Documentos de Académico
Documentos de Profesional
Documentos de Cultura
NOMBRE :
ESCALA DE DEPRESIÓN DE HAMILTON (HRSD)
AUTOR :
Max R Hamilton
AÑO 1960:
USUARIOS :
Población general.
TIEMPO :
Diez a quince minutos
ADMINISTRACIÓN :
Heteroadministrada
ITEMS :
La versión inicial, con 24 ítems, data de 1960 y fue
posteriormente revisada y modificada por el mismo
autor, en 1967, reduciéndola a 21 ítems. De ellos, los
cuatro últimos no son útiles a efectos de valorar la
intensidad o gravedad de la depresión, por lo que en
los ensayos clínicos de evaluación terapéutica se ha
generalizado el uso de una versión reducida de 17
ítems, que corresponden a los 17 primeros de la
versión publicada en 1967.
PUNTUACIÓN : Se puntúa de 0 a 4 puntos cada ítem, valorando tanto
la intensidad como la frecuencia del mismo
CALIFICACIÓN : INDICE DE MELANCOLÍA, formado por los ítems 1
(estado de ánimo depresivo), 2 (sensación de
culpabilidad), 7 (trabajo y actividades), 8 (inhibición),
10 (ansiedad psíquica) y 13 (síntomas somáticos
generales).
INDICE DE ANSIEDAD, formado por los ítems 9
(agitación), 10 (ansiedad psíquica) y 11 (ansiedad
somática).
INDICE DE ALTERACIONES DEL SUEÑO, formado
por los tres ítems referidos a insomnio (4, 5, 6).
INTERPRETACIÓN : No existen puntos de corte.
Una mayor puntuación indica una mayor intensidad de
la ansiedad. Es sensible a las variaciones a través del
tiempo o tras recibir tratamiento
DESCRIPCIÓN
La Escala de Evaluación para la Depresión de Hamilton (Hamilton Depression
Rating Scale, o HRSD) fue diseñada para ofrecer una medida de la intensidad o
gravedad de la depresión. La versión inicial, con 24 ítems, data de 1960 y fue
posteriormente revisada y modificada por el mismo autor, en 1967, reduciéndola
a 21 ítems. De ellos, los cuatro últimos no son útiles a efectos de valorar la
intensidad o gravedad de la depresión, por lo que en los ensayos clínicos de
evaluación terapéutica se ha generalizado el uso de una versión reducida de 17
ítems, que corresponden a los 17 primeros de la versión publicada en 19671.
INDICE DE ALTERACIONES DEL SUEÑO, formado por los tres ítems referidos
a insomnio (4, 5, 6).
INTERPRETACIÓN
0–3 No depresión
4–8 Depresión menor
9 Depresión mayor
Un segundo índice útil para evaluar los cambios en el perfil sintomático del
cuadro depresivo es el índice “ansiedad / somatización” (formado por los
ítems 10, 11, 12, 13, 15, y 17), que cuantifica los niveles de ansiedad,
considerados altos a partir de una puntuación 7 11,14.
Para evaluar los cambios en la evolución del cuadro clínico se comparan los
resultados pre-tratamiento con los obtenidos en visitas posteriores. En los
ensayos clínicos el criterio más usualmente utilizado para definir la respuesta
terapéutica es la reducción del 50 % en la puntuación post-tratamiento en
relación a la puntuación basal o inicial 15; la remisión se define por una
puntuación post-tratamiento 7 / 8 14,16.
NOTA: La Interpretación en el software es referencial en los índices de ansiedad
y alteraciones de sueño se ha realizado en proporción a índice de depresión.
VALIDEZ DE CONTENIDO
PROPIEDADES PSICOMÉTRICAS
FIABILIDAD:
En sus dos versiones, esta escala posee una buena consistencia interna (alfa
de Cronbach entre 0,76 y 0,92, según estudios) 22-24. El coeficiente de correlación
intraclases es de 0,92 en un estudio llevado a cabo por Pott 25. La fiabilidad
interobservador oscila, según autores, entre 0,65 y 0,917,23,26.
VALIDEZ:
BIBLIOGRAFÍA
Original:
Validación:
Documentación:
Paykel ES. Use of the Hamilton Depression Scale in general practice. In:
Bech P, Coppen A eds. The Hamilton Scales. New York: Springer 1990; p
40-77.
Bech P. Rating scales for psychopathology, health status and quality of
life: a compendium on documentation in accordance with the DSM-III-R
and WHO systems. New York: Springer-Verlag 1993; p 71-77.
Vázquez C, Jiménez F. Depresión y manía. En: Bulbena A, Berrios G,
Fernández de Larrinoa P (eds). Medición clínica en psiquiatría y
psicología. Barcelona: Masson S.A. 2000; p 263-265, 297-300.
American Psychiatric Association. Handbook of Psychiatric Measures.
Washington, 2000.
ADICIONAL:
1. Zitman FG, Mennew MF, Griez et al. The different versions of the Hamilton
Depression Rating Scale. En: Bech P, Coppen A (eds). The Hamilton
Scales. Berlín: Springer 1990; p 28-34.
2. Hamilton M. Personal communication to the editors. Feb 1988. En: Kaplan
HI, Sadock BJ (eds). Tratado de psiquiatría / VI. 6ª ed. Buenos Aires:
Intermédica Editorial, 1997; vol I, p 580.
3. Hamilton M. Development of a rating scale for primary depressive illness.
Br J Soc Clin Psychol 1967; 6: 278-296.
4. Hamilton M, Shapiro CM. Depression. En: Peck DF, Shapiro CM (eds).
Measuring human problems: a practical guide. New York: Wiley, 1990; p
27, 30-31.
5. Conde V, Franch JI. Escalas de evaluación comportamental para la
cuantificación de la sintomatología de los trastornos angustiosos y
depresivos. Madrid: Upjohn SA, 1984.
6. Guy W. ECDEU assessment manual for psychopharmacology. Publication
No 6-338. Rockville, Nat Inst Menatl Health, 1976.
7. Bech P. Rating scales for psychopathology, health status and quality of
life: a compendium on documentation in accordance with the DSM-III-R
and WHO systems. New York: Springer-Verlag 1993; p 71-77.
8. Bech P. The Bech, Hamilton and Zung scales for mood disorders:
screening and listening: a twenty years update with reference to DSM-IV
and CIE-10.2nd ed. New York: Sringer-Verlag 1996; p 53.
9. Mynors-Wallis LM, Gath DH, Day A et al. Randomised controlled trial of
problem solving treatment, antidepressant medication, and combined
treatment for major depression in primary care. BMJ 2000; 320: 26-30.
10. Salamero M, Boget T, Garolera M et al. Test psicológicos,
neuropsicológicos y escalas de valoración. En: Soler PA, Gascón J eds.
RTM-II: Recomendaciones terapéuticas en los transtornos mentales.
Barcelona: Masson S.A., 1999; p 383.
11. Tollefson GD, Holman SL. Analysis of the Hamilton Depression Rating
Scale factors from a double-blind, placebo –controlled trial of fluoxetine in
geriatric mayor depression. Int Clin Psychopharmacology 1993; 8: 253-
259.
12. Vázquez C. Evaluación de transtornos depresivos y bipolares. En Roa A.
(ed). Evaluación en psicología clínica y de la salud. Madrid: CEPE, 1995;
p 163-209. Citado en: Vázquez C, Jiménez F. Depresión y manía. En:
Bulbena A, Berrios G, Fernández de Larrinoa P (eds). Medición clínica en
psiquiatría y psicología. Barcelona: Masson S.A. 2000; p 264.
13. Bech P, Kastrup M, Rafaelsen OJ. Minicompendium of rating scales for
states of anxiety depression, mania, schizophrenia, with corresponding
DSM-III syndromes. Acta Psychiatr Scand 1986; 73 (Supl 326): 1-35.
14. Fava M., Rosenbaum JF, Hoog SL et al. Fluoxetine versus sertraline and
paroxetine in major depression: tolerability and efficacy in anxious
depression. J Affect Disord 2000; 59: 119-126.
15. Lauge N, Behnke K, Sogaard J et al. Responsiveness of observer rating
scales by analysis of number of days until improvement in patient with
major depression. Eur Psychiatry 1998; 13: 143-145.
16. Keller MB, McCullough JP, Klein DN et al. A comparison of nefazodone,
the cognitive behavioral-analysis system of psychotherapy, and their
combination for the treatment of cronic depression. N Engl J Med 2000;
342: 1462-1470.
17. Vázquez C, Jiménez F. Depresión y manía. En: Bulbena A, Berrios G,
Fernández de Larrinoa P (eds). Medición clínica en psiquiatría y
psicología. Barcelona: Masson S.A. 2000; p 263-265, 297-300.
18. Linden M, Borchelt M, Barnow S et al. The impact of somatic morbidity on
the Hamilton Depression Rating Scale in the very old. Acta Psychiatr
Scand 1995; 92: 150-154.
19. Bech P, Gram LF, Dien E et al. Quantitative rating of depressive states.
Acta Psychiatr Scand 1975; 51: 161-170.
20. 20.- Riskind JH, Beck AT, Brown G et al. Taking the measure of anxiety
and depression. Validity of the reconstructed Hamilton scales. J Nerv Ment
Dis 1987; 175: 474-479.
21. Kearns NP, Cruickhank CA, McGuigan KJ, et al. A comparison of
depression rating scales. Br J Psychiatry 1982; 141: 45-49.
22. Gastpar M, Gilsdorf U. The Hamilton Depresión Rating Scale in a WHO
collaborative program, in The HamiltonScales (Psychopharmacology
Series 9). Ed. Bech P, Coppen A. Berlin, Springer-Velag, 1.990.
23. Rehm L, O’Hara M. Item characteristics of the Hamilton Taring Scale for
Depresión. J Psychiatr Res, 1.985; 19: 31-41.
24. Reynolds WM, Kobak KA. Reliability and validity of the Hamilton
Depression Inventory: a paper-and-pencil version of the Hamilton Rating
Scale Clinical Interview. Psychological Assessment, 1.995; 7: 472-83.
25. Potts MK, DanielsM, Burnam A. A structured interview version of the
Hamilton Depression Rating Scale: evidence of reliability and versatility of
administration. J Psychiatr Res, 1.990; 24: 335-50.
26. Hedlund JL, Vieweg BW. Tha Hamilton rating scale for depression: a
comprehensive review. J Operat Psychiatry 1979; 10: 149-165.
27. American Psychiatric Association. Handbook of Psychiatric Measures.
Washington, 2000.
28. Willenbring ML. Measurement of depression in alcoholics. J Stud Alcohol
1986; 47: 367-372.
29. Lichtenberg PA, Marcopulos BA, Steiner DA et al. Comparison of the
Hamilton Depression Rating Scale and the Geriatric Depression Scale:
detection of depression in dementia patients. Psychol Rep 1992; 70: 515-
521.
30. Bonin-Guillaume S, Clément JP, Chassain AP et al. Évaluation
psychométrique de la dépression du sujet âgé: Quels instruments?
Quelles perspectives d’avenir?. Encéphale 1995; 21: 25-34.
31. Burns A, Lawlor B, Craig S. Assessment scales in old age psychiatry.
London: Martin Dunitz Ltd, 1999; p 6, 291-293.
32. Maier W, Philipp M, Hauser I et al. Improving depression severity
assessment: reliability, internal validity and sensitivity to change of three
observer depression scales. J Psychiatr Res 1988; 22: 3-12.
33. Maier W, Philipp M, Hauser I et al. Improving depression severity
assessment: content, concurrent and external validity reliability of three
observer depression scales. J Psychiatr Res 1988; 22: 13-19.
34. Edwards BC, Lambert MJ, Moran PW et al. A meta-analytic comparison of
the Beck Depression Inventory and the Hamilton Rating Scale for
Depression as measures of treatment outcome. Br J Clin Psychol 1984;
23: 93-99.
35. Ramos-Brieva JA, Cordero A. A new validation of the Hamilton Rating
Scale for Depression. J Psychiatr Res 1988; 22: 21-28.
36. O’Sullivan RL, Fava M, Agustin C et al. Sensitivity of the six-item Hamilton
Depression Rating Scale. Acta Psychiatr Scand 1997; 95: 379-384.
37. Hooper CL, Bakish D. An examination of the sensitivity of the six-item
Hamilton Rating Scale for depression in a sample of patients suffering
from major depressive disorder. J Psychiatry Neurosci 2000; 25: 178-184.
Esto quiere decir que la Escala de Depresión de Hamilton no está pensada para
el diagnóstico, sino para la evaluación del estado de pacientes a los que
previamente se les ha diagnosticado con depresión mayor. Sin embargo, a pesar
de ser este su objetivo original, también se ha aplicado para evaluar la presencia
de síntomas depresivos en otros problemas y condiciones, como por ejemplo en
las demencias.
ESTRUCTURA Y PUNTUACIÓN
Se trata de una escala planteada inicialmente para ser aplicada de forma externa
por un profesional, si bien también es posible de rellenar por el mismo sujeto
evaluado. Además de la propia escala, que se rellena a lo largo de una
entrevista clínica, también puede emplearse información externa como la
proveniente de familiares o del entorno como complemento.
INTERPRETACIÓN
VENTAJAS E INCONVENIENTES
REFERENCIAS BIBLIOGRÁFICAS
Hamilton, M. (1960). A rating scale for depression. J Neurol Neurosurg
Psychiatry,23: 56-62.
NICE (2004). Depression: management of depression in primary and
secondary care- NICE guidance.
Purriños, M.J. (s.f.) Escala de Hamilton- Hamilton Depresion Rating Scale
(HDDRS). Servizo de Epidemioloxía. Dirección Xeral de Saúde Pública.
Servicio Galego de Saúde.
Sanz, L.J. y Álvarez, C. (2012). Evaluación en Psicología Clínica. Manual
CEDE de Preparación PIR. 05. CEDE: Madrid.
*https://psicologiaymente.com/clinica/escala-depresion-de-hamilton