Documentos de Académico
Documentos de Profesional
Documentos de Cultura
coli
HB101 co plásmido pGLO
Enfocando o tema
Outras consideracións
As características nas que temos que poñer atención son o color das
colonias, o número das mesmas e a súa distribución sobre o agar.
Cuestións de revisión
Expresión de resultados
A tabla de resultados debería asemellarse á seguinte:
Placa Observacións
+pGLO, LB/amp [~#] Múltiples colonias de
bacterias transformadas de
coloración blanquecina.
+pGLO, LB/amp/ara [~#] Múltiples colonias de
bacterias transformadas.
Coloración blanquecina
baixo luz de día e verdes
brilante baixo luz UV.
-pGLO, LB/amp Non debería apreciarse
crecemento bacteriano.
-pGLO, LB Crecemento abundante
bacteriano, incontable
número de colonias.
Coloración blanquecina.
Probablemente as colonias
teñen un diámetro moito
menor que nas placas
+pGLO pola limitación de
recursos que supón o maior
crecemento.
Librerías de ADN
Cando o ADN extráese dunha célula dada, pode ser cortada en pequenos
anacos que se poden clonar en masa en poboacións de plásmidos. Este
proceso produce poboacións de ADNs híbridos (recombinantes). Despois
de introducir estes híbridos en células, cada célula tranformada recibe, e é
quen de propagar, un único tipo híbrido. Cada un dos tipos de híbrido
contén o mesmo vector ADN pero un diferente ADN insertado.
Se por exemplo temos 1.000 fragmentos diferentes de ADN nunha mestura,
formaranse 1.000 tipos de híbridos distintos e 1.000 tipos diferentes de
células transformadas, cada una delas transportando un dos 1.000
fragmentos distintos de información xenética (ADN) orixinal. Unha colección
deste tipo chámase librería de ADN. Se o ADN orixinal é de orixen humano,
a librería sería tamén humana.
Os tres xenes (araB, araA e araD) que codifican tres enzimas dixestivas
relacionadas coa catálise da arabinosa están xuntos no chamado operón
arabinosa. Estos xene que expresan as proteínas funcionais reciben o
nome de "estructurais". A súa transcripción ten lugar a partires dun único
promotor (PBAD). A transcripción destes tres xenes precisa a presenza,
simultaneamente, do ADN molde (promotor e xenes estructurais), ARN
polimerasa, unha proteína que se xunta ó ADN (chamada araC) e
arabinosa. A proteína araC xúntase co ADN no sitio de unión da ARN-
polimerasa, chamado promotor, situado xusto antes da posición dos xenes
estructurais. Se no medio está presente a arabinosa, a bacteria a incorpora.
Unha vez no interior celular, a arabinosa interactúa coa proteína araC unida
ó ADN. A interacción provoca un cambio conformacional que promove a
unión da ARN-polimerasa de xeito que os xenes estructurais transcríbense.
Como consecuencia, prodúcense as tres enzimas que rompen a arabinosa
para que se incorpore ó catabolismo. En ausencia de arabinosa, a proteína
araC regresa á súa conformación espacial orixinal e a transcripción cesa.
Un experimento non exitoso pode ser un no que non medran colonias nas
placas +pGLO. ISto pode ocurrir se non inoculamos o plásmido e/ou a
bacteria no tubo +pGLO nos primeiro pasos do protocolo.