Documentos de Académico
Documentos de Profesional
Documentos de Cultura
Acerca Del Ministerio
Acerca Del Ministerio
Amado hÉrmanoW
rno nunca éuÉdÉ hacÉr dÉmasáado éor un jaÉsíro ían bÉndáío; ÉfÉcíávamÉníÉI cuando
uno hacÉ una éausa éara consádÉrar las ráquÉzas ó la magnáfácÉncáa dÉ pu gracáa hacáa nosoírosI
Él dÉsÉo naíuralmÉníÉ fÉrváÉníÉ És sÉrvárlÉ a ÉlI ó sÉrvárlÉ abundaníÉmÉníÉ. v Éso És muó
agradablÉ a Él. ¡Cuán rÉfrÉscaníÉ dÉbÉ sÉr éara pu corazón vÉr almasI Én ÉsíÉ fráo mundo
ÉgoísíaI dáséuÉsías a dÉdácarsÉ a Él ó a sÉr ÉmélÉadas éor Él! bllo És éásar dÉ forma sÉgura dÉ
algún modo Én pus éroéáas éásadas báÉnavÉníuradasI Él cual váno al mundo como AquÉl quÉ fuÉ
cÉñádo quÉ ?no váno éara sÉr sÉrvádoI sáno éara sÉrvár.? EjaíÉo OMWOUF. ?vo Ésíoó ÉnírÉ vosoíros
como Él quÉ sárvÉ.? Eiucas OOWOTF.
nuÉrádo hÉrmanoI usíÉd Ésíá dáséuÉsíoI al éarÉcÉrI a éÉrmáíár quÉ oíra éÉrsona sÉ
áníÉréonga ÉnírÉ su alma ó Él pÉñorI a rÉcábár una dÉságnacáón dÉ éaríÉ dÉ los hombrÉsI a sÉr
éagado éor hombrÉsI ó a sÉr rÉséonsablÉ aníÉ los hombrÉs. ¡Cuán lamÉníablÉ! Ésío És lo quÉ
vÉmos a íodo nuÉsíro alrÉdÉdor Én la CrásíáandadI íanío Én las DfglÉsáasD NacáonalÉs como Én los
aásádÉníÉs; ¿éÉro És rÉalmÉníÉ ÉsíÉ Él ordÉn dÉ aáos? A lo mÉnosI sÉ íraía dÉ la fÉ sáÉndo
dÉsÉchada ó susíáíuóéndola éor la dÉéÉndÉncáa Én aéoóos humanos. ¿v acaso no És dÉshonrada
la CabÉza cuando hombrÉs con íííulos DofácáalÉsD íoman Én sus manos funcáonÉs quÉ lÉ
éÉríÉnÉcÉn a Él?
N
eaó casos dondÉ Él pÉñor llama a pus sáÉrvos a una sÉnda dÉ sÉrvácáo ían éÉculáar quÉ
Éllos no éuÉdÉn dÉdácarsÉ a la obra ó érovÉÉr éara sus éroéáas nÉcÉsádadÉs coréoralÉs a la vÉzI
ó Én íalÉs casos los saníos dÉ aáos dÉbÉrían cuádar dÉ Éllos ó ocuéarsÉ dÉ quÉ no lÉs falíÉ lo
nÉcÉsaráo; éÉro íalÉs casosI óo crÉo fármÉmÉníÉI son muó raros. bl aéósíol no Éra uno dÉ ÉllosI
no obsíaníÉ lo éÉculáar quÉ fuÉ su sÉnda dÉ sÉrvácáoI él írabajó con sus éroéáas manosI ó
mánásíró a sus éroéáas nÉcÉsádadÉsI ó rÉhusó sÉr gravoso a nánguno EN qÉsalonácÉnsÉ OWVF. v
hacáÉndo asíI él dájo a los ancáanos bfÉsáosI quÉ él había dÉjado un ÉjÉmélo EeÉchos OMWPRF.
¡páÉrvo báÉnavÉníurado ó honrado! dáséuÉsío sáÉmérÉ a sacráfácarsÉ él másmo a fán dÉ quÉ su
pÉñor éudáÉsÉ sÉr gloráfácado ó los saníos éudáÉsÉn sÉr sÉrvádos.
aÉ manÉra gÉnÉralI És la voluníad dÉl pÉñor éara pus saníos quÉ Éllos maníÉngan sus
ÉmélÉos u ocuéacáonÉs. ?Cada uno éÉrmanÉzca Én la condácáón Én quÉ fuÉ llamado. ¿cuásíÉ
llamado sáÉndo Ésclavo? No íÉ érÉocuéÉsI éÉro sá íambáén éuÉdÉs llÉgar a sÉr lábrÉI más báÉn
aérovéchaíÉ; … mor érÉcáo fuásíÉás coméradosI no os hagáás Ésclavos dÉ los hombrÉs. eÉrmanosI
cada uno éÉrmanÉzca aníÉ aáos Én Él Ésíado Én quÉ fuÉ llamado.? EN Coráníáos TW OM-OQF. vo soó
conscáÉníÉ quÉ los ÉsclavosI no los érÉdácadorÉsI Ésíaban aníÉ la mÉníÉ dÉl aéósíol al Éscrábár
Ésías éalabras; éÉroI sán ÉmbargoI Él éráncáéáo És aélácablÉ. nuÉ Él pÉñor lÉ guáÉI má amado
hÉrmanoI ó lÉ lábrÉ dÉ comÉíÉr cualquáÉr Équávocacáón. Nosoíros no éodÉmos sÉrvárlÉ a Él
dÉmasáado abundaníÉmÉníÉ como dÉbÉríamos hacÉrlo; éÉro quÉ nuÉsíro sÉrvácáo sÉa conformÉ
a pu vÉrdad rÉvÉlada.
t. t. cÉrÉdaó
www.gracáaóvÉrdad.nÉí