Documentos de Académico
Documentos de Profesional
Documentos de Cultura
x1 = x0 + h
x2 = x0 + 2h h: tamao del paso
..
.
xn = x0 + nh
∆n f (x0 )
= f [x0 , x1 , . . . , xn ]
n!hn
entonces el polinonio de Newton puede escribirse
x−x0
si llamamos α = h
(x − x0 ) = αh
x1
z }| {
(x − x0 ) − h = αh − h = h(α − 1)
x2
z }| {
(x − x0 ) − 2h = αh − h = h(α − 2)
xn
z }| {
(x − x0 ) − (n − 1)h = h(α − (n − 1)) = h(α − n + 1)
2. Integración numérica
Newton-Cotes: Reemplazar la función a integrar por una función de polinomios facil de integrar (polinomios
de Newton)
Gauss-Legendre: Utiliza polinomios de Legendre, en un dominio ”maestro”
f (b) − f (a)
f1 (x)
= f (a) + (x − a)
b−a
Z b Z b
f (b) − f (a)
I' f1 (x)dx = f (a) + (x − a)dx
a a b−a
b
f (b) − f (a) x2
= f (a) x + − ax
b−a 2
2 a
f (b) − f (a) a2
f (b) − f (a) b
= f (a) b + − ab − f (a) a + − a2
b−a 2 b−a 2
b2
f (b) − f (a) a2
= f (a) (b − a) + − ab +
b−a |2 {z 2}
1 2
2 (b−a)
f (b) − f (a) 1
= f (a) (b − a) + (b − a)62
6 b− 6 a 2
f (b) f (a)
= f (a) (b − a) f (a) + −
2 2
(b − a)
I = [f (b) + f (a)]
2
Error en regla trapezoidal
Tomando el polinomio de Newton Gregory de orden 2
00 00
f (ξ) 0 f (ξ) 2
f2 (x) = f (a) + ∆f (a)α + α(α − 1)h2 f (x) = f (a) + f (a)h + h
2! | {z 2! }
R2
x − x0
−→ dx = hdα
h
h=b−a
a<x<b
0<α<1
Figura 1: Trapecios
Z 1 Z 1 00
f (ξ)
I = h f (a) + ∆f (a)αdα + h α(α − 1)h2 dα
0 0 2!
1
h3 α 3 α2 00
1
= h f (a) + (f (b) − f (a)) + − f (ξ)
2 2 3 2 0
f (b) + f (a) h3 1 1
= + −
2 2 3 2
f (b) + f (a) h3
1 00
= + − f (ξ)
2 2 6
3
f (b) + f (a) h 00
= + − f (ξ)
2 12
Luego
h = b−a
00 (b − a)3
E(h) = −f (ξ)
12
Z b Z x1 Z x2 Z xn
I = f (x)dx = f (x)dx + f (x)dx + · · · + f (x)dx
a x0 x1 xn−1
f (x1 ) + f (x0 ) f (x2 ) + f (x1 ) f (xn ) + f (xn−1 )
= (x1 − x0 ) + (x2 − x1 ) + · · · + (xn − xn−1 )
2 | {z } 2 | {z } 2 | {z }
h h h
h
= [f (x0 ) + 2[f (x1 ) + f (x2 ) + · · · + f (xn−1 )] + f (xn−1 )]
2
b−a
h =
N
" n−1
#
h X
f (x0 ) + 2 f (xi ) + f (xn )
2 2
" n−1
#
(b − a) X
f (x0 ) + 2 f (xi ) + f (xn )
2N 2
N N 3 N
h3 (b − a)3 X 00
X 00 X 00 b−a 1
ET M (h) = f (ξ) = f (ξ) = 3
f (ξ)
1
12 1
N 12 | 12N{z } 1
Oh3
PN 00
(b − a)3 1 f (ξ)
=
12N 2 N
(b − a)3 00
= f (ξ)
12N 2
(b − a)h2 00
= f (ξ)
12
4. Reglas de Simpson
Para mejorar la exactitud, otra opción es utilizar un polinomio de mayor orden.
Z b Z b
I= f (x)dx ' f2 (x)dx
a a
x1 = x0 + h α = (x−x
h
0)
x = x0 → α = 0
x2 = x0 + 2h hdα = dx x = x2 → α = 2
Suma=f(0)
DO i=1,n-1,2
Suma = Suma + 4*f(i)
END DO
DO j=2,n-2,2
Suma = Suma + 2*f(j)
END DO
Z b Z b
I= f (x)dx ' f3 (x)dx
a a
f (x3 )−f (x2 ) f (x2 )−f (x1 ) f (x2 )−f (x1 ) f (x1 )−f (x0 )
f (x2 )−f (x1 ) − −
f (x1 ) − f (x0 ) x2 −x1 − f (xx11)−f
−x0
(x0 ) x3 −x2
x3 −x1
x2 −x1
− x2 −x1
x2 −x0
x1 −x0
f3 (x) = f (x0 ) + + + +
x1 − x0 x2 − x0 x3 − x0
+ f (4) (ξ)(x − x0 )(x − x1 )(x − x2 )(x − x3 )
3
∆2 f (x0 ) 2 ∆2 f (x0 ) 3
Z
I ≈ f (x0 ) + ∆x0 α + α −α+ α − 3α2 + 2αhdα +
0 2 6
3
h4
Z
f (4) (ξ) α4 − 6α3 + 11α2 − 6α hdα
0 4!
2 3
∆2 f (x0 ) α3 α2 ∆2 f (x0 ) α4
α 3 2
≈ h f (x0 )α + ∆f (x0 ) + − + −α +α +
2 2 3 2 6 4 0
3
h4 α 5 3α4 11α3
f (4) (ξ) − + − 3α2
4! 5 2 3 0
3 5 (4) −3
≈ h[f (x0 ) + f (x1 ) + 3f (x2 ) + f (x3 )] + h f (ξ)
8 80
5
E≈O h
3
I' h[f (x0 ) + f (x1 ) + 3f (x2 ) + f (x3 )]
8
(
h h i h i
I ' f (x0 ) + 3f (x1 ) + 3f (x2 ) + f (x3 ) + f (x3 ) + 3f (x4 ) + 3f (x5 ) + f (x6 ) +
3
)
h i
· · · + f (xn−3 ) + f (xn−2 ) + 3f (xn−1 ) + f (xn )
(
h h i h i
I ' f (x0 ) + 3 f (x1 ) + f (x4 ) + f (x7 ) + · · · + 3 f (x2 ) + f (x5 ) + f (x8 ) + · · · +
3
)
h i
2 f (x3 ) + f (x6 ) + f (x9 ) + · · ·
−3 (4)
E= f (ξ)h5
80
!5
−3 X (4) b−a −3(b − a)5 X iv −3(b − a)5 iv
E= f (ξ) = f (ξ) = f (ξ)
80 n n5 80 n4 80
4.6. Algoritmo
SUBROUTINE S38(a, b, n, f) % Ver esta instrucci\’on
h=(b-a)/n
Suma=f(0)
DO i=1,n-2,3
Suma = Suma + 3*f(i)
END DO
DO j=2,n-1,3
Suma = Suma + 3*f(j)
END DO
DO k=3,n-2,3
Suma = Suma + 2*f(k)
END DO
END SUBROUTINE