Está en la página 1de 42

Es increíble lo valientes que estáis siendo

tanto médicos, enfermeros, todo el personal


sanitario en general, pero sobre todo
vosotros, los verdaderos luchadores de
esta situación que nos está tocando vivir.

Nunca dejéis de sonreír pese a las


circunstancias, todo pasará, y en unos días
estaremos todos en las calles disfrutando,
riendo y abrazandonos porque por fin
habremos acabado con esta pesadilla.

Ojalá poder ir uno por uno ayudando, pero


como no puedo espero el día de mañana si
consigo estudiar enfermería, poder
ayudaros tanto como están haciendo todos
mis futuros compañeros.

Mucha fuerza, vuestra familia os espera


con ansias ❤
Clau
Hola a todos
Quiero deciros que me siento orgulloso de todos los sanitarios que
estais al pie del cañón ante una gran lucha.
Yo solo estoy en casa como me han dicho y no tengo los
conocimientos para poder ayudaros si bien una forma de hacerlo
es intentar no daros faena contagiándome.
Estáis demostrando a toda la sociedad vuestra valía y
profesionalidad.
Sois el centro del país y nuestra salvación sin importaros vuestra
vida privada y arriesgando vuestra salud.
No tengo palabras para expresaros mi gratitud y ni creo que
ninguna palabra sería lo suficientemente buena para elogiar el
trabajo que estáis haciendo Sólo deciros. Gracias mil veces y que
siento orgullo de vosotros y sobre todo mucha admiración
Animo y Gracias, gracias, gracias, y mil gracias

J. Luis
Querido sanitario:
Es verdad que en una situación como la que estamos viviendo ahora, es muy
importante el trabajo de muchos profesionales , pero ninguna tan indispensable
como la vuestra.
Sabemos que, a pesar de lo que nos cuentan los representantes del gobierno,
estáis trabajando, en la mayoría de los casos, con poca o ninguna protección,
exponiéndoos a un contagio y sufriendo un estrés y una presión casi
insoportable.
Por eso salimos todos los días a aplaudiros porque vosotros sí que estáis
haciendo lo imposible para que esto se solucione, arriesgándoos pero al mismo
tiempo sin perder la humanidad tan necesaria en los momentos difíciles de la
vida.
Gracias por estar siempre cuidando de nosotros pero sobre todo GRACIAS por el
esfuerzo sobrehumano que estáis haciendo, por la capacidad de improvisar e
inventar cuando no se dispone de medios, por pasar tiempo alejados de vuestras
familias, por trabajar hasta la extenuación ,por coger la mano y dar unas
palabras de aliento a los que sufren...
La medalla se la pondrán otros cuando todo esto pase, pero los verdaderos
HÉROES sois vosotros.
Solo puedo mandaros todo el ánimo que tengo para que , en los momentos de
flaqueza, no desesperéis porque sois el orgullo de un país que ahora mismo solo
confía plenamente en vosotros.
Un abrazo muy grande y todo mi amor y agradecimiento para vosotros.
Desirée.

Desireé
¡Estimad@ Profesional de la Sanidad el hospital Clínico
de Valencia:

Además de mandar una carta animadora a los pacientes


a los que usted atiende, me gustaría dedicarle unas
palabras de ánimo a usted....

Me llamo Maite y soy vecina de Valencia. Me dirijo a


usted para darle las gracias por el sobre esfuerzo que
está haciendo para atender a los pacientes con Covid19.

No importa que sea usted médic@, enfermer@, auxiliar,


celador@, limpiador@......

Está realizando un gran trabajo, más que eso, está


gastándose por cuidar de esos pacientes que en la
soledad, le necesitan tanto.

Muchísimas gracias

Maite
Estimados sanitarios,
Mi nombre es Sendra, y soy una joven escritora valenciana que
está en su casa junto a su familia. Pero el asunto no va sobre mí.
Los protagonistas sois vosotros, y quiero dirigirme a todos, desde
los médic@s, enfermer@s, celador@s, hasta los servicios de
gestión de almacenes, farmacia, limpieza… ¡A TODOS!

No os conozco, pero siento que sois parte de mi familia y tengo


una gran admiración por todos vosotros. Sois los soldados de
primera línea de esta guerra que vamos a ganar. Vuestro
sacrificio, dedicación, y buen hacer nos sacarán adelante y
seremos más fuertes.
Pronto todos podremos ver la luz del sol sin pantallas de
protección que difuminen la claridad; podremos respirar el aire
fresco sin mascarillas; podremos tocarnos sin guantes; y al final
podremos abrazarnos cuándo rompamos esa separación de un
metro que tan grande se nos hace. Por favor, seguid luchando.
Luchad por ese futuro tan brillante que teníamos y que ahora se
ha apagado para muchos. No estáis solos, jamás penséis eso.
Toda España está orgullosa de vosotros. Ver cómo os dejáis la
piel, literalmente, es un ejemplo que marcará la vida de muchos.
Esta crisis va a marcar un antes y un
después en la sociedad, y la revolución que empieza con vuestra
lucha, garra y bravura.
Antes os he llamado soldados, pero en realidad sois superhéroes
y lucháis, como buenamente os permiten y podéis, contra un
villano llamado COVID-19.
Por favor, hacedles llegar a los enfermos todo el calor de
aquellos que luchamos para parar esto desde casa, y que sigan
peleando para ganar su batalla. Cada día que superan es una
gran victoria para todos que nos llena de
esperanza. ¡Mucha fuerza, familia! Cada día estamos más cerca
de poder volver a abrazarnos.
Un beso enorme.
Hola somos Edu y Salva, dos niños de Valencia que tenemos 7
y 3 años. Estamos preocupados por vosotros porque sois unos
campeones y estáis dándolo todo para ayudar a toda la gente
que esta malita sobre todo los abueletes....Queremos
mandaros muchos ánimos porque sois los mejores, a todos,
médicos, enfermeros, celadores, personal de limpieza y a
toda la gente del Hospital Clínico de Valencia...sois unos
SUPERHEROES.....Y para que os riáis un rato os voy a contar
unos chiste de médicos que tenemos un libro....

Doctor, todo el mundo me ignora. Que pase el siguiente.....

Hola, Doctor, le traigo a mi hijo porque no sabe pronunciar


la "RR". De acuerdo, haber niño, ¿como te llamas?
Pedo...contesta el niño.

¿Usted ronca siempre?. No Doctor, solo cuando duermo.

Doctor, me siento como un perro. ¿Y desde cuando le


ocurre eso?. Desde que era un cachorro.
Doctor la gente cree que soy invisible. ¿Quien ha dicho
eso?
Doctor, me siento mal. Pues siéntate mejor.
Doctor me duele aquí. Pues póngase allí.
Doctor, he perdido la memoria. ¿Desde cuando? ¿Desde
cuándo qué?
Doctor soy asmático..¿es grave?. No es esdrújula

Doctor, cada vez que me tomo un café me hago un daño


horrible en el ojo derecho. Debería quitar la cuchara antes
de bebérselo.

Esperamos arrancaros una sonrisa...y que


esto pase rápido,,que seguro que PASARÁ.....mil besitos....

Edu y Salva.....y sus papas.


BUENAS TARDES

COLECTIVO DE LA SANIDAD DEL HOSPITAL


CLÍNICO/MALVARROSA.

MI MAYOR AGRADECIMIENTO PARA TODOS


VOSOTROS PORQUE NOS DAIS ESPERANZA ,
JUNTO A LOS CUERPOS DE SEGURIDAD DEL
ESTADO Y PROFESIONALES VARIOS DE
TRANSPORTE, ALIMENTACIÓN...

CON VOSOTROS EL SER HUMANO TIENE MAYOR


SENTIDO QUE NUNCA, CREÍA QUE LO HABÍA
PERDIDO POR LAS INCONGRUENCIAS, MENTIRAS Y
DESLEALTADES DE ESTOS GOBIERNOS DIRIGIDOS
POR SERES QUE NO LES IMPORTAMOS, QUE
CREAN ODIO Y SEPARACIÓN ENTRE HOMBRES Y
MUJERES,ENTRE RELIGIONES Y COMUNIDADES.

TODOS ELLOS NOS HAN HECHO VER EL LADO MÁS


OSCURO DEL SER HUMANO. Y VOSOTROS
ÚNICAMENTE TRABAJANDO CON EL CORAZÓN Y
CUMPLIENDO CON VUESTRO DEBER, HABÉIS
UNIDO A TODA ESPAÑA. HABÉIS DADO
ESPERANZA Y CONSUELO TANTO A ENFERMOS
COMO FAMILIARES. HABÉIS DADO UNA LECCIÓN
QUE NUNCA OLVIDAREMOS.

MI CUÑADO ESTÁ INGRESADO POR EL COVID-19


TODA LA FAMILIA DESEAMOS QUE SE RECUPERE
PRONTO.

SALUDOS.
JESÚS
V
D E S D E

N U E S T R O C O N F I N A M I E N T O , M I F A M I L I A Y Y O

, Q U E R E M O S T R A S L A D A R T O D A L A E N E R G Í A

P O S I T I V A D E L M U N D O ! ! ! Q U E T E N G Á I S

E S P E R A N Z A E N Q U E P R O N T O E S T A R É I S E N

V U E S T R A S C A S A S , Q U E T O D O P A S A , Y C O N

L A A C T I T U D P O S I T I V A Y S I E M P R E A L E G R E

, P A S A R Á A N T E S ! ! ! Y D A R M U C H O Á N I M O A M I

A M I G O R O B E R T O Q U E S E Q U E E S T Á M A L I T O

T A M B I É N , A U N Q U E S É Q U E H A M E J O R A D O .

M U C H O ! ! ! Á N I M O A T O D O S , Y T O D A S ,

P A C I E N T E S , M É D I C O S , E N F E R M E R A S ,

C E L A D O R E S , L I M P I A D O R A S Y T O D O E L

P E R S O N A L E N G E N E R A L . C A D A T A R D E A L A S

2 0 H S A L I M O S A N U E S T R A V E N T A N A P A R A D A R

A P O Y O Y A L E G R Í A E N E S T A E S T Á D U R A D E

E N F E R M E D A D

A N I M O O O O O O O O
Hola amigo,

somos profesionales de la salud y aunque estamos en contacto con vosotros nunca

podemos por falta de tiempo, restricciones o por carga de trabajo poder acercarnos

a conoceros y ver como os sentis todo lo que nos gustaría. Para poder conocernos

un poco mas te vamos a contar como es nuestro dia a dia, que en realidad tampoco

es tan diferente al tuyo.

Sentimos que hemos vuelto a ser como neonatos o como tamagochis. Solo comemos,

dormimos y hacemos po po. El resto del dia lo pasamos descansando y

preparandonos para dar lo mejor en nuestro próximo turno de trabajo. Queremos

que sepas que no estas solo y que hay mucha gente tirando del carro. Mi compañera

por ejemplo, con una lesión de tobillo se ha cogido el alta voluntaria para poder

poner su granito de arena en todo esto que nos esta pasando a todo el pais, porque

esto al final es una cosa de todos y debemos estar todos unidos. Unos desde dentro

y otros desde fuera,

todo el mundo hace lo que buenamente puede o sabe, pero la sensación es que

esta todo el mundo implicado y así es como vamos a poder con todo esto.

Todas los dias a las 8 de la tarde sale la gente a los balcones a aplaudir y dar

ánimos a todos, los que estan peleando y los que estan peleando en los hospitales,

la verdad e que son unos momentos emotivos y dan mucha buena energia, en esos

momentos sabes que todo esto va a pasar y que al final algo bueno saldrá de todo

esto. La gente puede estar junta y puede ayudarse, te das cuenta que al final no

estabamos tan solos como creiamos estar, cada uno en su pequeña casa, en su

pequeña isla, pero al final ves que todas se pueden unir por pequeños puentecitos y

espero que eso ya perdure en el tiempo. Estamos aprovechando para aprender

guitarra, un pequeño castigo a los vecinos que toleran bien. Es una ilusión muy

grande para nosotros cada vez que tocamos algo juntos (aunque somos bastante

malillos..). Así que, puedes empezar a pensar en algo que te gustaría hacer y que

siempre has tenido aparcado por falta de

tiempo y hacerlo cuando salgas del hospital. Mucho ánimo y todos estos abrazos

que nos estamos guardando durante todo este tiempo no desaparecen, se guardan

esperando que pase todo esto. Lucha y recuerda que no estás solo en esto.

Muchas cosas bonitas te están esperando fuera, solo hay que tener un poquito de

paciencia más para poder disfrutarlas

Amunt sempre!
¡Hola!
Quería enviar con este correo mucho ánimo y fuerza a

todas las personas ingresadas.

Estáis en las mejores manos posibles. Estáis pasando

por un momento duro, pero OS VAIS A PONER BIEN.

Vais a poder retomar vuestras vidas en breve y vais a

VIVIR MÁS INTENSAMENTE que nunca.

En cuanto al personal sanitario... GRACIAS por darlo

TODO. GRACIAS por cuidar de todos nosotros y dar el

200% en medio de una crisis como la que tenemos

encima. Sé que no hay material suficiente para que

podáis ejercer vuestro trabajo en condiciones, pero aún

así seguís adelante sacando fuerzas de flaqueza con lo

poco que hay, con lo que se espera pero no termina de

llegar.

En situaciones extremas como esta que vivimos es

cuando la gente muestra su verdadera cara. Vosotros

dais la cara y ponéis el corazón.

MIL GRACIAS.

Mina
Miro la ciudad por la ventana de la cafetería, y a ti, si a ti, te pido que sonrías. No voy vestida de
verde, ni de blanco, ni de azul, no estoy ahí, estoy a unos kms de distancia, pero te pido que sonrías,
con más fuerza que nunca. Porque sí. Porque todo irá bien, porque en nada te volverás a reencontrar
con los tuyos, y darás todos los abrazos que llevas guardados en la recámara, y reirás todo lo que
no has reído estos días, y volverás a reír, una y otra y otra vez.

Escribo sin saber a quién, pero si lo que pretendo, darte un poco de mi cariño, enviarte desde aquí un
poco de ánimo y mucha mucha fuerza para sobrellevar esta dura situación. ¿Cómo son las cosas, no
crees? Hemos pasado a crecer como humanidad,
y a enviar cartas a quién no conocemos, para robarles un poquito de tiempo, un poquito el corazón y
unas cuantas sonrisas…

Ojalá pudiera estar ahí ayudándote, cambiando tu vía, tomando tus constantes, entrando con un EPI
y disfrazada de verde solo para preguntarte ¿Cómo estás? O simplemente para cogerte de la mano
y darte un fuerte apretón, eso sí, dejando ver mis ojos
achinados, que delatan que detrás de la mascarilla, mi sonrisa te dice: Todo esto, pasará, todo irá
bien.

Aunque confío en que mis compis enfermeras están cuidando de ti y dando lo mejor de ellas para
que no te falte de nada y que de todo esto, te lleves gente con vocación en el corazón que te ha
ayudado a llevar estos días, dentro de todas las posibilidades, de la mejor forma.

Desde Sueca, con amor, con el corazón más ahí, que aquí, en esta carta y cargado de abrazos,
besos, ánimos y mucha mucha fuerza, sólo espero, que algún día, eso que llaman destino, de una
forma u otra, me haga saber que has salido de esta fuerte como nunca, y que mi carta, te ha hecho
sonreír, aunque sea un pelín.

P.D: aquí te dejo una de mis canciones favoritas, La mujer de Verde – Izal, para que la escuches
cuando puedas… Creo que nunca una canción podrá describir mejor lo que todo el personal
sanitario, vestido de verde, está haciendo a día de hoy,
por vosotros, por todos nosotros, regalando sus superpoderes y uniendo y fortaleciendo lo que
llamamos humanidad, TODOS ESTAMOS CON VOSOTROS….

Atentamente, con muchísisisisisisisisimo amor,


Nuria
HOLA, MI NOMBRE ES PAULA Y SOY
FISIOTERAPEUTA¡

DESDE MI CONFINAMIENTO ME
ENTRISTECE NO PODER ESTAR EN PRIMERA
LINEA DE BATALLA PERO... DESDE CASA ,
AQUÍ CONFINADAS MANTENEMOS LAS
DIRECTRICES ESTABLECIDAS PARA QUE NO
OS DEMOS MÁS TRABAJO.

MUCHOS ÁNIMOS , MUCHA ALOEVERA,


CREAMA Y
QUE ESAS MANOS Y ESOS CEREBROS SIGAN
FUNCIONANDO.

VUESTRA LUCHA ES LA ENERGIA QUE


NECESITAMOS TODAS PARA SEGUIR
ADELANTE CON ESTA CUARENTENA. OJALA
PASE TODO
RAPIDO. UN SALUDO COMPAÑERAS.

FORÇA¡¡
BUENAS NOCHES,

QUERÍA
AGRADECER A TODOS LOS SANITARIOS EL
ESFUERZO QUE ESTÁIS REALIZANDO, YA QUE POR
DESGRACIA HE ESTADO MUCHAS VECES EN EL H.
CLÍNICO Y SIGO YENDO POR UN PROBLEMA DE
HIDROCEFALIA Y HE PODIDO VER LA CAPACIDAD
DE TRABAJO, EFECTIVIDAD E IMPLICACIÓN EN
TODOS LOS EQUIPOS EN GENERAL; SIN VOSOTROS
NO SERÍA POSIBLE NADA, Y ESO SIEMPRE LO HE
TENIDO PRESENTE,

ESPERO QUE SALGAMOS PRONTO DE ESTA


SITUACIÓN POR VOSOTROS Y VUESTRAS FAMÍLIAS
QUE NO LO ESTARÁN PASANDO BIEN, OS MANDO UN
ENORME ABRAZO.

UN ABRAZO
MUY GRANDE

IVANA
Queridos amigos, médicos, enfermeros, auxiliares, personal de los diferentes servicios y

departamentos del Hospital Clínic de València y por supuesto, pacientes que estáis ingresados

por el coronavirus Covid-19:

Sin lugar a dudas cuando leí que tenía la posibilidad de acercarme a vosotros por correo

electrónico no lo dudé. Creo sinceramente que es una oportunidad única de valorar el trabajo

que estáis haciendo ante esta grave situación y que nos está golpeando duro. Muy duro. Quizás

como no lo habíamos visto hasta ahora y es verdad que nos ha desbordado.

Situaciones dramáticas y de enorme estrés que hacen que la vida de un hospital, por si

complicada, se convierta en una verdadera locura. Sois una cadena en la que cada eslabón es

imprescindible para poder seguir encadenando con fuerza a este enemigo que entró en nuestras

vidas. Acabaremos con él.

El tiempo valorará esta historia, como lo atajasteis, como lo vencisteis y como salisteis de ella

victoriosos. Y eso es gracias a vuestro trabajo anónimo haciendo grande a la gran familia

sanitaria. Nuestra querida y admirada sanidad pública que nos enorgullece como país.

Con vuestra pericia podéis hacer que las personas que acuden angustiadas y enfermas les

intentéis dar una solución. Siempre no es posible, pues así es la medicina de despiadada muchas

veces, pero que se engrandece, nos llena de gozo y orgullo cada vez que cura a un ciudadano

dándole el alta médica. Personas, entre las que me incluyo, que han visto cambiar su vida, como

cambia el día a la noche, como cambia un cielo soleado para que empiece una espantosa

tormenta. Por eso tenéis que tener la esperanza de que el sol vuelva a brillar. Tiene que ser así y

así será, y dejaréis atrás todas vuestras tristezas, penas y sinsabores de estos terribles días

nublados, pero tendréis en vuestras memorias a aquellos que pudisteis curar y a otros que

tuvisteis que despedir con lágrimas. No pudisteis amarrarlos a la vida y volaron.

Es ahora cuando quiero acercarme a los enfermos por este coronavirus y dedicarles unas

palabras de aliento, de ánimo, sin saber que yo, quizás mañana, quizás no, esté en esa misma

situación y con la incertidumbre de qué me pasará. Por eso quiero mandaros mucha fuerza y

plena confianza en el personal del Hospital Clínic, que penséis que dentro de muy poco estaréis

paseando por nuestra querida Valencia, riendo por los mercados en compañía de vuestras

familias y amistades, contando las historias de esos días en el hospital en los que el coronavirus

os arrebató un poco de

felicidad.

Estar fuertes, unidos con la familia, en paz con vosotros mismos es muy importante para afrontar

esta situación que acabará bien, porque sois grandes, sois únicos e irrepetibles y porque

queremos que volváis sanos a vuestros domicilios con aquellos que os quieren.

Confiad plenamente en los médicos que se acercan a vuestras camas ofreciéndoos los mejor de

cada uno de ellos y pensar en ese mañana que está con los brazos abiertos para abrazaros. No

quiero pensar que os vas a ir de este mundo por culpa de esta situación. No va a pasar. Tened la

completa seguridad. Un infinito abrazo a todos los que os llevo en lo más

profundo de mi alma. Gracias. Gracias por estar ahí. Mi respeto y admiración.

Un ciudadano de Valencia
Bon dia
El meu fill Marc us vol enviar una carta + dibuix per a suport i
per donar ànims als pacients ingressats i als professionals
sanitaris
Molta força i com diu ell "tot anirà bé"
Atentament
¡Hola a todos y a todas!
Soy Marta, una maestra valenciana de 25 años, y voy a intentar poner mi granito de arena
para animaros y daros fuerza en estos duros momentos.

No sé muy bien por dónde empezar, hay tantas cosas que decir. Primer de todo, me gustaría
daros las GRACIAS, tanto a los profesionales que estáis salvando vidas diáriamente
poniendo en riesgo las vuestras, como a las personas que estáis luchando por sobrevivir. No estáis
solos, tenéis todo nuestro apoyo y fuerza, aunque sea desde la distancia.
Pienso mucho en cómo os tenéis que sentir, si para mí está siendo duro estar encerrada en casa,
no quiero ni pensar lo difícil que debe ser vuestra situación. Pero tenéis que ser fuertes y pensar
que todo acabará antes de lo que creemos, ¡que juntos
lo conseguiremos!
Ahora me gustaría que pensarais en todas las cosas que vais a hacer cuando acabe todo esto, ¡en
lo genial que os vais a sentir! Es algo que hago a diario, y me ayuda a motivarme y ver la luz al
final de este túnel. Ese abrazo que estáis esperando, el paseo por vuestro lugar favorito, la
comida con vuestra familia, la cena con vuestros amigos y amigas, sentir de nuevo la libertad, los
rayos de sol sobre nosotrxs, la tranquilidad de saber que todo está bien, que nuestros
seres queridos están a salvo... ¡Ese momento llegará!

Y creo que esta es una buena situación para que nos demos cuenta de la importancia de las
pequeñas cosas, que antes no apreciábamos porque íbamos corriendo a todas
horas, y que ahora estamos notando lo necesarias que son en nuestra vida. Tal
vez esta catástrofe nos sirva de aprendizaje para saber lo que realmente
importa y no volver a descuidarlo jamás.

¡Espero que esta carta os ayude a despejaros un poco y sintáis el apoyo y la energía
positiva que os envío! Podemos con esto, muchísimo ánimo!!!! En un tiempo miraremos atrás y
solo recordaremos los aspectos positivos que vamos a sacar de esta experiencia!
Os admiro mucho, sois nuestra fuerza para continuar cada día.

Y recordad: no hay mejor medicina que los pensamientos alegres, nuestros días
bonitos volverán, ¡ganaremos la batalla!
Mucha fuerza,
Marta.
Buenos días,
buenas tardes o buenas noches... porque desde donde te
enfrentas al "enemigo invisible" no hay amaneceres, sol ni
atardeceres bonitos...

tan sólo un objetivo: lograr que ese abuelito tan dulce


consiga abrir los ojos otra vez y pueda ya, volver a respirar
por sí solo, ver que a ese chico que llegó con ojos asustados,
en su cara se le dibuje una sonrisa y verle despedirse de
vosotros, por fin, con un gracias ahora es sus ojos, o ver a
esa mujer de ojos tristes abatida de tanto toser, conseguir ya
ir mejorando sin complicaciones mayores...

Sin material como deberíais hacéis con vuestro ingenio una


trinchera que os aisle del temido enemigo...

No tenemos palabras ni aplausos suficientes, ni nunca los


habrá...para demostraros nuestro agradecimiento...
Cualquier persona se siente sola en un hospital y mas sin su
familia y ahora con esta enfermedad tan temida y
contagiosa... pero vosotros
hacéis MAGIA y lográis SANAR, volver a la vida a posibles
víctimas... Y eso jamás estará pagado...

GRACIAS,
GRACIAS Y MIL GRACIAS.
Buenas tardes, soy una ciudadana de Valencia
y os envío tanto a los pacientes ingresados
como a los profesionales de la medicina
muchísimo ánimo y fuerza para todos/as. Sé
que son instantes duros para todos/as, tanto
para la gente que estamos en casa en
cuarentena debido al confinamiento.

Y también agradecer a todos aquellos


trabajadores que luchan día tras día, el
personal de limpieza, los sanitarios, los
servicios sociales, policías, etc por la gran labor
que estáis realizando. Esperemos que esta
situación se finalice cuanto antes por el bien y
la salud de toda la población.
BUENAS TARDES

QUE SEPAIS QUE LOS QUE ESTAMOS ENCERRADOS EN CASA,ESTAMOS CON


TODOS VOSOTROS.
NOS HA TOCADO VIVIR ESTA PANDEMIA,SIN SABER LAS CONSECUENCIAS,
ESPERO QUE NUESTROS GOBERNANTES APRENDAN, DONDE ESTAN LAS
PRIORIDADES.

QUE NO PUEDEN RECORTAR EN SANIDAD Y SI EN MUNICIONES Y ARMAS Y


SUELDOS ESTRATOSFERICOS DE PUESTOS A DEDO.

ESTAIS LUCHANDO POR VUESTRAS VIDAS Y OTROS AYUDANDOOS DANDOLO


TODO. ME EMOCIONO TODAS LAS TARDES A LAS 8 Y SIENTO CERCA A MIS
VECINOS ALGUNOS NO LES HABIA VISTO LA CARA NUNCA,PERO SÉ QUE
TODOS ESTAMOS AHI .

ESPERO QUE SALGAIS Y SALGAMOS DE ESTA PRONTO,PUES LA VIDA ES MUCHO


MAS BONITA ,QUE LA QUE ESTABAMOS VIVIENDO.
NOS HEMOS TOPADO CON ALGO TAN MICROSCOPICO QUE HA PODIDO CON
CUALQUIER ARMA DE DESTRUCCION MASIVA .

PERO EL PUEBLO ,LAS GENTES ,LOS QUE NOS AYUDAN EN MOMENTOS


DIFICILES
,ESTAREMOS TODOS AHI ,PARA CELEBRAR QUE SE HA GANADO LA GUERRA ,Y
DANDONOS ABRAZOS Y BESOS QUE INUNDEN LAS ACERAS ,LAS TIENDAS,LOS
BARES LOS TEATROS ,CINES ETC......

SÉ QUE ALGO CAMBIARÁ ,YA NO VA A SER IGUAL.


AHORA SABEMOS LO QUE VALE UN BESO ,UN ABRAZO DE LOS TUYOS Y DE TUS
AMIGOS . VOLVERAN LAS REUNIONES Y LAS COMIDAS Y LAS CENAS ,PERO
ESTA VEZ, MÁS DE UN
MOBIL SE QUEDARÁ GUARDADO EN UN BOLSILLO,DANDO PASO A LA ESCUCHA
Y VOLVEREMOS A SENTIR A LA GENTE ,CON ESE CALOR QUE SOLO TE DÁN
LOS AMIGOS.
MUCHO ANIMO A LOS QUE ESTAIS DENTRO ,LOS QUE ESTAMOS FUERA PERO
ENCERRADOS ,OS MANDAMOS EL MAS SINCERO DE LOS ABRAZOS .
YO ME QUEDO EN CASA.

UN BESO PARA TODOS


Quisiera mandar todo mi afecto y
mi cariño a todo el
personal de urgencias, sois los que
estáis en primera línea.

Mucha fuerza y
ánimo. Esto pasará.
Hola,

Debe ser muy duro trabajar en las condiciones en las que os


encontrais, aunque bajo mi opinión, vuestro trabajo es duro siempre,
yo nunca podría ocupar vuestro lugar, y es por esto que os admiro
profundamente, creo que las personas como vosotros tenéis un don,
hay algo dentro de vosotros que os hace especiales. Por eso os pido
que si en algún momento os flanquean las piernas pareis unos
segundos, mireis hacia vuestro interior y busqueis, allí encontraréis
la gran respuesta, el porqué o por quien un día decidisteis estar
donde estáis, esto os dará fuerzas
para seguir.

Gracias por
elegir ayudar.

P. D.
Recordar, esto también pasará.
Bon dia.
Estic molt orgullosa de pertànyer al sector públic.
Des de diferents sectors de l’Administració la meua enhorabona a
qui està donant la cara en aquest moments. En diversos sectors
Sanitat, Seguretat, Educació, Hisenda, etc etc.
Normalment mal vistos per la societat, ens fan passar dures proves
per accedir i has d’estar disposat en tot moment, sobretot com ara.
Però l’agraïment del públic no és massa cordial. Ara som estrelles,
un moment d’esplendor, però dia rere dia rebem cada vegada
menys paraules agradables i moltes exigències. Quan la cosa
anava bé com deien alguns polítics ningú es va recordar de
nosaltres, ara que va malament som els herois.
En Sanitat sou especials, vaig poder comprovar-ho perquè vau
atendre ma mare durant 4 mesos seguits. Jo podia eixir del Clínic,
però ella no, a un hospital sabem quan entrem, però no mai quan
eixim. I vaig compartir molts moments amb vosaltres, tots lluitàrem
per ella (4 mesos, moltes hores, moltes nits, molts torns, moltes
especialitats, moltes proves, molta humanitat).
La història de ma mare va ser una lliçó constant de
superació i de desesperació alhora. Ella em va ensenyar tantes
coses i vosaltres tantes més. Al final molt dèbil, molt malmesa, com
un pardalet va poder estar a sa casa amb els seus i la vida va tornar
a nosaltres, això sí amb hospitalització domiciliària que són més
que especials. Encara va viure uns quants anys més i va superar-
se, però una quarta pneumònia se la va emportar del nostre costat.
Tot arriba, però arriba quan toca mentres, hem de lluitar.

No sé qui llegirà esta carta, però si puc sentir-te un poquet, hui


estaré més tranquil.la.

Amunt! Lluitar i guanyar.


Maria
❤Y por supuesto, agradecer el
gran esfuerzo a todo el
equipo sanitario, sin vosotros
esto sería un desastre. Estáis
en primera
línea, cuidando y tendiendo esa
mano a quien lo necesita en su
partida, para
que no se sientan solos.
Lleváis una enorme carga de
trabajo y emocional ....Grandes
profesionales y
grandes personas, con un gran
corazón, la empatía en estos
momentos es muy
importante.❤
#GraciasEquipoSanitario
#GraciasPorEstarAhi
El personal de la unitat de
reanimació i cures crítiques de l’Hospital Clínic de València
(zeladores i zeladors;personal mèdic i de neteja; infermeres i
infermers; personal auxiliar i tècnic...) ha treballat de forma
constant, atenta, callada i eficaç per a permetre que un familiar
nostre anés superant dia a dia la seua situació crítica.
I encara que hi ha hagut unes poquíssimes persones a les quals
recomanaríem que canviessin d'actitud o de treball, guardem el
nostre agraïment més profund a tot l’equip, especialment aquelles
persones, i han estat moltes, que han sobrepassat les seves
obligacions per a donar suport humà a la malalta i la família: perquè
saludar-la encara que no sentís, acariciar-la i parlar-li no està en la
fulla de treball de la malalta; perquè no era obligat donar-li un
massatge després de rentar-la; perquè no entra en el sou explicar-li i
explicar-nos pacientment el que no enteníem per a donar-nos
tranquil·litat; perquè oferir-se per a depilar-li uns pèls no està en els
protocols; perquè dir-li “campiona” no serveix per a promocionar-
se; perquè cantar-li el dia del seu aniversari no figura en el
currículum; perquè sense ser especialistes en psicologia han entès
i consolat la família angoixada.
Nosaltres ho agraïm de tot cor i els recolzem de la millor forma que
sabem: defensant la sanitat pública, a la qual dóna tot el sentit
aquest equip.

Irene
Queridos trabajadores de la sanidad, muchas gracias por
seguir peleando en primera línea. En momentos como este
la capacidad de trabajo y la categoria humana de los
sanitarios resplandecen lo mismo que el altísimo nivel de
la sanidad pública aún con los recursos y los medios muy
recortados.
No queremos entrar en detalles como la imprevisión del
Estado que provocó una alarma innecesaria y ha
expuesto a los trabajadores que tienen a su cargo el
cuidado de nuestra salud a unos riesgos excesivos por lo
que pagan un precio demasiado alto.
Tiempo habrá de tocar el tema y exigir remedios.
Ahora es el momento de felicitaros y daros un abrazo. Y es
lo que hacemos.

Estaremos cerca de vosotros cada día con nuestro calor y


nuestros aplausos.
Buenas tardes.

Somos una familia de Tavernes Blanques. Siempre, y en no


pocas ocasiones, hemos acudido a nuestro Hospital Clínico. Mis
abuelos, Mis padres, mi hermana, yo, y siempre la labor
profesional honesta y dedicada, cariñosa y afectuosa de todo el
personal sanitario y administrativo de este gran Hospital. Ahora,
aprovechando esta maravillosa iniciativa, queremos daros las
gracias por vuestro ejemplo, vuestro trabajo, vuestra labor,
vuestro compromiso, vuestra profesionalidad, vuestra
humanidad. Hoy, con todos vosotros, se hace patente la
presencia de Dios en Valencia. En ese pedacito de cielo en la
tierra que sois todos vosotros y que gracias a vuestro heroico
ejemplo habeis convertido nuestro querido Hospital Clinico.
Eternamente GRACIAS, por siempre GRACIAS, no hay adjetivos
para daros las GRACIAS. ADELANTE HEROES DE
VALENCIA!!!!!!!!!

Y, por supuesto, toda la fuerza para las personas infectadas, el


abrazo más emocionado para los que han logrado curarse
gracias a todos vosotros y, el recuerdo perpetuo para todos los
fallecidos y sus familias.

Desde Tavernes Blanques (Valencia).


Escribo este mensaje porque yo estuve en una
situación similar hace ya 19 años en esas mismas
instalaciones. 23 días en una habitación de la zona
de aislamiento oncológico.

Yo tuve la suerte de contar con un familiar a mi


lado.

Pero aunque vosotros no podáis contar con


alguno, quiero que sepáis que el personal que
hay en ese hospital es excepcional desde las
limpiadoras hasta los médicos pasando por todo
el personal de enfermería. Estáis en las mejores
manos y os darán todo su cariño y ánimo.

En mi caso, superar todo ese periodo fue en gran


medida gracias al ánimo que me daban los demás,
así que quiero aportar un poquito de ese ánimo
para vosotros.

Sacar fuerza de flaqueza, apretar los dientes y


deciros ESTE VIRUS LO VAMOS A PARAR!

ANIMO!!!

Isabel
ESTIMAD@S
SANITARI@S!

MI NOMBRE ES
JAVI, TENGO 31 AÑOS Y SOY VECINO DE VALENCIA, ME
DIRIGO A VOSOTR@S PARA AGRADECEROS TODO EL
ESFUERZO QUE ESTÁIS HACIENDO POR FRENAR AL MALDITO
BICHO.
SE QUE SON MOMENTOS DUROS, NO PODÉIS VER A
VUESTRAS FAMILIAS TODO LO QUE OS GUSTARÍA,

ESTÁIS AFRONTANDO ESTA GUERRA CON POCOS MEDIOS, ES


POR ESO QUE PARA MI SOIS UNOS HÉROES, VOSOTROS Y
TODAS AQUELLAS PERSONAS QUE ESTÁN HACIENDO POSIBLE
QUE SE PUEDA HACER VIDA DENTRO DE LA NORMALIDAD.
MUCHAS GRACIAS DE VERDAD, CUALQUIER PALABRA DE
AGRADECIMIENTO SE OS QUEDA CORTO Y ES UNA
IMPOTENCIA LA QUE SIENTO POR NO PODER SALIR DE CASA
Y PLANTARME EN LA PUERTA SE UN HOSPITAL Y DAROS UN
HOMENAJE COMO TOCA.
PERO DESDE AQUÍ ESTÁS PALABRAS QUE SALEN DE MI
CORAZÓN Y QUE ESPERO QUE OS INYECTE ESA FUERZA
PARA PODER SEGUIR BATALLANDO, RECORDAD QUE NO
ESTÁIS SOLOS, QUE ESTAMOS CON VOSOTROS Y QUE JUNTOS
EN ESTA LUCHA VENCEREMOS. ME DESPIDO
NO SIN ANTES RECORDAROS QUE SOIS ENORMES, QUE MIL
TRILLONES DE GRACIAS POR EL ESFUERZO QUE ESTÁIS
HACIENDO SIN VOSOTROS SERIA IMPOSIBLE.
OJALÁ PASE ESTO PRONTO Y SE OS RECONOZCAN VUESTRAS
CONDICIONES LABORALES COMO TOCA PORQUE SOIS
HÉROES CON BATAS.

Un cordial saludo y nunca dejéis de sonreír!!


Me gustaría tener la pluma de
ervantes para poder cantar vuestras
proesas, pero solo soy un pobre
voluntario del Clínico.

Gracias por vuestra labor ingente


poniendo en riesgo vuestras vidas,
mi agradecimiento también a
vuestras famílias que están detrás
de vosotros apoyando vuestra labor.
Queridos enfermos, siento
normemente no poder acompañaros
en estos momentos difíciles,

ÁNIMOOOO!
Desde nuestro aislamiento estámos
con vosotros.
Pido a Diosque os acompañe.

Un fuerte abrazo.
Gràcies a tots i totes que esteu ajudant a passar este
camí tant dur!!!!

Ànim als malalts! que esteu en bones mans i tot eixe


esforç tindran una recompensa.

Gràcies per les paraules de consol, gràcies per netejar


l'hospital, gràcies per canviar paquets, per tenir cura
dels malalts, gràcies per portar l'ambulància, gràcies
per fer el menjar, per llavat la roba, gràcies per
controlar tota la paperassa, gràcies a tots els
professionals de la sanitat.!!!

GRÀCIES, GRÀCIES, GRÀCIES


Buen día para tod@s!

Ante todo muchas gracias por el


trabajo que realizan día a día en el
servicio de la humanidad.

En estos momentos tan difíciles, son


verdader@s héroes y heroínas para
la población enferma y la sociedad.
Ánimo y fuerza que esto pasará.
Bendiciones.

Un saludo,

Juliana
Buenas tardes,

En estos momentos tan delicados y complicados quiero mandar


todo mi apoyo a los sanitarios en general, pero en particular al
Dr Andreu de medicina interna. Él estuvo tratando a mi padre
hasta que desgraciadamente falleció el 16 de febrero en la
habitación 330 del hospital clínico.

Quiero decir que se portó de maravilla con nosotras, estuvo a


nuestro lado en todo momento y que ojalá hubiéramos
coincidido con el antes. Que además es un profesional de 10.
Muchas gracias por el apoyo que recibimos todas mis hermanas
mi madre y yo. Estoy convencida que a los pacientes actuales
los tratará igual, que le mandamos mucha fuerza y mucho
ánimo.
Al equipo de UCI queremos agradecerles la sinceridad con la
que nos trataron, explicándonos en cada momento la situación
real y acompañándonos todo ese día que mi padre se puso tan
malito. De verdad que hemos pasado un año horrible y que los
últimos 4 días fueron agotadores pero nos sentimos muy
apoyadas por los médicos y enfermeras de la planta.

Mucha fuerza en estos días tan duros, y que pensamos mucho


en los sanitarios. Que lo estáis haciendo de 10 y que un hurra
por todos vosotros.

Un abrazo muy grande y siempre os llevaremos en el corazón.

María
Hola.

Tengo 30 años y soy paciente vuestra a causa de un cáncer


de pulmón con metástasis y mañana dadas las
circunstancias tengo quimio y a pesar del miedo, allí estaré,
porque se que sois unos profesionales y no por estar ahora
dando el cayo con todo lo que esta pasando lo sois, lo sois
durante todo el año.

Tanto celadores como médicos, oncólogos,chicas de


ensayo, cirujanos, información gente que nos da las citas
incluso las chicas que nos reparten un zumo o un café en la
octava planta, cuando entras a un TAC y te animan de que
todo va a ir bien y sin duda mis chicas del INCLIVA!!

No solo por esto os merecéis un aplauso os lo merecéis


durante todo el año, hacéis un trabajo excepcional y nos
tratáis como uno más de vuestra familia y eso es de
agradecer y yo agradezco tener a una sanidad a la altura
pero no ahora si no siempre. Espero que después de este
trago os dejen descansar os suban los sueldos que os lo
merecéis y podáis disfrutar de vuestra familia!!! Todos unidos
jamás seremos vencidos!!! YO ME QUE EN CASA POR TI
POR MI Y POR TODA MI COMUNIDAD Y MI PAÍS!!! MIL
GRACIAS POR VUESTRO ESFUERZO HOSPITAL CLINICO
DE VALENCIA

Espero que os lleguen mis besos y abrazos virtuales!!! Y


recordar siempre sois imprescindibles siempre!!! VIVA LA
SALUD PUBLICA!!!!
Buenas noches amig@s!!!

Este mensaje de agradecimiento, es para todo el personal


sanitario que estáis trabajando duramente para poder curar a
todos los pacientes, en especial a los afectados por este
dichoso virus.

Muchas gracias, hoy más que nunca. Gracias por vuestro


esfuerzo.

Quiero, en especial, enviar un beso muy fuerte al


Departamento de Laboratorio de hematología, en especial a
mi hermana Leonor.

Besos y mucho ánimo, si se puede con este virus.

También podría gustarte