Está en la página 1de 1

128 MAGNA MORALIA BIBLIOGRAFÍA 129

A. W artelle, «Aristote. Grande Morale», Revue de lInstituí H. B onitz , «Zur Texteskritik der Eudem. Ethik und der Magna
Catholique de París 23 (1987), págs. 3-90. Moraba», Jahrbuch für classische Philologie 79 (1859),
págs. 15-31.
c) Estudios K. O. Brink, Stil und Form der pseudoaristotelischen Magna
Moraba, Ohlau, 1933.
A. A lberti (ed.), Studi sull’etica di Aristotele, Ñapóles, 1990. C. B rockmann, «Zur Überlieferung der aristotelischen Magna
D. J. A llan, «Magna Moralía and Nicomachean Ethics», Jour­ Moraba», en F. B erger , C. B rockmann, G. D e G regorio,
nal ofHellenic Studies 77 (1957), págs. 7-11. M. I. G hisu, S. K otzabassi, B. N oack (eds.), Symbolae Be-
H. «Die drei aristotelischen Ethiken», Sitzungsberi-
von A rnim , rolinenses für Dieter Harlfinger, Á m sterdam , 1993, págs.
chte Wíen, 202, 2 (1924). 43-80.
— , «Die Echheit der Grossen Ethik des Aristóteles», Rheinis- J. B urnet , The Ethics of Aristotle, Londres, 1900.
ches Museum 76 (1927), págs. 113-137 y 225-253. J. M. C ooper , «The Magna Moraba and Aristotle’s Moral Phi-
— , «Nochmals die aristotelischen Ethiken», Sitzunsberichte losophy», American Journal o f Philology 94 (1973), págs.
Wíen 209, 2,(1929). 327-349 [reimpreso en C. M üller-G oldingen (ed.), Schrif-
F. B ecchi, «Sui Magna Moraba 1185b, 15», Prometheus 1 ten zur aristotelischen Ethik, Hildesheim, 19881.
(1975), págs. 276-279. F. D irlmeier , «Die Zeit der Grossen Ethik», Rheinisches Mu­
— , «II proemio dei Magna Moraba e la concezione dell’ seum 88 (1939), págs. 214-243.
rúóuipovíu anYXí-ipévi]», Prometheus 3 (1977), págs. 153- —, «Zur Chronologie der Grossen Ethik des Aristóteles», 5/7-
178. zungsberichte Heidelberg (1970).
—, «Variazioni funzionali nei Magna Moraba; la virtü come P. D onini, L ’Etica dei Magna Moraba, Turín, 1965.
impulso razionale al bene», Prometheus 6 (1980), págs. 201- I. D üring , «Buchbesprechung zu Dirlmeiers Aristóteles, Mag­
226. na Moraba», Gnomon 33 (1961), págs. 547-557.
—, «La nozione di <I>QÓvr|ai5 negli scritti postaristotelico-pe- —, Aristóteles: Darstellung und Interpretaban seines Denkens,
ripatetici di etica (MM, De virt. et vit., Epit. Peripatética Heidelberg, 1966.
ap. Stob., Plut. De virt. mor.)», Prometheus 13 (1987), E. E lorduy , «Los Magna moraba de Aristóteles», Emérita 1
págs. 37-46. (1939), págs. 6-70.
—, «Fortuna e felicita nelle Etiche aristoteliche e nei Magna D. J. F urley, «Comments on Dr. Sharples’ paper. A note on
Moraba», Prometheus 23 (1997), págs. 79-87. Arius and Magna Moraba 1.1-2», en W. W. Fortenbaugh
R. B odéüs, «Contribution á l’histoire des ceuvres morales (ed.), On Stoic and Peripatetic Ethics. The work of Arius
d’Aristote, Ies Testimonia», Revue Philosophique de Lou- Didymus, New Brunswick (NY), págs. 160-164.
vain 71 (1973), págs. 451-467. O. G igon , Aristóteles: Die Nikomachische Ethik, Zúrich, 1951.
H. B onitz, Observationes criticae in Aristotelis quae feruntur F. P. H agf.r (ed.), Ethik und Politik des Aristóteles (Wege der
Magna Moraba et Ethica Eudemia, Berlín, 1844. Forschung CCVIII), Darmstadt, 1972.

También podría gustarte