Está en la página 1de 5

9.

 Prima die. Lectio Prima. 9. Lección I de Jueves Santo


(Feria V. In Coena Domini)
Comienza Lamentación del profeta
Incipit Lamentatio Jeremiae Jeremías.
Prophetae.
ALEF. Ay, qué solitaria quedó
ALEPH. Quomodo sedet sola civitas Jerusalén,
plena populo; facta est quasi vidua la ciudad tan poblada.
domina Gentium; princeps Como una viuda quedó
provinciarum facta est sub tributo. la grande entre las naciones.
BETH. Plorans ploravit in nocte, et La ciudad que dominaba las
lacrimae ejus in maxillis ejus: non est provincias
qui consoletur eam ex omnibus caris tiene ahora que pagar impuestos.
ejus: omnes amici ejus spreverunt BET. Llora durante las noches,
eam, et facti sunt ei inimici las lágrimas corren por sus mejillas.
GHIMEL. Migravit Judas propter Entre todos sus amantes
afflictionem et multitudinem nadie hay que la consuele.
servitutis: habitavit inter gentes nec La traicionaron todos sus amigos,
invenit requiem: omnes persecutores ¡y se convirtieron en sus enemigos!
ejus apprehenderunt eam inter GUÍMEL. El pueblo de Judá ha sido
angustias. desterrado;
DELETH. Viae Sion lugent eo quod sufre atropellos y dura servidumbre.
non sint qui veniant ad sollemnitatem Vive en medio de pueblos extranjeros
omnes portae eius destructae y no encuentra descanso;
sacerdotes eius gementes virgines eius sus enemigos lo persiguieron
squalidae et ipsa oppressa amaritudine y le dieron alcance.
HE. Facti sunt hostes eius in capite DÁLET. Los caminos de Sión están
inimici illius locupletati sunt quia de luto,
Dominus locutus est super eam pues nadie va a sus fiestas.
propter multitudinem iniquitatum eius Todas sus puertas están destruidas,
parvuli eius ducti sunt in captivitate gimen sus sacerdotes,
ante faciem tribulantis. sus doncellas están llenas de tristeza,
¡Jerusalén está llena de amargura!
Jerusalem, Jerusalem, convertere ad HE. Sus adversarios la vencieron
Dominum Deum tuum. y ahora se sienten felices,
pues Yavé la castigó
(Lam 1,1-5) por sus muchos pecados;
sus niños marcharon al destierro
empujados por el enemigo.
Jerusalén, Jerusalén, conviértete al
Señor tu Dios.

10. Prima die. Lectio secunda. 10. Lección II de Jueves Santo.


(Feria V. In Coena Domini)
VAU. Ha perdido la hija de Sión toda
VAU. Et egressus est a filia Sion su gloria,
omnis decor eius facti sunt principes sus jefes parecían carneros
eius velut arietes non invenientes que no encuentran pasto,
pascuam et iban caminando sin fuerzas
abierunt absque fortitudine ante delante del que los arreaba.
faciem subsequentis; ZAIN. En sus días de miseria y
ZAI. Recordata est Jerusalem dierum destierro
adflictionis suae et praevaricationis Jerusalén recuerda
omnium desiderabilium suorum quae cuando caía en manos del enemigo
habuerat a diebus antiquis cum caderet sin que ninguno la socorriera;
populus eius in manu hostili et non sus enemigos la miraban
esset auxiliator viderunt eam hostes et y se burlaban de su ruina.
deriserunt sabbata eius JET. Gravemente pecó Jerusalén
HETH. Peccatum peccavit Jerusalem, y se hizo impura.
propterea instabilis facta est; omnes, Los que la alababan, la desprecian,
qui glorificabant eam, illam, quia porque la vieron desnuda.
viderunt ignominiam ejus; ipsa autem Y ella gime
gemens conversa est retrorsum. y esconde el rostro.
TETH. Sordes eius in pedibus eius nec TET. Su impureza manchaba su
recordata est finis sui deposita est vestido,
vehementer non habens consolatorem pero no pensaba que tendría este fin.
vide Domine adflictionem meam ¡Se hundió profundamente!
quoniam erectus est inimicus. ¡Nadie la consuela!
¡Mira, oh Yavé, mi dolor,
Jerusalem, Jerusalem, convertere ad ¡cómo se pone orgulloso el enemigo!
Dominum Deum tuum.
Jerusalén, Jerusalén, conviértete al
(Lam 1,6-9) Señor tu Dios.

11. Secunda die. Lectio prima 11. Lección I de Viernes Santo


(Feria VI. In Parasceve)
Lamentación del profeta Jeremías.
De Lamentatione Jeremiae Prophetae. JET. Yavé resolvió destruir
la muralla de la Hija de Sión.
HETH. Cogitavit Dominus dissipare Decidió la destrucción
murum filiae Sion ; tetendit funiculum y no retiró su mano
suum, et non avertit manum suam a antes que se cumpliera;
perditione ; luxitque antemurale, et quiso acabar con el antemural y la
murus pariter dissipatus est. muralla,
TETH. Defixae sunt in terra portae que juntos se desmoronaron.
eius perdidit et contrivit vectes eius TET. Sus puertas se han hundido en
regem eius et principes eius in tierra,
gentibus non est lex et prophetae eius él ha roto sus cerrojos;
non invenerunt visionem a Domino su rey y sus príncipes están entre
IOTH. Sederunt in terra conticuerunt extranjeros;
senes filiae Sion consperserunt cinere ya no hay Ley y tampoco sus profetas
capita sua accincti sunt ciliciis consiguen visiones de Yavé.
abiecerunt in terra capita sua virgines YOD. Los ancianos de la Hija de
Jerusalem Sión,
CAPH. Defecerunt prae lacrimis oculi en silencio, están sentados en tierra;
mei, conturbata sunt viscera mea ; se echaron ceniza en la cabeza,
effusum est in terra jecur meum super se vistieron de saco.
contritione filiae populi mei, cum Las jóvenes de Jerusalén
deficeret parvulus et lactens in plateis inclinan hasta el suelo la cabeza.
oppidi. CAF. Mis ojos se agotan de llorar
y arden mis entrañas,
Jerusalem, Jerusalem, convertere ad mi hígado se derrama por tierra
Dominum Deum tuum. por el desastre de la Hija de mi
pueblo,
(Lam 2,8-11) mientras desfallecen niños y lactantes
en las plazas de la ciudad.

Jerusalén, Jerusalén, conviértete al


Señor tu Dios.

12. Tertia die. Lectio prima 12. Lección I de Sábado Santo


(Sabbato Sancto) JET. El amor de Yavé no se ha
De Lamentatione Jeremiae Prophetae. acabado,
ni se han agotado sus misericordias;
HETH. Misericordiae Domini quia JET. Se renuevan cada mañana.
non sumus consumpti; quia non Sí, tu fidelidad es grande.
defecerunt miserationis ejus. JET. Dice mi alma: “Yavé es mi parte,
por eso en él esperaré.”
HETH. Novi ostrum, multa est fides TET. Bueno es Yavé para los que
tua. esperan en
HETH. Pars mea Dominus, dixit él,
anima mea; propterea exspectabo para el alma que lo busca.
eum.
TET. Bueno es esperar en silencio
TETH. Bonus est Dominus
la salvación de Yavé.
sperantibus in eum animae quaerenti
illum. TET. Bueno es para el hombre
TETH. Bonum est praestolari cum soportar el yugo desde su juventud.
silentio salutare Domini. YOD. Que se siente solitario y
TETH. Bonum est viro cum portaverit silencioso
iugum ab adulescentia sua cuando Dios se lo impone;
IOTH. Sedebit solitarius et tacebit YOD. Que ponga su boca en el polvo;
quia levavit super se. quizá tenga esperanza,
IOTH. Ponet in pulvere os suum si YOD. Que tienda la mejilla al que lo
forte sit spes. hiere,
IOTH. Dabit percutienti se maxillam que se llene de humillaciones.
saturabitur obprobriis.
Jerusalén, Jerusalén, conviértete al
Jerusalem, Jerusalem, convertere ad Señor tu Dios.
Dominum Deum tuum.

(Lam 3,22-30)

13. Oratio Jeremiae Prophetae 13. Oración de Jeremías

Incipit oratio Jeremiae Prophetae. Comienza la oración del profeta


Jeremías.
Recordare Domine quid acciderit
nobis intuere et ostrum obprobrium Yavé, acuérdate de lo que nos ha
ostrum pasado,
hereditas nostra versa est ad alienos mira y ve nuestra humillación.
domus nostrae ad extraneos Nuestra herencia pasó a extranjeros,
pupilli facti sumus absque patre nuestras casas a extraños.
matres nostrae quasi viduae Somos huérfanos, sin padre; nuestras
aquam nostram pecunia bibimus ligna madres, viudas.
nostra pretio conparavimus A precio de plata bebemos nuestra
cervicibus nostris minabamur lassis agua, nuestra leña nos llega por
non dabatur requies. dinero.
Aegypto dedimus manum et Assyriis Con el yugo al cuello andamos
ut saturaremur pane acosados;
patres nostri peccaverunt et non sunt estamos agotados, no nos dan respiro.
et nos iniquitates eorum portavimus Tendimos a Egipto nuestra mano, y
servi dominati sunt nostri non fuit qui a Asur, para calmar el hambre.
redimeret de manu eorum Nuestros padres, que pecaron, ya no
in animabus nostris adferebamus existen, y nosotros cargamos con sus
panem nobis a facie gladii in deserto culpas.
pellis nostra quasi clibanus exusta est Esclavos nos dominan y no hay quien
a facie tempestatum famis nos
mulieres in Sion humiliaverunt libre de su poder.
virgines in civitatibus Juda Con riesgo de la vida trajimos nuestro
pan, enfrentando los peligros del
Jerusalem, Jerusalem, convertere ad desierto.
Dominum Deum tuum. Nuestra piel abrasa como un horno,
por
(Lam 5,1-11) el ardor del hambre.
Violaron a las mujeres en Sión; a las
jóvenes en las ciudades de Judá.

Jerusalén, Jerusalén, conviértete al


Señor tu Dios.

También podría gustarte