Está en la página 1de 20
Periphyseon- De prima ex quae sane et quae non sunt (44141-4428) [Nutrtor. Sacpe mihi cogitant dlgentiueque quentum ites suppetunt inqucenti rerum omnium quae uel animo pescipi possunt uel intentionem cius superant primam summamque Siuionem enn x gue not inex gune nn se horn ‘omnium geneale voesbulhim occuci quod graece #YC, late vero natura voitamr An eb aliter idetur? ‘Alumnus. Immo’ consentio, Nam et ego, dumm raiocinandi iam ingrdior hace ita fer epeo IN Bstigiar natura geneale nomen, st diximus, omnium quae sunt et quze on sunt ‘A Est quidem. Nihil enim cogitstionibus nests potest occumere qed li vocabulo vale care. N. Quoniam jgiur inter nos conueait de hoc uocabulo generale ese, uelim dias dissions ius pe differentia in "oes Sai eae, Prion Lib Pay por BJ Tes Ma En pn" a Periphyseon “Tradueciéa de Ezequiel Endoefiey Natali Libro I Sobel primera divsign de todo en aquello que es yy aquello que no es (4514-44230) Maestro: Con frecuencia eflexionary examinar més atenta~ mente acerca de toda lar coms, las que pueden ser percibidas por el cept y la que superan el esfuerno de ése, en qué medida lor hombres hallancuficente que la primera y suprema divs ex en esas cose] que son yen es [cos] que no son, seme ocur un vocablo general para todas eas [oss que son ‘yqueno son: aquel que en grieg se dice ply em latin talens :Acao te parece de ove modo? Disciple: Por cierto, exoy de acuerdo. Pues ambi yo, al rao ar mientas ingeso en est camino, encuentro que eto esas, 'M, Por tanto, come dijimos, snaturalezas el nombxe general, 4e todos To que es yo que no es. D. Sin dda, lo es. Pues nads puede ocutir en nuestros pense rmientos que pucda ecapar al vocablo. IM, Por tanto, ys que, entre nosotros, se conviene en que este vocablo exe general, quisers que digas la raasn de su divsign species rationem; aut, si tbi libet, pris conabor dividere, ‘uum wero eri eee iudicae. A. Ingredere quacio. Impatiens enim sum de hac re wera rationem 2 ce audizewolens IN. Videcur mihi divisio navurse per quatcuor differents ‘quactuor species recipere, uaruem prima est in cm quae creat, tom creat, secunda in eam quae ot create et ciea,trtia in eam quae creatur et non crea, quarta quie nec creat nec creatur Harum uero quattuor binse sbi inuica epponuntut Nam tertis opponitue primse, quarts vero secundae; sed ‘quarts inter impossibilia ponitar, cus eae 4 nom posse ese Rectane ti tli diuisiouidetur an non? AW Recta quidem, Sed elim repecss, wt praclicarum forrnarum oppottio claus elucescat, IN. Vides, ni fille, tectizespeciciprimae opposcionem. Prima ‘panque creat et non creatut, cui e contrario opponitt ill, ‘quae creatur ec non creat; secundae wero quartae,siquiderm sccunda ct cteatr et creat, cui uniuenalter quar contradict quae nec creat neque creat A. Clare video, Sed muleum me mouet quar species quae ate dda ex. Nam de ali eibusnullo modo hacia asim, cum prima, ut arbiteor, in cuss omnium quae sunt, quae deus est, inclligaucs ecunda wero in primordalibus cuss eta in hie {que in genratione temporibusque et lois cognoscuntut, Argue ldo de sngalis dispucarsubelusnecessarim ext, rude, IN, Rect 2stimas, Sed quo ordine rticinationis tenenda sit hoc est de qua specie natrse primo dtcuiendu, suo arbi por diferencias en especies, © bien, si re agrada, intentaré yo primero dvi, pero see tuyo al jngarcorectamente. D. Te pido que empices. En efeco, estoy impaciene, deseande cscuchar deci la razn verdaders de te tems. 1M. La dvs dela nacurlen, me parece, seeps custo eipecies por cuatro diferencias, dels cuales la peimeraexen esque cieay snoescreda la segunda en esa que nos la cercera en esque es creada yno cea, la cones fn que cs creada. Ess cute, sin embargo, se oponen entre idea dos, Pues la erera se opone aa primera, a cuarn la segunds pero la cuaca se coloca entre lo imposible, cuyo ser eno poder ee. oes read sino que ces, Te parece eorex tldivisién, 0 no? D. Sin duds, correc, Pero deseaeia que la repitas, pasa que la ‘oposcién de dichas formas comience a bile mis clararmente, M. Ves, sino me engaio, la oposicién de a tercera especies la primera, Pues la primers ces no es cteada a exal se opone por el contraio aquella que es xeadsy no crs; yl segunda la ‘euarta, ya quel segunda no sila es creda sno que cea, ala cual conteadiceroalmente la cuatta, que ni crea ies tend, . Charamenteo veo, Peo me impresiona mucho la cusrta espe- ie que ha sido agregda port, Pues de las otra res de ningtin ‘modo me atrever’a dudar, ys que sgn pienso, l primera se ing n seas de todo lo que e, le cual er Dis: ya segunda las causa primodiles la erceraen eto que ex cosiocido en ta generac, en tiempos y lugares. ¥ por esto, sein ceo, es nocesrio que se discura acerca de ada una mi stiment M. Estimascotrecamente, Peo dejo ata atbitio en qué orden del eciocinio debe ser mantenido el camino, eto es acerca de cuil especie dela natralers debe diseutese primer, wy Liber 111 ANAKEDAMAIQCIC secandi ibe (619Bs-621C101) 1. uaiverstlis autem narueae secunda consideratio es in ea isi parce quac et creator et cea, in qua rerum onium prin- cipia (hoc ete primordises causae seu, ut s2epe dictum es praedestinaioner rerum creandarum seu dvinae wolunaces) et Sanctorum patum auctoritas et pss recta raone consulta uer- tas edocet ese consideranda-ubi eam disputationis necesitat cxigebat quasdam de incidentibus quaestionibus principals _qvaestonisreclandae gratia introducere. Nall siquidem prin- cipals quiero et, ut opines, quae non incidentesquaestiones, dum diligent! meacis concutu inuestigatur,recipiat enodari ‘nim aliter imposible est. Praeserim cum necesarium atque inuitaile fitet, dum de priaciplis erum dispurabamus (hoe ‘xt de primordalibus aus), de uno etiam omaium principio, deo uideliet, qui solus es sls ae prima causarum omaium ‘aust et superesualis causa et superessentialis Bonitas, cuius participaione omni principe omnes cusae omnium rerum subsistunt, ise uero nullom pariipat, quia omni principio superior se uel secum existenti non tamen coessentai sbi corinne caret, quod animo ocurebat inser Libro HL [Recapiulacién del segundo libro (619B-621C101) Mb ao toda se da en esa mina parte della que nos es eeada sno {que ambi cia, yen la eual no abo a aucordad de lo anos Padves sino ambign —apicada la recta run misma~ la verdad ‘ensetia que deben ser considerados los principios de todas las cosas (esto es, Las causs primordiales 0, como se ha dicho frecuentemente, las predestinaciones de las cosas que han de ser reads o las divinas voluntades). All, ademas, la necesidad dela disquiscibn exp incoducic algo acerca de as euestionesscun- dlrias para [alcanzar) lo que de la cuestién principal debia ser revelado, Puesto que, segin pienso, no hay ninguna cuestia jen, la segunda consideraci6n dela naturaleca principal que no incluyacuestiones secundaria cuando e inves- ‘igads con atencidn por un esprtu atento; pues ex imposible que ses cxplicda de otta maners, coundndos eso) partcularmente necesaro ¢ inevitable -para intioducit lo que se presentabs a ‘nucstoesptitu~ mientasdiscurriamos vbre los principioe de Jas cosas (esto, ls cause primordiales),y ademds del nico principio de todas, es decir de Dios, quien solo es Ia sola y primera causa de todas y a caus sobrecuslyla bondad sobre- senca, por cuya partiipacin todos los principin y todas ls causas de todas las cosas subsisten, aun evando El mismo 10 participa de ninguno, porque crece de todo principio superior a Elo coexistence con Ely que no lesa coezencia \ i | Quis enim de create cass rete quid dict, nis prius unieam ‘causam per se subsistentem et 2 nulla precedent se creatam pure peespcit, in quancum de inefbili dar isi, deque incomprehensibili comprehend, de superante omnem, fnellectum itllig? (J |A. Sed priuquam ad enodandam hanc naturze parce teansea- ‘mus, nosse uelim qua eatione eam aaturam, quae ab omniumm haturarum uniuerstate per excllentiam svi atque infinieaer remot, uclutiprimam partem ipsius uniuersiatis ponere soli. Vniuersiassiquidem formarum suarem partiumaue names napletus, ae per hoe in infinitum non progreiur; suis ‘nim Bnibus sutsum versus atque deorsum termina Al inte ect siquidem creatura, que in angelis est confit, et alkus ascendamus,»primordilibuscausis, supra quasuer ato nil superiue peter solum deum ceppert, inchosns, per natu tales ordnesinteligibilium caclestiumgue esentarum ec ws bilium mondum iswum consticuentium usque ad extemumn totiue creaturse ordinem, qui corporibus coxporumaue inere- smentisdetsimentsque imple, saris quoque decessionibus sccessonibue per catholcorum cementorum in propia cota, ‘orumque iterum in catholics soluionem peragiur descend Pus, squidnafiema rectamente algo sobre las ease crea, s primero no peecibe en forma pra la iniesexusa de todo que subsiste por si misma y creada por sf a partir de nada que la preceda en la medida en que es dado bablar acerc de lo inex ble y comprender lo incomprensibleeintligir lo que super= todo intleeo? [.] 1. Pero antes de que patemos a esa parte de a naurslees que debe ser explicada quisiera saber por qué ra2én has querido poner esta natutseas que ae separa de [a totlided de toda ae rnaturalezas por su excelencia propia « infinieud como ls primera parte de ess misma totalidad. Puesto que I eoralidad de sus formas xe complets con loz nimeros de us partes y por 10 no 2eextiende al infinieas pues por artiba y por absjo et exerminada por sus propios limites. Paes dere la crevice ite lectual, que ex consiuids en los dngeles, para que ascendse ‘mos mis aleo, empezando a parts de ls exusa primordiaes sobce las cuales I verdaderarazin ao a encontrado nada supe tor apate de Dio sol, descende, a ravés dels [dens] nat rales de as esencasincligiblesy celescesy de las vsbles que constcuyn ete mundo hasta el dime orden de coda la reer, cual es completado por los euerpos y por el inezemento (9) detsimenta de los cuerpos, y es atravesado cambin por varias recesiones y sucesiones por medio del agrupamiento de lot ‘ements universes en lo particulates yl dtclucign de nuevo Tos universes 101 Crease uero totius uniecsitats natura, quoniam infnia ex, nulls fiaibassursam uel deossum concludiver. Isa siquidem ambit omnia et 2 aullo ambicus. Nec mirum, dam se ipsa aici non situs, quia universalter nescic ambic, quemad- nodum uniuersaliter ase ipsa, quanto magis ab alo, compee- Fendi sew in aliquo difinito uel difinibil supernacuraier ‘eugi intelli. Nisi forte quis dca: In oc solo se ambi dum ‘te sapicambisi non pose in hoe se comprehendit dum se spit. compzchensbilem non et, in hoes inceligit dum sapicin olla fe inelgi impossible ese, quis omne quod es et potest ee super. Et eu ia sit, nullusque rete philosophancium his tationibustemere esis, our intra uniuersatis duisiones te Gonstituatur non plan ues. 5 N-In diuisionibus uniuerstatis conditae nullo modo eam poruetim. In diuisionibus autem ips univestas, quae uno nacurae universal wocabulo comprehend, non uno sed ‘multiplicisatonis inwuito ponendam iudicaui. Bo manque hhomine quod est atura non solum cera univestas, werum a ipsus creat solr significa, Prima siguidem e maxima disso est univers nature in cratic uniuerstatiscondi- taeercreatam in pss condita universtate. Nimieum, cum natue ral ita diuisio in omoibus uniuerstacibus in infinicum suniformiter server: Nam uniuersals boni prima secto est in illad waum ae sommum incommutabile per se et substantiate oe aa aap Pero la naturaleracteadors de I total totalidad, puesto que infinite, no es encereada por aingin limite ni aciba ni abajo, porque ela imica todo y noes iicada por mada. Y esto no «= admirable, en canto ella no puede sr limitada por s misma, dado que desconoce totalmente el ser limitads. As, rehuye sobrenaturalmente el er comprendida por sf ~cuanco mis por cowro~ o el ser comprendids en algo definido 0 definible ~« menos que tl ve alguien djers-: en eso sos imita:en tanto sabe que no puede ser limitada, En esto se comprende a st misma: en tanto sabe que no e+ comprensible, En esto se ‘etiende a si mismas en tanco sabe que es imposible ser enten- ida en algo, Porque supera todo lo que esy puede set ¥ dado {que es asi ~y que ninguno de los que fllosofan retamente se ‘oponga ireflexiramente a eta zone no veo nada claro por ‘qué pueda ser incuids por en ls dvisiones dela toca IM, En modo alguno quisiera ubicarl en las divsiones de la totalided creda, Ahora bie, juzgué, ao por una sino por mati ples azones, que debla ser puesta en as dvisiones de su misma tocalidad, Ia cual e+ comprendida por el dinico voeablo de Naturaleza orale, Pues por ese nombre, Naturalera, no slo suce significarse la ttalidad creda sino ademiés su Creador, De este modo, ln primera y méxima divsin es la de I cota dad de la Naturaleza en cieadors de la ttaidad creada y en ‘reada en est misma rotalidadcreada.Y no resulta maravillos, porque esta divin natural persist al infinito en todas ls tor Tidades en Fria uniforme. Pues Ia primera seccién del bien universal consist en aque neo y supremo bien pr s mismo “nconmutableysustancial parte del cul emans todo bien, y vos bbonum, ex quo omne bonum mana, et i illad bonum quod patcpatione sum et ncommuailie bor bona es. [.] Uidesne quemadmodui totus universats condor primum in la cusl, en tanto se pens por 1 misma, a ex ni fe mi ser, Pues no ef incelegida en nada de lo que eit, ya que todo lo super. Pero en rant es inspeecio- nada por los ojoe del eepris, por medio de certs condescen

También podría gustarte