BOLETÍN INFORMATIVO DEL CLUB NÁUTICO DE PORTOSÍN

Nº 12. Octubre - Noviembre de 2003

Dep. Legal nº C-1701-03

PEREIRIÑOS
Boletín Informativo
Decano de la da Biblioteca
prensa náutica del Barbanza do
CEIP do Foxo

BOLETÍN Nº 40
ABRIL 2008

XOSÉ M. ÁLVAREZ BLÁZQUEZ

LETRAS GALEGAS
2008
 Páxina 2 PEREIRIÑOS

CRONOLOXÍA DE XOSÉ MARÍA ÁLVAREZ BLÁZQUEZ

1915 Nace en Tui o día 4 de febreiro.

1930 Leva a cabo as súas primeiras publicacións de poemas en xornais

de Pontevedra e Tui.

1931 Principia os seus estudos de Maxisterio en Pontevedra.

1932 Publica Abril, o seu primeiro libro de poemas.

Funda en Pontevedra, canda o poeta Xoán Vidal Martínez, a
revista literaria Cristal, que durará ata o ano seguinte.

1933 Entra na “Federación de Mocidades do Partido Galeguista”.

1934 Remata os seus estudos de Maxisterio.

1935 Obtén o seu primeiro destino como mestre na Guarda

(Pontevedra).

1936 Ingresa no Partido Galeguista.

É destinado á escola de Olivas (Tui).
Remata o libro de contos Os Ruíns, obra que non puido ser
publicada por mor da Guerra, e que se perdeu.
Comeza por libre os seus estudos de Filosofía e Letras, que serán

1937 En decembro é sancionado polo goberno de Franco con suspensión

de emprego e soldo, e desterro á escola de Coreses (Zamora).

1938 Regresa á escola de Coreses.

1941 O 31 de xaneiro, tras pedir a excedencia voluntaria, volta a

Galicia.
Publica El crimen de la isla verde.
Instalase en Vigo e monta, xunto cos seus irmáns, unha fábrica de
ladrillos e tellas en Nigrán, que pecha en 1945.

1945 Empeza a traballar en Vigo como secretario da Confraría de

Pescadores “San Francisco”.
A súa obra En el pueblo hay caras nuevas, publicada ese mesmo
ano, queda finalista do 1º Premio Nacional de novela.

1946 Casa o 10 de decembro con María Luísa Cáccamo Frieben.

1947 Estrea, en colaboración co seu irmán Emilio, as súas únicas obras

teatrais: El zapato de cristal. Cuento escenificado (Teatro
García Barbón, Vigo, o 2 de xaneiro) e Los pazos altivos.
Comedia en tres actos, en verso (Teatro Jovellanos, Xixón, o 11
de xuño).

1948 Funda, con Luís Cortegoso, a librería anticuaria “Monterrey”, que

desaparece en 1979.
Nº40 ABRIL 2008 Páxina 3

1949 É nomeado membro correspondente da Real Academia Galega o 17

de abril.

1950 Funda, tamén con Luís Viñas Cortegoso, a Editorial “Monterrey”.

Consegue o 1º Premio nos “Juegos Florales” de Vigo polo seu
traballo Hechos y figuras de Vigo, de carácter histórico.
Publica Roseira do teu mencer.

1952 Dirixe escavacións arqueolóxicas no Castro de Vigo.

Publica Una cabaña en el cielo e Escolma da poesía medieval I.
Escola medieval galego-portuguesa.

1953 Sendo Comisario de Escavacións Arqueolóxicas, áchanse ao levantar

o empedrado da Rúa Pontevedra (en Vigo) preto dunha decena de
estelas funerarias romanas.

1954 Obtén o premio “Pondal” do Centro Galego de Bos Aires polo seu
libro Canle segredo.

1955 Acada o premio “Pérez Galdós” de novewla pola obra Crecen las
aguas.
Publica a novela Las estatuas no hablan.

1956 Publica Crecen las aguas.

1958 Obtén o premio de Biografía da Asociación de Prensa de Vigo polo

seu traballo Martín Códax, cantor del mar de Vigo.
Participa no “Coloquio de Estudos Etnográficos Dr. Leite de
Vasconcelos”, celebrado no Porto.

1959 Participa no “Congresso Histórico de Portugal. Medievo”, celebrado

en Braga.
Publica a Escolma da poesía galega II. A poesía dos séculos XIV a
XIX.

1960 Obtén o premio “López Cuevillas” no “1º Certamen Literario del

Miño” de Lugo coa novela Mauro el barquero.
Obtén o premio “Ramón Mourente” polo seu traballo Datos para la
biografía del poeta Añón.
Obtén tres premios de poesía nos “Jogos Florais Galego-
Portugueses de Guimarâes” (Portugal).
Publica La ciudad y los días.

1961 Recibe o premio “Álvarez García” da Asociación da Prensa de Vigo

polo traballo Emilio García Olloqui. Estudio biográfico.

1962 É elixido membro numerario da Real Academia Galega o 24 de

xuño, ocupando a vacante deixada por Aquilino Iglesias Alvariño.

1964 Fúndase, con capital de todos os irmáns Álvarez Blázquez,

“Edicións Castrelos”, comezándose a publicar a colección
“Cuadernos de Arte Gallego”.
O día 28 de novembro le o seu discurso de ingreso como membro
 numerario da Real Academia Galega, titulado “Cantares e
romances vellos prosificados”.

1966 Trasládase a Oviedo para traballar como publicista ata 1967.

1967 Regresa a Vigo e consolida a estructura editorial de “Edicións

Castrelos” coa creación de dúas coleccións que chegarán a ser
moi populares: “O Moucho” e “Pombal”.

1968 Obtén un premio da Deputación Provincial da Coruña polo seu

labor como editor e investigador.

1969 Nos meses de xullo e agosto viaxa a Bos Aires, Mendoza e Mar de
Prata como invitado de honor do Centro Galego de Bos Aires.

1970 O día 12 de marzo morre, despois dunha longa enfermidade, a

súa primeira filla “Colorín”, a quen lle dedicara en 1950 o libro
Roseira do teu mencer.

1971 Publica A pega rabilonga e outras historias de tesouros.

Obtén o premio “Ciudad de Vigo” por unha serie de artigos sobre
a cidade que saíran publicados no Faro de Vigo durante o ano.

1976 O 30 de decembro é nomeado Cronista Oficial da Cidade de Vigo.

Publica Canle segredo.

1979 Véndelle á Editorial Galaxia os fondos de Edicións Castrelos.

1980 Ponse a traballar na organización dunha futura Hemeroteca de

Vigo e no Arquivo Gráfico e Documental da Cidade.
É nomeado o 11 de marzo vocal representante de ICONA para a
conservación dos restos arqueolóxicos das Illas Cíes.

1981 É nomeado membro do Instituto de Estudos Galegos “Padre

Sarmiento”.
O 24 de maio recibe, xunto con Ramón Martínez López, o Pedrón
de Ouro 1981.

1982 Publica Alexandre Bóveda. Apunte biográfico. A edición foi

secuestrada.

1983 Xubílase como mestre do Instituto Politécnico Marítimo

Pesqueiro.
Forma parte da candidatura presentada polo Partido Galeguista
(do que foi Conselleiro Político) ás eleccións municipais.

1985 Morre o 2 de marzo en Vigo por mor dunha afección cardíaca que
padecía desde 1980.

MIL PRIMAVERAS MÁIS PARA A CULTURA GALEGA...

CEIP DO FOXO