγνωσιν αληθείας ενηνε-
ιο γμακον προσάγει δι αυτού τε και συν αύτω τψ θεω καϊ Ί
Πατρι την προο~κύνηο-ιν ίκ του τόπου αυτού, και ουκ ετι μεν
εστί κατά μόνην την Ίουδαίαν γνωστός ό θεός, αλλά και 1χχν·
αϊ των εθνών χώραί τε και πόλεις, καν ει της Ιουδαίας άπο-
νοσφίζοιντο μεσολαβούσης θαλάσσης, ουδέν ήττον προσίασι
15τφ Χριστώ, προσάγουσι τάς λιτάς, άνάπτουσι τάς δοξο
λογίας, άκαταληκτοις εύφημίαις καταγεραίρουσι. πάλαι μεν
γαρ ην " εν τω Ίσραηλ μεγα τό όνομα αύτοϋ'" νυν\ δε ιι>·
λοιπόν τοις άπανταχη γεγονε γνωριμώτατον, γη δε καϊ 6
θάλαττα μεστή της δόξης αυτού, και τούτο ην άρα τό
2ο « Ζώ εγω, λέγει Κύριος *Η μην εμπλησθησεται της δόΡης Νωη.
/ ψ XIV· 21.
" Κυρίου πάσα η γη" προσκυνήσει δη ούν έκαστος εκ του
τόπου αυτού φησι. προανατυπών μεν γάρ ό νόμος της Εκ
κλησίας τό κάλλος, την άρχαίαν εκείνην τοις εζ Ίσραηλ
άνώρθου σκηνην ης εις τύπον κάί εν τοΐς Ίεροσολύμοις
25 ό διαβόητος εκείνος εγηγερτο ναός. προστεταχε δε τοΐς
άρχαιοτεροις ό θεσπέσιος Μωυσης, ήγουν δι εκείνου θεός, α 601 Α.
εκ πάσης της Ιουδαίων χώρας τους προσκυνεΐν εθελοντας
άναφοιτάν εις Ιεροσόλυμα, θύειν τε ούτω καϊ προσκυνεΐν
τω θεω, και θάνατος ην η δίκη τοΐς εζω θύουσι τού ναού.
3° επειδή δε παρεληλακε της σκιάς ό καιρός, πεπαυται τά εν

3· που σία. Β. 6 ριϊυβ ββίΐιπιρίνιιη βχ Β. 10. τφ θιφ και Πατρι

οιη. Β. Ηίΐεο νειΊκι Ϋια\)ΐί Ό. 12. Ιουδαίων ΑιΛ. ΐ8. απαν
ταχού Εάά. γνωριμώτατος 'άά. 24· άνώρθου Ο. Μί^ηε. άνώρθονν Έ,άά.
25· 'γψ/ιρται ιί<3. 27. Ιουδαίας ίίά.
Ω Λ 1
 204 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι ΑΙ.ΕΧΑΝΟΚ. η. ιι.

τύποις, εγνώκαμεν τε λοιπόν ώς ουκ εν τόπω το θείον,

Αοΐ» 88. ούτε μην " Ό ύψιστος εν χειροποιήτοις ναοΐς κατοικεί"
48 ; χνιι. πληροί 06 μάλλον ουρανούς τε και γην και τα κατωτέρω
4 ταΰττ]τοι πανταχί} τε αυτόν και εν πασιν είναι πιστεύοντες
Ι» χιπερ αν ίκα,στος ων τυγχάνη, Ικεΐ ποιείται την προσκύνησα/^ 5
χίπί »3 "? εγγύς εχων τον λέγοντα θεόν " θ€θϊ εγγίζων εγώ είμι,
" λέγει Κύριος, καϊ ού Οεος πόρρωθεν."
Ίστεον δε, ότι νότους εσθ' οτε το γράμμα το ιερόν τας
εκκλησίας αποκαλεί, οίον εν θαλάσστ) κειμενας εν τωδε
τω κόσμω, και πικροΐς ΰδασι περιχεομε'νας ταΐς εν αύτφ ίο
περιστάσεσι, και μονονουχι ραγδαιοτάτοις κύμασι κατα-
παιομενας τοις διωγμοΐς, πλην άδιαπτώτως ερηρεισμενας
ο κα\ άνεχούσας ΰψοΰ, και ταΐς θλίψεσιν ού βαπτιζομενας.
χν^**" ακλόνητοι γαρ δια Χριστον αϊ εκκλησίαι, " κα\ πύλαι άδου
" ού κατισχύσουσιν αύτών." ούκοΰν εϊ δη βούλοιτό τις 15
νησ-ους ϊθνων εννοεϊν τας εζ εθνών εκκλησίας, ούκ εζω του
πρέποντος βαδιεΐται σκοποΰ' ώς περικλυζομενας μεν τοις
των πειρασμών σάλοις, εχούσας δε το πάγιον εν Χριστώ,
ω η δόξα και το κράτος εις τους αιώνας. Άμην.

ι. ττΛτω Εάά. 3· κατωτιρα ϊ\ά. 5- νοιηται ϋά. 7- °^Χ'

ρΓΟ ού Βα. (νβΐ. Ρπά-Ααο;.) ΙΟ. π*ριχ*ομίνας Β. πιριιχομίναι I). Ε<3α.
12. π\ήν 30068βίί βχ Β.1). ι6. &ν*υ ρΓΟ ?{ω Εάά. 17—19· ·*
π(ρικλυζ.—αμήν 300β886ΠΐηΙ βχ Β.

ι
 ΤΟΤ ΑΚΤΟΤ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΥΤΟΝ ΠΡΟΦΗΤΗΝ

ΤΟΜ02 ΔΕΤΤΕΡ02.

Και ύμεϊο Αίθίοπεο τραυματίαι ρομφαίοχ μού έστε. ΐ2

Παιτοί διαμε'μνηται γένους, ήγουν έθνους, πεπολεμηκότος

5 τω Ισραήλ και κατά. της θείας δόξης πεφλυαρηκότος. μετ-
εισι το'ινυν Ίδουμαίων κα\ Άμμανιτών επί τούς Αιθίοπας, ά*
η τούς προς ήοϊ και νότω καμένους, και της Περσών γης
την άγχιτερμονα κατοικοΰντας χωράν ήγουν ΑΙγυτττίους ώς
όμορους οντάς καΐ γείτονας τοΐς εξ Ίσραήλ' Αιθιοπίας δε
ίο μοίρα και των Αιγυπτίων η γη' και γοΰν ποταμούς Αιθιο
πίας ονομάζειν εθος τοις Ίεροΐς γράμμασι τούς της Αιγυπτίων,
πίνονσι γαρ και αύτοι τον Τηων, περί ου φησιν η γραφή
" Ουτός εστίν ό κύκλων πασαν την γην ΑΙΘιοπίας." ίο-εσθΐ Ο».
τοίνυν χαι ύμίίς Αιθίοπες της εμης τραυματίαι ρομφαίας. 3
15 εαυτού δε φησι ρομφαίαν την των Ιουδαίων, ώς αύτος επάγων β
αυτήν τοΐς άνοσίως πεπραχόσιν εις τε την αύτοΰ δόξαν, ώς
ίφην, και μεντοι τον Ισραήλ.
Έπειδη δε οίδεν ή θεόπνευστος γραφή και νοητούς Αιθίο
πας, φερε τι και επ' αύτοΐς λεγωμεν, ουκ εξω βαίνοντες της

ι. δίο Β. 2. 8ίο Β.Ό. 3· Β. ίσισθι Ρ. Εάά. (42.) οί. ίηίπι.

5· τό» ρΓΟ τω Εάά. 6. Ιουδαίων ρΓΟ Ίδονμ. ϊίά. 7- ίω κα'
*ντον Ί\ά. της βΧ Β. 8. η «V ρΓΟ ήγουν 'ύά. 12. γηων
ΕάΛ. (Αΐβχ. Χ.) γαων Β. ΐ6. «'αντον £(1ά. Ι7· τον ρΓΟ τόι> ϋ(3.
 206 Β. ΟΥΚΙΙ.1^1 ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. ϋ. ία.

τών προκειμένων έννοιας, εφη που ψάλλων ό μακάριος

ίχχϊϋ Δαυέίδ, ως προς τον Κΰριον ημών Ίησοΰν άριστον " Σΐ>
ι+· " συνέτριψας τάς κεφάλας των δρακόντων επί του ύδατος.
Θ02 Α. α " συ συνέθλασας την κεφαλήν του δράκοντος, εδωκας αύτον
Ρβ. ΐχχί. « βρώμα λαοΐς τοις ΑΙΘίοψιν." άλλα και ετέρωθί που " 'Έ,νώ- Γ>
" πιον αύτοΰ προπεσούνται Αιθίοπες, και οι εχθροί αυτού
" χούν λείζουσιν." ομολογεί δε' που καϊ η εν τω ασματι
ε»ηΐ. ΐ. των ασμάτων άνατυπουμένη νύμφη μελαινά τε είναι και
καλη. ούκούν Αιθίοπας νοητέον τους οιονεί σκοτεινην τε
καϊ άλαμπη την διάνοιαν έχοντας, τούς οΰπω κατηυγασ- ίο
μένους, και το θείον ουκ έχοντας φως. άλλ' οϊ μεν προσ-
\> πίπτοντες τω Χριστώ, καθάπερ αμελεί και ή νύμφη,
καταλαμπρύνονται παρ αυτού, διακεκράγασι γαρ ευχόμενοι
Ρ».
ΐχχχίχ " *στω V λαμπρότης Κυρίου τού θεού ημών έφ ημάς"
Χ1' οι δε δυσαπόνιπτον έχοντες την άκαθαρσίαν, κα\ έν τω 15
μελαίνεσθαι μεμενηκότες, καταθοινησονται μεν τάς τού δρά
κοντος κεφαλάς' τροφή γάρ αύτοις ό δράκων ό αποστάτης"
ύποκείσονται δε τγ/ ρομφαία,, πρέπειν δε οίμαι μάλιστα τού
λόγου την δύναμιν τοις άκαθάρτοις πνεύμασιν, ά τετρΛνμοί-
τικεν ό Χριστός, της καθ' ημών τυραννίδος έκβεβληκώς, 2ο
συνανελών δε αύτοϊς τον τού σκότους πατέρα, τον άπάσης
2 Οογ. ο άμαρτίας εύρετην, τον κατασκοτίζοντα " τά νοήματα τών
" άπιστων, εις τό μη διαυγάσαι τον φωτισμόν τού Έύαγ-
" γέλιου της δόξης τού Χριστού." και τούτο οίμαι έστιν
.χχνΐϊ. δ καϊ αυτός ό σοφός ημΐν εϊρηκεν ' Ησαΐας " Και εσται έν 25
ι.
" τϊ) ήρ-έρα έκείντ), έπάζει ό θεδί την μάχαιραν την άγίαν,
" την μεγάλην και την Ισχυράν έπι τον δράκοντα, τον όφιν
" τον σκολιόν, «τι τον δράκοντα τον οφιν τον φεύγοντα, και
" άνελεΐ τον δράκοντα.

I. μακάριος οία. Β. 5· τ°ν οία. Β. δίαΙΪΠΙ ίναντ'ιον ΈΑΛ.

8. τυπονμίνη ΈΑά. ΙΟ. την οΰπω κατηνγασμίνην 'ύά. II. ϊχονσαν 'ύά.
13· κατα\αμπρυνόμ<νοι 'ύά. ϊχάμινοι ρΐΌ (ΰχ. 'ύά. όΐηΐβ Μκτηβ. ΐ8. του
λόγου] το \ίγ(ΐν Έ,άά. 19. πνίνμασιν, α] δαίμοσιν, ους 'ύά. 24· τ<">
αοοεββίί βχ Β. 26. άγίαν] + και Β. οΓ. βιιρΓ» 44° *· 0,1111 ΙεοΙίοηε Λ.
(άγίαρ και μνγ.) 28. όφιν φητγοντα ρΓΟ τον ο. τον φ. Έ,άά,
 ΰ. 13, ΐ4· ΙΝ 80ΡΗ0ΝΙΑΜ. ΤΟΜ. Π. 207

Και έκτενώ ΤΗν χείρα μου επί βορράν και άττολώ τον Άσσύριον, 13
και θΗσω ΤΗν Νινευί είε άφανισμόν άνυδρον ώε ερΗμον. και 14
νεμΗαονται έν μέσω αύτΗΟ ποίμνια και πάντα τά θΗρία τήε ά
ΓΗε, και χαμαιλέοντες και έχΐνοι έν τοΐε φατνώμασιν αύτΗΟ
5 κοιταοθΗσονται, και θΗρία φωνπσει έν τοΐε διορύρμαοιν αύτΗΟ
και κόρακεε έν τοΐε πυλώσιν αύτΗε.

"Αψομαι, φησι, και τών εις ηώ και βορράν χωρών τε και

πολιών, και συνδιολω τοις άλλοις τους Άο-σνρίους και ταΐς
ηρημωμεναις τών πόλεων, και αυτήν προσθητω τψ διαβόητον ε
ίο Νινευ), την τών Χαλδαι'ων μητρόπολιν. εσται δε ανυορος,
ταΐς άβάτοις και άοικητοις εν ϊσω γαΐς. ε'ικός δε δη πάλιν
ΰδασιν εζομοωΰν τον λόγον την τών ένοικούντων πληθύν
εθος γάρ τούτο τοις Ίεροΐς γράμμασιν. καϊ γοΰν τών Άσσυ-
ρίων την εφοδον, ην πεποίηνται κατά της Ιερουσαλήμ,
15 έτερος τών άγιων προφητών προανακηρύττων εφασκεν " 'Ιδου
" δη ύδατα έρχεται από βορρά, και εσται εις χειμάρρουν α 603 Δ.
" κατακλύζοντα." όταν τοίνυν άνυ§ρον εσεσθαι την Νινευ)
λεγη, φαίην άν ότι κενην εσεσθαι τών ένοικούντων φησί'
κατανεμηθήσεσθαι γεμην έν μέσω αυτής ποίμνια δάσχυρί-
2 ο ζεται, σημείον οΊμαί που το χρήμα τιθείς της όλοτελοΰς
ερημιάς και του μηδενα κατοικεϊν εν αύτη' φύεται μεν γάρ
ουκ εν άστει τά εν άγροΐς. ει δε δηπου γενοιντο πόαι και
εν πάλει τυχόν, ομολογία τις ώσπερ εστίν εναργής τό πρατ-
τόμενον του κενανδρον είναι παντελώς, προστίθησι δε και
25 έτερων σημείων ου μετρίαν πληθύν. καταλύσειν γάρ εν \>
αύττι φησι πάντα τά θηρία της γης, χαμαιλέοντας τε χα)
έχινους έν τόίς φατνωμασι χοιταο-θησεσθαι' καϊ μην και έν τοις
οιορυγμαο-ι, τουτέστιν, η εν βόθροις, ήγουν και σπηλαίοις
τους άγριους άναφωνητειν θήρας, εναυλισθησεσθαι δέ και

3· ιχμήσιται Ρ. (32. 7· "Αψομαι, φησι, καϊ Β. δψομαι φησι

καϊ Ό.'Ο^ομαι.* φησϊ τονι [τουι ίηβεπιίΐ ρππιιΐδ ΡοηΙαηυ.6, αά δβηδυπι, ιιΐ ορίηα-
ΙιλΙιιγ, ίιηρίοτκΐιιπι] Έ,άά. χωράν ΑιΛ. Ι4· τ^ν ρΓΟ τπγ Εάά.
ΐ8. \ίγ*ι Ίίά. 20. σημίϊα ηά. που ΟΜ. Β. 20. αύτφ Έ,άα.
 208 Β. ΟΥΚΙΙΙ,Ι ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. ϋ. Η, ΐ5·

κόρα,χΛς τόίς πυλακτιν αύτης. εστί δε ούδενΐ τών ευ φρονούν-

των άμφίβολον, ώς οΰτ αν εν οϊκοις καταλύσειαν ΐχίνοι, ούτε
μην (ν μέση πάλει κατανλισθήσονται θήρες, άλλ' ούδ' αν
εμφιλοχωρήσειαν τόΐς πυλωτή οι νυκτικόρΑχες, ει μη πλείστη
ο τις όση και άνδάνουσα λίαν τοΐς ώδε φύσεως εχουσιν ύπάρ- 5
χοι σχολή, φιλοΰσι γάρ πως ο'ι θήρες, κα\ με'ντοι τα έτερα
περί ων 6 λόγος, ουκ άνθρώττοις σνναυλίζεσθαι' πόθεν ; αλλ*
ηπερ αν εϊη πολλή τις ερημιά, σχολαία τε παντελώς η
δίαιτα, και τής ερημιάς το πλάτος μονονουχι πρντανεύη την
άσφάλειαν, εξω τε παντός αποκομίζει δέους. ίο
Εί & χρή τι τούτοις επειπεϊν άναγκαϊον, άσφαλιζώμεθα
ά τας εαυτών καρδίας, και τό προσκρούειν θεώ κατά τι γούν
όλως παντι παραιτώμεθα σθενει, Ινα μη γενώμεθα πονηρών
τε και ανήμερων ενδιαίτημα θηρίων, φημι δή τών ακαθάρτων
πνευμάτων, εζηρημένης ημών άπάσης αρετής, και τοΰτο 15
οϊμαί εστι τό δια φωνής Ιερεμίου προς την Ιερουσαλήμ «5
ΗίβΓ.νί. μάλα και σοφώς εϊρημε'νον " Πάνω και μάστιγι παιδευθηστ)
" Ιερουσαλήμ, μη άποστή ή ψυχή μου από σου, μή ποιήσω
" σε άβατον γήν, ήτις ουκ άποικηθήσεται." θεού γαρ
ήμών εξελοντος την άρετήν, εισελάσει πάντως εις νουν 2ο
και καρδίαν τα βδελυρά τε κα\ ανόσια πάθη, και όΐά τίνες
ε θήρες ενδιαιτήσονται, συνεισφρήσει δε και αύτη τών ακα
θάρτων πνευμάτων ή αγρία πληθύς.

15 Διότι κέδρος τό άνάστΗμα αύτιπο. αΰτΗ η ττόλιε η φαυλίστρια,

η κατοικούσα έττ έλττίδι, η λέτουσα έν τη καρδία αϋτΗε ' Εγο) 25
είμι και ουκ εσται μετ έμέ έτι. πώε εΓενώθΗ ε'ιε άφανισμόν,

I. ούδ' «'πΐ ρΓΟ ονδίνι Εάά. 4- Τ0'Γ Β.ϋ. αύτοΪΕ Έ,άά. 5· *ιπ'*ΡΧ71 βά.
7· πόθ<ν Β.Ό. ποτ* ΈΔά. 8. ϊρημοΐ 'ύά. 9· καί—δίοικ οια. Ό.
πρντανίνα 'ύά. ΙΟ. ϊξω τ( παντοι άποκ. δί'οιίΓ ΟΠ1. Β. 13. παραι-
τούμίθα ΈΔά. ΐ6. την [τόν Β. ?] Ίιρονσαλήμ Β.ϋ. τον Ίσρα>)\ ΈΑά.
Ι7· σοφώί ΓεΙίηιιί εχ Εάά. σαφώς Β. (5 μ. και σ. οτα. ί). 19. ήτιϊ—
άρίτην 300688βηιηΙ εχ ϋ. δίαΐΐαι (ϊσίλάσίΐ Ό. « ιισιλάσα. Έ,άά. (Ισιλινσονται
γαρ Β. 21. και καρδ. βΐ βδ. τ» και οπι. ϋ. 25· τη 388ΐιηιρΙππι
εχ Β. (26. οΙ.) 26. ίσται Β. (153» 311·) «στ' ^ά.
 ϋ. ι4, ΐ5· ΙΝ 80ΡΗ0ΝΙΑΜ. ΤΟΜ. II. 20!)

νομΗ θΗρίων ττάε ό ίηαττορευόμενοε δι* αύτΗε συριεϊ και

κινΗοει τάε χεΐραε αΰτοΰ.

Ώρ άε"ι μεγα φρονεΐν ήρημενη, και ύπερφρων και άλαζων » β04 Α.

η Νίΐ/βυί διαβεβληται. καϊ ην τοΰτο κατα άλήθειαν, όφρύν
5 άνασπώσα τήν ύπερτάτην κατά παντός έθνους καϊ πάσης
άρχης, και ολίγου παντελώς άζιοΰσα λόγου την έτερων
ισχύν. μεμαρτύρηκε δε τοΰτο και ό προφήτης Άμβακούμ
περ\ του βασιλέως Άσσυρίων λέγων, ότι " Κοκ αυτός εν ΑΗλο. ί.
" βασιλεΰσιν εντρυφήσει, καϊ τύραννοι παίγνια αΰτοΰ, και
ίο *· αυτός εις πάν όχύρωμα εμπαίζεται." οτι τοίνυν ΰπερόφρυς 1>
αγαν, ύψοΰ τε ηρμένη, καϊ άναφοιτώσα λίαν εις τό εζήνιον
ή των Χαλδαίων μητρόπολις, διατρανοϊ πάλιν, ΑνΑ/Γτημα,τι
κεαρον παρεικάζων αυτήν, κα\ φαυλίοτρίΑν όνομάζων. τοΰτο
δ' αν μάθοις ορθώς τε και άτρεκώς ειρημενον εκ τών τοΰ
ΐ5 'Ραψάκου λόγων ός, επείπερ ηκεν εις τήν Ίουδαίαν, είτα
τοις εν τω τείχει προσέβαλε, της άνωτάτω κατεφλυάρει
δόξης, εφασκε γάρ " Ύάδε λέγει ό βασιλεύς Μή άπατάτω ^ .
" υμάς 'Έιζεκίας λόγοις, οι ου δυνήσονται ρύσασθαι υμάς, μ·
" καϊ μη λεγετω ύμϊν Έζεκίας ότι ρύσεται υμάς ό θεός." ο
2ο καϊ μετ' ολίγα " Μ?) ερρύσαντο ο'ι θεοί τών εθνών έκαστος ι\>. ιδ.
" την εαυτού χώραν εκ χειρός βασιλέως Άσσυρίων ;" αντη
τοίνυν η φαυλίσ-τρίΑ πόλις, *ι κατοιομενη τε κα\ λαγούτα. Έγω
είμι και ουκ εστΑΐ μετ 'εμε ετι. επειδή τοίνυν τήν ούτως
αισχράν κα\ επάρατον άλαζονείαν εν καυχήματος τάζει λαμ-
25 προΰ ποιεΐσθαι φιλει, ταύτητοι λοιπόν προς τοΰτο άθλιότητος
κατοιχήσεται, ως καϊ. επ αύτη χρήναι λέγειν Πώς εγενφης
εις ΑφΑνιο-μον, νομη θηρίων" τό δε πώς εϊη αν ουκ ερωτώντος ά
κα\ άναμαθεΐν εθελοντος, τεθαυμακότος δε μάλλον τήν ελ-

1. παραπορινόμινα ΐ. (Α]βχ.) ΒίαΙίιη αυτήν ρΡΟ δ(' αντήί Ρ. (ϋθ.) 3- 3ΡΊ~

μίνη Β. (ΐάισμίνη Ό. Εάά. 5· ΰπίρτ. αίρουσα ρΓΟ άνασπωσα τήν ΰπίρτ. Ό.
καϊ] + κατα Εάά. κα\ πάσηί—Ισχύν ονα. Ό. 6. (τίρων ίσχΰν εύί(1ί
εχ Β. "Ρωμαίων αρχήν Εάά. ςΙαιιβυΙίίΓη ΙοΙαιη οτηίΐΐίΐ ϋ. 8. οτι οπι. Β.
14- άληθωι Εάά. ΐ6. τιίχιι] + τηι Ιερουσαλήμ Εάά. πμοσλαλωρ
ρΐΌ προσίβαΚί \\ά. 21. βασιλίων ϊιά. 23. τοίνυν βοοβββίί
ρχ Β. 25· »φΆ«« ρπ> φιλπ Εάά.
\ΌΙ/. II. Ε θ
 210 Β. ΟΥΚΙΙ,Μ Α1.ΕΧΑΝΟΚ. ΐη. Ι-

πίδος επε'κεινα μεταβολην. τά γάρ τοι μεγάλα και αδόκητα

των κακών ουκ εξω Θαύματος, φιλεΐ δε πως καταπληττειν
τούς θεωμενους, ήτοι τους μεμαθηκότας. οΰτω και τυριεί πας
επ' αύτη χα) χ,ινητει τάς χείρας, συμπληττων άλληλαις,
καθάπερ εγωμαι, και άνακροτών άπο του θαυμάσαι, και ηχην 5
('κ στόματος 'ιεϊς, την εν συριγμω και άσημοτε'ραν. γράφει
β δε ωσπερ ημΐν και δια τούτων ευ μάλα τον επ' άδοκητοις
Ργου ϊϋ (τυμφοραΐς οιονεί καταπεπληγμενον.
34; 8. « Ύττερηφάνοις οδν άρα θεος αντιτάσσεται" και σοφον
8ίτ. ί· είναι φημι και άξιόληπτον το παράγγελμα " Μτ) εξύψου ίο
ΡΓον. " σεαυτον, Ίνα μη πεσης," και πάλιν " *0? ύφηλον ποιεϊ τον
χνϋ. ι6. Λ , ρ „ 1 , „ „ ν , » ,
εαυτού οίκον, ζητεί συντρψην. ονπερ γαρ τρόπον τα εις
ύφος πολύ και περα μέτρου διανιστάμενα των οικοδομη
μάτων ετοιμότερά πως εϊς κλόνον ε'ισι, πλείστην τε οσην
την ύποφίαν του σφισιν αύτοΐς περιθραυσθησεσθαι νοσεϊ' 15
605 Α. α ούτω και άνθρωπου φυχη τη των λογισμών ματαιότητι προς
ύπεροφίαν εζογκουμενη, σαθρά τε και εύανάτρεπτος και ραδία
πεσεΐν. ει δε δη πράττοιτο τό χρήμα κατά θεού, τό τηνικάδε
λοιπόν το άντερεϊδον ούδεν.

Κεφ. γ'. "Ω η έπιφανΗε και άττολελυτρωμένΗ ή ττόλιε η περιστερά. 20

Μετεισιν εύθύς εις άνάμνησιν της Ιουδαίων, φημι δη της

Ιερουσαλήμ, ην επείπερ είλον Άσσύριοι, τετίκασι δίκας.
τετιμώρηνται δε και τά λοιπά τών εθνών ώς την του θ)εοϋ
δόζαν κατακερτομούντα, επιστυγνάζει δε ώσπερ αύτη ττα-
θούση τά παρ ελπίδα, και της άνηκεστου συμφοράς ούχ 25
ετερω τινι μάλλον άναγράφει τάς αιτίας, αύτην δε μά\Χον
γεγενησθαί φησιν έαυτη προμνηστριαν. σχετλιάζει ούν καί
φησιν ΑΩ η επιφανής χα) λελυτρωμενη η πολις η περιστέρα.

6. ί(ΐΓ εοιτεχί ροβΐ Μί^ηε. ιΥιι ϋ. Ειΐά. ΐ4· πωγ οπι. Β.

κΧίνον ρΓΟ κΚόνορ (&ίε) Εάά. 15. πιριθραυσθήσΐται (βίο) ηιΐ. αηΐβ
Μί^ηβ. ΐ8. θίοκ Ε(1(1. 20. [Χίλυτρωμίνη Η εχ ΟΟΓΓ. 23. 31.
οΓ. ίηίτ».] 21-28. ΜίΓκσ/ν— ή πίριστιρά αβϊυαιρία εχ Ό. 22. &'και]
Νεβοίο ιιΐηιπι 8<χαΓ «η δίκης ΙιαΙιεηΐ Ό.
 ϊϋ. ι. ΙΝ 80ΡΗ0ΝΙΑΜ. ΤΟΜ. II. 211

ίνα τί γάρ όλη, φησιν, ατιμότατη γεγονας, οίκτρά τε και

αιχμάλωτοι, η οΰτω λαμπρά κα\ διάφανης, ή παντός έθνους 1>
κρατησασα, κα\ νικώσα μεν άμογητϊ τους άνθιστάμενους,
σκληρά τε αεί καϊ δυσάντητος τοις άντεζάγειν εθελουσι, και
5 τον πολέμου νόμον εζωπλισμενοις' η πολλοίς σημείοις και
τε'ρασι της Αιγυπτίων θητείας λελυτρωμίνη καϊ της αφόρη
του πλεονεξίας εκλύσασα τον αύχενα' δι ην ποταμοί μεν
εις αίμα μετακεχωρηκασι, χάλαζα δε και σκότος την των
Αιγυπτίων κατεσίνοντο γην, τ) και θάλασσα συνωπλίζετο, ο
ίο καταπνίγουσα τούς διώκοντας, μυρία τε οσα προς τούτοις
γε'γονεν άζιάκουστα ; ω η π'αΧις ή περκττερα., τουτέστιν η
περικαλλεστάτη. δέχεται γαρ αεί πως η θεσπνευστος γραφή
το στρουθίον εις εύειδίαν' καθάπερ άμελει κα\ την εν τω
ασματι πλαττομε'νην νύμφην τω της περιστεράς ονόματι
15 κατασεμνύνειν ηθελεν ό νυμφίος "Ανάστα, λέγων, ελθε ή
" πλησίον μου, καλη μου, περιστερά μου." περικαλλεστάτη
δε λίαν η Ιερουσαλήμ, διάτοι το τω θείω λελαμπρύνθαι
νόμω, καϊ τοις της Ίερωσύνης αύχημασιν όράσθαι διαπρεπής, <1
επασκεΐν δε και δικαιοσύνην, και θίώ τω κατά φΰσιν προσ-
2ο κυνεϊν, και αύτω τελεΐν τάς λατρείας, κάλλος δε τούτο
πνευματικόν, δύναιο θ* άν καϊ ετερως περια-τεραν ειρησθαι
νοειν την Ιερουσαλήμ, εθος γάρ άε\ τω πτηνω, καν εϊ τις
αυτό της φιλτάτης αύτω καλιάς άποκομίσειεν άπωτάτω, είτα
δοίη τί) πτησει καιρόν, άναθεΐν οϊκαδε πάλιν και άνακο-
25 μίζεσθαι προς τά οικεία, ο δη γεγονός και επ αύτης εύρη-

I. όλη Ό. Εάά. όλα» Β. γίγοναι Ό. -γίγονιν Εάά. τι 38βυπιρΙιιιη βΧ Β. και

αϊχμ. βΐ λαμπρά καϊ ονα. Ό. 3- κρατησασα Ά.Ό. κατακρατ. Εάά.
8ΐ3ΐίΐΏ και νικώσα—ΐξωπλισμ. (5) ΟΠΙ. ϋ. άνθισταμινονι Β. άνθιστηκότα! Εάά.
5· ό ρΓΟ η Ό. σημιίοκ ΟΠΙ. Ό. 6. λίλυτρ. Β.ϋ. «λίλυτρ. Εάά.
8. μίτιχάρησαν Τ). ΙΟ. καταπνίγουσα Ό. καταπ\ηττονσα Εάά.
II. άξιάκοι <στα Β.ϋ. άξιάγαστα Εάά. 15- κατασιμννναν ήθ(\(ν]
κατίκαΚΧυνιν ϋ. ΐ6. μου νΐΐ. οπι. Ό. Ι7· τ6 ΒββππιρΙυιιι
βχ Β.ϋ. τώ οπι. Ό. δίαΐίπι τι αάά. Εάά. ίηνίΐίβ Β.ϋ. ΧιΧαμπρύνθαι Β. λί-
Χαμπρύσθαι Ό. Εάά. ΐ8. 6Ίαπρ(πή{ Β. οΊαπριπή Εάά. άρ. &ιαπρ.
οπι. Ό. 20. καϊ αϋτω τϊλβΐκ γΑγ Χατριίαί οπι. ϋ. 22. ά(ϊ
28βιπηρ(ηπι βχ Β. 8ΐ»ιίπι αυτή ρτο τψ πτηνω ϋ. 2,}· αΰτην ρΓΟ αΰτο Ό.
αύτω ΟΠΙ. ϋ. αποκαμίσικν Β. αποκόμιση Ώ. Εάά. δΐ&ΙΪΠΙ άπωτάτω ΟΠΙ. Ό.
24—212. 5· Α πάλιν αά πάλιν ΐΓαηβίϋΙ ϋ. 25. πρόιτ Β. «ϊι Εάά.
Κί' 2
 212 Β. ΟΥΚΙΙ,Ι,Ι ΑΕΕΧΑΝΌΚ. ίϋ· 2·

σομα> της Ιερουσαλήμ, έχουσα γαρ εκ προγόνων το

β ευσεβές, καταπεφοίτηκε μεν εις Αΐγυπτον' εκβαίνουσα δε
ώσπερ την εκ πατέρων λατρείαν, εκεί προσκεκύνηκεν ε'ιδώ-
λοις' άλλα κέκληται δια. Μ,ωυσέως, καϊ άπέπτη τρόπον τίνα.
της εν Αιγύπτω πλάνης, παλινδρομησασα προς θεόν. άλλά 5
γαρ τις η αίτια, φησϊ, του και όλως άλώναι τυχόν, κα\ ύφ*
ετέροις γενέσθαι πάλιν την λίλυτρωμενην ;

* Οϋκ εισάκουσε φωνίκ.

υΒΐΗ^ί * Ήκουσε γαρ εν τψ ορει "Σίνα του θεοΰ λέγοντος ""Ακουε

4·τ·8. " Ίσραηλ, Κύριος ό θεός σου Κύριος έίς εστίν, ου ποιησΐΐς ίο
χχ. 4· " σεαυτώ εϊδωλον ούδε παντός ομοίωμα οσα εν τω ούρανω
" ανω και οσα εν τή γϊ) κάτω και οσα εν τοις ύδαο-ιν
" ύποκάτω της γης." παρατρέχουσα δε τό διηγγελμένον,
κατώλισθεν άμαθώς εις πολύθεον πλάνησιν. ούκοΰν ουκ
ε'κτηκΰνο-ε φωνής, η της εν τω ορει Σίνα προς αντην γεγειτη- 15
1) μένης' ήγουν την φωνην άντϊ της νουθεσίας παραδεζομεθα.

Οΰκ έδεζατο τταιδείαν.

ΥΙεριυβρίζουσα γαρ τον παιδαγωγοΰντα νόμον και άπο-

χχΐχ 13 κοΗ-ίζοντα προς δικαιοσύνην, ετράπετο προς " διδασκαλίας,
δ.Μ»ΐίΐι. " εντάλματα ανθρώπων," και ταΐς ιδίαις ακολουθούσα γνώ- 2ο
μαις, εξω γέγονε της ευθείας όδοΰ, καϊ άπομεμένηκεν άμαθης
καϊ των θείων άμοιρος παιδευμάτων.

Έττί τώ Κυρίψ ούκ έπεποίθΗσε.

ΤΙολεμου γάρ καταθλίβοντος, και αγώνος εγκειμένου, και

5- «V Αιγύπτω Β. Αιγύπτου Εάά. παλινδρομούσα Ό. 6. ΰφ'

ίτίροις Ώ.Χ). νψ ίτίρονς Εάά. 13- 6Ίηγγ(\μά>ον Ό.Ι). οΊάγγιλμα Εάά.
ιό. της αοοεββιΐ βχ Β.1}. 19. ϊτοάτιτο β. ίηνίΐο ϋ. διδασκαλία;] + και
Εάά. ίηνίΐίβ Β.1). 22. Άμοιρο: Β. άμοιρονσα Εάά. 23- «ί*ό>«-
6ησ( Β.1).¥. (Αΐβχ.) €π(ποίθ(ΐ Εάά. (ν&1.) 24· καταθλίβοντας Ε8κιιιηρ(υπι
εχ 1). θλίβοντας Β. καταλαβόντος Ό. και άγ. ΐγκ. οπί. Ό.
 ϋί. 3,3- ΙΝ 80ΡΗ0ΝΙΑΜ. ΤΟΜ. II. 213

κίνδυνων επηρτημενων, δεον αυτήν την των προγόνων ενσε'-

βειαν άπομιμεΐσθαι φιλείν, και επί μόνω πεπο&εναι τφ ο
διασώζοντι θεώ, " Αϊγυπτον επεκαλείτο" κατά το γεγραμ- Ηοβ· '
μενον, " καϊ εϊς Άσσυρίους επορεύθησαν," και κατεμισθούτο
5 Ίυρους ήγουν "Αραβας, μονονουχϊ την θείαν άτιμάζουσα
δύναμιν.

Και πρόε τόν Θεόν αϋτΗε ούκ ΗΓΓίκεν.

Εγγιζομεν δε τω θεώ δια. πάσης επιεικείας, και τα. αύτώ

δοκοΰντα κατορθοΰν -ηρημενοι. εγγιζομεν δε και καθ' έτερον
° τρόπον, αύτόν είναι μόνον φύσει τε και αληθώς θεόν κα] ά
βασιλέα των όλων και δημιουργόν πιστεύοντες, και επ
αϋτώ τό σύμπαν έτερον ούδενα παραδεχόμενοι.

0! άρχοντεε αύτΗε έν αΐιτΗ ώε λέοντεε ώρυόμενοι. 3

Απαριθμείται τα. εγκλήματα, καϊ παράγει τάς αιτίας,

όΐφ' αίς εικότως κεκίνηται και κεκλιται προς οργάς, Ίνα δη
φαίνοιτο λοιπόν κολάζων εν δίκη τους ησεβηκότας καϊ
καθιγμενους εις τούτο φαυλότητος, ώς άφόρητον ηδη πως τό β
χρήμα και ούτω γενέσθαι θεώ. ησαν ουν, φησϊν, οι άρχοντες
(ώτΥ,ς ως λέοντες, τί 5ε δ») δρώσιν εκείνοι ; λιμού καταθη-
°γοντος, και ε'ις εφεσιν αυτούς καλούντος τροφής, ορη τε και
νάπας περιθεουσιν εύσθενώς, δεινόν τι και άπηχες καταβρυ-
χωμενοι' καν εϊ τι που θεάσαιντο των επιτηδείων εις βρώσιν,
οίον βροντην κατηχησαντες, εις δεος αγουσι τοσούτον, ώς
αποπεπηχθαι δοκεΐν, καϊ οίόν τι σικάλοις ενεσφιγμενον,
ό περιμενειν τον δαιτυμόνα. τούτο δε' τίνες εδρών και των α 607
ηγουμένων εν 'λσραηλ, τον εκ νόμου θάνατον τοις παρα-
βαίνουσιν ώρισμενον, επιφερειν έσθ' οτε και τοις πλημ-

I. απηρτημίνων Εάά. ίηνίΐίβ Β.Ό. αύτη 1). ίηνίίο ϋ. 2. μιμύσθαι Β.

4· καημισθοντο Ό. Εάά. καπμισθοϋντο I). 5- όραβαΐ \). Εάά. άρραβα: Β.
8. ϋ οιη. Β. ΗαΙκΙ I). δίαύπι τφ θ*ώ Β. θίφ I). τον θιον Εάά. 22. η
»ον 1>. παν τι Εάά. 23· βροντή» \>. βροντή Εάά. 24· σικάλοΐί]
8ίο υι νίϋ. Οοάά. 25. «Γι αΒβυαιρίιιπι βχ Ο.
 214 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι ΑΕΕΧΑΝϋΒ, ϋί. 3·

μελοΰσιν ούδεν άπειλοΰντες, ει μη δράν ελοιντο τά αύτοΐς

θυμήρη τε καϊ φίλα, καΐ παραχωρονντες εγκαλοΰσιν ετεροις,
ήγουν αύτοΐς τοις δικάζουσι κτήσεων ιδίων εζιστάμενοι.
καταγράφει γαρ αυτών τα. τοιάδε των κακών και δι
Μίο. ϊί. έτερου προφήτου, λίγων Μιχαίας δε ουτος' " 'Έγενοντο 5
" λογιζόμενοι κόπους καΙ εργαζόμενοι κακά εν ταΐς κοιταις
\) " αυτών, και άμα ττ) ήμερα, συνετελουν αυτά, διότι ούκ
" ηραν προς τον θεον χείρας αυτών. κα\ επεθΰμουν άγρονς,
" κα\ διήρπαζον ορφανούς, και οίκους κατεδυνάστευον, κάϊ
" διήρπαζον άνδρα και τον οίκον αΰτοΰ, άνδρα και την κλη- ίο
" ρονομίαν αύτοΰ."
Καταβρυχώνται δε ώσπερ τών εν άπλΐ) πίστει βιοΰν
\)ρημενων και ο'ι τών αιρέσεων εύρετα), και θεοστυγες άνοί-
γοντες στόμα, τούς ούδεν είδότας μονονουχι κατεσθίουσιν
άμαθεστερους άποτελοΰντες, και ψύχρας αύτοΐς και διε- 15
στραμμενας ενιεντες εννοίας, καταμυθολογοΰντες δε ούτως,
ο καϊ τό γε σφίσιν αύτοΐς εύ εχειν ύπειλημμενον φρονεΐν
άναπείθοντες, ώς ηδη δοκεΐν τούς τοις παρ' αύτών εναλόντας
βρόχοις, τάχα που και εκτεθνάναι, και λίθοις ολίγα τοις
άναισθήτοις παραχωρεΐν, οις αν τις επιφωνήσειε, κα\ μάλα 2ο
Ερα. ν. εΐκότως " "Έγειραι ό καθεύδων και άνάστα εκ τών νεκρών,
" και επιφαύσει σοι ό Χριστός." πλην, ως φησιν ό μακά-
Ρβ. ΐνίί. ρ10ς Λαυε/δ " Ό θεορ συντρίψει τούς οδόντας αύτών εν τω
" στόματι αύτών, τάς μύλας τών λεόντων συνεθλασεν ό
" Κύριος." 25

ά Οΐ κριταϊ αότΗΟ ώε λύκοι τηο Άραβίαε, ούχ ύπελίποντο είε τό

πρωΐ.

Φασι τούς εν Αραβία λύκους παντός επεκεινα θηρός ιεναι

προς αγριότητα, κατηρρωστηκεναι τε λίαν το άκόρεστον εις

3· αυτουι τους δικάζονται Έ,άά. 4· και δ» —οΰτοί] και δια του μιχαίου
λίγων Ό. 6. καϊ 38θϋΐτιρΙιιιη εχ ϋ. άεββΐ ίη Β. 23· σύντριψα
1)0.1)01 Ό. 26. Άμβαβίας ραβΒΪπα Β.
 ίϋ. 4· ΙΝ 80ΡΗ0ΝΙΑΜ. ΤΟΜ. Π. 215

τροφάς, όζεις δε ούτως ε'ις δρόμον, ως αποφοιτά» εύκόλως

παντός του διώκοντος. εφη γάρ που και δΐ έτερου προ
φήτου περί των εκ Βαβυλώνος ίππων " οξύτεροι ύπερ τούς Α\>αα. ϊ.
" λύκους της Αραβίας." δέχεται τοίνυν εις το παρόν την
5 των λύκων άπληστίαν εις ύποτύπωσιν των κριτών, οίον όλω β Εβ·. IX.
'
12.
στοματι και άκορεστοις όδούσι δαπανώντων τούς κρινό
μενους, δια του πλείστα τε όσα και τα. ύπερ δύναμιν εζαιτεΐν
επί ττ) του δικαίου παρατροπτ), καί ίνα τ6 τω θείψ νόμω
δοκούν εϊς το ετεροις τισίν άνδάνον άνοσίως παρευθύνοιτο.
ίο αλλ* ήν αμεινον εννοεϊν αυτούς, οτι καθά φησιν ό παροιμια-
στης " Ααμβάνοντος δώρα εν κόλποις ού κατευοδούνται οδοί." χνϋ. 23.
" Τά γάρ δώρα εκτυφλοΐ οφθαλμούς σοφών και λυμαίνεται β-'ϋβαΐ!
" ρήματα δίκαια," κατά το γεγραμμενον. τι γάρ όλως το & ^8 Α.
περιττόν εκ δωροδοκίας ; τι δε το αίσχρόν όνησει λημμάτων
ΐ5 τούς αγαπώντας αύτό ; μάλλον δε πο'ιαν άν αύτοΐς ζημίαν
ουκ ενεργάσαιτο ; κα\ γάρ εστίν αληθής ο μακάριος ΐΐαΰλος
λέγων " Οί δε βουλόμενοι πλουτεϊν εμπίπτουσιν εις πει- » Τϊιη.
" ρασμον και παγίδα καί επιθυμίας πολλας ανόητους και
" βλαβεράς, αί τίνες βυθίζουσι τούς άνθρώπους εις ολεθρον
2ο " και άπώλειαν." " ΑΊρετόν ούν όνομα καλόν η πλούτος
" πολύς," και εστίν άληθώς σοφός δη λίαν και άτρεκης ο
ό λόγος.

Οί προφΗται αΰτΗε πνευματοφόροι άνδρεο καταφρονΗταί. 4

Ει) γε το αύτης επί προφητών ενθάδε, ότι μη γεγόνασι

25 θεού, λαλούντες επισφαλώς τά " από καρδίας αύτών και Η'?.?· ,
ουκ απο στόματος Κυρίου," κατά τό γεγραμμενον. κατει-
ρωνεύεται δε ό λόγος, πνευματοφόρους άποκαλών' ούχ ως
εν μεθε'ζει γεγονότων εκείνων τού Άγιου Υϊνεύματος άληθώς,
άλλ' ώς πλάττεσθαι τολμώντων τό της προφητείας χρήμα, ο

6. δαπανωντων Β.ϋ.1). καταδαπ. ¥Λά. 9· παριυθΰνοιτο Β. παριυθί-

νοιντο ΈΛΑ. ΐ8. άνονητοϊα ίί(1. 19. τούί άνθρώπονι ροβΐ
άπώλίίαν Ιγ. Β. 2(). χάρισμα ρΓΟ χρηρα ηά.
 216 Β. ΟΥΚΙΙ,Ι,Ι Α^ΕΧΑΝϋΚ. ϋί·4·

καΊ ότι μεμεστωνται τοΰ Άγιου ΪΙνεύματος ού κατοκνούντων

ειπείν, θελοντες τοίνυν είναι, φησι, και προφητα,ι και πνεν-
μχτοφόροι, και τό σεμνόν ούτως όνομα ταϊς σφών αυτών
περιπλάττοντες κεφαλαϊς, τοσούτον γεγόνασι κΑταφρονητα),
ώς μηδε οτι ποτ εστί το επιεικές ε'ιδεναι, προσαπολλύναι δε 5
και έτερους, οις ελάλουν τα. άπο καρδίας, καΐ τούτο επι
σμικροΐς και εύτελεστάτοις τισϊ λημματίοις οι τάλανες, και
Εζβΐί. ώς 6 προφήτης φησϊν "Ιεζεκιήλ " ένεκεν δράκος κριθής κα\
χίίί. ΐ9·
<ϊ " κλάσματος άρτου." και αποπληξίας δε προς τούτο κατώ-
λισθον, ώς της απορρήτου δόξης βουλάς είναι λέγειν τας ίο
εαυτών, και τα. άπο γνώμης ιδίας άποβρασσόμενα ρήματα,
θείους είναι λόγους δϊίσγυρίζεσθαι. και γούν εφασκε περι
χχίίίϋ αυ™ν $ια τν? Ιερεμίου φωνής " Ουκ άπεστελλον τους
" προφήτας, και αυτοί ετρεχον' ούδε ελάλησα προς αυτούς,
" και αύτοϊ προεφητευον'" αύτοΰ δε τού προφήτου διακεκρα- 15
η>. χιν. γάτος εναργώς και λέγοντος " Ό ών Δέσποτα Κύριε, ιδού
" οι προφηται αύτών προφητεύουσι κα\ λεγουσιν Ουκ οφεσθε
6 " μάχαιραν και λιμός ουκ εσται εν ύμΐν, οτι άληθειαν καϊ
" είρηνην δώσω επ\ της γης και εν τω τόπω τούτω" μονον-
II). η. ουχι καϊ άντεκεκράγει λέγων ό τών όλων θεός " Ψευδή ο'ι «ο
" προφηται προφητεύουσιν επι τφ ονόματι μου, ούκ απέστειλα
" αύτούς και ούκ ενετειλάμην αύτοις κα\ ούκ ελάλησα προς
" αύτούς' ότι οράσεις ψευδείς καϊ μαντείας και ο'ιωνίσματα
" κα\ προαιρέσεις καρδίας αύτών αύτο\ προφητεύουσιν ύμΐν.
Ι&.χχχίν. « €£ προφηται ε'ισι, και ει εστι λόγος Κυρίου εν αύτοΐς, 25
609 Α. α " άπαντησάτωσάν μοι. τι το άχυρον προς τον σιτον ; ού-
II). ΧΧ111. ,, * \ ' \ ' ΧΓ ' ■ ' \ ' '
ϊβ, 29· τω? 04 λόγοι μου, λέγει Ι\υριος. ούχ οι λόγοι μου ως
" πύρ φλέγον, λέγει Κύριος, κα\ ώς πελυξ κόπτων πετραν
καθικνειται γαρ εις νοΰ βάθος ό παρά θεού λόγος, και μο-
νονουχι διαρρήγνυσι την τών άκροωμενων καρδίαν ψυχρός 30

2. ΐθΐΚοντα Έάά. 3· τ° ΡΓ0 τα·Γ ·'Ί· 3η1ε Μϊριβ. 7· ™"

30068811 εχ Β.ϋ. οί τά\αΐΗ{ οχιι. Β. ΙιαϋβΙ Ό. II. πποπρατ-
τόμινα ΈΛά. Ι5· προιφήτίυον ΗδΙ)6[ Ό. 2"]. ώί Β.
ωσπιρ Εάά.
 ίϋ. 4· ΙΝ 80ΡΗ0ΝΙΑΜ. ΤΟΜ. II. 217

δε και άναλκις ο εξ άνθρωπου βουλής, όποιος τις ην 6 των

ανοσιών ψευδοπροφητών.

Οϊ ίερεϊε αΰτΗο βεβΗλοΰσι τά άπα και άσεβοΰσιν είε τον νόμον. 1>

Ουκ έξω μομφής ούδε αύτό πεφώραται το άπόλεκτον

5 γένος, τουτεστι, το εκ φυλής Αευί' βΐβηλούν δε και αυτούς
τα, α,γιά. φησι, χα) Α<τ(βείν εις νόμον. γεγραπται μεν γάρ
" "Οτι χείλη ιερέως φυλάγεται κρίσιν, καΐ νόμον εκζητη- Μ·1 ϋ.
" σουσιν εκ στόματος αύτοΰ." άλλ' ώς αυτός που πάλιν
φησιν ό των όλων Δεσπότης " Οί ιερείς ουκ είπαν ΪΙοΰ εστι ΗίβΓ.
ΙΟ " Κύριος." τό γάρ τοι μη βούλεσθαι διατρανοΰν τον νόμον
τοις ουκ είδόσιν αύτον, μήτε μην άποκομίζειν επείγεσθαι
τούς υπό χείρα λαούς εις τό άνδάνον θεώ, τούτο οίμαί ο
εστι τό άο-ίβείν ε\ς νόμον. καϊ ου μέχρι τούτου τά εκείνων
εγκλήματα" άλλά γάρ κα\ βιβηλοΖο-ι δε τα, Αγια φησιν. ό
ΐ5 μεν γάρ διά Μωυσε'ως νόμος πλείστην εχει την επιτηρησιν
περ\ θυσιών καϊ προσαγωγής, ηνίκα τε εκάστην κα). τίνα
χρη τρόττον άποπεραίνεσθαι' οι δε κατά τό εικός προσεκό-
μιζον μεν τάς θυσίας, πλην άφυλάκτως κα\ άτημελώς, ού
καιρόν, ού τύπους άξιούντες επιτηρείν, άλλ' ούδε ηγνισμενοι
2ο τάχα, οΰτε μην εν εσθημασι τοις σφών Ίεροπρεπώς εσταλ- ^""Ρ™
με'νοι κα\ εν κόσμω δρώντες τά ιερά, άτιμάζοντες δε ως τι ά
των αχρείων την ούτω σεπτην και άξιάγαστον λειτουργίαν.
ΓΙαραφυλακτέον δη ούν τοις της 'Έ,κκλησίας Ίερουργοΐς,
μη βιβηλούν τα. 'αγια' τρόπος δε της βεβηλώσεως ούχ είς,
25 διάφορος δε και πολύς, δει γάρ είναι κεκαθαρμενους κα\
ψυχην και σώμα, και πάν είδος άποσειομενους βδελυράς

3· ιΙ{ τον οτη. Β. ίηνίΐίβ Ρ. Εάά. (22. αϊ.) ο£. ΐηίτβ. η. 'κρίων Εάά.
δ. αντων ϋά. πάλιν Ό. πά Β. πάλαι ϊ\ά. 9- **"'<"' Β. ίΊπον Εάά.
ίο. μίν ρΓΟ γάρ 'ύά. 14- δ« ηββαπιρίϋπι εζ ϋ. ιδ. τ» Β.
γ* ϋά. ΐ8. άτημίλω! Β.ό. άμιλώί ΐ,άά. Ι9· ΐπιτηριαι] ϊ'πι-
χίίρτ'ιν ϊ). ήγνίσμίνοι Ο. Εάά. ήγιασμίνοι Β. 21. &{ τι Β.1>. ωστί Εάά.
24· μή οτη. Β. ΗίΛβΙ Ό.
ΥΟί. II. Ρ{
 218 Β. ΟΥΚΙΙ.Μ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. ϋί. 5·

ηδονής, ήγλαϊσμένους δε μάλλον τοις ε'ις άγαθουργίαν σπου-

β δάσμασι, μεμνημένους λέγοντος του θεσπέσιου Παύλοι»
" ΤΙνεύματι περιπατείτε, και έπιθυμίαν σαρκός ού μη τε-
" λέσητε."

5 ' 0 δέ Κύριοε δίκαιοε εν μέσω αύτΗΟ και ού μΗ ποιηοη άδικον 5

πρωΐ πρωΐ δώσει τό κρίμα αύτοΟ, και ούκ είε νϊκοε άδικίαν.

Άσύμβατόν εστί πως αεί τω άδίκω το δίκαιον, και ούκ

ιΟοΓ.νι. £ν "ιοι κατ^ ταυτον τφ βφηΧα, το καθαρόν. "Τ/ρ γάρ αν
βίο Δ. α " γένοιτο κοινωνία φωτι προς σκότος ;" μάχεται γάρ τά
τοιαδε των πραγμάτων, κα\ πολύ της αλλήλων φιλίας διω- ίο
κισμένα κατίδοι τις αν αυτά. ήγαπηκότος δη ούν την
δικαιοσύνην και ούκ ειδότος αδικίαν του πάντων κρατούντος
θεού, πως άέι κρατήσειν έμελλον, ήγουν διεζάγεσθαι προς
πέρας, ούκ άνακοπτόμ€να παντελώς τά παμμόχθηρα των
Ιουδαίων εγκλήματα ; δοκεϊ δέ πως Αδικίας είναι τις τρόπος, 1 5
το μη ποιναίς ΰποφέρειν τον άλιτηριον, καΐ το μη δίκας
1) αίτείν τον ασελγώς τε και άνοσίως διαβιούν ήρημένον, και
πεφροντικότα μεν των νόμων ούδεν, διανενευκότα δε ούτω
προς α^ιχίαν, ώς ούδεν ήγεΐσθαι το αμεινον, αΰχημά τε
ποιεΐσθαι λαμπρον τά έφ' οίς ην εϊκος έρυθριώντα όράσθαι. ζο
επειδή τοίνυν £ικΆΐος Ό Κύριος ϊν μ-ισω αύτης και ού μ-η ποιητή
α^ικον' ού γάρ άνάσχοιτο των άδικεΐν ειωθότων' πρωι πρωί
ποιήσει το κρίμ,Α Λυτού, τουτέστιν, όρθρου τε και εμφανώς
καϊ. ώς εν ημέρα, λοιπόν, ούκέτι συστελλων τά εζ οργής,
ο άλλ* εις μέσον άγων, κα\ εμφανή καθιστάς, καϊ οίον έν οψει 25
τιθέίς τά προεπηγγελμένα. ού γάρ έάσει δραμεΐν ξ\ς ιίϊχος

I. άγαθοςργίαν Εάά. 6. το ΟΠΙ. Εάά. (ΥβΙ. ν) κρίμα αΰτοϋ] + «Γ Φω'

και ούκ άπ^κρύβη, καϊ ούκ ?γνω αδικία» ϊν άπαιτησιι Εάά. {\βΛ. η) θα. Β. (Αΐβχ.
XII.) ν'ικοι Β.Κ. (» Αΐβχ. XII.) ««οΓ Εάά. (Ύ&Ι.) η. δί ρτο ίστί Εάά.
II. καη'δΌι τιγ ϋ. Εάά. κατίδοι! Β. 81ηΙιπι αν ΟΠΙ. Ό. ΐ8. των
νόμων Β. τϊιν νόμον Εάά. 20. ίρνθριωντα Β. ϊρυθριώνται ίίά.
24· 'ζ Β. τϊ)ΐ ίίά. 20. ν'ικο: Β.Β. ν'ικοί Εάά.
 ϊπ.6. ΙΝ 80ΡΗ0ΝΙΑΜ. ΤΟΜ. II. 219

α^ικία,ν. τό δε εις νΤκοί-, τό εις εκνίκησιν, ήγουν εις άπαν ΰπο-

δηλοι. κεκολασμενων γαρ των ησεβηκότων, πεπαύσεται πάν
τως και της ΛοιχίΛς 6 τρόπος" οϋ γαρ εχει τους δρώντας ετι.
Αεί τοίνυν τους γε αληθώς άρτίφρονας περινοεϊν, ότι
5 φιλοδίκαιος ό Δεσπότης, καϊ ουκ αν άνάσχοιτο τών πλημ-
μελούντων ασχέτως, άλλ' ει μίν τις ϊοι προς μετάγνωσιν,
και το επι τοις ιδίοις πλημμελημασι καταστάζοι δάκρυον,
ημερωτάτω περιτεύξεται, και εζαιτησει την άμνηστίαν, <1
κα\ εξω δραμεϊται βρόχων καϊ του κολάζεσθαι δ(ΐν. ει δέ
ίο άτεγκτος τις είη, κα\ δυσμετακόμιστον εχων την γνώμην εΐς
γε το δεΐν ελεσθαι τα. πρεπωδεστερα, τοις οίκείοις ενιζησει
πταίσμασιν, μάλλον δε και εναπολεΐται λοιπόν, καϊ υπό
κίνησιν εσται την δεσποτικην, ότι μη μέχρι παντός τών
πλημμελούντων ανέχεται.

Ι5'Εν διαφθορά κατέσπασα ύπερΗφάνουε, ΗφανίοθΗσαν τωνίαι αύ- 6

τών έΕερΗμώοω τάε όδοϋε αύτών τό παράπαν του μΗ
διοδεύειν έεέλιπον αΐ πόλειε αϋτών, δια τό μΗδένα ύπάρχειν β
μπδέ κατοικεΐν.

Έπειδη γάρ, ώς εφην, οι μεν ιερείς εβεβηλουν τα. άγια,

20 ησεβουν δε τίνες και εις αυτόν τον νόμον, " ό δβ Κύριος 8υΡΓΛ
^ α./ \ » »» νβΓ· 5·
" δίκαιος εν μεσω αυτής πρωι πρωι ποιήσει το κρίμα αυτοΰ."
καϊ ποίον δη τοΰτό εστί ; χατεσ-πασ-εν υπερήφανους εν £ιλ-
φΟορΛ, τουτεστι, παρεδωκεν εις φθοράν τους αλαζόνας καϊ
ύβριστάς. η γάρ ουκ άλαζόνες, οι θεομαχεΐν ειωθοτες, και

ι. τ6 ίί ιΐί νϊκοί 338ΐιπιρΐ3 βχ Β.ϋ.1). ϊκνίκησιν Β.ϋ.β. €*8«. Ε<1ά. ήγουν]

+ τό Ώ. ίηνίΐο Β. 2. παύσίται \>. 3· *α' 388υπιρΙιιπι εχ ϋ.β.
άεεβΐ ίη Β. δίαΐίαι ό Ιπιηβροηϋ; ϋ. ον -γάρ—ΐτι εΐ γ» οπι. ϋ. 4· π*ρι·
νΟίϊν 30068811 ΟΧ Β.Ι ). ΙϋΟΠΙΚΙΠΙ ίϋ Κ(1(1. ίπΐρ1θΠ8. 5· <·" 38311Π1] ιΙΠΙΙΙ
εχ Β. υ. 6. άσχίτωι 15.1). άδικα! Έιάά. 7· καταστάζοι Β.
καταστάζοι Ό. Κ(1(1. 8. και ίζαιτησιι την άμν. ΟΠΙ. ϋ. 9· και *ζω—
κόλάζίσθαι δ«»ν οιη. Β. «δ/ι. ρΓΟ !ξα> δμ. Ό. βρόχων και εΐ 8<ίν οπι. 1 ). ΓβΙίηαί
βχ Εάα. χιΐ νετ1)3 ρΓΟ χηοτβ 8. Ογή11ί. ΙΟ. τις 383υπιρΙυιη εχ Β.ϋ. δυσμι-
τανόητοί ρΓΟ δνσμιτακ.—πρνπωο'ίστίρα ϋ. II. οίκιίοΐί Β.ϋ. ΐδιοΐΓ Έιάά.
13. ότι μη—άνίχιται οπι. Ό. ΐ6. [αύτοϋΧΙΙ 3ηίβ ΟΟΓΓ. 153· «ί· ίηίΓ3.]
17. βία Β. (ΑΙεχ.) υΐ ίηίΓ3. παρά Εάά. (Ύαι. μ) 20. 6 δ« οπι. ο. 21. δίκαιος
333υπιρΙυπι «χ Β.6. ποιήσ<ι Β.ο. ('ποίησι Εάά. 24. ή ρΓΟ η (βίο) ο.
Γ ί' ϊ
 -
220 Β. ΟΥΒΙΙ^Ι ΑΕΕΧΑΝϋΚ. ΐη. 6.

611 Α. β τοις διά Μωυσέως θεσπίσμασι το οικείον ώσπερ άντεξα-

γοντες θέλημα" και ολίγα μεν κομιδί) τών θείων πεφρον-
τικότες νόμων, αποκλίνοντες δε προς το άγαν έξήνιον καϊ
Π&1! λέγοντες τω Κυρίω " Άπόστα άπ' εμού, οδούς σου εΐδέναι
" ου βούλομαι ;" είτα πώς αν ένδοιάσειέ τις εϊπερ εστί 5
ν 3. χ"- πτωχός τω πνευματι και ταπεινός τη καροια, κατα το
29· γεγραμμένον, ό εύφαής καϊ εύηνιος και πολύ βλέπων εις
εύπείθειαν, ον κα\ εποπτείας άξιοι ; και γοΰν εφη δι ενός
Εβ· ι»™, ι, τ^ν άγιων προφητών ό τών όλων θεός " Και επί τίνα
" επιβλέψω, άλλ' η «π τον ταπεινόν και ήσύχιον και ίο
" τρέμοντα μου τούς λόγους ;" ούκοΰν κατεσπάσθη μεν εις
φθοράν τό ύπέροφρυ γένος, ηφανίσ-ύησ-αν δε και αϊ γωνία,ι
α,υτων. και γωήας οΐμαί που τα τείχη λέγεσθαι νυνι, και
τάς τών πόλεων περιβολάς. υψηλοί γαρ άείπως α'ι γανίαι,
πύργους εχουσαι διαφανεστάτους. όμοιον οδν άρα τνχον 15
ώϊ ει κάΊ λέγοι πάλιν Ερημοι τειχών α'ι παρ αύτόις έσονται
πόλεις, έπηπείλησε δε προς τούτοις κα\ ε^εοημούν τας οίους
ο Λυτού, δηλον δε ότι του Ισραήλ, του μη ίιοίεύειν το πΛΟΛΤΓΛν.
και μοι δοκεϊ βούλεσθαί τι τοιούτον ύποδηλούν' ό δια Μωυ-
ϋβυ*.^ σέως προστέταχε νόμος ει τελοΐτο κατά καιρούς ή εορτή της 2ο
σκηνοπηγίας, εκ πάσης της Ιουδαίων χώρας άναθειν ε\ς
Ιεροσόλυμα, και πληρούν έκεΐσε τά νενομισμενα. ότε τοί-
νυν κατεσείσθησαν λΊ πόλεις, άπολώλασιν οι εν αΰταΐς, τότε
κα\ ήοημ,ωσθαί φαμεν τα,ς οίους, ώς ούδενός ετι δι αύτών
ερχομένου, καϊ. πρός γε τό χρηναι πληρούν την τεταγμένην 25
άαύτοΐς εορτην, καθά και πρώην, διάττοντος, πέπτωκε γαρ
εις τούτο ταλαιπωρίας τά τών Ιουδαίων τάγματα, ώς μη
είναι τούς εορτάζοντας, μητε μην έν εϋπαθείαις είναι δύνασθαι

5· αν αββυπιρίυπι βχ Ό. άεεβΐ ϊη Β. 7· 'νφαήι] (νφυήι οο^βοίΐ Μίριβ.

9- καϊ οπί. Β. II. μου τούΐ Χόγουι ηοε ΟΓαϊηβ Β. Ι3· αυτών
οπι. Β. ΙιαβεΙ \>. νυνι Β. νυν ο. Εάά. ι6. ώϊ Βεεεδβίΐ 1>.
Ι7· ήπιίΧησ* ο. ΐ8. αυτών β βυο Μί^ηε. δηλον ίί ότ» 1). Εάά.
τουτίοτι Β. 31. άναΰι'ιν Β. άναβηναι Εάά. 23- άποΚώλασιν Β.
καϊ άπ-ολωλκασι Εάά. 27. τών οία. Ό. 38. ΐορτάζονταί] Ηοο νεΛιιηη
ηοΐήβ άβάίΐ ϋ. αυοά οοη)βοΐΙ <|ΐιοςαε Μϊ^ηε. ΐργίζονταϊ Εάά. ΝειιΙηιπι ΙιαΙιεΙ Β.,
6ρ3ΐίθ Γβΐίοΐο. 8ΐ3ΐίπι μητι μην—π*ριΚι\(ΐμμίνονι ΟΠΙ. Ό.
 ϋί. 7· ΙΝ 80ΡΗ0ΝΙΑΜ. ΤΟΜ. II. 221

τους άνασωθεντας μόλις και εκ τού πολέμου περιλελειμ-

μενους. και γούν 6 προφήτης Ιερεμίας μοϊραν εποιεϊτο τών
θρήνων το χρήμα λίγων " Όδοί Έ,ιών πενθούσι πάρα. το ΤΗτοηϊ
" μη είναι ερχόμενους Ιν εορτή." ότι δε άτρεκης ό λόγος
5 αυτό πάλιν ημΐν σαφηνιεϊ το προκείμενον' επιφέρει γαρ εύθύς
'Έζίλιπον αϊ πάλας το μη&να ύπάρχ,ειν μη^ε κ,Λτοικίίν. β
" Φοβερόν ονν άρα το εμπεσεΐν εις χείρας θεού ζών- η*15-
" τος." παροτρύνοντες γαρ αυτόν διά γε του πλημμελεΐν
ελεσθαι, και τούτο ασχέτως, τότε δη τότε, και μάλα δι-
ι ο καίως, τοΐς της υπεροψίας εγκλημασιν οίονείπως ενειλημ-
μενοι χΛΤΛτπώμεθα προς ^ιαφθοράν, και γυμνοί μεν της
άνωθεν εσόμεθα περιβολής, εύάλωτον δε ωσπερ και άτεί-
χιστον εν εαυτοΐς την καρδίαν εύρησομεν, καΐ πρός γε δη
τούτοις τάς της δικαιοσύνης ούχ εύρησομεν ό^ούς' άπονεύσειε
Ι5δ' αν εύκόλως των τοιώνδε κακών ό δεσποτικοΐς θελημασιν & 612
άκολουθεΐν ήρημενος, και τρυφερόν υπέχων αύτώ της ψυχής
τον αυχένα.

Είπα ΠλΑν φοβεΐσθέ με και δέζασθε παιδείαν, και ού μπ έΕολο- 1

θρευθΗτε έ£ οφθαλμών αύτΗΟ, πάντα όσα έζεδίκΗσα έπ' αύτΗν.

20 "Οτι πάλιν αύτοί ταϊς σφών κεφαλαΐς τά εξ όργης κατα-

χε'οντες άλοΐεν αν, πειράται διδάσκειν. νενουθετηκε μεν γαρ
τό χρηναι διαβιούν εν φόβω θεού πλειστάκις προστεταχώς, Ι»
και ότι προσηκοι ^ί^σχτθαι παιδείαν, δηλον δε ότι την διά
νόμου καΐ προφητών, ην γαρ ούτως, και ούχ ετε'ρως,
25 άποσείεσθαι την όργην και άποκρούσασθαι τά συμβεβηκότα.
επειδή δε ην άτεγκτος ό ' Ισραήλ, σκληρός κα\ δυσάγωγος,
εκπεπτωκε δε της πΛίόίίας, τουτέστιν, εξω γεγονε τού είναι
σοφός, ώλόθρευται δε ωσπερ ί£ οφθαλμών αΰτης, καίτοι δεον
εμφιλοχωρεΐν άεί τοΐς άγαθοϊς παιδεύμασι, και πρός πάν

3· το χρήμα Β. τά χρήματα Ε(1(1. II. μϊν 61 δ( 38βιιπιρΙ» βχ Β.

14- άποικνσίΐ Εάά. 23. προσήκιι ϋά. 28. δ( αββυιηρίιιιη
 222 Β. ϋΥΚΙΙ,υ ΑΙ.ΕΧΑΝΟΚ. ϋί. 7·

ο ότίοϋν ετοίμως εχειν τών άρεσκόντων θεώ. *ξήν γαρ ούτως

εκκλΐναί φησι πάντα 'όο-α ε^είικηο-α επ αυτήν.
"Οτε τοίνυν της εαυτών διανοίας τον θείον εκπεμπομεν
φόβον, ότε παραιτούμεθα την παι&ίαν, και ολίγου παντελώς
άξιούμεν λόγου το είναι σοφοί, τότε δη πάντως εκείνα πεισό- 5
μεθα, άπερ αν πρίποι τοις ε'ιωθόσι καταφρονεΐν τότε και
έκ&κηο-ει θεός, κα). τους της άνοσιότητος αιτήσει λόγους,
διαμεμνησθαι δη ούν άναγκαϊον λέγοντος τίνος, ότι
^.^Γ " Φόβος Κυρίου ζωην ποιεί." " Φόβος Κυρίου δόξα κα\
α " καύχημα. εστί οε και αγνός, τουτέστιν αγνοποιος, ίο
II
Ρβ. " διαμένων εις αιώνα αιώνος," κατά την του ψάλλοντος
χνίίϊ.
φωνην.

Έτοιμά^ου όρθριοον, διέφθαρται πάσα η έπιφυλλίε αύτών.

Έπειδη γαρ ουκ εδεξω, φησι, την παρ εμού παιδείαν,

άπώσω δε και μεμίσηκας και τό εν φόβω ζην κα) επιεικείαις, 1 5
εΰτρεπίζου προς άποδρομην καϊ προς τό ηδη παθεϊν, ά δια-
φυγειν εξόν, εϊπερ ήσθα φιλάρετος και σοφός, ορθρίζειν
ε γεμην προστεταχε, της συμφοράς τον καιρόν επι θύραις
οντα δεικνύων, και οίον εις αΰριον ηξοντα, παρεσόμενόν τε
πάντως, άρξομενης ηούς. τούτο δε ην άποκείροντος την «ο
ελπίδα της άναβολης, και ουκ εώντος εννοειν, ως εσται τις
άνοκωχη και άνάβλησις καϊ μακρός μεταξύ διελάσει καιρός,
εις εκγόνους τάχα που παραπεμπων τα εξ όργης. ούκοΰν
ώς επ άναγκαίω πράγματι προετοίμαζε σεαυτον καϊ Όρΰριζε
613 Α. & προς άποδρομην. οίχησ-η γαρ εις εχθρούς αιχμάλωτος, κα\ 25
την ενεγκούσαν άφε\ς, οίκτρός εστ) παρ 'ετεροις. είτα τω

ι. ΐχαν ίτοίμβΐ! ίηνετβο οηΐϊηβ Β. 6. πρίτη/ΈΛά. 13- [βρθριζ*, 62,

ΐ47·εί·ίηίΓ8.] δΐίφ&φται Β.Ρ. (ΑΙεχ. ΧΙΙ.)ϊφθαρταιΕάά.(Χ'αΙ.») ι6. άπο
δρομην Β.ϋ. άναδρομήν Έ,άά. ήδη ΟΠ). Ό. Ι7· «ϊίΓ*ρ ησθα ψιλάρίτοΓ
και σοφός Β. <ΐ νπηκουσαι Ό. ίϊπιρ η"σθα φιλάριτος και σοφώί αρπάζων ΐθιΚοντήί
Έάά. Νοηηβ Ό. ΙεοΙίο ςΐοββα, &ά άίΑϊεϊΙίοΓα Ιενιηάίί 8ί ί(α βίΐ, ειΐίίίοηυπι
νβίεηιπι ΙεοΙίο, νεί Ββΐΐεπι Βΐϊςυίιΐ βϊ είιηίΐβ, αηΐϊφία ΓιιεπΙ, ει 3ηΙε οειιΐοβ Ό.
βετίρίοήβ. 20. δί αββιιαιρίυιη εζ Β. 25· "'ΧΨΊΙ ^· °<χίο-" Εάά.
26. οικτροί ΗΟΟίββίΙ εχ Β.
 ίϋ. 7· ΙΝ 80ΡΗ0ΝΙΑΜ. ΤΟΜ. II. 223

ΐΐροφήτη φησιν ο τών όλων θεο$·, μονονουχι και επιστυγνά-

ζων εαλωκόσι' ^ίίφΟα,ρτα,ι πάτα ή επιφυλλ)ς αΰτων. τί δ'
αν βούλοιτο καϊ τοΰτο δηλοΰν, εροΰμεν ώς ενι, πεπορθηκασι
την Έαμάρειαν καϊ ετέρας δέ προς αύτη της Ιουδαίας πόλεις
5 των Βαβυλωνίων οι τύραννοι, και Φοκλά μεν πρώτος, είτα
μετ' αυτόν ό Έαλμανασάρ, και τρίτος 6 Σεναχηρείμ. ωσπερ
δε αμπελώνα τετρυγηκότες άνεκομίζοντο πάλιν ε\ς την εαυ
τών, εν ολίγοις παντελώς λειψάνοις αφέντες τον Ίσραηλ, ο
και οίον επιφυλλίδα μόνην αύτοΐς καταλελοιπότες. έπιφυλ-
ιο λίδα δε είναι φαμεν τα. μικρά τών βοτρυδίων, και εν όλίγαις
οντά ραζιν, ά και τοις φύλλοις έγκεχωσμενα διαλανθάνει
πλειστάκις τον του συλλεγοντος όφθαλμόν. και τι τοιούτον
φησιν έτερος τών άγιων προφητών " Οι μοι ψυχη, ότι ^'0^·
" εγενηθην ώς συνάγων καλάμην εν άμητω, και ως επι-
15 " φυλλίδα εν τρυγητω, ουχ υπάρχοντος βότρυος του φαγεΐν
" τά πρωτόγονα." ούκοΰν τετρυγηκασι μεν εκείνοι, άφιγμε- ο
νος δε μετ' αυτούς ό Ναβουχοδονόσορ, και αύτην διέφθειρε
την επιφυλλίδα, κα\ το βραχύ του Ίσραηλ άποτρυγησας
λείφανον, οϊκαδε τε άνεθει, και διετελει μεγαλαυχούμένος.
2ο καϊ γοΰν ό προφήτης Ιερεμίας άλοΰσαν την Ιερουσαλήμ
κατεθρηνει, λέγων περί τών ηρημωκότων " Έ,Ίσελθοι πάσα ?^ηί
" η κακία αυτών κατά πρόσωπον σου, κα\ επιφύλλισον αύ-
" τοις ον τρόπον επεφύλλισάν μοι" και πάλιν " "Ιδε Κύριε ϋ>· "·
" καϊ επίβλεφον τίνι επεφύλλισας ούτως, εί φάγονται ά
25 " γυναίκες καρπον κοιλίας αυτών ; επιφυλλίδα εποίησε μά-
γειρος.
"Οταν τοίνυν παροτρύνωμεν τον θεον, τότε και άπάσης
επικουρίας εστερημενοι και φειδοΰς άπογυμνούμενοι, δοθη-

4· 9η ρΓΟ ϋ Εάά. 5· Φουλα] 8ίο βάίάϊ (ιιΐ βυρι-3 391)· ♦«χίλαι Β.

Φονλά ο. Φοϋλα Εάά. 6. μιτα τούτον I). ό ρηυβ οπι. 1). 6 αΐΐ. βεςεββίΐ εχ Ι).
7· ίαντων Β.Ι). αΰτων Εάά. α. «Τίφυλίδα ραββϊπι Β. ΙΟ. βοτρυδίων Β.Ι).
βοτρύαν Εάά. II. μωζίνϊ). φυΚοις (βίο) Β. 13. πολλάκΐί Β.
22. και ΟΠΙ. Αυο. βοΐ. αύτοΐι Β.6. (Α.ν.) αυτού: Εάά. (Ρπά-Αΐΐ£.) 23· μοι
Β.ο. (XII. 23· Λ) μ* Εάά. [ΐμί 23, 36, ο6, 23τ·) 35· «ηφκλλίία]
+ ίΐ Β.
 224 Β. ΟΥΒ,ΙΙ,Μ Α^ΕΧΑΝϋΚ. ΐη. 8.

σόμεθα τοΐς εχθροΐς, και ούδεν εν ημΐν αρετής η επιεικείας

λείψανον απομένει, άποτρυγώντος του σατανά παν όσον
εστίν ίν ημΐν αγαθόν, και οίον επιφυλλίδα συλλεγοντος
και αύτάς που τάχα τάς εις νουν επιθυμίας, τάς ότι γε το
ο κατορθοΰν ελεσθαι την άρετην άποφερούσας αυτόν. 5

8 Δια τούτο ύττόμεινόν με, λέρει Κύριοο, είο Ημέραν άναστάσεώο

μου είο μαρτύριον.

Έπειδη γαρ των θείων ενταλμάτων ηφειδηκότες δίδονται

τοΐς εγθροΐς, και €ΐρ χείρα πεπτώκασι του και αυτήν άπο-
λεσαντος την επιφυλλίδα, λοιπόν ΰπομείναι προστέταχε και ίο
614 Α. Β,τληπαθεΐν, εύσθενώς πεπονθότας την δουλείαν, αχρις αν
διεγερθτ/ προς επικούρίαν αύτοΐς, ην δια των αγίων προ
φητών μονονουχι και διεμαρτυρατο και προαπηγγελκεν εναρ-
γώς, ως εσται κατά καιρούς, ήμέρΑν ούν ΑνΑο-τΑτεαις της εις
μΑρτύριον τον της επικουρίας σημαίνει καιρόν, ον ώς ηζει ΐ5
πάντως προδιεμαρτύρατο.
Και ό μεν της ιστορίας ούτοσι λόγος' εκβεβηκεναι γεμην
β €ΐρ δηλωσιν μυστηρίου του κατά Χριστόν την των προκεί
μενων θεωρίαν φαμεν, βούλεσθαί τε καταδηλοΰν της λυτρώ-
σεως τον καιρόν, της καθόλου και γενικωτάτης, τουτεστι της ζο
δια Χρίστου, πάλαι μεν γαρ των έβδομηκοντα τετελεσ
μένων ετών εγηγερται προς επικουρίαν τοις εκείνα πεπονθόσιν
6 τών όλων θεοί, εν εσχάτοις γεμην του αιώνος καιροΐς
γεγονεν άνθρωπος Ό Μ,ονογενης, ούχ ΐνα μόνον εζεληται τον
Ίσραηλ, άλλ' ΐνα πάντα τα εθνη της υπό τω διαβάλω δου- 25
λβιαρ άπαγαγών, ελευθέρους άποφήνη, και άπαλλάξη φθοράς
ο και ρύπου και αμαρτίας, και πρό γε τών άλλων του προσ-
κυνεΐν ττ} κτίσει παρά τον κτίσαντα. και επειδή γεγονεν

2. άπομ(νιί Ό. Ααβ. άπομίνιι Β. άπομίνη Ροηί. 4· ΑπΑ//»ία(—αυτόν]

ϊπιθυμίαι τηι άρίτηί εοπψεηάίίΐηβ Ό. 5· αποφέρουσα: (βο. 3 8βί3η3) Β.
ΐπιφιρούσα: Εάά. δΐίΐΐίιη αυτόν ΕΒΒΙΙΓΠρΙιιιη εζ Β. Ο. χ*~ιρα Β.
χάραι Εάά. 15. ην Μ. Ι9· 6η\ονν Β. 27- *<" ββοαηάυπα
βδβιιπιρΙυπι εχ Β.
 ϋί. 8. ΙΝ 80ΡΗ0ΝΙΑΜ. ΤΟΜ. II. 225
άνθρωπος, " Ύπεμεινε σταυρόν, αισχύνης καταφρόνησαν" ^β1< χη
Ίνα τω Ιδίω αιματι κατακτησηται τω θεώ και ΪΙατρΙ τούς Τ€
ζώντας (Τί, καί ους ήδη φθάσας " Κατεπιεν 6 θάνατος" χχν'
κατά. το γεγραμμενον. " Εί$· τούτο γαρ 6 Χριστός απέθανε
5 " καί εζησεν, Ίνα καί νεκρών και ζώντων κυριεύστ)." εΐκότως
δη ούν ελεγετο τοις άρχαιοτεροις Δ/α τούτο ύπόμεινόν με,
λέγει Κύριος, εις ίιμίρΑν Αναο-τάο-εως μου εις μΑρτύριον. μα,ρ- <*
τύριον δε ώσπερ του κατηργησθαι τον θάνατον το άναβιώναι
άριστον, ω και ημείς αύτοι συνεγηγερμεθα, δικαιωθεντες
10 δια της πίστεως, και όμοΰ τω θανάτω την του θανάτου
μητέρα διαδιδράσκοντες, άμαρτίαν.

Διότι τό κρΐμά μου εϊε ουναΓωραο εθνών τοϋ είσδέζαοθαι βασί

λειο, τοΟ έκχέαι έπ' αΰτούο πάσαν όρΓΉν θυμού μου- διότι έν
ττυρί ζΗλου μου καταναλωθΗσεται πάσα η γη. 6

*5 Ύοΐς τών Χαλδαίων εθνεσιν απειλεί την δηωσιν, την δια

Κύρου γεγενημενην και τών όσοι σύνοπλοί τε ησαν αύτω
καί συνεισβεβληκασι, τάς τε τών Βαβυλωνίων καταθεοντες
πόλεις καί φρικωδεστάτην έχοντες την κατά πάντων εφοδον.
εσται τοίνυν το κρΐμά. φησι το εμον εις ο~υνΑγωγας $νων,
^οώστε κα\ ειτ^εΡΑο-θΑΐ $Ατιλε~ις' δηλον δε ότι τους ώνομασ-
με'νους' κολάσαι δι αυτών και ο-νναγαιγα,ς εθνών, πολύ λίαν
ήττωμε'νας της εκείνων χειρός τε καί εύσθενείας, και πάντα & 615 Α.
τρόπον υπομένουσας ώμότητος' εκχεώ γαρ έπ' Λυτούς φησι
ποίο-αν οργψ θυμού μου. καί γάρ εστίν άληθες, ώς ου με-
2 5 τρίοις κινημασι τα μεγάλα καί ΰπερφερη τών πλημμελη
μάτων κολάζει θεός' άλλ' οίς αν τις άλοίη πλημμελών,
επιφέρει πάντως ισοπαλεϊς τάς δίκας. ότι δε εμελλον μο-

2. ιν ¥ιάι\. τω ίδίω αιματι Ηοο ΟΓ(1ϊη6 Β. 4· οιτίθανί Β. και άπίθανί Κ(]<1.

β. ϊζησιν Β.ϋ. άνίστη ΈΔά. 6. ΟΠ1. Ό. ΐλίγιτο Ό. Εάά. ί\(γι Β.
13. δ"!™ ΗδβεΙ ϋ. [ότι ΑΙεχ.^ 15. τών αββυπιρίυπι εχ ϋ.
ΐ6. <τΰ>Ό7Γλοί Β. συν οπΚοΐϊ ΈΛά. Ι7· συμβίβλήκασι ίίά.
ιΐ). συναγωγην 1.(1(1. 20. ΰνομαζομίνονϊ ύά. 21. σνναγωγα!
Ιι.ιΙκΊ Β. 22. ητιμωμίνας 1\ά.
νοίι. π. ο §·
 226 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι,Ι ΑΓ,ΕΧΑΝΟΚ. ίϋ. 8.

νονονχι καταπίμπρασθαι τά Χαλδαίων πράγματα, διεσάφει

λΐγων Ότι εν πυρ) ζήλου μου χαταναλωθηο-εται 7γλ<γλ ή γη.
& κα\ ποίος Ό ζήλος η επί τ'ισιν όλως, σαφηνιεϊ λίγων ό προ
Ζαοΐι. ί. φήτης Ζαχαρίας " Τάδε λε'^εί Κύριος Ώαντοκράτωρ Έζή~
Μ. '5·
" λωκα την ' Ιερουσαλήμ και την Σιων ζηλον μεγαν, καΊ 5
" όργην μεγάλην εγώ οργίζομαι επι τα. εθνη τά συνεπιτιθε'-
" μβνα, άνθ' ών ΐγω μεν ώργίσθην ολίγα, αΰτοι δε συνεπε'-
" θεντο €Ϊς κακά."
Ουτω μεν δη τοις προκειμενοις προβαλοΰμεν ιστορικώς·
νοοιντο δ' αν και ετερως, μετενηνεγμένων των θεωρημάτων ίο
ε εί? το Χριστοΰ μυστηριον. εφασκε γαρ 8ιά γε των ήδη
προανεγνωσμενων Αια, τούτο ΰπόμεινόν με, λέγει Κύριος, εις
ήμεραν ΛνΑοτΛο-εως μου εις μΛρτυριον' £ιότι το χρΊμά. μου εις
συναγωγας εθνών του εΊσδεζα/τθαι βασιλείς του έκχ,έαι 'επ
Αρ^88 Λυτούς παυταν Όργην θυμού μου. άνεβίω μεν γαρ ό Χρίστος, 15
"· *<· σκυλεύσας τον αδην, καθότι ουκ ην δυνατόν, ζωην οντά
κατά φύσιν, αυτόν κρατεισθαι ΰπό τον θανάτου, κατά τό
γεγραμμενον. ουκ ηφίει γεμην ΰπό χείρας ετι διαβολικάς
<1 τοΰς την εις αυτόν πίστιν προσιεμενους' άλλ' οσιον κα)
θεοπρεπες ποιείται το χρ~ιμα. 0-υνα.γωγα.ς εθνών, τουτεστι, τάς 2 ο
των δαιμόνων άγελας, και αύτους δε τους κεκρατηκότας
ποτέ κα) των πλανωμενων βεβασιλευκότας ο'ιον εϊσδεχό-
μενός τε και κατακλείων, και εις αυτό καθιε\ς τό κατωτάτω
βάραθρον, τουτέστιν, εις αδου, και πασαν επ αυτούς εκχεων
όργην, και μονονουχι πυρ) καταφλεγων, τι) άρ'ρητω και θεία 25
δυνάμει, και ζηλω μεγάλω κεκινημενος. ώργίσθη μεν γάρ
ε αυτός ολίγα, δια την εν Αδάμ παράβασιν' " αΰτο) δε συν-
" επεθεντο εις κακά," όλην εϊσάπαξ άφιστάντες θεοΰ την
ΰπ' ούρανόν, και τοις της αμαρτίας τελεσμασι τον των ΰπό
χείρα καταπνίγοντες νουν. εζηλωσε τοίνυν ό του θεοΰ 3°

4- Παντοκράτωρ ογπ. Β. ΙΐδΙίεΙ ϋ. 8ΐ3ΐΪΓη και &Λά. Έ.άά. Γβρυρηϊηΐίβιΐδ Β.ϋ.

17. κατά το γιγραμμίνον ΟΠΟ. Β. 20. ποκ'ι Ε(1(1. σνναγωγην Β. 23· τ*
38»απιρΙαιη βχ Β. κατώτατοι/ Εάά. 29. τιΚίσμασϊ] τίλμασι ΟΟΓ^θάΐ
Μί#ηβ. 3°· »βλο» ΑηΙ). ϊζηΚουν ΡυηΙ.
 ϋί·9, ίο. ΙΝ 80ΡΗ0ΝΙΑΜ. ΤΟΜ. II. 227

Αόγος την νοητην Έιών, τουτέστι την Έκκλησίαν. έξείλετο

γάρ αυτήν, και αύτος " έαυτω παρέστησαν," ώς 6 μακάριος ΈΡα- ν·
γράφει Παύλος, " μη εχουσαν σπίλον η ρυτίδα, η τι των
" τοιούτων, άγίαν δε μάλλον καϊ άμωμον."

η βίβ Α.
5 "Οτι τότε μεταστρέψω επί λαούς τλώσσαν ε'ιε τενεάν αϋτΗο, του 9
έπικαλεΐσθαι πάνταο τό όνομα Κυρίου, του δουλεύειν αύτφ
υπό ζυΓον ενα. έκ περάτων ποταμών Αΐθιοπίαο οίσουσι θυ- ίο
σίαε μοι.

Φ^σί μεν, ότι πεπορθημένης της Βαβυλωνίων, κα\ κατ-

ι° εσπασμένων (ν διαφθορά των υπερήφανων, έπιγνώσονται βορι·»
τα, έθνη την κατασείουσαν αύτά του θεού δυναμιν. και οι 1>
γελώντές ποτε πίπτοντα και άπολλύμενον τον Ίσραηλ, όταν
ϊδωσιν οϊκαδε μεν αυτόν ιόντα λαμπρόν, καϊ υπονοστούντα
πάλιν εις την άγίαν πάλιν, άπολωλότας δε είσάπαν τούς
1 5 πάλαι πεπορθηκότας, τότε μεταβαλούσι την γλωτταν καϊ
ταις εις θεοί/ (ύφημίαις άναθήσουσι λοιπόν, καίτοι πάλαι
σείοντες τάς κεφάλας, ο'ιόμενοί τε και λέγοντες άλώναι την
Ίουδαίαν, διάτοι τό των Βαβυλωνίων τον τύραννον κατισχΰ-
σαι τάχα που του βοηθοΰντος αύτοΐς, τουτέστι θεοΰ. οταν
2 ο τοίνυν ίδωσι την των πραγμάτων μεταστροφην εις το εναν
τίον, τότε μεταστησουσι τάς γλωοτας κατά γενεάς Λυτών, ο
ήγουν κατά φυλάς τε και γένη, εις δοξολογίας τάς έπϊ θεω'
ελοιντο δ' άν οιμαί που και δουλεύειν ΰπο ζυγον ένα, και
θυσίας προσάγειν, ει και πόρρω που διακέοιντο τί} των
2 5 χωρών θέσει, και τάς Αίθιόπων νέμοιντο χώρας.
Και ταυτϊ μεν εις τό γράμμα πάλιν ειρήσθω τέως' έκβε-

2-4. καϊ αΰτόι—άμωμον οία. Ό. 3· ή τ' των τοιούτων οτα. Β.

Αιθιοπίαι] + προσ&ίζομαι (ν διισπαρμίνοκ μον Εάά. (V»!. χ) ϊηνίΐο Β. (ΑΙεχ.
II.) II. αυτά Β. αυτί} Εάά. 8ΐ3ΐίιτι τοϋ αββυπιρίιιιη βχ Β.
15. πάλοί α89ΐιπιρΙιιιιι εχ Β. 21. γίκαί ΗαυεΙ Β. 22. και γίνη]
+ και Εάά. 26. μίν] + ουν Μ.
Ο£2
 228 Β. ΟΥΒ,ΙΙ,Ι,Ι ΑΕΕΧΑΝϋΚ. πι. 9, ίο.

βηκεναι γεμήν φαμεν τον Αόγον εις τους της επιδημίας

καιρούς, και σημεΐον τ'ιθησιυ εναργές της των γλωτιτών
μεταβολής, γεγραπται γαρ εν ταΐς πράξεσι των άγιων
Αποστόλων, οτι κατά τάς ημέρας της άγιας πεντηκοσ-
Αρρ κ ττΙς ή°~αν πάντες σννηγμενοι " επιτοαυτο, και ιοου εγενετο 5
>-4· " (κ τοΰ ουρανού ήχος ωσπερ φερομένης πνοής βιαίας καϊ
" επλήρωσεν όλον τον οίκον ου ήσαν καθήμενοι, και ιδού
" ώφθησαν αύτοΐς διαμεριζόμεναι γλώσσαι ώσεϊ πυρός, κα\
" εκαθισαν εφ' ενα εκαστον αυτών, και επλήσθησαν άπαντες
" Πνεύματος Αγίου, κα\ ηρξαντο λαλεΐν ετεραις γλώσσαις, ίο
" καθώς το Πνεύμα εδίδου άποφθεγγεσθαι αύτοΐς." κατ
β εκείνο δη οΰν τοΰ καιρού, φησι, μεταβαλώ γλωο-σαν έπ)
ΙΙ'- 8, 9· λαούς, ηκουον γαρ πάντες " τί) Ιδία. διαλε'κτω" λαλοΰντων
αύτών, " Πάρθοι τε κα\ Μ,ηδοι καϊ Έλαμΐται," καϊ τά έτερα
τών εθνών, πλην άθρει την επιτήρησιν. μεταβαλεΐν γαρ 15
εφη τψ γλωσ-ταν εις γενεαν αύτης, τουτέστιν, ούτω μενουσαν
εν τοις άπαξ ε'ιρηκόσι μέχρι τέλους της αύτών ζωής, ητοι
γενεάς, άχρι γαρ εκείνων γεγονε το σημεΐον, οΐς κα\ εφ-
617 Δ. β ιζήσαι τάς γλώσσας εφη το γράμμα το ϊερόν' διά τούτο
φησιν, οτι μεταβαλώ γλωσταν εις γενεαν αίτης. ού γαρ 2 ο
συμβεβηκεν ετι τοις μετ εκείνους το χρήμα, διά ποίαν
αιτίαν, 6 σοφός ημάς διδασκετω Παύλος, εφη γάρ οτι
ι Οογ. ""Ωστε αι γλώσσαι εις σημεΐόν ε'ισιν ού τοις πιστεύουσιν,
2ΐ. " άλλα τοις άπιστοις. γεγραπται γαρ, οτι εν ετερογλώσσοις
" καϊ. εν χείλεσιν ετεροις λαλήσω τω λαώ τούτω, κα\ οΰδ' 25
" ούτως πιστεύσουσιν." όνίνησιν ούν άρα κατά τίνα τρόπον,
ν το μεταβεβλήσθαι την γλωο-ιταν εϊς γενεαν αϋτης, αύτος ήμϊν
πάλιν διαλευκαίνει λέγων Του επικαλείσαι πάντας το Όνομα
Κυρίου, του όουλευειν αΰτω ύπο ζυγον ενα, έκ περάτων ποτα
μών Αΐΰιοπίας ο'ίο~ουο~ι θυσίας μ,οι. επειδή γάρ τεθεανται τους 3°
Άποστόλοι/Γ γλώσσαις λαλούντας ετεραις, ουκ εν μετρίοις

I. ΐιτιδημίαί] τοί Σωτηροί )). ίηνίΐο Ό. οί. ϊηίΓ3 6ΐ8 \). 9- ϊκάΟισαν
ΙιαϋβηΙ Β.Ι). 22. ότι 368υπιρΙιιπι βχ Β. 24. ίΤίρογ\ά<τσοΐ5 Β.Ό.
ϊτ€ρογ\ώσσαις Έαά.
 ϊϋ. ιι. ΙΝ 80ΡΗΟΝΙΑΜ. ΤΟΜ. II. 229

θαύμασι ποιούμενοι το παράδοζον, πεπιστεύκασιν εις

άριστον, πολλοί τε και αναρίθμητοι των το τηνικάδε
επεχαλεσαντο το όνομα του φύσει τε και άληθώς οντος
θεοΰ' ύπήγαγον τοις εύαγγελικοίς θεσπίσμασι τον αΰχε'να'
5 δεδουλευκασι τφ Χριστώ, και άναφε'ρουσι θνο-ιαί εχ περάτων ο
ποταμών Αιθιοπίας, παρατείνει δε το των Αιθιόπων γένος
ίζ ηοΰς εις δύσιν, πίνουσι δε τον Τηών " Αυτός γάρ εστίν ®°η·
" ό κύκλων πάσαν την γην Αιθιοπίας." εκτελευτα δε
λοιπόν εις άληθειαν της προφητείας ό λόγος, ού γαρ μόνον
ίο κατά την "Ρωμαίων γην κεκηρνκται το Έύαγγελιον, περι-
φοιτά δε λοιπόν και τα. βάρβαρα των εθνών, και γοΰν
εκκλησίαι πανταχού, ποιμένες και διδάσκαλοι, καθηγητά),
καϊ μυσταγωγοι κα\ θεία θυσιαστήρια, θύεται δε νοητώς ό ά
αμνός παρά των άγιων ιερουργών κα\ παρ Ίνδοΐς και
•5 Αιθίοψι. κα\ τούτο ην άρα το δια φωνής έτερου προφήτου
σαφώς ειρημενον " Αιότι βασιλεύς μέγας εγώ ειμι, λέγει Μ«1
" Κύριος" και οτι τό ονομά μου δεδόξασται εν τοις εθνεσι,
" κάϊ εν παντι τόπω θυμίαμα προσφέρεται τω ονόματι μου
" και θυσία καθαρά."

2°Έν τη Ημέρα έκείνπ ού μπ καταισχυνθΗΟ έκ πάντων των έττιτΗ- ιι

δευμάτων σου ών ΗσέβΗσαε εϊε έμέ' οτι τότε περιελώ άττο β
σου τά φαυλίσματα τηο ϋβρεώε σου, και ούκ ετι μΗ προσθΗΟ
τοΰ μεΓαλαυχήσαι επί τό όροε τό άρόν μου.

Δυσιν εν ταυτώ προσώποις διαλέγεται πάλιν ό τών όλων

25 θεόρ. δει δε, οΐμαι, λεπτόν τοις λεγομενοις ενιεναι τον νουν,
άσύγχυτον γάρ ούτως την εν αύτόίς θεωρίαν εύρησομεν.
ούκούν πλημμελημάτων μεν άμνηστίαν, κα\ τών πάλαι διε- & 618

2. τ» οιπ. υ. τά &88ΐιπιρΙιιπ) εχ Υ). 4· ντηγαγι ΑηΒ.

η. Υηών Ό. ΕάΛ. Γ(ΐών Β. οί. 6οι ά. 8ΐιρΓ3. 8. τήν αββυπιρίαπι εχ ϋ.
(ΙεεβΙ ίη Β. 8-12. ΐκτ(\.—πανταχον ΟΠΙ. ϋ. 12. καθηγηται
ΟΠΒ. Ό. 13. θυσιαστήρια 1). Εό(1. μνστήρια Β. δί οηι. Β. ΗββεΙ ϋ.
14- θ*ία>ν ρΓΟ άγιων Ό. 15-ΙΟ· και τοντο—καθαρά ΟΠ). ϋ.
 230 Β. ΟΥΚΙ^Ι,Ι ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. ϋί. ιι.

πταισμίνων την άφεσιν τοις 4£ ' Ισραήλ επαγγέλλεται, δια-

βεβαιούμενός τε καΐ λέγων, ώρ ουκ άν ετι κΛτα,ιο-χυν^είη διά
τα επιτηδεύματα αυτών κα\ τάς πάλαι γεγενημε'νας εϊς θεον
δυσσεβείας' άπειλεΐ δε ώσπερ τω Βαβυλωνία» και φησιν, ώρ
ουκ αν ετι φρονησειε μεγα, την άγίαν και άνακειμενην αύτω 5
καταδηώσας πάλιν, τουτεστι την Έιων, ην και οροί αποκαλεί,
μετά γάρ τοι την επάνοδον, την άπό γε της αιχμαλωσίας
}) φημϊ, μεμενηκεν απόρθητος ή Ιερουσαλήμ, και λοιπόν άπεί-
ρατος ετι της Βαβυλωνίων απανθρωπιάς.
"Οτι δε κατά τον της επιδημίας καιρόν αμνηστία κα\ ίο
άφεσις γεγονεν επι πάντας τους πεπιστευκότας, ενδοιάσειεν
Τ>ι. ίϋ. £ν 0^6ί'ρ. δεδικαιώμεθα γάρ " ουκ εξ έργων δικαιοσύνης
5·
" ά εποιησαμεν ημείς, αλλά κατά το πολύ αύτοΰ έλεος."
άπηλλάγμεθα δε καΐ αισχύνης" εφη γάρ που προς ημάς
Ε». Ην. 0 Την πίστω τετιμηκώς "Μη φοβοΰ, ότι κατησχύνθης' 15
4
ο " μηδε εντραπτ/ς, ότι ώνειδίσθης." άνεκόμισε γάρ ημάς εις
παρρησίαν, ό δι ημάς εν νεκροΐς, και ύπερ ημών εις ούρανόν,
εν όψει ΐΐατρός. πρόδρομος γάρ ύπερ ημών άνεβη Χριστός,
Η«1>. ίχ. " νυν εμφανισθηναι τω προσώπω του θεοΰ." ούκούν περιείλε
24·
μεν τάς απάντων αίτιας, και πταισμάτων άπηλλαζεν αϊ- 2 ο
ο-χυνης τε κα\ εντροπης τούς πεπιστευκότας. εϊρηται δε
παρ αύτοΰ και τω πάλαι καταδυναστεύσαντι σατανά Οτι
περιελω απο σου τοι φα,υλίο-μα,τΛ της ύβρεως σου κλι ουκ 'ίτι
ό\ μη προο-^Υ,ς του μεγαλαυγχο-αι επ) το ορος το αγιόν μου. εκ-
φαυλιει γάρ ούκετι τούς επί της γης, ώρ πολύ νοσοΰντας 25
το άναλκι, άλλ' ούδε ύβριεΐ τούς ήγιασμενους, κατασείων
ευκόλως εις γε τό αύτω δοκούν, παρψχηκε γάρ τά αρχαία,
και μετακεχώρηκεν εις καινότητα τών πραγμάτων η φύσις,

ι. Ιερουσαλήμ ρΐΌ ΊσραηΚ Έιάά. 2. καταισχυνθωσι ϋά. 6. Ηαεο

τουτίστι την Σιών 300β88επιηΙ εχ Β. καλίϊ Εάά. 7· Τ0' ονα· Β·
8. ηπιίρατοί Β.ϋ. άτηίραστοί Ε(1ά. δΐ&ΙιπΤίΓί 389<ιπιρΙιιηι εχ ϋ. ΐστι ρΓΟ ΐτι Β.
Ι3· ό Ειΐά. ων Β. α ϊπ. ήμιΐΐ οία. Ό. ΐζ. πίστα Εάύ. Ι"]· ΐκ
νίκροίς (βίο) ΡοηΙ. φΐ3β 3(1 ΐκ νεκρών πΐ6η<1θ8Β οοιτεχϊΐ Αυβ. 31. (ύτροπήί
Εάά. 22. πάλαι 366υπιρΙιιιη εχ Β. 8ΐ3(ίπ) καταδυναστεύοντι Εάά.
24· ϊμφανλκΐ 'ύά. 26. άλλ' 38ευπιρΙυιη εχ Β. 2η. αντφ οοΓΓεχί
ροβΐ Μί^ηε. αντό Εάά.
 ϋί. 12, ι3. ΙΝ 80ΡΗ0ΝΙΑΜ. ΤΟΜ. II. 231

άναστοιχειούντος εις τοΰτο αύτά τοΰ Χριστού, και εύσθενες

μεν αποτελούντος ευ μάλα το άρρωστον, κρατύνοντος δε
προς εύσεβειαν το ταίς άμαρτίαις εύάλωτον, και έδραΐον
αποτελούντος το σεσαλευμενον. ούκούν περιηρηται τα, φ&υ- β
5 λισ-μα,τα. της ύβρεως, δηλονότι τήί διαβολικής, και ουκ αν ετι
φρονήσειε με'γα κατά τοΰ ορούς τοΰ αγίου, τουτεστι της νοη
τής Έιων, " ήτις εστίν εκκλησία θεού ζώντος." τεθεμε- ΐΡ^·
λίωται γάρ επι την " πετραν' κα\ πύλαι αδου ού κατισχύ- 8.Μλιλ.
" σουσιν αυτής." 'όρος δε την 'Έ,κκλησίαν και ό προφήτης
ΙΟ ημϊν Ησαΐας ώνόμαζε, λέγων "Ότι εσται εν ταϊς εσγάταις Εβ. ϋ.
" ήμεραις εμφανές το ορός Κυρίου, κα\ ό οίκος τοΰ θεού
" επ' άκρων των ορέων, και ύψωθήσεται υπεράνω των
" βουνών, και ηζουσιν επ' αυτό πάντα τά εθνη, και πορεύ- α 619 Α.
" σονται εθνη πολλά και εροΰσι Δεύτε και άναβώμεν είς
ΐδ" τό ορος Κυρίου και ε'ις τον οίκον τοΰ θεού Ιακώβ, και
" άναγγελεϊ ημϊν την όδόν αύτοΰ, και πορευσόμεθα έν
αυττ).

Κα! ύπολείψομαι έν σοι λαόν πραΰν και ταπεινόν, και εϋλαβΗ- 12

θΗσονται άπό τοΟ όνόματοε Κυρίου ο! κατάλοιποι τοΰ ΊσραΑλ, 13
2ο και ού μιϊ ποιπσωσιν άδικίαν, ούδ' ού μΗ λαλΗσουσι μάταια,
και ού μΗ εύρεθίπ έν τφ στόματι αύτών Γλώσσα δολία. 1)

Διαλέγεται πάλιν προς την Σιών, ητοι την άγίαν πάλιν,

φημ\ δη την Ιερουσαλήμ, εν τ) καΐ επαγγέλλεται τον πραό-
τατόν τε κα,ι ταπεινόν ύπολαφθήσεσθαι λαόν. πεπαρωνηκε
25 μεν γάρ είς τον τών όλων Σωτήρα Χριστόν ή τών Ιουδαίων
"Συναγωγή, και απεφάνθη κυριοκτόνος, και εξαιτεΐται μεν
τάς επι τψδε δίκας, διόλωλε δε ού πάσα' τετήρηται γάρ τό
κατάλειμμα και σεσωσται τό ύπόλοιπον. πεπιστεύκασι γάρ

10. ώνόμαζι Υια\)βΙ Β. ϊσχάταΐ! Β.Ό. ίσχάτοις Ε(3(3. 3ηΐ6 Μίβ[η6. 12. άκρων
Β. Ο. (Αΐβχ. η) άκρου ΈΛά. (νβί.) 20. μη ριϊαβ 3Β3υπαρΙαιη βχ Β. (36,
233» 239·) ποιήσωσιν Β. ποιησουσινΈ,άά. ου αΐΐ.] αν Ρ. ΕΔά. 21. δόλου Ρ.
20. άπκράνβπ ϋ. Ε(1ά. άνιφάνη Β.

.-
 232 Β. ΟΥΚΙΙ,υ ΑΣΕΧΑΝϋΚ. ϊϋ. ιι, 13·

ο έζ αυτών ού μετρία πληθύς. ούτοι δε ήσαν οϊ πραεϊς, ουκ

άποταυρούμενοι προς οργάς τάς επί Χριστώ, καθάπερ άμέλει
και οι ΪΙιλάτω τότε προσκεκομικότες αύτόν, κατακεκραγότες
8. σο»η. 7Έ κα\ λέγοντες " ΑΙρε αίρε, σταυρού αυτόν" προστεθει-
16. ΐ2. κότες δε τούτοις τό " 'Έ,αν μη τούτον άποκτείνης, ουκ ει 5
" φίλος του Καίσαρος." τί γαρ αν γένοιτο τών τοιούτων
το άπηνέστερον, η τί προς θυμούς άγριώτερον ; οι γε και
αυτό το δίκαιον αίμα ταϊς σφών αυτών έπαντλησαντες κεφα-
χχνϋ 25. Λαίί> απεριμεριμνως εφασκον ίο αιμα αυτού εφ ημας και
ά " επί τα. τέκνα ημών." πράος δη ούν ό λαός, ό της τούτων ίο
άγριοτητος μη μετεσχηκώς' ταπεινός δε πάλιν, κατά γε το
ύποτετάχθαι Χριστώ, καϊ ταϊς ύπ' αύτώ ζεύγλαις τους της
διανοίας αυχένας ύπενεγκεΐν, ύπακούσαί τε και μάλα ασμένως
{ς αγάπης λέγοντι " Δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες και
" πεφορτισμένοι, κάγώ αναπαύσω υμάς. άρατε τον ζυγόν 15
" μου έφ' υμάς και μάθετε άπ εμού, οτι πράός ειμί καϊ
β " ταπεινός τι} καρδία, καϊ εύρησετε άυάπαυσιν ταις ψυχαΐς
" υμών." σύμμορφοι δη ούν και κατά τούτο τω Χριστώ τω
δι ημάς πτωχεύσαντι, μόνον δε ούχι και θεοπρεπούς δόξης
ήμεληκότι και της κατά φύσιν υπέροχης, ΐνα το δουλοπρεπες 2ο
ύπέλθοι με'τρον οικονομικώς, ούκούν μετριόφρονες κατ αυ
τόν, οι τοις αυτού νόμοις παιδαγωγούμενοι. ούτοι και εύλα-
βφητονται άπο τα) ανάματος Κυρίου, γεγόνασι γαρ τών ότι
μάλιστα φιλοθεωτάτων, καϊ πρό γε τών άλλων, οι θεσπέσιοι
μαθηταί, οι καϊ τού κόσμου τέθεινται φώς. οι δε δη θεο- 25
620 Α. α φιλεϊς τε και άγαθοϊ παραιτησονται, φησ\, την αδικία* και
λόγον είκαΐον ού γαρ λαληο-ουοΊ μάταια" καϊ γλω<Γ<ταν ουκ
άτρεκη' τούτο γαρ ή £ολία. κόσμος δε ούτος πνευματικός,
κάϊ οία τις στέφανος τοις εξ άρετών αύχημασιν εδ μάλα
διαπρεπής, ενθα γαρ πραότης και ταπείνωσις, και μην καϊ 3°

2. τάί ρΓο ττρόι Εάά. 4· τί ΗβΒϋπηρΙυιη εχ Β. η. Ηββο η τί

■προ: θ. άγριώηρον αοοβ886Γΐιη(; εχ Β. II. μη Β. ού Εάά. τατΓ(ΐι»ο1 άά.
12. ύπ' αϋτον ϊιά. 14. Χίγοντιΐ Νοη άαί τφ λ. Β. ι8. κα\ ονα. Β.
Κ), και μονονονχι ρΓΟ μόνον δ« ουχί Έ&ά. 2"]. μάταια] -{- φησί Ίΐά.
 ίϋ. ΐ3· ΙΝ 80ΡΗ0ΝΙΑΜ. ΤΟΜ. II. 233

δικαιοσύνης εφεσις, άπομαθοΰσά τε γλωσσ-Α τό είκαιόμυθον,

και ηκιστα μεν άμαρτοεπης, όρθη δε μάλλον και άτρεκείας
εργάτις, εκεί που πάντως λαμπρά κα\ τελεωτάτη πεφηνεν
αρετή, πρίποι δ' άν η τοιάδε τοις εν Υβριστώ" ότι μη εν β
5 νόμψ της εύσεβείας όράται το κάλλος, απαστράπτει δε γάλ
λοι/ ώς εν δυνάμει παιδεύσεως ευαγγελικής.

Διότι αϋτοί νεμώσονται και κοιτασθκίσονται, και ούκ έσται ό έκ-

φοβών αύτούε.

Πάλαί μεν γάρ τάς των Ιουδαίων άγελας διεποίμαινον

ίο αδρανώς οι γραμματείς τε και Φαρισάϊοι. τετάχατο γάρ εκ
νόμου καθηγεΐσθαι λαών, διά τοι το τετιμησθαι τοις της
Ίερωσύνης πρεσβείοις. οΰκουν ήσαν μεν ησαν ποιμένες, ο
μισθωτοί δε όμως, και οίον άλλοτρίοις εφεστηκότες θρε'μ-
μασιν, εθεώρουν τον λύκον ερχόμενον, καϊ ήφίεσαν τά πρό- ^'ίΙ°Λη'
ΐό βατα, κατά την του Σωτήρος φωνην. οτι δε λίαν ήφειδη-
κότες τών λογικών θρεμμάτων και θηρσϊν άνεντες αύτά,
άλοίεν άν, μάλλον δε αύτοΊ γεγονότες λύκοι, κατίδοι τις αν
ευκόλως από γε τών ειρημενων διά φωνής προφητών, ό μεν
γάρ εφασκεν, ώς εκ προσώπου του θεοί) " *Ω οι ποιμένες, ΗϊβΓ. ^
2ο " ο'ι διασκορπίζοντες και άπολλύντες τά πρόβατα της νομής
" αυτών," έτερος δε αύ " Ταδε λέγει Κύριος Κύριος *Ω ο'ι ά
" ποιμένες Ίσραηλ, μη βόσκουσιν οι ποιμένες εαυτούς ; ουχί 2_5·
"τα πρόβατα βόσκουσιν οϊ ποιμένες; ιδού τό γάλα κατ-
" εσθ'ιετε και τά ερια περιβάλλεσθε και το παχύ σφάζετε,
25 " κα\ τά πρόβατά μου ού βόσκετε, το ήσθενηκός ούκ εν-
" ισχύσατε, κα\ τό συντετριμμενον ού κατεδησατε, και τό
" πλανώμενον ούκ επεστρε'ψατε, και τό άπολωλός ούκ εζη-

I. τα (Ικαίύμνθα Εάά. 2. άτρίκίας ϊΐά. 3· ΤΐΚίΙοτάτη 'ύά.

ΙΟ. Τίτάχαται \\ά. II. της 38811ΠΐρΙυπι εχ Β. 12. μΐν ησαν
388ΐιπιρΐΗ εχ Β. ι6. αΚοαν αν, και σηρσίν άνίντα αϋτά, ίηνβΓβο οτάίηβ Εάά.
17. δί 3β8ΐιιτιρίιιιη εχ Β. 21. αύτών ονα. Β. ΗιΛβΐ Ο. εί. βιψΓ» $ι6 ά.
Κύριος Ηΐΐβπιιη αοεεββίΐ εχ Β. 24. Η»εε καϊ τα ίρια—ού βόσκίτί
αεεεββεπιηΐ εχ Β. 27. ϊπίτρίψατι (δϊο) Εάά.
νοί. π. ιι Η
 234 Β. ΟΥΚΙΙ,ΙΛ ΑΙιΕΧΑΝΟΚ. ΐϋ. Ι4·

" τησατε, και το Ίσχυρόν κατειργάσασθε μοχθω' και δι-

" εσπάρη τά πρόβατα μου δια. το μη είναι ποιμένας, καΐ
" 4γ*νηθη ε'ις κατάβρωμα πάσι τοις θηρίοις του άγροΰ και
" τοις πετεινοΐς του ουρανού " και προς αυτούς δε που φησί
Ζ*»*, χι. β τουί π01μς„αί « Ηοιμαίν(Τ€ τα, πρόβατα της σφαγής, ά 5
" οι κτησάμενοι κατεσφαζον, κάί ού μετεμελοντο' και οι
" πωλούντες αύτά ελεγον Έ,ύλογητός Κύριος, κα\ πεπλου-
τηκαμεν.
Ούκοΰν άπώλλυον οι ποιμένες των λογικών θρεμμάτων
τας άγελας, θηρών ού δεδεημε'νοι, μάλλον δε αυτοί τά θηρών ίο
8. Λαη. μιμούμενοι, επειδή δε λοιπόν επελαμψεν ό Χριστός, ό
ποιμην ό καλός ό την ψυχην αυτού θε\ς ύπερ τών προβάτων,
621 Α. α νενεμημεθα μεν εν κηποις, κατεποιμάνθημεν δε κα\ εν κρίνοις,
ΟαηΙ. νϊ.
ι, 2, κατά τό γεγραμμενον ϊκοπάσΨημεν δε και εν σηκοϊς'
ενηυλίσμεθα γάρ εκκλησίαις καΐ ναοΐς άγ'ιοις, ούδενός ημάς 15
ίΤ ,. εκδεδιττομενου και διαρπάζοντος, ουκ επιθρώσκοντος λύκου,
Μ»^. ου καταπατούντος λέοντος, ού κλεπτου διορύττοντος, ούδενός
8. .ΙοΛη. ημΐν επιόντος ετι, "ίνα κλεψη και θύση κολ άπολεση." δια-
τελοΰμεν δε μάλλον εν ασφάλεια. κα\ βεβαιότητι, κα\ εν
μεθεξει παντός αγαθού, αύτον έχοντες επιστάτην τον τών 2ο
1) ολων Έωτηρα, φημι Χριστόν. και τούτο ημΐν δια φωνής
ΕζβΙ Ιεζεκιήλ φανερόν εποιειτο λέγων ό θίορ κα\ ΪΙατηρ " Ύάδε
χχχϊν
«. *3· " λέγει Κύριος Έ^ώ σώσω τά πρόβατά μου, και κρινώ
" ανά μέσον κριού προς κριόν, και άναστησω επ' αύτούς
" ποιμένα ενα τον δούλόν μου Δαυε\δ, και εσται αυτών 25
" ποιμην.

14 Χαίρε σφόδρα θίτατερ Σιών, κύρυσσε θύτατερ ' Ιερουσαλήμ, εΰ-

φραίνου και κατατέρπου έ£ δλΗο τηο καρδίαε σου, θύτατερ

0. Ούκοΰν αεεεββίΐ βχ Β. ΙΟ. θηρών οϋ δ(&(ημ(ι>οι Β. θήρα! ού δίδιττόμίνηι

\β(θΊπάμινοι ΡοηΙ.] Εάά. 12. τίθίΐι τ>)ν ψυχήν ρΓΟ την ψ. αΰτοΰ θ(\ί ύά.
Ιβ. νιμόμίθα 'ύά. κήποίΐ] κόποα ήά. κρήναα ίίΗ. ιό. Η»εε ουκ ϊπιθρ.
λύκου αεεεββεταηΐ εχ Β. 27. σφόδρα 30068611 εχ Β. (36. βΐ.) εί. ίηίϊή.
 ίϋ. 14, 15- ΙΝ 80ΡΗ0ΝΙΑΜ. ΤΟΜ. II. 235

Ιερουσαλήμ, περιεϊλε Κύριοε τα αδικήματα σου, λελύτρωταί 15

σε έκ χειρόο έχθρων σοι·· βασιλεύσει Κύριοε έν μέσω σου, ούκ ο
όψει κακά ούκ ετι.

"Οσον μεν ηκεν ειπείν εις γε τον της ιστορίας λόγον,

5 νπισχνεΐται σαφώς την ε'ιρηνην αύτοϊς μετά γε την εκ Βαβυ-
λώνος επάνοδον, οτε και άμνηστουμε'νων αντοϊς των αρχαίων
αιτιαμάτων, συνείναί τε και προασπίζειν αυτών επαγγέλλεται
θίός' όσον δε ηκεν εις τον εσωτάτω νουν, χαίρειν τε σ-φόσρα,
καϊ κατίυφραίνεσθαι λίαν, κα\ μην κα) έ£ όλης κατατιρπΐσθαι
10 της καρδίας προστεταχεν άναγκαίως, ώς εζηρημε'νων αύτης
των πλημμελημάτων, δια. Χριστού δηλονότι, δεδικαίωται (1
γάρ η νοητή και αγία Έιών, τουτέστιν η 'Έ,κκλησία, ήγουν
των πεπιστευκότων η αγία πληθύς, «V Χριστώ δ>) και μόνω,
κα\ σεσώσμεθα δι αύτοΰ τε και παρ αυτού, τα. των αοράτων
' 5 εχθρών άποφεύγοντες βλάβη, και μί<τον έχοντες και αυτόν
(ν εϊδει τω καθ* ημάς πεφηνότα τον των όλων βασιλέα κα\
θεόν, τουτεστι, τον εκ θεού Πατρός Αόγον' δι ον ούκ εϊδομεν
έτι κακά, τουτέστιν, άπηλλάγμεθα παντός τού κακούν Ισχύ- β
οντος. αντος γάρ εστί το της ευδοκίας οπλον, η ειρήνη, το
2ο τείχος, της αφθαρσίας ό χορηγός, των στεφάνων 6 πρύτανις,
ό τον των νοητών Άσσυρίων έζείργων πόλεμον, και τάς εκ
τών δαιμόνων επικουφίζων επιβουλάς' ό διδούς ημϊν " πατεΐν 8· 1υ°·
" επάνω οφεων και σκορπιών, και επ\ πάσαν την δύναμιν τού
" εχθρού," δι ον επεβημεν επι ασπίδα τε και βασιλίσκον, και ρβ. χο.
2 5 καταπατούμεν λέοντα καϊ δράκοντα" δι ον εν ελπίσι γεγό- '3
ναμεν άγαθαϊς αφθαρσίας κα\ ζωης, υιοθεσίας τε καϊ δόξης' α 622 Δ.
δι ον ούκ οψόμεθα κακα ουκ έτι.

I. λίλΰτρωκί' Ρ. Εάά. (ΐ53·) 2· °"ου ρπιιβ οπι. Ρ. Εάά. (ΐ53·) βασιλιύσιι

Κύριος Β. (22. αϊ.) βασιλιύσας Ί<ρονσαλήμ ό Κύριος Ρ. Κ(1α. \_βασι\<ΰσιι Ί. ό
Κ. 153·] 4· νκ'ν 30088811 βχ Β. 8. ήκιι Εάά. ίσώτατον 'άά.
Ο. καϊ υΐΐ. αββιιπιρίιιπι εχ Β. 14- « οπι. Β. 15. και ύΐ. Βοοε^εΊΐ εχ 1>.
17. τουτί'στι ηβΒίιπιρΙιιιη βχ Β. ι8. τοϋ 38βαιηρΙυπι βχ I). 8ΐ3ΐίηι κακοϋ
Εάά. ίηνίΐίβ
24. όκ] ΜΛ>.ίκΐ. αηΐε Μϊ^ηε.
ων (βίο) 21. τον] + (Αΐβχ.)
€ττ! Β. (κ Εάά.ϊπ ϋ<1. (\τ3ΐ.) 22.τγδαιμονίων Ί\ά.
ΒββιιιηρΙυπι
εχ Β. 27· ο*1" »»βυπιρΙοπι εχ Β.
Η Η 2
 236 Β. ΟΥΚΙΙ,Μ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. ϊϋ. ι6-ί8.

ι6Έν τώ καιρώ έκείνω έρεϊ Κύριοε τη ΊεροησαλΗμ Θάροει Σιών,

17 μΗ παρείσθωσαν αΐ χεψέε σου. Κύριοε ό Θεόε σου εν οοί
δυνατόε σώσει σε, έπά£ει επί σέ εύφροσύνΗν καϊ καινιεΐ σε εν
τη άταττΗσει αϋτοΰ, και εύφρανθΗσεται επί σοι έν τέρψει ώε
'8 έν ήμέρα έορτΗε' καϊ συνάΕω τούε συντετριμμένουε σου. 5
I) ^
Εναργής μεν ή προαναφώνησις του χρηναι θα,ρρειν' καϊ
άψευδης ό έπαγγειλάμενος' άκηκόαμεν δε τουτι και αϊτού
λέγοντος του Χριστοί}, καϊ το άρχαιον ωσπερ άνανεοΰντος
χρησμωδημα, μάλλον δε τιθέντος έν οφει το προεπηγ-
χνΐ1™" γελμένον. εφη γαρ, οτι " θλίψιν έξετε εν τω κόσμω' αλλά ίο
ίιιρΓα " θαρσεϊτε, έγώ νενίκηκα τον κόσμον." ότε γάρ γέγονεν " έν
ΗβΚχϊϊ.. " μέσω" ημών, τότε τάς χείρας ουκ ετι παραμάνας έσχηκαμεν,
ού γόνατα παραλελυμένα' τετράμμεθα δε μάλλον έπ έργα
ο τε κα\ πόνους τους επ άγαθοΐς κατορθώμασι κα\ ών ε'ίρηταί
8ϋρ. ίπ. τ€ κα\ εστίν ό "καρπός εύκλεής'" τότε και τεθαρσηκαμεν, ότι 15
παναλκης ύπαρχων ώς θεός ό εν ημϊν Χριστός έκρύεταί τε
και σώζει τους εις αυτόν πιστεύοντας" κατωκηκε γάρ εν ταϊς
καρδ'ιαις ημών διά του ΤΙνεύματος, καϊ ταύτην έφ' ημάς έπ-
ηγαγε την νοητην δηλονότι και άζιόληπτον εύφροιτυνην. τί
γάρ έτερον αν εϊη τό μεταλαχεΐν Αγίου ΥΙνεύματος, η τέρψις 2ο
καϊ χαρά και πάν είδος εύφροσύνης ; ότε τοίνυν έπηγαγεν
(1 ε'0' ημάς την διά ΐΐνεύματος εύφροσύνην, τότε καϊ άνεχαίνι-
σεν εν τν\ αγαπητει αυτόν, τουτέστιν, έν καιρώ της έπιδημ'ιας
7 Οογ. ν. της μετά σαρκός, ότε και " εΙ? ύπερ πάντων" αποθανών άλη-
8-. .Τοαη. θεύων έφασκε " Ήίείζονα ταύτης άγάπην ούδέΊς έχει, ΐνα τις 25
χν. ·3·
" την ψυχην αύτοΰ θβ ύπερ τών φίλων αύτοΰ." επειδή δε
τέθεικε την ψνχην, και γέγονεν έν νεκροΐς δι ημάς, ζωη κατά
φύσιν ύπαρχων, άνεβίω πάλιν, την άνθρωπου φύσιν άναμορ-
φών εις καινότητα ζωης, κα\ άναχαλκεύων εις τό απ άρχης.

2. σον αΐΐ. α88ΐιπΐ))1ϋπι βχ Β. οπι. Ρ. ΥΑά. (68, 91, 97, ι,53< 3'°·) 4· σο«
Β. Κ. (Αΐβχ.) σ« Εάά. (V»!.) 7· άψ*νοψ] + μϊν Εάά. ίο. ίχιτι 'αά.
14· ίργοι: ])ΓΟ κατορθώμασι \\ά. ιη. υπ ρτο ϊι'γ ίί(1 . ΐπ οΟΓΓεχίΐ Μί^ηβ.
21. πνευματικής ρτο παν ίί(1. 25· τίΓ αγάπη: ρΓΟ άγάπην 'άά.
 ϋί. ι8. ΙΝ 80ΡΗ0ΝΙΑΜ. ΤΟΜ. Π. 237

" Εί τις γαρ, φησ\ν, εν Χριστώ καινή κτίσις." ηύδόκησε γαρ * &>τ. ν.
ό θεοί καϊ Πατήρ, εν αύτω " άνακεφαλαιώσασθαι τα. πάντα," ε ΕρΒ. ι
κατά το γεγραμμενον. το δε άνακεφαλαιούμενον, αναλαμ
βάνεται πως και οίον αναβιβάζεται προς το εν άρχαΐς.
5 επειδή δε άνεχα,ίνισε, τότε χα) ευφράδη Χρίστος εφ' ήμιν, ώς
έν τέρψει, κα\ ως εν ήμερα εορτής" πώς γαρ ονκ εμελλεν επι-
γάννσθαι τοις καθ* ημάς τό θείον, οτε και αμαρτίας άπηλ-
λάγμεθα, καϊ θανάτου και φθοράς άμείνους γεγόναμεν, κα\
εν μεθεζει Πνεύματος και αγιασμού, τότε κα\ <τυνηγατγε τους & 623 Α.
* ο συντετριμμένους . ώς γαρ ό σοφός γράφει Παύλος " Χριστός 1 Τ!ιη· '■
ήλθεν είς τον κόσμον αμαρτωλούς σώσαι " κα\ αυτός δε' που
φησίν " Ουκ ηλθον καλεσαι δικαίους, άλλα αμαρτωλούς εϊς ?χ^*"^'
" μετάνοιαν." ούκούν συνήγαγεν ό Χριστός ους δια της Μω-ο,ϋ
'7■
αμαρτίας ιτνντρίψας ό σατανάς παρειμενους άπε'φηνε, και
ι$βαίνειν ορθά μη ειδότας, μήτε μην τάς της δικαιοσύνης Ίε'ναι
τρίβους' άλλ' ει και τυνιτριψεν εκείνος, κατεδησεν ό Χριστός,
τεθεράπευκε γαρ τούς ηρρωστηκότας, καϊ " Αύτός τάς άσθε- 1> 8.Μ»ιιΐι.
νειας ημων αίρει, κατα το γεγραμμενον.

Οϋαί, τίο ελαβεν όνειδισμόν έττ αύτΗν ;

2ο Ύόν τού Σωτήρος σταυρόν τον ύπερ της του κόσμου ζωής
τε και άφθαρσίας έγηγερμενον, καύχημα μεν είναι της Εκκλη
σίας, άριστά γε φρονεϊν ηρημενοι διαβεβαιωσόμεθα' ομολογεί
δε καϊ αυτός ό σοφώτατος Παύλος ώδ\ γεγραφώς " Έμοί ^"
" δί μή γένοιτο καυχάσθαι ει μη εν τώ σταυρω τού Χριστού,
25 " δι ου ε'μοί κόσμος εσταύρωται, κάγώ τώ κόσμω." πλην ο
εφη πάλιν αύτός, ώς γεγονεν ό σταυρός " Ίουδαίοις μεν } 0οΓ·
" σκάνδαλον, εθνεσι δε μωρία." πλατύ γάρ γελώσιν οι

I . γαρ φησ\ν 388ΐιπιρΐ3 βχ Β. 2. τα βΐ οϊον (4) 3δ8ΐιπιρΐ3 βχ Β.

6. ήμιλλιν Έ,άά. 8. άμ(ίνυυϊ 0Π1. Ό. 61 γτγόναμΛν ροδί αγιασμού Ιτ. Ό.
9· καϊ άγιασμοϋ Ό. ΕάΛ. αγίου Β. II. που οτα. Β. Ι7· άσθίκία!
ήμων αϊρα Ο. άμαρτίαι ήμων αΐριι Β. άσθίν. ήμων φίρα Είΐά. 21]. ϊθνίσι
Ε(1<1. ϊΧΚησι Β. γιλωσιν Β.Ό.\). γ\άσουσιν Ε(1().
 238 Β. ΟΥΕΙΕΙ,ΙΆ^ΕΧΑΝϋΚ. ΐϋ. ίο, *>.

τάλανες, την τού μυστηρίου δύναμιν ε'ισάπαν ηγνοηκότες'

άλλ' οϋκ εξω δίκης έσονται" πόθεν ; ούτε μην άντικαταμει-
διάσουσι τοΰ Χρίστου, ήγουν των εκκλησιών έσονται 06
κατά. καιρούς πυρός ανήμερου τροφή, και φλογός έργον της
άκατεννάστου κα\ μακράς, άφίκοντο γάρ εις τούτο μανίας 5
κα\ σκαιότητος νου των παρ "Έιλλησί τίνες, ώς ασελγή
<ί καταθήξαι γλώσσαν τοΰ θείου τε και ευαγγελικού κηρύ
γματος, καΐ βίβλοις εγγεγραμμενην άφειναι την κατάρρησιν'
ϊ4 ινα μη μόνον αυτών αι αμαρτιαι προαγωσιν εις κρίσιν, αΚλα
γάρ εποιντο και τεθνεώσιν αϋτοΐς, δια τοι το οίον εμψυχον ίο
έγκαταλελοιπεναι την άμαρτίαν. ταλανίζει δη ουν, και
σφόδρα εΐκότως, τούς λαβόντας ονει£ι<τμον κατά της άγιας
Εκκλησίας, οις δη και μάλα εΐκότως άρμόσειεν αν τό Ο'υαΙ.

β
19 * Ιδού έτώ ποιώ έν σοι ένεκεν σοΟ έν τω καιρώ έκείνω, λέρει
Κύριοε, και σώσω τη ν έκττεττιεσμένΗν, και τη ν άπωσμένΗν '5
είσδέεομαι, και θΗσομαι αύτούο είο καύχΗμα και ονομαστούς
2ο έν πάσΗ τη γη- και καταισχυνθΗσονται έν τφ καιρώ έκείνω,
δταν καλώε ύμΐν ττοίΗσω, και έν τώ καιρώ δταν είσδέχωμαι
ύμάο.

Ύε'τραπται πάλιν ό λόγος εις το της Έιών πρόσωπον, 2ο

ύπισχνεΐται δε τά διά Χριστού παραδόξως κατωρθωμενα,
624 Α. α περί τε τάς εξ εθνών άγελας καΐ τον άπόβλητον ' Ισραήλ.
έν (τοι γάρ φησιν ένεκα <γοΖ ποιί\νω. επειδή γάρ οι μεν εκ
πλεονεξίας άπεκομίσθησαν εις μεθην' οι δε ηγνοηκασι τον
επ\ σωτηρία τών όλων ενηνθρωπηκότα θεον, άμφοτεροις 25
επιδαψιλεύεται τον ελεον ό πάντων δημιουργός, και ένεκα

2. ίσονται' πόθιν Β.Ο. ΐσονταί ποτι Έ,άά. 9- αίιτων Β. αύτονι Έ,άά.

προσάγωσιν ήά. II. καταλίλοιπίναι Β. 12. λαβόνται Β. Ε(3ι].
λαμβάνονται \). άγίαΐ οτη. \>. 14. [ίν(κα Αΐβχ. XII. 26, 49> Ι0^ι Ι53>
εί. ίηίκι.] σου] ϊμοϋ Β. (22. βΐ.) εί. ίηίία. \ίγιι Κύριοι οτα. Β. (ςι, ΙΚΛ, 198,
2,33·) *8· (Ισδίχωμαι Β. (Αΐβχ.) εί. ίπίτα. (Ισδίξομαι ΡοηΙ. (\3ΐ. χ)
ΐΐσδίξωμαι ΑίΛ. 20. Ύίτραπταιΐ Γί'γραπτπι Κάά. 24· μίβην] 8ίθ
ΓεΙίηυί βχ Εάά. εί. βάρη 623 ο. πλάνην Β. Ργο Ιιοε νεΛο ηοη εοηΐυίϋ ϋ.
 ϋί. 19,20. ΙΝ 80ΡΗ0ΝΙΑΜ. ΤΟΜ. II. 239

ημών ϊν ήμίν πεποίηκε θαύματα, σετωτται μεν γαρ η ϊκ-

πίπιντμ-ίνη, τουτέστιν, η τεθλιμμένη ποτε των πεπλανη
μένων πληθύς, και εις τούτο λοιπόν ενηνεγμ,ενη ταλαιπωρίας
ύπο τού καταπιεσαντος σατανά, ως πάσαν ικμάδα ζωτικην β
5 άποβαλεΐν νεκροί γαρ νούς Ό πλανώμενος' (Ία-^εχθησεται
δε και η άπωο-μίνη των Ιουδαίων Έυναγωγη. πεπαρωνηκε
μεν γαρ εις Χριστόν ταύτητοι καΐ δικαίως άπόπεμπτος ην,
και παρωλισθε της ελπίδος, και της εις Χριστον οικειότητος
άπενυσφίζετο' πλην ηλεηται και αύτη" κληθησεται γαρ προς
ίο μετάγνωσιν και εις την δια πίστεως κάθαρσιν εν εσχάτοις
τού αιώνος καιροΐς. έσονται δη ούν ε\ς καύχημα και ονο-
ματτο) και αισχύνης ως άπωτάτω. αυτοί δε δη τίνες, η ότι
πάντως οι δύο λαοί ουκ ετι διηρημένοι, και ασύμβατου ο
έχοντες άλληλοις την γνώμην, και μεμερισμενοι προς δόξας
ΐ5τάρ 67Π θεώ, καθά και πάλαι" άλλ' ενότητι τη διά Πνεύ
ματος ευ μάλα κατεσφιγμενοι προς όμοψυχίαν τε άμα καϊ
Όμοπιστίαν. γεγραπται γαρ οτι " Ύοΰ δε πλήθους τών
" πιστευσάντων ην η καρδία και η ψυχη μία." έκτισε δε 3'·
και ό Χρίστος " τους δύο λαούς εις ενα καινον άνθρωπον, ΕρΗ.
ζο " ποιών (Ίρηνην, και άποκαταλλάσσων άμφοτε'ρους εν ενι '1
" πνεύματι," καθά γεγραπται. ει δη οΰν γενοιντο ζηλωτο), Λ
τότε δη πάντως κΑτΑΐσ-χρώήιτεσθαί φησι τους εχθρούς, το
της δοθείσης εύκλείας μέγεθος κατατεθηπότας , και το της
ευημερίας άκράδαντον, και της ελπίδος το βεβηκός. ϊδοι δ'
2ζάν τις και εζ αύτών ηδη τών πραγμάτων άληθη την ύπό-
σχεσιν. δεδόζασται γαρ ή 'Έ,κκλησία Χριστού, και λαμπρών
αύχημάτων επίμεστος ούσα θαυμάζεται παρά πάντων, πλην
ορίζει κα\ τον καιρόν, καθ' ον τα τοιάδε συμβησεταΐ' ΐν τω
ΚΛίρα γάρ φησιν 'όταν ΐ\ς^χωμ&ι ύμα,ς. ου γαρ προ της
3ο πίστεως τά μετά την πίστιν, μετ' αύτην δε μάλλον νοοΐντ ο

5· νίκροι Β.ϋ. μικρϋί Έ.ΑΑ. ιίσΰιχθήσιται ιΐσ&ίχιται Β. Εάά. 7· ™

α8βυηιρΙϋπι ε.χ Β. II. τον αΐώνοι Β.Β. τών αιώνων Κάά. 12. τίνα η ότι
πάντωι Β. τίνα ή πάντα Είΐά. 21. πνιΰματι ΙΐΒ&βηΙ Β.ϋ. β νβΓ. ι8. οί. βυρπι
52 β. ίηίΓΕ 734 *· 2Α· Β·0· Έ,άά. 25. άληθη Ό. Εάά. αΚηθώι Β.
 240 Β. ΟΥΚΙΙ,ΙΙ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. ίϋ. 2ο.

αν εικότως. κεκλημεθα δη ονν £ν καιροϊς της μετά σαρκός

οικονομίας του Μονογενούς, τότε γάρ δη τότε της επαγ
γελίας το πέρας εκβεβηκεν εις το άτρεκες.

Διότι δώσω ϋμάε ονομαστούς και εΐο καύχΗμα έν πάσι τοΤε λαοΐε
τηο ρ-Ίο, έν τω έτηστρέφειν με τΗν αίχμαλωσίαν υμών ενώπιον 5
ϋμών, λεΓει Κύριοο.

625 Δ. β Άνακεφαλαιοΰται τρόπον τίνα. της θεοπρεποΰς φιλοτιμίας

τον σκοπόν, καΐ εν οις έσονται πάντως οι πεπιστευκοτες,
δια. τούτων ημίν νποφαίνει σαφώς, διαβόητους γάρ εσεσθαι
φησι, και αύχημάτων εϊσω λαμπρών, και παντός έθνους εν «ο
άμείνοσι. προσεπάγει δε πάλιν και καθ' ους έσονται τα.
τοιάδε καιρούς, πανταχή μεμνημενος της μετά σαρκός οικο
νομίας του Μονογενούς, ότε, καθάπερ εφην άρτίως, η παντός
άνάδειξις άγαθοΰ, και πάν ότιοΰν των τεθαυμασμενων εκβε-
1> βηκεν εις ημάς. τότε γάρ τότε και ΰπό χείρα πράττοντας 1 5
διαβολικην κα). τοις της σαρκός πάθεσιν ύπεζευγμένους,
παραδόξως εξείλετο' τότε και της πολυθε'ου πλάνης άπηλ-
λαττε και μετετίθει προς άληθειαν τότε κα\ τών του θανάτου
δεσμών εξείλετο, δούς εαυτόν άντίλυτρον ύπερ ημών, και τω
θεώ κα\ ΐΐατρι κατακτώμενος την ΰπ ούρανόν. κεκλημεθα 2ο
γάρ δι αύτοΰ, και την εν ΐΐνεύματι προσαγωγην και οικειό
τητα πεπλουτηκαμεν δι αύτοΰ, φημι δη Χριστού, δι ου και
ο μεθ' ου τω θεώ και ΥΙατρΊ η δόξα, συν τω Άγίω ΐΐνεύματι,
νυν κα\ άει και εις τους αιώνας τών αιώνων, Άμην.

4. δώσω] θήσω Ρ. 9· VI*1" ΟΜΟΠίρΙαΠ) εχ Β. II. και καθ' Ό.

τους
ΈΑ&. και καθ' ου{ Β. Ι5· τόΥί βΐΐ. ΟΠ1. ϋ. 17. και ΟΠ1. Ό.
άπήΧλαττΐ και μΐτΐτίθα ΐ). Ε(1(1. άπη\\αξ( κα\ μΐτίθίτο Β. άπηΧΧαττίΐ' \). βεΗοΙϊοη
Αηίβηιι. Ι9· ί'£ίίλίτο ϋ. ΕιΜ. ίρρύσατο Β. 22. πίπλουτήκαμιν,
ω ή δόξα κ'ί τούι αιώνας. 8ίθ ιΐοϊίηίΐ Ο. δι αύτοΰ δή φημι Ε(3<1. 23- ή
ΗδβΙΙΙΤφΙϋΓη εχ Β. δόξα] + κράτος τιμή κα'ι προσκύνησκ Ε(1(1. τω ΟΠ1. Β.
 β2βΔ.

ΤΟΤ ΑΤΤΟΤ

ΕΞΗΓΗΣΙΣ

ΕΙ2 ΤΟΝ ΠΡΟΦΗΤΗΝ ΑΓΓΑΙΟΝ.

ΤΗΣ Άγγαίου προφητείας τον σκοπόν εφ' ετεροις τισί α

5 γεγονότα καταθρήσαιμεν αν, και ούκ εφ' οις αν οϊοιτό τις
τους παρά των έτερων γεγενήσθαι λόγους. 'Ωσηε μεν γάρ
ό θεσπέσιος καΐ μην και ο'ι καθεξής, μέχρι Έ,οφονίου, τα. τοις
Ίουδαίοις κατά καιρούς σνμβησόμενα προαπηγγελον, και ως
όσον ούδεπω παρεσομενων αύτοις των της αιχμαλωσίας
ίο καιρών, εκδειματοΰν επεχείρουν τον Ισραήλ, ανω τε και κάτω
τάς των πολεμίων φάλαγγας όνομάζοντες, τάς των πόλεων])
αναστάσεις, τους εμπρησμούς, τάς διαρπαγάς, και άπάσης
δε της χώρας την δη'ωσιν τοις καταφρονεΐν η'ρημε'νοις χρησί-
μως προαπαγγελλοντες. ωοντο γάρ, ότι καν ει μη ελοιντο
1 5 πληρούν ώς ε£ αγαθής διανοίας το άνδανον θες>, κα\ τών
εις το αμεινον εχεσθαι σπουδασμάτων, άλλ' ούν εσεσθαι
τοιούτους τό της συμφοράς μέγεθος ύποφρίττοντας. Άγ~
γαιος γεμήν ώς τετελεσμένων ηδη τών της αιχμαλωσίας

Οοάίοεβ Β.Ό. [Ό. βηΪΓβ ηοη ροΐιιί.] 1-3. 8ίθ Β. τον άγιου Κυρίλλου «ϊ
τ6ν προφητην Άγγαΐον Ό. τον ϊν άγίοιι πατροί ήμάν Κυρίλλου αρχιεπισκόπου
άλιξανδριίας, ϊξήγησίί ΰπομνηματικη «Γ τον Προφητην Άγγαϊον Αα\). 5· κατα-
θρήσαιμιν Β.Ό. άθρησ. Εάά. 6. παρά τ&ν] παρ' Ό. γΐγινησθαι]
ττατοιησθαι Ό. "]. Ηαβο ό θισιτ. και μην αββιιπιρΟ. εχ 15. Ώ. Σοφονίαν Εάά.
9· οΰ&ίπω Β.Ο. ονπω Εάά. II. πολίμων \ιά. δίαϋπΐ φαλ. ονομ. 1)00
οπίίηε 15.1). 12, άναστάσια Ό. Εάά. αναστάτωσα: Β. ιό. τό
αββαιηρίιιπι βζ Ό.
νοι. II. Iί
 242 Β. ΟΥΚΙΙ,Ι,Ι ΑΙ,ΕΧΑΝΌΚ.

καιρών, και ε'ις την άγίαν πάλιν άνακομισθεντος του Ίσραηλ

627 Α. α εκ της ΤΙερσών τε και Μηδων, ποιείται τους λόγους, επ'
αιτίαις τοιαύταις. άνηκε μεν γάρ αύτούς της αιχμαλωσίας
ό Κύρος, καϊ όμοΰ τοις σκεύεσι τοις Ίεροΐς οϊκαδε τε Ίεναι
προστεταχε, και τον θείον αύθις άναδίίμασθαι νεών, τον εν 5
γε τοις Ίεροσολύμοις, κα\ προσέτι τούτω καϊ αύτην, εΐ
ελοιντο, διατειχίζειν την πάλιν, ου δη γεγονάτος, καϊ (ν
πρώταις οντος καταβολαΐς του ναοϋ, διαπεφθονηκάτες των
»^5*ϊα €'" ^,α^αΡίία τιν*5> ΊΖηλεμάς τε κα\ οί άμφ' αύτον, κατα-
γεγράφασι των εξ Ίσραηλ, την εις τους κρατοΰντας των ίο
1> Βαβυλωνίων εΰνοιαν ύποπλαττάμενοι, φιλοπόλεμάν Τ€ και
δυσάντητον γενέσθαι λέγοντες την Ιερουσαλήμ, και αύτοΐς
ι Εβάη ^6 τοις ΤΙερσών βασιλεΰσιν άφάρητον. είτα πείθουσι προσ-
3 Εβιΐι·. ταξαι κατηρεμειν ιουδαίους, και μήτε τον νεων εγειρειν ετι,
μητε μην της εϊς την πάλιν εχεσθαι φιλεργίας. ολίγου δε ΐ5
μεταξύ διελάσαντος χράνου, διαδέχεται την βασιλείαν ό
Ααρεΐος, κα\ ην μεν έτος αύτψ της βασιλείας δεύτερον.
11). ίν. επειδή δε των εν Βαβυλώνί τίνες Ιουδαίων προσπίπτοντες
ελιπαρουν ανειναι λοιπόν τον σειον εγειραι νεων, προσετατ-
«6 Τ(ν * ΔαρεΐοΓ, γεγραφε δε τοίς ανά πάσαν την Φοινίκην «ο
ο διεπουσι τάς αρχάς, μητε εζείργειρ Ιουδαίους, ει άνορθούν
ελοιντο τον ναόν' άλλά γάρ καϊ χρημάτων επιδαψιλεύεσθαι
χορηγίαν, και τάς εν τω Αιβάνω κε'δρους κατακομίζεσθαι
παρ αυτών άπαρεμποδίστως εάν, ως αν ούδενος ένδεοντος
τών εις την χρείαν αύτοΐς, άποπεραίνοιτο λοιπόν εύκάλως τά *5

4· σκιύισι το'α Οία. Ό. 6. Ίτροσίη τοΰτψ] προσιπιτούτω Β.

•προσίτί τοντοίΐ Ό. 7* Τΐιχίζια* Εάά. 8. οΉφθονηκάτις Ο.
ίηνίΐο Ό. εί. ίηίπι 628 α. Βήλϊμοτ Β.&. Βήλομβόι (βίε) Ό.
ΒήΧαιμόι Εάά. καταγιγράφασι Ό. καταγράφουσι Έιάά. ΙΟ. τοϋί
κρατούνται Β.ϋ.Ι). κρατούντα Εάά. II. άνοιαν Ε<3(3 . βηΐε Μί^ηε,
ίηνίΐίβ Β.Β.&. τι οτα. Ό. 12. γνΐσθαι γιγατησθαι Εάά.
13. &* Β.ϋ.Ι». &η Εάά. τοί:] + ™» Β. ΐ4· νιων Ό.ο. Εάά. ναόν Β.
ΐ6. δΐί\θόντο{ ρΓΟ μιταζν δκ\άσαντος Ο. ό ΟΠ1. I). Ι7> της βασίΧιίας
αεεεββεπιηΐ εχ ΐ. άεβιιηΐ ίη Ο. Τ9· νιων Β.1>. ναον Ό. Εάά.
20. γράφα 1). και γίγραφί 8ϊ Ό. 22. ναόν Β.ϋ.β. ν(ωκ £(1(1. γάρ
αεεεββίΐ εχ ϋ.1>. 23- αποκομίζισβαι Έάά. ίηνίΐίβ Β.ϋ.Ι). 24· άπαρ-
«μποδίστωι Β.ϋ. ώταραττοδίίΤτωΓ 1). άνίμποδΐστας Εάά. 2ζ. την
οία. Ό. άποπιραίνοιτο Β.ϋ.Ι). άποπιραίνοιντο Εάά.
 1. I. ΙΝ ΑααΑΕΙΙΜ. 243

εις τιμήν τε καϊ δόζαν τοΰ πάντων κρατούντος θεού. αφη

μένης δε της ιστορίας λεπτώς καϊ σαφώς εν τη πρώτη τον
"Έ,σδρα συγγραφή, περιττον οιμαί που το Ισχνολογείν εν
τούτοις εις το παρόν, ούκοΰν επειδηπερ εξον ηδη πονεΐν ά*
5 τοις ίξ Ίσραηλ, και τον θείον εργάσασθαι νεών, άποπληροΰν
τε θυσίας καϊ λιτάς, καϊ τοις κατά. νόμον εθεσι πολιτεύεσθαι,
κατημελουν οι β£ Ίσραηλ, εΰ τιθεντες έκαστοι τα. οικεία, και
επί γ€ τό σφισιν αύτοΐς ηδύ τε καϊ φίλον όλοτρόπως εκ-
νενενκότες, και εν σμικρω κομιδη ποιούμενοι λόγω τα. εις
ιο δόζαν θεού, κατηκίζοντο πάλιν, θεον πλήττοντος, πολεμώ
μεν ούχι, λιμοΐς δε μάλλον καί άκαρπίαις καϊ κτηνών κατα-
φθοραίς. άμείνους γαρ ηθελεν άποτελείν, οϋ ταίς ίσορροποις β
τών πταισμάτων ποιναίς υποφέρων άλλ' όμον μεν ώς
κεκμηκότας ελεών, όμοΰ δε πάλιν ώς (ζ αγάπης επανορθών.
ΐ5 αυτή της Άγγαίου προφητείας ώς εν ολίγοις η προφασις.
μεμικται δε ό λόγος, καϊ τοίς πεπραγμενοις τε και ειρημενοις
ιστορικώς ή μυστική τε καί εσωτάτη και πρέπουσα τοίς
πνευματικοΐς εγκεχωσται θεωρία.

* β28 Α.
' Εν τφ δευτέρω ετει επί Δαρείου τοΟ βασιλέως εν τω μΗνϊ τω Κίφ. α'.
2ο εκτω μια του μΗνόο έτένετο λόπκ Κυρίου εν χειρϊ ΆΓΤΌίου
τοΰ προφήτου λέρων.

Φθάσας εφην, ώς ην εύάφορμος τοίς εξ Ίσραηλ ή επί γε

τω ναώ ραθυμία, παρηρημένης αυτών της εξουσίας, καϊ 1)
διεφθονηκότων εις τοΰτο τών εν Σαμάρεια, πλείστην τε όσην
25 της Ιερουσαλήμ πεποιημε'νων την κατάρρησιν παρά γε τοίς

I. Ηαεε τοΰ ττάντων κρατούντος 3006βββπιηί εχ Β.ϋ.υ. 3· πον 0Ιη· Β-

\ια\>ΐΙ ϋ. 4· *'ίή" Ρ10 'έ0" Εάά. 5· ΐργάζ€σθαι Ό.\).
1· κατημίΚουν ο'ι ίξ Ίσραηλ Ό.\>. Κάά. αϋτοί μάλιστα κατημίλονν Β. 8131ΪΠ1 προ-
τιθίντα Ό. «αστοί Β.ϋ.Ι). ίκαστος ΐ,άά. δίαΐίπι τά οικί'ια Β.ΏΛ). την οίκιίαν
ΐ
Εάά. II. λιμοΐε Β.ΟΛ). [λοιμοίϊ Β.] λοιμοί; Έύά. μάλλον ΟΓΠ. Ό. 12. ήθι-
\ον \\ά. &ηΙε Μί^ηο Γερυ^ηαηΐίουβ Β.υ. ήθισιν (βίο) Ι). 14. ί«] + δ"? β.
ιό. γ« ρΓΟ τ* Ό. 19. τοΰ οιη. Ρ. Ειΐϋ. (87. 31.) 2θ. Κυρίου
οπι. Β. Ιι;ι!)ΐΊ I ). 24· οΊιφθοπικότων Ό. οΊιφθονηκύτων 1ΐαΙ>6ΐ Β. των
αββυιιιρίυιιι εχ Β.ϋ.
1 ϊ2
 244· Β. ΟΥΚΙΙ,Μ ΑΕΕΧΑΝΟΚ. ΐ. ι, 2.

τα ΥΙερσών ιθύνουσι κράτη. Δαρείου γεμήν έτος ηδη τρί-

βοντος εν ττ] βασιλεία δεύτερον, είτα της φιλεργίας αύτοΐς
άπαραπόδιστόν τε και ελευθεραν άνεντος την εζουσίαν, και
δράν το δοκούν επιτεταχστος, και όσιων εχεσθαι σπούδασμά-
των, προσαπονείμαντος δε και χρημάτων πόρου:, ενάφορμον 5
ο μεν ουκ ετι τό ραθυμεΐν, άλλ' εζω παντός εφαίνετο λόγου,
καϊ άπίθανον εχον κυμιδτ} την σκήψιν. γίνεται τοίνυν ό
λόγος εν χειρ) Άγγαίου' τό δε εν χειρ) νοήσεις, αντί του,
διαχειρίζοντος, ήγουν διακόνουμενού τοις παρά θεοΰ λόγοις,
καϊ την της προφητείας λειτουργίαν εκπράττοντος. επιση- ίο
μαίνεται δε χρησίμως και αυτούς τους χρόνους, καθ' ους ό
Ααρεΐος τά τοιάδε προστεταχε, προαποτεμνων, ώς εφην, των
εξ Ισραήλ τάς επί γε τω ραθυμεΐν ελεσθαι πάλιν ασύνετους
εύρεσιλογίας.

ά Είττόν Οη πρόε Ζοροβάβελ τον του ΣαλαθίΗλ τόν έκ φυλΛο Ιούδα 15

καϊ πρόο'ίΗσοϋν τόν τοϋ'Ιωσεδέκ τόν Ιερέα τόν μεΓαν λέρων
2 Τάδε λέΓει Κύριοε Παντοκράτωρ 'Ο λαόε ουτοε λεΓουσιν Ούχ
Ηκει ό καιρόε τοΰ οικοδομείσαι τόν οίκον Κυρίου.

Έαλαθιήλ γεγονεν Ίεχονίου παις, εκ φυλής οντος και

αίματος τοΰ Ααυείδ. τούτου τοίνυν την βασιλίδα διεποντος 2 ο
αρχήν εν τοις Ίεροσολύμοις επι τόν Ίούδαν, πεπόρθηται
β μεν ή πόλις, άπωχετο δε και πάς ό Ισραήλ αιχμάλωτος,
κατεμπιπράντος τό τηνικάδε τοΰ Ναβουχοδονόσορ καϊ αυτόν
τον θείον ναόν, είληπτο δε και αυτός Ίεχονίας, και όμοΰ τοις
άλλοις αιχμάλωτος ήν. γεγονε δε ~2,Αλΰώιι\λ υιός Ζοροβάβελ. 25

5· ττροσαπον. 6ϊ καϊ χρημ. πόρουι 3ηΐ6 και δραν ΐΓαηβροηίΐ ϋ. ορουι ρΐΌ πορ.
Εάά. 3ηΙε Μϊ^ηε. 7· αμηχανον ρτο άπίθ. ϋά. 8. χιιρι 3ΐΐ.] +
Άγγαίον Ό. ΙΟ. την τηι Χίΐτονργίαν τη! προφ. πράττοντοι ρΓΟ την τηί—
ϊκπρ. Β. 13. τό ρΓΟ ϋ. 15. δή άεεβΐ ίη Εάά. (νβΙ. ν)
τον ·Δΐ. αββιιηιρίαπ) βχ ϋ. (ΑΙεχ.) εί. 01»ρ1ι. 55 ε· *7· ΐ""^0-
κράτωρ] + λίγων Εάά. ίηνίΐίβ Β.ϋ. (23· β1·) λίγ*· Ό. ουχ ήκ*ι ό οία. Ό.
■ 9· παίι Β.ϋ. νίόί Εάά. 20. ΑββαπιρΙα τοίνυν εχ Ό. τοίι εχ Β.Ό.
23- κατίμπιπράντοί Ό. καταπιμπράντο: Εάά.
 ί. ι, 2. ΙΝ ΑΘΟΑΕυΜ. 245

τοιγάρτοι και ύπονοστησαντος τοΰ Ίσραηλ έν τοις Ίεροσο-

λύμοις, άτε δη και εξ αίματος ων της το βασιλεύει» λαχούσης
φυλής, βεβασίλευκεν έτη τον Ίούδαν. Ίησοΰς γεμην εκ
φυλής τε και αίματος ών τοΰ ΑευΊ, καϊ ώς εκ ρ'ιζης τοΰ α 629
5 Ααρών, την έξηρημένην των άλλων και άπόλεκτον άνηπτο
τιμήν, και μέγας ην Ιιρίός. οΰτω γαρ ό νόμος τον των ιερών
ταγμάτων ηγείχτθαι λαχόντα κατωνόμαζε λέγων, μη δεΐν
άνείσθαι φυγής τους εν ταΐς πόλεσι των φυγαδευτηρίων
άλλ' ένθαπερ αν ε'ιεν έκαστοι, μένειν αύτοΰ, " έως οΰ άποθάνη Νυ™.
10 " ό ιερεύς 6 μέγας," τουτέστιν, ό άρχιερεύς. γε'γονε τοίνυν
6 λόγος προς άμφω, τόν τε βασιλέα φημί και τον τών ιερών
ταγμάτων προεστηκότα. αυτούς γαρ ην και εικός τοις άλ
λοις άπασι περιαγγεΐλαι τό χρησμωδούμενον. ούκ ηγνοηκόσι
δε, οΐμαι, τάς τών λαών σκηψεις, άπαγγείλαι προστέταχεν Β
■5 ό τών όλων θεός' άλλ' οίον έπιμειδιών άναπίπτουσιν ούκ
έν καιρώ προς τό ράθυμον, και ων ην εικός έσπουδασμένην
ποιεϊσθαι φροντίδα, τούτων αύτών ού μετρίως ηφειδηκόσιν.
ην γαρ άμεινον έννοεΐν ώς, εϊπερ ην αύτοίς έν προύργιαιτέρψ
λόγω τα τοΰ θεοΰ, πάντως που κα\ τί) παρ αύτοΰ φειδοΐ
2ο καϊ χάριτι προς τό εύ εχειν διακρατούμενοι, διηγαγον αν έν
εύημερίαις και πλούτω, και άμφιλαφώς έχοντες τά ζωαρκη. ο
ούκοΰν οιονεί πως έπιμαρτύρεται δια της τοΰ ΐΐροφητου
φωνής, ώς άνοσίως ημεληκότα τόν Ίσραηλ τών οτι μάλιστα
χρησίμων αύτώ και ε'ις δόξαν όρώντων θεοΰ. περιστέλ-
25 λοντες γαρ, καθάπερ οίονται κατά σφάς αύτούς, εύπροσώποις
εύρεσιλογίαις τά έγκληματα, οϋπω παρείναί φασι τόν καιρόν
τοΰ άναδείμασθαι τόν ναόν Κυρίου" άλλ' ό γε τοΰ δράν εθέλειν

ι. τοΪ! 338ΐιιτ>ρίυπι εχ Β. Ο. 3· Ύ*Μν] + Λ Β. Εά"<1. ίηνίΐο ϋ. 4· τ<

αββιιιηρΙιίΓη βχ Β.ϋ. 5· άνψττον (βίο) Εάά. άνίρττί οοΓΓβχίΙ Μίο;ηε.
8. φνγην Ό. Βίαΐίπι τοίι ρΓο του: Ό. ο. 3εεεβ8ΐΙ εχ Β.ϋ. δίαΐϊπι «αστοί
«ιί» μίναν αϋτονς ίωί αν ΐ>. ΙΟ. 6 μίγ. I. Ό. II. τόν 3ΐΙ. ΟΠ1. Ό.
12. και 388ΐιπιρ(αιη εχ Β.ϋ. 15. άμα πίπτουσιν ρτο άναπίπτ. Ε<)α\
ΐ6. ίσπουδασμίνωΐ ϋ(1. Ι7· ηφιιοηκόσιν Ό. ηφα&ηκόταί \ίά. ΙΟ. που
388ΐιπιρΙιιιιι εχ Β.ϋ. 25· καθάπερ] ονν Εάά. ίηνίΐο Ό. αΐ&ύτα
ηΐόντί ρΓο οίονται Ό. 26. παρΛναι φασϊ Ιιοο οπίίηβ Β. 27· «ών
ρΐΌ ναόν Ε(1ά. ίηνίΐϊβ Β.ϋ.
 246 Β. ΟΥΚΙΙ,ΙΛ ΑΙ^ΕΧΑΝΟΚ. ϊ. 3, 4·

ορθώς άε\ πάρεστι καιρός, και τοις άγαθοϊς και επιεικεσι το

εις δόξαν θεού τελούντα πληρούν, εν εξουσία διαπαντος.
ιΐ ει δε δι) και το άπείργον και άντιτετάχθαχ δοκούν οϊχοιτο
πως εκποδών, τότε δη παγχάλεπος αληθώς η άνάβλησις, κα\
οκνου λοιπόν εγκλήματα κα\ της εις άκρον άφιλεργίας, οίπερ 5
αν γενοιντο περι τούτον λόγοι, και τούτο οΐμαί εστι το διά
Ρβ. οχΐ. φωνής του Ααυείδ " εκκλίνης την καρδίαν μου εις λόγους
4 " πονηρίας, τού προφασίζεσθαι προφάσεις εν άμαρτίαις."

3 Και έρενετο λοΓοε Κυρίου έν χειρί 'ΑΓΓαίου τοϋ Προφήτου λέπων

4 Εί καιρόε ϋμΐν μεν έστι, τοΰ οίκεΐν έν οίκοιε ύμών κοίλο- ίο
β στάθμοιε, ό δε οίκοε ουτοε έ^ΗρΗμωτεα.

Αεύτερος χρηματισμός παρά θεού προς Άγγαΐον ελέγχω

σαφεΐ κατακρίνων τον Ισραήλ, και της τοΰ θεού δόξης Ιν
άμείνοσι τιθεντα δεικνύων τα. εις Ιδίαν άνάπαυλαν και τρυ-
φήν. άρα γάρ, φησϊν, οΰπω μεν ενεστηκεν ό καιρός τού ΐζ
χρήναι τιμάσθαι τον των όλων θεόν εγηγερμενου τού ναού,
ήκει δε τά υμών εις τούτο πράγματα καιρού τε και δόξης,
630 Α. & ως εντρυφάν μεν έστίαις πλουσίως κατεσκευασμεναις, και
κοιλοστά&μ,αις αύλαίς εναβρννεσθαι ; είτα ύμϊν ου φορτικόν
και δύσοιστον είναι δοκεΐ, περιυβρισμε'νον ούτως άτίμως όράν 2ο
τον νεων, άνατετραμμενον τε και εν οψει τη λίαν άκαλ-
λεστάτη, καϊ μονονουχι κατακεκραγότα της Βαβυλωνίων
άνοσιότητος και των αρχαίων εκείνων εμπρησμών ; καίτοι
πώς ουκ αμεινον ευ έχοντα βλεπειν και εν όψει τη πρώτη ;

2. τιΧονντα ΒΟοεβδίΐ βχ Β. ηλσνσι ροβΐ ΐξονσία αάά'ιΐ Ό. ΐν ΟΜααίρΙαίη

ΟΧ Β.ϋ. 3- ΟΜ. Β. 8ί3ΐίπΐ δη 38811ΠΐρΙυΠ1 6Χ Β.ϋ. η ρΓΟ Και
»Η. Ό. 4- &ή ΟΠ1· Ό· 5· 'γκλημα Εάά. ιιι άκρον Ό. Εάά.
ΐΐσάπαν Β. η. σον ρΓΟ μου (βίο) Εάά. ΙΟ. ύμΐν μίν ί'στ» Ά.Ό.
(Αΐβχ. ν) μίν ΐστιν ύμΐν Ό. (ι 53-) μ*» V·" «σΤ4 Εάά. (V»!.) οί. Οίαρη. 56 »·
■4- τιθίντοί (βίο) Εάά. 15. ό αβεβΐ ίη Ό. ι8. ίστίαιί] οΐκίαΐί Ό. 8ΐαΙΪΠΐ
πλούσιοι; αδβΙΙΠΓφΙϋΠΙ βχ Β.ϋ. κατίσκιυασμίναΐί Ό. ϊσκ. Β. Εάά. 20. άτίμωί Β.
αθίσμωι Ό. Εάπ. 21. δ« ρΓΟ « Β. 22. άνακικραγότα Εάά.
23. και των αρχ. €Κ(ίνων ιμπρησμων ΟΠ1. Β. ϊμπρησμων Ό. ΐμπρησμάταν Έιΰά.

Ν.
 ί. 5, 6. ΙΝ ΑβΟΑΕυΜ. 247

μετον γαρ ούτω λοιποί/ και καταθύειν θεώ, και τάς ύπερ
ών αν ελοισθε ποιεΐν λιτάς. κοιλοοτάΟμονς δε οίκους, φησίν, \>
ων αν αϊ φλιάί, ήτοι των θυρών ο'ι σταθμοί, σιδήρω διακοι-
λαίνοιντο, περιορυττόντων οΐμαί που τεκτόνων αυτούς, και
5 τα από γε της σφών εύτεχνίας έγχαραττόντων δαιδάλματα.
τρυφώντων δε ήδη το χρήμα σημεΐον, κα\ πλούτω λοιπόν
έναβρυνομένων, τό γάρτοι χρείας επέκεινα κα) φιλότιμον
ούτω περ\ τάς των οίκων κατασκευάς, άπόδειζις αν γένοιτο,
και μάλα σαφής, της των χρημάτων άμφιλαφείας.
ίο ΥΙάνδεινον ονν αληθώς, και άπροφάσιστον έχον την
άμαρτίαν, ει εν δευτέροις ποιοίμεθα τα. του θεού και τών ο
ανθρωπίνων υστέρα.

Και νυν τάδε λέρει Κύριοε παντοκράτωρ Τάζατε δΗ τάο καρδίας 5

ΰμών εϊο τάο όδούε ύμών. έσπείρατε πολλά και είσΗνεΓκατε 6
*5 όλίΓα· έφάρετε και ούκ εϊο πλΗσμονών έπίετε και ούκ είε
μέθΗν περιεβάλεσθε και ούκ έθερμάνθΗτε εν αύτοΐο- και ό τούε
μισθοΰο συνάτων συνΗΓαρεν εϊο δεσμόν τετρυπΗμένον.

Ήφειδηκότες, ώς εφην, τών προύργιαιτε'ρων οι εζ Ισραήλ,

και τών εις δόξαν θεού κατημεληκότες, ετράποντο μεν εις ά
2ο φροντίδας τας επί γε σφίσιν αΰτοΐς, οίκους άνιστάντες πολυ
τελώς κατεσκευασμένους" είτα λέγοντες άμαθώς " Ούχ ήκει 8υι>Πι
" ό καιρός του ο'ικοδομήσαι τον οίκον Κυρίου." επειδή γαρ ήν
άναγκαίον προσάγειν αυτούς τα. εις τήν του θείου ναοΰ κατα
σκευήν, ειτα τούτο δράν ούκ ήθελον, ταύτητοι χρημάτων
25 ενδειαν προϊσχόμενοι, χρήναι μεν εφασκον προσυναγείρειν

I. μττον γαρ οντω] μιτά γαρ τοΰτο Έιάά. 2. ποιιΐσθαι ίίά. 6. ήδη
οηα. Β. Ηβ&εηΙ ϋ.1>. 7· ΐναβρυνομίνων Β.ϋ.ΐι. ΐνιυρννομίνων Εάά. το
γάρτοι Ό. τοιγ. ϋά. και ΟΠ). Β. ΗαΙ>εΙ Ό. ΙΟ. ϊχον Β. ϊχομιν Ό. Εάά.
II. διντίροΐί ποιοίμιθα Ό. διντίρω ποιονμίθα Έιάά. Ι3· τάϊ &88ϋπιρΙιιπι
βχ Β.ϋ.Ρ. (κ ΑΙεχ. XII.) Ι4· (Ισηγάγιτι ρΓΟ ιισηνίγκατ* ϋ. ιό. π€ρκ-
βάλλισθ* Ό. (26, 228.) ΐ8. Άφ€ΐδηκότα Ο. Εάά. αηΐβ Μί^ηβ. 8ΐ3ΐίιη
ώί ϊφην οχα. Ό. Ι9· ΐτράποντο Ο. ϊτρίπ. Εάά. 20. τα; α85ΐιιη|>1υιη
εχ Β.ϋ. άνιστωντα Ό. 24. και ρΓΟ ιΐτα ϋ.
 248 Β. ΟΥΚΙΙ,ΙΛ Μ,ΕΧΑΝϋΚ. ί. 5. 6.

ο αυτούς, και οιονεί προαποτρίβεσθαι την πτωχείαν, γηπονοΰν-

τας τε'ως, ήγουν εμπορευόμενους, η θρεμμάτων άγε'λας συνα-
γηγερκότας, ήγουν ετερόν τι των τοιούτων επιτηδεύοντας .
άλλ' ην άμεινον επιθαρσησαι θεώ, τω και εζ άμηχάνων
εϋρίσκοντι μηχανάς, κα\ πλουτίζειν ισχύοντι και γηπονούντας 5
εϋλογεϊν, κα\ τάς των οσίων πορισμών άνευρεύνοντα τρίβους.
επειδή δε των εϊς εύσεβειαν άμοιρήσαντες λογισμών, και της
άνωθεν εύμενείας άποπεπτώκασι, κατ ούδε'να τρόπον πεπραχό-
631 Δ. ο τες δεξιώς, ταύτητοί φησιν άναγκαίως Ύλ^λτβ Λ> τας χαρ&Ας
υμών εις τας ο&οϋς υμών. ομοιον ώς εΐ λεγοι Κατανοήσατε ίο
λεπτώς, ποίας εβαδίσατε του βίου τρίβους, η τ'ι τών εις
φιλοκερδείαν επιτηδεύσαντες, επράζατε κατ εύχην. εο-πεί-
ρΑτε πολλά, ΚΛι ειο-ψεγχΑτε ολίγα, άλλ' ην άμεινον, εύλο-
γοΰντος θεοί) σπείρειν μεν ολίγα, συγκομίζεσθαι δε πολλά,
επειδή δε άπην όπερ ην άναγκαΐον, πολλοί μεν ο'ι κόποι, 1 5
βραχείς δε λίαν οι καρποί, εφάγετε χα) οΰχ είς πληο-μονην.
1> πάνδεινον τούτο, κα\ της εσχάτης ένδειας τε όμοΰ και
ταλαιπωρίας άπόδειζιν εχον, ει πολλά μεν τά εσπαρμενα,
καρποί δε τοσούτοι, ώστε τοις πεπονηκόσι λιμοΰ κατΐ]ρτησ-
θαι δίκην, κα\ κόρου κατόπιν Ιεναι τάς τροφάς. επίετε χα) «ο
ουκ ε\ς με%ν. ου γάρ ην εΰβοτρυς άμπελών. συγκατηρ-
ρώστησε δε τοις ληιοις και τά λίαν εύκληματούντα τών
ζύλων. περιεβοίλεο-θε χα) οΰχ έθερμ&νθητε εν οιϋτοϊς, λοιμού
τάχα που και ταΐς οιών άγέλαις ενσκηψαντος, ώς εν ένδεια,
γενέσθαι περιβλημάτων και τούς πολλά κεκτημένους, άλλά 25
ο χα) Ό τους μιο-βους <τυνΑγων σννηγαγα είς ο^εο-μον τετρυπημενον.
σημαίνει δε διά τούτων τούς εμπορικόν έχοντας επιτήδευμα,
οί τρόπον τινά τούς της εμπορίας μισθούς συλλεγουσι,

I. αυτούς οπι. Ό. 5· Ηίίβο και πλουτ. ΐσχνοντι ίΐοοεβδεπιηΐ εχ Β. Ο.

8ΐΒΐίπι και—τρίβονι οπι. Β. 6. άν€νρύνοντα Ό. ά**ρτυνάν τάι Έ,άά.
12. (πιτηοΊύσαντ*! Ό. ίπιτηοΊύοντα Έ·άά. Ι3· ιίσηνίγκατι] (ίσηγάγίτί
(ιιΐ βυρΓβ) ϋ. Ι4· σνγκομίζτσθαι Ό. συγκόμιζα» Έ,άά. 15. ην
οπι. ϋ. κόποι Ό. πόνοι Εαη. ι6. \1αν οηι. Ό. Ι7· τοντο
38βιιαιρ(υπι βχ Ό. δί ρπ> τοΟτο Β. ι8. άπο6. ϊχον ηοο ΟΓάίηε Β.ϋ.
21. σνγκατηρρώστησί Β. σνγκατηρρώστησαν Ό. Έάά. δίαϋπι δί 388ΐΐΓηρίυπι
εχ Β.Ό. 23· λοιμοί η&οβπΐ Ο.Ι). 24· τον οπι. Ό. 28. οΐ] ον Ό.
 ί. 5,6. ΙΝ ΑΟΟΑΕυΜ. 249

πλεονασμούς εκάστω των ηγορασμενων επιρριπτούντες άεϊ,

κοα ταϊς τών τιμημάτων προσθηκαις άδρά ποιοΰντες τα
βαλάντια, άλλ' ην ούδε τούτοις το άπόνασθαι, φησιν, της
φιλοκέρδειας, ζημίαις γαρ τάχα που και ναυαγίοις άδοκητοις
5 περιπίπτοντες, ουδέν διαφε'ρειν εδόκουν των αργύρων Ίεντων
ΐϊς ίεσ-μον τετρυπημίνον. άμεινον οδν άρα κα\ σοφον το Λ
εύλογεΐσθαι ζητεϊν ΰπο του πάντα ημΐν όρεγοντος θεού.
προσγενοιτο δ' αν και τούτο ραδίως τοις τά αύτοΰ φρονεϊν
ήρημένοις, και τά εις δόζαν αύτοΰ των ιδίων προτετιμηκόσιν.
ίο ούτω που και ούτος ημΐν εϊρηκεν 6 Έωτηρ " μεριμνάτε &Μ»*Η>·
" τι) ψυχτ} υμών τί φάγητε, κα\ τω σώματι υμών τ'ι ενδύ- 33·
" σεσθε. ζητείτε δε μάλλον την βασιλείαν του θεού και
Μ την δικαιοσύνην αύτοΰ, κα\ ταύτα πάντα προστεθησεται
« υμιν.
ΐ5 Αιαρκη δε οίμαι της ιστορίας εχούσης εφ' εαυτή την
άφήγησιν, φερε τοις πνευματικοΐς θεωρημασιν ενιεντες τον ο
νοΰν, εκείνο καταθρησωμεν, ότι της καθόλου καΐ γενικωτάτης
οικονομίας της δια Χριστού γεγενημε'νης τύπος άν ειεν, καΐ
μάλα σαφής, τά τοις Ίουδαίοις συμβεβηκότα. οϊ μεν γαρ
2ο ήσαν εν Βαβυλώνι τω της άβουλητου δουλείας κατηχθισ-
με'νοι ζυγω, καϊ δίκας εκτίνυντες τών σφισιν ήμαρτημενων
ταύτης τε ένεκεν της αιτίας τεθειμενοι τε και πράττοντες ΰπο
χείρας εχθρών, λελύτρωνται δε κατά καιρούς θεοΰ κατοικτεί-
ροντος, κα\ οίκαδε πάλιν άνεκομίζοντο, κα\ την άγίαν κάτω- & 632 Δ.
35 κηκασι γην, ηγουμένων τε και προεστηκότων Ζοροβάβελ τε
και Ίησοΰ. και Ααρεΐος μεν, καίτοι ταϊς τών ειδώλων
λατρείαις ετι προσκείμενος, οτι χρη τον θεΐον άναδείμασθαι

2. ποιούνται Εάά. βηΐβ Μϊ#ηε. 3· φηοΛν οχα. Β. ΙυώρηΙ ϋ.β. 4· Ύ°Ρ

οπι. Ό. 5· "ντων 1>. Μί^ηε. Ιίντων Ό. Έάά. 8. δί ρΓΟ δ' άν Ό. ίο. ήμϊν
338\ιτηρ(υπ] εχ Β.ϋ. II. κα\ τω σ. ύμων τί ϊν&ϋσισθ€ Βοοεβδετυπί εχ Β.ϋ.
12. Α την &ά την ίπιηδίΐίΐ ϋ. τον &88ΐιπιρΙιιιη εχ Β. 13· αίτηι ρτο αύτοΰ ΕιΜ.
Ι5· μάλλον ρΓΟ οίμαι Ό. Ι7· καταθρήσομιν Ό. καθολικής Ό. ΐ8. ί'οτι ρΓΟ
άν (ίο» ϋ. 19. σνμβφ. τοϊι Ίουδ. ίην. 0Γ(1. Ό. 2θ. άβουΧήτου Ό. ΕιΜ.
αφόρητου Β. κατηχθισμίνοι Β. κατισχημΐνοι Χ), κατηχθημίνοι Ειΐίΐ. 21. «V-
τινυντίΐ] 8ίε οοπτεχϊ εχ Ό. ι\\ιι ικτίννΰντα άζΧ. ΐκτίνοντπ Ε<1ι1. 25· τ« ρπυβ
οιη. Β. Ηα&εΐ ϋ. 20. των ει ΐτι αββοπιρίΒ εχ ϋ.
νοι. II. Κ 1ί
 250 Β. ΟΥΚΙΙ,Ι,Ι ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. ΐ. 5, 6.

νεών όράται προστεταχώς, ξύλα τε προσεπιδούς τα εκ του

Αιβάνου και χρημάτων πόρους" ο'ι δε οκνηροί κα\ βραδεΐς
ησαν ετι περ\ το χρήναι πληρούν τα. θυμηρη θεώ. ήλίσκοντο
δε και προφασιστα\ λέγοντες Οΰχ ηκει ό καιρός τον οικο-
1> δομήσαι τον οίκον Κυρίου, ύπεστρωτο δε και η σύμπασα 5
γη τώ πεπλανηκότι καΙ τυραννησαντι σατανά, και ην
αιχμάλωτος, σεσαγηνευμενη προς τοΰτο δια της αμαρτίας,
και υπό γε του μη ειδεναι τόν φύσει τε κα\ αληθώς οντά
θεόν και των όλων Αημιουργόν. άλλ' εξείλετο θεοί εν
Χριστώ τα της δουλείας διαρρηζας δεσμά, δι αύτοΰ γαρ ίο
πεποδηγημεθα, και διατριβάς αφέντες τάς παρ εχθροίς, και
την πολύθεον πλάνησιν οίά τινα γην αλλοφύλων άπολε-
λοιπότες, άνεδράμομεν εις Σιων, την νοητήν δηλονότι, του-
τε'στι την 'Κκκλησίαν.
0 "Αθρει γαρ όπως ημϊν ώς εν Ίησοΰ τε και Ζοροβάβελ ι 5
διαγράφεται Χριστός, ην μεν γαρ, ώς εφην, ό Ζοροβάβελ
(κ της Ιούδα φυλής, άνατεταλκε δε εξ αύτης και ό Κύριος
ημών Ίησονς Χριστός, τοιγάρτοι και βεβασ'ιλευκεν επί τόν
Ίσραηλ. ούτω γάρ που φησϊ δια φωνής του Ααυείδ " Έγώ
" δε κατεστάθην βασιλεύς ύπ αύτοΰ επ\ Έιών όρος τό άγων 2ο
" αύτοΰ, διαγγελλων τό πρόσταγμα Κυρίου." ην δε δη καϊ
ό Ίησοΰς εκ φυλής τε και αίματος τοΰ Αευί, κατωνόμαστο
δε καϊ μέγας ιερεύς" γε'γονε δε και ημών άρχιερεύς ό Χριστός,
εαυτόν ΰπερ ημών ιερουργών, ώς άμωμον Ίερεΐον, ώς άμνόν
(1 άληθινόν εις όσμην ευωδιάς άνατιθεις τω θεώ και ΥΙατρί. 25
πιστώσεται δε πως τόν επ\ τωδε λόγον ισχνοεπεΐν ελο-
μενοις κα\ αύτη τών ονομάτων ή διασάφησις, ήγουν ερμηνεία.

I. νιων Ό. Έάι\. ναον Β. προσιπώοΰί Β. προσιπώώοΰι ίίϋ. προιπιδιοΌνι

(βίο) ϋ. 3- οιη· Ο· πληρούν] + και πονιιν Ό. 4· λίγοντα
ροβΐ ό καιροί ΐΓΗΠβροηιιηΙ Ε(Μ. 7· αιχμάλωτοι] + καί Ο- τούτω Εάά.
8. τ* αββιιπψΙαηΊ οχ Β.ϋ. 12. π\άνηυ Ό. 8ΐ3ΐίιη οιόν Μάά. αλλοφύλων
300β6βίί οχ Β.Ό. των ρΓΕβηιίΐΙίΙ Ό. Ι3· τοντίστι οπι. ϋ.
ΐ6. γράφίται Β. μ(ν ΟΓΠ. Ό. Ι^. ϊ£ αυτής και I). ονχ ίτίρωθίν Εάθ.
ι8. Ηπεο ημων Ίησονί Χριστός ΗοοοβΒΡΓηηΙ εχ Β.ϋ. 2θ. νπ' αύτοΰ—
πρόσταγμα Κυρίου Β.ϋ. καί τα ίξης Εάιΐ. 22. ό ΗββΙΐηίρΙΙΙΠ) ΟΧ ϋ.
κατωνόμαοται Ε(](1. 26. πω; Γοΐίηυί ΟΧ Ε(1(1. (ΙοβΒΐ ίη Β. ϋθιν καϊ
πιστώσιται ρΓΟ π. δί πω: Ο.
 ί. 5,<5. ΙΝ ΑΟΟΑΕϋΜ. 251

δηλοΐ μεν γαρ 6 Ζοροβάβελ Ύύσις μετατεθειμε'νη' Έαλαθιηλ

γεμήν "ΈΙκκλισις θεού. εφη δε που και ό Χριστός " Ιδού ι^·!'Ι2ι
" εγώ εκκλ'ινω επ' αύτούς ώς ποταμός ειρήνης, και ως χει-
" μάρρους επικλύζων δόζαν εθνών" εστί μεν γαρ όμολο-
5 γονμενως αύτος ό χείμαρρους της τρυφής, κα\ οίον της χχχν
ειρήνης ή ρύσις. άλλ' εκκέκλικεν εις ημάς, και μονονουχι
μετατεθειται καταλελοιπώς τον Ισραήλ, κεχώρηκε δε, ώς β
εφην, εις τους εζ εθνών κεκλημενους, τοις άνωθεν κάϊ πνευ-
ματικοϊς άγαθοΐς άμφιλαφή την χύσιν ευ μάλα δωρούμενος.
ίο Ιησούς δε πάλιν "ίαω σωτηρίαν" ύποδηλοΐ, κα\ μην και
Ίωσεδεκ " Ιαώ δικαιοσύνην'" Ίαω δε εστίν ό τών όλων θεός.
γε'γονε δε ήμΐν ό Χρίστος σωτηρία τε καϊ δικαιοσύνη παρά
του θεοΰ καϊ Πατρός, σεσώσμεθα ,γάρ εν αύτω τό του
θανάτου φυγόντες λ'ινον, κα\ δεδικαιώμεθα δια πίστεως, την
ΐ5 καθ' ημών τυραννήσασαν άμαρτ'ιαν άποσεισάμενοι. ούκοΰν α 633 Α.
άνακομιώ γαρ αύθις εις τό εν άρχαΐς τον λόγον' βασιλέα
μεν αυτόν εν τω Ζοροβάβελ, αρχιερέα γεμήν ώς εν γε τω
Ιησού καταθρήσομεν. πλην όράτω πάλιν ό χρηστομαθής
τό τών Ιουδαίων άναπεπτωκός εις τό ράθυμον κα\ εις τό
2 ο ελεσθαι πονεϊν τά προς σύστασιν τού θείου ναού, τουτεστι
της Εκκλησίας Χριστού" προσεπαθρείτω δε τούτοις και το
πρόθυμον τών εθνών, κα\ τό πολύ λίαν διεγηγερμενον εις 1>
φιλεργίας. Ααρείος μεν γαρ, ώς εφην, εγείρεσθαί τε προσ-
τεταχε τον νεών, και τά εις δόζαν πληρούσθαι τού πάντων
25 κρατούντος θεού' οι δε ήσαν οκνηροί και άφιλεργεστατοι,
και τών άνδανόντων θεώ τά οικεία προτιθεντες, καϊ πολύ

I. 6 Εβ811Π»ρΙυΐΠ βχ ϋ. 6. ήμα: Ό. νμά: Έάά. 8. το'ι: άνωθεν

των ύν μ»
και πνευματικοί: αγαθοί: Ό. το'ι: άνωθεν καϊ πνευματικοί: αγαθοί: Β. τούτου άν. κα\
πνευματικοί: αγαθοί: Έάά, ρ. ίωροίμενο:] οΊορθοίμενο: Ό, ΙΟ. πάλιν
ΕΒϋυπφΙυπι εχ Ό. και βΐΐ. οπα. Ό. ιι. Ιαω ρήυβ] -)- κηΐ £(1(1.
ίηνίιίβ Β.Ο. 8ίστιν (βίο) ϋ. 12. τε αββππαρίιιηα βχ Ώ. ΐ3· τον ρπυβ
οτα. ϋ. εν αΰτώ] 8ί αϋτοϋ Ό. 15. ημάί Ε(1ά\ αποσ(ΐσά/χίΐΌ» Β.ϋ.
άπο&υσάμενοι ΐία. ΐ6. αρχή ϋ(1· Ι7· ΡΓ0 ν'Μ" ^· *>* 6'
γε ΗΟοεββεΓϋΠΐ βχ Β.ϋ. ΐ8. χριστομαθη: Β. ΙΟ· €('γ τό ράθυμον
και ει: τό Β.ϋ. ε'ι: το ράθυμον, και ει: τ6 μη Εάά. 21. προσαθρ'ίτω Β.
22. ει: φ(λ. διεγηγερμίνον ϊηνβΓβο 0Γ(1ϊηε Ώ. 23. τε Οπα. Ό.
Κ 1ί 2
 252 Β. ΟΥΕΙ^ΕΙ ΑΕΕΧΑΝΌΚ. ί. 7~9·

λίαν διανενευκότες επι τα γεωδεστερα. οίκους γάρ φησι

κατεσκεύαζον κοιλοστάθμους. τοιγάρτοι φησιν ό θεσπέσιος
Ρβ. ϊχ. Ααυείδ περί τών εθνών " Ύήν επιθυμίαν τών πενήτων είσή-
3»·
" κουσας Κΰριε' τϊ) ετοιμασία, της καρδίας αυτών προσεσχε
" το οδς σου." ετοιμότεροι γαρ εις το πιστεύειν οϊ εζ εθνών, 5
ο οκνηρό) δε λίαν ο'ι έζ Ισραήλ, ΐδοις δ' αν ο φημι και εν
χίν^ϊδ- εναγγίλικοΐς συγγράμμασιν, ήτοι παραβολαΐς. έτρεχαν μεν
*+■ γάρ ο'ι δειπνοκλήτορες, συναγείροντες εις τους γάμους" ο'ι δε
Ρβ. οχΐ. ουκ ηθελον ελθεΐν, επλάττοντο δε " προφάσεις εν άμαρτίαις."
8. ι,υο. ό μεν γάρ εφασκεν " ' Αγρον ήγόρασα" 6 δε " Γυναίκα ίο
ίο. ' " εγημα" ωχοντο δε και έτεροι προς την εμπορίαν αυτών.
χχ^8"11 ουκο^ν κεκληνται κα\ είσεδραμον εις τους γάμους ο'ι εν ταΐς
όδοϊς, οι παρά τοις φραγμοις ηύρημενοι, και γεγόνασιν αληθώς
η».χχ.ι6. οϊ πρώτοι έσχατοι, και οι έσχατοι πρώτοι, ούτω κα\ εφασκεν
Ό Υ%.ριστος διά φωνής Δαικίδ περί τε τών εζ αίματος Ισραήλ 1 5
Ρβ. χνΐϊ. κα] τ£ν ϊβνωΊ, « Ααός όν ουκ εγνων εδούλευσε μοι, εις άκοήν
" ώτίου ύπήκουσε μου' υ'ιο\ αλλότριοι εψεύσαντό μοι, υ'ιο).
" αλλότριοι επαλαιώθησαν κα\ εχώλαναν από τών τριβών

7 Τάδε λέΓει Κύριοο παντοκράτωρ Θέσθε τάε καρδίαο ύμών είε 2ο

8 τάο όδούο ύμών άνάβΗτε επί τό όροο καϊ κόψατε ξύλα και
οικοδομήσατε τον οίκον, και εΰδοκΗοω έν αύτώ και ένδοΕα-
9 σθΗσομαι, είπε Κύριοο. έπεβλέψατε είε πολλά, και έρένετο
ο όλιΥα· και είσΗνέχθΗ είε τον οίκον καϊ έζεφύσΗοα αΰτά.

ι. λίαν Β88ΐιπιρ1ιιιη βζ Ό. 2. ίσκιύαζον Έ,ΑΑ. ό βισνίσιοΐ 388ΐιιηρΐυπ]

βχ Β.ϋ. 3- "σήκονσαί Κύριί Β. 8γτ-Ηεχ. οϊ. ΟΙβρΗ. ιοί 3. υ(η β8ΐ
άίνβτβϊΐβί Μ88. (ΐσήκονσ€ Κύρίοί ϋ. ΜΑ. (Α.ν.) 5- σον Β. (ν»!.)
αΰτοϋ ϋ. ΜΑ. (Αΐβχ.) οί. ΟΙδρΗ. 1. ο. (ν. 1.) 92 ο. (ν. 1.) ίη 8. .Ιοαηηεπι 603 β. (ν. 1.)
6. ό" αν] γάρ Ό. 10. ΐφασκιν] + ότι Γ). 13. και ρΓΟ ο'ι αά. ηνρημίνοι Ο.
ιύρισκ. ΜΑ. 15. φωιήΐ] ■+ τον ΕΑΑ. Ίαν'ιίο Ό. ι6. Ηαεο «γ
ακοην ωτίον νπήκονσί μον εΐ νιοι αλλότριοι €πα\αιώθησαν και ϊχ. άπο των τριβών
αύτων βοοεδβεπιηΐ εχ Β.Π. Ι7· μι ρτο μοι ϋ. 21. ί'πϊ ϋ.
(ΑΙεχ. XII.) ίίί ΜΑ. (V»». ν) καϊ αΐΐ. ΒββιυηρΙιιπ] εχ Β.ϋ. (κ ΑΙεχ. XII.)
23. ΐγίικτο Β.ϋ. (Υβ(. χ) ΐγίνοντο ΜΑ. (ΑΙεχ.) 24· (Ισηνίχθη Ό. ΜΑ.
ίίσηνίγκατί Β.
 ί. 7-9· ΙΝ ΑΟΟΑΕΙΙΜ. 253

Έυχνην ποιείται την ύπόμνησιν, συντελούν το χρήμα

ονησιν ε'ιδώς τοϊς άκροωμενοις. οΰτω και 6 θεσπέσιος ΧΙαύλος
€πίστ€λλ€£ τισί "Τά αυτά. γράφειν, εμο\ μεν ουκ όκνηρόν, ΡΗιΙ·ιη·
" ΰμϊν δε ασφαλές." κατανοήσατε τοίνυν φησϊν εις τας εαυ-
5 των οαους, άς πεποίησθε νΰν. ποίοι δε αΐιται, διατρανοϊ
παραχρήμα Επιβλέψατε εις πολλά, και 'εγενετο ολίγα,, και
εΐο-φέχβτ) εις τον οίκον και έ^εφυο-ηο-α αυτά. άφημαρτηκασι
μεν γάρ ελπίδος της επί γε φημι τω ελεσθαι γηπονεΐν. & 634 Α.
μακρούς γάρ ιδρώτας δεδαπανηκότες, ολίγα μόλις συνεκο-
ι° μίσαντο. πλην εστερηνται και τούτων εκπεφύσηνται γάρ,
τουτέστιν, γεγόνασιν έτερων, καΐ ηκιστα μεν αύτοΐς, δεδα-
πάνηνται δε μάλλον τοις πλεονεκτεΐν ειωθόσιν. εικαΐον ούν
άρα το σποΰδασμα καΊ ό πόνος αύτοΐς, ότι μη μάλλον άπο-
περαίνειν ηθελον το τω Δεσπότη δοκούν, καΐ της εις τά
*5 άμείνω φιλεργίας την εις τά αίσχίω και γεωδεστερα προύρ-
γιαιτεραν εποιούντο φροντίδα, άρ ούν άνουθετητον άφηκε η
τον Ίσραηλ, ού παρεδειζε τοις πεπλανημενοις της επανορ
θώσεως την όδόν ; κα\ μην καΐ τούτο καταθρησομεν εύθύς
γεγονός, εφη γάρ οτι Άνάβητε είς το 'όρος και κόψατε ζυλα
2ο και οικοδομήσατε τον οίκον και ένδο^αο-ΟηοΌμαι πάλιν εν αύτω,
και εύ$οκί\ο~ω, τουτε'στι, προσδένομαι τε και επαινέσω τάς
των είς τούτο πεπονηκότων σπουδάς τε κα\ προθυμίας.
Καλόν ούν άρα και άνδάνον τω θεω το επείγεσθαι
πληρούν τά οσαπερ αν φαίνοιντο χρήσιμά τε κα\ άναγ- ο
25 καϊα προς σύστασιν της 'Έ,κκλησίας και προς οικοδο-
μην αύτης. δράσομεν δε τούτο, κα\ λίαν εμφρόνως,

I. την 38βηπιρ1ιιιη 8Χ Β. Ο. το χρήμα (Ιι όνησιν Ηοο οπίίηε Β.ϋ. 2. Η360

και ό θισπίσιοί 3β811ΙΤΐρΐ3 εχ Β. «αϊ ό μακάριος Ό. 3· γράφιιν] + νμιν
ΥΑΑ. ϊηνίΐίβ Β.ϋ. 7· ΛοψΗχθη ΗββεηΙ Β.ϋ. 8. γηπονίν Ώ.
Έ,άά. πονι'ιν Β. 13. άποπ. ήθ(Χον Ηοε ΟΓάίηε Β.ϋ. 14. δίσπότη Ό.
Ε(1<1. νόμω Β. τι) άμιινον Ό. Ι5· αΐσχιστα Ό. ΐ6. οίν] +
ουκ ΕΛά. ιη. οΰ παρί&ίΐξι Β.ϋ. παρίδιιξί δί Έάά, ΐ8. και 3ΐΙ.
38βιΐΓηρΙιΐΓη βχ Ό. ιύβύί Β.1). (ν Εάά. 22. βϊί τοΰτο των ίηνβΓκο
οπίίηε ϋ. 23. τω ΟΠ). ϋ. ϊπ€ίγ(σθαι πληρούν οτα. Β. ΗηΒεΙ ϋ.
24- τά 3ΒΚΐιιηρΙυηι εχ Ό. 26. πΰτήί] + ταϋτα ϊπ(ίγ(σθαι
πΧηροΰν Β.
 254 Β. ΟΥΚΙ^^Ι ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. ΐ. 7~9·

οίον υλην χρειωδεστάτην συλλεγοντες, και ώς εκ δρυμού

κόπτοντας ξιίλα τά εν ττ} θεοπνεύστω γραφή πνευματικά,
θεωρήματα" δΐ ών αν τις ασφαλή και ερηρεισμενην ποι-
ήσαιτο την επ"ι θεώ δόζαν ήτοι διάληψιν, και ει) έχοντα καΐ
πεποιημενον εξόχως άποφανεΐ της μετά σαρκός οικονομίας 5
τον τρόπον άποκομιεΐ δε προς τούτω καϊ ε'ις εϊδησιν ακριβή
(I της πνευματικής εύτεχνίας, και τής εν ηθει και τροποις νοού
μενης επιεικείας, διά τοι τούτων οίκοίομεΐσθαί φαμεν τον
οίκον του θεοΰ και τής Εκκλησίας πράττεσθαι σύστασιν.
'ΈΙρώ δε προς τούτοις, ότι και έκαστος ημών ναος αν ίο
νοοιτο και οίκος θεοΰ. κατωκηκε γάρ εν ήμιν Χρίστος διά
ι Οοτ. τοΰ Υ\νεύματος' κα\ εσμεν ναοί θεοΰ ζώντος, κατά τάς
γραφας. ουκονν και έκαστος ημων οικοοομειτω την εαυτού
καρδίαν διά πίστεως ορθής, αυτόν εχε'τω θεμελιον τον των
όλων Σωτήρα Χριστόν, τον εντιμον άληθώς' προσεπαγε'τω 15
β δε τούτοις καϊ υλην ετε'ραν, την ύπακοην δή λεγω, και το
εις πάν ότιοΰν εΰήνιον, την άνδρείαν, την ύπομονήν, την
^>ΐγν· εγκράτειαν. συναρμολογούμενοι γάρ ούτω " διά πάσης άφής
2ΐ,α2. "τής επιχορηγίας" "εις ναόν άγων άναβησόμεθα και είς κα-
" τοικητήριον τοΰ θεοΰ εν ΤΙνεύματι." οι δε βραδεΐς εις πίστιν, 2ο
ή και πιστεύσαντες μεν, οκνηρό), δε πως ετι προς άπόστασιν
την εκ παθών τε και αμαρτίας και φιληδονίας κοσμικής, δι
8ηρΓΛ αυτό δή τούτο μονονουχι και κεκράγασιν " Ούχ ήκει ό
635 Α. η " καιρός τοΰ οίκοδομήσαι τον οίκον Κ.υρίου'" ταύτητοι και
περιπίπτουσι ταϊς τών ουρανίων αγαθών ενδείαις, και νοηταΐς 25
άκαρπίαις, καταφθίνοντος εν αϋτοΐς τοΰ νοΰ, καθάπερ τινός
γής, ώς μήτε σιτον εχειν, τουτέστιν Ίσχυν, μήτε μήν ο'ινον,

I. χραύδίστάτην Ε<1<3. 5· ικποιημίνα 'άά. (ξόχωί Ό. Έ·άά. ιικότως Β.

άποφαίνοι Ώ. 7· τνί ρηοβ 388ΐιιιιρ1ιιιη βχ ϋ. ΐ£>-ΐ3· Α.1ι «αστοί 3(1
έκαστοι ΪΓ3η8Ϊ1ί( Ό. 13. και αδβιιπιρίιιιτι εχ Β. Ι4· σωτηρία*
ρΓΟ καρδίαν Ό. διά] ■+■ τί)Γ ϋ· ορθηί ϋ. Εαθ. άγαθή{ Β. των οΚων εΐ Χριστοί»
338ΐιπιρΐ3 εχ Β.ϋ. 6(μί\ιον ροδί Χριστοί» Ιτβηβρ. ϋ. 15. προσν-
παγΐτω Β. 8ΐ3ΐϊπΐ δί ΟΠ1. Ό. ΐ6. δή ΟΠ). Β. 31. και
Οπι. Ό. 23. αΰτό ϋ. αύτοΟ ΕίΜ. καϊ ΟΠ1. ϋ. 8ΐ3ΐΐιη κίκράγασιν Β.
κικμαγότα (βίο) ϋ. κικράγονσιν Ε(](1. 24- οίκο»»] ναόν Ό.
25· παραπίπτονσι ίιά.
 ΐ·9-ιι. ΙΝ ΑΟΟΑΕυΜ. 255

ο εστίν ευφροσύνης σύμβολον. γεγραπται γαρ οτι " άρτος Ρ»·

" στηρίζει καρδίαν άνθρωπου" και οίνος ευφραίνει καρδίαν
" άνθρωπου"

Δια τοΰτο τάδε λεΓει Κύριος παντοκράτωρ Άνθ' ών ό οϊκόε μου Β

5 έστίν ερΗμοε, ύμεϊε δε διώκετε έκαστος είε τον οίκον αύτού,
δια τοΰτο όνέζει ό οϋρανόε από δρόσου, και ή γη ύποστελεΐται ίο
τά έκφόρια αϋτι-Ίε έφ' ϋμάς. και έπάζω ρομφαίαν επί ΤΗνιι
ΓΗν και έπί τά όρΗ και έπί τον σΐτον και έπϊ τον οινον και
έπί τό ελαιον και έπί πάντα δσα εκφέρει η γη και έπί τούε
ίο ανθρώπους και έπϊ τά κηνΗ και έπί πάντας τους πόνους των
χειρών αυτών.

Ούκ ί'α των θείων καταρραθυμούντας εκτόπως ποιεΐσθαι

τά σφών εν άμείνοσι, και τών εις δόζαν αύτοϋ προτάττειν ο
τά γεωδεστερα' άναπείθει δε μάλλον εννοεϊν, ως ε'ι μη
ΐ5 κεοιτο καλώς τά άσυγκρίτως υπερκείμενα, ονδ, άν τοις
μείοσιν εποιτο το εΰ κεΐσθαι πώποτε, και εν οίς είναι βε-
βονληνται. ταύτ-ητοί φησιν Άνδ' ών ό οίκος μου εοτ)ν
έρημος, ύμείς $ε διώκετε έκαστος εις τον οίκον αυτού, &α
τοΰτο συμβησεται τοΰτό τε κάκεΐνο, δι ων άν ευθύς κατα-
2ο φθίνοιτο τά εν άγροΐς, ουρανού μεν $ρόο-ον ού καθιέντος ετι,
γης δε την οϊκείαν άνακοπτούσης ισχύν, και μην καΐ ρομ
φαίας ήγουν οργής έπενηνεγμένης, ληιοις τε ομού και άμπέ-
λοις συναυαινομένης ελαίας, καταβοσκομένης τε προς τούτοις ά
αν^ρωτϊους τε και κτήνη.
ζ5 Οϋκοΰν τοις όκνούσιν άποπληρούν τά εις δόζαν θεού,
και τά δι ων άν όρψτο συνεστηκώς ό οίκος αύτού, τουτ-

I. δ Ό. Έάά. όϊ Β. 2. Α καρδίαν 3(1 καρδίαν ΐΓ&ηδίΚΐ Ό. 5· τον—

νποστίλίίται οπι. Β. η. Ηαβο ΐφ υμάί αββιιιηρία βχ Β. (22. αϊ.) άβιιιηΐ ίη Ό.
8. και «γ! το» σίτοι» οπι. Β. 9· Ηβεο Μ πάντα αΒ8ΐιπιρΐ3 εχ Β. (22.
βΐ.) άεβιιηΐ ίη Ώ. ίκφίρτ) ΈΛΑ. (26.) 12. ποκίσθαι] + τϊ Β. άεεβΐ
ίη Ο.Ι). ι6. ιψοιτο Ό. 10. συμβήσιται τοΰτό τ» Β.ϋ. τό Έ.ΑΑ.
€νθνΐ ΟΠ). Ό. 21. Οίαΐίβυΐα κα\ μην και—ίπινηνΐγμίνηι εΐ ληιοις—(Καίαί
ίηΙεΓ ββ ΐΓβηβροβυεπιηΙ Εόιΐ. 22. ϊξ ρκ> ήγουν Εάά. 8ΐ3ΐίπι ίορτη!
(βίο) ϊνινηγμίνηί ρΓΟ οργής ϊπ<ν. ϋ. 26. τά ΟΠΙ. Ό. σννιστηκόι Ό.
 256 Β. ΟΥΒΙΜΛ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΕ. ί. ΐ2.

έστιν η Εκκλησία, οντ' αν δρόσος γένοιτο πνευματικός,

τουτέστι παράκλησις η έξ ουρανού ψυχάς και καρδίας
καταπιαίνουσα' ούτε μην η από γης εύκαρπία, τουτέστι,
β τα. δια. σώματος κατορθώματα" ου <τίτας, ουκ οίνος, ουκ
ϊλαίου χρησις. άνίσχυες γαρ ττάντη τε και πάντως έσονται, 5
κα\ του κατευφραίνεσθαι μακράν, καταπιανθεΐεν δ' αν ουδα
μώς έλαίω τω νοητω τω της άγαλλιάσεως, κα\ άπαξαπλώς
άγευστοι και αμέτοχοι της ευλογίας άπομενοΰσι της δια.
Χρίστου" και προς γε δη τούτοις ύπενεγθησονται τϊ) ρομφαία,
και άμισθον παντελώς ύπομενοΰσι πόνον, καν εϊ τις αύτοΐς ίο
2ΓΠω. επιεικείας επιτηδεύοιτο τρόπος, στεφανοΰται γάρ ουδείς, " εάν

" μη νομίμως άθληση" κατά το γεγραμμένον. ούκοΰν ήγώ-

β3β Α. β μεθα περισπούδαστον και τών ότι μάλιστα σεπτών την εις
τά άμείνω σπουδην" τετάχθω δε και τά καθ* ημάς εν μείονι
λόγω, και ϊτω κατόπιν τών εις δόζαν θεοΰ. και ουχί δη ΐ5
μόνον εστίαι, κα] χρήματα, και τά ε'ις δόξαν κενην, άλλά
γάρ και γένη, και αδελφοί, και πατέρες, ούτω γάρ που
χ Γ^δ' Φνσί και ό Χριστός " Ό φιλών πάτερα η μητέρα ύπερ έμε,
« ουκ εστι μου άξιος" και ό φιλών υ'ιόν η θυγατέρα ύπερ
έμε, ουκ εστι μου άξιος" και ος ού λαμβάνει τον σταυρόν 2 ο
" αύτού κα\ ακολουθεί οπίσω μου, ούκ εστι μου άξιος."

12 Και Ηκουσε Ζοροβάβελ ό τοΰ ΣαλαθίΗλ ό έκ φυλΗο Ιούδα, και

ΊηοοΟο ό τοΰ Ίωσεδέκ ό ίερεύε ό μεΓΟΧ, και πάντεε ο! κατά-
I) λοιττοι τοΰ λαοΰ τηο φωνής Κυρίου τοΰ Θεοΰ αυτών και τών
λόρων Άπ"αίου τοΰ προφΗτου, καθότι έΕαττέοτειλεν αυτόν 25

I. ϊκκλησία] + θ«οΰ ϋ. πνινματικη Ό. 4· δια] + τοΰ Ό.

5- ΧΡ*Ισίί Ο· Ειΐιΐ. χμ'ισίί Β. 8ΐ3ΐίιη άνίσχυα Β. ανίσχυροι ϋ. Εάά. η. Ηββο
τφ τηί άγαλλιάσίωί Η00β886ΓΙΐηΙ £Χ ϋ. II. (πιτηδίύοιτο Ό. ΈΛά.
ίΐτιτηδήηται Β. 12. γίνοϊ ρτο γίγραμμίνον (βίο) Κ(3ι1. ήγοΰμιθα ίιά.
15- θίοϋ εϊ δή 386ΐιπιρΙ& εχ Β.ϋ. ι8. και αβδαπιρΙυπι εχ ϋ.
Ι9~2Ι. Ηβεε και ό φίλων υ'ιυν—οπίσω μου, ουκ ΐστι μου άξιοι ΒίχεββεπιηΙ βχ Β.Ο.
22. ό βΐΐ. &88ΐιπιρ1ιιιη εχ Β. Ό. (ΑΙεχ.) 25. λόγων] + τοί Εάά.
ίηνίΐίδ Β.ϋ.Ρ. (κ Αίοχ. XII.) αύτον] + ό Εάά.
 ,ϊ. 12. ΙΝ ΑΟΟΛΕυΜ. 257

Κύριοε ό Θεόο αυτών πρόε αΰτούο, και ΙφοβΗθΗ ό λαόο από

προσώπου Κυρίου.

"Οτι μη μάτην ποιείται τάς άπειλάς, χρήμά τε εστίν ούκ

άνονητον τοις ραθυμεΐν ε'ιωθόσιν ό φόβος, κατίδοι τις άν
5 κάντεΰθεν ευκόλως, ιδού γάρ ιδού τών θείων έΐΓβάτίρ επύ-
θοντο λόγων, τρέπονται παραχρήμα προς φιλεργίαν, εϊκουσί
τε λοιπόν τοις καθηγεΐσθαι λαχοΰσι, ΖοροβάβΒλ τέ φημι κα\
Ίητους, δια. πλείστης τε όσης αιδοΰς τάς τοΰ προφήτου
ποιούνται φωνάς, και δεδυσωπηνται την άποστολήν, καίτοι 0
ίο πάλαι κομιδί) σμικρών άξιοΰντες το χρήμα λόγων, ούκούν
αληθές και δι αυτών όράται τών πραγμάτων ότι "*Ον ^Γ0ν·
" άγαπα Κύριος, παιδεύει" μαστιγοΐ δε πάντα υ'ιόν ον παρα-
" δέχεται." μετατάττει γάρ εσθ' ότε προς τά άμείνω τον
νουν τό του κολάζεσθαι δεΐμα' και τών σκυθρωπών ή
1 5 έφοδος εις τον θείον ημάς μεθορμίζει φόβον' κάί εστίν
άτρεκες, τό εν βιβλίω παροιμιών, ότι " Ό φοβούμενος τον ^· Χ1"
" Κύριον ούτος ύγιαίνει," και πάλιν " Φόβος Κυρίου εις ^· χ™
" ζωην άνδρί." κάΊ ομοίως ή σοφία " Φόβος Κυρίου δόξα 8>Γ· »·
Μ και καύχημα" και " Φόβος Κυρίου τέρψει καρδίαν, και ά Π>· >.*■
20 " δώσει προς τούτοις εύφροσύνην και χαράν καΙ μακρο-
" ημέρευσιν" θέα δε όπως ήμέρως τε ημάς και ώς άν αύτώ
πρέποι πλήττει θεός. ού γάρ εύθύς τοις άνθρωπίνοις σώ-
μασιν επάγει τά εξ οργής, καταπτοεΐ δε μάλλον τοις έξωθεν
και ολίγοις δε'ιμασι, κάί ταΐς τών εδωδίμων ζημίαις μεταποιεί
25 προς τό άμεινον και προς τό έλέσθαι λοιπόν εργάζεσθαι τά
αύτού.

I. αΰτων ΟΠΙ. Ό. 2. προσώπου] -+- τον Ό. 4· ραθυμιιν

ιίωθνμί'ιν ίιωθόσιν (βίε) Ό. κατί&οι I). Κάά. άναμάθοι Β. αν ΟΠΊ. Ό. 5- *ν~
τίϋθίν ρτο καντ(νθιν Β. ΐίοϋ β1(. ΟΠΙ. Β. 7· Φ1!/" 0Ιη· ^·
8. Ίησοϋ (βίο) Ό. τάι αββυπιρίιιπι βχ Β.ϋ. δΐ&ϋπι των προφητών Εάο".
Ο. ΐπιστο\ήν ύά. 10. μικρών Ό. λόγων τό χρ. ϊηνβΓβΟ 0Γ(1ίηβ Ό.
II. τω» ΟΠΙ. Ό. πράζιων ίιά. 12. μαστιγοΐ—παραδίχίται ιιοοοββεπιηΐ
βχ Β.ϋ. 13. τό» νοϋν προς τά άμίίνω ίηνβηο ΟΓίΙίηβ Ο. Ι5· ϊφοοΌε Ό.
«Γί'λίυσίϊ Β. ϊφισίί Εάα. μίθαρμόζα ρΓΟ μιθορμίζα 'ύά. ΐ6. βίβλω Ό.
17- οίτοϊ αοοεκκίΐ εχ Β.Ό. 20. και μακροημΐρινσιν ΕββυπιρΙ» βχ ϋ.
21. τι και ήμάι κάί Ό. 22. πΚηττοι Ό. 2$. τό ρπαβ ΟΠΙ. Ό.
ΥΟΙ-. II. I, 1
 258 Β. ΟΥΚΙΙ,ΙΛ ΑΙαΕΧΑΝϋΚ. ί. 13.

χ3 Καϊ εΐπεν Άιταΐοο ό άιτελοε Κυρίου τω λαφ ΈΓω είμι μεθ'

β ύμών, Λέτει Κύριοε.

"Ορα ταϊς εις τά άμείνω μεταστάσεσι παρομαρτούσαν

ευθύς την φιλανθρωπ'ιαν. συμμεθίσταται γαρ οιονεί πως
ό των όλων θεός τοις μετανοεΐν -ηρημενοις, συνεϊναί τε 5
σφίσι κατεπαγγελλεται, ου τι άν γένοιτο το ισοστατοΰν ;
θεού γαρ συνόντος, άπαν μεν ήμϊν εκποδών οϊχησεται
βλάβος, εισβάλει δε πάντως τα αγαθά, και βεβηκότες ευθύς
637 Δ. β οι της ευημερίας άναφανοΰνται τρόποι, και πάν ότιουν των
ήδίστων συμβήσεται. ε'ι δε δ?) φάσκοι το γράμμα το ιερόν ίο
Λγγελον Κυρίου τον Άγγαϊον, οιέσθω μηδέις άγγελον μεν
είναι κατά φύσιν αΰτον, γεννηθήναι δε καθ' ήμάς άνθρωπον
(κ γυναικός" άπόπληκτον γάρ κομιδη το ώδε νοείν οιησό-
μεθα δε μάλλον, εϊπερ έσμεν εν καλω φρενός και νου βλέ
ποντος εις το άτρεκες, άπο του άγγέλλειν άγγελον έίρήσθαι 15
και όνομάζεσθαι. έπει το λυπούν ούδεν καΐ εις έτέραν ημάς
άτοπίαν έκβαίνοντας, αγγέλους ύπάρχειν όμολογεΐν ττ) φύσει
ΗκΛϊ. ο κα\ τούς άπαγγέλλοντας τφ Ίώβ τά τε έν άγροΐς παρά τε
των ιππέων συμβεβηκότα, και μην κα\ ότι τεθνάσιν οι παίδες
αύτού κατασεσεισμένης της οικίας, εϊρηται δε καΐ ό του 2ο
Εβ. ϊχ. 6. θεού Αόγος " Με^άλ^ί βουλής άγγελος." άπηγγειλε γάρ
ήμϊν το θέλημα του θεού και Πατρός, ούκούν άπο του
άγγέλλειν άγγελος, και ούχι δη πάντως, εΐ έπ άνθρώπων
λέγσιτο τυχόν ή κλήσις, άπό γε τού έιναι κατά φύσιν ούχ
όπερ ημείς. 25

ι. 6 οπι. ϋ. ηΒβεηΐ Β.Ρ. Εάά. (36. »1.) τώ] ρηεπϋΐΐ. ή άγγίλοα [τοΰ Εάά.
(Οο.)] Κυρίου Εάά. (« άβββΐ ϊη Β.ϋ. (Αΐ'εχ. XII.) 3· ™ ΡΓ0 ™ °·
7· γαρ] -4- ήμΐ» Εάά. ίηνίιίβ Β.ϋ. μίν &8βιιπιρΐυιη βχ Β.Ό. ίο. φάσκη Ό.
ιι. μίν αεεεββϊΐ βχ ΌΛ>. 12. άνθρ. καθ' ημάς ίην. ΟΓάίηβ Ό. ϊηνϊΐο )>.
13. άπόπληκτον γαρ κ. τΰ £>θϊ νο(Ίν ΟΓΠ. Β. κομι&ή ΟΠ\. ϋ. ίηνίΐο Ώ. νοι'ιν Ι).
Εάά. φρονιΐν Ό. Ι4· Απιρ — άτμικΐί οία. Β.Ι). Ιι&ΟβΙ Ο. 17- άτοπίαν
ϊκβα'ινονταί Ό. Εάά. ίκβαίνοντας ίννοίαν Β. ΐ8. τ« αΐΐ. ,ΊΚΒίιτηρΐνιΠΊ εχ ϋ.
ΙΟ. μη" και ΟΤΛ. Ό. 20. αΰτον Ώ. αΰτω Εάά. 22-25- ονκονν άπο
υβςυε αά 6η. βεηοΐ. οπι. Β. 23. άγγΐΚαν Ό. δίαΐίηι ό αάάίΐ Ό.
24· οϋχ δπίρ ηοο ΟΓάίηε ϋ.
 ΙΝ ΑΟΘΑΕυΜ. 259

Και εΕΗΓεφε Κύριοο τό πνεύμα Ζοροβάβελ ιού ΣαλαθίΗλ έκ 14

φυλΗΟ Ιούδα και τό πνεΰμα ΊηοοΟ του Ίωσεδέκ του ίερέωε ο
τοΰ μεΓαλου και τό πνεΰμα των καταλοίπων παντοο τοΰ
λαοϋ, και είσΩλθον και έποϊουν τά ερρα έν τω οίκω Κυρίου
5 παντοκράτοροε Θεοΰ αύτών, τη τετράδι και εϊκάδι τοΰ μΗνόε
τοΰ έκτου.

ΙΙΐφόβηνται μεν οι ε'£ Ίσραηλ άπο -προσώπου Κυρίου. ^"ΓΡ73

πλην άθρει μοι πάλιν, ώς ου πρότερον κεχωρήκασιν εϊς γε
τό ελεσθαι δράν τά άνδάνοντα τω θεώ, εϊ μη και γεγονε ά
ίο μετ αύτών, κα\ ε^ηγειρε το πνεύμα αύτών. εϊσόμεθα δη οδν
κάντεΰθεν, οτι καν εΐ ελοιτό τις τό εθελουργεΐν εϊς τό άγαθόν
καν ει (ν προθυμίαις γένοιτο ταΐί τοιαΐσδε τυχόν, άλλ' ούδεν
ολως άποπερανεΐ, μη ούχί σννόντος τε αύτώ τοΰ θεοΰ καϊ
διανιστάντος εις εύτολμίαν, και καταθηγοντος εις τό τλη-
»5 παθες, κα\ τον επ\ ταϊς φιλεργίαις άποκείροντος οκνον.
τοιγάρτοι και 6 θεσπέσιοι ΐΐαΰλος 7τερί τών τό θεΐον
πεπιστευμενων κήρυγμα φησιν οτι " περισσοτερον αύτών
" πάντων (κοπίασα" προσεπηγαγε δε πανσοφως " Ούκ β
" εγώ δε, άλλ' η χάρις τοΰ θεού η συν εμοί." και μην
2 ο κα\ αύτος ό Έωτηρ τοις άγίοις άποστόλοις " Χωρίρ εμοΰ," ^ν^&η'
φησιν, " ού δύνασθε ποιεΐυ ούδεν." αύτος γαρ ημών η
εφεσις καϊ η προς πάν ότιοΰν τών αγαθών προθυμία, αύτος
η Ίσ~χύ?, και συνόντος μεν ημΐν εύδοκιμησομεν, εαυτούς
οικοδομοΰντες "εις ναον άγιον, εις κατοικητηριον τοΰ θεοΰ ^1ρ1,2η'
25 " εν ΥΙνεύματι'" άποφοιτώντος δε κα\ νοσφιζομενου, πώς
αν ενδοιάσειε τις, οτι κα\ άπρακτησομεν οκνω τε κα\ άνανδρία. α 638 Α.
νικώμενοι, και ώς άκερδη τον πόνον άποσειόμενοι ;

4. τα 388υιιιρΙιιιη εχ Β. (Αΐβχ. XII.) 5· τ.7 οιη· Ο· τοΰ «του

μηνόί Ό. 7· τροσάητου] -|- τον Ό. Ι3· τ* ΒδβυηιρΙιιπι
εχ Β. άβεβΐ ίη ϋ. Ι4· Βιανιστωντο! Ό. ΐ6. Ηβεε ό θίσπίσιοί
ηοοεββεηιηΐ βχ Β. ό σοφώτατοϊ Ό. 17- αντων πάντων Ιιοο οπίίηε Β.ϋ.
ΐ8. πανσόφωί] σαφάι Ό. ΙΟ. δ« Β.ϋ. μόνον Ε<1(], 22. και
αββιπηρίυιη εχ Β.Ι). 24· τοΰ αβευπαρίυπι εχ Β.ϋ. 25· «V] +
τά ϋ. 26. αιώρια (βίο) I).
I. 1 2
 200 Β. ΟΥΚΉΗ ΑΙΕΧΑΝϋΚ.

. . ΙΙλήν όρα τούς πάλαι δια πολλήν άπείθειαν ύποπεσοντας

οργή, λοιποί/ εϊσθεοντας εν οίκω Κυρίου καϊ εργαζομένους,
συνόντων αύτοϊς Ζοροβάβελ και Ίη<του του Ίερίως του μεγάλου,
τύπος δ' αν είη το χρήμα πάλιν της (ν εσχάτοις του αιώνος
καιροΐς εσομενης κλήσεως του Ίσραήλ' οι και ήπείθησαν 5
μεν εν άρχαΐς, ταύττγτοι καϊ άκαρποι μεμενηκασι, δίχα
1> δρόσου και σίτου και οίνου και μην και ελαίου" πεπτώκασι
δε και ύπο ρομφαίαν. επειδή δε πεφόβηνται λοιπόν από
προσώπου Κ,υρίου, και τούς των αγίων προφητών δεδυσώ-
πηνται λόγους, συνόντα τε σφισι τον τών όλων εξουσι ίο
θεόν, και εξεγερθήσεται το πνεύμα αύτών, εργάσονται δε
και αύτο\ τα. είς τον ναόν τοϋ Κυρίου, τουτεστι την 'Έ,κκλη-
σίαν. εν Χριστώ δε και ταΰτα' διαμορφούται γαρ ώσπερ
ως εν γε τω Ζοροβάβελ κα\ Ίηο-οΖ' όμοΰ γάρ εστι βασιλεύς
®ί θεοί, άρχιερεύς δε πάλιν ως άνθρωπος, και μεσίτης 15
0 θεοΰ και ανθρώπων μεσιτεύει γαρ ό ιερεύς.
ΐΐροσεπενήνεκται δε άναγκαίως και τό Τί τετρά,^ι και
εικά^ι του μηνός του έκτου, τό άγχίστροφον της γνώμης
τών εξ Ισραήλ ευ μάλα καταδηλούν. γεγονε μεν γάρ προς
αυτούς ό λόγος εν χειρί Άγγαίου τω δευτέρα» ετει επ\ Δαρείου ζο
του βασιλέως εν τω μηνι τω εκτω μια του μηνός, είσε'δραμον
δε τούς επί γε τω ναώ πόνους τνι τετρά,^ι χα) εΐκά^ι του μηνός
του εκτου' ώς είναι τάς μεταξύ της αναβολής, ήγουν δια
σκέψεως, ημέρας τρεις τε και είκοσι τον αριθμόν.

α
Κ{φ. β'. Τω δευτέρω ετει επί Δαρείου τοΰ βαοιλέωο, τώ έβδόμω μΗνϊ, 25
μια και είκάδι τοΰ μΗνόε, έλάλΗοε Κϋριοε έν χειρί Άιταίου

3· συνόντο! 1). 5- ψτίίθησί (οπιίΐΐεηβ καϊ) Τ). 6. άρχαϊί Ό.

αρχχι Έ,άά. 8. και οιη. ϋ. πίφόβηνται] πιιττώκασι Ό. 9· Κυρίου
3β6αιηρΙιιπ) εχ Β.ϋ. ίο. θιίη>, ίξουσι Θ«Α» (βίε ϋ.) 13, Μ· ΑββιιπιρΙβ
γαρ εχ Β.Ό. ως εχ Β. Ι4· όμοΰ Β.Ό. ό μϊν Εά<1. 15- ίταλι»
οιη. ϋ. 17. προσητινήνιγκται Ό. τη αββιιιηρίιιπι εχ Β.Ο.
2θ. ϋαεο χαρ\ Άγγαίου—τοΰ βασίλίαη ϊν αεεεββεηιοί βχ Β.ϋ. 24· Γ»
ΟΧΏ. Ό. 25. τοΰ ΟΙΠ. Ρ. τώ ίβδύμω μηνι Β.Ό. (ΑΙεχ. XII.) τψ μ.
τώ ί. Εάά. (ΥαΙ. κ)
 ϋ. ι-3· ΙΝ ΑΟΟΑΕυΜ. 261

τού ΠροφΗτου λέτων Εϊπόν &η πρόε Ζοροβάβελ τόν του 2

ΣαλαθίΗλ έκ φυλβε "Ιούδα και πρόε ΊΗσοϋν τόν του ' Ιωσεδέκ
τόν ιερέα τόν μέραν, και πρόε πάνταε τούε καταλοίπουε τοΰ
λαοΰ λέρων Τίε έΕ ϋμών δε ειδε τόν οίκον τούτον εν τη δόΕΗ 3
5 αότοΟ τη έμπροσθεν; και πώε ύμεΐε βλέπετε αυτόν νΰν καθώε β
ούχ υπάρχοντα ενώπιον υμών ;

'Έ,ισωχοντο μεν εϊς τόν οίκον τοΰ θεοΰ και μετεποιοΰντο

των έργων τί) τετράδι και ε'ικάδι τοΰ έκτου μηνός" ειτ' ευθύς
τί) εϊκάδι και μια τοΰ εξής εβδόμου γεγονεν ό τοΰ θεοΰ
ίο λόγος προς τον μακάριον Προφήτην Άγγαΐον. τί δη ουν
άρα κάπι τούτω λογιούμεθα, και τις η πρόφασις, ειπείν
άναγκαΐον. τληπαθείν άρξάμενοι, και των εις τον θείον η β3θ Α.
ναόν άψάμενοι φροντισμάτων, έβδόμην τε και είκοστην εις
τοΰτο λοιπόν διατετελεκότες ήμεραν, όλιγοψυχοΰντες ήλί-
ΐ5 σκόντο, κάκεΐνό που τάχα διαψιθυρίζοντες η (ν γε σφίσιν
αύτοίς, η προς αλλήλους, ότι πονοΰσιν εικη' καν εί γένοιτο
τυχόν άναδείμασθαι τόν νεών, άλλ' ούν εσται κατ ούδε'να
τρόπον τω πρώτω προσεοικώς. ό μεν γαρ ην λαμπρός άγαν
και φιλοτιμώ χειρί κατεσκευασμενος, χρυσοΐς τε και άργυ- I»
2ο ροΐς άναθημασιν ευπρεπής" ό δε άκαλλής και παντός κόσμου
δεδεημενος και της εκ πλούτοι; φιλοτιμίας τητώμΐνος. εκείνον
μεν γαρ τόν πρώτον πλούτω κομώντες ετι κατηγλάϊζον
άμφιλαφώς οι εν τοις Ίεροσολύμοις βεβασιλευκότες κατά
καιρούς, και πρό γε των άλλων ό Σολομών τόν δε μόλις
25 άνανενευκότες, και τόν της αιχμαλωσίας ιδρώτα στάζοντες
ετι, έχοντες τε κατ οίκους παντελώς ούδεν, οικοδομεΐν
προσετάττοντο. τοιούτοις τισι διαλογισμοϊς νηχόμενοι και

ι. Είττόκΐ 8ίο οοΓΓβχί. ιϊπον Ό. Εάά. 3. τόν ΒββυιτιρΙιίΓη βχ Β.ϋ.Ρ.

(μ Αΐβχ. XII.) 4- 4» οιη· Ο· 9· τ0 &88<ιπ)ρΐυ.ιη
βχ Ό. ίο. ΑββυπιρΙα τον μακ. ΐΐρ. βχ Β.Ό. δή βχ Β. 1Ι. και
ΐπι Ό. Ι4· 8«ατίΤ€λίκότ<Γ Β.ϋ. διατιταχ. Εάά. Ι5· τάχα οπι. Ο.
17. τυχόν] λοιιτόν Ό. ονν Ό. Εάά. οΐιϋν Β. ι8. προσίοικόί Εάά.
άγαν ΟΠΙ. Ό. 21. ήττώμινος Ό. 22. τόν πρώτο» εΐ άμφιλαφωι
οιη. Ό. 23. τοις »88ηπιρ1υπι βχ Β.Ο. 25. στάζοντα]
βαστάζοντα Ό. 27. νηχόμινοι Ό. Εάά. ίνιχόμινοι Β.
 262 Β. ΟΥΒ,ΙΙ,υ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. π·4»5·

άλύοντες ειργάζοντο μεν, πλην απρόθυμοι τε κάϊ οκνηροί

ο γεγονότες κατεφωρώντο πάλιν, ταύτψ-οι ό θεο? άσθενοΰν-
τας επιρρωννυσι, και χρησιμωτάτην αΰτοϊς προσάγει την
πεΰσιν, ε\ 8η τις άρα εστίν (ν αύτοΐς, ός εν αόΡ* τί) πρώττ)
τον πάλαι τεθεαται ναόν. ολίγοι δε ησαν κομιδί) και γεγη- 5
ρακότες. πεπόρθητο μεν γαρ υπό του Ναβουχοδονόσορ ό
ναός, κα\ ην αιχμάλωτος ό Ίσραηλ, άνείθη δε μόλις πεπε
ρασμένων ετών εβδομήκοντα. δυσεύρετος ούν άρα και
σφόδρα πρεσβύτης ό και προ της πορθησεως ων, και ζησας
εν τί) αιχμαλωσία, καί ύπονοστησας αύθις εις Ιεροσόλυμα, ίο
Λ δια τοντό φησι Τις ετται ί£ υμ,ων άνθρωπος, ος είδε τον οίκον
τούτον ϊν τί} £ό%»ι α,υτοΖ τη έμπροσθεν, εϊτα οψεται τον εσόμενόν
τέ καί νε'ον ως μηδόλως υπάρχοντα ; ενεστι δε δη τί) πεύσει
μομφή, ώς μη οιηθεντων, οτι καν είεν αύτοι στενοί τε λίαν
κα\ εν ένδεια, χρημάτων, άλλ' ούν ουκ αν ητόνησεν ό θεοί, 15
αρκέσει δε πάλιν αυτός εις γε τό χρηναί φημι πανευφημόν
τε κα\ εύκλεά τον ϊδιον άποδεΐξαι ναόν.

θ
4 Και νΰν κατίσχυε Ζοροβάβελ, λεΓει Κύριος, και κατίσχυε ΊηοοΟ
ό τού Ίωσεδέκ ό ιερεύς ό μέρας, και κατισχυέτω πάς ό λαός
τηο γΑο, λεΓει Κύριος, και ποιείτε, διότι έτω μεθ' ύμών είμι, 2ο
λέΓει Κύριος Παντοκράτωρ, και ό λοΓος μου όν διεθέμΗν ύμΤν
5 εξελθόντων ύμών εκ γΛο ΑίΓ*ύτττου, και τό πνεΰμά μου έφ-
έστΗκεν έν μέσω ύμών. θαρσεΐτε.

640 Α. α Οΰκ εα κατασείεσθαι προς άκηδίαν, οΰτε μην τοις εϊς

ι. ϊργάζοντο Α\Λ>. 2. κατιφορωντο Π. Εάά. 6 αββυαιρίυπι εχ Ό.

3· χρήσιμα! Έιάά. ϊπά-γιι Ό. 5· πάλαι ϋ· νϋν Εάά. 6. πιπόρθητο Β.
ππτόρθηται Ό. Εάά. 8. οΰν] ην ϋ. 8ΐ3ΐίπι αρα αββυπιρίαιη εχ Β.Ώ.
ιι. άνθρωποι οπι. ϋ. βεά εί. ϊη&β 689 ά. βΐ εοηΐτα, Οίβρη. 56 θ. ηαΰεΐ Β.
13. ό^βται Ό. οί(Γαι Εάά. 13. δη ωβιιπϊρΐιιπι εχ Β. άεεβΐ ίη Ο.
14- μη ΒΒβαπιρΙϋπι εχ Β. άεεβΐ ϊη Ό. τί οπι. Ό. λίαν και Ηοε οπϊΐηε Β.Ό.
1,5· ό αδβυπαρίιπη βχ Ό. ι8. και βΐΐ. οπι. Εάά. Ι9· ° ΙβΓίϊιΐΓπ οπι.
Εάά. (23.) 30. μίθ' υμών ϊγω ίηνετβο οτάϊπε Β. (ναΐ. «) ϊηνϊΐίβ ϋ.Ρ. Εάά.
(ΑΙεχ.) 31. και ό λόγοι μου—Αιγύπτου Ο. (36, 51» 3.>8, 24°)· τον
λόγοι* όν διιθίμην ϊν τω ΐξίλθί'ιν ΰμάί άπο Αιγύπτου Ρ. Εάά. ΝειιΙηΐΠ) ΙΐίΐΟεΙ Β.
23· ΰαρρΛη Β.
 ϋ. 4,5· ΙΝ ΑΟΟΑΕυΜ. 263

οκνον ηττάσθαι δείμασιν άνευρύνει δε μάλλον είς φιλεργίαν,

και σφριγώσαν αύτοϊς την προθυμίαν ένεργάζεται' διαγυμνά-
ζει δε άμα προς πίστιν αυτούς, και έρηρεισμένους άποφαίνει,
χρηναι θαρρεΐν Ηττών, και το ετι τούτων έπέκεινα και πολυ-
5 ευκτότατον αληθώς, συνεΐναί σφισι κατεπαγγέλλεται' καϊ
τίνα δη τρόπον, προσετίθει λίγων Το πνενμά. μου εφέο-τηχεν
εν μεο~ω ύμων. θαρο-εΐίτε.
Ένδοιάσειε δ' αν ουδείς τών είχτω φρενός αγαθής κα\ 1>
νου βεβηκοτος, οτι τοις πονοϋσι γενικώς εις οικοδομην
ίο του θείου ναοΰ, τουτέστι της Εκκλησίας, ισγύν τε άμα
χαρίζεται και δίδωσι το θα,ρο-εΐν, οτι κα). συνέσται δια του
Αγίου ΐΐνευματος, και πάντα αύτοϊς άποπερανεΐ τά δι
ων άν δύναιντο λαμπρον και εϋδόκιμον τον ο'ικεΐον άπο-
φηναι βίον. οΰτω κα\ 6 Κύριος ημών Ιησούς Χρίστος
15 οικοδομεΐν μελλουσι την Έκκλησίαν τοις άγίοις άποστόλοις,
κάϊ εις ναον άγων συναγείρειν τους πεπιστευκότας εφασκεν
άναγκαίως, οτι " Ίδου εγώ μεθ' υμών εϊμι πάσας τάς ημέρας ο 8.Μλ«η.
και εως της συντέλειας του αιώνος, οτι οε έμελλε συνειναι
πάλιν αϋτοϊς δια του ΥΙνεύματος, σαφηνιεί πάλιν αύτος, ποτε
2ο μεν λέγων οτι "Ουκ άφήσω υμάς ορφανούς, έρχομαι προς υμάς"
ποτε δε τον της άφίζεως τρόπον εναργή καθιστάς, δια του
φάναι πάλιν " Συμφέρει ύμΐν ίνα εγώ άπέλθω. εάν γαρ εγώ Ι1>. χνί.
7-
" μη άπέλθω, ό ΐίαράκλητος ού μη ελθη προς υμάς, εάν δε
" άπέλθω, πέμψω αύτον προς υμάς." ούκοϋν σύνεστι μεν
25 τοις οικοδομούσι τον οίκον αυτού, άποφοιτά δε πάλιν και
I . άν*υρίν€ΐ Β. ίιανιυροι Ό. άνοτρΰνιι Εάά. 2. ϊνιργάζιται Β.
απιργάζιται Ό. 'ργάζ. Εάά. 3· "Ζ10 0· Εάά. άμφοτίρου: ιααηνβ αΜετα,
Β0ΓΐμΙυΓ3πι ενβηίάαπι ΐβπιβΓβ, υΐ νίάβίοΓ, Γββϋϊαβηβ ιη Β. [Ηεγββ.] 4· χρή"·"]
+ δί Β. 8. ο' άν Β. δ» Ό. Εάά. αγαθής ονα. Ό. 9· βΦηκότων Ό.
II. 6αρσ»Ίν ϋ. θαρρΛν Εάά. τοΰ Άγιου Ών«ύματος Β.ϋ. τοΰ Πκ. τοΰ Άγ.
Εάά. 13. άποπ(ρανιΊ τα Β.ϋ. άποπιρανιίται Εάά. Ι4· Ηαεο
ήμων Ίησοϋς Χριστοί αεβεκβεηιηΐ βχ Β.Ο. «5· άγίοις υχη. Ώ.
1Τ. 16ού οπι. Ό. Ηαεε πάσας—αιώνος αεβεββεηιηΐ βχ Ό. ΐβ. συνύναι
πάλιν Ηοο ΟΓίϋηε Β.ϋ. 19. τοΰ] + άνιου Ό. σαφηνίζιιΌ. πάλιν αυτός ποτ€
μΐν λίγων Ό. λίγων αυτός ποτί μίν Εάά. 81311Π1 ότι 38δ11Π)ρ111π1 βχ Β.Ο.
21. καταστήσας ΰ. 22. Ινα Β.ϋ. *αν Εάά. 23. ού μη ΐλθη Ό.
ΐί. βιιρτα 346 ά. ούκ ίλ(ΰσ(ται Εάά. 34· άπίλθω Β.ϋ. βί. βιιρΓβ 1. β.
ποριυθώ Εάά. 35. τον οϊκον αΰτοΰ Β.ϋ. αύτω Εάά. πάλιν
Ηββαιηρίυιη βχ ϋ. δι) ργο πάλιν Β.
 264 Β. ΟΥΒΙΙ^Ι Α^ΕΧΑΝϋΚ. π. 6-8.

όλοτρόπως άπανίσταται τών κατασειόντων αυτόν. εϊεν δ

^.Ρ0*· ά άν ούτοι πάλιν, ο'ι εν Βεελζεβούλ λέγοντες Ανάθεμα Ίησοΰν,
και πάντα τά ορθά διαστρεφοντες, και ταϊς των απλούστερων
ψυχαΐς τον της άπωλείας ων εγχεοντες.

6 Διότι τάδε λέΓει Κύριος παντοκράτωρ "Ετι άπαΕ, έρώ σείω τον 5
7 οϋρανόν και τΑν ρίν και τη ν θάλασσαν και τιϊν Εκράν, και
συσσείσω πάντα τά εθνΗ, και ίίξει τά εκλεκτά πάντων των
έθνών, και πλΗσω τον οίκον τούτον δόξΗς, λεΓει Κύριος
8 παντοκράτωρ· έμόν τό άρι-ύριον και έμόν τό χρυσίον, λεΓει
° Κύριος παντοκράτωρ. ΙΟ

Άνακομίζει τον λόγον επί την εξ εθνών εκκλησίαν, κα.1

εις χρόνους της του Σωτηρος ημών επιδημίας, τότε 8η
κατεπαγγελλεται καταδονησειν αυτόν τε τον αΰρα,νον κλ) την
γην και μεντοι και την §ΑλΛ<Γ<ταν, και προς τούτοις ετι πάντα,
τα, $νη. εφη γαρ οτι νΕτι απΑ% <τείω. τούτο δε τοιούτον τινα ι ζ

νουν ύπεμφαίνειν εοικε, κατά γε το αύτω μοι καλώς εχειν

641 Α. α δοκοΰν. ούκοϋν ότε τοις είδώλοις λελατρευκότα τον Ισ
ραήλ, και τοις Αιγυπτίων εθεσ'ι τε κα\ νόμοις εκτεθραμμενον
ελευθεροϋν εσκεπτετο, και προς την της αληθείας επίγνωσιν
μετακομίζειν ήθελε, μονονουχι και καταδονήσας όράται τά 2 ο
Εχοά. πάντα, τών μεν υδάτων εις αίμα μετεσκευασμένων, ουρανού
δε χάλαζαν καθιεντος, τεμνόμενης θαλάσσης και πηγνυ-
μενων τών εν αύττ) κυμάτων εν εΐδει τειχών, ουρανού το

2. Ίησον Ό. 3· όρθα] -|- και Ό. 4· ΑηΑττβ Ό.

5- σιίω Β.Ό. (22 β1.) σιίσω Εάά. (« Α.ν.) 8. πληρώσω Ό. (Λίβχ.)
ιμπλήσω Κ. (36.) 9· —Παντοκράτωρ ΟΠΙ. Ό. 13- ϊπαγγίλ-
Χίται Β. « τον Ιιοο ΟΓίΙίηε Β. τ» οπι. Ό. >4· και ΒεειιηάΊιπι 385ΐιπιρΙιιιτι
βχ Ο. Ιζ. «τι οπι. Ό. άπαξ] + ΐγω Εάά. ίηνίΐίβ Β.Ό. σ€ΐ'ω Β.
σιίσω Ό. Εάά. τοΰτο &ί ΗΒβυιηρΙα βχ Β. ι6. αντφ [αϊπ-ψ Β.] εΐ ονκοΰν
38βιιιηρ(3 εχ Β.ϋ. ιδ. ίκτιθραμμίνον Β.\>. ϊντϊθρ. Ό. 0»1. Νίκ. ίη
Ρβ. Ιχνη. Εάά. 19. (πισκίπτίτο ΟάΙ. (ύοάά. άαο.) 20. μ(τακομίζ<ιν~]
μίτασκινάζιιν Ό. και οπι. Ό. ηαϋεΐ ΟβΙ. τά πάντα όράται ίηνεΓβο οπϋηβ Ο.
22. καταπηγνυμίνων Ό. ίηνίΐο Οα(.
 ϋ. 6-8. ΙΝ ΑΟΟΑΕυΜ. 265

μάννα καταστάζοντος. και τι τοιούτον ό ψαλμωδός ΰπ-

εμφαίνει λίγων " Ό θ«θί (ν τφ προπορεύεσθαί σε εϋώπιον ψ· Ι""·
" τοΰ λαού σου, ΐν τω διαβαίνειν σε εν τη ερημω, γη \>
" εσείσθη, και γαρ ο'ι ουρανοί έσταζαν" σεσεΐσθαι δε"
5 φαμεν το τηνικάδε την γην, ούχ ύπομείνασαν τον συνήθη
κλόνον, άλλ' ώς επίσημου γενομένης της εζόδου των υιών
Ίσραηλ, και λαθούσης ούδενα των επι της γης. τοιούτον
τινα σεισμόν πάλιν εσεσθαί φησι κατά τον της τοΰ Έωτηρος
ημών επιδημίας καιρόν, ως ονδενος άγνοησειν μέλλοντος τα
ίο δι αύτης κατορθώματα, εγνω μεν γαρ ό ούρανος το μυστη-
ριον, καϊ τούτου μάρτυς 6 Ώαΰλος λέγων ""Ινα γνωρισθτ} ^ρ^'"·
" νυν ταϊς άρχαΐς κα\ ταϊς εζουσίαις εν τοις επουρανίοις, δια ο
" της Εκκλησίας ή πολυποίκιλος σοφία τοΰ θεοΰ, κατά πρό-
" θεσιν τών αιώνων ην εποίησεν εν τω Χριστώ Ίησοΰ τψ
Ι5" Κυρίω ημών." εγνω δε ομοίως και η σύμπασα γη, και
η θάλασσα, τουτέστιν αϊ νήσοι, τις γαρ όλως της εις
τοντο γνώσεως άμοιρησας όράται ; ποία θάλασσα, ποίον
έθνος, ποια μοίρα της υπ ουρανον ; κεκηρυκται το ευαγ- ^ίη "ο
" γελιον εις πάντα τά εθνη" κατά την τοΰ Έωτηρος φωνην.
2ο 'ίτι το'ινυν φησιν απα]τ ϊγω σείω τον ονρανον και την γψ, χα)
τότε η^ει τα εκλεκτά πάντων των εθνών και πλη<τω τον οίκον
τούτον £ο%ης. πλείστοι γαρ όσοι καϊ εκ παντός έθνους καϊ ά
λαμπρο\ και άπόλεκτοι γεγόνασιν οι πεπιστευκότες , καί ως
εν τάζει λαμπρών αναθημάτων εις τον οίκον τοΰ θεοΰ
25 συναγηγερμενοι, και £ό%αν αύτφ δια τούτου προσάπτοντες,

I. καταστάζοντοι ϋ.Ι). ΟβΙ. Εάά. κατασκιδάζοντος Β. δίαΐίηΐ και τι Β.Ό.1).

καίτοι Έιάά. νπίμφαίνα Β.Ό. νποφ. 1>. Εάά. 2. πρσποριϋίσΰαί Β.ϋ.
Εάά. ίκπορίΰίσθαι ί>. (ΧβΧ. &0.) 3· ^1 777 Γ)· 7· τίΓ 0Ιη· Ο·
8. πάλιν σιισμΰν ϊην. ΟΓά. Ό. κατά 388ΐιιη])ΙιΐΓΠ βχ Β.ϋ.Ι). ΐπιδημίαι βηΐβ τοΰ
(Γ3ηβρ. 1). 9· άγρσψηιρ Β.ϋ.β. άγνοησαι Εάά. 12. ταίϊ αΐΐ. οπι. Ό.
ΐν τοίι ('πονρανίοις &88ΐιπιρΐ3 εχ Β.ϋ.1). Ι3-Ι5· «ο™ πρόθίσιν—ημών Β.1).
ην ΐποίησιν (V τω Χριστώ ϊ). και τά (ξή{ Εάά. Ι4· τω ρπϋθ 3881ΐπιρ1ιιπι εχ ϋ.Ι).
άεεβΐ ίη Β. 15. κα! ρήυβ οπι. \>. ΙιβυεΙ ϋ. ιό. ολωί—όράται]
ϊστιν όλως ό τηι £ιγ τ. γν. άμ. Ό. 20. σίίω Β. σί'ισω ϋ.Ι). Εάά.
21. τό>ί] 4· <ρησιν Ό. πληρώσω Ό. (ϋΐ ΒΐιρΓΣΐ). πλήσω ηβ1)6ΐ 1). 23· ωΐ
388ΐηηρ(ιιπι βχ Β.ϋ. οίον ρΓΟ ώί ο. 2,",· τούτου Β.ϋ.Ι). [τοΟτοκ ο.]
τούτο Εάά.
νοι,. II. μ ιη
 260 Β. ΟΥΒΙΙ,Μ ΑΙ^ΕΧΑΝϋΚ. ϋ. 6-8.

εύκλεά τε και άοίδιμον άποφαίνοντες, και δεδοξασμένοι πάρα.

Χρίστου, μεμαθήκασι γαρ προσεύχεσθαί τε και λέγειν
Ρ». " Και εσται ή λαμπρότης Κυρίου του θεού ημών έφ' ημάς"
Ιχχχίχ.
'7· και πάλιν " Ευλογημένοι ημείς τω Κ,νρίω, τω ποιήσαντι τον
11). οχϋί.
23· " ούρανον και την γην." ότι δε ούχ ύλης αψύχου δεΐται 5
β θβοί, άλλά νοητής εύκοσμίας, ύπεμφαίνει λέγων Έμον το
άργύριον κα) ίμον το χρυο-ίον λέγει Κύριος παντοκράτωρ, ομοιον
γάρ ώς ει λεγοι Μτ) άκλεά νομίζετε τον ναον, οτι χρυσού
και αργύρου και της εκ πλούτου λαμπρότητας άμοιρήσει
τυχόν, ού δεδεημαι των τοιούτων πόθεν ; ίμον γαρ το πάν ιο
α,ργύριον χα) ίμον το χρυιτίον λίγει Κύριος παντοκράτωρ" ζητώ
δε μάλλον γνησίους προσκυνητάς, τη τοιούτων λαμπρότητι
τον έμον καταχρυσώσω ναόν. ώσπερ γάρ, ότε τών κατά
642 Δ. & νόμου θυσιών εζίστη τον Ισραήλ, εφασκεν άναγκαίως " Ού
9, ίο. " δέξομαι εκ του οίκου σου μόσχους, ούδε εκ τών ποιμνίων ι 5
" σου χιμάρους' εμά γάρ εστί πάντα τα θηρία του αγρού,
" κτήνη εν τοις ορεσι, και βόες" ούτω κάνθάδε τον 4ζ ύλης
κόσμον παραιτούμενος, ζητών δε μάλλον τον νοητον, ίμον
φησϊ το άργύριον και ίμον το χρυτίον, τουτέστιν Απέχω και
πεπλήρωμαι και δεδεημαι τών τοιούτων οΰδενός' ϊτω δε 2ο
μάλλον ό πίστιν έχων όρθήν, ό τοις έζ άρετης αύχημασι
διαπρέπων, ό αγάπη τη εις έμε κατηγλαϊσμένος, ό καθαρός
I) την καρδίαν, ό πτωχός τω πνεύματι, ό φιλοικτίρμων και
αγαθός, συναγηγερμένοι γάρ ούτως εις τον έμόν ναον,

3· ίσται Ό. οί. ϋβ ΑάοΓ. 320 ο. ΐατω Β. Εάά. εΓ. βτιρπι 6θ3 ο. 4· νμ*Ί{
Β.ϊ>. οί. βιιρίΏ 57 1 β· ΟΙβρΙι. 225 ο. ΰμ<ϊι Εάά. 6. νπιμφαίνη ϋ.
νποφαίνα Άά. Ηβεο Έμον &ο. 8ϋρΓ3 ΟΠ1Ϊ883, ροηίί ρΓΟ 88. δοήρΐ. Ιεχίυ Ιιίε ϋ.
7· Η3εε λί^ίί Κυριοί παντ. 388ΐιιηρΙα βχ Β.ϋ. 8. Χγ ϋ. νομιζιτι Β.ϋ.Ι).
νομίσητ* Εάά. οίκον ρΓΟ ναον ϋ. λαον (βίε) I). χρυσού και αργύρου 3.Ό.
χρυσίου και αργυρίου 0. Έάά. 9· ΐκ\ + τού ο. ΙΟ. πόθιν
αεεεββίΐ εχ Β. άεεβΐ ίη ϋ.Ι). II. ίμον το Β.ϋ. το παν Εάά. Ηαεε
λ('γ« Κύριο! Παντοκράτωρ 8.ββιιπιρΙ& εχ Ό. άεβιιηΐ ίη ο. 12. τί/] και
τη Ό. 8ΐ3ΐίπΐ τούτων Ό.Ο. Ι3· ϊμον Ό.\). ϊμαυτοϋ Εάά. όΥί Β.ϋ.
όταν Εάά. 14- 'ζ'οτη Β. ΐζίοτα Ό. ΐξίστη Εάά. ΐ8. 8ϊ
οία. Ό. 8ΐ3(Ίπι τον ν. μάλλον ίηνεΓβο οηΐίηε Ο. 19. απίχιι Εάά.
20. ίτω Β.ϋ. ίστω Έάά. 21. τοΐι <ξ Β. τοϊί (βίο) ϋ. της Εάά.
24· 'μον 88ΒΐιπιρΙαπι εχ Β.ϋ.
 ϋ·9· ΙΝ ΑΟΟΑΕυΜ. 267

τουτεστι την Έκκλησίαν, εύκλεά και περίοπτον άποφανού-

σιν αύτην.

Διότι μεράλΗ εσται η δόξα τοΟ οΓκου τούτου, η έοχάτΗ ίιπέρ ™ν 9

πρώτΗν, λεΓβι Κύριοο παντοκράτωρ, και έν τω τόπω τούτω
5 δώσω είρΗνΗν, λεΓει Κύριοο παντοκράτωρ, και εΐρώνΗν ψυχΗΟ
ε!ο περιποιΉσιν παντϊ τφ κτίζοντι τοΟ άναστΗσαι τον ναόν
τούτον. ο

Κατά γάρ τοι τον καιρόν της του Σωτηρος ημών επιδη
μίας εύκλεεστερος μεν άσυγκρίτως ό θειος εδείχθη ναός,
ίο άμείνων δε οΰτω του πάλαι καϊ υπερκείμενος, όσωπερ αν
οϊοιτό τις διενεγκεΐν καϊ της κατά νόμον λατρείας την εν
Χριστώ τε καϊ ευαγγελικών, και των εν σκιαϊς την άληθειαν.
άλλως τε' φάναι γάρ ηδη κάκεϊνο χρησίμως οίησομαι δεΐν'
είς ην, και εν μόνοις τοις Ίεροσολύμοις 6 πάλαι ναός, και ην
έθνος εν το 4ζ Ίσραηλ τάς εν αύτψ θυσίας επιτελούν,
επειδή δε γεγονε καθ' ημάς ό Μονογενής θεος ων " Κύριος ά Ρ*-
" κα\ επεφανεν ημΐν," κατά τάς γραφάς, μεμε'στωται λοιπόν
η ύπ' ούρανόν οίκων τε άγιων και αναρίθμητων προσκυνη
τών, οΐ πνευματικαϊς θυσίαις και νοηταΐς εύωδίαις τον των
2ο ολων καταγεραίρουσι θεόν. και τοΰτο οιμαί εστί το διά
φωνής του προφήτου Μ,αλαχίου προαναφωνούμενον, ώς εκ
προσώπου του θεού " Διότι βασιλεύς μέγας εγώ ε'ιμι, λέγει Μαΐ.
'4.
" Κύριος, και το ονομά μου δεδόζασται εν τοις εθνεσι, και
" εν παντι τόπω θυμίαμα προσφέρεται τω ονόματι μου, και ο
2 5 " θυσία καθαρά." ούκούν άτρεκης ό λόγος, ώς 'ίσται μείζων
ι) $ό%α του τελευταίου ναού, τουτεστι της Εκκλησίας.

ι. τουτ/στι την Έκκλ. οιη. Ό. 3· 4 δό£α ««τ*" ΐηνβτβο οηΐϊηβ ϋ.

8ΐ3ΐίπι τον αβδϋπιρίυπι βχ Β.ϋ. 4· τν οιη· Εάά. 5· καί
οιη. Ρ. Έιάά. 6. ναί>ν] οίκον Ό. 12. άγγιλικήν Ό. ϊην. I).
Ι3· ΑββϋΠίρΙ» γαρ ήδη [6η ρτο ήδη ϋ.] βχ Β.ϋ., χρησίμως βχ Ο. 15. ΐν
οπι. Ό. ία1)βΙ I). ι6. γιγονωε Ό. ων Κύριος και] ων κατά φνσιν Ό.
30. καταγίραίρονσι Θεοκ ηοβ ΟΓπίηβ Β.ϋ. άρα ρτο οιμαι Ό. 31. τοΰ
προφήτου 389ΐιιηρΐ3 βχ Β. ροβΐ Μαλαχΐον ΙταπΕρ. ϋ. 33. τοϋ οπι. Β.
ΙιαϋβΙ ϋ. 34· τόπω οία. Ό. 26. τοΰ τίλίυταίου ή δό£α ϊην. 0Γ(1. ϋ.
Μ πι 2
 208 Β. ΟΥΚΙΙ,υ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ, ϋ. ίο.

"Οτι δε τοις πεφροντικόσι τού οικοδομών αυτήν ζενιον

ώσπερ τι πάρα. του ΐΐατρος και δώρον εξ ουρανού δοθήσεται
Ερίι.η. § ΧρίσΤο?, ή -πάντων ειρήνη, δΐ ου " την προσαγωγήν εσχήκα-
" μεν εν ενί ΐΐνεύματι προς τον ΐΐατε'ρα" σαφηνιεΐ λέγων ότι
δάχτω είρηνην εν τω τόπω τούτω κλ) είρψψ ^υχγ\ς εις περιποίησ-ιν 5
643 Α. β παντ) τω χτίζοντι του Άναο-τησ-αι τον νΛον τουτον' εφη γαρ που .
χϊ/Τ" κα' αντο? 0 Χριστοί " ΈίΊρήνην την εμην δ'ιδωμι ύμΐν, είρή-
" νην την εμην άφίημι ύμΐν." και όπως ον'ινησι το χρήμα
ΡΜΙ ιν. Τονς ήγαπηκότας, διδάξει πάλιν ό ΪΙαύλος γράφων " Η
" ειρήνη τοΰ Χριστού, ή υπερέχουσα πάντα νούν, φρουρήσει ίο
" τάς καρδίας υμών κα\ τα σώματα υμών" ελιπάρει δε που
Εβ. χχνι. κα* 0 σοφ0ί Ήσαίαρ λέγων " Κύριε 6 θεός ημών, ειρήνην
" δο? ήμΐν, πάντα γαρ άπεδωκας ήμΐν" ώς τοις γε άπαξ
ήξιωμενοις την Χριστού λαβείν ειρήνην, μετόν ευκόλως την
ιδίαν άνασώσαι ψυχην καΙ προς κατόρθωσιν αρετής άπευ- *5
" θύναι τον νούν. ούκούν παντι τω κτίζοντι δοθήσεσθαί φησιν
την είρηνην. είτε γαρ Έκκλησίαν οϊκοδομεΐ τις, και τετακται
μυσταγωγος επ\ τον οίκον τοΰ θεού* εϊτ ούν την ιδίαν
1 8. Ρβΐ. αύτος ον'ινησι ψυχήν, ώς λίθον ζώντα και πνευματικόν
Ερη. ίί. εαυτόν παριστάς " εις ναον άγων, εις κατοικητήριον τοΰ 2ο
21, 22.
" θεού εν ΐΐνεύματι," ό τοιούτος πάντη τε καϊ πάντως άπο-
κερδανεΐ το δύνασθαι την ιδίαν ευκόλως άνασώσαι ψυχήν.

10 Τη τετράδι και εϊκάδι τοΰ μΗνόε τοΰ ενάτου, ετουε δευτέρου έπϊ
Δαρείου, εΓενετο λόι~οε Κυρίου πρόε 'ΑΓΓαΐον τόν ΠροφΗτΗν

2. Πατροί Β.ϋ. ο. Σωτηροί Εάά. και 8ώρον ΐΐηία παρα ΐΓ3Π6ρ. Ό. δοθήσιται
Χριστοί ι'ξ ουρανού ϊηνβΓΒΟ οπίίηε Β. ίηνίΐο ϋ. ί'£ οΰ (βίο) δ. Χρ. 1). Κ. τψ
888υπιρΙαπι εχ Β.ϋ.η. η. Η3βο ιίρηνην ύϋ.—ύμ'ιν βεεεδβεηιηΐ εχ Β. Ο.
9· ηγαιτηκότας] Νοη &(1άίΐ αυτόν Ώ. πάλιν 388ϋΠΐρΙυ.Π1 βχ ϋ. δίβΐίπΐ ό Π. γράφων
ίιοο οπίίηε Ό. ΙΟ. Χριστοί Β. Εάά. θιοϋ Ό. II. σώματα Β.
νοήματα Ό. Εάά. οί. βιιρΓα 51 Ί· του Εΐ88θπιρΙυ.ηι εχ Β.ϋ. Ι4· την ρποβ Β.ϋ.
τοΰ Εάά. 8[»ΐίπι ϊν Χριστώ Ό. ιη. ϊκκλησΐαν] $ίε, ηοη την «κλ. ϋ.
αυοπ,ιιε. 20. και ρπ> ιΐι ηΐι. Εάά. 2 1, πάντη τι και 888ΐιπιρΐ3
εχ Β.Ό. άποκίρ&αΐνίΐ Ώ. 2Τ,. Τή τίτράδι Β. (22, 51, 86, 95. ϊ85· 238)
Τίτράδι 1). Εάά. τοΟ μηνικ τον (νότου [ΐρνάτου Ο.] Β.ϋ. τοΟ ΐννάτου [«νότου Ρ.]
μηνοι Εάά. (ΥβΙ.) ίϊΐαΐίπι ?τ(ΐ δ€υτίρω Ό. (Οο.) 24. Κυρίου οπι. Β.
 ϋ. ιο-ι4. ΙΝ ΑβΟΛΕυΜ. 269

ΑεΓων Τάδε λέρει Κύριος παντοκράτωρ ΈπερώτΗσον τους ιι

ιερείς νόμον λέΓων Έάν λάβΗ άνθρωπος κρέας άρον έν τω 12
άκρω του ιματίου αϋτοΰ, και άψΗται τό άκρον του Ιματίου
αϋτοϋ άρτου η έψΗματος η οΓνου η ελαίου η παντός βρώμα-
5 τος, εί άρασθΗσεται ; και άπεκρίθΗοαν οϊ ιερείς και εΐπον ά
Οϋχί. και εΐπεν ΆΓΓαΐος Έάν άψΗται μεμιασμένος επί ψυχή 13
άπό παντός τούτων, εί μιανθΗσεται; και άπεκρίθΗοαν οϊ ιερείς
καϊ εΐπον ΜιανθΗσεται. και άπεκρίθΗ ΆΓΓαΐος και εΐπεν *4
Οΰτως ό λαόε ουτοο, καϊ οΰτως τό έθνος τοΰτο ένώπιόν μου,
10 λέτει Κύριος, καϊ οΰτως πάντα τά ΙρΓα των χειρών αύτών,
και δς άν έΓΡΟΗ έκεΐ, μιανθΗσεται.
β
Έ,τερος ούτος χρηματισμός δια. του Προφήτου προς του
Ισραήλ, έπ αϊτία δε φαμεν γεγενήσθαι τοιαύτη, έτους μεν
γαρ ενεστηκότος δευτέρου της Ααρείου βασιλείας, εν τω
1 5 μηνι τφ εβδόμω, κατονειδίζοντος θεού τούς εκ της αιχμα
λωσίας λελυτρωμένους, και οκνον αύτοΐς εγκαλούντος, τον
επί γε φημι το δείν έργάσασθαι τον νεών, ε'ισδεδραμήκασι
μόλις, και των εις φιλεργίαν ιδρωτών μετεποιούντο λοιπόν,
είτα τούτο δεδρακότας έπήνει θεός, συνεσεσθαί τε σφίσι
2ο κατεπηγγελλετο, κα\ επευλογεΐν αυτούς, και θαρρεΐν εκ- & 644 Α.
ελευεν, ως εψεστηκοτος εν μεσω αυτών του ΙΙνευματος οι νβτ.*.
δε ούδεν ήττον οκνηροί τε ήσαν και δυσε'ργαστοι, καϊ δύο
που τάχα μηνών διαγεγονότων μόλις, άνέπιπτον εις ραθυμίαν,
κα\ δεινώς άλύοντες κατεφωρώντο πάλιν, προς γάρ τοι τά

I. Έπιρωτησον] + οή (ΥβΙ.) ίηνίΐίβ Β.ϋ. (η Αΐβχ. XII.) 2. νόμον

οπι. Ό. (62, ΐ47·) 5· "πον Β.ϋ.Ρ. (22. βΐ.) οί. ΐη&β. άπαν Εάά. (μ Α.ν.)
8ΐ3ΐίπΐ ουχί Β. (22. αϊ.) οϋ Ό. Έ,άά. (« Α.ν.) οί. ϊηίπι. 6. μιμίασμίνος]
+ ακάθαρτος Εάά. (νβΙ.) ίηνίΐο 1). (22. βί.) εί. ΐηίτβ 645 υ. Β. ρπιαβ οηι'ΐδίΐ,
(Ιείηϋο ή ακάθαρτο! (ΑΙεχ. XII. ςυί Ιίΐιηεη ψυχή αάάιιηίΛ οοητβχϊΐ. 8. άπικαίθη
Άγγ. και ΐίπιν] (ϊπιν 'Ανγ. Ό. Ο. ούτοι] οΰτωι Ό. (62.) μου Β.ϋ. (XII)
οί. ιηΐϊα 645 β· ιμοϋ Εάά. ιι. αν ϊγγίοη) Β.ϋ. (XII.) ίαν ϊγγίσα Έ,άά. ίαν
ίγγίστ) Μί^ηε. (κ Α.ν.) 14. γαρ &88υηιρΙιιιη εχ Β.ϋ. της Δ. βασιλιίαι Β.
της βασιλ<ία( Δ. Ό. τοϋ Δ. βασιλίως Έ,άά. Ι5· κατονα&ίζοντοι] + τον Έ,άά.
ίηνίΐίβ Β.ϋ. κ ακβυιηρίϋπι εχ ϋ. Ι7· τό Ό. Έάά. τά Β. ιργάσασθαι Β.
ιργάζισθαί Ό. Έ,άά. ναόν Ο. ΙΟ. ήταιικΐ Έ,άά. σννίσισθαί Ό.
συνιίναί Εάά. 20. ΐπίυλογΛν Ό. ίύΧσγιίν Έ,άά. θαρρύν ΙΐίΛεΙ ϋ.
22. δυσιργίστατοι Ό.
 270 Β. ΟΥΕΙΙ,ΕΙ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. ϋ. 10-14.

της εμπορίας εργα δεινώς κάί εκτσπως άπονενενκότες, και

άκρατώς έχοντες εις φιλοκέρδειας, εισεδεχοντο την άκηδίαν,
ώς ουκ εί~ον αύτοΐς ώς εν ευρεία, σχολή των εις εμπορίαν
β εχεσθαι φροντισμάτων είτα θυσίας προσάγοντες, άρκεσειν
εφασκον το χρήμα αύτοΐς είς το άγιάζεσθαι δεϊν, καν εϊ &
μήπω γένοιτο τυχόν ό θείος νεώς. προστάττεται τοίνυν Ό
Προφήτης εύφυεσιν ελεγχοις κατατιτρώσκειν αυτούς και
διδάσκειν, ότι καν εϊ ελοιντο πληρούν εύχας καί θυσίας,
ράθυμοι δε οντες άλίσκοιντο περί το χρήναι πληρούν τον
οίκον τοΰ θεού, ουκ εις ονησιν εσται μάλλον αύτοϊς, άλΧ ίο
εις όργήν τε καί κρίμα το μη εν καιρώ βούλεσθαι βουθυτεΐν,
ο καί τω θείω προσιεναι θυσιαστηρίω' διατρανοΐ δε προς τού
τοις, οτι των προκείμενων αύτοΐς εμποριών ένεκα, πονηροΐς
και άλλογενεσιν άνδράσιν άναμιγνύμενοι, πάντως δε' που καί
ειδωλολάτραις, εσχάτως καταμιαίνονται. νομικωτάτη δε λίαν ι 5
ή ερώτησις κα\ δυσερμήνευτος μεν πλην, ώς ενι, σαφηνιώ,
δΐ ων αν δύνωμαι λόγων παριστάς το δηλούμενον.
'Έ,ρωτα τοίνυν 6 Προφήτης τους Ιερέας νόμον' γεγραπται
γάρ " "Οτι χείλη ιερέως φυλάγεται κρίσιν, κα\ νόμον εκζητή-
" σουσιν εκ στόματος αυτού" και τις ή ερώτησις ; 'Έ,αν λάβη ίο
<1 άνθρωπος κρέας αγιον εν τω αχρω τον ιματίου αυτού χα) α·^/ηται
το άκρον του ιματίου αυτού άρτου ή ε^ηματος η οίνου η ελαίου
η παντός βρωματος, ε'ι αγιαο-^τεται ; χα) απεχρίθηο-αν οι Ιερείς
και ειπον Ου. κα\ χρίας μεν αγιον φησι το άπό ζωου ληφθέν
προσενηνεγμενου προς 'ιερουργίαν τω θεω' πλην εκείνο βού- 25
λεται διδάσκειν αύτούς' οι ιερείς εσθ' οτε τάς κατά νόμον
τελούντες θυσίας, ηπτοντο και δια τών εσθημάτων των

2. φιΚοκιρδίαν Έιάά. άκηδίαν Ό. Έιάά. άηΰ'ιαν Β. ΙΟ. μαΚΧον ίσται

ϊηνβΓΒΟ οπϋηε V. ιι. τ» αββιιπιρίιιιη βχ Β. τό τβΐίηιιί εχ Εάά.
τ<£ Β.Ό. καιρώ Β.Ό. καιρο'α Εάά. ιό. ώ{ ϊνι &88αηιρΐ3 βχ Ό.
9"
19. χ«λ>)] στόμα Ό. ίίρόικ] + λαλι)σ« Άη και Ό. 20. ϊκ] + τον 0.
ή ΛδΒΐιπιρΙαιη βχ Β.ϋ. 21. αύτον οιη. ϋ. 22. η ίΚαίον
οπα. Ό. 23- ιμβτοϊ Β.ϋ. τινά: ΕΛά. κάί άπςκρ'ιθησαν οι Ήριίΐ
και Β.Ό. οί 6ϊ Ιϊάΐΐ. 25. τω θίώ] θίον ϋ. 20. κατά νόμον Β.ϋ.
μίτά νόμου Έ,άά.
 ϋ. ιο-ΐ4· ΙΝ ΑΟβΑΕυΜ. 271

μελλόντων καπνίζεσθαι κρεών. άρ' ουν, φησιν, εάν εσθής

ιερά ήγιασμενη τυχόν δια κρέως αγίου α^ταί τίνος έτερου, β
του μή προσενηνεγμενου τω θεώ, άρ' εσται κάκεΐνο άγιον ;
άπεφησαν τοΰτο κατά νόμον ο'ι Ιερείς, ούκοΰν' ως εκ παρα-
5 δείγματος ϊωμεν επι το αληθέστερου" άρ' ό προσάγων θυσίαν,
ει παροτρύνοι θεον καθ' έτερους τρόπους, άγιασθήσεται παρ
αυτής ; ουδαμώς, κατακρίνεται δε μάλλον, ως ουπω μεν
άποκαθηράμενος, προσαγαγών δε θυσίαν. ότι δε άληθής ό
λόγος, άκουε τί φησιν ό νομοθέτης εν τψ Αευιτικω " Και ^Γ·'
ίο" κρεα ο αν άψηται παντός άκαθάρτου, ου βρωθήσεται, εν α, 645
" πυρι κατακαυθήσεται. πάς καθαρός φάγεται κρεα, ή δε
" ψνχν> ψ"15 (αν Φ&Υν α7Γ0 τ™ν κΡ(^ν "ήε θυσίας του
" σωτηρίου, ο εστι τω Κυρίω, και η ακαθαρσία αύτοΰ επ'
" αΰτώ, άπολεϊται η ψυχή εκείνη άπο του λαοΰ αυτής, καΐ
χ5 " ή ψυχή ή άν άψηται παντός πράγματος άκαθάρτου, ή άπο
" άκαθαρσίας άνθρωπου ή των τετραπόδων των άκαθάρτων
" ή παντός βδελύγματος άκαθάρτου, και φάγτ) άπο των
" κρεών τής θυσίας του σωτηρίου ο εστι τφ Κυρίω, άπο-
" λεΐται ή ψυχή εκείνη εκ του λαοΰ αυτής." οράς οπως
2 ο άνόνητον, μάλλον δε κα\ οργής και θανάτου πρόξενον το
άναπονίπτοις χερσι προσάγειν θυσίας, ώσπερ οδν τά των
ιερέων εσθήματα, καίτοι καθηγιασμενα διά των κρεών τής
θυσίας ουκ άν άγιάσαι τι των προσψαυόντων αύτοίς' ούτω, β
φησιν, ουκ άν άγιους άποτελεση το καταθύειν θεώ τους καθ'
25 έτερον τρόπον λυπεϊν τ^ρημενους, κα\ άπρακτειν εθελοντας
περί το άνδάνον θεώ.
I. κριών Β.Ό, κριών Έάά. 4· παραδείγματος Β.Ό. παραδόσεως Έάά.
5· αρ' Β.Ό. Μίιτηβ. άρ' Έάά. θυσίαν Β.ϋ. θυσίας Έ,άά. 6. παροτρύνοι Β.
παροτρύνει ϋ.ο. παροτρύντ) Έ,άά. 7· αΰτης ; 8ίο ίηΙβΓρυηχί ροβΐ Μίσηε.
ίανεηίβ I). φΐϊ αύτης, ααΐ. κατακρίνεται Β.Ό.\). κατακριθήσεται Έ,άά. 8ΐ3ΐϊπι γαρ
ότο δε \). 8. προσάγων Ό. ίηνίΐο Β. 10. κρεα Β. κρέας Ό. Εάά. δίαΐίιη
δ■ οιη. Ο.
ϋ. II. κρεα Β.Ό. κρέας Έάά. 13. τώ
τω Β38υιηρΙϋΓη
Β38υπιρΙαπι εχ Ό.
14-19· 'κείνη—ψυχή 38βιιπΐρΐ3 βχ Β.ϋ. Ι5· ή άν Β. έάν Ό. (19 βΐ.)
ΐ6. ανθρώπου Ό. αϋτοϋ Β.? ι8. της θυσίας των κρεων ίηνβΓβο οπίίηε Ό.
τφ 3β8ΐιπαρ1νιπι εχ Ό. Ι9· άπο ρΓΟ εκ Ό. 20. και ρήιιβ αββυπαρίυπι
τ'
βχ Β. <3εβ8ΐ ϊη Ό. άθανα ρΓΟ κα\ Θ.Ό. 31. αναπονίπτοις Ό. Έάά.
άνίπτοις Β. 23· άγιασα* τι Β. αγιάσω τί (δΐο) 1>. άγιάσοι τί Ό. άγιάστι
ετι Έάά. 24· άποτε\έσει Β. 26. αύτω ρτο θίώ Ό.
 272 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι ΑΪ,ΕΧΑΝϋΚ. ϋ. ιο-ΐφ

"Οτι δε, ως εφην, τών εμποριών ένεκα, και τών εκ ταύ

τη; λημμάτων, βεβηλοις άνδράσιν άναμιγνύμενοι εν μεθεξει
πάντως και αύτοϊ της (κείνων έσονται βδελυρίας, δια της
ετέρας επερωτησεως καθίστησιν εναργές" εφη γαρ πάλιν
Κα,ν α,-φηται μεμίΑο-μενος επ\ *\>νγ}\ Απο παντός τούτων, ει 5
μ.ΐΛνύη<τετΛΐ ; και ΑπεκρίθητΑν οι ιερείς ΚΛι ειπον Μιανβη-
ο σεται. προστεταχε μεν γαρ 6 δια Μωυσε'ως νόμος τοις
ηγιασμένοις νεκρού σώματος μη άποθίγειν, μήτε μην άν-
θρώποις τεθνεώσιν έπιφοιτάν. και γοΰν εφη δειν μη
ι,βν. χχί. καταμιαίνεσθαι τους ιερουργούς ει μη έπι μόνοις πατρι ι°
ΙΙ>.ιο,ιι. και μητρι και άδελφοις, τον δε γε των ιερών ταγμάτων
προεστηκότα τε και προύχοντα μηδε επί τούτοις ολως.
αίνιγμα δε το κεκελευσμένον ην σκιά γαρ ό νόμος' 6
γάρ τοι νεκρός νεκρών έργων κα\ άκαθαρσ'ιας κοσμικής
ά τύπος αν εϊη πάλιν, δει δε οίμαι τους Ίεράν τε καΐ πάναγνον ΐ5
επησκηκότας ζωην, νεκρών έργων άπονοσφίζεσθαι και σα-
πρίας κοσμικής άπανίστασθαι φιλεΐν. άλλ' ε'ι συνέβη το
τηνικάδε επιφοιτησαντα νεκρώ τίνος τών άλλων άποθί
γειν, η άνθρωπου τυχόν, ήγουν εδέσματος, τούτο πάντως
ην κατά νόμον εν μολυσμώ. ερωτά δη ουν 6 ΥΙροφητης, 2 ο
«ΐ όταν τις νεκρού σώματος άψάμενος, είτα μεμενηκώς
άναπόνιπτος έτερου τίνος άψαιτο τυχόν, ει πάντη τε και
πάντως αύτον καταμιαίνη. τών δε ειρηκότων το Μ,ιανεΐ'
ε λοιπόν επιφέρει θεός Ούτως ο λαός ούτος και ούτως το έθνος
τούτο ενώπιον μου λέγει Κύριος, χα) ούτω πάντΑ τα εργα των 25
χειρών Αυτών λέγει Κύριος, και ος αν εγγίο~ν\ εκεί, μίΑΤπτρετΑΐ.
επειδή γάρ νεκρών έργων άπτεται, φησιν, ούχϊ μεμίανται

I . ϊκ τούτων Τ). 6. και απικρ'ιθησαν ο'ι ίίρΛ και Β.Π.

οί δί ΊΖάά. 9· Μ 0Ιη· ΑίΛ. ΙΟ. πατρ\ και μητρι
Υιοο οπίίηε Β.Ό. ιι. άί(\φόΐ! Β.ϋ. άδίλφώ και άδίλφ/; Κάά.
13. τι 38βιιπιρΙιιιη εχ Ό. μη ρΐΌ μηδϊ Ο. Η»βς ροβίΓεπιβ οοηίεΓεββιη (Ιϊβ
ίρβο ααο α ΜοηΙβ δαηοΐο (ϋβοεββί, ηεο βηΐτβ ροΐοί : ςυβρίΌρίεΓ αβφΐε 3(1 βηβαι
ΡΓορΗειαβ Ηυ]ιΐ3, ηοη εβί 3άΗίΙηΙύ3 Ό. ηίδϊ 3(1 Ιοε» <]ϋαει]3πι. 15. πάλιν
388ΐιπφΙυπι εχ Β. ι8. ϊπιφοιτησαντα 388υπιρΙαπι εχ Β. 22. πάντη τ<
και 38βυπιρ(3 εχ Β.&. 2,3- καταμιαινίϊ 1). τό ΗββνιπιρΙϋΐιι εχ 1>.
25. πάντα ονα. 1). 26. Ηβοο λίγιι Κύριοι 388Ππιρΐ3 εχ Β. (ΙεΒίιηΙ ίη 1).
 ϋ- ΐ4· ΙΝ ΑαΟΑΕυΜ. 273

μόνον αυτός, αλλά γάρ προς τούτο ηκει φαυλότητος, ώς

επιτηδείως εχειν εϊς γε τό δύνασθαι καϊ μάλα νεανικώς
καταμιαίνειν έτερους.
Έπιμελητεον δη ούν έργων αγαθών, και πληρούν σπου-
5 δάζωμεν τό ότι μάλιστα φίλον αληθώς τω θεώ, θύωμεν τε
ούτω πνευματικώς. τότ€ γαρ προσδίδεται, και ουκ εις
κατάκριμα την εΰχην, εξομεν δε μάλλον εις όνησίν τε και α β4β Α.
εύλογίαν' άποσειώμεθα δε και νεκράς επιθυμίας, και οίον
άψυχους ήδονάς και άκαθαρσίαν κοσμικην. κεκαθαρμενοις
ίο γάρ ούτω και ήγιασμε'νοις συνε'σται θεός.

"Ενεκεν των λΗμμάτων αύτών των ορθρινών όδυνΗθΗσονται από

προσώπου πονκριών αυτών, και έμισεϊτε έν πυλαίε έλεΓχονταε.

Ταύτα φασι μήτε την "Εβραίων εκδοσιν, μητε μην τους

έτερους ερμηνευτάς η ειπείν η ε'ιδεναι' πλην συμβαίνουσαν 1>
1 5 έχοντα διαφαίνεται τοις προλαβούσι την εννοιαν. επειδή
γάρ, ως εφην, άνεπτόηντο λίαν εις φιλοκέρδειας καϊ πλεο
νασμούς" πρόφασις δε αύτη της ραθυμίας αύτοίς άνεδείκνυτο,
καίτοι τον θείον άναδείμασθαι ναόν επιτεταγμενοις' αιτιάται
λοιπόν άναγκαίως επ\ τούτοις αυτούς, οφρινά δε λήμμα,τά
20 φησι διά τοι τό εφ' 'ετερω μηδενί τάς εν ορθρω ποιεϊσθαι
προόδους τε και σπουδάς εωθινάς, πλην οτι τούτου γε ένεκα
και μόνου, τού λημμάτων εφίεσθαι λεγω. καϊ ύπε'ρ γε τού- ο
των Ό$υνι$γ\<τεσθαί φησιν αυτούς, μηδε εις πέρας αύτοίς τό
ποθούμενον εζιόντος τού σκοπού, θεού γάρ ου κατευθύ-
25 νοντος, και την των πρακτέων ήμίν ου καταλεαίνοντος όδόν,
εικαία που πάντως και άνόνητος η εφ* ότωούν ανθρώπου

3· ίτίρουν καταμιαινΛν ίηνβΓΒΟ ΟΓίΙίηβ Ο. 6. τότι Β. οϋτω Εάά.

12. πονηριών Β. (22. βΐ.) πόνων Εάά. (ν Α.ν.) /Χίγχονται Β.Ρ. (Αΐβχ. ν) ('λί'γ-
χοντα Εάά. (ν»1.) 13. φασι Β.0. φησι Εάά. των ρτο την Ο.
1 6. φίΚοκίρ&ίαί Β.Ι). φιλοκιρ&Ιαν Ε(!(1. 17· αντοϊί Β.η. αυτών Εάά.
Ι9· ητΐ τουτοιι άναγκαίως ίηνβΓβο ΟΓάίηβ υ. 20. 6ιά Β.Ιι. ϊπί Εάά.
μη&ινι ΐφ' ΐτίρω ίηνεηο ΟΓάίηβ I). 21. ΑδβιιηιρΙα τ« βχ ο., ΐωθιναι εχ Β.
τούτου γ« ηοο ΟΓάίηβ Β.
νοι,. ιι. ν η
 274 Β. ΟΥΚΙΙ.^1 ΑΙιΕΧΑΝϋΚ. π. 15-17·

ο«νί. ι. οττονδη. γεγραπται γάρ οτι " Έάν μη Κύριος οικοδομησ-η

" οίκον, εις μάτην εκοπ'ιασαν ο'ι οικοδομοΰντες αυτόν." προ-
τετιμηκότες δη ούν του τον θείον εγείρειν ναον τα. ώς (ν
ορύρω τε και ύπό την εω λήμματα, και των άμεινόνων τα.
<] α'ισχίω προτάττοντες, ετερόν τι προς τούτω δεινον προσαρ- 5
ρωστούντες ηλίσκοντο. μεμιο-ήκασι γάρ τους ΐλιγχ,οντΛς εν
πύλα,ις. το δε έν πύλα,ις νοήσεις, άντι του, εναργώς. άνθ'
ατού δε μεμκτήκασι ; τοις γάρ άπαξ κεκρατημενοις ύφ'
ηδονών πονηρών, και άχαλίνως ώλισθηκόσιν επ\ το ελεσθαι
δράν ά μη θέμις, ούθ' άν ειεν ηδεΐς ο'ι επανορθοΰν Ισχύοντες, ίο
φορτικοί δε μάλλον και κατεστυγημενοι' καϊ τί γάρ ουχί
τών τοιούτων καταλογισθεΐεν άν ;
ΐΐάνδεινον τοίνυν άρρώστημα νου, το κα\ προσκεκλίσθαι
β τοις φαύλοις, καϊ τους ώφελειν ε'ιδότας καταμυσάττεσθαι, καϊ
νοσεΐν ώς ηδιστα τό συμβάν, καν ει τι τών άγαν έκτοπων 1 5
υπάρχον όρώτο. άμεινον δε και σοφον άποκρούεσθαι μεν
γενικώς τά είς ψυχην εσω και νουν είσχεόμενα βλάβη, ει δε
δη που τι συμβαίη παθεϊν, ζητεΐν μεν η τάχος τους ιατρούς,
και τους ελέγχοντας άγαπάν, προκυλινδεΐσθαι δε ωσπερ
χνίΓ 14 ®60^ λέγοντας " "Ιασαί με Κύριε, και ιαθησομαι, σώσόν με ζο
" και σωθησομαι' οτι το καύχημά μου σύ ει."

047 Α. η
15 Καϊ νΰν θέσθε 6η εϊε τάε καρδίας ύμών άττό τηο Ημέρας ταύτΗς
και υπεράνω, προ του θεΐναι λίθον έπϊ λίθον έν τω ναώ
ι6 Κυρίου, τίνες Ητε, δτε ένεβάλλετε εις κυψέλΗν κριθΗΟ είκοσι
οάτα καϊ έρνετο δέκα σάτα κριθΗΟ, και είσεττορεύεσθε εις 25
τό ύττολΗνιον έ£αντλΗοαι πεντήκοντα μετρΗτάε, και έπ'νετο
εΓκοοι; έπάταέα ύμάχ έν άφορία και έν άνεμοφθορία καϊ

ι. ότι 388υιηρΙιιιη β.χ Β. 2. αυτόν οτα. Β. (ν&ι.) 5· τοντο

άρρωστονντίΐ \). 8. νφ' Β. (ξ Έ,άά. ΐ8. σνμβαίη Β. σνμβαίνιι 'ύά.
η Β. κατά 'ύά. 22. (Ις ΟΙΠ. ί'. (42-) 23· λ/Λ>» ΟΠ1. Εάά.
24· κνψίλλην Β. 25. ΐγίνίτο Β. (22, 3^> 49> 95> ι&5> 23$·)
οί. ϊηίτβ 655 Ί· ϊγίν€το Ρ. Εάά. 26. ϊ-γίνιτο Β. οί. ίηίτα 1. ο.
ΐγίνοντο Εάά.
 ϋ. ι8. ΙΝ ΑΟΟΑΕυΜ. 275

έν χαλά^Η πάντα τά έρΓα των χειρών ύμών, καϊ ούκ έπεοτρέ-

ψατε ττρόε με, λέΓει Κύριοε.

Έ£ αναγκαίων αυτούς άναπείθει λογισμών, ότι πεπράχασι

δεζιώς, οικοδομών τ/ρημενοι τον θείον ναον, και άσ\ν άμεί-
5 νους η πάλαι, της εις τούτο σπουδής άψάμενοι. κατανοήσατε
γάρ, φησϊ, και άναμνήσθητε, τίνες ητε, τουτέστιν, όπως τε
καϊ τίνα τρόπον διεκεισθε, πρ\ν επιΰεΐνΛΐ λ/θβν έπ) λίΟον εν
τα, ναω Κυρίου, τότε μεν γάρ, φησϊ, συναγηγερμενα μόλις
Ίδρώσι μακροΐς τά εξ αγρών τε καϊ άλω, χρίσης είκοσι τλτλ' ο
ίο με'τρον δε οίμαι το σάτον' εναπετίθεσθε κυψέλη" είδος δ'
αν νοοιτο και τοΰτο καρπών αποθήκης" κλ\ εγίνετο κριθής
£εκα ο-λτλ, σητος δηλονότι δαπανώντος που τάχα καϊ εις
χουν άπολεπτύνοντος τούς καρπούς εκ θείας όργης. ει δε
δή καϊ εις ληνον άφίκετό τις, πεντήκοντα μετρητοίς άρυσόμενός
1 5 τε και μεταγγιών, εν άδοκήτω μειώσει το με'τρον εύρων,
κατετεθήπει λοιπόν, επατά,χθητε δή, φησϊ, κα\ ετε'ραις πλη-
γαϊς, οϊφορίαις, ά,νεμοφθορίαις, χαλάζαις' καϊ πάλιν ήτε Λ
σκληροί, ου γάρ 'επεντρεύατε προς με, φησϊ.
Τί' ουν εντεύθεν εισόμεθα ; πρόδηλον οτι τοις ούκ εθε-
2ο λουσιν οικοδομεϊν τον οίκον Κυρίου, τουτεστι την 'Έκκλησίαν,
ήγουν τάς Ιδίας ψυχάς εις ναόν άποφαίνειν θεού κατωκνη-
κόσιν εκτόπως, και τά ηδη πορισθεντα τών άγαθών οιχήσεται
προς ούδεν, προσεσται δε πάντως κα\ τά εκ τών ακαθάρτων
πνευμάτων βλάβη, άκαρπίαι τε καϊ χάλαζαι, τουτέστιν, άφό-
25 ρητοί πειρασμών επιφοραι προς πάν ότιούν κατασείουσαι
τών κακών, και τά εκ θείας όργης συμβήσεται. ο

ΤάΕατε ί)Η τάε καρδίαε ύμών άπό τνΐε Ημέραε ταύτΗε καϊ ι8

I. ύμών ΟΠΙ. Ε(1(1. 7· 'πί λίβοκ Β. «π λίθω Εάά. (49·) ,0· κυψΐλλη Β.
14- άρμυσόμινός Β. Ι5· μιταγγιων Ά.Ό. [μιτίγγιών Β.] μ€τ' (ίγγίΐων ΐ,ίΐά.
ΐ6. &ή Β. δί αά. ΐ8. φησί] + Κύριοι Μϊ({ηε. Ι9· ιντιϋθίν Β.
ίνταϋθα Η<]. 25· ϊνιφοραϊ Β. «'πι/ίίολα! ϋά. 27. Τιί£ατί Β. Ρ.
(ΑΙεχ. XII. » β.ν οογγ.) Ύποτάξατι Α»ι1>. (ΥαΙ. ν)
Ν η 2
 276 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι ΑΕΕΧΑΝϋΚ. ϋ. ι8, 19.

έπέκεινα, από τηο τετράδοε και είκάδοε τοΰ ενάτου μΗνόο,

και άπό τηο Ημέραε Ηε έθεμελιώθΗ ό ναόε Κυρίου· θέσθε έν
»9 ταΐε καρδίαιε ΰμών, ε! έπίΓνωσθΗσεται επί τίΐε άλω, και η
άμπελοε και η συκΗ καϊ η ροά και τά £ύλα τΗε έλαίαε τά οϋ
648 Α. α φέροντα καρττόν, άπό τηο Ημέραε ταύτΗε εύλοΓΉσω. 5

Υϊροαναπείσας εύ μάλα δια τών άρτίως ήμΐν είρημένων,

ώς άφιλεργεΐν ηρημένοις περ\ τον θείον ναον πλείστη τις όση
συμβεβηκε των ανιαρών ή έφοδος, εκ του κατευφραίνειν
είδότος πληροφορηθήσεσθαί φησιν, οτι της είς τα. αύτω
δοκοΰντα σπουδής καρπόν έξουσι την εύημερίαν, κα\ μισθόν ίο
επιεικείας της εις τον οίκον αύτοΰ, το εν παντι δή πάντως
I) κατευρύνεσθαι καλώ. ύπισχνεΐται δε οτι μάλιστα χορήγη
σαν αύτοΐς την εξ αγρών εύκαρπίαν, ώς απιστίας εγγύς
γενέσθαι το -χρήμα, και ύπερ ελπίδα πολλήν τους άπο τής
α,λω διαφαίνεσθαι σωρούς, και ^ΰλων δβ τών εν κήποις άνιε- 15
μένων ώς εϋβοτρυν μεν όράσθαι την α,μ,πιλον, συκψ τε, κα\
'ροαν, και άπαξαπλώς πλουσίως αύτοΐς έκτεθηλέναι τά εξ
ώρών, καϊ μην καϊ ελα,ία,ς εν άδοκητω πλεονασμοί τον οίκεΐον
αύτοΐς εκδούσης καρπον, διάτοι το εύλογεΐσθαι παρά θεού.
ο "Ώ,σπερ γαρ τοις κατοκνεΐν -βρημενοις την 'ΈιΚκλησίαν οι- 2ο
κοδομεΐν, ήγουν εαυτούς εϊς ναον άγιον παραστήσαι Χριστφ,
πάντα καταρρεΐ προς το χεΐρον' καϊ μην και το είναι πάντως
εν πειρασμοΐς και νοηταΐς άκαρπ'ιαις όράται συμβαίνον ούτω
καϊ το εμπαλιν άληθες, τοις οίκοδομεΐν εθε'λουσι και τον
τής επιεικείας ιδρώτα τετιμηκόσι, δυθήσεται παρά θεού το 25
έν παντι δή πάντως Όράσθαι καλώ, και ταΐς εις νουν εύ-
καρπίαις καταπιαίνεσθαι, και οίον έκτεθηλότα διαφόροις
ά άρετών αύχτ/μασι κήπον έχειν τΌν έσωτάτω, μόνον δε ούχι

I. ΐν<ίτου Β. ΐννάτου ΈΛΑ. 2. (θίμιΧιώθη Β. Ρ. (ΑΙεχ.) τ(θιμ(Κίωται

Εάά.(\βΧ.*) 3· «] + ""<■ Ρ· (ΑΙεχ. XII.) «αϊ] + «ί ?« Ε(Μ. (V*. η)
δίαΐίπι ή οπι. Εάά. (49·) Ι2· Χ°Ρ1ΨΙσίί ΑυΙ)εΓΐυκ. ι6. τ€ Β. Ο.
Κίΐά. 20. την Έκκλησίαν Β. βκκλησίας ϋ(1. 28. τον
ΐσωτάτω Β. τον ΐσώτατον Ό. τ6 ΐσώτατον Εά(1. δΐΗΐίπι μόνον δ« ονχ\ Β. μόνον-
ονχι ίί' Ό. μονονονχ'ι ΐ,άά.
 ϋ. 2θ-αα. ΙΝ ΑΟΟΑΕϋΜ. 277

και τοις ώρίμοις κατάκομον, ώς και δύνασθαι λοιπόν (κ

παρρησίας άνακραγίϊν το (ν τω ασματι των ασμάτων
" Καταβητω ό άδίλφιδός μου (Ις κηπον αυτού, και φαγίτω 0»αί.
Η καρπόν άκροδρύων αυτού" τροφή γάρ ώσπερ θεώ τα. (ζ
5 άρετών βλαστήματα, κα\ της (Ις νουν (ύκαρπίας η χάρις.

Καϊ ερένετο λόροη Κυρίου έκ δευτέρου πρόε Αιγαίον τόν Προ- 20

φΗΤΗν τετράδι καϊ είκάδι του μΗνόε λεΓων Είπόν πρόε 2ΐ
Ζοροβάβελ τόν τοΰ ΣαλαθίΗλ εκ φυλΗε Ιούδα λεΓων "Ετι β
άπα£ έρώ σείω τον ούρανόν καϊ ΤΗν ΓΉν και ΤΗν θάλασσαν
ίο κα! ΤΗν ξΗράν, καϊ καταστρέψω θρόνουε βασιλέων, καϊ έΕ- 22
ολοθρεύσω δύναμιν βασιλέων εθνών, και καταστρέψω άρματα
καϊ άναβάταε, και άναβπσονται ίπποι και άναβάται αυτών,
εκαστοε έν ρομφαία πρόε τόν άδελφόν αύτοϋ.

Έκ των μερικών αά πως Ό λόγος ημιν ό προφητικός, καϊ α 649 Α.

15 « των 4ν χερσϊ πραγμάτων 4π\ τα καθόλου και γενικώτατα
ποκίται την ίκδρομήν. εϊ γάρ που περί λυτρώσεως της
τίνων ποιοϊτο την μνήμην, αποφοίτα πολλάκις επί την δια
Χριστού, τοιούτον τι καϊ νυν ό προφητικός ημιν ύποφαίνει
λόγος" ΐπίνηνίκται γαρ άναγκα'ιως τοις ήδη προειρημίνοις
2 ο κα\ τάδ(, μυστηρίου τοΰ κατά Χριστον ώς Ιν αινίγμασί τβ
και σκιαΐς (ΤΙ λΐπτώς ίΐσκομίζοντα την άνάρρησιν. άπο-
στίλλίται γάρ ό Προφήτης προς τον εκ φυλής Ιούδα 1>
Ζοροβάβελ, 4ρών οτι σασθησεται μ\ν Ό ουρανός και ή γη
και μην κα] ή ύά,λα,<Γ(ΓΛ καί ή ζ,ηρα,, καθαψίθησονται δε κα\
25 οι βουηλίων θρόνοι, και ό μβν σοφώτατος ΤΙαΰλος ταϊς των
προκειμένων θίωρίαις προσβαλών, το σεισ^ηαταί φησιν

I. ή Β. Ο. μ<τά Εάά. 3- άδ*λφιλ$ϊ Β. αί«λφόί Ε(1ιΐ. 4- τ"

3881ιπ>ρ1υπι βχ Β. η. Ειπύν] (Ιπον Β. 8. "Ετι άπαξ ββδυπιρία
βχ Β. (22. β1.) ίδοϋ ρτο ϊτι άπαξ Ρ. (Οο.) Ο· <»ίίσω Ρ. (42. αϊ.)
ΙΟ. ίξοΚοθρινσω Β. (XII. ΐξολιθρ. ΑΙεχ.) ολοθμ(ΰσω Εάά. (ναΙ.) II. βασι
λέων] + των Εάά. ίηνίΐο Β. (22. βΙ.) 12. άναβήσονται Β. (ΑΙεχ. XII
βχ ΟΟΓΓ. XII Τη(ζ. ιΐίοϊΐ οί λοίττοί" καταβήσονται) καταβησονται Εάά. (Υ7ΗΙ. ν)
15. πράξεων Εάά. ιη. την ρπιιβ 38βυπιρ(αιιι εχ Β. 25- οί
ΒββυπιρΙιιιη εχ Β. 26. σιισΟήσισθαι I).
 278 Β. ΟΥΚΙΕΙΛ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. ϋ. 20-22.

Ηο6. χϋ. εκείνο δηλούν, ότι τών σαλευομενων εσται μετάθεσα, " ίνα
" μείνη τά μη σαλευόμενα." άλλ' ί*8ει ταύτα τελεϊσθαι διά
ι Οογ. ν. Υ^ριστου, πάντα γαρ εν αύτω καινά και " τά άρχαΐα πα
ρήλθε" τά μεθύοντά τε και σαλευόμενα, γεγονε δε καινά
τά δι αύτοΰ, δηλονότι τά βεβηκότα τε καϊ ερηρεισμενα κα) 5
μένοντα, ορα τοίνυν του λόγου την οικονομίαν' άξιάγαστον
γάρ αύτοΐς εύκαρπίαν επαγγειλάμενος, και πάντα παρεξειν
ο ειπών πλουσίως τά εις εύθνμίαν κα) τρυφην, εισκεκόμικεν
ευθύς τον της αληθούς εύκαρπίας καιρόν, δηλον δε οτι της
πνευματικής κα) της άνωθεν ευλογίας την άμφιλαφη χορη- ίο
γ'ιαν. έσεισα μεν γάρ, φησ), την υπ ούρανόν, ότε τον
Ισραήλ εξήγαγον εκ γης Αιγύπτου" πλην (τίκτω κα) 'ίπ,
τουτέστιν, επίσημόν τι και διαβόητον τοις ανά πάσαν την
γην εργάσομαι πάλιν, μονονουχ) κατασείων τά πάντα.
Και θρόνους μεν βασιλέων καθελώ, κα\ πάσαν αυτών ΐ5
ύ άφανιώ την £ύν&μιν, κα) οΧόν τινας ιππέας όλης καταθεοντας
της ύπ' ούρανόν της κατά πάντων πλεονεξίας εκβαλώ, εγερώ
γεμην έτερους ιππέας, ήτοι πολεμιστάς, ρομφαίαν σπωμενους
κατά γένους και αδελφών, εοικε δε διά τούτων ύποφαίνειν
ημΐν τάς διά της του Σωτήρος ημών ισχύος καθηρημενας 2ο
πονηράς τε και άντικειμενας δυνάμεις, άρχάς τε κα) εξουσίας
Οοΐ. ϋ. άς τεθριάμβευκε τω Ιδίφ σταυρω, και της κατά πάντων
πλεονεξίας εκβαλών επημυνε τοις ήδικημενοις, ημΐν δηλον-
β ότι. κα) γοΰν η άγια και άμωμος παρθένος ετι κυοφο
ρούσα Χριστόν, άτε δη και Άγιου ΐΐνεύματος άνάπλεων 25
φέρουσα τον νούν, προανακεκράγει τά τοιάδε λέγουσα
146*% " Με/αλι^εί η ψυχή μου τον Κύριον καϊ ήγαλλίασε τό
" πνεύμά μου επι τω θεω τω Έωτήρί μου." κα) μεθ' έτερα

2-4. άλλ' «δ« — σάΚινόμ(να ίΐεεεδδεηιηΐ εχ Β. άλλ' Ι&α — Χριστοί ΗίΛεΙ

ςιιοηυβ β. 9- αληθούς ίύκαρπίας Β. αληθείας ιΰκαρπον ΥΑά. δ« εΐ καϊ
της βδβαπιρίΒ εχ Β. ίο. χορήγην ΡοηΙ. χορηγήν Αιιΐ). 12. (ξ
ρΓΟ ΐκ γης 1). Ι3· γι 1). τί Ό. ίίάά. 15. καθιλώ Β.Ι). καθίλων ΡοηΙ.
καβιΧων ΑίΛ. Ι7· ΐκ&αλων \). ί'κβάλω Β. 25. άνάπλιων Ώ.
Εάά. άνάπλίω Β. 20. προα*αχ*κραγ{ Ό. 27·—279· 8. ΗββΟ
ΜιγάΚ,ννα—καρδία! αιτώ» 61 πανώντας—αιώνα αοοβΒδβπιηΙ εχ Β.ϋ.
 ϋ. 2θ-22. ΙΝ ΑΟΟΑΕΙΓΜ. 279
πάλιν " Και άγιον το όνομα αϋτοΰ, κάϊ το έλεος αυτού εις ;8· Ιλο·
" γενεάν καϊ γενεάν τοις φοβουμενοις αυτόν εποίησε κράτος
" ΐν βραχίονι αϋτοΰ, διεσκόρπισεν υπερήφανους διάνοια καρ-
" δίας αυτών καθεΐλε δυνάστας άπο θρόνων και υφωσε
5" ταπεινούς" πεινώντας ενεπλησεν αγαθών κα\ πλουτοΰντας
" έξαπεστειλε κενούς, άντελάβετο Ίσραηλ παιδός αϋτοΰ
" μνησθηναι ελέους καθώς ελάλησε προς τους πατέρας ημών
" τω Αβραάμ και τω σπερματι αϋτοΰ είς τον αιώνα."
Ούκοΰν καθηρηνται μεν οι δυνάσται, και πεπτώκασιν εξ·
ίο Ιδίων θρόνων, πλην ού με'χρι τούτων της τοΰ Έωτηρος
ημών επιδημίας τά κατορθώματα" αλλά γάρ εγηγερταί τις ο, 650 Α.
ιππέων εσμός, άνδρες μαχητα\ και εμπειροπόλεμοι και στρα-
τηγεΐν είδότες, και ταϊς τοΰ διαβόλου δυστροπίαις άντεξά-
γοντες γενικώς, είεν δ' αν ούτοι πάλιν οι θεσπέσιοι μαθητα),
ΐ5 οι την τοΰ ΥΙνεύματος μάχαιραν νοητώς εσπασμενοι' τουτεστι, ^Ρ1·· ν'·
της μυσταγωγίας τον λόγον, τον ζώντά τε και ενεργή καϊ ΗΛ. ϊν.
τομώτατον" εχώρουν κατά παντός άνθρωπου καϊ κατά γέ
νους και κατά αδελφών, ού πλήττοντες τά εις θάνατον,
άναιροΰντες δε μάλλον την εν αύτοΐς άμαθίαν, καϊ οίον ο
2ο νεκροΰντες τω κόσμω, καϊ εκτεθνάναι ταΐς άμαρτίαις παρα-
σκευάζοντες, Ινα ζησειαν τω θεω, την εύκλεά και άμώμητον
ηγαπηκότες ζωην, δηλον δε ότι την εύαγγελικην. ότι δε
εμελλον της εις Χριστόν αγάπης ένεκα και υϊο). πατράσιν
άντιτετάζεσθαι, καϊ μην μητράσι θυγατέρες, καϊ άδελφοϊς
25 αδελφοί, πώς εστίν άμ,φιβαλεϊν ; τοΰ Έωτηρος λέγοντος
εναργώς " νομίσητε ότι ηλθον βαλεΐν ειρηνην επί την 8.Μ»ΐΛ,
" γην, ούκ ηλθον βαλεΐν ειρηνην άλλά μάχαιραν" ήλθον
" γάρ διχάσαι άνθρωπον κατά τοΰ πατρός αϋτοΰ καΊ θυ-
" γατε'ρα κατά της μητρός αύτης κα\ νύμφην κατα της

3· νηιρηφάνων Ό. 8. €ΐς τον αιώνα Ό. ΐζ αιώνος Β. 12. ίσμος.

άκθρίϊ] ίσμός άντρων" άνδρα 1). 13. ('ξάγοντα \). 2$. και
35δυιηρΙυπι εχ Β.1}. 24. άντιτιτάξισθαι Β. άντιτιτάξασθαι β.
άντιτάξασθαι Κάά. μην ΟβδΙΙΓηρΙυπί β.Χ Β. <]εε»1 ίη Η. 25. άμφιβαλιϊν \).
άμφιβίίλλιιν Ε(1ϋ. 20-28. Μη νομίσητί—μάχαιραν εΐ γάρ
38βιιιηρ(3 εχ Β.
 280 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι ΑΙΕΧΑΝϋΚ. ϋ. 23·

ο " πενθεράς αυτής, και εχθροί τοΰ ανθρώπου ο'ι οικειακοϊ αν-
" του." εχθροί μεν ούν καθό και έτερόφρονες' φίλοι δε
και ουκ εις μακράν, ώς εν ομοψυχία πίστεως και ώρ εν
ενότητι ΥΙνεύματος και αγάπης της εν Χριστώ.

23 "Εν τη Ημέρα έκείνΗ, λέΓει Κυριοε παντοκράτωρ, λιίψομαΐ σε β

Ζοροβάβελ τον τοΰ ΣαλαθίΗλ τον δοΟλόν μοι1, λέτει Κυριοε,
και θπσομαί σε ώε σφραποα, διότι σε ΗρετίσαμΗν, λέΓει
Κύριοε παντοκράτωρ.
α
Οι) προς Ζοροβά,βιλ αληθώς ό τοιόσδε λόγος, γεγονε δε
μάλλον ώς προς τον Κύριον ημών Ίησοΰν Χριστον, ώς εν ίο
γε τω Ζοροβάβελ (υ μάλα γραφόμενον' ότι και εκ φυλής
Ιούδα, και μεντοι κα\ βασιλεύς, και τών τής αιχμαλωσίας
λελυτρωμένων ηγούμενος, και οίον επιστάτης τών ο'ικοδο-
μούντων τον οίκον Κυρίου, τϊ τοίνυν, φησί, λαβών τον
ίουλό» μου' τουτεστι τον εν δούλου μορφή πεφηνότα, πλην 1 5
κατά φύσιν ελεύθερον κατ εκεΐνο τοΰ καιρού, καθ' ον αν
ρ.^ηο. ελοίμην καθελείν δυνάστας άπο θρόνων και εκβαλείν αρχάς,
β ως ο-φραγι^Λ (Ιηο-ομ-αι. σφρα,γις γάρ τοΰ θεού και Ώατρος
ό Υίόρ, όλην αυτού και ακραιφνή την όμοίωσιν εχων, και εν
Ίδίω κάλλει την τού γεννήσαντος απαστράπτων φύσιν. εν 2ο
αύτώ δε και ημάς εις όμοίωσιν Ιδίαν κατασφραγίζει θεός'
εϊπερ εις Χριστόν μορφούμενοι, την ώς προς θεοι> εικόνα
κερδαίνομεν. σήμαντρον ούν άρα τό άκριβες τοΰ θεού και
651 Α. α ΥΙατρός ό Υίόρ, και αυτόν γιρετί<ΓΛΤθ, τούτ εστίν, αιρετόν
εποιήσατο και εζειλεγμε'νον. και γοΰν επί τοις Ίορδάνου 25
νάμασιν αυτόν ώμολόγει, λέγων " Ουτός εστίν ό Υιός μου
[χνϋ.5·]
I. οικιακοί Β. οικιακοί Έ,άά. 3- κα' ρπιιβ οπι. Β. 4· και
38βιιιηρΙιιπι βϊ Β. 7· *>γ Ιιβ&βΙ Ό. [ίίι ΑΙεχ.] ήρϊτισάμη» Β.Ό.
[τ)ρ<τησαμην 20.] $ρίτισα Έ,άά. [τ/ρίθισα Έ,άά. 3ηΐ6 Μίρηε.] Ι4· τό»
οίκον 36811Πΐρ(;3 6Χ Β. ΐη. αρχήί Έ,άά. 20. απαστράπτων Β.
άστράπτων ύά.
 ϋ. 23. ΙΝ ΑΟΟΑΕυΜ. 281

" ό αγαπητός, Ιν ω ευδόκησα, αύτοΰ άκούετβ" ευδόκησε γαρ

ό θεορ και ΥΙατηρ άναστοιχειώσαι τα πάντα, κα\ άναγαγεΐν
εϊς το απ άργν/ς, κα\ ως ό θεσπέσιος γράφει Παύλος, " άνα- ΕρΗ. ϊ.
" κεφαλαιώσασθαι τά τε εν τοις ούρανοϊς κα\ τά επι της
5 " γης" εν Χριστώ, δι ου και μεθ' ου τω θεω και ΐΐατρί
δόξα συν Άγίω ΪΙνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας
των αιώνων. Αμήν.

ι. Ηβεο αύτοΰ άκούίτι 388υπαρ(α εχ Β. 5· «'"] + ™ Έίάά. Ηββο δι' οί

και—Άμην αεεεββεηιηΐ 6Χ Β.

ΤΟΙ.. Π.
 652 Α.

ΤΟΤ ΑΠΟΤ

ΚΤΡΙΛΛΟΤ

ΕΙ2 ΤΟΝ ΠΡΟΦΗΤΗΝ ΖΑΧΑΡΙΑΝ.

ΤΟΜΟΣ ΠΡΏ,ΤΟΣ.

Κεφ. α'. Έν τφ όκδόα. μΗνί ετουο δευτέρου έττϊ Δαρείου, εΓενετο λοΓοε 5
Κυρίου ττρόε Ζαχαρίαν τον τοϋ Βαραχίου υίόν Αδδώ τοΰ ΓΤρο-
φΗτου λέΓων.

α ΠΡΟΦΗΤΕΥΕΙ μεν 6 μακάριος Ζαχαρίας εν τοις 'ϊερο-

σολύμοις, κατά τους αυτούς οίμαι χρόνους, καθ' ους κα\ ό
Έοφονίας. μετά γάρ τοι την εκ της αιχμαλωσίας επάνοδον, ίο
κατωκηκεν ό Ίσραηλ ούκετι διτ)ρημενως κάί ανά μέρος (ν τε
ττι Ιουδαία και εν τϊ) "Σαμάρεια, άλλ' εις μίαν οι πάντες
συνενηνεγμε'νοι πάλιν, την Ιερουσαλήμ δηλονότι, και ανά
1> πάπαν την Ίουδαίαν, βασιλεύοντος έπ' αύτοις Ζοροβάβελ
τοΰ εκ φυλής Ιούδα, καϊ μην και προύχοντας εν ϊερωσύντ) 15
Ίησοΰ τοΰ Ίωσεδεκ τοΰ ιερέως τοΰ μεγάλου, εξυφαίνει δε

Οοάίεεβ Β.Ο. [Ο. Ηοάϊε ίηίΐΐο ιηιιΐϊΐαβ, ίοΐϊϊβ (Ιεεεπι ρποπβιιβ απιΐβδϊβ ροβΐ
Ιειηριιβ, υΐ νί(1εΙαι·, ΜοηΙίααοοη, νίάβ Βίυΐϊοΐΐιεείΐιη ΟοίβΙίηΪΒηαπι ε]ιΐ8 ρ. ι86.
ϋ. ρτο ρβ^ίηίβ ρτο ηαίΐιυβ άεβίιΙεΓ&ΙυΓ Ο. εοηΐιιΐί, Ιοοϊβ ρΙυήΒαβ (ΙίίΚοϊΙϊοπΙηΐδ
3(]ΗιΙ)υί.] Ι~3· δίο ϋ. <ΐί τον Προφητην Ζαχαρίαν Β. τοϋ π> άγιοι! πατρυί
ήμων Κυρίλλου αρχιεπισκόπου ά\(ξανδρ€ία!, ΐξήγησα νπομνηματική «Γ τον Προ-
φητην Ζαχαρίαν Εάά. 4· 8ίε Β. τόμος α Γ>. 5- ΤεχΙυπι Ηίε Γεροδυίιηυβ
εχ Β.ϋ.Π. [Ο. ΙββΙε Μοηΐί. βυρπι ΟΪΙ.1 όγδόφ Ό. Εάά. ίβδόμω Β. βίυτί'ρψ Ο. ?
6. υίοκ Β. Εάά. νΐοΰ Ρ. (51.) 6β(1 °ί· ίηΪΓ2 653 6· Άδδώ ϋ.Γ. Εάά. Άδω Β. τοϋ
βΐΐ. Β.ϋ (αϊ νίά.). Εάά. οί. ίη&Β. 1. ε. [τον Α.ν. &<:.] ίο. Σοφονίας]
^εηθυπιηε 881 Άγγαΐοι ? 1 1 . Ηαεε και άνα μίρος 8£εε88ετιιηΙ βχ Ό.
Ι3· συν€νηνιγμίνοι Ό. σννηνιγ. Εάά. Ι5· *αϊ αΐΐ. οπι. ϋ.
 ί- ι. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚ,ΙΑΜ. ΤΟΜ I. 283

και λίαν εντεχνως της προφητείας τον λόγον. επειδή γαρ

οϊ πλείστοι των εκ της Ιουδαίας, ητοι Σαμάρειας, εις α'ιχμα-
λωσίαν άπενηνεγμίνων, αυτόθι επανηκασιν, άπαντα μεν
ειδοτες τα. παρά. των Βαβυλωνίων κατά των Ιεροσολύμων
5 τετολμημίνα κατά καιρούς" ουκ ηγνοηκότες δε προς τούτοις,
τα εφ' οίς λελύπηται θεός" ο'ι δε δη γεννηθέντες εν τί) των
Περσών τε και Μηδων χωρά, ούτε τις η οποία πότ εστίν η β. 653 Α.
Ιερουσαλήμ εγίνωσκον, οΰτε την Ίουδαίαν ηδεσαν, οΰτε μην
τά εκ της θείας οργής τοις πατράσιν αυτών επενηνεγμενα,
'ο άλλ' ούδ' επί τίσιν όλως τάς ούτω σκληράς εξήτηνται δίκας,
πλην όσον εζ ημελημενων τάχα που διηγημάτων, άναγκαίως
ό τών όλων θεός αύτοις τοις λελυτρωμενοις και κομιδτ}
νεοις παιδαγωγόν ωσπερ τινά καΙ άρμοστην άναδείκνυσι τον
μακαριον Ζαχαρία*, οντά μεν εξ αίματος ιερού, τουτέστιν
ι5 εκ της φυλής Αευϊ, κα\ γεγονότα μεν εκ πατρός Βαραχίου β
κατά γε την σάρκα, κεχρηματικότα δε κατά πνεύμα καΙ υΐο»
Άαίω του Προφήτου, τεθραπτο γάρ, ώς ε'ικός, τοις εκείνου
τροποις, και τών ίσων ανδραγαθημάτων γεγονε μιμητής.
Ύίς ούν ούτω της προφητείας ό λόγος, κα\ διά ποίων τών
2ο διηγημάτων έρχεται, πώς ούκ αν δίκαιον ειπείν επιμετρίως ;
την δίκην μεν γάρ ύφ' ην εισιν, εττισκηπτει τοις λελιπρω-
μενοις, άτε δη της θείας εντολής ου μετρίως ημεληκόσι, και
τών διά τοΰ πανσόφου Μωυσεως τεθεσπισμίνων άλογείν
ειωθόσι' καταδεδιττόμενος δε ού μετρίως αύτούς, μεταφοιτάν
25 άναπείθει προς το δεΐν ελεσθαι μάλλον εύδοκιμεϊν διά της ο
εις πάν ότιούν εύπειθείας και υπακοής, προσεπάγει δε, ότι
ει μη τίνες είεν άγαθοϊ και εύηνιοι, και τοις θείοις εϊκοντες
νόμοις, πείσονται και αύτόι τών τοις πατράσι συμβεβηκότων

ι. και 39βυιηρ(αηι βχ Β.ϋ. 2. «γ αΙχμάΚωσίαν 38βιιπιρΐ3 βχ Ό.

ζ. καιρούς) + και ΈΛά. ίηνίΐίβ Β.ϋ. η. ποτί Ό. η ΟΓΠ. ϋ.
ΙΟ. ΐξήτηνται Β. (ζήτηνται Ό. Εάά. 12. ΗδβΟ και κομιδή νίοιι 39811ιτιρΐ3
βχ Ό. Ι5· τη! ΟΓΠ. 1). γεγονότα &ϊ ρΓΟ κα'ι γιγ. μϊν I). ίηνίίο Ό.
17- Άίβώ ϋ.Ι). Άθώ Έάά. βηΐβ Μί#ηΕ. τίθραπτο Β.ϋ. β. τίθραπται Εάά.
20. ΐπιμίτμίωι 38δυπιρ1υιη βχ Ό. Βίαΐίιη νφ' 5ν ρΓΟ την δ. μϊν γαρ ύφ' ην Ό.
27· τινα α35ϋπιρΙυιη «χ Β.ϋ.Ι).
002
 284 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι Α^ΕΧΑΝϋΕ. 1. 2.

τά φορτικώτερα. κατευρύνων δε ώσπερ της παιδαγωγίας

τους λόγους, πειράται δίδασκαν, τίνα μεν ην πάλαι τα. των
πάτερων επιτηδεύματα, καΐ επ\ τίσιν αύτοις 6 θειος έπεσταξε
θυμός, τίνα δ' αυ διολώλασι τρόπον, κα"ι μην και όπως
λελύτροινται, και τον της αιχμαλωσίας άπολυσάμενοι ζυγον, 5
(1 άνεκομίσθησαν εις την ' ϊονδαίαν' προσεπάγει δε τούτοις,
ότι, καθάπερ εφην άρτίως, πείσονται τα. χάρω της των
πάτερων άφιλοθείας κατ ίχνος Ιεναι σπουδάζοντες, δια-
μεμνηται δε πανταχη της δια Χριστού λυτρώσεως εσομενης
κατά καιρούς, κα\ το επ αύτω μυστηριον δια πολλών ήμΐν ΙΟ
αναγράφει τρόπων.
Αεί δη ούν έκαστα της προφητείας τα μερη πολυ-
πραγμονεΐν εθελοντας, μη ταυτολογίαν ήγεΐσθαι τά εν αύτη,
β και περιττην άφηγησιν των ηδη γεγενημενων' διαμεμνησθαι
δε μάλλον, ότι τοις εκ της αιχμαλωσίας ύπονοστησασιν εις *5
την Ίουδαίαν, άναγκαιοτάτην εχει των ηδη συμβεβηκότων
την άφηγησιν. επηνώρθου μεν γαρ τους είδότας ών ηδη
πεπόνθασιν, αναφερών προς άνάμνησιν τοις δε δη νε'οις
κομιδη, κα\ ουκ ε'ιδόσι τά πάλαι, προεζενει την άσφάλειαν,
ίνα μη τοις ϊσοις εναλόίεν κακοϊς, την βεβηλον και άνομωτά- 2 ο
την άγαπώντες ζωην.

664 Α. η
2 ΏρπσθΗ Κύριοο έπϊ τούο πατέρας υμών όρΓΗν μεΓαλΗν.

Έυνίης όπως καταπτοει τοις διηγημασι, και τοις κομιδτ)

1) νεοις τά τοις προ αυτών συμβεβηκότα παρατιθεις εις εξή-
γησιν, μετασοβεϊ προς το αμεινον, οιονείπως άπειλών, ότι 25
τοις ϊσοις, η κα\ τοις ετι δυσαχθεστε'ροις ύπενηνεγμενοι

3· 'πιτηΒίίματα] απαυγάσματα Ό. ΐπίσταξι ΌΜ. ΈΛά. ΐπΐσταζι Β. 4· τί

])ΓΟ δ' \). δί Ό. 5· αποΧνσάμινοι Ό. Ε(1(]. άποδυσάμινοι I). 7· Χ"Ρω]
αϊσχίω Ό. 9· πανταχού ϋ.6. 12. δη Β.ϋ. δ* Εά(1.
Ι4· ιτίριττην Β.Ό. π(ρ\ την ίί(1. Ι"]· ςπανορΰοΰται Ό. 20. ανομωτάτην]
παραν. Ό. 22. Ηίβ ρπίειηαΐαηΐ νβΓΒαιπ ι Κ(1(1. 25. πμ6ί\
 ϊ. 2. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 285

κακοΐς, κατοιμωζουσι πικρώς, ει μη ελοιντο σωφρόνως άπο-

σπουδάζειν μεν τα εκείνων, φροντίδος γεμην και λόγου
παντός άζιοΰν το θυμηρες θεώ. οργην δε μίγάλν,ν αργίο-θαι
φησϊ τον των όλων κατεζουσιάζοντα θεόν, οΰκ άναπόδεικτον
5 άφεϊς €£$■ τό άτρεκες τον λόγον, άλλ' εξ ών ήδη πεπε'ιρανται
και πεπόνθασιν, ότι μη εστι ψευδοεπης άποφαίνων. εϊη γαρ ο
αν ού της τυχούσης άγανακτησεως ενδειξις το εφεΐναι τοις
Βαβυλωνίοις καταδηώσαι μεν άπασαν την Ύουδαίαν, και συν
αύττ} την Έαμάρειαν, κατεμπρησαι δε και αυτά. τα. αγια, και
ίο κατασκάψαι την Ιερουσαλήμ" κα\ τον άπόλεκτον Ίσραηλ
άποφηναι μέτοικον, οίκτρώς και ελεεινώς εν αλλοδαπή δου-
λεύοντα, και δύσοιστον υπομένοντα ταλαιπωρίαν, και άπτό-
μενον μεν θυσιών ούκετι, ουκ αύλης εϊσω φοιτώντα της
ιεράς, ουκ ευχαριστίας προσάγοντα κατά νόμον, η δεκάτας, Λ
ΐ5 η άπαρχάς' ε'ιργόμενον δε, ώς εξ ανάγκης και φόβου, και
του χρηναι τελεΐν τάς νενομισμενας αΰτω κα\ φιλτάτας
εορτάς. οϋκοΰν ωργίσθη Κύριος έπ) τους πατίρας αυτών οργην
μεγάλων.
Έπιφωνήση δ' άν τις τα τοιάδε και τοις Ίουδαίοις δημοις,
2ο εϊπερ ελοιτο μυσταγωγεΐν επί το Χρίστου μυστηριον.
επειδή γαρ άπεκτόνασι τους προφητας, και αυτόν δε " τον 1
" Κ,νριον της δόζης εσταύρωσαν," έάλωσαν κα\ πεπόρθηνται. β
κατεσείσθη δε και αυτός ό διαβόητος νεώς, καΐ πεπλήρωται
λοιπόν επ' αύτοϊς τό δια φωνής 'Ω,σηε' " Διότι ημέρας πολ- Ηοβ.
25 " λάρ καθίσονται οι υ'ιο\ Ίσραηλ, ουκ οντος βασιλέως ούδε
" οντος άρχοντος, ουκ οΰσης θυσίας ούδε οντος θνσιαστη-
" ρ'ιου, ούτε Ίερατε'ιας, οϋτε δήλων." ότι δε εισιν αιχμάλωτοι,
και ΰπο χείρα τεως διαβολικην προσκεκρουκότες θεώ, και
άπερριμμενοι, και άπάσης εξω φειδοΰς της άνωθεν γεγονότες,

3· ι'ψγην δί μιγϊΚην ΟΤΓ. ϋ. 8(3ΐίπΐ όργίζισθαι Ό. 4· θίόκ

κατίξονσιάζοντα θιον Κάά. αηΐε Μί>{ηε. 12. νπομίνοντα] + την Ει1<3.
ίηνϊΐο Ώ. 14· (νχαμιστίας Ο. (ύχαριστίιιν 20. το] -+-
τοϋ ϋ. 21. αυτόν Β.Ι). Μί^ηε. αύτων Κάά. 22. ίάΧωσαν και οια. ϋ.
24- Δίητι Ό. ότι Ε(1ϋ. 26. οΐικ] οί'δί ]). (λαΐ.)
 286 Β. ΟΥΚΙ^υ Α^ΕΧΑΝϋΚ. ί. 3, 4·

πώς αν ενδοιάσειε τις ; ει δε <5?7 λυτρωθεΐεν κατά. καιρούς,

655 Δ. α προσηκάμενοι την πίστιν, κα\ άριστον επιγραψάμενοι θεόν
τε κα\ βασιλιά κα\ Κύριον, τότ€ δη τότε, κα\ μάλα εικότως,
σοφην αν τις επ αύτοΐς ποιησαιτο την παραίνεσιν, επ\
καιροΰ ταύτα λίγων Ώργίο~Φη Κύριος ϊπ) τους πατΐρα,ς ύμων 5
οργψ μίγάλην.

3 Και έρεΐο πρόε αύτούε Τάδε λέρει Κύριοε παντοκράτωρ Επι

στρέψατε πρόε μέ, και έπιστραφΗσομαι πρόε ύμάε, λέρει
^ Κύριοε παντοκράτωρ, και μΗ ρνεσθε καθώε οϊ πατέρεε υμών,
οίε ένεκάλεσαν αύτοΐε οί προφΗται οΐ έμπροσθεν λεΓοντεε ίο
Τάδε λέρει Κύριοε Αποστρέψατε άπό των οδών ύμών των
πονΗρών και άπό των έπιτΗδευμάτων ύμών τών πονΗρών,
και ού προσέσχον τοϋ είσακούσαί μου, ΑέΓει Κύριοε.

Ανακεκλημενοι γαρ, ώς εφην, εκ της αιχμαλωσίας, και

άνατρεχοντες εις την Ίουδαίαν, ράθυμοι γεγόνασι περί το ι ζ
ο δοκούν τω θεώ, κα\ ειδώλοις μεν ου προσεκειντο τέως, ούτε
μην την άρχαίαν προσίεντο πλάνην πλην καθ* έτερους
ηλίσκοντο παροτρΰνοντες τρόπους, ώς γάρ εν τω "Εσδρα
ι Εβάτ. γίγραπται, και γυναίοις άλλοφύλοις επεμίγνυντο και, τας εκ
τών ομόρων εθνών εισοικισάμενοι, τέκνων αλλότριων πατέρες 2ο
γεγόνασι, καίτοι του νόμου τό χρήμα αύτοΐς ώς εκτοπον
άποφάσκοντος . κατημελουν δε κα\ τού τελεΐν εορτάς, και
πληρούν θυσίας, κα\ μην και απρόθυμοι περϊ τό δεΐν άναδεί-
μασθαι τον θείον ναόν γεγονότες ηλίσκοντο. ταύτητοι, καθά-
^***6"* <1 ττίρ €" τω Άγγαίω γίγραπται, επάταζεν αυτούς εν άφορία. 25
και άνεμοφθορία και εν χαλάζτ) πάντα τα. εργα τών χειρών
αυτών, και ενεβαλλον μεν εις κυψελην κριθής είκοσι σάτα,

4· «V αντοίί οπι. Ό. 5· *αιρφ ϋ· 9· *α' οια· 01

οπι. Εάά. 3ηΙβ Μΐ£ηε. ίο. οΐ ρΓΟ οι; Ό. οΐ αΐΐ. αββιιπιρίιιιη εχ Β.Ο.Ρ.
(Αΐβχ. XII.) II. Κύριοι] + παντοκράτωρ Έ,άά. (Α.\Γ. &<:.) ΐηνίΐίβ Β.ϋ.
10. ϊπίμ'ιγτνντο Β.ϋ. ϊπιμίμιγντο (βίο) Ροηί. ϊπιμίμιγοντο ΑιιΙ). 20. των
χιιρων Β66ϋπιρΐ2 βχ Ό. 2"]. ΐνίβαΧΚον Ό. ίνίβαλον Εάά. κυψίλλην Ό.
 ί. 3, 4· ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 287

και έγίνοντο δέκα, ε'ισεπορεύοντο δε και πάλιν άντλήσαι

πεντήκοντα μετρητάς, και έγίνοντο είκοσι, επαγγέλλεται
τοίννν αύτοΐς, ώς ίϊ ελοιντο μεταφοιτάν εϊς το άμεινον, και
επιστρεφειν προς αυτόν, δια του δράν έλέσθαι τα. αύτω
5 δοκονντα και φίλα, τότε και αυτός επιστρέψει προς αυτούς,
τουτέστιν, άφεξεται τη: έπ αυτούς οργής, και παλινδρο
μήσει προς ελεον, και φειδοΰς τε κα\ οϊκτιρμών αξιώσει
πάλιν, άποφάσκει γεμήν ώς ολέθρου πρόζενον το έλέσθαι β
ζήλουν τούς προ αυτών γεγονότας, οΊ,ς πλείστη μεν οση
10 δέδοτο παρ αύτοΰ διά τών άγιων προφητών παράκλησις και
παραμυθία, καλούσα προς άποστροφήν τών αισχρών επι
τηδευμάτων, άνόνητον δε το πράγμα πολύ λίαν ετέθειτο
άπονεύσασι προς το δυσηκοον.
Καταγέλαστοι δή ουν, οι ταΐς τών πατέρων άμαθίαις
15 επόμενοι, κα\ προγονικήν συνήθειαν ώς δυσανάτρεπτον άπο-
λογίαν ά« προβαλλόμενοι, καν ε'ι έπ\ τοις έσχάτοις κατα-
ψέγοιντο κακοϊς. εθος δε τοΰτο μάλιστα τοις τών ειδώλων β. 656
θεραπευταΐς. καλούμενοι γαρ έπ\ την της αληθείας έπί-
γνωσιν, της τών πατέρων απάτης διαμέμνηνται πανταχού,
2ο καϊ πατρώον ώσπερ τινά κλήρον τό εκείνων άμαθες άσπαζό-
μενοι, διαμένουσι τυφλοί, οίμαι δε, ότι καν ει αΰτοϊς
συμβουλεύσειέ τις τοις εκ περιτομής μεταμαθεΐν τα αϊσχίω,
και τιμάν έλέσθαι τό ωφελούν, επί την τών πατέρων συνή
θειαν καταφεύγουσι και αύτοί. χρήσιμον ούν τοις πλανω-
25 μένοις έπιφωνείν ^Επιστρέψατε προς με και έπιστραφησομαι
προς ϋμα,ς, λέγει Κύριος παντοκράτωρ, κα\ μην έπ\ τούτω \}
Μ*\ γίνεστε κα6ως ο'ι πατέρες ύμων, οι πλανώμενοι δηλονότι,
καϊ μέχρι τού παντός μεμενηκότες έν άγνωσία.

ι. ΐγίνοντο—ΐγίνοντο Ώ. 7· Ηαβο και φ*Λοΰ{— πάλιν 3εοβ8ββπιηΐ

εχ ϋ. ΙΟ. δΐοΌται Ό. II. των ΐπιτηί. των αισχρών 1).
13. άπονιύσασι] τφ άπονιϋσαι Ό. ι6. ά<1 αββυπιμίιιιη εχ Β.11.
Ι9· πατίρων] προγόνων Ώ. 32. μιταμαθιιν] μιταθάν Ε(1(1.
23· ωφ(ΚΛν Ό. 24· καταφίύγουσι Β.Ο. καταφινξονσι Ε(](1. 20. μην
ΐΐίΐ τούτω Ό. μην και Έάά.
 288 Β. ΟΥΚΙΙ,Ι,Ι Α^ΕΧΑΝϋΚ. ί.5,6.

5 ΟΙ πατέρεε υμών ποΰ είσι και οί προφΗται ; μΗ τον αιώνα

6 ζΗσονται ; ττλΗν τούε λΟΓουε μου και τά νόμιμα μου δέχεσθε,
ε όσα έτώ εντέλλομαι έν πνεύματΐ μου τοϊε δούλοιε μου τοΐε
προφΗταιε, οΐ κατελάβοσαν τούε πατέραε ύμών. και άπεκρί-
θΗοαν και είπαν Καθώε παρατέτακται Κύριοε παντοκράτωρ, 5
του ττοίΗσαι κατά τάε όδούε ΰμών και κατά τά έττιτΗδεύματα
ύμών, οϋτωε έποίΗοεν ύμΐν.

Πριν άλώναι την Ίουδαίαν, και αύτά δε τά Ιεροσόλυμα,

το της προφητείας όνομα, καθάπερ τι προσωπεϊον εαυτοΐς
χχΧίϊ ι6 "κεριτιθεντες τίνες, προσελάλουν άρχαιοτεροις τά " άπο καρ- ίο
" δίας αυτών, καθά γεγραπται, και ουκ άπο στόματος
" Κυρίου." ούτοι ψευδοεποΰντες εφασκον, ώς ουκ άν άλοίη
ά ποτε παρ εχθρών η άγια πόλις, ούδ' άν γένοιτο ποτε τοις
εθελουσι καταδηοΰν εύκαταμάχητος ό Ίσραηλ' άλλ' ερη-
ρεισμενην εζει την εύημερίαν, και εν άκλονητοις κείσεται 15
τρυφαΐς, θεοΰ προασπίζοντος, καΐ το άπόλεκτον άε\ τιμών-
τος τε κάϊ άγαπώντος γένος, εφασκον δε τά τοιαύτα,
καθάπερ εφην άρτίως, ψευδηγοροΰντες οι τάλανες, και ράθυ-
μον οντά τον Ίσραηλ ΰπτιούντες ετι, καίτοι δεον άναπείθειν
εκμειλίσσεσθαι θεόν, και τά εφ> οϊς λελύπηται ριπτοΰντας 2ο
ε ώς άπωτάτω, μεταφοιτάν ελεσθαι προς τό αύτώ δοκούν,
άλλ' ολίγος εκε'ινοις της αληθείας ό λόγος, λημματίων δε
σμικρών και ευτελέστατων ηττώμενοι, πεπλανηκασι τον Ισ
ραήλ, και γοΰν ό μεν προφήτης Ιερεμίας κατητιάτο λίαν
Π>. χϊν. αυτούς, οΰτω λέγων " Ό ων Κύριε, Ιδού οι προφηται αυτών 25
>3
" προφητεύουσι και λεγονσιν Ουκ οψεσθε μάχαιραν, και

I. τ6ν αιώνα Ό. Εάά. «5 τον αιώνα Β.Ρ. (22. αϊ.) οί. ϊηίτα 657 &· 3· 6ίχ(σθαι
Ο· 0* 95" '^δ·) 4- °' κατ(\ά(3οσαν] οϊ κατίΧαβον Ρ. (22. αϊ.) ου
κατ(λαΚησαν Ό. Κ. ιίπον Κ. (22. αϊ.) 6. ποιησαί] + V/""
Εάά. (ναΐ.) Γύμί» » 8βά οογγ.] ύμων Β.Ό. ΡοηΙ. (Λίβχ. XII.) ήμων ΛιιΒ. (ΎαΙ.)
7· ύμων Ό. (ΑΙβΧ. XII.) ήμων Εάά. (\αί. ν) ϋμϊν Β.Ό. (ΑΙβΧ.) ήμ'ιν Εάά.
(ναι. ») 9> τι Β. Ο. το Εάά. ΙΟ. τπριβίντα Β. προσι\ά\ουν
άρχαιοτίροι: Ό. (λάλου» Εάά. 13. ποτί ρπιιβ] πώποτι Ό. 14* «νκατα-
μάχητος Ό. (ϋκαταγώνιοτο! Εάά. Ι7· τά ηβίϊΐιπιρίΐιΐη 6Χ Β.ϋ. 8ΐ3ΐίπΐ
τοιάδί Ό. 24· κατητιάτο Β.Ό. καταιτιάται Εάά.
 ί·5, 6. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 289

" λιμός ουκ εσται εν ύμίν, οτι άλήθειαν και ε'ιρήνην δώσω
" επί της γης και εν τω τόπω τούτω" θεός δε προς ταύτα α 657
" Φενδή οι προφήται προφητεύουσιν επί τω ονόματι μου'
" ουκ απέστειλα αυτούς, και ουκ ενετειλάμην αύτοίς, και οϋκ
5" ελαλησα προς αυτούς, ότι οράσεις ψευδείς και μαντείας
" και οίωνίσματα κα\ προαιρέσεις καρδίας αυτών αυτοί προ-
" φητεύουσιν ύμίν." κα\ μην και έτε'ρωθι πάλιν φησίν
" Ουκ άπεστελλον τούς προφήτας, και αύτοί ετρεχον' ούδε Ι,ι' χ
αι.
" ελάλησα προς αυτούς, και αύτοί προεφήτευον." πεπλά-
ιο νηται τοίνυν, ώς εφην, ό Ισραήλ, τοις τών ψευδομαντεών
φενακισμοίς άσυνετως συνηρπασμένος, άλλ' ουκ αν ηλω 1>
ποτε παρ εχθρών, και της ούτω πίκρας και φορτικωτάτης
δουλείας επειράτο, τοις παρά θεού προφήταις τον νουν
επιδούς, οι και συμβήσεσθαι τά τοιάδε προαπήγγελλον αύ-
ΐ5 τοις, και διαρρήδην εφασκον, οτι πάντως εις πεϊραν ενεχθή-
σονται κακόν, μή ούχί δράν τ/ρημένοι τά θυμήρη θβω.
ταύτητοι καλεί προς άνάμνησιν τών τε ανοσιών ψευδοπρο-
φητών και τών πεφενακισμένων και φησιν Οί πατέρες ΰμων
που εΐιτι κα) οί προφήται μη τον αιώνλ ζρτοΥΤ&ί ; ομοιον ώς
2ο ει λεγοι Άπολώλασιν οί πατέρες ΰμων, και τούτο οίκτρώς, εν ο
αιχμαλωσία, και συν αύτοΐς οι ψευδοεπεΐς καϊ πεπλανηκότες,
οι το της προφητείας όνομα καϊ χρήμα καπηλεύοντες. άλλ'
εϊπερ (ζων ετι, τάχα που βελτίους υμάς άπεφηναν άεί κα-
τοιμώζοντες επί τοις συμβεβηκόσι, και τών παρ αύτοίς
25 γεγονότων ψευδοπροφητών ού μετρίαν ποιούμενοι τήν κατα-
βοην. άλλ' εκείνοι μεν ραστώνης τε ομού και άπειθείας
όφώνιον, το συνδιολεσθαι τοις ήπατηκόσιν εσχήκασιν, ύμεΐς
δε τούς τών άγιων προφητών παραοε%εο~()ε λόγους, και τά ά
δι αυτών θεσπίσματα ποιείσθε περί πολλού, αυτοί γαρ
3° λελαλήκασι και τοις προ υμών, οτι παρατίτακται Κύριος
του ποιησ-χι, δήλον δε οτι τήν α'ιχμαλωσίαν και τάς εν

14· συμβήσιται Ό. 1"]. ψιυδΌπροφητωρ προφ. Έ,άά.

19. μη] + ίίί Εϋά. ϊηνίΐϊβ ϋ.1>. 23. άπϊφηναν] + αν 1).
25· καταβολή* Ό.
νοι,. II. ρρ
 390 Β. ΟΥΚΙ1.1.Ι Α^ΕΧΑΝϋΚ. ί. 7~ιο.

αυτί] συμβησομενας ταλαιπωρίας, διηλεγχον δε λέγοντες

αναφανδόν, ότι κα,τα τα,ς ό$οϋς ύμων κα) τλ €7Γΐτ*ισ(ύμΛΤΛ
νμων, ούτως έπαί*ι<τ$ν ύμίν. κολάζει γαρ ού μάτην ό των
όλων θεοΓ, οϋτε μην άβασάνιχττον την εφ' ότωοΰν ποιείται
ο ψηφον η θεία τε κα\ απλανής και δικαιοτάτη κρίσις' άνεξι- 5
κακησασα δε ΰπεραμετρως, τότε δη τότε ταλαντεύει τοις
ημαρτηκόσι τα. αύτοΐς οτι μάλιστα πρεπωδεστατα.
Έοφόν ούν άρα το εύηνιον, και παντός ημάς απαλλάξει
κακοΰ το τοις θείοις επεσθαι νόμοις, και τάς των άγιων
προαγορεύσεις τιμάν, καϊ πίστεως άξιοΰν τάς του Πνεύματος ίο
φωνάς, εννοοΰντάς τε οτι πάντη τε και πάντως συμβησεται
τα προηγγελμε'να, μεταπλάττεσθαι προς το άμεινον κα). με-
ταχωρεΐν εις μετάγνωσιν. άποσκευασόμεθα γαρ ούτω τα εζ
Κοπι. ιν. οργής, καϊ ηπ'ιω περιτενξόμεθα τω Αεσπότη' δίκαιοι γαρ τον
άσεβη, και άνίησι δίκης τους έξ άμαθίας ήγουν ασθενείας 15
πεσοντας εις άμαρτίαν.

658 Α. α
Ί Τη τετάρτΗ καϊ είκάίη έν τω ενδεκάτω μΗνί· οδτόε έστιν ό μιπν
Σαβάτ- έν τω δευτέρα» ετει έπί Δαρείου έρένετο λοΓοε Κυρίου
πρόε Ζαχαρίαν τον τοΰ Βαραχίου υίόν Άδδώ τον ΤΤροφΗΤΗν
8 λέΓων Έώρακα τπν νύκτα, και Ιδού άνπρ έπιβεβΗκώε έφ' 20
Γππον πυρρόν, καϊ ουτοε ίστΗκει ανά μέσον των δύο ορέων
των κατασκίων, καϊ όπίσω αύτοϋ ίπποι πυρροί και ψαροί και
9 ποικίλοι και λευκοί, και εΐπα Τί ούτοι, Κύριε; και είπε πρόε
1) με ό άιτελοε ό λαλών έν έμοί Ήγο) δεί£ω σοι τί έστι ταΰτα.
ίο και άπεκρίθΗ ό άνπρ ό έφεστΗκώε ανά μέσον των ορέων και 25

I. αύτο'α Εάά. ίηνϊΐΜ Β.Ό.1). 2. κατά] και κατά 0. και] + κατά Ι].
4· ποιιιται &η(β την ΐΓ3Π8ρ. Ό. 6. νπιραμίτρω: Β.ϋ. ΰπιρμίτρως β. Εάά.
τ'
13-16. Ηϊεο αποσκίνασύμιθα—άμαρτίαν [άμαρ ΒΐηΙ)ί{ξυε ϋ.] 3θοε88εηιηΙ βχ ϋ.
17. τίτάρτη Β.Ό. «τράδι Εάά. (κ Α.ν. &ο.) ϊν αββιιιηρίαιη εχ Ό. (23» 233·)
θί. ίηίΪΒ 708 0. τίτάρτω ρΓΟ ίν&(κάτα> (βίο) ϋ. τοϊι ί'κδίκάτου μηνάί Β. (42,
240.) ι8. σαβάτ] σάββατον Β.ϋ. (91, 239·) 8βά ν'άε ίηΐτ» Ι.ο. ϊπ'ι οιη. Ρ.
19. ν'ών Ό. οΓ. ίηΓΓ3 Ι.ο. ει οί. βυρΓα 652 ϊηϊΐ. υιού Ρ. Εάά. (δΐ·) 8ΐ&1ίιη <ίδώ Β.
20. ίφ' Β.1). (Αΐβχ.) «'πϊ Εάά. (ν&(.) 21. Ίστήκα 1). (Αΐβχ.) ι'ιστήκα Εάά.
22. ψαρροΊ ϋ. 24. ό ρηιιβ οιη. Εάά.
 \.7-ιι. ΙΝ ΖΑ0ΗΑΕ1ΑΜ. ΤΟΜ. I. 291

είπε ττρόε με Ουτοί είσιν οΰε έΕαπέσταλκε Κύριοο τοΰ περι-

οδεΰσαι ΤΗν ΓΉν. και άπεκρίθΗσαν τω άιτέλω Κυρίου τφ ιι
έφεστώτι ανά μέσον των ορέων και εΤπαν ΤΤεριωδεύκαμεν πάσαν
ΤΗν Γήν, καί Ιδού πάσα η γη κατοικείται και Ησυχάζει.

5 Άνά μέρος και κατά. καιρούς τάς οράσεις τοις άγίοις ο

προφηταις εξεκάλυπτεν 6 θεός. ού γάρ που φαμεν ως αεί
τε και συχνή και άδιάστατος παντελώς ή της θεοπτίας
αύτοΐς εχορηγεΐτο χάρις καί των έσομένων ή άποκαλυψις'
κατά καιρούς δε μάλλον, τούς έκάστω πράγματι πρέποντας,
ιοκαϊ κατά το αύτω δοκούν τω άποκαλύπτοντι τά κεκρυμμένα.
και ποτε μεν τούτο, ποτε δε εκείνο, κατά πολλούς τε και
διαφόρους επαιδεύοντο τρόπους. έσθ' ότε μεν γάρ άπλην
έδέχοντο γνώσιν, ενηχούντος αύτοΐς τοΰ Αγίου ΐΐνεύματος'
έσθ' ότε δε και προς τούτω καί εν αύταΐς ταΐς όράσεσι τών ό\
15 δρωμένων έγίνοντο, άλλοτε άλλως αύτοΐς διαμορφοΰντος
θεοΰ κα\ άποκαλύπτοντος αΐνιγματωδώς μυστήρια, 'ϋσαίας
μεν γάρ ό μακάριος τεθεάσθαί φησι " τον Κύριον σαβαώθ Ε"· *»·
" καθημενον επί θρόνου ύψηλοΰ κα\ επηρμένου" περιεστηκό-
των αύτόν τών Έεραφψ καί εύφημούντων εξ αμοιβής, ό δε
2ο γε θεσπέσιος Ιεζεκιήλ θρόνον τεθεάσθαί φησιν επι στερεώ-
ματος, υποκειμένων τών Έεραφίμ. εφη δε, ότι τον €7ΐ"ί τού ο
θρόνου καθημενον 'εώρακε διφυά, ώς τά κάτω μεν από όσφύος ΙΚ 27·
εν εϊδει πυρός όράσθαι σαφώς, εν όράσει δε ηλέκτρου τά
άνω. καί βαθύς αν γένοιτο καί μάκρος ό εφ' εκάστω λόγος,
25 εϊπερ έλοιτό τις πολυπραγμονεΐν τάς αιτίας τού πολυειδεΐς
γενέσθαι παρά θεού τάς οράσεις αύτοΐς.
Ούτω τοιγαρονν και ό μακάριος Ζαχαρίας καιρόν καί
ημέρας και μηνα σαφώς όρισάμενος, τεθεασθαί φησι τον

I. ΐξαπίσταλκι Β.Ό. (ΑΙεχ. XII.) ϊξαπίστίΐΚι Ε<1<3. (ΎβΙ. «) τοΰ 388ηιτιρΙΠΓη

εχ Β.ϋ.Ρ. (ΑΙεχ. XII.) β. «δτα» Ώ(ριωί(νκαμ€ν Β.Τ). ΓΑΙεχ.) ιΐπορ
πιριωδιίσαμιν Εάά. {ΥαΙ. κ) ο. ό οιη. Ό. η. τ« Β.Ι). που Έάά.
ή ΟΠ1. Ό. 8. η 38811ΠΐρΙϋΠ1 8Χ Β.Ό. ΙΟ. τό] τω ϋ.
14- και ρι-ίιιβ 389απιρ1ιιπι εχ Ό. ταα ιΐεεβι ίη Ε(1ϋ. 21. τον αββιιαιρίυιη
εχ Ό. 22. ίώρακί Ό. Εάά. ίώρακα Β.
Ρρ 2
 292 Β. ΟΥΚΙΙ,Ι,Ι ΑΙιΕΧΑΝΌΚ. ί γ-ιι.

Κύριον έν ΐΐδα τω καθ' ημάς. Ι^ου γάρ ά,νηρ φησιν ϊπιβε-

659 Δ. α βήχας έφ' ίππον πυρρόν. αινίττεται δε δίά τούτου τον οιονεί
πως έμπειροπόλεμον και είδότα τα. τακτικά, το γαρ ίπ-πω
μεν έφιζησαι, και τούτω πυρρω κα\ την οίον εξ αίματος
εχοντι χροιάν, τοιούτον τι οΐμαί που σημαίνον λοιπόν. 5
μάχεται γαρ ό των ολων θεος τοις άντεζάγουσιν αύτφ, καΐ
οΐά τις πολέμιος άνθσπλίζεται τοις άπειθη και άγέρωχον
άντανιστάσιν αύτω τον της διανοίας αυχένα, ίδρων δε
τούτο, και μάλα νεανικώς, οι ε'£ αίματος Ίσραηλ, οι τε την
Ίουδαίαν κα). αυτήν ο'ικοΰντες την Ιερουσαλήμ, κα) μην ίο
I» κα). οι την Σαμαρειτών χωράν έχοντες, τουτέστιν, αϊ δέκα
φυλαί. έτράποντο γαρ εις πολυθείαν, κα) τοις χειροκμητοις
το σέβας άνάπτοντες, έπεφώνουν ταΐς δαμάλεσι τάις χρυ-
χΚ^β' σβ"ί " Ούτοι οι θεοί σοι, Ίσραηλ, οίτινες άνηγαγόν σε εκ
" γης Αιγύπτου," κα) προς γε δη τούτοις, των του νόμου "5
θεσπισμάτων άλογήσαντες -παντελώς, άπερισκέπτως έτρά
ποντο πρός το εκάστω φίλον δοκούν, ταύτητοι λοιπόν ό
τών ολων θεος, έφιππος δε ωσπερ αύτοϊς, ως εν εϊδει τω
ο καθ' ημάς, αΐνιγματωδώς επιφοιτα.
"Εοτηχε δε άνα, μίτον των $ύο ορίων των χΛΤΛίτχίων. ορη δε 2°
οΐμαι κΛτΛίτκιά, φησι τό τε της Ιουδαίας, τουτέστι, την
Έιών κα) μην κα) τ6 Σαμάρειας, έφη γάρ που περί αυτών
Απιοβ ό θεορ " Ούα) τοις εζουθενοΰσι Σιών κα\ τοις πεποιθόσιν
" επί το ορος Σαμάρειας." άμφω δε καύλο-χια διά τοι τ6
άμετρητω πληθει τών κατωκηκότων στενοχωρεϊσθαι τάχα * 5
που, κα\ ύλην άπομιμείσθαι δασείάν τε και άμφιλαφη.
κατσπιν γεμην του έπιβεβηκότος τον ίππον τον πυρρον, ίπποι
Λ πάλιν ηεσαν έτεροι, κα) ουκ έν όψει μια, πυρροί γάρ ησαν,

4· τότ€ ρΓΟ τούτω ϋ. 5· τι 0Ιη· Ο· σήμαινα το ρΓΟ σήμαιναν I).

II. οϊ ΟΓύ. Ό. ϊχοντα χώραν ίην. οτά. 12. χιιροτμήτοιι Ό.
Ι5· νόμου ϋ.β. νομοθίτου Εάά. ΐ6. άμιλήσαντα \>. ιη. φι'λορ]
φίλιον και Ό. ΐ8. ϋ ΟΓΠ. Ό. 21. φησι κατάσκια ίην6Γ80 οτάίηε ϋ.
τ* 388ΐιπιρ1αιη οχ Ι). 22. το] + τή{ Εάά. ϊηνίΐίβ Ο.Ι). 23. ί£οι>-
θίνωσι Ό. 24- τό ίΗ. Β. Π. τφ \). Εάά. 20. δασάάν ϋ.Ι). βαθι'ιάν
Εάά. 28. ηίσαν Β.1). ψσαν 1). ησαν Εάά.
 ί. 12. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 293

και μην κ&ι ψαρό) χα) ποικίλοι κλ) λευκοί, σημαίνουσι δε

και αυτοί βασιλιάς, η έθνη φιλοπόλεμα τε και μαχιμωτατα,
καϊ ουχί δη μόνην την ένεγκοΰσαν έχειν ήγαπηκότα, κατα-
σκιδναμενα δε ωσπερ άπάσης της γης, καϊ ύφ' έαυτα ποι-
5 (ΐσθαι σπουδάζοντα την ύπ' ούρανόν, όποιοι γεγόνασιν οι
Βαβυλωνίων βασιλείς, Φουλά μεν πρώτος, ός ε'ιλε τάς πέραν
του Ίορδάνου φυλάς, είτα μετ εκείνον ό Σαλαμανασάρ, ός
πεπόρθηκε την Σαμάρειαν, κα\ τρίτος Σεναχηρέίμ, ό της ο
Σαμάρειας τό λείψανον καταδηώσας άγρίως, προσεμπρήσας
ίο δε πολλάς καϊ της Ιουδαίας πόλεις, τέταρτος ό Ναβου-
χοδονόσορ, ός και αυτήν ε'ιλε την Ιερουσαλήμ, καϊ άπεκό-
μισεν εις α'ιχμαλωσίαν τον Ισραήλ, τό γεμήν έν ποικίλοις
εϊδεσιν όράσθαι τους "ίππους, σημαίνει που τάχα της εκάστου
γνώμης τό διάφορον' και τό έν αύτοις έτερόχροον, αίνιγμα
•5 της ίκάστου διανοίας παραδέξαιτο αν τις, και μάλα είκότως.
διηπόρηκε μεν ούν ό ΐΐροφήτης και άποκάλυψιν αιτεϊ' » 660
μανθάνει δε, οτι οϋτοί έκτη ους ε^αττέο-τα,λκε Κύριος του
περιο^ίΰο-Λΐ πάσαν την γψ, και αύτο\ δε τοΰτό φασιν ο'ι
απεσταλμένοι, περιω^ιυκέναι την σύμπασαν διαβεβαιού-
2ο μενοι, κα\ μην οτι και ήρεμεΐ, ταις αύτών πλεονεξίαις άντι-
τείνειν ουκ έχουσα, και τον ύπ' αύτοϊς άβούλητον μεν, πλην
άναγκάϊον υπομένουσα ζυγόν.

Καϊ άπεκρίθΗ ό άιτελοε Κυρίου και είπε Κύριε, εωε τίνοε ού μΗ ΐ2

έλεΗσειε τΗν Ιερουσαλήμ και τάε πόλεις τηο Ίουδαίαε οχ Ι)
25 ύπερεϊδεε τοϋτο έβδομΗκοοτόν ετοε ;

I. ψαρροΐ Ό.\>. 2. αΰτοϊ] + <"Λ Εάά. ίηνίΐίδ Β.ϋ. βασι\(ία{ 6.

ϊηνίΐίβ Β.ϋ. και ρΙΌ η Ό. 4· νφ' «αυτοί; Ό. 6. Φονλά ϋ.6.
Φοΰλπί Εάά. 9· προσιμπρησαί θ«] προσίμπρησί Ό. δίαΐίπι πολλά; και
Ηοο οπίίηβ Ι), και πολλά; Ό. Εάά. II. αυτήν Όλ>. Εάά. αΰτο; Β.
12. γι Ό.β. τ» Εάά. Ι3· που ίΐίβιιπιρίυιη εχ I). άεεβΐ ίη Ό. τη! ίκ.
γν. το διάφορον 388υοΐρ(α εχ Β.ϋ.1). της (Κ. γνώμη! ροδί αίνιγμα (Γ&ηβρ. Εάά. εΐ
καϊ αάάιιηΐ. Ι4· ίτιράχρουν Ό. 15- παρα&ϊξαιτ' \).
I ^. τον πίριοοΊϋσαι Κύριοι ϊηνεΓβο ΟΓάίηε ϋ. ι8. πάσαν την γην Ό.\}.
την γην άπασαν Εάά. φησιν ϋ. 22. άναγκα'ιον Ό. Εάά. αναγκαία»! \).
23. και ρπυβ οηι. Π. (95> 185·) ό άβββΐ ίη Εάά. Κΰρκ] + παντοκράτωρ Εάά.
(Α.ν. &ο.) ίηνίΐίβ Β. Ο. 24- Λη)<Γ«; Ε. Εάά. (ΛΙεχ.) ίλιήση! Ό. (\βΧ. «)
αί. Ίηίτα. της Ιουδαία; Ρ. Εάά. εί. ίηίΓβ. Ιούδα Ο. (Α.Υ. &ε.)
 294 Β. ΟΥΚΙΕΜ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. ί· ΐ2·

Ύών απεσταλμένων Ίππων, ήγουν εθνών τε καΐ βασιλέων

περιοδευσάντων την σύμπασαν γην, είτα σαφώς εΊρηκοτων,
8ηρΓ» ώς κατοικείται και ησυχάζει και τον εξ ανάγκης επερριμ-
μενον υπομένει ζυγον, τρέπεται παραχρήμα προς λιτας τας
ύπε'ρ γε της Ιερουσαλήμ- και της Λου^αΙας Ό μακάριος άγγελος, 5
δ$· τάχα που τετακτο παρά θεού το των "Ιουδαίων έθνος
παιδαγωγεΐν. εύρησομεν δε ρτι και οτε της των ΑΙγυπτιων
β έκδεδραμηκασι γης, δεινοΐς μεν αυτούς κατεπτόει δείμασιν ό
άπόπληκτος Φαραώ, τον πολέμου νόμον εζωπλισμε'νος, ειτα
διώκειν επιχειρών, εστη, φησιν, ό άγγελος Κυρίου άνά μέσον ίο
^τ^ο οντών, " και οΰ συνε'μιξαν άλληλοις ολην την νύκτα." αλλά
ΗβΙ). ϋ. κα\ αυτον τον νόμον δΐ αγγέλων λελαλησθαι Ό νομομαθής
εφη ΤΙαΰλος. ύπεμφαίνει δε' τι τοιούτον και της εύαγγελι-
κης παραβολής η δύναμις. εφη γάρ που Χρίστος περί της
των Ιουδαίων Συναγωγής, το μέλλον αύττ) συμβήσεσθαι 15
χίίΡ 6° ΊΓΡοαι'α^€ίΙινυ^ αινιγματωδώς " Έυκην είχε τις πεφυτευμενην
<Ι " εν τω άγρω αύτοΰ." επειδή δε άκαρπος ην, εκκόπτειν αύ
την ήθελε, και δη τούτο δράν εκε'λευε λέγων τω γηπόνω
Ιο. 7· " "Έκκοψον αύτην, Ινατί και την γην καταργεί ;" ό δε προς
ιΐ>. 8, 9· τούτο φησι ." Κύριε, άφες αύτην καΐ τούτο το έτος, εως 2 ο
" άν σκάψω περ\ αύτην, και βάλω κόπρια' καν μεν ποιηστ)
" καρπον εις το μελλον' ει δε μη γε, έκκόψεις αύτην." τι
γάρ έτερον ήμΐν εν τούτοις το τού γηπόνου πρόσωπον ύπαι-
β νίττεται, πλην οτι το τού προεστηκότος άγγελου, και παιδα
γωγεΐν αύτην, ως εφην, προστεταγμενου ; όρίσαντος ούν τού 25
θεού της αιχμαλωσίας τον χρόνον εις 'ίτος το εβδομηκοστό»,
ούπω μεν εις πέρας ηκοντος τού καιρού, σιωπάν ην άναγκαϊον,
ώς άν μη δοκοίη Αεσποτικοΐς άντεζάγειν νεύμασι. πεπε
ρασμένου δε ηδη τού καιρού, ποιείται τάς λιτάς, κα\ της τού

4. Η»βο τρίττίται—Ιερουσαλήμ 3εεεββεηιηΙ εχ Β.ϋ. 6. «τακτό Β.ϋ.

(τίτακτο Εάά. 9· ίτολί^ου] πολίμιον Ό. 12. λιλάλήσθαι δι
άγγ. ίηνετβο ΟΓάίηε Ό. 15. των οπι. Ό. 20. το ?τοί τούτο ίηνετβο
οπίίηε Ό. 21. βάλω Β.Ό. βάλλω Ειΐιΐ. 26. το ακβααψίυαι
εχ Β.ϋ.Ι).
 1. Ι3-Ι5- ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΓΑΜ. ΤΟΜ. I. 295

προσκροΰειν υποψίας οίον εκ μέσου γεγενημενης , άψευδή δε

οντα τον Αεσπότην είδώς, άναμαθείν άζιοΐ, πότερόν ποτε
σνμπεπερασται τοις ήμαρτηκόσι τα εξ οργής κατά το πάλαι α ββΐ Α.
δόζαν ε'ις έτος το εβ£ομηχο<Γτόν ήγουν εσται τις έτερα
5 πάλιν άνάβλησις προστεθειμενων αμαρτιών, και είς μήκος
ετι τά της ταλαιπωρίας αΰτοϊς εκτείνεται. ταύτΎγτοί φησιν
Έως τίνος ου μη ΐλΐηο-ης την Ίερουο-αλημ και τα,ς της Ιουδαίας
πόλεις ύπερεωραμε'νας ήδη τούτο εβ^ομηκοττον έτος ;
Έλπίί ούν άρα τοις σεβομε'νοις θεον χρήστη, και ουκ
ίο αμφίβολος, ώς ει δηπου γένοιτο προσκρούειν έξ ασθενείας,
άλλ' ούν εχουσι παρά θεώ τους λιπαροΰντας ύπερ εαυτών, 1)
ουκ άνθράτπους μόνον, άλλά και αυτούς τους άγιους άγ-
γελους, οΐ προσηνή τε και μειλίχιον άποτελοΰσι θεον, τη
ιδία. καθαρότητι κατευνάζοντες τάς οργάς, κάί οϊονείπως
1 5 εκδυσωποΰντες άσχάλλοντα τον Κριτήν. άλλά τότε μεν
άγγελος ύπερ της τών Ιουδαίων Συναγωγής εποιειτο τάς
λιτάς' ημεΐς δε, ο'ι πεπιστευκοτες κάϊ ηγιασμενοι λοιπόν
εν ΤΙνεύματι, " ΥΙαράκλητον εχομεν προς τον ΥΙατερα, ,\ησοΰν }&3οκα.
Μ Χριστόν δίκαιον, και αυτός Ίλασμός εστι περ\ τών άμαρ- ο
20 " τιών ήμών ου περ\ τών ημέτερων δε μόνον, άλλά περι
" όλου του κόσμου." και ώς ό θεσπέσιος γράφει Παύλος,
αυτόν " Ίλαστηριον ό θεός εθετο δια πίστεως," άμαρτιών Εοη1·
άπαλλάττοντα τους προσιόντας αύτω.

Καϊ άπεκρίθΗ Κύριοε παντοκράτωρ τώ άιτέλω τώ λαλοΰντι έν 13

25 έμοϊ ριπματα καλά και λότουε παρακλΗτικούο. και είπε προς 14
μέ ό άπ"£λοο ό λαλών έν έμοί Άνάκρατε λέρων Τάδε Λέρει
Κύριοο παντοκράτωρ Έ^Ηλωκα τΗν ΊερουραλΗμ και τΗν Σιών <1
^Ηλον μέΓαν, και όρΓΗν μεΓάλΗν έΓω όρρζομαι επί τά έθνΗ τά 15

I, 3. οίον εΐ ποτί 388ϋΐημΐ3 εχ Η. άεβυηΐ ίη Ό. 4· &°ξαν \>.

δοκούν ϋ. Εάά. 5· προστιθιμίνων ο. 7· Λίήσρ Εϋ(3. ίηνίΐίβ
οπιηίβιι». ΙΟ. άμφίλογοί Ό. ι6. των οία. ϋ· ία. δίκαιον
388ΐιιηρΙυιη εχ Ο. 20. μόνον Ό. ΕάιΙ. μόνων Β. 24. ϊν οία. Ό.
28. ('γώ άεεβΐ ίη Εάϋ.
 296 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι ΑΙιΕΧΑΝϋΚ. ί. ΐ3-'5·

ουνεπιτιθέμενα, άνθ' ών ε^ω μεν ώρραθΗν όλίΓα, αύτοί δε

συνεττέθεντο είς κακά.

Άλΐ)θες ειπείν, ότι κατά την του ψάλλοντος φωνην

ρ8. ο«. 8. " ΟΙκτίρμων και ελεήμων 6 Κύριος" και αύτη δε των
"πραγμάτων ή πείρα διαβοησειεν αν, ως ώδε τε εχει και ουχ 5
β ετε'ρως. αθρει δε όπως δέχεται παραχρήμα τάς λιτάς τάς
ύπε'ρ γε των πεπραχότων άθλίως, και συντετριμμένων εν
αλλοδαπή, και τον της αιχμαλωσίας άνατλάντων ζνγον,
μόνον δε ούχϊ τού παρακαλοΰντος φθάνει την αίτησιν, και
αποκρίνεται παραχρήμα ρήματα καλά, και λογούς παρακλη- ι ο
τικούς' παρακλητικούς δε' φησι τούς άνακτησασθαί τε και
παρακαλεσαι δυνάμενους τούς πεπονηκότας. παρ όλον γαρ
6β2 Δ. & της αιχμαλωσίας αύτών τον καιρόν ού ρημα ταχα που
χρηστόν ειρηκώς, ούχ έτερου τινός των παρακαλεΐν ειωθότων
άξιώσας αύτούς, άρχεται χρηστοεπείν, και της επ' αύτοΐς 15
ήμερότητος καταβάλλεται την άρχην. εκ περιχαρείας δη
ούν της άγαν ό θεσπέσιος άγγελος διακεκραγεναι λοιπόν
τω ΐΐροφήτη προστεταχε και διακονεϊν είς απαντάς τα παρά
θεοΰ. εζηλωκέναι γάρ φησι τψ Ίερονο-αλημ ζ^λον μίγαν,
ούκ αύττ) τον ζηλον ενιεϊς, καθάπερ και πρώην παρενηνεγμενη 2ο
1> προς άλλοκότους λατρείας, άλλ' ύπερ αύτης τοις πεπορθη-
κόσιν, οις και ωργί<τθαι φησιν, ούχ ώς και εν άπλτ} και
μεμετρημε'νη κινήσει τυχόν, άλλ' ώς εν άκράτω τε και
άσχετα» θυμω. εγω μεν γαρ, φησιν, επαίδευον τούς εμούς,
και ούδεν αύτούς πε'ρα μέτρου πάσχειν ηθελον αϋτοι δε της 25
ϊδιαρ γνώμης την άγριότητα δεινώς τε και άχαλίνως επηγον,
παρεντες ούδεν των εϊς ώμότητα και άπανθρωπίαν.
Ύούτο οίμαί εστι τό εγω μεν ωργίο-Οην ολίγα., αυτοί 3ε
α-υνεπεθεντο εις κακά. παιδεύει μεν γάρ ε{- άγάπης ημαρ-

6. δί ϋ. γάρ Εάά. 8. άνατλάντων Β.ϋ. άπαλλάττωΐ' ΈΛΑ.

1 ί. φησι Ό. φημι Έιάά. Ι3· τον τή{ αιχμαλωσία! τον (δίθ) ρΓΟ τη! αιχμ.
αυτών τον Ό. 22. και 66θαηι1υιη ίκβιιιτφΐυιη εχ Ό. 25· π<ρα]
παρά 1). δΐϊΐίπι τοϋ 3(1(1. 1). 29- 7"Ρ ΟΙα-
 ϊ. ι6. ΙΝ ΖΑϋΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 297

τηκοτας ό των όλων θεός, και συμμέτρους ήμΐν επιφερων ο

αίκ'ιας, η πόνους, μετασοβεΐ προς το άμεινον. οι δε προς
τούτο παρειλημμενοι, θηριοπρεπώς επιθρώσκουσι τοις παι-
δευομενοις εσθ' οτε. άλλ' οργίζεται θεός επ αΰτοϊς Όργψ
5 μεγ&λψ. ό μεν γαρ ώς πατήρ επανορθούν ταΐς αίκίαις ηθε-
λεν' οι δε ολοις ώσπερ Ίστίοις και πάντα σε'ιοντες κάλων
άσχετοις όρμαϊς τοις κάμνουσιν επεφεροντο.
Ύοΰτο παθούσης της Εκκλησίας, ηγνοηκασιν οι διώκοντες,
οτι τους της εις αύτην άγριότητος άποτιοΰσι λόγους, και
ίο πίκρας έζαιτηθήσονται δίκας παρά του προεστώτος θεού. ά*

Δια τούτο τάδε λέΓει Κύριοο Επιστρέψω έπί ΊερουσαλΗμ έν τ$

οϊκτιρμω, και ό οΐκόε μου άνοικοδομΗθΗσεται έν αύτΗ, λέΓει
Κύριοο παντοκράτωρ, και μέτρον έκτεθΗσεται έπϊ ΊερουσαλΗμ
ετι.

'5 Δεδειχεν οτι παθούσα την άποστροφην του διασώζειν

Ισχύοντος, άθλιότητός τε και ταλαιπωρίας εις τοΰτο κατώ-
λισθεν, εσται δε πάλιν άκονιτί και λίαν ευκόλως εν οίς ην β
πάλαι, μετατεθεντος εις ημερότητα του παρωργισμενου'
δηλον δε οτι του πάντα ισχύοντος θεοΰ' μόνον δε ουχί και
2 ο ύπονοστοΰντος ε'ις αύτην, διάτοι του πάλιν άζιώσαι φειδοΰς
και αγάπης, και άμνησικάκως άνεϊναί οι τα εγκλήματα,
ύπισχνεΐται γαρ και τον οίκον εγείρειν, και εύμηκεστάτην
άποφαίνειν την Ίερουο-αλημ. εμπεπρηστο μεν γαρ ό ναός,
καθγιρηντο δε καΐ αύτά τα της πόλεως τείχη, ώς όλίγην και
25 συνεσταλμενην όράσθαι παντελώς, και εύαριθμητους εχειν
τους οϊκητορας. άλλ', ώς εφην άρτίως, άνακομίζειν αύτην α ββ3 Α.

3· θηριοπριπ^ί Β. ΗιΛβΙ θηριοπριπωι ϋ. 4· οργίζιτο Ό. 6. Ηαεο

όλοΐί—κάλων 800688βπιηΙ βχ ϋ. 7· 'πιφίρονται Ό. 9· Του!
ηχϋΐιιπ))1ιιιη βχ Ό. άποτιοΰσι Ό. άποτίσουσι Έ,άά. ΙΟ. (ξαιτοΰνται I).
προιστηκότο! Ό. 12. αϋτω Ό. 13. €κτ<θήσ(ται Β. (Αΐβ.χ.)
ϊκταθ. ί). Εά(1. (ν&Ι. *>) Ι4· «« 30 Δί'δίί^ίΐ/ Οοη]ιιη»;ίΙ Ό. ΐ8. μιτα-
τίθίντα (βίο) ϋ. 21. οι ίΐβδίιηιρίιπη οχ Β.ϋ. 23. ψπίπρηστον
ΑιΛ. «ώι ϋ.
ΎΟν. II. <£ η
 298 Β. ΟΥΗΉΙιΙ Α^ΕΧΑΝϋΚ. Ιΐ7·

επαγγέλλεται προς το (V άρχαΐς, ο δη και τετελεστο, Κύρου

μεν άνεντος της αιχμαλωσίας, Ααρείου γεμήν κα\ αυτόν
άναδείμασθαι προστάττοντος τον ναον, εφιεντος τε και αυ
τήν τοις τείχεσιν όχυροΰν την πάλιν.
Ορώμεν δε, ότι διαγυμνάζων εσθ' οτε θεοί των αγίων 5
την πίστιν, κάί των προσκειμένων αύτώ την άγάπησιν,
εφίησι κατά. καιρούς διώκεσθαι την Έκκλησίαν. άλλ' ολίγα
ο παθοΰσαν ευθύς άνίστησι, και άνατειχίζει πάλιν ταΐς επι-
κουρίαις, κάί τη άνωθεν χάριτι τον ϊδιον οίκον στέφανοι,
και έκαστος δε των εύσεβεΐν ήρημενων και πόλις εστί κάί ίο
οίκος θεοΰ. δοκιμάζεται δε πολλάκις, κατερεθιζούσης αυτόν
εις φαυλότητα κα\ σαρκικής ηδονής και μερίμνης κοσμικής,
ως δοκεΐν εμπεπρήσθαί τε καϊ τειχών ερήμην, ήγουν ασφα
λείας, την του παθόντος άπομειναι ψυχήν. άλλα κατοικτεί-
ροντος θεοΰ, καϊ ταΐς των άγιων λιταΐς μετατιθέμενου προς 15
^Ρ^"· ο το ημερον, οικοδομείται πάλιν " €ί? ναόν άγιον, εις κατοι-
" κητήριον θεοΰ εν ΪΙνεύματι" και δή και άπάσης άπε-
ληλαμενης άκαθαρσίας, άνατειχίζεται παρά θεοΰ, κάί γίνεται
πόλις τοΰ μεγάλου βασιλέως, τουτεστι Χρίστου.

ιϊ Και εϊπε πρόο μέ ό άιτελοο ό λαλών έν έμοί ΆνάκραΓε λεΓων ϊο

Τάδε λεΓει Κύριοε παντοκράτωρ "Ετι διαχυθΗσονται ττόλειε έν
άταθοΐο, και έλεποει Κύριοε ετι τΗν Σιών καϊ αίρετιεΐ ετι τη ν
' Ιερουσαλήμ.

Ώαρατείνοντος τοΰ χρόνου της αιχμαλωσίας, αϊ της Ιου

δαίας πόλεις, ούδεν δε ήττον και της Σαμαρειτών, έζηρήμωντο 35
παντελώς, οίκοι τε γάρ ήσαν εμπεπρησμενοι και μονονουχϊ
της Βαβυλωνίων ωμότητας κατακεκραγότες, καϊ αυτά δε τά
τών πόλεων σχήματα κατηφανισμενα και άνατετραμμενα

I. τίτίλίστο Β.ϋ. τίτίλ«σται β. Ε<3(1. 3· "*ώι> Ό.\).

8. άνίστησϊ] + Θ*6γ ϋ. 17. και αΐΐ. ΒββιιπιρΙυιη εχ Ό.
20. άράκραγί] «τι άνάκρ. ΕΔά. (\άϊ.) ΐτι θϊββί ίη Β.ϋ. (« ΑΙεχ. XII.) 25·
6η Έ,άά. τηί Ό. των Ε,άά.
 ϊ. I 8—2 1 . ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 299

παντελώς, αναρίθμητων δε κομιδί) κατοικούντων , άνδρα

μεν ουκ ην λαμπρον, η και έτερως επισημον Ίδεΐν, άλλ'
ούδε (ν ευπάθεια, οντάς τινάς, κατηφείς δε απαντάς, λιμψ
και πενία, κατηχθισμένους, τούτων απάντων εσεσθαι πέρας β
5 ίπαγγάλλίται. &Αχυ()ηο-οντΑΐ γάρ φησι πόλεις εν Αγαθόίς,
τουτέστιν, ΐ» ταϊς άρχαίαις ευημερίαις έσονται, κα\ παρα
κειμένων αύτάίς των εις άφθονίαν αγαθών, μεταβαλοΰσι την
οψιν, και άναδραμοΰνται πάλιν εν τοις κατ εύχην. έλεηο-ει
γάρ Κύριος 'ίτι την ~ϊ,ιων χα) ΑιρετιεΊ 'ίτι την ΊερουσΆλημ.
ίο Αθρει δε όπως ευτέχνως ημΐν ό της προφητείας πρόεισι
λόγος, ου γάρ εις άπαν αύτην ελεηο-ειν κατεπαγγελλεται,
ούτε μην εις πάντα χρόνον Αίρετιείν' αλλά τό "Ετι φηοΛ, λ ββ4
μεμετρημένον ωσπερ τον της ημερότητος χρόνον νπισχνού-
μενος. έμελλε γάρ μετά τοΰτο τοις ετι χείροσιν εναλώναι
*5 κακοΐς, επί ταϊς εις Χριστον παροινίαις κατεγνωσμένη. ούκ-
οΰν τό "Έπ μονονουχι και επιμετρεί τον της ημερότητος
χρόνον, άπειλην εχον άσυμφανή των συμβησομένων αυτί)
κατά τους καιρούς της του "Σωτηρος ημών επιδημίας.

Και Ηρα τούε όφθαλμούε μου και εΐδον και ιδού τέσσαρα κέρατα. ι8
20 και είπα ττρόε τόν αΓΓελον τόν λαλοΰντα έν έμοι'Τί έστι ταύτα, 19
Κύριε; και είπε ττρόε μέ Ταύτα τά κέρατα τά διασκορττίσαντα
τόν Ίούδαν και τόν'ΙσραΗλ. και έδειξε μοι Κύριοε τέσσαραε 2ο
τέκτοναε. καϊ είπα Τί ούτοι έρχονται ττοίΗσαι; και είπε πρόε «ι
μέ Ταύτα τά κέρατα τφ διασκορττίσαντα τόν Ίούδαν και τόν
25 ΊσραΗλ κατέαΕαν, καϊ ούδείε αύτών Ηρε κεφαλΗν και εΐσ-
Ηλθον ούτοι τοΰ ό£ϋναι αυτά είε χεϊραε αύτών τά τέσσαρα ο

I. άν&ρασι Τ). 4· κατηχθίσμίνονς Εάά. 5· >°Ρ 0Γη· Ο·

6. 8(Λο1. ΙΐΓβνίβείΓηιιιη τουτέστιν ίν τα'ις άρχαίαιι ΐκίίναΐί ιύημίρίαιι ΐσονται ΙιαβεΙ 1).
ίκιίναις ηοη βθάίΐ Ό. 15. κακοϊι— κατιγνωσμί'νη ΟΠ5. ϋ. ΐ6. μονονονχϊ
καϊ ΐπιμττρίϊ Ό. μιμττρημίνον ώσπίρ Εάά. μ€μ. ωσπιρ δήλοι ΑαΗ. 1 7. ΐχον Ό.
ΐχοντα ΈΑά. ι8. τοΪιγ οπι. Ό. 20. τοΰτο Ό. 22-24. Α1>
Ίούδαν αά Ίούδαν ΐΓΒΠβίΗΐ Ό. 22. Ισραήλ] + «αϊ Ίίρονσάλήμ Εάά.
(« νβΐ.) ίηνίΐο Β. (Αΐβχ. XII.) ροι Κύριος \ιοο οπίίηβ Β. 23. Ηββο προς
μ* ΜχβββεηιηΙ εχ Β. (Αΐβχ. XII.) 25. *ιση\6ον Β.ϋ.Ρ. (Αΐβχ. XII.) οΓ.
ίηΓίΌ. (ΙσηΚθοσιν Εάά. (Ισηλθοσαν Μί(ΐ[ηε. [ϊ£τμ\θοσαν Υβί. ν]
<14 2
 300 Β. ΟΥΚΙΙ,Ι,Ι ΑΙ,ΕΧΑΝϋΙΙ. ί. ι8-2ΐ.

κέρατα, τά εθνΗ τά έπαιρόμενα κέραο έπί τΑν ρπν τοϋ Κυρίου

τοΰ διασκορττίσαι αΰτΗν.

Έφ' ετεραν ορασιν ό προφήτης έρχεται, και ουκ εις

μακράν, Ινα μή λόγω μόνω παιδεύοιτο τά εσόμενα, αλλά
κα\ αυτών των συμβησομενων εν θεωρίαις γινόμενος, λεπτώς 5
τε και ακριβώς ε'ιδείη τά σημαινόμενα, τις ουν άρα εστίν ό
της οράσεως νους, ώς αν όίός τε ώ, διειπεΐν πειράσομαι. το
(1 κέρας άε\ -παρά τή θεοπνεύστω γραφή λαμβάνεται τά μεν
εις εικόνα και ύποτύπωσιν ισχύος, ήγουν βασιλείας" κατα-
σημαίνει δε πλειστάκις κα\ ύπεροψίαν, ώς εν γε τψ φάναι ίο
ΡβΛχχιν. Τ£σ} τον μαχάφιον Δαυείδ " Έ,Ίπα τοις παρανομοΰσι Μή
" παρανομείτε, και τοις άμαρτάνουσι Μή ύψοΰτε κε'ρας' μη
" επαίρετε εις ΰψος τό κέρας υμών μηδε λαλείτε ι κατά τοΰ
9. ' °™' " θεού άδικίαν." ψάλλει δε' που και περί Χρίστου " Το
" κέρας αύτοΰ ύφωθήσεται εν δόξη," τουτέστιν, ή βασιλεία, ΐ5
και ή τοΰ κατάρχειν των όλων Ισχύς τε και εξουσία.
Όρα τοιγαροΰν ό Προφήτης τειτο-αρα κέρατα,, τουτέστιν,
εθνη τέσσαρα, σκληρά τε και άλκιμώτατα, πόλεις τε όμοΰ
β και χώρας εκκεραΐζειν ευκόλως δυνάμενα, και οι μεν είναι
ταΰτά φασι, τήν τε Άσσυρίων βασιλείαν, καΐ με'ντοι προς
τί/δε τήν τών Βαβυλωνίων, καϊ τρίτην τήν Μακεδόνων.
Άντίοχος γαρ ω επίκλην επιφανής, εκ Μακεδονίας ών,
πεπόρθηκε τήν Ίουδαίαν. επαριθμοΰσι δε ταύτη και τήν
'Ρωμαίων, ή μετά τον τοΰ Σωτήρος σταυρόν, εϊλε κατά
κράτος τά Ιεροσόλυμα, επειδή δε διερμηνεύων τω ΥΙρο- 25
φήτη τήν ορασιν ό θεσπέσιος άγγελος, εφησε περί τών
ββδ Α. » κέρατων, ότι ταύτα τα κέρατα τα $ιαο-κορπίο-αντα τον Ίου^αν

I. ϊπαιμύμινα Β. ιπαίμηντα Ό. ϊπαιμούμίνα Εά(1. 3η1β Μί^ηε. 8ΐ3ΐίπ3 κίμας

οιη. Β. (51, 240.) ΗίώβΙ ϋ. τοΰ (ΙεεβΙ ίη Ο. 1ΐ3ΐ>εΙ Ρ. (49·) 8. τά
αββυαιρίυιη εχ Ο. 12. Ηαεε μή ΐπαίμίτ*—άδικίαν αεεεββεηιηΐ εχ Ό.
14· το κίμαι Ηίε ίηο. ίηίΐίο Ικχΐίε ηααΐίΐιΐϋ ϋ. ι6. ΐξουσίαν (βίε) Ό.
2ΐ. των οπι. 0. ΙιαυεηΙ Ι).Η. τήν ύΐ. Ε(1ϋ. των 1>. ΝεαΙπιιη ΗίΛεΙ 0. 22. ω Ο.
ό Ε<1(1. ίΗίΙΐίιη ϊπίκλην οιη. I). 23· «»τηρ. ϋ.β. Ε(Μ. άπαμιθμυΰσί Ο.
34· τοί οτη . (', ΙιαΙιεΙ I). κατ» κμάτοί τά Ίιμοσόλυμα Ηοε οηΐίηε Ο.ϋ.ϋ. κατα-
κματωι 0. 26. ϊφη 0.
 ί. ι8-2ΐ. ΙΝ ΖΛΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 301

και τον Ίο·ραηλ κατεα^αν, άναγκαΐον οΊμαι και νυν εκείνα

παρεντας, «τ εθνη μάλλον ελθειν τά συντετριφότα τον
Ισραήλ, τέσσαρες δή ούν γεγόνασιν άρχαΊ, δι ων τούτο
παθοΰσαν την Ίουδαίαν εύρήσομεν. Φουλά μεν γαρ πρώτος
5 τας επεκεινα, ως εφην, των Ίορδάνου ναμάτων είλε φυλάς'
είτα μετ εκείνον ό Σαλμανασάρ, και τρίτος Έεναχηρεϊμ, καϊ
τελευταίος επ' εκείνοις ό Ναβουχοδονόσορ. ούκονν ο'ικειό-
τερον νοηθείη αν επ' αύτών, οτι ταύτα εστί τα, τέσσαρα
κέρατα τα, ^ιαο-κορπίταντα τον 'ΐουί'αν καϊ τον Ίο~ραηλ. είτα 1>
ιο θεού καταδεικνύοντας τε κα\ άνευρύνοντος τω Προφήτη τήν
ορασιν, τεατο-αρες ορώνται τεκτονες. ηρετο δε πάλιν, οποι τε
και εφ' οτω βαδίζουσιν ειτά φησιν ό λάλων άγγελος εν
αύτω, οτι τα τέσσαρα κέρατα τα συντετριφότα τε και £ια-
(Γκορπιο-αντα τον Ίονο^αν και τον Ίο-ραηλ ε\ο~ν\λ§ον ο^νναι.
*5 Τι ούν εροΰμεν καϊ δια τούτου πάλιν ύποσημαίνεσθαι ;
άρα γαρ παρωΡυνοντο κατά του Ισραήλ οι ηδη πεπορθη-
κότες, και άγριωτερους άπετελει Οίος τους εξ οργής αύτοΐς ο
επενηνεγμένους ; καίτοι φαίνεται διακεκραγώς τε και λέγων
" 'Έ,ζήλωκα τήν Ιερουσαλήμ και τήν Έιων ζήλον με'γαν,
20 " κα\ θυμω μεγάλω εγώ οργίζομαι επ\ τά εθνη τά συνεπιτι-
" θεμενα, άνθ> ών μεν ώργίσθην εγώ ολίγα, αύτο) δε
" συνεπεθεντο εις κακά." ό δε ολίγα και συμμετρως
ώργισμενος, και ζήλον επαφιείς τοΐς πεπορθηκόσιν, οτι
πε'ρα λόγου δεδράκασι τά εις τους άλόντας τολμήματα, πώς
25 ο£υνεσθαι κατ αύτών κελεύει τά κέρατα ; ούκοΰν οξύνονται
μεν, πλήν οΰ κατά γβ του Ισραήλ, αλλά κατά σφών αύτών. <1
κατεζανεστησαν γάρ αλλήλων, καϊ πεπολεμήκασιν Άσσυ-
ρίοις τε καϊ Βαβυλωνίοις ΪΙερσαι καϊ Μήδοι, Κύρου βεβα-
σιλευκότος, καθάπερ ηδη προείρηται.

3· γ(γόνασα>] ·γ(·γίνηνται Ό. 4* Φ°υλα Ο.Ό. Φούλαρ Ε(1ι].

η. «τ' ϊκιίνοί! 0.0. μιτ ΐκιίνουί ΕΛΛ. ΐ6. παρωξΰνονται (βίο) Ο.
ι8. Τ€ .ι — ιιιιι;.τ ιιιιι βχ Ο.Ό. 20. «γώ 38Κ11ιηρΙΐ)ΐη βχ Ο. σνντιθίμινα Ό.
21. μϊν ωργϊσθην ΐγω Ηοο οπίίηε Ο. ί'γώ 3η1ε μίν Ιηιηίψ. ΕΛΛ. 22. σνι*-
πίθοντο ϋ. σύμμίτμα Ό. 24· τίμα Β.Ο. παμα ΕΛΛ. ίϊΐαΐίιη λόγοι»
ΜΪ£ηβ.
 302 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι ΑΕΕΧΑΝΟΚ. π. ι-5·

Ούκοΰν, ει μη ο%υ\>θη τα, κέρατα, καϊ πεπόρθητο τα Βαβυ

λωνίων, ουκ αν άπηλλακτο δουλείας 6 Ίσραηλ, ουκ αν άνείθη
δεσμών και της αφόρητου ταλαιπωρίας, οι τοίνυν τίτο-α,^ες
τΐκτονες, οι τα, χιρατα παραθήγοντες (ν χερην αύταν, τούτ
α εστί των εχόντων αύτα, ητοι των κρατούντων" Ινα τους 5
Περσών νοώμεν βεβασιλευκότας' νοηθεΐεν άν άγγελοι, το
θεω δοκούν άποπεραίνειν ευ μάλα προστεταγμενοι. τούτο δε
ην άρα το άλώναι την Βαβυλωνίων, και ύπο χείρα γενέσθαι
ΪΙερσών τε κα\ Μηδων, περί ων ετερωθί που φησιν ό των
ολων δεσπότης θεός " Ήγιασμενοι ε'ισι, και εγώ άγω αυτούς, ιο
α γίγαντες έρχονται πληρώσαι τον θυμόν μου, χαίροντες άμα
" και υβρίζοντες."

βββ Α. α
Κ«<ρ. β'. Και Ηρα τούε οφθαλμούς μου και Γδον, και ιδού άνώρ και εν τη
2 χειρ'ι αύτοϋ σχοίνιον Γεωμετρικόν. και εΐπα πρόε αύτόν ΠοΟ
σύ πορεύΗ; και είπε ττρόε μέ Διαμετριΐσαι ™ν "Ιερουσαλήμ, ΐ5
του ίδεϊν πΗλίκον τό πλάτοε αύτΗε έστι και ππλίκον τό μήκοε.
3 και ιδού ό άτΓελοε £ λαλών έν έμοί ΐστΗκει, και άιτελοε ετε-
ο
λ ροε έ£επορεύετο είε άπάντΗσιν αύτοϋ, και εΐπε πρόε αύτόν
λέρων Δράμε και λάλΗσον πρόε τον νεανίαν εκείνον λεΓων
Κατάκαρποε κατοικΗθΗσεται "Ιερουσαλήμ από πλΗθουε άνθρώ- 2ο
5 πων και κτΗνών των έν μέσω αύτΗε- και έρώ εσομαι αύτΗ,
φΗσί Κύριοε, τεΐχοε πυρόε κυκλόθεν και είε δόΕαν εσομαι έν
μέσω αύτΗε.
"Οτι μη κατά. τού Ίσραηλ ώζύνθη τά κέρατα, κατ εκείνων

I. οξννθη 0.0. ωξίνϋη Έάά. ίπιπόρθητο 'ύά. ίηνϊΐίβ Β.Ο.ϋ.Ο. 2. οΰί*

ρΓΟ ουκ Ο. 6. βίβασιλινκάταε Ο.ϋ.ο. βασιλιάς Εάά. ΡΓββΓηίΙΐίΐ κατά
καψόνι Ι», νοωμίν ροβΐ β(β. (Γαηβρ. I). άν αββιιηιρίιιπ] βχ 0.0. τό θ<ώ δοκούν]
8ϊε βθίώίηιιιβ. τώ θίώ 8. 0.0. τό δ. Θίώ Εάά. 7· βββυπιρίαπι «χ Ο.Ό.
ίο. θ(ϋΐ· αίίΐιπιρίαιη εχ (,'. 13. ιβοκ Ο. ιϊ&ονΥ.άά. (26. αϊ.) και υ1(. οπι. Ο.
(ιηαηιι ρππΐ3.) 17. Ιστήκα Ο. (Αΐβχ. «) ίίστ. Εα<1. ΐ8. άπάντησιν
αυτού Β.Ο.ϋ. (ΑΙεχ. XII.) άπάντησιν αϋτφ Ρ. (26, 42.) ε£. ίη 8. ,Ιο,'ΐηηειη 73
σννάντησιν αντψ Εάά. (Υ&Ι. «) 19. Λράμ<—\ίγων άββίΐηΐ ίη Εάά.
ίηνϊΐϊβ οιηηίοπβ. νιανίσκον Β. (κ 22. βΐ.) 2θ. κατάκαρποί ηαοβηΐ Β.Ρ. (XII
βυρΓΕβο.) [κατακάρττωΓ Α. V. κ εί. ίηίΓΕ.] 21. τώι» αββαιορίαπι βχ Ο.ϋ. (ΑΙεχ.
XII ηΊ8.) αντηίαντο'κ Ό. δίβΐίπι φησι Ο.ϋ. (ΑΙεχ. XII.) λίγιι Εάά. «)
22. κνκλωΰιμ 0.0. 24· οξύνθη 0.
 ϋ. ι-5· ΙΝ ΖΑΟΗΑΕΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 303

μάλλον, οι εϊλόν τε και πεπορθήκασι την τε Ιερουσαλήμ,

και μεντοι την Ίουδαίαν, ή γείτων όρασις εκδείζειεν αν, και ο
μόλα ευκόλως, αίρει γαρ πάλιν τους οφθαλμούς ό Προ
φήτης, και ουχί δη πάντως τον σώματος" άποπτα γαρ τα
5 τοιάδε των θεωρημάτων τοις σαρκός όφθαλμοΐς' τους «τω
δε μάλλον κα\ νοητούς, δήλον δε ότι τους εν καρδία και νψ.
ειτά τινα τεθεάσθαί φησιν εν ανδρός σχήματι, σ-χοινίον
έχοντος γεωμετρικοί/, ηρετο δε πάλιν εφ' οτω τε βαδίζοι, και
τις 6 σκοπός αύτω. του δε δη φάσκοντος Αιαμετρη<ται την
ίο Ιερουταλημ, του \$ε~ιν πηλίχον το πλάτος ε<ττ)ν χα) πηλίχον το
μήκος, άγγελος έτερος ετερω πάλιν άγγελω βαδίζειν εκελευε
και άπαγγελειν αύτω οτι χατάχαρπος χατοιχηθηο-εται Ίερου-
ο-αλημ απο πλήθους ανθρώπων και χτγ\νων των όντων εν μντω
αΰτης. επειδή γαρ ηρημωμε'νης της Ιερουσαλήμ, προσεμ-
*5 πρησθεντος δε και αυτού του θείου νεώ, κα\ των ανά πάσαν
την Ίουδαίαν οίκων τε και πόλεων άνατετραμμένων, άντ)ρητό ά
πως η ελπίς του και εισαΰθις αύτήν άνασφήλαι δύνασθαι.
δείκννσι δε θεός, οτι των κεράτων παρωζυμμενων, τουτεστι
των εθνών, ήτοι τών βασιλειών, και τον προς άλληλα πο
ιο λεμον συγκεκροτηκότων, άνεθήσεται μεν ό ' Ισραήλ, οικήσει
δε πάλιν κατευρυνθεϊσαν την Ιερουσαλήμ και θεία. δυνάμει
πεπυργωμενην, και οίον άμάχω φλογ\ ταϊς άνωθεν εύμενείαις
διεζωσμενην. τρέχει τοίνυν ό άγγελος εκμετρηο-αι την Ίερου- β
σαΜμ, και οίον όρίσαι πλατεϊαν αυτήν και εύμηκεστάτην.
25 Κ,αί ταυτι μεν ιστορικώς" φαίην δ* άν οτι και επ αυτής

ι. « βΐΐ. 388ϋπιρΐυηι βχ Ο. 4· πάντων] + τονι Εάά. ϊηνϊϊίβ Ο.ϋ.

4-6. ΑβΒίίΓηρΙα άποπτα — σαρκόι [τηι σαρκόι ϋ.] όφθαΚμοΊϊ βχ Ο.ϋ., ?σω βχ
Β.Οϋ., δήλον θί ότι—νω βχ 0.0. 8. ΐχοντοί Ο. ϊχοντα Ο.
κατίχοντκκ Β. κατέχοντα Εάά. βα&ίζοι Ο. βάδιζα Εάά. 9· αντοΰ Ό.
10-14· Η360 τοϋ ίοίΐχ—Ιερουσαλήμ ΗΟεεβΒεπιηΙ βχ Ο.Π. νεΛα αΐΐϊπΐ* ΐπιώή γαρ
ηρημωμίνηί αντής (μΐΌ τήί Ίιρονσαλήμ) άαί ηαοαίΐε I). ίιΆΟΜΏΆ Υ6Γ8118 άίπΐίάϋ Β.,
ηυεπ) κεουΐί βυηΐ Εάά. 12. άπαγγΐΚιιν Ο. άπαγγιΧλαι Ό. κατάκαρποε Ό.
κατακάρπωι ρη) ιηοΓβ, ο εΐ ω ίηΙεΓ βε 8ΐ6ρε ρβπηαΙαίΜ Ο. 14- προσ(μ-
πρησΰίντοι 0.1). ίμπρησθ. Ώ. Εάά. Ι5· >*ί> Ο- "αοϋ ο. Εάά.
ιη. αί&Γ ί). ίηνίιίβ Ο.ϋ. ι8. 6ϊ Ο. οίν Εάά. Νβυίπιπι ΙκώεηΙ Β.ϋ.β.
παροξυνομίνων Ο. Ι9> ττροί άλληλα Ο.ϋ.1). Τίροί άΧΚηΚονί Εάά. 20. 6
ΟββΙΙΠίρΙιΐπΐ βχ Ο.ϋ.Ι). 22. και οίον—δκζωσμίνην Οία. Ό.
24- *νημηκ€στάτην ΑιΛ. 2$. ταΰτα Ο.
 304 Β. ΟΥΚΙΕΙ,Ι ΑΙΕΧΑΝΟΚ. Η. ι~5·

της Εκκλησίας Χριστού νοοΐτ' αν εΐκάτοίς ή ορασις. τετυ-

ραννεύκει μεν γαρ κατά. πάντων ό σατανάς των όντων επ\
της γης, και γεγόναμεν αιχμάλωτοι, τοις εκείνου ζνγοΐς
ύπενηνεγμενοι. άλλ' ή του Έ,ωτηρος χάρις κατελεπτυνε μεν
Οοΐ. η. το Εκείνου κέρας, συνε'τριψε δε την ύπεροψίαν. τεθριάμβευκε 5
γαρ αρχάς τε καΐ εξουσίας του κοσμοκράτορος και άντικει-
667 Α. α μίνας δυνάμεις, εξείλετο δε ημάς, και των εκείνου δεσμών
άπελυσεν' ηγειρεν ημΐν την Έκκλησίαν, την άγίαν άληθώς
και διαβόητον πάλιν, την εύρεΐαν και εύμηκεστάτην, ην
κΛτα,χά,ρπως ωκηκαμεν άνθρωποι τε και χτήνη, τουτέστιν, οι ίο
λελογισμένοι τε ηδη, και οι μηπω προς τοΰτο ηκοντες
μέτρου, μέλλοντες δε και μυσταγωγούμενοι' κατωκηκαμεν
δε πάλιν, ην αύτος τειχίζει Χρίστος, άρρητοις δυνάμεσι
καταφλε'γων τους άνθεστηκότας, και της εαυτού δόξης άνα-
1) πιμπλάς, και οίον έστηκώς ΐ» μΐτω των οϊκούντων αυτήν" ι&
δ.ΜαΐΛ. ίπηγγέλλετο γαρ λέγων " Ιδού εγώ μεθ' υμών ειμι πάσας
2°· " τάς ημέρας και εως της συντέλειας τού αιώνος." ταύτης
της άγιας πόλεως διεμεμνητό που και ό προφήτης Ησαΐας,
χχχίϊί λί/ων " Οί οφθαλμοί σου οψονται Ιερουσαλήμ, πόλις
ϊο- " πλουσία, σκηναί αι ού μη σεισθώσιν, ούδε μη κινηθώσιν 2 ο
" οι πάσσαλοι της σκηνής αύτης, ούδε τα σχοινία αύτης ού
Ιΐ>.^1ιν. « διαρραγώσι," και προς αύτην δε φησι " ΥΙλάτυνον τον
" τόπον της σκηνής σου και τών αΰλαιών σου' πηξον, μη
" φείση, ετι ε'ις τα δεξιά και εις τά αριστερά εκπετασον."
ο κατευρύνεται γαρ ή 'Έ,κκλησία Χριστού, καϊ εις απλετον 25
εκτείνεται μετρον, άναριθμητους άει δεχόμενη τους προσκυ-
νούντας αύτον.

I. νοοίϊτ Ο. κοοΐτο ΕθΗ. τ(τνράννηκ( Ο. 4· κατιΚίπτυνί—

συνίτριψι Ο. Ηαβο νβι·1)3 ϊηΙβΓ ββ ΙΐΉηβμοηαηΙ Εάά. 6. τοϋ
κοσμοκράτορο! και Ο. και κοσμοκράτορα: τα! Εάά. 8. ήμΐν Ο. ήμάν Εάά.
ιι. λιΚογισμίνοι Ο. λίλογωμ. ΕάΛ. Ι3· & αββιιπιρίιιιη εχ Ο.
Ι4· άναπιμπΧα! Ο. άναπιμπλύν Εάά. 15- αυτήν Κ06ΜΪΙ βχ Ο. δΐΗΐίιη
(ΐτηγ/ίΧΚίτο γάρ Ο. οΐΐ ΐπηγ. Εάά. Ι7· και 388ΐιηηρ1αιη βχ Ο.
19. πάλα πλονσία] πάλας πλούσια! Β. ϊηνίΐΐβ Ο. Εάά. Όβ Αά. 288 Ά. (π>8. βΐ
ΐΓϋίΙπϋΐίο 8)Τ.) 20. ούδί Ο. ούί' ού Εάά. κινηθώσιν Ο.
ααΚ(υθά>σιν Εάά. 33· αυΚίων Ο. 25· άπ\(Τον «τ. μίτρον Ο.
απαρον (κτ.
 ϋ. 6, η. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 305

Ω ώ φέξετε εκ γηο βορρά, λεΓει Κύριοε, δκ'τι έκ των τεσσάρων 6

άνεμων τοϋ ουρανού συνά£ω ΰμάε, λέπει Κύριος" εϊε Σιών 7
άνασώζεσθε οΐ κατοικοϋντεε θυΓατέρα Βαβυλώνοε.

Έπιστυγνάζει μεν ώσπερ τοις παθοϋσι την αίχμαλωσίαν,

5 ώ$· δύσοιστον άνατλάσι την ταλαιπωρίαν, και δη και άπο- ά
νοσφίζεσθαι κελεύει λοιπόν της Χαλδαιων χώρας, ώς ενόν
ηδη τούτο δραν αύτοΐς, εξείργοντος ούδενός, αυτού τε συλ-
λεγοντος εκ τόπου παντός τους τη τού πολέμου προσβολή
κατεσκεδασμένους, θυγατέρα, δε Βαβυλωνος και γην τού
ίο βορρά, την των Χαλδαίων ονομάζει χώραν. α'ι γάρ μητρο
πόλεις εν τάζει μητέρων τέθεινται ταϊς άλλαις, αϊ πράττοιεν
αν ΰπ' αύταΐς. βορειότερα δε πως κα\ προς ηώ κείμενη
των Ύ^αλδα'ιων η χώρα.
Και ταυτϊ μεν ήμΐν, ώς προς γε τα εκ της ιστορίας ο
1 5 ειρήσθω πάλιν, μεταφοιτα δε ό λόγος εις θεωρίαν την
πνευματικην, και τό τού Έωτηρος ηδη πως είσκρίνεται
πρόσωπον, καταλγυνομένου τρόπον τινά, μόνον δε ούχι καΐ
έπιδακρύοντος τοις έπ\ της γης, διάτοι τό πάντας την τού
τυραννησαντος σατανά λατρε'ιαν ύποδραμεϊν, κα\ δουλε'ιαν
2ο άνατληναι την ούτω σκληράν, ώς τοις εκείνου θελημασιν
όράσθαι κατηχθισμένους, προτρέπει τοίνυν άποδραμεΐν ώς η 668 Δ.
εκ γης βορρά,, τουτέστιν, ώς άπό χώρας της κατεψυγμένης,
Ίνα δια τούτου πλαγίως διάθεσίν τινα και ηθών κατάστασιν
έννοώμεν κοσμικην, ην εϊπερ τις εχοι, και αύτην όρψτο
25 κατοικών, ουκ άν εϊη τώ πνεύματι ζέων, ούδ' αν εχοι κάτ- Βοπ».χϋ.
οίκον εν έαυτψ τον διάπυρον τού θεού λόγον. ψάλλει γάρ
που προς θεόν ό μακάριος Ααυείδ " ΤΙεπυρωμένον τό λόγιόν ρ<>·
" σου σφόδρα, και ό δούλος σου ηγάπησεν αυτό." εφη μ°·

8. ττι τοΰ ποΚίμον προσβολή Ο. ταϊι των ποΚιμίων προσβολα'κ Εάά. ΙΟ. ο
νόμαζα χώραν ΙΐΟΟ οπϋηβ Ο.Ο. 12. ίω 1). ίηνίΐίβ Ο.Ό. Ιζ. ό
λόγοι ϋ ϊην. οτάίηβ 0. 17. καταΧγυνομϊνου 0. καταγλυκαινομίνον Εάά.
ϋ 6Γ3511Π1 681 ίη 0. 21. κατηχθ(σμίνονς Εάά. 23- δια
39δϋΓΤΐρΙΐ1ΙΤ1 βΧ Β.Ο. 27. μακάριοι 388ϋΠΐρΙαΓη 6Χ 0. 28—3°^· 3· Η»βο
!φη δί' που—πίτραν ; ΒΟΟββδβηιηΙ βχ 0.
νΟΙ. II. Β Γ
 306 Β. ϋΥΚΙΙ^Ι ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ.

δε που και αυτός προς τον μακάριον προφητην Ίερεμίαν

3αϊϋ 39 " 01 λόγοι μου ώσπερ πυρ φλέγον λέγει Κύριος, καϊ
" ώς πελυζ κόπτων πετραν ;" ούκούν ό τον ζεοντα και διά-
1> πυρον του θεού λόγον ούκ έχων, άπεψυγμενος αν εϊη και
νεκρός, καταψυχθησεσθαι γαρ την άγάπην των πολλών 5
8^Μ»ΐώ. §£(^ το πληθυνθήναι την άνομ'ιαν, κα\ ό μακάριος εφη ΤΙαΰ-
λος. Ουγάτηρ δε Βαβυλόονος ή αμαρτία λελέξεται, και μάλα
εικότως, εϊπερ εστίν αληθές, ώς ερμηνεύεται μεν σύγχυσις
η Βαβυλών' εϊη δ' αν έργον το πλημμελεΐν, υύχι νου
καθεστηκότος κα\ ερηρεισμενού, συγκεχυμένου δε μάλλον, ίο
καϊ οιονεί πως καταμεθύοντος ταΐς εις φαυλότητα ροπαΐς.
δει δη ούν αρα τών τοιούτων άποφοιτάν και ώς ίκ γηί
ο αλλότριας της άπεψυγμε'νης και νεκράς του νου διαθέσεως
μεταφοιτάν εις Έιών, τουτέστιν, είς τό άληθες, ίνα νοώμεν
την 'Έκκλησίαν Χριστού, εν η γεγονότες κατοψόμεθα μεν τό 15
θ«ώ δοκούν, και τους επι τί) άγια. τε και όμοουσίω Ύριάδι
περιαθρησομεν λόγους, και αυτόν εύρησομεν εκ παντός ημάς
τρόπου συναγείροντα Χριστόν, κα\ συνδέοντα πνευματικώς
8. ^οηη. (Ις όμοψυχίαν. εφη γάρ που περ\ ημών, ότι " Και άλλα
" πρόβατα εχω, ά ούκ εστίν εκ της αύλης ταύτης, κάκεινα 2ο
(1 " &Γ με άγαγεΐν, και γενησονται μία ποίμνη, είς ποιμην."

8 Διότι τάδε λέρει Κύριοε παντοκράτωρ "Οπίσω οοΕηο άπέσταλκέ

με έπί τά εθνΗ τά σκυλεύσαντα ύμάε, διότι ό άπτόμενοο ύμών
ώε ό άπτόμενοε τηο κόρΗε του οφθαλμού αύτοΰ.

"Οτι μεν επημυνε τε και ελυτροΰτο Χριστός και τους 25

5· καταψυχθήσισθαι. Ο. καταψυγήσισθαι Έ,άά. ψυγήσ: Ο&Ι. Ν&εΐ3Β ίη Ρβ.

οχνϋί. 6. και 6 μακάριο! ϊφη τταΰλοί Β.Ο. ΟβΙ. Νίΐίβΐίΐβ. ΡοηΙ. ΐφη Χρίστος
οοΓΓβχϊΐ Αυΐ). 8(3ΐίηι και ή 3(1(1. ΑιΛ. 7-11· Οίΐ»1 ΝΑ. ίη Ρβ. οχχχνί.
12. ΑβδυηιρΙα των τοιούτων εχ Ο., και εχ Ο.Ο. Ι3· αλλότριοι 0.0.
βορρά Εάά. δίαΐίαι τοίι άπ^ψυγμίνοΐί (βίο) ρπιτίΕ πίΕηιι Ο. της οΓη. Ό.
Ι4· μεταφοιτάν] + δί Εά(1. ίηνίΐίβ 0.ϋ. άληθϊί Ο.Ό. άΧηθινον σκοπιυτήριον
Έάά. ι,5· μϊν αββιηηρίυπι εχ Ο. το] + τω Εάά. ϊπνίΐο Ο.
ΐ6. Τη Οία. Ο. τι ί18811ΠΐρΙΐ1ΙΏ 8Χ Ο. 19- ΤΤΟυ &8811ΓηρΙΐ1ΓΠ 8Χ Ο.
21. ίίΐ μι Ιιοο οπίίαβ Ο. γνήσονται Ο. γινήσιται Εϋά. ίΓρ] και <>( Είΐιΐ.
ίηνίΐίβ Β.Ο. 22. «£απ<σταλκ€ Ρ. (42·)
 ϋ. 8. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 307

πάλαι λαούς, ενδοιάσειεν αν ούδεϊς, εϊ γε νουν εχοι της άτρε-

κείας τον εραστην. ει γαρ αύτός ην ή πέτρα δεδιψηκότα
κατά την ερημον ποτίζων τον Ισραήλ, καϊ αύτός εστίν ό
δι ου τα. πάντα παρά θεοΰ καϊ Πατρός, πώς εστίν άμφι- β
5 βαλλειν, οτι δι αύτοΰ και πάσα λύτρωσις κατά καιρόν, και
άπας επικουρίας επράττετο τρόπος ; πλην εν γε τούτω
φαμεν τοις εν πίστει δεδικαιωμενοις και ήγιασμενοις εν
Πνεύματι προσφωνεΐν αύτόν, και τον της ενανθρωπήσεως
κατασημαίνειν τρόπον. οπί<τω γάρ £όΡης ά,πεσ-τάλθαι φησί.
ίο και ψευδοεπήσειεν άν ουδαμώς, εϊ γάρ εν μορφή του θεοΰ
καϊ Πατρός υπάρχων ό εξ αύτοΰ τε καϊ εν αύτω θεός Αόγος,
" ούχ άρπαγμόν ήγησατο το είναι Ίσα θεώ" καθά γέ- "·
γραπτοί, καθίκετο δε και εις δούλου μορφήν, και τεταπεί- & ββθ Α.
νωκεν εαυτόν, γενόμενος καθ' ημάς, πώς ούκ οπίσ-ω γε'γονε
15 "^ης ότι μάλιστα πρεπούσης αξίας αύτω ;
Ύίς ούν ό λόγος του χρήναι παθεϊν αύτόν τήν πρόσκαιρον
άδοζίαν ; άφίκετο γάρ σκυλεύων τούς πεπορθηκότας και
τοις σφών αύτών ύπενεγκόντας ζυγοϊς τούς επϊ της γης,
τουτέστιν ημάς, ους αϊ πονηροί και αντικείμενοι δυνάμεις
2ο ασχέτως κατεληΐζοντο. σκυλεύονται δε νυνϊ, του πάντων
ημών Έωτηρος Χριστοί} συγκομίζοντος ημάς διά της πίστεως \>
εις εαυτόν, και Ιδίους ϊστάντος προσκυνητάς τους ταις παρ
εκείνων πλεονεξίαις πεφορτισμενους, και τοσαύτην ήμίν όρε-
γοντος τήν άσφάλειαν, ώστε τον εθέλοντα λυπεΐν, μονονουχι
25 της ιδίας απτεσθαι κορης' περιτρε'πεται γάρ άεί πως εις
πάν τούναντίον τών πραγμάτων ή εκβασις. τοις διώκουσι
τήν Έκκλησίαν λεγοιτο δ' άν έφ' εκάστω το εν ψαλμοΐς
" Αάκκον ωρυζε και άνέσκαψΐν αύτόν, και εμπεσεϊται εις Ρβ· νϋ.
" βόθρον όν εϊργάσατο, επιστρέψει ό πόνος αύτοΰ εις 0 7

I. ϊχοι Ο. ΐχίί Εάά. άτρ(Κ(ίαι Ο. άΚηθ. Έιάά. 4· παρά] + τοΰ Έιάά.

ϊηνίΐο Ο. 5· «ατά] + πάντα ΈΔά. ίηνίΐο Ο. 6. ΐν γι τούτω] ίν
γ* τοντο (ο ει ω ϊηΙβΓ βε πιιιΐΗΐίί) Ο. 10. ψιυοοιπηί ιΐ*ι> Ο.
15. άξίαε Ο. ινκλίίαϊ Ό. Έιάά. 1"]. άφίκιτο] + μίν Έάά. ίηνίΐίβ 0.0.
σκνΧίίσων Έιάά. ϊηνίΐΐβ ϋβάεπι. 23. όρίγοντο! Ο.Ό. παρίχοντοί Ειάά.
25. πωι Β.0.1). ττίρ Εάά. 27· οιη· τ°* ΡΓ0 Γ^ ^· '
ΒΓ 2
 308 Β. ΟΥΕΙΙ^ΕΙ ΑΙνΕΧΑΝϋΚ. ϋ. 9·

" κεφαλήν αυτού, και επ\ κορυφην αυτού η αδικία αυτόν

" καταβησεται." άγεται δη ουν εαυτού, φησιν, ό ταΐς των
εμχη πεπιστευκότων έπιβουλεύων ψυχαΐς. τοΰτό τοι φησι
Ρ8. θίν. και δια της του ψάλλοντος φωνής " Μη άπτεσθε των
" χριστών μου καϊ εν τοις προφηταις μου μη πονη- 5
I ΟθΓ. " ρενεσθε" ει γάρ εσμεν " σώμα Χρίστου καΐ μελη εκ
χϋ. 27.
" μέρους" πώς αν πρόοιτο τοις φιλαμαρτημοσι το ίδιον
σώμα ; η πώς εζεσται κακού άναπιμπλάν τα. μελη Χριστού ;
μάλλον δε, πώς ουκ αν την εσχάτην άποτίσειαν δίκην, οϊ
άτοϊς υπ' αντώ γΐγονοσιν άνοσίως επιβονλεύοντες ; ΙΟ

9 Διότι ιδού βρω επιφέρω τι-Ίν χεϊρά μου έπ' αϋτοϋε, καϊ έσονται
σκύλα τοΐο δουλεύσασιν αύτοΐο, καϊ τνώσεσθε διότι Κύριοε
παντοκράτωρ απέστειλε με.

"Ηψατο γάρ τών κοσμοκρατόρων τού αιώνος τούτον

Ρβ.ΐχχίϋ. Χρίστος, κα*ι άφορητω χειρϊ τάς τού μιαιφόνου δράκοντος 15
·3·
8. Ιλιο. σννεθλασε κεφαλάς, και δεδωκεν ημϊν " πατεΐν επάνω οφεων
β " καϊ σκορπιών κα\ επ). πάσαν την δύναμιν τού εχθρού."
κα\ οι ποτε δεινοί καϊ παγχάλεποι, και δνσάντητον έχοντες
την προσβολην, γεγόνασι σκύλα, τόίς δε£ουλευκόσιν αύτοΐς.
ήμεϊς γάρ οι πάλαι ταϊς άμαρτ'ιαις τυραννούμενοι, δεδικαιώ- ζο
μεθα μεν (ν Χριστώ, άφίγμεθα δε ηδη προς τούτο λοιπόν
εύσθενείας πνευματικής, ως διαπρεπειν μεν δύνασθαι δια
πάσης αρετής, και τον εν Χριστψ τε και εύαγγελικον κατορ-
θώσαι βίον, είτα -χαρισμάτων άναπίμπλασθαι τών παρ

7- μί\ονί Ε(1<1. Γ6ρι1£η3ηΐίΙ)118 Β.Ο. 8. (ξισται κακού Ο. άνίξίται κακών

Εάά. Χρίστου βΰεεβδίΐ βχ Ο. 9· *ί τοΐί ύπ' αΰτων Ο. 12. δον-
λίίσασιν ϋ.Ρ. βΐ ριιιηα πι&ηιι (υί νϊίεΐιιι·) Ο. (ΑΙεχ.) δουΚινουσιν Εάά. (ΧβΑ. ν)
Ηοίΐίβ οί σκνΚίΰσαντίί αϋτούι ΙΐϋΙχΊ 0., εχ τοίί δου\(ύσασιν αυτοΊι (ηΐ νίάεΐυτ)
εοηΓεΛιπη, τ ρήοΓβ εΓ8«ο, ερΪΓΪΙιι &8ρετο ηΒϊχο, κυ εΐ ντα βΐ ν ίΐη&ΐβ ίη αύτοϋί
πιηηιι ΓεεεηΙίοπ βοπρίϊβ. 13. άπίστιϊΚί Ό. βΐ ρηπίΕ πιαηυ (αϊ νίά.) 0.
(26, 49· '9^> 233·) «ξαίΓ«'οτίΐλ€ Β. ΐξαπίσταλκί Ρ. Εάά. (42·) άπίστάΚκί Ιιοάίε Ο.
(ν Α.ν.) [α\κ πΐόΐηο Γβοεηΐίοπ.] ι6. συνίθλασε 0.1). σννίτριψ€ Εάά.
1(). διδουλευκόσιν Ο.Ό. Εάά. δου\(ύσασιν \). 22. (ϋσθίνιίαί 0.6.
- ιΰθυμίαι Εάά. μΐν Ε8ϊαιη])1ασι εχ ϋ. 23· (Ιαγγίλικον ϋ. άγγ(λ. Εάά.

\
 π. ιο-ΐ2. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 309

αυτού, και λαβείν έζουσίαν κατά. πνευμάτων ακαθάρτων, κα\

δαιμοσιν άνοσίοις έπιτιμάν, ύποστρωννύντος του Χρίστου & 670 Α.
και συντρίβοντος ύπό πόδας άγιων αυτόν τε τον σατανάν ΕοΙη·
και τας υπ αυτόν ουναμεις πονηρας.
5 Καΐ καθ' έτερον δε τρόπον σκυλεύσειεν αν τις τους ποτέ
κεκρατηκοτας. οτε γαρ των ιδίων καταθλούμεν παθών, και
του παντός άξιον ποιούμεθα λόγου, τό κατακρατεϊν ηδονών
κοσμικών τε και σαρκικών, και άπάσης εκτόπου κα\ μυσαράς
επιθυμίας, τότε τους κεκρατηκότας ποτέ νενικηκαμεν. καν
ίο ϊδωμεν εαυτούς γεγονότας εν τούτοις, τότε δη τότε γνωσό-
μεθα και δια πείρας αύτης, οτι θεός ων ό Αόγος, ά,ττεσ-τάλη
μετά σαρκός εις τόνδε τον κόσμον παρά του θεού και Πατρός, 1)
κα\ οπίσω δόξης γε'γονεν ούχ έτερου του χάριν, η "ινα δεσμεύσ-η
το συντετριμμενον, και νευρώστ) τό ησθενηκός, άνορθώστ) τό
ΐ5 κατερριμμένον, εύσθενές άποφηντ) τό άναλκι, θεραπεύστ) τό
ησθενηκός, Ινα σώστ) τό άπολωλός.

Τέρττου και εύφραίνου, θίτατερ Σιών, διότι ιδού έΓω έρχομαι και ίο
κατασκΗνώσω έν μέσω σου, λέρει Κύριοε. και καταφεύΕονται ιι
έθνΗ πολλά επί τον Κύριον έν τη Ημέρα έκείνΗ, και έσονται ο
20 αύτω εϊο λαόν, και κατασκΗνώσουσιν εν μέσω σου, και έπι-
ΓνώσΗ δτι Κύριοε παντοκράτωρ έΕαπέσταλκέ με πρόε σέ. και ΐ2
κατακλΗρονομΗσει Κύριοε τον Ίούδαν, τιϊν μερίδα αύτοΟ έπϊ
τΗν ΓΗν τΗν αΓίαν, και αϊρετιεΐ έτι ΤΗν "Ιερουσαλήμ.

Κ,άντεύθεν άν μάθοις, ώς εσται της άνωτάτω θυμηδίας

25 ύπόθεσις τοις επι της γης τού Σωτήρος ή παρουσία, τιρ-
πεσθαι γάρ και ΐόφραίνεσθαι προστεταχεν άναγκαίως την ά*

ι. τον 38βιιιηρΙιιπι εχ Ο. 4· νπ' "ντον Ο. νπ' αύτφ Εάά. πονηρός Β.Ο.

πονηρίας Έ,άά. 5- Και 888ΐιπιρΙιιπι εχ Ο. κατακρατιΐν Ο. κρπτι'ιν Έιάά.
10. (ΐ&ωμίν Ο. Ι4· τον: σνντιτρίμμίνονς Ο. Η&1}εΙ το σνντ. \). 8ΐ3ΐϊιη
«τα! 38811Πΐρ111Π1 εχ Ο. Ι5· κατιμριμμίνον ΰ. κατίρραγμ. Εθά. άπο-
φάνη Ο. Η360 το ησθ§νηκο{ Ινα σώοηι 3«ε886ΓαηΙ εχ Ο. 31. ΐξαπίσταλκιν
 310 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι Α^ΕΧΑΝϋΚ. ϋ. ιο-τ2.
.Ι..τ,ι^· νοητην Σιών, " ήτις εστίν Εκκλησία θεού ζώντος" ήγουν
και αύτη των δια πίστεως σεσωσμενων η Ίερωτάτη πληθύς.
κατεπηγγελλετο δε, ότι και ήξει και εσται δη πάντως 'εν
^•^>Λη· μίτω αύτης. ημϊν γάρ φησιν ό θεσπέσιος Ιωάννης " Εν
" τω κόσμω ην," και των εαυτού κτισμάτων ουκ άπενοσφί- 5
ζετο 060$· ων ό Αόγος, άλλ' ην αύτος ό ζωοποιών τα ζωης
μέτοχα, και συνεχών τα πάντα προς το ευ είναι κα\ ζην'
Ι»· άλλ' " ό κόσμος αυτόν ούκ εγνω" προσκεκύνηκε γάρ παρ
β αυτόν τη κτίσει, γε'γονε δε μεθ' ημών, οτε την καθ' ημάς
όμοίωσιν άναλαβών, δια της άγιας παρθένου εγεννηθη' τοτε ίο
Ββγ. ίϊϊ. κα] « Έττι γης ωφθη και τοις άνθρώποις συνανεστράφη"
Ρβ. χΐϊχ. κα\ μαρτυρήσει λέγων ό θεσπέσιος Ααυείδ " Ό Θεογ έμ-
2 " φανώς ηζει, ό θεός ημών, κα\ ου παρασιωπησεται" τότε
γεγονε και καταφυγή τοις εθνεσιν. οϋδε γάρ ετι μόνον τό
(ξ Ίσραηλ επαιδεύετο γένος, διά της άρχαίας εκείνης εν- 15
τολης' κατεχρυσοΰτο δε μάλλον τοις εύαγγελικοϊς κηρύγ-
671 Δ. λ μασιν η ύπ' ούρανόν, καΐι γεγονεν εν εθνει παντι και εν
πάσ~η δε χώρα. " μέγα τό όνομα αυτού" αύτός γάρ ην ή
Οβη. «* προσδοκία τών εθνών" κατά την τού προφήτου φωνην,
Ρω. η. και αυτω ' κάμψει παν γονυ, επουράνιων και επίγειων και 2ο
" καταχθόνιων, καϊ. πάσα γλώσσα εξομολογήσεται, οτι
" ριος Ιησούς Χριστός εις δόξαν θεού ΥΙατρός." συν-
δεδραμηκασι γάρ διά πίστεως επ' αυτόν, και συν αύτω
κατωκηκασιν εν τη άγια. και νοητή Σιων, ο'ι εκ περάτων της
πϊ^Τ" Ύν*> ίγνώκασ'ι τε σαφώς, ότι " Ούτως ηγάπησεν ό θεός 25
β " τον κόσμον, ώστε τον υ'ιόν αυτού τον μονογενή δε'δωκεν,
" Ίνα πάς ό πιστεύων εις αυτόν μη άπόληται, άλλ' εχη ζωην
" αιώνιον." ί^Λπίιττειλε γάρ ημίν εζ ουρανού τον Υιόν ό

2. καϊ αββυπιρίυιη εχ ϋ. ν3ειιυπι Ιγϊιιπι ΓβΓβ ΙΪΙΙ. ρβτ ταα. ΗΛβΙ Ο. ή οπι. Ο.
3· κατιπαγγίΧΚρτο Ο. 4· ή/**"— Πν Ρ*ν Ύ^ρ—κόσμω . .
ΓΜϋΓβ άλίο ίεΓβ ΙίΙΙ. 0. Εαάεπι ςυ&ε Εά(3. ηαββΐ 1>. 5· «αυτοί Ο.
αντοΰ Εάά. 6. ό αΐί. 389υπιρ(υιη βχ Ο. η. μίτοχα Ο. μπϊχοψτα Έάά.
8. Ηϊεε παρ αυτόν ΕΟΟβδίεπιηΙ εχ 0. ΙΟ. παρθίνου ίγιννήθη ηοο 0Γ(1. Ο.
τότί Ο. οτι Κάά. 14- καταφυγή Ο. καταφανηί Εάα. οϋδ« Ο. ου Εΐΐά.
26. ϊίωκιν Ο. 28. νίον] + αυτόν 'ύά. ίηνίΐο β.
 ϋ. 13. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 311

Ώατηρ, Έ,ωτηρα καϊ λυτρωτην, ΐνα πιστεύσαντες εις αύτον,

ίν αύτώ τον Τίατερα θαυμάσωμεν και ώς εικόνα βλέποντα
ακριβή του γεγεννηκότος τον έζ αυτού κατά φύσιν, εννοώ-
μεν το άρχετυπον. τότ€ δη τότε κα\ κλήρος γεγονεν Ίου£ας
5 Χριστού, τουτεστι, πας ό έξομολογούμενός τε και δοξολογών
αυτόν εζομολόγησις γάρ Ίου£ας ερμηνεύεται" ώς γαρ ό
ΥΙαύλός φησιν " Ούχ ό εν τφ φανερω Ιουδαίος, ούδε η εν Κοβ»· ϋ
" τω φανερω εν σαρκι περιτομη, άλλ' ό εν τω κρυπτψ 0 ' 9
" Ίονδαΐάς εστί, και περιτομη καρδίας εν πνεύματι, ου γράμ-
ιο " ματι, ου ό έπαινος ουκ εξ άνθράντων, άλλ' εκ θεού." όσοι
τοιγαροΰν την εν πνεύματι περιτομην δια. Χριστού πέπλου -
τηκαμεν, κλήρας Λυτού γεγόναμεν έπ\ τψ γην την ά,γίαν, Ίνα
την άνω νοώμεν πόλιν, την νοητην Ιερουσαλήμ, " ης τεχνί- Ηβΐ>. χί.
" της κα\ δημιουργός ό θίό$·," ό φίλην τε αύτην και α'ιρετην
1 5 ποιούμενος. αΊρετιεΊ γάρ φησιν ίτι την Ίιρουιταλήμ. ουκ
άπίθανον δε πάλιν είπερ ελοιτό τις Ίιρουο-αλημ οϊεσθαι και
νύν ώνομάσθαι την 'Έ,κκλησίαν, ην και θεού πόλιν άπο- ά
καλεί λέγων ό θεσπέσιος Ααυείδ " Καθάπερ ηκούσαμεν, Ρ», χΐνϊί.
" ούτω εϊδομεν εν πάλει Κυρίου των δυνάμεων, εν πάλει τοΰ
20 " θεού ημών"

Εΰλαβείσθω πάσα σαρξ άπό προσώπου Κυρίου, διότι εΓΗΓερται 13

έκ νεφελών άτίων αΰτοΰ.

'Έ,πιφώνημα μεν τούτο καλόν κα\ επωφελές, καϊ πράσ-

κλησις άγαθη, τοις εθελουσιν εΰδοκιμεΐν, εΐ παρ αΰτού
25 γεγονε τοΰ Χριστού, η ώς εκ προσώπου τού ΪΙροφητού.
πλην εκείνο περιαθρητεον. ώς γάρ πάντη τε κα\ πάντως ο

2. ΰανμάσαμα> Ο. όψόμίθα Β. ΰψώμιθα Εάά. 4· Η360 οή τοτι

388υηιρΐ3 βχ Β.Ο. 5· Χρίστοΰ Ο. Κυρίου Εάά. 6. γάρ ρΗϋβ] + ό
Εάά. ϊηνΐΐο Ο. 7· V '* ΤΦ Β.Ο. Α> Εάά. 8. ίν ρπυβ] «κ Ροηΐ. και ΑιΛ.
Ι4· <5 αΐΐ. ΟΠ). 1). φίλην 0.1). φιλητήν Εάά. 19. οντω] -(- "αϊ Εάά. (νβΐ.)
ίηνίΐΟ Ο. 21. Κυρίου Ο. αΰτοΰ Ρ. Εάά. (87, 130, 3ΙΟ> 311·) 94· «3
8ϊο βάίάί βχ Ο. = Ο.) «ί« Εάά. 25. Χριοτοΰ Ο. θ«οΰ Εάά. η άι Ο.
(ίτ< μην Εάά. προφήτου Ο. προφητικού Εάά.
 312 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι ΑΙ,ΕΧΑΝϋΒ. ϋ. <3·

άπολουμενων οίπερ αν αντω μή πιστεύσειαν, εΰλα,βείτθαι

προστεταγε. τούτο και αυτός ό Χρίστος την εις αύτόν
ν\Ά.°2± πίστιν ού προσιεμένοις έπεφώνει τοΐς εξ Ισραήλ " Αμήν
" αμήν λέγω ύμΐν, ίαν μή πιστεύσητε ότι εγώ ειμί, έν ταΐς
[||; " άμαρτίαις υμών άποθανεΐσθε." κα\ πάλιν " Ό πιστεύων 5
" ίίί τον ΥΊόν, ού κρίνεται, 6 δε μή πιστεύων ήδη κε'κριται,
" οτι μή πεπίστευκεν εις το όνομα τον Υιού του θεού."
672 Α. α ταύτητοι και " λίθος προσκόμματος και πέτρα σκανδάλου"
ϋ. 7. *" κατωνόμασται Χριστός, ωσπερ γάρ εστίν ομολογουμένως
καλόν και σωτήρων το ττ) πίστει στεφανοΰν αύτόν, ούτω ίο
και ολέθρου πρόξενον, τό μή ΐυλαβίίσΰαι τον δι ήμάς εν
τοΐς καθ' ήμάς γεγονότα, κάί ούχ έτερου του χάριν, ή Ινα
σώστ] το άπολωλός, επιστρε'ψτ) το πλανώμενον, ζωοποιήση
τό κατεφθαρμένον, φωτίση τό εν σκότω, καθαρού άποφήνη
πλημμελημάτων τό ταΐς άμαρτίαις ενοχον, υγιές κάί ευ- 1 5
ρωστον άποτελεση τό ήσθενηκός.
ΈγηγίρΟαι δε αυτόν εκ νεφελών αγίων αυτού νομιοΰμεν
πάλιν, ως έζ ηρεμίας της πάλαι και σιωπής άφιγμένον εις
κίνησιν της εν ήμϊν φροντίδος, γεγονότα γεμήν εκ σπέρματος
\> άγιων Αβραάμ, Ίεσσαι, και Αανεϊδ, καΙ των σύν έκείνοις 2ο
γενεαλογουμένων, ους και νεφελας άποκαλεϊ, διά τοι τό ύφού
φέρεσθαι των άγιων τον νουν, και παραιτεΐσθαι μέν τά επι
της γης καΙ φρόνημα τό κατερριμμένον, ζητεΐν δέ μάλλον τά
άνω και τά εν τοΐς ούρανοΐς, κα\ μήν και τό εν τάζει νεφών,
τοΐς νοητοΐς ύετοΐς κατάρδειν έτερους, ότι δέ τήν άνάστασιν *5
τήν εν γε τούτω φημι, τήν εις φροντίδα κίνησιν της άρρητου
φύσεως ούκ άπίθανον έννοεΐν, πληροφορήσει πάλιν αυτός

ίο. ττ/ 5β8ΐιπιρΙιιπι βχ 0.1). 12. του] τοΰ Ο. ΑυΙ>. τοΰ του (βίο) 1).
ΝβιΗηιιη ΙιαϋεΙ Ό. 13-16. Ηαεο άτιστρίψτ;—τό ήσβινηκόί &00888βπιηΙ
εχ Ο.ϋ. ΐπίστρϊψίί Ο. ζωοποιήσα Ο. Ι4· φωτίσιι 0.0. τό
ϊσκοτισμίνον ρΓΟ το ΐν σκότω Ό. άποφήνίί (βίο) Ο. Ι"], αυτόν
388υπ)ρΙαιη εχ 0.1). 20. 'Αβρααμ] + Ίσαακ Έάά. ϊηνίΐ'ιβ Ο.ϋ.Ι).
« ρΓο και αΐΐ. Έ,άά. ϊηνίΐϊβ Ο.ϋ.Ι). 23. ζητ€~ι ΥΛά. βηΐβ Μί^ηε.
24- τα 3.88υπιρΙιιπι εχ Ο. 25- κατάρΒαν Ό.Υ>. Εάά. καταρδίίιιν Ο.
20. Ηαεο την ΐν 7<—άπίθανον 38βνιπιρΐ3 εχ Β. Ο. αρρήτου Ο. αρρώστου Β.ϋ.
27· ϊννοΛ Ε(](1.
 ϊϋ.ι, α. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 313

ό Έ,ωτήρ, δια της τού ψάλλοντος φωνής ούτω λίγων " Από Ρβ. χΐ.
" της ταλαιπωρίας των πτωχών κα\ άπο του στεναγμού των
" πενήτων νυν άναστήσομαι λίγα Κύριος." ίγηγιρται τοί- ο
νυν, τουτεστι, κεκίνηται λοιπόν εις επικουρίαν τοϊς ατί της
5 γης πεπραχόσιν άθλίως. αυτός δε ή πάντων λύσις, και της
αρχαίας αράς το πέρας, και αρχή του παντός άγαθού, κα\
δοτήρ ελπίδος της εις αιώνα τον μέλλοντα.

Και έδειξε μοι Κύριοο ΊΗοοΰν τον ιερέα τον μεΓαν έστώτα πρό Κ«φ. γ'.
προσώπου άπ"έλου Κυρίου, και ό διάβολοο ίστΗκει εκ δεΕιών ά
ίο αΰτοΟ του άντικεΐσθαι αύτω. και εΤπε πρόο τον διάβολον 2
ΈπιτιμΗσαι Κύριοο έν σοι, διάβολε, και έπιτιμΗοαι Κύριοο έν
σοι ό έκλεΕάμενοο τιΐν ' Ιερουσαλήμ- ουκ ίδού τούτο ώο δαλόο
έΕεσπασμένοο εκ πυρόο ;

"Ορασις μεν το διήγημα, πλην έχει λόγον ιστορικόν,

1 5 αινιγματωδώς εισβάλλοντα, και ώς εν εικόνι πάλιν τω
Ίησοΰ προδιαγραφόμενον. ιστεον δε, ότι των εν ταΐς β
όράσεσιν εις πέρας εκβεβηκότων, τους περϊ αυτών ό Προ
φήτης ποιείται λόγους, εικαιομυθεϊ δε ουδαμώς, ούδε μην
κατόπιν τών αποτελεσμάτων έρχεται και περιττών ήμϊν
2 ο διηγημάτων επισωρεύει οχλον' άλΧ, ώς εφην εν άρχαΐς, α
προ τών πραγμάτων τεθίαται, ταύτα και άπαγγελλειν ποι
είται περί πολλού, σοφόν τε καΐ ασφαλή καθιστάς τον
Ισραήλ, ίνα μή τοις ϊσοις πταΐσμασι περιπεσών, άλοίη
και δεύτερον, ειδως, ότι σεσωσται μετά πόνου, και μονον-
25 ουχί φροντϊς γεγονε κα\ τοις εν ούρανω άγγελοις ή επ αύτοϊς » 673 Α.

I. άπο Ο.Ό. ινίκιν Εάά. 2. άπο βΐ λ/γη Κύριοι 388ϋΐηρΙ;ι βχ Ο. απο

0Π1. Ό. 5- πάντων Ο.ϋ. των κακών απάντων Εάά. 9· Ίστηκίΐ Ο.
(ΑΙεχ. η) (Ιστήκα Εάά. ίο. Ρθ8ΐ ιίπι αΐίηιιίά ει-ββαιη ΗαοεΙ Ο.
ΝΐΗίΙ αάά'Λ Ό. (24°·) Ιϊ· ΚΰριοΓ αΐΐ. τβροβυί βχ Ο.
ι6. προδιαγραφόμινον Β. γραφ. Ο. προσδιαγρ. Εάά. ι8. ιικαίομυθίΐ Ο.
ιϊκαιομυθηι Εάά. 1<). άποτ(\ισμάτων Ο. (πιτηδινμάτων Εάά.
2θ. σωρίύα Εάά. ίην. Β.Ο. δίαΐίαι τϋν αάά. Ο. α αββικηρίαιη βχ Ο. 25· *<"
τοίί ϊν ούρανψ] οϋρανφ και Ο. αϋτοϊι Ο. αΰτιρ Εάά.
ΧΟί. II. 88
 314 Β. ΟΥΕΙ^ΙΙ ΑΕΕΧΑΝϋΚ. ϋΐ. ι, 2.

λύτρωσίς τε και χάρις. εφη το'ινυν, οτι τεθεαται μεν εστωτα.

τον ά,γγελον, προ προσώπου δε αυτοί) και τον \ηο~οΰν τον τον
Ίωσεδεκ τον ιερέα τον μεγαν' κα"ι ό μεν άγγελος ε'ις εικόνα
καΐ τύπον Ίστηκει Χριστού" ό δε γε ιερεύς νοηθείη άν άντι
παντός τού λαού' λαμβάνεται γαρ οΰτω παρά. ταΐς θείαις 5
ίΗ™™! γραφαΐς. και γούν εφη που προς Μωυσέα 6 θεός " Καί εγώ
I) <£ ιδού εϊληφα τούς Αευίτας άντι πάντων των υιών Ίσραηλ,
Ιο. 9· " δόμα δεδομένοι μο'ι ε'ισιν'" έρχεται δη ούν ό λόγος ήμΐν ουκ
άπό σκοπού τού πρέποντος, άντι παντός τού λαού τον ιερέα
δεχόμενος, επειδή γαρ γέγονεν ό Ίσραηλ εκ προσώπου ίο
θεού, λελατρευκώς είδώλοις, κα\ αΰτόν δε τον δια Μωυσέως
άτιμάσας νόμον, είτα πληρωθείσης της επ' αύτω δικαίας ορ
γής, ηλέηται παρά θεού, κε'κληται δε πάλιν εις όψιν αΰτού.
κα\ τούτο οιμαί εστίν αϊνιγματωδώς τό εστάναι τον Ιερέα, προ
οπροο-ωπου ά,γγίλον Κυρίου, εν οργή μεν γαρ άποστρέφεται ΐ5
και άποκομίζει τους οφθαλμούς τών ειωθότων καταφρονεϊν'
ο'ικτείρων γεμην εφορα κα\ επισκέπτεται. κα\ γούν ό θεσπέ-
Ρβ. χχνϊ. σιος ψαλμωδός προσηύχετο λέγων " Μη άποστρέψης τό
9-
" πρόσωπον σου άπ' εμού, και μη εκκλίνης εν όργί) άπό τού
οχνίϋ " δούλου σου." και πάλιν " Έπίβλεψον επ' εμε και ελεησόν ζο
ι*2· " με." άλλ' ό μεν φύσει χρηστός καί φιλοικτίρμων θεός
ηλευθέρου της άμαρτίας τον Ίσραηλ" ό δε είς ταύτην εμ-
(1 βεβληκώς σατανάς ίο-τηκει πάλιν άντικείμενός τε και άντ-
εζάγων αύτω, καί καταγορεύων έτι, και όσον ηκεν ειπείν είς
τό αύτω δοκούν, κατοικτείρεσθαι μη έφιεις, ώς εν πλημμε- 25
λείαις οντά, κα\ τοις της δυσσεβείας εγκλημασιν ένεχόμενον,
και ούδεν έχοντα δεξιόν. Ιοτηκει γάρ φησιν εκ ^ε^ιων Λυτού,

2. Αββυπιρία και βχ Ο., τον βχ Β.Ο. τον υΚ. οπι. Β. 4- Ιστηϊιι Ο.

ίστηξα \>. ίίστή«ι Εάά. θ€ο0 Β. ίηνίΐίβ Ο.ϋ. ν» οπι. Ο. ΗδοεηΙ ϋ.ο. νοηθι'κν
αν 0. ίηνίΐίβ ϋ.ο. 6. 6 αββιιπιρίυιη εχ ό. άβββΐ ίη ϋ.ο. και αΐΐ. οπι. Ο.
Π8ΐ)εηΙ Ό.\>. ί'γω ιδού ϋ.ο. (Αΐβχ.) Ιδού ϊγω Ο. Εάά. η. τ^ν ονα· &
ηΕίΒεηΙ ΟΛ). 8. μοί ιίσιν ηοβ οηίίηε Οι. ίο. διχάμ*νοϊ Ο}.
6*χομίνο\ι Εάά. II. λ<λαΓρ(υκώί] και λίλατρ. Ο. 12. άτιμήσα:
Εάά. ΐ3· δί Ο. τ* Εάά. ιδ. άποστρίγίΐί 0. 22. 4ε} +
γί Εάά. ϊηνϊΐίβ 0.1). 23· <-<ττηκ€ΐ ^. (Ίστήκίί Εάά. 24· νκ" Εάά.
25- άφιΑι Εάά. ίηνίΐίβ Β.0.1). 27. «ίστή«ι 1>. Εάά.
 ϋί. 3, 4· ΙΝ ΖΑΟΗΑΈΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 315

τρόπον τινά παραλύων τά δεξιά' πολεμά γαρ ουχί τοις

σκαιοΐς ημών πράγμασιν, αλλά τοις δεξιοΐς και επαινου-
μένοις. τοντό τοι παθεΐν επηρατό τίνα των εϊς Χριστον
δεδυσσεβηκότων ό μακάριος· Ααυάδ ούτω λίγων " Και διά- £8· ονη1·
5 " βόλος στητω εκ δεξιών αύτοΰ." άντέκειτο τοίννν ο β
σατανάς, πλην επετιμάτο διά φωνής άγγε'λου' ηκουε γάρ
λέγοντος Έπιτιμηο-αι Κύριος εν ο~ο) Αιά,βολε και έπιτιμηο-αι
Κύριος εν <γο\ ό έκλε^&μενος την Ίερουο-αλημ.
"Αθρει γάρ, όπως θεομάχον εδειξεν ευθύς, και ταΐς άνωθεν
ιοψηφοις άνοσίως άντιταττόμενον. θεοΰ γάρ οίκτείροντος κα\
άπαλλάττοντος ηδη πλημμελείας τον Ίσραηλ, εισδεξαμένου
τε και άπόλεκτον ηδη πως ποιούμενου την Ιερουσαλήμ,
κατηγορών οΰ παύεται, καΙ κατακρίνειν αποτολμά τους ηλεη- α 674 Α.
μένους, ούκούν άκόρεστον εις οργάς διελε'γχει δη λέγων
1 5 Ουκ ΐίου τούτο ως ίαλος 'ε$ε<τπΑθ-μ-ενος εκ πυρός ; όμοιον ως
ει λεγοι τυχόν Πεπλημμέληκεν ομολογουμένως ό Ίσραηλ,
κα\ ταΐς σαΐς φιλοψογίαις ενεσχημένος όράται. πλην εκ-
τε'τικε δίκας ου μετρίας, άνετλη τάς συμφοράς, κα\ εζεο-πάο-θη
μόλις, ως εκ πυρός δαδίον ημίφλεκτον' οΰπω γάρ τά εκ της
2 ο αιχμαλωσίας άπεκονίσατο βλάβη ' άρτι και μόλις της άν-ο
ηκέστου ταλαιπωρίας διεδρα την φλόγα, παΰσαι δη ούν
εγκαλών τοις ήλεημένοις " θίον γάρ ό δίκαιων, τις ό κατα- Κοιη.
νϋϊ. 33.
κρίνων ; 34-

Και ΊηοοΟο Ην ένδεδυμένοο Ιμάτια ρυπαρά, και ίστΗκει προ 3

25 προσώπου του ά/τέλου. και άπεκρίθΗ και είπε πρόο τούε 4

3· τοι Β.Ο.ϋ.Ι). τι Εάά. ΐπηράτο Ο.Ό. Μί^ηε. ϊπιιρατω I). «Γίίράτο Εάά.
4· ουτω 3Β3υιηρ(υπι εχ Ο.Ο.Ι). δ« φησϊ ρΓΟ Χίγωρ Ό. ίο. άντιταττόμινον Ο.
άντιπράττοντα Εάά. 12. πω{ αββιιπιρίιιπι βχ Ο. Ι4· δη οιπ. Ο.
15. δμοιονί ■+■ γάρ Εάά. ϊην. Ο.Ι). Ι7· ένισχημίνοί \). ΐνησχημΐνοί Ο.
(■κιηχημ. ΥΑΛ. ΐπ*σχ. Μί^ΐΗ*. ΐδ. μιτρίαί Ο.}}, μιτρίω: Εάά. ΙΟ. δαδίον
ήμίφλίκτον 0.1). δαλό; ήμίφλικτοι ΈΑά. οΰπω γάρ τα ΐκ τ. ά. άπεκονίσατο Β.
ουτω τά « τ. ά. άπίκροΰσατο Ο. οντω γάρ τά (Κ τ. ά. άπιικονίσατο Εάά. Η360
άεβιιηΐ ϊη I). άπεκοτίσατο ρΓΟ άπ*κ. Ό. Ργο νβΛίβ Γβΐίςυίβ ηοη εοηΐυΐί ϋ.
24· Ίοτηκίΐ Ο. (Αΐβχ. η) 25. άγγίΚου] + τον Κυρίου Εάά. ίηνϊΐο Ο.
[Κυρίου XII. 23, 130, 239· 3"·]
88 2
 310 Β. ΟΥΚΙΕΙ,Ι ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. ϋί. 3~5·

ΙστΗκόταο προ προσώπου αϋτοΟ λεΓων Άφέλετε τα Ιμάτια

ο τά ρυπαρά άπ' αΰτοΰ. καϊ είπε πρόε αύτόν Ιδού άφιπρΗκα
5 τάε άνομίαε σου. και ενδύσατε αύτόν ποδΗρΗ, και έπίθετε
κίδαριν καθαράν επί τΗν κεφαλΗν αΰτοΰ. και περιέβαλον αύ
τόν ιμάτια, και έπέθΗκαν κίδαριν καθαράν επί την κεφαλΗν 5
αύτοΰ.

ΐίαραδεχθεντος άπαξ εις τό παντός του λαοΰ πρόσωπον

του λαχόντος Ίερουργεΐν, άπόχρη λοιπόν, καθάπερ εγώμαι,
τοσούτον ειπείν, ότι τά ρυπαρά Ιμάτια σύμβολον αν είεν ουκ
άσυμφανες της ακαθαρσίας του λαοΰ. κατημφιεσμενοι γαρ ίο
ώσπερ ταΐς σφών αυτών άμαρτίαις, και δυσαπόνιπτον εχον-
ά τες της ασεβείας τον μώμον, διετελουν εν αιχμαλωσία,
ποιναΐς ύπενηνεγμενοι, και των άνοσίως αύτοΐς πεπλημ-
μελημενων άποτινύντες δίκας. επειδή δε κατηλεει θεός,
άπαλλάττεσθαι της αμαρτίας προστεταχεν, ελευθερονσθαι 15
των 'ρυπαρών, και μεταμφιεννυσθαι τρόπον τινά την δικαι-
οΰσαν χάριν, κατανεύει δε αύτοΐς του πόνου τό πέρας και
των συμβφηκότων την λύσιν. οπού γάρ αμαρτίας αφεσις,
εψεταί που πάντως κα\ τό άπαλλάττεσθαι δεΐν των δι αυ
τήν επενηνεγμένων, ούκοΰν εν σχηματι θεού τοις εστηκόσι 2ο
β καϊ λειτουργοΰσιν αΰτφ προστεταχεν ό μακάριος άγγελος
άφαιρεΐν απ αυτών την ρυπώσαν εσθητα, κα\ δη και φησιν
Ίαου αφγιργ\·/.α τας ανομίας σου. είτα δεΐν εφη πονηρή τε
αύτώ κα\ κίδαριν ίπ) τψ κιφαλψ δοθήναι κε^καθαρμενην, Ινα
διά τούτου νοώμεν ως αεί πως συντρέχει ταΐς τών λαών * 5
καταστάσεσι κα\ της ϊερωσύνης η δόξα. καύχημα μεν γάρ

2. άπ' αΰτοΰ τά ρυπαρά ίην. ΟΓά. Ο. 4· Ηϊεο καϊ πιριίβαΚον—κιφαλην

αΰτοΰ ίΐοοεββεηιηΐ εχ Ο. ο. ιμάτια βοοεδβεηιηΐ εχ Ο.Η. (ΙεεβΙ ίη 0.
ΙΟ. κατημφκσμίνοι — τα'α σφ. αΰτ. άμαρτίαα Ό. Εάά. κατημφιισμίνος—τάι σφων
αΰτ. αμαρτία! Ο. 14. αποτινΰντα Ο. άποτινν. Κάά. Ιζ. (\(νθ(ρονσθαϊ]
+ τ* &. ίην. Ο.ϋ. 19. πάντως 388ΐιιηρ(υιη εχ 0.0. 22. άφαιρήν Ο.
άφίλίΐν Είΐά. αΰτών ρΓ. ΙΠίΐηιι Ο. αΰτοΰ ΕάΜ. 23· 'φησι Γ).
ποδηρην Ο. 24- Κίκαρθαρμίνην Ο.ϋ.β. καθαράν Έ,άΛ. 25. νοωμ(ν
ώί Ο.Ο. νινομισμίνωι Ό. ΐ.άά. συντρίχίΐ 0.1). σνι/τρίχα Έιάά. 20. η
αββιιηιρίαπι βχ Ο.Ο.Η. αηΐβ της ίτ. Β.
 ίϋ. 5-7· ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 317

τοις Ίερουργοϊς η των υπό χείρα καθαρότης, και έν λαμπροίς

αύχημασι το της Ίερωσύνης εχουσιν εύκλεες, εύδοκιμούντος α 675 Α.
λαοί), και άμωμητως Ιόντος ε'ττϊ το θεώ δοκούν, κα\ τρυφερόν
υποφέροντος τοις παρ αύτοΰ θεσπίσμασι τον της διανοίας
5 αυχένα, ταύττμοι κα\ εύμενη και φίλον εχοντι άρα θεόν.
έπίκλημα δε και μώμος των ΰπεζευγμένων η ραθυμία και
το άπερισκέπτως ϊεσθαι προς τό πλημμελές, ωσπερ γαρ
(V άμαρτίαις οντος του λαοΰ, ρυπαρά, πως ην κα\ τα. του
ιερέως έσθηματα' οΰτως ει όρωτο πάλιν ευδόκιμος, καθαρόν
ίο εσται καί διαφανές της Ίερωσύνης τό σχήμα, και έν πολλή β
παρρησία, ττ) πάρα. θεώ. κα\ γοΰν ό θεσπέσιος Παΰλοί
Ίερουργησας τοις έθνεσι το εύαγγ'ελιον του Χριστοί), και
ταΐς εϊς τό αμεινον έπιδόσεσιν εύδοκιμοΰντα βλέπων, και
βεβαίαν έχοντα την έπ αύτω π'ιστιν, έπιστέλλει λέγων
ι5"Νη την ύμετέραν καύχησιν αδελφοί, ην εχω εν Χριστφ ^νϋ°Γ|
" Ίησοΰ," και πάλιν " Χαρά. καί στέφανος μου." Σ*1"1· ίτ·

Καϊ ό 0ΓΓ€λοε Κυρίου ϊστΗκει και διεμαρτύρατο ό ά;τελοε Κυρίου β

πρόε'ίΗσοϋν λεΓων Τάδε λέρει Κύριοο παντοκράτωρ Έάν έν η
ταΐε όδοΐε μου ττορευΗ και έν τοΐε προστάτμασί μου φυλάσσΗ, 0
2ο και σϋ διακρινεΐε τον οΐκόν μου, καϊ έάν φυλάΕιπε και ρε τΗν
αύλΗν μου, και δώσω σοι άναοτρεφομένουε έν μέσω των έστΗ-
κότων τούτων.

Εΐί ύποτύπωσιν μεν του πάντων ημών Έωτηρυς Χριστοί)

I. Ιιριυσιν ρτο Ίιρονργοΐι 0. ίηνίΐίβ ϋ.ο. καθαρότης Ο.Ό. Εάά. κάθαρση 0.

«V οπι. 0. ηαϋεηΐ Ό.\). 3- λαοί £·°· του ^αο" Εάά. τν ΡΓ° τ° Ο.
4- αποφέροντος Β. τοις παρ' αΰτοΰ θ. τον της δ. αύχίνα Ο. τόν αΰχίνα τόϊι π. ά.
θισπίσμασι Έιάά. 5· ΐχοντι όρα Ο. ίχοντος τον πατίρα Εάά. 6. νπο-
ζιυγμάηον Ο. 7· "σθαι Β. 8. του βΐΐ.] που Εάά. βηΐε Μί^ηβ.
Ο. Μ όρωτο Ο), (Ιωθύτος Εάά. (ΰδόκιμοί I). ίϋ&οκίμω: 0. (ν&υκιμι'ιν Ό. Έ,άά.
ΙΟ. σχήμα 0.1}. χρήμα Ό. Έ,άά. 13· (ν&οκιμοΰντα—ίχοντα Ο. ίϋοκιμοϋνται
—Ζχοντας Εάά. 15. νμτίραν Β. ήμιτ. Ο. Εάά. οί. ίηίτΒ 75* ο. ΐχω Ο.
ΐχομιν Εάά. Χριστώ Ο. Κνρίω Εάά. ΐ6. μον] + ύ/ίίίι ί'στί Ει1(1. ίηνίίο Ο.
17. Κυρίου ρηιΐ8 οπι. Ε(3ά. Ίστήκα Ο. (ΑΙεχ. ν) (Ίστηκα Εάά. 19. ιτορίνη
ηίώβηΐ Ο.ϋ. και τά προστάγματα Ρ. (22. αϊ.) φυλάσση Β.Ο. (Αΐβχ. XII.)
φνλάξη Εάά. (ΧαΙ. ») 20. «αν οπό. Ρ. Εάά. φυλάει Ο. ρΓ. πι. (ΑΙεχ.)
ΟιαφνΧάξπΐ Β. (XII.) φυλάξαι Ό.ΐ. Εάά. καίγ< αββππιρίαπι εχ Β. (ΑΙεχ. XII.)
22. τούτων οπι. Ο. ηαοεί Ο. 23· ημών 38βιιπιρ1υπι εχ Ο. άεεβΐ ίη Ο.
 318 Β. ΟΥΒΙΙ^Ι ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. ϋϊ. 5~7·

παρεδεξάμεθα τον Ίησούν τον Ίερεα τον μεγαν' τεθειτο γάρ

8αρπι (Ις τούτο καϊ Άαρών' (ν άρχαϊς' πλην εν γε τοις προκει-
ά\ μενοις προς αυτόν ειρησθαί φαμεν τον του Ίωσεδεκ τό Τάδε
λέγει Κύριος παντοκράτωρ 'Έλί εν τοις όδοΊς μου πορεύο-η και
εν τοις προττάγματΊ μ-ου φυλάσσ-η, και σν διακρίνεις τον οίκον 5
μ-ου, καϊ τά τούτοις επόμενα, ού γαρ αν εϊρητο τα. τοιάδε
Χριστω' αυτός γάρ εστίν η 68ος, αύτος τά δικαιώματα του
θεού κα\ ΐΐατρος, αύτος διέκρινε τον οίκον αύτοΰ, κατεξονσιά-
ζων ώς νιος.
ΗβΚ πι. >γ^ν 0 0ζσΊΓ{σιΟς » Μωυσης πιστός ώς θεράπων ιο
" εν ολω τω οίκω του θεοΰ' Χρίστος δε ώς νιος επ\ τον
β α οίκον αύτοΰ ' ού οίκος εσμεν ημείς." ούκοΰν ειρήσθω μεν
τα. τοιάδε προς τον Ίωσεδεκ, πρός δε γε Χριστον ούκετι.
επηγγελλετο δε Θε6ς τη κατά νόμον ϊερωσύντ) κρατησειν
ετι κα\ μετά γε τους της αιχμαλωσίας καιρούς, ώστε τους 15
Ίερατεύοντας κατάρχειν του Ίσραηλ, κα\ την άγίαν διεπειν
σκηνην. επειδή γάρ συμβάσης της αιχμαλωσίας, καϊ των
άγιων εμπεπρησμενων, καϊ θυσίας ούκετι προσκεκομισμενης,
ωοντό τίνες προς άνατροπην οΐχησεσθαι παντελώς τά ΝΙωυ-
β7β Δ. &σεως, και άπρακτησειν ετι τον νόμον, καίτοι μηπω παρόντος 2ο
τον καιρού, καθ' ον άναδείκνυσθαι εχρην ενηνθρωπηκότα τον
Μ,ονογενη, ταύτητοι θεοί άναπείθων ότι τοις άρχαίοις εθεσιν
νποκείσεται πάλιν ό Ίσραηλ, καϊ νπό χείρα πράξει την
ιερέων, καθά και προ της αιχμαλωσίας, άναγκαίως φησιν,
ώς ει γένοιτο γνήσιος νομοφύλαξ ό Ιησούς, αύτος πάλιν 25
διακρίνει τον οίκον αύτοΰ, και εν δόξη κείσεται ττ) πρώτη,
σνλλειτονργούντων αύτω κα\ άγιων αγγέλων, ού γάρ που
\> φαμεν, ώς έρημος ην δυνάμεων λογικών ό πάλαι νόμος. «

3· τον ωβαπιρίυπι βχ Ο. 4· ντοράσ^ Ο.Ό. (ϋϊ 36 βΐ.) πορίύη Εάά.

7· τά δικαιώματα Ο. το δικαίωμα Εάά. ΙΟ. ώι 338υπΐρ111ιη βχ Ο.
Ι3· τά τ. πρ6ι τον Ίωσί&ϊκ Ηοο ΟΓίΙίηε Ο. πρΰί τον τοϋ Ί. τα τοιάδί Εάά. τοϋ
οπι. Β.Ο. 14. τ# κ. ν. ιιρωσΰντι 0. την κ. ν. 'κρωσΰνην Εάά.
Ι7· σκηνην 0. πάλιν ϊκίΐνην Έ,άά. 19. παντ(\ώ{ Ο. παντίλη Εάά.
2θ. ΐτι αββυπιρίιιιη βχ 0. 21. χρή 0. 23. την 0,\). των Εάά.
25- ό οηι. 1>. ΙωββηΙ Ο.Ό. ι8. νόμοι Ο.Ό. Εάά. ναοί ο.
 ίπ.8, 9. ΙΝ ΖΑΟΗΑΒΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 319

γάρ και ήν εν τύποις κα). σκιάΐς τά εν νόμω, άλλ' οδν εις

δόξαν ετελεΐτο θεοΰ. τοΰτο οίμαι δηλοΰν τό Αωτω α-οι
ανα<ττρεφαμ.ενους εν μ,ατω των εστηχοτων τούτων, τουτεστι,
μονονουχί συνιερατεύοντας και συλλειτουργοΰντας αγγέλους.
5 άθρει δε όπως πανταχού τους άγιους αγγέλους εστάναι φησί
το γράμμα το ιερόν, τω της στάσεως ονόματι καταδηλοΰν,
το μη όκλάζειν αυτούς εις το ράθυμον, άλλ' οίον όρθην άέί
και άσθενειν ουκ άνεχομένην την διάνοιαν εχειν, εστώσαν δε ο
μετά θεοΰ. οΰτω και εν τω Ιεζεκιήλ γεγραμμένον εΰρησο-
ι ο μεν περί των Χερουβϊμ, ότι ήν " τά σκέλη αυτών ορθά" ί*"1*"
κάμπτεται μεν γάρ, καί λίαν ευκόλως, ή άνθρωπου διάνοια,
καί έστιν εΰπετης εις γε τό θέλειν άρρωστησαι τό ράθυμον.
εστηκε δε ωσπερ των άνω πνευμάτων η άγια πληθύς. ταύ-
τητοι κα\ προς την Έ,ιών έλέγετο παρά θεού " Έτησον Η'βΓ·
Ι5"σεαυτήν "Σιών." άνετ'ιθει δέ που κα\ ό μακάριος Ααυέίδ »ι.
τάς χαριστηρίους ωδάς, οΰτω λέγων ""Έΐστησεν επί πέτραν
" τους πόδας μου." τό γάρ άκλινες εν τούτοις καί τό πε- ά
πηγός της γνώμης τφ της στάσεως ονόματι κατεσημανεν ό
πνευματοφόρος.

2ο "Ακουε 6η ΊηοοΟ ό ίερεύε ό μεΓαο, σύ καί οΐ πλΗσίον σου καί οϊ 8

καθΗμενοι προ προσώπου σου, διότι άνδρες τερατοσκόττοι είσϊ,
διότι ίδού έπώ άτω τόν δοΰλόν μου ΆνατολΗν ; διότι ό λίθοε 9
όν δέδωκα προ προσώπου ΊηοοΟ, επί τόν λίθον τόν ενα έπτά
οφθαλμοί είσιν.
^β
«5 Δίά τών άρτίως ήμΐν είρημένων κατεπηγγέλλετο τω

ι. καί εΙΙ.] + Α> Ο. ίηνίΐϊβ Ό.Υ). 4· άγγ(\οα Ο. 8. άσθινιΐν Β.Ό.

άσθινη Γ88. ίοΓίβ βχ άσθινην = άσθιριΐ» Ο. άσθινη ΥΑΛ. ανιχομίνην Ό. Κάά.
άνιχουίνων ϊιοάκ (πιβιίΓΕ ει τεεεηΐϊ οοΓΓβοΐίοηβ εχ ςηο πεβεΐο) Ο. δϊ Ο. « Έάά.
ίο. %ν αββιιαιρΐιιιη εχ Ο. 14. την ΗδθΐιιηρΙυπι εχ Ο. 15. Σιών
ΟΠΟ. Ο. άνιτίθη Ο. που 338ΐιπ)ρΙυπι εχ Ο. Δαι«ιδ] + τω θίόί Εάά. ίηνίΐο Ο.
ιδ. κατισήμανιν Ο. κατισήμηνιν Ε(1ά. 20. ό ρπυβ 368(ΐπιρ1ιιπι
εχ Ο. (ΙεεβΙ ίη Ρ. σύ] +&ϊ Ρ. Εάά. 22. άνατόΚην Ο. ϋνατολη όνομα
αΐιτω Ρ. Εάά. (49· 24°·) διότι] διατϊ Ο. (86.) 23· προσώπου] + ο~ου Ο.
25· κατ{πηγγ(\το θ(θς \}. ίηνίΐίβ Ο.Ό.
 320 Β. ΟΥΚ,ΙΙ,ΙΛ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. ϋί. 8, 9·

Ίησοΰ, ήγουν, σπερ εστίν άληθεστερον, τη κατά νόμον

Ίερωσύνη, το διάκριναν τον οίκον αύτοΰ, και κατάρχειν ετι
λαών, και της κατά νόμον λατρείας άποπεραίνειν τους τύ
πους, άθρει δε μοι και την οικονομίαν, και των θείων
διασκέψεων τό πολύ λίαν εύτεχνες. έμελλε, και οϋκ εις 5
μακράν, μετατεθήσεσθαι τά εν νόμω προς λατρείαν την
677 Α. β αληθή, κα\ των τύπων το άκαλλες μεταπλάττεσθαί τε προς
άζιε'ραστόν τε και πνευματικήν πολιτείαν. εμελλον άπο-
σοβεΐσθαι τοΰ άμπελώνος οι κυριοκτονήσαντες γεωργό), και
8.μ»μη. εκδοθησεσθαι το χωρίον ετεροις, τοις άγίοις άποστόλοις δη- ίο
λονότι και εύαγγελισταΐς, οϊ καρποφόρον αύτό και εύανθες
άποφαίνειν εμελλον, της προΰργιαιτάτης άξιοΰντες φροντίδος'
Εβ. €/χίλλ6 " Βασιλεύς δίκαιος βασιλεύειν, κα\ άρχοντες μετά
" κρίσεως άρχειν," κατά την τοΰ προφήτου φωνήν εμελλεν
Η«1>. τίϊ. ΐ) έτερος άνίστασθαι άρχιερεύς, ου κατά την τάξιν Ααρών, 15
II). νίϋ. άλλα κατά την ταξιν ΝΙελχισεδεκ, " των άγιων λειτουργός,
" καΐ της σκηνής της αληθινής, ην επηξεν 6 Κύριος, και ουκ
" άνθρωπος." εισήλθε γάρ εις τά άγια των άγιων ό Κύριος
ΙΙ>. ϊχ. ήμών Ίησοΰς ό Χρίστος " ού δι αίματος τράγων κα\ μόσχων,
" δίά θε τοΰ Ιδίου αίματος, α'ιωνίαν λύτρωσιν εύράμενος," «ο
11>· *· καΐ " μια. προσφορά τελειώσας εις το διηνεκές, κατά συνεί-
" δησιν τούς άγιαζομενους." ίνα τοίνυν μη ψευδοεπής τε
και ε'ικαιόμυθος άναφαίνηται ό Θεογ, άε\ και διηνεκώς τη
ο κατά νόμον Ίερωσύνη καθυπισχνούμενος εποπτεύσειν τε και
διακρίνειν τον οίκον αύτοΰ, άναγκαίαν ποιείται τοΰ κατά 25
Χριστον μυστηρίου την προαγόρευσιν καϊ ότι καταλήξει
μεν τά εν νόμω, διακρίνει δε αύτός τον ίδιον οίκον διά τοΰ
ιδίου γεννήματος, τουτεστι, τοΰ Υιοΰ. ταύτητοι μονονουχί

I. ήγουν] + μα\\ον Εάά. ϊην. Ο. 3· λαών Ο.Ό. λαοΰ Ε<1(ϋ.

4· και ρπϋβ 38$11Π1[)111Π) βχ Ο. 7· ο^Κηθή 0.1). άΚηθινην ΈΔά. μίταπΚάτ-
τισθαί Ο. μ€ταχαράττ. ¥.άά. 8. τ* οιη. Ο. Ιβ. άρχιιρίνς Ο.Η.
'κρίύς Κάά. 19. ό αβδίιιηρίιιπι βχ Ο. 20. αιώνιο» Ο.
33- ° 338ΐιπιρ1ιιπι βχ 0. 24· καθνπισχνοίμίνοί 0.1). ΰπισχν. Έ.άά.
«τσίΓΤϊύσ-ίΐν 0.1). {ποπτήσαν Ειΐά. 20. ΐμφαίνων ρτο και Ειάά.
ίηνϊΐίβ 0.1).
 ίπ. 8, 9. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 321

και διαμαρτύρεται αυτόν τε τον Ίηο-ούν χα) τους πλησίον

αυτού χα) του: χαθημίνους προ προτωπου αυτού, Ίνα Αευιτας
νοώμεν καί ιερέας, λειτουργούντι μεν γαρ τφ άρχιερεΐ
παριστηκει το τάγμα το Αευιτικόν' οι δε' γε πρεσβύτεροι ά ^υ™·
5 και ιερείς, ώς εκείνων άμείνους ετι και Ίερώτεροι κατά τον
νόμον, κα\ τη συνεδρεία. τετίμηντο. τερατοο-χόπους γεμην
αυτούς ονομάζει, τουτέστιν, άε\ σημεία ζητούντας όράν και
των τεράτων εφιεμενους. φύσει γάρ πως άει τοιούτον εστί
το των Ιουδαίων έθνος, και γοΰν, οτε ό Χριστός " ΐΐοη'/σας 8. ^ο»η.
ίο " ώσε\ φραγελλιον εκ σχοινιών πάντας εξε'βαλεν εκ του '
" ιερού λίγων "Αρατε ταύτα εντεύθεν, μη ποιείτε τον οίκον »6·
" τού ΤΙατρός μου οίκον εμπορίου," προσηεσαν λέγοντες " Τ* Ιι>· ι8·
" σημεΐον δεικνύεις ημϊν οτι ταύτα ποιείς ;" " Καί τις έδωκε ^Λ^'
" σοι την εξουσίαν ταύτην ;" εύρησομεν δε και έτερους β
»5 προσιόντας τε καί λέγοντας αύτφ " Διδάσκαλε, θελομεν άπο χ"·
" σού σημεΐον ιδειν" ούκούν επειδηπερ, φησϊν, άνδρες ίΙσΊ
τερατοο-χόποι, μανθανετωσαν άμα σοι τα εσόμενα, καί ση
μείων ων αίτοΰσιν άεΐ τον παναλκεστατον άποτελεστην. καϊ
τις δη ουτός εστίν ; ϊαου ίγν αγω τον £ουλόν μου ανατολψ.
3ο θεοί μεν ούν κατά φύσιν και εκ θεού ΤΙατρος πεφηνεν ό
Μονογενής, και ώς τούτο υπάρχων, ελεύθερος, άλλα κεκενωκεν ^1ι3· "·
εαυτόν, κατά τάς γραφάς, καθιεϊς εις οπερ ούκ ην, και κεχρη- & Θ78 Δ.
μάτικε δούλος, δια το άνθρωττινον, καίτοι Κύριος πάντων
υπάρχων ώς θεός. άλλ' ην και ούτως ανατολή, τουτεστι
25 Δικαιοσύνης ήλιος, άνισχε γάρ και επελαμψεν οίάπερ εν
σκότα» διατελούσιν ημίν, μόνον δε ούχ\ και ώς εν νυκτϊ και
ύπνω κεκαρωμενους ταϊς κοσμικαίς ήδοναϊς, και της διανοίας

3· λιιτονργοϋρτι 0.1). λατουργοΰν Εάά. 4· ιταριστηκίΐ Ο. παριιστηικι ο.

ΐστηκί αά. 5· καί ρπυβ αββαιηρίυπι βχ Β.0.1). 6. σννδριία 0.1>.
σννί&ρία Εάά. ι. καϊ ωβιιτηρίιιπι βζ Β.0.1). 9- ^ οα>· ^Λ>. η&ηεΐ Ό.
ηιιί ότ« ΟΠ). 10. ΐξίβαλιν \>. Εάά. (ξίβάλλίν Ο.Ό. II. καϊ μη Εάά.
ϊηνίΐΐβ Β.Ο. 12. προσί((τανΟ. 13. ήμϊν Β88υπιρ1ιιπΐ βχ 0.1).
ΐ5· τ» ΕββιιιηρΙιιπι εχ Ο. ι6. η-ίρ οτα. Ο. ίην. ϋ.1). ΐ7· άλλα
ρΓΟ &μα 1). σημιίων Ζ>ν ϋ.1). Εάά. σημΛον Ο. 19- 8ή} + θ"" ΕαΊΙ.
ίην. 0.1). άνατοΚήν 0.1). ανατολή όνομα αύτω Εάά. 24· οΰτωί Β.
οντο( Ο. Εάά. 25· άνισχι 0. άνίσχι Εάά. 20. σκότω Ο. σκότα Εάά.
δϊ 0Γ3311ΓΠ 681 ΙΠ Ο.
νοι,. II. τ 1,
 322 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι ΑΙ,ΕΧΑΝΟΚ. ίϋ. 8, 9·

τον οφθαλμον κατεσκοτισμενους, ήγειρε τε προς νηψιν, καϊ

1) λάμπρους άπε'φηνε τϊ) παρ εαυτού χάριτι. τοιγάρτοι και 6
σοφός ήμϊν επίστελλει ΐΐαύλος, αύτο δη τούτο καταμηνύων
Κοπι. " Ή νύξ προεκοψεν, ή δε ημέρα ηγγισεν' άποθώμεθα ούν
χίϋ. 12,
'3· « τα. εργα του σκότους, ενδυσώμεθα δε τα οπλα του φωτός, 5
" ώς εν ήμερα, εύσχημόνως περιπατήσωμεν." και πάλιν
ΕρΗ. ν. " "Εγειραι ό καθεύδων και ανάστα εκ των νεκρών, και ότί-
>4
" φαύσει σοι ό Χριστός." προανακηρύττει τοιγαροΰν της
τοΰ "Σωτηρος ημών επιδημίας τα λαμπρά κατορθώματα,
ίονλον δε φησιν αϋτον, διάτοι το εν δούλου καθικεσθαι ίο
ο μορφτι' ανΛτολψ δε, ότι φώς εστί το άληθινον, αυγή καϊ
ήμερα, και λάμπρος εωσφόρος, εις νουν ανατέλλων, κα\
καταφαιδρύνων καρδίας, ονομάζει δε προς τούτω και λίθον
αυτόν, και μην και δεδόσθαι φησϊ προ προτωπου Ίηο-ου, επτά
τε εχειν τους οφθαλμούς εδ μόλα διισχυρίζεται. εδει γαρ 15
μάλιστα την κατά νόμον ϊερωσύνην, ής εις τύπον τεθείκαμεν
τον Ίησούν, ο'ιονε). προ προνωπαυ και προ οφθαλμών εχειν
Εβ. δια παντός τον λίθον τον εκλεκτόν, τον άκρογωνιαΐον, τον
χχνηί.τδ.
8 Μ&ιΛ. εντιμον, τον εϊς τά θεμέλια Σιών, τον πολυτίμητον μαργαρί-
χίϋ. φ.
την, τουτεστι άριστον, τον πολλοίς οφ&αλμοΐς εφορώντα τά 2 ο
ά πάντα, το γαρ επτά, τοΰ τελείως έχοντος αεί πως εστί
.'. κ«8· σημαντικόν. στείρα γοΰν λέγεται τεκεΐν επτά. οτι δε μυ-
«· 5
ρίοις ομμασιν εφορα τά πάντα, και επισκέπτεται τά καθ'
ήμάς ή θεία τε και απόρρητος του Υιού φύσις, ουκ αν εν-
Ηβΐ>. ίν. δοιάσειε τις' " Ζών γαρ ό λόγος τοΰ θεού και ενεργής, και 25
*». Ι3·
" τομώτερος ύπερ πάσαν μάχαιραν δίστομον, και διικνού-
" μένος άχρι μερισμού ψυχής και πνεύματος, αρμών τε και
" μυελών, και κριτικός ενθυμήσεων και εννοιών καρδίας, και

Κ. Μυσώμιθα δί Ο. καί Μ. Εάά. ϊργα ρτο 3)τλα Εύα", ίην. Ο. 7· «V"*""

Β.Ο. ίγιιρ* Εάά. II. άληθινον αυγή Ο.ο. αληθινό» αυτοί Εάά.
13. τοϋτο Ο. Ι5· Ηαεε ίί μαλα αεεεββεηιηΐ εχ 0.1). άββιιηΐ ϊη Ώ.
ίο. ίίι οιη. 1). ευρΓϊβοηρΙιιπι πκιηιι βαάβπι Ό. τίθίίκαμιν \>. κατ(θ<ίκαμ*ν (βίο) Ο.
[νοίυίίηβ καϊ τΐθιίκαμιν ?] ϊθήκαμιν Ό. Εάά. Ι9· Ηββ€ τον π. μ. τ.
Χριστοί» αεεεβΒεηιηΙ βχ Ο.Ο. τ. Χρ. ΙΐίώβΙ ο. 3ο. τά οιη. Ο. οασεί ο.
23. τα ρπυβ ϊββιπηρίιιπι βχ Ο. 2"]. σύματοι ρΓΟ πνιίματοϊ Β.
 ίΰ. 9- ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 323

" ούκ εστι κτίσις αφανής ενώπιον αύτού' πάντα δε γυμνά

" και τετραχηλισμε'να τοις όφθαλμοϊς αύτού" κατά. το γε- β
γραμμενον.

Ιδού €Γω όρύσσω βόθρον, λέπει Κύριος παντοκράτωρ, και ψΗλα-

5 φΗσω ττάσαν τμν άδικίαν τηο γΒο έκείνΗΟ έν ήμερα μια.

"Έ,δειξεν οντά και φως και άνατολην τον Κύριον ημών

8. Ιιυο.
Ίησούν Χριστον, και οτι τοις εν σκότω και σκιά θανάτου, ^'79
τουτεστι τοις πεπλανημενοις, αύγης άναλάμψει δίκην. άλλ'
ην άναγκαιον και το της οικονομίας προαναφωνησαι πέρας, & Θ79 Α.
ίο τουτεστι, τον ύπερ ημών απάντων θάνατον, ον εκών άνετλη,
σταυρώ παραδούς το "ίδιον σώμα, εή> φ και το τών Ιουδαίων
προσκεκρουκεν έθνος, και της προς αυτόν οίκειότητος άπο-
βεβληται. επειδή γαρ ού συνεντες όί δείλαιοι της μετά
σαρκός οικονομίας το μυστηριον, κυριοκτόνοι γεγόνασι, ταυ-
ΐ5 ττ/τοι και μαλά εικότως άπώλισθον της ελπίδος, και κακοί
κακώς άπολώλασι, δειναΐς καϊ άφύκτοις εναλόντες συμφο-
ραις. βόθρω δη ούν παρεικάζει τον του Σωτηρος σταυρόν,
πεπτώκασι γάρ ώσπερ εϊς βόθρον ο'ι το δεσποτικον εκχεοντες \>
αίμα, και σταυρώ παραδούναι τολμησαντες τον άρχηγον της
2 ο ζωης. εΐ δε αΰτος ό ΤΙατηρ τον βόθρον όρωρυχε'ναι λεγοιτο, »5·
σκανδαλιζεσθω μηδείς' εννοείτω δε μάλλον, ώς εκμεμεστω-
ταί πως οικονομίας ό λόγος, ομοιον γάρ τοΰτό εστί τω διά
Χριστού σοφώς τε καϊ άτρεκώς ε'ιρημε'νω " Είρ κρΐμα εγώ ^^η'
" είς τον κόσμον τούτον ήλθον, Ίνα οι μη βλέποντες βλε-
25 " πωσι, και ο'ι βλέποντες τυφλό), γενωνται." καίτοι, πώς
ουκ αληθές εϊπεΐν, ώς ού ταύτης ένεκα παραγεγονε της ο
αιτίας, ίνα τυφλοί γενωνται τινες' άλλ' η τών μη νοούντων

4. ορϋξω Ρ. Εάά. (οΓ. ίηίηι.) 6. ίντα 0. 5ντωι Εάά. 8ΐ3ΐίπι καϊ οη. 0.
7· σκοτψ 0. σκότα Εάά. 8. ανγηί 0. άνατοΚηι Εάά. άναΚάμψα 0.
άνίλαμψι Έ,άά. ο. προαναφωνησαι 0.0. προαναφανηναι Εάά.
1^-15. Ηϊβο τηί μττα—καϊ μόλα (ΙεδυηΙ ίη Εάά. ίην'ιΐί» Β.Ο.Ο. ι8. ί'κ-
χιοντκ 0.1). ίκχίαντίί Εάά. 20. ί(] + καϊ Εάά. ίηνίΐίβ 0.1).
32. οικον. όΊ 6 τηί οίκον. ρβΓίκίΓΗΐη Ο. τη! οικονομ. νοίιιϊΐ Μί^ηε. 25- γ<-
Ο. "
ΤI 2
 324 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι ΑΙ^ΕΧΑΝΟΒ. ϊη. 9·

φαυλότης μονονουχι και διαβεβληκε της άριστης οικονο

μίας τον τρόπον, ου γαρ ηθελον βλεπειν, καίτοι μετόν
αύτοΐς τον θίίου μετασχεΐν φωτός, ούτω κάνθάδε νοήσεις.
Ηί. ^" πεπομφε μεν γαρ τον ΥΊόν ό Πατήρ, " ίν 6 κόσμος σωθη
" δι αύτοΰ." δια. δε την των μη συνιεντων άπονοιαν, γε- 5
γονε βόθρος κα\ πάγη τοις σταυρώσασιν ό απεσταλμένος"
νενόμισται δε τάχα που και ορΰζαι τον βόθρον ό πεπομφώς.
ά ορύ^ω δη ουν τον βόθρον φησί χοΐι -^/ηλαφηο-ω πα/τΑν τψ
ο£μμ» της γι\ς εκείνης ίν ήμερο, μια,' τό ·φγιλαφητω φησϊν,
αντί του ζητήσω και περιεργάσομαι λεπτώς. άπεκτόνασι ίο
μεν γαρ τους άγιους προφητας, επε'θρωσκον δε θηριοπρεπώς
και τοις κατά καιρούς άποστελλομενοις οικεταις. ους μεν
χχ^"11 "^"Ί* ^βΡισαν' ουί ^ ελιθοβόλησαν, ούς δε άπέκτειναν. άλλ'
ην άνεξίκακος ετι θεός' οίκεται γάρ ησαν και όμοδουλοι
τοις άπεκτονόσιν ο'ι πεπονθότες. επειδή δη άχαλίνοις όρμαΐς 15
εϊς τούτο διάττοντες, και πολύ βλέποντες εϊς άνοσίοτητα, και
ε εις αύτόν εκτόπως πεπαρωνηκασι τον ΥΊόν, και εϊς τον επί
τω σταυρω κατώλισθον βόθρον, ουκ άφηκεν αύτών άψ»?λΛ-
φητον ετι την άμαρτίαν. εζητησε γάρ κα\ ποιναΐς ύπεθηκε
τούς ησεβηκότας, άπάσης της Ιουδαίων γης καθορίζων τον 2ο
ολεθρον ίν ήμερα, μια, καθ' ην εφασαν προσάγοντες αυτόν
Ι^. χχνη. τφ ΠιλαΓω " Τό αίμα αύτοΰ εφ' ημάς κα) επί τα τέκνα
" ημών." ει γάρ μη κα\ συνεκβεβηκε παραχρήμα τά εκ
θείας όργης' ει μη εζβτηνται δίκας ύπερθεσεως δίχα, άλλ'
680 Α. α οδν η παρά θεού δικαία ψήφος γεγονεν επ' αύτοΐς, ολεθρον, 25
ώς εφην, της Ιουδαίων καταγεουσα γης. καΐ γούν άπε-

3· μ»τασχ€~ιν ακβββϋ βχ Ο. 4· &· 5· **Ιν βββυπιρίαπι

εχ Β.&. (ΙεεβΙ ίη Ο. 9· τ°] + Εάά. ϊην. 0.1). ιι. ϊπίθρωσκον
6ϊ θηριοπριπάχ ΒεεεββεΓαηΙ εχ Ο. κατίθρωσκον ϋ Ό. 12. τοΐί κ. κ.
άίΓοστίΧΧομίνοις οΐκίταις Ο. \ ά·ποστ*Χλομίνους ρπιιβ βΟΓΪρΙΐιιη βά αποστεΧλομίνοις
πιαηυ υΐ νίάεΙιΐΓ Γβοεηΐίοη οογγ."] των κ. κ. άποστιΧΚομίνων οίκιτων Ό. τους κ. κ.
αποστίΧλομίνουί [άπατταΚμίνουι Εάά.] οϊκίτοί Β. Εάά. Ι5· «τη&ΐ
δί Ο.&. ότίί & Εάά. ΐ7- €π< 0.1). «V Εάά. 19· <τι ιββιιιηρίιιπι
εχ 0.5. 3θ. πάση! Ο. άπ. ΗαΙ>εΙ I). καθορίζων (βίο) Ο. καθορίζων
ΙκώεηΙ ϋ.Ι). 23. μη και Ηοο ΟΓάϊηε Ο. και μη ϋ. Εάά. σννικβίβηκί Ο.
(ροδί Γ38. άυοηιπι Ιήιιπινε ΙίΐΙ. πΐ3ηα ίοηβ ρππι») σνμβίβηκ* Ό. Εάά. Μ
+ της Ο. ΐηνίΐο Ώ. 24. ϊξητηνται Ο.Ό. ίζήτ. Εάά. 25. ίλϊθροι Εάά.
αηιε Μίςηε.
 ϋϊ. ίο. ΙΝ ΖΑΟΙΙΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 325

κομίζετο μεν ό "Σωτήρ επι τον σταυρόν, είποντο δε και

γυναίκες, θρηνούσα! τε και κλαίουσαι' είτα τί προς ταύτας
εφασκεν επιστραφείς ; " θυγατέρες Ιερουσαλήμ, μη κλαίετε ^-"α8
" επ' εμε, πλην εφ' εαυτα,ς κλαίετε και έπι τα. τέκνα υμώνΓ
5 παραδίδονται γαρ εις όλεθρον και σφαγην, και συμβέβηκεν
αύτοΐς τα. δια. φωνής Ήσαιου " Ή γη υμών έρημος, αϊ Ε"· »· 7·
" πόλεις υμών πυρίκαυστοι' την χωράν ΰμών ενώπιον ΰμών
" αλλότριοι κατεσθίαυσιν αυτήν, και ηρημωται κατεστραμ- 1>
" μένη ύπ6 λαών αλλότριων."

ϊο'Εν τη Ημέρα έκείνΗ, λεΓβι Κύριος παντοκράτωρ, συρ<αλέσετε ίο

έκαστος τον πλΗοίον αύτοΟ ύττοκάτω αμπέλου και ύποκάτω
συκιπς.

"Οτι μεν εν παντι γενησονται κακω ψηλαφωμένης αυτών

της αμαρτίας, ο'ι καθάπερ ε'ις βόθρον κατενηνεγμένοι, διά γι
*5 του σταυρώσαι Χριστόν, προμεμήνυκεν εναργώς. ότι δε τοις ο
πιστεύουσι και ήγαπηκόσιν αυτόν ουκ άκερδες εσται το
χρήμα, μάλλον δε και προς ευφροσύνης και τέρψεων άγιο-
πρεπών, προαγορεύει χρησίμως. μαρτυρήσει δε τούτοις και
ό δίκαιος Συμεών, ότε γαρ το θείον τεθέαται βρέφος και
2 ο εϊ$· άγκάλας εδεζατο, προεφήτευσε λέγων " Ίδου ούτος κείται ΐΛβ·
" εις πτώσιν και άνάστασιν πολλών εν τω Ισραήλ, και
" εις σημέίον άντιλεγόμενον." πεπτώκασι μεν γαρ οι το
δίκαιον αίμα τοις σφών αυτών επαντλήσαντες κεφαλάίς, εϊς ά
γην δε ώσπερ ερριμμένοι και κείμενοι, και υπό πόδας οντες
25 διαβολικούς" ώρθώθησαν δε οι εζ εθνών. κα\ αυτός δέ που
Χριστός προαναφωνέί μεν τοις άγίοις μαθηταίς τό επ\ τω

ι. Σωτηρ Ο. Χριστό; Εάά. 2. €?τα τί] 8ϊε βάϊάϊ. τι εχΙιΛεΙ 0. θεεβΐ

ϊη Έ·άά. 4- '/*°'—«ανταΐί—τοΐι τίκνοα Έ.άά. οοττεχϊ
εχ Ο. ΙΟ. σν^καλ/σίτ* Ο. [συνκάΧίσιτι Ο. η] (XII. ββά ΟΟΓΓ.) συγκαλί'σατ*
Εάά. II. αμπίΧου] + αυτοΰ ¥. (22. βΐ.) 12. σνκηΐ] + αντοΰ ΐ.
Κάά. (42. άεεβΐ ϊη Ο. οί. ίηίϊε. 15. τον 0. τΑ Ε<1<1. ι*, άγιοποι-
πών ΟΛ). ϊπιτιρπων Έ.ΑΑ. 21. ΐν το> ΊσραηΧ ϋββυιηρία εχ Ο.
22. μλν 388υπιρ(αιη εχ Ο. 23· Ηβεε «2γ γην 6* «ιοοείββηιηΐ εχ Ο. 25· &
ρηιιβ οιη. Ο. 26. προαναφωνιΊ ϋ. προανιφώνιι Εάά.
 326 Β. ΟΥΕΙΙ^Ι.1 ΑΕΕΧΑΝϋΚ. ίϋ. ίο.
■
σταυρψ πάθος" επειδή δε γεγονότας εν κατηφεία. τεθεαται,
χνί°2ΐ παρεκάλει λίγων " Ή γυνη λύπην εχει, οταν τίκτη το παιδίον,
"· " οτι ηλθεν η ώρα αύτης' όταν δε τεκη το παιδίον χαρά χαίρει,
" οτι εγεννηθη άνθρωπος εις τον κόσμον. και ύμεΐς μεν λύ-
" πην έχετε, ύστερον δε ο^σθε με καϊ χαρησεται υμών ή 5
β " καρδία." ούτω και εγηγερμενος εκ νεκρών ταις εν τω
χχνηί"!) κνπψ κλαιούσαις γυναιξί προσεφώνει τό Χαίρετε, πρεποι
δ* αν και εκαστον τών άγαπώντων αυτόν επί τε τω σταυρώ
Ρβ. χχΐχ. κα\ ττ) άναστάσει λέγειν " "Έ,στρεψας τον κοπετόν μου εις
" χαράν εμοι, διερρηξας τον σάκκον μου και περιεζωσάς με ίο
" εύψροσύνην." πώς γαρ ουκ οίχεται μεν εκ ποδών το πεν-
Εβ. χχν. θεΐν, άφηρηται δε " πάν δάκρυον άπο παντός προσώπου,"
κατα την του προφήτου φωνην, εγηγερμενου Χρίστου, και
681 Α. » το του θανάτου καταλύσαντος κράτος ; ζωη γαρ ην κατά
φύσιν ως θεος, καν εϊ πεφηνεν εν σαρκί. ούκούν τη ήμερα. 15
εκείνη, φησι, τουτεστι, κατ εκείνο καιρού, καθ' ον αν άναβιωη
εκ νεκρών καταβοθρευθεντων τών εσταυρωκότων, σνγχαλε-
ο~ετε έκαστος τον πλη<τίον αυτού ΰποκάτω αμπέλου και ΰποκάτω
ο-νχης. και ει μεν βούλοιτό τις άπλοΰν, και πρόχειρον τον
τοιούτον εκδε'χεσθαι νουν, τέρψεων είναι τών πνευματικών 2ο
\> σύμβολα διαβεβαιώσεται τά ώνομασμενα. ουκ άπίθανον δε
είναι φημι προς τούτω κάκεΐνο ε'ιπεΐν, οτι συκην καϊ αμπελον
εοικεν άποκαλεϊν την Έκκλησίαν, ης και 6 θεσπέσιος μελω
δός διαμεμνηται, λέγων αινιγματωδώς προς τον άνωθεν και
Ρβ. εζ ουρανού νυμφίον, τουτεστι Χριστόν " Ή γυνη σου ως 25
οχχτιι.3.
" άμπελος εύθηνούσα, εν τοις κλίτεσι της οικίας σου." εφη

I. κατηφίία 0. κατηφίίαι: Εάά. 2. Χΰπην «χ» όταν τίκτη τό παιδίον 0.

όταν τίκτη λύπην ϊχίΐ Εάά. 3· Τϋ παι&ίον ίΐ86ΐιπιρ1αιη εχ 0.
4. νμ(Ίΐ] + νυν Εάά. ίηνίΐο Ο. ·}, οω. Ο. 8. τϊ Β.Ο.
γ( Εάά. 12. παντόι 38&υιηρΐυπ) εχ Ο. 14- τό θβββί ίη Εάά.
αηΐε Μί^ηβ. ην Ο. ΐστι Εάά. ι ζ. και Ο. ι6. ΐκΛνο] Βίο
ΓεΙίηϋί βχ Εάά. ϊκΐίνω (βίε) ϋ.1). ϊκίίνο βίε αεεεηΙυ&Ιαπι Ο. ιιη» ΙίΐΙ. εταβα. α*
ΗββΙΙΓΠρΙυω εχ Ο. αναβίωσα \). 17. καταβοθριυθίντων 0.1). κατα-
βοθρωθίντων Ό. πιπτωκότων Εάά. σνγκαλίσϊΤί] 8ίε εάϊάί. σνγκάΚίσιται [α» = €]
0.1). συγκαλίσατί Εάά. 20. ('κδί^σθαί Ο. «ίο-δ. I). Εάά.
21. σύμβολα 0.1). σύμβολον Εάά. 22. τούτο Ο. 20. ιύθυνονσα
Εάά. 3η1β ΜΪ£ηε. τοΐι] τακ Ο πι. ρΓ. [τοίι Αΐβχ.]
 ίϋ. ίο. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 327
που και αυτός " Αί άμπελοι κυπρίζουσιν, έδωκαν όσμην, °Λη4· "·
" η συκή έξήνεγκεν ολόρθους αυτής." ως γαρ ήδη των εκ
κλησιών άρξαμένων εν κόσμφ δια. της εις αυτόν εύωδιάζειν
πίστεως, τάς αμπέλους εφη κυπρίζειν, και μην καϊ εκφαίνε-,β
5 σθαι τους όλύνθους' νοηθεΐεν δ' άν και ούτοι των άρτι
πεπιστευκότων ή ουπω μεν πεπειρος και γλυκεία πληθύς,
εσομενη δε κατά βραχύ, κα\ ταΐς εις το άμεινον επιδόσεσιν
ιούσα προς τούτο, άδρυνθεντες γαρ, κα\ " εϊς άνδρα τελειον Ερίι. ϊν.
" άναβεβηκότες του πληρώματος του Χριστού," γλυκείς οι-
ιοάπερ εσόμεθα καρποί τω θεώ, καθάπερ μητρί τινι τή Εκ
κλησία, προσπεφυκότες. ονκοΰν διά τε ο-υκηί και α,μπίλου
νοουμένων τών εκκλησιών, ύπ' αύταϊς εσόμεθα, κα\ εν αύ- ά
ταΐς καταλύσομεν, προτροπάδην άλλήλοις εκείνο λέγοντες το
προφητικόν " Αεύτε άναβώμεν εις τό ορός τού Κυρίου καϊ Ε«· "· 3·
15 " ίίί τον οίκον τού θεού Ίακωβ, καϊ άναγγελεΐ ήμΐν την
" όδον αΰτοΰ, καϊ πορευσόμεθα εν αυτί]" ει δε δή γένοιτο
και τούδε τυχεΐν, επαίνου παντός άξιώσομεν τους εις τούτο
κεκληκότας, πάλιν εκείνο λέγοντες " Έ,ύφράνθην επί τοις Ρβ· οχχι-
" είρηκόσι μοι Έ,Ίς οίκον Κυρίου πορευσόμεθα." τέρψεως
2ο γάρ ήμΐν τής άνωτάτω το χρήμα καρπός νοοΐτ' αν είκότως. β
τοιγάρτοι πάλιν ερούμεν κατά τον άγιον ψαλμωδόν " Μ,ίαν Ρβ. χχνϊ.
" τρτησάμην παρά Κυρίου, ταύτην εκζητησω, τού κατοικεΐν 4
" με εν οίκω Κυρίου πάσας τάς ήμερας τής ζωής μου, του
" θεωρεΐν με την τερπνότητα Κυρίου, και επισκεπτεσθαι τον
25 " ναόν τον άγιον αϋτού."
ΤΟΜΟΙ α1.

ι. αυτός] 4- ά των όλων θ(ός Έιάά. ϊηνίΐίβ Ο.ϋ.Ι). άβββΐ ηοάίβ αυτός ϊη Ο.
Γ3811Γ3 βεχ ίβΓβ ΙίΐΙ. 3· κόσμω οπι. I). 4· ίκφαίικσθαι Ό.
Κάά. (Ιφραίικο-θαι πΐ3ηη ρππίΒ Ο. 5· άβεβΐ ίη Έ,άά. ίην. Β.Ο.Β.
13. άλλήλοΐΓ 1>. Εάά, αλλήλους Ο. Ι4· του αββιιηιριιιπ) βχ Ο. (Αΐβχ.)
άβββΐ ΐη 6. 15- άναγ/ίλονσι Ό.Ι). οί. ίη Εβ. 68ο ά. άναγγ(λι'ι Ο. (1ΪΙ.
6Γ383 υΐ ν'ιά.) Εάά. ι6. δικαιοσύνη» ρΓΟ όδόν β. 17. και τοϋδί Ο.
τούτου Έ,άά. άξιώσωμιν Ο. ΐ8. ηύφράνθην Ο. 21. αγιον
ΒββυπψΙιιιη βχ 0. 22. ϊκζητησω ό. ζητήσω Εάά. 24· τάκ
ναον άβββΐ ϊη Εάά. ναον ργο άγιον ίηΙβΓ βιτ&ΐοηιπι επιβικίαΐίοηοβ άαΐ Ροηΐ.
26. δίβ Ο.
β82Δ.*ΕΙ2 ΤΟΝ ΠΡΟΦΗΤΗΝ ΖΑΧΑΡΙΑΝ.

ΤΟΜ02 ΔΕΤΤΕΡ02.

Κίφ. δ'. Καϊ έπέστρεψεν ό άτΓελοε ό Ααλών έν έμοί, και έζΗΓειρέ με όν

2 τρόπον δταν έξεΓερθΗ άνθρωποο έ£ ύπνου αυτού, και είπε
πρόο μέ Τί σύ βλέπειε; και είπα 'Εώρακα και ιδού λυχνία 5
χρυοΡ δλΗ, και τό λαμπάδιον έπάνω αϋτΗε, και επτά λύχνοι
Ι) έπάνω αύτΗΟ, και έπτά έπαρυστρίδεο τοϊο λύχνοιο τοϊε έπάνω
3 αύτίΗΟ, και δύο έλαΐαι έπάνω αύτΗΟ, μία έκ δεξιών του λαμ-
παδίου αύτήε και μία εξ εύωνύμων.

Το επεστρε^ίν εν τούτοις ούχ ώς εκ τόπου νοησομεν' ίο

εΰηθες γάρ κομιδτ)" νομιούμεν δε μάλλον, την ώς εξ ορά
σεως της εν χερσιν εφ' ετε'ραν εύθύς και γείτονα μεταφοί-
τησιν, δηλον δε ότι πνευματικην. επειδή δε νηψεως άκρατου
χρεία και της ύπερ νουν τον άνθρώτπινον, εν γε δη μάλιστα
τούτοις, λεπτην ενετίθει εγρηγορσιν τψ Ώροφητη θεός, 1 5
ο μεσιτεύοντας ά,γγελου του και Καλούντος εν αύτφ, ώς δοκεΐν
ύπνου διεγερθήναι. τοιαύτη γάρ πως εστί της εν ημΐν
διανοίας η κατάστασις, και πολύ δη μείων παρά την ούσαν

ι, 3. 8ίο Β. ΤΟΜΟΣ Β' Ο. 4· *γ*ρθη Ρ. (49·)

7· παρυστρ. (βίο) Β. τηι ρτο τοίί βΐί. Εάά. βηΐβ Μϊ^ηβ. ίηΐβτ βιτ3ΐ3 οοτή%ιΙ ΡοηΙ.
ΙΟ. νοήσωμιν Ο. II. κομιίή ΟΠ1. Ο. 12. ίν χιρσιν Ο.
άμφοϊν Εάά. 15. {νιτίβίϊ] 8ίο οοιτεχί ροβΐ Μί^ηβ. ηττίθη Ο. ϊικτίθα Εάά.
ΐγρήγορσιν Β. (-νρηγόρησιν Ο. €πι·γρήγορ<ην Εάά. ΐ6. μίσιτίύοντοε Ο.
μαθητίύοντοί Εάά. και α83ΐιιηρΙιιπι εχ Ο.
 ίν. ι-3· ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. Π. 329

εν τοις άγίοις άγγελοις, ώστε φαίη τις αν εγρηγορσιν μεν

τα (κείνων, εν ύπνω δε ώσπερ τα. καθ' ημάς. επειδή δε ό
θεσπέσιος άγγελος γνώμης τε και νοΰ προς τοΰτο δη
παρενηνεγμε'νον τεθεαται, ώστε κα\ άποχρώντως εγειν συν-
5 ιεναι λεπτώς την ορασιν, διεπυνθάνετο λέγων, τί αν οϊοιτο
ύπαρχειν τά δεδειγμενα. άπλανεστάτην γεμήν 6 Προφήτης ά
της οράσεως την άφήγησιν εποιεΐτο πάλιν, λυχνίαν εωρΛ-
χε'ναι λέγων, 'όλην τε δι ολου χρυσών 'επά,νωΰεν αυτής το
λΑμπά,δαν, κα\ μην και λύχνους έπτα, και Ισαρίθμους αΰτοις
ίο τάς έπα,ρυο-τρί^Ας, 'ελα,ίας τε δύο, μίαν μεν εκ αίσιων του
λαμπαδίου, θατεραν γεμην κειμενην ε\ ευωνύμων, και η μεν
εμφανέστερα των δεδειγμενων άπόδοσις εϊη αν ούχ έτερα
πάρα. ταύτην' δεΐν δε εγωγε φημι τους τοις εσωτάτω τον
νουν ενιεντας περιεργότερον περιαθρεΐν ευ μάλα πειράσθαι
ΐζτά δηλούμενα, και συνδεΐν άστείως τοις ηδη προειρημενοις ο
κα\ τάδε.
Έφη τοίνυν ό των ολων θεος, οτι κα\ βόθρον ορνζει και ?αρΓ»
ψηλαφησει πάσαν την άδικίαν της γης εκείνης εν ήμερα μια,
προΰτρεπεν δε και έτερους συγκαλεΐν αλλήλους ύποκάτω Λ. ίο.
20 αμπέλου καΐ ύποκάτω σνκής. ημείς δε σαφή καθιστάντες
της προφητείας τον σκοπον, ελεγομεν οτι τοις μεν άπειθεΐν 8υΡ™
■η'ρημενοις, και άτιμάζουσιν άμαθώς την δια Χριστού σωτη- 79
ρίαν, βόθρος ο\ά τις ώρόρυκται κατακομίζων εις ολεθρον, η
επί τφ σταυρω παροινία, κα\ της κατά \ριστού μιαιφονίας α 683 .Α
25 τά εγκλήματα, άπολώλασι γάρ οι δείλαιοι κυριοκτονησαντες
άνοσίως' " τοις γεμην ήγαπηκόσι την επιφάνειαν αύτοΰ" ί^™-
τε'ρψις τε και τρυφη, και τ'ι γάρ ούχι των τοιούτων υπήρξε ;
γεγόνασι γάρ ως ύπο συκή και άμπε'λω ταΐς εκκλησίαις.

I. ΐγρηγόρησιν Ο. 2. την ρΓΟ τά ρΓΪΙΙβ Ο. 3· >"ώμΐ)Κ Τί και νοΐιν

Εάά. οοΓΓεχί εχ Ο. τούτω 'ύά. ίην. Β.Ο. 8. τ€ α88υπιρΙυπι εχ Ο.
ΐττήνωΰιν Ο. (πάνω ϋ Εάά. ΙΟ. παρυστρΆας Β. τ( 388ΐιπιρ(ιιΐΓΐ
εχ Β.Ο. Ι3· ταΰτην Ο. ταύτα Εάά. διιν ίί ϊγωγί φημι Ο. χρή 8« Ό. Εάά.
τοϋι οχη. Ο. τοίί Ο.ϋ. τηι Εάά. ΐσωτατον ϋ. 19. προυτρίπιν Ο. προτρίπη
Εάά. ίτίρονι Ο. ίτΐροί! Εάά. 27· νπηρζαι Ο. 28. συκακ και
άμπίλοα Εάά. ίην. Ο.
νοι-. ιι. υ υ
 330 Β. ΟΥΒΙΙ,Μ ΑΕΕΧΑΝϋΚ. ίν. τ-3·

άλλ' ιδού καί καθ' έτερον τρόπον του μχιστηρίου την δύναμιν
ό Προφήτης τεθε'αται. τήν γάρ τοι λυχν'ιαν την χρυσ-ην φα-
μεν είναι πάλιν τήν 'Έ,κκλησίαν, ώς τετιμημενην εν κόσμω,
1> ώς διαφανεστάτην (ν άρεταϊς, ώς ύψοΰ δή λίαν ήρμενην τοις
της αληθούς θεογνωσίας δόγμασιν, εφ' τ) το λαμπΑ&ον, 5
κ», ΐχϋ. τουτεστι Χρίστος, περί ου φησιν 6 θεός καί Πατήρ " Δίά
" Σιών ου σιωπήσομαι κα\ δια. Ιερουσαλήμ ουκ άνήσω, εως
" αν έξέλθη ώς φως ή δικαιοσύνη μου, το δε σωτήριόν μου
" ώς λαμπάς καυθήσεται." τοΰτο το λα,μπά,^ιον το πάσαν
καταφωτίζον τήν ύπ' ούρανόν, επί τη λυχνία, τεθεικεν 6 θεός ίο
8. Ι>αο.
«· 33- και Πατήρ, " Ίνα πάντες οι εισπορευόμενοι το φως βλε'πωσι,'
8.Μ»«η. " καί λάμπη παχτι τοις εν τη οικία." επτά, δε οι λύχνοι,
ν. Ι5·
ο φως ουκ έχοντες ίδιον, άλλ' επακτον καϊ έξωθεν, καί ταίς
δί ελαίου χορηγίαις τρεφόμενον. σημαίνουσι δε και αύτοί
τους άγιους άποστόλους, καί μεντοι καί εύαγγελιστάς, κάί 1 5
τους κατά καιρόν των εκκλησιών διδασκάλους, δεχόμενους
μεν οϊά τινας λύχνους εις νουν καί καρδίαν τον παρά
Χριστού φωτισμον, καί ταϊς του Πνεύματος επιχορηγίαις
τρεφόμενον έχοντας, Ίε'ντας γεμήν τοις εν τι} οικία, το φώς,
καί τω λα,μττΛ^ίω συγκαταυγάζοντας τους πεπιστευκότας. βο
'Έ,πιτήρει δε, οτι τοις μεν επτά, λύχνοις επαρυο-τρίδες ήσαν,
ά δι ών αύτοΐς είσεχεϊτο τό ελαιον, επΑρυ<ττρΐ£& γεμήν το
λΑμπά,&ον ουκ εχει. διά ποίαν αίτίαν ; φώς μεν γάρ εστι
το άληθινον ό Υιός, ουκ έξωθεν, ούδε επακτον, οΰτε μήν
παρ έτερου δοτόν το καταφωτίζειν δύνασθαι λαχών άλλ' *5
αύτός κατά φύσιν υπάρχων τό φώς' μεθεκτώς γεμην εν τοις
άγίοις καϊ παρ' αύτοΰ. καί πληροφορήσει λέγων ό σοφός
&.3αβΛ. ' Ιωάννης " "Οτι εκ του πληρώματος αύτοΰ ημείς πάντες

2. λυχν. τήν χρ. 0.1». χρ. λ. Εάά. 4· Αϊ ρπυβ Βββυπιρίιιιη βχ Β.Ο.ϋ.

και ρΓΟ ώί 1). 5· άΧηθοΰί 0. άληθινηί Εάά. αΚηθιίαί ρΓΟ άΧηθ.
6(ογν. Ό. 8. και τό ρΓΟ τό δί 1). 0. ώσίί 1). (36. βΐ.) τοϋτο
τό Β.Ο. ΡοηΙ. τοίτο γαρ ΑιΛ. 10. τίθηκιν 0. Ι4· σημαίνωσι
Εάά. 8Πΐβ ΜΪΟΠβ ίην. Β.0.1). ι8. (πιχορηγίαΐ! Ο. χορηγ. Εάά.
' 2ϊ. παρνστρ. \Αα Β. 24. τό 0Π1. Ο. ΙΐϋΙιεΙ I). Χριστοί ρτο Υίό[ Β.
ουϋ Ο. ονο Εάά. 26. τό αββααιρίιιπ) βχ 0.1». μιθικτώς 0.1). μΐθΐκτά» Εάά.
28. πάντα ήμιϊς Ο. εεά οί. (1β Αί. 299 0·
 ίν. ι-3· ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. II. 331

" ελάβομεν." φως δε υπάρχων το άληθινόν ό Υιός, φως ο

ώνομαζε τοΰ κόσμου τους της παρ αΰτοΰ λαμπρότητος
εν μεθε'ξει γεγενημενους' εφη γαρ τοις άγίοις άποστόλοις
" Υμεΐς εστε το φως του κόσμου." αϊ £ύο γεμήν έλΛΪαι, 8·Μ»ιλ.
5 μια- έκ Αίσιων κα) μία. ε£ ευωνύμων του λαμταδίου κείμεναι,
τους δύο λαούς ύποσημαίνουσι, μονονουχι και εν κύκλω
περιεστώτας Χριστόν. τετίμηνται γάρ ώς ήλεημενοι τη
τοιαδε στάσει. και οι μεν ήσαν εκ της καλλιελαίου, τουτ- ^4οιη' Χ1'
εστίν εκ της Ιουδαίων Συναγωγής" οι δε της άγριελαίου
ίο μεν έξεφυσαν, τουτεστι της των εθνών πληθύος, πλην
εγκεντρισθεντες ε\ς καλλιελαιον κοινωνοί γεγόνασι της πιό- α 684 Δ.
τητος της ρίζης, κατά την του μακαρίου Παύλοι» φωνήν. " Ι?·
αθρει δε οπως επ\ την λυχγίαν όμοΰ τω λαμπα^ω και ο'ι
λύχνοι και αϊ 3ύο ελ&ια,ι. σύνεστι γάρ ήμϊν εν Εκκλησία.
»5 Χριστός, καΙ ή των πεπιστευκότων ήλεημενη πληθύς κατα-
λαμπεται μεν τω παρ αύτοΰ φωτι, φωτίζεται δε κα\ διά
λύχνων, οϊ μεθεκτον εχουσι και παρ αύτοΰ το φως.
Ίστεον δε, οτι καΙ εν τη κατασκευή της άγιας σκηνής,
εκείτο μεν εις τά άγια των άγιων επτά λύχνους έχουσα
«ο λυχνία χρυσή, προσεταττε δε θεός τω Ααρών, λέγων, οτι β
κατα πρόσωπον της λυχνίας εκ του ενος μέρους φανουσιν ,
" οι επτά λύχνοι." ού γάρ τοις κατόπιν αυτής ό διά των
λύχνων δε'δοται φωτισμός, αλλά τοις ώς εν προσώπω
Χριστού διά της πίστεως ενηνεγμενοις. και γούν Ιουδαίοι
25 κατόπιν ώσπερ αύτοΰ καΙ ε'ις νώτα κείμενοι, κατεσκοτισμενον
εχουσι τον νοΰν' ο'ι δε εζ εθνών πιστεύσαντες, εις πρόσωπον
εχουσι τούς λύχνους, ελεύθερος γάρ αύτοις και άπαραπόδισ-
τος παντελώς ό διά τών άγιων εγγεγονε φωτισμός, εκαίετο ο
κα\ λύχνος είς εν τη πρώτη σκηνή· της εύαγγελικής

4· αϊ οαϊ. Ο. 6. ύποσημαίνουσαι Ο. ϊηνίΐο Ι). "]· "'ίριιστώτα Πΐ3ηα

ρήτη» Ο. 9· '* ΒββηπιρΙιιπι βχ Ο. άγρκΧαίου 0.1). αγρίου Έ,άά.
ίο. των 0.1). ϊξ ΥΖάά. ιι. €Ϊϊ] + την ΐ,άά. ίην. Ο.Β. 15. η των
πιπιστ. ηοο ΟΓαίηβ 0.1). 21. ίν6{ Ο. νοτίου ΈΔά. 33· *"Γ οπι. Ο.
ίν προσώπου (βίο) Ο. 28. ίγγίγον* Β. ίγίγονι (βίο) ΡοηΙ.
γίγον* Ο.ϋ, ΑιΛ.
υ αα
 332 Β. ΟΥΒΙΜΛ ΑΚΕΧΑΝϋΚ. ίν. 4-6.

παιδεύσεως κατόπιν Ιούσαν την νομικην του πράγματος ημίν

κατασημα'ινοντος. θεα γάρ όπως τοις μεν εν τη πρώτη
σκηνή μόνος είς εκαίετο λύχνοί, τοις γεμην εισπεφθακόσιν
εις τα άγια των αγίων έπτα λύχνοι κα) το Κλιμγλ$ιο» άμφι-
λαφεστάτην ώσπερ ενίεσαν την αύγην. 5

4 Κα! έττΗρώτΗοα και είπα πρόε τον αΓΓελον τον λαλοΟντα έν έμοί
5 λ€Γων Τί έστι ταύτα, Κύριε ; και άπεκρίθΗ ό άΥΓελοε ό λαλών
(1 έν έμοί και είπε πρόε μέ λέΓων Οΰ τινώσκειε τί έστι ταΰτα;
6 και είπα Ουχί Κύριε, και άπεκρίθΗ ό αΓΓελοε καϊ είπε πρόε
μέ λέΓων Ουτοε ό λοΓοε Κυρίου πρόε Ζοροβάβελ λεΓων Οϋκ ίο
έν δυνάμει μεΓαλΗ ούδέ έν ίσχύϊ, άλλ' η έν ΤΤνεύματί μου
λεΓει Κύριοε παντοκράτωρ.

"Οτι καϊ άμείνων και Ίερώτερος της (ν ήμϊν διανοίας ό

των νοητών δυνάμεων νους, και άσυγκρίτοις ύπεροχαΐς τα
ΒιιρΓΛ β καθ ημάς υπερκείμενος, και εντεύθεν αν μάθοις. " επέστρεψε ι 5
" μεν γάρ ό άγγελος, ώς ό Προφήτης φησι, και εξηγειρεν
" αυτόν, όν τρόπον όταν εζεγερθη άνθρωπος εκ του ύπνου
" αυτού." εϊ γάρ δη συγκρίνειν ελοιτό τις, ώς πρός γε τον
ταϊς άνω δυνάμεσιν ενόντα νουν, της ανθρωπινής διανοίας τό
μετρον, μειονεκτούμενον εύρησει τοσούτον, όσον άν νοοΐτο 2ο
κατόπιν ελθεϊν και της τών νηφόντων διανοίας τά εν υπνοις
685 Α. α ημών άδρανη φαντάσματα, εγηγερται δη ούν ό ΤΙροφητης
εις νηψιν, άλλα καϊ οΰτως εχων και ηκονημενος άγαν, ούδεν
ηττόν εστι βραδύς πρός γε τό δύνασθαι, φημι, συνιεναι τά
δεικνύμενα. ταύτητοι, και μάλα εικότως, άναπυνθάυεταί τε 25
και άξιοι μανθάνειν παρά τού σοφοΰντος άγγελου. ό δε

2. οπωί βιψΓίΐδοπρΙυιη Ο. τοϊγ 0. βυρΓϊδοπρΙαπι Β. οΐι Έ,άά. μίν ά> Ιιοε

ΟΓ(1ίηβ 0. 3· μόνοι αββιιπιρΙυαι εχ 0. (Ισπιφθακόσιν αεοεβδίΐ βχ ϋ.
ίϊσβφηκόσιν Ηοάίε Ο. [σ/3 ({Όι-Ιαβββ οΐϊπι απ) βΐ βη πΐ3ηνι Γβεεηΐίοπ.] 6. «τ-
ιρώτησα Ο. 9· ^ 3γγι\οι &ββιιιηρ(& βχ Ο. II. άλλ' ή Ο.Ρ.
(Αΐβχ. ») άλλα Εάά. Ι4· καϊ] + ί'» Εάά. ίην. Ο.ϋ. 15. καντίΰθ(ν Ο.
και ΐντ. Ώ. Έιάά. 20. μ(ΐον€κτουμίνην Ο. 21. ύπνοι: ημών Ο.'
το'ι: νπνοα Έ,άά. 23· Ηαβο και ηκονημΐνοι αγαν αεεεββεηιηΐ βχ Ο.
20. μανθάν€ΐν Ο. μαΰιϊν Έ,άά. σοφονντοι Ο. 8ιασαφοϊιντο{ ΐ,άά.
 ϊν. 4-6. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. Π. 333

ότι ου σννηκε μονονουχι κατατεθηπώς, ει μη αληθώς ε'ιδείη

διερωτα' του δε διαρρήδην ώμολογηκότος την άγνοιαν, κάί
το δυσμαθες ουκ αισχυνομενου, κατάλευκαίνει λοιπόν το εκ
της οράσεως αίνιγμα, και οίον ώς εξ εικόνος εμφανούς τε
5 και όρωμενης τον Ιν αυτί} λεληθότως εγκείμενον ερμηνεύει Β
σκοπόν. ούτος γάρ φησιν ό λόγος Κυρίου προς Ζοροβάβελ
λίγων Οϋκ εν συνάμα μεγάλη ούδε εν Ιο-χύ'ϊ άλλ' εν Πνεύματί
μου, λέγει Κύριος παντοκράτωρ, ομοιον ώς ει λίγοι τυχόν ό
της οράσεως νους κάί ό τών παραδειχθεντων σκόπος Μονον-
ιο ουχι διακεκραγε τα παρά θεού προς Ζοροβάβελ και φωνην
Ίεντα φησ\ν, οτι ταΰτα πάντα τα όρώμενα προς πέρας ηξει
κατά καιρούς, ουκ ανθρωπεία, δυνάμει κατορθούμενα, ούτε μην
ΐν Ίο-χυϊ σαρκική, άλλ' ώς εν δυνάμει Πνεύματος Άγιου, και
ώς εκ θείων διανευμάτων. γεγονε μεν γάρ άνθρωπος καθ'
15 ημάς ό Μονογενής" πλην ού πεπολεμηκε σαρκικώς, Ίνα
καθάπερ τινά λυχνίαν άναστηστ) τω κόσμω την Έκκλησίαν' ο
ούχ όπλα κινησας αισθητά και μαχίμων φάλαγγας, παρ-
εστησεν εαυτώ τους δύο λαούς, η τούς λύχνους τούς νοητούς
επεθηκε τι) λυχνία, άλλ' εν ϊσχύϊ Πνεύματος του ιδίου κεχει-
2ο ροτόνηκεν εν ταΐς εκκλησίαις " πρώτον Αποστόλους, δεύτερον τ.9**£
" προφητας και εύαγγελιστάς," και την άλλην άπασαν τών
άγιων όμηγυριν, θείοις αυτούς χαρίσμασιν άναπιμπλάς, κάί
τί) του ΙΙνεύματος χύσει καταπιαίνων πλουσίως. ούκοΰν
ουκ εν δυνάμει μεγάλη, ούδε εν Ισ-χύϊ τί) σαρκικτ) τά παρά ά
2 5 Χριστού, άλλ' ώς εν δυνάμει Πνεύματος εσκυλεύετο μεν ό
σατανάς, επιπτον δε σύν αύτώ και τά τών άντικειμενων
δυνάμεων στίφη, εκαλούντο προς θεογνωσίαν διά της πί
στεως, οι τε εξ Ίσραηλ και οι πάλαι ττ) κτίσει παρά τον Κοω. ΐ.
κτίστην λελατρευκότες.

I. κατατιθηπω: Ο. κατατίΰηπί πωι και Ειάά. 5· ίρμηνινίΐ Ο. οΊιρμην.

Εάά. 7· Η&υβΙ άλλ' Ο. 8-ι ι. Η»βο 6 τηι—φησιν βοοεββεπιηΐ βχ Ο.Π.
II. Ιϊντα εάϊάί. ιΐντα Ο.ϋ. ταντα πάντα Ηοο οηΐίηβ Ο.Η. ίτρόί Ο.υ. «ί Εάά.
13. ως 28βιιιτιρΙαΓη εχ Ο. άεββΐ ϊη I). 19· τοϋ Ιδίου Ο. άγιου Εάά. 22. θιίοι!
ά. χαρίσμασιν Ο. θ(ίων ά. χαρισμάτων Εάά. 24- τα &88ϋΠ]ρ111ιη βχ Ο.
27· και ίκάΚοϋντο Εάά. ϊηνίΐίβ Β.Ο.
 334 Β. ϋΥΚΙΙ,Ι,Ι ΑΚΕΧΑΝϋΚ,

Άνεδείκνυντο δε και ΐ» ταϊς εκκλησίαις ο'ι λύχνοι, τουτ

έστιν ο'ι άγιοι, συνεκλάμποντες τω λαμπαδίω, φημι δη
Χριστώ, γεγόνασι γαρ, ώς γούν ό σοφώτατος γράφει
ρω. ΰ. β Παύλος " φωστήρες εν κόσμω, λόγον ζωής επέχοντες." ότι
δε ουκ ανθρωπεία, χειρι σεσωκε την ύπ' ούρανόν, άλλ' 'ΐδιαις 5
δυνάμεσιν ως θεός 6 Εμμανουήλ, διεμαρτύρατο λέγων και
Ηοβ. ϊ. ^ίά φωνής 'Ω,σηέ. εχει γαρ ούτω " Ύούς δε υιούς Ιούδα
" ελεήσω, και σώσω αύτούς εν Κυρίω θεώ αυτών, και ου
" σώσω αύτους εν τόζω, οΰτε εν ρομφαία, οΰτε εν πολεμώ,
" οΰτε εν αρμασιν, οΰτε εν ΐπποις, οΰτε εν Ίππεΰσιν." εύ δε ΙΟ
δη σφόδρα προς Ζοροβάβελ ό λόγος ην, τον εκ της Ιούδα
β8β Α. β φυλής, διεποντά τε το τηνικάδε τους τής βασιλείας θώκους
εν Ιερουσαλήμ. Ίνα γαρ μή, τών ούτω λαμπρών και άξια-
γάστων κατορθωμάτων αύτω προαπηγγελμενων, πολέμους
οίοιτο και μάχας συγκροτηθήσεσθαι κατά καιρούς, εξίστησιν 1 5
άναγκαίως αύτον τών ούτω σαθρών και ανθρωπίνων εννοιών,
διακεΐσθαι δε μάλλον προστεταχεν, ότι θεοπρεπής ή ενέργεια,
και ή ^ύνα,μις ουκ ανθρωπινή του διαπεραίνοντος τα. τοιάδε
1> Χρ/στοΰ. μεμνημεθα δε ότι και αυτόν τον Ζοροβάβελ, ώς
Βιιρη (Κ φνλής Ιούδα και βασιλέα, παραδηλούν ελεγομεν εφ' 2 ο
632 ε. ά. , „ ^ χ , \ »τ ~ ~ »τ λ\ * »
εαυτω τον Χριστον, συνημμένου και ίησου του Ιωσεοεκ, ιν
εν τω αύτω νοοιτο βασιλεύς τε άμα και άρχιερεύς ό Εμ
μανουήλ.

7 Τίε €ΐ ού, τό όροε τό μεΓα, τό προ προσώπου Ζοροβάβελ τοΰ

κατορθώσαι ; και έΕοίσω τον λίθον τηο κλΗρονομίαε, ΙσότΗτα 25
χάριτοε χάριτα αύτΗΟ.

Δυσεφικτον μεν κομιδή τό προκείμενον' πλην εροΰμεν

4· ϊπίχοντί! ζωήΐ ίηνβΓδΟ ΟτάΪΏΒ Ο. ΙΟ. οϋτΐ—οϋτΐ—οΰτί 0. ούδί—

οϋδ(—ούδί Εάά. 1 ιι. κ τηί ^ ϊξ Εάά. ΐ2· τ« 38βιιπιρίαιη
βχ 0. τηνικά6( 0. τηνικαντα Εάά. θάκονς Ηοίΐίβ 0. 8βά βχ ΟΟΠ". βώκους ΗδββΙ Ό.
Ι3· Ιερουσαλήμ Ό. Εάά. Ισραήλ Ο. 21. και Ο. βί και Εάά. 22. τφ
αύτφ ύ. ταΰτψ Εάά. 2$. Τί Ρ. 25- Ισότητι Ρ. Εάά.
 ίν. 7· ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. Π. 335

ημείς τό γε ώς άριστα κάί ορθώς εχειν δοκούν. εοικε τοίνυν ο

ό λόγος μονονουχί κάί επιτιμάν τω ορει τω μεγάλω, τουτεστι
τω σατανά κατεζανισταμενω τε και άντεξάγοντί τω Χριστώ
της εαυτού δυστροπίας την δύναμιν, δ κάί (V τοις ανωτέρω
5 πάλιν ημίν αινιγματωδώς κατεγράφετο. εφη γάρ ό ΤΙρο-
φητης τεθεάσθαι μεν " Ίησονν τον Ίερε'α τον μεγαν εστώτα δυρπι
" προ προσώπου αγγέλου Κυρίου, τον δε γε διάβολον έστώτα
" εκ δεξιών αυτού του άντικεΐσθαι αύτώ." ότι γάρ όσον (1
ε'νεχώρει καϊ ήν ϊπ' αύτώ, πεπολεμηκε τε και άντεγηγερται
ιο δεινώς ταΐς του Έ,ωτηρος οικονομίαις, καλούντος προς σωτη-
ρ'ιαν την ύπ' ούρανον, ουκ άν ενδοιάσειε τις, εννενοηκώς
ότι πρώτον μεν προσήλθε νηστεύοντι κατά την ερημον, και
σώζοντα βλέπων την ύπ ούρανον, προσκυνητην ίδιον άπο-
φαίνειν ήθελε, παραδεικνύς μεν αύτώ " πάσας τάς βασιλείας Β.Μ»*Λ.
ι · / ιΐ ι > \ ίν. 8, 9-
15 " του κόσμου" λέγων τε ώς εσται πάντα αύτού, ει δη προσ-
πεσείν ελοιτο και προσκυνεΐν αύτώ. είτα προς τούτο κάί
ίζ αύτού τοΰ χορού τών άγιων άποστόλων τον προδότην
ηρπασε μαθητην, άναπείσας όργανον της Ιουδαίων γενέσθαι
σκαιότητος. επιπληττει δη ούν ό λόγος αύτώ και φησι Τις β
»ο ει αν, το οροί το μέγα, το προ προσώπου Ζοροβάβελ του κατορ-
6ω<τα,ι ; τό δε Τ/ί" « σ"ΐ> νοητεον ούχ ώς εθελοντος άναμαθείν,
τις δη άρα κάί πόθεν εστίν' ού γάρ αν ηγνόησε θεός ών'
άλλ' οίον κατασμικρύνοντας και ούδενός άξιούντος λόγου,
καν ει μέγα, τε εϊη κάί δυσάντητον το οροί, κάί εμποδών
*5 εγκείμενον κατορθούν εθελοντι τά τοιάδε Χριστώ, ού κάί είς
τύπον ό Ζοροβά,βελ, καθάπερ ηδη προείπαμεν. καίτοι γάρ α 687 Α.
άπαράβλητον εχων την δυστροπίαν ό δράκων ό άποστάτης,

I. δοκοί* Ο. ύπαλημαίνορ Έ,ΑΑ. 4- 'αντον Ο. αΰτοϋ Έ,ΑΑ.

7· τοΰ άγγίΧου Εάά. τοΰ άβΐβί ίη Ο. 9· *"Χ<ΒΡ'' ( = ό'χωρ") ^·
ΙΟ. καλοΰντι Ο. 1 1—13- οΰκ αν—νπ' ονρανΰν ιΐεδϋηΐ ίη ΈΛΑ. 8ηηΙ &υΐ6Π1
ίη νετβίοηε ΙαΙίηα. Ι4· πάσα!—πάντα αντοΰ (ΙεβυηΙ ίη Εάά. 8πηΙ ίη
νετβίοηβ Ι^ΐίηα. ι6. προσκννιϊν Ο. προσκννησαι Έ,ΑΑ. ΐΓρίη τοΟτο
ϋββυπιρία εχ Ο. 30. προσύπον] + τοΰ Εθά1. ίηνίίο Ο. 22. α>ν οπι. Ο.
24· τό 3δβιιιηρΙιιπι εχ Ο. 25- ΐγκιίμίνον Ο. κ(ίμ*νον Έ,ΑΑ. τα
αββιιιηρίυιη εχ Ο. 20. προ»ίπαμιν Ο. προιίπομιν Έ,ΑΑ. 21]. άπαρά
βλητον Ο. άπαράκλψον Έ,ΑΑ.
 336 Β. ΟΥΒ,ΙΙ,Ι,Ι ΑΙΕΧΑΝϋΙΙ. ΐν. 7·

πεπάτηται παρά Χρίστου πόνου τε και Ίδρώτος δίχα. θεος

γάρ ήν κατά φύσιν, 6 πάντα νικών.
το'ινυν κατά τοιόνδε τινά τρόπον προσβαλοΰμεν τοις
«όρη* εϊρημένοις' ή και ετέρως ει δοκεϊ. εφημεν γάρ, οτι οΰκ ΐν
ανθρωπεία, δυνάμει κατορθωθήσεται τω κόσμα» τά προς ζωην. 5
και στησεται μεν ή λυχνία, το λαμπάδων έχουσα, τουτεστι
β άριστον, εκλάμψουσι δε και οι λύχνοι, και μην καΐ εκ
δεξιών και εξ ευωνύμων τοΰ λαμπαδίου α'ι δύο πάντως
ελαιαι στησονται, τούς δύο λαούς σημαίνουσαι. εϊθ' ωσπερ
τίνος άναπυνθανομένου τε και λέγοντος Τίς άρα ιϊ ο~υ, ό τα ίο
ούτω μεγάλα πολέμου δίχα πάντος και άμογητϊ κατόρ
θωσαν ύπισχνούμενος ; προσυπακούει λέγων ό Οεος καΐ
ΤΙατηρ' εγώ το ορος το μέγα, το προ προσώπου Ζοροβά,βελ του
χα,τορθωο-ΰΐ,ι, τουτέστιν, εγώ έίμι ή πάντα ύπεραίρουσα φύσις,
ο η θεοπρεπέσιν ύψώμασιν εις την ΰπερέκεινα πάντων διατ- ΐ5
τουσα δόξαν, ή κατά καιρούς άρκέσειν μέλλουσα προς κατόρ-
θωσιν των επηγγελμένων και προ προνωπου Ζοροβά,βελ. ου
γάρ ήγνόει Χρίστος τον (αυτού ΥΙατέρα, άλλ' ώσπερ τινά
8. σοΛη. συνεργάτην των Ιδίων κατορθωμάτων εποιεϊτο λέγων " Άττ'
χίν. ιο,' " εμαυτοΰ ούδεν ποιώ, άλλ' ό πέμψας με Πατήρ (ν εμοι 2ο
" μένων, ποιέί τά έργα αυτός." είργάζετο γάρ ως διά δυνά
μεως ιδίας τοΰ Υιού, δι ου και εν άρχαΐς μεν τά πάντα προς
το είναι παρενεγκών εικότως θαυμάζεται, μεμνημεθα δε οτι
ά παρά τω σοφωτάτω Αανιήλ, ως ορος ήμιν ώνόμασται πάλιν
Ραη. ϋ. ό θεος καϊ ΪΙατήρ, εξ ου και " λίθος άνευ χειρών ετμήθη, ος 25
" κα\ έλέπτυνε τον χρυσόν, τον άργυρον, τον χαλκον, τον

I. τ* οπι. 0. 2. πάντα Ο. πάντας Εάά. 3· """Ο + το» Εάά.

■ ίηνϊΐίι Β.Ο. 4· ϊφημιν ^· *φη μ** Εάά. ΐν αββαοιρίυπι εχ Ο.
7· και ρΓΐιηυιπ ΗββιιπιρΙιιιη βχ Β.Ο. 8. αί οπι. Ο. ΙΟ. τινοι
άναπννθανυμίνου τί Ο. άναπννθανομίνον τινύί Εάά. II. πάντωι Εάά.
12. προσνπακοίκι Β.Ο. προσυπακούιται Εάά. Ι5· ° ρΓΟ η Ο. νπιρ-
ίκανα ϋ. νπιρ<π(Κ€ΐνα Εάά. ΐ6. δόξα Ο. ίηνίΐο ϋ. ή 338υπιρΙυιη
εχ Ο. 20. οΰδίν ποιώ ΙΐΟΟ οτάίηβ Ο. άλλ' ό πίμψαι μ* Πατήρ Ο.
ό δί Πατ^ρ ό Εάά. 22. μ*ν αββιιηιρίιιπι βχ Ο. 23. Ηβεε
μιμνημιθα 3ί ότι ΗςοββββηιηΙ εχ Ο. μιμνημίθα δι (Γί ϋ. Ι>3οαηα ρ3ΐβΙ ίη Εάά.
35· Χ"ρά>ν Ο.Ό.}}, χάροι Εάά. 26. κατ«'λ«πτ. ρΓΟ και ίλοττ. 1). ϊηνίΐο ϋ.
τον χρνσον 0.0. το χρυσίον Εάά.
 ίν. 7· ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. II. 337

" σίδηρον" και ην (Ις τύπον κάϊ τόδ( Χρίστου, γεννη

μένος γαρ ίκ θεού ΤΙατρος άπορρητως κα\ ύπερ νουν Ό Υιός,
συνίτριψί πάσας τάς βασιλείας, 'ίν αύτψ λοιπόν το κράτος
άνάπτηται. " Κάμψΐΐ γαρ αύτώ πάν γόνυ, και πάσα »·
5 " γλώσσα ίζομολογησεται, ότι Κύριος Ίησοΰς Χρίστος εϊς
" δοξαν θεού Πατρός." ούκοΰν ώς εξ ορούς του θεού και
ΪΙατρος ακρογωνιαίος και εκλεκτός άποτμηθεϊς λ&ος ό Υιός β » 8^ Ρβ1·
γεγονεν ημΐν κληρονομιά. κεκλημεθα γαρ εις υ'ιοθεσ'ιαν δι
αύτοΰ, και κληρονόμοι γεγόναμεν θεού ζώντος, 'κτότητα.
ίο χάριτος αντί χάριτος κερδαίνοντες. κάϊ τί δη τοΰτό ίστι ;
Αεδοται μεν γαρ χάρις τω Ίσραηλ, ή αρχαία τ εκείνη
και διαβόητος, λελύτρωνται γαρ ίζ Αιγύπτου σαρκικώς,
την ίπηρτημενην αύτοΐς εκ πλεονεξίας άπεσείσαντο δουλείαν,
διεβιβάσθησαν δια θαλάσσης μέσης, εφαγον το μάννα ίν
15777 ερήμω, διηλθον εν ποδί ποταμούς" διεπεραιώσαντο γαρ α 688 Δ.
ούτω τον Ίορδάνην' είσεκομίσθησαν εις την γην της επαγ
γελίας, αύτη δη ούν η χάρις η πρώτη, άλλ' εν ιτνηρτί τε
ομού και όμοιότητι της αρχαίας εκείνης χάριτος, χάρις ημΐν
έτερα δεδοται παρά Χριστού, ος γεγονεν ημΐν, λίθος μεν, ώς
20 θεμέλιος, ήγουν ακρογωνιαίος, κληρονομιά, δε πάλιν, γεγόνα
μεν γαρ δι αυτού κληρονόμοι θεού. πώς ούν (ν ιτότητι Τ^™·
της πρώτης χάριτος η δευτέρα ; ά γαρ ίπ εκείνοις επράττετο
σαρκικώς, ήγουν αισθητώς, ταύτα τετελείωκεν εφ' ημΐν ό I)
Χρίστος πνευματικώς τε κάϊ νοητώς. εξείλετο δουλείας δια-
25 βολικής, ώς ίκ πηλού και πλινθείας, άπηλλαζε τών ίν
κοσμώ παθών και τών σαρκικών ακαθαρσιών, διεβίβασεν
ώς δια θαλάσσης, παρεδράμομεν γαρ τον κλύδωνα του
ι. γίγινημίνος Εάά. ςοιτεχ'ι εχ 0.1). 2. θίοΰ και Πατρόι 1).
ινΐΐίβ Ο.ϋ. 3· "Άταϊ 39811ΠΐρΙΙιιη βχ 0.1). το κράτος 0.1). τί κατά
■πάντων κρότοι Εάά. 7- λιβοί οπα. Ο. θίΟΓ ρι·ο ΥΊ6ς Εάά. ίηνίΐίβ Ο.ϋ.1).
9- Ισότητα Ο. ϊσότητι Εάά. 10. άιτ\ χάριτος Ο. χάριτα Εάά. ΐστι
αββυηιρίυιη βχ Ο. ιτ. χάρις Β.Ο. ΡοηΙ. χάριτα Αιιΐ). χάρις τις Μί^ηε.
τ Ο. τ» Εάά. 13. λιλντρωται Ο. 17. τγ όμοϋ αββαπφία εχ ϋ.
τ€ ροίΐ όμοιότητι αάά. Ο. ιδ. Ηιεο ήμιν ίτίρα 300688επιηΙ εχ 0.1).
V
20. κληρονομιά Ο. κλήρονο Ό. κληρονόμος Εάά. πάλιν] + ώϊ υΙός ϊ\ά. ίηνίΐίβ Ο.Ό.
33- 'Φ' 'ΙΙ"-" ^· ΝΛ. ίη Ρβ. 104- Εάά. (φ' ήμας Ο. 26. και ΟΠ). Ο.
ΗαΗεΙ ΝϊΙε. 1. α
νοι.. II. Χχ
 338 Β. ΟΥΚΙϋΙ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. ΐν. 8, 9·
παρόντος βίου, και της εν αύτω φροντίδος τό πικρόν,
εφάγομεν άρτον τον εξ ουρανού" μυστικός ό λόγος' διεβι-
βάσθημεν τον Ίορδάνην, περιτομήν εσχήκαμεν την εν ΥΙνεύ-
ο μάτι, κεκληρονομήκαμεν την άνω πάλιν, την αληθώς άγ'ιαν
8.Μ&4Λ. γην, ης καΐ αυτός 6 Χρίστος διεμεμνητο λίγων " Μακάριοι 5
" ο'ι πραεϊς, ότι αύτόι κληρονομησουσι την γην." οΐμαι δε
εγωγε κα\ τον σοφωτατον εύαγγελιστήν Ίωάννην αυτό δη
8. Ιολώ. τοΰτο βούλεσθαι καταδηλούν, ε'ι λίγοι περ\ Χριστού " "Οτι
1 " εκ του πληρώματος αύτοΰ ημείς πάντες ελάβομεν και
" χάριν άντι χάριτος" οτι ό νόμος δια Μωυσεως εδόθη, η ίο
" χάρις κα). ή αλήθεια δια Ίησοΰ Χρίστου εγενετο." διά
κονος μεν γαρ και μεσίτης της αρχαίας εκείνης χάριτος
ά γίγονεν ό Μωυσής' της γεμήν δευτέρας χορηγός ό Χριστός,
εχούσης μεν ομοιότητα προς εκείνην' τύποι γαρ ήσαν ως
προς άλήθειαν, ήγουν τό της αληθείας ώδίνοντες κάλλος' ι5
άμείνονος δε και υπερκείμενης όσω και των αισθητών
υπερφίροι αν ε'ικότως τα νοητά, και μαρτυρήσει γράφων
Ηβΐ>. νυ. 0 ΠαΟλοί, οτι " Κρείττονος διαθήκης γίγονεν εγγυος ό
" Ίησοΰς."

8 9 Και €Γέν€το λοΓοε Κυρίου ττρόε μέ λεΓων Αί χεΤρεο Ζοροβάβελ 2ο

έθεμελίωοαν τον οίκον τούτον και αί χεΐρεε αύτοΰ έττιτελέ-
β σουσιν αυτόν, και έττίΓ-νώσΗ διότι Κύριος παντοκράτωρ έ£α-
ττέσταλκέ με πρόε σε.

Ιδού δη πάλιν ήμΐν εν άίσθητοΐς πράγμασι καταγράφει

τα νοητά, και τών δια Χριστού παραδόξως τετελεσμένων 25
παρατίθησιν εις τύπον τα δια χάρος Ζβρο/3ά/3ίλ κατά καιρούς
εκπεπερασμίνα. επειδή γαρ άλούσης της Βαβυλωνίων ύπό
ΪΙερσών καϊ Κ,ύρου, τών της δουλείας άνεΐντο δεσμών ο'ι εζ

2. τον 35811ΠΊρΙι1Π1 βχ Ο. Νί1<. 8. καταδηλονν Ο. 6η\οΰν Εάά.

9· πάντα ημΛί Ο. («I 8υρΓ3 683 ά·) Ι3· χορΤϊ01 χάριτος Εάά.
1"}. μαρτνρήσιι -γράφων Β.Ο. μαρτνρήσαί γράφίΐ Εάά. ι8. ΐγγνητηΐ Ο.
6 38βηπιρ1αιη βχ 0. 26. τό—{κπίπιρασμίνον Εάά. ίηνίΐο Ο.
 ίν. 8, 9· ΙΝ ΖΑΟΗΑΒΙΑΜ. ΤΟΜ. Π.

Ισραήλ, και δη και επανηκον εις Ιεροσόλυμα, Δαρείου

λοιπόν την Χαλδαίων διέποντος άρχην, εϊτ ούν βασιλεία», α 689 Δ.
προΰτρεπε θεός τους ΰπονοστήσαντας τον θείον ευθύς άνα-
δείμασθαι ναόν, βασιλεύοντος μεν Ζοροβάβελ, Ίερατευοντος
5 γεμην Ίησοΰ του Ίωσεδεκ του ιερέως του μεγάλου, και
ηπτοντο μεν των έργων, κα\ δη και εν πρώταις κρηπίδων
καταβολαΐς το έργον ήν' ηρτο δε και ύψοΰ τα, τείχη λοιπόν,
είτα μεταξύ κωλυόντων τινών και εμποδών γεγονότος του
φθόνου των περιοίκων εθνών, γεγονε τις άνοκωχη και σπου-
ιο δασμάτων τών επ\ τοις εργοις άνάβλησις.
Άνεντος δε πάλιν αύτοις του θεού το δύνασθαι κατορ- \>
θούν, τετελείωται μόλις ό νεώς, Ίησοΰ μεν Ίερατεύοντος,
Ζοροβάβελ γεμην εφεστηκότος και βασιλεύοντος, άλλ' εν
τούτοις μεν ό της ιστορίας συμπεπερασται λόγος, επειδή
τζ δε καϊ ε'ις τύπον Χρίστου παρείληπται προς ημών ό εκ της
Ιούδα φυλής Ζοροβάβελ, φερε δη λεγωμεν όπως τε και τίνα
τρόπον ηρξατο μεν αύτος ο'ικοδομεΐν τον οίκον Κυρίου" τε-
τελείωκε δε αΰ νοητώς τε και πνευματικώς. κατεστήσατο
μεν γαρ εν άρχαΐς οίκον ωσπερ τινά και εναύλισμα θεο-
2ο πρεπες αύτώ τε κα\ τω ΤΙατρί, την τών Ιουδαίων Συνάγω- ο
γην. ούτω γαρ αυτήν ώνόμαζε, δια του πανσόφου ΝΙωυσεως
ειπών " 'Έάν γενηται προφήτης υμών Κ,υρίω, εν όράματι ^.β"1"1*
" αύτψ γνωσθησομαι, κα\ εν ύπνω λαλήσω αύτώ, ούχ ούτως
" ώς ό θεράπων μου Μ,ωυσης, εν ολω τω οίκω μου πιστός
2 5 " εστίν στόμα κατά στόμα λαλήσω αύτώ, εν εϊδει καϊ ου
" δί' αινιγμάτων." ούκοΰν τεΰεμελίωται μεν ωσπερ ό οίκος
δια Χριστού" καθήρηται δε μεταξύ, και γουν ό προφήτης

I. ΐπανηκον Ο. ανήκον Εάά. 2. Η»βο ίϊτ' ονν [ήτονν Ο.] βασίλίίαν

αβεβββεηιηΐ βχ Ο.Ό. 5· Ηβεο τοϋ Ίιρίωι τον μιγάλον αεεεββεηιηΐ βχ Ο.
6. των ϊργων Ο. τοϋ ΐργου Εάά. 9· άνοκωχη εοΓΓβχϊ. ανακωχή Εάά.
Ι5· κα\ 388ϋπιρΙιιηι εχ Ο. πρ6ί Ο. παρ Εάά. ιδ. ί« Ο.Ό. ο' Εάά.
νοητώ; τ€ καϊ ττνιυματικωι Ο.Ό. 6 νοητοί και πνινμάτικοι Εάά. 19. ωσπιρ
388ΐιπιρΙιιιη βχ Ο. 2θ. των ίββυπιρίυιη βχ Ο}. 21. δ«ά Ο.
π<ρ\ Εάά. 22. προφητηι] + *'ξ Εάά. ίηνίΐο Ο. Οί. ΟαρΗ. 378 ε· 3^3 8·
ςυίΐηιβ ίη Ιοείβ νμων ΙΐίΛεηΙ άαο Οοάά. ίη δ. .(οειι. ιοί 1>. 25. Ηαεβ
στόμα κατά—αινιγμάτων αεεεβββηιηΐ βχ Ο.Ό. αινίγματος Ο. 20. ό αδβυπιρίϋΐη
βχ Ο.
ΧΧ 2
 344) Β. ΟΥΚΙΙ^Ι ΑΙ^ΕΧΑΝϋΚ. ίν. 8, 9·

Ιερεμίας ώς πεπτωκότα τε και σεσεισμενον κατωλοφύρετο

Αιηοβν. (ΐ λέγων " Οίκος Ίσραηλ επεσεν, ουκ εστίν Ό άναστησων αυ-
" τον" επειδή γαρ πεπαρωνηκασιν εις Χριστόν, πεπτωκε
δια τοΰτο καΐ ουκ ην ετι λοιπόν 6 άναστησων αϋτόν' πλην
έγηγερται δια. \ριστού, καΐ μετεσκευάσθη προς το άμεινον, 5
εισκεκομισμένων εν αύτφ των εθνών, και άναδειχθείσης (ν
ϋί. ΐ5· κοσμώ της Εκκλησίας, ήτις εστίν οίκος &εου ζώντος, ης
του κάλλους γέγονεν εραστής 6 των ολων Κύριος και θεο$·.
οτι γάρ άσυγκρίτως άμείνων παρά τον πρώτον ό έν εσχάτοις
καιροϊς έγηγερμένος νεώς, τουτέστιν η 'Έ,κκλησία, πεπλη- ίο
"' ροφόρηκεν ειπών διά φωνής Άγγαίου του προφήτου " Τί'ρ
" εστίν έξ υμών άνθρωπος ος είδε τον οίκον τούτον (ν τη
β " δόξη αυτού τη έμπροσθεν ; καΐ πώς ύμεϊς βλέπετε αύτον
" νυν καθώς ούχ υπάρχοντα ενώτπιον υμών ;" κα\ μεθ' έτερα
Ιο. 9- " Δίότι μεγάλη εσται η δόξα τού οϊκου τούτου η εσχάτη 1 5
" υπέρ την πρώτην, λε'γει Κύριος παντοκράτωρ." άλλ' οτι
μεν ιστορικώς τά τοιάδε νοείν άπόπληκτον, ουκ άν ένδοιάσειε
τις, εννενοηκως, οτι πώς άν νοοϊτο προφερεστερα της πρώ
της, η (ν έσχάτοις δόξα του θείου ναού, εϊπερ εκείνον μεν
κατεπίμπρα και διηρπασεν ό Βαβυλώνιος Ναβουχοδονόσορ' 2 ο
βθΟ Α. α τ-οι/ δε μετ' εκείνον εγηγερμενον μετά τον της αιχμαλωσίας
καιρόν, ουδέν ήττον ^Ρωμαίοι κατεπίμπρασαν, συγκαταδηώ-
σαντες αύτω και αύτά τά Ιεροσόλυμα, και άπασαν δέ την
Ιουδαίων χώραν. ούκοΰν ουκ άπόχρί) προς άληθειαν η της
ιστορίας άπόδοσις' άμείνων δέ και προφερεστερα της πρώ- 25
!*· της η τελευταία δόξα, παραληφθείσης της Εκκλησίας " εΐρ
21, 22.
" ναόν άγιον, ε'ις κατοικητηριον τού θεού εν ΐΐνεύματι."
II). 10. \) εποικοδομούμεθα γάρ " επί τφ θεμελίω τών Αποστόλων

3, 4· Ηαεε ϊπαϊιη γαρ—αυτόν 3006680ΓυηΙ εχ Ο. άεβυηΐ ίη ϋ. 6. »»

ρπιιβ αββικηρίυπι εχ Ο. ίο. «ώι Ο. να6ι Εάά. 12. ΐδί» Ο.
17. μϊν] -+- μόνον Εάά. ίηνίΐο Ο. 2θ. κατιπίμπρα Ο. [κατητημπρα ΟοάΛ
κατινίπρησ* Εάά. 22. κατιπίμπρασαν Ο. [καηττημπρ. Οοά.1
κατίνίπρησα* Εάά. σνγκατα&αωσαντ€ΐ Ο. 23. ταύτα Εάά. 3ηΙβ
Μϊ^ηβ. 24- οΰκ αββιιιηρίιιπ) εχ Ο. 26. παραλιιφθήσηι Εάά.
άώΙβ Μί^ηε.
 ίν. ίο. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. II. 341

" και προφητών" " διά πάσης άφης της επιχορηγίας κατ ΕρΗ. ίν.
" ενεργειαν εκάστου μέλους συναρμολογούμενο" τε και συν
τιθέμενοι, και οιονεί πως άλλήλοις συμβαίνοντες ώς ενότητι
πίστεως και αγάπης διά τοΰ Πνεύματος εις ναον άγιον. λίθοι * 8· Ρβ'·
5 γαρ Ισμεν ζώντες, και γοΰν 6 θεσπέσιος ΠαΟλο? την τών
πεπιστευκότων πληθυν, ποτε μεν " θεού γεώργιον," ποτέ δε ΐΡ0Τ'
δη αυ και οικοδομην ώνόμαζε θεοΰ' και " ώς σοφός άρχι- ιι>. ίο.
" τεκτων θεμελων" εθηκεν' ούτος δε εστίν Ίησοΰς 6 Χριστός" *'
ώ 0Ί7 πάντες επερηρείσμεθα, δι οΰ και εστηκαμεν, και ναοί ο
ΙΟ χρηματίζομεν, αύτον έχοντες εις νουν και καρδίαν ενωκηκότα
Τ6 και ενηυλισμενον διά τοΰ Πνεύματος.

Διότι τίο έδουδένωσεν εϊε Ημέραε μικράε ; και χαρΗσονται και ίο

όψονται τον λίθον τον κασσιτέρινον εν χειρί Ζοροβάβελ- επτά
ούτοι οφθαλμοί Κυρίου είσίν ο! επιβλέποντες επί πάοαν τΗν
'5 Γήν.

περ\ τών ευθύς εσομε'νων η ορασις, ενεχθησομενων δε <1

μάλλον εις πέρας, ώς εν καιροίς της επιδημίας του πάν
των ημών Έωτηρος Χριστού, η γεγονε μεν εν εσχάτοις τοΰ
παρόντος αιώνος καιροΐς' πλην οΰ τι που πολλοίς μετά ταύτα
2 ο χρόνοις της προκείμενης ημΐν προφητείας, ητοι της οικοδομής
τοΰ ναού τοΰ διά χειρός Ζοροβάβελ εγηγερμενου. εί τις ούν
αρα, φησιν, ε^ουίενωσ-ειε τάς μεταξύ μικράς και εύαριθμήτους
■ημέρας, και βραχείαν ηγησαιτο την άνάβλησιν, ούκ άκη- β
διασας προς τούτο, πάντη τε και πάντως άπάσης εσται
25 θυμηδίας εμπλεως. χαρησ-ετΑΐ γάρ χα) 'ό-^/ετΑΐ το» λίθον τον
ΚΑο~ο~ιτερινον ίν χ,ειρ) Ζοροβά,βελ. χα/το~ιτερινον δε λίθον ώνόμασε

ι. τηι ροβΐ ϊπιχορηγ. α,άά. Εάά. ΐηνίΐο Ο. 3. τι αββυαιρίυπι βχ Ο.

3· ώί ίνότητι Ο. <ιγ ίνότητα Εάά. 4- δια Β.Ο. «τϊ Εάά. 6. 8« οπι. Ο.
η. αΖ Ο. οΐ» Εάά. ώι Β.Ο. 6 Εάά. 8. Ιθηκι* Ο. τίθιικιν Εάά.
Ο. ϊπιρηρίίσμιθα^ 8ίθ ΐάΐάί 6Χ Ο. φΐΐ ϊπιρίψίσμιθα 1)8,1)61. ϊρηρ(ίσμ(θα Εάά.
12. χαρίσονται ϋ. (ζ6 &1.) Ι4· <ΜΓθ/9λίΐτο»τ«ϊ Εάά. ΐ6. ίσομίνων Ό.
Εάά. σισωσμίνωρ Ο. ΐ8. μϊν ΟΒΒ. 0.1). ηίώβΐ ϋ. ΙΟ. οΰ τι Β.Ο.Ο.
οΰτοι Εάά. οϋ δΐ} Β. που 288υπ)ρΙυπα εχ 0.0. 33. ΐξουδινώσα Ο.
ϊηνίΐο Ό. 23· και βραχίία» Ο. ήγουν οϋδϊι/ Εάά. 25· ϊμπΚιοί Ο.
χαρίσιται Ο. βΐ 810 ίη&β.
 342 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι ΑΙ^ΕΧΑΝΏΕ. ΐν. ίο.

τον Χριστόν. καν εϊ τις βούλοιτο την αΐτίαν άναμαθεΐν,

φαίην αν ευθύς τα. δοκοΰντά τισι, και παρ ήμΐν αύτοις
ορθώς εχειν ύπειλημμένα. οι μεν γάρ φασι τον χΛσ-σ-ίτιρον
άπό τε χαλκού και μολίβου την σύγκρασιν εχειν' ταύτης
τε ένεκα της αιτίας ουτε του είναι σκληρον άπηλλάχθαι παν- 5
τελώς, ούτε μην άνηνασθαι το και εχειν μαλθακώς' συντί-
Θ91 Α. α θεμεν δε και ημείς κατά. τοιόνδε τίνα. τρόπον τον Εμμανουήλ
εκ τε της άθραυστου θεότητας, κα\ εκ της ο'ιονείπως ευπαθούς
ανθρωπότητας. Ιστέον δε οτι και τον αδάμαντα λίθον μολίβω
φασιν ευκόλως συνθραύεσθαι, καίτοι τούτο παθείν δι ετέρας ίο
ΰλης ουκ άνεχόμενον. φαμεν ούν, οτι καίτοι χρηστός ων
άγαν και παναλκης ό Χρίστος, και το άπηνες ουκ έχων ώς
θεος, οίον αδάμαντα τινα συνθραύει τον σατανάν, περί ου
ΗκΛ β γέγραπται " Ή καρδία αύτοΰ πε'πηγεν ώσπερ λίθος, έστηκε
"δε ωσπερ ακμών άνηλατος." δοκεΐ γεμην κα\ έτεροις τον 1 5
χα.σ·(τίτερον, εϊτ' ούν άπλώς τον μόλιβον εϊς άποκάθαρσιν την
δια πυρός της ετέρας ΰλης άναγκαίως παραλαμβάνεσθαι,
μάλιστα δε τοις τα. εξ αργύρου τεχνουργεΐν ειωθόσι το χρημά
ε'στι χρησιμόν τε κάΊ άναγκαίον. και γοΰν έφη που θεός
δια φωνής Ιερεμίου πάλιν αύτο δη τούτο δηλών αΐνιγματω- 2 ο
ΗίβΓ. δώ$· "Εξέλιπε φυσητηρ άπο πυρός, εξέλιπε μόλιβος, ε'ις
νί. 29-
" κενόν άργυροκόπος άργυροκοπεΐ, πονηρίαι αύτών ουκ έτά~
κησαν.
ΚΛίτσ-ιτερω τοίνυν, ήγουν μολίβω, παρεικάζει Χριστον, ώς
ο εκτηκοντα τους ρύπους, ώς άπαλλάττοντα τών περιττών, ώς 25
άποκαθαίροντα νοητώς. ει δη τις ούν άρα κατευμεγεθησειε,
φησι, της τών μεταξύ καιρών εισβολής, κα\ ούδεν ηγησοιτο

I. καν 0. και Εάά. 2. παρ αββυπιρίυιη βζ Β.Ο. 3- Φΐσί

Εάά. βηΐβ Μί^ηε. 4· μολίβου 0. μολίβδου \). Εάά. ταύτη! τι 0. και
ταύτη: Εάά. 6. άνηνασθαι Ο. άναίνισθαι Εάά. και ΐχίΐν Ηοο ΟΓάίηε Ο.
8. ίύπαθοΰς Ο), ('μπαθοϋί Εάά. 9· μολίβω 0. μηλίβδω \). Εάά.
ΙΟ. σννθραυ€σθαι 0.1). Εάά. σννθράττΐσθαι Β. Ι5· ίτίροις 0. ίτίρως
Εάά. ι6. ήτονν 0. άπλωι 38βιιιηρ(αιη εχ 0. μόλιβον ραβδίπι 0.
μολιβδον Εάά. 19. Ηαεε χρήσιμόν τ< και ϊοεεβββηιηΐ βχ Ο.
20. δήλων 33811ΠΐρΙΐ1Π1 βΧ 0. 21. μόλιβδοί Εάά. 22. άργνροκόνοΐ
άβββΐ ίη Εάά. 20. β« ρΐΌ δή Ο. 27· ήγησαιτο Ιιοάίε
ρβΓ 038ί. Ο.
 IV. ΙΟ. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. II. 343

τάς διά μέσου μικράς ημέρας, χαρηο-εται μεν χα) όψίΤΑί τον
λ'ιθον τον χαο-ο-ιτερινον εν χειρ) Ζοροβάβελ. καί τί δή άρα εστί
τό ϊν χειρ) Ζοροβάβελ ; η θεόπνευστος γραφή την χείρα
δέχεται καί εις δύναμιν καί εις εξουσίαν. εν δυνάμει δη ούν
5 ήγουν και εν εξουσία, τή του Ζοροβάβελ τουτε'στι Χρίστου,
ο·ψίτα* τον λίθον τον χαο-ο-ιτερινον. Ζοροβάβελ μεν γαρ, ώς Α
εφην, εκ φυλής ων Ιούδα βεβασίλευκε επί τον Ισραήλ,
κατά. τον "ίσον δε τρόπον καί 6 Κύριος ημών Ίησοΰς 6
Χρίστος εξεφυ μεν αίματος καί φυλής της Ιούδα τό κατά
ιο σάρκα, βεβασίλευκε δε και αύτός επί τον Ισραήλ, ουκ εν
τάζει τή καθ' ημάς, ήγουν μετρητην και χρόνω πεπερασ-
μενην την βασιλείαν έχων, άλλ' ώς θεός αληθώς και εις
άπεράντους αιώνας εκτεινομε'νην. και μαρτυρήσει λέγων ό
μακάριος Ταβριήλ τί) άγια. παρθενω περί αύτοΰ, ότι καϊ ?· ^π°·
ΐζτεζεται υ'ιόν, καί καλέσει τό όνομα αύτοΰ Ίησοΰν. προσ-
επαγαγων δε, ότι " Καί δώσει αϋτω Κύριος ό θεός τον β ^· 33·
" θρόνον Ααυειδ του πατρός αύτοΰ καί βασιλεύσει επί τον
" οίκον Ισραήλ ε'ις τους αιώνας καί της βασιλείας αύτοΰ
" ούκ εσται τέλος." εν χειρ) δή ούν Ζοροβάβελ, τουτέστιν,
2ο ώς εν δυνάμει τε καί εξουσία, τή τοΰ Ζοροβάβελ όφθήσεται
κατά καιρούς ό λίθος ό χαο~<τιτερινος. επιφέρει δε τούτοις
εύθύς της προφητείας ό λόγος Έπτα ούτοι οφθαλμό) Κυρίου
είο-)ν οι επιβλέποντες 'επ) πάο~αν τψ γψ. καί τίνες αν είεν
ούτοι πάλιν ; ή γαρ τους επτά λύχνους, ους τεθεαται συν α 692 Α.
25 τω λαμπαδίω, κεκληκεν οφθαλμούς Κυρίου, Ινα νοώμεν τους
άγιους, δι ων ή σύμπασα καταφωτίζεται γη, καί επισκοπής
άζιωθεΐσα φαίνεται τής παρά θεοΰ' ήγουν εκείνο οίμαί που
κατασημαίνειν εροΰμεν, ώς ούκ άν άμελήσειε τών ιδίων

3· τό οτα. Ο. 5· ψ/ονν ΟΠ1. Ο. ροδί (ξουσία ΙπηβροηϊΙ Ό. τοντίστιν

Χριστοί—κασσιτίρινον Ο.ϋ. οψιται τ. λ. τ. κ. τοντίστι Χριστόν Κάά. ων]
αν Εθά. τον β 8ΐιο Μίβηε. ϊπι τον ϋ.Ό. των «'£ ΈΑΑ. 8-ιο. κατά
τ6ν—καί αντ6{ Ο.ϋ. ό &1ΐ. εΐ της άβδίιηΐ ίη Ό. (βασίΧίυσι δ« και ό Χριστοί Έ,άά.
12. καϊ αββιιπιρίιιπι εχ Ο. 14. και αββιιπιρίιιπι βχ Ο. 15. προσ-
ιπαγαγων Ο. προσίΐτάγιι Εάά. 24· σνν Ο. ίν Κάά. 2"]. τοϊγ Ε(Μ.
28. αν 8.88ΐιπιρΙιιηΐ βχ Ο. άμ{\ήσ€ΐ€ Ο.Ό. άμιλήσιι Β. άμιλήσα Έ,άά.
 344 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι Α^ΕΧΑΝϋΕ. ίν. ιι, ία.

κτισμάτων 6 των όλων θεός καί ΧΙατηρ' άλλ' οίον πολλοίς

Τ€ και άύπνοις ομμασι τά πάντα περιαθρών, χοίριεΐται τοις
επί της γης τον λίθον τον ααο-ο-ιτερινον, τουτεστι Χριστόν, δι
β ού γεγονεν εις ημάς και ό της επισκέψεως, ήγουν 6 της επι
8. Ιλο. βλέψεως τρόπος. " Έπεσκεψατο γαρ ημάς ανατολή έζ 5
ϊ. 78.
I Οογ. " ύψους" κατά το γεγραμμενον. και εϊπερ εσμε'ν " σώμα
χϋ. »7·
" Χρίστου και μελη εκ μέρους," ούδεν οΊμαι το άπεικός, εν
οφθαλμών τάζει τους άγιους μυσταγωγους τεθεισθαι λε'γειν,
ώς των άλλων προύχοντας και υπερκείμενους, ταύτψΌΐ και
επισκόπους ώνομασμένους, καθάπερ εγώμαι. κατασκεπτεται ίο
δε όΥ αϋτών τους εις αύτον πιστεύοντας ό Κύριος ημών
Ιησούς ό Χριστός, λίθος γ*μην κοκτο-ιτψνος, και καθ' έτερον
ο άν νοοΐτο τρόπον ό Κύριος ημών Ιησούς ό Χριστός, ό
γάρ τοι χΑίτσ-ίτερος συνάπτει προς ενωσιν τά διηρημένα,
κολλητικην εχων την φύσιν. πεπραχε δε τι τοιούτον καί 1 5
Γδ^ιδ" "Γ ημάς ό Χρίστος, εϊπερ εστίν άληθες, ώς " εϊς ενα καινόν
" άνθρωπον τους δύο κτίζει λαούς, ποιών είρηνην καί άπο-
" καταλλάσσων εν ενί σώματι τους άμφοτερους" εις την
διά Πνεύματος ενωσιν. όθεν καί λίθος άκρογωνιαϊος ώνό-
μασται, συνδέων εις ενωσιν τους δύο λαούς, ώς εφην. ϊο
συνήψε δε καί άγγελοις τους επί της γης" άλλά καί ημάς
ά δι εαυτού τω θεώ καί Ώατρί, την μεταξύ κειμενην καί
πάλαι διατειχίζουσαν καθελών άμαρτίαν.

ιι Καί άττεκρίθΗν καί είπα ττρόε αίιτόν Τί αϊ δύο έλαΐαι αύται, αί

ΐ2 εκ δεξιών τίΐο λυχνίας καί έ£ εύωνύμων; καί έττΗρώτΗσα έκ 25
δευτέρου καί είπα πρόο αύτόν Τί οί δύο κλάδοι των έλαιών,
οί έν ταΐο χερσί των δύο μυζωτΗρων των χρυσών τών έττι-

4· »<Γ ήμάι καί Ιιοο οπίίηβ 0. ίττισκί'ψίωΓ Β.Ο.ϋ. κατασκίψ(ωι Έ,άά. ήγουν
6 τη! Ο.Ό. ίίτ' οΖν Β. Έ,άά. ϊπιβλίψιως Β.Ο. ίπισκίψίως Έ,άά. 6. ΐστι
(βίο) Ο. 12. ό αδβυιηρίιιιη εχ Β.Ο. 13. Ηββο Κύριοι ήμάν
Ιησούς ό ΒεεββδεηιηΙ βχ 0. 17. άποκαταΚάσσων Ο. 22. αυτόν
Έ,άά. 33· καθίλων Ο. Μΐ£Ι)6. καθ(\ων Εάά. 34· αύται ί'λαίαι
ϊηνβΓβο οπϋηβ Β. (Α1(1.) αί αΐΐ. οαι. Ο. (02, 147·) 35· 'ύωνύμων] +
αύτη! Έ. (22. Λ.) 27· 'ν ταίι] όντα ΐν Ο.
 ίν. ιι-ι4. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. II. 345

χεόντων και έπανατόντων τάε έπαρυστρίδαε τόχ χρυοάε ; και 13

είπε πρόε μέ Ούκ οΐδαε τί έατι ταΰτα ; και είπα Ούχϊ Κύριε, β
και ειπεν Ούτοι οί δύο υϊοϊ τηο πιότΗτοε οΐ παρεστΗκασι τω 14
Κυρίω πάσΗΓ τήε γηο.

5 Φιλομαθής άγαν τών αγίων ό νους. τοιγάρτοι παρίησι

μεν ό Προφήτης των εν τή όράσει δεικνυμε'νων ουδέν, φιλο-
πευστει & λίαν, και περ\ εκάστου λεπτώς άναπυνθάνεται
το, τί αν βούλοιτο δηλούν. εδει τοίννν όντως εγοντι γνώμης
διατρανοΰσθαι οι διά της του Προφήτου φωνής, τίνος αν είη
ίο σύμβολον ή είς £ΐ£ιόν τε και είς ενωννμον του λαμπαδίον
στάσις των ελαίων, ταύτητοι περιεργάζεται καϊ άναμαν- η 693 Α.
θάνειν άζιοΐ. άθρει δε οπως δευτεραν προσεπάγει την
πεΰσιν, και μην κα\ μεταπλάττει πως εις το άτρεκες τον
της ερωτήσεως τρόπον, αύο μεν γάρ ϊλαίας ώνόμαζεν εν
«5 ά-ΡΧΧΙ' λεπτότερον δε πως της διανοίας τον όφθαλμον τοις
όρωμενοις ενιεϊς, ούκ ετι μεν 'ελαίας, κλάδους δε μάλλον
ώνόμαζεν ελαίων, ερομενω δή ούν εύτεχνως αποφαίνεται
λοιπόν ό μακάριος άγγελος, και φησιν Ούτοι οί 3νο υΐο) της
πιότητος παρεο-τηχαο~ιν τω Κυριω πότης της γης. νιους δε
2 ο πιότητος, τους δύο που πάντως εφη λαούς, τόν τε Ισραήλ
και τον εξ εθνών, οίον είς πιότψα την πνευματικήν παρ-
ενηνεγμενους. ταύτητοι και εν τοις μυ^ωτηρσι τών λύχνων
τεθεΐσθαί φησιν αυτούς ώς εύφραινομενους τε και ένσπαταλών- \)
τας έλαίω τφ παρά Χριστού, και τη τού Πνεύματος χάριτι
2 5 πλουσίως πιαινομενους. ήλεήμεθα γάρ, "δικαιούμενοι δω- Βοιη.ϋΐ.
" ρεάν" διά της πίστεως, κα\ κοινωνο\ της θείας αυτού φύσεως 2 8. Ροΐ.

2. άπα] (Ιττον Β. (Οο.) 3· ΑββυπιρΙαπι οί βχ Ο. (36. βΐ.) [βεά οί.

ίηΓπι.] τψ εχ Β.Ο.Ρ. (ΑΙεχ.) 4· ™}γ οιη. Ο. 5· παριιισι Ο.
7· &*} + και Εάά. ίηνίΐΐβ 0.Ό. 8, ο. ΑΙ) αν &ά αν ΐΓΕηβϋίΙ ϋ.
9· οί αββυιηρίυηι εχ Ο. προφήτου Ο. άγγίλου Εάά. ίο. «Ί
ακβιιιηρίιιαι εχ Ο. 12. προσιπάγει Ο. ϊπάγα Εάά. Ίζ. αρχή Ο.
άρχαϊς Εάά. 18-23. ΑοοεββεηιηΙ Ηβεο οίτοι—γή{ εχ Ο.ϋ. νίοϋι—ηθιΊσθαί
φησιν εχ Ο.ϋ.Ι). 30. που οτα. Ό.1>. πάντως Ό. παν (βίο) Ο. ηβηίπιπι
(ΐ&1>εΙ 6. τάν Τί] + ΐξ \>. 21. οϊον «ϊ π. την πν. ΟΙΟ. \>. παρηνιγμίνους
(βίο) I). ^ 23· αϋτουί] + τούι 6ύο ιΐναι υ'ιονι τή{ πιότητο! Εάά. ίηνίΐίβ Ο.ϋ.Ι).
25· ήλίήμίθα] 8ίθ 8(1ί(1ί. ίΚίήμιθα Ο. ήΧιήθημιν Εάά.
νοίι. II. γυ
 346 Β. ΟΥΚΙΕΕΙ ΑΣΕΧΑΝΏΕ. 1ν. ιι-ΐ4·

άναδεδειγμένοι, διά του μεταλαχεΐν Αγίου Πνεύματος, ούκ-

οΰν έν έλαίω τε και λύχνοις ή των δύο Χαών ϊδρυσίς τε κα\
παράστασις. έν φωτί γαρ ημών ή κλήσις, κα\ ως Ιν έλαίω
τω πάρα. θεοΰ' ε'ίπερ έστιν άτρεκες ειπεΐν, ώς ήλεήμεθα μεν
θανάτου κα\ αμαρτίας άπηλλαγμένοι και δουλείας της άρ- 5
ο χαιοτέρας άπολύσαντες τον αυχένα" πεψωτίσμεθα δε αυ,
τον ενα και φύσει θεόν έπιγινώσκοντες, καΐ της πολυθέου
πλάνης τον σκότον έκβεβηκότες.
Άλλα τίς αν εϊη και ό της επιτηρήσεως λόγος, τι δε άρα
το πεπεικός τον μακάριον Προφήτην, μη δη χρήναι λέγειν ίο
αύτάς ιλα,ία,ς- μεν έτι, κλάδους δε μάλλον ελαίων, φέρε δη
φέρε περιαθρήσωμεν. καλλιέλαιος μεν το'ινυν η των Ιου
δαίων κεχρημάτικε Συναγωγή, άγριέλαιος γεμήν των εθνών
ύ ή πληθύς. ούτω γαρ αύτών διαμέμνηται και 6 μακάριος
Παύλος, λέγων προς τους εξ εθνών πιστεύσαντας " Εί *5
" γαρ σύ εκ της κατά φύσιν έζεκόπης άγριελαίου και παρά
" φύσιν ενεκεντρίσθης εις καλλιέλαιον, πολλώ μάλλον ούτοι
" οι κατά φύσιν έγκεντρισθήσονται τη ιδία. έλαια." οϋκούν
καλλιέλαιος μεν η Συναγωγή, καθάπερ εφην άρτίως' άγρι-
έλαιος δε η τών έθνών άγελη. οι μεν γαρ, την διά νόμου 2 ο
παίδευσιν έχοντες, ουκ άκαρποι διετέλουν' οι δε ήσαν σφηκών
β άγριων ενδιαιτήματα, πλήρη δαιμονίων έχοντες τον νοΰν και
άκαρποι παντελώς, πλην ούτε πάσα τών Ιουδαίων ή Συν
αγωγή τήν εις Χριστόν παρεδέξατο πίστιν, ούτε μήν όλη
τών έθνών ή πληθύς. έζεσπασμένοι δε ωσπερ άφ' εκάστης 25
ήλέηνται πολλοί, και κέκληνται διά της πίστεως εις τον
διά του Πνεύματος φωτισμόν. κλάδοι δή ούν ελαίων οι
άπεσπασμένοι νοοΐντ' άν εϊκότως, οί και ήλέηνται διά της

I. μίτασχιιν Ει1(3. ϊην. Β.Ο. 3. λπώκ Ό. ΪΖάά. ΐΧαίων Ο.

5· άρχαιοτίραί Ο. αρχαιότατη: Εάά. 6. αν αββυιηρίιιπι εχ Ο. 7·
€να και (2. ίνα τ6ν Κάά. 9· τ^5 (ΐτιτηρησιως Ο.Ό. των ΐ\αιων Κάά.
ΙΟ. μη δη Ε<Μ. μηδϊ Ο. 12. τοίνυν] ί τοίνυν Α\ι\). ΐ6. σοι Ο.
17· οίτοί] αΰτοϊ Ο. 23. τών Ίονδαίων η ΗοΟ ΟΓάϊηβ Ο.
24· Χριστέ» Ο. Υιό» Εάά. 25. άφ' Ο.Ό. Ροηί. «φ* ΑυΙι. ι6. τη:
λπι. Ο. ΙιαβεΙ ϋ. 27. οί οπι. Ο. ΙιαϋεηΙ ϋ.Ι). 38. νοοίτ Ο.
 ν. ι-3· ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. II. 347

χάριτος, και ώς εν φωτι γεγόνασι τού λαμπαδίου, τουτέστι

Χριστοί, και των επτά. συναναλαμπόντων λύχνων, τουτίστι
της των άγιων πλήθύος. άθρει δε όπως ό θεσπέσιος άγγελος α 694
εις εικόνα και ύποτύπωσιν του Εμμανουήλ παραδέχεται το
5 λαμπάδων, τεθειμένων γαρ των κλάίαν έκ οίζιαν αύτοΰ
χα) ϊ£ (υωνύμων' ους και νιους της πιίτψας ώνόμασε δνο'
παριστάναι φησιν αυτούς τω Κυρίω πάο-ης της γης, της
παραστάσεως εν τούτοις κατασημαινούσης εύ μάλα την
οικειότητα την πνευματικην, κα\ το ετοιμον της γνώμης ε"ις
1 ο γε τό δεΐν ύποκεϊσθαί τε και ύπηρετειν αύτώ. ώδε γαρ αν
νοοϊτο Χρίστος παραστησας εαυτώ την 'Έκκλησ'ιαν την εκ ^Ρ*1·
δύο λαών συναγηγερμένην. κατά τούτον οιμαι τον τρόπον 1)
τω της παράστασεως ονόματι και ό θεσπέσιος Μ,ωυσής
κατεκαλλύνετο, θεοΰ προς αυτόν ειρηκότος " Συ δε αυτού ^βϋ1
*5 " στήθι μετ εμού" ού γαρ άπόβλητος η δια νόμου παί-
δευσις παρά γε τω πάντα ειδότι θεώ. δια πο'ιαν αιτίαν ;
παιδαγωγέ! γαρ επί Χριστόν, και ώς εν τύποις κα\ σκιαΐς
αΰτην ημΐν ώδίνει την άληθειαν. κα"ι προς τούτο ήμάς
πιστώσεται λέγων αύτος ό Υιός προς τους άπιθούντας Ίου
2° δαίους " ΕΣ έπιστεύετε Μωυσεΐ, έπιστεύετε άν έμοι, περι ο ^' ^°
" γαρ εμού εκείνος εγραψεν."

Καί επέστρεψα και Ηρα τούο όφθαλμούο μου και Γδον, και ιδού Κεφ.
δρέπανον πετόμενον. και είπε πρόο μέ Τί σύ βλέπειο ; καί 2
είπα Έγο) όρώ δρέπανον πετόμενον μΩκοο ππχεων είκοσι καί
25 πλάτος πήχεων δέκα. καί είπε πρόο μέ ΑΟτη η άρα » εκ- 3
πορευομένΗ επί προσώπου πάσΗο τηο γηο· διότι πάο ό κλέπτΗΟ α
έκ τούτου εωο θανάτου έκδικΗθΗσεται, καί πάο ό επίορκος έκ

7· παριστάναι Ο. παρίστανα» ΕΑΑ. 8. τούτοις Β.Ο. ΡοηΙ. τύποις ΑιΛ.

17. «τι Ο. ίίί ΕΑΑ. ι8. προ: αββαπιρίυπι εχ Ο.ϋ. 19. Υίό^ Ο.
θ(6ς Ό. Χριστοί ΕΑΑ. άπιθονντας Ο. άπιστοϋντας Ό. ΕΑΑ. 20. ϊπι-
στίύσιτί Μ. ϊπιστίΰσιτ* Ο. ίηνίΐο ϋ. 22. «ιδον Β. (χ 22. αϊ.)
23· πιτώμινον βοιηρβΓ Ο. 24. Έγώ όρώ] 8ίε ίηΙβΓρ. Β.ϋ. Μίβηε.
[οί. όρώ ί'γώ ΑΙεχ.] ί'γώ, όρώ ΕΑΑ. μίμος Ο. Ρ. (ΑΙεχ.) μήκους ΕΑΑ. «)
25- πλάτος Β.ϋ. Κ. (ΑΙεχ.) πλάτους ΕΑΑ. [ΥλΧ. κ) 26. προσώπου Ο.
(ΑΙεχ.) πρόσωπον ΕΑΑ. (ΧαΙ. μ)
Υγ 2
 348 Β. ΟΥΚΙΙ,Ι,Ι ΑΙ,ΕΧΑΝΟΚ. ν. ι-4·

4 τούτου εωε θανάτου έκδικΗθΗσεται. και έΕοίσω αύτό, λέρει

Κύριοε παντοκράτωρ, και είσελευσεται εϊε τον οίκον τοΰ κλέ-
πτου και είε τον οίκον τοΰ όμνύοντοε τω ονόματι μου έπί
ψευδει, και καταλύσει έν μέσω τοΰ οίκου αύτοΟ και συντελέσει
αυτόν και τά ξύλα αύτοΰ και τούε λίθουε αύτοϋ. 5
β
Τό επέστρεφα πάλιν εν τούτοις, ουκ αν οίμαί τις εκλάβοι
τοπικώς άλλ' ως «V αμείψει μάλλον τη καθ' έτε'ραν ορασιν.
εκκοπτομενης γαρ ώσπερ της πρώτης, καΐ μεταφοιτώσης της
όψεως επ\ θεωρίαν έτε'ραν, τψ της επιστροφής ονόματι το
συμβάν ύποφαίνει. αίρει τοίνυν εις ύψος της διανοίας τους ιο
οφθαλμούς, είτα Αρέπανον ορά, πτηνού δίκην, ύψοΰ τε ηρμένον
695 Α. η και οίον εϊς πάσαν διάττον την γην. ην δε δη λίαν ευρύ τε
κα). εΰμηκες. ε'ικοσάπηχν μεν γαρ το μήκος αύτω, εν ήμίσει
δε τούτου το πλάτος, ερομένω δέ, τ'ι αν εϊη πάλιν, και μη
είδεναι φάσκοντι, αύτη φησιν ή άρα. ή εκπορευομ-ενη 'επ) προ- 1 5
ο-ωπου πάσης της γης, κα\ ταΐς αύτοϊς πρεπούσαις ενιεΐσα
ποιναϊς τον έπίορχον και συν αύτφ τε τον χλεπτην. κα\ οσον
μεν ηκεν εις εμφανεστε'ραν δηλωσιν την επί γ€ των δεδει-
1) γμίνων, δυσχερές ούδεν. άρα γαρ θεία πάντη τε και πάν
τως κατανεμηθησεται τους κλεπτας και προς τούτοις ετι τους 2ο
ψευδορκεϊν ειωθότας, και μονονουχι ορεπάνω τους ύβριστάς
Ρβ. άπυκείρουσα, χόρτον άποφαίνει δοράτων καΙ πυρι δίδωσι
6. τροψην, και εις οίκον ανορος εισελασει τοιούτου, συντελέσει
τε πάλιν αύτον, και καταδονησει γεννικώς.

3* κατά τον ονόματος μου Ρ. 6. €κ\ά8οί τοπικως Ο. ίκΧάβοιτο «Π

ου ηιαηυ (ϋνεηα
τόπου Ε(1(]. 7· γάλλοι» Ο. πάλιν Έιάά. 13. αύτ Ο.
ήμίσιί] γι Πΐαηα (1ίνβΓ8<ι 0. Ι4· τούτου ΟΠΙ. Ο. ϊρομίνω δε Ο. ιρομίνον
δί τοΰ άγγίΧον Κάά. Ι5· φάσκοντί Ο. φάσκοντος Ε(1ι]. 8ΐΗΐίιη τον
προφητον αάά. ΐ,άά. ίηνίΐίβ Β.Ο. προσώπου Ο. πρόσωπον ΐ,άά. ι6. πϋ-
τοίτ Ο. αϊτηί ΐ,άά. ιη. τι αββυιηρίυπι βχ Ο. ι8. ήκιι ΐ,άά.
των διδαγμένων Ο. τω δ(δ(ΐγμ€να> Έιάά. ΙΟ. πάντη Τι κα\
ΟΠΊ. Ο. 20. πρό{ τοΰτοΐί ίτι ^. προσίτι τοίτοα Β. προσίτι συν τοΰτοΐί ΕάΊ].
22. άποφαίνα Ο. άποφανιΊ Κάά. δοράτων Β. (ΑΙεχ.) δωμάτων Ο. Εά(1. δί
δωσι Ο.ϋ. διδώσ#ι Εάά. δ» . . . . ιασ. ΙαοβΓΟ Β. 23. «σίλασί» Ο.ϋ.
**
ίϊσίλώσα Εάά. τοιούτου Β. Π. [τοιου ϋ.] Ο. ρεΓ Ηΐί. ϋΐΐ. 008(10· πι»ηα (ΙϊνοΓβα.
,τοιοντον ΈΛά. 24. πάντωι ρΓΟ τι πάλιν Ο. γινίκως Β.ϋ.
 ν. ι-4. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. II. 349

Χρήναι δε οίμαι φιλομαθώς πολυπραγμονεΐν τάς αιτίας,

εφ' αις ή παρούσα και εν χερσιν ήμΐν όρασις, ως αναγκαία
ταΐς άλλαις συνεισκεκόμισται' άνθ' ότου γαρ δη, φαίη τις
αν των επιεικέστερων, πλείστων τε όσων πλημμελημάτων
5 όντων κατά τον βίον, καΐ μην και εν διαφόροις όντων αίτια- ο
μάτων το τηνικάδε των εξ Ισραήλ, κατά μόνων κλεπτών τε
καΐ ψευδωμοτών την διά του δρέπανου ποινήν επηρτησθαί
φησιν, ήγουν εκπορευεσθαι τήν Λρα,ν, άποκείρουσαν τους άλι-
σκομενους και συντελοΰσαν εις άπαν ; προς δή τά τοιαντά
ίο φαμεν, ότι τά έκάστω χρήσιμα καιρώ διά τών άγιων προ
φητών προσελάλει θεός, αεί πως ώφελών τά ένεστηκότα.
ην ούν άναγκαΐον τοις τό τηνικάδε μάλιστα ταυτηνι σαφή
γενέσθαι τήν όρασιν' εποίσομεν δε τάς αιτίας, επικαιροτάτην
ούσαν επιδεικνύοντες, επειδή γάρ τήν τών Χαλδαίων άφεν- ά
>5 τες μόλις οι εξ Ισραήλ, και τον της δουλείας άποδυσάμενοι
ζυγόν, ύπενόστησαν εις τήν Ίουδαίαν, κα\ ήσαν εν τοις Ίερο-
σολύμοις' δεον άποσχεσθαι τών αρχαίων εκείνων πλημμε
λημάτων, και ταϊς εις τό άμεινον άναδρομαΐς επανορθουν τε
τά φθάσαντα, κα\ κατευφραίνειν τον Αυτρωτήν, τά αύτω
2 ο δοκοΰντα πληρούν -ήρημένους, ονδεν ήττον ήσαν όποιοι καΙ
τότε, παραλύοντες άφυλάκτως τό τώ νόμω δοκοΰν. άπο-
φάσκοντος γάρ του Νίωυσεως το δεϊν αϋτους άλλοφύλοις ο
επιμίγνυσθαι γυναιξίν, αϋτοι τών τεθεσπισμένων ολίγα
πεφροντικοτες, ταΐς τών όμορων εθνών συνεπλε'κοντο θυγα-
25 τράσι, κα\ τέκνων ήσαν αλλότριων πατέρες, καϊ ανόσιου
σπέρματος πλήρη πάλιν άπεφανον τήν άγίαν πόλιν. ήσαν
δε' τίνες και τών εν αύτοΐς επιφανέστερων τοις τοιούτοις

2. όρασιι] πράξιι Ο. 3· Ο. 8« Εάά. 5· και 3'*·

Οϋΐίβίΐ ΑυΙ). 7· ψινδωμοτων ΟΟΓΓβχί βχ Β. ψινδοματων Ο. Ε(1(1.
ΐξηρτ<ΐσ6αι Ο. II. προσίλάλίΐ I). προ ίλάλα (σ βΓαβο) Ο. ίλιίλίΐ Ό. Εάά.
ώφ(\ονν Ο. τά ικστηκότα Ο.Ό.Ι). τοΰι ακούονται Εάά. 12. ταυτηνίί
(= ταυτηνι) ΰ. ταύτην ΈΛά. Ι4· ΐπώακννοντα Ο.ϋ. 8ηκνύοντ<ί Β.
ϊακνΰντί! Κάά. Ι5· άποδυσάμινοι Ο. άπολυσ. ϋ. Εϋά. των τ. δ.
άπολ. ζνγων Ό. ΐ6. (πίνόοτησαν Έιάά. άπινόστησαν Μί^ηρ.
17. άποσχίσθαι Β.Ο. άπίχίσθαι Εάά. 21. τοτί] ποτί Ε(1(1.
20. άπίφανον Ο. άποφαίνοντα Ειΐά.
 350 Β. ΟΥΙΙΙΙ^Ι ΑΕΕΧΑΝϋΚ. ν. ι-->.

ενισχημένοι πταίσμασιν, ου δη γεγονότος κατεθρηνει μεν ό

"Εσδ^αν, και δη κάί τον θείον οίκον καταλαβων, τάς ύπερ
696 Α. &γ€ τζ)ν ησεβηκότων εποιείτο λιτάς. είτα τί γενέσθαι συμ-
βε'βηκεν, εξ αυτών εΐσόμεθα των παρ αϋτοΰ γεγραμμένων.
νϊ^ββ ί^ίί ^ °ύτω " Καί οτε προσευχόμενος "Έ,σδρας άνθωμολο- 5
93. " γεΐτο, κλαίων και χαμαιπετης έμπροσθεν του Ιερού, επι-
" συνηχθησαν προς αυτόν άπο Ιεροσολύμων όχλος πολύς
" σφόδρα, άνδρες και γυναίκες και νεανίαι' κλαυθμος γαρ
" ην μέγας εν τω πληθει. και φωνησας Ίεχονίας Ίεηλου
" των υιών Ίσραηλ είπεν "Έ,σδρα, ημείς ημάρτομεν εϊς τον ίο
" Κ,ύριον και Οεον, κα\ συνωκίσαμεν γυναίκας αλλογενείς
β " άπο τών εθνών της γης, και νυν εστίν επάνω πάς Ίσραηλ.
" εν τούτω γινεσθω ημίν ορκωμοσία προς τον Κ,ύριον, εκ-
" βαλειν πάσας τάς γυναίκας ημών τάς εκ τών άλλογενών
" συν τοις τέκνοις αυτών, ώς εκρίθη σοι, και όσοι πειθαρ- τ 5
" χούσι τω νόμω Κυρίου, άναστάς επιτελει' προς σε γαρ
" το πράγμα, και ημείς μετά σου 'νσχυν ποιείν. και άναστάς
" "Έίσδρας ωρκισε τους φυλάρχους τών ιερέων και Αευιτών
" παντός του Ίσραηλ ποιησαι κατά ταύτα, και ωμοσαν."
όμωμοκόσι δη οδν τά τω νόμω δοκοΰντα πληρούν, ην πως ζο
ο άναγκαίον επαρτίσαι την άραν, την τοις ψευδορκεΐν ε'ιωθόσιν
άπηνώς επιθρώσκουσαν, ίνα κάί γενοιντο φύλακες τών όμω-
μοσμενων.
Έπειδη δε οικοδόμουμενού τού θείου ναού πολλή χρημά
των άθροισις ην, τούτο μεν Δαρείου νεμοντος, τούτο δε τού 25
λαού προσκεκομικότος, είτά τινας ην εικός τών τά τοιάδε

4- ισόμιθα Ο. παρ αϋτοΰ Ο. αυτά Ι',ιΐιΐ. 6. και Η6811ΓΤΐρίϋΓΤΊ εχ Ο.

ίπίσυνήχθησαν Ο. 7· όνλοΓ πολυΓ Ο. (Α.ν. &ε.) όχλοι πολλοί Ε(1(1.
ΙΟ. τον Κύριον κα\ Ο. Κύριοι* τον Υλ\Α. [τον Κνριον ΑΙβΧ.] II. σνν-
ωκψταμιν Ο. 8ΐβΐΊπι ίαντοΊί αάά. Μάά. ίηνίΐο Ο. (Α.ν. &ο.) 12. νυν ΐστιν
ΐπάνω Ο. (Α.ν. &0.) σϋνιστιν αϋταιι Έ,άά. Ι3· γινίσθω Ο. γνίσθω
ΈΔά. (19, Ιθ8, 121.) ΐ6. Κυρίου 300Ρ.«δίΙ εχ Ο. (ΑΛΓ. &ο.) τούτω ρΓΟ
κυρίου Β. άναστάί Ο. (Α.ν.) ανάστα Ϋ,άά. (XI.) 19- τοϋ βββυπίρίππι
βχ Ο. 20. τά <3εε8ΐ ιη Ε(1(1. ίην. Β.Ο.Ιί. 21. ϊπαρτ'ισαι Ο.
ΐπαρτησαι Ε(1<3. ην ρπ) την β1(. ϋ. 22. γίνοιντο Β.Ο. Μί^ηε. γίνωνται 1>.
γίνοίτο Ειάά. 20. τοιαύτα \).
 ν. 5-8· ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. II. 351

διοικεΐν έπιτεταγμένων άπονοσφίσασθαί τι . τών εις δόζαν

θεού προσκεκομισμένων ταΰτητοι και κατά. κλεπτών Ιέναι
την ά.ρα.ν εύ μάλα φησιν, Ίνα και αύτόι λημματίων αισχρών
γεγονότες άμείνους, μη τών ιερών άπτωνται χρημάτων, εϊς
5 Ιδίας αυτά δαπανώντα χρείας, αυτή μεν ούν η της οράσεως ά
πρόφασις. χρηναι δέ φημι δεδιε'ναι την άραν καΊ την του
δρέπανου τομην τους τε κλέπτειν η ψευδορκεΐν εϊωθότας,
εννοοΰντας οτι πάντη τε κα\ πάντως εις πέρας οίσει θεοί τά
διωρισμένα, και ούτε κλεπτών οΰτε μην τών ετέρων φείσεται.
ιο ποιείται γάρ πως άε\ κατεστυγημένους, τους της θείας αυτού
καταφρονονντας δόξης, κα\ τούς άπληστω γνώμη τών οϋδεν
αϋτοϊς προσηκόντων εφιεμένους.

θ
Και έζΗλθεν ό αΓτελοο ό λαλών έν έμοϊ και εΐττε ττρόο μέ 5
Άνάβλεψον τοϊε όφθαλμοϊε σου και ίδε τό έκπορευόμενον
'5 τοΰτο. και είπα Τί έστι ; και είπε Τοΰτο τό μέτρον τό έκ- 6
πορευόμενον. και είπεν ΑΟτη η αδικία αύτών έν ττάσΗ τη
ΓΗ. και ιδού τάλαντον μολίβου έΕαιρόμενον και ιδού τυνΗ 7
μία έκάθΗτο έν μέσω του μέτρου, και είπεν ΑΟτη έστίν η 8
ανομία· καϊ ερριψεν αύτΗν έν μέσω τοϋ μέτρου, και ερριψε
2ο τόν λίθον του μολίβου είε τό στόμα αυτι-Ίο.

Φθάσας εφην της εις τον Ώροφητην σαφήνειας άρχο- & 697 Δ.
' η \ χ > η η \ - >'5· * > " Βυρπν
μένος, οτι μετα την εκ Βαβυλωνος επανοοον, απερ εν τω 653 ».
καιρώ της αιχμαλωσίας τεθεαται, ταΰτα τοις λελυτρωμένοις
αφηγείται χρησίμως. επειδή γάρ κα\ αυτούς εθεάσατο
25 καταρραθυμοΰντας άγαν του χρηναι πληρούν τά νενομισ-

I. άπονοσφίσασθαί ϋ. άπονοσφίζισθαί Εάά. τι ϋ.ϋ.Υι. τινα Εάά. 3·

άι·ν*1 ίη ΚιΜ. λημματίων Ο. Χημμάτων Εάά. 4* άπτωνται Ο. ατττοιντο Εάά.
6. χρηναι δί φημι Ο. χρη ίί Έιάά. 8. ΐννοοννται ΜΟεββΗ βχ Ο.
Ο. ίταίρων Ο. ΙΟ. κατιστνγημίνονι Ο. κατιστυγμ. Έιάά. Ι4· οι>ν
οπι. Β. ιδ.] + τί Ρ. (22. β1.) ΐ7· μοτίβου Ο.Ρ. (Αΐβχ.) μολίβδον ΕΛά.
ΐ9· ίν μίσω Β.Ο. (κ Α1«χ. XII.) «γ μίσον Εάά. (ν»1.) 20. τοϋ]
τον Ο. (23·) μολίβδου Εάά. 23. τφ οτα. Ο. 23· τ*θίαται Ό.
τίθίΐνται Εάά. 34· και 368ΐιπιρΙαπι βχ ^ <θ(άσατο Ο. ϊθ(άτο Εάά.
 352 Β. ΟΥΚΙϋΙ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. ν. 5-8.

μίνα, και αποκλίνοντας μεν άκαθεκτως εις γε Τ(* νφιο-ιν

αύτοις ηδύ τε κα) φίλον, ολίγα δε παντελώς των διά
Μ,ωυσεως πεφροντικότας νόμων σννεπλεκοντο γαρ και
)> άλλοφύλοις γυναιξί, καΐ ήδη τίνες όλοτρόπως εζω βαίνοντες
τοΰ εικότος, ετελεσθησαν ειδώλοις, και τίνα προς τούτοις 5
ίδρων ά μηδε θέμις ειπείν άναγκαίαν ό Προφήτης των
οραμάτων ποιείται την άφηγησιν, Ίν ε'ιδεΐεν οι λελυτρω-
με'νοι μόλις, όπόσαις ανθρώπων και άγιων αγγέλων λιταΐς
το χρήμα κερδάναντες αϋτο), κατά σφών παραθηγουσι πάλιν
τον των όλων θεόν, ταίς των αρχαίων α'ιτιαμάτων εμπλεκο- *<>
μενοι λαβαΐς.
"Έ>φη τοίνυν ότι ε^ηλθεν ό άγγελος ό λάλων εν εμοί. 'ε^λύε
β οποί ; που γάρ ην όλως ; ούκοΰν εκ της τοΰ δρέπανου
δείξεως επ\ την προκειμενην ορασιν, την επί γε φημϊ τω
μετρώ, τό της εξόδου γε'γονε χρήμα, αίρει γεμην ό Προ- 1 5
φητης εις ΰψος τούς οφθαλμούς, οϊς άν διάττειν ύψοΰ
μεμελετηκόσι, πρεποι άν εϊκότως τό κα\ θεία δυνάσθαι κατα-
θρεΐν μυστήρια, ήρετο δη ούν τί άρα εστί τό δεικνύμενον.
ό δε προς αύτόν, τοϋτό φησι το μετρον το εκπορευόμινον. αύτη
εστίν ή αδικία αύτων εν παο-τ) τί) γη. και τί δη τό μετρον, 2ο
άναλογίζεσθαι χρη. και δη και φαμεν, οτι φύσει χρηστός
ά και φιλάνθρωπος ων ό των όλων Δεσπότης" πλημμελοΰσι
γάρ άνεξικακεϊ, και παρανομούντων άνεχεται, περιμενων την
εκάστου μεταγνωσιν' ει δε δη τις ϊοι και μέχρι πολλού
προς τό πλημμελές, και εις πέρας ήκοι λοιπόν της αύτψ 25
νεμηθείσης άνεξικακίας, τό τηνικάδε λοιπόν ποιναίς ύπο-
κείσεται, κα\ λόγος αύτώ της ούτω μακράς ραθυμίας ούδε\ς,
ούδ, άν εξελοιτό τις τοΰ χρήναι λαβείν Ισόμετρους αυτών,

I. αποκλίνοντα! Ο. αποκλίνοντα! Έ,άά. 5· «κότο>Γ Ο. 7· οραμάτων Ο.

δραμάτων Έ,άά. 8. όπόσαΐ! Ο. όποιοι; Έάά. 9· κςρδάναντα Ά.Ό. [Ο. αντ βΐ
ραΗε ν ρΓ300. χηαηυ Γβοεηίί οηβΙ.] κιρδαίνοντα Έ,άά. ιό. άν βββαπφΐυιη εχ Ό.
νω γαρ—μ(μ(λ(τηκότι ρΓΟ οΓι—μιμ(λητηκόσίΟ. Ι"], πρίπα Έ,άά. ΆΤΛβ ΜΪ£ηε.
ίηνίΐίβ Β.Ο.ϋ. θιία δύνασθαι κ. Ο. θιία. δυνάμιι κ. Έ,άά. ΐ8. μυστήριον
Μ, ίηνϊΐίβ Β.Ο. δη οίν τί] + δή (βίο) Ο. ΐστι οτα. Ο. 19. ίση ρΓΟ
φησι Ο. 22. ων 388υπιρΙυπι εχ Ο. αη(ε κα'ι φ. (Γοηιρ. 1).
23· γοο οπι. Ο.&. Ιιβίιεί ϋ. 28. τα άεεβΐ ίη ΈΑά.
 ν. 5-8. ΙΝ ΖΑϋΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. Π. 353

ων άν φαίνοιτο δεδρακώς τάς δίκας. και γοΰν εφη που

Χριστοί προς τους των Ιουδαίων δήμους άχαλίνοις άπο- β
νοίαις προς πάν ότιοΰν των έκτοπων διάττοντας " Και ΰμεΐς 8.ΜΜ&.
* ' χχιη. 32.
" αναπληρώσατε το μετρον των πάτερων υμών." ουκοΰν
5 μετρον ην το όρώμενον, της τών λαών πλημμελείας εφ'
εαυτώ δεικνύον την άναπλήρωσιν. ενίδρυτο δε τω μετρώ
γυνή, της ανομίας πληρούσα τον τύπον, και οίον άναπιμ-
πλασα δι εαυτής το κεχωρηκός, τάχα που κα\ ύπερχεομενη,
κα\ τω περιττω διεκκύπτουσα. άλλ' ϊ$ού φησι τάλαντον
ίο μολίβου εζαιρόμενον και ίρρΊ^εν αυτό εις το στόμα αυτής. 8 698 Α·
γράφει δε ήμΐν εικότως πως την ανομίαν ή ορασις εις το
του γυναίου σχήμα, τύπος μεν γαρ ηδονής ή γυνή, κα\ μεν
τοι και ασθενείας" ανομία δε πάσα δρωτο αν ούχ ετερως,
πλήν οτι διά τίνος ηδονής δελεαζούσης έπι το φαΰλον, συμ-
15 βαινούσης προς τούτω κα\ τής εις νουν ασθενείας, ει μεν
γαρ εϊη βεβηκώς εφ' εαυτψ και ανδρείος ό νους, ουκ αν
ελοιτο παθεΐν την εις τα φαΰλα ροπην' ει δε δή μαλα-
κισθείη τε καΐ γοητευθείη προς ήδονήν, πείσεται το λυπούν. 1>
γράφεται δή ούν, καΙ μάλα ορθώς, ε'ις ανομίαν ή γυνή. μο-
2 ο λίβου δε τάλαντον το έζαιρομενον, κα\ μήν και εμφράττον το
στόμα αυτής, νοηθείη αν ούχ έτερον οίμα'ι τι παρά τον
Κ.ύριον ημών Ίησοΰν τον Χριστον, ος ύψώθη διά του τιμίου
σταυρού, και τας ανομίας ημων ανηνεγκεν εν τω σώματι .'. °· ■
" αύτοΰ επι το ξύλον," τεθριάμβευκε τε το καθ, ημών ^ο1·
25 χειρόγραφον Ίνα, καθά φησιν ό θεσπέσιος μελωδός " Πάσα ι*»· <=νί.
" άνομία έμφράξη το στόμα αυτής." μολίβω δε κα\ αϋτος
παρεικάζεται' παραλαμβάνεται δε, ως εφην, ό μόλιβος παρά ο
τών άργυροχοεΐν είωθότων, εις άποκάθαρσιν τών χωνευο-

3· ότιοΰν 36311ΐΓ)ρΙϋΠ1 εχ Ο. 4- αναπληρώσατε Ο. άνιπλ. ¥Αά.

6. αΊικνίων Ο. η. τύπον 0.1). τόπον Ε(1(1. 9· ίκκκύτττουσα Β.Ο.
διακ. Έ>άά. ιι. Ηαεε (Ικότωι πωΐ βοεεββεηιηΐ εχ Ο. <ϊ? το του γ.
σχήμα Ό. Έ,άά. το (βίε) τοΟ γυναίου σχηματι Ο. 12. μεν ρπιιβ
ΒββυπίρΙηΐΙΙ εχ Ο. Ι4· συμβ.] σημαινομίνηι Ό. 15- προι τούτω ϋ.\).
Εάά. πρ&ί τοϋτο Ο. ιη. τα φαΰλα Ο.Ό. τα ίη Ο. ιτιηηιι Γεεεηΐί εχ την
ιι( νίθ. Μβί. τό φαΰλον Κάά. 21, 22. τι βΐ τον βΐΐ. αββαοηρίβ εχ Ο.
νοι,. Π. ΖΖ
 354 Β. ΟΥΒΙΙ,Μ Α^ΕΧΑΝϋΕ. ν. 9-".

μίνων τοιαύτη δε πως καί ή Χρίστου δύναμις εν ήμίν. ει

γαρ εϊς νουν γένοιτο και καρδίαν, πάντα δη πάντως εκτηκει
ρ'ύπον. δοκεΐ δε τισιν ερρίφθαι τον μόλιβον εις το της ανο
μίας στόμα, οίον έμφράττοντος αύτην του θεοΰ, κα\ πέρα
μέτρου καταβοάν των ήμαρτηκότων ουκ έφιεντος ετι' ταύτη 5
γαρ δη τοι και μετρώ περισχοινίζεται, συναναμετροΰντος
Λ οΐμαί που του πάντα οικτείροντος θεοί) τοις των πταισμάτων
έγκλήμασι τάς έφ' έκάστω δίκας.

9 Καί Ηρα τούε οφθαλμούς μου και ίδον, και Ιδού δύο ρυναΐκεε
έκττορευόμεναι, και πνεύμα εν ταϊε πτέρυΕιν αύτών, και αύται ίο
εΐχον τττέρυΓαο ώε πτέρυραε έποποε, και άνέλαβον τό μέτρον
10 άνά μέσον τΡε ΓΉε καί ανά μέσον τοΰ ούρανού. και είπα πρόε
τον άτΓελον τον λαλοϋντα έν έμοί Που αύται άποφέρουσι τό
ιι μέτρον; καί είπε πρόε μέ ΟίκοδομΗσαι αύτώ οίκίαν έν γη
β Βαβυλώνοε καί έτοιμάσαι, καί θΗσουσιν αύτό έκεΤ επί τΑν 15
έτοιμασίαν αύτού.

Τί' αν βούλοιτο δηλοΰν των γυναικών η ξυνωρίς, η τίνος

αν είεν εις τύπον, άναγκαΐον οίμαί που και πρό γε των άλλων
ειπείν, εφη τοίνυν Ό των όλων θεος τω προφήτη Ιεζεκιήλ
χχΓη ι " άνθρωπου, δύο γυναίκες ήσαν, θυγατέρες μητρός 2ο
3· " μιας, καί έξεπόρνευσαν έν Αίγύπτω, εν τη νεότητι αύτών
" έπόρνευσαν, εκεί επεσον οι μασθοί αύτών" προσετίθει δε
699 Α. & τούτοις, καθιστάς εναργές το διηγγελμένον "Καί τα ονόματα
Ώ>· 4· « αυτών, "Σαμάρεια ή όόλα, καί Ιερουσαλήμ ή όλίβα" μία

I. καί η Χρίστου 0. τον Χρ. ή Έ,άά. 2. νονν] + ήμά>ν 1>.

4- αντην Ο.Ο. αύτό Έ,άά. 5- ήμαρτημίνων Ό. πάντα Ο.
πάνται Ε<Η. 9· «'δοκ Β.Π. (26. βΐ.) II. Ηβεε <»γ τττίρυγαι
«οεεΒβεπιηΙ εχ Ο.Ρ. (ΑΙεχ. ν) άεβυηΐ ίο Ό. 19. Ηαεε των οΚων
αεεεββεηιηΐ; εχ 0. 21. «< ρπιιβ] + τό Έ,άά. ίηνΐΐο 0. 22. ϊικσαν ^.
(20, Ιο6.) μασθοί 0. μαστοί Έ,άά. προσίτίθη 0. 23· καθιστάς ϊναργϊί Ο.
σαφίστιρον κ. Έάά. 24. ή οόλα—ή όλίβα] 8Ϊ0 εάίιΐί εχ 0. [ηοολα—ή
ολιβα Ο.] ΓανεηΐίΙηιβ ίη Οίαρίι. ι88 ϊηϊΐ. <1αοοιΐ8 οοαϊοϊΐηιι. ηθολά—ηθο\ιβά Β.
η θολά—η θολιβά Έ,άά. 8,ηΙε Μί§ηε, ςαί ΟΟΓΓβχίΐ ή θολά—η Οολιβά.
 ν. 9-ιι. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚ,ΙΑΜ. ΤΟΜ. II. 355

μεν γάρ ην εν άρχαϊς η τών Ιουδαίων Ένναγωγη" κατά δε

γε τον καιρόν της του 'Ροβοάμ βασιλείας, άπερράγησαν
των άλλων αϊ δίκα φυλαΐ και κατωκήκασι την Σαμάρειαν,
εκεί πεπορνεΰκασιν επι ταΐς δαμάλεσι ταΐς χρυσαΐς, ας
5 κατεσκεΰασεν Ίεροβυάμ υιός Ναβάτ. πλην οΰκ (ζω της
αιτίας ή έτερα γεγονε, τουτέστιν Ιερουσαλήμ, εκπεπόρνευκε
γαρ και αΰτη κατά πολλούς τους τρόπους" τοΰτο μεν ειδώλοις \>
προσκεκυνηκότων τινών καΐ θνόντων τη Βαάλ, τη Άσταρτη,
τοις βουνοΐς, τω ήλίω καϊ. σελήνη κα\ άστροις έτεροις' τοΰτο
ίο προς πάσαν ετοίμως Ιόντων άκαθαρσ'ιαν, και παρ ουδέν
τά δια. του πανσόφου ΝΙωυσε'ως τεθεσπισμενα τιθεντων.
Ύάς δύο δη ουν των εζ Ίσραηλ συναγωγάς αυσι γνναιξίν
άφομοιοΐ πάλιν ή όρασις, ας και πτίρυγαί 'ίποπος εσχηκεναι
φησίν, ίνα την ενοΰσαν αντοΐς άκάθαρτον γνώμην και το
15 προς πάν ότιοΰν των έκτοπων εύπετες εύ μάλα καταση- ο
μήνειεν. ό μεν γάρ 'ίπο·]^ στρουθίον εστίν ουκ άσημον, φι-
λοβόρβορον δε καχ κοπροβόρον, καϊ ταΐς σκωληκων άγελαις
άγρίως επιμαινόμενον, κα\ τρυφην άει ποιεϊσθαι κατειθισ-
μενον την εσχάτην άκαθαρσ'ιαν. τοιουτοσι δε πως και τοΐς
2ο ειδωλολατροΰσιν επεστι νους. οϋ γάρ ϊεταί που κατευθύ
του πρέποντος" άλλ' εζω φέρεται του εικότος, τον θεϊον ουκ
οίδε νόμον, εστί δε άπάσης ακαθαρσίας εμπλεως, καϊ πάν
είδος φαυλότητος ηγείται τρυφην. ταύτητοι και πτίρυγα,ς
ίποπος ενηρμόσθαι τοΐς γυναίοις ό της οράσεως εφη λόγος, &
2 ζ την ϊσην εκείνω γνώμην και αύταΐς ενεΐναι διδάσκων, ά,να,-
λαμβάνουσι δε το μίτρον τη ανομία μεμεστωμενον.

I. γάρ Οπι. Ο. (ν ΟΓη. ΑίΛ. 2. γ« οπι. Ο. άπιρράγησαν Ο.

άττορραγιισαι Κάά. 3· *<" ωβηιηρΙυιη εχ Ο. την άβεβΐ ίη Ε(1ά.
4. ««Ι Β.Ο. και Εάά. 6. ή ίτίρα γίγονί Ο. γίγονι Β.ϋ. (\·30ΐιο ΙΟ Γετβ ΙίΐΙ.
βεςυεηΐε ίη Β, φΐεπι ββουΐϊ βυηΐ Γ.αιΙ. ) η. αυτη Ο. τούι ΒββυπιρΙϋπι εχ Ο.
9· τω εΐ καϊ γτ\\ι» αββιιπιρία εχ Ο. τούτω (βίε) Ο. II. τιβΐσπισμίνα Β.Ο.
τίθ«τπισμίνα>ν Κάά. Ι4· αύταΪΓ I). Ι5· κατασημήναίν Ο. Κάά.
κατασημαίνίίίν Ό. κατασημα'ινοκν \>. ΐ8. τρυφην Ο. τροφην Κάά.
Ι9· τοιουτοσι Β.Ο. τοιοΟτογ Ο. Ε<3(1. 20. «πίστι 0.1). ΰπιστί Κάά. οϋ
γάρ ΐιται που Ο. οΰκ ϊρχίται Ό. ΕΔά. 22. ίμπλιοι Ο.
23. τρνφήν Β.Ο. τροφήν Κάά. 2ζ. ικίίνω Ο. ϊκίίνων Κάά. αυταίί Ο.
αντοΐί Κάά.
Ζ Ζ 2
 356 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. νί. 1-5.

Δει γαρ εκάστην ψυχην τω Ίδίω καταφορτίζεσθαι βάρα,

τω της αμαρτίας φημί. επειδή δε ίσα τε άμφοΐν και άδελφά
τα. Εγκλήματα, της τε "Σαμάρειας φημί και της Ιερουσαλήμ,
ταύτητοι και εν ϊσω τρόπω κατηχθισμε'ναι τω τε μετρώ και
ο τί) ανομία, πνεύματος εμπίπτοντος εν τοις πτερυζιν αυτών, 5
όζει και άπαραποδίστω φέρονται δρόμω προς την των αλλο
φύλων χώραν, δηλον δε ότι την των Βαβυλωνίων, του γαρ
ακαθάρτου πνεύματος συνωθοΰντος αύτάς εις το πλημμελές,
και ττ] ανομία, καταφορτίζοντος, άπεκομίσθησαν προς αϊχμα-
λωσίαν, και ύπό πόδας πεπτώκασι των εχθρών, επειδή δε ι ο
φησιν ό μακάριος άγγελος, ώς άποφερουτι το μετρον βίκοβ^ο-
μν)<ταί αύτω οϊχίαν εν γ*·, Βαβυλώνας, άναγκάίον ημάς εκείνο
νοεΐν, ώς εστί σημεΐον του μακρόν παρ εχθροΐς διατελε'σαι
χρόνον τους εζ'Ισραηλ, τό κάί οίκον οιχοΑομεΐσθαι τη άνομία,
700 Δ. β και οίον ίδρυσίν τινα και αττασιν αύτ^ γίνεσθαι παρ εχθροΐς. 1 5
ο δη και τετελεσται. μόλις γαρ αύτοϊς εβδομηκοστού πλη-
ρωθεντος έτους, τών της αιχμαλωσίας άνείνται δεσμών.

Κ«φ. ς . Και επέστρεψα και Ηρα τούε όφθαλμούε μου και Γδον, και ιδού
1) τέσσαρα άρματα έκπορευόμενα έκ μέσου δύο ορέων, και τά
2 όρΗ ήν όρΗ χαλκά, έν τφ άρματι τφ πρώτω Γπποι πυρροί, ζο
3 και έν τώ άρματι τω δευτέρω Γπποι μέλανεο, και έν τφ άρματι
τφ τρίτω Γπποι λευκοί, και έν τφ άρματι τφ τετάρτω Γπποι
4 ποικίλοι ψαροί, και άπεκρίθΗν και είπα πρόε τον άΊτελον
5 τον λαλοΰντα έν έμοί Τί έστι ταϋτα, Κύριε ; και άπεκρίθΗ ό
άιτελοε ό λαλών έν έμοί και είπε Ταϋτά είσιν οί τέσσαρεο25
ο άνεμοι του ούρανοϋ, έκπορεύονται παραστήναι τφ Κυρίω πάσΗε

4. κατηχθισμίναι Εάά. τί 3Β3ϋΠΐρ[ιιπΐ βχ 0.1). τράπφ ρΓΟ μίτρω Ο. κ. ίν

38511π)ρΙιπη βχ 0.0. 9. την άναμίαν Ο. προς ϋ. «Ί Εάά.
ιη. αΐχμαΚωα-ίαι Ό.Ό. δουΚιίαι Εάά. άν&νται Β.0. ΡοηΙ. Μί^ηε. [όίϊιται Ροηί.]
άν'κνται Ό. άνάταί Λυβ. ΐ8. «δο» Β. (κ 22. βΐ.) 20. ϊκ] και
■V Β. (Οοιηρί.) 23- ψαροϊ~\ και ψαροί Ρ. Εάά. (42. 25· Ταϋτά
ιισ'ι» Β.Ο. (49. 'φ·) οίτοί «<"» Ρ. (ΑΙεχ.) ταϋτά ('στιν Εάά. (¥41. κ) 26. «-
πορινονται Ο. οί ίκπ. Ρ. Εάά. (XII.)
 νί. ι-8. ΙΝ ΖΑΟΗΑΒ,ΙΑΜ. ΤΟΜ. Π. 357

τηο γηο. έν ώ Ησαν οϊ ίπποι οί μέλανεε, έζεπορεύοντο είε γη ν 6

βορρά, και οί λευκοί έΕεπορεύοντο κατόπισθεν αύτών, και οί
ποικίλοι έεεπορεύοντο επί ΓΗν νότου, και οί ψαροί έΕεπορεύοντο 7
και εβλεπον τοϋ πορεύεσθαι και περιοδεύσαι πάσαν τΗν ΓΗν. και
5 είπε Πορεύεσθε και περιοδεύσατε πάσαν ΤΗν ΓΗν και περιώ-
δευσαν πάσαν ΤΗν ΓΗν. και άνεβοΗσε και έλάλΗσε πρόε με 8
λέτων Ιδού οί έκπορευόμενοι επί ρίν βορρά άνέπαυσαν τον ά
θυμόν μου έν γη βορρά.

Προύπεδειζεν οτι τοις σφών αύτών ΐναλόντες βρόχοις,

ίο και σειραϊς τών οίκείων αμαρτημάτων κατεσφιγμενοι, κατά. Ρ*ον·
το γεγραμμενον, εις άλλοδαπήν άπωχοντο, κα\ κατωκήκασι
παρ εχθροις, τον άήθη της δουλείας άνατλάντες ζυγόν.
άλλ' ην άναγκαΐον και των της λυτρώσεως διαμεμνήσθαι β
καιρών, κα\ δη ποιείται την δήλωσιν, προσπεπλεγμένων
ΐ5 έτερων. εδιδάσκετο γάρ 6 ΤΙροφήτης συλλήβδην άπαντα
τα. τω εθνει συμβησόμενα κατά καιρούς, τά τίΟΌ-α,ρα το'ινυν
Λρμ-ΛΤΛ, τά εν μί<τω των ορίων τών χα,λκων, φαμεν είναι
πάλιν τάς τών άλλων βασιλειών επισημοτερας, τάς εν τοις
τεσσαρσι κλίμασιν, ήγουν άνε'μοις, τοις ύπ' ούρανον κατά
2ο καιρούς άναδεδειγμενας. ορη δε οΐμαι λεγεσθαι χαλχα, τά
δύο της οικουμένης τμήματα, τεμνουσι γάρ τίνες εις Έ,ύρώ- α 701
πην τε κα\ Άσίαν την σύμπασαν γην. χΛλχα δε αύτής
τά μερη, διά τοι το ερηρεϊσθαι διά παντός και άκλονήτως
εχειν κα\ μηδεμιάς άνεχεσθαι βλάβης, ψάλλει γάρ που
25 και ό θεσπέσιος Ααυειδ προς τον τών ολων Αημιουργόν

1. οί ρΠΙ18 33811ΠφΙΐ1Π1 εχ Β.Ο. (ΑΙεχ. XII.) «Γ 0. ΑτΙ Εάά. (Α.V. &0.)

3- και οί ψ. ϊξίπ. οία. Ο. Ιΐηε» ν303ηΙε. 4- *βλ*πον Β.Ό. ΐπίβλιπον Ο.
Εάά. και πιριοα. Ο. (ΑΙεχ. XII.) τοΟ π. Εάά. (ν^Ι.) πάσαν 368υηιρΙυπι βχ Ο.
(130, 239> 311·) 5· πάσαν αββυιηρίιιιη βχ Ο. (02.) 6. πάσαν
αβΐαιηρίαπι εχ Ο. (86.) ΐβόησιν Ο. 7· ί''Γ' Ύν1 Ο· β' β* ορίηοΓ Ο.
ηηϊ ΙβπιροΓβ ίοΠε εοάεπι αά γην ο&βΙϊκηΙιιπι ε$1 (XII.) ηΐ ίηίΓΒ 703 3. και ροβΕ
βορρά 8(1(1. Εάά. (Χ'αΐ. μ ρπιιΐϊ πΐ3ηυ) ίηνϊΐίβ Β.Ο.ϋ. (ΑΙεχ. XII.) οί. \π(τλ
"3° Ί· 8. «VI γην Β. (22. οί.) ότι γη: Ό. ίο. οΐκίίων Ο.
ίδιων Εάά. 12. ά\ηθη Ο. Ι4· προσπιπΧ. Ο. προιμπ. Εάά.
ΐ8. ται ηΙΙ. οπι. Ο. Ιιαπεηΐ 20. \ίγ(σθαι] + τά Εάά. ϊηνίΐίβ Β. 0.1).
22. αύτη! Ο. αΰτοίί Εάά. 23. τοι Ο. τ€ Εάά.
 358 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι ΑΙ^ΕΧΑΝϋΚ. νί. ι-8.

οινϊϋ.9ο. " ΈΛ/ίίλίωσαϊ την γην και διαμένει." αύται δη ουν αι ώς

εκ των τεσ-σ-ά,ρων άνεμων βασιλεΐαι, των άλλων, ώς εφημεν,
άλκιμώτ€ραι, κα\ πολύ λαχούσαι το εύκλεες, εξηλθον παρα-
1> ιττψΛΐ τω Κυρίω πάσης της γης. ή δε' γε παράστασις τον
της δουλείας ημϊν ύποφαίνει τρόπον δεδουλεύκασι γαρ τοις 5
αυτού νεύμασι, κα\ ει γεγόνασιν Ίσχυραί τε κα\ διαβόητοι,
δι αυτού καί τούτο κεκερδάκασιν. άλλ' ίΐ και τι δεδράκασι,
κα\ κατηνδρίσαντο χωρών η πόλεων, αύτοΰ κατανεύοντος,
εις τούτο δη πάλιν προηλθον Ισχύος" ει γάρ εστίν αληθής ό
Αιηοβ προφήτης λίγων ώς " Ουκ εσται κακία εν πόλει, ην Κύριος ιο
" ουκ εποίησε," κακίαν δε φαμεν εν τούτοις την κάκωσιν'
ο πώς αν εκείνοι κατίσχυσαν εθνών η χωρών, μη ονχι δη
πάλιν αυτού τό κατισχύσαι νεμοντος οικονομικώς ;
Ύίνες δε δη και αι βασιλεΐαι, καιρός ηδη λέγειν, ούκούν
εν μεν τω άρματι τω πρωτω, φησιν, ίπποι πυρρό), της Χαλ- 15
δαίων βασιλείας άνατυπούντες 4φ' εαυτοΐς την ωμότητα,
πυρροτης γάρ ημϊν την αίματος χύσιν ύπαινίττοιτο αν κατά
γε το εικός' φιλαίματοι γάρ λίαν οι Βαβυλώνιοι" ε'ιλον γάρ
αύτο\ την Ίουδαίαν και τάς εν τη "Σαμάρεια, πόλεις, φειδούς
άάπασης έζηρημενης. εν δε τω αρμ-ατι τω δευτερω ίπποι 2 ο
μέλανες, εοικε δε την ΤΙερσών τε καΙ Μ,ηδων την υπό γε
Κύρω φημι βασιλείαν ΰποδηλούν. μελαν δε και τούτοις
περιτεθεικε χρώμα, διά τοι τό οίμαι πλείστον τε όσον καί
άμετρητον τοις Χαλδαίων εθνεσιν επιρρίφαι θάνατον, καί
ολην αύτοϊς την χώραν εν πενθεί γενέσθαι παρασκευάσαι. 25
πένθους δε κα\ θανάτου τό φαιόν άν εϊη σύμβολον. λευχούς
δε είναι φησι τους εν αρματι τω τρίτω, την Ελλήνων που
τάχα κα\ ΉΙακεδόνων ΰποφαίνων άρχην, είτ οδν την Άλεξ-

I. Βιαμίνιί] + τη διάταξα σου ΈΛά. ίηνίΐίβ Ο.ϋ. 3. ϊφην Ο.

6. <ΐ 30068511 εχ Ο. 7- κικιρίΐάκασιν Ό. Κάά. κίκιρίάγκασιν Β.
κίΜρδήκασιν ΗοΗίε ΙιαβεΙ 0. ή πΐ3ηυ 038ΐί£3ηΙε βεπρί». άλλ' « καί τι Ο. «ί γάρ
τι και Εάά. ίο. ώι Ββδίιιηρίαπι βχ Ο. ΐσται Ο. ΐστι 12. η Β.Ο.
και Είΐά. Ι5· πυρροί €.}). πυρροί Β. πυράι Κάίΐ. 3ηΙβ Μίβηε. 17. χύ
σιν Ο.ϋ. Ε(Μ. φΰσιν \). Ι9· αύτο'ι Ό. Κάά. οντοι Ο. ούτω 1). 23. τοι
ακβαιηρίηπι βχ 0. 27. Α>] + *φ β. 28. ήτουν 0. ήγουν \>.
 νί. ι-8. ΙΝ ΖΑΟΗΑΕΙΑΜ. ΤΟΜ. II. 359

άνδρου βασιλείαν. λευκοί δε, ότι και άβροδίαιτοι, καΙ εν β

λευκαίς ως επίπαν στολαΐς τά Ελλήνων εθνη' και ότι την
γλώτταν σαφείς, της βαρβάρου φωνής το οιονεί σκοτεινόν
ουκ έχοντες, εν δε τω τετάρτω φησιν αρματι ίπποι τίνες
5 ήσαν ■ποικίλοι καί •ψαροί.
ιστεον οε, οτι και η των Εβραίων εκοοσις και έτεροι οε
τίνες των άλλων ερμηνευτών, άντι του ψαροί τεθείκασι το
ισχυροί, πλην και ταύτην είναι φαμεν την 'Ρωμαίων βασι-
λείαν, άείττως εχουσαν εν τοις κατά καιρούς βεβασιλευκόσι το
ιοποικίλον εις το εύμαθες καί τ6 βαθύ πως εϊς φρενας. συν- α 702 Α.
ετώτατοι γάρ καΙ προς γε τούτω και άλκιμώτατοι γεγόνασί
τε και είσιν, ο'ι τα. της 'Ρωμαίων άρχης διεποντες κράτη,
τεθεινται δε και τελευταίοι μετά τους πρώτους κατά γε τους
χρόνους.
*5 "Ιδωμεν δε καΙ την εκάστου τών αρμάτων, ήγουν βασι
λείας, εξοδον, όποι ποτε διανενευκε και επ\ τίσιν έρχεται,
σαφεστάτη γάρ ούτω γενοιτ άν ήμϊν ή τών νοημάτων
άπόδοσις. τέσσαρα μεν γάρ ό Ώροφήτης είναί φησι, δια-
μεμνηται δε τριών, και σεσίγηκε τοΰ πρώτου την εξοδον. Β
2 ο άναμνησω δε διά βραχέων, ως εφην. εν μεν γάρ τω πρωτω
φησι πυρρούς είναι τούς ίππους" άρχεται δε από τοΰ δευ
τέρου, και φησιν Εν ω ήταν οι Ίπποι οι μέλανες εζεπορευοντο
έπ) γψ βορρά, καί οί λευκό) 'εζεπορεύοντο κατόπισΰεν αυτών και
ο'ι ποικίλοι έ^επορενοντο επί γην νότου, ει δε δη προσεπάγοι
25 τούς ψαρούς, ου τεσσάρων άρμάτων διαμεμνησεται' τούς
αυτούς γάρ είναι δεδώκαμεν τοΊς ποικίλοις, εν γάρ τω αρματι
τω τετάρτω φησ\ν γ\ο~αν ίπποι ποικίλοι ψαροί, ούκοΰν τριών
διαμεμνηται, σιωπησας το πρώτον, τίς ουν άρα εστί της ο

α
I. άβροδίαιτοι Ο. άβροδίαιτοι Β. άβροδίαιτοι Έ,άά. 2. τη γλώτττ; Ο.
6. κα'ι ρπαβ 33βυπιρ1υιη βχ Ο. ίο. τ6 αΐΐ. ΒβευαιρΙαιτι εχ Β.ϋ.1>.
τβ
15. «?8ω/ΐίκ Ο. ι6. όποι ποτί] 8ίο β(1ί(1ϊ εχ Ο. οποί πο Ο. όπου
τγ ϋ· Ε(1<1. Ι^. τών νοημάτων Ο. της θιωρίας Ε(1(1. 23· τνν ΡΓ0 νΐ"
£(1(1. ΒΐιΙβ Μί^ηε. 24* προσεπάγοι Ο. προσιπάγιι Ε(1(1. 20. αύτούί
γάρ Ιιοο οηΐίηε Ο. 27. ποικίλοι] + και Έ.άά. ίηνίΐο Ο.

«
 360 Β. ϋΥΚΙΙ,Μ ΑΕΕΧΑΝϋΕ. νί. 1-8.

όλης οικονομίας ό λόγος, φερε τοις εύμαθεστεροις ώς ενι

λε'γωμεν. τους πυρρούς είναι διεβεβαιούμεθα την φιλαί-
ματον των ~Καλδαίων άρχην, η και πάσαν εκποδών τιρηκε
την Ίουδαΐαν, κα\ τάς εν αύτη κατεμπρησασα πόλεις, άπε-
κόμισεν εις α'ιχμαλωσίαν τον ' Ισραήλ, τους δε' γε μέλανας 5
την Περσών τε και Κόρου βασιλείαν είναι παρεδεξάμεθα.
εγράφετο δε και εν τοις λευκοΐς ή Αλεξάνδρου τε και
(1 Μακεδόνων, αμφω δε αύται κατεστράτευσαν της Χαλ-
δαίων γης, ειλόν τε αυτήν κατά κράτος, πρώτον μεν γάρ
Κΰρος, είτα μετ εκείνον Αλέξανδρος, ος και αυτόν ηρηκε ίο
τον Ααρεΐον περ\ την καλουμενην Ίσσόν' Κ,ιλίκων δε αύτη
πόλις' αναρίθμητους Περσών μυριάδας άπεκτονώς. φασι
γούν ότι σωρός μεν οστών συναγηγερται μέγας τών εκεΐσε
πεπτωκότων' εγκεκόλαπται δε και γραφή, τοιούτον έχουσα
νουν 15
Ίσσοΰ «ττί -προβοΚτίσιν άλόϊ πάρα κνμα Κιλίσσηϊ
β "Αγριου αϊ Περσών κείμεθα μυριάδες,
"Εργον 'ΑΚεζάνδροιο Μακηΰόνος, αί τότ' άνακτι
Δαραω πνμάτην οίμον Ιφεσπόμεθα.1

Έπειδη γάρ ην εικός, ού μετρίως άλγησαι τον Ίσραηλ 2ο

τά περ\ της τών Χαλδα/ωι/ άκούοντα βασιλείας, ύφ' ης και
πεπόρθηται, ταύτητοι χρησίμως, ως άν μη δοκοίη κατερε-
θίζειν εις λύπας, και τούτο ούκ εν καιρώ, παρατρεχει μεν ό
703 Α. α Προφήτης τον επ' αύτοϊς λόγον. τό δε δη μάλιστα κατευ-
φραΐνον αύτούς εξηγείται λαμπρώς, τά περί της Κΰρου 25
φημι βασιλείας, και μεντοι της Αλεξάνδρου, οι μονονουχι
και εστάλησαν της εις αύτόν Ίσραηλ ωμότητας εξαιτούντες

1 Αηϋρ&ίπθ 8ίάοηϋ ίη Αηώοΐ. Ογηθο. I. ϊ. ρ. 378, βά. .Γ&εοΙ».

ι. όλΐ)Γ οιη. Ο. 1ΐ3ΐ>εΙ ϋ. 3· ΌΡΊ**] νΡκί ^· 4· Ίουδαΐαν ^
Ιουδαίων Εάά. κατιμπρήσασα Ο. κατιμπιπράσα Εάά. 9· κατακράτωι Ο.
γάρ οη. Ο. ΙΟ. τ/μηκ*] 0· *3· ο-υναγήγιρται Ο.
ι
ανναγηγιρτο Ό. σνναγήγιρται Β. συνιγήγιρται Εάά. Ι5· νοίν ΗββυπφΙυπι
βχ Ο. ΐ6. ίτίρι Ο. ι8. Μακιδύιιος Β. αί τότ' Β.Ο. αίποτ' Εάά.
19. ϊφκτπόμιθα Ο. ϊφιπόμιθα Β. ϊφ£ΐπόμιθα Β πιο;. Εάά. 33· τούτω Ο.
34. κατιυφραίνων Ο. 35· τά] τάϊ Ο. 37. ούτοι» Ο.
τον Κάά.
 νί. ι-8. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. Π. 361

λόγους την τών Χαλδαίων άλαζονείαν. δια τούτο προσεθη-

κεν ώς εκ προσώπου του θεού Ίίου οί εκπ ορευ'ομενοι επ) γ*ΐί
βορρά, άνεπα,υτοΐν τον θυμόν μου εν γη βορρά,, βορειότερα γαρ
πως των Χαλδαίων ή χώρα' επεμήνισε δε τοις Βαβυλωνίοις
5 ό των όλων θεός. σαφές δ' αν γένοιτο και τοΰτο πάλιν, 1>
αύτοΰ λέγοντος εναργώς " Έζήλωκα την Ιερουσαλήμ κα\ ^α^ι
" την Έιων ζηλον με'γαν, και όργην μεγάλην εγώ οργίζομαι
" επι τα. εθνη τα, συνεπιτιθε'μενα, άνθ' ών εγώ μεν ώργίσθην
" ολίγα, αυτοί δε συνεπεθεντο εις κακα. επειδή δε ποινας
ίο εζετισε τών Χαλδαίων η γη, Κΰρου μεν πρώτου ΐΐε'ρσαις τε
όμου κα\ Μήδοις καταδηοΰντος αυτήν, του δε Αλεξάνδρου
μετ' εκείνον, ταΰτητοΊ φησιν, ότι οί έκπορευόμενοι επ) γην
βορρά, άνεπαυο~α,ν τον θυμόν μου εν γη βορρά, πλην σιωπησας °
οικονομικώς ό Προφήτης τών Χαλδαίων την εφοδον' παρα-
τ5 δεδράμηκε γαρ, ώς εφην, τους ίππους τους πυρρούς" ούκετι
σεσίγηκε τα της 'Ρωμαίων άρχης. οί γαρ ποικίλοι φησιν
έζεπορευοντο επ) γην νότου.
"Αθρει δε όπως ε'ντεχνως καΐ οίον εν παραδρομή ποιείται
του λόγου την άπόδοσιν. μετά γάρ τοι τον του "Σωτήρος
2ο σταυρόν, Ούεσπασιανός και ό τούτου παις Ύΐτος κατεδραμον
την Ιουδαίων γην, καταψιλοΰντες άπασαν, καϊ την άγ'ιαν
αυτήν καταπ'ιμπράντες πόλιν. άλλ' εύφυώς ό Προφήτης ά
τό Έ^επορευοντο φησιν επ) γην νότου, νοτιωτάτη γάρ τών
Ιουδαίων ή χώρα. αυτοί δε δη πάλιν ο'ι ποικίλοι και ·ψ<*ρο<
25 προσετάττοντο περιο£εϋο~αι την γην, και δή και περιωδΐύκασι'
κεκρατήκασι γάρ της ύπ' ούρανόν, κα\ κεκυριεύκασιν άπάσης
της γης, θεοΰ συννεύοντος καϊ τήν επ\ τώδε λαμπράν άν-
άπτοντος δόξαν, τοις τά 'Ρωμαίων διεπουσι κράτη' προ-

_ I. \6γονι Ο. λόγο» Ε<3<1. τών 386ϋΓηρΙαπι βχ Ο. 3. γ\ι Ο.ϋ.

γην Εά(ί. 6. ϊναργώΐ οτα. Ο. ΙιβΒεΙ Ό. η. (ρχομαι
ρΐΌ οργίζομαι Ο. ΙΟ. ('|{η;ο·Γ (βίο) Ο. πρώτον Ο. πασαν
Εαα. ιι, αύτην Ηββιΐιτιρίυπι οχ Ο. Άλιξάνδρον ϋ Ο,
12. « γη{ (βίο) & {ντίχνκί Ο. ιύτίχνωι Έ,άά.
22. καταπίμπραντα Ο. καημπιπρωντα Έ,άά. 34- ί« 388ΐιπ>ρΙυπι
εχ Ο.
νοι.. II.
 362 Β. ΟΥΒΙΙ,υ Α^ΕΧΑΝϋΚ. νί·9-ΐ5·

ο ηπίστατο γάρ, ώς θεος, της εσομενης αυτών ευσέβειας το

μέγεθος.

9 ίο Και έΓένετο λοΓΟε Κυρίου πρόε μέ λεΓων Λάβε τά εκ τηο

αιχμαλωσίας παρά των αρχόντων και παρά τών χρΗσίμων
αΰτΗε και παρά τών έττεΓνωκότων αύτιπν, και είσελευοΗ σύ 5
έν τη Αμέρα έκείνΗ είε τον οΐκον Ίωσίου του Σοφονίου τοΰ
ιι Ηκοντοε εκ Βαβυλώνοε, και λΗψΗ άρΓύριον και χρυσίον και
ποίΗσειε στεφάνουε, και έπιθΗσειε έττί τΗν κεφαλπν ΊηοοΟ
12 τού Ίωσεδέκ τοΰ ίερέωε τοΰ μεράλου, και έρεΐε πρόε αυτόν
704 Δ. α Τάδε λέΓει Κύριοε παντοκράτωρ Ιδού άνΗρ ΆνατολΗ όνομα ίο
αύτω, και ϋποκάτωθεν αΰτοϋ άνατελεΐ, και οικοδομήσει τον
ΐ3 οΐκον του Κυρίου· και αύτόε λΗψεται άρετπν, και καθιεΐται καϊ
κατάρζει επί τοΰ θρόνου αΰτοϋ, και έσται ό ιερεύς έκ δεξιών
'4 αύτοΰ, καϊ βουλΗ είρΗνικΗ έσται άνά μέσον αμφοτέρων, ό
δέ στέφανοε εσται τοϊε ύπομένουσι καϊ τοΐε χρΗσίμοιε αΰτιπε 15
και τοΐε έπεΓνωκόσιν αύτπν, καϊ είε χάριτα υϊοΰ Σοφονίου,
15 και είε ψαλμόν έν οίκω Κυρίου, και οϊ μακράν άπ αύτών
I) Ηζουσι και οίκοδομΗσουσιν έν τφ οίκω Κυρίου, και έπΐ|-νώ-
σεσθε διότι Κύριοε παντοκράτωρ άπέσταλκέ με πρόε ϋμάε-
και έσται εάν είσακούοντεε είσακούσΗτε τύε φωνιπε Κυρίου 2θ
τοΰ ΘεοΟ ύμών.

Ό λόγος ην τω θεώ προς τον μακάριον ΤΙροφητην

Ζαχαρίαν, ήτοι δί αυτού προς πάντας περί τον Ζοροβάβελ,
ος ην μεν εκ φυλής του Ιούδα, καθηγεΐτο δε τών εζ ' Ισραήλ,
καλούσης αύτον εις τοΰτο της βασιλευούσης φυλής, τίνα 25
ο δε ην τα. περι αυτού λεγόμενα παρά. θεού, προαναμνησομεν

I. ό ρΐΌ ώί I). 5· σ°ΐ 0· Ι2· Τ°ν 488ΐιπιρ1ηπι βχ Ο.

13. τοΰ ονα. Β. (βιιρΓαβοηρΙιιπι XII.) 15. τοΐί ρπαβ <3εεβΙ
ίη Εάά. ι6. υιοί Ο. (ΧαΙ. ν) τακ υίοίι Ρ. Ε<1ά. (Αΐβχ.
XII.) ΐ8· ότ·γ»ώσί(ΓΛ Β.Ο.Ρ. (ΑΙεχ. XII.) οί. ίηίπι. γνώσ€σθι Εάά.
(VIII. ») 19. ϊξαπίστάΚκι Ρ. (23, 42·) 21. ημών Β. (« 1θ6.)
23· δωτου Ο. 24- μϊν βΐ τον οπι. Ο. 26. προσαναμνήσομιν Ο. *
 νί. 9-Ι5- ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. II. 363

αναγκαίων, εφη τοίνυν " Αί χείρες Ζοροβάβελ εθεμελίωσαν διιρι·»

" τον οίκον τούτον κα\ αϊ χείρα αύτοΰ επιτελεσουσιν αυτόν." 9
άλλ' ήν συν αύτω θεμελιοΰντι τον οίκον και μην καϊ άπο-
περαίνοντι καϊ Ίησ~ους 6 τω Ίω<τε£έχ Ό Ιερεύς ο μεγΑς. ταν-
5 τητοι προστεταχεν 6 των όλων θεός τω θεσπεσίω Προφήτη
τα> εκ της ΑίχμΑλωτίας λα,βίίν πάρα. των αρχόντων και πάρα.
των χρητίμων Αυτής κΑι πΑρα των 'επεγνωκότων αντψ. τίνες
δ' αν είεν ούτοι, ποία δε καϊ τα εκ της ΑίχμΑλωο-ΐΑς, άφη- Ί
γησομαι χρειωδως.
ίο Άνεκομίσθησαν μεν γαρ εκ της Βαβυλωνίων οι εξ Ισ
ραήλ, ού χύδην η πεφυρμενως, άλλ' εν κόσμω τε και τάζει,
κατά γενη και κατά φυλάί, προσεκκειμενους έχοντες και
καθηγητάς, ώς εν τφ Έσδρα γεγραπται. επειδή δε άφίκοντο
λοιπόν εις Ιεροσόλυμα, θεοΰ τον νεων επεγείρειν επαναγκά- ι Εβώ·.
15 ζοντος, έστησαν γαζοφυλάκιον, ίνα και άθροισις γενηται 3 Εβάι·.
χρημάτων εις την των έργων κατασκευήν, καϊ εις τάς των ν' 44'

ιερέων στολάς, κα\ εις τάς τεταγμένας αύτοΐς κατά νόμον

θυσίας, τετακτο δε των χρημάτων ταμίας, ΊοατίΛς υιός ο
Χοφονίου. προστάττει δή ούν ό των όλων θεός, προσκεκο-
2ο μισμενων ίγαρα των αρχόντων της ΑίχμΑλωτίΑς, ά και ην
απόθετα παρά τω Ίωσία, χρυο-ΐον λΑβεΐν και άργύριον, είτα
κατασκευάσας στεφάνους, ϊπ&ίίναί τε αυτούς έπ) τψ κεφΑλην
Ίησ-ου του 1ωο~ε$εκ του Ιερέως του μεγάλου, φάναι τε αύτω
περι του Ζοροβάβελ Ία^ου άνηρ ΆνΑτολη ονομ-Α Αυτω' τό δε » 705 Δ.
25 ανατολή των Εβραίων ή εκδοσις τω του βλαστήματος ονό
ματι κατεσήμηνε' κα) ϋποκάτωθεν Αυτού άνατελεί, τουτέστιν,

3· αντψ] + τψ Εάά. ϊηνϊΐο Ο. καϊ εάΐ. οία. Ο. ίο. Ηβεο

μίν γαρ Ηοοεββειυηΐ βχ Ο. Βαβυλωνίων Ο. Βαβυλώνα Εάά. 13. προσ-
(κκ,ιιμινονί Ο ρηπια πιαηυ ? Ό. προσιγκαμίνους Ο πιαηα ςαΒίί^αηίβ. προικκ. Ε,άά.
Ι4· νιων Ο. ναον Εάά. (π*γ(ίριιν Ο. ΐγίρ. ίίά. Ι5· Έστησαν]
-+- τό ϋ(1. ίηνίΐίβ Ο.ϋ. γίνηται Ο. γ«'ΐΌ»το Εάά. ι8. τί-
τακτο Β.Ο. τίτακται Εάά. 10. προσκικομισμίνων Ο. πρόι τά
κίκομισμϊνα ϋ. από των προσκίκομισμίνων Εάά. 21. \αβ(1ν κα'ι αργ.
ηοο ΟΓάίηβ Ο. 33. κατασκινάσαι Ο. κατασκινάσαι Εάά.
33· φάναι « Ό. Εάά. φαναι Ιιοάίβ Ο. [αι ιη&ηιι τεοβηΐί.] 26. κατ«σι).
μαινΐ Ο.
3 Α 2
 364 Β. ΟΥΒΙΙ^Ι Α^ΕΧΑΝϋΚ. νί.ξΜΰ·

εκ της αύτοΰ ρ'ιζης άναφύσει πολλά. λη-^/εται δε και άρετην,

τουτέστιν, εύπρεπειαν, ήτοι δόζαν' εκδεδώκασι γαρ ούτως
οι έτεροι τών ερμηνευτών, προσετίθει δε τούτοις, ώς άμφω
μεν, Ίησοϋς τε και Ζοροβάβελ επί τον αυτόν καθεδοΰνται
θρόνον, ώς είναι κοινον το της βασιλείας κα\ τω μετά. χείρας 5
1> εχοντι την Ίερουργίαν, το γεμην του ιερέως καΙ αύτώ προσ-
κεΐσθαι τω βασιλεύοντα εσται δε άμφοϊν κα\ βουλή μία και
ειρηνική, ώς κατά τι γοΰν όλως μη έτερογνωμονοΰντας όράσθαι.
είτα τους στεφάνους λαμπρόν γενέσθαι προστεταχεν ανάθημα
τω θεώ ε'ισκεκομισμένους εις τον οίκον αύτοΰ, ώστε και εις ίο
χάριν, ητοι καύχημα, γενέσθαι των προσαγηοχότων, Ίωσίου
τε φημι και τών της αιχμαλωσίας χρησίμων κα\ των αρ
χόντων αύτης' άνατεθηναί τε, ού μάτην, άλλ' ώστε και
<ρδής γενέσθαι πρόφασιν τοις ωδοΐς του ναού και Ίεροφάλ-
ο ταις. τότε γαρ δη φησι κ&\ ο'ι μακράν άττ αύτων' τουτέστιν ι 5
οι εκ τών έτερων εθνών" η^ουτι και προσκυνησουσι τω Κυρίω.
συμβησεσθαι δε τά τοιάδε, φησιν, εϊπερ ελοιντο τω της
. εύπειθείας κατασεμνύνεσθαι κόσμω, και άκούειν της φωνής
Κυρίου του θεου' και τότε λοιπόν εις πέρας εκβεβηκότων
τών προηγγελμενων, έπιγνωσεσθαι σαφώς, ότι τά παρά θεού »ο
σαφη καταστησων ό ΥΙροφητης άπεττάλη' και ούχ\ δη
ΗϊβΓ. μάλλον κατά τινας τών ψευδοεπεΐν είωθότων, τά άπό καρ
δίας αύτοΰ λαλησων, άληθης δε μάλλον, και ού -φευδάγγελος.
»1 Αύτη μεν ουν η έτοιμοτάτη και πρόχειρος τών εν Ίστορίαις
άπόδοσις' δηλοΐ δε οτι τό χρήμα το Χριστοΰ μυστηριον, 25
εΐ ερευνώτο λεπτώς, ούκ αν ενδοιάσειε τις. διεβεβαιούμεθα

ι. πολλά 80068811 βχ 0. 3· νροσπίθη Ο. 4· 38βιΐΓηρΙυπι βχ ^

Κ. κοινον το] κοινωνον Ο. 6. τό] την Ο. 7· βουλι) μία και ΐίρηνικη Ο.
βούλημα ιίρηνικον £(1(1. 8. ίτιρογνωμονονντα Ο. 9' γ"*σθαι ·
γίνισΰαι £(1(1. 10. (ίσκικομισμίνον ύά. 13. τη αιχμαλωσία Ο.
13. άνατιθήναί Ο. άνατιθιιναι ίί(1. τ« Ο. 'ύϊ Ϋιά. ι,-,, γαρ Ο. γ< ϊ\ά.
φημι 'ύά. ίην. Β.Ο. ι6. οί] οΣ ΑυΙ). 20. προιιτηγγ. Β.
προηγγ. ΠΒΟβηΙ 0.1). 23· αντοϋ λαλήσωμ Ο. αύτοΐί λαλτ^σπ £(](].
ΚίαΙίπι και 3(1(1. Μ. 24· οΐν 368υπιρΙυπΊ βχ β. ή οπι. Ο. 25- δί/λοκ
1·'.(Ι(1. ίην. Β. Ο. 26. λ<πτώ[ Ο. καλώί £(1(1. &Ί(βίβαιύμ(θα Γκί.
ίην. Β.Ο.
 νί.9-ΐ5· ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. Π. 365

μεν γάρ εν άρχαΐς, ώς εν γε τω Ζοροβάβελ και μεντοι και 8"Ρ™

Ίησοΰ διαμεμορφώσθαι Χριστόν, και άνά μέρος εν εκατερω,
και εν άμφοίν συλλήβδην, ώς Ινα. εστι γάρ (ν ταυτώ και
βασιλεύς· τού Ίσραηλ καΐ μέγας " άρχιερεύς, όσιος, άκακος, ^·
5 " αμίαντος." επειδή δε ο'ι μεν εκ φυλής Ιούδα τούς της
βασιλείας διεϊττον θώκους, ο'ι δε της Αευ\ τεθειντο προς β
ϊερωσύνην, εν ενι δε ουκ ην καϊ βασιλείαν όραν τε και
Ίερωσύνην, ταύτητοι σοφώς δια. των δυοΐν είς ενα μορφοΰται
Χριστός, ούκοΰν ει λεγοι θεός περί του Ζοροβάβελ, ώς
ίο" Αί χείρες Ζοροβάβελ (θεμελίωσαν τον οίκον τούτον και 8αρ*»
" αϊ χείρες αύτοΰ επιτελεσουσιν αύτόν," Ίστορικώτερον μεν
επ εκείνου νοήσεις, άνοίσεις δε επί Χριστον νοητώς του
μυστηρίου την δύναμιν. αύτός γάρ ημών γεγονεν 6 θεμέλιος,
και αύτω πάντες εποικοδομούμεθα πνευματικώς εις ναόν
Ι5αγιον αύτος ημών η άρχη και το περας' παρίστησι γάρ α 70β Α.
ημάς ηγιασμε'νους εν πνεύματι, λαμπρόν τε και Ίερον εν
διαίτημα εαυτώ τε και τω Πατρι, περιηρημενης εις άπαν
της άμαρτίας, και κατηργημενης της φθοράς" αύτός εστίν 6
Ιησούς, ώς εφην, 6 ιερεύς ο μέγας. κα\ ερμηνεύεται μεν Ίη-
2ο σους Σωτηρία λαού' ούτω γάρ που και ό θεσπέσιος Ταβριηλ
προς την άγίαν εφη παρθενον " Και Ιδού συλλήψ-η εν γαστρϊ 8·
" και τε'£τ) υ'ιόν, κα\ καλέσεις το όνομα αύτού Ίησονν' αύ- β.ΜηίΐΗ.
" τος γάρ σώσει τον λαον αύτού από τών αμαρτιών αύτού"
Ίωσεδεκ δε νοείται Δικαιοσύνη θεού" δεδικαιώμεθα γάρ εν\>
25 αύτία διά πίστεως, κα\ τών αρχαίων αιτιαμάτων τον 'ρύπον
άπενιψάμεθα. αύτός ήμας αιχμαλώτους οντάς ερρύσατο και

I. μίν 388ΗΠ)ρΙυ.π1 βχ Ο. ί| αρχής ΑυΙ>. 2. διαμορφώσθαι (βίο) Ο.

7· Ηαεε ϊν Μ—Ίιρωσίνην αοεοί^επιηΐ βχ Ο. άεβηηΐ ϊη ϋ. 8. σοφώς Ο.
σαφώς Κίΐίΐ. τών οίϊί. Ο. 9· Χριστός Ο. Κύριος Ό. Κύριον Εάά.
ως οπι. Ο. ηαΙ>εΙ Ό. ΙΟ. αί οπι. Ό. II. ΐπιτιλοΰσιν Ο. (ΑΙεχ.)
12. νοήσίΐς, άνοίσίις Β.Ι). νοησαις αν' οίσιις Ο. νοησίΐςΚάά. νοητώς ότι Χριστόν
ϊην. οτά. Ο. ίηνίΐο Ό. Ηαεε τον μ. [μαρτυρίου (βίο) ϋ.] την δύναμιν αεεεβεεΓυηΙ
εχ Ο.ϋ. 13. 6 ΒββιιπιρΙυΐΏ εχ Ο. ι8, 19· αύτόι] + >άρ
Εάά. ϊην. Ο.Ό. Αββιιπιρία 6 βχ ϋ., ώι ΐφην 6 εχ Ο.Ό. 2ο. που
εί άγίαν Βοοεββεπιηΐ εχ Ο. 2ΐ. ϊφη παρθίνον Ο. π. φησιν Εάά.
22. τίξη Ο. τίξιις ϊ\ά. 23. αντοΰ «Η. ΓεΙίηυί εχ Ειΐά. οί. Βπρπι 55 1 ά.
αυτών 0. 24· &€θΊκαιωμιθα Ό. Έ.άά. δικαιυίμιθα Ο. ω βχ ον ΟΟΓΓβΟΐΙΙΙΙΙ
β8ΐ πιαηιι ίοηβ εοηΙεπιροΓαηε».
 366 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι ΑΕΕΧΑΝϋΚ. νί. 9-ΐ5·

της νοητής δουλείας εξείλατο, και όΐαπερ εξ αλλοδαπής και

γης αλλοφύλων της δαιμονιώδους απάτης, άνεκόμισεν εις
θεογνωσίαν, και εις την των άγιων καλλίπολιν, την άγίαν
αληθώς Ιερουσαλήμ, ήτις εστίν η Εκκλησία, δια. τοΰτο
στεφανοΰται προς ημών όρθτ) κα) άνεπιληπτω πίστει, και 5
τοις εϊς άρετην αύχήμασιν, ΰμνοις τε τοις χαριστηρίοις. και
ο οι μεν το τηνικάδε στέφανοι χρυσοί τε ήσαν και αργυροί, κα"ι
εξ ΰλης κατεσκευάζοντο της φθαρτής" οι δε γε προς ημών
πεπλεγμενοι τε και άνημμενοι, γηϊνον μεν εχουσιν ούδεν,
συντεθεινται δε μάλλον εκ της τω θεω πρεπούσης δόξης, ίο
άνατίθεμεν γάρ ως χρυσον μεν αύτώ τών περί αύτοΰ δογμά
των την άπλανη θεωρίαν' ώς αργυρον δε την εξ έργων
αγαθών φαιδρότητα νοητήν. εστι δε και ετερως στέφανος
τε και δόξα Χρίστου τών παρ αύτοΰ σεσωσμενων ή σω-
ίΐ τηρία. σε'σωσται δε ουκ έθνος εν, καθάπερ αμελεί και πάλαι ι 5
δια Μωυσεως ό Ισραήλ, άλλ' ολη λοιπόν η ύπ ούρανόν
έπρεπε γάρ καϊ τοΰτο τω Χριστώ, άθρει δε όπως παρά
των αρχόντων της αιχμαλωσίας και παρα των χρησίμων
αύτης χα) των επεγνωχότων αϋτην τά εις την τών στεφά
νων κατασκευήν προσκομίζονται, ο'ι γάρ λαών ηγούμενοι 2ο
και εις άρχάς τεθειμενοι τάς τοιάσδε παρά θεοΰ, και
οι τον της αρχαίας ημών αιχμαλωσίας ε'ιδότες τρόπον,
χρήσιμοι τε τοις λελυτρωμενοις, ώς καθηγητά), και δι-
β δάσκαλοι κα\ νουθετεΐν οίοι τε και άποκομίζειν ευ μάλα
προς εννομωτάτην ζωην, αύτο) τά ύπερ πάντων προσά- 25
γουσι δώρα, τά τών αδυνάτων άσθενήματα πληροΰντες δΐ
εαυτών.

I. (ξίίλατο Ο. ιζιιλιτο Εάά. 2. γηι Ο. τί)ί Β. Εάά. άνίκόμισιν Β.Ο.

ανακικόμισιν (βίο) ΡοηΙ. άνακίκόμικιν ΟΟΙτεχίΐ ΑίΛ. 4· « "Γ Ο.
ή Οπι. Ο. 5· άνιπιΚήπτω Ο. άνιπίπλήκτω Έιάά. 7· Γ<? ϋ·
ς. άνημίνοι (βίο) Εάά. 3η1β Μϊ^ηε. II. 3ντίθ*μα> ϋά. ίηΐβ
Μϊ^ηε. οοΓΓεχί εχ Ο. ίο: χρυσον μίν αύτώ ηοο ΟΓάϊηε Ο. αύτώ ααΐβ ώ: Ιγ. Εάά.
Ι3· ίτιροί Ο. 14. τ* οπ. Ο. 15. δ« Ο. γάρ Εάά.
ι6. ή άεεδί ίη Εάά. 17. τ<ρ ονα. Ο. ΗαΙ)β(. ϋ. ι8. Ηβεο
αρχόντων—και παρα των ΒΟΟβββεπιηΙ εχ Ο. άεβιιηΐ ίη ϋ. 24. Ηοο οίοι
« αοοβββίΐ εχ Ο. 35· τώ/των Ο. άττ. Εάά.
 νί. 9-15- ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. II. . 367

'Έπιτεθειμένων δε των ιττεφάνων 'επ) την κεφαλήν Ίηο-ου,

λέγεται προς αυτόν περι του Ζοροβάβελ ΊΛυ άνηρ 1 Ανατολή
όνομα, αυτω κα) ύποχάτωθεν αυτού άνατελεΐ. τεθέασαι στε-
φανοΰμενον τον Ίησοΰν ώς ιερέα, και προύχοντα δε ορα
5 πάλιν αύτόν ώς εν γε τω Ζοροβάβελ και εν δόξ-η τί) βασι
λική" σύνες δε οτι αυτός εστίν ή ανατολή, τουτέστι, το α 707 Α.
βλάστημα, περ\ ου φησιν ό θεσπέσιος Ήσαιας " Και Ε*· χί·
" άναβήσεται ράβδος εκ της ρίζης Ίεσσαϊ, καϊ άνθος έκ της
" βίζν* άναβησεται." άνεθάλομεν δε ημείς ΰποκΑτω^εν αυτού.
ίο ρίζα γαρ γέγονεν ό Χρίστος της ανθρωπότητας, ητοι των διά
πίστεως κεκλημένων, δευτέρα, και οΰ κατά γε την πρώτην,
φημ\ δε δη τον Αδάμ, άλλ' έν άμείνοσιν άσυγκρίτως'
άνεθάλομεν γαρ εις φθοράν μεν ούκέτι κα\ είς θάνατον διά
την άράν, άλλ' εις ζωήν τε και άφθαρσίαν, ρίζαν έχοντες 1>
1 5 την ζωήν, τουτέστι Χριστόν. και ωσπερ εστίν αυτός μεν
" ή άμπελος, ήμεΐς δε τα κλήματα," προσπεφυκότες αύτψ 8. ίΌ»π.
διά της πνευματικής κοινωνίας" οΰτω καΐ ράβδος και βλά- 5
στημα μεν αυτός, ήγουν άναφυή και Ανατολή" ήμεΐς δε ΰπ'
αύτω βεβλαστήκαμεν, άνεφύημέν τε και άνεθάλομεν εις άφ-
2ο θαρσίαν, ώς εφην, καϊ ζωήν. αύτός ωκο^όμηο-ε τον οίκον
Κυρίου, έστι δε καϊ άπάσης έμπλεως άρετής, τουτέστιν, εύ-
κλείας της θεω πρεπωδεστάτης' " "Εκάλυψε γαρ ουρανούς ή Η·*·
" άρετη αύτοΰ, καϊ της αΐνέσεως αύτοΰ πλήρης ή γη," καθά
φησιν ό προφήτης Άμβακούμ. γέγραφε δέ που και ό ο
β 5 σοφός Ιωάννης, οτι "Και τεθεάμεθα την δόξαν αύτοΰ, ?'Ι^οηη'

3· τιθίασαι Β.Ο. τιθίαται Εάά. 4· στιφαν. τον 'ίησοϋν Ιιοο

οτάιηε Ο. τ6ν Ί. στ. Εάά. δ< οπι. Ο. δρα Β.Ο. ΡοηΙ. όρά Ααο. 6. δ« Ο.
δή Εάά. η. και άναβήσεται Ο. άνατιλίί Εάά. 9· νποκάτωθεν Ο.
νποκάτω ϋά. II. γ οπι. Ο. 12. δ< άβββΐ
ϊη Εάά. 13. μίν ΒββιιπίρίΐΙΠΙ 8Χ Ο. Ι7· πνευματικής Ο.
πνίίματι ϋά. ΐ8. άναφνή Β.Ο. φνή Εάά. υπ Ο.
(V Εάά. 19. άνιφύημίν Τ€ 30068811 βχ Ο. τι ροδί β(β\αστηκαμεν
βάάίΐ I). άν(θάΚ\ομ(ν ϋ. 21. ΐμπ\(θ{ Ο. ίηνίΐο ϋ.
22. θιοπρ<πωδιστάτης Ιιοάίε ρΡΓ Γ38ϋΓ3ΐη ο οοηΓεοΙο εχ ω εχΐήβεΐ Ο. και ρΐΌ
ή ΑαΗ. 24- άμβακούμ Β.Ο. άββακοϋμ Ό. Εάά. 25- Κ«ί
386υπΐ])1υπι εχ Ο.
 I

368 Β. ΟΥΚΙ^ΕΙ ΑΙ,ΕΧΑΝΒΚ. νί. 9-15-

" δοξαν ώς μονογενούς παρά ΐΐατρος, πλήρης χάριτος και

" αληθείας." αύτος κεκάθικεν βτ) θρόνου" βεβασίλευκε γάρ
ώς θεος, καΙ εστί σύνεδρος τω ιδίω ΠατρΙ και συγκατάρχει
των όλων. ότι δε Ζοροβάβελ τε και Ίησ-οϋς άλλήλοις ώσπερ
εϊς ενότητα συνενηνεγμένοι κατασημηνειαν εύ μάλα Χριστον, 5
κατέδειξε προστιθέις, ώς περί γε τον Ζοροβάβελ Κα) βοτλι
ό ιερεύς εχ δίκιων αντου' τουτέστιν, εν τιμϊ) τε καΐ δόξτ/' χα)
<1 βουλή ειρηνική έο-τΑΐ ανα μέο-ον αμφοτέρων, εστί γάρ ό αύτος,
διιρι·» ώς κα\ ηδη προειπον, βασιλεύς τε άμα καΙ άρχιερεύς, ώς
διά δυοΐν εις ένα γραφόμενος τον Εμμανουήλ, πλην ουκ ιο
άμισθος ό πόνος τοις στεφανοΰσι Χριστον, άλλ' εις άτελεύ-
τητον αύτοΐς δραμεΐται μνήμην ή καρποφορία. οτι δε άτρεκης
ό λόγος, έμπεδοΐ προστιθε'ις Ό £ε στέφα,νος εο-ται τοίς υπο
μένουσα χα) τόϊς χρησϊμοις αύτης χα) τόίς έπεγνωχόο-ιν Αυτήν
β χα) εις χά,ριτΑ υίου Σοφονίου χα) εις ^Αλμον εν οΐζω Κυρίου. 15
εσται γάρ εις χάριν τοις άνατεθεικόσι τά προσκεκομισμένα,
γενησονται δε και δοξολογίας πρόφασις. η γάρ των ηγου
μένων ευσέβεια, της εις θεον άγάπης όδος τοις έτέροις
γίνεται, στέφανουμένου δε προς ημών του \ριστοΰ, τότε και
η των εθνών άγελη δραμεΐται προς έπίγνωσιν αύτοΰ, χα) οί 20
μΑχρα,ν οντες διά την πλάνην, κεκλησονται διά της πίστεως,
χα) οιχο£ομησ-ου<Γΐν εν τω ο'ίχω του &εου. τίνα δε ο\χο$ομί\-
α-ουσ-ιν ; εαυτούς δηλονότι συναρμολογούντες τοις άγίοις, και
708 Α. ασνντιθέντες εν πίστει προς ενωσιν τοις εξ Ίσραηλ, οντος
Ερίι- ϋ. > ' ν «χ / ' « ι ' ^·
ίο. ακρογωνιαίου Άριστου και συνειροντος εις ομοψυχιαν οι 25
ιι>· ΐ5. εαυτού τά πάλαι διηρημένα. έκτισε γάρ " τους δύο λαούς
" €£? ενα καινόν άνθρωπον, ποιών ε'ιρηνην, κα\ άποκαταλ-
" λασσων εν τω σώματι αύτοΰ τά πάντα προς τον Πατέρα"

ι. πλήρηι \αΛ)βΙ Ο. 2. αύτόϊ εΐ γαρ 383ΐιιηρΐ3 εχ Ο. 5· ονκρηηγμΐνοϊ]

η ΒυρΤΛΚΤ. 1000 Γ&311ΓΒ6.
8ΐθ 6<]ί<ϋ. σνν ριγμίνοι Ο. συνανηγμίνοι Τ), σννημμίνοι ΥΛά. κατασημαί-
νιιαν Ο. ίηνίΐο ϋ. 6. κατίδιιξι Ο. ϊδιιξί Εάά. προτιθάί Ο. ώσπτρ
γ* Ο. 8, 9· ΑββϋπιρΙα 6 εχ Β.Ο., και ρπυβ εχ Ο. 15. υΐοϋ Ο.
το'ΐ! νίοΊί Έάά. 21. πλάνη» 0. πλάνησιν \\Α. τη! 386υπΐρΙϋΠ1
εχ Ο.
 νί. 9-Ι5- ΙΝ ΖΑΟΗΑΕΙΑΜ. ΤΟΜ. Π. 369

ων €ίί πέρας ϊκβφηκότων, (πιψηφιούμεθα τοις άγίοις προ-

φηταις το άτρεκίΓ, ίγνώκαμζν τε σαφώς, ώρ ην Θ«οϊ
(ν αντοΐς ό λάλων και προαναφαίνων ημΐν το Χρίστου
μυστηριον.
5 ΤΟΜΟΣ β'. β

2. (γνώκαμίν τ€ Ο. ιγνωκότα Έάά. 3· προαιιαφαίνων Ο. προανα-

φωνων 'ύά. 5- 8ίε Ο.

νοτ.. II.
 ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΡΟΦΗΤΗΝ ΖΑΧΑΡΙΑΝ.

ΤΟΜΟΣ ΤΡΙΤΟΣ.

^' 51 ' Και έρενετο έν τω τετάρτω ετει έττϊ Δαρείου τοϋ βασιλέωε έτένετο
λΟΓοε Κυρίου πρόε Ζαχαρίαν, τετράδι τοΰ μιπνόε του ένατου
2 δε έστι Χαοελεΰ· και έξαπέστειλεν είε ΒαιθΗλ Σαρασάρ και 5
Άρβεοεέρ ό βασιλεύε και οί άνδρεε αύτοΰ τοΰ έξιλάσασΟαι τον
Κύριον, λεΓων πρόε τούε ίερεϊε τούε έν τω οικω Κυρ/ου παν-
τοκράτοροε και πρόε τούε ττροφΗταε λέρων Εί είοελΗλυθεν
ώδε έν τω μΗνΐ τω ττέμτττω τό άραομα, καθότι έττοίΗοαν ΗδΗ
ίκανά έτΗ. 10

Μετά την των οράσεων επίδειζιν έτεροι παρά θεοΰ γεγό-

νασι λόγοι, μικρού μεταξύ διιππεύσαντος χρόνου, προ μεν
; £ γαρ των οράσεων γεγραπται οτι ιτ) τετραοι και εικαοι εν
" τω ενδεκάτω μηνί' ουτός εστίν ό μην σαβάτ' εν τω
" δευτερω ετει επι Ααρείου εγενετο λόγος Κυρίου προς ΐ5
" Ζαχαρίαν τον τοΰ Βαραχίου υ'ιον Άδδω τον ΥΙροφητην,
" λέγων" εν δε γε τοις προκειμενοις ημϊν θεωρημασιν έτερος

1, 3. 8ίο Β. ΤΟΜΟΣ Γ" Ο. 3· τ"5 οτα· Ρ· (228.) 4· ήάτου Β.Ο.

ΐννάτον Ε<1<3. 5· χασλ(ϋ Ρ. Εάά. οοιτεχί εχ Ο. ίίϊ] ϊκ Β. €Ϊγ Η»1)εΙ Ο,
πιαηιι αιιίεπι 03δΐίσ;αηΙε. 6. άρβίσιϊρ Ο. (ν^ί. ») άρβισϊρ Β.ϋ. άρσιβίρ Ρ.
ΕΛά. τυΰ ιίεβδί ϊη Εάιΐ. (ν&1. κ) ϊηνίΐϊβ Β. Ρ. (ΑΙεχ. XII.) 7· λίγων
οηι. Β. τοί>ί οπι. Ο. 8. Εί ΒδβιιπιμΙαηι βχ Β. Ο. (ΑΙεχ.)
Ο. άγιασμα] + «' νηστίΰσω Β. (5Ι·) ήδη ΟΓΠ. Ο. II. ότίδίΐ£ιι/ Ο.
άπό8(ΐξιν ϋάά. Ι3· ότι] + (V 11(1. ίηνίίο Ο. «V τω ίνδικάτω μηνι Ο.
τοϋ ίν&ίκάτου μηνυί ίιά. Ι4· μην] + ό Ε(1(1. ίηνϊΐϊθ Β.ό. Ι5· Ατϊ
ιΐεεβΐ ϊη Ει1<3. (οί. Ρ. δίψΓα 658 α.) ι6. Άδω Β. τον προφητην πιαηυ
ρππίΗ Ο. τοϋ προφήτου Κάά. Ο ιηαηιι ΓεοεηΙϊ.
 νϋ. ι-3· ΙΝ ΖΑΟΗΑΒΙΑΜ. ΤΟΜ. III. 371

μετ εκείνον ορίζεται χρόνος" Έν γαρ τω τετάρτω 'ετει τη τε-

τραίι του μηνός του ενάτου ος έατι Χαο-αλεύ" κατά. την
Εβραίων φωνήν δηλονότι" μεταπεφοίτηκε τω Προφήττ) της
θεοπτίας ό τρόπος, τις δε η πρόφασις, ή της ιστορίας άφη-
5 γησις εύ μάλα σαφηνιεϊ. συνεΐεν γάρ ούχ ετερως τίνες
πλην ότι κατά τουτονι τον τρόπον των προκειμένων τον
νουν. τίνες γάρ όλως δ τε "ϊ,ΑρΑο-α,ρ κλ) Άρβε<τεερ Ό βατι- β
λευς και ο'ι άνδρες ο'ι μετ αυτόν, πώς ουκ άναγκαίον και πρό
γε των άλλων άναμαθεϊν ; τί δε το ΑγίΰΚτμΑ τό εν τω
ι ο πεμπτω μψί' κα\ μην και αυτός ό της ερωτήσεως τρό
πος, όποι ποτέ βλε'πει, και τις άν γένοιτο των ερομένων ό
σκοπός.
βασιλεύοντος τοίνυν ^Ω,σηε του υιού Ήλα των δεκα φυ
λών τών εν ττ) "Σαμάρεια., και πολύ διανενευκότος εις άπό-
*?>στασιν λελάτρευκε γάρ ειδώλοις' παρωξύνετο θεός επι
τον Ισραήλ, είτα κατεστράτευσε της χώρας ό Σαλμανασάρ » 709 Α.
βασιλεύς Άσσυρίων, ειλε τε την Σαμάρειαν, και άπωκισε
μεν τον Ισραήλ, παρεσκεύασε δε τινας τών εκ της Χαλ-
δαίων χώρας κατοικήσαι τήν γήν, "ίνα δη γένοιτο ΐίερσών,
2 ο ώς εκείθεν έχουσα λοιπόν τούς οικήτορας. έχεις τήν Ίστορίαν
εν τί) τετάρτη τών βασιλειών, γεγραπται γάρ ούτως " Έν *ν^°^13
" ετει δωδεκάτω "Αχαζ βασιλέως Ιούδα εβασίλευσεν 'Ωσηε
" ν'ιός Ήλά εν "Σαμάρεια επί Ισραήλ εννέα ετη, καΐ εποίησε 1>
" 7ο πονηρόν εν όφθαλμοΐς Κυρίου, πλήν ούχ ώς ο'ι βασιλείς
25 " 'ίσραήλ οι ήσαν έμπροσθεν αυτού" «V αύτόν άνε'βη Σαλ-
" μανασάρ βασιλεύς Άσσυρίων, καϊ εγενηθη αύτω Ώσηε
α δούλος." κα"ι μεθ' έτερα πάλιν " Και άπωκίσθη Ισραήλ ^· *9·
" επάνωθεν της γης αύτού ε\ς Άσσυρίους εως της ημέρας
" ταύτης, και ηγαγε βασιλεύς Άσσυρίων εκ Ώαβυλώνος

2. (ννάτου ΕΛΛ. ίην. Β.Ο. χασαλιν Ο. (49» 51» 86.) χασ\(ύ ΕΛΛ. 7· °Ρ~
βισιϊρ Ο. αρβίσίρ Β. Άρσίβιρ \\Λ. 9· τι Ο* Ο» Τί τί ΉΛΛ. τω ρΓΟ
το αΐΐ. Ο. 10. μην] μϊν Β. ΚιΜ. II. ιρωμίνων Ο.
Ι5· παρωζνκτο Ο. παροζΰνιται Εαά. Ι^. τ* (Ιεκβί ίπ Κίΐιΐ.
άπώκησι 11(1. 25. αΰτον] αϊτω ίίά. 28. Η360 ίποαιωθ<ν τη! γη!
αΰτοϋ αοοβϊββπιηί εχ 0.1).
3 Β 2
 372 Β. ΟΥΚΙΙ,Μ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΒ, νϋ. 1-3.

" τον εκ Χουνθά καϊ από 'Α'ϊα και άπο ΑΙμάθ κα\ Σεπφα-
" ροναϊμ, κα) κατωκίσθησαν εν ταΐς πόλεσι Σαμάρειας άντι
" των υιών ' Ισραήλ, και εκληρονόμησαν την Σαμάρειαν και
0" κατωκησαν εν ταΐς πολεσιν αύτης." ούτοι δη ουν ο'ι κληρον
ελόντες την Σαμαρειτών, κατωκηκότες γην κα\ τέκνων ταχα 5
που γεγόνασι πατέρες καϊ τοις Ιουδαίων εθεσι προσνε-
νεύκασι, τας τών λεόντων εφόδους κατορρωδησαντες" εξ
αυτών γεγόνασι ^α,ρατάρ τε καΐ Άρβεα-ειρ, ος καϊ ώνο-
μασται βΛ/τιλευς, διάτοι τό καθηγεΐσθαι το τηνικάδε τών εν
Σαμάρεια μετωκισθεντων εκ της ΙΙερσών. *ο
Και ταύτα μεν περι τών ανδρών περι δε γε του &γιά<τ-
μα,τος, φέρε δη πάλιν τά εικότα λεγωμεν. ούκούν πριν
ά άλώναι την Ίουδαίαν παρά του Ναβουχοδονόσορ, ό μακάριος
προφήτης Ίωτ/λ προανακεκράγει τό συμβησόμενον, κα\ δη
καϊ πενθεϊν τοις Ίερεΰσι παρεκελεύετο, και προσέτι κα\ τοις Γ5
υπό χεΐρα λαοΐς, ώς όσον οΰδεπω της μεν Ιερουσαλήμ υπό
πόδας εσομενης εχθρών, κατεμπρησθησομενου δε καϊ αύτοΰ
του θείου ναού. εφη δε οΰτως " ΐίεριζώσασθε καϊ κόπτεσθε
" οι ιερείς, θρηνείτε οι λειτουργούντες θυσιαστήριο" εϊσ-
β " ελθατε υπνώσατε εν σάκκοις λειτουργούντες τω θεφ, ότι *ο
" άπεσχηκεν έξ οίκου θεού ημών θυσία καϊ σπονδή, άγια-
" σατε νηστείαν, κηρύξατε θεραπείαν, συναγάγετε πρεσβυ-
" τε'ρους, πάντας κατοικούντας γην εις οίκον θεού ημών, κα*ι
" κράζετε προς Κύριον εκτενώς ΟΊμμοι οΊμμοι είς ημεραν."
και ταυτϊ μεν ό προφήτης" τίνα δε δη τρόπον διεπεραίνετο 25

ι. χοννθα Ο.Ό. (II. ΧΙ.)χοβηθίι Β. χονθα Εάά. και ρήπιυπη αββυπιρϋιπι βχ Ο.

(ΑΙεχΛ αϊτό Άίά ΟΠΙ. Β.0. Παί)βΙ Ο. <$· Ηαβε και κατφκ.—αντηί ΗΟΟββββΓαηΙ
βχ Ο.Ό. 5· τ*!"] τ0" ΟΟΓΓβΧΪί Μϊ{ΓΠ8. κατωκηκότίί γι)»] κα\ κατωκ. την
■γην Εάά. ΐηνίΐίβ Ο. Ο&Ι. ιη 4 1>Μ>· Κ*β· τον τάχα ίηνετβο ΟΓάϊηε Οαΐ. «I.
6. ϊθνισι Εάά. ίηνίΐίβ Β.Ο. ϋβί. άί. 7· «'έ β· ϋβί· οίί· *αϊ Ε<1<1·
δ. τ( αββυπιρίυπι βχ β. Ο&Ι. εϊΐ. 'Αρβ*σ*ίρ Ο.Ό. ΟβΙ. (Οοά. Οοίβΐ. νϋί. εΐ Εβο.
Σ. Η. 19Ο Άρβ*σίσ€ρ ΟβΧ. (εά. Μιίί) άρβισϊρ Β. Εάά. ΙΟ. μττφκισ-
θίντων Ο. ΟβΙ. οίΐ. μίτοικισθ. Β. κατοικ. Εάά. 14- τροανακ(κράγίΐ Ο.
άνακίκραγί 'ύά. 15. και υΐΐ. ΟΠΙ. Ο. ΐ6. και ρΓΟ ώι Εάά.
Ι9· ιϊσίλθατί Ο. (ΑΙεχ. ν) ίίσί'λ^ίτί Εάά. (νβΐ.) 30. τψ ΕββππιρΙππι εχ Ο.
21. ήμων Β. (26. αϊ.) εί. βυρπι 3(1 Ιοο. ίμων Ο. Εάά. 22. πμίσβν-
τίρονί Ο. πρ(σβνταί Εάά. 2φ. ήμωκ Β.Ο. ΰμών Εάά.
24. κράξ(Τ( Ο. κράζση 'ύά. οΐμμοι οϊμμοι Ο. (ΑΙεχ. κ) οιμοι οϊμοι Β. (ν&1.) οΐμοι
Εάά. 25. ταυτϊ Ο. ταύτα ϋά. οηι. Ο.
 νϋ. ι-3. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. III. 373

τα προηγγελμενα, σαφηνιώ πάλιν, αυτό παραβείς το γράμμα

το ιερόν, γεγραπται δε ούτως εν τη τετάρτη των βασιλειών
" Και τω μην), τφ πεμπτω εβδόμη του μηνός, ούτος ίνι-
" αυτός εννεακαιδεκατος τω Ναβουχοδονόσορ βασιλεΐ Βα/3ι>- α 710 Α.
5" λώνος, ήλθε Ναβουζαρδάν ό αρχιμάγειρας 6 εστώς ενώπιον
" βασιλέως Βαβυλώνος εις Ιερουσαλήμ, και ενεπρησε τον
" οίκον Κυρίου κα\ τον οίκον τοΰ βασιλέως καϊ πάντας τους
" οίκους Ιερουσαλήμ κα\ πάντα οίκον ενεπρησεν ό άρχι-
" μάγειρος." ειτα κεχειροτόνηκεν επ\ τον περιλειφθεντα Κ>· «■
ίο δημον εξ Ίσραηλ τον Τοδολίαν, εν μηνι τφ εβδόμω ον ΙΙ>. 25.
ΰπελθών εχειρώσατο κα\ άπεκτεινεν Ισμαήλ υιός Ναθανίου
υ'ιοΰ Έλισαμά εκ τοΰ σπέρματος των βασιλέων" γεγραπται I)
γαρ ώδί. ούκοΰν επειδήπερ συμβεβηκεν ϊν τω πίμπτω μ-ηνι
καϊ εν ήμερα, τη εβδόμη άλώναι μεν τά Ιεροσόλυμα, κάτ
ι 5 εμπρησθηναι δε τον ναόν, προσαποθανεϊν δε και τον Τοδο
λίαν εν τφ εβδόμω μηνι, τάχα που προς άνάμνησιν της τοΰ
προφήτου φωνής οι κατάλοιποι των Ιουδαίων ενηνεγμενοι,
τετυπώκασιν εζ άπάσης της περιοικίδος ϊν μψ) τω πεμπτω
κα\ εν τη εβδόμη τοΰ μηνός άναβαίνειυ απαντάς εις Ίερο-
2 ο σόλυμα, καϊ άγιάσαι μεν νηστείαν, κομμόν δε ποιεϊσθαι ο
καθάπερ επ\ νεκρφ και εποιμώζειν κειμενω τρόπον τινά τω
ναφ, τη τε πάλει κατεμπρησθείση το εκ της υστεροβουλίας
δάκρυον επιχεΐν. ωοντο δε, ότι λατρείας αύτοΐς της άν-
δανούσης θεώ τρόπος οΰτοσί πανσόφως εζηύρηται. άλλ'
25 επράττετο μεν ετι τοΰ Ίσραηλ ϋπό τον της αιχμαλωσίας
κείμενου ζυγόν, ουδεμιάς δε φροντίδας τοΰ θείου τετυχη-
κότος ναοΰ.
Επειδή δε επανήλθον, την Περσών άφεντες και Μηδων,

3· και Ο. «κ ϋθ. τη ί/98. Εάά. ίηνϊΐο Ο. (οί. Ίηίτα 726 β.) 5· '
αββυιηρίμρι βχ Ο. (XI.) 8. Ηαβε καϊ πάντα— 6 αρχιμάγαρος αεεεββεηιηΐ
βχ 0.0. 10. <ν\ + τώ Ο. ϊηνίΐο Ό. 13. (λισαμα Ο. ιΚισάβα Εάά.
ι8. τίτνπύκασιν ΗαΙ>εηΙ Β.Ο.Ι). ϋβ Ιιοο νβΓίκ) άαΐήΐανίΐ ΡοηΙαηυβ. Ι9· καϊ
αβθΐιπιρΙυπι βχ Ο. τη οχα. Ο. 2θ. ποιάσθαι Ο. τίθ<σθαι Εάά.
23· αντον! Ο. άνδανονσης ϋ. άρισκοΰσηί Εάά. 24· οΰτοσί] 8ίθ β(1ί(ίί
εχ Ο. ηαϊ οίτοσίΐ ΗαβεΙ. οίτοϊ Ό. Εάά. πάνσοφοι Εάά. ίηνίΐίβ Β.Ο. Ι), (ζην-
ρηται ύ. Εάά. ΐξηύρητο Ο. 25. τοΰ άεββΐ ίη Εάά. &η1β Μίσηε.
 374 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. νϋ. 4"^·

και κατωκηκασι την άγίαν πάλιν, είτα τον θείον άνεδείμαντο

«1 νεών, έδόκει πως το εθος αύτοΐς ουκ έν καιρφ και κόσμω
πράττεσθαι λοιπόν, εδει γαρ μάλλον ώς από γε των γε-
γενημένων μεταχωρησαι προς εύθυμίαν, και πληρούν εορτάς,
και χαριστηρίους άναπέμπειν ωδάς τω κεκληκότι προς ελευ- 5
θερίαν αυτούς, ένδοιάζοντες δη ουν οι περ\ ών ό λόγος,
"ΖαρΑ/τάρ τε και Άρβειτειρ, πεμπουσί τινας έρησομένους τους
τε Ίερεϊς κα\ τούς προφητας Ε< εκτελήλυ^εν ώ$ε το α/γϊαχτμΛ
εν τω (Λ,ψι τω πεμνττω κανοτι εποιηοΆν ηοη ικανά ετη, τουτ-
β εστίν, ει συνδεδραμηκασιν οϊ πενθείν ειωθότες εν τοις Ίερο- ίο
σολύμοις, και ει παραδέχονται την συνηθειαν αύτοΊ, την ώς
εν τρόπω γεγενημένην αγιάσ-ματος, καίτοι και έγηγερμε'νου
του θείου ναοΰ και λελυμηνές της αιχμαλωσίας, ήγίασαν
γαρ, ώς εφην, νηστείαν καθο δεδράκασιν έκ πολλών ετών.
αιχμαλώτου γαρ οντος του Ίσραηλ, διατετελε'κασι και αΰτοι 15
τον του πένθους τηροΰντες καιρόν, και άγιάζοντες την νη
στείαν καθάπερ ηδη προεΐπον. ούκοΰν ενδοιαζόντων η έρώ-
τησις, πότερόν ποτε χρη πληρούν ετι το άγιασμα και το
πένθος, και μετά γε την εγερσιν του ναον' ήγουν άπο-
Α. α σχέσθαι λοιπόν της του πένθους αιτίας εκποδών οίχομένης. 2ο

4 5 Και εΓενετο λοΓοε Κυρίου των δυνάμεων πρόε μέ λεΓων Εϊπόν

πράε πάντα τον λαόν τηο γήο και ττρύε τούε ίερεΐε λέρων
"Εάν νΗοτεύοΗτε η κόψΗσθε έν ταΐε ττέμττταιε η έν ταΐε
έβδόμαιε, καϊ ιδού έβδομΗκοντα Ιτη, μΗ νΗστείαν νενΗοτεύ-
6 κατέ μοι ; και έάν φαΓΗτε η ττίΗτε, οϋχ ΰμεΐε έσθίετε και 25

I. ίίτη] + και ί«τα Εόίά. 2. κόσμω 0. λ ή/ω 'ύά. $. άναπίμ-

πιιν 0. άνάπτιιν ϋά. <], άρβισίϊρ Ο. άρβισίρ Β. βαρσιβίρ (βίο) ί).
Άρσιβίρ ΕΛΛ. 8. 338υπιριιιπι βχ Ο. Εί άβββΐ ίη Ειΐά.
II. παραδίδονται Ο. παριδίξαντο 'ύά. Ι4· καθο Ο. καθά ϊιά.
ι8. ποτί βΐ τ6 βΐΐ. ΗββαπιρίΗ βχ Ο. ΐρ. γ« οπι. Ο. ητονν Ο.
21. μί Β.Ο. (Αΐβχ. μ) ϊμΐ Εάά, (νβί.) 22. πάντα τον Ο. (» Αΐβχ. XII.)
πάντα οπι. Β. (49, 130» 233» 311·) άπαντα Ε(1<1. (άπαντα τον νβΐ.) 23· V
κο'ψ·. Ο. κοϊ κ. Εάά. 25. και πίητί ¥. (Αΐβχ.) ίσθκιτΐ
(= ('σθίητί) Ο. (ΐ47·)
 νϋ. 4-7· ΙΝ ΖΑΟΗΑΕΙΑΜ. ΤΟΜ. III. 375
1)
υμεΐε πίνετε ; ούχ ούτοι οϊ λότοι είσίν οΰε έλάλΗσε Κύριοε έν 7
χειρί των ττροφΗτών των έμπροσθεν, οτε Ην ' Ιερουσαλήμ
κατοικουμένΗ και εύθΗνοΰσα, και αί πόλειε αϋτΗε κυκλόθεν,
και η όρεινπ καϊ η πεδινύ κατωκεΐτο ;

5 "Ηροίτό τίνες, ως ήδη προεΐπον, περί του ατίκλην

αγιάσματος τούς τε ιερέας και τους προφητας' είτα θεος
αποκρίνεται, των ιερέων κα\ προφητών κατά γε το είκορ
προσαγηοχότων τάς λιτάς, και οτι προσήκοι τοις τα τοιάδε
φιλοπευστεΐν ■ηρημίνοις άποκρίνεσθαι σοφώς διεσπουδακό- ο
ίο των. είτα τις Ό λόγος ό παρά θεού ; βραχύς τβ και ου
μάκρος και ουδέν εχων το περισκελες' άλλ' ΐν' ούτως εϊ-
πωμεν, γυμνός κα\ εύαπάλλακτος την του συμφέροντος
γνώσιν, τί γαρ δη το χρήμα, φησϊν, ει κα\ ν&ηστίυκΑΠ
τυχόν έν ταις πίμπταις και β» ταϊς ΐβαόμ&ις ; η ποία τις
ι 5 όλως κατόρθωσις αρετής, το επολολύζειν άμαθώς λίθοις τε
κα\ ζύλοις εμπεπρησμενοις ; τίνα δ' αν τρόπον τοις παρ
ύμών δρωμενοις εφηδοιτο ό θίορ, οτε τών αναγκαίων εϊς
ονησιν πεπραχότες ούδεν, οϊεσθε κατά σφάς τά πάντων <Ι
άριστα κατορθοΰν ; ει γάρ της τοιαύτης δεδεημαι νηστείας,
2ο και επαινεΐν αζιον κομμόν γυναικοπρεπή, διά ποίαν αιτίαν
έβδομηκοστον έτος τούτο διατετ^λεκατε, φησ\ν, ου νενη-
στευκότες ; διατρίβοντες γάρ ετι παρά τοις Βαβυλωνίοις, ού
νηστείαν τετελεκασι δημοτελή, άλλ' οόδε έτερον τι τών εν
συνήθεια καϊ τρίβαις, ήτοι κατά νόμον τον Μωυσέως, άπο-
25 περαίνειν εσπουδακότες άλοΐεν αν. είτα πώς ήλεησα, φησι,

ι. πίνητί Ο. (ΐ47> 311·) "σ'ν ^εοεδβίΐ βχ Ο. (ν ΑΙεχ. XII.) ιηΐβ οΐ λ. ΐΓΠηδρ. Β.

(23. βΐ.) 2. γ«ρι Β.Ο. (23. βΐ.) χ€ρσ\ν Έάά. 3· κυκΚάϋιν
Ηοο ΟΓαίηβ Β.Ο. (» XII.) ίηνετβο οηΐίηο Εαθ. 5· ήροντο Ο.
6. Ηαβο «ίτα—προφητών άββιιηΐ ϊη Εάά. ϊηνϊΐΐβ Β.Ο.ϋ. 7- 7' Β·^· Εάά.
8. τα λιτά Β. ρ. σοφάς Ο. σαφαι Εάά. II. πιρισκ(π(! Έάά.
15. λί&κί τί και £ΰλοκ ηοο οπίίηο Ο. ι6. δ' αν τρόπον—ΐφηδοιτο Ο.
δ« τρ.—«φήδοίτ' αν Εάά. δίαΐίπι 6 οπί. Ο. ι8. ο'κσθαι Ο. πάντα
Εάά. ίην. Β.Ο. 20. νομικό» ρτο κομμον ϋά. 21. τοντο
κοοεββίΐ βχ Ο. 6ίατίτ(\(ύκατ( ΈΔά. 3ΐϊΙβ Μί#ηε. 23. οΰδί ίτιράν Ο.
οϋδ' ΐτίρόν Β. ον&τιρόν Εάά. των ΐν σ. καϊ τρίβαιι ήτοι αεεεβββΓαηΙ εχ Ο.Ό.
24· κατά] + τον Έάά. ίηνίΐίβ Ο.Ό. 25. άλοί«»> άν] αλληφήσίκν αν (βίο) Ο.
άλ. άν ΙκώιΙ Υ).
 376 Β. ΟΥΚΙΕΙΛ Α^ΕΧΑΝϋΚ. νϋ. 8-ιο.

και της των κρατούντων χάρος εξειλόμην ; ουκοΰν ού δε -

δεημαι της τοιαύτης νηστείας, καθάπερ αμελεί και εϊπερ
ελοισθε, φησι, φαγεΐν κα). πιεϊν, ουκ εμο\ μάλλον η εαυτοϊς
χαρίζεσθε το χρήμα, ουκοΰν του νηστεύοντας εϊκη κα\ «V
6 οΰδενΐ των χρησίμων, και το δάκρυον ανωφελές και άμισθος 5
ό Ίδρώς. ούχ ούτοι οι λόγοι ί'κπ των προφητών των έμπροσθεν
οτΐ ψ Ίερουο~Λλημ χοίτοικουμένη και εύβηνουΊτα, περιχεομενη τε
τοις άγαθοϊς, και άπημάντοις ετι ταις ιδίοις επαυχοΰσα
πόλεσι τάίς τε (ν ττ/ ορεινή κα\ εν τη πεδινή, εφη μεν γαρ
"Ι^'ιΙ' 0 προφήτη! Ίω^λ, οτι δη πρέπει θρηνεΐν ιερέας τε κάϊ ιο
λαούς, καΐ προς γε δη τούτοις και άγιάσαι νηστείαν. και
712 Α. & 6 της παραινεσεως σκοπός εκάλει προς μετάγνωσιν. ού γαρ
περίμεναν ήθελε των συμβεβηκότων την πειραν, Ινα και
εμπρησθεντα καταθρηνητε τον νεων, άλλ' Ίνα προ πείρας,
ώς εφην, κομμοϊς τε και θρηνοις εκμειλισσόμενοι τον θεον, 1 5
εζω γενησθε των κακών, ουκοΰν ούχ ούτοι εκτιν οι λόγοι των
προφητών των εμπροτ^εν, ους ηγνοηκότες ύμεΐς εικη κατοιμώ-
ζετε, και λίθοις κειμενοις το εζ άμαθίας δάκρυον επιστάζετε,
1> καίτοι δεον επανορθοΰν της εαυτών πολιτείας την Όδον, καΙ
την εύκλεά καΐ άμώμητον ιεναι τρίβον, κατορθοΰν ευ μάλα *°
διεγνωκότας το τω νόμω δοκούν.

8 9 Και εΓενετο λοΓοε Κυρίου ττρόε Ζαχαρίαν ΑεΓων Τάδε λέΓει

Κύριοε παντοκράτωρ Κρίμα δίκαιον κρίνατε, και ελεοε και
ίο οίκτιρμόν ποιείτε εκαστοε ττρόε τόν άδελφόν αϋτοΰ, και χώραν
και όρφανόν καϊ ττροσΗλυτον και ττένΗτα μΗ καταδυναστεύσΗτε, 25

1~3· Ηίβο ουκοΰν—φαγ'ιν 888υιηρΙα βχ Β.Ο.ϋ. 3· Φ^Ύ*1* φησι ίηνβΓβο

οπίίηε Β. φησι οη. Ό. 7· *νθννονσα Εάά. 3ηΙε Μί^ηε. πιρωχομίνη
Εάά. ΐηνϊΐΐΒ Β.Ο. 9· *" ^ι· βββωηρίιιιη εχ Ο. ίο. δη πρίπιι ν.Ό.
8<ί πρίσβντίρους Εάά. II. τούτοις Ώ. Εάά. τονπς Ο.
14· καταθρηνίτι Ο. ν(α>ν Ο. να6ν Εάά. ι8. ΐπιστάζίσβί Εάά.
ϊηνίΐίδ Β. Ο. 21. βί ΐγνωκότας ρΓΟ διιγν. 'ύά. νόμιρ ϋ. νομοθέτη 'ύά.
23· κρίνατε Β.Ο. (ΑΙεχ. XII.) κρίν<τβ Εάά. (ΥεΙ.) 24· πρ°* άεεζϊ ϊη
Εάά. προς τον ιϊΚησιον αύτοϋ Ρ. (22. αϊ.) εί. βαρτα 266 \>. 25- *<"■"-
ίυναοτιύσητί Β.Ο. (XII.) καταδυναστίόίτί Εάά.
 νϋ. ιι. ΙΝ ΖΑϋΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. III. 377

και κακίαν εκαστοε τφ άδελφώ αύτοΟ μΗ μνΗσικακείτω έν ο

ταΐε καρδίαιε υμών.

Κατακιβδηλεύσας το πένθος, ώς άχρηστον και ανωφελές,

και τον εικαϊον αυτών Ίδρωτα διαχλευάσας, αποκόμιζα λοιπόν
5 προς το ότι μάλιστα τελούν εις ονησιν, κα\ της άνδανούσης
αντώ πολιτείας σαφή τε και εναργή καταστησας την Όδον,
καταλευκαίνει τε ώσπερ αύτοΰ τε του νόμου καϊ των προ
φητικών κηρυγμάτων τον νουν. έφήδεται γαρ ό νομοθέτης
όρθω τε καϊ άμωμητω χρίματι' έκτετίμηται δε και λίαν ά
ίο έσπουδασμένως 'ίλείν τε και φιλαλληλίαν, και έπαινεϊν άξιοι
την (Ις ορφανούς άγάπησιν, κα\ φειδώ την έπϊ γυναίοις
χηρεία κατηχθισμένοις' άποσείεται γεμην ώς βέβηλον την
πλεονεξίαν, και ήπερ αν γένηται κατά τών άσθενεστέρων
συντριβή, βούλεται δε είναι τούς τά αύτοΰ φρονεϊν τ/ρημε-
15 νους χρηστούς κα\ άμνησικάκους. εφη δέ που και αυτός
ο Άριστος Αφιετε και αφεθησεται υμιν και μην και τί Ι4
προσευχομένους εδίδαζε λέγειν " "Αφες ημΐν τά όφειλήματα Π»· "·
" ημών, ώς και ημεΐς άφήκαμεν τοις όφειλέταις ημών, και β
" μή ε'ισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς άπο
2ο " του πονηρού." άνίησι μεν γάρ εγκλήματα τοις άνιένσιν
ετέροις 6 φιλοικτίρμων θεός, " 'Θδοι δε μνησικάκων είς θά-
" νατον" κατά το έν βίβλψ παροιμιών γεγραμμένον. οτι δε
ή αγάπη παντός νόμου τήν πλήρωσιν έχει, πώς αν ενδοιάσειέ ^Π1|0
τις, γεγραφότος ώδΐ του θεσπέσιου Παύλου ; καρποί δε
25 αγάπης τά προειρημένα, κοκ ακριβής νομοφύλαζ ό τούτων
εργάτης.

Καϊ ΗττείθΗσαν τοΰ προσέχειν, και έδωκαν νώτον παραφρονοΰντα, ιι

I. τψ αδίλφω Β.Ό. (22. αϊ.) τοΰ άδίλφοΰ Ο. ΐ,άά. μνησικακ€ΪΤ( Β. (22. αϊ.)
4· λοιπόν αββιιπιρίιιιη βχ Ο. . *· τί ΡΓΐνΐ8 0. γι Ε(Μ. προφητικών
κηρχτ/μάτων Ο. προφητών Κάά. 12. κατηχθισμίνοιι 'άά. 13. (ϊπιρ 0.
14· τα αύτοΰ 0. ταύτα Έ,άά. ι6. αφ'κτι Ο. <Ίφιτ( Β. Μί^ηε.
άφητι Εάά. ΐ8. άφήκαμιν 0. άφίίμιν Ο. Ε(1(1. κπϊ μ!)—τοΰ πονηρού
αββιιπιμία βχ Ο.Ό. 22-20. Ηαεο ότι β<—ΐργάτης 8εεβ88εηιη(
εχ Ο.Ό. 23· η οω. ϋ.
νοι,. π. 3 0
 378 Β. ΟΥΚΙΙ,ΙιΙ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. νίί. ιι-ΐ4·

12 καί τά ώτα αύτών έβάρυναν του μΗ ε'ισακούειν, και τΑν καρ-

δίαν αύτών ΙταΕαν άπειθΗ τοΰ μη εϊσακούειν τοΰ νόμου μου
καί τούε λΟΓουε οδε έζαπέστειλε Κύριοε παντοκράτωρ έν
713 Α. & Πνεύματι αΰτοΰ έν χερσί των προφΗτών των έμπροσθεν καί
«3 έΓενετο όρΓΗ μεΓαλΗ παρά Κυρίου παντοκράτοροε. καί εσται 5
ον τρόπον εΐπε καί οΰκ εισάκουσαν αΰτοΰ, οΰτωε κεκράξονται
Μ καί οΰ μΗ εισακούσω αύτών, λέπει Κύριοε παντοκράτωρ, καί
έκβαλώ αύτούε είε πάντα τά εθνΗ ά ούκ έγνωσαν, καί η γη
άφανισθΗσεται κατόπισθεν αύτών έκ διοδεύοντοε καί έΕ άνα-
στρέφοντοε- καί έταζαν ΓΉν έκλεκτπν είε άφανισμόν. ίο

ΥΙεπληροφόρηκε δε διά τούτων, οτι παραθηγοντες ού

διαλελοίπασιν αυτοί κατά σφών τον τώι> όλων Κ,ριτην. έξον
γάρ αυτούς τοΐς των άγιων προφητών καταπείθεσθαι λόγοις
και, το άντιφέρεσθαι γεννικώς τοις του νομοθέτου θελημασι
ριπτοΰντας ώς άττωτάτω, την εύκλεά καί Ιννομωτάτην αν- 15
θελέσθαι ζωην και την άμώμητον ιέναι τρίβον, σκληροί
γεγόνασι και έν ονδενι τεθείκασι λόγω τον παιδευτην,
ε άκαμπη τε και ατεγκτον έσχηκασι την καρδίαν. κατέληξαν
γάρ ούδαμώς τους θείους έκτόπως περιυβρίζοντας λόγους,
κα\ τοΐς τούτων διακομισταΐς, οι το της προφητείας διεχεί- 20
ριζον χρήμα, δεινώς τε κα\ άνοσίως έπιπληττοντες, καίτοι
λαλοΰσιν έν Άγίω ΐΐνεύματι' εις τούτο δε ηδη κατώλισθον
άγριότητος κα\ άνουθετητου ληρίας, ώς μη έλέσθαι μετα-
νοεϊν άχρις άν αύτοΐς εις πέρας έζέβη τά προηγγελμένα, κα\
ύποπεπτώκασι τοΐς έκ θείας όργης έπενηνεγμένοις. εϊ δε δη 25
λε'^ίί θίόί έν τούτω οτι Έκβαλω Λυτούς εις πάντα. τα. έθνη,

I. άκουαν Ρ. Εί1(1. (ΐ3°· 311·) 2· "ΰτώκ ΟΠ1. Γ. Ε(Ιά. ι'ισακοΰιιν Β.Ο.

(ν*αΙ. ν) άκηνσαι Ρ. Ειϊά. (ησακονσαι ΑΙθΧ.) 3· 'πι τονι ^· Ε(1(1.
ιξιητίστιιΧί Ο. (Λ.Υ. ν) ϊξαπισταλκί Ρ. Είΐά. (XII.) *» Ώνιΰματι αύτοΰ ΟΙΤ1. Β.
6. αΰτοί Ρ. Ειΐιΐ. (ν ΑΙεχ. XII.) μου Ο. 0. ΐζαναστρίψοντοε Κάά.
ηηΐΒ Μϊμ;ιιβ. (») ΙΟ. την γην την ϊκλικτην Ρ. (Οο.) II. δ< βΐ
αΰτο'ι 888ΐιπιρϊ<ι εχ Ο. Ι4· γννικία ('. ΡοηΙ. γινικ. ΑιιΗ.
Ι5· ρίπτοϋντας Ο. ρίπτοντας Ε(1(1. ίύκλία Ο. (ύκλ(ή ϊκΐ. Ι9· ΐϊ(ριυβμί~
ζοντις Ο. ύίΐρ. Ίΐά. 20. οΊιχιίριζον Ο. ΐχ*ίρ· ΑΑ. 22. λαλούσα" Ο.
λαλοίκταί ίιά. 24· *Ιϊ πίρας Ο. »ΐί τπϊραν ίί(1. 26. λ<γ€ΐ Ο.
λίγοι ϋ(1. τούτω ί'. τοΰτοα ϊί(1.
 νίϋ. ι, 2. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. ΠΙ. 379

άφανΗτΟησ-ετΑΐ δε χα) ή γη ϊκ Κιο&υοντος και ίξ Λναο-τρεφοντοί,

ώς Ιν προαγορεύσει προφητική τά τοιάδε πάλιν ειρησθαι
νοησωμεν εκβεβληντο μεν γάρ εις Πέρσας κα\ Μηδους, και
ήδη πεπείραντο της αιχμαλωσίας, ήρημωτο δε κα\ ή γη, καϊ
5 η πασών αρίστη χώρα τέτ&κτο, καθά φησιν ό λόγος, εις
ά,φα,νιο-μον, ουκ έχουσα τους Κιοτεύοντας, ήγουν α,ναο-τρεφοντας.
οι μεν γάρ δεδαπάνηντο τφ πολεμω' οι δε τω της δουλείας
κατηχθισμενοι ζυγω, δεδραμηκασιν εις αίχμαλωσίαν. ούκουν β
ώς (ν προαγορεύσει καϊ. τάδε τοις άλλοις συνειρησθαι νοη-
ιο σωμεν. οτι δε το τοις θείοις λόγοις άπειθειν επιζημιον,
μάλλον δε κα\ ολέθρου πρόξενον, και εξ αυτών αν τις ιδοι
τών τοις άρχαίοις συμβεβηκότων' κα\ ου μακρών άν τις
δε'οιτο λόγων προς άπόδειξιν, άλλ' εστι τό χρήμα παντί τω
σαφές, τω γε άπαξ ε'ιδότι τά εκ της εΰπειθείας άγαθά.

& 714 Α.
ι5 Και επένετο Λογοο Κυρίου τταντοκράτοροο πρόο μέ λεΓων Τάδε Κεφ. η'.
λεΓει Κύριοο παντοκράτωρ ΈζΗλωοα τπν "Ιερουσαλήμ και τη»/
Σιών ^Ηλον μέταν καϊ θυμώ μεΓαλω έζΗλωσα αύτΗν.

Το άπειθες και εξηνιον τών άρχαιοτερων και εξ αυτών

σφισι συμβεβηκότων άποχρώντως διαβεβληκώς, και οτι γε- Υ>
2ο νοιτο πάντων αΰτοϊς τών κακών πρόξενον άποφηνας, μετα
βιβάζει τον λόγον επί τά εξ ήμερότητος άγαθά, και πειράται
λοιπόν τους της ευημερίας αυτοΐς επαγγελλεσθαι καιρούς,
και τοις κατ εύχην άγαθοΐς καταπιαίνειν πλουσίως, ώς ήδη
μεν δίκας εκτετικότας, ών άνοσίως πεπαρωνηκασιν, εκνενιμ-
25 μένους δε ωσπερ της άρχαίας φαυλότητος τά εγκλήματα διά

ι. ί'| (ΙεββΙ ίη Εθίΐ. 2. τοιάδί (βίο) ρτο τά τοιάδί Ο. ίηνίΐο Ό.

3· νοήσωμίν Ο.ϋ.η. νοήσομιν Έ·άά. ΐκβίβΚηνται Ε(Μ. ιην. Β.0.1}. 4· π(-
πιίρανταί—ηρήμωται ΐ,άά. ϊηνϊϋβ Β.Ο. και ρηαβ ΟΠΙ. Ο. 5· τίτακτο Β.Ο.ϋ.
(τίτακτο I). τίτακται Εάά. 6. τονί άεεβί ϊη Έιάά. αναστρέφονται 0.1).
αναστριφομίνονς Β. Κ(1<1. 7· οΊοΌπάνηντο Β.Ο. έδιδαπάνηντο \).
&€^απάνηνται Έιάά. 8. κατηχθισμίνοι ίϊπ. Ο. νοησωμιν Ο.
νοησυμιν Ϋίά. II. ίίδοι Ο. 14. άπαξ ίίδότ» Ηοε ΟΓΐΙίηε Ο.
ιό. [ΐζήλωσα ιιΙπιιη(|ϋβ 1ΐ3ΐ)εΙ Ρ. (ΛΙεχ. ») ιζηΧωκα (V»!.) οΓ. ίηίϊ».] ι8. αυ
τών] + των Β.
3"
 380 Β. ΟΥΚΙΙ,Ι,Ι ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. νίη. 3·

τοι του κεκολάσθαι παρ εχθροΐς και τον της δουλείας

ο άνατληναι ζυγόν. κατακεκραγε δε ώσπερ της των Βαβυ
λωνίων ωμότητας, οΊ πε'ρα παντός ιόντες θράσους, δίδρακασιν
εις αύτους, α. μηδε αυτός 6 θίϊος ήθελε που θυμός' εφη γάρ
εναργώς οτι " Έγώ μεν ώργίσθην ολίγα, αυτοί δε συνεπε- 5
" θεντο εις κακά." εζηλωχα δη οδν την Ιερουσαλήμ, τουτεστι
τον ύπερ αύτης εισδε'δεγμαι ζηλον, κα) Ονμω μεγάλω εζη-
λωιτΑ αυτήν, ομοιον ως ει λεγοι Έυμβησεται τοις Βα/3υ-
λωνίοις εξ αντιστρόφου παθεϊν ών δεδράκασιν άπηνεστερα,
ιΐ κα\ τοις οΰτω πεπορθηκόσιν εποίσω τά όργης. ίο
Ύούτο πεπληρωκεν ό Χριστός, λελυπημενος γάρ εφ'
ημΐν τοις άθλίως άπολωλόσι, κα\ οίον ζηλωσας την 'Έκκλη-
σίαν, την αύτφ μεν προεγνωσμενην, οΰπω γεμην άναδε-
δειγμενην εν κόσμω, συνετριψε μεν των δαιμονίων τά στίφη,
τον δε γε της εκείνων άπονοίας επιστάτην της καθ' ημών 15
εκβε'βληκε τυραννίδος κα) τοις εζ όργης κινημασιν ύποθεις,
ελευθέρους της εκείνου σκαιότητος άπεφηνε λοιπόν των
προσκυνούντων αυτόν την όμηγυριν.

3 Τάδε λεΓει Κύριοε ' Επιστρέψω επί Σιών, και κατασκΗνώσω έν

β μέσω Ιερουσαλήμ, και κλΗθΗσεται ' Ιερουσαλήμ πόλιε άλΗθινΑ, ζο
και τό όροε Κυρίου παντοκράτοροε άρον.

ΥΙληροΐ μεν τά πάντα θεός, και της απορρήτου φύσεως

αυτού τά πάντα μεστά, πλην άποφοιτάν εσθ' ότε λέγεται
των ημαρτηκότων, ου ταϊς κατά τόπον διαστάσεσι μεριζό-
μενος' εΰηθες γάρ κομιδη τό ώδε νοεΐν' άλλά τώ μηκετι 25

4- που ΗΗβιιπιρΙοπι εχ Ο. ο. παθών Εάά. ίηνίΐίβ οπιηίΐηίδ.

13, Ι4· τ^ι» [των Β. ?] αντω μϊν — συνίτριψ* μίν Β. Ο. Ο. των αΰτων μΐν Εάά.
Ι5· κοθ' ήμων Ο. καθ' ημάς Εάά. ΐ6. και τοΐϊ—ύπο6Ί\ϊ αοεεββεηιηΐ
εχ Ο.ϋ. 17. ιΚιυθίρσυ! Ο. ΐ\(υθίραν Ό· Εάά. απίφηνι Ο.
άποφήνας Εάά. ΐ8. αΰτον Ο. αΰτω αά. 21. Λγιον Β. Ο. (»)
δρος άγιον Εάά. 23· αποφοίτα» Β. Ο. αποφοιτώ» Εάά.
24· μιριζόμίνο! ϋ. χωριζύμ(νο{ Εάά. 25· κομιΚ) 3$8ΐιπ]ρ1υιη εχ Ο.
το ρΐΌ τώ Ο.
 νϋί.3. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. III. 381

θελειν προσκεΐσθαι και φειδοΰς και αγάπης άξιοΰν. τοιού

τον δε είναι φαμεν κα\ αϋτόν τον της οργής τρόπον, ουκοΰν
ετράπετο μεν (Ίς ψευδολατρείας Ό Ίσραηλ, και εκπεπόρνευκεν α 715 Α.
Ιερουσαλήμ, απεφοίτησε δε ωσπερ ό των όλων θεός, και
5 τοις εξ αποστροφής ΰπεθηκε κακοΐς. επειδή δε κατοικτείρει
λοιπόν, τό ΐπιττοί^ω φησι, τουτέστιν, άποπεπαύσομαι της
οργής, επισκοπής άξίαν άποφανώ, και οίκον εμόν ποιησομαι
πάλιν, ωσπερ δε, άποστραφεντος αύτοϋ, το 'όρος τό αγιον,
τουτέστιν 6 εν τοις Ίεροσολύμοις ναός, ούκετι σεπτός είναι
ίο τις εδοκει παρά γε τοΐς όρώσιν εμπεπρησμενον' ούτω δη ·>
πάλιν εν αύτω κατοικεϊν έλομενου θεοΰ, και εγηγερμενου τό
επ' αύτω πάλιν άναβησεται κα\ άνανεωθήσεται σέβας, ά,λη-
θινη δε πάλιν ' Ιερουο-αλημ, ούκετι καθά και πάλαι τοΐς
γειροτμητοις θεοϊς και τοΐς ψευδωνύμοις Ινδάλμασι προσ-
15 κομίζουσα τάς λατρείας" άλλα τον ενα κα\ φύσει και άλη-
θινόν θεραπεύουσα θεόν ταΐς επιεικείαις, δια του ζην εννόμως
ελεσθαι λοιπόν, και ταΐς ε'ις πάν ότιοΰν εύπειθείαις.
ΪΙεριθείης δ' άν ε'ικότως τάς τοιάσδε φωνάς τω δι ημάς
καθ* ημάς γεγονότι Αόγω, δρ υπάρχων εν μορφή του γε- ο
2ο γεννηκοτος και εν ισότητι τη κατά πάν, " εαυτόν εκενωσε ?
" μορφην δούλου λαβών," και γεγονεν άνθρωπος, κα\ " επτώ-
" χευσε δί' ημάς, ίνα ημεΐς τη αύτοΰ πτώχεια πλουτησωμεν."
ουκοΰν ό πάλαι διά τε την εν Αδάμ παράβασιν, καΐ τό
εγκεΐσθαι δε την " διάνοιαν του άνθρωπου επί τά πονηρά Οβη.
25 " εκ νεότητος" δικαίως άποστραφεϊς, επέστρεψε προς ημάς
ώς εξ εμφύτου λοιπόν ήμερότητος, κα\ κατφκηκε την Έκ-
κλησίαν, πάλιν τε και ενδιαίτημα σεμνόν εποιησατο τους

2. τον άβββΐ ίη Έάά. 4· V 'Ι'Ρ· Εθθ. ίηνΐΐο Ο. 9· "α^Γ @·

ιχαιι Έιάά. ιιναί τιγ Ηθ3 οτά. Ο. II. «V αϋτω—και ϊγηγίρμίνου Ο.Ό.
ΐγ. και—Θ(θ0 Εάά. 12. «V Ό. Έάά. «V Ο. Ηαεε άναβήσιται κα\
&εεε88εηιηΙ εχ Ο.ϋ. 13. παΚιν Ο.Ό. πο~Χα κληθήσιται ή Εάά. εΙ
(βίηβ ή) Β. Ι4· χίΐροτμητοΐί Ο.Ό. χαροκμ. Ε(1(1. ι6. θιραπ.
Θι6ν ηοε οπίίηε Ο. ι8. π^ριθιίη Ο. 20. αββυπιμίιιιη εχ Ο.
22. τη . . αντοΰ τάβοτά άαο ηΐ νί(1. Ιίΐι. 0. Εαάεηι ςααε Έ·άά., Ό. 24. <5«
3β8υπιρ(υπι εχ Ο. 27· σιμνύν Ο. ΝίΙ<. ίη Ρβ. 131.
σαττυν Κι1(1.
 382 Β. ΟΥΚΙΙ,Ι,Ι ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. νίη. 4, 5-

<1 ήγιασμενους. εφη γάρ που περ\ αυτής, δήλον δε οτι της
Ρβ. Εκκλησίας " Ώδε κατοικήσω, οτι ήρετισάμην αυτήν." ψάλ
οχχχί.14
Ι»>. λει δε και ό μακάριος Ααυείδ " Αεδοζασμενα έλαλήθη περί
Ιχχχνϊ.3
" σου, ή ττόλις του θεού." ταύτην ήμίν κατεμήνυσε κα] ό
Ε», ϋ. προφήτης 'ΐίσαιας λίγων " "Οτι εν ταΐς εσχάταις ήμε'ραις 5
" έμφανες εσται το ορος του Κυρίου, καί ό οίκος του θεοί)
" επ' άκρων των ορίων, καί ύψωθήσεται υπεράνω των
" βουνών, και ήξουσιν επ' αύτο πάντα τα εθνη." περίοπτος
θ γάρ ή εκκλησία Χρίστου, και οΐάπερ εν ορει κείμενη, τοις
άπανταχοΰ γνωρίζεται, κεκληται δε και ά,λφιντι, ηκιστα μεν ι ο
τύποις και σκιαϊς λατρεύουσα' παραδεζαμε'νη δε μάλλον
την άλήθειαν, ος εστί Χρίστος, και την εν πνεύματί τε και
αλήθεια, πληρούσα προσκύνησιν.

4 Τάδε λεΓει Κυριοε παντοκράτωρ "Ετι καθίσονται πρεσβύτεροι

και πρεσβύτεροι έν ταίε πλατείαιε ' Ιερουσαλήμ, εκαστοε τη ν 15
ράβδον αύτοΰ εχων έν τη χειρϊ αύτοΰ άπό πλπθουε Ημερών"
716 Α. & καϊ αί πλατεΐαι τβε πόλεωε πλΗσθπσονται παιδαρίων και
5 , , .-,··/,
κορασιών παιζόντων εν ταιε πλατειαιε αυτΗε.

Ααπανήσαντος του πολέμου το τών Ιουδαίων έθνος, συμ-

βεβηκεν άναγκαίως κενάς των κατωκηκότων τάς παρ αυτών ζο
γενέσθαι πόλεις, οίκους τε κατερριμμενους Όράν και τών εν
αύταίς κατασκευασμάτων τά κάλλη, άλλ' ιδού τριπόθητον
αύτοϊς και μακράν εϊρήνην χαριεΐσθαι κατεπαγγελλεται, ην,
καί μάλα ορθώς, Ελλήνων παίδες όνομάζουσι κουροτρόφον.
υ τους μεν γάρ τικτομενους άνακομίζει προς ηβην, τοις δε ηδη 2 5

ι. αυτηι Β.Ο. αψιτην Εάά. ζ. ότι 388ΐιπιρ1ιιπι εχ Ο. «κ ταιι ϊσχ.

ήμ. ϊμφ. ίσται Ηοε οπίίηε Ο. ίσται 3η1ε «V Ιτ. Εάά. 6. τον ρπαβ &88\ιιηρΐαπι
βχ Ο. (ΑΙεχ.) 8. «V αύτο] 8ίε εάϊάι εχ Ο. (ριί «V αϊιτψ - «V αντο άαΐ.
«Γ αύτο»» Εάά. ιι. και Ο. η και Β. Ροηΐ. η Αυ&. 12. όΈ Ο.
η Εάά. « 38$ηιηρ1ιιπι εχ Ο. 14. καθίσονται Β.Ο. (95» 185, 3· <·) "»
Εβ. 86ο Η. καθήσονται Εάά. 2θ. αυτών Ο. αντο'ιι Ό. Εάά.
22. ανταϊς Ο.Ό. αντοϊς Εάά. τριπόθητον αυτοΐε και Ο.Ό. τροπωθίντων αντοΐί των
ϊχθρων κάν Εάά. 23· ΤΨ χάριν ρΐΌ ιιρήνην Ό. 25. γαρ ΟΠΟ. Ο.
 νιϋ. 4, 5· ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. III. 383

γεγονόσι νεοις άπλοϊ τρόπον τινά και την εις γήρας όδόν,
καταδηούντος ούδενός, ού πολέμου συντρίβοντας, ου δα-
πανωσης μάχης, ΰποτοπητεον δη οδν, και μάλα ορθώς, ώς
(V ειρήνη τας πόλεις, καν εύρεΐαί τ€ εϊεν κα\ μακραι, στενάς
5 άποφαίνεσθαι κα\ ηττησθαι τω πληθει των κατωκηκότων.
τοιούτον τίνα νουν ώδίνει πάλιν ημΐν το προκείμενον. εφη
γαρ οτι καθεδούνται μεν πρεσβύτεροι κλ) πρεο-βύτιδες εν τοις
πλατείαις Ιερουσαλήμ-, ράβ^ω μόλις το εκ του γηρως άναλκι
μετρίως παραμυθούμενοι, και βακτηρίαν έχοντες γέροντα- ο
ίο γωγον έπαινος δε τό χρημά εστί καιρών άπολε'μων κα\
βαθείας ειρήνης, άνακομιζούσης, ώς εφην, εις ηβην τα. βρέφη,
πεμπούσης δε και ε'ις γήρας τους ηδη τελοΰντας εν άνδράσι,
και τον της ζωης άπαντα χρόνον άμαχε\ παραθεοντας. ει
δε δη μελλοιεν όρχεΐσθαι μεν εν άστει μειράκια, κόριά τε
15 χορεύειν εν με'σαις πλατείαις, εχοι αν κα\ τούτο σαφη την
άποδειξιν τού μηδεμίαν αυτών φροντίδα κατηρτησθαι πικράν.
ού γαρ άν ηνεσχοντο παιζόντων τινών, ει κατηφείας ην ό (1
καιρός.
Τεγονε δε και ημΐν αύτοΐς ειρήνη Χρίστος, ος και πάντα
2ο συντρίψας πόλεμον, μεστην άπε'φηνε τών άγιων τηνΈκκλη-
σ'ιαν. κα\ πολιό), μεν τάς φρέι/ας εν αύτη, μύριοι τε όσοι
και εξαίρετοι, οϊς και ό σοφός Ιωάννης επιστελλει λέγων
" "Κγραψα ύμΐν πατέρες, ότι εγνώκατε τον απ άρχης ." ι8Λοηη.
η. ι+.
παίδες δε ωσπερ άνηβοι κα). κόρια μικρά τών αρτι πεπι-
25 στευκότων η νηπιωτε'ρα πληθύς, μονονουχι τοις πνευμα-
τικοϊς σκιρτημασι την άγίαν όντως κατακαλλύνουσι πόλιν,

ι. καί ίΐδΒΐιιηρΙιιπι βχ Ο. 5· ψτΛνύαι Ο. 6. νονν Β. Ο.

ΡοηΙ. ουν Α\ή>. η. μιν ,ΊδδΐιιηρΙυιη εχ Ο. πρισβύτιδιι Ο. πρίσβΰτιραι
Ε(3(1. 8. ράβδω Ο. ράβδοι! 'ύά. 9· γ'ρονταγωγόν Ο.Β.
[■γίρονταγωγόν Β.] χίΐραγωγάν I). Κάά. ΙΟ. άποΚίμων ΕΙΟΟεδβίΐ βχ 0.1).
II. ώί- (φην Ο. μϊν Κάά. ί'ΐ! ηβην ϋ. ί'φ' ηβην Κάά. 12. και ΟΙΤ1. Ο.
παραθίονταί Β.('. παραθίντας Κάά. ΗηΙβ Μί^ηβ. ΐ6. κατηρησθαι ΛιιΙ).
19- <5ε Ο-Ι). δη Κάά. αϋτυϊς Β. 20. των (ΙοβδΙ ίη Κάά. 21. πολλοί
Κάά. ίηνίΐϊβ Β.0.0.1). 23· ϊγραψα Β.Ο.ϋ. γράφω Β. Εάά.
24. δ* 0Π1. Ο. ΗαΗβηΙ ϋ.Ιί. μικρά] + νοηθίΊίν αν 1}. ίηνίΐίβ Ο.Ό. 2$. νη-
■πιωτίρα Ο.ϋ.1). νηπιωτάτη Κάά. 26. κατακάΚλννουσα Κάά.
ίηνίιί- οιηηί^υδ.
 384· Β. ΟΥΚΙΙ^Ι ΑΪ,ΕΧΑΝϋΚ. νίϋ. 6.

ο τουτεστι την Έκκλησίαν' οίς και το λέγειν άρμόσειεν αν

ρ3. ιοιν. «4 Δεί/τε άγάλλιασώμεθα τφ Κ,υρίω, άλαλάξωμεν τω Οεψ
" τψ Έωτήρι ημών" ει δε δη λεγοιντο και επερείδεσθαι
ράβδφ τυχόν οι πρεσβύται, περινοησεις οτι και μικρούς και
Εβ,χί. ι. μεγάλους στήριζα Χριστοί, η ράβδος η εξ ΊεσσαΙ, και η 5
Ρβ. οιχ τ~? δυνάμΛβα ώνομασμενη, ην εκ της άνω Έιών πεπομφεν
ημΐν ό θεοί κα\ Πατήρ, ώς χαίροντας ημάς επι τούτω
ρ», χχιι. \£γςΐν « '|| ράβδος σου και ή βακτηρία σον αύται με
Μ παρακάλεσαν."

717 Α. α
6 Τάδε λεΓει Κύριοο παντοκράτωρ ΕΙ άδυνατΗοει ενώπιον των ίο
καταλοίπων του λαού τούτου έν ταϊε Ημέραιε έκείναιε, μΗ
και ενώπιον μοΰ άδυνατΗοει ; λεΓει Κΰριοε παντοκράτωρ.

Τά μεγάλα κα\ ύπερφυη των πραγμάτων δε'χεταί πως

εφ' εαυτοΐς το άπιστεϊσθαι φιλεϊν, καΐ ουκ άθαύμαστον εχει
χνίΗ ιζ τ^ν (ί9 7Γ6/5αΓ διεκδρομην. καΐ γοΰν ή ~Σάρρα διαγελα μεν 1 5
β εζ απιστίας την επί γε τψ Ισαάκ ύπόσχεσιν, εις γήρας
όρώσα, και τοις της άνθρωπότητος νόμοις άντιτιθεϊσα το
άμηχανον. πλην εκτετοκε παρ ' ελπίδα, βάσιμον αύτη το
χρήμα τιθεντος θεοΰ. ήν ούν αρα κα\ σφόδρα εικός κατα-
δονεΐσθαι ταΐς διψυχίαις τους εκ της αιχμαλωσίας λελυτρω- »ο
μένους, κα\ ού σφόδρα θαρρεΐν, ώς εις τοσαύτην αύτοϊς
εύημερίας βαδιεϊται τά πράγματα, ώς άνάμεστον μεν γε
νέσθαι την Ιερουσαλήμ των γεγηρακότων, και παίδων
όράσθαι χορούς εν αύττ) και κορασιών όρχηματα, κα\ τά
εκ βαθείας ειρήνης ύπάρζειν άγαθά. κατεθεώντο γαρ δη 2 5

4· π(ρινοησίΐί Ο.Ι). νοήσικ Εάά. και ρπυβ ΜδυπιρΙϋΐη εχ Π. άβεβΐ ίη Ο.Ο.

5· στήριζα Ο.Ο. νποστηρ. Εάά. ή υΐί. 35811ΠΊρΙυιϊ) βχ Ο.ϋ. η. «7ΓΪ τούτω Ό.ϊ>.
Εάά. ογΙ τούτο Ο. 8. αύται Ό. Εάά. αίταί 0.1). ΙΟ. Ε» Ο. Εάά.
Διότι ιΐ Β. (Αΐβχ. Ιθ6.) 13. νπ(ρφυη Ο. νπιρφιρή Εάά.
Ι4· *χ*Η> 0· Ι7· αντιτιθάσα Β.Π. άνατιθύσα Ο. άιτιθΛσα Εάά.
21. τοσαύτην αυτο'ιι (νημιρίαι 0.1). τ. αΰτοΪΓ ινημιρίαν Εάά. 22. βαδκιται
Ό. Εάά. βαδιάσθαι Ο. 23. παίδων Β.Ο. πάντων Εάά. 25· δι)
αββυηιρίυπι βχ Ο.
 νϋί.6. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. III. 385

Τ6£Χ7? κατερριμμε'να, οικίας εμπεπρησμένας, άπάσας δε τάς ο

εν κύκλω πόλεις θηρών αγρίων ενδιαιτήματα, διάτοι το
κεκενώσθαι παντελώς τών κατοικούντων αΰτάς' και αγρούς
μεν τούς πάλαι παμφόρονς τε και εύανθεις άκάνθης μεστούς,
5 ούδεν έχοντας τών ωρίμων, διολωλος δε είς άπαν τών
άγροίκων το γένος, ην ουν, ως εφην, εντεύθεν άπιστειν
εικός, ως ε'ις πέρας αύτοΐς εκβησεται τά επηγγελμενα. ταύ-
τητοι θεος διψυχεΐν ούκ εα' θαρσείν δε κελεύει καϊ εμπεδοΐ
λέγων Ε< ΛσυνΛτηοΊΐ ενώπιον των καταλοίπων του λάου τούτου Λ
ίο εν τοίς ήμεραις έκείναις, μη και ενώπιον μου ά^ννατηο-ει λέγει
Κύριος Παντοκράτωρ ; ο γάρ εστίν εν ημΐν άμήχανον, εύ-
κατόρθωτον κομιδη τω πάντα ισχύοντι θεψ. εστι γάρ
αύτος ό τών δυνάμεων Κύριος, θελήσει πληρών καϊ τά
λίαν ύπερφυη, και εις πέρας άγων άμελλητι το δοκούν.
ΐ5 "Ε0?7 δε που προς Ιουδαίους 6 θεος και ΐΐατηρ τά εκ της
τού Έωτηρος ημών επιδημίας προαναφωνών κατορθώματα
" "Ιδετί ο'ι καταφρονηται και επιβλέψατε και άφανίσθητε, β Η|Λ· '·
" οτι έργον εγώ εργάζομαι εν ταϊς ημεραις υμών έργον δ ού
" μη πιστεύσητε, εάν τις εκδιηγηται ύμΐν." οσον μεν γάρ
2 ο ήκεν εις λόγους τους εν ημΐν, ύπερ θανμα καϊ λόγον και
αύτο το της ενανθρωπήσεως μυστήριον ούδεν δε ήττον κα\
τά εντεύθεν ημΐν εκβεβηκότα κατορθώματα, πώς γάρ ούκ
απιστίας εγγύς τον εκ θεού φύντα Αόγον ενωθηναι σαρκϊ,
και εν ττ\ τού δούλου γενέσθαι μορφτ}, και ύπομεΐναι
25 σταυρόν, ύβρεις τε και οικίας ύπενεγκεΐν, και της Ιουδαίων
άβελτερίας τά βλάβη ; η πώς ούκ αν τις ύπεραγάσαιτο της
οικονομίας την εκβασιν, οπου καθβρηται μεν η άμαρτία, & 718 Α.

2. θηρών Ο. θηρίων Εάά. 4· άκάνθης Ο. ακάνθων αά. 8ΐ3ΐίπι

ΰπάρχαν &άά. 'ύά. ϊηνϊΐο Ο. 6. ώ: (φην ΐντ(ϋθ<ν Ηοο οτά. Ο. ίο. Ηββε
λί-γιι Κνριθ{ παντοκράτωρ 300β8Ε61ΊΐηΙ 6Χ ϋ.Ό. II. (V ήμ'ιν Ο. «V
νμιν Ό. ήμΐν Ο. ίμίν Εάά. 12. κομιδη 0.\>. δηλαδή Ό. Εάά. 13. τών
6 (βίε) ίηνεΓβο οπίίηε Εάά. &η(ε Μί^ηβ. Ι4· νπιρφιρή Ο.
17- Λδ(Τ€ Εάά. ίηνίΐίβ Β.ϋ.ϋ. άφανίσθητί Ο.ϋ. θαυμάσατε Εάά. ΐ8. ϊρ-
γον 3.11. 395υιηρΙυιη εχ Ο. Ι9· πίστίόσίτ* Ο. 20. ήκα
Εάά. 20. άβιλτιρίαϊ] 8ϊε εοιτεχϊ εχ Ο. άβίλτηρ. Εάά. τα βλάβη & τάι
παροινίαι Εάά. 27. ή Οία. Ο.
νοι.. II. 3 Β
 386 Β. ΟΥΚΙΙ,Ι,Ι ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. νϋϊ. η, 8.

κατηργηται δε και ό θάνατος και άπεληλαται φθορά, και

ό πάλαι δραπέτης άνθρωπος τη της υιοθεσίας χάριτι κατη-
γλάίσμενος όράται λοιπόν ; ούκοΰν λεγετω Χρίστος επί γε
τούτοις αύτοϊς Έ.Ι Α$υνΑτηο-ει ενώπιον των καταλοίπων του
λάου τούτου εν τάίς ήμέρΑΐς εκείνΑΐς, μη και ενώπιον μου 5
<ί§υνΑτγ\ο-ει ; λεία γαρ πάντα αϋτω και ιππηλατα, και τι
των αναγκαίων εθελοντι κατορθούν, εϊη άν οίμαί που το άν-
τιστατοΰν ούδεν.

1)
7 Τάδε λεΓει Κύριοε παντοκράτωρ ' Ιδού έτώ ανασάνω τον λαόν
8 μου άττό Γ^ε ανατολών και άπό γη ε δυσμών, καϊ είσάζω αΰ- «ο
τούο και κατασκΗνώσω έν μέσω Ιερουσαλήμ, καϊ έσονται μοι
είο λαόν και εΓω εσομαι αΰτοΐο εΐε Θεόν έν άλΗθεία και
δικαιοσύνη.

Έ,εσωκε μεν και πάλαι θεός τους εξ αίματος Ίσραηλ

κατεσκεδασμένους τω πολεμώ, συναγείρων εις Ιεροσόλυμα, 15
κα\ κατοικησας εν αύτοϊς, διά γε του και τον θείον εγεϊραι
ο ναον, και εφεϊναι πάλιν αύτοϊς ταΐς κατά. νόμον θυσίαις
καταμείλίσσεσθαί τε κα\ άποπεραίνειν εύχας και άποπλη-
ροΰν έορτάς. πλην το άναιτωζειν τον ίδιον φάναι λαον έξ
ανατολών καϊ ουο~μων, πρεποιεν αν εικότως τω Εμμανουήλ, 2ο
ορ πάσαν εκάλεσε την ύπ' οϋρανον, σαγηνεύσας διά της
πίστεως τους εκ περάτων της γης, κα\ πάσαν εθνών άγελην
συναγηγερκώς εις την άγίαν αληθώς και διαβόητον πόλιν
ι Τίω. « ήΤΙί (στιν εκκλησία θεού ζώντος," και επουράνιος Ιερου
σαλήμ, οτι δε και εο-κηνωσ-εν έν μίο-ω αύτης, πώς ουκ άτρεκες 25
ηΪ1™^ ^ > γίγονε γάρ καθ' ημάς, και "τοις άνθρώποις συν-

4. άδυνατησιιιν Ο. ίηγίΐο ϋ. 7· 1ΓΟν 838υηαρ1ιιιη

6Χ Ο. 12. καϊ ί'γω Ο. (Αΐβχ. Ν XII.) κάγω Έ,άά. (ν&Ι.)
«ν άληθιία κα\ δικαιοσύνη] Η36ο ςυαβϊ οοτηιηεηΙίίποΓϋηι ίηίΐ. ροηυηΐ Β. Ο.
«·« ηιαηα αΐΐηυηηΐ. ΓΜβηΙΙΟΓΪ ιιΐ νίά.
ΐ8. αποραινιιν Ο. 20. πρίποκν Ο. πρίνοι Υ,άΑ.
24· *<« Ο.Ό. η Έάά. 25· οΰκ άτρικίί ιίπιϊν 0.0. ϊστιν άμφιβαΧί'ιν
Έ,άά.
 νϋί. 9· ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. III. 387

" ανεστράφη" μετά σαρκός, και τούτο ήμΐν δί έτερου

προφήτου ό θεός προανεφώνει λίγων " θάρσει Έιών, μη δορίι. ϋί.
" παρείσθωσαν α'ι χεΐρίί σον Κ.ύριος ό θεός σον εν σοι ' ' 7
" δυνατός σώσει σ€, επάζει επ\ σε εύφροσύνην και καινιεϊ
5 " σε εν ττ) άγαπησει αΰτοΰ." άλλα και νυν Ιστιν ημΐν' ού 8. 3ακα.
γάρ άφηκεν ημάς ορφανούς, πεπομφε δε ημϊν άνθ' εαυτού
τον ΤΙαράκλητον, κα\ σύνεστι δι αυτοί) τοις άγαπώσιν αυτόν
και πληροφορήσει λίγων " Ιδού εγώ μεθ' υμών είμι πάσας δ·11»"1··
" τάς ήμε'ρας εως της συντέλειας του αιώνος." γεγόναμεν «β
ίο τοίνυν αυτού λαός, οι ποτε ού λαός, και ο'ι τών λίθων 6 β,^ο.**-
θεραπευτα'ι' την άργαίαν και βε'βηλον καταμυσαττόμενοι
πλάνησιν' Θεον αύτόν επεγραψάμεθα, κα\ τούτο εν ά,λτβιία,
κα) &κα.ιο<τύη\. ού γάρ εν ϊσω τοις του γράμματος φίλοις,
τύποις καΐ σκιαΐς προσκείμεθα, παραδεζάμενοι δε μάλλον
»5 εις νουν και καρδίαν την τών εύαγγελικών κηρυγμάτων
λαμπρότητα, την άληθη πληροΰμεν λατρείαν, καί της άν- λ 719 Δ.
δανούσης αύτώ δικαιοσύνης άπριζ εχόμενοι, την εν πνεύματι
πληροΰμεν προσκύνησιν. " Ώνεΰμα γάρ ό θεός," καθά »4·
φησιν αύτός ό Υιός, " καϊ τούς προσκυνοΰντας αύτόν εν
2ο " πνεύματι και αλήθεια, δει προσκυνεΐν.

Τάδε λέΓει Κύριος παντοκράτωρ Κατισχυέτωσαν αί χείρες ϋμών 9

τών άκουόντων έν ταϊς ύμέραις ταύταιε τούς λόΐ"ους τούτους
έκ στόματος τών προφΗτών, άφ' Ης Ημέρας τεθεμελίωται ό β
οΐκοε Κυρίου τταντοκράτορος, και ό ναός άφ' ού ωκοδόμΗται.

25 Ύπισχνεΐται μεν τοις άγαπώσιν αύτόν ό τών όλων θεός

τά ύπερ ελπίδα πολλάκις, ψευδομυθεΐ δε ούδαμώς, άλλ' ιδία.
δυνάμει και άπορρητοις τισιν ενεργείαις άποπερα'ινει κατά

ι. 6 8β8ΐιπιρ(ιιπι βχ 0. 3· σου Β^·· ΗββυπιρΙιιπι εχ 0. ί» σοι δ. Ιοο

οπίίηο Ο. 4· κιιινήσιι ρτο καινκ'ι σι ΰ. ίηνίΐο Ό. 5·
ίστιν Ο. σύνιστιν Β.ϋ. Ε(1(1. 9· γιγόναμιν Ο. γίγον€ Κάά.
ΙΟ. λαοί ϊΐΐ. Ο. λαοι ίί(1. II. θιραπ(νται Ο. προσκυνηται ¥,άά. 12. άπιγ-
ραψάμιθα Ο ρπιηα πιηιπι ίπνίίο Ό. τούτον Εάά. ίην. Β.Ο. ι6. π\ηρον·
μιν Ο.Ώ. Τίλονμιν ΈΔά.
3 Ό 2
 388 Β. ΟΥΚΙΙ,Ι,Ι ΑΙ,ΕΧΑΝϋΒ, νίϋ. ίο.

καιρούς, άπερ άν βούλοιτο, και λίαν άκονιτί. πρεποι δ* αν

ημάς ουκ άσθενούντας τί) πίστει, πάντη τε και πάντως επι-
μαρτυρεΐν αντψ το πάντα δύνασθαι διαπεραίνειν ευκόλως"
άνδρίζεσθαι δε προς εργα τά δι ων εσόμεθα λαμπροί, και
ο τον εύκλεά της επιεικείας άποκερδανοΰμεν στεφανον' κατα- 5
πείθεσθαι δε τοις παρ αύτοΰ λόγοις, κα\ ποδηγούς ποιεΐσθαι
σπουδάζειν τους, οΐπερ αν εϊεν κατά καιρούς των θείων
ημιν θεσπισμάτων απλανέστατοι διακομιοταί. κατεπηγ-
γελλετο δε κα\ ό Κύριος ημών Ίησοΰς ό Χρίστος δια των
άγιων προφητών τά εκ της ενανθρωπήσεως αγαθά, και όσον ι ο
μεν ί)κεν εις άνθρωπίνας εννοίας, απιστίας, ως εφην, ου
μακράν τον λόγον ετίθει, τών χαρισμάτων το μέγεθος αφη
γούμενος, άλλ' εν πίστει πεποιημεθα δεκτά τά ύπερ φύσιν'
κα\ εις εργα τον νουν τά ύπερφυη παρατρεποντες, τοις της
ά ευσέβειας είσηγηταΐς εύαφη τρόπον τινά καϊ εύήνιον τον της ι ζ
διανοίας αυχένα δεδώκαμεν. καιρός δε ό πρέπων ταΐς τών
αγαθών χορηγίαις καϊ ττ} παρ ημών αυτών ύποταγτ), της
'ΈΙκκλησίας η άνάδειζις. θε'α γαρ οπως και τοις πρός ημών
προσε'ταττεν ό τών όλων θεός κΛτιο-χνειν και εργα πληρούν,
καϊ τοις των προφητών καταπείθεσθαι λόγοις, άφ ής ήμίρας 2ο
τιθίμελίωτΑΐ ό οίκος Κυρίου παντοκράτοροί χλ) ό νονός α,φ' οϋ
ωκο^όμηται.

ο
10 Διότι προ τών ήμερων εκείνων ό μισθόε τών ανθρώπων οϋκ
έσται εϊε όνΗσιν, καϊ ο μισθόε τών κτΗνών ουχ υπάρχει, και

2. ημ'ιν Ο. 3· τα ΡΓΟ το ^· *νκό\ων Έάά. »η1β ΜΪ£ηε. 4· Ά

Ηϊ>8ΐιπφΙιιπι εχ Ο. 5· »ΰκλ»ά Ο. (ύκλιη Έάά. 6. δ< Ο. τ« Έάά. 9- ηι'
εΐ ό αββυπιρία εχ Ο. II. ηκίΐ Έ,άά. απιστία! Β.Ο. άπιστίαν Έάά.
12. ΐτ'ιθη Ο. 13. δίκτά τά νπϊρ φύσιν' και «« ίργα τον νονν τά νπιρφνη
παρατρίποντις Ό. δικτά τά ΰπ(ρφιρή και ιΐ( ϊργα τον νονν παρατρίποντίϊ Ο, και τα
ΰττίρ ϊννοιαν Έ,άά. 1$. ιισηγηταιι Ο.Ό. νφηγ. Έάά. ΐ6. αύχίνα
διδώκαμίν Ο. δίδωκότα αύχίνα Έ,άά. 17- αντω Ο. ΐ8. θία] άρα Ό.
τοΊί Ο.Ό. τά Έάά. πρία Έάά. πρί>. ΠΠ3 ΙίΙΙ. εΓ38α 0. παρ Ό. 20. κατα-
πιίθισθαι Ο. κατατίθ. Έάά. 23. ίκιίνων Β.Ο.Ό. οί. ίηίΓ3. γρ. (= γράφί)
τούτων Β ια/τ. τούτων Έ. Έάά. των αΐΐ. οπι. Ρ. Εά(1. ίηνίΐίβ Β.Ο. 24· νπάρ-
χιι Β.Ο. (ΑΙεχ.) ύπάρξιι Έάά. (ΥβΙ. ν)
 νίϋ. ιο. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. III. 389

τώ έκπορευομένω και τώ εϊσπορευομένω ούκ εσται εΐρκνΗ άπό

τηο θλίψεωο· καϊ έεαποοτελώ πάνταε τούε ανθρώπους εκαστον
επί τον πλΗοίον αύτοΰ.

Ή των Εβραίων εκδοσις ούχ ώς επι μέλλοντος καφοΰ

5 ποιείται τους λογούς, χρόνον δε τίθησι τον παρωχηκότα.
προ γαρ των ήμερων εκείνων φησίν ό μίσχος των Ανθρώπων ούκ
ην ε\ς ονηο~ιν και ό μισθοί των κτηνών ούχ, υπήρχε" κα\ πάλιν & 720 Δ.
Τω ϊκπορευομενω κα) τω εϊσπορευομένω ουκ ψ είρήνπ, κα\ αντί
του ώάναι Κα) εζαποττΐλω πάντας τους Ανθρώπους, τεθείκασι
ίο τό Έ,ξαπεστειλα πάντας τους ανθρώπους, έχει δε και
σφόδρα το εικός ό λόγος, το δε άτρεκες εν τούτοις παρα
στήσει των διηγημάτων η δύναμις. βούλεται γάρ τι τοιού
τον ύποδηλοΰν. ήκον μεν γάρ εκ Ώαβυλώνος είς την άγ'ιαν
πόλιν ο'ι εξ Ισραήλ. άλλ' ούκ ην αύτοϊς αγιάσματος
1 5 τόπος, κατασεσεισμενού του πάλαι ναοΰ' ούκ· η1ν η θυσία
και σπονδή, μη εστώτος θυσιαστηρίου, είτα προϋτρεπεν ό
των ολων θεος των ούτως αύτοΐς αναγκαίων προύργιαιτάτην ]>
θεσθαι φροντίδα, κα) άναδείμασθαι μεν τον ναόν, άνορθώσαι
δε κα) το θείον εν αύτφ θυσιαστηριον, ως άν εχοιεν άπο-
2 ο περαίνειν εύ μάλα τα νενομισμενα, και καταμειλίσσεσθαι
τον των ολων θεόν. ο'ι δε ποικίλως διανεβάλλοντο, ποτε
μεν χρημάτων πλαττόμενοι σπάνιν, ποτε δε τάς των κω-
λυόντων ο'ικοδομεΐν δυστροπίας προφασιζόμενοι. είτα προσ
κρούοντες δια τούτο θεώ, συχναΐς και άλλεπαλληλοις
25 κατεπαίοντο πληγαΐς, άκαρπίαις δη λε'γω και άνεμοφθο-
ρίαις και τοις των ομόρων εθνών εφόδοις και καταδρομαϊς.

3· «V· ϋ. προ» Ρ. Εάά. (42·) 7> 8. ην—νπήρχι—5"] Ηββο νβτΐ», οιΐΒβ

άίοίΐ Ό. Οχηΐίϋδ ΗεΙ)Γ3ΐοβ Ιβαϊ, εχ!ιί1>εηΙ ςυοςυβ (22. ϋίΐ.) δ. τω αΐΐ.] το (βίο) Ο.
8-10. Ηβεο και άντϊ—ίξαπιστ(ΐ\α πάντα! τούΐ ανθρώπου! 30θε88εηΐηΙ 6Χ Ο. καϊ
άντϊ—<ξαποστ€\ώ πάντα! τούΐ ανθρώπου! ΐξαπίσταλα Ό. II. το δί
άτρικ€! Ο. και τό η\ηθϊ: £(1(1. παραστήσιι Ο. παρίστησι Εάά. Ι4· οί
(ΙεεδΙ ΠΊίΐηυ ρτίπι» Ο. άγιάσματοι τόποι Ο. άγιασμα τά> τόπφ Έάά. 1£. κατα-
σασμίνου (βίο) ϋ. ή 30089811 β.Χ Ο. 21. διανιβάΧοντο Έάά.
3ηΙβ Μίρ;ηβ. ίηνίΐίβ Β. Ο. 22. τα; άεββΐ ίη Κ<3ί1. 24. οία Ο.
πρόι Ει1(1. 35· κατιπαίοντη Ο. ϊπαίοντο Έ,άά. 26. ταίι
3Β3αΓηρΙαιη εχ Ο.
 390 Β. ΟΥΒΙΙ^Ι Α^ΕΧΑΝϋΚ. νϋϊ. ίο.

ο επίκλημα δε αύτοΐς εποιεΐτο το ράθυμον ό τών ολων θεος,

αββ- »■ ούτω λίγων δια φωνής Άγγαίου τοΰ -προφήτου " Ό λαος
" ούτος λεγουσιν Ούχ ηκει ό καιρός τοΰ ο'ικοδομησαι τον
" οίκον Κυρίου. εΐ καιρός ύμϊν μεν εστί τοΰ ο'ικεΐν εν οΐκοις
" κοιλοστάθμοις, ό δε οίκος Κυρίου ουκ ωκοδόμηται ;" επειδή 5
δε άναπεπτωκαν, ως εφην, εκ ραθυμίας, ταΐς των αναγ
καίων ενδείαις κατεπαίοντο συχνώς, κα\ πολέμοις τοις γεί-
τοσιν. επειδή δε άνεγηγερκασι τον νεών, πεπαυται τά εξ
ίΐ οργής, -πάντα δε άλις ην αύτοΐς, και πολύ της ευημερίας
παρεκειτο πλάτος, ταύτητοί φησιν "Οτι προ των ήμερων ίο
εκείνων, τουτεστι πριν άναστηναι τον νέων, ο μισθός των
ανθρώπων ουκ ην εις ονητιν και ό μισθός των κτηνών οΰχ
ύπηρχεν. άμισθοι γαρ οι γηπόνοι, καΙ ούδεν ολως συν-
αγηγερκότες, όμοΰ τοις συγκεκμηκόσι βουσιν άπηλλάττοντο
των αγρών, άλλ' οΰδε τοις εκπορευομένοις, η τοις ε'ισπορευο- 15
μενοις ψ ειρήνη. ε\σπορευομένους δε κα\ 'εκπορευομίνους τους
εκ πόλεως εις πόλιν Ιόντας εσθ' οτε φησιν, η το εμπορικον
ε έχοντας επιτήδευμα, ήγουν καϊ έτερων ένεκα πραγμάτων,
ουκ ψ ούδε εκείνοις ειρψη, των ομόρων εθνών, ώς εφην, εκ-
λελυττηκότων επί τον Ίσραηλ, κα\ εκάστου βλέποντος ώς 2ο
ενα των οτι μάλιστα εχθρών τον εγγύς εξ αίματος, η και
άδελφον, η καΙ γείτονα.
Ίστεον δε, οτι πρ\ν ενανθρωπησαι τον Μονογενή, κα"ι
άναδειχθηναι την Έκκλησίαν, ουδείς ην ανύρωπω μισθός, οϋτε
721 Δ. α μην τοις κτψεσιν. οι τε γαρ εν τωδε τω βίω λογικώτεροι 25
και συνέσεως έχοντες δόξαν, οϊ δη καϊ άνθρωποι νομισθειεν

I. το ράθυμον ροβΐ θίοί ΐΓΜίδρ. Έάά. ίηνίΐίβ Β.Ο. 4· νμ,ΐν Μ'» Ίοο
ΟΓάίηε Ο. (ΑΙεχ.) 5· Κυρίου Ο. Κυρίω Εάά. ΐπιώη 8« αναπίπτωκαν Ο.Ό.
αναπιπτωκότιι γιρ Εάά. 6. « Ο. ίϊι ϋ. Εάά. 7· ο~νχνως Ο.
σννιχώ: Έ,άά. 8. ΐγηγίρκασι Ο. νιων Ο. ναον Ε<3<3 . 9· βλι*
5»> Ηοο ΟΓθίηε Ο. ίο. ότι 38ΒΐιπιρΙιΐΓη εχ Ο. II. ϊκιίνων Ο.
τούτων Εάά. νιων Ο. ναον ϋά. 1-]. ιις πάλιν Λσιόντα! Ο. ίίι
πόλιν οπι. ϋ. 19. ουκ ην Ο. οϋκ ϊ)ν ουν Ό. ουκονν Έιάά. €ΐρηνη\ +
φησϊ Έ,άά. ίην. Ο.Ό. ώί ΐφην (κ\(\υττηκάτων ΐπ'ι Ο. ώι ίφ^ν «λίλυπι/κότων
<τί ϋ. κλίλιητ. ώί «φι;» £Π Έάά. 21. ΐχύρων τόν] ιτολίμιωτάτωκ των Ο.
ί'ξ] και (ξ Β. 22. ή ΟΠΙ. Ο. Ϊιά\)βΙ Ό. 24· όνθρώπω Ο.
άνθρώποκ Ό. τοϊί άνθρωποι: Εάά.
 νϋΐ. ιι, 12. ΙΝ ΖΑΟΗΑΕΙΑΜ. ΤΟΜ. ΠΙ. 391

αν, άκερδη και αχρηστον την εν τοις λόγοις είχον σπουδην,

ούτε συγγράφοντε'ς τι των αναγκαίων, ούτε μην νοίΐν η
λαλεΐν ετεροις δυνάμενοι, ομοίως δε κα\ οι τον άγελαϊον
και κτηνώδη τρίβοντες βίον, άμισθοι διετελουν. οΰ γαρ ην
5 εργασασθαί τι των επαινουμενων πάρα. θεώ. άλλ' ούδε ην
ολως επι γης ειρήνη, της των δαιμονίων αγέλης διακνκώσης
τα πάντα, και θορύβου μεστην άποφαινούσης την γην, ώς 1>
είναι τα. πάντων πράγματα και μεντοι τάς διανοίας ώς εν
δονήσει και σάλω, κα) το βεβηκος οΰκ εχειν.

ίο Και νΰν ού κατά τάο Ημέραε τάε έμπροσθεν έΓώ ποίΗοω τοϊο ιι
καταλοίποιε τοΰ λαοΟ τούτου, λέτει Κύριοε παντοκράτωρ-
άλλ' η δείξω είρώνΗν η άμπελοο δώσει τον καρπόν αύτΗΟ, 12
καϊ η γη δώσει τά Γεννήματα αύτΗΟ, και ό ρύρανόε δώσει
τκν δρόσον αύτοΰ, και κατακλΗρονομιίσω τοΐε καταλοίποιε τοΰ
*5 λαοΰ μου ταΰτα πάντα. ο

Έυμμεθίστησι ταϊς οργαις καϊ τά εξ αυτών συμβαίνοντα,

κα\ άποδραμεϊσθαί ψησιν Όμου τοις τών πλημμελημάτων
καιροΐς τάς δίκας. πεπαυμενης γάρ της αμαρτίας, μάλλον
δε ηδη ποινάς τάς ύπερ αύτης εκτετικότος τοΰ Ίσραηλ, κατα-
2ο ληζειν εφη τάς συμφοράς, κα\ μάλα εικότως, κα\ άπρακτη-
σειν ετι τών ανιαρών την εφοδον. βεβούλευται γάρ επ'
αύτοΐς ουκ άδελφά τοις πρώτοις, άλλ' οσα βλέπει προς
ημερότητα. τούτο δε ην ειρήνης επίδοσις, και άμφιλαφης <1
τών ηδίστων αύτοΐς χορηγία, ώς εΰβοτρυν μεν οράσθαι την
2 5 αμπελον, βαθύ δε κομώσαν ληιοις την άρόσιμον γην τούς

1. τοϊί οτα. Ο. 3- και οιη. Ο. 6. &ιακνκ\ωσάστμ Ο.

13. γινήματα Ο.Ρ. ι<{. μου] + τούτον Έάά. (ΥαΙ. ν) ϊην. Β.Ο.
(ΑΙεχ. XII.) ταΰτα πάντα ϋ.Ό. Έάά. μ) πάντα ταΰτα Β. Ρ. (Αΐβχ. |ΧΙΙ.)
19. ('κτ(τηκότοί Β. 21. των άνιαρ. την Ηοο οπίίηε Ο. 23. τούτο Ο.Ι).
ταΰτα Έάά. 24. αΰτηι Ο. ίηνϊΐο 1). 25. κομωσαν ΟΛ.
κομώσι Έιάά. Χηίνοιι (βίο) I).
 392 Β. ΟΥΚΙΙ,ΙΛ ΑΙ,ΕΧΑΝΌΚ. νϊη. ιι,ιζ.

τών γηπόνων ιδρώτας άμείβεσθαι, ουρανού δηλονότι μυ-

νονουχι και συνθεοντος, κα\ δρόσοις καταπιαίνοντος αγρούς
δηλονότι κα\ τα. ίν αύτοΐς. εψεται γαρ πάντως τοις του
Αεσπότου νεύμασιν ουρανός τε και γη, και άπαζαπλώς ή
κτίσις. κλήρος δε ταύτα τω Ισραήλ, θεοΰ κατευρύνοντος 5
την εϋημερίαν, κα"ι παντός του πεφυκότος άνιάν άπαλλάτ-
ο τοντος.
Άρμόσειε δ' αν ό (.πι τώδε λόγος τω πάντων ημών
Έωτηρι Χριστώ, προ μεν γαρ τών της επιδημίας καιρών
εβαδίζομεν έκαστος κατά το αύτώ δοκούν, κτηνώδη τε κα\ ίο
άλογώτατον διαβιοΰντες βίον, και ταϊς τών δαιμονίων άπά-
ταις συνεζευγμενοι. επειδή δε πεπραμενους μόνον δε ούχι,
κα\ κατερριμμενους εις γην, καϊ ύπο πόδας οντάς εχθρών,
ωκτειρεν ό Πατήρ, ούκε'τι πεποίηκεν ήμΐν κατά τας ημέρας
722 Α. α τας έμπροσθεν, ού γαρ περιεΐδεν ετι πλεονεκτουμενους, και 1 5
ύπο τυράννω πράττοντας ώμώ προς πάν ότιοΰν ημάς τών
α'ισχίστων άποφεροντν δεδωκε δε μάλλον ήμΐν την εζ ου
ρανών είρψψ, τουτεστι Χριστόν, ος και άπάσης ημΐν εύκαρ-
πίας της νοητής δεδώρηται χορηγίαν. εμπεπλήσμεθα γαρ
σ'ιτω τε και οίνω, και δε^ωκεν ήμΐν η άμπελος ή αληθινή, 2ο
τουτεστι Άριστος, τον εαυτής χαρπον, τον ευψραινοντα καρ-
δ'ιαν άνθρωπου, κατά τό γεγραμμε'νον. αυτός δε υπάρχων
Β.,ΧοΑη. 1) και ό κόκκος του σίτου και τό δράγμα τό ιερόν, άρτος ήμΐν
ι,βν.χχίϋ. απεφάνθη ζωής' άπεδειζε δε και εύανθεστάτους, ταΐς εξ ού-
8. ^οαη. ρανοΰ καταπιαίνων δρόο-οις, δήλον δε ότι ταΐς νοηταΐς κα"ι δια 25
του ΥΙνεύματος, ων και ό θεσπέσιος Ααυε\δ διαμε'μνηται
ρ8. λέγων " 'Ω,ς δρόσος Άερμων ή καταβαίνουσα επ\ τά ορη
οχχζϋ. 3

I . δηλονότι και την (ν αυτοΊι (3) ηΐΐίΐβϊ 8 δηλονότι 3(1 δηλονότι (Γ&ηβίΐϊεηβ ϋ.
3· δηλονότι 388υπιρ1υπι βχ Ο. 5· *λήρο! 0.1). κλήροι Ό. Εάά.
6. τον πιφυκότος [πιφοικος I).] άνιαν Ο.ϋ.Ι). ανιαρού Ε<3(1. 8. άρμόσίΐ Ο.ϋ.
τ<ρ] των Ε(1(1. βηΐβ Μίϊηβ. ίο. αϋτψ οίο. Ο. τγ η*ϋΐιιιψΙιπη βχ Β.Ο.
12. ΐπιιδή Ο. «τ»! ϋ. Εά(1. πνπραμίνον! Ο. πίπραχόται άθλίω: Ο. πηττωκύταί
Ε(1(1. ί« &1(. 38»υοιρΙιιπι βχ Ο.ϋ. ι6. ήρας των αισχίστων Ιιοο
οπίϊηο Ο.Ό. ΐ8. ήμ'ιν] + τη! ΈΛΑ. ϊην. Ο. 20. σ'ιτω τ« και
οινω Ο. σιτοϋ τ( και οϊνον Ε(1(1. δίδωκιν Β.Ο. διδώρηκιν ΥΛΛ. 22. υπάρ
χων Β.Ο. νπάρχιι ΈΛά. 23. άρτοι—ζωηι Ο. αΰτόί—(ωη Έάά.
 νίϋ. ΐ3· ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. ΠΙ. 393

" Έιών." ταύτα δε ήμΐν εν κλήρου μοίρα πάρα. θεού και

μερϊς αγαθή, επεί τοι γεγόναμεν Ισραήλ, τουτεστι, νους
όρων θεόν, τεθεάμεθα γαρ εν ΎΊώ τόν Πατέρα.

ο
Και Ιοται ον τρόπον πτε έν κατάρα έν τοΐο εθνεσιν οΐκοο Ιούδα 13
5 και οικοο ' ΙσραΗλ, οΟτω διασώσω ύμάΌ και εσεσθε έν εύλορα·
θαρσεΐτε και κατισχύετε έν τακ χερσΐν ύμών.

Αιχμάλωτοι γεγονότες οι εξ Ισραήλ, και ταΐς των ελόν-

των πλεονεζίαις ενειλημμενοι, κεχρηματίκασι καΐ επάρατοι,
φασκόντων τινών, κατά γε τό εικός Οΰτω μή γενοίμην ώς ό
ϊο Ισραήλ, επειδή δε σε'σωκε τε αυτούς ό φιλοικτίρμων θεός,
και 4ν τοις άρχαίοις γεγόνασιν άγαθοΐς, συναποβεβλήκασι ά
ταΐς συμφοραΐς και τό δοκεΐν είναι κατηραμενοι. ηϋλόγηνται
γαρ, και οΰδεν ήττον γεγόνασι ζηλωτοι καθά και πάλαι, θεού
κατευφραίνοντος τοις άνωθεν άγαθοΐς, και άπάσης αύτοΐς εύ-
1 5 θυμ'ιας άπλούντος μεθεζιν.
Τούτο δε αυτό κα) εφ' ημών αύτών άτρεκες ενορώτο
πάλιν, ήμεν γαρ επάρατοι, ταΐς τών δαιμονίων άγελαις
ύπεζευγμενοι, κα) προς πάν είδος φαυλότητας δια της εκεί-
νών δυστροπίας κατενηνεγμενοι. επειδή δε θεόν εγνώκαμεν
2 ο τόν τών όλων δημιουργόν, και εγνώσθημεν τω Χριστώ, τότε β
δ») τότε κα) άναμελπειν εή> εαυτοΐς δεδιδάγμεθα " Εύλογη- ^8· οχ"'·
" μενοι ημείς τω Κυρίω τω ποιήσαντι τόν ούρανόν και τήν
" Υνν" επειδή δε είς τούτο κεκλήμεθα τιμής τε κα) δόξης,
φιλεργεΐν άναγκαΐον και κατανδρίζεσθαι παθών, και στυγη-
2 5 τήν ποιεΐσθαι τήν άμαρτίαν, και τοις εύαγγελικοΐς εμπρε'πειν
νόμοις, ώς επείγεσθαι κατορθούν τό άνδάνον Χριστώ, άκη-
κόαμεν γαρ επιφωνούντος ήμΐν θαρτείτι κα) ΚΑτιτχυιτε ίν α 723 Α.

I. παρά θίώ Β. 4· *" κατάρα\ κατάρα Ο. (68. βΐ.) ΐθνισιν] + ί

Εάά. ϊηνίΐίβ 0.Ο.Ρ. (μ Αΐβχ. XII.) ' 15. μίθιξι»~\ την μ. Εάά. ίην. Ο.
ΐ6. άτρικΐς ινορωτο Ο. αληθίί ον άράται ύά. 20. ί'γνωσμίβα I).
24· φίλίρνο! άναγκαΐον κατανδρίζ. Ο. ίηνίΐο Ό. των παθών Εάά. ίηνϊΐίβ Ο.Ό.
26. ώί 0.1). και Εάά. άνδάνον 0.0. άρίσκον Εάά. 8ΐ3ΐΐπι τφ αάά. 'ύά. ϊηνϊΐίβ
0.0. Χριστώ Ο. θ(ω Ο. Εάά. άκηκόασι Ο.
νοι,. Π. 3 Ε
 394 Β. ΟΥΒ,ΙΙ,Μ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. νϋί. 14, ι.5·

ταίς χ,ερο-)ν υμών, εσγτ)καμεν δε παρά Χρίστου τό χρηναι

8. ·ΙΌίΐη. θαρσεϊν' νεν'ικηκε γάρ ύπερ ημών τον κόσμοι/, και πεπάτηκεν
χνϊ. 33·
εχθρούς, και θανάτου κρείττονα τον οικεΊον έδειξε ναον, και
Ρβ. ονί. το της ανομίας ενε'φραξε στόμα, ίνα και ήμεΐς δι αυτόν εν
4*·
τούτοις, νεν'ικηκε γάρ, ώς εφην, ούχ εαυτω μάλλον, άλλ' 5
ήμΐν τοις ησθενηκόσι τά εκ του νικησαι κατορθών αγαθά.

Μ Διότι τάδε λέρει Κύριος παντοκράτωρ "Ον τρόπον διενοώθΗν τοΰ

1) κακώσαι ύμάε έν τφ παρορρσαι με τούε πατέραε υμών, λέτει
15 Κύριοε παντοκράτωρ, και ού μετενοΗσα· ούτω παρατέταΓμαι
και διανενοΗμαι έν ταϊε ίιμέραιε ταύταιε τοΰ καλώε ποιΒοαι ίο
τΗν Ιερουσαλήμ και τον οίκον Ιούδα- θαρσεΐτε.

"Οτι ταΐς θείαις σκεψεσιν εϊτ οδν βουλαΐς το άντιστατοΰν

ούδεν, κάκ τώνδε δη πάλιν έφίησι νοεΐν. ο γάρ αν βου-
λεύσαιτο θεός κα\ δη και ελοιτο πληρούν, τούτο δη πάντως
εκβησεται κα\ προς το αΰτω δοκούν εξε'ρπει τέλος, οΰτω «5
ο που φησι και διά φωνής Ήσαίου, της εαυτού φύσεως το
Ββ. χΐνί. παναλκες άποφα'ινων " Και είπα Πασά μου η βουλή στη-
" σεται, και πάντα όσα βεβούλευμαι ποιήσω." ούκοΰν εξ
ων συνέβη παθεΐν αύτούς επενηνεγμενης της θειας όργης,
εκ τούτων αυτών συνιεναι, και μάλα σαφώς, εστίν, ότι και 2 ο
η της ευθυμίας αύτοΐς κατευρύνεται τρίβος εθελοντός γε αυ
τού και εφιεντος εύημερειν, μάλλον δε και όρεγοντος ε\ς
φιλανθρωπίας το εν παντί δη χρηναι γενέσθαι καλώ. ωσ-
περ γάρ, φησι, κακοΰν υμάς εθελοντα διά πολλην άμαρτίαν,
ά άπεΐρξεν ούδεν ούτω και χρηστά βουλευομενω, και κατοι- 25

4· δι* αυτόν ίν τούτοις Ο. ΗΪ8 (ΰδοκιμωμίν αάά. Εά<1. αντον μιμησόμίθα ΐν τού
τοι! Ό. II. θαρσ&π οιη. Ο. 86(1 νίάβ ϊηίπι. Ηβ,ϋεΙ Ό. 13. Ηδεο
σκίψισιν ιϊτ' ου» [ήτουν Οοά.] αεεεββεηιηΐ εχ Ο. σκίψίσιν ήτοι Ό. 14. δι)
«αϊ ΐββιιιιιρία εχ Β.Ο. 15. Η:ιεε καϊ πρ6{ το ά. 6. ϊξίρπιι τίλος
8«ε88επιηΙ εχ Ο.Ό. ι6. φησι και δ. φ. Ήσ. Ηοε ΟΓάίηε Ο. φησι ροβΐ
Ήσ. Ιηηβρ. Ε(1ά. «αυτοί Ο. αΰτοϋ Εάά. 20. τούτων αντ£> (βίε) Ο.
βονλίτιιι και μ. σ. ρ!Ό και μ. σ. ϊστιν Ο. ίηνίΐΟ Ό. 22. και β1(. 0Π1. Ο. *ίΐ
φιλανθρωπία! Ο. φιλανθρωπία Εάά. 33· δ") 388ΐιηιρ1απι εχ Ο.
 νΐϋ. ι4, Ι5· ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. III. 395

κτείρειν εθ'ελοντι πεπονηκότας αρκούντως, ούδεν εσται το

ε'μποδων. πΑρατίταγμα,ι γαρ ίύ ποιηο~Λΐ την Ιερουσαλήμ
κα) τον οίκον Ίού$α. εμφαντική δε λίαν η λε'ζις. ού γαρ
εφη μόνον οτι Βεβούλευμαι κα) ^ιανενόημαι τυχόν, άλλ' €*$·
5 τούτο προηλθον γνώμης και της εφ' ύμΐν ημερότητος, ώστε
και παρατεταγμαι. τοΰτο δε εστι σκέψεως εντόνου μηνυσις
εναργής, κατασφραγ'ιζει δε την ύπόσχεσιν εις άλήθειαν, το
6αρο~εΊτε προστιθείς.
Ούτω δε και ημάς αυτούς τούς δια. της πίστεως κεκλη- ο
ίο μένους εις επίγνωσιν αληθείας ασφαλίζεται Χριστός, ωσ-
περ γαρ προ της κλήσεως προς πάν είδος φαυλότητος
κατωλισθηκότας, παραδεδωκε μεν εις άδόκιμον νουν, εκάκωσε ^»η· >·
δε δί άκαθαρσίαν' ούτω και εν τα~ίς τ,μεραις ταύταις διενοηθη
τε κα) παρατετακται, καθά φησιν αύτος, εις γε το εύ ποιψ-αι
»5 την 'Έ,κκλησίαν κα) τον οίκον Ίού^α, τουτέστιν ημάς τούς
εζομολογουμενους αύτω, και ταΐς εύφημίαις καταγεραίροντας
ως Αεσπότην, ως σωτήρα κα\ λυτρωτην' αίνεσις γαρ ό
Ιούδας ερμηνεύεται, οίκος δε Ίού^α κα\ έτερως νοοΐτ αν η α 724 Α.
Εκκλησία, κεχρημάτικε γαρ οίκος Χριστού, ος " άνατε'ταλ- Ηβ1>. τϋ.
2ο " κεν εξ Ιούδα," κεκληται δε ούτω και παρά ττ) θεοπνεύστω 16. ΐϋ. 6.
γραφή, και γούν ό πατριάρχης Ιακώβ ούτως αυτού διαμεμ-
νηται λέγων " Ιούδα, σε αινεσαισαν ο'ι αδελφοί σου," και β»
πάλιν " 'Έ,κ βλαστού άνεβης υ'ιε μου Ιούδα." άνεφυ γαρ ό ιι>. 9.
Χρίστος εκ ρίζης Ίεσσα), κα\ καθάπερ άπο βλαστού της
25 αγίας παρθένου "Βακτηρία εϋκλεης και ή ράβδος μεγαλώ- ^χι*;',7
" ματος," κατά την τού προφήτου φωνην. ημΐν ούν άρα κα\ 1>
το ύαρα-εΊτε λελεζεται, και μάλα ε'ικότως. όπλω γαρ ημάς ^· ν·

ι. πιπονθότα: Εθίΐ. ίηνίΐίβ Β.Ο. 3· ΐμφατική Ο. «■ VI"» & ίην. 1>.

6. ίντόναυ Ο.ϋ. Ειΐιΐ. ιντόνον 1). 9· ΑββυπιρΙδ ο« εχ Ο.ϋ.1). τονΓ
βχ Ο). 12. παρα&ίύωκι μι» Ό. Εάά. παρίδωκι μίν I). παρα&ίδωκιν Ο.
14. καθα] και καθά ϋ. και Ο. αύτοίί (βίο) Ο. ΐ6. και ταϊ{ ΕβθυπιρΙα
βχ Β.Ο. 17- ό οπι. Ο. 23. άνίβηι νιί μου Ηοβ οπίίηε Ο. Ιούδα αεβεββίΐ
βχ Β.Ο. ανίφυ Ο. άνίβη Εάά. 25· ΑββιιιηρΙα <ύκλ<ή( βχ Ο.Ό.,
ή βχ Ο. μιγαλωματοί ϋ.Ό. δυνάμιωϊ Εάά. 27· Χιλίζιται Β.Ο.
λίγιται Εάά. ήμάς &63αοΐρ(ΐ1ΙΠ βχ Ο.
3Ε 2
 396 Β. ΟΥΕΙΙ^Ι ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. νίϋ. ι6, 17.

ευδοκίας εστεφάνωσεν ό Πατήρ τί) δια Χρίστου σωτηρία

και χάριτι.

'6 Ούτοι οί λοΓΟί οϋε ποιήσετε· λαλείτε άλΗθειαν εκαστοε ττρόε τον
πλΗσίον αυτού, και κρίμα ε'ψΗνικόν κρίνετε έν ταΐε ττύλαιε
17 ϋμών, καϊ εκαστοε τη ν κακίαν τοϋ πλΗσίον αϋτοΰ μΗ λοπζεσθε 5
έν ταϊε καρδίαιε υμών, και δρκον ψευδΛ μΗ άταπάτε· διότι
ο ταύτα πάντα έμίσΗσα, λέτει Κύριοε παντοκράτωρ.

Ουκ άπειθεϊν ελομενοις καϊ εις εζίτηλον πολιτείαν άπο-

φοιτάν είωθόσιν επαγγέλλεται θεός τα. εκ της ιδίας ημερό-
ττ/τος επιδώσειν αγαθά, κα\ μην και παρατετάχθαι προς το ίο
χρηναι λοιπόν εύ ποιεϊν αύτούς' ήγαπηκόσι δε μάλλον την
αύτω θυμήρη διαστείχειν 6δ6ν κα\ ζην εύαγώς τ)ρημενοις.
■ηκιστα μεν γαρ ψευδοεπεΐς όράσθαι προστεταχε, ποιεισθαι
δε μάλλον εν άτρεκεία. τους λόγους, ορθότητα δε την επί γε
ά τοις χρίμα,σιν αγαπάν, κα\ την εφ' εκάστω πράγματι ψήφον 1 5
εύθη τε κα\ άνεπίπληκτον πάντη τε και πάντως εκφερειν, ού
λημματίων αισχρών ηττωμενους, ουκ εις κέρδη βλέποντας
αισχρά, κα\ χρημάτων ένεκα την του δικαίου παρασημαί-
νοντας χάριν' άλλ' εις μόνον ορώντας το άνδάνον θεω*
άνιεντας δε κα\ άδελφοϊς, ει δη που τι παραπταίσειαν η 2ο
δρώντες η λέγοντες, και προσέτι τούτοις παρωθουμενους εδ
μάλα τό ψευδορκεΐν. μεμισηκεναι γαρ δη διισχυρίζεται τά
ε τοιάδε των κακών.
"Αθρει δε οπως οΰδεν επιτάττει δράν τών εν σκιαΐς η
τύποις. ού γάρτοι χρηναι βουθυτεΐν ούδε μην λιβανωτω 25
τιμάν εντέλλεται, άλλ' οίον Ισχνην τινα και τετορνευμενην,

ρ. (Ιωθόσιν 388υπιρΙιΐΓη εχ Ο.ϋ. Οϋ36 βεαυυηΙιΐΓ ϊπαγγίλλίται—ιτοΐίϊι» αί-

τουι ροδί ήρημίνοΐί (ΐ2) ΙΓ3Π8Ι). Ε(Μ. ίηνίΐίβ 0.1). 12. αϊιτω θυμήρη Ο.Ό.
(νθιίαν Έ.άά. την ρΓΟ ζην Εαά. (Ιρημίνοα ρΓΟ ΠΙΟΓβ Ο. Ι4·
388ΐιαιρΙυπ) εχ Ο. 17. λημματίων Ο. λημμάτων Εάά. ΐ8. παρα-
σημαίνοντα! Ο. προδίδοντας ίίά. 22. δή &8811ΙΓΐρΙυπΐ βχ Ο.
25· λιβανωτω Ο. λφάνω ίίά.
 νίϋ. ι8, ι9. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. III. 397

μόνον δε οϋχΐ και εύαγγελικην επασκησαι βούλεται ζωην.

επειδή γαρ ου βραχύς ημΐν εν τούτοις περί της του Έωτηρος
ημών επιδημίας εκπεποίηται λόγος, ταύτητοι και άναγκαίως
εντολή συνεισάγεται τα. δι αυτού λαλούσα θεσπίσματα. ει
5 γαρ δη προσηκοι τοις θείοις ημάς επόμενους λόγοις λαλεΐν
την άληθειαν, τα. Χριστού πάντως διαλεζόμεθα' Χρίστος γάρ » 725 Α.
εστίν ή αλήθεια, δια τούτο και ό σοφώτατος ΐίετρος ετοι
μότατους ημάς γενέσθαι προστεταχε (ίπρος άπολογίαν παντι \^^'
" τω ερωτώντι ημάς λόγον περι της ούσης εν ημΐν ελπίδος."
ϊο οι δε δη τά Χριστού λαλεΐν ειθισμενοι, και αύτον έχοντες
επϊ γλώσσης άει, καϊ νού και καρδίας μελετην πεποιημε'νοι,
δίκαιοι που πάντως είεν άν, και τη κατά πάν ότιούν ορθότητι
διαπρεποντες, ειρηνικοί τε και πράοι καϊ προς γε τούτω και
άνεζίκακοι, κα\ ψευδορκεΐν ουκ ειδότες, μάλλον δε ούδε 1.)
15 όμνύντες ολως. διαμεμνηνται δε λέγοντος αυτού " "Εστω 8.ΜαΐΛ.
" οε υμων ο λόγος το ναι ναι και το ου ου το οε περισσον
" τούτων εκ τυύ πονηρού εστίν"

Και έΓενετο λοΓΌΟ Κυρίου παντοκράτορος πράο με λέρων Τάδε ι§ 19

λέτε· Κύριοο παντοκράτωρ ΝΗστεία η τετάρτΗ και νΗστεία η
πέμπτΗ και νΗστεία η έβδόμΗ και νΗστεία η δεκάτΗ έσονται
τω οίκω Ιούδα εις χαράν και εϊο εύφροσύνΗν και είο έορτάε
άΓαθάε, και εύφρανθΗσεσθε, και τΗν άλΗθειαν και τπν είρΗνπν ο
άταπΗσατε.

' Αναγκαΐον οιμαι τοις φιλομαθεσι προαφηγησασθαι πάλιν

2 5 των ενθάδε λεγομένων νηστειών τάς αιτίας, και ποία μεν ή

2. 6 ρτο ον Εάά. ϊην. Β.Ο. 3· ΐκττητοΊηται Ο. πητ. Εάά.

4· τά οιη. Ο. 5· προσηκίΐ Εάά. οοιτβχϊ βχ Ο. 7· κίτροι Ό. Εάά.
πανλος Ο. ΙΟ. « ρΓΟ αί Εάά. ίην. Β.Ο. II. γλώττηι Ο.
Ι«. οΊαμΐμνηται Β. δί Ο. γάρ Εάά. ΐ6. δί ρπυΒ εΐ 6 λόγοι Οία. Ο.
Ηαεο τά δί—ϊστια Βοοεβεεπιηΐ εχ Ο.ϋ. ιη. τοΐττο ρΓΟ τούτων Ό.
19. τιτάρτη Ο. (ι6. τίτράϊ Εάά. 2ΐ. *ϊγ βεοιιιιάαπι ωβιιπιρίιιπι
βχ Ο. (ΑΙεχ. XII.) 22. (νφρανθήσιται ( = €νφρανθήσιτι') ρήπία
πιβηιι Ο. 23. αγαττήσίτ» Ρ. 24. πάλικ οη). Ο. ΙιαΟβΙ ϋ.
 398 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι Α^ΕΧΑΝϋΕ. νϋί. ι8, 19-

τετάρτη, τις δε και ή πέμπτη, και α'ι τούτων εφεξής έβδομη

τε καϊ δεκάτη, προσεποίσομεν γαρ ούτως επΊ καιρού, και
εν κάσμω λοιπόν των προστεταγμενων την δύναμιν. ονκούν
μετά. τ6 άλώναι την άγίαν πάλιν, και κατεμπρησθήναι τον
ναον, άποκομισθήναι δε ομού τοις Ίεροϊς σκεύεσιν αιχμαλω- 5
(1 τον τον ' Ισραήλ, οι σεσωσμενοι τε και περιλειφθεντες κατά
την Ίουδαίαν τάς ημέρας εν αίς τα τοιάδε παθεϊν συμβε'βη-
κεν αποφράδας ήγούντο κα\ στυγητάς, και δη κατά πληθύν
συνθεοντες, κομμον εποιούντο κα\ θρήνον, άσιτούντες ώς εν
νηστείαΐί. τίνα δε δη τα σνμβεβηκότα, και ώς εν εκάστη ίο
των άρτίως ήμϊν ώνομασμενων ήμερων, φέρε λε'γωμεν εκ
των ιερών γραμμάτων.
ιη'Θ4-7 "^Φ7) τοινυν ο μακάριος Ιερεμίας " Και εγενετο εν τω
" ετει τω ενατφ της βασιλείας αύτού' δήλον δε οτι Έεδεκίου'
" 61» τω μην), τω δεκατω τη δεκάτη τού μηνός ήλθε Ναβου- "5
β " χοδονάσορ βασιλεύς Βαβυλώνος κάί πάσα ή δύναμις αύ-
" τού επι Ιερουσαλήμ, κάί περιεχαράκωσαν αυτήν και
" περιωκοδόμησαν αυτήν τετραπεδοις λίθοις κύκλω, και
" ήλθεν ή πόλις εις συνοχήν εως ενδεκάτου έτους τω βασι-
" λει Έεδεκία, εν τω μην\ τω τετάρτω ενάτη τού μηνός, 2ο
" και εστερεώθη ό λιμός εν τη πάλει, και ούκ ήσαν άρτοι
" τω λαψ της γης, και διεκόπη ή πάλις, κα) πάντες οι
" άνδρες ο'ι πολεμιστάι έξήλθον νυκτός κατά την Όδον της
726 Α. α," πύλης άνά μέσον τού τείχους και τού προτειχίσματος, ο
" ην κατά τον κήπον τού βασιλέως." είτα διά μέσου 2 5
παρενθε\ς των Έεδεκίου παίδων τήν σφαγήν, αύτού δε τήν
ΐι.. ΐ2- τύφλωσιν, εφη πάλιν " Έν μηνϊ τω πεμπτω δεκάτη τού

ι. τετάρτη Ο. τιτράι Εάά. και ρηιιβ αββππιρίιιιη εχ 0. 3· *Ρ° · «ταγ-

, ίνων (ΙίΙβΓα ιιη» 0. ΗϊβεΙ προστ. Ό. 5· Ε<3α. »η'β Μϊρηε.
10. ώί 38βαα)ρΙΐ1Π1 βχ Ο.ϋ. II. ωνομασμίνων Ο.ϋ. (Ιρημίνων Εάά.
\ί-/ομιν Ο. (Κ των Ήρων γρ. 88911ΙΤ)ρΐ3 βχ Ο.ϋ. Ι4· ΐνάτφ Ο. ΐννάτω
Εάά. ι$. τ}7 388ΐιπιρΙιιιη εχ Ο. ($ο1.) ι8. τίτραηϋοις Ο.
(ΥβΙ.) Τίτραπόδοκ Ώ. Εάά. (Αΐεχ. XII.) τιτραπόδων Β. κατη\6(ν ρΓΟ και }/\-
θιν Β. 20. τώ ρήιΐ8 αββυπιρίαιη εχ Ο. ΐνάττ) Β.Ο. ϊννάττι Εάά.
24· πυΚηι ϋ.Ό. πόΚιΐύί Εάά. (Ρπ(1-Λιΐ£. ππ&ηυ ρπωα.) 25. ίώ μίσου Ο.
6η μίσον Εάά.
 νπί. ι8, ι9· ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. III. 399

" μηνός ήλθε Ναβουζάρδαν ό άρχιμάγειρος ό εστηκώς κατά

" πρόσωπον τού βασιλέως Βαβυλώνος εϊς Ιερουσαλήμ, καΐ
" ενεπρησε τον οίκον Κυρίου κα\ τον οίκον του βασιλέως,
" καΐ πάσας τάς οικίας της πόλεως και πάσαν οικίαν με-
5 " γάλην ενε'πρησεν εν πυρ\, και παν τείχος Ιερουσαλήμ
" κύκλω καθείλεν η δύναμις των Χαλδαιων η μετά τοϋ 1>
" άρχιμαγείρου." άκούεις όπως εν τω δεκάτω ετει πεπο-
λιορκηκεν ό Ναβουχοδονόσορ την Ιερουσαλήμ, είτα τω τε-
τάρτω μηνΐ του ενδεκάτου έτους διακεκόψθαι φησι την πόλιν,
ίο εν δε' γε τω πε'μπτω μηνι και αυτόν εμπεπρησθαι τον ναόν
και άπασαν δε την πόλιν διισχυρίζεται παρά του άρχιμα
γείρου. αποφράδας δη ούν την τετάρτην καϊ την πεμπτην
και την δεκάτην ήμε'ραν εποιούντο, τους μήνας εις ημέρας
παραφε'ροντες. τις δε και *ι ΐβ^όμη, πάλιν ειπείν άναγκαΐον.
'5 Επειδή γάρ εϊλε την Ιερουσαλήμ ό άρχιμάγειρος, κεχει- ο
ροτόνηκε τον Τοδολίαν εις καθηγητην τοις καταλοίποις των *
Ιουδαίων εν τοις Ίεροσολύμοις. ειτα τούτο δεδρακώς άπήρκεν
εις Βαβυλώνα, επειδή δε τούτο ούτω πεπράχθαι μεμαθή-
κασιν οι περισωθεντες έξ Ιουδαίων, συνεδραμον εν τοις Ίερο- Η>· »3·
2 ο σολύμοις, κα\ ήσαν εν ελπίσι τού κατοικεΐν ετι την γην.
άλλ' εν τω μηνι τω έβδόμω, καθά γεγραπται, τον Τοδολίαν Ιο. 25.
άνεΐλεν ό Ίσμαήλ' κα\ διεσπάρη πάς ό λαός τότε, καϊ Ιο. *6.
άπεδραμον εις την Αιγυπτίων, και διολώλασιν εκεί. στυγη-
τήν ούν εποιούντο και την εβδόμην ήμε'ραν, και αυτόν δε τον ά
25 μήνα ταύτης ένεκα της αιτίας, ήδε μεν ούν των νηστειών
ή πρόφασις. επειδή δε ην άκόλουθον, πεπαυμενων τών εξ
οργής καϊ άνακομισθεντος τού Ισραήλ εις Ιεροσόλυμα
και τών σκυθρωπών παρεληλακότων, μή νηστεύειν ετι κα\

3· τον ύβββΐ ίη ΕόΜ. 5· '» ονα. Ο. (33> 9'> 228.) 7· ΗαΙιβΐ

«ν ίίκάτω ίτίΐ Ο. 9· ίνΗίκάτου Ο. ίικάτου Β. Ε(1ϋ.
ΙΟ. γι 388ΐιιηρΐαπι βχ Ο. 13. τον! μήνα! ιίι ήμ. ιταραφίροντί! Ο.ϋ. δ»'
άι ιΐιτον αίτια: Ε(](1. Ι7· άπρρκιν Ο. άιτήΧθιν Κάά. 20. ΐτι Ο.
«τι Β. Εάά. 34- ουν οτα. Ο. 25. ϊνικα Ο.β. ίνικιν ΚΑά.
26. ην άκόλουθον Ηοο Οίτΐίηο Ο.ϋ.1). 28. μή Η. Ε(1(1. μή ΟΠΙ. Β.ί'.ϋ.
Ο. εοιτβοΙΟΓ (]ΐιί(ΐ3ΐη βεειιΐο ίοΓίε χη™"., ονκ αη(ε ήν άκϋλ. ρααίο 5ΐψΓ3 πάιΐκΐιΐ.
 400 Β. ΟΥΕΙΙ,Ι,Ι ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. νίϋ. 2θ-ϊ3.

κόπτεσθαι, μεταπλάττεσθαι κελεύει το πένθος εις θυμηδίαν,

ηδεσθαί τε μάλλον εφ' οις εχουσι λαβόντες παρά θεοΰ,
ήγουν διά μνήμης εχειν τα εφ' οις τετιμώρηνται κατά. και
ρούς, πλημμελοΰντες άφυλάκτως και προς παν ότιοΰν των
0 έκτοπων άναίδην ώλισθηκότες. 5
Ρβ. χχϊχ. Δεδρακε δε τούτο και ε'ις ημάς ό Χριστός. " "έστρεψε
12
" γαρ ημΐν τον κοπετον ε'ις χαράν, διε'ρρηξε τον σάκκον κα\
" περιεζωσεν εύφροσύνην" κατά την του ψάλλοντος φωνην.
επαιτιώμεθα δε ουδαμώς, οτι θεον ουκ εϊδότες ποτέ, και
προσκυνουντες τη κτίσει παρα τον κτισαντα, πεπτωκαμεν ίο
ΙΗ. 28. ύπο πόδας εχθρών κα\ είς νουν άδόκιμον' εύχαριστοΰμεν δε
727 Α. η μάλλον εή) οϊς ηλεήμεθα κα\ σεσώσμεθα, κα\ εκ χειρός
ϊ. ΐ4· εχσρων λελυτρωμεσα, και την αγιαν οικουμεν πολιν, τουτεστι
την Έκκλησίαν, ηξιώμεθά τε λοιπόν εύχαΐς και θυσίαις ταΐς
πνευματικαΐς καταγεραίρειν αύτον, ά,γαπώμεν δε και ώς είς ι ζ
Βίρηνην κα) Αλτριιαν, καΐ θυμηδίας της άνωτάτω πρόφασιν το
χρήμα καταλογ'ιζεσθαι παρά της θεοπνεύστου δεδιδάγμεθα
ΕρΗ. ϋ. γραφής. " Κύτος γάρ εστίν η ειρήνη ημών " αύτος, ώς
εφην, ή αλήθεια," και δι αύτόν εσμεν εν ελπίσιν άγαθαις,
I» και εν τω κατευφραινεσθαι δεΐν, κατηφείας άπάσης εζ- 2ο
ηρημενης.

20 Τάδε λέπει Κύριοε παντοκράτωρ Έτι Ηζουσι λαοί πολλοί και

2ΐ κατοικοϋντεε πόλειε πολλάε, και συνελεύσονται κατοικοϋντεε
πέντε πόλειε είε μίαν πόλιν λέποντεε Πορευθώμεν δεΗθπναι
τοΰ προσώπου Κυρίου και έκ^ΗτΑσαι τό πρόσωπον Κυρίου 25
22 παντοκράτοροε, πορεύσομαι κάτω· και Ηζουσι λαοί πολλοί
και εθνΗ πολλά έκ^ΗτΗσαι τό πρόσωπον Κυρίου παντοκρά-

Τ. μ(ταΧ\άττ<σθαι ϋ. θνμηδίαν ϋ.Όλ). ιϋθνμίαν Εάά. 5· άναίδην ϋ·

Εάά. άνίδην Β.Ό. 6. δί αββιιπιρίιιπι βχ Ο.ϋ. ιι. ά&όκιμον] +
παρΜθημΐν Β. Εάά. ίηνϊΐϊβ Ο.Ό. 15- «γ 388αιηρ1υ.ηι βχ 0.
ϊ·]. θίοπνίΰστου 0. θιίαϊ Εάά. Ι9· και &8βυπιρ1υ.ΐη βχ 0. άγαθαιι Ο.
ΡοηΙ. Μί^ηβ. αγαθοί! ΑιΛ. 22. πολλοί οαι. Ο. 34· πότι
πολιά οτα. 0. (22. »1.)
 νίϋ. 2ο-22. ΙΝ ΖΑΟΗΑΕΙΑΜ. ΤΟΜ. III. 401

τοροο έν Ιερουσαλήμ και τοϋ έΕιλάοκέσυαι τό πρόσωπον ο

Κυρίου.

ΝΙεταπλάττοντος τού Χριστού τό πένθος ημών εις χαράν

και εις εορτην κάϊ εις εύφροσύνας άγαθάς, και μεθιστώντος
5 €Ϊγ θυμηδίαν τους όδυρμούς, οΰ καθ' ίνα λοιπόν εσται, φησι,
των καλουμένων εις σωτηρίαν η ώς εν π'ιστει πρόσοδος καϊ
η προ: θεόν οίκείωσις δί άγιασμοΰ' αλλ* αϊ μεν πάλας
άλληλας εις τοΰτο παροτρυνοΰσι λοιπόν, ηζει τε κατά. πλη-
θύν πάντα τά εθνη, τοις (Ις τούτο φθάσασιν έπιφωνούντων (1
ίο άέϊ των δευτέρων τό Ποριυ<τομαι κάγω. γέγραπται γαρ ότι
" Σίδηρος σίδηρον όζύνει, άνηρ δε παροξύνει πρόσωπον Ρ»*·
" έτερου" πρόκλησις γάρ άείπως έτέροις εϊς γε το χρήναι
πληρούν το αγαθόν, η τίνων ευρίσκεται προθυμία, τις δε
δη ταϊς πόλεσιν ήτοι τοις εθνεσιν ό σκοπός ; τό ί^ιλάο-Φτΰαί
ΐ5 τε και έκζητησαι το πρόσωπον Κυρίου, τουτέστι Χριστόν,
ός εστίν ε'ικών απαράλλακτος τοΰ θεού και Πατρός, και
" γαρακτηρ της υποστάσεως αύτοϋ, καθά γέγραπται, και ΗΛ.
" απαύγασμα της δόξης," περί ου φησι και ό θεσπέσιος
Ααυείδ " Τό πρόσωπον σου έπίφανον έπ\ τον δούλόν σου."
2ο επέλαμψε γάρ ημΐν η ε'ικών και το πρόσωπον, ως εφην, τοΰ Ι35·
θεοΰ και ΪΙατρός' αυτόν έχοντες ευμενή και ΐλεω, και τά
εκ της αμαρτίας διακρουσόμεθα βλάβη, δικαιούμενοι δια
πίστεως " ουκ έζ έργων δικαιοσύνης ά έποιήσαμεν ημείς, Τί*· ",·
" άλλα κατά τό πολύ αύτοΰ έλεος" φιλοικτίρμων γάρ έστι
25 και άγαθός κα\ άφίησιν εγκλήματα τοις προσιοΰσιν αύτψ
αύτον εκζητούντες φιλομαθώς κα\ διά τοΰ χρήναι πληρούν α 728 Δ.

ι. ΐξιΧάσκισθαι Β.Ο. (Αΐβχ.) ,'ξιλάσασθαι Εάά. (« Ύ&Ι. XII.) οΓ. 7^8 ήη.
3· ήμΐν β. 5> 6. 7σται οΐ ώί 368ΐιιηρΙα βχ 0.1>. (ΙββαηΙ ίη ϋ. 7· οΐμαι
ρΓΟ αϊ Ο. 8. παροτρΰνουσι Ο. τ» Ο. δί Εάά. 12. πρόκληση 0.1).
παράκλησίϊ Ό. Εάά. γ€ 38811Π)ρ111Π1 6Χ Ο. Ι4· (ξίλάσασθαι I). Εάά.
ϊξιλάσκισθαι Ο. 20. Άιτίλαμψι ΜΪ£ηε. ήμ'ιν ή ιΐκων Β.Ο. Νίκ.
ίη Ρβ. εχνίίί. ή ίΐοήνη Εάά. 21. ίχονται ϋά. αηΐε Μίαηε.
ίλίω Ο.Ό. ίλοβι» I). Εάά. τα—βλάβη 0.1). την—βλάβην ϋ. Εάά. 23· » °;
2>ν ϋ. Εάά. 24- το 38βυπιρΙΐΗη βχ Β.Ο. 26. φίλομαθώ: και
αοβεββεηιηΐ εχ Ο.ϋ. τοντο ρΓΟ τον Ο.
νοι,. ιι. 3 ρ
 402 Β. ΟΥΗΙΙ,ΙίΙ Λ^ΕΧΑΝϋΚ. νίϋ. 23.

τά νενομισμενα, πάντη τε και πάντως εύρησομεν, και δι

ΕρΗ. ϋ. αυτοί) κολλώμ(θα τω θεώ και Ώατρι, και γάρ εστίν αντος
η ειρήνη ημών, κατά τάς γραψάς.

23 Τάδε λέτει Κύριοε παντοκράτωρ Έν ταΐε ήμέραιε έκείναιε έάν

έπιλάβωνται δέκα άνδρεε έκ πασών των Γλωσσών τών εθνών, 5
και έπιλάβωνται τοΟ κρασπέδου άνδρόε Ιουδαίου λέτοντεε
Πορευσόμεθα μετά σοϋ, διότι άκΗκόαμεν δτι ό Θεόε μεθ'
ύμών έστιν.

I) Ύίνα δη τρόπον η κατά πόλεις τε όμοΰ και εθνη γειπ/σεται

πρόσοδος τών επιζητούντων το πρόσωπον Κ,υρίον, διατρανοΐ ίο
πάλιν, εσται γάρ τούτο φησίν εν τοις ημίρα,ις ίκείναις,
τουτεστι, κατ εκείνο καιρόν, καθ' ον α,ν επιλάβοιντο £εχΑ
α,νσρες ενος Ιουδαίου λέγοντες Πορευο-όμεθα μετά ο~ου. διά μεν
ουν τών ίίκα, τον τελειον τών προσιόντων νοήσεις αριθμόν
τελειότητας γάρ σνμβολον ό δε'κα πως εστίν αριθμός, οτι 1 5
δβ τοις άγίοις άποστόλοις ο'ι εζ εθνών κολλώμενοι την αυ
τήν ωσπερ εκείνοις βαδίζειν όδον επεχείρουν δικαιούμενοι
0 διά πίστεως της εν Χριστώ, καθίστησιν εναργές, κα) τ6
σχήμα λίγων, ώς εξ εικόνος της καθ' ημάς διαπεπλασμενον
εύ μάλα. οι μεν γάρ μικροί τών παίδων ει τοις Ιδίοις 2ο
πατράσιν ελοιντό ποτε κατακολουθεΐν, επιδραζάμενοι τον
κράσπεδου και οίον επικουρούμενοι ταΐς άφαΐς και τών
εσθημάτων άπαρτώμενοι, απλανή τε και άσψαλη ποιούνται
την βάδισιν κατά τον "ίσον οΐμαι τρόπον και οι ττ) κτίσει
λελατρευκότες παρά τον τών όλων Δημιονργον, πατέρας 25

I. *ϋρήσομ(ν Ο. (νμίσκ. Ε(1(]. 2. ΐστιν αύτΑϊ Ηοο οπϋηε Ο.

4. ΐάν ϊπιΧάβωνταί ϋ.Ό. ΐπιλήψονται Ρ. Ε(1(1. (22. &1.) 6. ϊπιΚάβωνται]
8Ϊ0 οοιτεχί. ΐπιΚάβονται €.Ό. (ιο6.) ίπϊΚή^ονται Ρ. Εάά. (22. »1.) ανδρός Ιου
δαίου] ίνοί Ιουδαίου ϊηΐτί. εί. ίνοι άνδροί 'Ιουδ. (Οο.) II. τοΰτο
ΗθβυιηρΙυιη εχ Ο. Γ). 12. κατ ϊκιίνα> Ο. καθ' ον αν ΐπιλάβοιιπο Ο.
οτι ίπιληγοντα> Ειΐά. 15. δίκα πωα] 8ίε ειΐίάϊ βχ Ο. ςυί δίκα ιγΛγ
βει-ίοίΐ. δέκατοι Ό. Εάά. Ι9· Ηαεο τη: καθ' ημά{ 300βΒ8βπιηΙ εχ Ο. άεβιιηΐ
ϊη Ό. 20. μίιι 386ΐιπιρΐιιπι εχ Ο.Ό. «ί] «V ΜΪ£ηβ. 22. και ρήαβ
388ΐιπιρΙιιπι εχ Ο.
 ίχ. ι, %. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. III. 403

γνησίους επιγραφόμενοι τούς τών ευαγγελικών δογμάτων

είσηγητάς, και συναπτόμενοι δι ομοψυχίας, έπονται τ€ αυ- <1
τοις, νηπιάζοντες ετι τάς γνώμας, κα\ εις την όμοίαν 'ίενται
τρίβον, ζηλωταί που πάντως της αυτών πολιτείας άναδεικνυ-
5 μενοι, κα\ ταΐς άε\ προς το άμεινον επιδόσεσιν " εις άνδρα ^ρΗ. ιν
" τελειον αναβαίνοντας και εις μετρον ηλικίας του πληρώ-
" ματος του Χρίστου" έπονται δε δια ποίαν αιτίαν ; πε-
πληροψόρηνται γαρ οτι Ό θιος μετ' αυτών έοτι, τουτέστιν
Ό Εμμανουήλ" ερμηνεύεται γαρ Ό θεός μώ' τιμών, οτι δε
ίο ου μόνων εσται των εξ αίματος ' Ισραήλ η το τηνικαδε
κλησις, απάντων δε μάλλον τών ανά πάχταν την οικουμενην ο
εθνών, διαμεμηνυκεν ειπών, ώς εκ πόντων έσονται των γλωο--
σων οι επιδραττόμενοι του κρα,ο-πε^ου. πότε δε κεκληνται
τά εθιη] προς επίγνωσιν αληθείας, καϊ ποτε βεβούληνται
ι^εκζητησαι το πρόσωπον Κυρίου, εξιλάσασθαί τε αύτο, και ^"Γρ™2
«ί το χρήναι τοις άγίοις άποστόλοις την αύτην ώσπερ δια-
στείχειν όδόν, ει μη οτε γεγονε καθ1 ημάς ό Μονογενής ; ος α 729 Α.
εστι προσδοκία εθνών προς ον και ό θεσπέσιος άναμελπει
Ααυείδ " ΥΙάντα τά εθνη όσα εποίησας ήξουσι και προσ-
2ο " κυνησουσιν ενώπιον σου, Κύριε" ' σεσωσται γαρ δι αϋτοΰ
και αύτη τών εθνών ή πληθύς.

ΛΗμμα λοΓΌυ Κυρίου έν γη Σεδράχ και Δαμασκού άνάτταυσιε Κ«φ. θ'.

αύτοϋ, διότι Κύριοε έφορά ανθρώπους και ττάσαε φυλάε τοϋ 1)
ΊσραΗλ· καί'Ημάθ έν τοις όρίοιε αύτΗε. 2

25 Ουκ άτραχυ μεν το προκείμενον, δυσεφικτος δε κομιδί)

και αύτη τών λέξεων η συνθήκη, πλην ώς ένι λελεξεται

2. αϋτώ Ο. 3- «τ»] ί'ττΐ ιΐ)3ηιι ρηιηα Ο. «κτα» Β. ίηνίΐίκ Ο.ϋ. 4· τ^ε

αντων π. άναδ. Ιιοο οπίίηε Ο. άναδ. ΒηΙβ τήι Ιταηβρ. Εάά. 13. δ« οπι. Ο.
Ι5· ζητησαι Ο. ΗαΙιεΙ ΐξιλάσασθαί Ο. αύτο Ο. αϋτον Ό. Εάά. ΐ6. «γ
το χρηναι αεεεββετυηΐ βχ Ο.Ό. 20. Κυρα οία. Ο. ΗίΙιεΙ Ό.
22. Σίδραχ Ο.Ό. Άδραχ Ρ. Εάά. (22. βΐ.)
3 ρ *
 404 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. ίχ. ι, %.

προς ημών. τά γεμην έφ' οις ειρησθαι ταυτϊ νομιούμεν, ε\-

κάτως προαγορεύειν ανάγκη, νοηθείη γάρ άν ώδε' τε και
μόλις της προφητείας ό νους. ότε τοίνυν των της αιχμα-
ο λωσίας δεσμών άνείθη τε κα\ άπηλλακται κατά καιρούς ό
Ίσραηλ, ηκόν τε λοιπόν ε'ις την Ίουδαίαν, καΐ άνατειγίζειν 5
επεχείρουν την Ιερουσαλήμ, τότε δη τότε τά περίοικα των
εθνών, οϊ τε την "Σαμάρειαν οικούντες και οι τάς της Πα-
λαιστίνης κα\ μην και Φοινίκης νεμόμενοι πόλεις, κατεδά-
κνοντο φθάνω, ομού δε και εδεδίεσαν, μη άρα δη πάλιν
άνενεγκόντων αύτοΐς τών πραγμάτων εις το άπ άρχης, κα\ ίο
εϊς πληθύν άμε'τρητον εκτεινομενου του γένους, είτα πάλιν
έχοντες την ουτω δυσάλωτον και εύπυργοτάτην, καταστρα-
$ι τεύοιντο πάλιν αύτών, και άμαχόν τίνα, καθά και πάλαι,
κατεξαναστήσειαν αύτών την χεΐρα, ταύτητοι τειχίζειν εθε-
λοντας διακωλύειν ηθελον, πικρούς άρτΰοντες δόλους, κα\ 15
μην και εφόδους ληστρικάς Ίστάντες αύτοΐς. ηκον δε εις
τούτο βασκανίας καΐ φθόνου, ωστε και γεγράφασι τω ΤΙερ-
σών βασιλεύοντι τό τηνικάδε τά εν τω "Έ,σδρα κείμενα.
ϋ^Ίβ ^ ούτως " Βασίλεί Άρταξε'ρξη κυρίω οι παΐδες σου
" 'Ράθυμος ό τα προσπίπτοντα και Έαμελλιος ό γράμμα- 2ο
β " τεύς και οϊ επίλοιποι της βουλής αύτών καΐ κριτάχ οι εν
" τύ) κοίλη Έυρία και Φοινίκη, και νυν γνωστόν έστω τω
" κυρίω βασιλεΐ διότι ο'ι Ιουδαίο: ο'ι άναβάντες παρ ύμών
" προς ημάς ελθόντες εις Ιερουσαλήμ την πάλιν την

ι. ϊφ' οΐς ϋ. Ε(]ϋ. ιύθύς (ϋ. ταντϊ 0. ταΰτα Έάά. 2. προσαγοριναν Ο.

αν οτη. 0. Ιιαϋβΐ Ό. 6. γαρ ρτο δη Ο. 9· τ' ΡΓΟ
ίί 0. Ι4· τίΐχίζίΐ ΑιΛ. 15. δόλου* Β.Ο. λόγους Εάά.
20. προυΊΐ ίιπυντα 0. πραττόμινα -γράφων ΕΑά. σαμίΚΚιος Ο. σαβίλΧιος Ό.
σιμίΧιος Εάά. σαμίΧΧιος (ΥαΙ.) σιβίΧΧιος Ιιΐο (Αΐβχ.) 66(1 ν. ρτ3βο. σιμίΧΧιος.
22.—4"5· 7· *·" — τοιούτον Ο.Ό. Ργο ςιιίβιΐ8 Β. Έ,άά. ΙΐΗββηΙ γινώσκιιν
σ€ δίί, βασιΧίΰ, οτι Ιουδαίοι οί *ϊϊ Βαβυλώνα άναχθίντις, ϊΧηΧΰθασιν ίΐς την
ήμ(Τ€ραν, κάί την τ* πόΧιν την άποοτάτιν και πονηράν οϊκοδομούσι, και τάς αγοράς
ςιτισκίυάζουσι ταύτης, και τά τίίχη, κα\ τον ναόν άνςγΐίρονσΊν [άν(γ(ΐρ. Β. Μϊ^ηε.
άναγ. ΕάάΛ ϊσθι μίντοι γ(, τούτων γ(νομίνων, ούτι φόρους αυτούς τιΧιϊν υπο-
μίνοϋντας, ούτι δί ΐιπακούιιν ΐθίΧήσοντας' άΧΧά και βασιΧίύσιν άντιστησονται, κάί
άρχαν μαΧΧον, η ύπακούίΐν ίθιΧησονσιν. ίν(ργουμίνων ουν των π*ρ\ τον ναόν και
οιτουοαζομίνων, κάΧως (χ*ιν ϊδοξιν ημίν γράψαι σοι, βασιΧίύ, κάί μη πιριι&ιΐν το
τοιούτον. 23· °' βίπιπιςαβ ομ. Ό. 24. πάλιν
την οτα. ΰ.
 ϊχ. τ,α. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. III. 405
" άποστάτιν και πονηράν οικοδομοΰσιν, τάς τε αγοράς αυτής
" καϊ τά τείχη θεραπεύουσι και ναον υποβάλλονται, εάν
" ούν η πόλις αΰτη οικοδομηθί} καϊ τά τείχη συντελεσθεί,
" φορολογίαν ού μη ύπομείνωσι δούναι, άλλά και βασι-
5 " λεΰσιν άντιστήσονται, και επε\ ενεργείται τά κατά τον β 730 Α.
" ναον, καλώς εχειν ύπολαμβάνομεν μή ύπεριδεΐν το τοι-
" οΰτον." ούκοΰν επειδήπερ εαλωκότι μεν τω Ίσραηλ και
παθόντι την αιχμαλωσίαν επετώθαζον ού μετρίως, άνασε-
σωσμένω δε μόλις και δεσμών άνειμενω πάλιν ούδεν ήττον
ίο έπεθρωσκον, μυρ'ιοις τε οσοις αύτον ενίεσαν πόνοις, πολυ-
τρόπως επιβουλεύοντες, καϊ ούτε τον θείον εγεΐραι εώντες
ναον, ούτε μην την άγίαν τειχίζειν πάλιν, παρωξύνετο Οεος
€7Γ αύτοις άναγκαίως, κα\ παραδεδωκεν αύτούς εις χείρας 1)
Ισραήλ, πεπανμένων γάρ τών έργων, εγηγερμε'νου τε του
1 5 ναού, πάσας αύτών τάς πόλεις καταδηώσαντες είλοντο ύπο
χείρα τους εν αύταϊς, και χρημάτων γεγόνασιν άναριθμήτων
δεσπόται.
Λήμμα τοίννν λόγος Κυρίου φησϊν εν γν\ Χε^ραχ χα)
Ααμασ-χου, τουτέστιν, ό εν χερσϊν ήμιν λόγος ό παρά θεού,
2ο κατά τε της γης της ΈΖείραχ χα) της Ααματχου γενήσεται
κα\ μεντοι κα\ Ήμαθ, ήτις εστίν ίν τοίς όρίοις αύτης, δήλον
δε ότι της Δαμασκού, γη δε Ίίεδραχ χώρα που πάντως
εστί κατά την εωαν κείμενη, ης γείτονες η τε Ήμάθ' η νΰν ο
εστίν Επιφάνεια της Άντιοχε'ων προσωτερω βραχύ' καϊ ή
25 Ααμαο-χος, η εστίν επί Φοινίκων τε και ΤΙαλαιστινών μη
τρόπολις" ύποκείσονται δε δηλονότι ταΐς μητροπόλεσι και
πόλεις α'ι ύπ αύταϊς. διατί τοίνυν κατ αύτών τό λήμμα ;

3· σνντι\*σθη οπι. Ο. 4- νκομιίτσνσι Ο. 7· Μ*"

38811ΓηρΙϋΓη 6Χ Ο. 8. άνασισωσμίνων—άνιμίνων Έ,άά.
II. ΐγιΊραι Ο. ίγίριιν Εάά. 12. την άγίαν τιιχίζαν Ο. τιιχίζιιν την
ΈΑά. Ι3· παρα&ίδωκίν Ο. ιταρίδ. \\ά. ΐζ. «ιλοιτο 6.
<ΐ\όν τ* ίϊ(1. ιδ. φησϊν οτο. Ο. ΐίδράχ Ο. ΆΙΙράχ Έ,άά. 20. τη{
Σιδράχ Ο. Άδραχ Έ,άά. 22. Άδράχ ϋά. 23· γ*ίτοηι Ο.
γιίτων Εάά. νΰν Ο. τιι Έ,άά. 24. προσωτίρω Ο. προσωτίρα Εάά.
25· «τί ωβαιηρίαπι βζ Ο. παλαιστίνων Ο. Πάλαιστΐνηί Έ,άά. 20. δηλο
νότι] + συν Εάά. ίηνίΐίβ Ιϊΐϊπβ.
 406 Β. ΟΥΕΙΙ,ΕΙ ΑΙ^ΕΧΑΝΌΚ. ίχ. 2-4.

οτι και εν αΰταΐς γεγονεν Ανάπαυσις αυτόν, τουτεστι του

πάντων κρατούντος θεοΰ. άναπεπαυται δε οτι τεθεαται
τετιμωρημενας. ού γάρ αν σεσίγηκεν ό πάντα εφόρων,
ά φειδοΰς τε και επισκέψεως αξιών το άπόλεκτον γένος,
τουτεστι τον Ισραήλ. εφορά γαρ ανθρώπους ό τών 5
όλων θεός, και την εκάστου τρίβον κατασκεπτεται, και
τοις μεν άδικοΰσιν επιφέρει τα. εξ οργής, εκρΰεται δε τους
αδικούμενους.
Μ,εμνησθαι δε άναγκαΐον, οτι και εν τοις προλαβοΰσι τον
περ\ τών τεσσάρων αρμάτων είσκομίσας λόγον κα\ τάς τών ίο
««ρ™ Ίππων ιδέας, προστεθεικε πάλιν " Ίδου οι εκπορευόμενοι
" «τι γην βορρά άνεπαυσαν τον θυμόν μου εν γη βορρά."
άναπαύεται δε ώσπερ 6 μισοπόνηρος του Αεσπότου θυμός,
ο έκτετικότων τάς δίκας τών αντω προσκεκρουκότων διά πλεί-
στην όσην και άχάλινον άμαρτίαν. >5

3 Τύροε και Σιδών διότι έφρόνΗσαν σφόδρα, και ώκοδόμΗσε Τύροε

όχυρώματα έαυτΗ, και έθΗσαύρισεν άρτύριον ώε χούν, και
4 συνΗΓαρε χρυσίον ώε ΠΗλόν οδών. διά τοϋτο Κύριοε κλΗρο-
νομΗοει αύτΗν, καϊ κατάζει είε θάλασσαν ιπν δύναμιν αύτΗε,
και αύτΗ έν πυρί καταναλωθΗσεται. 20

731 Α. α Έπιτρε'χει τω λόγω τά συμβεβηκότα ταΐς πόλεσι, καθ'

Άυρη. ων γεγενησθαι διισχυρίσατο τό " λήμμα Κυρίου." άρχεται δε
νβΓ' ' άπό τε της Ύυρου και της Ί£ι£ωνος, αϊ δη μάλιστα τών άλλων

διαφερόντως τετίμηντο, προΰχουσαι μεν Ίσχύϊ και πλούτω,

και ταΐς εύανδρίαις τών κατωκηκότων, εχουσαι δε ωσπερ υπό 25

3· πάντα! \>. ΊηνίΙίβ Ο.ϋ. II. ϊππων Β.Ο.ϋ.Ι). Χππίαν Εάά.

προστίΰιικι Β.ϋ.Ι). Μϊ^ηε. προστίθηκι Ο. Εάά. 13. άναπαυσιται 1>.
ίηνίΐίβ Ο.Ό. ι6. ηφρΰνινσαν ηοάίε Ο. (ίυ ηιαηη ΓεεεηΙΐοπ ϊη Γ36υτα.)
[ηφρόνησαν XII.] 17. και ρπυβ ΟΜ. Ρ. Εθά. ΐ8. Κίριο! κληρ. ηοο
ΟΓάίηβ Ο. ΐην. ογ(1. Ρ. Εάά. 19. την Μ8ΐιπιρίυπι εχ 0. (ΑΙεχ.)
21. τα άεεβΐ ίη Εάά. 23. « οπι. Ο. 24. προΰχουσαι Ο.
προι'χ. Εάά. 2$. (ύανδρΐαΐϊ 0. άνδρ. Εάά. ζ6. προίκκίμιναι Ο.
ΰπιρκ. Εάά.
 ίχ. 2-4- ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. ΠΙ. 407

χεΐρα τάς άλλας, και τών ομόρων προεκκείμεναι. ούκούν

επειδηπερ, φησϊν, ύψηλην άνασπώσι την όφρύν Χισων τε και
Ύυρος, οίονται δε είναι δειναί τε καϊ άθραυστοι, και τεθαρση-
κασι μεν επ' οχυρωμασι, τουτεστι ταχών περιβολαΐς, ήγουν Β
δ καϊ ετεροις πράγμασι, δΐ ών άν εδ εχοι και σώζοιτο πόλις,
πεφρονηκασι δε και έπι πλούτω μεγα, ταύτητοι μαθησονται
δια. πείρας αυτής, ότι Κύριος κληρονομήσει αντην. πεπορθη-
κότων γαρ αυτήν των εξ ' Ισραήλ, ήγουν τάχα που Ούεσπα-
σιάνοΰ και Ύίτου, κληρονομησεσθαί φησιν α,ίτην πάρα. θεού.
10 και γαρ ην αυτός 6 παραδιδους και υπό χείρα τιθε\ς των
ήρηκότων αυτήν. ' Ρωμαίοι γαρ τοις Ιδίοις υποφέροντες
σκηπτροις την σύμπασαν γην, τοις μεν εϊκουσιν άμαχει ο
πράοι τε ησαν και προσηνείς" τοις γεμην άντεξάγειν εθε-
λουσιν επεφύοντο και αύτο\ δριμεΐς τε και μάχιμοι, κάτ
ι 5 εμπρησθησεσθαι δη οΰν φησιν αυτήν κατεσπασμένων εν
ναλΛο-ο-η των όχυρωμάτων, και διηρπασμενου του πλούτου,
εϊ και ην ως χους το χρυσίον και ώς πηλός οοων το ά,ργύριον
αώτν,ς. έμποροι γαρ γεγόνασι δεινο\ καϊ φιλοκερδε'στατοι
λίαν, ο'ι της Ύυρίων οικητορες, και περί γε τούτου πλατύς
2ο καϊ μάκρος εκπεποίηται λόγος εν τοις Ιεζεκιήλ του προφη- Εη*.
/ Ι6\ ? V \ /~\ « / XXVIII.
του συγγραμμασιν. ουοεν ουν αρα τους &εω προσκρου- (ι
οντάς όνησει ποτε τους επιτωθάζοντας μεν άγίοις, ει δη που
τι συμβαίνοι παθεΐν αυτούς, πλατύ δε γελώντας εϊ δοκιμάζοι
0605· τών ιδίων την πίστιν. ατονήσει γαρ αυτών παν
25 όχύρωμα, τουτεστι πάσα περιβολή καϊ πάς ασφαλείας τρό
πος" ούδεν δε όλως ό πλούτος, άλλ' εσται τις καϊ πολέμου

3- δ€ΐναί 0.1>. δηνοί Εάά. 8. Ηαβο τάχα που αοοβδββηιηΐ βχ Ο.ϋ.Ι).

ρ. κΚηρονομήσισθαι 0.1). κ\ηρονομηθήσ(σθαι 15(1(1 . II. νποφίροντα Ό.
Εάά. ύποφίρονται Ο. 12. ιΐκουσιν Ό. Εάά. ήκουσιν Μ— *ϊ] 0·
οίκοϋσιν Β. 14- μάχιμοι Ο. άμαχοι Ό. Έ,άά. κατ(μπρησθησ(σθαι Ο.
καταπρησθ. Ό.}). Έ,άά. ι"], άργΰριον εϊ χρνσίον ίηΐετ ββ Ιγ. Ο. οπίίηεπι
Ιιυηο (1»ηΙ ϋ.β. Εθ(3. (οί. XII.) 19. Ύυρίων 0.1}. Τύρου Εάά.
2θ. €κπιπο!ηται Ο. πιπ. 1). Εάά. 22. μιν άεεβΐ ίη Εάά. 23. συμ
βαίνοι Ο. συμβαίη Εάά. 24· άτονήσ€ΐ~\ άπονήσιι Εάά.
26. 6 πλοίτοϊ] + δνήσιι Εάά. ϊηνίΐίβ Ο.ϋ. άλλ' ΒββιιπιρΙυιη εχ Ο.Ό. τιι
[τισι Οοϋ.] και πολίμου τροφή και Ο. Τίΐ καϊ πολιμίαν τροφη' καϊ Ό. δ« μάλλον
οΰτοι Εάά.
 408 Β. ΟΥΒΙΙΛΙ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΒ. ϊχ. 2-4-

τροφή και τοις ειωθόσι καταδηούν προθυμίας της ε'ις τούτο

μάλλον ολκός.
"Ιδοι δ' αν τις και νΰν τούς Ελλήνων παΐδας μεγα μεν
β φρονοΰντας (πι σοφία, κοσμική, κα\ οίον επ' Όχ,υρωμασι, ταΐς
(κ πολύπλοκων συλλογισμών άπάταις, μόνον δε ουχί την 5
ιδίαν πλάνησιν ττ} της εϋγλωττίας δυνάμει διατειχίζοντας ,
και καταπλουτοΰντας λίαν το ως (ν λέξει λαμπρόν [ως
άργυρον], κάϊ ώς (ν τάξει χρυτού το εν νοημασι τίμιον.
πλην και οΰτως (χοντας κεκλη-ρονόμηκεν ό Χρίστος, καθεΐλε
μεν γαρ τά οχυρωματα, τουτέστι, πεπτώκασι τα εξ άπατης ίο
ευρήματα, διηρπασται δε τό χρυσ-ίον και τό αργύρια/, οι γάρ-
732 Α. α τοι κατά καιρόν των εκκλησιών προεστηκότες, άνδρες ελλό-
γιμοι κα\ σοφο\, κα\ της εκείνων εΰγλωττίας την δόναμιν εις
εαυτούς άρπάσαντες ιερόν άνάθημα πεποίηνται τω θεώ, τοις
της πίστεως έπαγωνιζόμενοι λόγοις, κα\ της παρ εκείνοις 15
άπατης πλείστην τε οσην και άληθη ποιούμενοι την κατάρ-
Έ,χοά. ρησιν. πεπράχασί τι τοιούτον ο'ι εξ Ίσραηλ. χρησάμενοι
36. 35' γαρ παρά τών Αιγυπτίων σκεύη χρυ<τα, τε κα\ αργυρά, και
Έχοά. σκυλεύσαντες τούς πλευνεκτησαντας, προσηγαγον ταύτα
**ν.ι-8; > , ν - , ' - / '
χχχν. ίο κατα την ερημον τω παναγιω κ3εα>, κατασκευαζόμενης τι/ς 20
χχχνί. 5. 1) άγιας σκηνής κα\ τών εν αυτί) σκευών ιερών.
Ούκούν υ'ι δια σοφίας κοσμικής και διά λόγου φαιδρό-
τητος οικονομούντες την Έκκλησίαν, διαρπάζουσί Τ€ τονς
Ελλήνων παΐδας, και οιονεί το χρυιτίον αυτών καϊ τό άργύριον
εκ πολλής άγαν επιεικείας καταπλουτήσαντες, κλήρον αυτό 25
ποιούνται θεού, τά εις δόξαν αυτού λαλούντες ετεροις, και

I. προθυμίαί τηι *1ί τούτο μάλλον όλκόί Ο.Ό. της «ιγ τοΰτο προθυμία! ολκό: Εάά.
4· οιοκ Ο. Βσον 1). ωσπιρ Εάά. ϊπ' Ο.Ό. ότϊ Εάά. τοίί (βίο) Ο. 7· λί'£«]
τόξα Ό. ωί Άργυρο» ΓεΙίηυί εχ Εάά. άεβυηΐ ϊη Ο.Ό. ο. χρυσού ΙμμβΙ Ο.Ό.
9· καβίίλί Ο.Ό. καθήρηται Εάά. II. (ύρηματα Ο.Ό. (ύρίμ. Εάά. δί] +
και ϋά. 12. καιρόν Ο.Ό. καιρούς ϋά. 13- κα\ &Η. &88<ΐΓηρ(υηι βχ 0.
Ι4· αΰτούι Ο. ι"], η ΒββιιιηρΙιιπι εχ Ο. και ροβΐ τοιούτον αάά. Εάά.
ίηνίΐο Ο. ι8. τ« &ββιιπιρΙυιη βχ Ο. 2ΐ. αύτοΐε Εάά.
22. δια ύΐ. ΒββιιαιρΙαπι εχ Ο. 23· οικονομούν™» Ο.ϋ.
οίκοδομ. Β. Εάά. τών ])ΓΟ τοϋι Ο. ίην'ιΐο Ό. 25· αΰτύ Ο.
αυτόν Β. Εάά.
ίχ. 5, 6. ΙΝ ΖΑΟΗΑΕΙΑΜ. ΤΟΜ. III. 409

τα μεν εκείνων όχνρώματα καταστρέφοντες, οικρδομοΰντες

δε νοητώς την άγίαν πάλιν, τουτέστι την 'ΈιΚκλησίαν.

"Οψεται Άσκάλων καϊ φοβΗθΗσεται, και Γάζα και όδυνΗθΗσεται 5

σφόδρα, και Άκκαρών, δτι ΗσχύνθΗ άιτό τηο έλττίδοε αύτΗΟ' ο
και άττολεϊται βασιλεύε άπό Γάςπο, καί'Ασκάλων ού μΗ κατοι-
κηΘη. καϊ κατοικΗσουσιν άλλο;ενεϊε έν Άζώτω, και καθελώ 6
Οβριν αλλοφύλων.

"Οτε πολέμου και μάχης εμβολή κατανέμεται χωράν, εύ-

θαρσέστεραί πως εισι κα\ έν έλπ'ισιν έσθ' οτε χρησταΐς, α'ι
κατ αυτήν πόλεις' οϊονται γαρ, ότι περιέσονται των εχθρών
η τω πλήθει των ένοικούντων εν αύταίς, η τειχών όχνρότητι ά
και ταΐς τών τακτικών έπιστημαις' ε'ι δε δη γένοιτο τών
παρά σφισιν άλώναι μίαν, ηπερ αν λέγοιτο δυνατωτάτη, τότε
δη τότε πάσα μεν όκλάζει προς δέος, άποσείεται δε την ελ
πίδα, την του διαφυγεϊν δύνασθαί φημι, και ως πεσούσα
θρηνεί, άλοΰσης δη ουν της Ύυρίων, της οΰτω διάφανους
καϊ άλκιμωτάτης κα\ πλούτω κομώσης, φοβηθήο-ιται μεν,
φησίν, ΆτχΑλων, ο$υν$γ\<τεται δε Γάζα, και μην χα) Ά«-
χΑοων. πόλεις δε αύται τών ΤΙαλαιστινών. οίύνηθησ-εται δε,
οτι ί\ο-γρ\ι$ψ\ άπό της ελπίδος Αυτής, φόντο μεν γαρ, οτι
ανταΐς αρκέσει προς επικουρίαν η Ύυρίων ισχύς, επειδή δε β
κειμένην τεθέανται, ταύτητοι λοιπόν άπωλισθηκασι της ελ
πίδος, και ό μεν Τάζης ηγούμενος οϊχησεταί φησιν, άπο-
λωλώς δηλονότι, χΑτοιχηο-ουτι δε χα) Αλλογενείς έν Άζωτω,
δεδαπανημένων, κατά τό εϊκός, τψ πολέμω τών αύθιγενών.

4. καη,σχΰνβη Ρ. (»2. ύ.) 5· °πή Ο. (Αΐβχ. XII.) « Εάά. (ναΙ. η)

8. ινύαρσίστιροί Ο. II. «V ΒΜΙΙΠίρΙΟΠ) βχ Ο. Ι5· βίαφυγίίκ Ο.
φνγιΐν υ. Εάά. ι6. Ηϊβο τνρίων τηι αοοεβββηιηΐ βχ Ο.
αβευηΐ ίη Ό. ιδ. φησίν] <7 Εάά. ιηνίΐο Ο. οδνν. δί Ο. καϊ
ώ8. [όί. Β.] Εάά. 19- ώ8. Εάά. 20. δτι αΐΐ.] + και Εάά.
ίηνίΐο Ο. 31. όρκισα Ο. ισχύσιι Εάά. 24· καϊ
88811Π)ρΙΐ1Π1 8Χ Ο.
νοι-, π. 3 0
 410 Β. ΟΥΚΙΙ,υ ΑΙ,ΕΧΑΝΟΚ. ίχ. η.

επιλέγει δε,τούτοις, οτι χαΟΐλω 'ΰβοιν αλλοφύλων, και άλλο-

φύλους μεν τους Φυλιστιαίους, ητοι τους Παλαιστίνους,
ονομάζει συνήθως, ήκοι δ' άν, ει γε τω δοκοίη, και καθ'
733 Α. ο. έτερων εθνών ό λόγος των ήδικηκότων τον Ισραήλ, ο"ι κα\
ήσαν όμοροι και της Ιουδαίων γείτονες, άλλα. ταυτί μεν 5
ήμϊν, ως προς γε τον εν τω γράμματι λόγον, ειρήσεται
πάλιν.
Έΐιδέναι δε άναγκαΐον, οτι διωκόμενης, ώς εφην, παρ'
εχθρών εσθ' ότε της 'Έ,κκλησίας, συνεπιφύονταί τε δέινώς
και επιμειδιώσιν οι εχθροί, τάχα που λέγοντες τό " εδγε ίο
ί^ί»" κατά το γεγραμμενον. πλην επαμΰνει Χρίστος, καΙ
άπασαν μεν αυτών συνθραύσει δύναμιν, τον ίδιον εγείρων
' 1> ναον, επιφερων δε τοις επιβουλεύουσι τά εξ άκρατου θυμού,
και ώσπερ τινάς πόλεις τάς των αιρέσεων κατασείων συν-
αγωγάς, και προς ταύταις ετι τά των ειδωλολατρών άνόσια 15
στίφη.

7 Και έ£αρώ τό αίμα αυτών έκ στόματοε αύτών, και τά βδελύΓματα

αύτών έκ μέσου οδόντων αύτών και ύττολειφθΗσονται καϊ οδ-
τοι τώ Θεώ Ημών, και έσονται ώο χιλίαρχοο έν ' Ιούδα, και ό
Άκκαρών ώε ό Ίεβουσαΐοε. 2ο

Κ,ατεδηδόκασι μεν και ούτοι τον Ισραήλ, και οιά τίνες

ο θήρες, μονονουχι κα\ αίματι πεφυρμενον ειχον το στόμα,
επειδή δε ήσαν ε'ιδωλολάτραι, κα\ ταϊς τών ματαίων θερα-
πείαις προσκείμενοι, άεί πως επϊ γλώττης, ήγουν επ' οδόντων, ·
εδεχοντο τών ιδίων βδελυγμάτων τάς κλήσεις, άνω τε καϊ 25

I. ΗαβΟ νβριν—φυΚιστιαίονί 300β8δ6ΓΙιηΙ βχ Ο. 8ΐΕ4ίπα τούί άΚΚοφίλονΐ 3(1(1.

Εάά. τούί φυΚιστίίϊμ Ό. 2. ΏάΚαιοτινονί] -(- οδί Ό. Εάά.
ίηνίΐο Ο. 3· αννηθίκ Ό. δοκοίη Ο.Ό. οΌκι'ι Εάά. 5· τανττ; Ο.
6. ήμών Ο. τω αββιιπιρίυιη εχ Ο.Ό. γράμμασι Εάά. Γβρυση3π(ίΙ)υβ οπιηίί>ιΐ8.
8. Η&εο παρ έχθρων άεβαηΐ ίη Εάά. ίο. οί οιη. Ο. Ηίβεί Ο.
II. ('παμύνα Ο. Εάά. ϊπαμυνιΐ Ό. 12. σννθρανσίΐ Ο.Ό. Εάά.
σννθραύα Β. ις. των οπι. Εάά. 19, 20. ΑββιιιηρΙα ό ρπαβ
βχ Ο. (οιιπι ηυΐΐϊβ Οοάά. ΡαΓβοηβίαηϊβ) ό ιΗ. βχ Ο. ίηνίΐο Ρ. (62, (00, ΐ47·)
ίηίΓ3. ιιβονσιωι Ο. 25· «δί'χοντο Ο. ιιχον Εάά.
 ίχ. 7· ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. ΙΠ. 411

κατω θεούς ονομάζοντας τά χειρόκμητα, και λίθοις άψύχοις

κατά τον προφήτην λέγοντες " θεός μου ει συ, και συ ™™'η'
" εγεννησάς με." άλλ' εκτετ'ικασι μεν την αύτοΐς προσή-
κουσάν τε και άποχρώσαν δίκην, πεπλημμεληκότες άγρίως
5 €£? τον Ισραήλ, πλην ουκ εις άπαν διολώλασι, προανα-
θροΰντος θεού την εν καιροΐς εσομενην αυτών επιστροφήν <1
εν Χριστώ, εζα,ρω τοίνυν φησι το ΛίμΛ αΰτων εκ <ττόμΛτος
α,υτων, τουτέστιν, εϊ και οία τίνες θήρες μονονουχι κατερρό-
φησαν τον Ισραήλ, άλλ' ήζει καιρός, καθ' ον έσονται
ίο καθαροί και της επϊ τούτοις αιτίας άπηλλαγμενοι' δικαιω-
θήσονται γάρ εν π'ιστει κα\ αυτοί, καΐ τον εκ της αρχαίας
φαυλότητος άπολούσονται μολυσμόν. έζα,ρω δε και τά ονό
ματα των β^ελυγμάτων αΰτων έκ μέσου οδόντων Λυτών, διαμε-
μνήσονται γάρ ούκετι των ψευδωνύμων θεών, ούτε μην
1 5 όνομάσουσιν αυτούς, ΰπολειφθητοντΛΐ δε κλ) αύτο\ τω θεω θ
ημων, καθάπερ αμελεί κα\ αυτός 6 Ισραήλ" σεσωσται μεν
γάρ κα\ αύτοΰ το κατάλειμμα, καίτοι δεδυσσεβηκότος ε'ις
αύτον τον Εμμανουήλ, επειδή δε κεκλημενη των εθνών ή
πληθύς τοις έξ αίματος Ισραήλ πιστεύσασι συνήφθη πνευ-
2ο ματικώς, Χριστού συνδούντος εϊς ενωσιν' " Αύτός γάρ εστίν ΕρΗ. "·
" ή ειρήνη ημών, ό ποιήσας τα αμφότερα εν καΐ το μεσό-
" τοιχον του φραγμού λύσας, κτίσας τε τους δύο λαούς εϊς ||>
" ενα καινον άνθρωπον, ποιών ε'ιρήνην, και άποκαταλλάσσων
" τους αμφότερους εν εν\ ΐΐνεύματι προς τον ΥΙατερα'" ταύ- & 734 Α.
25 τητοί φησιν οτι ε<ΓοντΛΐ ως χιλίαρχος εν Ίού<ία, τουτέστιν,
εις τούτο προβήσονται γνησιότητας, της ώς εν πίστει τε
και επιείκεια, φημι, ωστε και εξ αύτών αρχηγούς γενέσθαι
τοΰ Ιούδα, εσται δε και ό ΆκκΛρών, τουτέστιν ό αλλογενής,
ό εκ γης Φυλιστιείμ, ώς ό ΊεβουταΊος, τουτεστι πάλιν ώς

3· προσήκουσα» Ό. Εάά. πρίπονσάν Ο. ζ. προαναθροΰντοι Ο.

ττροαθρ. Τ). Εάά. 6. Ηββο ίν κ. αββυπιρία βχ Ο. άββυηι ίη ϋ.
αΰτων] αντο'κ Ο. Ηϊβο {πιστροώ^ν—αίμα αϊτών άιββιιηΐ ϊη Εάθ. ϊην. Β.Ο.ϋ.
Ι*, μισού Ο. Εάά. μίσων Β.ϋ. δΙ&Ιϊπι των αάάίΐ V. (42) ίην'ιΐο Ό. ηίρη ηοη
&<ίσϋΐ των Ο. ΐ6. μίν ΟΠΟ. Ο. 29· τήί ρτο γη{ Ο. πάλιν
038αΠΐρΙϋΙΙ1 βχ Ο.
3 Ο 2
 412 Β. ΟΥΚΙΕΕΙ ΑΙ,ΕΧΑΝΌΚ. ίχ. 8.

αύτος 6 κάτοικος τών Ιεροσολύμων λαός. εκαλεΐτο γαρ

Ιερουσαλήμ Ίεβούς εν άρχαΐς' ούκούν Ίεβουσαΐος 6 Ιερο
ί» σολυμίτης ενθάδε νοείται, πολλοί δέ χιλίαρχοι, τουτέστιν
ηγεμόνες καί προεστηκότες λαών, καί ε£ εθνών γεγόνασι,
καί νυν είσιν ανά πασαν την οικουμενην. το δε εν ΊοιίΛ* 5
νοήσεις επί τους αϊνεΐν είωθότας, τουτέστιν ημάς τους εν
πίστει κεκλημενους, οι στεφανοΰν ειθ'ισμεθα ταΐ: άκαταλη-
κτοις δοζολογίαις τον κεκληκότα Χριστόν.

8 Καί ύττοστΗσομαι τφ οίκω μου άνάστεμα του μΗ διαττορεύεσθαι

μΗδέ άνακάμτττειν, καί ού μΗ έπέλθΗ έττ' αυτούς ούκέτι έ£- ίο
ελαΰνων, διότι νυν έόρακα εν τοΐο όφθαλμοΐο μου.

ο Ιδού δη σαφώς Λνουττεμά, τε και τεΐχος ονομάζει Χριστον,

δι ου και εν φ πεπυργώμεθα, κατ εύδοκίαν δε δηλονότι και
θελησιν του θεοΰ καί Ώατρός. οίκος γαρ 6 νοητός και
ι Οογ. οικοδομή θεοΰ, κατά την του Παύλου φωνην, ημείς που 15
9 πάντως εσμεν οι πεπιστευκότες, εϊπερ εστίν άληθες, ώς εν
ταΐς καρδίαις ημών δια του ΤΙνεύματος κατοικεί, καί τοις
άγαπώσιν αύτον εναυλίζεται. εφη γαρ αύτος δια προφη-
νί°ι6 ΤΟυ Φ001^9 ""Οτι κατοικήσω εν αύτοΐς καί εμπεριπατησω,
β ΐβν. " καί εσομαι αυτών θεος και αυτοί έσονται μοι λαός." 2ο
χχνι. ιι.
<1 Λνά/ττεμΛ δη ούν το βγηγερμενον δια βουλής τοΰ ΐΐατρος
ττ) Εκκλησία. \ριστος, Ινα μηκετι, καθά καί πάλαι, διο-
δεύωσί τίνες καί άνακάμπτωσιν εν ημΐν, ανω τε καί κάτω
ποιοΰντες, καί οϊά τινα κεχερσωμε'νην συμπατοΰντες όδον,
καί βλάβης άπάσης άναπιμπλάντες τάς ημετέρας καρδίας. 25

ι. γαρ'] + η Εάά- ίηνϊίο Ο. 5· ννν (Ισιν Ο. σύνασιν Β.Ό. Εάά.

9· ανάστημα Β.Ο. (ΑΙβΧ.) ανάστημα Ό. ΈΛΑ. (νβί. Μ) II. ίόρακα Ο.
ίώρακα Β. ίωράκασι Εάά. (ΐ<)8·) τοις ονα. Ρ. 12. άνάστιμα Β.Ο.Β.
ανάστημα Εάά. 13. Ηεθο «V ψ 300638βηιηΙ βχ 0.1). πιπνργ. 0.1».
ΐμπίίτνργ. Εάά. Ι4· 6 3β3Ι1ΠΐρΙΐΙΠ1 βχ Ο.ΟΛ). Ι^. οικοδόμημα 1>.
21. άνάσημα Β. ανάστημα Ο.ϋ.Ο. Εάά. 22. πάλαι Ο.β. πάλιν Β.
Εάά. διοδιύωσί Ο), διοθίύσωσί Εάά. 24. ποιοΰνηί Ο.Ιϊ.
παριόντα Β. πίριύντα Εάά. πιριιόντα Μί^ηβ. σνμπατοϋντα Β.Ο), ττατ. Εάά.
25- τάϊ οπ). ίϊά.
 ίχ. 8. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. III. 413
"Έ,φη μεν γάρ που περ\ τών εξ Ισραήλ, ος ην αρχαίος άμ- Ε"· ν·
πίλων τω ήγαπημένω, οτι " Άφελώ τον φραγμόν αυτού !*>· 5-
" και εσται εις διαρπαγήν, και καθελώ τον τοΐχον αύτοΰ κάί β
εσται εις καταπατημα. ήμιν οε το£? επεγνωκοσι την (πι- ? 2™*
5 φανειαν αύτοΰ, τοίχος εγήγερται και φραγμός αυτός ό Εμ
μανουήλ, άρρήτω δυνάμει περιβάλλων και άποσοβών των
ημετέρων διανοιών τους ακάθαρτους δαίμονας, και τοις εκεί
νων ουκ άφιείς ύπεστρώσθαι ποσί. τοιγάρτοι και ό προφή
της προς αυτόν " Και κληθήση, φησίν, οίκοδόμος φραγμών ^ 1νι"'
ίο " καϊ τάς τρίβους τάς ανά μέσον παύσεις." ώσπερ γάρ ο'ι
περιφράττειν ειωθότες αμπελώνας κεχερσωμενους τάς διά μέ
σου παύουσι τρίβους, ούκ εώντες ετι τοις τών άνω τε κάί κάτω α 735 Α.
ποιούντων πατεΐσθαι ποσίν' ούτω και ό Κύριος ήμών Ιησούς
ό Χρίστος εαυτόν ήμιν τείχος οΧάπερ άρρηκτον περιθείς, και
ΐ5 άγγελικαΐς δυνάμεσι περιφράττων εζω του πατεΐσθαι γε
νέσθαι παρεσκεύασεν. εφη δε προς τούτοις, οτι ούκέτι ού
μη επέλθη επ αυτούς ε^ΐλαύνων. πάλαι μεν γάρ ήμεν ευ
άλωτοι κάί εύπαρακόμιστοι κομιδή κάί προς πάν ότιούν τών
εκτόπων Ιόντες εύκόλως, άγοντος τε ήμάς κάί φέροντος τοΰ
2ο σατανά, και εκ τούτων εις εκείνα μονονουχι και (λα,ννοντος. 1)
άλλ' έπαυσε κάί τούτο Χριστός, ού γάρ ήξει καθ* ήμών ό
λεηλατών' ούκ εκβαλεΐ καθά κάι πρώην εϊς γε το αύτω
δοκούν, πεπηγμεθα γάρ εν Χριστφ, ασφαλή τε και Ίδρυ-
με'νην εσχήκαμεν την καρδίαν, ούκετι κατασειόμενοι προς ά
25 Μ προσηκεν' ούκ εκβαίνοντες εις πολυθεΐαν' ούκ εξελαυ-
νόμενοι προς πλάνησιν, άλλ' οίον εμβεβηκότες εν πίστει τε
και άγάπη τί] ε'ις θεον, ώς χαίροντας επι τούτω λέγειν ο
" Κάι εστησεν επι πε'τραν τους πόδας μου." λέγων δε 'Ότι

3. ηγαττημίνα Β.Ο. κτησαμίνα ΈΛά. β ΟΟΠ). ΡοηΙ. 5· Τίΐχοι Ο.

6. άρρητα Ο.Ό. άρρηκτα Έ,άά. 8. ίφιύΐ Ο. 13. ίτι Ο. ΰπο Έ,άά.
13. ποιούνταν Ο. παριόνταν Έάά. 14* <5 388υπιρ(υιη εχ Ο.
Ι7· ϊπίΧβτ) 0.1). (Χθη Έ,άά. ιίάλωτοι ΟΛ). αιχμάλωτοι Έ,άά. ΐ8. και 3ΐ(.
ΒββυπιρΙιιιη βχ Ο. 30. κα\ ρπιιβ οπι. Β. ηαΐκηΐ Ολ>. 33. ΐκβαλιί Ο.
ΐμβάλη Έ,άά. γο] τφ 'ύά. 35· ΐκβαίνοντίΐ Β.Ο. ι'μβ. 'ύά.
36. ϊκβφηκότί! 0. 28. Ατι] δια ϋά.
 414 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι Α^ΕΧΑΝϋΚ. ΐχ. 8.

νυν έόρα,κΛ έν τοίς όφθαλμοΊς μου, επισκοπής οντα καιρόν

κατεδειζεν εναργώς τον της τού Έωτηρος επιδημίας.
Ρ"78Πα * Έπεσκε'ψατο γαρ ημάς ανατολή εξ ύψους," κα). η φησιν
Ρ», οϊ. ό Ααυείδ " Κύριος εξ ουρανού επι την γην επε'βλεψεν,"
καίτοι πάλαι δια. Γ)]ν εν ημΐν άμαρτίαν ούκ εποπτείας άξιων, 5
ού φειδονς η αγάπης, ούχ έτερου τίνος των τοιούτων δλω?,
άλλ' οϊονείπως άπεστρεμμε'νος' ταύτητοι κα\ τεταράγμεθα.
\\>. οΐϊί. Και μαρτυρήσει λέγων ό μακάριος Ααυείδ " 'Αποστρέψαντός
29·
ά " σου το πρόσωπον ταραχθησονται, κα\ εις τον χούν αν-
" των επιστρέψουσιν." επειδή δε νυν, τουτεστι κατά τόν ίο
της επιδημίας καιρόν, έόροίχεν ίν τοίς οφθαλμοϊς αυτού, σεσώ-
σμεθά τε κα\ ηλεημεθα, και τί γάρ ούχι των επεκεινα λόγου
και άξιαγάστων άληθώς κεκερδάκαμεν ;

ΤΟΜΟΣ ι".

I. ΐάρακα Ο. ίώρ. \>. Ε(3(3. 2. τον τηι τον Σ. ΐττι&ημίαι 1>. ΈΑά. την
του Σ. ημων ΐπώημίαν Ο. 5· ουκ ΐποπηίαί Ο. ου θίοπτία! Ό. ου θ(ραπ<ίαι
£(1(1. 7· οατίστρίμμίνο! Ο.ϋ. ΡοηΙ. άπιστραμμίνοι εοζτβχίΐ ΑυΙ>.
8. μαρτυρά Έάά. II. ίώρακαμιν Ε(1(1. 12. τ£ Ό. Εάά. δί Ο.
Ι3· κικίρδάκαμίν Ο.Ό. κακρ&ήκ. Εάά.
 ΕΙ2 ΤΟΝ ΠΡΟΦΗΤΗΝ ΖΑΧΑΡΙΑΝ.

ΤΟΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟΣ.

Χαίρε σφόδρα θύρατερ Σιών, ΚΗρυσσε θύΓατερ ' Ιερουσαλήμ" ιδού 9

ό βασιλεύς σου έρχεται σοι δίκαιοο και σώζων, αϋτόο πραΰο
6 και έπιβεβΗκώο επί ύττοζύπον και πώλον νέον.

Αναφανδόν εν τούτοι: διακηρύττει λοιπόν του Έωτηρος β

ημών την άνάδειζιν, ώς ουδέν ολως όράσθαι το άναντες.
χαίρειν μεν γαρ προστε'ταχεν άναγκαίως ττ) νοητή Σιών, άτε
δη και πάσης ημών κατηφείας εξηρημένης. ποΰ γάρ έτι το
ίο κατηφές, και επί τίσιν αν γένοιτο προς ημών το κατοιμώζειν
ολως, άπεληλαμενης της αμαρτίας, και του θανάτου πεπα
τημένου, κεκλημενης τε της άνθρωπου φύσεως εϊς ελεύθερον
αξίωμα, και τη της υιοθεσίας κατεστεμμενης χάριτι, καΐ τοΐς α 736 Α.
άνωθεν και εζ ουρανού χαρίσμασι κατηγλαϊσμενης ;
ΐ5 Επιτηρεί δε, οτι την του "Σωτηρος ημών παρουσίαν εύ-
αγγελιζόμένος, ευθύς θυγατέρα την %ιων άποκαλεΐ. σφόδρα,
δη ούν γρηναι χαίρειν αύτην εύ μάλα προστεταχεν, άναχη-
ρύττειν τε παρεγγυσ. τη Ιερουσαλήμ, ώς ηδη παρεσται, κα\
άναδειχθησεται μετά σαρκός ό βασιλεύς αύτης, δίκαιος τβ

ι, 2. 8ΐο Β. ΤΟΜΟΣ Δ'. Ο. 4· νραύί Ο. πράοι Ρ. Εθά. (22. βΐ.)

5· ότΙ νποζνγιον] ΡοιΊαεββ ΐπϊ οπιίβεκιΐ; Ο. Ηοάιε πίδηπι ίο ίβΓβ ΗΐΙ. ότι 5νον
πι&ηιι Γβσβηΐί βΐ κιάΙά. 7- άναντίΐ Β.Ο.Ι). ανιόν Εάά.
9- άπάσης υ. ίηνίΐίβ Ο.Ό. ϊτι] <στι Ο. 15* ίί"" β· '9· τί
αβειιπιρίυιη βχ 0.1>.
 416 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι ΑΙ^ΕΧΑΝΌΚ. ΐχ. 9·

χα) <τωζων. δεδικαίωκε γάρ ημάς εν πίστα Χρίστος, και την

β της σωτηρίας κατευρύνει τρίβον τοις προσιούσιν αύτφ. εστι
δε προς τούτω και πράας, ού νομικην προσφερων άποτομίαν,
ούδε θανάτω τιμωρούμενος τους παραβαίνοντας εντολην,
σώζων δε μάλλον εξ ημερότητος και άνιστάς τους ώλισθη- 5
ι8.σοβιι. κότας, καν είτις άμάρτοι, παράκλητος αύτος γινόμενος προς
τον θεον κα\ ΥΙατερα.
ιιΟογ. Άνεγνωμεν δε οτι "το γράμμα άποκτε'νει, το δε πνεύμα
ζωοποιει. γράμμα μεν γαρ ο κολαστης εστι νομός, η
σκιά. και ό τύπος' πνεύμα δε ζωοποιόν εστίν ό Χρίστος, εν ίο
πνεύματι γάρ και άληθε'ια. δεδιδάγμεθα προσκυνεϊν δια της
ε ευαγγελικής παιδεύσεως. οτι δε και ϊπιβίβηκεν επ\ πωλον
νίον, ούτω τε εισεφρησεν εν τοις Ίεροσολύμοις, ού μακρού
προς πληροφορίαν δεήσει λόγου' άπόχρη γάρ εις πίστιν
χΛ**"1" *Ηι^ν 0 ^εσ7Γ€σί°ί ευαγγελιστής γεγραφώς τα. τοιάδε. επεκά- ΐδ
"Ίί· θητο μεν γάρ τω πώλω Χρίστος, εΐπετο γεμην η τεκούσα'
και σημεΐον ημΐν αναγκαιοτάτου πράγματος το δρώμενον ην.
επανεπαύσατο γάρ ό Χρίστος τφ νεω λαφ, τουτεστι τω
κεκλημενω προς επίγνωσιν αληθείας και ειδωλολατρούντί
ποτε. ήν γάρ οιά τις πώλος, ούπω δεδαμασμε'νος, ούτε ζο
ά μην ειδώς βαδίζειν όρθώς' ού γάρ που τω θείω πεπαι-
δαγώγητο νόμω. άλλ' ό πάντας άγων εϊς εύτεχνίαν πνευ
ματικόν, προύπεθηκε μεν εαυτφ τον πωλον. εψεται δε οτι
κατά καιρούς και η των Ιουδαίων Συναγωγή, διά της επο
μένης ονου δε'δωκε νοεΐν, καίτοιγε εν χρόνω τφ κατά τΐ)ν 25
κλήσιν το πρεσβύτερον έχουσα" προεισκεκλητο γάρ διά
Μ,ωυσεως καΐ προφητών, επειδή δε προσκε'κρουκε τφ Σώ-

3· πρ6ι τοΰτψ Ό.}}, προι τούτο Ο. προι τούτοις Εθ<1. πράοι ΙιηΙηίιΙ Ο.ϋ.1).
ιισφίρων \). 6. Ηιιβε καν Λτιι—Πατίρα ηεεεββεηιηΐ εχ Ο.
καν Λτκ άμαρ παραβαίη, αντ6ί προ: τον θ(6ν κα\ Υίατίρα ανα τψ κ\ήσιν (βίε) Ό.
8. άποκτίνα Β.Ο.ϋ. άποκτίίνιι ΥΑά. ΙΟ. ζωοποιόν Β. ζωοποιών
(= ζωοποιόν) Ο. ζωοποιοϋν Έιάά. Ι4· οΊήοτ} Ο. ΐ8. ϊπανιπαϋ-
σατο \>. ΝΗε. ίη 8. ΜδΜίι. ΕιΙεΙ. ίπανιπαΰιτο Ο. 19. *<" ^Λ>■ τω Εάά.
20. 7» Υ<*Ρ οία τα 0.1). οία γάρ τιι ην Έιάά. 21. ΐπαιΒαγωγί'ιτο I).
25. >ί Νίΐτ. 1. ε. Ε(3ά. γάρ Ο. ΝευΙπιπι ΙιιώεΙ 1). 2"]. και] + τών 5.
 ίχ. ίο. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. IV. 417

ζονπ βασιλει' ού γάρ τοι προσηκατο την πίστιν ταύτητοι

δικαίως του πώλου κατόπιν έρχεται μόλις, καϊ γεγονεν εις ο
ούράν, τουτεστι, παρακολούθημα κα\ οπίσω των εξ εθνών,
κα) ή πρώτη γεγονεν εσχάτη, άθρει δε, όπως είς εσχάτην
5 άλογίαν άποκομισθεϊσαν έδειξε την ανθρώπου φύσιν, ό
νεφρούς ε'ιδώς καϊ καρδίας, ονω γάρ παρεικάζεται τί) λίαν
άλογωτάττ} και η των Ιουδαίων "Συναγωγή, κα\ αύτη δε
των εθνών ή πληθύς. οϊ μεν γάρ λελατρευκότες ττ) κτίσει
παρά τον κτίσαντα θεόν, οι δε τον παιδαγωγόν άτιμάζοντες
ίο νόμον, εξω νου καϊ φρενός γεγόνασιν αγαθής, και προς πάν
είδος φαυλότητος άπονενευκότες, " παρασυνεβληθησαν τοις α 737 Α.
" κτηνεσι τοις άνοητοις, και ώμοίωνται αύτοΐς," κατά την χ\ύ£,2ι.
του ψάλλοντος φωνην. όνος δε και ετερως ακαθαρσίας
σύμβολον άνίερον γάρ το ζψον, κα\ την εκ νόμου καταρ-
ΐ5 'ρησιν εχον. τοιούτοι δε πάντες οι πλανώμενοι κα\ φιλα-
μαρτημονες.

Και εξολοθρεύσει άρματα έΕ'Εφραΐμ και ϊττττον έ£ Ιερουσαλήμ, ίο

και έδολοθρευθΗοεται τόΕον πολεμικόν, και ττλΗθοο καϊ ε'ψΗνΗ
έ£ εθνών, και κατάρξει υδάτων από θαλάσσΗε εωη θαλάσσκε
20 και ποταμών διεκβολάε ρκ.

"Οτι γενόμενος άνθρωπος ό Μονογενής, τοις των άγαπών-

των αύτον ύποφερειν έμελλε ποσιν άρχάς τε και εξουσίας 1 2.
και τούς κοσμοκράτορας τού σκότους τούτου, τουτεστι τα
βδελυρά των δαιμονίων στίφη, πάντα τε αύτοϊς ύποτάξειν
2$εγθρόν όρατόν τε και άόρατον, κα\ πάντα συντρίβειν πολε-

6. καρδίας Νίκ. Εάά. καρ&ΐαν Ο. 8. \<\ατριΰκασι Ο. ίηνίΐο Νίκ.

II. παρασυνι&λήθησαν] -\- γάρ Έιάά. ίηνίΐίβ Ο. Νίκ. 12. και ώμ.] ωμοϊονται
γάρ Ο. ίηνίΐο Νίΐί. 15. πάντα Ο. Νίκ. πάντως Εθθ. ΐ8. και ι'ιρήνη Ο
Π13Ι111 ρηααα. ιΐρήνηι Ό. (23) και ιιρήνην Ρ. Έ>άά. (ρι, 132, 240.) Ι9· άπο
θαλάσσης Ρ. ΥΖάά. (22. βΙ.) (ίεβιιηΐ ίη Ο.Ό. 86(1 εί. ηιίΓ3. 2θ. ποταμών
δκκβολας Ο.Ό. από ποταμών ίωί δΊικβολων Ρ. Ε(1ά. (36. βΐ.) 23. σκότον: 0.1).
κόσμου Έ,άά. 24. ύποτάξίΐν Ο.Ό. νπντάσσιιν ΥΖάά. 25. τ*
οιη. Ο. ΙιαϋεΙ Ό.
νον. II.
 418 Β. ΟΥΚΙΙ,υ ΑΙιΕΧΑΝΌΚ. ϊχ. ίο.

ο μοι>, και τοις εξ είρηνης κατευφραίνειν άγαθοΐς, άίνιγματωδώς

ήμΐν ο προφητικός ύποφαίνει λόγος, ηεσαν μεν γαρ κατά
καιρούς κατά των Ιεροσολύμων οι Βαβυλώνιοι, κα\ μην κα\
ετεροί τίνες των ομόρων εθνών ϊπποις τε κα\ άρμασιν ίΤΓΟ-
ΐ^χνϋ 9 Χ°νμ*νοι, " και βάλλοντες τόξοις," κατά το γεγραμμενον, 5
κατεχειροΰντό τε ούτω και πικροΐς ενίεσαν πόνοις. άπο δη
τού συμβαίν€ΐν ειωθότος, των διά Χριστού κατορθωμάτων
την λαμπρότητα δηλοΐ. ό γάρ τοι σώζων, φησΊν, ό δίκαιος
ιΐ τε και πραότατος βασιλεύς, άφίξεται μεν, κα\ ούκ εις μακράν
πλην ού πολλώ πληθει των υπασπιστών δορυφορούμένος , ίο
ου μύριους εχων τούς ε'ιδότας τά τακτικά" επασκησας δε
ούτως εν ηθει τό μετριον, ως πώλω και μόλις εφιζησαι
γυμνώ. πλην εσται τοσούτος εις άρετην, όνησει τε ούτω
τούς επ' αύτώ πεποιθότας, ώς περιελεϊν μεν άρματα ε\
Έφραιμ, άποστησαι δε κα\ ιππον ΪΡ Ίερουο~αλημ, ολο6ρευο-αι 15
δε κα\ τοΡον πολεμικον, χα) εϊρηνην άπλώσαι βαθειαν, την εκ
ο πάντων των ΐΟνων. Έφραϊμ δε φησι τάς εν τη Σαμάρεια,
δε'κα φυλάς, Ίερουο~αλημ δε τούς εν αύτη κατοικησαντας,
Ιούδας δε ούτοι και Βενιαμίν, ούκούν ασφαλείας ύπόσχεσιν
και ειρήνης ήμΐν ό προφητικός είσκομίζει λόγος, ού γάρ αν 20
γένοιτο, φησιν, εύκατάδρομος τοΐς εθελουσι κακούν η άγία
ι Τϊιη. πόλις, τουτέστιν η νοητή Σίώζ>, ήγουν Ιερουσαλήμ, " ήτις
" εστίν Εκκλησία θεού ζώντος," κατευρύνει δε ούτω την εαυ
τού βασιλείαν ό σώζων αυτήν, ώς όλης κατάρ^αι της Ιουδαίας,
άπο Οαλά&σ-ης εις ποταμούς, αύται γάρ ε'ισιν αϊ ^ιεκβολαΐ 25
της γης, τουτεστι τά πέρατα, ψάλλει δε' που και ό θεσπέσιος

2. νπιμφαίνίι Ο. Χισαν (3. 6. δη 0.1). γοϋν Εάά. 7· διά]

ίπι ϋ(1. 9- τ* οιη· ^· '131>εΙ β. ίο· δορυφορούμίνοι 0.1>. ου
δορυφόρου! Ό. Εάά. 8ΐ&ΐίπι ού Οπι. ϋ. II. 8ί Υ>. τ( Ο.ϋ. Ε(ί(1.
12. ώι πώλο κα\ μόλα ϊψιζησαι γυμνφ 0.1). ωστι και μ. ϊπιβηναι τοϋ πώλου ϋ.
ΕάΛ. Ϊ5· άποστησαι Ο.Ό.\). ΑυΙ). άποστησαι Β. άπωστησαι ΡοηΚ.
όλοθριϋσαι 0.Ό.1). ΐξολοθρ. Εάά. ι6. δι οπι. Ο. ααοβηΐ Ο.Ι».
ι8. δ* οπι. Ο. ιρ. ύπύσχισιν Ο.ϋ.π. ΰπόθισιν Εάά. 23. Ηαβο
τουτίστιν—ζώντος αοοβδδοπιηΐ βχ Ο.ϋ.1). ή Ίιρουσ. Ό. 2-3· καηυρίηι
Β.Ο.ϋ.1). καηνρννιϊ Εάά. 24. ό οπι. 1). 25. *'Έ ποταμονι Ο.Ο.
ϊω: ποταμών Εάά.
 ίχ. ιι, 12. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. IV. 419

Ααυειδ, ώς περι αμπέλου λίγων τής Ιουδαίων Συναγωγής α 738 Α.

" Έξετεινε τα κλήματα αυτής (ως θαλάσσης, κα\ εως ποτά- Ρβ.
" μών τάς παραφυάδας αυτής." τερματίζεται γαρ ή των
'ΐουδαίων χώρα θαλάσση τε τη προς νότον κα\ Ίνδικη, κα\
5 τη καλούμενη Μεση των ποταμών, άλλ' ουκ εν τούτοις
τοις όροις ή Χρίστου βασιλεία" πολλού γε κα\ δεΐ' έρπει δε
ό λόγος ώς εκ μερικού παραδείγματος επι τό καθόλου κα\
γενικώτατον. βεβασίλευκε γαρ ού τής Ιουδαίας μόνης,
άπάση: δε μάλλον τής ύπ' ούρανόν, καΐ από περάτων εις υ
ίο πέρατα τά τής εξουσίας αύτώ κατευρύνεται.

Και σύ εν αΐματι διαθΗΚΗο έξαπέστειλαε τούο δέσμιους σου έκ ιι

λάκκου οϋκ έχοντος ΰδωρ. καθΗσεσθε έν όχυρώματι δέσμιοι 12
τηο συναΓωΓΗΟ, και αντί μιάο Ημέρας παροικεσίαε σου διπλά
ανταποδώσω σοι.

ΐ5 Με'τεισιν ό λόγος επ" αϋτόν ηδη τον δίκαιον τε κα\ σώ

ζοντα βασιλέα, κα\ με'ντοι και πράον, τουτεστι άριστον
και τά λαμπρά τε κα\ άζιάγαστα τής επιδημίας αυτού ο
κατορθώματα καθίστησιν εναργή, κεκενωκε γαρ εαυτόν Ρ'"1·
εκών, γενόμενος άνθρωπος, ό μονογενής τού θεού Αογος'
2ο ύπεμεινε δε και σταυρόν, αισχύνης καταφρονήσας, και τε- ΗΛ.
θεικε την εαυτού ψνχήν τής απάντων ζωής αντάλλαγμα,
και κατεκτήσατο τω θεώ και Υ\ατρ\ την ύπ' ούρανόν εν 9£*·
Λίμα,τι όιανηκης αιωνίου, ης ην τύπος το οια του πανσοψου
Μωυσε'ως τοις άρχαιοτεροις επιρρανθεν. λαβών γαρ, φησϊ,
25 Μωυσής τό αΙμα} " αύτό τε τό βιβλίον και πάντα τον λαόν (\ ,^' £
" ερράντισε, λέγων Τούτο τό αίμα τής διαθήκης ης διεθετο

4· χώρα, θαΚάσο-η τϊ Ο. θάλασσα τί κα\ χώρα Β.Ό. θαλασσή τγ και χώρα Έιάά.
6. γ€] 5ί ό. δϊίκ Ο. 10. αϋτώ Β.Ο. αντοϋ Έ·άά. II. τον{
ΒΒβνιιηρΙιιπι εχ Ο.Ό. (ΑΙεχ. XII.) σου Οία. Β. (240.) 13. όχυρώματι
0.0. (ΑΙβΧ. XII.) ΰχνρώμασι ΈΛά. (V»!. «) Ι3· παροικησίας V.
παροικίαι Β. (49· ■··) ι5· το" άβββΐ 'η ·7· « αββιιπιρίΜπι
εχ Ο. ϋ. 22. και ρτίιιβ οπι. Ε(1ϋ.
3 η α
 420 Β. ΟΥΚΙΙ,ΙΛ ΑΙ,ΕΧΑΝΌΒ. ίχ. η,υ.

" προς υμάς ό θίό$·." άλλ' εκείνα μεν τύποι, και της άληθείας
μόρφωσις ήν' αύτη δε λοιπόν ή άλήθεια Χρίστος, ό πάντας
■ημάς άγοράσας ϊν βί'ιμΛτι &αβηχης. εκλελυτρώμεθα γαρ ώς
ί.%, ία ° αυτ°ν ψησι μαθητής " ού φθαρτοϊς άργυρίω η χρυσίψ,
" άλλα τιμίω αιματι ώς άμνοΰ άμωμου και άσπιλου Χρί- 5
" στοΰ." σύ τοίνυν, φησιν, ω δικαιότατα και πραότατα
ε βασιλεΰ, ΐν Λίμ&τι διαθήκης τους σούς γεγονότας ^εο-μίους'
τουτέστιν ους δεσμοΐς αγάπης κατεσφιγξας, και τοις σαΐς
ζεύγλαις ΰπενεγκεΐν και εγκαταδήσαι σαφώς τον της διά
νοιας πεπεικας αϋγενα' &Απί<ττειλΛς, τουτίστιν έξεκόμισας ίο
ήγουν εξήγαγες η άνήνεγκας έκ λάκκου οΰχ ίχοντος ύσωρ'
σημαίνειν δε δια τούτου φαμεν αύτον η τον αδην, τον ουκ
έχοντα ζωήν' έκδεξόμεθα γαρ εϊς τύπον ζωής το ύδωρ, καί
γάρ εστί ζωοποιόν ήγουν λάκκον καταλογιούμεθα, και μόλα
ορθώς, την επί γα τοις ψευδωνύμοις θεοϊς άπάτην. βόθρος ι&
739 Α. η γάρ άληθώς το χρήμα εστίν, εις όν εΐπερ τις όλως κατ
ολισθήσει, ζωής άμοιρήσει της εις αιώνα τον μέλλοντα, ότι
δε κεκενωκε τον αδην άποθανών ό Χριστός, και άνηκε τοις
εν φυλακή πνεύμασι τάς κάτω πύλας παντ'ι που σαφές,
εφη δε που και ό τών όλων θεός δια φωνής Ιερεμίου περι 2ο
τών εζ Ισραήλ, καταλελοιπότων μεν αυτόν, τραπομίνων δε
ΗιβΓΜί. φληνάφως εις άπάτην ειδωλομανή " Έ^ίστ^ ό ουρανός επι
" τούτω, και εφριζεν επ\ πλεΐον σφόδρα, λέγει Κύριος" οτι
1> " δύο και πονηρά εποίησεν ό λαός μου, εμε εγκατελιπον
" "κν/ήν ύδατος ζώντος, κα\ ώρυζαν εαυτοΐς λάκκους συν- 25
" τετριμμένους οι ού δυνήσονται ύδωρ συνεχειν." ώσπερ
γάρ εστί ζωοποιός και πηγή ζωής, ή ορθή τε κα\ άπλανής

2. μόρφωσίί] ή μόρφ. Ο. αΰτη Ο. αντη Έ,άά. 8. κατίσφιγξαι Ό.

Έ,άά. κατίσφιξα: 0. σννίσφιγξα: \). 9· ϊγκαταβήσαι 0. [ϊνκ. Οοά.]
ίγκαταο'ΐΐσαι \). καταοησαι Έ,άά. σαφώς Ο.Ώ. Έ,άά. σοφω: \>. II. άνηικγκας 0.
άνηκαί \>. Έ,άά. 12. σήμαινα 0. αυτόν ΟΠ1. 0. ίηνίίίβ ϋ.β. η Οπι. I).
13- ΐκδίξώμιθα 0. ΗίβΟ και γάρ ϊστι ζωοποιόν αεοββββηΐηΐ; 6Χ Ο. Ό.Β. ζωοποιόν
Ό.\). ζωοποιονν (2. Ι4· Χάκκον Ο). <}θην Ό. Έ,άά. ΐ6. ϊστιν
οη. 0. κατο\ίσθήσ€ί» 0. κατολισθήσιι Έ,άά. 21. κατάλ(\οιπότων Β.
κατάλαπόντων Ο. κατα\ι\ιιπάτω>> Έ,άά. 24· (γκατ('\ιπ{ΐ> Ο. (>39')
27· ζωοποιοί και πηγη ζ<οήί Ο, πηγη ζωής και πηγή ζωοποιό: Έ,άά.
 ΐχ.τι, ία. ΙΝ ΖΛΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. IV. 421

περ\ θεού γνώσις' ούτως άνυδροι και οιονεί λάκκοι συντε

τριμμένοι νοηθεϊεν αν τα της ε'ιδωλολατρείας αθύρματα, και
η περί αυτού πλάνησις. είτα προς αυτούς διαλέγεται τούς
δέσμιους, καΐ εις ελπίδας αυτούς άγαθάς παραθηγει, λίγων
5 Κ,αθησεσθε έν ο-χμρωματι δέσμιοι της συναγωγής, και ογβρωμα
μεν, καθάπερ έγώμαι, την Έκκλησίαν αποκαλεί ώς τετει- 0
χισμένην εν Χριστώ, και άκλονητως έχουσαν' κάθισιν δε
φησι το οίον Ίδρυμενον εν πίστει. γεγραπται γαρ περ\
θεού " "Οτι σύ καθήμενος τον αιώνα" τουτέστιν, Ίδρυμένην Βλγ· "'·
ίο έχων και άκατάσειστον φύσιν. έσεσθε δη ούν έν ασφάλεια.,
φησι, το βεβηκος έχοντες είς π'ιστιν, ώ δέσμιοι της έμης
συναγωγής- ειεν δ' αν ούτοι των έν Χριστώ δεδικαιωμένων
η αγία πληθύς. οτι δε οϋκ άμισθον εξουσι την έφ' άπασι
τοις άρίστοις ύπομονην, και μην και το έρηρεισμένον εις
1 5 άγαπησιν την έπ\ θεώ, κατασημαίνει λέγων Κα) άντι μιας ά
ήμερος παροιχεσίας σου διπλά ανταποδώσω σοι.
Και τι τοιούτον έστιν ο βούλεται λέγειν, πάροικοι μεν
γαρ €7Γ£ της γης και παρεπίδημοι πάντες ε'ισίν οϊ άγιοι, ^"^^
βραχύς δε δη λίαν 6 έν σώματι βίος άνθρωπου παντός, καν
2ο ει τις αύτον καταλογίσαιτο προς αιώνα τον μέλλοντα, κατα-
θρησειεν άν αύτον ολίγον οντά παντελώς, ώς τάχα που και
ήμερα παρεικάζεσθαι μια. ούκοΰν αντί μιας ήμερος της
παροικεσίας σου φησι, τουτέστιν, άντι τοΰ βραχέος τε και
συνεσταλμένου χρόνου της έν σώματι ζωης δίπλας τε και θ
25 έν πλεονασμώ τάς άμοιβάς αποδώσω, έφη δέ που και 6
Χρίστος, οτι " Μέτρου καλόν πεπιεσμένον σεσαλευμένον 8. Ι^υο.
" ύπερεκχυνόμενον δώσουσιν εις τον κόλπον υμών." ού γάρ

3; «*ρ! αυτά Ο. 5· καθίσίσθί Ό.\>. (95. 185, 233·) 7· κάθισιν Β.

καθήσίΐν €. κάθισαν ϋ. κάθησιν Εάά. Ο. καθήμινοί] + «Γ Εάά.
Ρβρυ8Πβηΐί5ιΐ3 Β.ϋ.ϋ. 13. ίζουσι 0.1). ϊχουσι Εάά. Ι4· «αϊ αΐΐ.
αββιιπιρίαπι εχ Ο. ι6. παροικισίας παροικίας Εάά.
ι8. τη{ αββυπιρίιιιιι εχ Β.Ο.β. 19. δι) ΜβιιπιρΙυπι εχ Β.Ο.ϋ.
3ο, 31. καταλογίσαιτο—άν αυτόν αοεεββεπιηΐ βχ Β.ϋ.ϋ.1). καταλογίσαιται (βίο) Ό.
καταλογίσαι το (βίο) I). 33· παροικισίαι \). παροικία! Ο. Εάά. τοΰ
αββαοαρίαπι βχ 0.1). 36. π(πΐ(σμίνον~] 4- και Εάά. ίην. Ο. σ«σαλ«μ-
μΐνον] + και Εάά. Γεριι#η. Β.Ο.
 422 Β. ΟΥΕΙϋΙ ΑΕΕΧΑΝϋΚ. ΐχ. 13·

τοι τάς Ισοστάθμους ων αν δράσαιμεν προσδοκώμεν άμοι-

βάς, άλλ' εν προσθήκη πολλη' πλουσιόδωρος γαρ ό διδούς.

13 Διότι ενέτεινα σε Ιούδα έμαυτω τόζον, εττλΗσα τον Έφραΐμ.

Α. α Ύίνα δη τρόπον κληθησεταί τε και εισελάσει δια της

πίστεως η έ£ εθνών άγελη, ταλαιπώρησα δε και ό πάλαι 5
τρνφών, τουτέστιν ό σατανάς, των εκ πλεονεξίας αύτώ
πεπορισμενων προσκυνητών έξωθούμενος, διατρανοΐ πάλιν
εν τούτοις, ποιείται γεμην τον λόγον, ώς προς τούς άγιους
αποστόλους, ητοι τούς εζ Ισραήλ διδασκάλους, οι και την
τών εθνών εκπεριθεοντες χώραν, είς επ'ιγνωσιν αλήθειας ίο
εκάλουν τε κα\ σεσαγηνεύκασι τούς εν αύττ). ώ το'ινυν ΊουοΛ,
φησιν, ϊνίτεινά <τε έμαυτω τό^ον, τουτεστι, δια. σοΰ τοζεύσω
\>τούς ΰπεναντίους' και σε δε, ώ Εφραΐμ, (πληοΆ. και τι δη
τοΰτό εστίν, ερώ πάλιν, οτε γαρ της τοζείας οι επιστή
μονες νενρην μεν μαζω, του δε τόξου τον σίδηρον άγουσιν 15
*γγύς, τότε πλησαι το τόξον λέγονται, βάλλουσί τε ούτω
δεινόν τι και άφυκτον και οίον άσχετοις όρμαΐς άναπηδώντά
τε και διιπτάμενον τον ων ητοι το βέλος, εστι το'ινυν αύτο
διαφόρως πεφρασμενον. τόΡον <τε πεποίημαί φησιν, ώ Ιούδα,
επληο-α δε και σε, ώ Έφραίμ. Ιούδας δε και Εφραΐμ άπαν 2ο
εστι το γένος τό εζ Ίσραηλ. ούκοΰν τό^ον ώσπερ τι πε-
ποίηται τούς ε£ Ιουδαίων πεπιστευκότας τε προ τών άλλων,
ο και γνώμης είς τούτο προεληλυθότας, ώς εθνη παιδαγωγεΐν,
και τών πλανωμενων άποσοβεϊν τάς τών δαιμονίων άγελας,
καταπαίειν τε τον σατανάν και άπαξαπλώς τούς τοις θείοις 25

I. το» Ο. που Εάά. ώί ρΐΌ ων Ο. 3· Ιούδα ιμαντώ Ηθ0 ΟΓ(1. Ο.ϋ.

ίην. οπί. Ρ. Εάά. (22. βΐ.) 8ΐ3ΐίηι ώί 8(3(1. Ο.Υ. Ίί,άά. ΐηνΐΐο (Τ. οί. ΐηδπι 740 ί.
748 β. 5· 'ί οτα· 0· οΛβη! 0.1). τά\(πωρήσ(κ ο. Ι4· τουτ-
ίστιν Ο. 15. νινρήν Ο.ϋ.Ι). κυρία/ Έάά. ΐ6, 17. Ηκβο τ» —
αναπηδωντά Τί 3006886ΠΐηΙ βχ Β.Ο.ϋ. ΐ8. αυτό 0. ΈΑά. αντώ Ο.
τοαυτό I). 19. ιτιφρασμίνον Β.0.1). πιριπιφρασμίνον Ό. πιφαμίνον
Ειΐιΐ. 22. τ» αδϊΐιιηρΗπη εχ Ο. 24. δαιμονίων Β.Ο.
δαιμόνων Εάά.
 ίχ. 1 3· ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. IV. 423

δόγμασιν άντεζάγ οντάς και ταϊς δι αυτών μαχόμενους

μυσταγωγίαις. ούτω που φησι κα\ 6 θεσπέσιος Ααυειδ
προς τον των όλων Σωτήρα θεόν " Τά βέλη σου ήκονη- £»■ χ,ίν·
" μίνα, δυνατέ" λαοι ύποκάτω σου πεσούνται έν καρδία
5 " των έχθρων του βασιλέως." πληττουσι μεν γαρ τούς
έχθρούς του θεού και Πατρός εις καρδίαν έσω κα\ νεφρούς ά
" τά του δυνατού βέλη," τουτέστι Χριστού, βέλη δε αυτού Ρβ ί;ΐί1!Ε·
πάλιν οί μυσταγο>γοί, τούς δέ γε πεπλανημένους και τον
φύσει τε κα\ αληθώς θεόν ουκ ειδότας, πληττουσιν ούκ εις
ίο θάνατον, άλλ' εϊς άγάπην αυτούς αποφέροντες τήν έν Χριστώ,
Ίνα και ύποκάτω πίπτοιεν αύτού. οποία τις εστίν ή έν τω
ασματι τών ασμάτων γραφομένη νύμφη, λέγουσά τε σαφώς
" "Οτι τετρωμένη αγάπης έγώ ειμι." οτι δε γεγόνασιν άλ- £»ηί· ν.
κιμώτατοί τε κα) εύσθενεϊς οι θεσπέσιοι μαθηταΊ, πιστώσεται
ΐ5 λέγων περί αύτών ο σοφώτατος ψαλμωδός έν Ώνεύματι "Ώσίί ο ρ^ν.
βέλη έν χειρι δυνατού, ούτως οι υιοί τών έκτετιναγμένων."
έκτετιναγμένους μεν γαρ τούς ΐξ Ίσραηλ αποκαλεί, ώς της
θείας χάριτος έκπεπτωκότας διά τοι το έμπαροινήσαι Χριστώ,
οι γεμην έζ αύτών υιοί, βέλη γεγόνασιν ώς έκ χειρός δυνα-
2ο του πεμπόμενα. εφη δέ που και ό Άμβακούμ ώς προς
αύτόν δη πάλιν τον Εμμανουήλ περί τών άγιων αποστόλων
" Βολίδες σου γαρ πορεύσονται εις φέγγος άστραπής οπλών ΗίΛ ι11·
" σου.

Και έπεΓερώ το τέκνα σου Σιών επί τά τέκνα τών ' ΕλΛΗνων, και η 741 .
25 ψΗλαφΗσω οε ώε ρομφαίαν μαχΗτοΰ.

Ιδού δη σαφώς τούς έζ Ιουδαίων μυσταγωγούς τόζον

I. και] + τούϊ Εθά. ίην. Ο. μαχόμινοι Ο. 3· <τωτημα\ -)- *<™ Ε(1(1.

ίηνίΐίβ Ο.Ό. 9· ο*1* Λ·] πλην ούκ Νίκ. ίη Ρβ. χΐίν. 10. άπο-
φίροντα Νίΐε. 1. ^. Κάά. ΐπιφίροντα Ο. «VI ρΓΟ «V Ο. II. και οιώ. ϋ.
και ΙιιιΙκα ΝίκεΙ. Οοάά. ηυηηιιΙΗ. πίπτοκν] τίιπτοκν Εάϋ. [τνπτακν Ροηί.}
ή άβββΐ ίη Κ(1ι1. 12. τε αββιιηρίιιπι 6.x Ο. 14. τ*
αββυπιρίυπι βχ Ο. 15. σνφώτατοι Ο. σοφοί Ε<1(1. ιη. μϊν οτη. Ο.
ίηνίΐο Νίκ. ίη Ρβ. οχχνί. ι8. ΐκπαττωκόται Νίκ. Είΐσ. άποπιπτ. Ο»
ΐ9· >'ξ αιβαπιρίαπι αχ Ο. Νίκ. 22. γαρ αβευηιρίιιιη εχ Ο.
 424 Β. ΟΥΒΙΙ,Ι,Ι ΑΙ,ΕΧΑΝΌΕ. ΐχ. ΐ4·

ίδιον ονομάζει, ποια γάρ τα τέκνα της "ϊ,ιων τά κατά των

Ελληνικών κατεξανιστάμενα τέκνων, ει μη ο'ι θεσπέσιοι
μαθηταί, και οι των εκκλησιών κατά καιρούς ηγούμενοι, και
ι τ™. τής αληθείας όρθοτομούντες τον λόγον ; Σιών γάρ η νοητή,
1> πώς αν ετέρα νοοϊτο παρά την 'Έ,κκλησίαν ; καταθλούσι δε 5
των τέκνων των Ελληνικών, και καταστρατεύονται τών
πεπλανημένων, θεού τεθεικότος αύτούς ως ρομφαίαν μαχη
τού, ούτω καΙ 6 θεσπέσιος Παύλος τον εν Χριστώ νοού-
ΕρΗ. νϊ. μενον στρατιώτην κατακαλλύνων ορατοί, θώρακα μεν γάρ
4 τον της έν Χριστώ δικαιοσύνης περιτίθησιν αύτώ' και μην ίο
η>. ·7· και την τοΰ σωτηρίου περικεφαλαίαν. είτα δίδωσι την μά-
χαΐραν τού Πνεύματος, ο έστι ρημα θεού. ταύτη δη ούν
τη μαχαίρα κατά τών Ελληνικών κεχρημένοι τέκνων, άπο-
ο κείρουσι μεν την έν αύτοϊς βλαστοΰσαν άπάτην, και τον
ΗΛ. ίν. τομώτατον τοΰ θεού λόγον έπιφέροντες αύτοϊς, ος έστι ζών 1 5
Τ€ και ενεργής, το πονηρον και άκάθαρτον έκκόπτουσι
πνεύμα, ΐνα δύναιντο λοιπόν νώ καθαρω τε και έλενθέρω
και της τών δαιμονίων πλεονεξίας άπηλλαγμένω, τον της
αληθούς θεογνωσίας παραδέζασθαι λόγον.

Μ Και έσται Κύριος έπ' αΰτούο, και έζελεύσεται ώο άστραπΗ βολίε. 2ο

"Οτι και συνέσται Κύριος ό θίο? αΰτοΐς, κα"ι συνασπιεΐ,

ά σνγκαταδηώσει τε τους άνθεστηκότας διά τούτων ύπυδηλοΐ'
'έοται γάρ φησι Κύριος έττ' αυτούς, δηλον δε οτι τους άν-
τανίστασθαι μεμελετηκότας τοις Ίερουργούσι το εϋαγγελιον
αύτοΰ. εκάστη δε βολ)ς, τουτέστιν μυσταγωγος η άπόστο- 2$
λος' βέλει γάρ ητοι βολίδι παρεικάζει πάλιν αύτούς θεού

2. καηξανιστάμινα Ο.ΌΛ). κατίξιστ. Εάά. Ι4· β\αστ£>σαν 0.

βΚαστησασαν Ό. ΐ8. δαιμόνων 0. 20. οΰτονι] + όφθήσιται Ρ.
Ε<1ά. ίηνϊΐϊβ Ο.Ό. $ο\ιι] + αΰτον Ρ. Έάά. (33. βΐ.) ίηνϊΐϊβ Ο.ϋ. 3ΐ. Κύριοι
ό ΟΠΙ. 0.1). η&1>ε( ϋ. 33. σνγκατα6ηώσ(ΐ ΟΑ). καταδ. Εάά.
33· αντανίστασθαι Ο. άνθίστ. ύά. 35· τουτέστιν 38βυιηρ(ιιηι
οχ Ο.]}.
 ΐχ. ΐ4-ι6. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. IV. 425

πέμποντος" ως Αστραπή δραμβΐταί φησι, δήλον δε ότι κατ-

ανγαζουσα, και τοις απάντων όφθαλμοϊς άμογητϊ προσ
πίπτουσα, γεγόνασι γαρ οΰτω λαμπροί και ο'ι θεσπέσιοι
μαθηται, και των τον Έωτήρος ευαγγελίων ο'ι κήρυκα, και «ί
5 οί μετ εκείνους λαών ηγούμενοι και προεστηκότες εκκλη -
σιών, ώς άγνοήσαι μηδενα της ενούσης αύτοϊς αρετής την
φαιδρότητα, και τούτο αυτός εφασκεν ό Σωτήρ " Ού&ίΓ ^
" λύχνον άψας καλύπτει αυτόν σκεύει η ΰποκάτω κλίνης
" τίθησιν, άλλ' επ\ λυγνίαν, Ινα οι είσπορευόμενοι βλεπωσι
ίο "το φως." κα\ πάλιν ετερωθι "Ούτω λαμψάτω το φως ^β"1""
" υμών έμπροσθεν τών ανθρώπων, όπως ϊδωσιν υμών τά
" καλά εργα, και δοξάσωσι τον Πατε'ρα υμών τον εν τοις
" ούρανοϊς."

Και Κύριοε παντοκράτωρ έν σάλπίΓρ σαλπιεϊ και πορεύσεται ένα 742 Δ.

15 σάλω άπειλήο αϋτοΰ. Κύριοο παντοκράτωρ όπεραοπιεΐ αυτών 15
και καταναλώσουσιν αύτούε, και καταχώσουσιν αύτούε έν λί-
θοιε σφενδόνΗε, και έκπίονται τό αίμα αυτών ώε οΐνον, και
πλΗσουσιν ώε φιάλαε θυσιαστΗριον. και σώσει αύτούο Κύριοε ι6
έν τη Ημέρα έκείνΗ ώε πρόβατα λαόν αύτοΰ.

2ο Συνασπιστην, ώς εφην, κα) σύνοπλον αύτοΐς παρίστησιν

εναργώς ό λόγος τον τών όλων κρατούντα θεόν, παρα-
ταττόμενόν τε ούτω και συναθλεΐν ήρημενον, ώς ήδη δοκεΐν β
καϊ εξηρτύσθαι πολεμικώς, κα), οίον χωρεΐν μέλλοντα κατ
εχθρών, όλη χρησασθαι δυνάμει και ταϊς ενουσαις εύσθενείαις

I. αστραπή] + δ« Εάά. ίηνίΐίβ 0.ϋ.1>. 2. άμογητϊ] άυαχι\ 0.1).

3· γαρ Ο. δί Εάά. 4· °' ΜβιιπιρΙιιπι εχ Ο. 7· "ι'τ"'
αντί> Ό. Εάά. δίαΐίαι δήλων αάά. Εάά. ίηνίΐϊκ ϋ.Ό. ο· λνχνίαν 0.
\υχνία{ Εάά. <1σπ. 0. ίκπ. 'ύά. II. Α&ωσι» 0. υμών τά κολά 0.
τά κ. ίμων Εάά. 14. σάλπιζα πκιηιι ρήπια ιιΐ ορίηοΓ 0.
ι6. αύτούΐ ηΐΐ. 888υπιρϋιιη εχ 0. άβεβΐ ίη Γ. Εάά. και καταχ. αυτού{ ονα. Β.Ι).
(23· *Ι·) ΐ8. το θνσιαστ. Ρ. (22. βΐ.) 31, 22. κρατούντα 61
τ« 388ΐιιηρΐ3 εχ ϋ. άεεβΐ υίπιΐϊίψιε ίη Ώ. Δρημίνον 0. 23. ('ξηρτύσθαι 0.
ν
ίξηρτησΰαι Β. (ξηρτησθαι Ό. Εάά. μίλΧοντα 0. μάλλον και τή ϋ. Εάά.
24· χρησασθαι 0. χρησΰαι Ό. Εάά. ταίι ϊνονσακ ιύσθιιηίαιι αύτφ Ο.ϋ. τή{
ίνοίσης <ναθινιίαί αυτοΐί Εάά.
ΥΟί. ιι. 3 1
 426 Β. ΟΥΚΙΙ^Μ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. ΐχ. 14-16.

αύτω. καταστρατεύεσθαι γεμην «δ μάλα φησιν, ούχ\ τών δια

πίστεως είς δικαίωσιν σαγηνευομενων, άλλά κατά των άνοσίως
άνθεστηκότων τω θείω κηρύγματι, ους και ό ΐΐαύλος ήμϊν
χ«. 9· κατεσημαινε λίγων " θύρα γάρ μοι άνε'ωγε μεγάλη και εν-
" εργης, και αντικείμενοι πολλοί" (ταλπιεί τοίννν, φησιν, ό 5
ο Κύριος ή> ο-άλπιγγι. λελάληκε γάρ ό Χρίστος τ6 κήρυγμα
το εύαγγελικόν, εις πάσαν διάττον την ύπ ούρανόν, Ις-
άκουστον γάρ τοις απανταχού το Χριστού μυστηριον. ην
μεν γάρ ισχνόφωνος και βραδύγλωσσος ό Μωυσης' τοι-
γάρτοι και μόλις ηκούετο κατά μόνην την Ίουδαίαν' ηκιστα ίο
γεμην εν τούτοις εστίν ό παρά Χριστού λόγος, άναπε-
φώνηκε γάρ οίά τις σάλπιγζ μακρά και εύηχεστάτη, και
ταΐς απάντων άκοαϊς ηχην ενιεΐσα την διαπρύσιον. βαδιεΐται
δε ώσπερ εν ο-άλω απειλής αϋτου, ύπερα<τπιιΐ τε ούτω των
<ϊ εαυτού δορυφόρων, ως όιον ύπό πυρός δαπανάσθαι τους 1 5
άνθισταμενους, μόνον δε ούχι και σ-φεν^όααις αυτούς κατα-
χωο-αι καταπαίοντας γεννικώς. έκπίονται δε κα\ το Λίμα.
αυτών, τουτέστιν, όιά τίνες θήρες επιθρώσκοντες περιεσονται
ραδίως, κα\ νεκρούς άποφανούσι. πρυσκομιούσι δε τψ των
πεπτωκότων αίματι φιάλας πεπληρωμε'νας, καθάπερ τινά 2ο
σπονδην επί τό ()υο-ιαο-τηριον. ενωδία γάρ τω θεώ κα\ θυσία
δέκτη των ουκ εώντων σώζεσθαι τους πεπλανημένους ό θά-
ε νατος' εϊ γάρ των σωμάτων τούς φονευτάς ούκ άξιον ελεεΐν'
ύποφε'ρεσθαι δε μάλλον ταΐς δίκαις, τά 'ίσα παθόντας, τί αν
τις λεγοι περ\ των οϊ ψυχών όλετηρες γεγόνασι και φθόροι ; 25

2. κατά βββυιηρίιπη εχ Ο.ϋ.Ι). ανοσία: Ο.Ό.\>. άθλίωι Εάά. 3- ·?/"»

388υιπρΙϋπι βχ Ο. (ΙεεεΙ ίη Ό. 4- καησημαιν* Ο.Ό. κατησήμηνι Εάά.
ΐνιργηί Ό. ϊναργήί Εάά. και ΐνιργ. οιη. Ο. 5· *·"] 4" °' Εάά. Γβρυ^η. Ο.Ό.
φησιν 6 Κύριοί ηοο ΟΓόϋηε 0.1). φησι Κύριος Ό. 6. Χριστοί Ο.ί). Κύριοι
Ό. Έ,άά. /· οΊατάττων (βίο) Ι>. 8. Χριστού άεββΐ ίη Εάά. ίηνίΐίβ
Β.0.1}. 9· ί ονα. 0· ηβββΐ ·»· ιΐ· παρά Ο.Ό. πιρί Εάά.
ΝβυΙηιιη ηδοεί ΐ2. μακρά Ο.Ό. λαμπρά Εάά. 13. ηχιίν Ο.
Ι4· ύπιρασπιΛ τ« Β.Ο.ϋ.Ι). και ύπιρασπιιΐται Εάά. Ι§. δαπανάσθαι]
ανασπάσθαι η. ίηνίΐίβ Ο.Ό. ΐ6. σφίν&όναιι Ο.Ό. σφινδόναι: Χίθοις &.
σφενδόνης λίθοι! Έ,άά. καταχωσαι καταπαίονταί Ο.Ό. καταχώσονσι καταπαίοντα
Έ,άά. 17. γ**ηκά>{ ΓεΙίηιιί εχ Εάά. γ*νικως Β.Ο.Ό. 23· Α«ί» Ο.Ό.
«'λ«ίσ&κ Έ,άά. 25. Τίρι των οι Ό. Εάά. π*ρι τίνων « Ο. φθόροι Ο.Ό.
φθοράς Εάά.
 ίχ. ι6, ΐ7· ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. IV. 427

Εΐίί> δ' αν οΰτοι πάλιν ο'ι Ελλήνων λογάδες, και της (ν

κοσμώ σοφίας ημμε'νοι την δόξαν, ο'ι ανω τε κα\ κάτω θεούς
και θεάς ονομάζοντας, και τη κτίσει παρά τον ποιητην άνα-
πείθοντες προσκυνεΐν, και εκάστω των στοιχείων την θεώ α 743 Α.
5 πρε'πουσαν άνατιθεντες δόζαν. ούτοι πεπλανηκασι την ύπ'
ονρανόν, κα\ ουχί δη μ.όνον κατά γε τον χρόνον της ίν σώ
ματι ζωης' άλλα γάρ κα\ εις χρόνους τούς εφεξής, μύριοι
γάρ όσοι κατά καιρούς διολώλασι της εκείνων ψευδοεπείας
ηττώμενοι, και ψυχροΐς και γραώδεσι μυθαρίοις προσεσχη- ΟίιΤίιη.
ίν. 7·
ιο κότες, άνηρηνται δη ούν ο'ι τοιοίδε λοιπόν, οϊχεται γάρ
της εκείνων συγγραφής η βεβηλωσις, άπρακτοΰσιν ο'ι μύθοι,
και οιον έκπεποται τβ αίμα αυτών, κα\ τοις της αληθείας β
δόγμασι καθάπερ τισί λιθοις τοις εκ ο-φενΑόνης καταπαιό-
μ(νοι καταχωννυνταί τε κα\ γεγονεν, ώς εφην, ευωδιά θεώ
15 ΤΦ (κείνων αθυροστομίας η απώλεια, και ο-εο-ωκε Κυριοί ώς
πρόβατα τον λαόν αυτού, επειδή γάρ εστι των όλων αυτός
ποιητής, λαος αΰτοΖ λεγοιντο αν εικότως και ο'ι πάλαι
πλανώμενοι' πλην ώς άγελην' άπεληλαμενην υπό ληστών
σεσωκεν ό Χριστός, τούς ψευδοποιμε'νας εκβαλών, και υπό
2 ο χίί/Ρα τιθε\ς ιδίαν τό άνθρώπινον γένος, εστι γάρ αυτός ό * ^°·^·
ποιμην ό καλός, ό την ψυχην αύτοΰ τεθεικώς ύπερ τών προ- ο
βάτων.

Διότι λίθοι άποι κυλίονται επί τηο γηο αύτοΰ. ότι εί τι αγαθόν 17
αύτοΰ και εί τι καλόν παρ" αύτοΰ, σΐτοε νεανίσκοιο και οΤνοε
25 εϋωδιάξων είε παρθένους.

Λίθους μεν γάρ αγίους τούς εν ττ) γϊι τού θεού χυλιο-
με'νους τούς εν ταίς εκκλησίαις κατά καιρούς άγιους, οίπερ

I. ίτάλικ οιη. Ο. 1ΐ3ΐ)«1 ϋ. 5· ο&Ό' 0· καίτοι Εάά. 7. γαρ

ΒβδίιπιρΙϋΓη εχ ϋ. 13. και το'ις Ο. τοϊγ γαρ 'ύά. Ι4· τ* βββυπιρίυιιι
βχ Ο. * 17- οί οιη. Ο. Ιιβίιβΐ ϋ. ιδ. πλην Ο.ϋ. <Α* ΕΛϊ.
10. Χριστοί Ο.Π. Κύριος Έ,άά, 31. την ψνχήν αντοΰ τιθιικωι Ο. τιθ*\(
την ψνχην αντοΰ 'ύά. 36. γαρ ΜβιιιηρΙυιη εχ Ο.
3 1 *
 428 Β. ϋΥΚΙΙΙΛ ΑΙ,ΕΧΑΝΏΚ. ϊχ. ι6, ιη.

αν γενοιντο μυσταγωγόι και διδάσκαλοι κατωνομάσθαι φα-

με'ν. σύμμορφοι γαρ γεγόνασι τφ λίθω τω εκλεκτώ και
χχν;ϋ ά άκρογωνιαίω και εντίμω, τφ τεθειμε'νψ παρά τού θεού και
1' Πατρός (ΐς τά θεμέλια *Σιών' ει δε λίθος ό θεμέλιος, οί
^·„ίτ· συναρμολογούμενοι τε και συμβιβαζόμενοι και εις ναον 5
21 · άγιον άνιστάμενοι τω θεώ, λίθοι κατ αυτόν πιθανώς ονο
μάζονται, χυλίεσθαι γεμην αυτούς ευ μάλα φησϊ, το ώς
οΊμαι προς πάν ότιοΰν των αγίων οϊονείπως εΰστροφον κα\
β γοργόν, δια τούτου σημαίνων, οι γάρ τοι περιφερείς, ήγουν
σφαιροειδεΐς των λίθων, οκνου πως εισ\ν άμείνους, και των ι ο
άλλων εϊς κίνησιν ετοιμότεροι, εϊ τις ελοιτο κινεΐν' εύάγω-
γος δε λίαν εις το θεφ δοκούν των άγιων ό νους. ούτως
ημΐν εχόντων των λίθων, πρεποι αν ημάς διακείσθαι κα\
άραρότως. 'ότι ει τι αγαθόν αυτού χαι ει τι καλόν παρ αυτού,
δηλον δε ότι τοΰ τά πάντα ήμϊν τά προς εύσεβειαν και ζωην 15
διανέμοντας θεού. ποία δε ταύτά εστι ; α-Ίτος νεανίο-χοις,
744 Α. β. χα) οίνος εΰω&άζων εις παρθένους, τοις μεν γάρ άνδριζο-
μενοις και νεανικώ φρονηματι προς το αύτω δοκούν άπο-
νενευκόσι, και πληρούν ελομε'νοις το αγαθόν, δοθησεται παρ
Γβ. ου. αντοΰ κα\ ετι μείζων Ισχύς, ώς εν σίτω νοούμενη, στηρίζει 2ο
γάρ άρτος καρδίαν άνθρωπου, τοις γεμην ηδη διηγνισμενοις,
κα\ άμόλυντον εχουσι τον νούν, οϊ καϊ σεμναϊς κα\ άγίαις
παρθίνοις παρεικάζοιντο άν εικότως, οίνος δοθησεται νοητός,
η περι θεού δηλονότι σαφής τε και άκιβδηλευτος γνώσις,
ΐι>. 1) η κατευφραίνουσα καρδίαν άνθρωπου, ούκούν νεανίο-χοι τε »5
κα\ παρθένοι, ο'ι κατά γε τους άρτίως ημΐν άποδοθεντας
λόγους, εις εύρεΐάν τε και άμφιλαφη μέθεξιν τών άνωθεν
άγαθών κεκλησονταί τε εικότως, και δη άκούσονται θεού

6. κατ* αΐιτόν Ο.Ό. και αϊτοί Εθθ. 7> 8. αντονι ΟΠ>. Ο. ΗαΙκΙ Ό.
ΑββιιπιρΙα β)Γ βχ Ό., οιμαι βχ Ο.Ό. (ΰτροφον ιηαηυ ρηπι» Ο. ίηνίΐίβ ϋ.β.
ΙΟ. πως] 8ϊε εοιτεχϊ. πως Ο.Ό. παντός Εάά. II. ητκ Ο. ίηνίΐο ϋ.
18. το] + τφ Εάά. ϊην. Ο.Ό. όντως] + οίν Εάά. ίην. Ο.Ό. 15. τά
ρηυβ ΒΒ&ιιπιρΙίίπι εχ Ο. Η»βο και ζωην αοοκβκεπιηΐ βχ Ο. άεβυηΐ ϊη ϋ.
ΐ6. ταΰτ' «'στί Ό. ΐ8. αύτω 001. Ο. ΙιβββΙ Ό. 20. νοουμίνης 0.1).
22. άμαΧυντο (βίο) Ο. 24· θίοί] Χβιστοϋ Β. ίην. Ο.Ό. 26. οί οω. Ο.
ΙιϊιΙμΙ ϋ. 28. 6η αββυπιρίιιπι εχ Ο.
 χ. ι. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. IV. 429

λέγοντος " Φάγετε και πίετε, και μεθύσθητε οι πλησίον" °*^·

πλησίον γαρ ο'ι τοιοίδε θεοΰ' και οΰ σχεσεσι τοπικαίς'
ληρία γαρ τούτο νοεΐν η φράσαι' παραστηματι δβ διά
νοια: τω λίαν άλκιμωτάτω, κα\ τη προς πάν ότιούν των
5 άριστων εφε'σει και αγάπη τη ε'ις αυτόν, ωσπερ γαρ
εζίστησιν ημάς και οίον άποφε'ρει μακράν ή φαυλότης' ο
ούτω θεώ παρίστησιν η άρετη, το διιστάν ημάς και
μεσολαβούν εκ μέσου γενέσθαι παρασκευάζουσα, φημι δη
την αμαρτία».

ίο Αίτίΐσθε ΰετόν παρά Κυρίου καθ" ώραν, ττρώϊμον και όψιμον. Κ«<ρ. ι'.

"Ωσπερ γαρ ουτ αν σίτος ΐν άγροΐς γε'νοιτ αν πόνου Λ

δίχα, ουτ αν εΰβοτρύς τε καΐ εΰοινος αμπέλων οΰτω και εν
ήμϊν ουκ αν γένοιτο τις ευκαρπία πνευματική, μη ουχί θεού
καθιεντος ύετοΰ δίκην εις νουν κα\ καρδίαν των εαυτού λο-
15 γιων την άποκάλυψιν, κα\ γνώσιν ημϊν ο'ιονείπως ενστά-
ζοντος του τε αρχαίου και νεου γράμματος, τουτε'στι του
νομικού και ευαγγελικού" ϋιτοί γαρ οι τοιοίδε πρωϊμός τε χλι
όψιμος ειεν αν. οτι δε ουκ άσυντελής είς ονησιν η του
' νομού γνώσις και θεωρία πνευματική, παιδαγωγεϊ δε μάλ- β
2 ο λον ημάς δια τύπου και σκιάς επ). το Χριστού μύστηριον,
πιστώσεται λέγων αυτός ό Έωτήρ τοις Ιουδαίων δημοις
" Μτ) δοκεΐτε οτι εγώ κατηγορήσω υμών προς τον ΥΙατερα' 8· 3οΚΛ·
" εστίν ό κατηγορών υμών Μωυσί/ρ, εις όν ΰμεις ήλπίκατε. 4<»·
" ει γαρ επιστεύετε Μωυση, επιστεύετε άν εμοί' περι γαρ
25 " εμού εκείνος εγραψεν." εφη δε που και περί τών γραμ-

3· φράσαι Β. Ο. φρονήσαι Εάά. 4- των άριστα» ίφίσίΐ Ό. Εάά.

άριστα »'φί'σ« 0. η. τ6 ίιιστάν Ό. το 8« ιστό» ιηαηα ρηπια («'£ ροβΐ
δί πιαηυ. Γεοβηΐίοή βαρΓ3βοηρΙο) 0. το δαστών Εάά. 8. πάρα-
σκιυάζον ε ε38ΐϊρ,3ΐϊοηβ Ο. ΙΟ. α1τ*Ίσθαι Ο. ύίτοι» τταρα Κυρίου ηοο
ΟΓάίηβ Ο.ϋ. (ΑΙβι. XII.) ΙΙ. οΰτ' δ» 0.0. οΰτι ν). Εάά. γ,νοιτο \>.
Ι5· οίονιίπως Ο.ϋ.Β. οίοιχάηρ Εάά. ϊνστάξαντοϊ ο. 17. κα\ ρπυβ]
+ τοϋ Εάά. ίηνίΐίβ Ο.υ). 19. πκυματικη Ό. Εάά. πνινματι Ο.
παιδαγωγη Ο. 24· Μο»νο-ί} Ο. Μωσίί Εάά.
 430 Β. ΟΥΚΙΕΙ,Ι ΑΣΕΧΑΝΌΚ. χ. ι, 2.

ματεων και Φαρισαίων, ώς εκ νομικής παιδεύσεως καλου-

745 Α. β. μίνων επ\ το αμεινον, τουτεστι την εύαγγελικην " Αιά
χίϋ. 52. " τοΰτο πάς γραμματεύς μαθητευθεις εν ττ/ βασιλεία των
" ουρανών, όμοιος εστίν άνθρώπω οικοδεσπότη, όστις εκ-
" βάλλει εκ τον θησαυρού αϋτοΰ καινά κα\ παλαια.' ουκούν 5
αιτούντες παρά θεοΰ την τε νομικην και εύαγγελικην επι-
στημην, άξιους τε του λαβείν εαυτούς παραστησαντες,
ληψόμεθα πάντως, κα) τούς εις νουν εσω πληρώσομεν
θησαυρούς, τά παλαιά τε κα\ νεα συλλεγοντες, πλείστης τε
1ί όσης πνευματικής εύκαρπίας άναμεστοΰντες τον νουν. χο

Κύριοε έποΪΗσε φαντασίαε, και ύετόν χειμβρινόν δώσει αϋτοΐε,

2 έκάστω βοτάνΗν εν απρώ. διότι οί άποφθειτόμενοι έλάλΗσαν
κόπουε, και οϊ μάντειε όράσειε ψευδεΐε και τά ενύπνια ψευδό
έλάλουν, μάταια τταρεκάλουν δια τούτο έΕΗράνθΗσαν ώο ουκ
έχοντεε υετόν, και έκακώθΗσαν ώε πρόβατα, διότι ουκ Ην 15
ίασιε.

'Ω,δίνει τινά κεκρυμμενην εννοιαν το προκείμενον, ην

ο άναγκαϊον οιμαί που προδιατρανοΰσθαι σαφώς, συνεΐεν γάρ
αν ούτω των του Προφήτου ρημάτων τον σκοπόν οι φιλ-
επιστημονες. ην μεν γάρ ό λόγος αύτω περί των άγιων, 2ο
διιρπι ους κα\ λίθους άγιους ώνόμαζε, σΐτόν τε αύτοΐς ότι μάλιστα
ίχ. ιδ.
16. Ι7· πρεπειν εφασκεν, ως άνδριζομενοις, ήγουν νεανίσκοις, και
μην και οίνον εύωδιάζοντα, διά τοι τό είναι παρθένους, τουτ
0*1. ν. έστιν αγνούς τε καΐ άβεβηλους. " Οί γάρ τοΰ Χριστοί)
Η-
" Ίησοΰ, την σάρκα εσταύρωσαν σύν τοις παθημασι και 25
" ταΐς επιθυμίαις," καθά φησιν ό θεσπέσιος Παΰλοί. αιτεΐν

I. κάΚονμίνουί Β. ίηνίΐίθ Ο.Ό. 3. II360 το άμίΐνον τοντίστι

αεθ688βπιηΙ εχ Ο.Ό. την άμίίνω τοντίστι Β. 3· οπ1· 0·
5- κ(να = καινά Ο. ο. τά 888ΐ1ιηρ1ιιπι βχ Ο. πλίίοτηι τι Ό. Εάά.
πλήρης τ€ Ο. 14. β>Γ οΰκ—ώ: πρόβατα Ρ. Εάά. οί. ίηίτβ. *>«■ πράβ. και
ΐκακ. Ο.Ό. (Α.ν. &<:.) 19. αν βββυηαρίυιη εχ Ο. 25· Ίηο~ον
ευρΓΗδοπρίυπι πιαηιι ιιΐ νϊ<3- ε»<1. Ο. οπα. Ό.
 χ. ι, α. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. IV. 431

αύτοΐς προστέταχε και ύετον πρωΐμόν τε και οφιμον <Ι

είτα μεταξύ της περί των πλανωμενων παρεισβαλούσης
μνήμης, την αιτίαν ώσπερ άποδίδωσιν ί'ι» τούτοις, του μήτε
σΐτον μητε μην οίνον εχειν αυτούς, άλλ' ούδε ύετοΐς κατ-
5 αρδεύεσθαι τοις νοητοΐς, ώς εντεύθεν αύτούς μη εχειν εν άγρω
βοτάνψ. και ό μεν λόγος ώς επί πραγμάτων εκπεποίηται
των αισθητών η γεμήν εν αύτοΐς θεωρία λεπτή τε άγαν
εστϊ και πολύ λίαν έχουσα το ειλικρινές, θεού γάρ φησι
ποιούντος φανταιτίας, τουτέστιν άστραπάς, και ϋετον τη γη β
ίο τον χειμεριον καταχεοντος, ος εστι και χρήσιμος, και μήν
και εχάστω, τών εν άγροΐς κτηνών δηλονότι, ιόντος βοτάνψ,
πεπλανήκασιν εκείνους οί άποφΟεγγόμενοι, τουτέστιν, ο'ι φευ-
δοεπεΐς τε και φευδηγόροι και μαντείας λέγοντες τάς από γε
της σφών καρδίας" ούτοι λελαληκαιτι κόπους, τουτέστιν ού
1 5 τά εις άνάπαυσιν τοις πιστεύουσιν αύτοΐς, αλλά δι ών ην
άνάγκη καμεΐν, θεω προσκρούοντας και παρορωμενους' οί δε
γε μάντεις και τα ενύπνια •^/ίυ$η παρεκάλουν, ενηχούντες αύ- » 74β Δ.
τοις δηλονότι τά καταθύμια, και χρησταΐς μεν ελπίσι κατα-
πιαίνοντες, φάσκοντες δε άληθες ούδεν' άλλ' είς άπάτην και
2ο πλάνησιν αποφέροντες, και ήκιστα μεν καταδεικνύντες σφίσι
τον τών πνευματικών δοτήρα και χορηγόν άναπείθοντες δε
μάλλον αιτεΐν την εύημερίαν παρά τών ψευδωνύμων θεών.
ταύτητοί φησιν ΈΡν,ράνθηο-αν ως ουκ 'ίχοντες ϋετον και εκακω-
θηο-αν ώς πρόβατα, ού γάρ ην βοτάνη, ουκ ην 'ίαιτις. ού γάρ \>
2ζήν εν αύτοΐς ό καταδεσμών το συντετριμμενον, ό άνιστάς το
κατερραγμενον, ό άνακτώμενος το κεκακωμενον.
ΪΙροσεκτεον δή ούν, ούχ\ τοις άποφβεγγομενοις τά μάταια,

ι. τί 38Βαπιρ(υπι εχ Ο. 3. παρίίσβαΚοΰσηι Β.ϋ. παρ(ΐσβα\\ονσηι Ο.

παριμβαλ. Εάα. 4· ουτούι Β.Ο. αύται Εάά. καταρδίύισθαι Ο.
κατάρδισθαι 'ιιά. ΙΟ. χιψίριον 0.1). χιιμίρινόν Ο. Εάά. καταχίοντο! 0.1).
χίοντοί Ό. Εάά. και ρπιιβ αββιιπιρίιιπι εχ Ο. άβεβΐ ΐη ϋ. II. κτηνών
αββυιηρίυπ) βχ 0.1). θεββΐ ΐη Ό. 15- ί" βββϋπιρίαιη εχ 0.1).
ΐ6. καμίίν] και μην (βίο) Ο. 17. και] + οί Ο. παρίκρίλονν ϋ.ϋ.β.
Λαλούν Εάά. ΐνηχοϋντίΐ Β.0.1). *νηχ. Εάά. 30. καΧ βββυπιρίαιη
εχ Ο. κατα&ιικνϋντκ Ο. καταδιικννοντις Εάά. 31. ίωτήρα Ο.
25. άνιο-τάί Ο. άνιστων Εάά. 27· προσίκτία Ο. ιιποφΰιγμί-
νοίί ΑίΛ.
 432 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. χ. 3·

ψευδοεπεσι τε και βωμολόχοις και ενυπνιασταϊς' θεώ δε

δη μάλλον τω και ε'ις νούν ήμΐν εναστράπτοντι τής αληθούς
θεογνωσίας το φως, και νοητούς ύετούς καταχεοντι, τας δια. τού
Άγιου Πνεύματος παρακλήσεις, λε'γω, κα\ βοτάνην άναφύοντι
τοις ίν ά,γρω, τουτεστι πάλιν, εις εύανθεστάτην ωσπερ ημάς 5
κατανεμοντι πόαν, της θεοπνεύστου γραφής την άμώμητον
Ρ8.χΐνίϋ. ο_γνώσιν. ""Ανθρωπος μεν γαρ εν τιμή ών, ου συνήκε, παρα-
Μ συνεβλήθη τοις κτηνεσι τοις άνοήτοις κα\ ώμοιώθη αύτοΐς"
άλλ' ει ελοι πως εις νούν των θειων λογίων την γνώσιν, και
τροφής μετάσχοι τής πνευματικής, τότε δή τότε την νωθείαν ίο
άποβαλών, εν τιμή πάλιν εσται, λογισμω τω σώφρονι διοι
κούμενος, και την άνθρώπω πρεπουσαν άναλαβών φρένα.

3'Εττί τούο ττοιμένσχ παρωζύνθΗ ό θυμόε μου, και επί τούε άμνούε
* ά έττισκέψομαι.

ΥΙοιμίνΛς εν τούτοις, καθάπερ εγωμαι, τους ψευδοπροφή- 15

τας καϊ ψευδομάντεις αποκαλεί, και τους τής άπατης καθη-
γητάς, ολεθρόν τε και πάγην γεγονότας τισ\ν οι, τής άληθοΰς
επϊ θεού δόξης ήμαρτηκότες, την αύτώ πρεπουσαν τιμήν και
ΗϊβΓ. ί. λατρε'ιαν άνατεθείκασι τή κτίσει, " και προσεκύνησαν τοις
" εργοις των ιδίων χειρών," καθά γεγραπται. 2ο
Οΰκ άπίθανον δε τοις ψευδομάντεσι και τους τών Έλ-
β λήνων συνάφαι λογάδας, οι δοκησισοφούντες άγαν ταΐς
εαυτών εύγλωττίαις τους αύτοΐς προσκείμενους πεπλανήκασι,
και ωσπερ τίνες ποιμένες ουκ άγαθόι κατεβόσκησαν εν άκάν-
θαις καϊ εις πολλήν άχρειότητα σαθρών εννοιών" τί γαρ 25
παρ εκείνοις το εις επίγνωσιν άληθείας ωφελούν ; κατά

2. Αβ8ΐιηιρΐ3 &η βχ 0., και εχ Β.ϋ. 5- «» ΜβιιιηρΙιιιη βχ Β.Ο.

9· ϊ\οι] ΐλθοι 0. 12. άναλαβών Β.Ο.ϋ. αναβολών ΥΑά.
»ηΙβ Μι^ηβ. 17. τισιν Ο. τοϊγ Εάά. ι8. «ττΐ 0. πιρι Εάά.
22. οοκησισηφονντίί \}. δοκιστ/σοφοννηί (βίε) ϋ. ίοκήσιι σοφονντιι Β!/ σοφο'ι
οοκονντίί Εάά.
 χ. 3-5· ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. IV. 433

τούτων άν γένοιτο κάϊ τα ('κ θείας οργής, και μάλα όσίως'

ώλόθρίυσαν γάρ οΰχι δη μάνας τάς (αυτών ψυχάς, άλλά
γάρ προς τούτω και τάς (Τί'ρων. π(πλανηκασι γάρ, ώς (φην,
τφ της λ(ξ(ως κόμπφ μονονουχι καταχρυσοϋντες το ψΐνδος
5 κα) την του λόγου χρίίαν δαπανώντα (Ις φενακισμούς. α 747 Δ.
€7Γΐ<Γκί7ΓΤ(ται γεμην τους αμνούς, ('ποικτίίρων δηλονότι, κα)
μίτατιθίΐς (ξ άπατης (Ις την της άληθ(ίας Ιπίγνωσιν, και
(κ του πεπλανησθαι μίτασοβών (Ίς (ύθ(ϊαν όδόν. ώσπ(ρ
γάρ ην άκόλουθον τοις ηδικηκόσιν αυτούς την τοις άδικη -
ίο μασι πρίπουσαν Ιπαρτησαι δ'ικην' ούτω δη πάλιν θεοπρεποΰς
ημερότητος και ψήφου δικαίας άμοιρησεκν άν ουδαμώς το
('πΐ τοις πεπονθόσι φιλάνθρωπον κρΐμα. (δει γάρ (δα σώ· β ·
ζεσθαι τους ηδικημενους, άμνησικακούντος θεού καί ποινής
άπαλλάττοντος τους τάΐς εκείνων πλεονεξίαις τάχα που και
1 5 άβονλητως ύπενηνεγμένους.

Καί έπισκέψεται Κύριος ό Θεόε ό παντοκράτωρ τό ποίμνιον

αύτοΰ τύν οίκον "Ιούδα, καί τάζει αύτοϋο ώε Γττπον εΰπρεπΗ
αυτού εν πολεμώ, καί έ£ αύτοΰ επέβλεψε, καί έ£ αύιοΟ 4
ετα£ε, καί έ£ αύτοΰ τό τό£ον έν θυμω, καί έ£ αύτοΰ έ£ελεύοε-
2ο ται πάε ό έζελαύνων έν τω αύτω. καί έσονται ώε μαχΗταί 5
πατοΰντεε ΠΗλόν έν ταΐε όδοΐς έν πολεμώ, καί παρατάΕονται, ο
διότι Κύριοε μετ' αύτών.

ΎΊνα δη τρόπον εποίσει μεν τοις ποιμεσι τά εξ όργης,

επισκεψεται δε κα) άνασώσει τους άμνούς, καθίστησιν

I. όσίωι Ο.Ό. αισίως Εάιΐ. δικαίωί 1>. 2. μόναι Β.Ο.6. μόνον Εάύ.
τ
3· γαρ ρτίυβ ΒΒβυπιρΙιιπι βχ Ο. «ΙβββΙ ίη Ό. τούτω Ο. του Ό. ταύτακ Έ.ΑΑ.
γαρ βΐΐ. 38βυιηρΙαιη βχ Ο. 5· φαινακισμούί Ο. 6. ϊποικτιίρων Ο.Ι>.
οικτιίρων ΈΑά. 8. πητΚανησθαι 0. [πιπ\αν(Ίσθαί Οοά.] πιριπΧανάσθαι ΕΗά.
10. ΐπαρτίσαι Ο. ιη. αύτούι] αυτόν Ο οααηυ Γβοβηΐίοπ. (26, 130, 3")
εί. ϊηίη. αύτούί ΙΐϊυίΙ Ό. ίο. Ηββο καί «'£ αύτοΰ ρπιιβ άεβιιηΐ ΐη Κ. Εϋ<3.
(Οο.) ίηνίΐίβ Β.Ο.Ό. το οαι. Ο. (V»!. η XII.) ίηνϊΐίβ Β.ϋ.Ρ. Εάά. (Αΐβχ.)
θυμψ Ο.Ό. οί. ϊηίΓΒ. πνινματι θυμού Ρ. Εάά. (22. αϊ.)
νοίπ ιι. 3 κ
 434 Β. ΟΥΚΙΙ,Μ ΑΙ,ΕΧΑΝΌΚ. χ. 3~5

εναργές, άναδείξας γαρ εξ Ιουδαίων τους της οικουμένης

μυσταγωγούς, τους άγιους αποστόλους κα\ εύαγγελιστάς,
κατηγωνίσατο μεν δι αυτών τους Ελλήνων σοφούς, εξείλετο
δε τους αμνούς της εκείνων αθυροστομίας κα\, των της
& απάτης βρόχων άπαλλάζας, μετε'στησεν εις θεογνωσίαν 5
την άληθη και άμώμητον. επκτκε^εται τοίνυν φησι το
ποίμνιον αύτου τον οίκον Ίού^α. πυιήσεται δε αυτόν οίον ίππον
ευπρεπή και πολεμικώτατον, εφ' ω νοητώς μονονουχι κα\
εποχούμενος, της Ελλήνων, ώς εφην, καταστρατεύσεται
γλώττης, κα\ της ενούσης αύτοΐς σοφίας καταγράψει τό ίο
άκαλλβί κα\ άνόνητον. οτι γαρ εν ταϊς 'Κλλήνων δια-
σποραΐς οι θεσπέσιοι γεγόνασι μαθητα\ οίά τίνες Ίπποι,
β μονονουχι καταχρεμετίζοντες της παρ αύτοΐς αθυροστομίας
κα\ θεοστυγούς απάτης, πώς αν ενδοιάσειε' τις ; Χριστού
α<λ& 88. λέγοντος περ\ τού μακαρίου Παύλοι; προς Άνανίαν " ΐίορεύου, 1 5
ΐ5· οτι σκεύος εκλογής εστι μοι ούτος του ραστασαι το όνομα
" μου ενώπιον εθνών τε κα\ βασιλέων και υιών Ισραήλ."
εφη δε που και ό Άμβακούμ ώς προς αύτον τον Κύριον
ΗλΙημ:. ημών Ίησούν τον άριστον οτι " 'Έπιβήστ) επί τους ίππους
" σου και ή ιππασία σου σωτηρία." ούκούν τάζει αύτον φησ\ν ίο
ώς ίππον ευπρεπή ΐν πολεμώ κα) ίΡ αύτου έπεβλε^εν. όμοιον
748 Δ. α ώς ει λεγοι Κατεσ-κε^ατο μεν ώς θεοί τους επιτηδείους
εις διακονίαν τών εύαγγελικών κηρυγμάτων, άπολεκτους
γεμήν εποιησατο τούς εξ Ίο·$α, χα) ε£ αυτού 'ίταζεν' είλετο
γαρ αύτούς τών ιδίων θελημάτων ύπηρε'τας γενέσθαι κα\ 2$
υπουργούς, και της παρ εαυτού χάριτος οιονε) μεσίτας και
διακόνους, εστι δε φησι κα) ϊ£ αύτού, δήλον δε οτι του
Ιούδα, το ϊν θυμω τεινόμενον τόζον κατά τών ύπ' εναντίας.

5· μιτίστησαν Εάά. 8. (ύτρυτη (Μγ) Β. ΡοηΙ. ρ. κατιστρά-

τιυσι υ. ίην. Ο.Ό. II. άνόνητον ΙιαΙιβΙ V. ι6. ίστ'ι μοι Ιιοο ΟΓά. Ο.
Ι7· γϊ οπα. Ο. και οπο. (βίο) Ο. ι8, 19. 6 οιη. Ο. αυτόν βΐ τον βΐΐ.
αββυπαρία βχ Ο. 20. σον ρηαβ ΟΠ>. Ο. 21. <ίπρ(ππ Ο.
22. ώϊ αΚ. Εάά. 6 Ο. 24· «ί "ϋτοΰ Ο.Η. ΐζ αντων Εάά.
26. ίαυτοϋ Ο. σΰτοϋ ίϊά. 27. »στι Β.ϋ. ίσται Ο. ϊτι Εάά. και
38βιιπιρΙυτϊ) βχ Β.Ο.Ό, δήλον δϊ ότι Ο.Ό. τουτίστι Εάά. 28. υπ
('ναντίαί Ο.Ό. υπιναντίων Εάά.
 χ. 3-5· ΙΝ ΖΑΟΗΑΕΙΑΜ. ΤΟΜ. IV. 435

ές αύτου δε πάλιν ε^ελευτετΛΐ και ό έ^ελαυνων εν τω α,ύτω.

εϊελαυνοντα δε, ώς γε υΐμαι, φησι τον λεηλατοΰντά τε και 1>
αιχμαλωτίζοντα .
Αεδράκασι δε τούτο και οι θεσπέσιοι μαθητα), τους εξ
5 Ελλήνων αρπάζοντες, καΙ τω μεγάλω προσκομίζοντες βασι-
λεΐ, φημί δη Χριστώ, Ίνα ύπ αύτω τε είεν, κα\ τά αύτου
φρονεΐν ελοιντο, της του διαβόλου πλεονεξίας όψε καΙ μόλις
άποσεισάμενοι τον ζυγόν. κατηνδρίσαντο δε οΰτω των παρ
"Έιλλησι σοφών οι θεσπέσιοι μαθηταΧ, ώς ηδη πως δοκεΐν
ίο πηλον εν τριό&οις διερριμμενον συμπ&τείν. καΙ γαρ ην Κύριος
μετ' αυτών, ό ποιών " μεγάλα και ανεξιχνίαστα, ενδοξά τε ο Ηί<Λ τ.
" και εξαίσια, ών ουκ εστίν αριθμός." επεφώνει δε που καΙ
ό Χριστός τοις πιστεύσασιν εις αυτόν " Ιδού δεδωκα ύμΐν 8. Ιλιο.
" πατεΐν επάνω οφεων κα\ σκορπιών και επι πάσαν την 9
*5 " δύναμιν του εχθρού."
Ίστε'ον δε ότι πνευματικήν μεν ήμεΐς εξυφαίνοντες θεωρίαν,
τά τοιαΰτά φαμεν' Ίουδαίοις γεμήν ούχ ώδε εχειν τό χρήμα
δοκεΐ, δέχονται δε μάλλον ιστορικώς, και φασιν, ότι μετά τους
τής αιχμαλωσίας καιρούς πεπολεμηκεν αύτοΐς ό επίκλην επι- ά
2ο φανής Άντίοχος, πλείστην τε όσην συνενεγκών εκ τής
Ελλήνων χώρας τών μαχόμενων την άθροισιν και μην και
ταΐς παρ εκείνων επικουρίαις ώφρυωμενος' άλλ' ώς αύτοί
φασι, νενίκηκεν ό Ισραήλ, και τής εκείνου σκαιότητος την
άμείνω δόξαν άπηνεγκατο. τότε γάρ συμβε'βηκε κα\ τούς εκ
25 τών Μακκαβαίων μεμαρτυρηκότας τον τής ευδοκιμήσεως άνα-
δήσασθαι στεφανον. παρακομίζουσι δε τών αύτοΐς δοκούν-
των εις άπόδειξιν τά τε άρτίως ήμΐν ειρημενα, και μην και τά ο

ι. 6 άεεβΐ ίη Έάά. 4- βββυπιρίυπι εχ Ο.ο. 6. Χριστόν

πΐ3ηιι ρππίΒ Ο. αύτοΰ] αντφ Ο. ίο. α> Ο.ο. ταΐι ρΐΌ ίν Εάά.
12. ϊξίσια Ο. 13. νμ"ιν\ + ΐζονσίαν τοϋ Ο. ϋε8υηΙ Ηηθο
νβΓΐ)Εΐ ίη Ό. ι^. Ίονοαιονι (βίο) Ο. ι8. δοκΛν (βίο) Ο.
τον{ τ. αιχμ. καιρόν: Ο.Ό. τον τηί αιχμ. καιρόν Κάά. Ι<). αύτούί Ο.
ίηνίΐο Ό. 20. συνινιγκων Ο. σνναγαγων Ό. Έιάά. 22. παρ
ϊκι'ινων Ο. τταρ' ίτιρων Έ,άά. δφρνωμίνοι Ο. 23. (Κ(ίνον\ (Κ(ί (βίο) Ο.
24· άμίΐνον Ο. 25. των αββιιαιρίιιιη βχ Ο. 27· μην και
ωβυιηρία βχ Ο.Ό.
3 Κ 2
 430 Β. ΟΥΚΙΕΙΛ ΑΣΕΧΑΝϋΚ. χ. ,5, 6.

8αρπι όλίγω κατόπιν, εχουσι δε όντως " Αιότι ενετεινά σε Ιούδα

3 5 " εμαυτφ τόξον, επλησα τον Έφραίμ, και επεγερώ τα. τέκνα
" σου Έιών επί τα τίκνα των Ελλήνων, κα\ ψηλαφήσω
" σε ώς ρομφαίαν μαχητοί), κα\ εσται Κύριος επ' αυτούς, και
" εξελεύσεται ως αστραπή βολϊς, κα\ Κύριος παντοκράτωρ $
" εν σάλπιγγι σαλπιεΐ και πορεύσεται εν σάλω απαλής
" αύτοΰ. Κύριος παντοκράτωρ ΰπερασπιεΐ αυτών."

74Θ Δ. η «αϊ καταισχυνθΗσονται άναβάται ίππων, καϊ κατισχύσω τον οίκον

6 ,, .* . . ■» ., . - . . ,
Ιουοα, και τον οίκον Ιωσπφ σωσω, και κατοικιω αυτουο, οτι
ΗΓάπΗκα αύτούε. ίο

Φασί 8ή πάλιν οι τοις Ίονδαϊκοΐς συναγορεύοντες διηγη-

μασιν, οτι συγκεκροτημε'νης της προς "Ελληνας μάχης, οι
μεν εκείνων ιππείς διολώλασι, κ€κρατήκασι γεμήν ο'ι εζ
αίματος Ισραήλ, ώς κατοικήσαι τήν χώραν αυτούς, δήλον
δε ότι τήν Ίονδαίαν, παντός ελευθέρους δείματος, κα\ οΰδενός 15
Υ> τό παράπαν άποικισθεντος, ήγουν αιχμαλώτου γεγενημενού,
ημείς δε τοις πρώτοις συμβαίνονσάν τε καϊ άδελφήν ποιεί-
σθαι σπουδάζοντας τήν των νοημάτων άπόδοσιν, Λνουβάτοίς
Ίππων τους χατηο-χυμμίνους ονχ έτερους είναι φαμ(ν, ή τους
των Ελληνικών δογμάτων προεστηκότας, κα) απάτης της 20
θεομισονς ΰπεραθλείν ειωθότας, ών κατερραγμενων κεκρά-
τηκεν ό '\αύ$Ας, σεσωσται δε και ό οίκος Ίω<τ*ιφ. καταση-
μαίνεται δε δίά τούτων τό Ισραήλ αιμά τε κα\ γένος,
ο ήγουν ή τών εν Χριστώ δεδικαιωμε'νων πληθύς και τον
Κοπι. κ. (Ις νουν κα\ καρδίαν περιφε'ροντες Ίουδαΐον, και περιτομήν 25
} λαχόντες τήν (ν πνεύματι, καϊ νουν έχοντες όρώντα θεόν'

1. Ίοϋία (μαντώ \ιοο οτάνηβ ^.Ό. 8ΐ«1ίπ) ώ: 6(3(3. Ε(3(1. ϊηνίΐίβ Ο.ϋ. Οί. βαρπι
739 βη· 5· /3ολ1ϊ] + αύτοΰ Εάά. ίηνίΐίβ ϋ.Ο. ιι. &η Ό
ρΒΓ Γ&911ΓΕΠ1. Εάά. ίί Ο. 13. κικρατήκασι Ό. Εάά. και κικρατήκασι Ο.
Ι5· (Κ(νθ(ροι (ι ρβΓ 0381. ηΐ νίά. βχ υ) Ο. ΐ6. άπωκισθίντοι Ο. ϊηνίΐο Ο.
ΐ8. νοημάτων] ονομάτων Ο. ίηνϊΐο Ό. 34· 1 ροδί δίοΊκ. Ιπιηβρ. Ο.
ϊηνίΐίβ 1>.Ι). και »83απιρΙιΐ[η εχ Ο.ϋ.
 χ. 6, η. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. IV. 437

ερμηνεύεται γαρ ούτως ό Ισραήλ, επειδή δε ηγάπηνται πάρα.

θεοί), ταύτητοι κα\ κατωχίσθησαν, τουτέστιν έρηρεισμένην
έσχήκασι την έφ' άπασι τοις άρίστοις διαμονήν. γέγραπται
γαρ οτι " Κύριος κατοικίζει μονοτρόπους εν οίκω." έφη δέ που Ρβ. Ιχνΐϊ.
5 και ό θεσπέσιος Ήσαιας περ\ του τον έξαίρετον έπασκονντος
βίον " ΪΙορεύομενος εν δικαιοσύνη, λαλών ευθείαν όδον, Εβ.χχχϊϊί.
" μισών άνομίαν κα\ άδικίαν, κα\ τάς χεΐρας άπεχόμενος ά.
" άπο δώρων, βαρύνων τα ώτα Ίνα μη άκούστ) κρίσιν
" αίματος, καμμύων τους οφθαλμούς Ίνα μή ϊδτ) άδικίαν,
ίο " ούτος οικήσει εν ύψηλώ σπηλαίω πέτρας όχυράς." ουκ
άπίθανον δε καϊ οίκον δεδόσθαι λέγειν πάρα. θεού τοις
άγίοις την 'Έκκλησίαν, ήγουν τάς άνω μονάς' και και
παντός άξιοι το χρήμα, θαύματος ό μακάριος Δαυέιδ, ούτω
λέγων προς τον τών ολων Σωτήρα και θεόν " Μακάριοι Λ-
15 πάντες οι κατοικουντες εν τω οικω σου, εις τους αιώνας
" τών αιώνων α'ινέσουσί σε." κα\ πάλιν ""Οτι κρεΐσσον ΐ&. ιι.
" ημέρα μία εν ταΐς αύλαϊς σου ύπερ χιλιάδας" έξελεξάμην
" παραριπτεΐσθαι εν τω οίκω του ΘεοΟ μου μάλλον ή οϊκεΐν
" με εν σκηνώμασιν άμαρτωλών."

2θ Και εσται όν τρόπον ούκ άηεστρεψάμΗν αύτούο, διότι έτώ Κύριοε β

ό Θεόο αύτών, και έπακούσομαι αύτών, και έσονται ώε μαχΗταί 7
τοΟ ' Εφραΐμ.

Καττ/σχυμμένων τών παρ "Έιλλησι σοφών, οί και ϊππεΐς ^Ρ"

ώνομάσθησαν, κατισχύσειν επαγγέλλεται και κατοικίσειν Λ. 6.

3. ίριφισμίνην Ο. Κ· τον βββιιιηρίοπι βχ Β.Ο. (πασκονντος Ο.

άσκανντος Εάά. 6. Ηαεε λαλών ινθΛαν άδ6ν &εεεβ8εηιηΙ βχ Ο.ϋ.
7· άπιχόμίνοι Ό. Εάά. άποσιιόμινοι Ο. (οππηεβ). 9· καμμύων Ο.
και μίαν Εάά. 14- των άεεβΐ ίη Εάά. και οπι. Ο. Ι5· πάντα
&8βυΐηρΐ0ΐη εχ Ο. 16-19· Ηϊβε και πάλιν—αμαρτωλών 300688επΐηΙ εχ Ο.Ό.
ΐ8. ηαραπτιΐσθαι (βίο) Ο. 21. ΐπακούσονται (βίε) Ό. αντων βΐΐ. ϋ.Ρ. Εάά.
(22. βΐ.) αϋτοίί ιιΐ νίά., ηιαηιι ρήηια Ο. ει ίηίτα. 23. (λλι/σιΊ-Ι- και Εάά.
ίηνίΐίβ οπιηίΐηιβ. 24· κατοικίσίΐν] κατοικί'ιν Ο.Ό. ΌεδίιηΙ ηβεε
άυο νεΛ» ίη 5.
 438 Β. ΟΥΚΙΣΜ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. χ. η.

τους ήλεημε'νους, επιφερων ""Οτι ήγάπηκα αυτούς" καϊ τί

κερδανούσιν εκ τον ήγαπήσθαι πάρα θεού, διερμηνεύει
750 Δ. & πά\ιν. ωσπερ γαρ, φησϊν, ουκ άπεο-τρε^άμψ αυτούς, ον
γαρ περιεϊδον είς άπαν, επεσκεψάμην δε κεκινδυνευκότας,
Κότα. ίϋ. ότι έγω Κύριος Ό θεός αύτων' ού γαρ " Ιουδαίων ό θεο? 5
'}' " μόνον" άλλα κα) εθνών, ώς Δημιουργός των όλων και
Κύριος, ταύτητοί φησι κα) 'εττακούγομαι αυτών, τουτεστι,
ποιησομαι δεκτάς τας παρ αυτών λιτάς. κα) έσονται ως
μάχεται του Έφραίμ. ομοιον ώς ει λίγοι πάλιν Οΐ ποτε
δια. νου και φρενός άσθενειαν οιονε) παρειμενοι τε και ίο
κείμενοι, ισχύος εις τοϋτο ηδη της πνευματικής ίνεχθη-
σονται ώς ηδη πως εν ϊσω τετάχθαι δοκεΐν τοις εζ Έφραια
\> ηύδοκιμηκόσι, τουτεστι τοις εζ Ιουδαίων άποστόλοις τε
και εύαγγελισταϊς. μαχητά) γαρ οι τοιοίδε γεγόνασι νοητό),
καταθλούντες έχθρων, βάλλοντες τους ΰπεναντίους, κα) ΐ5
Ερίι. νϊ. νικώντες μεν αρχάς, δυνάμεις τε κα) κυριότητας, και τά
πνευματικά της πονηρίας, κρατούντες δε άμαχε) των άνθε-
στηκότων τοις θείοις κηρύγμασι. γεγόνασι δε κα) εκ της
τών εθνών πληθύος κεκλημενοι δια της πίστεως ε'ις επί-
γνωσιν του Χριστού, άνδρες άγιοι κα) πνευματοφόροι, κα) 2ο
ως μαχητά) του Έφραίμ' μιμητά) γάρ γεγόνασι κατά το
ο εγχωροΰν της τών αποστόλων πολιτείας, κα) την εκείνων
'ιχνηλατοΰντες άρετήν κατηνδρίσαντο κα) αΰτο) κατά τών της
άληθείας εχθρών και παθών κα) άμαρτίας.

Και χαρπσεται η καρδία αυτών ώε έν οίνω, καϊ τά τέκνα 25

2. διιρμηνίύιται Έ,άά. 3· Τ"Ρ ΒββηπιρΙηιη βχ 0.1). φησιν] + ότι Έ,άΛ.

ϊηνίΐϊβ Β.0.1). 5· ότι Ο.ϋ.Ι). διότι Εάά. «ι Ο.ϋ. βυρ™. 5~7· Ηβεο
οϋ γάρ—αυτών άεβυαΐ ίη Εάά. ίηνίΐίβ Β. Ο.ϋ.Ι). 6. μόνων Β. Δημ.
τών ϋλων και Κύριοι ΟΠΙ. 1). η. αυτών Β.Ό. αϋτοΐι 0.1). (Α.ν. »).
9· λίγοιιν Ο. λίγίΐ (= λίγα) I). II. ηδη ονα. 0.1). 1ΐ3ΐ)(!ΐ Β.
Ι7· κρατ.οϋντίί υηίαβ ίβΓβ 1)11. ΓαβιίΓα Ο. ι8. θιίοιί Π. όσιοις Έάά.
19· τή{ αββυπιρίιπη εχ Ο. 21. μιμηται γαρ γιγ. κατά το ιγχ. τηί τ. άπ.
πολιτιΐας Ο. μαχητα\ γαρ γίγόνασι' κατά γάρ τά ('γχ. τήν τών άπ. ποΧιτιίαν Ε<1α.
23. κατά τών] και τάν (βίο) Ο.
 χ. 7· ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. IV. 439

αυτών όψεται κα'ι εύφρανθκ'ισεται, και χαρπσεται η καρδία

αΰτών έπί τω Κυρίω.

Ύών ο'ινον εκπεποκότων εκμελής αεί πως εστίν ό ρους,

και φροντίδος καταφρονητης. προσίεται γαρ ούχι το κατά- ά
5 λυπεΐν εϊωθός, άνεΐται δε ώσπερ και μερίμνης άπάσης
κατευμεγεθεΐ. ει τοίνυν γενοιντο, φησιν, ώς μαχητοί
του 'ΈφραΊμ, τότε δη τότε και την επί γε σφίσιν αύτοΐς
ειςδεξονται θυμηδίαν, ώς δε λαμπροί καί ευδόκιμοι ττ)
των εσομενων αγαθών ελπίδι κατίνφρα,νΟήο-οντΛΐ, και της
ίο εξαίρετου πολιτείας εξουσι μιμητάς, τους εξ αΰτών γεγο-
νότας νιους, πνευματικούς δηλονότι, τοιούτος δε ην καί
ό θεσπέσιος ΐΐαύλος, τοις δι αυτού κεκλημε'νοις επιστελλων
τε κα\ λέγων " Καν μύριους παιδαγωγούς εχητε εν Χριστώ, β ,1 °0Γ·
" άλλ' ου πολλούς πατέρας" εν γαρ Χριστφ Ίησοΰ δια.
ΐ5 " του ευαγγελίου εγώ υμάς εγε'ννησα." ούκοΰν τα. εξ οώτων
εσόμενα τίκνα, νΐ/οντα,ι και ίϋφρα.νΰησ-0/τα,ι. γεγονότα γαρ
εν θεωρίαις ταΐς επί Χριστώ, καί του μυστηρίου την δύναμιν
εκμεμαθηκότα, και ταΐς του ΐΐνεΰματος χορηγίαις πεφω
τισμένα, πράξουσι δεξιώς, καί την έπ' αύτώ τω Έωτηρι
20 Χριστώ θυμηδίαν είσδεξονται, και αυτόν ποιήσονται χαράν α 761 Δ.
τε και τέρψιν καί άγαλλίασιν ψνχης και καρδίας, γένοιτο δ'
αν κα\ τούτο σαφής άπόδειξις του ζην ελεσθαι θεοφιλώς.
οι μεν γαρ τοις εν κόσμω πράγμασι της εαυτών διανοίας
απονέμοντες την ροπην, καί νενευκότες εις τα. αισγίω, χαί-
25 ρουσιν επ' αϋτοϊς, καί θυμηδίαν ποιούνται τό χρήμα, καί
γεγηθασιν επί σαρκός ηδοναΐς, και ταΐς ετε'ραις τού παρόντος
βίου τρυφαΐς ενσπαταλάν είωθότες, ολίγου παντελώς άξιούσι ]>
λόγου τα παρα θεώ* ο'ι δε εξ όλης καρδίας ζητούντες αυτόν,

I. ίψιται και ηιφρανΰήσιται Ο.Ρ. (Αΐβχ. XII.) όψονταί κα\ (Ιφρανθήσονται

Έ.άά. (ν»1. ν). χαρήσιται Ο. (22. βΐ.) χαριιϊται Ρ. Εάά. [χαρι'ιται (Α.ν. η)].
3- (κπίποκάταν Β. ΡοηΙ. ΐκπίπιοκ. 0.1). ΑιιΙ>. ΐκμι\η{] ιλαροί 0.1). 5· άπά-
σηι' κατίυμηΐθικ τοίννν (βίο) Ο. II. δ« α8βυπιρ1υπι εχ Ο. (Ιεεβί ίη 1>.
'3· *ΧΊται 'ΧΨ'* ίόΛ. ίην. οτά. \>. ΐ6. άγονται τ« Β. ίηνίΐίβ 0.\>.
21. αγαλλίαζα Ο.
 440 Β. ΟΥΚΙΙ,Ι,Ι Α1ΕΧΑΝΌΒ. χ. 8, 9·

και ταΐς επ' αύτφ θεωρίαις καταπιαινόμενοι, και της διανοίας

τον όφθαλμόν άνευρύνοντες, τάς επ' αύτώ και μόνω παρα
δίδονται θυμηδίας.

8 ΣΗμανώ αύτοΐε καί είσδέΕομαι αύτούο, διότι λυτρώσομαι αύτούο,

9 καί πλΗθυνθΗσονται καθότι Ησαν πολλοί· καί σπερώ αύτούο 5
έν λαοϊο, καί οϊ μακράν μνΗσθώσονταί μου, καί έκθρέψουσι τά
τέκνα αύτών καί έττιστρέψουσι.

ο Αιαμεμνηται πάλιν της Ιουδαίων αγέλης, και δη καί

ύπισχνεΐται συλλεγειν αυτούς κατεσκεδασμένους, και εξ
άπάσης γης συναγείρειν ε'ις την Ίουδαίαν, ώς άπονοσφί- ίο
ζεσθαι παντελώς ούδε'να. καί τίνα τρόπον ή άθροισις εσται,
κατασημαίνει πάλιν, τους μεν γαρ μελιττοκόμους φασι
σημεΐά τινα ποιεϊν, η συρίζοντας, ήγουν έτερα αττα δράν
ειωθότας, ούτω τε συλλεγειν τά των μελιττών έθνη, των
σίμβλων αποφοιτήσαντα, είρηται δε τι τοιούτον κα\ δια 15
Εβ. νϊί. φωνής Ήσαίου " Και εσται γάρ φησιν εν ττ} ήμερα εκείντ)
ά " συριει Κύριος μυίαις, δ κυριεύει μέρους ποταμού Αιγύπτου,
" καί τη μελίσση η εστίν εν χώρα. ' Ασσυρίων." έτεροι
δε φασι, και εν τοις τοΰ πολέμου καιροΐς, εϊ δη συμβαίνοι
διασκίδνασθαί πως τους μαχητάς, η διώκοντας η διωκο- »ο
μένους, αίρεσθαί τι σημεΐον ύψού παρά των στρατηγών,
εις δ καί άφορώντες, συναθροίζονται τε καί ε'ις τόν αυτόν
άνόπιν ϊενται χώρον. ύποφαίνει δε τι τοιούτον και τδ παρά
Εβ χχχ. τω προφήτη κείμενον Ήσαια " Και εσται ώς ιστός επ'
β " ορούς, καί ώς σημαίαν φε'ρον επ\ βουνού." ούκούν εκ 25

2. (ΰρίνοντα Έ,άά. 8. αγίληι Ο. άγάιτηι Έ,άά. δίί Ο. 13. ίτίρα

άττα Ο. ίτ€ρα αττα Ό. ίτιρά τα (βίο) Β. ίτίρα τινά I). !τ<ρ' αττα Εάά. 14. μ*\ιτ-
των Ό. Έ,άά. μυιων Ο. μυών Ι). 17. μνίας Ο. μυίαΐί ΗαΙ)εηΙ Β. Ο. δ κνρκύη
μέρους Β.Ό. (Αΐβχ. XII.) 6 κυρκύσα μίροι Ο. (ΥβΙ.) οϊ κυραύουσι μίρος Εάά.
οΓ. αί κυριινουσι (62, 87, 147)· [α' κυρκύσονσι μίρουι (22. βΐ.) ϊη Εβ. 236 β
ά&Ι Οδίβηο.] 19. «V άβββΐ ϊη Εάά. συμβαίνοι Ο.\). σνμβαίνα Εθά.
23· ϊίνται 0. ΐίνται (βίο) 1). μίτοι \ιά. το] τφ (βίο) 0. 25· σημιΐον
ΑιΛ.
 χ. 8,9- ΙΝ ΖΛΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. IV. 441

τού γίνεσθαι πεφνκότος δε'χεται τήν όμοίωσιν. σημάνω

γαρ φησιν Αυτόϊς κλ) ΐίο-£ε£ομΑΐ Λυτούς, εγήγερται γαρ
σημεΐον 4ν ήμϊν μεγα και επιφανές ό τον Έωτηρος στανρος,
δΐ οι) κα\ γεγόναμεν δεκτοί τω θεω και ΪΙατρι, και μην
5 και εκλελυτρώμεθα, και ε'ις πληθύν άμετρητον εζεδράμομεν
οι πεπιστευκότες. επειδή δε προστεθεικεν ότι κλ) σπεοω
Λυτούς ΐν λΛοΊς κλ) οι μΛκρα,ν άπ Λυτών ήξουσι και μνηο-θη-
ιτοντΛΐ μου, πάλιν εκείνο φαμεν, καϊ ονκ άπό σκοπού" πολύ
γάρ εχει το εικός ό λόγος' κατεο-πάρησαν γάρ ωσπερ εν » 752 Α.
ίο πολλοίς εθνεσι και εν άπάστ) δε χωρα τε και πάλει, οι
θεσπέσιοι μαθητα\ και ο'ι των θείων ευαγγελίων κήρυκες, και
τους άπωτάτω γεγονότας θεού δια την μεσολαβησασαν
άμαρτ'ιαν τε και πλάνην μνηο-βηναί τε αύτοΰ, και εις νουν
ελεΐν παρεσκεύασαν τον των όλων Σωτήρα καϊ γενεσιονργον,
15 καίτοι πάλαι τη κτίσει το σέβας άνάπτοντας, ταΰτΐ]τοι και
της προς θίοι> οϊκειότητος εκπεφοιτηκότας. και γονν ό
θεσπέσιος ΐΐαΰλος τοις δι αυτού κεκλημενοις εις έπίγνωσιν
του Χριστού προσεφώνει λέγων " Νυί'ί δβ νμεϊς οι ποτε 1> ί'^'1^
" οντες μακράν εγενηθητε εγγύς." ήξονσι δη ούν μν^εντες
2ο τον θεού. και τι τοιούτον ήμΐν ό μακάριος προφήτης Ιερε
μίας ΰπαινίττεται λίγων ως προς γε τον Ισραήλ " Οί Ηΐβτ.
" μακρόθεν μνησθητε τοΰ Κυρίου, και Ιερουσαλήμ άναβήτω $ο.
" επί την καρδίαν υμών." ει δε δη μνηο-θεΐεν όλως τοΰ κατά
φύσιν θεού, τότε δη τότε και πνευματικής εύρωστίας βαδι-
25 οΰνται προς τούτο, ωστε και τέκνων αύτούς γενέσθαι πατέ
ρας, καϊ τοις εις εύσεβειαν λόγοις ϊκΰρί^,αι τα ίδια τίκνΛ,
και επ' αύτφ δη τούτω σεμνννεσθαι. γράφει δε πον και ο
ό θεσπέσιος ΐΐαύλος τοις δι αντού τεθραμμε'νοις και εις ΕρΗ.
άνδρα τελειον άναβεβηκόσι, και εις με'τρον ηλικίας ηκουσι

3· €ν ϋ^ίαιηρίιιιη βχ 0.1». 6. προστίθίΐκίν Γ. προσίθηκιν Ε(1(1.

ΙΟ, II. Τ€ εΐ ο! αΐΐ. αββαπαρία εχ Ο. 14. παρασκεύασαν ΕΛά. βηΐβ Μί^ηβ.
15. άνάπτοντα (βίο) Ο. 17. «κλίΐμί'ι/οιι (βίο) Ο. 20. και τι Β.Ο.
καίτοι Ειάά. 2,3- «» τη καρδία Ε(1(1. δι; οω. Ο. Π1311Π1 άιιο Ιπιιπινο
ΙϊΜ. ΗαΙ>εΙ ϋ. μνησι'κν Εάύ. ίηνίΐϊϊ Β.Ο.ϋ.
νοί. π. 3 ·'
 442 Β. ΟΥΒΙΙ^Ι ΑΙ,ΕΧΑΝϋΒ. Χ. ΙΟ.
ΡΜ1. ί
ι. της εν Χριστώ, ποτε μεν " Χαρά και στέφανος μου," ποτε
1 Οογ. δε πάλιν " Ν17 την ΰμετεραν καύχησιν αδελφοί, ην εχω
χν. 3ΐ
ρΓον.^ " Ιν Χριστώ Ίησοΰ." " Έτε'φανος γαρ γερόντων τέκνα
" τέκνων, κατά το γεγραμμενον' καύχημα δε τέκνων πατέρας
,, > ~ »
αυτών. !

ίο Και επιστρέψω αύτούο έκ γηο Αίτύπτου και έΕ Άσσυρίων είσ-

ά δέζομαι αύτούς, και εις τπν Γαλααδϊτιν και εις τόν Λίβανον
εϊσάεω αύτούς, και ού μΗ ύττολειφθΗ έ£ αύτών ούδέ εΐο

"Οτε την Ίουδαίαν άνεΐλε μεν κατά κράτος ό Ναβουχο-

δονόσορ, εμπεπρησται δε καΐ ό θείος νεώς, αυτά τε τά ι ο
Ιεροσόλυμα, τότε και άπας τεταλαιπώρηκεν ό Ύσραήλ.
οι μεν γάρ ε'ις ' Ασσυρίους καΐ Μήδους αιχμάλωτοι γεγο-
νότες άπεκομίζοντο' ο'ι δε της εκείνων ώμότητος εζω
γεγονότες κα\ διαφυγεΐν ισχύσαντες, δεδιότες δε και παραι
τούμενοι το εναλώναι τοις ϊσοις, αυτόμολοι τε προς ΑΊγυ- ΐ5
ο πτίους ηεσαν, και της ύπ' εκείνοις θητείας τον άβούλητον
μεν, πλην εζ ανάγκης επερριμμενον νποδεδραμηκασι ζυγόν.
ούκοΰν επειδηπερ συναγείρειν αντους πανταχόθεν ε'πηγγελ-
λετο, διαμεμνηται και τόπων εις ους και άπεκομίσθησαν'
οι μεν, αιχμάλωτοι γεγονότες, ώς εφην, οι δε άφορήτοις 2ο
δείμασι προς τά παρά γνώμην αύτοΐς συνωθούμενοι.
753 Δ. α Έπειδη & της πνευματικής ερμηνείας μεταποιεΐσθαι
πρέπει τοις ότι μάλιστα φιλοθεωτάτοις κα\ πνευματικοις,
φαμεν ότι της των αοράτων εχθρών χώρας ήτοι χειρός
έξε'λκειν αύτους επαγγέλλεται, κα\ παντός μεν δείματος 25

2. νμίτίραν Β.Ο. ήμιτ. ΕΗ(1. άδί\φο\ ίΚΧβϋΒΐΙ βχ Ο. <5. άπο-

στρίψω V. ΐ.άά. ΟΟΓΓβχί 6Χ Ο. η. γαλαδίτιν Ο. 8. οΐιδί (ϊί Β.Ο.
οΰθίίϊ Ρ. Έάά. (42, 147)· 9' «"«ΐλί Ο. «Γλ* ΕάΊ. ίο. ϊμπί-
πρησται Ο. ΐμπίπρητο (βίο) Ε(1ά. Ι4· δ* αββιιπιρίιιιη βχ Ο.
ιό. ΐίσαν Ο.
 Χ. I I. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. IV. 443

ελευθερούν αιχμαλώτους δε οντάς, κα\ οίον ύφ' έτερους

καμένους, μονονουχι καΊ άναμορφούν ε'ις ελευθερίαν.
*Η κα"ι καθ' έτερον τρόπον σκοτισμοΰ και συγχύσεως
άπαλλαγησεσθαί φησιν. Κ'ίγυπτος μεν γαρ Έ,κοτισμος,
5 Ήαβυλών δε Έύγχυσις ερμηνεύεται, αδιαφορεί δε πλει- 1)
στάκις ό λόγος, Άσσυρίους τε καΙ Βαβυλώνιους εις έθνος
καταλογιζόμενος εν, διά τοι τό ύφ' ένι κεϊσθαι σκηπτρω,
καϊ μίαν επ' αυτούς τετάχθαι την βασιλείαν. λελυτρω-
μενους δη ουν εκ της των πλεονεκτούντων χειρός, είσκομιεΐν
ι ο επαγγέλλεται ίίς τε την ΓαλΛα^Ίτιν μοίρα δε αύτη της
Ιουδαίων γης ή παμφορωτάτη κα\ εΰκαρπος' καϊ μην κλ)
εϊς τον Αίβανον, και τοΰτο δε ορός εϋζυλόν τε και μεγα,
της Ιουδαίων τε κα\ Φοινίκων γης εν μεθορίοις κείμενον.
σημαίνεται δε δι άμφοΐν εκείνο ο'ιμαί που. άπαλλάξας γαρ ο
15 ημάς ό Κύριος ημών Ιησούς ό Χριστός ώς έ£ Αιγύπτου
και Άο-ο-υρίων, τουτέστιν έκ της τών αιχμαλωτισάντων
πλεονεξίας" πονηροί δε ούτοι και ακάθαρτοι δαίμονες"
εισκεκόμικεν ο'ιά περ εις γην εΰζυλόν τε και λιπαρωτάτην
την 'ΈιΚκλησίαν, εν τ} πολύς μεν λίαν ό τών εϋδοκιμούντων
2 ο καρπός, ουκ εύαρίθμητοι δε τών άγιων κεφαλα\, ύψού τε
ήρμεναι δι άρετην, και όιον εν τάζει κέδρων άνατεθηλασι,
και περ) αύτών αν λεγοιτο κα\ σφόδρα εικότως τό διά
φωνής του Δαυειδ προς τον τών όλων θεόν " ΑΊ κέδροι <1 ^' 0Ι"'
του Αιβάνου άς εφύτευσας." " θεού γαρ γεώργιον" τούς ι Οογ.
25 εν πίστει δεδικαιωμε'νους ονομάζει σαφώς καϊ ό θεσπέσιος 9
Παύλος.

Και διελεύσονται εν ΟαλάσσΗ οτενΗ, καϊ πατάεουσιν έν θαλάσοΗ ιι

3· καϊ ρήυβ οπι. Ο. 4· απαΚΚαχθησισθαί Ο. ΙΟ. ΓάΚααδϊτιν οοιτεχϊ βχ Ο.

Ταλααδίτην Εάά. ΗηΙβ Μί^ηε. 12. δί βδδΐιπιρίιιιη βχ 0.1>. 15. ό αΐΐ.
388ΐιπιρΙιχιη εχ Β.Ο. ι6. ικ αββυπιρίυηι εχ Ο. αιχμαΚωτισάιηων
Ο.ϋ. Εάά. α'ιχμαΧωτίνσήντων I). 20. δϊ ΝίΙί. ίη ρβ. επί. Εάά. τ( ('.
21. δι'] δίά την \). (ίί'Λροχ ΈΔά. κίδρου Μί#ηε. άνατ(θηΚασι Β.Ο.ϋ.ο. ΝΊ1<.
άνατιθήλα! ίη εο<3ίεβ 8886 (Ιϊοϊΐ ΡοηΙ. άνατιθηλνϊαι (ε οοη).) Εάά. 22. άν
αββυπιρίυπι εχ 0. ΝίΚ. 25. ονομάζα Ο. ωνήμαζι Εάά.
3 I. 2
 444 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι ΑΙΕΧΑΝϋΚ.

κύματα, και ΕΗρανθΗσεται πάντα τά βάθΗ ποταμών, και

άφαιρεθΗσεται πάσα Οβριό Άσσυρίων, και σκΡπτρον Α'ΐΓύπτου
12 περιαιρεθπσεται, και κατισχύσω αύτούε έν Κυρίω Θεώ αύτών,
και εν τω ονόματι αυτού κατακαυχπσονται, λετει Κυριοε.

Ώρ εζ όμοιότητος τών τοις άρχαιοτεροις δεδωρημε'νων, 5

τοΐρ ίΐρ Χριστον πιστεύουσι της επικουρίας ή ύπόσχεσις.
ωσπερ γαρ την ερυθράν διεβιβάσθη θάλασσαν ό Ισραήλ,
Εκοά. των (V αυτί) κατευμεγεθήσας κυμάτων " επάγη γαρ ώσεί
" τείχος τά ύδατα" θεού το χρήμα παραδόξως άποπεραί-
754 Δ. Άνοντος' και ωσπερ ποδι διεβησαν τον Ίορδάνην' οΰτω, ίο
. 08.111. φησ\„} 01 £(α Μωυσεωρ κεκλημενοι προς επίγνωσιν ταυ
Χρίστου, κα\ ταΐς των άγιων άποστόλων μυσταγωγίαις
άνασεσωσμενοι, διαπεραιώσονται μεν οίά τινα θά,λοίαιταν
άγρίως κατακυμαίνουσαν του παρόντος βίου τον κλύδωνα,
και τΰρβης (ζω γεγονότες κοσμικής, σχολαΐοι λατρεύσουσι 15
τω κατά φύσιν οντι Οεω. διαβήσονται δε και πειρασμούς,
οίά τινας ποταμούς επικλύζοντας, ώς ε'π' αύτώ δη τούτω
Ρβ,οχχϊϋ. μεγάλα χαίροντας λέγειν " Εί μη οτι Κύριος ην εν ήμϊν,
ο " ειπάτω δή Ισραήλ, εϊ μη οτι Κύριος ην εν ήμϊν, εν τω
" ε'παναστήναι άνθρώπους εφ' ημάς, άρα ζώντας αν κατεπιον 20
" ημάς, εν τω όργισθήναι τον θυμον αύτών εφ' ημάς, άρα
" το ύδωρ αν κατεπόντισεν ημάς, χείμαρρον διήλθεν ή ψυχή
" ημών, άρα διήλθεν ή ψυχή ημών τό ύδωρ το άνυπό-
" στατον." ωσπερ δε, φησιν, αιχμάλωτος γεγονως ό Ισραήλ,
καϊ εϊς Άσ-συρίους τε και Μήδους άπενηνεγμένος, διε'δρα τάς 25
εκείνων ύβρεις ητοι πλεονεξίας" άνεκομίσθη γάρ πάλιν εις
τήν Ίουδαίαν, και ώσπερ τάς τών Αίγυπτίων άπεσείσατο

I. ποταμών Ο. τών ποταμών V. Έ,άά. 3- πιρκρ(θήσ(ται Ο. 5· δίΛω-

ρημίνων] γιγινημίνων Ο. 9· άποπιραίνοντος Ο. πιραίνοντοι Έ,άά.
ΙΟ. διίβησαν Β. Ο. οΉβήβασαν Έ,άά. δκβίβασαν Μί#ηρ. II. οί
οηΐ. Ο. Ι3· διαπιραιώσονται ροδί θάλασσαν Ιγ. (οπιίΐίβηδ μίν*) Ο. ίην'ιΐίδ
Ι5· λστρίΰσηυσ» Β.Ο.ϋ. λατριΰουσι 1). Έ,άά. ι8. μ<γάλα «ϋΐ'ββίϊΐ εχ Ο.
23- άρα 8ιη\θ(ν ή ψυχή ημών οτα. Ό. 2ζ- « 0Π1. 0.1). 20~445· *■ Η»βΟ
άνικομίσθη—π\(ον(ξίαι &οοε88βπιηΙ βχ Ο. Όββιιηΐ ίη Ό.
 χί. ι, 2. ΙΝ ΖΑϋΗΑΕΙΑΜ. ΤΟΜ. IV. 445

πλεονεξίας, άΐΐ προσκείμενων και πολεμεΐν εΐωθότων αύτοίς·

κατά τον ίσον τρόπον φησ"ιν, οι λελυτρωμενοι δια Χριστού ο
κρείττους έσονται των εχθρών, ορατών δηλονότι καϊ αοράτων,
οι μονονουχι κα\ κατφιάζοντο προς άβούλητον δουλείαν
5 αυτούς, και οίον αιχμαλώτους γεγονότας και τοις (ζ ιδίας
σκαιότητος συνείχαν δεσμοΐς. αλλά καϊ τούτων έσονται
κρείττους, ύβρεις τε τάς παρ' εκείνων διαψεύδονται και
πλεονεξίας, θεού κατισχύοντος, εφ' ψ και καυχησ-ονται.
μεγα γαρ φρονοΰμεν επι Χριστώ, και αυτόν ϊσχύν πεποιη-
ιο μίθα, και επ' αύτώ τεθαρρηκαμεν και της εαυτών ζωής Α
όλας εχομεν τάς έλπίδας. " Ου γάρ πρεσβυς, ουκ άγγελος, Ε», ΐχϊϋ.
" αλλ* αύτος ό Κύριος εσωσεν ημάς." και τ) φησιν ό 9
μακάριος ψαλμωδός " Ό θεορ ημών καταφυγή και δύναμις, Ρ»· χΐν.
" βοηθός εν θλίψεσι ταΐς εύρούσαις ημάς σφόδρα."

Ι5ΔιάνοιΕον ό Λίβανοε τάε θύραε σου και καταφαΓέτω πϋρ τάε Κεφ. ιά.
κέδρουε σου. όλολυΕάτω ττίτυε, διότι πέτττωκε κέδροε, δτι 2
μ€Γ<ίλωε μεπστάνεε έταλαιπώρΗσαν ολολύζατε δρύεε τΡε ο
Βασανίτιδοε, δτι κατεσττάσθΗ ό δρυμόε ό σύμφυτοε.

ΝΙεθίστησι τοίνυν εφ' ετεραν τινά νοημάτων όδόν τών

2ο λεγομένων την δηλωσιν. άποχρώσαν δε την άφηγησιν
εΰ μάλα πεποιημενος την περί γε της τών εθνών κλήσεως
της εν Χριστώ διά πίστεως, την εσομενην επ' αύτώ δυσπε'ι-
θειαν τών εξ Ίσραηλ κατά τον της ενανθρωπήσεως δηλονότι & 755 Α.
καιρόν προαφηγεϊται σαφώς, κα\ ότι ταύτης ένεκα της αιτίας
25 κατεμπρησθηναι δει τόν τε νεων αυτόν κα\ μεντοι και τά

3· ορατών] + τ» \). 4- οΌυλίίαχ] δίίλίαν Ο. ίηνϊΐο ϋ. 5· καί 3''·

Ηκβυπιρίαπι εχ (3. τοίί\ τήι Ε<Μ. 7· ^π< · ίκι'ινων Ο. υη» ΙίΙ. εΓαβα.
ΗαΙιεΙ παρ' «. Ώ. ΙΟ. τιθαρσηκαμίν Ο. 12. σίσωκιν Ο.
ρ] η Ο. 13. ΰμών Τίάά. αηΐε Μί^ηε. Ι5· <««ί οπι. Ρ. Ειΐά.
Ι9· τοίνυν Ο, νυν Είϊά. ίτίραν Ο. ίτίρων Β. Ε(1ά. 25· δίΐν Ο.
τ€ 388ΐιπαρ(υιη βχ Ο. νιων 0. ναον Εάά. δΐ&ώη αυτών Ο. και αΐι. αββυιηρίιιιη
εχ Ο.
 446 Β. ΟΥΚΙΙ,υ ΑΙιΕΧΑΝϋΚ. χί. ι, 2.

Ιεροσόλυμα, προσαλώναι δε καϊ αύτάς του Ισραήλ τάς

πάλας, και συνδιολεσθαι τοις ενοικονσιν αντάς. πίπρακται
δε ταύτα δια χειρός της 'Ρωμαίων, στρατηγούντων κατά
καιρόν Οΰεσπασιανού τε και Τίτου. κα\ περιττον, ώς
εοικεν, άφηγεϊσθαι λεπτώς έκαστα των συμβφηκότων τάΐς 5
Ι Ιουδαίων πόλεσιν ήτοι δήμοις, της εις Χριστον ένεκα παροι-
νίας' εξον τοις εθελουσι τοις Ίωσήπου συγγράμμασιν εντυ-
χεΐν, άναμαθεΐν σαφώς άπερ αν ελοιτο λεπτώς.
Μετακομίζει δη ούν τον λόγον επί τούς έξ αίματος
Ισραήλ, και Λιβά,νω μεν παρεικάζει την Ίουδαίαν' δια ιο
•ποίον αιτίαν ; ευζυλον μεν γαρ ορος ό Λίβ&νος και
δρυμοΐς άμφιλαφεσι κατάκομον. πολυανθρωποτάτη δε
και ή των Ιουδαίων χήρα, και αριθμού κρείττονα την
των ενοικούντων έχουσα πληθύν, και οίον κίτρους η
πίτυς εΰμηκεστάτας, τούς των άλλων περιφανέστερους, ΐ5
ο ιερέας τε φημι καϊ τούς εκ φυλής Ίοΰδα κατά και
ρούς βασιλεύοντας, οί καϊ τοις τής ηγεμονίας αϋχήμασιν
ύπερανεστηκότες, γνώριμοι τε ήσαν τοις ανά πασαν την
χώραν, ΰ-ψού τε ήρμενην εσχον την δόξαν. επειδή δε
8. Ιλιο. δεδυσσεβήκασιν εϊς Χριστόν' ήραν γάρ " την κλείδα τής 2ο
XI. 5^· ίί' \ν IV I »>Λ V * I
γνώσεως, και ουτε αυτοί εισηλσον, ουτε τους εισερχο-
" μένους" άφήκαν είσελθεΐν, καϊ τελευτώντες εσταύρωσαν,
θ.ΜίΐίΐΗ. καίτοι κα\ επεγνωκότες οτι αυτός εστίν 6 κληρονόμος"
ταΰτητοι δικαίως άρδην άπολώλασιν οϊκοις τε ομού και
(1 πόλεσι και φιλτάτοις. ούκούν α'ινιγματωδώς Αίβα,νον μεν, 25
ώς εφην, την Ίουδαίαν αποκαλεί" δε'νδροις δε τοις εύμη-
κεστάτοις παρεικάζει τούς εν αυτή, ώς των άλλων ύπερηρ-
μενους κα\ πολύ λίαν ύπερφεροντας. οτι δε εμελλεν άλώναί

2. σνν&ιόΚίσθαι Ο. συνοΊόλι'ισΰαι 'ηά. 3· τν! ^· των ϊ'^·

5· ταΐί] των ϋ(Ι. ίηνίΐο Ο. 7· Ίωσήππου Ο. 8. άναμαθιϊν] κ ίίά.
ίηνίΐο ϋ. ίλοιτο ϋ. ίλοιντο ϋά. II. ποίαν] + β' Β. 12. (V] τ€ Ο.
17. τοΪγ οπι. Κ(3ι1. 19. ιιχον Ο. 20. 6νσσ(βήκασιν (δίο) Ο.
23. τίλίυτώντίΓ Ό. τιΧίυτ.... (4 ίεΓβ 1ΪΙΙ. Γ38αΓΗ ίη <|ΐΐ3 ιον βοπρβίΐ ιηαηυβ
Γίοειίϋ) Ο. τιΚινταίον ΕιΜ. 2"]. αΰτ/}} "Η προύχοντα! Ε(1(1.
ίηνίΐίδ Ο.Ό.
 ΧΪ. I, 2. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. IV. 447

τε ραδίως, καί ως άπύλωτος πόλις είσχεόμενον μεν παρα-

δεζασθαι τον τών Ρωμαίων στρατόν, δαπανηθήναί τε ούτως,
ώσανεί και δρυμίις (π&κχθείσης φλογός, κατασημαίνει λίγων
Διάνοι^ον ό Αίβανος τας θύρας <ταυ χα) χαταφαγετω πυρ τας
5 Μέρους ο~ου' ολολυζάτω πίτυς διότι πεπτωχε κίτρος. β
Και γεγονε μεν εκ μεταφοράς ό λόγος, όνομάσας γαρ
Αίβανον, ήγουν ορει την των Ιουδαίων χώραν άπεικάσας,
άναγκαίως πίτυι τε και δρυσί παρεικάζει τους εν αύττ). ότι
δε περί ανθρώπων ό λόγος, άταλαίπωρον ίδείν' εφη γαρ
10 ευθύς οτι μεγάλως μεγιστάνες εταλαιπωρησαν. και τις αν
νοοϊτο της ταλαιπωρίας ό τρόπος, παρεδειξεν εϊπών πη μεν,
ότι ολολυζάτω πίτυς διότι πεπτωχε κέδρος, καταδηούσης
γαρ της 'Ρωμαίων χειρός τάς εν τρ Ιουδαία πόλεις, συν- β 75β Α.
έβαινε καθ' ημε'ραν τους εν αύταΐς άλίσκεσθαι λαμπρούς.
1 5 οί δε μηπω τούτο πεπονθότες, κατωλοφύροντο τους εαλω-
κότας, και τον επί γε σφίσιν αύτοίς είσεδεχοντο θρηνον,
άθυμοι δε ησαν και περιδεεΐς, ώς αντίκα δη μάλα πεισόμενοι
καί αυτοί, τοΰτο οϊμαι δηλοΰν τό Όλολυ^άτω πίτυς διότι
πεπτωχε κεδρος' δρυας γεμην Βαναήτιδας ίδικώς τάχα που
2ο τους εν τοις Ίεροσολύμοις αποκαλεί. Βαο~ανΊτις μεν γάρ
■χωρίον εστίν εν ττ) Ιουδαία, εΰγειόν τε και παμφορώτατον,
καί υψηλά λίαν εκτρεφον τά δένδρα, επειδή δε των άλλων 1>
ησαν οι εν τοις Ίεροσολύμοις άμείνους, ιερέας δε φημι και
τούς των λαών ηγουμένους, Βασ-ανίτιδος αύτούς απεκάλεσε
2 5 δρΰας, αϊ δη καί τεθρηνηκασιν είκότως, διάτοι τό χαταο-πα-
(τθΡ,ναι τον δρυμόν τον ο~ύμφυτον. εμάνθανον γάρ οτι τών
ανά πάσαν την χώραν οΐά τις δρυμός η πληθύς δεδαπάνηται
καί οιον πελεκεσιν εκκοπτομενη ταϊς τών πολεμούντων
άγρίαις εμβολαΐς. ο~ύμφυτον δε δρυμόν, όν δη καί χατι-

I. άπύλωτοί Β.Ο. άπωλιτο Έ.άά. 3· *π*χθίϊσηί ιη&ηα ρππΐ3 Ο.

ΙιεΙιοΙ ΐπιν. Ό. 4· θνραι Ό.\>. Έ.ΑΑ. πύλας Ο. 8. πίτυσί Ο.
ιη. μόλα] + τοΰτο αύτο Εϋθ. Γερυρ;ηίΐηΐί1)ΐΐ8 Ο.Ό. ι8. διότι Ο. οτι Ε(1ά.
Ι9· ιδικών 338υπιρ(ηπα εχ Ο.}). 23. οϊ ΐ88υιηρΙιιιη εχ Β.Ο.ί).
24· λαώκ Ο. Ε(1(1. άλλων ϋ.Ι). 25- αϊ Ο.οϊ Ε(1<3. δίΒΐίπΐ 8ι? ΟΠ1. Ο.
28. και 388υπιρΙιιπι οχ Ο. πι\ίκυσιυ 0.
 448 Β. ΟΥΚΙΙ,Ι,Ι ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. χΐ. 3-

(ΓττΛσ-ύαί φησιν, ούδεν ήττον νοήσεις καϊ την εν αύτοίς τοις

ο Ίεροσολύμοις πληθύν' λιμώ τε γαρ και πολεμώ διολώλασιν'
επολολυζόντων αύτοίς των της ΒΛσ-Λνίτι^ος £ρυών, τουτεστι
των ηγουμένων.

3 ΦωνΗ θρΗνούντων ποιμένων, ότι τεταλαιττώρΗκεν η μεΓαλωσύνΗ 5

αυτών φωνΗ ώρυομένων λεόντων, δτι τεταλαιπώρΗκε τό
φρύαΓμα του Ιορδανού.

Έμφανεστε'ραν εν τούτοις, ώς εφην άρτίως, ποιείται την

& δηλωσιν. ού γαρ ετι πίτυν η δρύν ονομάζει, άπημφιεσ-
μενως δε τους των Ιουδαϊκών ταγμάτων σημαίνει καθηγη- ιο
τάς, ους και όλοφύρεσθαί φησι, καϊ οίον φωνάς άνιεναι,
κατοιμώζοντας οτι τίτΑλ&ιπωρηχΐν η μεγαλωσ-ύνη Λυτών,
γεγόνασι γαρ οικτροί καΊ κατερριμμενοι, ελεεινοί τε και
άτιμώτατοι, καίτοι πάλαι περιφανεστεραν έχοντες δοξαν.
επειδή δε άνεδείχθησαν ο'ι δια Χρίστου ποιμένες, τουτέστιν 15
οι θεσπέσιοι μαθητα"ι, τιταλΑίπωρηκιν εΐκότως η των ψευδο-
β ποιμένων μ-ίγα,λωιτύνη. ητιάτο μεν γαρ αυτούς 6 της αγέλης
ΗίβΓ. Αεσπότης δια προφητών άγιων ούτω λέγων "Ω οϊ
" ποιμένες οι διασκορπίζοντες κα\ άπολλύντες τα πρόβατα
ΐϊ>. χ. " της νομής αύτών." και πάλιν " "Οτι ο'ι ποιμένες ηφρονεύ- λο
" σαντο και τον Κύριον ουκ εζητησαν' δια τούτο ουκ ενόησε
" πάσα η νομη και διεσκορπίσθησαν." επηγγελλετο δε τοις
εις αύτον πιστεύουσι τους γνησίους άναδεΐξαι ποιμένας, ούτω
757 Δ. α πάλιν ειπών " Καϊ εΊσάξω υμάς εις Έιών, καϊ δώσω ύμίν
ΐ4, ΐ5· ποιμένας κατα την καροιαν μου, και ποιμανουσιν υμας 25
" ποιμαίνοντες μετ επιστήμης." τίνες δε ούτοι πάλιν ;

I. την ϊν αντοΐί το'ίί Ο. αντην την ϊν Έ,άά. 6. φωνη\ + μιγάλη Ο.

η. τοϋ οια. Εάιΐ. ίηνίΐο Ο. 8. ΐν οηι. ΕιΜ. ώϊ ϋ.ϋ. ί>» Εάά.
Ι4· περίφανιστάτην Ο. 15. ίί ϋ. γαρ Ε(1(1. ΝβηΙηίπα ΙιαβοΙ Β.
22. δκσκορπίσθησαν Ο. ΙΙκσκορπίσθη Εάά. 23· αναίίϊξαι ϋ.
άναδ(ίξ<ιν 'ύά. 26. πάλιν 38311Π]ρΙΐ1ΙΙΙ βχ Ο.
 «·3· ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. IV. 449

ο'ι θεσπέσιοι μαθηται και ο'ι τών εκκλησιών κατά. καιρούς

ηγούμενοι, " τον της αληθείας όρθοτομούντες λόγον" και ί^™·
«Γ πάν ότιουν των τελούντων εις ονησιν την πνευματικην
αττοκομίζειν είδότες τα. ύπο χείρα θρέμματα.
5 Ουκούν τεθρηνηκασιν ο'ι ψευδοποίμενες, 'ότι τετΑλΑίπωρηκεν ή
μεγαλωο-ννη Λυτών" σημαίνει δε τούτο και καθ1 έτερον τρόπον 1>
ευθύς επιφερων Φωνη ωρυομενων λεόντων ότι τετΑλΑίπωρηχε
το φρυαγμα τοϋ Ιορδανού, ώρυγμός μεν γάρ εστι κυρίως
η των λύκων φωνή, ην αν ποιοϊντο, κλαίοντες επί λιμω
ίο τε και άσιτίαις. δε'χεται δε τούτο και επι λεόντων η θεία
γραφή, κατεφωρώντο τοίνυν ο'ι των Ιουδαϊκών προεστη-
κότες ταγμάτων ως λέοντες ωρνόμενοι, τουτεστι πεινώντες
τε κα\ κλαίοντες, διάτοι το μη εχειν τάς εκ των λαών
καρποφορίας, δεκάτας, άπαρχάς, ευχαριστήρια, επειδή γάρ
τ6της αγέλης εκπεπτώκασιν, ουκ ετι τοις εξ αύτης κατηυ-
φραίνοντο καρποΐς. 45
ΕΣ δ« δη τις οϊοιτο και ώς εν τάξει λεόντων κατωρύεσθαι
τού Χρίστου τους γραμματείς τε και Φαρισαίους' κατα-
κεκράγεσαν γάρ αυτού, και τάς εκ φθόνου και βασκανίας
2ο και ακράτου μανίας κατηφίεσαν φωνάς, Έαμαρείτην λέγοντες, 8. .ΓοΛη.
μεσυσον αποκαλουντες και εκ πορνείας γεγεννημενον, και 4«;
Άψε, αιρε, σταυρού αυτόν τα εικότα φρονήσει και ούτως. Χ\. ι9;
\* » \, » / . / > * ν 8. ^υ£ιη.
πλην ει και επωρυοντο, τετΑλαιπωρηκασιν ου μετρίως, ηρ- χ;χ Ι5.
γησε' τε το φρυΆγμα τού Ίορδάνον. και τί δη τούτο εστίν, ερώ ά
25 πάλιν, παραρρεΐ μεν γάρ ό Ιορδάνης την Ιεριχώ, πλείστοι
δε οσοι περϊ αυτόν οι λέοντες, καταβρυχόμενοί τε δεινώς
κα\ άφόρητον τοις ενοικούσιν ενιεντες το δεΐμα. τοιούτοι

η. ηθνί 0.1). ήμΐν Εθθ. 8. ώρυγμος] ώρυμοί Ο. όρυγμός \).

κυρίως] τιΧιίως \). 9· λύκο»» Β.Ο.Ι). λιόντων Έ,άά. κλαόντα ϊ>.
10. άσιτίαις 0.1). [ασιτιίακ Ο.] ασιτία ΕΗά. II. κατίφορωντο Ο.
13. τουτίστι 388ϋΐηρΙυπι εχ Ο. ι6. καρποί; Ο. τόκου Έ,άά.
ΐδ. κατακικράγισαν Ο. κατίκικράγιισαν ύά. 22. όντως Ο. οίτοι ίίθ.
23· ήΡΥΠν* τ* Ο. τίργησ£ \). δτι τίτάλαιπώρηκί Έιάά. 25· γαρ
ακβιιπιρίαπ) βχ Ο. Ο. 20. ιχιρι αυτήν \>. καταβρυχόμενοί Ο. Εάα.
καταβρυχώμινοί Β.β. 8ΐ3ΐίιτι τ< ογπ. Ο. 1ΐ2ΐ>βΙ I).
ΥΟΙ,. II. 3Μ
 ■150 Β. ΟΥΒΙΙιΜ ΑΙ^ΕΧΑΝϋΚ. χΐ· 4» 5·

ησαν τους τρόπους οι γραμματείς και οι Φαρισαΐοι των

άγελαίων καταβρυχόμενοι, και τοις εκ της εξουσίας κατα-
πτοοΰντες δείμασι τους ασθενέστερους, άλλα. τεταλαιπά-
ρηκεν 6 των λεόντων φόβος, τούτο δε είναι φησι το φρύαγμ-α
ο του Ίορ^άνου. και φρύαγμα μεν εστίν η Ίππων τε κα\ ήμιονων 5
δια μυκτηρων ήχη καθιεμε'νη τε και άγρίω φυσηματι συν-
εκπίπτουσα· λαμβάνεται δε και επί του μεγαλοφρονεΐν. εφη
γοΰν ό θεσπέσιος ΔαυεΙδ περ\ των εις Χριστόν πεπαρωνη-
Ρβ. ϋ. ι. κότων ""Ινα τί εφρύαξαν εθνη, και λαοί εμελετησαν κενά ;"
όταν ούν φρυαγμα του Ίορ^άνου λεγη, νοήσεις τό φρόνημα, ίο
και οΰχι πάντως του ποταμού, άλλα των περ\ αυτόν λεόντων"
άπό γαρ τόπων εσθ' ότε τα εν αύτοΐς σημαίνεται.

758 Α. α
4 Τάδε λεΓει Κύριοο παντοκράτωρ Ποιμαίνετε τά πρόβατα τβς
5 σφαΓΉΟ, α ο! κτΗσάμενοι κατέαφαζον και ού μετεμέλοντο,
και ο! πωλοϋντεο αυτά Ιλερον ΕύλΟΓΗτόο Κύριοο, και πέπλου- 15
τΗκαμεν, και οί ποιμένεο αυτών ουκ έπασχον έπ' αύτοΐο.

δυρΓα ΥΙρός αυτούς ό λόγος τούς θρηνοΰντας ποιμε'νας, κοά

τους εν τάξει λεοντών ωρυομενους, οις και εφιησιν ετι τα της
1> ο-φαγης κατανεμειν πρόβατα, καίτοι κατημεληκόσι λίαν, ως
πιπρασκομενοις τε κα\ ο-φαζομε'νοις μηδ' όσον ειπείν επαλ- 2ο
γησαι βραχύ, ώσπερ γαρ οι των ποιμένων άνεπιεικεστεροι,
και προς μόνα βλέποντες τά σφισι καθ* ηδονην, μικρά
κομιδη φροντίζοντες του της άγελης δεσπότου, τά μεν
ο-φάζουσιν άδεώς, τάς θηρών εφόδους άπομιμούμενοι, ά δε
και πιπράσκουσιν, ουδέν, ώς *φην, επαλγούντες όλως, 25

I. γραμματίϊί] + τ( \). των 1>. Εάθ. οί των Ο. 2. καταβρυχωμ. (ιΐΐ

εαρΓβ) I). 3· διίμασι 0.0. Μί^ηε. δίΐ'γμασι Εθά. 6. σννίΐσττίπτονσα \).
9· καινά Εθ(]. II. αϋτον λιόντων] αΰτων Ο. ίηνίΐίβ Ό.\). 13· ποιμάνατί Β.
Ι4· κτισάμινοί Ο. ΐ6. «τ* αυτούς Ο. ι8. τούΐ 338υπιρΙυιη βχ 0.1>.
οτι ρΓΟ ?« β. Ι9· κατημςληκόσι ϋ.Ο. κατημ(\ήκασι Ο. κατημ(\ημίνως Ε(](Ι.
20. μη&( 1>. 23· κομιδή φροντίζοντίΐ Ηοο 0Γ(1ίηε Ο. 24· όδίώι Ο.
άνη\(ά>ί Κάά. 25· καϊ οιη. Ο.
 χί.4, 5· ΙΝ ΖΑΟΗΑΕΙΑΜ. ΤΟΜ. IV. 451

επιγανύμενοι δε τοις τών λημμάτων εκτοπωτάτοις, καϊ φιλο-

κερδίας της όντως αίσχράς ηττώμενοΐ' κατά τον "ίσον οϊμαι
τρόπον και οϊ των Ιουδαϊκών ηγούμενοι δήμων, των νπ ο
αΰτοΐς ποιμνίων ηφειδηκότες άλοΐεν άν, κα"ι άδρννοντες μεν
5 τον (αυτών πλοντον, κατενρύνοντες δε ωσπερ άπληστω
χειρϊ τά βαλάντια, και γονν εφασκεν ό Σωτηρ τοιούτους
οντάς ιλίγγων " Οναϊ ύμΐν γραμματείς καϊ Φαρισαΐοι 3.μ»ιιη.
" ύποκριταϊ, ότι άποδεκατοντε το ηδύοσμον και το άνηθον
" καϊ το κύμινον, καϊ άφηκατε τά βαρύτερα τον νόμου,
ίο " την κρίσιν και το έλεος και την πίστιν." Ισχνολογονντες
γάρ όντως, ώς και μέχρι τών εύτελεστάτων τοις μη προσ-
άγουσι τάς κατά νόμον δεκάτας επιτιμάν, τών βαρντερων, ά
ήτοι τών άναγκαιοτε'ρων κα\ λνσιτελών οτι μάλιστα θεσπι-
σμάτων ονδε'να παντελώς εποιονντο λόγον. οτι δε ησαν
ι ζ ποιμένες ονκ άγαθοϊ, μάλλον δε προς μόνα βλέποντες κέρδη,
σαφηνιεΐ λέγων και διά φωνής Ιεζεκιήλ " Ώ οι ποιμένες ΕζβοΗ.
ίί »τ *\ < ' < ' » * XXXIV.
Ισραήλ, μη βοσκονσιν οι ποιμένες εαντους ; ον τα ι, 3.
" πρόβατα βόσκονσιν οϊ ποιμένες ; ιδού το γάλα κατ-
" εσθίετε καϊ τά ερια περιβάλλεσθε και το παχν σφάζετε
2ο " καϊ τά πρόβατά μον βόσκεσθε." καταβόσκετε τοίννν ο
φησϊ τα πρόβατα της ο-φαγης, τουτέστιν η τά όσον ούδεπω
τεθνηξόμενα τί) 'Ρωμαίων χεφί' ήγουν ά ύμεΐς αύτο\ σφά-
ζετε, καίτοι τάζιν επέχοντες την ποιμένων, ου γάρ που
πάρεστιν ό καιρός, καθ' ον ηξουσιν ε'ις σφαγην. μετά
25 γάρ τοι την του "Σωτηρος επιδημίαν τοις 'Ρωμαίων ξίφεσιν
ή τών Ίονδαίων πληθύς δεδαπάνηται, καίτοι λίαν επ' αΰτοΐς
άνεξικακησαντος τον θεού. ότι δε τών ποιμένων γεγόνασι
κλήρος ο'ι ύπο χείρα λαοϊ, κατεδειζεν ε'ιπώνλΑ ο'ι κτησ-άμα/οι
κΛτΐσ-φαζον κα) οϋ μΐτΐμίλοπα. ώσπερ γάρ δεσποτικόν » 769 Α.

ι. ί'πιγανννμοΌί Εάά. οοιτεχί βχ Ο. φίΚοκιροΊίαί Β. 5· <*πλ<ίστω Ο. Έιάά.

βηΐβ Μίσηβ. 6. βαΧλάντια Ο. 8. ή&υσμον (βίο) Ο. 12. κατά νόμο»
δικάταε ποο οτά. Ο. τάρ άικάτας τάρ κατά ν. Β. 10. οϊ οτη. Π. 20. τά πρ.
μον βόσκίσθί Ό. τά πρ. βόσκισθι Β. τά πρ. μου ού βόσκιη Ο. Εάά. καταβό·
σ«τί] ποιμαίνιτι Ο. 21. φησι 8ΐιρΓ380Γ. πιαηιι ΓβΓβ βαθ. Ο. ΗαηβηΙ ϋ.ο.
»5· τοι 8ΐΐ|)Γ3ΚΓ. 0. Η&ββΙ β. τοΊί] + των Εάά. ίηνίΐίβ 0.1). ϊ8. οϊ Ό. Εάά.
ίη ΓαβυΓα πιαηα αϋφίαηΐ. ιοι-εηΐίοπ Ο. 29. μίτιμίΧοντο Ο. κατιμ. Εάά.
3 Μ *

*
 452 Β. ΟΥΚΙ^ΕΙ Α^ΕΧΑΝΌΚ. χϊ. 4> 5·

Εβ. ν. 7· οντα τον νοητόν άμπελώνα, φημι δη τον Ίσραηλ, ητοι

τον ανθρωπον του Ιούδα, το νεόφυτον, το ηγαπημενον,
Ίδιον εποιησαντο κληρον' ούτω και τα. ποίμνια μονονουχι
κατΐκτησ-αντο, δρεπόμενοι μεν τους εξ αυτών καρπούς, και
άεί πως εν πλεονασμοΐς τον εξ αυτών ποιούντες κληρον, 5
άνιεντες δε τοις εθελουσιν εις διαρπαγην. ούκοΰν οι μεν
χτηο-ά,μ-ενοι χΛτεσ-ψαζον οι δε πωλουντες ελεγον Ενλογητος
1> Κνριοί χα) πεπλοντηχΑμεν. νοηθεϊεν 8 αν καί ούτοι κριται,
την εν τοις κρίμασιν ορθότητα καπηλεύοντες, μόνον δε ούχί
και ερρώσθαι φράσαντες τω δια. Μωυσεως νόμω, καίτοι '°
ϋβηΐ. λεγοντι σαφώς " Ού λήψη πρόσωπον εν κρίσει, ότι ή κρίσις
" του θεοΰ εστίν." ην γαρ αύτοΐς ήδύ τε και φίλον το
καταπωλεΐν τοις εθελουσι την 4φ' εκάστω πράγματι κρίσιν,
και τούτο ημΐν εναργές εσται πάλιν δια φωνής άγιων, εφη
μεν γάρ τις των άγιων προφητών περί της Ιερουσαλήμ ι5
ΜκΛ. 0 « Οί ηγούμενοι αύτης μετά δώρων εκρινον" ό δε γε θεσπε-
Η»1>. ί. σιος Άμβακούμ μονονουχι κατακεκραγε θεού λέγων " Έω$·
" τίνος Κύριε κεκράξομαι και ού μη είσακούση, βοησομαι
" προς σε αδικούμενος και ού σώσεις ; ίνα τί μοι εδειξας
" κόπους και πόνους επιβλεπειν, ταλαιπωρ'ιαν και άσε'βειαν ; 2ο
" εζεναντίας μου γεγονε κρίσις, και ό κριτής λαμβάνει" δια
" τούτο διεσκεδασται νόμος, καί ού διεξάγεται εις τέλος
" κρΐμα, ότι ό άσεβης καταδυναστεύει τον δίκαιον, ένεκεν
" τούτου ϊξελεύσεται τό κρΐμα διεστραμμενον." ούκοΰν ο'ι
ά εζ άδικων λημμάτων συναγείροντες πλοΰτυν, κα\ παρευθύ- 25
νοντες μεν τό δίκαιον, καταπωλουντες δε ώσπερ τάς ίφ'
έκάστω πράγματι κρίσεις, εΐεν αν οι κριται, καθάπερ εφην
άρτίως. αύτο\ καί φασιν Εϋλαγητος Κύριοί χα) πεπλοντη-
χΑμεν' άνουστατα δε και παραλογώτατα και τούτο λέγοντες

5· αΰτων] ϊαυτών Εάά. 6. (I: άβ68ΐ ίη Εάά. Ι4· πάλι» 3ηΙε

ήμϊν ΙΓ. ηά. ίηνίΐο Ο. ίη. Άμβακούμ Β.Ο. Άββακούμ Εάά. ΐ8. Κ€κρά-
ξομαι κΰρΐί ίηνβκο οιά. Ο. *Ισακονο-ης Ο. (η 22. βΐ.) 23. ό οιη. Ο. (\Γαί. ι»)
29· άνουστατα δ« καί παραλογώτατα 0.1). άνονστατοι ί« και παραβολώτατοι [πάρα-
βονλύτατοί Εάά. ΗηΙε Μί^ηε] Β. Εάά.
 χί. 6,7- ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. IV. 453

έξελέγχοιντο αν ε'ικότως. ως γαρ θεού δίδοντος εζ αδικιών

συλλέγειν, και εΡ αιμάτων πλουτεΐν, ίνλογεϊν ύποπλάτ-
τονται. άλλ' ην άμεινον εκείνο λέγειν, το κρίνειν ορθώς
έκτετιμηκότες Εύλογητος Κύριος, λαμπροί γαρ άναδεδείγμεθα ο
5 και τών θείων θεσπισμάτων γνήσιοι φύλακες, όρθην εφ'
έκάστω πράγματι την ψήφον έκφέροντες. απάτη δη οδν
ή χρηστολογία και μώμος, εϊ μη πράττοιντο προς ημών
τα. εφ' οϊς αν ησθε'ιη θεός.

Δια τούτο οΰ φείσομαι οΰκ ετι έττί τούε κατοικοΰνταε τών ρ^ν, 6
ίο λέρει Κύριοε· και ιδού εΓώ τταραδίδωμι τούε άνθρώττουε,
εκαστον είε χεΐραε του ττλΗαίον αύτοΰ και είε χεΐραε βασι-
λέωε αύτοΰ, και κατακόψουσι ππν ΓΗν, και ού μΗ έΕελοϋμαι α 760 Δ.
έκ χειρόε αύτών. και ττοιμανώ τά πρόβατα τήε σφαρπε είε 7
τΗν Χανανΐτιν.

'5 Απειλεί τοις ποιμνίοις ολεθρόν τε ομού και έξοικισμόν

και τας εκ του πολέμου συμφοράς, ότι καίτοι μετον αύτοΐς
την του πάντων άρχιποιμένος, φημ\ δη Χριστού, χεΐρά
τε ύποδραμειν κα\ ύπ' αύτω γενέσθαι, μάλλον προσκεχω-
ρηκασιν άμαθώς τοις κατασφάζουσ'ι τε και καταπωλούσιν
2 ο αυτούς, γέγονε μεν γαρ άνθρωπος ό ΜοίΌ^ίί^Γ τοΰ θεού 1>
Αόγος, και δη και εφασκεν εναργώς την τε εκείνων σκαι-
ότητα καταδεικνύς και της έφ' ήμΐν οικονομίας το γνήσιον
"Έγώ ε'ιμι 6 ποιμην ό καλός. 6 ποιμην ό κάλος την ψυχην 8..Ιοίΐη.
" αΰτού τίθησιν ΰπερ τών προβάτων 6 δε μισθωτός και * 4
*5 " ουκ ών ποιμην, οδ ούκ εστίν τά πρόβατα ίδια, θεωρεί
" τον λύκον έρχόμενον και άφίησι τά πρόβατα καΐ φεύγει"

I . ϊξ(\ίγχοντο αν}). η. πράττοιντο Ο. πράττοιτο Εάά. 1 1 . και]

+ ΐκαστον Εάά. ίηνίΐο Ο. 12. ϊξίλονμαι Ο. (Αΐβχ. 6ι, ιο6)
ΐξ(\ωμαι Εάά. (ΧαΙ. η) 15. Ηαεο και ΐξοικισμον—σύμφοροι Ηϋεεβββ-
πιηΐ βχ 1!.ϋ.1>. Ι^ευπαοι 25 ίβΓβ ΙίΚεταπιπι ΗαΒεΙ Β. 33~454· 3- Ηβεο
ό ποιμην ό καλό; αΐΐ.—6 ποιμην ό καλός αεεεββεηιηΐ εχ Ο. ϋεβιιηΐ ϊη ό.
 454 Β. ϋΥΚΙΙ,Ι,Ι ΑΓ,ΕΧΑΝϋΚ. χί. 6, 7·

" και ό λύκος αρπάζει αυτά κα) σκορπίζει" ότι μισθωτοί

" εστίν, και ού μέλει αύτω περί τών προβάτων, εγώ ειμί
" ό ποιμήν ό καλός." Ιουδαίοι δε οι τάλανες, καίτοι των
μισθωτών ποιμένων καταβοήσαι δεον, τούτο μεν ού δεδρά-
κασι, τον δε αγαθόν ποιμένα, τον αντάλλαγμα της απάντων 5
ζωής τήν εαυτού τιθεντα ψυχήν, κατά μύριους όσους λελυπή-
κασι τρόπους, καταλεύοντες, όνειδίζοντες, και τό τελευταϊον,
άπύλωτον επ αύτω διανοίγοντες στόμα, κατακεκράγασι γαρ
8. .Γοιιη. ο ομού τοις ιδίοις καθηγηταΐς, λέγοντες τω ΤΙιλάτω " Αιρε,
5 " αιρε, σταυρού αύτον," κα) αύτο δε τό δίκαιον αίμα ταϊς ίο
σφών αυτών επηντλήκασι κεφαλάίς. εφασκον γαρ πάλιν
χχνίΓιί *° αιμα αυτού εφ ημας και επι τα τέκνα ημων. οια
τούτο τοίνυν, φησϊν, οΰχετι φείο-ομαι επι τους κατοικούνται
την γψ. ού γαρ ετι φειδοΰς ήξίωνται της παρά θεού'
δε'δονται δε μάλλον έκαστος ΐ'ις χείρας του πλησίον αΰτου ΐ£
χα) εις χείρας βαο-ιλέως, ήγουν άρχοντος αΰτου. εσταυρώ-
κασι μεν γάρ τον Εμμανουήλ, και γεγόνασι κυριοκτόνοι,
(1 εμπλεώ τε πάσης άνοσιότητος. πλήν εκάλει θεός εις
μετάγνωσιν, και ούκ εύθύς επετίθει τά εζ όργης. τρια
κοστού δε ηδη παρωχηκότος έτους, μετά τον τοΰ Σωτήρος *°
σταυρόν, απεφοίτησε μεν ειρήνη της Ιουδαίων χώρας,
πόλεμοι δε ήσαν πανταχή, πόλεως επ) πάλιν Ίούσης, και
τών εν εκάστη τεμνομένων εϊς διαφοράς, και μαχόμενων
άλλήλοις, ώς εν ίσω φαίνεσθαι κακω τά παρά σφίσιν
αύτοΐς τοις εκ τού πολέμου συμβεβηκόσι. κεκρατήκασι γάρ 25
β της Ιουδαίων χώρας οι άνδρειότατοι τών "Ρωμαίων στρα
τηγό), κα) αύτοΐς άνδράσι καταπιμπράντες πόλεις, τοις της

3· ί«] Τ€ Ο. 5· άντάλαγμα 0.1). άνταΧάγματα ΧΑ νίάεΐατ ρΗII8

βοπρίυιη, άυοΰυβ ροβίΓβπιϊβ ΗΐΙ. 6Γ3.8Ϊ8 Ο. η. καταλ\ιύοντ€£ Ο.
8. διανοίγοντα Ο. Έ.άά. Βιανοί-/νύντ€ί Β. διοίγόντα ρβΓ Γαβ. ο ίΐΐΐεήαβ ηιιαβί
Βίοιγνύντίί ιηίΐηα ρππίϊ Ο. 12. ΐφ' ήμ~· ταΒχιτα Ο. Ι4· τη{
ίΐβββΐ ϊη Εάά. ίηνίΐίβ Β. 0.1). ΐ6. βασι\(ων ϊ). ΐ8. ίμπΧιοΙ Ο.
άπάσηί Ο. 19. ίππίθη Ο. 21. μ*»Λ ■+ ή }). 22. πανταχή 0.1».
πανταχού Έάά. 24. σφισιν αϋτοϊι 0.1). σφων αντων ΈΛΑ.
26. άνδριώτατοι Ο. 27. καταπιμπράντίϊ Ο. καταπΐπραντα \>.
κατιμπιπράντα ΈΛά.
 χϊ. 7· ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. IV. 455

δουλείας αυτήν υπέθεσαν ζυγοις. οι δε γε διαφυγεΐν ισχύ-

σαντες, τάς τών εθνών κατωκηκασι χώρας, δ καί μέχρι
νυν εστίν ιδεΐν.
Καί τούτο οΊμαι δηλοΰν, όταν λεγη Ποιμανω τα. πρόβατα
5 της σφαγής εϊς την Χανανϊτιν, τουτέστιν εις την των Χανα-
ναίων χώραν τε καί γην. Χαναναΐοι δε τά εθνη, παρ'
ο'ις τα πρόβατα της σ-φαγης και ε'ις δεύρό πως ετι
πάρα. θεού ποιμαίνονται, ήγουν δοκοΰσι καταποιμαίνεσθαι.
επιτηρούσι γάρ τινα των κατά τον νόμον, και οΰχ όλο- 8 761 Α
ι ο τρόπως των αρχαίων κατημεληκότας εθών κατίδοι τις άν.
και γοΰν κα\ περιτεμνονται την σάρκα, κα\ σαββατίζουσι,
κα\ έτερα αττα προς τούτοις και φροντίδος άζιούσι και
λόγου. κα\ τούτο ην άρα τό δια. φωνής προφήτου παρά
θεού λεγόμενον " Και εσομαι αύτοΐς εις άγιασμα μικρόν ΕζμΗ.
ι5 " Ιν ταίς χώραις, ου εάν είσελθωσιν εκεΐ." τους δε γε
ανά πάσαν την Ίουδαίαν, και μεντοι και την Ιερουσαλήμ
εμφυλίους πολέμους, και τά εν εκάσττ/ πάλει, σαφώς άνα- β
γεγραφεν 6 τάς Ιουδαίων τραγωδησας συμφοράς" Ίώσηπος
ούτος ην, άνηρ ελλόγιμος κα\ σοφός.

2ο Καί λΗψομαι έμαυτώ δύο ράβδους, τΗν μίαν έκάλεσα Κάλλοο καί
τπν έτέραν έκάλεσα Σχοίνισμα, καί ποιμανώ τά πρόβατα.

Κατά πολλούς ημΐν τρόπους παρά ταϊς θεοπνεύστοις

γραφαϊς ή ράβδος νοείται, ποτέ μεν γάρ σημαίνει την

2. μίχρι ΟΠ1. 0. ΙΐδββΙ I). 4· το ρτο όταν λίγη \). 5· την °™· &
δίβΐίπι τών ΒββαπιρΙυπι εχ Β.Ο. η. πως 0. Εάά. πω ο. 8. κατά·
ποιμαίνίσθαι 0.1). ποιμπίν. Εάά. 0. 'πιτηροϋσι γάρ 0.1). τηρονσι γάρ
ΐτι Εάά. δίΕΐΐίπι τινά των Β. 0.1). τον τινά Εάά. τον 388ΐιηιρ1ιιπι εχ Β.0.1).
ΙΟ. ημιληκόταί 0. ίθών 0. 8Ρ<3 ϊθνών ρηυβ 80πΙ)εΙ)31ι1Γ. ηθών Ό. II. καί
βεοιιη<ίιιιη 39βιιπιρΙιιιΐ) βχ Ο. θεεβΐ ϊη 1). 13. ίίττα εοιτεχί βχ 1).
3ττα Εάά. ^η^β Μι^ηβ. Ι4· λ/γύμινον Ο.Ό. λιλ^γμίνον I). Εάά.
ι6. καί αΐΐ. αββυπιρΙυιτ) εχ 0. 8ΐ3ΐίπι την οία. 0. Ι7· τά 0. τουι Έ,άά.
ΐ8. τραγωίΐήσας Ο. τραγωδών Εάά. 'ίώσηπος Β.Ο. ΡοηΙ. Ίωσηπποί Ο. Αΐιΐ).
2θ. την] + μ-<" Εάά. ίηνίΐίβ Β.Ο. (Αΐβχ. μ). 8ΐ3ΐίηι τ* 3<1ι1. Ο.
 456 Β. ΟΥΒΙΙ,υ ΑΣΕΧΑΝΌΚ. χί. 7
Ρ8. χΐίν. βασιλείαν, ώς οταν λεγηται τω Χριστώ" " 'Ράβδος εύθύ-
ο " τητος ή ράβδος τής βασιλείας σου'" ποτε δε Ισχύν, ώς
ιι>. οϊχ. Ζ» γί τω φάναι "'Ράβδον δυνάμεως έξαποστελεΐ Κύριος εκ
" Έιών' κάί κατακυριεύσεις εν μέσω των εχθρών σου"
εκλαμβάνεται δε κα\ εις παιδείαν και επιστήμην εσθ' ότε 5
την ποιμαντικήν' είρηται γονν πάλιν δια φωνής προφήτου
Μϊο. νϋ. προς τον Ύϊόν " ΥΙοίμαινε λαόν σου εν ράβδω φυλής σου,
Α " πρόβατα κληρονομιάς σου." άλλ' εν γε τοις προκειμενοις

σημαίνουσιν αϊ ρ&β^οι τρόπους ήμΐν ποιμενικής επιστήμης,

και διττον παιδεύσεως είδος, κατά γε τό άμωμήτως εχειν ίο
δοκούν. δέχεται δε τάς ράβδους ό πάντων άρχιποίμην
8. .Γομι. ^ " ό την ψυχήν αύτοΰ θε\ς ύπερ τών προβάτων," τούτεστι
Χρίστος, ίνα εν αΰταϊς καταποιμάνη τά ϊδια πρόβατα.
Πάλαί μεν γάρ' τουτεστι, κάί προ τών τής ενανθρω
πήσεως χρόνων" θεός ων κα\ νομοθέτης ό εκ θεού ΪΙατρός ΐ5
Αόγος κατεβοσκε τον Ισραήλ, οιονεί ράβδω μια χρώμενος,
ττ) κατά νόμον παιδεία, εφη γάρ που δια προφήτου φωνής
Ηοβ.χιΐι. προς αύτόν " Έ/ώ εποίμαινόν σε εν τή ερήμω." επειδή δε
β γεγονε καθ' ήμάς άνθρωπος, $ΰο δέχεται ράβδους, κατανέμει
γάρ ώσπερ τους Ιδίους προσκυνητάς, τους δια πίστεως δε 2 ο
δηλονότι δεδικαιωμενους, και ήγιασμε'νους εν ΤΙνεύματι,
νομικοΐς τε άμα καϊ εΰαγγελικοΐς θεσπίσμασιν, ου βουθυτεΐν
άναπε'ιθων, ούτε μην ταΐς κατά νόμον προσαγωγάϊς προσ-
κεισθαι διδάσκων ποιεΐσθαι δε μάλλον προστεταχώς της
εν ΤΙνεύματι λατρείας την δύναμιν εις αναίμακτου θυσίας 25
τρόπον, μετατεθειται γάρ ή σκιά προς άλήθειαν, και μετα-

2. Ίσχνι Ο. 3· «ίαιτοστιλή] + σο» Εά<3. ίηνίΐο Ο. (Αΐβχ.) 4· Ηβεο

καϊ κατ.—ίχθρων σον &00β8β6Πΐηί βχ Ο.Ό. κατακνρκΐσιι Ό. (52, 277). «κ μίσον
ρήιηα πιαηιι Ο. 5· παΑίΐαν και ίπιστήμην Β.Ο. παιδΊία κα\
ϊπιστήμη Εάά. 6. την άβββΐ ίη Ε(1(1. ποιμαντικήν Ά.Ό. ποιμινικήν Ο.
ποιμαντική Ε(1(1. γοϋι/] ονν Ο. 7' ποίμΐνΐ Ο. Η&βΟ φυλής
σον, πρόβατα κληρονομιά! σον 30οε886ΓϋηΙ βχ Ο. 8. προκαμίνοις Β.Ο.
προιψημίνοιι Έ,άά. II. πάντων άρχιποίμην Ο. ποιμην 6 καλοί ϋά.
12. τουτίστι οτα. Ο. 13. "ιν Ο. καταποιμανύ 0. ι8. δί οω. Ο. Ιι&1>εΙ 1).
20. δι αββιιπιρίιιπι εχ Β.Ο. 25. «γ π. θ. τρόπον] τη! ά. θ. τρόπω \>.
26. μιτατϊθιται Ο.
 χι. 8, 9. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. IV. 457

Κ(χαρακται τα ε'ι> τύποις εΐρ άσταότητα πολιτείας της ΐν

Χριστώ τε και (ύαγγίλικής. ονόματα δε ταϊς ράβ^οις, τη& 762 Δ.
μεν μια Κάλλος, ήτις ε'στϊ διαθήκη νία καλή κα\ αξιοθαύ
μαστος, ην αυτός λίλάληκεν ό Υιός " 'Ω,ραΐος ων κάλλΐΐ Ρ»· χϋ*·
5 " παρά τους υιούς των ανθρώπων" ή γΐμήν ίτίρα Σχβι-
νκτμα, τουτίστι μ(ρϊς, Ίνα νοώμίν τον νόμον, τό άψορισθίν
τω θεώ ο-χάνιο-μα, παιδαγωγών (Ιωθότα. γίγραπται γάρ ότι
" "Οτ€ διεμίριζεν ό ύψιστος (θνη, ως δκ'σπίΐρΐν υιούς Αδάμ, ϋβ«*.
" (στησιν όρια (θνων κατά αριθμόν αγγέλων θεοΟ, καϊ 8, ο.·
ίο" ίγενηθη μερις Κυρίου λαός αύτού Ίακώβ' σχοίνισμα\>
" κληρονομιάς αυτού Ισραήλ." ταύταις δη ούν ταϊς δυσι
ρ&β^οις ό μέγας άρχιποίμην κατανίμήσίΐν (παγγέλλβται τα
ίαυτού πρόβατα, κα) άτρΐκής ό λόγος, συνεκόμισί γάρ είρ
μίαν αύλήν τούς τε ε'£ Ισραήλ, καϊ. μέντοι τούς ε'£ Ιθνών,
ΐ5 νομικήν τε άμα κα\ (ύαγγελικήν παίδίυσιν αύτοϊς παρατιθ(\ς
εΐρ τρυφήν, και οία τίνα πόαν πνΐυματικήν χορηγών είρ
μίθίξιν, και καταπιαίνων πλουσίως τάς τών αγίων ψυχάς.

Και έζαρώ τούς τρεΐε ποιμένας έν μΗνί ένΐ, και βαρυνθπσεται 8

η ψυχΗ μου έττ αύτούε, και τάρ αί ψυχαί αυτών έπωρύοντο ο
2ο έπ' έμέ. και είπα Οΰ ποιμανώ όμάε" τό άποθνΗσκον άπο- 9
θνΗσκέτω, καϊ τό έκλεΐπον έκλειπέτω, και τα κατάλοιπα
κατεσθιέτωσαν εκαστοε τάε σάρκαε τοϋ πΛΗοίον αύτού.

Άναδ(ΐχθίντος γάρ ηδη τού αληθινού τε και αγαθού

ποιμένας, ην δήπου και μάλα είκορ, μάλλον δέ ηδη και
25 άναγκαΐον, έκ μέσου γενέσθαι λοιπόν τούς μισθωτούς και

2. δ«] + και Ε(1(3. ίηνϊΐϊδ Ο.ο. 3· καλΤ ·">'] και '4 και >ην>ι>8 ϋ·ο.
4. ωραίοι] ό ωραίος Β. 8ΐ3(ΪΠ1 ων α8811ΓηρΙϋΠ1 6Χ Ο.ϋ.Ι). 5· ν] Γ5 °·
7, 8. όπ εΐ ό 188υπΐρΙα βχ Ο. 0. ίστησιν Ο. 3γγι\ον Β. Ι3· «αυτοί Ο.
αύτοΟ Εάά. 15. παμαθίίί Ο. ϊηνίΐο ο. ι6. τρνφήν 0.1».
τροφην Ειΐίΐ. Ι7· Η360 τάί των άγιων ψυχάί 300ΐ;880ΓΐιηΙ βχ Ο.
10. γάρ] + και Ο. 21. ί'κλίΐτΓίτω €.Ό. (Αΐβχ.) ϊκλιμπανίτω Β.
ίκΚιπανίτω Ε(Μ.
ΥΟΙί. II.
 458 Β. ΟΥΚΙΙ,υ ΑΚΕΧΑΝϋΚ. χί. 8, 9·

(1 ψευδοπυίμενας, τουτεστι τούς των Ιουδαίων κατά. νόμον

8υρπ» καθηγητάς' ων όί μεν " κατεσφαζον τα. πρόβατα και ού
" μετεμελοντο" οι δε δη " πωλοΰντες αύτά ελεγον Εύλο-
" γητός Κύριος κα) πεπλουτήκαμεν" είτα τί δήποτε, φαίη
τις αν, ποιμένας αυτούς ονομάζει τρεΊς, τίνα δε τρόπον έϊαιρον- 5
ται καθά φησιν εν μην) εν), φερε δε λεγωμεν, τά εκ των
ιερών γραμμάτων παρατιθεντες εις πίστιν. οιμαι δη ούν
ότι τρεις ονομάζει ποιμένας, τούς τε κατά νόμον Ίερατεύοντας,
ο και τούς τεταγμένους κριτάς του λαοΰ' και προσέτι τούτοις
τούς γραμματοεισαγωγεϊς ήτοι τούς νομικούς, κατεβό- ίο
σκόντο γαρ ωσπερ ούτοι τον Ισραήλ, καϊ οι μεν την της
Ίερωσύνης έχοντες δόξαν, εκ μόνης ήσαν της φυλής Αευ),
Μ·1. ϊί. κα) περ) αύτών εφη Μωυσης " Χείλη ιερέως φυλάγεται
" κρίσιν, και νόμον εκζητησουσιν εκ στόματος αύτοΰ'" ο'ι
δε δή λαχόντες τού κρίνειν την εξουσίαν, άπόλεκτοι μεν 15
και αύτο\, πλην εκ πάσης άνεδείκνυντο φυλής' κατά τον
"ίσον δε οΐμαι τρόπον όί τε γραμματοεισαγωγεΐς, ήγουν,
763 Δ. α καθάπερ εφην άρτίως, όί νομικό), τοις εις τό κρίνειν τεταγ-
μενοις άεϊ προσεδρεύοντες, κα\ τά τού νόμου γράμματα
παρακομίζοντες εϊς άπόδειξιν την εφ' εκάστω πράγματι. 2ο
οτι μεν ούν, ως εφην, οι των θείων θυσιαστηρίων ιερουργό)
εκ μόνης ησαν της του Αευ) φυλής, ούδενος άν δε'οιτο προς
άπόδειζιν λόγου, οτι δε και εκ πάσης φυλής άπολεγδην
οι κρίνοντες, ώς νομομαθείς ελαμβάνοντο, πληροφορήσει
λέγων ό μακάριος Νίωυσής εν τω Αευτερονομίω τοις υ'ιοΐς 25
χνΓιβ β '^°~ΡαιΊ^ " Κριτάς κα) γραμματοεισαγωγεΐς καταστήσεις
ΐ9· " σεαυτψ εν πασαις ταις πόλεσί σου αίς Κύριος ό θεός
" σου δίδωσί σοι κατά φυλάς, κα) κρινοΰσι τον λαόν κρίσιν
" δικαίαν' ούκ εκκλινοΰσι κρίσιν, ούκ επιγνώσονται πρόσ-

4- φαίη Β.Ο. και φαίη Εθά. ΙΟ. τοϋι ρπυβ Οίη. Ο. κατίβόσκοκτο Ο.
κατίβοσκον Εάά. II. ΑδδΙιπιρίΒ ωσπιρ βχ Ο., την τήί βχ Β.Ο.
Ι3· Μωυσηΐ Ο. Ηωσης Β.ϋ. ΜαΚαχΐαί Έ·άά. Ι7· Οί Τ€ Ο. και οί Εάά.
21. οί των θιίων θυσιαστηρίων ϋ. των ΰίίων μυστηρίων οί Εά(1. 23· «α»
ηκβιιηιρίιιπι βχ Ο. άπολίγδην Ο. άπόΚικτοι Εάά. 27. σιαυτγ Ο.
αϋτων Β. ίαντω Εάά. (59·)
 χϊ. 8, 9· ΙΝ ΖΑΟΗΛΚΙΑΜ. ΤΟΜ. IV. 459

" ωπον, ούδε ληψονται δώρα' τά γαρ δώρα εκτυφλοΐ

" οφθαλμούς σοφών κα\ εξαίρει λόγου: δικαίων" άφΐκται
γεμην εις το φάναι τε τα. τοιάδε, και δη κα\ χρηναι πληρούν
προστάζαι Μωυσης, επόμενος μεν ομολογουμένως θείοις
5 τε και άπορρητοις νεύμασιν, ουκ άτιμάσας δε βουλην του
Ίοθόρ, ός ην αϋτώ κα\ γαμβρός" γεγραπται γαρ ότι " Και Εχο<1.
" εγενετο τη επαύριον συνεκάθισε Μωυσης κρίνειν τον ι+
" λαόν, παριστηκει δε πάς ο λαός Μωυση από πρωιθεν
" εως εσπεραν και ιδών ό Ιοθόρ πάντα όσα εποίει τω λαώ
ίο " λέγει Ύί τούτο σύ ποιείς τω λαώ ; διά τ'ι σύ κάθησαι
" μόνος, πάς δε ό λαός παριστηκει σοι από πρωιθεν εως
" δείλης ;" είτα φάσκοντος του Μωυσεως ότι, τοΰ κρίνειν
ένεκα δικαίως και εννόμως, α'ιρετόν ποιείται τον επ) τωδε
πόνον, εφη πάλιν ό Ίοθόρ " Ν5ι> ούν άκουσον μου και ιι>.
15 " συμβουλεύσω σοι, και εσται ό θεός μετά σου. γίνου *~ 1
" σύ τώ λαώ τά προς τον θεόν, και ανθίσεις τούς λόγους
" αύτών προς τον θεόν, και διαμαρτύρη αύτοΐς τά προσ-
" τάγματα τοΰ θεού και τον νόμον αύτού, και σημάνεις
" αύτοϊς τάς οδούς εν α'ις πορεύσονται εν αύταϊς και τά
'2ο " εργα ά ποιησουσιν. και σύ σαυτω σκεψαι από παντός
" τοΰ λαού άνδρας δυνατούς, θεοσεβεΐς, άνδρας δικαίους,
" μισονντας ύπερηφανίαν, κα\ καταστήσεις αυτούς επ' αύ-
" τών." είτα τί φησιν τό γράμμα τό ιερόν ; "*}ϊκουσε ιη.
" δε Μωυσης τοΰ γαμβρού καϊ εποίησεν οσα αύτω είπεν,
25 " κάϊ επελε'ξατο Μωυσης άνδρας δυνατούς από παντός
" Ίσραηλ, κα\ εποίησεν αυτούς επ' αύτών χιλιάρχους κα\
" εκατοντάρχους κα\ πεντηκοντάρχους κα\ δεκαδάρχους, και
" εκρίνοσαν τον λαόν πάσαν ώραν' πάν δε ρημα ύπερογκον
I. δώρα 30068811 βχ Β.Ό. (Αΐβχ. IV. Χ. XI.) δωρον Ο. (ν»1.) «τυφλοί ('.
(ΑΙεχ. IV. VII. Χ. XI.) ίκτυφΧοΰσιν Εάά. 2-460.2. Ηαεο άφϊκται—
(κρίνον αυτοί αοοεββεηιηΐ βχ 0.0. 6. και αύτω -γαμβροί ην ίηνεΓδο οπίίηβ Ό.
8. παραοτήκα Ό. (ν&Ι.) ΙΟ. σύ ρήυβ] σοι Ο. σύ] 8ΐο 00ΓΓ8ΧΪ. σοι Ο.
καθίσαι Ό. (29» 59·) παριστήκιι Ο. παρίστηκι Ό. 13. ποιιΐται Ό.
πηκι-αι (Ιϊΐι. ιιηα εΓ382 ε( α ιη&η\ι ιεοεηΐίοΗ αά ποιούμαι οαβίίσ,αίιιπι) Ο.
15. γίνου Ό. (Α.ν. &ο.) 17. διαμαρτυρώ Ο. 2θ. ά ΟΠ). Ό. σαντώ]
αϊιτώ Ό. 21. τοΰ Οπι. Ό. (30.) 25. ίίΓίλί'ξατο Ο. (29, 32> 72·) «™λί£ί Ό.
27- οικαρ. Ό. 28. ίκρινον Ό. (ΑΙεχ. VII. Χ.)
3 Ν α
 460 Β. ΟΥΚΙ^Ι,Ι ΑΙ,ΕΧΑΝΒΕ. χί. 8, 9·

" άνεφε'ροσαν προς Μωυσήν, πάν δε ρήμα ελαφροί/ εκρινον

" αυτοί" τρεις ούν άρα ποιμένας, ιερείς τε καϊ κριται
και τών νομικών γραμμάτων επιστήμονα, τουτέστιν ο'ι
νομικοί.
Έ,ύρησομεν δε και αυτόν τον Κύριον ημών Ίησούν τον 5
Χριστον ταλανίζοντα διηρημενως Φαρισαίους τε και γραμ-
8. Ιλο. 0 ματεας και νομικούς, εφασκε γάρ " Ούα\ ύμϊν γραμματείς
" και Φαρισάΐοι." ταύτα δε λεγοντι προσυπήντα τις αύτψ
ϋ> 45. τών νομικών, λέγων " Διδάσκαλε, ταύτα λέγων και ημάς
" υβρίζεις, ό δε είπε φησι Καϊ ύμϊν τοις νομικοϊς ούα\, ιο
" οτι φορτίζετε τους ανθρώπους φορτία δυσβάστακτα, και
" αύτοι εν\ τών δακτύλων ύμών ού προσψαύετε τοις φορ-
" τίοις." οίδα μεν ούν οτι και ο'ι βασιλεύοντες κατά καιρούς
εν τοις Ίεροσολύμοις εκ της Ιούδα φυλής τάζιν άπεπληρουν
ποιμένων τοις ύπο χείρα λαοΐς. επειδή δε γεννηθέντος 15
(1 Χριστού το τών βασιλέων εκλελοίπει γένος, ήγουν εκβε-
βλητο τής ηγεμονίας" ήρχον γάρ της Ιουδαίας το τηνικάδε,
Ηρώδης τε ό Αντίπατρου παις Άσκαλωνίτης, κα\ ΐΐόντιος
ΤΙιλάτος' σεσιγήκαμεν άναγκαίως τους εκ τής Ιούδα φυλής,
οτι γάρ εκλελοίπεσαν γεννηθέντος Χριστού, πληροφορήσει 2ο
Οβη. το γεγραμμενον " Ούκ εκλείψει άρχων εζ Ιούδα και ήγού-
" μένος εκ τών μηρών αύτού, εως αν έλθτ) τά άποκείμενα
" αύτώ, και Αύτύς εσται προσδοκία εθνών." ούκούν επειδή-
βπερ άφϊκτο καϊ γεγεννητο λοιπόν ή τών εθνών προσδοκία,
τούτεστι Χρίστος, εκλελοιπεν άναγκαίως άρχων εξ Ιούδα, 25
κα\ ηγούμενος εκ τών μηρών αύτού.
Ύρίϊς δη ούν, ως εφην, ποιμένες, ιερείς τε κα\ κριτα\ και
νομοδιδάσ κάλοι, οι και μεμενήκασιν εν ταϊς Ιδίαις άρχαΐς,

6. γραμμάτια! Ο. γραμματ(Ί{ ΈιάΛ. 8. προσηπήντα Ίιά. II. τοϋϊ

ανθρώττονς Ο. τόΐι άνθρωποι: ϊιά. 12. ττκι φορτίοι: Ο. αΰτοΐί ΈΛά.
13. οίδα μϊν Β.Ό.ΕίΙά. οίδαμιν Ο. ΐ6. ('κβίβληντο Ο. 17. ι8. τ6 01 ό
ηκκυιηρίΗ εχ Ο. ι8. Ώάντίίο: ΤΙηΧάτο: Ο. 20. ΐκ\(\οίπ(σαν Β.
ί'κ\ί\νπ€σαν (ύ=ο[) Ο. ίκ\ί\οίπ<ισαν ΈΔά. 21. ΐκλήψίΐ Έ,Λά. βηΐβ
Μί^ηε. ουΓΓβχί εχ Ο. 22. τά άποκίίμινα αϋτω Ό. Εάά. (Ο ρππΐ3
πΐ3ηιι ιιΐ νΐίΐ. Ηυάίβ Ιαιηεη ω άπόκιιται ρεΓ ΓββιίΓΗΠ) εΐ ηι&ηιι ΓεοεηΙί ΗΛεΙ) Ο.
("Γ. 81φΓ3 22 1). 2β· ίσται 3Γ·811ΠΐρΙ,ΟΠ1 8Χ Ο. 2η. 6ή Β.Ο. δϊ Αΐΐβ.
 χί. 8,9. ΙΝ ΖΛΟΗΛΚΙΑΜ. ΤΟΜ. IV. 461

ήγουν τάζεσί τε και τόποις, και μ.εχρι καιρών της επιδημίας,

ούτοι κα\ έΡα,ίρονται, και μάλα δικαίως, εν μ,ψ) ενί. επειδή
γαρ απεκτονασι τον αρχηγον της ζωης, ταυτ-ητοι και αποκει- ^ρρ. ϋί.
ρονται, και ώς εν μην) των νεων, καθ' ον την ΰπερ ημών & '7β4 Α
5 ύπομεμενηκε σφαγήν ό Εμμανουήλ, μεμενήκασι μεν γαρ
διοικούντες ετι τον Ισραήλ και μετά τον τον Έωτήρος
σταυρόν, άνεξικακούντος ετι κα\ εποικτείροντος αυτούς τού
πάντων κρατούντος θεού, καΐ καλούντος εις μετάγνωσιν
εζτ)ρήσθαι δε φαμεν αυτούς οσον ηκεν ειπείν εις την επϊ
ίο τούτο ψήφον γεγενημε'νην παρά θεού, κατ εκείνο τού καιρού,
καθ' ον, ώς εφην, και σταυρώ παραδεδώκασι τον τών ολων
"Σωτήρα κα\ λυτρωτήν. εξτιρηνται τοιγαρούν εν μην) ενί. 1>
Καϊ τά μεν τών ποιμένων εν τούτοις" το δε γε επ' αύτοϊς
τοις θρεμμασι κρίμα τό Οΰ ποιμανω ΰμα,ς, και τό Έ,ϊπερ
ι δ ελοιντο, κατειτθιειν τε και καταδάκνειν άλληλα, και άπάσης
δίχα φειδούς σννθραύσειν τε και δαπανάν. επειδή γάρ
εκβεβληνται της θείας αυλής, καϊ. τής τού πάντων άρχι-
ποίμενος ουκ ήζίωνται φειδούς, αυτά τε άλληλα κατεδήδοκε,
και τοις διαρπάζειν εθελουσιν, έτοιμοτάτη δε'δοται θήρα.
2 ο εφη δε δη, κα\ μάλα εϊκότως, περι τών τριών ποιμένων, τών
κα\ ΐζν\ρημενων ϊν μην) εν), οτι βαρυνθηο-εται η ψυχή μου επ'
αυτούς, τουτεστι βαρεΐαν επ' αυτούς εποίσω την δίκην, οτι
και αί ψυχα) οΐϋτων έπωρυοντο 'επ ιμι. θηρών γάρ άγριων ο
διαφέροντες οϋδεν, επεπήδων τε πλειστάκις Υβριστώ, και
2ί5 τελευτώντες προσήγον Πίλατω λέγοντες " Αίρε, αίρε, σταύ- 8. .Το,-ιη.
χϊχ. 15·
ι. τάξίσί τ€ καϊ τόποι! Ο. τάξίΐ τ« και τόπω Κάά. χαίρων] + τών Κάά.
ίηνίΐο ^. 2. και ρηαβ 388ΐιιηρΙιιιη εχ ^ μηνΐ] + τω Κάά. ϊηνίΐο (3.
4· ϊν μηνι τών νιων ϋ. «V μηνι τφ ίν'ι Β. Ο. Κάά. ϊη νασ. ΐΗηιεη Β. γρ νίω αά Ιιιιηο,
ιιΐ νϊίΙεΙαΓ, Ιοοιιπι βρεοΐδηβ. 5· μ<μ· μ*ν 7°Ρ @· «' 7°Ρ "α>1 Ρ1!1· Κάά.
η. ϊτι Η8βιιπιμΙιιπ) βχ Ο. 9> Ι0- *(ηρήσθαι δί φαμΐν— παρά θ(ον V.
αλλ* οσον ήκ€ν (ήκα Κάά.~) (ΐπίΐν ίίς την «Π τούτω ψηφον γίγιννημίνην {-γ(·γ{ΐ·ημί-
νην ΑϋΗ.) παρά θιοΰ, ΐξηρησθαί φαμίν αΰτουί Β. Κάά. ΙΟ. κατ (Κ(Ίνο
τον καιρού I). κατ ΐκί'ινον τον καιρόν Κάά. II. καϊ 388ΐιπψΙυπ) βχ Ο.
12. μηνΐ] + τφ Κάά. ίηνίιίβ Β.Ο. 15. και βΐΐ.] + 7°Ρ Κάά. ϊη-
νίΐο Ο. ι6-ΐ8. Ηαεί' συνθραΰσίΐν—φιιδοϋί ηοςεβκβπιηΐ εχ Ο. ϋεΒυηΙ
ίη Ό. ΐ8. αυτοί Τ( Ο. κατίδήδοκ* Ο. [κπτ(8ήΗωκ(μ Οοά.] κατίδηδόκασι Κάά.
ΙΟ. δί'δοται Ο. δίδονται Κάά. 21. και υπα. Ο. 22. ότ' αντονι I). «τ'
αϋτοίί Ο. αϋτοΐί Κάά. Νΐηΐίπα ποιήσω ρΓΟ ΐποίσω \). 2ζ. τ(\ιυτώντίί Ηα1>ε(
ιιΐ νίά. πι»ηιι ρηπια 0. (νίίΐβ 8ϋρΓ<ι 755 £·) προσηγον ΠιΚάτω Ηοο οπίίηε 0.1).
 462 Β. ΟΥΚΙΙ,υ Α1ΕΧΑΝΌΚ. χί. ίο, ιι.

" ρου αυτόν." μεμνηται δε τούτου και δια φωνής Ιερεμίου

ΗίβΓ. χϋ. λίγων " Έγκαταλελοιπα τον οίκόν μου, άφήκα την κληρονο-
" μίαν μου, έδωκα την ήγαπημενην ψυχήν μου εις χείρας
" εχθρών αυτής, εγενήθη ή κληρονομιά μου εμοι ως λέων (ν
" δρυμώ, εδωκεν 67τ' (με την φωνήν αυτής, δια τυΰτο Ιμίσησα 5
Λα ιι αυτήν.
» / »»

ίο Και λΗψομαι ΤΗν ράβδον μου τπν καλιΐν, και απορρίψω αύτΗν
του διασκεδάσαι ΤΗν διαθΗΚΗν μου Ην διεθέμΗν πρόε πάνταε
ιι τυϋε λαούε- και διασκεδασθώσεται έν τη Ημέρα έκείνΗ, καϊ
Γνώσονται ο! Χαναναΐοι τά πρόβατα τά φυλασσόμενα διότι ίο
Αογοο Κυρίου έστί.

' Ράβδον μεν ονομάζει καλψ, την δια τής ευαγγελικής

μυσταγωγίας παίδευσιν, την εζαίρετον εν ώράισμώ, δήλον
ο δε οτι τω νοητφ. το δε δη και ά,πορρί-^αι καϊ ^ιαιταε^άσ-α,ι
λέγειν αυτήν, νπεμφήνειεν αν, κατά γε το εικός, ούχ ότι και 15
αποπέμπεται και σκορπιεΐ, παραλύων αυτήν, ήγουν ώς άχρη-
στον άφανίζων' πολλού γε και δεΐ' φαίην δ' αν μάλλον εκείνο
χρήναι νοεΐν ημάς. οι γάρτοι ποιμνίων επιστατεΐν ειωθότες, ει
δήπου θεάσαιντο των προβάτων τινά τής αγέλης άποσκιρτή-
σαντα, γεγονότα τε των άλλων ώς άπωτάτω, τότε δή πάντως 2ο
7β5 Α. α €7γ' αυτά την ράβδον Ίεντες, μετασοβοΰσιν ευθέως εϊς γε
το ελεσθαι δεΐν συναγελάζεσθαι τοις άλλοις, τετηρηκε
τοίνυν τής προφητείας ό λόγος ττ} τών ποιμένων επιστήμτ)
τό εϊωθός. ά,πορριφήσεσθαι γάρ φησιν την ράβδον την χαλην,

Ο. λαοΰι] + τηι γης Ρ. (22. βΐ.) ίηνϊΐϊβ Ο.Ό. ΙΟ. φυ\ασσόμ(να]

+ μοι Εάα. ίηνίΐίβ Ο.Ο. (ΑΙεχ. XII.) Ιη Ο. βηρταβΓηρΙυπι εβί μοι πιαηα
Γεοεηίϊ. 14. 6Ίασκ(υάσαι Καά. 15. γι ωβιιιηρίιιιη βχ Ο.
ΐ8. ημάς 3381ΙΠΐρίΐ1ιη 6Χ Ο. οι γάρτοι ποιμνίων ΐπιστατΛν €ΐωθάτις Ο. ο! ποιμίντς
ΐσθ' οτι Ε(1(1. 21. Ιίντις Ο. ιΰθϊως Ο. (ϋθνς ΈΛΔ. 23. ποι
μένων Ο.Ό. ποιμνίων Εθά. 24· απορμιφθήσισθαι Ο. γάρ φησιν—
π/μφθησισθαι Ο. την ράβδον λίγων Εί1<1. ΝευίΓΜίη Ιΐίΐιεί ϋ. (β -σισθαι λΛ
-σισθαι ιιΐ νκΙείιΐΓ ΐΓ;ιιι»ί1ϊι»η«).
 χι. ίο, ιι. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. IV. 463

τουτεστι και τοϊς άπωτάτω πεμφθησεσθαι, δηλον δε ότι τοις

εθνεσιν, αυτοί γαρ ησαν οι μακράν, πλην γ(γόνασιν εγγύς ΕρΗ ϋ.
διά της πίστεως. άττορμφησεσθαι δε' φησιν οΰτω την ρά,β^ον, 3
ώς άνά πάσαν αυτήν (ταε^αο-θηναι την γην, ήγουν διάνεμη -
5 θηναι, και οίον εσκορπίσθαι δοκεΐν πανταχη τον περί
Χρίστου λόγον, ητοι το κήρυγμα το εύαγγελικόν. ο-χεο^α- β
ο-9ήτεται γάρ φησιν εν τη ήμερα, εκείνη, τουτεστι κατ εκείνο
του καιροΰ, καθ* ον αν πατησας του θανάτου το κράτος
άναβιωη Χρίστος, εϊπη τε τοις άγίοις άποστόλοις " Πορευ- ΒΜ»ιλ.
ίο " θεντες μαθητεύσατε πάντα τα εθνη, βαπτίζοντες αυτούς 19.
" εις το όνομα του Πατρός καΐ του ΥΊοΰ και του Αγίου
" Πνεύματος." τότε γαρ άπασαν την ύπ ούρανόν ό του
Έωτηρος ημών περιπεφο'ιτηκε λόγος' και άτρεκες είπεΐν περί
των αγίων αποστόλων ώς " ΚΙς πάσαν την γην εζήλθεν ό Ρ», χνίϋ.
15 " φθόγγος αυτών, κα\ εις τα πέρατα της οικουμένης τα. 5
" ρήματα αύτών." οτι δε ουκ άνόνητον τοις εθνεσι το ο
απορριφήναί τε και καταο-κε^ασθηναι την γην, ήγουν δια-
νεμηθηναι κα\ εν ταΐς εαυτών χώραις την 'ραβ^ον την καλην,
ητοι την ίιοώηκην ην ούκετι προς μόνον τον Ίσραηλ, &ε()ετο
2ο δε μάλλον προς πά,ντα τά εθνη, καταθρησαιμεν άν, και λίαν
άμογητι, τον της προφητείας συνιεντες λόγον γνωσονται γάρ
φησιν οί Χαναναιοι τα πρόβατα τα. φυλασσόμενα, οιότι λόγος
Κυρίου εστί. Χαναναίους μεν γάρ τά εθνη φησί. νοηθεΐεν ό"
άν ούτοι τα πρόβατα τα φυλασσόμενα, τετηρηνται γάρ τω (1
25 Χριστώ, κα\ γάρ εστίν Αύτός η των εθνών προσδοκία, επειδή αβη.
β» * ■ ~ « / » \ / χΐίχ. ίο.
οε κατεσκεαασση και εν ταις εαυτών χωραις η προς παντας

3· άπορριφήσισθαι Ιι&.1>ε1 Ιιίο Ο. φησιν οτα. Ο. 5· οίον 388(ΐΠ)ρΙυιιι

βχ Ο. ϊσκορπιϊσθαι Ο. 7· κατ' 'Κί'ινο τοϋ καιροΰ Ό. κατ' ΐκί'ινο (<«ινου
ρπυβ βεπρίυπι) καιρόν Ο. κατ' ίκΛνον τον καιρόν Ε<3(3. ρ. άγιοι;
αββυπιρίιιπι βχ Ο. 12. άπασαν Ο. ανά ττασαν Έάά. 13. π<ρι-
πιφοίτηκι ϋ.&ιαπιφ. 'ήά. 14. ώί Μβχιταρίατα βχ Ο. 17. κατα-
σκίίασβηναι Ο.Ό. οΊασ«δ. Εάά. 8ΐαΐίιη άνά αάά. 'ύά. ϊηνϊΐϊβ Β.ϋ. τήν γτ)ν τ/γ.
βία». ΟΓΟ. Ο. ι8. ίαυτων Ο. αυτών Εάά. 21. άμωγητί Ο.
συνίντα Ο. 22. τά πρόβατα άεβιιηΐ ίη Εάά. 24· τά ρπυβ
888υπιρ1ιιπι βχ Ο. Τίτήρηνται γαρ τω Χριστφ Ο. τψ Χριοτω' τιτηρηνται γαρ
αϋτφ Εάά. 20. ίαυτων Ο. αϋτων ύά.
 464 Β. ΟΥΚΙΙ,Ι,Ι ΑΙ,ΕΧΑΝϋΕ. χί. 12, 13.

^ΐΛ^ηκ*;, πεπιστεύκασιν οτι Λόγος Κυρίου ϊιττί. 3ιατε$ειμεθα

γάρ οι εξ εθνών κεκλημενοι 8ιά της πίστεως, ότι θεός ων
και εκ θεού κατά φύσιν γεγεννημενος τε και υπάρχων 6
Μονογενής τοΰ θεού Αόγος, αυτός ημϊν δι εαυτού τους
θείους τε και ευαγγελικούς προσπεφώνηκε νόμους, ταύτητοι 5
προσκεκυνηκαμεν αύτω, και αύτω λατρεύομεν, την άρχαίαν
ο εκείνην κα\ άκλεά μεταθέντες άπάτην, και εκ πολυθε'ου δόξης
μετενηνεγμενοι. κα\ τούτο ην άρα το δια, φωνής τού Ααυειδ
Γ* ν αυτόν ύμνούμενον " ΥΙάντα τα. έθνη οσα εποίησας
ρηϊι. ϋ. " ήξουσι και προσκυνησουσιν ενώπιον σου Κύριε." " Εν ίο
" γαρ τω ονόματι Ιησού Χριστού πάν γόνυ κάμψει επου-
" ρανίων κα.1 επιγείων καϊ καταχθόνιων, και πάσα γλώσσα
" εξομολογησεται ότι Κύριος Ιησούς Χριστός εις δόζαν
" θεού Πατρός."

7ββΑ. η
12 Και έρώ πρόε αύτούε Ε! καλϋν ενώπιον ϋμών έοτι, δότε οτμ-
σαντεε τον μισθόν μου η άπείπασθε- και έστΗοαν τον μιοθόν
13 μου τριάκοντα άρρ;ροΰε. και είπε Κύριοο πρόε μέ Κάθεε
αϋτούε είε τό χωνευτΗριον, καϊ σκέψαι εϊ δόκιμόν έστιν, όν
τρόπον έδοκιμάσθΗν ϋπερ αίιτών. και ελαβον τούε τριάκοντα
άρτυροϋε καϊ ένέβαλον αϋτούε είε τον οίκον Κυρίου είε τό 20
χωνευτήριον.

Δία τών ευαγγελικών θεσπισμάτων, ήτοι διά της ράβδου

1> της καλής, τουτεστι της εξαίρετου παιδείας, της μετά σαρκός
οικονομίας τού Μονογενούς πεπαιδεύμεθα τό μυστηριον.
άκηκόαμεν γάρ καϊ πεπιστεύκαμεν, οτι θεός ών, ώς εφην, 25
Κ. δοκό.
ϊ. ι4. ό εκ θεού Πατρός " Αόγος, γεγονε σάρξ και εσκηνωσεν

I. διατ(θίίμ(θα] δίο οάί(3ί. διατιθήμίθα 0. οΊατιθΙμίθα Ε(1(1. 2. θίόί (λ

Κύριος \\ά. 4· νμ'ιν Β.Ο. ημαϊ \\ά. 5· νόμου: Ο. λόγουι ίί<1.
2> μιταθίντα Ο. μιθίντα 'ύά. ϊκ πολνθίου Οόξηί μιτινηνιγμίνοι Ο. την πολνθίορ
(ξιν μίταοΊδαγμίνοι \\ά. 11. ονόματι] + κνρίον Ο. ΐ6. ϊοτησαν Ο.
18. σκίψαι Β.Ο. (ΑΙβΧ. XII.) σκίψομαι Εάά. (ΥηΙ. »).
 χί. 12, ΐ3· ΙΝ ΖΑΟΗΑΒΙΑΜ. ΤΟΜ. IV. 465

" εν ήμιν" καθίκετο δε και εν δούλου μορφή, υπάρχων

δε και εν μορφτ) και εν Ίσότητι του γεγεννηκότος , γεγονεν
" υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού" και " πλού- Γο0"'8'
σιος ων {πτώχευσε οι ημας, ινα ημείς τή αυτού πτώχεια, ν *
5 " πλουτησωμεν." έξείλατο γαρ ημάς των τού θανάτου
δεσμών, άπήλλαξεν αμαρτίας, υιούς άπεφηνε θεού' κα\ ο
τι γαρ ούχι δεδώρηται των αγαθών ; εγνώκαμεν δε προς
τούτοις, οτι καΊ τιμής ήγοράσμεθα' " ου φθαρτοΐς, άργυρίω νΐ. Το.
" V χρννίφ' άλλα τιμίω αΐματι ως αμνού άμωμου κα\ ^ /β, 19.
ίο " ασπίλου Χριστού," ούτω τε λοιπόν αύτφ την οικείαν
επωφλησαμεν ζωήν. ει γαρ " Εΐ? ύπερ πάντων άπεθανεν, » Οοτ.
" άρα οι πάντες άπεθανον" εν αύτω, και ζην όφείλομεν
εαυτοΐς μεν, ούκε'τι, κατά γε τον εικότα καϊ ορθώς έχοντα
λόγον, μάλλον δε " τω ύπερ ημών άποθανόντι καϊ εγερθεντι"
ΐ5 κα\ ταύτητοί φησιν Ε» καλόν ενώπιον ΰμων' δηλον δε οτι το ά
της μετά σαρκός οικονομίας μυστήριον' εϊ σεσωσθε δι
αυτού κα\ πεπράχατε δεζιώς, εγνώκατε δε με "Σωτήρα και
λυτρωτην, και τον ύπερ της άπάντων ζωης άνατλάντα
θάνατον, $ότ6 /ττησ-αντες, τουτέστιν όρίσαντες, τον μιιτθόν μου
2ο >) άπείπασΰί. πλην ευγνώμονες ο'ι εξ εθνών, 'ί'σ-τηο-α,ν γαρ
τον μ,ιτ&ον παρισούμενον μεν ούδαμώς' εοικότα δε πως οϊς
εσχηκαμεν παρ' αυτού, ωσπερ γαρ άπεθανεν ύπερ ημών,
ούτω και ημείς τεθείκαμεν τάς ψυχάς ύπερ της εϊς αύτον
γνησιότητας και άγάπης' πρίποι δ' αν λέγειν τοις άγίοις
25 μάρτυσι " Ύίς ημάς χωρίσει άπό της άγάπης τού Χριστού ; ο Κο™.
σλιψις η στενοχώρια η όιωγμος η λιμός η γυμνοτης η
" κίνδυνος η μάχαιρα ;" νενίκηκε γαρ ούδεν τών άγιων την
εύψυχίαν. ούκούν η τών παρά Χριστού γεγονότων εϊς ημάς

I. καθιίκίτο Ο. δί καϊ Ο. τί Εάά. 2. Μ καϊ 38βιιπιρΐ3 βχ Ο.

ΐν 3ΐΙ. αββυιηρίυηι βχ Ο. 5· ί'ίίίλατο Ο. ΐξίίλίτο Έάά. 9- όμώμου
οιη. π<3. ίο. αύτφ οτα. Ο. 12. ΐν αββυιηρίιιιη βχ Ο.
οφιίλομχν] + «V Ο. Ι5· καϊ βββυπιρίιιπι βχ Ο. ότι οτα. Έ,άα. τό ροβΐ
οικονομ. Ιγ. Ο. ΐ8. απάντων ϋ. πάντων Ειΐίΐ. Ι9· μου οιη. Ο.
ηίΐββΐ Ό. 20. ίστησαν Ο. 23- Τ(βήκαμ(ν Ο. 26. λί/χοι
βΐ διωγμοί ίηΙβΓ 86 ΐΓαηβρ. Ειΐά. ίηνίΐο Ο. 28. γεγονότων ονα. Έ,άά.
νοι. ιι. 3 υ
 466 Β. ΟΥΒΙΙ,Μ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. ή. 12, 13·

όμοιότης ύποφαίνεταί πως, διά τοΰ δεδόσθαι λέγειν εις μισθον

αύτω τριάκοντα, αργυρούς, ο μεν γαρ προδότης και βδελυ-
7Θ7Α. α ρωτατος αληθώς και θεομισης Ιούδας, τριάκοντα δηνάρια
ϊ^χνί11^ λα/3ώι/, προύδωκε τοις φονώσι Χριστον, κα\ τον της σωτη
ρίας ημών καταπεπρακεν άρχηγον τοις άλιτηρίοις. προσεκο- 5
μίσθησαν δε παρά τών εθνών εις μκτύον αύτω τριάκοντα,
αργυροί, οϊ και κα^Ιΐνται θεοΰ προστάττοντος (Ις το χωνίυτη-
ριον, εύ μάλα δοκιμαζόμενοι, καθά και αύτος ό Χρίστος
εδοκιμάο-θη ύπερ ημών. εσται γαρ ημών ούκ αζήτητος η
πίστις παρά γε τω πάντα ειδότι θεω' οΰτε μην αβασάνιστος ι ο
ίϋ0ΐ3 ^ ° βί0ί" "λλ' τ) φησιν ό μακάριος ΙΙαΰλος " εκάστου το
" έργον όποϊόν εστι το πΰρ αύτο δοκιμάσει." γεγραπται
Μ»ι. ιπ. ^» Κ(£ π(ρ^ Χρίστο{) οΤΙ « Εξαίφνης ήξει ε'ις τον ναον
" αύτοΰ Κύριος ον νμεΐς ζητείτε, κα\ ό άγγελος της διαθήκης
" ον νμεΐς θελετε' Ιδού έρχεται, λε'γει Κύριος παντοκράτωρ. »5
" κα\ τις υπομένει ήμε'ραν εισόδου αύτοΰ ; η τις ύποστή-
" σεται εν τί) οπτασία, αύτοΰ ; δί07-£ αύτος είσπορεύεται ώς
" πΰρ χωνευτηρίου και ώς πόα πλυνόντων, και καθιεΐται
" χωνεύων κα\ καθορίζων ώς το άργύριον και ώς το
" χρυσίον." ψάλλει δε που και ό θεσπέσιος Ααυειδ, ώς βο
ο εκ προσώπου παντός τοΰ πιστεύσαντος εις Χριστον, και
Ρβ. χχν. ζήν ίθε'λοντος εύαγγελικώς " Αοκίμασόν με, Κύριε, κα\
2
" πείρασόν με, πύρωσον τους νεφρούς μου και την καρδίαν
" μου." πλην οτι το χωνευτηριον εν οίκω Κυρίου, φησιν ό
Ώροφήτης. δοκιμάζει γαρ ή Εκκλησία Χριστού τον εκάστου 25
ι Οοτ. τρόπον και της εις Χριστον αγάπης το γνήσιον, και " δια-
" κρίσεις έχουσα πνευμάτων," ο'ιδεν ακριβώς, τις μεν εν
Π>. 3· Άγίω ΥΙνεύματι λαλίΐ Κνριον όνομάζων Ίησοΰν, τις δε
δη και εν Βεελζεβούλ, άνάθεμα λέγων αύτόν καχ τίνες

2. αΰτώ Ο. αύτοΰ Έ,άά, άργυροΰί Ο. άργυρίονι ίίά. /3δ>λλυρώτ. Ο.

5. άλΐ)Γ77ρίοΐΓ ^. προικομΐσθησαν Β. ϊπνϊΐίβ Ο.ϋ. 6. αντψ Ο. αύτοΰ Εάά.
7· άργυροι Ο. άργυρ'ιοι 'άά. ϋΐΑΪίνα οϊ οπι. Ο. 8. καθα Ο. καθα>! Κάά.
12. αυτό 30068811 εχ Ο. 14. Κύριοι βββαπιρίυιη βχ Ο. ι8. και ρπϋβ
288ΐιπιρ(υπι βχ Ο. δίβΐϊιη «V ρΓΟ ώι Β. ποια 6. (ν&Ι.) 2"]. *ν
38βαπιρΐϋηι βχ 0.1). 28. λαλ<ί Πνινματι ίηνβΓ80 οτάίηε β.
 χί. ΐφ ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. IV. 467

μεν οι αληθινοί πρυσκυνηται, τίνες δε αν οι ως εν α ;ν. ,3.

" ενδύμασι προβάτων" προς ημάς ερχόμενοι " λύκοι." ν^Τζ^'

Και απέρριψα τπν βάβδον ΤΗν δευτέραν, τό σχοίνιομα, τοΰ Η

διασκεδάσαι ΤΗν διαθΗΚΗν άνά μέοον του Ιούδα και άνά
5 μέσον του Ισραήλ.

' Ράβδους εφη δυο ληψεσθαι Χριστόν, ούτω τε κατά- β»ρ™

νεμησειν εν αύτάίς τά οικεία πρόβατα, δηλον δε ότι των
δια πίστεως κεκλημενων την άγίαν πληθύν. και ράβδον
μεν είναι την καλην ελεγομεν την παιδείαν, ήτοι το κήρυγμα ο
ίο το εύαγγελικον, την γεμην ετεραν, τουτεστι το ο-χ,οίνκτμΑ, την
δια Μωυσεως εντολην, ως τφ σχοινίσματι τω εκνεμηθεντι χχ™·|9.
θ«ω" τουτεστι τω Ίσραηλ' δοθεϊσαν εις βοηθειαν κατά ^2°"ρ™
την τοΰ προφήτου φωνην " Νόμον γάρ φησιν εις βοηθειαν Ε», νίϋ.
" δεδωκεν." οτι τοίνυν ουχί δ?) μόνοις τοις ευαγγελικούς
ΐ5 παιδεύμασιν η των εθνών έμελλε παιδαγωγεισθαι πληθυς,
άλλά γάρ και αύταις ταΐς πάλαι τε και δια Μ,ωυσεως
δοθείσαις εντολαΐς, μεταπλαττομενης δηλονότι της εν νόμω
σκιάς είς άληθειαν, κα\ διά των προκείμενων ημϊν καθίστη-
σιν εναργές, ωσπερ γάρ άπορριφηνα'ι τε και σκεδασθηναι η 768 Α.
2ο την καλην εφη ράβδον διεσπάρη γάρ ωσπερ εν ταΐς των
Χαναναίων χώραις η ευαγγελική παίδευσις, περιενεχθεΐσα
δηλονότι διά των άγιων αποστόλων" οΰτω και ή έτερα
ράβδος, ήτοι παίδευσις, τουτεστι το ο-χοίνιο~μΑ, ήγουν ό
νόμος, ό εν τάζει $ΐΑ§ί\γ.ι\ς παρά θεοΰ τεθε\ς άνα, μετον του
25 Ίούαα χα) άνα με<τον του Ί<τρ(*»)λ, τουτεστι παντός τοΰ

I. ώϊ 0Π1. Ό. ί» ΐν&ύμασι Β.6. ίν&ύμασι Ό. Μί(ξηβ. ίν ••Βνμασι Ο. ίν δύμασι

ΤΖάά. ΙΟ-Ι2. τοντίστι τί> σχοίνισμα—θίφ] 8Ϊ0 Ο. ΓίΐνεηΙβ \), ()ϋϊ,
τουτίστι τό σχοίνισμα οιηίΙΙεηβ, τείίςιια ΙιαυβΙ. στόΧην ρΗπια πιαηυ Ο., α πι&ηιι
Γεοεηΐί αά ίντολήν 038ΐί£3ΐηπι. ίντολήν ΙιαϋεΙ β. Οηιηϊα οπιϊΐΐΐΐ Ό., βοΠίεεί ρεΓ
ΗοπΗΕΟΙεΙευΙοη υΐ βαερε 3ΐίΙ)ΐ 3 τουτίστι α& τοντίστι Ιταηβίΐίεηβ. Ργο Ιιϊβ νεΛίβ,
την πάλαιαν οΊαθήκην ΈΛά. 12. τω 0.1). την τφ Εάϋ. Ι7· μίΤαττΚαττο-
μίνηΐ I). Ει1<3. μίταπλαττόμινοι Ο. μ(ταπ\αττομίνοις ϋ. 19. ωσπιρ γαρ 0.1).
και ωστπρ Ε(1(1. τ» 388ΐιηιρ(αιη εχ Ο).
302
 408 Β. ΟΥΚΙΙ,Μ ΛΙ,ΕΧΑΝϋΚ. χί. Ι4·

γένους του εζ Λσραηλ' Ίονία,ν μεν γάρ ονομάζει τάς εν

I) τοις Ίεροσολύμοις δύο φυλάς, αυτήν τε την Ιούδα φημι
κα\ Βενιαμίν, Ί<τραηλ γεμην τάς ετέρας δεκα, τάς εν ττ)
Σαμάρεια διωκισμενας όμοΰ τω Ίεροβοάμ' δεδοται δη οδν
τοις εκ ¥*.αναάν και ό νόμος" μυσταγωγούμεθα γάρ, ώς 5
εφην, νομικοΐς τε και εύαγγελικοΐς θεσπίσμασι' ταύττ]Τ0ΐ
8.Μ»ιΐη. κα\ εφασκεν ό Χ/ηστόρ " Μη νομίσητε οτι ήλθον καταλύσαι
" τον νόμον η τους προφητας. ουκ ηλθον καταλύσαι, αλλά
" πληρώσαι. λεγω γάρ ύμΐν, εως αν παρελθη ό ουρανός
" και η γη, Ιώτα εν η μία κεραία ού μη παρελθη άπό του ίο
" νόμου, εως αν πάντα γενηται." πληροί γάρ τον νόμον
διδάσκων τά ύπερ νόμον, καΐ ουκ εξω νόμου τιθεις τον
ιΐ). 2ΐ, ο παιδαγωγούμενον, ώς'εν γε τω φάναι τυχόν "'ΐίκούσατε
" οτι ε'ρρεθη τοις άρχαίοις Ού φονεύσεις, ος δ' αν φονεύσει,
" ένοχος εσται τί) κρίσει. εγώ δε λεγω ύμΐν, ότι πάς ό 15
" όργιζόμενος τω άδελφω αύτοΰ εικτ), ένοχος εσται ΤΎ] κρίσει."
Η>· *7. και πάλιν " Ήκούσατε ότι ερρεθη Ού μοιχεύσεις. εγώ δε
" λεγω ύμΐν οτι πάς ό βλέπων γυναίκα προς τό επιθυμησαι,
" ηδη εμοίχευσεν αύτην εν τί) καρδία αύτοΰ." άποπεραίνεται
γάρ τό Ού φονεύσεις, ώς εν γε τψ παραιτεΐσθαι και την 2 ο
θ όργην, η ρίζα τε εστί του φόνου και γενεσις' τω δε μηδ'
όλως εισδεχεσθαι τάς επιθυμίας, ήγουν κολάζειν τάς ηδονάς,
συναναιρεΐταί που πάντως της μοιχείας ό τρόπος, καθάπερ
άμε'λει και ρίζαις ηδικημεναις συναπομαραίνεσθαί φαμεν
τά εξ αύτών βλαστηματα, μάλλον δε ούδ αν άνάσχοιεν 25
όλως.
ΤΟΜΟΣ Δ'.

3· Βίνιαμην Ο. γιμήν Ο. 8« Εάά. 4· ϋκοκισμίναι Β. Ο. μιτω-

κισμίναϊ Ο. διακιιμίναι Ιίάά. 5- Χαναάμ (βίε) Είά. μνστα'/οογονμίθα
μνσταγωγονμινοι Εάά. 7· ΧρΗΓτΟ* Ο. ϊωτηρ ΈΑΑ. ονκ ρΓΟ μη νομ. ότι Ο.
8. Ηβεε ή τοΰί πμοφήτα! βοοεβδβηιηΐ εχ Ο. 13. τ<$>] το (βίε) Ο.
Ι4· φονινστ/ί ϋ. Ι7· μθίχιν<τ$ι Ο. 20. φονινστ)! Ο. το ρΓΟ
τφ (βίε) Ο. και αββιίΓηρΙυιη εχ Ο. αι. τω Β. τό Ο. Εα<3. 22. ήτουν Ο.
24· η&ικημίνακ βοορδβίΐ εχ Ο. 25· οΰδ' ά» Ο. οΰό* Ε<3(1. 8ΐ3ΐίπι άνάσχοαρ
&ά άνισχ. εοΓΓεχίΐ πιαηυβ κεεηβ ίη Ο.
 ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΡΟΦΗΤΗΝ ΖΑΧΑΡΙΑΝ.

ΤΟΜΟΣ ΠΕΜΠΤΟΣ.

Και είπε Κύριοε πρόε μέ "Ετι λάβε σεαυτώ σκεύΗ ποιμενικά ΐ5

ποιμένοε άπειρου, διότι ιδού εΓω έζερείρω ποιμένα επί τιϊν ι6
5 ΓΗν, τό έκλιμπάνον οϋ μΗ έπιοκέψΗται, και τό διεσκορπιομένον
ού μιϊ ζΗΤΗΟΗ, και τό συντετριμμένον οΰ μΗ ϊάσΗται, και τό β
δλόκλΗρον ού μΗ κατευθύνει, και τά κρέα των εκλεκτών
καταφάΓβται, και τούε άοτραΓαλουε αυτών έκοτρέψει.

Ύοΰ άγαθοΰ ποιμίνος, σοφού τβ και ίπιστήμονος, τουτίστι

ίο Χρίστου, τα,ς δυο ράβδους άπορρίψαντός τε και διασκίδά-
σαντος ταΐς των Χαναναίων χωραις, κατά. τους ήδη ττρο-
αποδίδομίνους τρόπους" οι μεν Ιγνώκασιν οτι Λόγος Κυρίου α ,7^^"
Ιστ'ι. πίπισπύκασι γαρ, ώς ίφην, ότι καίτοι πάρα. θεού νβΓ. ιι.
καϊ ΥΙατρός άπορρητως γεγεννημίνος Ό (ζ αυτοΰ τε κα\ £ν
15 αΰτψ Λόγος, ίπειδη γίγονε καθ' ημάς, κεχρημάτικε τε των
όλων άρχιποίμην, προΰθηκεν αύτοΐς ε'ις μυσταγωγίαν και α.
εις εϊδησιν ακριβή τοΰ καθ' εαυτόν μυστηρίου την τε εύαγγε- ν. 4.
λικην παίδευσιν και φωταγωγίαν, και μεντοι και την νομικην.

I, 2. 8ίο Β. Τόμος ί' Ο. 4- «V» 0Γη· ^ 0· (ν 33· *1·) ποιμένα] +

άπαρον Ρ. Εάά. (22. βΐ.) ίηνίΐο Ο. ββά οί. ϊηίτβ. 5· τί"] + "α' Ρ·
*κ\(ψπάνον 0. ίιασκορπισμίνον (βίο) Ο. 6. ζήτησα 0. (238.) 7· καην-
θννύ Β. (κατιυθυνιι 20) κατιυθύνιι (ίί = 17) Ο. κατ(νθνη) Εάά. 10. οΊασκ*·
δάσαντοί] + ΐν Εάά. ίηνίΐίδ Ο.ϋ. 12. ότι] + & ϋ· Ι3· *<"'"»
παρά Ο. Θ«ογ ων ό « Εάά. 14- και ρήυβ βΐ 6 ϊξ—αυτά Βοοεββεηιηΐ βχ β.
ιδ. και ιι1(. 398ΐιπιρΙιιπι βχ Ο.
 470 Β. ΟΥΚΙΕΙ,Ι Α^ΕΧΑΝϋΚ. χΐ. 15, ι<5.

ταύτας γαρ είναι τάς δύο ράβδους ελεγομεν, δι ων ημάς

^ καταποιμαίνει Χρίστος " 4ρ νομή άγαθη και εν ταπω πίονι'
καθά γεγραττται. άλλ' ού συνεντες Ιουδαίοι το μυστηριον,
ηγνοηκότες δ* κα\ την ράβδοι/ την καλην, τουτεστι το
κήρυγμα το εύαγγελικόν, καΐ προσέτι τούτοις την ετεραν 5
άτιμάσαντες ράβδον, $ όνομα Έχοίνισμα, τουτίστι τον δια
ΝΙωυσεως νόμον, ού προσηκαντο μεν την πίστιν, ηγνοηκασι
δε τον δια. νόμου και προφητών προηγορευμενον' και τούτο
αύτοΐς εναργώς αύτός εφασκεν 6 Έωτήρ " δοκεΐτε ότι
" εγώ κατηγορήσω υμών προς τον ϊϊατε'ρα' εστίν ό κατη- ίο
ο " γορών υμών ΉΙωυσης, εις ον ύμεΐς ηλπίκατε. ει γαρ
" επιστεύετε Μωυσίί, επιστεύετε αν ε'μοί' περ\ γαρ εμού
" εκείνος εγραψεν. ει δε τοις εκείνου γράμμασιν ού πιστεύ-
" ετε, πώς τοις εμοΐς ρημασι πιστεύσετε ;" εστί τοίνυν
ούδαμόθεν άμφίλογον, ώς ούτε τοΐς Μωυσε'ως πεπιστεύκασι 15
γράμμασιν, οΰτε μην τοΐς του Έωτηρος ρημασιν.
'Έ,πειδη δε της αληθείας την γνώσιν ού παρεδεζαντο,
ταύτητοι, καθά φησιν ό σοφώτατος ΧΙαύλος " πέμψει αύτοΐς
" ό θ«ορ ενεργειαν πλάνης, εις το πιστεΰσαι αύτούς τω
ά " ψευδει'" ενεργειαν δε πλάνης τον άντίχριστον είναι φησιν, 2ο
ω προστεθεντες Ιουδαίοι κατακριθησονται. καϊ πιστώσ(ται
λίγων αύτοΐς ό Σωτήρ άπειθεΐν τ)ρημενοις " Έ^ώ εληλυθα
" ϊν τω ονόματι του ΥΙατρός μου, και ού λαμβάνετε με'
" ίαν άλλος ελθη εν τψ ονόματι τω 'ιδίω, εκείνον λήψεσθε."
οτι τοίνυν Ίουδαΐοι εμελλον κατά καιρούς πεφηνότα τον της 25
ανομίας υ'ιον αμελλητί παραδεχεσθαι, " τον άντικείμενον και
" ύπεραιρόμενον επι πάντα λεγόμενον θεον η σεβασμα, ώστε
" αύτον εις τον ναον του θεοΟ καθίσαι άποδεικνύντα εαυτόν
β " ότι εστί θίΟί," τον ούκ ειδότα ποιμαίνειν ορθώς και
επιστημόνως προανατυποΰσθαι κελεύει τω ΪΙροφητη θεός 3°

5· τούτων Ο ιηαηα ρηπιβ. τούτοΐϊ Ιι&ΒβΙ Ό. 7· οιη· ^· 9· *"αργως

αϊτοί ΐφασκιν Ιιοε ΟΓαίηο Ο. ϊφασκιν 3η1β ΐναργ. {γ. ΈΔά. 12. Μωυσή Ο.
ι8. καθά &Β8ΐιιηρίυιη οχ Ο. ίο. δί] + τηι Εάά. ίηνίΐο Ο. 22. άττιΟίΐκ
(Ιμημίνοκ Ο. 35· ί/ΐίλλοκ Ο. μίλλουσι 'ύά. 26. άμίλλιτ'ί Ο.
2ρ. ποιμαίναν όμθως Ο, καλωί ποιμ. 'ύά.
 χϊ. 15, ι6. ΙΝ ΖΑϋΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. V. 471

οΰτω λίγων "Ετι λάβε σ-εαυτω ο-χεύη ποιμενιχά τοιμινος

άπειρου, οι μεν γάρ των ποιμένων επιεικέστατοι, κα\ των
εν χερσι σπουδασμάτων επιστήμονες, ισχνάς εχουσι τάς
ράβδους, ΐν ει γένοιτο του καταπαίειν καιρός, μη συνθραύ-
5 ηται το τυπτόμενον. ει δε δη τις εϊη των ουκ ειδότων το
χρήμα, και ποιμενικής επιστήμης ώς άπωτάτω κείμενος,
άδροτάτοις αυτά. συντρίβει ροπάλοις. καϊ. ταύτα οιμαί εστί
τά ο-χευη τα ποιμενικά, του απείρου ποιμένας, επειδή δε κατά & 770 Δ.
καιρούς εμελλεν 6 της ανομίας υιός την βασιλίδα τιμήν
ίο περικείμενος, δοκείν εν τάζει ποιμένος άναδειχθησεσθαι
τοις επί γης' φειδοΰς γεμην ουδεμιάς άξιοΰν τους ύπο
χείρα λαούς, η καϊ τούς εξω χειρός, ταύτητοί φησιν Ίαου
έγω εξεγείρω ποιμένα, ΐπ) την γην, το εχλιμπάνον ού μη 'επι-
ο-χε-\>ηται. ομοιον ώς ει λέγοι Το ολίσθησαν είς ολιγοπι-
ϊ5 στίαν, ουκ άν έπιρρωσειε ταϊς μυσταγωγίαις' το ο^ιεο-χορ-
πιο-μενον ου μη ζήτηση, το έκπεφοιτηκός φησι της ευθείας Ιι
όδοΰ, καϊ της άγέλης άποσκιρτάν είωθος, ου μη ζητηο-η,
τουτέστιν ουκ άν μεταθείη προς το άμεινόν τε και εχον
ορθώς, το ο-υντετριμμένον ού μη Ίάο-ηται. συντρίβεται δέ
2ο τις, η πονηράς ηδονής ηττώμενος, κα\ οίον ού φέρων της
φιλοσαρκίας το βάρος' ήγουν ταΐς τών ανοσιών αιρετικών
άπάταις συνηρπασμένος, κα\ ύγιά τον νουν ουκ εχων εις
γ€ το χρηναι πιστεύειν ορθώς, τούτο πάλιν 6 αγαθός
Ίάται ποιμην, ό γεμην άπειρος ούκέτι. το όλόχληρον ού μη
25 κατευθυνη, άλλα χα) τα χρέα των 'εχλεχτων χαταφάγεται,
και τους αστραγάλους αυτών εχο~τρέ^/ει. πολεμήσει γάρ τοις ο
άγίοις ό της ανομίας ύιος, και άχάλινον αύτοΐς έπαφεις την

3. ΐπΐίΐκίστατοι Ο. ΐηκίκίστιροι ¥Λά. 4· ··"' '"α '·^· το» κατά·

παίιιν Ο. καϊ παίαν 'ύά. 5· <"ϊ] *'Γ V ϋ· 7· ά&ροτάτοκ Ό.
ά&ροτίροα 'ύά. ιι. ίττί] -|- τ^γ Εάά. ίηνίΐο Ο. 13. <£«-
γίίρω Ο. ιγρω Έ.άά. ίκ\(ΐμπάνον 0. ΐπισκίψιται Εάά. 3ηΙε ΜΪ£ηε ϊηνίΐϊβ Β. Ο.
15- δκσκ.] δ« ΐσκ. Εάά. ίηνίΐίβ Β.Ο. ι6. ζητήσιι Ο. ι8. ίχων Ο.
ιι). μη ονα. ΛιΛρΠυβ. 20. ήττόμβνοι Ο. 23. τοϋτο Ο. τοϋτον ΕΗά.
34- ονκίτι 338υιηρ1υππ εχ Ο. 25. καηνθΰνΐί ( = κατινθυντ)) Ο.
ΧΐΗΐίπι άλλα αββιιπιρίιιιη εχ Ο. 27. ίπαφιΐί υ. Εάά.
ίπαφκ'α Ο.
 472 Β. ΟΥΚΙΕΙ,Ι ΑΙ.ΕΧΑΝΟΒ. χϊ. ι7·

όργην, μονονουχι και κρεανομήσει κα\ χαταφάγεται θηρος

αγρίου δίκην. ίκ<ττρεψει δε χα) τους Αστραγάλους, Ινα μη
τις εχη το όρθοποδειν δύνασθαι' καταβιάσεται γαρ προσ-
ίΤΗβββ. κυνείν αύτω, καταπλήττων τοις θαύμασιν. έχει γαρ "την
ιι. 9.
" παρουσίαν κατ ενεργειαν του σατανά" και εν Βεελζεβούλ 5
8.ΜλΗ1ι ποιήσει " τέρατα, ώστε πλανάσθαι ει δυνατόν και τουρ.
χχίν. 24
II). 22. ά " εκλεκτούς," κα\ η φησιν ό "Σωτήρ " Ουκ αν εσώθη πάσα
σαρζ" μαινόμενης κατά. πάντων της εκείνου πλεονεξίας"
" δίά δε τουρ εκλεκτούς κολοβωθήσονται αι ήμεραι εκεΐναι."
■2 ΤΗο88. <« άνελεΐ γάρ αύτον ό Κύριος τω πνεύματι, και καταργήσει ίο
τη επιφάνεια, της παρουσίας αυτού.

ΐ7'Ω οϊ ποιμαίνοντεο τα μάταια, και οί καταλελοιπότεο τά πρόβατα,

μάχαιρα επί τού βραχίονος αύτοΰ καϊ επί τον όφθαλμόν τον
δε£ιόν αύτοΰ- ό βραχίων αύτοΰ ξΗραινόμενοο ΕΗρανθΗσεται
ο και ό όφθαλμοε ό δεξιόο αύτοΰ έκτυφλούμενοο έκτυφλω- *5
θΗοεται.

Γεγονότος άπαξ του λόγου περ\ ποιμενος απείρου, μονον-

ουχι και επιστυγνάζει λοιπόν τοις μη άγαθοΐς ποιμεσι, καϊ
γενικωτάτω τρόπον τινά χρηται λόγω, τά τοις ώδε γνώμης
έ'χουσι συμβησόμενα προαναφωνών. άθρει γάρ οπως ώς 2ο
ηδη τάς της ραθυμίας άποτιννύουσι δίκας τάχα που και
συναλγεΐ δι εμφυτον ήμερότητα, και καταιτιάται μεν, οτι
771 Δ. &' ποιμένες γεγόνασι των ματαίων, τουτεστι των πρόσκαιρων
επιμεληταΐ, ράθυμοι δε όντως, ώς επιγάνυσθαι τοις προβά-
τοις άθλίως διολωλόσιν. οϊ μεν γάρ πωλοΰντες ελεγον 25

I. κριανομήσα 0. κρία νομησιι \). κριωνομήσιι ΈΔά. 2. €κτρίψ<ι Ο.

3· ΐχη 0.0. ίχοι Ι). ΕάΗ. 6. π\αν£σθαι 0.1). πλανάσαι Εάά.
Ο. κόλίβωθήσονται Β. κολοβοθήσονται Ο. ΙΟ. καταρθήσιι (βίο) ΕΗά.
3Ι)Ιβ Μΐ£ηβ. Ι5· ΐκτυφλοΰμίνοί ΟΒΒ. Ο. (ΐ3°> 311·) ί""*· Ο·
19· γινικωτάτω τρόπον τινά χρηται λ. Ο. γοηκώτατόν τινα τρόπον χρ. τφ λόγω Εάά.
20. όπα! 38βιιιηρ1αιη βχ Β.Ο.
 χί. ιη. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΛΜ. ΤΟΜ. V. 473

" Κύλογητός Κύριος καί πεπλουτηκαμεν" οι δε κατεσφα- 8ηρ™

ζόν τε και ουκ επασχον οϋδεν επ αύτοΐς' του γαρ χρηναι
ποιμαίνειν ορθώς ουδείς ην όλως παρ αύτοΐς ό λόγος, τοι
ούτοι δε ησαν οι των Ιουδαίων καθηγητά), κλείοντες την 8.μ»ιιη.
5 βασιλείαν των ουρανών, καθά φησιν ό Χρίστος, κα\ μητε
αΰτοί εισερχόμενοι, μητε μην έτερους άφιεντες εισελθεΐν' β
άλλα περιάγοντες μεν "την θάλασσαν κα\ την ζηραν, Ίνα ιΐ>· >5·
" ποιησωσιν ενα προσηλυτον, ει δε δη γένοιτο, ποιοΰντες
" αυτόν υ'ιόν γεεννης διττλότερον εαυτών."
ιο Τι δ?) ουν άρα τοις ούτω πονηροϊς ποιμε'σι συμβησεται ;
μαχαιρά φησιν ϊπ) τον βρα,χ,ίονος αυτού χα) επ) τον οφ$Αλμον
τΌν δε^ΪΌν Αυτού, λαμβάνεται δε Ό βοΑχίων εις δΰναμίν τε και
τύπον της πνευματικής ενεργείας, και γοΰν και τών σφαζο-
μενων ζώων εν τη άγια. σκηνή άπόλεκτον τω θείω θυσια-
ιζ&τηρίω μέρος ό βραχίων ην και ιερόν ανάθημα τω θεώ" ^γβ^4'3
ύποφαίνοντος οΐμαι του νόμου δι αινίγματος, ότι θεώ την ο
ιδίαν άναθετεον Ίσχύν την σωματικην τε και πνευματικην.
οτι δε ό βραχίων κατασημαίνει την δύναμιν, πιστώσεταί
τις τών αγίων, τω τών όλων θεώ προσπεφωνηκώς " Μεγεθει ΈχοΛ.
2ο " βραχίονός σου άπολιθωθητωσαν ." ό δε γε Όφ^Αλμος εις νου
τύπον λαμβάνεται, πείσεται δη ουν ό μη ποιμΑΐνων ορθώς
βρΑχίονόί τε καί Όφ^Αλμοΰ την πηρωσιν, τουτέστιν, έρημος
εσται και πνευματικής Ισχύος, ου γαρ δυνήσεταί τι κατορ-
θώσαι τών αγαθών μη ενισχύοντος θεοΰ' κατασκοτισθη- Α
25 σεται δε κα\ τον νουν, αμέτοχος του θείου φωτός υπάρχων
τε κα\ νοούμενος, ου γαρ δυνησεται λέγειν εκ παρρησίας
" "Οτι συ φωτιεΐς λύχνον μου Κ,ύριε, ό θεός μου φωτιεις ρ», χνϋ.
2<).
" το σκότος μου." δε^ιόί τε βρχχίούν ό τη μαχΑίρΑ τεμνό-

I. κατισφάζοντο α<1 κατίσφαζάν τι πιαηιι Γβοεηΐΐοπ οογγ. Ο. 3· "^ωΓ

εΐ ό αβδίιιηρία βχ Ο. 4· κλιίοντα] + τ* ΈΛά. ϊηνϊΐίβ Β. Ο.
9· διπλώτιμον ΕΛά. 13. πνιυματικήι] πατρικής (βίο) Ο. και αϋ.
889ΐιπιρΙυιη εχ Ο. 1 6. νποφαίνοντοι Ο. ύπιμφ. ίίά. νόμου Ο. λόγου ίίό!.
ότι] + τω 'ύά. ίηνϊΐο Ο. I η. την οπο. Ο. 20. Λ] ϊκ («ίο) ηι3.
33· 'οταί] + σωματικής Έάά. ίηνίΐίβ ΰ.Ο.Ο. 25. κάί ονα. Ο. (ιηαηα
ΓβοεηΐΐοΓΪ βυρΓ3βοπρΙυπι). α6. λίγα Ο.'Χν ιηαηα τεοεηΐίοπ
βυρΓΗθοπρΙυπι. 28. γ« Ο. δ< ό ΕΜ. ό τή] ότι Ο.
\ΌΙ>. II. 3 ρ
 474 Β. ΟΥΚΙΙ,ΙΛ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. χπ. ι.

μένος, καί μην και άφύα,λμος ό τυφλοί/μένος, δεξων γαρ

ούδεν πάρα. τοϊς Ιουδαίων δήμοις, ού πράζις άγαθη, ουκ
Ισχύς η εν τούτοις, ού τά εκ θείου φωτός εις νουν και
3 ο>γ. καρδίαν. ώς γαρ ό ϊΐαΰλός φησιν ""Αχρι σήμερον ηνίκα
β " αν άναγινώσκηται Μωυσης, κάλυμμα επι την καρδίαν 5
αύτών κείται." ψάλλει δε που και ό Ααυεϊδ περί αύτών
ΐχνΐίϊ.24· " ^κοτισθητωσαν ο'ι οφθαλμοί αύτών του μη βλε'πειν.'
σκαιά. δη ούν άπαντα τά παρ αύτοΐς, καν τρόπον εϊπτ)ς,
καν νόημα, καν ετερόν τι των προσειναι πεπιστευμενων.
των μεν γαρ αριστερών η άφαίρεσις όνηστ) αν οϊδ' ότι τους ίο
υπομένοντας" αποβολή γαρ σκαιότητος, αιτίας τε κα\ μώμου
772 Α. Άπαντος άπαλλάζειεν άν αύτούς. άδικησειε δ' αν ού μετρίως
ή τών ^ί^ιών άπόθεσις' άποφε'ρει γαρ πάντως εις τά
αίσχίω καί βδελυρώτατα. άλλ' Ίουδαίοις μεν πρεποι άν,
και μάλα εικότως, το εν στερήσει γενέσθαι τών δεζιών' 15
ήμΐν δε τοις εν Χριστώ τό εν άποβολϊ) γενέσθαι σκαιοτητος,
καΙ τοις δεξιοΐς εναβρύνεσθαι.

Κεφ. ιβ'. Λήμμα λόι*ου Κυρίου έπί τύν ΊοραΗλ, λεΓει Κύριοε, έκτείνων
I) οΰρανόν, και θεμέλιων ΓΉν, καί πλάσσων πνεΰμα άνθρωπου
έν αΰτώ. 2ο

Άποχρώσαν εύ μάλα ποιησάμενος την άφηγησιν την

επί γε φημι τω άγαθώ ποιμενι, τουτε'στι Χριστώ, και
μεντοι την επί γε τφ άπείρω τε καί ώμοτάτω και κρεανο-
μούντι τά πρόβατα" τούτον δε είναί φαμεν τον άντίχριστον

2-4. ουκ Ισχνί η—και καρδία* αοοεββεπιηΐ βχ Ο.ϋ. ηΐβί ςιιοι] οΰτ€ θιϊον φάί
ρτο ού το «κ θ(ίον φωτόι εχΗίΙιεΙ Ό. Ιλομπλ νβηυβ ιιηίιιβ Β. φίβηι βεςιιιιηΐιΐΓ
ΐ,ΛΛ. 5· άν άναγινάσκηται]άναγινώσκ€ται 0. 8. τρόπον ίΐιτηι εΐ
νόημα ΐηΙεΓ 88 ΐΓβπβρ. Εάά. ίηνίΐί» Β.Ο. ίο. όνήση Β. ονήσα Ο.
ονήσικν Εάά. 12. άν ρπυβ οτη. Ο. 4" οπι. Ό. ού] ουν ρπα8 βεΗρΙυπι
ρεΓ Γ38. οϋ ίεεϊί Ο. 13. άπόθ{ο·ΐί Β.Ο.ϋ. άπόδαξίί Εάά.
14. /3δίλλ. Ο. μ(ν αββυπιρίαπι βχ Ο. 15- γνίσθαι Ο. πϊνισθαι Β. Εάά.
ΐ6. τό «V αποβολή Β.Ο. την άποβολην Εάά. 22. φημι 888ΐιπιρΙιιπι βχ Ο.
23. γι αββιιπιρίαιη εχ Ο. κριανομουντι Β.Ο. κριωνομ. Εάά.
 χϋ. ι. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. V. 475

διαμεμνηται χρησίμωί και τών εσομενων κατά καιρούς

διωγμών κατά Τ€ του Ίσραηλ' και ούχ\ δηπου πάντως ο
του κατά σάρκα, μάλλον δε του νοητού" και της άγιας
όντως Ιερουσαλήμ, " ήτις εστίν εκκλησία θεού ζώντος." .'..τ'η>·
δ ώσπερ γάρ ειυαί φαμεν νοητον Ίουδαΐον, τον έχοντα περι-
τομην εν καρδία, την διά του πνεύματος, και ούχι δη πάντως κ°π>. »■
την εν σαρκί διά γράμματος· ούτω και Ίσραηλ νοεΐσθαι
φαίη τις αν, ούχι πάντως τον εζ αίματος Ίσραηλ, εκείνον
δε μάλλον, ος εχει τον νουν ορώντα θεόν. τοιούτοι δε
ι ο μάλλον πάντες οι διά πίστεως της ε'ις Χριστον κεκλημε'νοι
προς άγιασμον, επεγνωκότες τε δι αυτού κα\ εν αύτώ τον ά
θεον κάϊ Ιΐατε'ρα. θεοπτίας γάρ ούτος εις τρόπος ο άτρεκης
και εξαίρετος.
λαμβάνεται τοίνυν ό λόγος ίπ) τον άρτίως ημΐν εϊρημενον
ΐζ Ίο-ρΛηλ. οτι δε εστί παναλκης ό τών όλων Δημιουργός,
ό την επ\ τούτοις ημΐν ποιούμενος προανάρρησιν, άποφαίνει
λέγων Έκτιίνα» ούρανον, υ,αι θεμελίων γψ, κά) πλάο-σων
πνευμ,Α άνθρωπου ΐν αΰτω. δέχεται γάρ, φησϊν, επ\ τον
Ίο-ραηλ το λημ,μΑ του λόγου θεορ ό πάντα ισχύων, και
2ο " εκτείνων μεν ώσε\ δε'ρριν τον ούρανον," κατά την τοΰ 0 Γ», οϋ>·
ψάλλοντος φωνην, εδραιοτάτην τε ούτως άποφηνας την
γην, ώς άεί τε κα\ διά παντός άκλονητως εχειν, καίτοι
τεθεμελιωμενην επ\ θαλασσών εφη γάρ ούτως ή θεόπνευ- Ρ*, χχϋΐ.
στος γραφή, αύτός ό πλάσσων πνευμ,Α άνθρωπου εν Αύται.
25 ό δε δη τών ούτω μεγάλων δημιουργός και τεχνίτης, πώς
ούκ άν άνιδρωτί κάί μάλα εύκόλως το αύτώ δοκούν άπο-
περαίνη ; πλάο-σεται δε παρά θεού πνευμ-Α Ανθρωπου εν Αυτω,
ούκ εις άρχάς τοΰ είναι καλούμενον, ει και γε'γονε δι αύτού,

2. τι Ο. γ< ΥΑά. που οββηιηρίπαι βχ Ο. 9· τον ίΐδβιίΓηρΙαηι βχ Ο.

10. μάλλον πάντα Ο. πάντως Εάυ. II. ϊπιγνωκότις Ο. ΐγνωκ. ήά.
12. ούτοι ιΐς τρόπος ό Ο. οίτοσΐ τρόπος ϊ\ά. Ι5· Δημιουργοί Ο. θ<6ς ϋϋ.
ΐ6. την Ο. τά ϋά. προς άνάρρησιν Β. 19· λόγου Ο. Ειάά. Ιη Ο., ν ρει
οαβί. ιηηηα Γοοβηΐίοπ ; ςαίίΐ βοήρΐυαι αηίβα ηεβοϊο. δίαΐΐιη ό αάάϊΐ Ο., ίηνίΐο Ο.
21. τ( Ο. ϋ Εά(1. 24· αΰτόϊ ό Ο. και ηιΐ. 25- τών αβδίΐΓΤφΙιιιτι
6Χ Β.Ο. 26. άν ΗββυπιρΙιιπι βχ Ο. άποπϊραΐιη) ειίίιΗ. άποπιραίνιι Ο.
άποπίρανά ΕιΜ. 2"]. Ηαεε παρά θ«οΰ αδκυπιρία βχ 0.1).
3 Ρ 3
 476 Β. ΟΥΕΙΙ,Μ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. χη. 2, 3·

773 Α. α άλλ' οίον μεταμορφούμενον, εζ ασθενείας εις δΰναμιν, έξ

άνανδρίας εις ΰπομονην, και άπαξαπλώς εκ τών αίσχιόνων
είς τα αμάνω μεταστοιχειούμενον νοητώς. ψάλλει δε που
Ρβ. 1. 12. και ό θεσπέσιος Ααυείδ " Καρδίαν καθαράν κτίσον έν έμο\
" ό θεός, και πνεύμα ενθες έγκαίνισον εν τοις έγκάτοις μου! 5
κα"ι ού δηπου φαίη τις αν, εϊ γε νουν εχοι, καρδίαν η πνεύμα
βυύλεσθαι λαβείν, ως ουκ έχοντα την άρχην' οιηθείη δ' αν
μάλλον εν αύτώ κτίζεσθαι παρακαλέΐν καρδίαν καθαραν
1) και πνεΰμα εύθες. και τοΰτό εστίν ό μεταπλασμός. εθος
δε τοις άγίοις προφηταις, ει δη μέλλοιεν ουκ εΰκαταφρονή- ίο
των πραγμάτων ποιεϊσθαι προαφηγησιν, πανσθενη τε και
άλκιμώτατον προαναφαίνειν πειράσθαι τον των όλων θεόν,
ΐνα πανταχόθεν ό λόγος αύτοϊς εχοι το βέβαιον εις π'ιστιν,
καν εΧ τι λέγοιεν των ελπίδος έπέκεινα, και όσον τ)κεν ειπείν
εις έννοιας τάς εν ήμΐν «Α» τε τοΰ λόγου καϊ άπιστούμενον. 15

2 "Ιδού έρώ τίθΗμι ΤΗν ΊερουσαλΗμ ώε πρόθυρα σαλευόμενα πάσι

ο τοϊε λαοϊε κύκλω, καϊ έν τη Ιουδαία έοται περιοχπ επί
3 ΊερουσαλΗμ. καϊ εσται έν τη Ημέρα έκείνΗ θΗσομαι ΤΗν
ΊερουσαλΗμ λίθον καταπατούμενον πάσι τοιε έθνεσι- ττάε
ό καταπατών αύτΑν έμπαί^ων έμπαίΕεται, και έττισυναχθΗ- ίο
σονται έττ αύτπν πάντα τά ΙθνΗ τΡε ΓΩε.

Έν τοις ηδη προαπηγγελμενοις ό κατά της Ιουδαίας

πόλεμος δια της 'Ρωμαίων εσόμενος στρατιάς είρηται σαφώς.
8ιιρι·»χι. ^ κα^ γ0υ*ν ζφασκε "Φωνη θρηνούντων ποιμένων, οτι τεταλαι-

<ΤΤΟί
3· μιτασχ€ΐούμινον (ρεΓ Γ38ϋΓ3ΐτι βΐ πιαηυ. ΓεοεηΙ'ιοη μιτα ·χιιονμ(νον) Ο.
μίταστοιχιιονμίνοι υ. ίην. ϋ. 3- που βββιιπιρίυπι βχ Ο. 4· ' οιη· Ο·
6. €* γ Ο. ίίπίρ Εάά. ίχοι Ο. ΐχα ϋά. 12. των ΜβυπιρΙιιπι βχ ϋ.1>.
των τον ϊην. ογ0. (βϊο) Ο. 13. ?χοι 0. ϊχΒ Εάά. ΐ4· τι
αΒβππιρΙιιπι βχ Ο. ροβΐ λίγοκν ίτ. Ό. τών ΐλπίδοι Ο. ί'λπι'δοί ϋ. τάν Λτπ'-
6"ων Εαά. ηκιι 'άά. 15- ΐννοιαί τά{ Ο. ίννοιαν την \\ά. Τί &8811ΠΐρΙϋΠ1
βχ Ο. 8ΐ3ΐίπΊ τον ΟΠ). Ο. απιστοΰμ(νον Ο. άπιστοϋμινα ύά. 20. ότι-
σνναχθησονται Ο. σνναχθήσ. ΐ. Εάά. 22. τη{ Ο. γηι Εάά.
23· στραπία! Ο. (ϊρηται Ο. Λρητο ϊ\ά.
 χϋ. 2,3· ΙΝ ΖΑΟΗΑΕΙΑΜ. ΤΟΜ. V. 477

" πώρηκεν η μεγαλωσόνη αυτών" και μεθ' έτερα πάλιν

" Δια. τούτο ού φείσομαι ουκ ετι έπ\ τους κατοικοΰντας δαρπι
" την γην, λέγει Κύριος' καΐ ιδού εγώ παραδίδωμι τούς
" ανθρώπους, έκαστον εϊς χείρας του πλησίον αύτοΰ και
5 " εις χείρας βασιλέως αύτοΰ. κα\ κατακόψουσι την γην,
" και ού μη εξελωμαι έκ χειρός αύτών." εν δέ γε τοις
προκειμένοις, τούς κατά της Εκκλησίας γεγονότας διωγμούς
προαφηγεΐται σαφώς, πεπολεμηκασι γάρ τοις πιστεύσασιν
εις Χριστόν προ μεν γάρ τών άλλων άπάντων οι της β
ίο Ιουδαίων "Συναγωγής ηγούμενοι, παραγγέλλοντες μεν τοις
άγίοις άποστόλοις μη λαλεΐν έπι τω ονόματι του Χριστού, ^ρ^?8'
μαστίζοντες δε κα\ εν συνεδρίοις αύτούς, λιθοβολεισθαι δε ι».
αύτούς παρασκευάζοντες, κα\ τί γάρ ούχι τών άνοσιωτάτων
δρώντες κα\ λέγοντες ; επειδή δε και εν ταΐς τών εθνών
ιό χώραις εκπεφο'ιτηκεν ό λόγος ό περι Χριστού, κα). τών
εύαγγελικών κηρυγμάτων κατηκοοι γεγόνασιν ο'ι εν αύταΐς,
έτεροι πάλιν γεγόνασι διωγμοί διά τών κατά καιρούς και α 774 Δ.
κατά χώρας κεκρατηκότων οϊ, της βέβηλου καΐ βδελυράς
ε'ιδωλολατρείας μεταποιεΐσθαι σπουδάζοντες καΐ διαβολικής
2 ο άνοσιότητος υπουργό), γεγονότες, άπεκτόνασι τούς άγιους
εις τούς έπι τοις μαρτυρίοις καλούντες άγώνας. έδοξε δέ πως
η Εκκλησία κα\ πάσχειν εύκόλως, έπαμύνοντος ούδενός,
έοικέναι τε προΰυροις σετα,λίυμένοις κα\ πίπτουσιν, η και
λιδω κΛτα,7ΓΛτουμίνω. καίτοι γάρ Ισχύων ό τών όλων Έωτηρ
25 και πάντα πόλεμον κατευνάσαι ραδίως, μάλλον δε κάί
άποστησαι παντελώς τών σεβομένων αύτόν, κα\ άμείνους \>
άποφηναι παντός πειρασμού καΐ της τών εχθρών κατευ-
μεγεθούντας χειρός, έφηκεν οικονομικώς καταλαμπρύνεσθαι

2. ουκ ΒδβιιπιρΙιιπι βχ Ο. <). γαρ αββυπιρίιιπι εχ β. 13. αύτούι π. Ο.

καί ίτίρως ττ. Εαά. Ι5· ο »1Ϊ. ΟΙΠ. Ο. Χ1], ίτιροι πάλιν γιγόνασι
Ιιοε οτώΐηβ Ο. Ιτιροι ροβΐ γιγ. Ιτ. 'ύά. Ηαβε και κατά χωράς αεεβββεηιηΐ βχ Ο.
ΐ8. κικρατηκάτων Ο. βφασίΚιυκότων Η(3. 21. τούί ρτο το'α (βίε) Ο.
23· « οπι. Ο. ΙυώβΙ I). σα\<υομίνοα Υ>. ίηνίίίδ Ο.Ό. « 0 πιαπυ ρππΐ3.
24· Μθων καταπατουμίνων αά \ίθον καταπατοΰμίνον ρβΓ Γ3811Γ3Π) είβί. Ο. \ίθω .
καταπατονμίνω ΙιαΙίβΙ 1). 26. σίυομίνων Έάά. &ηίβ ΜΪ£ΐ)β. δίαΐϊιη
αυτών 0.1). 28. άφήκίν Ο. ίφηκίν 1ΐ3ΐ)εΙ 1).
 478 Β. ΟΥΚίΕυ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. χϋ. 4-

δίά παθημάτων, Ινα σύμμορψοι γεγονότες αύτώ, συνδοζα-

ι Τίιη. σθεϊε'ν τε και συμβασιλεύσειαν. εϊ γαρ συμπάσχαμε», " κα\
" συμβασιλεύσομεν" αύτω, κατά. το γεγραμμενον, καΐ ε'ι
ι Οογ. " κοινωνοί των παθημάτων" εσμεν, άλλα κα\ της δόξης εσό-
μεθα. 'ι^ου τοίννν φησι τίβημ-ι τψ Ίερουσ-α,λημ ως πρόθυρα 5
σαλευόμενα,. εϊ δε δήπον τούτο γένοιτο, καϊ ταχθείη περί
α αυτήν η περιοχή, τουτέστιν ή παρά πάντων πολιορκία, και
όταν είναι δόξειεν ως λι&ος κΛτΛπΛτουμενος, τότε πας Ό
εμπα,ίζων 'εμπΛύεται, πεπρακται δε τούτο, καθάπερ εφην
άρτίως, εν τοις κατά καιρούς διωγμοΐς. επεφύοντο γαρ τοις ίο
άγίοις, κατά πολλούς α'ικίζοντες τρόπους, και τάχα που και
άποθνησκουσιν επιμειδιώντες ο'ι τάλανες. ου γάρ Ύ)δεσαν,
κατά το εικός, τό εκ τοΰ παθεΐν εύκλεες, καϊ ότι προς
ευθυμίας αύτοΐς της διηνεκούς εσται δη πάντως ό πόνος.
α άθρει δη όπως ού της των εθνών Ισχύος έργον είναι φησι, 1 5
τό κΛτα,πα,τηθησεσθαι την 'Έ,κκλησίαν' άλλα της αυτού
Οί. Ηοΐ>. βουλής εφιεντος, ώς εφην, διά παθημάτων τελειούσθαι τους
ίδιους προσκυνητάς. ι£ου γάρ φησιν εγω τ&ημι την Ίερου-
(ΓΆλημ, ως πρόθυρα, <ΓΛλευόμενα πα,τι τοίς λαόϊς κύκλω, τούτω
παραπλησιον εκείνο οΊμα'ι εστί τό διά της τού Έωτηρος 20
8. .ΐοιιη. φωνής ευ μάλα σαφώς ειρημενον προς ΪΙιλάτον " Ουκ είχες
" ούδεμίαν εζουσίαν κατ εμού, ει μη ην δεδομενον σοι
" άνωθεν" φαίη δ' αν εικότως η νοητή πάλιν Ιερουσαλήμ,
ο τουτέστιν η Εκκλησία, τω διώκοντι κόσμω Ουκ είχες κατ
εμού εζουσίαν ούδεμίαν, εϊ μη ην δεδομενον σοι άνωθεν. *5

4'Εν τη Ημέρα έκείνΗ, λέρει Κύριος παντοκράτωρ, πατάξω πάντα

Γυπον έν έκστάσει και τόν άναβάτΗν αΰτοΰ έν παραφρονήσει-

2. βασι\(ύσ(ΐαν Ο. σνμπάσχωμιν Ο. 3· σνμβασι\(νσαιμιν Ο.

5· φησι Οία. Ο. 6. πον 38811ΠΐρΙι1ιη βχ Ο. και ταχβίίη Ο. καταχθιίη Έιάά.
Ο. ίμπαίζιται ΛιΛ. 12. (ίίίσαν Ο. Ι4· αϋτούί (βίο) Ο.
15. δή Ο.Ό. 8ι Εάά. ι6. (αυτοί Ο. ίηνίΐο 1). 17. ΐφιίντοι Ο. (φίίται
γαρ Εάά. 19- άπασι Ο. (οί. Ειΐδ. α ΡαΓβοηβο οίΐ.) πασι Εάα. 21. Ηββο
(υ μάλα σαφωί αββιΐπίρία βχ 0. <χ«Γ Ο. 22. κατ' ΐμοϋ ΐξουσίαν ον&(μ!αν
ίηνβΓβο οπίϊηε 0. σοι 8ΐιρΓ380Γ. πιβπιι «αάειη 0. 23- ο" βββιιιηρίιιπι
οχ Β.Ο. 24· ΗδββΙ «ίχ« Ο. ϊξονσίαν ούδ. κατ' ίμον ϊην. οτά. Ο.
 χπ·4· ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. V. 479

επί δέ τόν οίκον Ιούδα διανθίζω τοϋο όφθαλμούε μου, και

πάντας τούο ΐττττουο των Λαών πατάξω έν άττοτυφλώσει.

"Οτι και πάντα κατευνάσει πολεμον, κα) άπρακτους απο- α 775 Α.

φανεΐ τάς των διωκτών εφόδους, δίδωσι νοεϊν, ίππον τε χα.)
5 ά,ναβά,την πατάϊειν ειπών έν ίχιττάιπι τε χα.) παρα-φροννιτει
κα) μην κα) άποτυφλωο-ίΐ. εστι δε οίμαι ταυτον το παθείν
την εκο~τατιν τω ύπομεΐναι την παραφρόνησιν. το γαρ (ζω
γενέσθαι φρενός, εχο-ταο-ις αν νοοΐτο, κα) μάλα εικότως. οΰ
8η γεγονότος κα) τοις φονώσι συμβεβηκότος, περιεσται που
ιο πάντως τοίϊς άγίοις ειπείν περ) των σφισι μεμαχημε'νων "ΟίΙ>ηο"*·
" εχθρό), ημών ανόητοι," κα) μην και " Ούτοι εν άρμασι και Ρ*, χίχ.
" ούτοι εν ϊπποις, ημείς δε εν ονόματι Κυρίου θεού ημών '9
" μεγαλυνθησόμεθα. αύτο) συνεποδίσθησαν κα) επεσον,
" ημείς δε άνεστημεν και άνορθώθημεν." παραφρη^ειε δ'
1 5 αν κα) ετερως ό ταϊς τών άγιων άνεξικακίαις άνοσ'ιως
επιπηδών, και άδόκητον υπομένει την εχο-ταο-ιν, ητοι το
θαύμα, τεθεαμενος ότι νικώσιν εν συμφοραΐς, κα) στεφα-
νοΰνται πεσόντες, καν ηττησθαι δοκοΐεν, τότε δη μάλιστα
κρατοΰσι μειζόνως' εϊπερ εστίν άληθες, ώς εν γε δη μάλιστα ο
2ο τω παθείν αυτούς όρώνται εϋκλεεϊς, κα) τω μεγεθει τών
πόνων συμπαρομαρτούσαν εχουσι την άνωθεν χάριν, είτα
πώς ουκ αν καταπληζειαν τους μεμάχημένους ο'ι μακάριοι
μάρτυρες, κα) αυτόν νικώντες τόν σατανάν, κα) πονηροΐς μεν
κα) άκαθάρτοις επιτιμώντες πνεύμασι' πολύ δε τό θαύμα
25 της ενούσης εύκλείας αύτοϊς ενιεντες εσθ' ότε κα) αϋτοΐς τοις
άνηρηκόσιν ; ούκούν Ίππότην τε άμα κα) ίππον πατάζειν
επαγγέλλεται" Ινα νοώμεν τάς τών πολεμίων φάλαγγας, τάς Α
τοις τών αγίων επιεικείαις άντιτεταγμενας.

4- διωχτώ» Ο. διωκόντων Έ,άά. τ€ 388ΐιπιρ1απι εχ Ο. 6. τό] τω Ο.

η. ίκστασιν] + και Έ,άά. ΊηνϊΙΪΒ Β.Ο. δίαΐίτη τό> Β. τό Ο. Έάά. Ι4· άνορ-
ύωθημιν Ο. (ΑΙβΧ.) άνωρθ. Έ,άά. (ΧιΛ.) Ιζ. ανοσία! Ο. Έάά. άνάμωί β.
Ι7· στίφανοννται Β.Ο.Ι). φανοϋνται ΈΛΑ. ιδ. κίιν Β.Ο. Ο. και ότ« Ε,άά.
δοκο'κν Β.Ο.Ι). δοκιΉν Έ,άά. 20. τω ρπυβ] τό (βίο) Ο. όρώνται «ύκλκίϊ]
όρατο [ροδίείΐ ορά τό] (όκλ<» Ο. 27· ταϊ 3''· ΜβιιιηρΙιιιη εχ 0.1).
 480 Β. ΟΥΚΙΙ,υ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. χϋ. 5-

Έτη <$6 τον οίκον Ίου^α, ^ιανοίξειν εφη τους οφθαλμούς,

και Ίου^αν μεν εν τούτοις τον εκ ρίζης Ίεσσαι και εκ της
Ιούδα φυλής πεφηνότα Ύ^ριστον ονομάζει" οίκον δε αυτού
την 'Έ,κκλησίαν, ήτοι των εν πίστει δεδικαιωμενων Γ)]ν άγίαν
πληθύν. την δε γε των οφθαλμών $ι&νοί£ιν εκείνο οίμαι 5
δηλούν, οτι πολύ λίαν άμφιλαφει και οίον ολω βλεμματι
κατασκεψεται' σημεϊον δ' αν γένοιτο τούτο σαφές της εττ'
β αύτοϊς εύμενείας κα\ με'ντοι φειδούς και αγάπης, γεγραπται
Γχχίϋ Ύ^Ρ °Τ£ " Οφθαλμοί Κυρίου επι δικαίους." και ους αν επι-
ιδ· βλεψειε, τούτους δη πάντως τρισμακαρίους άποφαίνει, είπερ ίο
εστίν ειπείν ού διεψευσμε'νως, ώς κολάζει μεν ταΐς άποστρο-
φαΐς τον ύβριστην τε και άλιτηριον, κατευφραίνει γεμην ταΐς
επισκεψεσι τον ευσεβή κα"ι φιλάρετον. καϊ γούν 6 θεσπέ
σιος ΔαυεΙδ, και την εκ της αποστροφής ζημίαν και το εκ
77β Α. &της επισκέψεως κε'ρδος εμφανές καθιστάς, ποτε μεν εφασκε *&
Ρβ. χχνϊ. " Μ.η άποστρεψης το πρόσωπον σου απ εμού, και μη
εκκλινης εν οργη απο του οουλου σου ποτε οε οη αυ
Ρβ. χχίν. " 'Έ,πίβλεψον επ' εμε κα\ ελεησόν με." εψεται γαρ πάντως
ταΐς άποστροφαΐς ό θυμός κα\ τα έξ αύτοΰ συμβαίνοντα"
τω γεμην έπιβλεψαι το χρηναι λαβείν τον ελεον. 2ο

5 Και έροϋσιν οί χιλίαρχοι Ιούδα πάντεε έν ταΐε καρδίαιε αύτών

ΕύρΗσομεν έαυτοϊε τούε κατοικοϋνταε έν ' Ιερουσαλήμ έν
Κυρίω παντοκράτορι Θεώ αύτών.

1} Χιλι&ρχους μεν Ίου£& τους αγίους άποστόλους κατωνο-

μάσθαι φαμεν, τους οίον εν τάζει στρατηγών κεχειροτονη- *5

ι. διάνοιξαν Β.Ο.β. άνοιξαν Εάά. 2. ϊκ αΐΐ. βββυηιρίιιπι βχ Ο.Ιϊ.

6. άμφίΚαώΛ Β. άμφιλαφη Ο. Εάά. 8. αντοΐί Β.Ο. αϋτηί Εάά.
ΑΙΛΓβνί&Ι 1). ΙΟ. αποφαίνα Ο. άπο!ί(ίκΐ'νσιν Εάά. ι$. «τι-
σκίψιωι Β.Ο. ΐπιστρίψαοί Εάά. Ι7· δί ΟΠΧ. Ο. ΐ8. νάντωί
&88!ΐπιρΙηπι βχ Ο. 20. τω] τό Ο. 2ΐ. οί άεββΐ ίη Εάά.
πάντα οτα. Ο. Ιΐ3ΐ)βΙ Ρ. (22. βΐ.) 22. (ίφησωμίν Ο. (26, 02, Ι47> 3"·)
ϊν ρτίυβ ϋ.Ρ. Εάά. (233·) άεββΐ ϊη Ο. (Γ&βιικι άιιο Ιηυπινβ ΙίΐΙ.) οί. Ίαίτα.
25. τάξιι] + τί) των Εάά. ίηνίΐο Ο.
 χϋ. 5· ΙΝ ΖΑϋΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. V. 481

μένους παρά άριστου, και καθηγεΐσθαι λαχόντας του Ιούδα,

τουτεστι τών κεκλημενων εις εξομολόγησίν τ€ και αϊνον.
αίνος γαρ ό Ιούδας ερμηνεύεται, εΐεν δ' αν ούτοι πάντες
οι εξ εθνών, οίς και το χρηναι δοξολογεΐν τον Εμμανουήλ
5 ό θεσπέσιος μελωδός επιτάττει λέγων εν πνεύματι " Ει)λο- Ρβ. Ιχν.
" γειτε εθνη τον θεον ημών, και άκουτίσασθε την φωνην
" της αινεσεως αύτοΰ." Ιούδας τοίνυν εν τούτοις οι δια. ο
πίστεως κεκλημενοι προς αινόν τε και εξομολόγησίν χιλί-
αρχ,οί γεμην οϊ επ αύτοΐς τεταγμένοι, ταξίαρχοι τε και
ίο ηγεμόνες, ο'ι θεσπέσιοι μαθηταί. εστί γοΰν Ίδεϊν, οΐά τισι
στρατιώταις, τοις του Σωτηρος προσκυνηταϊς διακεκραγότας
τε και λέγοντας " Έτητε ουν περιζωσάμενοι την όσφύν υμών ΕρΗ. νί.
" εν αλήθεια, και ενδυσάμενοι τον θώρακα της δικαιοσύνης, 4
" κα) ύποδησάμενοι τους πόδας εν ετοιμασία του ευαγγελίου
15 " της ειρήνης, εν πασιν άναλαβόντες τον θυρεον της πίστεως,
" εν φ δυνησεσθε πάντα τα βελη του πονηρού τα. πεπυρω- ά
" μενα σβεσαι. και την περικεφαλαίαν του σωτηρίου δεξασθε,
" και την μάχαιραν του Ώνεύματος ό εστί ρημα θεού."
χρηναι δε ημας όράσθαι λαμπρούς και την εύδόκιμον κατορ-
20 θοΰντας ζωην και ό θεσπέσιος εφη Ώαύλος " Αιά τών »ροτ.
" οπλών της δικαιοσύνης τών δεξιών και αριστερών," και
πρός γε δη τούτοις, τάς τών εναντίων φάλαγγας μο-
νονουχι κατεδείκνυ λέγων "ΤοΟ λοιπού, ενδυναμοΰσθε εν ^Ρ1»^
" Χριστώ και εν τω κράτει της ισχύος αύτοΰ. ού γάρ 1\>. υ.
*5 κ εστίν ημΐν η πάλη προς αίμα και σάρκα, άλλα προς τάς
" άρχάς, προς τάς εξουσίας, προς τους κοσμοκράτορας του
" σκότους τούτου, προς τά πνευματικά της πονηρίας εν τοις
" επουρανίοις."
Χιλίαρχοι δη ουν, κα) μάλα εικότως, ο'ι θεσπέσιοι μαθηται,

6. των ρΓΟ τον (βίο) Ο. 8. αινόν Ο. αίν<σΙν Έ,άά. Ιζ. ίν Ο.

«V· Ίιά. θυραι&ν Ο, 17-28. Η&βο κάΐ την—ίν τοϊι ϊπονρανίοι οοοβδβεηιηΐ
»
βχ Ο.Ό. ΐη. ϋξασθαι Ο. Κξασ Ό. 19- κατορθοϋν Ό.
23· ίν&υναμοΐισθαι Ο. 30. προι ρπυθ] και ιτρ6ί Ο.
▼οι* π. 3 $
 482 Β. ΟΥΚΙΕΙΛ ΑΙ^ΕΧΑΝΌΕ. ώ..5·

οί και ϊρουσ~ί φησιν ϊν ταίς %ΛΛαίβας αυτών Έ.ΰρτιο~ομίν ϊαυτοις

τους κατοικουντας έν Ιερουσαλήμ, ίν Κυρίω παντοχ,ράτορι &ιω
Λυτών, έικθνμονν μεν γάρ ο'ι θεσπέσιοι μαθητα\ την άγίαν
όντως Ίερουο-αλημ, τουτεστι την 'Έκκλησίαν, μεμεστωμενην
όράσθαι προσκυνητών, και οΐά τινα πάλιν περιφανή κα\ 5
άοίδιμον πολυάνδρω πληθύϊ των ενοικούντων ευ μόλα κατα-
σεμνυνεσθαι. και γοΰν διεκηρυττον την πίστιν, εύηγγελί-
β ζοντο τον Ίησοΰν, σημείοις τε και τερασιν επισφραγισμένοι
• τούς παρ εαυτών λόγους, πλην ουκ επιθον τον Ίσραηλ'
άπομεμενηκε δη σκληρός τε καϊ άκαμπης και οίον Ίππος ιο
εζηνιος. ταύττ)τοι λοιπόν (ζητούν έαυτοΐς τους κατοικώντας
την άγ'ιαν πάλιν έν Κυρίω παντοκράτορι θεω αυτών, τουτέστιν
4ν Χριστώ, καϊ δη κα\ ετράποντο προς τα. εθνη, τοις
Αο' 88. & ιουδαίων δημοις επιφωνησαντες "Ύμΐν ην άναγκαϊον
Αρρ^χιη. « ΊΓρζ)τον λαληθηναι τον λόγον του θεού' επειδή δε άπω- ι$
" θεΐσθε αυτόν και ουκ άξιους κρίνετε εαυτούς της αιωνίου
" ζωης, ιδού στρεφόμεθα εις τα. εθνη, ούτω γαρ ημϊν
" εντεταλται ό θεός." εκείθεν εζητησαν τούς της Εκκλησίας
πολίτας, ης και ό θεσπέσιος ΔαυεΙδ διαμεμνηται λέγων
ίαχνι 3 " Δεδοξασμενα ελαληθη περί σου, η πόλις του θεοΰ." 2ο
ζητησαντες δε πεπλουτηκασι, συνεκόμισάν τε πληθύν την
Εϋ. ΐϊν. ^ άριθμοΰ κρείττονα, και δη και φασι ττ) αγία πάλει " Πλα-
" τυνον τον τόπον της σκηνής σου καϊ των αυλαίων σου,
" πηζον, μη φείστ), μάκρυναν τά σχοινίσματά σου, και
" τούς πασσάλους σου κατίσχυσον, ετι εις τά δεξιά καϊ 25
" εις τά άριστερά εκπετασον." η δε τψ πληθει των κατοι-
κουντων αυτήν επιγάνυται, μόνον δε ουχί καταθαυμάζουσα

2. ΐν ρπυβ οπι. Ο. (ιιΐ βιιρΓβ). Ηαβο «V Κ. π. θ. αυτών ωβαπιρία βχ Ο.

και άοίδιμον πολυάνδρω 3βϋυπιρΐ3 βχ Ο. 6. ίνοικοίντων] -\- αυτήν ΥΛΑ.
ΐηνίΐο Ο. 7· 'ΰηγγιλίζοντο Ο. ίΰαγγιλίζόμίνοι Κάά. 8. ίπισφρα-
■γιζόμινοι Ο. ΐπισφραγίζοντα Ί\ά. 9· παΡ ΜβαπιρΙαιη βχ Ο. ΐπιθον Ο.
(■παθόν \\ά. τον Ισραήλ &88υπΐρΙα βχ Ο. ΙΟ. άπομΐμίνηκ* Ο. μιμίν. \\Α.
8(2(ϊιη δή βχ βοή·. οα&ηιι ιιΐ νϊά. ββά. βχ ίοιΐβ £< Ο. γαρ ηά. ιι. το»
ΟΠί. Ο. Ι5· άποθάσθί αυτούς (βϊβ) Ο. 19. προφήτη! ρΓΟ βισπ. Ο.
23. αΰλιων Ο. 35- κατίσχυαν ΑιΛ. 27. άηγάννυται Εάά.
οοΓΓβχί βχ Ο. δι οπι. Ο. (Γ3511Γ3 <1υο Ιποπινβ ΙΐΙΙ.) Π3ΐ)βΙ Ό.
 χπ. 6. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. V. 483

τών ιδίων τέκνων την όμήγυριν, φησίν " 'Κγω δε άτεκνος Εβ· χΐϊχ.
" και χήρα, τούτους δε τις εγεννησε μοι, ούτοι δε μοι πού
ίί ήσαν
ι ;"

Έν τη Ημέρα έκείνΗ θΗ5θμαι τούε χιλιάρχουε Ιούδα ώε δαλόν 6

5 ττυρόε έν ζύλοιε και ώε λαμπάδα ττυρόε έν καλάμΗ, και ο
καταφέρονται έκ δεξιών καϊ έ£ ευωνύμων πάνταε τοΰε λαούε
κυκλόθεν.

Χιλιάρχαυς μεν Ίου^α, καθάπερ ήδη προέιπον, τούς

άγιους αποστόλους, η και απαντάς άπλώς τους των άγιων
ίο εκκλησιών ηγουμένους αποκαλεί" κατευμεγεθήσειν τε ούτω
της των εθνών καρδίας τον παρ αύτών εφη λόγον, ήγουν
την μυσταγωγίαν, ώς δοκεΐν $α,Κόν μεν ζνλοις εμπεπτωκεναι,
λαμπάδα γεμήν ε'ις ΧΑλά,μην την εύκατάπρηστον. χλτλ- ά
φά,γοντΛΐ γάρ φησι πάντας τους λαως εκ ^ε^ιων κλ) ε£
ι 5 ευωνύμων χυκλόθεν, τουτέστιν, ούπερ άν 'ιε'ναι βούλοιντο,
πάντη τε κα\ πάντως εκεί δυνησονται, καλούντες εις αϊσθη-
( σιν και, οίον πυρ\ τω θείω και νοητω, καταθάλποντες τους
άπεψυγμενους. εφη τι τοιούτον ό των όλων θεος κα\ προς
τον μακάριον προφήτην Ίερεμίαν "Ιδού δεδωκα τους λόγους ΗϊβΓ.ν.
2ο " μου εις το στόμα σου πΰρ, και τον λαον τούτον ζύλα, και β 4
" καταφάγεται αύτούς," άντι τού Καλέσει προς αισθησιν
και άπεψυγμενους εις άμαρτίαν, θερμούς δή πάλιν αποτε
λέσει τω πνεύματι. άπεψυκται μεν γάρ ή τών πλανωμενων
καρδία, και νεκρον εχουσι τον νούν, προσκυνούντες " τη Κοη,. ϊ.
25 " κτίσει παρά τον κτίσαντα" θεον, ξύλοις τε και λίθοις ϊ5'
άνατιθεντες το σέβας.
Έπειδάν δε τον θείον εισδε'ξονται λόγον, ζεοντες, ώς

ι . δ' 0. 5· Α πυρ6ί αΑ πνροί ΐΓαηβϋίΙ Ό. λαμπάδα ΟΒΒ. 0 ρήηια

τηηηιι, γββιιγη ςαίηςιιε ίβΓβ ΙίΙΙ. Ι5· βούλοιντο 0. βούλωνται Ε(Η.
25· ζν\οΐ{ τι και λίθοιι Υιοο οκΐίηβ Ο. 27· Έπ^ιία·" ϋ—λόγοι» Ο. άλλ' οΐ
γι τοιοίδί Εάά.
3 <1 *
 484 Β. ΟΥΚΙΙ,Ι,Ι ΑΓ.ΕΧΑΝΟΚ. χϋ. 6.

έφην, αποτελούνται τφ πνεύματι, θερμοί προς δικαιοσύ-

νην' βεβαπτίσμεθα γαρ καθά φησιν ό θεσπέσιος Ιωάννης
8.Μ»«ΐι. " ΤΙι/ςΰματι Άγίω και πυρΥ' τψ νοητω, καθάπερ τίνα.
778 Δ. & συρφετόν, δαπανάν ειωθότι την ταΐς ήμετέραις ψυχαΐς ενι-
ζησασαν άμαρτίαν κα\ τους της φιλοσαρκίας έκτηκοντι 5
ρύπους, εϊρηται γοΰν προς τινα και δια φωνής 'ϋσαιου
Έβ. χΐνϋ. " "Οτι έχεις άνθρακας πυρός, κάθησαι έπ' αυτούς, ούτοι
41 6 " έσονται σοι βοήθεια" και μην κα\ αύτος περ\ εαυτού
II). νί. φησι " Καί απεστάλη προς με εν των ΣεραφΙμ, και
7 " εν τη χειρί είχεν άνθρακα πυρός, ον τη λαβίδι ελαβεν ίο
" από του θυσιαστηρίου, και ήψατο του στόματος μου και
I) " είπεν Ιδού ηψατο τοΰτο των χειλέων σου, και άφελεΐ
" τάς ανομίας σου, και τάς αμαρτίας σου περικαθαριεΐ."
ανθρακά που, κατά γε το εικός, τον θεΐόν τε και 'ιερώτατον
κα\ άμ.αρτίας έκτήκοντα Χριστον είναι λέγων, ούκοΰν γεγό- *5
νασι μεν ως ^Αλος πυρός εν ζυλοις κα) ως λαμπάδες πυρός
εις καλάμην ο'ι θεσπέσιοι μαθητάι χα) χΑτέφΑγον μεν τά
έθνη χυχλόθεν' πλην ου δαπανώντες εϊς ολεθρον, καταφλέ-
γοντες δε μάλλον της εν αύτοΐς ψευδωνύμου γνώσεως τα
μιαρά τε και βέβηλα δόγματα, και της αρχαίας απάτης ζ°
τον ρύπον εκτήκοντες, άποψύγεσθαι δε ουκ έώντες ετι των
ο απαζ πεπιστευκότων τον νουν προς άνονητους εικαιοβουλίας,
ώς επί γε σφίσιν αύτοϊς άνασκιρτώντας λέγειν προς τον
Ρβ.οχνϋί. των όλων Σωτήρα Χριστό^ " ΐΐεπυρωμένον το λόγιόν σου
'4° " σφόδρα και ό δοΰλός σου ήγάπησεν αύτό." οτι γάρ έστι 25
θερμός και τομώτατος ό του θεού λόγος, σαφές αν γένοιτο,
ΗίβΓ. προς Ίερεμίαν λέγοντος αύτοΰ " Ούχ ο'ι λόγοι μου ωσπερ
XX111. 29·
" πυρ φλέγον λέγει Κύριος, και ώς πέλυζ κόπτων πέτραν."

2, 3· βίβαιττίσμίθα γαρ καθά—τψ νοητψ Ο. και καθά—τψ νοητώ βαπτίζονται Ε<1<3.

6, 7· ττρ6ί τινα εΐ'Οπ 388ΐιιηρ[3 βχ Ο. άνθρακα ιηαηιι ρππΐ3 Ο. 8. /3οή-
θαα Ο. βοηθοί 'άά. ίο. ττυροί Γβΐίηαί βχ Εάά. (Αΐβχ.) άβββΐ ίη ό.
12. ήψατο τοΰτο Ηοο οπϋηβ Ο. 13. πιρικαθαρκι Ο. πνρ\ καθ. Έάά.
Ι4· τι ονα. Ο. ι6. Η 360 «/ ξυΚοκ και ώι λαμπάδις πνραι 388υπ>ρΐ3 εχ ^.
ΐ8. κυκΚωθιν Ο. 21. Μ Ο.Ό. τ» Εάά. 22. άνονητονί Ο.
ϊννοητονί (βίο) Ό. ανόητους Εάά. 37· 0νΧ ΜβΙΗηρίΗΐη βχ Ο. &ο-πιρ Ο.
οί. δαρΓϋ 668 3. ώ: Εάά.

-■
 χϋ. 6,7- ΙΝ ΖΑΟΗΑΗΙΑΜ. ΤΟΜ. V. 485

εχει γάρ, και μάλα επιτηδείως, ο παναλκης του θεού \όγος

εις γε το δύνασθαι και άπεψυγμενον εις άμαρτίαν άναζω- α
πνρήσαι τον νουν, καϊ οιονεί πως άπεσκληκότα κα\ πεπιλη-
μενον διαπτύζαι ραδίως' και γάρ εστι " Ζών τε και ενεργής, Ηβ&. ϊν.
5 " και τομωτατος ύπερ πάσαν μάχαιραν δίστομον, δάκνού-
" μενός τε μέχρι μερισμού ψυχής και πνεύματος, άρμών
Μ τε καϊ μυελών, κα\ κριτικός ενθυμήσεων και εννοιών
" καρδίας" εϊρηται δε που καϊ διά φωνής προφητών προς
τον άπηνή και άτεγκτον Ίουδαΐον " ΥΙεριτμήθητε τω θεώ Ηϊθγ. ίτ.
ίο " ημών, κα\ περιελεσθε την σκληροκαρδίαν υμών, άνδρες 4
" Ιούδα και οϊ κατοικοΰντες Ιερουσαλήμ." " Διαρρήξατε ^
" τάρ καρδίας υμών και μή τα. ιμάτια υμών." β

Και κατοικήσει Ιερουσαλήμ ετι καθ' έαυτΗν, και σώσει Κύριοο 7

τά σκΗνώματα "Ιούδα καθώε άπ' άρχΗε, όπως μΗ μεραλύνΗται
•5 καύχΗμα οίκου Δαυειδ και ετταρσιε των κατοικούντων Ιερου
σαλήμ έπί τον Ίούδαν.

Ουκ άεϊ την Έκκλησίαν εν θορύβοις εσεσθαί φησιν,

ούτε μην ατελεύτητους ύπομενειν τους διωγμούς" άλλ* ήρε-
μήσειν τε κατά. καιρούς, και κατοικηα-ειν κα6' εαυτην, τουτεστι
2ο κατά. μάνας, ουκ παρενοχλοΰντός τίνος, ου θλίψιν επάγοντας, α 779 Α.
ουκ ενιεντος δεΐμα, ου τάς εκ τών πειρασμών δυσθυμίας
επισωρεύοντος' <τωτει γαρ Κνριας τα, ο-κψωματα Ίούία καθώς
άπ' αρχής, ύπερασπιεΐ γάρ ούτω τών ιδίων εκκλησιών, ήτοι

I. παναΚκηι αββυπιρίυιη βχΟ. 2. «γ άμαρτίαν 0. «V άμαρτίαιι Εάά.

. τον νουν 388ΐιπιρ(ιιιη βχ Ο. πατηΚημίνον Ο. 5- τάσαν οπο. Ο.
. πνιύματος Ο. σώματος Β. Εάά. οί. ΒΙιρΓΕ 678 θ. 9- ϋιριτμηθητί Β.Ο.
τιτμήθ. Εάά. ΙΟ. ήμων Β. (Αΐβχ.) ύμάν Ο. Εάά. 10-12. Η360
κα\ τΐ(ριί\ισθί την σκλ. ύμων βί κα\ οϊ κατοικ.—τ-ά Ιμάτια υμών ΑοοεββεηιπΙ εχ Ο.
15. ?ταρσ« Ο. (ν&(. η) ΐπάρσιιι Ρ. ΕΔά. (33. 3Ϊ.~) ΐ6. Ίούδαν Β. (Αΐβχ. κ)
Ιούδα Ο. £(1(1. Ι7· ϊσίσθαί 0.1). γνίσθαι Εάά. ι8. νπομίικιν Ο.
ϋπομι'ιναι 'άά. 20. παρινοχΚοϋντά! 0.1). ϊπαρινοχΚοϋντό (βίο) 6.]
ΐνοχλ. Εάά. 31. δίίμασιν Ο. «V ΕββυαιρΙυπι βχ 0.1). δίαΐίπι των
οιη. Ο. ΗίώβΙ 1). 33. ΐπισωριίονταν (βίο) Ο. 33· νπιρασπιιΊ γαρ 1).
νπίρασττίσιί γαρ Ο. νπ(ρασ~πι<1 τ< Β. νπιρασπιήταί Εάά.
 486 Β. ΟΥΕΙΙ,Ι,Ι ΑΙ^ΕΧΑΝΌΚ. χϋ.6,7·

τών εαυτού σκηνωμάτων ό των ολων Κύριος, δηλον δε οτι

Χριστοί, ώς ϊσην αύτοΐς άπονεΐμαι φροντίδα τί) πάλαι
δεδωρημέντ) λελυτρωμενων εξ Αιγύπτου τών εξ Ίσραή\.
Πβυΐ. ϊν. ίξηγαγε γαρ τον Ίσραηλ εξ οίκου δουλείας, και " 4κ καμίνου
" σιδηράς" καθά γεγραπται, καΐ εξ άφορητου πλεονεξίας 5
Λ. ν. ΐ5- 1» ό τών ολων θεος, "(ν χειρ), κραταιά κα\ (ν βραχίονι
χν °4 5 " νψηλω," ότε κα\ τους διώκοντας " κατεπόντισεν εν ερυθρά
II). ιο. " θαλάσστ/' πόντος εκάλυφεν αυτούς, και έδυσαν ώσε\ μόλι-
" βος εν ύδατι σφοδρφ" και διεβιβάσθησαν μεν οι λελυ-
Ιβ. χίπ. τρωμενοι. στύλος δε αυτών ήγεΐτο πυρός την νύκτα, κατα- ιο
21
δεικνύων την όδον, επεκρεματο δε και εν ήμερα νεφέλη, είτα
τον εξ ουρανού κατεδηδόκασιν άρτον, διεφυγον εν ερημψ
τα τών οφεων δήγματα, κρείττους ήσαν εχθρών, διεβιβά-
ο σθησαν τον Ίορδάνην, περιετμηθησαν μαχαίραις πετρίναις,
είσηλθον εις την γην της επαγγελίας. ι$
Ύαΰτα χαριεΐται Χρίστος τοις ζητοΰσι τα ο-ΑΥ\νωμα,τΛ
αυτού, τουτεστι την Έκκλησίαν' ούτω και αυτούς άναιτωτει,
δουλείας μεν άπαλλάξας της ύπο τω διαβάλω φημι, και
δαιμονιώδους πλεονεξίας εξελών, διαβιβάσας δε ωσπερ δια
θαλάσσης τών εν τώδε τω κοσμώ περισπασμών και τύρβης 2 ο
ε'ικαίας, στύλον δε και εδραίωμα λαμπρόν εαυτόν αύτοΐς
άναθε\ς, φωτίζοντα τους εν σκότω, και οία νεφελην ταΐς
(3 νοηταϊς κατάρδοντα δρόσοις' γεγονώς δε αύτοΐς και άρτος
ζωης, άπρακτά τε καϊ άδρανη τά τών νοητών οφεων άπο-
φηνας δήγματα, και διαβιβάσας τον Ίορδάνην, κα\ Τ7? δίά 25
ΐΐνεύματος περιτομΐ) καθαρούς άποφαίνων, εισκομίζων δε
και εις βασιλείαν ουρανών, ταύτα χαριεΐται τοΐς ιδίοις

ι. Ηδβο 6 των όλα» —Χριστοί &οοβ886Γυηΐ βχ 0. Χριστό; ΙιαϋβΙ ςιιοςυβ 1».

2. άπονίϊμαί Ο.Β. απονίμαν Έιάά. 3* λ(\ντρ<ύμίνων [Χντρονμίνων 0.1 *ζ
Αιγύπτου των ϊξ 0.1). \ντρονμίνω ιξ \1γ. τω Έάά. 7· *α>' <1βββΙ ίη Έ,άά.
8. πόντος 0. (8ι, 57 •"{Γ· 85 πισ.) πόντω Β. ΡοηΙ. πόντων (βίο) ΑϋΙ). δίαΙΪΓα τ»
&άά. 0 πισ. πιαηιι Γβοεηΐίοή. μόλιβοι 0. μόλιβδοι Έ,άά. ίο. αύτοΐΐ \>.
II. ΐπικρίμιτο 0. ίην. υ. 12. Λρτον] + και Έ,άά. ίηνίΐίδ 0.1).
Ι5· (Ισηλθον 0.1). ήλθον Έ,άά. 20. κόσμψ Ο. βίω 'ύά. 21. ίϊκαίαι, στύλοι/]
και οτνΚον Ο. 22. σκότω Ο. σκότη Εάά. 23. καταροΊύονσαν Ο.
24- άποφήναι Ο. άπο&ίξαι Έ,άά.
 χϋ. 8. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. V. 487

προσκυνηταϊς, διασωο-ει τε αυτού: κατά. τοιούσδε τινάς

τρόπους, οττως μη μεγαλύνηται καύχημα οίκου Ααυε)£, του
τέστιν οι των 'Ιουδαίων ηγούμενοι" μητε μην 'ίπαρο-ις
εϊη, ήγουν επάρ<τεως άφορμαι, τοίς κατο(κοΖ<τιν Ίερουο-αλημ
5 την α'ισθητην και ' επίγειον κατα του Ίούία. εφρόνουν μεν β
γάρ μεγάλα και κατωφρυώντο λίαν των πεπιστευκότων εις
Χριστόν, κα\ κατ αύτοΰ δε του Εμμανουήλ, άνω τε κα\
κάτω τα δια Μωυσε'ως τοις άρχαιοτε'ροις δεδωρημενα προ
τείνοντες, και την τοις πατράσιν αυτών εκνεμηθεΐσαν φειδώ
ίο προϊσχόμενοι. καϊ γοΰν εφασκον ποτέ μεν "Τ/ οδν ποιείς 8. ,ΓοΛη.
" συ σημειον, Ινα ϊδωμεν και πιστεύσωμε'ν σοι ; τί ερ- νι'3°'31·

" γάζη ; οί πατέρες ημών εφαγον το μάννα εν ττ) ερημω,

" καθώς εστί γεγραμμενον "Αρτον εκ του ουρανού έδωκεν
α ' - ι - »> \ 6> «ν ·} ίί'υ - ν» η & 780 Α.
αυτοις φαγειν ποτέ οε οη αυ Ημείς οιοαμεν οτι 8. .ΐοηη.
15 " Μωυσεΐ λελάληκεν ό θίορ, τούτον δε ουκ οϊδαμεν πόθεν 1Χ' 9'

" εστί." τερατουργησει δη οδν και εφ' ήμΐν ό τών όλων

θεος, ει καϊ μη εμφανώς, καθάπερ αμελεί κα\ τότε, άλλ'
οΰν νοητώς, ούτω τε ημάς άναο~ωο-ει τούς εν τοις ιδίοις
σκηνωμασιν, ίνα μη μεγαλοφρονώσι καθ' ημών οι Ιουδαίοι,
2ο ήγουν ο'ι παρ αύτοΐς ηγούμενοι, τουτι γάρ οίμαι δηλουν το
καύχημα τοΰ οίκου Δαυεί$.

Καϊ εσται έν τη Ημέρα έκείνΗ ΰττερασττιεΐ Κύριοε ύπέρ τών 8

κατοικούντων Ίερουσαλπμ· καϊ εσται ό ασθενών έν αύτοΐε υ
έν έκείνΗ τη Ημέρα ώε οίκοε Δαυείδ, ό δέ οϊκοε Δαυείδ
25 ώε οίκοε ΘεοΟ, ώε άιτελοε Κυρίου ενώπιον αύτών.

""Οπλω μεν ημάς ευδοκίας" εστεφάνωσεν ό θίορ και Ρ». ν. 13.

3· ιπαρσίί Λη Ο. ιπάρσικ ««/ Έάά. 6. κατωφρνωντο Β.Ο. κατω-

φρνοντο Εάά. 7· κατ' Β,ββυ,πιρΙυπι εχ Ο. 8. αρχαιοτίροιι Ο.
αρχαίοιί Εάά. II. σοι 388ΐιιηρ1αιη βχ Ο. τί] + σύ Εαά. ίηνίΐο Ο.
ΐ4· αυ 28βυπαρ(υηι βχ Ο. 15. Μωυσή Ο. ΐ6. και <φ' Ο. φησιν Εάά.
Κ), μιγαλοφρονώσι Ο. μίγα φρονωσι ϊ\ά. οί 368υπιμίιιπι εχ Ο. 20. τοντι Ο.
ταυτι Β. ταντό Εάά. 23. ίπίρ οτα. ¥. (42, 62, 147) 'ηίϊί».
 488 Β. ΟΥΚΙΙ,ΙΛ ΑΙ^ΕΧΑΝΌΒ. χϋ. 8.

Πατήρ. δεδωκε γαρ ημΐν τον ϊδιον Ύιον προασπιστην και

πρόμαχον, δι ου και σεσώσμεθα, παντός μεν ευκόλως
διεκδύνοντες πειρασμού" πολέμου δε του παρ εχθρών, και
ο της των διωκόντων σκαιότητος κατευμεγεθειν εϊωθότες. άλλ'
εν γε τοις προκειμενοις δηλούται μεν τι τοιούτον, πλην 5
ασάφεια, πολλί) κατεσκιασμε'νον τον λόγον κατίδοι τις αν.
εφη μεν γαρ ύπεραο-πιεϊν ό των ολων Θεος των κατοικούνταν
Ιερουσαλήμ, και ούχι δη μάλλον των παροικούντων αυτήν,
και νοείται μεν ομολογουμένως Ιερουσαλήμ εν τούτοις η
Εκκλησία ΧριστοΟ. παροικεί δε αυτήν ό μη λίαν ασφαλής, ίο
σεσαλευμενος δε ώσπερ και εύπάροιστος κομιδί) προς το
μη εχον ορθώς, η και άλλως ράθυμος εις φιλομάθειαν'
ά κατοικεί δε δη αυ ό βεβηκώς και ερηρεισμενος εις άγάπην
την «τι Χριστώ, και ταϊς εκ τών θείων μαθημάτων ώφελείαις
άίί προσκείμενος, ώστε δύνασθαι λέγειν το δια φωνής του ιδ
Ρβ.οχνϊϋ. Ααυείδ " 'Ω? γλυκεία τφ λάρυγγί μου τα. λόγιά σου' ύπερ
'°3 " μίλι και κηρίον τω στόματί μου." ύπεραο~πιεί τοίνυν φησ\
των κατοικούνταν χα) ϊο-ται ό ασ%εναν εν αΰτόϊς εν τί ημέρα
εκείνη ας ό οίκος Αανιίβ. και οίκον μεν του Ααυε\ί εν τούτοις,
τους παρά τοις Ίουδαίοις εντιμότατους ώνομάσθαι φαμε'ν. 2ο
ε άπο γάρ της Ιούδα φυλής, εξ ης Ίεσσαι και ΔαυεΙδ, εβασί-
λευον κατά καιρούς εν τοις Ίεροσολύμοις. αο-θενούντα δε'
φησιν εκ τών κατοικούνταν την άγίαν πάλιν, την νοητην
Ιερουσαλήμ, ητις εστίν η 'Έ,κκλησία, τάχα που τον ετι
κατηχούμενον, ος οΰπω βεβάπτισται, νοσεί δε ώσπερ ετι «5
τω της αμαρτίας φορτίω κατηχθισμένος, και τών αρχαίων
άρρ'ωστημάτων, ήγουν παθών, ουκ άπηλλακται. αλλά και
781 Α. α ούτως εχων, οτι δη μόνον πεπ'ιστευκε, και της νομικής
άπεστη σκιάς, και διανενευκεν ολως επί το ελεσθαι πληρούν

6. κατίοΌι Ο. ΐίοι Έ,άά. II. (ννάροιστροι Ο. 12. ϊχαν Ο.

ιι. &ή βββυπιρίυηι βζ Ο. αΰτην ρτο αυ ο. 15. το βββυπϊρΐϋΐη εχ Β.Ο.
ίο. γλυκιΐα Ο. [γλυκιά ΑΙεχ.] γλυκιά Εάά. 19. <5 &8βυαιρ1υπι εχ Β.
(24Ο. Οο.) (Ιβββϊ ίη Ο. και οίκον μ«χ] οίκον μ*ν γαρ Ο. 30. γοϊγ
ΗδδΐιπιρΙυιη εχ Ο. άβββΐ ίη ϋ. ϊντψατ. Ο. Εάά. 31. ξι ΒββυπιρΙυιη εχ Ο.
33· Α> ΡΓΟ « (βίο) Ο. 34. ή Οία. Ο. 36. κατηχθισμ,ίνοί ΈΑΑ.
 χϋ. 8. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. V. 489

την εν πνεύματι πολιτείαν και της (ρ Χριστώ ζωής τά

ανχήματα, 'ίο-τΛΐ φησ)ν ώς ό οίκος Αα,υΒ)^, τουτεστι, κατ
ουδέν ελάττων εις σύνεσιν του σοφοΰ τε κα\ εντιμότατου
παρά γε τοις Ίουδαίοις. ύπαινίττεταί τι τοιούτον και ό
5 σοφώτατος Ώαΰλος, τοις Ιουδαίων δήμοις προσλαλών. εφη
γαρ όντως ""Οταν γάρ εθνη τά μη νόμον έχοντα φύσει τά του ^οτα- "·
νομού ποιουσιν, ούτοι νομον μη έχοντες εαυτοις εισι νομός, β
" οΐτινες ενδείκνυνται το έργον του νόμου γραπτον εν ταϊς
" καρδίαις αυτών." και πάλιν " ΤΙεριτομή μεν γάρ ώφελεΐ, Ι1)· 25-
ιο " έάν νόμον πράσσης' εάν δε παραβάτης νόμου τ)ρ, ή περι-
" τομή σου άκροβυστία γε'γονεν. Ιάν οΰν ή άκροβυστ'ια τά
" δικαιώματα τοΰ νόμου φυλάσση, οΰχί ή άκροβυστία αύτοΰ
" εις περιτομήν λογισθήσεται ; κα\ κρίνει ή εκ φύσεως άκρο-
" βυστία την νόμον τελούσα σε τον δια γράμματος και
*5 " περιτομής παραβάτην νόμου; ού γάρ ό εν τω φανερώ
" Ιουδαίος εστίν, ούδε ή εν τω φανερώ εν σαρκί περιτομή,
" άλλ' ό εν τω κρύπτω Ιουδαίος, και περιτομή καρδίας εν ο
" πνεύματι, οΰ γράμματι' οδ ό έπαινος ουκ εξ άνθρώπων
" άλλ' εκ τοΰ θεοΰ." ό τοίνυν παραιτησάμενος ώς εώλον τήν
2 ο εν σαρκι περιτομήν, άγαπήσας δε μάλλον τήν εν πνεύματι,
καΙ τον εν τώ κρύπτω περιφερών 'λουδαίον, " ού ό έπαινος ουκ
" έξ άνθρώπων, αλλ* εκ τοΰ θεοΰ," πώς ουκ άμείνων -η και
κατ οΰδεν ήττώμενος τών νομομαθών κα"ι εντιμοτάτων παρά
τών Ιουδαίων, καν εΐ εχοι τυχόν άσ^ινείας λείψανον, ώς οϋπω
«5 βεβαπτισμένος ; τω γάρ ύγιαίνοντι μέρει της εαυτού καρδίας,
τουτεστι τη πίστει, διοίσει πάντως τοΰ τήν πίστιν ού προσ-
ιεμενου. ε\ δε δη τών εκ τοΰ οίκου Ααυειδ, τουτεστι τών
παρ αύτοϊς λαμπρών και εντιμοτάτων, παραδε'ζαιτό τις τήν

2. 6 οία. Ο. υΐ 8ϋρΓ3. 3· «λλαττον (βίε) Ο. ίλαττονήσίΐ Β. Β πθ£.

&άά\1 «γ σύνισιν. 7- ποιουσιν Ο. ποιρ Έ,άά. 8. ΐροΊίκνννται Ο.
('κδ. ίϊά. 12. οΰχί Ο. ούχ 'νϊά. Ι4· σ« αββιιπψΐιιπι εχ Ο.
15. ού οογγ. πιαηιι εαά. η<] 6 Ο. ι6. ϊστιν αββαπιρίιιπι βχ Ο.
19-22. Ηβεο ϊκ τον—άλλ' άεβιιηΐ ϊη Έάά., όο ΗοΓηοεοΙεΙ. ίη 3ρθ£Γ»ρ1ιο Ιηηιί-
ΙίεηΙε, ιιΐ ν'ιά., βοηββ. ΗαΰεΙ αιιίεπι Ιπκίαείίο Ι^αΐίηα. 22. τοΰ αβ-
ΒυπψΙιιηι εχ Ο. Λ Οο<3.) και κατ οίδίκ Ο. κατ άριτην Εάά. 24. τ&ν
Ιουδαίων Ο. ΊουΒαϊοΐ! Ε(1<3. 2"]. των ρπΐΐβ] τοκ Ο. 28. τις Οϊίί. Ο.
\Οί. II. 3 Ε
 490 Β. ΟΥΚΙΙ,υ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. χϋ. 8.

ά πίστιν και, συνείς εδ μάλα το Χριστού μυστηριον, αυτού

γένοιτο προσκυνητής, ούτος εσται και ώς οίκος θεου και ώς
Αγγελος Κυρίου ενώπιον αυτών, τοιούτον τι και αύτός ό Έωτηρ
χΜ^ί* 6ΰ/>«ΓΑ(£ται λίγων' εφη γαρ ότι " Δίά τούτο πάς γραμματεύς
" μαθητευθείς τι) βασιλεία των ουρανών όμοιος εστίν αν- 5
" θρώπω οίκοδεσπόττ], όστις εκβάλλει εκ τού θησαυρού
" αυτού καινά και παλαιά." ό γάρ έχων ήδη τεθησαυρι-
σμενην εν έαυτω την τού νόμου γνώσιν, ει προσλάβοι την
εύαγγελικην, πλούσιος εσται ε'ις συνεσιν, καινά τε και
β παλαιά θεωρήματα, καθάπερ εζ άποθηκών, τοις φιλομαθεσι ίο
παρατιθείς' όποιος τις ην Ό θεσπέσιος Ώαύλος, ποτε μεν
νομικαΐς άποδείζεσι τον επί Χριστώ λόγον εμπεδούν επι-
χειρών ποτε δε και ταΐς ΰπερ νόμον μυσταγωγίαις συνε-
λαύνων τρόπον τινά τους άκροωμενους εϊς γε το ελεσθαι
δεϊν τί) εις αύτόν π'ιστει κατασεμνΰνεσθαι. ποτε μεν γάρ 15
ίΊ-ϊβ* εφασκε " Α,εγετε μοι, ο'ι ΰπο νόμον θελοντες είναι, τον νόμον
782 Α. η " ουκ άκούετε ; γεγραπται γάρ ότι Αβραάμ δύο υιούς εσχεν,
" ενα εκ της παιδίσκης και ενα εκ της ελευθέρας, άλλ' ό μεν
" ΕΚ τ^ρ παιδίσκης κατά σάρκα γεγεννηται, ό δε εκ της
" ελευθέρας δί επαγγελίας" άτινά εστίν άλληγορούμενα' ζο
" αύται γάρ είσι δύο διαθηκαι, μία μεν από ορούς Έινά, εις
" δουλείαν γεννώσα, ήτις εστίν "Αγαρ' τό γάρ Σινά, ορος
" εστίν εν ττ) Αραβία, συστοιχεΐ δε ττ) νύν Ιερουσαλήμ,
" δουλεύει γάρ μετά τών τέκνων αΰτης. η δε άνω Ίερον-
" σαλημ ελευθέρα εστίν, ήτις εστί μητηρ ημών" ποτε δε 25
ΗβΚί.3- β περί τού Υιού "*Ογ ων άπαύγασμα της δόξης και χαρακτηρ
" της υποστάσεως αυτού, φέρων τε τά πάντα τώ ρηματι της

I. σννιιι—αυτόν γίνοιτο τιροσκυνητηίΟ. «γ σΰνισιν—αϋτω γ.προσκυνητος ¥Αά.

2. ώι ρπιιβ ίΐδβιιιηρίιιπι βχ 0. 3· Κυρίου] θ*οϋ 0. 4· Διά τοντΌ
βδβϋΐηρίυπι βχ 0. 5· μαθητινθιιι] + ιν Εάά. ίηνίΐο 0. Οί. ίη
8. .Ιο^ηη. 316 β, 750 β, 88ο ο, 3 ΤίβοίίβικΙοΓί. οίι. ; ϋβ ΑΛογ. 286 1), 614 ο (οοΗι!.).
ϊσται Ο. η. τιθησαυρισμίνο» Εάά. 8η1β Μί§ηβ. 9· 'ττα»]
+ τΐί Εάά. ίηνίΐο Ο. 12. «τ! Χριστή Ο. πΐρι Χρίστου 'ύά. 1$. δ»·»"
388υΐΏρΙιιπι 6Χ Ο. ΐ8. αλλ' ό μΐν— « της ΐΚίυθίρας η8βιιΐϊ)ρ{« οχ Ο.
21. άπ6 Ο. άπ Εά(1. 22. σινά Ο. άγαρ 'ύά. 23- Άρραβία Ο.
25. Νοη ΗβΙιεΙ πάντων ημών Ο. θί] ■+· και ίίΗ. ίηνίΐο Ο.
 χϋ. 9, ίο. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. V. 491

" δυνάμεως αύτοΰ, καθαρισμοί/ των αμαρτιών ποιησάμενος,

■ " έκάθισεν (ν δεζια του θρόνου της μεγαλωσύνης έν τοις
" νψηλοΐς." ουνίτης ουν οπως πάλαιοΐς τε άμα και νέοις
παιδεύμασι τάς των μυσταγωγουμενων όνίνησι ψυχάς ; 'έοται
5 το'ινυν φησϊν ο οίκος Δαυε)£ ως οίκος Θεου ως Αγγελος Κυρίου
ενώπιον αυτών.

Και εσται έν τη Ημέρα έκείνΗ ζΗτιπσω τοΟ έΕάραι πάντα τά 9

εθνΗ τά επερχόμενα έπί Ιερουσαλήμ, και έκχεώ επί τον ίο
οίκον Δαυείδ και έπϊ τούε κατοικοΟνταο Ιερουσαλήμ πνεύμα
ίο χάριτοε και οίκτιρμοΰ, και έπιβλέψονται πρόε μέ.

δίκοπος ε<ττΛΐ μο'ι φησιν εζαραι μεν πάντα τά έθνη τά

μεμαχημένα τη άγια. πάλει, τοντέστι τη Εκκλησία.· χάριτι
γεμην κα) ο'ικτιρμοΐς περιβαλεΐν τον οίκον Ιούδα και τους
κατοικουντας Ιερουσαλήμ, τοντέστι τουρ της Εκκλησίας
ι^ττολίτας, και εν τοις άίνεΐν όφείλουσι κατατεταγμένους' εϊεν
δ' άν ούτοι πάλιν ο'ι προσκυνοΰντες Χριστφ, και τοις εύαγ- Α
γελικοΐς θεσπίσμασιν έπεσθαι δεΐν ηρημένοι την εΰκλεά τβ
κάϊ άνεπίπληκτον κατορθοΰντες ζωην. οτι γάρ (μέλλον άρρω-
στησαι το άναλκι πάντη τε και πάντως οϊ της αληθείας
2ο εχθροί σαψηνιεΐ λέγων και αύτος 6 Σωτήρ " Συ ει Τίετρος, 8.μ»μι.
" και έπί ταύτη τη πέτρα οικοδομήσω μου την έκκλησίαν, και
" 7τιίλαί αδου ού κατισχύσουσιν αύτης." αδου δε πύλας τους
διώκειν αύτην έθέλοντας, φησ\ν, οίον ολέθρους οντάς κάί
φθόρους, και έπι πέταυρον αδου κατακομίζειν ειωθότας τους β

I. αΰτοί] + ίι' ίαυτοϋ Έ,άά. ίηνίΐο Ο, αμαρτιών] + ημών ίί(3. ίηνίίο Ο.

2. τοϊγ αββιιπιρίιιηι εχ Ο. 3· οννίηι εοιτεχί. σννίίΐι Β υΐ νίά". Ο. σννα'α Έ,άΑ.
δπαι 386ΐιιπρ1υιη βχ Ο.Ό. Οιιίηςυβ ίεΓβ ΙίΙΙ. εναηίάαε ίη Β. Ι,αειιη» ίη Εθά.
4· μυσταγαγουμίνων Ο.Ό. παιδαγ. ΕόΜ. 5- ">γ θ«ον αββηιηρία βχ Ο.
8. ϊκχω (βίο) ϋά. ιι. Χποπάί] οίκτοι (βίο) Ό. βίαΐίιη Ισται Ο.Ό. «στι Έάά.
πάντα άΐΐΒΐ ίη Εάά. 13. πιριβάλλιιν Ο. ίηνίίο β. Ι5· ωφιίλουσι ΈΔά.
3ηΙβ Μί#ηε. οοΓΓβχί βχ Ο. 17. 8«ίκ αββυιηρίυπι βχ Ο. 21. ταϋτην την
πίτραν ε οοιτ. τοάπμ υΐ νίιΐ. ρηααα Ο. ταύτη τη πίτρα ηηοεί Ό. 22. αυτήν Ο.
αδου ϋ Ο. Ι/ίου Μι Εϋά. 24· ήπ Ο· "* Ηα·
3 Κ2
 492 Β. ΟΥΚΙΙ,Μ Α^ΕΧΑΝϋΚ. χϋ. ίο.

προσκείμενους αύτοις. άτονήσουσι δή ούν, μάλλον δε και

εζαρθήσονται, οι πεπολεμηκότες αύττ), και οΐχήσονται προς
χχχϊϋ άπώλειαν. " Πολλαι μεν γάρ ομολογουμένως των δικαίων α'ι
3°· " θλίψεις" άλλ' ίκ πασών αυτών ρύσεται αυτούς ό Κύριος."
"-Τμ καί *στίν άληθες οτι " Πάντες ο'ι θελοντες ζην εύσεβώς εν 5
" Χριστώ διωχθήσονται." πλην άνόνητα και αδρανή τών
επιβουλευόντων τα. σκεμματα και αΰτά δε τα. εγχειρήματα
χ ιρ"3 τίθησιν ό Χρίστος, ος δεδωκεν " ήμΐν πατεΐν επάνω οφεων
783 Α. β " κα) σκορπιών και επί πάσαν την δΰναμιν του εχθρού"
3.ίοίΐη. παραθαρρύνει τε λέγων " θλίφιν εξετε εν τω κόσμω, άλλα ι ο
χν'· 33· «λ " > * ' ν ' »»»«»·*.»
σαρσειτε, εγω νενικηκα τον κοσμον. ουκουν εξαίρονται
μεν ο'ι τής Εκκλησίας κατεζαν ιστάμενοι κατά. καιρούς, επι
δε γε τούς εν αυτί}, τουτεστι τούς πιστεύσαντας, 'εκχειται
πλουσιως πνεύμα, χάριτος και οίκτιρμου. στέφανοι γάρ ήμας
τοις άνωθεν άγαθοΐς 6 θεος καί Πατήρ, και πνευματικών 1 5
1) εμπίπλησι χαρισμάτων, ίνα τον τής διανοίας όφθαλμον
προς αύτον άνατείναντες, επ' αϋτώ πάσαν εχοιμεν ελπίδα,
τούτο γάρ οιμαί εστί τό επιβλέπονται προς με. διακείμενοι
δε ούτω, γανύμεθα μεν εφ' εαυτοΐς, φαμεν δε δή τότε δοξο-
Ρβ. οϋ. λογούντες θεόν " Κύλόγει ή ψνχή μου τον Κύριον, τον 2ο
ι. 3-5-
" εύιλατεύοντα πάσαις ταΐς άνομίαις σου, τον Ιώμενον πάσας
" τάς νόσους σου, τον λυτρούμενον εκ φθοράς τήν ζωήν σου,
" τον στεφανούντά σε εν ελεεί και οικτιρμοις, τον εμπι-
" πλώντα εν άγαθοΐς τήν επιθυμίαν σου."

ο'Ανθ' ών κατωρχΗσαντο, καί κόψονται έττ αύτοϊς κοπετόν 25

ι. προκιιμίνους Ο. 2. οΐ οία. Ο. αυτήν Ο. 6. Χριστή] ηοη 3ΐ1(]ίΐ

Ίησοΰ Ο. 7· ϊπιβουλίυύντων] Ι1;ιβυι·;ι άαο Ιπιιιηνε ΙίΐΙ. αηΐε ω, ιη αυα ιώβγιιι
τεοεηΐί βοήρΐυιη εβί τ, ςυαβί ϊπιβουλιυομίνων ρΗπι» ηι&ηιι εχΗϊΙιαίββεΐ ϋ. ιπιβου-
Χίυόντων Ιι&Ιϊβί Ό. 8. ημΐν] + ϊζονσίαν Εάά. ίηνίΐο Ο. ΙΟ. παρα-
θαρσύνιι Ο. ίζ(Τ€ Ο. 'χ*τι Ε(1(1. 13. Λ> αντη Ο. αΰτοϋ άά. ΐκχ(ϊται
πλουσίων ονα. Ο. Ηα1)εί ί>. 15. τοίϊ] της Εάά. αηΐβ Μίβηε. 17. τη»
(λπίδα I). Ι9· γανηιμ*θα Εάά. εοιτεχί εχ Ο. δίαΐϊηι μίν οιη. 6.
τοη ίΐ88ΐιιηρΙιιιη εχ Ο. 21. πάσαις τα'ΐ! άνομίαις Β.Ο. πάσα: τα!
ανομίας Εάά. »5· αν& Ζ>ν Ο. (Α.ν. ») ας ον V. Εάά. κατορχ. Ο. βί
ίηίτ8. Ιη Μ^. & Βεηρδϊΐ πιαηιιβ Γεεεηβ γρ ( = γρά<ρ») οψονται (Ις όν ΐξοΗντησατ
<)ΐΐ3ε ιΐίείΐ ηιΓγβ Ό. ΟχπΙΙιΐΒ ΙεοΙα βββε ΗεΙ)Γ3ΐεε. Ηδεε νεΓΐ)3 η3ΐ)εΙ ΝεβΙοιία*
 χϋ. ίο. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. V. 493

ώσεί έπ' άταπΗτόν, και όδυνΗθΗσονται όδύνΗν ώε επί

ττρωτοτόκω.

Η Εβραίων εκδοσις άρχηι> ποιείται τού προκειμένου κεφα

λαίου το Και επιβλέπονται προς με' πλην ου συμβαίνει τϊ)
5 των εβδομηκοντα παραδόσει τε κα\ ερμηνεία.. Εβραίοι μεν
γάρ "Οψονταί φασι, αντί του Επιβλέπονται, άντϊ δε του
Καταρχη/τΛί/το, ΈΊς ον εξεκε'ντησαν. πλην ούτι που φαμεν
άφαμαρτεΐν του πρέποντος, ούτε την Εβραίων ουτε των
ίβδομηκοντα" χΑτορχ^ο-Αντο γάρ οι Ιουδαίοι Χριστού, καΐ
ίο προς γε τούτω κα\ 'Έ,ζεκε'ντησαν. διε'νυξαν γάρ ο'ι Πιλάτου ^|/°*η'
στρατιώται την πλευράν αύτού, καθά γεγραπται. ούκούν
περιθησωμεν εϊκότως τω προσώπω Χριστού τον επ\ τωδε Λ
λόγον. πλην εκείνο φαμεν βούλεσθαι δηλούν "Οψονται εις
ον εζεκε'ντησαν, ήγουν χΑτορχηο-Αντο, χα) χάνονται επ' Αυτούς
ΐ5 χοπετον ωο-ε) έπ' άγΑπητον χα) ο^υνηθησ-οντΑΐ οάυνην ως επ)
πρωτοτόχω. προσηλώσαντες μεν γάρ τω ζύλω τον θείον
ναον, περιεστηκασιν οι σταυρώσαντες, άνοσίως επιτωθά-
ζοντες. οϊ μεν γάρ εφασκον α Ό καταλύων την ναον κα\ εν ΒΜαΐΐΗ.
τρισιν ημεραις οικοδομών, σωσον σεαυτον' έτεροι οε αυ
«ο " "Αλλοις εσωσεν, εαυτόν ού δύναται σώσαι." επειδή δε ύπερ ιι>. 4»·
ημών την ιδίαν ψυχην τεθεικεν, εκήρυζε'ν τε και τοις εν αδου ε-
πνεύμασιν, άνεβίω τε αΰ, σεισμού γενομένου, περί το μνη-
μεΐον οι προσεδρεύοντες εθαύμαζον λέγοντες " Αληθώς θεοΰ ΐι>. 54·

(αάν. Νββί. 1ϊ1>. ίν. ρ. 114 &·) «ιηάβ ϋβάεαι ιιΙίΙυΓ ΐη ηβροηηοηβ Ό. ΟγπΠηβ.
Υετ\)α *(γ όν ίξίκίντησαν εχΗΛεηΙ (22. βΐ.). «τ αντοκ Ο. (XII. 42.) ΐφ' ίαυτοΐϊ
Ρ. Εθ(1. [ήτ' αντονι ΑΙεχ.] I. «ηΐ Β. αί Ίηϊτα. ωι Ο. (Α.ν. &ε.) «V
άγαπητον Ο. (ΑΙεχ.) «'ττ' άγαπητώ) Β. Έ,άά. 2. πρωτοτόκψ ϋ.Ρ. Έ,άά. Ιη Ο.
1ίΐΐ6Γ3 6Γ383, ηιΐ3βί βηΐε εχηίΐιεηβ πρωτοτόκων (95. 185)· 3- προκαμίνον Ο.
παρόντα Εά(1. 4· τ& ονα· Ο· Ηβεε ίπιβΧίψονται, άντ\ ί« τον
αββιιιηρίΗ εχ Β. Ο. 7-Ι°· Ηαβο π\ήν οΰτι [οΰτι ε εοη. 3 ηιαηυ ΓεεεηΙϊ
8Χ ότι] που φαμΐν άφαμαρτιίν [ιιίαηυ ΓΘΟβηΐί εχ ί'φαμ.] τον—ίξικίντησαν 30068-
βεπαηΐ εχ Ο. άεβιιηΐ ίη Ό. 12. πιριΰήσωμιν Ο. παραθήο-ομιν Έ,άά.
Ι3· Ηβεο Οψονται—κατορχήσαντο αεεεββεηιηΐ εχ Ο, Ι4· «τ* αΰτοϋί Ο.
(ΑΙεχ.) ει ιηίη. [αϋτοΪΓ βάρη ϊη 88. &ογ. ΙεχΙυ εχΗϋιεΙ Ο.] ΐφ' Ιαντοϊι Εάά.
15· ώο-ίί Γβΐϊηηί εχ Εϋιΐ. ώς Ο. «τ* άγαπητον Ο. (V αγαπητά Κάά. ΐ6. πρω·
τοτόκω Η3ΐ)ε( Ο. Ι^. πίριιστηκησαν Ο, 20. καϊ ίαντον Ο.
νπϊρ ημών την Ιδίαν ψνχην Τίθακιν Ο. θιΪ5 ΰπϊρ ημών την ΐθίαχ ^νχην Ε(1(1.
21. τ« 38βιιπιρ1απι εχ Ο. 22. ττίρϊ Ο. παρα Ίιά. 23. (θαύμαζον \ί·/οντ(ί\
ϊφασκον \{γοττ<{ (βίε) Ο. ΐφασκον ΙιαΙ>οΙ 1). θ€οί Υιοί Ηοο ΟΓάίηε Β.Ο.Η.
 494 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι,Ι ΑΙ,ΕΧΑΚΟΚ. χΐί. 11-13.
α Υιός ην ούτος" πολλή δε παρά πολλοίς ή μετάγνωσις ην.
επειδή δε και 6 ' Ρωμαίων αύτοΐς επέσκηψε πόλεμος, κατα-
δηωμένης αύτοΐς της χώρας, και πόλεων έμπιπραμένων, κα\
οίκων ερημουμένων, πολιορκουμένης τε ηδη καϊ αύτης της
Ιερουσαλήμ, κα\ λιμού κατατηκοντος ένδοθεν, εκαλονντό τίνες 5
784 Α. α εις συναίσθησιν μόλις των επ\ Χριστώ τολμημάτων, ηδεσάν
τε λοιπόν του κακοΰσθαι τάς αίτιας, και ότι πρόφασις
αύτοΐς του παθεΐν τα. επ αύτω γέγονε δυσσεβηματα. ούκούν
επειδή κατωργ^σαντο, κόβονται ίπ' αυτούς κοπίτον αχτει ΐπ'
άγαπητον και Ό^υνφγ\ο-ονται όουνην ως ίπ) πρωτότοκα. κα\ γαρ ίο
αεί πως ασχετον μεν καταχεΐται δάκρυον τοις γεγεννηκοσιν,
εφ' υ'ιφ πρωτότοκα κείμενα» κα\ αγαπητά, κομμοί δε κα]
θρήνοι καταίρειν εις τέλος ουκ άνεχόμενοι, μακρά δε δη
πάντως και οίον διηνεκής ο£ύν*ι, δριμείαις τισι κα\ άφορητοις
I) προσβολαΐς ψυχην κατατηκουσα. οτι δε εμέλλον εις πείραν 15
ελθείν Ίουδαΐοι των τοιώνδε κακών, προκαταμεμηνυκεν ό
Χριστός ταϊς κλαιούσαις επ' αύτφ γυναιξιν επιτιμών τε και
χχίΓίδ λέγων " θυγατέρες Ιερουσαλήμ μη κλαίετε επ' έμε, κλαίετε
οε εφ υμας και επι τα τέκνα υμων.

ιι'Εν τη Ημέρα έκείνΗ μεταλυνθΗσεται ό κοπετόε έν Ιερουσαλήμ 2ο

12 ώε κοττετόε ροώνοε έν πεδί<ι> έκκοτττομένου, και κόψεται η
γη κατά φυλάε φυλάε- φυλΗ καθ" έαυτΗν, και αί Γυναΐκεε
ο αυτών καθ' έαυτάε, φυλΗ οίκου Δαυεϊδ καθ* έαυτΗν, και αί
Γυναΐκεε αϋτών καθ' έαυτάε1 φυλΗ οίκου Νάθαν καθ' έαυτΗν,
13 και αί Γυναΐκεε αυτών καθ' έαυτάε· φυλΗ οίκου Λευί καθ' 25

3· ϊμπιμπραμίνων Εάά. ΟΟΓΓβχϊ εχ Β.Ο. και οϊκ. ί'ρημ. ΟΤΟ. Ο. 5- **~

&οθ*ν οτη. Ο. 6. αϊσθησιν Ο. άτι Χριστού Ο. (!ο<σαι> Ο. 8. το
ρΓΟ τον (βίο) Ο. 9· κατορχ. Ο. ότ* αΰτονί Ο. ιιΐ βυρΓα. ΐπ' αντω Ό αί
νίάείλίτ. (68 βΐ.) «'φ' ίαυτοΊϊ Εάά. ώσίϊ Γείίηιιί βχ Εάά. β>Γ Ο. «τ* άγαιτητον Ο.
(V άγαπητω ίίά. ΙΟ. και γαρ οΠΙ. Ο. 13. καταίρΐΐνΛ καρηρίϊν Ο.
'5· ^"Χν 0·Ό. [ρηνιβ οηιίβδυηι ίη ιη#. Γηβηιι ιιΐ νίά. ρηααα Ο.Τ^ ψυχάί Εάά.
δίαϋπι κατατηκουσα Ο. Εάά. κατατηκονσιν Ο. ΐ6. τοιούτων Ο. ιτρο-
καταμίμηνυκιν Ο. προμ*μ, Εάά. 20. ίν 3ΐ1.1 ότΙ Ο. (ΐθ6.) 21. ϊκκοπτο-
μίνον Β. οί. ίηίτ» βΐ 6υρΓ3 483 ε· ΐνκοπτ. ( = ίγκ.) Ο. ΡοηΙ. ί'γκ. Ρ. ΑιΛ. (ΐ3Ο,3,,0
24· καθ' ίαντάι] καθ' ίανταίι Ο.
 χϋ. ιι-ι4. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. V. 495

έαυτΗν, και αί τυναΐκεο αϋτών καθ" έαυτάο· φυΛπ τοΰ Συμεών

καθ" εαυτΑν, και αί Γυναίκες αυτών καθ' έαυτάο. ττάοαι αί Μ
φυλαί αί ϋπολελειμμέναι, φυλΗ καθ' έαυτΗν, και αί τυναΐκεε
αυτών καθ' έαυτάο.

5 Καταδτ]ουμενης άπάσης της Ιουδαίας κατά καιρούς άπό (1

της των 'Ρωμαίων στρατείας, και αύτης δε πολιορκουμενης
της Ιερουσαλήμ, τοιούτον εσεσθαί φησι παρά των εν αύττ}
τον χοντετον, όποιον άν ποιησαιτο γηπόνος 'ροωνος ίχχοπτο-
μ-ΐνου. εύανθες μεν γάρ τό φυτόν, καί συχνούς εκ ρίζης
ίο άνίησι κλωνάς ορθούς και εύμηκεστάτους. ει δε δη κα). αΰτοΐς
εξωραΐζοιτο τοις καρποΐς, τότε δη μάλιστα και εν πολλω
κείται θανματι. χρήμα γάρ άξιε'ραστον η ροιά, φυσικψ
διαπρεπουσα κάλλει και των όρπηκων άπηρτημε'νη, και τοις
εσω κόκκοις συμπεφοινιγμενον έχουσα των ελύτρων τό είδος, β
1 5 πάνδεινον δε, ώς εφην, κα\ άνιαρόν, ομού τοις καρποΐς άπο-
κείρεσθαι τό φυτόν. άλλ' ην τι τοιούτον ϊδεΐν τοις Ίουδαίοις
συμβαίνον, όσον μεν γάρ ηκεν εις τάς εκ νόμου τιμάς,
ροιαΐς εύκάρποις παρεικάζοιντο άν εικότως οΐ προύχοντες εν
αύτοΐς' οι μεν γάρ εκ της Ιούδα φυλής, τους της βασιλείας
ίο διεποντες θρόνους εις λήξιν εύκλείας τεθειντο παρ αύτοΐς, οι
δε εκ της φυλής Λει>ι τοις της Ίερωσύνης αύχημασιν εύ μάλα » 785 Α.
κατεστεμμενοι, λαμπροί τε ησαν και διαβόητοι" τί δ' άν
λεγοιμι κριτάς τε κα\ νομικούς κα\ τους ταϊς ετεραις τιμαΐς
κατηγλαϊσμένους ; επειδή δε πεπαρωνηκασιν εις Χριστόν,
25 δίδονται τοις εχθροΐς, καταδτ)θύντων αύτοΐς την χώραν Ούεσ-
πασιανού τε και Τίτου, πολιορκουμενης τε της Ιερουσαλήμ,

Χ. τοΰ ίΐκβιιπιρίυιτ) βχ Ο. ιΐεεβΐ ϊη Ρ. (Οο.) 6. των ΒββιιπιρΙυπι οχ Ο.

στρατίίαι Ο. στρατιάς Ε(Μ. II. (υ ωραιζοιτο Ο. ϊηνίΐο 1).
13. και ρπιιβ η^ιπηρίιπη βχ 0.1). όρπίκων Ο). 14. (λύτρων Ο).
(λύτρων Β. ίλύστρων αάά. 15- άποκ(Ίρ(σθαϊ\ άττοκ(Ίραι και Η.
17- ηκ(ΐ Έιάά. ΐ8. (νκάρποί! ϋ. ('γκάρποις Β. Ίΐά. παρ(ΐκάζηιτο Ο.
\Γ). γάρ οτη. Ο. γημιπι Ιήιιπι ΓεΓβ 1ΪΜ. ΙΐίΛεΙ Ό. 20. τίθηντοί^. 21. της
ρΠΙΙβ 3ΚβΙΙΙΓφΙυΠ1 6Χ Ο. 22. Τί] δί Ο. 25· (χθροΊ{\ + και Έιάά.
ίηνίιίβ Β.Ο.
 496 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι ΑΓ,ΕΧΑΝϋΚ. χπ. ιι-ι4·

και παντός του εν αυτί/ λιμφ καταφθίνοντος, θρήνου τε και

κοπετού τά πάντα πεπλήρωτο. μαρτυρήσει δε κα\ Ίώσηπος,
\) τά γαρ της Άλώσεοις βιβλία συντιθεις, εφη που περί των
Ιεροσολύμων αύταΐς λε'ξεσιν ώδε „ Κομμοί δε ήσαν ανά την
^Ββ11° „ πάλιν πανταχή, οιμωγαι δε διαπρύσιοι, και θρήνος εγκε'- 5
κι>. ϋ. η λευστος" ωσπερ δε Αίβανον και δρυμόν αυτήν ώνόμαζε,
8υρπι λέγων "Αιάνοιζον ό Αίβανος τάς θύρας σου, κα\ καταφαγετω
XI. I, 2.
" πυρ τάς κέδρους σου. όλολυζάτω πίτυς, διότι πεπτωκε
" κέδρος, οτι μεγάλως μεγιστάνες εταλαιπώρησαν όλολύ-
" ξατε δρύες τής Βασανίτιδος, ότι κατεσπάσθη ό δρυμός ίο
" ό σύμφυτος " οΰτω και 'ροωνα χοπτ'ομενον ονομάζει,
οπιστώσεται δε τον λόγον και ό θεσπέσιος Ιωάννης, τοις
{{ΐ^α^' Ί°νο>αίων δήμοις προσπεφωνηκώς " "Ηδτ; δί και ή άξίνη
ιιι. ίο
8.Ι.αο " προς την ρίζαν των δένδρων κείται" πάν οΰν δενδρον μη
ϋϊ. 9·
" ποιούν καρπόν καλόν εκκόπτεται και εις πυρ βάλλεται," 1 5
8. σοωι. " κα\ καίεται." εσται τοίνυν φησιν οΰτω μέγας ό εν αύτη
κοπετός, οίος αν γένοιτο κοπετός 'ροωνος, εκτεθηλότος αύτώ
δηλονότι του καρπού και άδοκήτως 'εχχοπτομενου. κόβεται
δε ή γη χατα φυλάς φυλάς, και αι γυναίκες αυτών καθ'
'εΛυτάς. και οΰτι που φαμεν εκείνο βούλεσθαι δηλούν τον 2ο
ά μακάριον Προφήτην, ως εστήκοι μεν ανά μέρος το αρσεν
εν εκάστη φυλή, ανά μέρος δε αυ τό θήλυ, και ποιήσονται
τον κοπετόν περιττόν γάρ, ως εοικε, τό χρήμα και ε'ικαιό-
βουλον' διδάσκει δε μάλλον ως εκάστη φυλή μετά των εν
αυτή γυναικών Ιδίαν εξει τινά του θρήνου την άφορμήν. 25
ταύτητοί φησιν οτι φυλη οΐχου Δαυίιο χα()' έαυτψ χαι αϊ
γυναίκες αυτών χαθ' εαυτάς. και δή φε'ρε λεγωμεν ως ενι,

I. παντός τοϋ ίν αντί} \ιμώ Ο. πάντα! τους ίν αυτγι λιμοί* Ι'.ιΐιΐ. 3. π*π\ή-
ρωτο. μαρτύρησα Β.Ο. πιπ\ηρωται. μαρτυρά Έιάά. Ίώσηππος Ο. 5· °*"
μωγαι Λϊ διαπρύσιοι Ο. οιμωγή οΊαπρνσιοϊ Έ,άά. 7· * τάς αά τάς
ΙΐΏΐιβίΙΗ Β. και οία. Ο. βε βυρπ» 483 ε, 755 ά. 8. διότι Ο. αϊ
81ΐρΓ8 11. 00. ότι ΚιΙιΙ. 12. Ιωάννης Β.Ο. (βΟΪΙ. ΒαρΙϊβΙα) ΜπτΛιίο* Κιΐιΐ.
ι6. και καϊίται οπι. Ο. Γβΐίηυί οχ Ε(1(1. φησιν οΰτω ηοε οπίϊηε Ο. (V αύτω Ο.
ιη. κοπ€τυς αΚ. ηδβιιιηρίυιη εχ Ο. ϊντιβηλ. Ο. 19. φυλάς >Κ. οιη. Ο.
(22, 51. 62, 147, 238·) 20· οΰτι Ο. οΰτϊ Β. ΈΔά. 21. ίστήξίΐ Ο.
24. μ(τά Β.Ο. κατά Κ<1<1. 27. Μγομιν Ο.
 χω. ι. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. V. 497

τον έκαστης πόνον. οι μεν γάρ εκ φυλής Ααυι)£, ητοι τον

Ίουδα, της βασιλείας εκπίπτοντες, κατοιμώζουσιν ασχέτως,
ώς της ούτω -περιφανούς εύκλείας άποστερούμενοι' οϊ γεμην
εκ της του Λευ), των εκ της Ίερωσύνης εζωθούμενοι γερών, β
5 ομού γυναιξί ποιησονται τον κομμόν. οι δε εκ φυλής του
Ναθαν" προφήτης δε ούτος ην, και ούχι πάντως άληθής'
κόβονται πάλιν, ου γαρ ην αϋτοϊς ετι προφητεύειν άδικα
κα\ λαλεΐν τα άπο καρδίας, και τοις άσυνετοις καταπωλείν
ώς παρά θεού τους Ιδίους λόγους, κάί τάς εντεύθεν συλ-
ϊο λέγειν αισχροκέρδειας, εχει δε η παράδοσις, ότι τους κριτάς
Ιουδαίοι τούς καθιστάμενους κατά καιρούς εκ της Έυμεών
εδεχοντο φυλής, άτε δη συνετωτάτους και νομομαθείς άνδρας α 78β Δ.
εχούσης, κα\ πολύ των άλλων προφερεστερους εις γε τό ζην
ελεσθαι εννόμως. δια τούτό φησιν ότι φυλη "Χυμινν κό-φετΛΐ
ΐ5 χλ0 'εαυτψ. "ίδιος δε τις κα\ τούτοις ό θρήνος, ου γάρ
εκρινον ορθώς, οϋτε μην τοις θείοις είκοντες νόμοις, το τώ
θεώ δοκούν άποπεραίνειν εσπούδαζον, ήσαν δε μάλλον
φιλοκερδείς τε και εύωνότατοι, και η φησιν ό προφήτης " Οί ^,ι,Η-
" κριται αύτης ώς λύκοι της Αραβίας." συνοδύρεσθαι δε
ίο ταύταις άναγκαΐόν πως ην κάϊ τάς ετέρας φυλάς, άτε δη τών &
ήδίστων αύταϊς εθών τε και τόπων εκπεμπομενας, μάλλον
δε και αύτοΰ θανάτου κατηρτημενου τοις σφών κεφαλαΐς,
φθανοντος δε ώσπερ τών πολεμίων τό ξίφος και αυτού
τού λιμού.

25 Έν τη Ημέρα έκείνΗ εσται πάς τόποο διανοίΓομενοε έν τώ οίκω Κεφ. ιγ'.

Δαυείδ και τοις κατοικοΰσιν ΊερουοαΛΗμ κα'ι είο τπν μετα-
κίνΗσιν και εϊς τον ραντισμόν. ο

Επιτρέχει τω λόγω τά μετά τούτο πάλιν εσόμενα " τοις } Τηη.

3. ϊκπίπτοντα Ο. ϊκκοπίντκ Εάά. κατοιμώζουσιν ίίά. 6. ην οτα. Ο.

14· σνννόμωί Ο. ι6. τό οηα. Ο. ι8. τ» 388ΐιπ)ρΙϋπι βχ Ο.
30. ταύτα! ιηαηυ ρπηαίΐ Ο. 31. ϊκπ<πομμίνας (βίο) Ο. 33. κατηρ·
τημίνον ϋ. ϊπηρτ. Ε(Μ.
νοι. ιι. 3 8
 •1-98 Β. ΟΥΚΙΕΙΙ ΑΕΕΧΑΝυΚ. χϊϋ. ι.

" ήγαπηκόσι την επιφάνειαν" τοΰ Χρίστου, οι μεν γαρ ταΐς

άπειθείαις εζυβρικότες, εν πολιορκίαις έσονται, φησι, κα\ ότι
γε τοις σφών αυτών κατοιμώζουσι κακοΐς. εν δε γε ττ)
νοητή και άγια κατα το αληθές Ιερουσαλήμ, κα\ εν τω οίκω
Δαυε)£, τουτεστι, ττ) "Εκκλησία, τοΰ πεφηνότος εκ σπέρματος 5
Ααυε\δ κατά σάρκα \ριστοΰ, πας τόπος εοταί Αιανοιγόμινος,
ά τουτεστι, πολλή τις ευρυχωρία κα\ οίον άνειμενη δίαιτα τρι~
ποθητός και άπονωτάτη.
Ίστεον δε οτι το ρητον Εβραίοι πάλιν έτερως εκδεδώ-
κασιν. αντί γαρ τοΰ νΕσΎαι πας τόπος σιανοιγόμένος, πάσαν ίο
εσεσθαι πηγην άναβρύουσαν εφησαν αυτοί, και ε'ικός γε
σφόδρα, καϊ. της ερμηνείας των έβδομήκοντα τον σκοπον εις
τοΰτο αϋτο συντείνεσθαι, καν ει ετε'ρως εχοι της των ρημάτων
προφοράς 6 τρόπος, Ινα τι τοιούτον τ) το δηλούμενον. η μεν
ο γαρ άπειθης κα\ εξηνιος Ιερουσαλήμ, η πονηρά τε κα). άπο- ι$
χχίίΓ""· στ<*ΓίΓ> " V άποκτένουσα τους προφητας κα) λιθοβολούσα
8- ΐιαο. « τουί απεσταλμένους προς αΰτην," τάς τοις Ιδίοις τόλμη -
χιη· 34· , , , , , „ , / ν
μασιν αναλόγως έχουσας αποτιει οικας' εκκοπησεται γαρ
ροώνος δίκην. τοις γεμην οΙκοΖοί την νοητην Ιερουσαλήμ,
ητοι τον οίκον Ιούδα, τουτεστι Χριστού, εοται πας τόπος 2ο
^ιανοιγόμενος, ήγουν εν παντι τόπω πηγη, το της καθάρσεως
ΰδωρ άναβρύουσα, δηλον δε ότι τοΰ άγιου βαπτίσματος, ώς
είναι χρήσιμον τοις πεπιστευκόσι κα) εις την μετακίνηο-ιν κα)
787 Δ. & (\ς χον όαντκτμόν. καϊ τις ή μετακίνησες ; Ιουδαίων μεν, εκ
νομικής αγωγής εις πολιτείαν την επί Χριστφ, άπό σκιάς 25
6ί? άληθειαν, εκ τύπου καϊ γράμματος εις λατρείαν πνευ
ματικόν "Έ,λλησι δε μετακίνηο-ις εστί τις εξ άπιστίας
ηκουσιν επι τό πιστεΰσαι Χριστώ, εξ άμαθίας της πρώτης
είς έπίγνωσιν ακραιφνή τοΰ κατά άληθειαν οντος θεού, άπο

2. άπιθίίαιι Ο. 3· ούτοι» ιηαηυ ρήηβ Ο. κατοιμώζουσι ιτιαηα

ρπιηα Ο. ϊην'ιΐο Ώ. 15. άπιθηί Ο. αποστάτη! Ο. ΐ6. απο-
κτίνουσα Β.Ο. άποκτιίνουσα Κάά. ι8. ϊχουσα (βίο) Ο. άττοτΜΪται Ο.
2θ. τοντί'στι] + τ^ρ ικκΧησίαν \). ΓΡ]ηι^ηϋηΐί1)ΐΐ8 Ο.ϋ. 21. τόπψ παντί
ίην. οπϋηβ 5. ϊηνίΐίβ 25. άπο ϋ. Κθά. «κ 1). 27. «στί τι$] 8ίο
ρςίκϋ. ('στ'ι τι» Ο. τί» ?σται Ε(1(1. λ'ειΊια ιΐεδυηΐ ίη 1). 28. άμα&ία» Εάά.
 χίϋ. 2. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. V. 499

σκότους εις φωτισμόν' μετα,κίνηο-ις δε κοινή, παντι πρέπουσα

λοιπόν τω κεκλημενω διά της πίστεως, Ίουδαίω τε κα\
"Έ,λληνι' από του φρονεΐν τα. σαρκός επ) το ελεσθαι ζην 1>
όσίως και καθαρώς, κα\ περιπατεΐν εν ΪΙνεΰματι, κατά την 0»ι.
5 του μακαρίου Γίαΰλου φωνην' εκ του τιμάν τα. ϊν κόσμω ε'ις
το άγαπησαι τα. ύπερκόσμια. ότι δε το θείον και Ίερον
δεχόμενοι βάπτισμα ραντιζομεθα τω αίματι Χρίστου προς
άποκάθαρσιν αμαρτίας, πώς αν ενδοιάσειε τις ; οϋκοΰν ή
οδός ή είς μετακινηο-ιν χα) εις τον 'οα,ντιο-μον τοις εν τω οίκω
ΙΟ Ιούδα, τό σωτηριον βάπτισμα, ήτοι πας τόπος αιανοιγό-
μενος, ήγουν πάσα πηγή κατευρυνομενη τε και άναβρΰουσα ο
τό της καθάρσεως ύδωρ.

Και εσται εν τη ήμερα έκείνΗ, λέτει Κύριος, έΕολοθρεύσω τά 2

ονόματα των ειδώλων άττό τηο γήο, και ουκ ετι εσται αυτών
15 μνεία- και τούο ψευδοττροφΗταε και τό ττνεϋμα τό άκάθαρτον
έ£αρώ άττό τΗε γηο.

ΤΙάντα προς τό άμεινον μετακεχώρηκεν εν \ριστώ, καΐ

καινή κτίσις τά εν αύτω, της αρχαίας σαθρότητος άπο-
βαΚόντα τον μώμον. άτρεκη δε οντα τον επ\ τώδε λόγον ά
2ο κατίδοι τις αν κα\ ε£ αυτών ει βούλοιτο των πραγμάτων,
προ μεν γάρ τών της επιδημίας καιρών, οΰπω καθ* ημάς
γεγονότος του Μ,ονογενοΰς, ούτε μην τω θείω φωτϊ τά πάντα
περιαστράπτοντας, άχΧύς ην ετι και σκότος εν ταϊς τών
εθνών καρδίαις. ελάτρευον γάρ ειδώλοις, κα\ δυσβουλίας εις
25 τοΰτο κατώλισθον, ώς ζύλοις και λίθοις άναθεΐναι τό σέβας,
κα). τοις άκαθάρτοις δαίμοσι τάς τω θεώ πρέπουσας άνά-

2. λοιπόν 398ΐιπιρΙιιπι βχ Ο. 5· Α οιη· Ο· 7· αίματϊ] + τον ο.

9· τον 388ΐιπιρΙιιπι βχ Ο. 13. Κύριοί] + σαβαωθ Εάιΐ. ίηνίΙΐΗ Β.Ο.
(Αΐβχ. XII.) ι6. άπά] « Κ. ι8. αντγ Ο. Χριστψ Εάά. 19. τόδι Ο.
20. κατίΐδοί Ο. και 038ϊ1ΠΐρΙΙΙιη βχ 0. 23. ην ΟΙΏ. Ο. 24· &νσβον-
\ίαΐ! (βϊβ) Ο. 25· άναθηναι 0. 20. τω ΟϋΒϋΠίρΙαίη βχ Ο.
3 8 3
 500 Β. ΟΥΚΙΙ,ΕΙ ΑΙ,ΕΧΑΝΌΒ. χϋί· 2.

ε πτειν τιμάς, και ταυτί μεν της τών πλανωμενων άβελτεριας

τά εγκλήματα, παρά δε γε τφ Ίσραηλ, ός ην κα\ άπόλεκτος
χχβ"ϊί 9 *°" " ^€Ρ19 Κυρίου, κατά το γεγραμμενον, σχοίνισμά τε κλη-
" ρονομίας αυτού" τοσαύτη τις ην ηθών τε και τροπών
έξιτηλία, ως ολίγου μεν άξιονσθαι λόγου, καίτοι προς (πι- 5
κουρίαν αύτοΐς δοθέντα, τον νόμον, κα\ ουκ άνικάνως έχοντα
προς παιδαγωγίαν την επί γε τω χρηναι βιοΰν ορθώς, απο-
νεύσαι δε μάλλον προς το δεΐν άβούλως ταΐς τών εθνών
συναποκομίζεσθαι πλάναις, κα\ ταΐς τών ομόρων δεισιδαι-
788 Δ. α μονίαις ενολισθεΐν. προσεκειντο μεν γάρ, κα\ λίαν εκτόπως, ίο
τοις τών ψευδυπροφητών μαντεύμασιν. οι μεν γάρ τών
ειδώλων θεραπευτα), βεβήλοις τεμενεσι προσιζησαντες, χρη-
σμολόγοι τε ησαν και ψευδοεπεΐς' ο'ι δε και τό Ζτ) Κύριος,
επ\ γλώττης έχοντες, και εύσεβεΐν ύποπλαττόμενοι, και οίον
προβάτου δορά τον λύκον επισκιάζοντες, τό της προφητείας 15
ονομά σφισιν αύτοΐς περιτιθεντες οι τάλανες, και την επί
1) τούτω δόζαν άνοσίως αρπάζοντες, άπηρεύγοντο τό δοκούν,
και τους της εαυτών καρδίας λογισμούς θείαν εφασκον είναι
βουλην. περί τών τά τοιάδε τολμάν ειωθότων και ό προ
φήτης εφασκεν Ιερεμίας προς τον τών όλων κατεξουσιά- 2ο
Ηίβι\ ζοντα θεόν " Ό ών Κύριε, ιδού οι προφηται αυτών προ-
" φητεύουσι και λεγουσιν Ούκ οψεσθε μάχαιραν, καΐ λιμός
" ούκ εσται εν ημΐν, ότι άληθειαν και ειρηνην δώσω επ\ της
" γης κα\ εν τφ τόπω τούτω." καϊ πρός γε ταύτα θεός
II). η. " Ψευδή, φησίν, ο'ι προφηται προφητεύουσιν επί τψ ονόματι 2$
" μου, ούκ απέστειλα αύτούς και ούκ ενετειλάμην αύτοΐς και
ο " ούκ ελάλησα πρός αύτούς, ότι οράσεις ψευδείς καϊ μαν-
" τείας κα\ ο'ιωνίσματα και προαιρέσεις καρδίας αυτών, αύτοί

ι. ταύτη Ο. άβ*\τ(ρίαί Ο. αβιλτηρ. Έ,άά. 2. η"ν αββιιπιρίυπι βχ Ο.

άπά\(κτοί Ο. άποδ€ΚΓθΓ Β. Εάά. 3· τί 0ία· Ο· 7· το ^·
8. ίτροι το δίΐκ] πρυςταδήν (βίο) Ο. 9· τνναποκομίζίσθαι Ο. άτο-
κομίζίσθαι Έ,άα. 10. ίνοΚισθΐϊν 0. στοιχιίν Π(3. II. ψςνδο·
προφητών Ο. ψιυδωννμων προφητών ϋά. 12. βίβήλοι: Ο. τοΐϊ /3τ/9. Π<1.
ΐ6. ήτΐ τοντο Ο. Ι7· άττηρίνγοντο^ άπηγόρίυον Ο. ΐ8. «αυτήν Ο.
αυτών ϋά. 23· ήμίν Ο. (Αΐβχ.) ΰμ'ιν Κάά. (νβΐ.) 2$. φησιν ίΐββιιπιρίιιΐη
εχ Ο. «π Ο. ϊν Εάά. (48.) ηβαίπιπι ΙΐίΛβΙ Β. ιη. ότι €. καϊ Εάά.
 χίϋ. 3· ΙΝ ΖΑΟΗΑΕΙΑΜ. ΤΟΜ. V. 501
" προφητεύουσιν ΰμΐν" και πάλιν " Ουκ άπεστελλον τους ΗϊβΓ.
II I ' \ > » V >«\ >. /. \ » \ ΜΙ··.»·.
προψητας, και αυτοί ετρεχον' ουοε ελαλησα προς αυτούς,
" κα\ αύτοι προεφητευον." ψευδοεπεΐς γαρ ησαν, ως εφην,
και, λημματίων αισχρών ηττωμενοι, προσελάλουν τοις άκροω-
5 μίνοις τα. " άπό καρδίας αύτών, καθά γεγραπται, καΐ ουκ Ι1>· ι6·
" άπο στόματος Κυρίου." είτα δε'ον (πι τούτοις άγανακτεΐν
Ιουδαίους, εκ των εναντίων εποιούντο σεπτούς, και τιμαΐς ταΐς
άνωτάτω στεφανούν εσπούδαζον. επειδή δε λοιπόν επε'φανεν
ήμΐν ό Μ,ονογενης του θεού Αόγος, ωχετο μεν εις άπαν κα\ ά
ίο ολοθρεύεται παντελώς τά ψυχρά και μειρακιώδη της είδωλο-
λατρείας αθύρματα, συνεξηρηται δβ αύττ) και το εκτοπον τε
καΐ δυσσεβες επιτήδευμα των ψευδοπροφητών, οι πονηρού τε
και ακαθάρτου πνεύματος έμπλεοι τε ησαν, κα\ τοις των ειδώ-
λων θεραπευταΐς άδελφην καϊ γείτονα νοσούντες την πλάνη-
ΐ5 σιν καταφωραθεϊεν άν, και μάλα ορθώς, εις γαρ άμφοϊν της
δυσσεβείας ό επιστάτης, τουτέστιν ό σατανάς, έζαρω τοίνυν β
φησϊν ά,πο της γης τα, ονόματα των ειδώλων και ουκ ειτται
αυτών μνεία ίν τν\ ήμερα- έχείν*ι, τουτεστι κατ εκείνο του
καιρού, καθ> ον άν το θείον κα\ επουράνιον λάμψη φώς, καϊ
«ο εν ταΐς των πλανωμενων καρδίαις ό νοητός εωσφόρος άνα- ? 8· Ρβ'·
τείλη, κατά το γεγραμμενον, διαυγάση δε καϊ ήμερα, της
πάλαι νυκτός άπεληλαμενης και τών εν αύτη δρωμένων
Ίνα της αρχαίας άκαθαρσίας εζηρημε'νης, οϊ άληθινοί τε και
άγιοι προσκυνητα\ φαίνοιντο λοιπόν της εύαγοΰς πολιτείας
25 άνημμενοι τά αύχηματα, και την εν Χριστώ τιμώντες ζωην.

α 780 Α.
Και εσται έάν προφΗτεύσΗ άνθρωττοε ετι, καϊ έρεΐ πρόε αυτόν ό 3
ττατΗρ αΰτοΰ και η μΗτΗρ αύτοΰ οϊ τεννΗσαντεε αυτόν Ού ^ηοη,

I, 2. προφητινουσιν—ονδε αβδίιπιρίΕ βχ Ο. 8ΐΒΐίπΐ (λάλησαν Εάά. ίηνίΐο Ο.

3· ΐπροίφήτινον (βίο) 0. 8. ΐπιιδή δί Ο. Ατ*1 δε Εάά. ΙΟ. δλοθρίνιται Ο.
ώλόθριντο Εάά. 12. τ€ ΜβϋΓηρΙιιπι εχ Β.Ο. 13. ΐμπλιοί τ· Ο.
ϊμπλιο Εάά. ι8. κατ* <κ<ΐνο τον καιρόν Ο. κατ ΐκιϊνον τον καιρόν ϋά.
Ι9· λάμ^ίΐ (=\άμγη) Ο. 31. διανγάσιι Ο. και ϋββΙΙΠίρΙιΙΓη 6Χ Ο.
23· αληθινοί τ€ Ο. αθληται Εάά. 27. αυτόν ρποβ άεββί ίη Εάά.
 502 Β. ΟΥΚΙΕί,Ι ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. χϋί. 3·

δτι ψευδΑ έλάλΗσαο έν ονόματι Κυρίου- και συμποδιοΰσιν

αύτόν ο ττατΗρ αύτοΰ και η μΗΤΗρ αύτοϋ, ο! ΓΐννΗσαντεο
αϋτόν, έν τω προφΗτεύειν αύτόν.

Ύοσαύτη τις εσται περϊ το θείον, φησϊν, αιδώς των

τηνικάδε, φροντιούσι δε ούτω της ε'ις άκρον επιεικείας και 5
]) άζιαγάστου ζωής, ώστε και γονέας αυτούς Ιδίοις επιθήγε-
σθαι τέκνοις, ει ζήλουν ελοιντο τους ψευδοεπεΐς προφήτευαν
ύποπλαττόμενοι, και άποφθεγξριντό τι των άπό καρδίας,
ώς θεού λελαληκότος. ο-υμπο^ιουο-ι γαρ αυτόν, φηοΛ, του-
τε'στι καταδεσμεύσουσιν ώς εκφρονά τε και μεμηνότα, μελλή- ίο
σαντες δε ούδεν, καθοριοΰσιν αύτοΰ και θάνατον, ει εμμονόν
τε και αναιδή την επ\ τώδε ποιοΐτο νόσον. άπόχρη γαρ
αύτοΐς εις το δεΐν άπασαν του παιδος καθορίσαι δίκην το
οτι ψει/Λ) λελά,ληκεν ϊν ονόματι Κυρίου.
ο "Αθρει δε όπως εστίν άληθής ό λόγος, και το βέβαιον 15
ε'ις πίστιν ή προαναφώνησις εχεί. τις γαρ των καθ' ημάς
διακαρτερήσειεν αν εν τω νυν καιρώ προφητεύοντος τίνος ;
η πώς ούκ έξεστηκότα λογιεΐται μεν τόν τοιούτον εύθύς,
ώδε τε έχοντα γνώμης πώς ούκ άν ποιήσαιτο στυγητόν ;
ποίος δε πατήρ άνεπίπληκτον έάσει τεκνον, εΐ τοις ούτω 2ο
δεινοΐς εναλοίη πλημμελήμασιν ; άπόδειζις ούν άρα, και
μάλα σαφής, γένοιτο άν οϊμαι τουτί, τού χρήναι φρονεϊν
άραρότως οτι πολύ προς το άμεινον ή τών καθ' ημάς
ά πραγμάτων μετακεχώρηκε φύσις, θεού μεταπλάττοντος εις
το αύτώ δοκούν και εΐ? τό εδ £χον, ή πριν. και γούν τά 25
πάλαι τιμώμενα και παρά πολλοίς άξιάγαστα, νυν εστι

4- φησι ροδί τηνικάδ* Ιτ. Εάά., \ΐο: ΟΓίΓΐηβ Ο. 7· '< ζήλουν ίΧοιντο Ο.
ζηλοΰν, το Εάά. 8. ύποηΧαττόρινοι Ο. άποπλαττομίνονς Β. Εάά.
και Ο. Εάά. καν Β. άποφθίγξοιντό Β. Εάά. άποφθΐγγοιντό Ό. άποφθίγξ<ταί Ο.
8ΐ3ΐίπι τά Εάά. ΐηνίΐϊβ Β.Ο.ϋ. ιι. και Β.(5. τον Εάά. 12. τό& Ο.
Ι3· τό αΐΐ. Ο. τό8( Ίϊά. ΐζ. όπωι Β.Ο. ωσπιρ Εάά. 21. ϊνάλοΐίΐ Ο.
22. γαιοιτ αν Οι. τον χρήναι φρονί'ιν άραρόταί οτι Ο. τη! €?ι θ«οι/ (νσ(β(ίας, ότι
[ότ( ΑΐιΙ). και ότι Β.] Εάά. 26. τιμώμινα ΟΤϋ. Ο. ΙιίΛεΙ Ό. (οτι Ο.
ίϊσι Εάά.
 χϋί. 4-6. ΙΝ ΖΑΟΗΑΕΙΑΜ. ΤΟΜ. V. 503

στυγητά και επάρατα και τοις επιεικεσιν ουκ άνεκτά και

του κολάζεσθαι δεΐν ουκ ήμοιρηκότα.

Και έσται έν τη Ημέρα έκείνΗ καταισχυνθπσονται οΐ προφΩται, 4

εκαστοε έκ τηο οράσεως αΰτοΰ έν τω προφΗτεύειν αϋτόν,
5 και ένδύσονται δέρριν τριχίνΗν άνθ' ών έψεύσαντο. και έρεΐ 5
Ουκ ειμί προφπτΗε εΓω, διότι άνθρωττοε εΓεννΗσέ με έκ
νεότΗτόο μου. και έρώ πρόε αυτόν Τί αί πλΗταί αύται ανά 6
μέσον των χειρών σου; και έρεΐ "Αε έττλΗΓΗν έν τφ οίκω
τω άΓαπΗτφ μου.

ίο "Οτι και ποινής και δίκης άξια τίθενται παρ ήμΐν τα η 790 Α.
πάλαι τεθαυμασμενα, κα\ εκ της των προκείμενων εννοίας
άταλαίπωρον Ίδεΐν. προεφητευον μεν γάρ, ώς εφην, εν τω
Ίσραηλ οί ψευδοεπεΐς τε καϊ φενακες, κα). πλανάν εΐωθότες
" ένεκεν δράκος κριθής και κλάσματος άρτου" κατά το Εζβοΐι.
ΐ5 γεγραμμενον. είτα τοιαύτα τολμωσιν εκεινοις, επεπληττε
μεν ουδείς, ούδ' άπείργειν ηθελεν ως δυσσεβεΐν ηρημε'νους,
επαίνοις δε μάλλον αυτούς και ταΐς άνωτάτω τιμαΐς στεφα-
νοΰν ηξίουν οι τάλανες. ταύτητοι κάκεΐνοι προς το χείρον β
ηεσαν, τρεφόμενης ωσπερ εν αύτοΐς της νόσου δια της των
2ο τεθαυμακότων αυτούς ελαφριάς, εν δε' γε τω νΰν καιρώ
κατακτχυνΰησ-εσθαί φησιν αυτούς, ού παραδεχθείσης δηλονότι
της ψευδοπροφητείας, επιτιμωμενης δε μάλλον, και εξ αυτών
των τά τοιάδε τολμάν εΐωθότων τάς της άπονοίας εζαιτου-
μενων δίκας, ώς ελεγχθεντας ευθύς και άποσχεσθαι του
25 κακού, και £ερριν ένίυα-ασθαι τριχίνην «ί*6' ών ί\^ιύσ·Λντο, του-

4· αΰτόκ] αϋτοΰί Ρ. (22. βΐ.) 5· + °τι Β· ^· βιότι Ο. (Αΐβχ.)

οί. ίηίτα. διότι Άνθρωπο! ΐργαζόμινος την γην ΐγά (Ιμι ότι Έάά. ότι άνθρ. ΐργ. την
γην «γω ίίμι διότι Β. 9· τψ αγαπητά Β.Ο. (νβΐ. μ) θΓ. ίηίτα. τοϋ αγαπητού
V. Εάά. (Αΐβχ.) οί. βαρτα 4·5ί'· *η 8. «ϊοαηηβπι 463 ο· >η ^..Γοαηηβιη 1107 ο
τά αγαπητά ?]. 12. ιΊδίϊν (βίο) V. ι6. οίδ'] ονκ Ο. Ι9· Ίισαν Ο.
ϊν αββαηαρίιιιη οχ Ο. 2ο. γι Η^αιημΙηπι βχ Ο. 22. ίπιτιμαμίνη! Ο.
ϊπιτιτιμημίνηι Έ,άά.
 504 Β. ϋΥΒΙΙΙΛ ΑΙ^ΕΧΑΝΌΒ. χω. 4~6·

ο τεστι, πενθεΐν επί τω κακω και €7Γί ττ) πλημμέλεια κατολο- ,

φύρεσθαι, μεταγινώσκοντας, ότι λογισμών εις τούτο κατώ-
λισθον άμαθίας, ως ψευδοεπησαι κατά. θεού, ερυθριώντας
δε όλως ούδεν όμολογήσαί τε την άμαρτίαν καϊ συγγνώμην
εξαιτησαι, λέγοντας σαφώς Ουκ είμι προφήτης εγω Ότι δ
άνθρωπος εγεννηο-έ με εκ νεότητας μου, τουτέστιν, άνθρωπου
γεγονα τεκνον. ασθενής 8ε λίαν η φύσις και εύπάροιστος
κομιδη προς το μη εχον ορθώς, και ετοιμότερα πως εις
<1 αμαρτίας, εϊεν δ" αν α'ι τοιαίδε μετανοούντων φωναί. ει
δε δη βουλοίμην αύτον ερεσθαι, φησϊ, Ύί το χρήμα τών εν ίο
χερσιν όρωμενων τραυμάτων ητοι πληγών ; άποκρινειται
πάλιν οτι ΛΑς επληγην εν τω οίκω τω αγαπητω μου, συμ-
δορπι ποδισάντων αύτον δηλονότι πατρός κα\ μητρός, κα\ τάς
της προπετείας εζητηκότων δίκας. οίκος γαρ αγαπητός
εκάστω τών καθ* ημάς, ό τών γεγεννηκότων. *5
"Ορα τοίνυν όση τις εστίν η τών πάλαι τε καϊ νυν
πραγμάτων διαφορά, εθαυμάζοντο μεν γαρ οϊ παρ εκείνοις
ψευδοπροφηται, και ησαν εν δόζη και ύπολήψει χρήστη,
β και ταύτα δρώντες ούδε μετεμελοντο' κατά δε γε τον
ενεστηκότα καιρόν, ει δη πη τίνες ελοιντο ταϊς εκείνων 2ο
μανίαις κατακολουθεΐν, επιτιμώνται, καταισχύνονται, ταϊς
τών γεγεννηκότων κολάζονται ψηφοις, μεταγινώσκουσιν ώς
ημαρτηκότες κα\ πενθοΰσι και κλαίουσιν, αιτούσι συγγνώμην
την της άνθρωπείας φύσεως όμολογούντες άσθενειαν και
791 Δ. » το εύόλισθον εις άμαρτίαν. άνηρηται γαρ " το πνεύμα το 25
νβΓ. ι. ακασαρτον απο της γης, τη του Ζωτηρος ημων Ιησού
Χριστού δυνάμει τε και εξουσία.

Χ. κατωλοφ. Ο. 6. τουτΐστιν] + ότι Ε<1<3. ϊηνίΐο Ο. 8. ρτοιμοτίρα

πωι Ο. ίτοιμοτριπηι 'ύά. ο. όμαρτίαι Ο. άμαρτίαν 'ύά. ΙΟ. ΐρισθαι]
+ τι Β. ΡοηΙ. 12. τω αγαπητό Β. Ο. ΡοηΙ. τον αγαπητού Α\Λ>.
13. τάί] τά Εθά. 14. αγαπητό! Β.Ο. ΡοηΙ. αγαπητού ΑιΛ.
*5· γ*γ*νηκάτων (βίο) 0. ι6. « αββυαιρίιιπι βχ 0. ία. γι οπα. Ο.
20. πη 3β811Π]ρ111Γη βχ 0. 21. μανίας Ο. μανπίαιί Εάά. ακοΧονθί'ιν Ο.
καταισχύνονται Ο. κα\ κατ. Β. και κατ. και Εάά. 23. και ρπηβ βΐ αίτοΰσι
συγγνώμην α$δ11ΙΤφΐ3 βχ 0. 24. ανθρωπίαί 0. 20. Ίησον
ονα. 0.
 χΐϋ. 7· ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. V. 505

"Ρομφαία 4£εΓέρθΗτι επί τον ποιμένα μου και έπ' άνδρα πολίτΗν ι
αύτοΰ, λέπει Κύριοο παντοκράτωρ, πατάΕω τόν ποιμένα και
διασκορπισθΗσονται τά πρόβατα, και έπάξω τΗν χεΐρά μου
έπί τούε ποιμένας.

5 Αεδωκεν ΰπερ ημών τον ίδιον ΥΊον ό θεδ? και ΐΐατηρ,

έφεϊς οικονομικώς καίτοι θεον οντά κα\ εξ αυτού κατά. 1>
φύσιν άπορρητως γεγεννημενον, και εν τη του δούλου μορφή
καθικεσθαι, κα\ άνθρωπον γενέσθαι καθ' ημάς, και άνατληναι
σταυρόν, Ίνα σώση τον κόσμον και άποστηση της κατά
ίο πάντων πλεονεξίας τον σατανάν, καθελη δε και την βεβηλον
ειδωλολατρείαν, κα\ κατάργηση μαντείας, ψευδοπροφητείας
τε και τους εκ καρδίας φενακισμούς, εξάρη δε κα) " το πνεύμα 8υρι·»
το ακάθαρτου απο της γης, και προς γε οη τούτοις, ινα
κατακτησηται την ΰπ ούρανον, μετατιθεις εις θεογνωσίαν ο
ΐ5 τους πεπλανημένους, άναπείβων ελεσθαι την ευσεβή και
εύσχημονα πολιτείαν, και παν είδος αρετής όράσθαι τετι-
μηκοτας. ταύτης ούν ένεκα της αιτίας τον έπ\ ξύλου θάνα
τον, καίτοι πολύ λίαν έχοντα το δυσκλεες, ΰπεμεινεν εκών,
" αϊσχύνης καταφρονησας," ούτω και αύτω δοκούν τω θεώ ΗΘ1>. χϋ.
2ο κάϊ Ώατρί. και τι τοιούτον ημΐν ύποφαίνει λέγων αυτός 6
Υιός ""Οτι καταβεβηκα εκ τοΰ ουρανού ούχ Ινα ποιώ το 8.3ο*η.
" θέλημα το εμον άλλα το θέλημα του πεμφαντός με. ' >9
" τούτο δε εστί το θέλημα τοΰ πεμφαντός με, Ίνα πάν ά
" δ δεδωκε μοι, μη άπολεσω εξ αυτού, άλλα άναστησω
25 " αυτό τη εσχάτη ήμερα." ως γαρ ό θεσπέσιος γράφει
Παΰλορ " Αιά τούτο Χριστδρ άπεθανε κα\ εζησεν, ίνα και κ°η>-
χϊν. 9.
" νεκρών και ζώντων κυριεύση." τεθεικε τοίνυν εκών ύπερ

2. πατάξω Ο. (23, 42> πάταξον Ρ. Εάά. (Μβχ. XII.) 3· δ'ασκορ-

πισθησονται Ο. (Αΐβχ. XII.) διασκορπισθησίται Κ Εάά. (42, 24°)· \&ιασκορπισθή-
τωσαν XII βυρΓ&ΒΟΓ. οί. ίηίΓ3 795 ίηϊ*·] 9· αποστηση Ο. ΙΟ. καθ(λ<ϊ Β.ύ.
II. κατάργησα Ο. μαρηίαι Ο. μαντίίαν Εάά. ψίυΒοπροφητιία! ϋ. ψίυδο?τρο-
φήται ηά. 12. ΐζαρά Ο. Ι4· κατακτησηται ί). καταστησηται ϊιά.
ΐ8. ίκών α00Ε89ΐΙ εχ ϋ. 20. και τι] καίτοι \\ά. 25. αυτό] + Α> ΪΜ·
ϊηνϊΐο Ο. ώί γαρ Ο. καϊ ωσπιρ \ίά. 20. ίζησιν 0. ανίζησ^ν ϊ\ά.
νοι·. π. 3 τ
 506 Β. ΟΥΚ,ΙΙ,υ ΑΕΕΧΑΝϋΚ. χίϋ. η.

ημών την ψυχην, μόνον δε ούχι και παραδόντος αυτόν ώς

άνθρωπον Ίδίω νεύματι του θεοΰ και ΤΙατρος, και οίον
εφιίντος, ώς εφην, αϊματι τιμίψ την απάντων πρίασθαι ζωην.
και γοΰν ό Έωτηρ οιηθίντι ΙΙιλάτφ κατεζουσιάζειν αϋτοΰ
α.3οΛη. 6προσυπηντα λίγων "Ουκ είχες εξουσίαν ούδεμίαν κατ εμού, 5
" ει μη ην δεδομενον σοι άνωθεν."
ΥΙροαφηγησάμενος τοινυν δια. της του Προφήτου φωνής, ως
πλείστη τις εσται των ανθρωπίνων πραγμάτων επ\ το αμεινον
η μεταδρομη, παθόντος αύτοΰ τον εν σαρκι θάνατον, μόνον -
ουχι κα\ επισπεύδει του καιροΰ την άνάδειζιν, καθ' ον εσται ίο
ταύτα, και ενεργεΐσθαι προστίταχε το εττι τω πάθει μύστη -
ριον, αύτη τη ρομφαία παρεγγυών τε και λέγων Έ^εγέρθητι
792 Δ. α ϊπ) τον ποιμένα μου χα) ίπ' αν$ρα πολίτψ αϋτοΰ λέγει Κύριος
παντοκράτωρ, και ρομφαίαν μεν εν τούτοις καταδηλονσθαί
φαμεν ώς εν εϊδει μαχαίρας τον πειρασμον, η και αύτο το ΐ5
πάθος το εκ της Ιουδαίων άπονοίας επενηνεγμενον τω
Εμμανουήλ, εοικε γαρ συνιίναι τε οΰτω και μην και
ειπείν ό δίκαιος Συμεών, οτε προσεκόμιζεν όκταημερον τον
8. Ιλο. Ίησοΰν η άγια παρθένος " Και σου αύτης την ψυχην διε-
" λεύσεται ρομφαία." μόνον γαρ ούχι ρομφαία, κατεσφάζετο, «ο
σταυρούμενον όρώσα τον εζ αύτης γεννηθέντα κατά γε την
1> σάρκα φημί. ω τοινυν ρομφαία, ϊ^εγίρ^ψι φησίν ΐττι τον
ποιμένα μου, τουτέστιν, ενεργείσθω λοιπόν το σωτήρων πάθος
κα). ό της των αγαθών αναδείξεως ηκετω καιρός, τίθενται
μεν γαρ ε<$> ήμας άρχιποίμην ό Χρίστος, και ύπ' αύτώ «5
πάντες εσμεν οϊ πεπιστευκότες, πλην ούκ εζω χειρός της
του θεού κα\ ΐΐατρός. κατάρχει γαρ ημών εν ΥΊω, δι αύτοΰ
τε και εν αύτώ σεσώσμεθα και αύτην εσχηκαμεν την προσ-

3· τιμίω Ο. τγ ίδια» Έ,άά. 4· οιηθίντι Πίλάτψ Ο. οιηθίντοι Πιλάτου \\ά.

5· κατ ίμον ϊξουσ'ιαν οϋδίμίαν Ο. υΐ 8ϋ|)ΓΗ 774 Ί· β. οΊδομίνον σοι Ιιοο
οπίίηε Ο. 9- V ΜβυπιρΙιιπι εχ Ο. καταδρομή 'ύά. Ι4· ρομφαίαν]
+ μίν Έάά. ϊηνϊΐο Ο. 17. ϊοικί γαρ] και ίοικί γι ΝΛ. ϊη 8. Ιλιο.
Ι9· παρθίνος 0. ίβ,νεηΐε Νϊΐς. θιοτόκο! Έ,άά. 23. ϊνιργίίσθω Ο.
ΐξηγιίσθω Εάά. 24· ήκίτα> Νίΐί. Έ,άά. Γτω Ο. τίθιιται Ο. «στ» £(1(1.
26. πάντα ισμιν 1)00 ΟΓ(1ίηε Ο. 28. αντήν Ο. δι' αύτοΰ ϋά.
 χίϋ. 7· ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. V. 507

αγωγήν. και γούν εφασκεν ό Έωτήρ " Τά πρόβατα τα. εμά 8. ,ΐοίΐη.
" της φωνής μου άκούουσι, κάγω γινώσκω αυτά, κάϊ άκο- 7 3
" λουθούσί μοι, κάγω δίδωμι αύτοΐς ζωην αιώνιου, κα\ ου α
" μη άπόλωνται εις τον αιώνα, κα\ ούχ άρπάση τις αυτά εκ
5" της χειρός μου. ό ΐΐατηρ μου ος δεδωκε' μοι πάντων
" μείζων εστι, και ουδείς δύναται άρπάζειν εκ της χειρός
" του Πατρός" εγώ και ό ΤΙατήρ εν εσμεν." "ίδιος ουν άρα
του θεού καΐ ΐΐατρος ποιμην ό Υιός, οϋκ άλλότρια κατα
νομών θρέμματα, τά εαυτού δε μάλλον και τά τού ΤΙατρός,
ίο οϋκ ιδίων αυτού νοουμένων των μισθωτών ποιμένων, οι
κατε'σφαζον μεν τά πρόβατα, φειδούς άπάχτης εζηρημενης, ά
" ελεγον δε και πωλούντες αυτά Εύλογητός Κύριος και βηρ»
" πεπλουτηκαμεν." πολίται γεμην, ήγουν ο'ικεΐοί τε καΐ γνώ- 5
ριμοι, τού άγαθού ποιμενος, ο'ι ΰπ αύτφ τεταγμένοι, κα\ πρό
ΐ5 γε τών άλλων οϊ θεσπέσιοι μαθηταΐ, οι και π&τα,γβεντος τού
ποιμένας κατεσκίδναντο κα) πεφεύγασιν. επειδή γάρ ηκον
τών Ιουδαίων ο'ι ύπηρεται, και συν αύτοΐς ό προδότης ομού
τη σπείρα συλληψόμενοι τόν'Ιησοΰν, " πάντες αφέντες αύτον Β-Μαη*.
" εφυγον." εφη γάρ ούτω το γράμμα το εΰαγγελικον.
20 υτί οε οους υπερ ημών τον ιοιον ίων εις θάνατον β
ό θεός και ΊΊατηρ πατάζαι πως αύτον λέγεται, τφ γε
όλως εφεΐναι παθεΐν, πιστώσεται λέγων αυτός ό Υιός,
διά της τού ψάλλοντος φωνής περ\ τών εις αυτόν άνόσια
πεπραχότων, δηλον δε ότι τών Ιουδαίων ""Οτι όν συ Ρβ.ΐχνίϋ.
25 " επάταξας αΰτο\ κατεδίωξαν, κα] επϊ τό άλγος τών τραυ- '
" μάτων μου προσεθηκαν πρόσθες άνομίαν επί την άνομίαν
" αυτών" εκούσιον μεν ούν, ώς εφην, έποιεΐτο τό πάθος,

2. άκούουσι Ο. άκουα ΈΛά. οί. 6πρΓ3 α6 β. 3· ούτοΐι ζ. αϊωνιον Ο.

ζ. αιών. 616. αντοϊί ίίά. 4· άρπάστ] Ο. άρπάση ϊ\ά. 5· τάντωι»
μείζων ΙΐΟΟ 0Γ(1ίηβ Ο. 7- Πατροϊ] + μον »Ί· >ΠνίΐΟ Ο. Πατήρ] + μου
ΫιΑ. ίηνίΐίβ Β.Ο. δ. ποιμήν αη(β του θ(οϋ (Γ3ηβροηί( Ο. 9· τα 8'1·
Ηβευπιρίαπι βχ Ο. 13. γεμην Ο. δί Έ,άά. τ» αββιιηαρίηπ) εχ Ο.
Ι7· ο'ι των Ιουδαίων ίηνβΓβΟ οπίίηε Ο. ΐ8. τηί σπίίραι Ο. 20. δί
δοΰί] διδοϊτ Ο. τόν ίδιον Υ'ιον ιΐι θάνατον Ιιοο οιάϊαβ Ο. *ιγ 0. αη(β τον Ιτ. Κάά.
22. οΚω ΕΠ3ηα ρτίπια Ο. 24· πΐπραχάτωρ Ο. δίδμακότωι» Εάϋ.
ί6. Η360 πρόσθί!—αυτών 888υπιρΐ3 βχ Ο.
3Τ 2
 508 Β. ΟΥΚΙΙΜ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. χίϋ. 8.

ΐνα τά εκ του παθείν αυτόν διαφαίνηται κατορθώματα, οτι

δε τοις εσταυρωκόσιν ολέθρου πρόξενον εσται τό χρήμα, κα\
793 Α. η τοις εκ θείας οργής ύποπεσοΰνται κακοίς ο'ι της τοιάσδε
βουλής και των εγχειρημάτων έξάρχοντες' ούτοι δε ησαν
ο'ι λαών ηγούμενοι" διατρανοΐ λίγων Κα< ΐπά%ω την χείρα 5
Ηϊ6Γ. χϋ. μου ϊπ\ τους ποιμένας, διεφθάρκασι γαρ " τον αμπελώνα
« αυτο{)) κατά. την του προφήτου φωνην, έδωκαν μερίδα
" αϋτοΰ επιθυμητην εις ερημον άβατον, εγενηθη εις άφα-
" νισμόν απώλειας." επάγει γεμην την χείρα αΰτοΰ τοις
ποιμεσι θεοί οιονεί καταπαίουσαν την ρομφαίαν, και τάς ίο
β της άνοσιότητος επαιτούσαν δίκας, ούχ οτι μόνον αύτο\
πεπαρωνηκασιν εις Χριστον, άλλ' οτι προς τούτω και τοϊς
άλλοις γεγόνασιν άρχη και οδός της άσχετου μανίας, ώς
γάρ φησιν ό μακάριος ευαγγελιστής Ματθαίος, ΤΙιλάτου
τοις Ίουδαίοις προτεθεικότος άριστον τε και ϋαραββάν, 15
«.μ.λιιη. καΐ τό "Ύίνα θέλετε εκ τών δύο απολύσω ύμΐν" προσπε-
XXVII. 21. ' '
II). ίο. φωνηκότος, " ο'ι άρχιερεϊς και ο'ι προσβύτεροι έπεισαν τους
" όχλους ΐνα αιτησωνται τον 3αραββάν, τον δε Ίησούν Ίνα
8· ·Γο*η. « άπολεσωσιν " άνεπειθον δε προς τούτω βοάν " Σταύρωσον,
ο " σταύρωσον." ούκοΰν άληθες τό διά της του προφήτου 2ο
Ηϊβγ. χ. φωνής ε'ιρημενον ""Οτι ο'ι ποιμένες ηφρονεύσαντο, και τον
" Κύριον ουκ εξεζήτησαν' διά τούτο ουκ ενόησε πάσα η
" νομη, κα\ διεσκορπίσθησαν ." ώσπερ γάρ η νήψις τών
αγαθών ποιμένων όνίνησι την άγελην' ούτω καταφθείρει
τό ράθυμον, και τοις τών ποιμένων ϊχνεσι τό ΰπό χείρα 25
πάντως άκολουθεΐ.

8 Καϊ έσται έν τη Ημέρα έκείνΗ, λέτει Κύριο·:, τά δύο μέρΗ

I. τά—διαφαίνηται κατορθώματα Ο. τό—διαφανίϊται [Β. ΡοηΙ. διαφανηται ΑίΛ.]
κατόρθωμα ΐ,άά. 4· των οα>· 9- αυτοϋ 3δ8ΐιπ)ρΙιιπι βχ Ο.
τοϊγ ποιμϊσι θίόι Ηοο υπίϊιιΐ' Ο. ΙΟ. καταπαίουσαν Ο.Ό. καταπονού
σαν Β. Ε(1<ϊ. την ρομφαίαν ρβΓ Γ3β. Γηαηιι ίοΓίο ρπηια 8.0 τη ρομφαία εαβί. Ο.
την ρομφαίαν ΙΐίΐΙ>βΙ Ό. 12. τούτω Ο. τούτοι: Ε,άά. 13. τη:] -|- ί/ι
Χμιστον ύά. ίηνϊΐο Ο. 14. ·ιϋαγγ(\ιστη: Ματθαίο: Ο, Μ. ό (ναγγ. ϋθ.
ιό. ίκ τών δύο οπι. Ο. ιδ. ΐνα 888υπιρΙυπα εχ Ο. 19. τούτω Ο.
τούτοι: Έ,άά. 20. σταύρωσον] -+- αυτόν ύά. ίηνίΐο Ο. 2"]. ϊκιίνη]
+ (ν πάση τη -γη Ρ. Εά<3. ίηνίΐο Ο. (Αΐβχ. XII.) εί. ίηίπι 795 8. μ*ρη] + αύτη:
ύά. ίηνίΐίδ Β.Ο. (XII.) εί. ίηίτΒ 1. ο.
 χπί. 8, 9· ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. V. 509
έζολοθρευθΗσεται καϊ εκλείψει, τό δέ τρίτον ύττολειφθΗσεται (1
εν αύτΗ- και διάξω τό τρίτον δια ττυρόε, και πυρώσω αϋτούε 9
ώε πυροΟται τό άρτύριον, και δοκιμιώ αϋτούε ώε δοκιμάζεται
τό χρυοίον αΰτόε έπικαλέσεται τό όνομα μου, και εΓω έττ-
5 ακούσομαι αύτοΰ, καϊ έρώ Λαόε μου ουτόε έοτιν, και αΰτόε
έρεΐ Κύριοε ό Θεόε μου.

'Ί&πακχθίίσης της θείας χειρός τοις άνοσίοις ψευδοποι-

μεσιν, οι τον άμπελώνα κατεφθάρκασι τον Αεσποτικόν, ούδε ο
αυτούς εσεσθαί φησιν εζω ποινής και δίκης τους τοις
ίο άνοσίοις αυτών σκεμμασιν άβουλότατα συνδεδραμηκότας,
δηλον δε οτι τους των Ιουδαίων δήμους καϊ των άγελαίων
την ύπό χείρα πληθύν. δεδαπάνηνται γαρ τω πολεμώ, καϊ
διολώλασιν ομού τοις κατοίκοις αϊ πόλεις και αύτοΐς άν-
δράσιν οι κώμαι, πανωλεθρία καταπιμπράμεναι, μόλις δε
ΐ5 σί'σωσται το κατάλαμμα, καί ως (ν τρίτη μοίρα του παντός
νοούμενον πλήθους, ώλόθρευται γαρ ουκ (Ις άπαν ό Ίσραηλ, & 794 Α.
θεού κατοικτείροντος δια τούς πατέρας, τούτο και αυτός 6
μακάριος Ήσαιας φησί " Και (I μη Κύριος Σαβαώθ εγκατ- Εβ. ί. 9.
" ε'λιπεν ημΐν σπέρμα, ως "Σόδομα άν εγενήθημεν, κα\ ως
20 " Υόμορρα άν ώμοιώθημεν. ' πλην το τρίτον, ήγουν τό
κατάλειμμα, τουτεστι, τους έζ αίματος Ίσραηλ πιστεύ-
σαντας, αιά,ζίΐν φησί ίια, πυρός, κα\ πυροΰν αυτούς ως

άληθες δε ότι " ΥΙάντες οι θελοντες ζην εύσεβώς εν Χριστώ 2 Τίιη.

ίίί. 12.

μαθητάι, και όσοι γεγόνασιν αύτοΐς συνεργάται κατ εκείνο

3· δοκιμιώ Β.Ο. δοκιμάσω Ρ. (26. βΐ.) δοκιμώ Εάά. (Α.ν. «) οί. ίηίΓΕ 795
4· καϊ «'γώ Β. Ο. (ΑΙεχ. XII.) κάγώ Εάά. (ν^Ι. ν). 5- "ντον Β. Ο ιηαιηι
Γεοεηΐίοπ. Ρ. (36. αϊ.) οί. ίηίτϊ. αύτφ Ο πιαηα ρηηαβ. Έάά. ίστιν ούτος ϊην. οτάίηε
Β. 8ε(1 οί. ίηίι-3. 8. Δεσποτικό* Ο. βασίΚικόν Έ,άά. II. των
άγιλαίων την Ο. την άγιΚαίαν των ίίά. 13. τοϊγ κάτοικοι; αί] ταΐί
κατοικονσιν Ο. Η260 και αντοΊι άν&ράσιν αί κώμαι 30οε88βηΐη( βχ Ο.Ό. ττόλίΐί
ρπ> κώμαι Ό. 14. πανωλιθρία Β. ιτανολιΰρια Ο. Εεΐά. καταπιμπρά-
μιναι Ο. καταποΧΧνμίναι Έάά. 15. καϊ 388ΐιπιρΙιιιη βχ Ο.
ΐ6. νοονμίνον Ο. 23. πόνων \>. 24. πάντα αεβαιηρίυπι εχ Ο.
25· πιφήνασιν Ο. γίγόνασιν Έάά.
 510 Β. ΟΥΚΙΙ,Μ Α^ΕΧΑΝϋΚ. χϋί. 8, 9·
Κοπι.χν. καιρού, και συμπεπονηκασιν Ίερουργούσιν εις τά εθνη το
εύαγγελιον του Χριστού, κεκληνται γαρ εις πεΐραν πολλών
θλίψεων τε και διωγμών, κα\ μονονουχί πεπυρωνται, δοκιμα
ζόμενοι διά πειρασμών, ως δύνασθαι λέγειν εκ παρρησίας
Ρβ. ίχν. " "Οτι εδοκίμασας ημάς 6 θεός, επύρωσας ημάς ώς πυρονται 5
" το άργύριον." τίς ουν η εντεύθεν ονησις ; η ποίος εσται
μισθός τοις ωδε πεπονηκόσι καϊ δεδοχιμαο-μένοις ; οικείοι
ο γεγόνασι του θεοΰ, γνώριμοι τε καϊ ηγαπημενοι. κατελο-
1 8. Ρβΐ. γίσθησαν γαρ εις "έθνος αγιον, εις βασίλειον Ίεράτευμα,
' " κα) εις λα6ν τον εις περιποίησιν, ίνα τάς άρετάς εζαγγεί- ίο
" λωσί τον έκ σκότους αυτούς καλεσαντος επί το θαυμαστόν
ιι>. ίο. " αύτοΰ φώς," ποτέ δε οντες ου λαός, γεγόνασι λαός. και
Εβ-ϊ. ΐ5· ποτε μεν ηκουον ""Οταν τάς χείρας εκτείνητε προς με,
" άποστρε'ψω τούς οφθαλμούς μου άφ' ύμών' και εάν πλη-
" θύνητε την δε'ησιν, ουκ εισακούσομαι υμών" νυνι δε ι 5
<1 φησιν, οτι αυτός ΐπικαλίο~(ται το Όνομα μου χαι 'εγω ϊττ-
ακουο-ομαι αυτού χα) ϊρω Ααός μου ουτός ειττιν. ούκοΰν ίδιος
γεγόνασι κλήρος τοΰ θεοΰ κα\ Πατρός, δε'δονται δε τω
Υϊω' σνγκατάρχει γάρ τών όλων όμοΰ τφ γεγεννηκότι'
εύμενη τε κα\ Ίλεω τον τών όλων εχουσι Αημιουργόν και 2 ο
Αεσπότην.
ΤΟΜΟΣ Ε'.

2. πολλήν Ο. ΐ6. και ϊγω ι'πακούσημαι [(Ισακοϋσομαι ϋ.] αύτοΰ

08311ΐηρΐ3 εχ Β.Ο. 30. (ϋμΐΐηϊ Ο. 22. δίο Ο.
 ΤΟΜΟΣ ΕΚΤΟΣ.

Ιδού Ημέραι έρχονται τοϋ Κυρίου, και διαμεριοΰνται τα σκΰλά Κεφ. ιδ'.
σου έν σοι, και έπισυνάζω πάντα τά εθνΗ είο πόλεμον επί 2
, θ
"Ιερουσαλήμ, και άλώαεται ή πολιέ και διαρπαΓΉσονται αι
5 οίκίαι, και αϊ Γυναϊκεε μολυνθΗσονται, και έΕελεύσεται τό
Ημισυ τΛε πόλεωε έν αιχμαλωσία.

Τό επί τψ σταυρώ σεπτον και σωτήρων πάθος κατα-

μηνύων, εφασκεν εν τοις οπίσω βραχύ " "Ρομφαία εξεγε'ρθητι Β,ίΡ™
" επ\ τον ποιμένα μου κα\ ε'π' άνδρα πολίτην αυτόν, λέγει & 795 Δ.
ίο " Κύριος παντοκράτωρ, πάταξον τον ποιμένα κα\ δια-
" σκορπισθητωσαν τά πρόβατα" οτι δε ποινάΐς ταΐς εσχά-
ταις η των Ιουδαίων πληθύς ύπενεχθησεται, καΐ μάλα
εικότως' κεκνριοκτόνηκε γαρ η πάντολμος' εδίδασκε προσ-
τιθείς "Και επάξω την χεΐρά μου επί τους ποιμένας, κα\ 111.7,8,9.
15 " εσται εν τη ήμερα εκείνη, λέγει Κύριος, τά δύο μέρη
" εξολοθρενθήσεται και εκλείψει, τό δε τρίτον διάξω διά

I. 8ίε Β. ΤΟΜΟΣ Γ* Ο. 2. οΊαμ<ριοϋνται Ρ. Ε(1(3. εί. ίηίτΕ.

διασκορπισθήσονται Β. (87,91). οιαμιρισθησονται Ο. (Α.ν. κ). 3· <τννάξω Ρ.
«ϊί π. ί'ττι "Ι. Ηοε οπίίηε Ρ. Έάά. «πι Ί. «γ π. Ο. (Α.ν. &ο.). η. τω οηι. Ο.
Ηαβε σιπτόν και 358υιηρΐ3 βχ Ο.ϋ. ίο. πάταξον] ΑεεεηΙοβ εί Ιίΐ. ν
εταβα βιιηΐ ίη Ο. εί. πατάξω βυρΓ3 791 8· ίιασκορπισθήτωσαν Ο. (XII 8υρΓ3βεΓ.
36. βΙΛ οιασκορπισθήσονται Εάά. (ΑΙεχ. XII.) εΓ. βιψΓ3. 13. προτιθιίς
(βίε) Ο. ΐ6. ΐξοΧοθρινθήσιται και ίκΚιίψιι, τό βί τρίτον Βιάζω] (ξολοθριν-
θησίται (ν αύτ^' και Βιάζω τό τρίτον Ο., ςιΐ38ί νοίιιίββεΐ ϊξο\οθρ(υθήο·€ται κα\
ϊκλίίψιι, τό δ( τρίτον ΰποΧιιφθήσίται ΐν αντη' και Βιάζω τό τρίτον, βεά 3 -βήσιται
αά -θήο-€ται ΐΓαηβίΙυίβββί.
 512 Β. ΟΥΚΙΙ,Ι,Ι Α1.ΕΧΑΝΟΒ. χϊν. ι, %.

I) " πυρός, και πυρώσω αυτούς ώς πυροΰται το αργύρων,

" κα\ δοκιμώ αύτούς ώς δοκιμάζεται το χρυσίον." τίνα
δ' αν τρόπον τά τοιάδε νοοίντο, και ούκ εζω του εικότος
κατά γε τό εφικτον ειρηκαμεν. τετραπται δε κα\ νυν Ό των
προκειμένων σκοπός ώς προς γε την Ιερουσαλήμ άνοσι- 5
ουργησασαν άχαλίνως, κα\ τον της αλώσεως ημίν καταση-
μαίνει τρόπον. Ί^ού γαρ φησιν ήξουσιν ήμ-έραι του Κυρίου,
τουτέστιν, ας αύτος επάγει ψηφω δικαία, κα) όσίω κρίματι.
και γάρ εστίν αληθές, ο και δι έτερου προφήτου φησ'ιν
ο " Μ?7 εσται κακία εν πολει ην Κύριος ούκ έποίησεν." ού γάρ ίο
αν γένοιτο τι των όλην κακοϋν ισχυόντων πάλιν, ο μη πράτ-
τεσθαί φαμεν εφιεντος αύτού, και πλημμελημάτων δίκας
εξαιτεΐν εθελοντος τους άσχε'τοις όρμαΐς επ\ τά φαύλα διάτ
τοντας, ούκοΰν αύτού φησιν είναι τάς ημέρας, δια το επάγε-
σθαι κατ όργην αύτού. πεπαρωνηκασι γάρ φορητώς ούκετι, 15
άπεκτονότες μεν τούς προφητας, προσθεντες δε τούτοις και
τον ΥΊόν.
Ύί δε το εσόμενον εν ταΐς ημίραις εκείναις, σαφηνίζει
λέγων Κλ) διαμ-ίριουνται τα, ο~χυλά σου εν οό\ συναγηγερμενα
ά. δηλονότι πά,ντα τα ε@νη κα) ^ιαρπάζοντα μεν τάς οικίας, 2ο
γύναια δε περιελκοντα νηπίοις ομού. τότε γάρ δη φησι καί
το ημιτυ της πόλεως ϊ^ελεύο-εται ϊν αΙχμαλω<τία. φασ\ γάρ,
οτι "Ρωμαίοι την πάλιν ελόντες, κα\ προς τάς των μαχό
μενων αύτοΐς άναισχυντίας όλιγωρησαντες , αύτόν τε κατε'-
πρησαν τον νεών καϊ τάς του άστεος οικίας, εφείσαντο 25
δε προσπιπτόντων αύτοΐς των κατωκηκότων την άνω πόλιν
και το ιερόν, θεά δε, όπως εις τούτο θράσους άφίζεσθαί
β φησι τούς νενικηκότας, ώς οιαρπ άσαντας τάς οικίας, μη

2. δοκιμώ Ο. ΡοηΙ. ΜΪ£ηβ. δοκιμιω Αϋβ. 3- 8' αν Ο. ί« ΨΑά.

4· ΐφικτυν] + ήρϊ» ΪΜ. ίηνίΐο Ο. τίτραπται Ο. γίγραττται Β. Έάά. η. ηξον-
σιν »88απιρ1υπι βχ Ο. 8. ϊπάγη Ο. ίο. ΐσται Ο. οί. 3ΐιρΓ3
Ιΐ8 Βη. οΰκ ίστι Εάά. «V] + τη Ο. 14. €πάγ€σθαι Β.Ο. ΐπαγγίΧ-
\(σθαι Εάά. 15. άφορητωι Ο. 19- 8ιαμ(ριοϋνται Ηη1>ρ1 Ο.
20. διαρπάζοντα Β.Ο. δΊαρπόζυνται Έ,άά. τα: &86ΐιπιρΙυπι βχ Ο. 21. νιριίλ-
κοντα ύά. δη βΐ και αδβπαιρία βχ Ο. 24· κατίπρησαν Ο. ϊνίπρησαν ύά.
27. το] + άνω Ο. βράσου: Ο. θάρσους ύά.
 χίν. 2. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. VI. 513

ευθύς άποφοιτήσαι ταΐς λείαις ομού, και σχολαίον ποιησα-

σθαι τον διαμερισμοί/ ε'ις τάς εαυτών σκηνάς άφιγμενους'
άλΛ' «V αύτη τοΰτο δράσαι τι} άλούση πάλει, όπερ ουκ άν
γεγονεν, εϊπερ τις ην ολως ό τοις άθλίως πεπραχάσιν επι-
5 κούρων κα\ τοις καταδηούσι μαχόμενος, μολυν%τεσθαι δε τάς
γυναικάς φησιν, άβουλητως ετεροις εφελκομενας καΐ των
της σεμνότητος εκπιπτούσας εθών, και εν οψει πολλάκις
των κατά νόμους συνωκηκάτων. πολέμου δε τα. τοιαύτα α 79β Α.
πάθη, και τοις άπαξ εαλωκόσι και άνεπικουρητοις παντελώς
Λοπρεπουσαι συμφοραί.

Οί δε κατάλοιποι του λαοΰ μου ού μΗ έΕολοθρευθώσιν έκ τηο

πόλεωο.

Τούτο οίμαί εστίν έτερον ούδεν, η όπερ εφην άρτίως,

ώς γε'γονε τις φειδώ των κατωκηκότων την άνω πάλιν,
1 5 κα\ σεσωσται μέρος τών Ιεροσολύμων, άνεκοπτον γαρ οι
'Ρωμαίων στρατηγοί τους τών μαχόμενων θυμούς, εϊ δήπου
τινάς τεθεαντο κλαίοντάς τε κα\ υποπίπτοντας και άμαχε\ ο
προσθεοντας. η τοίνυν καταλοίπους του λάου αυτού τούς
εν τω σεσωσμενω της πόλεως μέρει φησίν' η τάχα που
2ο τουρ πεπιστευκότας εϊς τον τών όλων Έωτηρα Χριστόν,
περί ων και φησιν, ώς οΰκ άν έ^ολοΰρευθεΐεν εκ της πόλεως,
έσονται γαρ άε\ της 'Έκκλησίας πολΐται, καν ει της επιγείου
καϊ ώλοθρευμενης Ιερουσαλήμ εκπίπτοιεν, άλλ' ουν εχουσι
την ανω πόλιν, περ\ ης κα"ι ό θεσπέσιος γράφει Ώαύλος
25 " Ή δε άνω Ιερουσαλήμ ελευθέρα εστίν, ήτις εστί μητηρ

I. (Ιθνι Ο. ίίθί'ως £^(3ι1. 2. ίΐι τα! ίαντων σκηναα Ο. (ν ταίι ίαυτ.

σκηνα'α 'ύά. 3· "* Ύ'γονιν Ο. ον γί·γον€ν άν 'ύά. 4· ^ ωβιιιηρίυιη
οχ Ο. 6. τον τη! σ. ί. ήθων (βίο) Ο. 8. κατανόμον Ο. κατωκηκό
των Ο. ίηνϊΐο ϋ. ιι. μον οπ>. Ρ. ΈΛΑ. «] άπ6 Ρ. (42.* Οο.).
Ι4· φίίδω 1). φίΐίω (ϊ πΙ νί(1. βΓ39θ) Ο. φίώωί Β. κατωκηκότων Ο), κατοικούν-
των Κάά. ΐ8. προσΰίοντα! 0.1). προοΊΐίτττοντα! Εΐΐά. 23· «λο-
θρινμίνη! 0. 24· πάλιν αββυπιρίιπη βχ Ο.
ΥΟΓ,. II. 3 υ
 514 Β. ΟΥΚΙ^Ι,Ι Α1.ΕΧΑΝΟΚ. χίν. 3-5·

ο " ημών." εοικε δε τι και ό μακάριος Δαυείδ ΰπαινίττεσθαι

Ρβ. τοιούτον, ώδε πη λίγων " Ού σαλευθησεται εις τον αιώνα
οχχϊν. ι. , - «Τ »,··./· · '* «
" ο κάτοικων Ιερουσαλήμ. ει γαρ εστίν ακραοαντος η
8.Μ»ΐΛ. Εκκλησία, " και πιίλαί αδοι> ού κατισχύσουσιν αύτης," κατά.
χνί. ι8. ^ ««λ ./ >\ \ ν /ι 'λ ** /
ττ^ του Ζωτηρος φωνην' αυτόν γαρ εχει σεμελιον' πασα 5
πωί ανάγκη και ολέθρου κρείττονας όράσθαι λοιπόν τους
κατοικούντας αύτην, και λελογισμένους εις λαον θεού, τοις
γνησίοις συντεταγμένους.

3 Και έξελεύσεται Κύριοε και παρατάξεται εν τοΐε έθνεσιν έκείνοιε,

^ καθωε Ημερα παραταΕεωε αυτού εν Ημερα πολέμου, και ίο
στΗσονται οί πύδεε αύτοΟ έν τη Ημερα έκείνΗ έτη τό όροε
των έλαιών τό κατέναντι Ιερουσαλήμ έζ ανατολών και σχι-
σθΗσεται τό όροε των έλαιών, τό Ημισυ αύτοΟ πρόε άνατολάε,
καϊ τό Ημισυ αύτοΰ πρόε θάλασσαν, χάοε μέρα σφόδρα· καϊ
κλίνει τό Ημισυ τοΰ όρουε πρόε βορράν, και τό Ημισυ αύτοΰ 15
5 πρόε νότον και έμφραχθΗσεται φάραΓ£ ορέων μου, και €Γ-
β κολλΗθΗσεται φάραρε όρέων εωε ΆσαΗλ, καθώε ένεφράρΗ
έν ταϊε ι-Ίμέραιε τοΰ σεισμού, έν ύμέραιε Όζίου βασιλέωε
' Ιούδα.

Πεποίηται μεν ό λόγος ώς επί τίνος τών γενναιοτάτων 2ο

στρατηγών, παραθηγοντος εις μάχην τους συνασπίζοντας,
καϊ ταΐς τών πολεμίων φάλαγξι κατεξανιστάντος τό μάχι-
μον νοείται γεμην ώς επί θεού, μονονουχι συμπαρόντος
τε καϊ συμπαραταττομενου τοις εθνεσι τοις καταδτ]θύσι την
797 Α. & Ίουδαίαν, πεπορθηκόσι δε κα\ αύτα τα Ιεροσόλυμα. »5

3· «ί Β.Ο. κα\ Έ,άά. 5· αυτόν Ο. τ6» αυτόν \\ά. «χην ΑιιΒ.

6. Ηα,εο οΚίθρου κριίττονα! όράσθαι λοιπόν 300β886ΠΐηΙ εχ Ο. '. θιον]
+ και Ε(Μ. ίηνίΐο Ο. Ι4· χάοι] χάσμα Ρ. Ι5· κλίνη Ο.
αύτοΰ τοΰ όρου! Ο. βορρά Ο. πιαηιι υΐ νίά. ρηπια. ι6. μου ογπ. Β.Ο. (62,
86, 23'» 24θ)· (κκόλληθήσιται Ο. 17. ορίων] + α°ν Ο. 88(1 φάραγζ
6. μου Ηθ(ίΐΒ 8ΙΌΜ 811111 ίπ Ο. Άσαήλΐ + και ('μφραχθήσιται Κι1(1. (\Γ31. η)
ίιινίΐίβ Β.Ο. (Λίβχ.) ι8. σιισμοϋ Β.Ο.Ρ. (Αΐβχ. κ) σιισιισμοϋ (βίο) ΡοηΙ.
ςιιοά 8(1 σνσσιισμοϋ (ΥηΙ.) ΟΟΓΓβχίΙ ΑιιΙ). 22. κατιξανιστάντος Ο.
κατί^αΐΊστώντοί Κύά. ι
 χίν. 3-5· ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. VI. 515

Μεμνημεθα δε, ότι και εν παράβολοι! εύαγγελικαΐς τοι

ούτον τι φησ'ιν. 6 μεν γάρ βασιλεύς 6 τους γάμους επι
τελών τω υ'ιώ αυτού, πεπομφε τους οίκετας σνναγείρειν τους
κεκλημενους. ο'ι δε τους καλούνταν επί πανήγυριν άνοσίως
5 περιυβρίσαντες και άπεκτονότες, τελευταΐον επ αύτοϊς διε-
χειρίσαντο τον υ'ιόν. είτα τι φησι της παραβολής ό λόγος ;
" Ό δε βασιλεύς ώργίσθη, και πε'μψας τα. στρατεύματα
" αυτοί) απώλεσε τους φονεϊς εκείνους, και την πάλιν αυτών ο
" ενεπρησεν." εσται δη ουν εν ϊσω φησι τοις εν ήμερα, παρα-
ιο τάξεως άντανισταμενοις γεννικώς, και δαπανώσιν εχθρούς,
άπόδειξις δε τοΰτο της ε'ις λήξιν οργής καΐ κινημάτων τών
άνωτάτω, και Ισόπαλη την δίκην επάγοντος τοις εις αύτον
πεπαρωνηκόσιν. άπεκτόνασι γαρ, ώς εφην, τον άρχηγον Αο4»88.
της ζωης. επειδή δε τά περα λόγου κα\ θαύματος πρεποι αν 15.
1 5 αύτη και μόνη δύνασθαι κατορθοΰν τη τών όλων βασιλίδι
φύσει, ταύτητοί φησιν ώς στί\ο-οντΛΐ μεν ο'ι ποίες α,ντου, δηλον
δε ότι Χριστού, εν τυ\ ήμερα εκείνη έπ) το ορος των ελαιων' τό ο
δβ ρήζεις υπομένει τεσσάρας, δύο μεν, εϊς εω τε και εις
εσπεραν, ήγουν εις θολοσταν" ούτω γάρ τον της εσπέρας
2ο τόπον άποκαλεΐν εθος τη θεοπνεύστω γραφη' τά γεμην
έτερα δύο κατανεύοντά πως, τό μεν εις άρκτον και βορρα,ν,
τό δε (Ίς κλίμα τό νότων, καταρραγήσεσθαι δε και αύτάς
εφη τάς κορυφάς, ώς τάς μεταξύ πληρώσαι φάραγγας,
άδοκητως κατασεσεισμενας 'εως 'Κο-α*\λ' κώμη δε αύτη προς
25 εσχατιαΐς, ώς λόγος, του ορούς κείμενη.
Ώαρεικάζει γεμην τον ωδε διαβριθί} σεισμόν τω γεγενη- ά
με'νω κατά καιρούς επί Όζίου, του και Άζαρίου. επειδή γάρ
τους της βασιλείας διε'πων θώκους εν τοις Ίεροσολύμοις, άτε
δη κα\ ύπαρχων εκ της Ιούδα φυλής, τετόλμηκε παρανόμως

2. ό αΐΐ. αιβαπιρίυιη εχ Ο. 4· Ηδβο ϊπί πανηγύρι» &εεβ88βηιη( εχ Ο.

Κ. διιχιφίσαντο Ο. διιχρήσαντο Εάά. 6. τιι (βίο) Ο. ΙΟ. ϊχθροΰί Ο.
(χθρο'ις Π<3. II. κινημάτων Β.Ο. νικημ. Εάά. 12. δικην Β.Ο.
νίκην ϋά. ι6. φΰσιι Ο. φύσιν ϋά. ι8. νπομινΛ Ό. ϋά. ύπομίνιι I).
νπομίνίΐν 6. */ι ρπαβ] + την &. ίω 0.1). ηώ Εάά. 24· ««Γ Β.Ο.&.
«Γ Εάά. 29. θώκους] θρόνους Ο.
3 υ 2
 516 Β. ΟΥΒΙΙ,Μ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. χίν. 3~5·
2 Ρω\ γης Ιερωσύνης άψασθαι λειτουργιών, λελεπρωται μεν
ευθύς, θεού δε δη τότε την επι τούτοις όργην εμφαίνοντος,
κατεδονηθη δεινώς των Ιουδαίων η χώρα και αύτά δε τα.
Ιεροσόλυμα, και δη και φασι το ορος τό "Σιών τοσούτον
ύττομεΐναι κΧόνον, ώς ραγηναι μεν εις δύο τμήματα, εγκα- 5
β θεϊναι δε ταϊς παρακειμεναις φάρα,γϊι τάς κορυφάς.
"ΕοίΚί δε δια τούτων ημΐν ό Προφήτης τον σεισμον ύπο-
δηλοΰν, ον ί'πί τφ τιμίω σταυρώ γεγενησθαί φασιν οι των
ευαγγελικών κηρυγμάτων Ιερουργοί, πλατύτερον μεν γάρ ό
Προφήτης εν τούτοις διαμεμνηται του συμβεβηκότος' ό δε ίο
γε σοφώτατος ημΐν Ματθαίος επιτεμνόμενος την άφηγησιν
8ΜλΙ&. ούτω φησίν " Ό δβ Ιησούς πάλιν κράξας φωνή μεγάλη
50-52. " άφηκε το πνεύμα. κα\ ιδού το καταπε'τασμα τού ναού
798 Α. α " εσχίσθη ε\ς δύο άπο άνωθεν εως κάτω, και ή γη εσείσθη,
" και α'ι πετραι εσχίσθησαν, και τά μνημεία ηνεωχθησαν, 15
" καΙ πολλά σώματα τών κεκοιμημενων άγιων ήγερθησαν."
επειδή δε χρη τοις γεγονόσι πιθανόν εφαρμόσαι λόγον, εοικεν
ύποδηλούν τό καταρρηγνυσθαι μεν τάς πέτρας, εμφρΛττε-
σθαι δε τάς φαίραγγας την τε τών Ιουδαίων πώρωσιν, και
την τών τοις ειδώλοις λελατρευκότων εις τό άμεινον μετα- ίο
δρομην. οι μεν γάρ τη κτίσει παρά τον κτίσαντα προσ-
κυνησαντες, λιθίνην ωσπερ εσχηκασι την καρδίαν, σκληράν
1> Γ6 και άτεγκτον, κα\ πετραις εν ϊσω ταΐς καρπόν εχούσαις
ούδε'να. άλλα τί περί αύτών εφη θεός διά φωνής Ιεζεκιήλ ;
" Και εκσπάσω την καρδίαν αύτών την λιθίνην εκ της 25
»9·
" σαρκός αύτών, κα). δώσω αύτοϊς καρδίαν σαρκίνην τού
" ειδεναι αύτούς ε'με ότι εγώ είμι Κ,ύριος." ούκούν εσχί-
σθησαν αχ τών πλανωμενων καρδίαι, θεού διαπτύσσοντος,
Ίνα τον τού σωτηρίου κηρύγματος παραδε'ξοιντο λόγον. καί

5- ΐγκαθιιναι 0.1). (μφραγηναι Εάά. 6. ται ΟΠΙ. Ο.Ο. δ. «τί Ο.ο.

(V Εάά. <). γαρ Ο. ονν ϊίά. 6 Προφήτη: Ιν τούτοι; ΙΐΟΟ οπίίοε Ο.
Ι,5· ήνιώχθησαν Ο. άν(ώχθ. Εάά. ΐ6. ηγίρθησαν Ο. ηγίρθη ίϊά.
ΐ8. καταρηγνυσθαι Ο. Ι9· τί ΟΠΙ. Ο. πόρρωσιν (βίε) Ο. 20. τοΐι
οπι. Ο. 27. ΗΉεε οτ» ΐγώ ίΐμχ Κύριοι αβδίιπιρίΗ βχ Β.(5. εί. ίη Εβ.
.145 <3·
 χίν.3-5· ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. VI. 517

τι τοιούτον νποδηλοΐ διά φωνής Ιερεμίου λίγων " Ονχ οι Ηιογ.

" λόγοι μου ώσπερ πυρ φλέγον, λέγει Κύριος και ώς πελνξ *9
" κοπτών πετραν ;" " Ζών γαρ 6 λόγος τον θεού και Ηβο. ίν.
" ενεργής κα\ τομώτατος και διικνούμενος μέχρι μερισμού ο
5 " ψνχής κα\ πνεύματος." ονκοΰν, ώς εφην, της εις το
αμεινον μεταδρομής των πεπλανημένων σημεϊον αν γένοιτο,
κα\ μάλα σαφές, το διερρήχθαι τάς πέτρας, το γεμήν ίμ-πε-
φρά,χβαι τας φά,ρχγγας, την των Ιουδαίων πώρωσιν, ώς
εφην, νποδηλοΐ. εφη γάρ τι τοιούτον κα\ 6 θεσπέσιος
ίο Ήσαιαν " Και εσται εν τή ήμερα εκείνη συμφράξει Κύριος Έβ.χχνϋ.
" άπο τής διώρνχος τον ποταμού εως ρινοκονρούρων," τοντ-
εστιν, εμφραχθήσεται των ανά πασαν την Ίονδαίαν ό νούς,
" ΐνα βλέποντες μη βλεπωσι, και άκούοντες μή άκούσωσι, ά 8. Ιλο.
μηοε σννιωσι. κάλυμμα γαρ επι την καροιαν αντων ι Οογ.
,- « ~ λ\ / >\-» ι - \~ ϋί. 15,14·
15 κείται, κασα γεγραπται, επι τη αναγνώσει της παλαιάς
" διαθήκης." το δε γε σεισθήναι την γην, νπεμφήνειεν αν,
οίμαί πον, την εξ έτερον τίνος πράγματος ε'ις έτερον τι
μετάστασιν. και γούν ό θεσπέσιος Αανειδ άνακεκράγει
λέγων " Ό καθήμενος επί των Χερονβιμ, σαλευθήτω ή γη." Τ».
χονιιι. I.
2 ο καΐ ούτι πον φαμεν ώς καταδονεΐσθαι σωματικώς τε και αι
σθητώς παρακαλεί την νπ ούρανόν' εύηθες γαρ το χρήμα,
καΙ ονδεμίαν ήμϊν εμποιούν τήν ονησιν εκείνο δε μάλλον ο
ήξίον 6 πνενματοφόρος, οίον μεθίστασθαι τήν γην εκ τού
λατρεύειν ειδώλοις επ\ το ειδεναι λοιπόν τον φύσει τε και
25 αληθώς οντά θεον, εκ τον φρονεΐν τά σαρκός έπ\ το ζην
εθελειν πνενματικώς, κα\ άπαξαπλώς εκ τών επιγείων εις τά
επουράνια. εΊ δε δή κα\ αυτά τά τών κεκοιμημενων άνεωχθαι

2. ωσπιρ Ο. ώς Εάά. 4· Ηβεο και οΊικν.—πνεύματος αδδυηιρίίΐ βχ Β.Ο.

σώματος ρΓΟ πνιίματος Β. 111 811ρΓΒ 678 ά, 778 Ί· 8. πόρρωσιν Ο. (ϋί
βυρΓΒ.) II. της Ο. τον Ε(](3. διόρυχος Ο. ρινοκοίρων ϋά. ΟΟΙΤβχί βΧ Ο.
• 12. την Ιουδαία» Ό. Ϋ·άά. η βΐ α αΚ. βυηΐ ιμπιι ΓβοβηΙίοΓΪ ίη ταβαταπι ίη Ο., αιιαβί
των Ιουδαίων ρπιιβ βοηρίιιπι ίυίβββί. 13. βλίπωσι Β.Ο. βΚίψωσι ΐ,άά.
άκούσωσι Ο. Ϋ,Λά. άκονωσι Β. 17. τι»όι 3.8811ΠΙρΐυπί εχ Ο. ΐ8. άνα-
κίκράγιι Ο. άνακίκραγ€ Έ,άά. 20. οίίτι Ο. οϋκίτι 'άά. 21. ίνηθίς Ο.
σννηθις \\ύ. 22. ίμποιονν Ο. ποιον» ϋά. μάλλον ηξίον 6 πνιυματοφόρος Ο.
μάλλον, ηξίονν γαρ ως πνίνματοφύροί ήά. 20, (Κ Ο. από ΐΐά· 27- τα
των κικ. άν. Ο. των *«. άν. τά ϋ^.
 *

518 Β. 0ΥΚΙ1ΙΛ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. χίν. 5~7·

μνήματα λίγοι, φαμεν ότι κα\ τον θάνατον αυτόν ίδίί όρά-
799 Α. ο,σθαι νενικημενον, αποθανόντος Χριστού σαρκι δι ημάς ο'ικο-
Κοπ^ νομικώς, " ίνα κα\ νεκρών και ζώντων κυριεύση."

Και ΗΕει Κύριος ό Θεόε μου, και πάντεο οί άτιοι μετ αϋτοΟ.
67 έν έκείνΗ τη Ημέρα οΐικ εσται φώο, και ψύχοο και πάρκ εσται 5
μίαν ήμέραν, καϊ η Ημέρα έκείνΗ τνωστΗ τω Κυρίω, και ούχ
Ημέρα και οϋχί νύ£, και ττρόε έσπέραν εσται φώο.

Επιτροχάδην ειπών τα επί γε τώ πάντων ημών Σωτήρι

& Χριστώ τών Ιουδαίων άνοσιουργήματα, και της Ιουδαίας
την άλωσιν κα\ αυτών δε τών Ιεροσολύμων, επ αυτό ίο
λοιπόν έρχεται του παρόντος αιώνος το τέλος, και αφηγείται
χρησίμως την εξ ουρανού καταφοίτησιν τού Εμμανουήλ,
καταβήσεται γαρ μετά τών άγιων αγγέλων εν ττι δόζη τού
Ρβ. χον. ^ξ0ΰ κα\ ΙΙατρός, ίνα " κρίνη την οίκουμενην εν δικαιοσύνη"
ι Οογ. ώς γαρ ό θεσπέσιος γράφει Παύλος " Ύους πάντας ημάς δεϊ 1 5
" φανερωθηναι έμπροσθεν τού βήματος τού Χριστού, ινα
" κομίσηται έκαστος τά τού σώματος προς ά επραζεν, είτε
« " αγαθόν είτε φαύλον." 'ήζει δη οδν ηΡει, φησι, κα) πάντες
οι α,γιοι μετ αυτού, τουτέστιν ή τών Ιδίων αγγέλων καθαρω-
τάτη πληθύς, δορυφοροΰσά που πάντως κα\ ΰπουργικήν εισ- *ο
φέρουσα την παράστασιν. Κύριος γάρ εστι τών όλων ό
Εμμανουήλ, και δοξολογείται παρά πάντων ώς θεός κα\
συγκατάρχων τώ γεγεννηκότι. εΐ δε δή τις λεγοι και αυτούς
ι τΐιοβΒ. αύτω συμπαραστήσεσθαι τους άγιους άρπαγεντας " εν νεφε-
" λαις εις άπάντησιν αυτού εις άερα" μετά γε την εκ νεκρών 25
άναβίωσιν, καθά και τώ σοφωτάτω Παι;λω δοκεΐ, της τού

I. \ίγοι Ο. λ«'γ<( Εάά. τον θάν. αΰτόν ?δ{ΐ Ο. αυτόν ίδίί τον θάν. \\ά. 4· 0ου
388ΐιιηρΙιιιη εχ Ο. (ΙβεβΙ ϊη Ρ. Εάά. 6. γνωστή] + ϊστι Β. η. <Αχ\ Β.Ο.
ου Εάά. (Α.ν. &<:.) ίο. άνάλωσιν Ο. Ίην'ιίο ο. ΐ5· γαρ οιη. Εάά.
17- του σώματα Ο. κατ άξίαν άά. ΙΟ. ίδιων ϋ. άγιων 'ύά. 20. που
38βυπιρ(υιη βχ Ο. 22. πάντων Β.Ο. τούτων Εάά. 34. άρπασθίνται 0.1).
25· ΰπάντησιν 0.1).
 χΐν. 5-7· ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. VI. 519

πρέποντος θήρας άμοιρήσειεν άν ουδαμώς, εφη γάρ τι τοιοΰ- ά

τον κα\ 6 θεσπέσιος Ήσαίαί περί αυτών " ΈκίΓ ελαφοι Ε"· .
" συνηντησαν καϊ ϊδον τά πρόσωπα αλλήλων" αριθμώ παρ- ι$, ι6.
" ήλθον, κα\ μία αυτών ουκ άπώλετο, ετέρα την ετεραν ουκ
5 " (ζήτησαν, οτι Κύριος ενετείλατο αύταίς και το Ιΐνεΰμα
" αύτοΰ συνήγαγεν αΰτάς." ψάλλει δε που και ό θεσπέσιος
ήμϊν Ααυε\δ, την εξ οΰρανοΰ καταφοίτησιν του πάντων ημών
Έωτήρος Χρίστου προαναφωνών ""Οτι ουκ άπώσεται Κύριος ^'*5°"ι'
" τον λααν αύτοΰ, κα\ την κληρονομίαν αύτοΰ ούκ έγκατα- β
ΙΟ " λείψει, εως ου δικαιοσύνη επιστρεψη εις κρίσιν, κα\ έχό-
" μενοι αύτής πάντες ο'ι ευθείς τη καρδία" δικαιοσύνην μεν
γάρ ονομάζει Χριστον, επιστρεψειν δε φησιν εις κρίσιν
αύτόν. άνελήφθη μεν γάρ πατήσας τον θάνατον, και άνεβη
προς τον εν ούρανοϊς ΪΙατερα καϊ θεόν άλλ' επιστρέψει
Γ5 κατά καιρούς εις κρίσιν, και συν αύτω πάντες οι εύθεΐς τη
καρδία, τουτέστιν οι άγιοι, καθάπερ εφην άρτίως.
"Οτι δε κατά τον της συντέλειας καιρόν έτερα τις εσται της α 800 Α.
όρωμενης κτίσεως ή κατάστασις, και μετοιχήσεται και αύτη
προς το άμεινον άνανεουμενη δια Χριστού, πιστώσεται λέγων
20 ό ΐΐροφήτης Έν εκείνη τη ήμερα, οϋκ ειτται φως κοίι \^ύχ,ος και
πάγος ε<τται μίαν ημεραν, και η ήμερα, εκείνη γνωττη τω Κυρίω.
νυνι μεν γάρ ήμερα τε και νύξ διακεκριται, καϊ διελαχον τους
καιρούς τοις τοΰ πεποιηκότος νεύμασι, και άνίσχει μεν της
ημέρας το φώς, είτα διαδέχεται νύζ. επειδάν δε παραγενηται
25 ό Κριτής, ό πάντα μετασκευάζων κατά το αύτω δοκούν, 1>
έτε'ραν, ώς εφην, ή κτίσις την διακόσμησιν δεξεται' αύ γάρ
ετι φως εσται και \^ύχος και πάγος εις μίαν ήμίραν. και δια
μεν τοΰ φωτός την ήμε'ραν σημαίνει, διά δε' γε τοΰ πάγους τε

2. και (ΙεββΙ ϊη Έ,άά. 3· '^ον (Αΐβχ.) «ιδον ΕάιΙ. 6. αντάι Ο.

(ΑΙεχ.) αυτούς Β. Έ,άά. (22 βΐ.) που «1 ήμϊν Ε83ϋπιρΐ3 εχ Ο. η. ου
ρανού Ο. Νίΐι. ίη ρβ. χοιϋ. ουρανών Έ,άά. ΙΟ. ϊπιστρίψίΐ Ο. 12. «τι-
στρίψαν Ο. «τιστρίψαι ϋά. Ι4· *»] + τοίτ Β. ΐπιτρίψα 'ύά.
Ι7· τΐί ('στιν «στα» (βίε) β. 20. φώι] + *ο! σκότος Ό. 23. άνί-
σχ<ι ΌΛ). Έ,άά. Ο πιαηιι ΓεεεηΙίοπ. άνίσχ* νί ν'ιά. Ο ιηοπα ρππΐ3. 2$. 6
ρπϋ8 όπα. Ο. 6 αΚ. η98ΐιπιρΙιιπι εχ 0.\>. 2η. και διά μϊν—διά δ«' (ϋ.ο.
σήμαινα δ« διά Έ,άά. 28. πάγουί Ο. Β. Αιιβ. πάγου Β. ΡοηΙ.
 520 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι Α^ΕΧΑΝϋΚ. χίν. 5~7·

και ψύχους τήν νύκτα, λελόγισται γαρ εις μίαν ήμεραν το

νυχθήμερον.
"Ομοιον ώς €£ λίγοι τυχόν Κατ εκείνο του καιροΰ, καθ' όν
αν εξ ουρανών άφιγμενος, μεταπλάττη τά πάντα και μετα
σκευάζω προς το άμεινον, ώς Δημιουργός, ουκ εσται φως 5
ούδε νύξ, εις μίαν ήμεραν. τοιούτον τι φησι και ό μακάριος
^3· 1χ· 0 προφήτης Ήσαίας " Καϊ ουκ εσται σοι ό ήλιος εϊς φως
4< της ημέρας, ούδε ανατολή σελήνης φωτιεΐ σοι την νύκτα"
" άλλ' εσται σοι Κύριος φως αιώνων, και ό θίοί δόξα σου."
οτι δε άπρακτήσει κατά καιρούς και αύτη τών στοιχείων ή ίο
8.Μ&4Λ. Χί>ί£'α> πιστώσεται λέγων αύτός ό Χριστός " Έ,ύθεως δε μετά
χχιν. 29- μ Την β\[ψιν των ημερών εκείνων 6 ήλιος σκοτισθήσεται, και
α ή σελήνη ου δώσει το φέγγος αύτης" αρκέσει γάρ 6
Χριστός εις φώς ήμΐν αϊώνιον, καϊ αύτός εσται μακρά καϊ
διηνεκής ήμερα, τήν δε γε ήμεραν εκείνην γναστην ε'ιναί φησι 15
(1 τω Κυρίω. μόνος γάρ οιδεν ό θεός και ΤΙατήρ την της
συντέλειας ήμεραν. εμπεδοϊ δε προς τούτο ήμάς και αύτός
8. Μ»γο. ό Υιός ούτω λέγων " Γίερ) δε της ημέρας εκείνης η της ώρας
Χω 3>' " ούδεϊς οιδεν, ούτε άγγελοι εν ούρανώ, ούτε ό Υιός, εϊ μη ό

" ΪΙατήρ μόνος." τ) μεν γάρ νοείται καθ' ήμάς άνθρωπος, 2ο

ούκ άν ε'ιδείη τά εν τω ΥΙατρί' ύ} δε εστί φύσει θεός, κα\ εζ
αύτοΰ πεφηνώς, οίδε που πάντως και τήν εσχάτην ήμεραν,
καν ει λεγοι μή ειδεναι διά το άνθρώπινον. διερμηνεύων δε
ήμΐν ό ΐΐροφήτης καϊ σαφεστερον καθιστάς οπερ εφη, προσ-
β επάγει τούτοις Και οϋχ, ήμερα κα) ού νυ% εσται, άλλα προς 25
ετπεραν ετται φως, τουτέστιν, εν καιρώ νυκτός φώς εσται

3· Ικί'ινο τοΰ καιρόν Ο. ΐκιΐνον τον καιρόν Εάά. 4· μ*ταπ\άττ€ΐ—μττα-

σκινάζίΐ Ο. 5· Δημιουργόί] δ* Εάά. ίηνϊΐο Ο. φωι οΰδί ννξ ηοε οηΐίηβ Ο.
6. μίαν 298ΐιπιρΙιιιη εχ Ο. 7· Καϊ 388υπιρΙιιιη εχ Ο.β. 8. φωτκΐσ-αι (βϊε) β.
σοι 388υηιρ(ιιιη εχ Β.Ο. 9· σου β. Εάά. σοι Ο. (26.) * 17. δί
Β88ΐιιηρΙϋΐη εχ Ο.Ό. δίβΐίιη γ381ιγ3 υηηιβ άιιοηιπινε ΙίΙΙ. ίη Ο. ΡοΓββη 6η
βεπρβίΐ. τούτφ Ό. ιδ. η τή{ Ο. καϊ Εάά. Τ9· ονη—οδτ« Ο.
οΰδί—οίδΐ ίίύ. 3γγ(\οι Ο. ο'ι άγγιΧοι ο! Β. ο'ι άγγίλοί ϋά. 20. γι—#]
ίί—«/ Ο. 21. ίσται Ο. 22. πιφηνωί Ο. Εάά.
πίφηνιν ωι Ο. 25· και οίι ννξ Ο. Εάά. οΰίί ννζ β. (23·) «οι °ΐ>χ η νίιζ Ό.
Ια ό. 8«ρΓ38θπρ8ΪΙ 111311118 ΓεοεηΒ χι, οΰχΐ οοηίϊοβΓε νοίεηδ. ΡοΓβηη εϊ ίη ϋ.,
ονχ ή νοίυίΐ ουχί.
 χίν. 8, 9· ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. VI. 521

πάλιν το διά Χριστού και καταστραφεί την υπ ούρανον,

άνηρημενου παντελώς τοϋ σκότους, και τοις των άγιων
όφθαλμοΐς ουκ επιπολάζοντος ετι. εχει δε δη τον εικότα λόγον
το και αύτην οϊεσθαι την κτίσιν επ\ τά άμείνω μεταρρυθμί-
5 ζεσθαι κα\ άξιόχρεως μεν τοϋ Έωτηρος ό μαθητής, ήξειν την ί.1
ήμε'ραν Κυρίου ώς κλεπτην λίγων, (ν ή ουρανούς μεν ροιζηδον » 801
παρελεύσεσθαι, στοιχεία δε καυσούμενα λυθησεσθαι, γην δε
και τά έν αύτη εργα κατακαήσεσθαι πάντα, καινούς δε ημάς Π». 13
ούρανούς και καινην γην και τά επαγγέλματα αύτοΰ προσ-
ιο δοκάν. πλην και (ζ άυαγκαίων ε\ς τοΰτο βαδιούμεθα λο
γισμών, ει γάρ εσται πάντως (ν καινότητι ζωης τά καθ'
ημάς, καινής ημίν εδει και κτίσεως, ως γάρ ό θεσπέσιος
γράφίΐ Παύλος, " έλευθερωθησεται κα\ αύτη κατά καιρούς η
" κτίσις άπό της δουλείας της φθοράς εις την έλευθερίαν της β
'5 " δοζης των τέκνων τού θεού."

Έν τη +Ίμέρα έκείνΗ έξελεύσεται ΰδωρ $ών έ£ "Ιερουσαλήμ, τό 8

ήμισυ αϋτοΰ είε τΑν θάλασσαν τΗν πρώτΗν, και τό Ημισυ
αΰτοΟ είε τΗν θάλασσαν τΑν έσχάτΗν, κα'ι έν θέρει και έν
έαρι έσται οϋτωε. και Ισται Κύριοε είε βασιλέα επί ττάσαν 9
20 τ" ν ΓΗν.

'Έ,^γεΐται πάλιν ήμΐν αΐνιγματωδώς, ότι δη πλείστη τε

οση κα] άμφιλαφης η τού Άγιου Πνεύματος χύσις τοις
άγίοις έκνεμηθησεται, κατ έκεΐνο μάλιστα τού καιρού, καθ' ο
ον αν είς άγ'ιαν τε κα\ άμηρυτον άνακομισθείεν ζωην, την ως

ι. και 3δ8ΐιπιρ(υιη εχ 0.1). καταστράψα Ό. Ο. [α υΐΐ. ηιβηυ ΓβοβηΙϊοπ ίη

Γ3811Γ3 Ο.] καταστρίψιι ο. καταστράψαν ΕΛΑ. δίαΐίπι δ« βό<1. ϋ. «V £(1(1. αηΐβ
Μί^ηε. 3· &η «Μπηρίηπι βχ Ο. (Ικότα Β.Ο. οικιΊον ΕΑΑ. 4· ^Ι"
άεοβΐ ϊη ΕΑΑ. μίταρνθμίζισθαι Ο. 6. Ιν τ/ ουρανούς μίν Ο. ουρανούς
δι \\Α. 8. κατακαησισθαι Ο. κατακανθησ. ϊίά\ καινού: δί ήμας ουρανούς Ο.
ούρ. δί κ. ήμας \\Α. 9· 3^1· ^ ρππι» πΐΒΐιιι. Ό. κατά ΕΑΑ. 3.Α ηϋθ(1 πιβηιιβ
ΓβοβηΙίοΓ εαβϋ^ανΐΐ Ο. 12. ?δ« Ο. δίί ΕΛά. 14. της φθοράς
Β88υπιρ(3 βχ Ο. 19. ΐαρί] Ια τηαηυ Γεεεηΐίοι-ί ίη Γ38ΐη-3 Ο. ΡοΓββη άίρι
ρπυβ 1ε^ε1)3ΐιΐΓ. (26, 86, 228.) [<κρ« ΑΙεχ.] 24· αμήρυτον Ο. αι!8ρυ·
τον ΈΛΑ. 8ΐ3ΐίπΐ άνακομίσθίίη Ο.
νοι. ιι. 3 χ
 522 Β. ΟΥΚΙΙ,^Ι ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. χίν. 8, 9·

£ν αιώνί φημι τω μελλοντι. νυν\ μεν γάρ δια πίστεως της

ε'ις άριστον ως εν άρραβώνος τάζει την άπαρχην του Αγίου
Πνεύματος πεπλουτηκαμεν' μετά δε' γε την εκ νεκρών άνα-
βίωσιν, άνηρημε'νης εις άπαν της αμαρτίας, ούκ εν άρραβώνος
ετι τάζει τε και μετρώ το θείον εν ημΐν εσται Πνεύμα." 5
πλουσίως δε καϊ άμφιλαφώς, ώς εφην, και ηδη τελείως
ά τοις διά Χριστού χαρίσμασιν εντρυφησομεν. ύσαο δη ούν
ζων ονομάζει το Πνεύμα, ο και εκ της άνωθεν Ίερουο-Αλημ
εζελενσεσθαί φησιν. επειδή γαρ κατοικεΐν εν ούρανοϊς τον
τών ολων θεον η θεόπνευστος εφη γραφή, ει και εστί ίο
πανταχού και πεπληρωκε τά πάντα, ταύτητοί φησι κα\ εξ
ουρανού το ζωοποιον έξελεύσεσθαι Πνεύμα.
"Οτι δε υδασι παρεικάζειν εθος τοις ϊεροΐς γράμμασι το
Πνεύμα το θείον, αυτός πιστώσεται λέγων ό τούτου Αοτηρ,
8. 3οζα. β τουτέστιν ό Υίόρ " Ό πιστε'υων εις εμε, καθώς είπεν η ι$
" γραφή, ποταμό), εκ της κοιλίας αυτού ρεύσουσιν ύδατος
" ζώντος." και τούτο διερμηνεύων ό θεσπέσιος εύαγγελι-
II). 39· στης κα\ καθιστάς εναργές " Ύούτο δε είπε, φησί, περι τοΰ
" Πνεύματος, ού εμελλον λαμβάνειν ο'ι πιστεύοντες εις
" αυτόν." επειδή γάρ το Πνεύμά εστι ζωοποιον, ύδατι 2ο
ταύτητοί τών σωμάτων ζωοποιώ παρεικάζεται, καϊ μάλα
ορθώς.
"Οτι δε τοις της άγιας ηζιωμενοις ζωης παρακείσεται
πλουσίως το γρήναι μεταλαχεΐν της τού Άγιου Πνεύματος
802 Α. α χορηγίας, κα) οίάπερ υδάτων εμφορεΐσθαι ζωοποιών, ΰπεμ- 25
φαίνει λέγων, οτι τού ύδατος τοΰ προσδοκώμενου κατά και
ρούς ί£ Ίερουο~Αλημ εζελευιτεσθαι, το μεν ημιτυ βαδιεϊται προς
την θά.λΆθ~ο-α,ν την πρωτην, το δε ημιο-υ προς την όάλασντΛν την

3· γι δί' ίηνβΓβο οπΓιηε Ο. 6. ήδη] (ΐ&η (βίο) Ο. 8. &νωθιν Β.Ο.

άνω ν.άά. 9· 'ζ'λ'νσ'σθαι Β.Ο. >'ξ(Χίΰσ(ται Έ,άά. 10. ή θ. γραφή
τον τ. 5. ίφη θιον ίηνβΓΚΟ ΟΓίΙίηε Ο. 12. ΐξ(\ςύσ(ται Έ,άά. 13. ν&ασι
1\ά\>εηΙ Ο ρπιηα ηκου. ϋ. (ρααιηνί» ίδατι ρπιι« βοπρβίβίε νίίΙεΙϋΓ Ο. 17. ζων
ΤΟ! Ο. ζωή: ΥΑά. ΐρ. ήμ(ΧΚον 0.1>. 20. ζωοποιών (3.
21. ταύτητοί] + τφ Ο. 23. ήξίωμίνοι Έ,άά. παρακίίσίται Ό.
παρακάζίται Ο. παρατίθ(ίται Έιάά. 24· ΧΡί*4» Β.Ο. χρήμα Εάά.
28. την ρππιυιη αδδυπιρΙυιη εχ Ο.
 χϊν. 8, 9· ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. VI. 523

εσ-χάτην. και τ'ι δη τούτο εστί ; θαλάσσαις τε και ύδασιν

εξομοιοΐ πολλάκις ή θεία γραφή τα. πολλά τών ανθρώπων
εθνη και την αριθμού κρείττονα πληθύν. οΰτω πού φησι
δι ενος των άγιων προφητών ""Οτι ενεπλησθη η σύμπασα Ε"·
5 " του γνώναι τον Κύριον, ώς ύδωρ πολύ κατακαλύψαι 1)
" θάλασσας." εφη δε που κα\ ό θεσπέσιος Δανιήλ, τά εν
εσχάτοις καιροΐς συμβησόμενα τοις ανά πάσαν την οίκου-
μενην προαναθρών " 'Έ,γώ Αανιηλ εθεώρουν, και Ιδού ο'ι ϋΛη
" τέσσαρες άνεμοι του ούρανοΰ προσεβαλλον εις την θάλασ-
ιο Μ σαν την μεγάλην, καϊ τέσσαρα θηρία μεγάλα άνεβαινον
" εκ της θαλάσσης, διαφέροντα άλληλων." σαφεστερον δε
τούτο αύτο καθιστάς ό μακάριος Ααυε\δ άναμελπει λέγων
" Κύτη ή θάλασσα η μεγάλη και ευρύχωρος, εκεί ερπετά, Ρ"·
" ών ούκ εστίν άριθμος, ζώα μικρά μετά μεγάλων εκεΐ
,5 " πλοία διαπορεύονται, δράκων ούτος ον επλασας εμπαίζειν ο
" αύτώ" ποίον γάρ είναι φαμεν εν ττ} αισθητή θαλάσστ)
τον δράκοντα τον πεπλασμένον εις το εμπαίζεσθαι παρά
τού πάντων κρατούντος θεοΰ ; έθος δη ούν τοΐς Ίεροΐς γράμ-
μασι, και πάντα τον κόσμον θαλάσσαις έξομοιούν και πολ-
2ο λην ανθρώπων εσθ' οτε πληθύν.
"Οτι τοίνυν εν ίσω μίτρω διάνεμηθησεται παρά θεού η
τού ΥΙνεύματος χάρις τοΐς τε εζ Ίσραηλ πιστεύσασι και
τοΐς εζ εθνών, ύπεμφαίνει λέγων περ\ τού ύδατος τού (1
ζωοποιού, ώς 'εζελεύο-εται το ήμισυ μεν εις τψ θάλα,ο-<ΓΑν την
25 ττρωτψ, το δε έτερον ημκτυ εις τψ 6ά,λΛ<Γο-αν τψ ϊσχάτψ.
θάλαο-οΆν δε την πρωτψ ονομάζει τον Ίσραήλ' έο-χά,τψ δε
την τών μετ εκείνους πεπιστευκότων πληθύν, τουτεστι τά
εθνη. και ούτι που φαμεν, ώς μεμερισται το ΪΙνεύμα το
"Αγων, και άτελες εν εκατεροις εσται διάτοι το ημιο-υ νοεΐσθαί'

2. τά ΕββυπιρΙιιιιι βχ 0.1). 3- οΰτω] καί οΰτω Έιάά. ϊηνίΐίβ Β.Ο.

4· σύμπασα] + γη ΑυΙ). ΓβραριαηΙίΒαβ Β.Ο.Ε. 5· ωσ*\ Ο. ϊηνίΐο β.
καλνψαι I). (41, 109, χ47> 302)- ^· προαναθρών Ο. προαναφωνων^ Εάά.
9· προσίβαΧΚον Ο. (Αΐβχ.) ττροσίβαΚον Εάά. (νβΐ.) 12. άναμίΧποι Ο.
17- τον αβδίίΓηρΙιιπι βχ Ο. 21. ϊν αββυιηρΜιιη εχ 0.1>. 26. την
3β8ΐιηαρΙιιπ) εχ Ο. 29· τ° ί/"·™] %ν ήμισυ Ο. δίαΐίπι νοιΊσθαι ϋ.
λίγσθαι Ε(1(1.
3X2
 524 Β. ΟΥΒΙΕΙΛ Α^ΕΧΑΝϋΚ. χίν. 8, 9.

πολλού γε και δεΐ' οιησόμεθα δε μάλλον, εκείνο βον-

β λεσθαι τον Προφήτην ύποδηλούν, ως εν ισότητι της
χάριτος ή διανομή τούτοις τε κάκείνοις εκνεμηθησεται. το
γαρ ημκτυ κα\ ημιο-υ, της ισοστάθμου φιλοτιμίας κα\ της
ίσότητος εσται σημαντικόν. οτι δε διηνεκής ή χάρις, και 5
κατά πάντα καιρόν ή με'θεξις, άταλαίπωρον ιδεϊν, άπο γε
τού φάναι πάλιν, οτι χλι ϊν θεριι χλι έν έ'αρ< ί<τται α'υτως.
Ίστεον δε, οτι άντ\ τού Εν ΐα,ρι, τό Έν χειμώνί φησι
των Εβραίων ή εκδοσις. Ϊ<γτλι δη ουν, φησι, κατά ταύτα,
κα\ ωσαύτως η των νοητών υδάτων χύσις, εν χειμώνί τε και ίο
ίν 6ίρει, τοντε'στι κατά πάντα καιρόν, λυπεί δε οΰδεν κα\
803 Δ. η άντι τού Χειμώνος τό ία,ρ ειπείν, κατά την των έβδομηκοντα
γραφην' κείται γαρ ως εν μετοχή χειμώνός τε και θΐρους,
ωστε καν εϊ τις αύτο τοις τού χειμώνος άπονεμοι καιροις,
τον τού εικότος, η και ορθώς έχοντος, ουκ αδικήσει λόγον. ι$
Εΐ δ« δη τις βούλοιτο και καθ' ετερόν τινα σννιεναι
τρόπον τό περ\ τού νοητού λεγόμενον ύδατος, ώς ι^ελεύο-ιτΛΐ
το ημιτυ Λυτού εις την βαλαο-ιτΑν την πρώτψ χλι το ψ\μιο~υ
αύτου εις τν\ν ^Λλαυτο-αιν τψ ϊσ-χ,Λτψ, χλι ϊν Οεριι χλι ϊν ίαρι
\) 'ΐο-τΛΐ ούτω, τοιαΰτην τινά τού προκείμενου περίνοιαν εισ- 2ο
δε'ζεται. 6ά,λΛο-ο-Λν μεν γαρ ονομάζει πρωτψ, την προς ηω
τάχα που κειμενην, την επεκεινά φημι τερμάτων της ολης
γης' εσχάτην γεμην, την προς αύταϊς ταίς της εσπέρας
εσχατιαΐς' πρόσωπον γάρ οιονεί πως και άρχην ορίζεται
τψ οικουμένης την ανατολήν. θιρος δε οίμαί που τά θερμά 25
κα\ νότια της οικουμένης αποκαλεί μέρη, έ'αρ δ6 αυ πάλιν τά
βόρειά τε και ψυχρά, ούτω γάρ και ό θεσπέσιος ΑαυεΙδ τά

3- ίννιμηθησιται Ο. 5- '^τιν Β. 6. <ΐδ<ΐι> Ο. γ* 3ί8αιηρ(υιη βχ Ο.

η. ίαρι] ία πκιηυ ΓβοεηΙίοπ ίη Γ&βυι-α (ι»1 8ΐιρι·3) Ο. δ. ίαρι Ό. Ε<Μ.
α πιαπιι ΓβοθηϋοΗ
■ ιρι Ο. τό] τψ (βίο) Ο. I). ταντα Ο. τά αΐιτά Εάά.
12. κατά ΟΓΠ. Ο. Ι3· μιτοχη Ο. μίταιχμίω Ει1(1. Ι4· άπονίμοι Β.Ο.
άπονίμτ) ΕΑΑ. 15. ί(*ότωΓ Ο. ΐ6. τινα ΒδβιιπιρΙαιη βχ Ο.
19. και ϊν βίρα και ΐν ?αρι] χαϊ α άίρι και «V βίρα Ο. 22. της οία. Ο.
23. ταίι οπι. Ο. δίαΐίπι της 388ΐιπιρΙιιηι βχ Β.Ο. 25. θιρμα] βιρινά
Νίΐί. ίη ρβ. Ιχχίϋ. 26. νότιια Ο. αί ΗϊβηπιρΙηπι βχ Ο. 27. και αΐΐ.
Η86ΐιιηρΙαιη βχ Β.Ο.
 χίν. 9-1 1. ΙΝ ΖΑΟΗΑΕΙΑΜ. ΤΟΜ. VI. 525

τέσσαρα της ΰπ' οΰρανον κλίματα σημάναι θελων, άνεφώνει

' λ ' «λ' \ν \»ζ >/ι» > '< Ρβ.ΐχχίϋ.
προς κ3εον χ3ερος και εαρ συ εποιησας αυτα και πάλιν ο ,7,
" Ύόν βορράν και την θάλασσαν σύ εκτισας." ε^ελευο-ιται
δη ούν, φησ\, το ΰδωρ το ζών εν ισότητι και Ισομοιρούση »3·
5 χάριτι ε'ίς τε την θά,λατιταν την πρωτην, και με'ντοι καϊ, ε\ς την
έσ-χά,την, τουτέστιν εις εω τε κα\ δύσιν, κα) εν δίρει κα) εν
εαρι, τουτέστι πάλιν, εις τον νότον τε καϊ είς βορράν. εμπλη-
σθησεται γαρ ή ΰπ' οΰρανον των δια Χριστοί) χαρισμάτων,
εναπομένει δε πάντως τοις λαβοΰσιν η δωρεά, τότε δη τότε
ίο Κα) 'ε'α-ται Κύριος εΐί βαιτιλεα ΐπ) πατάν την γην. ΰπ' αΰτω
γαρ έσόμεθα μόνω, κα) αΰτός κατάρξει των όλων κατηργη- ά
μένων εις απαν των κοσμοκρατόρων του αιώνος τούτου, και Ερΐ>· νί·
άπάσης αρχής πονηράς τεθριαμβευμενης, καϊ της καθ* ημών
πλεονεξίας εκβεβλημενων αΰτοΰ τε του σατανά κα] τών συν
1 5 αΰτω δυνάμεων πονηρών.

Έν τη Ημέρα έκείνΗ έσται Κύριοο εΐο και τό όνομα αΰτοΰ εν,

κυκλούν πάσαν ΤΗν τΡν καϊ τΗν ερΗμον από Γαβέλ εωο ίο
'Ρεμμών κατά νότον Ιερουσαλήμ. 'Ραμα δε έπί τόπου μενεΐ,
άπό τηο πύλΗο Βενιαμίν §ωο τηο πύλΗΟ τηο πρώτΗο, και β
20 εωο τηο πύλΗΟ τών Γωνιών και εωο τοΰ πύρρου ΆναμεΗλ,
εωο τών ύπολΗνίων τοΟ βασιλέωο- κατοικΗσουσιν έν αύτπ, ιι
και ούκ έσται ανάθεμα έτι, και κατοικήσει Ίερουσαλπμ πε-
ποιθότωο.

Άσαφης αεί πως εστ\ τών άγίων προφητών ό λόγος, κα\

I. σημάναι Ο. σημα'ιναι Νίκ. σημηναι Εάά. άναφωνίϊ ΝΪΚ. 2. (ποίησα!

Ο. Νίΐι. ίπλασαι Εάά. (13. Λ.) 8ΐ3ΐϊιη αυτά Οία. Νίκ. (ΥαΙ.) 4· Φΐ""1 Β.Ο.
φημ'ι Εάά. ζ6ν (βίο) 0. 6. ηώ Ο. 7· α(Ρι 0 πιαηα ρπιτιπ.
τον εΐ «γ αΐΐ. οπ). Ο. ίο. Και ΒββιιπιρΙιιιη εχ Ο. 17. κυκλοΰι> Β.Ο.
(ΑΙεχ. XII.) κυκλών Εάά. (\αΙ. »). 8ΐ3ΐίπι πάσαν άεεδί ίη Ρ. Εάά. Γαβίλ Ο.
(XII. 49, ι08, 233) Γα/3αά Β. (22. βΐ.) Γα|3ά Ρ. Εάά. Γαβί (ν»1.) νίάε 1»β ϊηΐτβ.
και ΐωι α. (32. Λ) ΐ8. 'Ρίμνων Ρ. Εάά. 10. ίωι] + τοϋ
τόπου Εάά. (Υαΐ. ν) ίηνίΐο Ο. (ΑΙεχ. XII.) εί. ϊηίτα. και ΜβιιπφΙαιη εχ ^.
(36, 49)· 2°· τών πυλών Β. εί. ίηίπι. ΆναμουηΧ Ρ. Εάά. 21. και
κατοικησ. Β. (36. αϊ.) 22. ουκ ΐσται άνάθιμα Ιιοε ετάίηε Ο. (ΑΙεχ. XII.)
εΓ. ίηίτ3.
 526 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι ΑΙ^ΕΧΑΝΟΚ. χΐν. 9-"·

τοΰτο, οίμαι, σοφώς διοικούμενου θεοΰ, Ίνα μη προκεοιτο

^ 6 τα αγία τοις κυσι μήτε μην παρα τοις υων ττοσιν ατημελως
804 Δ. α ερριμμενος, ό πολυτίμητος αληθώς περωβρίζοιτο μαργαρίτης,
πλην αποκάλυπτα Χρίστος ΐν ΤΙνεύματι τοΐς άξίοις την
γνώσιν, και τάς του μέλλοντος αιώνος δυνάμεις καθίστησιν 5
εναργείς, άνατυποΰται δε ώς επίπαν ώς εν γε τοΐς αίσθητοΐς
τά κεκρυμμενα καΐ νοητά, καί οιονεί σώμα τών άψανεστε'ρων
τά εμφανή γίνεται, εφη τοίνυν, οτι κατ έκείνην την ήμεραν,
ήγουν τον καιρόν, μετατεθειμενων τών καθ' ημάς εϊς κοινό
τητα ζωής, άνεστοιχειωμε'νης δε καί αυτής τής κτίσεως ε'ις ιο
β το άμεινον ή πρίν, ειτται Κύριος εις κλι το όνομα, Λυτού εν,
κυχλουν πουταν την γην. ην μεν γάρ άεί καί εστι καί εσται
Κύριος εις, ό φύσει τε καί άληθώς τών όλων θεοί, καί
παρενεγκών εις το είναι τά ούκ οντά ποτέ. επειδή δε πεπλά-
νηκε την υπ" ούρανον ό τής αμαρτίας εύρετής, τουτέστιν ό *6
σατανάς, εις ψευδή καί βεβηλον λατρείαν οι δείλαιοι παρα-
8.μ»ιλ. κεκομίσμεθα, καί διετελοΰμεν εν κόσμω τυφλοί καί μωροί,
κυρίους όνομάζοντες τους πεπλανηκότας, καί το τής θεότητος
όνομα τοΐς άκαθάρτοις δαίμοσιν επιφημίζοντες άμαθώς. καί
κεκλήμεθα μεν εις επίγνωσιν αληθείας καί εν τωδε τω κόσμω κ>
ο δίά Χρίστου, πλην παρωχηκότος καί εις πέρας ηδη κατά-
ραντος του παρόντος αιώνος, τότε δή τότε καί φρενοβλαβείας
άπάσης εξ ημών άνηρημενης, τεθειμενων τε ήδη τών εχθρών
νπο πόδας Χρίστου, Κύριος εις Ϊ<γτλι λοιπόν επί παο-αν τψ
γην, ούδενος επ αύτω την τής κυριότητος άρπάζοντος δόξαν. ζ 5
Κύριος δε καί ετερως εις εα-τα,ι Χρίστος, άπρακτούσης άπάσης

ι. σαφώς Ό, εί υΐ νίάεΙιΐΓ Ο ρππ33 ιηαηιι. ΰαο ΙεπιροΓε ρεΓ Γ3811Γ3Π1 σοφάς

61, ηεβείο. ι. ίων Ο. συων Εάά. 3· πολυτίμητος Ο. πολύτιμοι Εάά.
6. ώς αΐΐ. αββιιπαρίυιη εχ Ο. 7· σώμα των Β. Εάά. σωμάτων Ο.
9· μίτατιθημίνων Ο. 10. άνίστοιχαωμίνης Β. Εάά. άναστοιχ. Ο.
Ι9~2Ι. Η260 και Κ(κ\ήμ(θα μίν—δια Χρίστου &εεε8βεηιΐ)1 εχ Ο.Ό. [ρ3Γΐϊαι ίη 6.]
Ιη Ο ϊΐιίειη νεΛιιπι ρπιηυπι ΗΙΙ. ίεκ Ιπιιπι. (ίοΓβαη καί) βΓαβυιη εβί, ευ}ιιβ Ιοεο
γαρ βιιρη ί/ι ιηηηιι ΓεεεηΙί 8ΐιρΓ3δθπρΙιιπι. 21. πίρας Β.Ο. πίραν Κάά.
κατάραντος Ο. ηκοντος 'ύά. 23· άηιρημίνης 0.1). ϊξηρ. Εάά. τιθημίνων Ο.
8ΐ3.1ϊιτ> τί 0.1). δ« Εάά. 24· πόδα Ο. ϊηνϊΐο I). 25. Ατ' αντψ 0.1).
απ' αυτόν 'ύά. 20. ιΐς ϊσται Ηοε οπίίηε 1). Εάά. ίηνεΓδο οΓάίηε Ο.
άπάσης 0.1). μϊν πάσης Εάά. 8ΐ3ΐίηι της 3άά. Ο. ίηνίΐο I).
 χίν. 9-ιι. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. VI. 527

επιγείου βασιλείας, και αύτώ δή και μόνω το κατά. πάντων

κράτος άνατιθείσης της ΰπ ούρανόν. εφη δε' τι τοιούτον και
6 σοψώτατος Δανιήλ, αφηγούμενος γαρ τους των οράσεων
τρόπους, φησίν "*Ον τρόπον ϊδες ότι από ορούς ετμήθηάΌ&α-
5" λίθος άνευ χειρών, καΐ ελε'πτυνε τον όστρακον, τον σίδηρον,
" τον χαλκον, τον άργυρον, τον χρυσόν' 6 θεός ό μέγας
" εγνώρισε τω βασιλεΐ ά δεϊ γενέσθαι μετά ταύτα, καϊ άλη-
" θινόν το ενύπνιον, και πίστη ή σύγκρισις αυτού"
Ούκούν εις 'εο-ται και μόνος, και πληρώσει της εαυτού
ίο δόξης την άγίαν πάλιν, τουτεστι την νοητήν Ιερουσαλήμ,
ής το εύρος τε καϊ μήκος ώς εν τύπω πάλιν ττ) επιγείω
δείκνυσιν Ιερουσαλήμ, φάσκων ότι κατευρυνθήσεται μεν
απο Γαβελ ίως 'Ρεμμων. και εστι μεν ή Γαβελ ητοι Γαβε
κώμη και κλήρος τής φυλής Βενιαμίν κεΐσθαι δε φασιν
"5 αυτήν εν μερεσιν τοις βορειοτεροις τής Ιερουσαλήμ. Ρεμμων
δε δή αΰ πέτρα τις εστι, κατά τήν νοτίαν ερημον. ούκούν
το μεν εύρος τής Ιερουσαλήμ, άπο Γαβελ εως Ρεμ-μων. β
ορίζεται δε και τό μήκος ούτω λέγων Άπο της πύλης
Βενιαμίν ίως της πύλης της πρώτης ίως των πυλών των
2ο γωνιών χλ) εως του πύργου Άναμεηλ ίως των ύποληνίων του
βασιλέως, πύλη δε ή πρώτη και μήν και πύλη γωνιών ' ούτω
τίνες ήσαν κατά Ιερουσαλήμ ώνομασμεναι' καϊ πύργος δε
ήν άναμεσον Άναμεηλ καλούμενος, μεθ' όν ευθύς και τά
ύποληνια του βατιλίως' τόποι δε ούτοι τής Ιερουσαλήμ ο 805
25 το μήκος ώς εν τύπω κατασημαίνοντες. ώσπερ γάρ εκελευε
τω μακαρίω προφήττ) Ιεζεκιήλ ό τών όλων θεός άναμετρεϊν Ε*β1<
καλάμω τον οίκον, τήδε' τε κάκεΐσε διάττοντα, ύπεμφαίνων,

4. »8» Ο. (Αΐβχ.) (?δ« Εάά. (V»*.) 5· χ«Ρώ" β- Χ'ψοι Εάθ. (45)·

6. τον άργυρον όπα. Β. II. « αββικηρΐβ βχ 0.6. Ι2-Ι5- φάσκων—
ΊιρονσαΧημ 39«υπιρΙα βχ Β.Ο.ϋ. 13. Γα£ίλ ρηυβ Ο.ϋ. Γαβαά Β. υΐ ηιρπι.
8ΐΗΐ1Π1 ίως 'Ριμμών [ριμβων ΪΛΰ βχ Γ8Β11Γ8 Οθ(1.] και Ιστι μϊν ή Γαβίλ ήτοι Γαβϊ
κώμη Ο. ην ίί Γαβ<λ κώμη Ό. Αττΐ βί η -γαβά (βίο) κώμη Β. ΐ6. αυ 8.88υπΐρ1υπΐ
εχ 0. νοτααν Ο. 17. Γα/9«λ ϋ. γαβί Ο. Γαβά Εάά. Ι9· ™>Γ
των πυλών οπι. Ο. 20. Αναμαήλ (Ηίο) Ο. (97ι 228, 3·°) 86(1 ηοη ίηίτα Ο.
21. ή 358ϋΓημΙιιιη εχ ί'. 22. κατα] + την 0. ονομ. Ο. »3· β*"""
μίσον αεοεββίΐ εχ Ο. 27. τ« οπι. Ο. κάκίϊσ* Ο. κάκ*ί Εάά.
 528 Β. ΟΥΒΙΙ,ΙΛ ΑΕΕΧΑΝϋΒ. χιν.9-11.

χί/Τ" °Τί 7Γ0^αί β°ναί παρά τω Ώατρι, μυρία τε όσα τά των

αγίων ενδιαιτήματα" οΰτω μοι κάνθάδε δοκεϊ δια. τόπων
εμφανών ευρός τε και μήκος καταγράφειν ήμΐν της
νοητής Ιερουσαλήμ, τουτεστι τής Εκκλησίας Χριστού,
Εβ. ΐίν. I) προς ήν και ό θεσπέσιος Ησαΐας άνεφώνει λίγων " Πλά- 5
" τυνον τον τόττον της σκηνής σου και των αυλαίων σου,
" πήζον, μή φείση, μάκρυνον τα. σχοινίσματά σου, και τους
" πασσάλους σου κατίσχυσον, ετι εις τά δεξιά και εις τά
" αριστερά, εκπετασον ." κατευρυνθεΐσαν δή ούν την άγ'ιαν
πάλιν, και εις μήκος το αύτή πρέπον εκτεινομενην, κλτοι- ίο
κη<Γου<τιιι οι άγιοι, χαι οΰκ ΐ<ττΛΐ φησιν α,νά^ίμα, πι, τουτεστι,
κατ ούδενα τρόπον άλλοτριωθήσεται θεού' βεβαίαν γαρ
αύτή χαριεΐται τήν άγάπησιν και οΰκ αν εμπεσοιεν ετι προς
ο τό προσκρούειν θεώ, άνηρημενης, ώς εφην, τής αμαρτίας
Ιύ.χχχν. εις τό παντελές, και του πειράζοντος σατανά. "Ού γαρ ι ζ
' " εσται εκεί λεων, άλλ' ούδε των θηρίων των πονηρών οΰδεν
" ου μή άναβή επ' αυτήν, ούδε μή εύρεθή εκεί." κλτοι-
χητουσι τοιγαρούν πεπο&ότως.
'Έ,πειδή δε τεθειται μεταξύ Ραμα, £ε επ) τόπου μενέϊ,
πάλιν εκείνο φαμεν, τάς των προκείμενων εννοίας, ώς ενι, 2 ο
διερμηνεύοντες. 'Ραμά πολίχνη τις εστίν, ήτοι κώμη, κλήρος
δε τοις εκ φυλής Άσήρ' καΐ έτερα δε προς ταύττ) 'Ραμά
τών εκ φυλής Νεφθαλείμ. διαμεμνηται δε κα\ Προφήτης
<1 άγιος ή τούτων μιας, ήγουν ετέρας 'Ραμας. εφη γαρ ότι
ΗίβΓ. " Φωνή εν 'Ραμά ήκούσθη, θρήνος και κλαυθμός και όδυρ- 25
XXXVIII. ,, / 'ΤΊ * \ · \ ' ϊ\ « » «■» \ ι
ΐ5· μος' Ραχηλ αποκλαιομενης επι τοις υιοις αυτής, και ουκ
" ήθελε παρακληθήναι, οτι ούκ εϊσίν" τοιούτον πεπράχθαι

ι. Ώατρι Ο.}), θίώ Ε<1ϋ. τά αββαπιρίυπι βχ Ο.&. 2. κανθάΰι Ό. Εάά.

κάνταϋθα Ο. 3· έφαναν Ο. νπιμφαίνων Β. νπιμφαίνίΐν Έ,άά. μήκοι] +
και Έ,άά. ίηνίΐίκ Β.Ο. 3~5· τί?ϊ νοητή!—τηί ΈκκΧησΐαί Χ. προ{ ην Ο. την
νοητην—τήν Έκκλησίαν Χ. ττρόρ ον Ε<1(1. 6. αν\*ων Ο. ΙΟ. αυτί} Ο.
ταύτη Μ. 14. ΐμπίσοκν Ο. ίκπίσ. \\ά. ι6. άλλ' βδβιιπιρίυπι βχ Ο.
Ι7· οΰδί Ο. ούδ' ον Εάά. (24, 41)· >8. τοιγαρονν Ο. γαρ Έ,άά. δΐ&Ιίπι
7Γί7ΓΟΙ#0τ«Γ Ο. Ι9· «τί] + τοϋ Ο. (22. βΐ.) 22. Αβ8ϋΠΐρΐΕ §£ βΐΐ. ΒΧ Ο.,
'Ραμά ΒΧ Β.Ο. 23. Νίφ&ιλίμ Ο. 24· 'Ραμά: Ο. Ραμά Εάά.
25. οουρμόί] + ίτολύι Έάά. ϊηνίΐο 0. 20. άποκ\αιομίνη! Ο. (ΑΙβΧ.
Κη(1.-Αυ£.) αποκΚαιομίνη ΈΑά. (ναι.) 27· τοιούτον ^ τοΐτο ΐ,άά.
 χίν. 12. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. VI. 529

φαμεν κατά. την Βηθλεέμ, Ήρώδου προστεταχότος τά εν ^.ΜλιιΙι.

αυτί] φονεύεσθαι βρέφη. Ραμα. τοίνυν ονομάζει την Ιερου
σαλήμ, διά τοι το 4ν αύτη πολύν γενέσθαι τον επ\ τη άλώσει
θρηνον. εϊσκεκόμικε γοΰν αυτήν 6 προφήτης Ιερεμίας μο-
5 νονουχι δακρυρροούσάν τε και τοις ιδίοις άπολωλόσιν εποι- β
μώζουσαν τέκνοις, εφη γάρ οτι " Κλαίουσα έκλαυσε νυκτί, ΤΗτβηϊ
" κα\ τα. δάκρυα αύτης επ\ των σιαγόνων αύτης." και τις ην
Ό θρήνος; "Παρθένοι μου και νεανίσκοι μου επορεύθησαν Π>.Κ.ιι.
" «V αιχμαλωσία.· εν ρομφαία και εν λιμω άπεκτεινας, εν
ίο " ήμερα οργής σου εμαγείρευσας, οΰκ εφείσω."
Εί δε δη τις βούλοιτο κατά της νοητής Ιερουσαλήμ, του-
τεστι της Εκκλησίας, τεθεΐσθαι την κλησιν, 'Ραμά τε αυτήν
ώνομάσθαι νυν\, φαμεν ότι και μάλα ορθώς ό λόγος εχει.
πολλοί γάρ ο'ι κλαίοντες εν εκκλησίαις, και την " κατά θεόν 2 α*.
.ΐ5^ ίί έχοντες
ν ./ » / , σωτηριαν
/»αμεταμελητον
/. νϋ. ίο.
λυπην, ήτις μετανοιαν εις
" κατεργάζεται." αποδέχεται δε τους τοιούτους και αύτος
ό Χριστός ούτω λέγων " Μακάριοι ο'ι πενθοΰντες νύν, ότι 8.Μ&ΗΗ.
" αϋτοϊ παρακληθησονται." και πάλιν " Μακάριοι ο'ι κλαί- Β. ΐ.>ιο.
VI. 21.
" οντες νυν, ότι γελάσετε." ούκοΰν καν ει λε'γοιτο ΡΑμα,
2 ο δίά της του Προφήτου φωνής η Εκκλησία, φορέσει και
ούτω τό πιθανόν ό λόγος, πλην έπ) τόπου φησι μενεΐ,
τουτέστιν ου σαλευθησεται. ερηρεισται γάρ, ως εφην, και
εστίν ακλόνητος ή Εκκλησία Χριστού. 1

Και αΰτΗ εσται η τττώαιο Ην κόψει Κύριοο πάνταο τούε λαούο 12

25 όσοι έττεστράτευσαν επί Ιερουσαλήμ· τακΗαονται α! σάρκες
αυτών έστΗκότων αυτών επί τούο ττόδαο αυτών, και οί όφ-

3· τον 38βιιπιρΙιιπι βχ Ο.ο. 4· ν0** ^· Ύ"Ρ Εθά. 5· δακρυρροού

σάν Ο. δακρύονσάν ΐίά. 6. «λανσϊ ^. ίκλαί* ύά. 10. ιμαγηριυσαΐ Ο.
II. κατά 0.1). κάπ\ Εάά. 13- ονομάσθαι Ο. ι6. ϋ βββιιιηρίιιπι
βχ Β. Ο. ι"], ννν αββυπιρίυπι εχ 0. 19. ότι] + αντοι Εάά.
ίηνΐΐϊβ Β.Ο. δίαΐίπ) νίλάσίτί 0. γίλάσοι/ταί Β. Έ.άά. 21. ίπΐ] + τον Ι>.
οί. βάρη. τοϋ ηοη &άαιΙ Ιιίο Ο. 22. ίρίίρισται (βίε) Ο.
νοι. ιι. 3 γ
 530 Β. ΟΥΒΙΙΕΙ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. »ν. ι».

θαλμοϊ αυτών έκρυΗσονται έκ των όπών αυτών, και η Γλώσσα

αυτών τακΗσεται έν τώ στόματι αύτών.

χνί^Τ " ®λ'Ψιν *£*Τ€ €'" Τ(Ρ κοσμώ" τοις εις αΰτόν πιστεύσασι
ο προσπεφώνηκεν ό Χριστός" πλην εύθαρσεστερους αποτελεί,
χρησίμως επενεγκών " Άλλα θαρσεΐτε, εγώ νενίκηκα τον 5
8. ΐιιο. " κόσμον." " Αεδωκα γαρ ύμίν πατεϊν επάνω οφεων και
' " σκορπιών και επι πασαν την δύναμιν τον εχθρού." τίνες
ούν ο'ι σκορπιοί και τίνες οι όψεις, η δηλονότι τά μυσαρά
τε και μιαιφόνα τάγματα των άλιτηρίων δαιμόνων, και των
διωκόντων άγιους, οι και γεγόνασιν υπουργοί της άκρατου ίο
μανίας των εν κόσμψ πνευμάτων, ά και τάδε το σύμπαν
περινοστεΐ, πολυτρόπως τοις άγίόις επιβουλεύοντα, καίτοι
θο\.ϊ\. & τεθριαμβευμενα δια Χρίστου προσηλώσαντος τω ιδίω
σταυρω το καθ3 ημών χειρόγραφον, ίνα της εκείνων ημάς
άπαλλάζτ) πλεονεξίας ; 15
8αρΓ» Ονκονν επειδηπερ κατοικησειν εφη πεποιθότως την Ίε-
ιΤϊπι. ρουσαλημ, ήτις εστίν 'Έ,κκλησία θεού ζώντος, ην δε δη
* τοΰτο, και μάλα ορθώς, άποπερανθησεσθαι προσδοκάν άναι-
ρουμενων εχθρών, και τών ειωθότων διώκειν αυτήν άνα-
τετραμμενων, άναγκαίαν ποιείται και τούτων ημϊν την 2ο
άφηγησιν. αυτή γαρ Ίσται φησϊν η πτωσις ην κό·ψί< Κύριος
β πάντας τους λαούς 'όο-οι ΐπεσ-τρΛτίυ<ταν (π) Ιερουσαλήμ" α'ι
σάρκες αυτών χατατακητονται, έχρυητονται δε και οι οφθαλμό),
συντηκομενης και γλωττης. ό μεν γαρ κοινός ούτος και
κατά της φύσεως θάνατος τήκει μεν τάς άπάντων σάρκας, 25
και άποκενοϊ μεν οφθαλμούς, σηπει δε και γλωσσάς" πάν-

X. ϊκρνησονται Ρ. (33· Οθ·) βνησ. Β.Ο. Εάά. 86(1 οί. ίηίπι. 3· *Χ*Τ' 0·
1*1
βεά εί. ΒΙίρΓα ^3*· 4- τρο^'φ· Εάά. 5· "Τ'νίγκών Β.ϋ. ιπινιγκην
Ιιοάίε Ο., « ρηπιαπι εΐ α πιαηυ Γβοεηΐίοπ, ηηαβί ρπιιβ νπινιγκιΐν 0. ίντγκών Εάά.
6. Άίδωκα γαρ Ιμΐν Β.Ο.Ό. ΡοηΙ. δί'δωκϊ γαρ ήμΐν Αιιΐ). 8. ονν 0. ίί αά.
9· τι »8β11ΓηρΙι1ΙΙ1 εχ Ο. αΚητηρίων Ο. II. ίνκοσμίων (^ϊγκοσμίων) ϋ.
ι6. π€ρ 38δυιηρΙαπι εχ Ο. 23. ΗββεΙ ΐκρυήσονται 0. 25. κατά 0.
ΐκ Ε(1α. 20. άποκινοΐ Ο. άποκιίριι Εϋά. μΐν ε( σήπιι Βϊ Ηοςεββε-
ΓοηΙ εχ 0.
 XIV. 12. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. VI. 531

δεινον δε και της εις λήξιν ηκούσης συμφοράς εϊη αν εικότως

το ζώντων τε και εστηχότων ετι ταχηναι μεν τάς σάρκας, και
άπορρεΐν οφθαλμούς, κολάζεσθαι δε και γλωττας. ευ δε δη
σφόδρα τα. τοιάδε συμβησεσθαί φησι τοις θεομιση καϊ
5 επάρατον επιτηδεΰσασι ζωην. πραχθήσονται γαρ δίκας, * 807 Α.
ούχ υπέρ γε μόνον των εις αγίους αύτοΐς πεπλημμελημενων,
άλλά γαρ και ύπερ ης έσχήκασιν εν τψδε τφ κόσμω φιλο-
σαρκίας' η καϊ γεγονεν αύτοΐς αιτία του μήτε προσηκασθαι
την πίστιν, μήτε μην ελε'σθαι ζην εύσεβώς, και της εν
ίο Χριστώ πολιτείας άγαπησαι την δόζαν. γεγόνασι μεν γαρ,
ώς εφην, άπονενευκότες ασχέτως εις έκτοπους ηδονάς' εσχτ)-
κασι δε καϊ ακρατείς οφθαλμούς τάς εφ' εκάστω τών όρω-
μενων επιθυμίας μονονουχΊ χανδόν εκπίνοντας. ηκόνησαν
γαρ και γλώτταν κατά. Χριστού, και τών Ιερών της Έκκλη- &
15 σίας δογμάτων άνοσίαν πεποίηνται την κατάρρησιν. εΐκότως
δη ούν εις <τάρκας τε και οφθαλμούς καϊ γλωττας την δίκην
εσχήκασιν. ώσπερ γάρ η το ύδωρ του ελεγμού -κινούσα
γυνη κα\ ψευσαμενη τον όρκον εις μηρον εκολάζετο,· περί
ον αν γένοιτο και τα. εκ της πορνείας εγκλήματα" " Πρισθη- Νωη. ν
3ο " σεται γάρ φησι και διαπεσεϊται ο μηρός αύτης" κατά
τον ϊσον οίμαι τρόπον κα\ τοις την άγίαν διώκουσι πόλιν,
ε\ς σάρκας τε κα\ οφθαλμούς και γλωττας ή κόλασις'
φιλοσαρκίαι γάρ αύτοΐς ήδυπάθειαί τε και προς τούτοις
α'ι δι ομμάτων τά εγκλήματα, και απαίδευτου γλώττης ο
2 5 φωναί.

2. των ρκ> το Ο. ίηνίΐο Ω. τι βββυτηρίυιη βχ Ο.Ό. ίστηκότων Β.Ο. ίσυστή-

ταν Ροηί. ΐστώτων ΑιΛ. τας αββϋπιρίιιπι εχ Ο. 3· "γλώτταν Ο.
4- θιομισΛ Ο. 5· πραχθήσονται Ό. π ■ ραχθησονται Ο. φΐ&βί παραχθησ.
ρπυβ κπρίηπι, »ίσ Ηοάίβ βιιρΓββοΓ. ηκυια κοβηϋ. ιϊσπραχσησ. Εαά. 6. μόνον
Ο. Μίσηε. μόνων 'ύά. πιπλημμίνων Ο. 7· 7'Ψ 388ΐιιηρΙιιιη εχ Ο.
1 1 . άσχίτως Ο. ατύπως 'άά. 12. Ηαεε άκρατύς οφθαλμούς τάς
ϋβοββββηιηΐ βχ Ο. 13. ΐπιθνμίαν 'άά. ΐκπίνοντας Ο. ικπίνον-
τϊγ ϋά. 14- γάρ Ο. ϋ 'άά. γλωσσαν Ο. 88(1 1)18 ΙΐίΛεΙ γλωττας
ρααΐΐο ίηίΐ"3. ΐρ. αν γίνοιτο Ο. γίνονται άά. 22. γλώττας Β.Ο.
γλωσσάγ Κάά. 23· φιλοσαρκίαι—ήδυπάθααί Ο. φϊλοσαρκία—
ηουπάθίΐα 'ύά. και προς τούτοις Ηοο ΟΓάϊηε Ο. προς τούτοις και 'άά. δίαώη α'ι
&88ΐιιηρ(ιιιιι εχ Ο.

3 Υ 2
 532 Β. ΟΥΚΙΓ.1,1 ΑΕΕΧΑΝϋΚ. χΐν. 13, Μ·
•3 Και εσται έν τη ήμερα έκείνΗ εκστασιο Κυρίου έττ αύτούε μεΓαλΗ·
και έπιλΗψεται εκαστοε τηο χειρόο τοϋ ττλΗσίον αύτοϋ, και
συμττλακΗσεται η χειρ αυτού" ττρόε χείρα τοϋ ττλΗσίον αϋτοΰ.
14 και ό Ιούδας παρατάΕεται έν Ιερουσαλήμ, και συνάζει τΑν
ίσχύν πάντων των λαών κυκλόθεν, χρυσίην και άρΓύριον και 5
ίματισμόν είε ττλΗθοο σφόδρα.

ά "Έχοτακτιν εν τούτοις τον φόβον, ήγουν την κατάπληξιν,

ονομάζει πάλιν, κατ εκείνο δη ουν φησι του καιρόν, καθ'
ον αν αλλήλους άθρησειαν ο'ι της Εκκλησίας εχθροί, ταΐς
ούτω δειναϊς υποπίπτοντας δίκαις, καταπλαγησονται μεν ίο
τοις δείμασιν, αφέντες δε ούτω λοιπόν το διώκειν ετι τολμαν
την άγίαν πάλιν, ο'ιχησονται μεν φυγάδες, μόνον δε ουχί
κα\ χείρας άψάμενοι, και τάς παρ' άλληλων άνονητως
ζητοΰντες επικουρίας, οικτροί τε έσονται και κατερριμμενοι
ο και ύπο πόδας άγιων, ό δε γε Ιούδας, φησι, τουτέστιν οί *5
δια πίστεως της εις \ριστον δεδικαιωμενοι και τον νοητον
Οί. Ηοω. περιφεροντες Ίουδαΐον, καΐ την εν ΥΙνεύματι τω Άγίω περι-
τομην πλουτησαντες, παρατάΡονται έν Ίερουο-αλημ, τουτεστι
καταστρατεύσονται των εχθρών, κατανεανιεύσονται των αν~
Ρβ. χο. θεστηκότων, συμπατοΰντες ώς σκορπιούς, επ ασπίδα δε καΙ λο
βασιλίσκον επιβαίνοντες, λέοντος τε κα\ δράκοντος εις άπαν
ηφειδηκότες έσονται" λαμπροί δε καΙ αξιοθαύμαστοι, τον
808 Δ. α εκ των τοιούτων κατορθωμάτων συλλεγοντες πλοΰτον ώς
χρυο-ίον χα) α,ργνριον χα) Ιματιο-μόν. οτι γαρ ουκ εν γε τοις
αισθητοϊς της προφητείας ό νους, πώς άν ενδοιάσειε τις ; 25
πλούτος γαρ άγιων, ούχ ό φθαρτός και επίγειος, άλλ' ό
νοητός και επουράνιος κα\ διηνεκής, ον συναγείρουσι ταΐς

I. ΐνστασίί Έ. ΐπ' αΐιτονι μι-γάλη Ιιοο ΟΓ(1ίηο Ο. (ΑΙβΧ. XII.) 3· σνμ-

ιτλικησ€ται Ο. χι'ιραν Ο. 5· κνκλώθιν Ο. 8. κατ (κιΐνο—
καιρού Ό, Έιάά. κατίκίίνον &ή ονν τον καιρόν φησιν Ο Γηαηα ρήπίΒ. κατικΛνον 6η
ονν τον καιρόν φησιν Ο πιαηυ. ΓβοεηΙϊοπ. 9· άθρήσιιαν Β.Ο. άθρο'ισίίαν Εά(3.
II. (τι τολμαν Ο. αποτολμαν ϊίά. 12. μόνον—άψάμίνοι ΟεοββΒΐηιηΙ βϊ Ο.
13. άνονήτω: ζητονντα είΐίϋί. άνονητονί ζητονντίΐ Ο. ίΐτιζητονντιι άνονήταί Έ·άά.
2θ. δ< &86ΐιπιρΙαπι βχ Ο. 22. ηφαδηκότίί ϊσονται' λαμπροί 8« Ο.
ηφίΐίΐηκύτιι. ϊσονται δί λαμπροί Έ,άά.
 χΐν. Ι5· ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. VI. 533

εαυτών ψυχαΐς οι διδάσκοντες τε και καθ' ετέρους τρόπους

εύδοκιμούντες εν εκκλησίαις. διαρπάζουσι γάρ ωσπερ την
Ιο-χυν πάπων των λαών, προσάγοντες δια πίστεως τω
Χριστώ τα. εξαίρετα των εθνών, ούτω γαρ εφη και αυτός
5 διηρπακεναι τα σκεύη του Ισχυρού. \> 8.Μ»ι&.
Εί δή τις λεγοι τον Ίούδαν σννα,γαγείν την ιο-χμν πάν
των των λαών κυκλβθεν χρυ<τίον κοΐι ά,ργύριον και ίμΛτκτμον,
ΐνα νοώμεν ότι και την εν κόσμω σοφίαν συλλεγοντες κατα-
λαμπρύνονται δι αύτης, τοις της ευσέβειας επαγωνιζόμενοι
ίο δογμασιν, εχοι αν ό νούς τον εικότα λόγον. εσκύλευσαν
γάρ ποτέ τους Αιγυπτίους α'ι σοφα\ γυναίκες τών εζ Ισ
ραήλ, χρησάμεναι " παρά γείτονας και συσκηνου αυτών Ε»χΐ.
" σκεύη χρυσά τε και αργυρά καΐ Ίματισμόν." ούκούν ώς εν
γε τοις αισθητοϊς και ώς εν ύλαις ταίς όρωμεναις, η τών εις ο
*5 νουν άγαθών λαμπρότης σημαίνεται, διδασκάλων δε μά
λιστα πλούτος οι μαθηταί. και γούν 6 θεσπέσιος ΙΙαύλος
τοις δι αυτού σεσωσμενοις και πεπιστευκόσι προσεφώνει
λέγων " Ν») την ΰμετε'ραν καύχησιν, άδελφο\, ην εχω εν 1 ε<«·
" Χριστφ Ίησού'" " στε'φανον δε και χαράν" αυτού ιδίαν ΡΜ1. ϊτ.
2ο ώνόμαζε πάλιν.

ά
Και αύτΗ εσται η πτώσις τών ίππων και τών Ημιόνων και τών 15
καμΗλων και τών όνων καϊ πάντων τών κτΗνών τών όντων
έν ταΐς παρεμβολαΐε έκείναιε κατά τ»ϊν πτώοιν ταύτΗν.

Όρισάμενος ηδη της τιμωρίας τους τρόπους, ους πάντη

αζτε κα\ πάντως ύπομενούσι κατά καιρούς οι της άγιας πόλεως
κατεστρατευκότες γεγονότες τε διωκτάι και ύβρισταί, βδε-

ι. και ρπιιβ οπιίββιιιιι, α>3ηιι ΓβοβηΙίοή αΐίςιι&ηΐυιη βιιρηββπρίιιιη (3. 3.

κλησίαί! Ο. ΐκκλησία ΈΔά. 6. σνναγτγίΙν Ο. σννάγιν ϊϊα. 7. κνκλώ-
6<ν Ο. δ(3(ίπι ώί βυρΓΕβοήρίιιπι Ο πι&ηα Γβοεηΐίοη. ίο. Ιοιχότα Ο.
ιι. ποτ€ ροβί σοφοί Ιτ. Ο. 13. « &8βιιιηρΐιιιη βζ Ο. ι8. νμ*τί-
ραν Ο. Αυβ. ήμ*τ· Ροηί. 19. δ* Ο. τ< Εάά. αυτόν Β.Ο. αντούί Εάά.
20. ανόμαζ* 0. ονομάζα Υιά. 33· ταύτ^ν] αντης Ο.
 534 Β. ΟΥΚΙΙ,Ι,Ι ΑΙ^ΕΧΑΝΟΕ. χΐν. 15.
Ρβ,ΐχχιν. ΧυροΊ και φιλεγκλημονες, και λαλοΰντες άδικίαν κατά θεού,
επαίροντες τε κα\ εις ύψος το κέρας, κατά. την του ψάλλοντος
6 φωνην, επάγει χρησίμων ότι Αυτή 'έτται ή πτωσις των Ίππων
και των ήμιόνων κα\ των καμήλων και των ονων κα) πάντων των
κτηνών, από δε γε των υποζυγίων τους αύτοΐς εποχούμενους 5
ύποδηλοΐ. επεφύοντο γάρ τοις Ίουδαίοις και αύτοΐς δε τοις
Ίεροσολύμοις οι άπωτάτω τε και τά περίοικα των εθνών ο'ι
μεν 'ίπποις εποχοι, Βαβυλώνιοι τε και Εύροι καΐ μην και τά
Αιγυπτίων εθνη' οι δε καμήλους τε κα\ όνους και όρεΐς ύπο-
ζεύζαντες, οίον Μωαβΐται, και ο'ι της έρημου νομάδες, ών και ·ο
809 Α. »ό προφήτης Ησαΐας διαμεμνηται λέγων "Έι> τη θλίψει και
6. "Υ^ στενοχώρια λεων και σκύμνος λέοντος, εκείθεν κα]
" άσπίδες και εκγονα ασπίδων πετάμενων, ο\ εφερον επ' ονων
" κα\ καμήλων τον πλοΰτον αύτών" τεθεάσθαι δε και ετε-
Ί*>. ιχί ρωθί φησιν " άναβάτην ονου καΐ άναβάτην καμήλου." γράφει *5
7·
δη ούν τους της αληθείας εχθρούς ώς εν τύπω τοις εθνεσι,
τοις άε). πεπολεμηκόσι την επίγειον Ιερουσαλήμ, ΐν 4ς
αύτών νοώμεν τους καθ' ημών ορατούς τε και άοράτονς
" εχθρούς, προς ους ημΐν η μάχη. εΐ δε δη βούλοιτό τις και
είς τρόπους άναφερειν τών της 'ΈΙκκλησίας εχθρών τά τών »ο
κτηνών ιδιώματα, το αδικούν ούδεν εκείνο φάναι τε και νοεΐν
ώς ο'ι μεν γεγόνασιν όρμητίαι και θρασεϊς, ώς "ίπποι τυχόν
περιθείη δ' αν τις αύτοΐς και μάλα ε'ικότως το φιληδονόν Τ€
και θηλυμανες' ο'ι δε ήμιόνων δίκην άγριοι τε και απηνείς,
αγριωτερας δε αύτάς και τοις Ελλήνων ποιηταΐς όνομάζειν 2 5
εθος' οι δε καμηλοις κατά γε την εζιν προσεοικότες, τουτ
έστιν άνισοι τε και αλαζόνες, ύψοΰ τε ηρμενην εζ άπο-
ο πληξίας την διάνοιαν έχοντες" οι δε και ονων διενεγκόντες

2. και Β88ΐιπιρ(υπι βχ Β.Ο. 3· Μπόγοι Ο. 4· πάντων των

κτηνών οτα. Ο. 6. τοΐ{ ρπυβ οτα. Ο. 7· Γί οπα· ^· 8. «το-
χυνμΐνοι Ο. ρ. ορεις] ημιόνονε Ο. ΙΟ. νομάδα Β.Ο. μονά&π Εάά.
ι6. άληθίία! Ό. Εάα. (κκλησίαε Ο. 1^. ΐν Ο. ίνα Έάά. 19. ϊχθρούί
ονα. Ο. Η&1>βΐ Ό. 2θ. τράπονι Ο. τρόπον Ό. τύπον Έάά. της ονα. Ο.
ΗαβεΙ Ό. 31. και αββυπιρίιιπι βχ Β.Ο. 22. γεγόνασιν Ο. (φάνησαν Ε(1ά.
θαρσίΊί Ο. 25· άγριιοτίρα! Ο. 27. ηρμίνην] Ρθ8ΐ Ιιοβ νβΛίΙΐη ίοϋυιη
ίΐϊΐίββυπι »η ϋ. ρβι*£ΪΙ μηδϊ Ιλθη. (8ιι 1>.) 28. και αββιιπιρίαιη βχ Β.Ο.
 χίν. ι6, 17. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. VI. 535

ούδεν, την άπασών εσχάτην νενοσηκασιν άλογίαν' νωθης

γάρ ή ονος και βραδεία προς αΐσθησιν, και της εσχάτης
άλογίας εϊκών. σημειωτέον δε, οτι τους τγι Εκκλησία, πεπο-
λεμηκότας ούδεν) μεν εζομοιοΐ των ήμερων τε και καθαρών
5 ζωων, οίον προβάτω φημί και /3οι, παρεικάζει δε μάλλον τοις
βδελνροΐς τε και άνημεροις, α και ταΐς του νόμου φωναΐς, ως
βε'βηλά τε και ακάθαρτα κατεδικάζοντο.

Και Ισται όσοι αν καταλειφθώσιν έκ πάντων τών εθνών τών ι6

έλθόντων πρόε Ιερουσαλήμ, και άναβΗσονται κατ ένιαυτόν α
τοΰ ττροσκυνΗσαι τω βασιλεΐ κυρίω παντοκράτορι Θεψ και
του έορτάζειν τΑν έορτιϊν τηο σκΗνοπΗπ'αε. και Ισται όσοι ιη
αν μπ άναβώσιν έκ πασών τών φυλών τιϊε γήο είε Ίερου
σαλΗμ του προσκυνΗσαι τφ βασιλεΐ κυρίω παντοκράτορι Θεώ,
και ούτοι έκείνοιε προστεθΗσονται.

ϊ^ Ύούς ταΐς εκκλησίαις πεπολεμηκότας, και κατά της άγιας

Ιερουσαλήμ ύψηλήν τε και άλαζόνα την όφρύν άνατεί- β
ναντας, ταΐς αύτοΐς πρεπούσαις δίκαις ενολισθησειν ειπών,
την τών μετ εκείνους περιλελειμμενων προαγορεύει προσ-
κύνησιν, δηλον δε οτι την εν Υβριστώ διά πίστεως, αυτός
20 γάρ εστίν ή τών εθνών προσδοκία κατά την τοΰ πατριάρχου θβη·
φωνην. τεθειται δε και " εις φώς εθνών, και εις διαθηκην Εβ. χΐ
" γένους, άνοΐζαι οφθαλμούς τυφλών, και εζαγαγεΐν εκ ' 7
" δεσμών δεδεμενους και έ£ οίκου φυλακής καθήμενους εν β. 810
" σκότει." ότι τοίνυν την της είδωλολατρείας άφε'ντες άχλύν,
25 και της τοΰ διαβόλου σκαιότητος τά δεσμά διαρρηζαντες ο'ι

4· ήμίρων] Ίιραν Ο. 7· κατιδικάζοντο Ο. κατ€&ικάζ€το Εάά. 8. αν ΕόΜ.

(ΑΙεχ. 49> 'οά·) «·» 0· 9· ^(Κθάντων Ρ. (42.) ίο. θ€ω οιη. β.
ϊηνίΐο Ρ. [βηΐο παντοκράτ. ίτ. (23, 36, 311· ^°0] ΙΓ· ο-κηνοπηγίίας Ο.
12. Ιαν Ο. (Α.ν. &<:.) των ονα. Ρ. Εάά. 13- θίώ οιη. Ο. ΐηνίΐο Ρ.
[3ηΙβ παντοκράτ. Χτ. (36, 3"· £<>·)] Ι7· °ΰτη«ί (βίο) Ο· ΐ8. πιρι-
ΧίΧιμμίνων ύ. προαγόριυσιν ρτο προαγοριύιι προσκννησιν Ο. 2 1 . «Γ αΐΐ.
οΠΙ. 6. 22. ίξαγαγίϊν Ο. ΐξάγαν Εάά. Νβΐιΐηΐΐη ΗϊηεΙ Β.
25· διάβολου] + κα'ι Εάά. Γβρυ^ηαηΐίοαβ Β.Ο.
 536 Β. ΟΥΚΙΙ,ΙΛ ΑΣΕΧΑΝΌΚ. χίν. ι6,ΐ7·

εξ εθνών, προς το της αληθείας ηξουσι φως, και τον του

Έωτηρος ύποδραμοΰνται ζυγόν, σαφηνιεΐ, λίγων ώς οι κατά
λοιποι των κεκολασμενων, ητοι των ταΐς εκκλησίαις μεμα-
χημενων' αριθμού δε ούτοι κρείττονες" ανα-βη/τοντΛΐ χ&τ
ϊνίΛυτον του προτχυνηο-Λΐ τω χ,υρίω παντοκρά,τορι &ιω και του 5
Ι» εόρταζαν την εορτην της α-κηνοπηγίΛς. ό μεν γαρ δια. Μ,ωυσεως
Ι**· προσεταττε νόμος επιτελεΐσθαι την εορτην της σκηνοπηγίας
πεντεκαιδεκάτη τον εβδόμου μηνός, σνναγηγερμενης εις
Π). 36. άποθηκας της εξ αγρών εύκαρπ'ιας. εξόδιον ταύτητοι την
εορτην ονομάζει, ώς ηδη τών έργων τών εν άγροΐς εκκεχωρη- ίο
II). 40. κότων ες πέρας, εκελευε δε λαμβάνειν " κάλλνντρα φοινί-
" κων και καρπον ώραίου ξύλου, και κλάδους ξύλου δασεΐς
" και ιτεας και αγνού κλάδους" πίνειν τε ύδωρ εκ -χειμάρρου,
ο και επ αύτω κατευφραίνεσθαι. και πρόφασιν μεν ό νόμος
εποιεϊτο της εορτής, το εν σκηνοίς κατοικησαι τον Ίσραηλ, '5
ΙΙ>· 43· της Αιγυπτίων πλεονεξίας εξηρημενον.
#6 άρα το χρήμα μυστηρίου τύπος του κατά. Χριστόν.
εξηρήμεθα μεν γαρ κάί ημεΐς αύτο\ της του διαβόλου πλεο
νεξίας, κεκλημεθα δε, ώς εφην, εϊς ελευθερίαν δια Χριστού,
και ύπ αύτω γεγόναμεν τω τών όλων βασιλεϊ και θεώ, της 2ο
τών πάλαι κρατούντων σκαιότητος άλογησαντες. εορτά-
ζομεν δε την άληθη της σκηνοπηγίας εορτην, τουτεστι την
ά ημίραν της αναστάσεως του Χριστού, οτε τά πάντων εν
αύτω μονονουχι πεπηκται σώματα, καίτοι λελυμενα τη
8. σοΛη. φθορά και θανάτω κεκρατημενα. ούτος γάρ εστίν η ανά- 25
5 στασις, αύτός η ζωη, πρωτόλειον ωσπερ εκ νεκρών και
ι ^ογ. απαρχή των κεκοιμημενων' ο νοηταις ημάς ευκαρπιαις
XV. ΙΟ.
καταπιμπλάς, και οίον τους εξ άγρών συλλεγεντας πόνους

5· τφ βΐ θίφ ΟΜ. Ο. 7· ^ροσίταττι Β.Ο. προσίτάττιτο Έάά.

9· Εξόδων] + ί« ϋά. ίηνίΐο Ο. ιι. «] «ι Ο. κάλλνντρα Ο Α«1>.
οί. άβ Αά. 6190. κάλνντρα Β. κάλλννθρα Ροη(. (Α.ν. &ο.) υ. ωραίου Β.Ο.
\όραίον Ο] οΐ. να 8. ^οαη. 468!). ωραίοι* Εάά. Ι4· «τ* αντφ Ο.
«τ αύτοΐι Εάά. ι8. μϊν 38βυπιρίιιπι βχ Ο. Ι9· δ» Ο.
Τϊ ϋά. 20. θίώ 0. ζαη ϋά. 27· νοητάϊί ήμίϊί ίνκηρ-
πίαΐί καταπιμπλάι Ο. ιό^τ^γ ημαί ιΰκαρπίαι κατιμπιπλων ϋά. 28. συλ
λέγονται Ο
 χίν. ι8, ι9. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. VI. 537

ενσωρεύειν άποθηκαις τοις άνω παρασκευάζων. αυτοί ημΐν

απόδωσα την (ν παραδείσω δίαιταν και τρυφην, δηλον δε
οτι πνευματικην, νενικηκόσι την άμαρτίαν, (ύωδιάζουσι νοη- ο
τώς, ώραΐον και άξιεραστον τον της ευαγγελικής πολιτείας
5 εχουσι καρπον, άγνώς και όσίως πεπολιτευμενοις. σημείον
δ* άν γένοιτο και τοΰδε πάλιν, το κάλλυντρά τ€ φοινίκων και
ωραίου ζύλου καρπον ομού τοις άλλοις κλάδοις συνδησαντας
(χειν. αυτός εστίν ο χείμαρρους της τρυφης ον πεπότικεν
ήμάς ό θίορ κα\ ΪΙατήρ' αύτός η πηγη της ζωης, και ό της
ίο ειρήνης ποταμός, 6 εκκεκλικώς εις ημάς τους εζ εθνών κεκλη- ^β. Ιχτϊ.
μένους, είρηται δε περι τούτων ημίν Ισχνώς εν ετεροις. α.άβ
ουκουν οι αναβαινοντες προσ-χυνησ-α,ι τω Κυριω παντοκρΑτορι, 6ι9<1.
και τελεσαι την έορτψ της ιτχψοπψ/ίας, οι δια. πίστεως εισιν » 811 Δ.
εν Χριστώ δεδικαιωμενοι. απειλεί δε τοις μη άναβαίνουσιν
1 5 ολεθρον, ποινάς τε τάς ϊσας, άς άν ύποσταΐεν ο'ι διώκταί τε
και ύβρισταί. εν ίση γαρ μοίρα κείσονται τοις εχθροΐς, ο'ι
μη αγαπάν τ)ρημενοι. κα\ τούτο οίμαί εστίν, ο κα\ αύτος εφη
V ' £ί */~ν > * · » λ »»«» ^ « Χ Κ Τ.ΙΙί·
Κριστος Ο μη ων μετ εμου κατ εμου εστι, και ο μη °: ™
" συνάγων μετ' εμού σκορπίζει"

2ο'Εάν δέ φυλΗ ΑΪΓυπτου μΑ άναβΗ μΗδέ ΙλθΗ έκεΐ, και επί τούτοιο ι8
εσται η πτώσιε Ην πατάΕει Κύριοο πάντα τά εθνΗ όσα άν I)
μΗ άναβΗ τοΰ έορτάσαι τΗν έορτΑν τηο σκΗνοττΗρ'αο. αΰτΗ 19
Ιοται η αμαρτία Αίρ5πτου και η άμαρτία πάντων των εθνών,
όσα εάν μΗ άναβΗ τοΰ έορτάσαι ΤΗν έορτιϊν τηο σκΗνοπΗραο.

35 Ώ? εζ ενός έθνους του τών Αιγυπτίων φημ\ τους είς

άκρον ηκοντας πλάνης, εκτόπως τε άγαν ειδωλολατρεΐι/

Τ. σωρίναν Ο. 6. πάλιν Ο. λοιπό» Εάά. κάΚνντρα Β (ιιΐ βηρΓ»).

δίαΐίιη τ» Η88ΐιπιρ1ιιπι βχ Ο. 7· άραίου Ο. «ιΐ 9ΐιρΓ3. ώραΐον Β. Εάά.
κλά&οΐΐ &8811ΠΐρΙυπΐ βχ Ο. δ. πιπότηκιν Ο. ΙΟ. <κκ<κ\ηκόί Ο.
13. Κνρίφ Β.6. θ*ψ Εάά. Ι5· &{ &ν Ο. αίϊ Εάά. ΐδ. κατ ϊμον,
μιτ' ϊμον ίηνβΓΒΟ ΟτάΊηβ Β. 33-34· ΑββυπίρΙ» Ηβββ αυτή—Αιγύπτου
«χ Β.Ο.ϋ., κα! η—σκηνοπηγίαι βχ Ο.Ό. Ηυηο νβΓβιιιη 19 ίηίτ» βοΐϊοοαηΐ Εάά.
33· ϊστιν Υ. (Αΐβχ.) 34. όσα] α πιηηη ΓεοβηΙίοη ΗϊβεΙ Ο. ηβββίο ςαϊά ρπιιβ
ββηρίιιπι. ϊάν Ρ. (Αΐβχ. η) α* Εάά. (νοί.) 35· τον αδβυιηρίιιπι βχ Ο.
νοι,. Π. 3ζ
 538 Β. ΟΥΚΙΙ,υ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. χΐν. ι8, 19.

ελομενους, κατάδηλοι, οϊς εσται δεινή και άδιάφυκτος δίκη

και ολέθρου πρόξενος τό μη ελεσθαι τιμάν της δια. Χριστού
σωτηρίας την άζιόλτρττον χάριν, μόνον γάρ ούχι φονευται
ο των ιδίων γεγονότες ψυχών άλοΐεν άν, εϊπερ εστίν αληθές,
ως μετόν αύτοΐς επιδράξασθαι τής αιωνίου ζωής και προ- 5
κείμενης εις μεθεξιν τοις ελεΐν εθελουσι της άνωθεν ήμερό-
τητος, και μην και άποφορτίσασθαι την άμαρτίαν, ταϊς
εαυτών εντεθνηκασι πλάναις, και άναπόνπττον εσχήκασι την
Τ€ εκ του πλανασθαι κηλίδα και της πλημμελείας τον
μολυσμον, διατετελεκασι δε κα\ εν πλάντ/' καίτοι του θείου ίο
φωτός τά πάντα περιαστράπτοντος, και καλούντος εις άνά-
βλεψιν τους εν άχλύΐ και σκστω. φαίην δ' αν και περ\
Εοοί. νι. ^ (Κα\ΓΓΟυ τωΊ, τοιούτων " Άγαθον ύπερ αύτον το έκτρωμα"
" οτι εν ματαιότητι ήλθε, και εν σκότει πορεύεται, κα\ εν
χχνΓ"1" " σκ°Τ€ί όνομα αυτού κατακαλυφθήσεται." " Καλόν γάρ 15
" αύτοΐς ει μή εγεννήθησαν," κατά την τού Έ,ωτήρος φωνήν.
οτι δε ού κατά μόνον των Αιγυπτίων 6 λόγος, ήζει δε και
κατά πάντων των εθνών, ά πάντη τε κα\ πάντως κολασθή-
σονται, τής διά Χριστού σωτηρίας ήφειδηκότα, και την €7γ'
αύτφ πανήγυριν ού τετιμηκότα, πιστώσεται λέγων Αύτη 2ο
ο ίατται η αμαρτία, Αιγύπτου και η αμαρτία πάντων των εθνών
ο<τα άν μη άναβη του εορτά/ται την ίορτην της ο-χηνοπηγίας.
προ μεν γάρ τής τού Έωτήρος επιδημίας τάχα πως ην ετι
και άπο μέρους εύάφορμος των εθνών ή παραίτησις, παρ
ούδενος κεκλήσθαι λεγόντων" διεκήρυζε γάρ αύτοΐς ούδείς. 25
τοιγάρτοι και 6 Σωτήρ εν εύαγγελικαΐς ήμΐν παραβολαΐς
αύτο τούτο καταδεικνύων, τους εργάτας εφη τους περί την

3. πρόξ(νο{ Ό. Έ,άά. πρόξινον β 038%3ΐίοηβ πίΒηυβ υΐ νίθεΐατ ρηιτΐ30 Ο.

5· προσκιιμίνηι ρήΐΐβ Ο. σ ρ08ΐ£3 ΕΓ380. προκιιμίνονς ΜΪ£ηε. η. την
αμαρτία» Ο. τας αμαρτία! Εϋ(1. 8. ΐντιθνηκασι Ο.Ό. ίντίθί'ικασι ΥΛΛ.
9- τι αββιιαιρίυιη βχ Ο. ίο. δ« 0. τι ηά. υ. σκότω Ο. σκότα ϋά.
13- αγαθών 0 πι&ηΐΐ ρππΐ3. ΐ6. αΰτοΐί ίί μη ϊγννήθησαν Ο. αντω €ΐ μη
(γινηθη [βγννήθη οοΓΓβχίΐ Μίσ,ηβ] ϋά. τού βιιρΓΜΟπρΙαπι ιηαηιι ίοΓίβ ρηπιβ Ο.
ιη. μόνον Ο. μόνων ϋά. 20-22. Ηβεε αϊ νβΓίια ΡΓορΙιείΕο οοΙΙοοβπΙ Β. Εϋά.
ΒοΗοϋοη ηοναπι ίηείρίεηίεβ. 2 τ. «σται Ο. «'στίι» Ε<1<1. (ΑΙεχ.) εί. Ρ. βυρι-3.
23. 6ί Ο. (τβΐ.) 24. ινάφορμο! Ο. (νμορφο! Εάά. 2"].
δακνΰων Β. Ο. $ΐΐκνϋων Κϋιΐ.
 χίν. 2θ. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. VI. 539

ενδεκάτην κεκλημένους ειπείν τό " Οΰδείί· ημάς έμισθώσατο." 8 ^ΜαΐαΓ

επειδή δε λοιπόν επέλαμφεν ό Χρίστος, έδησε τον ισχυρον, ^
έξείλετο της εκείνου δυστροπίας τους ύπ αύτω καμένους, 29·
δεδικαίωκε ττ) πίστει τους προσιόντας αύτφ, τέθεικε την
5 (αυτού ψυχην ύπερ της απάντων ζωής, ούδένα λοιπόν άπο-
χρώντως προς παραίτησιν εύρησουσι λόγον, οι την ούτω
σεπτην ού προσηκάμενοι χάριν, άληθεύσει δη ούν και περί
αυτών ει λίγοι των εθνών ό Χριστός " Εΐ μη ήλθον και ^°£"Μ
" (λάλησα αύτοϊς, άμαρτ'ιαν ουκ (Ίχον νυνι δε πρόψασιν ουκ \>
Λ ο " έχουσι περ\ της αμαρτίας αυτών."

Έν τη Ημέρα έκείνΗ εσται το έπί τον χαλινόν τοΰ ίππου αρον 2ο

τω Κυρίω παντοκράτορι.

'ίϊς παντός ηδη πολέμου κατηυνασμένου, και μάχης άνή-

ρημένης, και σ(σοβημ('νων εχθρών, και άρρηκτου λοιπόν
1 5 ειρήνης την άγίαν στεφανούσης πόλιν, τουτί'στι την Έκκλη-
σίαν, άπρακτησειν ηδη φησϊ τοΰ πολέμου τα σκεύη, φάλαρά
( τε και επιχάλινα. τίνος γαρ ολως 6 Ιπποκράτης τοιούτου
εξει χρείαν, άριστεύειν ειδώς εν μάχαις, εϊ μηδείς ολως ό
άντεζάγων εστίν ; ούκοΰν Ιερά, φησ\ν, εσται σκεύη και άνα- ο
2ο θηματα τω θεφ, τα τοις πολεμοΰσι χρήσιμα, επειδή γαρ
αύτός έστι της ειρήνης ό βραβευτης, αύτω δη δικαίως και
άνακείσεται περιττά τε ηδη και άπρακτοΰντα λοιπόν τοΰ
πολέμου τά σκεύη, ώσπερ γαρ ό μακάριος προφήτης
Ήσαίας έφη περί τίνων, οτι " συγκόφουσι τάς μαχαίρας Εβ. ϋ. 4·
25 " αύτών εϊς άροτρα, και τάς ζιβύνας αυτών ε\ς δρέπανα, και
" ού μη άρη έθνος επ έθνος μάχαιραν, και ού μη μάθωσιν έτι

5· άποχρωντα Ο. "Ι. αΚτβήσα Ο. άληθίΰιι ΈΔά. ΗαβεΙ πιρϊ αντων

« λίγοι των ίθνων Ηοο ΟΓ(3ίηε ϋ. Ο· νυνί @· "^ν 'ύά. 13- πάντως Ο
ϊηαηιι ρήηΐϊ. Ι4· αρρήκτου Ο. άΧήκτον ηά. Ι7· τ/κογ [τιναι ϋ.]
—χριίαν Ό. Έάά. τίνα! γαρ ολωι Ίπποκρατήσ€ΐ»ν ίιν δ Ο. ΐ8. μάχακ Ο.
μάχη ίίά. 20. πολιμοϋσι Ο. τον ποΚίμον 'ύά. τοΰ ποΚίμου καιροις
ιηβΐβ ϋ. 26. ού μ>) ρηιιβ Β.ΰ. ού* Ε<1<1. <π ίθνοι Β.Ο. οί. βιιρΓβ 51 &.
(V ίθνου! Ε(1ύ.
3ζ ι
 640 . Β. ΟΥΒΙΙ^Ι ΑΙ.ΕΧΑΝϋΚ. χίν. ίο.

<1 " πολεμεΐν," τών της ειρήνης καιρών μονονουχϊ και άναπει-
θόντων αυτούς τη της γεωπονίας χρεία χαρίζεσθαι τα πολε
μικά, και εις ετέρας δε ωσπερ μετατρέχειν σπουδάς, της των
τακτικών μελέτης ηφειδηκότας' ούτω και ό θεσπέσιος Ζαχα
ρίας, ως άρρηκτου λοιπόν της ειρήνης δοθείσης παρά θεού, 5
τά τοΐς μαχομένοις χρήσιμα σκεύη μεταπλασθήσεσθαί φησιν
εις ανάθημα τω θεώ. άργησει γάρ πάντως το μάχιμον, ούχ
ΐππου πεφροντικος, ού χαλινών, ού φαλάρων, μετανεύον δε
β μάλλον εϊς γε το έλέσθαι δεΐν τοις εις άρετην και θεοσέβειαν
διαπρέπειν σπουδάσμασι. ίο
Αοκεΐ δε τισι και καθ' έτερον έκπεπεράνθαι τρόπον της
προφητείας την δύναμιν. φασι γάρ ότι ηύρηται μεν κατά
καιρούς το του σταυρού ζύλον, έμπεπαρμένους έτι τους
ήλους έχον' ων ενα λαβών ό ευσεβής Κωνσταντίνος έπ\
χαλινον γενέσθαι τψ Ίππω τω ιδίω παρεσκεύασεν, εύλο- 1 5
γεΐσθαι παρά θεού και διά τούτου πεπιστευκώς. ουκ άπί-
θανον δε το χρήμα φαίη τις άν, εϊπερ ωδε έχει, και ουκ εξω
813 Α. η τοΰ λόγου τού πρέποντος νοοΐτ' άν ε'ικότως, το καΐ εν μνήμη
γενέσθαι τη παρά θεώ, και εν προρρησει τετιμησθαι προφη
τική βασιλέα τον εύσεβέστατον. πλείστων γάρ όσων έποιη- 2ο
σατο μνήμην και προαναφώνησιν κατά καιρούς τών άγιων
3.?*|· προφητών ό λόγος, καθάπερ άμέλει και Ίωσίου και ετέρων
τινών, εσθ' οτε δε και η τών καιρών ημερότης κα\ ευσέβεια
διά τών έν αύτοΐς κρατούντων σημαίνεται, ούδεν ούν αρα
το άπεικος, εϊ διαμέμνηται και νύν ό Προφήτης Ζαχαρίας 2$
Β άξιολογωτάτου πράγματος, και θεοφιλούς αληθώς και βασι
λείας ευσεβούς, και καιρών άνακειμένων ττ) εϊς Χριστον
αγάπη, το γάρ δη και βασιλέων Ίπποις έμπρέπειν τον ηλον
3· 8« οπι. Ό. σπονδάς Β.Ό πΐίΐηϋ ΓβΟβηΙίοπ. σπον&ας Ό.Ό υΐ νίθεΙιΐΓ π)3ηα
ρηηΐ3. Εθθ. 5· αρρήκτου Ό.Ό. άληκτου Έ,άά. της ωβιιπιρίυιη εχ Ό.
8. Ιππου Ό. ΐππαν 'ύά. δίΟΐίιη πιφροντηκότοί (βίο) Ό. ού αΐΐ. Ό. η 'ύά. II. και
8Β8υπιρΙυπι εχ Ό. 12, ηυρηται Ό. ιΰρηται 'ύά. ι8. τοΰ ηίτυιηςαβ
ΒββαπιρΙιιιη βχ Ο. 19. τιτιμιϊσθαι Ό. 21. προαναφωνήσιιν Ό ταΆηιι ψτιναΛ.
22. καθάπιρ Ό. Εάά. ωσπτρ Ό. 24. ουν ΕΐβδυπιρΙαιτι εχ Ο. άεεβΐ ίη Ό.
λ,
26. θ(οφι\οΰς αληθώς και βασιλείας [βασι = βασιλί'ωί ? ϋ.] (υσιβοΰι Ό.Ό. Λο-
φιλονΐ βασίΚίαι αληθοϋι Τ( και (ύσιβονι Εάά.
 χίν. 2θ, 2ΐ. ΙΝ ΖΑϋΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. VI. 541

άπο τοΰ τιμίου ληφθέντα σταυρού, τι αν έτερον ήμϊν ύπεμ-

φήνειεν άν, η πλείστην όσην και άζιάγαστον αληθώς των
κρατούντων εύσεβειαν ;

Και έσονται οί λέβΗτεε οί εν τώ οΓκα> Κυρίου ώο φιάλαι προ

5 προοώπου τοΰ θυσιαστηρίου.

'Έν ττ} άγια. λέβητες ήσαν σκηνί), και (ν τω μετά ταΰτα

κατεσκευασμε'νω ναφ, (ν οιρ τα. των θυσιών ηψετο κρε'α,
δαπανώντων αυτά τών ιερέων εν τσπω άγίω, και τοΰτο τοΰ ο
νόμου τελεΐσθαι προστεταχότος, ως άν μη εξω που τών ΐ*ν
ο ιερών εκκομίζοιντο χώρων τά ηγιασμενα. επειδή δε τών Νώη
»/>/ »/1 » ' 3 ** * λ , XVIII.
αρχαίων εκείνων (σων αποπεπαυμένων, εις έτερον ημιν λα- ι0.
τρείας τρόπον μετακεχώρηκε τά μυστήρια, και μηλοσφαγίαις
μεν ούκετι και λιβανωτοΐς, θυσίαις δε μάλλον ταΐς άναι-
μάκτοις τον τών όλων καταγεραίρειν θεον οι διά πίστεως
5 δεδιδάγμεθα, και αυτόν νοητώς Ίερουργοΰμεν εν εκκλησίαις
τον τών ολων Σωτήρα Χριστον, άντι τών λεβήτων ετεροις <1
κεχρήμεθα σκεύεσιν Ίεροΐς, άς δη καΙ φιάλας ενθάδε φησΐν 6
Προφήτης, σκεύη δε ταυτι τοις π'ινουσι χρειωδεστατα. και
συνήσει πάντως ό σοφός άκροατής τοΰ σημαινόμενου την
ο δύναμιν, καν ει άμυδρότερόν πως η χρήν 6 παρ ημών πε-
πο'ιηται λόγος, διά τοι το δεΐν περιεσταλμενως ποιεΐσθαι τήν
τών κεκρυμμενων άφήγησιν. ούκοΰν τότε μεν ήσαν οι λέ
βητες, νυνι δε φιάλαι προ προο~ωπου του 9ν<ΓΐΛττηρίου.

β
Και έσται ττάο λέβΗΟ εν "Ιερουσαλήμ και έν τφ Ιούδα άρον 2ΐ

ι. &ν αββαιηρίαιπ βχ Ο.Ό. νποφήνικν Ό. ντημφήνα.ίν Ηαϋεΐ Ο., ββά υπ πιαηιι

Γβοεηΐί ροβΐ Γ3811Γ3Π). δΐ&Ιϊπι Αν ΗίώοηΙ Ο.Ό. 4· οίκω] + τοΰ Ρ. Εάά. 6. α
τγι άγία λ'βητα ησαν Ιιοο ΟΓΐΙίηβ 0. Αίβητα ήσαν ΐν τρ αγία Εάά. 7· ήψατο
(=ηψατο) 0. Ι4· οί Β.Ο. δ Εάά. 15- Ήρουργούμιν Ο. Ήρονργοΰντα ϊιά.
ΐη. άί Ο.Ό. Α Εάά. ΐ8. ταυτί Ο.Ό. ταΰτα Εάά. πίνουσι Ό. Εάά.
Ιη Ο., ι ρπαβ ββί ίη ΓΕ811Γ3, σι ϊη θηβ ββατοίΐιιπι, πίΕηιι ΓεοβηΙίοή υίππηςιιε.
20. η χρην Ό. (/ χρη Εάά. ΝβϋΙηίπι Ιια&βί Ο. 24. άγιοι» Ο.Ό. (Αΐβχ. XII.)
Ιη Ο. ήί 6Γ3810, ςυαβϊ άγιων ρΓΪαβ βεηρίιιπι. άγιοι ΡοηΙ. (220.) άγιοι ΑιΛ. (ΥαΙ. μ).
 542 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. χΐν. »ι.

τω Κυρίω παντοκράτορα και Η£ουσι πάντεο οϊ θυσιάζοντεε

και λΗψονται έΕ αύτών και έψΗσουοιν έαυτοϊο.

Αΐβητας αποκαλώ, τοΐς άρχαίοις ονόμασι χρησάμενος έτι,

τά σκεύη τα μυστικά, α και εστίν άγια, σεπτά τε καϊ τίμια,
και αύτοΐς τοις έν τί) Ιερουσαλήμ, ήγουν τη Εκκλησία, δηλον 5
δε οτι τοΐς θείοις Ίερουργοΐς, και παρ' αύτω δε τω Ιουία,
τουτεστι πάλιν τοΐί την εν πνεύματι λαχοΰσι περιτομην.
814 Δ. α εΊεν δ' αν ούτοι πάλιν ο'ι πεπιστευκότες. παρ ούδενος γαρ
ολως €ΐς κοινην λαμβάνεται χρείαν τοΰ άγιου θυσιαστηρίου
τά σκεύη, άλλ' εστίν, ώς εφην, άγια κα\ εις δόζαν θεού ίο
τετηρημενα, και μοναις ταΐς χρείαις ύπηρετεΐν ειωθοτα της
άγιας τραπέζης, δι αύτών τε κα\ (ν αύτοΐς αϊ των προσ-
αγόντων τελούνται θυσίαι, ούχ εκάστου φέροντος ϊδιον
σκεύος" άπάντων δε μόνοις τοΐς Ίεροΐς κεχρημενων. πας γαρ
λΐβης άγιος εσται φησι τω Κυρίω. ούκοΰν διαλέγεται μεν ό 15
ΥΙροφητης ώς επι θυσιών ετι των κατά τον νόμον, λίβητάς
\} τε και εψησιν και τούς θυσιάζοντας ονομάζει, νοησομεν δε
πρεπόντως ημείς τοΐς διά Χριστού καιροΐς και τί) παρ' ημών
εν ΤΙνεύματι τελούμενη λατρεία., οικονομικώς δε φαμεν
άσυμφανη γενέσθαι, και ου πάσιν άπλώς εκκείμενον τών 2ο
δ.Μ&ιϋι. άγιων προφητών τον λόγον, Ινα μη βάλληται προς αύτών
τά άγια τοΐς κυσι, μητε μην τοΐς βεβηλοις και βδελυρωτάτοις
ό μόνοις πρέπων άγίοις εκκαλύπτοιτο λόγος.

Και ούκ έσται Χαναναΐοο ούκ Ιτι έν τφ οΓκω Κυρίου παντο-

κράτοροο έν τη Ημέρα έκείνΗ. 25

"Σαθρόν τε και εύδιάκλαστον τών άρχαιοτε'ρων τον νουν

2. «'αντοίί Β.Ο. «V αυτοίΐ ΈΔά. (Α.ν. &ε.) 5· Γ0'Γ πιαηιι ΓΡοβηΐϊ

βυρπηηϊρίαιη Ο. ι6. τον ΗκευπιρΙυιη εχ Ο. 17. ίψονσιν ΥΆά.
8ΐαΐίιη 388αιτιρ1α και εχ Ο. τούί θυσιάζονται βχ Ο.ϋ. νοήσωμιν 0. ίην'Κο ϋ.
ΐ8. και τη—τιλουμίνη [τίτιμημίνη Β.] λατρ*ία 3δβ11ΠΐρΙα βχ Β.Ο. IX 20. ι'γ-
κιίμίνον Ό. 21. βάλληται Β.Ο.ϋ. βάληται £(1(1. 8Πΐ8 Μ)£Τΐε. 22. τα
άγια αββιιιηρΐ3 εχ Ο. ύβδίιηΐ ίη Ώ. 23. ό μάνοις Ό. Εάά. μονιοΊς Ο. ει
βιαίίπι κυρΓϊβοπρβίΙ ό πιαηυβ τεεεηβ. ('κκαλνητυιτο Β.Ο. Ο. (κκαλνπτηται ΈΔά.
24· τω αδεαπιρίιιιη εχ Β.Ο. οίκω] + τοΰ Ρ.
 χίν. 2ΐ. ΙΝ ΖΑΟΗΑΚΙΑΜ. ΤΟΜ. VI. 543

κατίδοι τις αν και άταλαιπώρως κομιδή. λελύτρωνται μεν γαρ ο

εζ Αιγύπτου δια. Μωυσεωί ο'ι εξ Ισραήλ, και της αφόρητου
δουλείας άπεσείοντο τον ζυγόν, πλείστων τε οσων «V αύτοΐς
και άξιαγάστων τετελεσμένων σημείων, Ιξήεσαν μόλις, διε-
5 βιβάσθησαν δε κα\ δια θαλάσσης αυτής, κατεδηδόκασί τε
τον άρτον τον εξ ουρανοί), κα\ ΰδωρ εκ πέτρας άδοκήτως
εκκομισθεν εν τη ερήμω πεπόκασι. τί ούν ο'ι τάλανες ;
μεμοσγοποιήκασιν απόντος ^Λωυσεως, κα\ ως ό προφήτης
φησϊν, άνελαβον " την σκηνήν του Μολογ και το άστρον Αοΐ» 88.
»«« - Δ - · - «ΤΙ ,Ο * ' * ' Αρρ.νϋ.
10 του σεου αυτών ιτεψαν, τους τύπους ους πεποιηκασι ά 43 ; «χ
" προσκυνεΐν αύτοΐς" άλλ' εκείνοι μεν διολώλασι' πεπτωκε τ. ι6.
γαρ τά κώλα αύτών εν τη ερήμω, καθά γεγραπται. επειδή ^,θ1>"
δε διεβιβάσθησαν τον Ίορδάνην ο'ι μετ αυτούς, στρατη-
γοΰντος Ίησοΰ, πάλιν του χρόνου προβαίνοντος, γεγονότες
15 ύπο κριτάς, λελατρεύκασι τοις εϊδώλοις' άλλα και εν καιρόίς
των άγιων προφητών τεθύκασι ταϊς δαμάλεσι ταΐς γρυσαΐς,
ας πεποίηκεν αύτοΐς ό επάρατος Ίεροβοάμ, και προς ταύταις
ετι τεμένη τε και βωμούς άνιστάντες, ούδεν ήττον προσκεκυ-
νήκασι τη Βάαλ, τω Χαμω?, τη Άστάρτη, τω Έεελφεγώρ. β
2ο και το ετι τούτων επεκεινα των κακών' ού γαρ δή τήν
άγελαίαν και συρφετώδη πληθύν μόνην εν τούτοις γεγενή-
σθαί φαμεν' άλλα γαρ κα\ εξ αύτών τών ιερέων εκκεκλι-
κότας πολλούς εύρήσομεν. τοιγάρτοι και εφασκε δια του
προφήτου θεόρ " Οί ιερείς ούκ είπαν Πού εστί Κύριος ; και ^ίβΓ· "·
25 " ο'ι άντεχόμενοι του νόμου μου ούκ ήπίσταντό με, και ο'ι ποι-
" μενες ήσεβουν εις εμε, και ο'ι προφήται προεφήτευον τη η 815 Α.
" Βααλ, καϊ οπίσω ανωφελούς επορεύθησαν." τεθεαται δε και
ό προφήτης Ιεζεκιήλ " ώς είκοσι και πέντε άνδρας εκ τών Ε?·β1ί·
νϋί. ι6.
I. κατίΐ'δοι 0. άταΚαιπώρω! 0. ταλαίπωρον Έάά. γαρ αδβυιηρίιιπί 6Χ Β.Ο.
3· Ατ' αυτοί! και άξιαγάστων 1)00 οπϋηε Ο. ίττ αύτοΊί ροβΐ άξιαγάστων ΙΓ. Ε<1<3.
4· (ξί*σαν Ο. 6. τον βΐί. οηα. Ο. 7· τιπόκασι Β. ΡοηΙ. πίπώκασι Ο. ΑιΛ.
ΙΟ. ρ(φαν Η&ΟβΙ Ο. τόπους (βϊο) Β. 13. οΉβιβάσθησαν [διφηβ. Οοό!.] Ο.
διίβησαν Έ,άά. μιτ' αντοϋΕ] μιτ' αυτόν (σ Λ Γπηηη Γεοεηΐίοπ 3(1(ϋΐο) Ο. μ(τ αυτόν ϋ.
Ι5· τοΐι ονα. Ο. 17. ταύται! Ο. τούτοις Εάά. 19. τη ρπυβ Ο.Ό. τ<ρ Εάά.
20. ίτι 38811ΓΠρΙυπΐ βχ Ο. 21. γιγινήσθαι Ο. γίνίσθαι &ά. 24- προ-
φήτου~] + ό αά. ίηνίΐο Ο. 25- τον νόμον μου Β.Ο. (Αΐβχ. XII.) νόμου Εάά.
 544 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι Α^ΕΧΑΝϋΚ. χϊν. ϊι.

" πρεσβυτέρων Ισραήλ, τά οπίσθια μόνα έχοντας προς τον

" ναόν Κυρίου και τα. πρόσωπα αυτών απέναντι, προσ-
" κυνούντάς τε και κατά. ανατολάς τω ηλίω." κα\ πλείστα
μεν εν τούτοις επισωρεύειν έτερα χαλεπον ούδεν άρκεσειν
δε οΊμαι και ταΰτα προς ελεγχον της ενούσης αύτοΐς άφιλο- δ
μαθίας. ούκοΰν σεσάλευτο μεν των αρχαιοτέρων ό νους, και
1) ην εύπαράφορος κομιδτ). τοιγάρτοι και πΐρ\ αυτών εφη θεός
ΐ1ΐβ\ο " Ήγάπησαν κινεΐν πόδας αυτών κα\ ουκ εφείσαντο, και ό
" θεορ ουκ εύδόκησεν εν αύτοΐς" παρεκομίζοντο γάρ εύ-
κόλως εις έκτοπους ειδωλολατρείας και, γεγονότες εξ αίματος ίο
Ίσραηλ, τους αλλογενείς Χαναναίους ζήλουν εσπούδαζον.
'Κπειδη δε καθ' ημάς γε'γονεν ό Μονογενής του θεού
Αόγος, και δικαιώσας τη π'ιστει, τφ Άγίω ΐΐνεύματι κατε-
σφράγισε τους τη παρ αύτού προσιόντας χάριτι, γεγονεν
ημΐν εδραίος ό νους, ασφαλής τε και άκατάσειστος, και πε- 1 5
β πηγώς εϊς εύσεβειαν. άναπε'ισει γάρ ούδε\ς τους ηγιασμενους,
έτερον ειδεναι θεον παρά τον φύσει τε και αληθώς, ον
εγνώκαμεν θεον εν Χριστώ, παμεδειξε γάρ ημΐν εν εαυτω
8. 3ο»λ. τον ΤΙατερα λέγων " Ό εορακώς εμε, εόρακε τον Πάτερα."
ούκοΰν (ν τυι ημίρα, ΐκΐίνη φησϊ, τουτεστι κατ εκείνο του 20
καιρού, ουκ Ϊ<γτλι Χαναναίος, τουτέστιν αλλογενής και εϊδω-
λολατρης εν τω οίκω Κυρίου παντοκράτορος. ερηρείσμεθα γάρ,
ως εφην, εν πίστει, και τοις εις άσφάλειαν αύχημασι κατε-
στεμμεθα διά Χριστού, δι ου και μεθ' ου τω θεώ και
Πατρι 7/ δόξα, συν τω Άγίω Πνεύματι, εις τους αιώνας. 25
Άμην.

I. μόνα 0. μόνον Εάά. 3· *α' ρπυβ 3Β81ΠΙΐρΙΐ1Π1 βχ 0. 4· χαλοτόκ]

4- β* 0. ββά ββπΗ-βΓΗβυπ). ίί ηοη 1ΐ3ΐ)€ΐ Ο. όρκισα 0. ίηνίΐο Ό. 5· «φιλο-
μαθίαί Ό. Εάά. άώίΧοβιια! 0. 7· 'νπαράφοροϊ 0. παράφ. Ό. Εάά.
9· €νδόκησ(ν 0. (ίϊϊά.-Αιΐ£.) ηϋδόκ. Εάά. (Αΐβχ.) ίο. ίκτόπον: Β.Ο. άτό-
πουι Εάά. 17. «ί8ό»αι 0. τιμήσαι ϋά. ΐ8. θιον οπ\. 0. ΗβΙιεΙ ϋ.
19- ϊορακως [ί'ωρακώί Οοά.] —ΐόρακΐ 0. ίωρακωί—ίώρακι ϋά. 22. «'ρι-
ριίσμιθα 0.
 ΤΟΤ ΑΤΤΟΤ

ΕΕΗΓΗ2Ι2

ΕΙ2 ΤΟΝ ΠΡΟΦΗΤΗΝ ΜΑΛΑΧ1ΑΝ.

ΤΟΜ02 ΠΡίΧΤΟΣ.

5 ΚΑΙ περί της τού Μαλαχίου προφητείας ολίγα προειπεΐν β 8ΐβ Α.

άναγκαΐον, διά το των έντευξομένων εύμαθές, και οπως αν
ε'ιδεϊεν έκαστα των παρ αύτω κείμενων.
ΤΙεπερασμε'νων τοιγαροΰν των της αιχμαλωσίας καιρών,
άνεκομίζετο μεν εκ της Βαβνλώνος εις την Ίουδαίαν ο
το'Ισραηλ, και εις την άγίαν αύθις άφίκετο πάλιν, τον της
δουλείας ζυγον άποφορτισάμενος' και δη και ό θείος εγη-
γερτο ναος, εφεστηκότων τοις εργοις Ζοροβάβελ τε του])
Έαλαθιηλ, ος ην εκ φυλής Ίοιίδα, κα\ Ίησοΰ του Ίωσεδεκ
του ιερέως του μεγάλου, προεφητευον δε κατ εκείνο του
1 5 καιρού τοις εκ της αιχμαλωσίας λελντρωμενοις Άγγαΐός τε
και Ζαχαρίας, "Εσδρα τε καϊ Νεεμίου συνόντων αύτοΐς των
Ιερουργών, σύγχρονος δε τοις μνημονευθεΐσιν άγίοις προφη-
ταις, η ολίγω και βραχύ μετ εκείνους και ό θεσπέσιος γεγονε

Οοάεχ Β. [Ό. Ληβ ηιηΐίΐαβ, ηοη ίαϋβΐ ηίβί ίοΐία ϋϊτοβ, άυο, φΐ3β ρπ> νίηβιιβ
εοηΐυΐϊ.] Ι—3· ^β ^· τον προφήτην μαλαχίαν Ό. του (ν άγιοι: πατροε
ημών κνρΐΚΚου άρχαπισκίπου ά\(ξαν6ρ(ίαί ΐξήγησίί ΰπομνηματική »ϊί τον προφή
τη» Μαλαχίαν Εάά. 4· ^10 0. 6. όπωι Β. πωι Ό. Εάά. η. παρ'
αύτω Β.Ό. παρ αΰτοΰ Εάά. ίο. τον] το (βίο) ϋά. II. και Λ33ΐιπιρΙιιιη
βχ Β.Ό. ίγηγιρτο Β. ΐγηγιρται Ό. Εάά. 12. τϊ] + *<» Εάά. ίηνίΐίβ Β.ϋ.
ι6. Ν<μ€ον Ό. ι8. όλιγω Β.ϋ. ολίγον Εάά. δίαΐίπι και αββιιπιρίιιιη «χ Β.
άεοβΐ ϊη Ο.
νοι. π. 4Α
 546 Β. 0ΥΚΙ1ΙΛ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ.

Μαλαχίας, ός δη καλείται και "Αγγελος, διερμηνεύεται γάρ

ωδε Μαλαχίας.
Ού παραδεκτεον δε τούς τίνων περί αύτού λόγους, οι
817 Δ. » μάτην ερραψωδήκασιν, άγγελον μεν την φύσιν οΐόμενοί τε
και λέγοντες, σεσωματώσθαι γεμήν κατά. θεού βούλησιν και 5
εν προφήτου τάξει γενέσθαι τοις εξ Ισραήλ, εϊρηται γαρ
άγγελος, ως εφην, μάλιστα μεν και του ονόματος ταύτην
έχοντος εφ' έαυτω την ερμηνείαν' είτα οτι τούς άνωθεν και
παρά. θεού λόγους άπαγγελλων τοις εξ Ισραήλ καλοΐτ' αν
ουκ άπιθάνως και άγγελος, και γοΰν αυτός ό ΪΙροφήτης ι ο
ΐηίτ» ϋ. β Μαλαχ/αρ εν τοις εφεξής περί παντός ιερέως φησ'ιν " Οτι
" χείλη ιερέως φυλάξεται γνώσιν και νόμον εκζητήσουσιν
" εκ στόματος αύτοΰ, διότι άγγελος Κυρίου παντοκράτορας
" εστι." περι δε γε του 'Έμμανουήλ ό προφήτης ' Ησαΐας
Εβ. ϊχ.5. " Και θελήσουσι, φησ\ν, ει εγενήθησαν πυρίκαυστοι, οτι παι^ 15
" δ'ιον εγεννήθη, υιός και εδόθη ήμϊν, και καλείται τό όνομα
" αύτοΰ Μεγάλης βουλής άγγελος." όρας ότι τό άπαγγελ-
λειν ετεροις τήν της άνωτάτω φύσεως βούλησιν όνομάζεσθαι
και αγγέλους παρεσκεύασε' τινας, καίτοι κατά φύσιν ουκ
οντάς αγγέλους ; άνθρωποι μεν γάρ οι τον θείον ήμϊν διερ- 2ο
ο μηνεύοντες νόμον, τουτέστιν οι ιερείς" θεός δε και εκ θεού
κατά φύσιν ό Υιός.
"Ανθρωπος δη οΰν καθ' ήμάς ό ΐΐροφήτης Μ,αλαχίας'
σύμπας δε ωσπερ αύτφ τής προφητείας ό σκοπός εις δύο
ταύτα συντείνεται. εγηγερμενου γάρ του θείου ναοΰ, καιρού 25
καλούντος εις Ίερουργίαν τούς προεστηκότας λαών, ήτοι τούς
εξ αίματος τού Αευ), εφιεντος δε οχτπερ καϊ αύτοις τοις εξ
Ισραήλ πληρούν, ε'ι βούλοιντο, τάς κατά νόμον εύχάς,
εκε'χρηντο μεν ταΐς διά Μωυσεως εντολαΐς, ού μήν άμω-

I. 8« ρτο γάρ Ο. 3- 388υπιρΙυπι εχ Β. εΐεεβΐ ίη ϋ. 4- Ρ*ν

οτα. Β. ϊίώεΐ I). κ. θ«οϋ βούλησιν Ηοο οπϋηε Β. ίην. οηϋηε Ο. Κάά.
ΙΚ. ΐγινήθησαν] νγίνοντο Εΰ<1. ΐ8. την τη! άνωτάτω φνσιω: βούλησιν Β.ϋ.
τα τήι άνωτάτη! φνσιωι ιίά. 19. παρ(σκ(ΰασ( Β.ϋ. τταρασκινάζιι .
20. ήμϊν &8811Πΐρ111Π1 εχ Β.ϋ. 20. λαών] λαοΰ Εά(1. 2η. αίματος—
αϋτο'ΐ! τοΪ5 οπι. Μί^ηε. 28. βονλοιντο] ίΧοιντο ϊιά.
 ΙΝ ΜΑΙ,ΑΟΗΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 547

μητως και επιεικώς, προσεκόμιζον μεν γάρ εις θυσίαν οι

λαοί τα. συνήθη, πλην οΰ σφόδρα πεφροντισμενως, όκιηηρώς ά
δε μάλλον και κατημελημενως. τα, γάρ αισχίονα των εν *"Γγ* '■
ποιμνίοις, αρρωστά τε και αδόκιμα προσηγον τω θυσια-
5 στηρίω. προσεδεχοντο δε οι ιερείς, μηκετι μωμοσκοποΰντες
κατά τον νόμον, μη χωλόν η ώτότμητον η κολοβόρρινον η
κολοβόκερκον η ψωραγριών η λειχηνας εχον η μονάρχες εϊη ^τ·χχΗ·
το προσαχθεν. απόβλητα γάρ ό νόμος επο'ιει ταντί' ύβρις δε
ην το χρήμα, και έτερον ούδεν. κατημελουν δε και ετε'ρως ο'ι ε
ίο ιερείς και τοις υπό χείρα λαοΐς, ουχί τά εκ νόμων ορθώς
εισηγούμενοι, και παιδαγωγοΰντες άστείως εϊς το τφ θεφ
δοκούν, άλλ' εις έκτοπους έξιτηλίας άπονεύειν εώντες, και της
ευθείας εζω φερεσθαι τρ'ιβου. και είς μεν ούτος της επι-
πλήξεως τρόπος" έτερος δε προς τούτω τοις εξ Ίσραηλ, επ'
*5 αΐτίαις τοιαύταις. ο'ι μεν γάρ ερρώσθαι φράσαντες ταις εις
γυναίκας φιλοστοργίαις, είτα βιβλίον άποστασ'ιου ριπτοΰντες » 818 Δ.
αΰταΐς, κα\ επ' ούδενΐ των άτοπων εσθ' οτε κατεγνωσμεναις,
συνεπλεκοντο μεν ετεραις, φόντο δε, ότι κατ ούδενα τρόπον
λυποΰσι θεόν, καν ε'ι ελοιντο τοΰτο δράν. έτεροι δε αυ ταΐς
2ο των αλλοφύλων επεμαίνοντο θυγατράσι, καίτοι διακεκρα-
γότος του νόμου σαφώς " Την θυγατέρα σου ου δώσεις τω ΐ>β»ι*.νη.
" υ'ιώ αύτοΰ και την θυγατέρα αύτοΰ ου λη^τη τω υ'ιψ σον
" άποστησει γάρ τον υ'ιόν σου άπ' εμοΰ, και πορευθείς λα-
" τρεύσει θεοΐς ετεροις." γεγονε δε μάκρος περ\ τούτου β
«δ λόγος κα\ εν τοις του "Κσδρα βιβλίοις. όθεν τίνες αύτόν ι Εβαι·.
ίχ.
ύπολαμβάνουσιν είναι τον Μ,αλαχίαν. ε\ει δε ούχ ούτως το
αληθές, και τά μεν της επιπλήξεως εν τούτοις" εν δε γε τω
τέλει της προφητείας τον περ\ της του Έ,ωτήρος ημών ανα
δείξεως ποιείται λόγον, άτε δη μελλούσης το τηνικάδε
5· μηκίτι] ουκίτι Έ,άά. 6. μη Ό. Εάά. ίϊ ϊη Γ3311Γ3 Β. κόΚοβόρινον Β.
7· μονόρχιον Ό. η μονόρχίί ΟΠ>. Β. δίαΐίπ) Λ) το προσαχθίν 33βαπιρΐ3 βχ Β.
άεβιΐηΐ ϊη Ο. 8. απόβλητα γαρ ό νόμοι ί'ποι« ταυτί Β. άπόβΧητον γίιρ
6 νόμοι ϊποιι'ιτο ταυτί ϋ. απόβλητα γαρ (ποκ'ιτο ταΰτα ό νόμος Κάά. ΙΟ. των
νποχιϊρα [υπό χΛρα Μίβηε] λαών Εάά. II. άστίίωι &88ΐιιτ>ρΙαπι βχ Β.Ο.
ι6. αποστασίας Έ,άά. ιδ. ϋ Β. τι Ό. ϋά. Ι9· αδ α85ΐιπ)ρΙυπα εχ Β.
α<ί ρΓΟ αν Ό.
4Α 2
 548 Β. ΟΥΚΙΙ,Μ ΑΙΕΧΑΝϋΕ. ϊ.1,%.

καθαρός τε και άι/αιμάκτου θυσίας προσκομίζεσθαι τω θεφ,

κατάληγαν δε τα. πάντων εγκλήματα, της τε αμαρτίας
άνηρημένης, και εις κοινότητα ζωής άναμορφουμένων των ότι
2 Οογ. 0 της γης' καινή γαρ κτίσις τά εν Χριστφ, των αρχαίων
παρωχηκότων, κατά το γεγραμμένον. !

Κίφ. ο'. Λήμμα λό)"ου Κυρίου έπϊ τον ΊσραΗλ έν χειρί ά/τέλου αύτοΰ.

Αημμά φησι του λόγου της παρά θεοΰ προφητείας οιονεί

την λήψιν. εδε'χοντο γάρ οι μακάριοι προφήται διά του
ά Άγιου ΤΙνεύματος των εσομένων τήν γνώσιν, τάς τε συμ-
βουλάς και μην και τάς επιπλήξεις εποιοΰντο προς τινας, ίο
ουκ εζ ιδίας αυτοί καρδίας, ους άν ελοιντο τυχόν άνασπώντες
λόγους, ή ψευδοεποΰντες κατά τινας, διερμηνεύοντες δε τά
παρά θεοί/, και τους άνωθεν τοις άλλοις καθαρώς τε και
άμωμήτως διαπορθμεύοντες λόγους, ούκοΰν της προφητείας
τήν λήψιν γενέσθαι φησι παρά Κυρίου, ύπεμφαίνει δε διά ι ζ
τούτων, ως οϋτε προαγόρευσιν εχει τινά της προφητείας ό
β λόγος μοχθηρού τε καϊ ανιαρού πράγματος ως συμβησο-
μενου τοις εξ Ίο-ραηλ, οΰτε μήν επαίνους ώς βεβιωκότων
όρθώς' επίπληζιν δε μάλλον επί τε ιερέας καϊ λαούς, τό δε
ίν χ,ιιρ) αγγέλου Λυτού τοιώσδε νοήσεις" διαχειρίζοντος γάρ 2ο
ωσπερ, ήγουν εκπράττοντος, τήν της προφητείας διακονίαν
του επίκλην αγγέλου, τό λήμμα γεγονεν ϊπ) τον Ίσ-ραηλ.
εϊρηται δε αγγιλος ό Μαλαχ/α? οΥ αιτίας ας ηδη προεϊπον.

819 Α. α
2 Θέσθε 6η έπϊ τάς καρδίαχ υμών. ΗΓαπΗσα ύμάο, Αέτει Κύριοε.

Ου πάρεργου ποιεΐσθαι προστάττει των ρηθησομενων τήν 25

I. καθαρής τ» κα\ αναίμακτου θυσία! Β. Ό. καθαρά τ« κ<ιι αναίμακτο! θυσία ΈΛά.

2. η 35»απΐ|>1ιιηι εχ Β.0. 4- Τ'Ί' ΜβυπιρΙυιη εχ Β. Ω. 12. ίκρ-
μψίϋονταί Ο. 14. οΊαπορθμιύοντοί λόγου Ό. ΐ8. βίβιωκότων Β.
βιβιωκόσιν Ό. Εάά. 20. γαρ 35611αϊρΐιιιτί εχ Β.Ό. 35· ττροστάττιι
ποιι'ισθαι ίην. ΟΓάίηε Ό.
 ΐ. 1,2. ΙΝ ΜΑΕΑΟΗΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 549

άκοήν, εσπουδασμένως δε μάλλον και εν πλείστη προσοχή

και κατανόησα, διακεΐσθαι γαρ ωδε προσήκει τους θείων
μέλλοντας άκροασθαι λόγων, ων εσται πλείστη τε όση
κα\ μάλα άμφιλαφής η ονησις, όταν εις αυτόν είσχεωνται
5 τον νουν. ψάλλει γάρ που κα\ ό θεσπέσιος Δαυείδ " Έν
" τί) καρδία, μου έκρυψα τα λόγιά σου, όπως αν μη άμάρτω 1>
" σοι." εστί γάρ εστίν άκούοντά τινα μηδε άκοΰσαι δοκεΐν,
ε'ι μη άπτοιντο μεν διανοίας οι λόγοι, άποπτάντες δε ώσπερ
της του λέγοντος γλώττης, είτα μόνη προσαράζαντες τη
ίο τοΰ σώματος άκοη, εικαίοις εν ισω καταλογισθεϊεν κρνπτοΐς.
τοιούτοι τίνες ήσαν οι περ\ ών εφη τις των άγιων προφητών
" Ιδού λαός μωρός και άκάρδιος, οφθαλμοί αΰτυϊς και ου ΗίβΓ.
" βλε'πουσιν ωτα αύτοΐς, και ουκ άκούουσι." παρεγγυα
τοιγαροΰν άναγκαίως ό Προφήτης λέγων θίατθε $ επ\ τα,ς ο
15 ΧΛρΜ&ς ύμαν, τουτέστιν, εις νουν εσω και καρδίαν τους
θείους εναποτιθεμενοι λογούς, και των άνωθεν χρησμφδη-
μάτων συνεντες την δύναμιν, συναινέσατε πάντως, ως ηγά-
π*ι<τα. μεν ύμα,ς λίγα Κύριος, ηξίωσα δε άπάσης ήμερότητος
και φειδοΰς κα\ της τοις άγαπωμενοις πρεπούσης φιλοτιμίας.
2 ο τούτο δε αδ κατονειδίζοντος μεν ευ μάλα, ως πονηρά άντι
αγαθών άπέδοσαν αύτω, καίτοι δεον, ως αγάπης ήξιωμένους,
άντευφραίνειν ταΐς επιεικείαις και ταϊς εϊς πάν ότιουν τών
άνδανόντων αύτω σπουδαΐς τε και προθυμίαις. ει γάρ εστί <1
τών άτόπων, τό μη βούλεσθαι τοις καθ' ημάς άποδιδόναι
25 τάς άμοιβάς, τις αν γένοιτο λόγος επ\ θεού τοΰ πάντα
ήμΐν πλουσίως διανεμοντος τα προς εύθυμίαν, εϊ μη βοΰ-

4- ίίσχίονταί Ό. 5· *"'] + ή>ησιν Ό. Κιΐιΐ. "]· 'Ότιν ηΐΐ. οιη. Β.

8. άποπταν—προσαράξαντα Ό. 9· βόνη π· ΤΤΙ το" ο·ωματοι άκοη Β.
μόνην προσαρράξαντπ [προσαράξαντα ϋ.] την τοΰ σώματο! [άκοϋοντος ρΓΟ σώμα
τα! Εάά.] άκοην Ό. Υ.άά, ΙΟ. κατα\ογισθ<Ίιν] + κα'ι Εάά. Γβρυ£Ι13η-
Ιίΐηιβ Β. 0. ιι. οί 3»εαπιρ1ιιιη εχ Β. Ο. 14. τοίνυν Ό.
8ι,ι(ίιη άναγκαίωι οπι. Β. Ικιίκί Ο. ιδ. δϊ Β. τ» 1). Κ(1<1. 20. αν
ΓεΙίηαί εχ Εάά. ϋεββΐ ίη Β. Ιη 1), ροβΐ δί, ρειΐοΓΗΐιιιη εβί α αιηίοο βραΐίοΐυπι
<1υο (εΤΒ ΙιΙΙιΤίίπιιη. κατονιΜζοντοί μίν <υ μάΚα Οΐΐίϋί. κατονα&ίζοντα μίν ιΐ
μάλα ϋ. κατονιώίζοντός ΐστίν ιυ μάλα Β. *ν μάλα κατοναδίζοντος μ*ν
24. βον\>ύίσθαι αϊ νίύ. Ώ. 3$. άμοιβάι Β. όφιιλάι Ό. Είΐϋ.
 550 Β. ΟΥΚΙΙ,Ι,Ι Α^ΕΧΑΝϋΚ. ί. α, 3·

λοιτό τις αΰτω τών δεδωρημενων άντεκτίνειν τάς άμοιβας'

ει και οτι μάλιστα πρε'ποι αν εκείνο λέγειν τοις γε αληθώς
Ρβ. οχν. άρτίφροσι " Τί' άνταποδώσομεν τω Κυρίω περ\ πάντων ων
" άνταπεδωκεν ήμΐν ;

β Και είπατε Έν τίνι ΗΓαττΗσαο Ημάε ; οϋκ άδελφόε Ην ΉσαΟ 5

3 του Ιακώβ, λεΓει Κύριος, καϊ ΗΓαττΗσα τον * Ιακώβ, τον δε
ΉσαΟ έμίοΗοα, και ΙταΕα τά δρια αύτοϋ είο άφανισμόν καϊ
τΗν κλΗρονομίαν αυτού εϊο δώματα έρΗμου ;

Τίληττονται μεν Ιουδαίοι κατά καιρούς τοις εκ θείας

οργής σνμβαίνουσι, πολυτρόπως δεδυσσεβηκότες. άπω- ίο
χοντο γάρ εϊς αϊχμαλωσίαν, καταδηωθείσης αύτοΐς της
χωράς, οίκων τε ήρημωμενων, καϊ όμοΰ τω θείω ναω κατεμ-
820 Α. α πρησθεντων των Ιεροσολύμων, πρόφασις δε του τά τοιάδε
παθεΐν αυτούς, το άποφυιτάν ελεσθαι κα\ γνησιότητος της
προς θεόν, καϊ ολίγου παντελώς άζιώσαι λόγου την ε'ις 15
τον νομον αιδώ. επειδή τοίνυν άγαπησαι λέγοντος αυτούς
του θεοί), κα\ σφόδρα γε, ην εικός τών εκ της αιχμαλωσίας
διαμεμνησθαι κακών, φάναι τε ούτω τυχόν τό Έν τίνι ήγά-
πηιτΛί ι\μα,ς ; οικονομικώτατα λίαν ό τών όλων θεός παριπ-
πεύει μεν τά διά μέσου συμβεβηκότα, καϊ την επ' αύτοΐς 2 ο
]) παρατρεχει διήγησιν, άνακομίζει γεμην την της αγάπης
άποδειςιν επι την του γένους άρχην, φημϊ δη τον Ίακωβ,
όν Λγαπησαι μεν Ισχυρίζεται, κατεστυγημ,ενον δε πεποιησθαι
τον Ήο-αΖ, καίτοι τοις της φύσεως νόμοις εις αδελφότητα

I. αντψ ταν δίδωρι;μίνων άντικτίναν Β. άντιτίνιιν [(ΙεΙπΙΙΙΠ) Ιοο νβΛϋΠί ϊη ϋ.]

αΰτω των δίί. Ό. Εάά. 3· άνταπο&ώσομίν—άνταπίδωκιν ήμΐν Β.
ανταποδώσω—άνταπίδωκί μοι Ό \ιί ν'ιά. Εάά. 0· Πλήττονται Β.
Έιτλ^ττοντο ϋά. I) ΙβββΓΟ ηοη ρ06811ΙΤ1. 10. απώχοντο Β.ϋ. απώθοντο Εάά.
II. αιχμαλωσία! Οά. 13. των θι'ιων ναων \\ά. 13- προφάσιι 'αά.
ΐ4· κοϊ Β.ϋ. τήι Εάά. ι6. τον 388ΐιιηρ(αιπ βχ Β.ϋ. 17. «
3881ΐπιρ(υΐη βχ Ό. 19. ήγάπησα ίμάι Β. οικονομικώτατα Β. οικο-
νομικω Ό. οικονομικώτατοί Εάά. 20. σνμβιβηκότα~] σνμβιβήματα (βίο) ΡοηΙ.
συμβήματα Αα6. 23· ιηκοιήσθαι I). Εάά. ποκΐσθαι Β. 24· ™7*
«δδΐιπιρίυιη εχ Β.ϋ.
 ί. 2,3· ΙΝ ΜΑΕΑΟΗΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 551

τω τετιμημε'νφ συνδούμενον. ως γαρ ό θεσπέσιος γράφει

ΐΐανλος " Μηπω γεννηθέντων, μηδέ πραζάντων τι αγαθόν Εοη. ϊχ.
" η φαύλον" άπόλεκτον εποιεΐτο τον Ίακωβ, έζ ού το των
Ιουδαίων ανεφύη γένος, έκβεβληκε δε τον Ήσαύ. και ού
5 δηπου φαμεν κατά. πρόσκλισιν' ού γαρ άδικος ό Θϊογ, οΰτε
μην άνισον η ετεραχθες το έφ' έκαστω των έπι της γης ο
διεξάγει κρΐμα' προεγνωκως δε ως θεός τα. παρ άμφοίν
έσόμενα και τον έκαστου τρόπον, αγάπης ηζίου τον άμείνω
τε και Ίερώτερον. καθάπερ άμέλει και τον μακάριον Ίερεμίαν
ίο πριν εν κοιλία διαπλάσαι φησιν έγνωκέναι, άγιάσαι τε πριν ηϊβγ.ι.5.
έζελθεϊν εκ μήτρας, ηδει γάρ ηδει προφητην εσόμενον και
έπιτηδείως έχοντα προς άποστολην την έπιονσαν το δεϊν
των εσομένων ποιεΐσθαι την προαγόρευσιν. ούτω δε κάϊ
ημάς αύτούς τους εν πίστει δεδικαιωμενους ηγιάσθαι φησιν
1 5 ό θεσπέσιος ΥΙαΰλος " Ους γάρ προεγνω και προώρισεν Α βοη>·
" ό θεοί· και ΥΙατηρ, συμμόρφους της εικόνος τοΰ Υιού 9
" αύτού," τούτους καλεσαι τε και άγιάσαι λέγεται, ούκούν
κατά πρόγνωσιν ήξίωτο μεν αγάπης ό Ίακωβ, μεμίσηται
δε δικαίως ό Ήσαν.
20 *Ω τοίνυν, φησιν, Ίσραηλ, ηγάπησα μεν ύμάς. ψευδομν-
θησαιμι γάρ άν ούδαμώς, ει τούτο λε'γοιμι προς ύμάς,
εϊσεσθε δε μάλλον ως εστίν ορθός τε και άληθης ό λόγος,
εις την τού γένους άρχην άναφεροντες της άγάπης τον
τρόπον, άμφω μεν γάρ ηστην έζ Ισαάκ, άλλ' ην άγαθος
25 τους τρόπους, και φιλόθεος Ίακωβ, ό γεμην έτερος σκληρός ο
και δυσάντητος και έτοιμος εις βεβήλωσιν. ταύτητοι προσ-
νενευκα τω Ίακωβ, και τον μεν εκνεμηθεντα τφ Ήσαν
κατηφανκτα κληρον, εδωκά τε αύτόν εις έρημωσιν. συγκε-
κρότηκα δε τη παρ έμαυτού φειδόι τον τού Ίακωβ, τουτέστιν

4. άνιφϋη Ό ιιΐ νίθ. Έ.άά. άνίφυ Β. 5· πρόσκλισιν] 8ίο οοιτεχϊ.

■πρόσκΚησιν Β.ϋ. πρόιϊΚησιν Εάϋ. 6. ίτιραχθΐς Β. ί'τίραλ-
μγ ϋ. ΈΔά. 9· Ιιρώτατον Β. ΡοΓαηιεη ίη ϋ. II. Ηίο άεβ. ϋ.
ρδ« αΐΐ. Οπι. Β. 13. ϊπιονσαν Β. ίπϊ Ε(1(], 15. 'γ"ω ϋϋ.
ΐ8. ηξίωται ύά. 20. ψίυδομαθήσΜμι 'άά. 25· φιλόθιος]
+ 6 άά.
 552 Β. ΟΥΒΙΙ^Ι Α^ΕΧΑΝϋΚ. ί. α, 3·

υμάς, ήτοι την χωράν, ην κατωκηκατε. Ίστεον δε οτι διερ

μηνεύεται μεν Ήσαν Δρΰς' σκληρός δε και άκαμπης, και
τοις εκ δρυός ξύλοις ολίγα παραχωρών ό Ήσαν, άπεμπο-
821 Α. » λήσας δε κα\ τα. πρωτοτόκια βρώσεως ένεκα μιας, ώνόμασται
Εζβΐι. δ>) και 'Έιδωμ, ο εστί γήινος, ταύτ-ητοι και Ίδονμαίαν 5
χχχν. ΐ5 κ(Κ\ήσβαΙ φησι το γράμμα το Ίερον, των εξ Ήσαΰ γεγο

νότων την χώραν, ήν εχειρώσαντο κατά καιρούς Ιουδαίοι,

άβατόν τε και άοίκητον άπεφηναν παντελώς, και τί αν
βούλοιτο δηλοΰν τοις εζ Ίσραηλ της προφητείας ό νους ;
εκείνο οίμαί που. τον μεν γάρ Ιακώβ άγαπησαί φησι, ίο
Οβ»- και ούχ έτερου του χάριν, ή οτι γεγονεν άνηρ " άπλαστος,
1) " οικών οικίαν'" μεμισηκεναι δε τον Ήσαΰ, γεγονε γάρ
Ηβΐ>. χϋ. γήινος τε κα\ "βέβηλος" κατά την του μακαρίου Παύλοι;
φωνην. ήν οδν άναγκαΐον ε'ιδεναι τους Ιουδαίους, ώς ουκ
αν συνέβη παθεϊν αυτούς την ερημωσιν και την εκ της 15
ενεγκούσης εις αλλοφύλους άποδρομήν, ει μεμίμηντο τον
Ιακώβ, επειδή δε ζηλωται και όμότροποι γεγόνασι του
'ΙΙσαΰ, κα\ της εκείνου σκαιότητος ιόντες κατ ΐχνος κατε-
φωρώντο, λοιπόν δεδονται τοις εχθροΐς.
Εΐ δέ δη τις βούλοιτο· και πνευματικην τοις εϊρημενοις 2ο
ο εφαρμόσαι την θεωρίαν, διανοείσθω σαφώς, ώς ό μεν Ιακώβ
διερμηνεύεται ΤΙτερνιστης' τύπος δ' αν εϊη παντός τοΰ
πτερνίζοντος άμαρτίαν. Ή<γλΖ δε, ώς εφην, Δρυς και μεν-
τοι Γήινος ό Έδώμ." τύπος δ' αν εϊη και ούτος παντός
τοΰ μόνα φρονοΰντος τά επί της γης. άγαπα τοίνυν ό «5
θίορ τον πτερνιστην Ια,χωβ, μεμίσηκε δε τον Ή<ταυ τον
άκαμπή και σκληρον, ήτοι τον 'Έ,δώμ, τουτεστι τον τοις
γηΐνοις προσνενευκότα, και τών πνευματικών αγαθών τά
πρόσκαιρά τε και άπολλύμενα φληνάφως άνθηρημενον. τών
ά ούτω ζην ε'ιωθότων άφανιεϊ τον κλήρον ό φιλάρετος ήμών 3°

I. ήτοι] ήγουν Έ.άά. (ρμην(ΰ(ταί 3. Ήσαΰ 388υΐηρ111ΙΤΙ βχ Β.

3· ολίγοις ϊια. ολίγον οΟΓΓβχίΙ Μί^ηε. άπ(μττω\ησαί Έ,άά. 4- ϋ(1.
II. του &6811πιρΙαΐϊ1 εχ Β. ΐ6. </γ] πρόί τοΰι ϋά. ϊμίμίμηντο ϊΐά.
Ι7· του] τφ ϋα. 33. €ρμην(ύ(ται \\ά. 23· άμαμτίαε \\ά. χ9~553· *■ τ***
οΰτω—θίοΈ ΟΠ). Β.
 ί. 4· ΙΝ ΜΑΕΑΟΗΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 553

060$·. ού γάρ τοι βέβαια τά επ\ της γής, ούτε μην ακλόνη
του εχει την στάσιν. οτι δε πεσεΐται πάντως, ώς εν τύπω
σαφηνιεϊ των Ίδουμαίων ό κλήρος είσάπαν ήρημωμενος.
άλλ' ο γε θεώ προσκείμενος, ασφαλή και ερηρεισμενην
5 εζει την ελπίδα, καϊ τω των αγαθών δοτήρι θεώ προσ -
φωνήσει λέγων " 'Έν ταίς χερσι' σου οι κλήροι μου." Β>· ΧΧ![·

Διότι εάν εϊττΗ Ή Ίδουμαία κατέστραπται, και έττιστρέψωμεν 4

και άνοικοδομΗσωμεν τάε ΗρΗμωμέναε αύτΟε" τάδε λέρει ο
Κύριοε παντοκράτωρ Αυτοί οΙκοδομΗσουσι, καϊ έΓω κατα-
ιο στρέψω- και έττικλΗθΗοεται αΰτοΐε όρια άνομίαε, και λαόε
έφ' δν παρατέτακται Κύριοε εωε αϊώνοε.

Δυσχερής μεν λίαν ή της λε'ζεως συνθήκη, πλήν ουκ

άποπτος των προκείμενων 6 νους. δεδωκα μεν γάρ εγώ,
φησι, τήν Ήσαΰ κληρονομίαν εις άφανισμον και ε'ις ερή-
*5 μωσιν, υμών τών εξ Ιακώβ εκπεπορθηκότων. ερεϊ δε ίσως α, 822 Α.
ό Ίδουμάΐος Ει καϊ κατεα-τραπται παντελώς κα\ εις λήξιν
ήκει κακών ήν κατωκήκαμεν χωράν, άλλ' ουν επιο-τρε^αντες
εγεροΰμεν μεν τας ηρημωμενας πόλεις τε κα\ κώμας, κατοι-
κήσομεν δε αύτάς ο'ι διασεσωσμενοι. τι ουν προς ταΰτά
20 φησι ; Ύά£ε λίγα Κύριος ΑϋτοΊ οίχο^ομηο-ουο-ι και εγω κατα-
οτρε^,ω. κεκλήσεται δε πάντως ή Ίδουμαία Όρια ανομίας"
ώς δια πλείστην οσην άμαρτίαν χατεο-τραμμένη" χα) λαός ο
ΐφ' ον παρατέτακται Κύριος εως αιώνος.
Ό μεν ουν του γράμματος νους οΰχ έτερος οΊμαί τις
25 παρά τούτον εστί. προσθείην δ' άν, οτι τών το σαρκικον
και γήϊνον εχόντων φρόνημα" γήινος γάρ, ώς εφην, ό
Ίδουμαΐος διερμηνεύεται" πάντη τε και πάντως ό κλήρος

3· Ίδονμαίων] Ιουδαίων Β. 7· 'αν ""37 Β. (22. ■!·) ϊρΛ Έιάά.

ίΐτιστρίφωμιν \ΐά. 8. ηρημωμίνα! Β. (ΛΙβΧ. XII.) ('ρημονί Ε(1(1.
δίβΐίπι αντη{ ηββιιπιρίπιτι βχ Β. (22. αϊ.) 9· άνοικο&ομήσουσι Ρ. (42- βΐ.)
Ι3· πποπτοϊ] άτοιτοί Εάά. 14· την] τον ϋιΐ. ι8. μίν οιη. Β.
23· παρατίταται ΛιιΙ). 24· τα 0Π>. Β. 27· ίρμηννηται Έιάά.
νοι,. II. 4Β
 554 Β. υΥΗ,ΙΙ^Ι ΑΙίΕΧΑΝϋΕ.

πεσεϊται, θεου κα,τοκττρίφοντος' ού γαρ εχει το βέβαιον

τα εν τώδε τω κόσμω πράγματα, οΰτε μην διηνεκή την
μεθεζιν. παριππεύει γαρ τους έχοντας πρόσκαιρος επι-
ο θυμία, και εν ϊσω σκιά. μετατάττεται, η θανάτω σβεσθεντος
τίνος, ήγουν αδόκητου συμφοράς επενηνεγμενης. άλλ' «1 5
και τις ελοιτο των νοητών Ίδουμαίων τόν εαυτού κληρον
οίχο^ομ-εΐν, η πλοΰτον συλλεγων τον εζ αδικίας, η τοις
διακενοις δοζαρίοις εντρυφών, καΐ δυναστείαις ταϊς κατά
τον βίον εναβρΰνεσθαι θε'λων, αυτόν εΰρησει τον των όλων
Οεόν μονονουχ\ και άνθεστηκότα κα\ μαχομενον. ώς γαρ ο ίο
8. ίαο. θεσπέσιος γεγραφε μαθητής " Εί τις θέλει είναι φίλος του
" κόσμου, εχθρός του θεοΰ καθίσταται" ού πεπαύσεται
α γαρ, ώς εφην, τοις τά γήινα φρονείν ηρημενοις εναντιούμενος,
άλλ' ούδε της προς αυτούς καταλήξει μάχης, μισεΐ γαρ
άε\ τον άλιτήριον, και άπσπεμπτον ποιείται τόν φιλα- '5
μαρτήμονα.

5 Και οί οφθαλμοί ϋμών όψονται, και ύμεΐε έρεΐτε ΈμεΓαλύνθΗ

Κύριοε υπεράνω των ορίων του ' ΙσραΗλ.

"Οταν, φησϊ, τήν τών πραγμάτων καταθρήσατε φύσιν,

μονονουχί δε και άναμύοντι νψ κατίδητε σαφώς άπερ εφην 2ο
ε άρτίως, τότε δή πάντως ϊρεϊτε συγκαταβαίνοντες, ότι δεδόζα-
σται και εμ-εγαλυν()>ι Κύριος εν τοις όρίοις τον Ίο-ρα,ϊ\λ. οι
μεν γαρ εξ Ιακώβ γεγονότες, τουτέστιν Ιουδαίοι, προσκε-
κρονκότες, ώς εφην, δια πλείστην άσε'βειαν, εζοικοί τε γεγό-
νασιν και αιχμάλωτοι κα\ άλώσιμοι τοις εχθροΐς. επειδή 25
δε" πεπραχότας άθλίως και άποχρώντως κεκολασμενους κατη-
λεησεν ό θεο?, άνεκομίσθησαν εις τό άπ' άρχης, άνενεγ-

2. πρακτία Έάά. 3· π<ρ»7Γπ<ν(> ϋά. &η(β Μί^ηβ. (νθνμία ϋά. 4· σκιάς 'άά.
6. νοητών &88ΐιιηρ1υιη εχ Β. 8. οΌζασμοϊΐ Β. και] ή Εάά. 12. ού
πιπανσιταί^ ονπω πανσιταί ϊ\ά. ' 13. τοίί—(ναντιοίμίνο!\ των—ηρημίναν ύά.
Ι9· καταθρησατ*\ κατωρθώσατι [κατορθ. ΡοηΙ.] ϋ<3. 20. ί« οΠΙ. Β.
τω ρΓΟ νφ ΑιΛ. 21. συγκατανινοντιι Εάά. 22. Κύριοι] θ<ό( ύά.
α. ιπΓγ».
 ΐ. 6. ΙΝ ΜΑΙ^ΑΟΗΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 555

κόντων αύτοΐς επ\ το άμεινον των πραγμάτων, και γε'γονε

μεν εν ευπάθεια, η χώρα, κατωκήκασι δε τάς πόλεις, άνε- » 823 Δ.
δείμαντο τον ναόν, άνετείχισαν την Ιερουσαλήμ, κα\ γεγό-
νασι πάλιν εν τοις παρ ελπίδα και κατ εΰχην' η δε γε
5 των Ίδουμαίων ηρημωται χώρα, και μεμενηκεν εν κακοϊς,
ουκ άνασφηλασα προς το άμεινον. ούκοΰν δεδόξασται θεός
εν τοις όρίοις Ίσ-ρΑηλ.
Ίστεον δε, οτι κα\ κατά τον εσώτατον νουν, καν εί εν
προσκρούσει γενοιντό τίνες των ειδότων θεόν, καν εϊ παι- 1>
ίο δεύοιντο δί αμαρτίας, άλλ' οΰν ουκ εισάπαν αυτούς άπο-
λεσθαι συμβαίνει, κατοικτείρει δε θεός παιδεύσας άρκούν-
τως, και άνακομίζει πάλιν προς εΰθυμίαν. τοις δε γε το
γηϊνον άγαπώσι φρόνημα, καΐ εις μόνα βλεπουσι τά σαρκός,
μάχεται διηνεκώς κα\ της επ αύτοΐς όργης παρατενεΐ τους
τ5 χρόνους" " Κληθήσεται γαρ αύτοΐς, φησιν, όρια ανόμων και 8«ρ™
" λαός εφ' όν παρατετακται Κύριος εως του αιώνος."

Υίόο δοΕά^ει πατέρα, και δοΰλοε τον κύριον αύτοΰ φοβΗθΗοεται. 6

και εί πατΗρ εΓω είμι, που έστιν η δόΕα μου ; και εί κύριόο ο
ε!μι έπώ, που έστιν ό φοβούμενόε με ; λέπει Κύριος Παντο-
2ο κράτωρ.

νΕ£ω του καθήκοντος ιόντας λόγου, καί ων ηκιστα εχρην

άφειδεΐν τ)ρημε'νους, άποφαίνει πανταχη. τοις μεν- γαρ

επιεικεσι τών υίών πρεποι αν, και μάλα εικότως, τό μετα-
ποιεΐσθαι σφόδρα της του φύσαντος δόξης, ίνα κα\ εύ-
25 κλεεστάτου πατρός όνομάζηται τεκνον. εί δε δή τις είη
και οικετης γνήσιος, περιφανή που πάντως κα\ διαβόητον <1

6. προςίπιρι Έ.άά. 10. αμαρτία» 'ύΑ. 12. ιΐί 'άά.

'3· τί·"0"] άνθρύπινον Β. Ι5· αΰτο'κ φησιν Ηοο Οπ3ίηε Β. ανομία! ΕΛά.
ίο. παρατιταται ΑυΙ). τον αββιιπιρίυιΐ) βχ Β. (62, 86, 147)· '7· Φ°βη-
θησίται 388ΐιαιρ(υπι βχ Β. (22. αϊ.) ιδ. ιΐμι ΐγω ίηνβΓβο ΟΓίΙιηε Εάιΐ.
(Α.ν. &<;.) Ι9· «5 φοβονμινόι μ»] ό φόβηι μου Ε<1ά\ (Α.ν. &<:.) οί. ίηΓπι.
21. χρην Έ,άά. 22. πανταχού Β. μϊν ονα. Β. 24. σφόδρα οηι. Β.
25. ΰνυμάζωνται τίκνα Ε(1(1.
4 Β 2
 556 Β. ΟΥΒΙΙ,Μ ΑΓ,ΕΧΑΝϋΚ. 16,7.

τον οίκεΐον εΰζεται γενέσθαι δεσπότην, ουκ άσημον είναι

καί πεπατημένον. μεθέζει γαρ οΰτω καί αύτός της εν γε
τούτοις ευημερίας, καύχημα Τ€ το χρήμα ποιησεται, και
θυμηδίας της άνωτάτω λογιεΐται πρόφασιν. υμάς δε, φησίν,
ώς πάτερα δοζάζειν όφείλοντες, δεδιέναι δε και ώς δεσπότην, 5
κατ αμφω του πρέποντος ου μετρίως διημαρτηκότες άλώ-
σεσθε, μήτε ώς πατρί την ^ό\α.ν, μητε μην ώς δεσπότη
β τον φόβον άνάπτοντες. που γαρ ή ίίζ* μου ; που δε ο φόβος,
ει μηδέν των εις δόζαν όρώντων την έμήν άνέχεσθε δραν,
μητε μην το κολάζεσθαι δεδιότες, τοις δεσποτικοΐς εϊκετε ίο
Εβ&ί.ί. 2. ρόμοις ; εφη τι τοιούτον κα\ δια. φωνής 'ϋσαιου ""Ακουε
" ουρανέ, κα\ ένωτίζου γη, ότι Κύριος έλάλησεν Υιούς
" έγέννησα και ύψωσα, αυτοί δε με ήθετησαν."
Χρη τοίνυν ημάς τα εις $ο\&ν θεού ζητ^ΐν, καί μην
ι Εβ8· »· καί έπείγεσθαι κατορθούν, το γεγραμμένον είδότας " Ζώ 1 5
" εγώ, λέγει Κύριος, οτι τους δοξάζοντας με δοξάσω, καί
824 Δ. α " ό έζουθενών με έξουδενωθήσεται." δοζασθησεται δε προς
ημών ώς πΑτηρ ό τών όλων θεός, ουχί τό αύτοΐς ημΐν
ηδύ τε καί φίλον άποπεραίνειν εσπουδακότων' άνατεθεικοτων
δε μάλλον αύτω τον νοΰν καί τοις αυτού νεύμασιν επομένων 2 ο
πανταχού, φοβηθησόμεθα δε καί ώς Κυριον, την εις φαυλό
τητα ροπην ανακόπτοντες αίδοΐ του προσκρούειν αύτφ, καί
ι Οογ. τον £7γι τού θείου βήματος εύνοούντες ελεγχον. " Ύούς γαρ
" πάντας ημάς δει φανερωθήναι έμπροσθεν τού βήματος
" τού Χριστού, Ίνα κομίσηται έκαστος τα δια τού σώματος, 25
β " προς ά έπραζεν, είτε άγαθόν είτε φαύλον."

Ύμεΐο οί ίερεϊε οί φαυλί^οντεε τό όνομα μου, καί είπατε Έν τίνι

7 έφαυλίσαμεν τό όνομα σου ; προσάτοντεε ττρόε τό θυσιαστΗριόν

3· καύχημα Τί] και καύχημα Έ,άά. 4· άνωτάτηί 'άά. 5· *ατίρα~] 4- μ* ΐκΐ.

6. δίημαρτήκατ<, ά\άσισθ( δί ίί<3. μην οτα. Β. ίο. ΙΙκητότου \ίά.
12. ΐνωτίζου"] -\- ή ϋά. Ι7· ΐζουδινωθησιται] άτιμωθήσιται ϋά.
δίαΐίπι δοξάσιται ίί(1. ΐδ. ό ρτο ώι Μ. 34- του
βηματο! ΟΓΠ. Β.
 16,7. ΙΝ ΜΑ^ΑΟΗΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 557
μου άρτουε ΗλισΓΉμένουο, και είπατε Έν τίνι ήλισΓΉσαμεν
αΰτούο; έν τφ λέΓβιν ύμάε Τράπεζα Κυρίου έζουδενωμενκ
έστι, και τά επιτιθέμενα βρώματα έΕουδενωμένα.

'Έ,παιτιάται σφόδρα τών Ιουδαίων το ράθυμον, οΊς και ό

5 νόμος επιφωνεϊ τό " Έ,ύλαβεΐς ποιείτε τούς υιούς Ισραήλ." 0 ^(βν· χν'
εψεται γαρ ως επίπαν ταΐς των ηγουμένων επιεικειαις η
ύπο χεΐρα πληθύς, αδικείται δε ου μετρίως, όταν ϊδη κατη-
μεληκότας της προς θεον α'ιδοΰς. συγκαθ'ισταται γαρ ευθύς
και συναρρωστεΐ το ράθυμον εις εύλάβειαν κα\ τί) των
ίο καθηγητών ύπτιώσει συμπλάττεται. οτι δε εστίν αληθής
ό λόγος, πιστώσεται λέγων ό των όλων θεός " "Οτι οι ^ϊβι·. %.
" ποιμένες ήφρονεύσαντο και τον Κύριον ουκ εξεζήτησαν, α
" διά τούτο ουκ ενόησε πάσα ή νομή και διεσκορπίσθησαν."
ούκούν ώς επίπαν ο'ι των θείων μυστηρίων ιερουργοί πρό-
1 5 φασις ευρίσκονται τοις άλλοις ευδόκιμου μεν ζωής, εϊπερ
ελοιντο διαβιούν ορθώς, κα\ καθ' ον προσήκει τρόπον θεώ
το σέβας άνάπτειν' αισχρών δε και βδελυρών επιτηδευ
μάτων, ει πρό γε τών άλλων ούτοι τά. τοιάδε τών κακών
εύρίσκοιντο κατηρρωστηκότες. ταύτητοι και ό θεσπέσιος
2ο ΙΙαύλος τοις τελονσι διδασκαλίας επεφώνει σοφώς, οτι
προσήκεν αυτούς τύπους γενέσθαι τοις ποιμνίοις. ύμίίς εστε β | 8^ Ρβ1·
τοίνυν, φησιν, οι τοις της Ίερωσύνης ανχήμασι διαπρεποντες,
οι φα,υλίζοντις το ονομά, μου. καν ει βούλεσθε μαθειν τοΰ
φαυλισμοΰ τον τρόπον, άκούσεσθε διακεκραγότος τω
25 προσφερειν υμάς εις το θυο-ιαστηριόν μου οίρτους ηλκτγτιμενους.
ει δε δή λεγοιτε και προς τοΰτο πάλιν Ύινα δή τρόπον
ίλιο-γησ-αμίν αυτούς ; ερώ προς ύμάς Ώ$· οίεσθε μεν ίσως,

3. ΐξουίίνωμίνη Β. (XII.) οί. 1πΓγ3. ήλισγημίνη Εάά. (Α.Υ. »). 3· Αρώ

ματα οπι. Β. ίηνίΐο Ρ. (Αΐβχ. XII.) βΐ εί. ίηίΪΗ. 5· τ^ οιη· Β.
12. ηύφρονινσαντο Εάά. 3ηΙβ Μΐ£ΐιε. ί'ξιζήτησαν Εάά. (ΑΙεχ. XII.) εί. βαρΓΒ 74^>
3ΐ6ά, 793 ρ· Ηψν"" Β. (V**.) βιιρΓ» 75° β· Μ· μνστ.'] θυσιαστηρίων Εάά.
>5' ί*·" ^0<: οτάίηβ Β. ι6. θ«ώ βεεεβείι εχ Β. 20. Παύλο; Β.
Πίτρος Εάά. ίιίασκά\οΐ{ ύά. 23. καν] και ύά. 25· προφίριιν ύά.
26, 27. λ('γοιτ(] λίγοιντο 'ιιά. Βη αΐΐ. ει μΐν οια. Β.
 558 Β. ΟΥΒΙΙ,υ ΑΙλΕΧΑΝΌΒ. ΐ. 6, η.

μάλλον δε και αύτοΐς βοάτε πράγμασιν, οτι Τράπεζα, Κυρίου

825 Δ. λ ΐ^ου&νωμίνη ϊοτ) και τα, έπιτώίμενα, βρωματα, ε^ου^εναμ-ενα.
Έπειδη δε έκαστα των ειρημενων άναμηρύσασθαι χρη
και διερμηνεΰσαι σαφώς, 06/36 λεγωμεν, τί ποτέ άρα βού-
λεται δηλοΰν 6 άρτος ό ήλισγημενος. ^λιο-γημενον μεν ουν 5
τον μεμολυσμενον και άκάθαρτον ονομάζει, ειδεναι δε άναγ-
Ναπι.χν. κάΐον, οτι κατά γε το τω νομοθέτη δοκούν επί τοις τελου-
4-11
μεναις θυσίαις και άρτοι προσεκομίζοντο' πλην άζυμοί τε
Ι*ν. νϋ. και καθαροί" μόνην δε την της αινεσεως θυσίαν επ' άρτοις
3·
\> ζυμίταις τελεΐσθαι προστεταχε. καϊ τις ό περί τούτων ίο
ΑάοΓ μνστικος αν γένοιτο λόγος, αποχρωντως εν ετεροις ειρη-
!ηίίΧνί' καΗ·(ν' άφηγησομαι δε και νυν εν επιδρομή, ώς αν μη
δοκοίην οκνηρός είναι τις εν γε τοις ούτω λυσιτελεστάτοις.
οΰκοΰν ό μεν άζυμος άρτος σημείον άν γένοιτο ζωης της
άζύμου κα\ καθαράς. οΰτω και ό θεσπέσιος Γίανλος τοις εν 15
|θοτ. ▼· ττι'στεί δεδικαιωμενοις επιστελλει λέγων " "Ωστε εορτάζωμεν
" μη εν ζύμη πάλαια, μηδε εν ζύμη κακίας και πονηρίας,
" άλλ' εν άζύμοις ειλικρίνειας και αληθείας." και πάλιν
ίο. 7· ο " 'Έ,κκαθάρατε ουν την πάλαιαν ζύμην, ίνα ητε νεον φύραμα,
" καθώς και εστε άζυμοι." παρεγγυά δε Χρίστος τοις άγίοις ίο
χ^ϊ "β^' άποστόλοις οΰτω λέγων " Προσέχετε άπο της ζύμης των
" Φαρισαίων και Έαδδουκαίων." ούκοΰν καθαράς και ηγιασ-
μενης καϊ άζύμου ζωης σημείον ό άρτος, προσεκόμιζον τοίνυν
άνθ' εαυτών ώς εν τύποις ετι και σκιαϊς ο'ι προσάγοντες
άρτους τε άζύμους και λαμβάνοντες κάί άζυμα κατά τον 25
νόμον.
'Ε7Γ6ίδ^ #6 και τους ετι κατηχουμενους, και οΰπω την
ά άμαρτίαν εκνενιμμενους δια του άγιου βαπτίσματος ουκ
εκπεμπομεν τών εκκλησιών δοξολογοΰντες θεον, ποιούμεθα
δε μάλλον κοινωνούς, την της αινεσεως πληροΰντες θυσίαν, 3°

2. Ηαεε και τα ίπιτ. βρ. ΐξον&ναμίνα αεεεββεηιηΐ εχ Β. 6. και] ήγουν

τον Κάά. 12. και νυν Ηοε οπίίηβ Β. 13. γ€ τοις οηα. Β.
17. μηϋ Λ», ζ. κ. και πονηρίας ονα. Β. 20. και ηεβαιηρίυπι εχ Β.
24. ώί οπι. Β. 25- και λαμβάνοντα αββϋπιρία βχ Β.
 ί. 8. ΙΝ ΜΑΙ^ΑΟΗΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 559

ταύτητοί φησι καΙ ό νόμος " επ άρτοις ζυμίταις" χρηναι *"·

δράν αυτούς, άρτου ζυμίτην λίγων α'ινιγματωδώς τον οΰπω
κεκαθαρμένον, ως έφην, δια. του άγιου βαπτίσματος, έχοντα
δε ωσπερ τινά ζύμην (ν εαυτω τά της αρχαίας φαυλότητος
5 λείψανα.
Ύμίϊς ουν φησιν οι ιερείς οι φαυλίζοντες το ονομά μου β
διά το προσφέρειν εις το θυτίΛΟΎ^ριόν μου Αρτους *ιλιο~γΐ~
μένους, χρη τοιγαρούν φροντίδα ποιεϊσθαι πολλην τους την
θείον έχοντας Ίερωσύνην, μη άρα τι δρωτο τοιούτον εν
ίο εκκλησίαις' ειδέναι τε, οτι η μεν ακριβής επιτηρησις ευφράνει
θεον, καταλυπησει δε λίαν το ραθυμεΐν ελεσθαι και άμελεΐν
των ούτω σεπτών" οτι γάρ ουκ άζημιον τοις ΰπτιουμένοις το
πράγμα, πώς ουκ άταλαίπωρον ιδεϊν, άκουόντων εκείνων
Ύμείς οι ιερείς οι φαυλίζοντες το ονομά, μου ; φΛυλκτμα γάρ α 826 Α,
1 5 ώσπερ εις θεον τών ιερέων το ράθυμον, και εις την αύτω
πρεπουσάν τε και όφειλομενην δόζαν αναφέρεται το πλημ
μέλημα.

Διότι έάν προοαΓαΓΗτε τυφλόν είο θυσίαν, οΰ κακόν; και εάν 8

προσαΓΟΓΗτε χωλόν η άρρωστον, ού κακόν ; προσαΓαπε δ»ΐ
2ο αύτό τω Ητουμένω σου, εί προσδέεεταί σε, εί λιίψεται πρόσ-
ωπόν σου, λέρει Κύριοο Παντοκράτωρ.

Ήίωμοσκοπειν του νόμου τά Ίερεΐα προστάττοντος, και 1>

άπόβλητον μεν ποιεΐσθαι τά έμπηρα, καθιεροΰν δε τά
άμωμα, προσεκόμιζον τω θυσιαστηρίω κατ εκείνο του καιρού
25 χύδην καΐ αδιακρίτως, καΐ της μεν προσηκούσης τω θεψ
ς ολίγος ην παντελώς ό λόγος' φροντϊς δε λίαν εσπου-

I. και οιη. Β. 3. αυτούς^ αυτήν Εάά. 8. πολλών αββιιπιρίυσι

οχ Β. ΙΟ. €κκ\ησίαις] ΐκκΧησια ηά. II. Χυπησιι Β. και άμβλιν βΐ
γάρ αββιιπιρία βχ Β. 12. τοίί ϋπτιουμίνοις το πράγμα] το χρήμα τοΊς
νπτ. Εάά. 13. ουκ άταλαίπωρον βιϋάϊ. οϋκ άκαταΚαίπωρον (βίε) Β. οΰ
ταλαίπωροι/ Εάά. ΐ8. θυσίαν Β. Ρ. (η Αΐβχ. XII.) εί. ίηίΪΒ. θυσίας Εάά.
(νβί.) 34· καιρού] + πάντα Εάά. 35· προσηκούσης] πρίπούσης ϋά.
ίίΐαΐίπι τφ θίώ δόξης Ηοο οτάίηβ Β. 26. 6 οχη. Β.
 560 Β. ΟΥΚΙΙ,Ι,Ι ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ,

δασμενη, το πλεϊστά τε οσα συναγείρειν θύματα, και κρεών

άφθονίαν οίκοι τε εχειν και εν αυτί} που τάχα τη άγια
σκηνή, άρ ούν, ω του νόμου φύλακα, ει προο-άγει τις
ο τνφλχ,ν εις ΰυσ-'ΐΛν, αν χΑχον το βΰμα ; ει δε δ^ κα\ χωλον η
άρρωστοι/, τον της εμπηρίας διαφεύζεται μώμον ; ου γαρ δη 5
και τα τοιάδε λογιεισθε κΑχά και προς θυο-ίαν ουκ επιτήδεια ;
άλλ' εϊπερ οϊεσθε κατά σφάς ούχ ώδε εχειν, άποφερε'τω τις
αυτά ξενιον και εν δώρου τάξει των καθηγητών ένί. άλλ'
ουκ αν προο·$ΐζαιτο φησιν, ούδ' άν το του προσκομίζοντος
πρόσωπον αιδεσθεις, ο'ιστον το χρήμα ποιησαιτο, χαλεπανεϊ ίο
δε λίαν ώς υβρισμένος.
"Εστί τοίνυν τών άγαν εκτοπωτάτων, θεώ προσφερειν
άποτολμάν, ά μηδ' άν εΐρ τών καθ' υμάς ελοιτο λαβεΐν'
ά πολύ δε τούτο παρ ημιν το πλημμέλημα, εϊ γάρ τι μελ-
λοιμεν προσκομίζειν θεώ, ών αν εχοιμεν τά αίσχίω και 15
δεύτερα ζητούμεν ο'ι τάλανες, ούκ εννοούντες, οτι την Καιν
Οβη. ίν. θυσ'ιαν ούκ εποιεϊτο δεκτην, οτι προσεκόμιζε μεν ορθώς,
διεΐλε δε ούκ ορθώς, εαυτφ μεν τά πρώτα κα\ εξαίρετα
τετηρηκώς, τιμάν δε νομίσας τοις δευτεροις θεόν. άλλ' ού
προσεσχεν αύτού ταις θυσίαις ό τών όλων θεός. ού γάρ 2 ο
λογιεΐται τιμήν τών προσφερόντων το ράθυμον.
β Απαράδεκτα γεμην ό νόμος ε\ς θυο-ίΑν εποιεϊτο τά τυφλά
τών θρεμμάτων, κα\ μην τά χωλά τε κα\ αρρωττα, του μεν
τυφλού σημαίνοντος αινιγματωδώς τους τον θείον ούκ έχοντας
όφθαλμον εν καρδία" του δε χωλού τους ούκ ειδότας όρθο- *5
ποδείν εν άγαθοεργίαις' τού γεμην Αρρωστου τούς μη λίαν
εύσθενώς, εκλύτως δε ώσπερ και κατημελημενως την ύπο
θεού πληρούντας δουλείαν. εφη δε που και διά φωνής
χχχί. ίο. προφήτου " Ούαι ο'ι ποιούντες το έργον Κυρίου άμελώς."
827 Δ. α χρη τοιγαρούν ημάς πεφωτισμενον μεν εχειν τον νουν, 3°

ι. τ§ αββυπιρίιιιη βχ Β. κριών] κριών Εάά. Ι3· κα& ημάι ϋ<3.

14- δ* 3ββυιηρΙαιη βχ Β. ιϊ. &ν~] ωι ϋά. ι6. ζητοϊμ&ν ϊιά.
την] κα\ ϊ\ά. Ι1}, όρθωί, ίΐίΐλί δ« 3.88(ΐιηρΐ3 6Χ Β. 35· όφύαλμον
ό> καρδία] φωτίσμϋν ϊν καρδίακ ύά.
 ί. 9· ΙΝ ΜΛΕΛΟΗΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 561

όρθοποδοΰντα δε καϊ Ισχύοντα, τότε γαρ έσομεθα δεκτοί τφ

Κυρίω και ιεροί, παρά τω φιλανθρώπω θεώ.

Και νϋν έζιλάσκεσθε τό πρόσωπον τοΟ Θεού ϋμών ΛεΓει Κυριοο 9

Παντοκράτωρ, καϊ δεΗθΗτε αύτοΰ- έν χερσίν ύμών τεΓονε
5 ταύτα· ε! λΗψομαι έΕ υμών πρόσωπα υμών, λεΓει Κυριοο
Παντοκράτωρ.

Καλεί προς μετάγνωσιν τους ησεβηκότας, κα\ την έπι τοΐς

πεπαρωνημένοις όργην προαποσείσασθαι δεΐν ευ μάλα φησϊ \>
ταΐς €15 τά άμείνω μεταβολαΐς. κα\ γάρ εστίν αγαθός κα\ ^'·°*41ιτ'
ίο άνορθών τους κατερραγμένους, και ιώμενος τό συντετριμ- «*1ν· 8-
μένον, και επιστρέφων το πεπλανημένου, λίγων δε το χχχίν.
Έ^ίλΛο-χεσ-θε το πρόσωπον του θιοΰ ήμ&>ν, ύπεμφηνειεν αν, και
μάλα εΐκότως, ως αποστρέφεται θεόί τους προσκρουειν
αύτω μη παραιτούμενους, κα). οτι των μη ζητοΰντων την
Ι5δό£αν αύτοΰ τους Ιδίους έοσπερ οφθαλμούς αποφέρει, μήτε
φειδοΰς, η αγάπης, μητε μην εποπτείας άξιων. " Όφθαλμοι 0 Ρ*· ...
" γάρ Κυρίου έπι δικαίους," κατά τό γεγραμμένον. εφη δε ι6.
κα\ πρός τινας των άλιτηρίων διά φωνής Ήσαίοι» " "Οταν Εβ. ί. 15·
" τάς χείρας εκτείνητε προς με, αποστρέψω τούς οφθαλμούς
2ο " μου άφ' ύμών' και εάν πληθύνητε την δέησιν, ούκ εισα-
" κούσομαι ύμών, αί γάρ χεφες ύμών αίματος πλήρεις."
Χ/9?) τοιγαρονν έξιλάσκεσθαι τους ήμαρτηκότας, ει δη πως
αρα μεταστρέψειαν έφ' εαυτοΐς τό πρόσωπον του θεού, καϊ
τά εκ της αποστροφής έσόμενα διακρούσαιντο βλάβη. καθ~
25 ορίζει γάρ τών ιερουργών τό πλημμέλημα, και αναιρεί την ά
αρνησιν. ού γάρ αν ψευδοεπηση λέγων Έν χ,ερ<τ)ν ύμων

I. ορθωποοΌνντα (βίο) Εάά. ηηΐβ Μίςηβ. &] τι Β. δ*κτο\ τω Κνρίω] δ(κτοί

τι Έιάά. 2. φϊΚαρίτω Ίιά. 3- Ηαεο \ίγιι Κύριοι Παντοκράτωρ
ϊοοβδβοηιηΐ εχ Β. (βοΐ.) 8. προαποσ(ίσασθαι\ προσαποσιίίσθαί ΕίΙα.
12. ημών Β. (147·) νμων 'ήά. δΐϊΐίιη νττιμήιαιικκν Ί\ά. ι6. οφθαλμοί ί\ά.
23· μίταστρίψιιιν Ίιά. >4· τά 38811ΓηρΙ<1ΓΠ βχ Β. άποκροΰσαιντυ ΕΛΛ.
καθάριζα Β.
νοι,. π. 4α
 50.2 Β. ΟΥΚΙΕΙΛ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. ί. ίο.

γεγονε ταντΛ. μονονουχι γάρ φησιν Ούχ έτερων ήμαρτηκότων

ύμεΐς σ€σιγηκατ€, άλλ' οίον αύτόχειρες ύμεΐς αντοί και αίτιοι
γεγόνατε τών ε\ς ε'με δεδυσσεβημένων, και της ύμών ραθυ
μίας είεν αν τα. εγκλήματα μεσολαβοΰντος ούδενός. πλην εΐ
και τίνες εκδεδίασι τυχόν το ποιεΐσθαι προς υμάς τους περ\ 5
τούτων ελέγχους, άλλ' οϊιν ουκ εσομαι κα\ αύτος έγώ καθά
β καΐ είς (ξ υμών, ούδ' αν λάβοιμι πρόσωπον των ήσεβηκότων.
όμοιον τούτω και το δια. φωνής του Δαυείδ " Ύπελαβες
" άνομίαν ότι εσομαι σοι όμοιος, έλέγξω σε, και παραστήσω
" κατά πρόσωπον σον τάς άμαρτίας σου." ού γάρ οιόε ΙΟ
πρόσωπον ό Κριτής" άλλ' εστίν εύθής και άδίκαστος
ως θεός.

ΙΟ Διότι και εν ύμϊν συι-κλεισθΗσονται θύραι, και οΰκ ανάψετε τό

θυσιαστΗριόν μου δωρεάν.

828 Α. η Έύαφόρμως σφόδρα της έν Χριστώ πολιτείας ως έν *5

προαγορεύσει τε'ως προαναφαίνει το κάλλος" ώς γάρ της εν
νόμω σκιάς όσον ούδέπω πεπαυσομένης και της αρχαίας
έκείνης Ίερωσύνης, μελλόντων τε άναδείκνυσθαι κατά καιρούς
των της αληθείας ιερουργών, οι καϊ της εν πνεύματι λατρείας
έσονται λειτουργοί, ζητήσουσί τε και μάλα γοργώς την του 2ο
θεοί) δόζαν, συγκλειτ^σεσθαι τάς θύρας φησιν έπ' αυτούς,
χίί°ΐ4 ^ ίύωδίας ούκ εσομενης τοις κατά νόμον Ίερατεύουσιν" " Έάν
\> " γάρ κλείση κατά ανθρώπου, φησιν, τις άνοίζει ;" ήγουν,
της αληθεστέρας άναδειχθείσης σκηνής, τουτεστι της Εκ
κλησίας, ούκ ε'ισελάσουσιν εν αυτί) τίνες την κατά νόμον 25
Ίερωσύνην τηροΰντες ετι, εκκλειόμενοι δε ώσπερ διά της
απιστίας, ε£ω τε μενοΰσι και τών άγιων ούχ άπτονται, οτι

ι, 2. Ονχ ει και αίτιοι α88ΐιπφΐΕ εχ Β. 5- τ°* ΕΊά. ϋ<1·

υίΓυπιηαε οοζτεχίΐ ΜΊ^ηε. 6. ϊγω αδδυιηρίυηι εχ Β. 8. τούτον Άά.
δίβϋιη καϊ αϋ&υιημίιιιη εχ Β. ίιά φωνή! οιη. Β. 9- σί βββιιπιρίιιιη εχ Β.
II. <ΰθύί Κάά. 15- ίϋάφορμον Β. 17· πανσομίνηϊ Β. Βίαΐϊιη
και τη{—άνα&ίίκννσθαι οιη. Β. 21. ταί Β. δέ Εαά. 26. τηροϋντίί]
πληρονντα \\ά. ίιά της~\ 6ι ϊ\ά.
 ί. ίο. ΙΝ ΜΑ^ΑΟΗΙΛΜ. ΤΟΜ. I. 563

γαρ εκπεπτώκασι της ιερουργίας, σαφές αν γένοιτο του θεοΰ

λέγοντος δια. φωνής 'Ω,σηε "ΔίόΥί ημέρας πολλας καθί- Ηοβ.
" σονται οι νιοι Ίσραηλ, ουκ οντος βασιλέως, ούδε άρχοντος,
" ουκ οΰσης θυσίας, ούδε οντος θυσιαστηρίου, ούτε ϊερατείας,
5 " ούτε δήλων." ούκοΰν της εν νόμω λατρείας την οιονεί
κατάλειψιν, και της κατ αΰτον Ίερωσύνης τον συγκλεισμόν, ο
κατασημηνειεν αν, ως γε μοι δοκεΐ, το δεΐν επ' αύτοΐς
ο-υγκλειο-θηα-εσθαι τάς θύρας ειπείν, ού προσιεμε'νης ώσπερ
αυτούς της Εκκλησίας" ού γαρ του μηλοσφαγεΐν ετι
ίο καιρός, άλλ' ηδη ταϊς άναιμάκτοις τιμάται θυσίαις 6 των
όλων θεός.
Έπειδη δε προσεπάγει τούτοις τό Ουκ Ανάβετε το θυ<τΐΑ-
ο-τν\ριόν μου δωρεάν, εν ηθει φαμεν γεγενησθαι τον λόγον.
βούλεται γαρ ηδη δηλοΰν, ότι κεκληνται προς Ίερουργίαν,
15 και €ι'γ τό πΰρ ενιεναι τω ΟυτίΑο-τηρίω, ούχ ίνα την τοΰ&
κεκληκότος αυτούς παραλύσωσι δόξαν, άλλ' Ινα τιμωεν τοις
καθηκουσι τρόττοις, καϊ τα. της Ίερωσύνης εχοιεν γέρα. οι δε
των ούτω σεπτών ού πεφροντικότες σπουδασμάτων, μητε
μην αιδοΐ της ιερουργίας προσκρούειν θεφ παραιτούμενοι,
2ο δικαίως άν ηδη κολάζοιντο. έγκλημα γαρ ού μικρόν εϊη αν,
κα\ μάλα εικότως, τό ποιεΐσθαι παρ ούδεν των παρά θεού
δεδωρημενων την μεθεζιν, άποσείεσθαί τε και λίαν άβούλως
τάς παρά θεού τιμάς, και γοΰν ώνόμασται γηινός τε και β
βέβηλος ό Ήσαΰ, ότι " βρώσεως μιας προύδωκε τά πρώτο- ΗΛ.
25 " τόκια αύτοΰ." ούκοΰν όταν λεγη Ουκ Ανάβετε το θυτίΑο--
τνιριόν μου δωρεα,ν, βούλεται δηλοΰν, ώς ούκ άγεραστον μεν
η Ίερωσύνη' πλην ούδε εξω δίκης, εϊ μη προσφεροιτο τις
αύτη, καθ' όν αν προσηκοι τρόπον τε και λόγον.
Ίστε'ον δε ότι ή των Εβραίων εκδοσις ετεραν εχει την

4· Η»βο οίίί όντοί θυσιαστηρίου ΒββυπιρΙα βχ Β. 6. κατάΚα^ιν] κατά-

λι;£ιι> Κάά. 8. κλιισθησισβαι ηα. 8, 9· τάί βΐ ωσπιρ βΐ τον
838ΐιπιρΐ3 βχ Β. 12. άκάψίτί] α» άψ·£τ« ϋά. αηίε Μί^ηβ. ι6. τιμωιν]
τιμωντπ \ίά. 21. και μάλα ίΐκότως ονα. Β. 23· "■"Ρ" Θ»ο0] παρ
αύτοΟ ϋ(1. ωνόμασταϊ] -+- τϊ ηϋ. 24· ττροίδωκί] άπί'δοτο ϋα.
25· ίαυτοΰ \\ά. λίγη ϋά. 27· η ΟΠΙ. Β.
4 ί' 2
 564 Β. ΟΥΕΙΙ,^Ι ΑΕΕΧΑΝϋΚ. ΐ. ιο,ιι.

τών νοημάτων άπόδοσιν, και αύτην δε την της λέξεως συν-

829 Δ. αθηκην. έφη γάρ "Οτι ύμεΐς τε ο'ι Λ,ευΐται, και μην και ο'ι
ιερείς, οι τε την ίσχάτην έν τω ναφ τάξιν έχοντες, και
τεταγμένοι προς υμών εις τ6 χλείειν τας Ουράς, ούκ ανάβετε
το βν<Γΐα,(Γτηριόν μου δωρεάν, τουτέστιν, ούκ άμισθι ποιεΐσθε 5
την δουλείαν, ήγουν την Ίερωσύνην, προσαγόντων ΰμϊν των
λαών δεκάτας, άπαρχάς, ευχαριστήρια.
Άνθ' οτου δε ουν κατημέληται τά του θεοΰ, καΊ ούκ εν
φροντίδι γέγονε το προύργιαίτατον,—

& Ούκ έστι μοι θέλΗμα έν ϋμϊν, λεΓει Κύριοε παντοκράτωρ, και ίο
ιι θυσίαν ού ττροσδέΕομαι έκ των χειρών υμών. διότι άττό
ανατολών Ηλίου εωε δυσμών τό όνομα μου δεδόζασται έν
τοΐε έθνεσι, και έν παντί τόττα> θυμίαμα ττροσάτεται τω
ονόματι μου και θυσία καθαρά· διότι μέρα τό όνομα μου
έν τοϊε έθνεσι, λέρει Κύριοο Παντοκράτωρ. >5

Άποφάσκει λοιπόν εναργώς της κατά νόμον θυσίας την

ο προσαγωγην, μονονουχι δε και αποφοίτα της ε'ις Ιουδαίους
αγάπης, κα\ άνεθέλητον ποιείται την Ίερωσύνην και άπαρά-
δεκτον την σκιάν, βουθυσίας δη λέγω κα\ καπνούς, οτι
μητε έν άρχαϊς 6 σκοπός ην ούτος αύτω. κα\ τούτο ημΐν 2ο
εναργές και δι ετέρων προφητών έποιεΐτο λέγων διά μεν
Εβ. ί. φωνής Ίϊσαΐου " Πλήρης εϊμΐ ολοκαυτωμάτων κριών, και
" στέαρ άρνών, και αίμα ταύρων και τράγων ού βούλομαι,
" ούδ' αν έρχησθε οφθηναί μοι. τις γάρ έζεζητησε ταύτα
ά " εκ τών χειρών ύμών ; πατεΐν την αύλην μου ού προσθη- »5

2. ΔιβΊται (βίο) Έ.άά. 3η(ε Μϊρ;ηε. 3· τ' βββαπιρίιιπι εχ Β. και

τιταγμίνοί] τ€ταγμίνοι τί ΐ,άά. 6. ήμ'αι ϊ\ά. 9· "ΠΙ προυργιαιτάτη Ί\ά.
ίο. μοι Β. Ρ. (36. ύ.) μου Εάά. 12. ήλιου] Η- «Λ Εάά. (ν«ι. ν)
ίηνίΐο Β. (Αΐβχ. XII/) ι6. θυσία:] λατριίας Εάά. 20. ό σκοπός
ην ούτος αύτω] ούτος ην 6 σκοπός αϋτοΰ ιίά. 8ΐαΐίΐΏ και μην αάά. ίί(1. 22. ολο
καυτώματα Β. οί. ειιρΓα 3°7 3· 23· τράγων και ταύρων ίηνβΓβο οτάίηε Β.
11( 81φΓ3 1. ε.
 ί. ίο, ιι. ΙΝ ΜΑ^ΑΟΗΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 565

" σεσθε. εάν φε'ρητε σεμίδαλιν, μάταιον' θυμίαμα βδε'-

" λυγμά μοι βστί'" δια δε' γε της Ιερεμίου φωνής "Έυνα- Ηίβι-.νϋ.
" γάγετε τά ολοκαυτώματα υμών μετά τών θυσιών υμών
" καϊ. φάγετε τά κρεα, ότι ουκ ελάλησα προς τούς πατέρας
5 " υμών περί ολοκαυτωμάτων καϊ θυσιών, εν η ήμερα άνη-
" γαγον αυτούς εκ γης Αιγύπτου." ύποτύπωσις γάρ ώσπερ
κάϊ προαναφώνησις της εν πνεύματί τε κα\ αλήθεια, λατρείας β
ό νόμος ην, κα\ " δικαιώματα σαρκός " ώς 6 θεσπέσιος Ηβΐ>. ϊχ.
γράφει ΐΐαΰλος, "μέχρι καιρού διορθώσεως επικείμενα." ό
ίο δε' γε της επανορθώσεως καιρός ειη αν ούχ έτερος οΐμαί
τις παρά την τού Έ,ωτηρος ημών επιδημίαν. οτι κα\ η πρώτη
μεν διαθήκη διά το το άμεμπτον ουκ εχειν, άφανισθηναι ΙΙ>. νίϋ.
λέγεται" επαλαιώθη γάρ' της γεμην νεας και δευτε'ρας 7' *3
εζητηθη τόπος, η κα\ παντός επεκεινα μώμου τε καϊ αιτίας
1 5 εστί. λελάληται γάρ δι αυτού τού Υιού, ος και Μεγάλης Εβ. ίχ. 6.
Λ \Λ * % > / / \ VI ,, » * I & 830 Α.
ρουλης άγγελος ωνομασται. τοιγαρτοι και εψασκεν " Απ §. ,^η,
" εμαυτού ου λαλώ, άλλ' ό πεμψας με ΤΙατηρ, αύτός μοι χη" 49'
" εντολην έδωκε, τι εϊπω και τί λαλήσω."
"Έίφη τοίνυν εναργώς τοις κατά τον νόμον Ίερατεύουσιν,
2ο ώς άνεθελητοί τε ε\σ\ν αύτω, μάλλον δε ώς εν αύτοΐς ουκ
εχει θέλημα, εν σκίαις και τύποις πληρούσι τάς θυσίας,
και ώς ουκ αν προσδε^αιτο τά παρ αύτών Ίερουργούμενα.
προαγορεύει δε οτι και μέγα, κα\ επιφανές εσται το όνομα,
αυτού παρά τοις άνά πάσαν την ύπ' οϋρανόν, χα.) έν παντ)
25 τοπω τε κα\ εθνει Ουο-'ιαι χ&θαραΐ και άναίμακτοι προσ- 1>
κομισθησονται τω ονόματι αυτού, κατασμικρυνόντων αυτόν
ούκετι τών ιερουργών, οϋτε μην ραθύμως προα κομιζόντων
αύτω τάς πνευματικάς λατρείας" άλλ' εν σπουδή και επιεί
κεια, και άγιασμώ τάς τών νοητών θυμιαμάτων ευωδιάς

3. σννα·/ά-/€τι τα ολοκαυτώματα υμών Ιιοο οπίϊηο Β. σνναγά·}(Τί ροβΐ νμων

ΐΓβηβροηυηΙ Ε<1<1. (Α.ν. &ο.) 4· ™ 1ΐ3ΐ>βΙ Β. τή: εΐ λατριίαι Οία. Β.
άληθοίς ¥.άά. 8. ό Μ. 388ϋπιρ1υπι εχ Β. ιι. οτι] ότι 'ύά.
12. διαθήκη] διάθίσΐ! 'ύά. Ι4· (ξπτήθη Α\Λ>. 1ζ. λιλάληκ* Υ.άά.
ί» αύτοϋ τοϋ Υιοί] δι' αΰτηί 'ύά. ΐ8. ο7δω« Εάά. 19. τον αββυπιρίιιιη
εχ Β. 2ΐ. θ(\ήματα ιιά. σκιά 'ύά. τάί αββιιηιρίιιπι εχ Β.
32. τ<Ί παρ αυτών Ηοο 0Γ(ϋηε Β. 23· κα' Ι»ΓΪιΐΒ αδβιιιηρίυπι εχ Β.
 506 Β. ΟΥΚΙΙ,ΙΛ ΑΙ,ΕΧΑΝΒΚ. ί. 12.

άνακομίζειν εσπουδακότων, τουτε'στι, πίστιν, «Απ/δα, άγάπην,

και τά ε'ζ έργων αγαθών αύχηματα, προτεταγμενης δηλονότι
της Χρίστου θυσίας της ουρανίου και ζωοποιοί), δι ης
ο κατήργηται θάνατος, καΊ η φθαρτή δη αΰτη καϊ άπο γης
σαρξ άμφιεννυται την άφθαρσίαν. 5

12'Υμεϊο δέ βεβΗλοΰτε σύτό έν τώ λεΓειν ϋμάχ Τράπεζα Κυρίου

ΗλισΓΗμένΗ έστί, και τά επιτιθέμενα έ£ουδένωνται βρώματα
αύτοΰ.

"Οτι και άμείνους έσονται και επιεικέστεροι των ε£

Ισραήλ ο'ι εζ εθνών κεκλημενοι, και δια τούτων ήμΐν ι ο
καθίστησιν εναργές, παρ εκείνοις μεν γαρ αΐ τε θυσ'ιαι
<1 καθαροί, και εύώδες το θυμίαμα, και μεγα το όνομα άπο
ανατολών ήλιου μέχρι δυσμών' παρ ΰμϊν δε, φησιν, ουκ
4ν δόζη μεγάλη και τη πρεπούση θεώ το θυσιαστήριον.
βεβηλουτε γαρ Λυτό, λέγοντες Τράπεζα. Κυρίου ηλιο-γημενη 15
ειττιν, εξουθενωμένα δε και τα επ' αύτης. και εικός μεν μή
τοιούτοις ρήμασι κεχρήσθαι τούς ιερέας, αύτοΐς γεμήν πράγ-
Ρβ. χίίί. μασι τούτο βοάν, καθάπερ αμελεί κα\ " Ό άφρων φησιν
εν καροια. αυτού Όυκ εστι σεο?. οι ων γαρ οραται
β καταφρονών, καν ει μή λεγοι φωναΐς, άλλ' ούν εργοις αύτοΐς 2ο
και τη τού βίου σκαιότητι μονονουχι διακεκραγε τό Ουκ
εστι θεός. οι γαρ ούτω ζην ειωθότες ώς μή εφορώντος
θεού, πάντα τε δράν άπεριμερίμνως, και εκτόπως άνοσιουρ-
γειν, εργοις αύτοΐς και πράγμασιν αρνούνται θεόν. κατά
τούτον δή ούν τον τρόπον, ο'ι μή άποσώζειν εσπουδακότες 2$
τω άγίω θυσιαστήρια) το ότι μελιστα πρέπον τε αύτω και

2. προστίτα·^μίνη{ Εάά. 4· φθαρτή] φθορύ Β. 7· ΐζουδίνων-

ται Β. (ΑΙεχ. XII. κ βεά οογγ.) ΐξονδίνωται Εάά. II. γ» βββυπιρίιιπι εχ Β.
12. <ύω&κ τ6 ηοο οπίίηβ Β. 13. μ*χρ'ι] *α< ΐωι Εάά. 15. αΰτα Β. (68.)
2ο. λίγη Εάά. ίπνίΐίβ Β. ΟβΙ. ίη Ρβ. χίϋ. 23. άπιριμίρίμνωί] άπιρριμμίνως
Η011(1 πΐίΐβ ΟκΙβΜ οϊΐ. ίη Οοά. Κε£. Ρβγ. 139 («βο. χ. ίηευηΐί») άη€ρισκ(ντως Μά\ ίη
ργΙιΙ. ε ΝίΙι., εΐ 0<>ά. 8. Ματοί νεηείίίβ 17 (βεο. χ.) ε&ηάεπι ΟαΙεηαπι αυαιη ΟΌά.
Ρβγ. ΗυρπιΗίεΙυβ εοηΐίηεηβ. 24. αρνούνται] τον Εάά. Γερυκηαηϋ-
ουβ Β. Οβί. «ι. 26. τ» οηι. Β.
 ϊ. ΐ3· ΙΝ ΜΑΙ,ΑΟΗΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 567

όφειλόμενον σέβας, δι αυτών ων πράττουσι λίγουσι Τράπεζα, & 831 Α.

Κυρίου ηλκτγημΐνη «ττί.
ΥΙαραιτητεον δη οχιν το ράθυμον επι τούτοις· και εΐ
μη τις ελοιτο τοΰτο δράν, άκούσεται πάντως θεού λέγοντος
5 " Ουκ εστι μυι θέλημα (ν ύμΐν, και θυσίαν ου προσδίδομαι διιρ™
" εκ των χειρών υμών." πάνδεινον δε οτι το προσκρούειν
θεώ, πώς αν ενδοιάσειε' τις, είπερ εστίν εν καλώ καϊ νου
κα\ φρενός ;

Και εΓπατ€ Ταύτα έκ κακοτταθείαο εστί. και έΕεφύσΗσα αύτά, 13

ίο λέρει Κύριος Παντοκράτωρ, και εισφέρετε τά άρττάΓματα I)
και τά χωλά και τά ένοχλούμενα· και ττροσεφέρετε αύτά
θυσίαν, εΐ προσδέζομαι αύτά έκ των χειρών υμών, λέπει
Κύριοο Παντοκράτωρ.

Καττ)τιάτο λίαν τους ιερουργούς, ώς ηκιστα μεν μωμο-

*5 σκοπεΐν ελομενους τά προσαγόμενα τών θυμάτων, προσ-
δεχομε'νους δε μάλλον ραθύμως τε και άβασανίστως χωλά
καί τυφλά και άρρωστα, καίτοι του νόμου σαφώς τά εμπηρα
τών θυμάτων άπόβλητα δεΐν ποιεΐσθαι προστεταχότος. ίΐ ο
δε δηπου τις τών ιερέων άπεσόβει, του νόμου άντεχόμενος,
20 τόν προσάγοντα εις θυσίαν το άχρεΐον, επεμενον οι προσά-
γοντες, άνω τε και κάτω την αιχμαλωσίαν προτείνοντες,
διϊσχυριζόμενοί τε, και μάλα νεανικώς, φαύλα μεν ούκ είναι,
κακοπαθησαι δε μάλλον κατά την όδόν, ΰπονοστούντων
αυτών εκ Βαβυλώνος εις την Ίουδαίαν. προσεκόμιζον δε
25 τά, άρπάγματα χαι τα χωλεύοντα και ϊνοχλούμίνα. θήρες
μεν γάρ επιόντες εσθ' ότε κατασίνονται ταΐς άγελαις, καν ά

I. πράττουσι] βιώκουσι Εάά. 3· <>π'] ϋά. 5· Μ011 ϋά. '°· τα

ακβαηιμίιιιη εχ Β. (Αΐβχ. VII.) οΓ. ϊηίτδ βΐ οοηΐτα .Ιοί. χ. ρ. 349 β· 1 '■ κα'
προ<τ€φίρ€τι αύτά β. (51. αϊ.) και ΐάν ιισφίρητι Ρ. καί ΐάν φίρητ* Εάά. (Υβί. »).
8ΐαϋιη την αάά. Εάά. (Α.ν. «). 20. προσάγοντα ίΐί θυσίαν Ιιοο οτάίηβ Β.
34- Λ] + τη* Έάά. ίί'] + κα'ι Ανά). 25- χωλίύοκτα] χωλά Εάά.
καϊ αΙΐΓ] + τά Αηο.
 568 Β. ΟΥΚΙΙ,ΙΛ ΑΙΕΧΑΝϋΚ. ί. 13·

6ί τι τυχόν άρπάσειαν, είτα δραμών ό ποιμην εκσπάση των

οδόντων το ήρπασμενον' η καταπτοησας κυνών ύλακαΐς,
η καλαύροπα βαλών τούτο οΐμαι το αρπαγμ-Α. ταύτα
προσήγον όμον τοις τούϊ πόδας λελωβημενοις, και ουκ ετι
συγκατανεμεσθαι τοις άλλοις δεδυνημενοις' προσήγον δε χα) 5
τα ίνοχλουμενΑ, τουτεστι τα. θανατώντα λοιπόν, υβρίζοντα
μάλλον η τιμώντες τον των όλων θεόν. άλλ' ΐ^κρΰσ-ηιτΑ
ε φησιν αύτα λέγει Κύριος ΥΪΑντοχρΑτωρ. και επειδή θυειν
άνοσίως εγνώκατε, ουκ αν δλωρ, φησι, παραδεξαίμην τα
εζ υμών, ούδ" αν λογισα'ιμην εις όσμην ευωδιάς τάς ούτως ιο
εκνόμους και ακάθαρτους προσαγωγός.
Χ/317 ουν άρα θύειν ημάς και μάλα επιεικώς και
εσπουδασμενως, και προσκομίζειν μεν θεώ άπλώς, μη τα.
κατερριμμενα κα\ ατιμότατα, κα\ ούδενός άξια λόγου, άλλα.
832 Δ. α τα. προύχοντα και εξαίρετα, εϊ δε δη τις εαυτόν Ίερουργοίη 1 5
θεώ' μεμνημεθα γαρ του μακαρίου ΐΐαύλου γεγραφοτος
Βοιό. ώδι " ΤΙαραστησατε τα σώματα υμών θυσίαν ζώσαν, άγίαν,
" ευάρεστον τω θεώ, την λογικην λατρείαν υμών" πολυ-
πραγμονείτω τα καθ' εαυτόν, και οιονεί τις ακριβής μωμο-
σκόπος της εαυτού γενεσθω ψυχής, όράτω μη άρα πως ζο
εστί τυφλός, τουτεστι, της άληθείας το φώς ουκ εχων εις
νοΰν' μη σκάζων τον πόδα τω μη όρθοποδειν δΰνασθαι
1> προς πάν ότιοΰν τών αγαθών μη εχων Αρπά,γμΑΤΑ τε και
ι 8. Ρβΐ. άρρωστα, χρη γαρ ημάς μη άε\ ύπνοΰν, " ότι ό αντίδικος
" ήμών διάβολος ως λεων περιέρχεται, ζητών τίνα καταπίη." 25
όταν τοίνυν άυπνοί τε και εγρηγορότες εύρισκώμεθα, παραθεϊ
τό θηρίον. ει δε δη νυστάζοντας ιδοι και κατημεληκότας,
αρπαγμ-Α ποιείται, και άρρωστους άποτελεί, τουτέστιν τεθνη-

I. ΐκσπάσαί Έ,άά. 3· λα3ώι> Β. 5· σνγκαπαιίμ. τοϊΐ ά\\οιι

Ιιοο οπϋηε Β. Κΐαΐίπι δυναμίνοι: ίιά. 9· °"κ αν °^ωί Φΐσί ^οε οπϋηβ Β.
φησι ΕΐηΙε ούκ Ιτ. 'ύά. 13. μιν &36υπ)ρΙυπι εχ Β. άπλας, μη Ηοο ΟΓάίηβ Β.
15. τα 368υιηρΙυιη εχ Β. ΐ6. μιμνήσθω Εάά. γράφοντα ϋά.
22. σκάζη 'ύά. τό ρΓΟ τω μη ύά. 33- αγαθών μη !νων άρπάγματά Τί «αϊ
άρρωστα.] αγαθών οϋχ ίχων. μη άρπαγμά τ» και άρρωστον. ϋα. 24· νμαι ύά.
ϋΐΆύχη άϋπνύν ρΓΟ μη άιι νπνοΰν 'ύά. 2η. 6ή αββιιπιρίτιιη εχ Β. ΐδι; πά.
28. τιθνηκότας] ήσθινηκ. 'ύά.
 ί. ΐ4· ΙΝ ΜΑΙ^ΑΟΗΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 569

κότας, κάϊ αδρανώς έχοντας κομιδΐ) περί τό δύνασθαι κατορ-

θούν άρετην. έστω δε δη κα\ τον διενοχλεΐσθαι μακράν,
τουτεστι, μικροψυχίας άμείνων και διαπρεπών εν ύπομοντ}.
ωσπερ γάρ άποφερει προς ζωην της υπομονής ό τρόπος, α
5 οΰτω καΐ εις θάνατον μικροψυχία. νου γάρ άσθενειαν κα\
καρδίας πάρεσιν το χρημά φαμεν. τοιγάρτοι και ό μακάριος
προφήτης 'ϊίσαιας των τοιούτων ημάς άπαλλάττεσθαι παθών
συμβουλεύει λίγων " Ισχύσατε χείρες άνειμεναι και γόνατα Εβ.χχχν.
" παραλελυμενα, παρακαλέσατε ο'ι όλιγάψυχοι ττ) διάνοια,
ίο" Ισχύσατε, μη φοβεΐσθε. ιδού ό θεορ ημών, Ιδού Κύριος Ι&.χΐ.ιο.
" μετά Ισχύος έρχεται, καΐ ό βραχίων μετά κυρείας."

ά
Και έπικατάρατοε οε Αν δυνατόε, και ύπΡρχεν αύτφ έν τφ 14
ποιμνίω αϋτοΰ άρσεν, και ευχή αύτοΰ έττ αύτφ, και θύει
διεφθαρμένα τω Κυρίω· διότι βασιλεύε μέταε εΓω είμι, λεΓει
«5 Κύριοε παντοκράτωρ, και τό όνομα μου έττιφανέε έν τοΐε
έθνεοι.

Καθορίζει λοιπόν του θύοντος άνοσίως την άράν, καΐ

μάλα εικότως. εΐ γάρ δη τις εϋξαιτο, φησί, χα) εν ποιμνίοις
εχοι τοις εαυτού τό αρτεν τε και άμωμον, άνθ' ότου μη ο
2 ο τούτο προσκομίζει θεώ, συλλέγει δε μάλλον ά μηδενός
άξια γενοιτ' αν ολως' ύβρις γάρ τό χρήμα κα\ έτερον οϋδε'ν.
ου γάρ δη κατά τινας τών σκότω προσκαθημενων και
πλάναις καΐ βεβηλοις ε'ιδωλολατρείας, λίθοις κα). ξύλοις
δεδουλεύκαμεν' τω θεώ δε μάλλον τω παντοκράτορι, και
2 5 τω τών όλων γενεσιουργά), όν τρεμουσι μεν ουρανοί, κατα-

ι . π*ρ· Ιΐίώεί Β. 3· δκιτρότων] οΊαπι'τττοΜ' Ε<1(1. 9· παρακαΚίσασθ*

ΑυΙιεΓίαθ. II. κυρίας Εάα. 13. αϋτώ 30068811 εχ Β. (Αΐβχ.) τψ
οω. Β. (198, 333·) Ι3· και ρ™»*] + η Ρ- Εάά. (63, 147·) '4· διιφθαρ-
μίνα Β. (33. 63. αϊ.) ίκφθαρμίνον ΈΑΑ. 1<). ?χ€» Β. Τί ΟΠ1. Β.
30. προσκομίζοι Β. Η&ΜΙ σνλλίν»» Β. 31. γίνοιτ αν όλωε] φαίνοιτ αν
λόγου Εάά. γαρ ωβίπηρίϋΐϊΐ βχ Β. 33. σκότω προσκαθημίνων—ίίδωλολ.]
«V σκότω—ιιδωλολατρ. προσκαθήμινοι ϋά. 33. και £ύλοιι] αναίσθητοι! ίίά,
35. τω ΟΠ1. Β.
νοι. ιι. 4°
 570 Β. ΟΥΒΙΙ^Ι ΑΙ^ΕΧΑΝΟΚ. ϋ. ι, 2.

833 Δ. » πεφρικε δε και ή γη καϊ πάντες οι εν αυτί), επιμαρτυρεΐ

δε πάλιν τοΐς ε'£ εθνών το λίαν επιεικές, ϊπιφανΐς είναι
λίγων το της θεότητος όνομα παρ αύτοΐς, σεπτόν τε και
άξιάγαστον' διακεισόμεθα γαρ ούχ ετερως ημείς, η κατά
τούτον τον τρόπον. 5
'Απεδε'χετο δε κα\ ό Κύριος ημών Ιησούς Χρίστος
ειδωλολάτρην οντα τον εκατόνταρχον, κα\ δη καϊ. εφασκεν
^ Ι Αμήν λεγω νμιν, παρ ουοενι τοσαυτην πιστιν ευρον εν
I) " τω Ισραήλ." επάρατος ουν 6 (Ιυων θεώ το κατεφθαρμίνον,
καίτοι ενόν αντω τοις άμείνοσι τιμάν, εϊπερ ίν ποιμνίοις εχει, ίο
καθάπερ εφην άρτίως, το αμωμόν τε και αρτεν. σημειωτέον
δε, οτι το αρο-εν εις θυσίαν αιτεί, καίτοι του νόμου προστε-
ταχότος καταθύειν θεφ καϊ θήλεα, φαμεν ουν, ότι α'ι κατ
εύχήν θυσίαι, τουτεστι τα εκούσια, το αμωμόν τε και αρσεν
ΐ«ν. ί. 3. εδε'χοντο θύμα, και ην ό τύπος εϊς τον προσάγοντα, μόνον- 1 5
Λο. ' 3' ουχι παρεγγυώντος του νόμου, ότι χρή τους εις όσμήν
ευωδιάς άναβαίνειν εθελοντας τω θεώ, ανδρείους τε είναι και
ο παθών άμείνους κα\ μώμου παντός άπωτάτω. α'ι δε γε ΰπερ
Ιΐ).ίν.28, αμαρτιών προσαγόμεναι θυσίαι, το θήλυ πάντως εδε'χοντο
άπο τών αμνών, καϊ άπο τών ερίφων. αίνιγμα δε κα\ τούτο 2 ο
τής τών προσαγόντων ασθενείας ήν. αναλκι γαρ το θήλυ,
καϊ τών άρσε'νων ώς εν Ισχύϊ δεύτερον, αμαρτία δε πάσα
δρωτο αν ήσθενηκότος του νου, και ούτι που μάλλον την
πνευματικήν σώζοντος εύρωστίαν.

ά
Κεφ. β'. Και νΰν η έντολΗ αδτΗ ττρόο υμάε, τούε ίερεΐο. εάν μΑ είσ- 25
ακοΰσΗτε, και εάν μΗ θΑσθε είε τΗν καρδίαν υμών του δούναι
δόζαν τφ ονόματι μου, λέΥει Κύριοε Παντοκράτωρ, και έΕαττο-
στελώ έφ' ύμάο ΤΗν κατάραν, και έπικαταράοομαι ΤΗν εΰλοραν
ύμών, καϊ καταράοομαι αύΐΗν και διασκεδάσω τκν εύλοπαν

4· διακασώμιθα ΑίΛ. ΙΟ. ϊνον αΰτώ] τον αίτον Έάά. 23. οΰτϊ]
οΰτ€ Ίιά. 25. ή οπι. Ρ. Εάά. τον! Β. (ιο6.) οί Εάά. ιΐσακούσητι Β.
[ύπακούσητ€ ΑΙβΧ. φ, 49· Ιθ6.} άκονσητί Εάά. (ΥβΙ. &0.) 20. ϊν ταΐΐ
καρδίαιί Β. 28. την ρΓΪΙΙβ ΟΠ1. Ρ.
 π. ι,ϊ. ΙΝ ΜΑΙ,ΑΟΗΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 571

ύμών, και ούκ εσται εν ϋμϊν, ότι ύμεΐς ού τίθεσθε εΐο τάε
καρδίαε ύμών. β

ΤΙαρίησι φιλαγάθως τάς επ\ τοις ήδη φθάσασιν αίτιας,

και νέμει τον ελεον, ε'ις άρχάς ώσπερ επιεικείας άνατιθεϊς
5 τους ήμαρτηκότας. τουτι γάρ οιμαι δηλοΰν λέγοντα χρη-
στώς τό Και νυν η εντολή αυτή προς ύμαίς τους Ιΐοίις. απειλεί
δε λοιπόν, ώς ε'ι μη ελοιντο ποιεΐν α. χρη ποιοΰντας όράσθαι,
κα\ εις νουν εσω τίθεσθαι και χοιρ^ίαν των θείων χρησμωδη-
μάτων την αϊσθησιν, εσοιντό τε εαυτών άμείνους η πάλαι, και α. 834
ίο την του θεού δόξαν επιζητήσειαν, μη κατασμικρύνοντες ετι
το θυσιαστηριον, μήτε μην απλώς ή άβασανίστως τελούντες
τα. νενομισμενα, πάντη τε και πάντως καταράτους άποφανεΐ
κα\ υπό θείαν οντάς όργήν. οΊμαι δε εγωγε δηλοΰν τό Έχ<-
ΚΛΤΛΟΛο-ομ,Λΐ την εϋλογίαν νμ,ων κλ) ^ιαο-χεο^ΛΟ-ω αύτην, εκείνο
ΐ5 τάχα που. θεοΰ μεν γάρ κατανεύοντος την εύημερίαν τισϊν,
εύφορησει τά εν άγροϊς, εΰκαρπά τε έσονται και εν εύθην'ια,
και εϊς πληθυν άμετρητον επιδώσει τά θρέμματα, και φθοράς "
έσονται της τών σωμάτων άμείνους αυτοί, άφιστάντος δ(
την ΐΰλογία,ν αύτοΰ, προς πάν τουναντίον μεταχωρησει τα
2ο πράγματα, και άπεσται μεν πάντως τό εύημερεΐν, κατακρα
τήσει δε μάλλον τά έφ' οϊς εικότως αν καταλγύνοιτό τις.
Κα\ ταυτι μεν ό λόγος ώς εν αισθητοΐς τε φησϊ κα\
προσκαίροις πράγμασιν' ε'ιδεναι δε άναγκαιον, ώς ει μη τις
ελοιτο τάς θείας εϊς νουν εχειν εντολάς, οιχησεται παντελώς
25 αύτω προς τό μηδέν τά εϊς νουν αγαθά, εζει τε καρπόν ούδε'να
της φιλόθεου ζωης' άλλ' εσται μεν ευλογίας της άνωθεν και 0
παρά θεοΰ τητώμενος' παραπεσεΐται δε ταΐς άραΐς και ταΐς
εκ τούτου ποιναΐς. ζητητεον δη οδν την του θεοΰ δόσιν' και

I. ταί καρδίας Β. (86.) την καρ&ίαν Έάά. 5· 7°Ρ] Η-'" Εάθ.

6. τούι Β. υΐ βυρΓα. ο! ϋά. 7· ϊλοιντο"] ϊχοιντο π<3. 9- Κοντοί
η Β. Χΐ,'ιΙίιη αντάν Εάά. 13. καταράτονι] κατηραμίνονί ϋά. ι6. ίί-
καρπά Τ€ Έσονται και ίν ινθηνία] ΐνκαρπίαι τ< Έσονται κα\ ινθηνίαι \\ά. ι8. αυτοί
Οία. Β. 31. (Ικότως αν αοο οτάίηβ Β. καταγίνοιτό ])Γ0 καταλγύνοιτό 'ηά.
23. φησι 368υπιρΙαπι βχ Β. 24· πακτίλώί] πάντα Εάά. 28. τούτων ϋά.
6όσιν] 6όξαν ϋά.
4ϋ 2
 572 Β. ΟΥΚΙΙ,ΕΙ ΑΚΕΧΑΝϋΒ. ϋ. 3, 4-

τίνα δη τρόπον τοΰτο κατορθώσομεν, αύτός ημάς ό Έωτηρ

8.Μ»ί«ι. 48ί8αζ(ν ειπών " Ααμψάτω το φώς ύμών έμπροσθεν των
" ανθρώπων, όπως ίδωσι τα. καλά. έργα υμών, και δοζάσωσι
" τον Πατέρα ύμών τον 4ν τοις οϋρανοΐς." τότε κα\ πλήρη
την ΐϋλογίαν άποληψόμεθα και άκράδαντον την εύθυμίαν, 5
ά και ταΐς πνευματικαΐς εύκαρπίαις εντρυφήσομεν, έμπλεοι τε
παντός άγαθοΰ γεγονότες, τον αληθώς αξιοπρεπή κα\ άξιε-
παινον διαζησομεν βίον.

3'Ιδού €Γω αφορίζω ϋμΐν τον ώμον, και βκορπιώ ενυστρον επί
τά πρόσωπα υμών, ενυστρον εορτών ύμών, και λΗψομαι ύμάε ίο
4 είε τό αυτό- και Γνώσεσθε δτι εΓω Κύριοε έξαπέσταλκα
πρόο ύμάε τπν έντολΗν ταύτΗν, τοΟ είναι τιΐν διαθΗΚΗν μου
πρόε τούε Λευίταε, λέτει Κύριοε Παντοκράτωρ.

β Κε'κρυπταί τι πάλιν εν τοις προκειμενοις, δ καϊ οίμαι δεΐν

τοις φιλακροάμοσι διατρανώσαι σαφώς" συνεϊεν γάρ αν 15
οΰτω ευ μάλα το δηλούμενον. ό νόμος τοίνυν ό δια. Μωυ-
σεως τάΐς άνωτάτω τιμαϊς τον τών θείων θυσιαστήριων
παραστάτην κα\ Ίερουργόν στεφανών, οίον (ν τάξει θεού
χνίϊΊ. ι. τεθεικεν αυτόν, εφη γαρ οτι καρπωμα ϊ\.υριου ο κλήρος
\^οτ' χ' αύτοΰ. εφη δε που και ό θεσπέσιος ΥΙαΰλος " Βλέπετε τον 2ο
835 Δ. α " ' Ισραήλ κατά σάρκα, ούχ ο'ι εγγίζοντες τω θυσιαστηρίω,
" κοινωνό] του θυσιαστηρίου είσίν" εθος γάρ ην άπο παντός
^Το'ΐδ ^υΜα7"0? άφιεροΰσθαι τω θεώ στηθϋνιον και βραχίονα, και
ϊν. 9. νίϊ. τον λοβόν του ήπατος, καϊ τους δύο νεφρούς, και μεντοι τό
10-24·
ενυστρον, τουτεστι την κοιλίαν, ύπεμφαίνοντος αΐνιγματωδώς 2$
του νομικού γράμματος, ότι πάντα ημών τά εντόσθια τών

ι. αυτοί] αυτό Εάά. βηΐβ Μί^ηε. 3· *Ρ7α νμων Ιιοο ΟΓθίηβ Β.

?. άζκπαινον] ϊξαίριτον άά. 9· αφοριω Ρ. II. «ι] €ΙΓί Ρ.
ΛΙεχ. 42- ιοο.) γρώσίσθι Β. («) ϊπιγνώσισθ( ΕΔά. (Α.ν. &ο.) δίαΐϊιη ότι Β.
(23·) διό™ Εάά. (Α.ν. &ο.) Κύριος 38βυπιρΙιιπι εχ Β. (ΑΙεχ. XII.) δίπΐίπι
απίσταλκα Β. (βοΐ.) ϊξαπίσταλα Ρ. (42. 02. 86. 147·) 1&· ύιατρανωσαϊ]
διατρανουσθαι ΪΖάά. 23. έφιιροϋσθαι] άφαιριισθαι ΐίά. στηθϋνιον
[σταθύνιον Οοά. ?] καϊ βρ. Β. βρ. καϊ στηθηνιον ϋά.
 π. 3,4· ΙΝ ΜΑΙ,ΑΟΗΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 573

άνατιθεντων εαυτούς εϊς όσμήν ευωδιάς τφ θεω, ιερά τε

είναι προσήκει και ήγιασμενα. προσκομίζονται γαρ τα
εντόσθια, της ενούσης αύτοϊς ακαθαρσίας άπηλλαγμενα. Ι)
βραχίων γεμήν ισχύος αν νοοίτο σημεΐον. χρήναι 8ε φημι
5 προς πάν έργον αγαθόν ισχύοντας ημάς και άνδριζομενους
άναμελωδεΐν εκείνο σοφώς το δια. της του ψάλλοντος λύρας
" χΖύλόγει ή ψυχή μου τον Κύριον κα\ πάντα τά εντός μου Ρ", οϋ.
" το όνομα το άγιον αύτοΰ."
Και περί μεν των εντοσθίων καΐ των τελουμένων θυσιών <^άΛβ
το κατά τον νόμον ισχνός ήμΐν άγαν εκπεποίηται λόγος εν ετε- κι>. χΐ.
ραις συγγραψαις' ουκουν το ταύτα λέγειν αφέντες εις το β<ι<ι.
παρόν, των προκείμενων την διασάφησιν, ώς ενι, ποιεΐσθαι
σπουδάσομεν. προστεταχότος τοίνυν του νόμου μωμοσκο- ο
πεΐσθαι δεΐν τά Ίερεΐα, και άβασάνιστον θύμα μη προσκομί-
1 5 ζεσθαι τψ θυσιαστήρια), και τοις τεταγμενοις εις Ίερουργίαν
τά εκ των θυμάτων άφορίζεσθαι μερη, κατημελησαν μεν του
χρήναι μωμοσκοπεΐν, τετηρήκασι δε την εντολήν των καλου
μένων άφαιρεμάτων, ου τ6 τφ θεφ μάλλον ήδύ των ιδίων
προτάττοντες θελημάτων, κρατύνοντε'ς τε και εμπεδούν σπου-
30 δάζοντες όπερ αυτούς ώφελεΐν εδόκει τά εκ των θυσιών
συναγείροντας κρεα. τούτο παράγει προς ελεγχον, και φησιν ά
ΊΑ» έγω αφορίζω ύμϊι> τον ωμ-ον' το δε αφορίζω νΰν τεθεικεν
άντι του 'Αφώρισά τε ηδη και εϊς δεύρο βούλομαι τηρέίσθαι
το εθος. προσερριψα δε ώσπερ, ήτοι προσρίπτω κα\ το
2 5 ενυοτρον είς τα, πρόσωπα ΰμων. επειδή γάρ αύτο\ άτιμάζουσι
τό θυσιαστήριον, ταύτητοι θεός τό "Χχορπιω φησιν, οίον
άνθυβρίζων. " Ό γάρ εξουθενών με, φησι, εξουδενωθήσεται'" ί.1^-
λη^/ομ-αι δή οδν ύμας εις το αυτό, τουτέστιν, εν αύτψ δη

2. ιτροσίκομίζοντο Έ,άά. 4· ν'Μ"] τί Μ" "^· 9· ™* βββαπφΐιιπί

εχ Β. Ι3· σπον&άσωμΐν Εα(3. Ι4· Ί'ριΐα] Ήρα 'άά. ΐ6. «κ
&89ΐΗηρΙυπι 6Χ Β. Ι7· τιτηρήκασϊ] ητιθηκασι \\Α. ΐ8. το τω θ«ώ]
τοί Θ«ο0 ϋά. ιρ. πράττοντιι ρΓΟ προτάποντίΐ ϊιά. 20. &π(ρ 'ύΛ. θυσιών]
θυμάτων 'ύά. δίαίιπι σνναγ€ίροντ(ί 'ύά. 24· ωσττιρ οπι. Β. 25- αντο«
άτιμάζουσι ηοο οπίίηβ Β. 36. θιόί τό ωβυπιρίΒ βχ Β. ΡτϊεπιϊβίΙ 6 Β,
ςιιοά ρο8(εα άείεή νοίυίΐ. 37· *£ονο~*νων Εάά. (ξονοΊνωθήσ<ται
ηα&εΐ Β.
 574 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι^Ι ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. ΰ. 5·

β τούτω περιεσομαι και άσεβούντας ελεγζω. άνθ' ότου γάρ

δη τον μεν επι τοις άφαιρεμασι τοις υμών τετηρήκατε νόμον,
και της δοθείσης ΰμΐν μερίδος κατ ούδενα τρόπον άνεχεσθε
καταρραθυμεΐν, ε'ικαΐον δε ύμΐν είναι δοκεΐ τό χρήναι μωμο-
Οί. βυρπ» σκοπεΐν, γνώσεσθε δη ουν κεκλεισμένων εφ' ύμΐν των θυρών, 5
τουτέστιν, εκκλειόμενοί τε και εκπεμπόμενοι τής ιερουργίας,
οτι εγώ δε'δωκα την έντολην τα,ντην, ήτοι την σια&ηχην, ην
διεθεμην προς τους Αευίτας. τί ούν τό εντεύθεν ; ειδεναι
προσήκει τους τοις θείοις λειτουργοΰντας μυστηρίοις, οτι
836 Α. β 70 τω θεώ δοκούν εκπράττεσθαι χρή, και τών δεσποτικών ΙΟ
προσταγμάτων ριπτεΐσθαι κατόπιν παν όπερ αυτούς ώφε-
λεΐν ετερως δοκεΐ. ιεροί γάρ ούτως έσονται λειτουργοί,
και ουχί τών πρόσκαιρων ερασται και λημμάτων αισχρών
ήττώμενοι.

5 Ή διαθΗΚΗ μου Ην μετ' αϋτοΟ τηο ζωβε καϊ τΟε είρΗνΗε. 15

Άνακομίζει τον λόγον επι τούς άγιους τε και εύδοκίμως

Ίερατεύσαντας, και άξιάγαστον αληθώς άποφαίνει -χρήμα
υ την Ίερουργίαν, τό γε ηκον εις νόμον, και την εκ τών θείων
χρησμωδημάτων ονησιν και άσφάλειαν. ώς γάρ ό σοφώ-
Κοπι.νϋ. τατος γράφει ΪΙαύλος " Ό νόμος άγιος, και η εντολή άγια 2ο
Μ κάϊ δικαία κα). αγαθή." όταν τοίνυν δοκεΐ περ\ τού Κευ\
ποιεΐσθαι τον λόγον, άναθετεον εύ μάλα τών νοημάτων την
δύναμιν, ούχι δηπου πάντως εκείνω, ος άνεφυ μεν εξ Ιακώβ,
εναρίθμιος δε τοις δυοκαίδεκα γεγονεν υ'ιοΐς' ού γάρ Ίερά-
τευσεν όλως' συνησομεν δε της ϊερωσύνης τό χρήμα, και 25
ο αύτό τούθ' όπερ εστίν ιερουργία μονονουχι και διαμορφού-
μενον ώς εν προσάπτω Αευί' ην τοίνυν, φησϊ, προς αύτόν ή
3ια,()ηχη μου της ζωης χλι της είρηνης. λελάλητο μεν γάρ ώς

4· ίΓκα» αεΒΙΙΙΪίρΙυΐη 6Χ Β. χρήμα ρΓΟ χρηναι Β. 7· διαθηκην] διά-

θισιν Έιάά. α. μνστηρίοιι] θνσιαστηρίοΐί ύά. ΙΟ. τω ΛββυηιρΙυιη
βχ Β. πράττατθαι Β. 22. τον! \όγονι Εά(3. 23. «τ* ίιαΐνον ύά.
34· 'κρατιύονσι» ύά. 26. τοντο ύά. 28. ίιάθίσίί ύά. λ(λάληται ύά.

-ν
 ϋ. 5· ΙΝ ΜΑΙ^ΑΟΗΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 575

προς Μωυσε'α τον Ίερώτατον ό εν γράμμασι νόμος, δια- "*·

κονηθε)ς δι αγγέλων τίθενται δε δίά" μεσίτου Μωυσε'ως
τοΐς εζ αίματος Ισραήλ, επαγγελίαν εχων ζωής κα* ειρήνης
τοις εθελουσι βιοΰν ορθώς, και κανόνα ποιεΐσθαι της (αυτών
5 ζωής τό τω νομοθέτη δοκούν.
"Εοικε 84 τι κα\ τών αναγκαιοτέρων ε'ις θεωρίαν ό λόγος
ήμΐν εις τό παρόν ύπαινίττεσθαι. δεδοται γαρ ό νόμος τοις (1
άρχαιοτεροις, ήγουν τοΐς εξ αίματος του Ισραήλ, παιδαγω-
γίαν είσφερων τήν επί Χριστώ, και εικόνα τίνα. και όπο
ιο τύπωσιν εμφανή τών αληθέστερων" ή δε αλήθεια ό Χριστός,
ός εστι ζωη κα) ειρήνη, και αυτόν ήμϊν αϊ δια. ΝΙωυσέως
γράφουσι σκιαί. τοιγάρτοι και εφασκεν Ίουδαίοις προσ-
λαλών " Εΐ επιστεύετε Μωυσή, επιστεύετε αν εμοί' περι 8..Γοβη.
" γαρ εμού εκείνος εγραψεν." αυτόν εδήλου σφαζόμενος ό
ΐ5 αμνός εν μην\ τω πρώτω τη τεσσαρεσκαιδεκάτη ήμερα, και β Εχοά.
άνασώζειν εθελων τω αίματι τους χρίειν εθελοντας τας τών «3·
οίκων ψΑΐας αυτόν η οαμαλις η πυρρά τε και άμωμος, ης η Γ,.π™·
σποδια μεθ' ύδατος ήγίαζε τους κεκοινωμενους " προς την Ηβΐ>. ίχ.
" τής σαρκός καθαρόηρα" καθά γε'γραπται' αυτόν ό αζυμος Εχοά.
μ ( / » \« ~ \ « *· χϋ. ΐ5·
20 άρτος, αι τρυγόνες, οι νεοττοι των περιστέρων, και απαξ- ι^γ. ί.
απλώς εμπλεως ην ό νόμος τής επϊ Χριστώ θεωρίας. Χϋ"
εϊκότως ούν λέγεται Αιαθηχη ζωής χλ) ειρήνης, ζωοποιηθεντες
γαρ εν αύτω, δι αυτού δή πάλιν τήν προσαγωγήν εσχήκαμεν » 837 Α
ν > * /-ν ν νγτ' » ' / * » * Έρα. ϋ.
την προς τον κ)εον και ΙΙατερα, ειρηνευομεν τε προς αυτόν ιβ.
2 5 δι υπακοής κα\ πίστεως. ,

Και έδωκα αύτώ εν φόβω φοβεϊσθαί με και από προσώπου

όνόματόε μου στέλλεοθαι αυτόν.

2. μεσίτου Μωυσί'ωί] μισίτην Μωσ/α [Μωυσί'α ΡοηΙ.] Εάά. 3· ταρογ-

γι\ίαν 'ύά. 8. άρχαίοα 'ύά. δίβΐίπι ήγουν αββυιηρίυπι 6Χ Β. Λ»υί ρΓο
τοϋ ΊσραηΚ ίΐ(1. ο. την «VI] ί'πΐ ύά. 10. ή Μ άλήθιια <5]
άΚηθήι δί ύά. 12. ϊφασκον 'ύά. 8ηΙβ Μΐ£η<?. 14. <5 36βιιιηρΙυιη εχ Β.
ΐ6. άνασώζίΐν «'βίλων] άνασώζων Β. 19. καθωι ΈΛά. 31. ϊμπλα»!
αββαοαρίαιη 6χ Β. 27· σνστίλλ*σθαι Ρ. Εάά.
 576 Β. ΟΥΚΙΕΜ ΑΕΕΧΑΝϋΚ.

Απαριθμείται χρησίμων τα λαμπρά της ϊερωσύνης αύχη-

ματα, δια της του νόμου μυσταγωγίας εξαιρόμενα. ένετ'ιθει
1) γαρ μάλιστα τοις ϊερουργοϊς τον του θεου φόβον, στελ-
λεο~ύαι μεν άναπείθων αττο προνωπου ονόματος αύτοΰ, τουτ
έστιν, ύφοράσθαι και ΰποο-τίλλεο-θαι παρασκευάζων το όνομα, 5
το Αεσποτικόν, αιδώ τε την εις αύτο ποιείσθαι δεϊν άνα
πείθων ου πάρεργον, άλλ' έσπουδασμένην' ου τί αν γένοιτο
^?ν"3 τιμαλφέστερον ; γέγραπται γαρ, ότι " Ό φοβούμενος τον
δίτ.ϊ. ιι. " Κύριον, ούτος υγιαίνει." και πάλιν "Φόβος Κυρίου δόξα
" και καύχημα." μεμαρτύρηκε τοίνυν τοις όσίως και αληθώς ίο
'ιερατευκόσι το βεβηκός εις άσφάλειαν. ου γαρ απλώς πεφο-
ο βηο-βαί φησιν αύτούς, άλλ' εν φόβω πεφοβηο-()αι, τουτέστιν
ώς εν όλη ψυχή και καρδία τον θείον εισδέξασθαι φοβον.
αϊ γαρ επιτάσεις Ιν τούτοις, και ό τών λέξεων άναδιπλα-
σιασμός τό ερηρεισμένον εϊς άρετην τών επαινουμένων τοις ι Β
άκροωμένοις κατασημαίνουσιν.

6 Νόμοο άλΗθείας κν έν τφ οτόματι αύτοΰ, και αδικία οΰχ εύρέθΗ

έν χείλεσιν αύτοΰ.

ΐΛν.χϊχ. Έκελευε γαρ ό νόμος κα\ του ψεύδους άποφοιτάν, ορθά

ι Τ€ καΐ ^καια λαλεΐν κα\ την εφ' εκάστψ πράγματι κρίσιν ζο
■>, 6, 7· άληθη τε κα\ άδιάστροφον ποιεΐσθαι φιλεΐν. έοικε δε πάλιν
ά άλ$ειαν όνομάζειν τον Κύριον ημών Ίησοΰν τον Χριστόν, ου
τον νόμον έν χείλε<τι πεφορεκέναι φησι τους βιοτεύοντας
Ίεροπρεπώς. ει γαρ καΐ ην, ώς έφην, εν σκιαΐς ό νόμος, άλλ'
ην εν αύτω της αληθείας η μόρφωσις, καϊ τών ευαγγελικών 25
θεσπισμάτων η ώς εν γράμμασιν ύποτύπωσις. εύρησομεν
γαρ έν τοις τύποις της έν πνεύματι λατρείας την δύναμιν.

2. ϊξαφόμινα] (ξίυρημίνα ΈΛά. 6. αυτόν 'ύά. 10. τοΐι 083ΐιιηρ1απΐ

βχ Β. 13. ώ: αββιιπψΐιιιη βχ Β. Ι4· οί των λίξιων άναοΊπλα-
σιασμοί Υ,άά. I η. ην αληθείας ίηνεΓβο οπίϊηβ ί\ Εάά. τ<ρ ΟίΙΙ. Ρ. ¥Αά.
31. άληθη] ινθή Ε(](Ι. 22. τον 3.Η. ΟΙΙΙ. Β. 23· π*φομηκίναι Κί1<1.
 π. 6. ΙΝ ΜΑΙΑΟΗΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 577

οτι δε Χρίστου νόμος ην καΐ ό πάλαι τοις άρχαίοις διά Μωυ-

σεωρ κεχρησμωδημενος, άναπείσει λίγων αύτός ο Σωτηρ β
" Μή νομίσητε οτι ήλθον καταλύσαι τον νόμον η τους ^
" προφήτας' ουκ ηλθον καταλΰσαι, άλλα πληρώσαι. άμην
5 " γαρ λέγω ΰμϊν, εως αν παρελθη ό ουρανοί και ή γη, ιώτα
" (ν η μία κεραία ου μη παρελθη άπό του νόμου, εως αν
" πάντα γενηται."

Έν εΐρΗνΗ κατευθύνων έττορεύθΗ μετ' έμοΰ, και πολλούς έττέ-

στρεψεν άπό αδικίας.

ίο Το ειρηνεύειν προ: θεόν, τ'ι αν έτερον νοοΐτο πρός τε

ημών αυτών και έτερων, ονπερ άν εΤ,εν τών θείων λογίων
επιστήμονες, η το φρονεΐν ελε'σθαι και δράν α. βούλ€ται, καϊ& 838 Α.
κατά μηδενα τρόπον προσκρούων αύτω, κατορθοΰν δε μάλλον
επείγεσθαι την εύκλεά πολιτείαν κα\ άζιάγαστόν τε και
1 5 εννομωτάτην ζωήν ; ούτω και 6 θειος ήμΐν προσπεφώνηκε
Παύλος " Δικαιωθεντες ούν εκ πίστεως, ειρήνην εχωμεν προς κ°η1· τ·
" θεόν." ούτω μεν γαρ τον φύσει τε και αληθώς Αεσπότην
ειδοτερ τιμώμεν. άνάπτοντες δε τη κτίσει το σέβας, κα).
κατακρατούσης τών ημέτερων εννοιών της βέβηλου τε και
2ο ρυπαράς αμαρτίας, άνθεστήκαμεν τω Δεσπότη, κα). οίον
άντανιστάμεθα προς μάχην αύτω, σκληρόν αϊροντες τον β
αύχε'να, και το άπειθες και δυσήνιον μελετώντες ετι. κα\
πιστώσεται λέγων του Σωτήρος ό μαθητής " Ούκ οίδατε ότι ^ ™'
" ή φιλία του κόσμου εχθρά του θεού εστίν ; ός εάν βου-
25 " ληθη φίλος είναι του κόσμου, εχθρός του θεοΰ καθί-
" σταται." επιστρεψαντας δε προς τον τών όλων θεόν διά
της πίστεως, και της άμαρτίας άνηρημενης, το μεσολαβούν
ούδεν, ούδ' άν άπείρζειε τις της προς αύτόν οικειότητας,

I. άρχαιοτίροΐί Έάά. 5· Ύ&Ρ οτα· Β· 8. ΐπίστρ<ψ(ν] άπί'-

στρίψιν Ρ. Αιιΐκ (22 βΐ.) οί. ίηΓιβ βοΙιοΓιϊ ββψιεηΐίβ βιιΐι ίηίΐίο. δίαΐίηι ϊξ Β.
(βοΐ.) ββθ οί. ίηίτΗ. ι6. ΐχομιν Ροηΐ. 41υο(1 ΙβρΙ Β., ηββοίο. ιη. νάρ
01 τ< 3β8<ιπ)ρ(3 βχ Β. ΐ8. + και ΕΛά. 20. ρνπαράί] βδιλνράί ιϊα.
24- καϊ όί 'ήά. 26. ΐπιστριψαντα \\ά.
νοί. ιι. 4Ε
 578 Β. ΟΥΚΙΙ,Ι,Ι ΑΙ,ΕΧΑΝΒΚ. ϋ. η.

κολλώμεθα δε ώσπερ αύτω διά πάσης επιεικείας, βαδιούμεθά

£ τε όΥ εύθείας οδού, και την καλην αληθώς πορευσόμεθα
τρίβον, άπευθύνοντες εις αυτήν (αυτούς τε κα\ έτερους.
ΥΙρε'ποι δ' αν μάλιστα το εν γε τούτοις είναι τοις όσίοις
Ίερουργοΐς, περί ών αν λεγοιτο, το μάλα εικότως Έκ ειρήνη 5
κατευθύνων έπορεύθη μετ εμου κα\ πολλούς ήτίατρτψα άπα
αδικίας, ιχνηλατεί γάρ πως το ύπηκοον τάς των ηγεμόνων
επιεικείας, και οΊπερ άν ερχοιντο δι ευθείας όδοΰ σώζουσι
ά πολλούς, άναπείθουσί τε ραδίως την άσελγη καί επάρατον
άφε'ντας ζωην κα\ τους της αδικίας τρόπους, άνθελεσθαι τε ίο
και αγαπάν τα άμείνω και άξιάγαστα, και οίς άν εποιτο τό
επαινεϊσθαι δεϊν παρά τε θεφ καί άνθρώποις.

7 "Οτι χείλΗ ίερέωε φυλάγεται Γνώσιν, καί νόμον έκ^ΗΤΗσουαιν έκ

στόματοε αϋτοΟ, διότι άιτελοε Κυρίου Παντοκράτορόε έστι.

νοΓ™ Τίνα δη τρόπον πολλούς μεν άπε'στρεψεν από αδικίας, 15

πεπόρευται δε, κατευθύνων εν ειρήνη μετά θεού, διατρανοϊ
β λέγων, ώς πεφόρεκε μεν εν χείλεσιν, ήγουν επι γλώττης,
παντός του προς ζωην άναγκαίου την γνω<τιν, γε'γονε δε
Εοιη. Η. « παιδευτης άφρόνων, διδάσκαλος τε νηπίων," και τοις εθε-
λουσιν άναμαθεΐν τό τω νόμω δοκούν αληθής τε και άπλανε- 3ο
στατος εξηγητής, ούχ ετερωσε ποι μετατρεπων των θείων
ΆΜ*ΐϋι. λογίων τον νούν, ούτε μην διδάσκων " διδασκαλίας, εντάλ-
" ματα άνθρώπων" άλλ' οίον άγγελος θεού διαλευκαίνων
ευ μάλα τοις ύπό χεΐρα λαοΐς τό άμυδρώς εσθ' ότε χρησμφ-
839 Α. α δούμενον. άπαγγελλει γάρ ου τό ο'ικεΐον θέλημα, ούτε μην 25
τούς άπό γνώμης ιδίας ερεύγεται λόγους" υπηρετεί δε μάλλον
Αεσποτικοΐς θεσπίσμασι. φαίην δ' άν, ότι καί άληθες εν

I. ίί <18Ν11ΠΐρΜιΐη βχ Β. 3· αν™!»] ίαυτην Ε(1(3. Τί 8δ8ΐιιορΙιιπι βχ Β.

ή. (ΐραι] + ζητιΐρ Έάά. ηγονμινων Ϊ\Α. 14· δτ« Ρ. (22. η).)
ι -,· πολλα( Κ(1(1. άπίστριψιν ΙιηίκΊ Β. άπό άδικίαι 388<ιιηρΙα εχ Β. δίαΐίπι
παραπιπόρινται Ε(1(1. ΐ6. εν ΐίρηνη μ*τα] ηρήνην κατά ϊ\ά. 17- ϊτίφό-
ρηκι ύά. ΐ8. αναγκαίον ίΐά. 8111ε Μ ί^ηο. 26. γνώμηϊ] γνώιτιωί Ίιά.
 ϋ. 8. ΙΝ ΜΑΙ,ΑΟΗΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 579

τούτοις το ειρημένον έν βίβλω παροιμιών " θησαυροί βτί-

" θυμητός άναπαύσεται έπι στόματος σοφού, άφρονα δε
" άνδρας καταπίονται αυτόν" προς έπαίνου δ' αν γένοιτο
τοις άπαγγέλλουσί τι παρά θεού, το μηδέν οϊς άπαγγέλλουσί
5 προστιθέναι πλέον, μήτε μην ύφαίρβσίν τινα ποιεΐσθαι
τολμάν. τούτό τοι μικρού παντελώς άζιούντες λόγου, τα. β
των Φαρισαίων ανόσια στίφη λήρου ε'ις τούτο κατώλισθον
άμαθώς, ώς διδάσκειν μεν " διδασκαλίας, εντάλματα άν-
" θρώπων," διά δέ γε την σφών παράδοσιν τάς θείας
ίο ακυρυΰν έντολάς. τοιαύτα γαρ γέγονεν αύτοις παρά Χριστού
τά έγκλήματα. ασφαλής ουν ό νόμος περ\ των θείων λογίων"
τό γάρ έπ' αΰτών ουκ εστί προσθεΐναι, κα\ άπ' αυτών ουκ
εστίν άφελεΐν. φυλάγεται το'ινυν τών ιερέων τά χείλη την
τού νόμου γνώσιν, και αυτόν άπαγγελεϊ προστιθέϊς ουδέν. 0
1 5 ταύτητοι και άγγελος ονομάζεται Κυρίου τταντοκροίτορος, καίτοι
την φύσιν άνθρωπος ών, ότι τό τω θεψ δοκούν άπαγγέλλει
σαφώς, και νόμον έχει της γλώττης τό κίνημα.

Ύμεϊο δέ έζεκλίνατε έκ τηο όδοΰ και πολλούε ΗΟθενΗσατε έν 8

νόμω, και διεφθείρατε ΤΗν διαθΗΚΗν τοΰ Λευϊ, λέτει Κύριοο
2ο Παντοκράτωρ.

Άντιπαρεξάγει τρόπον τινά ταΐς τών ευδόκιμων έπιει-

κείαις τά τών ράθυμων έγκλήματα, και ταΐς τών άμεινόνων ιΐ
άντιπαραθέσεσιν έλέγγει τό φαύλον. ωσπερ γάρ τό φώς έν
σκότει φαίνει, α τελείται δε και έν άσθενείαις η δύναμις"
25 ούτω και της αρετής το κάλλος έμφανεστέραν έχει την
ενδειαν, ει δη παρακέοιτό τις φαυλότης η αμαρτία, ούκούν

4· άπαγγίλλουσι βΐΐ.] άκηκόασι Έ,άά. 5· τλ*"»* ί·Ί· 8. ανθρώπων]

+ «πι ϋ<1. 10. γίγονιν] ■+ «τ' ϋά. II. νόμον] + 'φΐ γόρ "ου ύά.
12. γαρ αββαπιρίιιπι εχ Β. ούκ<τι ρτο ουκ ί'στι ϋά. Ι4· απαγγίλλ€ί ϋά.
ι6. το 388ΐιπιρ1αιη βχ Β. ι8. πολλούι ήσ6ινησατ€ Ηοο οτάίηβ Β. (ΑΙεχ. XII.)
• ον
10. κα\ 338υπιρ1ιιπι βχ Β. (Αΐβχ. VII.) τοΰ οπι. Ρ. (οι.) 34· «λίίται Β.,
τ€λ«ίτα« αά τίΧιιοϋται οοΓπρ;ί νοίβηβ. και αββυπιρίυτη βχ Β. 25· «Φα»'<-
στίραν Έ·άά. 26. ίνδίίαν] (Ιδίαν ε 6ΐιο εοιτεχίΐ Μί^ηε, 8ε(1 Γηΐ8ΐΓ3.
4κ ϊ
 580 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι ΑΕΕΧΑΝϋΒ. ϋ. 9.

νβί™. διεβίωσάν τίνες μεν Ίεροπρεπώς, εν ειρηντ) κατευθύνοντες

ΐαυτούς τε και έτερους, και ήσαν μετά θεοΰ, και πολλούς
Ιο. ι. επέστρεψαν άπο αδικίας, πεφορεκασι γαρ εν χείλεσι γνώσιν,
β και άκριβεΐς γεγόνασι των θειων λόγων ερμηνευταί. ο'ι δε
δη μετ εκείνους, και προς ους ό λόγος, ϊχκεχλίκασιν εκ της 5
όο^ον' παρώλισθον γαρ τοΰ εικότος, σφάς τε αυτούς και
έτερους ου μετρίως ήδίκησαν' χα) πολλούς νμννηραν ή νόμω,
τουτέστιν ασθενείς κα\ άδρανεστάτους άποτετελεκασι περί γε
το δεΐν ελεσθαι βιοΰν εννόμως. ει γαρ εξω τοΰ πρέποντος
οϊχεται το ήγούμενον, πως ην μή ουχί πάντη τε καΙ πάντως ίο
συναποφοιτησαι το νπήκοον, κα\ τοις προΰχουσι συγκατο-
840 Δ. η λισθεϊν το εν μοίρα, τη καταδεεστερα, κα) ώς εν συνεσει
μειονεκτούμενον ; ώσπερ γαρ εννομός τε και όσιος ιερεύς
μιμητάς εργάσεται των ιδίων κατορθωμάτων τους ύπό χεΐρα
λαούς' ούτως και τό εναντίον, ει γαρ αύτο\ Αιεφθάρκασι την ΐ5
ϊιαΑηχψ του Λεν), πώς ην εικός τούς παρ αυτών μεμυστα-
γωγημενους σεπτον ήγεΐσθαι τον νόμον ;

9 Και έπώ δέδωκα ΰμάχ έΕουδενωμένουε και παρειμένουε είε πάντα

τά εθνΗ, άνθ' ών υμεΐο ούκ έφυλάξασθε τάε όδούε μου άλλ'
1) έλαμβάνετε ττρόοωττα εν νόμφ. 2ο

Έπϊ τάς τών πάτερων άνεισιν αμαρτίας, ύπομιμνησκει δε

και αυτούς τών αρχαίων αίτιαμάτων. κάΊ επείπερ ήσαν ούκ
ασφαλείς περί την τοΰ νόμου τηρησιν, ταύτητοι δεδόσθαι
φησ\ν αυτούς τοις άποκομίσασιν εις αιχμαλωσίαν οικτρούς
και κατερριμμενους κα\ φειδοΰς άπάσης εκπεπτωκότας' τί 25
γαρ τών ανιαρών ού συνέβη παθείν αυτούς ; η ποίαις οι
τάλανες ού κεκοινωνηκασι συμφοραΐς ; άλλ' εϊ βούλεσθε,

I. τ»«γ μιν Ιιοο ΟΓάίηβ Β. 3· ιπφορήκασι Έ,άά. χιροΛ ρτο χίιλίσι τϊΛ.
4· λόγων] νόμων 'ύά. 7' η&ικήκασι 'ύά. ΙΟ. 171»] + ιϊκος ύά.
Ι4· €ρ·γάζίται ίίά. ΐ6. διαθηκην] οΊάθισιν 'ύά. ΐ8. και παριιμΐνουϊ
αββιιπιρία εχ Β. (XII. 62 αϊ.) [και άπιρριμμίνουι \.\. Μ. οί. (1 ϊηίτ». παριρριμμί-
νονι λΓΙΙ.] 32. αρχαιοτέρων Εάά, 27· βονλοισΛ ϋά.
 ϋ. χο,ιι.' ΙΝ ΜΑΙΑΟΗΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 581

φησιν, άναμαθείν τάς αιτίας της εφ' ύμίν γεγενημενης ο

οργής, άκούσεσθε λέγοντος Άνβ' ων ύμΐίς ουκ ίφυλά^αιτθΐ τα,ς
οίους μου αλλ ΐλουμβάνετε ποόο-ωπα εν νόμω. τούτο οΐμαί
εστι το διαφθεΐραι την διαθήκην του Αευί, το μη τηρείν ΒαΡ'*
5 ελεσθαι της εν νόμω ζωής Π]ν όδον, εκτοπωτάτας δε λιαν
και τάς 4φ' εκάστω πράγματι ποιεϊσθαι κρίσεις, καίτοι θεού
λέγοντος εναργώς " Ού λήφη πρόσωπον εν κρίσα, κατά τον Ι?*υ '
* μικρόν κα\ κατά τον μεγαν κρίνεις." δι ων δε φησιν, ώς
ταύτης ένεκα της αιτίας δίδονται τοις εγθροις και γεγόνασιν ά
ίο ΛττεΙ'οιμμίνοι, διά τούτων αυτών εύφυά ποιείται την άπειλήν,
ώς ει μη ελοιντο βιούν ορθώς, οΰδ' αν αύτος άπόσχοιτο του
κολάζειν αυτούς, εφεται δε τοις ύβρίζουσι τον νόμον η τοις
τούτο δράν (Ιωθόσι πρέπουσα τε κα\ άρμοδιωτάτη δίκη.

Ούχί Θεόε εΐο Ικτιοεν ύμάχ ; ούχι ττατώρ εΐε πάντων ΰμών ; τί ίο
ΐ5 ότι έΓκατελίττετε εκαστοε τον άδελφόν αϋτοϋ του βεβΗλώσαι
τΗν διαθΗΚΗν τών πατέρων υμών ; έτκατελείφθΗ ' Ιούδαο, και ιι
βδέλυρμα έτένετο έν τω'ΙοραΗλ και έν ΊερουσαλΗμ.

Αρχόμενοι της (Ις τον Ώροφήτην συγγραφής, ελεγομεν, 8υρη»

οτι μετά την εκ Βαβυλώνος κα\ εκ γής Άσσυρίων επάνοδον,
2ο ολίγα τής νομικής φροντίσαντες εντολής ο'ι εξ Ισραήλ, ταΐς
άλλογενε'σιν συνεπλε'κοντο γυναιξί, και δή και προς τούτο
αύτοΐς εζιτηλίας προέβη το δρώμενον, ώς κα\ αυτούς τοις
άλλοις συναποφερεσθαι τούς Ίερατεύσαντας, κα\ τάς μεν ηδη
συνωκισμενας, αϊ και ήσαν εζ αίματος Ισραήλ, άτιμοτάτας α 841 Α.
25 ήγείσθαι, και άποπεμπεσθαι τών εστιών, ε'ισοικίζεσθαι δε

I. ΰμών Έ,άά. 8. κατα η^ιυτιρίιπη εχ Β. μίγαν] + °ΰ ίί<1. II. αυτοί

οτα. Β, 14· Ούχι θίοί ιΐς ΐκτισιν υμάς ; οϋχι πατήρ ιϊί ■πάντων υμών ; Β.
(ΑΙεχ. Η γπβπιι ρΠΠ12. XII. VII.) ίηΓΓα εΐ (ήμάί. . ήμών ρτο ΰμας. . υμών εχεερίο)
Ηοιη. ΡηβοΙι. τι. 86 Λ: οίδΐιβυΐίΐβ Ιτβηβρ. ΫΑά. (V»!.) 15. ίγ«ο»»λ/»οτ» Β.
■ ΐ6. ϊγκατ€\€ίφθη] 8ίο εοΓΓεχί ροϋΐ Μί^ηε. ίγκατιλήφΟη Ε,άά. 21. Η»βο
δή κα'ι ΒοεεβεεηιηΙ εχ Β. 22. αίτα'α ΐξιτηλίας] ϊξιτήλοΐί αϋτο'ιι Εάά.
23· κρατινονται Μ.
 582 Β. ΟΥΚΙ^Μ Α^ΕΧΑΝϋΚ. ϋ. ίο, π.

μάλλον τάς άλλογενεΐς, Άμμανίτιδάς τε και Μωαβίτιδας

και Ίδουμαίας. και πολλή τις εντεύθεν η του Ίσραηλ βεβη-
λώσις ην. ού γαρ κατέληγαν εκεΐναι των πατρώων εθών,
άλλ' ελάτρευον μεν ε'ιδώλοις ετι, προσεκύνουν δε κα\ ττ}
στρατιά τον ουρανού, καϊ ην πως ανάγκη τους ταΐς ούτω 5
την φρένα κατεφθαρμεναις παρανόμως συνωκηκότας συγ-
1) καταμιαίνεσθαι και προσκρούειν θεω. πολύς δε λίαν απ γε
τουτοισϊ γεγονε λόγος (ν τοις του "Έ,σδρα βιβλίοις. καται-
τιαται τοίνυν αύτοΰς ό των όλων θεός, ώρ γύναια μεν
ατιμάζοντας τά εξ αίματος Ίσραηλ, ήγουν του Ιούδα, προσ- ίο
κείμενους δε άνοσίως ταϊς των αλλοφύλων θυγατράσι, καίτοι
του νόμου την σύνοδον άποφάσκοντος. άλλ' ο'ι των ούτω
σεπτών ουκ οίδ' όπως όλιγωρησαντες, η ταΐς των γυναίων
ωραις προς άσελγεΐς ηδονάς συνηρπάζοντο, η τάχα που ταΐς
4κ των άλλοφύλων φιλίαις ύπερεχειν ηθελον,ίνα μη μάχοιντο 15
ο προς αυτούς ως ηδη γνωρίμους, και την εκ γάμων έχοντας
άγχιστείαν. τούτο δε ην έτερον ούδεν η ταΐς όλιγοπιστίαις
καθυβρίσαι θεόν, ως της εκείνων χειρός εξελεσθαι μη δυνά-
μενον, ήγουν άποφηναι κρείττονας της εξ άλλοφύλων πλεον
εξίας, ελύπει δη ουν κατά πάντα τρόπον τό χρήμα θεόν. 2ο
Ύαύτητοί φησι και της εμφύτου φιλοστοργίας άλογοΰντας
βλέπων Οΰ%ι &εος ε\ς εκτιο-εν ΰμας ; οϋχι πατήρ εις πάντων
ΰμων ; τί 'ότι εγκατελίπετε έκαστος τον ά^ελφον αυτού ·, εις
άμεν γαρ ό πάντων εστί δημιουργός, και ενός ο'ι πάντες
Δεσπότου, βουλομενού συνδεΐσθαι τό ποιηθεν εις ενωσιν 25
και όμοψυχίαν τοις της άγάπης θεσμοΐς. ει μεν γαρ ησαν
δύο θεοι και κύριοι, η και πλείυυς ετι, τό άπεικός ούδεν
ταΐς των ποιησάντων γνώμαις συγκαταβιάζεσθαι τά ποιή
ματα, και την προς άλληλα στάσιν εύαρμόστως είσδεχεσθαι,

ι. Η ,ΐ6ο τι και ΜωπβίτιΛπΓ &οοεβ86ηιηΙ βχ Β. 4· καί 0Γη· Β·

6. παρανόμωί 30068811 βχ Β. η. δ« λίαν] 8/ γι λίακ ά ΕΑά. 8. τον
αββιιπιρίιιιη βχ Β. ίο. τά] τάι Εάά. Ι4· ττου οπι. Β. Ι5· νττο-
τρίχιιν ρΓΟ νπιρίχίιν Έ,άά. 17. κάΐ ρΓΟ %ν ίϊά. 2 I. φησι ρο*1
βλίττων Ιταηβρ. 'άα. 23. ΐγκατιλίπίτι ΙιιώεΙ Β. 20. ίισμοίι Μί^ηε.
28. συγκαταβιάζίσθαι] σνγκαταμιρίζίσθαι 'ύά. 29. (ύαρμόστνί] *ΰα-
φόμμωι 'ύά.
 584 Β. ΟΥΚΙΙ,Ι,Ι ΑΕΕΧΑΝϋΚ. ϋ. ιι, 12.

αϊ κατωκηκασιν έν τη "Σαμάρεια προ τών της αιχμαλωσία!

καιρών, άς κα\ πρώτον άπωκισεν 6 Έαλμανασάρ ε'ις Άσσυ-
ρ'ιους και Μηδους' τον! δέ γε κατοικοΰντα! την Ίεροντ&λημ,
εκείνου! είναι φησιν, ούί ειλεν ό Ναβουχοδονόσορ κατα την
τελευταίαν αϊχμαλωσίαν, κατεμπρησας τα. Ιεροσόλυμα κα\ 5
αυτόν δε τον θείον ναον, ου! και άπεκόμισεν ε'ΐ! Βαβυλώνα,
αιτιάται τοίνυν, μάλλον δε ου μετρίαν αυτών ποιείται την
ά καταβοην, οτι δη μεθέντες τα.! εξ Ίου^Λ γυναίκα!, εισεδέ-
χοντο παρανόμως τα.! εκ τών αλλοφύλων, καίτοι, καθάπερ
β"!*™ ^9 προεΐπον, τών πατρώων έθών άπριξ έχομένας, και τοΪ! ίο
τη! ειδωλολατρεία! βορβόροί! έγκαλινδουμένα! ετι.
Ώαραφυλακτέον δε και ημΐν αυτοί!, τοί! εν Χριστώ
δεδικαιωμενοί! και δια. τη! εΐ! αύτον πίστεως την του Αγίου
ΥΙνεύματο! λαχονσι μέθεζιν, το επιμίσγεσθαί τισιν, οίπερ
αν εϊεν διεστραμμένοι τόν νουν, βέβηλοι τε τα.! φρίνας, ΐ5
β και την πίστιν έχοντες ουκ ορθην. αλλογενείς γαρ ούτοι
Αοΐ» 38. και βαρβαρόφωνοι καϊ " λαλοΰντες διεστραμμένα" ο\ς ει
Αρρ. χχ. , , , , Ν , ,
3ο. επιμισγεται τις, παντη τε και πάντως καταμιανθησεται.
«γ. χϊϋ. γέγραπται γάρ " Ό άπτόμενος πίσση! μολυνθησεται."
έξον ουν άρα καρποφορεΐν νοητώί έν "Εκκλησία. Χρίστου, 2ο
τις αν γένοιτο λόγος του θέλειν ετέραις ο'ιονείπως συνάπτε-
σθαι, και κοινωνεϊν βεβηλοις συναγωγαΐς, καί καταθηγειν
έφ' εαυτοΐς τον τών ολων θεόν ;

843 Α. η Διότι έβεβΗλωσεν ' Ιούδαο τά άπα Κυρίου, έν οΐε ΗτάττΗσε, καί
12 έπετΗδευοεν είο θεούο αλλότριους· εξολοθρεύσει Κύριοε τόν 25
άνθρωττον τόν ττοιοΰντα ταϋτα, εωο καί ταπεινωθΗ έκ σκΗνα>-
μάτων Ιακώβ καϊ έκ ττροσαΓΌντων θυοίαν τω Κυρίω Παν-
τοκράτορι.

I. αϊ] οι Εθιΐ. 3· τή" 388υπιρ1υπι βχ Β. 4· *°™ τνν τ(Κ*υταϊαν

αϊχμαλωσίαν] κατά τον καιρόν τη! τιλιυταίαί αΙχμαΧωσίαι \ίά. 6. β»ΐον~]
+ ί'μιτρήσα! ϋϋ. 7- τοίννν Βϋκιιιημίΐΐιη βχ Β. 8. καταβοην] κακίαν Β.
ϊξ οιιι. Β. ιι. ΐγκνλινί. ΕΔά. ΐ8. ϊπιμΐσγοιτό Εάά.
μιανϋήσιται Β. 20. ϊκκΧησίαιι Εά(1. 21. τία] + γάρ ύά. ίτίραί ΐΐά.
24. «V] και Κάά. 25. <ΐί] ΐπ'ι Κ. (42. Οο.)
 ϋ. ιι,ια. ΙΝ ΜΑ1Α0ΗΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 585

Μεμισησθαί φησι τον Ίούδαν, ού παρά του των αλλο

γενών άλλα, παρ' αύτοΰ του Ιούδα, βεβηλωο-αντος τον
νομον, διά γε του προσκεκλίσθαι φιλεΐν γυναίζιν όθνείαις,
και τα. εκείνων ελεσθαι ζήλουν, άγαπησαί τε την άπόστασιν \)
5 την από θεού, κα\ ταΐς των ειδώλων προσκεΐσθαι λατρείαις.
άπεκομίζοντο γαρ, ώς εφην, προς τοΰτό τίνες ταΐς παρα
νόμως συνηρμοσμε'ναις επόμενοι, κάΊ τοις εκείνων θελημασι
πάντα σείοντες κάλων, καθάπερ άμελει και εν Έαττειν
συνηπτοντο μεν τοις Μαδιανιτών, ήτοι Μωαβιτών γυναιξϊν
ίο οί εζ Αιγύπτου λελυτρωμενοι. κατώλισθον δε κατά βραχύ
ληρίας εις τούτο και άνοσίου φρενός, ώστε και ετελεσθησαν
τω Βεελφεγώρ. ταύτης ένεκα της αιτίας οι τάλανες δωλώ- ο
λασιν. επαράται δη ούν ό των όλων θεός τον ποιούνται
ταύτα, και των ούτως εκτόπων επιτηδευμάτων άνόσιον
1 5 εραστην' και εϊπερ τις ίίη τελών εν λαοΐς, εως αν όλο-
θρευθη εκ ο-χψωμάτων Ίακωβ, τουτέστιν, εως αν όλοτελώς
άπόλοιτο, και την τοΰ γεγενησθαι μνήμην ζημιούμενος' ει
δε δη τις εϊη των τεταγμένων εις Ίερουργίαν, εως αν ταπει-
να&η εκ προταγόντων θυσία* Κυρίω παντοκράτορι, τουτέστιν,
2ο άχρις αν άπόλοιτο και των ιερατικών εκπε'μπυιτο κατα- ά
λόγων, συγκατώλισθυν γαρ τοις άλλοις, ώς εφην, κα\ τών
ιερέων τίνες εις τά τών λαών εγκλήματα, κα\ γυναίων
όθνείων ηττώντο, τών θείων χρησμών εισάπαν ήφειδηκότες.
Ούκούν εί επάρατος ό παροτρύνων θεόν, και τοις παρ
25 αυτού θεσπίσμασιν άντεξάγειν επιχειρών τάς εν κόσμω
τρυφάς, παραιτώμεθα την άράν, και λόγος μεν εκείνων

I. παρά του] παρ' ίτίρον τον [τον Μϊ^ηβ.] Εάά. 2. άλλ' (βίο) ϋιΐ. βηΐβ
Μί^ιιο. 3· ΎνναΊκα! οθνιίαί ύά. 4· ϊλίσθαι ΟΠΙ. Β. δΐ&ΐίπι ζητ(Ίν ύά.
5· άπο] + τον ίία. 8. σαττΛν ΡοηΙ. (Α.ν.) (]β Αά. 492 <1· [σαττΛμ ίη Εβ. 248 3·
Ο. .Ιιιΐ. 1ϋ). ν. ι6·4 1).] σίττίΐκ ΑιΛ. σαττίνη Β. σατιμ βυρΓ3 179 β· '"'<'-
σία! Εάά. Τίλισθήναι (τ{\ίνθηναι ΡοηΙ.^) ϊίά. Ι4· {πιτηδίνμάτων άνόσιον
{ραστην'] ιγχαρημάτων άνοσίωι ΐπιτηδίντην' ύά. 10. Ιακώβ] ΊσραηΧ 'ύά.
\η. άπόλλοιτο ιίό. ι8. Ιιρονργιίαν (βίο) η(3. 19· θνσίαν] + τω 'ύά.
ίηνίΐο 15. (ΑΙεχ.) οΓ. ίηίτα 844 ά. ^47 2°· άπόλλοιτο ϋά. 31. ώι
ϊφην ροβΐ τινϊί ΐΓαηβρ. 'ύά. 22. τών αββυιηρίυιη οχ- Β. 23. χρησμών]
χρησμω&ημάτων 'ύά. 24- {παροτρύνων (βϊθ) ϋ(1. 311(6 ΜίβΙΙΟ. 26. παραι-
τώμιθα την άραν] μη παραιτώμίθα την άρίτην 'ύά.
ΎΟΙ,. II. 4Γ
 586 Β. ΟΥΚΙΙ,Μ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. ϋ. 13.

β γινεσθω μηδεις, επειγώμεθα δε μάλλον τοΐς εις εύπείθειαν

αύχημασι τάς εαυτών καταφαιδρύνειν ψυχάς. άπρακτησει
γάρ οΰτω τά εζ αράς, κα\ τοις ί£ ιδίας ημερότητος άγαθοΐς
6 των όλων ήμας καταπιανεΐ Αεσπότης.

Ι3 Και ταΟτα ά έμίσουν έττοιεΐτε' έκαλύπτετε δάκρυσι τό θυσιαοτΗ- 5

ριον Κυρίου και κλαυθμφ και στεναΓμω έκ κόπων, έτι άΕιον
έττιβλέψαι εις θυσίαν η λαβείν δεκτόν έκ τών χειρών ύμών ;

β Ώλεΐστοι μεν ησαν κατά τον νόμον τών θυσιών οϊ τρόποι,

αϊ μεν γαρ προσεκομίζοντο κατ εύχην εκούσιον, οι δε ησαν
χαριστηριοι, και μην κα\ περι αμαρτίας. δεκαταΐ δε αύ και ίο
άπαρχαί, κα\ ό του διδράχμου δασμός, ώς εκ νομικών
ενταλμάτων τοΐς τών ιερέων προσεφεροντο λόγοις. προσά
γοντας τοίνυν εις θυσίαν τω θεώ τά εκούσια, παρεκόμιζον,
ώς εφην, τά χωλά κα) τυφλά και άρπάγματα τά εκ της
αιχμαλωσίας, άειλογοΰντες κακά, ανω τε και κάτω την 15
δβωσιν όνομάζοντες, και την εντεύθεν αύτοις επενηνεγμενην
\) πτωχείαν, καίτοι του πάντα Ισχύοντος θεοΰ μετά την εκ
ϋαβυλώνος επάνοδον άσυγκρίτω μεν αυτούς ημερότητι κα-
τευφραίνοντος, άπονεμοντος δε πλουσίως τά, οίς ην εικός
ού μετρίως εντρυφάν. προσεκόμιζον τοίνυν κατηφείς και ίο
δεδακρυμενοι, μονονουχι τοις θύμασιν εποιμωζοντες λέγοντες
τε τοΐς Ίερουργοΐς Ταύτα, ΐιττιν εκ κόπων, τουτέστιν, ουκ
άμογητϊ προσπεπορισμε'να, εύρημενα δε μόλις ώς εζ ιδρώτος
καϊ πόνου, είτα, πώς «τί φησιν αζιον ϊπιβλεψαι με ιΐς
ουσ-ί&ν, η πώς αν ετι ποιησαιμι παραδεκτόν τό από γνώμης 25
ο ουκ αγαθής ; θύειν γάρ άκόλουθον Ίλαρώς, εορτάζοντας και
εύφραινομενους. και τούτο οιμαί εστί το διά της τοΰ ΤΙαύλου

I. γινίσθω Έάά. 3· ™ 38811ΠΐρΙυπι εχ Β. ΙΟ. χαριστήριον ΑιΛ.

ίίκαταί δϊ αί] θίκταΐ διήσια Β. 19. ην €ΐκ6ι Ιιοε ι>Γ(]ιηε Β.
23- ινρημίνα 88βϋΠΐρΙϋΠ1 βχ Β, 24· ΒβδυπιρΙιιιη εχ Β.
 ϋ. Ι3· ΙΝ ΜΑΕΑΟΗΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 587

φωνής ορθώς ε'ιρημένον τοις συναγείρουσι τάς διακονίας

" Μη έκ λύπης, η έζ ανάγκης, ϊλαρόν γαρ δότην άγαπα ? °<·γ·
" ό θεός." " 7"
Ούκονν εϊ θύοιμεν ϊλαρώς, εποπτεύσει τε και παραδέχεται
5 καΐ επαινέσει θεος, παραδεξάμενος δε τιμήσει και ευλογήσει,
είναι δέ φημι των αναγκαίων εις ονησιν το και ετέραν τοις
προκειμένοις έφαρμόσαι διάνοιαν. έπάρατον μεν γαρ έποιεϊτο,
κάί μάλα δικαίως, ό των όλων θεος τον βφηλοΰντα των ά 8υρη
πατέρων την διαθηκην, δια. δέ γε του όθνείαις συνάπτεσθαι
ίο γυναιζιν, εζωσθεισών των εκ γένους και επ' ουδεμία πολ
λάκις αιτία κατεγνωσμένων, ήτιάτο δε προς τούτοις των
Ιερέων τινάς, ώς λαμβάνοντας πρόσωπα εν νόμω, και δη 1\>. 9·
και εφασκεν " Εξολοθρεύσει Κύριος τον ανθρωπον τον ποι- ιι>· ι».
" οΰντα ταύτα, έως και ταπεινωθΐ) έκ σκηνωμάτων Ιακώβ,
ΐ5 " καΐ έκ προσαγόντων θυσίαν Κυρίψ παντοκράτορι." (ίτα
τούτοις προσέθηκεν ευθύς Έχαλύπτετε <ΪΑχρυο~ι το θνοΊαττη-
ριον Κυρίου χα) κλαυθμω χλι στέναγμα εκ κόπων, το δέ &
Έκαλύπτετε, νοητέον αντί τοΰ Ώληροΰσθαι παρεσκευάζετε
θρήνων και οιμωγής το θείον θνσιαστηριον. γύναιά τβ γαρ
2ο τα παραλόγως (ζωσμένα, και ο'ι κρίσιν άδικον την παρ
υμών τών ιερέων έκτόπως ύπομεμενηκότες περιΐστανται το
θυο-ιασ-τηριον, τους της αδικίας άνοιμώζοντες τρόπους και εκ
κόπων τών αύτοΐς έπενηνεγμένων δακρυρροοΰντες ασχέτως,
έϊτα πώς α^ιον επιβλέ-φαι φησίν εις θυσίαν >) λαβείν ^εχτον β 845 Α.
25 έκ των χειρών ύμων ; ωσπερ γάρ έστιν αληθές το εν βίβλω
τών παροιμιών γεγραμμένον " Ούχ άγναί εύχαΐ άπο μισθώ- Ρι-ον.
χιχ. 13-
" ματος εταίρας" ούτως ουκ αν λογισθείη καθαρός τε και
άμωμος ιερεύς, ει τοις θείοις θεσπίσμασιν ερρώσθαι μονον-
ουχι φράσας, και τον πρέποντα της Ιερουργίας πατησας
3· ό θίόί] Κύριος Έ,άά. 6. φημι] φησι ϊιά. 9· διαθηκην] Βιάθ(σιν Ί\ά.
τονν] + 8«ΐ» ίίά. ΙΟ. ('ξωθηθιισων άά. 12. πρόσωπον 'άά.
Ι4· Ίακωβ] Ισραήλ ϋά. Ι5· θυσίαν] + τ<$> Εάά. (Υ'31.) ΐ8. παρ<-
σκ(νάζισθ( \ιά. 19. θι'ιον οπι. Β. 20. τα ηίβιιιηρίιιιη εχ Β.
ίξιωσμίνα Ε(1(1. 21. πίριΐσταντο 'άά. 26. των 389υιημΙιιιη εχ Β.
28. άμωμης] άμώμητοι Εάά. ϊρρωσθαι μονονουχι] μονονουχι και ί'ρρωσθαι ϋ(1.
29. ταΐί Ίιρονγίαιί 'άά.
4ϊ 3
 588 Β. ΟΥΗΙΙ^Ι Α^ΕΧΑΝϋΚ. ϋ. 14, ΐ5·

θεσμον, ώς κατ ούδενα τρόπον προσκεκρουκώς προσάγοι

το θΰμα. φοβερον οΰν άρα τ6 άνίπτοις ώσπερ χερσϊν
1> Ίερουργεΐν τφ θεώ. χρήναι γαρ εγωγε φημι παντί σθενει
κεκαθαρμενους κατά γ* το εφικτον της οΰτω σεπτής άπτε-
σθαι λειτουργίας, εζω γάρ 6 τοιόσδε και άπάσης αιτίας 5
και των εξ οργής ευρίσκεται κινημάτων.

'4 Και είπατε "Ενεκα τίνοο; ότι Κύριοε διεμαρτύρατο άνά μέσον
σοΰ και άνά μέσον τυναικόο νεότΗτόε σου, Ην εΓκατέλιπεε,
15 και αύτΗ κοινωνόε σου και ρυνΗ διαθΗΚΗε σου, και ούκ άλλως
έποίΗσε, και υπόλειμμα πνεύματοε αύτοΰ. και εΓπατε Τί άλλο ίο
ο η σπέρμα ζΗτεϊ ό Θεόε ;

'Έ,παιτιωμε'νου θεού τα τοιάδε συχνώς, και άναπείθοντος

μεν αγαπάν τάς εκ γένους, άποφοιτάν δε των αλλότριων,
και άπονοσφίζεσθαι γάμων ους και αϋτος ό θείος άπεκήρυξε
νόμος, άσυνετοΰντες εφασκον Ύί άλλο ι\ τπέρμ-Α ζητεί ό &εός\ 15
26 *ψνται> Φνσ\ δια της Μωυσεως εντολής " Ούκ εσται
" άγονος ούδε στείρα εν υ'ιοΐς Ισραήλ." εφη δε που και
χχ\ϊ 17 πΡ°? Αβραάμ ό των ολων θεός "ΥΙληθΰνων πληθύνω
<1 " το σπέρμα σου, ώς τά άστρα του ουρανού τφ πλήθει."
ούκοΰν 6 θείος, φησι, σκοπός εϊς πληθύν όρά και παιδογονίαν, 2ο
Ίνα και εϊς πέρας άγοιτο το πρέπον αύτή τής προς Αβραάμ
παιδογονίας ή χάρις ' άλλ' εϊτ οΰν εξ άλλοτρ'ιων, είτε εξ
ομογενών τούτο πράττοιτο προς ήμών, άδιαφορει τω θεώ,
διεξάγεται γάρ εις πέρας το επηγγελμενον . είπατε τοίννν
φησίν Ένεκεν τίνος ό Κύριος διεμαρτύρατο άνα μέσον του 25

2. ωσττίρ] + αρα Ε<Μ. 4· ο-ιπτηι] σοφή: 'ύά. 7· ό*»» Β.

(Αΐβχ. XII. 26. 49·) «"«ί» Ρ· Ε(Μ. (Υβί. &ο.) οί. ίηίπι. δτι Κύριοι Β. (ν^Ι. »)
ό Κίφιος Ρ. Εόά. (Αΐβχ. VII.) οί. ίηίπι. 9· αντη\ αύτη Β. ούκ
«λλωι Ρ. Εάά. (23, ιο6) οί. ΐηίΓ3. [ούκαλλωί VII. ουκαλλοι ΑΙβχ. XII.] ούκ
άλλοι Β. [ουκαΧον νβΐ. «]. Ιβ. αύτοΰ] σου Β. (22. βΐ.) Ι7· του οπα. Β.
ιΐ). »ϊ] ώσίΐ Έιάά. 22. παιδογοιΊας^ ΐπαγγ*\ίαί Ειάά. 2$. νμων
Αα&εηιιβ.
 ϋ. 14, ΐ5· ΙΝ ΜΑΙ,ΑΟΗΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 589

και άνα μέσον γυναικός νεότητας σου ην εγκατελιπες ; άλλ'

ειπερ ελοισθε τοΰτο λέγειν τό Ένεκα τίνος £ιεμαρτύρατο και β
προστεταχε μη δεΐν άποπεμπεσθαι την συνωκισμε'νην, ερώ
προς τοΰτο κάγώ Έννάησον ότι αύτη κοινωνός (του και γυνη
5 διαθήκης ο-ου, τουτέστιν, όμόσαρκός σοι και κατά νόμον
συνωκισμενη κάί ουκ άλλως αυτήν δεδημιούργηκε θεός.
εστί δε οΊμαι και υπόλειμμα πνεύματος αΰτου μονονουχι
Έυγκεκραταί πως 6 άνηρ σαρκικώς τε και ψυχικώς τί) κατά
νόμον συνηρμοσμενη' και ωσπερ εν γεγόνασι σώμα, οΰτω & 84β Α.
ι ο τρόπον τινά και μία ψυχη, συνδεούσης αυτούς αγάπης και
νόμου θείου συλλέγοντας εις όμοψυχίαν. υπόλειμμα τοίνυν
πνεύματος του ανδρός την γυναίκα καλεί, κα\ οιονεί μέρος
της αΰτοΰ ψυχής, διά τε την ενωσιν, την ώς εν γε φημι
τί) κατά την άγάπην ομοψυχία, μη τοίνυν πε'ρα τοΰ
1 5 πρέποντος ϊόντες λόγου καταιτιάσθε θεον, ώς τάχα που
και αδίκως επιπληττοντα τοις άποπεμπουσι της εστίας
γυναίκα νεότητας και διαθήκης και πνεύματος κοινωνον και 1}
ενωθεΐσαν σαρκικώς. οΊμαι δε εγωγε τον σοψώτατον
ΐΐαΰλον κεκινημενον εντεύθεν επιστεΐλαι τοις πεπιστευκόσιν
2ο ίΐς Χριστόν " Αεδεσαι γυναικί ; μη ζητεί λύσιν." εφη ^Ρ°Γ·
δε που και αύτός ό "Σωτηρ "*Οί αν άπολύστ) την γυναίκα 8.Μ»ιΛ.
αυτού παρεκτος λογού πορνείας, ποιεί αυτήν μοιχευσηναι'
" και ό άπολελυμενην γαμησας, μοιχαται." ερομενοις δε
τοις Ιαδδουκαίοις και φιλοζητηταΐς Άνθ' ότου " Μωυσης ιι>. 7.
25 " ενετείλατο δούναι βιβλίον άποστασίου" και άπαλλάττεσθαι
γυναικός ; εφη πάλιν ""Οτι Μωυσης προς την σκληρό- ο ι\>. β.
" καρδίαν υμών ενετείλατο" απ άρχης δε ου γεγονεν οΰτως'
" ό γάρ πλάσας άρσεν και θηλυ εποίησεν αυτούς, ο ουν ιι>. 4, 6.
" ό θίορ συνεζευζεν, άνθρωπος μη χωριζετω."

2. ίνικιν Ε(1(1. 7· ουηιΟ] + *<" Βά. 8. σνγκίκράτηται Β.

κατα νόμον] + λητρ«ία 'ύά. ΙΙ-14. νποΚίίμμα—ομοψυχία 0Π>. Β.
Ι5· πρίποντοι] δίοντο: Κάά. ΐ6. ϊπιπληττοντο! ϋ(3. ΐ8. ?γωγ<|) «'γώ Β.
24· Σαδδουκαίοκ καϊ] Σαδδονκαίων Εάά. 20. Μωυσηι] + μϊν ϋίΐ.
2ΐ». 6 οτα. ίίι).
 590 Β. ΟΥΚΙΙ,ΙΛ ΑΙΕΧΑΝΌΚ. ϋ. 15, ι6.

Και φυλάσσεσθε εν τώ πνεύματι ϋμών, και Γυναίκα νεότΗτόε

ι6 σου μΑ έΓκαταλίττΗΟ* άλλ' έάν μισιίσαε έΕαττοστείλΗε, λέΓει
Κύριοο Παντοκράτωρ ό Θεόε τού Ίσραπλ, καλύψει ασέβεια
έπί τά ενθυμήματα υμών, λεΓει Κύριοε- και φυλάζεσθε έν
τιΰ πνεύματι υμών και ού μώ εΓκαταλίπΗτε τΑν συνθΗΚΗν. 5

Ύοΰ νόμου σαφώς και αναφανδόν διαγορεύοντος, εξεϊναι

τοις εθέλουσι προσρίπτειν τοις συνηρμοσμέναις βφλίον
άποστασίου, καϊ άνεγκλητως άπαλλάττεσθαι της σννω-
κισμένης, εδόκει πως άντιφέρεσθαι τοις πάλαι τεθεσπισ-
ά μένοις τά διά της τον Ώροφητου φωνής, άγοντος ύπο δίκην, ίο
και παρανομίας έγκλημα καταγράφοντας του τολμώντος
εζάγειν κα\ άπονοσφίζεσθαι γυναικός, ο'ικονομικωτατα τοί-
νυν διά των προκειμένων ούτε απρακτον άποφαίνει την
άρχαίαν εντολην, ούτε μην ανοσιών εγχειρημάτων αύτην
ποιεΐσθαι πρόφασιν επιτρέπει τισίν. ού γάρ επειδηπερ 15
εφηκεν ό νόμος δίδοσθαι το βιβλίον, διά τούτο και ανεύθυνοι
δίδοντες ύμεΐς, Ινα ταΐς άλλοφύλοις προσκε'οισθε γυναιξίν.
β άλλ' ει και έζεστιν άποστηναι γυναίου, και νομικαΐς τούτο
πράττεσθαι ψηφοις, φυλά$αο-$ε εν πνεύματι ΰμων τού κατα-
λεΐψαι γυναίκα την εκ νεάτψος. τούτο γάρ αμεινον, εϊ και 2ο
εφηκεν ό νόμος τοις εθέλουσι την άπόστασιν. Έαν δε
μκτηα-ας ε^αποο-τείλνις, λίγα Κύριος ο θεος Ίτραηλ' τουτέστιν,
εϊ πιθανην κα\ εύάφορμον ποιούμενος την άποπομπην τω
βιβλία» προσγράψειας "Οτι μεμίσηκά τε, και άποστελώ' είτα,
847 Δ. α καλύ^ειέ τις ατεβεια τα ενθυμήματα, σου, τουτέστιν, εϊ περι- 25

ι-4· καϊ—ΰμ&ν λί'γίΐ Κύριοι] ΟηαίΐΙευ&ηΙ βΐ ρβη^εΐκηΐ ΙαηαυΗΐη βοΐιοΐίοη ρπυβ

ρΓοάιιοεηΙββ Εάά. 3· του οιη· Ρ· Εάά. (Αΐβχ.) εϊ. ϊη&ϊ. 4· φολά-
ξισθ< Β.Ρ. (ιο6.) φυΚάξασθι Εάά. 5- Η&εε την συνθήκην ϊοοεβκεηιηΐ
βχ Β. (22. βΐ.) 6. νόμου] + ίϊ Εάά. και αναφανδόν ΟΠ). Β. 8ΐηΙιιη
6Ίηγοριυκότοϊ Εάά. ΙΟ. τά οπι. ΑυΙ). 12. ϊξάγιιν] προσάγαν Εάά.
Ι5· (π€ΐ8ήπιρ] + φησιν ϋά. 17. ήμ('α Ροηί. 19. φυλάξασθι Η<ώεΙ Β.
τοϋ] το πα. 21, 22. Έάι> ίί—τουτίστιν~\ Άλλ' Ιαν—ΊσραηΚ. Τουτέστιν βοΗο-
Ιϊοη Ιιίε άίνίάεηΐεβ ϋά. 24. προσγράψαί Μί^ηο. μιμίσηκάι τ» ΑχΛειίαβ.
24, 25. αποστίλω' «τα, καλύψίΐί τκ άσίβιια τά Ενθυμήματα σον, τοντ»στ«»]
άίτοστίλώ' [άτΜΟΤίίλω Μΐ£ηε] Και καλύψπ άσίβιια «π τά ΐνθνμήματά σου, λίγα
Κύριος παντοκράτωρ και φυ\άξισθι ό> τψ πν. υμών και ου μη ίγκαταΚίπηη. (Ιβχΐυιη
ρΐΌροηεηΙεβ) Ύουτίστιν Εάά.
 ϋ. 15, ι6. ΙΝ ΜΑΕΑΟΗΙΑΜ. ΤΟΜ. I. 591

γένοιτο των σων ενθυμημάτων άσεβης και βέβηλος ηδονή,

και πρόφασις μεν είκαία τό μκτηταί εστίν, εύρίσκη δε της
έτερων ώρας ηττώμενος, και γνναίοις όθνείοις προσκεισθαι
θελων, φύλαζαι, μ*\ έγκα,τα,λίπης, η επάρατος εση πάντη \>
5 τε και πάντως" εφην γαρ οτι " Έ£ολο0ρεύσει Κύριος τον 8υρι·»
ανσρωπον τον ποιονντα ταύτα, εως και ταπείνωση εκ
" σκηνωμάτων Ιακώβ και εκ προσαγόντων θυσίαν Κυρίω
" ΥΙαντοκράτορι."
Και ταυτι μεν οσον εις εμφανή τε και πρόχειρον λόγον
ίο παραφυλακτεον δε κα\ τοις δια πίστεως κεκλημενοις εις
άγιασμον, μη άρα πως άπενεχθεΐεν, ώς προς γυναίκας άπηχ-
θημενας θεώ και αλλογενείς, εϊς τάς βέβηλους αιρέσεις,
άπόχρη γαρ αύτοΐς εις καρποφορ'ιαν πνευματικην των της ο
Εκκλησίας διδασκάλων η καθαρά τε και άμωμος παιδαγωγία,
ϊ 5 μονονουχι δε και τέκνων αυτούς ευγενών άποφαίνει πατέρας
τίκτοντας νοητώς εζ αγαθής καρδίας τα της εις θεον αγάπης
αύχηματα' ψ ή δόξα και το κράτος ε'ις τους αιώνας τών
αιώνων. Αμήν.

I. ή&ονη] ή Βορά Η<3. 3· Υ»ναίοΐί] -\- τοΊ{ Έάά. 5· 'Φΐ ΑίΛβίΐΐΜ.

6. ταϋτα ΟΠΟ. Β. 7· Ίο-ραηλ ρΐΌ Ίακωβ Έάά. δίαΐϊπ) και 388υιορ111Π1 βχ Β.
Ι4· τι <ΐ£$ιιιηρΙιιιη εχ Β. άμωμητος Έάά. Ι5· «V ηδδΐιπιρίυιη εχ Β.
άποφαίιΗΐν ίία. ι". Η»ες ω ή—Άμην αςςοκΒΟΓαηΙ εχ Β.
 ΤΟΤ ΑΥΤΟΤ

ΕΙ2 ΤΟΝ ΑΤΤΟΝ ΠΡΟΦΗΤΗΝ.

Τ0Μ02 ΔΕΤΤΕΡ02.

ιϊ 01 παροξύνοντεο τόν Θεϋν έν τοΐο λότοιο ύμών, και είπατε

Έν τίνι παρωΕύναμεν αΰτόν ; έν τω λέπειν ΰμάο Πάο ποιών 5
ττονΗρόν καλόν ενώπιον Κυρίου, και έν αϋτοϊο αύτόο εύδόκΗσε,
και ποΰ έστιν ό Θεόε τηο δικαιοσύνΗε ;
ά
Φθάσας εφην, ώς ού καθ' ενα τρόπον, κατά. πολλούς
δε μάλλον ό των ολων θεος επί τους ε'£ αίματος τοΰ Αευι
κατεπικραίνετο. και ταΐς των ιερουργών ραθυμίαις επισκη- ίο
8υρτ» πτων εφασκε " Και ε'ισεφερετε τά άρπάγματα και τά χωλά
ίο. α. 9· " τά ενοχλούμενα," προσεπηγεν δε τούτοις " Και ελαμ-
" βάνετε πρόσωπα εν νόμω." τιμώντες γάρ ού κατά το εικός,
και δι αιδονς άκαιρου ποιούμενοι των προσιόντων τινάς,
β κατεδίκαζον ούχ όσίως τούς ασθενέστερους, και πλεονεξίας \$
επηγόν τισιν, ού τά δίκαια κρίνοντες, κατά γε τον νόμον,
άλλ' ετεραχθη καΐ ανισον την ψήφον εκφεροντες' η τάχα
που και διαρπάζοντες τούς ούδαμόθεν αύτη προσήκοντας
κληρους' εφηδόμενοι δε κα\ δωροδοκίαις, κα). ταΐς της Ίερω-

Ι-,3· 8ίο Β. ΙΟ. ραθυμίαιί] άθυμίαα Ε(1(1. 13- πρόσωπον ύά.

ού ΒΟΐ'εβείΐ βχ Β. Ι5· κατιοίκαζον] + μίν ύά. των άσθ(ν(στίρων ύά.
17. ίτίραχβη] ίτιράλκή ύά. οί. 8υρΓ3 820 ο. ι8. που ονα. Β.
άρπάζοντίί Β. αΰτοκ Εάά.
 π. ΐ7· ΙΝ ΜΑΙ,ΑΟΗΙΑΜ. ΤΟΜ. Π. 593

σΰνης τιμαίς κατακεχρημενοι, και των νπο χείρα κατεπαιρό-

μενοι. ταύτην έχοντας του βίου την άγωγην την οΰτω
δυσκλεά και εκνομωτάτην, καταθεώμενοί τίνες των τάς αδι
κίας ύπομεμενηκότων, μονονουχι κα\ τεθήπεσαν. ού γαρ α 848 Α.
5 ην τις επ αύτοΐς επίπληξις παρά θεού, και τα. εζ οργής
εσθ' οτε συμβαίνοντα τοις ε'ιωθόσι καταφρονεϊν' ησαν δε
μάλλον ίν εύπαθείαις και τρυφαΐς. προς δη τά τοιαύτα
δεδυσφορηκότες, και την άσύγκριτον ημερότητα του θεού
ταχα που λοιπόν εϊς νουν εχειν ουκ άνεχόμενοι, μονονουχι
ίο και κατακεκράγασιν εκ μικροψυχίας λέγοντες Παρ ποιων
ττονηρον καλόν ενώπιον αύτοΰ κα< εν αντοϊί αυτός ηυο^όκηοΊ,
τοντεστι, τάχα που κα\ αγαθός εν όφθαλμοις του θεούσα
ό των πονηρών εργάτης" εφήδεται δε τοις ούτως αίσχρώς
διαβιούν τ/ρημένοις. ει γαρ μη τούτο, φασιν, αληθές, που
ΐζΐο-τιν β θεός ττ\ς ίικΛίοαννης ; εδει γαρ εδει της δικαιοσύνης
τον πρύτανιν μη τοσούτον άνεξικακησαι πλεονεκτούσιν
Ίερουργοΐς, και καταμιαίνουσι το θυσιαστηριον, άδικά τε
κα\ ανόσια και τά εζω νόμου δράν οτι μάλιστα διεσπου-
δακόσι. και ταυτΊ μεν είεν αν της επισυμβάσης αΰτοϊς
2ο μικροψνχίας εγκλήματα. Ίστεον δε οτι, κατά γε την των
προκείμενων δύναμιν, παροτρύνουσι τον θεον οι ταίς ούτως ο
άπαιδεύτοις κεχρημενοι φωναις. μονονουχι γάρ και επιτιμαν
εγνώκασιν άνεζικακούντι θεω, περιμενοντί τε, καΊ μάλα
χρηστώς, των πεπλανημένων την επιστροφην και των εις
25 άμαρτίαν ώλισθηκότων την ε'ις τά άμείνω μεταστροφην.
και γούν ό θεσπέσιος Παΰλοί τοις όκνούσί τε και άνα-
δυομενοις ετι την μετάγνωσιν επετίμα λέγων " *Η τού Κοω. ϋ.
" πλούτου της χρηστότητος αυτού και της ανοχής κα\ της 4' 5'
" μακροθυμίας καταφρονείς, άγνοών οτι το χρηστον τού
3ο " θεού εις μετάνοιάν σε άγει ; κατά δε την σκληρότψά ά

2. ΐχοντ€ΐ Εάά. 4· "αι τίθτρπσα»] κατιθηπισαν 'ύά. 7- *ν"<*θιΐ<} ϋ(1.

9- λοιπόν οιη. Β. Ι4· φησ'ιν ίκΐ. ι8. ϊσπου&ακόσι Β.
μ). &ν »Τ*ν ϊηνεΓβυ οπίίηε Β. 24- Ηϊϊΐιπψΐιιιη εχ Β. 2$. μιτα-
ίμομήν ΕΗ<1. *7· *Η] ·« Μ·
νοι, υ. 40

Ί
 594 Β. ΟΥΒΙΙίΙ;! ΑΙ^ΕΧΑΝϋΚ. πι. ι.

" σου και αμετανόητοι/ καρδίαν θησαυρίζεις σεαυτώ οργην

" εν ημέρα, οργής και άποκαλύψεως και δικαιοκρισίας του
" θ(οΰ." ούκούν προσκρούουσι μεν πάντη τε και πάντως
οι ταΐς ούτω ψυχραΐς όλιγοψυχίαις ηττώμενοι και άχάλινον
έπ\ θεώ την γλώτταν άνέντες, ένοχοι δε πλημμελείας ειεν 5
αν οι της αρρώστιας αΰτοϊς δίδοντες τάς άφορμάς.
Χ/07) ουν άρα διαζην άγίως και όρθοποδειν εν Εκκλησία.
β τούς άπολέκτους ιερουργούς, ητοι τους κεκλημε'νους ε'ις 'ιερω-
σύνην. έσονται γαρ ούτως εις ΰποτύπωσιν εύκοσμίας και
άπάσης αρετής τοις ΰπο χείρα λαοΐς, οι και τον των ολων ίο
καταγεραίρουσι θεον, της των ιερέων πολιτείας το λαμπρον
και εζαίρετον καταθεώμενοι κάλλος, και τούτο οΊμαί εστί
Β.Μαΐώ. το διά της τού Έωτηρος φωνής ορθώς ειρημένον " Λαμι/^ατω
" το φως υμών έμπροσθεν τών ανθρώπων, οπως ϊδωσι τα
" καλά έργα υμών, και δοξάσωσι τον ΐΐατερα υμών τον 15
849 Δ. α " 4ν τοις ούρανοΐς." ωσπερ γάρ σκανδαλίζονται λαο\, ζην
ελομενων εκτόπως τών ιερουργών" ούτω πλείστην τε οσην
και λίαν άμφιλαφη κερδανοΰσι την ονησιν, ει δηπου
θεάσαιντο πληροΰντας το αγαθόν, και διαζην ^ρημενους
ως αρέσκει θεφ. 2ο

Κεφ. γ'. Ιδού έρω έΕαποστέλλω άίτελόν μου, και έπιβλέψεται όδόν προ
Ι» προσώπου μου, και έζαίφνΗΟ ίίξει είο τόν ναόν αΰτοΰ Κύριοε
δν ύμεϊο {Ητεΐτε, και ό άΓχελοε τηο οιοΘηκηο όν ϋμεΐε
θέλετε.

Φασκόντων εκείνων ΪΙοΰ εστίν ό θβοί της δικαιοσύνης, 25

εύαφόρμως λίαν επϊ το Χριστού μυστηριον ό της προκει-

3· προσκρούσουσι Μί^ηβ. 4· ολιγοψυχίαα &88υηρ1ιιιη βχ Β. 7· Χρ')]

+ ΕΊΊ· Ι3· δρθώί ΟΠ1. Β. Ι7· Ήρουργων] 'κρίων
19. θιάσαιντο^ θιάσοίντο ΡοηΙ. θιάσοιτο ΛιιΙ)0Ι"Ιιΐ8. βμημίνονι] ήγουμίνουί Κ(3ί1.
20. άρίσκίί] ανΰάνα 21. ΐξαποστίλλω Β. (ξαποστι\ώ Ρ. (26. αϊ.) άπο-
στ<λώ Κ(1(1. οί Ίαίτα. 22. αΰτοΰ Β. (Λ1β\. XII ηιρ;.) <1β ΑεΙοΓ. 6ο 3. ίαντοϋ
Έάά. (ΥβΙ. ν). 2ί. ΗββΟ Φασκόντων—δικαιοσύνη! Β0εε85βηΐηΙ βΧ Β.
26. λίαν οιη. Β. το] + ™>ΰ Εάά.
 ΐϋ. ι. ΙΝ ΜΑΙ,ΑΟΗΙΑΜ. ΤΟΜ. Π. 595

μενης ημΐν προφητείας μεταπεφοίτηκε λόγος, γεγονε γάρ

ι Οογ. !.
ημΐν παρά του θεού κα\ Γιατρός ό Εμμανουήλ " δικαιοσύνη 3ο·
" τε κα) αγιασμός κα\ άπολύτρωσις" και ρύπου παντός
άποκάθαρσις, και αμαρτιών άπόθεσις, και των άϊσχιόνων
5 άποβολη, και όδός εις τα. άμείνω και πρεπωδεστερα, και ο
θύρα τις ωσπερ κα\ απαγωγή προς ζωην αιώνιον, πασά τε
δι αυτού γεγονεν επανόρθωσις, κα\ πλεονεξίας ανατροπή και
δικαιοσύνης εύρεσις' κα\ τί γάρ ούχι των τεθαυμασμενων δι
αύτοΰ πεπλουτηκαμεν ; ϊίου τοίνυν φησϊν αποττελω τον α,γ-
■χο γελάν μου κα) επιβλέπεται ό<5ον προ προσώπου μου. εοικε δε
δια. τούτων της του άγιου Βαπτιστού λειτουργίας ποιεΊσθαι
προαναφώνησιν. εφη γάρ που και αυτός ό Χριστός " Ούτος ΒΛΜΚ.
" εστι περί ου γεγραπται Ιδού εγώ άποστελώ τον άγγελον ά
" μου προ προσώπου σου, ός κατασκευάσει την όδόν σου
*6 " έμπροσθεν σου" ούτως ημΐν αυτόν και ό θεσπέσιος
Ησαΐας εσημηνε λέγων " Φωνη βοώντος εν τη ερημω Λ 3·
" Ετοιμάσατε την όδόν Κυρίου, ευθείας ποιείτε τάς τρίβους
" του θεού ημών." ου δη γεγονότος, φησϊ, και προδεδραμη-
κότος βραχύ του άγγελλειν τα τοιάδε προστεταγμενου,
αο Εξαίφνης 'ηζει φησϊν εις τον ναον αύτου Κύριος ον ΰμεις ζητείτε
χα) Ό άγγελος της διαθήκης ον ΰμείς θέλετε" διϊσχυρίζεται δε β
και ό μακάριος Ιωάννης, λέγων τοις ερχομενοις επί τό της
μετανοίας βάπτισμα " Έγώ βαπτίζω ύμας εν ύδατι, έρχεται ?|^*ί11ι'
" 5ί οπίσω μου άνηρ ου ουκ ειμί ικανός Ινα κύψας λύσω β-Μω-ο.
25 " τον ιμάντα του υποδήματος αύτού' εκείνος ύμας βαπτίσει 8.Μ&ΙΛ.
" εν ΤΙνεύματι Άγίψ και πυρί." συνίης ούν, όπως κατόπιν
εύθύς και μονονουχί κατά πόδας του προαγγελλοντος εβά-
διζεν ό Χριστός, εαυτόν εμφανή καθιστάς τοις άνά πάσαν
την Ίουδαίαν, και οίον εξαίφνης και άδοκητως επιφαινόμενος. » 850 Α.

5· αμιίναν ΑβΟ. 6. άπαγωγί/] €ίσβο\η Έ,άά. 9· ώτοστίλ» ΙιηηρΙ Β.

II. Βαπτιστού Χιιτουργίαι] βαπτίσματος ϋά. Βαπτιστού Μίβηε. 13. απο-
στίλώ 1ιη1)θΙ Β. ΐ8. τον θίοί ήμωνλ αυτού Β. οί. βΐιρπι 494 3· προ&ίρα-
μηκΰτοί βραχύ] προί βραχύ διΒραμηκάτοΐ Ϋ.άά. 23· ίρχιται ίΐ οπίσω μου]
οπίσω μου (ρχιται \\ά. 25· αύτού ΟΠΙ. Β. ι'κ<ϊνο( ΙκιΙκΊ Β. 27· 'βάΒιζιν
ΙΐίΙχΊ Β. 28. άφανη Εάά.
4α 2
 596 Β. ΟΥΚΙΙ,ΙΛ ΑΙ,ΕΧΑΝΌΚ. ϊϋ. Γ.

άγγελον γεμην ώνομασθαί φαμεν τον θεσπεσιον ΪΖαπτιστην,

ού διά γε την φύσιν' γεγεννητο γάρ εκ γυναικός, κα\ ην
άνθρωπος καθ' ημάς· άλλ' οτι την τοΰ τά τοιάδε διακήρυτ
ταν και άπαγγε'λλειν ημΐν εγκεγείρισται λειτονργίαν. ούκοΰν
άπο του πράγματος η κλησις, και ουκ ουσίας αγγέλου «στοκ 5
σημαντική.
'Ή^ειν γεμην αυτόν ε'ις τον ναΐον Λυτού φησιν, η οτι γεγονε.
σάρζ 6 Αόγος, και κατώκησε, καθάπερ εν ναφ, τω εκ της
1> αγίας παρθένου πανάγνω σώματι" ήγουν άνθρώπω τελείω,
τω (κ ψυχής λεγω καϊ σώματος, άμεσως τε και οικονομικώς ίο
ηνώσθαι πεπιστευμενω. η ναον άπλώς ονομάζει την οίον
ιεράν και άνακειμενην αύτφ πάλιν, δηλον δε οτι την Ιερου
σαλήμ" ήγουν ώς εν τύπω τφ προς εκείνην την Έκκλησίαν.
εποιεΐτο δε της εαυτού παρουσίας την άνάρρησιν πολυτρ&πως
8.Μ&ΙΛ. τερατουργών, " κηρύσσων το εύαγγελιον της βασιλείας, και 15
" θεραπεύων πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν εν τω λαφ"
ο καθά γεγραπται. ηζα τοίνυν φησιν ό Κύριος ον ύμίίς ζητείτε,
δαρπι π. \4γοντες εκ μικροψυχίας " ΤΙοΰ εστίν 6 θεος της δικαιο-
" σύνης ηζίΐ δε διδάσκων τά υπέρ νόμον και τά επεκεινα
σκιάς και τύπων, εσται γάρ Αιχθηκη-ς άγγελος της πάλαι 2ο
προηγγελμενης διά φωνής του θεού και ΐΐατρός. εφη γάρ
^.ι ι8 που προς τον Ίεροφάντην Μωυσί'α " ΪΙροφητην αύτοΐς άνα-
" στήσω εκ τών άδελφών αυτών ωσπερ σε, και θησω τους
" λόγους μου εις το στόμα αυτού, καϊ λαλήσει αύτοΐς κατά
α πάντα οσα άν εντείλωμαι αύτφ." οτι δε καινής διαθήκης ά,γ- 2$
ά γελος ην ό Χρίστος, σαφηνιεΐ λέγων και ό μακάριος Ήσαίας
Ε»Αχ. περί αύτού ""Οτι πάσαν στολην επισυνηγμενην δόλω και
" Ίμάτιον μετά καταλλαγης άποτίσουσι, και θελησουσιν ει
α εγενηθησαν πυρίκαυστοι. οτι παιδίον εγεννηθη ημΐν, υιός
" καϊ εδόθη ημΐν, ου η άρχη επι τοΰ ώμου αύτού, και καλείται 3β

2. γίγΐνηται Έάά. 5· αγγίΚαν 'ύά. 7· αίτόν ΗΟΟΡδδίΐ βι Β.

ΙΤ. ίνωσθαι ΈΛΑ. Ηηίε Μί#ηβ. 17. φησιν δ Κνριης Ιιοο οπίίηε Β. 35· αν
ακβαπιρίαιη βχ Β. 27-29· °τί—^νρίκαυστοι οπι. Β. 3°· 7 ΜβαιηρΙΐΗη
βχ Β. άρχη] + ϊγίνήθη Εάά. ϊηνϊΐο Β. (90
 ϋί. ι,2. ΙΝ ΜΑΙ,ΑΟΗΙΑΜ. ΤΟΜ. II. 597

" το όνομα αύτοΰ Μεγάλης βουλής άγγελος" δηλον δε ότι

της του θεού και Πατρός, τοιγάρτοι και εφασκεν " Άττ ^
" εμαυτού ου λαλώ, άλλ' 6 πε'μψας με Πατήρ, αυτός μοι
" εντολην έδωκε τ'ι είπω, και τι λαλήσω." οΰ γαρ ην β
5 ανθρώπινος του Σωτηρος ό λόγος, άλλ' ώς εκ θεού και
Πατρός δι Υιού του κατά φύσιν γεγονε προς ημάς' Αόγος
γάρ ε'στι του γεγεννηκότος αύτόν' και πιστώσεται λέγων
διά φωνής του Δαυείδ " Έξηρεύξατο η καρδία μου λόγον 4>
" αγαθόν."

ΙΟ * Ιδού έρχεται, λεΓει Κύριοε Παντοκράτωρ, και τίε υπομένει 2

Ημέραν εισόδου αύτοΰ; η τίε ύποστΗσεται εν τη οπτασία
αύτοΰ ;

"Ομοιον τούτω και μάλα προσεοικός το διά φωνής Ήσαίοι; » 861 Α.

'* Ισχύσατε χείρες άνειμεναι και γόνατα παραλελυμε'να, ^* ™χν'
*5 " παρακαλέσατε οϊ όλιγό-^υχοι ττ) διάνοια, Ισχύσατε, μη
" φοβεΐσθε' ιδού Κύριος μετά Ισχύος έρχεται, και ό βρα- ΐΐ>.χΐ.ιο.
" χίων μετά κυρείας" ώς γάρ αυτόν δη μάλα παρεσόμενον,
μάλλον δε και ηδη παρόντα καταδεικνύς, αποφαίνεται σαφώς,
οτι και ό της επιδημίας αύτοΰ της εν τώδε τώ κόσμω καίριος,
3 ο ουκ εις άνάβλησιν εσται μακράν, ότι δε της οικονομίας η
δύναμις ουκ ευκαταφρόνητος εσται τισιν, ούδ' αν γένοιτο τοις Β
άπειθούσιν οίστη, διδάσκει λέγων Κα) τις ύπομαίί ημέραν
ειο-ό^ου αυτού ; ») τις ύττοστηο-εται ΐν τΐ\ οπταο-ία αυτού ; και
ΐΜΓΜον μεν ονομάζει την εν τφδε τψ κόσμω μετά σαρκός
35 εισβολην του Μονογενούς" οπτασίαν δε την οίον εμφάνειαν.
αόρατος γάρ κατά φύσιν υπάρχων ώς θεός, γεγονεν εμ
φανής, την προς ημάς όμοίωσιν άναλαβών. προανακεκράγει
δε τούτο σαφώς και ό μελωδός εν πνεύματι λέγων " Ό θίόί χ1ιχ"

4. δι'δωκί Έ,Αά. γ;, και οτα. Β. Ι3· Ησαΐας ΑίΛβΓίΙΙβ. ΐ6. φο-
βησθι (βίε) Εάά. 811(6 Μί^ηβ. 8ΐ»ΐίιη -και αΖ9 ίτ<ρα αάά. αά. 6 θ(ος ήμων ρτο
Κύριος—βραχίων 'ηά. 17. κνριίας Β. (33 αϊ.) οΓ. 572β· κυρίας Εάϋ. ιδ. και
οτα. Β. δίικννς ΙνΚΙ. 37. προανακίκραγ ϊιΑ.
 598 Β. ΟΥΕΙΙ,ΙΛ ΑΙΕΧΑΝϋΚ. ϊϋ. ι,α.

0 " εμφανώς ηζει, ό θίόϊ ημών, και ού παρασιωπησεται."

" Γε'γονε γαρ σαρξ ό Λόγος," καθά φησιν 6 θεσπέσιος 'Ιω-
άννης, " κα\ εσκηνωσεν εν ημΐν," και εν δούλου γε'γονε
μορφή, και " τοις μεν ηγαπηκόσι την επιφάνειαν αυτού"
φορτικός μεν ούδαμ,ώς' γε'γονε δε μάλλον ηπιός τ€ και 5
πράος, και ζωής της εις αιώνα δοτηρ. εφη δε που περί
αυτού και ό θίόί κα\ ΐΐατηρ " Ιδού συνησει ό παις μου ό
" αγαπητός, εν φ ηύδόκησα. ουκ ερίσει ούδε κραυγάσει,
" ούδε άκουσθησεται εξω η φωνη αυτού, καλαμον συντε-
Μ θλασμενον ού κατεάζει και λίνον τυφόμενον ού σβε'σει" ίο
<1" άλλ* €ΐ? άληθειαν εζοίσει κρίσιν" πλην τοις άτιμάζουσι
την δι αύτοΰ σωτηρίαν, και την δια πίστεως κάθαρσιν ού
προσιεμε'νοις, συνέβη παθεϊν τα πάντων αϊσχιστα των
κακών διολώλασι γαρ ο'ι τάλανες. τοιγάρτοι και εφασκε
ταΐς Ιουδαίων άγε'λαις " Άμην λε'γω ύμΐν, οτι εάν μη 15
" πιστεύσητε οτι εγώ ειμι, εν ταΐς άμαρτίαις υμών άπο~
* θανεΐσθεΓ εφη δε που κα\ ό Ιωάννης " Ό πιστεύων εις
α αύτον, ού κρίνεται" ό μη πιστεύων ηδη κεκριται, οτι
β " μη πεπίστευκεν είς το όνομα τού Υιού τού θεού." προσ-
εφώνει δε κα\ ό βαπτιστής τοις εζ Ίσραηλ ""Ηδη δε κοά η 2ο
" άζίνη προς την ρίζαν τών δένδρων κείται" πάν ούν%δενδρον
α μη ποιούν καρπον καλόν, εκκόπτεται και εϊς πύρ βάλ-
α λεται." ούκούν τοις μεν άπειθούσιν αφόρητος και ού λίαν
οιστος, της τε ΐΐτό^ου κα\ της οπτασίας αύτού γεγονεν 6
καιρός, ηλεγχοντο γάρ, ώς αύτο\ τάς σφών διολλύντες 25
ψυχάς, και ταΐς εαυτών άμαρτίαις εντεθνηζόμενοι, διά τοι το
μη ελέσθαι φρονεΐν ορθώς, προσηκασθαί τε εις νούν και
β καρδίαν την διά πίστεως κάθαρσιν. τίς τοίνυν φησιν ΰπο-
μα(ί ϊΐμίοαν ΐΐ<τό£ου Λυτού ; ^ τίς ύποστ^τΐται ιν τη οπτασ-ίοί
αυτού ; τουτε'στι, τίς δη άρα τοσούτον εσται δεινός τε και 30

3· και (V δοόλου γίγονι μορφή οπι. Β. 6. που οπι. Β. 7· (τυνηση

&εεβ88ΪΙ εχ Β. εί. ίη Εβ. 136 ά. 12. κάθαρσιν] καθαίρ(σιν Έ,άά. 13. πρασ-
κμίνουι 'ύά. αηΐβ Μί^ηε. πάντα 'ύά. ι$. ότι οπι. Β. 17. " ρπηβ οιη. Β.
1.8. αντον\ τρν νΐον Έ·άά. 20. ό βαπτιστηί] αΰτοϊί 'ηά. και αΐΐ. αββαιηρίαιη
βχ Β. 28. φησιν νπομίΐκ'ι ηοε οπίίηβ Β.
 ϋί. ζ, 3· ΙΝ ΜΑΙ,ΑΟΗΙΑΜ. ΤΟΜ. Π. 599

απήνης, ώς εν καιρώ και ημέρα της εις τον κόσμον εισβολής

αύτού' δηλον δε ότι της μετά σαρκός, δι ης άν γένοιτο και
άπτός, ήγουν όρατος' νποιττψαί τε κα\ άθραύστως εχειν ;
κολασθήσεται γάρ πάντη τε και πάντως, και πίκρας της
5 άπονοίας άποτιει δίκας.

Διότι αύτόο είσττορεύεται ώε πυρ χωνευτΗρίου και ώο πόα

ττλυνόντων, και καθιεΐται χωνεύων και καθάριων ώο τό 3
άρτύριον και ώο τό χρυοίον, καϊ καθαριεΐ τοϋς υίούο Λευϊ I)
και χεεΤ αυτούς ώσπερ τό χρυοίον καϊ τό άρι-ύριον.

Ό ΤΙεποίηται μεν εν τούτοις ώς εζ όμοιότητος των καθ' ημάς

πραγμάτων ό λόγος, απόρρητον δε μυστηρίου δηλωσιν εισκο-
μίσειεν αν τοις νουνεχεστε'ροις. αργυρού μεν γάρ και χρυιτοΰ
ποιούνται δοκιμασίαν ο'ι ταύτα σοφο\, πυρ\ κατατηκοντες πάν
όσον εν αύτοις εστί κ'ιβδηλόν τε και άκαλλεστατον. πυρ δε
*5τό θείον και ούρανόθεν, τουτέστιν ή διά του Άγιου ΥΙνεύ- ο
ματος χάρις, καθ1 ην άν γένοιτο καϊ ζώντας ημάς άποτε-
λεΊσθαι τω πνεύματι, όταν εις νουν καθ'ικοιτο και καρδίαν,
ενιεντος Χριστού, τότε δη τότε πάντα μεν τον εξ άμαρτίας
διασμκηχει ρ'ύπον, και τον εκ των ηδη προεπταισμενων
2ο δαπάνα μολυσμόν' κεκαθαρμενους τε ούτω και δοκιμωτάτους
τούς έχοντας αποτελεί, και μονονουχι μεταχαλκεύει νοητώς
προς καινότητα ζωης, και σκεύη λοιπόν άποφαίνει λαμπρά
κα\ ηγιασμενα, και εις τιμήν κατεσκευασμενα, οικία, τε τί] ά
μεγάλη χρήσιμα, τουτεστι τί) Εκκλησία, τούτο δη τό
25 θεΐόν τε και νοητόν κατεσημανε πύρ ό θεσπέσιος Ιωάννης,
λέγων " 'Έγω βαπτίζω υμάς εν ύδατι, έρχεται δε όττίσω μου

I. τον ΐββυπιρίυιη εχ Β. 4· 7"ρ] °*ν Εάά. ". και ρπιιβ αββιιπιρίυιη

βχ Β. (Αΐβχ. κ. XII.) εί. βυρπι 767 5. 8. καθαρά Β.Κ. (ν. XII.) εί. άβ
Αά. 59 β· καθάρισα (Α.ν.). 9. ω(πτ(ρ Ειΐά. (ναΐ. κ πιαηα ρππΐ3.) άα
Αά. 1. ε. ί,ς Β. (XII.) 12. χρνσίου Κά(ί. Ι4· άκαλλίστιρον Ίιά.
ΐ6. καθ' ην—πνίύματι ΟΠΙ. Β. ζώνταί] ζίοντα{ (?). 33. καινοτάτην ζωην 'ύά.
35· κατισήμαιν* Β. 30. ϊρχίται ίι οπίσω μον\ οπίσω μου ϊρχίται 'ύά.
 600 Β. ΟΥΚΙΙ,ΙΛ Α^ΕΧΑΝΌΚ. ΐϋ. ι, 3-

ϊ. 7· οί. ανηρ ου ουκ ειμι ικανός ινα κυψας λύσω τον ιμάντα των
849*6. " υποδημάτων αύτοΰ' αύτος υμάς βαπτίσει Ιν ΪΙνεύματι
Οϊ. ιι. " Άγίφ και πυρί." μεμνημεθα δε και αύτοΰ λέγοντος Χ/οι-
χΗ.1*0" ο*7™ " ΠΟρ ηλθον βαλεΐν έπι την γην, και τ'ι θέλω, ει ηδη
β " άνήφθη ;" ούκοΰν, έπείπερ ο'ι εξ αίματος Ίσραηλ της των 5
Αευιτών ακαθαρσίας, είτουν αδικίας, ου μετρίαν έποιοϋντο
την καταβοην, μάλλον δε δι εκείνους παροτρύνοντες διετε-
λουν τον των όλων θεον, παλίμφημά τε λαλοΰντές τινα
8υρΓ»ϋ. Κ(£ άποτολμώντες λέγειν " Ώας ποιών πονηρον, καλόν
" ενώπιον αύτοΰ, και εν αύτοις αύτος ηύδόκησε, και πού ίο
" έστιν ό θεος της δικαιοσύνης ;" προαγορεύει χρησίμως,
οτι κατά καιρούς επιλάμψει Χρίστος, ό πάσαν ημών
858 Α. α την άμαρτίαν εκ μέσου τιθέις, και πανάγνους άποτελών
τους ιδίους ιερουργούς, και οίον χ,ρυιτον η Λργνρον έν πυρ}
δοκιμάζων αύτούς, ητοι δοκίμους άποτελών και λελαμ- 15
πρυσμένους.
Ύοιοΰτοι γάρ ώς έπίπαν της Εκκλησίας οι λειτουργοί, οίς
αν άρμόσειε, και μάλα ε'ικότως, εκείνο ειπείν το δια. φωνής
Ρβ. ΐχτ. το£ Δαυειδ " "Οτι εδοκίμασας ημάς ό θεος, επύρωσας ημάς
" ώς πυροΰται το άργύριον." φόρημα μεν γάρ τοις εξ 2ο
Ι^βν.^χνι. Άαρών ή κατά νόμον στολη' τοις γεμην άπολε'κτοις εν
I) Χριστή και τεταγμενοις εις Ίερουργίαν αμφιον εσται λαμ-
προν, ιεροπρεπές τε και άγιον αύτος ό Χριστός, τοιγάρτοι
και εφασκε διά της τοΰ ψάλλοντος λύρας ό θεοί και
^· ΥΙατηρ περ\ της έζ εθνών εκκλησίας " Ύούς ιερείς αύτης 25
ι6. " ένδύσω σωτηρίαν και οι όσιοι αύτης αγαλλιάσει άγαλ-
" λιάσονται." σωτηρία γάρ αύτός ό Χριστοί τών ιδίων
ιερουργών αμφιον το άξιάγαστον, μάλλον δε και πάντων
Οαΐ. ϋϊ. των πεπιστευκότων " "Οσοι γάρ, φησίν, εις Χριστόν έβαπτί-
* σθητε, Χριστον ενεδύσασθε." 3°

3· λίγοντοϊ] + τον Έ,άά. 4· /3άλλίΐν ΐΜ. ήθ*\ον Β. 5· αΐματοί]

-|- τοΰ ιξ ήά. 6. ι'τονν] ήγουν ϋά. 7· καταβολή» Μ. *3· τ*)" 0ΠΒ· Β·
22. ϊστι Εάά. 26. αϋτοΐι ϋϋ. βηΐβ Μί^ηο. 27· Ιδιων] άγιων 'ύά.
2%. το] τ« ? πάντων] πμίπον 'ύά.
 ίϋ. 3, 4· ΙΝ ΜΑ^ΑΟΙΙΙΑΜ. ΤΟΜ. Π. 601
Και έσονται τφ Κυρίω προοάτοντεε θυσίαο έν δικαιοσύνη· και 4
αρέσει τω Κυρίω θυσία Ιούδα και ' Ιερουσαλήμ, καθώε αϊ ο
ήμέραι τοΟ αίώνοε και καθώε τά Ιτη τά έμπροσθεν.

Άνακείσονταί φησι τω θεφ' τοντο γάρ οΊμαί ε'στι το

5'Έιτονται τω Κυρίω προσ-άγοντες, άνακεισόμεθα δε τω θεψ,
ζώντες μεν έαυτοΐς ούκε'τι, προσκείμενοι δε όλοτρόπως ττ/
6ί$· αυτόν άγάπη, και παντϊ δη σθενει κατορθοΰν τιμημένοι
τα, τοις θείοις αύτοΰ δοκοΰντα νεύμασιν. εφη τι τοιούτον
και ό θεσπέσιος ΐΐαΰλος περί του πάντων ημών Έωτήρος
ίο Χρίστου " Είρ γάρ ύπερ πάντων άπεθανεν, ΐνα ο'ι ζώντες
" μηκετι εαυτοΐς ζώσιν, άλλα τω ύπερ αυτών άποθανόντι ά
" και εγερθεντι." καταγράφων δε ημϊν ώσπερ της εαυτού
πολιτείας το κάλλος, και του κατά Χριστόν μυστηρίου την
δύναμιν εμφανή καθιστάς, εφη πάλιν " Χριστώ συνεσταύ- Ού. ϋ.
ΐ5 " ρωμαι' ζω δε ούκε'τι εγώ, ζτ\ δε εν εμο\ Χριστός" δ δε
" νυν ζώ έν σαρκι, εν πίστει ζώ ττ) του ΥΊοΰ του θεού, του
" άγαπησαντός με κα\ παραδόντος εαυτόν ύπερ έμοΰ."
έσονται δη ούν, φησι, προτάγοντες τω Κυρίω, τουτεστι, τοις β
αύτοΰ θελημασιν άνακείσονται μόνοις, ού " τά επίγεια φρο- ρμι. ίϋ.
2 ο " νοΰντες," ού τους εκ της άδικίας άγαπώντες μολυσμούς, 9
ού πλεονεξίαν την κατά τίνων τιμάν ηρημένοι, προσάγοντες
δε μάλλον θυσίας δικαιοσύνης, και μοι δοκεΐ σοφώς δη
λίαν ό Παύλορ ειπείν " Μετατιθέμενης γάρ της Ίερωσύνης, ΗαΚνα.
" 4ζ άνάγκης και νόμου μετάθεσις γίνεται" πρόσιμεν γάρ '
25 ο'ι εν Χριστφ κεκλημένοι προς Ίερουργίαν δι αιμάτων μεν
ούκε'τι και καπνών, οΰτε μην άμνούς η ερίφους προσκομί-β, 854 Α.
ζομεν τω θεώ, πληροΰμεν δε μάλλον εν εκκλησίαις την
εν Χριστώ νοουμένην θυσίαν την άγ'ιαν και πνευματικην,

ι. θυσίας Β. (ν XII.) (Γ. ίηΐτα. θυσίαν 1*1(1(1 . 4· 'σΎΙ 388ΐΐΓηρΙαπι εχ Β.

5· προσάγοντιι οία. Β. 6. όλοτρόττωι] 4- και Βαά< 7· οπι. Β.
ΐ6. τοϋ ηροιιιηΚιπι αβδίιΠφΙυπι εχ Β. 17. ϊμον] 4· °ύ* άθ(τω την χάριν
του θίοΰ Εάίΐ. ΐ8. προσάγοντις ΟΕΒ. Β. 19. μάνοιι αοοεββίΐ εχ Β.
24· προσί€μα> ΐ·άά. 25· πρόι Ήρουργίαν] Ήρονργίαι ΙΪΟι
27- ΐκκλησία 'ύά.
νοι. II. 4Η
 602 Β. υΥΚΙΙ,υ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. ϋΐ. 3, 4·

και αύτον προθεντες εις άγιασμον, και μεντοι και εις μετά-
ληψιν τής εις αιώνα ζωής, καθάπερ εξαίρετόν τι θυμίαμα,
τάς εξ έργων αγαθών προσκομίζομεν ευωδιάς, κα\ θύοντες
αύτω την ίικαιοιτύνην, οτι και εσόμεθα δεκτοί τεθαρσηκαμεν.
Ρτον. ίϋ. γεγραπται γαρ οτι " Ύίμα τον Κύριον άπο σών δικαίων 5
β " πόνων, και άπάρχου αύτω άπο σών καρπών δικαιοσύνης."
Ηβΐ). εύαρεστεΐται γάρ ούχ ετεραις οΊμαι θυσίαις, πλην οτι
τοιαυταις ο των όλων κ)εος.
"Ίϊφη τοίνυν περ) τών εν Χριστώ κεκλημενων είς Ίερουρ-
γίαν, ώς άμείνους έσονται τών πρώτων, ού μηλοσφαγούντες ιο
κατ εκείνους, ούτε μην βεβηλοΰντες το θυσιαστήριον δια.
βιιρηι του προσάγειν άρτους ήλισγημενους' άλλ' ως εν τάξει
θυμιαμάτων προσκομίζοντες τω θεώ την ίικΛίοσννην, και
της εύαγγελικής πολιτείας την νοητην εύοσμίαν. εύπαρά-
δεκτον δε ούτως επιτελεσουσι την λατρείαν, ώς κατά μηδενα ι$
ς τρόπον άποδεΐν αύτήν τών πρεπουσών θυσιών ταΐς ημίραις
του Λΐωνος, τουτεστι, τη ζωη τών εν ούρανοΐς άγιων
πνευμάτων, οί διηνεκείς και μακράς τρίβουσι ημέρας, ήτοι
χρόνους" ισούσθαι δε και τοις χρόνοις τοις έμπροσθεν,
τουτεστι ττ) τών άγιων λατρεία, οι κατά τους χρόνους 2 ο
γεγόνασι τους έμπροσθεν, γεγονε γάρ εν υπακοή τοις άρχοα-
χχΰ οτεροις ή εύδοκίμησις' ούτως Αβραάμ προσεκόμισε τον
8. ν'ίον τφ θεώ, " και ελογίσθη αύτφ εις δικαιοσύνην, και φίλος
Ηβΐ>. χϊ. ^ " εκλήθη θεοΰ." ούτω και Νώε " κατεσκεύασε την κιβωτον
" «Σί σωτήριαν τού οίκου αύτοΰ," καθά γεγραπται. ούκούν «5
άρε<τει φησιν η θυ<τία, τού Ίού^Λ, τουτεστι, τού λαού τού
Εομ. ϋ. την εν καρδία, και πνεύματι περιτομήν περιφεροντος, και
μεντοι τής Ίερουταλημ, τής νοητής δηλονότι, τουτεστι της

3· προκαμίζομιν ΈΔά. αηΐβ Μί^ηε. 5- °τι 0Γη· Β· Ι2· τοι"'] τ° Εάά.

14- (ϋκοσμίαν Ίιά. ι6. άπο&ιΐν] άπωθΛν 'ύά. 19. ϊσοΰσθαι ίί
και τοϊί χρόνοι! τοΊΐ] πιρισσονσθαι δ( και τοϋ{ χρόνουι τούι ί\ά. 20. ται
τ. ά. λατρίΐπί, αϊ ϋ(1. τους ακκυπιρίαπη οχ Β. 22. ή α$βυιηρΙηιη βχ Β.
-ροσικόμιζι £(1(1. 23· αντω] + ή πίστα 'ύά. 25· καθωι 'ύά.
26. τον υΐΐ. ΗδδΐιπιρΙυπι βχ Β. 27. καϊ ρπιιβ] + ϊν Εάά. 28. δηΚονότι
388υπιρ(απι εχ Β.
 ίϋ. 5- ΙΝ ΜΑΕΑΟΗΙΑΜ. ΤΟΜ. II. 603

Εκκλησίας" καθά και ή τών εχόντων τάς ημέρας του αιώνος

και ή των κατά τους ίμπροτ^&ι χρόνους γεγονότων άγιων,
οϊ γεγόνασιν εύάρεστοι δι υπακοής και πίστεως, απαριθμείται
δε και τούτους ό θεσπέσιος ΪΙαϋλος εν τή προς 'Έ,βραίους Ηβΐ>. χϊ.
5 επιστολή, πίστει λέγων δικαιουσθαι πολλούς. ε

Και προσελεύσομαι πρόο ύμόχ έν κρίσει, και εσομαι μάρτυε 5

ταχύς έπί τάε φαρμακούε και επί τάε μοιχαλίδας και επί
τούε ομνύοντας τω ονόματι μου έπί ψεΰδει, και έπ'ι τοϋε
άποστεροΰνταε μισθόν μισθωτού και τούε καταδυναστεύοντας
ίο χΗραν και τούς κονδυλίζονταε ορφανούς και τούς έκκλίνονταε
κρίσιν προσΗλύτου και τούς μΗ φοβούμενους με, λεΓει Κύριος α 855 Α.
Παντοκράτωρ.

Κατά σκοπον των πραγμάτων πρόεισι δη πάλιν καν

τούτοις ήμϊν ό λόγος, εφασκον μεν γάρ άμαθαίνοντες οι
ΐ5 ε£ Ισραήλ " Πάί ποιών πονηρόν, καλόν ενώπιον αύτον, δυρι·»
" και εν αύτοϊς αύτός ηύδόκησε, κα\ που εστίν ό θίόρ της '' '7'
" δικαιοσύνης ;*' και τίς ή πρόφασις της ούτω δεινής
αθυροστομίας, είρηται μεν ηδη' πλην ειρήσεται πάλιν,
επειδή γάρ άφυλάκτως τίνες τών ιερουργών κα\ μεντοι 1>
20 των άλλων οϊ διαφανεστεροί τε ήσαν και ταΐς άνωτάτω
τιμαΐς εμπρεποντες, επ\ πάντα τρόπον σκαιότητος και εγ
χειρημάτων τ^εσαν, εφαίνετο δε κα\ περα μέτρου άνεξικα-
κήσας θεός αϋτοΐς' εστι γάρ αγαθός, χρηστός, επιεικής,
και φιλάνθρωπος" ταύτητοί τίνες τους εξ ακράτου μικρο-
25 ψυχίας ήρεύγοντο λόγους, άλλ' ότι μεν εσται κατά καιρούς
μεταφοίτησις είς τό άμεινον τών τεταγμένων εις Ίερουργίαν,

I. καθώς Έ,άά. 4· και 0Γη· Β· 6. προσίλιύσομαι Β. (22. αϊ.) 8εά

θΓ. ίηΓπί. προσάξω Έάά. 10. κλίνονται Ρ. Ι3· καν] και ιν Εθά.
Ι5· και καλόν ίοΠβ ΗαικΙ ΓΠΐΙβ ϋά. [ςί. και κάλοι (ιο6).] 20. ανωτάτου ϋ(3.
32. καϊ αββυπιρίηιη βχ Β. 8ΐηΐίιη π*ρ\ ίκΐ. αηΐβ Μί^ηε. άνιξικακήσα! θ«6ί Ιιοο
οπΓιηο Β. 33· ΧΡΊστ°*] + και 'ύά. 24· άκριτου Β.
4Η 2
 604 Β. ΟΥΚΙΙίΙιΙ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. ίΰ. 5·

μεταπλάττοντος αυτούς εις καινότητα ζωής τού Χριστοί;,

και μετατιθεντος εϊς εύκοσμίαν και εις εύκλεά πολιτείαν
ο καΙ ζωήν, διαμεμήνυκεν εναργώς. ότι δε τους της φαυλότητας
επιτηδευτάς ουκ αν άποδεζοιτο τότε, οΰδ' αν άζιώσειεν
επαίνων τε και λόγου" κρίνει δε μάλλον αυτούς, και των 5
εκτόπως βεβιωμενων έζαιτήσει δίκας, διατρανοΐ λίγων Κλϊ
προιτά^ω προς υμάς εν κρίτει, τουτέστιν ως κριτής προσε-
νεχθήσομαι, και εο-ομαι μάρτυς ταχύς, αυτόμολος δηλονότι
και ύπ' ούδενός κεκλημενος. καταψηφιούμαι γαρ των πονη
ρών την δ'ικην. και το μεν επ' αύτούς εζοίσω τό κρίμα" ίο
Λ ούχ έτερου τίνος τα εν αύτοΐς εκκαλύπτοντος, άλλ' ειδώς
ώς θεός τα αφανή τε κα\ κεκρυμμενα, κάί δια. τοΰ συνειδότος
καταμαρτυρών εκάστου των ήμαρτηκότων. εφη δε που κα\
αΟοτ. ό θεσπέσιος Παύλος, παραστήσεσθαι κατά καιρούς τω
Κοιη. ϋ. Κρίττ} τούς ανά πάσαν την γήν, "μεταξύ άλλήλων των 1 5
15' 1 " λογισμών κατηγορούντων η κάί άπολογουμενων εν ήμερα
" τ] κρίνει ό θεοΓ τά κρυπτά των άνθρώπων, κατά το
" εύαγγελιόν μου διά Ίησοΰ Χριστού"
β "Αθρει δε όπως τούς τε τά κρυπτά και εμφανή πεπλημ-
μεληκότας παρενεχθήσεσθαί φησιν εις κρίσ-ιν. πρωτας μεν 20
γάρ ονομάζει φαρμαχους και μοιχαλίδας, είτα τους ομνύοντας
'επ) ψεύδει" κεκρυμμενα δε ταύτα και λεληθότως δρώμενα"
τις γάρ αν όλως γοητεύσειεν εμφανώς ; ή πώς αν ελοιτο μοι-
χαΧίς όράσθαι πρός τίνος ; εν σπουδή δε οϊμαι τό λαθεΐν και
τοις ψευδορκεΐν -βρημενοις. άσυνετοΰντας δε τούς τοιούτους 25
Ρβ^χαιι. άπελεγζει λέγων ό μακάριος Δακε/δ " Σύνετε δη άφρονες
86β Δ. α " εν τω λαω, και μωροί πότε φρονήσατε ; ό φυτεύσας τό
" ους ούχι άκούει ; η ό πλάσας τον όφθαλμόν ούχι
" κατανοεί;" άποπτον γάρ τψ θεώ παντελώς ούδεν" οιδε
δε μόνος τά κεκρυμμενα και τά εμφανή τών κακών, άλλ' 3°

2. μίταηθΐντο! ΈΔΑ. πολιτίΐαι ϋά. αίπιπίφΐε οοιτβχϊΐ ΜΪ£ηβ. 7· ΗβΙ>βί

προσάξω Β. ΙΟ. ('π' αΰτοϊί Ίίά. II. ιγκαλ. 'ύά. 12. τά αφανή τ»]
ίμφανη τ( 'ύά. Ι4· κατά καιρόν! οιη. Β. 22. ψίύσίΐ Υ,άά. 3ηΙε Μί&ηε.
26. άπιλίγχα 'ύά. 28. τον οπι, ίί<3.
 ϋϊ. 6,7. ΙΝ ΜΑΙ,ΑΟΗΙΑΜ. ΤΟΜ. II. 605

εκείνα μεν τά λεληθότως και ώς εν σκότα δρώμενα"

προσεπάγει γεμην αύτοΐς και τα. εμφανή, το άττοοτιρήσαι
μιτύίν φημι μισθωτού, πλεονεζίαν τε κα\ χαταδυναστείαν,
ην αν ποιοΐντό τίνα κατά των ασθενέστερων, χηρών δη »
5 λεγω και ορφανών, προστίθησι δε τούτοις κα\ τους δια
στρέφοντας τα. ορθά τών κριμάτων και τους μη φοβούμενους Β
αυτόν, ούτοι δ* άν είεν και οι καθ^ έτερον τίνα τρόπον
παρά γε τους άρτίως ημΐν είρημενους λυποΰντες τον θεόν.
ί<τομαι το'ινυν φησι κριτής και μάρτυς ταχύς κα\ αυτόμολος
ίο ίττ) φαρμακους χα) μοιχαλίδας, και τούς τών έτερων κακών
επιτηδευτάς. ε'ικος δε δη τα τοιάδε κατ εκείνο καιρού
τολμάσθαι παρά τισι, καΐ επ αύτοΐς γίνεσθαι κατά θεού
την τών πολλών γλωσσαλγίαν.
Αεί δη ούν άρα παντι σθε'νει παραιτεΐσθαι τά πονηρά,
1 5 κα\ τοις άμείνοσιν επιτρεχειν, και άποπεραίνειν επείγεσθαι ο
τά δι ων άν γένοιτο τις επαίνου παντός και επιεικείας
εμπλεως. άμοιρησει γάρ ούτω και τών εκ θείας όργης
εποισθησομενων τοις ειωθόσι πλημμελειν, εσται δε εϊσω
και γερών και δόξης, ων αν επιδοίη &εος τοις άγαπώσιν
βο αυτόν.

Διότι !γο) Κύριοο ό Θεόο υμών, και ούκ Ηλλοίωμαι· και ϋμεΐο 6 7
υιοί Ιακώβ ουκ άπέχεσθε άπό τών αμαρτιών τών πατέρων
υμών, έΕεκλίνατε νόμιμα μου και ούκ έφυλάΕασθε.
ά
Έξίστησι πάλιν αυτούς ανοσιών εννοιών καΐ προσέτι
25 ρημάτων, το γάρ οίεσθαί πως, η μετατετράφθαι τον τών
όλων θεον άπό γε του θελειν τά άγαθά προς το εναντίον,
' η άγαπάν μεν ούκετι την δικαιοσύνην, άποδεχεσθαι δε τούς

3· μισθό» φημι \ιοο οηΐίηε Β. 8. τ6ν ωβιίΓηρΙιιηι εχ Β. 13. γνί-

σθαι ΕΛά. ΐδ. ίϊσω] ΐσω Η<3. 8ΐ3ΐ1Π1 και οία. Β. 31. ηλλοίωμαι]
άλλοιονμαι Ρ. Λπΐι. άλλιηίμαι Γοηΐ. ν/ΐίίι] + οί Εάά. (Λ'αΙ.) 33. αμαρ
τιών Β. (33. αϊ.) αδικιών Έάά. ?6. γ* οιη. Β. 27. καϊ ρΓΟ ή ΥΛά.
 606 Β. ΟΥΚΙΙ,υ ΑΙΕΧΑΝϋΚ. ϊϋ. 6, η.

της φαυλότητος εραστάς, πώς ούκ άμαθες, μάλλον δε

άπηχες και άνοσων παντελώς, και της άνωτάτω δυσσεβείας
μεμεστωμενον ; όταν τοίνυν ύπό κρίσιν ϊδητε καλουμένους,
β φησι, τάς τε παρ ύμΐν φαρμακούς, ήγουν επωδούς" γύναια
δε πάντως ψιθυρά τε κα) βωμολόχα ταυτί' και τούς των 5
έτερων κακών επιτηδευτάς, τότε, φησιν, επιγνώσεσθε διά
πραγμάτων αυτών, 'ότι εγω Κύριος ό θεος ύμων, 6 πάλαι τε
και νυν αγαθός τε όμοΰ κα\ φιλάρετος. ού γαρ οΊδα τροπην
η άλλοίωσιν. άλλ' εγώ μεν ε'ιμι διαπαντός κα) άμεταστά-
τως τοΰθ' όπερ ειμί' ύμεΐς δε, φησι, καίτοι γεγονότες εξ ίο
Ίακωβ, ανδρός φιλόθεου και αγαθοί) κα\ μεμισηκότος άε\
857 Α. β το έξήνιον, καΐ θεώ δουλεύοντος, ού τών εκείνου τρόπων
γεγόνατε ζηλωταί' μεμίμησθε δε μάλλον τών καθ* υμάς
πάτερων το άπειθες κα\ δυσάγωγον, οι και ταύτης ένεκα της
αιτίας άπφχοντο μεν αιχμάλωτοι, την ενεγκοΰσαν άφεντες, 15
δεδουλεύκασι δε τοις ηρηκόσιν εχθροΐς. ε^εκλίνατε δε και
ύμεΐς εκ τών εμών νομίμων χα) ούκ έφυλά,^αο-θε. ούκούν
6 μεν θεός άτρεπτος άει, και οιονεί πεπηγώς εις τό άγαθον,
και άκράδαντος εις δικαιοσύνην' οι δε γεγόνασι μονονουχι
\) τ6 άτρεπτον εν κακία, τετηρηκότες, κα\ της τών πάτερων 2ο
άνοσιότητος άριστοι μιμηταί.
Ύοΰτό που και ό Χριστός ευρίσκεται λέγων, ταλανίζει
μεν γαρ εικότως τό τών άπαιδεύτων γραμματέων και
β.μ»ιλ. Φαρισαίων εργαστηριον. εφη δε ούτως " Ούαι ύμΐν γραμ-
29-3». " ματεΐς και Φαρισαΐοι ύποκριται, ότι οικοδομείτε τούς 25
" τάφους τών προφητών, και κοσμείτε τά μνημεία τών
" δικαίων, καΐ λέγετε Εϊ ημεν εν ταΐς ημεραις τών πάτερων
" ημών, ούκ αν ήμεν κοινωνοί αυτών εν τω άίματι τών
ο" προφητών, ώστε μαρτυρείτε εαυτοΐς, ότι υιοί εστε τών
" φονευσάντων τούς προφητας' και ύμεΐς πληρώσατε τό 3°

2~4· και τί)5—φησι ΟΧΏ. Β. 4· τ^ ΡΓ" τάϊ Β. φαρμακσνϊ] + «ναι Β.

7· ό 3ΐ(. οιτι. Β. 1 3- μιμ(Ί<τθ( Υ.Λά. 2θ. κακία] καρδία Άά.
22. Ηη60 κα\ 6 89δΙΙΠΐρΐΛ εχ Β. 23· άπαίδιυτον τάν ρΓΟ τάν άτταώίίτων 'ύά.
28. ημ(ν] ημ(θα ύά. 2(). αϋτο'ίί \\ά.
 608 Β. ΟΥΚΙΕΙ,Ι ΑΙ,ΕΧΑΝΌΗ, ϋΐ. 7-ιο.

επιγάνυται, πανταχού την άπόγνωσιν ως ολέθρου πρόξενον

άποκ(ίρων. όθεν εστίν ιδεϊν, ώς δεινην τίνα τω βίφ νόσον
εισφερουσι, οι την της μετανοίας κιβδηλεύοντες χάριν, και
σφισιν αύτοΐς επιφημίζοντες άμαθώς το της καθαρότητας
όνομα, καίτοι πώς ούκ άμεινον ε'ννοεΐν, οτι το οϊεσθαί τε 5
και χρήναι λέγειν είναι καθαρούς ακαθαρσίας αύτοΐς της
Εβ. χΐίϋ. (αχάτης επίκλημα φέρει ; γεγραπται γαρ οτι " Αεγε συ
ϊ> " τάς αμαρτίας σου πρώτος, Ινα δικαιωθ^ς'" ψάλλει δε που
Ρβ. ι. 5· και ό θείος ήμϊν Ααυείδ ""Οτι την άνομίαν μου εγω γινώσκω,
Ηϊοΐ) " και η αμαρτία μου ενώπιον μου εστί δια παντός." " Καθα- ίο
" ρος γαρ ούδε)ς άπο ρύπου" κατά το γεγραμμενον. δει δη
ούν άρα τοις ούτως ηρρωστηκόσι το άναλκι, τών εκ μετανοίας
αγαθών και της άνωθεν ημερότητος διανιζούσης εΰ μόλα
τον μεμολυσμε'νον, και δικαιούσης τον άσεβη, καλεί τοι-
γαροΰν εις μετάγνωσιν εζ ημερότητος τους ημαρτηκότας. 15
Έρομε'νοις δε αυ, κα\ άναμαθείν εθελουσι της πλημμελείας
ο τον τρόπον, Ε* πτίρνιίϊ φησιν Ανθρωπος Θεον, λοτ< υμ,είς
πτιρνίζετί μ-ι ; το δε πτερνίζειν εστί το συναρπάζειν, η
, φενακίζειν, οϊεσθαί τε λαθεΐν ψευδόμενους τυχόν, η και δρών-
τάς τίνα τών εκτοπωτάτων. και γοΰν ενεκότει μεν ό Ήσαΰ 2ο
τω Ιακώβ, του δε φονάν την πρόφασιν εζηγούμενος εφασκεν
Οβη. " 'Έ,πτε'ρνισε γάρ με τοΰτο ηδη δεύτερον, τά τε πρωτοτόκιά
μου ειληφε, και νυν έλαβε την ευλογιαν μου. αρ ουν
περιεσται, φησιν, άνθρωπος Θεοϋ, ήγουν συναρπάσει τον
πάντα είδότα ; τί τοίνυν ΰμ-ίίς 'εμ-ε πτερνίζετε ; 25
ά Χρήναι δε υπολαμβάνω προς ακριβή διασάφησιν τών
προκείμενων ημΐν εννοιών ολίγα άττα κάί νυν ειπείν, ά και
εν τοις του "Εσδρα γεγραπται βιβλίοις. επειδή γάρ επανηκον

2. ϊστιν ίδίΐκ Ιιοε 0Γ(ϋηε Β. δανό Εάά. βίφ] + την ηά. 4· αμαθωι]
άληθωι Ίϊά. 6. Η&εο λϊγίΐν (ίναι ΕΐεοεββεηιηΙ βχ Β. "ΤΙ 0Γη· Β.
δ. αμαρτίας] άνομίαι 1*1(1(1 . που ΐΐ ήμϊν Βΐ ότι οιη. Β. 12. άμα 338υΠ}ρ111Π1
βχ Β. Ι3· οΊανιζούσηί] οΊανιπτονσηί Εάά. Ι9· και] + Π ϋ(1.
31. φοναν] φθονιϊν αά. 22. ιπτίρνισ* ΙΐδΙιεΙ Β. τοΰτο ρθ8ΐ διντιρο»
(Γ»ηερ. ϋά. 23· «λα/3»] *ΐΚηφ( ηά. (ΑΙεχ.) Κΐαΐίιιι και *άά. ϊϊά.
27- ολίγα αεεεεβίΐ εχ Β.
 ιιι. 7~ιο. ΙΝ ΜΑΙ,ΑΟΗΙΑΜ. ΤΟΜ. II. 609

«$· την Ίουδαίαν την Βαβυλωνίων άφεντες γήν ο'ι εζ Ισραήλ,

κατωκήκασι μεν εν τοις Ίεροσολύμοις' εγήγερτο δε και ό
θειος ναός, και ην εν κόσμω λοιπόν τα των ιερέων τάγματα, 2 ΕβϋΓ.
νϋ. ι.
ωδοι και Ίεροψάλται και ο'ι τοις πυλώσιν εφεστηκότες. είτα
5 τί το μετά τούτο ; ράθυμοι γεγόνασιν οϊ λελυτρωμε'νοι περί
γ€ το δεΐν των θείων άντεχεσθαι θεσπισμάτων. ου γαρ
τετηρήκασι τον νόμον, λελόγιστο δε παρ ούδεν αύτόΐς της θ
θείας εντολής η παράβασις. κα\ παρεκόμιζον μεν είς θυσίαν
μόλις κα"Ί όκνηρώς τά τυφλά καΐ άρπάγματα κάϊ χωλά και διιρι·»
ιοτά ενοχλούμενα. είτα κείραντες εν άγροΐς (ν ωρα. τον 3
άσταχυν κα\ μην κα\ τά έτερα των σπερμάτων, άποτρυ-
γώντες δε και αμπέλους, και τους της ελαίας καρπούς
εκθλίβοντες, ου δεκάτας προσήγον, και τάς κατά νόμον
άπαρχάς, ίν έχοντα την αΰτάρκειαν τά των Ίερεων τάγματα, & 859 Α.
1 5 προσιζήσειαν μεν άπερισπάστως ταϊς εις θεόν λατρείαις,
προσμε'ινωσι δε ταις εκ νόμου τεταγμεναις αύτοϊς λειτ-
ουργίαις.
Ούδενός τοιγαροΰν προσκεκομισμενου, διεσκεδάσθησαν
μεν ο'ι των θείων θυσιαστηρίων ιερουργό), ερημός τε ούτως
3ο άπομεμενηκεν ό ναός, ου θυσίας τελούμενης, ούχ έτερου
τινός δρωμένου των εις δόξαν τελούντων θεοί), διεφθείρετο
δη ούν άπαντα λοιπόν τά εν άγροΐς, λιμω τε κατεπιεζοντο, 1>
κα\ δη κα\ εις τούτο κατώλισθον ανάγκης τε κα\ άπορίας,
ως καϊ αυτά βούλεσθαι τοις εχουσι τροφάς άπεμπολήσαι
25 τά τέκνα, μέχρις αν "Εσδρας εις αίσθησιν κεκλημενος της 2 ΕικΙγ.
ν.
θείας οργής, επεσκηψε περ\ τούτων τοις ηγουμενοις τού
Ισραήλ" προσεκόμισάν τε ούτω μόλις δεκάτας κα\ άπαρ II). χίϋ.
7-12.
χάς, και λοιπόν ε'ισεδραμον ο'ι ιερουργοί, έστησαν τε τά
συνήθη δρώντες εν τψ ναψ. διά τί τοίνυν, φησιν, ύμίίς

I. Ισραήλ] '1<ρουσα\ήμ Κάά. 2. ΐγήγίρται 'ύά. β. τί οη. Β.

7· λίλόγισταί ϋιΐ. 8. αρχαίας ρΓΟ θιίας ϋιΐ. ΙΟ. άγροίί] άργαΐς ύά.
ίηΐβ Μί^πε. 13. και] ου ίκΐ. 14- Ίνα 'ύά. τ6. προσμίνωσι ύά.
ΐ8. οΊισκιδάσθησαν] κατισκινάσθησαν 'ύά. 8ΐΗΐίπι μίν 368ΐιπιρ1ιιπι εχ Β.
20. ι/αόι] λαόι ϋ(1. Κΐαΐϊπι αϋ θυσίας— θ€ο0 οπι. Β. 31. καηφθιίριτο ύά.
2,·). τί οία. Β. 28. οί αβΕΐιπιρΙυπι βχ Β.
ΥΟΙι. II. 4ι

■ ι I ι ΙΙΙΙΒ III
 610 Β. ΟΥΒΉΗ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. ίϋ. ιο-ΐ2.

ΐμε πτερνίζετε ; το έτος ο-υνετελέο-θη, συνηχθησαν οι καρποί,

καϊ παρ ύμΐν ετι τα έπι&'κατα χα) αϊ κατά νόμους
άπαρχαί.
ο Κα* εν τα οϊκω αυτού 'εοται φησϊν ή ίιαρπαγη αυτού,
ομοιον ως ά λίγοι "Συνεκομίσασθε μεν εζ αγρών (ν τοΐς 5
οίκοις τούς καρπούς, τάχα δε που και οϊεσθε σώζεσθαί Τ€
ΰμΐν αυτούς καϊ εδ κεΐσθαι λίαν, άλλ' εν αύταΐς ταΐς οικ'ιαις
άφανισθησονται, και ούδεν ίιαρπαγης διοίσει το χρήμα,
καταπιεσθήσεσθε γάρ λιμω, καίτοι συνενεγκόντες, φησϊν, εν
Ίδρώτι μόλις τα. εύρημενα. ίο
Έλσόμεθα δη οδν κάντευθεν ημείς, ώς ΐν μεγάλαις αιτίαις
ά κείσεται, το μη προσάγειν θ(ω τα. ευχαριστήρια και ων
αν χαρίσαιτο την αρκούσαν απόνεμαν χάριν εις δόζαν αΰτοΰ.
άλλ' ει μεν τούτο δρωημεν, πάντη τε και πάντως ευλογήσει,
και άμφιλαφώς χαριεΐται τά άγαθά' ει δε δη την χείρα 15
συστείλαντες, μόναις ταΐς εαυτών τρυφάίς το δοθέν τηρη-
σομεν, οΰτ άν επιδοίη προθύμως' σκορπιεΐ δε ωσπερ και
,·Τι8* αυτο ™ μόλις συνενεχθεν. εύμεταδότους γάρ είναι χρη και
κοινωνικούς και προτίθενται τοΐς άλλοις εις μέθεξιν τά παρά
θεοΰ δωρήματα. «ο

Επιστρέψατε ί>Η έν τούτω, λέτει Κύριοο Παντοκράτωρ· εάν μΑ

ε ανοίξω ΰμΐν τοΰο καταρράκταο του ούρανοΰ, και έκχεώ ΰμΐν
ιι τΗν εΰλΟΓΪαν μου, εωο του ίκανωθΑναι- και διαστελώ υμϊν
ε'ιε βρώσιν, και ού μΑ διαφθείρω ϋμών τον καρπόν τηο γήο,
και ού μη άσθενΗΟΗ ϋμών η άμπελοο η έν άΓρω, λέπει 25
12 Κύριος Παντοκράτωρ, και μακαριοΰσιν ϋμάο πάντα τά εθνΗ,
διότι έσεσθε ύμεΐε γη θελΗΤΗ, λεΓει Κύριοο Παντοκράτωρ.

6, 7« δ« εί άλλ' 388ΐιηιρΐ3 εχ Β. II. 6η 338<ιιηρ(υπι εχ Β.

12. Σ>κ] 6ν Έ,άά. ι.3- χώροι» ρπ> χάριν 'ύά. ι-, ΐπιδοίημιν 'ύά.
Ι7-ΙΟ- Ηβεο σκορπά!—προτίθενται 3006686ΠΐηΙ βχ Β. 22. νμ'ιν την (ΰλογιαρ
μου Β. (» ΑΙβΧ. XII.) ίμιν ροβΐ μου ΙΤΛΏΒΌ. Έ,άά. (λ^Βΐ.) 24· βίαφ&ίρ»
ΐιμων Β. (\τ3ΐ. Μ) διαφθαρώ ύμιν Ρ. Έ,άά. [Βιαφθιρω νμων ΑΙβί.]
 ϋΐ. ιο-ΐ2. ΙΝ ΜΑΙ,ΑΟΗΙΑΜ. ΤΟΜ. II. 611

ΤΙάλιν άνίησιν εγκλημάτων, και άπαλλάττει μεν άπάσης & 8βΟ Δ.

αυτούς αιτίας, ΰπισχνειται δε χρηστώς και άμνησικάκως
χαριεΐσθαι τά κατ εύχην, και ταΐς επεκεινα λόγου κατευ-
φραίνειν φιλοτιμίαις. βούλεται δε δια πείρας αυτής και
5 πραγμάτων άναμαθεΐν, ως εσται πάντως αύτοΐς το καρπό -
φορεΐν όνησιφόρον. και ει τούτο δράν ελοιντο, καταδώσειν
Απαγγέλλεται κα\ την των ύετών αφθονον χορηγίαν, άμφι-
λαφή δε νείμαι τη* ευλογία*, ώς εχειν αύτους των εδωδίμων
αφθονον την αΰτάρκειαν, και άπαζαπλώς των εκ γης αγαθών 1>
ι ο την άποχρώσαν με'θεξιν. ίΐΛαπλα γάρ φησιν ΰμίν ε\ς βρω<πν.
το δε ^ιαοΎίλω νοήσεις η άφοριώ, ήγουν ότι των εκ γης
φυομενων εκαστον ϊδιον εχειν καιρόν, καθ" ον η γίνεται
τυχόν η πεπαίνεται. ότι δε βλάβης άπάσης άμείνων εσται
της γης ό καρπός, πολύβοτρυς δε κα\ (ύοινοτάτη λίαν η εν
* 5 άγροϊς άμπελος, ΰπισχνειται σαφώς, ων εις πέρας ενηνεγ-
μ&νων, μακάριους τε φησιν εσεσθαι λοιπόν, κα\ οίά τινα γην
θελητην όνομάζεσθαι, τουτεστι, την άζιεραστον διά τοι την ο
€νκαρπίαν και γονιμότητα.
Ούκοΰν εϊτις εχοι σπλάγχνα ο'ικτιρμοΰ, τοιούτω δη πάντως |?· ^°'·
«ο περιτεύξεται τψ θίώ, και άποσωρεύσει μεν εν ούρανοΐς,
φάγεται δε τους καρπούς των ιδίων πόνων, κατά. τό γεγραμ- Ρβ.
ΟΧΧVII, 7.
μενον, και οϋκ εσται κατ εκείνον τον άπηνη τε και άνοΰ-
στατον πλούσιον, ου την χωράν εύφορηκε'ναι φησιν ό
Έωτηρ (ν παραβολαις εύαγγελικαΐς. ό μεν γάρ εφασκε " Τι ^^".Γ
25 Μ ποιήσω ; καθελώ μου τάς άποθηκας και μείζονας οικοδο- ι8· ·9·
" μησω, και ερώ τη ψυχή μου Ψυχή, έχεις πολλά άγαθά ά
" κείμενα εις ετη πολλά, φάγε, π'ιε, εύφραίνου." σκεπτο-
μενω δε τά τοιάδε και άμαθαίνοντι ό θεός ""Αφρον, φησι, ΐ\>.ιο.
" ταύτη τη νυκτι την ψνχην σου άπαιτοΰσιν από σου, ά δε

I. άπάση( αντονι ΙιΟΟ ΟΓΐΙίηε Β. 2. χρηστών αϊδίιιτιρίηπι β.Χ Β.

4· αντηί] αΰτονι Έ,άά. II. ότι οπι. Β. 12. ϊχιι 'ύά. Ι5· ΖινΛ
ως 'ύά. 17* τοι]} τ* ϋ(1. ΐ8. γονιμότητα] οτι γονιμότατη ϊία.
19- *Χ*ι ϋ<!· οϊκτιρμων ύά. 23· οί] όν 'ύά. ινφομηκίναι Β. ίμφημη-
κίναΆ ΡοηΙ. ϊμπιφορηκίναι ΑιιΙι. 26. πολλά 3ϊ8υπιρ1αιη βχ Β. 28. τοιάίί]
τοιαύτα Ε<1ά. ό ;<«ιιιιιρΐιιιη εχ Β.
4 1 *
 612 Β. ΟΥΚΙΙ,Ι,Ι ΑΕΕΧΑΝϋΚ. ίϋ. 13-16.

" ήτοίμασας, τίνι εσται ;" ούκούν, ώς εφην, ευλογίας εμ-

πλεως ό κοινωνικός" 6 τοιούτος εξει και νοητούς ύετούς
κατάρδοντας την καρδίαν, και Ίκανώς κατευφραίνοντας, καί
τούς της ευσέβειας εκδώσει καρπούς, άλλοτε άλλως, και
β οιονεί πως ^ιετταλμενους, τούτο μεν αγάπη, τούτο δε χρη- 5
στότητι καί φιλαλληλία, ανδρεία, τε και νπομοντ) διαπρεπών
εσται δε οΐά τις εΰκαρπος και γονιμωτάτη γη, λαμπρός τε
ΡΓίν·ι καί διαβόητος καί τρισμακάριος αληθώς. " ΑΊρετόν γαρ
" όνομα καλόν η πλούτος πολύς" καθά γεγραπται.

ΐ3'Εβαρύνατε έπ' έμέ τούς λόρους υμών, λέτει Κύριος, καί είπατε ίο
ΐ4 Έν τίνι κατελαλΗσαμεν κατά σοΰ; καί είπατε Μάταιος ό
δουλεύων Θεώ, καί τί πλέον ότι έφυλάζαμεν τά φυλάτματα
861 Α. α αύτού, καί διότι έπορεύθΗμεν ίκέται προ προσώπου Κύριου
ΐ5 ΤΤαντοκράτορος ; καί νϋν Ημεΐε μακαρίζομεν αλλότριους, καί
ανοικοδομούνται ποιούντες άνομα, άντέστΗσαν Θεώ καί 15
ι6 έσώθκσαν. ταύτα κατελάλΗσαν οί φοβούμενοι τόν Κύριον,
εκαστοε πρόε τόν πλΗσίον αύτού- καί προσέσχε Κύριος καί
είσΗκουσεν.

"Οτε τινάς τών γνωρίμων ώλισθηκότας εις άμαρτίαν

\) επανορθούν εθελη θεόϊ, παρακομίζει μεν εις μέσον τα. 2ο
διεπταισμενα, διελεγχει δε σαφώς, και οίον πλήττει μομφαΐς,
ΐνα τοις Ιδίοις επερυθριώντες πλημμελημασιν ελοιντό γε
μεταφοιτάν επ\ τά άμείνω καϊ χρησιμώτερα, σωθεΐεν τε
ούτω, τόν παρ αύτού ζητησαντες ελεον. αιτιάται τοίνυν
και εφ' ετερω τινι τούς εζ Ίσραηλ, καϊ κοινην ώσπερ τινά 25
κα\ τοις μετ' αυτούς εξυφαίνει την επίπληζιν, τό γρημα
ειδώς επωφελές άπασι και σωτηριον. όσα γάρ τοις προ
ι Οογ. χ. 0 ήμων συμβεβηκε τυπικώς " Ταύτα γεγραπται προς νουθε-

6. άνδρία Β. 9· καθωι Έ,άά. ΙΟ. ϊβαρννατι Β. ΐβαρννίτι ¥. Έ,άά. (ν

ΓΟΪί λόγοίϊ Ρ. (42. Οο.) II. και ηϋϊΐιιηρίιιηι εχ Β. 15. ανοικοδομούνται]
+ πάντα Εάά. [Υ&Ι, Ν) άντίοτησαν] και αντίοτησαν τώ Ε(1(1. (ΥαΙ.) ΐ6. τόν
001. Β. (XII. 233·) 20. ΛΚλίΐ Β. 21. ('πταισμίνα Β. 22. ίλοιντό
>·] 'χοιντό τ( Εαά.
 614 Β. ΟΥΚΙΙ^Ι ΑΙ^ΕΧΑΝϋΚ. ϋί. 13-16.

ττάλιν εις την Ίουδαίαν, θεού κατοικτείροντος, άνετείχυτάν τε

την πόλιν, και άνεδείμαντο τον νεών, πάλιν ετράποντο προς
το ράθυμον, ού πληροΰντες τάς εύχάς, ούχ επόμενοι τοις δια
νόμου θεσπίσμασι, ού προσάγοντας δεκάτας η άπαρχάς'
άλλ' οκνηροί και μόλις (πι το θύειν ερχόμενοι, κάϊ κατασφά- 5
1> ζοντες τα χωλά, τα τυφλά, και τά ενοχλούμενα, και ταύτα
δρώντας εκτόπως, ούδεν η\τον επαίδευε θεος λιμφ τε καΐ
άκαρπία. οϊ δε, καίτοι δέον, εϊπερ ησαν άγαθοι καΊ των
συμφερόντων επιστήμονες, ταΐς εις το άμεινον άναδρομαΐς
θεραπεύειν λελυπημενον τον των όλων θεον, άσΰνετον ίο
εποιούντο την καταβοήν. επειδή γάρ εώρων τά περίοικα
των εθνών, καίτοι θεον ούκ εϊδότα, προσκυνοΰντα δε μάλλον
τοις γλυπτοΐς, και την εσχάτην νοσούντα πλάνησιν, εν
ο εύπαθεία οντά και τρυφαΐς, εφασκον άσυνετως Μάταιος ό
δούλευαν &εω χα) τί πλέον ότι εφυλά^αμεν τα, προοτάγματα 1 5
αύτοϋ ; ημείς μεν γάρ, φησιν, οι νομοφύλακες εν άφορίαις
εσμεν και πληγαΐς, φχόμεθα δε και αιχμάλωτοι, καίτοι
προσπίπτοντες άεΐ και Ίκεται γινόμενοι τω Κυρίω παντο-
χράτορι' οι δέ των τοιούτων δρωντες ούδεν, ού πληγην
εχουσιν, ού πόνον. ούκούν μαχαρίζομεν αλλότριους, χα.) 2ο
ανοικοδομούνται ποιουντες άνομα, άντεατν\ταν Θεώ χα) ε<τω-
ά (Ιηίταν. άντιπράττουσι γάρ κατά άληθειαν ττ) του θεού δόζτ}
κατά πολλούς τρόπους οι πλανώμενοι, και τοις χωνευταΐς
προσάγοντες τάς θυσίας και " τω ξύλω λέγοντες θεός μου
" «ι σύ, και τω λίθω Συ εγεννησάς με" ταυτά φησι κατ ε- 25
λάληιταν οι φοβούμενοι τον Κυριον. δυσφημία δε πάλιν το
έγκλημα, και των εσχάτων άρρωστημάτων άπόδειζις εναρ
γής, νοσούσης γάρ διανοίας οι λόγοι, και μεθύοντος νου
θεοστυγες άπόβρασμα το φάναι τι κατά θεού. οτι δε των

2. ναον Εάά. 3- τ"5 βδβυπιρΙΐΗη εχ Β. 4- °'υ βοοβββϊΐ

βχ Β. 5· κατασφάζονται Εάα. 12. καίτοι] και τόν 'ύά.
Ι4· ινπαθίίαΐί 'ύά. 15- ττΚι'ιην 'ύά. προστάγματα] φνΧάγματα ύά.
ΐ6. μίν 8881ιηιρ1ιιπι βχ Β. Ηβ&βΙ φησ'ιν Β. άπορίαιι 'ύά. Ι1], ωχήμιθα 'ύά.
ΐ8. τω ΟίίΙ. Β. 21. άμοικυδυμοϋντα 'ύά. 20. 6νσφημίαί 'ύά.
πάντωι \>το πάλιν ϋϋ.

■
 ίϋ. ι6, 17- ΙΝ ΜΑΣΑΟΗΙΑΜ. ΤΟΜ. II. 615

τοιούτων επακροαται λόγων οίον ού παρεργως, άλλ* εν

σπονδή, πεπληροφόρηκεν ειπών Κα) προ<τεα·χε Κύριος κα) β
ε'κτηχουο-εν' " "Οτι ΐΐνεΰμα Κυρίου πεπλήρωκε την οικουμενην, δ»ρ. ϊ.
" και το συνεχον τα. πάντα γνώσιν εγει φωνής" ει δε δη
5 που τις γένοιτο κατά της θείας αύτοΰ δόξης λόγος, ούτος
εσται βαρύς και οίον αφόρητος, καίτοι λίαν άνεξικακεΐν
ειωθότι' ταύττ)τοι και εφασκεν Έβαρύνατε 'επ έμε τους
λίγους ύμων.
Αεί δη ούν άρα, καν ώμεν (V πόνοις, χρησίμως ημας παι-
ιο δεύοντος του θεού, μη λίαν άκηδιάν, μήτε μην οίεσθαι τον α 863 Α.
οΰτω φιλάρετον άφειδήσαι των αγαθών περιεργάζεσθαι δε
μάλλον τα (ή) οϊς προσκεκρούκαμεν, εκμειλίσσεσθαί τ€
οΰτω, κα\ τον ελεον αΐτεΐν. εΐ και τίνες τών φιλαμαρ-
τημόνων εν εύπαθείαις είεν κοσμικαΐς, την τών πρόσκαιρων
ΐ5 άπόλαυσιν έχοντες, άπονεμειν άκόλουθον ταΐς άπορρητοις
οίκονομίαις της επ' αύτοΐς ανεξικακίας τους λόγους.

Καί έτραψε βιβλίον μνκιμοσύνου ενώπιον αύτοΰ τοΐε φοβουμένοιε ΐ>

τον Κύριον και εύλαβουμένοιε τό όνομα αύτοΰ. καί Ισονταί 17
μοι, λέρει Κύριοε Παντοκράτωρ, είε Ημέραν Ην έρώ ποιώ είε
20 περιποΪΗαιν, καί αϊρετιώ αύτούε όν τρόπον αϊρετιεΐ άνθρωποε
τον υϊόν αύτοΰ τον ευ δουλεύοντα αύτφ.

Κατακερτομούντων αύτοΰ τών εξ Ισραήλ, κα\ ανόσια

πεφλυαρηκότων κατ αύτοΰ, " προσεσχε μεν και είσήκουσεν."
είτα δεον τοις ήμαρτηκόσι την πρεπουσαν επαρτήσαι δ'ικην,
25 και τους της αθυροστομίας είσπράττεσθαι λόγους, παρίησι ο
μεν ώς θεός άμνησικάκως και τοΰτο' εγγράφει δε βιβλίον
μ-νημ-οσννου τοίς φοβουμενοις αύτόν, περί ων οΊμαί που και

ι. οίον οπι. Β. 7· 'βαρννπ Έάά. αϊ βυρπι. 9· »" ΡΓ0 '"'Ρα "ά. 3°·
ρίτιίί Β. (26, 49·) αίρ>τίζ€ί Εάά. 2ΐ. «5 αβιυπιρίυιη εχ Β. (22, 36, 51, 238.)
22. αντον Έιάά. 23· π(φ\ναρηκότων κατ αντον Ηοο ΟΓάίηο Β. 24. ήμορ-
τημίνοα \\Λ. 25· πράττίσΰαι 'ύά. πάρασι άά. 26. γράφ*ι ύά.
 616 Β. ΟΥΚΙΙ,Ι,Ι Α^ΕΧΑΝΌΚ. ϋί. ι8.

αύτός εφασκεν ό Ααυείδ προς τον γράφοντα το βιβλίον

Γϊχχνίϋ. " ^αί €71>ι το βιβλίον σου πάντα γραφήσονται."
ι6' Έ,ύρησομεν δε αυτόν τον Κύριον ημών Ίησούν τον Χ/5£-
β.ι,υο. στον τοΐς άγίοις λέγοντα μαθηταΐς " Μη χαίρετε ότι τα
" δαιμόνια υποτάσσεται ΰμιν' χαίρετε δε μάλλον, οτι τά 5
" ονόματα υμών εγράφη εν τω ούρανω." επαράται δε και
ά σφόδρα ε'ικότως ό θεσπέσιος Δαυειδ τοΐς Ιουδαίων δημοις
Ρβ. άπ€κτονόσι Χριστόν οΰτω λίγων " Έζαλειφθήτωσαν ίκ
Ιχνΐίι.
*9· " βίβλου ζώντων, και μετά δικαίων μη γραφητωσαν." γρά
φεται τοίνυν το του μ,νημ,οσννου βιβλίον τοις φοβαυμενοις ίο
θεόν, ους κα\ οικείους εσεσθαί φησιν εαυτω και γνωριμω-
τάτους κατά γε τον της περιποιήσεως καιρόν, ότε καθιεΐται
μεν ό Χριστός επι θρόνου δόξης αύτού, δορυφορούντων
«τ***" άγγελων, " και στήσει τά μεν πρόβατα εκ δεξιών, τά δε
34· β" ερίφια εξ ευωνύμων, και ερεΐ τοΐς εκ δεξιών Δεΰτε οι 15
" ευλογημένοι του ΥΙατρός μου, κληρονομήσατε την ητοι-
" μασμενην ύμΐν βασιλείαν από καταβολής κόσμου." τότε
γαρ Λίπους α,Ιρΐτιίί, τουτέστιν αιρετούς ποιησεται, παραχωρών
ούδεν εις φιλοστοργίαν τοΐς καθ' ημάς πατράσιν, οι τοΐς
Ιδίοις επιγάνυται τέκνοις, όταν ειεν μάλιστα σοφά και εύηνια, *ο
και διά πλείστης όσης α'ιδοΰς ποιούνται τούς φύσαντας.

ι8 Και έττιστραφΗσεσθε και όψεσθε άνά μέσον δικαίου και άνά

864 Α. α μέσον αδίκου, και άνά μέσον τοΰ δουλεύοντοε τφ Θεφ και
του μΑ δουλεύοντος.

Ύότε δη τότε, φησι, της ούτω σαθράς ε'ικαιομυθίας άπο- 25

παυσάμενοι, και την άκρατη και άπαίδευτον ανακόπτοντες
γλώσσαν, διαλοιδορησεσθε μεν ουκ ετι τω φιλαρίτω θίώ,
μονονουχι δε την μεθην άποπεμψάμενοι, και οίον επιστρε-

ι. τϋ αββυηιρίυπι οχ Β ςηϊ τον ρτήιβ βοπρβίΐ. 6. ϊγράφησαν ΕάΛ. τοίι

ονρανοΉ 'ύά. και αββυπιρίαπι οχ Β. 21. όσηι αοοββΒΪΙ «χ Β.
23- «ίιχου Β. Ρ. (Αΐβχ.) ανόμου ΈΛΑ. οί. ίηίτΗ. και αΐΐ.] + ανα μίσον Ρ. (22 αϊ.)
25· σαθρός] λαθμάι (βίο) ΡοηΙ. λαθραίας ΑιΛ.
 ϋί. ι8. ΙΝ ΜΑ^ΑΟΗΙΑΜ. ΤΟΜ. II. 617

φοντες εκ πλάνης, ευ μάλα καταθρησετε τί τε και όσον εστι

το μεταξύ δικαίου τε κατ ανόμου, του ίουλευοντος θιω και του
μη ^ουλευοντος. ο'ι μεν γάρ άνομοι τε και εξηνιοι, κα\ τον ο
της νπ' αύτω δουλείας άποσειόμενοι ζυγόν, οιχησονται προς
5 άπώλειαν και ε'ις άτελεύτητον κόλασιν " 'Έ,κεϊ εσται ό νί^*"!1
" κλαυθμός και ό βρυγμός των οδόντων" καθά γεγραπται'
οι δε άγαθοί κα\ φιλόθεοι, κα\ των θείων νόμων επιστήμονες,
κα\ άπάσης αρετής επιμεληταί, λαμπρο\ και ηγιασμενοι, τον
της άφθαρσίας άναδησονται στεφανον, και εν ταΐς άνω
ίο γεγονότες μοναΐς, συνδιαιτησονται μεν άγίοις άγγελοις,
κοινωνοί δε της δόξης άποφανεντες Χρίστου, τοις ε'ις μα
κραίωνα βίον εντρυφησουσιν άγαθοΐς "*Α οφθαλμός ουκ ο 1 ν°τ· »·
και ους ουκ ηκουσε, και επ\ καρδίαν άνθρωπου ουκ
" άνεβη," κατά τό γεγραμμε'νον. πλην εύημεροΰντας βλε-
1 5 ποντες εν τώδε τω βίψ τους της φαυλότητας εραστάς,
γεγόνασι μεν εν λογισμοις των άγιων τίνες, ουκ ηγνόησαν
δε οτι του βίου τό πέρας εξουσιν εις άπώλειαν. και γοΰν ό
μακάριος Ιερεμίας οΰτω πως φησί "Δίκαιος ει Κύριε, ότι Ηίβι-.χϋ.
" άπολογησομαι προς σε, πλην κρίματα λαλήσω προς σε.
2 ο " τι ότι οδός άσεβων εύοδοΰται ; εύθηνησαν πάντες ο'ι
" άθετοΰντες άθετηματα ; εφύτενσας αύτούς και ε'ρριζώ- ά
" θησαν ετεκνοποίησαν κα\ εποίησαν καρπόν' εγγύς βι σύ
" του στόματος αυτών, κα\ πόρρω άπό των νεφρών αύτών.
" κα\ σύ, Κύριε, γινώσκεις με, εδοκίμασας την καρδίαν μου
25 α εναντίον σου." είτα πάλιν φησίν " "Αγνισον αύτούς εν ιι>. 3. 4·
" ήμερα, σφαγής αύτών. εως πότε πενθήσει η γη οράς όπως
εμπεπτωκεν εις λογισμών δυσχερειαν, ούκ ηγνόησε δε τών
δυσσεβούντων τό πέρας. " Διότι πάσα σαρξ -χόρτος, και Εβ. *1 6.
" πάσα δοξα άνθρωπου ως άνθος χόρτου," κατά τό γε-
3ο γραμμενον. β

I. «κ πλάνης οτη. Β. τί τ*] τΛτί Εάά. 2. τ* αββππιρίιιπι ε.χ Β.

Ι7· τοϋ βίου το Ιιοσ οπίίηο Β. 19. κρίμα 'άά. 2θ. άπαντα 'άά.
25· ή/**Ρ?] *'Γ ημίραν ϊΐά. (Α.ν. 27. ήγνόηκ* ϋ(1. 28. βιότ»
αββιιπιρίυιη βχ Β. 29. ανθρώπων π<1. χόρτονί ΛυβοιΊιιβ.
ΥΟΙ-. II. 4^
 618 Β. ΟΥΒΙΙ,Μ ΑΙ.ΕΧΑΝΟΒ. ϊν. ι.

Κ(φ. δ'. Διότι ιδού ήμέρα έρχεται καιομένΗ ώε κλίβανοε, και φλέξει
αύτούε, και έσονται πάντεε οι άλλΟΓενεΐε και πάντεε οί
ποιοΰντεε άνομα καλάμΗ, και ανάψει αύτούε η Ημέρα η
έρχομένΗ, λέΓει Κύριοε Παντοκράτωρ, και οΰ μΗ ϋττολειφθΗ
έ£ αύτών ρίζα ούδέ κλΒμα. 5

8β5 Δ. α Έν πυρί γάρ εσεσθαι την της κρίσεως ημε'ραν εννοεΐν

1 8. Ρβί. άκόλονθον, " €» η ο'ι ουρανοί μεν ροιζηδον παρελεύσονται,
' 3 " στοιχεία δε καυσούμενα λυθησονται, γη δε και τα. εν
" αύτη εργα κατακαήσεται πάντα, καινούς δε ουρανούς και
" καινην γην κατά. τα επαγγέλματα αύτοΰ προσδοκώμεν" ίο
607; γαρ ώδε τις των άγιων μαθητών, ηξει τοίνυν φησιν
ως κλίβανος η ημεοΑ Κυρίου, καΙ καταφλεζει μεν απαντάς
τους Αλλογενείς, προσθησει δε τούτοις και τούς ποιουντας
\> τα. α,νομ,Α' μία γάρ εσται τις κατ άμφοϊν η δίκη. αθρει
δε όπως αστειότατα νυν\ διαμεμνηται των Αλλογενών. 15
8ιιρ™ επειδή γάρ αυτούς εμακάριζον λέγοντες " Καί νυν ήμεΐς
** μακαρίζομεν αλλότριους, και οικοδομούνται ποιοΰντες
" άνομα, άντε'στησαν θεώ και εσώθησαν," ταύτητοι κατα-
φλεγθησεσθαί φησιν αύτούς, ώς ττ) του θεοΰ δόξη πεπο-
Κοπι. ί. λεμηκότας, κάί προσκυνεΐν ελομενους τί) κτίσει παρά τον 2 ο
»5· ι
κτισαντα.
Αογιούμεθα δε και ετε'ρως Αλλογενείς όνομάζεσθαι τούς
ο ειδωλολάτρας και τούς καθ' ετερόν τινα τρόπον ηλλοτριω-
μενους του ιερού τε κα\ άπολεκτου γένους, οΐόν τι φημι
τούς αιρετικούς, περί ων αν λε'γοιτο, και μόλα ε'ικότως 25
" Έ£ ημών εξηλθον, άλλ' ουκ ησαν εξ ημών ει γάρ ησαν
ιι. 19-
" εξ ημών, μεμενηκεσαν άν μεθ' ημών." ούτοι την θείον

3· η ρπυβ ομ. Εάά. (ΐ47·) 8. λυθησονται ΙιαϋεΙ Β. 9· ^ΡΥ" οπ>· Β·

δΐΗΐΊηη κατακαυθήσιται Β. οί. βυρπι 8οι ϊηϊί. ίο. αντον οτη. Β. 14. γ«γ]
τοΐι Ε(Μ. ηηΐε Μί^ηε. 15. 5πω: άστιιότατα] οΰτωι άστίιότητα \ιά. 8ΐ;ιΐίπι
ννν Β. Ι7. οικοδομούνται Β. άνοικο&. Εϋϋ. ι8. ίίνομα] + και ίϊ<1.
ίτινϊΐο Β. (Αΐβχ. XII.) τοι 386ϋΠΐρ111Π1 εχ Β. 3θ. την κτίσιν ν.Αά.
23. Λ« ΟΒβιιιηρΙυιη βχ Β. 24. οίον τι φημι] φημι δη Β. 37· μ'μ'-
νηκιραν ΙιβΙιεΙ Β.
 ίν. ι. ΙΝ ΜΑΙ.ΑΟΗΙΑΜ. ΤΟΜ. II. 619

εύγένειαν άποβεβληκότες, άπονοσφιζόμενο'ι τε του ιερού και

άπολέκτου γένους του γεγονότος εις περιποίησιν' διά πίστεως ι 8. Ρβΐ.
δε δηλονότι της εν Χριστφ' ο'ι τοιούτοι γούν πυρός έσονται 9
του παμφάγου τροφή. εν ϊση δε μοίρα, κείσονται παρά θεψ
5 χ*ί ο< ποιούντες άνομα, καν ει έγκρίνοιντο τυχόν τοις πεπι- ά
στευκόσι και εζειλεγμένοις, και τον φύσει τε και άληθώς
ειδόσι θεόν. ου γάρ άπόχρη τούτο αύτοις εις άπόνιψιν
αμαρτίας, εϊπερ εστίν άληθες, ώς ί(πίστις χωρίς έργων νεκρά 8. .Ιλο.
" εστί." δίκαιοι μεν γάρ ή πίστις η εις Χριστον, και της των
ίο προεπταισμένων άπαλλάττει κηλΐδος. ει δε δη τις μετά
τοΰτο ράθυμος τε και άναπεπτωκώς εύρίσκοιτο, προς τε τά
σαρκός και τά του κόσμου πάθη επιρρεπής, νενε'κρωκεν
ο'ιονείπως εν εαυτψ την πίστιν, προστιθέις μεν ούδεν των β
ε'παινουμε'νων, παλινδρομησας δε μάλλον επί την άρχαίαν
ΐ5 του βίου σκαιότητα. περί των τοιούτων φησί και ό θεσπέ
σιος μαθητής " Κρεΐσσον γάρ ην αύτοΐς μη έπεγνωκέναι 2 8. Ρβΐ.
" την όδόν της δικαιοσύνης, η επιγνοΰσιν εις τά οπίσω
" άνακάμψαι άπο της παραδοθείσης αύτοΐς άγιας εντολής"
" συμβέβηκε γάρ αύτοΐς το της άληθούς παροιμίας Κνων
2ο " έπιστρέψας έπ\ τον "ίδιον εμετον, και υς λουσαμένη εις
" κύλισμα βορβόρου." ούκοΰν εν ϊσω τοις άλλογενέσι κα) & 8ββ Α.
οί ττοιουηες άνομα, οι κα). έσονται καλάμη, καταφλεχθησονται
δε ούτως ώσανει κάκείνη πυρός έπενηνεγμένου. συνάγεται
γάρ ό σίτος εϊς άποθηκην, καθά και ό "Σωτηρ φησι περι ?ί:Μ,&"1,'
2δ των άγιων θεριστών το δε άχυρον κατακαίεται πυρι άσβέ- ιι>· χί».
στω. χα) ού μ*ι ύπολειφβγ αντόϊς ρίζα ου$ε κλήμα, τουτέστιν,
ούδεμίαν εξουσιν ελπίδα του και αύθις άναφυηναι προς ζωην,
ζωην δε φημι την άξιέραστόν τε και ώς εν δόζη τ# παρά
θεφ, την ώς εν άγιασμψ και μακαριότητι νοουμένην. ρίζης 1)
3ο μεν γάρ ούκ είσάπαν εκκεκομμένης, ούτε μην κλήματος
οίον εκ βάθους έξηρημένου, σώζεται τις έλπίς του και

3· ΗαβΟ οί τοιούτοι γοΰι» ηοθ685<?πιηΙ βχ Β. 6. τ«] ίί (βίο) Εάά. 7· πΡ°'

8. με] + ή ϋά· 12. ΐπιρριττη! αεεεββίΐ βχ Β. Ι4· μάλλον] πάλιν Β.
20. τον ΐδιοιι ϊμίτον Β. τύ ίδιοι/ ϊξίμαμα Ειΐιΐ. 2"]. άναφύναι Β.
4 Κ 2
 620 Β. ΟΥΚΙΙ,υ ΑΕΕΧΑΝϋΚ. ϊν. 2, 3·

άναφύναι πάλιν " "Έ,στι γαρ δενδρω ελπις," κατά. το γεγραμ-

μενον " εάν γαρ έκκοπή, πάλιν επανθήσει, και ό ράδαμνος
" αυτής ού μη εκλίπη." ει δβ δ») κάτωθεν και εξ αυτήν,
ώς εφην, άναβοθρεύοιτο ρίζης, και άγρίαν των φυμάτων
ύπομενοι τομήν, συνδιολεΐται πάντως αύτω ελπ\ς απασα 5
του και εισαύθις άναφυήναι δύνασθαι προς ζωήν. ούκοΰν
ο ώς εξ όμοιότητος τής των φυτών εξηρήσθαί φησιν άπασαν
των φιλαμαρτημόνων ελπίδα, και τούτο σαφώς 6 θεσπέσιος
Ησαΐας επαγγέλλεται λέγων "Ό σκώληξ αυτών ού τελευ-
" τησει, και το πύρ αύτών ού σβεσθήσεται, και έσονται ίο
" «ϊί ορασιν πάση σαρκί."

2 Και άνατελεϊ ύμΐν τοΐε φοβουμένοιε τό όνομα μου Ηλιος δικαιο-

ούνΗΟ, και Γασις έν ταΐε πτέρυζιν αϋτοΰ· και έξελεόσεσθε
3 και σκιρτι-Ίοετε ώε μοσχάρια εκ δεσμών άνειμένα. καϊ κατα-
(1 πατΗσετε ανόμους, διότι έσονται σποδόε ύττοκάτω των ποδών 15
ϋμών έν τη Ημέρα η εΓω ποιώ, λέτει Κύριος παντοκράτωρ.

Έπέλαμψε μεν ό μονογενής τοΰ θεού Αόγος οφθεϊς εν

τώδε τω κόσμω τήν καθ' ήμας ομο'ιωσιν ύποδύς' " Τε'γονε"
γάρ φησι " σαρξ ό Αόγος και εσκήνωσεν εν ήμίν'" εν
άχλύϊ δε οντάς και σκότω, καθάπερ τις ήλιος, τάϊς ο'ικείαις 2ο
περιαστράπτει μαρμαρυγαΐς, και τήν τής αληθούς θεογνωσίας
ακτίνα λαμπράν ταϊς τών πιστευόντων καρδίαις ενιεις, καθα
ρούς άπεφηνε και σοφούς καϊ άπάσης άγαθουργ'ιας επιστη-
β μονάς, έδειξε δε ήμϊν εν εαυτψ τον ΤΙατε'ρα, δια τής

3· «λίπ-0 Β. (Αΐίχ.^) ί(3 νοίιιίΐ Μΐ£ηε. ϊκλιίπη ΈΛά. (\τ3ΐ.) 4· Α* ^ψΐ'

άναβοθμιΰοιτο ρίζηε] ριζηε (Ισάτταν άναμοχΚίΰοιτο Κ(](1. φνμάτων] κλημάτων ΐϊοΐ.
5· αντω] + και ιιά. 6. τό ρΓΟ τοΰ ίίιΐ. άναφύναι Β. <). ίπαγγλλι ι Ίϊά.
Ι4· σκιρτησιτ(\ σκιρτάσιτ* άά. βηΐβ Μί(ζηβ. Ι5· ίιότ»] και ν. (ϊ2. &1.)
ΐ6. τη οιιι. Β. Ι7· τοίι ρΓΟ οφθιιι Εάά. ιδ. κόσμω] + καϊ ίίιΐ.
19. Ηηοο γάρ φησι βοοεβββπιηί βχ Β. 31. πιριοτράπτων Υ.ΛΛ.
πιριαστράιττων ΟΟΓΓβχίΙ Μί^ηε. 32. καρ6"ίαΐ{] ψυχαίι άά. 24. ΙΙατίρά]
4- και Ίίά.
 ΐν. 2,3· ΙΝ ΜΑΕΑΟΗΙΑΜ. ΤΟΜ. II. 621

απορρήτου μυσταγωγίας εύτεχνεστάτους άποφηνας και σε-

σοφισμε'νους, εμπλεών τε τον νουν της περι αύτοΰ γνώσεως
έχοντας, πλην και εις τοΰτο φαιδρότητος παρενηνεγμένοι
πεπλουτισμένοι τε, καθά φησιν ό μακάριος ΤΙαΰλος, " εν ι Οογ. ϊ.
5 " παντ\ λόγω κάΊ εν πάση γνώσει και εν πάση σοφία,"
" βλέπομεν άρτι εν εσόπτρω κα\ εν αινίγματι, και γινώ- ^· Χ1ϋ·
" σκομεν εκ μέρους." ήζει δε κατά καιρούς το τέλειον, » 867 Α.
καΙ εν πληρέστατη λοιπόν εσόμεθα γνώσει, Χρίστου πάλιν
ημΐν εξ ουρανού επιλάμφαντος, και καταργοΰντος μεν την
ίο εκ μέρους και εν αινίγματι γνώσιν, καταλάμποντος δε ώσπερ Π* 9·
τοις τελεωτάτοις, και θείου τίνος και απορρήτου φωτός
άναπιμπλάντος τον νουν, και τη του Αγίου ΤΙνεύματος
χύσει καταφαιδρύνοντος. εφη μεν γαρ ό θεσπέσιος ΐΐαΰλος
" Είτε προφητεΐαι καταργηθησονται, είτε γνώσεις παυ- β Ιβ. 8.
*5 " θησονται." φαμεν δε οτι ουκ άπό γε του γινώσκειν
εν μέρει επί το μηδόλως ειδε'ναι τι βαδιούμεθα, πολλοΰ γε
και δει. επε\ τίνα τρόπον ό της μελλούσης ελπίδος καιρός
ου προς ζημίαν εσται ταΐς των άγιων ψυχαΐς, εί χρη πάντως
και ών αν εχοιεν άπολισθεΐν, οΰ τά άμείνω κερδαίνοντας,
3ο ουκ επί τινα των υπερκείμενων Ίε'ντας τον νοΰν άπεμπο-
λούντας δε μάλλον και το ηδη πεπορισμενον ουκ άταλαι-
πώρως εσθ' οτε ; καταργούνται δε προφητεΐαι, πεπαύσεται
δε και γνώσις, επεισκρινομένης δηλονότι ταΐς ημετε'ραις
ψυχαΐς της άγαν υπερκείμενης, ώσπερ γάρ ει τις, ενός εν ο
2 5 οίκω φαίνοντος λύχνου και μετρίαν εν τοις όρώσιν αυτόν
Ίέντος αύγην, είσκομίσειε λαμπάδα, πασά πως άνάγκη μο-
νονουχι και άπρακτεΐν το εκείνου φώς τη τοΰ μείζονος

I. ίΰτιχνίστάτου! Β. άηχνιστάτονϊ ϊη οθ(Ηθβ 1ε£6Γ3ΐ ΡοηΙαηιιε, (μιοιΐ (υτυχι-

στάτουί β εοη)6(:ΙιΐΓ3 οοΓΓίίχϊί. δίαΐίιη άπίφην* Έ.άά. 6. ΐν ;ι11. 388ΐιιημ1ιιπι
βχ Β. 9· ονρανων ¥.άά. την « μίρουι και {ν αινίγματι] το ϊκ μ. και
την ΐν ϊσότττρω και α'ινίγματι ύά. II. τιΧίίωτίροι: ύά. Ι4· *ϊτ(
γνώσιΐί πανθήσονται] και γνώσιΐί παΰσονται \ιά. Ι5· ότι εί γι αββυαιρία
εχ Β. ΐ6. ΐν μίριι] ϊκ μίμου: Ίίά. ιδ. ζημία! ϊΐά.
19* ϊχοιμιν \ϊά. 20. τι ύά. 22. καταργούνται δί] καταργηθη
σονται και ύά. 2$. όρωσιν αίηον Ιιοο οπίίηβ Β. 2"]. φ£>ι]
+ την ύά.
 622 Β. ΟΥΚΙΙ,ΙΛ Α^ΕΧΑΝΌΚ. ίν. 2, 3-

άμετρία παραχωρούν και ώσπερ ηλίου την υπ ούρανον

καταυγάζοντος, αδρανή! ηΒη πως η των αστέρων άπολε-
λειπται λαμπρότης' ούτω φαιδρότερος εν ήμϊν είσκεκο-
μισμενης γνώσεως καταργηθησεταί πως η μείων. εφη δ*
8. ^ο»η. Λ που και 6 Χρίστος τοις άγίοις άποστόλοις "Ύαΰτα Ιν 5
Μ παροιμίαις λελάληκα ΰμιν' έρχεται ώρα, οτε οΰκετι εν
α παροιμίαις λαλήσω ύμϊν' άλλ* εν παρρησία. περ\ τον
Μ ΤΙατρος άπαγγελώ ύμΐν."
Ούκοΰν τοΐς άγίοις, οι καϊ σφόδρα πεφόβηνται το όνομα
του θεού, καϊ άπάσης αρετής επιμεληταί γεγονασιν εν τώδε ίο
τψ κόσμψ, Χρίστος άναλάμψει, καθάπερ τις της ^ιχαιοσ-ύνης
ίηλιος της τελειότατης γνώσεως τάς αύγάς ενιείς, και άπάσης
β αυτούς άπαλλάττων ψυχικής αρρώστιας, και θλίψεως της
αρχαίας ως άπωτάτω τιθείς. τούτο γάρ εστί τό " Ια/τις εν
τοΐίς πτιρυ^ιν Λυτού" οίον ώς επ' άετοΰ και νεοττών ειρημενον, 15
κατ εκείνο που πάντως το δια του πανσόφου Νίωυσεως
λελεγμενον περ\ θεού και των εξ Αιγύπτου λελυτρωμενων
ϋβυΐ. " Ώρ άετος σκεπάσει νοσσιάν αΰτοϋ, διείς τάς πτέρυγας
" αΰτού, εδεζατο αύτούς" εσται τοίνυν φησί χα) Ιατις «
ταϊί πτΐου^ιν αυτού, εν μεν γάρ τω αιώνι τούτω δεινά πως 2ο
εστίν εν ήμϊν της σαρκός τά σκιρτήματα" καταθηγει γάρ
868 Α. α τον νουν εις έκτοπους ηδονάς, άγριαίνει δε εν τοΐς μελεσιν
νϋ. 23· ημούν της αμαρτίας ο νομός, ει και νικαται τυχόν οια της
των άγιων επιεικείας, επαμύνοντος του Χριστού, καταμεθύει
δε πως 6 νους, και καθ* έτερον τρόπον πειραζόμενος ύπο 25
παθών άλαζονειαί τε γάρ επισκηπτουσι, καϊ φιλοδοξίαι
κοσμικοί και όργαί κάί φιλοκερδειαι καϊ τά έτερα τών κακών.
ι Οογ. ϊ. επειδή δε τον αρραβώνα του ΐΐνεύματος διά Χριστού πε-
πλουτηκαμεν, ειθίσμεθα και κατευμεγεθεϊν τών παθών, πλην
β Ίδρώτος ου δίχα, κατά δε γε τον αιώνα τον μέλλοντα πλήρη 30

3· ίν ΒδβιιπιρΙυιη βχ Β. η. νμϊν] προ: ΰμάι Έάά. 8. άπαγγι\ά> Β.

άναγγίλώ η<3. II. της α59ΐιπΐ[)1ιιιη εχ Β. ι8. σκιπάσα ΗαβεΙ Β. (XIII.)
(αυτόν Εάά. (XIII.) 21. της σαρκοί τα] τά κατά σάρκα Β. 23. «ιΊ
ή ΡοηΙ. η ΑιιΙ). ιη. κα\ ρήιηαηι αβδίιηιρίυπι εχ Β. 39· *<"]
" τ€ Εάά.
30. ΙΙαββΙ δ«' γ€ Β.
 ίν. 4. ΙΝ ΜΑ^ΑΟΗΙΑΜ. ΤΟΜ. II. 623

της θεογνωσίας έχοντες την αύγην, και την τελειότητα της

δωρεάς του Άγιου ΐΐνεύματος πλουτονντες, άποδυσάμενοί
τε την φθοράν και τα, της σαρκός πάθη, θεώ δου\εύσομεν
όλοτρόπως, ου μεριζόμενοι προς άμαρτίαν, οΰτε μην υπό
5 του των πάλαι παθών ενοχλούμενοι, άλλ' εν Ίση τάζει τοις
άγίοις άγγελοις τον καθαρόν και άπημονα διαζώντες βίον.
γεγραπται γαρ περ\ των άγιων ότι επιλήσονται την θλίψιν Ιχν.
αυτών, και ουκ άναβί) αυτών επ\ την καρδίαν' εσται Ι&.χχχν.
δί, φησϊ, " και ευφροσύνη αιώνιος ύπερ κεφαλής αυτών,
ίο " ύπερ γαρ κεφαλής αυτών αίνεσις κα\ ευφροσύνη κα\ο
" άγαλλίαμα καταληψεται αυτούς, άπεδρα οδύνη και λύπη
" και στεναγμός." ταύτητοί φησιν ό ΪΙροφητης, ήτοι θεός
ό τούτων εργάτης και δοτηρ, ότι χα) ε^ελεύσ-εσ-θε και α-Αίρτη-
<τ(τε ως μοο-χάρια εκ £ε<τμων ανειμΐνα. ωσπερ γαρ τά
*5 μοα-χά,ρια, τά ύπότιτθα δεσμών άνιεμενα κατασκαίρουσι τών
άγρών, εν εύανθεΐ τι) πόα άποπ>)δώντά τε και διαμυκώμενα'
ούτω κατά καιρούς οι άγιοι μονονουχι ίντμων άνιεμενοι
της εν τωδε τω βίω θλίψεως και φροντίδος, Ίδρώτός τε
και πόνων, εις την τοις όσίοις πρεπουσαν εύθυμίαν εκβή- <1
2ο σονται, πα,τούντες ανόμους, ου μαχόμενους ετι και άνθεστη-
κότας, πεσόντας δε ηδη και νενικημενους, και οίον υπό πόδας
κείμενους, τω και άνηρήσθαι παντελώς τον παρ αύτών
πόλεμον. " Ου γάρ εσται εκεί λεων, ούδε τών θηρίων τών ΐΐ>. 9·
** πονηρών ούδεν ου μη άναβί) εκεί" κατά τό γεγραμμενον'
25 " εσται δε μάλλον όδός καθαρά, και όδός άγια κληθήσεται." ΙΙ>. 8.
άπόλεμος γάρ και άπάσης κηλΐδος άπηλλαγμενη κατ εκείνο
μάλιστα του καιρού τών άγιων εσται ζωή.
β
Και ιδού €Γω αποστέλλω ύμΐν ' Ηλίαν τον ΘεσβίτΗν πριν έλθεΐν 4
I. τί\ίΐάτητα] τιλαοτάτην Ε<1(3. 2. Πν(ύματο{ πΧουτοϋντιι Ηοο οτάϊπβ Β.
3· 6ον\ιύσομίν] Χατρήομιν 'ύά. 6. διαζώντίΐ] βιουντα άά. ΙΟ. Ηβββ
νπϊμ γάρ κιφαλήι αυτών βεεβββεηιηΐ βχ Β. II. και αββυπιρίιιιη εχ Β.
ι,3· και βεοιιηιΐιιιη αββυιηρίιιιη βχ Β. σκιρτήσισθ* Εάά. (26.) ι6. πη·
δωντά Β. 17. άναμίνοι ΥΛά. ι8. και β.88ΐιπ)ρΙυπι βχ Β.
21. πατουνταΐ 'ύά. 3ηΙβ Μί^ηε. 24. ον ΒΜΐιηιρΙηιη εχ Β. 25. άγια]
αγίων Β. 28. ιϊποστΛλω Β. (μ ΛΙβΧ. XII.) ΐί. 01»ρ1ι. 163 ε. (Μ 88.)
■ίλά Εάά. (V»».)
 624 Β. ΟΥΒΙΕΜ ΑΙ,ΕΧΑΝϋΚ. ίν. 4, 5-

5 τη ν ήμεραν Κυρίου τη ν μεράλΗν και έπιφανΟ, όε. αποκατα

στήσει καρδίαν πατρύο ττρόο υίόν και καρδίαν άνθρωπου ττρόο
τον ττλΗσίον αύτοΰ, Γνα μΗ ελθω και πατάξω τη ν ΓΉν άρδΗν.

Άπόδειξις ημερότητος και ανεξικακίας θ€θ0, το και

Ηλία» ημΐν τον &ίο-βίτϊ\ν προαναλάμφαι κατά καιρούς, οτε 5
869 Α. η παρεσται λοιπόν ό Κριτής τοις άνά πάσαν την οικουμίνην
προαγγελλοντα. καταβησεται γαρ κριτής Ιν τη δόζη του
θ(οΰ κα\ Πατρός ό Υιός, δορυφορούντων αγγέλων, και κα-
8·Μ"4^· θιεϊται μεν " επί θρόνου δόξης αύτοΰ," κρίνων την οικουμίνην
Ρβ. χον. (V δικαιοσύνη, αποδώσει δε πάντως εκάστω κατά. το έργον ίο
8.μ»ιλ. αύτοΰ. επειδή δε εν πλείσταις εσμεν άμαρτίαις, προβαδίζει
χρησιμως ο σεσπεσιος προφήτης, εις ομοψυχιαν αγων τους
επ\ της γης, Ινα δη σύμπαντες εις ενότητα την δια. πίστεως
ενηνεγμενοι, καΐ των εις φαυλότητα σπουδασμάτων άπο-
\> παυσάμενοι, πληρούν ελοιντο το αγαθόν, ούτω τε σωθεϊεν 15
καταφοιτησαντος τού Κριτοΰ. φθάσας μεν ούν ό μακάριος
8. Ιλο. Βαπτιστής Ιωάννης προηλθεν "εν πνεύματ'ι τε κα\ δυνάμει
8.Μ»ιιΐι. α 'ΐίλίου" άλλ' ωσπερ αυτός διεκηρυττε λέγων " Έτοι-
Π1' 3' " μάσατε την όδόν Κυρίου, εύθείας ποιείτε τάς τρίβους

" αύτοΰ" ούτω κα\ ό θεσπέσιος Ηλίας εγγύς οντά δια- »ο

Ρβ. χον. κηρύττει τότε, και όσον ούδεπω παρεσόμενον, ίνα κρίνη την
οικουμίνην εν δικαιοσύνη, και νυν μεν ίσως διχονοοΰσί
Β, Ίλο. τίνες, καΐ μεμερισται πατήρ μεν προς υ'ιόν, υιός δε προς
ο πάτερα, ό μεν γαρ πεπίστευκεν εις Χριστόν, ό 0€ τοις
άπίστοις εστίν εναρίθμιος, έτεροι δε διεστηκασι της αλλήλων 25
αγάπης, διεσχοινισμενοι προς εχθραν και άκατάληκτους
οργάς, και τάς εφ' ότψοΰν των εν κόσμω πραγμάτων
φιλονεικίας. αποκαταστήσει γεμην ό προφήτης, εις μίαν

3- Ίνα μη ΐ\θω και Ρ. Εάά. οί. ίηΓΓΠ. μη ίλθων Β. (2 2. ηΐ.) 4· ΤΙΌ τ'"' Β.
5· ό«] ότι οοΓτβχίΙ ΜϊρτίΒ. 8. Ηβ>εο ό Υίόϊ ΒΟοβΒββπιηΙ βχ Β. 13. όμο-
ψνχίαν] όλιγοψυχίαν Β. Ι4· *νην*γμίνοι] σννινηγμίνοι ΡοηΙ. σννηγμΐνοι ΑιΛ.
17- τ( αββυηιρίυιη εχ Β. 20. αύτοΰ] τοΰ θίοΰ ήμάν Έ,άά. Ηλίας ΙιαΙιρΙ Β.
διακήρυξα 'ύά. 33· ""«""ήρ Ίοο ΟΓ^ΐηβ Β. δί] + άς 'ύά. 35· οπίστοιςΐ
άποστοΚοις 'ύά. 36. οΉσχοινισ-μίνοι] δκσχισμινοι 'ύά. 38. προφήτης]
+ και ύά.
 620 Β. ΟΥΑΙΙιΙιΙ Α^ΕΧΑΝϋΕ. ϊν. 6.

" μέγα." τότε δη τότε περίφοβοι γεγονότα οι νιοι Ισραήλ

προσήεσαν λέγοντα τω μεσίτη και παιδαγωγώ' Μωυσής
Εχοά. ούτος ήν " Αάλει συ προς ημάς, καϊ μη λαλείτω ήμϊν ό
" θεοί, Ίνα μη άποθάνωμεν." καϊ δη προς ταύτα θ(ός
χνϋίΊΐ ^ " Όρ^άς, φησι, -πάντα οσα (λάλησαν Προφήτην αύτοϊς 5
ι8· « αναστήσω εκ των αδελφών αυτών ώσπερ σε, και θησω
" τους λόγους μου ε'ις το στόμα αύτοΰ, καϊ λαλήσει αύτοΐς
" κατά πάντα όσα εντε'ιλωμαι αύτω" όρας όπως εκ μακρών
των άνωθεν χρόνων προανεφώνει Χριστόν τό γράμμα το
ιερόν ; άλλα και αύτάς ει δη βονλοιτό τις βασανίζειν τάς ίο
τον νόμου σκιάς, Χριστόν εΰρησει γραφόμενον, και το
8. 3οαη. επ αΰτω μυστηριον. και γοΰν εφασκεν Ίουδαίοις " Εί
" (πιστεύετε Μωυσή, επιστεύετε άν εμο\, περί γαρ εμού
ο " εκείνος έγραψε." πλήρωμα γαρ νόμου καϊ προφητών
ό Χριστός, δΐ ου και μεθ' οΐ) τω θεφ και ΐΐατρι η ι$
δόξα συν τω Άγίφ ΐΐνεύματι νυν και άει και (Ις τους
α'ιώνας τών αιώνων. Αμήν.

ι. οί αββυπιρίιιιιι βχ Β. 3- (8*°) Εάά. αηΐε Μί^ηε. ήμϊν] π-ροι

ήμά: Μ. οί. ίη Ε». 74^0. 5· «λάλι;σα Β. 8. ϊντίλωμαι (βίο) Εαά.
ΙΟ. βασάνιζαν ροβΐ νομού Ιηηβρ. ϊιά. Ι3· αν] + και ύά. γαρ ΐμον
Ηοο οτιΗηβ Β. ΐ6. 'Αγίω] παναγίψ 'ύά. ννν και άι! και 6( των αιάνιαν
αοοεββοΐΊΐηΙ οχ Β.

ΔΟΕΑ ΧΡΙΣΤΟ ΤΩ ΔΟΝΤΙ ΑΡΧΗΝ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ.

ΟυΑΕ ΤΗΕΟΡΗΥΕΑ0ΤΙ ΙΝ ρρ. 544 βο^., ΡΕΟ Ό. ϋΥΈΟΜΛ
ΟΟΜΜΕΝΤΑΚΙΙ8 ϋΕϋΙΤ ΟΟϋ. Β, ΗΙΟ ϋΕϋΙΜΙΙδ.

Και συ καρδία σαλίύθητι και σείσθητι. προ! την τοϋ βαβυλωνίου καρδίαν
φησϊν, ότι πολλοί ύπό σοΰ ϊσάλίύθησαν πριν, νΰν ουν καϊ συ ή μηδίποτι ίλπίσασα
σαλίυθηναι καϊ μιταπισιΐν από της (ύημιρία!, άλλ' ακράδαντοι ί'σαίΐ στησισθαι και
διό τοΰτο σκληρυνομίνη, σαλίύθητι, τοντίστί, σύνα ότι μιτίπισί σοι η ΐύημιρία,
και άίσθησιν \άβοΰσα των «γ σι γινομίνων, από της ϊν αλαζονεία στάσιως,
σάλήθητι καϊ σιίσθητι, τρόμον τινά παθοϋσα και λύπην άναΧαβοϋσα και μετανοίας
αρχήν, οτι δί πολλοί «V ΐύθηνίαΐ! όντα οΐονται μηδίποτί σάΚίνθηναι, μαρτυρύ
δαυίίδ, λίγων Έγώ δ» ίίπα ί'ι/ τρ, ίΰθηνία μου Ου μή σαλιυθώ ίίι τον αιώνα, μη
ϊννοησαί οτι συ τψ> (ύπρίπίιάν μου και πιριφάνιιαν ΐνιδυνάμωσα! και σταθηράν
Τί'ωί ίΐναι π(ποίηκα!Μ ούχ ότι ΐγώ ήμην άξιοι, άλλ' ότι συ ηθίλησα:· κύρκ γάρ
φησιν, ΐν τψ βίλήματί σου, παρίσχου τω κάλλίΐ μου δύναμιν άπίστρ(ψας δι τύ
•πρόσωπον σου και ϊγινήθην τίταραγμίνοί. τούτον ουν τον ταραγμάν παβίιν
παρααιΑ τφ βαβυλωνίω. και μακάριο! οι (ν τψ μαστίζίσθαι ΰπο θίοΰ ταράττίται
και σαλίνίται άπο της κακία!, και ού λό/ει ότι άνδρίιοϋμαι. ΐκΰκΚωσεν ίττι σι,
•ποτηριον δεξίας κυρίου, δια τοΰτά φησι παραινώ σοι σιισθηναι και σαλίνΟήναι,
διότι ήΧθ^ν €πϊ σί η δικαία του θίοΰ τιμωρία* ταύτην γαρ ποτηριον θ(ία! δίξιάς
όνομάζίΐ. και πολλαχοΰ δί άλλαχοΰ ή τιμωρία ποτηριον λίγιται' ό δί πιων καϊ
μίθυσθίϊι σαλίνίται. τί δί ιστι τύ ΐκύκλωσιν, ^ ότι κύκλω σί πίριίλαβιν, ώστί
μη δύνασθαί σί διαφυγΛν ταύτην η" ότι ώσπιρ ΐν σνμποσ'ιω το ποτηριον κύκλω
π(ριίρχ(ται τούί συμπάται, ούτω καϊ η «κ θίοΰ τιμωρία, πρότίρον μίν τάί ιΐλλαι
βασιλεία! πιριηΚθ(, διά σοΰ τιμωρησαμίνη ταύτας, και μχθύσασα συμφορών, κύκλω
δί δκρχομίνη νΰν Ιφθασί και επί σι, ώστί όφίίλίΐί τοΓτο πΐίΐν. ή δβξιά γάρ του
κυρίου προσφίριι σοι τοΰτο, και αδύνατον (κφυγιϊν, την γάρ χί'ιρα αντού την
ύψηλήν, τίι άποστρίψ(ΐ ; και συκηχθη ατιμία ίιτι την δόξαί' σου. ωσπιρ όταν
(νημίριΐί, πάντοβιν συνηγίτό σοι ή δόζα, κάί άπο πλούτου καϊ από άνδρίαί, και
συνίσιως και πλήθουι υπηκόων και των τοιούτων ούτω νΰν ή ατιμία συναχθησιταί
σοι από πενία!, άπο δαλίας, άπο άσυνεσίαι, από τοϋ μηδίνα ίχ(ΐν νπηκοον, και
άπλώί, πάντων των τοιούτων, ό γάρ ΐνδοζοι άφ' ων δοξάζεται, εξ εκείνων άτιμοΰται
ε'κπεσών αυτών, επεϊ δι ό Κύριο! εν τ^ καρδία τηί γηί τρί'ΐ! ημίραί ΐποίησι τω
άδτ) ΐνδιατρίψας, προι ταύτην την καρδίαν φησί ότι σίίσθητι. τάχα μίν κα\ από
τοϋ σιισμοΰ τοϋ γ^νομίνου ίν τγ (κπνιϋσαι αύτόν, δτί καϊ τά σημαία άνορχθη'
τάχα δί και α>! πάση! τη! άρχη! τοϋ ρβου σαλίυομίνη!, καϊ των χαλκών πυλών
413
628 ΤΗΕΟΡΗΥΙ.Α0ΤΙ
συντριβομίνων' παρεγενετο γαρ, κηρΰζαι αιχμάλωτοι! άφεσιν. επάγει οιΤν ότι
ΐκίκλωσί σε το ποτήριον τοΰ θανάτου, ο επιεν ή δεξιά τοΰ κυρίου, ό Χριστοί, δια
τοΰτο, και οίί κατέπιεί ισχύσαν, εξήμεσαί, και δόξαν Ιχων ε'π\ τφ κρατησαι τη!
ανθρωπινής φύσεωί, νυν άτιμος γεγοναί. κατηργήθη! γαρ, έσχατο! εχθρός, διότι
άσε'βεια τοΰ λιβάκόυ καλύψει σϊ. ό λίβανοι όροί εστί της φοινίκηί, εΰξυλάν τε
και εΰώδει. παρεικά£ει σε ή γραφή τούτω την 'κρουσαλήμ, ώί μεγίστην και ΰπερηρ-
μένην, κα\ πολλής εύωδίαί τηΐ εκ των άγιων ανδρών γέμυυσαν, ώί και δαυείδ φησιν Α'ι
κέδροι τοΰ λιβάνου Αί έφΰτευσαί, ε'κεΐ στρουθία εννοσσεύσουσιν. έκαστοι- γαρ των
άγιων κε'δρω εοικε, διά τ6 ΰψοϋ ήρθαι. υποδέχεται δε τούί ύπ' αντω μαθητευομένου!,
και σκέπη αύτοίί γίνεται, επειδή ουν την Ιερουσαλήμ ένέπρησε συν τω θείω νοώ 6
βαβυλώνιοι, η ασέβεια φησιν η έπι τω λιβάνω τη Ιερουσαλήμ φημι γινομίνη
καλύψει σε. και ταλαιπωρία θηρίων πτοήσει σ€. θηρία τούί περί κϋρον φησιν ώί
πο\ύ το άγριον έχοντα!, ή ουν ταλαιπωρία ήν ούτοι έπάζουσί σοι, πτοήσει σε,
τοντεστι, ταπεινον και δειλον και άθαρση ποιήσει, άλλα και ασέβεια πολλή ην εν
τώ" λιβάνω πάλαι διά την ε'κεΐ ειδωλολατρία»»· τοΐι γαρ υψηλότεροι! των ορών
έπεφοίτων οΐ δαιμονοφόρητοι, ώί έκε'ισε ράον τοίί δαίμοσι συνεσόμενοι' ίι' ήρ ό
διάβολοι κεκάΚυπται τη άβύσσω παραδοθέιι, και τά ΰττ αϋτφ των δαιμόνων θηρία
έταλαιπώρησαν, μαστιζόμενα τω Χριστού ονόματι, οι αίματα ανθρώπων και ασε
βείας, γήϊ και πόλεως και πάντων των κατοικούνται ίν αύτη. πάλιν το δίκαιον
της τιμωρία! δείκνυσι, και ώί ούκ άλόγωί ή άδίκωί ταύτα πάσχει" άλλα δια τά
αίματα και τάί ασεβείας Αι ε'ποίει, πάσαν γην και πάλιν των οίκητόρων έξερημών.
άλλα και γοΪγ θεοκτόνοΐί άρμόσει ταύτα' οΐ ήτιμώθησαν, και το ποτήριον τηΐ τον
κυρίου οργηί επιον, και είϊ ταλαιπωρίαν ύπο θηρίων των ρωμαϊκών δηλαδή στρατευ
μάτων κατηνίχθησαν. δια τά αίματα των προφητών, και τού Κυρίου και τών τον
κυρίου μαθητών" ήσέβησαν γαρ και αύτοΐ ειι τον λιβάνον, την ευώδη ε'κκλησίαν,
ήτιί και γη εστι τού θεού καϊ πάλα. τί ώφελεΐ γλυπτοί», δτι έγλυψαν αυτό·
έπλασαν αυτό χώνευμα, φαντασίαν ψευδή, ότι πέποιθεν δ πλάσας ε'πϊ το
πλάσμα αύτοΰ, τοΰ ποιήσαι είδωλα κωφά. οί βαβυλώνιοι τού κύρου επιστρα-
τεύσαντοί αύτοϊί ε'πϊ τα είδωλα καϊ τάί γοητεία! ετράπησαν' διά διαγελά ό
προφήτη! την άνοησίαν αύτών, οί τοΰ μεν αλπικού θεού τδν ναδν ένέπρψταν,
ε'θάρρουν δε εϊδώλοι;, τοις μη δυναμένοΐί αυτού! εκ τών εχθρών ρύσασθαι· τών δε
ειδώλων όσα εκ μεταλλικής ύλτ)ί κατεσκεύαστο, τά μεν ήσαν γλυπτά, τά δε πλαστά
και ε"λατά, χωνεύματα με'ντοι πάντα, εί και τινα ίδιοτροπίαν εϊχον τά γλνπτά.
ταύτα μεν γαρ αϋτσπλήρη ήσαν και ναστα, μή έχοντα όλωί έσωθεν, κένωμα' τά δε
πλαστά σνμβλίΓΓά και αλλότρια! ΰληί ενδοθεν γέμοντα, πίσσηί ή κηρού ή πηλού"
έγίνοντο δε και λίθινα γλυπτά καΐ ξύλινα, γλυπτά τε και συμβλητά' εστι δ' Α και
ζωγράφων χεϊρεί δια χρωμάτων ε'πεμόρφουν. μνημόνευσα! οιν ίδικώτερον τών
γλυπτών κα\ πλαστών, είτα ε'πήγαγε καθολικώτερον Τοΰ ποιήσαι είδωλα κωφά.
δια γαρ τήί τού ποιήσαι λέξεωί πάντα συμπεριέλαβε τά οπωσδήποτε καϊ έζ οίας
δηποτούν υληι γινόμενα, τάχα δε και τό έπλασε και το πλάσμα τούτο σημαίνει,
ωσπερ όταν λέγωμεν Έποίησεν ό θεδι τήν γην και πάλιν Τήν ζηραν αί χεϊρεί
αυτού Ιπλασαν. ό δε νοΰι τοιούτοι· πέποιθεν ό πλάσαι ε'πϊ το πλάσμα, και διό
 ΙΝ ΑΒΑΟϋΟ Η. 16-20. 629
τούτο ποιοΰσι τά είδωλα" ΰσω πλείω ποιησουσι, τοσούτω πλείονοί ώφιλπ'αν
ϊπιτυχε'ιν οίόμενοι. είπων δε φαντασία» προσεθηκε και το ψευδή, διότι ε'στι και
φαντασία αληθής, ήτοι όταν τιι τα φανέντα αΰτω άναπυΚ!} αΖθιι καθ' (αυτόν
τοιαύτα οία εφάνησαν, ή φαντασίαν οίδεν ή γραφή και την λαμπρότητα, ε'πει ουν
πολλαΐ λαμπράτητε! είσιν ύφεστώσαι, άτι και πραγμάτων ούσαι τοιούτων, η δε των
ειδώλων λαμπρότης άνυπδστατός ε'στιν' ανυπόστατων δια τοντο φαντασίαν ειρηκε
ψευδή, οϋαι ό λέγωκ τω ξιίλω "Εκκηφο>>, ίγ^ρθητι, και τω λίθω Ύψώθητι- και
αυτό ίοτι φαντασία, θρηνεί τον! εν τάΐ! περιεχούσαιι συμφορά*! μη ε'πϊ τον
σωσαι δυνάμενον καταφεύγοντα!, αλλ" «τι τά ξύλινα και λίθινα είδωλα τρέχοντα!,
και δεομενους, Ίνα ώσπερ νπνωττοντα διεγερθώσι και ΰψωθωσι κατά των έχθρων,
την οίκίίαν δύναμιν ΰψηλην και άψτητον δεικνϋντα. δρα δε, πω! ουκ είπε Ξύλινον
είδωλον η λίθινον, άλλα ξύλον και λίθον προ! εντροπην πλείω. ει γαρ και είδος
έχει φησιν άνθρωπου, αλλ* ομως ξύλον μένει και λίθος, το δε ίΐδοι & περιφέρει
φαντασία εστί' ψεύδης πάντως, ωσπερ προειπεν ουκ έδει γαρ διττόλογεΐν. τοΰτο
0€ ίστιν Ιλασαα χρυσίου ή αργυρίου, άδιανόητον φαίνεται τ6 ρητόν Χίθον γαρ
ειπών και ξύλον, έπήγαγε Τοντο δε εστίν έλασμα χρυσίου η αργυρίου, αρα ουν το
ξνλον και δ λίθος ελασμά εστί χρυσίου ή αργυρίου ; οΰχϊ' αλλ* ούτω! νόησαν. τά
μεν είσϊ ξύλα και λίθοι, τοντο δε εστίν έλασμα· άντι τον, άλλο εστίν έλασμα
χρυσοΰν § άργυροϋν. και παν πνΐΰμα ουκ εστίν Ιν αίιτω. άντι τον, οϋδεν πνεύμα
εστίν εν αΰτω, ούτε τδ φυσικδν, οΰτι τδ αίσθητικδν, οϋτε τδ λογικάν. δ δί Κύριος
Ιν ναω άγίω αύτοΰ- ίϋλαβίίσθω αϊτό προσώπου αυτού πάσα ή γη. τα μεν
ίΓδωλά φησι κωφά και ασθενή και μηδενα ωφελησαι δυνάμενα" ό δε κύριο: Ιχει μεν
οιόν τινα ναδν, τδν ούρανδν, και {ν έκείνω κατοικεί, ω! άγίω, άγιο:, κατοικεί δε και
τδν εν Ιερουσαλήμ ναδν, όν δ επ\ τοις ίϊδώλοΐϊ πεποιθώς ε'νέπρησιν, ΰπερ ον και
δίκα: δώσει, εΐ δε εν ούρανω κατοικεί, πάσα ή γη ενλαβείσθω τδ πρόσωπον αύτοΰ,
τουτέστι, την ε'πιστασίαν αύτοΰ και έπίσκεψιν των ημέτερων έργων, και μηδε\ί
καταφρονείτω μηδέ άλαζονευέσθω, πρδί τά τω βαβυλώνια» σνμβεβηκότα άφορων,
ναδι τον Κυρίου και τδ σώμα, δ εκ τη! άγίαί παρθένου έαυτω συνεπηζεν, ον κα\ νυν
κατοικεί, πάντες ουν οΐ τά της γης φρονοϋντες εύλαβείσθωσαν από τον προσώπου
αύτοΰ' τη! δευτέρα! φημι παρουσία!, στε ηξει επισκίψααθαι τά ημέτερα φοβερώ-
τερον, ούχ'ι διορθώσασθαι.

Ρ"
 ΤΑΒϋΕΑ ΙΟΟΟΚϋΜ ΝΟΝΝυΐ^ΟΒΙΙΜ ΙΝ
ΟΑΤΕΝΙ8 ΟΙΤΑΤΟΚυΜ.

ϋαί. ΝίΚερΙιοπ ίη ΟεΙίΙευεηωη 134 <3· &<"■

» 254 β·
» 3°9 β·

ΟαΙ. ίη 4 ϋΜ). Κβ^ξ. (Μαϊϊ Νονα ΒίΙ>1. ϋί. 435~44^0 · · · 3 ά·

„ 14 ε·
„ 21 β.
». Μ5 β.
„ . 250 0.
• 431 *>·
„ 7°9 °·
ΝΐΚεΙαε ϋαί. ίη Ρεαίιηοδ χίΐΐ. (α ΟηΙεηίΐ αΐϊα ηιιοφιε είΐ.) . . . 830 β.
„ χΐίν 74° ^·
„ Ιχνίί 641 3.
Ιζνίϋ 337 <ί·
„ Ιχχίϋ 803 1>.
„ χείϋ 799 ('·
». εω 753 «·
„ άν 688 1>.
,, οχνίϋ 338 ά·
π » 668 5.
7*7 β·
„ οχχ 668 (ι.
ο™ 335 &·
„ οχχνί 74° β.
„ οχχχϊ 7'5 ε·

Νίΐίοΐαο Ο&Ι. ίη 8. ΜαΐΛαειιπι (ηιιοά ηοη εο^ηονΐ ηίβϊ βέτο) . . $66 ά.

» 73" °> 6·

ΝίΚ. ϋηΐ. ϊη 8. Ιλιο&πι 337 &·

)ΐ ·*······· 79"
632 ΟΑΤΕΝΑΒυΜ ΟΙΤΑΤΙΟΝΕ8.
ϋαί. ίη 8. 1.ιιο. & Μ&ίο Ιϊΐιεηι Β ηραία 595 ε-
,, 497 «·
ΟαΙ. ίη Λε(& 88. ΛροβΙοΙοΓυαι 22η α.
3°8<1.
„ ........ 310 '··
» 35°
» 496 &·

0»1. ίηβάίΐβ ίη 1). Ρααΐί Ερίβίοΐαβ 268 ε.

Οαΐ. ίη Οαΐηοΐία» Ερίβίοΐίΐβ (α ΟατηοΓο 0(3.) 395 β.

0ηΓββ«8 ίη 8ρ. 88. α Εβοηβ Αΐίαιίο βάίΐβ 328 α.

 ΙΝϋΕΧ
Α ^οΗοηίβε ε&ρΐίνίΐβίεπι 526 ά ;
Αακον, ρΓΟ ρεεεβίίβ ρορυϋ ΜειϋβΙο-
ΓΪ8 ρ&ΓίεΠΙ £6Γ6&£ΐΙ 71 β; ΟΙΐΠβΐί
Ινριιβ 6Γ»(, δίΐηοίιι&πααι ϊη^Γβάϊ-
εηβ, ηοη νϊΐιιίαπι ίβεϊεηβ 366 &ε;
ΑβΓοη Μι·ι1ίίΐΐοΓ ΠΗ58118, ίηβΐ^ηε
ϋίνίη&α ει·£& ΙβΓ&εΙεπι πήδεπεοΓ-
άϊβε εχεπιρίΒΓ 446 ο; ΟΙιπβΙί
1}?ρια8 446 ε ; 675 ο.
ΑΗβεαε, 1'ΓορΗεΐΒ, ^εηιεβ ρετ Αρο-
βίοΐοδ βροϋαικίαβ ρΓαεάϊείΙ 442 ά;
εΐ ρεπιί» εΐ δρΐπΐιι ρΐεηιιβ 517»;
.ΤυϋίΐΐΌί! μ]>(ιπη ] ικΐίοϊυηι ρ888ϋΓ03
οβίεηάϊΐ 518»; ίηιρϊο» ίηδεείβ-
Ιατ, Ββΰ^ΐοηϊοηιιη ίΓπιρΙΐοηεπι
ρΓβεάίείΙ 518 1) ; ϊρβΐαδ βΐίαιη
Ι3α1)\ Ιοηίί 8Π°0£αηΙΪ8Πΐ, εΐ εβρίϊ-
νϊΐ8ΐετη 518 ο; ϊΐεπι Κεάεπιρ-
ΐϊοηετη ρεΓ ΟΙιπδΙιιιη 518 ά;
πήβει-οηιοα ορρΓεβδίοηετη εοηδϊ-
άεΓβηβ, ηϊιηϊδ Ιοη^αε ραΐίεηΐί&ε
ϊηεαδ&Ι Ρευτη 519 I) ο ; άε οογ-
ηιρίίοηε 3υάίείυηιιη εοηηαεπΙιΐΓ
521 3; άε ^ικΐϊεϋβ βνεηΐιαπβ,
■κίπιίπιΐίοιιε άί^ηίδ, ηάποοηβΐ
522 & ; ΒβΙ))·1οηϊθ3 ^ά&ε8π> ίη-
ν»8αΓ03 ρΓ£ΐεάϊεΐί, εΐ θοδθΓΪΙ»ϊΙ
522 ε ; τερειπ Νβ&υεΙιοάοηοδΟΓ
όεεοπΙ)ίΙ 523 ε ; Ιυά&βοηιπι 6-
ηεπι εχίΓεπιιιπι ρΓαεάίοίΙ 525 ι! ;
νοί.. Π.
ΕΕΕϋΜ.
π?<1ίΐιπη .Ιυιίαοοπιηι 527 \>ο; α
ϋεο ΐηβΐηιείυβ 8(1 ]ιιι1ίαιπη άε-
εΐαταηάαιη 528 ά ; ϋεί ίηίπιίΐηιη
άεε1ατ&( ρυηίΒίεπι 528 ε ; ϋεϊ
Ιοη^αηίαααιη ρ&ΙίεηΙίβπι εΓ£8 οοη-
ΙεπιρΙοΓεβ οΙ)3ΐνιρε8οίΙ 529 1> ;
(1ε άεΐΏοπΐΙ>ιΐ3 Ιοςιιί νίίΙεΙιΐΓ 5301);
ίΐοηι άε ^εηετε ίιιπι&ηο ίοΐο ρεε-
ε&η(ε531ε; νίβϊοπειη Ιιββεΐΰΐιπβΐϊ
νεηίαπ 532 α; εΐ ^αβίοβ ρεΓ &άεπι
βεεερίοπ 5341); βΓΓΟ^βηΙεβ, βίνε
ΒαϋγΙοηίοβ, βίνε 8;ι(:ιη«ηι, ε
πιεάϊο 8ΐι1>1α(ο3 ίπ ρΓβεάίείΙ 534 ε;
536 1) ; εΐ Ογή, εΐ Ο&πβΙΐ 8(1-
νεηίαιη, 537 8 ; εΐ ΟΗδΙά&εοβ εΐ
8α(8η8ΐη ευρϊάίΐ8ΐΪ3 θΕΓαη&τ,ΟΒ ίπ
538 1) ε ; ρεΓ δ^ϋΓαβ Ι&ρίάιπη,
Βα1))ΊοηΪ8 πιίη&πι ϊηβίηυ&Ι 540 8 ;
8&η£ΐπηο1εηιί8ε άααιη&Ιοβ ϊη
Ι'ΐΐίΐΐιίαβοβ, ιΚηι .Ιυ(1:ΐί-οπιιη ρπη-
είρεβ, ;ι(Κπιι;ιΙ 540 ά ; ηα&Γε
ιεηιροηιιη άίβεπιηεη οοηίηικίαί
541 ά ; (τεηϋυιη νοεβίΐοηεπι
ρΓ8ε(1ϊείΙ 542 I) ; ϊΐεπι ΡΙιβγϊ-
8&εοΓυηα ϊηβΕηί&πι 543 Β ; ϊίειη
ΗβεΓείίεοπιπι Γαΐΐαεί»* 543 ε ;
εοηήάεηΐίαε Βαΐηίοηίοιυιη ϊγβπι
(Ιίνίη&Γη ίηΐεηΐβΐ 544 1) ; ϊΐεπι
Ρ1ΐ8ΓΪδ8εοηιιη 545 ε ; κίοίοπιπι
4Μ
634 ΙΝΌΕΧ
ναηϊΐβίεπι εχροηϊΐ 546 β; 547 α;
ροΓ εβρίΐνϊΐαΐεπι ΙδΓΒεΙίδ, εί ΙίοβΓ-
αΙίΑιιειτι, πινδίεπϋΐη ΚεάεπιρΙίο-
ηίδ βϊ^ηίβεβΐ 547 ε ; ΙηεαΓηα-
Ιϊοηίδ ^Ιοπ&πι ;κ1ιηπ;\η<ΐ οΐιβίϋ-
ρε.ιείΐ 548 1) ; ρΓ&εώεβίϊοηεπι
Ενβη^εΐϋ ηυβΒΪ βικΙΪΓε νϊάεΙΟΓ
549 » ; νίΒίοηεπι ΙιαοεΙ ϋεϊ ΐηΙεΓ
&ηϊιηα1ϊα, βίνε €ηεπιΙ>ϊηι 549 ά ;
551 8 ; Ιεπιρυβ ΙηεΒΓηβΙίοηίδ
ρΓββνίάεΙ 551 1ι; 552 1); εοη-
ΙϋΛ&Ιΐοηεπι ρεεοδίϊ, ϋεΐ ηιϊβεπ-
οοηΙίΒπι άεδεπε-ίΐ 552 ε ; 553 1> ;
ρεΓ Τηεωβη εΐ Ρη8Γ&η τε^ίοηεβ
ΑιΐδίΓβΙεβ, Βυί πιοηΐεηι ΟηοΓεβ,
»ϋί ηβΐϊνίΐαΐεπι β(1 Βεΐηΐεηεπι
εϊ^ηϊίϊεαΐ 553 ε ; §;1οπ8ΐη Οηι-ίδΙί
υηίνεΓδαπι εε1εΙ)Γ8ί 554 ε ; ίίεπι
ϊΗυΓπϊηαΙϊοιιεΓπ, εί ροΙεηΙΪΒΠι 556
α ε ; ίίειη άίΐεείίοηειη, ε3ΐΐδαπΊ
ΕίΐΗιΙίβ ηοβίΓβε δοΐ&πι 557 ε ;
ΟηπδΙιαπι ςυοάνίβ ου&πι Γ&είΐΐίηιε
ρεΓδεεΓε, Ηαιηίΐεβ αηΙεροηεΓε, αί-
βαηδΐ 558 ο ; εοπιηοΐίοηεηι Ιβι·-
Γβε Οιπβίο ίηοατηβίο άεδεπίήί
558 ε; §·εηΙίιιπι ΗηιιείβεΙίοηεπι
560 8; (ΐΒειηοηιιπι εοηίϋβΐοηεπ)
561 β; Εναη^εΐίί ειίΓδυαι δεπιρί-
ΙβΓηυηη 561 ε; ΑεΙηίοραιη εί
Μ&άι&ηίΙβπιππ εοηΙιΐίΊ>3ΐίοηεπ)
ρΓ8ε(ΙίεϊΙ 562 ά ; οεεοηοτηϊ& νείεπ
ηον&ηι ίΙΙυδΙποΓεπι ίοτε 563 ά ;
ρεΓ β^ιίΓαπι βαυοππη, ΑροδΙο-
ΙοΓϋπι δυεεεδδαιη ρΓβεπαοηδίΓβΙ
564 ε; ίειτ&ηι βιανϊοπιπι, ,Ιιι-
{Ιαεβηι, δίΐϊ δρϊπΐυ&ΐΐ δϊεεβίβιη ϊτί
ρΓ3εοΊεϊΐ 565 ε ; ιηυΐΐίίικίϊηεηι
ΟΓε^εηΙΐαπ) ίηβηίίβηι άεβεπίήΐ
566 ε ; ίίεπι 8ο1ϊδ, ϊ. ε. ΟηηδΙί,
βρΙεηάοΓεπι ; 1<ιιη8ε, ί. ε. Εεείε-
δίβε Ιαεεπι 567 ά; 568 ε; ^εα-
Ιοπιπι Όεί, Αροδίοίοπιηο, εοπίδ-
ΚΕΚϋΜ. ΑΒΑΟϋΟ.
εβίϊοηειη 568 ά ; ΙηοδΓηβΐίοηίβ
οεεοηοπιίοιη άεηυο θε§επΙ>ίΙ 570
ε; ε^Γεδδίοηεπι ΟΙιπβΙί αά ρυ^-
ηβτη 570 ά; αόνεΓδαποπιπι εοη-
ίαδίοηειη 571 1); ρΒΐιρεπαπι εοη-
νεΓδίοηεαι 572 ε; Αροβίοίοπιπι
ΙπαπιρΙιοδ 573 1) ; πκιηάϊ Ιυσιαί-
Ιυβ 573 ά; ωεΐα νϊάεηάΐ ε&ΐαωΐ-
Ι&Ιεβ ΙδΓβεϋβ άεροδϊΐο, £»ιΐ(1εί
βρε ΓεαυίεΙϊδ 574 εά; ίνιΙαΓ&πι
ΗίεΓΟδοΙνπίΒε δίεπίίΐαΐεπι ρΓαε-
νίϋεΐ 575 ο ε; άεηίςιιε εχη1ΐ3Γβ
ίη ΟΗπδΙο νίάείϋΓ 576 ε ; 577 ε.
Αβάίβδ, εο(1εηι Ιειηρετε 4ϋ0 -Γοβΐ
ν&1ίείη8ΐϋ3 354 & ; Ιάαηιε8ε άεδο-
ΙαΙίοηεαι ρΓ8β(1ίεϊΙ 354 I) ; ςυ»ιη
βίΙ}ί α ϋεο Γενεΐδίαπι Ηαίιαϊεβε
ΆΪ&τνα&ί 356 1) ; Ιάαιηαείδ Γε§ίοηϊ
δυ»ε ήάεηΐίϋοδ ΐΓπάεΙ 357 ε ;
επκίεϋΐ&ίειη ΙάαπίδβοΓϋπι ίη <τη-
ΐΓεπι ^Ηευ1) ίηδεείΒΐιΐΓ 358 β. ;
359 ε ; ϋεϊ ^ϋά^ε^απ1 ραπΙεΓ επι-
ύείε ππηίΐΗΐιΐΓ 360 1) ; ρα^ηΛηι
ίη ναΐΐε ^οδαρ113ι ρΓ8εάίείΐ 360 ε ;
νϊείοπβιτι ^ιι(3αεο^ϋη^ 361 β; δαΙ>-
^εεΐίοηεπι Ιάαπι&εαε 361 1); εχ-
Ιεηδϊοηεπι Γε§;ηυυ(ΐ8εοπιΐϊΐ,ιΐ8<ιυο
&ά Ιάϋπιβεβηι 361 ε; εί 3ά Οα-
Ιίΐίκΐίΐίιη 362 & ; 8<1 Ρΐιοεηϊεεη
362 ε; 8(1 ΕρηΓαΙαπι 362 ιΐ ;
ύεηίςϋε &ά α^ϋ&ΙαοΓ νεηίοδ 362 β;
ροδί εαρίίνϊΐβίεπι, δϊοηίβ ρπιβ-
άΐείΐ ρΓΪηείρβΙαηι 363 &.
ΑοοηΊΪηκΙίο, ίάοΐοΐαίπαε, δ&η^υΐηο-
Ιεηί» εβί 733 ο ε.
Α^γβΗηπι, ίάεο α^ηοά ίη νίΓΐυΙε βί
ρίεΐαίε νίχεηΐ, ϊρδε, εαπι ροβίεπδ
βιιίβ, ϋεο ρΐϊεϋίΐ 16 ο; νίΓίνιΙεη»
δίνεηυϋΐη ι χΚίΙπιίΐ (ίΐίιπη εοΙΗ^&ηδ
158 ε; ε1ΐ8πΐ«ιεπη, εαηι §·εηεΓ0
Γοεάιΐδ ίβείεηδ 259 ά ; ^ηΐβί
βάεηΐεβ ρΓο βΐϋδ η&1)ε( 408 β ;
ΛΟΜΟΝΙΤΙΟ. IΝ ϋΕΧ
472 β ; ειιιη 8ΐΙ .Ιαάαεοπιπι ραίει·,
δεεαηάοΐϊ» οαπιβπι, υηίίαΐίδ εδί
Ιγρυβ 841 ε; ρεΓ Βάεαι ]υβ1ί-
ηε&Ιαδ 854 ά.
ΑοδΙίηεηΙΪΒ, νϊηοΐεηΐϊδ, α Ιοείε;
Ιυχυηοδϊδ, » δ. Ραυίο εοπιιηεη-
άβίιΐΓ 201 β.
Αογββιΐδ, άε πιαίΐίΐιιάιηε Αη^είοπιπι
άίοΐυηι 566 ε ; ίΐεπι άε ΙυΛα
εΓεάεηΙίυπι 566 ε ; ίΐεπι άε ΙοΙο
^βηεΓε ηυπιαηο 567 ε.
ΑεεΒππι, ηοπιεη ιίΓοίδ, εχ ΗεβΓΒεα
εάίΐίοηε ΙΛπ Απιοβ ΒοεβΙ 247 ά.
ΑεεβΓοη, ί. ε. ΕΓαάϊεαΗο, εχίΐίο
άενονεΙαΓ 595 ε ; βά ίϊάεπι εοη-
νεΓβϋδ, ΙηΙ)αηιΐ8 ηεΐ .Ιιιά&εοπιιη
734 β ο.
Αεε»Γοηϊίίΐε, δαπίΒΠ&πι εΐ .ΙϋάίίεΒπι
1;ιο·οΐ ίιΙ);ιηί 249 ε ; ΙάαπίΒεοπιιη
αά^Ιοτεδ 257 ε; 258 α.
" ΑεείρεΓε," ί. ε. μΐΌ ρεεεαίο οπειτε
72 ο ; πιοάο άε ρορυΐο, ιηοάο άε
δαοεΓάοΙίουβ άίοΐιηη 72 ε; 206 ε.
ΑεεοΙεΓε, ϊηδεειίΓΒΠι, ϊηεοΙεΓε, 88-
ειίΓαηι βί^ηΐπε&Ι: νίΐΒπι 780 ε ά.
ΑεΙίΒΰ, Κεχ ΙδΓαε1Ϊ8, ρΓορΙεΓ πιείππι
βΐ ρεΓνεΓβϊΐΒίεπι εοηάειηηαΐαδ
14 « ; ίΐεπι ρΓορΙεΓ εαεάεπι ϊη-
ηοεεηίίβ ΝαοοίΗ 18α; α τεςε
δνποπιπι ίηνΒδίΐδ, βεΓνβΙϋΓ 249 ε;
250 ά ; Ιυχιιπκε εοηνίηείΙιΐΓ, άο-
πιαπι εοιπτιεβΓη ίιιείεηβ 286 ά;
ΙβηιοΙίΙ&δ ΙιιώιιίΙ ίπηίΒίΟΓεβ εεε-
Ιεηιπι βιιοπιπι 451 άε; β&η^αϊηε
εΐ ρεΓβεειιΙΐοηε ^ΒυάεοηΙ 453 Β.
Α έποι·, άε Βη»ΙηεπΐΒΐε ΓαΓαΐαβ, εΐ
ίαΓίί εοηνΐεΐαβ, ΙηρίάαΙιιΐ", οοηο
οπΊ!ΐί1)ΐΐ3 βιιϊβ 47 α ε.
ΑεΙίΒζ, .1 αιΐ,ΐί- τεχ ϊιηρΐιιβ 8 ε ; Ιεπι-
ρίαπι βροΐίαΐ 9 ά ; εΐ ροΐΐιιίΐ, ϋϋο
ρεΓ ϊ{*ηεπι Ιταηδίβίο 9 1); 181 β;
»ά ρι-ορυΐβαηάοβ δνήο?, Α»8)ΤΪθ8
Κ Ε Κ υ Μ. 635
εοηάαεϊΐ 92 1); 145 ε ά; 256 β;
391 ο; 457 άε; βο Αε{*γρΐο
ορεπι ρείεηβ, ΐΓοηίεε Ρπιάεηβ
ΒρρεΙΙϋΙαΓ 186 αε; α δγπΐδ άε-
νΐεΐαβ ε&8ΐϊ§ΒΐαΓ 391 ε; 458 ε;
ΙίΒεΓεΙίεοΓϋπι, ίηίΒηΙεδ ΟηιϊδΙϊ
ρεΓάεηΙίαπι, ίγρυβ 459 ο.
Αεηοι·, ί. ε. νβΐΐϊβ ρεΓνεΓδίοηίβ, Ιη-
ίεΓΟΓαπι Ιγριιβ 46 ε ; 47 ε.
ΑεηυϊδίΙίο ϋεί, Ιϊπιεηΐεβ ϋευπι
863 1).
ΑεαεΓε, εοΓηϋΒ, δίνε §εηΙε8, ηιιϊά
δίΐ 665 ε ά ; 666 ά.
Αάηπι, φΐΠ)ϋ8 πΐΒΐίδ ηαΙιΐΓΒΐη ηο8-
Ιγβπι 8υΙ)]εεεπΙ 95 ά ε ; εχεπιρΙβΓ
ρεεε&Ιοπιπι ΙδΓβεΙίβ 99 ε ά ; βρί-
πΐααΐϊ £γβΙϊ& ρΐΌρηεΙίαε ηοη εβΓε-
ΒβΙ ρι-ϊα*φκιιη ΐΓαηδ^Γεδβαδ εΓΒΐ
227 ε ; δεευηάιΐδ, άε €ΗπβΙο
άίείΙαΓ, ςϋδδί 8ΪΙ δεειιηάΒε §εηεπβ
Ιιιπηαηί ρπηιίΐίίΐε 228 ε; ε]εεΙΐο-
ηίδ εαιίδαε ίϊιίΐ οπιηίοαδ 472 ε;
φΐιιηι ρεεοΒίϊ δαϊ ροειιααι ηοΐιΐβ
ϊηΐυΐεπί 552 ε.
ΑάαπίΒ, υΛβ δοάοπιίΐϊεΒ, ί^ηε εοε-
1εδ(ϊ Β53ΐιπ)ρ(α 163 1>,
Αάαπιαδ 8ί^ηί(ίεα(, ααϊ άαήΙΪΒπι Αδ-
δγποΓϋίτι 325 ε; βιιΙ ϋεί νεΛυπι
ϊπιπιαίΒΐιίΙεη) 325 ά ; βαΐ ΟΗπδ-
Ιαπι, ΙίΒρΐάεηι εΐεείίοηϊβ Αη^υΐα-
Γ8πι 326 ε ; ιηαπιβ ηάΒπίΒηΙϊηαδ,
ϋεί εδβεηΐΐίίπι ίιηηιαίίώϋειιι 3251).
ΑάεΓ, Κεχ δγΓΪβε, εοηΐΓΒ ΙδΓΒεΙϊΙββ
εχρεάίίίοηεπί δυβεερίΐ 14 α; 457
1) ; άαο εί ίΓΪ^ϊηΙβ τε^εβ άαείί
δοείοδ 250 β ; αΓΐ)ε8 φίαιη ρΙαΓΪ-
ιηβδ ενεΓίίΙ 191); ίη πίΒηαβ τε^ίβ
ΑεΙίΒΐ) & ϋεο ΐΓβάίΙαδ, »1) εο ηιαίε
άίπήΙΙίΙιΐΓ 14 α ά.
ΑάιηοηίΙϊο, άυρίίεί πιοάο, ηιιηε δαρ-
ρΐίεϋδ, ηυηε ρΓαεπιϋδ ρΓοροδίΐίϊ,
ΒάΗϊοεηάβ εδί 151 ε.
4Μ 3
636 IΝΌΕΧ
Αιΐοίεβεεηΐεδ, ϊάοΐίβ εοηδεεΓ&Ιϊ, ΒΓΐΐβ
πΐΒ^ίεΒε πιϊηίβίη 339 β ; ρβΓ
ϋβη βΐ ΒεεΓδΒοεε ^Γ8Γ8 δοΐίΐϊ
340 I) ; ρΓαεάϊοιιηίϋΓ ρεπίαπ
340 ε ; Γοοοπβ ίΐπηίδβίιηί Ιγρυβ
340 ά.
Αίΐοηίδ, δίΛ ηοπιϊηε ΊΊκπηηηιζ, α
^(Ι&είδ ηιίοπιΐιΐδ 79 1>.
ΑάορΙΐο, πΊΐοηιηι ϋεϊ, Νονί ΤεβίΒ-
πιεηίΐ πιυηιΐδ 101 & ■ ΐη ΟηπβΙο
οβΙιιγ 465 1>; 470 ά ; 472 ά ;
687 ε ; ρεΓ ΙηεΒΓη&Ιϊοηειη εοπι-
ρ&ΓΒΐα 549 Ι) ; 718 α ; δϊοηϊ, ροδί
Ιηε&ΓηαΙΐοηεπι εχΙεηάίΙιΐΓ 735 ε ;
736 &.
Αςίιίαηιΐϊ, ΙαεεββίνίΙ, ηοη &1χ1υχίί,
.ϊικίιιοοί· 350 ο.
Α(3αΐ3ίοΓε8, δαηααηίαηϊβ ρει·ηίείθδϊ
επιηΐ 288 I).
Αθνεηα, ηοη ίπιραηε νΐοΐβίαβ 854 ε.
ΑάνεηΙαβ, ΟηπβΙί, ηοη βείεπιιιηη
ΙαΓο"3ηάα3 533 ε ; ΕχοόΌ ,ίαιίβε-
ΟΓαιη βο· Ε^γρΙο εοιηρ&ΓΒΐηΓ 641
1) ; ρΓβεάϊεΙιιβ 670 ε ά ; 799 α ;
Ιβπιρυβ νΪΒΪΙηΙϊοηίβ 735 ε ; ϊΐεηι
ΙηβίίΙίαε 735 ε ; Γεηον&οϊΙ οηιηία
800 ε; Ιεπιραβ εοιτεείίοηϊβ 829 ε;
8(1 Ιεηιρίιιπι ΓερεηΙΐηυβ, α Μαΐα-
εηΐ» ρΓβειϋεΙαδ, αυϊά ίαεπί" 850 ο ;
ηιιΐΐί (Ιεβρΐε&οϊΐίβ, ΐηεΓεάαΚβ ϊη-
ΙοΙεπΛϋίδ 851 ο ε; ΐ^ηΐ ριιι·£8ηΙε
εοπαρ8Γ8ΐιΐ8 852 ο.
ΑάΎεΓβ&πί, ,ΓιιάΒεοπιιη, δ&ηι&ηίαε,
(Ιαεαιοηίοιιβ εοπιρΒΓ&Ιί 235 ε.
ΑεάίΛεβΙϊο, Ιειηρίί, 8Γ(3εηΙϊ ζείο εοη-
ίεείβ, ϋεο ρίβεεί 634 ε ; πιπιΐίδ
888ε (ΙυοεηΙ 634 ά ε ; ηβ^ΐεείβ
οοηίβ πιοποιιβ ηοοεί 635 β ; Ιεπι-
ρϋ, νεί Εεείεβίβε, ρπηείρίυπι £γβ-
Ιίβε 719 ε ά.
Αε^ρίϋ, ριιηίΐί. Νϋο ϊη Βαηρυίηβιη
εοηιηιαίαίο 23 (1 ; ϊίειη τε^ηο 8
ΚΕΚυΜ. ΛΡ0Ι.Ε80ΕΝΤΕ8.
Οβπιογδε 3ϋθ3εΙο 244 ά ; Αρϊπι,
βεη νϊΐυΐιιπι, ΕκΙοΓίΛαηΙ 811); ίΐεαι
νϊΐα1ο8 ρΙαήακΜ 309 ε ; ϊΐεπι,
πιαΙίΒ ιάοίοπιπι ηιίΐΐί,ι 127 ε;
πΐ3§ίε3 £3ΐι<1εΙ>3ηί 128 β ; 8 Ββ-
βνίοηϋβ ΙπιιηιρπβΙί, ^ΙβοΊο, ίβπιε-
ο,ιιε οοπιυηΙαΓ 129ε; εααίΐϊβϋδ
βΗ^ίΐΙ&πίδ νΒίεοβηΙ 191 ά; ίη
ροεηβπι 8αιηηπίΐο & ΡΐΌρηεΙβ ρπ>-
νοεβίϊ 280 α ; Γε^ηΒηΙε ΡηβΓβο
Νεεηβο ,ΙιιάΒεΒίη ίηνβό'ιιηΐ' 282 &;
εαηα .Ιικίκί-ίί ίοεόΊιβ ίηοίιιηΐ, εοη·
Ιγ» Ββογίοηίοβ 509 β.
Αε^νρίαβ βά οεείάεηίαίειη ^άΒεαπι
ΓβδρϊεϊΙ 322 ά ; Γε^ϊο ρϊηςαϊδ βΐ
ίπιηιεηΐί ίεΓβχ 401 β ; εοτηιηοΐα
8Χ6ΐιηΐίΙ)α8 ^άβεΐβ 480 ε ά ; Αε-
Ιηίορίβε ρβΓβ 601 ο"; Ιγριΐδ 8γβΙ
δρίηΐΊΐΒΐϊδ εχίΐϋ 161 ά; ϊΐβπι, &ά-
νεΓδΒΠΟπιπ» Ώεΐ 248 ε ; ίΐεηι,
βεΓνίΐϋ 8ρίη1ιΐ3ΐί3 271 ά ; ϊΐεπι,
εδίϊ^ίηίβ δρΪΓΪΐααϋβ 446 ο* ; ϊΐεπι
εΒΓηαΙίΐΒΐϊδ 752 ά; ίίειη ίηιρίοηιηι
ρεΓάίίοπίπι 811 ο ε; ΟβΙϊ^Ώ ϊη-
ίεΓρΓεΙβΙαΓ 753 β.
Αεπΐ3ίΗ, Μ8^ο^, εΐ ΜίηοΓ, ΠΓοεβ ϊη
Ι)3ΐη8δεεηο 312 β; Μ&]ογ ηαηε
Αη(ϊοε1ιΐ&, ΜίηοΓ ΕρίρΗαηϊα, άϊ-
οίΙιΐΓ 313 α; Μβ^ογ, Αβδ^τϋβ βυΙ>-
3εεΐΒ 322 ά.
Αεηΐ£ηι&ΐ8, Βρικί ΡΓορηεΙβδ, δαερε
ιΙοείΓΪηΒΐη ίηβίηηΒηΙ 199 β.
Αεςικχΐϊΐαδ, ί. 6. αβφία ίηίεΓ ηο&Ιεβ
ιΐίνίδϊο, ιιγΙηιιπι ,Ια(1αο;ΐΓαιη ρΓ&6-
ά'κϊίοι 465 ο ; 466 &.
Λί'δίΒδ, ρΓο εΒίίάίδ Γβ^οηϊουβ άϊ-
εϊΙϋΓ 803 Ι) ε.
ΑεβΙαδ, ρΓο Ιπονιΐίύίοηβ ίβΓνεηΙϊοΓΪ
άίεϊΙϋΓ 167 ο.
ΑείεΓΠΒ, εί ροεηΒ, βΐ ΙβθΠΙιλ
41 β; ροεηΒ 47 ά; θεδροηκΒϊΐο
51 ε.
638 ΙΝϋΕΧ
Α^πεοίβε, ηΓοήιπι ΙωηεηΙβίίοηεπι
ίΙΟΓΗηΙεβ άεδεηοηηΙιΐΓ 305 ε.
Α^ΓΟβΙίβ, ηει-οα ίηεπκΙίοιυίΚδ, άίνϊηϊ
_)οι1κ·ϋ Ινρηβ 144 Η.
ΑΙ», άϋνίηαε ρΓονϊιΙεηΙϊβε Ινρυβ
867 ε.
Αίαρα, ρτο Ιενί εαδίϊςαΐίοηε (ϋεΐιιπα
160 α.
Α1υιι?, οοΙογ, αυαι-ε Οπιεείβ ΕβοπρΙιΐδ
701 ά ; Αΐεχβηάπ ίηιρεπιιηι άε-
ηοΙ&Ι 702 ε.
Αΐεχαηάει·, 0££βη1>αβ οοβίά'εηά'&δ
υΛεβ υΙεο&ΙιΐΓ 526 ε; ηρυά Ιδβυπι
νίεΙοΓ ΡεΓβαπιιη 702 ά ; β<1 νίη-
άίεηηάαιη οπκίεΐίΐβίεηι Ββογίοηϊ-
ΟΓϋΠΙ Πΐίδδϋβ 703 Ά.
ΑΙεχηηάπα, Αε^νρΙϊ εβρυΐ, άεβεπ-
οϊΙιιγ 509 ο.
Αΐϊεηϊ ίϊΐϋ, ααί ίαεπηί 85 (1 ; αΐϊεηί,
' (1ε (1ΪΪ8 ίβίβίδ (1 ίο! υ ηι 120 β.
Αϋεηϊ^εη&ε, ρΓο Ραίβεβίΐηίβ άίείαπι
732 ε ; οοηνει·1εη(1ί βά ήάειη
734 α ; βεεαηάαπ» Εβ^επι ηοη
(Ιαεεηάϊ ίη ηα&Ιππιοηίιιπι 818 α;
ιηυϋεΓεβ, ΙεοαροΓε Μαΐαεηϊίΐε, α
ϋυάΈιείβ ίη ηι&Ιηπαοηϊυπι άαείαε
840 ε ; ΐηΙεΓάϊεΙαε ρεΓ Ιε^εηι
Μο8Ϊ8 842 α ; ο,ααπι ηααχίιηε
εοΓΓαπιρεΙ)ΐιηΙ πα&πίοπιπι πιοΓεβ
842 ε ; ηχοΓεβ, ηβ,εΓεΙϊεοΓηπι
άοείχίηίδ ΐΐΐίείΐίβ (χ>ινψ;ιπιηΐυι·
847 1) ε ; &ο ίιιιρϋδ, οειιΐί ΐ'εριι-
ΙαηΙιΐΓ 861 α; β ΰεο, εοπιοα-
τεηάί εοικΙεπιηίΐηΙαΓ 865 ο ; άε
ίάοΐοΐαΐηβ εΐ ηαεΓεΙΐείβ άίείαπι
865 ε.
Αΐΐβτε, ηονυπι, α Κε^ε Αεηβζ εχ-
δΐηιείαηι 9 1).
ΑΙΙίίΓε ϋεο, αυίδο,υε, νϊΐβπι ϋεο
ΙοΙαηι οβεΓεηβ 342 (1 ; ϋοηιϊηΐ, α
.ΙικΙίΚΜϋ (ΙεβρεεΙυπι, λ ΟεηΙίοιίδ
οίικεΓνίΐΙιΐΓ 830 ε ά ; Αΐΐ&π εβηείο,
ΚΕΚϋΜ. ΛΟϋΚΟΙΛΕ.
οιυηεβ ααί ηοη ΓενεΓεηΙίοπι άβ-
ΙιίΙαηι δεΓνηηί, ίηείίβ ίρβίβ άίευηί,
Μεηβα Οοηιίηί εοηίαηιίηαΐα ε*ι
830 ε; ΙβοηΓνηιίβ ροΐΐαίΐαι- 844 β.
Α1ΐαπ& βαο &γοοπ6ιι8 Ννπιρηϊβ
εχ8ΐΓϋεΙβ 76 1> ; ΗίεΓοοοβιηί,
ιηαΐΐα, Τεηιρίΐ, άαο 123 ά ;
ΕρηΓβεηιίΙαΓαπι ρΐαηπια 123 ε ;
άαεπιοηυπι, βο ηβεΓεΙϊεϊβ άίΐεεία
124 ο; ρΓο ρεεε&Ιΐβ άίεΐα, ηαϊ»
8ΪηΙ ρεεεαίϊ ηιοηυπιεηΙ& 147 ά ;
ϊη εοΐϋοϋβ βίΓαεΙβ, ςαίά ηιαίί ρΓο-
ϋιιχεπηΐ 148 ά ; 150 α.
Α0108182, Κεχ .Τιιώιΐ', υϊγ Γείί^ίοβαβ
150 ε.
Απιαβίβδ, δβεεΓάοβ αά Βεΐηεΐ, Ργο-
ρΗε(38 Λ πιο* αεεαϊίΐΙΟΓ 247 α ;
ΡΐΌρηείβε Αιηοβ ηιίηίηκιη· 276 α ;
υϊγ ρΓοίδηυβ 327 1) ; ίηιρηάεηίίηε
εοηνίοΐιΐδ 327 ε ; ΡΓορηείΗηι ηε-
ευδβΐ ανηπίϊβε 327 ε ; 328 ε ;
εΐ ρΓοιΙϊΐώηϊδ 328 α; ίιιίεο 329 η;
ϊρβε ιηίηϊβ ϋΓ^εΙυΓ 329 ε ; υχοΓε,
εΐ πΐϋδ, εΐ ραίπα, ρΓΐν&η(1ϋ3
329 ά.
Αηιιηοη ίη βυηιϊιιϊϋυδ Ιιαίήΐαηδ,
ρΓο Αΐβχβηάηα. άίείαπι 508 ε ;
509 ε.
ΑηιηαοηϊΙβε, οΐ) εΓαίΙεΙίΙβΙεπι εΐ ίιη-
ρίείβίεπι, ϋεο άίδρίϊοεηΐεβ, βο
Αδβνπϊδ δυοαείί 262 ά ε ; ηαει·ε-
(ϊεΪ3 εοηιραηιΐί 263 α; ^άαεϊδ
;ι1ϋί(·ΐίί ϊηδίιΐΐαηΐεδ άενονεηΙιΐΓ
εχϊΐίο 598 ο ά.
ΑπιηεβΙϊβ, ρεεο&Ιοποα8 ρεΓ Οιτίίΐυιη
ρΓ»εάϊεΗΐο 618 1>.
Αιηοη, Κεχ ^α(1βε> Γε»Ϊ3 Μαη^ββΐδ
βΐίυδ, ηΐίΐΐί εοΓνί ιηαίιιηι ονηηι
281 ο ; ραΐΓΪ ίηιρϊο ϊηιρίε(α(ε
αε(]ΐια1Ϊ3 580 α.
Απιογ, ϋεί, ϊη ηοδ (χυαιια " ΚοοαεΙαβ"
δίΐ 557
640 I ΝΌΕΧ
ορρΓεβδίοηεπι ρ&αρεηιπι 302 1> ;
ί»νηΐΊΐί;ιηι 302 ο ; ορρΓεβδίοηεπι
ΐαβίοπιπ» 303 1) ; οαηίηαιη ϊπιρυ-
(Ιεηΐίαπ) 303 ά ; βά ρίεΙ&Ιεπι Ηογ-
ΐηίιΐΓ 304 ά ; εί αά 3ιΐϊ<ίΐί;ηιι
304 ε ; αά ρίβηείυπι νοεβΐ εί
ιΐΓ&επι, εί α^ήεοΐαβ 305 ο; ϋίεπι
ϋοπιΐηϊ, ϊ. ε. βιιρρίίεϋ, ρΓβεάίείΙ
306 ο ; ίιηρίηδ ΗϊεΓοεοΙνπιαε ίεβ-
Ιίνίΐβίεβ εοηάεπιη&Ι 306 ε ; <?1
8&εηηεϊα ηγροοιϊΐβπιπι 307 β ;
εί ίπείπιπιεπία ηοιιβϊεα 308 α ;
εί ϊάοΐοηιπι Μοίοοη εΐ Κεηαρηαη
ουίΐιιηι 309 1> ; δ&πι&πίβηοδ τε-
ρΓεΗεικΙίΙ, δαιηαηαε βάεηΐεβ ; εί
ϋαί1»εο?, δίοηεηι βυ&ιη Βρβπιεηίεδ
311 β ε; 314 ο; εί Ιιοε εί ίΐΐοβ
άβ Ιεπηϊηϊβ τε^ηί α,αεΓεηΙββ ϊη-
ρπιΐί 312 αε; ϋίβηι ηι;ι1αηι ιηί-
ηίΙαίιΐΓ δαουαία ηε£ΐί§εηϋΙ>ιΐ3
314 1>; ΙαζΏΠΟβίβ, εί ρ&Ιπ&ε
οοΐίΐϊβ 3 1 5 ε ; 316 1); εί ροριιϋ
ρΒδΙοιϊουε 316 ά.—ΙηνεΙιϊΙιΐΓ δβ-
ΐΏΗΠβε, οΐ) βαρεΛίδίη εςϋεδίΓεπι
317α; εί ροείεπβ .Γ&εοΙ), οΙϊ ί&δ-
Ιππι, ϋεο αοοπιίηαΐυιη 317 ε.
ΟίνίΐβΙεπι Ιοίαηι «υΓίτεηά&ιη ρΓΕε-
(Ιίοίΐ 318 (1; Ερίιπιίιηίΐίϊ ίηετερα(
ίπιρκιαι ϋίνίηΐ Νοπιίηϊδ δϋεηΐϊαιη
319 ε; ϋβάεηι θεηυηϋ&Ι άοηαιιε
6υ»ε οοηίΓβοΙίοηεπι 320 β ; ,ΓικΙβο
ιίοπιιιβ ΓορΙαΓ&πι 32 Ια; ειπιοο-
πιπι ίυ^ίΙΙΉ Αββ^ηίβ ρεΓ88φΐεηΙί-
βυβ, ρΓαεάίεϊΙ 321 1>; ίΐεπι Αδδ)τ-
ποβ Νίΐιιηι εί ΑεπιαΙη ΒίΛϊεεΙυΐΌδ
ε88β 322 β ; Κε§επί Οο§·, βϊνε
δεηαοηεΓίΙ), ίιτιιεηίειιι άεεοπηϊΐ
323 α; ϋοαηι ίρευηι, ]αηι υΐίιιπιπι
νίάεΐ 325 α; ίη ϊάοΙοΙαίΓ&δ οηιηεδ
ϊηνεΙιϊΐυΓ, ειιΐ) ηοηιϊηε Βεεί-
ρηε^οΓ 326 β ; & ίκίβο Ρι·ορ1ιεΙ&
Απιαείβ αεειιείΐΐαε 326 ά; 327 1>;
Κ Ε Κ υ Μ. ΑΜΟδ.
"νίάεΓε" ϊυεβαβ, εοηίαπιείίυδβ
327 ε; 328 ε; εί "νϊνεΓβ" 328 ε;
νϊτ ηοηεδίυβ, εί ϋεο οοε<ϋβη6
329 & ; 03ρΓ3Πϋβ εϊπιρίεχ, 8νοα-
πιοπ ίπιεία ηιιΐπίαβ 329 ο ;
Αηιαείηε τεεροηάεΐ ίοΓΐίίεΓ329άε;
Γενείβΐΐοηεβ Όεί ρβΓ δϊ^ηα β^τεείί»
εχρϋοαΐ 330 ά ; Ιειηρίΐ άεβοΐα-
Ιϊοηεπι ρΓ&εάίείΙ 331 &; τερΓε-
ΗεηάϊΙ δ&ΙΛαΙοπιιη ηε^ΐεοΐυιη
331 ά; εί δαΙ)1)αΐϊοί αηηϊ 333 1) ;
ϊΐεπι ίΐνιΐΓίΙίίΐηι εί ίΓβαάεβ ίοεηε-
ΓβΙοπιηι 333 ά ; άε&οτΆΆ εοΐϊδ
οοδεατ&Ιϊοηεπι 336 α ; ίΐεπο ροροΐΐ
ΙαεΙυαι εί οβίνϊΐϊιιιη 336 I) ; ρπ>-
άϊ^ΐοΓαω 0Γαεΐ6χίοηΪ8 Ιγροε 337(1;
νει-βϊ ϋϊνίηί ίαπιεπι ρΓβεάΐεϊΙ 338ο;
ϊάοΙοΙ&ΪΓ&Γαπι δηιηαπηε 8υρρϋ-
οϊαιη 339 1) ; ϋοπιίηαηι δΐ&ηΐεοα
εύροι- «ιΙΙίίΓε νϊιίεΐ 3411); εχίιίαιη
Ιεπιρίο εί εΒοεΓάοΙϊϋυβ ΠΙαΙνιπιπ»
342 1); εβ'αξίυαι (1εοΐΒΓ3ί ηυβ-
ςυαιη ίοΓε & ίαΓΟΓε ϋίνίηο 343 β ;
εχ οΙιβπίΒίε βα», ΒΓ^αιηεηΙΐί ϋόεσι
Ηϋ(1ϊεηΙΐιιια ουηίΐπιιαΐ 344 α ;
345 &; ΓεείρίβεεΓε νοίεηΐεε εβπο-
ρεΓ πιίδεΓ8ΐαΓ 344 &; εΐ1}ϊ ρτο-
ροεί(αια Η&1)εΙ; άεΙβιτεΓε πιβίοε,
^αβίοβ ρεΓ3ϋΒάεΓ8 345 ε; Αδοεη-
βΐοηεπι ϋοπιίηί ρΓβεώοϊΙ 346 & ;
ίΐεηα Γε3οε1ίοηεπι ΙεΓβεΙίδ, εί Οεη-
Ιίαιη νοεβίϊοηεπη 347 ο ; ηοη-
ηιιΐΐοβ ίΒΠίεη τείΐείοε ίτϊ &(Εγ-
πιβΐ 348 ε ; εί ϋβνϊάϊδ ΐ3,1>βΓ-
ηαεαίυπι τεποναίαιτι ϊπ 349 ε ;
(Ιεηίςυβ ΟΗπείϊ (ηυιηρίιαιη 350 6 ;
Εεείεείαε ρ&εβηι 351 β; 61
Οπιΐίίΐε &1)ΐιη(1ηη(ίαιη ρπΗκϋειΙ
352 α ε.
Αηαπιεεί, ηοιηεπ Ιηγγιβ ΗϊεΓ0δο1γπΐ3α
804 ε.
ΑηΗΐιίβε Ρίεείραΐαε Οΐιπδΐΐ, οΐ) ίκΐ ι·ηι .
ΑΝ1ΜΑΜΑ. ΙΝϋΕΧ
εΐ εοηβΙηηΙΪΒΐη δρίπΐιιηΐεηι, νίβΐοηο
Όοΐϊΐίηί (Ιί^ηηΙϋβ 229 ά.
ΑηΒηίββ, ΡββιιάορΓορΗβΙα, ΙεΓειηίΒβ
βεπηοηίοιίδ ΓείτΒ^Βΐϋβ 175 ο.
Αηηΐΐΐϋΐηαΐϋ, ςαο βεηβιι ηα11& ίη
ΕεεΙεδίΒ 805 ο; εχ ίηδίηιπιεηΐίβ
οεΐϋείβ, ϋεο οβΈΓεηάβ 812 ε.
Αη^εϋ, ϋβαπι ίηΙεΓ ηοπιίηεπίφΐε
ϊηΙβΓεεΗεΓβ βοΐεηΐ 52 ά; οπιηβδ
ιΐίΐΙιίΓαε βυββ ίΒευΙΙβΙεβ & ϋεο
άεπν&ίββ ηβοεηΐ 55 ά ; Ιε^ί ^αδίϊ-
Ιίβε ϋεί δηυαϋΐί 299 ε ; 300 8 ;
(ΙεβεποαηΙιΐΓ δοάοηα&πι νεηίεηΐεβ
305 (1 ; εαείυπι ίηεοΐεηΐεδ, ;κ1
Ιειτβπι ρεΓ βεαίβιη όίεβεεηάεηΐεδ
345 1) ε ; ίΐεηι βαπιαηαιη άεβε-
τεηΐεβ 397 ά ; ηά Ι«Γ«ε1ενη Ιυεη-
άαπι β ϋεο εοηβΐίΐηΐί 489 3;
490 ε; ΡίΚο Ρπηιο^εηίΙο, ςιηιηι
είηΐ ίηίεποΓεβ 554 ε; ίΒοηβ εοπι-
ρ&ΓβηΙαΓ, αιι»δί ϋεί ορβΓΒηί
665 ά ε; ϊη ρεΓρεΐυα 3ΐιηΙ νϊ^ιΐϊβ
682 ε.
Αη^εΐΐε», νίΙβ,^δΙίβεΒίίβ ϊη ΟηηβΙο,
ρι*ορηα εΐ ροδδίοίΐίβ 669 β.
Αη^εΐίείδ ροΙεδίΒΐίοιιβ ηοδ εΪΓευπι-
βερίΐ ^βιιβ Οηπδίηδ 735 β.
Αη^είοβ, Ιοψιεηβ ϊη ΡΐΌρηεΙίδ, νεΓ-
ουηα ϋεί 101»; ϋεί, εεηίαηι οείο-
£ΐηΙ& αυίηηυε πήΙΙΪΒ εχ Κε^ίδ 8ε-
η&εηεπο εορίίδ ηοείε ε&εάίΐ 24 ε ;
151ο; 323 ε; 433 β; ειιπι ρβίΓε
.Ιηεοο ΙαεΙ&Ιαβ ΟηΗδίυηι ρΓβε-
πιοη8ΐΓ3νϊί 169 ε; ΙοηαεοΒίιΐΓ
Μοδϊ ίη ηιοηΐε δίηβ 310 α; άβ
ηυπίίίβ ϋεί αηίουδίίββΐ; άίεΐυηι
637 α ο ; ρπ> ε&ρΐίνίβ ίη ΒαΙ>]τ1οηβ
πιεάί&ΙοΓ βί 660 ο ε ; αϊ ρΓο βεη
ίη ΡβγβοοΙβ 660 ε ; ρΐΌ ΙίπιεηΙί-
1)ΐΐ5 ϋευκι 661 1> ; α ϋεο βαάίΙιΐΓ
66 1 <3ε; Ζβοηαπαε βε οίΓεΓΐ
νίάεηάαπι 658 ο; 661 ε; 663 ε;
νοί,. Π.
ΚΕΚϋΜ. 641
664 ο; αηΒΓβ ΗΐεΓοβοΙ^τη&ηι ίιιηί-
εαίο ηΐϋΐίΐαδ βίΐ 666 ά ; ρεΓδοη&ιη
ΟΗπβίΐ £εΓε&Βΐ 673 » ; εί βάεΐί-
οαβ .Γικίαείδ, εί ΟηηβΙίαηίδ, αβίαΐ
δΒεπβεβηίΛιΐδ 675 ε; 676 ε;
φΐΒΓβ βεηιρεΓ δίΒΓβ δοΐεβΐ 676 ε ;
(1ε άοπιο ϋβνίάίδ ιΐίοίυηι 780 ο ;
782 1); ΜοίΒεηίβε ηοηιεη 816 ο;
άε πιίηίβΐήδ ϋεί άίείαιη 817»;
άβ ΟΗπβΙο 8171); ββερε Ρι-ορίϊε-
Ιίβ νεΛαπι ηιϊηίδίΓ&ΟΒΐ 818 ε;
ςυ&Γε άε δΒεεΓόΙοΙίοηδ όϋεΐυπι
839 ε ; άβ .Γοβηηε Β&ρΙίβΙα άϊε-
ίαιη, ηοη ηαίυπι, βεά οΒΐείο 849 ε ;
850 β; ΤεβΙβιηεηίί, όβ ΟηπβΙο
ρΓΒεάίεΒηΙί ΕνΒη§ε1ϊυπι (ΙίείΙιΐΓ
850 ε ά.
Αη§α1ί, ηΐϋΓοπιπ), ρΓο εχρυ^ηβΐίο-
ηίοαβ ιίΓοίαηι εαρίαηιιη (ΠεΙαιη
591 ε; ίίειτ», ρΓο ηιοεηίοιιβ ίυΓ-
τίΐίδ 611 1); (Ιείεΐί, άεδοΐΒΐίοηίδ
Ινρηβ 611 ε.
ΑηίπΐΒ, ηοπιίηίδ, &ά ΐΓβηδ^Γεδδίοηεηι
ρΓοηα 33 & ; &ο3ίείεηβ ^τβΙίΒπι, α
δβίΒΠΒ εΒρίεΙϋΓ 34 ε; ςυ&ΐίβ ώί,
βχ ίΓαεΙίΙ>ιΐδ βεΐίοηίβ ρΓοάϊΙ 44 ο ;
ρεεεβίπχ, ηιιιΐίεπ ίπιρΓοοβε εοω-
ρβΓΒΐϋΓ 44 ε ; α,ϋΒε ρεεεΒνεπί,
ίρβΒ ιηοπείαΓ 254 1) ; π)θ(1ο βίΐ
ρυΓΒ &1φΐε ηυιηΐΐίβ, ϋεο Ιεπιρίιιπί
εβί ^Βΐίδδίπιιιπι 642 1).
Αηίιηηΐ, (ζγον) Βρϋά ΡΓθρηεΐ38, (1ε
νίνβηΐίοαβ, ηοη άε νίΐΒ Ιρβ», ί. ε.
άε ϋεο, άίεΐαηι 549 ά ; άαοβ ίη
ΤβοεπίΒειιΙο ΟΗεηιοίπι εΐ£ηίβε»1
551 β; 552 ε; ίοεπήηευπι ρΓο
ρεεεβίο οδΓειτί ροΐυίΐ 833 ε.
Αηίιηίΐΐκι, τε^ε εΒΓεηΙΪΒ, (}ϋί<1 βί^ηί-
βεεηΐ 68 ο ; οριιά 8επρΙυΓβ8,
ΓΒίίοηεπι εχΗίηεηί, πιοΓεβ ΰοεεηΐ
212 β; ρΓο (Ιοηιίηίδ δυίβ ηιβίίΐ-
ρΐιοηεε (ΙίεΙα 808 Λ.
4Ν
642 ΙΝϋΕΧ
Αηίαιιΐδ, Ιιυηιηηιικ (Ιίνίοίβ ϋοπηοηί-
1)αβ ικιΐΓίΐιΐΓ 292 ε.
Αηηυβ, δερίίπιαβ, αηηνιβ Γετηίβδίοηίβ
333 α ; ηοη είηε ρηιΐί&νιιιη
βεΐίοηε εοηβυιηπίΒηάΊιβ 859 ε ά.
ΑηΙίεηιϊδΙιΐδ, α ΖΒεηβπΒ ρΓβεάίεΙιιβ
769 ά ; α,ϋΒΐίβ βίί 769 β; 772 1).
Αηΐίοεη&, \ιγΙ)8 εβάεηη οαβε ΑεπιβΙη
8η(ε& άΐεΐα ίυβΓ&Ι, αϊ) ΑηΙίοεηο
ηοηιίη&1& 313 α.
Αηίίοεηιΐδ, ΕρίραΒηεβ, ^άαεοπιπι
ορρκββΟΓ Ιειίίιιβ 201 α; υτΐιββ
(1 ιι ίΐκ ίη ϋαη ι Ββεεηο εοηάίάίΐ 313α;
.ΙικΙαεοβ ΙαοεββίνίΙ, ηοη αϋάιιχίΐ
(ΊίρΙίνοΒ 350 ε ; ςυίοιιβ εορϋδ
^κίαυαιη ϊηναβεπί 748 ά.
Αρε?, ηΙϊΙϊβ αο ίηιιΐίΐϋηιβ βερα-
πιηΐεβ, 8αεΓ&9 δεπρίιΐΓββ ίηΙεΓ-
ρΓε(αηΙίΙ>α9 εχειηρίο βαηί, άοο-
Ιοπιπι Εεείεβίαε βαρίεηΐίοηιιη
Ι^ραβ 352 ε.
Αρί&πί, ίοαιο αρεβ βηβΓοε&τε βοΐε-
5&ηΙ 503 ά.
Αρϊβ, Αε^γρΙίοπιπι Όεαβ, βιΛ νίΐα-
1Ϊ8 ΗίεΐΌΟΟ&πιί εοΐεοαίατ 81 1>;
145 α; Ειιηαε 8Ϊ§ηυιη ίη ίτοηΐε
Ηβοεο&Ι 87 ά.
Αρο8ΐα8Ϊ3, ςιιαπι είι εΓεάεηΙίοιιβ
<1απιηθ8α 865 ε.
Αροβίοΐϊ, ρεΓ Εναη^εΐίιιηι ήΊίοβ ίη
ΟηπβΙο ςεηεΓβηΙ 25 α; εοηδίε-
οαηΙυΓ α ϋεο βε νοεβπ 231 ε;
243 ε ; ρΓοάίΙοΓειη εοπιίίειη πβ-
ΙιεοβηΙ 232 β; ςΐοηαε ΟηπβΙί
ΙεδίΒΐί βιιηΐ ΙοΙο ΟΓοε ΙειτΒπιπι
346 ά ; Ιεοηίουβ οοηιρίΐηιΐί 442 ε;
εοηΐΓΒ 8αΙηιΐΗηι ρΓΒενβΙεοβηΙ
442 ά; 564 (1; εηυίβ εοιηρΒΓ&Ιί
564 & ; ίΐεπι, ίβευΐίβ 568 ε ; ςυο
ϊρΙεηάοΓε ίίΐΐ^εβηΐ 569 ε; 740 ά ε;
ηϋοΓϋΠ) ίΙΙαπιίηαΙοΓεβ 570 α ; α
ρεΓϊεευΙίοηε Ιβηάεπι ΙίοεΓβΙί, εο,υίβ
Κ Ε Κ υ Μ. ΛΝΙΜ I Γ.
ΐηαπιρηαη(εΓ {τειηεηΐίοιιβ εοπι-
ρ&πιά 572 1>ε; ςίαύίο δρίηίιιβ
ϋπηαικϋ ρΓΒεάίεαηΙιΐΓ 650 α ; Ιοεε
ηοη 8ΐι& ίιιΐ&εηΐεβ, Ιαεεπιϊί εοιη-
ρβΓβηίαΓ 082 α; 683 ά; ίααάα-
πιεηία ΕεεΙε&ΪΒε 690 α; &8£ΪΙΙΪ9
ϋβί εοπΊρ&Γ8ηΙιΐΓ 740 α ε ; ίίειη
ίυΐ^υη 741 ά; εοηίχα, (ΪΓβεεοβ
εππίθβί ρΓ8εν&1οεπιηΙ 742 ο ;
(ΪΓαεεοβ βυρεΓβηΙεβ, εςιιϊβ εοιη-
ρβΓηηΙϋΓ 747 ε <1 ; (ΪΓβεοοβ, υΐ
ΙυΙαιη, εοηεαίεαο&ηΐ 748 Ι) ; Ε-
ρΙΐΓΒίηηίΐίδ, ηηββ» οεΐΐβίοποοδ,
εοηιρ8Γ8ΐϊ 750 β; αυοβ ηβοεΓεηΙ
ίϊΗοβ, βε. βρΐπίιΐΒίεβ 750 (1 ε ;
εηίϋΒΓεηίβ, ει ηιϋίΐϊουβ εοπαρ8ΓβΙϊ
776 1> ε ; 777 ε ; ΐΐεπι αι-άεηΐϊ
Ιοιτϊ, εΐ ΙβηιρΒάϊ 777 εά; 778 ο.
ΑρρΓορϊηφίβΓε 8(1 Οοαηι ΐ(1εηι εβί
ςαοά οοεάίΓε, εΐ πάετε 606 ε.
Αςιια, ηιυΐΐίΐυιΐίηίδ Ινραβ 101 (1 ;
488 1) ; ρΓΟ ρορυΐο ίηάοείο παε(8-
ρηοπεε (Ιίεΐιηη 101 άε; (1ε ίοη-
ΐϊοαβ δϋΙνηΙοπΒ (]ϋ80 είί 213 ε;
δ&εη ΒαρίίδηΐϊΙίδ ρΓαεάϊεΙα 224 ε;
ίόΌΙοΙ&Ιηβ ϊη ροεηαιη ηε^&Ια,
291 ε; βίνε ά&Ια, βϊνε ηεςβίΒ,
^τα(Ϊ8ε Ινριΐ8 292 ε ά ; ε ηιαή ία
ηηοεβ ενεε(α, οΐ ίΐιϊ πιαΙ&Ια, ρίο-
γιηπι ϋεί (1επ)οιΐ8ΐΓ8( 300 ε ; ηΐ8Π3
εοηιιηοίβ, .Ιικίίίευππιι Ιιιιηαΐΐιΐδ
8Ϊ§;ηίίϊε8η8 339 ο ; ηπιαΓπ, ρεΓ
Ιί^ηυπι 88η&(8, Ιεξίδ ρεΓ Ουοοπι
β&η&Ι&ε, ΐνρυβ 347 I) ; ΐΓΒηβίεηβ,
.Ιιιιΐίΐοϋνυηι ρεήΐαΓοηιπι Ινρι»
395 ε ; ρΓΟ ιηαΐΐίΐαάίηε ροραΐο-
ταιη 488 ο; 512 ο; ΙαΓΟαΙβ, νίΐΒβ
Ηοηαίηηπι ρεΓίαΛβίΒε Ινραβ 573 ε;
νίίβε βγηιοοίϋΐη 738 ε ; 739 & ;
" νίνΒ," άε δρίπΐϋ δβηείο άί-
είΙαΓ 801 (1 ; " ΚεάΒΓ^ιιΙίοηίί,"
(1ϋ05 ιιβϋδ ΗΒΟϋεπΙ 807 ο.
Λ8ΙΝυ8. ΙΝϋΕΧ
Αφΐϊ1&, (Ιίνίηαο νϊηάϋεΐαε «νπΛοΙιιιη
117 ά; ξταηάΐΒ, πιηςηίίπιηι &1α-
Γϋπι, βρικί Εζροΐιίεΐυιη, τε^επι
ΑδΒγποπιπι ΕίςηίίϊαΛαΙ 199 ε ;
ρυΐΐοβ βιιοβ απιβη» 405 ς; ρυ11ο&
81103 αΐίβ βιιρβΓνοΙίΐ&ηβ, (Ιίνίηαο
ΡΓονΐάεηΙϊββ ίγριιβ 867 ε.
Λςυίΐβ, ΐΓβ,ηβΙ&ΙοΓ δεηρίαι-βε ηοπιϊ-
π&Ιιιγ 310 \>; ϊη Μϊεηβεβπι
ΐ. 11, ρΓΟ δεηαείΓ, Ιι&Ιιοί δεη&η
401 ά.
Αςιιίΐο, βϊπιρΙίοϊίεΓ Αββγποπιπι, βρϊ-
ΓΪΙαβΙϊΙεΓ δαίαηηε, Γε§ίοηεπι 8Ϊ£-
ηϊπεΒΐ 222 ο; 223 »1>; 667 ά;
703 β ο; ίΐεηι ρΓΟ Ιτϊ^ίάα. βίΓεε-
Ιίοηε (ΐηίηιί 668 α ε.
Αι-ββεβ, Ληίΐίπιί Ιυάαεοπιιη, ϊη ναΐΐε
,Γοβ&ρη&Ι ρυ^ηΒηΙβδ οΙιπιιιηΙαΓ
239 ε.
Αγηγ&Ι ιηοη3, βείεΓηοϊ, ΙδΓ&εΙίΙϊδ βχ-
ίΐίί 5θάο? (ΙίυΙιιπια 412 Ι).
ΑΛεβεβΓ, άυχ 8αιηαπΐίΐηοι·υιη, πιίΙΙϊΙ
ϊηΙεη-0£8ΐαπι <1ε ^υηίο 708 1);
709 ο; 710 ά.
ΑΛοτεβ, ϋεο ϊγβΙο, ίη βϊΐνϊβ πιοπ-
βηίεβ άεβεποαηΙϋΓ 270 ε.
ΑΓΟίΐάεδ, ηΒίίο ηυ&οάηπι »ριιά Μεπι-
ρΐιίιπ, ηΙ νϊΰεΙιΐΓ, βϊΙβ 129 ε.
ΑΓοΗβη^εΙαβ, β ϋεο, ειιπι ίαίο, ππβ-
βαβ άεδεποϊΙιΐΓ 241 ο.
ΑΓειιβ ΟηηβΙϊ, <1ε .ΙυάΒ, εΐ ΑροδΙοϋδ
(ΙίοΙϋΐη 740 8 ; ϊοιρίεΐιιβ ηιιΐά1 δϊΐ
740 I) ; θε άοοίοποαβ Εεείεβϊαε
(ΙΐοϊΙιΐΓ 740 ά; 741 β; ϋεϊ, πιϊ-
ηϊϋΐπ εΙ ΑροβΙοϋ ε^αβ 740 8 ε;
741 β; ^ά&3 ίΓΪΙ>νΐ3 748 β.
Ατοη, ίηιρίοΐΊΐιιι, 8 ϋεο ιιι&ΙεάϊεΐΒ,
οοπΙγβ ρϊοπιιη 1>εηε(ϋεΐ8 648 α ε.
ΑΓ^εηΙοπι, ρΓο ύοείπηβ ίηΐεΐΐί^εη-
άιιπι 60 8 ο ; ί^ηε ριιι-ςβίαπι, Εε-
είεβίβε ΒίΗΐεΐαε βγηιοοίιιιη 794 8 \>;
852 ϋ.
ΚΕΚΌΜ. 643
" ΑΓ^υεηΙεβ," ϊ. ε. εοιτεεΙοΓεβ, νο-
ΙυρΙυ&πίδ οάϋοβϊ 646 ά.
ΑπΒηΐδ εοηΐΓ8(1ϊεΐΙαΓ 592 ε.
Αγπγιη, ρΓΟ ροΙεηΙΪΒ άΐεΐιιπι 498 ά.
ΑγπίβΙιιγβ, ϋεϊ, ςϋβΐίβ βίί, οαο βρίεη-
(ΙοΓε ίιιΐ£88ΐ 569 ε ά. ,
ΑηηεηίΒ, χηοηΙαηΒ, εχϋϋ Ιοεαβ 8β-
π)βπΐ8ηΪ8 288 ε.
ΑγΠ)118 νϊεΙΪΠ186, ΓΟ0ΟΠ8 8}'Πΐ1}0-
Ιαπι 835 8 ο.
ΑπΌ^αηδ, ρΓΟ Β,εςε ΝβΙ)οεηο<1οηο-
80Γ άίοΐυιη, ίίεπι ρτο δβΙηηΒ
534 θ.
Αιτο£8η1:ΐ8, ςιιβπι δίΐ ϋεο ϊηνί?α, εΐ
είΐο ρεπίαΓ8 534 ε.
ΑΓίβχεΓχεβ, Κεχ Ρει-δβπιιη, ^(ΐ8εΪ8
Βΐηϊειίδ 233 ε.
Αβ8, Κεχ Ιικίβε, Κβιϊιβπι (ϋπιίΐ
457 ε.
Α88ε1, νίεαβ ίη εχίΓεπιο ΜοηΙϊβ Οΐί-
νΒηιπι 797 ε.
ΑβεΒίοη, Ιιΐιιπι&εϊβ εοηΐΓΒ ^άαεοϊ
&αχϋίϋπι ίεΓεηβ 356 ε ; άεδο-
Ιβηάαβ ρΓΒεάίεϊίϋΓ 594 ε; 595 ε ε;
597 ε; Ύγή εχίΐίο ρεηιίΓΟ&ΙιΐΓ
732 ε ά.
Αδεεηβ'ιο, ΟηπδΙί, ρεΓ νίβΐοηεπι βεΒ-
18ε, ρβΐπ ^εοο ρι-ΒεπιοηβίΓΒΐΒ
345 ε; ηοβίΓΒ, ΟηπβΙο 88οεηάεηΙε,
ρβΙείΒεΐΒ 346 1) ε ; ά& βαΓβεηΙΐοαβ
β άοοίΓΐηΐϊ ΟπιεεοΓίιπ) 8ά ΒυΙ)Η-
πιϊΙ&Ιειη ΕνΒηςεΙϋ ρει· πιείΒρηο-
Γβιη άΐεϊΙαΓ 425 ε; άε ίη^Γεβδίι
νίείοηβ ευ^αβάβιτι, ε. §γ. €\ή,
άιοίητα 496 ά; τείίείοπιπι εχ
ΟεηΙϊοιΐ3 8(1 ΒάοΓΒηάαιη ρΓβε-
άίεΐΒ 810 β.
Αβίπυβ, ΟηπβΙαπι ροΓίΒηβ, ηαϊά δί^-
ηίπεβνεπί 736 ε; ηιιϊά §εηεΓβ-
ΗίεΓ 736 ο ; 8ΐιΙ> 1ε§ε ΜοβΒίεβε,
ο^ιιίίΐ 737 β; βε^ηΐοπδ ϊη^εηϋ
ίγραβ 809 ε.
4Ν %
644 ΙΝϋΕΧ
ΑβρίεεΓε ηιΐ ϋευΐϊΐ, ςιιΐά δίΐ
783 ο.
ΑκβίδΙβηΐίβ, ρΓοπιρΙαπι Εεείεβϊ&ε
οβεάϊεηΙΪΒΠι εχρππήΐ 694 α ;
ε&άεαι Μοβί ΒβεΓΛίΙιΐΓ 694 1);
ϊΐεαι ςαβΙυοΓ νεηΐϊβ, εευ ηιιπκΐί
ρΒΓΐϊΙ)ΐιβ 701 ο.
ΑίΜίηιρίίο, νβΐϊεϊηπ ίη ηυοδίΐίΐηι 88-
ενιπιρίί ηιβίεηεβ 476 &1>; ίΐεπι
ρΓ3εδάεηΙία ρΓορπείίεΒ, α ϋεο
άεήναΐα 518 ε; 524 β; νεΛϊ
ϋοπιίηί, φΐϊά βίΐ 729 1); 730 1>ε;
772 ϊηοΓερΒίϊοηβιη ρορυΐί 8Ϊ£-
ηϊδοΗΐ 818 ά.
ΑδβιΐΓ, Αββ^πυδ, δί^ηίβοίΐΐ δαΐ8Π8πι,
Ρηηείρεσι 1ια]ϋ8 ηιιηιιΐί 161 α;
245 ε; 438 ε; 514 ε; ϊΐεηι Ώ'\&·
οοΐοβ οπιηεβ, Εεείεβϊβε ορρα£-
ηαηΐεδ 438 ά; 'ήνιη αΐίεηίςοη&δ
ςαοδνίβ 439 \>; 'ύβτη Η&εΓεΙίεοβ
439 (1 ; νεΛο ϋεϊ βυρεΓβοϊΙιΐΓ
440 & 1>.
Αββ^πί, ϊηναιίϋηΐ δίΐηιηπηηι 8 8ε;
9 ε ; άεϊηάβ .ΙυάβεΒπι 9 β ; ΗίεΓο-
εοίγηιαηι ορριι^ηαηΐ 24 1); &1>
Αη§ε1ο εβεδϊ 24 ε ; πα&ίχεβ, βΐΐοδ-
ςυε, βοΐο αΐΐκίοοηπί, ΒΪειιΙ αη(ε&
Μ&άϊ&ηϊΙ&ε 155 αε; &ά δαπια-
παπι υΐείδεεηά&πι 8 Ρι·ορηεΐ8 ρΐΌ-
νοεβίϊ 280 β; τε^ηαηΐε Ν&οα-
εηοάοηοδΟΓ εβπ» ίην&άαηΐ 282 ά ;
υδηιιε ΑεπίΒΐη νεηίαη ρΓβεάί-
οαηΙιΐΓ 322 ά; ρεΓ Βε^επι Οθ£
άεβεπΙ)υηΙιΐΓ, δίΛ τε§ε δεηβεΗ-
βπ!» 80 Αη^είο εβεβΐ 323 ε; ίηΐΓ8
£ο888ΐη βερίϊ ε&ρίαηΙιΐΓ 440 ά ;
εΓεάεοβηΙ βε .ΓιιάΒεοδ νϊείδβε, νϊ-
ηοαβ δυίδ, ίηνίΐο ϋεο 477 β;
δαιιΐΗΠ8ΐη ηοη ηίδϊ ϋβί ααχϊΐίο
εερεπιηΐ 487 ε; εχϊΐϊο άενονεη-
ΙϋΓ 602 ε ; 604 1) ; ίοεάϊβ &ηίπι&-
Ιίοιιβ νΒδΙαηάί 603 & ; βιτο^βη-
Κ Ε Κ ϋ Μ. Λ8ΡΙΟΚΚΕ.
(ϊ&ε εοηνϊεΐϊ 603 ε; 604 8; ςιΐΒτε
&εαί ιΙίοαηΐυΓ 665 ε ά.
ΑδϋνΓΪί εοηρ&ΓαΙί, ίβπβ ςιΐΒπα ββε-
νίδβϊπιίδ 184 ε; ίΐοηι ε&Ιιιϋβ 185
α; ίίοιη ΙοευδΙϊδ, & .Ιοβίε 221 &;
βο Λιποϊ 323 ε; ίΐεηι εηαΐβ £οβ-
ππη&β ρεΓβεςυεηΙίϋαβ 320 ε; ϊΐβπι
Νίΐο εχιιικίίΐηΐί 334 ε ; ίΚ'ΐη ευτ-
βοηοιίδ εί ΙοιτεηΙίοιίδ 394 ε ; ϊΐβπι
δΐηίΐ&εί, ρΐ&ηίβε ευίάβιη ββΓρεηΙί
487 &; ίϋεαι εοπποαβ 665 &.
Αδδ7Πϋ8, ηοιηίηε " Εχϊΐϋ," α,α&βϊ
ρεΓβοηβε, ρΓορίεΓ εχίΐϊ&ίειη η&Ιυ-
Γβπα, άεβεηρίιΐδ 130 ά.
ΑδΙβΓίε, ίΛοτηίη;ιΙίο δίύοηϊοηπη 3 ε;
ϊ. η. νεηυβ, ίη ΙΙϊεΓϋίϋΙνιηα εαΐΐβ
78 I) ; ίΐεπι ίη Ιαά&εΒ 592 ε.
Αδ(Γ8 ;ι1) ΙδΓβεΙϊΐΐδ ίη όεβειίο ρΐαπ-
ηπιιη εοΙεϋ&ηΙιΐΓ 309 ά.
Αενίαηι, Ιε^ε Μθ88Ϊε8 ίιι^ϊΐίνϊ» ά&-
ίαηι 629 8.
Αίαείδπιυδ, .Ιικίαυίδ ςαϊΐιαδθκπι ίιη-
ριιΐηΐιΐΓ 589 I) ; & 0Γ&εεΪ8 εΐϊ&ηι
άοε(οΓΪΙ)ΐΐ8 εοηάεηιπ8θ&(υΓ 589 ε.
Αΐίβΐΐ&οαβ, ΙοεϋδΙββ βρεεϊεβ ρβΓνβ,
άεδεηρίαβ 513 ε.
Αυεερβ, (1ε]ϊείεηδ 8νεβ, ϋευιη νο-
1αρ(8ΓΪ08 (ΙείιΐΓΐιαηΙειη ϊί^ηΊΗεηΙ
277 ε.
Ααά8εϊα (α(8ηιεη εοηΐΐδ 184 6.
Αιΐ£ΐΐΓε8, πιεπά&είβδίπιϊ εΐ ίηϊηιιίβδί-
ιηί (1εδεη1)απ(ιΐΓ 281 α.
Αα§;αδ(υ8 0&εβ8Γ ^υά&ε&Iη ροραΐβ-
Ιιιγ 75 ε.
Ααπιπι, δρίΐ'ϊΐϋαΐίιιηι άίνίΐί,ΐΓϋΐη Ιγ-
ριΐϋ 807 ε; ϊηιρϋδ 8 ^ά8 γ;ι-
ρίεηόαηι 808 8 ε; ϊ^ηε ρϋΓ^Ε-
ίιιπι, Ινρυδ Εεείεδί&β ναβεαΙοΓϋίτι
852 1>ε.
Αιΐδρϊεία, ίάοΐοΐαΐτίαβ βαηί οοη]αηοΙα
75 ο ; Ϊη88ηί&ε ςοηυε 75 ά.
ΑαδΙεΓ, νεπίνιβ άεββΓίΐ, .Ιιιά&εϊβ ΐηΐ
ΒΑΒΥ10Ν1Ι. ΙΝϋΕΧ
ηαίεαβ 189 α; ααυ&3 βιιοΙειτΒηεββ
βίεεαηβ 189 1>; ΟηπβΙο πιογΙοπι
βυρβΓ&ηΙί οοιτ)ρ&Γ3ΐιΐ3 189 ε; ρπ>
,ΐυώιεα άΊεΙιιπι 703 ά.
Αν&ηΐϊα, &ν&η8 ίρβίβ ιΐαηιηο 681 302
ε; 608 α; εΙ Αΐηείβπιυβ εβί, εΐ
ίηΐιυπκιηίΐηβ 302 ε ; .ΙικΚιεοπαιη
(Ιοηιοδ ενεΓίεΟβΙ 405 ά ; ϋεο ίη-
νίβ8 712 ά; ϋεηπι υΙΐΟΓβκι Ιιαυε-
Ιιίΐ νείοοεω 856 β ο.
ΑνεΓβίο ί&είεβ ϋεί, ϊπιε ϊηίΐίιιπι εΙ
εχίιϋ ηοερεδ 378 α; ίπ οαϊβεηα
εββε ίβείΐ 415 α.
ΑνεΓβϊο οευίοπιιη Ώεί, ίπιε ϊηάίείαηι
529 &.
ΑνεΓβϊοηε ριιηϊΐ ρεεεΒίοΓεπι εΐ βα-
ραλαιη ϋεαβ 775 ε.
ΑνεΓδϊοηεαι, ϊγ& βεςυίΙυΓ 265 ε ;
776 β.
ΑνειΊίί Γ&είεπι & ηοη ιηείιιεηΐίοοδ
8ίοί οίΓοηιΙοΓε Όοιίδ 827 5.
Ανεβ, ιηί^τϋΐίοηίϋαΒ 80Ϊ9 πιοτεβ Λ-
άαεοηιηι εχηίοιιεπιηΐ 137 ε;
εαρί&ε Ι&φίείδ, νοίπρίβΐίβ οβρ-
Ιίνοβ βί^ηί&εαηΐ 277 ε ; ναηαε
8υρεΗ)ϊηο 1)·ρα3 330 ε.
Αζβεΐ, Κεχ 8γπβε, ΙδΓ&εΙίΙαβ ίη
νβΐΐε ^ΖΓεεΙ βπρεΓΒί 19 1); 22 ά;
200 ά; ΪΓαιη ώνίηηπι ϊη Ηίει-ο-
ϊοΐνιικιηι εχεφίίΙιΐΓ 250 β; υΓοεβ
ΐϊΐυηίΐ&β ϊίίΐιο 8υεεεηάϊ(, ε&ρίοβ
ΙπιείάανίΙ 255 Ό.
Αζ&η&β βίνε Οζί&β, Κεχ Ιαάαε, υϊγ
ρίιιβ, βεά ηοη υβςαεαυ&ηαε 6 ε ;
7 α ; βαεβκΙοΗαιη ϊηναάεηβ, ΙερΓα
εαϊΙί^βΙιΐΓ 7 ο ε; 251 1); ίη Ιϊογο
ΓοΓηΙίροηιεηοη αΐίετο ιΙεβεποίίιΐΓ
νΪΓ βίΓεηαηβ 251 ε ; ρεΓ Ιειτ&ε
ηιοΐιιπι ίκίπιοιιίηΐδ 797 ά.
Αζ&ηαβ,&ΐί&β Ζ&εηαηαβ, Κεχ ΙβΓ&εΙϊβ,
εχ ύοωο ^ηη 7 ε (1 ; 19 β; 391 ά.
ΑζοΙηβ Ιίΐυιηαείβ εοηίΓα Ιαάβεοβ
Κ Ε Κ υ Μ. 645
ορεηι ΓεΓΐ 249 ε; 256 ε; ^·
άβεβε νίείηα εΐ εοηδηϊβ ίαίΐ 280
ε ; εορϊ&β ΙηΙιοηιιιη εοηίΓα 8ε·
πίΕίΓΪδηι ηιϊΙΙίΙ 284 β ; ρΓθ]ίεϊεη(1α
ρταεάίείΙαΓ 594 ε; 595 ο 6.
Β
Βλαι., ίάΌΙοη ΑπιηιοιιϊΙαηιιτι 3 ε ;
<1ε ιηεάίο ρεπΙαηΐΒ ρΓβεάίοίΙιΐΓ
582 α.
Βαδίίιη, ςηιά νείίΐ 49 ά ; 50 8.
Β8&38, Κεχ ΐ9Γαε1Ϊ8, Κηηι&ηι ηειίί-
βε8ί 457 ο ; εαηι δ^ηϊβ ριίξηαΐ
457 ε.
Ββο^ΐοη, α Ονπ> εβρί» 29 165 ο;
294 ά; τε^ηϊ δίΐΐαηαε ΐγριαβ 235
ο ; 547 ε ; εοηάΐδίοηεηι είςηίΐϊεηΐ
432 (1 ; Ϊη8ΐι11η1πχ εΐ αττο^αηβ
είνίΐαβ 461 ά; ρΓβεΙεΓ δρεπι ε&ρία
εΐ εχεΪ88 546 ο ; ηυΐΐί ρίοπιίβ, βΙ>
οιηηΐοηβ ϊηδΐι11&1&, εεοίάΊΐ 575 ε ;
Οοηίαβϊο ϊηίεΓρΓεΙδΙβ,ρΓο ρεεεβίο,
ηαηδί εοηίαβίοηε βηίηιί, άϊεΐυηι
668 \>; 753 I).
Βηονίοηία, Γεςίο βιινϋδ &1>υικ1αη3
564 ε.
ΒαΙ>ν1οηίί, ηοη ρεΓπήΙΙεοΒηΙ ε&ρΐίνϊβ
88ηε(83 Ιε^ίβ ε&εππιοηία8 41 ο;
ίταξατα εορΪ8ηι, ιπογο ΓεταΓυπι
άενοΓ8θβηΙ 43 ο; ρΓορΙεΓ βαενί-
Ιϊ&πι οεβίϊίβ εοιηρ8Γ8(ϊ 50 (1 ;
525 λο; 530 &; 540 ά; 8&πι&-
παπί, ΗίεΓΟΒοΙγηι&η), Αε^γρίαπι
ηνιΐΐο ηε^οΐίο ενεΓίηηΙ 129 ε;
" βΐϊϊ &φΐ&ηιηι" νοεαηΙιΐΓ, 165,
ρίβείοιιβ ρΓορΙεΓ Ιίιηίόίΐαίειτι οοηι-
ρ&Γ&Ιί 165 ά ; Ογτ'ι &άνεη(α ρεΓ-
ΐεΓπΐί 165 ε ; οπιηί& ν83(8η(εβ
άϊεηι ϋοιηίηί ΓερΓεβεηΙαοβηΙ 210
ε; εηιάεΙΗ&Ιϊβ ϊηβοΐίΐ&ε αεεηβ&ΐΐ
221 ά; ιηοΓε ιηίΙίΐΕΠ, ίη νίείοπα
νοοίίθΓηΙ)ηη{ 262 ε ; ηιιάί &ηη&(ί3
646 ΙΝϋΕΧ
ρΓαβνβΙεΒβηΙ 274 ο; ί^ηί, ρΓορΙβΓ
ίοΐΌΓβπι, εοπφΒχηΙί 324 ο ; εί
πι&§ηα εί ρβτνβ., ί. ε. εί Ιβπιε-
Ιεηι εί .Ιικίηπι, (ΙενοΓαο&ηΙ 324 ά;
.Γυά&ε&αι άερορηΙβο&ηΙιΐΓ 359 I) ;
361 ά ; ρηηεϊρ&ίϋπι ρπηιυιιι,
βϊνε Γε^ηοΓϋπι ΙειτεβΙπϋπι ρι·8.ε-
είραυπι, η&οεηΐεδ, ϊη (ειτοΓειη Ιβ-
ΓαεϋΙϊβ <Λ)ίι·ίηΐ)ΙυΓ 430 ε ; 431 α ;
]>γο ]ιΐ£ο δβίβη&ε, εΐ εοηήιβίοηε,
ίηΙεΙΗβεηθί 432 ε; 514 ε; 5301);
535 ε ; 536 I) ; υηα ευηι ϊηεοϋβ
υι-βεβ ίηεεηάεοαηΐ 443 ά; νϊείο-
πα βιιρεΓ «Τικίαοοβ βυρεΛϊεηΙεβ,
ηηίνεηα Ιειτα ροΙίΙιίΓΟβ ετεάε-
ίίηηΐ 462 ά ε ; ϊη Ιυάαεοβ επκΐε-
ΙίΙβΓ β&,ενΐεηΐεβ, α ϋβο Ι'βηίβ εΐ
Ογτο ΐΓβάαηΙϋΓ 463 βΙ>; 537 β;
,ΓικΙαεοβ Γεπιίββοβ νίάβηΐεβ, ραάοΓε
ο,ΙΓεεΙϊ 463 ε; ε&ρΐϊνοβ «Τικίβεοβ
νεχαηΐεβ α ϋεο ΓερΓεΗεηάιιηΙιΐΓ
478 ε; ιΓικΙαείβ ε&ρΐίνίβ ϊηνίεΐϊ
νί(1εο&ηΙιΐΓ 479 & I) ; ηα&ΐί ίη^εηίο
ίαεηηΐ 523 α; φΐο οεΐΐαηείί ιηοι-ε
ΗΐεΓεηΙαΓ 523 1); ϊηίετίεείοποιιβ
ΟηπβΙί εοΐΏρβτ&ηΙυΓ 523 ε; β£-
£εηοιιβ ίαείϊβ, ιιΛεβ οοβϊάεοβηΐ
526 ά; ααοά ϊη Ιαάαεοβ ίαεϊε-
Ιιηηί, ΌίνίηίΙαδ, ηοη εαβιι, ίβεϊε-
οβηΐ 528 ά ; Ία 3\χάα\οο οεΐΐο ββε-
νΪΒβίπιϊ 529 1>; Ιεπιρίαιη ϊηεεη-
(ΙεηΙεβ, ρΓοίαηίββϊπΗ 529 ε; νϊε-
ΙΟΓΪα ροΐίΐί, ίηβοΐεηΐϊββΐαιί 529 ά ;
ρΐβείουβ ίεηβψιε, ΐεηιιίοΓοβ <16£-
ΙυΙϊεηΙίοιιβ, εοαιραι-αΐΐ 530 α ;
ϊίεπι ϋή-ΛοΙο, ϋεαπ» βρεΓηεηΙί
530 1) ; ίΐεπιπι ρΓορΙεΓ ίηβ&ΙίιΛί-
Ιεαι ευρϊάϋαΐεπι δβίαηαε εοπιρα-
ΓΐιηίιΐΓ 535 ε; 536 ο<1; ΐπιρεπ-
υπι βυαιη βροΐϊαΐϊβ βΐίοπιηι ίιηρε-
ηίβ εχίεηάεοαηΐ 539 α; εορίαβ
τη&ϊοτεβ βοΐϊΐο, βι άαεεβ ςααιη
Κ Ε Κ ϋ Μ. ΒΛΒΥΙΟΝΙΙ.
ρΐιιππιοί Ηίεβ&ηΙ 539 I) ; ϋεο
δαί&ηαε, εΐ ΗβεΓεΙίείβ οοπιρπηιΐϊ
539 εά; άοπποβ εοιηοιιι-εηΐεβ, α
Ιί^ηο ίρεο, εί β,ο ίπεεείίβ, εηκίεΐί-
ΙβΙίβ αεευβαΐί 540 αΙ>; ςυαηΐυιη
ρίοι-ίαβ ρπιηαπι, φΐαηΐιιπι άεϊη-
εερβ ε&Ι&ιηίΙ&Ιίβ ηβΗαεπιιΙ 541 ε;
542 I) ; ηϊοαϊα ϋάυεϊα εί βεεη-
πΙ&Ιε ρεπ!)&ηΙ 544 ο; 545 ά;
βίοΐίάϊ άεβεηουηΙιΐΓ 580 ά; ηε-
ιηΐηϊ ρπΓοε1)ΗηΙ 587 ε ; Γείϊςνιίω
,ΤικΙιιεηε, βίεαΐ αναταοο, άϊϋ^εηΙεΓ
πιρϊεβαηΐ 613 η; ρε γ ϋ^υπιπι
εο,ιιοηιπι άεβεπρίϊ 659 <1ε; εοΓ-
ηί()ΐΐ5 εοιηρατ&ηΙαΓ 665 &; φΐιτε
αεαΐ <ϋεαη(ιΐΓ 665 εά; αΐΐεηιιβ
ςιιαιη ϋεαβ νοίιιετϋΐ ΐη Ιικίαεος
β&ενϊεΐιαηΐ 714 ε ; εαΓη1)ϋ8 εί
βςαϊβ Ιυιίαεοκ νεχ&1>αηΙ 737 ε.
Βαΐαε, Κεχ Μοαίιϊΐεβ, εχεεπιΐιϊΐίβ
75 &; φΐίά ίεεεπί εοηΐτίΐ Ιβπιε-
ΙίΙββ 447 Ιι ά; ιη&£Ϊεα πίεΐ)»-
Ιυτ, Β;ιΙ) νΐοηίϋβ ίηιίΐηΐυβ 506 ε ;
524 ε.
Β&ΐααπι, ΡτορΗε(Ε, ΙβΓ&εϋ ίηρταίο
εχρι-οο-ΕΐΙυΓ 447 I) ά.
Β&ρΐϊβηια βαηεΙιιπΊ^αηιίΕπη^Γεδβϊοηϊβ
αά ΟΗπβΙϋπι 85 ε; ΒβΙυίβΓε, β.1)
Η&εΓεΙϊεϊβ εοιιίεηιρίυπι 124 1> ;
αηααιη νΐνεηΐεπ» άοί 224 β ;
ρεεε&ίί αΐιοΐΐΐΐο, ριιπ6εα(ΐοηΪ8 οί-
ίοείπχ 465 Β ; .Ιηώιεοπιπι ϊη
Μ&π εί ΝϋΙ»ε, ηο8ίη Ι^ραβ 469 1>;
υ η π πι, εί αηίοηΪ3 ϊηΙεΓ ΟΙιπβΙϊβ.-
ηοβ νϊηειιΐυπι 491 ά ; Βαρίϊδηαα
δρϊπΐιιβ 8&ηε(ϊ εί ϊ^ηΪ8 ςαϊά
778 α ; ΟαΙεεΗαπιεηϊβ, οηοΗδ
ρεεεβίί Ιεναΐίο ββΐ 780 ε; ίοη3
ριΐΓ^ϋίίοηίβ ρπιεάίείΙυΓ 786 β.
Βαρεία τϊγ υηίευβ, ιμιο ηοη βαι--
Γεχϊΐ πι&ΐοΓ, 242 1); ΟΊιη^Ιπηι
ρΓαεάϊεαηβ, ρεΓ ϋνπ ηυηΐϊο»,
ΒΙΛ8ΡΗΚΜΙΑ. ΙΝϋΕΧ
ραεειη ρΓαεάίεαηΐεβ, ρΓαεπιοη-
βίταΐαβ 493 ε; ΟΙιπβΙϊ ρΓαεπαη-
ίϊαβ, α Μαΐαεηία ρΓαάΐεΙιιβ 869 1).
Βεε1ρΗε§;οΓ, ϊ. ς. Ρπαρυβ 77 ά;
81 1>; ίάοΐοη Γοπηαε ριιάεηάαε
137 β; ρΓορΙεΓ άείοηηϊΙ&Ιεια (Ιϊο-
ίϋβ, " Απιε Π8α8 " 326 α; & «Ιιι-
<1αεΪ5 νεηεΓ&ΐαδ 592 ο ; α ίϋίβ&ιιβ
ΜοΕώϊΙαηιπ), .Τικίαεί;; εοΐεηχΐιιβ
ϊπ)ροΓΐα(ιΐ3 εβί 843 1).
ΒεεΙζεΙιιΛ, Ρΐιαηβαεοβ εοηίΓα ΟΗπβ-
ίαηι βεάιιχεηΐ 415 1).
Βαι-αεπϊαβ, Ζ&οΐιαπίΐε ραίει· 653 I).
ΒαΛαπ αά πάνα ρΓορεηβί 370 ε.
Βαίίαηίίίκ, ναεεα, Ιγριιβ Ιαχαήαε εί
1ίΒί<ϋηΪ8, βαιηαήΐαηοηιιΐ] ρπηοΐ-
ριιιη εί ηιαίίεπαιη 287 1); 289 α;
ηοηαεη, ςιιϊά βί^ηίίϊεεί 469 ά;
Γε§ίο, ύίπιϊηυΐβ, οηιεη Νίηενϊίϊβ
οχίΐϋ 3ΐΗ 481 ο ά ; βοΓεηΙϊιιιη
ι·θ£ΐοηαη> Ιγρυβ 482 ε; 483 Ιι;
ρτο ,ίικίίιείβ ΟΉπΒΐιίΓη ρεΓβεςυεη-
Ιί&αβ ιΙίεΙιίΓη 483 α; ίΐεπι ηιεία-
ρΐιοπεε ρΓο ορίίπιαίϊβϋβ 483 ε;
ι·ε£ΐο ει §;1βΙ)Β. εί αΛοπΒιΐΒ, ίοε-
ειιικίίββϊπια 756 α.
Βεείεπιιιβ (νίάε 3 ΕβάΓ. ϋ. 15 &ο)
233 ε; 627 β.
Βεΐ, ϊάοΐοπ Β;ιΙ»1οηίοπιιη 50 &.
Βεΐίαπι, ηαίβαίΐίαιτι ίανεΐ 508 α;
Κοηιαηαιη ρΓ&εάίάΐιιτ 773 ε.
Βεηαάαά, Κεχ 8νπαε, οβδεάίΐ 8α-
πιαηαπι 249 ε; 250 α; νίάε
ΑάεΓ.
ΒεηεάϊεΙίο ΑΙΐΓβΙιβε, εβί οηιηϊαιη
ίη ΟΗπβΙο ίκίοηΐίπηι 473 1) ; εί
Ιβπιείίΐίβ εί ηοβίβ ρι-οιηιββα 722 ά ;
723 ε.
Βεηεάϊεΐϊο ήεΐα ,ϊικϋοιιπι Ιικίαε-
οπιηι άαπιηαΐα 759 βίηε οβε-
άίεηΐία ναηα εβί 759 ε; «Γικίαε-
οπιηι, & 1)εο πιαΙεάίείΙιΐΓ 834 &;
ΚΕΚυΜ. 647
ϋεί, ΓενεΓίεηΐίΙιαε αά ϋευιη ρτο-
Π1Ϊ888, 8 59 ε ; νϊπ, εβί, φΐαβ ίαϋεΐ,
οοΓηπιυηίεατε 860 ά.
ΒεηεάίεΙίο πι^βΐϊεα 561 ε. νίϋε
δαεπ&είαιη ΙικτυεηΙαπι.
Βεη)ααιϊη, ηοη άείεεϊΐ, αΐίίβ ΙπΒιιΙηιβ
άε£εϊεηΙίΙ)ΐΐ3 5 β ; ρΓΟ Γε^ηο
άυοπιπι ΙπΒυυπι ιΐίοίαιη 5 ο ;
φΐο βεηβυ, πιεηΐε εχεεββεπί 88 α;
89 1) ; δϊοηειη εοηΐεπιηεηβ τε-
ρτείιοηιΙίΙυΓ 31 1 &; 3141); ηοπιεη
ροΓίαε ΗϊεΓΟβοΙ/πιαε αηξίιίαπβ
804 ε.
Βεη]&π>ίΐαε, αά ΟβΒααπι ςιιϊά εοπι-
κιίβεπηΐ 136α; ψιοπιοάο ροεηαβ
άεάεπηΐ 136 &; ρΓορΙεΓ εοηειι-
ϋίηαιη ΕενϊΙαε νίοΐαίαπι φΐαε ραβδί
βίηΐ 456 ε ; 457 α.
ΒεΓβαϋεε, ρΐεηιπιςιιε αά βί^ηϋΐεαη-
άος ΑπϊίΓαΙεβ Ιικίαεαε βηεβ νιβιΐΓ-
ραΙϋΓ 340 1).
ΒεβΙϊαε, φΐο βεπβα αριιά Ηοβεαπι
βίηΐ ϊηΐεΐΐϊςεηάαε 43 α; 50 ά;
άε ίεΓοεϊββίιιιϊδ Ιιοηιίηιιηι βγηΛο-
ϋεε όίεΐϋπι 66 ε ; ΪΓαιη Βοϊ εχ-
ρπιηυηΐ 93 α; ιιΛεπι ναβίαηΐεβ,
οχίίϋ Ινραβ, 603 1) ; ίίειη άαεηο-
ηυιη £^ιΐΓα 603 ά.
Βεΐΐιεί, ϋοπιυδ ϋεί, ϊ(εοι άοοαιιβ
νϊΙιι1ί79ά; 144ε; 171ε; άοπκιβ
Οη, ϊ. ε. δοΐίβ 145 α; ιΐοηιυβ
ναηοΓαηι, ϊ. ε. ϊάοΙοΓαιη 255 ά ;
εχίΐίο (ΙενονεΙϋΓ 285 ε ; 286 ο ;
299 ε ; ρι*αεείριιιιαι ίάοΐοΐαίιίαε
δαηείααηυπι 289 1); 299 Β; 328 α.
ΒοίΗΙεΙιεπι, πγΙιβ Εενϊΐαηιπ), ΙπΙ>α8
^α<1αε 134 Β ; Γε^ηί ΟΗπβΙί
βεάεβ ρΓαεάϊε(α 434 ά; 435 ε;
ιιγ!>8 ΑιιεΙι-αΗβ, α Πιαεπιαη, Αα-
ί(Γαϋ Γεςίοηε, ρΓαειηοηϊΐΓ»ΙιΐΓ
553 ε.
ΒΙαβρΙιειηία, Ιε^ε Μοβίβ, Ιαρίά&Ιίοηε
648 ΙΝϋΕΧ
ριιηϊΐα 319 ε; άίνίηί Νοηιίηίβ
εοηά!ειηη&1& 855 β.
Βοηα,ο&Γηίβ ρεηΙυΓΒ, κρϊπΐιΐδ ββίβπιβ
469 α.
Βοηϊ, ϊ^πανίαε εοηνϊεΐϊ 82 α.
Βυηιπη, αηαεΓεηάιιπι οπιηϊοαβ νϊνεΓε
νοίοηΐίΐΐϋδ 304 ε.
ΒοΓε&ε Ιειτβ, άίβροβίΐϊοηειη αιπηιί
πηιηάαηηηι 668 &.
Βπιε1ηαπι,ρο(ειι(ίίΐε ενηιοοίυηι 7711);
ΒΓ&οΒίιιΐΊα νΐεΐϊπι&πια], ιρααΓε ϋεο
άβίαπι 771 ο.
Βηιεηυβ, ΙοειιβΙ&ε £βηιΐδ ρβπιϊοίοδίιηι
330 ε; £Τ8η(3ίηε εΐ ρΐανϊα £Γ8νβ-
Ιαβ, ρεπί 512 ε.
Ο 253 1>; ιηοηδ βυηιηιιΐΒ, ΙβΙεοπι-
Γλκγλ ΕηϊπιαΙία, φΐ8τε ηοη ϋρο
οβεΓεηάΈ 826 ε.
ΟϋϊηαΒ, ρ&ίΓεπι η8θυΪ88ε δ&Ι&η&πι
ήη^ϊΙϋΓ 420 ε; άεΙεποΓ» ϋεο
άβΐιαΐ 826 ά.
0'ίΐ1«ιηΐΐ3ΐε?, Κοπι&ηϊ 1)ε11ί ρΓαειΙϊεΙηε
230 <1 ; βεεΓΟΪβΒΪπιβε, ρεΓ οΐιβεα-
Γίΐΐίοηεπι βοΐϊβ ίη(1ίεα(αε, 419 ο;
Ιοιτεηίί ρΓαεεϊρίΙί εοηιρ&ΓβΙαε
335 ε.
Οβίαπιυβ, πιεηβοηυδ Εζεοηϊεΐίβ, ^υίά
8ΐ£ΓπβεΒνεπί 805 8.
Οίΐΐίχ, ϋεί, ρΓο ΪΓ8 ϋϊνΐηβ άϊεΐαηι
544 ά; ηοη ενΐΐβοϊΐίβ 544 ε.
ϋ&ΐνίΐίϋΐη,ίη ορρι-οοπαηι ^ά&εοπιπι
ρΓδεάίείΙυΓ 336 ε.
Οαηιείαβ, ροίυΐηηΐίηε Ι^ρυδ 809 ο.
Οδίηρί, άοεΙοΓεβ, ε ε&είο ΪΓπ^Βίοβ
ρεεοΓΕφίε ηυίπεηΐεβ, 8Ϊ£ηϊ6ε8ηΙ
224 I).
€;ιηιριΐ8, ρΓο ί&οϋίοπ ςυονίβ ηε^οΐίο,
ίίειη ρΓΟ νϊπΒ Ιιαηαϋϊϋαβ άίοΐυπι
558 ο ε.
ΟαηάεΙαΙίΓαηι, Ζ&εΗ&η&ε βο Αη§ε1ο
(ΙεηιοηϊίΓοΙυηι, Εεείεβΐ&ε Ινρυϊ
ΚΕΚυΜ. ΒΙΛ8ΡΗΒΜΙΛ.
682 &; 683 & ο; ίη Τ&οεπι&οοίο,
& Ιει·£ο Ιυεεηι ηοη ιΐοάίΐ 684 ο ;
687 β; 692 ά; 693 β.
Ο&ηΙη&ηιβ, ηκκίο ϊηδεείϊ, ηιοιίο Ιπι-
1)18, ηοιηεη 540 ε.
0&ρρ8(1οεε3, ίη Ρίΐ1<ΐϋ8ΐίηηηι εοΐοηί
άεάαείϊ 596 ε.
0&ρ(ίνί(&8, ροβΐ Βαονίοηϊ&πι, ηυΐΐα
ΓυϊΙ ΙδΓ&εΙϊ 491 1); εί Αε^τρΙϊβ,
βί Αββ^Πδ, 8ρΪΓΪΙϋ8ΐΪ8 ε8ρΙϊνϊϊ8ΐΪ3
1)τριΐδ 752 ά; 754 ε; ρεεεβίϊ, ρβΓ
ϋηπδίαηι απιονεΙιΐΓ 753 ε; 754 ά.
ΟίΐρΐίνίίαΙοβ ,Ιυάίΐοοπιηι ηαηΐίτϋΐαε
304 ε.
Οβγοο Εβ8Ϊ8ε ΡΓορηείΕε αυϊόί 778 I).
ΟβΓπαεΙ, ρΓΟ υηίνεΓ88 .ϊ ιιώιοα άίεΐαηι
πιιη ρΐεηπδ 343 ε ; οαΐά δϊξρηϋϊεεί
469 ά; ηιιο βεη8ΐι άίτηϊηαΐαδ
481 ε; Ιγραβ ρι-οβρεπΐ3ΐΪ9 482 ε;
ϊΐεηι •Ιιια'βεοπιπι ΟηπβΙο ίηιιηί-
ιιεηΗυιη 483 & 1) ; ϊΐοιη ιηεί&μηο-
πεε ^αοπιπινϊβ ρηηεϊραιη 483 ε.
Ο&τηΐβ αιηοΓ βίΚοίΕ, υ( ηεςιιε Ιίιΐυπι
ΙεηεβΓαΗΒ ηεα,οβ ρϊε ϊη ΟηπβΙο
νϊν8Π)«8 807 8.
Οβγο, ίη ΟηπβΙο 8ηΙ))εεΙτΐ8 688 ο ;
ηυο 8εηβιι Ι&οεβεβΙ, ηοβίίβϋβ ϋεί
806 ά β ; ρεεεβίοπιπι ε&π)3ΐίαηι
ροεη88 ΙυεΙ 807 ε; ηιιηηι οοηΙτ&
βρίπίαπι ρη^ηεΐ 867 ε.
0Β8ΐΐ£8ηΙε ϋεο ; 8πιβπιπι, εββε βιι-
ρίαυπα, βοηβιπη ίΛ)ίοειτ, πιβΙη
&άηαε ρε^πι ίηΓεΓεΙ 294 β.
088(1^8(10, 8Π10Π8 ϋίνίηί ίη(1ίθίΐΐηΐ
159 ε; εΓ6(1εηΙίο\ΐ8 ηοη &εεΓ08
160 &; βηρΐεηϊίΐιαδ Α-αε(υο$α
444 8.
ΟβΙεεΗυηιεηί, βηΐε ΒΒρΙϊβηΐΒ, α,αο
β(8(α ίίηί, ψιο ρο8(ε& 780 6;
781 β; ηοη βο Εεείεδϋδ εχείαδϊ,
ΰεο ΙαυάαΙο 825 ά.
( ΗΗΙβΤΙΑΝΙ. ΙΝϋΕΧ
Οιΐυΐί Ιεοηιιιη, ρΓο δαίΓ&ρίβ Αδδ/-
πβε άίείαπι 502 ο.
ΟεθΓοη, ηναίιΐδ, Ο)τί11ο ΒΐιεΙοΓε,
ΓΪνϋδ ΟβάΓΟΓϋΠΙ 244 β.
Οεάπιβ Ι,,ίΐηιιιί, δρίεηάοηβ β&εοαίβ-
πβ Ινραβ 483 ο; ίΐεπι δωιοίο-
Γαπι βυρβι-ηα εο^ίΐ&ηΐίαηι 545 1) ;
753 ε; ίΐεπι βαεεπίοίαιη 545 ε;
755 Β; ρΓο .Ιικίαοη ροηίΐϋΓ
785 1) ε.
Οηβΐ&ηηε, ιιγΙ)8 ΡεΓββΓίιιη, ίη Απιοδ
νϊ. 2. βεεϋηάϋΐτ» ΗεΙ>Γ8εοβ ηοπιί-
ηβία 313 1).
Οιαίίΐυοη, ουβΓε Ιειτα Αο,αίΐοηίβ
(ΙίεαίυΓ 66 ά.
ΟηβΙΛβεί, ρΓορΙεΓ ίπιπι&ηίΙ&Ιειη βεΐ-
Ιυϊβ εοπιρ&Γ&Ιί 540 ά ; ςιιιιπι
βίοπ&πι ρππιιιηι, ααβιη άείηεερβ
πιίδβπβπι, εχρειΊί δίηΐ 541 β;
542 β; ρΐιιβ βοΐίΐο δαη^ιιίηαπί
701 ε; 702 ε; ροεη&β άεάεηιηΐ,
ϋγτο ν&βίβηΐε 703 &.
ΟΗβηίΒεΙεοηΙεδ, ηιειιιοΓαηΙιΐΓ 602 (1 ;
603 ο.
Οΐ8.η&&η, ϊ. ε. Οιαηηαηαεΐβ δίπιίΐίδ
173 η; 174 »; ίΐεπι ίηίπιίεϋδ
πιίδεΓίεοΓάί&ε 174 1); Ιειτβε εβε-
1β8ΐΐ8 Ιγρϋδ 469 ε; ρΓο Ρηβεηί-
είοηβ άίεΐυπι 596 ε.
ΟΗ&ηΒη&εί, ψιηιη αιυΐΐ&ε £εηΙεβ ρΓο
ΙβΓβ,εΙ εεεϊ(1επιηΙ 522 ο; ρτοοή
Ιοεο, θε .ΙυάΒεϊβ άίείαπι 588 α;
ίηΐετ εοβ αβαυε βά Ονπΐΐί ΙεπιροΜ,
(ΒηααΒΠΐ ονεβ νίνε&ΒηΙ βεειιηάαπι
Μοβίβ Ιε^επι .Τιιιΐίΐοί 760 ε;
761 &; 01ι<ιηπη;ιεί, βε. ΟεηΙεβ
ίη ε&υίαπι ϋηπβΐί ρεΓ βάεπι
νοεβηίΐΐ 765 ε ά ; 768 β ; ρεΓ
Ιε^επι Μοβίδ, ηοη κο1α(;ιηι, ίη-
βίπιείί βοηΐ 768 I) (1 ; ρΐΌ ίθοίοΐα-
Ιπβ ροβΐΐί, ίη Εεείεβίβ εεδδβοιιηί
814 ε; 815 ε.
ΥΟΙ. π.
Κ Ε κ υ Μ. 649
ΟηαπδαιαΙβ, β ΟηπδΙο οιηηΪΒ 224 ε;
3αβ(ί6είΐ(Ϊ3 ϊη ΟηπδΙο ηαηηΐΒ χίτιΐ
669 ά ε; οιηηίουβ εί Ιοείβ εί
Ιεπαροπουβ άβΐΒ 803 ε.
ΟηβπΙββ, ηιυΐΐοηιιη Γείπςεδεεί
222 ε ; 1ε§ϊβ ρΐεηίίικίίηεπι εοηι-
ρΙεείίΙιΐΓ 302 ε ; β Οηπβίο, εί α
Ρβηΐο, Γεοιιβ οηιηίυιΐδ ρΓΒεροβίΙβ
331 ε ; Γβάίχ οηιηϊιιπι νΪΓΐιιΙυιτι
332 α ; ει·£» ϋευσι, βάεΐ, εΓ£&
ηοπιίηεβ, ^δίίΐίΒε, ΙεδΙίιηοηϊιίΓη
334 1) ; οοηί δΐηύίοδίδ, & ϋεο
(3βΙιιγ 334 ε ; εΓ£β ϋεαπι, νεΓΒ
εβί εβ, νοΙαηΐΒίεπι ε^ιβ δεαηί
447 ε ; ίη Ιιοπιίηεδ, ορίίηηιιη εβί
εΐ ϋεο βεεερίίδβίπιυπ) δ&επβ-
είαπι 449 β ; οίκ'άκ'ΐιΐίηιη ρεΗΐεϊΙ
594 1)ά.
ΟηβΓΓΒη ιίΓΟδ οεΙΙϊεοδΒ, Παηιηδεο
ρΐΌριηφία 255 ά.
ΟΗεΓϋϋίπι, ϊη ΤΒΟεΓηΒοαΙο, ςη&Γε
νεΓδαβ ρΓορϊΙΪΒίοπαιη βρεείΒνεπηΙ
550 ε; 552 ε.
ΟηίΙϊβΓεηβε, άε ΑροβΙοϋδ ιΐϊι-ΐιιιη
776 αϊ).
ΟΗϊγβπι, Κεχ Τ^ηοπιπι, δαίαιηοηεηι
ίη Ιεπιρίο βεάίβεαηάο ικ^αναί
258 ε.
ΟΗοι·<1&, ρΓο ε&η(υ Ιηυπαρη&ΐί άίεΐυηι
509 ά.
Χμηστοίΐπϊν βίπιυΐαίε, ηεε β νοίηη-
ΙαΙε δΐΐΒ εεββηΓε, ηοη ρΓορίΐίυπι
ϋεαπι ίβείΐ 408 ε ; β<1 ϋευηι ρεε-
ε&ΙΟΓεδ, ηοη οπιηίηο ίηιιΐίΐε δί ηοη
βίηε ρυ(3θΓε εΐ ίβείεί εοηίαβίοηε
409 ε; 410 ε.
ΟΗπδΙί&ηί, ρεΓ ί^ηβνίΒηι δεΒηϋβΙί
οεεββίοηειη ρΓβεοεηΙ 82 Β ; πιοε-
ΓΟΓε ε&ΓεηΙ 91 1); εβΓηε πιοηυί,
δρίπΐη νίνοηΐ 222 ο; δβΐηηβε
εεάεηΐεδ, δίεπίεβ ΒοηΙ, ϋΐιπδίο,
ΓεΓίίΙεδ 225 ε ; (Ιίνίΐεδ ΓαεΙί ρεΓ
4ο
650 ΙΝϋΕΧ
£Γ8ΐΪ3Πΐ 226 1> ; άεδοπΙιαηΙαΓ
οπ»ηϊ βΐιιάίο ΟΗπδΙυπι ββηυεηΐεδ
429 β; εΐ Οηιοϊβχο ^ΙοπβηΙεδ
429 ο; λ ΟηπβΙο ηοη αιηρίίαβ
βερ&Γ&ηάϊ 491 (1 ; ίη ΟηπβΙο, οιιπι
Ρ&Ιγθ δρϊπίο&ΙίΙεΓ εοη)ΐιηεΙί, Π).
Ιοπιβοδ η30βΓ8 ρ&Γ»Ιθ8 3ιιοεηΙυΓ
497 ε; νεηΐπ ίιηρεΓβΓβ 498 β;
ροεηϊΐεηίεβ Νίηενίίϊβ οοπιρβΓβΙϊ
502 β; ϊη8ΐΒΓ ρϊβοΐαπι, ίη Ιβο-
ά&ηάο πανιίϊ, ίη νοΓ&ηάο ίει-οοεβ
530 β (3 ; β8£βη3 ρεοε3ΐϊ ΐηίει·-
οΐιΐδί 531 ο; φίδίεβ άεοεβηΐ εββε
οοΓάε, Ιίηςηβ, ηι&ηααυβ, άεβεπρ-
(αζη 620 & ; ςααπι ίϊηΐ ίη Εεείεβϊβ
εΐ Ιαϋ βΐ 1)8311 620 ε; 621 βά;
622 εε.
θΗΗΐ8τϋ8,ρεοο8ΐοποιΐ8 ϊηάιιΐ^βηβ, ίη
Οβ83 ηιιοεηΐε ϊηΐεΐΐί^εηάαβ 15 ά;
17 α. (ϋηπβίοβ, ϊηηοοεηίπιιη 088-
άεηι ιιΙοϊδοίΙαΓ 19 ο. Οηπβΐυβ,
νεπιπι Ώύ βειηεη ϊη ραεΓΟ Ιεζ-
τεβΐ ββΠΓΒίαΓ 20 ά; ϊΐβπα ϊη
ΝβοοΙη οοοϊδο 20 β. Οηπ8ΐϋ8,
ΓεβυΓ^εηβ ςαίά ίεοεπί 22 ε.
ΟηπβΙαβ, 81ιοΙογ Κε^εηβΓβΙίοηϊβ
25 8. ΟηπβΙαβ, νεΓϋβ ϋειιβ, νεΓϋβ
Ηομο 26 ε. Οηπβίυδ, ρΓΟ ηοοΪ3
ρ88βαβ εβί 27 8. Οηπβίοβ, δίΛ
ηοιηϊηε ϋδνίάίβ άϊεΐαβ 29 β.
ΟηπβΙαβ, 30 II0868 ρΓ&εάίοΙηβ
45 ε. ΟηπβΙαβ, ίηβδί εοπΙΛυδ
88ηεΙοπιηι 46 β. ΟηπβΙαβ, Γβ(1-
(ΙεΙ αηϊοηΐααε βεεαηάαπι ορεπ»
803 47 ά. ΟηπβΙαβ, ϊρβε ϋοηιϊ-
ηαβ, Ηοπιο δϊτηϊΐίβ ηοδίΓϋΐη ίηοΐυδ
52 ε. ΟηπβΙαβ, ΜεάϊβΙοΓ ϋεϊ, εί
Ιιοηιϊηηηι ρεεοαίηιη ειΐδίαΐίΐ 53 I).
ΟηπβΙαβ, αα& 3αβΙϊΐΪ3 ράΊοβοΐΙ
54 ο. ΟηπβΙαβ, νεΓϋβ ϋεί Γϊΐϊιΐδ
56 ο. ΟΙιιϊβΙαβ, ρι-ο ηηΐνβΓββ
ηοπιϊηαιη ββΐηΐε ΟΓϋοΐβχπβ 61 β.
ΚΕΚυΜ. ΟΗΚ13Τ1ΑΝΙ.
ΟηΠβΙαί, φΙΟ 86Π80 8Ϊΐ Πΐβΐΐϊίββ-
Ιβΐίο ει ΥεπΙαβ 62 ο. ΟηήϋΙαδ,
βεπιβη ϋ3νίάΪ9 62 β. Οηπδίηδ,
οαβε ρ88808 ήιεπί ρΓββνΐδβ 65 &.
ΟηπβΙαβ, ϊάεπι οαπι Ρ»ΐΓβ 65 ο.
ΟηπδΙαβ, αοοά ίαίβο Ιβδίϊιηοηίο
άαπιηαηάϋδ εβεεί ρπιενϊβηιη 68 8.
ΟηπδΙοδ, Ιαχ ηιαηάϊ εΐ εοίεηΐίβ
69 ά. ΟηπβΙαβ, ΜεόϊβΙΟΓ, α ?»-
εεΓάΌΐϊοαβ Εε^ϊβ ρΓβεπιοηείΓΕίυδ
71 ο; ϊΐεηα 80 ΑβΓοηε 71 β; 80
ϊρβο Μθ8ε 72 8. Οηήδίαβ, ρεΓ
ήάεπι εΐ Β»ρΙΪ80ΐ8 βοίηπι βάεαηάαβ
85 ο. ΟηπβΙαβ, ρβτ " Γ80Ϊ6πι ϋεί "
8Ϊ^ηϊϋε3<:ο8 94 ε. ΟηπδΙαβ, 6.£αηι
βαοβίΒηίίβε ΡβΙπβ 94 ά. ΟηπεΙοβ,
ΓεβοιτεχίΙ βεοαηάυπι 8θΠρΙΐ1Γ33
94 ε. ΟΗπβΙαδ, Ιϊη&πιεηΙο §τβ-
ΙΪ3ε νο1ηεΓ3 ηβίαπιβ 88Π31 95
ά ε. ΟηπδΙϋβ, Γεβητ^εηδ, ηοβ
ίβείΐ ΓΟδΟΓ^εΓε 95 & ; εΐ εο-
Γ8πι ϋεο δΙβΓε 96 ο. ΟηπβΙαβ,
ίοηβ εΐ Ιαηιίηϊδ εΐ ^πιΐίβε 96 ε.
ΟΙιπδΙιιβ, ρβΓ ρ1ηνΪ8πι δϊ^ηϊβο&Ιοβ
97 ο. ϋΐιπδίαβ, ΙβΓαεΙΐδ δδη^ϊηβ
ρΓο^ηδΙοβ 98 ο. ΟΙΐΓίβΙιιβ, Ηοηιο,
ηοδίπ βΪΓπΐΙϊβ 98 ο. ΟηπδΙιΐδ, ςιιο
βεηδίι πιϊδεήεοΓ(ϋ&π), ηοη ε&επ-
βοϊαηι, νβΐίΐ 98 ά. ΟΙΐΓίδΙοβ, Όοαβ
εηηι Ρ&ίΓε 99 8. ΟΗπδΙιιβ, Ιοίϋί
ρεοο3ΐ3, εΐ δάε 3α8ΐϊ6θ3ΐ 99 1> ;
100 8. Οηπβΐιΐδ, & Ιικίλβίβ ορ-
ρΓ888ΐΐ8, δϊεϊηιίϋβ οοηορ&ΓβΙατ
105 ε. ΟΗπβΙιιβ, ηοηιίηε Εηαηι&η-
αείίβ ϊηβΐ^ηίΐαβ 107 ε. Οοηβΐοϋ,
ΐη πιίηϊδΙτίβ βηϊβ ϊρβε ορρα^ηαίιιτ
141 ο. ΟηπβΙιΐδ, ίοηβ ρτβΐίβε
142 θ. ΟητΐδΙαβ, &ο Αη^είο, ειιηι
^α^ο^ ΙαοΙ&ηΙί, ρΓαεη)οηδϊΓ3ΐα5
169 ε. ΟΗπδΙυβ, εΐ ^αά&ε^8> εΐ
οηιηίοοδ, ΚεάεπιρΗοηεπι Ιιιΐίΐ
187 ο ε ά. ΟηπδΙυ.8, ρΓ8βάϊθ3ΐυΓ
(,'ΗΗΙΗΤϋβ. ΙΝϋΕΧ
Οοηβοΐ&ιίο ηοβίΓΒ, ςιιαπινίδ ίΓΒίΓεβ
8βρβΓβη8 188 οά. Οηπβίιιβ, Αυ-
βίΓβϋ νεηίο εοπιρβπιΙιΐΓ 189 β.
Οηπβίιιβ, ίηοΙιΐ5 681 βαΐβ υί νίηιιπι
ΕίΌ&ηί 194 ε. ΟΗπβίιΐδ, οπιηίϋΐη
νΪΓίιιίιιιη ηοβίΓΒΠίπι ΒΐιεΙΟΓ αηίουδ
196 8. Οιπ8ΐϋ8, Νεροβ ηοβίει·,
ηίροίε εχ βοΓοτε νίι-^ίηε 88ηείΒ
ηηίαβ 205 8. ΟηηδΙυβ, δροηβιιβ
εβείεβίίδ 205 ε. Οηι-ίβΙιιβ, ηάεΚ-
Όυβ δείρευαι άαΐ ραΌυΙυπι 207 I).
ΟΙιηδΙιΐδ, πάε1ίΙ>ϋ8 άεΙίεΪΒβ ίπιρει·-
ίίί 211 ε. ΟητίδΙαβ, " ΙοεηβίΒβ
βηίπιί," (Ιίΐαηιοηεβ εχρείΐίί 223 Β.
ΟΗπβΙαβ, βοΐαβ ο".3ΐ ραεειτι, εί
εορίΒπι, ηεωρε 8ρίηΙυα1εηι 223 ε.
οιηηίυπι οΙΐΒΠδΠίΒΐιιπι βαοΙΟΓ 80-
Ιοβ 224 ά ; 225 ο. ΟητίδΙαβ, &ο
η3βΓ8ΐίοίβ (]αίοο8(1ηηι Ιοειίδίαε
οοπιρΛΓ&ΙαΓ 226 β. Οηήβίηβ, ίη-
εΒί-η&ίιιβ &.Γοε1ε ρΓβεάίεϊίϋΓ 226 ο.
Οηήδίαβ, τεβϋΓ^εηδ ςταύατη
πιεΓεηΙίουβ 226 ά. Οηπβίιΐδ, εί
Γεπιίΐίίί ρεεε&ίΒ, εί ρεεεβίί οβ
οΒίαΓ&ί 227 β. Οηπβίιιβ, ςυοά
ρππιιΐδ ΑΛβπι οοΓπιρίί, Ιρβε βε-
ειιηάαβ Λιΐηηι Γεηονβνίί 227 ε.
ΟΗπβΙαϋ, αυβ ϋεαδ εβί, Ιρδε 8ρί-
ηΐιιβ εβί, ςυβ Ηοπιο εβί, 8ρίπίυπι
ηΒοεί ώιίπιη 228 α. Οηπ3ίιΐ8,
ΙιηρίίζαΙαβ Οεεοηοπιίβε ε&ιιβα
228 1). Οηπβίιιβ, ρππιίίίΒε ηοβίπ
^εηεπβ, βεειιηοΊιβ Αά&πι 228 ε.
Οηπβίιιβ, εχρεείΒίίο ^εηίίιιπ) ε8ί
229 β. Οηπβίιΐ!!, βεεαηοΊιπι ορεπι
ϊαά'ίοβ'οίΐ, ϊηεεΓίο ΙεπιροΓε 230 ε.
Οηηβίϋβ, ΙεπιεΓε νεηίεηίεβ τερεί-
1εΙ>8ΐ 231 ε; Αροβίοΐοβ οαηε-
ίΒηίεβ 8ΐίπιυΐ808ΐ 232 &. Οηπδίυβ,
ρΓοεΙίδηίεβ ,Ιυά'Βεοδ νοεε ηοι--
ΙβίυΓ 241 &; ίίη εί ίη .Τικίίεΐο
δΐιίθ (Ί;ιηκι1)ίΐ 241 1ι : νοεε
ΚΕΚϋΜ. 651
εχείεΌίί βεριιίεηπβ πιοΓίιιοβ, ιιΐ
οΐϊπι Ι,.ιζηπιηι 241 ε. Οηπβίιιβ,
οηιηίδ ^Γ&ίίβεΓοηβ υΐίίπιυβ 244 ο.
ΟΗπβΙιΐδ, Ρΐυνίαβ ρβοϊβ 244 ο.
Οηπβίιιβ, νεηάίίοΓεβ ίη ίεπιρίο τε-
ρι-εΐιεηάίΐ 268 ε. Οηπβίιΐδ, βει·-
ρεηίεβ, εί οπιηε πιβίϋπι, ηοοίβ
ευοάίί 271 &. Οηπβίιιβ, ραηϊδ
νίίβε 271 ά. Οηπδίυβ, ϊη Ργο-
ρηείϊβ εί Αροβίοΐίβ βοίβ, Ιρβε
80*881 276 ε. Οηπβίιιβ, βοηιιβ
ΡββΙοΓ, ονε3 8088 ε Εεοηίβ ίβα-
είΐιιιβ επρίεηβ άεδεηοίΙϋΓ 285 Ό.
Οηηβίαβ, 8ΐϊςυ8ηοΌ ρΓΟ Κε^ο
ςυονϊδ ιιηείο ροηίίυΓ 296 ο.
Οηπβίιιβ, ^άαεϊβ, ρεΓ ηάειτι, £τα-
ΙΪ8πι άβίαταβ Β(Βηιΐ8ΐαΓ 297 ε.
ΟΗπδΙαβ, ίη ηοοΪ8 εβί ρεΓ 8ρίπ-
ίιιηι 307 ο. ΟΗπβΙαβ, 80 1ΐ8εΓεΙϊ-
ο'ΐ3 Όΐ88ρηεπΐ8(υδ 307 ά. ΟηΓΪβΙϋΒ,
α(1;ιηιαηίί εοπιρ&Γ8ίιΐδ αίροίε Ι·ηρΐ3
Ε1εε(ϊοηί3 Αη^αΐ&πδ 326 8 Ό.
(Ίιπ-1ιΐ5, & .Ιικίϋΐ'ίί ε&1αιηηΪ8(α3
327 ε. ΟΗπ8ΐιΐ8, ε1ιβπΐ8ΐειη
βηΐε οπιηϊβ βεβΙϊπιβοΒί 331 (3.
ΟΗηβΙϋβ, ίη ΙοιτεηΙίΌυβ πιβίοπιηι
β&ΐηδ ιιηίθ8 335 ε. Οηηβίυβ,
ΕπιπίΒηοεΙ, ηοπιο ίη ίειτίβ 337 8.
ΟηΓίβΙιιβ, βΌ βνβπΙΪΒ άεΗοΓίβΙυΓ
337 Ό. ΟηπβΙιΐδ, ΟΓηείβχυδ, ηοη
οΌΙίνϊβεείαΓ ο&εάίδ 3<ΐ8ε 337 ε.
πιηΙίεΓεβ ηοΓίΒίαΓ ΙβεηΓνπίΒηΙεβ
337 ε. ΟΗπβΙαβ, άε£ε(υδ & β(1ε-
1ίΌυ3, εί α ΟοίΐΙυπι ίΒηςϋΒΠΐ
άίΐεείιΐδ 338 &. Οηηβίηβ, ίοηβ
νίίαε, άεβεΓίϋδ Ιιιιηεη 341 β.
Οηηβίυδ, £ηΪ8 Εε^ίβ, ΓεριιάΪΒΐυδ
ίβηιεη 342 Ό. ΟΗπ8ίιΐ8, Ββεεη-
άεηβ ίη εαείιιπι, ρεΓνίδίοηεηι 8ε8-
Ιβε, ρ8ίη ^&εοΌ, ρΓβεηιοηδίΓΗίϋβ
345 ο. €Ηπδίιΐ3, ϋεαβ εχ Ι)εο
346 β. ΟΙΐΓΐβΙαδ, εδδεηΐίαϋίει· Βϋ
40 2
652 ΙΝϋΕΧ
εεηάϋΐ ηοβίΓΕκϊ Ββεεηβΐοηϊβ ρπιε-
ουΓδΟΓ 346 1>. ΟηπβΙιιβ, αϊ Ηοπιο
&βεεη(ϋΙ 346 ο. ΟηηβΙιΐδ, β εοείο
εΙΓυηάίΐ §Γ3ΐίειιη 346 ά ; ίηάε
νεηΐηπιβ εβί 346 β. ΟπηβΙαβ,
τεϊυΓβεηβ ειιπι άοιηιιιη ϋανϊάϊβ,
Ιαπι ηοβ εί ηοβίπι οιηηία τεπο-
νβο&Ι 350 ά. Οηηβίπβ, αο οηι-
ηϊοιίδ άειηιιιη ^εηΐίοαβ β,^ηοβεεη-
άυβ 350 ε. Οηπβίυβ, ΓεδίΐΓ^ειίδ,
νΐΐαπ), ΙαβΙίηεβΙίοηεπι, Ογ&Ιϊ&πι,
ΙϋΓ^ίΙυΓ 351 ε. ΟηπΒΐηβ, εοη-
νεΓίίΙ εβρίΐνϊΐβ,ΐεπι ηοδίΓαηι, δ&-
ίαη& ΙπυιηρΗαΙο 352 ά. ΟηπβΙηβ,
ϋε&Ιοπιπι εοηεΐΐϋ ρηιεβεβ, εί (1ε-
Ιίείαταπι αυεΙΟΓ 353 α. ΟΙιπβΙαβ,
ϊη ρεκοηβ. «Γοηβε ρΐΌρηεΙβε
ίΐριιπιΐιΐδ 365 ο; ϊΐεπι ϊη Μοβε
πιεάϊαηΐϊ, ηοη ϊη Μοβε Η&εβΐ-
ΙαηΙϊ 366 α; ίίεπι ϊη ΑβΓοηε
8»ηεΙϋ»παιη ίη^Γεάίεηΐϊ, ηοη
νϊΐυΐαηι ίβείεηΐί 366 I) ά.
ΟηπβΙαδ, ϊη «Ιοη» ρΓαεάϋεβηΐί, ηοη
ίυ^ϊεηΐί 366 ε. ΟηπβΙοβ, αηΐε
πιυηάί ρπηείρίαπ), άεβίίηβίαβ εδί
367 ε. Οηηβίαβ, ειιπι άοείπηβ
πύτ&ευΐ» ^η^εοαί, εοηΐεπιρίηβ
ΐαπιεη 368 ε. ΟηπβΙιιβ, πια]οΓ
ιΓοη» ίιιϊί ρΓορΙεΓ ηαίπιεαία 369 ».
ΟηπβΙιιβ, ηιαηάαιη επρίεηβ παείϊ-
ϋϋβ ρεεε&ΐΐ, .Τοηβε εοηιραΓ&ΙιΐΓ
376 ε ; ίίεπι επρϊεηβ άϋβεί-
ριιΐοβ ίη Ιαεα ηδνί^ηΐεβ 377 1) ;
ρεΓ πιοΓίεηι Ε]α9 βαΙνβπιυΓ
377 3. ΟηπβΙηβ, βηΐε Οπιεεηι
ΟεηΙίουβ Εν^η^εΐίαπι ηοη βρε-
πιϊΐ, ρο8ΐε& βΐΗΐίηι 381 β 1).
Οηπβίιιβ, βρίηίυβ ίη ϊηίει-ηο
ϊηείαβοδ β(Γ&Ιϋ3 εβί 381 ο.
ΟΗηδΙυβ, ε&ηάεηι νί&ηι ηποηβΙτ&Ι
εί Οεηίϊ1)ϋ8 εί .Τικίαείβ 381 ά.
ΟηπβΙιιβ, ΝίηενίΙω, ίη 1)φιιπι
ΚΕΚϋΜ. ΟΗΚ18ΤΡ8.
πηιηάϋ ΙοΙίϋδ, ιιηίνεπΗίΙίΙεΓ Γεάβ-
ηιί( 389 ε. ΟηπΒίαβ, βεευηάαπι
ϋίνίηίΐ:ιΐί? δη&ε ΝαΙαπιηι ίιηρία
οιηηία 393 ά. ΟηήδΙυβ, ε .Ιιι-
(1ίΐεΪ8 βΓβΙ, βεεαηάΊιπι ε3Π)επι
407 ε. ΟπηβΙαβ, & ·7υ(1ϊεΪ5
Γε^εΙιιβ, Οοηΐίαηι 6ί 408 ϊ.
ΟηηβΙαβ, εΐανίβ νιιΙηεΓ&Ιιΐδ, μ
Εκαια ρΓΒ,ενϊδίΐδ 415 ά. Οηπδΐιΐδ,
ϋίνίηιιιη Ιιΐιοαεη 419 ε. ΟηπβΙαδ,
Ιι&ρίβ Αη^ηίαπβ, εί Οεηίεβ εί ^·
ά&εοβ οοι^ϋηχίι 422 α. Οηπβΐιΐί,
Οεηίεβ ,ϊικϋεβΓε άΐεΐίιΐΓ, Εά ροεηϊ-
ίεηίϊ&π) νοε&ηβ 426 ε ; ίίβπι
(ταη^εηβ δαίαη&ε ροίεβίβίεπι
427 β. Οηπδίϋβ, ρ&εεπι ΙβιτΒβ
άαίηηΐδ ρπιε(ϋεϊΙιΐΓ427 ά ; βίβοίϋΐο
Κοιηαηοπιιη ίπιρεπο άεάίί 428 ));
&ρίήΙυα1επι, άαί οπαηϊοιίδ βιιΐβ
428 ο. ΟΗπβίυβ, ςαϊοηβ εί ψ>ο
βεηβυ βΐί ευΓ&ε 429 β. Οηπδίαδ,
ΙΓηυβ Μα^ϊβίεΓ ηοβίεΓ 429 β·
Οηηβίυβ, Εεχ £ηίαηιβ ΙβΓβεΙίδ,
ιηοάο εοάεπι ςυο αηίε δ&αΐεηι,
ρΓΒεάϊεΐίιΐΓ 434 ε ; 435 &·
ΟΗπβίυβ, ρεΓ ΟΓυεειη Γε^πβτίΙ
435 ά. ΟηπβΙυβ, Ρ&βίοΓ οοηα9
8ά Ρ&ίΓεπι άαείί 436 ο. Οηπβίαδ,
ειιπι Ρβίχε, Οοαείεπίϋβ 436 ο.
ΟηπβΙηβ, ςυβΓε εβτεββοβ βυοβ ώ
ηείεπιο η&οεΓε άΐεβίαΓ 436 Α·
Οηπδίϋβ, ϊη ρ1εηΐία«1ϊηε Ιεπιροπδ
η»1α8 437 &. ΟηπβΙαβ,
βιιαε ρΓΒεβίά'εηβ άεδεποϊΙαΓ 437 &
ΟηΗβΙιΐδ, Ρ&χ τεείε ηοπΐπαΐαδ
437 ε. ΟΗπβΙϋβ, δΗπίΒπΙβηοπιπι
οοεάϊεηΐϊαηι βίοι ϊη ηΐίιιιοηίηιη
άυχίΐ 441 ε. ΟΗπβΙαβ, ϊρβε Ρβ-
Ιγ& εβί, Βεοίεβίίίε ίϋηάαπιεηΐϋπι
464 ο. ΟηπβΙηβ,δοΙ&ηϊηίΒε,ροεηϊ-
Ιεηίίηυ» ίΐΐυεεβείΐ 464 ά. ΟΗΗίΙαί.
ϊρβε εβί .ΙιΐίΙίΙία ϋεί 464 β.
ΟΗΗΙδΤυβ. ΙΝϋΕΧ
ΟΗπβΙιιβ, ίη Ββρίίβπι&Ιε κ,ιοτο
ρεοεβίυιη &οο1εΙ 465 β. ΟηπβΙιΐδ,
οΐ .Ιικίίΐοίί; εΪΓευπιείβϊδ, εί Οβηΐί-
1)118 ΟΠΙΙΐίΙίΙΙ» ρΒδΙΟΓ 681 467 Ο.
ΟΙΐΠδΙίΙδ, νίτ·§& ίειτεβ Γε£ΪΙ
ρετνεΓβοβ 467 ε ; πιβηα 1>ε-
ηΐ^πα ρίθ8 468 β. ΟηπβΙυβ,
δοηρΙιΐΓΒε ΙίΙεΓβπι βυοίεΐ, δρϊπ-
Ιιιαι ββΓν»1 470 ο. ΟηπδΙυβ,
ρΙιΐΓΒ ιηΪΓ&ειιΐΒ ηοη νϊββ, ςυαπι
νίβη, εάϊάίΐ 471 ά. ΟηηβΙιΐδ, ά!ε-
πιοηεβ ίη βογδδο εοηείιιάεηβ, β
Νβυε, τε^εβ ϊη βρεεη εοη-
εΐοόΐεηΐί, ρΓ&επιοηδίΓβΙιιβ 471 ε.
ΟΗπβΙαβ, αιηοΓΟ βαο οπιηεηι βά-
π)ΪΓ3ΐϊοηεπ» ΙπιηβοβηάϊΙ 472 ε.
Οηπβίϋβ, ΟοηβυπιπιβΙίο, εΐ Οοη-
01138ΪΟ βαεευΐί 479 ε. ϋηηβΐϋδ,
αυο ββηβιι " ρυΙνεΓεηι εχείΐΒνεηΙ"
480 α. ΟηηβΙϋδ, ίηηηϋαΐϊοηεβ,
ί. ε. ροΙεβίΒίεβ δαί&ηαε ίηβυι·-
£εηΙε3 εχΐίη^υίΐ 481 1). ΟππβΙιΐδ,
ςιιαΓβ ηιϊβδαβ α Όαο 489 ε.
ψιηδύίΐιη Γβϋςιιίω .Ιικίαβοππη
βεΓν»νϊΙ 489 ά. Οηπβίυβ, βο-
πιρϊί .Τικίαεϊβ νΪΓ^απι Ρη&η-
β&οοπιπι 489 β ; εΐ ϋΪΒοοΙϊ
490 ο. ΟΗηβΙιΐδ, βϋΟδ οηαηεβ
εαιπ ΡβίΓε ϊηβερ&Γ&οίΙίΙεΓ εοη-
,ίυη^ίΐ 491 ά. ΟηηβΙαδ, ηοβίεβ
ρορυΐί βαί βυρεπιοΒΐ, ϋίβΐιοΐοβ
βιιρεΓΒΠδ 495 8. ΟηπδΙιΐδ, αιιο
βεηβα " ϊηβηηΊανϊΙ: ϊη ίβοίεπι,"
496 ε. ΟηπδΙαβ, Ραηά&πιεηΙιιπ),
εί δηΙνβίοΓ αη ίοιίδ 510 ά.
ΟηπδΙαβ, Βεειίδβί Ιαά&εοδ φΐοά
Μοβίδ 1ε§εηι δ&οΙ>Βΐϊεαιη άεΙοΓ-
βεπηί 521 ε. Οηπβίαβ, ηοππηβίο
ηεπιϊηε, ρΓΒεηυηΙί&ΙιΐΓ ςα&δί νεη-
ΙιίΓυβ 533 Κ ΟηπβΙηβ, ρεΓ ϋάβτα
βχρεείΒηάΊΐδ 533 ε. ΟΗηβΙιΐδ, α
ϋγτο, ΒΒονΙοηεπΊ εχριΐ£η«ηΙϊ
ΚΕΚυΜ. 653
ρΓΒεπιοηδίΓΒΐυβ 533 ιΐ. Οηπβίϋβ,
(^ιιί ΕβΙ, εΐ ΓυίΙ, εΐ νεηΐιιηιβ εβί
533 ε. Ρϊΐϊαβ ϋεί υηϊ^εηίΐυβ
534 β; 554 &; 614 I). Ρίάεη-
Ιίοαβ ά&Ι βΐϊρεηόΐίο αεΙεπίΒΐη
νϊίβηι 534 1). ΟηηβΙιιβ, 8βΙβ-
ηηπι νιΐδϋηΐδ βυϊβ 8ροϋ&(ιιηΐ3
ρΓβεπιοηδίΓΒΐιΐΓ 537 Β; 538 β.
ΟηηδΙοβ, ε&ρίΒ ΗίεΐΌβοΙ^πΐΒ,
£εηΙεβ ίηυηά&νϊΐ £γβ(ϊβ 542 ο.
ΟΗπδΙυβ, βαεΙοΓ Ρβείβ, εί οιηηίυηι
Βοηοπιπι 542 ε. ϋηηβίυβ, ψι&ηίΒ
αάιηΪΓ&Ιϊοηε άϊ^ηιιβ βίί 548 ε.
Οηπδίοβ, ηυαιηνίδ βεφί&ΐίδ Ρβίιϊ,
νεΓΒ ΙίΐΓπεηΟ«Γο ί&είυβ εβί 548(1 ε.
ΟηπβΙηβ, Ρβχ τηιιηάί, ίοηβ Ογβ-
ίίηε, ρηιηϊίΐ&ε Κεδυιτεείϊοηϊβ, άε-
βοποίΐυι· 549 β1). Οηιϊβίαδ, Ργο-
ρϊΙΪΒΐίο ρΓΟ ρεεοβίο ιιηϊνεΓδα
550 ε. ΟΗπβΙαβ, ρΓ&εάΐε(& Ργο-
ρΗεΐ&Γυηι ϊπιρίενίί, ()υαπι νεη-
άϊΙθΓ83 ε Ιεπιρίο βχριιΐϊΐ 551 ε;
ίΐεπι ςυοά ε νΪΓβϊηε ραΓβ ηΒΐυβ
&ΐΐ 551 (1 ε. ΟηηβΙηβ, εχ ρει--
ίεείίοηε ρΓΒεθϊείοΓαπι, εί εοη§πι-
ίίαίο Ιειηροηιιη, εο^ηϊίαβ εβί
552 1). Πιπ8(υ?, εχ ^α(1&ε^8 οπ-
ηηάιιβ 554 ε. (;ΐιπδΐιΐδ, ααΒίεηικ
ηοπιο ίαεΓΪΙ, Αη^εΐϊβ ίυίΐ ίηίεηοι*,
φΐη ϋειίδ, τηιιΐΐο ρΓ&εβΐΒπϋοΓ
554 ά. ΟηπβΙιιβ, ςυβ ηοπιο,
ΡΓορϊΙΐ&ίοΓΪηα» ηοοΐβ εβί, Ι)ϋΐΐ5
(Βπιεη 8ΐιρΓεπιιΐ3 555 β. Οηηβίηδ,
φΐο βεηβυ ε&είοβ ϊηαρίε&ΐ: 555 ε.
ΟΗΗδΙιΐδ, Ιιυηιεη Μαικίί 555 ε.
Οηπβίυβ, βίοι ρΓοροβυίΙ εηπι δβ-
1&ΠΒ8 ενεΓδίοηεπι, ίιιηι Ιιοηιίηιιηι
δίΐΐιιίεηι 557 I). ΟηηβΙυβ, ιμιαπι
ΓοουβΙο ϊη βιιοβ αιηοΓΟ ΛιεπΙ
557 ά. Οηπβίυβ, ςυ&η(αιη ίβπίΒηι
υΙ)ΐςυε εχεϊΐβνεπί, εχ νϊΓ^ϊηβ
ηβίαβ 557 β. ΟΗπβΙηδ, δειηΐη8(0Γ
654 IΝϋΕΧ
ΡΛπΛοΙαε ϋυαε Ιρβε εβί 558 ά.
01ιπ3ΐιΐ9, ςυο βεηδυ Ιεπ-βιτι, «ίηπιΐ,
εΙ ηιονεβί, εΙ βΙβΓβ ίαο\Άΐ 560 8.
ΟΗπδΙυβ, φΐο ββηβυ "ΚεβρίείβΙ"
560 5. (Γηπδίυδ, άβ ΟΗΓηβ ?υ» πιειη-
θιιοαηάα φΐ'κΐ ρΓβεεερεπΙ 562 8.
ϋηπΒΐιΐδ, δβίαηοε Γββτηιπι ςυϊβπδ
8ΓΠ1Ϊ9 βνειΐβπΐ 563 ε. ΟΗπβΙιΐδ,
" Ραεϊδ Λιινϊυβ" βρηά! Ρι·ορηεΐ88
ηοπιϊη3(ιΐ8 565 ε. ΟΗπδίιιβ, ίη
ΕνΒη^εϋο ρΓΕεάϊεαηάο (Ιεπιοη-
δίΓαίιιβ 566 β. ΟηπδΙυβ, Ι&αάΒΐυβ
ίη 8Βν88ο, ί. ε. Ιηιη Αη^είοπιπι,
Ιυηα Ιιοηιΐηπηι, σιυΐΐίΐυάίηε 566
ά ε. ΟηπβΙιιβ, δοΐ .ΙιΐδΙίΙίβε, εΐ
1.υείίεΓ ίηΐεΐΐεοίυαίίβ ηοβίεΓ 567 ά.
ΟηπδΙιΐδ, ε§τε(1ίΙαΓ, βυί» 8<ι1ιιίεπι,
ηοβίίβιιβ ηοΓίεηι, ίεΓεηβ 570 ε ά.
ΟηπβΙιΐδ, εαρίΐΒ ροίεηΐίυπι ηυο
βεηδυ άίνίδεπί 571 ο ε. ΟιπβΙηδ,
αυο ειβο ιΐ8ΐΐ8 βίΐ 573 8. ΟηπδΙιΐδ,
Ιεβιίβ νείοχ εοηίΓβ ίπιρίοβ ίιιΐη
πΐ8 585 ε. ΟηπβΙηβ, Ηοηιο
ίαοΐιΐδ, εΙ ΙδΓ8ε1επι ΙίοεΓβνίΙ,
εΐ ΟεηΙεβ 614 ε. ΟηπβΙιΐδ, ίη
Ιιοε εΐ ηιοΓίυαβ εδί, εΐ Γεβυι·-
τεχίί, ηΐ νίΐίίπι δΐιίβ τεάάεΓεΙ
614 ά; 615 ε; 618 1>ε. εηπβΐυδ,
051 811Ϊ3 εΙ Κειίειηρίίο εΐ .ΤιΐίΐίΗ-
ε&Ιίο εΐ δδΐιιβ 621 ε ά. Οηπβίιιβ,
οηιηίπιιι οοηοπιπι, βιιοΙογ 621 ε.
Οηπδίυβ, £(1εη(1υιη 8ΐΐ09 ίπι-
ρείΐίΐ εΐ νοεε εί δρίΓΪΙιι 622 1> ο.
ΟΗπβΙΐΙδ, δυίβ ΪΠΙΠΙΟΓ&ΙΐΙδ, εΙ
ΙβεΙίίίεβί εΙ Ιαοίιιΐιιτ 622 ά ε.
ΟηπβΙυβ, δ&(8η&ε πίΒηηβ εοΐΐί-
β8νίΙ 623 1). ΟηπβΙυβ, εΙ Ζίοηϊ
εί ^εηΐίουβ ^πι εχΐιβυβίίδ εηΐ)-
νεηίΐ 624 α. ϋηπβίυβ ιιΙΙγο
^τδΐϊβςυε πιίβεήεοΓδ 624 α 1).
ΟητίδΙηρ, ρβεειη βπιοοίηΐδ, £Τ3-
Ιί&πι, %]οήαπ\, εοηίϊπτιβνίΐ 624
ΚΕΚυΜ. 0ΗΚΙ8ΤΓ8.
ε (1. ΰηπδΐυβ, ςιηε ηοΜ?
ίεεεπί, ρεΓ Ιηε8πΐ8ΐίοηεπι ίεοίΐ
625 β β. ΟηήδΙυβ, ίη ^3ΐι
ηΊίο .Ιοδεάεΐί, δβΙνΒίοΓ ρπιειηοη-
ΒΐΓβίιΐ3 632 ε ; ίΐεπι δβοεΓίΙοδ
632 ά; ϊΐεπι .ΙιιβΙίΐίβ εΙ δκΐιΐϊ
632 ε. ΟηήδΙυβ, ίηίτ8 βυοπιπι
8ηίπΐ8δ ρΓ8εεϊρηε ΗβΙιϊίβΙ 634 ά.
0Ηη3ΐϋ8, βοΐιιβ 8>ΐεΙθΓ νΪΓίυΐίδ
637 ε. ΟηπβΙαβ, 8 Κε§β Ζογο-
1>8οε1 ει ^βη δβοεπίοίε, ρηε-
θ^υΓβΙϋβ 638 β I). Οηήδίϋ3,
ΜεάίβΙΟΓ εΐ δβεεΓίΙοβ ηοδίεΓ 638
ε. ΟηπδΙυβ, 8 νίπ) τε§ιο Ζογο-
1>8ΐ>ε1, Ιεηιρίϊ εοικϋίΟΓυπι ρπ»β5Ϊ(1ε,
ρΓ&είϊ^ιΐΓΒΐιΐδ 650 ά ε. ΟΗπδίοδ,
δί^η&ευΐυπι, ί. ε. εχρΓεββ8 ίη>8£0,
ΡβΙπβ 650 ε. ΟΚπ8ΐιΐ8, ρΓο
ρεεε&Ιΐδ οπιπΐαπι εί ΡΓορίΙίαΙοΓ
εΙ ΜεόΐϊΙΟΓ 661 ε. ΟΙιπδΙαί,
δ8(8Π3ε νϊεΙοΓ, 666 ε. ΟηΓΪδΙαδ,
ΕεεΙεβίΒβ ^1οπ& 667 8 1). 01ιπ?1υ?,
δαοΓαηι εοΙΙεεΙΟΓ εΙ εοϋϊ^βΙΟΓ
668 ε. Οηηβίαβ, οηιηίιιηι οπιηί
ΙεηιροΓε ροραίοπιπα 1ίΙ)εΓ8ΐοΓ 668
ά. ΟηηβΙυβ, ίάεο Ιπε8ΓΠ8ϊυ8 ίυίΐ
ϋΐ 5βη*β8 8ρο1Ϊ8ηίεβ βροΙΐβΓεΙ
669 8. ΟΙΐΠδΙϋδ, 81108, ςΐΙΒδϊ
ρυρίΠαιη δυ8Γα ίυεΙηΓ ΓονεΙςυβ
669 I). ΟΗπβΙηβ, ηυίοιίδ εηβπδ-
ιηβΐίβ βυοβ ϊηάαβί 669 ε. ϋηπβίαδ,
ςα&Γε ροβΐ 5Ι0Π8Π1 πιίδδαβ 670 I).
Οηήβΐαβ, ψιαηι 1&εΐί(ϊ&πι 5ϊοηί
ρρΪΓΪΙιιηΙί &άνεη1ιι δυο ΐηϊαΐεηΐ
670 <1 ε. ΟΙιπβΙϋβ, Οεηΐϊΐϊΐΐδ
Γείϋ^ϊιιπι ίβεΐιιβ ββί 670 ε ;
βά Εαηι, εοηεαΓηιηΙ εχ Ιεπηϊηίί
ίεπ-88, ετιπι Εο ΙιιΛίΙ,χηΐ 671 8.
ΟηπβΙιΐδ, ρΓβεβεηΙίβ δτι» ΡβίΓειη
βϋϊ βΓεηεΙνρϋπι οδίεηάίΐ 671 6.
ΟΗπβΙαβ, οΐίίΐίι εΪΓεαπιείβοδ εοπίε
671 ε ά. ΟηπβΙαβ, ςιιο δεηβα
οΗκιβτυβ. ΙΝϋΕΧ
εχείΙ&Ιυβ β ηιΛίβυβ 671 6; 672
α ο. (.1ιπ5ΐιΐ8, ηκιΙοΓυηι οηιηίατη
βοΐιιΐίο 672 ο. ΟΗπβΙιιβ, αΐ>
Αη^είο ΓερΓεβεηΙδΙιΐΓ Ζ&ε1ΐ8Π8ε
673 α ; α ^βα .ίοβειίεε £1ΐο
675 ο. ΟΗηβΙαβ, ρπιεάϊεϊΙυΓ βρίπ-
Ια&Ιίβ δβεει-άοβ 677 ε. ΟΗπβΙιιβ,
ςαβΓε ηοιηϊηείιιι- 8ει·νιΐ8, Οήεηβ,
1ι&ρΪ8 677 ε; 678 α ο. ΟΗπβΙιιβ,
ηιΐΒτε ρΐεηι» οεαίϊβ 678 ά.
ΟΗπβΙιιβ, ηιοΓίί άβηάυβ ρΓ&εάϊ-
εϊΐυι· & ΖβεΗβπβ, 679 8. ΟΗπ8ΐιΐ8,
Οπιεεπι βιιβπι ρπιεο'ϊχϊΐ 680 ά.
ΟΗπβΙιιβ, νεπιπι Ιιΐιιοεη, ίηΐιιβοπο
ηοη ε^εηβ 683 ά. ΟΗπβΙιιβ, βΐ
Κεχ εί βαεεΓάοβ, & ^βα £1ίο
«Γοζεά'εΐι, εί Ζοι-οΗ&Ηε] ρΓβεί^υ-
ΓβΙιιβ 686 & ; 705 ά ε. ΟΗηβίιιβ,
<ΐυηηι {*τ&ΐί8πι £Τ8ΐΐ8ε Εε^ΪΒ βιιΗ-
βΐϊΐυεπί 688 α. ΟΗπβΙιιβ, ηονϊ
ΙεπιρΚ βΐ ΑΓεΗϊΙεεΙαβ εί £αηά&-
πιοηηιπι 690 Η. ΟΗπβίιιβ, ηιΐ8Γ8
ρεΓ βγπιοοίιιπι βΙβηηϊρΓβεβ^υΓ&Ινιβ
691 α ε. ΟΗπβΙιιβ, Κεχ βείεπιαβ
691 ά. ΟΗπδΙοβ, ςυ&ι-ε βερΐεπι
οειιΙοΒ Ιιαίκτο άϊεαίατ 692 8.
ΟΗπδΙϋΒ, (ΙΐΙΟΒ ρθρΐΐΙθ-3 II) 11 1111111
εοημιηχίΐ 692 ο. ( ΙΗπβΙυβ, ρΙυπιΗο
εοιιιρΗπιίιικ 698 ο. ΟΗπβΙιιβ,
8»οεΓ(1θ8, δαίυβ οιηηίιιηι, νίεΙΟΓ
<1ί;ι1)ο1ί εοΓοη&ικΙυβ 706 α ά.
ΟΗπβΙιιβ, Γβάϊχ ΓκιΙιιπιο ηοναε
ηοοίβ, 707 α. ΟΗπβίιιβ, φΐβ
ςΙοΓΪ» 3βπι τε^ηβηβ ίηϋΐιαίιιι· 707
ε ά. ΟΗπβΙιιβ, ιιπβπι εχ ϋιίΒΗιιβ
ΕεοΙεβΐΒπι ίαείεηβ, Ρι·ορΗεΐ8πιπι
νειΊ>& ϊπιρίενϊΐ 708 β. ΟΗπβίιιβ,
ζεΙ&ΐιΐΓ ΕεεΙεβΪΒΐη α 8ηΐ»ηη
νβχΒίβπι 714 ά. ΟΗπβίυβ, Ροχ
ηοΗίβ, εί νΪΓ^α ίηήπηοπιπι 716
(1 ε. ΟΗπβίιιβ, ηϊΗϋ Η&Ηεί ϊττ>-
ροδίίΐιίΐε 718 8. ΟΗπβίυβ, εί
ΚΕΚϋΜ. 655
Οπεηίεπι εί Οεείάεηίεπι βαΐνβοβί
ΙηεβπίΒίϋβ 718 ε. ΟΗπβίυβ, ηοΗίβ-
ευπι ΗίΛίΐ&ηβ, ββρϊοϊ ροίεβί 718 ε.
ΟΗπβίυβ, ρει- Ρι-ορΗείΒβ Ιοουίυ.8 εβί
719 ε. ΟΗπβΙιιβ, ΟΓ&ΙΪΒΒυΐβ 722 &.
ΟΗπβίιιβ, ϊιίειη εβί εί ^τβηαιη
εί Π)3ηϊρυ1ϋ8 722 Η. ΟΗπβίιιβ,
ροδί ΒίΗίείίοηεπι πΰββυπιβ εβί
οεηειίΐοΐϊοηεπι 723 (1 ε. ΟΗπβίυβ,
εχ .Ιαιίβε βεπιίηε ΟΓίαβ 724 &.
ΟΗπβίυβ, εοη6(1εηΙί»ιη ροβείί βυοβ
724 1) ; εί νεπίβίεπι 725 β.
ΟΗπβίυβ, ^υηΐο ΙΐηίΙο ΙβείΒη
^Ηεί 726 ε. ΟΗπβίυβ, Εοε1ε8Ϊ&ε
ιιιιιηΐδ εί πιαεεηα 734 Η ; 735 8.
ΟΗπβίυβ, ροβί ΙηεβπίΒίίοηεπι
οειιΐίβ 8ϋΐ3 80Ο3 οΗβεπτ&ί 735 ε ;
βί δίοηεαι ρΓ&εβεηβ §8υάεΓβ
ίβεϊί 736 8 Η. ΟΗπβίυβ, ευπτίΒ
Ιιείΐίεοβ άϊβρεηϋΐ 737 I) ο.
ΟΗπβΙιιβ, βϊηε <ΐηε Γε§?ΐ8ΐιΐϊ·ιΐ3 εβί
738 β. ΟΗπϊΙυβ, εχ ϊηίεπιο Ιβευ
βαοβ επιΐβίΐ 738 1)8. 0ΗηβΙιΐ8,
άαρίίεΐ πιεηβυΓΒ βιιοβ τεηιυηεΓΒΐ
739 ε. ΟΙιπβΙιΐΒ, ρΐιινί&ε «ρϊπ-
ΙΐΙΛίϊδ 8θ1ΐ18 ΒΙΙΟΐΟΓ 746 I). 0ΗΠ81Π3,
ρβειι^ορΓορΗεΙβί, υΐ ΟΓβεεοβ,
ϊΐΐάΐΟΒί, 8^1103 61108 ΠΐϊδεΓΒΐΐΙΓ
746 ε; 747 β. ΟΗπβΙιιβ, Αρο8-
Ιο1ΐ3 8ΐιΪ8 ρΓ&εβεηβ εοηΐΓβ ΟΓΒεεοβ
ΒΐιχίΗιιπα Ιυΐΐΐ 748 ο ε. ΟΙιπβΙιιβ,
ςιίΒηΙϊ 8ΪΙ 8ΐιΪ8 ε&ιΐ3Β μιιικίϋ 751
β ΟΗπβΙιιβ, ςιιί ρεεεβίο Γεπιοΐϊ
εΓ8η( α Όβο, ρΓορίηα,ιιοβ (ιιϋ(
752 β 1). ΟΗπβΙιιβ, ΓεόεπιρΙοδ
ίΤΓίΐΐίη ιϋιίΠοίΐΐ 753 ε ; εί ρΓβε-
νβΙεΓε ίβεϊΐ 754 ο. Οΐιηβίαβ,
ΡββΙογ οοηιΐ3 β ΖβεΙι&ΗΕ ρτβεάίε-
Ιυβ 760 βί). ΟΗπβΙιιβ, & £Γβ£β
$ιΐ8 άεβεΓίυβ 760 ε. ΟΗπβΙιιβ,
ίη πίΒηυβ Ιιοίίίιιπι ΐΓβϋίΙ βιιοβ,
ίπιροεηϊΐεηΐεβ 760 ά β. ΟΗπδΐιι*,
656 ΙΝϋΕΧ
φΐβχβ άΊι&β ροδί ΙηοβΓηβΙίοηεπΊ
ΥΪΓ^ίΐβ η3θε&1 761 ο ά. ΟηήβΙυβ,
ϊη υηα οαιιία άιιαβ &Γε£ε8
ρΕβείΙ 762 ο. ΟΗπβΙυβ, ΙηοβΓ-
ηα(ιΐ8, νίπ^β ϋεοοπβ, ρΓ8βπ§η-
πιΐιιβ 766 1). ΟΗπβΙπβ, ςυϊά
Ιηε&πικΙαι ρπ> ηοβίβ εββοβπΐ
766 α ΟΗπ8ΐιΐ8, ςαβπι πιεΓοεάεπι
β εηϊβ, αυβιη α 3ηάα, 8εοερεπΙ
766 άε. ΟηπβΙιιβ, ϋειΐ3 νεηιβ,
εχ νεΓΟ ϋεο ; εΐ άε Εε^ε, εΐ
Εναη^εΐίο, βιιοβ ίηβίπιχίΐ 769 α.
ΟβηδΙυβ, νεηιβ Εαοίίει·, ίηαπιιιηάΒ
οπιπία άίββίρατίϊ 788 ε. ΟηήδΙπδ,
αυοηιοάο ήιεπί ' §εηεΓ8ΐιΐ8 ; '
ςιιαε Ιηο&ι-η&ΐυβ οοη& εδεοεπί
791 1)0. ΟΙιηβΙυβ, αιι&ε ρ&δβαβ
ίυεπί ρΓο ηοοίβ Ιίοεηβ 791 ο ά.
ΟΐΓΪ8(ιΐ8, Βοηυβ ΡββΙογ άειηοπ·
8ΐΓ&ΙυΓ 792 1> ε ; ρεΓευΙίεη-
άυβ Ι&πιεη 792 άε. ΟηπβΙιιβ,
αά ίηάίοηάαιη άεβεεηάεηβ άεβ-
0ΓΪΙ>ΐΙΐ1Γ 799 ΟΗπδΙϋδ, 8
ϋ^νίάε ,Ιηάεχ νεηίυηιβ ρΓβεάί-
είΙυΓ 799 ά. ΟηπβΙυβ, ίρβε βυίβ
ίη εβείο Ιηχ άίεβψιε άνηηι
ίίιΐυηιβ εβί 800 ε. ΟηηδΙηβ,
ςυ&Ιεηυβ ηοηο εβί, Ιεπιρυδ ^ικϋοϋ
ηεβείΐ 800 ά. ΟΙιπβΙιιβ, φίβηάο
δίΐ νεΓε Γε^ηβΙαιτιβ 803 ο ά.
ΟΗπ8ΐιΐ8, ίρββ ηουίβ εβί Κεβητ-
τεείϊο, ίρβε νϊΐα, ηοβ, Ιαηφίαπι
ϋ ςιιί Ιειτ3ε ίηι^εβ οοΐΐΐ^οηΐ;,
ϊη ηοιτεο οοείεβίί εο11ί§ί ρβΓβί,
Ρ1ιινηΐ3 ρ&οί8 810 άε; ]ιΐ8ΐϊ£εοΙΐ
ίη Εο βεεηορε^ί&πι οοβεΓνβηΙ
811 8. ΟηπβΙαβ, Οεηΐίοιιβ εχεα-
β&Ιίοηεπι βάεηιίΐ 812 β. ΟηηβΙϋβ,
ηοπιίηε Αη^εΐιΐδ, πβΙιιγε Ώεαβ
817 1)0. Οηπβίιιβ, & ΙεδΙβπιεηΙο
ΕενίΙβπιπι π^ιΐΓΒΐυβ 836 θ; &1)
Β£ηο Ραβεΐι&ΐί 836 ε. ΟΗπεΙαβ,
Κ Ε Κ 17 Μ. ς-ΗΗΐβτυβ.
ίηε&Γη8ΐ8 νεηΐββ 837 ά. ΟηήβΙαί,
Εε§ΐδ εοηβιιιηιιιαίίο 837 ε.
ΟΙιπβΙιιβ, ςυαη(& ηοοίβ ρΓβεβΙί-
Ιεπί οεικ-ποία 849 I). ΟΙιπβΙαβ,
αηο βεηβα βίΐ ΤεβΙβηιβηΙί Αη^εΐυδ
850 ο. ΟηπβΙαβ, η&Ιιιπι, ιιΐ ϋεω,
ίηαβρεείΒοϋίδ, νίδϊοίΐίβ ρεΓ οαπιειη
ί&είυβ εδί 851 ο. ΟΗπβΙαβ, Ίξώ
εοηη&Ιοπο οοοαρ&Γ&Ιιΐδ 852 Ι'.
ΟηπβΙιιβ, Ιρβε εβί εΐ&τΐδδίιηαπι
βυοηιπι ίηάΊιηιεηΙιιιη 853 αϊ).
ΟΙιπβΙιιβ, βοΐ ,ϊυβίίΐί&ε εΐ ϋΐυπιί-
ηβίίοηίδ 866 ά ε. ΟππβΙαβ, Γ3(1ϋ8
(Ιίνίηαε δοίεηΐίαε βαηείοβ ϊΐΐαί-
Ιπιηίί 867 4 ΟηηβΙυβ, φιο-
ιηοάΌ β&ηίΐ&Ιεπι ίη αΐίδ 1ΐ3-
1)εοΐί 867 ε. ΟΗπδίαβ, 8 Μοβε
ρηιεάίεΤαβ 869 ε. ΟΙιηβΙι»,
ρΐεηίΐυάο εΐ Εε^ίβ βΐ ΡτορΙιεί-
βηιπ» 870 ο. ΟοηβΙαβ, νχάι
Ι)ευ?, Ιηε8Γη&Ιίο, &ο.
ΟαήβΙυιη βά 88ηο1ϊηθ8ΐϊοηεπι εΐ
ρ&Γΐΐεϊρ&Ηοηεπι νίΐ&ε ρΓοροηεαΙεβ,
ορεπιπι Ιΐινπιίαπι» οοηοπιπι Ι11Ϊ
οβΐπηιυβ 854 8.
Οϊϋείιιηι, νεβίίηιεηΐϊ ρεηυβ, ροεηί-
Ιεηΐϊβε βγοιοοίαπ), ρβεααορΓΟ-
ρΐιείίδ υβϊΐ&ΐαιιι 790 ο.
ΟΪΓΟααιοίβϊο, η8(ιΐΓ8ΐη οβηιαίειη Ηαπιί
άερηιηεηβ, οιιπι βυοϋαιϊΐ&Ιε Εναη-
55ϋ1ϋ οοηιρ8Γ&(ιΐΓ 424 ά ; ηυβε >ί(
νεΓβ 469 ε; 772 ο; ε8πι β^ΏΟβεβΓε
ςαϊά δϊΐ 470 ο ; ουπι ρΓβεραΙίο ϊη
υηίοηεπ) 8ρίιϊ(υ&1επι οοπαιηΐβΐβ ϊπ
ΟηπβΙο 473 ο; βρίπίαβίίβ ςαβε
βϊΙ 494 ε ; α 8ερηοτ8, εΐ 3
ροβΐ Μοβεη ίαοΐα, ρείην βάΗϊΙ)ίΐ8»
ίνρνιβ ΟηπδΙϊ, 559 8 ; βρίπΐηβΐίδ,
οΪΓουαιεϊδοβ ΟηήδΙϊ ροδβεββϊοηεδ
ίβοΐί 672 ο.
Οίνϊΐε οεΐΐααι, ίη βυρρίίείαπι ΙβΓβεϋβ
ρΓ3εάίείΙιΐΓ 452 6.
ΟΟΝΡΕ88ΙΟ. IΝϋΕΧ
Οϊνίΐ38, ηααβνίβ ρεΓ ϊηνοε&Ιϊοηεπι
ΓΗνίηί Νοπιίηϊβ 88ΐν&η ροίεβΐ
449 ε ; ηαΐΐα ρεΓ ίταυάειπ &ά]α-
νβΙϋΓ 450 Ο ; ϋβϊ, ρβΓ ΗΪ6Γ08θ1γ-
τηβη αάιιπιΙ)Γίΐΐ3, εαηοίίβ ραΐεΓαοΙα
548 αΙ>.
ΟΙίίπιοΓ ηεααίΐίαε αά ϋεαπι βαΓ^ϊί,
ςαϊά 369 1).
Οίααάα, ;ιηίιιι«1ίη ςα8Γε ποη ϋεο
οπεΓεη<ΐ8 826 ε.
Ι.Ίίΐιΐίΐιπι, βεΓρεηΙαπι, ρΓΟ ΙηίεΓηο
άίείαπι 472 ά.
Οΐβναβ, εχ ϊρεβ ϋοτηίηΐ Οαεε, α
Οοηβί&ηΐίηο νεηεΓδΙϋβ 813 α.
ΟΠβ&ηαβ, ίάο1ο1&Ιη8ε ίεΓνοΓεπι εχ-
ρππιΐΐ 109 1); 110 ε; 3υ<ϋςϋ
άϊνίηϊ βϊ^ηηηη, αΐίεηϊ^εηϊβ ρ&Γ&ΙαΓ
865 ;ι 1) ; ϊίοιη ϊάοΐοΐαίπβ, οί
Η&εΓεΙϊείβ 865 ε.
Οοείβ, εαπι νϊηβεείϊ, δίνε ανϊβ ραδδΐβ,
οΙ)1&18 άίίβ &1ίεηίδ 59 β.
Οοείαπι, ρΓΟ Αη^εϋβ εοείιιηι 1ι;Λί-
Ιηηΐίΐηΐϋ ιΐίοΐιιηι 345 1>.
ΟοΙΙεδ, ββεπηεϋδ ιίοιϋΐί, οεε&βίοηειη
ϊόοΐοΐαΐηαε άεάεΓαηΙ 148 ε; ρΓΟ
δαηείίδ ίηβίςηϊοποηβ εεεαηάϊ ογ-
άίηίδ άίείαπι 352 ε ; ρι-ο ορίΐ-
ηΐ8ΐίοα8 επιίηεηΐϊοποαβ 445 οά;
ρΓΟ ρηπείρίβαβ δνη»{το£8ε 560 ε;
ϊΐεπι ρΓΟ ρΓβεροδίΐΐβ Εεείεβίαε
561 3; φΐαΓε ΑεΙεΓηί 561 1).
ΰοΐϋ^&ΐίο, β παίπεΐβαδ ίηί&ηΐϊαηι, &
ρΓεε&ηΙίοαδ, εΐ «ατα ίίχεϊ<.ΊΐΓιυο?,
ιιβϊΐαΐα 158 ά.
Οοίοτεβ, βΐίί 8.1ΪΒ. εχρηαιαηΐ 8εηΪ£-
ηι.ιΐη 659 αάε.
ΟοΙοπΛει, ΙαπιεηΙβΙΐοηϊβ ρΓορΙεΓ
ΙίιηοΓειη εεΐαΐαε ίΪ£αΓ8 500 I) ;
ραΙεηΓΪΙαάϋηίδ Ιγρυβ 605 ε; ϋεπι
βάεΐϊΐβΐίδ, ααοά ηϊ(1ο τείϊείο δεπιρει·
τενεΓΐΐΙϋΓ 605 ά.
ΟοηιιηοΙΐο, ΙεΓΓαε ίαεί» .Γυιίαεϊ» &1>
νοί-. π.
Κ Ε Κ υ Μ. 657
Αε^χρΙο εχειιηΐϋ)ΐιχ 480 ε ; σιοη-
Ιίαπι, ϋεο ΓαείΙΠίΉΒ 482 I) ; ϊίειη
Ιοίίαδ ιιηππίί 482 ε.
Οοιηιηιιηίε&ηΙίίιΐδ (μι ηε ρΓίΐεπιϊ&,
ςη&ΐεδ ίτα^εβ εοπίδ οαδεί ΙεΓΓα
ρΓοίεΓεηΙ, ϋεο ΪΓΠ^&ηΙε 860
άε.
Οοποπιαηίο, δ&ηεΙοΓαπι εαπι ϋεο
52 ά; ηοη εβί ηίβί ρεΓ ΟηΓίδΙηπι
53 1); &ά Ηυποβηβπι νίΓίαΙεπι
ηεεεδδΕΓΪΒ 88 β ε ; ρεΓ δρίηίαπι,
ΟηπβΙΐ ηι ιι ηιΐ5 101 α; οιηηίηο
Μτνηικίιι 137 α; ίπιρΓΪππβ αά
μ-ι-αΐίαιη ηεεεδδαπα 142 ά; 160 ε;
βϊηε δαηείίΐαίε ηιι11& εβί 163 ά ;
νεΓε άεδίάεΓΒηΙΐοαδ δοΐιιπι (ΙηΙιιγ
172 ε; δαίίεΐαΐεπι ηοη ηαοεί
195 »; εαπι ΡβίΓε, εΐ Γίΐϊο,
δρϊηΐυαίίβ εΐ ρεΓρεΙιια 491 ά;
ηιιΐΐί 1)οηο εοπαραΓβϋάα 636 ε ;
ραηΐβ ϋίνίηί ηιγδίίεα εεΐ 688 ε.
Οοιηιηιιΐίΐΐίοηοδ, ϊ. β. εοιταρίί 3α-
άίεϋ ιηειτεϊ ίηί<μι;ι, εοηάεπαη&Ι&ε
303 ε.
ΟοηεερΙίο, δρίπΙα&ΗΐεΓ άβ ρεεεαίο
άίοΐυπι 186 α.
Οοηεϊβϊο, α δ8εεΓ(1οΙίοηβ κίοΐοΐκίπδ
ηδίΙ&ΐΒ 115 1); 118 β; 124 &.
Οοηείυδίο οοπίίί, ρΓΟ £(1υεΪ8 (Ιίοίιιιη
184 ε.
Οοηεηβδίο, ρπ> γπβΙο ϊηενίΐ&οίΐϊ
(ΙίεΙηπι 479 1); ίΐεηι ρΓΟ Νοβεηί
άϊΐανϊο 479 ε ; ϊΐεπα ρΓΟ ΟΗπβΙΐ
Ιηε&πΐ8ΐϊοηε 479 ε.
0οηάεπιη8ΐ:ίο, ρεεεβίί, ίη Αϋβηιο
ρΓΟΓηηΙ^βΙβ, ϊη (ϋηπδίο (οΙΙΗαΓ
552 ε.
Οοηίεδβίο. βϊηε επιεηά8(ίοηε νϊίβε
εβί ηίΗΠϊ 408 (1 ; εαπι νεΓ8 εΓα-
οε8εεηΙΪ8,πΐ8^ηί 410 ε; εεεαηάαπα
Ιιε^ειη ρτο νο1αηΐ8ΓΠ3 οΐιίαΐίοηΐ-
1)ϋ8 (ΙίεΠιιη 290 ε.
4*
 658 ΙΝϋΕΧ ΚΕΚυΜ. ( ΟΝΚΙΟΕΧΤ1 Α.

Οοη&άεηΙΪΒ, εΒΓηβϋβ ΓερΓεηεηάϊΙϋΓ, £ΓβΙβ 219 ά; γοοογϊ ρΓ&εροηϊΐαΓ

βρίηΐυαίίβ ΙβιμΙβΙιιγ 511 ά; 513 εοΓΒΐη ϋεο, 299 ε; 301 β; ηυίΐηΐί
ο ά ; βάεΐίοαβ οιηηίΐηι* οοηνεηϊΐ βϊ^ηϊδ άίδΙίη^υΒίϋΓ 501 ά; Νϊηβνί-
723 β; 724 1). Ιβηιπι άεβεηρίβ 501 ε; ρεΓία^απα
ΟοηββΙίΙΪΒ, φΐο βεηδϋ ϊηβίΒΓ δβρυΐεηη ηιείϊαβ (μΐΒΐη ηιοηΐεβ νεί εείΒΪδδϊπιϊ
(μιϊΐηΐϋάηηι ίυειϊηΐ ροδϊΐΒ 492 ά. 587 ε.
ΟοηήβΙοπυηι, άε ΕεοΙεβίΒ πιείΒ- ΟοηΙιίΓΟΒίίο αηίηηβε, ρεεε&Ιί δΐιρ-
ρηοπεβ άίεΐυπι 767 ε ; <1ε βτ&ΙΪΒ. ρΐίείυιη 552 ε; ίη ΟηπβΙο βυοί&ΐίΐ
ϋεϊ ροΓ^Βίοπα άίείυπι 852 ο ε. 553 βο.
ϋοη£Γε£&Ιίο, ρΓΟ εοηεοΓάΪΒ βηϊπιο- ΟοηνεΓβίο, εί ΙίπιοΙίδ, εΐ ΟεηΙίαιη,
πιηι ιΐίοΐιιπι 414 ε. ρΓΒβηυηΙϊ&Ια 192 άε; νει-α εβί
Οοη^Γε^&Ιίοηεβ,ϊ.ε. άβεπιοηηηι γο&Ιο- ββ, ρεεεβίΒ ρΓΒεΙεπίβ ρΓθ}ιε«Γε
ταπι, ρεΓ ΚεβϋΓΓεεΙΐοηειη ΟηπβΙί 218ε; 1ί ηςυ<ΐΓ αηι »ά ΡβηΙεεοδΙεη,
άϊδδϊρΒί&ε 615 ά. ρΓ&εάίεΙα 616 Βε; ΐΐεπι ΟεηΙίιιπι
Οο^α^ΐαπι, νίάε Μαίπηιοηίαιη. υηϊνεΓβ&ταιη ίη Εεείεβϊαπι 617 βά;
ΟοηηαΙήϋπι, βρΐηΙιΐΒίε, άεδεπρίιιπ» 8ρΐπΙυα1Ϊ9, ΡΓορηεΙβε &ηίπιί εΐβ-
52 1). Ιϊοηεπι δί^ηϊβε&ηδ 694 ε ; 700 β ;
ΟοηβεεΓ&πιηΓ ϋεο, βπιοΓβηι εΓ§3 00Γ(1ί3 &ά ϋεαπι, ϋεϊ ^ιιβίΐϋαζη
ΙΙΙαιτι εχεοΐεηΐεβ εΐ νοίαηΐβίεπι ραΐείαεϊΐ 864 β.
ΙΙΗυβ ίβεεΓε εχορίβηΐεβ 853 ε. ΟοηνΐνΐΒ δ&ηα&τίΐ&ηοηιη άεεοπρ(α
ϋοηβεοΓ&Ιίο, νεΓΒ βρίπΐϋαϋδ άεβεπ- 315 ε.
οϊΙιιγ 853 ε. Οογ, ϋεο Βρεπεηάυηι 219 ά ; άϊνΐηα
ΟοηβοΜίο, ηαΙίΒ ηοη Βοηιίιιο ηο(& ΟγβΙιβ ΪΓη^Βίνιηι, α,ξτο, ηοΓίο,
188 Ι»; νεΓβ, εβί ίη ΟιήβΙο νϊηεβε, εοπιρβΓΒΐιΐΓ 222 ε ; εοη-
188 ε. ΙπΙυηι & άίπιρίϊοηε πιοηϋιιιη
■ ΟοηβίΒηΙίηυβ, ΙπαρεΓΒίοΓ ςαεηα ηοηο- ρΓ3ε%ϋΓ3ίυπι 798 ο ε ; ϋεο άαη-
Γβηη Ουεί άεάεπί 812 ε; Ι&ικΙβ- άαπι 819 β ά.
ΙυΓ ρτορΙεΓ ρίοΙ&Ιβπι ϊηβί^ηεπι ΟοπηΙηϋ, β ΐΓΒάίΐίοηίοαδ ΡβοΙϊ τεεε-
813 I). άεηΐεδ τερΓεηεηβί 314 β.
ΟοηδαπιηΐΒΐϊο, ρΓΟ εαΐΒΓπίΙ&Ιε ίηενϊ- ΟοΓηυ, ϋίνίηί ^άίεϋ δγιηοοίαιη 433
ίβοΐΐί 479 1); ρΓΟ άίΐυνϊο Νοβεηϊ, 1) ; ροΐεηΐίβε βϊνε τε^ηί δί^ηΰπι,
479 ε; ρπ> ΙηεΒίτίΒΐίοηε ΟηηδΙϊ ββερε εΐί&πι βυρεΓοΐαε, 664 ά.
479 ε ; ρΓΟ υηίνεΓδΒ ρει-ηίάε ΟοΓηιιβ, ρτο ίοΓίϊΙαιΙϊηε (ΙίεΙαπι 321
θίοΐιιπι 592 ά. ε ; 5βη6ΓΒ1'1εΓ> ςηίά δϊ^ηίδεεηΐ
ΟοηΐΒππηβΙίο ΙδΓβεΙίδ, πΐΒΐηηιοηϋδ 556 ο ; (1ε ϋεο ιΓιεΙ.ι, ςιιίά 556
ίΐΐίείΐΐδ ΒβεπβιΙιΐΓ 842 ε; 843 βΙ). ε ; άε ΒβΙβηβ, ςαίιΐ 556 (1 ; ΐΐεπι
ΟοηΙεπ)ρΙθΓ65, ϋεϊ, ηοη ίπιραπε άε ΟΗηδΙο, ηιιίά 557 β ; α Ζ&-
ενβάεηΐ 139 ά; ϋεϊ, εΐ Εοείεβίβε, οΗβγιβ νίβΒ, βιιΙ ςιΐΒΐιιοΓ ιηυηάι
Ίιΐ(Ιί(·3ΐκ1ί ρΓΒοάίευηίιΐΓ 618 ε ά. Ιπιρεπα δί§ηί6ε3ηΙ 644 ε ; βιιΙ
ΟοηΙηΐΒ, ηεπιρε πΊιβ δϊοηίβ, άοπιυπι ηααΙαοΓ .ΙικΚιεοππη ορρΓε8?θΓ65
βεείρίεηάβ 429 ε ; 430 1). 645 β ; βεαεΓε ςαίά 8ΪΙ 665 ε ά ;
(ΌηΙπΙίο, εοτάίδ, ηοη νεβίίαηι, ϋεο 666 ά.
ογκυβ. ΙΝΌΕΧ ΚΕΡνϋΜ. 659

Οογοπβ, εί ΟηπβΙί εί ΟηπβΙΪΒηοπητι ΟϋΓΓϋβ, ί.ε. βεΙΙβΙΰΓεδ ίρβϊ, ενετίεηάϊ

ςιιαίϊδ 8ΪΙ 706 ο ά ; 707 ά β. ρΓ&ε<1ϊευηίυΓ 648 ε ; 649 ε ; 650
ΟοιτεεΙίοηίβ ίεπιριΐ8, <1ε ΑάνεηΙυ β ; ρΓΟ ίηοιίΓδηΙίοηίουβ ηοδίίυπι
ΟηπδΙϊ άϊείχιπι 829 ε. (ΙίοΙυηι 737 ο ε.
Οοιτερίϊοηϊδ, (1ϊε8, ααϊίΐ δίί 86 ο ; ΟαβΙοάΪΒ, ΡΓορηείΒπιπι, ηιεηΐεπι ν8-
88 ε. ειίΒηι εί βυβίίηηεπι άεηοΐβΐ 532 β ;
ΟοττυρΙίο, _]ΐι<ϋοϋ ϋεο εχοβΒ 422 ο ; ϊΐεπι βρϊπΐϋβίεπι ϊη εοτάε οΙ>βει·-
^βΙϊΙΪΒε, 1ε§ϊδ εβί εοιτιιρίίο 520 νβΐϊοηεηι 574 8.
(1 ; ^ικΐίειιιη ,Ιιι<ΐ8εοτυπι τερΓε- Γυβίοίΐΐαε, ί.ε. εοηβυείαάίηεδ βαοει*·
ηεη(1ϊίιΐΓ 520 ε ; 8βεεΓ(ΙοΙιιπι Ιδ- (Ιοίυηι δοΐεηηεβ, βο ϋδ ηε^ΐεείβε
ΓΒεΙϊδ, εϊΙ)ϊ ίρβίβ εχίΐΐο ίαϊΐ 610 ε. 589 8.
ΟκβΙογ οπιηΐϋπι, <1εβεΙ Κεχ οηι- 0)τεηε, ςαοά ίη δΐηυ ΙβΙεΓεΙ, 8 ^·
ηίιιιη Ιΐ8ΐ>επ 300 β&. άβεϊβ εοηίαπιείΐοβε 'ίονε8' ηοπή-
ΟεβίιΐΓΒ ί(1εο εΓεβίΒ εβί, υΐ &ά ηβΐ8 348 ε ; υι·1)8 ίΙΙοβΙπδδΐηΐΒ,
ΟεΒίοτεπι άηεεΓεΙ 181 ε ; Ο'ηπβ- Ρηοεηϊεαπι ϊηεηηΒοαίΒ 596 ά ;
Ιυπι Οαείβχυιη άεβενιΐ 338 α ; 597 ε.
ςυο βεηβυ νοεεπι εάετε νϊάε&ΙϋΓ Ονπΐΐιΐδ, ηυ&Γε βεπρβειϊΐ 2 1) ; Ηΐε-
539 ε ; ροβΐ ^άίείυπι βηρτε- Γ&ΐεπα βεηβιιιη (ΙεΓεηάϊΙ 11 ; εόϊ-
ηιαπι ΓεΓοπη8ηά& εδί 800 ε ; ίίοηε δερίυβ^ηΐβ ϊηΙεΓρΓεΙϋπι
801 η. ιιΙίΙϋΓ 18 1); Ηοβεβε ρποΓεηι
ΟεΙβ, ΗεΛ&Γαιη οάοπυιιβ ίηβί^ηί» ρβΓίβιτι ΓεεοΙΙί^ίΙ 63 ο ; εΐεείΐ
596 1) ; εχίΐίο άενονείιιτ 597 ε. ροριιΐί (Ιαι-ίΐίίΐιη οΙ)3(υρε8εί(:, 104
ΟτεΙεηβεβ, ρΓΟ Ρηοεηίείοαβ ροβίΐί ά ; ηηοηιηάαηΊ άβ νεΓοϊβ Ργο-
596 8 ; 597 ο ; ϊΐεηι ρι-ο Ι^ϊΒνοϊθ ρπείβε Απιοβ νϊ. 10, βεηΙεηΙΪΒπι
596 ο. βνεΓΒΒίυβ 319 ε ; ^οη8ε ρΓβε-
Οποπιπι, ϋίνϊηϊ Ιικίϊεϋ Ιγριΐδ 348 ά. ί8ΐαβ, άε ϊηΙεΓρΓείΒΐίοηε Ιχρο-
Οτηχ, ίηδΐηιπιεηΐιιπ) ίΓΪατηρΙιί βοϊ ηιηι ςυ&εάΒΐη ββρΐεηΙεΓ ίηβΐϊ-
δβίν&ίοπ ίιιίΐ 25 1> ; α Ιί§;ηο ίη ΙϋίΙ 365 ε ; ρππιο ΙϊΙεΓβΙεπι,
αηυαβ &πΐ8Γ&8 ϊιηπιΪ880 ρΓβεβ^ιι- άεϊηάε 8ρίη(υ&1εηι 8εη8ϋπι εχρίϊ-
γβΙβ 347 I) ; Εεείεβίβε £ΐοπ& 623 ε8Γε βοΐεΐ 335 ε.
I) ο · εί οβεηϋεπιηΐ .Ιικί&εϊ 679 8 ; ΟγΓαδ, .Τικ];ιοο8 ίη ρβΐπβπι άίηαϊΙΙεηβ
βυΐ) β^νίΓΛ ίονε&ε ρΓβεάϊεΐΒ 679 1ιιικ1;ι(ιη· 29 ο ; 123 β ; 165 ε ;
;ι 1) ; .Ιιιώιοί*, ίη εο ίηεϊάεηΐίίυβ, 201 β ; 232 ά ; 294 (1 ; 350 ε ;
ίονεα, εΓεάεηΙϊΒυβ βαΐυβ εί 1&ε- 460 ά; 463 6; 548 β ; 595 ε;
ΙϊΙϊβ 680 1> ε ; ρΓο ίηβϊ^ηί εβί 627 β; ϋεί βεΓνυβ 165 α; ςαβΓε
£εε1ε8ΪΒε 751 ε ; ίηνεηίβ, ευπι Ιεοηϊ εοπιρ&Γ&Ιυβ 165 <1 ; 495 (1 ;
εΐβνίβ ΐηβχίβ, ΙεπιροΓε ΟοηδίΒηΙϊηϊ (<ι1κ'Πΐ;\(·ιι1ιπη Ι)ανί<1ίί 8υ8εί(8ΐ)ί(
812 ε. .Γικίίΐοοβ ΐη ρΒίΓΪβιη τεπιϊΙΙεηβ
ΟυοοΛίΙβ, .ΓοηΒβ, ϋεΐ νοίαηΐηίε εοΐα 350 ε ; Ιυθ&εοβ ΙίοεΓΒΐϋηιβ ρΓβε-
ηοη νεΛο εΓε&ΐΒ 387 1). άϊεΐυβ εβί 493 ε ; ΐΓ&ε ϋίνϊηβε
(Γυΐραε .Τικίκεοηιιη ρποτεβ ρυΓ^βΙαε ίη Ββογίοηεπι ϊηβίΓυπιεηΙϋΐη 463
βϋΐιΐ ρεΓ εβρίϊνίΐβίεπι 714 1). 1); 489 &; εβπι ίβηηιιβηι 1α(υπι
4 Ρ 2
660 ΙΝϋΕΧ
οοηειι1ε3ΐ 463 ο; Εεείεδίβε, ηοβίεβ
βυοβ εοηεαίεβηΐϊβ, Ιγρϋδ 463 β ;
φΐο βεηβα α. ϋεο ΐΏβηά&Ιϋβ 489
I) ; Ιβοηϊ οοπιρ&ΓαΙαΓ, ίη Νϊηενεη
ϊηδϋίεηδ 495 ά; 'ϊηβυίΗβΓε' άίεί-
Ιπγ, ΙίοβΓ&ηβ ^άοεοδ 495 ε; Ινραβ
ΚεάεηιρΙίοηΪΒ 497 ε ; ΝϊηενϊΙβδ,
υΐ νϊΐεβ εχευδ838 εΐ εχηδΙα8, άϊδ-
ρεΓάίΙ 498 ε (1 ; εΐ Ιειτοποαδ, αϊ
ίιιηιο βρε», εΙ νϊ, ΝίηενίΙβδ ορ-
ρΓεδδίΙ 503 ά ε ; πιιίΓοβ Νίηενε?,
υΐ ΓΠ&ΙϋΓΟΒ ήειίδ, ίβείΐε άεεαβδίΐ
510 ε ; ΑβδγΓΪϋδ ΒΓ^αϊίαΓ, ιιΐροίε
ε ΡεΓδίβ ρΓο^η&Ιϋδ 514 α; εοη-
δορίνίΐ Νίηενίΐ&δ, εεα 8&1&1108
^άβεοβ 514 I) ε ; Β&ΐινίοηειη
είΐρίεηβ ΟΙιηδΙϋπι Ιπυπηρη3ΐ>1εΐϊΐ
ΓείεΓεηβί 533 ά; 536 ά ; 537 β;
538 1) ; ευπι εχειχίΐιι δΐιο, οεΐ-
Ιιΐίππηι δβενίδδίΐϊΐϊδ εοηηρΒΓβΙιΐδ
545 ά ; εβρίοβ τεπιίΙΙεηδ, Κε-
<]επιρΙοπ8 ίνρυβ 548 8 ; ίη Οη&Ι-
(Ιαεοδ, νΐείη88(}ΐιε §εηΙε8 ϊπιρΓεδ-
δϊοηεηι ϊηοϋΓβϊοηε 8ΐι& ^Γβνϊδ-
δίπιαιη ίεεΐΐ 614 ε.
Ό (ΙενοΙαβ 598 β ; Ρηοεηίενιπι εΐ Ρβ-
ϋΑΚΜΟΝΕβ, ΑρΟδΙβΙβε, 8ϋεΙθΓ88 808-
Ιεπιπι 36 8 ; 81) αηϊιηϊβ ρυπβ
ΓεΓπ^ϊυηΙ 45 ά ; ψχαηίβχη ρο-
ΙεδΙ&Ιεπι 1ΐ8οε&ηΙ 76 8 ; ίπιτηυη-
άϊΐϋδ ρηδουπί εοΐίοτεβ βοοβ 128
ε ; 88ηΐ8πίίδ, Ιαάδεοπιιη βίΐνει·-
88πίδ εοπιρ8Γ8ΐϊ 235 ε ; ΟηηβΙιιηι
ΙίπιεοβηΙ 395 ο ; άΌπή πιβηεηΐ,
ροδί ΟηπβΙί αάνεηΐυιη ρεΓ βΒηο-
Ιοπιιη νϊ^ϊΐαηΐϊατη εοΐιίοϊΐί 440 ε ;
ΙγΓβηηίύε 8ΐΐ8 εχυΐί ρεΓ Οαπδ-
ίιιηι 470 ά ; βΐΐεοηηΐ Ι8ηάεπι
470 ε ; ρΓεεερΙ& ϋεί ϊη ηοβ
π)Ϊ8εποοπ1Ϊ3 δΐυρεδεεηΐ 471 β;
ηιιοηιοΓίο δεΓρεηΐίΙηΐδ δίπιϊΐεβ 471
Κ Ε κ υ Μ. ΟΤΚΟΒ.
ε; νϊδο ΟηπβΙο ΓοΓπιϊάβηΙ 470 <1 ;
ρεΓ ΟηπδΙυπι εχρυΐβϊ 495 & ;
ο,ιι&ηΐίδ ίεπ·οποαβ βεπιρεΓ νεχ&ΐϊ
δίηΐ 499 ά ; ρβΓ ΟηπδΙαπο βροΐϊ&ΐϊ
501 ε; ςιι&ηι Γθϋυδΐ8 βϊηΐ πιβΙϊ^-
ηίΐ8ΐε 560 (3 ; ΟΗπδΙϊ ^εηΐϊί, ί.ε.
ΑροβΙοΗδ, ναΙηεΓβηΙιΐΓ 569 ο.
ϋ8πΐ88εεηϊ, ϊηΙεΓ ηοβίεβ <Ιϋά3εο-
πιπι «εεΓππιϊ 236 8 ; ϊηδοϋΐβ
επκίεΐίΐβίε .Γυά&εοδ ΐΓ&οΙαοειηΙ
255 3.
ϋιιιη38εϋδ, δνήβε πιείΓοροϋδ 9 8 ;
εχρυ£η3ΐιΐΓ 80 Αδβνπίβ 92 1>;
145 ά; Κε£Ϊ8 ΑάεΓ ιίΓΟδ Γε^&ΐίδ
250 8; ρεΓ Αεβγποδ εΓεπίΒία
251 ά; β8ερε ϋειιηι οίϊεηιίεο&ί,
βπερε ιηϊδεπεοπίεηι εχρει-Ιιΐδ εδί
254 ά ; ίη ίοεππηαβ θ8ΐ88<3ίΐ35
εΓϋάεΙίΙεΓ 83ενΐεηδ εοηάεηαηΒΐηΓ
254 ε ; 255 α ; ρεΓ Οζϊβηι εΐ
ΗίεΓθ0θ8ηι ροεηβδ ιΐβΐ 255 ε ;
.Τικίβιη ρεΓδεεαΙϋβ, βΐ) Αδ8)ίΠΪ8
εβρίαβ ροβηββ άβί 284 ε ; ρΓΟ
Β&θ)Ίοηβ ροηΐΙαΓ, υΐροίε Οπεη-
Ιεπι δρεείβηδ 310 ε; 391 <1 ;
458 ε ; εΐ (ΙεδεηρΙυδ, εΐ εχίΐΐο
1εδ(ΐη8ε πιείΓοροΙίβ άίοϊΙϋΓ 730 ο.
Ββη, υΛδ δδηιβπΙβΓϋπι ϊΐΐϋβΐπδ 5 β ;
Ιποιίδ, Γε1ϊεΐ3 βιιβ, ηονβπι οεεα-
ρβηΐ ΙεΓΓδίη, Ιι3Ϊ8-8, Λΐο^υε ίιΐοΐα
οοΐαηΐ 134 1>—1 36 ε ; Ιεπ-βε 88ηο-
Ιβε ΙεΓπαϊηϋδ 340 Ι).
ϋβΓΪϋβ, Ιειηρίΐ ϊηεΙ&υΓ8ΐίοηεηι ρΓΟ-
ιηονεΙ: 627 ε; 628 ο; 632 β;
633 ο.
Ό&νΊά, ΟΗπδΙιιιη εχρππιίΐ βεεαηάϋηι
εβΓηεπι, εχ βεπιϊηε ϋανϊάϊδ 62 ε ;
νΐτ δβρίεηδ 302 8 ; ρΓορΙεΓ βάεπι
εΐ ρίείβίεηι Ιηικίηΐιιβ 322 1); ογϊ-
νιηάαδ εχ ΒεΛΙεηεηι 435 ε; ρΓβε-
άίοϊΐ ΓεΛίΗιηι ^□(1αεο^ϋη1 ε εηρ
Ι)Βϋ5. ΙΝϋΕΧ
ίίνΐΐΒίε 528 α; ρΓΟ Ιυά&είδ ρπη-
εΐρϊουβ 780 Ι) ε; 781 β.
ϋεοίΐβ, βηηο βερίίπιο ,ΤικΙηείδ Γεππ'Ι-
ίεηάα 333 α.
Ι)εεειη, ηιιηαεπιβ ρεΓΪεεΙίοηϊβ βνπι-
οοΐιιηι 728 I) ; νϊάε Τη1>α9.
Οεοΐπαβε, δεεοηαΊιπι Εε^επι, ϋεο
άαηίΐαε, ϊόΌΙίδ {Χ3ηδΐ3ΐ&ε 290 ο ά ;
ίαΌΙϊβ άα(αε, άβηίειη ροραΐυπι
ι1εεϊιηηΙ);ιηΐ 298 α ί; 8 $8οεΓ-
<1οΙϊΙ)ΐΐ8 ^άβεοπιηι ηε^ΐεείβε
858 ε.
ϋεεϋηβηΐεβ, β Ώεο, (ϊενονεηΙυΓ εχ-
ίΐίο 582 α ε.
Γ)ε]ίοί ηϊηιίκ ηοη οροΓίεΙ, ςαββΐ ηοβ-
Ιπιηι ββΓνοηιηα ΙΙΙίαβ οοΐίνίδεεηΐε
ϋεο, 111ο εΒδΙί^ΒηΙε 862 ε.
ϋεΙεοΙαΙιΐΓ ϋεαβ, νϊάε Ι,88ΐί1ϊε3-
Ιιιγ.
ϋεηβπηβ, ηυπιεηΐδ, ρει-ίεείϊοηίβ
8_νηι1)θ1υιη 60 ο.
ΌεηΙεβ δίπάεηίβδ, ρΓΟ βη£0Γε ηηϊπιϊ
ίηΙε1%εηάαπϊ 291 ά; 292 ε ;
αυοιηοΰο βίοροΓε ϊηεοΐίΐο βίΚεϊ-
3ηίυΓ 292 ο.
ϋεβεΓεΓε (Ιοηιυηι ϋεΐ, ηαοποιιβ ηο-
εεΐ 635 α ; γογ8 ϋϊνϊηο ρπνβΐ
635 1>ε.
ϋείεΓίαπι, ευ)ΐΐ8 τεϊ 8ΪΙ Ινριιβ 45 ε ;
βρεεϊοβ» φίΒεάιιπι ρΐεπιπίφΐε Ιιβ-
Ιιεί Ιοοβ, Εεείεβϊαπι ϊηΙβΓ ββΓΟΒ-
ΓΟβ τείεΓεηΙΐα 213 ε; (νϊάε 8ο1ί-
Ιυάο.)
ϋεδίάεΓΒΟϊϋβ Ιειτβ, 8 Μ&ίΒεηΪΒ ρρβε-
άίεΐΒ 860 ο ε.
ϋεβοΐβΐΐο απτότατη, ρΓΟ ίηεοΐΒπιπι
ΠΜδεηίδ άϊεΐιιιη 207 β.
Οεδροηββίϊο, ρεΓ 1ε§επι, ΒεΙεπιβε
άεδροηβίΐΐίοηϊβ ΰξητΒ. 52 β.
ϋκυβ, ρ»Γ ραπ ΓεάοϋΙ 4 Ι), ϋειίδ,
Βε^επι Κηεδίη ΐη .Τικίαπι πκΊΐηΙ
8 ε. ϋευδ, ρπ> ηυηΐΐο ΥεΓοαιη
ΚΕΚυΜ. 661
ΙΐΒοεΙ 10 ο. ϋεαβ δυρΓεηιιΐδ
τεείί .Ιικίεχ 13 1>. ϋειίδ, ηυβιη
οοεάΐεηΐΐβπι τεςαΪΓ»! 13 ε. ϋεα?,
αα&Γε δβιιίειη Κε^επι Γε]εεεπΐ
13 ε; φΐβΓε ΑεΗ&ο 14 β. ϋεαβ,
ςαβ. ευπι νεηεΓβΙϊοηε εοηδΐιΙεΓβη-
άϋβ 15 1). ϋευβ, ρεΓ ή^υπίδ
αηΐΙιΐΓ 16 1). Οευδ, 8νη8£0£8ε
ίοΓηίεβηΙϊβ πιΐδεΓεΙιΐΓ 20 ο. ϋευβ,
ΓεβϊδΙϊ ηεφαΐΐ 23 Ι) ; 145 ο;
218 ε; 297 ε. ϋεαβ, οηΒΓε
εβδίΐ^εΐ ΐπιρΐοβ 23 ε. ϋεαβ, ο,ηο-
πιο<3ο εοηΐΓΒ ΙβΓβεΙεπι ρυ^ηΒνεπΙ
ΐρβε 24 β; ,ΙικίΒε ρΒΓεΐί 25 β.
ϋβϋδ, νίΓίαΙεπι, ηοη ιηυΐΐΐϋυάΐ-
ηβιη, εϋΓ&Ι 27 1). ϋβιΐδ, ηε
υηιιιη ηαϊάεηα ^βίιιπι οπιηΐεπι
άεδρΐεΐΐ 27 ε ά. ϋεαβ, πιΐδεπεοι·-
(ΙΐΒΐη ΓεηιϊηίδείΙϋΓ 31 β. ϋεαβ,
ηοη νιιΐί υΐΐίυβ ρεπιΐεΐεπι 32 ο.
ϋευβ, αυΒ (ϋδείρΐϊηβ πΙβΙιιγ 33 β ;
34 α. ϋεαβ, οηιηΐιιιη ειπη ο&ε-
ΙεδΙΐυπο, Ιαπι ίειτεηοπιπι ΙιοηοΓαιη
Ιβγ^ϊΙογ 36 ε ; 38 ε ; 39 ε. ϋεηδ,
αηοπιοάο εΐ ςηΒΓε ΓεδίβΙβί ίηαρϋβ
37 I). ϋεαβ, ίαηηιΐΒΐη ραΙεΓ 6Ηοδ
εαδΙί^Βί 38 α. ΰευβ, ςιίΒηι βίΐ
Ζείοΐνρηδ 38 ε. Πευδ, ηυο ηιοάο
δϊ( ίπΒΐΐΓ&ηάυδ 39 ε. ϋειίδ, ηιιο
βεηδίι 5€(1ικ·α( ϊπιρϊοδ 45 β. Ώευβ,
ηιιοηιοιίο (ΙεβροηδΒνεΓΪί ΙδΓΒεΙεηι
51 ε ; ςυοιηοάο ΰηπδΙίΒηοβ
52 β. Ώειιβ, δαί Ιρδίυβ ε&υβΒ
ηοβ εοηδεπί 57 1). ϋευβ, ΐη Γίϋο
ηο(υδ 57 ε. ϋευδ, εχ ΐηδϊΐβ Ιιοηϊ-
ΙβΙε 808 εδί ηιϊδεΓΪεοΓβ 59 β. ϋεαδ,
ίη ροπ> εοΓάε ΗβοϊΙβΙ 62 ε. ϋεαβ,
ααΒπι ΙεηΙυβ ίη&ήΐ ίη ϊαάίείιιαι
ΙδΓ&εϋβ 64 8. ϋευβ, οηιηίδ 1>οηϊ
ίοηδ εΐ οπ{*ο 70 ο. ϋευβ, βεεαη-
<1ϋπι ορεΓΒ δΐΐΒ ςυεηκιαε ]υάίε8ΐ
70 ο; 73 β. ϋεοδ, εοηδίΐϊο
662 ΙΝϋΕΧ
τ\ινη &ϋθΙθΓ 73 ε. ϋεαβ, ααοβ
βπιβΙ, νίβϊΐ&ί 77 ο ; εί βπιοΓε
ρβΙθΓηο 08βΙΪ£8ΐ 77 ο. ϋεαβ,
οαπι ίάοΐίβ ηηΒ ηοη ηοιηίηαηάαβ
79 ο. ϋεαβ, Οηιηίβοίεηβ 8Γ§·αί-
ίϋΓ 83 ε. ϋεαβ, ηοη ρεΓ βαη^υϊ-
ηεπ» βηίηι&ΐϊαιη, βεθ ρεΓ £(1επι
ρίβεβηιίαβ 85 ο. ϋευβ, Ιρβε οπι-
ηΪ8 80Γ9 βιιοΓυηι 86 1). ϋβαβ,
οπιηίδ ϋοηί ίοηβ 88 I). ϋεαβ,
ςοο βεηβο, " εοηΙϋΓοανεπΙ Ε-
ρηΓΒΪΓη, εΐ βΐΐπιυΐανεπί ^άαηι"
89 β. ϋεαβ, ηαΐίαπι οαπι άβε-
πιοηϊοαβ εοπιπιεΓΟΪϋηι ρβίίίαΓ 90
ά. ϋεαβ, §1θΓΪβε ιηϊΐίίβηβ βηειΟΓ
91 β. ϋεαβ, ηοπιίηϊ βάεηΐίοαβ
πιηίοιίίοίΐ 92 (1. ϋεαβ, ϊγ&πι βαΒΠΐ
ρεΓ 8)'πιΙ)ο1απι ίεΓΗΓαηι εχρππιίΐ
93 ο. ϋεαβ, αηο βεηβα ΐη Ιοεηπι
ΓενεΓίαΙυΓ 92 θ. ϋεαβ, Ιιυηιαηο
πιογο ϋδ ίκ1<?£ϊϋ ιϋι/ίΐπΐ', ααΐοαβ
£π\ΐί<ιηι άαΐ 93 ε. ϋεαβ, ρεΓ
Γηεάίεΐηαπι (Ιϊδοΐρΐΐηδε αά ροεηΐ-
ΙεηΙίηηι ίηνΐΐαΐ, 94 8. ϋβαβ, φΐοβ
ρΓεπιίΙ, ηεηιο επρίΐ 95 ά. ϋεαβ,
ααΒΓε, ααββΐ ΐ^ηΒΓαβ, ΐηΙειτθ{Τ8Γε
βοίεβι, 96 ά, 686 ε. ϋεαβ, ηΐηΐΐ
ηοη ίεεΐΐ ροραίο βαο 96 ε. ϋεαβ,
βπιοΓβπι βαοπι εχηΐοεί, ΡββαάΌ-
ρΓορηεΙ&β εχΐιη^αεηβ 97 ά ε ;
ϊΐεηι Κίΐίο βαο πιϊββο, 98 Ι),
ϋεαβ, <1ΐα ραΐϊεηβ, Ιαηάεπι ϊγβ8-
οεΙυΓ, 105 ε; 106 ά. ϋεαβ,
ηονα βεεΙεΓα ίηάί^ηΒΐηβ, ρποΓ&
ΓεπηηίβοίΙιΐΓ 106 ε; 107 8. ϋεαβ,
ηοβίεβ βυοδ βχΐΐΐο, ςα&βΐ ρβββεΓ-
εαΐοβ ΓβΙΐ, εβρίΒΐ 113 ο. ϋεαβ,
οηιηίιπη οοηοΓαπι βαοΙοΓ, ηε^ΐεε-
Ιιΐ8 Ιβπιεη 114 ε. ϋεαβ, εί άο-
εαΐί εί άείεηάΐΐ ΙβΓηεΙεηι, ηε^ΐεε-
Ιαβ Ιβηιεη 115 ά. ϋεαβ, βγοιπι
ϊηιεηάίΐ εοηίΓβ κίοΐοΐκίταβ 116 ε.
ΙΙΕΚΙΙ Μ. Όκυβ.
ϋεαβ, νεχ&ηοΌ άΌεεΙ 1 1 8 1>. ϋεαβ,
Γε^εβ ΙβΓβεΙίβ Ϊ(]ο1ο1β(γβ3 ηοη 3§-
ηοβείΐ 1 18 ά. ϋεαβ, αηοα1 ίΉοΙιιηι
εβί, ίαώΐ, εΐΐαηι πιβίαιη 118ε, 217 ε.
ϋεαβ, ηΐηΐΐ ηοη νΐαεί 119 ο.
Οεηβ, ίηίϊπιιίΐιιΐΪ8 ρεοοβίβ βΗερε
εχευβΒί, βνεΓβΐοηΐβ ηαηψίΒΐη 120
β. ϋεαβ, ίάοΙοΐΒίΓ&Γηηι οάιΐ εΐϊ»η\
νΐιΊαΙεβ 120 ε. ϋεαβ, ηΐεαηςηε
Ιοη^βηίπιίβ, Ιίΐηάειη ΙβΓβεΙεπι ΐη
ϊαάΊοΐαηι νοεβΐ 122 ά. ϋεαβ,
ςα»ε εί βίοι εί άβεπιοηΐοαδ βηηΐ
οοΙβΙβ, ηοη ΒεεΐρΐΙ 124 ά; 128 ά.
ϋεαβ, τεείε νΐνεηοΌ εοΐεηάυδ εϊΐ
124 ε. ϋεαβ, ΟγβΙϊβπι ηΒοεηΐϊ
ΒάάΐΙ, ηε^Η^εητϊ, &άίηιί( 125 ε.
βοΐαβ ά&Ι ρΐανϊαπι, βοΐαβ ΟΓβίϊ&πι
128 ε. ϋεαβ, ηαβηαΒπι νίΐΒοϊϋδ
130 ε. ϋεαβ, άοηα βα& 8ΐ>)ϊα-
εηΐεβ, ίρβοδ α^ίοϊΐ 130 ε. ϋεα8,
οοηΙεπιρΙοΓεβ βαί ηοη ρβΐΐΐαΓ
139 ά. ϋεαβ, ΡΓορΗείΒΓαιη ϊηϊ-
πιϊοοβ ίρβε αΙοίβείΐαΓ 140 1}. ϋεαβ,
βίοι βεεεάεηΐεβ ίη 18γγβ, βεεαπι ϊη
οοείο ΓεοΓεΒοϊΙ 142 ε. ϋεαβ, ααοά1
ηοη Ιρ?ε ΒεάίήεβΓ, βνβτΐϊΐ 147 β.
ϋεαβ, ^άΊοίαπι ηιίηΐΐ8(αΓ ϊάοΐΐβ
ΤδΓ&εϋβ 148 8 ; εί οηπηίη;-
ϊηιρϋδ 148 1ί. ϋβαβ, 8ο1οπιοηϊ,
ϊάοΐΒ εοΐεηΐί, Ιοη^Βηίπιϊβ 149 3.
ϋεαβ, ΙβΓβεΙεπι ΙιαηιίΙΪΒηβ, ^υ<1^ε
ρΒαΙϊβρεΓ ίηάαΐ^εΐ 150 ά. ϋβηβ,
α_ϋΒΓ8 βίί Ιοη^&ηίηιϊβ 1518. ϋεαβ,
ηαηο βαρρίϊεϋβ, ηαηε ρπιεηιϋβ,
βάπιοηεΓε βοΐεΐ 151 ε. ϋεαβ,
Βηίπιο ηοη Ιοεο ςαβεΓεηϋαβ, 152
ε. ϋεαβ, οοηϊ βεηαίηϊβ, ΐ. ε. Ογβ-
Ιϊβε, βοΐαβ βαοιοΓ 152 ά. ϋεαβ,
ρβΐϊεηβ, (ΙοΓΓηΪΓε, αΐεϊβεεηβ, νί§ι-
ΐ8Γε, (ΙίείΙαΓ 156 8 ε. ϋεαβ,
βπιοΓε ϊπαραΐβαβ ε)β§;ίΙ ^8^οο
157 ο; εί Αε^νρΙο επραΐΐ 157 ο.
664 ΙΝϋΕΧ
ηιβΙοΓυπι ϊπιηηπηβ» ΓβϋάίΙ 213 α.
ϋευβ, ρΓβββεηΙϊβιτι βυαπι νοεε ίη-
άϊοΗΐ 217(1. ϋευ?, ^υηίο £8υόεΙ
γποιΙο βίΐ βίηεεπιπι 219 1). ϋευδ,
εοΓάίβ, ηοη νεβίίυπι, νυΐΐ εοηΐπΐί-
οηεπι 219 ο ά. ϋευβ, άεδρεΓβΙί-
οηεηι ηοη νυΐΐ 219 ε. ϋευβ,
ρορυΐί βυί ορρΓεβδοπουβ ΪΓ3δεϊΙυΓ
221 ε. ϋευβ, δίοηειη ζείο ηΐ3£-
ηο ευταηβ 221 ε. ϋευβ, ηεεεβ-
88Π8 00888813 ρΓΟΙΏΪΐΗΐ 222 Β.
ϋεηβ, ΪΓπάεΙ «Τικίβεοβ ΙοευβίΒπι
ηιίΙΙεηβ 225 8. ϋευβ, ίη Τεπιρίο
αηΐϊςυίΐηβ εοΙεοηΙαΓ, ίη εοΓοϋουβ
ηοβίπβ ρεΓ δρίπΐυπι Ιιηηΐΐϋΐ 233
ε ; 242 ε. ϋειιβ, .Ιικίβεοηιπι νί-
είηοβ ρΓορΙεΓ ίηίπιίοίιίαβ τερτε-
ΗεηάϋΙ 236 β. ϋευβ, πογΙβΙιιγ
«Γυάδεοδ 8(1 Κιίικ'ίίΐιη 238 (1. ϋευβ,
ίΐεπττη 8(1 ίπιρβίιιηι ίη νηΐΐο .Ιιι-
άίεϋ ίαείεηάηηι 240 ο. ϋευβ, υΐ
ρΓ8ε8εη$ ίη ρυ§ηα εΙβππβΓε νίάε-
ΙυΓ 241 8. ϋευβ, ρεΓβοηΒβ ηοη
εϋΓ»ί, 8ΐνε ΑεΙηϊορεβ δίηΐ βίνε
.Ιιΐιΐίΐεί 248 &. ϋευβ, νίοίηίβ §εη-
ΙίΙηιβ 8ά ,ΐυιίβεοβ ε88Γί§8ηάοβ
ιιΐίΐιΐΓ 249 ά. ϋευβ, £ΐοπ8Γα δίοί
8ΐΐ8πι ίηνί(1εηίε8 άεβεηΐ 250 ο.
φΐο δεηβυ ίη ΙεΓίίαηι εΐ αιΐ3Γΐ8ΐη
^εηεΓΒίίοηεπ) βενεΓυβ βίΐ 254 ε.
ϋευβ, ρορυΐί βυί ορρΓεδβοποιιβ
νεηεπιεηΙεΓ ίηι%η3ΐιΐΓ 257 ε.
ϋευβ, Ιρβε, αυΐ8 03πΐ3β ίρββ εβί,
επιάεΐίΐιυδ ίηίαιίευβ εβί 261 θ.
ϋευβ, ΙεΓ αιιαίεπριε ραΐίεηβ, Ιβπ-
άεπι ϋΙοίβοίΙιΐΓ 264 ά. ϋευβ, δοΐυβ
Ιε^ίδΙβίοΓ 266 ο. ϋευβ, ηυπιίΐεβ
8πΐ8ΐ, δυρεΓ003 οίΐίΐ 267 8 (1.
ϋευβ, δ&οπίεσϊϊ ΙεβΙίβ νϊ^ϊΐαηΐίβ-
δίπιιΐδ 269 ε. ϋευδ, ΙβΓΒεΙεπι ίη-
ΐεπ·ο<τ&1, ΙβηηιΐΒπι }υάεχ Γευηι
272 ο!, ϋευβ, ρΙβϋδίΓΟ £Γ&ν&Ιο
κ ε κ υ Μ. ΡΕ 1*8.
εί £επιεηΙί, βεΐρβυω εοαιρβΓ&ί
273 8 ά. ϋευβ, ηηο πΐ8§Ί9 8ΪΙ
ρΐ30&οί1ίδ, εο ηιίηυβ οΙΓεηάί άβο«1
273 ε. ϋευβ, 8θ1αηι ηοππηί» ρτο-
ρυ£η3ευ1υπι 274 ά. ϋειίδ, ίη-
§Γ8ΐΪ8 ΙβΓβεΙίΙίδ οίϊεηβιιβ, ηοη ίπι-
ρυηίιοβ ίοΓε βΙΒπηβΙ 275 ε. ϋειι?,
ίαιρϋδ ιηίηίίβηβ, ρΓΪιιβαυβΓη ρυηίαΐ,
εοπιρΒΓβΐϋΓ Ιεοηί πι§ίεηΙί ρπαβ-
(]υαηι ρΓ&εάΒε ίηδί1Ϊ8ί 277 & ά.
ϋευβ, (Ιεΐ(ΐΓΐ)αηδ νο1υρΐ8ποδ, απ-
ευρί, 8νεβ άβ3ϊοίεηΙί, εοιηρΗΓβίϋΓ
277 (3. ϋευδ, ΙδΓΒεΙί, ΡΓορηεώ
ίηεΓερβηΙί, ίηεΓερβΙ 278 ο. ϋεαδ,
ΡΓ0ρ1ΐ8ΐ88, 1110Ϊ8 ΠΐίΙίίβΓΪΟϋδ εοιη-
ρβΓβΙ 278 ε. ϋευβ, πι&ΐί, ϊ. ε.
εβίΒπιίΙ&Ιίβ, βιιεΙΟΓ δοΐυβ 278 β.
Ώεηδ, πΐ8ΐίδ ίηΊτηίδβίβ αά ροεηί-
ίεηΐϊαιη νοεαΐ 279 Ι), ϋευβ, δϊεαΐ
Ιεο πι^ίεηδ, οπιηίοιΐ3 Γοπηίάβη-
(Ιηβ 279 ε. ϋευβ, δ8ηεΙοδ βηοδ
εΐ ΡΐΌρΙιεΙβδ, εί νεΛο εΐ τε άε-
ίεικίίΐ 279 ά ε. ϋευβ, ρεΓ δείρ-
βυιη 3ϋΓ8ΐ 288 8. ϋεαδ, τεείε
&ηιουΐ8η(εδ 3ηΐ3ΐ, οοϋιριε ο(1ί(
289 ε. ϋειΐ5, §;1οή8ηι «ιιβπι ηε-
πιίηί εοηιηιιιηϊε&Ι 291 β. ϋευδ,
ρπηεϊρίο πιίΐίηδ ρυηίΐ, ροδίεβ
δενεπυβ 291 ε; 295 β. ϋεηδ,
οπιηΪΒ εο^ηοβείΐ ; πιεάίείβ ρεΓ
άοΙοΓεηι 88η3ηΐίοηδ εοιηρΒΓβΙιΐΓ
294 ε. ϋεαδ, ίάοΐίδ ηοη εοηι-
ρ3Γ&η(1ιΐ8 295 ε. ϋεοδ, ρεΓ Ιοηί-
ΐΓα3 ει νεηίοδ εί Ιϋεεπι δε
τενοεΒΐ 295 ε. ϋειΐ8, ίηήηίΐβ. εδί
εί ροΐεηΐϊβ εί ηιίδεπεοΓάίβ 296 ά.
ϋευβ, νίνίβευβ ββΙνβΙοΓ 298 ε.
ϋευδ, ευηι τεςβΐ ηαίαπιηι, βΐ
βρίπΐυβ εοείεβίεβ, ίη ΙεΓΓ8 τεχ
Ηβοεη (ΙεοεΙ 300 1>. ϋειίδ,
(ΙεπιοηδίΓβΙυΓ " ϋευβ εχεΓοϊΐυ-
υηι," εΓε&ηβ ηοείεπι 300 ε.; εί
666 ΙΝϋΕΧ
ροεηίΙβηΙβ9 ροεηίΐεηίΐβ εοηιροηίΐιί
384 α Όκϋ3, ηιιοίοΓ ΒίΒίεΙίοηίβ,
ηοη ίπιρΓοοίΙίΐΙίδ 385 ο. Όουβ,
Γηεάίειιβ βρίπίαιιτη ναΐηοπιιηΐο
ββηβΐ 386 ε. ϋειΐ9, Ιοηαβ ίη-
(Ιΐςηαηΐί ίηάυΐςεί 386 ε. ϋουρ,
ευειίΓΟΪΐΒπι, νοίαηΐ&ΐε πιεΓβ 8ΐι&,
ηοη νεΛο, ΟΓεβνίΐ 387 ε,
εαάεοα νοΙυηΐΒίε ρεΓάϊύίΙ 388 β.
ϋευ9, ίιιβηίίαιη εχηίοεί πιΐβεπ-
εοπίπιπι, <Γοη&ε ίηάί^ηαηΗ, ηΐ
ρβΙεΓ Γιϋο εοΐΐυάεηβ 388 \>. ϋειΐ9,
Νΐηενεβ ίοί πηΙΙΪΒ ρβτνιιΐοηιπι,
ΐίειη ]υηιοηΙοπιηι αηίπι&β, ηιΐβε-
ΓηΙιΐδ, εχηίΙ>ηΐΙ ρδΐίΐήιηι 389 β.
ϋειΐ9, ρεΓ ΡΓορηεΙω ΙοεαΙιιβ εβί
393 », 519 β. ϋειιβ, ίη ίεπαρίίβ
Ιιββίΐ&Ι ηοη Ιαρκίεϊβ 393 ε.
ϋειιβ, ροΓ γο5 ηαηι&η&β άεβεη-
1>ϊΙνΐΓ 394 8. ϋεαβ, ε^τβάί Ιοεο
άίείΐαι-, ηοΐ βά &£εηάΊιπι ιηονεΙνίΓ
394 ο, ο&ΙοβΓβ βυρετ εχεεΙβΒ
ΙειτΒβ, ηοί εχεείβοβ εοηευΐε&ΐ
394 ε ; ΒΟΐ, Ιοεο ε£τεβ9ΐΐ9 β«1, ηΐη
ίαεΙιΐ9 εβί Ηοπιο 395 β ; εαΐεανϊΐ
βυρεΓ εχεεΙβΒ Ιειτ&ε, υοϊ ό!&ε-
ηιοηακ ά^εείΐ 395 I). ϋεαβ, βαΐ
ίΐηιαηιΐυβ Ιειηρε.«Ιϊνε, αυί πιείιιεη-
ύυβ 397 &. ϋειιβ, οηιηίδ 1>οηϊ
ιΙϊδρεηβαίοΓ εοηίϊΐεηάαβ 398 ά.
ϋεαβ, νϊεϊηϊβ Ββπι&ΓΪβε ϊιτίόεηΐϊ-
οαβ ίηιΐίρηηΐυδ εβί 400 ά; 402 β;
ϊΐεηι Εεείεβϊ&πι ρεΓβεο,υεηΙϊυυβ
401 ε. ϋειιβ, ηοβίεβ ΗίεΓοβοΙγ-
ηΐ88 βόπιοηεΐ 402 ο. ϋειιβ, εββίΐ-
ςαΐ δυο», ηοη άεβεπί ρεηϊΐιιβ
403 ο; Νοηοϊηϊβ βυί εαιΐ88 403 ε.
ϋευδ, βενεπυβ ριιηϊΙιιπΐ8, άεϋεΐΒ
εχροηϊΐ άεηικί&ΐηαε 405 Α. ϋειιβ,
,ΤικΙηβίδ ηοη εοηδϊάεΓβηΙϊουβ, άε
υΐΐΐοηε εοηβίάεΓβΙ 406 ο. ϋειιβ,
νϊίίΐηι βοηαηι, ηοη ΙηεπΓνπιββ
ΚΕΚυΜ.
ςιι&επ( 409 ε. ϋειι?, είητιαίαηΐεί
ροεηΐΙεηΙΪΒΠι ΒνεΓββίνατ 409 ά,
νεΓε ροεηίΐεηΐΐοαβ ρΒΓΟΪΙ 409 ε,
«I Ηοοοβιτιο, βεπιεί ηηπή-
Ιί&ηΙί 410 8. ϋειι?, ^πρρίϊεϋ
ηιοΓβ Ιοη^δηίιηϊΐΒίεπι ϊιι»πι εχ
ηίοεί 415 β; Γ&εϊεβ ε^ιΐδ 8νεΓ-
ίίοηεπ» βεςιιϊΐιΐΓ ιηΐβεπβ 415 &;
529 β. ϋειιβ, βεάηείοδ ειΐΓ&Ι,
οηιηεβ εΓεβΙ ρΓορΙεΓ ορετ» Ικ>η8
417 β. ϋεικ, οηηε £εηιΐ3 ρετ-
βιιηβίοηίβ εχρεηή βοΐεΐ 421 1).
ϋειιβ, 8&ηε(03 εΐ βεάϋϊεαΐ βί
ΐηη8θϊΐ8ΐ 421 ε; 422 ο. ϋευ?,
εοπΊίρΙϊοηεπι ^αάϋεϋ ΒοοηιίπΗίυΓ
422 ε. ϋειιβ, ηοη δάε βοΐβ ίη-
ίηιοΙιιοβΒ εοη(εη(ιΐ3 423 ε. Ώεα8,
ΐ8ΓΒε1ϊ(Ϊ8 ιΐδφΐε Βά δ&ηαηΐεπι,
ρΓΟ Κε^ε ΛιίΙ 43 1 6 ; βΙ> Ϊ11Ϊ9 Γε-
ϊεείιΐϊ 431 ιΐ. ϋευ9, Ιρβε ρππιηπι
τεχίΐ ΙβΓΒεΙεπι, ρεΓ 8βηε(03 πιίιώ-
Ιγο9 434 ε. ϋεια», ΟηπδΙαπι ρεΓ
Οπιεειη εχΒΐΙβνίΙ 435 ά. ϋειιβ,
τεεΙΟΓ ευ]ιΐ8νϊβ ίη ϊρβηιη εΓεάεηΓάβ
436 Ι). ϋειΐ9, Αάίίπιί ρεεε&Ιιιηι
ριηενίϋίΐ 436 ά. ϋειίϊ, πιϊβεεί
1εΓΓ0Γ89 οΐΒίκΙϊηιεηΙϊβ, 444 (1 β.
ϋευ9, οεηεβεΪΒ βιιβ, ρεΓ Μοδειτι,
ΑβΓοηεπι, εΐ Μβπβηι, ΙδΓΒεΙϊ εχ-
ΡγοογβΙ 446 β. ϋεηβ, οηεΓΟδαιη
ηίηϋ ΐηιρεΓΒΐ 447 β. ϋεα?, Ιβ-
Γ8ε1ί(Β3 ίηιιηεηιοΓεβ &ηΐ5ρϊεΪ9
ΒβΙ&βοι εοηάΰΐηπίΐΐ 447 ο ά.
ϋειιβ, Ϊ8(βπί ηο9 εχρο9εί( εη&π-
ΙβΙεπ), νοίαηΐβίειη ε]υβ ϊεςιιϊ
447 ε. ϋευβ, ςιΐΒίεδ οοΙβΙϊο-
ηεβ άεδίάεΓεΙ 448 & ε, ηεηιρο
]νι«ΐίΐί&ηι, εΙΐΒΠίβΙεηι, ρϊεΐαΐεηι
449 β ε. ϋευβ, ειιΐΐιιιη βρϊπίϊΐΒ-
Ιεηι, ηοη 8&η£υίηειιιη, άεεϊθεΓ»1
449 ά ε. ϋειΐ8, ΙίΓΒεϋβ Ιπουδ
δεοΓδίηι, εΐ οιηηε? δίηιιιΐ, λΙΙο
υΚΙΤβ. ΙΝϋΕΧ
(ΙιιίΙυΓ 450 &. ϋευβ, οΙ)ε(1ΐβη-
1ϊΙ)ΐΐ3 πιιιηΐ9 ο?1 450 ο, ϊηίαηίδ,
ίηεεηάΊυπι 450 ά. ϋευβ, ρβΓεϊί
ίπιρϋβ ςιι&ιη (Ιίιιίϊββϊηιε, δαηοΐο-
πιπϊ 6Γ§ο 454 ο. ϋεαδ, ίβη-
φΐϋΐΉ Ιϊηε8 εοηκυηιίΐ ίιηρϊοβ
456 ε. ϋευβ, ίιηρϊοβ ε^εβίβίε
οιηηίβ οοηί οαδίί^ιιΐ 458 α.
ϋευβ, ΗβεΓείίείβ ηοη άβί ραεεπι
458 Κ ϋευβ, Γε§υ1βιη, βϊνε
οβηοηεηι ΪΓβε βυ&β βεςυϊΙΰΓ 459
α. ϋοα?, ίπιρίοβ οαβΐί§αΙ πΊίΐηίυυβ
απιΐεοηιιη 460 α. ϋεπβ, ρίίβ
ίηδί&τ απποοπιιτ) εβί 460 ε. ϋευβ,
ροεηίίεηίίουβ πιίβεπεοΓβ 462 I) ε.
ϋευβ, Ογτχχνα, υί νββ ε ΙΙιεδβυΐΌ
ρΓοπιρΙηπ), ϊη Βαβνίοηίοβ ηιίΐΐίΐ
463 ο ε. ϋευβ, βαηείοτυιη ρεπ-
ευΐηιη ίβείί 464 8. ϋευβ, ΙπβίίΒ
ρΓαεάίεεηβ α άεδϊάία άεηοΓίβίυι·,
3υειαηάίθΓβ 8 άεβρετβΐΐοηε 467 α.
ϋεαβ, ίηίΓοάυοίίυι· Γϊΐίυπι εοπι-
ρείΐαηβ 467 1). ϋειιβ εβί υΐίίοηίβ
εί .Τικίαοίκ εί ΟεηΙίο-υβ 476 ά.
ϋειιβ, ροεηίίεηίίουβ ρβτείί, ϊη
άυι-βίοβ υΙείβείίυΓ 477 Λ. ϋευβ,
ηεπίϋΙαΙοΓ άίείυβ 476 ε ; 478 Β.
ϋευβ, ςυβε ρβββί βυηί Ιυά&εί, ρεΓ
ει-υάεΐίΐ&ίεπι Βαβνίοηίοπιπι, ίη-
άί^η8(ιΐ8 εβί 478 ε. ϋευβ, άίε
βϋρΓβΠϊβ ίΓ8η8£Γ6880Γ66 υΐείβ-
εεΙϋΓ 478 ά, εοάεπι ηοιίο ςαο
ιΙυ(Ι;ΐ£·ο» εί ΡΗβπββεοβ οΐίπι
478 ε. ϋευβ, ρΓο ηίηίΐο ηββεΐ
ιηοηΐεβ εοπιπιονεΓε 482 I), ίπιο
ΙοΙυηι οΛεπι Ιειτ&ι-υιη 482 ε.
ϋευβ, ηυΐΐί εοπιρΒΓβηϋϋβ 482 ά.
ϋευβ, αυ3Πΐ βίΐ ΪΓ8ε Ιειτίο'ίΐίβ
484 ε, ηυαιτι οοηυβ εχρεείβηΐί-
1)ΐΐ9 ειιπι 484 ε. ϋευβ, ίηίπιίεοβ
9003 οβίεβ-ίΐ Ιεηεοπβ βρίι-ίΐυ-
8ΐίοιΐ8 484 ε; 485 ε; ίΐεπι ΪΓβε
ΚΕΚυΜ. 667
βυ3β (Ιίΐυνίο 485 β. ϋευβ, .Ιυ-
άβεοβ, (ϋηηδίο 8(1νεΓ88ηΙεβ, εοη-
βυιηιηηνϊΐ 485 ε. ϋευβ, ε3ρΐίβ
Ιαιίαοίδ ππβεπεοτάίβπι, Νίηενίΐίβ
εχίΐίυπι, ρΓΟπαϊΐίΐΐ 485 ε. ϋευδ,
ιηίδοεί εοηβοΐ3ΐίοηεπι 8αΊηοηίΙίο-
ηίουβ 486 1). ϋευβ, ςυο δεη^υ
Όγτο ΐΏΒίκΙανεπΙ 489 β. ϋευβ,
αυβίί (ΙεΙεεΙεΙυΓ ββοπηείο 495 3.
ϋευβ, 8 άβεπιοηίϋυβ ίοΓηιίάΗΐυβ
499 ά. ϋευβ, Νίηενεβ ροι-Ιβδ
ποβίΛυβ ίπκϋΐ 499 ε, είνεδ,
Ιειτοπου8 α'εοίΐίΐ&ΐ 500 ε, Νίηε-
νίΐίβ δείρβυπι ορροηίΐ αάνβι*-
β8πυπι 503 ε, Ιειτοπουβ Ηοβίεβ,
υί βρεβ ίυπιο, οΙεβίΓυίΙ 503 ά1 ;
ϋευβ ΡεΓβββ, Μεάοβηυε, ίιι
ΝίηενίΙββ εχείΐβνίΐ 506 ά. ϋευβ,
^ικΐίΐβοπιπι δγηβ^ο^εη §;1οπ8
εευ νεδίίβυβ, ηυίΐβΐ 507 ε.
ϋευβ, ϊρβε τε^επι ΝβΒυεΙιο-
(ΙοηοβοΓ εχεϊ(8νϊΙ ϊη <Ιυά3εο3
508 ά. ϋευβ, ε8ηβ βυίβ βΙ&-
οί1ίΐ8ΐειη ΙβΓ^ϊΐυι 510 1>. ϋευβ,
ηίπιϊβ Ιοη^βε ρβΐϊεηΐϊβε 8 Ργο-
ραε(8 ίηευΙρβΙυΓ 519 ε. ϋευβ,
ηοη βυεΙοΓ εβί, υίευηςυε βϊΐ
ρ3ίϊεη9, ιη&ΐϊ 519 ε, 540 β; οί.
570 ε. ϋευβ, βοΐβ εβί βεευ-
ΓΪί8β οοαηίυιη 525 ε. ϋευβ,
ροεηκ εχ&εί3 θί ρΓορίίΐυβ 527 ε.
ϋευβ, ίηϋηϊίαε εβί ηπίβεΓΪεοΓαϋαε
527 άε. ϋευβ, ηίπιϊβ ρυπβ εβί
οευΐΐβ, α,υβπα ςυϊ βΐί βεείεπβ βρεε-
ΐ8ίθΓ 528 ε. ϋευβ, ηιι&Γε βίί
ίβηιάϊυ ραίϊεηβ, ίπιρϋδ §Τ&β-
98ηίίουβ 529 ε. ϋευβ, άερΓεβ-
β8θΐ πιεηίεπι οιΐίΐ 532 ο; ϊίεηι
ίοΓρεηίεβ ϊη θάε νείυί ίηήάοβ
ανεΓβ8ίυΓ 533 ε. ϋευβ, ΪΓ3ίυβ
Γεβϊβίϊ ηεαυίί 544 ε. ϋευβ,
τεπιπ» ίηβηϊυπι εηΙίοΓεβ ΓΪίΙεΙ
4 <ϊ 3
668 ΙΝϋΕΧ
546 ο. Ι>οιι>, ιμιαηι β&ηείαβ βίΐ,
ίη βαηοΐίβ ΗιιΙηΙηΙ 547 ο. ϋειιβ,
ηαΙιΐΓ&β γοπιπι, αά αι-ΐΜπιιιη
βυυπα ίιηπαιίΗΐ 547 ο. ϋοιι?, ίη
ΟηπβΙο ίηοίίΓηαίιι» 548 6, 677 β.
ϋειιβ. ίη ΤπηίΙ&Ιε ΡεΓβοηβπιπι
ΙΙηοβ εβί 549 ά. ϋειιβ, ςιι&Γβ
άίο&ΙϋΓ ΡβΙβΓ 549 β. ϋεαβ,
Ιοοο ηοη εοηΐίηεΙηΓ 550 &.
ϋεαβ, Αά&ιηο οδεηβαβ, Γ&είεπι
βνεΓίίΙ 553 α. ϋεαβ, ααο βεηβα
" ΚεβρίείΒΐ," 560 β. ϋεα8, ηι&ίαπι
ρεπηίΐίίί, ηοη εί&οίΐ 570 β. ϋεαβ,
ΙίΓαΙϊβ ηοη ΪΓΒβείΙηΓ 580 β. ϋεαβ,
. ηοππηίοαβ ρΓοΙβπτϊβ ηοη ρ&ΓοίΙ
581 β. ϋεαβ, (3εο1ίηίΐηΙί1)υ8 εΐ
ηοη φΐαεΓεηΙίοι» ηιίηίΐίΐΐαι- 582
ά ε. ϋεαβ, ηοη Ιοοο, βεά ΒεΙίοηί-
Ιηι3 αα&επΙαΓ 583 β. ϋεαβ, ααο-
τηοάο ΙίηιεηΙιΐΓ 583 ο. ϋεαβ,
ΗνροεηΐΒβ εΐβτε ρεΓβρίείΙ 583 ά.
ϋεαβ, ρίο3 ηοη ί^ηοΓ&Ι 583 ε.
ϋεϋϊ, πιβ^ββΙ&Ιε ηβίαπιε βηββ
Ι)ίνίη;ιε Ιαεββ, ηοη εβί ρΐαε&ηάαβ
592 ε. ϋεαβ, ςαβεπΙιΐΓ οοεάίεηάο
594 α, εΐ ε&ηΐΒίε 594 ο ε. ϋεαβ,
ίη βε βρεΓ&ηΙίοιιβ νίείοπηπι ρπιε-
1>εΙ 598 β. ϋειι?, βαοβ, ΙεωροΓβ
8αο ΙίοεπώίΙ 599 ο, ϋειιβ,
πι&ηίίεβίυβ ηεο&Ι, οΐίιη, ϊάοΐίβ
■Ιυάαεοπιηι άεβίΓαεϋβ 599 6.
ϋειιβ, ηΐΛπίίοδΙίοΓ, ΙηεαπιαΙο Ρίΐίο
600 1>; ίίεηι, Οεηίίουβ ίη Εο-
είεβίαηι νοε&Ιίβ 600 (1 6. ϋειιβ,
ίη Ιεπιρίο ρππιαιη, ροβΙεΒ αηί-
\·6Γ3ο ηιυηιΐο 86 άεπιοηβίΓΒνίΙ
601 & ο. ϋεαβ, βαρεΓοίβ, αϊ Αβ-
β)τϋβ, ΓεβίβΙίΙ 604 ε. ϋεαβ, ςιιαε-
ι-ίΙ«Γ οοεάϋεηΐί,ι βΐ ίίάε 606 ο.
ϋεαβ, ίη^βίοβ, ςαί ηοη ίη^αβίίΐϊ&ηι
ο&βΐί^&ηΐ, ΟΒβΙίξΒΐ Ιρβε 610 α ο.
ϋεαβ, βΐ ^βίοβ, εΐ πιίβεποοΓβ
Κ Ε Κ υ Μ.
610 ε. ϋεαβ, ηοη ί11αάίΙαΓ610 ά.
ϋειιβ, Ιρβε πιυπιβ εβί ίοιΐϊεβίιηυβ
612 β. ϋεαβ, ϊγβπι βααπι, ρτο
ρι-ανίΐηΐε βεείεηβ οα]αβανΐ6, ϊη
βοείεβίοβ εχβεηί 615 β. ϋειιβ,
ζεΐανίΐ Εοείεβί&ηι, ζεΐ&ίςυβ 615
ά ε ; εαηάεπι εοηβοΙιιΙπΓ, ίηίπποϋ
ε}αβ ηιϊηίΙαΙϋΓ 617 ε; 618 β.
ϋειιβ, ^άαεϊβ ΓενεΓβίβ εχ ε*ρ-
ΙίνίίαΙβ, Γηίβεηεοπϋαπι εχηΛεί
627 ε. ϋεαβ, βαηιρίίοαβ &άε1ίηπι
]αβΐίβ ΙιεηεάίοίΙ 630 β. ϋεαβ,
ρβΓοοδ εεπήη&ΙοΓεδ ρ&Γοβ οοιη-
ρεηβ&Ι 631 β. ϋεαβ, εοβ αηιαί
ααί &ά Εεείεβί&πι ΒεαϋπεαηάΒΐη
ΐΒΟΟΓΒηΐ 634 ε ; εοβ ςαί ΐεηιρίυιπ
άεδεηιηί, γογ6 άίνίηο ρπνβί 635
ο ε. ϋεαβ, ροεηίΐεηϋοαβ ροεηϊ-
ίεηΐεπι βε εχηίοεί 636 ε. ϋεαβ,
βοΐαβ εβί νίι-ΙαΙίβ ηαπι&ηβε βαεΙΟΓ
637 ε ά. ϋειιβ, οοηάίίοΓεβ ΐεηιρίί
βεεαηάί ίηδάείεβ τερΓεηεηό'ίΙ 639
ά ; 643 ε. ϋεϋ3, εοβάεπ» οοπι-
ίοΓίβίαΓ 640 β. ϋειιβ, οοηάίίοπ-
ουβ Εεείεβίβε ρεΓ ΒρίπΙιιπι αάεβΐ
640 1) ε. ϋεα8, Ιογγβπι ηιονεοβί,
εΐ ΙεοαροΓε Εχοιίί, εΐ Ιηοαπιαίίο-
ηίβ 641 β 1); 649 α ε. ϋεαβ,
ηΐΒίεπΒΐί ενιΐΐη ηοη β^εΐ 641 ά.
ϋειιβ, ΐεηιρίηιη εοηΐίδ ραπ &(ςηβ
Ηυπιίΐίβ &Π)&1 πιαχίπιε 642 ο.
ϋβαβ, εοηάίΙοΓεβ Ιεηιρίί ίηετΙίΒβ
εοηάεπιηαΐ: 643 ε. ϋεαβ, ί^ηβ-
νοΓαπι βαεηηείΒ Γβ)ίείΙ 644 1) β ;
645 ο. ϋεαβ, ηε^ΐεείυηι ΙβηαρΙϊ
ΐεπιροΓ&Ιίβ, δίεπίίΐαίε ΙεΓΓεβΙτϊ
εΗ8ΐί^&1 647 & ε ; ηεξίεοίαιη
(εηιρίί βρίηϊαΒίίβ, βΙοΓϋίΙ&ΐε βρί-
πΐααϋ 647 ά; ίΐεπι εαΓΒΠι οιιΐ-
ίαπια,αε εχΙβΓηαοα, εχίεπιίβ οοπα-
ρεηβ&Ι οεηεβεϋβ, βρίηία&ΐεηι ο&β-
1εβ(ίΙ>α8 648 β ο. ϋεαβ, αα&ηΙο
υκυ*. ΙΝϋΕΧ
ρβΓ6 .Ια(1;ιοΪ3 ίπιΐιΐδ ε( ΓυεπΙ, εΐ
βίΐ, άεβεηρίαιη 654 I) β. ϋευ»,
ίΈϋβοβ Ρι-ορ1ιεΙ&3 οάίι 657 α. ϋευδ,
ηοη ΙεπιεΓε, ιιίειιηιμιε ιγηΙιι»,
ρυηίΐ 657 β. ϋειίδ, Ρι-ορηεΙί3
βαίβ, βιιο ΙεπιροΓε, 88 εΐβχβ νίάεη-
(Ιυηι εχηίβεβ&Ι 658 ο ό" ε. ϋεαβ,
Αηςε1θ3 ρΓΟ πηδεηβ βυρρίίεαη-
Ιεβ ηυιΐίι 661 ε. ϋεοβ, ζοΐ&ΐυτ
ρορυΐιιπι βαιιπι 662 α; πιοάϊεε
εαβίί^βΐ 662 I) ; εΐ ρεΓβεειιΙοΓββ
ε]υβ 1>8γο8;γο8 ιιΙείβεϊΙιΐΓ 662 ο ε.
ϋυιΐί, ΙΙίοΓοίοΙνπιηηι ίηβΙβιΐΓ&η-
ά&ιη ροΙΙίεεΙιΐΓ 662 β. Όουβ,
Εεείεβίαπι οδεηάβηΐεπι εχεκεΐ,
ροεηίΐεηΐεπι ι-είεν&ΐ 663 I) ε.
ϋειίδ, ϊπ (,'ΐιπδίο ΙιιείίπιηΙο πιαηί-
Γεβίιΐδ 670 ε. ϋειιβ, ίηιρίοβ βνεΓ-
εηΐιιι·, ροεηίΐεηΐεβ τεβρίείΐ 673 ε.
ϋειίδ, ςυο εεηβιι ίονε&αι ίοάί&Ι
ίιτιρίίβ 679 1; ; ςυο, οπιποπι ίειτβε
ϊηΐαυϊΐαΐεπι εοηίΓεείεί 679 ά.
Ώεπβ, αιι&Γβ πιοηβ άϊε&ΙιΐΓ 687 1).
ϋευβ, ίη ΟηηβΙο ορεΓ&Ιυβ εβί
687 ε. ϋειίδ, φιαηι βίΐ ηαΐυπι
1>οηιΐ3, ρβϋεηβφΐε, ^υβΐυβ Ικιηεη
697 ά. ϋειιβ, (ΙίηιίηίΙ ρεεεαίβ,
ρεεεαία άίπαίΐΙεηΙίΐΗΐβ 712 ά.
ϋειιβ, ,Τιιάαεοβ, ροεηίίει-ε ηοίβη-
Ιεβ, βμάΐ 713 ο ά. ϋευβ, Ββ,ογ-
Ιοηϋβ ιιΐΐι-α ιηοιΙιίΓη ββενίεηΐίοι»
ίη .ΙικίΛεοβ ΪΓαβείΙΰΓ 714 ε. ϋειίδ,
φΐο βεηβιι άίβεεάαΐ ;Λ ϊιηρϋβ
714 β; φΐο, ΓβνβΓίβίιΐΓ 715 &;
ηυο, παοίΐατε ίη Εεείεβϊβ, βοΐεαΐ
715 ο<1. ϋειιβ, ηιιΐΐ&ιη βίοι ίιη-
ροίβίοίΐίΐ&ίειη αβϊπη&Ι 717 αϊ),
ϋειίδ, ίιΐίτο(1ιι1ίΙ&Ιοηι ηοη ρ&ΙίΙυτ
717 ε. Ι)ειΐ8, πΐ3]οΓ8 «Ι&ί ρΐΌ-
πιί88ί5 719 ο. ϋειιβ, ηεε ΓεβίβΙί,
ηβο πιυι&π ροίεβΐ, βίνβ βίδί^αΐ
βϊνε οεηεάίε&Ι 723 ο ε. ϋειίδ,
Κ Ε Κ υ Μ. 669
ιμιυ Βεηβιι τεψιίεβειιΐ 730 (1. ϋειίδ,
ηοβίίοιιβ 8τιΐ8 ίηβιΐΓ^εηβ άββοποί-
Ιπγ 742 α. ϋειιβ, αυο βεηβιι ΙιΛο
ιιΙ&Ιητ 742 ε. ϋειιβ, Οταοεοδ φΐο
86ΐΐ8ΐι εροΐανεπί 743 α I). ϋειίδ,
ίοηβ οπιηίβ £ΐ-αΐίαε 743 ε. ϋειίδ,
άεβεηοίΙιΐΓ οεΙΙ&ΙΟΓ ίεπ'ίιΐιΐδ, (υοα
είαπ^εηβ, βοίΐίεεί Εν&ηξείίεα
742 β, ε; εΐ Ιάειη ΡαβΙοΓ Βοηιιβ
ίη 81103 743 Ι). Ιίειι», εβχϊΐαίε,
ηοη Ιοεο, βρρίΌρίηαα&ηάΊιβ εβί
744 ο. ϋειΐ3, βοΐαβ ρΐιινία οοςηί-
Ιίοηίβ ϋίνίη&β βιιοβ Π£β1 744 (1 ε.
ϋειιβ, ρΐυνίαβ βρίηΐιι&ΐίβ βοΐυβ
αιιεΙΟΓ 745, 746. ϋειίδ, ρεΓ
Αροβίοΐοβ, οεΐΐ&ίοτεβ βυοβ, Οι-αε-
008 β&ρίεηΐεβ εχβυρεΓβ,Ι 747 ε ά.
ϋειίδ, .Ιιιιίαιη άίΐεχίΐ, βίΕοίΙίνίΐφΐβ
749 ε ά. ϋειιβ, φΐο βεηβα βϊοί-
1&Γ8 άίεβ,ΙιΐΓ 751 ε ά. Οειΐ3, άε-
ηιοηβίΓ&ΙυΓ, ευαι ίη εΓεοΙίοηε
ηιυηάΊ, Ιιιπί ίη ΓεοΓεαίίοηε ηυηιαηϊ
8ρίτίΐιΐ3 772 ά; 773 β. Ώεαβ,
ίαΐδίδ ραβίοποιιβ, ηειηρε ^ι1(1α^ο-
ηιηι ρΓίηεϊρίοιιβ, ηι&ηυπι βυαπι
νϊηάίεεηι ίηΐεηίαΐ 793 1) ε.
ϋειίδ, οΐ εβ(, εΐ ίυίΐ, εΐ επ(,
ϋηιΐδ 804 ο· ε. Όειΐ8, εοΓάα
όΊΙεεΙοηιπι ειιοπιηι βίοι άαηάα
ροβίιιΐβΐ 819 β ά. ϋεαβ, ρΓβε-
βείεο&Ι, ο,υ&ΐεβ ΓαΙιΐΓΐ εββεηΐ Εβ&ιι,
ει 3&οο\>, εΐ ΙεΓεηιϊαβ 820 ο ε.
ϋειίί , νί ΓΐιιΙεηι άίΐί^ίΐ 8 2 1 ε. ϋειίδ,
Β,ιεουΐί ιιηιαΙοΓεδ οάίΐ 822 ά.
Οειίδ, ιΐαΐ 88 άϊΐϊξεηΐίοτιβ Ιοευοα
ροεηϊΐεηϋαβ, ηιυηάυαι άϋϊ^εηΐϊ-
Ιιαδ ηεςαΐ 823 ο. ϋειιβ, ειιηι
Ρβ(8Γ βίΐ, ^Ιοπαηι ραΐτϊβ βίοι νίη-
(ϋεα(, ειιιη Οοηαϊηυβ, (Ιοηιίηί 823
ε ά. ϋεαβ, ηαο πιοιίο §1οπ6εαη-
ϋαβ εΐ Ιίπιεηόαδ 824 α. ϋειίδ,
ηεςίίςεηΐίη, ίη πιίηίδίπιηάίδ βαεηβ,
670 ΙΝϋΕΧ ΚΕΚυΜ. ϋΕΙ'8.

ςιιαπι πι&χϊιηε οίΓεηάϊΙιΐΓ 825 ε. πεοΓθΐΒΐη κηιη εχΗίοβΐ, νεηΐιιπ

Ι)εα8, φοήατη ΙΙΗιιβ α ηοη ςιιαε- »Τιι<3ϊσϋ ρπιεηιιηίίοδ πιίΙΙεηβ 869
ΓβηίίΒιιβ, οευΐοβ βτβΓΐϊΙ 111ε, ηεε
ηιίβεπεοπίί&πι ηεο βπιοΓεηι είβ ϋεχίβΓβ, ςυοάνίβ βοΙ πιεϋιιβ ηιιΐ
(%η&1ιΐ3 εβί 827 1). ϋειιβ, ροεηΐ- τεείϊιιβ εβί βί^ηίβε&Ι 673 ά; 771 ε;
ΙβηΙία ηοη ρΓεεϋηιβ ρΙαεΒηόΊιβ 772 β.
827 ε. ϋειιβ, ρΓορΙει· ββεβΓάοΙυπι ϋΐΒΟοΙιιβ, νϊάε ϋβειηοηεβ, δα(α-
ΐπιρίείβίειη & β&εει·άοΙϊο βοΗοιτεΙ ηαβ.
829 ε. ϋειιβ, .Γιιάβεοηιπι βαετβ ϋϊεβ, (εαιρηβ νοεβίϊοηϊ εοηνεηίεηβ
ΓβρυάϊδΙ, ΟεηΙίιιπι ριΐΓΒ ΒεείρϊΙ 64 ά.
830 β ο. ϋειιβ, νίεϋπιαβ νϋε8 ϋίεδ ΟηηβΙϊ, ρΓΟ ΑάνεηΙιι άυρίϊεϊ
νϋΐ ρεηάεΐ 831 ά. ϋειιβ, φΐβίεβ άΊεΙιιπι 30 ε ; 49 ε; &1>ο1ϊΙϊο εβί
ςααά&Α αεείρεΓε 831 ε; 832 8 ο. ρεεεβίϊ 465 ο ; ίαεϊΐ πιοΓί&Ιεβ, βιιϊ
ϋειιβ, ιη&ΐεάϊεΐίοηειη ίηΙεηΙ&Ι βΐυάίοβοβ, αΐίοηιιη ηεβίί^εηΐεβ
ηε^ΐΐ^εηΐίοιιβ 8βεεπ1οΐίΙ>ιΐ8 833 ά. 465 ε ; ιαηίνβΓββε ίειτΒε ίεΛ εοη-
ϋειιβ, ΒΒΊβ,ΙοΓεβ ββεευΐί οά'ιί, ρβεϊβ ίιιβίοηειη 466 α; ο,ιιβπι βϊί ϊηίοΐε-
εαΙΙοΓεβ βωαΐ 839 1) ε. ϋεαβ, Γαοίΐίβ, ρΓ&εβειΊίιη ίηεΓεάιιΙίβ
ϋηυβ αηαοη αϊ, Λ αηΐΐϊβ εοίβηάαβ 851 ο ε.
εβί 841 ε. ϋειιβ, α Ι*νϊΙΪ8, νατϋδ ϋϊεβ Οοΐϋβ, ε&εάεπι &ά Οηοββιτι
πιοοΊβ ρΓονοεϋΙυβ 847 (3. ϋεαβ, ί&ςίαπι δίβ-ηίβοαί 129 1).
ςυ&Γβ ίΒηκΙϊιι ϊπιριιηίίοβ Γείϊηυετϊΐ ϋϊεβ ΟοιτερΙϊοηϊβ, ςυίά βϊί 86 ο ;
848 » ά. ϋειιβ, ειτβηΐίιιιη ρεεεα- 88 ε.
Ιοηιπίφΐε εοηνεΓβϊοηεπι οεηί§ηε ϋϊεβ άοΐοηβ, ρ&τϊαηϋο, βϊνε εχρεε-
εχβρεείβί 848 ε. ϋειιβ, Βνβηΐΐβε, ίβίΐο μβΙϊ 336 ε.
βΐ νίοΐεηΐί&ε νείοχ νίηάεχ 856 α ο. ϋϊεβ ϋοιηίηΐ, (επιριιβ ΪΓαε ϋϊνϊπαε
ϋειιβ, χηυΙ&Ιίοηειη ηεβεϊί 856 ε. 210 ά; Ιεηιρυβ ]βπι ρΓαεβεηβ
ϋειιβ, εοηΐηΐίβ ρΐΌπιίΙΙϊΐ οΙ>1ίνίο- 214 ο; Ιεπιρυβ δυρρίίείί, α ϋεο
ηειη 860 β. ϋειίδ ιηϊβεπεοπίϊοαβ πιίββϊ 306 ε ; Ιεπιριΐδ ΟαρΙίνίΙαΙϊβ
εβί πιϊβεηεοΓβ 860 ε. ϋευβ, 584 β ; ςιΐ8Γ6 8ρρΓορίηςιΐΕΓ6 άίε&-
ίίρεΓίε βοΐεί εχροβίυΐβι-ε βιιϊβ ίη ίιιτ 584 !>; (επιρηβ (πουΐαϊίοηϊβ
ρεεεβίαηα ΙαοεηΙϊοΗβ 861ο. ϋεα?, 591 β; εαΙβππίΒίεβ .Ιικίδείβ ενεη-
α Ιυ(1ίΐεί9 ϊη}ιΐ8ΐϊϋ&ε &εειΐ38ΐιΐ3, (ΙΙΓΒ3 εχρπιηίΐ 795 & Ι) ; εχριΐ£-
Μαΐοεηίβε ίεηαροΓε 861 ε. ϋειιβ, ηαί&ηι υΓοεηι, άίΓερϊαβ άΌεαοδ,
ο,ιΐΒπΐίβ οεηεπεϋβ ΙβΓΒ,εΙεηι βΐϊε- Επυΐϊεηιηι ταρίιιβ 795 ε ε ; ηηΐΐαβ
εεπί, ςαβπι ίη£Γ8ΐιιπι εχρειτίιιβ βϊί Ιυεΐδ εΐ ΙεηεοΓ&ηιαι νϊεεβ Η&οεοί):
861 ά β. ϋειιβ, ίη^Γ&Ιυαι ηιβϋβ I 800 β ; ΓεηονΒοΚ οιηηΪΒ 800 ο ;
εχίεπιϊβ οαΒίί^αΙ»! 862 ο. ϋεαβ, ί 801 λ.
ςαεΓεϋβ βε Βεευββηΐϊιιπι αΙΙεηάϊΙ, ϋϊεβ «Γικίίεϋ, εχ βεηΐεηΐί» εε1»ΙιΐΓ
εΐ ΪΓββεϊΙιΐΓ 862 ε. ϋειιβ, Ηοηιπι 230 ε ; ςτιαίίβ ϋιΐυηιβ βϊί, εΐ πΐΒΐΐβ,
πιοηυηιεηΐί βεηΐηΐ 863 ο ε. εί οοηίβ 864 Ι) ε ; εΐϊο&ηο εοπι-
ϋειιβ, εΐεείοβ βυοβ, εειι ρβΙεΓ Ρ&γβΙιιγ 864 ε.
ήΐϊοβ εΐΐςΐΐ 863 ε. ϋειιβ, πιίβε- ϋϊεβ πι&ΐιιβ, εηΐίίπιίίβΐίδ (επιραβ,
ΠΟΟΤΗΙΝΑ. ΙΝϋΕΧ
δρει-ηεηΐίΐηιβ ροεηϊΐεηΐί&ηι ρΐΓ8-
Ιιιβ 314 ά.
Όίϋ3 ρηοΓοβ, β&εουΐα βηΐε ΟΗπβΙιιπι
βί^ηίήΌαηΙ 721 1) ε.
ϋΐεβ ψπηίιΐδ, ςυ&Γε ]ε^ηίο οΐίπι
εεΙεΟΓ&Ιιιβ 725 1) ; 726 1).
ϋϊεβ Γε^ιιπι, άε ίεβίο άίοΐιιιη 109 ο.
ϋίεβ ΚεδίιιτεοΙϊοηίΒ, <^αο βεηβιι 8ΪΙ
εχρεοΐ&ηάβ 613 ε; ίεπιρηβ &υχϋϋ
Βϊνίηϊ 614 α.
ϋίε* δβεοιιΐϊ, Ιεπιριΐδ άϊαίαπιιιπι εΐ£-
ηϊβοαΐ 350 &.
Όιοϋ βερίίαιυβ, ςιΐ8Γε ]ε]ιιηίο οϋπι
οείεοτ&ΐιιβ 726 ο.
Ι)ίο8, δοΐΐεηηϊΐ&ΐίβ, ρτο <1ίε ιΓιιάϊοπ
(ΙίεΙαιη 129 1).
ΌϋεοΙι, α Όοιηίηο, (1ε .ΙικΙβοϊβ (ΙίεΙυΐΏ
819α; ηίηίΐο αιϊηυβ ροεηαβ ΙιπιηΙ
819 ε; ϋ ευηΐ ο,ιιοβ ρΓ&εβοίνϊΙ
ΌειίΒ άϊΐεοΐίοηε άί^ηοβ ίοΓε
820 ο ά.
ϋϋεοΐίο, 1ε£Ϊ9 ρΐεηϊΐιιάο 172 1>.
ΙΜΙυευΙοηι, ρΓο πι&ΐϊβ οϊΐο νεηΐιιπβ,
(ΙίοΙυηι 612 6.
ϋϋυνίαπ), Νοηοΐιί, άεβεηρίυπι 479 ο;
πι&ιίβ, 8ΐιΙ βιινϊοηιπι, οαΐ&ιηίΐ&ΐίβ
1)'ριΐ3 481 \> ; Γε^ίοηϊβ Ιαά&ε,
(Ηνίηϋ ,ΤικΙίπϊ Ινραβ 484 (1.
Ιΐίηη, ΙβΓ&εΙϊβ 61Ϊ8 103 ε; 107 8.
Βϊδοαίοεβίίο, οαρίϊνίΐΒίεπι ϊηάϊοΒΐ
399 \>; ίΐεπι νίίαιτι φΐονίβ πιοάο
άείοπηεπι 400 1).
ϋίβείρΐίηβ, νεί αηίπιαε, νεί οοΓροπ
ρεπιΐίϋδ 94 ο ο ; ηε^ΐεοΐβ, εχϊ-
Ικιηι, 8ΐΐ8θερ(& 88ΐαβ εβί 612 1)0.
υίϋαρυΐί, Οΐιπβΐί, οπιη άείεείιι νοοαίΐ
ΒυηΙ, ηοη βροηίε 8118 &ά Εϋπι
8θοεδδεηιηΙ 231ε; βα^εΐΐ&ΐϊ βαηΐ,
οβεβί ^ηικίεΐκιηΐ 420 ε ; 8£ηίβ
ΙιιχυπίΐηΐϊΙηιβ εοπιρ&πιΐί 441 ά;
ϊΐεπι, ο&ΐυΐίβ Ιεοηιιιη 4421); νϊάε
ΛροβΙοϋ.
ΚΕΚυΜ. 671
Ώΐβοΐρηίϊ π>&£Ϊ8ΐΐΌηιπι άίνίΐί&ο
808 ε.
ϋίδοίδβίο, νεβίίιιπι, ηιο3 ,ΙικΙ&εοπιπι,
& 1)1α8ρΙιεπιΪ8 &1>ΗοΐΎβΐϊΐίαΓη, 8 ϋεο
ΓερΓεηεηάϊΙαΓ 496 & I» ; οοπίίβ,
οοηιπ)εηι1»ΙϋΓ 496 ε.
ϋίδρβΓβίο, .Ιυάβεοταπι ρΓΒεάίοίΙαΓ
61ε; ϋικίίΐεοπιηι, ηοη εχΐίηοΐίο
ίαϊΐ 73 ά ; ^άβεοπιπ), ρΓίίειϋοΙα
εΐ ρειΐεοίΒ 142 ο; ΟΓβΙίβε, άβ
ΟΙιπϊΙί ρΓαεάϊοαΙίοηε ΰίοίαπι
566 ο.
ϋίνε?, ίη Ρατ&1)ο1& ΟηπβΗ, βοαεηΐϊ&ε
εχετηρίαιη ίηβί^ηε 860 ε.
υίνίάεΓε, (1ε 1>εηεβοεηΙί& ϋεί άίεΐιιηι
850 1).
ϋίνϊηαΐίο, ροΓ νΪΓ^&8, Οη&ΙάΒΪε&ε
ουποβίΐίΐΐίβ ίηνεηΐιπη 75 Ο.
ϋίνίηίΐαδ, ηιιΐΐο Ιοοο άεβηϊΙτίΓ 93 ά.
υίνίίίο υτϊηηιιι ίηίεΓ Ιιοδίεδ, ^ι-
(1ηεί? ρΓαεάϊείΙαΓ 466 8.
Όϊνϊΐίαε, ιηϊφΐϊΐαίε ραΓ(&ε, ςυαιη
ΒΪηΙ ίυ^Βοεβ 173 ά; Ιαςυευβ άϊα-
οοϋ 424 ά ; οαυβα επιηΐ ίηίηυϊ-
Ι&Ιίβ ΙβΓ&εΙί 451 ο ; ςα&ηι ηϊηϋ
ρΓΟδίηΙ ίηιρϋδ 588 1) ; 590 8 ;
ηιιαπι ρεποαίοββε πιοπΙ)ΐΐ3 590 1>;
ςυϋπι 1ιΐ£8088 590 ο; νεΓ88 βυηΐ
ϊη ϋεο (}ϋ&εΓεη(ΐ8ε 590 ε ; ο,ιιλπ»
δϊηΐ πιοηΙ>α3 άαηιηοβ&ε 608 & ;
ίιηρίίί, υΐ Τ^πϊβ, ηϊηϋ οοηιηιοίΗ
ίεΓυηΙ 731 ά ; ροριιίοπιπι 8 ^ϋΟ,8
Γαρίεηίΐηε 807 ο ; ΜίΜΑΟΓΟίη, Βρϊ-
Πΐϋίΐΐοϊ 811111 808 &.
ΟϊνοΓίίυιη, Ιε^ε Μοβίβ ρεηηϊββυιη,
α ΡΓορηε(8 αυαι-ε οοηάεηιηεΙιΐΓ
846 ο ά.
Όοοίοτββ, (ϋνϊηΪ3 οη&ΓΪεηια(ϊΙ)υ8 8ε&·
ΙεηΙεβ ε&αιρΪΒ οοπιρ&Γ8(ϊ 242 1).
ϋοοίπηβ, ί8ΐδ&, 80,118ε ΙυΓΐ)ΐ<1αε οοπι-
ρ&Γ&Ια 1011); ί.ιΐβίΐ, ηιιΐΐοβ οηι-
ηίηο, νεΓβ, ορΐίηιθ8 ρΓοάυείΙ
672 ΙΝϋΕΧ
ίπιοίιιβ 204 ά ε ; 208 ά ; ΟΗηβΙϊ,
ϊη Εεείεβϋβ ϊηβί^ηϊοηΐηιβ άϊβΐϊΐ-
ΙβΙβ 352 ο; ίτυείαβ ΗαβεΙ ]ιΐ5ΐο-
ππη ρίεΙ&Ιεηι 352 ά.
Όοβίπαϊα. Εεείεβϊαε εοηίχαιίίοεηΐεβ
ςιιοηιοάο ρηηίιιηΙυΓ 807 1).
Όοσιίηυβ, α βειτο ίιίΓε ϋπιεη<1ιΐ8
823 ο ά; [νίάε Οιπβ&Μ.]
ϋοηηΐδ, (1ε ΗίεΓΟΒοΙνπια άϊεΐιιιη, ορ-
ροηίΙιΐΓ " οοΙΙΛυβ," ΐ. ε. ΙβΓ&εϋ
87 1).
ϋοπιιΐ3 Ό&νίοΐίβ, βριιά Ιυάαεοβ Ιιο-
ηοΓ&(Ϊ88Ϊιηο3 βί^ηϊβεαΐ 780 (1 ;
φΐαηι αΙηιηά&ηΙεΓ §ταΙϊα <1ί(αηάα
8Ϊ( 782 ο ; τε^ηο ρηναΐα ρΐαη^ίΐ
785 ά; βρϊπΐιιβίϊβ, ΙΛειΐβΙε £πι-
εΐιΐΓ 786 ο ; οΐ βιιπιϊηϊΐηΐδ £Γ&Ιΐαε
786 ε.
ϋοιηυβ ϋεί ηε^ΐεείβ, ρπνβίοπιπι
θΓηαΙΪ53Ϊιηα 629 ε ; 630 Ι) ; αεάϊ-
Αε&(& ατάεηΙεΓ, Ώεο ρΐαεεί 639 ε;
άεβεΓίΒ, ιηοπουβ ηοεεί 635 &;
ρπνβΐϊοηε ΓΟΠ8 άΐνϊηϊ ρυηϊΙυΓ
635 I) ε ; βεοαικίβ, ρηοτεπι βαρεΓ-
κνίΐ ςίοπα 642 & ; ηοβ ϊρβί βιιπιυβ
734 ε; [νϊ<1ε Τεπιρίιιπ).]
ϋοπιιιβ, πϋίςηη, ρΓΟ τε^ηο Ιδπιείίδ ;
ραιτα, ρΓΟ .Ιικία, (ΙϊεΙυπι 320
άε.
ϋοχοίοςϊα, α ΟιπδΙίηηϊδ ηεςίεεία
530 ε.
Ότ&οο, βεευηάυιη Ηε1)Γβεοβ, εείιιβ,
ϊϋΐ) ιτιαπ Ι&Ιεηβ άεβεη&ίΙιΐΓ 341ε;
ε]υ1&Γε νηΐηεπιΐιιβ εΐ Ιειτβπι
ε&ιι<1α νεΛεΓβΓε (ΙϊεϊΙαΓ 399 ά;
ρτο ΒηΙαηα, ΙεηεΙίΓ&πιπι ραίΓε
ιΐίεΐυηι 602 & ε ; πιειΗ ϊΐΐιιάεηβ,
φΐίά βϊΐ 802 ε.
Ιλιίεεάο, ιτιοηΐίυηι, βαηείοηιπι βει--
πιοηεβ 243 \>.
Όμυμβ εΐ ΐηοΐεάϊεηΒ ίηΐιηίεοηιιη
ροΓίίο επί 405 ά.
ΚΕΚυΜ. ϋΟΟΤΒΙ.ΝΛ.
Ε
Εβκιεταβ, ΙβΓαεΙίΐΒπιιτι α .Ιοείε Γβ-
ρΓεΙιεηάίΙΐΐΓ 202 &; ρΓβεΙεΓ πιο-
θαιη 8£Γε98Ε 202 ε ; Ληεηι Ηα&εί,
ΙαπιεηΙαϋοιιειη 203 α.
ΕΙ>ιι11ίΙϊο, εοηΐπΐίοηίδ βϊ^ηηιη 501 ε.
Ε1)ιιγ, Ιυχυηαε ϊηιΐϊοϊιιιη 286 ά;
ϊη Ιεεϋβ ηδίΙ&Ιαιη, δαπι&η&ε
315 ά.
Εεείεβία, εχ Οεηίίβιΐδ εοη^τε^βία
46 ε ; πιηίεΓ ,ΐυβίϊ&ε&ΐοηιπι 69 ε ;
β&εηιαι εΐ ϋίνίηυπ) οτϊΐε 124 ε;
εχ ΟεηΙίΙηιβ εοΐΐεεία, ϊη ΟαηΙϊεο
ΟϊηΙϊεοπιπι άε ΟΗπίΙο ρΓαεώε&Ι
193 <1 ; ,Ιιΐ(ΐ3εοηιπι, βρπβ β^Ι-
νεβίπΐηιβ, βίνε ΐϋοΐϊβυβ ίη<ϋ§τπ8-
8ίπιΪ3 εη1)]εεϋα 194 ά; ίηιεΙίΜ
ίεΓει>8, α βροηβα ίη ΟαηΙϊεο <Γ;ιη-
Ιίοοπιιη άεβεπρία 204 β ; <1ε £εη-
ΙίΙ)ΐΐ8, νοε&Ια ϊη Ιοειπη βροηί&ε
205 ά; .Γικίίΐεοππτι, ειιιη δαίαηα
ίοτηίεαία, ΓεριιιϋαΙιΐΓ 205 ε ; βϊη-
εεΓε 1η£εη8 ϋβαπι πιονβΐήΐ 210 ε;
ογΙμ8 Ιειτβπιιη ιηαςίδΐι-α ίυΙυΓδ
226 ε; Νονβ ΗϊεΓοβοΙχτηα 235
6ηεπι ΗΛεΙ, βίηιρίεχ νεΓΪΙαΙϊβ 8ΐα-
άίαηι 237 & ; ΰοπιϊηο ΙυεηΙε,
£ηιβΐΓ& ορρυ^η&ΙυΓ 238 ε; 245 &;
Ιί&εΓοηιπι ε3υ8 ευταπι 1ιαΙ>εΙ ϋΐιπδ-
ίιΐδ, δίευΐ οΐίηι .Αΐ(1αεοηιιη 242 ε;
νεΓβ εβί, ςυ&ε εχ νεΓε δαηείίβ εοη-
βίαΐ 242 οΐ ; ίοιτεηΐϊ 3ιιηεοπιπ>
ρΐεηο εοηραπαϊα 244 \>; α ειιϊβ
εοη(ειηρ(& 311 ε; β&ηείϊβ, βίεηΐ
πιοηΐεβ ατ))οηΙ>α3,ϊη8Ϊ^ηϊΐα 352 1);
άοείπηαε άιιίεεάϊηεπι, δίουΐ &ρε3
ηιείΐα,εοηϋείΐ 352 ε; ιιΐ δϊοη,εείβ»
εΐ 8&ηε(α 360 ε ; ϋεί 8&ηεΙΪ33Ϊπιΐ
Οϊνϊί»8, εΐ άοηιυβ ΟΙιγϊβΙϊ 393 (1 ;
ρεΓ ΐΒεΙιιγπΐΜ ϊη Ηδΐιιη εχίΐ 401ε;
[Ιο Οεη(ίΙ>τΐ8 εοη^Γε^αηύα ρΓβε-
ώείΙιΐΓ 424 I) ; ριτ (ϊειίΓηηι ηιοη
ΕΟΤ'Ι,ΒδΙΑ. ΙΝΟΕΧ
ΙΪ8, ρΓορΙεΓ βυοΙίηαίίΒίειη άοε-
ίπηΒε βϊριίθοβΙυΓ 424 ο ; Ιατρί
ΟΓ&εοοηιπι δεϊεηίΪΒ ρπιε?ΐηηΐίοΓ
424 ε; ςιι&βϊ ηυαεώιηι τεςίο εί
ίεΐΐυε 88ηεΙί6θ8ίοηιπι 438 <1 ;
ηγπιηίβ άεΙεεί&ίΒ, Μ&ηαε Ιπιιιή-
ρηβηΐί οοπιρίίΓηία 446 ε ; δΐιρεΓ
ηοβίεβ Ιπυιηρίιηηδ, α 0>το, νίε-
ίοΓε Ββο^Ιοηϊβ,ρΓβείί^ιΐΓβΐΒ 463ε;
Ββΐίείίοηε ρι-οοβίβ 464 & ; ϊη
Οηπβίο ΓυηάΒίβ, ηοβίεβ ΒβρεΓ-
ηηΙιΐΓ 464 & ; Ρεεεβίιιπι Ιπππι-
ρη&ηβ, εεη ρεηοη&πι, ΐπυπιρηΒΓε
νείβί 464 ο ε; εοπψΒΓΒΐυΓ ηιοηΐί
ιιΐροίε ϊη ρηϊΙοδορη&ηάΌ βΗοϋαιΐδ
468 ά; ίίεπι ΙΛαηο ΙΙιιιπίεΐΌ, ιιί-
ροίε ίΓ»5Γ8ηΙί»8Ϊπΐ8 545ε; ιΐίιτηίΐα-
ίεπι 8γη8£0£8ε εχβιιρεΓΒΐ 561 β;
ίκΊί'πιιιπι ΗιΛεί δαεππΌίυιη 561 1);
Ιιΐιηβε εοΒορβΓΒίαι·, &1ίεηα Ιαεε
βρίεηίΐεηΐϊ 568 ο ; ρππιο ίιϊοιι-
Ιαΐϊοποιη, ροβίεΒ ΚεάεπιρΙϊοηειη
ηαοεΙ>ίΐ 599 ε ; ϊηβυΐ&ε, πι&η
βϊί&ε, εοΓηρ8Γ3ΐαΓ 601 I) ; ςη&ιη
ραΓ8 άεοε&ί, εί εββε εί νϊάεπ
609 ά ; ροΓ ζεΐααι 1 )ίνίηυπι εί
5&1αίεαι Ηβοεί εί δβηείίίϊοΒίΐο-
ηειη 615 ε; Οεηίίουβ &ρειΊ8
617 β ε; ββοπήοίιιπι βρϊπίηβίε
οδεΓί 617 ά; εοηίεπιρΙοΓεβ βιιοβ
εοηίεηιρίοβ η&οεοίί 618 ά β;
ψΐΒΐη β'ιί, ρΒβεεηίε ΟΗπβίο, εί
οι οεΒία 621 βοά; 622
ο β ; ίη Οπιεε ϋυηιίηί ςΙοηβίιΐΓ
623 1) ; ηοη βεπιρεΓ βο ηοδίί-
Ιΐϋβ ϊιτίάεοϊΙυΓ 623 ε; ηοη ίπι-
ρηηε ΐιτίά'εΙυΓ 623 ά ; ρΐΌρίεΓ
&ιηρ1ίβε&ίίοηειη, πηιικίο βάιηϊ-
ηιΐίοΓπ ίαϊΐ, 0)Ή11ί ΙεπιροΓε
624 ά ; ΙεπιροΓε άεβηίίο ααοάΒπι,
εί υοοβΙβ εβί, εί ^ΙοπήεβίΒ ειϊΐ
624 ε ; βοηίδ Γηοπϋυβ ρπιεεϊραε
νοί-. π.
Κ ΕΚ υ Μ. 673
οπίΒηάΒ εβί 634 ά ; ηε^ΐεείβ,
σοπίβ ηιοπίηιβ ηοεεί 635 β; ϋεηηι
ρεΓ 8ρϊηΙυηα ρΓβεβεηΐεπι η8ΐ)εί
640 ο ε ; εχ ^εηΐίοαβ εοηήεϊεηα!»
ρΓΒεάίεΐΙιΐΓ 640 ε ; ββρΐεηΙΪΒΠι
ϋεϊ ΟΒεΙεδίϊοΐίβ ρΒίείβεϊΙ 641 ε;
ηε^ΐεείβ, εί ηοη &εάΐ6εΒ(:3, ςυΒβ
ροεηηβ & ϋεο ίεΓΒί 647 ά; 648 ε;
ϋευππιΙΙΟΓειη ηβΐ)εΙ ρεΓκεεοΙοηιηι
βυοπιπι 662 ε; 663 β; βε(1 εί
εαβίϊ^ΒίοΓεπι ρεεοβίοπιπι 663 ο ;
& 8&ΐ8η& εχεΓοίΙβίΒ 666 ε; α
ΟηπβΙο τεΙενΒίαΓ, άϊΙ&ΙβΙηΓ, §1οπ-
ϋε&ΙιΐΓ 667 β ε ; βρεεαίΒε εοιη-
ΡβγβΙιιγ ςααβϊ ϊπΐ3£ΐηεπι ϋεΐ
εχΗϊοεηβ 668 ε; εαπα ϊΐΐ εοΓριιβ
ΟηηβΙϊ, ηεεεββε εβί ρεΓ Οηπδΐιιπι
ίονεβίαΓ 669 I) ; ρεΓ νϊίεπι, εί
6ευπι ρΓ8εβ§;πΓ8ΐ3 680 β ε ;
Ιεπιρίο ^ά3εοπιπι 5ΐ°Γ'08'ΟΓ 690
α ε ; αυκιη ΗβοεβΙ ^ΓΒΐίβε βουη-
ώιηΐίαπι 693 ο; εχ άαοοαβ ρορηίϊβ
εοηιροβίΐΒ 694 β; ηυο βεηεα
άΐεΒίυΓ ϋεο &88Ϊ8(εΓβ 694 1> ;
ΟηΓΪβΙο η8θί(&η(ε, ςΙοποβΒ εβί,
βρίηΐη εί νεηΐβίε 715 ε ε ; οιιβπι
βϊΐ υηίνεΓβΒ 718 ε; φΐ&ηι ΟΗπδίο
εί δρϊπία 1ηώίΐ;ιηΐο ΙβεΙεΙυτ 718
ά; 719 β; οοηοππη Ηοηιϊηϊοϋβ
ίοηβ εί ρπηεΐρϊηπι 719 ά; β ϋεο
ϋεηεάίεΐβ 722 ε; 723 ά; άοππιβ
.Γϋ(ΐ38 βρρεΙίΒΐβ 724 β; δροηδυηι
ΗΒΟεηδ, 3ε3αηβΓε ηοη άεΙ>εΙ 727 β;
ηιπίιιίδ δυοπιηι ΗοΓίΒΐίοηίουβ
ηιηρϋίϊοηηιΐίΐ ρΓΒεάϊεϊίΠΓ 727 ο ε ;
θΓ8εεο8 8ρο1ί&νί(, ιιί Αε^νρΙϊοβ
^υ(188^ 732 ο; 8&ερε ΪΓΠββ β!)
ίηίιηίείβ, ροβ(ε& ΙηνιηιρηαΙ 733 β ;
£ηϊ(Ϊ8 εΓΓοποιιβ, ρβεεπι εί δβΐηίεηι
ρΓοπηίβδβηι ηβοεί 735 \>; β ϋεο
άϋεείΒ εί δίΒΟΪΓιΐΒ 749 (1 ε ; ίεπ-βε
(ηιΙηΗΐΙ, εί ίιίοβηο εοπιρΒτ&ίΒ 753
4»
674 ΙΝϋΕΧ
1) ε ; εοηΛαΙοπο οοηιρηΓαΙβ, ςιΐ38Ϊ
Π10Γ68 εχρΙοΓ&ηβ 767 ε; αιΐΒΓε
νεβίϊυιιΐο βυΐ Ιαρϊάί εοηειιίεβίο
οοΜρβΓβΙιΐΓ 773 ο; 774 1); αη»Γε
ρεΓβεευΙίοηίυιιβ ίαοΐη 8ΪΙ ουηοχία
774 ο; ορβ ϋίνϊηβ, εΐ 880ΗΓ8
επί, εΐ ρπιΐκι Βΐιΐπκΐίώίΐ 782 άε;
783 βΙ>; ρ6Γ ρ888Ϊ0Π6Π1 Π606586
εβί ρεΓβάβΙιΐΓ 794 8 ο; ηοη
οπιηίηο ρβπΙιΐΓ& 796 1>ο; αυαπι
η&οϊΙιΐΓ& βϊΐ 1οη§ϊΙυάϊηεπι εΐ 1&1ϊ-
Ιυάίηειη 805 Ι) ; εοηευίεβοίΐ
άαειηοηαβ 807 ε; ηοη ηϊβί ρρίπ-
ίϋίΐΐεβ (Ιίνϊιϊη» ορίβοίΐ 808 &;
ηυηιεΓο (Ιίβείρυΐοηιιη ^ΙοΗβΙιιγ
808 ο; ρ&οε ρεΓρεΙυα ίϊυεηβ,
ΙκΊΠ ίηβΙπιιηεηΐΕΐ ϋεο άεάϊε&ΙηΙ
812 ο.
Εεείεβϊβε νΐοΐ&ίβε, ϋευπι ΙβδΙεπι εΐ
υΙΙοΓεπι η&οεηΐ 269 (1 ; αυοηιοάΌ
ίηηίΛϊΐαΙ ϋευβ ςυί ά> χίφοποιητοκ
ηοη ϊηεοΐίΐ 393 ο; βΓ(1εηΙί δίικίίο
&εάί(ΐεα(αε ϋεο ρΐβοεηΐ 634 ο;
ηε^ΐεείβε πιοπβιΐδ ηοοεηΐ 635 β.
Εεβίβδίβ, άϊνεΓβαβ ηαϋιΊ ίη ΡΐΌρπεΙϊβ
8Ϊ£ηΐβε&Ιΐοηε9 571 1); εειβαβ ενεη-
Ιατί 8Ϊ£ηιιιη 572 8 ; ρπ> βΙυροΓε
άίεΐαηι 807 ά.
Εάοπι, υηάε ΙάαπιαιΊ, (ειτεη&ε ευρΐ-
ιΐίΐαΐίβ εχεηηιΐιιιη 260 ε ; 354 ε ;
ίϊίΐΐιτβ 8008 οάίο ηαοεηβ, Όοο
ίπνΐ8ΐΐ8 βευ&Ι 261 ά.
Είαπιίΐαε εΐ Καπι&πΛηι εΐ ,ΙικΙαείίΓη
ίοεθε ΙβεεΓ&νεπιηΙ 248 ε.
ΕΙ&Ιίο ΗίεΓθ5θ1νηΐ3ε αηϊά 8ΪΙ 779
άβ.
ΕΙεεββ, ,7ιιά,&ε8ε νίεοβ, ΡΓορηβΙ&ε
Νβηηπι ραίπιι 476 Ι).
ΕΙεεΙί, νΒδϊβ Νίηενεβ ρΓεΙϊοβίβ ρΓβε-
βρυπιΐί, 8<1 β Λεπι ΒεειητιιηΙ 501 ά.
ΕΙεεΙίο, ιιηίνεΓβα ίαίΐ, ίοίί ΙδΓ&εΙΐβ
ίαιηίΐί&ε 157 β; ΙδΓαεΙίβ εχ πήΐΐί-
Κ Ε Κ υ Μ. Κ( ('Ι.ΚϋΙΑ.
οαβ ηαηΐΐϊβ εΐνϊ(&(υπ>, ίη ορρπ>-
οηαιη ίη§Γ8ίϊ, οϊ>]ίείΙαΓ 275 α;
Οεηΐίυιιι ρΓ&εάίεϊΐιΐΓ 641 ά.
ΕΙίαείηι, .Ιο^ίαε ΑΊίυβ, αο Λις-νρίϋί
ίϋίΊυ» τεχ 282 (1 ; 80 Α>ίνι·ϋί
βει-νυβ 282 ε.
Εΐίββ, ΡΓορηεΙβ, εΐ ρβεϋάΌρΓορηεΙ»-
Γυιη εχΙίηεΙοΓ, Ιυικίαΐαι·, 14 ε;
97 ά; ΤηεβοϊΙεβ, ΐη ηιοηΐβ Οβπηείί
1ΐίΐ1)ϊΙ;ιθίΐΙ 253 8; Ηοπιο ίυίΐ βϊηαιϋβ
ηοβίπ, ρΓεεϊϋιιβ (αηιεη ρΓβεν&Ιϋίΐ
292 8 ; ρΓ3ενεηΙαπΐ8 «Ιηάίείο
βυρΓεπιο 868 ε.
Εΐΐβαειίδ ΡΓορηεΙβ, ^ηη Γβ^ειη ιιηχίΐ
18 ο ; 97 ά ; εΓϋάεΙίΙβίεπι Αζβεΐίβ
εΐ νίεΙοπΒ3 ρπιεάϊοϊΐ 255 6;
&εεεΓ3ΪΙιΐ3 β τε^ίουβ 263 ε ; Εΐίββ
άΐκείρηίαβ 329 β.
ΕπηΒΐη, Κεςϊο Οπεηΐϊβ, ΑηΙίοεηίίβ
6ηΐΐίπΐ8 730 ε ; [νίάε ΑεπιαΙη].
Ειηιη»ηιιε1, ίη ρεΓβοη» ΝβοοΙΚ
ρΓ8ενΪ8νΐ8 20 ά ; ίΐΐυχίί, τε^ηο
ΙδΓβεϋβ βαοΐαίο 22 I) ; ρεΓ ^6Ζ-
τεείεπι, ί. β. Ώεϊ βεηιεη, ϊηΐεΐΐϊ-
ΕϋιΐΓ 24 25 ε; ρΓο ΟηπίΙο
άίεΐηηι 107 β ; εΐ άοεεηβ εΐ
εοη&Γηΐ8η3 ^υ(1αεο3, Γε]εε1υ8 εβί
116 ε; ΡβΙπβ Ιρ&ϊυβ Γενείβΐίο
εΓ3ΐ 169 ά; νΪΓ^ϊηευβ Βροηβιιβ
Εεείεβίβε 205 ε; ϊηΙεΓρΓεΙβΙιιτ,
Νοοίχεαπι ϋεαβ, 326 ε ; ηοπο
ίη ΙεΓΓΪβ νεΓΒβΙηβ 337 η; ροραίαπι
νΪΓ^β ρα8(0Γΐ3 Γε§;εη9 άεδεπβιΐυΓ
467 υ ο; ρεΓ βοΐεπι βΪ£ηϊβείΐΙιΐ3
568 & ε ; ρεΓ Ιβιηρ&ύίβ β^αΓΕίη
ρΓ8εηιοη3ΐΓ&(ιΐ8 694 & ; ςαί<1 εί'
728 ά ; ρυπβεαίίο, ρεεε^Ιοπιπι
βΙ>ϊεοΙίο, αιε1ίθΓ8 νίβ, ροΓίβ εΐ
Βιιχ &ά νίΐβπι βεΙεΓηβπι 849 !),'
ρΓο ϋοπιίηο ^ε8η ΟηπβΙο, ρβίβίπι.
Επιπιογ, Ρίΐίιιβ δϊοηεπι, ϊη Βίείαιΐ»
104 β.
ΚΡΗΗΑ1Μ. ΙΝϋΕΧ
Εηαοίηι, ιιι-1)8 .Ιικίαοηο ΑϋδίΓΒΐίβ, &1)
Βΐϊεηί^εηίβ ηβοίΐ8ΐ8 401 ά ; Ρβ-
1»εβΐίηα6 ίηάί^εηΒε, ΙβΓβεΚ εΒάεηΙί
ΐΓπόεηίεβ αιΐιηοιιοηί υν 400 Β ;
402 ο; 404 5.
Ερίιοιΐ, ΙϊοεΓ&Ιίοηεπι 8Ϊ£ηίηε&1
135 ο.
ΕρηΓ&ίπι ευπ) Μβηαββε, ρΓΟ αηα ΙπΙηι
εΓ8ΐ 4 & ; ρΓΟ τε§ηο δοπι&πίβπιιη
άϋεΐυβ 5 ε εΙ ρίΐββίπι ; φιαΓε ίοΐυηι
ΙδΓβεΙεπι βί^ηίηεεί 81 β; Αριοί
Αε£γρΙΐυπι εο1εΙ)8ί 811); υΓςεηΙε
.Ιυά» ϊη ρεπιίεϊεπι εείεπυβ νοίΒνίΐ
81 ά; αυο βεηβιι "ϋεο εο^ηϊΐιιβ
ίαεπί " 83 (1 ; ροεηϊΐεηΐί&ε ειΐΓβπι
ηυΐΐιιηι Ικώηίΐ 84 β ; φΐο 8εη?ιι
" ϊη ί&εϊεηι Ιιιιιηϊΐίηΐιι» " 84 ε ;
άε8ο1α(ιΐ8 88 β; εοηευΐε&νϊί ,μκϋ-
είυπι ί. ε. Ιε^επι 89 1> ; 90 ε;
" ορρΓεββίΙ ΒάνεΓββπιίΓη ", ΐΓοπΐεε
<ϋε(υπι 90 ο ; (ποαίΒΐυβ τοϊρϊβ-
είΐ, (ΙεβρεΓΒΓε εοερίΐ 91 ε (1 ; βοεΐοβ
ηοη ΗείΙοβ ΒΒβαππΙ, ίταβίι-β 92 & ε;
Ιηοιιΐβΐιιβ ϋειιηι ΓεςιιϊπΙ 94 ε ά ;
ερίπΙα&ΙίΙβΓ ίοηιίε&(ιΐ8 102 ε ;
104 ά ; ορβΓβΙιΐΓ αιεη(1&εί& 105 ε;
ΐηοιιβ τεςΐβ ΙβΓΒεΙίΐΒΠίπι 106 β;
ΐιΐοΐα Αιοηε&η βοΐεο&ΐ 106 ο ; ρϊοβ
ΗϊεΓοβοΙγπίΒπι ρεΓε£πιΐ3ηΙε8 βρο-
Ιίηυαΐ 106 ε; αυο εεηβιι Ιοί.πη
ηοείεπι άΌπηίνεπΙ 110 1) ε; εαπι
ρορυΐο Π)ί8(ιΐ9 111 1) ; ιηιιΙΓιία-
(Ιίηε 8ΐΐΒ εηρει-ϋίεΐιβΐ 111ε; ηοη
εο^ίΐ&ηάο ρεπίΐ 112 β; ηοη ίρβΒ
βεηεείιιΐβ πιοηϊΐιιβ (ίΐ β&ρίεηΐίοι-
1121); 113ε; ηεςαε εοηΐεπιρίιι
ροριιΐί 112 ε; ίΙυΙΐΐΙΪΒβ εοηνίο-
Ιυβ, Αε^γρίο ηίΐεηβ 113 β I) ;
βεΐρβυηο ροπΙίιΙΚ, α ϋεο άϊβεε-
όεη8 113 ε; 114 β; α ϋεο τε-
άειηρίιιβ, εοηίηι ϋοιιπι ηιεηά!&εϊ&
εάϊΐ 114 ε; ββεηιίη&Ιιιβ 61 ηιο-
ΗΕΚυΜ. 675
Η1>υ8ΐ15&; ΪΓηά!εΙΐ)ΐ·. ςυβδϊ εΙΗο-
τεβεεηβ, ΪΓοηϊεε 122 α ; (Ιβηβ
ηοβίί (Ιοηβ, ηοείϊοαβ (ΙβΙιιγ 122 ο;
ρετ Γε§ε3 ίάοΙοΐΒίΓββ, εβυ.58 εχίΐϋ
ΙβΓβεϋ ήιίΐ 122 εά; βΓββ πηιΐΐί-
ρΐίεβηβ εοηάεπιη3ΐυι- 123ε; πιοη8,
ίιΐυΐυΐίΐίπαε βεύεβ, Μΐεηβε Ιεπι-
ροΓε 134 ε ; βιιο8 ϊρδε 61ίοβ εχίΐίο
Ιπκίκΐίι 139 ε ; βά ΐΐάίεεβ ϊρβο3
βίεπίϊβ ϊηνεηϊΙυΓ 141 ε ; νϊΐαίο
ρα^η&εί εοηιρβΓΒΐιιβ 1501); "ββ-
εεηάεηΐε " ϋεο ηυπιϋί&Ιυβ, 1 50 ε;
ρΓΟ ηηίνει-80 Ιβι-βείε (1ίε(απι 158 ε;
ϊη Αε^νρΙο η&οίίΒηβ, β ϋεο εχα1&-
νίΐ 160 ε; Αββνηιιιη εΐί&πι εοη-
ευρίνϊΐ 161 β; αυΒΓε Ι&ηιάια ϋεϊ
πιίβεπεοΓάίΒπι πιονεπί 163 1); ϊη
βροδίΒδίΒΠΐ Ιβρβϋβ εβί 164 1); ηϊ-
πιίυιιι εοη6(1εη8 ΓερΓεηεηάϊΐιΐΓ
164 ά; ρίεΐ3(εηι νονεΐ 164 ε;
ιιοίφΐε ηιεηύβχ 166 ε; Βΐιρρϋείο
ειηεηάαΐυβ 166 ε; ρΓο ρπηείρί-
1)08 δΒΗΐΗηαε άίεΐυπι 167 ο ;
Μ&ΐυβ ερίπΐυβ νοεΒίιΐΓ 167 ε;
Αβ^7ρϋοβ Αεβνποβααε βοείοβ
πιεΓεΒίυε, 8(ιι1(ί(Ϊ8ε εοηνϊηεϊΙαΓ
167 ε; 168 β ο; ΡβΙγϊ ^Βεο^
εοηΐΓβπυβ, Ι&οοι-ε» ίυ^ίε1)3ΐ, ϊιΐοΐα
ευΓΒΟΒί 171 β ε; Π8§ε11ο ϋεϊ
πιϊβεΓΪοοΓάίΒηι ειιβΙοάΪΓε ]αοεΙυΓ
172 &ά; \άο\βί εοΐεηβ, 61 βίηηίΐίβ
0βη&3ηίΐΪ8 173 ο; αίνΐΐΪΒ3 ρεΓ
ίηϊ(]ΐιί(3(εηι υηάε-ιιηάε εχίπεβηβ,
ίΓϋβίΓΒ 173 ε άε; νοεβΙϋΓ Οηα-
πββπ ρΓορΙεΓ ϊιηρϊείΒίειη 174 β;
υΜϊΐιΐδ Οεί ΚεάεπιρΙοπβ, ε(8Ϊ ρεΓ
δεεηορβ§;ί8ηι εοηϋηιιο ηαοηϊΐυβ
175 ε; αά Αββντίοβ &1)ίεηβ τε-
ρΓεηεηίΙίΙηΓ 294 & ; ρΓο 8&πι&Η(&-
ηΐβ ροβϊΐιιαι 299 ε; άεεεηι Ιιί1)ϋ3
βϊ^ηίίϊε&ΐ 305 β ; ιιβα,υε &(1 Ιϊηειη
εοη£άε1)&ί πιοηΐϊ δ&ηιαΓί&ε 31 1 β ;
4κ 3
 676 ΙΝϋΕΧ ΚΕΚϋΜ. ΕΡΗΚΛΙΜ.

314 1); ΗίηηίΙϋ β^αοπιπι ^Βίκίεηβ (Ιαεεβ δί^ηϊδο&Ι 749 β; άε Οπιε-

317 & ; εφίϊΐαΐα ρπνδηάαβ ρΓβε- είβε βαρίεηΐίΐηιε (ΙίοΙιιηι 749 ε ;
άίοϊΙιΐΓ 317 ο; ηβ ηοιηίη&τε φΐϊ- ρΓο ηα&υβνίβ ρεΓβεειιΙοπ&ιιβ άϊε-
άβπι ϋειπη βϊηϊΐ 319 ε; βυΐ εχ ίαω 775 α; η ββηοΐίβ ηι&ιΊγηΙιικ
ϊρβα εοπϋβ άιιπίΐα 319 ά, &αί οΙ>8ΐϋρεί&οΙϊ 775 1).
βΙββρΗοπιίαε ροεη&πι νίΐ&ηβ 320 Εςυιΐ8, ϋεο Γεριι^ηαηΙε, ηίΐιίΐί εβί
& 1ι ; (αη(|υαιιι άοηαιιβ ιηη^ηα άε- 274 1>; ΒηρβΗήαβ Ιγρ\ΐ8 321 Ιϊ;
βεπρίαβ 320 ά ; ρΓορΙεΓ ωυΐ- οςιιββ βυρβΓ βεοριιΙοΒ ρεΓΒεφίεηβ,
ΐϊίικϋηεπι &1>γ380 εοπιρβΓβΙϋΓ ΑβΒγποΓϋπι ϊιτιιεηΐΐαιη Λ^ιιγβ
324 ά ; ρΓο (οία δ&ιηαηα, ϊηΐεΐ- 321 ο; ηιίαβ, ϋεί ιγημ 8ί§ηί6ε&1
Ιί^εηάαβ υίροίε ίη&αβ Γ6§η1Ϊ8 658 & ; 659 & ; οη]ο8οιηςιΐ6 βίΐ
434 »; ρΓο ιΐεοεηι ΙηΙηιΙ)ϋ8 (Ιίε- εοίοπβ, ρΓο Γε^ίβυβ ϋεΐΐίεϊβ πιεία-
Ιϋΐη 737 ε; φΐο βεηβια βίΐ βΓευβ ρΐιοπεε (ΚεϊΙυΓ 659 ά ; ρι·ο ϊη-
ϋεϊ 740 & 1) ; ειιιη .Ιιιάα, οιχηεβ ειΐΓβ&ΐϊοηε Ηο8ΐίιιιη 737 6ε;
.Ιυιίαεοκ εχρήΐϊΐίΐ 740 1). πιεΙαρΗοπεε <3β Αροβίοΐϊβ άιςίιιηι
ΕρΙίΓαϊιηϊΙαε, άε Αροβίοΐϊβ, ηιιαβϊ 747 ο ά ; ρΓΟ φιονίβ Εεείεβίβε ρετ-
βεΐΐείοήο-ηβ, άϊείαπι 750 1). βεευΙΟΓε άΐεΐΙιΐΓ 774 ε; 775 ε;
Ερίιπιΐίΐ, ρΓο ΛυβίΓοΗ .ΙικΙαεα, .Ιυ- οΰΒΐυρείαεΙιιβ, φΐϊά βϊΐ 775 6;
(Ι&είβ ρι·οιηί?5ίΐ 362 ά, νοίϋρίαβπί ειΐ]ΐΐ8φΐε Ιγραβ 8091);
Ερϊευπίϊ, εοηάεαιηβΙιΐΒ α Οταεοίδ, 1>ε11ϊ 8γιιι1)ο1ηιη, ϊη Εεείεβία ρπιε-
ςιΐΒβί ίαεπί Λ&ογ 589 ο. άϊείΐιΐΓ εε86&(υηΐ3 812 ο ά.
Ερίρ1ΐίΐιιί&, υΛ8 &1> Αηΐίοείιο Ερϊ- ΕΓεεΙίο, βρϊτΐΐυαίίβ, ϊρββ ΟΙΐΓΐβΙαβ εβί
ρΐιηηε ηοιηίηαΐα 313 β. 734 ε ε.
Ερϊδοορϊ, ρΓο οειιΐϊβ ΟΙιηβίο βιιηΐ, Εγγογ, νΪΓίαΙειη βηίπιηο, 8Ϊε<ι( Ηαιηο-
ρεΓ ηυοβ ϊη Ευπι ΟΓεθεηΐΛαβ ίη- Γ6ΓΠ ιιν&ε, οχΗίίαπί 624 α.
ΙϋεΙαΓ 692 I). ΕποΓβί, ίπ Εεείεβία ςιιαηάοηηε
Εςιιϊ, α δαπααηίαηϊβ χηυΙΗρΗοβΙϊ, εεββαίιιιπί 734 ε ; 735 ά.
ροιηρβε οαυ5& 317 α; ΗίηηίΓε ΕΓυεα, " ϋεϊ ίοΓίϊΙαάο" ΪΓοηίεβ άιεί»
βοΐεηΐ ρυβΚεε φΐαβϊ εοηβιιΐΐο 225 ά ; αά ίηιΙ)εεί11ί(»(εηι Ηοηιί-
317 Β; α άοπήηΐβ βυρεΛίβ βιιίε- ηυπι εχΙιϊΒεηάαιη ηιιβδα 225 ε;
τεηάϊ ρπιεάίεαηΐιΐΓ 317 ε; ρΓο »1) Η&εΓεϋεΪ8 ρΓοί&ηίβ ΟΙιπβΙο
ΑροβΙοΙΪΒ, ΟΙιπβΙϋΓη εΪΓειιπιίεΓεη- εοπιρ3Γαί& 226 ε ; εχ γογθ πι&(α-
ΙίΙ)ΐΐ8, άϊεΐιιιη 564 1); 573 Β; Ιϊηο ςεηεΓαΐΗ 388 η.
ίΐεπα ρΓο ϋβθεπι ρΓ&β 1&εΙϊΗ& ίτε- ΕΓγΙΙΐΓ&εαπι ΜβΓε, παν!^αηΐίΙ)υ3 &ά
πιεηΐίΐιαβ 572 <1 ; ϊη νίβΐοηβ Ζ&εΗ- ΙηάοΒ ίΓεςιιεηΙηΙιιηι 369 ο.
Βτίβε, ρΓο τε^ηΐδ ηηιπάί είαποπ- Ε3&Ϊ&8, ςα&Γε 3ιΐ88α3 8β ηαάαΓβ 14 ε;
1>ϋ8 700 ε; πήΐίΐβήβ νΐοΐεηΐϊ&ε 16 (1 ; ΟιηβΗ ίγριιβ 17 ε ; ρΐα^ββ
8νιηΙ)ο1αηι, ϊοαρηβ άίβρεπίεηάΐ 01ιη3(ί ΟΓαεί&χί ρΓαενϊ(1Ϊ886 νϊ<1β-
737 I) ά. Ιιιγ 415 ά ; νίδϊοηειη ϋεί οίαταια
ΕφίϊΙαΙιιβ, Ιαά&είβ ίηΐεπίίεΐιιβ 443 ε. ΙικΒυίί 658 ά.
ΕςηϊΙεβ, Ογη, Ιειτοπ ογβπΙ Νϊηενί- Εββυ ςυατβ εχ υΙεΓΟ Όεο ίηνί?ιι?
Ιϊ» 498 ά ; ίαΐβοηιιη ΰοςίϊΐ&Ιιιπι 169 β; ρππαο^εηίΙαΓΒπι τεπάεης,
ΡΛΜΕ6. ΙΝϋΕΧ
ο&Γη&Ιίαηα εΐ ρΓοί&ηοηιιη Ιιοιπί-
ηιιιη ΐνριικ 260 θ; 821 ε; φΐοά
ίϊ&ΐπ ι-εάειιηΐί ρΐ&ε&οίΐίβ ίυεπί
ΙβικΙ&Ιιιγ 261 ε; αυ&1ε9 ροβΙει-08
Ιηώαεπί 261 ε ; 355 ϋ ; αα&Γ6
ϋεο εχθδ«ΐ9 ίυεπί 820 ε; Ιειτεηυβ
Γιιίΐ εΐ ηοοαίηε εΐ ηΒΐυΓΒ 821 β 1>.
Εβάπιβ ίηίοΓ Ρι-ορηεΙ&3 ηυιηεΓβΙη8
232 ά ; 11ΧΟΓ6» &1ίεηΪ£εη&9 τε-
ρυάίαη033 ολιγ&1)βΙ 233 α ; πιυι-οβ
ιιι-1>ί8 Γεοον&1>8ΐ 233 1) ; ίη ν&ΙΙε
.(ο5ίΐρ1ια(: 8άνεΓ9αηθ8 ΒίεπιίΙ
233 (1 ; ρεΓ)ΐιπ£ εΐ ήιηουβ πιβίε-
ιΗείίοηεπι ίηάίείΐ 695 ε ; 696 ο ;
ββοετάοΐεβ ηε^ΐίε^εηΐί&ε ο^ιιγ^λΙ
859 Β.
£9(1γ&Β, 1ΪΙ>βΓ Αροειγρηικ, Ιαικίαΐυι·
627 ε.
Εΐΐιηίεί, ορρΓεββίοηί ιηαχίαιε άεάίΐί
173 ε.
Ευεηαη8ΐία νϊιΐο ΒεηεάίεΙίο πΐ)·8ΐίο3,
δ&εηβείυιη ΙηοηιεηΙυιη. 13ε Ειι-
οη&ηβΙΪΒ εβυΐε εΐ ΙαείΙε ΙοφίίΙυΓ
δ.ϋγπίπιβ 814 1>.
Εν&η£ε1ίεί8 ρπΐ6<1ίο&1ίοηίβη9 οιΊηβ
ΐειΤΒηιιη ίη&ιΐΓ&Ιυβ ε?1 670 ε.
Ενίΐη^εΐίαπι, Ιεβί Μθ9Ϊ8 ορροηίΐυι·,
δρίηίη&ΐίβ ΟοπΗηηηίοηίβ ρι-βε-
εερία εοηΐϊηεηβ 52 ο ά; ίη Ηίε-
Γθ9ο1_νπι& ρΓ&εάίε&ηάιιηι ρΓ&επιοη-
βίΓΒί Λβΐ 231 ά; οηιι8 ρεεεβίί
εχίππΐ 412 ε ; ρ&εεπι ςεηΐίΐηΐδ
(ΙίΐΙιΐΓΐιηι ρΓβεάίείΙιΐΓ 427 ά ; ςυβε
οεηεί&εΐα εοηΐυΐεηΐ (ΙεβοπρΙα
549 α ; ςυ&ηΐιιπι Ιε^ε Μθ8Ϊ3 βίί
ρι-αεβί&ηΐίιΐδ 642 ε ; Τιιοβε εοπι-
ρβτ&ΙιΐΓ, αυΪΒ τηίηηηιπι είΐ <Λυη-
<]&ηβ 742 ε ; ίΐεηι ίΉηά&ε, (μιία
βυρρίίείί 742 ά.
Εναηρείίζηηΐεβ, βιΛ ρεΓ8οηα €γή
ρΓαεάίοϋ 493 ά ; ϋευπι ίη ββ
ΙοφιεηΙεβ Ιιαίιεηΐ 517 α.
ΚΕΚϋΜ. 677
Εχεείββ, ί. ε. ίεπιρία ίη πιοηΐίβηβ εΐ
εοΙΙίΙηΐΒ 422 ε.
Εχεπιρίιιηι, ρπΓεηΙυιτι, ηοη οπιηί
ΙεηιροΓε ίπηί&ηάιιηι 857 ε.
ΕχοθιΐΒ, ίΐΐ) Αο^νρΙο, ΚεάεηιρΙίοηίβ
Ιχριΐ9 271 ά; 446 ε; 469 β;
563 ε; 641 ο; 753 ε; 754 β;
779 8 ; (ΙεβεπηϊίϊΐΓ 480 5; ΟΗγϊβΙϊ,
άε8εποϊΐΜΓ 570 ά ; πιοΐιι Ιεπ-ββ
ίηβοΐίίο ίηϊί^ηίΐαβ 641 8.
ΕχρετίεηΙίβ, ορίίηαα ηιη^ίείπι 1 12 & ;
εοηΙεπιρΙ&, οοηΐεωρίοπβυδ εχίΐίο
681 112 1); 113 ε.
ΕχειιίΗαΐίο, άε νβηϊβ 1α1)οπΙ>ιΐ3 άίε-
ίιιηι 634 α.
Εζείπα», Κεχ ηηίεε ρίυβ 9 ε ; ϋεο
ε&ηΐ8 150 ε ; εΐ α Β&0)°1οηίΪ8
εκρίυβ 223 β; 336 ά; 433 ά;
ΙαικΙ&ΙιΐΓ 579 Ι).
Εζεΐνίεΐ, Βοηιιπι Ρ&βΙετεη) ΟηπεΙυιη
ρΓαενίάίΙ 29 ε ; δοΐίβ ειι11οΓε8 ίη
Ιεηιρίο νίιίεΐ 86 ά ; νίβίοηεπι
νίτοΓυπι εηιη δεευπίηιβ Ιηιΐιεί
89 ά ; πιυΐηβ ίβεΐηβ 227 ά; νί-
κίοηεηι ΗαΙιεΙ Ιειηρίί (Ιίπιεηιΐί
342 α ; νίϊίοηεηι Όεϊ εΙ&Γ&ιη
ΗαοιιϊΙ 659 ά.
Γ
Γαβκι, ΒΓΐιεηίΡΒ εοτηιΐ8, ίη Ζαεη8η8,
ρΓΟ Αηςε1Ϊ9 άϊεΐυηα 665 ά ε.
Εβείεβ Όεϊ, Γίΐίιιιη ϋεί βϊ^ηΐβε&Ι
94 ε ά.
Ρ&ΐχ, ίη νί8Ϊοηε Ζ3εη8τίαε ηιιίά 81^-
ηίβεβνεπί 695 »ο.
1"\ιηι;ι 1>οη,ι, (Ιίνίΐϋβ ρπιε9(8Ϊ 266 ε.
Ρβοαεβ, ρηί1θ8(θΓ^&ηι ηΐίοςιιί ίηεχ-
ριιρηα1)ί1ειιι νίηεεΓε εοςίΐ 24 ε ;
βυάίεηιϋ νεΛιιπι ϋοπιίηί ρΓβε-
άίεΠητ 35 &; 227 ε; 339 α; α
1οειΐ8ΐΐ9 ίηνεεία 214 ε; ίάοΐοΐβ-
ίπαε ροεηβ 291 ά; ίη δβπίΒπβ
678 ΙΝϋΕΧ ΚΕΚϋΜ. ΡΛΜΕ8.

88ενΐ88Ϊπι& 292 β; .Ιιιώιείβ ΟΗπβίο Ιεχ .Τιι^ΙίίΊοίιΙίοηίβ 533 1) ε ; 534 I) ;

Ουείπχο ΪΠ1Π1Ϊ888 339 1>; βρίπ- δβΐιιΐίβ εοηάίΐίο 470 ε; δ&ηοΐο-
Ιιιαίίβ, ,ίικίηείδ ίη ειιρρίίείιιπι ρΓβε- Πΐιη ίΐΐίηιεηίαηι 573 α; 8(1 3§ηϊ-
άίείΐιιι- 452 β ; 576 ο; ππιΐυηι εβί Ιίοπειη νεηΐβΐίβ άυείΐ 600 ε ; ϊη
^Γ&νίβΒΪπιαπι 576 ά. ρεειιηίβ ίιπτι αυβεΓβικίΒ, Ιυιη εοΐ-
Ρε1ίείΙ&», τεπιπι ρυΙ>1ίοαηιπι, ίη φΐί- ΙοεαηιΚι ΙβιιάβίπΓ 631 ε ; νειτϊ-
1)ΐΐ9 τείχΐδ εοηδίβίβΐ 584 6. ουίο εοπαρ&Γ&1& 718 ο; & η ο η
Ρεπιίηβ, νίάε Μυΐίει·. ηβοεηΐίοιιβ ΓεεΙβηι ΒυοίΓ&ηεηάιιιη
ΓεπηεηΙυπι, βρίηΐιιβίε ςιιίά βϊΐ εβί 842 ε ; βίηε ορεπίηΐι ηιοηα»
109 I). 865 ά.
ΡειΐΠίΙββ, βϊνβ νίηε&ε βίνε ατεαε, Ρίΐϋ, Αροβίοίοπιπι, βρίπΐιιβίεβ ρβΓ
ιιπιοηβ ϋίνίηί ίηάίείηιη 648 8 0. Εν&η^εΐίυαι §εηεΓ8ΐί 25 8 ; 750 ά ;
ΓεδΙίηβΙίο, <1ε ϋίνίηο ^ύίείο ρΓ&ε- 752 ο ; ίΌπιίεαΙίοηίβ ςηί 3ίη(, Ιιιείβ,
άίοίΙΠΓ 592 ά. εΐ άίεί 51 ο; .ίικίβε, ββηοΐΐ 8ΐιηΙ,
ΡεδίίνίΙίΐΐ88, «Γυάβεοηιιη, αηηυηο, £1ίί εοηΓεδδίοηίβ 245 1> ; εοτοηα
ί(1ο1Ϊ8 Ιπαιε1αΐ8ε 290 ε ; δκηιαηαε δεηιιηα 752 ε.
ϊη ΙυεΙυπι παιιΐοηάαε 336 I) ; .Ιιι- Ρί1ίιΐ8 Ώεί, ρεΓ ΙεζΓεεΙ δί^ηί&εαίυβ
(Ιίΐΐ'οπιηι, 1)Γενί ρεπΙιίΓαε ρπιεάί- 56 ε; ϊη ΡέΐΓβ νίβιιβ 57 ε; ειιπι
ειιηΙιΐΓ 494 β ά ; ίη Οηι-ίβΙο ϋάβη- ΡβΙτε υηιΐ8 ίάεηιςιιε 98 ε ; 99 & ;
Ιίοιιβ 8&ηε(ϊ(ΐε&(8ε ει·αηΙ 494 ε. 100 ϊ> ; €οβεςιΐ3ΐΪ8 ΡβΙπ, ϋηϊ-
Γΐο«8, (Ιιιίεεάϊηίδ βρΪΓίΙηβΙίβ βγηιΐχ)- §εηί(ιΐ8 472 ο; αιΐ8ηΙ& &<1οαϊτ&-
Ιιιαι 428 ά ; 681 8; π)8ΐιιι*8, ί&οίΐε Ιίοηε βίΐ (Ιί^ηιιβ 548 ε ; ρεΓ οοα·
άεαΐ338, Ιγριιβ Νϊηενεβ ρεηίιΐΓβε ηΪ8 ηεφίΛΐίβ ΡβΙη 548 ε; ειιπι
510 ε ; ϊΐεπι βηίιη&ε ρβπΙυΓβε ΡβίΓε εΐ δρΐπΐιι δαηείο ΟοΒβίβΓ-
5111); βίβπΐίβ, δ^η8§ο£8ε .Γιιάβε- ηπ8 549 ε ; ηί?ί ηπίπτα 8118 Βευβ
οηιπι Ινριιβ 575 I) ; ϊη Ρ&ι-80θ1& 8ΐί, ϊάοΐοη εβ( 593 8 ; Όεαβ ϊρεε,
ΟΗπδΙϊ, 8γαα%οξ&να «Γιιάβεοταπι ηο.-Ιπ Ιηιηεη βϊηαίΐίβ 600 1) ; ηιι&Γε
8Ϊ£ηίπο8ΐ 660 ο; ποΓεηβ, Εεοΐε- 1)οί ίίρηηεαίυηι ηοιηίηεΙιΐΓ, 650 ε;
8Ϊ86 ηοΓεηΙίδ ?νηιΙ>ο1υηι 681 1>. νοεε Ι)1νίηα &ά βιινίιιηι ^η^^1ι^η6Iη
Ρίάεΐίβ, υηιΐδαυίδαιιε Ιεπιρίαπι, βίνβ άεπιοη8ΪΓ8(ιΐ8 651 β; ϊρβε, π&(ιιγ&
αΐΐ&ι-ε, Ώεί εβί 342 ο. 5ΐια, 1>υηιεη, ηοη &1ίιιηάε ύεπνα-
Γίάεβ, αυβπι είΐ ηεεεβδβπβ 54 ο; Ιιιπ» 683 ά; [νΐάε ΟηπβΙαβ].
•Ιϋάαεοπιπι ρταεάίοΐα 54 ε; 65 ο ; ΡίηιΙ)πα νεβίίβ Ιικίδίεαε, φΐϊά νβΐΐεΐ
βρεπι ρ^ηίΐ 56 8; ϊη Βειπη, οεηε- 728 &ε.
άίοΐβ, ϊη ηοηαϊηειη πι&ΐεάίείΐιιι- ΡϊηΪ3, ΐ8θοηιπι ^ΟΓ'& 61 νο1ηρ{«3
92 (1 ; 3α8Ηβε&ΙϊοηΪ8 ίη ΟηπβΙο 401 ε; ηυ8ΐΪ9 βΐί ίίι(υηΐ8, σαπι
εοικίίΐίο 99 ο; ήΐϊοδ Οεί ίβείΐ ηο3Η1)ΐΐ8, Ιαηι δεητίβ ϋεΐ 864 1> ε.
101 8; ϊη Ώβο 3(11ιίοεη<1α, εΐί&πι Γίηί(ίηιί, ^α(1αεοη1Iη ^α(18ε^8 ορ-
ρΓβεΙβΓ Γ&ΐίοηεπι ορεΓ&ηϋ 376 ΡΓ688Ϊ8 ϊπϊάεπίεβ & Πβο ιηιηίβ
ρεεοβίϊ οηιιβ ν&1εΙ εχοηίει-ε 406 ο; πγ^οιιΙιιγ 236 ο ; ίη ν&ΙΙεπι ^α-
βίηε ορβηϋηβ βρρίΌΟ&ίϊβ ηϊΗίΙ ν&ΐεί άίείί νοε&ηΙιΐΓ 239 ε ; [νϊάε
423 ΐ ; ΟππβΙίαηοπιηι ιιηβ 491 ά ; νίείηί].
680 I Ν" Ώ Ε Χ
!_>■ νίιιαο ρηιηίιίαβ ρειΊυϋΙ 105 8 ;
(ψρκίιπη, ίάοΐοΐαΐήαε βεάεβ ρΓβε-
είριια, &1> Αββνπίβ ρπηιιπη οαρίΐιΐΓ
105 1>; 175 ε.
Οαΐααά, πιοηβ, αο ΑββγΓΪίβ ναβία-
Ιυβ, ίίεηιπι α «Γιιάαείβ οεευραΐαβ
362 I).
Οαΐααάίΐαε ίεαιϊη&ε, βειτίϊ, ί. ε. πΛίβ
ειιιτιιιιπι ίειτείβ, α ϋαπιαίεεηίβ
άΪ8?εεΙαε 254 ε.
Οαΐααάίΐίβ, ηιιίά βίςηίβεεί 468 (1 ;
ρΓορΙεΓ ίει-ΐίΐίΐαΐεηα Ιειτοε, αοιιη-
ά&ηΐεπι Εεείεβίαε £ΓαΙίαπι βί^ηί-
πεαί 753 1).
Οαΐ^αΐα, ίάυΐοηιπι βεάεβ, αά εζρή-
ηιεηάαιη ίάοΐοΐαΐηαπι υβυΓραΙυτ
79 ε; 140 ε; 175 ε; αά αροβία-
βίαπι εΐίαιη αίαηε εΐίαηι ρι-ορεηβα
289 ά; νίΐαηάα άεηιιηοίαΙιΐΓ 299 α.
Οαΐίΐαεα, οιηπίβ ίάοΐοΐαΐηαε άεάίία
368 α; ΟεηΙίαπι, ()αίά νείίΐ 555 ι).
Οαυάίαπι, νεΓαε ει·§α Όεητη ρίεΐαϋβ
ίηάίείαπι 751 α.
Οαζα, «γΙ)9 Ιιοάίε Ραΐαεβίίηα άίεΐα
256 ά ; άίι-ίρίεηάα ρι-αεάίείΙιΐΓ
594 ε ; 595 ε ; Τνη εχίΐίο ρεΓ-
ΙυΛβΙϋΓ 732 ε ά.
Οαζαεί, ροριιΐο ϋεί ορριι^ηαηΐεβ,
πιίηίβ υτ£βηΙιπ· 256 1) ; 257 ε.
βεάεοη, φιατβ ΗίεΐΌοααΙ εοξηοπαεη
ΙκώυεπΙ 155 ίΐ I).
ΟεηΙεβ, αΐί^υίΐηιΐο εοηνεΓίεηΙυχ 26 ε;
29 ε ; ηοη ΗίεΐΌβοΙνοααιη Ιειη-
ρυΓ;ι1ειη ΗαΙιεΙκιπΙ 28 ο ά ; δαηείίβ
ΙαεΙίΐίαηι βίΐετεηΐ 31 ά; αηΐε
ΟηηαΙαπ), ςααΐεβ ίηεπηί 43 (1 ;
Ιβπιείίΐαβ ίοπηίάαοαηί 63 (1 ; 1>αΓ-
οαταε, εηιάεΐίββίιηαε 173 ε; εοη-
νείΐεηάαε αά ϋευπι, εΐ ρβΓ βάεπι
ϊη ϋηπβίο Γεείρίεηάαε 192 ε ;
ίηιείαβ, οάοΓε?, ΑοΓεβ ίει-επί 193
α I) ε ; βάεπι ρεεεαίο ίιηροηεηΐ, ίη
ΚΕΒϋΜ. ΟΑΙ.ΑΑΡ.
Εεείεβίαιη ΓεοερΙαβ 193 ά, ίη
νί(αιη αείεπιαπι 194 α ; ϊη Ιοεαηι
ΙϊΓαεΙίβ νοοαίαε 205 (1 ; νΐείηαε,
^ικίαοϊί; ορΓε$3Ϊ» ίηβυΐΐαηΐεβ, α
ϋεο αΐϊηϊδ υΓμεηΙυΓ 236 α; 239ε;
αά νιιΐίειη «Ιιιάίεϋ ΒίεπιαηΐΗΓ
239 ε ; αάνει-βαποδ ϋεί πηίνεΓβοβ
ΓερΓεβεηΙβηΙ 244 ε ; νΐείηαε <Γιι-
άαείβ, ιγηπι (Ιίνϊηαπι οιιρϊίΐίβδϊηιβ
αάηιίηίείΓαηΙ 249 ε ; ϋεο ^Ιοήαηι
ίηνίάεηΐεβ, ροεηαβ ιΐαηΐ 250 β;
εο 1οη£ΐιΐ3 ίηραηίΐαε, <μιοά Ιε^ειη
ηοη ηαουεηιηΐ 264 ά; βαο ηοπιίηβ
Απηοπ-ηαεοηιιη βί^ηίβεαίαε 270ά;
ίΐεηι Ιάαηιαεοηιπι 356 ο ; &(1
ΙάαπιαεαηΊ οοβίάεηάαηι α ϋεο
πιονεηΙιΐΓ 356 ε ; ιιηα εαηι Ιάα-
ιηαείβ, ίη ναΐΐε 3οβαρηαΐ, α ·Τ υάαεί:
οοηείάαηΙαΓ 360 ε ; αά ΟΗπβΙηπι
νεηΙηΓαε, ρπιεάίεαηΙϋΓ 351 α;
οσιηε» ίη Νίηενίΐίβ ίηείαβαε 367 ο;
οπιηεβ αά βαηείε νίνεηάαπι ετεαίαβ
367 ά ; οπιηεβ ρεΓ ϋηπβίαπι Γβ-
άεηιρίαε 367 ε ; οπιηεβ βηΐβ
ΟΗηβΙυηι ϋεο εΓαηΐ οηΓαε 368 λ ;
νΐείηαε ^ αθαείβ ίάοΐοΐαίπιε οπιηοί
368 α; ίη ηαεΓεάίΙαΙεπι ΙβΓαεϋβ
ίηάαείαε 408 α; £ταίίαε οηιηίί
ραΓίίείρεβ 408 1> ; ίη Εεοίεβίβπι
ρΓορεπιηΙεβ <1ε«εποιιηίυΓ 425 ά ;
αηΐε ΟΙιηβΙιιηι Ιιιάαίβηιο βεββ
άεάεΓαηΐ 425 ε ; πιβ^οη βΐϋίΐίο ίη
Εεείοδίαηι αεειίΓΓεοαηΙ 426 ο ; β
ΟΗγϊβΙο 3υάίεα(αε ςϋουηΐιιτ, ςαίβ
αά εοηνεΓβίοηεη]νοεατεη(αΓ426ε;
δίοηί ίηβιιΐΐαηΐεβ, ιιΐ δεηαεΗεπΙ),
Βίνίηο ^ιιάίείο ΙπΙιίΓαηάαε 133 λ;
δίοηί ίηβυΐΐαηΐεβ, νίεΙοΓαηι ρεάί-
οαβ 8αΙ)8ΐΓαΙαε, ηΐ πιαηίρυΐαβ (ή-
(ϋΓαηΙίοαβ 433 ε ; ρηπιίίοΓΟδ αά
ΟηπβΙί 6ι1ι·ηι απιρίεείεηάϋπι
441 1); α ,Ιαάαείί, εοηνεκίβ αά
ΟΙ,ΑΟΐυΒ. ΙΝϋΕΧ
δάειη, άεραβίβε 441 <3 ; βο Αρο-
βίοΐϊβ βροϋ&Ι&ε 442 ε ; .Ιικίβεο-
ηιπα ίηιρίεΐαίοπι εει-ηεοβηΐ 443 ά;
ρΓΟ <3αεπιοηίΙ)ΐΐΗ ροϊίΐυηι 470 ά ;
α νίηεοΐο δ&Ιαη&ε ρεΓ Οηπ^Ιυπι
ΙϊοεΓβίΒε 490 α ; ίη ζτ&ύάτα
αεεερΐΒε 542 & ε ; 549 β ; &Κ-
ςιίΒηάο ρκ> (Ιαεηιοηί^ϋδ αϋοΐυηι
560 ε ; 563 & ; ίη Εεείεβί&ηη νο-
ε&Ιβε 600 (1 ; βά ϋευπα εοηνεΓ-
Ιεηάβε ρεΓ βορηοηίαπι ρΓ&εάίεε-
1)&η(υΓ 616 β ; ίη Εεείεβί&ηι
ϊηβαεηΐεβ άεβεποαηίϋτ 617 1» ο;
Ϊ£ηοΓβηΙϊβπ} ρΓομΙεΓ εχεαΒ&Ιβε
624 α; ρβεεηι, £γβΙϊβπι, £ΐοπ8ΐη,
&άερΙ&ε βυηΐ 624 & ε ά ; αΐ&εή-
Ιιιΐο εΐ Ιβοοποηβ ΙβΓ&εΙεηι εχ-
βαρεΓΒΟΒηΙ 633 βο; ηιιΐΐαε ηοη
ΟηπβΙυπι βεεερεηιηΐ, Ο)τί11ο
βυεΙΟΓε 641 ε ; 1)8Γ03Γ&ε, εοπποαβ
εοηαρΒΓΒίΒε 664 (1ε; ααο &εηβιι
&ειιϊ {ϋεβηΙιΐΓ 665 εά; 666 ά;
βροΐί&ηΐββ βροΐί&ΐ&ε 669 α 1> ; ηοη
οηαηεβ ίκίεηι &εείρίεηΙ 693 ε ;
ίη άοπιτιπο Όεί &εάϋ£ε8η(1&ε 707 ε ;
πιαίαίβ ίηΐβΓ βε ηοΓίΒΐϊοηίοαβ
Εεείεεί&ηι βπιρίϋίε&οϋηΐ 727 ε ε ;
728 β ε; ηοη ηίβί ροβΐ Ιηε&ΓηΒ-
Ιίοηεπι 729 α; βο ββίηί ραΐΐο,
ΟηπϊΙιιηι ροΓ(&η(ε, 8Ϊ§ηίβε&(&ε
736 ε; βο ΑρυβΙοΚβ, ΟηπβΙϊ
β&£ΪΙΙΪ8, άεβχ&ε καηΐ 740 &; ρεΓ
ρεεεΒίηπι & ϋεο τεποίβε, ρεΓ ΟηΓΪβ-
ίαηι ρΓορίηςιι&ε ίαοΐαο 752 & υ;
ριιΙεηΓΒ νίΓ^Β, ίη εαιιίαιη ΟηπδΙί
εοηΊριιΙββε 765 β ε ; ειιπι Ενβη-
ςεΐίο, (υπι 1ε(?ε Μοβίβ ΐηβίπιείβε
767 ε; 768 βά; δΐίραΐαβ εοπο-
ρβΓβηΙΐΐΓ, ίεΓνιάο Αροδίυίοπιηι
ζείο ίηεεηββε 778 ο ε; ςα8 1ε§;ε,
ίη 6άεοα &εεϊρΐ&ηΙυΓ 781 β; ααυβ
ΕεεΙεβΪΒΠι ρεΓβεειιΙβε χιιηί, άείεη-
νοι>. Π.
ΚΕΚυΜ. 681
άβε 782 ε; ςυβΓε ροΓίίβ εοηιρα-
τεηίιΐΓ 782 ο! ; ϊάοΐ» εοΐεηΐεβ,
ί§ηοΓ&ηΙεΓ ρεεεΒοαηΙ 787 ε; &ά
Βάοπιηάαηι ΒβεεηάεηΙ 810 &; &ά
8εεηορε§;ίΒΐη ηοη ββεεηάεηΐεβ,
άβιηη&ίΒε εηιηΐ 811 1) ε ; νο-
εΒί&ε, αηαπινίβ Ιιοι-α υηάεεΐηΊΒ,
εχευβ&Ιϊοηεηι ηιιΐίαιη η&οεηί
812 β 1) ; 8&επ&είαπι ηηιηάιιπι,
ηεαιρε ερϊηΐιυιΐε, ο1>1«Ιιιπιε ρΓ&ε-
ηιοηκίΓΒΐιΙιΐΓ 829 ά; 830 β; πιεη-
8&πι ϋοηιίηί οοβεΓνβοιιηΙ 830 ε ά.
βεηιΐΒ, άΪ88θ1ιιΐ& η&οεΓε, εοηΐπΐίοηίβ
8Ϊ£ηαιη 501 ε.
ϋεηυβ ηιιιηιιηιιηι, &ά αυΐά1 ετβαίιιπι,
ηυοίΏοάϋ ΓεηονΒΐυηι 367 (1 β.
6εοη, πΊινίυβ ΑεΙηίοριιπι ΟπεηίΒ-
ϋαοα 617 ε.
ΟεΓβΓΒ, αΛβ ^Γ&πιεηΙϊ ΑοΓΒηβε
299 β ; ροβίείΐ βεάεβ ίάοΙοΐΒίπβε
299 ο.
ΟεΓ^εββεΐ, Είηίΐίπιϊ .ιΉά&εοΓυιη
239 ε ; δαιτιαπΒΐη εΐ •ΙυώιεΗΠΐ
νεχ&ηΐ 248 ε ; & ,ΙυάΒείβ εοη-
Βαπαρίϊ 270 ε.
ΟεΙη, ^α^1α^^ι^ νϊεαβ, ^οη8ε ΡΓορΗε-
1&ε ΐηεαη&ουίαπι 364 β ; Βΐίεηί-
ςεηΒΓϋΐη άϊείβ, υΓΟ» Ρ&1ίΐ68ΐίηΗε
οΐίιη ρηηΊ&η& 236 &; 313 ϊ> ;
ΡΗϋίβΙ&εοΓααι πιείΓοροΙίβ 400 ε ;
δ&ιηαπ,ιε είΐρΐϋε ίιτίάεηβ ΪΓΓίάεΙυΓ
ςυ&βΐ & Β&ογίοηϋκ είΐρίεηάα 40 1 βο.
ΟεΙΙίΒεϊ, ΙβΓβεϋ ΪΓπάεηΙεβ, εηηι Ιβ-
ΓΒεϋΐΐβ ίη εχίΐίηιη (ΙαηΐιΐΓ 404 ά ;
ν&η& άοιηαβ άίεΐί, ρΓορΙεΓ ϊπιρίε-
ΐ&Ιεπι 404 ε.
ΟΙ&άϊηβ, 8ρΐΓί(ιΐΒΐί(εΓ, ρνο αηίηιί &(-
ίεείϊουβ άίείηιη 161 β ; Ώε'\, ςυίά
8ΪΙ 601 ε ; βρϊπίαβίίβ, νεΛί ϋίνϊηϊ
βο Α££8εο ρΓβεάίεϊίαΓ 650 β ;
ϋεί, ςαίά ίβείΒί 741 ο ε. [νϊάε
ΚΗοηιρΗβεΒ.]
48
682 I ΝΌΕΧ
(31οπ3, ϋαάαεοηιπι ίαΐδκ, ϋεο ίηνίδΒ
70 ά ; πιιιηάαηα, δϊηε εΒπίβΙε,
ηίηϋ ν&ΐεΐ 286 ε ; άϊνίηα, ηοβίΓβε
ίρδΟΓαηι αηίεροηεηάα 636 α ;
ϋεϊΐβιίβ, β ΟηπδΙο ΙηεβΓηβΐο ε!ε-
ροβϊΐα 668 ε ; 669 α ; ϋεο, ιιΐ-
ροίε ΡβΙπ, (ΙεοίΐΒ 823 ε ά ; ιώ
οΙ>ε(1ίεηΙϊοο8, άαΐα 824 8.
ΟΙοπβπι ΙΛΊ ψι\ ηοη ηιιβεηιηΐ, ϊη ηβ
βδρϊεεΓε ηοη ιΐί^τκιίιπ· 111ε 827 ο.
ΟΙοποΙίο, ϋ&νϊάίβ, ρπηεϊρεβ ^α(1^εο-
Γΐιηι 779 ά ε.
Οοάοϋαβ, ,ΙϋάαεΒβ ρΓβείεεΙϋβ ΐηΙεΓ-
ϋαΙϋΓ 710 8 η; 726 ο.
Οο%, τε^επι δεη&εηετϊο 8Ϊ£ηί<ΐε8ΐ
323 ε; 330 ο; ίΐεηι Αββ^τϊοδ
ϊρ808 324 ο.
ΟοιηεΓ, Ιγρηβ ίΐηίπιββ ςιικε βίοι
νΐΐβπι ίηηοηεβίΗπι άείε^ίΐ 12 ά ;
αηβΓε 80 Οβ88 εδβεΐ ηαϋεηάβ 1 5 β ;
17 β; ηοηε?ΐ8 ρ8Γβηβ ίαε(8, ήεή
ροΐεδί ιιΐ 8&1νεΙιΐΓ 16 1) ο.
Οπιεοϊ, ί. ε. Ρηϋοδορηί, Όβεπιοηίοιίδ
Β8οποεΙ)8ηΙ άίνίηδ οεηεπείΒ 39 ο ;
αα&ηΙ& ίϋ,επηί 8ΓΓθ£8ηΙΪ8 236 ε ;
237 ε ; α,υκί&πι 8 ΟηπδΙο εοηνεΓδί
238 ο; 08Γ0ΛΠ8 ιιίεΟΒηΙιΐΓ Ιε^Λαδ
258 ε ; α ςυίουδά'&ιτι ίϊάεΐίουδ
8ηΐεροδϊΙΐ δβεπβ 313 ε; δβεπβ
Ιηπιεη ιηιιΐΐο ίηΓεηοΓεβ 313 ε;
0,1188 άε ϋεί πβΙιιγβ ίαουΐίΐδ ε(1ϊάε-
πη1 375 &; 376 β; ρεΓ ΟηπδΙαπι
ΚεθεπιρΙΐ 389 ε ; ΙαΓρϊδβϊπίΒδ
(ΙοεΙπηββ ΐΓΒάεηΙεβ, εαηι 8ΐιΙ)1ϊ-
ηιϊΐβίε Ενβη^εΐϋ εοηιρΒΓΒηΙαΓ
424 ε ; ΕεεΙεδίΒε ίηίπήοί, βο ε&
εοηεαΙεΒίϊ 463 ε ; εοηΐΓβ Εναη-
ςεΐϊηηι βεπρίίδ 838νϊεο3ηΙ 623 ε α1 ;
ιηιιηίποηϊοιίδ ρηϋοβορηίβε ηϊηϋ
νβίεο&ηΐ, εοηΐΓβ ΟηπδΙυπι 731 ε;
δροΐί&ΐϊ βηηί βο Εεε1ε8Ϊ&ε ρΓΒε-
ίεείϊδ 732 3 ; ΐ(υ:ιηΙιιηι ροδίεπδ
Κ Ε Κ υ Μ. υι.οκι α
ρεΓ άοείπηβδ ρετηίείοδΒδ ΙβεδβηηΙ
743 3 · παηιη ρεΓ νεπΐ3Γεπι εχ-
ΙίηεΙϊ ΓαεπηΙ 743 ο ; α δΒ^ίίίϊβ
ϋεϊ, ΑροδΙοϋδ, ιίενϊεΐί 741 ο;
ιηυΐΐη δαεειιΐΒ άοείπηίδ βιιϊί ρεΓ-
ηίείοδίδ βεάϋχεπιηΐ 743 » ; ϊόεο-
αυε εχΗηεΙί βιιηΐ 743 ο ; ΓβΙδΒ
εΙυαυεηΙΪΒ δεάαεεοβηΐ 746 ε ; 80
Αροβίοΐίδ, (ΒηηιΐΒΐη βο ε(}ϋΪ8,
δίαρεΓβΐΐ 747 ε; 80 ϋδα"επι, Ιβπ-
ηα&πι ΙαΙιπη ίη ρΐ&ΐεΐδ, εοηεαΙεβΓΪ
748 ο ; ΑηΙϊοεΙιυπι δεο,υεηΐεδ, βΐι
ΙδΓβεϋΙίδ δϋρεΓβΐί 749 β; ραίτυπι
εοηδυετικϋηεδ ϊπιϊγβπ εΐ ΐ3ϋ(ΐ3Γε
£8υ<1εο&ηΙ 857 ε ά.
ΟγβΙϊβ, & .ΙαιΙίΚ'ίί ΟεηΙεδ ίΓ8η-
βίνίΐ 25 ε ; αυ3ΐη δϊΐ ηεεεδδβπ»
34 ε; 401); 43 ε ; 73 3 ; 88 ο ;
228 ά; 400 &; ιιηάε εί ςοϊοιίδ
8ΪΙ ά3ΐ3 34 ε ; ςιιίοηδ 8υίεΓ3ΐιΐΓ
35 Ι) ; ρεΓ Ιγροβ άεδεπρίβ 40 & ;
φκιηιΐο εΐ ςποιτιο^ο θβΐβ δίΐ 44 ε ;
ρεΓ ΟηπδΙυπι (ΙαΙβ, Αιίβε ναΙηεΓΒ
δβηανίΐ 95 ε ; ηιιΐΐα ηοη ά3(3 Ιδ-
Γβεΐί 96 ε ; ηυΐΐβ ηοη ίπίδίπι
97 8 ; Ενηη^εΐϋ ρΓβενίδΒ 97 Ι) ;
ςαο δεηβα " Γ08 ηααίιιΐΐηαδ " 97 &;
ΟΗπβΐί πιαηιιβ 99 ο ; ηβοεηίΐοαδ
ΒάϋίΙϋΓ, ηεςίί^εηΐϊοηδ ηίΐίηιϋαΐ'
125 ε ; ηε^ΐεεί» ηε^ΙεεΙΟΓειη
δϋίΒηβε ΐΓβάίΙ 130 ε ; ρΓοηιϊδδβ
ΙβΓΒεΙϊ, πιίηίβ ίηΐεπηίδΐιβ 171 ε;
ρ8Γ βάεπί ίη ΟηΠδΙο, ρΓ0Πΐϊί84
Οεηΐίουδ 192 ε; ^α"αεί8 ροεηϊ-
Ιεηΐίουβ ρΓοηιίδδΒ 213 ε; ]υς1ί-
εϊιιπα ροηε δεςιιϊΙϋΓ 221 <1 ; ίτυο-
Ι'ιίεΓοβ ΓεάάίΙ, βιίεηΐεδ ΟΙιπβΙο
225 ο ; οϋνΐιεβ εΙΪΒΓη 226 ε ;
οηιηϊοηδ ηιεΓεηΙίοϋδ 0^818 226 ά ;
δΐϋδ ϋεί ρεΓαηβηι ηεεεδδΒπα
228 ά ; 3 ΟΗγΪ81ο ίοηΐε, βά Αροδ-
Ιο1θ8 243 ε, ϊηάε 8(1 ηο» άεϋυϊΐ
Π ΛΚΚΕΤΚ I. ΙΝϋΕΧ
244 α ; βυΐ ά&Ιβ, &ιιΙ ηε^βΐβ, ρεΓ
ρΐυνίαπι ύεβεηοίΙιΐΓ 292 ε ά ; &
.Ιικίαι-Ι- πάεηΐίυιΐδ ηοη άεδρεΓ8η<1α
297 6 ; υηίεαίαυε αά ιηοιίαπι
ειιηπι εΙ ιηεηδυΓΒΠΐ άίδΙποαίΒ
352 ά ; &ά 1)εηβ νίνεηάιιιη ηεεεβ-
8ΗΠ8 400 & ; ΑιΙορΙίοηίβ εΐ δοηο-
ΐίηεαίίοηίβ ρΓβενίδΕ η Ι'ΓορΗεΙίβ
549 I) ; οοηίΐ3ΐίδ ηοβίΓαε ίοηβ
υηίευβ 613 ά; ςαβηι βοιιηά'βηΙεΓ
Εεείεδίαε ΟΙιπβΙί δίΐ είΓιίδΕ 620 ε ;
621 » ε ; ίοηβ οηιηίδ βοηί 637 ά ;
Εν&η^εΐϋ £Γ31Ϊ3, ξταύ&ε 1·ε^Ϊ8
ηοη ϊηίεποΓ 688 α 1) ; ςυ&πι δίΐ
ίη Εεε1εϊΪ3 αουηάαηβ 693 1) ; εΐ
.Ιικίϋΐί* εΐ Εΐηηίείδ ρβπ 1ε£ε εοη-
εεάίΙιΐΓ 693 ε ; οπιηϊδ δαρίεηΐίβε
ίοηδ υηϊειιβ 744 ά ε ; 3 ϋεο
ρείεηΐίοηβ ώιΐιιι· 745 β.
ΟΓαΙί&ε, 8§εη(1βε ϋεο, ειιηι ^ααάίο,
ϊη α,υανϊβ ίοΓίυηα 143 ά; ορίϊπή
ίπιείυδ Ιίηςιι&ε 191 ο.
(Ίι-αΐκι* <1εοϊΐ&8 ϋεο ΓεάΜεηίίουδ,
οπιηίηο οεηεόϋεεί 1>οη8αϋε Ιατξρε-
Ιιιγ 111ε : πίΒηοπι εοηΐΓβηεηΐίοιίδ,
ηεε Ιρβε βίβοπίοτ άαοίΐ 859 ά.
ΟΓε^εί, ίη ικοίουδ ραβεεηΐεβ, εχίΐϋ
1)'ρυβ 603 3.
Η Ιιιγ 463 ε; ίη άίνίδϊοηε ιίΓοίυηι,
ΙΙαοεκ, ίη Οηπδίο ίπηβηχηδ
187 ε.
ΗαεΓεΙίοί, ϋίνΐηα οεηεήεϊ» άηεπιοηϊ-
ουβ ββεποιιηΐ 39 1); ίάΌΙοΙβΙΠΗε
εοηνίοΐί 124ο; δβίαηβε ΐΓαάβηάϊ
130ε; β ίεπβ ρΒΠΐιη άΊβοΓερ&ηΙ
133 ο; Εεοΐβδίβε ηοεεηΐ, βϊεηΐ
ΙβΓΛεϋ νίΐιιΐιΐδ αιίΓευβ 147 1> ; βίοι,
ηοη ϋεο, δβωίιίΒηΙ 152 ε; φίβε
εεηιηΐ ιμιμκΙβπβ, ηοη βαηΐ Ι3εεη-
ά& 154 1); ΙοειίδΙϊδ, ϋεί νίηεβιη
ν;ι5(ίΐπΐΓυιι-. οοηιρ8Γ3ΐί 204 ο ;
ΚΕΚυΜ. 683
ϋεο ίηνίβί 204 α1 ; οηιεβπι ηοη-
ηυΐΐί ρπιίβηε ΟΙιπδΙο οοηιρίίπιηΐ
226 8 ; βεΓνοπιηι πιεΓεβΙοηοαβ
οοπιρΒΓΒΐί 236 ε ; ΟηπδΙΪΒηίβ ηο-
εεηΐεβ ΟηπδΙο ηοεεηΐ 237 ο ; δίοΐ
πάεηΐεβ, βΙϊοβ 8 νεπίδΐε ανεΓίιιηί
237 ε; ϊηΙεΓ άαεηαοηαβ ηιπιιεπιΐί
244 ε ; ηοη εηιηΐ ίιηραηϊΐΐ 245 β ;
8&πΐ3Πΐί8, 3ε(1ϊήθ3ηΙε8 .Τικίηοοδ
ϊαιρεάίεηΐίοηε, εοηιρίίπιΐί 235 ο;
ίίειη Αηιπιοηίίίδ ίεηιίηαδ άίδβεε-
βηΐίοιίδ 263 α; \ϊ&πι ηαπιίΐϊιιιη
(ΙείΟΓαυεηΙ 267 <1 ; ηίηίΐ η&σεηΐ
βαηί 267 ε ; αάνεΓειίδ υηί^εηίΐυηι
ηιεηΙϊαηΙιΐΓ, οο!ογ βιιηΐ Βεείζεουο
307 ο" ; ρΓορΙεΓ πάηεΪΒΐη, εΐ οοη-
ΙειηρΙίοηεηι ΕεεΙεϊίΒε, τερΓεηεηδί
311ε; ηοηηαΐϋ (ΪΓβεεοδ άοεΙοΓεβ
ΟηπβΙί&ηίΒ &ηΙείεΓε1)βηΙ 313 ε;
άοεΙπη»8 8&επβ βη&ιΐδΙίοΓεβ βιη-
βοαηΐ 313 ε ; δοΐεηι βηιΐΙΙυηΙ,
νεπίβίειη οοβεηΓβηΙεδ 419 ά ;
οΌεΙπηα νεπίΒΐίδ ηοη δαΠπαΐί,
ί&πιε δρίπ1α3ΐί νεχβηΙυΓ 453 ο ά;
ΐηίιηϊεί ρβείδ, ρΒεεηι ρπν3ηΙυΓ
458 ο; ϋίνίηβηι υΐΐίοηεηι δεηΐϊ-
εηΐ 459 &; ίη ίΓΕίΓεδ ρεεε&ηΐεδ,
ίη ΟηΓΪβίιιηι ρεεεαηΐ 459 ο ; δβηε-
Ιίβ 8<1νεΓδ8ηΙε8, »ο ϋδ οοηειιίειιη-
ρΓΕεάίοΙα 3 ΜίοΗοεο, ρΓΒεάίεπη-
ΙϋΓ 466 ο; βηιοΓε άοπιίηΒηίϊ, εΐ
δΐιρεΓοίβ, δεβε εχίοΐΐηηΐ 539 ο1 ;
άίδοίρηίοδ 8ϋθδ ρΓ&νο εΓΓΟΓΪδ νίηο
εΐ)Γίο8 ίΒοίεηΙεβ, ρΓβεοΙίεαηΙϋΓ
543 ά; ΓΊ1Η ϋείΐβίεηι ηε^ΒηΙεβ,
ίάοΙοίΗΐιϊβε εοηνίεΐί 592 ε; ίεπβ
Γϋ§ίεηΙίΙ>υ8 εΙ ΓβρίεηΙίουβ εοηι-
ρ3Γ3ηΙαΓ 607 ο ; β ^(Ιβεοηιηι
νίείηίβ ρΓβεπ^ιίΓαΙί 733 ο ; σιυΐί-
εΓ88 )11ίοίΐ38 οΊιοεηΐίοαδ εοπιρα-
Γ3Π111Γ 847 1) ο.
4δ 2
684 ΙΝϋΕΧ
ΗεΙ)ΓΕβΕ ΕάΊΐίο, Αιηοβ ί. 1, νεΐ"1>ο
Αεεβηηι οαΓβΙ 247 ά ; Αιηοβ ϊ. 2,
ρΓΟ " ΙοαιΙπβ εβί" ηβοεί " αίαΐα-
νίΐ," βίνβ " πι^ϋΐ " 252 ά ; Αιηοβ,
ί. 6, νειΊϊο ββίοπιοηίβ 6§βΙ 256 ο;
ίη Αιηοβ ίϋ. θ, Αζοίί, ηβοεί, ρΓΟ
Αββγπβε 280 ο; ίη Αηιοβ ν. 27,
Ββονίοιιεηι, ρΓΟ ϋβηιιΐδοο, 1ε§ιΙ
310 (1 ; ρ™, " ϋΓΒΟοηί " ϊη Αητοβ
ίχ. 3, ΗβοεΙ " θείο" 343 ο; ρτο
ΜοΓ8δΙηΒε, 1ε§ίΙ ΜοΓ&βΙηίΙεη,
ίη Μίεηβεβ ί. 1, 392 β; ίη Ας-
£881 2Λο, ςαίουβάβηι νεΓοίβ ο»ΓεΙ
646 8; ϊη Ζιιεη. νίϋ. 10, εΓ&Ι,
ρΓΟ επί, Ιε^ίΙ 720 8; ίη Ζβεη.
χϋ. 10, 8Ϊ> εάίΐίοηβ 8ερΙιΐ3£ίηΙ&
ΙηΙεφΓεΙαηι αϋβετί 783 ε ; ίΐεπι
ίη ΖαΛ. χϋί. 1, 786 (1 ; ίΐβπι ϊη
Ζβεη. χίν. 8, 802 β.
ΗεθΓ8ε&ε πιυΙίεΓεδ ιηΑΐ-ίΙοβ βαο8 ί»1-
βοπιπι άβοπιιη ηοαιίηίουβ βρρεί-
Ι&ο&ηΙ 50 8.
ΗεΓΟβ, εβοαρί, άοείτίηβε, αηίιηοπΜη
εί&ί, Ινριιβ 224 & ; β^ΓεβΗοαβ βυΐ
άοη&(&, βυΐ ηε^αΐβ, ρτο βρίπΙα&Π
ρ8θα1ο 8υπιεηά8 746 ε,
ΗεΓειιΙεβ, βραά ΕγεορΗι-οηεπι, Ιγβ-
άι(ιιτ ύενοΓΒΐηβ 8 εείο, δίειιΐ .Γοη&β,
εΙ νίί8ε τεάάίΐυβ 376 ο.
ΗεΓοάεβ, ΑηΙίρΒίπ ίϊΐϊιιβ, Αδε&ΐοηίΐεβ
763 (1.
Ηΐ8Γ8ΠΠ88, ΡΓορηεΙβ, ίη αΙεΓΟ ββηε-
Ιϊηε&Ιυβ 11 ά; 3ιινεηίβ ιιάηηο νο-
ε&Ιηβ ββΐ 13 ο; 820 ε; ϋεο ]ιι-
οεηΐε ίη ΑεβγρΙιιπι άε?εεη(1ίΙ 42 ε;
8 ηηΐϊεποιιβ ίη Αε^γρΙο ίιτίβαβ
42 ά; (Ιίδβυικίεΐ 88επ6εΪ8 ίάο\ο-
πιιη 149 ν>; ρΓ8εηυη(ί&1 Ββο^ΐο-
ηεπι εβρίεπάδηι 165 1) ; ϋεί }ϋ88ϋ
εΒίεηβδ εοΐΐο βαο ίπιροηίΐ 175 ε;
αά ίοβθαπι οεΐΐί δρεεί&εαίυτη 8ηί-
ηιο βοΓερΙαβ 240 ά ; 8 Κε^ε
Κ Ε Β υ Μ. ΗΕΒΚΑΕΑ.
8ε(1εεΐ3 νίηείΙηΓ 303 β ; ρΓοπίσε-
ΙϋΓ ΟΓ&Γε ρπ> ίηάί^ηίβ 311 ο ;
οεΐΐιιπι ΗίεΓοβοΙνιηοε ρΓβεάϊείΙ
415 β ; ρΓΒενίάίΙ Οηπβΐί βεπηο-
ηεπι άαΐείββίαιαπι 428 ά ; πιεποο-
γεΙογ 444 ο; 458 ο ; 461 β;
463 β; ΒεαΙιιβ ηαηουρ&ΙιΐΓ, 485 β;
725 (1; 752 ο; 820 ε; 8β|ήεη8
άϋείΙυΓ 504 ε ; 536 ε ; ηβ^ΐί^εη-
Ιιοαβ ρϋβίοποαδ ίηνεΙιίΐιΐΓ 514 (1 ;
609 1>; 620 (1; 756 β; 793 ε;
814 ε; 824 ά; 826 ε; ρυΙεηΓ&ηι
Εεείεβίβε .ΙϋάβίοΒε οϋν&αι 575 ε;
ϋεί Ιρβίαβ νειΊ)8 ΙοεαΙαβ ββΐ,
578 8; 590 ε; 608 ά; 814 β;
ίεδίΗΐϋΓ ΐ8Γ8β1ί(88 8εΓν3888 ρΓ88-
εερίυπι ααοάάΒΐη ΜοββίεΒε Εε§ϊί
582 ε ; ρβεαάΌρΓορΙιείΒβ ΓερΓε-
ηεηά4ΐ 636 ε; 788 ε; εχρυ^ηβ-
Ιίοηεηι ΗϊεΓοβοΙγπαβε άεβετίοίΐ
725 ά ; Ρβδδίοηεπι ϋηπβΐϊ ρι-αε-
νίάΐΐ 764 ε; 793 β; 8 ϋεο άίίβεΐαβ,
ςηίβ ρΓΒεεο^ηίΙαβ 820 ε; ίάοΐοΐα-
ίηβ ίηεΓερβί 860 ά ; <1ε ρΓοβρεπ-
*8ΐε ίηιρίοΓυπι εοηφίεηΙιΐΓ 864 ά.
ΗΪ8Γ00881, Οεάεοηίβ εο^ηοπιεη ςηίά
νβΐίΐ 134 ο.
ΗίεΓοοοΒΠΐ, I, £1ίϋβ Νβοβί, 8εηπΐ5
δβίοοαοηϊβ, ίη τε^ηυπι βοαίαβ 4 ά;
άε νυ1§;ο 88εεΓάοΙεβ εΐί^ίΐ 82 (1;
ςαβε πιοηβίΓβ ίηίΓοόαχεπΙ 86 ε ;
Αρίη νεηεΓβοβΙϋΓ 87 ά ; ολιο εοη-
είΐίο νίΐυΐοβ ίεεεπί 103 8 ; 108 ε;
148 ε; 178 (1; 186 8; 328 3;
ααοβ πΐαβ ίηάηχεπί 108 β ; &
8ΐιΪ8 Ι3α<1&(υ8, βϋθαοίοΓ &1 110ε;
ϋεο ηοη ρΓΟϋβηΙε τεχ ίβεΐηβ, ίπι-
ροΐεηβ ενβίΐΐΐ 119ε; ΑροβΙ&βί&ε
ίηνεηίοτ, βί ο&ιιβε οζηηίαιη ηι&ΐο-
γιιπι ΙδΓΛεϋΐίδ ίαϊΐ 122 ε; &118ΠΕ
ηυΐΐίρΐίε&τίΐ 123 ε; (9ε1ε$(8η(1αδ
178 5; νίΐιιΐίβ δυίβ ΕΗνίηκιη %\ο
ΗΙΕΗ050Ι.ΥΜΛ. ΙΝϋΕΧ
πβιη 1π1ηιεη8, ίη]ιιπ8ηι ϋεο βρεί"-
(ϊεβϊιηϋτιι οββΓβ&βΙ 178 ά ε; αά
οοΐίνίοηειη ϋεί ΐ8Γ8ε1ί(38 βεάιιχίΐ
182 ο (1 ; & Βαείΐιεί ίηοίρίεηρ, ρεΓ
ΙοΙβπι τε^ΐοηβηο ί(1ο1οΐ8ΐΠ3Γη άΪ8-
βειηίη&νϊΐ 255 (3 ; βυοΙΟΓ ρεοοβίϊ
ΙβΓβεϋΙϊβ 267 (1 ; 364 Ιϊ ; Εενΐΐί-
008 ββοεπίοΐεβ α^ίοίοηβ, ηονοβ εχ
ίαεοε ροραΐϊ ΟΓεβΙ 288 β; οιιπι
ϊάοΐϊβ βυΪ3 εχίΐίο (Ιενοΐαβ 326 β ;
υη& ρεοοβίί δΐίΐΐα ΙβΓαεΙεηι οογ-
ΓαρϊΙ 414 β.
ΗίοΓοΐ3θ8ΐη, II, ηϋϋβ .Τθ3?, γρχ Ι8Γ8-
ε1ί?, ρππιο ίηιρίοΐαίε βίιηίΐίβ 6 ο ;
250 ά; 326 1); 364 ο; ςιΐΒΐηνϊβ
ϊιηρίυβ, ο&ι-ΐι&ι-οβ Ιβπιεη, πιαςϊβ
ΐιηρϊοβ, ϋεο άηοε βιιρεΓβνϊΙ 250 ε;
ΓεβΙίΙυ'ιί Ιεπηϊηοβ Ιδπχείίβ 251 8;
365 β ; Αβ8)'πο8 ρεοιιηί& ανβιΐϊΐ
391 ά.
ΗίεΐΌβοΙ^πιβ, I. ΤεπιροΓ&Ιϊβ, άε-
1εηά& ρΓβεάϊοϊΙΠΓ αϊ) Ηοβεβ 24 ε ;
.Ιιιά&εϊ», Γείί^ίοηίδ βαβε βεάεβ
υηίοα 28 ά ; βεηαβ ηιηηίΐα Ι&ρϊ-
άίοαβ 126 ο; ϊ^ηϊ θ&ΐυΓ 126 ά;
βνεΓβ» 129 ο; νϊ εΐ 8ππίβ Ββϋγ-
Ιοηίοηιιη ο&ρία 149 1); 200 ε;
αά Αυ?1πιπι ?οΙίΠκϋηεπι Ιοη^ηηι
ΙηΛεΙ 222 ε ; ρι*ίπ)8 οοοίάίΐ Όο-
ηιίηυπι 231 Λ; ρ8θΐδ εΐ ββηοΐϊβ-
θ8(ϊοηΪ8 ερε 1κ>η& ίονεΙαΓ 242 8 ;
& ϋεο ίίεηιπι Π8ΐ)ίΐ8η(ΐ3 242 ε ;
ρΓΟ υηίνιτ83 .ΤικΙηοοΓίΐιη η&Ιϊοηε,
ροηϊΐυτ 249 1) ; Ιεπ-πε παοΐιι, Οζΐβ
ρεοοβηΐε ίαΛβΙαΓ 251 ε; ρεΓ
ηαοπίειη Οβπηείυιη 8Ϊ£ηϊίΐθ8ΐιΐΓ
253 8 ; ΐρηϊ οοπΛιΐΓβηίΙβ ρΓβε-
(ΙϊοίίϋΓ 265 8 ; οοΓΠίρΙϊ ]υ(1ίεϋ
βοουββΙιΐΓ 265 ά; π)8ίεΓ .Ιικίηο-
οππη 266 ο ; οβρίβ 282 ε ; ν&8-
(3(8, 3οάοπΐ8ε ν33ΐ3ΐ&ε ΟΟΠΊρΒ-
ταΙιΐΓ 294 ο ; εί Βα&1 εί νεηιιη
ΚΕΚϋΜ. 685
ϋειπη βίηαιιΐ οοίεββΐ 307 & ; ίρ8&
ηιοηίοηι Βίοηεπα οοηΐεπιβϊΐ 3 1 1 ο;
ϊηνβάεηίε δεηβοηεήΐ), Ιαηηυίΐηι
βοίε οΒδουΓβίο, οοη8(εΓη8(& όε-
βοηοίΙϋΓ 336 ά ; αυοβάΒΐη οίνεβ
Η&οιιίΙ οαιη Ερηπιίιηίΐίδ οοηβεη-
ΙίεηΙεβ 336 ε ; Ια«ΐί β&η^υίηε
ροΐΐυΐη, ίϋΐκΐίίαδ (ΙεΙεΙϋΓ 343 6 ;
θ1)8ε88& 80 Α88νπίδ, εΧΐΓ6ΙΏ3ΙΙ1
ρ&88& 651 πιίΒεπ&πι 355 6; οβρίβ
α ΒΒΟνΙοηϋβ 8θϋία(1ο ίβοίβ 361 ά;
ρτορΙεΓ ίάοΐοΐ&ΐπβπι βυ&πι, ^άαε
νοοΒίιΐΓ Ρεοοβίιιηι 396 ο ; 8Γ88,
νίοΐβ οιτιηϊοϋβ, Β&η1 ίάοΐο βίπιοΐαβ
1ιαΙ)μί(: 396 (1 ; .Ιυιίαιτι οιηηεπι
βεάιιχϊΐ 396 ε ; ίη Ιυ^υπυιη, ηοι-ΐί
ουβίοάϊ&π), τεάϊ^εηά» ρΓαεάίοίΙιΐΓ
397 ά ; ηικία, ει άΐβο&Ιοε&Ια, α(
08ρΐϊν8, άεβοπΙηΙαΓ 399 ο ; 1ιβ1)ϊ-
1&1)8ΐ θοΙοΓεβ, ϊη ρεΓρεΙαϊβ Ιογ-
ΓοηΙ)ΐΐ8 τεΓ88(& 402 (1 ; πιεία
τε§;Ϊ8 δεηβοΐιεηΐ), 8«1) ηοοίεηι
ΙαεΙιτνπιαΙυΓ 403 & ; πιαηε εχ-
ιιΙΙβΙ 403 1) ; &Γ8ηά& ρΓ3εθίοίΙϋΓ
423 ο; 8Γ&(& ίιπί 423 ά; ίη
8ηυ8ΐοΓΰπι ρ&ιιρειί&ΐίβ Γεάίξεηάα
ρΓ&εάίοϊ(αΓ 430 ο ; ϊΐεπϊ ϊη Ιεηε-
1)Γ&3 3ρϊη(υ&1ε3 430 ά ; οιιπι
ΕρΙΐΓ&ίιηίΐίβ 1)ε11ϋΐη ξβήί οϊνϋε
452 I) ; οβρΐ8 εί άίνιβ&, ΗβεΓε-
ίίεοΓυιη Ιγραβ 466 ο ; ίη ρεΓβοηα
Νίηϊνεβ, άενοΐ8 εχϊίίο 489 ο ;
ρΐ αβςΟΒίη Νϊηενε 8&η^ιίη8Γία, εί
ίη Γείίβίοηε ιηεηάαχ 504 ά ; Ιλι-
οεηι αιηηάί Γβ]ίοίεη8, ά&ιηη&ΙαΓ
510 0(1; ρΓαοίετ ηιοιίαιη (1ο1)3ε-
οΐιβία, ρΓβοίοΓ βρεπι οοη(π(& εβ(
515 ο ; Βδογίοηί εοπιρ8Γα(υΓ
515 ο ά ; οβρΐ3 8 ΟΙΐΒΐά&είβ,
ηινιικϋ, 8 8&18Π3 οβρίί, ΙίοεΓβΐΒ 8
ΟνΓΟ, ΒεάεπιρΙί, ί)'ρο3 548 8 Ι) ;
ηα3ηΙϋηι εββεϊ & Β&ογίοηϋβ
686 ΙΝϋΕΧ
εοηείάεηάΒ ρΓΒεάϊοΙηηι 587 ε ;
ηιιο βεηδϋ " ϊη Ιαοεπιβ" β Κ.ο-
πιαηΐδ ίηνεβίί^βΐ» ίαεήΐ 588 ε ;
οαρίΒ, & νϊοίηϊδ ϊπϊάεΙιΐΓ 594 ε ;
595 βο; 597 ο; 598 ά ; οοΐυπι-
1>&8 εοπιροΓαΙαΓ οβ ριι1ο!ΐΓΪΙυ(ϋ-
ηεπι βΐ β(1ε1ίΙ&Ιεπι 605 ε ε; ροδί
οΒρΙίνίΐΒίεηι, β βίώγίοηπβ ίηΐεη-
ΙβΙβ ίιπί 618 βο; ερε ΓεόϋΙηδ,
ϊ. ε. Γεπιίββϊοηίε ρεοοΒίοπιπι, τείε-
νβΐυΓ 621 I) ε ; 622 β ο ; 623 ε ;
ίΐναπίία ίβοΐβ εδί εΙιπΒ 624 β ;
()11ειιιι άββοΙαίΒ δϊί ΙεηιροΓε εβρίί-
νίΐβΐϊβ 663 ά ; ϋεί πιϊδεποοΓάϋαηι
σιονεΐ 663 ε, ηοη ηϊβί ϊη Ιεπι-
ριιβ ιίεβηίΐιιπι 664 & ; ηιι&Γε αϊ)
Αη^είο πιείίΐα ίιιηϊοιιΐο §εοπιβ-
Ιγϊοο 666 & ιΐ ; αυο εεηβα εΙεοΐΒ
672 ά; 673 ε; ωυΐίεπ, β1β8 Ηε-
ΙιεηΙί ιιριιρΒθ, εοπιραΓαίΕ 699 β ;
Β»ογ1οηϊβπι βυοΙβΙ 699 ά ; ίοπιΐ-
οεΙβ, Όευαι ΒνεΓβιιπι ΙηΛιπϊ, οοη-
νεΓ8&, δβοιιπι 1ιαΙ)ίΐ·αιιΙβπι 715 8 β;
88ηεΙΐβε&1&, βεοβΐ ϋεί εϊνίΐΒδ, εΐ
ηιοηβ ϋοιηίηί 715 εάε; ρΓΟ
^αάα εΐ Βεη]Βαιίηο ροδίίαπι 737 ά;
νεβίίοιιΐο οοπιρ&ΓαίαΓ, ηιι&βϊ οΐ»-
δκΐίοηίβιΐδ ηοβίίαπι οΙ>ποχϊα 773ο;
774 β ; Αροβίοΐοβ Γε]ίοίεη8, τε-
3εοΙ& 776 ε; 777 β; ^ιϋο&ηάίΐ
786 ά ; ^ιιβε πιβΙε ρΒεειίΓΒ εεεεί,
εχρυ§η«1& & ΚοηίΒηίβ, ρΓαείΙίοι»
795 1) ε ; ιπκιηι εχ Ιποαε ρατίεπι
ΓβΙϊοΐΒπι Ιιαίιιιίΐ 796 α ; ρεΓ Ιοη-
^ίΐαάϊηειη ϊΐκιιη Εεείεεί&ε ααιρίί-
Ιιιάϊηεπι εχηίοεοΒΐ 803 ε ; 805 α ;
ρΓΟ εαρίίνίδ Κε^ΐβ ΝΒΟΐιοΗοηοβΟΓ
άίοίααι 842 ο.
ΗΐεΐΌδοΙνπΐΒ, II. 3ρίπΙιι»1ί?, Εοοίε-
8ΐα ϋεϊ νίνεηΐίβ 28 ε ; 235 β ;
241 ά; 242 ε; 245 ο ; 498 α;
718 ε; 723 ά; 724 α ; 772 ο;
ΚΕΚυΜ. ΗΙΕΚΟδΟΙΛ'ΜΛ.
780 ο; 782 & ; 786 ο ; 805 β;
806 ά ; 807 ε. [νίάε ΕοοΙεεΪΒ.]
ΗϊΙ&ηΙαΒ, ϊη εαοηβ ίαοίεη(1ΐ8 ϋεο
ρΐ&οεί 844 ο.
ΗΪΓΟϋί, ρΓο ρεοο&ίο οοΐαΐαδ, ααΒΓε
οοιηείεηάαβ 71 ο.
ΗίδΙοπα, δίνε ίεΐϊχ, βϊνε ϊηίεΐίχ ηΐ,
I υ ιιι 3(1 ηοΓίΕηάιιπι, Ιαιιι άε-
ΙιοΓίίΐηιΙυιη, ηΐίΐϊβ 199 1>ο.
ΗοΙοοβιιβΙβ, ηιϊδεηοοπΙΪΕε ρυίΐΙιιΛίΐΕ
98 ά; 99 ε; 100 ε; δϊηε ρϊβίΒίε
ηίηίΐ ναΐεηΐ αριιά ϋεαπι 448 ε;
449 άβ; ϊπιρΐοπιπι Γε^οΐΒ 829 ά.
Ηοηιίεϊάϊαπι, εΙ) ΐρδίδ ηοηίηϊοιίδ ίη-
νεηίαπι 180 ε; βο ΙβΓΒεΙϊΐίί, εΙ'ΐΒΠ)
^(ΐΕείδ, υδίΐΒΐυπι 181 αϊ).
Ηοπίειιηι, ιιΐροίε ο!1>υε< ρεοαόϋουβ
οοηνεηϊεηδ, νϊΐΕε οεδΙΪΒΐϊδ Ινρηβ
61 1).
ΗοδεΕ, νίάε Οβεβ.
Ηοδίεβ, ΗίεΓοβοΙνπίΕε, βρυά Ργο-
ρΙιείΕδ, βοΙ ΚοπίΒηοδ, Εΐιί ά»ε-
πιοηΒβ δίρηίβείΐηΐ 510 ά; Εοοίε-
8ΐΒε, ηαεπι βηειη ΙιαΙιίΙυη δϊηΐ
806 1) ; 807 ο ; ΕοεΙεδίΒε, ηοη
ηίδϊ νϊΐίοπίιιΐδ ΕηίηΐΕΐίοιίδ οοπι-
ρΕΓΕίϊ 809 ο.
ΗαπιεΓϋδ, νίεΙιπΊΒε, α^υΕΓε ϋεο δε-
ρΕΓΕίαβ 834 ά.
Ηυαιίΐεβ, ϋεο οβγϊ, δΐιμεΓϋϊδ ίηνϊδϊ
267 ε ά ; ε ϋεο άεοοΓΒΐί 535 α ;
611 Ε; φΐΒίεηιΐδ άε 3ικ1αεϊδ άίοϊ
ροδδίΐ 619 ά.
ΗνροοπΙβε, ϋεο, ηοη ηοηιίηΐ, ρα-
Ιεηί 583 ά.
I
ΙοτΕκυβ, πιογοϊ ^εηιιβ, Βά οΕδΙί^Ε-
Ιϊοηεπι ΙδΓ&εΙϊδ ιηΐεδυηι 293 Ι).
Ι(1ο1ε, ΒεεΙϊπι, εχ Ιαρϊάε ουηίοείη
49 ε ; Οιαπιοε, ΑδίΒΓίε, ΒεεΙ
131 ε; 148 ει ; υηΐοαϊο,ιιε ιίΓοί
ιυοι,οι.ΛΤΚίΛ. ΙΝϋΕΧ
8ϋ8 ρΓορπβ ίΊιεπιηΙ 132 λ; &
Μϊοΐιβ. ΕρΙιι-ίΐίπΗίίΐ οοΐία 134 ο;
ηεε ρι-οάεβδβ ααίίμιαιη ηεε ηοεεΓε
ροδβηηΐ 195 ο; ίάοΐοΐδίπβ άε-
νίεΐίε, ηίΐιίΐ Λΐιχϋϋ ίεΓ803ηΙ 407 ε;
.Τικίιιεοπιιη, 8 νίείοηουβ ίηίηιίείδ
εοη{τ8εί3 599 ά ; ,Ιιιάβείβ βίΗίεΙίδ
ηίηίΐ ρΓοίαεΓαηΙ 599 ε ; βΐίεηί-
§;εηαηιπι α ,Ιιια'Βείδ νοηοπιία
814 άε.
ΙεΙοΙοΙαίΓηο, εοηίΓα ϋβιιπι ηιτηαΐί
116ε; Ιί^ηηπι εοίβηΐεβ, βΐυΐΐίδ-
δϊπιί &Γ§·ααηΙιαΓ 116 (1 ; ϋεο 3ΐι1>-
8&ηηαη(ε3 ροεη&β ά&ηΐ 117 1> ;
ϊη &άνεΓ8Ϊ8 Γε&ιΐδ 8θ1εΙ>8ηί Ιεπιρία
βροϋ&Γε 145 ο; ίη οοΙΗΙηιβ ρεε-
οβΓε εοερεπιηΐ 148 ε; 149 β;
εΐ 8υρΓεπΐ88 εΐ ίηίΐπααβ τεβ εοΐε-
οβηΐ 181 &β; (1ίΐοιιιοιιί1)ΐΐ3 εοπι-
ρ8ΓοΙϊ 244 ε ; βά εχεπαρίβ ρβίπιπι
ϊιηίΐ8πά& ρΓοηϊ βαηΐ 656 8; φΐεπι
£ηεπι η8088ηΙ 733 1) ; ββη^αίη-
ο1εηΙϊ&ε εοηνίεΐί, εχίΐίο άενο-
νεηΙϋΓ 733 ε (1 ; ίη Εεείεβίβ εβδ-
δβΐιιπ 815 ο.
Ιιΐοΐοΐαίπα, 3ο1οπιοηΪ3 2 ε; 3 &;
4ΐηιιη βίΐ ηείβηάβ 3 ά ; Κε^ίβ
Ηίει°ο1)θ8Π)ί 5 8; ΙοΙίιΐ8 ΙδΓβεΙίδ,
Οβεβε ΙεπιροΓε 17 ο; ίη Αε§7ρΙο
19 β; ίη ρ8Γ(ϊΙ)ΐΐ3 Α88}'Π8ε 26 8 ;
ιΐιιπιιιΐο 08ρΗνϊΐ8ΐε οεβδβΐ 35 (1 ;
βρε» ίβΐΐίΐ δαυπιιη 37 ά; 8 βυίδ
εα!ρ&1& 40 ε ; φΐ&8 πιεΓεβάβδ 1ΐ8-
1)881 42 ο ε ; ηαο βιιρρίίείο νίηάί-
ε&ηά8 44 1> ; ϋεί οοΐίνίοηεπα ίη-
άιιείΐ 44 ά ; ^ϋδεοπιπι (ΙεβοπρΙβ
76 &; βπιοΓεπι ϋεί εχΐίηχίΐ 76 ε;
ρεΓ ηΊίοπιπι 8εε1εΓ8 εβδΙί^Βίαι·
76 ε ; κίεπι εβί ιμκχΐ ϋεαπι εοη-
Ιυηιείίιι ΙβεεδδβΓε 114 (1 ; 178 (1 ;
είΓεππηβΙοδ ΓειΜίΙ 115 β; 4118ε
εοΐίΐ ωγδίεπβ άεβεηρία 115 ο;
Κ Ε Κ υ Μ. 687
4110ά ηίΐιίΐί εβί εοΐβη», εχειίδβπ
ηεςιιίΐ 115 ε; ϋεί 8ΐΛδΒηη3ίίο
117&; Γοεάεπβ νίοΐδΐίο 117ε;
ίΐηίηΐίΐιη ϋεο οάίοδΒΠΐ τεάάίΐ
119 ε; " βεπηίηΒΐίο νβη8" 120 ε;
ηιΐ8β £Ϊ£ηίΙ νη-ίιιίεβ ϋεο άίδρίί-
εεηί 120 ά" ; ΟηηδΙΪΒηοπιπι ροδί
Ββρίίδπιοηι 124 8 ο ; Μίε1ΐ38, &ά
πιοηίοιη ΕρΗΓΒΪηο, εΐ ϋβηίΐΒπιηι
Π8ΓΓ813 134 β; 30 ΙβΓβεΙε ΙοΙο
ίπιραηε ρεΓπιίδδΒ 135 ά; ροβΙεΒ
ρεΓ εΒεάειη, βά (ηΛαπηι ίδείβπι,
ροεη38 άεάίΐ 136 ε; ΙβΓβεϋδ εΐ
■Ιυά&β, ΙεπαροΓε ΑπίδβίΒβ Κβ^ίβ
ραηίΐ3 1 36 (1 ; ρπιηο βιιίβ ρι-οά-
εββε νίάεο&Ιατ 149 ά; ίη Γεςηο
ΙβΓβεΙίβ ρερΓ ςυ3πι ^άβε 150 ά;
βΐ Νΐιιΐΐίϋί» ·ςϊί-, βΐ ίηδο1εηΙΪ3 166 ά;
α ϋεο δερβτ3( 172 ε; Κε^ίβ Αείΐίΐζ
83η^υίηο1εηί8 181 8; ρετρείυο
30 Ηοδε8 ΓερΓεΗεη88 181 ε; εΐ
8(ιι1(ίδβίιη& εί ίη^Τ8(ί3δίπΐ8 ηγ-
£ϋίΐιπ· 182 Β; 194 ο; ΙβΓβεΙίΐίδ
ηίΗίΙ ν3ΐεθ8ί, ϋεο ε3δ1ί^3η1ε
221 ο; βά Β38ΐ1ιε1 πιιι1ΐ3 8Γ81
289 ο ; 3ά ΟβΙ^βΙβ ρ1αππΐ3
289 ά ; ϋβαπι άε ΙΗγοπο ΐΓαάίί
290 8; οιηηίδ, δϋΐ) ηοπιίηε Βεεί-
ρηε§;οΓ εοηάεπιηΒΐιΐΓ 326 3 ;
ίάο1οΐ3ΐΓΪ8 άεεερίίβ δάεπι ίαΐΐίΐ:
398 β; 83883 εΐ 838808 ίΒείεηβ
(ΙεδεποίΙϋΓ 398 ε ; .Ιικίαεί* ρεΓ-
ηίείεπι Ιηΐίΐ 443 ε ά ; 8ά βορεΓβΙί-
Ιίοηεπι βα^απιπα ρΓοεϋνίδ 538 ά ;
αη&ηι ίηίΓαεΙιιοδ8 δίί δΐιίβ 546 ο ;
ιΐιιαιη Γ3ΐίοηί εοηΐΓ8Π3 547 ε;
4>ια3 .ΙικΙαείδ ίηΐιιίεηΐ ε&ΐ3πιί(3(ε3
592 ε (1 ; ηβεΓεΙίείβ, Γίΐϋ ϋείί3ΐεπι
ηε§·8ηΙίοα3 ΙποαίΙυΓ 592 ε ; ηρα-
ρβε, νοίαεπ ίηιηιιπκΐίΐο, εοηιρ8Γ8ΐ3
699 ε ; ΟεηΙίηπι, εχεηββΙϋΓ ρΓορ-
ΙεΓ ί^ηοΓΒηΙίβηι ; ΙϋάΒεοΓϋηι, ατ
688 IΝϋΕΧ
£ΐιίΙιΐΓ βΓ£Έΐ ϋεοπι ΐη^ΓΒΐίββίπιβ
787 β ; ίάεπι ε*1 ηαοοΐ ίη Ρειιιη
αοίοιη ίηβ(ηΐ6Γ6 838 1) ; 862 ε;
ρετ ιτιαίππιοπία ίΐΐϋοίΐα ίηίΓο-
(ΙηείΙυΓ 843 ο.
Ιάοΐυπι, " απιε ηβαβ," ηοηιίηίίΐιιηι
325 6.
Ιάυπα&εα, ΓεάβεΙ» ίη 8θ1ίΙιΐ(1ίηειη
244 ά ; ϋεί ηοδίίαιη υηίνεΓδοι-υηι
Ινρυβ 244 ε ; ίηΐϋΐΐί^εηιία ββΐ,
Τειτβηβ, β!} Εβ&α εαπιαίί 354 1> ;
ϊη δεΪΓ εΐ Τηεηιβη άίνίβα 355 & ;
ρΐΌ ςεηΐίΙ)ΐΐ8 ςϋίβϋδουηςιιε ροΒΪΙβ
356 β ; α §εηΙίοιΐ9 νίείηίε, Οεο
πιονεηΐε, ο&8ε89β 356 ε ; ηαιηει-ο
ρορυϋ άεοί1ί8, αβρεήΐαίε ΙοεοΓϋπι
εοηηάεηΐϊβίίιηα βπιΐ 357 α ; πιρί-
Βιΐί<, υΐ ηί<1ο αςαίΐα, ϊα8Ϊ(1εΙ>»(
357 I) ; ρρ)0ΓΣΐ δϋδΐίηιιίΐ ςααπι
νίίΐΙοΓ & ΙβΙι-οη'ιβϋδ, ηυΐ νϊΐίβ α
νϊη(1ειηΪ8η(ίΙ>(ΐ8 357 «1; ρΓΟ ρβι-ΐί-
1>ιΐ5 <Γιΐ(ΐΒε&ε Αϋ9ΐπι1ίΙ)ΐΐ8 άίείΙηΓ
361 6 ; δΐι1)νεΓΐεη(1ιι ρπιείΙίοίΐιΐΓ
821 ε; ηιΐίίΓε ηοαιίηεΙηΓ Τβπηίηί
ίιηρίείϋΐίϊ 822 I) ; πιιιικίαηβε ηαεη-
ίΪ9, εχοββε ϋεο, ί^Ρ118 822 ο ;
υΐ ν;ΐ6(ϋΙα εβ(, ΐΐα ρβπΉΕΐηδίΐ
823 α.
Ιάαιηαεί, εοηΐι-α ΙβΓηεΙεπι εοη^Γεβ&Ιί
236 α; ϋηίΐίιηί Ιαά&εοπιπι 239 ε ;
δαηΐΗΠίΐηι, ^άααΐφΐε, ίοβάε Ιαεε-
Γαοαηί 249 β ; εχ βαη^αϊηε Εβαυ
οπυηάί ; ρεΓρεΙαοΐ9Γ»ε1ίΐί8 ΐηίπιίεί
256 ε; 3541); εαπι Ρηίΐίδίβείδ εοη-
3αηοΐϊ,αΓΐ)β8 8α1οπιοηΪ9 3££Γε(1ίιιη-
ΐαΓ 257 ε ; ΐ9ΓβεϋΙα8, ΟβίΓεβ βιιο9
8££τε99ί, πιίπίβ ιΐΓ^εηΙαΓ 259 ε ;
ραίπδ Εδαυ ρΐ&εβοίΐεπι αηίιηιπη
ηοη ίηιίΐαΐί ευηΐ 261 β ; αά ηηεηι
βΓ&ηΐ ΐ9ΓΕε1ί(Ϊ8 ϊηίπιίεϊ 262 α ;
ΓβρΓεΗεηάαηΙιΐΓ, ρπσιαηι ααοά
ραΐηβ Εδ&υ, ρηηιθ£εηίΙαΓ&ηι νεη-
κ ε α υ μ. ΙΟΟΙ.ΟΙ.ΛΤΚΙ Α.
άεηΐίβ, ρΓοΓδηίΙαίειτι, ίππίΗΐϊ ίαε-
Γΐιηΐ 260 ο ε ; άείη<1ε ςαοά νίβ,πι
Ιδί-αεϋΐίδ ρεΓε^τϊηβηΙίοαΓ ο1>9ΐπιχ-
επιηΐ 261 α; ίίειυπι ςιιοά ρορυΐί
πιβίαπι ίιτΐδεΓΕηΙ 261 ε; ^άαεοβ
βά 88 εοηίιι§ίεηΙε8 ϊπίει-ηεϊαηΐ
355 ε ; εοθάεπι &εάίηεαηΐ68 νεχ-
βηΐ 355 ά ; α ^ ιιά&βϊβ εχίεπηϊηαΐί
355 ε ; 357 ε ; 358 ε ; α ί&ΐβίβ
9αρϊεηΙϊοα3 άεΐαδί 358 ά ; Ιϊοαϊάί
ΓβεΙί 358 ε ; αά υ παπί οεεί»
ρΓορΙεΓ εηιάεΐίΐ&ΐεπι ϊη ίπιίΓειη
^εοβ 359 1) ; ββενϊ, βΐ β!)
οηιηϊ βεηβα πιίδεήευπϋ&ε αΐϊεηϊ
359 ε ; ]ικ]ίείο Οίνϊηο ρεπεηιηΐ
360 I) ; αά ηοπηαιη ί'αείυπιπι
βαοηιπι ραπϊΐϊ 360 ε ; Η ίεΓο?ο-
Ιγηια ο09ε99&, ίοβίυπ) ίβείεηΐεβ,
ϊρ9Ϊ ρΓΟ ίεβίο ΗίεΓΟδοΙνπίΕβ 6ε-
οβ,ηΐ 360 (1 ; η&εΓεάϊΙαΙεοα ρα(τΪ9
^8εο^ 8« ρο9δεβ9αΓθ9 Γ&Ιΐ, α ροβ-
Ιεπβ ^α^οI), υΐ α!) ί^ηε εαίαπια»,
οοηεαηιρίί 8αηΙ 36 1 ο ε ; ρο8ΐ
οαρίίνίΐαΐεηι ^α(1αε^9 βιιΙ>}εεϋ
361 ε.
Ισπανία οοηοΓοπι, ε( &ΐΙ>ΐ ει βΐϋβ
άαπιηο9& 82 ο.
Ι^πίΓεΓ, ί. ε. ρπιεεαΓ90Γ πιϊΗ(:&π9,
Ιικίαβίβ ιΐείαίΐ, όείοΐαΐίοηίδ ϊηάί-
είαπι 361 ε.
ΐ£ΐ»8, ςαο ϊεηβϋ άε άοπιο ^α^ο^),
όίείαιη 361 I) ε; ίη 9(ίραΐ8, ίετ-
νεηΐίβ Εεε1ε3Ϊ3ε ζεΐί, ρεεε&1& οοη-
9απιεηΙί9, 1γρϋ3 777 ε; 778 β;
ηιοΐϋΐΐοηιηι ρηΓ^αΙοηαβ, άίνίηί
3αάίεϋ, βΐ αηΐίείίοηίδ 1νρη8 794»;
ρυπτ&Ιοηα?, άε Οταΐία ηιειαίεηα
ραΓ^αηΙε άϊεΐυιη 852 1> ε.
Ι11υηιίηα(ϊο 5ρίΗ(ιΐ9 δηηείί, εΐ άε-
ίεηδίο, ε[ ίεϋεί(Εΐ3 430 ε.
ΙΙΙϋδίΓβΓε αηίηιω οοεάίβηϋαε βίαάϋβ
οροΓίεΙ 843 ε.
ΙΝΡΒΚΝϋβ. IΝΌΕΧ
Ιπιίΐβΐίο ρηνοταιη Ιιοιηίηυηι ρεη-
ευΐοβα 174 α.
ΙπιιηοΓ(α1ΐ(85, ]αίΐί(ϊοηΐί^ ρΐΌΠ)Ϊ838
534 1).
ΙπιηιυηϋίΙί.ι, ρΓο ίιΐοΐοΐαίπη άϊοίαπα
413 α; .ΙαοίΒείβ εχίΐίο ίιπί 413 1>.
Ιπιρίείαδ, εΐ ^άΒε, εί ΙβΓδεΙί, εχίΐϋ
οβιιϊβ 84 1> ; αά πιίβεπΒΓη <ρα&πι
οεΓίϊίβϊπιε Γ&ρίί 160 ο; νίΓΐυΙί
τείίεΐαε βαεεειίίΐ, υΐ Ιιιεί ΙεηεοΓΒε
302 1).
Ιπιρϋ, ^ΕΊΐΊβΓε υεαυευηΐ νεπτιί *επι-
ρίΙεΓηαβ τεβεΓναΙΐ 41 ά; ^γβΙϊβ
ϋεί ρπνβΐί, ηεεεββε εβί ρεΓεαηΙ
43 ε ; αυί είηΐ ηΐίΐχίιηε 44 (1 ;
ςυβε δίηΐ ρωβηπ 47 β; ΓΒάίείΙαδ
ρεηβυηΐ 47 ά ; ρβυρεΓεβ οάβηιηΐ
267 1) ; ηοπήηεβ ηιΐΐιιηΐ, ηοη
Ώειιπι 583 ά ; ϋβο ΪΓβδεεηίε,
ίη<ΐπτηαιι(υΓ 581 β ; ειιπι &1ίεηί-
£εηίβ εοπιουΓεηάί 866 &.
Iπιρο88ΪΙ>ϊ1ϊίβ8, ϋεο, ηυΐΐα εβί 7 1 8 & ά.
Ιπιρϋόεηΐϊβ, 8ΐυ1ΐίί!αε οεΓίιααι ίηάί-
είοηι 470 I).
Ιπιριιπ, οΐββρηεπιίβε εοηνίεΐί 268 ά.
ΙηοβπίΒΐϊο ϋεί, ρπιβνίββ 98 I) ;
99 »; 100 β; 226 1> ; 677 ε;
678 & ; πιγδίεπαιη, οηηηειη &ά-
ηιϊπιΐίοηεπι ΐΓΒηβεεηάεηβ 472 ο ;
εοηβυπιιτίΒΐίο εΐ εοηεα38Ϊο άϊείΙιΐΓ
ςοαβί 38εευ1ί ροίεβί&ΐββ βνβι·-
Ιβηβ 479 ε ; Ρι-ορηεΙβε Α1>8-
οαο &(ΙπιΪΓ8ΐίοηειη νεηεπιεηΙεΓ
εχείΐΒΟΒΐ 548 ε; άε3επ6ίΙιπ·548ε;
βά ιιτοεπι Βεΐηΐεηεπι ενεηΙιΐΓβ
ρΓδεάϊείΙυΓ 553 ε ; ΑββυπιρΙίο
ηβΙιΐΓΒε Ηαπι&η88 ίαϊΐ 554 β ; ϋεί
πίΕΐηίίεβΙβίίο εΓ8ΐ 609 & ; αηβε
ΒεηείαοΙβ ηοηίβ ίηίαΐεπί 614 ο;
οπιηίβ οοηί βρΪΓΪΐυαΙϊ» εβυββ Ηβ-
Ιιεικίβ 625 α 1) ; πιγβίεπαπι εδί,
ίρδαιη βάπιΪΓΒΐΐοηεπι βιιρεΓΒηβ
νοί,. Π.
Κ Ε Κ υ Μ. 089
717 ε; ίοπβ οπιηϊαιη ηοηιίηίοϋδ
οοηοπιπι 719 ε; ^εηΐίηπι εβί
νοεβίίο 729 8 ; ο,ιιβπι ρβεεηι,
ΙίίεΙίΙΪΗΐιι, £Γ&ΙΪ3ε ίΐΐηπκΐηηίπιΐη,
Εεείεβίβε εοηΐυΐεπί 734, 735,
736; φΐ8Ηδ ίαεπί, ςαηε οοπβ
ηορίβ εοπιρ3Γ8νεπΙ 791 & β.
ΙηεεΒίυπι, ρΓο υηοςαοςαε βεεΙεΓε,
ροδίΐυπι 268 8.
Ιηοΐίηβΐϊο, πίβΙη, νεί ηιίηίιηα ε8νεηά&
162 I).
ΙηεοΙεΓε, ΟηπβΙιιπι &πι&η(ϊατη βεειι-
Γ8Π), βεεοΙεΓε, 8ε£ηίυπι ηε^ΐί^εη-
Ιίαηια,ϋε ρεΓΪεϋ1ο83πι, εοηάΊΐίοηειη
εχρππιϊΐ 780 ο ά.
ΙηεοιτυρΙίο, 8πιίΐΗ ηοη ροίεβΐ, εαίνίβ
ίη ΟηπδΙο τεβιΐΓ^εηΙί 350 ε.
ΙηΟΓεάΊιΙί, ηυαΐ)(»ιτι Ιίιηοπ8 εΒαβΒΠΐ
ηβοεβηΐ 671 ε; 672 8.
ΙηεΓεάαϋΐββ, δβΓβε, άε ρΒΓία βυο
718 β; .ΙϋάΒεοηιπι ροβί Οβρίίνί-
Ιεπι, άε πιαίΐϊίικίίηε ίιιΙυΓΒ δαβ
718 β β; & ϋεο ηοη ρεπηίββα
718 ο ; .Ιικίποοππη, ρΓΒεάίεΐΒ
754 ε.
ΙηεπιεηΙηπι, νίάε δδεπήείϋΐη.
Ιηάί, βαο ηοηιίηε Νβ^εο βί^ηίδοβίϊ
362 ά ; ίΐεηι ρεΓ νοο&οιιίαπι
ΤηΒΓβίβ 369 ε.
Ιηάϊεοηι πΐΒΓε 222 ε; 246 8.
Ιηάίειίδ Ιβρίβ, Νϊηίνίΐίβ ηοΐίββϊπΐϋϊ
501 β.
ΙηεοπΒίΐο, Ιιε^ε Μοβϊβ βηπιπιορεΓε
εοηάεηιηΒΐΒ 270 β ; ρΓο βρίπΐυαίί
ϊ^ηοΓβηΙίβ άϊοίαιη 510 6.
Ιηίδηϊ, ίη ηίεΓΟ βεΓνΒίαβ, Ιοηββ
ίη εείο 8εΓνβΙο εοπιρΒΓΒίαΓ
376 ο.
ΙηίβηΙεδ, ίη ηίδίοη&ΐοη&ε ΡΓορΗεΙβε,
νίπ βΐηηρίίείβ, δίπιρίίοίΐ&ΐίβ ηοΐαη-
ίϋΓ 387 ά.
Ιηίεπηιβ, ηυο βεηβα ϊη83ΐϊι>οί1ί3
4Τ
090 ΙΝϋΕΧ
535 β; & ΟΗπβΙο ηοοιΊαο ναεαε-
ΓίίαΙιΐϋ 739 α.
ΙηΙϊπηαπ, ϊ. β. βχίίίο «Ιενονεπ, άε
ΐαιρϊϊβ (ΙίιΊιιηι 581 1).
Ιη6πηϊΙ»8, ε& βααιιηα εβί, αηΐ νοίυρ-
ΙβΙεπι ρο((<π, βιιΐ ϊάοΐα εοΙοΓε
194 I) ; άίβεϊρ1ϊη& ϋεϊ εβί
195 ά.
Ιιι^πιΐϊίικίυ, βεείυβ ίηΓιιικΙαιη 159»;
ΙβΓΕεΙίβ, οοηνίηοϊΙιΐΓ ΙιΐΓρΪ58Ϊιιΐ8
159 1); 182 1>; 272 1); 446 αΙ>;
ρΓΟ ΒΙαβρΙιεπιϊα Η&1>εη(1& 182 &;
.Ιικί&ε, ]ιΐΓε 088ΐΐ£8ΐα 321 ε.
Ιηί(]υίΙ&9, (ρκιι·ε ρεΓ ιηυΐϊβπβ δξατ&τη
ίΙεβοπβΕΐιΐΓ 698 β.
ΙηίΙϊ&Ιΐ, ιη^βίεποπιπι ϊάοΐϊ Βεείρΐιε-
£ογ, άεβεηρίϊ 77 ε.
Ιημιχίίίίίΐ, ςυ&πι 8ΪΙ Όοο ίηνίχβ
609 ε ; ρεββίιηα εβί, ίηριχίοχ ηοη
01181 ί^ΛΓΟ 610 1).
ΙηηοεεηΙεβ, α ϋεο ιιΙΙοΓε νΐηάίοηηάί
245 1> ; α Ιε^ε Μοβίβ άείεηβί
521 ο.
ΙηΒαηϊα, ΡβευάορΓορΙιεϋβ Β&οπρΙαηη
133 (1.
ΙηχΙ;ι1>ί1ίΐ.ιχ, ίιηρίοπιιη άεβοπΒϊΙιΐΓ
90 ε.
Ιηχιι(11;ιι·ο, ίπ ίαοίοχ ηο^ι-οΐίΐηίπιπι,
πιοβ ΙϋάβεοΓυπι 496 ο ; Ογτο
&&οή\ηίητ,3αάαεοΒ Ιί&εΓβηΗ 496ά;
ΟΗπβΙιαβ ΐηβυίΗ&Ι Αροχίοΐίχ 496 ε.
Ιηβυΐαε, ρΓΟ Εεείεβϋβ Ορηίίΐίβυχ
(Ιίοίιιπι, υΐ χίιΛίΙίΙηιχ, ηεε α Ιεη-
ΙηΐίοηίΙηιχ Η<ΉίεΙίοηϊΙ>ιΐ8(]ΐιε 8υΙ>-
πιεΓβίβ 601 ο.
ΙηΙε^ηΙαί, ςααιη βίΐ Γε1ί^ΐθ8Ϊ3 ηεοεβ-
βοπιι 724 ά.
ΙηΙεΓοεββίο, ςυαηΐυιτι ναΐεΐ Αη^είο-
. πιπί 661 β ε; δ&ηοίοπιπι 663 1>;
ρεΓ 4ΐκιηΐ;ΐ3 Ηοηπηιπη, ?αηεΙο-
πιηκμιο βη^είοπιπι, ε εαρίϊνίΐαίε
Γεάίΐυ ροΐΐΐί βυηΐ .Ιικίηεί 697 I).
ΚΕΚϋΜ. 1ΝΙΈΚΝΙ78.
ΙηΙεΓρΓεΙεβ, δαοΓίΐε βοπρίυπιε, 8ΐιΙε
Ονπΐίαπι πιιιΐΐϊ 1 α ; ςιιαεθίίπι
ΐΙεΓβτε ίοίεηΐ , τεοίε 2 & ; ΙίΙεΓ&Ιειη
βεηδίιιη ηε^&ηΐε», ΓερΓεΗεηβΐ 1 1 ε;
βϊευί βρε8, ε& ςιιαε ΟΗγϊβΙϊ πινε-
Ιεπα εΐυεϊάαηΐ, ^ιΐδδϊ εοΙΙϊ^βΓε
367 1) ; 1ε§ΐ8 Μοδ&ϊεβε, 3ιΐ(1ίεί-
1)118 βεπιρεΓ ΒββϊάεββηΙ 763 & ;
1ο§ΐ8 Μοβδίοβο, ΟΗπϊΙαπι ϊηίει·-
βεϊεηΐεβ, 8 ΟΙιγϊβΙο (Ιππιηηΐί 763 ε.
Ιηυηά&Ιίο, 8Ϊνε Π)8Π8, δίνε βανϊοπιπι,
πι&Ηξη89 ροίεβίβίεδ, ϊη^πιεηΐεβ
ίίιτηίίϊρηΐ, ρΓ8εεεΓ(ίιη δ;ιΙ;ιηηιη
481 I).
ΙηνεηΙίοηεβ, Ιιοπιίηππι, 8ΪΙ)ΐ ϊρβΐδ
ρεΓηίεϊθ83ε 465 ε; 466 βεά.
Ιγ&, ανβΓΒίοηεβ βεφίίΙιΐΓ οπιηίηο, εί
<|ΐιο<1ίΐιηιηικ1ο εοπηίαίιπ· 265 ε ;
ϋεϊ, ςιιαπι βίΐ πιείιιεηάα 483 ε ;
άίΐιινίο εοπιρ8Γ&(8 484 ά ; ΓΗνϊοβ,
1 ίΐηΐιι εβί, (}ΐΐ8ηί8 ΙιοπιίηυΓΠ βεεΙεΓΒ
6151); ϋεϋη .ΤιιιΙαοοΒ βηΐε ε&ρΐί-
νϊΐβίεπι (ΙεβοπρίΒ 654 1).
ΙβΓΕοΙ, ΙεπιροΓε Κο1)οβπιϊ τε^ηβΓε
ϊηοερίΐ 4 1»; εί βΙ> Εοείεβίβ, εΐ β
τεριιΙ>ϋε& άείεεϊΐ 5 β; ρΓΟ 88πΐ8-
ΓΪΙϊβ ΐηΐεΐΐΐ^εηθιιπι 5 ε; 7 ε; ϊη
πιοηΐεδ βί βιινίοβ Μεάοι ιιπι ΙΓ8Π8-
1βΙιΐ9 9 ε; Ιεηιροτε ΟΗπδΙϊ άεβϋί
22 I) ; 8 ηοπιϊηε ροραϋ ϋεϊ θε-
^εηεΓβνϊΙ 26 β; βρε τεάίΐηβ εοη-
βοΐ8(υΓ 27 ε; ςιιο ρεηδπ ΓεόΛιΙ
28 (1; ροβΐ ΟβρΙϊνϊΐΒίεπι , ^(Ικε
εοη]ιιηεΙϋ9 29 ε ; (1&ειηοπίΙ>α3 άε-
(ΙίΙυβ 34 ε ; ΐρβε 5α& ίΐ)οΙ& ϊρεΓ-
ηεΙ)8ΐ 40 ά ; (ΙίεΙκιβ ίεβίίδ εΐ
8«1)1)8ΐο ρπνβ1ιΐ9 41 β; ίίεπι
ΙεΓΓβε ίηιοΙί1)ΐΐ8 42 1) ; εΙβηίΙϊεΒηβ
ίηΙεΓ Γ)ειιιη εΐ ΒεεΙ εοη(1επιηαΙιΐΓ
41 ο; 79 8; 125 ά; ςυο βεηϊυ,
ρΓηεάβ Ιιεδίϋβ 42 (1 ; νείβΐιιβ εοηΐε
48 ο; αά πιοηίειη δϊηαί Γε^εηεΓΒ
1ΒΚΑΚΙ.. IΝϋΕΧ
Ιοδ 49 I) ; οοηνβΓίεΙιΐΓ &ά β(1επι
ΟηπβΓι 54 ε; νϊηεβ ϋοπιϊηί ηο-
νείΐ» εΐ (Ιίΐεοΐα 55 1> ; βαΙναοίΙυΓ
55 ο ; ήεΐ ίηιεΙίίεΓ 56 (1 ; ϋεί
8£πευ11ιΐΓ8 57 1> ; 8ΐιΙ> Ινρο πιει-ε-
Ιιϊοΐβ 57 ά; ρεΓ βάεπι, ηιίδεη-
εοηΐί&πι ϊηνεηϊεΐ 58 1) ; αιΐ3ΐΪ8
Οΐιπδίο νϊνεηΐε ίιιεπί 59 β; ηιιβΙίΒ
ροβΐ Οηιεεηι 59 ε; αά εχίτεπιαπι
κΙοΙοΙβΙγϊβ ρεΓ3ΐ803ΐ 60 α; ηιοιο
οεβίΪΒπιηι νίχϊΐ 60 β; 61 ο; πικΙη
δοπρΙιΐΓββ ΙϊΙεπι ρβδεεοβίητ
01 1) ; ϊη εχΊΙΙαιη ρπίΜΐβ 61 ε;
ίμΐίΐηι Γοπηϊά!3ΐιΐ8 ίυεπί §εηΐϊ1>ιΐ3
63 (1 ; ((υ;ιιη εοΓηιρίυδ αά 6ηεηι
64 1) ; ηοπ ϊη ρίτροΐιηπη ίηίΐπιηι-
Ιϋβ 69 1>; 3εϊεηΙΪ3 εαΓεηβ όίβπι-
ηβΙιΐΓ 69 ο; πιιιικϋ ί,ιιοεπι Γε]ϊ-
είεηδ, τβ^ΐοϊίαΓ ίρβε 69 ε ; ηα-
ηιεπιπι ροριιϋ ηιιπιεπ) ρεοεβίοπιπι
ΒθηαανϊΙ 70 ο ; ϊη ί^ηοπιίιιίβπι
ΙπιιϋΙιΐί 70 (1 ; ΐΐεπα ίη ΓερΓοΙιβπι
πιεηΐεπι 70 ε ; ρεΓ οπιηεβ 038118,
ΓεΚαηΐββ Ιι&οαίΙ 73 1); εΐ ικΙΙιαο
ηδοεί 73 ά ; 815113 α άβεπιοηϊοιιβ
ηυαι-ευβί 75 3 ; ΐάοΐα (ΪΓβεοοπιπι
εοΚ·1)3ί 75 Ι) ; ίηβίρϊεηΐίβ βα3 ίη
Αρθ8ΐ88Ϊη ϊηοϊάίΐ 78 ά ; νβοεβε,
βο· οεβίΓΟ εχ&§ϊΙ&ΐ8ε, οοπιρ8Γ8ΐαΓ
80 8 ; ίΐεοη 8{»ηο Ιιαιηίϋ 80 ε ;
ςαο βεηβα α ϋεο ηοη ΓεσεβδεπΙ
83 (1 ; φκιιη ρΐιιππιίβ ιηοάίδ ϋεαπι
οίΓεικΙεοβΙ 86 ε; '* οπιηίπιοίΐϊβ"
οβεικίεοαΐ 90 3; ηιιΐΐίίπι §Γ3ΐί3Π)
ηοη 3οεερεΓ3ΐ, ηιιΐίαιη ηοη £πΐ8ΐΓ8
97 β ; Λιίαπιί ίίΐίΐ ίιηίΐίΐΙοΓ 99 ε ε ;
Τε8ί3ηιεηΙυηι νίοΐ3θ3ΐ, ΟηηδΙοηι
η3εΓεάεηι εχη38Γεάεη8 100 οίε;
εΐ ίΟΓίειη 3ϋ3ηι Γε]ϊοίεη8 101 η 1) ;
ίρβε ίιΐοΐιι εοΐεηδ, 3ΐίοδ ίάοΐα οοΙεΓε
οο^εοβΐ 104 ό1 ; 0ηπ8ΐΪ8ηο8 ρει·-
ϊοειιΐυϊ, Οιιΐ.ηκίίΐίί 8ϊείηιϊ(38 ρει--
Κ Ε Κ υ Μ. 691
βεφίεηΐϊΐιυδ οοηιρβΓβΙιΐΓ 105 ε ;
ίπιρϋδ τε^ίουβ βάαΙκοβΙιΐΓ 107ο! ε;
ΟηπβΙο πΐ3ΐ6(1ίεεο3ΐ 108 α; 109(1;
(]ϋ3Γβ εΙίοΕηο δίηαίΐίδ 109 ο; 110ε;
ίάο1οΐ3ΐπ3 ίηεο·π3ΐιΐ8 110 ε; βΐιιΐ-
Ιίΐίβε Βΐ·£ΐπ1αι·, Αε}{γρΙο ηίΐεηβ
113 3 ; 03ηδ3ΐη πκιίοπιηι ε&ηι
ΙκιοιΓιΐ, ηιιοά & ϋεο άίβοεββεπί
114β; οοηΐΓ3 ϋευιη ΚεάειηρΙο-
τεπι ηΐ3ηά8(3 εαϋΐ 114 ο; εθε-
ιηϊηκίιΐδ ηιοηοαβ 115 8 ; ϊη^τ&Ιϊ
3ηίηιΐ οοηνϊοΐιιβ 115 ιΐ ; ίΐεπι
8ΐιι11ϊΙΪ3ε, φΐοά ηίηΐΐ εβί, ίάΌΙιιπι,
οοΐεηβ 115ε; βΓοηϊ εχίεηβο οοπι-
ρβΓ3(υ3 116 8ε; ϋεο 8ΐιοδ3ηη3νϊΐ,
ίάοΐ3 οοΐεηβ 117 1>; Αε^νρΙο
ήίΐεηβ ροεη8δ άεάϋΐ Αβδ^πίβ 117 ο;
νεχ3ΐαβ ΓεβίρίεοβΙ 118ο; νβηαπι
δεηιεη, ΐάοΐ3 οοίειίί, 8εΓεο3ΐ 120 ε;
ΕοβοΓρΙιιβ & ΝηουοηοόίοηοβοΓβ
ςιιΒδΐ 3 άΓβοοηε 1213; αυββί νβ8
ίηαΐίΐε ρΐΌμοΐΙαι*, βά1 Ηοβίεβ ϋεϊ
ίΓβηδίη^ίεηβ 121 οίε; ροβΐ ϋβρίϊ-
νϊΐβίεηι τε^εβ ιιηείοδ ηοη 1ΐ3ουΐΙ
123 β; Αε§γρΙίθ8, ηοη ϋευπι,
αυχϊΐϊο νοο3η3, ροεη38 ιΐ3ΐ 125 3;
ίαιπιαηά3 εοηιεάεηδ, ί. ε. &ο εΐη-
ηίοίβ ροΐΐυΐιΐδ, ΓερΓεΗεηάίΙαΓ
125 ο; ροβΐ 03ρ1ίνίΐ3ΐεηι Ιιε^ίβ
ΓενεΓεηΙίβπι βΐ^εείΐ 125 ε; ϊάοΐΐε,
ηοη ϋεο, ήάεηδ, τερΓεηεηάίΙαΓ
126 ο ; 8^τβ8ΐΪ8 εΐηηίοοηιπι 8&εΓ3
ίιηίΐβΙϋΓ 127 β ; ηιπίΐί* ρΐιι^ϊβ
ναραΐ&οίΐ, ςαοά βοίεηδ ρεεοβνεπί
127 ο; ροΐΐαΐαβ εβί ϊη Αε^γρΙο
εΐ ΑββνΓΪΒ, ί(1ο1Ϊ8 εΐ πιοΓίαϊδ
οίΓεΓεηβ 127 8ε; ΡΐΌρηεΙββ εοη-
ΙεηιηεΓε βοΐεοβΐ 131 8; ϊη83ηΪ8
άεδχιιβ 133 ε; εΐ 3Ϊ> ίάοΐοΐβΐηα
ίη ρΓβεοερβ Βοίηβ 134 β; ηΙοΙοΙβ-
ΐΓίδηι Μίοη3ε, εΐ ϋ3ηίΐΒΓαπι, άΐβ-
ϊϊπηυίΒηδ, 08εθε ίβοΐβ 8(1 β30&αηι,
4τ 2
692 ΙΝϋΕΧ
ροεη83 ιΐίΐΐ 135 ά; 136 ε; ίίβηι
ίεηαροΓε Απαβϊίαβ εΐ .Ιοβε, Γε^ιιπι
136 ά; βο Αβξγρίο εί (ΙεββΓίο
τεάεπιρΙϋΕ, αά Βββΐ Ιβσιεη άεείϊ-
η&νίΐ 136 ε; ανίίχιβ εοπιρ8Γ8ΐιιβ,
βίνε βίϊυ^ίεηΐίοαδ, βίνε πή§Γ8ηΐί-
οαβ 137 ε; ^ΙοπηολΙιιγ πιυΐΐϊΐϋ-
άϊηε ρορυϋ 137 ά; ήΐϊοπιπι
ηιιπιεΓο ευρεΓ&ίεηβ, οΛίΙβΙε ριιηϊ-
Ιυβ 138 1); ϊρβε βυΐ εχΐΐϋ εαιΐ83
139 I) ; 8ΐεπ1ϊΐ3ΐε πιαίίεπιπι ριιηϊ-
ίαβ 139 ε; ?ίοαΙ βπάαπι ϋ^ηαιη,
εχδεϊηάεηάυβ 141 ε; νίηε»ε ίΓοη-
άοδ&ε εοπιρ&ΓβΙυδ 142 ε; §;εηΙίουβ
ΒαΊηϊηιηάυδ ίιιεπιΐ 143 8 1> ; ίίΐοΐίδ
οοηηβιΐδ (ΙεεερΙαβ εβί 144 ο;
νίΐυΐο αιίΓεο ΒιΛγΙοηϋδ άα(ο, εί
Ιυ^εοβΙ, εί ΙβεΙβίΗδ εδί 145 ά;
146 ε; 0Γεάε1)3ΐ βε ρεπίβδε, οΙ>
ηεε;1εεΙυπι ϊάοίοπιπι οιιΐΐιιιη 149
1> <1 ; (Ιιιοοιίδ οβυδίβ ρεπίΐ, ςυοά
Όβιαιη άεδεηιεπί, εί δϊ1)ί ϊρίΐ
ρυΐεοβ ε(Γο(1ι;ΓίΙ 150 &; ηαβ^ίβ
(|ΐι»ιιι .ΤικΙίΐβ ίιΐοΐοίηίπι 150 ά;
ΟΪΙΪΙ18 8 ϋεο ρυηίΙϋΓ 150 ε ; ϊηιρίο
8Ϊΐεη(ίο, ϊιηρίείΒΐΐ ίβνεοβΐ 153 ε ά;
ειιιτίοιιβ ίΓυβίΓα εοηπευβ εδί 153ε;
154 β; α Μαάί&ηιΐίβ ορρΓεδβυβ,
ρεΓ ΟίςΙεοηεηι 1ί1)εΓ3ΐιΐΓ 154 ά;
155 β; παβηε, ϊ. ε. εεΙεπΙεΓ,
ε}εεΙυδ εβί 156 & ; υηίνεΓβε 8 ϋεο
εΐεοίυβ, ιιηΐνεΓδε β ϋβο (Ιεπεχίΐ
157 β ά; 8 ϋβο δίεαί ϊηΓβηδ
ηιιΐπΐιΐδ 158 ε ; 159 8 ; ηοη βεηβίΐ
βεΓνβΙαβ ϊρβε, βΐϋβ ρεΓάίΐίβ 159 1>;
ίη£Γ8ΐϊ Βΐιίηαί εοηνίεΐαβ 159 ε;
ηΐηρϊδ, εενι ραεΓ ε3δΙΪ£3ΐαδ 159 ά;
ϋΐ βεΓναβ, <}αΪ3 εοηνεΓίί ηοίηιΐ
160(1; 8ΐιρρ1ίείιιιη πιεΓϋίΙ, ιηίβε-
πεοΓ(1ί8πι εχρει·1ϋβ εβί 163 1);
ϊ(1ο1ίδ ίΐάεηδ, ίηιρΐυδ ΕΓβϋίΐυτ
164 1); ρίε(8ΐεηι νονεΐ 164 ε;
Κ Ε Κ ϋ Μ. Ι8ΒΛΕΙ..
8 ϋβο ιΐείεείΐ, τε^επι ροδίηΐ&ηβ
176 ε; ϋεο Γβ^ΠΑηΙε, Ιυΐαβ θγεΙ
177 6; &ά ρΓοροΓίϊοηεπι οΐβδρηε-
πιί8ε τε^ίβ ΗϊεΐΌΟοβπι ροεηαβ
(ΙαΙκιΐ 178 ε ; ςααε Μοβεβ ϋεο
δβθΓ3 ίη8ΐίΙυεΓ3ΐ, ίάΌΙίδ ΐΓβηδίεΓε-
οβί 179ο; βΛϊ ρΓοροβαίΐ ρβεεβΓε
1 79 ε ά ; βΐ ίηϊΐϊαΐιιβ πινδίεπίδ
Β83ΐρ1ιε£0Γ 8(3 8βΙϊπι 179 ε; ει
νίΐυΐυπι ίβεϊεηδ 180 8; εί βΐϊοδ
δυοδ (ΐ3ρηιοηίΙ)ϋ8 ίιηαιοίβηδ 1 80 ε ;
εΓ83ΐυΓ8ΐη, ηοη ΟεβΙοΓεπι, &άθΓ-
&ηδ, ΓερΓεΗεηάίΙϋΓ 181 οά; οτα-
ηϊαιη ϊη§Γ3ΐίδ8Ϊπιυ8 182 ο; α
Κε^ε ΗίεΓθ1)οαπι βεάαε1ιΐ3 182 ε;
εΐ Εχοίϋ οοΐίΐυβ εβί, εί ρ3ηίδ
Αη^εΙοΓυπι,ίη όεδεΓίο ά8ΐϊ182(1ε;
εΐ ΙεΐΎΕε ρΓοπιίδδβε άε1ϊεΪ3Πΐηι
183 1); Ιυχα εοΓηιρΙιιβ 183 ά;
ρΓορΙεΓ ίεπίβίεπι δΐΐΒπι, ρετ ίεΓββ
03δΙΪ53ίϋδ 184 ε ; εΐίβιη ϊη ΟβρΙϊ-
νίΙ&Ιε ρει·νεΓ8α8 185 3; τ姫ιη
Ηϋπιαηυηι ϋεο αηΙχ·ροιπΙ 185ο;
ιη&^ηο ειιηι (Ιαηιιιο βαο 185 ε ;
Αε^γρΙο βάϊί, ίΓαβΙπ» 186 ε;
§Γ8ΐΪ3δ, ηοη 83εη(ϊεΪ3 ϋεο οδειτε
]υοεΙαΓ 191 ο; 3ΐιχί1ϊαπα ηαβε-
τεοβΐ βο Αε^)'ρ1ϋ8 εοηΐΓ3 Αβδ^-
ΓΪ03, βο ΑδδγΓίίβ οοηΐΓ8 Αε§γρίίο8
191 ά; φΐο βεηδίι 0Γρ1ΐ3ηη8 ϋεϊ
192ο; ρεΓ βάβηι δβΙνΒηάαβ 192 ά;
ίπιείαβ, οάοΓεηι, εΐ βοΓεβ, ^Γ3ΐΪ3ε,
εχηίοεοίΐ 193 8; ήηειη ρεεεδίο
ίπιροηεΐ, ϊη Εεε1εδΪ3ηι τεεερίϋδ
193 ά ε; ϊη νϊΐ3Πΐ βείεΓηβιη
194 α; πΐ8Πΐοπ3ΐε Ιιβουίΐ βειηρί-
ΙβΓηιιπι 8ραά ϋεαηι 194 ε; α
Ιοείε Ρι-ορ1ιεΙ& ϊπιροεηϊ(εηϋ&
(ΙίΐηιηαΙαδ 198 1) ; α ηηίΐίιηϊί,
δϊεαΐ 8 ΙοευδΙίβ, άενοΓβίηβ 200 ε ;
ε3ΐ&ηιϊ(3ΐε8 ιηυ1(β3, βεά ρΓαεεϊριι&δ
(]ΐΐ3ΐυοΓ ρεΓίαΙϊΙ 200 ε ; βά Ιειη
Ι8ΗΛΚΙ,. ΙΝϋΕΧ
ρεΓΒηΙϊβηι 201 ε, εΐ ;κ1 ροεηίΐεη-
Ιιαπι νοεβΙϋΓ 202 ε ; επιε&πι ποη
ευΓβηβ, ρεβίε αΙΙεΓβ νεχ&ΙϋΓ 2021);
δροηβαπι τχυείάΒηβ, ε Λα1»παο
εχρείΐίΐω- 205 ά; Ιυ^εΓε ϊυβδυβ,
δβεπήεπβ ρπνΒΐυβ 206 β ; ίρεο
πιο(1ο βυρρίϊεϋ ίπΛεεϋΙϊΐΒΐϊβ εοη-
νϊεΐυδ 221 1); α νίεϊηίβ ^εηΐίυυδ
ίπ-ίδυδ 236 8; 8 ϋεο ΙυΙοΓε, ερε
5οηα ίονεΙαΓ 238 ε ; ρεΓ ΐάοΐο-
1;ιΙπ;ιιη Ιϊεΐηιί ρΓ»εάα ηοδίίυηι, ρεΓ
ροεηϊΐεηΐίβπι ίίεοΒΐ ηοβίϊυπι νϊεΙοΓ
241 ε; αρικί ΡΓορΙιείΒδ, ηυηε
άυο, ηυηε άεεεπι, ηυηε άυοάεεϊηι
ΙπΙ)υ8 8Ϊ£ηίβε3ΐ 248 ε; 768 β;
ΰβί ροεηββ 8ρθ8ΐ33Ϊ3ε ν8ΠΪ8 ηιοάίδ
249 ά ; ϋεί ρΒΐΐεηΙΪΒηι ηοη ϊη-
ΙεΙΙεχεπιηΙ 254 α ; αυοά Ιε^επι
ηΒουϊΙ, §τ&νϊθΓεπι ροεηΒπι αυΒπι
^εηΐεβ ηιοπιίΐ 264 ά ; ϊη ηοε
ιηηχίπιε ρεεεανίΐ, φΐοά ρβίηιπι
δυοηιπι ειτοΓεβ εεευΐυβ βίΐ 264 ε ;
ΙεΓ αυ&ΙεΓαυε ϊπιρυηϊΐυβ Ι&ηάεηι
ηιίηίβ υΓ^εΙυτ 265 ά ; εΐ ^δΙϊΙΪΒΐη
εΐ ^3ΐοβ νεηύεοΒΐ; 266 η.; Ιυειί
ίυΓρϊβ εαυβα 266 ε ; εΙ ρβυρετεβ
επιάεϋΙεΓ ΙπιεΙαοεΙ 266 ε ; ίηεεβίί
αεευβαΐυδ 268 β; δαεπίε^ϋ εοη-
νίείυβ, ΙεπιρΗδ ρεΓ εβπείΒίεπι
ροΐΐυΐϊβ 270 8 ; ίη^ΓβΙυδ οδίεηάΐ-
ΙυΓ, αυΒπινϊβ εοηίΓ8 ΑηαοΓΓηβεοδ
{Ιείεηδυβ 270 ε ε, && Αε^ρΙο
1ίΙ)6Γ8ΐυδ 271 ο, εΐ ίη Ιεπ-βπι
ομίπίαοι άυείυβ 271 ε; ίη^Γδίυβ
οβΙεηάϊΙυΓ, ϋϊνϊηβ άοηα, ΡΓορηε-
Ιίβηι εΐ 8&ηεΙί6ε8ΐϊοηεηι εοηΐεπι-
ηεηβ, εΐ ΝβζΒΓΪΐΒβ ΪΓπά'εηβ 272
1) ε ; εΐεείίοηεοο 8υ8πι δρεΓηεηβ,
ηοηεχευ8αηάυδ275 8; ΡπφηεΙββ
ίυάϊείυπι πιίηίΐαηίοβ ιηίηϊΐϋΐιΐΓ
275 ε ; 276 β ; οβ βυρεΓΟΪΒηι
βνίΐηΐδ οοηιρΒΓΒΐιΐΓ 277 ε; Ργο-
ΚΕΕϋΜ. 693
ρηείΒδ εοηΙεπιηεΙ)»1, υΐ &νϊδ βυ-
ευρεπι 278 β; υί &νΪ8 βο &υευρε
ε8ρ(β, (3&1 ροεηΒ8 278 1) ; ΡΓορηε-
Ιβπιγπ Ιυο8 βοηΒηΙε, βυΓάυβ ΓηβηεΙ
278 ά ; βΙ> Αδδνπΐδ, νεΐυ.1 ε ίδυεΐ-
βυβ Ιεοηϊδ επρϊΙυΓ 284 ε ; ίη
Αδβ^πβιη ΐΓ8η9ροΓΐ8ΐυΓ 284 ά ε ;
ϋευηι Ιπγοπο βυο άεΐΓυό!εΙ)3ΐ, ϋεϊ
83εΓ8 <ϋπΓη&, εΐ ίεβίοβ βηηυοδ, εΐ
άεείπίΒδ, εΐ Ιεπιρίυπι ϊθοίίβ ΐΓΒηβ-
ίεΓεηβ 290 β ά ; ο\> ίάοΐοΐβΐή&ιη
εΒδΙί^&ΙιΐΓ,άεηΙϊυηι βΙπάοΓε 291<1,
8αυ3ε ρεηυπΒ 292 1), ^ηιΐϊβε
ϋίνϊηβε ίηορΪΒ 292 ε, ΐ^ηοΓ&ηΙία
πιγβίεποπιπι ϋεϊ 292 ά; ρΓορΙετ
ϊςηανίαπΊ, ηιοΓοίδ, ρΓορΙεΓ 8νΒΠ-
Ιϊβπι ΙοειίδΙίβ εΒδΙί^ΒΐυΓ 293 1) ;
Αε^γρΙο ίΐάεηδ, ρεΓ Αε^^ρΙυπι
ρεπί 293 ιΐ ; εχϊΐίο δοάοηι&ε άε-
νονεΙυΓ 294 1) ; 295 1) ; ίαικμιαπι
ΙΟΓΓΪβ εεηιίυείνΐδ 8ϋ ΐ§;ηε επρίιηΓ,
ρετ 0)τυΓη 294 ά ; ηοη βίηε
ϋϊνίηο αιοηίΐυ ρεπϊΐ 295 ε; άε-
ΗεΐυΓ, ςυηδί άοιηο ^βπι άϊηιΐΒ
297 ο; ϊη Αε^γριο ηοΐεηβ ρεεεβ-
ροβΙεΒ νοΙυηΐΒπε 297 ε;
ϊηεχευδΒΐιίΙίδ, ςυοά Ι,ε^επι Μοεϊβ,
ρβεάΒ^ο^υηι ηβοεΓεΙ 297 ά ; ϊη
ΟΙιηβΙο εεείάϊΐ, ίη ΟηπβΙο τε-
δυΓκεΙ 297 ε; (ΙεείπίΒδ ϋεί, θβηβ
ϊάοΐίδ, άεείπίΒΐυΓ ίρβε 298 β ο ;
άεβρεΓΒΓε ηοη ρεΓηιίδδυβ 298 ά;
8εά εχϊΐϊο, ηϊ ροεηΐΙεΒΐ, (ΙενοΙυβ
299 β Λ; ΡΓορΙιεΙβδ ίη ροΓίίβ ρΓβε-
ϋίε&ηΐεδ οΰίΐ 301 ε, εΐ 1,ε§·εηι
ίρβ&ηΊ 301 ε ; ϊηόε 8(&(ϊηι ϊη εηι-
(Ιεΐϊΐηίεηι ΐηείάϊ( 302 1>ε; ρβυ-
ρεΓεβ ίεπί 302 ε; ΓερΓεΗεηίΙίΙυΓ
ρΓορΙεΓ ορρΓεβδΐοηειτι 303 \>,
εοΓΓυρΙίοηεηι 303 ε, ρεΓβεευ-
ΐίοηοηι 303 ε ; ρβυρεπουβ ί»ΐ(1ί-
είυπι εοΓΓυρίΙ 303 ε ; ΡΓορηεΙβδ
1811ΑΚΙ.. ΙΝϋΕΧ
1>βΙ 418 α ; α (Ιηοηιοηο εί Ρβεηάο-
ρι·ορηεΙΪ8 βεάΊιεΙυβ 418 ο ; ί(3εο
ριιιιίπΐδ ςηοά δεάαείοήοαδ ηαβ-
εαΙΙβΓεΙ 418 ά ; ρΓορΙεΓ ρβίΓεβ,
πιίβεΓΪοοΓίΙί&πι 8.άβρ(ιΐ9 429 ά ; εί
ηυιηείΌ εί νίΓΐϋΐίβιΐδ ίίΐ πιβ^πβ
ηαΐίο 429 ε ; ροβί εοηΐπΐίοηεπι
Βεείρίεηάαβ 429 ε ; 430 Ι» ; ίη
βςα»1θΓειη Ιη^υπί ρββίοπίϋ ρπαβ
Γεάΐ^εηόυβ 430 ε, ίΐεπι ίη Ιεηε-
ητββ Βρίπίυδίεβ 430 ά ; ϋειιπι
Γε^η»η(επ> βΐ^ίείεηβ 431 ε, εί
τε^επι δβιιίεπι βίοι εχροβεεηβ
431 <1 ; Γε§ηο ΒΒΟγΙοηίοπιηι
Βϋ^ίεϊΙυΓ 432 1>; ί.ε. εοηίαβίοηί,
εί ΐα^ο 8&ΐ3η»ε 432 ε ; Γε§ηβηΙε
Εζεεηία 88Γν»Ιυβ, ^εΙιοηΪΒ βαο-
]εεΙιιβ 433 ά ; 8Ϊ> ίρβο ϋεο ρή-
παυιη Γε^εοβΙοΓ 434 ε ; υβςιιε αά
0ηι·ίϋ1υπι ίη βρε ρΒΐ-ίαπεο&Ι 436 ε;
εχείάίΐ βρε, ΟηπβΙο οοβίβίεηβ
437 ο; &ά εχίΓεππιιη ΓεάίοίΙ
437 ε; ίη^ΓΒΐυβ ΒΓ^αίΙιΐΓ 446 β;
ίίοιη (μκκΐ ηϊβίοηαηι αΓυβρίείβ
ΒβΙβ&πι ηοη αηπηο ΓεΙίηυεηΙ 447
1) ε ; βεά εοηΐΓΒ ίάοΐίβ βεβε άεάεπί
447 <1 ; εί ΙποαΙίηι, εί υηίνεΓβε,
ίίαικίΐβ εί ίηΐςυίΐαΐίβ εοηνίηείΙιΐΓ
450 I) ; 451 β ε ; εί ίαπαε εί
ρίικίίο (ϊενονείιΐΓ 452 β ; οεΐΐο
είνίΐί ρυηίίαΓ 452 1) ; ίρβε εχίΐίί
Βϋί »υείοΓ 452 ε ; ταρίηα εί βαη-
£ΐιϊηε, Κε^ειη Αεηαο ίπιίΙβΟΕίΙιΐΓ
453 α; ίαπιε ρηηϊίαβ, ΗαεΓείίεϊβ
εοπιρΕίΓΒίυΓ 453 ε; ρΓορίεΓ ρβη-
εϊίαίεπι, βρίείβ ροβί πιεββεπι ρΓαε-
ΙεπηίΒβίβ οοιηραΓαΙιΐΓ 454 9 ; ίίεπι
υνϊβ 1αίεηίϊοιΐ8, ροδί νΐηάεηιίαηη
454 υ; Μίοη&εβε ΙεηιροΓε υηηπι
Γε%ίοειιηι ηοη ηβοεσαί 454 ά ;
ίη Ηοε §Γ&νίδβίπιε ρεεε&νίί, ςυοά
βαη^υίηε ροΐΐυεπί^ιιάίείιιηι 454 ε,
Κ Ε κ υ Μ. 695
455 α, εί αναηίία 455 Ι) ; α ϋεο,
ίαηφίαπι α ίίηεβ, οοηβηιηεηίΐυβ
456 ο ; εί 8ΪΙ>ί , εί νίείηϊδ ^εηίίοηβ
Ιϊάεηβ, εη1ρ»ίυΓ 459 ά ε ; 461 I) ;
βεΓΟ, εί ηοη ηίεί ροβί ροεηβηα,
ροεηίίεοΒί 460 ε; 461 ε'; ίη
βεΓνίίνιΙειη άιιείιιβ, ηοη ρεΓ νίι·-
ΙϋΙεπι ηοδίϊιιιη, 8εά ρτορίεΓ ίάοΐο-
Ιίΐίπαηι βιίΒηι 462 ά ; φιαβ ^εβία
οΐίπι νί(1εΙ)3ΐ, εοΓηπη ςηαε ρεΓ
Οηι-ίβΙυπι £εβΐ8 βηιιί, β§ιΐΓ& εΓβηΙ
469 ά ; νεπι?, ηηί βίηί 473 ο ;
ΐΓ&άΐίαΓ Αββγπϊβ Ιενί ηε^οίίο εα-
ρίεηάαβ487ε; 488»; βϋίηείεηίετ
ραηίΐιΐδ, ΙίοεΓ&ίϋΓ 488 ε ; εί ροβί
ρΓθπιΪ8β8, ίη εβρίίνίΐ&ίεηι Β3ΐ))Ίο-
ηϋβ ίΓαάίίηβ εδί 490 (1 ; ΟΒί-ηΒΐϊβ,
ροβί Ογή ΙεηιροΓβ, ίη εΒρΙίνίΐΒίεηι
ηοη βοίίί 491 β. \>; 8ρίπ1ϋ3ΐίβ, ροβί
ΟηήδΙαιη, ηοη δΒίαηαε 8υο]ίείΙυΓ
491 ε ; ηοπιεη, ςαίά νείίί 562 ε ;
748 ε ; ίη Είΐίυηι ϋεί ο&εεηΒΐυβ,
εχΗ&εΓεάαΙυΓ 571 ε; ίηεπιάίίαβ
νοε^ίηΓ, ρΓορίεΓ Εε^ίδ, Ρ&ειίβ-
^ο^ί βϋί, ηε^ΐεείικη 593 ά; ρεπίί,
γ| υοιΐ όίβείρϋηΒη ηε^ΐεχεηί 612
ο ε ; όοηιο ϋεί ίοείβίο, βιιαβ ογ-
η&οαί 630 » ά; 633 ο; βεάίίί-
εβηάί ίεπιρίί ίεηιραβ ρΓοίΓβηεηβ,
οοηιπιεΓείο ίηεηηιοίί 630 ε ;
632 & ; 633 α ; ρΓορίεΓ ίιηρίεί»-
ίεηι, ηιυΐΐ,ι δεπιίηΒηβ, ρΕΠίεβ. πιε-
Ιεοβί 631 & Υ> ; ίη ιηεΓε&ΙϋΓα
ανβηΐίβηι εχηίυε1)&ί 631 ε ; εί
εβρίιΐδ, εί (Ιίπιίδδΐΐδ ε 0&ρ1ίνίί8ίε,
ηοβίη Ιγριιβ 631 ε; βά Ιειηρίαπι
&8(1ί£ε8η(1υηι ίρδίδ ίηί( ρεηΐίΐηΐδ
ίηειΙίοΓ 633 8 ο; πίδΐίείβ, ηοη
βίοι ΐΒΟΟΓ&ηίίουβ, εοπιρ&Γ&ΙιΐΓ
634 8 ; (Ιοηαυιη ϋεί άεβεΓεηβ,
ίη 8Η3Π1 ίεβΙϊηΒηβ, τότε άίνίηο ρπ-
νβΙυΓ 635 ο ε ; ςιΐΒπι ίηβί^ηί
690 IΝϋΕΧ
]ϋάϊοίο δυο_)εείυ8 ΓαβπΙ 605 ο ;
εάΊεΙυπι ϋίνίηυπι ηοη ΕυαΊεηδ
άΌεΙπηίδ ΗοπιππίΓη 8ΐυ<1εο&1 606
α 1> ; ϋεο ηοη ίτεΐυδ, ^εηΐεβ
ΒυχίΙίο νοοβνίΐ 606 ε ; ΓΒρβεϊίηίίβ
βΐ 8Βενίΐί&ε οεΐΐυίηβε ΒεευβΒίυΓ
606 ε ; ίη ρΒΐηαπι ΓεάίΙυπιβ, ϋεο
βεΓνίίιΐΓϋβ, ρΓβειΙίοίΙυΓ 616 ε ε;
ΐόοΐοΐαίπαβ εοηνίεΐυδ, ϋευπι εχ-
ρειΊυβ εβί ΒβτβΓοηα, ροβίεα ηιίδε-
πεοκίεηι 673 Ι) ; Ιοιτί δεπιϊυδίο
εοπιρηπιΐη* 674 β; βί^ηοπιπι εΐ
ροΓίεηίοπιιη δΐυάίοϊυδ 677 ά ;
& ϋεο (ΙϋεεΙιΐδ,εοπιίοΓίΗΐιπ· 748 ά;
βρίπΐιιαϋδ, ςυί δίΐ 772 ο; ϊη
Εχοάο, ίη άεββΓίο, ίη ίεΐΎΕ δαηείΒ,
Εεείεδί&ε Ιγρυβ 779 & ε; ρπ>
ρποη Ο&ρΐίνίΐβίε άίείυπι 842 ε ;
ρεΓ πιηΙίεΓεβ βΐίεηί^εη&β εοιτυρ-
Ιυδ 842 ε : 843 1) ; νϊεΐϊηιβδ νίΐεβ
ευπι ΙαεηΓ^ιηϊδ οπεΓεπδ, εοηάεπι-
ηβΙαΓ 844 1) ο ; ί^ηοΓΒηΙΪΒε εοη-
νίεΐυδ, ϋευπι ίημιηίΐίίΐβ βεευβ&ηδ
854 ε; βΐ) εχεπιρίο ρΒΐπδ Ιαεοο
«ΙεεΙίηΒνίΙ 856 ε ; ςυοε οοηβ α
ϋεο βεεερεπί, αυ»β ηα»1α τεά-
άίάεπί 861 άε.
ΙίΓαεϋΐαε, εαπι ίεπιίηίδ ίάΌΙοΙαίΗδ
τεπι ηβοεοβηΐ 85 ά ; υηο νεΓϋο
οπιηεδ ίθοΙοΙβίΓβε εΓ&ηί 131 ε;
ίη 0»ρ1ίνίΐ3ΐε, βίευΐ ίη άεβεΓίο,
ρεπεΓυηΙ ρΐυηπιί 141 β; ροδί
ΟβρΙϊνίΙαΙεηι τε^ηο ρτϊνΕΐΙΐ 179η;
ίη άεβεΓίο εο ΙάυπίΒείβ Γείυ^εηιηΙ
261 ε; β Γε§ε ΡΗβγβο Νεεηβο,
εΐ & τε^ε Ν&ουεηοάοηο8θΓ, αυαε
ραβδί δίηΐ 282 ά ; 284 α ; ηιιΐΐο
ρεΓβεαυεηΙε ίϋ£ει·υηΙ 413 ε; &
ϋεο ίηβρΪΓΕίί ΒεάίηεΒΓε εοερεΓυηΙ
638 α, ηοη ηίδί πιογβ Ιπυιη εΐ
νϊ^ίηΐί άίεηιπι ίηΙεΓροβίίΒ 638 ε ;
ηονυπι Ιεπιρίυπι ρποη ροβΙΠΒ-
ΚΕΚυΜ. 18ΚΑΚ1..
ουει-υηΐ 639 ο ; ρεΓρΗοεί α Βε-
ονίοηε τεάίεΓϋηΙ 639 ε ; ίη Αδ-
8νπ<>8 ε τε§;ε 8ΕΐπΐΒη&5αΓ Ιταηδίαΐί
709 β ; δορεΓ Ιεπαρίαπ» ίηεεηδυπι
8ΕηεΙί6ε3ηΙ ^υηίυπι 710 ο;
Ιειηρίο ηίΐιίΐ ευΓβηΙεβ 710 ο;
Ληπίίαε εοΓάίδ, ΡΓορηείβε δρεΓ-
ηεηίεδ, εοηϋεηιηαηΙυΓ 713 ο ε;
ροεηίΙεΓε ηοΐεηΐεβ ερείπηίυχ ε
ϋεο 713 ύ ; υχοΓεδ αΙίεηί^εηΕδ
ροβί ΟβρΙίνίΐ&Ιεπι αιίΒΡΓεοΒηΙ
840 ε ; ρεεεΒίβ βοίαιη ραΐηιπι
Εΐιοηιοη ίπιίΐΒΟΒηΙυΓ 857 ε ; Μβ-
ΐΒεηίΒε ΙεπιροΓε, ϋευπι ίη]υδΙίΙΪΒε
ΒεευδαοβηΙ 861 ε; εΐΐαπι ροδί
εΒρΙίνίΐΗίεηι ηε^Η^εοΒηΙ ϋευπι,
ϋάεπι ϋειιηι ηε§1ί§εηΙίβε Βεευ«Β-
ο&ηΐ 862 1) ; ϋευπι βά Μοηίβπι
δΕεηιπι ΙοηαεηΙεπι ηοη δυδίίηυε-
ηιηί 870 ε.
Ιββυβ, Οίΐίεί&ε ιζΓΟβ, βερυΙεηΐΌ ΡεΓ-
Ιβπιπι ίηδί^ηίΐΒ 702 ά.
ΙΐίηεΓΒ, ρΓο ΜαηάΒΐίβ άίείυπι 561 ε;
ρτο (ΙοεϋπηΕ ΟΙιπβΙί 561 ά β ;
Ενβη^εΐίί, ΒεΙεΓηα 562 1).
^
^ΑεοΒ, ρΓο .ΓιηΙβ εΐ Βεη]αηιίηο άίε-
Ιαπι 151 1); εαπι Αη^είο ΙοεΙβηβ,
.ΤινΙβο εηηι Αδβγπίβ ΙϋεΙϋΐιΐίδ,
Ινριΐδ 151 ε; ϋεί, ηοη βηο, γο-
οοΓε ρΓΒενΒίαίΙ 151 (1 ; εαπι ΙοΙβ
βΙΪΓρε εΐεείϋβ ίιιίΐ 157 ο, ευιη
ΙοΙε ρεεεανίΐ 157 ά; ε βΐϋβ δυίδ,
.1ικ1(ΐρίϊ, (ΙεάεεοΓΒίαβ, β ϋεο νίη-
(ΙίεΒίϋΓ 168 ο ; ίη υ1βπ> ααο(1
ίεείί, ε ϋεο εχείΙ&Ιιΐδ ίεείΐ 168 ε;
εΐεείαδ ίη αίει-ο ίαίΐ, ρΓορΙεΓ οοε-
άίεηΐίΒπι β ϋεο ρΓΒενίδ&πι 1 69 εο;
ρεΓ ΐΒΟΟΓεβ ςυοβ Ιιβοβπο ρεΓίεείΙ,
ίη ϋευπι ρΓΒενΒίαίΙ 169 ε; ευιη
Λη^εΙοΙυεΙβηβ^υάΕεοΓυηιΟηπδΙο
 ΙΝϋΕΧ
Γβρη^η&ηΙίαιη Ι^ριιβ 169 ά; οπιηί
Ιαιιάβ οιιππιΙαΙιΐΒ 169 ε; ροβΐ
εαεάειτι 8ίείπιίΙαπιιη Ιειτίίιιβ, β
ϋεο βεΓναΙϋΓ 170 & ε ; βει-ναΐϋβ
ίάο\α αυρείΐ 170 β; αά* Βεΐηεΐ
αβεεηάίΐ 170ε; βγβπι βίπιίΐ 170ε;
ρΓαεροηίΙιΐΓ ροβίεηβ βυίδ, ρΓορΙεΓ
ρίεΐαΐεπι 171 β, ίηαΊΐδίπαπι 171ε,
βάεπι 171 ε, ίΐεπι ρΓορΙεΓ ρα-
Ιίεηΐίαηι α άοηιο εχαΐαηΐίβ 177 & ;
α ίταίτΒ Ι,αβαηο, Λ-αΙει-ηο πιοΓε
άίβεεάίΐ 259 η ; ρΓο ροβίεηβ βαίδ
ηοπαίηαΐυβ 317 ε; 359 β; 361 ο;
ίρβε άίΐεείυδ, ροβίεπ ίηνΐιί, ϋεο
317 ά; ίη νίδίοηε δεαίαε, Οππδΐί
Αβεεηβίοηεπι νίάεοαΐ 345 1) ; ρΓο
•ϊ ϋίΐΕ». εΐ Βεηϊβππηο 361 ε; ίΐεηη
ρΓο ΕρηΓαίπιο 396 1) ; ςυο βεηβα
άίΐεείυβ α ϋεο 820 1) ; π,ιιαίίβ νίΓ
ίιιεπί 820 ε ; αυαίεβ νΪΓοβ βρίπία-
αΙίΙεΓ τερΓ&εϊεηΙεΙ 821 ε; Ιαη-
<3αΙιΐΓ ρΓορΙεΓ ρίεΐαΐεπι 856 ε;
Αΐίοβ βαί ίηάί^ηοβ ηαουίΐ .Τιι-
(Ιαεοβ 857 α; βυρρΙαηΙαΙΟΓ ίταίπδ
878 ε.
.Ιίΐουΐπ, ςιΐ3Γε Α,ροβϋοΐοδ ΟΗΗδίί εΐ
ΜϊηίβίΓοδ ΓερΓεβεηΙεηΙ 569 α ;
αΐία ίηίπιίοοδ Ι)ι·ί, αΐία βεπτοβ νυΐ-
ηεπιηΐ 569 1) ε ; εοΓαβεαΙίοηεαι
ατπιαΙιίΓαε Οηπδΐίαη&ε 3)§ηίπεαηΙ
569 ά.
^ιπηι, τεχ, " ιιΙΙοΓεπι " βί^ηίίΐεαΐ
92 ε.
.ΙεΙιιΐί, αηΐίααιιιη [ΙΐεΓΟδοΙνιηαε ηο-
πιεη 734 α.
^ηαβαεί, εοηίΓα .Γιιάαεοδ υεΐΐυπι £ε-
Γεοαηί 236 α ; α .Γικίαείδ εοη-
βαπιρίί 270 ε.
^ουεαειίδ, ρΓΟ Ιποαίί ,Ταα'αεοηιπ)
άίείαπι 734 α.
^εηοηίαδ, αααβί ναβ ίηυϋΐε ρπ>}ί-
είΙιΐΓ 121 ά; ααίηΐηβ αϊ) Εζεΐιία
νοι,. π.
Κ Ε Κ υ Μ. 697
Κβ§ε 433 ά ; εαρίίνιιβ ΓαεΙϋβ
628 ε.
^Ηα, Κεχ ΙβΓβεΙίδ, ίάοΐοΐαΐηαε ιιΐίοι·,
αά ί|υ;ιιΙαηι £εηεΓαΙίοηεηι Βεηε-
άίεΐυβ 7 ε ; ίρβε ροβίεα ίάΌΙα
ηάυΓα1)αΙ, πΊίοβ ίάΌΙοΙαίΓαβ ηαϋε-
οαΐ 19 1>; ΡβεαάορΓορΗεΙββ οε-
οκΐίΐ ]αί(ρ 83 ε; ϋεί ]ιΐ38α ίη
τε^ηαπι υηείυβ 97 ά.
.Τε^υηίυηι, " ββηείίήε&Γε," ηιιϊιΐ 8ΪΙ
209 ε; 220 ο; Ιαπι ϋεο ρΐαεεί,
ευπι βίηεεπιηι εβί, εΐ πιίδεπεοΓ-
άίαε εοοαεβ 210 α; 219 α; ααίά
8ΪΙ Γεπιηι άεβεποίΐ .Ιοεί 219 ε;
•Ιιηΐίΐΐ'οΐ'υιη, ίαίδυιη ηοΙαΙιΐΓ 384 ο;
ΝίηενίΙαπιιη, βϊηεεηαιη ΙαηάαΙατ
384 ο; εΐίαπι αηίαιαίΐοαβ Νί-
ηίνεβ ίηιροΜίυιη, τε^ε, ηοη
ϋεο, ^βεηίβ 384 ε ; .Γιι-
άαείβ ίηάίεΐυπι, Οοάοΐία ίηίει·-
ίεείο 710 1); β ϋεο ρεΓ ΡΓορΗε-
Ιαπι ίι·Π8ΐιπι 711α; α εαρίίνίβ ίη
ΒοΙ))Ίοηβ ηε^ΐεείιιηι 711 ο β;
νεΓϋΐη, εβί ίη ροεηί(εη(ία βίίαιη
712 α; ψαίουβ άϊεου3 α ^υ<^αε^3
εεΙεοΓαΙιιιη ίηεπί 725 η ε ; 726 α ;
ίη Ιηοΐίΐίαιη πιιιίηΐιιπι 726 ά, ίίειη
ηοοίβ α ΟΗπβΙο 726 ε.
.Ιοιχίιικι*, νϊεΐβ ΗίεΓεηπϊαβ.
.Ιεεαβ, ηοηιεη ςυίό δί^ηίβεεί 706 α.
Ικβυβ ΟϋΗΐβτυβ Ληςεΐίείβ νίποαβ
ηο8 εΪΓεηπιβερίΙ 735 α.
^88ϋ8, δΐίαβ ^οζε(1ε1^, εχ Ι<ενίΙίεο
ΟΓΟ'ίηε, 8αεεηΙο3 δυπιπιυβ 5 ε;
29 ε; 123 &; 629 α; ΟηπβΙιιπι, εΐ
ΚεάειηρίοΓεπι, εΐ 8αεεΓ<1οΙεπι, εΐ
.Ιίΐ^ΙίΠιιιιι ηοίίπιηι ρΓαειιιοιιβίΓανίΐ
632 ε ο" ε ; α ροραίο οοειΙίεηΙεΓ
ίίικίίΐυ* 636 1> ; α ϋεο ίηβρίΓαΙιιβ
637 οά; ίνραβ Οηιϊδίί 638 α;
649 α ο; 650 ά; 675 ε; ^άαε-
οππη ρεΓδοηαπι εοΓαιη Αη^είο
4 ϋ
098 ΙΝϋΕΧ
^εΓεοΒΐ 073 »; φΐ»Γ6 νεβίεβ
ηιαΙίΐΓϋ ^αδδϋβ 8ΪΙ 073 ο ;
Ινριιβ ΧβοεΓόοΙϋ 070 ε ; 080 1> ;
089 Β.
^3ΐΐ8, Νβαβ, ΙεπιβΗί&β ρβΓ θιινϊαπι
ίΓβάαεεηβ, ΟΙιήϊΙϊ Ινραβ 47 1) ;
102 ά; τ&ζΏβΛοτ ΙβΓαεϋβ 431 1>;
Ιϋπ-ίΐηι ρΓοπιίβδΒΠΐ δΟΓίίΙο (ΙίβΙπ-
ουίΐ 450 1} ; Γε§89 ϊη βρείοηοα
βοά'εηδ, Οηηδίϊ άαειηοηεβ νϊη-
είεηΐϊβ Ινραβ 471 ε.
Ιεζεοεί, ιιχογ Κε^ίδ ΑοΙιβο 18 1)<1;
3»ΐ8ΐοπιπι ϊηδϊάϋΒΐηχ 21 ο; Ινριΐ3
87ηΒ£ο§βε 21 ε; ϊΐεηι ναΐ^ί ίιι-
πηιιΐΐυαηϊίδ 22 ά.
^ζΓβεΙ, ορρίάιιπι δαπι&ηαε 19 β;
ηοοηεη, α,υΐά νείίΐ 20 ε ; 56 ε ;
ν&Πίδ, δεριιίεΐιπ βαεπ Ινρυβ 21 ε;
22 ά ; 24 ά; <ϋε.·>, ηαΐιΐ βίΐ 30 ε;
58 ο.
Ιεζτεεί, 61ϊϋ3 Οβε&ε Ρι-ορίιείαε, φΐϊά
βί^ηΐβεΒνεπΙ 20 ε ; 23 β.
ιΤο;κ·1ϋΐ5, Ιθ3Ϊαε ίϊΐίυδ, ϊη τε^επι
υηείιιβ νϊχ ΙππαεβίΓβ Γε^ηΒνϊΙ
282 ο; β1> Αε^ρΙίοηιπι τε^ε
ε&ρΐυβ 580 ε.
■ΙοδοηΒΖ, Κε^ίδ .Ιοίπι ϋΐίυβ, ίιΐοΐο-
1α(Γ8 18 ε.
■ΤοΗϋίη, ρϋ ρΒίπβ £1ίιΐ3 ίπιρϊιΐδ, βεΓνιιβ
ίίΐεΐιιβ 282 ε ; 283 &.
^δηηεβ ΒβρΙϊβΐΒ, ρΓ88 εβείεπβ Π-
ΙιιβΙπβ 243 1) ; 8 Μ8ΐ8ε1ιί8 ρΓΒε-
άίεΐυβ 849 ο; οίϋεϊο, ηοη η8ΐιΐΓ&,
Αη^εΐυδ 850 &.
<Τοβ8, Κεχ ΙδΓβεΙϊβ, ϊιηρϊιΐδ 19 8.
.Γοβδ, Κεχ «Γυςίβε, ρϊιιβ 250 β.
^ο^^^11^η, Κεχ «Γιιά&ε ρϊιιβ 8 ε; 391 ε;
457 ά.
.Γοβΐ, βιΛ Οβεβε ΙεπιροΓε ρπιεάϊ-
εβο&Ι; βεουηάϋπι ΗεΙϊΓβεοβ,ροβΙεΒ
197 β; πιβίεπβπι ΙΐΒοεΙ, ΙδΓΒεϋβ 1
ίπιροεηϊΐεηΐϊ&πι 197 ο; 8(1 ϋευηι
Κ Ε Κ υ Μ.
ρΐβο&ηάιιιτι ΗογΙβΙιιγ 198 ο; ρβΓ
ηοιηεη ρβίπβ, βΙ) βΙιιβ άϊβΐϊη^υ-
επάυβ 198 ε; εχεπιρίΐδ ρηοπιπι
ίβιηροηιιη ιιΐίίιπ· 199 8; ρεΓ ρβ-
Γ»1>οΐ88 όΌοεΙ 199 ά; ρεΓ Ιοειικ-
ίίίπιηι νββί&Ιΐοηεβ Ιειηροπβ 8ϋϊ
ε&ΙβιηϊΙ&Ιεβ ρϊη§ϊΙ 200 8 ; 8 νίηο-
1εη(ία (ΙεηοΓΐβΙϋΓ 202 β ; βιΙ-
νεηΐιιπι ηοβίίαηι ββενοπιπι ρπιβ-
άϊεϊΐ 203 ο, νιηεδε δβεΓΒβ (1ε«ο-
ΙβΙίοηεπι 204 β, ββεπθεϋ οεβ?3-
Ιίοηεηι 200 8, 209 1), ίβιηεπι
δρίπΐϋ&ΐβΐϊ) 207 1) ; ββεει-άοϊίΐΐϋβ
ΙυεΙιιιη ρΓ8ε8επΙ)ϊΐ 208 β; 3ε-
3αηη πκχΐυηι <1επιοη8ίΓ8ί 209 (1 ;
ίίριη βυρρίϊεαίϊοηϊβ ρυοίίεβε 210ε;
όίεπι ϋοππηϊ βάνεηϊεηίειη ρπιε-
άίεϊί 210 ά, Ιεπ·&ε άθβοΐβΐϊοηεπι
212 &, ε8ΐ&πιίΐ8ΐε3 α ΚοπίΒηίδ
212 ε; βά βυρρίϊεαίίοηειη ρΐΌ-
ρεί'ηΐ 212 ε; &(1 ροεηΐΐεηΐϊ&τη
ΙιΟΓίβϋαΓ 214 & ; ϋίεπι Όοπιΐηϊ
]βπι βάεββε αβΐπηαΐ 214 ε; εαη-
άειη άεβεπΗΐ ίηίο1εΓ8ΐ}Πβσι 215β;
(ΙεδρεΓΒΓε Ιβπιεη ηοη δϊηίΐ 2 1 8 ά ;
εοηνεΓδίβ πιϊδεπεοΓάεηι ίοΓε Οεοιη
αΗΪΓηΐίΐΙ 219 β ; δβεεΓίΙοΙεδ &ά
πιεάΪΒηάοπι νοεβΐ 220 ε ; 1επιριΐ3
ΐ8εΙί(Ϊ8ε ΓεάίΙιίΓυηι ροΙΗεεΙιΐΓ
221 ε; ρεδίίδ εε38Β(ϊοηεπα ρΓ8ε-
όίεΐϊ 222 ά, £Γ&ΙΪ8ε ηΙ>αηι1;ιη-
ίϊατη 223 ά, 225 &, &(1νεη1υπι
δρΪΓΪΙαβ δηηείΐ 226 ά, ρΓθάϊ§Ϊ8
ΟγοοιΛχο ΟΗπβίο ενεηΙαΓβ 230 1),
Ιεηιρίϊ εοηβΒ^τΒΐίοηεηι 230 ε,
Εναη^εΐίαπι .Ιικίηοίβ ρΓ&εάίεβη-
ύυπι 231 ά, Γεάίΐυπ» ε εβρίίνϊ-
(&(ε 233 β, &εά,ιηο8ΐίοηεπ} πιυπ
233 ε, ϊππρείυβ ΒάνεΓδ&ηοηιπι
233 ε, ρυ^ιΐΒΐη ίη ν8ΐ1ε ,Ιο<;ι-
ρΗβΙ 234 ε, νίείοηβιτι ΙηάΒεοΓαηι
240 8, ρβεεπα 8ϊοηίβ, εΐ βαηείϊ
.Ι0ΝΛ8. ΙΝϋΕΧ
ίΐεαί'ιοηεπ) 242 β, Εοοίβϊί&ε οο-
ρί»πι εΐ Γβ1ίείΐ8ΐεπι 242 ε, £εη-
Ιίϋπι ϊηιρίίίππη ρεΓάίίίοηεπι 244(1,
Οοείεβίϊβ ΗίεΐΌδοΙγιτίΒε ςΙοπΒΠΐ
245 ε ; εοάεπι ββεουΐο ο,αο Αο-
άΪ38 νβΐίοίηβίαδ 354 α ; .Τ αιΐίΐείί
ίηϋίχίΐ ΙυΒίΓαΙίοηβιη 709 ά.
^υηα8ι εοάεπι ΙεπιροΓε, φΐο Οβεαβ
εΐ Απιοδ, νβΐίοίηΒΙυβ 364 3 ;
ηιαίΐα »1ϊη, ρΓ»εΙεΓ εα ςο&ε βα-
ρεΓβαηί, ογηοιιΙβ εάίάίΐ 364 β ;
ίη δεεηηάο 1ιΙ>γο Κε§ιιιη ε. χίν.
25, ηιεηΐίοηεκι Η&βεΙ 365 8 ;
ρΓορΙεΓ ηίδίοηβαι Μίαηι πιεπιοΓΗ-
οίΐίβ 365 1) ; φΐοά ρεΓβοηα βη8
ΟηπβΙί ηαγβίβηυιη βάηπιΟΓβΙ
365 ο, βεά ηοη ίη ηαϊηϊταϊδ ΓεΒαβ
366 ιΐ ; Ινριιβ ΟηπβΙί, ιηίββιΐδ &ά
ρηεάϊεΑηάυηη, ηοη ία^ίεηβ 366 ε;
ίΐεπι πιοι-ί νοίεηβ, εΐ νίίβε Γεάάί-
Ιιΐ3 ; ηοη, ίηάϊ^ιιηΐυδ δ&ΐιιΐί Νίηε-
νεβ 367 α ; Τγραβ ϋϊνΐη&ε
ίη £εη1εβ πιίβεπεοΓάίΒε 367 ά, εΐ
Γε]εεΙΐοηΪ8 .Ιϋάαεοπιπι 368 β; &ο
ίρβο ΟπχίβΙο β^ηοβείΙιΐΓ 369 β;
ΟΙιπδΙο ϊηίεποΓ, ο,ηοά νει-πο Ιαη-
Ιυπι, ηοη πιΪΓαευΙϊβ ρΓαάίεαυαΙ
369 β; αά Νίηενεη πιίδδΐιβ, .Ιορ-
ρ3π> Γα^ίΙ, &ά ΤβΓδίιππ η3νί£8ΐυ-
πιβ 369 ο ά ; α ίαοίε Ρεί ία^ίδδε,
ηιείβρηοπεε άίείΙιΐΓ 370 3; ϋεί
πηΙιιπιιπ Οηιηϊ-ρΓ3β8εηΙεπι ί^ηο-
ηιθ3ΐ 370 ο; ρΓορΙεΓ Ι8εάίαπι εΐ
ΙίιηοΓεπι ι-είηςίΐ 370 ά, ίαίιιπ
βείεηβ 370 ε; ρΓοοεΙΙ» ηοη Ιενϊ
ίηειιποοεηΐε, άοπηίΐ 371 β ο; βεά
ιηεάίίβηάί εβαδα άεβοεηάίβββ,
371 ά; εΐ βηΐε ρΓοεε1ΐ8Πΐ άοΓ-
πιίδβε νίάεΐατ 372 8 ; δείρβαιη
ρι-οάίάίΐ, ϋευηι εοηίεεβιιβ 372 ε ;
εΐνϊβ .ΙικΙίΚΊΐ* ααοά ΓαεηΙ, ε ,Ιιι-
ά<ιο3 βχΪΓε ηοη άεοοίΐ 373 8 ;
ΚΕΚυΜ. 699
ρ8(π3 εχίεηβ άείεείηβ εβί ρβεεβηβ
373 ο; ευΐρ&πι βηαπι εοηάβποηβΐ
373 ε; ρββιι βηο πιβπ ΐΓβάίΙυτ
374 ά] άενοΓβΙιιβ & οείο, ίηοί-
ίεηβυδ ηΐίΐηρΐ 375 ε; ϋίνίηο βεΓ-
ν3ΐιΐ8 ΓαΪΓ3οη1ο 375 β ; Ιγριιβ
ΟΗπδΐί, δείρβυπι ρΓο ηοοίβ ρεη-
ίυπβ οββΓεηΙίδ 375 ε ; ίΐεπι
Οηπδΐί δεΓνβηΙίβ άίβείριιΐοδ ίη
ΐ3οη Τίοεπ3<1ίδ 377 6; ϊΐΐ&βεαβ
ίη οείο ρΓεεβΙϋΓ 377 ά, νείαΐ
εχ ίηίεΓηο 377 ε ; βνεΓβίοηεηι
ϋίνίηί νυΐΐυβ ρ1οΓ3ΐ 378 8 ; ηιιπι
βίΐ Ιεπιρίυπα Ι)εί ΓενίβιΐΓϋβ άαοίΐβΐ
378 ε; ςαο δίΐ ρεποιιΐο βεηε βεηι-
Ιίεηβ 378 ε, ββΙνΒίαιη ίη Ιαιηεη
βε εοηβάίΐ 379 8; ΙβαάβΙυΓ ηιιοά
Ι&ηΙίβ Γαβίίδ ηοη Λβη^εΓεΤτίΓ
379 ο ; βεά ρ8ΐίεηΙεΓ ρΓεεβΙιιβ
βά ϋεαηι εοηίυ^εΓεΙ 379 ά ; Ηεπι
^Γ3ΐί3β ϋεο &ε;εη8, εΐ νοίβ ί8είεηδ
379 ε ; 380 3 ; νίΐ8π» 8ΐΐ3ΐη εχο-
Γ3ηβ, Ιγρηβ ΟπΓΪβΙί Ο3ΐίεεηο βυδίη
άερΓεεβηίίβ 380 ο ; ίΐεπι ε εείο
εΓερΙαβ, ΟΗπδΙί ΗεβαΓ^εηΙίβ 380 ε ;
ηΙΙιτο ηιίπιεπίο Ιυεί Γεάάί(αβ, εΐ
ίβεΐαβ ββρίεηΙίοΓ 380 ά, ίΐ 8ΐβ-
Ιίπι ρΓΒεάίεβΙαηΐδ 381 8, βΐεαΐ
ίρδε ('ΙΐΓΪϊΙαβ ροδί ΚεδυΓΓεείί-
οηεπι ρεΓ Αροβίοΐοβ Οεηΐίϋυβ
ρΓ3εάίθ8νίΐ 381 ε ; ϋΓϋεη» Νίηί-
νεη ρΓοιηρΙίβδίπιε ρεΓ8Γηοηΐ8ΐ
382 & ; εΙβηΊΟΓεηι ίηίςιιίΐΒΐίβ, ε1&-
Π10Γ8 ΡΓ0ρηεΙΪ88 81188 8X380,1181
382 ο, ϋεο ςηβε άίχίΐ ίηβρί-
Γ&η(ε 382 ε ; 3 Νίηενίΐίδ εΓεάίΙυΓ
382 ά ; *Π8ΐ8ΐιΐ8 εβί ιηείυ ίηίβ-
ηιίββ, ηοη 83ΐιιΐβ Νίηενεβ 385 ά ε,
ηοη, ιι ι ;ι1ϋ ρυίβηΐ, εΐεείίοηε Οεη-
Ιίιπη ίη Ιοευηι ΐ8Γ3ε1ίβ 386 8 ;
ϋεί ηβΙιΐΓΒπι Ιιεηε οο^ηίΐβπι Ηβ-
οεηβ, πιεΙϋεΙ)8ΐ ηε ΡβειιάορΓΟ
4υ 3
700 ΙΝϋΕΧ
ρΗείΒ ϊρββ ΒΧΐά'ίΓεΙ 386 ο ; ιηοι·-
Ιεπι ΟΓαηβ, οτιιη ςυεβίίΐΐϋβ, ευΐρα-
Ιιιγ 386 ο; ϋεο ίηάαΐ^εηΐε, ερεβ
ηον&β εοηεϊρϊΐ 386 ά β ; εΐ ^ε^υ-
ηίαΐΉ ρβΓνϊ Ηβοεηβ, ιίΓοίβ εχϊΐίυπι
εχρεείΒΐ 387 & ; δϊπιρΙϊείίΒίειη
εχΗί1)εΙ,ιιπιΙ>Γ3 οϋοαΛϊί&ε^βαΰεηβ
387 ε; ίηίβηΐί εοπιρΗΓΒΐϋδ εΐ βά
ιΐοίοπ'πι εΐ &ά Ιαείίΐϊαπι, ηα^ίβ
Ιενίβδίπιίδ εχεΐΙ&Ιο 387 ά; ευευι·-
1)ί1αιΐ), πι&£Ϊ8 ςιΐΗΠΐ Ν'ιηενίΐββ,
πιϊβεΓβΙυβ, β ϋεο ΓερΓεΗεηάϊΙιΐΓ
388 ε ά ; ίπιραΐΐεηβ Βΐ-ριιίΙιΐΓ
519 ε.
.Ιορρα, ν»·1)8 τηηπίίπια, επιροπαπι
Ρα]»ε8(ϊη&ε 369 ά.
•Γογβπι, Κεχ ΙβΓβεϋί ϊπφίυβ, ευηι
^Ϊ1ε§ε ^05η]^11αι ίυεάτιβ ίβείΐ
263 ε.
•ΓοΓάβηίδ, βανίιιβ ΐΓβηβειιηΙίΙηιβ .Ια-
ά&εϊβ εοηδϊδίεηβ, ίηίεΓ ρππια πιϊ-
Γβειι1βΓεεεη8εΙϋΓ480ε; ίτεποεηδ,
.Ιιιιίαεοπιηι εοηίπι ΟΗπδίηπι ββε-
νϊεηΐίιιιη Ι^ριιβ 757 ο; ϊΐεπι ρΓΟ
1ευηί1)ίΐ8 ίοϊ ίηνεηΐίδ, άίείαπι
757 ε.
ϋοίίΐρΐΐίΐΐ, ναΠΐβ, Ιοειιβ ρυ^ηβε ίηίεΓ
.ΤηιΙηεοΒ εΐ &<1νεΓ88ηοβ 232 ο ;
233 ά; 234 ε; 236 ο; 595 ά;
597 ε ; ββεαοάαπι ,ΤιιάΒεοβ Ιοειιβ
.Ιικίίεπ βαρΓεπή ϋιΐυηιβ 235 άε;
ηοοαεπ ΐαάΐοίΐΗη δί^ηίβςΒηκ 238 ε;
ηυ&Γε ν&Πίβ εο ηοιηίηε αρρείΐαΐα
ίοεπί 240 ε.
.Ιυίερίι ρΓΟ ΙδΓαεΙε Ιοίο ροβίΐυπι
299 ε ; ϊΐεπι ρτο ΙοΙβ §εηΙε
316 Ι»; ϊίειη ρΓΟ <1εεεπ» ΙήΒαΙινιβ
361 ε ; α ϋεο άίΐεείαβ, βυΐ Εεείε-
βίαιη, ;ιΐ)1 8ΐιρεΓΠ83 ηααηβίοπεβ
ρΓ8εηιοη8ΐΓ3ΐ 749 ε ά.
,ΐοβερίιυβ, βεΙΓι ^ υάαϊοί (ΙεβεηρΙοΓ
αοευΓ3ΐϊδ8Ϊπια8 ΙβικΙβΙιιγ 755 1) ;
Κ Ε Κ υ Μ. .ΙΟΝΑ8.
νΪΓ είοςιιεηβ εΐ εηιάίΐαβ 761 & ;
ιΤιιιΙίΐεοππη ΙαΓηεηΐΗΐίοηεΒ άεβεη-
οεηβ Ι&αάαΐιΐΓ 785 ο.
.Τοβίαε, Κεχ ρίυβ, α Ρ1ικπ>οηε Ιπ-
1>οΙο βιιοΐεείυβ 200 ά ; ϊάοΐα άββ-
ΙπιΐΙ, ΡβεαάορΓορΙιείΒΛ, 8ηο1θ8,
εΐ νεηΙπ1οΐ}ϋ83 εχρείΐίΐ 83 ο ;
281 εά; ίπιπι ίηιηεη ϋίνίηαιη
ηοη βνεΓίίΐ β ^άΈεϊδ 281 ε,
ηικιιηνίδ ίρδε 8εΓν8ΐυβ 282 & ;
ουιη ραΐΓ)1)ΐΐί 811Ϊ3 βερυΐΐϋδ, βηΐε
εβρίίνϊΐΒίειη 282 ο ε; Αε^γρΙϋβ
ΙειτιεΓε οεεηιτεηδ ϊηΙεΓίϊείΙϋΓ
293 ε; ςηβε ίεείί, ιάοΐα ε ηιεάίο
Ιοίΐεηβ, ρπιεάϊεΐΒ 492 1) ε ; ίη
ίεεαηάο Ρβπιΐϊροπιεηοη Ιαιχίβίαβ
492 ε; ρϊείβίε βϋΒ βαοπιπι εχϊ-
Ιίϋαι (ϋβΐιιϋΐ 580 I) ; Ι&υάΒΐυβ
583 &.
•ΙοδίΒδ, 8ορΗοηίΒ8 ϋΐιιιβ, β ^είΒεϊβ
(ΙίδρεηββΙΟΓ £βζβπιπι 8(1 Ιειη-
ρΐυαι Βεάίβε&ηάιιπι εΐεείϋδ 703 ε;
704 ε.
.Γο8υε, 8ΐιεεε?80Γ Μοδϊβ 362 Ι) ;
[νΜε ^8Η8 Νβιιε.]
^οζβ(1β1{> ςιιΐά βΐ^ηϊδεεί 706 β 1>.
.Τυίΐη, Ιπβακ, ήάεπι ρΓοίεββυδ, ΑδΙβΓ-
Ιεη εοΐίΐ 78 β; ρΓΟ (Ιιιοοαβ Ιτί-
ϋαοιίδ άίεΐιιιη 78 ά; 81 β; ρϊε-
(&(ειη «ίπιαίαΐ 78 ε ; ρβΓ εχεπι-
ρίτιπα ΙβΓβεΙίβ &ύηιοηί(ιΐ3 80 & ;
ςαΒβί άοπιιΐδ ρΒτνβ, άεβεπρ-
Ιαβ 320 ά ε ; ρΓΟ 6άε1ίυιΐ3
άϊείαιτι 714 1); ρβΙπβΓεΙιεδ, εΐ
Ινρυβ βΐ ρΓο^εηίΙΟΓ Οΐιπδΐϊ
724 8.
,ίικίίΐε;), Ααδ(ΓΒΐί νεηΐο νεχβΐβ 189 β;
α^ι-ο εοιηρ8Γ3(& ίψηά Ιοείεηι 208
ε ; Οοείεβίϊβ, ΐη 5εηΐ])ίΐεΓηυπι Ιιβ-
οίΐΒπάα 245 ε ; 6ηΪ3 &ε Ιεπηί-
ηΐ)5 ΐ3Γ3ε1ί(Ϊ8 εοΓροΓευβ 258 (1 ;
νΒ8ΐ3ΐ3 461 ά; γιο βεηβιι " ΙβΓΓβ
.ιυυΑΕί. ΙΝϋΕΧ
Λιινίοηιπι " άϊοβΐιΐΓ 565 (1 ; είΐί
ϊρίπΐυαίί ρυηίΐϋΓ 565 ε ; ίπ ίηπ?-
Ιϋπι ίηϊϋΓ^ρηδ (ΙεβοΙίΐΙτίΓ 570 1) ;
ςαοβ ίίηρδ ηβουεήΐ 738 3 ; α
.1 ικΐίΐοίδ πιι-βιιβ Ικώίίίΐηό'ίΐ 749 α;
751 ο.
.Τικίίΐεί, αυβίεβ ίιιεηηΐ Ιεπορετε Α-
0Γ808ε 19 ά; ηυ&ΐοβ ίη Αε^νρΙο
19 β ; βρίπΙιίΕΐΙίΐβΓ ίοι-ηίοβηΐββ
20 1); οΐίίοπο οοπιρ3Γ8ΐί 21 ά;
εχρυΐ&ί νίηεΒ 22 ε; ςιιβε ηιαία α
Κοιη&ηί$ ρεΓρεββί βίηΐ 24 ε ; ωιι-
Ιίεπ, ουί ηυιιιοη " Αθ8ςιιε-ιηίβεπ-
εστάίΒ," (ΌΐιιρίΐΓίΐΐί 23 β; 25 1> ;
άίβρβΓδί, ηοη οοηβυπιρίί 26 1) ο;
ςιιο βοηβα βίηΐ ΓβάϊΙαπ 28 ε ;
ίπιπΊοηΙο εΐ νΐηο, ί. ε. πι^βΙίοΒ
υεηεάίεΐίοηε ρηναΐϊ 40 α; οοη-
ΙΓ8 ΟΙΐΠβΙϋΠΙ 5Ηβνίβηΐ08, ρΓββνΐβΐ
65 3 ; ηοηηυΐΐϊ ρβΓ ϋάεαι εβυ§ε-
ταηί ^άΊοίυπι 65 ε ; ηαοπιοάο
ιηοηβυΓΒΐη ρηίπιηι ίπιρίενεπηΐ
66 1) ; ςα«Γε Ιιοΐΐιιίί εοπιρΒΓΒΐί
68 & ; ΟηπβΙο οοηίΐεηίεβ, α Οβ-
Ιααίΐίΐί» ρΓβεβ^ιΐΓβίϊ 105 ε; 8(1
ϋειιπη εοιινεΓ8θβ ίιηρεάίυηΐ 107 η;
Κε^ίυιΐ3 ίάοΐο.αίπβ 8(1ιιΐΒυ3ηΙαΓ
107 ά β, ίΐεπι Ρίΐβίο 108 β;
ΟΙιπβΙο ηι&ΐεάίεεϋαηΐ 108 α ;
109 (1 ; εΐ Οβεαε, εΐ ΟηπΒΐί Ιεηι-
ροΓΟ, ;κ1 ηϊΐιίΐ, ί. ε. αά ίάοΐα α
ϋεο (ΙεοΙίηβΙι&ηΙ 116 ε; ρΒΐπβ
^οου νίΓΐυΙίοαβ οοηΐΓΒΐίί 171 β. ;
ίηοΓίββ 171 ο; ίηδάείοδ 171 ο;
ιάοΙοΙ&ΐΓ&ε 171 ε; βΙ> Αε^γρΙο
Γοάεπιρίϊ, εΐ ΙειτΒε δΒηοτ&ε ρο-
Ιίΐί, ίη^ΓΒΐϊ βιιηΐ 177 (1; 8ο1ίΐο
^Γϋνϊϋ8 νεχβΐϊ ςιιβίει·, ηεπιρβ βυ
Αβινπϊβ, ΒΒΟγΙοηϋβ, ΑηΙίοοπο,
ΙΙοηΊ&ηίβ 200 ε ; Ια^βΓβ ^ββί,
8&εηβ ίΐΐιίαΐί» 206 & ; ΟηπβΙιιιη
Ρβηεηι νίνυπι εοηΙεπιηεηΙε8,οοηί3
Κ Ε Κ υ Μ. 701
οιηηίΙιιΐΒ ρπναΐί ΜΐηΙ 211 ε; υβ-
(ριε Ιιοιίίε νοίαηιεη 8υρεΓ εοηία
Ιΐίΐυεηί 211 (3 ; ςιΐΒβ ροιίηΐεπιιιΐ
08ΐ8Π)ίΙ&Ιθ8, ΟηιϊδΙο ε&εβο, α
•Ιοείε ρΓΒενΪ8»ε 212 ο; 230 άε;
ιίοπι εβε α«88 εχίΓετηίβ Ιεπιροπ-
1)118 Γει-εηΙ 213 ο ε; εχίΓεποϊβ
(επιροηυυβ &ά ϋευπι ΓΟίϋυυηΙ
213 ο; ρεΓ ίΐάβιη εΐ ροεηΐΐεη-
ίΪΒπι βεοίρΐεηΙιΐΓ 231 β; ρΓορΙεΓ
ϊ§ηοΓ8ηίΪ8πι βχοιιββίί 231 ο; ρη-
ηιϊ ΒυάίεΙι&πΙ Ενιιη^βΐϊαηι 231 ά;
τεάειαηΐεδ 8 Βαονίοηε, Γε<3επιρΙΪ3
ρεΓ ΟΙιπβΙαηι οοπιρΒΓΒΐί 233 β ;
ιηϋΓΟί ΒεόϋπΟΒηΙεβ, δίπιυίαυε ριι§-
ηηηΐε», ϋδύεπι ορβΓβηΙίοιιβ εΐ Ιπ-
ιιπιρ1)Ηηίίυιΐ8 234 ο; 235 ε; α
νϊοϊηίβ Ιιοβίίοηβ ΪΓΠβΐ 236 β,
&ε.; α Όεο β,ά ρΓορα^η&ηάαιη
ϋΓ^εηΙηβ 238 (1 ; ρπ> ρβΙπβ,
νίηα ρυ§η<ιη(1ί 8ΐπιιι1&Γε 3ιΛεηΙιΐΓ
239 β ; ιοΙοΙβ οοΐεηΐεβ ίηηι-ηιί
εΓΒηΙ 241 ε; 8ά Όβιιπι τεάοοεβ,
ΙιοβΙϊυηι νϊοΙΟΓεδ ίΐυηΐ 242 β;
ίη ΟηπβΙυιη ρεεεΒηΙεε, Ιηρβϊ,
ϊη ΟΗγι»Ιο ρεΓ 6άεπ» τεβϋΓ-
^εηΐ 297 ε; άεοϊπίΒβ (ΙβηΙεβ
ίάο1Ϊ8, (ΙεείηΐΒΐιΙυΓ ΐρβϊ 298
α Ι) ; ϊρβί 8ίοηεπι ειιιιιη βρεΓ-
ηευΒηΙ, κίοΐη οοΐοηΐβδ 311 ε;
314 Ιο; ο1)1ίΐί?«ίηιί Ιιεηοΐΐείοηιιη
Πεί312 8; 313 ο; Ιεπηίηοδ ΙβΓ-
μίοΓοβ Βΐίεηίβ ΙΐίΐΙιοΙιαηΙ 312 ε;
ίηρηιΐί Ιίΐηιεη 313 ο; 8βοΙ)8(β
ηβ5ΐίεεΙ>8ηΙ 314β; 315β; ρΓορ-
Ιογ ΕΐιρβΓϋίβιη ϊηνϊβί ϋοο 317 ε;
εφί&οιίδ εοηιρΒΓΒΐ), β πΐ8η5ιΐ8
ίΊΐ£ΐεηΙί1ηΐ3 321 ε; ϋευπι ϊη ία-
ΓΟΓβπί 8^εΙ)8ηί ίηνίΐιιπι 321 ά ;
βίοι εοη(ϊ(1εη(08 322 α, οΐ £ΐοπ-
βηΐο» 322 ο; ίη ΟηπβΙηηι πιεη-
(13018 βη^εηΐεβ, βίοί ηοοβο3ΐιΙ
702 ΙΝϋΕΧ
327 ο ; 1.ε»Ϊ8 εοηΙεπιρΙοΓεβ,
^ΙΙβΙΟΠΙΠΙ ροΓ8βοαΙοΓ68 3 3 7 β ;
Ιϋοπ ΙϋΓ]«8 8ν&π 337 ο ; εοη-
Ιυηιείίοεί ϊη ΟηπΒΐϋΠ) 337 ο ;
(ΙενονεηΙϋΓ Ιεηεοπβ 337 ά, βΐ
ΐ3πιεηΙα(ίοηί 337 ε; ίβπιεπι νεΓ-
Βί ϋίνϊηί βεηβεπιηΐ 339 β.
Οιιείβχο ΟηπβΙο, βΐ Ιιιοε βΐ
δρϊπΐη ρπν&ιϊ 340 ο ; ΟΙιηβΙί
βαη^αίηειη εβρϊΐϊ 8ΐιο ίρ8οηιπι
ίπιρΓεοαηΙεβ, νοίί ώιιηικιηΐιπ· 343
ε; ηοοίΐίΐκΐε καα βυρεΓΟΪεηΙεβ
347 ο; ]8εΙϊΐ803ηΙ ρϋΐΐΌΐη Αογβ-
Ιιαοα, εΐεείίοηεπι 8ΐι;ιιη, εΐ ΙεΓΓ8ε
δ&ηεί&ε ρο88ε8βίοηεηι 347 ά ε ;
ΑεΙηίορ&3 ιψεΓηεο&ηΙ 348 α, βΐ
ΟγΓεηβεοβ 348 ε; ρΓορΙεΓ ρ&ΐΓβπι
^εοο βεΓνβΙί 348 ε ; ρεΓ ηάβιη
βεεερίϊ 349 & ; ΡΓορΙιεΙίβ ηοη
εΓεάεοβηΙ 349 ο; ΟΙιιί^Ιυιη Γε}ί-
είεηΐεβ, ίηΙεΓ ΑεΙηϊορ&β Γεά&εΙϊ
349 (1 ; εβρίΐ, ηοη εχΐϊηείΐ,
ιΐυιηαιη ΓεάεηηΙ 350 & Ι) ; ηοη
αηιρίηιβ α ραΐηα αοάυεεηάί 350 ε;
αά ΙάΊιηι&εοβ εοηίυ^ίεηΐεδ ε&ε-
(ΙιιηΐιΐΓ 355 ε; &1> ϋβάεηι, αβάί-
ΙίοπιιΗ'» Ιεπιρίιιπι, νεχβηΙϋΓ 355 ά;
εοβάεαι εχΙεΓηοϊηαηΙ 355 ε; εοηΐΓ»
ίτβίΓεβ Ιάαπι&εοβ βαενϊββίπιε τεηι
ρεπ·θ!ΐηΙ 358 ο; βίοϋιΐϋΐη φΐίιΜαιη
εΐ εοη(Γ3 ηαίιιπιηι ΟΓβάεοβηΙ, ευπι
ΟεηΙϊοιιβ η&οεΓε εοηιηκτεϊαιη
373 ο; Ιιε^επα, ΡΓορΙιεΙω, ίρβιιπι
ϋοπιίηυηι, εοηΐεηιηεηΐεβ, Νίηε-
νϊίϊβ ϊηίεηοΓεβ η&οεηΙιΐΓ 383 Ι) ε;
οο ίαΐβ» ]^ιππλ ΓερΓεηεηβί 384
& ο ; ροβΐ ε&ρΐίνίί&ΐεηι Ιεπηίηοβ
Γβςηϊ αβςυβ βά Ιάυιη&ε&ιη εχίεη-
ιΐοοαηΐ 361 ε; ρπικ·ίρ;ιΐιιηι εΐ
δατβρί&β εΐ ΕρηΓ8(αε η&οίΐυή
ρΓβεόϋευηΙυΓ 362 ά; οο &ρο8ΐ33Ϊ&πι
τε^οΐί, βαΐ^εοΐί Ιβηεη 363 3; εχ
ΚΕΚυΜ. ,ΙΙΤυΛΕΙ.
είνίΐβίε εϋ8, Ιε^ε Μοβΐβ, ίηΙβΓ ϊάΌ-
1οΐ8(Γ&8 εχΪΓε ηοη ρβΓπιίβδί 373 λ;
ιΐδςαε &ά ΟηπβΙί Ιεηαρυβ ΟεηΙϊυπι
νοε8ΐϊοηεπι ρΓΟ ηο* απίο ΙιηΙ'οοαηΐ
373 ο ; ϋεϊ ηιίϊεΓΪεοηΙίαη), 8
Νϊηενίΐίβ εοηίεδδααι, ηοη οοηδ-
ΙεηΙϋΓ 384 ά; ουω ΟΓβεοϊβ ραΗΐεΓ
ρεΓ Οηηβίιιπι τεάεπιρίϊ 389 ο ;
ϊη ε3ΐ8παίΙ&ΐειη Ιβρβί, πιοηΐΐοιίδ
εοηιιηοΐίβ εοιηρ&Γ3{ί 395 ε ; βιια
ϊρϊοπιηι ϊπψϊεΙ&Ιε, βίοι εβίβαπ-
Ι&Ιβαι ίηΐυΐεπιηΐ 396 α ; ηοοία
πίη13 εο§ϊΐ3ηΙεβ, ΓβρΓεηεηάαηΙιΐΓ
405 ε; ϊΐεηι 3\'&ηΐί&ε άεάϊΐϊ 405 ά;
εταεί&χο ΟηπβΙο, ϊη οιηηβπι νεη-
Ιαπα ερ8Γ8Ϊ ίαεπιηΐ 405 ι; ρΓεοβπ
ηε^ΐί^εηΐε», τερΓεηεηάηηηΐΓ 406
ο ; ίΐεω ε3Γη&1ί& εοΐυηα εαΓ&η(ε»
406 ά; 8ο ηοβίίυαβ (Ιεπιεηβϊ, ϊ. β.
ΙποιιΙο βα!>)βοϋ 407 ο; βο ίάοΐί*
ηϊηϊΐ 3αν»1ΐ 407 ε; εηιείβχο
ΟΗηδΙο, εχηβεΓεάεβ ίβεΐί 407 ε;
ϊη Επιπιαηυείεπι (Ιεοίΐεείιηΐϊ,ονίιιηι
βΓε^ί εοηβΙεΓηβίββ εοιηρ8Γ&Ιϊ
416σ; βοίειη 8ΠΐΪ8εΓαηΙ, ΟΗγϊϊΙχιπι
Γε3ίεΐεηΙεβ 419 ε ; δίοηεηα ίη
ΒΒη^αίηε &εάΊ&ε&ηΙε3 ίρ88ηι ενιτ-
Ιυηί 421 ε; άοηεε ίοηείί εΓαηΐ,
Όειιιη η&οευ3ηΙ εοιηίΐεηι 423 ε;
ηοη ραιιοί εΓεάϊάεΓυηΐ 440 ε ;
0Γ6(1εη(ε3, β^ηϊβ 1αχαη8ηΙϊου8
εοαιρ8Τ3ΐί 441 θ, ϊΐεηι ε3ΐηϋβ
Ιεοηυοα 442 Ι) ; ρΓορίεΓ εςιιεβίΓεπι
ροηιρΗίη Γερτεηεηβϊ 443 ε ; ίΐεηι
οΙ) ϊάο1οΐ8(Γί3ηΊ εΐ οίΗ^ίεηιη ιίαπι-
ηβίΐ 443 ά; ϋευπα ρΓβεηιοηεηΙειη
βρεΓηεηΙεβ άβτονβηΐυτ 444 β;
Κοηι&ηοηιιη ηΐ3ηίου3 ρυηίΐϊ
444 ο ; ϋίνϊηβε ΓηϊβεπεοΓϋίβε
3εη$υπι ηοΐίαπι 1ΐ8οεο8ηΙ 444 ά ;
ίη£Γ8ΐίΙηάϋηΐ3 8(υρεηά8ε εοη-
νίεΐί 446 & ε ; Εαιηα&ηαείεηι
.ΙΙ'ϋΛΚΙ. ΙΝϋΕΧ
Γε^ίείεηίεβ, ίτοείιιπι Ιυΐεπιηί,
εχίΐίυπι 466 ο ά; εχ 8ηρει·1)ί8
ρεεεβνεπιηΐ 466 ε ; βρε τενεΓ-
βίοηίβ (ιιηι ίΐΐ) αΐϋδ ΡΓορηεΙίβ,
Ιατπ α Νβηϋπι εοηβοΐΒΐί 474 ε ;
475 β; ίη ΟβρΙίνίΙβίε, πιεΓοεάε
βεΓνίεΙιβηΙ ίάΌΙοΐΒΐπβ 475 1); ίη(1ε
ίάοΐοΐίΐΐΐ'ίίΐιη αάάϊβοείιαηΐ 475 ε ;
ίη Αε^γρΙαπ» Γείυ^εΓε ηοη βίηυηΙιΐΓ
475 ά ; ίάοΐίβ εαηπίηβ, Ιβηαϋβπι
ϋεο, ρΓβεείηεοβηΙ 476 ε ; ευω
εβρίίνί εΓ8η(, εοερεπιηΐ άεβρεΓΒΓε
479 ο ; ςαΒΠίνίβ θυηεδίπιί εοΓ(1ε,
ϊγβ Ιπηιοη ϋίνίηα Ιίαυεί&εΙί Ιαη-
α,υ&ηι εεΓ8 484 ε ; 485 β ; άε
ϋεο (Ιαπιιβ ^(ϋεβηΐεβ ΓερΓβηεη-
άαηΙιΐΓ 486 & ; βρε 8&1ιι(Ϊ3 ο(
ρΓαΐίηυ ΓεΙενΒΠΐϋΓ 486 ε; ΟΗπβΙο
ηΊβΙεάίεεηΙεβ, ρυηίΐί 489 ε ;
ρΒΐιείββίπιί, εΓεάεηίεδ βεΓν&ηΙυΓ
489 ά; νΪΓ^η, δίνε 31150, ΡηΒΠΒβε-
ογιιιιι ΙίοεΓ&Ιί, εΓε<1υηΙ 489 ε ;
& Οντο (Ιοιηιιηι Γεπιίβδί, ηοη
ΒΐηρΗυβ εβρίί 491 β ο; Κεά'επιρΙ-
οηιηι ρεΓ ΟηπβΙιιπι Ινρυβ 491 (1 ;
τείίεΐί ΗΐεΓθ8ο1_νπιΪ8, ροδί ΟβρΙί-
νίΐΒίεηα ΙδΓ&εΙίδ, ηυοηκκίο β ϋεο
άείεεεπηΐ 491 ε; ίη Ββονίοπε,
ααββ βρεβ ίη ρα(π<ιπι Γβϋεαικίί
ίονεπηΐ 493 ο; 8 Ουγο 1Π>οπ»(ί
493 άε; ίη ϋ&ρΐίνίΐαΐβ, ςυοπιοάΌ
3θ1εηηϊ& 8υ8 ββετΒ ηε^ϋ^βΓεηΙ
494 ο; ΙίοεΓΒΐϊ, ςυοιιιοάο τεβα-
ηιεΓεηΙ 494 (1 ; βρίπίαβίεβ, αηί
δίηΐ 494 ε ; αυβΓε νεβίεβ <1ίβ-
εϊη(1εΓβ βοΙεΓεηΙ 496 β ; ίη
ϋηπβΐιιιη ββενίεηΐεβ, Ιεοηίηαβ
εοιηρ&ΓΒ(ί 504 β; ίη Οηπβίυπ)
οΐΒβρηεπιίζ&ηΙεβ, β Νίηενίΐίβ ρπιε-
£^υΓ8(ί 504 ε ; ηυηι&ηίβ ορίοιίί
εοηίΐάεο&ηί, εοηΐΓβ ΒΒονΙοηίοβ
508 ά ; ηεηιρε Αε^νρίίοπιπι
ΚΕΚΌΜ. 703
508 ε, εΐ ΑεΙηίορυπι 509 ε ;
3υάίεί& εοιταηιρεΓε βοΐεο&ηΐ 520
ε ; ρΓΒεείρυε ΟηπβΙιιπι εοηάεπι-
ηβηίεβ 521 ο ε ; εί 1ε§ειη 8&1>ο&Ιί
Μο88ίο3π> άεΙΟΓααεηΙεβ 521 ά;
ε&ΐΒΐηίΐ&Ιεβ ηώηίπιΐίοηο ιΐί^ηηβ
ρειΐοΐεπιηΐ 522 ε ; ΒΒογΙοηίίβ,
ίιηρεπιιηι 8ααιη υβαυε (Ιίΐβίαη-
Ιίοιιβ, εοπιρβΓΒηΙϋΓ 523 ο ;
ΟηήβΙυπι Κε^επ» Γε]ίείεη1ε8,
Κοιτιαηίδ βαΐήίαιιηΐατ 523 ο ;
αυβΓε εουο ίηοίΐ&ίο εί τοίβε
εοπιρβΓΒΐί 525 Ι) ; ΟηπβΙο οοη-
νίεΪΒηίεβ, βΙυΙΐίΐΪΒε ίηεαββηΙιΐΓ
525 ε ; βίοί, εί βοείίβ βυίβ ηίιηίδ
εοηϋίΐεοβηΐ 526 β ε; ηοη ιιηίνεΓβε
ρεπίιιπ 527 ο ά ; ίηΙει·ίεεΙθΓεβ
Οητίδΐί, β&£εη8 δβΙ&ηΒε ίηΙεΓεΙυβί
531 ε ; Β&ονίοηϋβ εοπιρΒΓ&ΐί,
ρΓορΙεΓ επζάεΙίΐΒίεπι ίη ΡΓορηείΒβ
εί ΟηπβΙιιηι 541 ο ε; ςηοα1
ΟΙίΒηΒη&εοβ πιοπΒιΐδ βεηυ&νε-
Γ&η(, Οη&η&η&είβ εχίΐίο Βεηυ&Ιί
βπηΐ 588 β ; εο νεηεπιηΐ ίηΒβηί&ε,
ηΐ ϋεί ΡΓονίάεηΙίβπι ηε^ΒΓεηΙ
589 1) ο ; ςυ&Ιεηιιβ * τη&ηβαείί
εί Ηαπιίΐεδ' όίεί ρο88ίη( 619 1>ά ;
φΐ&Ιεηιΐδ Ιυρί ΓβρΙοΓεβ 620 ο ε ;
βρε τεάίΐιιβ εί Γεηιίδβίοηίβ ΙενβηΙϋΓ
621 ε; Ουγο 3αοεηΙε, τεθενιηΐ
627 β; 80 ίηίπιίείβ ίπιρεάίΐί ?ηη(
627 1>; ϋβπο ϊιινβηΐε, Ιεηιρίιιηι
ΓεηονΒηΙ 627 ε ; ίη(1ε ίη βο-
Γοπίίιιηι βε νεΓίυηΙ 627 ά : ίη
Ιεηιρίο ;κ'(ΙίΙί(·;ιη<1ο ΙοΓρεηΙ 629 ε;
632 β ; 633 β ; 644 8 ; εοηνεΓβίο
εοπιηι ίη ΟηπβΙο ίη Ιειηροποιίδ
υΐήπιίδ 638 β ο ; ςιίΒεβΙυί ηκιΐηΐίηο
άεάί(ί, εί ΙβοοΓεβ εί εοΓΓεεΙοΓεβ
&1)0Γηίη&η(ιΐΓ 646 8 ε ; βίεπϋΐβίε
ριιηί(ί, ηεο ΙΒηιεη εοηνεΓδί 647 α!;
εχ εΒρΙίνίΙβΙε ΓενεΓβί «εΐβ ρβΐηιπ»
704 ΙΝϋΕΧ
ίΐιοΓίιιη ίί,Ίΐοπι1),ιη{ 653 α ; φίβη-
ίυ,πι Ι)ίνίη;ιιη νί&πι εΐ εχρειΊί
βυηΐ εΐ εχρεπιιηΙιΐΓ 654 1) ε ;
εΐϊβπι ηυπε δαίαπαε ε&ρΐίνϊ 654 ε;
Γεάιιεεβ ιη;ιΙνίιηοηκι ροΐΐιιεο&ηΐ,
τεβ άίνΐηω Ιειηρίυπίφΐε ηε^ΐί^ε-
β&ηΐ 655 ε; α ΡβειιάΌρΓορηεΙϊβ
βεάιιείΐ 656 1)ε; υηβ. ευ πι ίΐΐίβ
ρεηεηιηΐ 657 ε ; ίπιπι ϋεί ίόΌΙο-
ΙβΙπο βεεεηάΊιηί 659 β, β; ψιατα
βϊηΐ Ιεηιροτε Οβ,ρΙϊνίΐΕΐΙΪΒ άεβοΐαΐϊ
άοπή 663 ά; νϊάεΓε ηοη νοίιιεπιηΐ
679 ε; βίοι ίονεβηι ίοάεηιηΐ
ΟΗΗδΙιιιη εοηάεπιη&ηΐεβ 679 (1 ε ;
Ο&ηεΙεΙβοΓο· ίη Τβ,οβΓηβ,ειιΙο εοπι-
ροταΐΐ 684 1) ; τενεΓβϊ εχ εαρίί-
νϊίβίε, ρΓορΙεΓ ίΙΚεϊΙβ. εηηι αΐίεηϊ-
£βιπ5 εοηρι^ια, πΐ3ΐεά'ίεΐΐ 695 Ι> ε;
696 β β; ϊΐεπι ρΓορΙεΓ ίυπιΐϊοηεβ
696 ε ; ϊΐειη ρΓορΙεΓ βε^ιιίΐίαπι,
εΐ Γείί^ΐοηΐβ ηε§;1εεΙυιη 697 α ;
ΐάοΐοΐαΐη&ε ίαιπηιηά'ίββϊπΊ&ε ιίοιίίΐί,
άοπιο ύίυ βχιιίαηΐ 699 ά ; 700 & ;
ςιιο οπίίηο άοππιπι Γε(1ϊεπηΙ
704 ά ; αυ&ε εοΐΐε^επηί &ά
αεϋίίΐείίικίπιη Ιεηιρίιιιη 704 ε ;
άε ρΓοηαΐββα ιηιιΐΐίίικίίηε ίικτεάιιϋ
717 Β ε; Ιειηρίυ (ΙίπιΙο, βαηείϊ-
6εα(!οηεπι ηοη ηαοεο&η( 720 α ;
(εηιρίιιιη Ι&πιεη αεώίΐε&τε άΊίΓε-
τεοβηΐ 720 ο ; ίιίεο ρ1&£Ϊ3 βίδ-
εϊυηΙηΓ 720 ε ; ϊη ρΓονεΓοίιιιη
πιαίεάίεΐϊοηϊβ νεηεπιηΐ 722 ο ;
^ιιηΐο βηίίο ΙαεΙβή ^ΒεηΙιΐΓ
725 ο; 726 ά; ρΓορΙεΓ ΐηεΓεάΊι-
ΙϊίαΙεαι ]υτε (ΙαιηηηΙί 755 ε;
Ιεοηίοαβ ηι^ϊεηΐίβυβ εοπιραΓΗΐί
757 6 ; ραβΙΟΓεβ ίηίψιί, βνβπ,
ηνροεπίαε 758 β ε; α Κοηι&ηϊβ
ροεη&β Ιιιείχιηΐ 758, 759 ; εοτ-
Γϋρΐίοηίβ ]ικ1ίείοπιιη εοηνϊεΐί
759 ο ; φΐ&ε εοηίπι Βοηιπη
Κ Ε Κ υ Μ. ■ΠϋΛΕΙ.
ΡΒβίοΓεπι εοιηηιίβεηηΐ 760 ο ε ;
φΐαε ρεΓρεββϊ ίϊηΐ, ϊη πι&ηυβ
ΗοβΙϊαηι Ιπιιΐίΐί 760 ά ε ; ηεε
Ιίίεπβ Μθ3Ϊ8, ηεε νβιΊηβ ΟηπβΙΐ,
βάεη &αΊ]ίουεηιηΙ 769 ε ; Α ηΐί-
ΟιΠ8ΐππι ο1(γο &εεερεηιηΙ 769 ά;
φίαπι βεηιρεΓ δρίπΐιιί δ&ηείο
Γε$ΙίΙεπηΙ 776 ε; νεπ, φΐϊ βϊηΐ
781 βε; φαί ΟππβΙυπι επιεϊβχε-
πιηΐ, ςυειβ ε&1ίΐπιί(&(ε8 ρεΓρε^ίί
βίηΐ 783 ε ε; 784 β & ; ίηξταΐίεβίππ
εΓ^α ϋευπι αι-£υιιηΙιΐΓ ϊάοΐα
εοΐεηΐεβ 787 άβ; ρβεαάΌρΓΟ-
ρΐιείαβ πη&^ηί ΙαείεοαηΙ 790 α ;
άιιαβ εχ Ιηοιιβ ρβ,Γίεβ ρορυΐί ?πί.
6ε11ο ϋοηκιηο &ιτπ8οηιηΙ 793 ε ;
Ητίκιηι ρεΓ ϊ^ηειη ΙπιύυεΙααι, βει·-
να(&ηιςιιε ΗαοιιεηιηΙ 794 & ;
]ιι^1ίί^ίιιιε ρεπεηιηΐ 795 α Ι) ;
άοπιθ3 άίΓερΙ&Β, πιιιΙίεΓεβ ροΐΐαΐαβ,
νίάεοβηΐ 795 (1 ε ; (μιαηι εοΓάε
εβεεί ίυεπηϊ 798 ε ά ; Μ&Ι&εΗϊηβ
ΙεπιροΓε, ρΓθί»ηϊ εΐ αάΊιΙίει-ί
817ε;818β; Ιάαηααεϊβ βυρεποΓεβ
εΓ&ηΙ, φίικί ροδί εα1αηιί(Βΐε3 τε$-
ΙίΙιιίί βιιηΐ 822 ε; θεδρίεϊεη»ηΙ
τηεηβΒηΊ ϋοιηϊηί 824 ο ; 825 Ι) ε.
[νί(1ε δ^ηΒ^ο^Β.]
^υά3ευ3, βρίπΙυΒίϊβ, ςιιί βϊΐ 494 ε ;
772 ε ; εΙ ρ&88Ϊηη, νϊ<1ε βυο Κοιη .
ϋ. 29.
.Ιικίιΐί, τεη;ηϋπι. ί. ε. (ΙιιοΓϋηι Ιπ-
ουιιπι 4 ε; 5 ε; 7 1); 24 ε;
ρΓο ϋεΗιι Ιε^ιιηΙ 8ερΙα&£ΐηΙ& ϊη-
ΙεΓρΓεΙεβ ίη Οβ. ί. 4, 22 β ; β<1
Οηπ8ΐυπι ηβςαε θυΓβΙ 22 ε; ρΓο
δαηείίβ ϊηΙε11ί§εη<1ιΐϋ 25 α; 245 ο;
ροβΐ 03ρ1ϊνϊί&1επι, ΙδΓβεΙί εοη-
]αηε(ιΐ3 29 α 1> ; ΙβΓβεΙεπι ενεαιρίο
μκι ίη 8ρο8ΐ&8ΐη ίηιριιΐίΐ 81 (1 ;
ΙβΓβ,εϋβ βιιρρΙίεϊιιηι ρβΓίϊΙιΐΓ 84 ά ;
φΐα βεηβυ ' (Γαη3ρο8ΐιεη( ΙεΓ
·»υδτι. I ΝΏΕΧ
πιϊηοβ "88 ά ; 8 ϋεο βΐίηιιιΐΒΐιιβ
89 1); ηοη οπιηίηο οοΓΠίρΙιιβ
89 ε ; ςιιο δεηβπ ' Ώευπι ρΓο
εΐίπηυΐο ΠΒουεηΙ' 90 ε; 91 β;
ΙδΓβεΙίδ δυρρϋεϊο τηοηΐΐυδ, Γββί-
ρίβοίΐ 91 ο ; ηιυπβ Ιβρίάείβ, ηοη
ϋεο, πάβηβ, ΓερΓεΙιεηθϊΙυΓ 126
α ο ; 164 ά ; ϊη Αε^ρΙϋιη ίΊι§ίβηβ
ροεηΒδ (ΙαΙ 129 ά; δβερίαβ φΐ&κι
ΙδΓΒεΙ οοηοβ τβ^εβ Η&ΙηιίΙ 150 β;
83ερίυ8 ίηάυΙ^εο&ΙυΓ νεηΪΒ 151
ε ιηαηιι Κ&1)δβείδ δεΓνβΙυΓ Ώίνΐηο
ι-ο&ΟΓε 151 εά; ρϊείβίεπι νονεΐ
164 ά; ιιοϊςυε ιηεηάβχ 166 ε;
βυρρίίοίο εηοοηΰϋΙνίΓ 166 ε;
ρβΐπ ^εοΐ) άεάεεοπ ήιίΐ 168 ο;
Οοηίεδδϊοηεπο δί^ηίδοβί 245 ο ;
672 I) ε ; άαΐ ροεηΒδ βροδίΒδΪΒε
ν&πϊδ ηιοάίβ 249 ά ; δΐιΐ) ηοπιϊηε
ΟβπηεΚδ ηιοηΐί* δί^ηϊβθ8ΐυΓ2538;
ΙεΓ, φίαΙεΓφΐε, ίηάηΙϊεΙυΓ νεηΪΒ
264 ε; ϊη Ηοο ^εηΐίοιιβ ρε]οΓ,
α,ηοά Ιε^επι Ηβοεηβ μεεεβνεπί
264 (1 ; αι-οεβ ιηυηίΐ&δ ηηιΐιί-
ρ1ίε&ηβ ΓερΓεΗεηάίΙυΓ 294 β;
α,αο δεηβιι ΟηηδΙί βίΐ ροββεδβϊο
672 ο ο; Βτοιίδ ϋοπιϊηϊ, ϊη ηοβίεβ
ίηΐεηΐυβ, αρρεΙΙαΙιΐΓ 748 &; άίΐεε-
Ιυβ & ϋεο, εΐ βίΕΐΜίΐιΐΕ 749 »ε;
Ι,-ιικΙοηι δϊ^ηϊηεβηδ, ρΓΟ ηάβ1ί1)ΐΐ8
αά Ι&υάεπι νοοΒίϊβ, δίαιηεηιΐιιπι
776 1> ε ; (ρΓο ]ΐΐ8ΐϊίΐεαΐίδ άϋοΐυπι)
δυρεΓ οπιηεδ ηοδίεβ Ιπιιιηρίιηυίΐ
807 άε; <ίϊνίίίΪ3 ροριιίοπιιη, ί. ε.
8ρίπΙϋ&1ίθ118, ι]ί(<ιΗίΐπι· 808 8 0.
•Ιαάβχ, Ιο<·»ηι ϋεϊ οεεαρβί 266
.Ιιΐ(1ίεεδ, ΙδΓΒεϋβ,^ΒίκΙεοΒηΙ δ&η^αίηε
455 β, εΐ ΙϋΟΓΟ ΙιίΓρί 455 ο;
ΐηιρϋδ ρΒοϊποε 1οααεΙ>3ηΙΐΗ· 455 ο;
ηοη (Υιιυηιιηι ά&οβηΐ 455 (1 ;
ΪΓΒβ ίΐίνίηβε άβνοΐΐ 456 β :
^άίοεδ .ΓικΙβεοηιπι, οοπ-ηρίϊ πιιι-
νοί,. Π.
ΚΕΚϋΜ. 705
ηεπουβ 520 1> ε ; 759 1> ; οεηβ-
άΐοΐίοηβδ ίϊοΐβδ ϋεο άΒηΙβδ,
ά&πιη&ϋ 759 άβ; βχ οπιπΛηδ
Ιηοαουβ άείβοΐί εΓ8ηΙ 762 ε ;
763 α\>; ε ίηΙ>ιι δίιηεοηϊβ εϋ^ί
δοΐεο&ηΐ 785 ε; ααΒίεβ ίαεπηί
786 β.
■Ιικίϊοϋ άίεδ, νΐ(3ε άίεβ.
•Ιικίϊοϊυηι, φίΒηΛο δίΐ ίιιΐηηιηι 31 ε;
ςυ&ηι ΙεηΙβ ρ&ΓΒΐιιπι ήιεηΐ ϊη
•Ιιιάβεοδ 64 β ; ςιιο βεηβυ β Ιειτβ
ΙδΓ&εΙίβ βυοίΒίαοα 67 Ι>ο; Ι'ίΐβΐί
ρΓβενίβυηΊ 68 β; ρτο ίιε^ε Μοβϊβ,
Βριιά 8βογ&8 δεηρΙοΓΒβ άίοίαιη
172 ά; ρτο ^ιΐδίϊΐϊβ ροβίΐυπι 300 ο;
ίη ροΓίίβ βοίαπα 304 ε; ϋεί, ϊη
ίϋΓΟΓειη οοηνεΓ88ΐη 321 ο!; 322 8;
ρΓΟ ] ιιβίβ 3η(1ίε&(ΐοηε άίοΐυπι 4 1 7 β;
ςυϊβ ϋεΐ εβί, ηοη οοιτιιπιρεηάΊιπι
422 ε; διιρΓεπιυπι, ρΓβεάίοϊΙιΐΓ
799 & ; ΓεηονβΙηΙ οπιηίβ 800 1) ε ;
νείοχ, νεηε&ειβ ε( Βάαΐΐεηβ ίη-
ίεηΐΒίϋΓ 854 ε ; ίΐεπι Βνβπδ εΐ
ϊη3υδΐίδ 856 &.
,ΙυιηοηΐΒ, Νίηενίΐβπιπι, Β^εΓβ 3ε3η-
ηίιικι εοβοΐΒ, 384 ε; ρΓΟ ηοπιί-
ηϊουδ νί1ίοΓΐ1)ΐΐδ (Ιίεΐυιη 385 8,
ΐΐεηι ρΓΟ εΒΓηΒΗοιίδ 581 I), ΐΐβπι
ρΓο δΐυΐΐΐδβϊηιϊβ 581 ε; ρ™ ΟεηΙϊ-
&ιΐδ ςυβεςαε βυίβ άίεΐβ 808 ε ;
ϊίειη ρΓΟ οοαηίηαοάϊβ ΕεεΙεβίΒε
ίηϊηαϊείβ 809 βΙ).
^αη^ι18, ςηο βεηβα 88ηεΗ(&(ί δβηε-
(οΓαηι εοηιρΒΓ&οϊΙϊδ βί( 244 Ι>.
^αη^ρε^ι18, βΛογ άεηδϊδβϊπΐΒ, ευηι
ιΐΒΐιΐΓΒΐϊδ, Ιαηι ιηαηιιίαοίίΐ, ϋίνίιιί
Βηχίΐϋ Ι^ριΐδ 195 ε.
^α^3η^εηι11Π1, ϋεΐ, ρεΓ 8αρεΓΐ)Ϊ8πι
ΐ8Γ3ε1Ϊ8 334 ά ; ρεΓ εοείαηι,
ει 8ο1εηι, ίάοΐοΐβΐπβ ιΐδϊΐβΐϋηι
582 ά.
,Πίδΐί, εΙΪΒΐΜ Βΐϋβ ροββαηΐ ρΓοάεδβε,
4Ϊ
706 ΙΝϋΕΧ
ρι-εεΐουβ 8ϋΐ8 27 β ; νίι-ΙιιΙεπι
8ΐΐ3ΐη ρι-ο ηπκιηιοηΐο Ιιβοεηί
35 ε.
.ΙΐϋΦιία, ίη ΟΙιπβΙο, βάεΙΛαβ άβΐ»
96 I) ; ααοβ ηαίιεί ίπιείυβ, & ϋεο
ΙιιΛρΙ 152 ά; ορίίιηιΐδ Ιηεβδυπίδ,
β πιοιΐε 1ΐοει·8ΐ 173 ε; 287 α;
303 &; ϋεϊ βοΐϊυβ εβί 520 1) ; β
.Ιϋΐΐηείβ εοΓπιρΙβ, 520 ε; ϋεΐ
νίηάίε&(α εβί .Γιιάβείδ εβεείΐβίε
ο&ΙεεΙίβ 528 ε ά ; ΙαεΙα εαηοΓ
ϋεο 712 ε; ϊρβίιιβ ΟηηδΙϊ εο§-
ηοηαεη 799 ε; 8&εη6εϊαπι ϋεο
£πιΐί**πιηιιη 854 3.
.ΙϋβΙίΒοιιΙί, βεειίΓε βίβτε εΐ οπιηίβ
ϊη Οηπβίο ροββε άϊειιηΙαΓ
577 β.
.ΙιΐΒϋίϊεαΙίο, ρεΓ ήάεπι ΟηπβΙί, ρΓΟ-
πιϊδββ 54 1>; 470 ά; 533 ο;
534 ο; 618 ο; 621 ά; 622 ε;
736 1>; 854 ά; εΙ ^άβεϊβ, εΐ
οπιηίυιΐδ 187 ε; 351 ε; εβΓη&Ιεπι
ηηΐυπιπι είενδΐ 424 ε; βχ πιίδεπ-
εοπίϊβ ϋεϊ εβί 553 ε; βεειίΓε
8ΐ»Γε, εΐ οπιιιϊ& ροββε ϊη ΟΗπβΙο
ίίΐεϊΐ ιιΐ ροδδίηιυδ 577 α; οααηΐΒ
8ΐI, οηοβ ΓπιεΙηβ ηίΛοίΐΙ 669 β ;
α,ιι&ηΐ8ΐη Ιαείίΐίαπι αββιτε άεΐιεβΐ
736 βΐ).
.Γιΐδίιΐδ, αυϊ βϊΐ, ουίουβ £Γ8ΐπ8 ογ-
ηείϋΓ, ςνιΐά Η&ΐιίΙαπιβ βίΐ βΐϊρεη-
(Ιίϋΐη 534 1ι ; ο,ιιϊ βϊΐ, αηΐ ηοη
βΐί, εοηνεΓβϊβ εοτάε ηιβηϊίεβίιιιη
864 &.
•Γυνεηεδ, ρηιάεη(ί3 επιϊηεηΙϊοΓεβ
άεδεποιιηίιΐΓ, υΐροίε Ν8Ζ8πΐ8β
272 ςααΓε ίτιιιηεηΐο άοηβηάί
ίίηΐ 744 8.
I,
ί,ΑβοκυΜ ίΐηίβ άεΐΐείβε 401 ε.
ΙιΆΟ, άε οοΐϋΐηΐδ .Τικίαεοπιπι ήαεηδ,
ΚΕΚυΜ ,ιυβτι.
)3ε(ΐ3 ερίηΐη&ϋβ, ϊηηΊτηϊοηοιιβ
(Ιϋΐκΐί, Ινρυί 243 ά 6.
Ι<8ο1μ8, υΓΪ>8 ίη Αηϊοιιβ Ιυάβε&ε
405 1> ; οεε&βίοηεαι άεάϊΐ <Γηά36Ϊ8
Ιάο1ο1ηίπ»ε 403 ά ; ΐρβ8 ι-ε^ί 5ε-
ηβεηεηο ίη ρηιηϊβ ΐΓ3<ϋΐιΐΓ 403 ε;
ΐ8Γ8ε1ΐΒ ίηϊαυίΐβίεβ ίπιίΐβΐβ ραηί-
Ιιιγ 404 ε.
Γιαείιπ'πιηε, ίη ΙηβΙίΐία αΙίςιΐΜκΙο
ρΓοίϋβαε 261 ε; βΐηε εοηνεΓδϊοηε
εοΓάΪ8 ηοη ν&ΐεηΐ 408 ά ; Ιεπιρίο
ϋεϊ ηοη εοηνεηίαηΐ 408 ε ;
αυ8ηάο Όεο βίηΐ ΐηνϊββε 844 3 ε.
1<8ειΐ8, ηοη Ιηώεη» &ο,α&ηι, οαΐά δϊί
738 ε; 739 ε.
ί,αείίήο&ί ΚεάεπαρΙΟΓβπι, αυϊδφΐε ε&
ςυβε ΙΙΙί ρΐ&εεηΐ ί&εεΓβ ορ(&η£
695 ά; 819 ε; δβεεΓοΌβ «Ιϊΐΐ-
£εηΙΪ8 οιηηϊ πιϊηίδίτ&ηδ 825 ε.
1ι8εΙϊ6ε8ΐιΐΓ ϋευβ ρϊείβίε 208 ε ;
ρϊεΐ3ΐε εΐ Ιβυάϊυιιβ οι επιπί*
270 ε; ΐ3ϋάίοιΐδ εΐ ^ΓΒΐϋβ 321 ε;
ΓεΙπΒαΙίοηε ρΓο οεηεδεϋδ άί^ηα
347 ε.
Ι*8εΙΐΙί&, 8θΐ3ΐΪ8 88εΐΊ6εϋ3, &οΐ3(8
ΐ8Γ3ε1ί 211 ά; δ&ηείοηιπι άε-
9επρΐ8 868 ε ά.
Ι.&138, ηιιο ηιοάο & Οβηΐΐΐβ οεοηραΐη
ίαεπί 135 ο.
Ει3πιεη(&);ίο, εΐιηεΐαΐεπι ηεοεβδε εβ(
εοηβε(]ΐΐ3(ηΓ 203 3 ; &1ϊ(]η&η(1ο
η&ΙιΐΓ8ΐίδ 203 ο ; ρβεεβίοηΐιαδ
εοηνεηϊί 204 Ι) ; ηονββ ηηρί&ε
^Τ8νΪ88Ϊηΐ8 205 Ο ; 5806ΓάθΙίΙ)113
ϊιηρεΓ3ΐυΓ 8 ^οε18 206 ο ; νηΐβϊ,
εβί ρΓορΙεΓ &β1ϊεϋοηεηι 206 ε ;
ρϊοπιηι, ρΓορΙεΓ ίηϊςαϊΐ8ΐεηι2073;
Ιεπ-&ε, ρΓο 1αε(α ίηοοίαηιηι άϊε(&
207 ε ; 8&εεΓάοϋοιΐ8, βχεαιρΗ
ε8η8&, ϊηιρεΓ&ΙιΐΓ 209 1) ; ςαβίίδ
εβδε άεοε&ΐ 209 ά.
Ιι&ηιρ8δ, Οιΐ'ίβίί, νεή Ιηηιίηίβ, ΐνριΐί
Ι-ΚνίΤΑΕ. ΙΝϋΕΧ
683 1); παα)οτ ηιίηοΓοηι βυρεΓ&ηβ,
ίηΙβΓ δβηείοβ ΟηπβΙυβ 867 ο.
Γι&ρϊάεβ, ρΓεΙϊοβί, ϊη ρεεΙοΓε βυπιηαί
5&εεπ1οΙΐβ, ςαίά βί^ηϊηεβνεπηΐ
62 I) ; ο ίυηάβ ηιϊββί, φΐίά βί^ηί-
ηοεηΐ 742 β; 743 β; βαηοΐΐ,
πιίηίβίΓΟΓϋΐη ί}φα8 743 (3 ; γο-
ΙυηάΊ, ιηεηΐΐβ βά οοεάϊεηάαιη νει--
8&.1Ϊ1Ϊ8 743 ε ; ςυ&Γβ ρΓΟ ΜίηίβΙπβ
Εεείεβίαε άϊεαηΙαΓ 743 ά.
Ι<αρΪ8, ίη ραηεΐε, ςιιο βεηβη Ιοαυί
<ϋε»ΙιΐΓ 540 β; εΐεείυβ, ί. β.
ΟηπβΙιΐδ, ΗαεΓεάί(&3 ηοδίΓ» 687 ά;
βίβηηειιβ, ίη ηιβηιι ΖοΓοοβοεΙ,
ί7Ρ»8 ΰηηβΐϊ 690 ε; 691 ο; εοη-
ειιίε&ΐιιβ, 88ηείοπιηι ορρΓεββϊοηεηι
βϊ^ηϊήοβΐ 773 ο; 774 α ά.
Ι^&ςυε&ήα, Ιοπιρϋ άεβεπβιιηΙηΓ
βρΙεηάΊάα 331 α; εχίΐϊο άενοίβ
331 ο.
ΙναίΓοηεβ, ιΐε δαπίΒηΙβηίβ άίεΐυιη
105 ά; 106 .ί 1) ; δαίαπαε ΐνριι»
106 ο.
Ι_ιίΐΙπιηου1ί, εχ οπιηίουβ είΓεαπιεΪΓεΒ
Γε^ϊοηίοηβ ίη δαπααΗαηι εχείίί
283 ε.
Ι,ίίικΙηΐίο, ϊηιιηεηΐΗ, ΓερΓεΗεηάίΙιΐΓ
505 ε.
Ι^&ζ&ηιβ, άβ πιοΓίϋϊδ εχεϊΐυβ 241 ο.
Γ,εβεΙββ, ίη Όοηοο ϋοπιίηί, ςαϊά1 βΐ£-
ηΐπεβνεπηΐ 813 ο ο.
ί&φύτηα, ρΓΟ οίΕοϋβ ςιιϊοιιβίϊοεί, εί
ηκπηίίΐΐί* ϋίνίηϊβ 465 1> ε ; ίίειη
ρΓΟ ίββίίδ ίάοΙοΙβίΓ&Γϋπι 466 Ι».
Ι,εηιιικι, ρΓΟ νϊβϊοηε ΡΐΌρηβΙϊεβ
(1ί(ΐιιπι 518 ε.
Ιιβο, ϋεο ππίΐεηΐε, ρεΓοηΙΐΙ >ηοΙ>ε-
άϊεηΐεπι Ρι-ορπβΙβπι 14 β; αηίπι&Ι
ταρίεπάο ηοΐίββίωιιπι, ΪΓ&ε *\·η>-
1κ)1οπι 93 ε ; ηι^ϊεηβ, οεΐΐί εΐβ-
πιθΓε8 εχρππιϊί 165 ά; ϊΐεπι ϊγ&πι
I )ινιη:πη 252 β ; &ηΙ άε νεπιιϊβιΐί,
ΚΕΚυΜ. 707
ίΐ£ΐ·οι·υηι νηίΐίΐίοποϋβ, 8ϋΙ άο
Ιιοβίίαηι 8&ενίΙί& (Ποίιιπι 203 ε ;
ρηυβαυαπι ρΓαεάαε ίη8Ϊ]Ϊ8ΐ,ηΐ£Ϊεη8,
ϋεο ίπιρϋβ ρΓβειηοηεηΙί εοπιρ&-
ΓίΐΐιΐΓ 277 α ά ; ρΓ&εά&ε Γεϋηαϊ&β
άεβεΓεηβ, Βειιηι ίώ ΪΓ8 εεβββηίειη
εχρππιϊί 284 ο ά ; ΐΐεπι §εηει·-
&1ίΐεΓ .Ιυάίϋίιιηι ϋϊνϊηιιπι 306 ε;
ϋίιώοΗ βγιηβοΐϋπι 807 ε.
Γιεοηεβ, ριχ> Γβ^ϊΙηιβ ΑβδρΊβε άίε-
Ιυιη 502 1) ; ε&Ιηϋβ δαΐδ νίοΐυηι
ΓείεΓεηΙε?, Γβ^ϊΒιαβ βιπιϊΐεβ 503 α ;
αϋφΐ&ηάο ρΓΟ ίοΓίϊίϊίιηο ηαοφίε
ιΐίεΐιπ» 503 ε ; •Γαά'βεοπιπι, ίη
Οηηβίυιη βΕενίβηΐϊαπ), ί^ριιβ
504 α; ρτο ροριιΐο ιηείαρίιοπεε
ϋϊεΐιπη 757 ε; οϊγοβ ^Γίίβηεηι
ηιιιΐΐί 757 β.
Ι,,ερπι, πιοΓουβ ίηβαηαοίΗβ 251 1).
ίερΓοβϊ, ε&βΐηβ, εί κη, εχείαβϊ 7 1).
Ι.ενΐΐ8ε, ροεηϊΐεηίεβ ίηιρεάίϋηΐ
103 β; 104 ε; ϊάεο ρππ>ϊΙΪ88 ΪΓβε
ϋϊνΐηβε ριιΙίαηΙιΐΓ 105 8 ; &1> Αβ-
βνπϊδ εβρίϊ 105 ο; β τε^ε ΗίεΓΟ-
ηοαπι εχραΐβϊ, ΗίβΓθ8θ1γπ\&πι τε-
ία^ίαηΐ 286 &1>; ςαο βεηβα " οο-
νεβ" (3ΐε»ηΙϋΓ 576 1>; ρΓοίβηϊΙαΙϊβ
εί ΪΓηρΐεΙβΙίβ οοηνϊεΐί 609 ο ; 88-
εεΓ(1οΙϊΙ)ϋ8 βυ!)πιίηΪ8ΐΓ8ΐ)8ηΙ 677ε;
ηιυηεΓε ειιο ρΓΪνβΙί, ρ1&η§;εη1ε8
(ΐ88θπουη1ϋΓ 785 ε; ΜβΙ&οΗίβε
ΙεηιροΓε ηε^ΐΐεβη^εβ 817 ε ά; φΐο
εεηβυ, ηοη ^βΐίβ 8ΐΙ&Γε ϋεΐ 80-
εβηάεΓεηί 829 α; ρΓΟ ΤεβΙβπιβηΙο
Η8θεο&η( ηοβίϊ&ηιηι αρΗποι-οπίΕΐία
835 ε; ΜΐεεΓίΙοΐϋ βρϊηΙαΕίίβ ρεΓ-
8()ΐΐ8πι ξβτέύ&ηΐ 836 \>ο; α 88-
εεΓ(1οΙίΙ)ΐΐ8 εοητιρίί 840 β; ηυβηι
ηιυΐΐΐβ ηιοάΐδ Όοιιηι ρΓονοοβνεπηΙ
847 ά; ϊηιρηΓηίβ ρΓοίβηϊΙβΙε, εί
ρεΓβοηβπιηι ΓενεΓβηΙΪ8 847 ε ;
ςιΐ8Γε ίίΐιπΓΐία ΓαβΓΪηΙ ϊηιριιηιίϊ
4X2
708 ΙΝϋΕΧ
848 &ο; φΐαηάοαυε ραήήοαικίί
853 &.
Εενίΐεβ, ςυϊάαιη, βχ υτβε Βεΐηΐε-
Ιιριώ, α Μίεηβ οογηΙποΙιι* 83εεΓ-
(ΙοΙίηηι ίΐΐίείίτιπι 8£ΪΙ 134 1) ο;
ί(1(τη ϋβηίΐίδ ιηίηίδίΓΒΐ 135 β;
»]16γ, ε ηιοηΐε ΕρΙΐΓ&ίηι, ςα»ε
Ρ&85Ι18 ?ίΙ, ςυαε εοηιπιίβεπί αά
Οβοββμ 135 β; 136 β.
Ι·εχ, οπηηίδ ηε^Ιεοίη. ίη άίε εαίαππ-
Ιβίίδ 465 ε.
Εεχ, ϋεί, ευΙΙοΓεβ βιιοβ οιηηί πιαίο
ΙίοεΓβΙ 265 I).
Εεχ Μο8Ϊ8, Ρβ,εά&^ο^αβ βά ΟηήδΙιιπι
42 ο; 301 Λ; ηπΛπι εΐ η£ΤΚ3
52 ο ; φΐοαβφΐε ϋεο εοη)ιιηχεηΙ
53 β; νίνεηΐε ΟηπβΙο, & «Ταίζει»
ηε§1εεΙβ 59 α; Οπιείήχο, πιίηιιβ
59 ε ; ρεΓίεεΙβ είπιιιΐ εΐ ίπιρεί"-
ίεεΙ& 60 ο ; βυτ^επίε ΟηπβΙο, ίη-
βητ^εοβΐ οοηίΓΒ δϋΐ&η&ηι 61 β;
Ιεηεβπιηιπι Ιεπιρτιβ 69 ε ; ρεεεΒίΒ
ηοη ΒΓηονίΐ 85 β; ςη&πι νίπι Ηβ-
ϊπιεπί 90 ο ; ίη ΓεεΙβπι νί&πι
<3πεεΓε ιΐεουίΐ 90 ο ; βΗοπϋείυπι
πιϊβεποοΓάίΒε ροβίΗβΙταϊ!: 98 (1 ;
99 6; 100 β; βΙ> Ιβπιείίΐίβ βο-
^εεΐΒ, ροβΐ, ηοη βηΐε Οβρίίνί-
ΙβΙεπι 125 ά ε; ίη ιιπιογβ 8γβΙ,
νεπίβίϊβ (Βπαεη θο§;πΐ3ίβ εοηΐίηε-
1)81 272 ά ; 1)οη& ει 8&ηεί& &(πγ-
μ&Ιηγ 301 ά; β ^ίβείβ ΐΒπιεη
εοηΙεπιρΙ& 301 ε; ]π8ΐί8 άίΙεείΒ
302 β ; ηε^ΐεείβ & ,Τιιάβείδ, 8βο-
ββΐΒ ί&ίβο εεΙεοΓβηΙί&ιΐδ 315 β;
ΒηΙίςαίβ ίηίοΙεΓΒΐήΙίδ, βά ΟηπδΙαπα
(Βπιεη άΊιεεϋ&Ι 347 β ; ΙίΙΙεΓΒ
ΙβΙίίεΓΒ, βρίπία δΒΐιαΙβπε 347 β ;
ΒηΙε Οηπδίηπ), τηιιΐΐίβ ^εηϋοαβ
»εεερΙ& 425 ε ; ροβΐ ΟηπδΙαπι,
βΙ) οιηηίΐιυβ Γε^εΙ& 426 ε ; ίη-
ηοεεηΐεβ ειΐΓΒΟ&Ι 52 1 ο ; ιη^ίΐεπβ
ΚΕΚυΜ. ίΕΥΙΤΛΕ
Οηπδΐί ρπιεβ^νίΓΒ^Βΐ 5511); ηίηίΐ
ρει-ίεείαπι ίεείΐ 557 ε ; εΐβΐ ρΓο
Ιαεε, ί. ε. ηοη εεδ8&1 ΙϋεεΓε,ΟΙιηβΙο
εχοΓίο 568 β; ΰε νεβίίΐα βΒοεΓ-
οΌΙβΙϊ, 8Βερε & δβεεΓάΌΐίοϋδ ηε§-
1εεΙ& 585 ε; 589 &; ό!ε 8βογϊ-
δείίβ, ςυΒτη ίιιεπί πιαίΐίρίεχ, εί
ηιίηιιίίΐ 589 ο; ίαηςιιηηι ρ&ε<]α-
505118 β (ΙίδείραΗδ ηε^ΐεείαδ
593 <1 ; ςα&ηίαηι Ενβη^εΐίο είΐ
ίηίεποΓ 642 ε; αηίίΐ ρΓΒεεερεπΙ
(1ε 8Βηε(ϊηε3(ίοηε νεβίίυπι 644 ε ά;
ςυίά άε ίπιριιηδ βΒεπθε&ηΙίοϋδ
645 & ; α,ϋίά άε ροΐΐαΐίοηε 8&εει·-
άοΙαηι 645ε; ςαίά άε ηιοΓίαοηπη
εοηΐ&ε(η 645 ά ε ; ηοη ροβΐ ΟΒρίϊ-
νίΐβίεηι ΓαίΙ 8()ο1εη(]8676 »; ?ε<1 ίη
εαΐΐαηα νεΓαπα ίΓ&ηίίεΓεηάΒ 676 ε ;
□υΒπι §Γ8ΐί&ιη ρΓΒεείίίεπΙ 8τιΪ8
687 ε ; Ονπΐΐί ίεπιροΓε β .1 ικ1.-ι«.·ί~
ίηΐεΓ ΟΙίΒηβηβεοδ, ί. ε. ΟεηΙεβ, ίη-
εοΐεηΐίοαβ οΙ)58ΓνΒΐ8 760 ε; 761 β;
& τϊ(1ε1ίΙ)α8 ηοη οοβεΓνΒηάΒ 761 ε ;
νεΓίΐ&Ιειη (|ϋΒηι Γείί^ίοείδδίπιε οο-
βεΓνβηάβπι ιηηικίΗΐηιΙ 88εεΓ0οΐίθϋ8
837ε ά; ίη Οηπβίο ρεΓίεείΒ 837 ε.
ΙιίοΒηιΐδ, πιοηβ, ςαο βεηδϋ ά'είεεβπΐ
481 ε ε; 482 1>; Ινρυβ ρΓοβρεη-
Ι3ΐί8 482 ε ; ρΓο .Ιυιΐιιοίί Οηπδίο
ίπιηιίηεηΐίουδ 483 β ; ρι-ο ορίίιηΒ-
Ιίουβ ςυίοαβνίβ άίεΐυηι 483 ε;
δΒηοΙοπιπι, δυρετηΒ βρεείΒηΙίηπι,
1\·]πΐ5 545 β Ι) ; ηιιί .Τυθαι^ιη
οηιηεπι, βιιί ΗίεΓοβοΙγιηβηι τερΓε-
δεηΐΒΐ 545 ε ; ΒϋΙ ΕεεΙεδΪΒΠΐ
545 ά ; αιΐΒΓε Ινριβ Εεείεδίβε
753 ε; ίηεεηβιΐδ, Ι^Ρ118 ΗίεΓοβο-
Ινπιαε, β Κοηααηίδ ίηεεηάεηάβε
754 ε ; 755 & ε ; ρΓο ,ΤικΙηεί* ίρβίβ
άίεΐυπο 785 ε.
ΕίοεΓ ιηοπιιηιεηΐί, εοΓαιη ϋεο βεΓ-
νβΐυβ 863 6 ε.
ι-υχυκίΑ. ΙΝϋΕΧ
ΙίίοείΊΒβ Ενβη£ε1ίθ3 ρΓ3ε(1ίθϊΙυΓ
786 ο ε.
Ιιϊονβ, ΙίΙΙυβ βϊηιιοδίιιη ηβοεΓε άϊοίΙιΐΓ
348 ο.
Ιιί^ηαπι, ίΐ(]ϋΐΐί 8πΐ3Γ33 ρυπίϊοΒηΒ,
Οπιοϊβ ίγριιβ 347 1).
Ιιΐη^ηβ,ίτυοΙυδ ορίϊπιοβ ηβοεί, Ι&αάεβ
ϋεί εί ^Γαΐίβηιπι βοΐίοηεβ 191 ο ο;
νεΓΒ εί δίηεεΓΒ, νεπίδ εδί ίΐπιΟΓ
ϋεί 620 3.
Ι,ίηςιίΒε, ϊη 8Ϊ{*ηηπι άβίβε, ηοη
ϋάεΐίοαβ βεά ίη6(3ε1ίοιΐ8 227 1);
νεΛεΓ&Ιϊο ηΒΐιά ιτιίηιιβ 83ΐιεΐίΐί
<]υαιη νίι-£Β βιιΙ βΒχαιη 598 ά ;
εοηνεΓδβε, εί ρΓΒεΒ^ιΐΓΒίΒε, εί
ρΓβεθϊοΙβε 616 α ε; Ρεηΐεεοδίβΐί
ΙεπιροΓε άοηΒίΒε, ^εηεΓΒΐϊοηί
Ιηηο εχϊδίεηΐϊ βοΐϊ άοηβίβε 617 α.
1<ϊΐΙβΓ3, Ι^ΐβ, 8Ϊηε δρίπΐυ, οοεκίίΐ
347 ο ; δεπρίοτβε, φίαιη βΐΐ ρυηϊ-
Ιι·ίχ 736 Ι).
1ιθθϋ8(3, δί^ηίβοαΐ νβδίίΐβίεπ) ίατηίβ
200 3 ; πΛί^ίηεπι δε^είεβ εοι·-
πιπιρεηίειη 200 ο ; οεΐίοπιπι 83ε-
νίΐϊβπι 201 1>; νίιία πιεηίειη
εοΓΓϋπαρεηΐίι 201 ο; Ιεοηίοιίδ,
ρΓορΙεΓ Γβρ3εϊΐ3ΐεπι ΟΟΠίρΒΓΒΐβ
203 ά ; οπιηειη ε νϊΙίΒαβ εοΙοΓεπι
εχβυ^ίΐ 204 β ; ΗβεΓεΙίοοβ 8ί§-
ηϊ6θ3ΐ 204 ο; ίβιηεηι ίηνεηεοβΐ
214 ά; ίϋΓΟΓεηι, ηαπιεΓοβ, εΐβ-
πιΟΓεβ, Αββγποπιιη βίνε ΚοπίΒηο-
πιπι άεδοηοίΐ 215 3; δοηϊΐαδ ηοη
ίεηηεβ ρεηηίβ εΐβ.1 215 ά; εβππΐ
τε§ε 216 ο ; βοΓοποαβ ρΓορΙεΓ
ΐΉΐιΙιΐίΐιη εοη)ΐιηοΙίοηεπι οοπιρβ-
Γ»ΐ3 216 ο ; ρΓορΙεΓ νίηο, ΙβΙγοπι-
1>ηβ 217 3; (}υΪ3 οοείυπι εοηευΙεΓε
νίάεοαΙιΐΓ, ηια^ηίίικίίηεηι ΟΒίαιηϊ-
Ι&Ιίβ 1>εηε εχρηπιεββί 217 ο;
ηεηί^πίΒΐίοε ΑβδγΓίοπιηι ϊπιρείυπι
άεδοποΐΐ 221 α; ϊπιοεείΐΐϊΐβίειη
Κ Ε Κ υ Μ. 709
.ΙικίΒεοπιπι 3Γ£ϋεο3ΐ221ο; 225ε;
ρΓο άβεηιοηϊοιίδ ροδϊΐιιπι 222 ο ;
223 1>; ρεΓ δερ(εηηίαπ) ίοεΙεοΒί
223 β; 3β ΗβεΓεΙϊεΐδ ρΓοίβηε
εοηιρ3Γ3ΐϋΓ ΟηπδΙο, ςυοά " ϋεί
ίοΓίίίαΰο" εδί 226 β ; ρΓο Αδδ)τϋδ
άίοΐυπι 323 ε ; εί πιβ^πβ εί ρ3Γν&
άενοΓαηβ οοηιρΕΓβίϋΓ εΐϊ&ιη Ββογ-
Ιοηϋδ 324 ά.
ΙιΟί, ουπι υχοΓε εί Ιίοεπβ ε δοιΙοηΐΒ
άΪΓερΙυβ, εχεπιρίο δυο οβίεηάϋΐ,
αυβηΐυπι ρίοπιηι ναΐε&ΐ βυρρίίεβίίο
27 ο.
Ιιΐιεβπιαβ, ηοη δυο Ιυππηε 3οεεηδ3ε,
πιίηίδίΓΟΓϋηι Ινριιβ 683 ε; 687 & \>.
ΙιϋεϊίεΓ, ίάοΐυιτι 3 ΜοΒΟΪΙϊβ ηίίοπιΐιιηι
310 οε.
ΙιΐιοϊίεΓ, άε ΟηηδΙο (Ιί(·1ιιηι 567 ά ;
788 ε.
Ι,ηείυδ, ^εηεΓαϋΙει·, βαρεί- ηιοΓίαοβ,
ρΓοοαηίΙηβ 252 ε ; ^π^εοπιπι,
βυρεΓ Ιεπιρίί Γβϋςυί»8 ίιτίθεΙυΓ 3
ϋεο 710 ο; 711 θ β; 712 ο.
Ιιΐιωοοδ, ΗβοεΓε ρΓβεοίηοΙοδ, Ιυάαεϊδ
03ρΐϊνίβ ΐπιρεΓΒίαΓ 497 β; ίΐεηι
ΟΗπβΙίβηίδ οηιηίοιίδ 497 ο.
Γ.αη3, ϊη ΒΒη^ιιϊηεπι οοηνεΓ83 νίβ3
εβί 230 ε ; ΙεηαίοΓεπι ]1.ε^ί8 Ιοεεπι
βϊ^ηίδεαΐ 567 ε ; ίΐεηι Εοοίε-
8Ϊ3ε, ΟΙιπδΙο βαοΐ3(ο, βρίεηάεηΐίδ
568 ά.
Ιιΐιρΐ, ϊη Αγ80Ϊ3, ρΐαβ δοΐίίο ϊηι-
πΐ3ηεδ, 3υ(ϋείοιΐ8 ΙδΓβεϋδ οοπι-
ρ3Γ3ΐί 607 ά ε.
ΙιΐιΙυπι, ρΓο εοΓΓϋρΙϊοηε ρεεεβίί
(Ιίοίαιιι 536 α.
1ι\ιχ, άίε 8ϋρΓεπΐ3, ηοη αϊ ηηηε,
ηιιιΙβοϊΙαΓ 800 ».
ΙιαχυπΒ, ϊη οοΐΐνϊοηεηι ϋεί άηοίΐ
183 ά; 33ΐΏ3Πΐ3ηοπιπι όεβεπρΐ3
315 ά; ρπηοΐρυπι οοηάεηιηαΙηΓ
ηΐΒχίιηε 316 ε.
710 ΙΝϋΕΧ
ΙιγοορΙίΓοη, βΟΐϊρΙΟΓ 8 ΟΓ&60Ϊ8 8(1-
πιίΓαΙυβ 376 &.
Μ ^Ιοπ&πι νΐηάϊεβί 823 ε ; ΓβρΓε-
Μα( ΓΑ11ΛΕ1, Οΐ) ΒΐΓ6Π118Π1 ΟβΓί&ΙΪΟ-
ηβπί Ι&ιιθ&Ιί 201 β; ςυδπι 5Ι0Π8ΠΙ
ιηογΙ^γϊο &άερΙί βίηί 748 ά.
Μαοεάοηϊβ, ρεΓ νίβίοηειη ϋϊνίη&ιη,
Ρβιιΐο οοπιιηβη(ΐ8ΐ8 229 ο.
Μ&εηιη&3, υΛβ Αιτίκΐυηι ίη Ε{*νρΙο
ΙΚ1βΠ10Γ8ΐυΓ 130 8.
Μ&άί8ηίΙ&6, ϋβΐ &(1νεΓ88Π03 ΓβρΓ8-
βειιίίΐηΐ 154 ά; 562 ε; 564 α;
ηοπιεη φΐϊά νεϋΐ 563 ο.
Μβςί, ςαοπιοάο 8ραά ΝίηενίΙββ βιΐ
βηπϊΐηοβ Ιιοηοτεβ ενεείί βϊηΐ 506 &;
ϊ§ηοΓ8ηΙϊ&ε εοηνϊεΐί 524 β ; 8(1
1>ε11υιη βεσιρεΓ ϊηεϊΐ8ΐ)8ηί 524 β ;
ΟηπβΙππι νεηβΓβηίεβ ρπηιίΐίβε
Οεηΐϊυιη 537 θ ; Βββνίοηε ορ-
ριΐ£ΐι&1&, &ά ίάοΐ8 οοηίυ^ίυηΐ
546
Μβ^ϊεβ, ρεΓ νΪΓ^ίηεβ ϊάοΐίδ εοη-
βεεΓ8ΐ&8 εχβΓοίΙβίΛ ηιεπιοΓΒίαΓ
339 β ; ,ΤικΙβεοπιηι βεβίιιβ εοπι-
πιαηε 443 ε ά.
Μ8^Ϊ8ΐΓ8ΐυ5, ϋεΐ βπίΒηΙεβ, εΙ
ϋευαι βυοβ (Ιυεεηίεβ, ηιιαηΐϋηι
ροριιΐο ρΓΟδϊηΙ 267 ε; 584 ε.
Μα1:αο1ιί;ΐ8, ρ&ιιΐο ροβί ΖάΛάγΊάτώ
νϊχϊΐ 816 I) ; ιιηάε ηοπιεη Αη§βΚ
(Ιεπν&ηΙ 817 & ; ϊθειη ηΐφΐε
Εβ<1γ83 β ααίϋαβά&Γη ίαίδβε Ιτ&ά\-
108 8181); (1ε ΟηπβΙο Ιοςπϊϊατ Λ.;
θΓ8ΐίοηε ϊηεΓερβηΙΐδ υΐίΐιΐΓ 818 ε;
ϋεο, ιιίροίε άΐΐί^εηΐϊ ηο-δ εοΓά&
ηοδίΓ» ώακία 6888 8ίΗι·πΐ8ΐ 819
& Β ; φΐο βεηβα ϋεηβ ^εοβιιπι
άίΐεχεπί, εοηβίάεΓβΙ 819 ε ; Όί-
νίπ8πι ρΓ8ε8εϊεηΙΪ8ΐη, ρΓβεάεβΙϊ-
η8(ίοηΪ3 Γίΐιΐ88πι ε88ε άοεεί 820 ε ;
Ιάυπι&εΒε, ΐ.ε. ββεειιΐϊ, βιΛνβΓβϊο-
ΚΕΚυΜ. Ι.ΥΟΟΡΗΚΟΝ.
ηοηι ρΓββάϊοϊΐ 821 ε ; ΙβΓαβΙϊβ
ερίη(υη1Ϊ3 ΓεβΙίίιιΙϊοηειη 822 ά 6 ;
ϋβο, υΐροΐβ ρ&ΓεηΙϊ, ρηΓεηΐϊ*
ηεηάίΐ δαεεπίοίπηι ρΓοΓηηΒηι ηε§-
Ιί^εηΐίαηι 824 β, Μειΐ88ε ϋίνϊη;ιε
ροΐΐυΐίοηειη 825 8, νίοΐίηιατιιιη
νίΐίιπη οΜαΐίοηεηι 826 1> ; 8(1
ροεηίΙεη!:Ϊ8ΐηνοε8ΐ:827 & ; βαεβι·-
(ΙοΙιιιτι ίοηρϊοηιαι εχείυδΐοηειη εχ
νεΓΟ Ιεπορίο ρΓβεάίείΙ 828 α ; ϊΐεπι
8&επβείθΓαπι νείεπιπι Γε3εο1ϊοηεπι
829 1) ; πιείΐοπβ 8ρυά ΟεηΙεβ
οβίΗΐίοηεπι 830 & ΓερΓεΙιβηάϊΙ
ϊΐεηιηι ιηεηβ&ε ϋεί ροΐΐυΐιοηοηι
830 ε, 8&εεΓάοΙυπι ηεςϋ^εηΐϊ&ιη
831 1); 5!ΐιχι·(1οΐίΙ)ΐΐ8 ηιβίείΐίο-
Ιίοηειη ίηΐεηίαΐ, ηϊ ϋεί §1οπβε
βΐιιάεβηΐ 833 β; εΙ ρηνϊΙε^ΪΒΓαπι
ΓεποΐηϊβεΐΙιΐΓ, οβΒεϊο εχοΐιΐδοβ ίπ
ρΓ&ε(1ίεεπ3 834 ά ; ΤεβΙβπιβπΙυπι
ϋεί ευαϊ ϋβάεπι ί&εΐυπι εοιηπιε-
Π10Γ&Π8, ΓεεεηΙίοΓϋΐη νίιίη, εηηα
νΪΓίΐΐΐίβαβ ρΠΟΠΙΠΙ ΟΟΠίρβΓβΙ
836 1) ; εοΓΓϋρΙίοηειη ΤεδΙβπιεηΙί
εχρΓθΙ)Γ8ΐ 840 1>; εΙ ·Τικ1;ιε εΙ
ΙδΓ&εΙί ί!1ίεί(8 εοη]α^ία εοηιίειπικιΐ
841 8 ; ίηάε .Τικίαηι ίρβυιη οάίο-
βιιπι ε88ε ίποΐιιη) ςυεπΙαΓ 843 8 ;
1&εηΓ)ΓΠ}ί3 εοηΐ&οαίη&Ιυιη εβββ
&11&Γ8 &{πγπι8(: 843 ε ; ίΐεπι αχοΓβδ
1ε^ί(ίπΐ83 ΙεβίΛΐηεηΙί ρβΓίίείρεδ
εβββ 845 1) ; ί11ίείΐ8 άίνοΓΐΪ8 εοη-
άβπιηβΐ 846 & ά · ϋουηι ΐΛνί-
ίϊβ ρΓ8εείραε εχβεβΛ&Ιιιιη, ^ϋο<1
ιτιβίοκ ρΓο 1>οηΪ8 ΗβΙιεΓεηΙ 847
ε ά; ΑώνεηΙαπι Ιηιηιαηυοίίδ. ει
ρΓβεηυηΙίϊ ε^αβ Β&ρ(Ϊ3(&ε, ρΓβε-
άϊείί 849 1) ; ϊηάε 1>οηΪ3 οοη^οΐα-
(ίοηοηι, ίηιρϋί εοηΐυβϊοηεαι 850 ε ;
ΐ£ηε ριΐΓ^8ΐοπο Εεείεβϊ&ιη πιυη-
ά8ΐ8πι ϊγϊ ρΓβεάίείΙ 852 \>; ίαη
ΜΛΗΕ. ΙΝϋΕΧ
άεωαηε οοΐαΐυιη ίπ δαεπβείιιιη
ίη ^ αδΐϊΐϊα 853 ο; νεηεπείοβ,
βάα1ΐ6Γ08, $ρθ1ίίΐ(θΓ68, ρ6Γ011880Γ68
εχίίίο άενονεΐ 854 ε ; ρβΐηβ
•ΤαεοΙ) ρίεΐαίειη ίη ρπΛηιπ) βιιο-
πιπι εοηιηιβηιυπιΐ 856 (1 ; «ιιΐ
ρυεηίΐεηΐκιιη νοοϋΐ, εί άεείπι&β
ϋβο Γεα!άεηά&3 ροείαΐ&ΐ 857 ε;
1>εηε(1ίεΙίοηειη οοεάίεηΐίοηδ ρνο-
πιίΙΙίί 859 ε ; ΓερΓεηεηάίΐ ααοβ-
άαιη Ώεο ίη]ιΐδΙίΐί&ιη ίαιρυΐ&ηΐεβ
861 α ; Ιίηιοηΐίύϋδ ϋειιπ) εοπα-
ρεηβ&Ιίοηεπι ροΙΙίεεΙιΐΓ 863 1> ;
•Γικίίεϋ δυρΓεηιί ΙειτοΓεβ ρίη§ίί
864 ε; δοΐειη ,Γ»?(ίΙίαο ^ιΐδΐϊβ ογϊ-
Ιιητιπι άεεΙ&Γ&Ι 866 ε ; Εΐίβε «1-
νεηίαπι ρΓβεάίείί 868 ε ; άεηϊαοε
&ά ρπιεεερία Εε^ϊβ Μοδβϊε&ε
βει-ναηάα ηοΓίβΙυΓ 869 ε,
Μβίειηείϊο, αιιβΓε ρεΓ]ΐιπ8 εί ίαποηβ
ρπιβββΓίίπι ίηάίεΐα 695 1) ; 696 ε ;
ϋεϊ, φιαπ\ ΒΪί ίΌπηίάαηάα 696 (1 ;
ρΓονεΓΟΪ&Ιϊδ ςυαεάαπι, Ιίπιείί ίη-
άϊεΐβ, ηοβίΓβε βρϊηΐυαίϊδ Ιγριιβ
722 ά; ϋεί, νΐεΐίπιαβ νίΐεβ οβεΓ-
εηΐίοιιβ, ϊηΙεηίβΙϋΓ 832 ά ; ίΐεηι
ίαΐβίδ ππηίδΐήδ, βΐϊ&πι ϋεηεάίεεη-
Ιίσυβ 834 α; αααπι βϊΐ ρεπιίεϊοβΛ
834 ο.
Μ&ΐυπι, ί.ε. αίΗΐεΐίο, & Ι)εο ιιυείοΓε
ρΓοπεϊδείΙϋΓ 118 ε; 278 ε; ηοη
ο&βιι, βεά εχ ιγ& ϋϊνϊη& ενεηίΐ
212 ε ; α ϋεο πιίββιιιη, βά ε&8-
Ιί^&ηάοδ ίπιρϊοβ 279 1> ; Ιιπη
ίηεϊρίΐ, ειιπι εεβββηιυβ α 1)οηο
302 ο ; ϋεο αυείοπ ββεηρίαπι,
αβϋεΐιοηειη ηοη ίηιρΓοίιίΙίΐΙεηι
βϊ^ηϊπεαΐ 385 ε; 701 Ι) ; βεηβίπι
»ιΐ£εη, εί ίηεΓεβεεΓε βοΐεΐ 414 ε,
πι ΗίεΐΌοοαιηί ϊάοΐοΐαίπα 414 ά;
α ϋεο ρεπηΐββαπ), ηοη είΓεεΙυπι
540 ε; 570 ε. .
Κ Ε Κ υ Μ. 711
Μαίιιηι, Ραηίεοηι, βτΙμγϊβ £εηυβ
ρηΐεηειτϊιηιιιη, 784 ά ; ρηη-
εϊρεβ ^(Ιβεοηιτη βϊ^ηίηεβΐ
784 ε.
Μαη&α, βί^ηιπη βνι^εείίοηϊβ 9 ε ; ηο-
παεη ΙηοηΙί Αββ^πίβ <3β1ϊ 186 ε θ.
Μαηαίηι, τε^ηο ΙδΓ&εΙϊβ &8εηρΙιΐ8
8 &; ΡΗαΙαιη τε^επι ρεευηϊα
βνεΓίίΙ 92 β ; ΡΗηΙδπι τε^επι,
νϊίηΐί βϋΓεί ιηηηεΓε, δοείιιπι εοη-
άϋεϊΐ 145 ά; 391 ά.
Μ&ηαβδεβ, ρϋ ραΐηβ πΊΐιιβ ϊηιρίηβ
280 ε ; τεχ ίάοΙοΙβίΓ», βυ£ΐιποιΐ8
ίΐάεηδ, & ϋεο ΓερΓεΙιεηάϊΙυΓ 281 β;
ϊιηρίεΐαίε 8ηα Ηΐετοβοίγπιβε εχ-
ϊΐίϋπι ϊηΐυΐίΐ 579 ε.
ΜαηάαΙβ, ϋυί, νίβ,ε, δεηαί(αε, ίΐίιιεπι,
8ρρε11»ηΙϋΓ, 561 ε ; ΟηπβΙί ΒείεΓ-
ηα 562 ε.
Μ&ηε, βυΐ ΟΓενϊβείηιιιηι Ιεπιροβ, &αΙ
ϋεί νί^ϋ&Ιΐοηεπι 8Ϊ£ηίηε»1 156
& ο ε ; ί.ε. ρβίδηι, εοΓβπο ροριιΐο
άε ίαίτίΓΟ ϋεί 3αάϊοίο άίεΐιιπι
610 ο ε.
Μβηίραΐαβ, ρΓο ρππήΐπβ πιεδβίβ,
ϋεο εοηβεεΓαηάίδ, άίε(αηι 206 ο ;
πιιι1(ίάιΐ(1ίηίδ βί^ηιιιη 433 ε.
Μαπηβ, ίη άεβεΓίο ιΐίΐίαπι, ΟΗπβΙί,
εαείεδίίβ ρ&ηίβ, η^απι 182 ε,
271 ά; 779 ά ε.
ΜβηβαεΙί, ηααΐεηηδ άε .Ιαιίίΐοίδ <1ίεί
ροβδίΐ 619 ά.
Μαηηβ, ϋεί, ροίεβίβίεπι ϋεί δί^ηίίΐ-
εαηΐ 556 ά ; ιηονεΓε, ίΐιΐηιίπι-
Ιίοηίβ δί^ηαπι 604 <1 ; εί νΪΓΐηΙίδ
εί ροΐεηΐί&ε β^πιοοίαιη 691 ε ;
ρΓο ορεΓ&η(ί6ιΐ8 ϊρδίβ άίεΐηηι
827
Μ»Γε, Ιηάίειιπι, ,ίικίίΐεαο (εΓπιϊηυβ
ΑυβϊΓ&ΙΪΒ άίείΙιΐΓ 222 ε ; Τίοεήα-
άίβ, Ιεπιρεβίαοδίιηι 377 ο; ιηυηάί
αηίνεΓβί π^ϋΓβ εοπιπιυηίβ 573 I) ;
ΜΙ0ΗΛΒΛ8. ΙΝΌΕΧ
77 ά ; αιιο ρυΙοΗποΓεβ, εο ΙυΓ-
ρίοΓεβ 506 α.
Μει·οε, ιιι·1>8 Αίπεαε ϊηΐΪΓηβ 509 ε.
ΜείΒΐϊο, «ιιΐ^εείϊοηίβ εί^ηιιπι 407 I).
Μίεΐιαεηε, ΡΓορηεΙ», δηβ Γε^ίοιίδ
.Γο&Ιηαη, Αοηηζ, Εζεείιί», νϊχϊί
391 ε; εεεηηάιιπι ΗεοΓΗεοε, α
Ιοεο, ηοη & ραίΓε, ΜοΓβδίΗίΙεδ
άϊεΐιΐδ 392 Β ; ΓιιΙαπι (βηαηαιη
οευΐίβ νί(1εΙ)3ΐ 392 ε; νοεβΐ
ρορηίιιπι αά ίίικίίεικίαιη νοεεπι
Όεϊ, ίη βε ϊρ?ο ΙοαυεηΙϊε 392 ε ;
ϋειαιτι ε εοείο ΙεδΙαΙηπιπι ΙεβΙ&Ιυτ
393 ο ; Ινραβ ΟηπβΙί ύε εοείο
ΙοααεηΙϊβ 393 ο; ϋεαππ ε^Γεβ-
δυτυπι Ιοεο &<1 υΐείβεεηάυπι
άεπηοηβίΓ&ί 394 ο; ΟηπβΙϊ πιγδίε-
πηπ» ίηηυίΐ 395 α; εα1&παί(.3(εδ
.Τιιάβεοπιιη ρΓΕεόίείΙ 395 ε; ϊάςιιε
&εηί£ΐηαΙίεε, ίη ΙειτοΓεπι ΙοευΙαβ
395 (1 ε ; (ΙίδΙίη^υίΙ ρεεεηΐ» ϊη
ηοπιίηεδ εοπιπαϊβδα &ο ϊπιρϊείΕίε
εΓ§» Οευπι 396 α; διιπίΒπβπι
ϊηεΓερβΙ εααεαηι ϊπιρϊεΐ&ίϊδ Ιβ-
ταείϊ 396 ο, Ηεπι ΗίεΓΟδοΙγπίΒπι,
•ΙηάΒεϊβ 396 ά ; δ&πιαπ&β εΐ
δϊοηΐβ άεδοΐβΐϊοηεπι ρΓβεάίείΙ
397 &ά; ϊάοΙοΙβίΓΒπιπι εοηία-
βίοηεπι 398 α; ΪΓοηίεε ,ΙιιάΉεϊε
ίιτίάεΐ, ίάΌΙο Β&βΙ £γβΙϊ&8 β£εη-
ίϊβιΐδ 398 ε; ηιίηη> εαπι ΪΓοηία
ΪΓηρΙϊεβί 399 β ; εαρίίνίΐβίεπι ρεΓ
δϊ^ηϋπα ηιιάϋΐΒΐίε ρΓΒεπιοηδίΓ&Ι
399 ο ε; νίείηϊβ ιίΓοΐϋΐΐδ δίΐπίΒΠΒε
ΐΓπάεηΙίουβ ΐιτΐάεΐ 400 ο ; εΐ
ΙπυπορπηΓε νείβΐ Ιιιπι Αε^γρίίοδ,
Ιαπι Ρηίΐϊείβεοβ 401 ά; 402 ε;
403 ε ; ΓερΓεΙιεηώΙ αν&ηΐίαπι,
ορρΓεεβοηοηδ ίηίεηίαί ]ικ1ίιππη
405 ε ; ΙβΓβεΙϊ ρίβηείαιη εί
εχηίΐεΓείΙϊΙ&Ιίοηεηι 406 ε ; 407 ά;
ίη Εεείεβίβ Ηεηίεε ΓερΓεηεηιΙΐί
νοί,. Π.
ΚΕΚϋΜ. 713
408 ε; ίίεπι ηγροοπίΒβ οοηίβ
βεπηοηίηυδ ιιίεηίεδ 409(1; εοβθεπι
δρεί ίηάϋπιεηΐο ηυάαηάοβ άεείβ-
τβΧ 410 ά; ίΐεηι ίηνεηίοΓεβ πι&ΐο-
πιπι ε^ϊεΐεηαΌβ 411 ο; τεείοτεβ
ρορυΐϊ αά νϊιΊιιίβηι ηοΓίβίυΓ 412 β;
ϊάοΐοΐαίηαε, εί εοπτιρίΐοηειη
<3εεεπΙ>ίΙ εί ευρρϋείϋπι 413 α;
ίίεπι πιεηάαεί& ΡβεαάορΓορηεί-
Βταη 413 ε; ίίεπι ϋεί ΙοΙεΓβηίΪΒπι
414 ο; Ιποηΐ&ίίοηεπι ηοβίϊυιη,
οοηοηιπι ΙίοεΓίΗΐεπι ρΓΒεάίοίί
416 β ο; ρπηοϊρυπι ΙεΓ&εΙϊΙ&πιπι
Βεευε&ί δ&ενίιί&πη 416 ά; Ρεευάο-
ρΓορηεΙηβ ρβεειη ρΓβεάϋοΒηίεβ
ϊηδεεΙβΙϋΓ 418 β; εοεάεπι ίεηεοπβ
ο!)ΙεεΙθ8 ίη ρΓβεόίεϊΙ 419 ε,
ίίεπι Ηποΐοε οοηίαείοηε 420 β ;
Ώεαππ, ίοηίειη νεπΙ&Ιΐβ πηίευπι
ε88ε «ίΗΓπΐΗί 420 1) ; τεεία ρετ-
νεΓίεηΙεδ, εΐ εαη^ιιίηοΐεηίοδ Γε.
ρΓεηεη«3ίΙ 421 1); ρΓορίεΓ 8&εεΓ-
θοΐυπι εί ΡΓορηεΙβηιπι εεεΙεΓα
8ίοηεπι ι1ε<ο1ί>ίαπ> ϊπ οβίεηάίί
422 ε; ρΓβεάίείΙ βχΒΐΙ&Ιίοηεπι
ΕεεΙεβίΗε 424 α, ΟεηΙϊηπι εοη-
νεΓδΐοηεπι 425 ά, ραεεηι δ&ηεί-
ΟΓαηι 427 ά, εοηΐπίοηιπι ^υδίϊβ-
εΒίΐοηεηι 429 ε; 8ίοηεπι ΒβΙ>γ-
Ιοηϋβ δεΓνίΙατβπι ρΓ»ε(ίΐεϊΙ 430 β;
δεά Γεάεηιρί&πι ίή 431 α; εί
βυρεΓ ηοδΙβδΙ;παιηρη&ΙηΓαπι432ά;
άεδεποίΐ δβπίΒΠβε ηιιπιΐΙϊβΙίοηεπι
433 ε, ΕρΙίΓαΙβε, ΟΗπδΙο ϊηπηδ-
εεηΐε, ^Ιοπ&πι 434 ά, Ιεπιρηδ
ρΓοπαίδείοηίδ, <3ΐτχ ρΓοίεΓεηαΉπι
436 ε; Βοηΐ ΡοδΙοηβ ευΓβπι
πΐΒ^ηίβεβΙ 437 ε; Ιειταπι Νε1)Γθά
^Ιβίΐίο ραδεεηάαπι ρΓβεάϊοίΙ 438 1>;
Γείϊςυίαβ ΙβΓβεΗ ηοη άείαΐυπιβ
ΒίϋΓηΐΛΐ 440 ε ; 442 & ; νεηεβοϊ-
ογοπι, εί δευΐρΐϊΐϊιιηι ρεπιίοίεπι
4υ
714 ΙΝϋΕΧ
ρΓβειΙϊείΙ 445 1ι; ίίβιη Οεί Ιεπϊοίΐε
ίικίίοίιπη 445 ο; ϋειιιη ΐρβαπι
οιιηι ροριιΐο βηο εχροδίιιίβηΐεπι
ϊηάιιείΐ 445 β ; εί αηιβρίώβ
Βαΐααηι εαπι Γε^ε Βηΐ&εη οοηι-
πεΓοϊιιπι ίη ορρΓοοπιιπι ροριιΐΐ
εοιηιηειηοΓ&ηΙεηι 447 β; αιηά
βίΐ ρϊεΐαβ νεΓβ ηιοηϊίπιΐ 450 8.;
ϊηίφΐίΐαΐεπι 3ΐβΙεΓ&ε ΗΟΟίηϊηΒΙιΐΓ
450 ε ; ίηίιμιοί εχίΐίο άενονεΐ
451 ά; Γείί^ϊοδοβ άε ΙειΤΒ ρεπίββε
οοηφίεπΙιΐΓ 453 ε; ιηαΐοϊ ίϊηεβ
εοηιεά'εηάΌβ, υΐ αά Οβοββηι
ΐ8Γ&ε1ί(α8, ρΓβεάϊεϊΙ 456 &; Οεί
ιιΐΐίοηειη ίηενίΐΒοίΙεηι εββε &ίΙ
458 ε ; ρίοβ ηε βηΐβ νεί εΗΠδβίηιίβ
6άαη(, αάηιοηεΐ 459 ε ; ;κ1 1>ιπη
8ρεεΙ»Γ8 ϊαΙ>εΙ 460 ά; ηιοηεΐ
ϊηϊπιίείβ ηε £&υι1εκηΙ 461 ά;
ηΐροίε ίρβί εοηειιίεαηαϊ 463 ά ;
<1ε8εηΙ)ϊΙ οΜϊνϊοηεπι Ιε^ϊΐίιηοπιιη
ίειηροΓε εαίαιηίΐαΐίβ ενεηΙαΓβηα
465 ο ά ; βρε βοηοπιπι ΐη ΟηπβΙο
Εεείεβϊ&ιη ίονεΐ 467 β; ΟεηΙϊυπι
εοηήιβΐοηειη ρΓΒεάίείί 470 ο ά ;
άεηϊφΐε πιϊδεπεοΓάΐΒΐη, ΑβΓΒηΒε
ρι-οηιϊδβ&π), ίη Οηπβίο ρεΓίεεΙβαι
ίη άεεΙαΓαΙ 472 ε.
Μϊε1ΐΗ8, ϊη ΜοηΙε ΕρηΓβϊιη, ΕενίΐΒΐη
εοηάοείΐ αά 8»εεπ1οΙΐηιη ίάοΐοΐβ-
Ιπβε 134 ο.
Μίΐίΐϊα εοείί, ααβ Γείί^ϊοηε νεηεΓ&1&
Λιεπί 131 ε.
ΜίηϊβΙπ, ηιοηΐίΐκΐδ οοιηρ;ιπιΐί 412 ε;
ίίικίαείίΐ ε^εηΐ &ά νεπίηΐεπι ρΓ&ε-
άίεαηάαπι 420 ά; Εεείεβίαε, ηε
ροΙΙιίΒηΙ β&εΓβ, ΒαΊηοηίΐί 609 ά;
Ιαεε ηοη βαα Γηΐ^εηΐεδ, ΙυεεΓηίβ
εοηιρΕΓβΙϊ 683 ά; Εεείεβϊειε,
κα^ίΙΙαε βιιηΐ ϋεϊ 740 α ε ;
εοηΐΓΒ ΟΓβεεοβ ρπιεναΐίάί ίηεηιηΐ
741 1); ίίεηι εοηΐΓβοηιηεβ 741 ά1;
ΕΕΚυΜ. Μ10ΗΛΕΛ3.
αα&πι Ι&Ιε ίϋΐ^εαηΐ 741 ε; Ι&ρϊ-
<ϋΙ>ιΐ8 εοιηρΒΓΒΐϊ 743 άε. [Λ^ΐάε
Αροδίοΐϊ.]
Μϊπιειιία ιηαεΗΐηαε ίΓβηβηΙϊ, βείΐίεεί
αά ίκΐβιη, εοπιρ&ταηΙιΐΓ 369 1>.
ΜΪΓ&ευΙαηι, .ΙοηΗε, ίη εείο βει-ναΐΐ,
ψιί1ηΐ8(1ίΐηι Όευιη ί^ηοι-Ηηΐίουί
ΐηεΓεάΐοίΙε 375 ά; Ίάετα. ϋεϊ
ΟηιηϊροΙεηΙϊβ βγοϊΙπο ΓείεΓεηάαηι
375 ε; εοηιρ&ΓαΙιΐΓ Οπιεεοηιιη
ηίβίοι-ϊαε, ιΐε ΗβΓεηΙε ΐη νβηίτε
ΤπΙοηϊβ 8εΓν»Ιο 376 5; ϊΐεπι
ηιΪΓίίευΙο ίηί&ηΐϊβ ϊη υΙείΌ νϊνεηΐϊβ
376 ε; ϊίεηα ιηίπιοιιΐυ Οηπδΐϊ,
δεπ'βηΙίΒ πιαηάιπη άε ρεεεΒίϊ
ήΊιεΙίΙπιβ 376 ε ; ϊίειη ιηΐτ&ειιΐο
ΟηπβΙί άίβείραΐοδ ϊη Ιβεη βεΓ-
ναηΐϊβ 377 1).
ΜίδεπεοΓάία. ηοΐοεβυδίϊδ ηιεϋοΓ
98 ά; 99 β; νεπι βδΐ ΐρβε
ΟΗπδίηδ 99 1>; 100 β; β& νεΓΒ
εβί, ςϋ88 ϊη^ΓΒΐϊβ εχηίϋεΙαΓ 158 1);
Αε^ρΐϋδ εί ΟαηΒαηίΐίδ ηε^Βΐιιτ.
ρΓορίεΓ ΙβΓΒεΙεπι 159 β ; ϋεϊ,
φΐηηι 1οη§^ι δϊ( 163 αά; Ιηιηιπηα.
Ι^ε^ίβ εοηιρίεΐϊο 172 ά; Όεϊ, β
ηο1)ϊδ ϊηιίίΒηάα 273 ε; ΙαεΙα
εατΐοΓ εβί ϋεο 712 ε.
ΜίβεπεοΓάϊβε νϊβεεΓΒ ςιιί ηκΙ>εηί, ϋ
βεαπι Ιβίεηι εχρεηεηΙυΓ ειιαιιι-
1αΙ>ιιη(ςαε ϊη εοείΐδ 860 ε.
ΜοΒοίΐαε, βηίΐίηιϊ .ΓικΙ&εοηιηι,οοηΐΓ»
.ΙϋάαεοΒ εοη^Γε^αΐί. εί ΒΒπίΒηΒηι
εί ^ικ1^1η^ ίοεάε ΙαεεΓ&νεηιηΙ
236 β; 239 ε; 249 ε; α ρ&Ιτε
Εοί άεδεεη(1εΙ)ΒηΙ 259 ε; ιηοΓ-
Ιιιοηιαι 03β& εοπιοιίΓεηΙεβ, ίιη-
ρίείΒΐϊδ ρΐαβ αυαπι νηΐ^&πβ εοη.
άεηιηαηΐϋΐ- 263 ε ; α Γε^1>υ$
ΙηάΒε, ΙδΓ&εϋβ, εί Ιάαηΐ3ε»ε
νϊεΐί, 3&εΓΪηείυαι βΙγοχ οίΓεΓεΙ)»ηΐ
264 β; πιΐηίβ ιΐΓ^εηΙυΓ 264 1>;
Μ08Κ8. ΙΝϋΕΧ
ίηβ&ηίαε εχρΓΟΟΓβηΐΗΓ 310 ύ;
.Ιπιΐηείβ αίΒίε(Ϊ3 ίηβυΐίαηίεβ οχίΐίο
άενονεηίπΓ 598 I) ά.
ΜοάεβΙΐ ρεΓ ΟγβΙϊβπι ίΐΐυπιίη&ίί,
ϋίνίηΕΐ ιην»ίρπη ρεηείΓ&ηί 196 ο.
Μοάεβίία, ο,υυβ ηαυεβί εοΓαιη ϋοο,
ηοηοΓεδ 535 α.
Μοάϊϋβ, νιιοηεπιοΐιιβ, ΪΓ&β ϋίνίηβε
βί^ηαπι 647 1> ο.
Μοίοοη, ί. ε. " Κεχ ηοβίει·," Μοβοί-
Ιαπιπι ίάοΐοη, α ^ά&είβ ίη ϋεβειΊο
ου11ιΐ8 309 1>; εΐατυπι Ιαρίιίειη ίη
ίΓοηίε ^εΓεο&ί 310 1».
Μοηβ, Εοείεβίβε ηοπιεη, ρΐΌρίεΓ
Ενβηβοΐίί βηοΐίπιίί&ίεπι 424 εά;
ρΓΟ ο,υοάΌηηαπε εβί ίη Εναη§ε1ίο
εχεείβαηι εί βιΛϋπιε 468 <1 ;
" ιιιηοΓΟδαβ," εί ΗίεΓοβοΙγπιαιη
εί δ&πιαή&ιη βί^ηίποΕΟ&ί 659 ο;
φΐο βεηβιι βίί δβίβη&ε ύζαη,
ςιιο ϋεί 686 ο; 687 &1>; Οΐί-
ν3πιπι, ΙεΓΓ&β πιοΐα ΰίβείββυβ
797 ο ; ίίεηι δίοηίβ 797 ά ; ίίεπ»
βΐίί, οοΓάϊβ βείβδίοηεπι 8ί§-ηίποβΙ
798 1)0.
Μοηίεβ, <1ε νίΓίαΙε ετηίηεηίίοπουβ
άίοίιιηι 243 α ; ίίεηι <1ε Όϊδοϊριιΐίβ
Οηπδίί, ρπιεείριιε άε ΒαρίίδΙκ
243 ο ; εχβίοεαίί, πιεί&ρηοηοε
.Ιικί,ιεοπιηι ε&ίαιηίί&ίεβ εχρππιιιηί
252 ο; Απηεηι&ε, Ιοειίδ εχίΐϋ
δβπΐίΐήΐβιπβ 288 ε; 412 β;
Εεείεβί&β Οηπβίΐ ςυ&ηάοςηε βί§;-
ηίίϊεαΐ 352 ο; ρΓΟ τε^ίουβ, εί
ςυίοιίδνϊβ εχοείβίοποαβ 394 (1 ;
ίίεπι ρΓΟ ά'αεπιοηίΐΗΐβ εχεείβίοηοιιβ
395 α ; 560 ε ; ίίεπι ρΓΟ ^άβε-
οπιπι ρπηοίρίοαβ 395 ε; ίίεηι
<3ε Ρηβπδαείβ πιείβρηοηοε άίοίιιπι
412 Ι) ; ίίεπι άε Αροβίοΐίβ 412 ο;
α ΡΐΌρηείίβ ίηνοο»ίί 444 ε ; ρι-ο
οοείεβίίοαβ νίτίαΐίοοδ, πιηηάί
ΚΕΚυΜ. 715
οιΐΓ.ιιη £εΓεηϋοιΐ3, άίείυπι 445 α;
ίίεηι ρ ιό ορίίπααΐίοαβ ροραΐί 445 ε;
οοηιηιοίί, ϋίνίηιιηι γοοιιγ δί^ηί-
ηο&ηί 482 1); ρΓΟ νΪΓΐυΙε &Λΐί
ροίεηίία βπηίηεηΐίοηΙπίΒ 483 αε;
ρΓΟ 8γ绣0£& .Τυάαεοι-υπι άίοίυπι
554 α; εϋϊαιιαηάο ρΓΟ ά&επιοηίουδ
άίείυπι 560 ε; φίαιη ναηιιηι
δίηί, Όβο ΪΓββοεηίε, ρεεοδΙοηΒηβ
ρεΓία^ϊϋΐη 587 ο; ρΓΟ ηηιηάί
ρ&ι-ίίουβ άίείυπι 701 α.
ΜοΓββίηί, ιίΓοβ .ΙικΙαο^ε, Μϊεηαεαε
ΡΐΌρηείΕβ άοηιιΐδ 392 I).
Μογβ, ηιοΓίίβ ίρβίυβ, ρεΓ Οηπδίαπ»
ρΓβεάίε&ΐΒ 187 1> ; 189 ά; 1&1>ει·-
η&ευΐα οπιηία ενοΓίίί 350 ά ; άβ
Γεηονβίίβ ίη Οηηβίο ηοη νβίεί
ΙπηηιρηηΓε 350 ε; φΐ,ιιη βίί
δβηείίβ εχρείεηάβ 520 β; Γεάίνίνο
ΟηπβΙο οοηοηΐε&ίβ. 549 ο; »ο
Αάβπιο ίη ιηυηάυηι ίηίΓοάαείίιΐΓ,
& (ϋηπβίο άεβΙηιίίυΓ 552 ά ; εί
η&ίιΐΓ&Ιίδ, εί βριήΐα&ΐίβ, ΗοβΙίοαβ
Εοείεβίβε ϊηΙεηΙαΙαΓ 806 ά ε.
Μοτ8ΐΐ3, άε δ&ηείϊβ, δαίαη&ιη εοη-
δαηιεηίίοηβ (ΙίεΙιιηι 439 ά.
Μοιΐαοηηη, ββογ», ίη Αε^χρΙο εί
Α33)τί&, ΙβΓ&εΙί ροΐΐαίίο 128 ο ε.
ΜοΓίιιυβ, βεευηάιιπι Ιεε^επι Μοβίβ,
ηοη ίβη^εηάυβ, οροΓαηι πιογ-
ΙυοΓαπι, α1ίο8 ροΐΐαεηίίυπι, ίγριιβ
ίιιίί 645 ο ά ε.
Μοβεβ, & ϋεο νοοβίαβ, τεία^ίί 11 ά;
ίάεο ΓερΓεηεηβαβ 12 ε; ρτορορυΐο
πιεάίβΙοΓβηι ε^ίί 71 ε; 141 ε;
αεοεββιιιη :κ1 Όειιηι άείΓε ηοη
ροίηίΐ 85 β; ρορυΐιιηι βυιιηι,
βείρβαπι άενονεηβ, βεΓν&νίί 142
α I) ; ΟΓεβίηπιε ο^ηβνίβ οαΐίηπι
νείβί 181 ε; ϋεί ρ&Ιίεηίίβπι τεείε
ίηίεΐΐεχίί 253 ε; πιίβίί ηυηίίοβ
αά Γε§ειη Εάοηι 260 β; <1β
4^3
ΝΑΗϋΜ. ΙΝϋΕΧ
ΜαηϊΙϊοηβδ, Ύγτ'ι, Τγπϊβ ηίηϋ ν&ΐβ-
ΙιβηΙ 731 ά, ΡΗϋοδορηίβε, (ΪΓαεεϊδ
ηίηϋ 731 ε.
Μυπ, Νίηϊνεβ, (ΙίΙί^εηίεΓ εηβίοάίΐϊ
499 1>.
Μιιπίδ, βρίηΙοαΙίΙεΓ ρΓΟ ΟηπβΙο
άίεΐυπι 734 1) ε.
ΜαβίοΒ, ίη ΙαεΙα ΐσιροιΐοη» 220 ε;
ϊηορϊοπιπι ϋεο ΐηνίδα 307 ε ; β
Μθ8β ηοη ρΓβεεερΙ» 308 »;
ίη εοηνίνπβ 88πιατίΐ8ηοΓΐιιη ίτε-
ηαεηβ 315 ε.
Μ.γήοα, βγοογ 8^1νε8ΐπ?, 83ΐ&ηαε
ίγρυβ 534 8.
Μγ8ΐ8£θ£ί, άε πιίηίδίπβ Εεείεβΐβε
άίείιιηι 226 ε.
Μγβίεπ», Ρίΐ^βηοΓϋπι ^άαείβ ηοΐα
77 ά; (ΙεδεπρΙβ 77 β; κίοΐοΐβ-
Ιγβπιπι άεδεπρία 115α; πκχίεβίϊδ
ρεΓ Οπιΐϊιιιη βρεΓία 196 ο;
ίηάί^ηίβ ηε^βΐβ, 83ηεΙΪ3 ΓενβΙαηΙιΐΓ
804 β.
Μ^βΙεπϋπι, Οεεοηοηιϊηε 53 ε ; βιΛ
ΙίΙεΓΕ Εε^ϊβ ΙοΙεοαΙ 61 ο ; άε
ϋείίβίε ΟηπβΙί άίείαπι 94 ε ά ;
100 α; ρΓΟ ΙηεαΓηΒΐίοηε ώείαιη
169 ε.
Ν Ν3§εο, ΑαβίΓαΙϊβ ^αά3ε8ε ίηεοίβε,
Ναβοτη, Κβ^εηι Αεη&ο ϊηΙβΓίεε-
ΙοΓεπι, ^ηη «ΙΐΟΓεαι ηβοαίί 18 ε;
19 8; ηοπιεη, ηιπά νεϋΐ 20 ε;
οεεϊδυβ, β£ΐΐΓ3 ΟηπβΙί 21 ε.
ΝβοαεηοάοηοβοΓ, θΓβεοηί εοπιρΒ-
Γ8ΐυ8 121 β; νϊ εί βπηϊδ ΗίεΓΟ-
βοΙ^ηΐΒπι εερίΐ 200 ε ; 490 ε ;
ηυθ8 ρα^-πίΐ νίείΐ, αά ιπιιιηι ρεΓ-
άεοδί 240 ά; ΑπιπιοηίΐΒβ, ίη
ίεπήηβδ βαβνίεηΐεβ, βΐ ϋεο
ΪΓΠ(1εηίε8, βιΛί^ίΙ 262 ε; ΙοΙαπι
υΛβπ» ΗίεΓθδο1)πηαη ίβιτο ν8β-
ίβνΐΐ 282 ε; ϊΐεηι .Τυιίαεαηι
ΚΕΚυΜ. 717
οιηηεηι δυβ)ΐΐ£ανϊΙ 294 ε ; Ιβ-
Γβείεπι οϊρΐΐνιιηι βίκΐιιχίί 433 ά;
8 ϋβο ϊρβο, ίη .Ιυώ\ο;ιηι εχείΐβΐιιβ
βδϋ 508 ε ; ουβΓε " ΙεΓποϋίδ," εΙ
"ϊΐΐαδίπβ," άίεαΙϋΓ 523 ε; βιιο
ίρβίϋδ εοηδϋίο ίϊάεοβΐ 524 & ; α
Μβ^ϊβ Ι&ιηεη (ΙεεερΙυβ ίυίί 524 ο;
ϋίνίηαε νϊηάίείΒε ίηβίΓυηηεηίιιπ]
524 ά ; 528 1) ; ίειϊβ 8ηΐηια1ίυα8
εοηιρηΓ8ΐϋδ 525 β; τείΐ, ρί$εΐΙπΐ8
τερίείο, εοπιρβΓΒίιΐΓ 531 α; ίρδβ
δίΐη ικΙιιΙ,ίΓιιγ ιΊ βαοπήοαΐ 531 ο ;
δ&ίβηαε Ιγρυβ 531 ε; "Αγγο-
§;3ηΙίβ" ηοηιίηε άεδεποίϋιΐΓ 534 ά;
ρΓορίεΓ ίηδαΐίβΐηίβηι εϋρίάίΐ3ΐεπι
38ΐ&η3ε εοπιρβΓΒίαΓ 535 η; 536
1) ά; αη&ε ρ388ΐιπΐ8 εδβεΐ ρΓΒεάίεΙα
542 ά ε ; ηιιοηιοάο εβρίΐνίβ ίπι-
ραάίεε ϊΐΐιΐδεπί 543 ε; νεηΙιίΓα
π)3ΐ& ηε^ΐί^βοβί 544 ε ; ϋΐνϊηοβ
ηοηοΓεβ βίΓεείΒη» δίοί, δεϊρδυπι
ρβΓ(3ϊϋϊΙ 546 ε; επω ΗίεΓοδοΙ^πΐΒ,
νίείηαβ αιιοουβ ιιΛεβ, άείενίί
580 ά; 595 8; ΗίεΓΟβοΙγιηβε
Γείίηυϊβδ υ1ΐίηΐ38 νίηάεπιίαΐ 613 ε;
659 β.
ΝδβυζΒπίΒαη, ίηεεηιΐίΐ ΗίεΓοβοΙγ-
πΐ3ΐη 710 α; 726 α.
Ιάαπΐ3ε3ηι ροδβεδδΐιπ ρΓβεάίεαη-
ΙϋΓ 361 ε.
Νβηυπι, ^υ^I3εοδ ϊη ΟβρίίνϊΐβΙβ βρε
Γεάίΐυβ ίονεΙ)3ΐ 475 ά; Νίηίνβδ
βηρρίϊείυηι, ΓεάίΙαηι .Ιαίΐίΐουιυιη,
πΐ8ί6ΓΪεπι 8ΐΐ3πι ηβΙ)ϋϊΙ 475 Λ ε ;
8 νΐεο Εΐεεβα οΓίαβ 476 1) ; εοη-
χοΙ;ιΐϋΐ- ,ΓιιάΒεοδ, εχίΐϊαπι Αβδγπο-
τυπι ρΓβεάίεεηβ 478 1> ; ϊΐεπι ϋεϊ
γοοιιγ ίηνϊεΐαπ) 6888 οβίεηάεηβ
479 α 1) ά ; άε ΐΓ3ηδίΙα Κυοπ
πίΕπβ εοπιπ)οηεΓ3είΙ ^α(1Β6οβ 480
ο ο ά ; ίΐεηι ^ο^(18η^8 3ανϋ 480 ε ;
ΝΙΝΚΥΒ. ΙΝϋΕΧ
ϊηΙεΓπεεΓε ηοΐεηΐεδ 374 ε ; εΐ
ϋεο άεοίΐ&δ £ΓΕΐΐ3δ άαηΐεβ 374 β.
ΧηζίίπιΐΊ, νοίϋΐη ηοη βεΓναοαηΐ
272 ο.
ΧεΙ)ΐΌ(1, βί^ηϊ&εαΐ Βϋΐινίοηεηι, ςυαδί
ίοδβ» είΐΌυηάαΙ&ηι 440 I).
Νε^Ιϊ^εηΙία, ΐη δ&ει-ίβ πιίηίδΙεηίβ
ίηιρππιί* ϋεο άίβρίίεεί 825 β ;
826 (1.
ΝεπίΓοί, οεΐΐβίοτ·, Βα\3γ\ο-
ηίοπιπι ραΓβηβ 440 ο.
ΝβοιηεηΪΗ, ή£ΐιι°α ηονϊ εΐ ίαΐυή
δ&εειιΐί 241 1).
Νί^ηΙίεβ,Ιβιτοηβ εΐ Ιπδΐίΐίβε βί^ηαιη
216 β; ίάεο Ρει-ββι-υπι εΐ Μεάο-
ππιι Ιεϋίεηιηι ίιηρί'πιιηι εχρπηιίΐ
701 ά.
Νίΐαδ, ύανίϋδ Οεεϊάεηίίβ ηοιηίηαίυκ
322 ά ; πραβ βιιρεΓίΙαεηβ, ίην&-
δίοιιΐβ Αββ^ηοπιπι Ιγριιβ 334 ε ;
εΐ βιΐΓ^εηβ, εΐ βϋΐιβίάεηδ, Αββγ-
ηοπιπι Ιγριΐδ 344 ε.
Νϊηενε, ιιγΙ)8 ΡεΓδίε», Ιειτα βευΐρΐί-
Ιϊιιπι άεβεηρίβ εο Ηίετεπαία 368 β;
ίάοΙοΙαίΓίαε οιηηί, ΑδίΓοΙο^ίαε, εΐ
Μα^ίεαε άεάίΐβ 368 ο ; εΐεεία ϊπ
Ιν ριιηι ΟεηΙίυπι ρει· ϋάεαι βαΐναη-
(Ιλππιι 368 ε ; αά ϋουιη νοεβηΐεπι
ΓενεΓβ», ,ίικίίΐϋί; ϊηιροεηίΐεηΐίοιιβ
ορρηώηο ίαϊΐ 369 &; ααάίίαΓ α
ϋεο, Γεβοηαηδ ίπιρΊοΙαΙειη 369 ο ;
ιιτοβ ηιαμ-ηη, ηοη ηίβί Ιπάιιο
ρεΓοπιοαΙαηάα 381 ε; οεηΐυπι εΐ
νί^ίηΐί ηιϋΐίιι ρ&τνυίοπιπι ηβΐιιιίΐ
389 α; τηαικίί ρεΓ ΟηπβΙαπι
8ει·ν&1ί 1)φιιβ 389 ε ; ιιγοβ ρππια-
πβ Αββγπβ,ε 475 ά ; α ΡΐΌρΙιεΙα
Νηίπιηι ρεπΙαΓ»ρΓ£ΐβύϊοϊΐιΐΓ475ό;
α ϋγτο εαρία 475 ε; βάπιοηείιιι·
ρεΓ εχεηιρία Βαβαηίΐίάΐβ, Οαπηείί
ει Ι,ίυαηί 481 ε; 482 ε; ογοβ
;κ1ιιπγ;ιιηΙ;ι εΐ ϊΐΐαβίηβ 482 ε ; »ά
ΚΕΚϋΜ. 719
Ι'ιιιι(]<ιηιεηΙαιιι Γεάί^εηά» 486 ε ;
α ΡεΓβίδ εΐ Μεάίβ βιιοΐ^εηάα
487 & ; ςυοά ίηόϊ^ηα όε ϋεο
εο^ίΐβΓεΙ 487 ε; 488 β; ϋβΐ
ϊηδίπιπιεηΐυπι 488 &; ηοη ηικίί-
εη<ΐ£ΐ ίη ροβίεπιπι 488 ε; άϊΐϊ-
^εηΙεΓ πιαηίΐ» εί οαβίοάίΐβ 499 1) ;
ϋεο ΐΓβάεηΙε εχρα^η&ΙιΐΓ 499 ε ;
άίνίΐίίδ, ηιαίε ρΗΓίίδ, Βροϋ&Ιυι·
500 ά ; ίηΙεΓ υιΊιεδ αηοίΐΐεΐδ ηαηο
άοιηίηβΐιιι-, ηαηε ίη ιηοΓεπι οο-
Ιυιιιοιιε ΙαηιεηΙ&ΙαΓ 500 ο; ρίβεί-
ηειε, ρΓορΙεΓ ιηαΐΐίηιιΐίηοιη ροριιΐϊ
8ΐιί εοηιρ;ιπιΙιΐΓ 000 ε ; ηίηίΐ-
οηιίηυδ ίεπΌΓΪοαδ ΐΓεηιϊΙ:, ϋεο
υτ^εηΐε 500 ε; ΙαρϊάίοαΒ ρΓείϊοδίβ,
ρΓ&εδεΓίίιη Ιηάίεΐδ, αουηάβοαΐ
501 α; (μι ο βεηβιι 1ΐίΐ1>ί(ααι1υηι
Ιεοηηηι 502 I) ; ήιηάίΐιΐδ άεΙεηόΈι
ρΓ38(1ίεϊΙιΐΓ 502 ο; πιιιγο9 ηίΐΐιυίΐ
ίηεχριΐ{*η&οί1ε8 502 ε ; ο&ρΐϊνίβ
τείειΊ» 503 β ; φΐ&τβ " εΐνίΐαβ
δβη^ηίηυπι" βρρεΙΙεΙυΓ 504 I) ; ίη
Γείίροηε πιεηάαχ 504 ε ; νεηα-
ΐίοηε, ί(1 ε8(, Γ&ρίηα α1εΙ>α(υΓ
505 Ι) ; πιεπίπεί ΙϋΓρεηι ϊη πιο-
άαπι ηιιάαΐ&ε εοπιρ£ΐΓ8ΐϋΓ 506 ε ;
ίη ρΓονεΓΟΪιιπι ναδίαΐίοηίδ νεηίΐ
507 1ι ; ΙοΙ& ρεπίΐ, ηεηιίηε εοπι-
πιίδεΓϋηΙε 507 ε ; 508 ο ; 6ί
νίοίββίηι ^εηΐίοαβ άεΓΪβίο 509 ά ;
είάεπι, ςιιο αΐίοβ ΕίΓεεεΓ&Ι, εχίΐίο
άενοΐα 510 ο; πιβίιιπβ &ευου8,
ίαείΐε άεοϋδδίβ, εοΗΐρβΤΕΐΙϋΓ 51 1 &.;
ϊΐεπι αηϊπιηε ρεπΙϋΓβε 511 ο;
φΐοηιοάο άείεηβ» ίαεπί 511 ε;
ΙυΙείδ 1&(ει*ίοα3 ιηυηίΐα 512 ε ;
οηαηί βρε βαηαΐίοηϊβ ρηναΙιΐΓ 5 1 5 β;
Οηαΐά&εοηιπι ηιείΓοροΙίδ άίείΙαΓ
602 ε ; ίη&ςϋοβίΐ (ΙεβεποίΙϋΓ,
<|ΐΓιρρε ηυ&ε ϊηεοΐίβ ο&ΓΪΙαΓ» εββεΐ
603 & ; ίοεόίβ βηίπι&ΐίουβ η&οί
720 I Ν ϋΕΧ
1:ιη<1;ι ρΓ&εάίοίΙιΐΓ 603 ο; βιτο-
§8ηΙΪ8β&οοϋ8αΙαΓ604 β; ίη ρΒβοιίδ
ίβΓΒΠΙΠΙ Γ6(ΐ80ΐ8 604 ά.
ΝίηενίίΒε, ,ΙοηΒε εΐΒΠίοποιίδ βΐίοηίΐί
382 β; ΟΓβΰιιηΙ οπιηοδ 382 ά,
είδί Μκ^ίεΒε εΙ ΑδίΓοΙο^ΪΒε άε-
όίΐί 382 ε; ρΐΌρΙει· ρι-οπιρίίδδί-
πιβιϊι ροεηίΐεηίΪΒπι, Λάβει» βηΐε-
ροεϊΐϊ 383 8; Οεηΐίαηο εοηνεΓ83-
,Γαπι ρππιίΐίβο 383 β ο; Κεςίδ
ροεηϊΙεπΙΐΒπι ροεηίίεηΐεδ ίπιίίβη-
Ιιιγ 383 ε; ^ιιηΐιιπι Β^εηΙεβ
βίηεεπιπι Ιβικί&ηΐυι- 384 η; ηοη
Ιβπιεη άεΐίείδ ευα ^αηίο βεςιαα-
1)8ηΙ 387 8; ρΐϋβ οεηΐιιπι νί^ίηΐί
ιηΐΐΐίβ ρ&ι-ναΐοηιιη ηβοεπίεβ, 8ει·-
νβηΙϋΓ 389 8 1>; α Ογτο εχριι^ηΒΐί,
νΐΐίΐΐϋδ 8X0118818 6Ϊ εΧΙΙίΐίδ ΟΟΠΠ-
ρ&Γ«ηίοΓ498 ο ά; ςαβιτι ίηδοΐεηΐεβ
ίαεπηΐ ϊη δεοιιηάίβ 499 η, ίη
αάνβΓ8Ϊ8 φκιιη <1ε}εοΙϊ 499 ο ;
βρΙεηάοΓε ΟΓη&ΓηεηΙοπιπι ϊηΙεΓ δε
οεΓΐβ1)ΗΐιΙ 501 3; ηιιίοιίδ δί^ηίδ
εοηΐπΐίοηεπι δίκιηι εχηίΙ>ϋεπηΙ
501 ε ; ΟΙιπδΙί&ηίδ εοπιρΒΓΒΐί
502 8 ; ΙεοηϊΙΐϋδ 502 ο ; ςυοπιοθο
οβρίίνοδ δυο» άίδροδυεπηΐ 503 β;
δΒίβηαπι άενίεΐιιπι ΓβρΓεδεηΙβηΙ
503 I) ; βρί&ϋδ, ίυπιο δΐιίϊΌεΒίίβ
οοπιρΒΓΒηΙϋΓ 503 ά ; ββη^ιιίηε
5&α(1εΙ)8ηί 504 1>, εΐ πιεηϋβεϊ
Γβΐί^ίοηε 504 ά, εΐ νοπΒΐίοηε,
εευ Γβρίη& 505 1> ; ίάεο ρεΓίϊπιϊάϊ
επί ηΐ , άίε ο&ίΒωίΐΒΐίδ 505 ά ;
Μβ£108 άεΙεοΐΒοβηΙ 506 β, εί ϊη
Ιιείΐο υΙεοΒηΙηι· 506 1) ; βηίπιο
εοηήάεηΐεδ, τε πιυ1ϊει·εδ ϋυηΙ:
511 ο; υτοεπι οοδεδδΒπι άΊΙυνίο
ίΐφκιπιηι εϊη^ιιηΐ 511 ε; δοεϊοβ
([ΐκιπι ρΐυππιοδ ηαχίΐίο δυο Βάνο-
οβϋβηΐ, ίηιβίΓΒ 512 I) ; 513 ο;
ρΓορΙετ ηίιηίαηι ι·οη1ίι1εηΙί;ιιη, α
ΚΕΚϋΜ. ΝΪΝΚΥΚ.
ϋεο ΪΓΓΪίΙεηΙϋΓ 512 ε; ί^ηί εΐ
Ιοοιίδΐϊδ θενονβηίιΐΓ 512ά; Ίιπιείιο
ρΙυνίΒ ορρΓεββο οοπιρ8Γ8ΐί 512 ε;
513 η ε ; ροΙεηΐίοΓεβ οιηηεδ
δοπαηο ορρΓεβδϊ, ρππιΐ ρεπεηιηΐ
514 β!)
ΝοοίϋΐΒδ, βρυά •Ιιιά'Βεοδ, ω&χίηιί
ΒβδΙϊπίΒΐΒ 347 ο, βρυά ϋευπι,
ηί1ιϊ]ϊ 348 1) ; νεΓβ, εβί ίη πιοιϊουδ,
ηοη δΐίΐ'ρε δίΐΒ 348 (I.
Νοε, ρεΓ βάεπα ^δΙίίΐεΒίυδ 854 ά.
Νοπιεη ϋίνίηυπι, βο ϊπιρηπδ νίοΐ»-
Ιυπι 268 ά ; 1ε£β Μοδϊδ, ηοη
ηοπιίηηηϋιιπι 320 & ; 8(1 8&1ν&η-
Αατα είνϊΐΒίεπι νβίεΐ 449 ά ε ;
450 1).
Νοπιϊηα, δοηρίιΐΓβε, δΠΒΐη ςιίΒεηηε
ΙΐΒϋεηί δΐ£ηι6ε&Ιίοηεπι 469 ά ;
ρΓΟ ΠΐεΐΤ10Π8, βίνβ §1θΠ8, ροδίΐα
582 ο.
Νονιιπι ΤεβΙαπιεηΙϋηι, ΥεΙεή αυΒη-
Ιυπι εχοεΙίΒΐ 563 ά.
Νοχ, 8 .Ιικίβείδ, ίη οοηδϋϋδ αναπίί&ε
οοηβιιπιεοΒίιιι· 405 ο; 8 Ρδΐϋιηί-
είηε, ίη δυρρΙίεΒηάο 405 β.
Νυοεβ, 1)Γενϊΐ8ΐΪ8 ίνρυβ 181 ο;
ΙβΓ&εΙίΐίβ ίη άεβει-ίο ρΐυνίβηι άε-
ηιίΙΙεηδ, ϋηπδΐϊ ρτΒΐίβπι ίίοιηϊι-
Ιεηΐίδ ίνρυβ 193 ε; 469 ε; ϋεο εβί
αυβδί ρηΐνίδ δυο ρεάΊ&ιΐδ 479 &.
Νϋ5ί1)ΐΐδ, ΡβίπβΓεηΒε εοπιρΒΓΒηΐυι·,
υΐ ςιιί ηιοηΐεηι η&οε3ηΙ ηοη
ηιιηιί ^βεεηίειη ; ίΐεηι ιιΐ ς\ιί
βΐίοδ ΪΓΓί^εηΙ 672 3 6.
ΝυάΒΐίο νεδίίηπι, εΒίΒηιίΙβΙίδ Ινρηδ
507 3 ε.
Νιΐ(1ίΐ88, ϋεο Βΐΐ^ιινβηΐε, &Γπΐ8ΐυΓ8
ίοΓίίοΓ 274 ε; εηρίίνίΐηΐίδ δνπι-
οοΐαηι Βρυά "ΡΓορΗεΙβδ 399 ο.
ΝιιηιεΓηβ, (ΙεηΒπιΐδ, ςαίά δί^ηίδεεί
60 ο; ςηίη&ηιΐδ οαίά 60 ά; δβρ-
ΙεηΒΓΪυβ, α1ιιίηά<εη3ηιΐδ 60 ε.
ΟΡΚΚΛ. ΙΝΟΕΧ Κ ΕΚ υ Μ. 721

ΝγεΐίεοΓ8Χ, ειιπι Ιιοηιίηίΐιιιβ εοπι- ε&εεί, είαυύϊ, Ιαη^υίάΊ, εαρίί α

πιογ8.π ηοη ΙίπιεΙ 603 ε. 1)ε8ίί& 111ο οίΤοΓίΐηιιΐδ 832 α 6 ;
εί. 827 α.
ΟίϊεΓεηΙεβ ηίΙ&ι-ίίΒίε, Γεβρίείεί, αεεί-
Ο ρϊεί, ΙίίαιΙίώϊΙ,ΙιοηοΓϋΙιϊΙ, οεηεάίεβί
Οβκοιβντια, νί» 8β1υΙΪ8 αηίεβ ρΓΒ6- ϋευβ 844 ο.
άίεβίικ 142 ά; 143 ά; 166 1); ΟΙαΉ, Ρι-ορηείίβ, ηα&ε .Ιοδίαε τε-
432 ο; νβΓ» εβί ίη ϋευπι εηβπίαβ βροηάεπί 281 ά.
447 ε ; υρΐίηιιι εβί ίη ϋευπι ρίεΐ&δ Οίε&δίει·, βγΙνεβίΓΐδ, Οεηίίιιηι Ι^ραβ
594 α ; οαπι ουπι ει βπιοΓε ίΓ8ΐπιπι 576 β; 683 ε.
οοηϊυη^εικίβ 594 ο ; νεπιπι Εε- ΟΙεαίΏ, Ηίΐβπΐ&ΐίβ εί βοηιιβ ΙκΛίΙιι-
εΐβδΐαε οπίΒπιεηΙιπη 634 ά; 642 β; άίηϊβ ί_νηι1)ϋ1ιιηι 55 ε ; τα&ζηο ϊη
αεάίίΐε&ηΐίιιιη ίεκιρίαιη ιηεπαοΓβ- ρΓείίο εΓβΙ βραά Αε£)'ρίίθ3 167 ε ;
Ιιιγ 636 Ι) ; ρηβεοηιαι, υΐ ΑοτδηΒε, δβηείί δρίπίαβ α .Γοείε ρΓοππΙΙίίαΓ
εί Νοεβ ίυίΐ §;1οπ8 854 ο. 224 ε.
Οεείάεηβ, ευπι ΟπεηΙε, ρΓΟ Ιοίο Οΐίνβ, (ΪΓΒΐί&ε ίπιείϊίεΓ&ε ίγρυβ
ΐΓϊΐιηάο βυπιίΙϋΓ 718 ε. 193 Β; βρηά δαπιαπίαδ ;ώυη-
θείο, ςα&Γε Ιεπιραβ ΕνΛη^εΙϋ δΐ£- άαοαΐ 452 ε ; ίη βαρρίίείαηι Ιδ-
ηίήεεί 60 ε ; δβηείοδ, εί νείεπβ ΓΕίεΙίδ ρεπίαΓΒ ρΓβεάίείΙαΓ 452 (1 β;
βί Νονϊ Γοεάεπβ δί°;ηίίϊεηΙ 438 ε. ιιίπϋδο,υε Εεείεδίαε 6^υΓ& 683 ε ;
Οεαίί, ^εεΐί, ΐίιηοπΒ ϊί^ηυπι 502 β ; 687 ο; 692 ά; ε-οη&, εδί δχη&-
ρΓΟ δ&ηείίβ, ρΓΒεβεΓίίπι Ερίβεορίβ, £0££ΐ ϋικίίΐουηιιη, β^Γεβίίδ, £8η-
ύίεΐϋΐτϊ 692 & 1> ; εΒΓΠΒΐίυιιι ρεε- ίίυιη ηιαίΐίίικίο 693 ο ά.
εαίοηιαι ροεηβδ Ιαεηί 807 ε. Οΐϊν&πιηι Μοηβ, ίειτ&β πιοία άϊδ-
Οε<ι1ιΐ8, ρΓΟ ίηίεΙΙί^εηίΪΒ ΐηΐεποη βείδβαβ, ΙεπιροΓε Οζί&ε ; ίΐεηι ΟΓϋ-
(ΙίεΙιαπι 666 ε; 678 ά; 771 ε; είδχίοηίβ 797 ο β.
εχεαεεα(υ8 αυίά βί^ηϊβεεί 771 ά; 011& ρει·Λ·&εΐ8 εί &άυ8(α, εοηΐπΐίο-
ϋεί, 8αΪ8 ίηίαεηβ, ϋεί ί&νοτειιι ηίδ δί^ηαιη 502 α.
ίηάίεβί 775 ά. Οη, Αρίάίδ Αε^νρΙϋ ηοπιεη 145 &.
ΟάοΙίΒ, ιιγΙ>8 ϊη εχίΓεππδ ^Ταοαεπε ΟρεΓ&, ϋοηα, εχ ΟΗπβΙί εοηιπιηηί-
ίπιϋηΐδ, α Κοβο&πι αεάί6εα(α, ιιΐ) οηε δνιηΐ 152 ά; 153 β; ε& δαηΐ
Αββγηίδ εηρία 405 Ι). ρΓβεείριιε, Οη&Γΐίαβ εΓ§β ϋειιπι,
ΟόοΓεπ), δρίπΐυ&ΐεπι άΒηίίουβ, ΙΐΒϋί- ίη Ηοηιίηεβ 3υ8ΐί1ίβ 153 ά; 6ηίδ
ΐΒίίοηεηι εί ^ευηάίΐ&Ιβηι ίη ΡβΓβ- ηυηΊΒηαε νίΐίΐε ρΓοροβίίυδ 417 »;
άίβο τεάάεΐ Οηπδίιΐ8 810 ε. βάεπι ηεεεββε εβί βεςνυιηΙαΓ 423ε;
ΟεεοηοηιίΒ, ρΓΟ ΙηεβπίΒΐίοηε 53 ε ; ίη ΟΗι-ίβΙο 3α8(ίβεαί)3 (ι-ίοαυηΙυΓ
226 ο; (1ε Β&ρίίβπι&Ιε Οηπβίί 577 & ε ; ίη Εεείεδία Βεάϋίε&ηάα
228 \> ; Ιηε&πι&Ιίοηίβ, πυΒηίΒ εοηδΐιηαρ(Β ϋεο ]ικ,·πιΐ[1ίΐ 634 ε;
ΒάπιίΓαΙίοηε ά'ιςηα βίί 548 ε ά ε ; εχ ΒυεΙοΓε 8ρίή1α ρΓοεεάιιηΙ οπι-
άεβεπρίβ 570 ε. ηία 637 ε; α,υαηι $ίηΐ ;κ1 δ&1ιι(εηι
ΟίΓεΓεηβ βε ίρβιιιη ϋεο, άίΙί^εηΐεΓ ηεεεβδΒΓΪΒ 722 ε; ββεπβείυηι ϋεο
δεπιίείιΐΓ Ηΐιίπΐίΐιη δϋβπι, ηε ααίά §·Γ8ΐί8δίπινιπι 830 Ι) ; 854 1).
νοι. Π. 4ζ
722 ΙΝϋΕΧ
ΟρρΓβββϊο, ρ&ιιρεηιαι ΓβρΓεηεη<1ϊΙ»ΐΓ
302 ε; 303 8.
θΓ8ΐϊο^υδΐ0Γυπι,ηυ3ηΙϋΐη ν&ΐ6βΐ27(1.
[νίάε ΙηΙεΓεεβδϊο.]
Οτξ&ηΒ., α 1ιε§ε Μοβίβ ηοη 8&ηεϊΙ&
307 ε.
Οπεηβ ΟΗπ8ΐϊ Ιϊΐηΐυδ, ΖοΓοοβοεϋ
ββοποίΙιΐΓ 677 ε ; 704 8; 705 β;
706 ε; 707 &; ευηι Οεεϊίΐεηιε,
ρι-ο (οίο κιιιηάο ΒΐιποίΐυΓ 718 ο.
Οπ^ίηίΒ ρεεεβίυππ 35 ε ; 36 β; άε-
βοηρίιιπ) 53 ε; [νϊάε ΡεεεβΙυιη.]
Οδεβκ, ΡΓορΗεΙβ, φΐο ΙεπιροΓε νίχ-
επί 6 1} ; αϋΗεάΒπι 8 ϋοπιΐηο βί&ί
βοίαιτι τενείβΐβ βεεερϊΐ 10 ά ε ;
ο,αο βεηβη ίοΓηϊεβπ 3ιΐ88ϋ8 11 β;
17 ε; ΐηΙεΓρΓεΙίβ ειΐ)ΐΐδά8ΐη εχ-
ειΐδΒΐίοηε ηοη ε§εΙ 12 1); Ι^ραβ
ΓαΐΙ Οηπβΐί ειιπη ρεεοΗΐοπ1)ΐΐ8
ΓιιτηίΙί&πΙεΓ νεΓββηΙίβ 15 ά; ο,οΒΓε
ηΊίαπι βϋϋπι " ^ζΓεεΓ' &ρρε11&Γε
]ϋ88υ5 ίαεπί 18 β; 19 ε; ο,ιΐΒΓε
ρυεΙΙαηι,'Ά^δα,ιιε-ΜίδεπεοΓάίαπι"
23 8 1) ; ο,ΟΒΓε ΙεΓίϊαιη, " Νοη-
ρορυΐαπι-ιηεϋηι" 25 ά; τε^εείίε-
ηεπι ε&ΓηβΙίδ ΙδΓ&εΙίβ ρπιεάίοίΐ, βρϊ-
πΐιιαίίδ νοεαίίοηεπι 26 Ι) ; 27 & ε ;
28 (1 ε; ίίεηι .Ιικίίΐρ εΐ ΙβΓαεϋδ εοη-
]αηεΙϊοηεπι, βϊνε ηίβίοπεβπι, ροδί
Γεάίίαιη 29 1) ; βϊνε δριηΐυαίεπι ϊη
ΟΗπδΙο 30 α ; ϋίεηι ^ζΓεεΙ, ϊ. ε.
,ΤικΙίοϋ, π^ηυπι, ρΓβεάίείΙ 30 ε ;
ηιοηεΐ ρορυΐυαι ιιΐ βάορίίοηε
ίϊιιίπιιη, ί. ε. Οοηΐίυπι ^ηικΙοηΙ
31 &; ειαηι πιβίτε, Β^πβ^ο^β βεϊ-
Ιίεεί, Ηΐΐ£8Γε _)αΙ>εΙ, ςυβδί β ϋεο
Γερυάϊβηάβ 31 ά ; ε&αάεπι αάυ\-
ΙεΓ8πι ρμΐ'ΗΊΐιΙίΐηι άοεεί, ϊη άε-
8εΓ(αιη ηεπορε «ρίπΙϋΒΐίβ εχϊΐϋ
32 ε; 34 ά; ε]αδάεηι ίηΙεΓ 8πίβ-
ΙοΓεβ δΐιοβ άεβεηοϊΐ ΐ8δεϊνί&ιη 36 8;
εαηύβηι 30 8ΐη&(0ΓΪυιΐδ άεβεΓίΒπι
ΚΕΚϋΜ. 0ΡΡΒΒ8310.
37 β; τεάΪΓε ευρϊεηΐεπι βά ϋειιπι,
βπιοΓειη ε^υβ ρποΓεπι 38 8, εΐ
οιηηϊιιηι οοηοπιηι 8ΐιοΙθΓειη 38 (1 ;
ε&ηάεπι α. ϋεο Γε3εεΐ3πι εί ηα-
<3&{«πι 39 ά; οχηηΐ ΐΒεΐΐΗβ, εί
ίεδίϊβ βυϊδ ρπν8ί8ηι 41 8; ε^αβ-
ό!εηι νίηεβηι ϊη ΙεβΗπιοηΐιιπϊ (1Ϊ8-
ρεΓββηι 42 β; ϊΐεπι ϋευηι ϊάοΐο-
181Π88 ε3ϋδ(3επι ϋΙεϊβεεηΙεΓη 44 β ;
εί Ιρβηαι ε8Πΐ νϊεϊδδϊπι βεάυεεη-
Ιεπι 44 ά ; ΙοφίεηΙεηι Ιβηιεη αά
εοΓ ε_)ΐΐδ 45 β; εί ά&ηΐεπι εϊ 8ρί-
πΐιιβίεβ ϊη ΟηπβΙο ροββεβδϊοηεβ
46 ά ; ρεΓ νβΐΐίβ ΑεηοΓ πψδίβ-
πυπι, οειιΐοβ β^υβ βρεπεηΐεπι 47
ο ά ; 48 8 ά ; εί ιοί ε&ηι ηαπιίΐϊ-
βηΐεπ), βίοαί ϊη (ΙεεεΓίο 49 ο; ε^ιΐδ-
άεπι ροεηϊΐεηΐί&ηι (ΙεβοποίΙ 49 ε ;
εΒίιάειη ρεΓ οεβΙΪ88 ΙεΓΓβε, 5εη1ε8
νϊείηββ, εχεΓεϊΐΒπι 50 ε; ε&η<1επι
ϊη βρε Η&1>ίΐ8η(ειη εετ&ιη Όεο
51 ά; εί ϋεο ϊη ]ιΐδ1ί1ί& εί δάε
(1εδροη88ΐ8πι 53 6; ϋίνίηβε Ογη-
ΙΪ88 ρ1ανΪ8 εί ίΓυηιεηΙο εοεϋ(ιΐδ
άϊ(8(8ηι 54 ά; εί ϋεο Ιρβϊ ρεΓ
Ιεπ-βπι Ιππιμιηπι ρορυΐυαι Ιρδΐιΐδ
8επιίη8ΐ8πι 56 ά ; ρεΓ πΐ)'8ΐεπιιπι
αΐΐεπαβ οαηι βάαΙΙεΓβ εοη3α^ϋ,
ϊΙεΓυιη ΙβΓβεϋβ 8ροδΐ88Ϊ&ηι ϊηβεε-
ΐ8ΐαΓ 57 ά; ρεΓ δ^ιΐΓβω ωαΐίεπδ
βρα(1 βε δεοΓβϊιη βε^εηΐίί, ΙβΓβεΙϊδ,
Ηΐίεη8ΐϊ 8 ϋεο, βίΒΐυιη ίεβοηοΐΐ
59 1>; εαηάεπι ζταύα ρ&υΙίδρβΓ
ρπν8ΐαπι, ηονίδδίπιΐδ &υ(εηΊ άϊε-
1)ϋδ ΓεάϊΙοΓϋπι Βά ϋειιπι 61 ά;
ϋευπι πκΐυοίι 3υ(1ίε&η(εαι ; ρεΓ-
ϋββε 8ΪΙ (1ε ΙεΓΓ8 νεπίΛίβπι, ηιϊ$ε-
πεοΓάΪΒτη, ρίείηίειη ; νί^εΓε ιηεη-
άΒεία, 8(1υ1ΐρπη, ε&εάε$ 63 ο ;
ίάεο βε(αΓ8Γύ εββε ΙεΓΓΒΐη, ειπη
Βηΐιη&ΐίοαδ, ΐ. ε. ευσι ϊηεοΐϊδ ηηϊ-
οιιβευηηνιε βιιΐβ 66 ε; εί 8βεεΓ
08ΕΛ8. ΙΝϋΕΧ
(1θΐ68 βΐ ΡΓ0ρ1ΐβΐ88, ϋβΟ θΙ)1ίΐθ8,
οΜίνίδοεηοΌδ 68 ο ; 69 ο; 8β-
ευηάηιη ηιηΐιίΐιιά'ίηεηι δυ&ηι ρεε-
ο&Γβ ρορηίηηι αίΚπηαΙ, εϊ δβεεΓ-
άοΐεβ ρορυΐί ρεεεαίίδ νεδεί 70 1) ε;
εοβαεηι οοπιεάεηΐ,εδ ηοη ίηιρίεπ
72 β ; ϋεαπι άεβεΓβηΙεδ, 3 ϋεο
ηοη άίη§ί 73 1); 74 β; ρεΓ βγηι-
οο1& εϊ νη-ςαβ άίνϊηΗΓε 74 ε ;
βηρετ εοΐΐεβ Γ&εεΓε ίάοΐίδ 75 ε ;
ίάεο ρεΓ ίοΓηίεαΙϊοηεβ δυβηιπι
ίρβοβ ίοΓηίε&ηΙεδ ΟΒδΗ^&ίοχ ίπ
76 ά; .ΙικΙηιη, υιροίε ϊηΐεΐϋ^εη-
ίεηι, βΙ> εχεηιρίο ΙβΓ&εϋδ άεηοΓ-
Ι&ΙυΓ 78 30; ΙδΓ&εΙεηι ν&εεβε βο
οεδίΓο εοηείΐ8ΐβε εοπιρβΓβΙ 79 ε ;
ΕρηΓ&ίπι, ίάοΐίβ (ΙϋΐΙίΜπη, ρεΓ δυβ
83οπίΐεί& εοηΓαπαεποαιη ;ιίι 80 ε ;
8&ο8Γ(1οΐΊθϋδ ίίεπιηι ^ικϋοϊαπι ίη-
ΙεηΙβΙ, φΐωί ρΓΟ ΐΒφίεο εΐ τειί
ΓαίββεηΙ ρορυΐο 82 ο; άεε1αΓ»1
ΕρηΓβίπι, η ϋεο οεηε εο^ηίίαπι,
ϋεππι ηοη εο^ηοβεεί'ε 83 ο; 84 &;
εϊ (ιιιιι ΙδΓαεΙεπι, ίπιπ .Γίκΐιιπι, 3
ϋεο ϋεοΐίηαηΐββ, ϋευηι ηοη ίη-
νεηΙιίΓοβ 85 3 ; Βεη]&ηιίηο δοΐεπι
βάοΓ&ηΐί ηαίηαΙυΓ 86 ο ; εΐ ρπη-
είρίοιιβ .Ιυιΐιιε, Ιεπηίηοδ ΓΤ3Π8§;Γε-
«ΙίεηΙίοαβ 88 ά ; ηίβ βίΐ ϋεαπι
δΐίπιυΐυιη ίιιΐιιηιπι, ίΐΐί εοηίαι-οβ-
Ιίοηεπι 89 1) ; ΕρηΓβίιη βά τε^επι
^ππι Ιε^αΙοδ πήΐΐεηΐεηι άεπάεί
91 ο ; ϋεαπι εϊ εϊ, εϊ ^άβε ί»η-
<[ΐηιπι Ιεοηεπι ίυίαπιηι πιίηβΙηΓ
93 α ; άοηεε ίη ΟηπβΙο τεάεβηΐ
94 ε ; εοπιπάειπ ΓεάίΙαπι άεδοηοίΐ
94 ε; ίΐεπι ϋεαπι εοβάεπι ΓΟΓε
ΓηίδεπεοΓα'ίβε βαβε ίΓπ^κηιεπι
97 1) ; ΡβεαάορΓορηείΒβ 3αΙεπι
άεπιείεηΐεπι 97 ο! ; εϊ Γηίδεήοοι·-
άΪΒπι,ηοη Ηοΐοεβαδία, ροδίαΐ&ηΐεηι
98 3 ; ΙβΓβεΙίΙίδ ΐΓ3ηβ£Γε88ίοηεπι
Κ Ε Κ ϋ Μ. 723
ΤεβΙαπιεηΙϊ εχρΓΟΟΓ&Ι 99 ε ; ρΓβε-
εϊραε, οη&ε αά Ο&ΐααά πιείαε βαηΐ
ίΐηοηιϊηίΐΐϊοηεκ 101 β; εϊ εβεάειη
8ίείηιίΐ8Γηηι 102 ε; ευ^δ βαεΙΟΓεβ
ΐΓβε ϊααε ρπππίΐΗβ εχρεΓίαΓΟβ βίί
103 ο; τερΓεΗεηά'ίΙ ΙρΓ&βΗδ ιηεη-
άαεΐθ, εϊ ΙβίΓοεϊηί» 105 ε; αυβε
οηιηήι 8 ϋεο τεεοΓάΉΐΒ, εββε άε-
εΙβΓβί 106 θ ; ίη Γαβίεηεϋδ εοβ
βιϊβπι ΙβεΙ&π ο,αεπΙαΓ 107 ε; αί
οϋ1)Εΐηαπι ΕΓάεηΙεβ, αϊ ίεπηεηίαπι
ίεπηεηΐβίοβ 108 β ; ρπηείρεβ &
νίηο ίαΓεΓε &ίΙ 109 ε; εϊ ΙοΙβΓη
άοπηίΓε ηοοίεηι, εϊ τε^εβ εϊ 3α-
(Ιίεεβ 110ο; 111»; εοβάεπι ρ»ηϊ
εχαβίο εοπιρβΓΒί 111 ο ; ίίεπι
εοΐυπιο&ε ϊηβίρϊεηΐί 112 ε; αυίΐιη-
νίβ εββεηΐ τεθεπιρίϊ, βλΙ, πιεηάαεεδ
εΓ&ηι, Ιίοΐάίηοδϊ, εοπί 114ο; ίάοΐ»
νεΓβαβ, βϊεαΐ βΓεαβ, εχίεηΐί 116
β β ; ίη ^Ιβάίο εααεηΐ, Αεργρίο
ΓΪίΙεηίεδ 116ε; 117 ο; ρίεΙ&Ιεπι
δίπιαΐ8η(:ε8, δίοί ίρβίβ (βπιεη τε£-
η»η(εδ 118 8(1; νίΐαίο 8&π)8η8ε
ροραΐαηι βεάιιεεηΐϊ ιηίηβΙαΓ 119 ο1;
ναβί ίηαΐίΐϊ οοιηρίΐΐΉΐ ΙδΓ8ε1επ),
αίροίε ίηΙεΓ §εη1εβ ρΓθ]εεΙαηι
120 ε; 121 ε; εαηάεπι αϊΐ βαδεί-
ρίεηααηι &ά ροεηηηι ε( Γε^ϊουβ
ρΓΪν3ηο1αΓη 122 ε; πια1ΐίρ1ίθ3η(ε8
8ΐ(8ΓΪ3 εϊ ι·ίΐπιεηι εοηιεο'εηΐεβ
ϋευδ, βλΙ, αΙείβοεΙϋΓ 123 1>; 124 ε;
ίίεπι Αε^γρΙο, Αδδγπίδ, εϊ ποαηί-
(ίοηίοαδ εοηίίδΟδ 125 β; 126 3;
ΙδΓΒβΙεπι ΗογΙβΙηγ, ηε §&αϋε8ΐ,
ϋεο ίάο1οΐ8ΐη&3 ε]αβ ρεδίίοαβ
νΒπίβ αΐείδεεηΐε 126 ε; Μεπι-
ρΗίπι εοηία^ίεηΐεδ, εϊ Αε^νρΙϋβ
ίΓεΙοβ, εαπι ϋδ ρεπιαΓΟδ ύεηιοη-
8ΐΓ8ΐ 129 ο; ίίεπι ρΓβεάίείΙ αΐΐί-
οηίβ, ίηδηηίεηΐε Ιαπι ΡΓορΗεΐ8,
Ιαπι ροραίο 131 8ε; ίη ρπηείρεβ
4ζ 2
724 ΙΝϋΕΧ
ίηνεηίΐιη·, ίΙΙ&ςυεΒηΙεδ ροραίαπι
133 ο ; εΐ βεείιιβ ηείβηάιιπι ίκΐ
Οε08&πι εοπιιηίΐΐεηΐεβ 132 β; εϊ
ίπιοΐίοαδ εΐ ανίϋιΐδ άεβειΊί Ιδ-
Γβείεπι οοπιρηι-αΐ 136 ε; βίεπίί-
131ε ηιιιΠοηιιη ραηίεικίιιπι βίΐ
137 ε; εΐ Όεαπι ρΓοευΙ 8θία-
ίυπιπι 138 ο; εΐ υΐεπ εΐ υοεπιπι
ρηιεάίείΐ 3Π(]ίΐ8ΐεη) 139 ά; ϋεο
ίηνίβοβ ε9βε βίΐ ί(1ο1οΐ8ΐΓΒ9 βά
Οαΐ^αΐ 140 ε; εΐ πιάίείΐαδ βίε-
εβίοβ ίπ 141 ο ; ΙβΓβεΙί πιιιΐΐίΐα-
άϊηειη αΐηιππηι εχρΓΟΰΓΒΐ 142 ε;
εΐ Γε^εβ βϊΐ εϊ άείεεΙαίΌδ, νίοΐαίο
ίεβίβπιεηΐο 143 ε; ίίεηι ρεΓε^ή-
ηυιη Αρίάίδ ευΐΐυηι νϊηάϊεβίιιπι ίη,
ρεΓε^πηϊβ δαπι&π&πι εχρα§;η3η-
ίίουβ 144 ε; 145 \>; ίίεηι πιιιηεπι
αά Κε^επι ^πω πιίΐΐεηΐεηι εοη-
ίαβιαπι ίη 146 ε; Ηε^εηι βαυπι
ββπηεηΐο βυρεΓ ΗηιΐΒΠΐ εοπιροΓΗΐ
147 1) ; Αρίηι εαπι ηΙΙλπΙηιβ ρΓο-
3εεΙιιπι ίπ 147 ε; εοΐΐεβ, ίάο1ο]3-
ιπβε δεάεβ, &1) ηοβΙίΒαβ οεεαρβίοβ
ίπ 148 ά; 150 β; νίΐαίο ίηΐΓ&ε-
ΐ8θί1ί Ερίιπιπη εοπιρβπιΐ 150 ο;
3»ι§ο βηΐ^εείιιηι ίπ (ΙεεΙβΓαΙ 151 β;
βεπιίηβΓε ίη 3υ8(ί(ία ηοηβΙιΐΓ
151 ε; ίηίαηίΐβίεπι νίηάεηιίαπ(ε8,
βί Ιηιτίηιΐδ εοη&βοβ ΓερΓεηεηιϋί
153 1>; ΙβΓβεΙί ίρβί ίηΐεηΐ&ί Ρπη-
είρίβ 3α1ηι&ηα ηεεεηι 154 ά ;
Π1Γ8Π8, βίΐ, ΙδΓβεΙ πιαηε ρι·ο)εεΙυβ
β ϋεο, οτενί βοείρίεΙϋΓ 1 56 α ; β
ϋεο <3ί1εοΙυ8, αΙ> Αε§νρΙο νοεβ-
οίΙηΓ 157 & ; ϊ(1ο1ο1βΙγ88, εί 8β1-
ν»ίθΓεπι ηοη εο^ηοδεεηΐεβ, ηΐ&ρα
οοΓΠ^εηάοδ αίΐ 158 & ; 159 ά ;
&ά ϋειιηι εοηνετίί ηοΐεηίεβ, Αβ-
βνηίβ βιιορεϊεηάΌδ 160ο; ϋευπι,
ηοηοΓε βιιο ρην&Ιαπι ίπιβοί 161ε;
Ερηπιίιη αϊ Αάιηα εϊ Ζβοοίηι
Κ Ε Κ υ Μ. 08ΒΛ5.
άείβΐιιπι ίπ 1 62 ά ; πι§·ίεηΙά Ιεοηί
ϋγτιχνα εοπιρ»πιί 165 &ά; Γεβίϊ-
Ιηεηάυιη αΐΐ ίη άοπιηιη βηυιη
ΙβΓαεΙεηι 165 ε ; βΐ Ιειηρίαιη ϋεί
νοε&ίιιηι ίπ 166 ά; Ερηι-Είπι,
ειπη Αβδνπίδ ίοεςίεπι ρειη^εηΐεπι,
νεηΐο ρβκΐ 167 α 6 ; ϋεααι αΐ-
Ιηπιπι εββε ^εοβ 1 68 ο ; ςιιειη
ίη αΙεΓΟ ρΓΕβδοίνϊί 169 Ε ; βΐ
ηιεπιοπβίε ε]υβ ίαΐηηιπι 169 β ;
αά ροεηίΐεηΐίβπι εϊ δαρρίίεαίίοηεπι
ηοι-Ι&ΙϋΓ 171 ε; Οηαηαηαείδ, ορ-
ρΓ88δοποα8 ΙβΓαεΙεηι εοαιραταΐ
173 ο; η&ϋίΙαΙυΐΊΐηι εαηι ϊη Ια-
οεΓηαεαΙίβ άεεΙ&Γ&ί 174 1> ; ϊη
Οβί^βΐ ίπίΓηοΙβηΙεβ ΓερΓεηεηάίί
175ε; ίπϊοΐεί βΐΐβπαπι πιοΐΐίΐα-
άίηεηα 176 ά; ρ&Ιπβ ^ίί^ο\> οοηί-
ΐΗΐβπι ηεροΐίϋαδ ε3αβ ρΓθ1)Γο νεΓίίΐ
176 ε; δϋΐ) τε^ηο ΡτορΙιεΙβηιπι,
ϋβαιη ΙδΓ&εΙί ίανϊβββ βίΐ 178 &;
Κ£68 Ηηηιαηοδ ροβεεηΗ, ϊπιΐιιπι
ίηίββε 178 ο; ΙδΓ3ε1εηι ϋεηην
νεΓαπι ίΐάοΓβηΙεπι ήοΓαίδδβ, ίάοΐα,
ρεπίβδε 179 ο; Λΐίοδ βαοβ ίιηΓηο-
ΙβηΙεπί, εχΐίηεΐιιηι ίπ 180 ε ;
εαηάεηι αάπιοηεΐ <1ε ΟΓεαΙοηβ
ΡΓονίάεηΐία 181 ε; άε τεάεοαρ-
Ιίοηε εχ Αε^νρΙο 182 1> ; <1β
οοηίΐβίε ϋεί ίη (ΙεβεΓίο, εϊ ϊη
Ιεπ·α 8&ηε1α 183 3 I) ; εοηίπι ίη
βαοδ δβενίΐιιπιπ) εββε ϋεαπι, βΐεοί
Ιεοηεπι ααΐ ραηΙηεΓαπι 184 ο ;
ϋεαηι βοΐαηι 8ά3υίθΓεπι ββββ
185 ο; τε^εηι ΙβΓβεϋ εϊ ά&Ιοηι
εϊ αοΐαΐηπι βδβε, ϋεο ϊγεΙο 185 ε ;
άοΙοΓεβ εϊ ρβΓίηπεηΙίαηι ρπιεάίείΐ
νεηΙυΓοδ 186 β; αϊ) ίηίεΓηο Ια-
ηιεη ΙϊΙκΓαΙαιη ίπ, κοαίεο πιοΓίίδ
εχίίηείο 187 ο ; Οηπβίϋηι, Οοη-
8θ1&1ίοηεπι ηιυηάί ρΓ3εηαηΙία(
188 β ο; ςπί κοηί νεηίαβ ααβίηϋβ
ΡΑ6ΤΟΚΚ6. I Ν ϋΕΧ
πιαίίξηα οιηηί» οοηβιπίιΐυπι» 8ΪΙ
189 β ά ; 8&π>8Π3πι άβδοΐ&ικίίΐηι
3ΪΙ 189 ε ; αά εοηνεΓβϊοηεπι πογ-
ΙβΙϋΓ 190 ο ; Οεαπι, ηοη Αβδν-
ΓΪ03, βφαΙοΓετη ίοΓε βΐΐ 191 ά,
ΟΓρΗβηίβ ίΐιηίϋυιη 192 8, βε£Γ0-
Ι3ηΐί1ηΐ5 8&π8ΐοΓεπι 192 ά; εοη-
νεΓβυβ ΙβΓβεΙ, 8ΪΙ, πΌΓεοίΙ υί Η-
Ιΐιπη, υΐ Είο8ηυδ, αϊ οϋν3 193 3 ά;
εΐ υΐ νίηεβ, πιβπιοηαίε ε]αβ ϊη
ΟηπβΙο 194 ε ; αηϊ Ιιιιηιίΐίανίΐ,
ϋοηιίηυδ, εοπιΓοτΙβοΐΙ εαω 195 ε;
εοΓδπι ϋεο απαύυΐαηβ, ΓεΓεΙ ίπιείαδ
^βΐίΐίβε 195 ε; 196 α ά.
Οβεβδ, Κεχ ΙβΓβεΙίδ ιιΐΐϊηιαβ, 30 Αβ-
βγπίδ εβρίαδ εΐ ηεεΐ ιΐδίαδ 9 I) ε ;
Αε^γρΙίοδ ααχίΐίο νοεαηδ, βΐιιΐΐϊ-
ίϊαε βΓ^ιιίίϋΓ 1 12 ε ; 113 β; φΐ8-
Ηβ ίϋεπί, φΐ38 ίβοεπί, ςοβε ρ88-
βαβ ίυεπί 186 ε; 200 β; 708 β.
ΟβΙία, νεπ Ιεπιρίϊ, ββεεΓάοΙίοιίδ ίβΐ-
8Ϊδ οοβΙηιεη(ΐ8 528 &.
Ονεε, Οηπβΐϊ, εΐ είΓευηιείδοβ .Ιυ-
ά&εοδ, εΐ ΕΐΙιηίεοβ ίηείιιάαηΐ 467
ο ; ρΓΟ ρορηίο §εηεΓ8ΐίΙει·, βίειιΐ
οονεβ ρΓΟ Β8εεΓ(1οΙϊΙ)νΐδ, άϊεΐυηι
576 ε ; οεείδίοπίδ, είνεβ, 3υΙ βο
Π081Ϊ0118, 8ϋΙ 8113 ίρδΟΠΙΙΙΙ Π13ηϋ,
εβεδοβ, δί^πίβεβηΐ 758 3 ε; ίη
ΟΗ3η3ηίΙίάε υδο,υε &ά Ονπΐϋ Ιεπι-
ροΓβ, ] ιι χΐιι Ιε^επι Μοβίβ, ρ&8οε-
1)8η1ιΐΓ760ε; 761 β; ςαο δεηβα οο-
δεΓνβΙιΐΓ8ε εββεηί ΟηπβΙυπι 765 ά.
Οζίββ, νιάε Αζαπαί.
Ρ Ρ38εα&, ρ38ΐοηιπι ςηο βεηδη Ιυ^εη-
Ραοιποι, ηοη, βϊ ευιη ίηαρίίβ ραοεπι
ΐηεβηΐ, ΒεβΙί επιηΐ 455 ε ά.
ΡβΐΗοβίίηα, ςυοβ ηΒουεήΐ Ιεπηίηοδ
222 ε.
Ραίβεδίίηί, 3ΐίεηΐ£εη&ε εΓ3ηΙ, βείϋεεί
Οβμρδάοευηι εοΐοηί 348 1) ε.
Κ ΕΚ υ Μ. 725
Ρβηββ, ηιοΓίαίβ ουΙ»ιί ββ εΐηηϊείβ
128 ο; ΙδΓβεΙίΙίδ ρ8Γΐϊείρ8ηΙίΙ)Η3
εχίΐίο εΓβηΙ 128 ε.
Ρβηΐδ, ηοη νεΓδυβ, ΐ8Γ3ε1ίδ εοιτυρ-
Ιίοηεπι δί^ηϊπεβΐ 111ε; δρίπΐη-
&1Ϊ8, εοιιήπηαΐ ιόπΙιι 194 3 ;
351 8; νίνηβ βϊ νίνΐηευβ, ηεπιρε
Οηπβίυβ 211 Ιϊ; 271 ά; 292 ά;
ίη Ευεη&πϋΙία ιΐαΐπ* 224 ε ; ροΐ-
Ιαίιΐδ Μαΐβοΐιίαε (ειηροΓε, Όοο
οΜαίυβ 824 ο ε ; βζγπιυδ, νί-
Ι&ε ριΐΓ&ε εγσιοοίαπ), ί"επηειιΐ3ΐυβ,
ϊπιρϋΓ3ε 825 ο; &1ίο βεηδυ, Άζγ-
πιυβ ΟΗπδΙαιη δϊ^ηίήοβνίΐ 836 ε.
ΡβηΙηεΓβ, ^ηάίεϋ αυβηι εεΙβΓπηιϊ Ιγ-
ρυβ 93 ά ; Αδβνηοπιπι δβενίΐίβε
η£ΐΐΓ8 184 ο.
ΡβΓβοοΙβ, Εζεεηϊεΐίβ, άο ανίδ &εεΓοίδ
254 ο ; φΐοάνίβ ίη ΟΓε οπιηίαηι
νιιΐ^βΐυιη βίβηίπεβΐ 407 8.
ΡβγβοοΙβ, Γοεηβε, άε ΟεηΙίαιη 3Ι3-
επίβίε, ΙδΓβεΙίβ ίηεΓίίβ, ίη1ε11ί§;εη-
633 ε.
ΡβΓβοοΙβε, 3 Ρι-ορηείίδ ρίαπαιηπι
αΒΪΙδίΒε, ι1οεΙπιΐ8ε εβυ83 1 99 ά.
Ρ3Γ8θ1εΙϋδ, ρΓ&εβεηβ Εοείεβίβε εοη-
8ο1&(ογ 640 ο ε.
ΡβΓάβΙίδ, Αδδνποηιηι βΒβνίΐίβε βρηΓ8
184 ο ; Βηίηηβΐ δβΙΐΒίοπυηι 525 8.
ΡΗΓίυπΙίο, ΓαηΙίεΓαπι, ΙβΓΒεΙίΐίβ ς\ο-
ΓΪ8 138 8; ρΓΟ οβίϋ εί οβρίίνϊ-
ΙβΙϊδ όοΐοηουβ (ΙίεΙυηι 186 ο ;
8ρίπΐυ3ΐίδ, ςυίά δίΐ 566 8.
ΡβΓίαβ νίΓ^ίηίβ ^3ηε(&ε ρΓβεΰϊεΙυδ
436 ε; 437 β.
ΙΪ3 252 ε ; άϊνϊίαιη, ςυο βεηβα
ρβϋρεΓεβ 287 ε; 333 ε.
ΡβδβεΓεδ, βαρεΓΟΟΓυηι Ιγραδ 277 ά.
ΡββίΟΓ, Βοηιΐδ, άεβεποίΙαΓ 437 ε.
Ρ88ίθΓεδ, <1ε ρπηείρϊουδ, ςυ88Ϊ ρο-
ρηίαηα ηαε ίΐΐαε β^εηΐίοαδ, άίο
726 ΙΝϋΕΧ
Ιιιπλ 252 ε ; δαιηαπαβ, ηε§1Ϊ£εη-
Ιίαε οοηά'βηιηαΐί 316 ά; Αδβγπ-
οΓαπι βοηιηοΐεηΐίβε εοηνίεΐί 514 ά;
•Γικίαεοπιπι, ςιι&ιη ίυειϊηΐ εΐ Γβρβ-
εεβ, εΐ ϊ^ηΗνί 620 ο ά ; ΙδΓβεΙίβ,
βεάαοΙοΓεβ εΐ ΡδευάορΓορηειβε,
άενονεηΙϋΓ βχίΐίο 746 (1 ε ; 747 ε;
^ιάΒβοπιπι, ίηίαηί, εοηάεπιηΒΐί
756 ά ε ; 758 β ο ά ; Εεείεδίβε,
^εηηβηί, ρΓαεάίοΐί 757 α β ; Ιπαπι
^εηεΓυπι .Ιϋά'βείβ ΟΓβηί, 8βο8γο!ο-
Ιεβ, ,ΤικΙίοεδ, ΙηΙεΓρΓβίεβ 762 (1ε;
οπιηεβ Βπηυΐ ίη ΟηπδΙο ΓοηιοΙϊ
763 ε ; ίηδΙβΓ οεΐΐϋβπιπι ΟοτίδΙο
ίη1τειηεΙ)8ηΙ 764 ε; ψάΐηι* ηνηιΐβ
οοηί υΙαηιιΐΓ, α,ιιίοηδ αιαίϊ 769 ε;
ΓΠΒ.1Ϊ, φΐαΐεβ ίαΐαπ εββεηΐ, ρΓΒε-
(ΙίοΙϋπα 770 αϊ); 771 β; (»1αάίο
α"ενονεηΙαΓ 771 ο ; άοηιεβίίεί, ί.ε.
Αροδίοΐί, ρεΓ ΟεηΙεβ άϋδρρΓ^εηάί
792 ά; ίαΐδί, ηεπιρε .ΙηιίΒεί, ρεΓ-
άεηάί 793 1) ο.
ΡβδΙοΓυιη ο-οηοπιπι νί^τίΙαηΐίΒ βά-
.ίιιναί, ηηιίοπιιη ηε(τ1ί£εηιί8 εοΓ-
ηιηιρίΐ ^Γε^επι 793 ο.
ΡκΙεΓ, ίη 8»ηοΙα ΤπηίίβΙε, ςαβΓε
ρππιιΐϊ ιιοιηίη;ιη(Ιιΐ8 δίΐ 549 (1 ε;
3 βΐϋβ 3ιΐΓε £ΐοππε&ηαΊΐ8 823 ε ά.
ΡβΐΙιιίΓε, ηοπιεη ειι]υ£(1αιη ίη Αε-
£νρίο ρορυΐί 149 ο.
ΡίΐΙίεηΐίη, ϋεί, ίιηίίαικία α ηοοίδ
273 ε; αά νίΐαηι αςίΐ 832 ε.
Ρβίτεβ, ίΙΙιΐδΐΐΈβ νίΓΐιιΐίοιίδ, ροβΙεπΒ
ίηίΐί^ηίβ βαηί ορρΓοοπο 171 ε;
αηΐίαυί, υιηηίΐηΐδ ίΐάεηΐίοιιβ ρβίΓεβ
εΓβηΙ 473 β.
Ρβυΐαδ, οηιηία βε οτηηίοιίδ ίαείί
16 ε; πιίηίδίεποπι βαυπα βιηρίί-
βοβί, 138 ά; βο ίιηρϋδ βερβΓΕΠ
.ϊιιοεί 1 39 & ; ρΓορΙεΓ άίδείρΗπαε
εοππηεη<ΐΒΐίοηειη οοηιπιεηά'αΐυδ
201 ε; ςαοά Ιαρβαπι Ι.ταείβιη
ΚΕΚυΜ. ΡΛβΤΟΚΚί.
άβ&βνβπΐ, 1»υάβ1ιΐ8 207 ο ; ρβΓ
δοηοηίηιη ίη Μαοεάοηί&ιη νοοΗΐυβ
229 ε ; νίβιι ρπνβΐηβ α ΟΙιπδΙο, β
Οηπβίο εατ3ΐυΓ 229 ά ; ηιεηΐε
βεηεχ 229 ε ; νίπιπι ίηεβϊίαπι
δαίΒΐιαε εβδίί^Βηάιιπι ΐΓαάίΙ 268 ε;
β&ρϊβηΐΗβϊιηιιβ άίείΙιΐΓ 275 ε; £εη-
ΐίο·υβ Ιηρίΐιπβ ίηβπηίΐΒίεπι βυαηι
εχρΓοοΓβΙ 275 ά; ϋεί Ιε^αΙυπι
βε 8888 ΒίΕπηαΙ 276 ε ; οπιηε ρπ)-
ρεπιοάυιη νίι-ΐιιΐίβ £εηυδ ίη ΟΗ»-
πΐβίε οοΐΐοεβΐ 331 ε ; οιιπι ΟηπδΙο
επιοίβχυβ 429 1) ; ααίουβ Ιεΐίβ
ηιίΐίΐεηι ΟηπδΙίαηαηι βπηανεπί
440 & ; άίδοίάίΐ νεδΙίπιεηΐΒ, βικίίΐα
ΜβδρΙιβπιία 496 ο ; πϊβΙβ αΐίεηα
ρΓο 8ΐιΪ8 ΙιβουίΙ 519 ε; πΐΒΐίδ δΐιίδ
ΙίβεΓβπ ρεΓ πιοΓίειη νοίυίΐ 520 α.
ΡβυρεΓίΕδ, ηοηιίηί1)ΐΐ8 ίηνίβοβ, ϋεο
03Γ08, Γεάάίΐ 267 &, ά.
Ρβχ, ΙεηαροΓ&Ιίδ, ρΓοπιίδβα 50 ε ;
ςααικίο (ΙβΙβ 51 3 ; βρίπΐυβίϊδ
ίη(ε11ί§;εηάα 51 ά ; ρεΓ ΟΗπδΙιιιη
ίαείΒ 52 ε ; ρΓΕεάίοΙ» ίη ΙεωροΓε
Ενβη^εΐϋ ίυΙυΓΒ 427 ά ; ρεΓ Κο-
ηΐίίπυηι ίηιρεηιιηι ά&(α ετοηΐίΐιιΐί
428 Ι) ; βρίηΐυ&ΐίδ, ίη ΟηηδΙο
1ί(1εη(ίΙ)ΐΐ3 (ΙβΙτιγ 428 ε ; ηοη ίηι-
ρίίβ οοηεεβδα 455 ο ά ; ηεςιιε
ηοη (Ιίΐί^εηΐίουδ ΟΗπδΙυπι 458 1) ;
Ιεηιρίο δεουηάο, ί. ε. ΕεεΙεδίΒε,
ρΓοπιίΙΙίΙαΓ 642 β ; ίη ΟιπβΙο
ίρβο εχααη-εηάα 643 α; 716 ά;
721ο; 722 β ; ίεηιροΓΒΐίβ, άεβ-
ΟΓΪϋίΙιΐΓ ρεΓ ηαπιεπιπι ριιβΓΟΓαηι
Ιϋΐΐεηΐίυιη 716 α; ίίειη ρεΓ ίη-
§Γε(1ίεηΙίϋπι εΐ β^τεθίεηΐίιιπι ηα-
πιεΓαπι 720 ε ; βηΐε ΙηεαΓηαιίο-
ηεηι ηυΐΐα εΓΒΐ 721 & 1) ; ίη βΓοί-
Ιγϊο ϋεί ρεΓΒ^εηάο βίί» 838 α ;
αο ΕΙιβ, ρΓΒεηυηιίο ΟηπβΙί, Γεβιί-
ιιιεηάα 869 ε.
ΡΕκβκευτοκκδ. ΙΝϋΕΧ
ΡεεεβΙοΓεβ, ηοη εςυίβ, Βπηίδο,αε,
ϊ.ιΐνιιΐί οΐ'υηΐ, ίπ ιΓηάίείο 274 1).
Ρεεε8ΐιιπι, ηοαιεη 88επβεϋ ρΓΟ ρεε-
εβίο υΜιιΐί 70 ε ; 206 ά ; ηοη
8βη§;υίηε ρεεαιίυηι εχρίαηάαηι
85 & ; & ΟηπδΙί&ηϊβ εβνεηάαιη,
132 1> ; ρΓΟ ίΐ1ΐ;ιπΙ)ϋ£ άίείακι,
αυίρρε ααβε τηοηαπιεηΐΒ βίηΐ ίιη-
ρίεΙ&Ιίδ 147 ά ; & ϋεο βερ&Γ8ΐ
172 ε; οπ^ίηίδ, ηααπι ροεηΒΠΐ
ηα1)83ΐ 188 α ; ςιαίά Γεποεάϊαιη
188 I) ; 8ΐ δίΐ πιεάίοοΓε, ϋεαπι
ηβοεί ραΐίεηΐεηι, δί ιη:ΐ)θϊ, ιιΐΐο-
τεπα 303 ο ; ηοη οπιηε εβί αά
πιοΓίειη 304 & ; δί 8ΐΙ £Γ8ν·ίϋδ,
8&ηοΐοπιιη ρΓεοεβ ίηβηεδ τεάάίΐ
324 ε ; 8 ΜίεηΒεβ ίηΙε11ί£ΪΙθΓ,
θεΐίεΐιιιη ίη ηοπιίηεδ, ηοη ίη
ϋεαπη, οοπηπιίίδυπι 396 8 ; »1)
Ενβη^εΐίο, ηοη 8 Εε^ε, βπιοΙοπι
412ε; αΙΙ}Τ3ηηη8 ίηδαΐίβηβ Εεείε-
8ΐ8ε, 80 εβ ΓερΓεηεηάίΙιΐΓ 464 β ;
465 & ; ίη ΟηπβΙο βοοΙείιΐΓ 465 ο;
8ϋθπιεΓ8αιη εβί (ραββί ϊη ηιβπ,
ρεΓ ΟηηβΙυπι 472 ο ; 473 & ; ίη
ΟηπβΙο 6(1εηΙίΙ>υβ ΛοΓη&ηάΊιηι
495 Ι) ; τείί, νεί 88^εη&ε Ιοίυιη
ιηυηάαιη ίηείιιάεηΐί εοπιρΒπιΙιΐΓ
531 ε; 537 ο; ίΐεπι ρ§ο εοιη-
ιηοηί 538 ά ; οπ§ίηίβ, ρεΓ ΙγΓβη-
ηίάεπι ΒΒϋγΙοηίοπιπ) ΓερΓεβεηΐΒ-
ίϋΓ, 548 8 ; ίη ΟηπβΙο ρΓορίΐίβ-
ίυπι 550 ε ; 552 ά ; ίη Αά&ωο
εοηάειηη&Ιυπι 552 (1 ; ςοβηΐΒπι
ηβοαεπί ίνΓΒηηίάεπι, ίη ΟηπβΙο
δυοΙ&ΐΒΐη 555 ε ; 556 ε ; 557 ε ;
εοηίΓΒ ϋεί ηβίηΓΒΐη &(1ηΊί88ϋηι,
νεηϊΒΐη ηοη ΗίΛοΙ 592 ά ; τεάί-
νίνο ΟηπβΙο, τηοΓίαοπι εβί 614 ά;
πιυηάο ηηίνεΓεο ίηεηΐηιίΐ 632 & ;
ίη Οΐιπβίο εχευββιιιη 632 Ι) ; ρεε-
εαΐίβ ί^ηοπιηΐίβε βιιΐ ίηίΪΓτηίΐαΐϊδ
ΚΕΚϋΜ. 727
ίηάιαί^βΐ ϋοηιίηυβ 658 ε ; ρβΓ
Β30_ν1οηεπι, ί. ε. εοηίιιβίοηεπι,
εχρππιίΙαΓ 668 Β ; & ϋεο Ιοη^β
ΓβιηονίΙ οπιηεδ 752 3 ; ίη ΟΙιήβΙο
τεαιονεΙυΓ 752 ο ε.
Ρεεε&Ιυηι, οπ§·ίηίβ, πιεηΐίβ εβί ίη£ι·-
ηιίΐβδ 722 ά ; 833 ε.
Ρεάεβ, ίη βεευπίΒίε ροβίΐϊ, εοηβίβη-
Ιίβηι ίη ρϊεΐιιΐε βί§·ηίίΐε3ηΙ 577 Ι).
Ρείΐίδ, βρει, αηϊπίΒε ίηϋυηιεηΐί, ίί^ιι-
Γ8 410 6.
ΡβηιηΐΒΐΒ (ΙίιειηοηίΙηΐδ βίΤεπ-ί εοη-
δϋεΐ3 59 Ι).
ΡεηΙεεοβΙεβ, ϋίεβ, 8 .ΤοεΙε άεβεποί-
ΙϋΓ 227 β ; ρεΓ δορηοηΪΒηι ρπιε-
άίεί& 616 ε ά.
Ρεπίίχ, ον& 8ϋΒ ηοη ρβπεηβ, βίαΐΐο-
πιηι Ιγρυβ 536 ε.
ΡεΓε^πηβΙίο, Η^υβεε νίίβε (Ιιιρίίοί
ρΓΒεηιίο εοαιρεηβΒηάΒ 739 ε.
ΡεΓβ^πηί, ρΓΟ δΒηείίβ, ίη ΙεΓΓ3 εοηι-
ηιοΓβηΙίοαδ, (ΙίεΙυπι 574 ε.
Ρβτ)αηαηι, πΐΒίεο'ίεΙίοηβ ΒίΓεεΙηπα,
ΕβόΓΒ 3ϋοεηΙβ 694 ο"; 696 1) ;
ΟηΓίβΙίεοΙίβ &1>οηιίη8η(}υηι 725 β ;
νείοεί ϊυάίείο άενονεΙιΐΓ 854 ε.
ΡεΓδβε ρεΓ βνηιοοίιιπι οεδΙίΒΓαηι δί^-
ηί(ΐε&(ί 54 (3 ; ϋεο όβηΐβ τε^ηαπι,
Γε£*η8νεπιηΙ 55 8 ; Ιποοβ ρίαπ-
πΐ88 Ικιΐιυίτυηΐ 145 β; ρΓορε 8(1
ΙεΓπιίηοδ ΟπεηΙίβ ροδίΐί άεδεπ-
οιιηΐιη- 280 ά ; ςαβδί εαιη Αβ-
δ^ΓΪίβ εο^αηείί άεβεπουηΙυΓ 514
8 ; ΒΓΓο^ΒηΙΪΒβ οοηνίεΐί 524 8 ;
φΐΒΓε ηί^ΓΟ εοΙοΓβ άεβεΓίρΙί 701
ά; 702 ε.
ΡεΓβεευΙίο, Εεείεβίβε, ί^ηί ριΐΓ^Β-
ίΟΓΪΟ εΟΠφΒΓβΙΐΙΓ 794 3 ο.
ΡεΓβεεαΙίοηεβ, ΕεεΙεβΪΒε ρΓΒεάίεηη-
ίϋΓ 773 ε ά.
ΡεΓδεεηΙοΓεβ, Εεείεβίβε ΪΓΓίάεηΙεβ,
ίη Ιβεηι-νπίΒβ εχεηηΐ 401 ε.
728 IΝΌΕΧ
ΡβΓ8οηβΓ\ιπι ΓβνβΓβηΗβ, ρεΓ Εε^επι
Μοδϊβ ϊηΙεΓάίοΐΒ, α Μαΐβοηϊ»
880εΓάθΐίΙ)118 ο^ϊοίΙιΐΓ 840 1) ο.
Ι'εδίίΐεηΐϊβ, ίυίιΐΓΒ. δβπιβπΒε άεβοή-
οϊΐαι· 318 (1 ; ϊηβεριιΐΐϊβ ιηοτίιιΐδ
319 α ; άοηιίΐ>ιΐ3 νΒΟΐιείΒΟΐίβ 319
β ; Νοπήηε ϋεί 8ί1εηΙί& ρΓεββο
319ο; 320ο.
ΡείΓ» ρΓΟ πιεηΐε ναουα εΐ &αΙ>Ιϊιηΐ
(ΙίοΙιιτη 532 (1 ; ΐη ΟίΓουηιοίβίοηε
8άηϊΙ)ϊΐ&, Ιγραβ Οηπδΐί 559 & : 3
Μθ88 ρ6Γ011888, ΟηΠδΙΪ, ίοΠίϊδ
ΟΓβΙϊβε, Ινριιβ 271 ο ά.
ΡείΓΒ, υιΊ>3 Ιιΐυιικιυοί'υπι, β .ΙυαΒείβ
άεδοΐ8ΐ& 355 ε.
ΡείΓ&ε αυο βεηβυ ΙίςαείβοΙβο 483 ά ;
484 ο.
ΡεΙηιβ, (]ϋ;ιιη νϊδίυηεπι Ικιΐηιοπΐ
12 & ; πι&ηάαΐα ϋεί ιεοιίδ&ηβ,
ΓερΓεηεηάίΙαΓ 13 ο; «Ιυά^εοπιιη
ρηηοίρεβ, ΟηπβΙαπι οοηάεπι-
η&η(ε8, φι» ηάυοίΒ βοοιίδΒνεπΙ
231 ο ; ϋυπήηιηη νίειπι εββε
οοηβίεΐαι· 562 I).
ΡΙιαοεε, Κεχ ΙδΓ&εϋί, τε^ε βαο οο-
οίβο, ί&οΐιΐδ, αιιβε οοπΙγβ .Ια<!;ιιη
ίεοοπΐ 8 ο ε; 92 1> ; 255 1); 391
ο ; 457 ο; 458 β ε.
Ρηβοείηδ, (Ίΐίυκ Μαικαιη. Κεχ Ιδ-
Γβεΐίδ 8 ο.
Ρθ3ηΐ3δί3ε, ρΓΟ ηιπηώιηίϋ δρίεηάοπ-
οϋβ ϋκΊιπιι 567 β ; β ϋεο ί&οΐ&ε,
αυϊά 8ΐη( 745 1> ε.
ΡΙιβγβο, Μβγϊ ΚϋΟΓΟ βυοπιεΓβαΒ,
Ι^ρυβ δΒΐ&η&ε, ϊηίεπιο ΐΒοα βιιο-
πιει·£εηάί 469 ο.
ΡΗβγβο ΝβοΙίΒΟ, ςιΐΒΐϊβ ίιιεπί, ςιίΒε
ΓεοεηΙ 200 ά ; 282 ο ; 293 ε.
ΡΗβπϊβ8ι, Οηπβΐϊ &οοιΐ8ΒΐθΓε3 15 ε;
άοοεοΒηΐ άοοίηηββ ιη&ηι]&ΐ3 ηοπα-
ίηιιπι 58 (1 ; οΓ. 839 1) ; δροηδίιπι
Βοηε^ΒπιηΙ 66 β; ΟηπβΙαπι ρεΓ-
ΚΕΚΙΙΜ. ΡΕΚβΟΝΑΗυΜ.
βεςυεηΐεβ, ΟΒίΒβάίίϊδ οοπιρΒΓβΙί
105 ά; βϊοϋΐ 8§π βεΐΐο «Ιβδοΐ&ΐί.
β Κοπι&ηίδ ρεβϊυπι άβΐί 208 I) ;
ΒνΒηΐίΒε οοηνίοΐί 337 ο ; Ιεηε&πδ
ίΙενονεηΙυΓ 337 ά; εΐ Ιβπιειιΐ;»-
Ιίοηϊ 337 ε ; 8 ροεηίΙεηΙΪΒ &νεΓ8Ϊ,
οη\ΐ3 ρεοοΒίί ηοη ΒπιονεοΒηΙ
406 ά; πιοηΙίΙ)υ8θοπιρΒΓΗΐί412ο;
α δρΪΓΐϊυ δ&(8η&ε βεάυοίϊ, ίη
ΟηπδΙιιπι πιειιώιοοβ ίπιηΐ 414 β;
θυπδδίπαί υιηηίιιηι 484 ε ; οειι
οεΓΒ οοΐΐΐφίεβοεηΐ, οογβπι ϋβο
485 β; Νίηενίύδ, δοπιηο ορρΓβδ-
5Ϊ8, οοπιρ&ΓΒΐί 514 ο ; οΐΒδρηεηιϋδ
δΐιίβ ίη ΟηπβΙιιπι, ΒΒ&νΙοηϊοπιπι
βΓτο^ΒηΙΐΒπι ΒεοαβοβηΙ 543 I) ο ;
ΕοοΙεβΪΒπι ρεΓδεηιιεηΙεδ, ΪΓβε
ϋίνϊηαε οΒίίοειιι ηΒΐιβεηιηΙ 545 ε ;
8α3 ίρδοηιι» ρΓΒεοερΙ» ηϊηϋ οιιγη-
ΙίΒηΙ 594 ο ; βνΒτϊ, ηνροοπίΒε
758 ο ο ; δΟΓίεπι ραοΐϊοβπι ρΓΟ
βιΐΒ ηβοεοΒηΙ 759 α ; ί^ΐβάϊο άενο-
νεηΙιΐΓ 77 11); ίπαρεηΗ βΓβηυηΙϋΐ·,
ΐΓΒάίΐίοηεδ 81183 ρΓΟ ϋεϊ ηΐίΐηίΐιιΐΐί
άοοεηΐεβ 839 1> ; ϊΐεπι Ρπ>ρηεΐ&3
ηοηοΓβηΙεβ 857 ο.
ΡηεΓεζβεί, ΟίΒηΒ&ηΒεοηιιη Ιπουδ,
βΙ) ΙδΓΒεΙϊΐίδ οοηδίιπιρίϊ 270 ε.
ΡΗι&Ιβο, &η(ε ίθοϊεαι βΙΙβγϊβ, ςαίά
δί^ηίβοΒνεηηΙ 813 I) ά.
ΡηίϋδίΒεΐ, §εη1εβ νίοίιΐΒβ οοηΐΓΒ
^ά&εοβ εχοϊΐ&οαηΐ 236 & ; ιιπβ
οιιιη ΙάιιαίΒεϊδ, υτοεβ δΒίοπιοηϊ»
8^5Γ688'> π"1»8 ιίΓδεηΙϋΓ 257 ο ;
•Γυάαεϊβ &ΰΐο(Ϊ3 ΐη3υ1(8ηΙ 594 ε ;
595 Β ο ; 597 ο ; ροειιαβ ά3ηΙ
597 ά; ίυόβείβ ίιτίάεηΐεδ άενο-
νεηΙιΐΓ εχίΐίο 732 ε; 733 ο ε;
8(1 ίΐάεπι οοηνεΓβϊ, ΐπΐιυηί £εη(
^ιίΒεοηιπι 734 β.
ΡηίΙοβορηΪΒ, Ογβ80β 236 ε; [νϊ<1ε
ΟΓΒεοί].
ΡΟΕΝΙΤΚΝΤΙΑ. ΙΝϋΕΧ
ΡΗοεηίεεβ, βιΛ ηοπήηε ΟεΙεηβϊιιπι
άεβεπρίΐ 596 β ; β ΙΛν» άηείϊ
596 ά ; 597 ο.
Ρηοεηΐεϊβ, •Ιιιώιεοππιι ϊη ιηαηυβ
ίτβίΙϊΐΒ 482 β.
Ρηυΐ&β, Κεχ Αββνποβ, ίηνΒαΉ Ιβ-
Γ&είεπι 8 &; 92 η ; 105 1); Ό&-
ηααβεαπι ε»ρϊί, Ιβι-αείϊ ορίίυΐΒΐυβ
145 ά ; Οαΐααάϊΐα», ρηππίϊββ
νϊείοπβε βιίΒε, εβρίΐ 176 β ;
{Γ&Π8]θΓ(1αηο8 βοάυείΐ 200 ά ;
304 ε ; ^ιώιεΒπι αάοΓίυβ, ρεεα-
ηίβ &εεερΙ&, τεάϊΐ 391 ά ;
659 ά.
ΡίεΙββ, αυ&ηι 8ΪΙ ηΐίΐίβ 84 ά ; άεΙεείΒΐ
ϋεαπι 208 ε ; ηοη ϊη 1ε§ε, βεά ίη
(ΙϊβεϊρΙίηΒε Εναη^εΐίε&ε ροΐεηΐϊβ
εβΐεβεί εεπιίΙυΓ 620
Ρίηυβ, ΗίεΙβρηοπεε ρπ> ρπηεϊρϊουδ
ιϋοΙιιΐΏ 755 ε; ρι°ο ,ίικίίΐεοηιηι
εϊνίΐβίε 785 1) ε.
ΡίβεβΙΟΓε», ρΐαηουβ πιοάίβ βι-Ιεπι
ϊΐΐίΐιη εχεΓεεηΙ 530 ε ; 8&§εη38
8παβ ΐϋίκρίίΐιη ββεπβοαηΐ 531 β.
Ρϊβεεβ, (Ιε ^οπίίιΐΐί βγπΛοϋεε άίεΐυπι
67 1); ρΓορΙεΓ Ιπιικϋΐαΐεηι, ρΓΟ
ΒαΙ>^1οηϋβ άΐεΐυηι 165 άε; νυ1§ϊ
ρεΓ ηηιηιίαηι βϋί(αη(Ϊ8 Ιγραβ
581 ε; βΐ πιηΐί βίπιυΐ, εί νοΓβεεβ,
ΟηπβΙΪΒηοηιηι ρΓΒνοπιαι Ι^ραβ
530 α ά ; ν&πϊβ ηιοάίβ εβρί βοΐεηΐ
530 ε.
ΡΙβεεηΙβε, πιείΐίΐαε ϊάΌΙϊβ οΜβΙίΐε
59 1); ίΐεαι πήΐϊΐί&ε εοείϊ 311 ε.
Ρ1&£&ε, ϊη (Ιοιηο οΊΙεεΙί, ο,αίά βϊηΐ
790 ά ε.
Ρ1»ηεΙυ9, & ραπώοΐα (ΚβΙίηξαίΙιΐΓ
407 8 ; .ΙικΙβεοΓϋπι ρεηΐυτοηιιη,
Ιί^ΙίΓνηιίϋ ΟΓΟΒίΟΠΙΠΙ εοπ)ρ&Γ&(ιΐ8
783 ε ε; 784 βΙ>; ίιεπι 8£γϊοο1β-
πικ>, αι1κ)ΐίΙ)ΐϋ βροΐίήίοπιπι 784
οά; α .Ιοβερηο πιειηοΓβΙιΐΓ 785 ο;
νθί. II,
Κ Ε Κ υ Μ. 729
Ιπουηιη, ςα&τε βεοηϊπι ΓαΙυηΐΒ
(ΙεβεηΙιαΙϋΓ 785 ε ά.
Ρΐ8ΐε»ε, Ιαπιοηΐίδ ΓεβοηβηΙεβ άεβεπ-
οηηίατ 305 ο.
ΡΙαυβΙπίΒο, £Γ&νιιΙοπι εί ϊη^επιεηϊ,
ϋεϊ ρ&ΙίεηΙΪΒΐη βί^ηίηε&Ι 273 &θ.
ΡΙοΓβηΙεβ ΓεεϊρϊΙ Οηπβίυβ 806 &.
ΡΠιηιουιη Ιγρυβ ΟηήδΙΐ ϊπιιηοηάίΗδδ
ρυΓ£8ηΙΪ3 698 ο ε.
Ρΐιινίβ, <Ϊ£αΓ8 δΒηεΙϊ δρΐηίαβ 55 ε ;
Ιεπ)ρε8ΐίνβ, νείεπβ, βεΐΌΐΐηβ,
Νονϊ, ΤεβΙβπιεηΙϊ ίγρυβ 96 ε ά ;
ΟηπβΙί ί*νιιιΙ)ο1αιη 97 8 ο ; ίεπι-
ρεβϋνα εί βεΐΌΐίηβ, εί Μοβδίεβε
άΪΒείρΙίη&ε, εί εοηβοΐΒΐϊοηίβ Εν&π-
ςεΐίεβε Ιγρυβ 225 ε; &αΙ άβΐβ,
αυΐ ηε£8ΐ3, ϋπιΐίαε ι νριι» 292 ε ά ;
ταοΧηύηα. εί βεΓοΙϊηα, ηυίά βϊΐ
744 ά ε; ειτ&ηΐϊοιιβ ηε^Βΐητ 745 ά ;
746 & ; ρι°ο εοηβοΐβΐϊοηε δρίηΐυαίϊ
ροηίΙαΓ 746 ε ; ΓενεΓίεηΙίβϋβ ίη
ϋειιαι ρεεεβίοπουβ ρΓοηιί**»
860 8.
Ροεηβ, ϊπιρίοΓυπι παοΓίε άαποΓ 30 ε ;
ηοη ϋεο Ιποαεηϋβ 32 3 ; οιιίοιιβ
ΜΙ άεείίηαΐα 32 ε ; ηκ·<1ίείη»
Βηίιηαε 33 ο ; επί 8ειηρίΙεΓη8
41 β; ΐΓοηδ^Γεβδίοηίοϋδ Γ8ΐίοηεηι
εοη^ΓαεηΙεπι ηβΙ)εί; 462 8.
ΡοεηίΙεηΐίβ, ίβίββ, ίάοΙοΙβίΓβΓηπι,
άεβεΓΪρΙβ 95 8 ; νεΓ8, ηνιοβ ίΓαεΙϋβ
η8θε&( 95 ο ; δϊείπιϊΐΒπιπι 104 ε ;
88ΐα3 υηίε8 ρεεεβίοΓηπι 139 ά;
299 ά; 461 470 β; ηεεεββε
εβϊ ([ΐιαιη ηΊ&Ιυηβεϊπαε ϊη8(ί(η8(αΓ
144 ε; 590 ε; ϋεί ΙεηίΐΒίεπι
πιονεΐ 191 ε; ΙεηίΙβΙε ϋεί ηιονεΓΐ
άεοεί 192 ε ; βΒεπηείαηι ϋεο
^Γ8ΐΪ83ίπιαπι 210 \>; (}ΐι&1Ϊ8 εεβε
άεοε&(, άεδεπρίυπι 218 ά; ςαβη-
ίυπι νβΙεΒΐ Βριιά ϋειιπι 219 β;
ίη εοΓάε εβί, ηοη νεβίΐοαβ 219 ς ;
5 Α
730 I ΝϋΕΧ
& νοίιιρίβίε βερβπιηάβ 220 1);
ροεη&β βΓοβΙ 299 ά; βυρβΓ νεί
ηιϊηίηιί- άεϋεΐίβ α^εηάα εδί 304 β ;
υίηςυε ει ηΐίΐίβ εΐ ηεοεββ&πα
308 I) ; εοηΙεπορίΒ, άΐεπι πίβΙβπι
ίηάαεϊΐ εοηίεπιρίοπουδ 314 ά;
ορίίιηα ε«1 δ3θο&1οηιιη οβδβΓν&Ιίο
3 1 5 I) ; Βΐίαα&ηάο οεηιϊ ροίεβΐ
320 ο ε ; ΪΓβπι ϋίνίηβπι απιοΙΓιΙ
331ο; νίΐϋ Γε^εΙϊοηε οοηΐαηείβ,
βοΐα νεΓβ 384 β ; ϋεϊ, ρτο νοίυη-
ί&Ιε άϋειυιη 384 ε; ΝίηενϊΙ&πιπ)
ρεΓ ΙικΊυιη ^πιεηίοπιπι άεβοπ-
1)ίΐιΐΓ 385 α ; ϊη πηοποα», ηοη
ΙαοΙίΓ^πιίδ 8ο1Ϊ8, 8ΪΙ& 409 ο ;
•Γικίαεοπιπι βεΓ& 460 ά ; 461 & ε ;
ϋεο ΪΓββοεηΙε, 8ο1β βεΓν&ί 587 ο ;
589 ά ; εχ ΙεπΌΓε ρΐεπιποαϋε
ρΓοδοΐβεΐΙιΐΓ 593 ο; ϋεϊ ηιυΙ&Ι
βεηΙεηΙΪΒηι 636 ε ; πιβςΐβ ([ΐκπη
1&εηΓ)>π)38 άε8Ϊά!εΓ3ΐ8 712 β;
φηχη &\1 εΐ ηεοεβδβπβ εΐ είϊϊεβχ
827 & ο ; ηιΐΒΐη ϋεο (Ϊ88Ϊά'εΓ8ΐ&
848 ο ά ; νεπιε ραήΐΒΐίβ ίοηβ βΐ
ρπηοίρίυπι 858 & β.
Ροΐΐυΐίο, φΐαΐίί ίαεπί .Γϋίΐιΐίίβ οπιηΐ-
1)υ8 644 ε ε; 645 8 β; αα&Ηβ 8&οβΓ-
(Ιοηΐηι.1· 645 ε; φΐαΐίβ εχ ορεηουβ
πιοΓίυϊβ εοηΐΓΒΠΒΐιΐΓ 645 ά ε.
ΡοηάεΓΒ ίαΐίβ, βΙ&ίεΓβε, οοηάεπιηΒΐβ
451 ο.
Ρορ&η&, £εηιΐ8 οπιβίυΐί ίάοΐϊβ οΐιίαΐί
59 1).
Ροριιΐιιβ, φΐο δεηδυ ρβΓίυπϋΙ 566 β ;
ο,α&ηίαπι ρεΓ ιη&ΐοβ 88οεΓ<1οΙε3
εοπ-ιιηιρβΙιΐΓ 849 α. [νϊάε Ρπη-
εϊρεβ.]
ΡοηΙίαβ Ρίΐβίαδ, ίη Ιοοο Γ8£Ϊβ ^άαβ»
βΓΒί 763 ά.
ΡοιΊβ, ριΛΙίεβ οοηνεηίεηάϋ Ιοεηβ
301 ά, εΐ ^ϋάίεϋ 303 ο ; ρΓο Ιοεο
ςυ&ιη ηιαχίπαε ραοΐίοοο'ιΐ υ γ 6 46
ΚΕΚϋΜ. ΡΟΕΝ1ΤΒΝΤΙΑ.
ά ; ροιΐββ ΙηίεΓΟπιηι, αϋ8Γβ <1ε Εο-
είεβίαε ίηίιηϊείδ (ΙϊεηηΙηΓ 782 (1 ε.
ΡΓ8ε<3εβΙίηΗΐί, ϋ βαηΐ ο,αοδ ρΓ&εβανϊι
ϋειίδ 820 ε.
ΡΓΒεάϋεΒίϊο, Εν&η^βΐϋ, φκιιη Ιβίβ
άίίϊυδΒ ΛιεπΙ 97 1).
ΡΓαερυΐϊαιη, ρεΓ ηύεηι ^δΙί<ίθ3ηό!απι
351 β.
ΡΓ&εδεϊεηΙίβ, ε&α8& ρΓβεάβδΙϊηΒΐΐοηϊδ
820 1)0.
ΡΓ6068, ;α8ΐοηΐΓη, ϋεο ρΐδοεηΐ 27 ε;
ιη&1α1ϊη8ε, βο βνβηδ ηε^ΙεοΐΒβ,
& ρη8 νεΓΟ οΜαΐΗε 332 ά.
Ρπαρϋδ, 8ΐιο ηοΓϋϊηε Ββε]ρηε£0Γ,
βρικί .Γικίβεοβ νεηεΓ3ΐιΐδ 77 ά.
ΡΗπίϊΙίβε, ΙθΓ0ϋΐ8ΓΪ8 εί 3Γ886, ά&β-
Γηοηίοαδ άβΐ88 1 28 3 ; 1β$τε Μοβϊδ,
ϋεο άβηάβε 128 ο ; α βΒεβΓοΙοίΐοαβ
«ΓυάΒεοπιπι ίηΙεΓεβρΙββ 859 η.
ΡπηείρΒίαβ, βίνβ ροδββββϊο, ΙδΓ&εΙίΐίβ
8<1 δβΓερΙβ, .ΤιιαΙαεϊδ αά ΕρηπιΐΒ
ροΓΓεεΙαΓϋδ ρΓβεάϊείΙϋΓ 362 ο ά ;
ρπιτιυδ ϊηΙεΓ (τεηΐεβ, ί. ε. ΒεΙ)7-
Ιοηίαβ, ΙβΓ&εϋ ίπιροηεηάαδ ρπιε-
άϊοίΙυΓ 430 ο; 431 β; δ3(&08ε
Ι^ριΐδ 432 ο ; ποβ^ηαβ, άε ϊπι-
ρεπο Β3θ)ΊοηϊοΓαιιι (ΓιεΙααι 443 ε.
ΡΓΐηείρΒίαβ, ϊηΓεπιί, ρεΓ ΟΙιπδΙϋΐη
εοηεα1ε8ηάί 484 ο.
Ρπηεϊρεβ, δ3πΐ8Π3ε, ρεββϊπιιιπι βαϊδ
εχεωρίυπα <1;Λ»ηΐ 107 ά; 111 ε;
ρ8πϊ ηοη νεΓδο οοηιρΒΓ&Ιϊ 111ε;
" δεορί" 80 ίηΐυεηάο, (ΙΐεΙί 1 32 ο;
.Τικ1ί«·ϋπιηι, οοηϊ οοηοβ, ηΐϋΐί ηι&-
1θ8 ΓηοΓΟδ ϊηίοΓηΐ3ο;ιηΙ 1 32 ά ;
ΙδΓ&εϋδ, ϋεο ΒνεΓβϊ 141 ε; ηυΙΐΗπι
ρορυΐΐ εαΓΒοα ΙΐΒοεοΕηΙ 142 ά ;
ϊάεο Μοδί άίδβίηιϊΐεδ 142 Β ;
ροραΐί βεάιιο(θΓεδ ει Ι&ςαεί 162 β;
ςυβίεβ Βΐη(, ηααπι βϋ ξΓ&νίδβϊιηαη)
162 1) ; 8ϋΐη;ιπαο, " ΛΙ&Ιυδ δρί-
ΓίΙυβ" &ρρε11&(ί 167 β; ΙβΓ&εΙίβ,
ΡΚΟΡΗΒΤΑΕ. ΙΝϋΕΧ
βοβΙβΓβ ρορυΐο ρΓβείοβηί 1 76 ά ;
Γε^εηι ροδίυίβηΐεβ, βίοι εχίΐίυπι
οίεοβηΐ 177 ε ; ρπιάεηΐίβ εεπιρεΓ
ε^εηΐ 186 ο; ραβΙοΓεβ άϊοΐί ςα&δί
ρορυΐιιιηςυοςυο νε1ίηί:8£εηΙε8252
ε ; δαηιαπειε, οβ Ιυχυη&ιη, ν^οείβ
Β3δ8ηίΐϊάΐδ οοηαρβπιΐί 287 ο; ογο-
άεΐίΐαΐϊβ ίη ρβυρεΓεβ οοηάεπιη3ΐϊ
287 ε; ίίειη ϊηδοίβηΐίβε 288 β;
Ιυχυποβί 316 ά; ρβΐηαπι ηϊηίΐί
ίβείεηΐεβ 316 Β; πι&1ί, (ρκιηι ηο-
οεβηΐ άεβοπρίυηι 316 ο; Ρ&ϊΙοπβ
οβϊοϊιιπι ^επιηΐ 316(3; ηιοάεΓ3-
ίίοηε εχίοΐΐαηΐυι·, <υριτΙ>ία οβάαηΐ
317 1> ; εΙϊοβ βεουιη ρεΓάεηΙεβ,
ροεη&β ώώιιηΐ 317 ο; .Ιυώιυυπιπι,
ρεπίιιπ οιιηι Ιεπιρίο εΐ ϋ11»η
ρΓ»εάϊοιιηΙιΐΓ 341 β ; ρππ-.ί Ιοοο,
ίη ρπηιίβ ρεπίιιπ 342 1> ; ίη ρπ-
πιίβ ρεηοαηΐ 342 ο; δϊπιαπβε,
ο3ΐΐδ3 βΓ3ηΙ εχίΐϋ ρορυΐαπουβ
βιιϊβ, 3(1 ΐάοΐοΐκίπαπι εεάιιοεηΐεβ
410 ά β ; βρεπι 1>οη3Π), αυβδί
ρβΐίειη, ρορυΐο εχΐΓΒηεββηΙ 4113;
Γ3ΐίοηεπι 8οει·ο&ιη ϊρβϊ ΓεάάίΙαΗ
411 ά; ΐ8Γ3ε1ϊ$, ροραίιιππ ηε§1ί-
{*εηΙεδ οοηάεπιη3ηΙιΐΓ 416 ε; ίΐεηι
βεάαοεηΐεβ 417 η; ίΐεπι ορρπ-
πιεηΐεδ 417 ε; Ρ1ΐ8Π83εΪ3 οοπι-
ρ3Γ3ηΙϋΓ 417 ά; ίη Ιοοο ρΒΓεηίίβ,
Είρυά Ρι·ορηεΐ88 η3θεηΙυχ 434 α ;
ιηοηΐεβ βρρβίΐβΐϊ 445 ο; Ιιπκμκιιη
1;κ|Π(Ί!Ν εΓβηΙ ροριιΐο 445 ο ; ίαη-
(]αηιεη(3 βρρείίβηΐυι·, ςυΪ3 τεβ
αΐίεηαβ πιΐοίιιηΐ 445 ε ; Νίηενί-
ίαπιηι, εοπιηο ορρΓεϊδί 514 α;
Ι^ρυβ Ρηαπ33εοΓυηι 514 ο; Ιβ-
ΓΕεΙίβ, Ρίΐίυηι ηοη αάκιίΐίβηΐεβ,
βΙυροΓε 3<ΒοίαηΙυΓ 571 ά; βεηβ
ΓηοΓ8ΐί, εΐ ϋεο εΐ Ηοπιίηίουβ οβγϊ
584 ε ; αιΐ3ηΙιιπι ίη ιιίπιηκμιρ
ρΗΓίεπι νβΙεΗηΙ, εχεηιρίο ηο
ΡΕΚϋΜ. 731
585 3; ΙδΓ&εΙίβ Ιεοπίσυβ ηΐβίβη-
Ιίοηβ εΐ ΓΒρίεηΙίουβ, ίΐεηι Ιυρίβ
ΑΓβοίβε οοηιρηπιΐί 606 ε; 607 ά;
τηβΐίβ ρυηϊοίδ οοιηραπιΐί 784 ε ;
ψιιιηΐιπη πΐ3ΐο εχεπιρίο νιι]§ιΐ8
οοιταπιρβηΐ 824 ο.
ΡΐΌάϊ^ίβ, Οηιοίδχίοηίδ 3 .Ιοείε ρΓβε-
άίοίβ 230 ο.
ΡΓοηιί888, Ενβη^βΐίί, αηίνεΓδϊβ ηο
ηιίηί1)«κ ρ&ΙεηΙ 187 ο.
ΡΓορηεΙβ, 8 Μοβε ρΓΒβάΐοΙιιβ, ίρββ
ΟηπβΙαβ 870 αϊ).
Ρτορηεΐ8β, ΟΓΗΐίοηεηι βιΐ8Πΐ δρϊπΐιιβ
88ηοΐί ΐΐΐοηίΐίε αοοοπιιηοά3ηί 2ο;
αα& οητα δίηί ΐΓβοίβηάί 2 (1 ; Ηίβ-
Ιυηηηι ρ888Ϊπι ΓεδρίοίιαηΙ 2 ε ;
102 ο; 433 ο; υΐπςηε τε§ηο, εΐ
ΙδΓΒβϋ, εΐ .ΙιιάΒε, ίηΙει·ίΊιει·υηΙ 5 ά ;
ϋεί νει·1)ΐιπΐ 3ρρε1ΐ8Γε βοΐεηΐ Αη-
^είαιη 10 3 1) ; αϋο ηιοάο ίυεπηΐ
ϋϊνίη3 Ιαοε ϋίαπαϊηαΐϊ εΐ ϊηΒρΪΓβίϊ
10 ο; 163 ά; 175 ο; 240 ο ;
248 β; 272 οά; 276 ά; 279 ο;
297 1); 382 οο; 415ο; 517»;
532 ε; 552 3 ; 574 8; 608 ά;
658 ο; 818 ά; φΐ3εάΐ3πι ρΓορπο,
(^ιιβεάβπί οοηηηιυηί βεηβα ώοηηΐ
10ά; ϋεο άαοεηΐε, ςνιοβάδηι ίη-
ΙεΓίεοεπιηΙ 14 ε; τεβ ίαΙυΓ38 ηη38ί
ρΓβεΙεπΙββ, βαΐ ρΓβεβεηΙεβ άε8-
ΟΓίοαηΙ 17 ά; 341 ά ; φκπ-ε 3αάϊ-
οϊιιιιι ήβ^ϊΐεηΐ 53 ά ; οοιιΙγβ δβ-
Ιίΐη.ιιιι νίάεηΙϋΓ δϋΓ^εΓε 61 β;
Ιεπιρυβ ςυο οβ883ΐϋπ εββεηΐ ρΓβε-
άϊοΐϋηι 69 ο ; *' ρΓορΗβΙβοβηΙ
Β8β1" 74 ά; ηοη ηϊδϊ ρει·1εοΐ3
ΗΐδΙοήβ, ϊηΐεΐΐϊ^εηάί βαηί 102ο;
ΙοΙθΓ&ηΙε ϋεο, οβεβί 107 ο ; ρΐε-
Γυηπςιιε οοηίειηρίί 3 ροραίο 131 β;
272 ο; 279 ά; 301 ο; 713 1)ο;
δείρβΟδ 80 ίΐηρϋβ η\138Ϊ 80ρ3Γ3Γβ
ϋοΐεοβηί 138 ά; Ποιηϊηϊ ρβΓβο
5Α 2
732 I ΝϋΕΧ
ιι α.1 ■ ι £6ΓεΙ>αηΙ 141 Ι) ; ρει-ίεείβ
ίυΙυΓΟΓυηι ηοΐίΐίβ, αυαδί ίιι1§ιΐΓε
ίΐΐυηαϊηϋΐϊ 163 ά; νεΓοβ ρ1εοϊ? Πΐ-
νίηίβ ϊηΙεΓίεχυηΙ 163ε; άε τεάίΐα
,ίικίαοοπιπι ηιυΐιί 165 α; βΙ> ΟΓε
ϋεί βοΐίιΐδ Ιοαυεο&ηΙιΐΓ 175 1> ;
βάυΐΐβπηί αυϊάΒΐη 175 ε ; αηο
εοηβϊΐίο ο,ιι&εάΒοι &εηΪ£πΐ8ΐίεε 1ο-
ςυ&ηΙυΓ 199 ά; 253 \>; 803 ε;
α ραΓΐίεαΙαηουβ βά αηίτβηι ρτο-
εεόεΓε βοΐεηΐ 223 ε ; ϊη ΕεεΙεβίΒ
πιιιΐίϊ, ΡβιιΙι ΙεηιροΓε 227 ε ; ροβΐ
τε^ηϊ (ϋνϊβϊοηεπι εχΐϊΐεηιηΐ 232 ε;
φΐί βηΐε, φΐϊ ροβΐ, ΟβρϋνίΙαΙεοι
232 (1 ; α Όεο ΓενεΙβίΒ ηοη πιοάο
ΒίκΙΪΓε, βεά εΐίβαι νΐάεΓε όϋευηΐυχ
240 ε; 248 β; 341 Ικ 498 ε;
Βΐίαιι&ηάο 8εηΪ£ΐηαΓίε& οΓβΙίοηε
ιιΙεο&ηΙιΐΓ, πιείιι ρεΓδεειιΙίοηίδ
εοπιριιΐβϊ 253 ο ; εοηΐεπιρίί β
■ΙικΙ&είβ, ςα&πινίβ εοΐΐοαηΐο Οεί
άίςηϊ η&οεο&ηΐυτ 272 οά; βίΙεΓε
3ιΐ8δί 273 ά; 275 ε; 276 β; ρΓΟ
δβηείίδ λαοεηάί, ιιτ,ροίε & ϋεο
δβηείο ιηί88ί 276 ε ; Όεϊ Ιρδϊιιβ
ρεΓβοη&πι ςεΓεοαηΙ 276 ά ; πιϊηί-
τβηΐεβ ίπιρϋδ, Ιειιηειιΐίδ ηιςίεηΐϊ-
οιΐ8 βαρεί- ρΓαεάαηι εοηιρΒΓβηΙϋΓ
277 α ά ; Ιυοϊβ οεΐϋεϊδ εοπιρβΓ&Ιί
278 ε; νοΙιιηΐΒίεπι ϋεί τενεΐ&ΐίίπι
δίΐη η&Ιηιεηιηΐ 279 ε ; παεάϋεί
ρυοίίεί, &1) ΙδΓβεΙε εοηΐεπιρίί, β
ϋεο άείεηβϊ 279 ά ε ; ειιπι ρΓβε-
άίοΐίοηϊουδ ηιαίοηιπι, δρεβ πιείίο-
τε8 πιϊδεεηΐ 284 ε ; εχ ίρββ εβπ-
Ιαίε, δενεΓε ο^αΓ^&ηΙ 297 α ; εχ
ρεΓδοηα δΐια ΙοαηεηΙεβ, ϋεαπι ίπ
βε ΙοαυεηΙεπι ΗίΛεηΙ 297 I) ; ίη
ροΓίίβ ρΓαεάίεβηΙεδ, β ρορυΐο εοη-
ΙεπιρΙί 301 ε ; ηανίβ ρυοίίεβε
^υοεπι&ΙΟΓεβ 301 ε; πίβΙβ ρι-&ε-
άίεεηΐεε, ηοιι εΓεάίΐί 306 α; Ιιοε
ΚΕΚϋΜ. ΡΚΟΡΗΕΤΛΕ.
ιηυηιιβ Ιιηΐιεηΐ, 8(1 ΒβηϊΙβΙεπι ίη-
δβηοδ Γενοε&Γε 327 8 ; ίβίβϊ, ΐη-
ίϋίΐηίΐηηΐΓ νεπβ 327 ο ; εχ ηγβ
νϊνεοβηί 328 ε ; ϋεί, ηοη Ιοςυί,
ηοη ροίυεπιηΐ 329 ε ; 330 & ;
πΐ)'8ΐεπ8 ϋίνίηβ, ρΓΪπιο οεευΐΐε,
(Ιείηάε βρεΓίίιιβ εη8ΐτ8ηΙ 335 ε ;
θεΓεεΙυπ ΙδΓβεΙϊΙίδ ρΓ&εάϋειιηΙιΐΓ
340 8 ; εοηδίΐηιπι πΒβεηΙ (ΙεΙεΓ-
ΓεΓε τη&ΐοβ, ]ϋ8ΐοβ ρεΓδΐΐ3(1εΓε
345 ε ; 390 8 ; πηιΙΙβ βικίϊεοαηΐ,
& ϋεο όϋεΐΒ, ηιυ1(8 &ά ϋεηιη
<1ϊεεΙ)8η(, ρπιεΙεΓ εβ αηβε βοπρίβ
Βΐιηΐ 382 1) ; βεά νεπβδίπΐΒ οπαηΐΒ
382 ε ; οπιηεδ ρΓοροβϊίοπι ϊ^εαι
η&οευ&ηΐ, ΙβΓΒεΙεπι βά ϋειιπι Γβ-
νοεβΓε 390 8 ; ηοη ΐΒΐιΙοΙο^ίαε
εαΐρ&ηάί 391 & ; οπιηεβ ΐάεηι
η&οεηΐ ΒΓ^υιηεηίαπ), ΙεΓηοϋι»
ϋοηιίηί 391 ο; τεβ ροβΐ ιηιιΐΐα
8&εευΐ8 ίίιΙυΓ&δ (&ηςυ&ιη ρταε-
βεηΐεβ ρΓβενΐόΐβδε νϊάεηΙυΓ 415ε;
ρ8εηάορΓορ1ιεΙϊδ εΐ νεπίΒΐβ β*
εοηδ(&η(ΐ8 εαρεποΓεδ 420 ά ε ;
ίϋϊίβ Βΐϋδ Ιεηιροπϋαδ εβάεπι ρΓΒε-
<Γκ·ίΐ1)ίΐηΐ 421 ε ; οηιηί ιηαηάο
ρΓβείϋεαοΒηΙ, ρΓβεδεΓίϊηι ίηιρϋβ
421 ά; β ρΓβεάίείϊοηίοιίδ οοηϊ»
8(1 ίπβίεβ Γ8ρί(1ε ΐΓΒηδεαηΙεβ, ευπι
(ΙΐδΙίηεΙίοηε ίεπιροηιιη ίηΙεΓρΓε-
Ιβηίΐϊ 433 ε ; αιιίβςυε δαΒπι ρβΓ-
Ιεπι ϋϊνϊηί εοηβϊΐίί §;εΓεΙΐ8ΐ 474 β;
8Ηΐ ρεΓ ΙεΓΓΟΓεδ, εΐ βρεβ ήιΙιΐΓΒϋ,
βυΐ ρεΓ Γεδ βηΐε ρεδίΒδ εΐ ρΓε-
βεηΐεβ, αά ροεηίΐεηΐΐβηι νοεβοΒηΙ
474 ο ; ίΓΪδϋουβ βεεεηάυηΐ ί^ηβ-
νοβ, ηϊΐΒτίουβ εοηβοΙβηΙιΐΓ άεδρε-
ΓβηΙεβ 467 & ; ηιιοϊοιιβ εοηιρβ-
πιΐί, (]ϋΗ?ί δοϋ &η(εεεόεη(εδ, ε(
8»ηεΙθ8 ΪΓπριηίεδ 480 β ; ηοη
ρεΓ δε ϊρβοδ, 86(1 ρεΓ 8ρίπΙυπι
8&ηε(ιαη, ρΓ&ε(1ίεεοαηΙ 517 β;
πικκι. I ΝϋΕΧ
αΊιρΚεί βεηδίι ίηΐεΐϋςεηάί 517 Β;
ςυοιηοάο ϋίνϊηίβ οΓβεηΙίδ εχοϊρί-
εηάϊβ 8β8β ίηδίΓαβΓεηΙ 532 β ;
ςιΐΒΓε νίβίοηεπι ϊΐιαιη βεηρίίδ
οοπιπιϊΙΙβΓε ροε&ηΙυΓ 532 β; Γββ
ρεπηιιΙΐΒβ αάνεηΐυ ΟηηβΙί ενεη-
ΐιΐΓΒδ ρΓΒενίάεοβηί 5511); 552 α ;
Ιεηιρυβ ΟΗπβΙϊ εχ»εΙε ρΓβεηιοη-
βίΓ&ΟΒηΙ 552 1) ; νοεεπι ίηΐηδ
ϋίνίηαπι βυδεαίΐαηΐβδ, ευδΙοάΪΒΠΐ
ηβοβΓε ά'ίευηΐΗΓ 574 β ; πιβίϋ
νίάεηάϋ ςιΐΒ6 ρΓ&ενίάεοΒηΙ πιβίβ,
Ιτειηυίββε άίευηΙιΐΓ 574 ο ; ίβίβί,
<1ίδ8ίπια1αη(εΓ ίΐΐυάυηΐυτ, αιιοά
ϋεί δρίπΐυηι βίοι ΒΓΓΟ^&νεπηί
608 1) ο, βϋΒ, ηοη ϋεί, νεΛα
βάεοβηΐ 608 ά, ρΒίεβε εοιηου-
Γβηάβε εοΓορ&ΓΒΐί 609 β; υδο,υβ
3ά δορηοηί&πι .Γικί&είδ ρΓΒεάίεε-
οβηΐ 626 α ; ρΒτΐίευΐΒΐίπι, εεΓίίδ
ίεηιροΗοϋβ, εΐ νβπϊβ ηιοίϋβ ίηδρί-
γ&Ιϊ 658 ε ; &1ίςιΐ8ηάο ρεΓ νίδϊ-
οηεβ 658 ά; εχ ενεηία νεπβοβίί
οοπί βίηΐ, 60ε άί§ηί ηβοεπ (1εΙ>εηΙ
708 β; ρΓβεάίεΙίοηί ευϊηιιε ποα-
)θή βοΐεηΐ ρΓΒεβ^εΓε άεηαοηβίΓΒΐί-
οηεπι ^Ιοη&ε ϋεί 773 ο ; Βδδυπιε-
1)βπΙ νεΛαπι ϋοηιίηί, βο ΟΓε
ϋοηιίηί Ιρβΐιΐδ 818 ά; ίβίβί, νίάε
ΡβεηάΌρΓορηεΙβε.
Ρι-ορΐηςιιί, ϋεο, ηοη Ιοοο, βεά οβπ-
Ιβ16 βηπιυδ 744 Β ε.
ΡΓορϊΐΪΒΐϊο, ρΓΟ ϋίνίηΒ, ροβΐ ροε-
πβπι εχΒε(&αι, πιίβεπεοΓάίβ, ιΐία-
Ιαηα 527 ε ; ρεεο&Ιί ηηΐνεΓδϊ ίη
ΟηπβΙο εβί 550 ο.
Ρι-ορίΙί&Ιοηιιιη ίη ΤβοεΓΠΒεαΙο α,υαίε
ίυεπί, ςηίά βίβηίβεβνεπί 550
ο α1 ε ; 552 ε.
ΡΐΌβρεπίΒβ, πιοΓεβ εοιτιιπιρίί: 183 ά;
ίηιρίοπιΐϊ), ηοηηαΐϋβ Βοπίβ βεαη-
(Ιηΐιιηι 864 α
ΚΕΚϋΜ. 733
ΡΐΌνίάεηΙίβ ϋεί, ΙεπιροΓβΙί» ίη .Ιιι-
(Ιιιοίδ εΒδΙίξί&ηάίβ, άεβεπρίβ 295 ε ;
647 » ; β .Ιικίαείϋ 3βπι εοιτϋρΐίβ
ηε^Β(Β 589 ο, β ΟΓΒεείβ άοείοή-
Βηβ αίΚπηαΙη 589 ε.
ΡπιάεηΙίβ, ρπηείρίοηβ δεπιρετ ηε-
εεβδβΠΒ 186 ε ; εΒΓη&Ιίδ, πιοΓδ εβί
228 ά.
ΡδευάορΓορηεΙβε, εχΐίηείί, ϋεί εβπ-
ίβίβπι ά'βιηοηδίΓΒΟΒηί 97ε; 1011);
ρτορίεΓ ηηπιεπιηι βρίεί» εοπιρβ-
ΓβΙί 98 α ; ίηδΒηίβε οοηνίεΐί, εχίΐίο
άβάίΐί 131 ε ά ; ςυίδα,υβ δίγΐο βιιο
νΒΐίεϊηΒΐΐ βιιηΐ 132ο; ηηίεηία,υε
ίίΐοΐο ηοηηηΐΐί 6ΓβηΙ 133β; ίΐβπιιη,
ιηβΒηϊαε εοηνίεΐΐ 133α!; ΙαοΓο ν&1ί-
είη&ηΐεβ, δβπι&πΐίΐηοε δεάΊιχεπιηΙ
413 β; 414 ά; ρ&εεπι ρΓοηιίΙίεη-
Ιεβ, εοηάειηηΒηΙυΓ 418ε; Ιαεεη
ρΓοπιίΜεηΙεβ, ε&ΐί^ίηί άενονεηΙυΓ
419 η; ενβηΐιι (ίείεείί, εοηΐεπι-
ηηηΙυΓ 420 β ; β 8βΐ8η& Ιοςιιεη-
Ιεβ, ηεεεββε εβί ίβίδο 1οφχ&ηΙιΐΓ
420 ο ; εοΓΓαρΙϊοηϊδ ]ικ1ϊεϊοπιηι
εοηάεοηη&ΐί 423 β; βηΐε εΒρΙίνϊ-
(Βίεπα βεάχιεεοΒηΙ ροραΐηηι πιεη-
(ΐΒεϋδ 636 ο ε ; α ϋεο Γορικίίηΐϊ
εΐ ά&ηιη&Ιί 637 & ε ; φίβε πιβΙβ
ροραίο ίη(ιι1εηη( 745 ά ε ; 746 α ;
ςιΐ88 ρ&83αη εΓβηΙ, ϋεο οβεηβο
746 ά; 747 ε; η^ροεπίβε 8ΐ-£ΐι-
υηΙιΐΓ 788 8 ; β .ΙηάΒείδ ρπηιο
&εεερΐϊ 788 ε ; ροδ( Ιηε&Γη&Ιΐ-
οηεηι εν&ηαεηιηΐ 788 ά; τεεεηΐϊ-
οποαβ Ιεηιροποπβ ηοη εεδεηΐ Ιοίε-
ΓβΙϊ, &ενί ιηείίοπδ ΒΓ^υιηεηΙυπί
789 ο ε ; ρτορΙεΓ ίτΒΐ^πιεηΙαηι
ρ&ηίβ ΒεάαεεΓε βοΐεοβηΐ 790 α ;
ρεηΙηΓΪ, 1ιΐ£εη1ε8> θεβεηοιιηΙϋΓ
790 Ι) ε.
Ραεπ, ίη ρΐΒίείβ ΙαάεηΙεβ, ρβείβ ά!ε6-
επρΗο 716 8ε; βρίπίαβΙίίεΓ άε
ΗΚδυΚΚΕϋ'ΤΙΟ. ΙΝϋΕΧ
616 β; 621 ο; Γειηίδδίοηεπι
ρεοοαίοπιπι δί^ηίίΐο&Ι 621 ά;
(ΙεδεπρΙιΐδ 627 8 ; Κεάεπιρίίοηίδ
ρεΓ Οηπδίυηι Ινριΐδ 752 ά ; 753
βΙ>; 754 ο.
Ιΐε§;επι, Γε^ΪΒΐη δίΐη ΓΒρΐεηΙεπι,
ριιηίΐ ϋευβ 7 ο.
Κε^εηεΓβΙίο, ρεΓ δαοηιπι ΒβρΙϊδηΐΒ,
εβεείβ 29 & ; 465 I) ; βρΐπΙιΐΒΐίδ,
Εοο1εδΪ8πι δροηββπι οοείεδίϊ
δροηβο ρ»Γ&1 205 ε ; $ρίπΙα&1Ϊ8,
ρβΓ δεειιικίιιπι Αάαπιυπι άβΙιΐΓ 228
ο; ίη ΟηηβΙο, ρΓβεάΐεΙβ 434 ά;
ρεΓ δρίπΐϋδ δ&ηείί " ϊηδαίϋει-
Ιΐοηεπι" 496 β; ρεΓ δρίπίαηι,
πβΙιιγβπι ΓείοπηβΙ 553 1); ρεΓ
ΐΓΗΠδίΐΐΙΐη ΚΐΐΙ)ΓΪ Π1&Π8 ρΓ»ε£-
^ΟΓβΐΒ 563 ε; ρεΓ δρίπΐιιπι,
(Ιείεοΐαΐϊο δαηοΐίβ 622 ε ά ; βρίπ-
ΙτΐίΐΗβ αυίά 8ΐΙ 773 &1) ; αιΐΒΐίβ
ίηεπί .Γικίϋυυππιι, ΟΓβεεοπιπι,
εΐ εοπιηΊΐιηίδ 787 β 1) ε; ΟΓεβΙιΐΓΒε,
ροβΐ .ΙικΙϊεΗίΓη βυρΓεπιυπι ρΓβε-
(ΙϊοϊίιΐΓ 800 ε.
Κε^εβ ΙδΓβεΙίβ, ίάοΐοΐ&ΐπβε ΑγοΙπ-
Ιεοίί 82 ε ; ρορυΐο εΓβηΙ αυβδί
Ιαςαευβ 83 α; 89 β; Ιεηηίηο»
ΙπιηδΓεΓββαηΙ 89 β; νϊΐιιίοπιπι
οιιΐΐιιπι ίρδϊ ίηνεηεπιηί 405 α;
00Γηϊ1)ΐΐδ ι.·οηιρ<ιπιΙί 664 ά ε;
ΙεαιροΓε Οηπβΐί .Τιιά&οίϊ άείε-
ίΐταιιΐ 763 ε ά.
Κε^ηιιπι, .ΙικΚιο εΐ ΙδΓ&εϋβ ροδί
^8ρι^ν^ι8ιε^η οοηϊϋηείηπι 156 ε;
ΙβΓβεΙϊδ, ίη ϋΐιπδίο, υί βηΐε
διιιιίειη, ΤηεοοΓΒΐΪ8 435 1).
Κβ^ιιΐβ, ρΓο βενεηΐβίε ϋΐνϊηϊ ^<1ϊοϋ
άϊείαπι 456 ο; 457 ά.
Κβηοϋο&ιη, άεοεπι Ιπβυ» αΐίοηκΐ
4 Ι).
Κείβρδϋβ, αα&πι βϊΐ 0Γε<1εηΗΙ)ΐΐ8 ρεπ-
ευίοδίιβ 865 ε.
ΚΕΚυΜ. 735
ΚεϋοΙί, ρΓο «Γικϊβεΐδ, ροδίεπβ ^οοΐ)
439 ά; 440 ε; άε άίδοϊραΙΪΒ
ΟΙηπδΙί άϊεΐυπι 441 β.
Κε1ί§ϊο, νεΓ8 εβ(, ρααρεποαβ βΙιιάεΓε
267 8.
Κείί^ίοδϋδ, ε ΙεΓΓ& ρβΓϋί, βυοΙοΓε
Μϊοη868 454 ά.
Κε1ίααΪ8ε, <Γι»ά8εοπιπι, ΓιιίιΐΓβε ρΓ8ε-
(ΙίεϋηΐιΐΓ 598 1) ; 599 ο ; ΙβΓβεΙϊδ
ΠΗ8εΗεοΓ(1ί8πι βάΐρΐβοεηΙιΐΓ 721
οε; εΐ εχ .111(38818, εΐ εχ ίΐίΐεΐϊουδ,
&ά βηειη, βεΓνβηάβε βυηΐ 796 8 ο;
ϊηιρΐοΓϋΐη, ηά βάεπ) εοηνεΓββε
809 ά ; βά βάοΓβηάϋπι ΒδεεηάεηΙ
810 α; βρϊπίαδ νΐτϊ, άε ιιχοΓε
(ΙίοίΙυΓ 846 β.
Κεπιΐδδϊο, ρεεε&ΙΟΓϋπι ρΓ&επιοη-
8ΐΓ8ΐϋΓ 617 ε; 618 I). [νίάε
Κεάεπιρίϊο, ΡεοεβΙαπι.]
ΚειηηΊΟΐι ρεΐΓ8 φΐ8ε<ΐ8ΐτι ϊη δοΐίΐυϋίηε
ΑυδίΓβϋ ^άβεβε 804 (3.
ΚερεΙίΐίο, τεΓυπι υίίΐίυιη ηοη ηο-
ΙεβΙα 442 8.
ΚερΓο1>8ΐϊο, άεΙβρδΟΓυηι ςυβε δίΐ
723 ε.
ΚερΙίϋβ, άε ίτβιιάε Ηοιηϊηααι β)ίΐη-
οοΐϊοε (ΙίεΙιπη 43 8; 50 ά;
67 8.
ΚερικΙί&Ιϊο, ιιχοπιπι, .Γαύαυίί ρεΓ-
ηΊΐ888, β ΜίΐΙίίοΙιία ΓερΓεηεηάίΐιΐΓ
846 1)0.
Κεφίϊεβ, ϋεϊ, <}οκ1 βίΐ 730 ά.
ΚεβροικΙεΓε, ϋεο, ηαίά δίϋ 594 & &.
ΚεδϋΓΓεοΙίο, ΟηπδΙϊ, ςηίά είΓεοεπΙ
22 ε ; άε80ΓΪρ(8 30 ε ; άίε οε(&νο
εοηΐί^ίΐ 90 ά ; ιμΐίΐηι ηοίηβ ν&Ιε&Ι
96 I) ; ηοβίΓβ, ιπυηυδ & ΟηπβΙο
άβίαηι 99 ο; 101 β; ϋοπιίηί,
ςιιο βεηδίι εχρεο(αη(]8 εΓβΐ, ϊη
ΙεβΙίπιοηϊϋΓΓΐ 613 ε; 8 τε(1ϊ(υ
«1ικΐ8εοπιπι ρΓηεσιοηβίΓΒίβ 614 1);
δα(&η&ε ίιιίΐ εχίΐίο, ηούίβ νί(α
736 ΙΝϋΕΧ
614 οά; 615ο; (Ιββιηοηω άβ]βοϊί
615 ά; ρβτ Εχοώιπι Αε^νρΙο,
ϊάεοηιιε ρεΓ δοβηορβ^ίβπι ρΓ&ε-
πιοηβίΓ&ΐΒ 810 ο; ηοβίΓΒ, ίη
Ο'ηπβίο εβί 810 ά; ρβΓ δάεπι
ϊαβΙίβοΒίοπιπι επί 811 &.
ΚβίΓ&οΙΟΓεβ, ει £άβ ΟΗπβΙϊ, ΐηνίβϊ
ϋεο 534 1>.
Κείπίχιΐίο, ϋίνϊηΒ, ρβΓ ρβπ ρεοεβ-
Ιοπβιιβ εοτηρεηβΒΐ 360 ε.
ΚενεΙ&Ιϊο, ςαο ηιοάο Ρι-ορηείίβ ίβεΐβ
ίαεπί 10 ε. [νΐιΐε ΡΓορηεΙ&ε.]
Κεχ ΙδΓβεΙίβ, ρππηιηι ίρβε ϋεαβ
ίαίί, ράίεΛαβ ϋεο ιτήηίείΓΒηΙίΙιιιβ
431 1) ; άεϊηάε 8αυ1, α ροριιΐο
εΐεοΐαβ 431 ε.
ΙίΚίΐαίοΐ), νϊ(1ε Κ&βίη.
Κΐιειηηιηη, Μοηβ, ΑπηεηΪΒε, ΙβΓβεΙ-
Ϊ1Ϊ3 εχϋϋ βεϋεβ 288 ε.
Κηεβίη, νίάε Καβϊη.
ΚηοτηρηΒεΒ δβηοΐοηιπι, νεΛυπι
ϋοηιίηϊ 439 ε ; Α88)τϊθ8 νϊοΙιΐΓΒ
ρΓΒε(1ϊείΙαΓ 440 & ; ,)ϋ858 οοηδυι·-
§8Γε οοπΙγβ Βυηαηι Ρ&δΙοΓεπι
791 β; Οπιεϊδ ΟηπβΙϊ εΐ Ρ&β-
βϊοπίβ ρΓΒεάίοΙίο 792 α Ι).
Κίεηβ νϊείηαηιπι ^εηΐίιιπι φΐββί ρυΐ-
νϊβ ΒβρεΓίυβ 401 β.
Κοβοοπι, εηιάεΐϊΐβίε βιιβ ο&υβαπι
άεάίΐ τείιείΐίοηϊβ ΗίεπΛο,ιηιο
148 ά; &1> Αε^χρΙϋβ νΐεΐιιβ, Ιπ-
βιιΐυπι άβΐ 200 I) ; βεπιεί Ιιιιηιί-
Ιϊβηβ, ϋειιιη εοηοίΐίαΐ 410 1>.
ΚιΛπΜιιιη, άε βπιοΓε ϋεί ίηίϊηίΐο
ίΐϊυΐιιηι 557 1).
Κοπίίΐηί, φίΒηΐΒπι ^άβείβ άεβοΐα-
Ιίοηειη ίηΐϋΐεπηΐ 24 ε ; 208 I) ;
337 ε; 342 ο; 783 β; ηεε Ιβιηεη
εοβ υηίνεΓβοδ ΕώϊΐιτηρβεηιηΙ 26 ο;
ΚοηίΒηοπιιη ροΙεβίΒδ υηινεπ-αϋ*
Ι&ιιά&ΙυΓ 428 β; Ιοίϊ ΙειΤΒΐυπι
ογΒϊ ρβοειτι (Ιιιΐκιηΐ 51 & ; 428 1) ;
Κ Ε II υ Μ. ΚΚδυΗΚΕΟΤΙΟ.
.ΙικΙίίεΒΟ νίοΙΟΓΡϋ υΐΐίιηί 201 & ;
1οευ$ΙΪ8 εοπιρ&πιΐϊ 215 ε; .Ιαίΐαεο*
ΐΒίεηΙεβ, αΛε ο&ρίβ, αά οαεάεπι
εχ^υΪΓεΙ)ΒηΙ 589 β ; εοΙοΓε νιτΐο
άεβί^η&Ιϊ 701 ε ; ορίΒΐί ϊη^εηΐο
ΛιεηηΙ 702 β; ςα&η(Β ^Ιογϊβ 61
ρίείΒίε 703 (1; βΐίΐβ 1)εηί^ηί, &1π8
ϊηιρίΒε&ΙιϊΙεβ 731 1>; ςαβε ΗϊεΓΟ-
ϊοΙνίΏηε ε&ρΐ38 ΐηβίχεπηΐ 8&ενϊ&-
8Ϊπ]& 795 ά ε ; οπώβ ρΓθ)ϊοϊεηΐϊ-
1)118, εΐ βεβε ΐΓϋάεηΐίΙιιΐί ρβΓεε-
1)ΒηΙ 796 1>.
Κο8, πηιΐιιίίηυβ, ,ΤιιιίΒε ηηοηΐίβαδ
ιιΐιϊφΐβ Ηΐ)αη(1ίΐιαΪ83Ϊιηιΐ8 214 ε;
ηοβίΐυηι ίηίΓηίηοηΐί ίΐιτι ίγριιβ 2 1 5 β;
Μίηίείεπί 8»ηε1ί, εΐ νεΛϊ άίνϊηΐ
βςαπι 441 & \>; ρΓο βρϊηΐΗΒΐί
εοηβοΐΒΐϊοηε ϋίεΐαηι, ΐϊβ ηε§&1ιιτ,
ςιιί Ιεπιρίαιτι άεδεηιηΐ 635 1> ά ε ;
721 ά.
Κιιβεη, ίηεεείί οοηνϊοΐϋβ 268 ε.
ΚλιΙπ^ο, ΙκΊΙί <3εδο1αΐίοηεϊ> βϊ^ηίΑεβΙ
85 ε; 87 β; υη'Ι β£Γ08 εί ςιΐΒδΐ
ίη είηεΓεπι νεΓίϊΙ 206 ε.
ΚιΛπιιη πΐΒΓε, ςνιϊά 3ρΪΓί(α&1ϊ(εΓ
βΐ^ηίβοεί 753 ε ; 754 β.
ΚιιΓιΐ8, οοΙογ εΒπ^αίηεαβ, ϊγβπι ϋεϊ
8ΐ£ΐιί&ε&1 659 &; 8&η^αίηΒΓΪ08
εχρπηιίΐ 701 ο.
Κυ§ϊΙιΐ8 Ιεοηυπι, ςιιϊά 8Ϊ^πϊ6εεΙ
757 I).
Κυϊη&, ίιιηαεηίοπιπι, ςαϊ<1 βΐΐ 808
άβ.
ΚαρΙαΓΒ, β £γβο(ιιπι άϊβΙϊηείΒ 320 ε.
ΚαβΙίεί, αΐϊϊβ, ηοη 8ΪΙ)ϊ, 1&1)0ΓΒηΙε8,
ΙβΓΒεϋβ Ινριΐί 634 β.
δ
δλΒΒΛΤΑ, ^α(13εο^ϋIη " ί&ΙβΒ" ηυίά
νεϋηΐ 314 ε; ρΓο Ι^Ρ0 βΓβηΙ 8ρί-
η(η&1Ϊ8 ο(η 315 β; (υηε ορίίπιε
ΰΑί'ΕΚΠΟΤΕβ. ΙΝϋΕΧ
εείεοτ&ΐβ, ειιιτ» ρεεεβΓε εεβδΒΠίαδ
315 1>.
5800&1ίευ8 βηηυβ, Γεπιίδβίοηεπι άε-
οίίοπιπι (.ΙβΙμΙ 333 η ; ςυίά βίςηί-
πεανεπί 333 1> ο.
8«ιεεί &πήεΙυδ, ροεηίίβηΐϊαβ βί^ηυιη
ββεεπίοΐΐυιΐδ οοπιπιεηθβΙιΐΓ 209 1);
ηββίΐιΐδ Ιυ^εηΐίιιπι δαπίΒπΐίβ ρΓβε-
άϊεϊΙϋΓ 336 1).
8&εεΓ(1ο9, δυσιιηϋβ, δβεπβ νεδίίυιιβ
ϊηάυΐυδ, ΙπαπΊΒηιιεΙϊδ Ινραβ 62 & ;
ίη Εεείεδία ππηϊβίΓΒηδ, δρίπία
νεβΙίΙϋΓ 62 ο ; ευί " εοηΙτΒάί-
οΐΙιΐΓ," ο,ιιίά δί^ηϊίϊεεί 68 ε ; φΐ&Κβ
ίη ]ικϋεϊο εββε άεοεβΐ 455 (1 ; βε-
ουηάιπη £.ε£επι Μοβίβ, βείεηΐϊβε
ου8(θ9 644 ε ; ίηιηιιπκΐε 8ΜΓ3 Γβ-
οϊεηβ εχίεπηΐηβηιΐυβ ίοίΐ 645 &;
ροΐΐυϊ βυρεΓ ιηοΓίυοδ ηοη ρεΓ-
Π1188118 645 ε, δυπιπιυϋ, ηε αηϊ-
άετη βυρεΓ ρβΓεηΙεδ ΐΐ). ; ρΓο
ρορυΐο, ροηίΙϋΓ 673 β ; εχ ρορυΐί
ρυπίβίε, ΙηώεΙ βίοπβηι, βχ 'Π1-
πιυηάϊΐΐΒ, ορρι-οοπαηι 674 ε ;
675 3 ; Οΐιπδΐί Ιγρυβ 675 ε ;
νεηΐδ, ίρβε ΟηπβΙηβ 677 & 6 ;
ϋοηιιβ βαηείιΐδα^υε ρορυΐοβ βαοδ
1)οηοδ, ιηαΐπ* πιαίοδ επΊείεΙ
840 β.
δβεεΓάοΙεδ, Οηηβΐί βεεαπι ηΒΐηΙβηΙϊδ
ηιεπιίηεπηΐ 62 ε ; ααΒΓε οϋΐ&ΐϊδ
νεδεεΙιβηΙϋΓ 71 ε; ΟηπδΙϊ ΜεάΊ-
αίοήδ ρεΓβοη&πι ^εΓεΙίΒηΐ: 71 ά;
72 β ; αηίηη&β δΐΐΒβ οβεΓεοβηΙ
71 ε; 72 ε ; ίρβί ίηΰάείεβ εΓβηΙ
72 ά ; 74 8 ; ροριιΐιιπ» ειτβΓε ί&-
είε!)&ηΙ 74 Β; ίαΐβί, βυεΙοΓεβ εΓβηΙ
,Ιυάβείβ ίάΌ1οΐ3ΐπ8ε, ίάεοςηε βυρ-
ρϋεϋ 82 ε; 83 ο; 101 ο θ; 104 ε;
ρεβδίιηααι εχεπορΙιίΓη <1:ιο«ηΙ
101 ά ; ϊηβοΐεηΐίβε εοηνίεΐϊ 102 3 ;
εοηΙιιιΙ>8ΐ)8ηί νεπίβίεηι 102 1>;
νοι,. π.
ΚΕΚυΜ. 737
3ΐ)9εοηάεΙ>αηΙ νΪΒΐη 102 ε, 8ΐεί-
πιίΐβδ ροεηϊΐεηΐεβ Ιηιείιΐδηΐεβ
103 ε ; Αββ^πίδ ροεη8δ άβηΐ
105 β; ίβίβί, εχϊΐίο άενοΐί 131 (1 ;
υηίευϊααε ίάοΐο ηοηηυΐΐί εΓβηΙ
138 3; ίεήβ οοπιρ&ΓΒΐϊ 133 ε;
δβεπβ ;ι1ι1αΙί?, ρορυΚ νίεειη άοΙβΓε
]υ88ί 206 3ΐ>; ϋεϋπι ίηίεΓ ρορα-
Ιιητηςιιε ιηε<3Ϊ8ΐθΓε8 εΓβηί 206 ε ;
ΐάοΐοΐ&ΐή&ε βιΐδρεοΐί, Ιυ^εΓε ία-
οεηΙυΓ 209 I) ; εχεπιρίο εββε ίΐε-
βεηί ροραίο 209 ε; ΕεεΙεβΪΒε,
ςιΐίΐηΐυηι ΒρΪΓΪία δβηείο ε^εβηΐ
226 ε ; ίιενϊΐϊεί, ίάΌΐΒ δβπίΒπβε
νεηεπιπ ηοη βυδίίηεηΐεβ, ΗίεΓΟ-
δοΐγπαβηι Γεία^ίεοβηί 285 ά ;
εοηΐΓβ δηιτΐ3ΐ·Ϊ3πι, εΐ3Γ8 νοεε Ιεδ-
Ι&π 3ϋοεηίϋΓ 285 ε ; 286 ο ;
ρπηαί άί^ηίΐβίε, ίη ρππιίδ ρεπίυπ
ρΓβεάίειιηΙαΓ 342 ο ; ϊη ρππιίδ
ρεπεπιηΐ 342 ε ; ίβίβΐ, &ν8ΠΙΪ8ε
(ΐ3Πΐη&Ιί 422 ε ; κοηιηοΐεηΐϊβε
εοηνϊεΐί 514 ά ; ΙβΓβεϋδ, Ιιε^εηι
8ϋ3ΐη εοηΐεηιηεοβηΐ 585 ε ; νεβ-
Ιίϋϋδ &1ίεηίδ ίηιΐιιΐί, 8βεΓ3 ίβείε-
1>8η4; 585 ά ; ΒΓ^εηΙο εοιτυιηρϊ
βοΐεοβηΐ 586 ο; ΟηπβΙί, ςαβίε
νεδΙίπιεηΙυΓη ίηιΐιιΐ άεοε&ηΐ 586ε;
ΙδΓ3ε1Ϊ8, β3εΓ3 ί8είε1)8ηΙ ηε§;1ί-
^■εηΙεΓ 609 ε ; νεβίεηι βαεεΓάοΙβ-
Ιεηι 3θ3ίεϊεΙ>8ηΙ 609 ά ; Εεε1ε8Ϊ8ε,
(|ϋ3ΐη ρυπ άβΙ>ε3ηΙ εΐ βδβε, εΐ
νίάεπ 609 ά ; εί Μοβίβ εΐ ΟαΓΪδΙϊ
Αη^είοβ ΙιαυεηΙ β^αΙΟΓεβ 675 ε ;
676 1) ; .Γιιάβεοπιπι, βυρεποΓεβ
βαρΓεηιο εοηεϋϊο αβεηρίί 677 ε ;
^ϋο βεηβα " ροΓίεηΙοηιπι 8ρεεΐ3-
ΙοΓεβ" 677 ά; ίρβί ίύοΐίβ δεΓνίε-
1)3ηΙ 814 ε ; Μβΐ3εηΐ3ε ΙειηροΓβ,
ηε^ΐϊ^εη'εβ 8 1 7 ε (1 ; άεβρϊείεοβηΐ
απυη ϋεί, ρ3ηε ροΐΐϋΐο ίβεϊεοαηΐ
824 1) ε ; ηε^Η^εηΙεϊ, ϋεο βηίε
5 β
738 ΙΝϋΕΧ
οηιηββ ϊηνϊεϊ 826 α; πι&ηϊοιιβ ϊρδί
8αΪ9 ρεεοβυβηΐ 827 ά; δβοβκίοΐϊο
νβΓο, ρΓορΙβΓ ϊηοΓεάϋϋΙβΙεπι, εχ-
εΐυδϊ 828 1) ο ; ςαο δεηδίι ηοη
βεεεηάει-εηΐ §Γ8ΐΪ3 βΙΙβΓε ϋεί
828 ε ; α ϋεο τερυάίαΐί 829 6 ;
ιηεηβαιη ϋοπιίηϊ όεβρϊείεοΒηΙ
830 ο ; νίοΙίπΐΜ 1νΐδ(τ8Γε ηερίϊ-
^εοβηΐ 831 ο; ιηοπΙιιιηάΒδ άϊεα-
ϊ>»ηΙ 831 ά ; ηε^ϋ^εηΐεβ ηι&ΐε-
άίεΐϊ 832 ά; 833 834 α; 1ε$ε
Μοδϊβ ρΓορε ϋίνίηοβ ΙιοηοΓεβ
ηβοεΙ)&ηΙ 834 ε ; ρΓορΙεΓ ηε§1ί-
£εηΙίαπι εΙ ειιρϊάίΙ&Ιεπι & δβεεΓ-
άοΐϊο εχείιιβί 835 ε ; & νεβίΐΐυ
β&ΟΓΟ ίΐϋιηοηίΐί ίηοϊρίυηΐ ΙϊηιεΓε
ϋειιπι 837 β; νεπίαΐϊβ ίοηΐεδ εββε
άεΐιεηΐ 837 ο ; ίη νϋβ ρβείδ &ιη-
Ιηιίααΐορ, οαηι ϋεο αηιΙ>ιι1αΙ)υηΙ
838 ε ; ηοΐίΐίαπι ΙβΙιϋβ ειΐδΙοάϋΓε
(ΙεΙιεηί 838 ε; νεΗιο ηίηίΐ βάάει-ε
839 I) ; ςιΐΒΓε βη^εϋ όΐϊεΐί 839 ο;
ηοηηυΐΐϊ εχεεΙΙεηΙίοΓεβ ίηνεηΐεηάί
839 ά ; νεί Ιιοηϊ, νεί παα,ΐί βϊηΐ,
ρορηίιιιη δεευσι ίΓβηυηΙ 840 & ;
ρεΓ8οη»8 ΗοεϊρϊεοβηΙ 840 I) ε ;
υχοΓεβ 8ΐΐΒ8 ΙβΓ&εΙίΙϊάαβ Γεριιάία-
β&ηΐ, Βΐίεηϊ^εη&8 &δ8ΐιιηεΙ>3ηΙ
840 ε ; ϋάβιη β&εεΓάοΙίο βπιο-
νεη(1ί 843 (1 ; οιιαηΐβ εαιη εοΓΒ
βεβε ρυΓίβεατε άεοεβηΐ, £301*3 ί&ε-
Ιυη 845 α I) ; φΐ&πι ν&τϋδ ηκηΐίδ
ρεεεβνεπηΐ 847 ά ; φΐβι-ε άϊιι
ίπιριιηίΐί 848 & ά ; (1118 88ηεΙΐΐ8ΐε
άεοεβηί εβ8ε ; ρϊε νΐνεηΐεδ τεείε-
ςαε εΓεάεηΙεβ εχεπιρίο εηιηΐ %τ€-
βϊΙ>ιΐ9 848 ε ; Οηπδΐϊ, πιεΙίοΓεδ
ρποπουδ ίαΐηη 854 1) ; φίβηόΐο-
φΐε ριιπβοΒηάϋ 853 α; δβοει·-
αΌΐίΙιιιβ ίιηηιο νοΓΟ οηιηϊυυδ βάε-
1ίθϋ8 &πιίε1ιΐ3 £ΐθπβθ8Ι19 Οηπβ-
Ιιιβ 853 I) ; ροδ( Γεόΐϊΐιιπι εχ
ΚΕΚυΜ. δΑΟΚΚϋΟΤΕδ.
Β&Β^Ιοηε ίη Ιεηιρίο θθΓεο3ηΙ
858 (I.
δβοεπίοΐίιιπι, ^(Ιβεοηιηϊ £1οπε
71 3; ροίεβίβίε γε^βΙϊ βυρεηαβ
ίο.; ηε^ΐϊ^εηΐϊ» εοΓπιρΙαπι ; ΐηΙεΓ-
εεδδϊοηί δεπ-ίεΟΒΐ 70 ο ; πιοάο
8ΐ I (Ιίςηαηι όΐ^πϊ(8(ε 8118, αη3ηι
οοιιιιηι £8ΐΐ8(υπΐ(]αε 8ΪΙ 585 & ε ;
ηοη δίηε ηοηοι-ε 3 ϋεο ά3ΐαπι ;
ηοη δίηε δαρρίϊοϊο, βΐ ςαϊδ εο,
άεοϊΐο παοάο, ηοη ιιΙβΙϋΓ 828 ε.
ΒϊΟΓΒίτιεηΙβ, .Ιηό'ηεοπιπ], ηοδίΓο-
πιπι Ινραδ, 753 ά ε ; 779 ε.
δ3εηβοίιιπι, άίεεΟΒίαι- ' 3εοίρϊ,' εηπι
οβεΓεοαΙαΓ 72 (1 ; ΙδΓ3ε1ί ίοι-ηϊ-
ΟΒηΙϊ ηοη ρΓοίαίΙ 85 1> ; ρΓο ίεΐϊοϊ
ρ8Γΐα οΜ&Ιαιη 85 ε; ϋΐαά ϋεο
£ΓΕΐΐ8δίπιιιπϊ, τεοίε νϊνεΓβ 124 ε;
εΐηηϊοοπιπι ίεπιροΓε νϊηάεηιΪΒε
(ΙεδεηρΙυηι 127 &; &υ£εΓεη(1απι
.Ιικίαεϊδ, δηρρϋεϋ 0&ϋδ3 206 8 ;
209 Ι) ; 3ΐ)ΐ3ΐϋΐη, είνίΐβΐϊοϋβ
08ΐ8ηιίΐ38 209 ε ; ορίϊηααιη, ,}ε]ιι-
ηβΐΐο νεΓε βΒηεΙβ 209 ε; άβίαηι
,ίικίίΐβίί, ]&ε(ϊ(Ϊ8θ) ρΓ&εοαεΓ&(, &ο-
ΙίΐΙαιη ιΛδΙηΙίΐ 211 &; ηιίδεή-
εοΓάΪ8ε ροδίΗβοίΙηπ» 219 ε;
Ιεπιρίϊ άίιίΓηιιιη, δρίπΙα&Ηυηι Ιγ-
ριΐδ 290 I) ; Ιάοΐίδ Ιπιη;1α(υπι
290 ε ά ; δαηΐΒΠίβηοΓηπι, εϋ)ο8-
εαηιςυε £εηεπ8, Γε]ςε1υαι 307 8 ο ;
βάβΐίυηι, ϋεο §τ»ίϋπι, ΗβεΓεΙΐεο-
πιηι, ϊηνίδΐιηι 307 ε; 8ϋ Ιδπιείϊίϊδ
ίη (ΙεβεΛο ηοη εχβεΐιιηι 309 β;
ςυίά δϊΐ 3οεερίίδδΐηιυηι 448 & ε ;
ηεηιρε }ϋδ1ε 3^εΓε, εη&η1α(επι
δεςηϊ, εαπι ϋεο 8πιοα]3Γε 449
& ε ; ηυΐΐυαι ηϊβί δρϊπΐιιβίε, ϋεο
ρΐβοεί 449 ε; 450 8; δρΐπίαβίε,
ηαίά δΐΐ 494 ε ; 0,111(1 ϋεο βϊΐ
εαηάαηι 495 & ; ίη δνηδ^ο^*
.] ικΐίΐεοηπη ΙεπιροΓ3ΐε, ϊη Εοοίεβϊο
8ΛΙ.0Μ0Ν. I ΝϋΕΧ
αείεπιυτη, βε<1 ίηοπκ ηΐιπτι 561 α;
&1ϊςιΐ8ηάο ρι·ο εβεάε ίηαρίοηιπι
(ΙΐεΐΙιΐΓ 684 ο ; ΟηηβΙΐ&ηοηιιη,
βρίπΐυβίε ρεΓ Ιοίοπι ΟΓοεπι ρΓββ-
(ΗοΐιιΐΉ 617 ά ; ΟηπδΙΐ, νεπιπι εΐ
ίηιπϋΐΓΐιΙηηιηι 632 ο ; ί{*η&νοπιπι,
ϋεο άΐβρίίεεί 644 I) ε ; α πιεΓ-
οβΙιιγβ 83εευ1βπ εοη(απιίη&Ιυπι
644 1) ; ΐΐεπι 8& ΐπιριιπίβίε 8ΐΐαυ&
644 ε ; .ιοίο εοηίβεΐιι ηοη ββηε-
(ίίί<"ΐ1);ιΐ 644 ά ; ηοη ρΓοίυίΙ ρεε-
ο&Ιοηοαδ 645 1) ; ηοη εεδβ&νίΐ
ροδί ΟΒρΙΐνΐΐΒίειη 676 β; βρΐ-
ΓΪΐυ&Ιε, Οηι-ΐδΙΐ, ρπιεάΐοίυπι 677 β;
1ε$»£ΐ1ε, ΟηηδΙιιηι, Ιθρΐάεηι &η£υ-
ΙίίΓεπι, ρΓοβρΐείεοαί 678 ε ; ειιπι
τε^ηο εοη^ιιηοΐιιιη, ΐη ΖοΐΌοβοεΙε
εΐ ^βυ, Ιοβεάείε 61ίο 705 & ;
ΐΐεπι ΐη Οηπβίο 705 ά ; ΙεπιροΓε
Μαΐαοηίαβ, ςυβίε εββεΐ 817 ά;
ΐπιρει·ΓεεΙυπι δεειιηαΊιπι Ιιε^επα
Γε^εΐεηάυηι 817 ε; «Τυο'Βεοπιπι
ϊηιρϊοππη β ϋεο Γερυάί&Ιαιη
829 ε ; ηηοάνΐβ νεί νΐΐΐδδΐ-
ιηυπι β .Γικίίιείί υοΐ&ΐυπι 831 ο;
ηιιαίε Όοο οπεΓεηώυπι βΐΐ
831 ε; βρΪΓΪΙπαΙρ (ΐεβεπρίιιπι
832 & ο ; εοΓΓαρΙηπι, ηιιΐρρε
ςηοά ϋεο εοηΐιιπιείΐοδυιη ηιαίε-
(ΙκΊΐυΓ 832 ε ; νοΙιιηΐΒπυπι, οροΓ-
ΙεοαΙ ε88ε πίΕβειιΙαπι 833 6 ;
ρΓΟ ρεεεβίΐβ ;ΐ(1ιηίικ·ο;ιΐ\ΐΓ ίε-
ιηίΐΗ'ίπη 833 ε ; ειιπι Ιβεηι-γπιϊδ
εοηάεπιηΒΐυπι 843 ε ; εαπι ηΐΐβ-
ΓΪΙαΙε εοη^η^εηθυπι 844 ε ;
ηυβηία ειιπι ειΐΓΒ εΐ ριιπίβίε βΐΐ
ΓαεΐεηάΊιπι 845 & ο ; ' ίη ]π.-ΐίΐίίΐ
οοΙηΙιιπι' ςηΐα1 βΐΐ 853 ε ; βρίπίαιϋε
ίη Εεείεβΐβ, ηεηαρε οοηοπιπ»
ορεπιπι, ϋεο ^γβΙιιπι 854 & ; ίίειη
.Ιϋίΐηε, εΐ ΗϊεΓθ8ο1)τπΐ3ε 854 ά.
δΒοππεΐυπι ΐηετηεηΐιιιη, βρίπίαβίε, α
Κ Ε Κ υ Μ. 739
ΟΗπδΙο ΡββΙοΓε ηοίηβ ρΓ&εεερΙυπι
761 ε; δρΐπίαβίε ίη Εεείεβϋβ
813 ε; αυοπιοοΌ οβει-ΙιΐΓ 814 β;
Ενβη^εΐίΐ ρΓβεάίεΙιιπι 818 1>;
88εηπεΐί» ΐηεπιεηΐΐδ ηοηοΓ&Ιηβ
Οειιβ 828 ε; δρΐπΐιιβίε οπιηΐ Ιοεο
οβεΓεηάηπι 830 β ο.
δβ^ΐηβΐ 1)οηιϊηυδ (Ιοηίβ οεηεηεεη(ί&ε
δα&ε οοηίβ οοεάΐεηΐεβ αηϊηι&β
843 ε.
δβ^ΐΜβε, Οεΐ, πιΐηΐδίπ, Ρι-ορηεΙββ,
εΐ Αροβίοΐί ε^β 740 & ε ; 74.1 & ;
ςυβηΊ ρΓΒεν&Ιϊα'ί βΐηί, Ι&Ιεαηε £α1-
§εΒηΙ 740 ά β.
δίΐΐβΐηίεΐ, εχ τε^ϊο Ιποα ίυΐί ηβίϋβ
628 ά ; ηοπιεη Οεεϋη&Ιΐο ϋεΐ,
ίηΙεΙΙί^εηά'υηΊ 632 ά.
δΒΐηι&η&, ΜΒάίΒηϊΙεβ, η&ίΓεβ εοΙο
Βΐΐίάεηδ, Αδβ^πϊδ εοπιρΒΓ&ΙυΓ
154 ε; 155 β.
δΒΐπίΒηΒδΒΓ, Κεχ Αδδ)τίοΓϋπι, ααββ
εοηΐΓΒ δβπίΒΠΒΠΐ ίεεεπί 9 ο ;
23 ε; 24 α; 26 &; 113 α;
186 ά; 200 ε; 485 ά; 659 ά;
709 8; ΌβΊ πΒ^εΙΙιπη άίεΐΙιΐΓ
304 ε.
δβίοπιοη, άυπι ηοη νυΐΐ ιιπιϋοΓεβ
οδεηάεΓε, ϋειιηι οπεηάΐΐ 2 β ;
ίαΌΙοΐΒίπαε εοη(1εΓηη8(υδ 3 \>;
118 ά; 148 ε; ΑβίΒΓίεη ΒάοΓβνίί
78 ε ; τε^ηυπι βυυπι εείηιΐίι
119 β; ίη εοΐΐίουβ 88εΓ& ί&εϊεηβ,
ϊάοΙοΙ&ΐΓΪαπη ϊηβϋβϋΓβνΐΙ 148 ε;
ρηπιυδ &ΓΒ8 ΒΒΒίίηι (-ιτχίΐ
178 ο; ηΒδΙββ εΐ είνρεοβ ΒυΓεοβ
ίη(εΓ ΙηεβΒυΐΌδ Ικιΐιπϊΐ 200 ά ;
ςιιο δεηβυ ' εοηείαάϊ ϊη Ιάα-
πίΒε&,' (1ίε&(«ΐΓ 256 ο ά ; 258 ε ;
αυ&πι ροΐεηβ ίυεηΐ 256 ε ; ςα&δ
ϋΓΐιεδ βείΐϊπεβνεπί 257 β 1); εππι
τε§·ε ΎγτΊ ίοεάαβ ίβείΐ 259 β;
βεηΙί!)ϋδ πΐϋΐΐΐδ ΐη ^ϋϋ8^8η^ϋπι
5 Β 2
740 ΙΝϋΕΧ
Βοοαιτεηίί&ϋβ Ιεπιρίαιη ηιι&πι αα-
ρϋίίίδϋίιηρ εχίπιχίΐ, ϊη Ινραηι
ηυ^υδίίοπβ Εοείεβίβε 425 ε; 426 α.
δα1(α$, πιοβΓεηβ, ρτο νοΙ^ΒΠ ροραίο
πιοεΓβηΙί άϊείαπι 756 & α
δ&ΐαβ, ρετ ΟΙιπδΙαπι ρΓοπιίδβ3 45 ε ;
ρβΓ ήάεπι «οίααι εχρεΙεικίΒ 92 ε ;
ηοη ββ Αη^είο, ηοη & άεραΐϋΐο
ςαονϊβ, βεά & ϋεο 437 (1 ; οβιιββπι
ηβ&εΐ δοΐ&πι, βπαοΓειη ϋεί 557 ο;
ρεΓ βθεπι, ]υδΐίπε&ΙΪ8, εΐ βαηε-
Ιίήΐ'ίΐΙίϋ ρΓΟΠίίββΕ 570 ε.
8β1ν&ΐίοηί ηηιΐίοππη βιιηί ϋ <]υί νια
τεείΒ ίηοεάαηΐ 838 ά.
8ιπη;ιπιι, οιυηϊηιοϋί> Ποο άί3ρ1ίεεΙ)8ΐ
90 & ; άεεειη ΙπΙιυδ βί^ηίδο&Ι
106 8; ςΐϊβδ ρεβίεβ ρτορΙεΓ ίάοΐο-
ΙαίιίίΐΓπ ρ&ίεα 5ΐΙ 127 ε; οίεο
ΒΐΜίηάΒΟ-δΙ 167 ε; 452 ά; β Κε^ε
δαΙπιαηαβαΓ οββεβδ3 186 ά; βείρ-
βειπι ρεπίίίΐίί,ϋεο νοΙαηΐΒπε Γερυ§-
ηβηβ 190 & ; ηονίβ δυρρΚεϋβ ραηί-
Ιιιγ, είί&πί Ϊηίβη1ί1)ΐΐ8 ϊη ηΙεΓΟ ίπι-
είάβΐίδ 190 I) ; ίαπιεπι ΙιοιτεηάΒΐη
ρβίίΙιΐΓ, β .Ιοείε ρΓΒεάϊοΐΒπι 200 β ;
νίηοΐεηΐϊ&ε οοηάεπιηΒΐϋΓ 202 β;
ΙεΓ φΐΒίεπραε ϊπιριιηϊΐβ, ίβηάεπι
πιίηΐβ ιΐΓ^εΙιΐΓ 265 ά ; ςαοά εί
ίιιβίίιίαιη εΐ ^βίοβ νεηάεβ&Ι 265 ε;
εΐ ρβαρεΓεβ επιάεϋΐεΓ ΐΓ8εΐ8Ϊ)Βΐ
266ε; παοηΐίίπιβ ΒβιιηίΐΒββΙ 283ο;
ΐη ΟΠ1Π08 νϊοϊηοβ βιιρεΛϊεηβ, βΙ>
οιηηίΐηΐδ οββεδδΒ, ροεηαβ (ΙβΙ
283 ά ; ε ίβαοίΐιιιβ Ιεοηΐβ βΓερίΒ
284 ο ; α τε^ε Αββ^ποπιπι ΟΒρίΒ
284(1; ίη Αδ8)ίπβπι εχχιΐβΐ 284 ε;
(Ιοηιοδ 1ι;ιΙ)ο1)ηΙ εΐ &ε8(ϊνΒ8 εΐ
ΙινβεπίΒδ 286 ε ; ειιπι ΒοηΙχώυδ
ρεπίιιτβ ρΓΒεάίεϊΙΐΐΓ 286 <1 ; Ιοί»
ρειϊϊΐ 286 ε ; ρΓορΙεΓ ρπηείριιπι
Ηιχιιιτ,ιιη 287 ο, οηκΙεΚίΒίεπι
287 ά, ϊηδοΐεηΐίαη» 288 α; βεΐΐο,
Κ ΕΚ υ Μ. 3ΛΙΟΜΟΝ.
ειψίίνίοιί, εχίΐίο, άενοΐα 288 3 ε;
ΗΐυϋεΓεβ φίΒεΕίυβπαβ βίεηδ οοη-
άεπιηΒΐυι- 288 ε ; βΒερεηυπιεΓΟ
ςαρίβ, (ϋβοίρΐϊηβε οβιιββ 304 ε ;
ίθοίοΐβΐηαε, ιώ3£Ϊ8 ηιιηιη ΗϊεΓΟίο-
ΙνπΐΒ, &άάϊεΐ3 307 β; ρΓορΙεΓ
Γκίιιείαηι βΐ εοηΐεπιρίίοηεαι δίοηϊδ
ΓβρΓεΗεηάίΙιΐΓ 311ε; ϊίεηα ρτορΙεΓ
Ιιιχυπδίη 315 ά, ρΓΒεοίρυε ρπη-
οίραπι 316 Η; ειιπι ϊηεοΐίδ 8ΐιί5
ρεπΙιΐΓΒ, ρΓΒβόϊοίΙιΐΓ 318 ά ; ρεδίί-
Ιεηΐία (ΙοοπμιηΙλ 318 ε ; ϊρββ
βαο3 βερεΙΪΓε εο3ε(α 3 1 9 β ; άοπι οϊ
1ιβΙ)ΪΙηιιΙ ίΒιιβ νβειίΒδ ΙΐΒβεηβ 3191);
ϋεί Νοππηίβ βίίβηΐίπιη ϊπιροηεηδ
319 ο; 320 ο; αϊ) Αβδνπϊβ, Ι3ΐι-
ςαβαι βΙ> Βΐιοαρε, ϊπτεΙϊΐΒ 330 ε ;
ΟΙΐδουΓΒΐΐοηεπι βοΐίβ δί^ηηπα Ιΐ3ΐ>εΙ
οβ1βπιϊ(&ΙΪ8 336 & ; ν38ΐ&ΐΒ 336 (1 ;
338 ε ; εχίΐίο, (Βηςυαπι βιινϊο,
άενοΐΒ 344 ο ; ρΓορΙεΓ ΐάοΐβ ευ»,
ΙβΓΒεϋβ ρβοοαίυηι νοεΒίιΐΓ 396 1> ;
ϊη Ια^ιιπιιπι, ΙιογΙϊ οτι81ο(1ϊβπι
τεάϊ^εηάΒ ρΓΒεάίοίΐΗΓ 397 ο ;
ίίοπι &1) κίοΐϊϋ βυίβ (ΙεεερΙα
398 8 ; ειιπι ΐάοΐϊβ, εΐ πιεΓεε<ϋΙ>ιΐ3
811Ϊ3 ρεπΙϋΓβ 398 I) ; ηυά8, εΐ
άίβοβΙεεΒίΒ (ΙεδεπϋϊΙιΐΓ 399 1> ;
ςιιίρρε ςυβε οηρΙίνΕ ήιΙυΓβ εΓ3ΐ
399 ε ; & ]?<>1)ν1οηϋδ εχριιρηαΐΒ
^τεβϊ οοηβΙεΓηβΙβε ^ο^ηρΒ^3^α^
416 1); 8 ϋεο άενοΐΒ &1ΒίεΙΐοηϊ-
1>ιΐδ 434 & ; οίεηηπιι ίεΓ&χ 452 ε;
νΒ3(8(3 β!) Αβδ^ΠΪΒ, ΟΗπδΙΙΐηΐ
βιιρεΓ 8αΙαιΐ3ηι νΐοΙΟΓεπι ΓβρΓβ-
βεηΙ&Ι 538 α ; ίάο1οΐ3ΐι-ϊ&ε ε&υδΒ
εοηάεπιηΒΐΒ 659 1) ; ρεΓ &§^ιγβιιι
ιηοηΐϊβ βεβοΓΪΙίίΙιΐΓ 659 ο ; ηααιη
ΓαβιΐΙ άεβοΐ&ΐβ, άαΓ&η(ε 08ρ(ίνϊ(&(ε
663 ά ; ηηιΐίοπ, βίββ υρυραε
ΗβΙιεηΙί, εοπιρ&ΓβΙυΓ 699 8; ΒλΙ)^-
Ιοηϊίΐιη Βνοΐαΐ 699 ά.
8ΑΝ0ΤΙΚΙΟΑΤΙΟ. ΙΝΒΕΧ
δαιτιιιπίαηί, ρΓΟ ΙθΓ&βϋΐΐδ, βΒερίυβ,
ίΐΐίφΐίχηιΐο ρΓΟ ΕρηΓΒίπιΗϊβ ροδϊΐϊ
5 ο ; 299 ο ; ρεβίε οεβΙΪΒΠΐηα
νεχΒηάί 43 ο ; ίρδί βαίβ κΐυΐίδ
πΐΒίε 8β βεΓεοΕηΙ 147 ε ; νίΐυΐιιπι
ρΓθ]ϊοίεΙ>αηΙ 147 ά ; ,ΙικίΒεοδ
ΗίβΓ08θ1νΠ13β Π1111Ό8 Ββ£ΐίβθ&ΙΐΙβ8
ίπιρεάίεοΒηι 234 Β ; 628 Η ; 729
I) ε ; ειιΐί ειίΓαηάαε άεάίΐίδβίπη
βΓβηΙ 287 ά ; ίΐεπι επιάείεδ, 3ιΐ£ί
ΐπιραΐίεηΐεβ 287 ε; ιίοιτπβαβ εΐ
νίηείβ ρηναΐί 303 ο; ρΓορίεΓ
ορρΓεββίοηεαι, εοπ-ιιρίϊοηεπι, βΐ
ρεΓβεοηΐίοηεπι βοηοπιπι 303 ο ά ;
ςιΐΒ Ιιιχιιπη ίεβίβ Β^βΓβηΙ 316 ο;
αηιιΐΐιειιΐίΐΐίΐ δρΙεηάϊάίδδίπΐΒ ϊάοΐϊδ
(ΙεοεπΙ 398 ο ; εχ Αββγπίδ ΐΓαηβ-
ΙαΙϊ 709 ο.
8απιαε1, ϋεο (Ιιιεε, Κε^επι Α£β£
ΐπΙεπΤεείΙ 13 ε; ΙδΓΒεΙϊΐΒδ β εοη-
- εϊΐϊο τε^ίδ εΓβΒηάί θεηοτΙαΙιΐΓ
185 ο; 431 ο.
8βη1)»11&1, «Ιιιιίβεοβ ΒεάϊβεαηΙεδ ίπι-
ρεάίΐ, ή·αδΐΓ3 234 ά ε.
δΒηεΙί, ΐη ρεΓβοηα ^άβε 25 β ; ο^ιιϊ
βϊηΐ 30 8 ; &ά εΐιοπίβίεπι νοοαηΙιΐΓ
311); ϋίνίηΐ δρΐηΐυδ βαηΐ Ερίδίοΐβ
46 & ; ςιι» Ι&εΐϊΙΐΒ ίηιεηΙιΐΓ 56 ο ;
ϊη £ΐοπ8πι ΟΗπβΙί νΐνεηίε», ρεΓ
^ΖΓεεΙ ρΓΒεβ^ιΐΓΒΐιΙιΐΓ 56 ε ;
3υηεΪ8 εοπιρ&Γ&Ιϊ ααοά εοβρΐθε
δίηΐ ίιπηαΐί 244 ε; Γε°;ϊοηεβ εΐ
εΐνίΐΕίεδ εο ιγε Όίνΐη» δεΓνβηΙ
318 1); ίη ΕεεΙεβίΒ, βίεηΐ βγΙ)ογ88
ίη δΐιηιηιίί ηιυηΐίΐηιρ, εοηβρίεηί
352 I) ; δϊοϋί βρε», (ΙοεΙπηβε
(Ιιιίεε πιεί εοηβείιιηΐ 352 ε ; ε
ΙτιγΊ>& ΓεεεάεΓε βεπιρεΓ £8ΐι<3εηΙ
37 1 ά ; βηΐε ΟηπβΙιιιη βερίεπαπο,
ροβίεα οεΙοηΒπο ητιπιεπ), βί^ηίή-
είΐΐί 438 ε ; δαίαηαπ), ςυαβΐ ηιοΓβυ,
εοηβαπιεηΐ 439 ά ; ίηβάεΙίΒπβ
Κ Ε Κ υ Μ. 741
ορρα^ηαϋυηΐ, βίΕάίο νεΓβί ϋίνίηί
439 ε ; Ο)το ΙηιιπψΙΐΒΐιΐΐ εοπιρ»-
ΓβηΙϋΓ 463 ε; φίαπα βίηΐ Ιγβπ-
ααίΐΐί 468 Β ε ; άβεηιοηΒδ εοηευΐ-
ε&βυηΐ 484 β; εύίοηιηι άοΙοΓεβ
βυοβ νοεβηΐ 519 ά1 ; δΐιίδ Βΐίαυ&ηάο
ΙίβεΓΒΠ νοίαηΐ 519 ε; 520 β;
ίηίεηβϊ δΐιηΐ ίηιρίείΒΐί 521 ε;
ΒηΐίαοίοΓεδ, ροβΙεΓΟΓαπι δαοΓυιη
ίεΐίείΐβίεπι ρΓαβνϊάβϋ&ηΙ 528 α ;
Λυνϋβ εοηιρΒΓΒΐϊ, ςιίΕδί ^γεΙϊβ
ΙεΓΓ8ΐη π^ΛηΙεί 565 ά ; ίη ΟΗπδΙο
βεεϋΓε 8ΐ»Γ8, εί οπιηΐΒ ροββε
ϋίευηΙϋΓ 577 ε ε; εΕπιί ηοη
88ΓνϊιιηΙ 581 ε; δΕηεΙοπιιη ογε-
Ιίοηίοιίδ ρ1ίΐε;ιΙαι- ϋευβ 663 1) ; ρεΓ
δβηείοβ ϋεί νίδίΐΕΐίοηε (ΙίςιΐΕ β£
ΙειτΕ 692 ε ; ααΗΓβ άϊεΐί βίηΐ οεηϋ
ϋεί 692 β ; εεάπβ εοπιρΕΓΒΐϊ 753
ε (1 ; ΐη ίηίοτίαηϋδ νΐηειιηΐ, εβ-
(ΙεηΙεβ εοΓΟΠΕηΙυΓ 775 ο ; ΟηπδΙο
3υάίεΒηΙί ΒδδίβΙεηΙ 799 ε ; δαηείο-
ΓΙΙΐη άϊνϊΙΪΒ.6 δρΪΓίΐυΕίεδ, φ136
εοΐΐΐ^οηΐ ϊη Εεείεδϋβ άοεεηίεβ
εί οοηϋπι ΓΕείεηΙεδ 808 ε ;
ρηδοϊ, ϋεο ρΐΕεηεΓαηΙ ρεΓ οΐιεάί-
εηΙΪΕΠι βάεπκιυε 854 (1 ; ηιίΕπι
δρϊπΙιΐΗϋίεΓ νϊνΕηΙ, εΕΓηε γπογΙϊ-
Ιϊε.ιΐΕ 868 ο; νϊΐιαίϊδ δΒΐίεηΙίοιίδ
εοΓηρΒΓΒΐί 868 ε; οηιηεδ ΗοδΙεδ
εοηευΙεΕ^υηΙ 868 ά.
δΒηεΙίβεεΓε,^είϋηΐυηι, ςιιϊίΐ βϊί 209ε;
220 I) ; ίάεηι εβί ηιιοά εοηδεεΓΒΓε
238 ε.
δΒηεΙίβεΕίϊ, ί. ε. νοίιιηι δβηεΙΐβεΕ-
Ιϊοηίδ δΐιρεΓ δβ ηΒοεηΙεβ 242 ε ;
ηείΕρΗοΗεε άίεαηΙηΓ, ςυί Εά
ϊγεπι ϋεϊ εχε<ριεη(ΐΒΐη, (Ιενοή 8ϋηΙ
584 ε.
δ&ηεΙίβεΒίίο, εοηίοπηεδ ΟΙΐΓίδΙο
ιχ·(](1ίΙ 8&ηε(οδ 422 ε; εΒί-ηΒίεπι
ιΐΕΐιίΓΕίη εΙενΕΐ ΕΐΙοΙΙίΙςυε 424 ε ;
βοκίρτυκΑ. ΙΝϋΕΧ
ρΓβ$8ϋ8 555 β ; 556 ε ; (ΙεδεπΜιΐΓ
βυ1> ηοπιίηε πιοηΐίδ, εΐ ίη ρεΓβοηα
Κε§ΐδ ΝβΙιυεΙιοάοηοδΟΓ 560 ά ; α
ν*εΓΐ)ο Ιηε&ΓηαΙο 8ΐι3))εεΙιΐδ 563 β;
ίΐεπι &ο Αροβίοΐίδ 564 ά ; ε εοείυ
Αη§ε1οπιπι εχρυΐβαβ, &3> Αη^εΐίβ
ίθΓί&88ε εΐίαπι ρΙοΓΒίυδ 566 ά ; ρεΓ
ΟΗπδΙυπο ενεΓδίιβ 600 ε ; 602 I) ;
ΙεηεοΓΒΓυπι ρΒίεΓ, ίη Ιεηε1)Γαβ άε-
τηϊΐΐΐίιΐΓ 602 ε; νίηίεηιίβίοπ εοηι-
ρβΓΒΐιΐΓ, ςυο(1 3>οηί Γείία,ιιιιΐϊΐ εβί
οοΐϋ^εηΐί 613(3; ΟΙιπδΙοΟπιείίΐχο
8ΐιρεΓ3ΐϋ8 614 ε; ΓεβϋΓ^εηΙί, (3ε-
ιηίδδυδ &(3 ϊηίεΓΟβ 615 ά; εβρΙοΓ
οαρΓνίδ, εΐ εο11ΐ£3ΐϋδ623 3); εχΐι&ιι-
βίΐ ^ώιεοδ, υΐ υνβπι εχρΓεββαπι
624 β; εχ Ιηε&πίΒΐίοηίδ ΙειηροΓε
βαΐ^εείαβ 625 1> ; ΙοΙο ιηιιικίο
ΙνίΌπηϊάβπ) δυβπι ίπιροδαίΐ 632 3;
ρβτ ΟΙιπδΙυηι ενεΓδοβ 632 3); αυο-
τώο(3ο νϊηεεηάϋδ δίΐ 670 ε; ΒρρΒ-
ΓεΙ>8ΐ ΖβεΙίΒΓίαε πάνεΓδηΙυδ Αη-
^εΐο 672 ύ ; α,υΒΓε 3 άεχίΓΒ δίΒΓε
8ο1ε3ΐ 673 ά; ΕεειίδβΓε ηοη εεβδβΐ
673 ε; Όεί, ηοη ηοδίπιπι, νΪΓίηΙε
βυροΓβΙαδ 685 (1 ; ρεΓ ΐϊΐοηΐεπι
ΓηΒ<τηιιηι ίηδϋΓ^εηΙεπι ρΓαεβ^υ-
ΓβΙιΐδ 686 ε; Ιμδΐιπι ΟΙιπδΙυπι,
ϊρβοδ Αροδίοΐοδ ΙεηΙβνίΐ 686 ά ε ;
α Οηπδίο ίβείΐε δϋρεΓβΙιιβ 687 β ;
ΑηΙϊο3ιπδΙυπι εππδδαπιβ ρΓΒεάίεί-
ΙιαΓ 770 ε ; 8 πιβΓίνποιίδ δβηείίδ
ρεδδΐιπκΐΒΐυβ 775 ε; εΐ ρδευθο-
ρΓορηείΒβ εΐ ϊάοΙοΐΒίΓΒβ ίηεεηάε-
οβΙ 788 ά ; ίάοΙοΐΒΐπβε ΒΐιεΙΟΓ
804 3) ; (ΙοΓπιίΐίΐηΙίουδ ίηνί^ίΐβΐ,
νϊρίβηΐίοιίδ άοΓΓηίΙ 832 ο.
δκιιΙ, α,ιΐΒΓε εοηάεπιηβΐιΐδ 13 ε;
185 3ϊ.
δε&ηάβΐΒ, ρεΓ ίβ-ηανίαπι οοηοηιπι
πΊιηΙ 82 3).
δοηιιϋβΐυπι, ο,ιιβηΐηηι εχ νίΐίίβ Εενί-
ΚΕΚυΜ. 743
Ιβγιιπι, .Τικίιιεϊδ ίΐεΓεΙ 847 (1 ;
848 β ; φΐ3η1ιιπ) εχ ΜίπίβΙνοππη
ευίρα Εεείεδίβε ίΪΒΐ 848 ε.
8ε3Γ3ΐ)βεϋδ, ίη ρΒπεΙίΙηΐδ .ΓΗάΒεοηιιη
ϊηνεηΐυδ 540 β.
8εεηορε@ΐ8,ίεδΙυπι ^θαεοπιπι, Ιεπι-
ροΓβ Ηοβεββ εεΙεΙίΓβΙαηι 102 ά ;
104 ε ; β(1 Εχοάυπι βΐ) Αε^νρΙο
Π)εηιοπ8 ΓεΙϊηεηόΊιηι ίηβΐίΐιιΐυιη
174 ά ε ; ηυοηιοάο οοβεΓνΒΐυπι
ίυεπί 611 ε; άεδεπρίυηι 810 I) ;
ΟΗπδΙϊ ΚεδίίΓΓεεΙίοηίδ Ιγρυβ, ίη
(2υο, εοΓρΟΓβ, (ΐϋ&δί σκηναι, ηοβΐΐ'3
βχ3 δΐιηΐ 810 ε ά; ί<1 οοβεΓνβηΐΤ
3πδΙί6ε8ΐί ίη Οΐιπδίο 811 β.
δεερίηιπι, βί^ηιιηι Γε^ίβε ροΙεϊΐΒΐίβ
488 ε.
δεΙιοεηίΒε, Ιοευδ ίη Μοβο 447 ά.
δείεηΐίβ, (μΐΒΐίδ εΐ <μκιηΐ;ι δΒεεπΙοΙί
ηεεεδ8&π8 838 ε; ρΓΒεδεηΙί Ιεηι-
ροΓε ίπιρεΓίεεΙβ, ΓυΙυΓΟ επί ρεΓ-
ίεείίδδίηΐΒ 867 3 ; ςυο δεηδυ εε8-
83θίί. 867 1}. [νίόε ΟΓΒεεί.]
δεορηδ, άε ρπηείρίοαδ, ίη δαοδ ίη-
ΙαεηΙί3)ϋ8, βηΐ β νιιίςο δρεείΒηάίβ
άίεΠιηι 132 ε.
8επ3>8ε, ϋεί Β^τίεοίβε, ρεΓ β^τίεοΐβδ
8ρη(1 ^οε1εη1 ίηΐεϋί^εηίΐί 208 1> ;
^αά^80Γι1η^, Ιυρί ΓβρΙΟΓεβ 620 I) ε;
1εοηί3)ϋ8 ηα^ίεηΐίΐ)»» εοπιρβΓβΙί
757 ε ; 758 ε ; 8ΐη1ΐίΐί&ε εοηνίεΐί,
ΡΓορηεΙββ ΙιοηοΓΒηΙεβ 857 3).
[νΐάε Ρ3ι«π88εί, ^^αεϊ.]
8εΓΪρΙιΐΓ3, ηοη οεείάίΐ 12 ε; ρεΓ τεβ
εοΓροΓεΒδ ερίπίαβίεβ ίηηυίΐ 16 ο;
βρίπΙυβΙίΙεΓ ίηΙεΙΙί^εηάΒ 20 (1 ;
22 ά ■ &εηί£ΠΊ&Ιυηι ρΙεηΒ, βοΐυηι
ηιοάεδίίδ, ρεΓ §τ&(ί8ηι ίΐΐυηιίηβΐίδ,
ΒρεΓίβ εβί 196 ο; δυρεΓβίδ, οο-
βευΓ8 61 196 ε; ϋίνίηίΐιιβ ίηβρί-
γβΙβ 212 β; 3)Γυΐί8 8ηίηΐ8ΐίοϋ8
ΓβΙίοηεπι εβί η3)ί βδεπίιίί 212 3;
744 ΙΝϋΕΧ
ΡΐΌρηεΙ'ΐ3Πΐ εοπιρίείβπι βββε 3ίΒι·-
γο&Ι 235 ά; Ιάοΐοΐβΐηβ εΐ Ηβε-
ΓβΙίοοδ ϊηΙεΓ ά»βπιοη&8 ηΐ1Π1βΓ3Γβ
βοΐβΐ 244 ε ; ίοηβ δβίναΐίοηϊβ ρει·-
ρβίαιιβ 271 ε; ΟγεΙϊ»6 Γοηβ εΐ
ριιίει» 30ΐιηά3η8 292 ε ά ; Ιογ-
Γεηίΐ ηοη ΓεβίίίϊοίΚ εοιηρβΓαΙ»
308 ο ; Οι-βεείβ ίβοαΚβ ρΓ&εβίΒπ-
Ιϊογ 313 ε; νεήίβΐϊβ εοι^ηϊΐϊοηε
ίπιουίΐ 314 &; ηοη ΐηβυίΕεϊεηδ
νει·1>ιιηι ϋεϊ αά ηιεηίειη αΐεηάιιηι
368 ο ; ρηβοιια οοηα, ξτεςϊ Οηπβ-
Ιίαηαε ρ&Γ&(α 468 α; αοβεοηάίΐα
• ε}αβ άϊΙϊ§6ηΙϊοηΙ>αβ ρεΓ δρίπΐηπι
είαι-β ί&εϊΐ Οηήδίιιβ 468 α ; εΐ
ηιοπιΐί εΐ άθ£πΐ3ΐΐεο ραίιαίο εώιπι-
<3βηί 468 ο ; ςιΐ3πι 8ΪΙ δυοίϊηαϊδ
468 ά; (Ιεΐϊείαε δ&ηείοηιπι 468 ε;
ΙίΐεΓβΙϊβ, ϊη Οηπβίο ρεπί, ιρΐπΐα-
βϋβ ηιβηεΐ 470 ο ; ςηοδ ηαοεαΐ
&ά ηαειηοΗαιη Γεπιπι Ββτναηάαπι
ιΐίΐιβ 532 ε; τεοηβ ββηβυ ε&τεη-
Ιϊουβ νοεεοπ 388Ϊ£ΐΐ3ΐ 539 ε ; τεβ
ίιι(ιΐΓΒ8 υ.1 ^απι ρΓβεΙεπίΒβ (Ιεδεπ-
οΐΐ 541 ά ; άοεεί εοηεερίϊοηεαι
άε ϋεο δΐ3θϋειη, ΙηεβΓηαΙϊοιιίδ
ρυΐεηπιπι εδδε ιτκχίαηι, 3(1 βεϊεη-
Ιίηηι Βεηε νίνεηόϋ 3£ΐΙ 634 ε ;
&1> ίηϊΐΐο υβςαε ϋε ΟΗπβΙο ρΓαε-
άϋχΐΐ 870 Ι).
δεηΐρΐίΐία, φΐο βεηβιι " εχ άοηιο
ϋοιηίηί 8χΙεπηϊηΒΐ&" 492ά\; α,αβπι
ηϊηίΐί βΐηί 546 ϋ.
δευΐρΐυπι, άοοαοπισι ρην&Ιοηιπι
3ΐηοίΙίο83 εοη(1επιη3ΐυχ 630 ο.
δεοοΐω, ιίΓΟβ δοάοπιίΐίοα, ϊ§;ηί εοε-
Ιεδίϊ εοηδαπιρίη 163 ο.
δεευήβ, ρεΓ εε ηϊηϊΐ νδίεΐ 487 ε.
δεάεεϊββ Κεχ, ^Γεπιϊβπι ϊη ΙιιΙευαι
Ι&οιιπι άειηίηίΐ 303 ε; ϊρβε εαρ-
Ιαβ, ε&εεβίυδα,αε 725 (1 ; 726 &.
δεάει-ε, βηίπιί εοηβΐ&ηΐίαιη εχρπππΐ
ΚΕΚυΜ. δΟΚΙΡΤυΚΛ.
193 ε ; δίΕοίΙίΐβΙεπι ϊηϋϊεβΓ, ϋεο
ιπΙπιίΙυΓ 739 ε.
δεάΓΒεΙι, Κε^ίο ΟπεηΙίβ ΑηΙϊοοηϊ&β
6ηΐΙίπια 730 ο.
δε^οΓ, Αε§νρΙίοπιπι Κεχ 113 3 ;
286 ά.
δεΪΓ, Ιάυηΐ3ε3ε τε^ίο, ρίίοπιπι βπιϊβ-
βίο, εειι ρίΐοβϋβ, βϊ^ηίβεβΐ 355 3.
δείΐαπ, άε δαη^ιιϊηε .Γβηιι, Κεχ Ιβ-
Γβεΐ 7 ε.
δεπιεαδ, Ρι·ορηεΐ3, ίεπιροΓε Κοοοβπιϊ
410 β.
δεηιεη, ϋεΐ, ρτο Γίΐίο 20 ε; 56 ε ;
ϋεί ρορηίιιβ 57 β.
δεωίοβτε, " ηαϊΗϊ ίρβί" ο,υϊιΐ «Ι
56 ά.
δεηιϊηΒΐίο, οαπιβίίβ, ςηϊά Γει-αΙ 152ο;
οοηβ, β ϋεο εβί 152 ε; ίαπι Ιάο-
]ο]&ΐΓ3ηιπι, Ιυιη ΗβεΓεΙΐεοπιπι
ίβίδβ 3γ§ιπΙιιγ 152 ά ε ; ϊηΙεΓ
ΟεηΙεβ, ρΓο ΟκρΙϊνίίαΙε (ΙίεΙαπι
491 3 0; ηιιβίίβ 3 ϋεο οεηεάϊ-
ΟΆΐητ 631 3; (1ε £(1εΗοιΐ8, αηβ-
ςυιιςαε άίδρεΓβϊβ, άίεΐυπι 751 ο;
752 β.
δεη33η, ϋΓΟβ ίΐΐιΐδίπβ Αε^νρΙϊ βχ-
ΐΓεπιϊ 401 ε; α Κε^ε δεηαεηεπο
ν38ΐ3ΐ3 402 ο.
δεη33Γ, Γε§ίο ίη ^αά»ε3ε ίϊηίοαδ,
ορμϊά&ίϊπι βί νϊοαϋηι ηαοίΙα(α
401 ε; ΙδΓβεΙί εβάεηΐί ίπΊάεηβ
εοηάεπιηβίιΐΓ 402 β.
δεηηαεηεπο, Ια(1αβαπι ϊηναάΐΐ 9 ά ;
ΗίεΓθ8θ1νπι»ε οββίάεΐ 24 ο; ρβΓ
Κ,ε^επ) Οο£ ρΓβεάϊεΐΙαΓ 323 ε ;
324 1>; Τηάαεβηι ίηνβάεηβ, Νϊΐο
βχυηάαηΐί εοηιρΕΓΒίατ 335 β; βί
ϊηναάεηδ, εΐ τε^Γεάΐεηβ, βιινϊο
οοηιρβΓβΙαΓ 344 ά; ΡβΙβεβΙίηΒπι
ν38ΐ3ΐ 392 α; βά ροΓίββ 1&η(απι
Ηί6Γθ8θ1νηΐ3ε ρεΓνεηίΙ 400 3 ;
ΗϊεΓΟβοΙγιηβε ΪΓπάεηδ, ϋεο ροε
ΒΙΟΝ. ΙΝϋΕΧ
η»3 ά&Ι 400 ά ; Αε^γρΙυπι ναβίαΐ
402 6; 432 ο; ^(Ιαε&πι νββίΒηδ,
βΙ> Αη^είο ναΒίαΙιΐΓ 432 β; 3α-
ιιιαπίΐηι ϊηνΒάΊΐ 490 ά; δίΐπΐίίπαιη
οειρίΐ, ΗίεΓΟδοΙ^πι&η ηοη ροίεβΐ
οπρβΓβ 579 ο; 659 ε.
δβηβοΐαβ, νΪΓίαΙίβ ρΓ&εβΐαηΙία ρτο-
ιηίηεί 229 ο.
δβηΐοΓεβ ϊη ρΐ&ΐείδ βεάεηΐεβ, ί)φΗ8
ρ&οίδ, εΐ ΙειηροΓα1ΐ3 εί βρίηίιι&ΐίδ
7 1 6 α β ; ϊη Ιεπιρίο ΐάοΐβ νεηε-
ηιηίεβ, αϊ) Εζοείιίείε νϊβί 815 α.
δβρ&ΓΒΐίο, πιειηΙ)Γοηιπι νϊεώιη&ε,
ητιϊά βϊ^ηίβεβνεΓΪΙ 835 α 1).
δερΗείΒ εϊνε ε&ιηρεδίιΐδ .Ιιιιΐ&ε&ε τε-
φο ΡηϊϋδΙ&εοβ ροβεεββυΓα ρΓβε-
άϊοϊΙϋΓ 362 8.
δβρίβπι ηηηιεηιβ, Ιεπιρυβ Εε^ϊβ
8Ϊ£ηϊίϊε&1 60 ε ; δβηείοβ βηΐε
ΟΙιπβΙαιη η&(08, εχρήιηίΐ 438 ε ;
ρβΓίεοΙίοηεη βϊ^ηϊηεΒΐ 678 ά.
δερίιια^ίηΐβ, ΙηίεΓρτεΙεβ 8. δεπρ-
ίιΐΓ3ε, 8β Ηεοπιεϊδ άϊδεΓερ&ηΙ
280 ε; 310 ά; 401 ά; 445 ά;
597 β; 803 ε.
δβΓβρηίπι, Γϋϋ Ρηπιο^εηίΗ ςίοπαηι
ίεβτ,ΒηΙιΐΓ 555 1).
Βεπηοηεβ ρίεΙ&Ιίβ ρΐεηΐ, βϊηε πιοή-
1)ϋ8, ρΓο ηίΐιίΐο &ε8(ίηιαΙ&ε 409 ά ;
ουπι νεΓΟ ρυάοΓε, ηοη βυηΐ ϊη-
«Ιϊΐεβ 410 ε.
δβΓρεηβ, ιηείβρηοηεε ρΓο εαΙωηίΐΕίε
306 ά.
δεΓρεηίε», ραΙνεΓβπι Ιϊη^εΓε βοΐεηΐ,
ίηορί.ι είοϊ οοηιρυΐβί 471 ε.
8εΓΓ», ηυΐΐο άυεεηΐε ρεΓ βε ηίηϊΐ
νβίεΐ 487 ε.
8εΓΓ&ε, ΓοΙίβ ευπαυπι ΙηΙιΐΓ&ηΙίαπι
ηραά 8ντο8 &Λϊχ&6 254 ε.
8ει·νί, εχ .111(1888 επνρΐϊ, β Τγπΐ8
ηιεΓΟΒίοποιίδ άεροιΊαο&η(:αΓ236(1.
δεΐναβ, Όεί, φιΐ βίΐ, ςιιί ηοη βϊΐ,
ΧΟί. π.
ΚΕΚυΜ. 745
εοηνεΓ8Ϊ3 εοπίε ραίεί&εΐιιιη
864 α.
81ι»11υιη, Κεχ εΓε&Ιαβ 7 ά.
δίοϊΙβΓε, ηιιο βεηβυ ϋεαβ άΐε&ΙυΓ
751 β ά.
δίοϋαΐίο, ΐηεοΙεηΙεΓ ίπιιηιρηαηΐίαηι
εβί 604 α".
δϊείηΐΒ (1) ορρίάυηι Οκιηηηηίίηηιπι
ο,ηβε ρ&ββ& βϊί ρεΓ βΐίοβ ^εοοϊ
104 β; 107 β.
δίεϊπΐΕ (2) ορρκίιπιι ίΓ8ηβ .ΙοΓάΒηεηι,
ηοηηηΐΐοβ 80 ϊιΐοΐοΐκίπίΐ οοηνεΓ8θ8
η&ΒεΙ 102 ά; 104 ε; ςα&ε ρ8δβ&
είΐ ρεΓ (ί;ι1ίΐα(1ίΐ;ιπιηι ίηδίάί&β 103 ε.
δΐ£η8 βρπά ηοβ ορεΓΒίαΓ, βϊ ηοη
&ρεΓΐε, βρΪΓΪΙααΙίΙεΓ Ιβηιεη, ϋευδ
780 8.
ΒΪ£ηαοπ1ηχη, <1ε ΟΗπβΙο άΐεΐυηι,
ηα88Ϊ ά"ε εχρΓεββδ Ρ&1πδ Ιηιβ^ϊηε
650 ε.
δϊ^ηηηι, Οπιεϊδ, ϊηδί^ηε εβί Εεείε-
βί&ε 751 ε 6.
δίιηεοη εί Εενϊ, φΐίΛ εοηΐΓΒ δϊεί-
ιηίΐαδ ίεοεπηΐ 104 8.
δίηιεοη εεηεχ, φΐΐιΐ άε ΟηιίδΙο ρΓ»ε-
άΐχεπί 680 ο.
δϊηιεοηίίΒε, ίη ^ηάίεεβ εΐεείί ΐϋεπιηΐ
δαερϊδδίηιε 785 ε ; πα&ΐεβ ίιιεπηΐ
786 8.
8ίιηί1ίΙικΙο ιηοππη βοοϊείβΐϊβ νίηειι-
Ιαπι 276 ε.
δϊηιρίίεϊΐβδ, Βοβεηΐε ρηιάεηΙΪΒ δΐιιΐ-
Ιίίίβ εβί 1131); Ρι-ορηείΒε .Ιυηίΐε,
ϊηί&ηίίυηι ϊίιηρίίείΐηΐί εοηιραΓΒΐυΓ
387 ά.
δίηβ, Μοηβ, ϋϊνϊηΒε ΓενείΒΐίοηϊβ
δεάεδ 310 β; νοΙοΓΟΓη ρορυΐϊ
Ιοεηβ 49 ο ; βει-νίΐιιϋδ δνηιυοίυιη
782 β.
δίηίδίΓβ, δΐηΐίϊΐίβε Ι^Ρ118 771 ε.
δϊοη, ηιοηβ, ίρ?ε 8 βυϊβ εοηΐεηιρίαδ,
ίάοΐΐδ ροβίΓίαοίΙαβ 311 ε; Εεείε-
50
βρικιτυβ βΛΝετυβ. ΙΝϋΕΧ
άίνϊιίαηιηι ρΓαεάίεαΐ 590 α ε ;
ΙπΙ>ιι1αΙϊοηε8 ΗίεΓΟβοΙγπιαε ρπιε-
άϊείΐ 591 α ε; ϊάοΐοΐαΐταπιπ) εί
εαεεϊΐαΐεπι, εί εχίΐίαηι άεηιοηδίηιΐ
592 ε ά ; ΗαεΓεΙίεοΒ ϊάοΐοΐαΐηαε
εοηνΐηεΐΐ 592 ε; .Ιιιάαεοβ ίηεηι-
άΐΐοβ, οΙ> 1ε§εηι εοηΐειηρίαπι,
αίΗι-ηΐίΐΙ εββε 593 ά; αά ροεηϊ-
ΙεηΙϊαπι ηοι-ΙαΙυτ 593 α; ίΐεηι αά
οοεάϊεηΐϊαπι 594 α; νϊεϊηαπιπι
£εηΙήιπ> εχίΐίυηι ρπιεάίοίΐ 594 ε ;
υιΊ>ίΙ)ΐΐ3 πιαηΐϊπιΐβ πηηϊΐαΐατ 596
α ε ; Ρηϊΐϊδίαεοηιπι εχίΐίιπη ρΓαε-
άϊεϊΐ 597 I) ε ; ϊΐεπι ΜοαοίΙαηιπι,
βΐ ΑπιπιοηΐΙαπιπι 598 6 ; ίΐεπα
^βηεΓαΙϊΙεΓ ίάοΐοΐαίπιηιηι 599 ά;
ίΐεπι ϋεί ΙηεαπιαΙίοηεπι, εί ιιηί-
νεΓβαπι ιηαηίίεδίαΐίοηεπι 600 1>;
ϊϋεπι ΑεΙηΐοριιπι εί Νίηϊνεβ <1ε8ο-
ΙβΙίοηεπι 601, 602, 603, 604;
ΗίεΓΟδϋΙνπΐίΐηι, α ρποπ ρυΐεηπ-
Ιιιάϊηε ει ρίεΐαίε άείεεϊββε Ιαιηεη-
Ιίΐίιΐί 605 α ε ; ΙβΓαεΙίδ ΐάοΐοΐα-
ίτίίπη ε&β1%αΙ 606 α ά ; ίίειιι
ρπηείριπη ΓαραείίαΙεηι 606, 607
ίΐεπι ρΐΌρηεΙαπιπι ηγροεπβϊη
608 β ; ϊΐεπι δαεεΓάοΙιιηι ηε^Κ-
§εη(ϊαπι 609 ο ά ; ϋεί ^<:1ίείιιιιι
8ΐιρει·1)ΐ8 πϋηϊΐαΐυτ 610 ε; 611
& ε ; ΙιοΓίαίιιι- αά ΙίηιοΓεπι ϋεί
612 1) ο; αά ρπιεραπιΐίοηεηι
612 άε; άεδοΐαΐίοηεηι .Ιηάαεο-
πιγπ νίηάειηίαε εοπιραΓαί 613
α ε ; τεάϊίαιη εοηιπι Κεβιιιτεε-
Ιίοηίί Ινριιηι ρπιειηοηβίταΐ 614
α ε ; ίΐεηι οαι-οαΓοηιαι εχίΐίυιη
εΐ Εεείεβϊαε νΐείοπαπι 615, 616 ;
ε3ιΐ3άειη αηορίίπεαίϊοηεηι 617
α ά ; ηοβίίοιιβ .Ιικίαεοπιπι ϊηβυΐ-
ίαηίΛυβ πιίηϊΙαίηΓ 618 α; .Τηάαεϊδ
ίρβϊδ Γεάεπιρίίοηεπι ρΓοπιίίΙΐΙ
618 I) ο ; £ΐθΓΪαιη Εεείεβϊαε ρΓαε-
ΚΕΚυΜ. 747
άίείΐ 618 ε; 621 β ε; Ιιιάαε-
οπιιη ραιΊίδ εοηνεΓβϊοηεπι 619
I) ε ά, ραιΊίδ εοηάεπιηαϋοηειη
620 ο ε ά ; Βοηί ΡαβΙοπβ ηπιο-
τεπι άεβεποίΐ 620 ε ; ίίεπι ππι-
Ιιιαπι ΟηπβΙί εί Οηπδΐίαηοπιπι
ϊηΙεΓ βε άείεείαΐίοηεπ» 621 ε;
622 ε ε ; Οηιεεπι, §;1οπαπι Εε
είεβϊαε, ρηιεάίεαί 623 1) ; ευ^υβ
ϊηϊιηϊεοβ ηοη ϊπαρυηϊΐοβ ίοτε αΗΪΓ-
ηιαηδ, αεΙεΓηίΙαΙεπ) ϊ§ηΪ8 ήιΐιιπ
αβδεπί 623 ά ; άεηίααε εΐ δίοηίβ
εΐ Οεηΐίιιηι Γεάεπιρίίοηεπι,
ίίασι, §1οπαπι, ρΓαεχηοηβίΓαηβ 624
α ε, ηαεε εί οπιηϊα δρίπΐιιαίία
οοηα, αά ΙηεαΓηαΙίοηεηι ϊρβαπι,
αυαβί εαυβαιη, τείεΓΐ 625 α ο.
δοΓίεδ, α .Ιοηαε δοεϋδ ]αεΙαε, Γ88
ηονα εί ίηβυεία 372 Ι).
' δραΙϊο8ΐΐ3 α^εΓ,' άβ Γε^ίοηίοιιβ
Οαρίίνϊΐαίίδ (ΙίεΙαιη 80 ε.
δρεβ, αηϊπιαε Ιεςυπιεη, ρείΐΐ αηί-
πιαίίαιη εοιηραΓαΙυτ 411 α; νίε-
ΙΟΓεβ τεάάϊΐ ΙιοδΙίιιπι ίψίπίικιΐίιιηι
411 ο.
δρεδ, αΛοπουβ, ίη ταάίεε εβί 866 α;
ίπιρϋδ ηυΐΐα Γείίηςιιεηάα 866 I) ε.
δρϊεαε, ρο3( ηιεββεπι ρΓαεΙεηηΪ83αε,
Ιβπιείίδ απίίεΐϊ Ινρυδ 454 α 1>.
δρΐηΐυαίίβ, δεηβυβ, αίδίοπεο ρυ§1-
ροηΐΙαΓ 26 α.
δρϊπίνΐδ, αΐί^υαηάο ρτο αεΓε ροπίΙαΓ
296 I).
δρίηίαβ εαείεβίεβ, οοεάίεηΐίαε εχ-
επιρΙαΓ 300 [νΐάε Αη^εΐϊ.]
8ρΪΓΪ(ιΐ3 Ιιοιηίηίβ, εί εΓεαΙιιβ εί τε-
εΓεαΙαβ α ϋεο 772 ε ; 773 α.
δρίη(ιΐ3 ηιαίϊ^ηϊ, Ιιοηιίηιιιη βεάυε-
ΙοΓεβ 414 α; 415 α; α ΟηήβΙο
8ϋΙ)]εεΙί 484 ο. [νΐάε δαίαηαβ.]
ΧρικιτυβδΑΝοτυβ, ίη εοΓάε βεποεηδ,
άε οπιηίοιιβ άοεεί 46 ε ; ίοηβ
5 0 3
748 ΙΝϋΕΧ ΚΕΚυΜ. 9ΡΙΚ1Τυβ 8ΑΝ0Τϋβ.

οηοηίβ ϋΐιιπιίηαΐίοηίβ 48 Ι) ; βαο 8ΐ»Γε, ηΐϋοπίαΐεπι βηίιυί άεηοΙ&Ι

6(ζ\χτΛ ρΐηνϊ&β ρΓ80Π10η8ΐΓ&Ιΐ18 676 ε ά.
54 ε; 55 ο; α ^εΐε ιηαηίίεβίε δίαίετβ, &εαϋ&1ίΙαΙεπι ωοπιπι 8Ϊ£-
ρΓαεάϊεΙυβ 226 ά; 227 α; οπι- ηίβεαΐ 173 8 ο; ί&ΙδΒ, 8οοπαίη8ΐίο
ηίΐιιΐδ πιβΓεηΙίβαβ άαΐυ.8 226 6 ; ϋεί 333 ε ; ίηίαηίΙ&Ιί» εοηάεηι-
βχ ΟΙιηβΙο 681, ςιια ϋευ.8 εβί ; η&Ιυτ 450 ε; 451 8.
όαΙιΐΓ ΟΙιγϊβΙο, ηυα ηοπιο εβί 8ΐβρΗαηιΐ8 δ., ,ΓυάαεοΒ ΓεΓυΙ&ηβ
228 α; ρηπιο Αά&πιο ανοΐανίΐ, 309 ε; ΐΓβάίΙίοηεπι άβ οαΐΐπ
βεειιηάο ίηιιιι&ηδίΐ 228 ε ; εβαειι» Μοίοείι εΐ Καερίιβη ρΓοίεΛ 310
&οηηάε Γε^εηεΓβΐίβ ίη ΟΗπδΙο 8 ε ; αα8τε Β&ογίοηεηι ρπ> ϋα-
228 ε, φΐίειιηααε βίηΐ 229 α, ιηΒβοο, εεεαηάιιπι Ηε&Γ&εοβ,
βίνε πιυΙϊεΓεβ, βεηεδ, ^ανβηεβ άίχεπί 310 ε.
229 I) ε, πιοάο &1) ίάοΐίβ δίεπίίΐαβ ιτιαΙίβΓϋΐη, ίάοΐοΐ&ΐπβε
ιΛδΐίηε&ηΙ 230 8; εοηβί^ηαΐ ροεη& 139 ε; 8ρίΓΪΙη8ΐίΙεΓ (1ε
Β3ρΙϊζ»Ιο8 8(1 Ββηείϊβεαίίοηειη ίβΐ8Ϊ9 άοεΙοηΙ>ιΐ8 άίεΐιιηι 140 ο ;
465 Ιο ; ρεΓ ίηδρΪΓ&Ιίοηεπι ΟητίβΙί, ΪΓ88 Βϊνϊηβε ίί^ηυηι 647 & ε ;
άαΐυβ Αροβίοΐίβ 496 ε; βά ςαΕΓε ιηαϋεηοιιβ Ιαάαείβ ΓαβΗΐ
ΡεηΙεεο-δΙεη ηιϊδβιΐί, ρεΓ δορηο- ίηνΐ88 84 5 ε.
ηίβπι ρπιεάίείΐΌ.Γ 616 ά ; ίη δίεΐίΐ, ββερε ίη δβε. δεΓ. άε ηε^οΐίο
βί^ηιιπι Οεηΐίου.8 υηίνεΓβίβ άβΐιιβ ςιιονίδ ρεΓίεεΙο άίεΐαηι 558 ε ;
617 &; δ&ηείοπιπι εβί άείεείβΐίο άε ΟηπδΙο 559 1> ; (1ε Ιργγ» 559 ε.
622 ε (1 ; εοηάίίοπουβ Ιιιπτ. Ιεπι- δΐίρυΐβ, ΐ§ηί εΓεβιηίηα, ίιηρίοηιηι
ρΐί, Ιαηι Εεείεβίαε, ρπιεβεηβ 8(1- ροεη&ε 8}:ηιΙ)ο1υιιι 864 ε ; 866 &.
,)υΐ0Γ 640 8 ε ; {τΐαάίαδ ίη ΑροβΙο- δΐυΐΐίίία, ε& εχΐΓεπι& εβί, εχρβιί-
Ιοηιπι ηιαηϊηιΐΒ ρΓβεάίείΙυχ 650 β. ; εηίίβ άοεεηΐε ηοη άοεειί 112 ά.
οπιηίβ νΪΓΐυΙΐβ ηοβίΓ&ε ίοηβ υηίευβ δίιιροΓ, ρΓο 8Γαεη(ί& άίεΐυιη 775 β;
684 ά; 685 Ι) ; 686 α; ϋευ.8 Εεείεβίβε ρεΓβεεηΙοποιιβ ίηαρα-
εΐ εβί, εΐ &άοΓ&ηάιΐδ εβί 719 &; ΙβΙιιγ 775 ο.
ηυαπι βίΐ νίνίπΌβηβ 736 1>; ίη 8αΙ)νεΓ8ίο ΙηΓοίάα, άε 88ενϊΐΪ8 ΟΗ&1-
ρΓ888εηΙί Ββεευΐο ρΛιτίιΐδ, ΐη ά8εοΓυηι ύίεΐυηα 542 ά ε ; ίΐεπι
ίϋΙυΓΟ 1&Γ§ί88Ϊιηε, εβυηάβΙϋΓ άε Ρηαηβ&εοηιπι ΒΓΓο^βηΙίβ 543
801 ε ; ρεΓ β£ΌΤ3πι ιιηπαο άε- ο ο; ίΐεπι άε ΗβεΓείίεοπιηι ίη-
βεποίΐυχ 801 ά ; ηιβπ εοπιρβΓβΙηΓ Μηϋβ 543 ά.
802 8 1> ; εί Οεηίϊοηβ, εΐ ΙβΓβεϋ δαρεΛί, ϋεο ίηνίβί 301 ο ; ΙοεαβΙίβ
ραπΙεΓ (Ι&ΙϋΓ 802 ά ε ; εΙ βεβίβίε εοηιρβΓβΙί 330 ά ; βνίοηβ 330 ε ;
. εΐ πγεηιε, ί.ε. ρεΓρείιιο, είταη- Όίνίη& πι^δίεπ» ρεηεϋτίΓβ ηοη
άεΐηχ 803 β; ίη ΟπεηΙε, εΐ ροβδαηΐ 196 ε ; νΪΓ^β ίεΓΓε&
ΟεείάεηΙε ρίίπΙεΓ 803 ε; α,α&πι εοηίοεηΙυΓ 468 8.
εοηΐΓ» εβπιεπι ρυ^ηεΐ 868 διιρεΛίβ ηιβηίίεδία βδΐ ϋεί ορ-
8 0. ρυ§η8(ίο 317 ε ; ^υά8εοη1Π1^
δίαηηηιη, ςυ&Γε &ρΙαδ είΐ Οηπβίί ϋεί ]αΓ8πιεηΙυπι 334 ά ; &ά
Ιχριιβ 690 ε; 691 β ε. Ηαιηϋί&Ιϊοηεπι ΙεηάίΙ 535 & ;
ΤΚΜΡΙΑ. ΙΝϋΕΧ
νεηίαπ ηιηΐί ΒβηιρβΓ ηεςϋ^εηδ
544 1» ; Βίώνίοηίοππη ςη»ε £οε-
ήί 544 ε ; αα&β ροεη&8 βιΐϋίεπί
544 ά; 545 (1; φΐ8ηι είΐ ίη εηιί-
ηεηΐϊ ίοτίαηίΐ υηΐνβΓββ 560 ο ;
ηυαιη κι Ι Πεο ϊηνΪ88 610 β.
8υρρ1βηΐ8Γε ϋευιτ), ςαίά ηιΙ 858 ε.
5ιΐ3αο, Κεχ Αε^γρίϊ, αηβε εοηΐΓδ
8ίΐ1οπιοηεηι ίεεεπί 200 ά ; 410 α.
δ^τηβοΐβ, άϊνϊηειίϊοηϊβ £εηιΐ8 75 β.
8νηιπΐίΐε1ιιΐ8, ίη Μίεη. ί. 11, πιεηΐί-
οηεπι ηαοεΐ 401 ά.
&γηα%οςα, φΐαηάο ήιεπί ηοοίΐϊβ
19 ά; αυ&ηάο εοτηιρίΒ 20 1ι ;
& Όεο ιηί^εΓαΐίΐ 20 ε ; οεεϊάϊΐ Ιεζ-
Γββΐ, ϊ. ε. ΟηηΒΐηπι 25 ε ; ςαβίεβ
Ιιαίίΐιεπί πΊίοβ 32 ε ; βυρρίίείο
οηιοηιΐίΐΐίΐ 32 Λ ; & (Ιαειηυηίΐηιβ
οοουρ&Ια 34 & ; ηΊίοβ εάϊΐ ίοπιί-
ο»ηΙε3 35 ε; & δρίπΐιι δαηείο
ίτοβίπι νοε&Ι» 46 ε ; Ώεο άεβροη-
88.18 52 ε ; ίτϋεΙίίεΓβ ροβίηβε τεά-
άεΙιΐΓ 56 ά ; ηΐδΙεΓ Ιεηε1>Γ&ηιπι
69 ε ; Ιιυεεηι παιιηάί Γβ}ϊοϊΐ, Οηπβ-
Ιηπι 69 ά; ϊΰεο Γε]ϊείΙιΐΓ ϊρδβ 69 ε;
ιΓικΙίΛεοιιπη πιαίεΐ' 194ε; εοείεβ-
Ιειη 8ροη8υηι Ιηιείά&ηδ, 11ηι];ιηιο
εχεΙαάίΙιΐΓ 205 ά ; ϋευπι νϊι·£Ϊ-
ηϊΐηΐϊβ βυ&ε ϋαεεαι 80ΐΐϊΙ& εβί
297 ε ; Οεϊ ίιηιηεΓηοΓ, άοηβ ε]α5,
κίοΐίβ Ιπιιΐί-ίει-1 398 1) ; ηυ(1&1&
§;1οΓΪα 808, αί πιεΓεΙπχ νεβίίουβ
507 ε ά ; ϋεο ορρυ^ηαηβ κΐιιΐΐί-
ΐί&ε εοηνϊηείίατ 525 ε ; ςυ&Γε
υπιΙ)Γ0Ε8 εΐ εοη(1εη88 ιϋεαΙιΐΓ
554 ο ; βηο Ινρο βΐβΓΪΙϊβ ηεηβ
8Ϊ£ηίηε&ΐ8 575 Ι» ε ; ίΐεπι νϊηεβε
ίηίταείιιοββε 575 (1 ε ; ϊΐεπι οΐϊνβε
Γ8άϊεϊ(ιΐ8 εχείβ&ε 576 8 ; ίαιηε βρί-
πΐιιαίί ριιηί(& 576 I) ; ίη ΟηπβΙιιηι
83ενίε1)8ΐ 619 \>; 624 & \>; ρβΓίε
βίκριβ δεη-ηία ρεΓ Αάειη 619 ε;
Κ. Ε Κ Ό Μ. 749
624 ο; ςηβίεηιιβ πηιηϊϋβ εί να&η-
3αεΙ& ΓυεπΙ 619 ά; ςιι&Ιεηιΐδ, ει
βαρεί-!)» εΐ Γ&ρ&χ 620 Ι) ε ; ;ινα-
πίί& £εο8ϊ εοπα 624 & ; υν&ε
εχηβηδίΒε εοπιραΓ&ΐ8 624 8 1) ;
ηοη οηιηΪ8 ίκίειη 8ο]ϊείεΙ 693 ε ;
&1> 8βίηο ΟηπδΙυπι ροτίαηΐε 8Ϊ§;ηί-
&ε&(8 736 ε ε. [νΐ<1ε .ΤοάΒεί.]
8>*π, εΐ νΐείηΐ Ιηάαεοηιιη, εΐ ίηίπιίεί
91 β; Γε^ηβηΙε ϋο·88 ΗίεΓοβοΙγ-
πιαιη ίκΙοΓίί, ίπιη^υηίιη- 250 ο ;
ςηβε εοηΐΓβ 0<(1ίΐίκ1ίΐ38 &Ιι-οεί&
εοτηπήβεπηΐ 254 ε ; 0}τβηεη8Ϊιιηι
εοΐοηϊ εΓ&ηΙ 255 ε ; 348 ε ; τε§-
η&ηΐε Κ&Β8θη ρ&αϋβρεΓ .Τιιώιεο»
βιΛϊεεεπιηΙ 256 β ; Ι&ίΓοηυπι
πιοΓε δβηι&η&ηι ϊην8(1ιιη( 284 & ;
" εχ ίονεβ," βείϋεεΐ ε Ι^ΐο)1»,
όιιείϊ 596 ο ά.
Τ
ΤΑπκκΝΑευι,ϋΜ ΒβνίάΊβ, η&(ϊοηεπι
^υ(^αεο^απ1 δί^πίβοπΐ 250 1) ; βη8-
είΐΗΐυια εβΐ ΟηιίβΙο ΓεβυΓ^εηΙε
350 ά; Μθ8Ϊ8, ίη άεβει-Ιο, Εε-
είεβί&ε Ιγραβ 779 8. [νίάε δεεηο-
ρε^ίβ.]
Τ<»1)ϋ5 εβΓηίβ ςυ&εά8πι ϊη8θ1ϊ(8 Ηθ3-
(ίίχιβ ϋεί ϊηΐεηΐ8ΐιΐΓ 806 1) ε.
ΤβεεΓε, ίπιρίεΙ&Ιεηι, ϊπιρίεΐ88 βγ^οϊ-
Ιμγ 153ε; ηβεΓεΙϊεοπιπι ηαεη(1&-
εία, ηεί83 154 ο.
Τ&ΐίοηίβ Ιεχ, Ιεχ ηηΐιιπιβ 360 ε,
Τ8Γ3ΐιί8η, υοϊ 369 ά.
ΤεηιρεβΙββ, ^οη8ε, νεΓβ εΐ πιαςικι
ιΙειηοηβΙΓβΐΒ, εχ ηβτιΐ&ηιιη (επο-
Γίοαβ 371 1).
Τειηρία, ίη Ώαη εΐ Βεΐηεΐ ϊάοΐο Β&&1
εχ(ηιεΐ8 17 ο ; &ά Όεί ^Ιογϊ&πι
αειΙίήοαΓί άεσεηΙ: 268 ε ; ίάΌΙο-
τ\χτα, εοηείαΐίβ ει νοίαρίηΐϊβ ο(&-
ΤΟΚΚΕΝδ. ΙΝϋΕΧ
αοβο,υε εοηιριίΓηΐίοηβ ίηίεηιΐδ 563
ά ; ΟηΗδΙϊ βαη§ιιιηε β&ηείΐηηι
738 I) ά · ςιιο βεηβιι άϊβδίραίιιαι
764 ά ; 765 ο ; 768 α ; νείιιβ, ρβΓ
νίΓ^&πι Εαηίειιΐί, ρι-8εβ£ϋΓ8ΐυπι
767 β ; νβίαδ, ΑάνεηΙυ ΟηήβΙί
(ώοΗΐυπι 829 ε ; Ιιενϊϋβ άαΐαπ),
ρ»Γΐεβ Ιιοδίίηππη βερ&ΓαΙ&ε 834 <3;
835 ε ; νϊίβε εΐ ρβεϊδ Ι>ονίΐϊϊ <1α-
Ιυπι 836 1) ; ρ&(ηβ Εενϊ, α £1ϋβ
8βοεΓ(1οΙΐΙ)ΐΐ8 εοιτιιρίιιπι 840 3.
ΤεδΙίηΊοηίιιπι, ευιη ρπιεροδΐΐϊοηε
" ϊη " εί^ηίΠεαΙ ϊη βείεπιυπι
472 ε.
Τε9ΐιΐ(1ϊηεβ, ρΓΟ Β£{τεηοιΐ8 &ά αςιιαπι
ροΓίαηά&πι εχΐηιείίδ 176 ε.
ΤΗβειηαπ Κε^ίο, Ιάηπι&ε&ε, α βϊΐϊΐ
Αυδίηιΐϊ αρρείΐαΐα 355 α ; ΙιπαοΓε
•ϊικίαεοηιηι ρει-ευίβα 358 ε ; ριτο
ΛυϊίΓο (ΙίεΙαηι 553 ε ; ίΐεηι ρι ο
Βεΐηΐεηεηι ΑιΐδΓταΙί ιιτοε 553 ε.
ΤΗβεπιαη υΛβ, Ιάιιπιαεαε πιείΓορο-
Ηβ, ίηεεηβα 262 α.
ΤΊι&ιηπιυζ, ΐ. ς. Οι·&εεοηιπι Ιϊη^ηα
ΑοΌηίβ νοεαΙαΓ, ηρυά ^άαεοβ
νεηεπιίαβ 79 I).
ΤΙιβΓβϊβ ίάεηι φΐοά Τ&Γβιιβ, ηι-οβ
Οίΐίοίαβ 369 (1; ηοη αριιά Ιηιΐυδ
369 ε.
Τηεεαβ, νϊεοβ, ΕρηίΌΪσπΙϊειιβ, Ργο-
ρηεί&ε Απΐ08 ίηεαη&ΐιιιΐυπ) 246 1).
ΤΗεβΙ&ΙρΙι&ΙαδΕίΓ, Κεχ Αβδγποηιπι
δαπιαηαπι εηρίΐ 8 ε; 23 ε; 105
1> ; 458 ε ; ϊΐεπι Όαπιαβειιιη 9 β ;
ϊΐβοα, νοε»Ιιΐ8 ϊη ααχϊΐϊιιηι βε§Ϊ3
•ίικί.ιε 284 ε ; (οίαιη Ο&ΐϊΐαεαιη
ν&βιαΐ 391 ά.
ΤηεπίΗη, νίιΐε Τηβεπο&η.
ΤηεΓαρηίπι, νίάε Τβηρίώη.
ΤηεοοΓβΙϊβ, ιΐυπι πιαηοΐιαΐ, ΟΓηηίβ
ΙδΓαεΙίΐίβ οεηε βε η&οεοβηΐ 1 78 1> ;
1851); 3νών»βαπαΒ άεβεπρίβ 431
Κ Ε κ υ Μ. 751
ο; α .Ιυάαείβ ιχ^εείβ 431 ά; Ιβ-
ΓΗεϋβ (ΙεβεπρΙα 434 ε ; ϊη €ηπδίο
Γ68(ίΐιιΙα 435 1).
ΤηεοάοΙίοη, δεπρΙιαΓβε ϊηΙει-ρΓεί,
ηοηιϊηαΙιΐΓ 3101).
ΤηεβΒυη, νεπ ευηΐ ϋ, φΐϊ ϊη εοεϋβ
ΓεροηηηΙιΐΓ 287 α ; ϊηϊαυίΐατ.Ϊ8,
Ιΐιβδίΐιιηζβηΐίοϋδ άαπιηοδα 450 ε (1.
Τηι-οΛΐ, ενεΓβί, α ΡΓορΙιείϊβ ρπ»ε·
άϊεΐϊ, ιηΪΓβευΙα Κεάεπιρτ.ϊοηϊδ ροι--
ΙεηάεοαηΙ 649 ά ε.
Πηΐδ, οθοηΓει· ; ρίεΐατ.ϊβ, ϋεο £ΐ·&ΐ8.ε,
Ιγρυβ 193ε; ηοη ηϊδϊ οιιηι ρϊε-
ΙβΙε ϋεο ρίβεεηδ 210 ο.
Τίηιεηδ ϋεαπι, εοΓ ίηοοηίαππηβΐυηι
βητ,ε Ειιϊη ηαοεί 583 ε; " ϊη
ΙϊπιοΓε," ο,αϊά βϊΐ 837 ε.
ΤϊπιεηΙεβ ϋειιπι, Ηογο άίνϊηο ϊη-
βεηρίί 863 ό" ; βοΐεπι }ιΐ8ΐίΙίαο
νϊάεουηΐ 866 ε.
ΊΠηαεΓε ϋευηι, Ιε^Ίυηδ Ε]ιΐ5 οοεάίτε
εβι 619 ε.
ΤϊηιοΓ ϋεϊ, εΐ δβηείΐήεβίΐοηεπι εΐ
ε&ΐαΐεπι εοηίειΊ 612 1> ε ; 636 ε ;
ΙβπιρΙιιΐΒ ΒεάίίΐεαηΙίιίΓΑ ΙαικΙαΙιΐΓ
636 ο ; ϊη Ηογο ΡΓονετοΐοΓαπι, εΐ
δΪΓαεϊάίβ εοηιπιεικίηΐιΐδ 636 ε;
ΙίηιοΓ, ϋεο, υΐροίε άοπιίηο, άεοί-
Ιιιβ 823 ε ά, η ρεοεαΓε ηοΐεηΐΐουδ
βοΐιιαι εχηϊοεΙαΓ 824 α; βαεεΓάο-
Ιίοιίδ ρεΓ νοίίίΐαηι δαεεΓάοΙαΙεηι
ϊη^επΙυΓ 837 α ο.
Τϊηεα, Οϊνϊηί ]η<1ϊεϋ Ινριΐδ 456 ο ε.
ΤίΙιΐδ, ΪΓαε Οΐνίη&ε ϊη .Ιυιΐίΐεοκ ηιί-
ηΐδίετ 416 ο ; ΗίεΓοβοΙ^ηιβιη "1α-
εεΓηα δεπιιηΐιΐΓ " 588 ε.
ΤοηίΐΓΐια, Όευιη νεπιηι εΐ ηηίνεΓ-
βυηι ΙεβΙ&ηΙιΐΓ 295 ά ; 296 ο.
ΤοΓεαΙαΓ, ϊπίΓηϊηυΙυβ, ΪΓβε ϋΐνίηβε
δϊβηηπι 647 & ο.
ΤοΓΓεηβ, 3ηηεοΓϋΐη, &ιιΙ ηυίνϊβ βα-
τίαβ ίυηείδ ρΐεηαδ, ηαΐ ϊ 11ο ΟεάΓΟ
752 ΙΝϋΕΧ
πιπί ήναβ, βρυά ΗίεΓοβοΙγηιβπι
244 ο ; ΙΗνίηαβ ΟπιΙίβε Ινριιβ,
ο,υϊρρε ηυαβ ΓεβίβΙΐ ηοη ροββϊΐ
308 ο.
Τογγϊβ, ίεΓνεηΙίβ Αροβίοΐοηιηι ζει
Ινριιβ 777 ο; 778 ο.
ΤΓΒΐΙίΐίο, «Γυά&εοπιπι, άε }υάίείΙ)η8
ιηεπηοΓβΙϋΓ 785 ε.
ΤΥίΐηβίίίοηεβ, βίνε ειτοΓεβ πηίπιόπιπι,
ποΓεηΙε Εεείεβία, εεββαοαηΐ 734 ά;
735 1).
Τπιηβίΐυβ, Κυοη πι&ηβ, ϋίνίηί π>1>ο-
γΪ8 ΙεβΙϊιηοηίυπι 480 I) ε ; .ΓοΓάΗ.-
ηίβ βανίί, ϊηΙεΓ ρητή» πιίηεηία
ηαε-εηάΊιβ 480 ε.
ΤΓ&η8ΠΠ£ΓΒΐίθ, ρΓΟ ίρβίδ ΙβΓΗ,βΗΐϊβ,
Β&βγίοηεπι ίΓ&άηεΙίδ 362 ε.
ΤΗουΙ&ίϊο, βά ϋευιη άϋείΐ 94 β ε;
ορίίιηα ρίείβΐίβ πι&^ίβίΓβ 183 ε;
αά επιεηάβηάοβ πιοΓεβ υΐΐΐίβ 338 «1;
Άά νίηιιίεηι ιιΐίΐίδ άεηιοηδίι-αΙιΐΓ,
ίη Ρ&ηΐο, ϋανίό'ε, ιΓοηα 379 ε.
Τπουηί, άβ ΑροδΙοΗβ, φΐαβϊ άυεΛαβ
ροριιΐί (ϋείαπι 776 1); 777 ε.
Τποιίδ, άεεεπι, ΙβΓ&εϋδ,πίΒβ'ϊβ ιηιρίαε,
εΐ είΐίαβ ριιηϊίβε, ςυαπι <Γηάαε άυαε
1 50 ε ; άεεεπι ΙβΓαεΙίβ, εΙ άιιο
.ίυάβε, ροβΐ ΟβρΙϊνίΙβΙειη εοη-
3αι»εΙβε 156 β; ΙβΓαεΙίβ, εΙ βεοΓ-
βϊιη, εΐ οπιπεβ βίπιαΐ αρρεΙΙαηΙιΐΓ
450 Β; ϋΊιάβεοηιπι, αυβΓε βεοΓβίπι
ρΐίΐη^εηΐεβ άεβεποΕηΙυΓ 785 ε ά.
Τπ^ϊηΙβ, απ»εηΙεί, πιεΓεεβ ρι-οάεηάί
ΟΗηβΙί, οαΐά βί^ηίήε&νβπηΐ 767 &.
ΤπηίΙαβ, δ&ηεία εί Οοηβιιυδίαηϋαΐίβ
224 ε; 549 ε; ίη Εεείεβία ραΐε-
&εΙ& 668 ε.
Τπ8ΐίΐϊ&, ιηβηΐίβ εβίί^ο, ρεΓ 8ο1εηι
άεηείεηΐεηι βί^ηίπε&Ια 336 α.
ΤπΙίειιηι, Γθ1)οπβ 8ρΐπΙυ»1Ϊ8 Ιγρυβ
635 β; οοηοπιπι βγηιοοίοπι, ίη
ηοιτεαω βεΓνβηάιιτη 865 ».
ΚΕΚυΜ. Τ0ΚΗΒΝ5.
ΤπίϋΓΒ, ϋίνίηί ^άϊοϋ βί^ηαπι
433
ΤηΙυΓΗΐίο, βραά 8γΓθ8 ΓοΙϊβ ευιτϋαιη
ίειτείβ Λεη βοΐεοαΐ 254 ε.
Ταοβ, " βηρεΓ εοΐΐββ ειιηεηβ," ςηί(1
βίΐ 87 ο; 88 & ; «Γασ'βεοπιιη ρη§-
ηαηΐίιιηι, Απ:η&η£β1ί ΙιΛ&ε οοηι-
ραπι(α 24 1 ε ; οεΐΐυηι ρπιεεϊηεηε,
ΡΓορηεΙβπιπ» ρΓοεΙ&ιηβΛίϊηπι ίγ-
ρηβ 278 ε; ρπ> ββενίίίβ, πιϊΐίίαπι
Ιπαιηρίΐίΐηίίϋπι άίείαιη 59 1 <1 ;
ϋεί, ρΓαεάϊεαϋο Εναηξείϊϊ βϊΐ
742 β. ε.
ΤαΓΓΪβ, ρΓΟ Ιυ§υηο ραβίοηϋο, βςπα-
Ιοήβ ίηάίοίαιη 430 ο ; ίίειη Ιε-
ηεοπιπιιη βρϊπΐηαΐϊαπ) π£ατ&
430 ά.
ΤυΓίιίΓεβ, οοΐαΐϊ ϋεο, ρεΓ ηιγβίεηιιπι,
Οηηβίί ίγραβ 836 ε.
Τγρυδ, ηοη ίρβα νεπίββ ββΐ, βεά
%υπι εί βίπιυίβεπιηι νεπίαΐίβ
315 1); Οηηβϋ, ηηοιιβςυε είι
Μοβεβ, ίΐοηι ο,ηοηβςηε Αβγοπ, εί
Ιοηαβ 365 ε ; 366 & ε ; οπιηΐβ
οιιηι εοηβϊεΙεΓαΙίοηε βεορϊ βαϊ
ϊηΙεΓρΓεΙ&ηάυβ 366 ο ; ηηΐΐαβ,
αηΐΗγρο εζαεϋββϊηιε ι-εβροηείεΐ
366 ά; ηυ11υ8 ρΓ&ε(εΓ βεοραιη
&Γ§υϋιΐ8 Ιοτςυεηάι» 367 6 ; ηα&ιη
δίΐ ίηίεποΓ νοπίαίί τεϊ ίρβίιιβ
686 ά.
Τντίΐ, ρηεΓ03 ^ιΐαεοπιπι, ία βεΓνϊ-
ΙυΙεπι νεηάεηείοβ, ρπιεβεΛίπι
Ιάυπιβείβ, άεροΓί&οαηΐ 236 ά ε ;
258 ο ; ΙίοεΓοβ &υοβ νίεϊββίηι
νεηάίΐοβ νίάεοΕίηΙ 237 ά; πι πιί5
ιΐΓΐ^εηΙιΐΓ, ςιιοά ΓυρεταηΙ ίοεάαι
("ΓϋΐεπηπΉ 258 λ; βίνε /οεάαβ
Κε§^8 0ΗΪΓ8Π1 οιπη δ&ίοιηοηε
259 α; βίνε ΐ8Γ&ε1Ϊ8 ευπι 61ϋβ
Εβαυ 259 ο ; 3Ϊνε ηΐίοπιιη Αοη-
ηαηιί ευηι £1ίΪ8 ΙιθΙ 259 <3 ; βά
ΥΒΝΒΡΙΟΙΑ. ΙΝϋΕΧ
δαπίΕΓίβιη ορριΐ£ΐ)3η(1αηι τηί(-
Ιιιηΐ 1&Ιηιηειι1οηιηι ηι&ηαιη
284 α.
Τ^πιβ,ϋΛβ,ϊάοΙοΙ&Ιπββ {ΙεάίΙβ 368 β;
ϊηβΙαΓ ίηβυΐαε άεβεηοϊΙιΐΓ 526 ε;
νίπβυχ βαίδ εί «ΚνίΙηβ εοηβάεηβ,
εχίΐίο όενονβΙυΓ 731 β1>; ϊηίπιί-
οοπιιη ϋεί Ι^τραβ 731 ά.
υ 1)118 νϊΐίοπίηιβ 395 I) ; ηγπιηοβ
17ι·υι·ΛΤ0Β, ιΐΓβίυπι εΒρίΒτυιτι ρΓ&ε-
«ϋαΐυδ 587 α; Ι-Λαηί, ρΐΌ ρορυΐί
ΙαηιεηΙϊβ ιΐίοΐιιηι 756 3.
1/ 1 η1> Γ» ί. ε. ηοχ, ί1αιηοηδΐΓ3ΐίυ ϋεί
300 ε.
υη^υεηία ίη Ιαχυποϊίβ δαιηαη&ε
οοηνίνϋβ ιΐ£ΐΙαΙ& 310 1).
Ιΐη^αΐβ, 3ανεηεϊ ΙηΙυτΒηΙϊβ, ϋίνΐηί
«ΙικΙϊεϋ 8\ιηΙ)ο1αιη 433 I).
υηϊίββ, ριίηΐϋΐϋπι άίδεϊρυΐοηιιη εΐ
εοηεοΓάΪΒ Ι&ιμΙβΙιιγ 624 ε ; ϋεϊ,
αά ιιηίΐβίοπι νοεαΐ 841 ε ά.
ΙΙηϋδ, ϋεαβ, εί εβί, βΐ βεπιρεΓ ήιίί,
εί αά βηεπι άειηοηδίΓΒοΐΙαΓ
804 ο ε.
υρυρβ, νοίιιεηβ ίπιιηυηάϊββίπΐΒ,
ίάοΐοΐκίπαβ ίγραβ 699 ε.
υΓβιΐδ, Α55)τίοηιπι δ&ενϊΙΪΒε βριΐΓΒ
184 ε; πιείΒρηοπεε ρΓΟ .ΓΐΗϋείο
ϋϊνίηο 306 ε.
ΌνΒ, ροβΐ νΐηάεκιίβιη ΙηΙοηϊ, ΙϊΓβεΙίδ
ηηΐίεΐϊ Ι^ρυβ 454 β ; ςυαε ροβ-
Ιεπυβ ηΒβείΙυι·, πιβ^ϊβ α ίοΐϊϊβ
οοουΙΐ&ΙιΐΓ 454 1> ; εχρΓεββα εί
οχη&υδίβ, ηιεηΐί νΪΓ(ιι(ε ναειιαε
εοπιραΓαΙυΓ 624 β
ΙΙν&ε, ειιπι ρΐαεεηΐϊβ, ΐείοΐίβ οβίαΐαε
59 αϊ).
υχοΓ, ΤεείΒηιεηΙϊ, εί Γοεάεπβ ρείΓΐΐ-
εερβ εβί 845 ε; βρίπΐυδ νίπ βιιί
Γείΐηιιίαε θίείΐαπ 846 β.
νοί. II.
Β,ΕΚϋΜ. 753
V
νΆεοΑ, ηώ, ϊπιηιαειιίαΐα ρΓΟ ρεεεα-
Ιίβ οΜβΙβ 72 & ; οεβίΓΟ βΐϊπιαίβΐβ,
ΙβΓ&εΙϊβ ϊη ρπιεεερβ ΒεΙί Ι^ραβ
80 β.
ναε, ρ&ιΐϊευΐΒ εχρΓοί&ηάϊ, βρπά
8αε. δεν. ΓεεΙο ε&βιιΐ ΒρροηίΙιΐΓ
314 ε.
ναΐΐεβ, άε νΐι-ϊβ ηιιηιίΐίβυδ εί 8ο]εεΙί3
(Ιϊοΐιιηι 394 ά ; ϊΙοπί άε άαεπιοηί-
ιΐίεεηΐεϊ, βρϊπΙιΐΒΐίΙεΓ όε ηιιπιίΚΙιυβ
(ΗεΙιιιη 558 ά ; οΜυηακΙ&ε, ηεηιρε
Μοηίϊβ ΟΗναΓαπι, φΐΐά βί^ηίβεεηί
798 ε.
νβΐΐϊβ ΑεΙιοτ·, ν&ΙΙϊβ ρει-νοΓβίοηίδ
47 ε; 48 8.
νβ11Ϊ8 ^ζΓεεΙ, ςαίά νείϊΐ 22 ά.
ναΐΐίβ .ΓυδίίρΙΐίΐΙ, ςυο Ιοεο ίΐΐΒ, ςιΐίΐΐίδ
ίαεπί 233 ά ε ; ϋΐνΐηϊ .Τιιϋίαί,
ηοη, αϊ ηαϊά&η> ΓειαηΙ, ΓαΙυΐίΐ εβί
234 ε.
ν3ΐ1Ϊ8 ,Τικϋείί, φΐ&ε βϊΐ, ςϋΒΓε εεΓία-
πιϊηϊδ Ιοοιίδ ηρρείΐεΐυτ 239 ά ;
240 ε.
ν&88, οΙββίάεΓ&Μίβ, ϊ. ε. ΜοιΊί, (1ε
ηΐΗΐϊ^ηίδ, ίΐιιΐ ηοΐϊΐίηίβιΐδ, ηπΙ
(ΙίίειηοηίΗνίδ (ΙίοΙαιη 189ε; ΒΐίΓεα
εί εΐεεία Όεί, Ηοπιϊηεβ βιΐε
εχοΓη&Ιί, εί ρίεΐαίε εοΓαβεηηΙε»
237 3; ιπηγβΐίοΒ, νεηεΓβηθβ, εί
ρΓεείο83, ίη Εεε1ε8Ϊ3 813 ε; <μια
Γείΐβίοηε δϊηΐ βεΓνβΐΒ, εί βεΓνβηά»
814 β.
νβίεβ ίβίβί, ίαΓεΓε βε δίηιυΐΒοβηΙ
131 ά. [νΐάε ΡβευάορΓορΗεΙβε.]
νεηβΐιο, ρΓΟ Γ&ρίπ8 (Ιίείιιηι 505 ο.
νεηείεΒε, 3υάίείο νκίοεϊ άενονεηΙιΐΓ
855 ά ε; ςβΓΓαΙίΙβΙίβ εοηάεηιηηίβε
856 ε.
νεηεβείβ, ^ηά»^οΓυιIι εοηάεπιηβία
443 Ι).
5 ϋ
1
754 ΙΝϋΕΧ ιι ε ιι υ Μ. ΥΕΝΤΙ.

ΥεηΙί, ρΓο ρβηίΐιαβ πιηηάί, άίευηΐηι- ηεεεβδ&τία 724 ε ; ίη ΟηήϊΙο

701 α; ηαο ββηβα Όεο ΒββίβΙ&ηΙ δοΐαιη εβί 725 β ; ίη 1<ε§ε Βάαπι-
701 ο. ογβΙβ, ίη ΟηπδΙο Ιηε&τη&ΐΒ
νεηίπεαίιιβ, ηοβίίβε, ΒβεεΙίοηίβ ίη- 837 ο ά.
Ιίπιββ βνπιοοίαιη, Όεο οΙ>1αΙυιη νε3ρ35ί&ηη3, ΪΓβε ϋίνίηβε ίη Ιυάβεοί
835 α. ίύίΐ παίηίβΙεΓ 416 1) ; .ΓηάαεΒίη
νεηίαπίϊ, Ιϊΐιιίαβ ϋηηβΐί 533 1). νββΙαίοΓ, ρηβάϊεΐαβ 703 ε.
νβηαβ, βαΐ) ποπιίηε ΑείΒΐΐεβ, α νεβίίοαίϋηι, ρΓο ρεεε&Ιο ραοΐϊεο,
•Γυά&είβ εηΐΐβ 78 1); 86 ε. ροεηα ρυοίίεα, πιείαρηοπεε αβατ-
νεΓ ρΓο ι·ε{*ίοηίοιΐ8 ίπ^ίάίδ άίεΐηιη ρ&Ιυχ 586 α ; ίη εχρυ^ηαΐίοηε
803 1>. ιιΛίαπι, οΙ&Εαοηοαβ οεβοτυχα
νκκΒυΜ Ό»ϊ, ΟΗΚιβτυβ, ίη Ινρο 8θη&1 587 α [νίτ£. ΛΕη. 11.];
0863 υχοΓβιη ίΌπιίε&Ιΐοηιιιη αιι&τε βίΐ βρίιιηι ρει-βεεαΐίοηίβ
βαπιεπίίδ ηοη ρπιεδί^ηίίϊοαίυβ βγπιοοίιιιη 773 ο ; 774 ο ε.
1 2 ά ; Ρ&ηϊβ βηίιηοπιπι εβί 1 94 ο ; νε8ΐίηιεηί8, αοο βεη8α '* ιϋβείη-
339 ε ; ϋεαβ ουυπι ίαεΓβί, ηοπιί- (Ιεηάα" 219 ε; 3&εεΓ(1οΙα1ί&, ηε§-
ηεπι ίηάαίΐ, ίοπ-εηβΟΓΒΐΪΕίε ίβείαπο ΙεεΙα α ^άαβίβ 584 ά; 609 ά·
εβί 224, 760 1> ; νεΓε ϋειιβ, νει-ε ηιίηίβίΓΟΓϋπι Εναη^εΐίί, πιοηιπι
ηοπιο 550 ά ; οηιηίυπ) Ιιοηοπιπι βαηείίΐ&β, εΐ νίΐ» Εν&η^εΐίεβ 586 ε;
ηυοΙοΓ εβί Εεείεβίβε 621 άε; δ&εεΓαΌΐηιη, ςυ&πινίβ βαηεία, ηοη
ϋεί ΙΙηί^εηίΙιιβ εβί Εί1ίιΐ8 760 ο. ί&εΐια 8ΐιο Γεβ βΐί&β βαηεϋ6ε&1>3ηΐ
[νίιΐε ΟΗπβΙϋβ.] 644 ε ; 645 & ο ; δΟΓάίάα, ϊπι-
νεΛυηα ϋεί, ρπ> Κενείβΐίοηε Ρτο- ηαιιηάίΐί&ε Ινρυβ, ρυχβ, ββηείϊΐ&ϋδ
ρπείίβ οβΙβ άίεΐαοα 10 ε; ηοη 674 ε ε ; δαεεΓάΌΐ&ΙίΒ, ^υοδ βά
εηϊνϊβ ίηΐεΐΐί^εηώιπι 196 6 ; ιΐ8η3 86Γνί&ηΙ 837 β ο.
βιιρεΓοίδ εΐβαβηοα πιοάεΒίϊβ ρβίβΐ νίβε, ^α(18εο^υπ1 άε86Γί»6, αεβοΐα-
196 ε; οεΐΐίείβ ορεποαβ εοπαρα- Ιίοηεπα ρορυΐί ίηάίεΒΐ)&η( 611 ά.
ΓβΙυΓ 217 ά, Ϊ£ηί 217 ε, ιηαΐΐεο νίοίηί, δαιηαπαε εαρίαε ίιτίάεηίεβ.
218 α; Αάαιη&ηϋ εοπιρ»ΓβΙϋΓ ΪΓπάεηΙαΓ ςα&βί νίεί&βίοη εΒρίεηάί
325 (1 ; βΐΒάϊυβ δαηείοηιπι, Αβ- 400 ο; 401 β; Ιαάαεοηιπι, ίοα-
βνηοβ βυρεΓβΙϋΓυπι άεβεποϊΙηΓ ωίηεηΐε ρεηεαίο, βεηιρεΓ βάεηι
439 ε ; 440 ο ; τοπ εοπιραΓΒΐυηι ίΒΐΙεοΒηϊ 459 ε; «Γηάαείβ αίδίεΗβ
441 1); &Γ6£Ϊ8 ΟηπβΙϊ ρβοιιΐυπι επιάεΐίδβίπαοδ δε εχΐιίοεηΐ 594 ε ;
441 ε; βεπρίυηι, ί^ηί ρΐβάίοηιιβ 595 & ε; 597 ε; 598 ε; ροδί
εοηιρίΐΓΒΐιΐΓ 778 εά. [Υ'ίάε δεπρ- ΓεάΉοηι εοΓυπι, πιιι(&(β 1ίη§αβ,
ΙιΐΓ»ε.] Ώευηι 1&ηά&η( 616 ε; 8εάί6ε&-
νεηΐββ, ΙαεεηάΌ νίοΙβΙυΓ 154 ε; Ιίοηεπι αΓοίβ ίιηρεάίυηΐ 729 οε;
Εναη^εΐϋ, ΟΒβείβ ίβοαίίβ ρΓΒε- Βυάίΐο ΎγτΊ εχίΐίο ΐΓυρίάαοαηΐ
ΒίΒηΐίοΓ 313 ά; άίβείριιΐοδ βιιοδ 732 ε ; εοηνεΓβί αά 6άεηα 6εηΐ
ίΠηηιίη&Ι 314 β; ίη Όεο, εΐ ρεΓ Ιποαηί ΙαιίΒεοηισι 733 ο; 734 8.
ϋευπι ΙοαυεηΙίουδ, δοΐυοα ίηνεηί- νίάεηβ, άε ρβεοάορΓορηεΙίβ άίεΐυηι
ΙϋΓ 420 ε ; αυβηι βίΐ Γείΐςίοδίβ 327 ε.
νίΚΤΟΤΕβ. ΙΝϋΕΧ
νϊάϋβ, ηοη ίιηρυηο βήί (ν&ϋΐΐίΐΐα
854 6.
νϊ£ϋ&η1ΐ£ΐ, ιμιηηι βίΐ ηεοεβδίίπα
832 αϊ).
Υίηηοεα, δίνε ιιναε ρ&88&ε, άϋβ Βΐϊεηίδ
οΜίΐΙαο 59 α Β.
νϊηοΐί, ρΓο εΐΐίΐπίαίε εοηβΐηείίβ
ιΐίεΐιιΐΐΐ 738 β; ρπ) ^αβίϊίϊο&ΐϊδ
739 ο.
νϊηοϋ1&, εΐ ΟΗβηίβΙίδ εΐ ουε(ΙίεηΙίηε
8Ϊ£ΐι& 571 αΙ>.
νίηάεπιϊ», όε εβεάε δϊεΐπιΐΐατυιη
(ΙίοΙιηη 105 α; Ιαϋ» εβί, ^υαΐίβ
βοηιϊη&Ιϊο 152 ύ; .Τικίαοίϋ ίη
ρ&(η3ΐιΐΓε(]άί(Ϊ9,ΐη δ&Ιίοηίβ Ιεηιριιβ
(1 υπιΐιιια ρπιεάϊεϊΙιΐΓ 351 ά.
νίη£&, ςααιη &1> οΐϊίαπο (ϋβεΓερεΙ
2 1ε; Εεείεβϊβε ^ϋϊΐεοπιιη 22 ε;
1Ο0 ε; ([ϋοιηοιίο (Ιίβρεπίίΐα 42 1);
ΙαβΙίιίαε δνηιβοΐιιηι 43 ε; 721 βά;
Βοάοιηαβ, φΐΐάβϊΐ 109 ε; ΙβΓ&εϋβ,
βίβϊ ίτοηάοβα ει Οεηίί1)υδ αάιηϊ-
ταηάα, βρίοαΒ Ι&ηΙαπι ρΓοίεΓε&βΙ
143 α; Βνηα^ο^ίΐε, εοιτυρία ρεΓ
νοίαρίκίεβ 194 ά; ρεΓ ΟΗπβΙαηα
ΓβΗοπιϊί 194 ε; ϊηίπιείαοββ,
8)ΊΐΕ£0£8ε Ιυάβεοηιιη Ι^ρηβ
575 άε; ίπιρίοππη, α ϋεο Γνκιΐο-
ίΐίοΐα, ρϊοηιπι Ιιεηειίίοΐίΐ 648 β ε;
ίεΐίοίΐ&ΐίδ ^νηΛοΙιηη 721 Η (1 ;
ροεηίΐεηΐίαπι, α ϋεο οεηε(1ίοΙ&
859 ε.
νίηαπι, εβπείβΐίβ ηοία 61 ε; ρΓο
ίβίββ (ΙοοίΓίηίΐ ϋϊεΐιιηι 74 ο; (1ε
ίάοΐοΐαίπ&β Ιαβεϊνίίΐ (ΙίεΙιιιη 109 ε;
110 α; ΐάοΐϊβ οΐίΐαίπιη 115 1> ;
ΟΓ&Ιϊβε, οοπ!& Ι&εΐϊΐΐεβηΐϊβ, Ι^ραβ
128 ε; 152 \) ; 153 \}\ 195 β;
211 ε; 428 ά; 681 β; ί. ε.
νίΐϊηπι,υηίειικριε βιιυπη εβί 202 ά',
αρικί 8&π)απΐ£ΐ8 βϊνιικΙβΙμΙ 452 ά',
εεκίβίοηίπι ρΓαείΙϊείΙιΐΓ 452 ε;
ΚΕΚυΜ. 755
ΙιιεΙίιίαε ίγριιβ 635 &; βρίπΙααΙϊΐΒΐ-,
ρΓο εο^ηϊΐϊοηε ϋεϊ, ηαο βεηβα
νΪΓ§ίηϊ1)ΐΐ9 εοηνεηϊαΐ 744 8&;
745 ε ; ηααηΐιιπι ηι:ι!ί εΐ ιυοίοβίϊαε
&£ΓεΓ8ί 750 ά.
νΪΓ^β, ίη (Ιίνίηαηύο α ΟΙιαΜαοί:*,
ϊηάε α .Γικίαείδ, ιΐδίΙαίΒ 75 ε;
ΟΗπδΙί, ρεΓνεΓδΐβ ίειτεβ, ρπβ
1)εηί»ιηι εβί 468 β; ρΓΟ Αδ8)Π-
ογηπι βεερίτο άϊεΐιιπι 488 ε; ρΓο
}\ΐξο ΡΙιαπβΒεοΓαπι 489 β ; ρΓο
ί)Τ8ηηϊάε 5α(αηαε 490 β; βεηί-
οπιαι, ίγριΐΒ ΟΙιπβΙϊ 716 ε; ςιιαπι
ν&ηοβ ΙιαΙιείΐΙ βεηβιιβ 761 I) ε ;
Ώεεοπβ, Εν&η^εΐϊαπι ; Ραηίειιΐί,
Ι.ε£επι βί^ηϊίϊοΒνΐΙ 762 β; ριιΙεηΓβ,
Εν&η^εΐίεαπι ΟΓ&ίϊαπ» ρΓβεπιοη-
8ίτ8νϊΙ ρΓο^εεί&ιη, βά επ-βηΐεβ
£Γε£εβ ευπιρείίεικίϋδ 765 8 ε ;
ίΐεπι πινδίεπαπι ΙηεΒπίΒΐϊοιπβ
εχρηοπΐ 766 1>; ίίεπι (ΙοεΙηηβπ»
Εν&η^εΐίε&πι 767 ά; Ίίβτη ϋοπιίηί
νεΛαπι 769 β.
νΪΓ^ίηεβ, ίάοΐίβ εοηβεεπιίαε, βγΙιβ
πιηςίεαε πιϊηίδίΓ&ε 339 ε; ρεΓ
ϋβη εΐ ΒεΓ8βΙ)8ε ^^^8^ε βοΐϊίβε
340 1) ; ρΓ8εάϊειιηΙϋΐ· ρεπΙυΓβε
340 ε; &ηίιηηπιιη ρυΐεΐιπιπιιη
Ιγραβ 340 ά; (ΙείεεεΓαηΙ ΟΗηδΙί
ΙεπιροΓε 340 ε; (^\ΐ8Γε νϊηο
άοη8ηά&ε δϊηΐ 744 & Β ; ρΓΟ
ε&δΐϊδ δ»ηε(ί8(]αε άίεΐαηι 745 ε.
νίι·£θ δΐιοεο νβΐ είΐίοϊο νεβίϊΐβ,
βροηβυιη ΙϋΐτιεηΙαΙυΓ 205 &;
Βε&(:&, ρΓ&εάίεΐα Αξξ&εϊ Ρτο-
ρΗεΐ8ε, ο&ηΐίοο &αο ϊπιρίενίί
649 ε.
νΪΓίαΙεβ, 8υβ ίγρο ρΐυνϊβε άεδεπρίίΐο
55 ο; εχ βυείοτε ΟηΓΪβΙο ΐΗηΙϋΐη
ρΓοβοίδοαηΙυΓ 196 β; βιΛ νΐηεϊδ,
ίΐονιΐιαδ, εΐ 8Γΐ)0ΓΪΐ3ΐΐ8,8ρυ(1 ^οε1επ1,
ίηΙεΙΗ^εηέίΒε 208 Α; &ά Όεααι
5ϋ 2
ΖΛ0ΗΑΚΙΛ8. ΙΝϋΕΧ
εχετηρίβ ρηίπηη βεςυί νοίιιΐ 655
ο ε; ΡβεικΙορΓορηεΙ&ηιαι εΐ βεάαο
Ιίοηεβ εΐ ίηΐεπίυδ ΓεηαίηϊβείΐαΓ
656 1)β; 657 ε; ρεΓ νίδίοηεπι
80111 Γϋβ, ϊγ&πι ΌίνίηΒΠ), εΐ
ϊηειίΓβίοηεβ Οβηΐίαπι βί{?ηίηε&1
658 β; 659 ε; αυίη εΐ Ιεπ-βε
άεδοΐ&ΐίοηεηι 660 α; Αη^είαπι
πιβάίηηΐεηι ρΓο εβρίίνίβ νίάεΐ
660 1> ; Όεαπι εοηβοίβηΐβπι ;πκΙίί
661 <1ε; ίΐεηι ιιΙΙογειπ Εεείεδί&ε
&ααε ϋκυιη εδβε α£ηη&1 662 α ;
663 ο ; ίηδίΒΐΐΓ&Ιίοηεαι Ιεηαρίί
ιΐΓΐ>ί9αϋε ρΓΒεάίείΙ 662 ά ε; 663 α;
εΙ δίοηίβ ίη (εηιραβ άεήηίΐιιπ)
ίεΙίείΐΕίεπι 663 ά; 664 β; νΐβϊ-
οηεπι 1ΐϋΙ)6ί εοτηηαπι, βίνε βεη-
ίίηπι .10(18806 ορρπΓηοηΙίιιπι 66 1 1ι;
ίαΙίΓοπαπι, βΐνε Αη^τείοτυπι 665
1) ε ; ίίβηι Αη^εϋ υΛειη πιείίεηΐίβ
666 β; Εεείεδί&ε £ΐοπ8ηι ρΓβε-
άίείί 666 ε; 667 β!>; εχ 1ειτ&
ΟΗαΙάαεοΓαιη ίο§εΓε ΗογΙβΙογ
668 β ; εΐ δίοηειη, Εεείεβίβπι,
οχ(|ίΐΐΓοι·ο 668 ε; 1>ά ςίοιϊβπι &
Οηπβίο ίηεαπίίΐΐο άεροβίΐ&Γη ίη-
ηαίΐ 668 άε; Εοείεβίβε βεευπ-
Ιοίεπι, ΙυεηΙε ΟηπδΙο, άεβοπΙ)ίΙ
669 8 ε ; ίΐοηι δ&Ι&ηΒε εαβυηι,
01ι&π8η)8ΐυιη &ουηά&ηΙί&πι 669
«1 ε ; ΟΓ&Ιϊβε νίείοπβιη 670 8 & ;
δίοηίβ η&οίΐ&ηΐε ΟΗΗβΙο £&αάίιιιη
670 ε ; εΐεείϊοηειη εοΓάε εΪΓευπι-
εί^οΓαιη 671 ε ά; ρεπευίοιη
ϊηεΓεάΊιΙίβ ίηορεηάεηβ 671 β ;
ΟΗηβίί, εχείΐΒΐί ε ηιΛίΙηΐδ, Ογ&Ιϊ&π)
672 ε ; Αη^εΐί, εΐ ΌϊαΙ>ο1ΐ 8<3νεΓ-
8&ηΐίβ, νίβίοηεπ) 1πι1>οΙ 672 ά;
8υΙ> νεβίίιιπι ίηιιτιιιΙ&Ιίοηίδ ηριιπι,
ΚεπιίδδίοηεπΊ ρεοεαίοπιηι ίηηυίΐ
674 ά; ίΐεπι 1β§Ϊ3 Μοβ&ίε&ε, εΐ
ΒϋοεΓαΌΐϋ, ροδί Γειίίΐιιιη .Ιικί.ιε-
Κ Ε κ υ Μ. 757
οηιπι, εοηΐίηιιηΐϊοηεηι 675 ε ;
676 ά ; εοπιηά'εηι Ιβηιεη δρίηία-
αΐεηι ίη ΰΐιπδίο εοηκιιηιιη»Ιίοηεηι
676 ε ; 677 3 ε ; ΟηπβΙαπι ρεΓ
ί^ΊΓΗβ βει-νί, οπεηΐίβ, Ιαρϊάίβ,
ρΓβεηιοηΒίΓΒΐ 677 ε; 678 αά;
Οπιεεπι, .Τικί&οίίί ίΌνε&πι, εΓεάεη-
(Ϊ1>α$ ΙαεΙίΙίΒΠΊ, ίετε ρΓ8ε<1ίείΐ
679 β ε ; Εεείεδίβε ρΒεεπ», ρεΓ
β^ΠΓΒβ νίΐίβ εΐ ήουδ ίηηιιίΐ 680 1);
68 1 β ε ; νίδίοηεηι ΗαοεΙ εΒηύείΒ-
οπ, δίνε Εεείεδίβε 682 β; 683 8 ;
ρεΓ ΐΒΓηρΒίΙειη, ΟηπδΙαπι, ρεΓ
ΙϋεεΓπββ, Αρο8ΐοΙθ8, δί^ηίβεαΐ
683 οά; ρεΓ οΙίνΒδ ΕεεΙεβίΒβ
άαΒ8 683 ε; νΪΓΐυΙεπι οηιηεηι,
ϋεί ηοη Ιιοιηίηιιπι νίποαβ ββ-
ΟΓϊΒϊΙ 685 8ε; ΟπήδΙαπι ρεΓ
^δηηι, ,ΐοζεάεΐί ίϊΐίυιη, ρΓΒε-
ΓηοηδΙπιΙ 686 β; ίΐεπι δΒίβηβε
εοηίϋδίοηεΓη, ΟΗηβΐί νϊεΙΟΓΪΒπι
686 ε; 687 β; ίίεπι ΡΒΐπβ βΐ
Ρϊΐίϊ α6ί]υίΐϋ{αίοηι 687 οά; ίΐεηι
άηοπιηι Ροεάεηιηι ^γβ(:βπι εοπι-
ρβΓβΙ 687 ε; 688 β<1; ΙειηρΚ
νείεπβ Γεηονβΐίοηεπι, ηονϊ π»β-
^οτεπί ^0Γϊαπι ρΓβεοΙϊείΙ 688 ε;
689 ε; ροβΐ άίεβ ρβυεοβ ϊηΙεΓ-
ροδϊ(οδ, ΟηΓΪδΙαηα ύαοβ ροραΐοβ
εοηϊαηείιιηιπι βγϊϊγπιβΙ 690 ά ;
692 ε; ρεΓ τ&πιοδ οΙϊνΒΠίπι,
ρΒΐΐεπι ΙΒηίαπι ιιΙπαδςαεΕεεΙεδϊαε
δ&1νΒ(8ΐη ϊπ (ΙεπιοηβΙπιΙ 692 ε ;
693 β ε; δβηείοβ ϋεο ΒβΙβΓε
βΗϊγγώβΙ 694 & 1> ; εοηνεΓδίιβ εδί,
ίά εδ( &ηΐαιο ίη βιιΙ)1ίηιε ΙοΙΙϊίαΓ
694 ε; νϊβϊοηεηι Η&οεΐ ίβίεϊδ, ίη
ΛίΓεβ εί ρεΓ)ϋΓ08 ειηίβδΒε 695 8 ;
696 <1 ; ίΙεΓυπι ίη βιιοΐίπιίυβ τβρ-
Ιυβ, νίδίοηεηι ηβΙ)εΙ ηιεηβιΐΓβε,
βΐ πιάΐίεπβ ίηβίάεηΐίδ 697 ο ;
698 1) ; ίίεηι άυβηιηι ιηαΙίεΓυηι
758 ΙΝϋΕΧ
αίαίαπιπι, 699 α ε ; ϊΐεπι φιαίαοτ
ειιιτιηιπι, βινβ Γε^ηοπιηι 700 1);
703 ά ; άεβεηβίΐ ο&ΐΗΐϊοηεβ ροριιϋ
αά &6ά'\ήοαηάατα Ιειηρίυιη, εί
εοτοηβ,Ηοηεηι Ιεβα, Ιοβεάεΐί ήΐϊϊ,
ΐη ί^ριιπι ΟΚπβΙί ειιπι §1οπβ.
Γε^ηβ,ηΙϊβ 704 & ; 708 α ; ^ά»β-
οπιιη βυρεΓ Ιβπιρίί Γείϊφΐϊ&β
]ερηϊο ΐιτΐάβΐ 708 1); 710 ε;
ΙαεΙιπη εί ΙαεΙίΓγΓη&β ίπιρπβ ιηυ-
Ιίΐεβ ίοΓβ αβϊπτι&ί 711 α ε; Ηογ-
ίηΙυΓ αά ροεηίΐεηΐϊαπι 712 α;
ϊΐι ιη α<1 ορεΓα &οηβ 712 ο <1 ;
άαήΐϊαε οοΓάίβ ,ΙικΙιιεοϊ εοη-
θειηηβΐ 713 Ρι-ορΙιβΙαΒ
ηε^Η^εηΙϊβνιβ εχϊΐίυιη ιιΓιηϊίαΙιΐΓ
713 ο ά; ιηιιίαΐα νοεε, .Τικίαείβ
εοηβοΐ&ΐϊοηεπι, ΒαΒνΙοηϋδ ιηίηαβ
ϊημείΐ 714 β; Ιιϊβ ϋίνιη&ιη νϊη-
(ΙίεΙαιη, ίΐΐϊδ Γεηιίβδίοηειτι εί ίανο-
τεπι ροΙΙίοεΙιΐΓ 714 ά ; 715 β ε;
οϊνϊΐΕίειη Γερίείβαι ίη ρορυΐο, ϊ. ε.
Εεείεβϊαπι δβηεΙίβ,ρΓ&βιϋεϊΙ 716 β;
ϋεϊ ΟπιηϊροΙεηΙί&πι αίϋπηΛΐ 717
α; αϊ) ΟΗβηΙε εί ΟεείάεηΙε
Εεείεβίαιη εοη^Γεςβίαιη ρΓ&ενϊάεΙ
718 1); ίΐεω 1)οηα εχ Ιηεατηαϋυιιε
ρι·οηιαηαΙυπι 719 ε; εί εχ βεάϊ-
ϋεαίϊοηε Ιεηιρίϊ 720 (1 ε ; ηεηιρε
ραεεηι εορί&ιηςυε, εί Ιεηιροηιίειιι
βΐ βρϊπΐυαίεηι 721 ε; εηιη βεηε-
ίΠοΙίοηο Όίνίηα 722 ο; εί 1>εηε-
βεϋβ οτηηίΐηΐδ 723 I) ; βά νεπίβ-
Ιεπι ]ϋ(1ίοίιηιιηαο ΙιοΛίΐΙυτ, Οΐιπβΐί
]ιΐ8ΐίΐίηηι ρπιενκίεηβ 724 1) ; ϊίοιη
»θ άεροηεηθυιη ΙυεΙυιτι, Εναη^εΐπ
ίεΐίείΐ&ΐε ρπιενϊβα 726 α ε ; εί
Οεητϊυπϊ εί .Ιικίίΐεοπίΐη £&ιιάϊυιη
ρΓ&εάΐεϊΙ 727 1); 728 ε; ίίειη
νίείηαπιπι υιΊήυιτι εαΕίί^αΙϊοηειη
729 α ; 730 ά ; ϊΐεπι Ύγή εί
δίϋοηϊβ 730 ε; ϊίεπι ΡΙιϊΙϊδίβεοηιηι
Κ Ε Κ υ Μ. ΖΛΟΗΛΚΙ Α5.
732 ε; Ηοπιπι ίηηιεη εοηνβΓβίο-
ηειη ρπιεάίείΐ 733 1) ε ; ΟΙιπδΙυηα
ίοΓε Βϋίβ ηηΐΓϋηι εί τηαεεη&ιη
αί&ηηαΐ 734 1> ε ; εί οεηΐϊβ βιιϊβ
Εεείεβϊαε ρΐΌβρεεΙιίΓυπι 735 I) ε ;
αβϊπί ρυΐΐο ϊηβϊάεηίειη ρΓαενϊάεϊ
736 αε; εί Γε^ηυοα βιηιηι άϋα-
Ιαηίειη 738 &ε; νίηείοβ ε Ι^αειι
ειηίΙΙεηΙεηι 738 ε ; άιιρϋαα ειιϊδ
τεάάεηίειη 739 <1 ; βτεπ εί βα^ίηίβ
81113, ί. ε. ΑροβΙοϋβ εί ιηίηϊβΙηβ
βιιϊβ, &άνεΓ83ΓΪοβ άε^ίοίεηΙεπΊ 740
β; 741 ε; βιιίβ ρΓ&εβεηΙεοα 741
ά ε ; ΙιΛβ Ενβη^εϋε» ε1&η£βηΙεπι
742 α ; ΟΓαεεϊβ εχίΐίιπη, εϋϊβ
ε&ΐυΐεπι ίηίεΓεηΙεπι 742 β ; 743
1) ε ; Ιαρϊάεηα αη^υΐατεπι, ει ϊιιη-
ϋαιηεηΐϋίτι 743 ά ; δαηείοπιαι
βυοπιιη ρ&1>α1υιη 744 α ε; ρΐιινίαιη
Οτ&ίίαε &αΪ3 ϊηίιιηάεπίειη 744 ά ;
ειταηϋΙχίΒ α δε ααΓεΓεηΐειη 745
(1 ε ; ρβεικΙορΓορΙιεΐϊβ ΐΓηίοεηΙεπι
746 βε; α^ηοβ νϊβίίβηΐεαι 747 β;
ρεΓ Αροβίοΐοβ, αάνεΓβαηοβ, ρΓβε-
βεΓίίπι βηιεεοβ, ι1βΙ)ε11αηΙειη 747
ε ; 748 α β ; 749 α 1) ; φΐοβ
άίΐεχίΐ βχ ΟεηΐΛϋβ βά 8β νο-
εαπίεπι 750 & ; εί νίηο ερΐπίοαίί
ΙαεΙίίΐεαηΙειη 750 ε β ; άεϊικίε
^α^]αεο8 ίη Ιυάαεαηα ι-εάιιεΐοβ ίη.
βΐ^ηο ΟΓυεϊβ ετεείο, ρΓ&εάϊεϊΐ
751 ε; ρΓ&εεοηεβ Εναη^εΐϋ,
ιι1)ίςυε άϊββεπηιΐΒίοβ ίπ 752 α;
^α(1αεο8 Όβο ρΓορϊηςαοδ ίοΓε
αίϋηηαΐ 752 1> ; εοηνεΓβοβ βχ
Αβι^νρίο εί Αββ^ηα βρίηίααΐΐ, ίη
βρϊηίααΐεπι ί,ίβίΐηιιπι 752 ε ά ;
753 8 ε ; ρεΓ ΛυεΙαβ ρεΓεϋββοί,
εί 8ΐεεα(& βιιιηΐηα, 8Ϊξΐιϊ6ε&(
εχΐιηιΐδίίοηειη Ιιοδίίαηι, ί(ΐεΐίαπ)
νϊείοηαπι 753 ά ; 754 ε; πΐΓβϋβ
ρεΓ ίηεεηάίαιη Ιιϊίαηϊ εί εε^ΓΟΓυπι
ΖΟΗΟΒΛΒΒΙ. ΙΝ£>ΕΧ
ππηαπ), εΐ ρπηείροηι εΐ 8»εεΓ-
ιΐοΐϋΐη ΗίεΓΟίϋΙνηΐϋο εοηΓαβΐοηεπι
ρπιεάϊοϊΐ: 755 α«; ίΐεηι ί&ΐβοηιπι
ραβίοηιπ) εχίΐίαηι, ηεπιρε Ρΐιβτϊ-
βαεοππη 757 α ε; ίη ηε^ΐί^εηΐί&ηι
ρ&βίοπιπι Ιαάαε&β ίηνεΗίΙνίΓ 758 α;
759 ε ; Βοηϊ Ρ&βΙοηβ Ραββίοηεπι
ρΓβενίάεΙ 760 β 1> ; ηΊοηιηι εχϊ-
Ιϊϋπι 760 ο ; ϋηαηαηαεοπιηι
οοβεαυϊυιη 760 ε ; ρεΓ άααβ
νΐΓ^ββ, Εν&η§ε1η ρυΙεηΐΊΐηάίηεΓπ,
Ι«£Ϊ8 εερ&Γαΐίοηβηι εχρπσιίΐ
761 ά ; 762 I) ; βΒ,εβπΙοίεβ,
_)ΐΐ()ίεε3, Ιε^ϊβ ρεπίοβ, Ιικίαεΐβ
αυίεΓεηάοδ ρΓ&εαιοηεΙ 762 ε;
763 α ε ; 764 α ε ; ρεΓ νίι·£3Πΐπι
ρΓθ]εςΐίοηεηι, εΐ οοββαυϊαιη ΟΗιι-
η&ηαεοηιιη, νοεαίίοηεπι ΟεηΙίιπη
ρΓ&ειηοο8ΐΓαΐ 765 α ε ; ηιεΓεείΙεπι
ΐΓΪξϊηΙα απ*εηΙεοπιηι, εΐ α Ιγ<ί-
άίΙΟΓΪοιίΒ, ει α δαηείϊβ άαΙ&Γη
ϊγϊ νΒΐίεϊηβΙνίΓ 766 α ε ; ρεΓ
οοηηβίοπυπι, ρΓοοαΙΐοηεηι βρίπ-
Ιιΐίύεπι βίςπΐπεαΐ 767 \>ο; ΐΐεπιπι
ρεΓ βξΐίΓαπα νϊΓ£Βπιπι άυοπιπι
ΤεβΙαπιεηΙοηιιη ηαΙυΓ&τα ϋΐυβίταΐ
767 ε ; 768 α ε ; ρεΓ ίιηρεπίιιηι
Ρ&βΙοΓεπι, ΑηΙίεηπβΙιιιη ρπιεάίείΐ
769 η ε ; 770 ε ; επί Ιατηεη
ρΐίκϋιαω ϊηίοιίαΐ οΐ ε&εεαίίοηεπι
771 1>ε; ίαΙιΐΓ&β Εεείεβίαε ρεΓ-
βεευΐϊοηεβ ρΓαεάίεϊΙ 772 I) ε ;
773 ε; ϊηάβ ΕεεΙεβίβε ρηΓ£Βΐϊοηεηι
774 α ά ; ρεΓβεοιιΙΟΓυπι εοηία-
δϊοηεπι 775 ο ; ΟπηβΙί ευηι βηίβ
ρΓ8.ε8εηΙί&πι 775 άε; Αροβίοΐο-
ταπι νϊείοπβιη 776 ο; ΟεηΙίιπη
οοεώεηΐΐ&ιη 777 ά; Εεείεβίαε
ραεεπι 778 ε ; ε άοπιο ϋηνίάίβ
Γηυΐΐοβ νεηΙιίΓοβ αά Μειη ρΓβε-
άίείΐ 780 1>; εί βΓ&Ιϊα ίπιίΙιίΓοβ
782 ε; άεβεποίΐ ρΐαηείιιηι ^(Ιαε-
Κ Ε Κ υ Μ. 759
οπιπι, & Κοιηαηίβ αίΗίεΙοηιπι
783 ε ; Ιπυιικ βεοΓβίπι πιοεΓεηΙεδ
784 1>; ΗίβΓοβοΙνηι&ε ΙεΓηροπιΙίβ
εχϋκϋαηι, βρίηΐιι&ΐίβ, (ΓοηβηιυΙα-
Ιίοηεηι εΐ &8ρεΓ8Ϊοηειη 786 ε;
ϊάο1ο1α(Γ&Γΐιιη εΐ ΡβεαάορΓορηε-
Ιαηιπι εχΐίηείίοηεηι 787 ε ;
Εεείεβίαε ζεΐυιη 789 1); Ργο-
ρηείαηιηι εοηΓυβίοηειη 789 ε ;
ΟηπβΙί Ραββίοηεπι 791 α; ΙβΓαεΙίβ
ρατΐεβ (Ιααβ άαηιηαΐαβ, ιειΐίαπϊ
ρεΓ ί<τηειη δαίναίαπι 793 ά ;
ΗίεΓοβοΙ^πιαε εχριι^ηαΐαε εαΐα-
ιηίΐίλίεβ 794 ε ; ραηεοπιηι βΓερ-
ιίοηεηι 796 β ; ηιοηΐίβ Οΐίναππη
άίβείββίοηεπι 796 ά; εΐ Ιειταε
ηΐϋίυιη, ηεπιρε βρίπΐηαΐεπι 798
α ο ; ΑάνεηΙαιη Ειηιηαηιιείίϊ
□Ιΐίπιυηι 799 ο ; εχ ΗίεΓΟβοΙγπια
εοείεβίί ρΓοπϋεηΙεηα ΟΓαΙίβπι
801 ο; ϋίνίηαε υηίΐαΐίβ άεπιοη-
ΒίΓβΙίοηεπ» 803 ε ; 804 ο ο ;
Εεείεβίαε άίΐαΐαΐίοηεπι 805 Ι> ;
ϊηίιιιϊοοηιιη ηιϊηαηι εΐ εεβίαβίη,
δίνε βΙυροΓεηι 806 ο; 807 ε;
ίΐεπι ριηεηίοπιιη 808 ά; Γβΐίεΐ-
οηιιη αάοΓαΙίοηεηι 809 (1 ; δεεηο-
ρε£Ϊ&πι, βρίηΐιιαίειη, ηεπιρε Κε-
βυιτεείίοηεπι 810 Ι) ε; ίεβίυηι
εεΙε&ΓΒΓε ΓεεαβΒηΙίυπι ηπηβπι
81 1 ο ε; (Ιεηίςαε βη&ΐεηι Εεείεβί&ε
ρ&εεηι 812 5; 8&εη£εία δαηεί-
ογιιπι βρΪΓΪΙαΒίϊα 813 ε ε; οηιηίκ
αάνεΓ8αηί εχΐίηείϊοηειη 814 ο.
Ζαπιοη ία8ΐΐ&εαΙϊοηε8, βεΓναΙαε βο
ΙβΓΒεΙίΙίβ 451 ά; ΓΒρϊηατη εΐ ρεΓ·
βεευΐίοηεπι 8Ϊ^ηί6εΒΐ>ΒηΙ 453 ά.
Ζεΐυβ, Πυιηίηί, βυρεΓ δίοηειη εείε-
ογβΙιιγ 221 ε; Πει, (Ι&επιοηϊουβ
εχί(ίο 05ΐ, Εεείεβίαε βπίαΐί 615
άε.
ΖοιοΙηΛεΙ, Ιεηιρίι «εευηϋΐ ΒεάίΑεαΙοΓ
 ΙΝϋΕΧ ΙΟΟΟΚϋΜ 88. 80ΚΙΡΤϋΚΑΕ.

Ζίδτί V. Τ. (Ιβνίβτο-αιηοηίΰί αβίβτίβοο ηοΐαηίκν.

ΟΕΝΕ3Ι3. ίν. ίο $66 α χχχϋ. 31, 33 2ο6 ο

ί. 3 3°° 0 1 1, 12 13 » 32 72 »» ·42 »
3 3°ο<1 13 366 α χχχίν. 6 2 ίο ο
26 367 ά ■3 ιι β 6, 7 253 β
ϋ. 13 6οι ά, 617 ο 14 Μ»
33 337 6 22 49 Κ Ι92 Ι> ΙίΕΥΙΠΟϋθ.
»4 59 β 25 559 » νϋ. 3 835 <1
ϊϋ. 19 549 °· 553 <1 χ· 8, 9 157 Ί 9-ι ι 645 »
ίν. 7 8^6 ά *»· 35, 36 733 α χ. ι6, 17 7> Λ
νϋ. ιι 479 0 χίϋ. 5 3°8 β Χ". 3, 4 73 ο
νϊϋ. 3ΐ 715 0 χίν. 2ο 66ο ο χν. 31 834 0
χ. 7—1° 44° 0 χν. 3 9ΐ β> 3" ο χίχ. 15 366 λ
χϊίί. 8 359 4 4, 5 779 15 χχ. 36 ι&3 Ί
χϊχ. 15, ι6 37 ο 8 48ο 1>, 753 β χχίί. 22, 23 81 7 Ί
χχί. 12 43^ α ίο 779 ϊ> χχίϋ. 4° 8ιο ο
3ΐ, 3» »99 ■ ι6 771 0 4>-43 «74 β
χχΐϊ. 9 Γ58 β 25 347 »> χχίν. 15, ι6 3>9 8
17 7= *>> 845 Ί χνϊϋ. 13, 1 4 763 ο
χχν. 37 8ιι α Ι9-2Ι 763 ^ Νγμεκγ.
3ο ι6ο ο 24-26 763 ° ϋί. 9 673 »
χχνίί. 36 858 ο χϊχ. 8 49 0 12 673 ·>
χχνίϋ. 13 345 0 ι6 870 α ν. 2 70
ιό 37° 6 •9 393 ·> 27 8ο7 1)
χχχϋ. ι6 151 ο χχ. 3 ·· 99 β» '53 ο, 177 β. νίϋ. 3 684 1>
28 151 ο 182 ά χϋ. 6-8 689 ο
30 169 ο 4 99 β, !53 ο χίν. 20 143 ·>
χχχιν. 3ο ι ;ο α 6 »57 *> 21 541 β| 6οο β
31 .. .. 104 Ι), ι ;ο Ι, ΐ9 365 <·, 870 » χνί. 48 71 °
χχχν. ι 170 1> 23 289 ο χίχ. 3 72 ο
2, 3, 4 .·· ·■ «70 ο χχίϋ. 2 359 Ί χχ. 14-21 26ο β
5 "7° 7 266 α, 521 ο χχίϋ. ι 75 »
8, ιι, 12 170 β 8 422 ά, 607 β 7 5ο6 ο
χΐνίίί. 5 4ε 15 290 ο χχν. ι-5 179 θ
χΐϊχ. 8, 9 7*4 » 17 290 1) χχχν. 28 ί> 2 9 »
ιο . . 22 Κ, 220 », 671 α, 36 138 λ, 845 ο
729β, 7&3<1, 765 ά, χχνϋί. 15, 1 6 62 λ I > ΕΙ ΙΤΕΒΟΝΟΜΙϋΜ.
809 ο χχχϋ. ι 3°9 0 ί. 17 ..·· 422 β, 5'οο, 7591*·
24 23 Ο 4..353Ί, 447<1,46ιβ, 840 ο
4?6 β 28 481 <1
ΕΧΟΏϋβ. 7 53» ίν. 19 182 η
ίϋ. 8 Τ. 177 ε 9 114 24' β 20 779 »
32 8ο8 Η 31 3°9 Λ ν. 8 (ΕχοΛ. χχ. 4) · · 6ο6 α
ΛΌΙ,. II. 5 Ε
762 ΙΝϋΕΧ Ι>Ο0ΟΚϋΜ ϋΚΓΊ ΕΚΟΝΟΜ I Γ Μ .

τ. 15 779 χνίϋ. 26 97 * 3 ΕβϋΚΑβ (Εζηε 1ϊΙ)€Γ

3· <>94 ·> χχ. 3 ιβ ο, »ι 1 άειιΙεΓΟ-οΐηοηίοιιβ).
νϊ. 4 6ο6 & χχί. ι 250 Λ ϋ. 15 233 β
7 594 β 23 250 ο ι6-ι8 729β
13 ϊ89 0 35-38 Ηα νϋί. 88-92 696 λ
νϋ. 3, 4 ■ · 85 ά, 8ι8 α, 842 λ 42 Μ»
νϋί. 1 1-15 |83 ° 4 ΕκουΜ. Ηιοβ.
χ. ίο 58ί β ν. 7 532 ο
22 70 1) ϋί. 5~ιο 263 β
χϋ. 13, Η 28 0 24· 25 264 α „9 35« », 74» ο
χίϋ. 4 Ι7<1 νϋί. ιι,ΐ2 255 χϋ. 14 · · 23 ο, 114 β, 1 38 ο.
ιν. ι-3 333 · χ· 3ο 7 β> ι8 β 3θ6ά, 322 &, 344 Ί.
7, 8 333 Ι» χϋ. ι;, ιΚ 250 λ 544 β, 828 I.
9 333 1> χίϋ. 3 ι8β χίν. 4 8ς8 ο
χνί. ι8, 19 7^3 β χίν. ·3 136 «1 7 866 ο
χνϊίί. ι 834 β 23, 24 6ο XX· 15 173 Ί
17, ι8 . . 365 β· 87° & 23-28 251 » χχί. 14 139 Ί, 6ιι »
ι8 553 β, 850 ο 25-27 365 » χχχνϋί. 2 83 β
χχν. 13-16 333 Ί χν. ι-5 6 (1, 25 1 ο ι6 381 1>
χχχϋ. 8, 9 · · · ■ 53 ' Ί, 7^2 » 5 7 »> χΗ. ι, 483 β> 691 «
9 ·■ 57 1 β> 787β>86' Ί 8 7<1 χϋί. ι 527 β
ιι 4°5 9> 867 β ι8 7«
2ΐ 477 » 23-25, 28, 29 ... . 8 1) Ρβληο.
30.. 9" β, 138Κ 274 <1 34-35 8 1) ϋ· ι 757 «
3« 775 >> 37 8ο 3 49°»
32 109 6 χνί. 3, 4 ι8ι λ 6 ιοοο
4 8ο 6, 7 9* β, 632 ο
.ΤοβϋΕ. 9 256 α 9 467 Ί
νϋ. 24-26 47 β χνϋ. ι, 2 1 86 ε ιν. 7 94 ά
3 ι86ά ν. 13 . · 441 β, 724 ο, 78ο 6
.ϊυηιΟΈβ. 1-3 7°9 0 νί. 6 203 *
χνϋ. 6-ΐ2 ΐ34 ^ 23, 24 7°9 ·> νϋ. 15 1 86 »
χνίϋ. ι ·. 134 Ί χνϋί. 4, 7 9Ί 1 6, 17 669 1)
2 134 β *ϊ«· 35 24 ο, 323 β ίχ. 7 22 ε
■4 135 1> χχί. 2-7 579 Ί 13 245»)
ιο-ΐ5 579 β 38 633ΐ>
I ΕΕΟϋΜ. χχϋ. 15-20 28ι β χί. 6 672 6
Π. 4 22 0 χχϋί. 4-6 49* 0 *ϋ· 4, 5 43ο Ί
5 678(1 ■3 78 », ^6 ο χϋί. ι 839 'ί
3θ 823 β, 835 Ί χχν. 8, 9 7·ο » χνί. 14 5?ι «
νϋί. 5 185 ε χνϋ. 29 771 '
5-7 43' ο 2 Ρακαμρομενοκ. 44-46 533 Ί
7 435 » ϋ. ΐ7, ι8 426 α χνϋί. 2 539 β
»9· 2θ 43' β νϋί. ι-4 257 & 5 7^5 1>
χν. 33 ··■ '3 β 6-8 257 & 10 6ΐ2 <1
χί. 12-17 286 η χι*. 8, 9 24 ο, 775 ο
3 ΚεβπΜ. χϋ. ι ^ 10 Λ χχί. ιι 35 <!
χι. ι-ιο 3η 5-7 4ΐο » χχϋ. 4 7'6 β
ιι ιι8 ε 12 4ΐ° 5 222 ο
"-Ι3 3β χχνί. ι-8 251 ο χχϋί. 2 772 β
χϋ. 24 ιι8 ά ι6-2θ 251 ο ίο 591 »
28 .. ι;8(1, ι82ο, 289 ά, χχνίϋ. 5, 6 4ί7 6 "ίν· 7 593 β
659 *> 6 458 <1 ι6 7?6»
29 5 », 79 ο χχχίν. 3-5 491 β ιβ 2ΙΟ»
χίϋ. 2 .. 83 Ί, 28ι ε, 492 1> χχχνί. 4> 5 283 α χχν. 2 767 0
33 82 ά χχνί. 4 68ι β
«ν. 17 457 1> I Ε8ΌΒΑ8 9 · 265 β, 3781), 4ΐ5 1),
22 457 ο (Εζτηε 1ίΙ>εΓ οαηοηίειιβ). 529 », 673 776 .ι
*νί. 25 453 » ίν. 1-5 234 & 10 ι88 ε, 4(ο ά
χνϋί. 21 .. 40 β, 41 ο· 78 β, χχίχ. 6 4°3 ί>
125 <> 2 ΕβϋΒΑβ (ΝεΗοπώ» 7 544 <;
"Η Βόαλ Βάαλ, ή Θ(ώ νίοΐο 234 Ί '1:ι ΊίείΙιΐΓ). 12 68ο <·, 726 β
Βίφ 40 β ϊν. 7-ιο 334 ί χχχ. 16 .. 861), 5;6ά,82ΐ <1
Ρ8ΑΙ.ΜΙ. 8 8. δΟΚΙΡΤυΚΑΕ. 763
9 .· 33 °> 2οι Β, 279», Ιχίν. 14 558 ά χ<·\ ηι. 4 9° 0
346 β, 581 <1 Ιχν. 5, 6 48ο β χοίχ. 3 467 ο
ι6 5°° β 8 776 Ι) οί· 2θ 735 Ί
ι6, ·7 125 I) ίο 794 °, 853 » οϋ. ι 835 1>
17 185 β, 274 Ί 12 4°' ά ι, 3-5 783 ο
ιχϊϋ. 8 49° 0 Ιχνη. 7 749 0 8 66ι ά
ι6 .... 77 ο, 157 β, 8, 9 · . - ■ 480 ά, 641 I) 12-14 388 β
775 β. 8270 ι8 5^4 0 14 ιο6 ά
20 7$2 β •9 238 I) οϋί. ι . 771 β
ιι 466 <1 Ιχνί,ί. ι6 335 0 15 .. ΐ28β, 152 1), 194»,
2ΐ 733 » 24·337<1, 4°6<1, 77· β ■ 95 », 207 1), 2ΐι Ιι,
38 54» 1> 27, 28 792 β 352», 428 α, 633»,
"■6 555 ο 7<) 863 Ί 722 », 744»
7. 8 389 ο 32 2ΐο 1> "6 753 Ί
8-ιο .... 34 β· 244 » Ιχχί. 9 6θ2 Ά •6, ΐ7 545 ο
9 213 β> 8ιο β Ιχχίϋ, 13 669 ά 25 573 ο
χχχνί. 31 ■ ■ ·■ 265 ο, 3°2 η 13, >4 6οι β 25, 26 8θ2 ο
35» 3^ 534 β 14 Ι2ΐ V), 563 0 29 735 Λ
χχχνϋ. 5 4°6 ο 17 803 ο 29,3θ 553 »
χχχνϊϋ. 13 574 β Ιχχίν. 5, 6 .. .. 556 β, 664 <1 οίν. 15 .. 279 β, 57° <ί> 669 ο
»4 574 β 6 45 1 °, 8ο8 (1 ονί. 42. . 187 ά, 465 », 47ΐ α,
χχχιχ. 3 676 ο, 735 0 Ιχχν. 2 97 β, 6οο (1 698 1), 723 »
χΐϋί. 6, 7 3220 8 2ΐ8 I), 297 6 ονϋ. 14 δ11 β
7 5" β 8-ιο 484 11 ονίϋ. 6 673 β
ΐ4 156 ο Ιχχνϋ. 9 737 0 οίχ. 2 ?6 1 ο
χΐίν. 2 85Ο β 65 ·56(1 οχί. 9·· 334ο, 556 ο,664<1
3 7^2 » Ιχχίχ. 9 312 1> οχϋί. 5~7 482 ο
6 569 ο, 74° ο 9, ίο, 12 .. 143 1*, '94 0 12 37 β, 4°7
7 76ι ο 11 738 α 504 ο, 6οο α
χΐν. ι 754 Ί ■3 575 β 1 6 . . 1 8ο I), 407 (ί, 6οο»
5 5<>5 0 13. Η '94 Ί 20 552 β
*Μ. ίο 30 », 53» ο Η 575 Ί «3 467 Λ· 57" β,
χΐνϊϊ. 9 671 Ί Ιχχχϊ. 6, 7 58 ' ο 641 ά, 722 β
χΐνηϊ. ι 393 ο 8 53 β 25. 26 203 »
13(21).. 58ιά, 737 ». Ιχχχϊίϊ. 5 749 Ί οχν. 3 819 ιΐ
746 ο ιι 59° 6> 749 11 οχνϋ. ί 338 ά, 379 0
χϋχ. ι 366 Ι> 13 .. .. 4ΐι Β, 59ο β 8 5'3 <1
3 .. 6οοο, 670 β, 851 ο Ιχχχίν. 2, 3 528 » 8, 9 92 Ί, 125 0
7, 8 45ο » 8 99 » ■ 4- ■ 84 β, 187 &, 195 Ί
9, ίο 642 » 9 ίο 1), 574 1> 22 421 θ
13 450 » Ιχχχν. 5 205 0 24 3° ο, 567 Ί
14, 15 ·■ 3°8ο, 45°» 9 , 729 », 765 β 26 20 β
21 64», 827 β ι6 (οχνΐίί. 132). · 560 1) 27 427 »> 467
1. 5 85Χ 1) Ιχχχνϊ. 3 ·· · · 393 «1» 438 ο, 572 α, 642 ά
ΐ2 773 » 7·5 Λ, 777 » οχνπϊ. ιι 819 1>
ϋ. 3 260 α Ιχχχνϋϊ. ίο 375 » 32 56· ο
9 59° 0 12 375 » 62 4°5 ο
9, ίο ι68 α 13 8030 7ΐ 184 », 338 Λ
Κ»· 3 53 β ι8 .. 322 ο, 577 » 90 7°' »
Ινίΐ. 4 35 <! 3·-.Η 467 β 94 92 β
7 . · 285 1>, 503 1), 607 ο Ιχχχίχ. 17 ·· ·· 6θ2 1>, 641 ά 103 243 1), 4"
7-9 133 0 χο. ι 49° 78ο <1
«, 9 395 ο II, 12 49° ο ιΐ7 594 β
Ιίχ. 13 ·85 β 13 ·· 5' ο, 4" *>, 437 <*ι 132 .... 1570,6730
14 525 = 47· <1, 62ΐ β, 807 β 135 94 «1» 7^7 β
Ιχί. ·3 589 <· ■ 4-ι6 598 α 140 .... 668 α, 778 ο
Ιχϋ. 2 405 β χοί. 14 243 6 142 52 °> δ62 ο
7 4°6 » χ η Μ. 8, 9 855 β οχίχ. 4 74° <1
9 88 ο, 448 α Μ, 15 799 β οχχ. 6 193 β
ιι .. 1430,2650, 4θ5<ί, χοίν. ι 7'6β οχχί. ι 68 1 ιΐ
466 ο χον. 13 799 °ι 869 » οχχϋί. 1-3 335 ο
Ιχίν. ίο 37 »» 96 ί χονίϊ. 8 565 ο ι-5 754 ο
12 55» ά χονϋί. ι 559 <·> 798 ^ 4. 5 335 ο
5 Ε ϊ
11 ΙΚΗΚΜΙΛδ. 88. δΟΚΙΡΤυΚΑΕ. 765
χι. ι 1 13 ο, 19 1 β Ινϊϋ. 12 734 6 χ. 24 38 ο, ι6ο α,
3 "5 °, ·9· β> Ηχ. 9 485 0 298 6, 444 ο
193(1 Ι*· ι 555 Ί χΐ· 15 79 Ί» ι1' 0
χχχϋ. ι 077 λ 19 8οο ο ι6, 17 575 β
χχχϋί. 1 5> ιδ 749 0 1χ>· ι 58 ο, 549 α χϋ. 1-3 864 ο
ίο 667 ° ίο 507 Ί 3. 4 864 ά
χχχίν. 15, ι6 799 ^ Ιχϋ. ι 555 α> 683 ο 7, 8 764 ο
χχχν. ι 224 ^ Ιχϋί. 9 5» α. 437 Λ, 754 <1 ίο, ιι 793 »
3, 4 832 ο, 851 β. Ιχν. ι6 868 1> χίν. 2-6 292 1)
8 868 ά Ιχνί. 2.. .. 27 ο, 49», 157 β, 9 156 ο
9 805 ο, 868 (1 3οι Ι), 560 ϊ>, 6ιι Ι) ίο 8ι 5 ο
ίο . . 4> β> 56 »> 868 ο 13.. 224 ». »44 ο» 542 ο, 13, 14 ·■ · · 6ο8 ά, 656 β,
χχχνϊ. 14 6θ4 1> 565 ο, 632 ά, 8ιο β 788 Ι)
14, 15, 20 487 <1 24 41 β> 866 ο 22 .. 36 β, 55 », "β ά
ι8 604 ο χν. ι6, 17 37 1 Ί. 468 ο
19, 20 4°° 6 ΗΙΕΒΕΜΙΛ8. 17 138 β
χχχνϋ. 3 33& ά χνί. 4. 5 458 ο
36 9 β· 433 » ί. 5 ιι «1, 82ο ο χνϋ. 5, 6 9» ο
«1| 494 », 849 «1 7 13 ο 6 534 °
6 .. 567 », 59° Κ 864 <1 ι6 .. .. 5 ο. 19 β. >3» »» 7,8 9» β
9. ίο 57» β 283 ο. 746 <·■ ιι 536 ο
ΙΟ 832 Ο, 851 » 7 »53 » 14 646 β
13 376 ο 8.. .. 74 ά» ι°3<3» 514 ά· 15 3ο6 λ, 349 ο
15-ιδ 4«2 ά 609 ο, 814 β χΐχ. 3 »8 1- »
χϋ. 15 255 » II 221 1> χχϋ. 14, 15 59° «·
17, ι8 213 α. ι» 571 0 15 173 β
η 195 *> ι»· 13 15° ·> 739 " 28-30 121 ά
χΐϋ. ι-3 851 ο '3 34ΐ α χχϋί. ι.. 3<6 ο, 5'4 62ο ο,
6, 7 809 β 19 8ο (1 756 β
8 128 ά, 236 ο 21 104 0 ιδ.. ΐ32ΐ>, 133 0» ΐ75«.
χΐίϋ. ι 335 0 27 . . . . 95 °· ιι6 461 β, 263 », 382 ο, 386 α,
2θ, 2ΐ 565 ο 733 ο, 862 ά 5781), 6ο81>, 6560,
23 3°9 0 27. »8 4ο7 0 705 ο, 788 ο
»4 309 ο 28 132 Λ ιι.. 578», 6ο8(1, 657»,
ι6 8,8 λ 28, 29 396 Ί 788 ο
χϋν. 2θ 147 » ϊϋ· 4 133 β» »97 ο 23 343 ». 6ο ι Ι)
26 198 ά 6 50 23, 24 83 β
χΐν. ι, 2 493 « Μ, 15 "57 » 28, 29 609 α
ι-3 165 ο 22 2 10 1> 29.. 2ΐ 7 β, 368 ά, 668 λ,
13 493 <ί ϊν. 4 47° »» 778 Λ 778 ο, 798 ο
χΐνί. ίο 723 0 7 165 495 Ί χχνϋ. 23-26 54» »
χΐνϋ. 6. . 221 ά, 257 β» 478 ο 31 »4° ο. 4ΐ5 β 24 165 I)
6, 7 403 » ν. ι 27 ε, 3ΐ8 ο »4» »5 463 ο
Μ, 15 778 » 2 58» β 3« 463 »
χΐνϋί. 22 4' Ί Η 368 ά, 777 Ί 38 368 λ, 504 ο
χϋχ. 7 567 1> 2ΐ 819 ο χχνίϋ. 9 5'5 0
21 777 ο 26 39 0 25 5°ο (1
1. 3 »3ο Λ, 338 I) 3θ 57ΐ ο 34 121 Λ
6 17 ο νί. 7 · · 291 ά, 296 ά, 3°4 0 5θ 75» ο
ιι 466 β 7» 8 .. 33 ο. 35 ο, 603 α χ χίχ. 2 6ο2 β
ϋ. 5 99 »■ 464 β ι6 561 ο χχχί. ΙΟ 826 6
>7 485 1> 21 293 ο 17 7»4 Λ
Ιϋ. 5 268 ά 29 691 '' χχχϋ. ι, 2 485 »
Ιϋί. 7 4' 5 Ί νϋ ιι 269 Ί χχχίν. 15 6ο8 β
7, 8 . 17ο ι6 3ΐι ό. 324 β χχχν. 2 175 0
Κν. 2, 3 667 °» 777 °> 17, ι8 88 β, 3ΐι ο χχχνϊ. 23 269 (>
805 1> 21, 22 829 (1 χχχνϋί. 15 805 ιΐ
4 6ι8 1) Χ. 2 10 β 2ΐ .. .. 559 β> 676 ο
1ν. 6, 7 163 <1 3 3»7 » 3'· 3» 'οο β
Ινί. ι 99 ■> 464 6 ιι 195 0 33 26 45 «
Ινϊϋ. 3-5 3§4 ο 20, ιι 74 Ί χχχίχ. 27 83 β, 343 »
4 ■ . 209 °) »°6 β, 302 ο ιι Βτ6ά> 756 β, χΐίχ. ΐ5< ι6 129 Ί
5 2ΐο η 793 ο, 824 ο Η. ιι-ΐ4 130 α
766 ΙΝΌΕΧ Ι,ΟΟΟΚυΜ ΙΠΕΗΒΜΙΑδ.

1ί 15-13 140 ε ΧΧΧΪν. 23 29 6 ϋί. 2 360 ο

ι6-ι8 41 Λ χχχνϊ. 12 4°3 0 4 368 1>
ϋ'· 4-7 7^5 β χχχνϊϋ. 17 323 β 4-6 358 (1
11-14 7:6 » χχχίχ. 1-5 324 » ι8 2ΐ3 ο
•ΒΑΚυΟΗ. ■ 1-13 324 ·> ■9 354»
13 223 α ΛΜ08.
»>· 3 739 0 χϋν. 9, ίο 176 ά
38. . 3^6 1>, 6οο ο, 670 β, ϋ· 4 «73 ·>
7>8 ά 4· 5 *48 ο
ϊν. 4 "5 Ί ϋ. 22 : 1', 269 ο 6 248 Ι>
45 6ί?7 <1, 804 «ί 7 396 0
Τπκκκι. τϋ. 2, 3 8οι Ι) 8 252 β, 273 ο
ί. ι 7° <1ι 1 '7 β 12 .. 273 0, 275 β, 32βο
ι 805 β *Ηιβτ. 8οβ. ίϋ. 6.. 1 18 β, 2·3 «, 57° β»
4 6ιι (1 56 174 », 588 » 701 1), 795 ο
ιι 613 ο 8 93°
ίί. 10 6>3 ο Η08ΕΑ. ϊν. 9 586 &
ϊι 805 β ϊ. 2 63 ο ΊΓ. I, 2. . 56ΐ 0> 572 !», 689 Λ
ϋί. 17, 28 3 7 ■ '· 7 685 β 9 3θΐ ο
ίν. ίο ί) ο, 522 0 ιι 3ΐ β. ί8 0 ίο 3°3 I»
ίο 94 Λ ϋ· 7 39 β> 4θ ο ι8 3!4 0
8 3<$ \> 21, 22 3θ8
ΕΖΕΚΙΕΙ.. 9 4» ο νϊ. ι 3]4 *»> 659 0
ί. 7 676 ο 9> ίο 5°7 0 4-6 405 «
ϋϊ· 4. 6. 7 383 *> 12 5° °> 398 0 ιι 32ΐ 1>
17 131 ο ίϋ. 4·· ·· 68 ο, 2ΐι ο, 654 β, 12 322 Β
ζ6 69 «7 Ί. 339 ■ 828 1> τϋ. 9 247 ·
IV. 14 12 » ϊν. ι . 67 1> ιο-ΐ5 247"
ίί "β 7 7ΐ » 12 276 »
ν. ίο 6ι β, 73 142 ο 8 2ο6 (1 νϋί. ι, 3 34ΐ ο
νϋί. 12 79 8 ■3·. .· 86 ο, 3«ι 445 ο 4 337 »
■6 86 (1, 8'5 .ι ν· ι 445 0 5 337 ». 39° 0
ϊχ. ι 89 ά 5 *5 <1 7 337 =
4-6 89 ά 7 87 » ιι, ιι 35 », 227 ο
5. 6 34» » ίο 89 1> "· 5 345 *>
χί. ι6 ηβι λ •3 294 » 7 596 ο
19 798 0 .14 95 ο 8, 9 148 β
χϋ. 14 »6 ο, 4°5 « νι. 6 449 0 ιι 249 *
27 278 Ί 7, 8 176 Λ 13 · 41» β
17, 28 .. .. 131 ο, 584 ·> νϋ. ιι 6ο6 ο 0ΒΑυΐΑ8.
χϋΐ. 3 578 » ■3 504 <1 ι 574*
19·· 4'3 β· 6ο8 ά, 79° * 14 124 * 15 *1>
χϊν. 8 φο \> νϋί. 4 13° β
χνϋ. 3ι 4 '99 β •4 164 ο, 294 » .Γ0ΚΑ8.
χνίίί. 2-4 259 β ίχ· 8 75 Ί ί. 2 38' ». 382 ·>
2° 35 ο, 254 1> β, 9 4'7 » 12 366 β
23·. 298<1, 3850, 58<5β 15 176 »> 289 (1 ϋ. 6, 7 38ι I»
3ο 192 Λ χ. ι 146 ο ϊν. 2 205 °> 38' β
3'. 32 385 ο 3» 4 57· » ι, 3 37° Λ
ΧΧΪ. 21, 22 75 0 5 '6ι Λ 3 5'9«
.% χίίί. ι, 3 698 ο 6 ι6ι ά
4 699 » χίί. ιο 5'8 6 ΜίσΗΑΙΑΒ.
12 342(1 13 ·85 ο ϋ. ι, 2 409 »· 607 1>
χχχι. ι; $66 ά χϋΐ. 2 ι 1 5 Ιι 9—ι ι 4'8 Ί
χχχϋί. ίο 384 (1 5 76 1 Ί ιι 4·8 β
ιι 384 ά" χϊν. ι 25 ο ϋί. 9 45 1 ·>
12 137 ·> 9 25 ο ιι 266 ά, 520 β
χχχΐν. 2, 3 758 Λ 586 1>, 759 0
ι-5 620 ά ϊτ. 8 443 »
14 7°9 ο ί· >3-ΐ5 7°9β ν. ϊ 553 β
ι6 827 I) ϋ. 12, 13 4°8 ε> 49^ 0 5 6ο β
17-19 ιοί β 13 105 β, 126 ά, ▼1*9. ίο 45· β
22, 23 621 Ι> 298 ά, 778 β •3 457 <=
8. ΜΑΤΤΗΑΚΙ'8. 88. δΟΚΙΡΤυΚΑΕ. 767

*1· '3, ·4 456 1> ίν. ι 684 ε ν. 13 9° ο

«5 4561) 5 ίο Ί ■4 565 α, 683 ο
τϋ. ι 6ι,ϊ I) 9 7θ4 ο, 7°5 θ ■5 683 I)
I, 2 6 7 <1 νϊ. 8 73° Ί ι6.. . . 74ΐ β, 834 ο, 848 β
7 4^4 & νϋ. 9 »66 Ιι 17, ι8 ?68 I), 837 β
9 4^4 >' ίχ. ι 73" » »9 594 0
14 ;6< ο »3-»ί 748 β 21, 22 768 ο
ΐ8, 19 210 0 ι6 745 ο 27, 28 768 ο
χ. 6 749 6 37 725 &
ΝΑΗϋΜ. χί· ι, 2 483 ο> 785 !> 39 424 β
«■3 48ϊ ο 3 773 Ί νϊ. 12, 13 711 β
ίο, ιι 4^9 ο 4, 5 620 6 24 84 1>, 143 0
π. 8 ιοί ά 5 .. .· 762 ά, 791 <ί, 77 · * 25 631 ά
ϊϋ. 4 368 ο 6 773 <1 33 631 <1
11 769 Λ 34 291 »
ΑΒΑΟϋα χϋ. II 483 ο νϋ. 6 803 β, 8 14 ο
«. »-4 759 0 χϊϋ. 2 791 * 12 98 Ί
5 7·7β 6 4'5 Ί ■5 ·· '33 ο, 583 β, 767 <1
8 6ο7 (1 7 794 β 21 4>° ο
ίο 604 α 7-9 795 » 25 464 !>
13 5'8 ο. 53» <1 χίν. ιι 8ο6 ά νίίί. ΙΟ 833 Β.
13, 14 68 I, 12 864 *>
■5 535 1=· Μλι.λ(ήιλμ. ■7 623 »
ι6 5" 0 ϊ. 2, 3 157 °> ϊ68 β ■9 231 θ
Η. ι ίο α, 574 & 4 147 β, 82.ϊ β 20 231 β
3 20 β, 437 ■ο 831 λ, 835 β 25 377 &
6-8 439 °, 44» ά ιι Γ. 1 7 <1, 642 ά ϊχ. ιι 150
7 .ίο ι ο ■3 847*1,858 β 12 15 α, 158 ο
18 6οο α 14 6ι 7 Ί. 642 (1 13 ι.ΐβ ο, 623 »
ϊϋ. ι,4 47» ο ϋ. 6 839 Ί 35 566 1)
3 7°7 1) 7·. ·· ιοί ά, 455 <1> 609 1>, 37. 38 57 »
8 747 β 644 ο, 762 β, 8ι 7 1> χ. 5. 6 38ι ο
ιι 74° 6 9 847 «1 8 2 1>
13 574 0 12 844 <1 847 1" ■5 276 ά
14·· · 574 ο 17 850 ο, 852 β, 855 α ι6 1 1.? 1>. 442 ο
ι8, 19 138 ο ϊϋ. 1-3 767 ο ίο 272 β, 517 α
12 57 ο, 96 ο, 558 ο 2ΐ 1 88 (1
80ΡΗ0ΝΙΑ8. 15 865 1> 34-36 . .. ι88 ο, 650 1>
ϊ. 9 5881) 37. 38 636 λ
8. ΜΑΤΤΗΔΕυβ. 4θ 276 ά
ϋ. 3 593 β ϊ. 2θ, 21 55 1 Ί χϊ. 3 21 α
ϊϋ. 3 786 λ 2ΐ 7°6 α ίο 849 Ί
5 6ιο β 22, 23 55' β ιι 243 ·>
ι6, 17 7ϊ8 <1 «3 3»6 ο 28 4°6 ο
Ηαοοαι. 2 537 Ί 28, 29 ·■ · · '43 ά. 6 19 (1
6 553 β 28-30 561 <1
ϊ. 2 630 ά, 635 » ίϋ. 3 869 ο 29 43 β
ι, 4 72° ο 7 67 η 3° 447 »
ϋ. 3 689 <1 8,9 4°8 ί> χϋ. 19 241 ο
9 6^9 β 9 347 Ί 29 ■ ■ 6ι », 469 1), 5°ι ο,
• 7. >6 655 ά π.. 777 β,849 β, 852 <1 537 <1, 8ο8 1>, 8ΐ2 λ
12 866 α 38 677 ο
ΖλΟΗΑΒΙΑΒ. ι6 228 ο 39, 4° 365 ο
ί. 7 7ο8 ο ■7 651 β 4θ 38· ο
14, ·5·· β, 4780,615 Κ ίν. 4 2ΐι ά, 339 <· 4' 369 »
665 °· 7°3 ·> 8 686 ά 43 45 ο
15 7'4ο ■9 232 Λ 43-45 34 ο
π. 5 "6 ο, 525 ο 23 850 1> χίϋ. 8 96 Ί
6 223 '■' 24 558 α {2 .. 5681), 745», 78 1<1
8 279 β, 329 β ν. 4 · · · · 76 ο, 202 β, 2 1 9 η, χν. 9 ■ > 2ΐ ά, 58 ά, 1 16 β,
ηί. ι 686 ο 288 α, 8ο6 α 543 ο. 838 β, 839 ·>
9 68ι β 5 688 ο 24 64 β, 381 1>
10 682 ε 9 455 ο χνι. 6 825 ο
708 ΙΝϋΕΧ ι,οοοκυΜ 3. ΜΑΤΤΗΑΚϋδ.

χνϊ. ι8 . . >45 6οι ε, 6ι8 β, χχνϋ. 5ΐ 230 338 » χίν. ι8, 2ο 633 ο
78α ά, 79<> 0 54 783 * χνϊ. 14 337 ■>
(6 3°» β χχνίϋ. 7 38ι ε χίχ. 17 6ο ε
»7 ·· · 3ο ε, 47 ι·. »3° β» 9 381 ε, 68ο β χχί. 20. 2ΐ 58/ β
869 » 19 .... 367». 765 ·> χχίϋ. 28 . . 337 ε. 68ο*, 784 1»
χνη. 5 651 » ίο, »ο .. 4*5 ο. 439 » 3ο 148 1>
χνϋϊ. 6 83 β, 153 & 20 .... 640 ε, 667 ο,
χϊχ. 4. 6 846 ε 7ΐ8(1 8. .Ι0ΑΝΝΕ9.
7 846!) 8. ΜΑΒΟυβ. > 9 565 ε
8 8460 ίο 670 ά
9 8461> I7 849 β, 852 (I II ιοο ο
χχ. 7 8ΐ2 α "•39 377 1» ΙΙ-Ι3 *>5 β
ι6 633 Ί ΐχ. 5ο 9° 6 13 228 <1
χχί. 13 268 β χϋί. ίο 641 ε 14 .· 7°7 °, 766 1>, 851 ε,
>9 575 ο 32 8οοά 866 ά
»3 677 β χν. 4ο 338 » ι6 683 <1
35 679 Ί ι6, 17 688 ε
38 .. 22 β, ιοο ά, 34» ε, 8. ΙινοΑβ. 32 228 ε
466 ά, 571 Λ, 755 ε ϊ. 17 869 0 48 563»
39 466 0 3ΐ 69 1 ά, 706 α 50 55» ·>
4> 47 «1.677» 3», 33 69ι β ϋ. 15 268 β
χχϋ. 7 797 Ά 46, 47 649 β 15, '6 .... 55ΐ ε,677<1
36-39 33 'Ί 49-55 649 β ■7 »69 »> 551 ο
χχίϋ· 4 594 0 69 556 ο ι8 677 Ί
ίο 439 6 78 692 1), 735 Ί ίϋ. 8 296 1>
14 ι°5 0 ϋ. 34 68ο ε ιδ. . 466 ά, 557 °> 67· &
•4. '5 77· » 35 79»» ■7 ·· 54». 55ΐ ». 6?9 ε
>5 349 Λ ϋί. 9 (3- ΜηΙϋι. ίϊί. ίο) 7°5 <*. ■ 8 .. 47» Ί» 67> β, 851 Λ
17 804 ί> 851 β 3> 346 ο
»3 75» ο Ιν. 19 35» Ί ϊν. 22 554 ε
»9~3» 857 Ι) »9 65 β 23 7&7 Ί
32 66 \>, 697 β νί. 21 8ο6 α »4 7!9»
33 67 » 36 449» 3» 44· ο. 573»
37 5°4 <·, 786 β 38 739 θ 34 441 ε, 573 »
38 26 β νϋ. 20 55» » 35.36 57 »
χχίν. 2 4*3 Ί ", »3 55» » ν. 24 65 ο
12 222 ο, 668 1> νΐΐϊ. 5 558 ά 43 769 <1
14 4*6 Ί ίο 798 Ί 45-46 744 6
22 77° 11 ι6 741 β 45-47 769 ε
24 77° ° ΐ8 125 6 46 565 Α. 694 ε,
29 8οο ε 3ΐ ·· 395*>.47»». 556Ί 836 ά, 870 1>
35 »98 «1» »37 Ί. χ. 19 25 1>, 51 ο, »»5 «. 30, 3ΐ 779 β
3»5 β. 345 Ί 271 λ, 47οβ, 4840, 33 »ΐ' ·>. »9» <1»
χχν. 12 77 0 495 °. 5»7».537β, 339 ε, 469 ε
15 6ο ο 62ΐ ε, 669 ά, 748 ε, 38, 39 79ΐ "
27 6οο 782 ε, 8ο6 ο 45 46 *
29 ι »5 β 2θ 863 ε 48 »ο7 ο, 339 °
3ο 869 (1 χί. »3 8ιι & 5' 469 ε
3ΐ 3° β> 869 α 33 683 1> 5» 56» *
33. 34 863 «1 44 763 ο 53 56ι β
34 869 ά 45, 46 763 ο 6ο 562 »
40 266 β 5» «05 α, 349 °. 66 562 ·
χχνϊ. 24 8ιι ά 478 β, 755 ε 67 56» ο
39 38ο ο χϋ. 17, ·8, 19 86ο ε 68 562 1>
56 79» Ί 2ο 86ο ά νϋ. 12 489 0
χχνϋ. 20 793 ο 35 497 1> 21-24 ·.. 5»' <ΐ
2ΐ 793 ο 47. 48 127 0 33 »6 β
»5 · · ■· 343ε, 6ιρε, 49 8$2 ά 33. 34 373 ό
679 ε, 760 ο 5 »-53 46ο ε 35 373 >>
4θ 783«1 53 869 1) 37 34' ». 566»
4» 7»3<ί χϋί. 6 575 ε. 66ο ά 38, 39 8ο ι β
45 337 Ί 7 141 Ί, 66ο (1 νϋί. 12 5Ό ε
50-5» 797 β 8, 9 66ο Λ '9 57 ε
ΑΙ> 0ΌΚ1ΝΤΗ1Ο8 I. 88. δΟΚΙΡΤυΚΑΕ. 769
νίϋ. ι$ 346ι> ϋ. 8, 9 6ι6 β νίϋ. 21 Κοι Ι,
14 4χ3 ·>> 57° <=. 27 36° ο 29, 3° 820 ά
671 β, 851 (1 33 228 α 33. 34 ·■ '87 β. 47° β.
28 687 ο 38, 39 23' ο 674 ο
39 347 <1 ϋί. 14 231 ο 35 766 β
44 4 20 0 15 56ι 1>, 57° ·>. ϊχ· 2, 3. 4 207 ο
IX. 22 105 ο 763 β, 797 *> 3 ι6β
29 57 1>· 78° 8 ■7 23' 0 4· 5 4°7 β
39 5*8 ο, 679 1> ϊν. ι8 773 β 6 192 β
Χ. ΙΟ 3° β| 621 Λ 19. 2° 33° » 6, 7. 8 4°8 »
ιι 285 1), 436», 27 ιο8 ά, 57' 0 6,8 473 ^
620 β, ;6ι (1 29 572 ο 7 347 <1
ιι-ΐ4 76° ϊ> 32 4]2 α, 624 ο 8 436»
12 6ζθ ο ν. 4° 572 β ιι 82° 6
'4. '5 743 ο 41 421 Λ χ. » 54ΐ °
16 467 °ι 668 ο νϋ. 38-43 310 » χί- 13. 14 >38 <1
30 543 & 43 814 «1 17 576 λ, 684 *
27, 28 26 β 48 6οι α 24 693 <1
3 7-3° 793 0 52 66 1> 25 28 β, 48 4 337 Ί
28 88 ο ίχ. ίο, ιι 229 ^ 28 348 β
3° 99 » «5 564 ο. 747 β 29 353 »
χΐ. 25 3° ">» 8ιο ά χ. 13, ΐ4 11 » χϋ. ι 832 α
43 24ΐ ο 15 '3<= 6 352 ά
χίϊ. 24 2ΐι V), 35° 34. 35 367 ο ιι 668 α
568 α, 722 1> χίϋ. 46, 47 777 » 12 352 »
3· 469 ο χίν. II, 12 496 I» 15 4°2 β. 5 1 9 Λ
3ΐ,3» ···· 54», 427 *>, χν. 28 243 Ί ι6 58ι <1
556 β 29 243 <1 χϋί. ίο .. 172 ά, 334 1>. 594°
3» 35° β, 568 ά χνΐ. 9 229 0 12, 13 6?8 ο
35 ·· 410<!.485 ο. 5»οο χνϋ. 3°. 3ΐ 573 Ί 14 4<)8 λ
49 ·■ 9° ο, 83° », 850 ά χχ. 30 842 θ χίν. 9 ·■ 285 1>, 614 ο, 79·
χίϋ. 35 98 β 799 »
χϊν. 2 805 » Αθ ΒΟΜΑΝΟΒ. χνΐ. 20 670 α
6 62 ο, 436 1) ί. 21 βί 22 419 0
9 65 1>, 94 <*· 99 »> 25 ·· 19 β, 152 Ο. 2 26 Ο, Λΐ) ΟοΒΙΝΤΗΙΟΒ I.
169 ά, 815 ο 49ο », 685 ί 777 β> ϊ. 5 866 β
ίο . . 98 ο, 98 β, 687 ο 865 ο 23 623 ο
ι8 640 ο, 7'8 <1 28 7° β 3° 555 β, 849 11
27 - · 5' Ί> 427 β· 643 · ϋ. 4. 5 848 ο ϋ. 2 429
χν. 5 ·■ 84 β, 152 ά, 196 α, 8. 9 443 β 8 654 Ί
637 β, 7°7 & 14. *ί 7" » 9 46 Κ 864 0
13 557 Ί< 622 ά 15. ι6 855 Ί ίϋ. 9 · ·· 57 558 ο. 690 Ι>,
15 62 1> 2ο 838 β 734 ο, 753 Ί
22 8ΐ2 β 25-29 78ι ° ίο βί ιι 690 ο
χνΐ. 7 346 <1> 640 ο 28. 29 494 β. 671 ο '3 ?6? I»
21, 22 68° (1 29 ■ ■ 426 α, 469 β, 749 ο. ϊν. 15 75° β
25 86? <1 772 ο, 854 ί 20 4'° Ο
33 ■■ 225 0, 235 ο. 622Ι), ϊϋ. 8 204 ά ν. ι 268 ο
7*3», 783»,8οί>1> 2ο 553 ο 7 825 ο
χνϋ. 3 54 41 24 693 1> 8 825 1)
4 542 0 25 66ι ο νί. 17 ι°6 ο, 537 0
χϊχ. 6 793 Ι' 29 187 ο, 75° » 20 766 ο
ιι 774 Λ» 791 β 29. 3° 367 ο νϋ. 27 846 6
12 327 ο, 6>9 0 3° '87 ο, 351 β 3ΐ 3'6&
ΐ5 ·· 523ο, 6ΐ9ο.757<=, ϊν. 12 .. 192 θ, 4^8 α, 436 α νίϋ. 5 95 ·>
76° ο, 7''4 0 »5 534 ° ιι 4 ") ε
34 783 ο V. I 838 Λ 12 .. 131 ά, 152 θ, 4·9 ·'■
XX. 2 2 226 β 3-5 ι84 »■ 379 0 459 ο. 539 Ί
6 ε4 8 471 » IX. V 239 »
ΔΟΓΑ 88. ΔΓ08ΤΟΙ.ΟΒΟΜ. 15 472 6 1.1 71 ο
ί. 4 βί 8 346 Ί νϋ. 12 301 ε> 836 I) 20, 2 1 βΐ 2 2 .... 1 6 β
Β. ι-4 6ι6 ά νίϋ. 6 228 <1 χ. 2 469 ·>■ 48° <1
2, 3, 4 227 α 17 47' I» ιι ... 46 β, 4 59 »> 86 1 ο
νοι,. Π. 5*
770 ΙΝϋΕΧ Ι,ΟΟΟΚϋΜ ΑΌ ΟΟΚΙΝΤΗΙΟδ I.
Χ· Μ 137 °> 402 1> Αο ΟΑ1ΑΤΑ8. ϋ· 9"" 554 «1
ι8 834 β ϋ. ι6 467 Ί, 534 ο ίο, ιι .... 671 Λ, 687 ά,
31 9° Ί> '*4 ° 30 429 ο» 853 Λ 765 β
χϊ. ιι 269 » "ί. 9 473 ο 15, ιδ 685 β
χϋ. 3·. 263 λ, 307 ά, 4Μ ο, ίο 467 °> ϊϋ. ι ι ο, 285 ά, 381 &,
640 Λ, 767 0 19 8360 633 β
ίο 767 6 34 43 ο, 347 ■ 14 344 «
27 669 ο, 692 1> 27 853 ο 19 ■■ 7° <1> *6ο λ, 853 β
28 685 ο ϊν. 9 275 Ί 2ΐ 346 ε
χΐϋ. 8 867 α 21-26 781 β ϊν. ι . . 675 ο· 751 ο, 8ο8 ο
13 866 β 26 796 & 4, 5 41 «
«3 33· β ν. ι6 609 β, 787 Ι) 7 δ· α". 643»
XIV. 21 127 Ο 34 ·· 3° ■> 322 ά, 242 ά, ■3 577 »
21 βΐ 22 6ΐ7 · 424 <*, 745 ο
29-31 227 0 νί. 7 152 ο ΑΒ 00ΙΛ88ΕΝ3Ε3.
χν. ίο 637 <1 ίο 593 4 ϊ· 12 βΐ ·3 435 <=
20 8ιο ά 14 623 ο ϋ. 14, 15 ■■ ■ ■ 649 Λ, 8ο6 ά
31 .. 675 ο. 752 0, 8ο8 ο 15 25 ο
33 272 β ΑΏ ΕΡΗΕ8Ι08. ϊϋ. 5 30] β
5'. 5* 3θ<1 11 228 β
52 241 1> ί. ίο .. 367 β, 435 °, 622 β, 13 334 1>, 449»
56 187 β 651 »
χνι. 9 742 1 "· 3 51 ο ΑΟ ΤΗΕ83ΑΙΛΝΙ0ΕΝ8Ε3 Τ.
6 346 1)
ίο 4[7 » ΐν. 15-17 346 ο
13 752 I), 765 » ■6 241 ο
Αϊ) ϋΟΒΙΝΤΒΙΟβ Π. 14 53 ο. 728 », 733 β ■7 429 β, 799°
ί- 7 774 ο 14, 15 437 β ν. 5 69 Λ
22 229 Κ 868 α 15, ι6 .... 422 », 467 ο,
ϋ. 15 3°7 0 624 ο, 692 ο, 708 » ΑΌ ΤΗΕ3ΒΑΙΧ>Ν10ΕΝ8Ε8 Π.
ϊϋ. 2, 3 46 β. 15, ι6, 18 5» β> 733 β η. 4 769 Ί
6 . . . . 1 1 ο, 346 β, 412 6, ι8 .. ιοο β, 642 β, 792 β, 8 77θά
736 ο 8.ΐ7 » 9 7"οο
14 Ά 15 ■■ 2ΐι ά, 798 «1 19 4°8 ο, 548 ·> ιι 769 ο
14-17 48 β 20 690 1>
'5·· 337 Ί. 4>9 °. 771 ά 21. 22 .... 235 °· 432 1), Αϋ ΤίΜΟΤΗΕΓΜ I.
ΐν. 4 6θ2 ο 634 β. 637 β, 643 °, ϊ. 15 ΐ58 ο, 633 »
▼·5 ···· 52 1) 663 ο, 690 α ϋ- 4 59 »· *79 0
ίο .. 478 <1ι 799 °> 824 » ίίί. 10, II 641 ο 5 53 »
»3 57* ι ΐν. 6 84 1 ά 6 ι87«
15 ... . 56 β, 96 », 622 ά, ■ 3 · · 468 68ι ο, 728 ά, ϋϊ. 15 .. 335 °, 438 ο, 6ι8 β,
766 ο, 853 Λ 752 ο 670 ά, 689 7'8 ο,
17 ■· 35° 434 Λ, 427 ά, •4 559 β 737 β> 771 °» 8ο6 ιΐ
553 622 ά, 649 ι6 .. 634 β, 6οο 1), 743 <· ίν. ι, 2 152 β
787 ο, 8ι8 ο ν. 14 ■· 2016,6070,6780 ν. ι8 576 ο
20 276 β 27 δ2 0,4640,6150 22 139 *■ 456 »
νι. 7 776 <1 νϊ. ίο 776 ά 24 623 Ί
ΙΙ-Ι4 3·48 ιι ι6ι 1), 569 ο νί. 8, 9 4*4 ό"
12, 13 219 0 12 .. 128 β, 271 », 427 °, 9 4°5 ε> 6ο8 »
14 609 β 479 β> 484 ό, 737 *>, ι8 859 «
16 .. 422 \>, 634 Λ, 734 = 750 ο, 776 <1
ι8 ι6ά Μ 741 ο Αο Τιμοτηεομ II.
νϋ. ίο .. 219», 43° °> 8ο6 α '4, '5 449 » ϋ· 5 635 β
νϋϊ. 9 ·■ 228 Υ>, 472 ο, 7'5 °, 14-17 776 ο 12 431 α, 774 0
766 1) 17 ·· ι6ι β, 44° α> 741 ο ■5 ·■ 538 ο, 564 ά, 74· »,
ίχ. 7 844 0 757 »
*·3 58ι ο ΑΒ ΡΗΙΙ.ΙΡΡΕΝ8Ε8. 21 8*3 ά
5 3*3 β ί· 23 520 Α ίίί. 3 64 ο
ΧΪ. 2 205 β ϋ. 6 668 β 4 76 ο
26 442 ε 6-8 17 λ 12 782 β, 794 8
29 5'9 ό" 7 ··· 7'5 ο, 738 ο, 851 ο 13 .. 97 Ί. 132 Λ, 152 β
χϋ. 9 839 <1 8.. .. 549 554 <·, 7&6ά ίν. 8 .. 569 ο, 683 »» 734 β·
χϋϊ. 3 ίο ο 8-" 435 Λ 786 ο, 851 ο
ΛΙΌ0ΑΙ.ΥΡ5Ι8. 8 8. 8 0ΚΙΡΤυΚΑΕ. 771

Αϋ Τιτομ. Χ. 70 346 ·' ϋ. ίο 7'8 β, 794 ε

ϋί. 5 ·· 54 47ΐ 1>, 553 <=> 31 .. 124 β, '38 ο, 591 β. 24 698 1)
557 <=> Οΐβ 1>, 7»7 β ΟΙ τ β ϋί. 15 725 »
«· 7 854 Ί ν. 3 824 β
Λ» Ηεββαεοβ. ίο .. 245 °, 432 ο, 671 ο 8 832 1>
ί. ι 5* β χϋ. 2 . . 1 7 α, 44^ 6, 6 ' 4 <>>
3 .... 94°. 727 β, 78ζ1> 738 ο, 791 ο Εριβτουι 8. Ρετβι II.
5 βί 6 555 » 7 .... 38 ο, 77 1>> 202 α »· 4 57° <=, 693 ·>
Η 55 ο. 554 β ιι 38 <1 ■9 788 β
ϋ. 2 4*6 1*> 66ο β 12 622 1> ϋ. 3 204 ά
9 554 Ί ι6 .. ι6ο ά, 821 1), 828 β 4 469 1>, 472 »
ϋί. 5. 6 675 ά 25 ι6ο ο 17 (8. ^άϋβ 13) ·· 563 ο
6 724 β >7 649 β ι8 .- 45» ο, 539°, 556 13
17 '4· α, 8 '4 Ί Νίϋ. 4 ι6α 21 3·4 »
ίν. 9 β* ίο 3 1 5 I» •4 574 β 21, 22 865 β
13 .. 44°». 74ΐο, 778 <1. ι6. . 2ΐο β, 495 &· 854 ϋί. ίο 8οο β, 865 »
798 ο 2θ 738 ο 13 8οι ά, 865 *
υ, 13 83 β, 678 ά
▼· 4 *3' <1 Εριβτοι^ 8. ^οοβι. ΕΡΙΒΤΟΙ,Α δ. «ΓΟΑΝΝΙβ I.
", Η «43 ο >■ 9> «ο 535 » ί. ι 6οο I)
νί. 13 3ι8 » ΐ7 3" β ϋ. ι 736 1)
ϊο 34<> ·> 27 267 Β. ι, 2 55° ΐ>> 66ι (ι
▼ϋ. ιι 677 Ί ϋ. 30 865 Ί 13. '4 229 β
" 853 β 23 854 ο Η 7'6 <1
Η 724» ?6 423 6 19 865 0
'9 557 ο ϋί. 2 587 <1 2ο 46 »
23 688 (1 ίν. 4 822 ο, 838 1) »3 57 ο
»6 .·'705 ά 6 604 β 27 46 α
νίϋ. 2 6?7 1) 12 266 Ιι ϋί. 24 242 ο
6 ;6: ο ν. 17 292 α ίν. 1 6 26ι (1
7 5'1> 2θ 594 Ί ▼· 3 447 »
7. 13 829 β •7 3°4»
ίχ. ίο 51 β> 829 6 ΕΡΙ8Τ0Ι.Α 8. Ρετβι I.
12 677 ·> ί. ι8, 19 738 Ί, 766 ο Εριβτοι,α 8. «ΓυοΑΕ ρβατβιβ
»3 836 β ϋ. 2 243 0 ϋΟΜΙΝΙ.
«9. 10 738 ά 5 422 α 6 7» &
24 34^ ί>, 6 1 κ ο 6 549 *>
χ. 4 85 α 7 672 Λ ΑΡΟΟΑΙΛΤΒΙβ.
»4 677 I» 9 . . . . 562 β, 794 °» 865 ο »·8 533 β