Está en la página 1de 15

Fichas de Gramática Latina

A continuación unas modestas fichas que pueden ayudar al que se inicia en esta lengua. No están todas
las necesarias; la selección es el resultado armónico del azar y la voluntad. Consideramos que el latín
debería aprenderse no empezando por la gramática sino hablándolo... pero esto es, hoy por hoy, casi
imposible. Así que la gramática, ardua y a veces hartante, es imprescindible. Las fichas que aquí se
publican pueden ser una ayuda, nunca sustituyen a un buen libro de texto (ver bibliografía).
Temas Generales

• Pronunciación. La 'clásica' que es, también, la que se sigue en la actualidad.


• Alfabeto. El alfabeto latino no tiene todas las letras del español moderno (faltan la 'j', 'ñ',
'v' y 'w')
• Casos. Las terminaciones de los sustantivos y adjetivos (que suelen confundir a los
hispano parlantes)
• Declinaciones. Las cinco declinaciones de Latín
• Verbos. Voz Activa. Formas regulares. Las cuatro conjugaciones
• Verbos. Voz Pasiva. Formas regulares. Las cuatro conjugaciones
• Verbos Irregulares I. Ser, poder, ir
• Verbos Irregulares II. Quiero, no quiero, prefiero, llevo

• Bibliografía. Textos utilizados para confeccionar las fichas de esta sección

Pronunciación clásica
• C/c siempre sonido [k], por lo tanto 'fecit' suena [fekit]
• G/g siempre com [gu] en 'guerra'; 'regina' suena [reguina]
• H/h al comienzo de palabra ligeramente aspirada /parecido a la 'h' de 'home'/. Así se
distingue, al hablar, 'habes' (tienes) de 'abes' (estás ausente). En todos los otros casos
nunca se pronuncia: pulcher [pulker], rhetoricam [retoricam], thesaurus [tesaurus]. Pero
después de 'p' se pronuncia como la 'f', ejemplo: philosophia [filosofia].
• LL/ll se pronuncia como 'l' doble, 'puella' [puel-la], 'illorum [il-lorum]. Igual en el caso
de otras consonantes dobles: accidere [ak-kidere], appellare [ap-pel-lare], difficilis [dif-
ficilis]
• V/u siempre se pronuncia como u: quidam [kuidam], sanguinemque [sangüinemkue],
Vinum [uinum]
• S la 's' inicial siempre se pronuncia, al igual que en ingles, schola [skola], scire [skire].
• X/x suena como 'ks', dixerat [dikserat], duxit [duksit]
• Y/y suena como la 'u' del francés o la ü del alemán.
• Z/z suena 'ds'; Xenonem [dsenonem], gaza [gadsa]

• ae/oe las dos vocales forman diptongo. Se pronuncian aunque la e tiene un sonido
cerrado: rosae [rósae]

Alfabeto latino clásico


Mayúsculas:
ABCDEFGHIKLMNOPQRSTVXYZ
Minúsculas:
abcdefghiklmnopqrstuxyz

Casos
A diferencia del español, el francés, el italiano, el inglés y otras lenguas, no hay artículos en latín y los
sustantivos y adjetivos varian en sus terminaciones, llamadas "desinencias". Éstas indican su función
dentro de la oración. Veamos los seis casos de esta lengua:

Nota: Los "casos" son a los sustantivos lo que las "conjugaciones" son a los verbos.
Casos Símbolo Función en la oración Traducción
Sujeto. ¿Quién? o ¿Qué? Puella La niña saluda a
Nominativo N
Scintillam salutat Escintila
Vocativo V Exclamación o admiración ¡oh rosa!
Objeto Directo. Puede transformarse Escintila llama a
Acusativo Ac
en pasiva. Scintilla Horatiam vocat Horacia
Este caso se usa, fundamentalmente,
para expresar posesión. El orden
Genitivo G habitual es genitivo+sustantivo; ·El libro de Peter
equivalente al genitivo sajón (Peter's
book = Petri liber)
·El padre habla a su
hijo.
Objeto Indirecto. ¿A quién? ¿Para
quién? Se usa con verbos del tipo ·La madre da la cena
Dativo D "decir" (Pater filio dicit), "dar" a su hija.
(Mater filiae cenam dat), "mostrar"
(Rex principus equum ostendit) ·El rey muestra el
caballo a los
príncipes.
Usos muy numerosos.
Comp.Circunstancial. Causa,
instrumento, Lugar...; suele aparecer
después de algunas preposiciones.
·Quinto trabaja en el
Ablativo Ab Quintus in agro laborat. "... los
campo
sustantivos (del español) se formaron
generalmente del ablativo del singular
de la voz latina correspondiente"
(Schnitzler. op.cit.)

Declinaciones
La primera declinación se caracteriza por
I terminar el Nominativo singular en a y el
Genitivo en ae
A la segunda declinación pertenecen tres clases
de sustantivos, terminados en -us, -er- y -um.
II
También se caracteriza por la terminación i del
Genitivo singular.
Los sustantivos de la tercera declinación no
III tienen terminación característica en el
Nominativo. Es preciso fijarse en el Genitivo.
Los sustantivos de la cuarta declinación en us
IV son de género masculino, con excepción de los
nombres de árboles y unos pocos más.
V Los sustantivos de la quinta declinación son
todos del género femenino, con excepción de
dos masculinos (dies y meridies)

Primera Declinación
Casi todos los sustantivos de la primera declinación son femeninos, excepto un reducido número que
son masculinos, como nauta (marinero)
Singular Plural
Casos Modelo Modelo
Terminación Terminación
Nominativo -a Rosa -ae Rosae
Vocativo -a Rosa -ae Rosae
Acusativo -am Rosam -as Rosas
Genitivo -ae Rosae -arum Rosarum
Dativo -ae Rosa -is Rosis
Ablativo -a Rosa -is Rosis

rosa (rosa)

Ejercicios 1ª declinación

latín análisis traducción

puella, N. sujeto (la


niña)
· Puella rosas dat rosas, Ac. obj.directo La niña da rosas.
(rosas)
dat, verbo (da)

poetae, N. sujeto (los


poetas)
Minervam deam, Ac.
obj.directo (a la diosa Los poetas alaban a la
· Poetae Minervam deam
Minerva) diosa Minerva con
saepe laudant
sape, adv. frecuencia.
(frecuentemente, con
frecuencia)
laudant, verbo (alaban)

puellae, N. sujeto (las


niñas)
agricolis, D.
· Puellae agricolis aquam obj.indirecto (a los Las niñas llevan agua a
portant agricultores) los agricultores
aquam, Ac obj.directo
(agua)
portant, verbo (llevan)

· Multae fabulae antiquas multae fabulae, N. Muchas fábulas


deas memorant sujeto (Muchas recuerdan a antiguas
fabulas) diosas
antiquas deas, Ac.
obj.directo (a antiguas
diosas)
memorant, verbo
(recuerdan)

Segunda Declinación

La mayoría de los sustantivos son masculinos y pueden terminar en -us, -er y -um
Casos Singular Terminación Modelo Modelo Modelo Modelo
Nominativo -us -er -er -um Dominus Puer Ager Bellum
Vocativo -e -er -um Domine Puer Ager Bellum
Acusativo -um Dominum Puerum Agrum Bellum
Genitivo -i Domini Pueri Agri Belli
Dativo -o Domino Puero Agro Bello
Ablativo -o Domino Puero Agro Bello

Casos Plural Terminación Modelo Modelo Modelo Modelo


Nominativo -i -a Domini Pueri Agri Bella
Vocativo -i -a Domini Pueri Agri Bella
Acusativo -os -a Dominos Pueros Agros Bella
Genitivo -orum Dominorum Puerorum Agrorum Bellorum
Dativo -is Dominis Pueris Agris Bellis
Ablativo -is Dominis Pueris Agris Bellis

dominus (señor, amo); puer (niño); ager (campo); bellum (guerra)

Tercera Declinación

La mayoría de los sustantivos son masculinos y pueden terminar en -us, -er y -um
Masc-Fem. Neutro Masc-Fem. Neutro
Casos Singular Terminación
Modelo Modelo Modelo Modelo
Nominativo (variable) Rex Litus Navis Mare
Vocativo (es siempre igual al N) Rex Litus Navis Mare
Acusativo -em -us -e Regem Litus Navem Mare
Genitivo -is Regis Litoris Navis Maris
Dativo -i Regi Litori Navi Mari
Ablativo -e (y a veces i) Rege Litore Nave Mari

Casos Plural Terminación Masc-Fem. Neutro Masc- Neutro


Fem.
Modelo Modelo Modelo Modelo
Nominativo -es -a -ia Reges Litora Naues Maria
Vocativo (es siempre igual al N) Reges Litora Naues Maria
Acusativo (es siempre igual al N) Reges Litora Naues Maria
Genitivo -um Regum Litorum Nauium Marium
Dativo -ibus Regibus Litoribus Nauibus Maribus
Ablativo -ibus Regibus Litoribus Nauibus Maribus

rex (rey); litus (playa, costa); navis (barco); mare (mar)

Cuarta Declinación

La mayoría de los sustantivos son masculinos; manus es el único femenino


Masculino Neutro
Casos Singular Terminación
Modelo Modelo
Nominativo -us -u Gradus Cornu
Vocativo (es siempre igual al N) Gradus Cornu
Acusativo -um -u Gradum Cornu
Genitivo -us Gradus Cornus
Dativo -ui Gradui Cornui
Ablativo -u Gradu Cornu

Masculino Neutro
Casos Plural Terminación
Modelo Modelo
Nominativo -us Gradus Cornua
Vocativo (es siempre igual al N) Gradus Cornua
Acusativo -us -ua Gradus Cornua
Genitivo -um Graduum Cornuum
Dativo -ibus Gradibus Cornibus
Ablativo -ibus Gradibus Cornibus

gradus (escalón); cornu (cuerno, brazo de un río, ala de un ejército, arco de flechas, trompeta, audacia, fuerza,
valor)

Quinta Declinación

Todos los susntantivos de la 5ª declinación son femeninos, excepto dies que puede ser masculino o
femenino.
Femenino
Casos Singular Terminación
Modelo
Nominativo -es Res
Vocativo (es siempre igual al N) Res
Acusativo -em Rem
Genitivo -ei Rei
Dativo -ei Rei
Ablativo -e Re

Femenino
Casos Plural Terminación
Modelo
Nominativo -es Res
Vocativo (es siempre igual al N) Res
Acusativo -(es siempre igual al N) Res
Genitivo -erum Rerum
Dativo -ebus Rebus
Ablativo -ebus Rebus

res (cosa, asunto, situación);

Verbos I

amo, amas, amare, amaui, amatum (amar);

moneo, mones, monere, monui, monitum (avisar, aconsejar);

rego, regis, regere, rexi, rectum (gobernar, dirigir)

audio, audis, audire, auduvi, auditum (oir)

capio, capis, capere, cepi, captum (tomar, conquistar)

Voz Activa

PRESENTE
1ª Conj. 2ª Conj. 3ª Conj. 4ª Conj. Conj. mixta
am-o (yo amo) mone-o reg-o audi-o capi-o
singular ama-s mone-s reg-is audi-s capi-s
ama-t mone-t reg-it audi-t capi-t
plural ama-mus mone-mus reg-imus audi-mus capi-mus
ama-tis mone-tis reg-itis audi-tis capi-tis
ama-nt mone-nt reg-unt audi-unt capi-unt

FUTURO IMPERFECTO
1ª Conj. 2ª Conj. 3ª Conj. 4ª Conj. Conj. mixta
ama-bo (yo
mone-bo reg-am audi-am capi-am
amaré)
singular
ama-bis mone-bis reg-es audi-es capi-es
ama-bit mone-bit reg-et audi-et capi-et
ama-bimus mone-bimus reg-emus audi-emus capi-emus
plural ama-bitis mone-bitis reg-etis audi-etis capi-etis
ama-bunt mone-bunt reg-ent audi-ent capi-ent

PRETÉRITO IMPERFECTO
1ª Conj. 2ª Conj. 3ª Conj. 4ª Conj. Conj. mixta
ama-bam (yo
mone-bam rege-bam audie-bam capie-bam
amaba)
singular
ama-bas mone-bas rege-bas audie-bas capie-bas
ama-bat mone-bat rege-bat audie-bat capie-bat
ama-bamus mone-bamus rege-bamus audie-bamus capie-bamus
plural ama-batis mone-batis rege-batis audie-batis capie-batis
ama-bant mone-bant rege-bant audie-bant capie-bant

PRETÉRITO PERFECTO
1ª Conj. 2ª Conj. 3ª Conj. 4ª Conj. Conj. mixta
amav-i (yo he
monu-i rex-i audiv-i cep-i
amado / amé)
singular
amav-isti monu-isti rex-isti audiv-isti cep-isti
amav-it monu-it rex-it audiv-it cep-it
amav-imus monu-imus rex-imus audiv-imus cep-imus
plural amav-istis monu-istis rex-istis audiv-istis cep-istis
amav-erunt monu-erunt rex-erunt audiv-erunt cep-erunt

FUTURO PERFECTO
1ª Conj. 2ª Conj. 3ª Conj. 4ª Conj. Conj. mixta
singular amav-ero (yo monu-ero rex-ero audiv-ero cep-ero
habré amado)
amav-eris monu-eris rex-eris audiv-eris cep-eris
amav-erit monu-erit rex-erit audiv-erit cep-erit
amav-erimus monu-erimus rex-erimus audiv-erimus cep-erimus
plural amav-eritis monu-eritis rex-eritis audiv-eritis cep-eritis
amav-erint monu-erint rex-erint audiv-erint cep-erint

PRETÉRITO PLUSCUAMPERFECTO
1ª Conj. 2ª Conj. 3ª Conj. 4ª Conj. Conj. mixta
amav-eram (yo
monu-eram rex-eram audiv-eram cep-eram
había amado)
singular
amav-eras monu-eras rex-eras audiv-eras cep-eras
amav-erat monu-erat rex-erat audiv-erat cep-erat
amav-eramus monu-eramus rex-eramus audiv-eramus cep-eramus
plural amav-eratis monu-eratis rex-eratis audiv-eratis cep-eratis
amav-erant monu-erant rex-erant audiv-erant cep-erant

IMPERATIVO
1ª Conj. 2ª Conj. 3ª Conj. 4ª Conj. Conj. mixta
singular ama (ama tú/él) mone reg-e audi cap-e
ama-te (amad
plural mone-te reg-ite audi-te cap-ite
vosotros)

INFINITIVO
1ª Conj. 2ª Conj. 3ª Conj. 4ª Conj. Conj. mixta
ama-re (amar) mone-re reg-ere audi-re cap-ere

Voz Pasiva

Verbos II

amo, amas, amare, amaui, amatum (amar);

moneo, mones, monere, monui, monitum (avisar, aconsejar);

rego, regis, regere, rexi, rectum (gobernar, dirigir)

audio, audis, audire, auduvi, auditum (oir)


Voz Pasiva
PRESENTE
1ª Conj. 2ª Conj. 3ª Conj. 4ª Conj. Conj. mixta
am-or (yo soy
mone-or reg-or audi-or capi-or
amado)
singular
ama-ris/-re mone-ris/-re reg-eris/re audi--eris/re capi--eris/re
ama-tur mone-tur reg-itur audi-itur capi-itur
ama-mur mone-mur reg-imur audi-imur capi-imur
plural ama-mini mone-mini reg-imini audi-imini capi-imini
ama-ntur mone-ntur reg-untur audi-untur capi-untur

FUTURO IMPERFECTO
1ª Conj. 2ª Conj. 3ª Conj. 4ª Conj. Conj. mixta
ama-bor (yo seré
mone-bor reg-ar audi-ar capi-ar
amado)
singular
ama-be-ris/-re mone-be-ris/-re reg-e-ris/re audi-e-ris/re capi-e-ris/re
ama-bitur mone-bitur reg-etur audi-etur capi-etur
ama-bimur mone-bimur reg-emur audi-emur capi-emur
plural ama-bimini mone-bimini reg-emini audi-emini capi-emini
ama-buntur mone-buntur reg-entur audi-entur capi-entur

PRETÉRITO IMPERFECTO
1ª Conj. 2ª Conj. 3ª Conj. 4ª Conj. Conj. mixta
ama-bar (yo era
mone-bar reg-ebar audi-ebar capi-ebar
amado)
singular
ama-ba-ris/-re mone-ba-ris/-re reg-eba-ris/-re audi-eba-ris/-re capi-eba-ris/-re
ama-batur mone-batur reg-ebatur audi-ebatur capi-ebatur
ama-bamur mone-bamur reg-ebamur audi-ebamur capi-ebamur
plural ama-bamini mone-bamini reg-ebamini audi-ebamini capi-ebamini
ama-bantur mone-bantur reg-ebantur audi-ebantur capi-ebantur

PRETÉRITO PERFECTO
1ª Conj. 2ª Conj. 3ª Conj. 4ª Conj. Conj. mixta
singular amatus sum (yo
fuí/he sido monitus sum rectus sum auditus sum capitus sum
amado)
amatus es monitus es rectus es auditus es capitus es
amatus est monitus est rectus est auditus est capitus est
amati sumus moniti sumus recti sumus auditi sumus capiti sumus
plural amati estis moniti estis recti estis auditi estis capiti estis
amati sunt moniti sunt recti sunt auditi sunt capiti sunt

FUTURO PERFECTO
1ª Conj. 2ª Conj. 3ª Conj. 4ª Conj. Conj. mixta
amatus ero (yo
habré sido monitus ero rectus ero auditus ero capitus ero
amado)
singular
amatus eris monitus eris rectus eris auditus eris capitus eris
amatus erit monitus erit rectus erit auditus erit capitus erit
amatus erimus monitus erimus rectus erimus auditus erimus capitus erimus
plural amatus eritis monitus eritis rectus eritis auditus eritis capitus eritis
amatus erunt monitus erunt rectus erunt auditus erunt capitus erunt

PRETÉRITO PLUSCUAMPERFECTO
1ª Conj. 2ª Conj. 3ª Conj. 4ª Conj. Conj. mixta
amatus eram (yo
había sido monitus eram rectus eram auditus eram capitus eram
amado)
singular
amaatus eras monitus eras rectus eras auditus eras capitus eras
amatus erat monitus erat rectus erat auditus erat capitus erat
amatus eramus monitus eramus rectus eramus auditus eramus capitus eramus
plural amatus eratis monitus eratis rectus eratis auditus eratis capitus eratis
amatus erant monitus erant rectus erant auditus erant capitus erant

PARTICIPIOS
1ª Conj. 2ª Conj. 3ª Conj. 4ª Conj. Conj. mixta
Presente amans, amantis monens, monentis regens, regentis audiens, audientis capiens, capientis
activo (amando) (advirtiendo) (gobernando) (oyendo) (cogiendo)
monitus, -a, -um rectus, -a, -um auditus, -a, -um captus, -a, -um
Perfecto amatus, -a, -um
(habiendo sido (habiendo sido (habiendo sido (habiendo sido
pasivo (amando)
advertido) gobernado) oído) cogido)

Voz Activa
Verbos Irregulares I

sum, es, esse, fui (ser)

possum, potes, posse, potui (poder, ser capaz);

eo, is, ire, iui, itum (ir)

PRESENTE
sum (yo
possum eo
soy/estoy)
singular
es potes is
est potest it
sumus (nosotros
possumus imus
somos/estamos)
plural
estis potestis itis
sunt possunt eunt

FUTURO IMPERFECTO
ero (yo
pot-ero i-bo
seré/estaré)
singular
eris pot-eris i-bis
erit pot-erit i-bit
erimus pot-erimus i-bimus
plural eritis pot-eritis i-bitis
erunt pot-erunt i-bunt

PRETÉRITO IMPERFECTO
eram (yo era) pot-eram i-bam
singular eras pot-eras i-bas
erat pot-erat i-bat
eramus pot-eramus i-bamus
plural eratis pot-eratis i-batis
erant pot-erant i-bant

PRETÉRITO PERFECTO
singular fu-i (yo potu-i i(u)-i
fui/estuve/he
sido/he estado)
fu-isti potu-isti i(u)-isti
fu-it potu-it i(u)-it
fu-imus potu-imus i(u)-imus
plural fu-istis potu-istis i(u)-istis
fu-erunt (-ere) potu-erunt (-ere) i(u)-erunt (-ere)

FUTURO PERFECTO
fu-ero (yo habré
potu-ero i(u)-ero
sido/estado)

PRETÉRITO PLUSCUAMPERFECTO
fu-eram (yo había
potu-eram i(u)-eram
sido/estado)

IMPERATIVO
singular es, esto (se/está) _ i
plural este (sed/estad) _ i-te

PARTICIPIO
_ _ iens, euntis

[ Verbos Irregulares II ] [ Index Gramática Latina ]

Verbos Irregulares II

volo, vuele, volui (quiero)

nolo, nolle, nollui (no quiero, rehuso)

malo, malle, malui (prefiero)

fero, ferre, tuli, latum (llevo)


PRESENTE
Activa Pasiva
volo nolo malo fero feror
singular vis non vis mavis fers ferris
vuit non vuit mavult fert fertur
volumus nolumus malumus ferimus ferimur
plural vultis non vultis mavultis fertis ferimini
volunt nolunt malunt ferunt feruntur

FUTURO IMPERFECTO
volam nolam malam feram ferar
singular voles noles males feres fereris
volet...etc nolet...etc malet...etc feret...etc feretur...etc

PRETÉRITO IMPERFECTO
volebam...etc nolebam...etc malebam...etc ferebam...etc ferebar...etc

PRETÉRITO PERFECTO
volui ...etc nolui...etc malui...etc tuli...etc latus sum...etc

FUTURO PERFECTO
volero...etc noluero...etc maluero...etc tulero...etc latus ero...etc

PRETÉRITO PLUSCUAMPERFECTO
voleram...etc nolueram...etc malueram...etc tuleram...etc latus eram...etc

IMPERATIVO
singular - noli fer ferre
plural - nolite ferte ferri

INFINITIVO
velle nolle malle ferre ferri
PARTICIPIO
volens nolens - ferens latus, -a, -um
volentis nolentis - ferentis -

Leçon numéro 1
Le verbe - La prononciation

Page: 1/3

Pour le moment d'après Lavarenne et Cayrou.

La page 1 contient la leçon. La page 2 les exercices. La page 3 la correction des exercices.

Première leçon

Le verbe être à l'indicatif


Remarques
présent
sum - Normalement, on n'emploie pas le pronom sujet (je, tu, etc.).
es - Ressemblance avec le français: tu es, il est (identiques en
est latin); les autres formes sont très voisines.
sumus
estis
sunt
Le verbe être à l'indicatif
Remarques
passé
fui - Ressemblance avec je fus, tu fus, etc.
fuisti - Toujours absence du sujet puisque cette absence est
fuit constante. On n'exprime le pronom sujet que lorsqu'on veut
fuimus insister sur l'idée que c'est lui, et non un autre qui agit; ou
fuistis encore, par exemple, pour opposer les actions de deux
fuerunt (ou fuere) personnes:
Ego sum bonus, tu es malus.
Moi, je suis bon, mais toi tu es méchant.
Notons au passage que tu est le même pronom en français.
Quant à ego qui signifie moi, je, on le retrouve dans égoïste,
celui qui ne pense qu'à son petit moi.
Le latin possède un seul temps (le parfait) qui correspond à Ainsi fui pourra se traduire
nos trois temps du français: passé simple, passé composé selon le cas : je fus, j'ai été,
et passé intérieur. j'eus été.
On retrouve dans le parfait les mêmes terminaisons qu'au mus a donné en français
présent: mus à la première personne du pluriel. mes: nous sommes, nous
tis à la deuxième personne du pluriel. fûmes.
nt à la troisième personne du pluriel. tis a donné en français vous
êtes, vous fûtes.
nt a donné en français sont,
furent.
Cependant si quelques terminaisons sont identiques au présent et au parfait, elles ne le sont
pas toutes. Nous avons sum et fui, es et fuisti. C'est donc que tous les temps n'ont pas
exactement les mêmes terminaisons. Cf en français: j'aime et j'aimai, nous aimons et
aimâmes.
amavi j'ai aimé Le présent sum est très
amavisti tu as aimé irrégulier: c'est la même
amavit il a aimé chose dans toutes les
amavimus nous avons aimé langues. Mais le parfait fui se
amavistis vous avez aimé conjugue comme tous les
amaverunt (ou amavere) ils ont aimé parfaits sans exception.
Il faut prendre garde de bien
noter le radical et la
terminaison. Ainsi le radical
de fui est fu et la
terminaison i.
Le parfait d'un verbe est toujours donné par le dictionnaire. Il sert à former d'autres temps:
plus-que-parfait, futur antérieur, etc. C'est donc un temps primitif et il est assez souvent du
présent. On a vu plus haut que sum ne ressemble guère à fui.
Les composés du verbe être, c'est-à-dire composés d'un préfixe auquel on ajoute
ce verbe:
adsum, ades, adest... je suis présent
absum, abes, abest... je suis absent Au parfait on a afui, le b
étant tombé
desum, dees, deest... je manque, je fais défaut Les préfixes des mots
obsum, obes, obest... je nuis, je fais obstacle français sont mis en
caractère gras pour faire
ressortir les rapports entre le
latin et le français.
Tableau de la prononciation dite "restituée"
Place des
Lettres à Ne pas Mais
lettres dans Exemples
prononcer prononcer prononcer
les mots
imber, pluie (immber) - inde, de là
im-, in- ain- (inclus) imm-, inn-
(inndé)
lupus, loup (loupouss) - pyra, bûcher
u, y u, i ou, u
Devant une (pura)
consonne ô (jaune) eu
au, eu a-ou, é-ou aureus, d'or (aouréouss)
(peu)
aeger, malade (a-éger) - pœna,
ae, œ é a-é, o-é
châtiment (po-éna)
j (=i), en jam, déjà (iamm) - dives, riche
en voyelles
v(=u) consonnes (diouess)
ç (cercle,
c- k- Cicero, Cicéron (kikéro)
cire)
Devant e ou i
j (gérer, gu- (gué, gero, je porte (guéro) - gigno,
g-
gibier) gui) j'engendre (guig-no)
Au début du
h- muette aspirée habilis, habile (habiliss)
mot
en nasalisant -mm-, -nn-
Entre voyelle tempus, temps (temmpouss) - consul,
-m-, -n- (comte, bien
et consonne consul (conn-soul)
tante) détachées
Entre deux
-s- -z- (rose) -ss- rosa, rose (rossa)
voyelles
t- Devant i ss- (nation) t- natio, nation (nat-io)

También podría gustarte