Está en la página 1de 6

3/12/21 10:52 Nomina sacra - Wikipedia

Nomina sacra
En la práctica de los escribas cristianos , nomina sacra
(singular: nomen sacrum del nombre sagrado latino ) es la
abreviatura de varios nombres o títulos divinos que aparecen con
frecuencia, especialmente en los manuscritos griegos de las
Sagradas Escrituras . Un nomen sacro consta de dos o más letras
de la palabra original divididas por una línea superior .

Metzger enumera 15 expresiones de este tipo de papiros griegos:


las contrapartes griegas de Dios , Señor , Jesús , Cristo , Hijo , Se destacan dos nomina sacra , ΙΥ
Espíritu , David , Cruz , Madre , Padre , Israel , Salvador , y ΘΥ , que representan de / de
Hombre , Jerusalén y Cielo . [1] Estos nomina sacra se Jesús y de / de Dios (ya que son
encuentran todos en manuscritos griegos del siglo III y genitivos) respectivamente, en este
anteriores, excepto Madre , que aparece en el IV. [2] pasaje de Juan 1 en el Codex
Vaticanus (B), siglo IV.
Nomina sacra también aparece de alguna forma en latín , copto ,
armenio (indicado por el pativ ), gótico , nubio antiguo y cirílico
(indicado por el titlo ).

Contenido
Origen y desarrollo
Lista de nomina sacra griega
Manuscritos griegos del Nuevo Testamento que contienen nomina sacra (antes del 300 EC)
[10]

Ver también
Referencias
Otras lecturas

Origen y desarrollo
Nomina sacra se observa constantemente incluso en
los primeros escritos cristianos existentes, junto con la
forma del códice en lugar del rollo , lo que implica que
cuando se escribieron, aproximadamente en el siglo II,
la práctica ya se había establecido durante algún
tiempo. Sin embargo, no se sabe con precisión cuándo
y cómo surgió por primera vez la nomina sacra .

El sistema inicial de nomina sacra aparentemente


consistía en solo cuatro o cinco palabras, llamadas
nomina divina : las palabras griegas para Jesús ,
Cristo , Señor , Dios y posiblemente Espíritu . La Nomina sacra IC XC, del griego ΙΗΣΟΥΣ
práctica se expandió rápidamente a otras palabras ΧΡΙΣΤΟΣ (Jesucristo - la letra C en el icono es
consideradas sagradas. [3] koiné griego Σ). Detalle de un icono del
monasterio de Troyan en Bulgaria. Ver ícono
En el sistema de nomina sacra que llegó a prevalecer, completo (https://commons.wikimedia.org/wiki/Fil
la abreviatura es por contracción , lo que significa que e:Icon_of_Virgin_and_Child_in_Anti-Chamber_of
se utilizan la primera y la última letra (al menos) de _church_at_monastery.JPG)
cada palabra. En algunos casos tempranos, se ve una
práctica alternativa de abreviatura por suspensión , lo
que significa que se usan las dos letras iniciales (al menos) de la palabra; Por ejemplo, los primeros
18
versículos de Apocalipsis en 𝔓 escriben Ἰησοῦς Χριστός ( Jesucristo ) como ΙΗ ΧΡ . Sin embargo, la
contracción ofrecía la ventaja práctica de indicar el caso del sustantivo abreviado.

https://en.wikipedia.org/wiki/Nomina_sacra 1/6
3/12/21 10:52 Nomina sacra - Wikipedia

Es evidente que el uso de nomina sacra fue un acto de reverencia más que un dispositivo puramente
práctico para ahorrar espacio, ya que se emplearon incluso cuando se evitaron abreviaturas bien
establecidas de palabras mucho más frecuentes como y , y el nomen sacrum en sí mismo. fue escrito
con espacios generosos. Además, los primeros escribas a menudo distinguían entre ocurrencias
mundanas y sagradas de la misma palabra, por ejemplo, un espíritu contra el Espíritu , y aplicaban
nomina sacra solo a este último (a veces necesariamente revelando una elección exegética), aunque
los escribas posteriores abreviarían mecánicamente todas las ocurrencias. .

Los estudiosos han propuesto una serie de teorías sobre el origen de la nomina sacra . Larry Hurtado
ha sugerido que los números griegos son el origen de la línea superior que abarca el nomen sacro ,
con ΙΗ , la forma ordinaria de escribir "18", que se toma como una reminiscencia de una forma
suspendida de ΙΗΣΟΥΣ (Jesús). [4] En algunos manuscritos de las Escrituras Griegas, el
tetragrámaton hebreo (transcrito como YHWH) se encuentra sin abreviar en el texto griego. El
manuscrito de la Septuaginta Papyrus Oxyrhynchus 1007 incluso usa una forma abreviada del
tetragrammaton: dos zetas griegos con una línea horizontal en el medio, imitando dos paleo-
hebreosyodhs (𐤉𐤉). [5] [6]

La cultura griega también empleó varias formas de abreviar incluso los nombres propios, aunque
ninguna en la misma forma que la nomina sacra . La inspiración para las formas contraídas (usando
la primera y la última letra) también se ha visto en Apocalipsis , donde Jesús habla de sí mismo como
"el principio y el fin" y "el primero y el último", así como " el Alfa y la Omega ". . [7]

George Howard sostiene que κς (κύριος) y θς (θεός) fueron los nomina sacra iniciales , creados por
escribas cristianos no judíos que "no encontraron razones tradicionales para preservar el
tetragrammaton" en copias de la Septuaginta. Larry W. Hurtado, siguiendo a Colin Roberts, rechaza
esa afirmación a favor de la teoría de que la primera fue ιη (Ἰησοῦς), como se sugiere en la Epístola de
Bernabé , seguida por la análoga χρ (Χριστός), y más tarde por κς y θς , en sobre el momento en que
se adoptaron las formas contraídas ις y χς para las dos primeras. [8]

Cilliers Breytenbach y Christiane Zimmermann informan que a finales del siglo II nomina sacra
aparecían incluso en las tumbas cristianas inscripciones en griego en Lycaonia (Turquía central
moderna). [9]

Lista de nomina sacra griega


Significado en ingles Palabra griega Nominativo (Asunto) Genitivo (posesivo)
Dios Θεός ΘΣ ΘΥ
señor Κύριος ΚΣ ΚΥ
Jesús Ἰησοῦς ΙΣ ΙΥ
Cristo / Mesías Χριστός ΧΣ ΧΥ
Hijo Υἱός ΥΣ ΥΥ
Espíritu / Fantasma Πνεῦμα ΠΝΑ ΠΝΣ
David Δαυὶδ ΔΑΔ
Cruz / Estaca Σταυρός ΣΤΣ ΣΤΥ
Madre Μήτηρ ΜΗΡ ΜΗΣ
Portador de Dios, es decir,
Θεοτόκος ΘΚΣ ΘΚΥ
Madre de Dios
Padre Πατήρ ΠΗΡ ΠΡΣ
Israel Ἰσραήλ ΙΗΛ
Salvador Σωτήρ ΣΗΡ ΣΡΣ
Ser humano / Hombre Ἄνθρωπος ΑΝΟΣ ΑΝΟΥ
Jerusalén Ἱερουσαλήμ ΙΛΗΜ
Cielo / Cielos Οὐρανός ΟΥΝΟΣ ΟΥΝΟΥ

Manuscritos griegos del Nuevo Testamento que contienen


nomina sacra (antes del 300 EC) [10]

https://en.wikipedia.org/wiki/Nomina_sacra 2/6
3/12/21 10:52 Nomina sacra - Wikipedia

Fecha del
Manuscrito griego Nomina sacra usada
manuscrito
1
~ 250 ΙΥ ΙΣ ΧΥ ΥΥ ΚΥ ΠΝΣ
𝔓 ( P. Oxy. 2)
4
𝔓 (Suplemento Gr. 150–225 ΘΣ ΘΥ ΚΥ ΚΣ ΠΝΙ ΠΝΟΣ ΠΝΑ ΧΣ ΙΥ ΙΣ
1120)
5
𝔓 (P. Oxy. 208 + ~ 250 ΙΗΝ ΙΗΣ ΠΡ ΠΡΑ ΠΡΣ ΘΥ
1781)
9
𝔓 ~ 250 ΘΣ ΧΡΣ
(P. Oxy. 402)
12
𝔓 ~ 285 ΘΣ
(P. Amherst. 3b)
13
𝔓 (P. Oxy. 657 + 225–250 ΘΣ ΘΝ ΘΥ ΘΩ ΙΣ ΙΝ ΙΥ ΚΣ ΚΥ
PSI 1292)
15
𝔓 200–300 ΚΩ ΚΥ ΧΥ ΑΝΩΝ ΑΝΩ ΠΝΑ ΘΝ ΚΜΟΥ
(P. Oxy. 1008)
16
𝔓 250–300 ΘΥ ΙΥ ΧΩ
(P. Oxy. 1009)
17
𝔓 ~ 300 ΘΩ ΠΝΣ
(P. Oxy. 1078)
18
𝔓 250–300 ΙΗ ΧΡ ΘΩ
(P. Oxy. 1079)
20
𝔓 200–250 ΠΝΣ ΚΝ ΘΥ
(P. Oxy. 1171)
22
𝔓 200–250 ΠΣ ΠΝΑ ΠΡΣ ΠΡΑ ΙΗΣ ΑΝΟΣ
(P. Oxy. 1228)
24
𝔓 ~ 300 ΠΝΑ ΘΥ
(P. Oxy. 1230)
27
𝔓 200–250 ΘΥ ΚΩ
(P. Oxy. 1395)
28
𝔓 255–300 ΙΣ ΙΝ
(P. Oxy. 1596)
29
𝔓 200–250 ΘΣ ΘΝ
(P. Oxy. 1597)
30
𝔓 200–250 ΚΥ ΚΝ ΘΩ ΙΗΥ
(P. Oxy. 1598)
32
𝔓 150-200 ΘΥ
(P. Rylands 5)
35
𝔓 ~ 300 ΚΣ ΚΥ
(PSI 1)
37
𝔓 (P. Mich. Inv. ~ 260 ΚΕ ΙΗΣ ΠΝΑ ΙΗΣΥ
1570)
38
𝔓 (P. Mich. Inv. ~ 225 ΧΡΝ ΠΝΑ ΚΥ ΙΗΝ ΙΗΥ ΠΝΤΑ
1571)
39
𝔓 200–300 ΠΗΡ ΠΡΑ ΙΗΣ
(P. Oxy. 1780)
40
𝔓 (P. Heidelberg 200–300 ΘΣ ΘΥ ΘΝ ΙΥ ΧΩ ΧΥ
G. 645)
45 ~ 250 ΚΕ ΚΣ ΚΝ ΚΥ ΙΗ ΙΥ ΙΗΣ ΠΡ ΠΡΣ ΠΡΑ ΠΡΙ ΘΥ ΘΝ ΘΩ ΘΣ

𝔓 ( P. Chester ΠΝΙ ΠΝΣ ΠΝΑ ΥΝ ΥΕ ΥΣ ΥΩ Σ ⳨ Ν Σ ⳨ ΝΑΙ ΧΥ


Beatty I)
https://en.wikipedia.org/wiki/Nomina_sacra 3/6
3/12/21 10:52 Nomina sacra - Wikipedia

ΚΕ ΚΝ ΚΥ ΚΩ ΚΣ ΧΡΩ ΧΡΥ ΧΡΝ ΧΝ ΧΣ ΧΩ ΧΥ ΧΡΣ ΙΗΥ ΙΗΝ


ΙΗΣ ΘΩ ΘΥ ΘΝ ΘΣ
46
𝔓 (P. Chester ΠΝΑ ΠΝΙ ΠΝΣ ΥΙΥ ΥΙΝ ΥΙΣ ΥΝ ΣΤΡΕΣ ΣΤΡΝ ΣΤΡΩ ΣΤΡΟΣ
175–225 ΣΤΡΟΥ ΕΣΤΡΟΝ ΕΣΤΡΑΙ
Beatty II

+ P. Mich. Inv. 6238) ΕΣΤΑΝ ΣΤΟΥ ΑΙΜΑ ΑΝΟΥ ΑΝΟΝ ΑΝΟΣ ΑΝΩΝ ΑΝΟΙΣ ΠΡΙ
ΠΗΡ ΠΡΑ ΠΡΣ ΙΥ

47
𝔓 (P. Chester 200–300 ΘΥ ΘΣ ΘΝ ΘΩ ΑΘΝ ΚΣ ΚΕ ΚΥ ΕΣΤΡΩ ΠΝΑ ΧΥ ΠΡΣ
Beatty III)
48
𝔓 200–300 ΥΣ
(PSI 1165)
49
𝔓 (P. Yale 415 + 200–300 ΚΩ ΘΥ ΘΣ ΙΥ ΠΝ ΧΣ ΧΥ ΧΩ
531)
50
𝔓 ~ 300 ΙΛΗΜ ΠΝΑ ΑΝΟΣ ΘΣ ΘΥ
(P. Yal 1543)
53
𝔓 (P. Mich. Inv. ~ 250 ΠΡΣ ΙΗΣ ΠΕΡ ΚΝ
6652)
64
𝔓 ~ 150 ΙΣ ΚΕ
(Gr. 17)
65
𝔓 ~ 250 ΧΥ ΘΣ
(PSI XIV 1373)
ΚΣ ΚΥ ΚΕ ΘΣ ΘΝ ΘΥ ΘΩ ΙΣ ΙΝ ΙΥ ΧΣ ΧΝ ΧΥ ΥΣ ΥΝ ΥΩ ΠΝΑ
ΠΝΙ ΠΝΣ
66
𝔓 ( P. Bodmer II +
150-200 ΠΗΡ ΠΡΑ ΠΡΣ ΠΡΙ ΠΕΡ ΠΡΕΣ ΑΝΟΣ ΑΝΟΝ ΑΝΟΥ ΑΝΩΝ
Inv. Nr. 4274/4298) ΑΝΩ ΑΝΟΙΣ ΑΝΟΥΣ Σ ⳨ Ω Σ ⳨ ΟΝ Σ ⳨ ΟΥ Σ ⳨ ΘΗ Σ ⳨ ΑΤΕ
Σ ⳨ ΩΣΩ ΕΣ ⳨ ΑΝ ΕΣ ⳨ ΘΗ

69
𝔓 ~ 200 ΙΗΝ
(P. Oxy. 2383)
70
𝔓 (P. Oxy. 2384 +
250–300 ΥΝ ΙΣ ΠΗΡ
PSI Inv. CNR 419,
420)
ΙΥ ΙΗΥ ΙΗΝ ΧΡΥ ΧΡΝ ΧΡΣ ΧΡΩ ΘΥ ΘΣ ΘΝ ΘΩ ΠΡΣ ΠΑΡ ΠΤΡΑ
72 ΠΡΙ ΠΝΣ
𝔓 (P. Bodmer VII y 200–300
VIII) ΠΝΑ ΠΝΑΙ ΠΝΙ ΠΝΤΙ ΚΥ ΚΣ ΚΝ ΚΩ ΑΝΟΙ

ΙΣ ΙΗΣ ΙΥ ΙΗΥ ΙΝ ΙΗΝ ΘΣ ΘΝ ΘΥ ΘΩ ΚΣ ΚΝ ΚΥ ΚΩ ΚΕ ΧΣ ΧΝ


ΧΥ

75 ΠΝΑ ΠΝΣ ΠΝΙ ΠΝΟΣ ΠΝΤΑ ΠΝΑΣΙ ΠΝΑΤΩΝ ΠΡΣ ΠΗΡ ΠΡΑ
𝔓 (P. Bodmer XIV ΠΡΙ ΠΡΟΣ ΠΡ
175–225
y XV)
ΥΣ ΥΝ ΥΥ ΙΗΛ ΙΛΗΜ Σ ⳨ ΟΝ ΣΤ ⳨ ΟΝ Σ ⳨ ΩΘΗΝΑΙ

ΑΝΟΣ ΑΝΟΝ ΑΝΟΥ ΑΝΟΙ ΑΝΩΝ ΑΝΩ ΑΝΟΥΣ ΑΝΟΙΣ ΑΝΕ

78
𝔓 250–300 ΚΝ ΙΗΝ ΙΗΝ ΧΡΝ
(P. Oxy 2684)
90
𝔓 150-200 ΙΗΣ
(P. Oxy 3523)
91 ~ 250 ΘΥ ΘΣ ΠΡΣ ΧΡΝ ΙΗΝ
𝔓 (P. Mil. Vogl.
Inv. 1224 + P.

https://en.wikipedia.org/wiki/Nomina_sacra 4/6
3/12/21 10:52 Nomina sacra - Wikipedia

Macquarie Inv. 360)


92
𝔓 (P. Narmuthis ~ 300 ΧΡΩ ΚΥ ΘΥ
69.39a + 69.229a)
100
𝔓 ~ 300 ΚΥ ΚΣ
(P. Oxy 4449)
101
𝔓 200–300 ΥΣ ΠΝΑ ΠΝΙ
(P. Oxy 4401)
106
𝔓 200–250 ΠΝΑ ΠΝΙ ΧΡΣ ΙΗΝ ΙΗΣ
(P. Oxy 4445)
108
𝔓 175–225 ΙΗΣ ΙΗΝ
(P. Oxy 4447)
110
𝔓 ~ 300 ΚΣ
(P. Oxy. 4494)
111
𝔓 200–250 ΙΗΥ
(P. Oxy 4495)
113
𝔓 200–250 ΠΝΙ
(P. Oxy. 4497)
114
𝔓 200–250 ΘΣ
(P. Oxy. 4498)
115 ΙΗΛ ΑΥΤΟΥ ΠΡΣ ΘΩ ΘΥ ΑΝΩΝ ΠΝΑ ΟΥΝΟΥ ΟΥΝΟΝ ΚΥ ΘΝ
𝔓 225-275
(P. Oxy. 4499) ΑΝΟΥ ΟΥΝΩ
121
𝔓 ~ 250 ΙΣ ΜΗΙ
(P. Oxy. 4805)
0162 (P. Oxy 847) ~ 300 ΙΗΣ ΙΣ ΠΡΣ

0171 (PSI 2.124) ~ 300 ΚΣ ΙΗΣ

0189 (P. Berlín


~ 200 ΑΝΟΣ ΠΝΑ ΚΥ ΚΩ ΙΛΗΜ ΘΩ ΙΣΗΛ
11765)
0220 (MS 113) ~ 300 ΚΝ ΙΥ ΙΝ ΧΥ ΘΥ

Ver también
Cristograma
Estaurograma

Referencias
1. Bruce Metzger, Manuscritos de la Biblia griega , págs. 36-37
2. Texto de los primeros manuscritos griegos del Nuevo Testamento - Philip Comfort y David Barrett
(1999) pp.34-35
3. SD Charlesworth, "Estandarización del consenso en el enfoque sistemático de nomina sacra en
manuscritos del evangelio del segundo y tercer siglo", Aegyptus 86 (2006), págs. 37-68.
4. Larry Hurtado, "El origen de la Nomina Sacra: una propuesta" (http://khazarzar.skeptik.net/books/
nomin_s.pdf) , JBL 117 (1998), págs. 655-673.
5. Larry W. Hurtado (2006). Los primeros artefactos cristianos: manuscritos y orígenes cristianos (htt
ps://books.google.com/books?id=w5FpP9ZxqlYC&q=1007) . Wm. B. Eerdmans Publishing.
ISBN 0802828957.
6. Robert J. Wilkinson, Tetragrammaton: Los cristianos occidentales y el nombre hebreo de Dios:
desde los inicios hasta el siglo XVII (https://books.google.com/books?id=1xyoBgAAQBAJ&pg=PA
55) (BRILL 2015), p. 55
7. Colin H. Roberts, Manuscrito, sociedad y creencia en el Egipto cristiano primitivo (1979), p. 37.
8. Larry W Hurtado (2017). "El origen de la Nomina Sacra" (https://books.google.com/books?id=iZw
9DwAAQBAJ&pg=PA127) . Textos y artefactos: Ensayos seleccionados sobre crítica textual y
manuscritos cristianos primitivos, Biblioteca de estudios del Nuevo Testamento . Publicación de
Bloomsbury. pag. 127. ISBN (https://books.google.com/books?
id=iZw9DwAAQBAJ&pg=PA127) 978-0567677709.

https://en.wikipedia.org/wiki/Nomina_sacra 5/6
3/12/21 10:52 Nomina sacra - Wikipedia

9. Cilliers Breytenbach, Christiane Zimmermann (2018). El cristianismo primitivo en Licaonia y áreas


adyacentes: de Pablo a Anfiloquio de Iconio, el cristianismo primitivo en Asia Menor (https://book
s.google.com/books?id=ztBCDwAAQBAJ&pg=PA14) . RODABALLO. pag. 14. ISBN (https://book
s.google.com/books?id=ztBCDwAAQBAJ&pg=PA14) 9789004352520.
10. Todos los nomina sacra y las fechas de los manuscritos tomados del Texto de los primeros
manuscritos griegos del Nuevo Testamento : Philip Comfort y David Barrett (2001)

Lectura adicional
Don C. Barker, "P.Lond.Lit. 207 y el origen de la nomina sacra : una propuesta tentativa" (http://sh
t.ut.ee/index.php/sht/article/view/8.A.2) , Studia Humaniora Tartuensia 8.A.2, 2007, 1-14.
Philip Comfort y David Barrett. Texto de los primeros manuscritos griegos del Nuevo Testamento
(1999).
Philip Comfort, Encuentro con los manuscritos: Introducción a la paleografía y la crítica textual del
Nuevo Testamento , Broadman & Holman Publishers, 2005, págs. 199–253.
Larry W. Hurtado , Los primeros artefactos cristianos: manuscritos y orígenes cristianos ,
Cambridge 2006, págs. 95-134.
Bruce M. Metzger . Manuscritos de la Biblia griega (1981).
AHRE Paap, Nomina Sacra en los papiros griegos de los primeros cinco siglos , Papyrologica
Lugduno-Batava VIII (Leiden 1959).
Ludwig Traube . Nomina Sacra. Versuch einer Geschichte der christlichen Kürzung , Munich
1907.

Obtenido de " https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Nomina_sacra&oldid=1056075164 "

Esta página fue editada por última vez el 19 de noviembre de 2021, a las 15:54  (UTC) .

El texto está disponible bajo la Licencia Creative Commons Reconocimiento-CompartirIgual ; se pueden aplicar términos
adicionales. Al utilizar este sitio, acepta los Términos de uso y la Política de privacidad . Wikipedia® es una marca
registrada de Wikimedia Foundation, Inc. , una organización sin fines de lucro.

https://en.wikipedia.org/wiki/Nomina_sacra 6/6

También podría gustarte