Está en la página 1de 2

CRISTIANISMO - ¿QUÉ ES?

qodas=las=cáías=bíblácas=se=encáerran=eníre=comállas=dobles=E"")=ó==han=sádo=íomadas=de=la=sersáón=oeána-salera=oevásada=en=1VSM=EosoSM)=excepío=
en=los=lugares=en=que,=además=de=las=comállas=dobles=E""),=se=ándácan=oíras=versáones,=íales=como:==
=
sM===sersáón=Moderna,=íraduccáón=de=18VP=de=e.B.mraíí,=oevásáón=1VOV=Emublácada=por=bdácáones=Bíblácas=-=11SS=mboolv,=puáza)

cáláéÉnsÉs P

kosoíros nos hÉmos Ésforzado Én érÉsÉníar la Bábláa como la guía suérÉma ó íoda
sufácáÉníÉ dÉ la fglÉsáaI Én íodas las ééocasI Én íodas las rÉgáonÉsI ó bajo íodas las
cárcunsíancáas. aÉsÉamos ahora mosírar Él Crásíáanásmo Én su bÉllÉza dávána ó ÉñcÉlÉncáa moralI
íal como Ésíá álusírado Én ÉsíÉ báÉn conocádo éasajÉ dÉ la panía bscráíura. v obsérvÉsÉ quÉI así
como fuÉ la Bábláa másma ó no algún sásíÉma ÉséÉcáal dÉ íÉología dÉducádo dÉ Élla lo quÉ
nosoíros érocuramos érÉsÉníar a nuÉsíros lÉcíorÉsI así ahora És Él Crásíáanásmo ó no alguna
forma éÉculáar dÉ rÉlágáosádad humana lo quÉ nosoíros dÉsÉamos éonÉr dÉlaníÉ dÉ Éllos.
bsíamos érofundamÉníÉ agradÉcádos éor Ésío.

ko osamos Énírar a dÉfÉndÉr a los hombrÉs o sus sásíÉmas. ios hombrÉs sÉ Équávocan Én
su íÉología ó fracasan Én sus éíácas; éÉro la Bábláa ó Él Crásíáanásmo ságuÉn fármÉs É
ánconmováblÉs. bsía És una másÉrácordáa ánÉfablÉ. ¿nuáén la éuÉdÉ Ésíámar dÉbádamÉníÉ? bl
hÉcho dÉ quÉ sÉ nos éroéorcáonÉ una norma éÉrfÉcía dÉ dávánádad ó moraládad És un éráválÉgáo
éor Él cual nunca éodÉmos Ésíar lo sufácáÉníÉmÉníÉ agradÉcádos. qal És la norma quÉ nosoíros
éosÉÉmosI ¡bÉndáío sÉa aáos! Én la Bábláa ó Én Él Crásíáanásmo quÉ la Bábláa dÉvÉla a nuÉsíra
vásía. ios hombrÉs éuÉdÉn Érrar Én su crÉdo ó fallar Én su conducíaI éÉro la Bábláa És aún la
BábláaI ó Él Crásíáanásmo És aún Él Crásíáanásmo.

Ahora báÉnI nosoíros crÉÉmos quÉ ÉsíÉ íÉrcÉr caéííulo dÉ cáláéÉnsÉs nos da Él modÉlo dÉ
un vÉrdadÉro Crásíáano J no como una éÉrsona doíada con donÉs ÉñíraordánaráosI ó éráválÉgáada
éara vÉr vásáonÉs ánÉfablÉs. ko És mablo Él aéósíolI ná mablo Él ánsírumÉnío doíadoI a quáÉn
vÉmosI sáno mablo Él Crásíáano Eguan NTF. ?kuÉsíra cáudadanía Ésíá Én los cáÉlos? EcáláéÉnsÉs
P:OMF; ó nosoíros nunca dÉbÉríamos saíásfacÉrnos Én éroéonÉrnos cualquáÉr objÉío ánfÉráor a
Crásío. ko áméoría Én lo más mínámo cual éuÉda sÉr la éosácáón dÉ un hombrÉ. Él éuÉdÉ sÉr sólo
un barrÉndÉroI o éuÉdÉ sÉr un éríncáéÉI o éuÉdÉ Ésíar sáíuado Én cualquáÉra dÉ los muchos
grados ÉnírÉ Ésíos dos ÉñírÉmos. mara íodos És lo másmoI con íal dÉ quÉ Crásío sÉa su objÉío
rÉalI su únáco objÉío. bs Él objÉío dÉ un hombrÉ ó no su éosácáónI lo quÉ lÉ da su carácíÉr.

Ahora báÉnI Él únáco objÉío dÉ mablo Éra Crásío. va sÉa quÉ él no sÉ mováÉra dÉ un lugarI o
ÉsíuváÉra váajando; óa sÉa quÉ érÉdácara Él ÉvangÉláoI o rÉcogáÉra algunas ramas sÉcas EeÉchos
O8:PF; óa sÉa quÉ ÉsíablÉcáÉra áglÉsáasI o hácáÉra íáÉndasI Crásío Éra su objÉío. aÉ nochÉ ó dÉ
díaI Én casa o Én Él ÉñíranjÉroI éor mar o éor íáÉrraI solo o acoméañadoI Én éúbláco o Én
érávadoI él éodía dÉcárI ?una cosa hago.? EcáláéÉnsÉs P:NPF. v ÉsíÉI íénganlo érÉsÉníÉI no Éra
mÉramÉníÉ mablo Él aéósíol laboráosoI o mablo Él sanío arrÉbaíado EO Coráníáos NO:OFI sáno mablo
Él CrásíáanoI vávoI Én accáónI ó andando J aquÉl quÉ sÉ dárágÉ a nosoíros Én Ésías éalabrasI
?eÉrmanosI sÉd ámáíadorÉs dÉ mí.? EcáláéÉnsÉs P:NTF. v nosoíros jamás íÉnÉmos quÉ
saíásfacÉrnos con nada mÉnor quÉ Ésío. bs vÉrdadI nosoíros fallamos írásíÉmÉníÉ; éÉro
maníÉngamos sáÉmérÉ Él vÉrdadÉro objÉío aníÉ nosoíros. Como Él Éscolar aníÉ su coéáaI él sólo
éuÉdÉ ÉséÉrar íÉnÉr éñáío maníÉnáÉndo su ojo fájo Én Él íííulo. pu íÉndÉncáa És márar a su éroéáa
úlíáma línÉa ÉscráíaI ó asíI cada línÉa sucÉsáva És éÉor quÉ la érÉcÉdÉníÉ. Así És Én nuÉsíro caso.
kosoíros quáíamos nuÉsíra vásía dÉl bÉndáío ó éÉrfÉcío íííuloI ó comÉnzamos a márarnos a
nosoíros másmosI a lo quÉ nosoíros éroducámosI a nuÉsíro éroéáo carácíÉrI a nuÉsíros áníÉrÉsÉsI
a nuÉsíra rÉéuíacáón. ComÉnzamos a éÉnsar acÉrca dÉ lo quÉ sÉría consásíÉníÉ con nuÉsíros
N
éroéáos éráncáéáosI nuÉsíra érofÉsáónI o nuÉsíro sáíáoI Én lugar dÉ fájar los ojos fármÉmÉníÉ Én ÉsÉ
únáco objÉío quÉ Él Crásíáanásmo érÉsÉnía: Crásío másmo.

mÉro algunos dáránI «¿aóndÉ Énconírarás Ésío?» BuÉnoI sá éor Ésío sÉ quáÉrÉ dar a
ÉníÉndÉrI dóndÉ vamos a Énconírarlo ÉnírÉ las fálas dÉ Crásíáanos hoó Én díaI la rÉséuÉsía És:
éodría sÉr vÉrdadÉramÉníÉ dáfícál. mÉro lo íÉnÉmos Én Él íÉrcÉr caéííulo dÉ la béísíola a los
cáláéÉnsÉs. bsío És sufácáÉníÉ éara nosoíros. qÉnÉmos aquí un modÉlo dÉ Crásíáanásmo vÉrdadÉroI
ó aséárÉmos sáÉmérÉ ó solamÉníÉ a Éllo. pá hallamos a nuÉsíros corazonÉs óÉndo íras oíras
cosasI juzguémoslos. ComéarÉmos nuÉsíras línÉas con Él ÉncabÉzadoI ó busquÉmos
fÉrváÉníÉmÉníÉ éroducár una coéáa fáÉl dÉ Éso. aÉ Ésía manÉraI aunquÉ íÉngamos quÉ llorar
sobrÉ Él fracaso consíaníÉI nosoíros sáÉmérÉ ÉsíarÉmos ocuéados con nuÉsíro objÉío aéroéáadoI
ó así sÉrá formado nuÉsíro carácíÉr; éuÉsI quÉ nunca sÉ olvádÉI És Él objÉío Él quÉ forma Él
carácíÉr. pá Él dánÉro És má objÉíoI má carácíÉr És codácáoso; sá És Él éodÉrI óo soó ambácáoso; sá
son los lábrosI soó un láíÉraío; sá És CrásíoI soó un Crásíáano. Aquí no sÉ íraía dÉ un asunío dÉ
váda ó salvacáónI sáno solamÉníÉ dÉ Crásíáanásmo érácíáco. pá sÉ nos érÉguníara éor una sÉncálla
dÉfánácáón dÉ un CrásíáanoI nosoíros dÉbÉríamos dÉcár Én sÉguádaI «un Crásíáano És un hombrÉ
quÉ íáÉnÉ a Crásío como su objÉío.» bsío És dÉ lo más sÉncállo. nuÉ nosoíros éodamos Énírar Én
su éodÉrI ó Éñhábár así un dáscáéulado más saludablÉ ó vágoroso Én ÉsíÉ díaI cuando íaníosI ¡És
lamÉníablÉ! Ésíán érÉsíando aíÉncáón a cosas íÉrrÉnalÉs.

cánalázarÉmos ÉsíÉ aérÉsurado É áméÉrfÉcío bocÉío dÉ un íÉma ían améláo ó dÉ éÉsoI con
una o dos línÉas acÉrca dÉ la bsperanza Cristiana.

bsíÉI nuÉsíro íÉrcÉr ó úlíámo éuníoI És érÉsÉníado Én nuÉsíro caéííulo dÉ una manÉra
basíaníÉ caracíÉrísíácaI al águal quÉ los oíros dos. bl sitio dÉl Crásíáano sÉ ha dÉ hallar Én Crásío;
Él objeto dÉl Crásíáano És conocÉr a Crásío; ó la esperanza dÉl Crásíáano És sÉr sÉmÉjaníÉ a
Crásío. Cuán bÉllamÉníÉ éÉrfÉcía És la conÉñáón ÉnírÉ Ésías írÉs cosas. bs ían éronío como mÉ
ÉncuÉníro óo másmo Én Crásío como má jusíácáaI quÉ anhÉlo conocÉrlÉ a Él como má objÉíoI ó
máÉníras más lÉ conozcoI más ardáÉníÉmÉníÉ anhÉlaré sÉr sÉmÉjaníÉ a ÉlI ÉséÉranza quÉ sólo
éuÉdÉ sÉr rÉalázada cuando óo lÉ vÉa íal como Él És. qÉnáÉndo una jusíácáa éÉrfÉcíaI ó un objÉío
éÉrfÉcíoI óo sólo quáÉro una cosa másI ó Élla És íÉrmánar con íodas las cosas quÉ áméádÉn má
dásfruíÉ dÉ ÉsÉ objÉío. ?kuÉsíra cáudadanía Ésíá Én los cáÉlos; dÉsdÉ dondÉ íambáén ÉséÉramos
al palvadorI Él pÉñor gÉsucrásío; Él cual íransformará nuÉsíro vál cuÉréoI éara quÉ sÉa hÉcho
sÉmÉjaníÉ a su cuÉréo gloráosoI sÉgún la oéÉracáón de aquel poder con quÉ éuÉdÉ íambáén
sujÉíar a sí másmo íodas las cosas.? EcáláéÉnsÉs P: OMI ON J sjF.
AhoraI colocando íodas Ésías cosas juníasI obíÉnÉmos un éanorama muó comélÉío dÉl
Crásíáanásmo vÉrdadÉro. ko éodÉmos áníÉníar Éñélaóarnos Én dÉíallÉ sobrÉ alguno dÉ Ésíos írÉs
éuníos arrába cáíados; éuÉsI sÉ éuÉdÉ dÉcár vÉrdadÉramÉníÉI cada éunío dÉmandaría un íomo
éara íraíarlo élÉnamÉníÉ. mÉro éÉdáríamos al lÉcíor quÉ sÉ dÉdáquÉ él másmo a ÉsíÉ íÉma
maraválloso. nuÉ él lÉcíor sÉ lÉvaníÉ éor sobrÉ íodas las áméÉrfÉccáonÉs É ánconsásíÉncáas dÉ los
CrásíáanosI ó márÉ fájamÉníÉ la grandÉza moral dÉl Crásíáanásmo íal como Ésíá ÉjÉméláfácada Én la
váda ó Él carácíÉr dÉl hombrÉ modÉlo érÉsÉníado a nuÉsíra consádÉracáón Én ÉsíÉ caéííulo. v quÉ
Él lÉnguajÉ dÉ su corazón éuÉda sÉrI «nuÉ los dÉmás hagan lo quÉ quáÉranI Én cuanío a míI má
corazón nunca sÉ saíásfará con algo mÉnor quÉ ÉsíÉ érÉcáoso modÉlo. mÉrmáían quÉ quáíÉ
íoíalmÉníÉ má vásía dÉ los hombrÉsI ó los fájÉ Én Crásío másmoI ó hallÉ má dÉlÉáíÉ Én Él como má
jusíácáaI má objÉíoI má ÉséÉranza.» nuÉ éuÉda sÉr así con Él Éscráíor ó con Él lÉcíorI éor amor dÉ
gÉsús.

C. e. jackáníosh qraducádo dÉl fnglés éor: B.o.C.l. J gunáo OMMT.J

www.gracáaóvÉrdad.nÉí

También podría gustarte