Documentos de Académico
Documentos de Profesional
Documentos de Cultura
Derecho de Familia
Derecho de Familia
10, 2012
147
149
150
151
152
9
De ah que GAYO, nos diga que estos derechos cognaticios son de derecho natural, Inst., 1, 158: Sed adgnationis quidem ius capitis diminutione perimitur, cognationis vero ius eo modo non commutatur, quia civilis ratio civilia quidem iura corrumpere potest, naturalia vero non potest. Siendo el derecho natural aquel que la
naturaleza ense a todos, ULPIANO, lib.1 Inst. D.1,1,1,3: Ius naturale est, quod natura omnia animalia docuit: nam ius istud non humani generis proprium, sed omnium
animalium, quae in terra, quae in mari nascuntur, avium quoque commune est. Hinc
descendit maris atque feminae coniunctio, quam nos matrimonium appellamus, hinc liberorum procreatio, hinc educatio: videmus etenim cetera quoque animalia, feras etiam
istius iuris peritia censeri. Vid., por todos, CAMACHO EVANGELISTA, F., Familia agnaticia, familia cognaticia y adopcin (s.III d.C.), TEMIS, 21, 1967, pgs. 157 ss.; Ius
naturale en las fuentes jurdicas romanas. I. Ius naturale en Ulpiano (D.1,1,1,3) (Inst.
I, 2 pr.), Estudios jurdicos en homenaje al prof. U. lvarez Suarez, Madrid, 1978, pgs.
45 ss.; ARIAS RAMOS, J., Derecho romano. II, Madrid, 1974, pgs. 692 ss.; FAYER, C.,
La familia romana. Aspetti giuridici ed antiquari. Concubinato. Divorzio. Adulterio. Parte Terza, Roma, 2005, pgs. 32 ss.; FERNNDEZ DE BUJN, A., Derecho privado romano, Madrid, 2011, pgs. 265 ss.
153
154
155
156
157
158
159
160
27
DEZ-PICAZO, L. y GULLN, A., El sistema de derecho civil. Vol. IV, op. cit. pg.
256.
UNED. Revista de Derecho UNED, nm. 10, 2012
161
162
163
164
165
166
167
168
G.Grosso, vol. 6, 1974, pg. 47; RODRGUEZ ENNES, L., Bases jurdico-culturales, op.
cit., pgs. 46 ss.; ID., Eclipse y Renacimiento de la adopcin en su devenir histrico,
RGDR, n 13, 2009, pgs. 6 ss.; FAYER, C., La familia romana, op. cit., pgs. 294 ss.
51
La frmula de la propuesta de la adrogatio viene recogida en A. GELIO, Noctes
Atticae, V,19,9: Eius rogationis verba haec sunt: Velitis, iubeatis, uti L. Valerius L. Titio tam iure legeque filius siet, quam si ex eo patre matreque familias eius natus esset,
utique ei vitae necisque in eum potestas siet, uti patri endo filio est. Haec ita, uti dixi, ita
vos, Quirites, rogo.
52
GAYO, Inst., 1,100; ULPIANO, Reg., 8,4.
53
IGLESIAS, J., expresaba en sentido: La mujeres no pueden ser arrogadas, ya
que ni la misma muerte de su pater las libra de seguir en la condicin de filiaefamilias,
y cuando la antigua potestad sobre ellas ejercida cedi paso a la tutela, su situacin
fue semeja a la de los impberos. Tampoco pueden ser arrogados los impberos, porque el tutor no tiene autoridad bastante para convertir al pupilo en homo alieni iuris,
Derecho romano, op. cit. pg. 555. La arrogacin de mujeres e impberes sera admitida en poca postclsica.
54
Illud proprium est eius adoptionis quae per populum fit, quod is qui liberos in potestate habet, si se adrogandum dederit, non solum ipse potestati adrogatoris subicitur,
sed etiam liberi eius in eiusdem fiunt potestate tanquam nepotes.
UNED. Revista de Derecho UNED, nm. 10, 2012
169
170
171
172
ARIAS BONET, J. A., Societas publicanorum, op. cit., pg. 219 ss.
CIMMA, M. R., cita como fuentes literarias interesantes a este propsito TITO
LIVIO, Ab urb. cond. XXIV, 18, 10-11; VALERIO MAXIMO, Fact. et dict. memorab., V,
6 8, POLIBIO, Historiae, VI, 17, 2-3, en Ricerche sulle societ di publicani, op. cit., pg.
48 ss.
61
173
174
175
176