Documentos de Académico
Documentos de Profesional
Documentos de Cultura
pV = nRT = κ(T)
p1V1 = p2V2
Ley de Charles
pV = nRT
V nR
= = κ(p)
T p
V1 V2
=
T1 T2
Ley de Gay-Lussac
pV = nRT
p nR
= = κ(V)
T V
p1 p2
=
T1 T2
Constante universal de los gases
pV
=R
nT
pV
Z= =1
nRT
¿No ideal?
1. Masas puntuales.
pV
Z= =1
nRT
¿Ideal?
V(r)
1. Masas puntuales.
pV
Z= =1
nRT
r
¿Ideal?
V(r)
1. Masas puntuales.
pV
Z= =1
nRT
r
¿No ideal? fuerzas intermoleculares
[( r ) (r) ]
12 6
σ σ
V(r) = 4ϵ −
Repulsion Attraction
Potencial de Lennard-Jones
Superficie de energía potencial
V(r)
INTERMOLECULAR
[( r ) (r) ]
12 6
σ σ
V(r) = 4ϵ −
σ
r r0 ≡ σ
ϵ Potencial de Lennard-Jones
( ) (r) ]
12 6
[ r
σ σ
V(r) = 4ϵ −
[( r ) (r)]
r0 12 r0 6
V(r) = 4ϵ − r0 ≡ σ
Potencial de Lennard-Jones
Los gases según van der Waals
pV = nRT
Los gases según van der Waals
piVi = nRT
pr < pi
(V)
n
pr = pi − a
(V)(V) (V)
2
n n n
pr = pi − a = pi − a
Vr > Vi
Vr = Vi + nb
Real
Vi = Vr − nb
Los gases según van der Waals
piVi = nRT
(V)
2
n
pi = pr + a
Vi = Vr − nb
(V) ]
2
[
n
p+a [ V − nb] = nRT
Matemáticas de vdW
(V) ]
2
[
n
p+a [V − nb] = nRT Todas las isotermas
( )
2
[ V ]
1
[V − b] = RT
Eliminando n y utilizando
p+a volumen molar V
Matemáticas de vdW
( )
2
[ V ]
1
[V − b] = RT
Eliminando n y utilizando
p+a volumen molar V
[ V ]
a
p+
2 [ V − b] = RT
RT a
p= − p(V)
(V − b) V
2
p función de V
Matemáticas de vdW
RT a
p= −
(V − b) V
2
p (V − b)(V 2) = RTV 2 − a (V − b)
pV 3 − bpV 2 = RTV 2 − aV + ab
pV 3 − bpV 2 − RTV 2 + aV − ab = 0
Matemáticas de vdW
pV 3 − bpV 2 − RTV 2 + aV − ab = 0
pV 3 − (bp + RT)V 2 + aV − ab = 0
( p )
3 RT 2 a ab
V − b+ V + V− =0
p p
Matemáticas de vdW
Ecuación de van der Waals como polinomio de V:
( p )
3 RT 2 a ab
V − b+ V + V− =0
p p
La misma ecuación evaluada a condiciones críticas:
( pc )
3
RTc 2 a ab
V − b+ V + V− =0
pc pc
Matemáticas de vdW
Ecuación de van der Waals como polinomio de V a condiciones críticas:
( pc )
3
RTc 2 a ab
V − b+ V + V− =0
pc pc
Matemáticas de vdW
Ecuación de van der Waals como polinomio de V a condiciones críticas:
( pc )
3
RTc 2 a ab
V − b+ V + V− =0
pc pc
RT A
Redlich-Kwong p= −
(V − B) T 1/2V(V + B)
RT α
Peng Robinson p= −
(V − β) V(V + β) + β(V − β)
Ecuación del virial
pV B2V(T) B3V(T) B4V(T)
Z= =1+ + + +⋯
RT V V 2 V 3
pV
Z= = 1 + B2p(T)p + B3p(T)p 2 + B4p(T)p 3 + ⋯
RT
Observe que:
B2V(T) = RTB2p(T)
RT a
p= b
−
V(1 − ) V 2
V
vdW comparada con virial
aRT 1
p= − = 1 + x + x2 + ⋯
b
V(1 − ) V 2 1−x
V
b
Si x =
V
b b2 b3
V [ ] V2
RT a
p= 1+ + + +⋯ −
V V 2 V 3
RT 1 RTb 2 RTb 3
p= + (RTb − a) + + +⋯
V V 2 V 3 V 4
( )
pV a 1 b2 b3
Z= =1+ b− + + +⋯
RT RT V V 2 V 3
vdW comparada con virial
van der Waals:
( RT ) V V
pV a 1 b2 b3
Z= =1+ b− + + +⋯
RT 2 V 3
Virial:
a
B2V(T) = b − Segundo coeficiente del virial
RT
a
B2V(T) = 0 = b − Si es igual a 0; entonces:
RTB
a TB ≡ Temperatura de Boyle
TB =
bR Para la ecuación de van der Waals
Constantes críticas de gases
Temperatura de Boyle