Está en la página 1de 87

FUNDACIÓN TECNOLÓGICA EDUCATIVA DE GRECIA OCCIDENTAL

ESCUELA DE SALUD Y PROFESIONES DE PRODUCTOS

DEPARTAMENTO DE CONTABILIDAD

tesis

"VOZ HIGIENE Y
MUEBLE De la dieta
VOZ / SINTOMAS EN
PROFESORES DE EDUCACIÓN GENERAL Y ESPECIAL ".

«HIGIENE VOCAL ENTRE PROFESORES DE


EDUCACIÓN ESPECIAL Y TÍPICA Y LA PREVALENCIA
DE SÍNTOMAS / TRASTORNOS DE LA VOZ».

ESTUDIANTES: KARAGGIOULES DIMITRIOS SKALIGOU

DIMITRA

MAESTRO DE SUPERVIVENCIA: KANELLOPOULOU EVANGELIA

PATRAS- ABRIL 2016


TABLA DE CONTENIDO

GRACIAS ................................................. .................................................. ......... 4

RESUMEN................................................. .................................................. ............... 5

RESUMEN CAPÍTULO 1 ................................................ ........................................... 6

1.1 INTRODUCCIÓN ................................................ .................................................. ........ 7

1.2 OBJETIVO DE LA INVESTIGACIÓN .............................................. .................................... 7

CAPITULO 2 ................................................ .................................................. ............ 9

2.1 USOS PROFESIONALES DE VOZ Y TRASTORNOS DE VOZ ..... 9

2.2 MAESTROS Y TRASTORNOS DE VOZ ............................................. ........... 9

2.3 PROFESORES DE EDUCACIÓN ESPECIAL .............................................. ........................ 11

2.4 SÍNTOMAS DE TRASTORNO DE VOZ EN PROFESORES ...................... 11

2.4.1 CORTE DE VOZ ............................................. ................................. 13

2.4.2 VOZ OZIDIA ............................................. .................................... 14

2.5 PRODUCTOS COMERCIALES RELACIONADOS CON LA APARIENCIA DE TRASTORNOS


DE VOZ ............................................ ........................... 14

2.5.1 TRASTORNOS DE VOZ Y HOJA ........................................... .............. 15

2.5.2 LECCIÓN DE ENSEÑANZA ............................................. ....................... dieciséis

2.5.3 PROBLEMAS DE SALUD ............................................. ............................. dieciséis

2.5.4 RINITIS ALÉRGICA ............................................. ............................... dieciséis

2.5.5 ASMA ALÉRGICO ............................................. .................................. 17

2.5.6 PALINDROMISIÓN GASTROOISOFÁGICA ........................................... 17

2.5.7 OXIA LARYGITITA ............................................. ................................. 17

2.5.8 TRASTORNOS ORMONOLÓGICOS / CASO .............. 18

2.5.9. ESTILO DE VIDA ................................................ ......................................... 18

2.5.10 PRODUCTOS AMBIENTALES Y TRASTORNOS DE VOZ .. 20

2.5.10.2 CONDICIONES AMBIENTALES DE LA SALA DE ENSEÑANZA ... 21

2.5.11 DECORACIÓN HELLIPIS DE LA VOZ DE ENSEÑANZA ................... 22

2
2.5.12 PRODUCTOS PSICOLÓGICOS / CONDICIÓN CONSTITUCIONAL Y TRASTORNOS DE
VOZ .......................................... ....................................... 22

2.5.13 AÑOS DE EDUCACIÓN EDUCATIVA Y EDAD EN RELACIÓN CON TRASTORNOS


DE VOZ .................................... ............................... 22

2.6 INFORMACIÓN Y PREVENCIÓN DE ASISTENCIA ............................................ ....... 23

2.7 MAL USO DE LA VOZ EN PROFESORES ............................................ ........ 25

2.8 CIENCIAS PSICO-SOCIALES ............................................... ................ 26

2.8.1 DIFICULTAD EN LOS PROFESORES ............................................ ............. 26

2.8.2 ENFOQUE INTERNACIONAL DE LOS TRASTORNOS DE VOZ A LOS PROFESORES EN


RELACIÓN CON LAS CONDICIONES DE TRABAJO PSICO-SOCIAL ..................................
.................................................. .......................... 27

CAPÍTULO 3 ................................................ .................................................. .......... 29

METODOLOGÍA ................................................. .................................................. ... 29

3.1 DISEÑO DE INVESTIGACIÓN ............................................... .......................... 29

3.2 MUESTRA ................................................ .................................................. ........... 29

3.3 ÓRGANOS DE MEDICIÓN ............................................... .......................................... 29

3.4 PROCEDIMIENTO DE MEDICIÓN ............................................... ................................ 32

RESULTADOS ................................................. .................................................. 33

4.1 RESULTADOS EN PROFESORES DE EDUCACIÓN GENERAL. ........................ 33

4.2 RESULTADOS EN PROFESORES DE EDUCACIÓN ESPECIAL. ......................... 48

CAPÍTULO 5 ................................................ .................................................. .......... 64

DISCUSIÓN ................................................. .................................................. ............ 64

CAPÍTULO 6 ................................................ .................................................. .......... 71

6.1 LIMITACIONES ................................................ .................................................. 71

6.2 CONDICIONES ................................................ .................................................. ..... 71

Bibliografía ................................................. .................................................. .... 73

CUESTIONARIO …………………………………………………………… .81

3
GRACIAS
En esta etapa, queremos agradecer desde el fondo de nuestros corazones a la Sra.

Kanellopoulou Evangelia, por su ayuda, supervisión y asistencia general en la preparación de

nuestra disertación, así como a la Sra. Terzi Archonto por su ayuda para completar la

presentación de la tesis.

También agradecemos profundamente a las escuelas primarias públicas y privadas que

participaron y participaron en el progreso y la realización de una parte de nuestra investigación,

completando los cuestionarios dados.

Finalmente, no podíamos dejar de mencionar la valiosa ayuda de los maestros de

educación especial, así como los maestros de educación general que nos permitieron recibir y

usar información sobre la higiene de la voz, la prevalencia de síntomas y trastornos de la voz, para

completar y Investigación exhaustiva y elaboración de nuestro trabajo.

44
RESUMEN

El objetivo principal de este trabajo es identificar y registrar los principales factores

agravantes que afectan la voz, específicamente en usuarios profesionales de la voz, como los

maestros. En este contexto, se examinarán los síntomas que los maestros pueden experimentar

durante sus carreras, su tratamiento de las dificultades de la voz y la especialidad que mejor se

adapta a tales trastornos. Para este propósito, se enviaron cuestionarios a maestros generales y

maestros de educación especial de educación primaria, a organismos públicos. Específicamente,

a través de esta investigación cuantitativa, se enfatizarán tanto los factores agravantes como la

conciencia correspondiente sobre los problemas de higiene vocal, así como la elección de

especialidades.

Esta metodología tiene como objetivo proporcionar mejores métodos para los maestros

durante sus carreras con el menor impacto posible en su profesión. Los resultados mostraron

diferencias significativas entre las dos categorías de maestros, así como los factores clave que

parecían afectar en gran medida a cada categoría por separado.

55
RESUMEN

El objetivo básico y más importante de esta investigación es identificar e informar los

factores agravantes que pueden afectar la voz humana, particularmente en usuarios de voz

profesionales, como los maestros. En el mismo contexto, se sorprenderán los síntomas que sufren

los maestros durante toda su carrera, la forma en que enfrentan las dificultades de sus problemas

de voz y la especialización médica que eligen como la más adecuada para tales problemas. Con el

mismo propósito, se distribuyeron cuestionarios a docentes de educación primaria típica y

especial, a organismos públicos. En particular, esta investigación cualitativa se centra en identificar

la conciencia de los factores agravantes que amenazan las voces del profesor, la higiene vocal y,

por último, pero no menos importante:

La metodología actual tiene como objetivo proporcionar a los maestros los mejores métodos, durante

su carrera, teniendo el menor de los posibles efectos nocivos en su voz. Los resultados mostraron diferencias

importantes entre los dos grupos de maestros y los factores básicos que parecieron afectarlos en gran medida.

66
CAPÍTULO 1

1.1 INTRODUCCIÓN

La voz humana es la "identidad" de cada individuo y es una indicación de su salud física y

emocional. Desempeña un papel importante en la comunicación y transmisión de un mensaje,

contribuyendo significativamente a la forma en que las personas interactúan e interactúan entre sí.

Por lo tanto, dado que la voz debe garantizar una comunicación efectiva, debe caracterizarse

por características de audio apropiadas y normales, como volumen, tono, calidad y ritmo. También

debería ser agradable al oyente, para no interferir negativamente con el estado emocional,

profesional, de comunicación y posición social del individuo, sino también en sus actividades

diarias.

1.2 OBJETIVO DE LA INVESTIGACIÓN

El propósito de la investigación es responder preguntas sobre maestros de educación general

y especial, sobre los factores agravantes de su voz, la frecuencia de los síntomas y la elección de

la especialidad apropiada para tales trastornos. Específicamente, las preguntas de investigación

que se intentan responder son las siguientes:

Y Los maestros de educación general están informados sobre los factores.

actuando agresivamente en su voz?

Y Los maestros de educación especial están informados sobre los factores.

actuando agresivamente en su voz?

Y Los profesores de educación general mostraron síntomas en este último.

año académico;

77
Y Los maestros de educación especial mostraron síntomas en este último.

año académico;

Y Maestros generales que mostraron síntomas (si lo hicieron),

¿Visitaron a un otorrinolaringólogo?

Y Maestros especiales que mostraron síntomas (si lo hicieron),

¿Visitaron a un otorrinolaringólogo?

Y En qué época del año escolar, la voz de los maestros generales era

más cargado?

Y En qué período del año escolar, la voz de los maestros especiales fue

más cargado?

Y ¿Qué especialidad consideran apropiados los docentes?

tratamiento general, en caso de síntomas en su voz?

Y ¿Qué especialidad consideran apropiados los docentes?

tratamiento especial, en caso de síntomas en su voz?

Y ¿De qué fuente de información fueron informados los maestros generales sobre ellos?

trastornos de la voz?

Y De qué fuente de información, los maestros especiales fueron informados sobre ellos

trastornos de la voz?

Y ¿Con qué frecuencia los maestros generales mostraron síntomas en sus voces?

educación, durante el último año académico?

Y ¿Con qué frecuencia los maestros de educación especial mostraron síntomas en sus voces?

educación, durante el último año académico?

8
CAPITULO 2

2.1 USO PROFESIONAL DE VOCES Y TRASTORNOS


VOZ
Los trastornos relacionados con la voz se están volviendo cada vez más comunes,

afectando en gran medida a las personas que usan su voz sistemáticamente como una

"herramienta" clave para su profesión. Varios estudios confirman la alta correlación entre el uso

profesional de la voz y sus trastornos. Según Vilkman (2004), 1/3 de las personas modernas están

empleadas en varios entornos de trabajo exigentes en los que la voz es la herramienta principal

de su trabajo.

Profesionales que dependen únicamente del uso de su voz, cubren una amplia gama de

profesiones y pertenecen a los grupos de "alto riesgo" de diversos trastornos de la voz. Los

usuarios de voz profesionales indicativos incluyen actores, cantantes, abogados, maestros de

jardín de infantes, políticos, sacerdotes, maestros y otros profesionales que usan su voz a diario

(Martin y Lockhart,

2003).

2.2 MAESTROS Y TRASTORNOS DE VOZ


A pesar de las dificultades para comparar los resultados entre las encuestas relevantes, la

existencia de trastornos de la voz en los maestros es innegable. A menudo se argumenta que las

dificultades de voz que enfrentan los maestros están relacionadas principalmente con la forma en

que usan su voz y no con las dificultades relacionadas con la calidad auditiva de su voz. Los

trastornos de la voz entre los docentes son un problema constante y generalizado y, por lo tanto,

su estudio ha sido objeto de investigación durante varios años. Vilkman (1996) afirma que 50-80%

de los maestros ocasionalmente tienen problemas de voz, mientras que 10% tienen uno o más

síntomas vocales.

99
fatiga semanalmente. Todavía, Se descubrió que el 100% de los maestros de jardín de infantes

Tiene problemas de voz.

Una encuesta de 339 maestros de escuelas primarias en Australia encontró que más del

20 por ciento (20%) tienen problemas de voz que interfieren con su capacidad de usar su voz

como lo deseen. Los problemas de voz hacen que sea muy difícil para los estudiantes transmitir

información y comprender el mensaje. Pueden reducir la comprensión del habla, dificultar que los

maestros manejen sus carreras y limitarse a la calidad de su trabajo. Lo anterior sugiere una

mayor conciencia, por parte de los maestros, de la necesidad de una voz saludable (Marks, 1985).

Los maestros tienen problemas con su voz principalmente debido a los altos requisitos

vocales, el uso extensivo de la voz y el entorno exigente al que se enfrentan. En particular, los

maestros tienen tres veces más probabilidades de desarrollar disfonía o cualquier forma de

trastorno de la voz que la población general (Verdolini, 2001). Estos trastornos deben

considerarse inextricablemente vinculados a la profesión específica y no un problema individual e

independiente.

Un estudio de Marx (1985) encontró que el 47% de los maestros tenían al menos un

trastorno de la voz durante su carrera en comparación con la población general. Debido a que la

voz es muy importante para los maestros, siempre que necesiten comunicarse con los estudiantes

y sus padres, podemos concluir que la fatiga emocional y psicológica de los maestros con

trastornos de la voz es alta en comparación con los maestros que no tienen un problema. .

10
2.3 PROFESORES DE EDUCACIÓN ESPECIAL

Los grupos de alto riesgo para trastornos de la voz pueden incluir maestros de educación

especial. Hasta la fecha, no hay investigaciones que rechacen o confirmen la existencia de

trastornos de la voz en esta categoría de maestros. Dado que trabajan en entornos más exigentes

que los maestros generales, podemos esperar que tengan el mismo grado de trastornos de la voz

o incluso más graves que los de los maestros generales. Los altos requisitos educativos son

identificados rápidamente por los propios maestros de educación especial que están llamados a

trabajar en el aula con estudiantes de diferentes grados y crean programas de tratamiento

personalizados destinados no solo a educar a los estudiantes sino también a fortalecer su

autoestima y autoestima. ajuste suave dentro de un grupo. La dificultad de los estudiantes para

decodificar y comprender el mensaje lleva a alternar y aumentar el volumen, lo que está

directamente relacionado con la aparición de trastornos de la voz. Estos altibajos continuos en la

voz, durante muchas horas durante el día, pueden conducir al mal uso del mecanismo vocal. En

conclusión, La disciplina en personas con necesidades educativas especiales aumenta los

requisitos profesionales y, por lo tanto, el abuso de voz. Como no hay investigaciones para

confirmar la existencia de trastornos de la voz en los maestros de educación especial, es

necesario realizar una investigación que aclare y conduzca a conclusiones seguras sobre la

pregunta de investigación anterior.

2.4 SÍNTOMAS DE VOCES DIFERENTES EN PROFESORES

Por trastornos de la voz (disfonía) nos referimos a cualquier cambio en la voz debido a

trastornos orgánicos o funcionales del tracto vocal, que impiden la producción natural de aire.

Según Arronson (1985), los trastornos de la voz son una condición en la cual

11
Hay cambios en la calidad, intensidad y flexibilidad de la voz, en comparación con la voz de otras

personas de edad y género similares. Los trastornos de la voz se manifiestan por la presencia de

una variedad de síntomas en los maestros, tales como: cambios en la calidad de la voz, asfixia

vocal, afonía, voz débil, garganta seca, dificultad para manipular y fluctuar el volumen de la voz,

tos persistente, sensación de garganta anormal (Roy, 2004, Dragone, 1999). Reconociendo la

dificultad de sacar conclusiones seguras sobre la prevalencia de problemas vocales en la

población docente, muchos científicos han tratado de investigar la frecuencia y la gravedad de los

síntomas de los trastornos vocales en esta población (Sapir, 1993, Marks, 1985, Comins, 1992,

1992). Gotaas, 1986, Morton

1995). Un estudio realizado por Marks (1985) de 339 maestros en Australia encontró que el 47%

de los maestros informaron problemas de voz desde el comienzo de sus carreras, señalando que

la aparición de un solo problema vocal era menos importante que La existencia de disfunciones

crónicas. Muchas veces un evento de mala voz puede conducir nuevamente a problemas

similares o más graves.

En su investigación, Sapir (1993) examinó la prevalencia de los síntomas vocales debido

al mal uso y abuso de la voz en los maestros de primaria. La investigación incluyó una lista de 15

síntomas y luego se les pidió a los maestros que identificaran los síntomas que habían

experimentado durante sus carreras. Más del 50% de los maestros tenían más de tres síntomas,

el 22% informaron tener uno o dos síntomas y el 27% nunca los había tenido. Los resultados de

este estudio coinciden con los de Cooper (1973).

Morton (1995) investigó la tasa de preocupación de los maestros sobre su voz. Los

resultados mostraron que el 76% de los docentes mostraron cierto grado de preocupación por la

forma en que se escuchaban sus voces, y el 20% de la población expresó una gran preocupación.

Esto contrasta con la prevalencia de problemas vocales en los maestros y el porcentaje que

finalmente se dirige a un especialista.

12
La revisión de la literatura encontró que la mayoría de los maestros informan problemas de voz al

menos una vez al año y un porcentaje menor informa trastornos de la voz cada 2 o 3 meses. En

una encuesta de 168 maestros en Australia del Sur, Russell (1998) encontró que el 14.3% de los

maestros varones y el 22.5% de las mujeres tenían un problema de voz con una frecuencia de uno

o dos problemas vocales. tres meses o incluso más a menudo durante el año escolar.

Finalmente, un estudio de 2009 realizado por Gatti en Suecia en 23 escuelas primarias

sobre la duración de los síntomas vocales en los maestros encontró que el 37.2% de los maestros

informaron problemas de voz permanentes en 24 , 4% informa problemas que ocurren

temporalmente, 12.8% informa problemas que ocurren ocasionalmente, mientras que 3.2%

informa problemas que están presentes con bastante frecuencia o siempre en su voz. Además, la

necesidad de limpieza frecuente del cuello, así como la ronquera, fueron los síntomas más

comunes que enfrentaron los maestros a una tasa de alrededor del 39%. Comparando la

investigación realizada hasta la fecha, concluimos que no se ha establecido la incidencia de

trastornos de la voz en los maestros.

2.4.1 CORTE DE VOZ


Uno de los síntomas más comunes en los maestros es la fatiga vocal (Vinturri, 2003;

Laukkanen, 2008). Es una combinación de esfuerzo vocal que aumenta progresivamente, en

presencia de varios factores ambientales. La fatiga de la voz en usuarios profesionales de la voz,

como los maestros, afecta la frecuencia básica de la voz, la fuerza e intensidad de la voz, así

como la laringe misma (Vilkman,

2004). La voz se vuelve monótona a medida que se ve afectado el rango de sus frecuencias, el

volumen es limitado y, por lo tanto, la calidad cambia, creando disfonía. Lo anterior dificulta

significativamente el trabajo y el trabajo de los maestros. Gotaas y Starr (1993) publicaron un

estudio sobre fatiga vocal

13
a los profesores Se les pidió a los 250 maestros de escuela primaria encuestados que

respondieran un cuestionario si habían experimentado dificultades vocales durante sus carreras y,

de ser así, la frecuencia y la gravedad de su problema. De los participantes, el 80% experimentó

dificultad vocal diariamente.

La tensión de la voz aumenta significativamente el dolor, la tos y el dolor de garganta, lo

que indica que los maestros presionan más las cuerdas vocales cuando hay tensión vocal para

compensar su problema. Esto da como resultado una sensación extraña y desagradable en el

área laríngea (Roy, 2004). El esfuerzo vocal puede estar relacionado con el comportamiento

compensatorio de los maestros para superar el problema de su voz (Kostyk, 1998) o con el

esfuerzo vocal y el esfuerzo de los maestros para lograr una mayor intensidad vocal durante la

enseñanza (Welham, 2003). .

2.4.2 VOZ OZIDIA


El segundo problema más común con las perturbaciones vocales en los maestros han sido los

nódulos vocales. En su investigación, Fihlo et al (1995) informaron la presencia de nódulos en el 9.7% de

los maestros, especialmente mujeres, mientras que Urrutikoetxea et al (1995) informaron la presencia de

nódulos en el 13% de los maestros.

2.5 PRODUCTOS EMPRESARIALES RELACIONADOS CON LA APARIENCIA


DE TRASTORNOS DE VOZ
No hay consenso en la literatura sobre los factores que conducen a cambios en las voces

de los docentes. Hay varios factores que pueden considerarse como una carga para el problema

de la voz de los maestros, incluidos la edad, el género, los factores de salud y los patrones

vocales excesivos o incorrectos. En una encuesta a través de un cuestionario, McAleavy

14
et al (2008), encontraron que los maestros califican las siguientes variables independientes que

más influyen en su voz en el siguiente orden: comportamiento vocal, factores ambientales,

nerviosismo y ansiedad del maestro.

2.5.1 TRASTORNOS DE VOZ Y HOJA


A pesar de las dificultades para comparar resultados entre encuestas, se considera que

un factor importante en la aparición de trastornos de la voz es el género. En general, se acepta

que existe una alta correlación entre la gravedad de los problemas vocales y el género. Las

maestras informan problemas más frecuentes con sus voces, y tienen más probabilidades de

tener un problema con sus voces que sus contrapartes masculinas. (Roy, 2004).

Según Russel et al (1998) y Pekkarinen et al (1992), las mujeres tienen el doble de

probabilidades de tener problemas durante sus carreras, que son temporales y no están

relacionadas con problemas crónicos que los hombres. . El papel social exigente de las mujeres

en combinación con las diferencias que existen en la laringe entre los dos sexos, puede explicar

cómo sucede esto. La investigación realizada por Thibeault et al (2004) afirma que los maestros y

las maestras tienen las mismas posibilidades de desarrollar trastornos de la voz a lo largo de sus

carreras, pero lo que difiere entre los sexos es el cuadro clínico de la patología vocal. Además, las

mujeres tienen tres veces más probabilidades de desarrollar disfonía orgánica.

Los nódulos de las cuerdas vocales fueron el problema más común, especialmente para

las maestras en comparación con los hombres. Esto puede atribuirse a la fisiología del mecanismo

vocal, ya que las mujeres tienen una laringe más pequeña que los hombres, por lo que hacen un

mayor esfuerzo vocal para aumentar el volumen de su voz. Como parte del trabajo

15
Las mujeres, después de eso, tienen como consecuencia directa la vibración mayor y más intensa de las

cuerdas vocales que eventualmente conduce a un trauma en las cuerdas vocales (Urrutikoetxea, 1995).

2.5.2 LECCIÓN DE ENSEÑANZA

No existe consenso en la literatura sobre la relación entre los problemas vocales en los

docentes y la materia que se enseña. Según Thibeault et al (2004), no existe una alta correlación

entre los problemas vocales y la enseñanza del maestro.

A diferencia de Sarfati (1989), los resultados de su investigación señalaron que existe una

mayor incidencia de patología vocal en los maestros que enseñan materias específicas (gimnasia,

literatura, matemáticas), así como un alto riesgo de trastornos de la voz.

2.5.3 PROBLEMAS DE SALUD

Los problemas con el tracto respiratorio superior contribuyen directamente a los

problemas vocales. La infección aguda del tracto respiratorio superior causa inflamación de la

mucosa, altera sus secreciones y la hace más vulnerable a las lesiones. La tos y el aclaramiento

frecuente de la garganta son actividades vocales particularmente traumáticas, que pueden

empeorar o mostrar ronquera. Estos problemas incluyen asma alérgica, rinitis alérgica, laringitis y

trastornos hormonales.

2.5.4 RINITIS ALÉRGICA


Los maestros que sufren de rinitis alérgica se ven obligados a respirar por la boca, con la

consecuencia directa de la sequedad de las cuerdas vocales y la voz difícil. Como resultado, las

posibilidades aumentan significativamente

dieciséis
La aparición de nódulos, pólipos, quistes y otros trastornos funcionales de la voz. Estas personas

usan antihistamínicos, que secan significativamente la mucosa laríngea.

2.5.5 ASMA ALÉRGICO


Las personas con asma alérgica tienen una función respiratoria limitada y, por lo tanto,

tienen dificultades para usar su voz con un volumen normal, lo que les obliga a hacer un mayor

esfuerzo vocal, forzando así sus cuerdas vocales y, en general, el funcionamiento normal de las

cuerdas vocales. Las personas con asma alérgica usan corticosteroides por vía oral, lo que puede

afectar significativamente la membrana mucosa de las cuerdas vocales y, por lo tanto, causar

disfonía.

2.5.6 PALINDROMISMO GASTROOISOFÁGICO

La enfermedad por reflujo gastroesofágico puede causar síntomas de irritación laríngea

debido al paso de líquido gástrico, como dolor de garganta, tos y cambios en la calidad de la voz.

Según Galas et al (1989), la enfermedad por reflujo gastroesofágico es un factor de riesgo de

ronquera en un gran porcentaje de maestros disfónicos. Mientras que, según Remacle (2006), la

enfermedad por reflujo gastroesofágico está relacionada con la necesidad de una fijación

frecuente del cuello.

2.5.7 OXIA LARYGGITITA


La laringitis aguda es muy común en maestros con trastornos de la voz (Santaloff, 1997).

En el caso de la laringitis aguda, las cuerdas vocales se hinchan y vibran de manera normal e

irregular, lo que resulta en una calidad de voz ronca. Es extremadamente importante que después

de un episodio de laringitis aguda, el maestro sea muy cuidadoso con el uso de su voz, ya que

existe una mayor probabilidad de que

laringitis aguda a

17
convertido en años. Esto generalmente ocurre en casos de tratamiento incorrecto, falta de higiene

de la voz, así como en un esfuerzo constante para compensar el problema por parte de la

persona.

2.5.8 TRASTORNOS HORMONOLÓGICOS / HIPOTEREOEIDISMO Es ampliamente

aceptado que los trastornos hormonales, como el hipotiroidismo, pueden causar problemas de la

voz, principalmente relacionados con la pérdida de la columna lumbar y la pérdida de la calidad

del sonido y las cuerdas vocales.

Los cambios endocrinos tienen la capacidad de reducir la humedad laríngea y alterar la

forma de las cuerdas vocales, lo que afecta significativamente la calidad de la voz producida. Por

lo tanto, los maestros con problemas hormonales tienen un alto riesgo de trastornos de la voz

(Calas, 1989).

2.5.9. Estilo de vida


Los factores de salud incluyen cómo sus vidas

profesores El fumar, el alcohol y la baja ingesta de agua parecen estar asociados con trastornos

de la voz (Roy, 2004, Russell, 1998, Simberg,

2005).

2.5.9.1 FUMAR

Fumar puede causar irritación e hinchazón significativas de las cuerdas vocales en

combinación con otros factores y el uso prolongado de la voz por parte de los maestros. La

inhalación de sustancias como fumar se atribuye a la aparición de disfonía y cambios en la calidad

de la voz (Abberton, 2005). La ronquera persistente e intensa también puede conducir a la

incapacidad de producir una voz (afonía), mientras que la sequedad provoca una tediosa

oscilación de las cuerdas vocales, lo que favorece el desarrollo de una vocalización incorrecta.

18 años
2.5.9.2 CONSUMO DE FABRICANTES DE VINOS Y CAFES

Al igual que fumar, el consumo de alcohol es una sustancia adictiva. Este abuso puede

conducir a trastornos de la voz. Beber alcohol y bebidas con cafeína (té, café, refrescos)

promueve la deshidratación de las membranas mucosas de la laringe. El alto consumo de alcohol,

combinado con otros factores mencionados anteriormente, exacerba el problema de la voz en los

maestros.

2.5.9.3 REEMPLAZO DE AGUA REDUCIDA

La disminución del consumo de agua puede causar problemas en la voz del profesor. La

laringe es un órgano sensible cuyas estructuras están cubiertas por una mucosa delgada y, por lo

tanto, requiere una hidratación constante y aumentada. Ha habido una alta correlación entre el

bajo consumo de agua y los problemas de voz. Los estudios de 339 maestros mostraron que el

80% de los maestros informaron beber agua durante la clase, pero el 60% informó consumir

menos de 1 litro de agua al día (Marks, 1985).

Por lo tanto, el bajo consumo de agua provoca una reducción en la producción de moco

en la mucosa laríngea, sequedad en las cuerdas vocales y una oscilación reducida de las cuerdas

vocales, lo que contribuye a la instalación de fatiga vocal (Sivasankar, 2008).

2.5.9.4 ALIMENTOS

Varios alimentos pueden afectar la voz, como la leche, el helado, que en muchas

personas parecen aumentar la cantidad de secreciones de la mucosa. Se debe preguntar a los

usuarios profesionales de voz sobre el consumo de nueces porque es extremadamente molesto si

se absorbe. La irritación producida por la succión de un pequeño cuerpo extraño orgánico puede

ser severa e imposible de corregir con bastante rapidez. Los alimentos muy picantes también

pueden irritar la mucosa, ya que parecen causar reflujo laríngeo (Sataloff, 2005).

19
2.5.10 PRODUCTOS MEDIOAMBIENTALES Y DISPOSICIONES DE VOZ Los factores

ambientales que afectan negativamente a la voz incluyen el ruido, la mala acústica de la sala en

la que se llama al maestro para capacitar a sus alumnos, la higiene del maestro y la calidad del

aire cargado. .

2.5.10.1 THORYVOS Y HABITACIÓN ACÚSTICA INMOBILIARIA

Se culpa a las malas condiciones de audición en las aulas por la aparición de trastornos

de la voz en los maestros. Varios estudios basados ​principalmente en la realización de

cuestionarios por parte de los propios docentes, concluyen que los docentes sufren las

condiciones de ruido que prevalecen en las aulas. El ruido externo y el ruido en el aula son

factores que pueden ser una carga para los maestros, ya que, combinados con una acústica

deficiente, se ven obligados a hablar en voz alta durante mucho tiempo para que sus alumnos los

escuchen.

La mayoría de los maestros (más del 91%) informan la presencia de ruido en el aula, que

se debe principalmente a los susurros de los estudiantes, el ruido del patio, el movimiento y las

voces de los niños de las habitaciones adyacentes. La acústica de las aulas ha sido ampliamente

investigada. Según Vilkman (2004), los déficits auditivos pueden reducir significativamente la

comprensión del hablante y causar dificultades para comprender el mensaje. Esta reducción en la

comprensión del habla es un problema grave que afecta tanto a los estudiantes como a los

maestros, ya que la falta de comprensión conduce a repeticiones frecuentes y a una mayor

intensidad de la voz para que los estudiantes perciban a los maestros. Entonces, en su intento de

ser escuchados, mientras que al mismo tiempo tienen la sensación de que el sonido se pierde

debido a una mala audición, intentan aumentar el volumen de su voz, aumentando el esfuerzo

vocal, que se conoce como el efecto Lombard. Un esfuerzo vocal prolongado y aumentado

conduce a un aumento en la frecuencia básica (Fo) que lleva a la persona a la dificultad vocal

durante la producción del habla.

20
Los maestros con trastornos de la voz ponen más énfasis en los factores ambientales y la

acústica de la sala, enfatizando que afectan y exacerban su problema de la voz en comparación

con los maestros sin voz. El profesor, en general, tiende a adaptar su comportamiento vocal de

acuerdo con la acústica de la sala, ya sea correcta o incorrectamente. Con esto en mente, es

importante ser consciente de la importancia de usar la voz correcta. Además, los cambios en la

voz están relacionados con el tamaño de la sala en la que está hablando el maestro. Un aula

grande significa una gran cantidad de niños, lo que automáticamente conduce a un mayor

esfuerzo vocal y, en consecuencia, a la posible aparición de trastornos de la voz.

Según Brunskog et al (2009), una sala ideal para el maestro es aquella que brinda apoyo

a la voz al eliminar él

ruido ambiental y ayudar a transmitir el mensaje a los estudiantes de la mejor manera posible.

2.5.10.2 CONDICIONES AMBIENTALES DE LA SALA DE ENSEÑANZA La ocupación

profesional de los docentes en entornos de intensa sequía atmosférica, en presencia de ruido

ambiental, polvo, tiza y humedad de la laringe puede conducir a la sequedad de la mucosa. Una

consecuencia directa de lo anterior es la aparición de disfonía, que a su vez puede conducir a

una oscilación incorrecta de las cuerdas vocales, y especialmente en casos de abuso vocal

prolongado y continuo.

Un gran porcentaje de maestros a menudo informan una exposición extensa al polvo y la

sequía en el aula durante el proceso de capacitación. Según Mjaavatn (1980), los maestros que están

expuestos al polvo, el aire seco y la ventilación deficiente en el espacio tienen más probabilidades de

desarrollar problemas de voz severos periódicos o permanentes.

21
2.5.11 DECORACIÓN HELLIPIS DE LA VOZ DE ENSEÑANZA Un porcentaje bastante

grande de maestros no descansa su voz después de la escuela. En cambio, hable en voz alta o

grite el resto del día, interactuando con familiares, niños y amigos. Como resultado, hay un

patrón fonético pro-funcional defectuoso que conduce a un círculo vicioso de mal

comportamiento vocal.

2.5.12 PRODUCTOS PSICOLÓGICOS / CONDICIÓN CONSTITUCIONAL Y


TRASTORNOS DE VOZ

Los factores psicológicos pueden estar relacionados con la presión muscular laríngea y la

angustia vocal. Es bien sabido que existe una estrecha relación entre la aparición de trastornos de

la voz y la ansiedad. El funcionamiento excesivo de la voz y el intenso estrés que experimentan los

maestros debido a la profesión altamente exigente, conducen a la tensión muscular en el pecho, los

hombros y el cuello. Varios estudios han demostrado que el estrés está relacionado con parámetros

como el aumento de la frecuencia basal y los niveles de ruido. La investigación clínica también

confirma que los trastornos de la voz pueden volverse crónicos si están presentes factores

psicológicos específicos. En particular, se ha encontrado que los trastornos de ansiedad y la

depresión son más comunes en pacientes con disfonía. Las situaciones extremadamente

estresantes que los maestros deben enfrentar en sus carreras pueden provocar angustia vocal. Los

medicamentos contra la ansiedad (sedantes, ansiolíticos) o incluso antipsicóticos pueden causar

sequedad de la mucosa laríngea.

2.5.13 AÑOS DE EDUCACIÓN EDUCACIÓN Y EDAD EN RELACIÓN CON


TRASTORNOS DE VOZ
Los maestros mayores de 50 años, así como los maestros entre las edades de 31 y 40,

tienden a tener una mayor prevalencia de problemas vocales que otros grupos de edad. Según

Kostyla-Honja (2004), la incidencia promedio de trastornos de la voz en las mujeres es de 43

años. El número de síntomas vocales aumenta con la edad (Smith et al,

1997).
22
En cuanto a los años de educación del maestro y la aparición de trastornos de la voz,

parece que no hay una relación y una correlación elevadas. Por el contrario, existe una relación

importante entre el género y el tiempo de recuperación. Al comparar a las maestras cuyas voces

regresaron en menos de 1 semana (o más de una semana después de un trastorno de la voz), se

demostró que las maestras eran más propensas a tener un problema con su voz, con un tiempo

de recuperación más largo que a sus colegas varones.

2.6 INFORMACIÓN Y PREVENCIÓN DE AYUDA


Es esencial para los usuarios profesionales de voz y especialmente para los maestros

poder detectar y detectar a tiempo la presencia de cambios en su voz. De esta manera, aumentan

las posibilidades de encontrar el tratamiento adecuado para reparar cualquier problema, mientras

que los patrones vocales incorrectos pueden reducirse significativamente, por lo que el impacto en

su trabajo no es grande.

El diagnóstico y la intervención tempranos generalmente pueden reducir los cambios en la

voz y, en consecuencia, la duración del tratamiento. Ha habido mucha investigación en los últimos

años sobre el porcentaje de maestros que buscan tratamiento para sus dificultades vocales.

Aunque parece haber una mayor conciencia de las dificultades de voz por parte de los propios

maestros, la investigación muestra que solo un pequeño porcentaje de los maestros recurrirá a un

especialista para abordar su problema de voz. Se han realizado una gran cantidad de estudios

para determinar el porcentaje de maestros que recurren a especialistas como otorrinolaringólogos

o logopedas (Marks, 1985). Herrington-Hall et al (1998) encontraron que los maestros representan

3,

23
Los maestros han recurrido a un especialista para restaurar su voz. Solo el uno por ciento de los

maestros busca la ayuda de un terapeuta del habla.

Según Sapir et al (1993), el alto nivel de preocupación de los maestros por su voz

contrasta con las altas tasas de trastornos vocales presentados por los maestros y confirmados

por investigaciones previas. En este estudio, concluyó que solo un pequeño porcentaje está

particularmente preocupado, mientras que la mayoría no ha buscado la ayuda de un

otorrinolaringólogo o logopeda.

De los maestros que recurrieron a un especialista, la mayoría eran mujeres. Es necesario

conocer el uso adecuado de la voz en los docentes, la higiene de la voz y su capacitación al

respecto. Los maestros deben poder reconocer cualquier cambio en su voz pero también

comprender que los trastornos de la voz son una parte integral de su trabajo. Se les debe alentar

a buscar la ayuda de un especialista apropiado para evitar establecer comportamientos vocales

incorrectos que puedan afectar la calidad de su trabajo. Dado que varios estudios confirman la

necesidad de información, es necesario incorporar la higiene de la voz en la capacitación básica

de maestros y otros usuarios profesionales de la voz, para evitar la aparición de trastornos de la

voz.

Los maestros deben buscar ayuda de manera oportuna antes de que un problema se

vuelva crónico. En un estudio de 40 maestros que no recibieron asesoramiento de voz y 37

maestros que recibieron 1 hora de asesoramiento por semana durante un año, los resultados

mostraron que los maestros que no recibieron asesoramiento mostraron síntomas como ronquera.

, bajo volumen de voz y voz débil, así como problemas relacionados con el ritmo de su discurso.

Se descubrió que los maestros que recibieron instrucciones sobre cómo usar su voz eran más

conscientes de cómo funcionaba su voz y pudieron evaluar sus voces de una manera más

realista, sin sobreestimar o subestimar cada problema. su voz Investigue eso

24
Analizar el impacto de la educación vocacional y los programas de higiene y prevención son los de

Bistrisky y Frank (1981) y Chan (1994).

La mayoría de los maestros se enfocan en cambiar los patrones vocales incorrectos, la

higiene vocal y enseñar técnicas específicas para una producción de voz efectiva y correcta. Los

maestros que están preocupados por su voz parecen estar más dispuestos a hacer algo sobre su

problema, a estar informados sobre los servicios disponibles y las formas en que pueden mejorar

o eliminar su problema, y ​a recurrir al especialista apropiado. . Según Cooper (1973), los maestros

tenían dificultades para reconocer el mal comportamiento vocal y sus síntomas. Esto da como

resultado un círculo vicioso de comportamiento vocal incorrecto que puede conducir a problemas

crónicos. El conocimiento y la educación limitados exacerban el problema.

2.7 MAL USO DE VOZ EN PROFESORES


Según Welham y Maclagan (2003), quienes resumieron los hallazgos de investigaciones

recientes sobre fatiga vocal en maestros, concluyeron que el 79% de los maestros mostraron

síntomas de patología de las cuerdas vocales, especialmente durante los períodos en que la

actividad educativa aumentó y en consecuencia, las demandas de los maestros se incrementaron

significativamente. Esto confirma la opinión de que el aumento del esfuerzo vocal que hacen los

maestros junto con los continuos altibajos en el volumen de su voz durante muchas horas durante

el día, es la causa principal de esta patología. Los maestros adoptan patrones vocales incorrectos

al abusar y abusar de su voz con el riesgo de desarrollar problemas vocales crónicos. En un

esfuerzo por transmitir con éxito el mensaje a sus alumnos,

25
Es comprensible que se vean obligados a hablar mucho y durante mucho tiempo en situaciones

estresantes y entornos inapropiados, abusando así del mecanismo vocal.

La mayoría de los trastornos de la voz que experimentan los maestros se deben

principalmente al mal uso de la voz, mientras que en su intento de compensar su problema, hacen

un mayor esfuerzo, lo que resulta en un círculo vicioso de mal comportamiento de la voz. Esto

significa que los maestros se ven obligados a adaptarse y usar su voz de manera incorrecta en su

trabajo, al hablar en voz alta tratando de compensar la dificultad existente en su voz.

2.8 CIENCIAS PSICO-SOCIALES

2.8.1 DIFICULTAD EN LOS PROFESORES

Dado que una voz adecuada es una herramienta necesaria para los usuarios

profesionales de la voz, como los maestros, es necesario informar los efectos y problemas más

importantes que surgen de la aparición de trastornos de la voz a nivel social, económico,

profesional y personal.

Según Augspach (1992), la presencia de molestias está indisolublemente ligada a las

licencias de recuperación que recibe un maestro durante su carrera. Específicamente, Smith et al

(1997) afirman que más del 20% de los maestros con disfonía informan que perdieron días en el

trabajo debido a trastornos de la voz temporales o permanentes, en comparación con los maestros

sin trastornos de la voz. El resultado inmediato de lo anterior es la existencia de dificultades

financieras. Por lo tanto, llegamos a la conclusión de que los maestros están molestos por la forma

en que se escuchan sus voces y, por lo tanto, reciben permisos de recuperación para hacer frente

a su problema de voz.

26
Los docentes, debido a su incapacidad para transmitir el mensaje a sus alumnos de

manera efectiva y, por lo tanto, para que se los entienda adecuadamente, sienten un fuerte

sentimiento de incertidumbre. Un maestro con una voz disfuncional es menos efectivo para

establecer el control del alumno en el aula y establecer una colaboración efectiva con sus alumnos

(Gundermann, 1963).

En muchos casos graves, un problema vocal puede significar el final de la carrera de un

maestro con consecuencias personales y financieras muy graves (Bistrisky, 1981).

Los maestros a menudo se sienten incapaces de hacer frente satisfactoriamente y

gestionar su trabajo adecuadamente, lo que conduce a su aislamiento social y contribuye a su

aislamiento. Debido a que la voz es tan importante para los maestros que necesitan comunicarse

con los estudiantes y sus padres, podemos concluir que la fatiga emocional y psicológica de los

maestros con trastornos de la voz es alta en comparación con un maestro que no tiene un

problema de voz (Wilner). , 1987).

2.8.2 ENFOQUE INTERNACIONAL DE TRASTORNOS DE VOZ EN


PROFESORES EN RELACIÓN CON LAS CONDICIONES PSICO-SOCIALES
TRABAJO
Un estudio de 2010 realizado por Baron et al en 282 maestros, el 62.7% de los cuales a

menudo tenían problemas vocales durante sus carreras, encontró que el aumento de las

demandas psicológicas redujo significativamente el control y la influencia en su trabajo. así como

la satisfacción que recibieron de él. El aumento de los niveles de ansiedad observados en estos

maestros confirma la opinión de que los trastornos de la voz están directamente relacionados con

el estrés y el estado psicológico ayuda a mantener un trastorno específico. Los maestros con

trastornos de la voz pueden necesitar más tiempo del habitual para completar con éxito el proceso

educativo y pueden sentirse incapaces de completar actividades específicas debido a la

necesidad que sienten.

27
para descansar su voz. Debido a esta falta de control, se enfrentan a un modelo de trabajo

bastante estresante que afecta negativamente sus habilidades profesionales en su desarrollo, así

como su papel activo en diversas actividades. Debido a la baja autoestima que resulta de los

problemas que enfrentan con su voz, su psicología se ve afectada negativamente, como lo

confirma la investigación anterior, y por lo tanto, los maestros con psicología negativa tienen más

probabilidades de desarrollar trastornos psicológicos de la voz, en comparación con los maestros

que no se presentan con trastornos de la voz (Baron, 2010).

28
CAPÍTULO 3

METODOLOGÍA

3.1 DISEÑO DE INVESTIGACIÓN


Para responder a las 14 preguntas de investigación, se creó un cuestionario dirigido a los

docentes. El cuestionario, que se presenta en el último apéndice de la tesis, fue diseñado por los

estudiantes en colaboración con el profesor supervisor. Específicamente, se otorgó a maestros de

educación general y especial, educación primaria en organismos públicos. El cuestionario fue

diseñado para enfatizar la existencia o no de una conciencia adecuada del maestro sobre los

factores agravantes de su voz y la frecuencia de sus síntomas.

3.2 EJEMPLO

La muestra de investigación incluye 100 maestros de primaria, empleados públicos de

primaria. En detalle, se recopilaron cuestionarios de 50 maestros de educación general (12

hombres, 38 mujeres) y 50 maestros de educación especial (4 hombres, 46 mujeres). La muestra

fue seleccionada de escuelas primarias en las prefecturas de Attica, Viotia y Fthiotida. Para este

estudio, se distribuyeron 220 cuestionarios, de los cuales se devolvieron 117. Luego, durante el

control de los cuestionarios, 100 se consideraron adecuados para la encuesta, ya que los 17

restantes no se completaron o se completaron incorrectamente.

3.3 ÓRGANOS DE MEDICIÓN

Este cuestionario fue creado en base a investigaciones de voz anteriores. Se enfoca en la

demografía, conocimiento de los factores de riesgo de la voz, conocimiento de ellos

29
profesionales de la salud que tienen la capacidad de ayudar a tratar los síntomas de los trastornos

de la voz y, finalmente, la frecuencia de los síntomas de la voz.

ANÁLISIS DEL CUESTIONARIO

Para recopilar datos de maestros de primaria y secundaria, se diseñó un cuestionario de 4

partes con preguntas que cubren todas las áreas de higiene vocal. El cuestionario consta de:

Y Parte 1. La parte 1 tiene 7 preguntas demográficas

se refieren a: a) género (masculino o femenino), b) edad (se refiere a las edades de 20 a

35, de 36 a 50 y mayores de 51), c) la especialidad de cada maestro (si él es maestro)

maestro de educación general o educación especial), d) los años de práctica (de 0 a 10

años, de 11 a 20 años o de 21 años en adelante), e) educación superior (si los maestros

tienen un título básico, posgrado, doctorado) o disertación postdoctoral), f) el número de

alumnos por clase (de 1 a 8 alumnos, de 9 a 16 alumnos, de 17 a 24 alumnos o de 25

alumnos y más por clase) yg) las horas lectivas por semana (hasta 21 horas, de 22 a 23

horas, de 24 a 25 horas o finalización de más de 25 horas lectivas por semana).

Y Parte 2. Esta sección hace 35 preguntas sobre factores que

podría ser perjudicial para las voces de los maestros. Se pide a los encuestados que

enfaticen lo que piensan acerca de cada uno de estos factores, en una escala de "Sí / No

/ No sé". Las preguntas se refieren a acústica, agua, aumento de la tensión muscular en

el área del cuello durante la producción de la voz, alimentos ricos en grasa, tiza / polvo,

vitamina C, depresión, economía de la voz, aumento de la intensidad. voz, exposición al

tabaco / productos químicos, alcohol, ruido ambiental, humedad, limpieza frecuente de la

garganta, tabaquismo, habla susurrada, ambiente seco, postura, risa / tos intensas,

cafeína, pocos

30
horas de sueño, habla con laringitis, pausas entre horas de enseñanza. Además, las

preguntas incluyen diuréticos, ansiedad / estrés, drogas (marihuana, cocaína), trastornos

hormonales (hipotiroidismo y tirotoxicosis), así como sus drogas (andrógenos,

estrógenos), alergias y sus medicamentos antimateria.

corticosteroides) la enfermedades de respiratorio

sistema (laringitis, amigdalitis, asma) y sus medicamentos (antibióticos,

tetraciclina antiinflamatorio) y final la

reflujo gastroesofágico y medicamentos para tratarlo (antiácidos).

Y Parte 3. En esta sección se dan 6 preguntas que se refieren a

frecuencia de síntomas (específicamente si los maestros tuvieron síntomas con su voz

durante el último año académico) y la posibilidad de asistencia médica (si hubo una visita

a un otorrinolaringólogo o incluso una derivación a un logopeda). Además, se examinan

tanto los períodos en los que los síntomas son más evidentes (al comienzo del año

escolar, a mediados del año escolar, al final del año escolar o durante el período de

verano) y la conciencia de la posibilidad de ayuda especializada. Las especialidades

mencionadas son: otorrinolaringólogo / foniatra, neumólogo, neurólogo, psiquiatra,

Psicólogo, Endocrinólogo y Logopeda /

Terapeuta de voz. Finalmente, en este lugar, los encuestados responderán a las fuentes

de información sobre temas específicos, como los medios de comunicación, los

profesionales de la salud, las redes sociales, Internet.

Y Parte 4. Se hacen 10 preguntas sobre los síntomas en los casos

voz cargada. Los síntomas incluyen: dolor de garganta, sensación de cuerpo extraño en

el área del cuello, ronquera, cambios en el tono de la voz, sequedad en la garganta,

afonía, tos, necesidad de aclaración frecuente de la garganta, fatiga de la voz y molestias

en el área del cuello . En esta parte, se diseña una escala de Linkert de 5 pasos (1 =

nada,

31
2 = raramente, 3 = a menudo, 4 = muy a menudo, 5 = siempre) para enfatizar mejor las

frecuencias y el nivel de síntomas.

El cuestionario contenía toda la información relevante sobre el cuerpo y el propósito de esta

investigación. También se enfatizó a los maestros que las respuestas son anónimas y se

estudiarán solo con fines académicos. El tiempo máximo requerido basado en el diseño del

cuestionario fue de 15 minutos y los encuestados tuvieron la oportunidad de completarlo

directamente o con la ayuda de los investigadores.

3.4 PROCEDIMIENTO DE MEDICIÓN

La emisión de los cuestionarios tuvo lugar del 11/10/2015 al 30/11/2015. La forma en que

se administró el cuestionario fue la siguiente: se realizó una reunión cara a cara de escuela a

escuela con el director, para la entrega de los cuestionarios a él. Luego se le pidió al director que

compartiera los cuestionarios con los maestros y luego los devolviera completados una semana

más tarde, en la próxima reunión preestablecida. La razón por la que no hubo contacto directo

entre maestros y estudiantes fue que el cuestionario no dejaba lugar para preguntas. Finalmente,

la elección de las escuelas fue completamente al azar, con la única limitación de las escuelas

primarias públicas.

3.5 ANÁLISIS CUANTITATIVO DE LOS DATOS

El software utilizado para analizar y procesar nuestros datos de investigación fue

Microsoft Excel.

32
CAPÍTULO 4

Resultados

4.1 RESULTADOS EN PROFESORES DE EDUCACIÓN GENERAL.

PARTE 1. ESCUELAS PRIMARIAS (Se analizarán las respuestas dadas por los profesores generales

en la primera parte del cuestionario).

Se distribuyeron 50 cuestionarios a maestros de educación general. De estos, 12 eran hombres

(24%) y 38 mujeres (76%). 15 personas tenían entre 20 y 35 años, 24 tenían entre 36 y 50 años y 11

personas de 51 años en adelante. En detalle, los resultados se enumeran en la tabla a continuación.

SEXO FRECUENCIA FRECUENCIA%

Hombre 12 24%

Mujer 38 76%

AÑOS

20-35 15 30%

36-50 24 48%

51 < 11 22%

Tabla 1. Género y edad de los docentes generales.

De los encuestados, el 100% (50 personas) tienen un título básico y 4 de ellos tienen una

maestría (8%). Solo un maestro tenía un doctorado (2%), mientras que ninguno tenía una educación

postdoctoral. Además, 11 maestros tenían de 0 a 10 años de práctica, 8 tenían de 11 a 20, mientras

que 31 tenían de 21 en adelante. Los números y porcentajes correspondientes se presentan en la

tabla a continuación, en la página siguiente.

33
AÑO DE EJERCICIO FRECUENCIA FRECUENCIA%

PROFESIONAL

0-10 11 22%

11-20 8 dieciséis%

21 < 31 62%

EDUCACIÓN

MÁS ALTA

Grado básico 50 100%

Postgrado 44 8%

Doctor 1 2%

Beca posdoctoral 00 0%

Tabla 2. Años de práctica profesional y formación de profesores generales.

Con respecto al número de estudiantes por clase, 25 maestros tienen clases con 17 a 24

estudiantes, 16 tienen clases con 9 a 16 estudiantes, 8 maestros tienen clases con 1 a 8 estudiantes,

mientras que 1 maestro tiene una clase con más de 25 estudiantes. La mayoría de los maestros

trabajan hasta 21 horas por semana (26 maestros), 12 maestros trabajan de 24 a 25 horas, 9

maestros trabajan de 22 a 23 horas, mientras que 3 tienen más de 25 horas por semana.

ESTUDIANTES / DEPARTAMENTO FRECUENCIA FRECUENCIA%

1-8 8 dieciséis%

9-16 dieciséis 32%

17-24 25 50%

24 < 1 2%

34
HORAS / SEMANA FRECUENCIA FRECUENCIA%

<21 26 52%

22-23 99 18%

24-25 12 24%

25 < 3 6%

Tabla 3. Número de alumnos y horas lectivas de profesores generales.

PARTE 2. PRODUCTOS COMERCIALES (En esta sección, se analizarán las respuestas de los

maestros generales con respecto a la carga de los factores que existen en la parte respectiva del

cuestionario). El número de factores agravantes es muy grande, con el resultado de que hay

tablas de 5 factores o categorías de factores, para un mejor formato del trabajo.

Según los resultados de los cuestionarios, el 84% cree que la acústica del espacio puede

afectar negativamente a la voz, el 6% respondió que no carga, mientras que el 10% no sabe la

respuesta. Cuando se le preguntó sobre el agua y su efecto, el 20% respondió que afecta la voz,

mientras que el 80% respondió que no afecta. El 92% de los encuestados cree que el aumento de

la tensión muscular en el área del cuello carga la voz en comparación con el 2% que cree que no

es una carga y el 6% no sabe la respuesta. Los alimentos ricos en grasas afectan la voz según el

84% de los encuestados, mientras que el 4% dijo que no, y el 12% no sabía si estaban cargados o

no. La tiza y el polvo funcionan de manera agravante según el 92% de los encuestados, mientras

que el 8% respondió "No sé".

35
PRODUCIENDO SÍ SÍ NO NO % YO NO YO NO

SÉ SÉ %

Acústica 42 84% 3 6% 55 10%

espacial

Agua 10 20% 40 80% 00 0%

Aumento de la 46 92% 1 2% 3 6%

tensión muscular

Alimentos ricos 42 84% 2 4% 66 12%

en grasa

Tiza / polvo 46 92% 0% 0% 44 8%

Tabla 4.1. Respuestas a factores de voz agravantes del general

profesores

La vitamina C para el 50% no funciona de manera agravante, mientras que el 50% restante no

conoce la asociación de la vitamina con la disfunción vocal. La depresión tiene un efecto perjudicial en

la voz del 50%, no afecta al 22%, mientras que el 28% respondió que no lo saben. En lo que respecta a

la economía de la voz, el 4% respondió que creen que están cargados, el 76% respondió que no están

cargados, mientras que el 20% no lo sabe. El aumento del volumen de la voz funciona de manera

agravante de acuerdo con el 88%, mientras que para el 6% no funciona de manera agravante y el 6%

respondió que no lo sabían. El 100% absoluto enfatizó que la exposición al tabaco y a los químicos

carga la voz. Las respuestas de los maestros generales a los factores específicos se muestran en la

tabla de la página siguiente con los porcentajes correspondientes.

36
PRODUCIENDO SÍ SÍ NO NO NO YO NO

LO SÉ SÉ %

Vitamina C 00 0% 25 50% 25 50%

Depresión 25 50% 11 22% 14 28%

Economía de la voz 2 4% 38 76% 10 20%

Aumento de la 44 88% 3 6% 3 6%

intensidad de la voz

Productos químicos del tabaco 50 100% 00 0% 00 0%

sustancias

Tabla 4.2. Respuestas a factores de voz agravantes del general

profesores

El alcohol es un factor agravante para el 60% de los maestros, mientras que el 40%

informó información insuficiente. El ruido ambiental se agrava en un 80%, mientras que el 10%

comparte respuestas negativas y "No lo sé". El 48% de los encuestados dijo que la presencia de

humedad es un factor agravante, mientras que el 22% respondió negativamente y el 30% restante

no sabía la respuesta. Con respecto al tabaquismo, el 98% respondió que puede funcionar de

manera agravante para la voz, mientras que el 2% respondió que no afecta. El 10% dijo que la

limpieza del cuello funciona de manera agravante, el 62% expresó una opinión negativa, mientras

que el 28% no sabe si existe una correlación. El 98% de los encuestados dijo que fumar es

perjudicial para la voz, mientras que el 2% respondió lo contrario. Las respuestas de los

profesores generales a los factores específicos,

37
PRODUCIENDO SÍ SÍ NO NO NO YO NO

LO SÉ SÉ %

Alcohol 30 60% 00 0% 20 40%

Ambiental 40 80% 55 10% 55 10%

ruido

Humedad 24 48% 11 22% 15 30%

Limpieza frecuente 55 10% 31 62% 14 28%

cuello

De fumar 49 98% 1 2% 00 0%

Tabla 4.3. Respuestas a factores de voz agravantes del general

profesores

Según el 82% de los encuestados, el habla susurrante no carga la voz, mientras que el

14% no sabía sobre el efecto de este factor en la voz. El ambiente seco afecta la voz según el

66% de las respuestas, no carga según el 20% y el 14% no sabe la respuesta. La tos / risa intensa

es agravante para el 86% de los encuestados, mientras que el 12% no sabe la respuesta. La

postura afecta negativamente a la voz al 60% de las respuestas, no afecta según el 10%, mientras

que el 30% no sabe. La cafeína carga la voz según el 60% de los encuestados, mientras que el

40% desconoce. Las respuestas dadas por los maestros generales a los factores específicos se

muestran en la Tabla 4.4 de la página siguiente con los porcentajes correspondientes.

38
PRODUCIENDO SÍ SÍ NO NO NO YO NO

LO SÉ SÉ %

Discurso 2 4% 41 82% 77 14%

susurrado

Ambiente 33 66% 10 20% 77 14%

seco

Postura corporal 30 60% 55 10% 15 30%

Tos severa / 43 86% 1 2% 66 12%

risa

Cafeína 30 60% 00 0% 20 40%

Tabla 4.4. Respuestas a factores de voz agravantes del general

profesores

El 60% de los encuestados cree que unas pocas horas de sueño es agravante, mientras

que el 40% comparte respuestas negativas (20%) y "No sé" (20%). El discurso con laringitis carga

la voz de acuerdo con el 92%, mientras que el 2% respondió negativamente y el 6% no sabía la

respuesta. El 88% de los encuestados dijo que los descansos entre horas de enseñanza no

funcionaron como una carga para la voz y el 8% no sabía la respuesta. El 60% no sabe si los

diuréticos causan algún síntoma en la voz, mientras que el 40% responde negativamente a la

carga de la voz. La ansiedad funciona de manera agravante según el 64%, mientras que los

porcentajes de "no" y "No sé" son del 16% y del 20%, respectivamente.

39
PRODUCIENDO SÍ SÍ NO NO % YO NO YO NO

SÉ SÉ %

Unas pocas horas de sueño 30 60% 10 20% 10 20%

Laringitis 46 92% 1 2% 3 6%

Vacaciones entre 2 4% 44 88% 44 8%

horas lectivas

Diuréticos 0% 0% 20 40% 30 60%

Estrés 32 64% 8 dieciséis% 10 20%

Tabla 4.5. Respuestas a factores de voz agravantes del general

profesores

El 60% de los encuestados no sabe si los medicamentos para el estrés y la ansiedad

(sedantes y ansiolíticos) tienen algún efecto en la voz. El 94% de los encuestados dijeron que no

sabían si algunas drogas (marihuana y cocaína) eran dañinas para la voz, mientras que el 6%

dijeron que creían que tenían un efecto negativo en las cuerdas vocales. El 64% de los

encuestados dijo "sí" al hecho de que algunos trastornos hormonales afectan la voz, mientras que

el 36% dijo que no lo sabía. Las drogas (andrógenos y estrógenos) afectan la voz de manera

agravante de acuerdo con el 2% y el 12%, mientras que el 98% y el 86% restantes informaron

conocimiento insuficiente. El 100% de los encuestados respondieron que las alergias cargan la

voz. En la tabla 4.

40
PRODUCIENDO SÍ SÍ NO NO NO YO NO

LO SÉ SÉ %

Sedantes 3 6% 17 34% 30 60%

Angiolíticos 2 4% 18 años 36% 30 60%

Marijuana 3 6% 00 0% 47 94%

Cocaína 3 6% 00 0% 47 94%

Trastornos 32 64% 00 0% 18 años 36%

hormonales

Andrógenos 1 2% 00 0% 49 98%

Estrógeno 66 12% 1 2% 43 86%

Alergias 50 100% 00 0% 00 0%

Tabla 4.6. Respuestas a factores de voz agravantes del general

profesores

Los medicamentos para la alergia (antihistamínicos y corticosteroides) funcionan de

manera agravante según 42% y 48% respectivamente. El 98% respondió que la laringitis y la

amigdalitis afectan respectivamente la voz y el 80% respondió que el asma puede funcionar de

manera agravante. En términos de medicamentos respiratorios, el 44% dijo que no conocía los

antibióticos, el 60% desconocía la tetraciclina y el 68% desconocía los medicamentos

antiinflamatorios. El 56% no sabe si la enfermedad por reflujo gastroesofágico afecta la voz,

mientras que el 40% cree que es un factor agravante. Los medicamentos para la enfermedad por

reflujo gastroesofágico son un factor agravante para el 14%, mientras que el 86% dijo "No sé". En

la tabla 4.

41
FACTOR SI SÍ NO NO NO YO NO

LO SÉ SÉ %

Antihistamínicos 21 42% 44 8% 25 50%

Corticosteroides 24 48% 66 12% 20 40%

Laringitis 49 98% 00 0% 1 2%

Amigdalitis 49 98% 00 0% 1 2%

Asma 40 80% 2 4% 8 dieciséis%

Antibióticos 44 8% 24 48% 22 44%

Tetraciclina 44 8% dieciséis 32% 30 60%

Antiinflamatorio 8 dieciséis% 8 dieciséis% 34 68%

Reflujo 20 40% 2 4% 28 56%

gastroesofágico

Antiácidos 77 14% 00 0% 43 86%

Tabla 4.7. Respuestas a factores de voz agravantes del general

profesores

PARTE 3. PREGUNTAS GENERALES (Esta sección analizará algunas preguntas generales sobre la

voz a las que se les pidió que respondieran los maestros generales).

En la parte 3, los encuestados proporcionaron información y respuestas para el año escolar de

septiembre de 2014 a septiembre de 2015. El 52% tenía síntomas de voz, mientras que el 48% no. El

40% visitó a un otorrinolaringólogo, mientras que el 60% no lo hizo. El 100% de los encuestados

respondió que después de una visita a un otorrinolaringólogo, no se les pidió que visitaran a un

logopeda. Los resultados se muestran a continuación.

42
PREGUNTAS GENERALES SI SI% NO NO%

Síntomas 26 52% 24 48%

Visita a ENT 20 40% 30 60%

Remisión a un logopeda 00 0% 50 100%

Tabla 5. Preguntas generales de los profesores generales.

El 60% declaró que la temporada con la mayoría de los síntomas fue a mediados del año

escolar (diciembre-febrero), el 16% tenía molestias al comienzo del año escolar, mientras que el

24% al final del año escolar (marzo). Si hubiera síntomas, el 100% de los encuestados recurrirían

a ENT, mientras que un porcentaje menor iría a un neumólogo (16%), un endocrinólogo (20%) y

finalmente a un logopeda (14%). La información que los maestros tienen sobre la higiene de la voz

proviene de los medios de comunicación (50%), los profesionales de la salud (88%), las redes

sociales (34%), Internet (80%) y otros medios (60%).

PERIODO AMBIENTAL SI SI% NO NO %

Septiembre nov. 8 dieciséis% 42 84%

Dic-feb 30 60% 20 40%

Marzo uno 12 24% 38 76%

Jun-ago 00 0% 50 100%

Tabla 6. Período de sobrecarga de voz para maestros generales.

43
PROFESIONAL FRECUENCIA FRECUENCIA%

ENT 50 100%

Neumólogo 8 dieciséis%

Neurólogo 00 0%

Psiquiatra 00 0%

Psicólogo 00 0%

Endocrinólogo 10 20%

Logopeda 77 14%

Tabla 7. Preferencia de un especialista para el tratamiento de trastornos de la voz por

profesores generales

INFORMACIÓN SI SI% NO NO%

SOBRE LA VOZ

Medios de comunicación 25 50% 25 50%

Profesionales de la 44 88% 66 12%

salud

Redes sociales 17 34% 33 66%

Internet 40 80% 10 20%

Otro 30 60% 20 40%

Tabla 8. Fuentes de información para docentes de educación general.

PARTE 4. CONTRATO DE APARIENCIA DE SÍNTOMAS (La siguiente sección analizará los

resultados de los maestros generales en términos de la frecuencia de los síntomas en su voz).

44
La parte 4 se refiere a la frecuencia de los síntomas. Hay una escala del 1 al 5 (1 = nada,

2 = raramente, 3 = división, 4 = muy a menudo y 5 = siempre). Los síntomas comunes incluyen

dolor de garganta (a menudo 60%), cambios en la voz (a menudo 44%), tos (a menudo 42%),

fatiga de la voz (a menudo 66%), molestias (a menudo 40%).

SINTOMAS CADA RARO MUY MUCHO SIEMPRE

SYCHA

Dolor en su área 2% 30% 60% 8% 0%

cuello

Sensación de cuerpo extraño 12% 38% 36% 14% 0%

en el área del cuello

Ronquera 20% 42% 34% 4% 0%

Cambios en su altura. 10% 32% 44% 14% 0%

voz

Sequedad en la garganta 2% 32% 38% 26% 2%

Afonía 58% 38% 2% 2% 0%

Tos 10% 32% 42% 12% 4%

Necesidad de limpieza 4% 28% 36% 28% 4%

frecuente de garganta

Fatiga de la voz 2% 20% 66% 10% 2%

Molestias en la zona. 24% 26% 40% 10% 0%

del cuello

Tabla 9. Frecuencia de síntomas en profesores generales

educación.

45
PRODUCTOS EMPRESARIALES CON LA MAYOR CONDICIÓN

Según las respuestas a los 50 cuestionarios, los factores agravantes que recogen las

frecuencias más altas son:

FACTOR SÍ CONTINUO %

1 Alergias 50 100%

2 Tabaco y productos químicos 50 100%

3 De fumar 49 98%

44 Laringitis 49 98%

55 Amigdalitis 49 98%

66 Discurso con laringitis 46 92%

77 Polvo de tiza 46 92%

8 Aumento de la tensión muscular en 46 92%

área del cuello

Tabla 10. Los factores agravantes más comunes en general

profesores

DISEÑO 1-PRODUCTOS DE SUPERVIVENCIA CON

MAYOR FRECUENCIA

46
DISEÑO 2- SÍNTOMAS CON LOS MÁS GRANDES

FRECUENCIA

CIENCIA Y COMITÉ ADICIONAL A

Profesionales

SI SI%

SINTOMAS 26 52%

VISITA A ORL 20 40%

TRADICIÓN A UNA LITERATURA 00 0%

Intención de visitar a un profesional.

ENT 50 100%

ENDOCRINOLOGÍA 10 20%

ESPIRITUAL 8 dieciséis%

CONTABILIDAD 77 14%

Tabla 11. Frecuencia de síntomas, asistencia e intención de visitar

profesionales vocales por profesores generales.

47
DISEÑO 3- REPARACIÓN Y ADICIÓN

PROFESIONALES VISITANTES

4.2 RESULTADOS EN PROFESORES DE EDUCACIÓN ESPECIAL

PARTE 1. ESCUELAS PRIMARIAS (Se analizarán las respuestas dadas por los profesores generales

en la primera parte del cuestionario).

Se distribuyeron 50 cuestionarios a maestros de educación especial. De los 50 docentes,

4 eran hombres (8%) y 46 mujeres (92%). Además, 30 personas tenían entre 20 y 35 años, 17

tenían entre 36 y 50 años y 3 tenían 51 años o más.

SEXO FRECUENCIA FRECUENCIA%

Hombre 44 8%

Mujer 46 92%

48
AÑOS

20-35 30 60%

36-50 17 34%

51 < 3 6%

Tabla 12. Género y edad de docentes especiales.

De los encuestados, el 100% (50 personas) tienen un título básico y 28 de ellos tienen una

maestría (56%). Un profesor tenía un doctorado (2%). Además, 23 maestros tenían de 0 a 10 años de

práctica en la profesión, 24 tenían de 11 a 20, mientras que 3 tenían de 21 en adelante. Los números

y porcentajes correspondientes se muestran en la tabla a continuación.

AÑO DE EJERCICIO FRECUENCIA FRECUENCIA%

PROFESIONAL

0-10 23 46%

11-20 24 48%

21 < 3 6%

EDUCACIÓN FRECUENCIA FRECUENCIA%

MÁS ALTA

Grado básico 50 100%

Postgrado 28 56%

Doctor 1 2%

Beca posdoctoral 00 0%

Tablas 13. Pre-servicio y formación de docentes especiales.

Con respecto al número de estudiantes por clase, 3 maestros tienen clases con 17 a 24

estudiantes, 9 tienen clases con 9 a 16 estudiantes, 38 maestros tienen clases con 1 a 8 estudiantes,

mientras que ningún maestro tiene una clase con más de 25

49
estudiantes La mayoría de los maestros trabajan de 24 a 25 horas a la semana (23 maestros), 12

maestros trabajan de 22 a 23 horas, 11 maestros trabajan hasta 21 horas, mientras que 4 tienen

más de 25 horas.

ESTUDIANTES / DEPARTAMENTO FRECUENCIA FRECUENCIA%

1-8 38 76%

9-16 99 18%

17-24 3 6%

25 < 00 0%

HORAS / LIBROS

<21 11 22%

22-23 12 24%

24-25 23 46%

25 < 44 8%

Tabla 14. Número de alumnos y horas lectivas de docentes especiales.

PARTE 2. PRODUCTOS COMERCIALES (En esta sección, se analizarán las respuestas de los

maestros generales con respecto a la carga de los factores que existen en la parte respectiva del

cuestionario). El número de factores agravantes es muy grande, con el resultado de que hay

tablas de 5 factores o categorías de factores, para un mejor formato del trabajo.

Según los resultados de los cuestionarios, el 60% cree que la acústica del espacio afecta la

higiene vocal, el 20% respondió negativamente, mientras que el 20% no sabe si es una carga.

Cuando se le preguntó sobre el agua y su efecto, el 20% respondió que afecta la voz, mientras que el

76% respondió negativamente. El 76% de los encuestados cree que el aumento de la tensión

muscular en el área del cuello sobrecarga la voz. Los alimentos ricos en grasas afectan la voz.

50
según el 20% de los encuestados, mientras que el 44% tiene la opinión opuesta. La tiza y el polvo

funcionan de manera agravante según el 84% de los encuestados, mientras que el 14% desconocen

esta influencia.

PRODUCIENDO SÍ SÍ NO NO NO YO NO

LO SÉ SÉ %

Acústica 30 60% 10 20% 10 20%

espacial

Agua 10 20% 38 76% 2 4%

Aumento muscular 38 76% 55 10% 77 14%

intensidad

Alimentos ricos 10 20% 22 44% 18 años 36%

en grasa

Polvo de tiza 42 84% 1 2% 77 14%

Tabla 15.1. Respuestas a factores de voz agravantes por parte de expertos

profesores

La vitamina C para el 68% no funciona de manera agravante, mientras que el 24% no conoce la

asociación de la vitamina con la disfunción vocal. La depresión tiene un efecto perjudicial en el 10%,

mientras que el 50% dijo que no lo sabía. En lo que respecta a la economía de la voz, el 4% respondió

afirmativamente, el 72% en negativo, mientras que el 24% no lo sabía. El aumento del volumen del sonido

funciona de manera agravante según el 100%. El 100% absoluto enfatizó que la exposición al tabaco y a

los químicos carga la voz, como se muestra en la tabla a continuación, en la página siguiente.

51
FACTOR SI SÍ NO NO NO YO NO

LO SÉ SÉ %

Vitamina C 44 8% 34 68% 12 24%

Depresión 55 10% 20 40% 25 50%

Economía de la voz 2 4% 36 72% 12 24%

Aumento de la intensidad 50 100% 00 0% 00 0%

voz

Exposición al 50 100% 00 0% 00 0%

tabaco y productos

químicos.

Tabla 15.2. Respuestas a los factores de voz agravantes de ellos

profesores especiales

El alcohol es un factor agravante para el 84% de los maestros, mientras que el 8% informó

información insuficiente. El ruido ambiental se agrava en un 90%, mientras que el 6% y el 4%

comparten respuestas negativas y "No sé". El 86% de los maestros especiales encuestados afirmó

que la presencia de humedad es un factor agravante, mientras que el 10% respondió

negativamente. Cuando se trata de fumar, el 100% respondió que es un factor agravante para la

voz. El 64% dijo que la limpieza del cuello funciona de manera agravante, el 26% expresó una

opinión negativa, mientras que el 10% no sabía si había una correlación. Los resultados de estos

factores se muestran en la tabla de la página siguiente.

52
PRODUCIENDO SÍ SÍ NO NO NO YO NO

LO SÉ SÉ %

Alcohol 42 84% 44 8% 44 8%

Ambiental 45 90% 3 6% 2 4%

ruido

Humedad 43 86% 55 10% 2 4%

Limpieza 32 64% 13 26% 55 10%

frecuente

De fumar 50 100% 00 0% 00 0%

Tabla 15.3. Respuestas a los factores de voz agravantes de ellos

profesores especiales

Según el 88% de los encuestados, el discurso susurrante no carga la voz, el 8%

respondió que no saben la respuesta, mientras que el 4% respondió positivamente sobre su

influencia en la voz. El ambiente seco afecta la voz según el 84% de las respuestas de los

maestros especiales (el 6% respondió negativamente y el 10% no sabe la respuesta).

Respectivamente, la tos intensa o la risa intensa están agravando para el 92% de los

encuestados. La postura corporal afecta la voz al 68% de las respuestas, el 22% desconoce

mientras que el 10% responde negativamente. La cafeína afecta la voz, según el 88% de los

encuestados, mientras que el 8% no sabe la respuesta, como se muestra en la Tabla 15.4.

53
PRODUCTO SI SI% NO NO% YO NO YO NO

SÉ SÉ %

Discurso susurrado 2 4% 44 88% 44 8%

Ambiente seco 42 84% 3 6% 55 10%

Postura corporal 34 68% 55 10% 11 22%

Tos severa / 46 92% 00 0% 44 8%

risa

Cafeína 44 88% 2 4% 44 8%

Tabla 15.4. Respuestas a factores de voz agravantes por parte de expertos

profesores

El 60% de los encuestados cree que unas pocas horas de sueño es agravante, mientras

que el 20% comparte respuestas negativas y "No sé". El discurso con laringitis carga la voz de

acuerdo con el 96%, mientras que el 2% responde negativamente. El 86% de los encuestados dijo

que los descansos no funcionan de manera agravante. El 68% no sabe si los diuréticos causan

algún síntoma en la voz, mientras que el 32% respondió negativamente. El estrés se agrava según

el 68%, mientras que los porcentajes de "no" y "No sé" son del 8% y del 24%, respectivamente.

54
PRODUCIENDO SÍ SÍ NO NO NO YO NO

LO SÉ SÉ %

Pocas horas 30 60% 10 20% 10 20%

dormir

Laringitis 48 96% 1 2% 1 2%

Vacaciones 2 4% 43 86% 55 10%

entre

profesores

horas

Diuréticos 0% 0% dieciséis 32% 34 68%

Estrés 34 68% 44 8% 12 24%

Tabla 15.5. Respuestas a los factores de voz agravantes de ellos

profesores especiales

El 60% y el 64% de los encuestados no saben si las drogas (sedantes y ansiolíticos

respectivamente) tienen algún efecto en la voz, mientras que el 36% y el 50% de los encuestados

respondieron que no saben si algunas drogas (marihuana y cocaína, respectivamente) funcionan de

manera agravante. Respectivamente, 44% y 40% respondieron que creen que la marihuana y la cocaína

tienen un efecto perjudicial en las cuerdas vocales. El 66% de los encuestados dijo que sí, que algunos

trastornos hormonales afectan la voz, mientras que el 24% dijo que no lo sabían. Las drogas (estrógenos

y andrógenos) afectan la voz de manera agravante de acuerdo con el 10% y el 12% respectivamente,

mientras que el 88% y el 86% restantes informaron información insuficiente. El 94% de los encuestados

respondió que las alergias cargan la voz, mientras que los medicamentos para la alergia

(antihistamínicos y corticosteroides) se agravan de acuerdo con 42% y 48% respectivamente. Los

porcentajes para cada uno de los factores se muestran en detalle en la tabla adyacente.

55
ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΝΑΙ ΝΑΙ % ΟΧΙ ΟΧΙ % ΔΕΝ ΔΕΝ

ΞΕΡΩ ΞΕΡΩ %

Ηρεμιστικά 10 20% 10 20% 30 60%

Αγχολυτικά 1 2% 17 34% 32 64%

Μαριχουάνα 22 44% 10 20% 18 36%

Κοκαΐνη 20 40% 5 10% 25 50%

Ορμονικές 33 66% 5 10% 12 24%

διαταραχές

Ανδρογόνα 5 10% 1 2% 44 88%

Οιστρογόνα 6 12% 1 2% 43 86%

Αλλεργίες 47 94% 0 0% 3 6%

Αντισταμινικά 21 42% 4 8% 25 50%

Κορτικοστεροειδή 24 48 6 12% 20 40%

Πίνακας 15.6. Απαντήσεις σε επιβαρυντικούς παράγοντες φωνής από τους

ειδικούς δασκάλους.

Το 100% των ερωτηθέντων ειδικών δασκάλων, το 98% καθώς και το 84% πιστεύει πως η

λαρυγγιτίδα, η αμυγδαλίτιδα και το άσθμα αντίστοιχα μπορούν να επιβαρύνουν τη φωνή. Ακόμη, το

42%, το 60% και 68% των ερωτηθέντων, δήλωσε άγνοια για την επιβάρυνση που προκαλούν(αν

προκαλούν) τα αντιβιοτικά, η τετρακυκλίνη (vibramycin) και τα αντιφλεγμονώδη (xefo-rapid)

αντίστοιχα. Το 54% δεν γνωρίζει αν η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση επιβαρύνει την φωνή, το 44%

πιστεύει πως είναι επιβαρυντικός παράγοντας, ενώ μόλις το 2% δήλωσε πως δεν είναι επιβαρυντικός

παράγοντας. Τα φάρμακα για την γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (αντιόξινα) είναι επιβαρυντικός

παράγοντας για το 8%, για το 2% δεν είναι επιβαρυντικός, ενώ το 90% δήλωσε άγνοια σχετικά με

αυτά, όπως θα δείτε στο πίνακα.

56
ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΝΑΙ ΝΑΙ % ΟΧΙ ΟΧΙ % ΔΕΝ ΔΕΝ

ΞΕΡΩ ΞΕΡΩ %

Λαρυγγίτιδα 50 100% 0 0% 0 0%

Αμυγδαλίτιδα 49 98% 0 0% 1 2%

Άσθμα 42 84% 3 6% 5 10%

Αντιβιοτικά 4 8% 25 50% 21 42%

Τετρακυκλίνη 2 4% 18 36% 30 60%

Αντιφλεγμονώδη 5 10% 11 22% 34 68%

Γαστροοισοφαγική 22 44% 1 2% 27 54%

αλινδρόμηση

Αντιόξινα 4 8% 1 2% 45 90%

Πίνακας 15.7. Απαντήσεις σε επιβαρυντικούς παράγοντες φωνής από τους ειδικούς

δασκάλους.

ΜΕΡΟΣ 3. ΓΕΝΙΚΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ (Στο μέρος αυτό θα αναλυθούν ορισμένες γενικές ερωτήσεις σχετικά

με την φωνή στις οποίες κλήθηκαν να απάντησουν οι γενικοί δάσκαλοι).

Στο μέρος αυτό, οι ερωτηθέντες, έδωσαν πληροφορίες και απαντήσεις για την σχολική χρονιά

2014-2015. Το 72% είχε συμπτώματα με την φωνή, ενώ το 28% δήλωσε το αντίθετο. Το 32%

επισκέφτηκε Ωτορινολαρυγγολόγο, ενώ το 68% όχι. Το 100% των ερωτηθέντων απάντησε πως μετά

από επίσκεψη σε ΩΡΛ, δεν τους ζητήθηκε να επισκεφτούν λογοθεραπευτή.Τα αποτελέσματα αυτά

φανερώνονται στον πίνακα 16.

57
ΓΕΝΙΚΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΝΑΙ ΝΑΙ % ΟΧΙ ΟΧΙ%

Συμπτώματα κατά το τελευταίο 36 72% 14 28%

ακαδημαικό έτος

Επίσκεψη σε ΩΡΛ 16 32% 34 68%

Παραπομπή σε Λογοθεραπευτή 0 0% 50 100%

Πίνακας 16. Γενικές ερωτήσεις ειδικών δασκάλων.

Το 84% δήλωσε, πως η εποχή με τα περισσότερα συμπτώματα ήταν στην μέση της σχολικής

χρονιάς, το 8% είχε ενοχλήσεις στις αρχές της σχολικής χρονιάς, ενώ το 14% στο τέλος της σχολικής

χρονιάς. Σε περίπτωση που υπήρχαν συμπτώματα το 98% των ερωτηθέντων, θα απευθύνονταν σε

Ωτορινολαρυγγολόγο, ενώ μικρότερο ποσοστό θα συμβουλευόταν πνευμονολόγο (24%), ενδοκρινολόγο

(16%) και λογοθεραπευτή/φωνοθεραπευτή (8%). Οι πληροφορίες που έχουν οι δάσκαλοι για την

φωνητική υγιεινή προέρχονται από ΜΜΕ (70%), επαγγελματίες υγείας (96%) μέσα κοινωνικής δικτύωσης

(84%) και τέλος διαδίκτυο (80%).

ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗΣ ΝΑΙ ΝΑΙ % ΟΧΙ ΟΧΙ %

Σεπτέμβριος-Νοέμβριος 4 8% 46 92%

Δεκέμβριος-Φεβρουάριος 42 84% 8 16%

Μάρτιος-Μάιος 14 28% 36 72%

Ιούνιος-Αύγουστος 0 0% 50 100%

Πίνακας 17.Περίοδος επιβάρυνσης φωνής σε ειδικούς δασκάλους.

58
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ %

Ωτορινολαρυγγολόγος 49 98%

Πνευμονολόγος 12 24%

Νευρολόγος 1 2%

Ψυχίατρος 1 2%

Ψυχολόγος 1 2%

Ενδοκρινολόγος 8 16%

ΛογοθεραπευτήςΦωνοθεραπευτής 4 8%

Πίνακας 18. Προτίμηση ειδικού για την αντιμετώπιση των διαταραχών φωνής από

τους ειδικούς δασκάλους.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΝΑΙ ΝΑΙ% ΟΧΙ ΟΧΙ%

Μ.Μ.Ε 35 70% 15 30%

Επαγγελματίες 48 96% 2 4%

υγείας

Διαδίκτυο 42 84% 8 16%

Άλλο 40 80% 10 20%

Μέσα κοινωνικής 24 48% 26 52%

δικτύωσης

Πίνακας 19. Πηγές ενημέρωσης των δασκάλων ειδικής αγωγής.

ΜΕΡΟΣ 4. ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΩΝ

Το μέρος αυτό, αναφέρεται στην συχνότητα εμφάνισης των συμπτωμάτων κατά το τελευταίο

ακαδημαικό έτος. Υπάρχει μία κλίμακα από 1 έως 5 (1=καθολου, 2=σπάνια, 3=συχνά, 4=πολύ συχνά

και 5=πάντα). Τα «συνήθη» συμπτώματα είναι

59
πόνος στην περιοχή του λαιμού (συχνά 62%), βραχνάδα (48%), αλλαγές στο ύψος της φωνής (46%),

ξηρότητα στο λαιμό(42%), βήχα (συχνά 52%),ανάγκη για συχνό καθάρισμα(38%), φωνητική κόπωση

(συχνά 68%), δυσφορία στην περιοχή του λαιμού(44%). Το 40% και το 60% ,ανέφερε «σπάνια»

εμφάνιση της αίσθησης ξένου σώματος στην περιοχή του λαιμού και συμπτώματα αφωνίας αντίστοιχα.

Στον πίνακα της επόμενης σελίδας, περιγράφονται αναλυτικά όλα τα ποσοστά της συχνότητας

εμφάνισης κάθε συμπώματος από τους δασκάλους ειδικήα αγωγής.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΚΑΘΟΛΟΥ ΣΠΑΝΙΑ ΣΥΧΝΑ ΠΟΛΥ ΠΑΝΤΑ

ΣΥΧΝΑ

Πόνος στην περιοχή του 2% 12% 62% 14% 10%

λαιμού

Αίσθηση ξένου σώματος στην 10% 40% 34% 16% 0%

περιοχή του λαιμού

Βραχνάδα 6% 42% 48% 4% 0%

Αλλαγές στο ύψος της 10% 30% 46% 14% 0%

φωνής

Ξηρότητα στον λαιμό 2% 28% 42% 26% 2%

Αφωνία 14% 60% 20% 6% 0%

Βήχας 10% 22% 52% 12% 4%

Ανάγκη για συχνό 4% 26% 38% 30% 2%

καθάρισμα λαιμού

Φωνητική κόπωση 0% 20% 68% 10% 2%

Δυσφορία στην περιοχή 22% 22% 44% 12% 0%

του λαιμού

Πίνακας 20. Συχνότητα εμφάνισης συμπτωμάτων στους ειδικούς δασκάλους.

60
ΕΠΙΒΑΡΥΝΤΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ

Σύμφωνα με τις απαντήσεις στα 50 ερωτηματολόγια, οι επιβαρυντικοί παράγοντες που

συγκεντρώνουν τις μεγαλύτερες συχνότητες είναι:

ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ

«ΝΑΙ» «ΝΑΙ»%

Κάπνισμα 50 100%

Έκθσεη σε καπνούς & χημικές 50 100%

ουσίες

Αυξημένη ένταση φωνής 50 100%

Λαρυγγίτιδα 50 100%

Αμυγδαλίτιδα 49 98%

Ομιλία με λαρρυγγίτιδα 48 96%

Αλλεργίες 47 94%

Έντονος βήχας/γέλιο 46 92%

Πίνακας 21. Επιβαρυντικοί παράγοντες με τη μεγαλύτερη συχνότητα στους

ειδικούς δασκάλους.

ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑ4-ΕΠΙΒΑΡΥΝΤΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΜΕ ΤΗΝ

ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ

61
ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑ 5- ΣΥΧΝΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΜΕ ΤΗΝ

ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ

ΕΠΙΣΚΕΨΙΜΟΤΗΤΑ & ΠΡΟΘΕΣΗ ΕΠΙΣΚΕΨΙΜΟΤΗΤΑΣ ΣΕ

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ

ΝΑΙ ΝΑΙ %

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ 36 72%

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΕ ΩΡΛ 16 32%

ΠΑΡΑΠΟΜΠΗ ΣΕ ΛΟΓΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗ 0 0%

Πρόθεση επίσκεψης σε επαγγελματία

ΩΡΛ 49 98%

ΕΝΔΟΚΡΙΝΟΛΟΓΟ 12 24%

ΠΝΕΥΜΟΝΟΛΟΓΟ 8 16%

ΛΟΓΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗ 4 8%

62
Πίνακας 22. Συχνότητα συμπτωμάτων, επισκεψιμότητα και πρόθεση επισκεψιμότητας

σε επαγγελματίες φωνής από ειδικούς δασκάλους.

ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑ 6-ΕΠΙΣΚΕΨΙΜΟΤΗΤΑ & ΠΡΟΘΕΣΗ

ΕΠΙΣΚΕΨΙΜΟΤΗΤΑΣ ΣΕ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ

63
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5

ΣΥΖΗΤΗΣΗ
Στο κεφάλαιο αυτό θα αναλυθούν και θα συγκριθούν τα αποτελέσματα κάθε ερευνητικού

ερωτήματος και για τις δύο κατηγορίες δασκάλων, καθώς επίσης θα πραγματοποιηθεί σύγκριση της

έρευνάς μας με άλλες σχετικές έρευνες.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα των δημογραφικών στοιχείων, παρατηρήθηκε υψηλή στατιστική

διαφορά ανάμεσα στα δύο φύλα, γυναίκες 84% και άντρες 16%. Έτσι λοιπόν, τονίζεται η ομοιότητα

στην αυξημένη συμμετοχή μεταξύ των γυναικών δασκάλων γενικής και ειδικής αγωγής με ποσοστά

76% και 92% αντίστοιχα, καθώς και η ομοιότητα στην χαμηλή συμμετοχή των αντρών δασκάλων

γενικής και ειδικής αγωγής με ποσοστά 24% και 8% αντίστοιχα. Με βάση τις έρευνες των Roy(2004),

Russel et al(1998) και Pekarinen et al(1992), οι γυνάικες δάσκαλοι παρουσιάζουν μεγαλύτερη

πιθανότητα εμφάνισης προβλημάτων με τη φωνή τους κατά τη διάρκεια της καριέρας τους. Όσον

αφορά τα ηλικιακά στοιχεία, το μεγαλύτερο ποσοστό των γενικών δασκάλων(48%) κυμαινόταν από 36

έως 50 ετών, ενώ των ειδικών δασκάλων(60%) από 20 έως 35 ετών. Οι δάσκαλοι γενικής, ασκούσαν το

επάγγελμα της διδασκαλίας σε ποσοστό 62% για περισσότερο από 21 έτη, ενώ οι δάσκαλοι ειδικής σε

ποσοστό 46% από 0 έως 10 έτη και σε ποσοστό 48% από 11 έως 20 έτη. Όσον αφορά την ανώτερη

εκπαίδευση μεταξύ των δύο ομάδων, οι γενικοί δάσκαλοι είχαν πολύ μικρό ποσοστό(8%)

μεταπτυχιακής εκπαίδευσης σε σχέση με τους ειδικούς, όπου το 56% διέθετε τίτλο μεταπτυχιακής

εκπαίδευσης. Καμία από τις δύο ομάδες δεν σημείωσε μεταδιδακτορική εκπάιδευση. Εν συνεχεία,

σχετικά με τις διδακτικές ώρες, φάνηκε πως σε υψηλό ποσοστό (52%) οι δάσκαλοι γενικής εργάζονταν

λιγότερες ώρες την εβδομάδα(έως 21 ώρες) από ότι οι δάσκαλοι ειδικής, όπου το 46% αυτών

εργαζόταν 24 έως 25 ώρες την εβδομάδα. Τέλος, το 76% των ειδικών ανέφερε αριθμό μαθητών ανά

τμήμα 1 έως 28 και το 32% των γενικών 9 έως

16, καταλήγοντας λοιπόν στο συμπέρασμα πως το μεγαλύτερο ποσοστό των γενικών δασκάλων δίδασκε σε

πολύ λιγότερους μαθητές ανά τμήμα.

Οι Caitriona Munier και Ray Kinsella, πραγματοποίησαν μία έρευνα το 2008 στο Νότιο

Δουβλίνο, σε 42 σχολεία πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, με χρήση

ερωτηματολογίου, σε πληθυσμό 304 δασκάλων. Σημαντικές ομοιότητες με την

64
έρευνά μας, παρατηρήθηκε ως προς το φύλο και την ηλικία. Αναφέρεται λοιπόν, πως το ποσοστό των

γυναικών ήταν σημαντικά μεγαλύτερο από το ποσοστό των αντρών δασκάλων. Συγκεκριμένα

συμμετείχαν 244 γυναίκες και 57 άντρες. Οι ηλικίες των δασκάλωνπου συμμετείχαν στην έρευνα αυτή,

κυμαίνονταν από22 έως 65 ετών, όπως το ίδιο φαίνεται στην έρευνά μας. Σημαντική διαφορά, σε σχέση

με την έρευνα των Caitriona Munier και Ray Kinsella το 2008, σημειώθηκε ως προς τον αριθμό μαθητών

ανά τμήμα, αναφέροντας πως το 85% των δασκάλων δίδασκαν σε τάξεις με 23 έως 36 μαθητές, ενώ

στην παρούσα έρευνα κανένας γενικός δάσκαλος και μόλις ένας ειδικός(2%) δίδασκε σε τάξη με άνω των

25 μαθητών.

Σχετικά με τους παράγοντες που μπορεί να λειτουργήσουν επιβαρυντικά για την φωνή,

παρατηρήθηκαν αρκετές ομοιότητες στις απαντήσεις και των δύο ομάδων δασκάλων. Οι δύο ομάδες

σημείωσαν ομοιότητες ως προς τις απαντήσεις τους, σχετικά με την επιβάρυνση ορισμένων

παραγόντων φωνής, σε αρκετά υψηλά ποσοστά. Οι παράγοντες, στους οποίους οι δάσκαλοι

απάντησαν ότι γνώριζαν την επιβαρυντική τους λειτουργία, ήταν οι εξής: η ακουστική χώρου ( γενικοι

84% , ειδικοί 60%), η αυξημένη μυική ένταση στο λαιμό (γενικοί 92% , ειδικοί 76%), η κιμωλία/σκόνη

(γενικοί 92% ειδικοί 84%), η αυξημένη ένταση φωνής (γενικοί 88% ειδικοί 100%), η έκθεση σε

καπνούς και χημικές ουσίες (γενικοί 100% ειδικοί 100%), ο περιβαλλοντικός θόρυβος (γενικοί 80%

ειδικοί 90%), το κάπνισμα (γενικοί 98% ειδικοί 100%), ξηρό περιβάλλον (γενικοί 66% ειδικοί 84%), η

στάση σώματος (γενικοί 60% ειδικοί 68%), το έντονο γέλιο/βήχας (γενικοί 86% ειδικοί 92%), η ομιλία

με λαρυγγίτιδα (γενικοί 92% ειδικοί 96%), οι αλλεργίες (γενικοί 100% ειδικοί 94%) και

τέλος τα νοσήματα του αναπνευστικού συστήματος, όπως

λαρυγγίτιδα(γενικοί 98% ειδικοί 100%), αμυγδαλίτιδα(γενικοί 98% ειδικοί 98%) άσθμα(γενικοί 80%

ειδικοί 84%) και άγχος(γενικοί 64% ειδικοί 68%), καταλήγοντας έτσι στο συμπέρασμα ότι και οι δύο

ομάδες δασκάλων φάνηκαν σχετικά ενημερωμένοι στους παραπάνω παράγοντες.

Οι παράγοντες οι οποίοι θεωρήθηκαν μη επιβαρυντικοί σύμφωνα με τους δασκάλους και

των δύο κατηγοριών ήταν οι εξής: α)το νερό (γενικοί 80% ειδικοί 76%) γεγονός θετικό, καθώς η υγεία

του λάρυγγα προυποθέτει συνεχή και αυξημένη ενυδάτωση, β)η ψιθυριστή ομιλία(γενικοί 82% ειδικοί

88%), γ)η οικονομία φωνής (γενικοί 76% ειδικοί 72% και τέλος δ)τα διαλείμματα μεταξύ των

διδακτικών

65
ωρών(γενικοί 88% ειδικοί 86%), παρατηρώντας ελλειπή ενημέρωση σχετικά με το παράγοντα της

ψιθυριστής ομιλίας αλλά αρκετά καλή ενημέρωση ως προς τους υπόλοιπους τρεις παράγοντες.

Αξιοσημείωτο, λοιπόν, σε αυτό εδώ το σημείο είναι το γεγονός πως οι απαντήσεις σε ένα

μεγάλο μέρος του συνόλου των παραγόντων κινδύνου φωνής, όπου μελετήθηκαν από τις δύο

ομάδες, , είχαν υψηλού ποσοστού απαντήσεις «δεν ξέρω», ή ακόμη, οι απαντήσεις τους ήταν

μοιρασμένες σε «ναι», «όχι» και «δεν ξέρω».Οι απαντήσεις που έδειξαν μοιρασμένη απόκριση

μεταξύ ενημερότητας και άγνοιας των παραγόντων κινδύνου μεταξύ των δειγμάτων ήταν οι εξής:

συχνό καθάρισμα λαιμού, ορμονικές διαταραχές(υποθυρεοειδισμός, θυρεοτοξίκωση), αντισταμινικά

φάρμακα(xozal,

aerius), κορτικοστεροειδή(medrol, prednisone,

prezolon), αντιβιοτικά, τετρακυκλίνη, γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, κατάθλιψη,

ηρεμιστικά,αγχολυτικά και βιταμίνη C. Οι παράγοντες στους οποίους παρουσιάστηκε υψηλού

ποσοστού άγνοια(«δεν ξέρω») και στις δύο κατηγορίες ήταν οι εξής: Αντιφλεγμονώδη(γενικοί 68%

ειδικοί 68%), αντιόξινα(γενικοί86% ειδικοί90%), ανδρογόνα(γενικοί 98% ειδικοί 88%),

οιστρογόνα(γενικοί 86% ειδικοί 86%). Συμπερασματικά, υπάρχει μεγάλη ανάγκη καλύτερης

εκπαίδευσης των δασκάλων σχετικά με τους παραπάνω παράγοντες.

Επιπλέον, υπήρξαν και διαφορές αποκρίσεων σε ορισμένους παράγοντες μεταξύ των

δειγμάτων. Συνοψίζοντας, οι δάσκαλοι γενικής φάνηκαν περισσότερο ενημερωμένοι από τους

δασκάλους ειδικής ως προς την επιβάρυνση των τροφών υψηλών σε λιπαρά(γενικοί 84% ειδικοί 20%),

ενώ αντίθετα οι ειδικοί είχαν καλύτερη ενημέρωση ως προς το αλκοόλ(γενικοί 60% ειδικοί 84%), την

υγρασία(γενικοί 48% ειδικοί 86%), την καφεΐνη(γενικοί 60% ειδικοί 88%) και τα ναρκωτικά, συγκεκριμένα

μαριχουάνα(γενικοί 6% ειδικοί 44%) και κοκαΐνη(γενικοί 6% ειδικοί 40%).

Οι Viveka Lyberg Ahlander, Roland Rydell και Anders Lofvist σε έρευνά τους, το 2011 στην

Σουδία, σε ένα γκρουπ δασκάλων, αξιολόγησαν το αντίκτυπο που είχε το εργασιακό περιβάλλον,

στην φωνητική συμπεριφορά και στα φωνητικά προβλήματα, με

κύριο στόχο να εξεταστεί ο επιπολασμός των φωνητικών

προβλημάτων. Η έρευνά αυτή πραγματοποιήθηκε με ερωτηματολόγια σε 23 τυχαία σχολεία σε πληθυσμό

467 δασκάλων και αναφέρεται πως στο διδακτικό προσωπικό

66
εξαιρούνταν οι δάσκαλοι προσχολικής αγωγής. Στα αποτελέσματα, σημειώθηκε πως οι δάσκαλοι τόνισαν

την ακουστική του χώρου και το εργασιακό τους περιβάλλον ως σημαντικά για την εμφάνιση προβλημάτων

στην φωνή τους. Τα αποτελέσματα αυτά επισημαίνουν την ομοιότητα στους παράγοντες αυτούς, μεταξύ

των ερευνών.

Οι Silvia Ubillos, Javier Centeno, Jaime Ibanez και Ioseba Iraurgi, σε έρευνά τους το 2007

στην Ισπανία, είχαν ως σκοπό να ερευνήσουν μέσω ερωτηματολογίου τους προστατευτικούς αλλά και

επικύνδυνους παράγοντες σχετικά με την κατάχρηση της φωνής των δασκάλων. Στην μελέτη αυτή,

περιλαμβάνονταν 675 δάσκαλοι από ηλικίες 22 έως 66 ετών. Τα αποτελέσματά τους, έδειξαν πως οι

δάσκαλοι δεν είχαν λάβει καμία φωνητική εκπαίδευση και ενημέρωση για τις επιπτώσεις που μπορεί να

έχουν στην φωνή από το μέγεθος της τάξης, το θόρυβο των μαθητών στην τάξη, την αυξημένη ένταση

φωνής και τις ελάχιστες ώρες ύπνου. Στην έρευνα μας, αντίθετα οι δάσκαλοι γενικής και ειδικής

αγωγής φάνηκαν ενημερωμένοι σχετικά με την επιβάρυνση του θορύβου, την αυξημένη ένταση φωνής

και τις λίγες ώρες ύπνου, αποδεικνύοντας έτσι το γεγονός, ότι, υπάρχει σημαντική διαφορά ως προς

τον παράγοντα της ενημερότητας μεταξύ των ερευνών καθώς και ότι, παρόλο που οι δάσκαλοι στην

παρούσα έρευνα, φάνηκαν σχετικά ενημερωμένοι, η ανάγκη για καλύτερη ενημέρωση σχετικά με τους

παράγοντες που επιβαρύνουν τη φωνή παραμένει.

Ένα ακόμη στοιχείο που εξετάστηκε στην έρευνα αυτή, είναι εάν οι δάσκαλοι γενικής και ειδικής

αγωγής εμφάνισαν συμπτώματα με την φωνή τους το τελευταίο ακαδημαικό έτος(Σεπτέμβριος

2014-Σεπτέμβριος 2015). Τα αποτελέσματα έδειξαν πως το ποσοστό των δασκάλων ειδικής αγωγής ήταν

μεγαλύτερο από το ποσοστό των δασκάλων γενικής αγωγής, ως προς την εμφάνιση συμπτωμάτων στην

φωνή τους στο συγκεκριμένο έτος με αντίστοιχα ποσοστά 72% και 52%.

Σε έρευνα των Alison Rusell, Jennifer Oates και Kenneth M. Greenwood, το 1998 στην Βόρεια

Αυστραλία, σε 1168 δασκάλους με σκοπό, την διερεύνηση του επιπολασμού των αυτοαναφερόμενων

φωνητικών προβλημάτων στους δασκάλους, τα αποτελέσματα έδειξαν πως το 75% των δασκάλων

ανέφερε φωνητικά προβλήματα. Από το 75% των δασκάλων με φωνητικά προβλήματα, το 20%

επισημαίνει την ύπαρξη συμπτωμάτων στο τελευταίο ακαδημαικό έτος. Σε ακόμη σχετική έρευνα,

67
των Tze Choong Charn και Paul Kan Hwei Mok, το 2012, σε 6 σχολεία πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης

στην Σιγκαπούρη ,με σκοπό να προσδιορίσει τον επιπολασμό των φωνητικών προβλημάτων

διερεύνησαν τους εμπλεκόμενους παράγοντες κινδύνου. Το δείγμα της έρευνας αποτελούταν από

214 δασκάλους. Ζητήθηκε από τους δασκάλους να αναφέρουν αν παρουσίαζαν φωνητικά

προβλήματα την ημέρα της συνέντευξης, κατά την διάρκεια του προηγούμενου ακαδημαικού έτους

και κατά την διάρκεια της καριέρας τους. Το 25,4% του δείγματος, ανέφερε την παρουσία

συμπτωμάτων κατά την διάρκεια του προηγούμενου ακαδημαικού έτους, ποσοστό πολύ μικρό

συγκριτικά με το 72% των ειδικών και 52% των γενικών στην έρευνά μας. Συμπερασματικά, αυτή η

μεγάλη διαφορά στα ποσοστά μεταξύ των ερευνών, πιθανώς αντικατοπτρίζει την εικόνα της ελλειπής

ενημερότητας που αντιπροσώπευε το δείγμα μας.

Το 32% των δασκάλων ειδικής αγωγής και το 40% των δασκάλων γενικής, είχαν επισκεφτεί

ωτορινολαρυγγολόγο για τα συμπτώματα σχετικά με την φωνή τους. Παρότι, παρατηρήθηκαν

μεγαλύτερα ποσοστά συμπτωμάτων στους ειδικούς δασκάλους σε σχέση με τους γενικούς, οι γενικοί

δάσκαλοι ήταν αυτοί που επισκέφθηκαν Ωτορινολαρυγγολόγο, σε υψηλότερο ποσοστό από τους

ειδικούς, για τα φωνητικά τους προβλήματα. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως στην παρούσα

έρευνα, το 100% των δασκάλων ειδικής και το 100% των δασκάλων γενικής δήλωσαν πως ο

Ωτορινολαρυγγολόγος δεν τους παρέπεμψε σε Λογοθεραπευτή. Στην προαναφερθείσα έρευνα των

Silvia Ubillos, Javier Centeno, Jaime Ibanez και Ioseba Iraurgi, από το πληθυσμό των 675 δασκάλων,

το 71% είχε επισκεφτεί Λαρυγγολόγο. Σε αντίθεση με τα αποτελέσματα της έρευνας μεταξύ των

γενικών και ειδικών δασκάλων, όπου τα ποσοστά επισκεψιμότητας ήταν σχετικά χαμηλά(γενικοί 40%

ειδικοί 32%).

Επιπροσθέτως, το 60% των γενικών και το 84% των ειδικών δασκάλων έδειξαν να πιστεύουν

πως η φωνή τους ήταν περισσότερο επιβαρυμένη στην μέση της σχολικής χρονιάς (Δεκέμβριος 2014 –

Φεβρουάριος 2015). Αντίθετα και οι δύο κατηγορίες σε ποσοστά 100% η κάθε μία, δεν πίστευαν πως η

φωνή τους ήταν περισσότερο επιβαρυμένη κατά την περίοδο του καλοκαιριού.

68
Εν συνεχεία, στην εξέταση των ειδικοτήτων που θα απευθύνονταν οι δάσκαλοι, σε

περίπτωση που εμφάνιζαν συμπτώματα με την φωνή τους παρατηρήθηκε πως και οι δύο ομάδες

δασκάλων προτίμησαν την επιλογή του Ωτορινολαρυγγολόγου-Φωνιάτρου(γενικοί 100% ειδικοί

98%), ενώ τα μικρότερα ποσοστά κατείχαν οι ειδικότητες των Νευρολόγων(γενικοί 0% ειδικοί 2%),

Ψυχιάτρων(γενικοί 0% ειδικοί 2%) και Ψυχολόγων(γενικοί 0% ειδικοί 2%). Έμφαση αξίζει να δωθεί

στο γεγονός πως μόλις το 7% των γενικών και 4% των ειδικών θα απευθύνονταν στην ειδικότητα

του Λογοθεραπευτή-Φωνοθεραπευτή. Καταλήγουμε έτσι στο συμπέρασμα, πως είναι αναγκαία η

καλύτερη ενημέρωση του γενικού πληθυσμού αλλά και των ιατρικών ειδικοτήτων, ως προς την

χρησιμότητα και το ρόλο των λογοθεραπευτών.

Σε έρευνα των Victor Da Costa, Elizabeth Prada, Andrew Roberts και Seth Cohen στη

βόρεια Καρολίνα το 2010, σε 237 δασκάλους, αναφέρθηκε πως μόνο 47 δάσκαλοι ζήτησαν βοήθεια

από κάποιο ειδικό. Συγκεκριμένα από τους 47 δασκάλους, το 83% απευθύνθηκε σε πρωταρχικής

φροντίδας φυσίατρο, το 40% σε ωτορινολαρυγγολόγο, το 2% σε σχολικό νοσοκόμο, το 10% σε

επαγγελματία φωνοθεραπευτή και μόλις το 2% σε λογοθεραπευτή. Σε σύγκριση με τα αποτελέσματά

της έρευνάς μας, παρατηρείται πως και στις δύο έρευνες τα δείγματα προτιμούν την ειδικότητα του

ωτορινολαρυγγολόγου από αυτή του λογοθεραπευτή με συντριπτική διαφορά στα ποσοστά τους.

Σε έρευνα των Alison Rusell, Jennifer Oates Kenneth M. Greenwood, το 1998 στην Βόρεια

Αυστραλία, σε 1168 δασκάλους όπως προαναφέρθηκε, επισημαίνει ότι, για την εμφάνιση συμπτωμάτων

στη φωνή τους, το 29,7% απευθύνθηκε σε γενικό πρακτικό ιατρό, το 3% σε ειδικό ιατρό, το 2,3% σε

άλλους επαγγελματίες υγείας και μόλις το 1,5% σε λογοθεραπευτή. Από αυτό το αποτέλεσμα , συγκριτικά

με την έρευνα μας , όπου το 8% ειδικών και το 14% των γενικών δασκάλων θα απευθυνόταν σε

Λογοθεραπευτή, παρατηρείται ένα σταθερά χαμηλό ποσοστό δασκάλων που απευθύνονται σε

λογοθεραπευτή . Οι δάσκαλοι και των δύο κατηγοριών φάνηκαν να έχουν λάβει πληροφορίες από όλες τις

πηγές πληροφόρησης που εντάχθηκαν στο ερωτηματολόγιο, σχετικά με τις διαταραχές φωνής με κύρια

και πρώτη επιλογή τους, τους επαγγελματίες υγείας(γενικοί 88% ειδικοί 96%). Η κυριότερη διαφορά

μεταξύ

69
των δειγμάτων, ως προς τις πηγές πληροφόρησης, σημειώθηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης(γενικοί

34% ειδικοί 84%).

Εστιασμένοι στο τελευταίο μέρος του ερωτηματολογίου, που αφορά την συχνότητα

εμφάνισης συμπτωμάτων φωνής κατά το τελευταίο ακαδημαικό έτος παρατηρήθηκε πως και οι δύο

ομάδες δασκάλων εμφάνιζαν κατά κύριο λόγο «συχνά» τα περισσότερα συμπτώματα. Περαιτέρω,

μία σημαντική διαφορά που παρατηρήθηκε, ήταν στο σύμπτωμα της αφωνίας, όπου το 58% των

γενικών δασκάλων ανέφερε πως δεν βίωσε καθόλου αφωνία, ενώ το 60 % των ειδικών ανέφερε

πως σπάνια βίωνε αφωνία. Επιπλέον, άλλη μία σημαντική διαφορά σημειώθηκε όσον αφορά το

σύμπτωμα της βραχνάδας, όπου το 42% των γενικών δασκάλων παρουσίαζε σπάνια το σύμπτωμα

αυτό , ενώ το 48% των ειδικών δασκάλων το παρουσίαζε συχνά.

Οι Viveka Lyberg Ahlander, Roland Rydell και Anders Lofvist σε έρευνά τους, το 2009

στην Σουδία, σε 467 δασκάλων, αξιολόγησαν την επήρεια του εργασιακού περιβάλλοντος, στην

φωνητική συμπεριφορά και στα φωνητικά προβλήματα, με

κύριο στόχο να εξεταστεί ο επιπολασμός των φωνητικών

προβλημάτων. Το 13% των δασκάλων ανέφερε φωνητικά συμπτώματα τα οποία εμφανίζονταν μερικές

φορές ή πάντα και επισημαίνει τα πρώτα κύρια συμπτώματα τα οποία είναι βραχνάδα, συχνό καθάρισμα

λαιμού και έπειτα αλλαγές στο ύψος της φωνής σε υψηλά σημαντικό βαθμό. Αυτό έρχεται σε

αντιδιαστολή με την έρευνα μας, όπου οι δάσκλαοι γενικής και ειδικής αγωγής αναφέρουν ως πρώτο

κύριο σύμπτωμα την φωνητική κοπωση και δεύτερο κύριο σύμπτωμα το πόνο σην περιοχή του λαιμού.

Οι γενικοί δάσκαλου αναφέρουν ως το τρίτο κατά σειρά σύμπτωμα, τις αλλαγές στο ύψος της φωνής,

κάτι το οποίο συμφωνεί με την έρευνα των Viveka Lyberg Ahlander, Roland Rydell και Anders Lofvist,

ενώ οι ειδικοί αναφέρουν το σύμπτωμα του βήχα.

70
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6

6.1 ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ

Από τα αποτελέσματα της έρευνας, όπως αναλύθηκαν και

συγκρίθηκαν,προκύπτουν τα παρακάτω: Όσον αφορά την συμπλήρωση του ερωτηματολογίου,

ορισμένοι δάσκαλοι συμπλήρωσαν παραπάνω από μία επιλογή σε ερώτησεις όπου μπορούσε να

αποδοθεί μόνο μία απάντηση, το οποίο θα μπορούσε να οφείλεται είτε σε λανθασμένη διατύπωση

της ερώτησης είτε σε ελλιπή κατανόηση των δασκάλων. Αυτό είχε ως αποτελέσμα την απόκλιση

ορισμένων ερωτηματολογίων. Έπειτα,

στα ερωτηματολόγια που χρησιμοποιήθηκαν,

παρατηρήθηκαν ασυμπλήρωτα πλαίσια τα οποία στην έρευνά μας, σημειώθηκαν ως απαντήσεις του

«δεν ξέρω», το οποίο πιθανώς οφείλεται σε βιαστική συμπλήρωση των ερωτηματολογίων είτε κάποιοι

θεωρούσαν πως έπρεπε να δοθούν απαντήσεις μόνο σε όσα σημεία οι

ίδιοι γνώριζαν την απάντηση. Το μοίρασμα των

ερωτηματολογίων πραγματοποιήθηκε μόνο σε δημόσιους φορείς. Τέλος, το δείγμα περιορίστηκε στους

100 απαντηθέντες δασκάλους(50 γενικοί και 50 ειδικοί) λόγω του ότι υπήρξαν ερωτηματολόγια τα οποία

επιστράφηκαν μη συμπληρωμένα είτε οι ίδοι οι δάσκαλοι αρνήθηκαν να συμετάσχουν στην έρευνα.

6.2 ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ

Αν και φάνηκε να υπάρχει ενημερότητα ως προς κάποιους από τους παράγοντες κινδύνου που

αναλύθηκαν στην έρευνα, υπήρξαν και αρκετοί άλλοι, των οποίων οι δάσκαλοι δεν είχαν γνώση του

υψηλού τους κινδύνου ως προς την εμφάνιση συμπτωμάτων και διαταραχών φωνής. Επιπλέον, παρά

της αυξημένης συχνότητας εμφάνισης συμπτωμάτων στο δείγμα μας, οι δάσκαλοι δεν φάνηκαν να

φροντίζουν τα εκάστοτε φωνητικά τους προβλήματα απευθυνόμενοι σε κάποιο ειδικό, σε μεγάλο

ποσοστό, πιθανώς παράγωγο της ελλειπής τους ενημερότητας ως προς την θεραπεία των

συμπτωμάτων τους. Αν και πολλοί από αυτούς είχαν επισκεφθεί Ωτορινολαρυγγολόγο και δήλωσαν

πως αν είχαν κάποιο φωνητικό πρόβλημα θα επισκέπτονταν κατά προτίμηση

Ωτορινολαρυγγολόγο-Φωνίατρο, πολύ χαμηλό

71
ποσοστό θα επισκεπτόταν Λογοθεραπευτή-Φωνοθεραπευτή για το πρόβλημα τους. Περαιτέρω, δεν

υπάρχουν πολλές έρευνες που να εστιάζουν σε ειδικούς δασκάλους και πόσο μάλλον σε σύγκριση μεταξύ

γενικών και ειδικών δασκάλων πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Με βάση τα παραπάνω καθορίζονται οι εξής

συστάσεις:

v Να πραγματοποιηθούν ημερίδες και σεμινάρια χορηγούμενα από το κράτος,

από κατάλληλους φορείς υγείας, ως προς την κατάλληλη ενημέρωση των δασκάλων, στους

παράγοντες κινδύνου και στα συμπτώματα που αφορούν τη φωνή τους, όπως και ενημέρωση

ως προς τις ειδικότητες που θα μπορούσαν να συμβουλευτούν για το εκάστοτε φωνητικό τους

πρόβλημα.

v Να πραγματοποιηθούν περισσότερες έρευνες μεταξύ των δασκάλων γενικής

και ειδικής αγωγής, διότι το συγκεκριμένο δείγμα δεν έχει διερευνηθεί επαρκώς, ούτως ώστε

να αποκτήσουμε μία καλύτερη εικόνα των δυσκολιών που αντιμετωπίζει κάθε ομάδα

ξεχωριστά αλλά και συγκριτικά.

v Να υπάρξει καλύτερη ενημέρωση σε άλλες σχετικές ειδικότητες, όσον αφορά

το ρόλο του λογοθεραπευτή και της χρησιμότητάς του, στην παρέμβαση των φωνητικών

προβλημάτων.

v Να δημιουργηθούν περισσότερες θέσεις εργασίας Λογοθεραπευτών σε

δημόσια δημοτικά σχολεία γενικής και ειδικής εκπαίδευσης, με σκοπό την άμεση

συνεργασία δασκάλων και Λογοθεραπευτών. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα, την άμεση

παροχή βοήθειας από τον Λογοθεραπευτή, στους δασκάλους αλλά και στα παιδιά.

72
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΊΑ

Åhlander, V., Rydell, R., & Löfqvist, A. (2011). Speaker's Comfort in Teaching

Environments: Voice Problems in Swedish Teaching Staff. Journal of Voice, 25( 4), 430-440.

Åhlander, V., Rydell, R., & Löfqvist, A. (2012). How Do Teachers With SelfReported Voice

Problems Differ From Their Peers With Self-Reported Voice Health?

Journal of Voice, 26( 4), 149-161.

Åhlander, V., García, D., Whitling, S., Rydell, R., & Löfqvist, A. (2014). Teachers' Voice Use

in Teaching Environments: A Field Study Using Ambulatory Phonation Monitor. Journal of Voice, 28( 6),

841-841.

Alvear, R., Martínez, G., Barón, F., & Hernández-Mendo, A. (2010). An Interdisciplinary

Approach to Teachers’ Voice Disorders and Psychosocial Working Conditions. Folia Phoniatrica Et

Logopaedica, 62( 1-2), 24-34.

Alves, L., Maria Lúcia Do Carmo Cruz Robazzi, Marziale, M., Felippe, A., & Romano, C. (2009).

Health disorders and teachers' voices: A workers' health issue.

Revista Latino-Americana De Enfermagem Rev. Latino-Am. Enfermagem, 17( 4), 566-

572.

Augspach, F,. S. (1992). La voz en la comunicacion humana: los oradores y la voz hablada. Fonoaudiologica

(B Aires). 38(2), 63-77.

Bistrizki, Y., & Frank, Y. (1981). Efficacy of voice and speech training of prospective

elementary school teachers. Israeli Journal of Speech and Hearing, 10, 16-32.

Boltežar, L., & Bahar, M. (2014). Voice Disorders in Occupations with Vocal Load in Slovenia

/ Glasovne Težave V Poklicih Z Glasovno Obremenitvijo V Sloveniji. Slovenian Journal of Public

Health, 53( 4), 304-310.

Brunskog, J., Gade, A., Bellester, G., &Calbo, L. (2009). Speaker comfort and increase of voice

level in lecture rooms. The Journal of the Acoustical Society of America J. Acoust.Soc. Am.,25( 4),

3498-3498.
73
Calas, M., Verhust, J., Lecoq, M., Dalleas, B., & Seihean, M. (1989). Vocal pathology of

teachers. Revue de Laryngologie Otologie Rhinologie (Bord), 110(4), 397-406.

Chan, R. (1994). Does the voice improve with vocal hygiene education? A study of some

instrumental voice measures in a group of kindergarten teachers.

Journal of Voice, 8( 3), 279-291.

Charn, T., & Mok, P. (2012). Voice Problems Amongst Primary School Teachers in

Singapore. Journal of Voice, 26( 4), 141-147.

Comins, R. (1992). Voice in the curriculum. British Voice Association, 1, 67-

73.

Cutiva, L., Vogel, I., & Burdorf, A. (2013). Voice disorders in teachers and their associations

with work-related factors: A systematic review. Journal of Communication Disorders, 46( 2), 143-155.

Da Costa, V., Prada, E., Roberts, A., & Cohen, S. (2012). Voice Disorders In Primary School

Teachers And Barriers To Care. Journal of Voice, 26( 1), 69-76.

Donahue, E., Leborgne, W., Brehm, S., & Weinrich, B. (2014). Reported Vocal Habits of

First-Year Undergraduate Musical Theater Majors in a Preprofessional Training Program: A

10-Year Retrospective Study. Journal of Voice, 28( 3), 316-323.

Dragone, M. L. S. (1999) Desgaste vocal do professor: um estudo longitudinal. Rev Soc.

Bras. Fonoaudiol. 3(5), 50-57.

Filho, M., Gomes, F.G., Macedo, C. (1995). Videolaryngostroboscopy for preadmissional

examination of school teachers. in: Paper presented at the First World Congress of Voice.

Gatti, B. A., Barreto, E. (2009). Professores do Brasil, Impasses e desafi os. Brasília, Unesco.

74
Gillespie, S., & Cooper, E. (1973).Prevalence of Speech Problems in Junior and Senior High

Schools . Journal of Speech Language and Hearing Research, 16( 4), 739-739.

Gillivan-Murphy, P., Drinnan, M., O'dwyer, T., Ridha, H., & Carding, P. (2006). The

Effectiveness of a Voice Treatment Approach for Teachers With SelfReported Voice Problems. Journal

of Voice, 20( 3), 423-431.

Gotaas, C. E. (1986). A study of vocal fatigue in teachers. In: Thesis. The University of

Minnesota.

Gotaas, C., & Starr, C. (1993). Vocal Fatigue Among Teachers. Folia Phoniatrica Et

Logopaedica, 45( 3), 120-129.

Gottliebson, R., Lee, L., Weinrich, B., & Sanders, J. (2007). Voice Problems of Future

Speech-Language Pathologists. Journal of Voice, 21( 6), 699-704.

Guimarães, I., & Abberton, E. (2005). Fundamental Frequency in Speakers of Portuguese for

Different Voice Samples. Journal of Voice, 19( 4), 592-606.

Gundermann, V. (1963). Phoniatrische Bemerkungen zur sogenannten Lehrerkrankheit. DasDeustch

Gesundheitswesen, ( 18), 69-72.

Guss, J., Sadoughi, B., Benson, B., & Sulica, L. (2014). Dysphonia in Performers: Toward

a Clinical Definition of Laryngology of the Performing Voice.

Journal of Voice, 28( 3), 349-355.

Hackworth, R. (2007). The Effect Of Vocal Hygiene And Behavior Modification Instruction

On The Self-reported Vocal Health Habits Of Public School Music Teachers. International Journal of

Music Education, 25( 1), 20-28.

Herrington-Hall, B., Lee, L., Stemple, J., Niemi, K., &Mchone, M. (1988).Description of

Laryngeal Pathologies by Age, Sex, and Occupation in a Treatment-Seeking Sample. Journal of

Speech and Hearing Disorders, 53( 1), 57-64.

Kostyk, B., & Rochet, A. (1998). Laryngeal airway resistance in teachers with vocal fatigue: A

preliminary study. Journal of Voice, 12( 3), 287-299.

75
Kostyla-Hojna, B., Rogowski, M., Ruczaj, J., Pepinski, W., & LobacsukSitnik, A. (2004). An

analysis of occupational dysphonia in the North-East of Poland.

International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health, 17, 273-

278.

Laukkanen, A., Ilomäki, I., Leppänen, K., & Vilkman, E. (2008). Acoustic Measures and

Self-reports of Vocal Fatigue by Female Teachers. Journal of Voice, 22( 3), 283-289.

Mattiske, J., Oates, J., & Greenwood, K. (1998). Vocal Problems Among Teachers: A Review

Of Prevalence, Causes, Prevention, And Treatment. Journal of Voice, 12( 4), 489-499.

McAleavy, GJ., Adamson, G., Hazlett, DE., & Livesey, GE. (2008). Modelling determinants

of the vocal health of teachers in Northern Ireland: implications for educational policy and practice. Plubic

Health, 122(7), 691-699.

Medeiros, A., Barreto, S., & Assunção, A. (2008). Voice Disorders (Dysphonia) in Public

School Female Teachers Working in Belo Horizonte: Prevalence and Associated Factors. Journal

of Voice, 22( 6), 676-687.

Miller, M., & Verdolini, K. (1995).Frequency and risk factors for voice problems in teachers of

singing and control subjects. Journal of Voice, 9( 4), 348-362.

Mjaavatn, P.E. (1980). Voice difficulties among teachers. in: Paper presented at the XVIII

Congress of the International Association of Logopedics and Phoniatrics.

Morton, V. (1995). Educating teachers. in: Paper presented at the Third Voice Symposium of

Australia.

Mundt, J., Snyder, P., Cannizzaro, M., Chappie, K., & Geralts, D. (2007). Voice acoustic

measures of depression severity and treatment response collected via interactive voice response (IVR)

technology. Journal of Neurolinguistics, 20( 1), 50-

64.

Munier, C., & Kinsella, R. (2008). The Prevalence And Impact Of Voice Problems In Primary

School Teachers. Occupational Medicine, 58( 1), 74-76.

76
Pekkarinen, E., Himberg, L., &Pentti, J. (1992). Prevalence of vocal symptoms among

teachers compared with nurses: A questionnaire study. Logopedics Phoniatrics Vocology, 17( 2),

113-117.

Preciado-López, J., Pérez-Fernández, C., Calzada-Uriondo, M., & PreciadoRuiz, P. (2008).

Epidemiological Study of Voice Disorders Among Teaching Professionals of La Rioja, Spain. Journal

of Voice, 22( 4), 489-508.

Remacle, M., & Lawson, G. (2006). Diagnosis and management of laryngopharyngeal

reflux disease. Current Opinion in Otolaryngology & Head and Neck Surgery, 14( 3), 143-149.

Rodrigues, G., Zambon, F., Mathieson, L., & Behlau, M. (2013). Vocal Tract Discomfort in

Teachers: Its Relationship to Self-Reported Voice Disorders. Journal of Voice, 27( 4), 473-480.

Roy, N., Merrill, R., Thibeault, S., Parsa, R., Gray, S., & Smith, E. (2004). Prevalence Of Voice

Disorders In Teachers And The General Population. Journal of Speech, Language, and Hearing

Research, 47( 2), 281-293.

Roy, N. (2004). Voice Disorders In Teachers And The General Population: Effects On Work

Performance, Attendance, And Future Career Choices. Journal of Speech, Language, and Hearing

Research, 47( 3), 542-551.

Rumbach, A. (2013). Vocal Problems of Group Fitness Instructors: Prevalence of Self-Reported

Sensory and Auditory-Perceptual Voice Symptoms and the Need for Preventative Education and Training. Journal

of Voice, 27( 4), 524-524.

Russell, A., Oates, J., & Greenwood, K. (1998). Prevalence Of Voice Problems In

Teachers1. Journal of Voice, 12( 4), 467-479.

Sala, E., Laine, A., Simberg, S., Pentti, J., & Suonpää, J. (2001). The Prevalence of Voice

Disorders Among Day Care Center Teachers Compared with Nurses. Journal of Voice, 15( 3),

413-423.

Sapir, S., Keidar, A., & Mathers - Schmidt, B. (1993). Vocal Attrition In Teachers: Survey

Findings. International Journal of Language & Communication Disorders, 28( 2), 177-185.

77
Sarfati, J. (1989). Readaptation vocale des enseignants (Vocal re-education of teachers) . Vocal

re-education of teachers Rev Laryngol. 110, 393–395.

Simberg, S., Sala, E., Vehmas, K., & Laine, A. (2005). Changes in the Prevalence of Vocal

Symptoms Among Teachers During a Twelve-Year Period.

Journal of Voice, 19( 1), 95-102.

Sivasankar, M., Erickson, E., Schneider, S., & Hawes, A. (2008). Phonatory Effects of Airway

Dehydration: Preliminary Evidence for Impaired Compensation to Oral Breathing in Individuals With a

History of Vocal Fatigue. J Speech Lang Hear Res Journal of Speech Language and Hearing Research,

51( 6), 1494-1506.

Sliwinska-Kowalska, M., Niebudek-Bogusz, E., Fiszer, M., Los-Spychalska,

T., Kotylo, P., Sznurowska-Przygocka, B., & Modrzewska, M. (2006). The Prevalence and Risk

Factors for Occupational Voice Disorders in Teachers. Folia Phoniatrica Et Logopaedica, 58( 2),

85-101.

Smith, E., Gray, S., Dove, H., Kirchner, L., & Heras, H. (1997). Frequency and effects of

teachers' voice problems. Journal of Voice, 11( 1), 81-87.

Timmermans, B., Bodt, M., Wuyts, F., Boudewijns, A., Clement, G., Peeters,

A., & Heyning, P. (2002). Poor Voice Quality in Future Elite Vocal Performers and Professional Voice

Users. Journal of Voice, 16( 3), 372-382.

Thibeault, S. (2004). Occupational Risk Factors Associated With Voice Disorders Among

Teachers. Annals of Epidemiology, 14( 10), 786-792.

Ubillos, S., Centeno, J., Ibañez, J., & Iraurgi, I. (2015). Protective and Risk Factors Associated

With Voice Strain Among Teachers in Castile and Leon, Spain: Recommendations for Voice Training. Journal

of Voice, 29( 2), 261-261.

Urrutikoetxea, A., Ispizua, A., Matellanes, F. (1995). Pathologie vocale chez les professeurs : une

étude vidéo-laryngo-stroboscopique de 1.046 professeurs. Revue de Laryngologie Otologie Rhinologie, 116(4),

255-262.

Urrutikoetxea, A., Ispizua, A., Matellanes, F., Aurrekoetxea, J. (1995) Prevalence of vocal

nodules in teachers. in: Paper presented at the First World Congress of Voice.

78
Vilkman, E. (1996). Occupational risk factors and voice disorders. Logopedics Phoniatrics

Vocology, 21( 3-4), 137-141.

Vilkman, E. (2004). Occupational Safety and Health Aspects of Voice and Speech Professions. Folia

Phoniatrica Et Logopaedica, 56( 4), 220-253.

Villanueva-Reyes, A. (2011). Voice Disorders in the Metropolitan Area of San Juan, Puerto Rico:

Profiles of Occupational Groups. Journal of Voice, 25( 1), 83-87.

Vintturi, J., Alku, P., Sala, E., Sihvo, M., & Vilkman, E. (2003). LoadingRelated Subjective

Symptoms during a Vocal Loading Test with Special Reference to Gender and Some Ergonomic

Factors. Folia Phoniatrica Et Logopaedica, 55( 2), 55-

69.

Verdolini, K., & Ramig, L. (2001). Review: Occupational risks for voice problems. Logopedics

Phoniatrics Vocology, 26( 1), 37-46.

Welham, N., & Maclagan, M. (2003). Vocal Fatigue: Current Knowledge and Future Directions. Journal

of Voice, 17( 1), 21-30.

Williams, N. (2003). Occupational Groups At Risk Of Voice Disorders: A Review Of The

Literature. Occupational Medicine, 53( 7), 456-460.

Wilner, L., & Sataloff, R.D. (1987). Speech-language pathology and the professional voice. Ear

Nose & Throat Journal, 66, 313-317

Aronson, A. (1985). Clinical voice disorders: An interdisciplinary approach

(2nd ed.). New York: Thieme.

Cooper, M. (1973) Modern Teqhniques of Vocal Rehabilitation. Springfield, IL: Charles C

Tomas.

Marks, J.B. (1985). A comparative study of voice problems among teachers and civil service

workers. in: Thesis. The University of Minnesota.

Martin S, Lockhart M. (2003). Working with Voice Disorders. Speechmark.

Santaloff, RT., Castell, DO., Katz, PO., & Sataloff, DM. (1997). Reflux Laryngitis and Related

Disorders. San Diego, CA: Singular Publishing Group.

79
80
ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ

Μέρος 1 (Παρακαλούμε συμπληρώστε με Χ στο παρακάτω πίνακα)

ΦΥΛΟ ΗΛΙΚΙΑ

Άνδρας. Από 20 έως 35

Γυναίκα. Από 36 έως 50 Άνω

των 51 ετών

ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ ΈΤΗ ΑΣΚΗΣΗΣ


ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ

Δάσκαλος γενικής Από 0 έως 10


αγωγής.

Δάσκαλος ειδικής Από 11 έως 20


αγωγής.

Από 21 έτη και άνω

ΑΝΩΤΕΡΗ ΜΑΘΗΤΕΣ ΑΝΑ


ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΜΉΜΑ

Βασικό πτυχίο. Από 1 έως 8

Μεταπτυχιακό. Από 9 έως 16

Διδακτορικό. Από 17 έως 24

Μεταδιδακτορικό. Άνω των 25

ΔΙΔΑΚΤΙΚΕΣ
ΩΡΕΣ ΤΗΝ
ΕΒΔΟΜΑΔΑ

Έως 21 ώρες Από

22 έως 23 Από 24

έως 25 Άνω των 25

81
Μέρος 2 (Ποιο από τα παρακάτω πιστεύετε ότι θα μπορούσε να λειτουργήσει επιβαρυντικά για τη φωνή
σα; Παρακαλούμε σημειώστε με Χ στο παρακάτω πίνακα.)

ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΝΑΙ ΟΧΙ ΔΕΝ ΞΕΡΩ

1. Ακουστική χώρου.

2. Νερό.

3. Αυξημένη μυική ένταση στην περιοχή


του λαιμού κατά την παραγωγή φωνής.

4. Τροφές υψηλές σε λιπαρά.

5. Κιμωλία/Σκόνη.

6. Βιταμίνη C.

7. Κατάθλιψη.

8. Οικονομία φωνής.

9. Αυξημένη ένταση φωνής.

10. Έκθεση σε καπνούς/ χημικές ουσίες.

11. Αλκοόλ.

12. Περιβαλλοντικός θόρυβος.

13. Υγρασία.

14. Συχνό καθάρισμα λαιμού.

15. Κάπνισμα.

16. Ψιθυριστή ομιλία.

17. Ξηρό περιβάλλον.

18. Στάση σώματος.

19. Έντονος βήχας/ γέλιο.

20. Καφείνη.

21. Λίγες ώρες ύπνου.

82
22. Ομιλία με λαρυγγίτιδα.

23. Διαλείμματα μεταξύ των


διδακτικών ωρών.

24. Διουρητικά:

- Φουροσεμίδη(frumil,lasix)

25. Άγχος/Στρες.

26. Φάρμακα για άγχος/στρες.

- Ηρεμιστικά.

- Αγχολυτικά.

27. Ναρκωτικά:

- Μαριχουάνα.

- Κοκαίνη.

28. Ορμονικές διαταραχές


(υποθυρεοειδισμός,
θυρεοτοξίκωση)

29. Φάρμακα για ορμονικές


διαταραχές:

- Ανδρογόνα.

- Οιστρογόνα.

30. Αλλεργίες (πχ. Αλλαργική


ρινίτιδα).

31. Φάρμακα για αλλεργίες:

- Αντισταμινικά φάρμακα
(xozal,aerius).

- Κορτικοστεροειδή
(madrol,prednisone,prezolon).

32.Νοσήματα του
αναπνευστικού συστήματος:

- Λαρυγγίτιδα.

83
- Αμυγδαλίτιδα.

- Άσθμα.

33. Φάρμακα για νοσήματα του


αναπνευστικού συστήματος:

- Αντιβιοτικά.

- Τετρακυκλίνη(vibramycin)

- Αντιφλεγμονώδη(xefo-rapid)

34. Γαστροοισοφαγική
παλινδρόμηση.

- Αντιόξινα

84
Μέρος 3 Συμπληρώστε το παρακάτω πίνακα σημειώνοντας Χ στο κατάλληλο κουτάκι.
Παρακαλείστε να το συμπληρώσετε με βάση τα δεδομένα του προηγούμενου ακαδημαικού έτους
(από Σεπτέμβρη 2014 έως Σεπτέμβρη 2015).

ΓΕΝΙΚΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΝΑΙ ΟΧΙ

Είχατε συμπτώματα με τη φωνή σας

κατά το τελευταίο ακαδημαικό έτος;

Έχετε επισκεφτεί Ωτορινολαρυγγολόγο;

Σας παρέπεμψε σε Λογοθεραπευτή;

Ποιες περιόδους πιστεύετε ότι ήταν


πιο επιβαρυμένη η φωνή σας;
(Σημειώστε όλα όσα αντιστοιχούν)

- Αρχές σχολικής χρονιάς


(Σεπτέμβρης-Νοέμβρης)

- Μέση σχολικής χρονιάς


(Δεκέμβριος-Φεβρουάριος)

- Τέλος σχολικής χρονιάς


(Μάρτιος-Μάιος)

- Περίοδος καλοκαιριού
(ΙούνιοςΑύγουστος)

Στην περίπτωση που θα


παρατηρούσατε συμπτώματα στην
φωνή σας, σε ποιον από τους
παρακάτω επαγγελματίες θα
απευθυνόσασταν;

- ΩτορινολαρυγγολόγοςΦωνίατρος.

- Πνευμονολόγος.

- Ψυχίατρος.

- Ψυχολόγος.

85
- Ενδοκρινολόγος.

- ΛογοθεραπευτήςΦωνοθεραπευτής.

Από πού έχετε λάβει πληροφορίες


σχετικά με τις διαταραχές φωνής;

- Μ.Μ.Ε (Μέσα Μαζικής


Ενημέρωσης).

- Επαγγελματίες υγείας (πχ.


Πνευμονολόγος, Ενδοκρινολόγος κλπ).

- Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης.

- Διαδύκτιο.

- Άλλο.

86
Μέρος 4 (Το μέρος αυτό αναφέρεται στη συχνότητα εμφάνισης συμπτωμάτων φωνής το τελευταίο χρόνο
Σεπτέμβριος 2014- Σεπτέμβριος 2015).

Συμπληρώστε με Χ το κατάλληλο κουτάκι όπου 1=καθόλου, 2=σπάνια, 3= συχνά, 4=πολύ


συχνά,5=πάντα

ΣΥΧΝΌΤΗΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΩΝ 1 2 3 4 5

1. Πόνο στη περιοχή του λαιμού

2. Αίσθηση ξένου σώματος στη περιοχή του λαιμού.

3. Βραχνάδα

4. Αλλαγές στο ύψος της φωνής σας.

5. Ξηρότητα στο λαιμό.

6. Αφωνία(δεν βγαίνει η φωνή)

7. Βήχας

8. Ανάγκη για συχνό καθάρισμα λαιμού(ξερόβηχας)

9. Φωνητική κόπωση(ύστερα από πολύωρη χρήση)

10. Δυσφορία στη περιοχή του λαιμού.

87

También podría gustarte