Está en la página 1de 3

Edda de Snorri, Gylfaginning, cap.

42

Þat var snemma í ǫndverða bygð goðanna, þá er goðin hǫfðu sett Miðgarð ok gert Valhǫll,
þá kom þar smiðr nokkvorr ok bauð at gera þeim borg á þrim misserum svá góða at trú ok
ørugg væri fyrir bergrisum ok hrímþursum þótt þeir komi inn um Miðgarð. En hann mælir
sér þat til kaups at hann skyldi eignask Freyju, ok hafa vildi hann sól og mána.

Era temprano en el comienzo del asentamiento de los dioses, cuando los dioses habían
establecido el Recinto Medio y hecho el Salón de los Caídos, entonces llegó allí cierto
artesano y les ofreció hacerles una fortaleza en tres estaciones que fuese tan buena para
confiar, y sería inviolable para los Rísar de las Montañas y los Þursar de la Escarcha, en
caso que estos entrasen en el Recinto Medio. Pero pedía para sí a campio que el se
adueñaría de Freyja y quería tener el Sol y la Luna.

Þá gengu Æsirnir á tal ok réðu ráðum sínum, ok var þat kaup gert við smiðinn at hann
skyldi eignask þat er hann mælir til ef hann fengi gert borgina á einum vetri, en hinn fyrsta
sumars dag, ef nokkvorr hlutr væri ógjǫrr at borginni þá skyldi hann af kaupinu. Skyldi
hann af øngum manni lið þiggja til verksins. Ok er þeir sǫgðu honum þessa kosti, þá
beiddisk hann at þeir skyldu lofa at hann hefði lið af hesti sínum er Svaðilfœri hét. En því
réð Loki er þat var til lagt við hann.

Entonces fueron los Æsir a charlar y formaron su consejor, y fue este contrato hecho con el
artesano, que el podría tener lo que el pedía si el lograse hacer la fortaleza en sólo un
invierno, pero el primer día de verano, si alguna cosa estuviese sin hacer de la fortaleza,
entonces él quedaría fuera del contrato. El debería evitar tener la ayuda de hombre alguno
para la obra. Y cuando ellos le dijeron a él estas condiciones, entonces el pidió para sí
permiso de tener la ayuda de su caballo, que se llamaba Svaðilfari. Y esto lo aconsejó Loki,
que esto fueste acordado con él [el artesano].

Hann tók til hinn fyrsta vetrar dag at gera borgina, en of nætr dró hann til grjót á
hestinum. En þat þótti Ásunum mikit undr hversu stór bjǫrg sá hestr dró, ok hálfu meira
þrekvirki gerði hesturinn en smiðurinn. En at kaupi þeira váru sterk vitni ok mǫrg sœri,
fyrir því at jǫtnum þótti ekki tryggt at vera með Ásum griðalaust ef Þórr kvæmi heim, en þá
var hann farinn í Austrveg at berja trǫll.

El comenzó a hacer la fortaleza el primer día del invierno, y por las noches el acarreaba
peñones con el caballo. Y esto les pareció a los Æsir una gran maravilla, cuan grandes
peñones acarreaba este caballo, y hacía el doble del trabajo de fuerza el caballo que el
artesano. Pero de su contrato habían fuertes testigos y muchos juramentos, porque a los
Jǫtnar no les parecía seguro estar sin tregua con los Æsir si Þórr llegase a casa, porque en
ese entonce se estaba en el Camino del Este matando monstruos.
En er á leið vetrinn, þá sóttisk mjǫk borgargerðin ok var hon svá há ok sterk at eigi mátti á
þat leita. En þá er þrír dagar váru til sumars þá var komit mjǫk at borghliði. Þá settusk
guðin á dómstóla sína ok leituðu ráða ok spurði hverr annan hverr því hefði ráðit at gipta
Freyju í Jǫtunheima eða spilla loptinu ok himninum svá at taka þaðan sól ok tungl ok gefa
jǫtnum. En þat kom ásamt með ǫllum at þessu myndi ráðit hafa sá er flestu illu ræðr, Loki
Laufeyjarson, ok kváðu hann verðan ills dauða ef eigi hitti hann ráð til at smiðrinn væri af
kaupinu, ok veittu Loka atgǫngu. En er hann varð hræddr þá svarði hann eiða að hann
skyldi svá til haga at smiðrinn skyldi af kaupinu, hvat sem hann kostaði til.

Pero cuando avanzó el invierno, entonces se hizo la mayor parte de la obra dla fortaleza y
era tan fuerte que nadie podría atacarla. Y cuando faltaban tres días para el verano, estaba
hecho mucho de la entrada de la fortaleza. Los dioses se sentaron en sus sillas de juicio y
establecieron concejo y se preguntaban unos a otros quien había aconsejado dar en
matrimonio a Freyja en el Hogar de los Jǫtnar y arruinar el aire y el cielo llevándose de allí
el sol y la luna y dárselos a los Jǫtnar. Y esto fue de acuerdo entre todos, que esto había
sido aconsejado por éste el que mayormente aconseja mal, Loki hijo de Laufey, y le dijeron
que él [Loki] tendría una mala muerte si no encontraba manera de que el artesano quedase
fuera del contrato, y le prometieron a Loki matarlo. Y cuando él se asustó entonces juró
juramentos de que el conseguiría que el artesano quedase fuese del contrato, cualquiera
fuese para él el costo.

Ok it sama kveld er smiðrinn ók út eptir grjótinu með hestinn Svaðilfœra, þá hljóp ór


skóginum nokkvorum merr at hestinum ok hrein við. En er hestrinn kendi hvat hrossi þetta
var þá œddisk hann ok sleit sundr reipin ok hljóp til merarinnar, en hon undan til skógar ok
smiðrinn eptir ok vill taka hestinn, en þessi hross hlaupa alla nótt ok dvelsk smíðin þá nótt.
Ok eptir um daginn varð ekki svá smíðat sem fyrr hafði orðit. Ok þá er smiðrinn sér at eigi
mun lokit verða verkinu, þá fœrist smiðrinn í jǫtunmóð.

Y la misma noche, cuando el artesano empujaba pedruscos con el caballo Svaðilfari,


entonces saltó desde el bosque una cierta yegua hacia el caballo y le relinchó. Y cuando el
caballo supo que tipo de equino ésta era, entonces se excitó y se soltó de sus riendas y
corrió hacia la yegua, pero ella se adentró en el bosque, y el artesano fue detrás y quería
atrapar al caballo, pero los equinos corretearon toda la noche y el artesano se atrasó toda la
noche. Y al diía siguiente, ocurrió que no había ocurrido la artesanía como antes se había
prometido. Y entonces cuando el artesano vió que el no podría terminar la obra, entonces el
artesano se puso en su ánimo de Jǫtunn

En er Æsirnir sá þat til víss at þar var bergrisi kominn, þá varð eigi þyrmt eiðunum, ok
kǫlluðu þeir á Þór, ok jafnskjótt kom hann ok því næst fór á loft hamarrinn Mjǫllnir, galt
þá smíðarkaupit ok eigi sól ok tungl, heldr synjaði hann honum at byggva í Jǫtunheimum
ok laust þat hit fyrsta hǫgg er haussinn brotnaði í smán mola ok sendi hann niðr undir
Niflhel. En Loki hafði þá ferð haft til Svaðilfœra at nokkvoru síðar bar hann fyl. Þat var
grátt ok hafði átta fœtr, ok er sá hestr beztr með goðum ok mǫnnum.

Pero cuando los Æsir estuvieron seguros que había allí venido un Rísi de las montañas,
entonces no fueron respetados los juramentos, y ellos llamaron a Þórr, e inmediatamente el
llegó y luego voló por el aire el martillo Mjǫllnir, y pagó el contrato del artesano pero no
con el sol y la luna, sino más bien que le negó a él la posibilidad de habitar en el Hogar de
los Jǫtnar, y el primer golpe acertó, quebrando el craneo en pequeñas astillas y lo mandó a
él [al artesano] a Hel de la Niebla. Pero Loki había tenido un viaje con Svaðilfari por lo
que cierto tiempo después el parió un potrillo. Este era gris y tenía ocho patas, y este es el
mejor caballo entre los dioses y los hombres.

También podría gustarte