Está en la página 1de 8

Alfonbra berria

Orain kontatu behar dizuedan istorio hau Larrabetzun gertatutakoa omen da, eta niri kontatu zidaten bezala, hitz
bakar bat ere aldatu gabe, errepikatuko dizuet.
Este relato que os tengo que contar ahora por lo visto ocurrio en Larrabetzu, y como me contaron a mí, sin cambiar también una sola palabra, os
repetiré.

Itxura denez, Joanjoren eta Marisaren etxean egongelako alfonbra zaharkitu samarra zegoen, eta beste bat erosteko
asmoa zeukaten aspalditik, baina badakizue… gerorako utzi eta gerorako utzi…
Según parece, en casa de Joanjo y de Marisa la alfombra de la sala estaba bastante anticuada, y tenían intención de compra otra desde hace
tiempo, pero ya sabeis... dejalo para mas adelante y dejalo para mas adelante..

- Gaur bertan erosi behar dugu alfonbra berria −esan zion Marisak Joanjori halako batean−.
- Tenemos que comprar hoy mismo la alfombra nueva − decía Marisa a Joanjo en una de esas−.

Zoaz Bilbora, alfonbra persiarrak saltzen dituzten dendara, eta eros ezazu bat.
Vas a Bilbao, a la tienda que venden las alfombras persas, y compra uno.

Joanjo berrogei urtetik gorako gizona zen, sudurra kakoduna zuen, eta metalezko betaurreko txiki batzuk, sudur
handi samarraren gainean.
Joanjo era el hombre por encima de cuarenta años, tenía la nariz ganchuda, y unas gafas pequeñas metálicas, sobre la nariz bastante grande.

Marisa ere berrogei urtetik gorako emakumea zen, ilea gorriz tindatutakoa eta jenio bizikoa.
Marisa también era una mujer por encima de cuarenta años, el pelo rojo del tinte y genio vivo.

Horretan ari zirela, Anartz eta Aiora, Joanjo eta Marisaren seme-alabak, etorri ziren.
Que estaban en eso, Anartz y Aiora, los hijos de Joanjo y el Marisa, vinieron.

Anartz bederatzi urteko mutikoa zen, amaren antz handikoa, sudur-motza eta ile kizkurduna, kolore argikoa.
Anartz era un niño de nueve años, de gran parecido a la madre, nariz-corto y el pelo con rizo, de color claro.

Larruazala ere argia zuen, pekaz eta orbanez betea, Marisak bezalaxe.
Tenía la piel clara también, lleno pecas y de lunares, al igual que Marisa.

Aiora, berriz, hamaika urteko neska-motza zen, nahikoa beltxarana eta ile ilunekoa; ez aitak bezain beltza, baina
amak baino askoz ilunagoa.
Aiora, en cambio, era una chica baja de once año, suficiente morena y pelo oscuro; no tan negro como el padre, pero mucho más oscuro que la
madre.

- Nik lagunduko dizut alfonbra aukeratzen −esan zion Aiorak aitari.


- Yo te ayudare a elegir la alfombra − decía Aiora al padre.

- Ederki, Aiora. Eskerrik asko −esan zion aitak, baina ez zirudien oso gustura zegoenik laguntza horrekin.
- Muy bien, Aiora. Muchas gracias − decía el padre, pero no parecía muy a gusto con esa ayuda.

- Aiorak zurekin joan behar badu, nik ere zurekin joan nahi dut −Anartzek.
- Si Aiora tiene que ir contigo, yo también quiero ir contigo −Anartzek.

- Inbidix! −esan zion Aiorak, mingaina atereaz.

-Envidioso! – decía Aiora, sacándole la lengua.


- Tuntuna!
- ¡Tonta!

- Nahikoa da! −egin zuen oihu aitak−. Biok nirekin oraintxe bertan. Goazen!
- ¡Es suficiente! − grito el padre−. Los dos conmigo ahora mismo. ¡Vamos!

Hirurak Bilbo aldera joan ziren, hiriaren sarrerako saltoki erraldoi horietako batera.
Las tres fueron hacia Bilbao, a una de esas tiendas gigantes de la entrada de la ciudad

Lantegi itxurako etxetzar batean “Alfonbra persiarrak” jartzen zuen kartel handi batek.
en un caserón del aspecto de fábrica ponía un cartel grande “la alfombra persa”.

Barrura sartu zirenean, zeharo txundituta geratu ziren, umeak batik bat.
Cuando entraron dentro, se quedaron asombrado totalmente, el niño sobre todo.

Lurzorutik hasi eta ia goiko sabairano alfonbraz beteta zegoen denda guztia.
Empezado desde el suelo y casi la parte superior del techo la tienda estaba toda llena de alfombras.

Saltzailea eskailera handi batzuetan bezala ibiltzen zen, oinutsik, alfonbra pila batzuetatik beste batzuetara.
El vendedor andaba como en unas escaleras grandes, descalzo, de unos montones de alfombra a otros..

Autoan istiluka ibili baziren ere, dendan sartu bezain azkar adiskidetu ziren anai-arrebak.
Los hermanos en el coche anduvieron también peleandose, tan rápidamente como entraron en la tienda se reconciliaron..

- Goazen alfonbra arabiarretara jolastera −esan zuen Aiorak.


- Vamos a jugar a las alfombras árabes –le dice Aiora.

- Alfonbra arabiarretara? −Anartzek.


- ¿A las alfombras árabes? −Anartzek.

- Bai, motel! Alfonbra hegalarietara…


- ¡Sí, despacio! A las alfombras voladoras...

Anartz eta Aiora alfonbra gorri-laranja baten gainean jarri ziren eserita, Aiora aurrean eta Anartz atzean. - Eraman
gaitzazu etxera −esan zuen Aiorak.
Anartz y Aiora se pusieron sentados sobre una alfombra rojo-naranja, delante Aiora y atras Anartz. - Nos lleves a casa –le dijo Aiora.

Eta alfonbra, mantso-mantso, airean abiatu zen, dendako ate irekitik atera, eta zeru urdina zeharkatuz, ekialdeko
bidea hartu zuen.
Y la alfombra, lentamente, se dirigió en el aire, saliendo hacia la puerta abierta de la tienda , y atravesando el cielo azul, cogió el camino de
oriente.

- Hegan ari gara! −esan zuen Aiorak.


- ¡Estamos volando! −dice Aiora.

- Ai…ai…ai… aita! −hasi zen totelka Anartz.


- Ai...ai...ai... ¡padre! –empieza a tartamudear Anartz.
- Etxera ziztu bizian −esan zuen Aiorak, zeharo ikaratuta.
- A casa a toda velocidad −dice Aiora, totalmente asustada.

Eta alfonbra ziztu bizian abiatu zen, beti ekialdera, zuzen-zuzenean.


Y la alfombra comenzó a toda velocidad, siempre al oriente, recto-recto.

Aiorak eta Anartzek eztarriko zuloan korapìlo handia zuten ordurako. Begiak itxi eta oihu egin zuten:
Para entonces Aiora y Anartz tenían un nudo grande en la garganta. Los ojos cerrado y gritaron:

- Amaaaaa!
- ¡Amaaaaa!

Halako batean, alfonbra lurreratu egin zen.


En una de ésas, la alfombra aterrizó.

Han inguruan eraikuntza batzuk zeuden, eta batzuek tipula baten antzeko sabaia zeukaten.
Allí alrededor había algunas construcciones, y algunos tenían el techo parecido a una cebolla.

- Alfonbrak “bere” etxera ekarri gaitu, ez “gure” etxera −esan zuen Aiorak.
- La alfombra nos ha traído a “su” casa, no a “nuestra” casa −dice Aiora.

Aiorak esan bezala, alfonbrak Persiara eraman zituen anai-arrebak, “etxera” joateko esan baitzioten…
Como decia Aiora, la alfombra llevó a los hermanos a Persia, a “casa” porque le dijeron que fuese...

- Ederra egin dugu! −esan zuen Anartzek−, eta orain zer?


- ¡La hemos hecho buena! ¿ −decia Anartzek−, y ahora qué?

- Orain? Bilboko alfonbra dendara joateko esango diogu eta hara eramango gaitu −esan zuen Aiorak.
- ¿Ahora? Le diremos que vayamos a la tienda de alfombra de Bilbao y nos llevará allí −dice Aiora.

Baina ez zuten ezer egiteko denborarik izan.


Pero no tuvieron tiempo para hacer algo.

Ezertan hasi baino lehen, mutiko bat agertu zen alfonbrak lur hartu zuen etxe aurreko atarian.
Antes de empezar nada, un niño apareció la alfombra aterrizó en el portal de la casa anterior.

Azal iluneko mutil bat zen, betazal beltz handiak zituen eta txapel txiki bat zeraman buruan.
era un chico de piel oscura, tenía los párpados negros grandes y llevaba una chapela pequeña en la cabeza.

- Al-ha, ala-ra! Ala-ni, ala-re, ala-al, ala-fon, ala-bra!


- ¡Acaso-ha., o! ¡Alá-mí, u, o-acaso, ala-fon, o-bra!

Aiora eta Anartz txundituta geratu ziren.


Aiora y Anartz se quedaron asombrados.

Hasieran kosta egin zitzaien ulertzea zer esaten ari zen mutiko persiarra,
Al principio les costó entender qué estaba diciendo el niño persa,
baina gero konturatu ziren “hitzen” aurreko “ala” eta “al” haiek guztiak kenduz gero ulertzeko moduan hitz egiten
zuela Persiako mutikoak.
pero se dieron cuenta después si quita todo aquel “ala” y “al” anterior a las “palabras” entendían como hablaba el niño de Persia.

- ”Hara! Nire alfonbra! esan du“ −esan zion Anartzek Aiorari.


- ¡"Allí! ¡Mi alfombra! ha dicho“ −dijo Anartz a Aiora.

- Zaude lasai, “lixtoa”. Dagoeneko nik ere ikasi dut nola den hizkera xelebre hori −erantzun zion Aiorak.
- Estate tranquilo, el “lixto”. Yo también he estudiado cómo es ese habla pintoresca −respondió Aiora.

Berriketan aritu ziren etxe txikiaren aurrean.


Estuvieron charlando ante la casa pequeña.

Persiako mutikoak dozena bat urte edo horrela izango zituen eta, adierazi zienez, alfonbrak eginez irabazten zuen
egunerokoa.
El niño de Persia tendría una docena de años o así y, como les expresó, ganaba haciendo las alfombras a diario.

Orduak eta orduak pasatzen zituen bere esku txikiekin koloretako hariei korapiloak eta korapiloak eginez, alfonbra
dotoreak osatzeko.
Pasaba las horas y las horas haciendo los nudos y los nudos a los hilos de color con sus pequeños en manos, para completar las alfombras
elegantes.

Dariusek esplikatu zien bera ez zela eskolara joaten eta lan asko egiten zuela, asko, asko.
Darius les explicó que él no iba a la escuela y que hacía mucho trabajo, mucho, mucho

Baina diru gutxi jaso.


Pero recogía poco dinero.

Lanaren etekina Nasim bere nagusiak eramaten zuela, ia osorik.


La ganancia del trabajo se la llevaba su jefe Nasin casi en su totalidad.

Bera txanpon batzuekin bakarrik geratzen zela.


Que él solo se quedaba con algunas monedas.

Nazka-nazka eginda zegoela Nasim arraio harekin eta ez zekiela zer egin.
Que estaba harto Nasim con aquel rayo y que no sabía qué hacer.

Horretan ari zirela, oihu batzuk entzun ziren, urrutitik zetozen oihu batzuk, eta Dariusek esan zuen bere nagusia zela,
zeharo haserre, eta “alfonbra, alfonbra” oihukatuz zetorrela etxerantz.
Que estaban en eso, se oyeron algunos gritos, desde lejos venían algunos gritos, y Darius dijo que era su jefe, totalmente con enfado, y “la
alfombra, la alfombra” venía gritando hacia casa.

- Ala-zer, al-e, ala-gin?


- ¿Alá-qué, al-ha, ala-cer?

- Zer egin? Eseri atzean −esan zien Aiorak, eta hirurak eseri ziren alfonbra gainean: Aiora aurrean, Anartz ondoren eta
Darius atzean.
- ¿Qué hacer? Siéntate dtras –le dijo Aiora, y los tres se sentaron sobre la alfombra: Aiora delante, después Anartz y detrás Darius.
- Eraman gaitzazu Bilboko alfonbra persiarren dendara −esan zuen Aiorak−. Goazen ziztu bizian!
- llevanos a la tienda de alfombras persas de Bilbao –le dijo Aiorak−. ¡Vamos a toda velocidad!

Eta alfonbra gainean ziztu bizian etorri ziren hirurak.


Y sobre la alfombra a toda velocidad vinieron las tres.

Persiatik Bilboko alfonbra dendaraino, tximista baino azkarrago.


Por Persia hasta la tienda de alfombra de Bilbao, más rápidamente que el rayo.

- Non sartu zarete? −galdetu zien aitak− Eta nor da mutiko beltzaran hori?
- ¿Donde habéis entrado? ¿Les pregunto el padre− Y quién es ese niño moreno?

- Gero esplikatuko dizugu, aita −esan zion Aiorak Joanjori−. Orain alfonbra hau erosi behar duzu.
- Te explicaremos después, papa –le dijo Aiora a Joanjo−. Ahora tienes que comprar esta alfombra.

Joanjok alfonbra gorri-laranja erosi zuen, ondo ordainduta, hegalaria zenik sumatu ere egin gabe.
Joanjo compró la alfombra rojo-naranja, la pago bien, sin hacer notar también que era el voladora.

Gero, neska-mutikoak berriketan ari ziren, eta denbora asko baino lehen, Dariusek bere ideia zein zen esan zien.
Después, los chicos estaban charlando, y antes de q pasase mucho tiempo, Darius les dijo cual era su idea.

Alfonbra hegalariekin mezulari eta gutun-partitzaile hasiko zen, eta Nasimentzat alfonbrak eginez baino diru gehiago
irabaziko zuen horrela.
empezaría de mensajero y repartidor de cartas Con la alfombra voladora, y ganaría más dinero que haciendo las alfombras para Nasim así.

Eskolara ere joango zen, denborarik geratzen bazitzaion… Al-a, ala-gur! −esan zuen Dariusek.
También iría a la escuela, si le quedaba algún tiempo... ¡Al-a, ala-gur! –les dijo Darius.

Alfonbraren gainean jarri zen, gero, eta etxerako bidea hartu zuen.
Se puso sobre la alfombra, después, y cogió el camino para casa.

Eta alfonbra ekialderantz abiatu zen.


Y la alfombra se dirigió al oriente.

Dariusek agur egin zien eskuekin Aiora eta Anartzi, eta dendako ate zabaletik irtenda, zeruan galdu zen.
Darius dijo adios con las manos a Aiora y a Anartz, y salido de la puerta amplia de la tienda, se perdió en el cielo.

Joanjo gizajoa aho zabalik geratu zen.


Joanjo el pobre se quedó boquiabierto.

− Orain nola esplikatu behar diot Marisari alfonbra gorri-laranja bat erosi dudala etxerako, baina zeruan hegan joan
dela gainean mutiko beltzaran bat zuela…
− Ahora cómo le tengo que explicar Marisa la alfombra que he comprado rojo-naranja para casa, pero que se ha ido volando en el cielo que tenía
un niño moreno encima...
1. Nola zegoen egongelako alfonbra? ¿Cómo estaba la alfombra de la sala?

A. Berria Nueva

B. Berri samarra Bastante nuevo

C. Zaharkitua Anticuado

D. Zaharkitu samarra Bastante anticuado

2. Esan ezazu ondoko baieztapenak egia (E) edo gezurra (G) diren. E G Di las afirmaciones siguientes son verdad (E)o mentira (G).

Anartzen ilea kizkurduna eta beltza da. Anartzen es aquel con el pelo rizado y negro.

Aiora Anartz baino zaharragoa da eta ile iluna du. Aiora es más viejo que Anartz y tiene el pelo oscuro.

Mutiko persiarrak denbora asko ematen zuen alfonbrak egiten. El niño persa pasaba mucho tiempo haciendo las alfombras.

Dariusek diru asko irabazten zuen alfonbrak eginez. Darius ganaba mucho dinero haciendo las alfombras.

3. Zein zen Anartz eta Aioraren arteko adinaren aldea? ¿Cuál era la diferencia de edad entre Anartz y Aiora?

A. Anartz bi urte gazteagoa zen. Anartz era el dos años más joven.

B. Anartz bi urte zaharragoa zen. Anartz era el dos año más viejo.

C. Biak adin berekoak ziren. Los dos eran los de misma edad.

D. Anartz askoz gazteagoa zen. Anartz era más joven mucho.

4. Zergatik lagundu nahi zion Anartzek aitari alfonbra erosten? ¿Por qué le quería ayudar Anartz al padre a comprar la alfombra?

A. Alfonbrak oso gustuko zituelako. Porque le gustaban mucho las alfombras.

B. Aiorak lagunduko ziola entzun zuelako. Porque oyó que Aiora le ayudaria

C. Amak fabore hori eskatu ziolako. Porque la madre le pidió ese favor.

D. Beti horrela egiten zuelako. Porque siempre hacía así.

5. Ordena itzazu pasarte hauek kronologikoki (1etik 4ra zenbatuz). Ordena estos pasajes cronológicamente (Contando del 4 al 1).

Alfonbra gainean hirurak etorri ziren Persiatik Bilbora. Sobre la alfombra las tres vinieron desde Persia a Bilbao.

Amak aita alfonbra erostera bidali zuen. a madre envió a comprar la alfombra de padre.

Azal iluneko mutiko persiar batekin elkartu ziren. Se reunieron con un niño persa de piel oscura.

Aiora eta Anartz alfonbra gorri-laranja baten gainean eseri ziren eta airean abiatu ziren. Aiora y Anartz se sentaron sobre la
alfombra rojo-naranja y se dirigieron en el aire.
6. Testuaren bukaeran aita kezkatuta agertzen zaigu. Zergatik uste duzu kezkatuta dagoela? Nos aparece preocupado el
padre al final del texto. ¿Por qué crees que está preocupado?

............................................................................................................................................
............................................................................................................................................
............................................................................................................................................

7. Zer esan nahi du “tximista baino azkarrago”esaldiak? ¿Qué quiere decir “que el rayo azkarrago”esaldiak?

A. Lasterketa bat egin zutela eta tximistari irabazi ziotela. Que hicieron una carrera y que le ganaron al rayo.

B. Larrabezutik Bilbora oso azkar joan zirela kotxez. Que se fueron muy rápidamente de Larrabezu a Bilbao en coche.

C. Tximista azkarra dela. Que el rayo es rápido.

D. Ziztu bizian etorri zirela alfonbraren gainean. Que vinieron a toda velocidad sobre la alfombra

8. Zertarako idatzi du egileak testu hau? ¿Para qué ha escrito el autor este texto?

A. Alfonbrak nolakoak diren aipatzeko. Para mencionar cómo son las alfombras.

B. Irakurleek ipuineko abenturaz gozatzeko. Para que los lectores gocen de la aventura del cuento.

C. Persian alfonbrak daudela jakinarazteko. Para hacer saber que en Persia hay alfombras.

D. Anartzen familiari buruzko deskribapena kontatzeko. Para contar la descripción acerca de la familia de Anartz.

9. Dariusen bizitza aldatu egin zen Aiora eta Anartz ezagutu ondoren. Osatu ondoko taula 2 aldaketa adieraziz: La vida
de Darius cambió después de conocer a Aiora y Anartz. Completado la tabla siguiente expresando 2 cambios:

Aiora eta Anartz ezagutu aurretik egiten zuen zerbait hacía algo antes de conocer Aiora y Anartz

1..........................................................…............................................................................................................................

2..................................................................................................................................................................................

Aiora eta Anartz ezagutu ondoren egiten zuen zerbait Que hacía después de conocer Aiora y Anartz

1.......................................................................................................................................................................................

2.................................................................................................................................................................................

10. Istorio honetako gertaera batzuk errealitatean gerta daitezke, eta beste batzuk ezin dira benetan gertatu. Aipa
ezazu benetan gerta daitekeen pasadizo bat eta beste bat fantasiazkoa: Algunos acontecimientos de este relato pueden ocurrir
en realidad, y otros no pueden ocurrir realmente. Menciona una anécdota que puede ocurrir realmente y otro de fantasía:

Benetan gerta daitekeen pasadizoa La anécdota que puede ocurrir realmente Fantasiazko pasadizo Anécdota de fantasía

............................................................................................../.............................................................................................
........................................................................................./..................................................................................................
..................................................................................../........................................................................................

También podría gustarte