Está en la página 1de 28

FERIA SEXTA

IN PASSIONE ET MORTE DOMINI


OFFICIUM TENEBRARUM
2 IGLESIA DEL SALVADOR DE TOLEDO –ESPAÑA
Forma Extraordinaria del Rito Romano
FERIA SEXTA IN PASSIONE ET MORTE DOMINI 3
OFFICIUM TENEBRARUM

Después de un breve momento de rodillas, se comienza directamente con la primera


antífona.

PRIMER NOCTURNO
Ant.1 Astiterunt reges terrae,* et principes Ant. 1 Se han coligado los reyes de la
convenerunt in unum, adversus Dominum, et tierra,* y se han confederado los príncipes
adversus Christum eius. contra el Señor, y contra su Cristo.
Salmo 2
Quare fremuérunt Gentes:* et pópuli ¿Por qué se amotinan las naciones, y los
meditáti sunt inánia? pueblos planean un fracaso?
Astitérunt reges terræ, et príncipes Se alían los reyes de la tierra, los
convenérunt in unum* advérsus Dóminum, et príncipes conspiran contra el Señor y
advérsus Christum eius. contra su Mesías:
Dirumpámus víncula eórum:* et «Rompamos sus coyundas, sacudamos su
proiiciámus a nobis iugum ipsórum. yugo».
Qui hábitat in cælis, irridébit eos:* et El que habita en el cielo sonríe, el Señor
Dóminus subsannábit eos. se burla de ellos.
Tunc loquétur ad eos in ira sua,* et in furóre Luego les habla con ira, los espanta con
suo conturbábit eos. su cólera:
Ego autem constitútus sum Rex ab eo super «Yo mismo he establecido a mi Rey en
Sion montem sanctum eius,* prædicans Sión, mi monte santo». Voy a proclamar el
præcéptum eius. decreto del Señor.
Dóminus dixit ad me:* Fílius meus es tu, Él me ha dicho: «Tú eres mi hijo: yo te
ego hódie génui te. he engendrado hoy.
Póstula a me, et dabo tibi Gentes Pídemelo: te daré en herencia las
hereditátem tuam,* et possessiónem tuam naciones; en posesión, los confines de la
términos terræ. tierra:
Reges eos in virga férrea,* et tamquam vas Los gobernarás con cetro de hierro, los
fíguli confrínges eos. quebrarás como jarro de loza».
Et nunc, reges, intellígite:* erudímini, qui Y ahora, reyes, sed sensatos;
iudicátis terram. escarmentad, los que regís la tierra:
Servíte Dómino in timóre:* et exsultáte ei Servid al Señor con temor, rendidle
cum tremóre. homenaje temblando;
Apprehéndite disciplínam, nequándo Aprended la enseñanza, no sea que se
irascátur Dóminus,* et pereátis de via iusta. irrite y vayáis a la ruina,
Cum exárserit in brevi ira eius:* beáti Porque se inflama de pronto su ira.
omnes qui confídunt in eo. ¡Dichosos los que se refugian en él!
Gloria omittitur Se omite el Gloria.
Y se repite la antífona.

Ant. 2 Diviserunt sibi* vestimenta mea, et Ant. Repartiéndose entre si * mis vestiduras
super vestem meam miserunt sortem. y sobre mis ropas echaron suertes.
Salmo 21
Deus, Deus meus, réspice in me: quare me ¡Dios mío, Dios mío, ¿por qué me has
dereliquísti?* longe a salúte mea verba abandonado? A pesar de mis gritos, mi
4 IGLESIA DEL SALVADOR DE TOLEDO –ESPAÑA
Forma Extraordinaria del Rito Romano

delictórum meórum. oración no te alcanza.


Deus meus, clamábo per diem, et non Dios mío, de día te grito, y no
exáudies:* et nocte, et non ad insipiéntiam mihi. respondes; de noche, y no me haces caso.
Tu autem in sancto hábitas,* laus Israël. Porque tú eres el Santo y habitas entre
In te speravérunt patres nostri:* speravérunt, las alabanzas de Israel.
et liberásti eos. En ti confiaban nuestros padres;
Ad te clamavérunt, et salvi facti sunt:* in te confiaban, y los ponías a salvo;
speravérunt, et non sunt confúsi. A ti gritaban, y quedaban libres; en ti
Ego autem sum vermis, et non homo:* confiaban, y no los defraudaste.
oppróbrium hóminum, et abiéctio plebis. Pero yo soy un gusano, no un hombre,
Omnes vidéntes me, derisérunt me:* locúti vergüenza de la gente, desprecio del
sunt lábiis, et movérunt caput. pueblo;
Sperávit in Dómino, erípiat eum:* salvum Al verme, se burlan de mí, hacen
fáciat eum, quóniam vult eum. visajes, menean la cabeza:
Quóniam tu es, qui extraxísti me de ventre:* «Acudió al Señor, que lo ponga a
spes mea ab ubéribus matris meæ. In te salvo; que lo libre si tanto lo quiere».
proiéctus sum ex útero: Tú eres quien me sacó del vientre, me
De ventre matris meæ Deus meus es tu,* ne tenías confiado en los pechos de mi
discésseris a me: madre; desde el seno pasé a tus manos,
Quóniam tribulátio próxima est:* quóniam Desde el vientre materno tú eres mi
non est qui ádiuvet. Dios, no te quedes lejos,
Circumdedérunt me vítuli multi:* tauri Que el peligro está cerca y nadie me
pingues obsedérunt me. socorre.
Aperuérunt super me os suum,* sicut leo Me acorrala un tropel de novillos, me
rápiens et rúgiens. cercan toros de Basán;
Sicut aqua effúsus sum:* et dispérsa sunt Abren contra mí las fauces leones que
ómnia ossa mea. descuartizan y rugen.
Factum est cor meum tamquam cera Estoy como agua derramada, tengo los
liquéscens* in médio ventris mei. huesos descoyuntados; mi corazón, como
Aruit tamquam testa virtus mea, et lingua cera, se derrite en mis entrañas;
mea adhæsit fáucibus meis:* et in púlverem Mi garganta está seca como una teja, la
mortis deduxísti me. lengua se me pega al paladar; me aprietas
Quóniam circumdedérunt me canes multi:* contra el polvo de la muerte.
concílium malignántium obsédit me. Me acorrala una jauría de mastines, me
Fodérunt manus meas et pedes meos:* cerca una banda de malhechores;
dinumeravérunt ómnia ossa mea. Me taladran las manos y los pies, puedo
Ipsi vero consideravérunt et inspexérunt me:* contar mis huesos.
divisérunt sibi vestiménta mea, et super vestem Ellos me miran triunfantes, se reparten
meam misérunt sortem. mi ropa, echan a suerte mi túnica.
Tu autem, Dómine, ne elongáveris auxílium Pero tú, Señor, no te quedes lejos;
tuum a me:* ad defensiónem meam cónspice. fuerza mía, ven corriendo a ayudarme.
Erue a frámea, Deus, ánimam meam:* et de Líbrame a mí de la espada, y a mi
manu canis únicam meam: única vida de la garra del mastín;
Salva me ex ore leónis:* et a córnibus Sálvame de las fauces del león; a este
unicórnium humilitátem meam. pobre, de los cuernos del búfalo.
FERIA SEXTA IN PASSIONE ET MORTE DOMINI 5
OFFICIUM TENEBRARUM

Narrábo nomen tuum frátribus meis:* in Contaré tu fama a mis hermanos, en


médio ecclésiæ laudábo te. medio de la asamblea te alabaré.
Qui timétis Dóminum, laudáte eum:* «Los que teméis al Señor, alabadlo;
univérsum semen Iacob, glorificáte eum. linaje de Jacob, glorificadlo;
Tímeat eum omne semen Israël:* quóniam Temedlo, linaje de Israel; porque no ha
non sprevit, neque despéxit deprecatiónem sentido desprecio ni repugnancia hacia el
páuperis: pobre desgraciado;
Nec avértit fáciem suam a me:* et cum No le ha escondido su rostro: cuando
clamárem ad eum, exaudívit me. pidió auxilio, lo escuchó».
Apud te laus mea in ecclésia magna:* vota Él es mi alabanza en la gran asamblea,
mea reddam in conspéctu timéntium eum. cumpliré mis votos delante de sus fieles.
Edent páuperes, et saturabúntur: et laudábunt Los desvalidos comerán hasta saciarse,
Dóminum qui requírunt eum:* vivent corda alabarán al Señor los que lo buscan. ¡Viva
eórum in sæculum sæculi. su corazón por siempre!
Reminiscéntur et converténtur ad Dóminum* Lo recordarán y volverán al Señor
univérsi fines terræ: hasta de los confines del orbe;
Et adorábunt in conspéctu eius* univérsæ En su presencia se postrarán las familias
famíliæ géntium. de los pueblos,
Quóniam Dómini est regnum:* et ipse Porque del Señor es el reino, él
dominábitur géntium. gobierna a los pueblos.
Manducavérunt et adoravérunt omnes Ante él se postrarán los que duermen
pingues terræ:* in conspéctu eius cadent omnes en la tierra, ante él se inclinarán los que
qui descéndunt in terram. bajan al polvo.
Et ánima mea illi vivet:* et semen meum Me hará vivir para él, mi descendencia
sérviet ipsi. lo servirá;
Annuntiábitur Dómino generátio ventúra:* et Hablarán del Señor a la generación
annuntiábunt cæli iustítiam eius pópulo qui futura, contarán su justicia al pueblo que
nascétur, quem fecit Dóminus. ha de nacer: «Todo lo que hizo el Señor».
Gloria omittitur Se omite el Gloria.
Y se repite la antífona.

Ant. 3 Insurrexerunt in me* testes iniqui, Ant. Conspiraron contra mi * testigos falsos, y
et mentita est iniquitas sibi. la iniquidad ha mentido contra sí misma.
Salmo 26
Dóminus illuminátio mea, et salus mea,* El Señor es mi luz y mi salvación, ¿a
quem timébo? quién temeré?
Dóminus protéctor vitæ meæ,* a quo El Señor es la defensa de mi vida,
trepidábo? ¿quién me hará temblar?
Dum apprópiant super me nocéntes,* ut Cuando me asaltan los malvados para
edant carnes meas: devorar mi carne,
Qui tríbulant me inimíci mei,* ipsi infirmáti Ellos, enemigos y adversarios, tropiezan
sunt, et cecidérunt. y caen.
Si consístant advérsum me castra,* non Si un ejército acampa contra mí, mi
timébit cor meum. corazón no tiembla;
Si exsúrgat advérsum me prælium,* in hoc Si me declaran la guerra, me siento
6 IGLESIA DEL SALVADOR DE TOLEDO –ESPAÑA
Forma Extraordinaria del Rito Romano

ego sperábo. tranquilo.


Unam pétii a Dómino, hanc requíram,* ut Una cosa pido al Señor, eso buscaré:
inhábitem in domo Dómini ómnibus diébus habitar en la casa del Señor por los días
vitæ meæ: de mi vida;
Ut vídeam voluptátem Dómini,* et vísitem Gozar de la dulzura del Señor,
templum eius. contemplando su templo.
Quóniam abscóndit me in tabernáculo suo:* Él me protegerá en su tienda el día del
in die malórum protéxit me in abscóndito peligro; me esconderá en lo escondido de
tabernáculi sui. su morada,
In petra exaltávit me:* et nunc exaltávit caput Me alzará sobre la roca, y así levantaré
meum super inimícos meos. la cabeza sobre el enemigo que me cerca;
Circuívi, et immolávi in tabernáculo eius En su tienda sacrificaré sacrificios de
hóstiam vociferatiónis:* cantábo, et psalmum aclamación: cantaré y tocaré para el
dicam Dómino. Señor.
Exáudi, Dómine, vocem meam, qua clamávi Escúchame, Señor, que te llamo; ten
ad te:* miserére mei, et exáudi me. piedad, respóndeme.
Tibi dixit cor meum, exquisívit te fácies Oigo en mi corazón: «Buscad mi
mea:* fáciem tuam, Dómine, requíram. rostro». Tu rostro buscaré, Señor.
Ne avértas fáciem tuam a me:* ne declínes in No me escondas tu rostro. No rechaces
ira a servo tuo. con ira a tu siervo,
Adiútor meus esto:* ne derelínquas me, Que tú eres mi auxilio; no me deseches,
neque despícias me, Deus, salutáris meus. no me abandones, Dios de mi salvación.
Quóniam pater meus, et mater mea Si mi padre y mi madre me abandonan,
dereliquérunt me:* Dóminus autem assúmpsit el Señor me recogerá.
me.
Legem pone mihi, Dómine, in via tua:* et Señor, enséñame tu camino, guíame
dírige me in sémitam rectam propter inimícos por la senda llana, porque tengo
meos. enemigos.
Ne tradíderis me in ánimas tribulántium me:* No me entregues a la saña de mi
quóniam insurrexérunt in me testes iníqui, et adversario, porque se levantan contra mí
mentíta est iníquitas sibi. testigos falsos, que respiran violencia.
Credo vidére bona Dómini* in terra Espero gozar de la dicha del Señor en
vivéntium. el país de la vida.
Exspécta Dóminum, viríliter age:* et Espera en el Señor, sé valiente, ten
confortétur cor tuum, et sústine Dóminum. ánimo, espera en el Señor.
Gloria omittitur Se omite el Gloria.
Y se repite la antífona.

VERSO.
V. Diviserunt sibi vestimenta mea. V/. Repartiéronse entre sí mis vestiduras.
R. Et super vestem meam miserunt sortem R/. Y sobre mis ropas echaron suertes.

PATER NOSTER (en secreto)


Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur Padre nuestro, que estás en el cielo,
nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat santificado sea tu nombre, venga a nosotros
FERIA SEXTA IN PASSIONE ET MORTE DOMINI 7
OFFICIUM TENEBRARUM

volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem tu reino, hágase tu voluntad en la tierra con
nostrum quotidiánum da nobis hódie: et el cielo. Danos hoy nuestro pan de cada día,
dimítte nobis débita nostra, sicut et nos perdona nuestras ofensas como también
dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos nosotros perdonamos a quien nos ofende, no
indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a nos dejes caer en la tentación y líbranos del
malo. Amen. mal. Amén.

Lección 1 - Lam 2, 8-11


DE LAMENTATIONE IEREMIAE DE LAS LAMENTACIONES
PROPHETAE. DEL PROFETA JEREMÍAS
Heth. Cogitavit Dominus dissipare murum (Jet) El Señor decidió destruir la muralla de la
filiae Sion; tetendit funiculum suum, et non hija de Sión; extendió el cordel y no contuvo
avertit manum suam a perditione: luxitque su mano destructora; ha vestido de luto muros
antemurale, et murus pariter dissipatus est. y baluartes, juntos se desmoronan.
Teth. Defixae sunt in terra portae eius, (Tet) Se han desplomado sus puertas, rompió
perdidit et contrivit vectes eius; regem eius y quebró sus cerrojos; su rey y sus príncipes
et principes eius in Gentibus: non est lex, et están entre los gentiles, no hay ley; tampoco
prophetae eius non invenerunt visionem a sus profetas reciben visiones del Señor.
Domino. (Yod) Se sientan silenciosos en el suelo los
Iod. Sederunt in terra, conticuerunt senes ancianos de la hija de Sión; cubren de polvo
filiae Sion; consperserunt cinere capita sua, su cabeza y se ciñen con saco; humillan hasta
accincti sunt ciliciis: abiecerunt in terram el suelo su cabeza las doncellas de Jerusalén.
capita sua virgines Ierusalem. (Kaf) Se consumen en lágrimas mis ojos, se
Caph. Defecerunt prae lacrimis oculi mei, conmueven mis entrañas; muy profundo es mi
conturbata sunt viscera mea; effusum est in dolor por la ruina de la hija de mi pueblo; los
terra iecur meum super contritione filiae niños y lactantes desfallecen por las plazas de
populi mei, cum deficeret parvulus et la ciudad.
lactens in plateis oppidi. Jerusalén, Jerusalén, vuélvete
Ierusalem, Ierusalem, convertere ad al Señor Dios tuyo.
Dominum Deum tuum.
Responsorio
R. Omnes amici mei dereliquerunt me, et R. Me abandonaron todos mis amigos y
praevaluerunt insidiantes mihi: tradidit me prevalecieron los que me armaban
quem diligebam: * Et terribilibus oculis asechanzas; me hizo traición aquel a quien
plaga crudeli percutientes, aceto potabant yo amaba. * Y dirigiéndome miradas
me. terribles, e hiriéndome cruelmente me daban
V. Inter iniquos proiecerunt me, et non a beber vinagre. V/. Me equipararon con los
pepercerunt animae meae. R. Et terribilibus malvados y no perdonaron a mi vida. R/. Y
oculis plaga crudeli percutientes, aceto dirigiéndome miradas terribles, e hiriéndome
potabant me. cruelmente me daban a beber vinagre.

Lección 2 - Lam 2, 12-15


Lamed. Matribus suis dixerunt: Ubi est (Lámed) Preguntan a sus madres: «¿Dónde
triticum et vinum? cum deficerent quasi hay pan y vino?», mientras agonizan, como
vulnerati in plateis civitatis, cum exhalarent los heridos, por las plazas de la ciudad,
8 IGLESIA DEL SALVADOR DE TOLEDO –ESPAÑA
Forma Extraordinaria del Rito Romano

animas suas in sinu matrum suarum. exhalando su último aliento en el regazo de


Mem. Cui comparabo te, vel cui assimilabo sus madres.
te, filia Ierusalem? cui exaequabo te, et (Mem) ¿A quién te compararé, a quién te
consolabor te, virgo, filia Sion? magna est igualaré, hija de Jerusalén?; ¿con quién te
enim velut mare contritio tua: quis equipararé para consolarte, doncella, hija de
medebitur tui? Sión?; pues es grande como el mar tu
Nun. Prophetae tui viderunt tibi falsa et desgracia: ¿quién te podrá curar?
stulta; nec aperiebant iniquitatem tuam, ut te (Num) Tus profetas te ofrecieron visiones
ad pœnitentiam provocarent; viderunt autem falsas y vanas; no denunciaron tu culpa para
tibi assumptiones falsas, et eiectiones. que cambiara tu suerte, sino que te
Samech. Plauserunt super te manibus omnes anunciaron oráculos falsos y seductores.
transeuntes per viam; sibilaverunt et (Sámek) Baten palmas contra ti cuantos pasan
moverunt caput suum super filiam por el camino; silban y mueven su cabeza
Ierusalem: Haeccine est urbs, dicentes, contra la hija de Jerusalén: «¿Es esta la
perfecti decoris, gaudium universae terrae? ciudad más hermosa, la alegría de toda la
Ierusalem, Ierusalem, convertere ad tierra?».
Dominum Deum tuum. Jerusalén, Jerusalén, vuélvete
al Señor Dios tuyo.
Responsorio
R. Velum templi scissum est, * Et omnis R/. El velo del templo se rasgó. * Y tembló
terra tremuit: latro de cruce clamabat, dicens: toda la tierra; el ladrón desde la cruz clamaba
Memento mei, Domine, dum veneris in diciendo: Señor, acuérdate de mi cuando
regnum tuum. llegues a tu reino. V/. Las piedras se
V. Petrae scissae sunt, et monumenta aperta partieron, y los sepulcros se abrieron, y
sunt, et multa corpora sanctorum, qui muchos cuerpos de santos que habían muerto
dormierant, surrexerunt. R/. Et omnis terra resucitaron. R/. Y tembló toda la tierra; el
tremuit: latro de cruce clamabat, dicens: ladrón desde la cruz clamaba diciendo:
Memento mei, Domine, dum veneris in Señor, acuérdate de mi cuando llegues a tu
regnum tuum. reino.

Lección 3 – Lam 3, 1-9


Aleph. Ego vir videns paupertatem meam in (Álef) Yo soy el hombre que ha conocido el
virga indignationis eius. sufrimiento bajo la vara de su cólera;
Aleph. Me minavit, et adduxit in tenebras, et (Álef) me ha conducido y llevado a la
non in lucem. tiniebla y no a la luz;
Aleph. Tantum in me vertit et convertit (Álef) contra mí ha vuelto sin parar su mano
manum suam tota die. todo el día.
Beth. Vetustam fecit pellem meam et carnem (Bet) Ha consumido mi carne y mi piel, ha
meam; contrivit ossa mea. quebrado mis huesos;
Beth. Ædificavit in gyro meo, et circumdedit (Bet) ha levantado un cerco y me ha rodeado
me felle et labore. de veneno y pesadumbre;
Beth. In tenebrosis collocavit me, quasi (Bet) me ha confinado en las tinieblas, como
mortuos sempiternos. a los muertos de antaño.
Ghimel. Circumaedificavit adversum me, ut (Guímel) Me ha tapiado y no puedo salir, me
non egrediar; aggravavit compedem meum. ha cargado con pesadas cadenas;
FERIA SEXTA IN PASSIONE ET MORTE DOMINI 9
OFFICIUM TENEBRARUM

Ghimel. Sed et cum clamavero, et rogavero, (Guímel) aunque grito y pido socorro, cierra
exclusit orationem meam. sus oídos a mi súplica;
Ghimel. Conclusit vias meas lapidibus (Guímel) ha cerrado mis caminos con
quadris; semitas meas subvertit. sillares, ha retorcido mis sendas.
Ierusalem, Ierusalem, convertere ad Jerusalén, Jerusalén, vuélvete
Dominum Deum tuum. al Señor Dios tuyo.
Responsorio
R. Vinea mea electa, ego te plantavi: * R/. Escogida viña mía, yo te planté; * ¿Cómo
Quomodo conversa es in amaritudinem, ut te has hecho tan amarga, que me has
me crucifigeres et Barabbam dimitteres? crucificado a mí y has dado libertad a
V. Sepivi te, et lapides elegi ex te, et Barrabas? V/. Yo te cerqué y te quité las
aedificavi turrim. piedras y edifiqué una torre. R/. ¿Cómo te has
R. Quomodo conversa es in amaritudinem, hecho tan amarga, que me has crucificado a
ut me crucifigeres et Barabbam dimitteres? mí y has dado libertad a Barrabas? R/.
R. Vinea mea electa, ego te plantavi:* Escogida viña mía, yo te planté; * ¿Cómo te
Quomodo conversa es in amaritudinem, ut has hecho tan amarga, que me has crucificado
me crucifigeres et Barabbam dimitteres? a mí y has dado libertad a Barrabas?

II NOCTURNO
Ant. 4. Vim faciebant* qui quaerebant Ant. Me hacían violencia * los que
animam meam. atentaban a mi vida.
Salmo 37
Dómine, ne in furóre tuo árguas me,* neque Señor, no me corrijas con ira, no me
in ira tua corrípias me. castigues con cólera.
Quóniam sagíttæ tuæ infíxæ sunt mihi:* et Tus flechas se me han clavado, tu
confirmásti super me manum tuam. mano pesa sobre mí.
Non est sánitas in carne mea a fácie iræ tuæ:* No hay parte ilesa en mi carne a causa
non est pax óssibus meis a fácie peccatórum de tu furor; no tienen descanso mis huesos
meórum. a causa de mis pecados.
Quóniam iniquitátes meæ supergréssæ sunt Mis culpas sobrepasan mi cabeza, son
caput meum:* et sicut onus grave gravátæ sunt un peso superior a mis fuerzas.
super me.
Putruérunt et corrúptæ sunt cicatríces meæ,* Mis llagas están podridas y supuran por
a fácie insipiéntiæ meæ. causa de mi insensatez;
Miser factus sum, et curvátus sum usque in Voy encorvado y encogido, todo el día
finem:* tota die contristátus ingrediébar. camino sombrío.
Quóniam lumbi mei impléti sunt Tengo las espaldas ardiendo, no hay
illusiónibus:* et non est sánitas in carne mea. parte ilesa en mi carne;
Afflíctus sum, et humiliátus sum nimis:* Estoy agotado, deshecho del todo; rujo
rugiébam a gémitu cordis mei. con más fuerza que un león.
Dómine, ante te omne desidérium meum:* et Señor mío, todas mis ansias están en tu
gémitus meus a te non est abscónditus. presencia, no se te ocultan mis gemidos;
Cor meum conturbátum est, derelíquit me Siento palpitar mi corazón, me
virtus mea:* et lumen oculórum meórum, et abandonan las fuerzas, y me falta hasta la
ipsum non est mecum. luz de los ojos.
10 IGLESIA DEL SALVADOR DE TOLEDO –ESPAÑA
Forma Extraordinaria del Rito Romano

Amíci mei, et próximi mei* advérsum me Mis amigos y compañeros se alejan de


appropinquavérunt, et stetérunt. mí, mis parientes se quedan a distancia;
Et qui iuxta me erant, de longe stetérunt:* et Me tienden lazos los que atentan contra
vim faciébant qui quærébant ánimam meam. mí, los que desean mi daño me amenazan
Et qui inquirébant mala mihi, locúti sunt de muerte, todo el día murmuran
vanitátes:* et dolos tota die meditabántur. traiciones.
Ego autem tamquam surdus non audiébam:* Pero yo, como un sordo, no oigo; como
et sicut mutus non apériens os suum. un mudo, no abro la boca;
Et factus sum sicut homo non áudiens:* et Soy como uno que no oye y no puede
non habens in ore suo redargutiónes. replicar.
Quóniam in te, Dómine, sperávi:* tu En ti, Señor, espero, y tú me
exáudies me, Dómine, Deus meus. escucharás, Señor, Dios mío;
Quia dixi: Nequándo supergáudeant mihi Esto pido: que no se alegren por mi
inimíci mei:* et dum commovéntur pedes mei, causa; que, cuando resbale mi pie, no
super me magna locúti sunt. canten triunfo.
Quóniam ego in flagélla parátus sum:* et Porque yo estoy a punto de caer, y mi
dolor meus in conspéctu meo semper. pena no se aparta de mí:
Quóniam iniquitátem meam annuntiábo:* et Yo confieso mi culpa, me aflige mi
cogitábo pro peccáto meo. pecado.
Inimíci autem mei vivunt, et confirmáti sunt Mis enemigos están vivos y son
super me:* et multiplicáti sunt qui odérunt me poderosos, son muchos los que me
iníque. aborrecen sin razón,
Qui retríbuunt mala pro bonis, detrahébant Los que me pagan males por bienes,
mihi:* quóniam sequébar bonitátem. los que me atacan cuando procuro el bien.
Ne derelínquas me, Dómine, Deus meus:* ne No me abandones, Señor; Dios mío, no
discésseris a me. te quedes lejos;
Inténde in adiutórium meum,* Dómine, Ven aprisa a socorrerme, Señor mío,
Deus, salútis meæ. mi salvación.
Gloria omittitur Se omite el Gloria.
Y se repite la antífona.

Ant. 5. Confundantur* et revereantur, qui Ant. Quedan confundidos * y avergonzados


quaerunt animam meam, ut auferant eam. los que buscan quitarme la vida.
Salmo 39
Exspéctans exspectávi Dóminum,* et Yo esperaba con ansia al Señor; él se
inténdit mihi. inclinó y escuchó mi grito:
Et exaudívit preces meas:* et edúxit me de Me levantó de la fosa fatal, de la charca
lacu misériæ, et de luto fæcis. fangosa;
Et státuit super petram pedes meos:* et Afianzó mis pies sobre roca, y aseguró mis
diréxit gressus meos. pasos;
Et immísit in os meum cánticum novum,* Me puso en la boca un cántico nuevo, un
carmen Deo nostro. himno a nuestro Dios.
Vidébunt multi, et timébunt:* et sperábunt Muchos, al verlo, quedaron sobrecogidos y
in Dómino. confiaron en el Señor.
Beátus vir, cuius est nomen Dómini spes Dichoso el hombre que ha puesto su
FERIA SEXTA IN PASSIONE ET MORTE DOMINI 11
OFFICIUM TENEBRARUM

eius:* et non respéxit in vanitátes et insánias confianza en el Señor, y no acude a los


falsas. idólatras, que se extravían con engaños.
Multa fecísti tu, Dómine, Deus meus, Cuántas maravillas has hecho, Señor, Dios
mirabília tua:* et cogitatiónibus tuis non est mío, cuántos planes en favor nuestro; nadie
qui símilis sit tibi. se te puede comparar.
Annuntiávi et locútus sum:* multiplicáti Intento proclamarlas, decirlas, pero
sunt super númerum. superan todo número.
Sacrifícium et oblatiónem noluísti:* aures Tú no quieres sacrificios ni ofrendas, y, en
autem perfecísti mihi. cambio, me abriste el oído;
Holocáustum et pro peccáto non No pides holocaustos ni sacrificios
postulásti:* tunc dixi: Ecce, vénio. expiatorios; Entonces yo digo: «Aquí estoy
In cápite libri scriptum est de me ut —Como está escrito en mi libro— para
fácerem voluntátem tuam:* Deus meus, hacer tu voluntad. Dios mío, lo quiero, y
vólui, et legem tuam in médio cordis mei. llevo tu ley en las entrañas».
Annuntiávi iustítiam tuam in ecclésia He proclamado tu justicia ante la gran
magna,* ecce, lábia mea non prohibébo: asamblea; no he cerrado los labios, Señor, tú
Dómine, tu scisti. lo sabes.
Iustítiam tuam non abscóndi in corde No me he guardado en el pecho tu justicia,
meo:* veritátem tuam et salutáre tuum dixi. he contado tu fidelidad y tu salvación,
Non abscóndi misericórdiam tuam et No he negado tu misericordia y tu lealtad
veritátem tuam* a concílio multo. ante la gran asamblea.
Tu autem, Dómine, ne longe fácias Tú, Señor, no me cierres tus entrañas; que
miseratiónes tuas a me:* misericórdia tua et tu misericordia y tu lealtad me guarden
véritas tua semper suscepérunt me. siempre,
Quóniam circumdedérunt me mala, Porque me cercan desgracias sin cuento.
quorum non est númerus:* comprehendérunt Se me echan encima mis culpas, y no puedo
me iniquitátes meæ, et non pótui ut vidérem. ver;
Multiplicátæ sunt super capíllos cápitis Son más que los pelos de mi cabeza, y me
mei:* et cor meum derelíquit me. falta el valor.
Compláceat tibi, Dómine, ut éruas me:* Señor, dígnate librarme; Señor, date prisa
Dómine, ad adiuvándum me réspice. en socorrerme.
Confundántur et revereántur simul, qui Queden confundidos y avergonzados los
quærunt ánimam meam,* ut áuferant eam. que intentan quitarme la vida;
Convertántur retrórsum, et revereántur,* Retrocedan y queden aturdidos los que
qui volunt mihi mala. desean mi daño.
Ferant conféstim confusiónem suam,* qui Vuelvan atrás avergonzados los que se
dicunt mihi: Euge, euge. burlan de mí.
Exsúltent et læténtur super te omnes Alégrense y gocen contigo todos los que
quæréntes te:* et dicant semper: te buscan; digan siempre: «Grande es el
Magnificétur Dóminus: qui díligunt salutáre Señor», los que desean tu salvación.
tuum.
Ego autem mendícus sum, et pauper:* Yo soy pobre y desgraciado, pero el Señor
Dóminus sollícitus est mei. se cuida de mí;
Adiútor meus, et protéctor meus tu es:* Tú eres mi auxilio y mi liberación: Dios
Deus meus, ne tardáveris. mío, no tardes.
12 IGLESIA DEL SALVADOR DE TOLEDO –ESPAÑA
Forma Extraordinaria del Rito Romano

Gloria omittitur Se omite el Gloria.


Y se repite la antífona.

Ant. 6. Alieni* insurrexerunt in me, et Ant. Alzáronse * contra mi gentes extrañas, y


fortes quaesierunt animam meam. los poderosos se propusieron quitarme la vida.
Salmo 53
Deus, in nómine tuo salvum me fac:* et in Oh Dios, sálvame por tu nombre, sal
virtúte tua iúdica me. por mí con tu poder.
Deus, exáudi oratiónem meam:* áuribus Oh Dios, escucha mi súplica, atiende a
pércipe verba oris mei. mis palabras;
Quóniam aliéni insurrexérunt advérsum me, Porque unos insolentes se alzan contra
et fortes quæsiérunt ánimam meam:* et non mí, y hombres violentos me persiguen a
proposuérunt Deum ante conspéctum suum. muerte, sin tener presente a Dios.
Ecce enim, Deus ádiuvat me:* et Dóminus Pero Dios es mi auxilio, el Señor
suscéptor est ánimæ meæ. sostiene mi vida.
Avérte mala inimícis meis:* et in veritáte tua Devuelve el mal a mis adversarios,
dispérde illos. destrúyelos por tu fidelidad.
Voluntárie sacrificábo tibi,* et confitébor Te ofreceré un sacrificio voluntario,
nómini tuo, Dómine: quóniam bonum est: dando gracias a tu nombre, que es bueno;
Quóniam ex omni tribulatióne eripuísti me:* Porque me libraste del peligro, y he
et super inimícos meos despéxit óculus meus. visto la derrota de mis enemigos.
Gloria omittitur Se omite el Gloria.
Y se repite la antífona.

VERSO.
V. Insurrexerunt in me testes iniqui. V/. Se han levantado contra mí testigos inicuos.
R. Et mentita est iniquitas sibi. R/. Y la iniquidad mintió contra si misma.

PATER NOSTER (se dice en secreto)


Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur Padre nuestro, que estás en el cielo,
nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat santificado sea tu nombre, venga a nosotros
volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem tu reino, hágase tu voluntad en la tierra con
nostrum quotidiánum da nobis hódie: et el cielo. Danos hoy nuestro pan de cada día,
dimítte nobis débita nostra, sicut et nos perdona nuestras ofensas como también
dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos nosotros perdonamos a quien nos ofende, no
indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a nos dejes caer en la tentación y líbranos del
malo. Amen. mal. Amén.

Lección 4
EX TRACTATU SANCTI AUGUSTINI DEL TRATADO DE SAN AGUSTÍN,
EPISCOPI SUPER PSALMOS. OBISPO, SOBRE LOS SALMOS.
In Psalm 63. ad versum 2. Me protegisteis Dios mío, contra la conspiración
Protexisti me Deus a conventu de los malvados y contra la multitud de los que
malignantium, a multitudine operantium obran la iniquidad. Contemplemos ahora al que
iniquitatem. Iam ipsum caput nostrum es nuestra cabeza. Muchos mártires padecieron
FERIA SEXTA IN PASSIONE ET MORTE DOMINI 13
OFFICIUM TENEBRARUM

intueamur. Multi Martyres talia passi también tormentos semejantes; pero sobre todos
sunt, sed nihil sic elucet, quomodo caput resplandece el que es la cabeza de los mártires.
Martyrum: ibi melius intuemur, quod illi En el vemos mejor lo que ellos padecieron. Fue
experti sunt. Protectus est a multitudine protegido contra la multitud de los perversos;
malignantium, protegente se Deo, protegiose Dios a sí mismo, protegiendo a su
protegente carnem suam ipso Filio, et propia carne y a la humanidad que había
homine, quem gerebat: quia filius asumido, porque es juntamente hijo del hombre,
hominis est, et Filius Dei est. Filius Dei, e Hijo de Dios. Hijo de Dios por la naturaleza
propter formam Dei: filius hominis, divina; Hijo del hombre por la naturaleza de
propter formam servi, habens in potestate siervo, teniendo poder para dar su vida, y para
ponere animam suam, et recipere eam. volverla a tomar. ¿Qué le pudieron hacer los
Quid ei potuerunt facere inimici? enemigos? Le quitaron la vida del cuerpo, pero
Occiderunt corpus, animam non no la del alma. Consideradlo bien; hubiera sido
occiderunt. Intendite. Parum ergo erat, muy poco para el Señor exhortar a los mártires
Dominum hortari Martyres verbo, nisi de palabra, si no les hubiese fortalecido con el
firmaret exemplo. ejemplo.
Responsorio
R. Tamquam ad latronem existis cum gladiis R/. Como a un ladrón, salisteis a prenderme
et fustibus comprehendere me: * Quotidie con espadas y palos * Cada día estaba entre
apud vos eram in templo docens, et non me vosotros en el templo, y no me prendisteis y
tenuistis: et ecce flagellatum ducitis ad he aquí, que azotado me lleváis a crucificar.
crucifigendum. V. Cumque iniecissent manus V/. Y como hubiesen prendido a Jesus, y le
in Iesum, et tenuissent eum, dixit ad eos. R. detuvieran, les dijo. R/. Cada día estaba
Quotidie apud vos eram in templo docens, et entre vosotros en el templo, y no me
non me tenuistis: et ecce flagellatum ducitis prendisteis y he aquí, que azotado me lleváis
ad crucifigendum. a crucificar.

Lección 5
Nostis qui conventus erat malignantium Sabéis ya cual era la conspiración de los
Iudaeorum, et quae multitudo erat malignos Judíos y cual era la multitud de los
operantium iniquitatem. Quam que obran la iniquidad. ¿Qué iniquidad? No otra
iniquitatem? Quia voluerunt occidere sino la de querer dar la muerte a nuestro Señor
Dominum Iesum Christum. Tanta opera Jesucristo. “Tantas obras buenas, les dijo, os he
bona, inquit, ostendi vobis: propter quod mostrado: ¿por cual de ellas queréis darme la
horum me vultis occidere? Pertulit omnes muerte?”. Acogió con paciencia a todos sus
infirmos eorum, curavit omnes languidos enfermos, curó a todos los dolientes, les predicó
eorum, praedicavit regnum caelorum, non el reino de los cielos, no guardó silencio sobre
tacuit vitia eorum, ut ipsa potius eis los vicios, a fin de inspirarles el horror de estos
displicerent, non medicus, a quo vicios y no del odio del médico que les curaba.
sanabantur. His omnibus curationibus Pero, desagradecidos a todas estas curaciones
eius ingrati, tamquam multa febre del Señor, frenéticos como en un exceso de
phrenetici, insanientes in medicum, qui fiebre, delirando contra el médico que había
venerat curare eos, excogitaverunt venido a curarles, maquinaron el medio de
consilium perdendi eum: tamquam ibi perderle; como queriendo probar de este modo
volentes probare, utrum vere homo sit, si era realmente hombre que pudiese morir, o si
14 IGLESIA DEL SALVADOR DE TOLEDO –ESPAÑA
Forma Extraordinaria del Rito Romano

qui mori possit, an aliquid super homines en el había algo superior al hombre, que le
sit, et mori se non permittat Verbum eximiese de la muerte. Por el libro de la
ipsorum agnoscimus in Sapientia Sabiduría de Salomón conocemos su palabra
Salomonis: Morte turpissima inquiunt, “Condenémosle, dicen, a la muerte mas
condemnemus eum. Interrogemus eum: afrentosa, pues que según sus palabras será él
erit enim respectus in sermonibus illius. atendido. Si verdaderamente es el Hijo de Dios,
Si enim vere Filius Dei est, liberet eum. éste le librara.”
Responsorio
R/. Tenebrae factae sunt, dum crucifixissent R/. Después que los judíos crucificaron a
Iesum Iudaei: et circa horam nonam Jesus, sobrevinieron densas tinieblas; y cerca
exclamavit Iesus voce magna: Deus meus, ut de la hora nona Jesus exclamo con gran voz:
quid me dereliquisti? * Et inclinato capite Dios mío, ¿Por qué me habéis desamparado?
emisit spiritum. V. Exclamans Iesus voce * Y habiendo inclinado la cabeza, exhalo el
magna, ait: Pater, in manus tuas commendo espíritu. V/. Clamando Jesus con gran voz,
spiritum meum. R. Et inclinato capite emisit dijo: Padre, encomiendo mi espíritu en
spiritum. vuestras manos. Y habiendo.

Lección 3
Exacuerunt tamquam gladium linguas “Afilaron sus lenguas como una espada”. No
suas. Non dicant Iudaei: Non occidimus digan los judíos: “No dimos la muerte a Cristo”.
Christum. Etenim propterea eum Pues por eso le entregaron al juez Pilato, como
dederunt iudici Pilato, ut quasi ipsi a para significar que no eran responsables de su
morte eius viderentur immunes. Nam muerte. Porque habiéndoles dicho Pilato:
cum dixisset eis Pilatus: Vos eum “Quitadle vosotros la vida”, respondieron: “A
occidite: responderunt, Nobis non licet nosotros no es licito matar a nadie”. Querían así
occidere quemquam. Iniquitatem que se imputase la atrocidad de su delito a la
facinoris sui in iudicem hominem persona del juez; pero ¿engañaban acaso a Dios
refundere volebant: sed numquid Deum que también es juez? Por lo que hizo Pilato, fue
iudicem fallebant? Quod fecit Pilatus, in cómplice de algún modo; pero en comparación
eo ipso quod fecit, aliquantum particeps con los Judíos, fue mucho menos culpable.
fuit: sed in comparatione illorum multo Porque insistió cuanto pudo para librarle de sus
ipse innocentior. Institit enim quantum manos; pues por esta causa, después de haberle
potuit, ut illum ex eorum manibus azotado, le puso a la vista de ellos. No mandó
liberaret: nam propterea flagellatum azotar al Señor para atormentarle, sino para
produxit ad eos. Non persequendo satisfacer el furor de los judíos, para que
Dominum flagellavit, sed eorum furori viéndole azotado, se aplacasen, y desistiesen de
satisfacere volens: ut vel sic iam pedir su muerte. Esto es lo que él hizo. Pero
mitescerent, et desinerent velle occidere, obstinándose ellos, sabéis que se lavó las
cum flagellatum viderent. Fecit et hoc. At manos, y dijo que no era el quien le condenaba
ubi perseveraverunt, nostis illum lavisse y que era inocente de su muerte. Con todo, le
manus, et dixisse, quod ipse non fecisset, sentenció a muerte. Mas, si él fue reo, porque le
mundum se esse a morte illius. Fecit condenó, aunque con repugnancia, ¿serán
tamen. Sed si reus, quia fecit vel invitus: inocentes los que le obligaron a hacerlo? De
illi innocentes, qui coëgerunt, ut faceret? ningún modo, verdad es que Pilato sentenció a
Nullo modo. Sed ille dixit in eum Jesus, y le mandó crucificar, y se puede decir
FERIA SEXTA IN PASSIONE ET MORTE DOMINI 15
OFFICIUM TENEBRARUM

sententiam et iussit eum crucifigi, et que le dio muerte. Pero vosotros, Judíos, fuisteis
quasi ipse occidit: et vos, o Iudaei, los que realmente le disteis muerte. Y ¿cómo le
occidistis. Unde occidistis? Gladio matasteis? Con la espada de la lengua, ya que
linguae: acuistis enim linguas vestras. Et afilasteis vuestras lenguas. Y ¿cuándo le
quando percussistis, nisi quando heristeis, sino, cuando clamasteis: Crucifícale,
clamastis: Crucifige, crucifige? crucifícale?
Responsorio
R. Animam meam dilectam tradidi in manus R/. Entregue mi alma muy amada en poder de
iniquorum, et facta est mihi hereditas mea los inicuos; y el pueblo que era mi heredad,
sicut leo in silva: dedit contra me voces fue para mi como un león en la selva; el
adversarius, dicens: Congregamini et enemigo dio voces contra mi, diciendo:
properate ad devorandum illum: posuerunt juntaos y apresuraos a devorarle; me pusieron
me in deserto solitudinis, et luxit super me en un desierto solitario, y lloró por mi toda la
omnis terra: * Quia non est inventus qui me tierra; * Porque no se halló quien quisiera
agnosceret, et faceret bene. V. Insurrexerunt reconocerme y ampararme. V/. Levantáronse
in me viri absque misericordia, et non contra mí hombres sin piedad, y no
pepercerunt animae meae. R. Quia non est perdonaron mi vida. * Porque no se halló
inventus qui me agnosceret, et faceret bene. quien quisiera reconocerme y ampararme. R/.
R. Animam meam dilectam tradidi in manus Entregue mi alma muy amada en poder de los
iniquorum, et facta est mihi hereditas mea inicuos; y el pueblo que era mi heredad, fue
sicut leo in silva: dedit contra me voces para mi como un león en la selva; el enemigo
adversarius, dicens: Congregamini et dio voces contra mi, diciendo: juntaos y
properate ad devorandum illum: posuerunt apresuraos a devorarle; me pusieron en un
me in deserto solitudinis, et luxit super me desierto solitario, y lloró por mi toda la tierra;
omnis terra:* Quia non est inventus qui me * Porque no se halló quien quisiera
agnosceret, et faceret bene. reconocerme y ampararme.

III NOCTURNO
Ant. 7. Ab insurgentibus in me* libera me, Ant. Líbrame, Señor, de los que se levantan
Domine, quia occupaverunt animam meam. contra mí, porque se han apoderado de mi
vida.
Salmo 58
Éripe me de inimícis meis, Deus meus:* et Líbrame de mi enemigo, Dios mío;
ab insurgéntibus in me líbera me. protégeme de mis agresores,
Éripe me de operántibus iniquitátem:* et de Líbrame de los malhechores, sálvame de
viris sánguinum salva me. los hombres sanguinarios.
Quia ecce cepérunt ánimam meam:* Mira que me están acechando, y me
irruérunt in me fortes. acosan los poderosos:
Neque iníquitas mea, neque peccátum Sin que yo haya pecado ni faltado, Señor;
meum, Dómine:* sine iniquitáte cucúrri, et sin culpa mía, avanzan para acometerme.
diréxi.
Exsúrge in occúrsum meum, et vide:* et tu, Despierta, ven a mi encuentro, mira: Tú,
Dómine, Deus virtútum, Deus Israël, el Señor del universo, el Dios de Israel.
Inténde ad visitándas omnes gentes:* non Despierta para castigar a los gentiles, no
misereáris ómnibus, qui operántur iniquitátem. te apiades de los traidores inicuos.
16 IGLESIA DEL SALVADOR DE TOLEDO –ESPAÑA
Forma Extraordinaria del Rito Romano

Converténtur ad vésperam: et famem Vuelven al atardecer ladrando como


patiéntur ut canes,* et circuíbunt civitátem. perros, merodean por la ciudad.
Ecce, loquéntur in ore suo, et gládius in Mira: de su boca fluye baba, de sus
lábiis eórum:* quóniam quis audívit? labios, espadas: «¿Quién nos oirá?».
Et tu, Dómine, deridébis eos:* ad níhilum Pero tú, Señor, te ríes de ellos, te burlas
dedúces omnes gentes. de los gentiles.
Fortitúdinem meam ad te custódiam, quia, Por ti velo, fortaleza mía, que mi alcázar
Deus, suscéptor meus es:* Deus meus, es Dios; que tu favor se me adelante, Dios
misericórdia eius prævéniet me. mío,
Deus osténdet mihi super inimícos meos, ne Y me haga ver la derrota de mi enemigo.
occídas eos:* nequándo obliviscántur pópuli ¡No los mates, que mi pueblo no lo olvide;
mei. Dispérsalos con tu poder, humíllalos,
Dispérge illos in virtúte tua:* et depóne eos, Señor, escudo nuestro!
protéctor meus, Dómine: Por el pecado de su boca, por el
Delíctum oris eórum, sermónem labiórum chismorreo de sus labios, queden apresados
ipsórum:* et comprehendántur in supérbia sua. en su insolencia,
Et de exsecratióne et mendácio Por la mentira y la maldición que
annuntiabúntur in consummatióne:* in ira profieren. ¡Destrúyelos con tu furor,
consummatiónis, et non erunt. destrúyelos y dejen de existir!
Et scient quia Deus dominábitur Iacob:* et Sepan que Dios gobierna desde Jacob
fínium terræ. hasta los confines de la tierra.
Converténtur ad vésperam: et famem Vuelven al atardecer ladrando como
patiéntur ut canes,* et circuíbunt civitátem. perros, merodean por la ciudad.
Ipsi dispergéntur ad manducándum:* si vero Vagabundean buscando comida; si no se
non fúerint saturáti, et murmurábunt. sacian, no se retiran.
Ego autem cantábo fortitúdinem tuam:* et Pero yo cantaré tu fuerza, por la mañana
exsultábo mane misericórdiam tuam. proclamaré tu misericordia,
Quia factus es suscéptor meus,* et refúgium Porque has sido mi alcázar y mi refugio
meum, in die tribulatiónis meæ. en el peligro.
Adiútor meus, tibi psallam, quia, Deus, Y tocaré en tu honor, fuerza mía, porque
suscéptor meus es:* Deus meus, misericórdia tú, oh Dios, eres mi alcázar, Dios mío,
mea. misericordia mía.
Gloria omittitur Se omite el Gloria.
Y se repite la antífona.
Ant. 8. Longe fecisti* notos meos a me: Ant. Alejaste de mí a mis conocidos,
traditus sum, et non egrediebar. prisionero estoy y no hallo salida.
Salmo 87
Dómine, Deus salútis meæ:* in die clamávi, Señor, Dios Salvador mío, día y noche
et nocte coram te. grito en tu presencia;
Intret in conspéctu tuo orátio mea:* inclína Llegue hasta ti mi súplica, inclina tu oído
aurem tuam ad precem meam: a mi clamor.
Quia repléta est malis ánima mea:* et vita Porque mi alma está colmada de
mea inférno appropinquávit. desdichas, y mi vida al borde del abismo;
Æstimátus sum cum descendéntibus in Ya me cuentan con los que bajan a la
lacum:* factus sum sicut homo sine adiutório, fosa, soy como un inválido.
FERIA SEXTA IN PASSIONE ET MORTE DOMINI 17
OFFICIUM TENEBRARUM

inter mórtuos liber. Estoy libre, pero camino entre los


Sicut vulneráti dormiéntes in sepúlcris, muertos, como los caídos que yacen en el
quorum non es memor ámplius:* et ipsi de sepulcro, de los cuales ya no guardas
manu tua repúlsi sunt. memoria, porque fueron arrancados de tu
Posuérunt me in lacu inferióri:* in mano.
tenebrósis, et in umbra mortis. Me has colocado en lo hondo de la fosa,
Super me confirmátus est furor tuus:* et en las tinieblas y en las sombras de muerte;
omnes fluctus tuos induxísti super me. Tu cólera pesa sobre mí, me echas
Longe fecísti notos meos a me:* posuérunt encima todas tus olas.
me abominatiónem sibi. Has alejado de mí a mis conocidos, me
Tráditus sum, et non egrediébar:* óculi mei has hecho repugnante para ellos:
languérunt præ inópia. Encerrado, no puedo salir, y los ojos se
Clamávi ad te, Dómine, tota die:* expándi me nublan de pesar.
ad te manus meas. Todo el día te estoy invocando, Señor,
Numquid mórtuis fácies mirabília:* aut tendiendo las manos hacia ti.
médici suscitábunt, et confitebúntur tibi? ¿Harás tú maravillas por los muertos?
Numquid narrábit áliquis in sepúlcro ¿Se alzarán las sombras para darte gracias?
misericórdiam tuam,* et veritátem tuam in ¿Se anuncia en el sepulcro tu
perditióne? misericordia, o tu fidelidad en el reino de la
Numquid cognoscéntur in ténebris mirabília muerte?
tua,* et iustítia tua in terra obliviónis? ¿Se conocen tus maravillas en la tiniebla,
Et ego ad te, Dómine, clamávi:* et mane o tu justicia en el país del olvido?
orátio mea prævéniet te. Pero yo te pido auxilio, Señor; por la
Ut quid, Dómine, repéllis oratiónem mañana irá a tu encuentro mi súplica.
meam:* avértis fáciem tuam a me? ¿Por qué, Señor, me rechazas y me
Pauper sum ego, et in labóribus a iuventúte escondes tu rostro?
mea:* exaltátus autem, humiliátus sum et Desde niño fui desgraciado y enfermo,
conturbátus. me doblo bajo el peso de tus terrores,
In me transiérunt iræ tuæ:* et terróres tui pasó sobre mí tu ira, tus espantos me han
conturbavérunt me. consumido:
Circumdedérunt me sicut aqua tota die:* Me rodean como las aguas todo el día,
circumdedérunt me simul. me envuelven todos a una;
Elongásti a me amícum et próximum:* et Alejaste de mí amigos y compañeros: mi
notos meos a miséria. compañía son las tinieblas.
Gloria omittitur Se omite el Gloria.
Y se repite la antífona.
Ant. 9. Captabunt* in animam iusti, et Ant. Atentan los malos contra la vida del
sanguinem innocentem condemnabunt. justo, condenan la sangre inocente.
Salmo 93
Deus ultiónum Dóminus:* Deus ultiónum Dios de la venganza, Señor, Dios de la
líbere egit. venganza, resplandece.
Exaltáre, qui iúdicas terram:* redde Levántate, juzga la tierra, paga su
retributiónem supérbis. merecido a los soberbios.
Úsquequo peccatóres, Dómine,* úsquequo ¿Hasta cuándo, Señor, los culpables, hasta
peccatóres gloriabúntur: cuando triunfarán los culpables?
18 IGLESIA DEL SALVADOR DE TOLEDO –ESPAÑA
Forma Extraordinaria del Rito Romano

Effabúntur, et loquéntur iniquitátem:* Discursean profiriendo insolencias, se


loquéntur omnes, qui operántur iniustítiam? jactan los malhechores.
Pópulum tuum, Dómine, humiliavérunt:* Trituran, Señor, a tu pueblo, oprimen a tu
et hereditátem tuam vexavérunt. heredad;
Víduam, et ádvenam interfecérunt:* et Asesinan a viudas y forasteros, degüellan a
pupíllos occidérunt. los huérfanos,
Et dixérunt: Non vidébit Dóminus,* nec Y comentan: «Dios no lo ve, el Dios de
intélliget Deus Iacob. Jacob no se entera».
Intellígite, insipiéntes in pópulo:* et stulti, Enteraos, los más necios del pueblo,
aliquándo sápite. ignorantes, ¿cuándo discurriréis?
Qui plantávit aurem, non áudiet?* aut qui El que plantó el oído ¿no va a oír? El que
finxit óculum, non consíderat? formó el ojo ¿no va a ver?
Qui córripit gentes, non árguet:* qui docet El que educa a los pueblos ¿no va a
hóminem sciéntiam? castigar? El que instruye al hombre ¿no va a
Dóminus scit cogitatiónes hóminum,* saber?
quóniam vanæ sunt. Sabe el Señor que los pensamientos del
Beátus homo, quem tu erudíeris, hombre son insustanciales.
Dómine:* et de lege tua docúeris eum, Dichoso el hombre a quien tú educas, al
Ut mítiges ei a diébus malis:* donec que enseñas tu ley,
fodiátur peccatóri fóvea. Dándole descanso tras los años duros,
Quia non repéllet Dóminus plebem mientras al malvado le cavan la fosa.
suam:* et hereditátem suam non derelínquet. Porque el Señor no rechaza a su pueblo, ni
Quoadúsque iustítia convertátur in abandona su heredad:
iudícium:* et qui iuxta illam omnes qui recto El juicio retornará a la justicia, y la
sunt corde. seguirán todos los rectos de corazón.
Quis consúrget mihi advérsus ¿Quién se pone a mi favor contra los
malignántes?* aut quis stabit mecum perversos, quién se coloca a mi lado frente a
advérsus operántes iniquitátem? los malhechores?
Nisi quia Dóminus adiúvit me:* paulo Si el Señor no me hubiera auxiliado, ya
minus habitásset in inférno ánima mea. estaría yo habitando en el silencio.
Si dicébam: Motus est pes meus:* Cuando pensaba que iba a tropezar, tu
misericórdia tua, Dómine, adiuvábat me. misericordia, Señor, me sostenía;
Secúndum multitúdinem dolórum meórum Cuando se multiplican mis
in corde meo:* consolatiónes tuæ preocupaciones, tus consuelos son mi
lætificavérunt ánimam meam. delicia.
Numquid adhæret tibi sedes iniquitátis:* ¿Podrá aliarse contigo un tribunal inicuo
qui fingis labórem in præcépto? que dicta injusticias en nombre de la ley?
Captábunt in ánimam iusti:* et sánguinem Aunque atenten contra la vida del justo y
innocéntem condemnábunt. condenen a muerte al inocente,
Et factus est mihi Dóminus in refúgium:* El Señor será mi alcázar, Dios será mi roca
et Deus meus in adiutórium spei meæ. de refugio.
Et reddet illis iniquitátem ipsórum: et in Él les pagará su iniquidad, los destruirá por
malítia eórum dispérdet eos:* dispérdet illos sus maldades, los destruirá el Señor, nuestro
Dóminus, Deus noster. Dios.
Gloria omittitur Se omite el Gloria.
FERIA SEXTA IN PASSIONE ET MORTE DOMINI 19
OFFICIUM TENEBRARUM

Y se repite la antífona.

VERSO
V. Locuti sunt adversum me lingua dolosa. V/. Con lengua falaz hablaron contra mí.
R. Et sermonibus odii circumdederunt me, et R/. Y con palabras de odio me han cercado,
expugnaverunt me gratis. y me han combatido sin motivo ninguno.

PATER NOSTER (en secreto)


Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur Padre nuestro, que estás en el cielo,
nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat santificado sea tu nombre, venga a nosotros
volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem tu reino, hágase tu voluntad en la tierra con
nostrum quotidiánum da nobis hódie: et el cielo. Danos hoy nuestro pan de cada día,
dimítte nobis débita nostra, sicut et nos perdona nuestras ofensas como también
dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos nosotros perdonamos a quien nos ofende, no
indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a nos dejes caer en la tentación y líbranos del
malo. Amen. mal. Amén.

Lección 7 – Heb 4, 11-15


DE EPISTOLA BEATI PAULI APOSTOLI DE LA CARTA DEL APÓSTOL SAN
AD HEBRAEOS. PABLO A LOS HEBREOS
Festinemus ingredi in illam requiem: ut ne Empeñémonos, por tanto, en entrar en aquel
in idipsum quis incidat incredulitatis descanso, para que nadie caiga, imitando
exemplum. Vivus est enim sermo Dei, et aquella desobediencia. Porque la palabra de
efficax et penetrabilior omni gladio ancipiti: Dios es viva y eficaz, más tajante que espada
et pertingens usque ad divisionem animae de doble filo; penetra hasta el punto donde se
ac spiritus: compagum quoque ac dividen alma y espíritu, coyunturas y
medullarum, et discretor cogitationum et tuétanos; juzga los deseos e intenciones del
intentionum cordis. Et non est ulla creatura corazón. Nada se le oculta; todo está patente
invisibilis in conspectu eius: omnia autem y descubierto a los ojos de aquel a quien
nuda et aperta sunt oculis eius, ad quem hemos de rendir cuentas. Así pues, ya que
nobis sermo. Habentes ergo Pontificem tenemos un sumo sacerdote grande que ha
magnum qui penetravit caelos, Iesum atravesado el cielo, Jesús, Hijo de Dios,
Filium Dei, teneamus confessionem. Non mantengamos firme la confesión de fe. No
enim habemus Pontificem qui non possit tenemos un sumo sacerdote incapaz de
compati infirmitatibus nostris: tentatum compadecerse de nuestras debilidades, sino
autem per omnia pro similitudine absque que ha sido probado en todo, como nosotros,
peccato. menos en el pecado.
Responsorio
R. Tradiderunt me in manus impiorum, et inter R/. Me entregaron en manos de los impios,
iniquos proiecerunt me, et non pepercerunt me equipararon con los malvados y no
animae meae: congregati sunt adversum me perdonaron mi vida; se congregaron contra
fortes: * Et sicut gigantes steterunt contra me. mí los poderosos; * Y como gigantes se
V. Alieni insurrexerunt adversum me, et fortes levantaron contra mí. V/. Se alazaron
quaesierunt animam meam. R. Et sicut contra mí gentes extrañas y los poderosos
gigantes steterunt contra me. se propusieron quitarme la vida. Y como.
20 IGLESIA DEL SALVADOR DE TOLEDO –ESPAÑA
Forma Extraordinaria del Rito Romano

Lección 8 - Heb 4, 16 – 5,3


Adeamus ergo cum fiducia ad thronum Por eso, comparezcamos confiados ante el
gratiae: ut misericordiam consequamur, et trono de la gracia, para alcanzar misericordia
gratiam inveniamus in auxilio opportuno. y encontrar gracia para un auxilio oportuno.
Omnis namque Pontifex, ex hominibus Todo sumo sacerdote, escogido de entre los
assumptus, pro hominibus constituitur in iis, hombres, está puesto para representar a los
quae sunt ad Deum, ut offerat dona et hombres en el culto a Dios: para ofrecer
sacrificia pro peccatis: Qui condolere possit dones y sacrificios por los pecados. Él puede
iis, qui ignorant et errant: quoniam et ipse comprender a los ignorantes y extraviados,
circumdatus est infirmitate: Et propterea porque también él está sujeto a debilidad. A
debet quemadmodum pro populo, ita etiam causa de ella, tiene que ofrecer sacrificios por
pro semetipso offerre pro peccatis. sus propios pecados, como por los del pueblo.
Responsorio
R. Iesum tradidit impius summis principibus R/. El impío puso a Jesús en poder los
sacerdotum, et senioribus populi: * Petrus príncipes de los sacerdotes y de los ancianos
autem sequebatur eum a longe, ut videret del pueblo. *Y Pedro le seguía de lejos para
finem. V. Adduxerunt autem eum ad ver el resultado.
Caipham principem sacerdotum, ubi scribae V/. Y le llevaron a Caifás, príncipe de los
et pharisaei convenerant. R. Petrus autem sacerdotes, en cuya casa habían reunido a los
sequebatur eum a longe, ut videret finem. escribas y fariseos. Y Pedro.

Lección 9 - Heb 5, 4-10


Nec quisquam sumit sibi honorem, sed qui Nadie puede arrogarse este honor sino el que
vocatur a Deo, tamquam Aaron. Sic et es llamado por Dios, como en el caso de
Christus non semetipsum clarificavit ut Aarón. Tampoco Cristo se confirió a sí
Pontifex fieret: sed qui locutus est ad eum: mismo la dignidad de sumo sacerdote, sino
Filius meus es tu, ego hodie genui te. que la recibió de aquel que le dijo: Tú eres
Quemadmodum et in alio loco dicit: Tu es mi Hijo: yo te he engendrado hoy; 6 o, como
sacerdos in aeternum, secundum ordinem dice en otro pasaje: Tú eres sacerdote para
Melchisedech. Qui in diebus carnis suae siempre según el rito de Melquisedec. Cristo,
preces, supplicationesque ad eum qui possit en los días de su vida mortal, a gritos y con
illum salvum facere a morte cum clamore lágrimas, presentó oraciones y súplicas al
valido, et lacrimis offerens, exauditus est pro que podía salvarlo de la muerte, siendo
sua reverentia. Et quidem cum esset Filius escuchado por su piedad filial. Y, aun siendo
Dei, didicit ex iis, quae passus est, Hijo, aprendió, sufriendo, a obedecer. Y,
obedientiam: Et consummatus, factus est llevado a la consumación, se convirtió, para
omnibus obtemperantibus sibi, causa salutis todos los que lo obedecen, en autor de
aeternae, Appellatus a Deo Pontifex iuxta salvación eterna, proclamado por Dios sumo
ordinem Melchisedech. sacerdote según el rito de Melquisedec.
Responsorio
R. Caligaverunt oculi mei a fletu meo: quia R/. Mis ojos se oscurecieron de tanto llorar,
elongatus est a me, qui consolabatur me. porque se alejó de mí el quie me consolaba.
Videte omnes populi, * Si est dolor similis Ved, oh pueblos todos,* Si hay dolor
sicut dolor meus. V. O vos omnes qui semejante a mi dolor. V/. Oh vosotros todos
transitis per viam, attendite et videte. los que pasáis por el camino, atended y ved.
FERIA SEXTA IN PASSIONE ET MORTE DOMINI 21
OFFICIUM TENEBRARUM

R. Si est dolor similis sicut dolor meus. R. * Si hay dolor semejante a mi dolor. R/.
Caligaverunt oculi mei a fletu meo: quia Mis ojos se oscurecieron de tanto llorar,
elongatus est a me, qui consolabatur me. porque se alejó de mí el quie me consolaba.
Videte omnes populi,* Si est dolor similis Ved, oh pueblos todos,* Si hay dolor
sicut dolor meus. semejante a mi dolor.

LAUDES
Ant. 1. Proprio* Filio suo non pepercit Deus, Ant. No perdonó Dios a su propio Hijo sino
sed pro nobis omnibus tradidit illum. que le entregó por todos nosotros.
Salmo 50
Miserére mei, Deus,* secúndum magnam Misericordia, Dios mío, por tu bondad,
misericórdiam tuam. Por tu inmensa compasión borra mi
Et secúndum multitúdinem miseratiónum culpa;
tuárum,* dele iniquitátem meam. Lava del todo mi delito, limpia mi
Amplius lava me ab iniquitáte mea:* et a pecado.
peccáto meo munda me. Pues yo reconozco mi culpa, tengo
Quóniam iniquitátem meam ego cognósco:* siempre presente mi pecado.
et peccátum meum contra me est semper. Contra ti, contra ti solo pequé, cometí la
Tibi soli peccávi, et malum coram te feci:* maldad en tu presencia. En la sentencia
ut iustificéris in sermónibus tuis, et vincas cum tendrás razón, en el juicio resultarás
iudicáris. inocente.
Ecce enim, in iniquitátibus concéptus sum:* Mira, en la culpa nací, pecador me
et in peccátis concépit me mater mea. concibió mi madre.
Ecce enim, veritátem dilexísti:* incérta et Te gusta un corazón sincero, y en mi
occúlta sapiéntiæ tuæ manifestásti mihi. interior me inculcas sabiduría.
Aspérges me hyssópo, et mundábor:* Rocíame con el hisopo: quedaré limpio;
lavábis me, et super nivem dealbábor. lávame: quedaré más blanco que la nieve.
Audítui meo dabis gáudium et lætítiam:* et Hazme oír el gozo y la alegría, que se
exsultábunt ossa humiliáta. alegren los huesos quebrantados.
Avérte fáciem tuam a peccátis meis:* et Aparta de mi pecado tu vista, borra en mí
omnes iniquitátes meas dele. toda culpa.
Cor mundum crea in me, Deus:* et spíritum Oh Dios, crea en mí un corazón puro,
rectum ínnova in viscéribus meis. renuévame por dentro con espíritu firme.
Ne proiícias me a fácie tua:* et spíritum No me arrojes lejos de tu rostro, no me
sanctum tuum ne áuferas a me. quites tu santo espíritu.
Redde mihi lætítiam salutáris tui:* et spíritu Devuélveme la alegría de tu salvación,
principáli confírma me. afiánzame con espíritu generoso.
Docébo iníquos vias tuas:* et ímpii ad te Enseñaré a los malvados tus caminos, los
converténtur. pecadores volverán a ti.
Líbera me de sanguínibus, Deus, Deus Líbrame de la sangre, oh Dios, Dios,
salútis meæ:* et exsultábit lingua mea Salvador mío, y cantará mi lengua tu
iustítiam tuam. justicia.
Dómine, lábia mea apéries:* et os meum Señor, me abrirás los labios, y mi boca
annuntiábit laudem tuam. proclamará tu alabanza.
Quóniam si voluísses sacrifícium, dedíssem Los sacrificios no te satisfacen: si te
22 IGLESIA DEL SALVADOR DE TOLEDO –ESPAÑA
Forma Extraordinaria del Rito Romano

útique:* holocáustis non delectáberis. ofreciera un holocausto, no lo querrías.


Sacrifícium Deo spíritus contribulátus:* cor El sacrificio agradable a Dios es un
contrítum, et humiliátum, Deus, non despícies. espíritu quebrantado; un corazón
quebrantado y humillado, tú, oh Dios, tú no
lo desprecias.
Benígne fac, Dómine, in bona voluntáte tua Señor, por tu bondad, favorece a Sión,
Sion:* ut ædificéntur muri Ierúsalem. reconstruye las murallas de Jerusalén:
Tunc acceptábis sacrifícium iustítiæ, entonces aceptarás los sacrificios
oblatiónes, et holocáusta:* tunc impónent rituales, ofrendas y holocaustos, sobre tu
super altáre tuum vítulos. altar se inmolarán novillos.
Gloria omittitur Se omite el Gloria.
Y se repite la antífona.

Ant. 2. Anxiatus est super me* spiritus Ant. Mi espíritu padece terribles angustias;
meus, in me turbatum est cor meum. está mi corazón conturbado.
Salmo 142
Dómine, exáudi oratiónem meam: áuribus Señor, escucha mi oración; tú, que eres
pércipe obsecratiónem meam in veritáte tua:* fiel, atiende a mi súplica; tú, que eres
exáudi me in tua iustítia. justo, escúchame.
Et non intres in iudícium cum servo tuo:* No llames a juicio a tu siervo, pues
quia non iustificábitur in conspéctu tuo omnis ningún hombre vivo es inocente frente a
vivens. ti.
Quia persecútus est inimícus ánimam El enemigo me persigue a muerte,
meam:* humiliávit in terra vitam meam. empuja mi vida al sepulcro, me confina a
Collocávit me in obscúris sicut mórtuos las tinieblas como a los muertos ya
sǽculi:* et anxiátus est super me spíritus meus, olvidados.
in me turbátum est cor meum. Mi aliento desfallece, mi corazón dentro
Memor fui diérum antiquórum, meditátus de mí está yerto.
sum in ómnibus opéribus tuis:* in factis Recuerdo los tiempos antiguos, medito
mánuum tuárum meditábar. todas tus acciones, considero las obras de
Expándi manus meas ad te:* ánima mea sicut tus manos
terra sine aqua tibi. Y extiendo mis brazos hacia ti: tengo
Velóciter exáudi me, Dómine:* defécit sed de ti como tierra reseca.
spíritus meus. Escúchame enseguida, Señor, que me
Non avértas fáciem tuam a me:* et símilis falta el aliento. No me escondas tu rostro,
ero descendéntibus in lacum. igual que a los que bajan a la fosa.
Audítam fac mihi mane misericórdiam En la mañana hazme escuchar tu gracia,
tuam:* quia in te sperávi. ya que confío en ti. Indícame el camino
Notam fac mihi viam, in qua ámbulem:* quia que he de seguir, pues levanto mi alma a
ad te levávi ánimam meam. ti.
Éripe me de inimícis meis, Dómine, ad te Líbrame del enemigo, Señor, que me
confúgi:* doce me fácere voluntátem tuam, quia refugio en ti.
Deus meus es tu. Enséñame a cumplir tu ley, ya que tú
Spíritus tuus bonus dedúcet me in terram eres mi Dios. Tu espíritu, que es bueno,
rectam:* propter nomen tuum, Dómine, me guíe por tierra llana.
FERIA SEXTA IN PASSIONE ET MORTE DOMINI 23
OFFICIUM TENEBRARUM

vivificábis me, in æquitáte tua. Por tu nombre, Señor, consérvame vivo;


Edúces de tribulatióne ánimam meam:* et in por tu clemencia, sácame de la angustia.
misericórdia tua dispérdes inimícos meos. Por tu fidelidad, dispersa a mis
Et perdes omnes, qui tríbulant ánimam enemigos, destruye a todos mis agresores,
meam:* quóniam ego servus tuus sum. pues soy tu siervo.
Gloria omittitur Se omite el Gloria.
Y se repite la antífona.
Ant. 3. Ait latro ad latronem:* Nos Ant. Dijo el ladrón a su compañero: Nosotros
quidem digna factis recipimus, hic autem en verdad recibimos lo que merecen nuestras
quid fecit? Memento mei, Domine, dum obras; más éste, ¿qué hizo? Acuérdate de mi,
veneris in regnum tuum. Señor, cuando llegues a tu reino.
Salmo 84
Benedixísti, Dómine, terram tuam:* avertísti Señor, has sido bueno con tu tierra,
captivitátem Iacob. has restaurado la suerte de Jacob,
Remisísti iniquitátem plebis tuæ:* operuísti Has perdonado la culpa de tu pueblo,
ómnia peccáta eórum. has sepultado todos sus pecados,
Mitigásti omnem iram tuam:* avertísti ab ira Has reprimido tu cólera, has frenado el
indignatiónis tuæ. incendio de tu ira.
Convérte nos, Deus, salutáris noster:* et avérte Restáuranos, Dios Salvador nuestro;
iram tuam a nobis. cesa en tu rencor contra nosotros.
Numquid in ætérnum irascéris nobis?* aut ¿Vas a estar siempre enojado, o a
exténdes iram tuam a generatióne in prolongar tu ira de edad en edad?
generatiónem? ¿No vas a devolvernos la vida, para
Deus, tu convérsus vivificábis nos:* et plebs que tu pueblo se alegre contigo?
tua lætábitur in te. Muéstranos, Señor, tu misericordia y
Osténde nobis, Dómine, misericórdiam tuam:* danos tu salvación.
et salutáre tuum da nobis. Voy a escuchar lo que dice el Señor:
Audiam quid loquátur in me Dóminus Deus:* «Dios anuncia la paz a su pueblo y a sus
quóniam loquétur pacem in plebem suam. amigos y a los que se convierten de
Et super sanctos suos:* et in eos, qui corazón».
convertúntur ad cor. La salvación está cerca de los que lo
Verúmtamen prope timéntes eum salutáre temen, y la gloria habitará en nuestra
ipsíus:* ut inhábitet glória in terra nostra. tierra;
Misericórdia, et véritas obviavérunt sibi:* la misericordia y la fidelidad se
iustítia, et pax osculátæ sunt. encuentran, la justicia y la paz se besan;
Véritas de terra orta est:* et iustítia de cælo La fidelidad brota de la tierra, y la
prospéxit. justicia mira desde el cielo.
Étenim Dóminus dabit benignitátem:* et terra El Señor nos dará la lluvia, y nuestra
nostra dabit fructum suum. tierra dará su fruto.
Iustítia ante eum ambulábit:* et ponet in via La justicia marchará ante él, y sus
gressus suos. pasos señalarán el camino.
Gloria omittitur Se omite el Gloria.
Y se repite la antífona.

Ant. 4 . Cum conturbata fuerit* anima mea, Ant. Cuando se hallare conturbada mi alma,
24 IGLESIA DEL SALVADOR DE TOLEDO –ESPAÑA
Forma Extraordinaria del Rito Romano

Domine, misericordiae memor eris. os acordaréis, Señor, de vuestra misericordia.


Salmo (Canticum Habacuc Hab 3, 2-33)
Dómine, audívi auditiónem tuam,* et tímui. Señor, he oído tu fama; me ha
Dómine, opus tuum,* in médio annórum impresionado tu obra.
vivífica illud: En medio de los años, realízala; en medio
In médio annórum notum fácies:* cum de los años, manifiéstala; en el terremoto,
irátus fúeris, misericórdiæ recordáberis. acuérdate de la misericordia.
Deus ab Austro véniet,* et sanctus de monte El Señor viene de Temán; el Santo, del
Pharan: monte Farán;
Opéruit cælos glória eius:* et laudis eius Su resplandor eclipsa el cielo, la tierra se
plena est terra. llena de su alabanza;
Splendor eius ut lux erit:* córnua in Su brillo es como el día, su mano destella
mánibus eius: velando su poder.
Ibi abscóndita est fortitúdo eius:* ante Ahí se esconde su poder. La Peste lo
fáciem eius ibit mors. precede,
Et egrediétur diábolus ante pedes eius.* Lo sigue la Fiebre; se para y sacude la
Stetit, et mensus est terram. tierra,
Aspéxit, et dissólvit gentes:* et contríti sunt Mira y desbarata a los pueblos; se
montes sǽculi. desmoronan las montañas antiguas,
Incurváti sunt colles mundi,* ab itinéribus Se encogen las colinas eternas, eternos
æternitátis eius. son sus caminos.
Pro iniquitáte vidi tentória Æthiópiæ,* He visto demolidas las tiendas de Cusán,
turbabúntur pelles terræ Mádian. tiemblan los refugios de la tierra de
Numquid in flumínibus irátus es, Dómine?* Madián.
aut in flumínibus furor tuus? vel in mari ¿Se inflama tu ira, Señor, contra los ríos,
indignátio tua? contra los ríos tu cólera, contra el mar tu
Qui ascéndes super equos tuos:* et furor?
quadrígæ tuæ salvátio. ¿Cuando cabalgas en tus caballos, en tus
Súscitans suscitábis arcum tuum:* carros victoriosos?
iuraménta tríbubus quæ locútus es. Has desnudado tu arco, llenas de flechas
Flúvios scindes terræ: vidérunt te, et tu aljaba, con torrentes hiendes la tierra.
doluérunt montes:* gurges aquárum tránsiit. Te ven las montañas y tiemblan, pasa una
Dedit abýssus vocem suam:* altitúdo manus tromba,
suas levávit. Brama el océano, levanta sus brazos en
Sol, et luna stetérunt in habitáculo suo,* in alto.
luce sagittárum tuárum, ibunt in splendóre El sol y la luna están firmes en su órbita,
fulgurántis hastæ tuæ. a la luz de tus flechas caminan, al
In frémitu conculcábis terram:* et in furóre resplandor de las lanzas de tus relámpagos.
obstupefácies gentes. Caminas airado por la tierra, furioso
Egréssus es in salútem pópuli tui:* in pisoteas a los pueblos;
salútem cum Christo tuo. Sales a salvar a tu pueblo, a salvar a tu
Percussísti caput de domo ímpii:* denudásti ungido;
fundaméntum eius usque ad collum. Aplastas el techo de la casa del malvado,
Maledixísti sceptris eius, cápiti bellatórum desnudas sus cimientos hasta la médula.
eius,* veniéntibus ut turbo ad dispergéndum Con sus flechas atraviesas la élite de sus
FERIA SEXTA IN PASSIONE ET MORTE DOMINI 25
OFFICIUM TENEBRARUM

me. tropas,
Exsultátio eórum* sicut eius, qui dévorat Que se agitan para descuartizarme, como
páuperem in abscóndito. si se tratase de agarrar a un pobre en una
trampa.
Viam fecísti in mari equis tuis,* in luto Pisas por el mar con tus caballos,
aquárum multárum. revolviendo las aguas del océano.
Audívi, et conturbátus est venter meus:* a Lo escuché y temblaron mis entrañas, al
voce contremuérunt lábia mea. oírlo se estremecieron mis labios;
Ingrediátur putrédo in óssibus meis,* et Me entró un escalofrío por los huesos,
subter me scáteat. vacilaban mis piernas al andar;
Ut requiéscam in die tribulatiónis:* ut Gimo ante el día de la angustia que
ascéndam ad pópulum accínctum nostrum. sobreviene al pueblo que nos oprime.
Ficus enim non florébit:* et non erit germen Aunque la higuera no echa yemas y las
in víneis. viñas no tienen fruto,
Mentiétur opus olívæ:* et arva non áfferent Aunque el olivo olvida su aceituna y los
cibum. campos no dan cosechas,
Abscindétur de ovíli pecus:* et non erit Aunque se acaban las ovejas del redil y
arméntum in præsépibus. no quedan vacas en el establo,
Ego autem in Dómino gaudébo:* et Yo exultaré con el Señor, me gloriaré en
exsultábo in Deo Iesu meo. Dios, mi salvador.
Deus Dóminus fortitúdo mea:* et ponet El Señor soberano es mi fuerza, él me da
pedes meos quasi cervórum. piernas de gacela,
Et super excélsa mea dedúcet me victor* in Y me hace caminar por las alturas,
psalmis canéntem. cantando salmos.
Gloria omittitur Se omite el Gloria.
Y se repite la antífona.

Ant. 5. Memento mei,* Domine, dum Ant. Acuérdate de mí, Señor, cuando llegues
veneris in regnum tuum. a tu reino.
Salmo 147
Lauda, Ierúsalem, Dóminum:* lauda Glorifica al Señor, Jerusalén; alaba a tu Dios,
Deum tuum, Sion. Sión.
Quóniam confortávit seras portárum Que ha reforzado los cerrojos de tus puertas,
tuárum:* benedíxit fíliis tuis in te. y ha bendecido a tus hijos dentro de ti;
Qui pósuit fines tuos pacem:* et ádipe Ha puesto paz en tus fronteras, te sacia con
fruménti sátiat te. flor de harina.
Qui emíttit elóquium suum terræ:* Él envía su mensaje a la tierra, y su palabra
velóciter currit sermo eius. corre veloz;
Qui dat nivem sicut lanam:* nébulam Manda la nieve como lana, esparce la
sicut cínerem spargit. escarcha como ceniza.
Mittit crystállum suam sicut buccéllas:* Hace caer el hielo como mi-gajas; ante su
ante fáciem frígoris eius quis sustinébit? helada, ¿quien resis-tirá?
Emíttet verbum suum, et liquefáciet ea:* Envía una orden, y se derriten; sopla su
flabit spíritus eius, et fluent aquæ. aliento, y corren las aguas.
Qui annúntiat verbum suum Iacob:* Anuncia su palabra a Jacob, sus decretos y
26 IGLESIA DEL SALVADOR DE TOLEDO –ESPAÑA
Forma Extraordinaria del Rito Romano

iustítias, et iudícia sua Israël. mandatos a Israel;


Non fecit táliter omni natióni:* et Con ninguna nación obró así, ni les dio a
iudícia sua non manifestávit eis. conocer sus mandatos.
Gloria omittitur Se omite el Gloria.

VERSO
V. Collocavit me in obscuris. V/. Me han colocado en lugares tenebrosos.
R. Sicut mortuos saeculi. R/. Como a los muertos del presente siglo.

Canticum: Benedictus

Ant. Posuerunt* super caput eius causam Ant. Pusieron sobre su cabeza el motive de
ipsius scriptam: Iesus Nazarenus, Rex su condenación; escrito con estas palabras:
Iudaeorum. Jesús Nazareno, Rey de los Judíos.
Canticum Zachariae: Luc. 1:68-79)
Benedíctus ☩ Dóminus, Deus Israël:* «Bendito sea el Señor, Dios de Israel,
quia visitávit, et fecit redemptiónem plebis porque ha visitado y redimido a su pueblo,
suæ: Suscitándonos una fuerza de salvación en
Et eréxit cornu salútis nobis:* in domo la casa de David, su siervo,
David, púeri sui. Según lo había predicho desde antiguo por
Sicut locútus est per os sanctórum,* qui a boca de sus santos profetas.
sǽculo sunt, prophetárum eius: Es la salvación que nos libra de nuestros
Salútem ex inimícis nostris,* et de manu enemigos y de la mano de todos los que nos
ómnium, qui odérunt nos. odian;
Ad faciéndam misericórdiam cum pátribus Realizando la misericordia que tuvo con
nostris:* et memorári testaménti sui sancti. nuestros padres, recordando su santa alianza
Iusiurándum, quod iurávit ad Ábraham Y el juramento que juró a nuestro padre
patrem nostrum,* datúrum se nobis: Abrahán para concedernos
Ut sine timóre, de manu inimicórum Que, libres de temor, arrancados de la
nostrórum liberáti,* serviámus illi. mano de los enemigos,
In sanctitáte, et iustítia coram ipso,* Le sirvamos con santidad y justicia, en su
ómnibus diébus nostris. presencia, todos nuestros días.
Et tu, puer, Prophéta Altíssimi vocáberis:* Y a ti, niño, te llamarán profeta del
præíbis enim ante fáciem Dómini, paráre Altísimo, porque irás delante del Señor a
vias eius: preparar sus caminos,
Ad dandam sciéntiam salútis plebi eius:* Anunciando a su pueblo la salvación por
in remissiónem peccatórum eórum: el perdón de sus pecados.
Per víscera misericórdiæ Dei nostri:* in Por la entrañable misericordia de nuestro
quibus visitávit nos, óriens ex alto: Dios, nos visitará el sol que nace de lo alto,
Illumináre his, qui in ténebris, et in umbra Para iluminar a los que viven en tinieblas
mortis sedent:* ad dirigéndos pedes nostros y en sombra de muerte, para guiar nuestros
in viam pacis. pasos por el camino de la paz».
Gloria omittitur Se omite el Gloria.
FERIA SEXTA IN PASSIONE ET MORTE DOMINI 27
OFFICIUM TENEBRARUM

CONCLUSIÓN
Christus factus est pro nobis obediens usque Cristo por nosotros se hizo obediente hasta la
ad mortem, mortem autem crucis. muerte y muerte de cruz.

PATER NOSTER (en secreto)


Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur Padre nuestro, que estás en el cielo,
nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat santificado sea tu nombre, venga a nosotros
volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem tu reino, hágase tu voluntad en la tierra con
nostrum quotidiánum da nobis hódie: et el cielo. Danos hoy nuestro pan de cada día,
dimítte nobis débita nostra, sicut et nos perdona nuestras ofensas como también
dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos nosotros perdonamos a quien nos ofende, no
indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a nos dejes caer en la tentación y líbranos del
malo. Amen. mal. Amén.
Oracion
Respice, quaesumus, Domine, super hanc Mira, te pedimos, Señor, a esta tu familia,
familiam tuam, pro qua Dominus noster por la que Nuestro Señor Jesucristo no dudó
Iesus Christus non dubitavit manibus tradi en entregarse en manos de los pecadores y
nocentium, et crucis subire tormentum: padecer el tormento de la cruz.
Et sub silentio concluditur Y se concluye en silencio.
Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus El que contigo vive y reina en la unidad del
Sancti Deus per ómnia sǽcula sæculórum. R. Espíritu Santo y es Dios por los siglos de los
Amen. siglos. R/. Amén.
28 IGLESIA DEL SALVADOR DE TOLEDO –ESPAÑA
Forma Extraordinaria del Rito Romano

Ad Iesum per Mariam

IGLESIA DEL SALVADOR DE TOLEDO –ESPAÑA-


Forma Extraordinaria del Rito Romano

También podría gustarte