Está en la página 1de 10

LAS FLEXIONES

DEL VERBO

Mg. JOSÉ EDUARDO AGUADO MALDONADO


NUVELES DE ESTUDIO EL VERBO
es

Palabra variable que expresa acciones, estados o procesos,


situados en en tiempo determinado. Es capaz, por sí misma, de
constituir una oración

Nos indican
MORFEMAS VERBALES Variaciones verbales.

son Variaciones del verbo para expresar tiempo, modo, número, persona, voz
ACCIDENTES GRAMATICALES
y aspecto. Estas variaciones están indicadas por los morfemas verbales.

Aquellas que

FORMAS NO PERSONALES No admiten ningún pronombre personal como sujeto.

Según
Las características de la conjugación
DIVISIÓN DE LOS VERBOS SEGÚN SU CONJUGACIÓN
a partir de un modelo verbal

Según Si son copulativos o predicativos,


CLASES DE VERBOS SEGÚN SU SIGNIFICACIÓN
y sus características

son
LAS PERÍFRASIS VERBALES Conjugaciones especiales del verbo
MORFEMAS VERBALES

VERBO VERBOS AUXILIARES + RAÍZ + DESINENCIAS

Utilizados para formar los Contiene el concepto o Varían según la persona,


tiempos compuestos y la significado de la acción. el tiempo, el modo y
voz pasiva. Parte normalmente el número.
Haber, ser y estar son invariable
las más habituales

Cantar hubiéramos Cant- -ado

Hablar Habl- -ábamos

Volver al VERBO
FORMAS NO PERSONALES

INFINITIVO PARTICIPIO GERUNDIO

TERMINACIONES

1ª CONJUGACIÓN -AR -ADO -ANDO

2ª CONJUGACIÓN -ER -IDO, -SO, -TO -CHO -IENDO

3ª CONJUGACIÓN -IR -IDO, -SO, -TO -CHO -IENDO

Determinan la
conjugación

FUNCIONES VERBO VERBO VERBO


O O O

SUSTANTIVO ADJETIVO ADVERBIO


LOS ACCIDENTES GRAMATICALES
Son

PERSONA NÚMERO VOZ TIEMPOS MODO ASPECTO


Se da en forma Son
ACTIVA
PRESENTES INDICATIVO
SINGULAR PLURAL Cuando PERFECTIVO
Presente
El sujeto realiza
la acción verbal Enuncia la acción
PRIMERA YO NOSOTROS-AS
Yo amo PASADOS verbal de manera Expresa una
real y objetiva acción acabada.
Yo bebí
SEGUNDA TÚ VOSOTROS-AS Pretérito imperfecto
Pretérito perfecto compuesto
Pretérito perfecto simple SUBJUNTIVO
TERCERA ÉL, ELLA ELLOS-AS PASIVA Pretérito pluscuamperfecto IMPERFECTIVO
Pretérito anterior
Cuando Expresa deseo,
temor, voluntad,
El sujeto no realiza Expresa una
FUTUROS suposición, etc.
la acción verbal, sino acción no
que la recibe Futuro acabada.
Yo soy amado Futuro perfecto Yo bebía
Condicional IMPERATIVO
Condicional compuesto

Formula órdenes,
expresa ruegos, da
consejos...
CONJUGACIÓN VERBAL DE AMAR
Infinitivo amar Participio amado Gerundio amando

INDICATIVO SUBJUNTIVO
Presente Futuro simple o Futuro Presente
amo amaré ame
amas / amás amarás ames
ama amará ame
amamos amaremos amemos
amáis / aman amaréis / amarán améis / amen
aman amarán amen

Pretérito imperfecto o Copretérito Condicional simple o Pospretérito Pretérito imperfecto o Pretérito


amaba amaría amara o amase
amabas amarías amaras o amases
amaba amaría amara o amase
amábamos amaríamos amáramos o amásemos
amabais / amaban amaríais / amarían amarais o amaseis / amaran o
amaban amarían amasen
amaran o amasen

Pretérito perfecto simple o Futuro simple o Futuro


Pretérito amare
amé amares
amaste amare
amó amáremos
amamos amareis / amaren
amasteis / amaron amaren
amaron

IMPERATIVO
ama (tú) / amá (vos)
amad (vosotros) / amen (ustedes)
CONJUGACIÓN VERBAL DE TEMER
Infinitivo Participio Gerundio
temer temido temiendo
INDICATIVO SUBJUNTIVO
Presente Futuro simple o Futuro Presente
temo temeré tema
temes / temés temerás temas
teme temerá tema
tememos temeremos temamos
teméis / temen temeréis / temerán temáis / teman
temen temerán teman

Pretérito imperfecto o Copretérito Condicional simple o Pospretérito Pretérito imperfecto o Pretérito


temía temería temiera o temiese
temías temerías temieras o temieses
temía temería temiera o temiese
temíamos temeríamos temiéramos o temiésemos
temíais / temían temeríais / temerían temierais o temieseis / temieran o
temían temerían temiesen
temieran o temiesen

Pretérito perfecto simple o Futuro simple o Futuro


Pretérito temiere
temí temieres
temiste temiere
temió temiéremos
temimos temiereis / temieren
temisteis / temieron temieren
temieron

IMPERATIVO
teme (tú) / temé (vos)
CONJUGACIÓN VERBAL DE PARTIR
Infinitivo Participio Gerundio
partir partido partiendo
INDICATIVO SUBJUNTIVO
Presente Futuro simple o Futuro Presente
parto partiré parta
partes / partís partirás partas
parte partirá parta
partimos partiremos partamos
partís / parten partiréis / partirán partáis / partan
parten partirán partan

Pretérito imperfecto o Copretérito Condicional simple o Pospretérito Pretérito imperfecto o Pretérito


partía partiría partiera o partiese
partías partirías partieras o partieses
partía partiría partiera o partiese
partíamos partiríamos partiéramos o partiésemos
partíais / partían partiríais / partirían partierais o partieseis / partieran
partían partirían o partiesen
partieran o partiesen

Pretérito perfecto simple o Futuro simple o Futuro


Pretérito partiere
partí partieres
partiste partiere
partió partiéremos
partimos partiereis / partieren
partisteis / partieron partieren
partieron

IMPERATIVO
parte (tú) / partí (vos)
partid (vosotros) / partan (ustedes)
CONJUGACIÓN VERBAL DE SATISFACER
Infinitivo satisfacer Participio Satisfecho Gerundio satisfaciendo

INDICATIVO SUBJUNTIVO
Presente Futuro simple o Futuro Presente
satisfago satisfaré satisfaga
satisfaces / satisfacés satisfarás satisfagas
satisface satisfará satisfaga
satisfacemos satisfaremos satisfagamos
satisfacéis / satisfacen satisfaréis / satisfarán satisfagáis / satisfagan
satisfacen satisfarán satisfagan

Pretérito imperfecto o Copretérito Condicional simple o Pospretérito Pretérito imperfecto o Pretérito


satisfacía satisfaría satisficiera o satisficiese
satisfacías satisfarías satisficieras o satisficieses
satisfacía satisfaría satisficiera o satisficiese
satisfacíamos satisfaríamos satisficiéramos o satisficiésemos
satisfacíais / satisfacían satisfaríais / satisfarían satisficierais o satisficieseis /
satisfacían satisfarían satisficieran o satisficiesen
satisficieran o satisficiesen

Pretérito perfecto simple o Futuro simple o Futuro


Pretérito satisficiere
satisfice satisficieres
satisficiste satisficiere
satisfizo satisficiéremos
satisficimos satisficiereis / satisficieren
satisficisteis / satisficieron satisficieren
satisficieron

IMPERATIVO
satisface o satisfaz (tú) / satisfacé (vos)
satisfaced (vosotros) / satisfagan (ustedes)
GRACIAS

También podría gustarte