Está en la página 1de 9

Tabla de Contenidos de Ejercicios

EJERCICIO 1 ...................................................................................................................................................................................... 2
EJERCICIO 2 ...................................................................................................................................................................................... 3
EJERCICIO 3 ...................................................................................................................................................................................... 4
EJERCICIO 4 ...................................................................................................................................................................................... 4
EJERCICIO 6 ...................................................................................................................................................................................... 5
EJERCICIO 7 ...................................................................................................................................................................................... 6
EJERCICIO 8 ...................................................................................................................................................................................... 6
EJERCICIO 9 ...................................................................................................................................................................................... 7
EJERCICIO 10 .................................................................................................................................................................................... 7
EJERCICIO 11 .................................................................................................................................................................................... 7
EJERCICIO 12 .................................................................................................................................................................................... 7
EJERCICIO 13 .................................................................................................................................................................................... 7
EJERCICIO 15 .................................................................................................................................................................................... 8
EJERCICIO 16 .................................................................................................................................................................................... 8
EJERCICIO 17 .................................................................................................................................................................................... 8
EJERCICIO 18 .................................................................................................................................................................................... 8
EJERCICIO 19 .................................................................................................................................................................................... 9
Análisis Matemático 2
Guía de Ejercicios
Unidad 3
Derivabilidad- Recta tangente y Plano normal

Ejercicio 1

Curva Geométrica
g̅(u):R→R3 Una función Vectorial
̅ (𝒖) = (𝒙(𝒖), 𝒚(𝒖), 𝒛(𝒖))
𝒈

Derivada Parcial o Canónica Derivada Direccional


𝑆𝑒𝑎 𝑒Ǎ 𝑉𝑒𝑟𝑠𝑜𝑟 𝐶𝑎𝑛ó𝑛𝑖𝑐𝑜 𝐷𝑎𝑑𝑜 𝑓 ҧ(𝑥ҧ ) : H ⊆ 𝑅 𝑛 → 𝑅 𝑚 ; 𝐴̅ ∈ 𝑅 𝑛
𝝏𝒇̅(𝑨
̅) 𝒇̅(𝑨 ̆ ) − 𝒇̅(𝑨
̅ + 𝒉𝒖 ̅)
𝒇̅′(𝑨
̅ , 𝒆̆) = ̅̅̅̅
=𝒇 ̅)
′ (𝑨
𝒙𝒊 𝒇̅′(𝑨
̅ ,𝒖
̆ ) = 𝐥𝐢𝐦
𝝏𝒙𝒊 𝒉→𝟎 𝒉
̆ 𝑽𝒆𝒓𝒔𝒐𝒓 𝑫𝒊𝒓𝒆𝒄𝒄𝒊𝒐𝒏𝒂𝒍
𝒖

Es posible en derivadas parciales donde las funciones sean continuas y no existan


singularidades, dejar todas las demás variables como si fueran constantes, ya que no se
le aplica diferencial en la derivada direccional, es decir hui=0.

Refresquemos algo de teoría:

Sea f(ҧ x1 ; x2 ; … ; xn ) = (f1 (x1 ; x2 ; … ; xn ); f2 (x1 ; x2 ; … ; xn ); … ; fm (x1 ; x2 ; … ; xn ))


f(ҧ A
̅ + hŭ) − f(ҧ A̅)
y ∃ f(ҧ A
̅, ŭ) = lim
h→0 h
̅ + hŭ) − fi (A
fi (A ̅)
Como es Límite ∃ lim ∀i≤m
h→0 h

Es decir, cada componente va a ser tangencial a la dirección


dada por el versor.
Si esto lo analizamos como una curva donde n=1, y m=2;3 y su
versor es el canónico obtenemos al derivar obtenemos un vector
tangencial a la curva que describe.

a-
Recta en R3
̅ = (a1 , a2 ; a3 ) 𝐔𝐧 𝐩𝐮𝐧𝐭𝐨 ; u̅ = (u1 ; u2 , u3 )𝐋𝐚 𝐝𝐢𝐫𝐞𝐜𝐜𝐢ó𝐧
Sea A
R: 𝐮 ̅ ; 𝑹𝑻: ⃗𝒈
̅𝛌 + 𝐀 ̅
⃗ ′ (𝒕𝟎 )𝝀 + 𝑨

y = x 2 ∶ S1
{ ⇒ 𝑆1 ∩ 𝑆2: 𝑧 = 5 − 𝑥 2
y + z = 5 ∶ S2

⇒ 𝐠̅(𝐭) = (𝐭, 𝐭 𝟐 , 𝟓 − 𝐱 𝟐 )

g̅ ′ (t) = (1,2t, −2t) en (2, 4, 1) = (1, 4, −4) ⇒

𝐑𝐓: (𝟏, 𝟒, −𝟒)𝛌 + (𝟐, 𝟒, 𝟏) ; 𝛌 ∈ 𝐑 Es Plana

Plano Normal a la Curva


Sea A ̅ = (a1 , a2 ; a3 ) 𝐔𝐧 𝐩𝐮𝐧𝐭𝐨 ; V
̅0 = g ′ (t 0 ); X
̅ = (x1 , x2 , x3 )
̅𝟎 . (𝐗
PN: 𝐕 ̅−𝐀
̅)

𝑃𝑁: (1, 4, −4)(x1 − 2; 𝑥2 − 4; 𝑥3 − 1) = x1 + 4x2 − 4x3 − 2 − 16 + 4 ⇒ 𝐱 + 𝟒𝐲 − 𝟒𝐳 − 𝟏𝟒 = 𝟎

2/9
b-

z = x 2 − y 2 ∶ s1
{ ⇒ x + y = x 2 − y 2 ⇒ Reescribimos como diferencia de cuadrado
z = x + y ∶ s2
x + y = (x − y)(x + y) ⇒ (x + y) ∗ (1 − x + y) = 0 ⇒
x + y = 0 ∨ 1 − x + y = 0 Como buscamos en el punto con coordenada x = 2 e y = 1
𝐂𝟏: 1 + 2  0 ∧ 𝐂𝟐: 1 − 2 + 1 = 0 ⇒ (2,1,3) ∈ C2
x = 1 + y ⇒ 𝐠̅(𝐭) = (𝟏 + 𝐭, 𝐭, 𝟏 + 𝟐𝐭) con z = (1 + t) + t
𝐑𝐓: (𝟏 , 𝟏 , 𝟐)𝛌 + (𝟐, 𝟏 , 𝟑)

𝐏𝐍: (𝟏, 𝟏, 𝟐)(𝐱 − 𝟐, 𝐲 − 𝟏, 𝐳 − 𝟑) = 𝐱 + 𝐲 + 𝟐𝐳 − 𝟐 − 𝟏 − 𝟔 ⇒ 𝐱 + 𝐲 + 𝟐𝐳 − 𝟗 = 𝟎

C-

8 = x 2 + y 2 + z 2 ∶ s1
{ ⇒ 4 = x 2 + y 2 ⇒ Evidentemente es una circunferencia
z = √x 2 + y 2 ∶ s2
𝐠̅(𝐭) = (𝟐𝐬𝐢𝐧(𝐭), 𝟐𝐂𝐨𝐬(𝐭), 𝟐) ; 𝐭 ∈ [𝟎, 𝟐𝛑] ; (𝟎, 𝟐, 𝟐) ∈ 𝐠̅(𝐭)
⇒t=0⇒
g̅′(0) = (2Cos(0), − 2Sin(0), 0) = (2,0, 0) = u̅
𝐑𝐓: (𝟐 𝟎 , 𝟎)𝛌 + (𝟎, 𝟐 , 𝟐)

𝐏𝐍: (𝟐, 𝟎, 𝟎) (𝐱, 𝐲 − 𝟐, 𝐳 − 𝟐) = 𝟎 ⇒ 𝐱 = 𝟎

Ejercicio 2

∂(u2 , u − 2, u + 3)
g ′ (u) = = (2u, 1,1)
𝜕𝑢
si (9, 1, 6) ∈ C ⇒ (𝑢2 , 𝑢 − 2, 𝑢 + 3) = (9, 1, 6) ⇒ u = 3
g ′ (3) = (6,1,1)
𝐑𝐓 = (𝟔, 𝟏, 𝟏)𝛌 + (𝟗, 𝟏, 𝟔)

a-
x = 6λ + 9 0 = 6λ + 9
{ 𝑦 = 𝜆 + 1 ⇒ { 0 = 𝜆 + 1 ⇒ 𝜆 = −1 ⇒ −6 + 9 ≠ 0 ⇒ ABSURDO ⇒ 𝐍𝐎 𝐈𝐍𝐓𝐄𝐑𝐒𝐄𝐂𝐀
𝑧 = 𝜆+6 𝑧 = 𝜆+6
b-
Reemplazamos las coordenadas y vemos sí  .
2
−1 ± √1 − 4(−2) 1
𝜆 + 6 = 6λ + 9 − 2(𝜆 + 1)2 = −2𝜆2 + 2𝜆 + 7 ⇒ −2𝜆2 + 𝜆 + 1 = 0 ⇒ 𝜆1;2 = = − ∨ 1 ⇒ 𝐈𝐍𝐓𝐄𝐑𝐒𝐄𝐂𝐀 𝟐
−4 2

C-
Reemplazamos las coordenadas y resolvemos el sistema de 2 ecuaciones y la tercera
la usamos para verificar
v = 6λ + 9 v − 6λ = 9
2𝑣 = 𝜆 + 1 2𝑣 − 𝜆 = 1 1 −6 9 1 −6 9 32 ∗ 11 17
{32 ⇒ {32 ⇒( ∶ )= ( ∶ ) ⇒− ≠ − + 6 ⇒ 𝐍𝐎 𝐈𝐍𝐓𝐄𝐑𝐒𝐄𝐂𝐀
2 −1 1 0 11 −17 3 11
= 𝜆+6 = 𝜆+6
𝑣 𝑣

3/9
Ejercicio 3

Analicemos la hélice de ecuación (2 cos(t) , 2 sin(t) , t) :

Observando la gráfica vemos que cortando a la misma por y = 0


encontramos los tres puntos requeridos, ya que coinciden con las
trigonométricas, la manera de resolverlo es intuitiva y gráficamente.

𝐏𝟏 = (𝟐, 𝟎, 𝟎) 𝑪𝒐𝒏 𝒕 = 𝟎
{ 𝑷𝟐 = (−𝟐, 𝟎, 𝝅) 𝑪𝒐𝒏 𝒕 = 𝝅
𝑷𝟐 = (𝟐, 𝟎, 𝟐𝝅) 𝑪𝒐𝒏 𝒕 = 𝟐𝝅

Tomando cualquier t/ t  k demuestra que no es


plana

Ejercicio 4
a-
Por Definición
∂f(1,2) f((1, 2) + (h, 0)) − f(1,2) f(1 + h, 2) − f(1,2) 3(h + 1)2 + 2(h + 1)2 − 7
= f ((1, 2), (1,0)) = lim = lim = lim
ax h→0 h h→0 h h→0 h
3h2 + 6h + 3 + 4h + 4 − 7 3h2 + 10h
lim = lim = 𝟏𝟎
h→0 h h→0 h
∂f(1,2) f((1, 2) + h(0,1)) − f(1,2) f(1, h + 2) − f(1,2) 3(1)2 + 2(h + 2)1 − 7 2h
= f ((1, 2), (0,1)) = lim = lim = lim = lim =𝟐
ay h→0 h h→0 h h→0 h h→0 h
Por Regla Práctica
∂f(1,2)
= (6x + 2y)(1,2) = (6.1 + 4) = 𝟏𝟎
ax
∂f(1,2)
= (2x)(1,2) = 𝟐
ay

b-
Por Definición
0
∂f(0,0) f(h, 0) h 2
= f ((0, 0), (1,0)) = lim = lim = 𝟎
ax h→0 h h→0 h
0
∂f(0,0) f(0, h) 2
= f ((0, 0), (0, 1)) = lim = lim h = 𝟎
ay h→0 h h→0 h
Por Regla Práctica – No se puede ya que es partida en (0,0)

c-
Por Definición
∂f(0,0) f(h, 0) √ℎ4 h2
= f ((0, 0), (1,0)) = lim = lim = lim = lim h = 𝟎
ax h→0 h h→0 h h→0 h h→0
∂f(0,0) f(0, h) |2||h|
= f ((0, 0), (0, 1)) = lim = lim = ∄
ay h→0 h h→0 h
Por Regla Práctica
1 3
∂f(0,0) 4𝑥
= (2 ) (0) = (2x) = 𝟎
ax √𝑥 4
1
∂f(0,0) 2𝑦 y
=(2 ) (0) = =∄
ay √2𝑦 2 √2 |𝑦|

4/9
d-

Por Definición
∂f(0,1) f((0,1) + h(1,0)) − 𝑓(0, 1) f(h, 1) h3
= f ((0, 1), (1,0)) = lim = lim = lim 3 = lim 1 = 𝟏
ax h→0 h h→0 h h→0 h h→0
∂f(0,1) f((0,1) + (0, h) f(0,1 + h) 1
(0,
= f ((0, 1), 1)) = lim = lim = lim =  ∄
ay h→0 h h→0 h h→0 ℎ
Por Regla Práctica – No se puede no es continua en (0,1)

Ejercicio 6

Nos pide que analicemos el ejercicio en un versor genérico. Para ello utilizaremos
la definición formal de derivada direccional.

a-
hu1 (1 + hu2 ) − hu1
f((0, 1) + (hu1 , hu2 )) − f(0,1) f(hu1 , 1 + hu2 ) (hu1 )2 + (1 + hu2 − 1)2
f ((0, 1), (u1 , u2 )) = lim = lim = lim =
h→0 h h→0 h h→0 h
2
h u1 u2 u1 u2
lim = lim    𝐮𝟏 = 𝟎 ∨ 𝐮𝟐 = 𝟎
h→0 h3 ((u1 )2 + (u2 )2 ) h→0 h((u1 )2 + (u2 )2 )

Luego si
𝐮̆ = (𝟎, 𝟏) ∨ 𝐮
̆ = (𝟎, −𝟏) 𝐜𝐨𝐧 𝐮𝟏 = 𝟎 𝟐
f ((0, 1), (u1 , u2 )) = 0 Con u1 = 0 ∨ u2 = 0  { 𝒖 + 𝒖𝟐𝟐 = 𝟏 𝒙 𝒔𝒆𝒓 𝑽𝒆𝒓𝒔𝒐𝒓
̆ = (−𝟏, 𝟎) 𝐜𝐨𝐧 𝐮𝟐 = 𝟎 𝟏
̆ = (𝟏, 𝟎) ∨ 𝐮
𝐮

b-
(hu2 )2
f((0, 0) + (hu1 , hu2 )) − f(0,0) f(hu1 , hu2 ) hu1 h2 u22 𝐮𝟐𝟐
f ((0, 0), (u1 , u2 )) = lim = lim = lim = lim 2 =
h→0 h h→0 h h→0 h h→0 h u1 𝐮𝟏

Luego
𝐮𝟐𝟐
𝐬𝐢 𝐮𝟏  𝟎 𝟐
f ((0, 0), (u1 , u2 )) = {𝐮𝟏 𝐮𝟏 + 𝐮𝟐𝟐 = 𝟏 𝐱 𝐬𝐞𝐫 𝐕𝐞𝐫𝐬𝐨𝐫
𝟎 𝐬𝐢 𝐮𝟏 = 𝟎

c-
(hu1 )4
f((0, 0) + (hu1 , hu2 )) − f(0,0) f(hu1 , hu2 ) hu1 + hu2 h4 u14
f ((0, 0), (u1 , u2 )) = lim = lim = lim = lim 2 = 𝟎∀𝐮
̆
h→0 h h→0 h h→0 h h→0 h (u1 + u2 )

d-
(hu1 )2 (hu2 )
f((0, 1) + (hu1 , hu2 )) − f(0,0) f(hu1 , hu2 ) (hu1 )2 + (hu2 )2 h3 u12 u2
f ((0, 0), (u1 , u2 )) = lim = lim = lim = lim 3 2
h h h h→0 h (u1 + u2
2)
h→0 h→0 h→0
u12 u2 𝟐 𝟐 𝟐
f ((0, 0), (u1 , u2 )) = 2 = 𝐮𝟏 𝐮𝟐 𝐜𝐨𝐧 𝐮𝟏 + 𝐮𝟐 = 𝟏 𝐱 𝐬𝐞𝐫 𝐕𝐞𝐫𝐬𝐨𝐫
u1 + u22 = 1

Pasemos a analizar las distintas derivadas:


(𝟏, 𝟎); (−𝟏, 𝟎) 𝐬𝐢 𝐮𝟐 = 𝟎
f ((0, 0), (u1 , u2 )) = u12 u2 si u22 = 1 ∨ u12 = 1 4 direcciones {
(𝟎, 𝟏); (𝟎, −𝟏) 𝐬𝐢 𝐮𝟏 = 𝟎

Para maximizar debemos derivar, analizar PUNTOS CRÍTICOS y SIGNO de la segunda


derivada previamente reemplazando por la igualdad del versor quedando en función de un
único parámetro:
′ 1 1 2 2
((1 − u22 )𝑢2 ) = −2u22 + 1 − u22 = −3u22 + 1 = 0  u2 = √ ∨ 𝑢2 = −√  u1 = √ ∨ 𝑢1 = −√
u2 3 3 3 3

1 1
(−3𝑢22 + 1)′′u2 (√ ) = −6√ < 0  Máximo
3 3

𝟐 𝟏 𝟐 𝟏
𝐮
̆ 𝐌𝐚𝐱 = {(√ , √ ) , (−√ , √ )}
𝟑 𝟑 𝟑 𝟑

5/9
Ejercicio 7
Por Definición de Derivada parcial:
f(ℎ, 0) √4h2 2|h|
f ((0, 0), (1,0)) = lim = lim = lim ̆ = (𝟎, 𝟏)
= ∄ 𝑷𝒂𝒔𝒂 𝒍𝒐 𝒎𝒊𝒔𝒎𝒐 𝒄𝒐𝒏 𝒖
h→0 h h→0 h h→0 h

Ejercicio 8
a-
Como el Domf=R2-{(0,0)} Podemos usar Regla práctica en primer orden.

∂f 2x
= fx′ = 2 𝑴𝒊𝒔𝒎𝒐 𝒅𝒐𝒎𝒊𝒏𝒊𝒐 𝒒𝒖𝒆 𝒇.
𝜕𝑥 𝑥 + 𝑦2

∂2 f ′′
2(x 2 + y 2 ) − 2x(2x) −2(𝑥 2 − 𝑦 2 )
= fxx = = 𝑴𝒊𝒔𝒎𝒐 𝒅𝒐𝒎𝒊𝒏𝒊𝒐 𝒒𝒖𝒆 𝒇 − 𝑵𝒐 𝒓𝒆𝒔𝒕𝒓𝒊𝒏𝒈𝒆.
𝜕𝑥 2 (𝑥 2 + 𝑦 2 )2 (𝑥 2 + 𝑦 2 )2
2
∂ f ′′
−2x(2y) −4𝑥𝑦
= fxy = 2 = 𝑴𝒊𝒔𝒎𝒐 𝒅𝒐𝒎𝒊𝒏𝒊𝒐 𝒒𝒖𝒆 𝒇 − 𝑵𝒐 𝒓𝒆𝒔𝒕𝒓𝒊𝒏𝒈𝒆
𝜕𝑦𝜕𝑥 (𝑥 + 𝑦 2 )2 (𝑥 2 + 𝑦 2 )2
∂f 2y
= fy′ = 2 𝑴𝒊𝒔𝒎𝒐 𝒅𝒐𝒎𝒊𝒏𝒊𝒐 𝒒𝒖𝒆 𝒇 − 𝑵𝒐 𝒓𝒆𝒔𝒕𝒓𝒊𝒏𝒈𝒆
𝜕𝑦 𝑥 + 𝑦2
𝟐
𝛛 𝐟 𝛛𝟐 𝐟
= = 𝐄𝐒 𝐑𝐄𝐆𝐋𝐀
𝝏𝒙𝝏𝒚 𝝏𝒚𝝏𝒙
2
∂ f ′′
2(x 2 + y 2 ) − 2y(2y) −2(𝑦 2 − 𝑥 2 )
2
= f𝑌𝑌 = = 𝑴𝒊𝒔𝒎𝒐 𝒅𝒐𝒎𝒊𝒏𝒊𝒐 𝒒𝒖𝒆 𝒇 − 𝑵𝒐 𝒓𝒆𝒔𝒕𝒓𝒊𝒏𝒈𝒆
𝜕𝑦 (𝑥 2 + 𝑦 2 )2 (𝑥 2 + 𝑦 2 )2

b-
Como el Domf={(x,y)/y>0  x>0} podemos usar regla práctica en primer orden.
∂fҧ 𝑦
= fxҧ ′ = (ln(𝑦), − 2 ) 𝑴𝒊𝒔𝒎𝒐 𝒅𝒐𝒎𝒊𝒏𝒊𝒐 𝒒𝒖𝒆 𝒇̃ − 𝑵𝒐 𝒓𝒆𝒔𝒕𝒓𝒊𝒏𝒈𝒆
𝜕𝑥 𝑥

∂2 f ҧ 2y
ҧ ′′ = (0, ) 𝑴𝒊𝒔𝒎𝒐 𝒅𝒐𝒎𝒊𝒏𝒊𝒐 𝒒𝒖𝒆 𝒇̅ − 𝑵𝒐 𝒓𝒆𝒔𝒕𝒓𝒊𝒏𝒈𝒆
= fxx
𝜕𝑥 2 x3
∂2 f ҧ 1 1
= fxy ҧ ′′ = ( , − ) 𝑴𝒊𝒔𝒎𝒐 𝒅𝒐𝒎𝒊𝒏𝒊𝒐 𝒒𝒖𝒆 𝒇̅ − 𝑵𝒐 𝒓𝒆𝒔𝒕𝒓𝒊𝒏𝒈𝒆
𝜕𝑦𝜕𝑥 𝑦 𝑥2
∂fҧ 𝑥 1
= fyҧ ′ = ( , ) 𝑴𝒊𝒔𝒎𝒐 𝒅𝒐𝒎𝒊𝒏𝒊𝒐 𝒒𝒖𝒆 𝒇 ̅ − 𝑵𝒐 𝒓𝒆𝒔𝒕𝒓𝒊𝒏𝒈𝒆
𝜕𝑦 𝑦 𝑥
𝛛𝟐 𝐟 𝛛𝟐 𝐟
= = 𝐄𝐒 𝐑𝐄𝐆𝐋𝐀
𝝏𝒙𝝏𝒚 𝝏𝒚𝝏𝒙
2 ҧ
∂ f x
ҧ ′′ = (− ; 0) 𝑴𝒊𝒔𝒎𝒐 𝒅𝒐𝒎𝒊𝒏𝒊𝒐 𝒒𝒖𝒆 𝒇 − 𝑵𝒐 𝒓𝒆𝒔𝒕𝒓𝒊𝒏𝒈𝒆
= f𝑌𝑌
𝜕𝑦 2 𝑦2
c-
Como el Domf=R2-{(0,0)} Podemos usar Regla práctica en primer orden.
∂f 2x(x 2 + 𝑦 2 ) − 2𝑥𝑥 2 2𝑥𝑦 2
= fx′ = = 2 𝑴𝒊𝒔𝒎𝒐 𝒅𝒐𝒎𝒊𝒏𝒊𝒐 𝒒𝒖𝒆 𝒇 − 𝑵𝒐 𝒓𝒆𝒔𝒕𝒓𝒊𝒏𝒈𝒆
𝜕𝑥 (𝑥 2 + 𝑦 2 )2 (𝑥 + 𝑦 2 )2

∂2 f ′′
2y 2 (x 2 + y 2 )2 − 2xy 2 2x2(x 2 + y 2 ) 2𝑦 2 (𝑥 2 + 𝑦 2 − 4𝑥 2 ) 2𝑦 2 (−3𝑥 2 + 𝑦 2 )
2
= fxx = = = 𝑵𝒐 𝒓𝒆𝒔𝒕𝒓𝒊𝒏𝒈𝒆.
𝜕𝑥 (𝑥 2 + 𝑦 2 )4 (𝑥 2 + 𝑦 2 )3 (𝑥 2 + 𝑦 2 )3
2 2 2 )2 2 2 2 2 2 2 2 2
∂ f ′′
2xy2(x + y − 2xy 2𝑦2(𝑥 + 𝑦 ) 4𝑥𝑦(𝑥 + 𝑦 − 2𝑦 ) 4𝑥𝑦(𝑥 − 𝑦 )
= fxy = = = 𝑵𝒐 𝒓𝒆𝒔𝒕𝒓𝒊𝒏𝒈𝒆
𝜕𝑦𝜕𝑥 (𝑥 2 + 𝑦 2 )4 (𝑥 2 + 𝑦 2 )3 (𝑥 2 + 𝑦 2 )3
2
∂f −2xy
= fy′ = 2 𝑴𝒊𝒔𝒎𝒐 𝒅𝒐𝒎𝒊𝒏𝒊𝒐 𝒒𝒖𝒆 𝒇 − 𝑵𝒐 𝒓𝒆𝒔𝒕𝒓𝒊𝒏𝒈𝒆
𝜕𝑦 (𝑥 + 𝑦 2 )2
𝛛𝟐 𝐟 𝛛𝟐 𝐟
= = 𝐄𝐒 𝐑𝐄𝐆𝐋𝐀
𝝏𝒙𝝏𝒚 𝝏𝒚𝝏𝒙
2
∂ f ′′
−x 2 2(x 2 + y 2 )2 + x 2 2y2y2(x 2 + y 2 ) −x 2 2(x 2 + y 2 ) + 8x 2 y 2 x 2 2(−x 2 − 3y 2 )
2
= f𝑌𝑌 = = =
𝜕𝑦 (𝑥 2 + 𝑦 2 )4 (𝑥 2 + 𝑦 2 )3 (𝑥 2 + 𝑦 2 )3
d-
Como el Domf={(x,y,z)/yz>0} Podemos usar Regla práctica en primer orden.
∂f
= fx′ = y ln(𝑧𝑦) 𝑴𝒊𝒔𝒎𝒐 𝒅𝒐𝒎𝒊𝒏𝒊𝒐 𝒒𝒖𝒆 𝒇 − 𝑵𝒐 𝒓𝒆𝒔𝒕𝒓𝒊𝒏𝒈𝒆
𝜕𝑥

∂2 f ′′
= fxx = 0 𝑵𝒐 𝒓𝒆𝒔𝒕𝒓𝒊𝒏𝒈𝒆.
𝜕𝑥 2
2
∂ f ′′
= fxy = ln(𝑧𝑦) + 1 𝑵𝒐 𝒓𝒆𝒔𝒕𝒓𝒊𝒏𝒈𝒆
𝜕𝑦 𝜕𝑥
∂2 f ′′
y
= fxz = 𝑵𝒐 𝒓𝒆𝒔𝒕𝒓𝒊𝒏𝒈𝒆
𝜕𝑧𝜕𝑥 𝑧
∂f
= fy′ = 𝑥(ln(𝑦𝑧) + 1) = 𝑥 ln(𝑦𝑧) + 𝑥 𝑴𝒊𝒔𝒎𝒐 𝒅𝒐𝒎𝒊𝒏𝒊𝒐 𝒒𝒖𝒆 𝒇 − 𝑵𝒐 𝒓𝒆𝒔𝒕𝒓𝒊𝒏𝒈𝒆
𝜕𝑦
𝛛𝟐 𝐟 𝛛𝟐 𝐟
= = 𝐄𝐒 𝐑𝐄𝐆𝐋𝐀
𝝏𝒚𝝏𝒙 𝝏𝒙𝝏𝒚
∂2 f ′′
𝑥
= f𝑌𝑌 = 𝑴𝒊𝒔𝒎𝒐 𝒅𝒐𝒎𝒊𝒏𝒊𝒐 𝒒𝒖𝒆 𝒇 − 𝑵𝒐 𝒓𝒆𝒔𝒕𝒓𝒊𝒏𝒈𝒆
𝜕𝑦 2 𝑦

6/9
∂2 f ′′
x
= fyz = 𝑵𝒐 𝒓𝒆𝒔𝒕𝒓𝒊𝒏𝒈𝒆
𝜕𝑧𝜕𝑦 𝑧
∂f ′
𝑥𝑦
= fz = 𝑴𝒊𝒔𝒎𝒐 𝒅𝒐𝒎𝒊𝒏𝒊𝒐 𝒒𝒖𝒆 𝒇 − 𝑵𝒐 𝒓𝒆𝒔𝒕𝒓𝒊𝒏𝒈𝒆
𝜕𝑧 𝑧
𝛛𝟐 𝐟 𝛛𝟐 𝐟
= = 𝐄𝐒 𝐑𝐄𝐆𝐋𝐀
𝝏𝒛𝝏𝒙 𝝏𝒚𝝏𝒙
𝛛𝟐 𝐟 𝛛𝟐 𝐟
= = 𝑬𝑺 𝑹𝑬𝑮𝑳𝑨
𝝏𝒛𝝏𝒚 𝝏𝒚𝝏𝒛
2
∂ f ′′
xy
= fzz = − 2 𝑵𝒐 𝒓𝒆𝒔𝒕𝒓𝒊𝒏𝒈𝒆
𝜕𝑧 2 𝑧

Ejercicio 9
CONVIENE POR DEFINICION
Veamos si podemos utilizar la regla practica de derivación en (0,0):
Domf=R2 
1
1 𝑦0 𝑦3
fx′ (0,0)
= 2/3
= 02 = 𝟎
3 (𝑥𝑦0 )
3𝑥 3
Si Analizamos el Limite con x=y1/2  y=0  ∄  No es continua
1
1 𝑥0 𝑥03
fy′ (0,0) = = 2 =𝟎
3 (𝑥0 𝑦)2/3
3𝑦 3
Si Analizamos el Limite con y=x1/2  x=0  ∄  No es continua

Ejercicio 10
1
𝑦0 𝑦02
fx′ (0,0) = = 1 =𝟎
√𝑥𝑦0 𝑥2
Si Analizamos el Limite con x=y  y=0  ∄  No es continua
𝟏
Si fx(0,1)= 𝟏 ⇒ ∞ ⇒ 𝐍𝐨 𝐞𝐬𝐭á 𝐝𝐞𝐟𝐢𝐧𝐢𝐝𝐚
𝐱𝟐
CONVIENE POR DEFINICIÓN
Ejercicio 11

Tenemos el siguiente sistema a resolver:


x = 3t 2
y=2−t
{  3t 2 = (2 − t)2 + 2t 2  3t 2 = t 2 − 4t + 4 + 2t 2  0 = −4t + 4  𝐭 = 𝟏
z = 2t 2
2
S: x = y + z = 0
dx̅(t 0 )
v̅(t 0 ) = = (3t 2 , 2 − t, 2t 2 )′ (1) = (6t 0 , −1,4t 0 )(1) = (𝟔, −𝟏. 𝟒)
dt
dv̅(t 0 ) d2 x̅(t 0 )
a̅(t 0 ) = = = (6t, −1 ,4t)′ (1) = (6,0,4)(1) = (𝟔, 𝟎. 𝟒)
dt dt 2

Luego el ángulo entre dos vectores:


52
(6, −1,4)(6,0,4) = √53√52 cos 𝛼 ⇒ 𝛼 = 𝑎𝑟𝑐 cos = 𝟕º 𝟓𝟑′ 𝟒𝟑′′ ( 𝑹𝒆𝒔𝒐𝒍𝒗𝒆𝒓 𝒆𝒏 𝑹𝒂𝒅𝒊𝒂𝒏𝒆𝒔 𝒚 𝑷𝒂𝒔𝒂𝒓 𝒂 𝑫𝒆𝒈)
√53√52
x = 3t 2
y =2−t
{  7 = 3t 2 − 2t 2 + 2(2 − t) 0 = t 2S2 − 2t S2 − 3  t S2 = 3  Δt = 𝐭 𝐒𝟐 − 𝐭 𝐒𝟏 = 𝟐
z = 2t 2
S2: 7 = x − z + 2y

Ejercicio 12

Transformación Lineal
Sea f:ҧ Rn → Rm una Transformación Lineal ⇒
𝐟(ҧ 𝐀
̅+𝐁 ̅ ) = 𝐟(ҧ 𝐀 ҧ ̅)
̅ ) + 𝐟(𝐁
{
𝐟 ҧ (𝐊𝐀̅ ) = 𝐊 𝐟(𝐀ҧ ̅)

̅ + hŭ) − L̅(A
L(A ̅) ̅ ) + hL̅(ŭ) − L̅(A
L(A ̅)
sea L̅′ (A
̅ , r̆) = lim = lim = 𝐋ҧ(𝐮
̆)
h→0 h h→0 h

Ejercicio 13
El campo escalar propuesto es una TL
f ′ ((2,1), (3,4)) = f (3,4) = k̅(3,4) = 2
{
f ((3,5), (−1,1)) = f (−1,1) = k̅(−1,1) = 4

3 4 2 3 4 2
[ ]=[ ] ⇒ 𝐤ҧ = (−𝟐, 𝟐)
−1 1 4 0 7 14

7/9
Ejercicio 15

Como v̅x′ ⊥ v̅y′ ⇒ v̅x′ v̅`y = 0


v̅x′ = (g(x) + xg ′ (x), 0) ∧ v̅′ y = (1,2y) ⇒ v̅x′ v̅`y = 𝐠(𝐱) + 𝐱𝐠 ′ (𝐱) = 𝟎 𝐑𝐞𝐬𝐨𝐥𝐯𝐞𝐦𝐨𝐬 𝐄𝐃
dg dx
∫ = ∫−
g(x) x
−1
eln g(x) = eln x
𝐤
𝐠(𝐱) =
𝐱
v̅(1,1) = (1 + g(1), 1) = (3,1) ⇒ 1 + g(1) = 1 + k ⇒ 𝐤 = 𝟐
𝟐
𝐠(𝐱) =
𝐱
Ejercicio 16
′′
Hallemos fxx = g ′′
xx
{ ′′ 𝑆𝑈𝑀𝐴𝑀𝑂𝑆
Hallemos fyy = 2
′′
𝐠 𝐱𝐱 = −𝟐 𝐈𝐧𝐭𝐞𝐠𝐫𝐚𝐦𝐨𝐬
𝛛𝐠
∫ 𝛛 ( ) = ∫ −𝟐𝛛𝐱
𝛛𝐱
𝛛𝐠
̅) = 𝐠 ′ (𝟎) = 𝟏 ⇒ 𝐂 = 𝟏 𝐕𝐨𝐥𝐯𝐞𝐦𝐨𝐬 𝐚 𝐈𝐧𝐭𝐞𝐠𝐫𝐚𝐫
= 𝐠 ′ (𝐱) = −𝟐𝐱 + 𝐂 𝐜𝐨𝐦𝐨 𝐟𝐱′ (𝟎
𝛛𝐱
𝐠 = −𝐱 𝟐 + 𝐱 + 𝐂 𝐜𝐨𝐦𝐨 𝐟(𝟎 ̅) = 𝐠(𝟎) = 𝟎 ⇒ 𝐂 = 𝟎
𝐠(𝐱) = −𝐱 𝟐 + 𝐱

Ejercicio 17

Si ̅
X1 ∥ 𝑇𝑟𝑎𝑦 ̅
X 2 ⇒ X̅′ 1 = kX̅′ 2 ⇒ Derivo porque las velocidades son paralelas
1
(1, g′(t), 2t) = k(2, g ′′ (t), 4t) ⇒ k =
2
′ (t)
g ′′ (t)
⇒ g = Debemos hacer una Transformación
2
g ′ (t) = w(t) dw
{ ′′ ⇒ w ′ (t) = 2w(t) ⇒ ∫ = ∫ 2dt ⇒ eln w(t) = e2t+c ⇒ w(t) = e2t C en w(1) = g ′ (1) = 2 De la Original
g (t) = w′(t) w(t)
2
C = 2 ⇒ w(t) = 𝐠 ′ (𝐭) = 𝟐𝐞𝟐𝐭−𝟐 ⇒ ∫ dg = ∫ 2e2t−2 dx ⇒ g(t) = e2t−2 + C ⇒ g(1) = 2 De la Original
e
⇒𝐶=1
𝐠(𝐭) = 𝐞𝟐𝐭−𝟐 + 𝟏

Ejercicio 18

Proporcionalidad Directa Proporcionalidad Inversa


Decimos que 2 magnitudes son Decimos que 2 magnitudes son
DIRECTAMENTE PROPORCIONALES si: INVERSAMENTE PROPORCIONALES si:
𝒎𝟏 𝒎𝟏 ∗ 𝒎𝟐 = 𝒌
=𝒌
𝒎𝟐

𝑘𝑥 −𝑦 2 − 𝑧 2
𝑈𝑥′ = − ⇒ 𝑈 ′′
𝑥𝑥
𝑥 2 + 𝑦2 + 𝑧2 (𝑥 2 + 𝑦 2 + 𝑧 2 )2
k 𝑘𝑦 −𝑥 2 − 𝑧 2
U= ⇒ 𝑈𝑦′ = − 2 ⇒ 𝑈 ′′
𝑦𝑦
√𝑥 2 + 𝑦 2 + 𝑧 2 𝑥 + 𝑦2 + 𝑧2 (𝑥 2 + 𝑦 2 + 𝑧 2 )2
𝑘𝑧 −𝑥 2 − 𝑦 2
𝑈𝑧′ = − 2 ⇒ 𝑈 ′′
𝑦𝑦
{ 𝑥 + 𝑦2 + 𝑧2 (𝑥 2 + 𝑦 2 + 𝑧 2 )2

−𝑦 2 − 𝑧 2 −𝑥 2 − 𝑧 2 −𝑥 2 − 𝑦 2
+ + = 0 𝐕𝐞𝐫𝐢𝐟𝐢𝐜𝐚
(𝑥 2 + 𝑦 2 + 𝑧 2 )2 (𝑥 2 + 𝑦 2 + 𝑧 2 )2 (𝑥 2 + 𝑦 2 + 𝑧 2 )2

8/9
Ejercicio 19

𝑘𝑥 𝑘𝑦 𝑘𝑧
Reescribimos f(ҧ 𝑥, 𝑦, 𝑧) = ( 3 , 3 , 3)
(𝑥 2 + 𝑦 2 + 𝑧 2 )2 (𝑥 2 + 𝑦 2 + 𝑧 2 )2 (𝑥 2 + 𝑦 2 + 𝑧 2 )2

3 1
𝑘𝑥 𝑘(𝑥 2 + 𝑦 2 + 𝑧 2 )2 − 𝑥 2 𝑘3(𝑥 2 + 𝑦 2 + 𝑧 2 )2
𝑃= 3 ⇒ 𝑃𝑥′ =
(𝑥 2 + 𝑦 2 + 𝑧 2 )3
(𝑥 2 + 𝑦 2 + 𝑧 2 )2
3 1
𝑘𝑦 𝑘(𝑥 2 + 𝑦 2 + 𝑧 2 )2 − 𝑦 2 𝑘3(𝑥 2 + 𝑦 2 + 𝑧 2 )2
𝑄= 3 ⇒ 𝑄𝑦′ =
(𝑥 2 + 𝑦 2 + 𝑧 2 )3
(𝑥 2 + 𝑦 2 + 𝑧 2 )2
3 1
𝑘𝑧 𝑘(𝑥 2 + 𝑦 2 + 𝑧 2 )2 − 𝑧 2 𝑘3(𝑥 2 + 𝑦 2 + 𝑧 2 )2
𝑅= 3 ⇒ 𝑅𝑧′ =
(𝑥 2 + 𝑦 2 + 𝑧 2 )3
{ (𝑥 2 + 𝑦 2 + 𝑧 2 )2
1
(𝑥 2 + 𝑦 2 + 𝑧 2 )2 (𝑘(𝑥 2 + 𝑦 2 + 𝑧 2 ) − 𝑥 2 𝑘3) 𝑘𝑥 2 − 3𝑘𝑥 2 + 𝑘𝑦 2 + 𝑘𝑧 2 −2𝑘𝑥 2 + 𝑘𝑦 2 + 𝑘𝑧 2
⇒ = 5 = 5
(𝑥 2 + 𝑦 2 + 𝑧 2 )3
(𝑥 2 + 𝑦 2 + 𝑧 3 )2 (𝑥 2 + 𝑦 2 + 𝑧 3 )2
1
(𝑥 2 + 𝑦 2 + 𝑧 2 )2 (𝑘(𝑥 2 + 𝑦 2 + 𝑧 2 ) − 𝑦 2 𝑘3) 𝑘𝑦 2 − 3𝑘𝑦 2 + 𝑘𝑥 2 + 𝑘𝑧 2 −2𝑘𝑦 2 + 𝑘𝑦 2 + 𝑘𝑧 2
⇒ = 5 = 5
(𝑥 2 + 𝑦2 + 𝑧 2 )3
(𝑥 2 + 𝑦 2 + 𝑧 3 )2 (𝑥 2 + 𝑦 2 + 𝑧 3 )2
1
(𝑥 2 + 𝑦 2 + 𝑧 2 )2 (𝑘(𝑥 2 + 𝑦 2 + 𝑧 2 ) − 𝑧 2 𝑘3) 𝑘𝑧 2 − 3𝑘𝑧 2 + 𝑘𝑦 2 + 𝑘𝑥 2 −2𝑘𝑧 2 + 𝑘𝑦 2 + 𝑘𝑥 2
⇒ = 5 = 5
(𝑥 2 + 𝑦 2 + 𝑧 2 )3
{ (𝑥 2 + 𝑦 2 + 𝑧 3 )2 (𝑥 2 + 𝑦 2 + 𝑧 3 )2
−2𝑘𝑥 2 + 𝑘𝑦 2 + 𝑘𝑧 2 −2𝑘𝑦 2 + 𝑘𝑥 2 + 𝑘𝑧 2 −2𝑘𝑧 2 + 𝑘𝑦 2 + 𝑘𝑥 2
5 + 5 + 5 = 0 𝑽𝒆𝒓𝒊𝒇𝒊𝒄𝒂
(𝑥 2 + 𝑦 2 + 𝑧 3 )2 (𝑥 2 + 𝑦 2 + 𝑧 3 )2 (𝑥 2 + 𝑦 2 + 𝑧 3 )2

Ejercicio 5

Observen que cuando hacemos fy′(1,0)= 𝑓 ′((1,0); (0,1)) es decir en dirección al versor en y, con lo que
solo se aplica el incremental sobre la variable y, mientras la x resulta inalterada como si se
tratara de una constante. Al tomarse esta dirección como una constante en el plano, es como si se
tratara del plano que cruza perpendicular a dicho eje en 𝑥 = 𝑥0 = 1.
Finalmente nos queda la curva 𝐶ҧ : [𝜋: 𝑥 = 𝑥0 ] ∩ [𝑆: 𝑧 = √3 − 𝑥2 − 𝑦2 ] en dirección a y, que se obtiene como
resultando de la derivada de la curva en función de y como:
𝑦0
𝐶ҧ = (𝑥0 , 𝑦, √3 − 𝑥20 − 𝑦2 ) = (1, 𝑦, √2 − 𝑦2 ) ⇒ 𝐶𝑦ҧ ′ = (0,1, ) = (0,1, 𝑓𝑦′ (1,0)) ∧ 𝑦0 = 0 ∥ 𝜋 ⇒ 𝒇′𝒚 (𝟏, 𝟎) = 𝟎
√(2 − 𝑦02 )

Se puede ver que la RT es HORIZONTAL A LA CURVA, DE ALLI QUE SEA NULA SU DERIVADA EN
(1,0,1.4142)

9/9

También podría gustarte