Documentos de Académico
Documentos de Profesional
Documentos de Cultura
Textos Dialectales Hispanicos
Textos Dialectales Hispanicos
LATINOVULGARES E HISPNICOS
(Seleccin: Prof. Jos Luis Moure).
5
I.
10
TEXTOS LATINOS
I.
1.
(mural)
Quisquis ama, valia, peria qui nosci amare
bis tanti peria quisquis amare vota.1
2.
3.
4.
(funeraria)
C. Iulio Dryanti Iulia Secunda tatae, Naevia Sperata coniugi b.m. fecerunt, cum quen
vix[it] a. XXVIII.
5.
Restutus Piscinesis et Prima Restuta Primae Florentiae filiae carissimae fecerunt qui ab
Orfeu maritu in Tiberi decepta est. December cognatu[s] posuit. Q[uae] vix[it] ann[is]
XVI.4
15
20
25
30
Vulgata
Et prope erat pascha Iudaeorum et ascendit
Hierosolyma Iesus. 14Et invenit in templo
vendentes boves et oves et columbas et
nummularios sedentes. 15Et cum fecisset quasi
flagellum de funiculis, omnes eiecit de templo,
oves quoque et boves, et nummulariorum
effudit aes et mensas subvertit. 16Et his qui
13
Inscriptiones parietariae (507), Pompeianae, Manuel C. Daz y Daz, Antologa del latn vulgar,
Madrid, Gredos, 1989, p. 35.
4
Ap. H. THYLANDER, Inscriptions du Port d'Ostie. Lund, 1951-1952 (Skrifter utgivna av Svenska
Institutet i Rom, 8a, IV).
3
Ap. V. VNNEN, Introduccin al Latn Vulgar, Madrid, Gredos, 1971, pp. 281-283.
2
subvertit mensas. Et eis, qui columbas
vindebant, ait: Auferte istas hinc et nolite
facere
domum
patris
mei domum
17
commercatorum. Et continuo commonefacti
sunt discipuli eius, quoniam scriptum est:
Gelus domus tuae comedit me. 18Et Iudaei
responderunt dicentes ei: Quod signum ostendes nobis, quoniam ista facis? 19Et Iesus ait
illis: Solvite templum istut et in tribus diebus
restaurabo illud. 20Et Iudaei dixerunt: XL et
VI annis aedificatum est templum istut et tu in
triduo restauras illud? 21Ille autem dicebat de
templo de corpore suo.
16
10
15
20
25
30
(LVIII) De chrenecruda.
1. Si quis hominem occiderit et totam facultatem datam, non habuerit, unde conponat, ut tota
lege impleat, XII iuratores donet, quod nec super terram nec subtus terram plus de facultatem
non habeat, quam iam donavit.
2. Et postea sic debet in casa sua intrare et de quatuor angulos terrae in pugno colligere, et
sic postea in duropello, hoc est in limitare, stare debet, intus in casa respiciens, et sic de sinistra
manu de illa terra trans scapulas suas iactare super illum, quem proximiorem parentem habuit.
3. Quod si iam pater et fratres solserunt, tunc super suos filius debet illa terra iactare, id est
super tres de generatione matris, qui proximiores sunt.
4. Et sic postea in camisa discinctus discalcius, palo in manu, sepe sallire debet, ut pro
medietatem, quantum de compositionem diger est aut quantum lex addicat, et illi tres solvant;
hoc et illi alii, qui de paterna generatione veniunt, similiter facere debent.6
IV. ITINERARIUM EGERIAE AD LOCA SANCTA (s. V) 7
(I. 1) [...] Interea ambulantes pervenimus ad quendam locum, ubi se tamen montes illi, inter quos
ibamus, aperiebant et faciebant vallem infinitam, ingens, planissima et valde pulchram, et trans
vallem apparebat mons sanctus Dei Syna. [...] 2. In eo ergo loco cum venitur, ut tamen
commonuerunt deductores sancti illi, qui nobiscum erant, dicentes: "Consuetudo est, ut fiat hic
oratio ab his, qui veniunt, quando de eo loco primitus videtur mons Dei"; sicut et nos fecimus.
Habebat autem de eo loco ad montem Dei forsitan quattuor milia totum per valle illa, quam dixi
ingens.
ibid, pp. 298-300.
(II. 1). Vallis autem ipsa ingens est valde, iacens subter latus montis Dei, quae habet forsitan,
quantum potuimus videntes estimare aut ipsi dicebant, in longo milia passos forsitan sedecim, in
lato autem quattuor milia esse appellabant. Ipsam ergo vallem nos trauersare habebamus, ut
possimus montem ingredi. 2. Haec est autem vallis ingens et planissima, in qua filii Israhel
commorati sunt his diebus, quod sanctus Moyses ascendit in montem Domini et fuit ibi
quadraginta diebus et quadraginta noctibus. Haec est autem vallis, in qua factus est vitulus, qui
locus usque in hodie ostenditur; nam lapis grandis ibi fixus stat in ipso loco. Haec ergo vallis ipsa
est, in cuius capite ille locus est, ubi sanctus Moyses, cum pasceret pecora soceri sui, iterum
locutus est ei Deus de rubo in igne.
10
(III. 3). In eo ergo loco est nunc eclesia non grandis, quoniam et ipse locus, id est summitas
montis, non satis grandis est, quae tamen aecclesia habet de se gratiam grandem.
15
20
25
(XXXVI. 1). In eo enim loco ecclesia est elegans. Ingreditur ibi episcopus et omnis populus,
dicitur ibi oratio apta loco et diei, dicitur etiam unus ymnus aptus et legitur ipse locus de
evangelio ubi dixit discipulis suis: Vigilate, ne intretis in temptationem. [...] 2. Et iam inde cum
ymnis usque ad minimus infans in Gessamani pedibus cum episcopo descendent, ubi prae iam
magna turba multitudinis et fatigati de uigiliis et ieiuniis cotidianis lassi, quia tam magnum
montem necesse habent descendere, lente et lente cum ymnis venitur in Gessamani. Candelae
autem ecclesiasticae super ducente paratae sunt propter lumen omni populo. 5. Postmodum
autem alloquitur episcopus populum confortans eos, quoniam et tota nocte laboraverint et adhuc
laboraturi sint ipsa die, ut non lassentur, ed habeant spem in Deo, qui eis pro eo labore maiorem
mercedem reediturus sit. Et sic confortans eos, ut potest ipse, alloquens dicit eis: "Ite interim
nunc unusquisque ad domumcellas vestras, sedete uobis et modico, et ad horam prope secundam
diei omnes parati estote hic, ut de ea hora usque ad sextam sanctum lignum crucis possitis videre
ad salutem sibi unusquisque nostrum credens profuturum. De hora enim sexta denuo necesse
habemus hic omnes convenire in isto loco, id est ante Crucem, ut lectionibus et orationibus
usque ad noctem operam demus".
10
15
20
25
30
35
40
45
50
55
60
130
135
140
145
150
155
160
165
170
175
180
185
10
15
20
25
30
35
40
45
50
55
60
65
10
15
(II.57) Cum esset leo fortissimus bistiarum fuitque elictus a cunctis bisteis rex, uenientis
cunctique in eius occursum, cum iam essen hora prandiae, uenit ceruus. Cum adorasset
leonem, adpraehendit cornum eius, ut ei ceruus esset ad prandium. Ille uehementer retragens
cornum amisit cursuque ueloci fugit in heremis. Iusso leonis inter his bisteis missa est uulpis,
ut eum ueniendum subuerterit. Illa cum sit artis suae ingeniosa, iuramentis non pauida,
sacramentis praeuentum ceruum in conspectu leonis adducit. Quod cum iterum adorasset
leonum, uehementer ad ipso leone capitur et membratem disrumpitur. Vulpes illa forto ablato
cor eius comedit. Leo cum diligerit cor cerui ad manducandum, inquirens et fremens
uehementer, omnes bistii pauefactae tremebant, eo quod cor cerui inuenire non potuissent.
Dixerunt: Vulpes, qui eum adduxit, ipsa proxemior cunctis fuit, quando deruptus est. Illa
furauit cor eius. Adpraehensa cum esset in poena, et quaereretur ei, ut redderet quod
furauerat, dixit: Sine culpa poenas patior. Ceruos ille non habet cor. Nam si cor habuisset,
ego eum praeualere non potueram, nec hic numquam uenisset. Primo amissum cornum, uix
trandem euasit; co pacto cor habens hic reuerti potuerat?.
Ap. MARIA ILIESCU y DAN SLUSANSKI (ed.), Du latin aux langues romanes. Wilhelmsfeldt,
Egert, 1991, p. 259-260.
9
II.
TEXTOS ROMNICOS
10
Visum est unanimitati nostrae, ut quilibet episcopus habeat omelias continentes necessarias
ammonitiones, quibus subiecti erudiantur, id est de fide catholica, prout capere possint, de
perpetura retrobutione bonorum et aeterna damnatione malorum, de resurrectione quoque
futura et ultimo iudicio et quibus operibus possit promereri beata quibusve excludi, et ut
easdem omelias quisque aperte trasferre studeat in rusticam Romanam linguam aut
Thiotiscam, quo facilius cuncti possint intellegere quae dicuntur.
2. JURAMENTOS DE ESTRASBURGO [a. 842]
15
20
[...]Lodhuvicus, quoniam major natus erat, prior haec deinde se servaturum testatus est :
Pro Deo amur et pro christian poblo et nostro commun salvament, dist di in avant, in
quant Deus savir et podir me dunat, si salvarai eo cist meon frade Karlo et in adiudha et in
cadhuna cosa, si cum om per dreit son fradra salvar dift, in o quid il mi altresi fazet, et ab
Ludher nul plaid nunquam prindrai, qui, meon vol, cist meon fradre Karlo in damno sit.
Quod cum Lodhuvicus explesset, Karolus teudisca lingua sic hec eadem verba testatus est :
In Godes minna ind in thes christianes folches ind unser bedhero [...]
3.
25
30
35
40
45
ibid., p. 285.
50
55
60
65
cerno : uideo
reus : culpabilis
flare : suflare
cecinit : cantauit
fugauit : fugire cepit
ictus : colpus
iecore : ficato
rerum : causarum
pueros : infantes
ostendit : monstrauit
pallium : drappum
induere : uestire
uuas : racemos
arenam : sabulones
si uis : si uoles
scissura : ruptura
vorax : manducator
ita : sic
hedunt : manducant
noui : cognoui
monumenta :sepulcra
mortuum
70
75
ingredi : intrare
tego : cooperio
ceciderunt : caderunt
egimus : fecimus
vulnere : plaga
atram : nigram
caseum : formaticum
galea : helmus
is : ille
oues :berbices
10
15
20
25
30
35
40
relictis : iectatis
ceteris : conosaltros
pudoris : de la uergoina
fuerit lapsus : kadutu fuere
ad rectum : alazierta
usque in finem : ata que mueran
hii : estos
habeat : ajat
esse : sedere
ad nubtias : a las uotas
saltare : sotare
arserit : ardieret
eos : akelos
ab eo non inquinetur : non siegat inquinata polu
ferre : leuare
45
11
Ibid., p. 294.
12
Ibid., p. 298.
3.
I. Sabam quantos esta carta uirem oyrem. Que you don Arias pela gracia de dios Abbat de
santAndres Conno Conuento desse mismo lugar. Auos Johan Rodriguez auossa muler Xemena
Iohanes auosso filo Girallo. Damos uos um poulo um orto que auemos en Vila franca. El
poulo iaz hu chamam Bergonno. porterminos de Nicholao paleyro... et el orto iaz ala olga
porterminos de Ruy Perez. de Johan falcon por carera antigua... por heredade de Sam
Nicholao. Este poulo este orto uos damos portal pleyto que los tengades de nos por enuossa
uida deuos todos tres. que chantedes este poulo sobredito todo de vinna. que seia ben
chantado [...].13
10
15
4.
E yssament es assaber que nos les sobrenompnatz sobrejunters de la dita juncta dels Infanons
dOuanos atorguam que auem fayta esta dita amiztat hunitat jura ab les sobrempnatz alcaldes
juratz bons homes de (ab les) les comunitatz de les dites bones viles, per nos per tota la dita
juncta dels Infanons dOuanos, per les que huey son per les que daqui adeuant seran, totes uetz
saluant la fe de la seynnoria mayor de [...] en tot et per tot. En tal manera que si algun o alguns
mas poderos venis o venissen sobre lo regne de [...] per far hy mal o destruyment algun, que els
se ajudien ben e leyalment a defendre lo dit regne de [...] coma fidels leyals vasals deuen far a
lur bon seynnor [...].14
20
25
30
35
5.
"El to asno sea ropado delant ti, e non te sea rendido. Las ouellas tuyas sean dadas a tos
enemigos, e non sea qui te ajude. Tos fillos e tos fillas sean liurados a pueblo estranio, e ueyan los
tos uuellos e fallecan te, e non sea forteza en to mano". Responde: "Amen". "El pueblo que tu
non conoes coma los frujtos e las labores de to tierra, e sostiengas siempre calunpnia, e seas
apremido en toda to uida, et te de todas las cosas que ueran tos uuellos. Fierga te Dios el Sennor
de mala plaga en los genollos et en las piernas, e non puedas sanar de la planta del pie troa la
cabea". Responde: "Amen".15
6.
a. Tan t'amaray tan t'amaray habib tan t'amaray
Enfermeron welyos cuita (?) ya dolen tan male.16
b. Vaie meu kora_on de mib ya rabbi i e me tornerad
tan mal me doled li 'l-habib enfermo yed kuando anarad.17
El abad de San Andres de Espinareda dona unas tierras a Juan Rodrguez (ao 1266). En J.GIFFORD
y W. HODCROFT, Textos Lingsticos del Medioevo Espaol, Oxford, The Dolphin Book, 1966, doc. 50,
p. 96.
13
Reunin de representantes de las principales ciudades de [...] en Ovanos, (ao 1297), ibid., doc. 72,
p. 145.
14
15
Como deuen iurar los iudios. Disposiciones de los F.A. (siglos XIII-XIV). Ibid, doc. 102, pp. 187-8.
16
17