Está en la página 1de 4

LECCIÓN XIX

PRIMERA CONJUGACIÓN
VERBO: LAUDO, LAUDAVI, LAUDATUM, LAUDARE

19.1. FORMAS DERIVADAS DEL TEMA PRESENTE

VOZ ACTIVA
INDICATIVO SUBJUNTIVO
1. laudō (yo alabo) laudem (yo alaba)
Sing. 2. laudās laudēs
PRESENTE

3. laudat laudet
1. laudāmus laudēmus
Plur. 2. laudātis laudētis
3. laudant laudent
1. laudābam (yo alababa) laudārem (yo alabara, -ase)
IMPERFECTO

Sing. 2. laudābās laudārēs


PRETÉRITO

3. laudābat laudāret
1. laudābāmus laudārēmus
Plur. 2. laudābātis laudārētis
3. laudābānt laudārent
1. laudābō (yo alabaré)
IMPERFECTO

Sing. 2. laudābis
FUTURO

3. laudābit
1. laudābĭmus
Plur. 2. laudābĭtis
3. laudābunt
IMPERATIVO PRESENTE INFINITIVO
Sing. 2. laudā (alaba tú) laudāre (alabar)
Plur. 2. laudāte (alabad vos.)
IMPERATIVO FUTURO GERUNDIO
2. laudāto (alabarás tú) Gen. laudandī (de alabar)
Sing. 3. laudāto (alabará él) Dat. laudandō (para alabar)
2. laudātōte (alabareís vos.) Ac. laudandum (a alabar)
Plur. 3. laudānto (alabarán ellos) Abl. laudandō (por alabar
PARTICIPIO alabando).
Nom. laudāns (el que alaba,
Gen. laudantis alababa)
VOZ PASIVA
INDICATIVO SUBJUNTIVO
1. laudor (yo soy alabado) lauder (yo sea alabado)
Sing. 2. laudāris laudēris
PRESENTE
3. laudatur laudetur
1. laudāmur laudēmur
Plur. 2. laudamĭnī laudēmĭnī
3. laudantur laudentur
1. laudābar (yo era alabado) laudārer (yo fuera alabado)
IMPERFECTO

Sing. 2. laudābāris laudārēris


PRETÉRITO

3. laudābatur laudāretur
1. laudābāmur laudārēmur
Plur. 2. laudābāmĭnī laudārēmĭnī
3. laudābāntur laudārentur
1. laudābor (yo seré alabado)
IMPERFECTO

Sing. 2. laudāberis
FUTURO

3. laudābitur
1. laudābĭmur
Plur. 2. laudābĭmĭnī
3. laudābuntur
IMPERATIVO PRESENTE INFINITIVO
Sing. 2. laudāre (sé tú alabado) laudārī (ser alabado)
2. laudāmĭnī (sed vos.
Plur.
alabado)
IMPERATIVO FUTURO GERUNDIO
2. laudātor (serás tú alabado) laudāndus, -a, -um
Sing. 3. laudātor (será él alabado) (que ha de ser alabado)
laudāntor (serán ellos
Plur. 2.
alabados)
VERBO: LAUDO, LAUDAVI, LAUDATUM, LAUDARE

19.2. FORMAS DERIVADAS DEL TEMA PERFECTO (laudāv-)

VOZ ACTIVA
INDICATIVO SUBJUNTIVO
1. laudāvī (yo alabe, he laudāvĕrim (yo haya alabado)
Sing. 2. laudāvisti alabado, hube laudāvēris
PRESENTE

3. laudavit alabado) laudāverit


1. laudāvĭmus laudāvērimus
Plur. 2. laudāvistis laudāvēritis
3. laudāvērunt laudāverint
1. laudāvĕram (yo había alabado) laudāvissem (yo hubiera,
Sing. 2. laudāvĕrās laudāvissēs habría, hubiese
PRETÉRITO
PLUSC.

3. laudāvĕrat laudāvisset alabado)


1. laudāverāmus laudāvissēmus
Plur. 2. laudāverātis laudāvissētis
3. laudāvĕrānt laudāvissent
1. laudāvĕrō (yo habré alabado)
INFINITIVO DE PRETÉRITO
Sing. 2. laudāvĕris
PERFECTO

laudāvisse (haber alabado)


FUTURO

3. laudāvĕrit
1. laudāverĭmus
Plur. 2. laudāverĭtis
3. laudāvĕrint
19.3. FORMAS DERIVADAS DEL TEMA SUPINO (laudāt-)

VOZ PASIVA
INDICATIVO SUBJUNTIVO
1. laudātus, -a, -um sum (yo he sido laudātus, -a, -um sim (yo haya
Sing. 2. laudātus, -a, -um es alabado) laudātus, -a, -um sīs sido alabado)
PRETÉRITO
PERFECTO

3. laudātus, -a, -um est laudātus, -a, -um sit


1. laudāti, -ae, -a sumus laudāti, -ae, -a sīmus
Plur. 2. laudāti, -ae, -a estis laudāti, -ae, -a sītis
3. laudāti, -ae, -a sunt laudāti, -ae, -a sint
1. laudātus, -a, -um eram (yo había laudātus, -a, -um essem (yo hubiera
Sing. 2. laudātus, -a, -um erās sido alabado) laudātus, -a, -um essēs sido alabado)
PRETÉRITO
PLUSC.

3. laudātus, -a, -um erāt laudātus, -a, -um esset


1. laudāti, -ae, -a erāmus laudāti, -ae, -a essēmus
Plur. 2. laudāti, -ae, -a erātis laudāti, -ae, -a essētis
3. laudāti, -ae, -a erānt laudāti, -ae, -a essent
1. laudātus, -a, -um ero (yo habré
Sing. 2. laudātus, -a, -um eris sido alabado)
PERFECTO
FUTURO

3. laudātus, -a, -um erit


1. laudāti, -ae, -a erimus
Plur. 2. laudāti, -ae, -a eritis
3. laudāti, -ae, -a erunt
INFINITIVO
PARTICIPIO
PERFECTO PASIVO
PERFECTO PASIVO
laudātum, -am, -um (haber sido
laudātus, -a, -um (alabado)
alabado)

FUTURO ACTIVO FUTURO ACTIVO


laudātrus, -a, -um (el que ha de alabar, laudātūrum, -am, -um esse (haber de
que alabará, que está para alabar) alabar)

SUPINO
FUTURO PASIVO
laudātum (a alabar)
laudātum īrī (haber de ser alabado)
laudātū (de ser alabado)

También podría gustarte