Documentos de Académico
Documentos de Profesional
Documentos de Cultura
2) Ut conjunción subordinante.
a) Ut con modo indicativo.
Valor temporal: “cuando”.
Caesar ut veniebat……dicebat. (Cuando César venía…decía.)
Ut Octavius venit, omnes oppidani se eo dediderunt. (Cuando llegó
Octavio, todos los sitiados se le rindieron )
Valor comparativo-modal: “como”, “así como”, “según”.
Ut supra dixit…( Como él dijo más arriba…)
Haec Crassus fecit, ut supra diximus. (Eso hizo Craso, como dijimos
más arriba.)
Ut sementem feceris, ita metes. (Según hayas sembrado, así
cosecharás.)
Valor consecutivo: “de modo que”, “que”. La oración principal suele llevar
adverbios correlativos como ita, sic (así), adeo (hasta tal punto), tam
(tan…),etc.
Sol aestate adeo ardet, ut herbae sitiant. (El sol en verano calienta
hasta tal punto, que las hierbas se secan).
Piratae maria infestabant ita ut Romanis toto orbe victoribus sola
navigatio non esset. (Los piratas infestaban los mares de tal manera
que para los romanos, victoriosos en el orbe entero, solo la
navegación no era segura.)
o VALORES DE CUM.
Puede ser una preposición o una conjunción.
1) Cum preposición.
Valor de compañía o de modo: “con”, acompañando al ablativo correspondiente.
Antonius veniebat cum filio. (Antonio venía con su hijo).
Puella cum mulitis lacrimis plorabat. (La niña lloraba con muchas lágrimas).
2) Cum conjunción.
a) Cum con modo indicativo.
Valor temporal: “cuando”.
Cum Caesar veniebat, dicebat haec. (Cuando César llegaba, decía
estas cosas).
Cum Caesar in Galliam venit, principes erant Haedui et Sequani.
(Cuando César llegó a la Galia, eran jefes los heduos y los secuanos.)