Documentos de Académico
Documentos de Profesional
Documentos de Cultura
PRESENTADO POR:
LEIDER ESTIBEN BAUTISTA MUÑOZ
CODIGO:1054709665
PRESENTADO A:
ADRIANA GRANADOS COMBA
GRUPO: 100412_324
Las ecuaciones tienen su complejidad al ser tratadas, así mismo para ser entendidas,
pero con gran esfuerzo y utilizando los recursos proporcionados, se adquiere una
enseñanza concisa sobre lo que se debe tratar, en concordancia con lo anterior vamos
el trabajo.
OBJETIVOS
OBJETIVOS GENERALES
OBJETIVOS ESPECÍFICOS
𝑑 −2𝑥 ′
(𝑒 𝑦 (𝑥)) + 3𝑒 −2𝑥 𝑦(𝑥) = 0
𝑑𝑥
Forma de desarrollo
Solución final
𝑦ℎ = 𝑐1 𝑥 𝑚 + 𝑐2 𝑥 𝑚 𝑙𝑛𝑥, 𝑠𝑖 𝑚 = 𝑛
a. 𝑦ℎ = 𝑐1 cos(𝑙𝑛𝑥) + 𝑐2 𝑠𝑒𝑛(𝑙𝑛𝑥).
b. 𝑦ℎ = 𝑐1 𝑐𝑜𝑠√5/2𝑥 + 𝑐2 𝑠𝑒𝑛√5/2𝑥
c. 𝑦ℎ = 𝑐1 𝑥 2 + 𝑐2 𝑥 5
d. 𝑦ℎ = 𝑐1 𝑥 −2 + 𝑐2 𝑥 −5
2𝑦 𝑛 (𝑥) + 5 𝑦(𝑥) = 0
2𝑦 𝑛 (𝑥) = −5𝑦(𝑥)
5𝑦(𝑥)
𝑦 𝑛 (𝑥) = −
2
𝑠𝑜𝑙𝑢𝑐𝑖𝑜𝑛
5 5
𝑦(𝑥) = 𝑐1 cos (√ 𝑥) + 𝑐2 sin (√ 𝑥)
2 2
Ejercicios 4 y 5 por : LEIDER ESTIBEN BAUTISTA MUÑOZ
4. 𝐷𝑁 es un operador diferencial para cualquier polinomio de orden n1, esto es, para 1,
x, 𝑋 2 , …, 𝑋 𝑛−1 y cualquier combinación lineal de ellos y (𝐷−∝) n es un operador
diferencial que anula a cualquier función de la forma 𝑒 𝑒 2𝑥 , 𝑥𝑒 2𝑥 , 𝑥 2 𝑒 2𝑥 , … , 𝑥 𝑛−1 𝑒 2𝑥 .
SOLUCION
𝑦 ′′ + 8𝑦 ′ − 20𝑦 = 𝑒 −3𝑥
Y queda
𝑦 = 𝐶1 𝑒 −10𝑥 + 𝐶2 𝑒 2𝑥
Tomamos la función
𝑒 −3𝑥
Donde 𝑛 = 1 ; ∝= −3
Aplicamos
(𝐷−∝)𝑛+1
(𝐷 − (−3))1+1 = (𝐷 + 3)2
(𝐷 + 3)2 (𝐷2 + 8𝐷 − 20)𝑦 = (𝐷 + 3)2 [𝑒 −3𝑥 ] llegando a este punto hemos encontrado la
respuesta
𝐷2 [𝑒 −3𝑥 ] = 9𝑒 −3𝑥
y1 y2 y1 0 𝑦2 𝑦3 𝑦1 0 𝑦3
𝑊 = | y1′ y2′ ′
y3 | , 𝑊 1 = | 0 𝑦2′ 𝑦3′ | , 𝑊 2 = | 𝑦1′ 0 𝑦3′ |
y1′′ y2′′ y ′′′ 𝑓(𝑥) 𝑦2′′ 𝑦3′′ 𝑦1′′ 𝑓(𝑥) 𝑦3′′
𝑦1 𝑦2 0
𝑊 3 = | 𝑦1′ 𝑦2′ 0 |
𝑦1′′ 𝑦2′′ 𝑓(𝑥)
1. 𝑊 1 = −2𝑥𝑒 −𝑥 − 𝑒 −𝑥 , 𝑊 2 = −2𝑒 −𝑥 𝑌 𝑊 3 = 𝑒 𝑥
1
2. 𝑦 = 𝐶1 + 𝐶2 𝑥 + 𝐶3 𝑒 −2𝑋 + 3 𝑒 𝑥
1
3. 𝑦 = 𝐶1 + 𝐶2 𝑥 + 𝐶3 𝑒 𝑥 + 4 𝑒 −𝑥
Analizamos la ecuación
𝑦 ′′′ + 2𝑦′ ′ = 𝑒 𝑥
Ecuación no homogénea
𝐷3 + 2𝐷2 = 0
𝑚1 = 0 𝑚2 = 0 𝑚3 = −2
𝑦𝑐 = 𝐶1 + 𝐶2 𝑥 + 𝐶3 𝑒 −2𝑥
Se describe la solución.
𝑦𝑝 = 𝑈1 𝑦1 + 𝑈2 𝑦2 + 𝑈3 𝑦3
𝑦1 = 1 𝑦2 = 𝑥 𝑦3 = 𝑒 −2𝑥
y1 y2 y1 1 x 𝑒 −2𝑥
𝑊 = | y1′ y2′ y3′ | = |0 1 −2𝑒 −2𝑥 | = 4𝑒 −2𝑥
y1′′ y2′′ y ′′′ 0 0 4𝑒 −2𝑥
0 𝑦2 𝑦3 0 𝑥 𝑒 −2𝑥
𝑊1= | 0 𝑦2′ 𝑦3′ | = | 0 1 −2𝑒 −2𝑥 | = −2𝑥𝑒 −𝑥 − 𝑒 −𝑥
𝑓(𝑥) 𝑦2′′ 𝑦3′′ 𝑒𝑥 0 4𝑒 −2𝑥
𝑦1 0 𝑦3 1 0 𝑒 −2𝑥
, 𝑊2=| ′
𝑦1 0 𝑦3′ | = |0 1 −2𝑒 −2𝑥 | = −2𝑒 −𝑥
𝑦1′′ 𝑓(𝑥) 𝑦3′′ 0 𝑒𝑥 4𝑒 −2𝑥
𝑦1 𝑦2 0 1 𝑥 0
𝑊 3 = | 𝑦1′ 𝑦2′ 0 | = |0 1 0 | = 𝑒 𝑥
𝑦1′′ 𝑦2′′ 𝑓(𝑥) 0 0 𝑒𝑥
𝑊𝑛
Utilizamos 𝑈𝑛 = ∫ 𝑑𝑥 para hallar el wronskiano
𝑊
Hallar 𝑈 derivar
−2𝑥𝑒 −2𝑥 − 𝑒 −𝑥
𝑈1 = ∫ 𝑑𝑥
4𝑒 −2𝑥
Integrar
−2𝑥𝑒 −𝑥 −𝑒 −𝑥
∫[ − −2𝑥 ] 𝑑𝑥 =
4𝑒 −2𝑥 4𝑒
−2𝑥𝑒 𝑥 𝑒 𝑥 1 1
∫[ − ] 𝑑𝑥 = − ∫ 𝑥𝑒 𝑥 𝑑𝑥 − ∫ 𝑒 𝑥 𝑑𝑥
4 4 2 4
1 1
𝑈1 = − [𝑥𝑒 𝑥 − 𝑒 𝑥 ] − 𝑒 𝑥
2 4
2𝑒 −𝑥 1
𝑈2 = ∫ −2𝑥 𝑑𝑥 = ∫ 𝑒 𝑥 𝑑𝑥
4𝑒 2
1 1
∫ 𝑒 𝑥 𝑑𝑥 = 𝑈2 = 𝑒 𝑥
2 2
𝑒𝑥 1
𝑈3 = ∫ −2𝑥
𝑑𝑥 = ∫ 𝑒 3𝑥 𝑑𝑥 =
4𝑒 4
1 3𝑥
𝑈3 = 𝑒
12
1 1 1 1 3𝑥
𝑦𝑝 = (− [𝑥𝑒 𝑥 − 𝑒 𝑥 ] − 𝑒 𝑥 ) + 𝑥 ∗ 𝑒 𝑥 + 𝑒 ∗ 𝑒 −2𝑥
2 4 2 12
1 1 1 1 3𝑥
𝑦𝑝 = (− [𝑥𝑒 𝑥 − 𝑒 𝑥 ] − 𝑒 𝑥 ) + 𝑥 𝑒 𝑥 + 𝑒 ∗ 𝑒 −2𝑥
2 4 2 12
2𝑒 𝑥 −2𝑥𝑒 𝑥 −𝑒 𝑥 +2𝑥𝑒 𝑥 𝑒𝑥
𝑦𝑝 = + 12 cancelamos
4
Al cancelar nos queda
𝑒𝑥 𝑒𝑥
𝑦𝑝 = +
4 12
4 𝑥
𝑦𝑝 = 𝑒
12
Simplificamos
1
𝑦𝑝 = 𝑒 𝑥
3
Obtenemos la solución
𝑦 = 𝑦𝑐 + 𝑦𝑝
1
𝑦 = 𝐶1 + 𝐶2 𝑥 + 𝐶3 𝑒 −2𝑥 + 𝑒 𝑥
3
1. 𝑦’’−16𝑦=0
2. 𝑦´´+6𝑦´−7𝑦=0
3. 𝑦´´−20𝑦´+100𝑦=0
4. 𝑦´´+4𝑦´+4𝑦=0
Solución:
1. Convirtiéndola a una ecuación característica queda:
𝑥 2 − 16 = 0
𝑥 2 = ±16 → 𝑥 = ±√16
𝑥1 = 4
𝑥2 = −4
𝑥 2 + 6𝑥 − 7 = 0
𝑥1 = −7
𝑥2 = 1
𝒚 = 𝒄𝟏𝒆𝒙 + 𝒄𝟐𝒆−𝟕𝒙
𝑥 2 − 20𝑥 + 100 = 0
𝒙1 = 10
𝑥2 = 𝟏0
𝑥 2 + 4𝑥 + 4 = 0
𝑥1 = −2
𝑥2 = −2
−𝑥
3.𝑒 2 (𝐶1 + 𝐶2 )
√3 √3
4. (𝐶1 cos 𝑥 + 𝐶2 sen 𝑥)
2 2
Solución:
𝑥2 + 𝑥 + 1 = 0
1 √3𝑖
𝒙𝟏 = − +
2 2
1 √3𝑖
𝒙𝟐 = − +
2 2
1
α = −2
√3
β= 2
−𝒙 √3 −𝒙 √3
𝒚 = 𝒄𝟏𝒆 𝟐 𝒄𝒐𝒔( 𝒙) + 𝒄𝟐𝒆 𝟐 𝒔𝒆𝒏( 𝒙)
2 2
Rta: Los valores de las soluciones y1 y y2 corresponden a las respuestas 1 y 2
a. Solución:
1.
𝑦 ′′ − 8𝑦 ′ + 16𝑦 = 0
𝑚2 − 8𝑚 + 16 = 0
(𝑚 − 4)(𝑚 − 4) = 0
𝑚1 = 4
𝑚2 = 4 raíces iguales
𝑦1 = 𝑒 4𝑥
𝑦2 = 𝑒 4𝑥
𝑦 = 𝑐1 𝑒 4𝑥 + 𝑐2 𝑥𝑒 4𝑥
2.
𝑦 ′′ − 8𝑦 ′ + 16𝑦 = 0
𝑚2 − 8𝑚 + 16 = 0
(𝑚 − 4)2 = 0
𝑚1 = 4
𝑚2 = 4
𝑦 = 𝑐1 𝑒 4𝑥 + 𝑐2 𝑥𝑒 4𝑥
𝑦 = 𝑒 4𝑥 (𝑐1 + 𝑐2 𝑥)
RTA: Si es la solución, pero las raíces son iguales
𝑥⁄
5. La solución de una ecuación diferencial 2𝑦 ′′ + 5𝑦 ′ + 2𝑦 = 5𝑒 2 se puede hallar
mediante la ecuación característica o auxiliar PORQUE la ecuación diferencial no es
homogénea con coeficientes constantes.
a. SOLUCIÓN.
𝑥⁄
2𝑦 ′′ + 5𝑦 ′ + 2𝑦 = 5𝑒 2
𝑥⁄
(2𝑀2 + 5𝑀 + 2)[𝑌] = 5𝑒 2
2𝑀2 + 5𝑀 + 2 = 0
−5 ± √52 − 4 ∗ 2 ∗ 2
𝑀=
2∗2
−5 ± 3
𝑀=
4
1
𝑀1 = −
2
𝑀2 = −2
1⁄ 𝑥
𝑦ℎ = 𝑐1 𝑒 − 2 + 𝑐2 𝑒 −2𝑥
1
𝑦𝑝 = 𝑢1 𝑒 −2𝑥 + 𝑢2 𝑒 −2𝑥
1
𝑢1′ 𝑒 −2𝑥 + 𝑒2′ 𝑒 −2𝑥 = 0
−1 −1 𝑥 𝑥
𝑢1′ ( 𝑒 2 ) + 𝑢2′ (−2𝑒 −2𝑥 ) = 5 − 𝑒 ⁄2
2
1
+2(𝑢1′ 𝑒 −2𝑥 + 𝑢2′ 𝑒 −2𝑥 = 0)
1 ′ −1𝑥 𝑥
− 𝑢1 𝑒 2 − 2𝑢2′ 𝑒 −2𝑥 = 5 𝑒 ⁄2
2
1
2 𝑢1′ 𝑒 −2𝑥 + 2 𝑢2′ 𝑒 −2𝑥 = 0
1 ′ −1𝑥 𝑥
− 𝑢1 𝑒 2 − 2 𝑢2′ 𝑒 −2𝑥 = 5 𝑒 ⁄2
2
3 ′ −1𝑥 𝑥
𝑢1 𝑒 2 = 5 𝑒 ⁄2
2
𝑥⁄
2∗5𝑒 2 10 𝑥
𝑢1′ = −𝑥⁄2
= 𝑒
3𝑒 3
𝑥⁄
10 𝑒 2
𝑢1 = ∫ −𝑥⁄
3𝑒 2
10
𝑢1 = ∫ 𝑒 𝑥 𝑑𝑥
3
10 𝑥
𝑢1 = 𝑒
3
−𝑥⁄
𝑢1′ 𝑒 2 + 𝑢2′ 𝑒 −2𝑥 = 0
−𝑥⁄
𝑢1′ 𝑒 2 = 𝑢2′ 𝑒 −2𝑥
10 𝑥 −𝑥
𝑒 ∗ 𝑒 ⁄2 = 𝑢2′ 𝑒 −2𝑥
3
10 𝑥⁄2
𝑒
𝑢2′ = 3 −2𝑥
𝑒
10 5𝑥⁄
𝑢2′ = 𝑒 2
3
10 5𝑥
𝑢2 = ∫ 𝑒 ⁄2 𝑑𝑥
3
10 2 5𝑥⁄
𝑢2 = ∗ 𝑒 2
3 5
2 ∗ 2 5𝑥⁄
𝑢2 = 𝑒 2
3
4 5𝑥⁄
𝑢2 = 𝑒 2
3
10 𝑥 −𝑥 4 5𝑥
𝑦𝑝 = 𝑒 𝑒 2 + 𝑒 −2𝑥 𝑒 ⁄2
3 3
10 𝑥⁄ 4 −𝑥
𝑦𝑝 = 𝑒 2 + 𝑒 ⁄2
3 3
−𝑥⁄ 10 𝑥⁄ 4 −𝑥
𝑦 = 𝑐1 𝑒 2 + 𝑐2 𝑒 −2𝑥 + 𝑒 2 + 𝑒 ⁄2
3 3
4 −𝑥 10 𝑥⁄
𝑦 = ( + 𝑐1 ) 𝑒 ⁄2 + 𝑐2 𝑒 −2𝑥 + 𝑒 2
3 3
4 −𝑥 10 𝑥⁄
𝑦 = ( + 𝑐1 ) 𝑒 ⁄2 + 𝑐2 𝑒 −2𝑥 + 𝑒 2
3 3
Una masa que pesa 2 libras hace que un resorte se estire 6 pulgadas. Cuando t=0, la
masa se suelta desde un punto a 8 pulgadas abajo de la posición de equilibrio con una
4
velocidad inicial, hacia arriba, de 𝑝𝑖𝑒𝑠/𝑠𝑒𝑔. Determine las ecuaciones que pueden
3
𝑤 = 2𝑙𝑏
6
𝐴𝑙𝑎𝑟𝑔𝑎𝑚𝑖𝑒𝑛𝑡𝑜 𝑙𝑜 𝑙𝑙𝑎𝑚𝑎𝑟𝑒𝑚𝑜𝑠 (𝑠) = = 0.5 𝑓𝑡 𝑐𝑜𝑛𝑣𝑒𝑟𝑠𝑖𝑜𝑛 𝑎 𝑝𝑖𝑒𝑠
12
2 1
𝑚 = 2𝑙𝑏 𝑐𝑜𝑛𝑣𝑒𝑟𝑡𝑖𝑟 𝑎 𝑠𝑙𝑢𝑔 = = 𝑠𝑙𝑢𝑔
32 16
2 𝑙𝑏
𝐾= 1 = 4 𝑓𝑡 constante
2
𝑑2𝑥
𝑚 − 𝐾𝑥 − 0
𝑑𝑡 2
4 𝑓𝑡
𝑥 ′ (0) = − 𝑣𝑒𝑙𝑜𝑐𝑖𝑑𝑎𝑑 ℎ𝑎𝑐𝑖𝑎 𝑎𝑟𝑟𝑖𝑏𝑎 𝑒𝑙 𝑚𝑒𝑛𝑜𝑠 𝑒𝑠 𝑝𝑜𝑟 𝑟𝑒𝑠𝑡𝑎 𝑑𝑒 𝑔𝑟𝑎𝑣𝑒𝑑𝑎𝑑
3 𝑠
2
𝑥(0) = 𝑖𝑛 (𝑝𝑢𝑙𝑔𝑎𝑑𝑎𝑠)
3
1 ′′
𝑥 + 4𝑥 = 0
16
1
𝑟2 + 4 = 0 donde 𝑟 = ±8𝑖
16
2 2
𝑥(0) = → 𝑐1 =
3 3
4 1
𝑥 ′ (0) = − → 𝑐2 = −
3 6
Finalmente obtenemos
𝟐 𝟏
𝒙(𝒕) = 𝒄𝒐𝒔𝟖𝒕 − 𝒔𝒆𝒏𝟖𝒕
𝟑 𝟔
REFERENCIAS BIBLIOGRÁFICAS