Está en la página 1de 1

Lo Fatal

Dichoso el rbol, que es


apenas sensitivo,
y ms la piedra dura porque
esa ya no siente,
pues no hay dolor ms grande
que el dolor de ser vivo,
ni mayor pesadumbre que la
vida consciente.
Ser y no saber nada, y ser sin
rumbo cierto,
y el temor de haber sido y un
futuro terror...
Y el espanto seguro de estar
maana muerto,
y sufrir por la vida y por la
sombra y por lo que no
conocemos y apenas
sospechamos,
y la carne que tienta con sus
frescos racimos,
y la tumba que aguarda con
sus fnebres ramos,
y no saber adnde vamos,
ni de dnde venimos!.../
Rubn Daro.

/lo fatl/

/ dcso eLRboL ke es
apnas seNsitbo || i ms la
piDra dra |pRke sa |ya
no siNte || pus no ai dolR
ms grNde ke eL dolR de
seR bbo || ni myoR
pesadNbre ke la bda
koNseNte ||
seR |i no sbeR nda || i
seR siN rrNbo sieRto || i eL
temR de abR sdo |i uN
futro terrR || i eL espNto
segro de estR mana
muRto || i suFrR poR la
bda |i poR la sNbra |i
poR lo ke no konosmos |i
apnas sospecmos || i la
kRne ke teNta koN sus
Frskos rrasmos || i la tNba
ke aguRda koN sus fneBres
rrmos ||
i no sabR |adNde
bmos || ni de dNde
benmos! |||/

También podría gustarte