Documentos de Académico
Documentos de Profesional
Documentos de Cultura
En cada una de las siguientes preguntas de selección múltiple, marque solo una alternativa.
ax
1. El problema de ajustar un modelo y(x) = (donde a y b son los parámetros a determinar) a partir de una tabla
b+x
con xi , yi > 0, i = 1, . . . , m, se puede reducir a un problema del tipo Y (X) = c1 + c2 X. Indique cuál de las tablas
que siguen se puede obtener c1 y c2 por mı́nimos cuadrados.
X x1 x2 ··· xm
1 1 1
x1 x2 xm . X ···
(a) Y ··· (c) x1 x2 xm .
y1 y2 ym
Y y1 y2 ··· ym
1 1 1
X ···
x1 x2 xm
X x1 x2 ··· xm (d) .
(b) 1 1 1 . 1 1 1
Y ··· Y ···
y1 y2 ym y1 y2 ym
√ b
2. Para encontrar la curva del tipo g(x) = a x + que mejor ajusta los datos (1, 2), (2, 4) y (3, 0), en el sentido de los
x
mı́nimos cuadrados, ¿Cuál de los siguientes sistemas de ecuaciones es necesario resolver?
4.1463 1.8333 a 7.6569 3 6 a 6
(a) = . (c) = .
1.8333 1.3611 b 4 6 14 b 10
6 2.2845
a 4
6 2.2845 a 7.6569
(b) = . (d) = .
2.2845 1.3611 b 7.6569 2.2845 1.3611 b 4
ax
3. El problema de ajustar un modelo y(x) = (donde a y b son los parámetros a determinar) a partir de la tabla
x+b
de datos
x 1 3/2 2 5 7
y 1 6/5 4/3 5/3 7/4
1 1
se puede reducir a un problema del tipo Y (X) = c1 + c2 X, donde X = e Y = . ¿Cuál de los siguientes sistemas
x y
de ecuaciones normales es necesario resolver para obtener c1 y c2 de acuerdo al método de mı́nimos cuadrados?
Al ajustar una función de la forma f (x) = aebx en el sentido de mı́nimos cuadrados, aproximadamente se tiene que:
1
5. Se desea ajustar, mediante mı́nimos cuadrados, la función
5α
I(t) =
tβ
a la tabla
t 2 6 10 18 24
I 24 12.5 8.5 7.6 6.3
5 5 5
X X X Ii
1 − ln ti ln
5
i=1 i=1
ln α
i=1
(b)
=
.
5 5 β 5
Ii
X X
2 X
ln ti − (ln ti ) − ln ti · ln
i=1 i=1 i=1
5
5 5 5
X X X Ii
1 − ln ti − ln
5
i=1 i=1
ln α i=1
(c)
=
.
5 5 β 5
Ii
X X X
2
− ln ti (ln ti ) ln ti · ln
i=1 i=1 i=1
5
5 5 5
X X X Ii
1 − ln ti ln
5
i=1 i=1
ln α i=1
(d)
=
.
5 5 β 5
Ii
X X
2 X
− ln ti (ln ti ) − ln ti · ln
i=1 i=1 i=1
5
6. Para un conjunto de n datos (xi , yi ) con i = 1, ..., n se quiere encontrar una curva de la forma
y = c1 + c2 ex + c3 e−x
que mejor se ajuste a los valores de la tabla en el sentido de los mı́nimos cuadrados. El sistema de ecuaciones que
permite encontrar los valores de c1 , c2 y c3 es:
P n n n P n
exi e2xi
P P
1 c1 yi
i=1 i=1 i=1 i=1
n e−xi P n n n
P
−2xi x
P P
(a) 1 e c2 =
i=1 yi e i
.
i=1 i=1 i=1
P n n n n
xi −xi −xi
P P P
1 e e c3 yi e
i=1 i=1 i=1 i=1
Pn n n Pn
e−xi
exi
P P
1 c1 yi
i=1 i=1 i=1 i=1
Pn n n n
exi 2xi
yi exi
P P P
(b)
e 1 c2
= .
i=1 i=1 i=1 i=1
Pn n n Pn
e−xi e−2xi yi e−xi
P P
1 c3
i=1 i=1 i=1 i=1
Pn n n Pn
e−xi
exi
P P
1 c1 yi
i=1 i=1 i=1
i=1
Pn n n n
exi 2xi
yi e−xi
P P P
(c)
e 1 c2
=
.
i=1 i=1 i=1 i=1
Pn n n n
e−xi e−2xi yi exi
P P P
1 c3
i=1 i=1 i=1 i=1
Pn n n Pn
e−xi
exi
P P
1 c1 yi
i=1 i=1 i=1 i=1
n exi n n n
P
2xi
yi exi
P P P
(d) e 1 c2
= .
i=1 i=1 i=1 i=1
Pn n n n
e−xi e−2xi yi e−xi
P P P
1 c3
i=1 i=1 i=1 i=1
2
7. La siguiente tabla contiene los datos de la población de una ciudad de acuerdo a los censos realizados cada 10 años,
desde 1950 hasta 2000:
el sistema de ecuaciones normales que se obtiene al ajustar los datos de esta tabla al modelo:
c
P (t) = a + b(t − 1900) +
t − 1900
es:
6 6 6 6
P P 1 P P
1 (ti − 1900) Pi
i=1 i=1 (t i − 1900) i=1 a i=1
P6 1 6 6 6
(ti − 1900)2
P P P
(a) 1 b = Pi (ti − 1900).
(t −
i=1 i 1900) i=1 i=1 c i=1
P 6 6
P P6 1 P6 Pi
(ti − 1900) 1 2
i=1 i=1 (t
i=1 i − 1900) (t
i=1 i − 1900)
6 6 6 6
P P P 1 P
1 (ti − 1900) Pi
i=1 i=1 (t
i=1 i − 1900)
a i=1
6 6 6 6 P
P P i
(ti − 1900)2
P P
(ti − 1900)
(b) 1 b = .
i=1 i=1 i=1
c
(t
i=1 i − 1900)
P 6 1 6
P 6
P 1 P6
1 2
Pi (ti − 1900)
i=1 (ti − 1900) i=1 i=1 (ti − 1900) i=1
6 6 6 6
P P 1 P P
1 (ti − 1900) Pi
i=1 (t
i=1 i − 1900) i=1 a i=1
6 1 6 6 6 P
P P i
(ti − 1900)2
P P
(c) b =
1 .
i=1 (ti − 1900) i=1 (ti − 1900)
i=1 i=1 c
P 6 6
P P6 1 P6
(ti − 1900) 1 2
Pi (ti − 1900)
i=1 i=1 i=1 (ti − 1900) i=1
6 6 6 6
P P P 1 P
1 (ti − 1900) Pi
i=1 (ti − 1900)
i=1 i=1
i=1
a
P 6 6 6 P6
(ti − 1900)2
P P
(d) (ti − 1900)
1 b = Pi (ti − 1900).
i=1 i=1 i=1 c i=1
P 6 1 6
P 6
P 1 P6 Pi
1
i=1 (ti − 1900) i=1 i=1 (ti − 1900)2 i=1 (ti − 1900)
9. Sea Z 1
I= e−x sin xdx.
0
Si se desea aproximar el valor de I utilizando trapecio compuesta, el mı́nimo número de intervalos suficiente para
tener un error menor o igual a 10−5 es:
Zπ/2
sin(2t)dt,
0
3
11. El menor número de intervalos suficiente para aproximar el valor de la integral
Z 2
3
dx,
0 4 − x
utilizando el método de Simpson con 8 particiones. El valor aproximado de la integral de acuerdo a dicho método es:
¿Cuál será la menor cantidad de puntos que se debe considerar para que el error en el método del trapecio compuesto
sea menor a 9 × 10−6 ?
4
18. Dado el P.V.I.
(
y 0 = f (x, y)
y(x0 ) = y0
Se define un método numérico asociado al PVI anterior, como:
Si consideramos el PVI
(
y0 = y
y(0) = 1
con h = 0.1, al aplicar el método anterior, se tiene:
Al utilizar este esquema con paso h = 0.5, el valor que falta en la siguiente tabla es:
(a) |ER (0.5)| = 2.8305622 × 10−5 . (c) |ER (0.5)| = 2.8012327 × 10−5 .
(b) |ER (0.5)| = 2.8096527 × 10−5 . (d) |ER (0.5)| = 2.8122652 × 10−5 .
5
Rb
23. Indique cual de los siguientes programas en Matlab calcula la integral a f (x)dx mediante la regla del trapecio
compuesto, asuma que la función f (x) esta programada en otro archivo de Matlab llamado fun.m y que soporta
entrada de vectores:
a) f u n c t i o n i n t=t r a p ( a , b ,N)
h=(b−a ) /N;
x=a+h ∗ [ 1 :N] −1/2;
i n t=h∗sum ( fun ( x ) ) ;
end
b) f u n c t i o n i n t=t r a p ( a , b ,N)
h=(b−a ) /N;
x=a+h ∗ [ 1 : N− 1 ] ;
i n t=h ∗ ( ( fun ( a)+ fun ( b))/2+sum ( fun ( x ) ) ) ;
end
c) f u n c t i o n i n t=t r a p ( a , b ,N)
h=(b−a ) / ( 2 ∗N ) ;
x=a+h ∗ [ 1 : N− 1 ] ;
i n t=h / 3 ∗ ( ( fun ( a)+ fun ( b))/2+sum ( fun ( x ) ) ) ;
end
d) f u n c t i o n i n t=t r a p ( a , b ,N)
h=(b−a ) / ( 2 ∗N ) ;
x=a+h ∗ [ 1 : N− 1 ] ;
i n t=h ∗ ( fun ( a)+sum ( fun ( x))+ fun ( b ) ) ;
end
El programa en ambiente Matlab que resuelve el PVI por el método de serie de Taylor de orden 1 es:
a) f u n c t i o n [ x , y]= E u l e r ( x0 , y0 , b , h )
N=(b−x0 ) / h ;
x (1)= x0 ;
y (1)= y0 ;
f o r n=1:N−1
x ( n+1)=x ( n)+h ;
y ( n+1)=y ( n)+h∗y ( n)/(1+ x ( n ) ˆ 2 ) ;
end
end
b) f u n c t i o n [ x , y]= E u l e r ( x0 , y0 , b , h )
N=(b−x0 ) / h ;
x (1)= x0 ;
y (1)= y0 ;
f o r n=1:N−1
x ( n+1)=x ( n)+h ;
y ( n+1)=y ( n)+y ( n)/(1+ x ( n ) ˆ 2 ) ;
end
end
c) f u n c t i o n [ x , y]= E u l e r ( x0 , y0 , b , h )
N=(b−x0 ) / h ;
x (1)= x0 ;
y (1)= y0 ;
f o r n=1:N−1
x ( n+1)=x ( n ) ;
y ( n+1)=y ( n)+h∗y ( n)/(1+ x ( n ) ˆ 2 ) ;
end
end
d) f u n c t i o n [ x , y]= E u l e r ( x0 , y0 , b , h )
N=(b−x0 ) / h ;
x (1)= x0 ;
y (1)= y0 ;
f o r n=1:N−1
x ( n+1)=x ( n ) ;
y ( n+1)=y ( n)+y ( n)/(1+ x ( n ) ˆ 2 ) ;
end
end
6
25. El algoritmo del método de Euler para resolver un PVI de la forma:
y 0 (x) = y
, x ∈ [a, b]
1 + x2
y(a) = y0
es el siguiente:
Algoritmo 1: Euler
1 para i ← 1 a N − 1 hacer
2 xi ← a + ih xi1 ← xi + h
yi1 ← yi + hf (xi , yi )
yi+1 ← yi + h2 [f (xi , yi ) + f (xi1 , yi1 )]
3 fin
Indique cuál debe ser la quinta linea del siguiente código de Matlab para implementar este método a partir de los
datos a, b, f , N e y(1) = y0 .
h=(b−x0 ) /N;
x=a+h ∗ [ 0 ,N ] ;
f o r n=1:N
K1=h∗ f ( x ( i ) , y ( i ) ) ;
K2 = . . . . . . . . . . . . . . ;
y ( i +1)=y ( i ) + 0 . 5 ∗ (K1+K2 ) ;
end
a) K2=h∗ f ( x ( i ) , y ( i )+K1 ) ;
c) K2=h∗ f ( x ( i ) , y ( i + 1 ) ) ;
d) K2=h∗ f ( x ( i +1) , y ( i + 1 ) ) ;