Documentos de Académico
Documentos de Profesional
Documentos de Cultura
Demostración.
2 n
Si el polinomio Q( )=B0 + B1+ B 2❑ +…+ Bn ❑
2 n
P()=(B 0+ B1 + B2 ❑ + …+B n ❑ )( A−I )
2 n 2 n
P()=B0 A +B 1 A+ B2 A ❑ + …+ Bn A ❑ −(B0 + B1 +B 2 ❑ +…+ Bn ❑ )
2 n 2 n
P ( A )=B0 A + B1 A+ B2 A ❑ + …+ Bn A ❑ − A(B0 + B1 A+ B 2 A +…+ Bn A )
2 3 n+1
P ( A )=B0 A + B1 A + B2 A +…+ Bn A −B 0 A−B 1 A2−B2 A3−…−Bn A n+1 =0
P ( A )=0
P() I− A
r() Q()
Demostración.
[ ]
P11() P12 () … P1 n ( )
P () P22 () … P2 n ( )
Entonces la matriz adjunta será: Adj ( A−I ) = 21
… … … …
Pn 1() P n2 ( ) … P nn()
Es decir Adj ( A−I ) se puede expresar como un polinomio Q( ) cuyos coeficientes son
matrices de orden n × n; es decir, Q( )= Adj ( A−I )
2 n
La ecuación característica de A es dada por: P( )=a 0+ a1 +a2 ❑ +…+ an ❑ =0
2 n
P() I =a0 I +a 1 I + a2 ❑ I +…+a n ❑ I =0 I
2 n
P() I =a0 I +a 1 I + a2 ❑ I +…+a n ❑ I =0
2 n
Si ¿ A P ( A )=a0 I +a 1 AI +a 2 A I + …+an A I =0
2 n
P ( A )=a0 I +a 1 A+a 2 A +…+ an A =0
−1 −1 n −1 −1
Por A−1 A P ( A )= A a 0 I +a1 I + a2 A+ …+a n A =A 0
−1
A P ( A )= A−1 a 0+ a1 I +a 2 A+ …+an An−1=0
−1 n−1
A a 0+ a1 I +a 2 A+…+ an A =0
−1 n−1
A a 0=−a 1 I −a 2 A−…−an A
1
A =
−1
a0
(−a1 I −a2 A−…−a n An −1 )
Si A ∈ M 2 ×2 P( )=❑2−Trz ( A ) + Det ( A )
3 2
Si A ∈ M 3 ×3 P()=❑ −Trz ( A ) ❑ + ( P11 + P 22+ P33 )− Det ( A )
Generalizando:
Si A ∈ M n × n
P( )=¿ ¿
Siendo Trz i ( A ) la suma de todos los menores de orden i que contienen en su diagonal
principal, i elementos de la diagonal principal de A .
EJEMPLO 1. Sea la matriz [ ]
A= 3 −2 , usando el teorema de Cayley-Hamilton
−1 2
determine la inversa de A .
Solución.
A2−5 A+ 4 I =0 4 I =5 A− A2 4 I =A ( 5 I − A )
−1 1
A−1 4 I =A−1 A (5 I − A ) A = ( 5 I− A )
4
−1
Con los datos: A =
([ ] [
1 5 0
−
3 −2
4 0 5 −1 2 ])
A =
−1
[ ]
1 2 2
4 1 3
o [
A−1= 1/2 1/2
1/4 3 /4 ]
[ ]
3 2 4
EJEMPLO 2. Sea la matriz A= 2 0 2
4 2 3
Solución.
P()=|I − A| = |−3
−2
−2 −4
¿ ¿
−2 ¿−3 ¿ |
=(−3 ) [ ❑2−3−4 ] −(−2 ) [ −2−2 ] +(−4) [ 4 +4 ]
P()=❑3−6❑2−15−8
3 2
La ecuación característica: P()=❑ −6❑ −15−8=0
b) Verificando que P( A)=0: P ( A )= A 3−6 A2−15 A−8 I =0
[ ] [ ] [ ]
3 2 4 29 14 28 227 114 228
A= 2 0 2 ; A2= 14 8 14 ; A3 = 114 56 114
4 2 3 28 14 29 228 114 227
[ ][ ] [ ] [ ][ ]
227 114 228 29 14 28 3 2 4 1 0 0 0 0 0
114 56 114 −6 14 8 14 −15 2 0 2 −8 0 1 0 = 0 0 0
228 114 227 28 14 29 4 2 3 0 0 1 0 0 0
Efectivamente P ( A )=0
A3 −6 A 2−15 A−8 I =0
[ ][ ] [ ] [ ]
3 2 4 3 2 4 3 2 4 1 0 0
−1
8 A = 2 0 2 2 0 2 −6 2 0 2 −15 0 1 0
4 2 3 4 2 3 4 2 3 0 0 1
[ ][ ][ ] [ ]
29 14 28 18 12 24 15 0 0 −4 2 4
−1 −1
8 A = 14 8 14 − 12 0 12 − 0 15 0 8 A = 2 −7 2
28 14 29 24 12 18 0 0 15 4 2 −4
[ ]
−4 2 4
−1 1
A = 2 −7 2 , es la matriz inversa de A .
8
4 2 −4
[ ][ ] [ ] 1 −4 2 4 3 2 4 1 0 0
−1
d) Comprobando: A A= 2 −7 2 2 0 2 = 0 1 0
8
4 2 −4 4 2 3 0 0 1
Solución.
En efecto.
Ahora ( rI + A ) v =rIv+ Av = rv + v = ¿ ( rI + A ) v =¿
r +¿ es valor propio de ( rI + A ) .
En efecto.
2 n
P ( A )=a0 I +a 1 A+a 2 A +…+ an A , y como A=A t
t t 2 t n
P ( A )=a0 I +a 1 A + a2 ( A ) +…+ an ( A ) --------- (1)
t
[ P ( A ) ] = [ a0 I+ a1 A+ a2 A 2+ …+a n A n ] ,
t
2t n t
[ P ( A ) ] = [ a0 I ] + [ a1 A ] + [ a2 A ] +…+ [ an A ]
t t t
t 2 n
[ P ( A ) ] =a0 I + a1 At +a2 ( At ) + …+a n ( A t ) --------- (2)
t
D (1) y (2). P ( A )=[ P ( A ) ] ; es decir, P ( A ) es una matriz simétrica.
OTROS EJERCICIOS.
1. Verificar la validez del Teorema de Cayley-Hamilton para la matriz A= [ 32 −11 ]
Solución.
combinación lineal de I y de A .
Solución.
P() = ❑2−7+6
−1 1
6 I = A (7 I − A) A−1 6 I = A−1 A ( 7 I −A ) A = (7 I − A)
6
−1 7 1
A = I− A ; es una combinación lineal de I y A
6 6
a) Por diagonalización.
Solución.
[ ][ ] [ ]
n
n n −1 n 2 1 1 0 1 1 −1
Ahora: A =P D P A = ∙ ∙
−3 1 0 6n 5 3 2
[ ][ ] [ ]
n n n n n n
1 2∙1 1 ∙6 1 −1 1 1∙ 2∙ 1 +3 ∙1 ∙ 6 −1 ∙2 ∙1 +2 ∙ 1∙ 6
= =
n n
5 −3 ∙ 1 1 ∙6 3 2 5 1 (−3 ) ∙1 +3 ∙ 1∙ 6 (−1 )(−3 ) ∙ 1n+ 2∙ 1∙ 6 n
n n
[ ]
n n
1 2+3 ∙ 6 −2+2 ∙6
An = n n
5 −3+ 3∙ 6 3+2 ∙6
Entonces ❑n=C () ( ❑2−7 +6 ) + r () ; aquí el grado de r () ≤1, menor o igual que uno.
A =C ( A ) ( A −7 A+ 6 ) +aA +bI
n 2
Haciendo A=¿: An =aA+ bI ----------(2)
Para hallar a y b , se usa (1) donde se reemplaza los valores propios: {¿¿ 16
{
1
a= ( 6n −1 )
{a+b=1
6 a+b=6
n
5
1
b= ( 6−6 )
n
5
[ ] [ ]
3 3
3 1 2+3 ∙6 −2+2 ∙ 6 3 650 430
c) Particularmente hallando A3 : A = A =
5 −3+3 ∙ 6 3
3+2 ∙ 6
3
645 435
[ ]
lim ¿¿
A= −14 25 1 n
4. Sea la matriz real . Calcular A.
−9 16 n →+∞ n
Solución.
2
P()=❑ −2+1
Entonces ❑n=C () ( ❑2−2+1 )+ r (); aquí el grado de r () ≤1, menor o igual que uno.
Luego: ❑n=C () ( ❑2−2+1 )+ a+b ---------- (1)
Dado que falta otra ecuación para armar el sistema, derivamos (1) respecto a :
[ ]
lim ¿¿
1 n −15 25
A =
n →+∞ n −9 15
Solución.
T ( rX + sY ; Z ) =T ( r ( x 1 ; x 2 ; x 3)+ s( y 1 ; y 2 ; y 3) ;( z 1 ; z 2 ; z3 ) )
= T ( (r x 1 ; r x 2 ; r x 3)+(s y 1 ; s y 2 ; s y 3) ;( z 1 ; z 2 ; z 3) )
= T ( (r x 1+ s y 1 ; r x 2 + s y 2 ;r x 3+ s y 3 );( z 1 ; z 2 ; z 3 ) )
= ( r x 1+ s y 1 ) z 1+ ( r x 2 + s y 2 ) z 2 +(r x 3 + s y 3) z 3
= r x 1 z 1+ s y 1 z 1+r x 2 z 2 + s y 2 z 2 +r x3 z 3+ s y 3 z 3
= r x 1 z 1+ r x 2 z2 +r x 3 z 3 + s y 1 z 1 +s y 2 z 2+ s y 3 z 3
= r ( x ¿ ¿ 1 z1 + x 2 z 2 + x 3 z 3 )+ s ( y 1 z 1 + y 2 z 2 + y 3 z 3 )¿
= rT ( X ; Z ) + sT (Y ; Z)
T ( X ;rY + sZ ) =T ( ( x 1 ; x 2 ; x 3 ); r ( y 1 ; y 2 ; y 3)+ s ( z 1 ; z 2 ; z 3 ) )
= T ( ( x 1 ; x 2 ; x 3 );(r y 1 ; r y 2 ; r y 3 )+ ( s z1 ; s z2 ; s z 3 ) )
= T ( ( x 1 ; x 2 ; x 3 ); ( r y 1 + s z 1 ;r y 2 +s z 2 ; r y 3+ s z 3 ) )
= x 1 ( r y 1 + s z 1) + x 2 ( r y 2+ s z 2 ) + x 3 (r y 3+ s z 3 )
= ( r x 1 y 1 + s x1 z 1 )+ ( r x2 y 2 +s x 2 z2 ) +(r x 3 y 3 + s x3 z 3)
= r x 1 y 1 +s x1 z 1+r x 2 y 2 + s x 2 z 2 +r x3 y 3 +s x 3 z 3
= r x 1 y 1 +r x2 y 2 +r x3 y 3 +s x 1 z1 + s x 2 z 2 +s x 3 z 3
= r (x 1 y 1+ x 2 y 2+ x 3 y 3)+ s(x 1 z1 + x 2 z 2 + x 3 z 3 )
= rT ( X ; Y )+ sT ( X ; Z)
Entonces f está caracterizada por a ij=f ( v i ; v j ) que son los elementos de la matriz
A ∈ M n × n, llamada matriz de la forma bilineal f respecto a la base [ v ].
( )
n n n n n n
f ( X;Y ) = f ∑ x i v i ; ∑ y j v j = ∑ ∑ xi y i f ( v i ; v j ) = ∑ ∑ xi aij y i = X t AY
i=1 j=1 i=1 j=1 i=1 j=1
Donde X e Y son las matrices columna cuyos elementos son las coordenadas de X e Y
respecto a la base [ v ].
EJEMPLO. Sea (R2 ; R ;+; ∙) el espacio vectorial de dimensión n=2, sea una base de R2,
[ v ]=¿ y sea la función bilineal f ( ( x 1 ; y 1 ) ; ( x 2 ; y 2 ) ) =x 1 x 2+ y 1 y 2
Solución.
2
=[ x 1 y1]
[]
x2
y2
=x 1 x 2 + y 1 y 2
a 12=f ( v 1 ; v 2)=f ( ( 1 ; 2 ) ; ( 3 ; 2 ) ) =( 1 ) ( 3 )+ ( 2 )( 2 ) =7
a 21=f ( v 2 ; v 1)=f ( ( 3 ; 2 ) ; ( 1; 2 ) ) =( 3 ) ( 1 )+ ( 2 )( 2 ) =7
Prueba.
f ( x ; y )=r 1 f ( v 1 ; t 1 v1 +t 2 v 2+ …+t n v n ) +r 2 f ( v2 ; t 1 v1 +t 2 v 2+ …+t n v n ) +…+r n f ( v n ; t 1 v 1 +t 2 v 2 +…+ t n v n )
[] []
t t
t1 t1
f ( x ; y ) =r 1[ f ( v 1 ; v 1 ) + …+ f ( v 1 ; v n ] … +…+ n [
) r f ( v n ;v 1 ) +…+ f ( v n ; v n ] …
)
tn tn
[ ][ ]
t
f ( v 1 ; v 1 ) … f ( v 1 ; v n ) t1
f ( x ; y ) =[ r 1 … r n] … … … …
f (vn ; v1) … f (vn ; vn) t n
f¿
NOTA. Particularmente para n=2. ( V ; K ; +; ∙ ) es un espacio de dimensión 2. La base será
B= { v 1 ; v 2 }. La función bilineal será f :V ×V → K . Para todo v1 =( x 1 ; y 1 ) y v 2=( x 2 ; y 2 ) de
[]
t
x2
V se tiene: f ( ( x 1 ; y 1 ) ; ( x 2 ; y 2 ) ) =[ x1 y 1 ]B [ f B ] = xA y t
y2 B
Siendo { x=r 1 v 1 +r 2 v 2
y=t 1 v 1+t 2 v 2
f ( x ; y )=f ( r 1 v 1+r 2 v 2 ;t 1 v1 +t 2 v 2 ) = r 1 f ( v 1 ;t 1 v1 +t 2 v 2 ) +r 2 f ( v 2 ; t 1 v 1 +t 2 v 2 )
= r 1 [ t 1 f ( v 1 ; v 1) + t 2 f ( v 1 ; v2 ) ]+ r 2 [ t 1 f ( v 2 ; v 1 ) +t 2 f ( v 2 ;v 2 ) ]
[ ] [ ][ ]
t
t 1 f ( v 1 ; v 1 )+ t 2 f ( v 1 ; v 2) f ( v 1 ; v 2) f ( v1 ; v2 ) t 1
= [ r1 r 2 ]B = [ r 1 r 2 ]B
t 1 f ( v 2 ; v 1 )+ t 2 f ( v 2 ; v 2) f ( v 2 ; v 1) f ( v2 ; v2 ) t 2 B
[]
t
x2
= [ x1 y 1 ]B [ f B ]
y2 B
EJEMPLO 1. Una forma bilineal simétrica está caracterizada por la matriz A= [ 11 −22 ]
a) Hallar la forma bilineal.
Solución. f ( X ; Y ) =X t AY
a) f ( x ; y )=f
([ ] [ ])
x1 x2
;
y1 y2
= [ x1 y1 ] [ 11 −22 ][ xy ] 2
2
= [ x 1+ y 1 2 x 1−2 y 1 ]
[] x2
y2
f ( x ; y )=x 1 x 2 + y 1 x 2 +2 x 1 y 2−2 y 1 y 2
f ( ( x 1 ; y 1 ) ; ( x 2 ; y 2 ) ) =x 1 x 2+ y 1 x 2+ 2 x 1 y 2−2 y 1 y 2
b 11=f ( ( 1; 1 ) ; ( 1 ;1 )) = ( 1 ) (1 )+ ( 1 ) ( 1 ) +2 ( 1 ) ( 1 )−2 ( 1 )( 1 ) =2
[ ]
1 2 0
EJEMPLO 2. Una función bilineal está caracterizada por la matriz A= 2 0 −3
0 −3 0
a) Hallar f ( x ; y )
Solución. f ( X ; Y ) =X t AY
[ ][ ]
1 2 0 x2
a) f ( x ; y )=[ x 1 y1 z1 ] 2 0 −3 y2
0 −3 0 z 2
[]
x2
f ( x ; y )=[ x 1+2 y 1 2 x 1−3 z 1 −3 y 1 ] y2
z2
[ ][ ]
f ( v 1 ; v 1 ) f ( v 1 ; v 2 ) f ( v 1 ; v 3) 5 −2 1
B= f ( v 2 ; v 1) f ( v 2 ; v 2) f ( v 2 ; v 3) = 0 1 −1
f ( v 3 ; v 1 ) f ( v 3 ; v 2 ) f ( v 3 ; v 3) −1 −3 −4
En efecto:
t
Como Y t AX= ( Y t AX ) =X t At Y
X AY = X A Y para todo X ; Y ∈ M n ×1
t t t
[ ]
1 −1 2
A= −1 2 0 Compruebe que es simétrica.
2 0 2
Solución.
([ ] [ ]) [ ][ ]
x1 y1 1 −1 2 y 1
f ( X ; Y ) =f x 2 ; y 2 = X AY = [ x 1 x 2 x 3 ] −1 2 0 y 2
t
x3 y3 2 0 2 y3
[]
y1
= [ x 1−x 2+ 2 x 3 −x 1 +2 x 2 2 x 1+ 2 x 3 ] y2
y3
f ( X ; Y ) = x 1 y 1−x 2 y 1+2 x 3 y 1− x1 y 2+ 2 x 2 y 2 +2 x 1 y 3 +2 x3 y 3
([ ] [ ] ) [ ][ ]
y1 x1 1 −1 2 x1
f ( Y ; X ) =f y 2 ; x 2 =Y t AX =[ y 1 y2 y3 ] −1 2 0 x2
y3 x3 2 0 2 x3
[]
x1
= [ y 1− y 2 +2 y 3 − y 1 +2 y 2 2 y1 +2 y 3 ] x2
x3
= y 1 x 1− y1 x 2+2 y 1 x 3− y 2 x 1+ 2 y 2 x2 +2 y 3 x 1 +2 y 3 x 3
f ( Y ; X ) = x 1 y 1−x 2 y 1+2 x 3 y 1− x1 y 2+ 2 x 2 y 2 +2 x 1 y 3 +2 x3 y 3
Por lo tanto, como los resultados de (i) y (ii) iguales, f es una forma bilineal simétrica.
EJEMPLO 2. Una función bilineal f sobre R2 está caracterizada por la matriz A= [ 12 −22 ]
a) Hallar la función bilineal simétrica f (X ; Y )
Solución.
a) f ( X ; Y ) =f
([ ] [ ])
x1 y1
;
x2 y2
= [ x1 x2 ]
1 2 y1
2 −2 y2 [ ][ ]
= [ x 1+ 2 x 2 2 x 2−2 x 2 ]
y1
y2 []
= x 1 y 1 +2 x2 y 1+ 2 x 1 y 2−2 x 2 y 2 = y 1 x 1 +2 y 1 x 2+ 2 y 2 x 1−2 y 2 x 2 = f ( Y ; X )
a) A3 , siendo A= [−1
−1 4 ]
1
b) A−1 , siendo A= [ 12 15]
[ ]
3 2 4
4. Sea la matriz A= 2 0 2
4 2 3
5. De ejemplos de dos matrices (para cada caso) donde se cumplan estas dos afirmaciones.
a) Si A ∈ M 2 ×2 P( )=❑2−Trz ( A ) + Det ( A )
3 2
b) Si A ∈ M 3 ×3 P( )=❑ −Trz ( A ) ❑ + ( P11+ P 22+ P33 )− Det ( A )
[ ]
1 2 −1
7. Una forma bilineal f sobre R está caracterizada por la matriz A= 1 0 −2
3
0 1 1
a) Obtener explícitamente f .
[ ]
1 2 −1
8. Una forma bilineal f sobre R3 está caracterizada por la matriz A= 2 0 −2
−1 −2 1
a) Obtener explícitamente f .
dchavezm@unjbg.edu.pe