Está en la página 1de 3

TEXTO VIII TABERNA ROMANA

Albinus: "Sed nōnāgintā nōn satis est. Pretium ānulī est sēstertiī centum!
➔ Albinus: “Pero noventa no es suficiente. ¡El precio del anillo es de cien sextercios!
Lydia: "Dā huic tabernāriō centum sēstertiōs!"
➔ Lydia: “¡Da a este vendedor los cien sextercios!”
◆ Huic > Adjetivo demostrativo de cercanía (Dativo/masculino/singular)
Enunciado: hic - haec - hoc
Mēdus: "Id nimis magnum pretium est! Aliī tabernāriī ānulum gemmātum octōgintā sēstertiis
vēndunt."
➔ Medus: “¡El precio es demasiado alto! Los otros vendedores venden el anillo con
gema preciosa a ochenta sextercios”
◆ Id > Pronombre anafórico (Nominativo/neutro/singular)
Enunciado: is - ea - id
Albīnus: "Quī sunt illī tabemāriī?"
➔ Albinus: “¿Qué vendedores son esos?”
◆ Qui > Pronombre interrogativo (Nominativo/masculino/singular)
Enunciado: qui - quae - quod
Mēdus: "Quī in aliīs viīs tabernās habent."
➔ Medus: “Los que tienen tiendas en otras calles.”
◆ Qui > Pronombre relativo (Nominativo/masculino/plural)
Enunciado: qui - quae - quod
Albīnus: "Quae sunt illae viae in quibus illae tabernae sunt?
➔ Albinus: “¿Cuáles son esas calles en las que están esas tiendas?”
◆ Quae > Pronombre interrogativo (Nominativo/femenino/singular)
Enunciado: qui - quae - quod
◆ illae > Adjetivo demostrativo de lejanía (Nominativo/femenino/plural)
Enunciado: ille - illa - illud
◆ Quibus > Pronombre relativo (Ablativo/femenino/plural)
Enunciado: qui - quae - quod
◆ illae > Adjetivo demostrativo de lejanía (Nominativo/femenino/plural)
Enunciado: ille - illa - illud
Et quae sunt illa ōrnāmenta quae in illīs tabernīs parvō pretiō emuntur?
➔ ¿Y qué son aquellas joyas que se compran en esas tiendas a bajo precio?
◆ Quae > Pronombre interrogativo (Nominativo/femenino/singular)
Enunciado: qui - quae - quod
◆ illa > Adjetivo demostrativo de lejanía (Nominativo/neutro/plural)
Enunciado: ille - illa - illud
◆ Quae > Pronombre relativo (Nominativo/femenino/singular)
Enunciado: qui - quae - quod
◆ illis > Adjetivo demostrativo de lejanía (Ablativo/femenino/plural)
Enunciado: ille - illa - illud
Nōn sunt ōrnāmenta!
➔ ¡No son joyas!
Sed aspicite haec ōrnāmenta: hōs ānulōs, hās gemmās, hās margaritās!
➔ ¡Pero mira estas joyas: estos anillos, estas piedras preciosas, estas perlas!
◆ Haec > Adjetivo demostrativo de cercanía (Acusativo/neutro/plural)
Enunciado: hic - haec - hoc
◆ Hos > Adjetivo demostrativo de cercanía (Acusativo/masculino/plural)
Enunciado: hic - haec - hoc
◆ Has > Adjetivo demostrativo de cercanía (Acusativo/femenino/plural)
Enunciado: hic - haec - hoc
◆ Has > Adjetivo demostrativo de cercanía (Acusativo/femenino/plural)
Enunciado: hic - haec - hoc
Haec ōrnāmenta proba sunt! Neque pretium hōrum ōrnāmentōrum nimis magnum est!"
➔ ¡Estas joyas son buenas! ¡Ni el precio de estas joyas es demasiado alto!
◆ Haec > Adjetivo demostrativo de cercanía (Nominativo/neutro/plural)
Enunciado: hic - haec - hoc
◆ Horum > Adjetivo demostrativo de cercanía (Genitivo/neutro/plural)
Enunciado: hic - haec - hoc
Mēdus: "Accipe nummōs nōnāgintā — aut nūllōs!"
➔ Medus: “¡toma noventa monedas — o ninguna!”
Albīnus: "Num hīc nōnāgintā sēstertiī sunt?"
➔ Albinus: “ ¿si hay aquí noventa sextercios?
◆ Hic > Adjetivo demostrativo de cercanía (Nominativo/masculino/singular)
Enunciado: hic - haec - hoc
Mēdus: "Numerā eōs!"
➔ Medus: “¡cuenta los!
◆ Eos > Pronombre Anafórico (Acusativo/masculino/plural)
Enunciado: is - ea - id
Albīnus numerat sēstertiōs, quōrum numerus est nōnāgintā.
➔ Albinus cuenta los sextercios, cuyo número es noventa.
Albīnus: "Sunt nōnāgintā."
➔ Albinus: “Hay noventa”
Mēdus: "Satisne est?"
➔ Medus: “¿Es suficiente?
Albinus nōn respondet, sed nummōs sūmit Mēdōque ānulum dat.
➔ Albinus no responde, pero coge las monedas y da a Medo el anillo.
Albīnus pecūniam accipit et Mēdō ānulum vēndit sēstertiīs nōnāgintā.
➔ Albinus acepta el dinero y vende el anillo a Medo por noventa sextercios.
Mēdus sē ad Lydiam vertit: "Accipe hunc ānulum ab amlcō tuō..."
➔ Medus se dirige hacia Lidia: “Toma este anillo de tu amigo…”
◆ Se > Pronombre personal
◆ Hunc > Adjetivo demostrativo de cercanía (Acusativo/masculino/singular)
Enunciado: hic - haec - hoc
◆ Tuo > Pronombre posesivo
Mēdus ānulum in digitō Lydiae pōnit. In quō digitō? In digitō mediō.
➔ Medus pone el anillo en el dedo de Lidia. ¿En qué dedo? En el dedo del medio.
◆ Quo > Pronombre Interrogativo (Ablativo/masculino/singular)
Enunciado: qui - quae - quod
Mēdus: "Hic ānulus ad digitum tuum nōn convenit. Ānulus nimis parvus est aut digitus nimis
magnus!"
➔ Medus: “Este anillo no se adapta a tu dedo. El anillo es demasiado pequeño o tu
dedo es demasiado grande”
◆ Hic > Adjetivo demostrativo de cercanía (Nominativo/masculino/singular)
Enunciado: hic - haec - hoc
◆ Tuum > Pronombre posesivo (Acusativo)
Lydia: "Ō Mēde! Digitus medius nimis magnus est. Pōne ānulum in digitō quārtō!"
➔ Lidia: “‘¡O Medo! El dedo del medio es demasiado grande. ¡Pon el anillo en el cuarto
dedo!
Mēdus ānulum in digitō Lydiae quārtō ponit
➔ Medus pone el anillo en el cuarto dedo de Lidia
Ānulus satis magnus est et ad digitum convenit,
➔ el anillo es bastante grande y se adapta al dedo
nam digitus quārtus nōn tantus est quantus digitus medius.
➔ pues el cuarto dedo no es tan grande como el dedo del medio
Lydia laeta digitum suum aspicit et amīcō suō ōsculum dat.
➔ Lidia contenta mira su dedo y le da un beso a su amigo.
◆ Suum > Pronombre posesivo
◆ Suo > Pronombre Posesivo
Mēdus et Lydia ā tabernā abeunt. Lydia, quae Rōmae habitat, Mēdō viam mōnstrat.
➔ Medus y Lidia se alejan de la tienda. Lidia, que vive en Roma, enseña a Medo la
calle
◆ Quae > Adjetivo relativo (Nominativo/femenino/singular)
Enunciado: qui - quae - quod
Albīnus rūrsus clāmat: "Ōrnāmenta! Ōr-nā-men-ta!"
➔ Albinus vuelve a gritar: “¡Joyas! ¡Joo-yaas!
et aliōs virōs pecuniōsōs, quōrum amicae nulla aut pauca ōrnāmenta habent, exspectat.
➔ y espera a otros hombres adinerados, cuyas amigas no tengan ninguna o pocas
joyas
◆ Quorum > Pronombre relativo (Genitivo/plural)
Enunciado: qui - quae - quod

También podría gustarte