Está en la página 1de 1

CHULLUNKU CH’UTU ASNUCHA EL ASNO Y EL HIELO

Qasaypacha karan, nishuta chiriran hinallataq lluy ñankuna qasasqa Era invierno, hacía mucho frío y todos los caminos se hallaban
kasharan, hoq ch’uto asnucha, sayk’usqa kasharan, hinaspataq helados. El asnito, que estaba cansado, no se encontraba con
manan puriy munaqniyuqcho kasharan asno kanchaman. ánimos para caminar hasta el establo.

-Ea keyllapiña qhapapusaq!- nin, pampaman wiqchukuspa hinaspataq


-¡Ea, aquí me quedo! -se dijo, dejándose caer al suelo. Un aterido y
hoq pichinkucha tiyaykun llaqa rinripatanpi ninanpaq:
hambriento gorrioncillo fue a posarse cerca de su oreja y le dijo:
-Asno, allin reqsesqa, manan allin ñanpichu kashnki, hoq qasasqa
qochapin kashanki. -Asno, buen amigo, tenga cuidado; no estás en el camino, sino en un
lago helado.
Kachariway, punuynin hap’ishawan! Hinaspataq hoq hatun
hanllariywan puñurapun. -Déjame, tengo sueño ! Y, con un largo bostezo, se quedó dormido.

Pisi pisimanta, kurkunpa ruphaynin chullunkuta chullurapun, Poco a poco, el calor de su cuerpo comenzó a fundir el hielo hasta
hinanpataq p’akarikapun. Asnoqa riqchariran unuman urmayuspa que, de pronto, se rompió con un gran chasquido. El asno despertó al
hinaspataq waharikuyta qallarin, hichaqa manan pipas yanapayta caer al agua y empezó a pedir socorro, pero nadie pudo ayudarle,
atinchu, maski pinchincuchaña munanman chaypas. aunque el gorrión bien lo hubiera querido.
Kkay willakuy mukisqa asnuchumanta hamutayta apachimuwanchis.
La historia del asnito ahogado debería hacer reflexionar a muchos
Qollakuyqa manan allinchu.
holgazanes. Porque la pereza suele traer estas consecuencias.

Imasmari imasmari imataq kanman?

Umasapan kani k’aspichaki nishuta tusunni.

Imasmari imasmari imataq kanman?

Qori chujchacha, qolqe kurica, misk’i mijuycha.

También podría gustarte