Documentos de Académico
Documentos de Profesional
Documentos de Cultura
PRIMER NOCTURNO
Ant.1 Astiterunt reges terrae,* et principes Ant. 1 Se han coligado los reyes de la
convenerunt in unum, adversus Dominum, et tierra,* y se han confederado los príncipes
adversus Christum eius. contra el Señor, y contra su Cristo.
Salmo 2
Quare fremuérunt Gentes:* et pópuli ¿Por qué se amotinan las naciones, y los
meditáti sunt inánia? pueblos planean un fracaso?
Astitérunt reges terræ, et príncipes Se alían los reyes de la tierra, los
convenérunt in unum* advérsus Dóminum, et príncipes conspiran contra el Señor y
advérsus Christum eius. contra su Mesías:
Dirumpámus víncula eórum:* et «Rompamos sus coyundas, sacudamos su
proiiciámus a nobis iugum ipsórum. yugo».
Qui hábitat in cælis, irridébit eos:* et El que habita en el cielo sonríe, el Señor
Dóminus subsannábit eos. se burla de ellos.
Tunc loquétur ad eos in ira sua,* et in furóre Luego les habla con ira, los espanta con
suo conturbábit eos. su cólera:
Ego autem constitútus sum Rex ab eo super «Yo mismo he establecido a mi Rey en
Sion montem sanctum eius,* prædicans Sión, mi monte santo». Voy a proclamar el
præcéptum eius. decreto del Señor.
Dóminus dixit ad me:* Fílius meus es tu, Él me ha dicho: «Tú eres mi hijo: yo te
ego hódie génui te. he engendrado hoy.
Póstula a me, et dabo tibi Gentes Pídemelo: te daré en herencia las
hereditátem tuam,* et possessiónem tuam naciones; en posesión, los confines de la
términos terræ. tierra:
Reges eos in virga férrea,* et tamquam vas Los gobernarás con cetro de hierro, los
fíguli confrínges eos. quebrarás como jarro de loza».
Et nunc, reges, intellígite:* erudímini, qui Y ahora, reyes, sed sensatos;
iudicátis terram. escarmentad, los que regís la tierra:
Servíte Dómino in timóre:* et exsultáte ei Servid al Señor con temor, rendidle
cum tremóre. homenaje temblando;
Apprehéndite disciplínam, nequándo Aprended la enseñanza, no sea que se
irascátur Dóminus,* et pereátis de via iusta. irrite y vayáis a la ruina,
Cum exárserit in brevi ira eius:* beáti Porque se inflama de pronto su ira.
omnes qui confídunt in eo. ¡Dichosos los que se refugian en él!
Gloria omittitur Se omite el Gloria.
Y se repite la antífona.
Ant. 2 Diviserunt sibi* vestimenta mea, et Ant. Repartiéndose entre si * mis vestiduras
super vestem meam miserunt sortem. y sobre mis ropas echaron suertes.
Salmo 21
Deus, Deus meus, réspice in me: quare me ¡Dios mío, Dios mío, ¿por qué me has
dereliquísti?* longe a salúte mea verba abandonado? A pesar de mis gritos, mi
4 IGLESIA DEL SALVADOR DE TOLEDO –ESPAÑA
Forma Extraordinaria del Rito Romano
Ant. 3 Insurrexerunt in me* testes iniqui, Ant. Conspiraron contra mi * testigos falsos, y
et mentita est iniquitas sibi. la iniquidad ha mentido contra sí misma.
Salmo 26
Dóminus illuminátio mea, et salus mea,* El Señor es mi luz y mi salvación, ¿a
quem timébo? quién temeré?
Dóminus protéctor vitæ meæ,* a quo El Señor es la defensa de mi vida,
trepidábo? ¿quién me hará temblar?
Dum apprópiant super me nocéntes,* ut Cuando me asaltan los malvados para
edant carnes meas: devorar mi carne,
Qui tríbulant me inimíci mei,* ipsi infirmáti Ellos, enemigos y adversarios, tropiezan
sunt, et cecidérunt. y caen.
Si consístant advérsum me castra,* non Si un ejército acampa contra mí, mi
timébit cor meum. corazón no tiembla;
Si exsúrgat advérsum me prælium,* in hoc Si me declaran la guerra, me siento
6 IGLESIA DEL SALVADOR DE TOLEDO –ESPAÑA
Forma Extraordinaria del Rito Romano
VERSO.
V. Diviserunt sibi vestimenta mea. V/. Repartiéronse entre sí mis vestiduras.
R. Et super vestem meam miserunt sortem R/. Y sobre mis ropas echaron suertes.
volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem tu reino, hágase tu voluntad en la tierra con
nostrum quotidiánum da nobis hódie: et el cielo. Danos hoy nuestro pan de cada día,
dimítte nobis débita nostra, sicut et nos perdona nuestras ofensas como también
dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos nosotros perdonamos a quien nos ofende, no
indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a nos dejes caer en la tentación y líbranos del
malo. Amen. mal. Amén.
Ghimel. Sed et cum clamavero, et rogavero, (Guímel) aunque grito y pido socorro, cierra
exclusit orationem meam. sus oídos a mi súplica;
Ghimel. Conclusit vias meas lapidibus (Guímel) ha cerrado mis caminos con
quadris; semitas meas subvertit. sillares, ha retorcido mis sendas.
Ierusalem, Ierusalem, convertere ad Jerusalén, Jerusalén, vuélvete
Dominum Deum tuum. al Señor Dios tuyo.
Responsorio
R. Vinea mea electa, ego te plantavi: * R/. Escogida viña mía, yo te planté; * ¿Cómo
Quomodo conversa es in amaritudinem, ut te has hecho tan amarga, que me has
me crucifigeres et Barabbam dimitteres? crucificado a mí y has dado libertad a
V. Sepivi te, et lapides elegi ex te, et Barrabas? V/. Yo te cerqué y te quité las
aedificavi turrim. piedras y edifiqué una torre. R/. ¿Cómo te has
R. Quomodo conversa es in amaritudinem, hecho tan amarga, que me has crucificado a
ut me crucifigeres et Barabbam dimitteres? mí y has dado libertad a Barrabas? R/.
R. Vinea mea electa, ego te plantavi:* Escogida viña mía, yo te planté; * ¿Cómo te
Quomodo conversa es in amaritudinem, ut has hecho tan amarga, que me has crucificado
me crucifigeres et Barabbam dimitteres? a mí y has dado libertad a Barrabas?
II NOCTURNO
Ant. 4. Vim faciebant* qui quaerebant Ant. Me hacían violencia * los que
animam meam. atentaban a mi vida.
Salmo 37
Dómine, ne in furóre tuo árguas me,* neque Señor, no me corrijas con ira, no me
in ira tua corrípias me. castigues con cólera.
Quóniam sagíttæ tuæ infíxæ sunt mihi:* et Tus flechas se me han clavado, tu
confirmásti super me manum tuam. mano pesa sobre mí.
Non est sánitas in carne mea a fácie iræ tuæ:* No hay parte ilesa en mi carne a causa
non est pax óssibus meis a fácie peccatórum de tu furor; no tienen descanso mis huesos
meórum. a causa de mis pecados.
Quóniam iniquitátes meæ supergréssæ sunt Mis culpas sobrepasan mi cabeza, son
caput meum:* et sicut onus grave gravátæ sunt un peso superior a mis fuerzas.
super me.
Putruérunt et corrúptæ sunt cicatríces meæ,* Mis llagas están podridas y supuran por
a fácie insipiéntiæ meæ. causa de mi insensatez;
Miser factus sum, et curvátus sum usque in Voy encorvado y encogido, todo el día
finem:* tota die contristátus ingrediébar. camino sombrío.
Quóniam lumbi mei impléti sunt Tengo las espaldas ardiendo, no hay
illusiónibus:* et non est sánitas in carne mea. parte ilesa en mi carne;
Afflíctus sum, et humiliátus sum nimis:* Estoy agotado, deshecho del todo; rujo
rugiébam a gémitu cordis mei. con más fuerza que un león.
Dómine, ante te omne desidérium meum:* et Señor mío, todas mis ansias están en tu
gémitus meus a te non est abscónditus. presencia, no se te ocultan mis gemidos;
Cor meum conturbátum est, derelíquit me Siento palpitar mi corazón, me
virtus mea:* et lumen oculórum meórum, et abandonan las fuerzas, y me falta hasta la
ipsum non est mecum. luz de los ojos.
10 IGLESIA DEL SALVADOR DE TOLEDO –ESPAÑA
Forma Extraordinaria del Rito Romano
VERSO.
V. Insurrexerunt in me testes iniqui. V/. Se han levantado contra mí testigos inicuos.
R. Et mentita est iniquitas sibi. R/. Y la iniquidad mintió contra si misma.
Lección 4
EX TRACTATU SANCTI AUGUSTINI DEL TRATADO DE SAN AGUSTÍN,
EPISCOPI SUPER PSALMOS. OBISPO, SOBRE LOS SALMOS.
In Psalm 63. ad versum 2. Me protegisteis Dios mío, contra la conspiración
Protexisti me Deus a conventu de los malvados y contra la multitud de los que
malignantium, a multitudine operantium obran la iniquidad. Contemplemos ahora al que
iniquitatem. Iam ipsum caput nostrum es nuestra cabeza. Muchos mártires padecieron
FERIA SEXTA IN PASSIONE ET MORTE DOMINI 13
OFFICIUM TENEBRARUM
intueamur. Multi Martyres talia passi también tormentos semejantes; pero sobre todos
sunt, sed nihil sic elucet, quomodo caput resplandece el que es la cabeza de los mártires.
Martyrum: ibi melius intuemur, quod illi En el vemos mejor lo que ellos padecieron. Fue
experti sunt. Protectus est a multitudine protegido contra la multitud de los perversos;
malignantium, protegente se Deo, protegiose Dios a sí mismo, protegiendo a su
protegente carnem suam ipso Filio, et propia carne y a la humanidad que había
homine, quem gerebat: quia filius asumido, porque es juntamente hijo del hombre,
hominis est, et Filius Dei est. Filius Dei, e Hijo de Dios. Hijo de Dios por la naturaleza
propter formam Dei: filius hominis, divina; Hijo del hombre por la naturaleza de
propter formam servi, habens in potestate siervo, teniendo poder para dar su vida, y para
ponere animam suam, et recipere eam. volverla a tomar. ¿Qué le pudieron hacer los
Quid ei potuerunt facere inimici? enemigos? Le quitaron la vida del cuerpo, pero
Occiderunt corpus, animam non no la del alma. Consideradlo bien; hubiera sido
occiderunt. Intendite. Parum ergo erat, muy poco para el Señor exhortar a los mártires
Dominum hortari Martyres verbo, nisi de palabra, si no les hubiese fortalecido con el
firmaret exemplo. ejemplo.
Responsorio
R. Tamquam ad latronem existis cum gladiis R/. Como a un ladrón, salisteis a prenderme
et fustibus comprehendere me: * Quotidie con espadas y palos * Cada día estaba entre
apud vos eram in templo docens, et non me vosotros en el templo, y no me prendisteis y
tenuistis: et ecce flagellatum ducitis ad he aquí, que azotado me lleváis a crucificar.
crucifigendum. V. Cumque iniecissent manus V/. Y como hubiesen prendido a Jesus, y le
in Iesum, et tenuissent eum, dixit ad eos. R. detuvieran, les dijo. R/. Cada día estaba
Quotidie apud vos eram in templo docens, et entre vosotros en el templo, y no me
non me tenuistis: et ecce flagellatum ducitis prendisteis y he aquí, que azotado me lleváis
ad crucifigendum. a crucificar.
Lección 5
Nostis qui conventus erat malignantium Sabéis ya cual era la conspiración de los
Iudaeorum, et quae multitudo erat malignos Judíos y cual era la multitud de los
operantium iniquitatem. Quam que obran la iniquidad. ¿Qué iniquidad? No otra
iniquitatem? Quia voluerunt occidere sino la de querer dar la muerte a nuestro Señor
Dominum Iesum Christum. Tanta opera Jesucristo. “Tantas obras buenas, les dijo, os he
bona, inquit, ostendi vobis: propter quod mostrado: ¿por cual de ellas queréis darme la
horum me vultis occidere? Pertulit omnes muerte?”. Acogió con paciencia a todos sus
infirmos eorum, curavit omnes languidos enfermos, curó a todos los dolientes, les predicó
eorum, praedicavit regnum caelorum, non el reino de los cielos, no guardó silencio sobre
tacuit vitia eorum, ut ipsa potius eis los vicios, a fin de inspirarles el horror de estos
displicerent, non medicus, a quo vicios y no del odio del médico que les curaba.
sanabantur. His omnibus curationibus Pero, desagradecidos a todas estas curaciones
eius ingrati, tamquam multa febre del Señor, frenéticos como en un exceso de
phrenetici, insanientes in medicum, qui fiebre, delirando contra el médico que había
venerat curare eos, excogitaverunt venido a curarles, maquinaron el medio de
consilium perdendi eum: tamquam ibi perderle; como queriendo probar de este modo
volentes probare, utrum vere homo sit, si era realmente hombre que pudiese morir, o si
14 IGLESIA DEL SALVADOR DE TOLEDO –ESPAÑA
Forma Extraordinaria del Rito Romano
qui mori possit, an aliquid super homines en el había algo superior al hombre, que le
sit, et mori se non permittat Verbum eximiese de la muerte. Por el libro de la
ipsorum agnoscimus in Sapientia Sabiduría de Salomón conocemos su palabra
Salomonis: Morte turpissima inquiunt, “Condenémosle, dicen, a la muerte mas
condemnemus eum. Interrogemus eum: afrentosa, pues que según sus palabras será él
erit enim respectus in sermonibus illius. atendido. Si verdaderamente es el Hijo de Dios,
Si enim vere Filius Dei est, liberet eum. éste le librara.”
Responsorio
R/. Tenebrae factae sunt, dum crucifixissent R/. Después que los judíos crucificaron a
Iesum Iudaei: et circa horam nonam Jesus, sobrevinieron densas tinieblas; y cerca
exclamavit Iesus voce magna: Deus meus, ut de la hora nona Jesus exclamo con gran voz:
quid me dereliquisti? * Et inclinato capite Dios mío, ¿Por qué me habéis desamparado?
emisit spiritum. V. Exclamans Iesus voce * Y habiendo inclinado la cabeza, exhalo el
magna, ait: Pater, in manus tuas commendo espíritu. V/. Clamando Jesus con gran voz,
spiritum meum. R. Et inclinato capite emisit dijo: Padre, encomiendo mi espíritu en
spiritum. vuestras manos. Y habiendo.
Lección 3
Exacuerunt tamquam gladium linguas “Afilaron sus lenguas como una espada”. No
suas. Non dicant Iudaei: Non occidimus digan los judíos: “No dimos la muerte a Cristo”.
Christum. Etenim propterea eum Pues por eso le entregaron al juez Pilato, como
dederunt iudici Pilato, ut quasi ipsi a para significar que no eran responsables de su
morte eius viderentur immunes. Nam muerte. Porque habiéndoles dicho Pilato:
cum dixisset eis Pilatus: Vos eum “Quitadle vosotros la vida”, respondieron: “A
occidite: responderunt, Nobis non licet nosotros no es licito matar a nadie”. Querían así
occidere quemquam. Iniquitatem que se imputase la atrocidad de su delito a la
facinoris sui in iudicem hominem persona del juez; pero ¿engañaban acaso a Dios
refundere volebant: sed numquid Deum que también es juez? Por lo que hizo Pilato, fue
iudicem fallebant? Quod fecit Pilatus, in cómplice de algún modo; pero en comparación
eo ipso quod fecit, aliquantum particeps con los Judíos, fue mucho menos culpable.
fuit: sed in comparatione illorum multo Porque insistió cuanto pudo para librarle de sus
ipse innocentior. Institit enim quantum manos; pues por esta causa, después de haberle
potuit, ut illum ex eorum manibus azotado, le puso a la vista de ellos. No mandó
liberaret: nam propterea flagellatum azotar al Señor para atormentarle, sino para
produxit ad eos. Non persequendo satisfacer el furor de los judíos, para que
Dominum flagellavit, sed eorum furori viéndole azotado, se aplacasen, y desistiesen de
satisfacere volens: ut vel sic iam pedir su muerte. Esto es lo que él hizo. Pero
mitescerent, et desinerent velle occidere, obstinándose ellos, sabéis que se lavó las
cum flagellatum viderent. Fecit et hoc. At manos, y dijo que no era el quien le condenaba
ubi perseveraverunt, nostis illum lavisse y que era inocente de su muerte. Con todo, le
manus, et dixisse, quod ipse non fecisset, sentenció a muerte. Mas, si él fue reo, porque le
mundum se esse a morte illius. Fecit condenó, aunque con repugnancia, ¿serán
tamen. Sed si reus, quia fecit vel invitus: inocentes los que le obligaron a hacerlo? De
illi innocentes, qui coëgerunt, ut faceret? ningún modo, verdad es que Pilato sentenció a
Nullo modo. Sed ille dixit in eum Jesus, y le mandó crucificar, y se puede decir
FERIA SEXTA IN PASSIONE ET MORTE DOMINI 15
OFFICIUM TENEBRARUM
sententiam et iussit eum crucifigi, et que le dio muerte. Pero vosotros, Judíos, fuisteis
quasi ipse occidit: et vos, o Iudaei, los que realmente le disteis muerte. Y ¿cómo le
occidistis. Unde occidistis? Gladio matasteis? Con la espada de la lengua, ya que
linguae: acuistis enim linguas vestras. Et afilasteis vuestras lenguas. Y ¿cuándo le
quando percussistis, nisi quando heristeis, sino, cuando clamasteis: Crucifícale,
clamastis: Crucifige, crucifige? crucifícale?
Responsorio
R. Animam meam dilectam tradidi in manus R/. Entregue mi alma muy amada en poder de
iniquorum, et facta est mihi hereditas mea los inicuos; y el pueblo que era mi heredad,
sicut leo in silva: dedit contra me voces fue para mi como un león en la selva; el
adversarius, dicens: Congregamini et enemigo dio voces contra mi, diciendo:
properate ad devorandum illum: posuerunt juntaos y apresuraos a devorarle; me pusieron
me in deserto solitudinis, et luxit super me en un desierto solitario, y lloró por mi toda la
omnis terra: * Quia non est inventus qui me tierra; * Porque no se halló quien quisiera
agnosceret, et faceret bene. V. Insurrexerunt reconocerme y ampararme. V/. Levantáronse
in me viri absque misericordia, et non contra mí hombres sin piedad, y no
pepercerunt animae meae. R. Quia non est perdonaron mi vida. * Porque no se halló
inventus qui me agnosceret, et faceret bene. quien quisiera reconocerme y ampararme. R/.
R. Animam meam dilectam tradidi in manus Entregue mi alma muy amada en poder de los
iniquorum, et facta est mihi hereditas mea inicuos; y el pueblo que era mi heredad, fue
sicut leo in silva: dedit contra me voces para mi como un león en la selva; el enemigo
adversarius, dicens: Congregamini et dio voces contra mi, diciendo: juntaos y
properate ad devorandum illum: posuerunt apresuraos a devorarle; me pusieron en un
me in deserto solitudinis, et luxit super me desierto solitario, y lloró por mi toda la tierra;
omnis terra:* Quia non est inventus qui me * Porque no se halló quien quisiera
agnosceret, et faceret bene. reconocerme y ampararme.
III NOCTURNO
Ant. 7. Ab insurgentibus in me* libera me, Ant. Líbrame, Señor, de los que se levantan
Domine, quia occupaverunt animam meam. contra mí, porque se han apoderado de mi
vida.
Salmo 58
Éripe me de inimícis meis, Deus meus:* et Líbrame de mi enemigo, Dios mío;
ab insurgéntibus in me líbera me. protégeme de mis agresores,
Éripe me de operántibus iniquitátem:* et de Líbrame de los malhechores, sálvame de
viris sánguinum salva me. los hombres sanguinarios.
Quia ecce cepérunt ánimam meam:* Mira que me están acechando, y me
irruérunt in me fortes. acosan los poderosos:
Neque iníquitas mea, neque peccátum Sin que yo haya pecado ni faltado, Señor;
meum, Dómine:* sine iniquitáte cucúrri, et sin culpa mía, avanzan para acometerme.
diréxi.
Exsúrge in occúrsum meum, et vide:* et tu, Despierta, ven a mi encuentro, mira: Tú,
Dómine, Deus virtútum, Deus Israël, el Señor del universo, el Dios de Israel.
Inténde ad visitándas omnes gentes:* non Despierta para castigar a los gentiles, no
misereáris ómnibus, qui operántur iniquitátem. te apiades de los traidores inicuos.
16 IGLESIA DEL SALVADOR DE TOLEDO –ESPAÑA
Forma Extraordinaria del Rito Romano
Y se repite la antífona.
VERSO
V. Locuti sunt adversum me lingua dolosa. V/. Con lengua falaz hablaron contra mí.
R. Et sermonibus odii circumdederunt me, et R/. Y con palabras de odio me han cercado,
expugnaverunt me gratis. y me han combatido sin motivo ninguno.
R. Si est dolor similis sicut dolor meus. R. * Si hay dolor semejante a mi dolor. R/.
Caligaverunt oculi mei a fletu meo: quia Mis ojos se oscurecieron de tanto llorar,
elongatus est a me, qui consolabatur me. porque se alejó de mí el quie me consolaba.
Videte omnes populi,* Si est dolor similis Ved, oh pueblos todos,* Si hay dolor
sicut dolor meus. semejante a mi dolor.
LAUDES
Ant. 1. Proprio* Filio suo non pepercit Deus, Ant. No perdonó Dios a su propio Hijo sino
sed pro nobis omnibus tradidit illum. que le entregó por todos nosotros.
Salmo 50
Miserére mei, Deus,* secúndum magnam Misericordia, Dios mío, por tu bondad,
misericórdiam tuam. Por tu inmensa compasión borra mi
Et secúndum multitúdinem miseratiónum culpa;
tuárum,* dele iniquitátem meam. Lava del todo mi delito, limpia mi
Amplius lava me ab iniquitáte mea:* et a pecado.
peccáto meo munda me. Pues yo reconozco mi culpa, tengo
Quóniam iniquitátem meam ego cognósco:* siempre presente mi pecado.
et peccátum meum contra me est semper. Contra ti, contra ti solo pequé, cometí la
Tibi soli peccávi, et malum coram te feci:* maldad en tu presencia. En la sentencia
ut iustificéris in sermónibus tuis, et vincas cum tendrás razón, en el juicio resultarás
iudicáris. inocente.
Ecce enim, in iniquitátibus concéptus sum:* Mira, en la culpa nací, pecador me
et in peccátis concépit me mater mea. concibió mi madre.
Ecce enim, veritátem dilexísti:* incérta et Te gusta un corazón sincero, y en mi
occúlta sapiéntiæ tuæ manifestásti mihi. interior me inculcas sabiduría.
Aspérges me hyssópo, et mundábor:* Rocíame con el hisopo: quedaré limpio;
lavábis me, et super nivem dealbábor. lávame: quedaré más blanco que la nieve.
Audítui meo dabis gáudium et lætítiam:* et Hazme oír el gozo y la alegría, que se
exsultábunt ossa humiliáta. alegren los huesos quebrantados.
Avérte fáciem tuam a peccátis meis:* et Aparta de mi pecado tu vista, borra en mí
omnes iniquitátes meas dele. toda culpa.
Cor mundum crea in me, Deus:* et spíritum Oh Dios, crea en mí un corazón puro,
rectum ínnova in viscéribus meis. renuévame por dentro con espíritu firme.
Ne proiícias me a fácie tua:* et spíritum No me arrojes lejos de tu rostro, no me
sanctum tuum ne áuferas a me. quites tu santo espíritu.
Redde mihi lætítiam salutáris tui:* et spíritu Devuélveme la alegría de tu salvación,
principáli confírma me. afiánzame con espíritu generoso.
Docébo iníquos vias tuas:* et ímpii ad te Enseñaré a los malvados tus caminos, los
converténtur. pecadores volverán a ti.
Líbera me de sanguínibus, Deus, Deus Líbrame de la sangre, oh Dios, Dios,
salútis meæ:* et exsultábit lingua mea Salvador mío, y cantará mi lengua tu
iustítiam tuam. justicia.
Dómine, lábia mea apéries:* et os meum Señor, me abrirás los labios, y mi boca
annuntiábit laudem tuam. proclamará tu alabanza.
Quóniam si voluísses sacrifícium, dedíssem Los sacrificios no te satisfacen: si te
22 IGLESIA DEL SALVADOR DE TOLEDO –ESPAÑA
Forma Extraordinaria del Rito Romano
Ant. 2. Anxiatus est super me* spiritus Ant. Mi espíritu padece terribles angustias;
meus, in me turbatum est cor meum. está mi corazón conturbado.
Salmo 142
Dómine, exáudi oratiónem meam: áuribus Señor, escucha mi oración; tú, que eres
pércipe obsecratiónem meam in veritáte tua:* fiel, atiende a mi súplica; tú, que eres
exáudi me in tua iustítia. justo, escúchame.
Et non intres in iudícium cum servo tuo:* No llames a juicio a tu siervo, pues
quia non iustificábitur in conspéctu tuo omnis ningún hombre vivo es inocente frente a
vivens. ti.
Quia persecútus est inimícus ánimam El enemigo me persigue a muerte,
meam:* humiliávit in terra vitam meam. empuja mi vida al sepulcro, me confina a
Collocávit me in obscúris sicut mórtuos las tinieblas como a los muertos ya
sǽculi:* et anxiátus est super me spíritus meus, olvidados.
in me turbátum est cor meum. Mi aliento desfallece, mi corazón dentro
Memor fui diérum antiquórum, meditátus de mí está yerto.
sum in ómnibus opéribus tuis:* in factis Recuerdo los tiempos antiguos, medito
mánuum tuárum meditábar. todas tus acciones, considero las obras de
Expándi manus meas ad te:* ánima mea sicut tus manos
terra sine aqua tibi. Y extiendo mis brazos hacia ti: tengo
Velóciter exáudi me, Dómine:* defécit sed de ti como tierra reseca.
spíritus meus. Escúchame enseguida, Señor, que me
Non avértas fáciem tuam a me:* et símilis falta el aliento. No me escondas tu rostro,
ero descendéntibus in lacum. igual que a los que bajan a la fosa.
Audítam fac mihi mane misericórdiam En la mañana hazme escuchar tu gracia,
tuam:* quia in te sperávi. ya que confío en ti. Indícame el camino
Notam fac mihi viam, in qua ámbulem:* quia que he de seguir, pues levanto mi alma a
ad te levávi ánimam meam. ti.
Éripe me de inimícis meis, Dómine, ad te Líbrame del enemigo, Señor, que me
confúgi:* doce me fácere voluntátem tuam, quia refugio en ti.
Deus meus es tu. Enséñame a cumplir tu ley, ya que tú
Spíritus tuus bonus dedúcet me in terram eres mi Dios. Tu espíritu, que es bueno,
rectam:* propter nomen tuum, Dómine, me guíe por tierra llana.
FERIA SEXTA IN PASSIONE ET MORTE DOMINI 23
OFFICIUM TENEBRARUM
Ant. 4 . Cum conturbata fuerit* anima mea, Ant. Cuando se hallare conturbada mi alma,
24 IGLESIA DEL SALVADOR DE TOLEDO –ESPAÑA
Forma Extraordinaria del Rito Romano
me. tropas,
Exsultátio eórum* sicut eius, qui dévorat Que se agitan para descuartizarme, como
páuperem in abscóndito. si se tratase de agarrar a un pobre en una
trampa.
Viam fecísti in mari equis tuis,* in luto Pisas por el mar con tus caballos,
aquárum multárum. revolviendo las aguas del océano.
Audívi, et conturbátus est venter meus:* a Lo escuché y temblaron mis entrañas, al
voce contremuérunt lábia mea. oírlo se estremecieron mis labios;
Ingrediátur putrédo in óssibus meis,* et Me entró un escalofrío por los huesos,
subter me scáteat. vacilaban mis piernas al andar;
Ut requiéscam in die tribulatiónis:* ut Gimo ante el día de la angustia que
ascéndam ad pópulum accínctum nostrum. sobreviene al pueblo que nos oprime.
Ficus enim non florébit:* et non erit germen Aunque la higuera no echa yemas y las
in víneis. viñas no tienen fruto,
Mentiétur opus olívæ:* et arva non áfferent Aunque el olivo olvida su aceituna y los
cibum. campos no dan cosechas,
Abscindétur de ovíli pecus:* et non erit Aunque se acaban las ovejas del redil y
arméntum in præsépibus. no quedan vacas en el establo,
Ego autem in Dómino gaudébo:* et Yo exultaré con el Señor, me gloriaré en
exsultábo in Deo Iesu meo. Dios, mi salvador.
Deus Dóminus fortitúdo mea:* et ponet El Señor soberano es mi fuerza, él me da
pedes meos quasi cervórum. piernas de gacela,
Et super excélsa mea dedúcet me victor* in Y me hace caminar por las alturas,
psalmis canéntem. cantando salmos.
Gloria omittitur Se omite el Gloria.
Y se repite la antífona.
Ant. 5. Memento mei,* Domine, dum Ant. Acuérdate de mí, Señor, cuando llegues
veneris in regnum tuum. a tu reino.
Salmo 147
Lauda, Ierúsalem, Dóminum:* lauda Glorifica al Señor, Jerusalén; alaba a tu Dios,
Deum tuum, Sion. Sión.
Quóniam confortávit seras portárum Que ha reforzado los cerrojos de tus puertas,
tuárum:* benedíxit fíliis tuis in te. y ha bendecido a tus hijos dentro de ti;
Qui pósuit fines tuos pacem:* et ádipe Ha puesto paz en tus fronteras, te sacia con
fruménti sátiat te. flor de harina.
Qui emíttit elóquium suum terræ:* Él envía su mensaje a la tierra, y su palabra
velóciter currit sermo eius. corre veloz;
Qui dat nivem sicut lanam:* nébulam Manda la nieve como lana, esparce la
sicut cínerem spargit. escarcha como ceniza.
Mittit crystállum suam sicut buccéllas:* Hace caer el hielo como mi-gajas; ante su
ante fáciem frígoris eius quis sustinébit? helada, ¿quien resis-tirá?
Emíttet verbum suum, et liquefáciet ea:* Envía una orden, y se derriten; sopla su
flabit spíritus eius, et fluent aquæ. aliento, y corren las aguas.
Qui annúntiat verbum suum Iacob:* Anuncia su palabra a Jacob, sus decretos y
26 IGLESIA DEL SALVADOR DE TOLEDO –ESPAÑA
Forma Extraordinaria del Rito Romano
VERSO
V. Collocavit me in obscuris. V/. Me han colocado en lugares tenebrosos.
R. Sicut mortuos saeculi. R/. Como a los muertos del presente siglo.
Canticum: Benedictus
Ant. Posuerunt* super caput eius causam Ant. Pusieron sobre su cabeza el motive de
ipsius scriptam: Iesus Nazarenus, Rex su condenación; escrito con estas palabras:
Iudaeorum. Jesús Nazareno, Rey de los Judíos.
Canticum Zachariae: Luc. 1:68-79)
Benedíctus ☩ Dóminus, Deus Israël:* «Bendito sea el Señor, Dios de Israel,
quia visitávit, et fecit redemptiónem plebis porque ha visitado y redimido a su pueblo,
suæ: Suscitándonos una fuerza de salvación en
Et eréxit cornu salútis nobis:* in domo la casa de David, su siervo,
David, púeri sui. Según lo había predicho desde antiguo por
Sicut locútus est per os sanctórum,* qui a boca de sus santos profetas.
sǽculo sunt, prophetárum eius: Es la salvación que nos libra de nuestros
Salútem ex inimícis nostris,* et de manu enemigos y de la mano de todos los que nos
ómnium, qui odérunt nos. odian;
Ad faciéndam misericórdiam cum pátribus Realizando la misericordia que tuvo con
nostris:* et memorári testaménti sui sancti. nuestros padres, recordando su santa alianza
Iusiurándum, quod iurávit ad Ábraham Y el juramento que juró a nuestro padre
patrem nostrum,* datúrum se nobis: Abrahán para concedernos
Ut sine timóre, de manu inimicórum Que, libres de temor, arrancados de la
nostrórum liberáti,* serviámus illi. mano de los enemigos,
In sanctitáte, et iustítia coram ipso,* Le sirvamos con santidad y justicia, en su
ómnibus diébus nostris. presencia, todos nuestros días.
Et tu, puer, Prophéta Altíssimi vocáberis:* Y a ti, niño, te llamarán profeta del
præíbis enim ante fáciem Dómini, paráre Altísimo, porque irás delante del Señor a
vias eius: preparar sus caminos,
Ad dandam sciéntiam salútis plebi eius:* Anunciando a su pueblo la salvación por
in remissiónem peccatórum eórum: el perdón de sus pecados.
Per víscera misericórdiæ Dei nostri:* in Por la entrañable misericordia de nuestro
quibus visitávit nos, óriens ex alto: Dios, nos visitará el sol que nace de lo alto,
Illumináre his, qui in ténebris, et in umbra Para iluminar a los que viven en tinieblas
mortis sedent:* ad dirigéndos pedes nostros y en sombra de muerte, para guiar nuestros
in viam pacis. pasos por el camino de la paz».
Gloria omittitur Se omite el Gloria.
FERIA SEXTA IN PASSIONE ET MORTE DOMINI 27
OFFICIUM TENEBRARUM
CONCLUSIÓN
Christus factus est pro nobis obediens usque Cristo por nosotros se hizo obediente hasta la
ad mortem, mortem autem crucis. muerte y muerte de cruz.