Documentos de Académico
Documentos de Profesional
Documentos de Cultura
Ayuntamiento de Madrid
NUEVA G A L IC IA
mo feixista, xa retornáchedes a t?
SALUDO MADRID. NUESTRO O DE NADIE da que xurdístedes! O voso sacr¡Ü|
WI/UIÚ Al iniciar la publicación del nuestros soldados, que prefieren morir an
será estéril. Os que quedan crevJ
cadeas da escravitú e faran de GaT
Cada vez que regreso a Madrid siento térra querida onde nascimos, o mai}]
semanario ISUEVA GALICIA, por una tristeza infinita por sus casas des tes de dejar acercarse a ella la silueta in
Si descontamos el periódico de nuestro noble de un moro traidor, la figura grotes te fogar.
tavoz de los antifascistas gallegos, truidas, por sus calles deshechas, por
Axuntémonos todos pra que no
batallón gallego, los gallegos antifascistas nuestras mujeres, ancianos, niños heridos ca de un general borracho. Y detrás, in
el cu erpo de Redacción del mis separablemente unida, pegada a sus muros te da nova'Galiza levemos nos
Míi:-. no disponíamos de ningún periódico en o muertos, y levanto los puños hacia el
mo envía un cordial saludo a to indestructibles, está también nuestra reta ledicia da nosa mocedá”.
toda la zona leal que reflejase el sentido cielo, lleno de rabia, de odio feroz con
del verdadero pueblo gallego, que odia al dos los colegas de la Prensa ma tra los asesinos del pueblo, contra esos guardia, capaz de todas las heroicidades,
-!k- de todos los sacrificios. Nuestra retaguar B . F , OsoRio T af
drileña, haciéndole extensivo a soldados mercenarios que, escondidos en
fascismo. dia generosa y resignada, que sufre en es
las sombras de la noche, mientras la ciu
Y o creo que la creación de este perió cuantos periódicos y revistas an dad duerme, o durante el dia, vuelven sus tos momentos, con el mismo dolor de sus
dico tiene mucha importancia para todos tifascistas se publican en la zona proas fatales hacia nosotros para ame padres, hijos, hermanos, amenazada con
los gallegos que trabajan y luchan en de
fensa de la libertad; porque esto permitirá
de España afecta al G obierno del
Frente Popular.
trallarnos.
Bien claro lo han dicho repetidas ve
tinuamente por los cañones extranjeros.
“Madrid, nuestro o de nadie", dijeron UN P R O C E
ces: “Madrid, nuestro o de nadie'. Y los traidores; pero no lograrán sus pro
el que todos los gallegos de la España leal
se agrupen más en torno a la lucha en de
Abrigamos la esperanza de ser como ha desaparecido para ellos toda po
sibilidad de conquista, lo bombardean, lo
pósitos descabellados. Madrid es y ha de
ser siempre para los madrileños que supie
ESPECTACULi
fensa de nuestra causa, que es la única
acogidos favorablem ente p or to
destruyen: no quieren que continuemos go ron defenderlo, que lo defienden aún con Los “nazis” siempre fracasan al,
forma de libertar a Galicia de las garras dos los órganos de la opinión. zando de lo que nos pertenece, de lo que el más admirable de los gestos: que no lo zar procesos sensacionales. En h]
N ueva G a l ic ia s e rá u na n u e v a b a te ría Enviamos también un frater es y será nuestro siempre, mientras alien entregarán jamás a manos extranjeras.
del fascismo, y hará también que todos seguida por el incendio del Reiebst
q u e d isp a ra rá s o b re la s filas enem igas. te un solo hombre en las trincheras o en Y a lo estáis viendo, militares deshonra
sepan que los gallegos derraman su san nal saludo a la Prensa antifascis mitrof valientemente acusó e hizo]
Porque no podemos olvidar nunca que la retaguardia; mientras una mujer tenga dos; el pueblo, este pueblo magnífico, que al mundo entero la verdad de lo
esta guerra tiene un contenido político-so gre y dan sus vidas en defensa de Galicia ta de América, no ha parido nunca esclavos y que tantas
corazón y uñas para luchar contra la ca Consecuencia de esto fue admini;
cial extraordinario; en ninguna guerra, has y en defensa también de todos los pueblos nalla fascista. veces quisisteis humillar con vuestras am "justicia" a puertas cerradas.
ta ahora, hizo tanta falta la propaganda de España. “Madrid, nuestro o de nadie." Se han biciones, se defiende y lucha levantando Ahora el Tribunal "Popular" de|
política como en esta; el esclarecer a todo dado cuenta de que no es fácil vencer a su frente, porque tiene el corazón sano y ha condenado al sacerdote católio
el mundo el carácter de nuestra lucha es La publicación de un pueblo unido, que conoce perfectamen no cede, ni cederá, un solo palmo de te Saint a once años de trabajos fn
de una importancia fundamental. es la
N u ev a G a lic ia te sus derechos de ciudadanía, de libertad rreno. acusándole de haber preparado uj]
Si se logra—y esto es fácil— que N u ev a expresión firme de la y de justicia; se han dado cuenta de que Cada vez que regreso a Madrid siento de “alta traición”. Este proceso
G a l ic ia llegue a todas partes de la Espa unidad de todo el la ciudad admirable, tan ambicionada por una tristeza infinita y comprendo que se revestido de gran importancia, sh
ña leal, a América; a todos los sitios don ¿Mi p u e b l o antifascista ellos, tiene un muro poderoso e inasequi está mejor en los frentes de lucha, donde, para obtener resultados políticos
de hay gallegos, todos sentirán el deseo de gallego, que desde ble a la deslealtad, a la traición, a la co al menos, puede uno morir peleando, lo bles al régimen nacionalsocialista;
ayudarnos en nuestra gesta gloriosa con las montañas de Ga bardía; un muro formado por los pechos que es imposible en la ciudad para las mu vuelto a fracasar rotundamente,
tra la opresión indígena y la invasión ex licia, en los frentes fuertes y nobles de nuestros luchadores, jeres, los ancianos y los niños, persegui
que están dando la vida abrazados a su también a la actitud que valienteme
tranjera. de la España leal y dos constantemente por el odio feroz de adoptado los procesados, singularn
El periódico N u e v a G a l ic ia , si se sabe fusil liberador. esos miserables.
desde América, grita sacerdote Rossaint.
utilizar, explicando los crímenes que el a todo el mundo su Madrid tiene una puerta, guardada por Mario Amold.
fascismo cometió en Galicia, la miseria, La causa de haber hecho en' pút^
decisión inquebrantable de aplastar al fas sesiones de esta vista sensacional 1
que el pueblo gallego sufre, cómo luchan cismo, y de continuar por la vía del Fren
y mueren los gallegos en los frentes de la el deseo de apartar la oposición
te Popular el camino trazado por la Asam de la oposición obrera; pero el iq
España leal, defendiendo la libertad, pue blea de Santiago para la liberación de
de ser, como he dicho antes, una formida
ble batería, que no sólo dispare sobre la
nuestra tierra galaica.
Por la Libertad, la Cultura y el Progre
G ALIZA, TERRA E N Al ha sido precisamente el contrario,;
dos han declarado públicamente
Al mismo tiempo, los millares de galle bertad confesional estaba intiman
retaguardia del enemigo ep. Galicia, sino so, unión de todos los amantes de una
que, diciendo la verdad a todos los galle gos desparramados por el mundo se sen Galicia democrática. N a fren te unha estcela a libertad da térra nosa pra afundila no gada a la libertad general del pueláj
gos del mundo, se logren cosas muy im tirán obligados a ayudarnos en nuestra no b ic o un caníar. fango da escravitú ñas mans de xentes tra la tiranía hitleriana, que continu
gran batalla por libertar a nuestro país de J o s é G ó m e z G a y o so , alleas. viola el Concordato.
portantes en ayuda y defensa de nuestro
Os que como nos, galegos, levamos tan Xunto a añoranza d’amada térra nai E l Frente papular alemán ha
pueblo. la esclavitud y de la miseria; sentirán en
fondamento afincado o amor da térra chan —no rexo panteísmo que ten iste amor— reforzado con la vista de este proa
L ís t e r . su corazón el dolor que siente todo ser
da que foron feitos os nosos antergos, e da atópase a forza motriz qu’empuxará os
que ama al pueblo donde nació, y enton
qu’eles nos fixeron a nos, e pra os que a galegos qu’oxe loitan no Exército do pobo m p
ces tomarán como una obligación el ayu verba “térra" encerra un fondo contido, sa
Entiendo que la crea a reconquerir pra nosa Galiza a perdida que
darnos a derrotar a nuestros enemigos y bemos da merguranzá e do augurante dór
N U E V A G A L I C I A recogerá ción del periódico N u e
libertá. N U E V A G A L I C I A se pr illegos
a hacer un pueblo feliz. que xurde da saudade da nosa Galiza aso- Encolle o ánemo o recordó das nosas lodos ;
todas las inquietudes del alma va G a l ic ia será el por
ballada oxe polo xugo d’os bárbaros. vilas e aldeias entristuradas e caladas bai- sa c a r adelante las virtud íro p
La salida a la publicidad del periódico
galle ga que se está forjando marca una nueva fecha en
N u ev a G a l ic ia
tavoz de todos los ga-
liegos antifascistas que |
* E incomprensibel que a besta estranxei- xo unha mansedume que é soilo aparente. nuestra Raza, que el cae
ra do feixismo poidera escravizar— seitu- N o silenzo d'oxe nos verdes agros da
en la lucha y las llevará el día la lucha de todos los gallegos en defensa lucham os fu e ra de rando en fror a que tiña de ser coUeita Galiza, roxos pola sangre bermella dos mo cerril tenía adorm mioma.
de nuestra tierra y en defensa de España, nuestra tierra para ha de mocedá— o noso pobo. Coñecido é mártires, está pechada a impoñente ener- P ara ello es preciso lo
de la liberación de nuestro Todos los gallegos suitifascistas que se cer una Galicia libre, d'abondo o odio que de sempre tiveron xia que día chegará en que estralará con
pueblo a los hermanos que en tengan como tal deben sentir el deseo y grande en sus destinos, os galegos a tiranía, demostrado polas tra os tiranos do noso pais. de todos los galle gos on
G alicia sufrieron la opresión la obligación de ayudarlo y hacerlo fuerte. de pueblo que quiere regirse por sí solo. suas arelas de independenza, viril expo- ¡Familia e amigos! ¡Irmáns.e compañei- cistas que sientan y qui
ñente da raza. ros de xuventúl ¡Compañeiros d’escola e
del fascismo. S an tia go A l v a r e z . C o m po stela . Somentes a traición foi capaz de crevar de loitas pra sempre caidos baixo o plo- a su tierra.
Ayuntamiento de Madrid
NUEVA G A L IC IA
es a te
sacrií a lu d , a n t if a s -
a creva. Dos clases P O R EL FR EN T E P O P U L A R G A L L E G O
íg o s onl
Ayuntamiento de Madrid
NUEVA G A L IC IA
Pr-os galegos antifeixislas d'América DO P O ETA DA RAZA Cómo sofre Ourense baixo da tiranía feixi
NOSO SAUDO
O sair á lus o pinneiro númaro de ¡¡A nosa Ierra é nosa!! i EN PE! O esprito da d esleallad e
N u ev a G a l ic ia , facemos unha reverenza ¡Irmáns! ¡En pé, sereos.
Non podemos por menos, ó sair o pir Como en todal-as cibdades hespañolas no da República. O Gobernador
ante os morios que diron o seu sangue a limpa frente erguida,
que por sorpresa foron domifiadas pol-os Gonzailo Martín Marchs, creeu ñas
meiro númaro de N ueva G a lic ia , de adi- envoltos na brancura promesas de fidelidade e así espúxoD
pol-a causa redentora da Terra. Son os d a luz que caí d e riba, faiciosos na segunda quincena do raes de
bós c xenerososr descendentes dos irmáns car unhas liñas 5s irmáns galegos d-Amé- xulio de 1936, manifestaron os militares que acudían a el pra lie expresar j|
o corazón aberto inquedanza pol-os sucesos que esb
rica. Queremos levar á sua concencia a sublevados en Ourense o esprito sinuoso
que na noite triste da Frouseira cairon a toda verba amiga, ocurrindo n-outras poblacións.
D a casfe d-os celtas bavil e xigante, xusteza da nosa causa, que é a d-eles. T e da sua reizón, encuberto co-a máscara do
tamén defendendo a bandeira azul e bran e n~unha man a fou ce Ista autitude equívoca dos militar^!’^^‘‘
nasceu noso Lister, honor da Galicia. republicanismo, na pirmeira etapa da sua
ca c tamén como a estes lies segou a vida mos que contrapoñernos á campaña indi e n-outra man a oliva, mantída por eles hastra o día 21; ist^o °
O ceo de Calo prestoulle a caricia rebeldía.
ña, que arrecende estéreo e que están fa- arredor da bandeira azul e branca, Temos informes facilitados por dous ás tres da madrugada, a Guardia
a treición. No seu lelembro crguemol-o d o pirmeiro so l d a vida paxante.
cendo os esbirros d-os militares, arredor da bandeira da Galicia, estudantes da F. U. E. que foron enro líu á calle, e foron 5 Gobernó civijls®^
puño e pedimos vinganza. cantem ol-o dereito
Fuxea da miseria, e, mundo adiante. Nosoutros pedimos os nosos paisanos de lados a forza n-un batallón de requetés municándolle 5 Sr. Martín MardisP®
Saudamos a todol-os galegos antifeixis- buscou antre os hom es a luz da xusticia, á libre nova vida! e levados a un dos frentes de loita, apro- quedaba detido n-aquel mesmo local.*’*®®
tas que co-as armas na man ou sin elas alén-mar que lembren os motivos que tive cas horas mais tarde sublevouse o
e sempre topou c-á negra codicia V alidos d e freidores, veitaron a pirmeira oportunidade pra se
ron pra abandoar ó seus, obrigandós a ter cito. Lcoltí
están cumprindo o seu deber. A todos lies do capitalista ruin e tunante. a noite da Frouseira pasar ás nosas filas. Cando en outras re-
ofrecemos ñ-estas páxinas o fogar pra as que ir gañar o seu pan a térras alleas, a patria escravizaron xións estalu a sublevación feixista, os o teniente coronel Soto, que tid
Agora na loita c-a besta feixista militares d-Ourense apersoáronse 5 Go cargo de Gobernador militar, apodeJ
suas inquedanzas. é x efe seleato n-unha H españa nova, onde tíñades que loitar de cote contra dos uns reises d e Castela.
Contestas p ol-o tempo, bernador civil e con treidoras verbas de do mando da dbdade, e puxo comoL
Sexa o noso sáúdo emodoado pr-cw que fundida no fog o d o credo marxista. patróns asoballantes que empetaban os labouradores” seus ó capitán Barco*)*®®
xa afloxan as cad eas... acatamento ó réximen manifestáronlle a
encadran o 4.“ Batallón, o grorioso Ba cartos, froito do voso suor. sua decisión de seguiren fideles ó Gober- teniente Alonso, da Guardia civil, ■ñez:
M ais ten unha espina ( que no-hai quen-a ¡Irmáns asoballados
tallón de Milicias Galegas, que tantos días [m ov a) ¿Onde están os que che hipotecaron as O Sr. Martín Marchs resistíase P^°
d e xentes extranxeiras,
de groria dou a nosa causa. Vos apersoa- térras? ¿Onde os que premiten c-os teus canto podía a facer entrega do mj,
cravada na ialma, namentras eisisfa ergam ol-a bandeira azul e branca!
secundado pol-o teniente de Seguj
des, milidanos do 4.° Batallón, os rexos na sua Galicia un filio da Loba. fillos camiñen co-a esmoleira ó lombo? ¡E ó p é da enseña da nazón galega
Daniel García, co-as forzas de
loitadores que no monte Medulio opuxe- J o sé F ern án dez G arrido ¿Onde os culpabres de que teñades que cantem ol-o dereito
a libertar a Terra!
Unhas verbas con Lísler Seguridad, que estiveron até o dert¡
ron as hostes de Roma seus peitos e sua traballar noite e día, día e noite, tendo por ro momento ó lado do Gobernó. :
vontade indomeñabel, na que latexaba compañeiro inseparabre o desazo? ¡Irmáns no am or á Suevia Estóu diante de Lister. Comenzamos a convencido de que esto era levar ai
d e lexendaria historia, falar da guerra. As pirmeiras verbas son escasas forzas a un sacrifizo inútil,
como agora a arela da Independenza. So ¡¡Guernikako arbola!! A causa que nós defendemos está aper-
¡en pé!, ¡en pé, dispostos pra Madrid. O Madrid heroico, irreden- díu entregarlle o mando a Soto.
des os persoeiros da Raza. Co-as vosas soada no traballo e no sentimento d-huma- a non morrer sin loita! to, trunfador. Dame a seguranza de c-o
fazañas estades escribindo as páxinas gro- As hostes treidoras queren asoballar nidade. Defendemos o prestixio da Raza. Excrcito popular fará arrecuar ás hostes
Vasconia, Os teutóns e os fillos da Loba ¡O dia d o M edulio
liosas da nosa Hestórea. Pra vos unha Defendemos unha Galiza ceibe, onde des- con sangre quente e roxa de Franco. Cando pronunzo este nome O S PIRM EIROS DESI
están discurrindo meios de matanza con venme á memoria que tamén nascéu en Ga
verba sagra: ¡Adiantel que poder conquerir o País Vasco. Co-mo aparezan, pra sempre, os usureiros que m ercam ol-o dereito
á libre, honrada chouza! liza. Pensó na diferenza d-os feitos d-estes X a donos da población quixeron ci
A ti, I/ister, esgrevio Capitán da Terra, bós descendentes d-os bárbaros, non go- son os que levan o froito do teu traballo. longar o engano disimulando os seuslis*'
¡X a está ó vento a bandeira azul e branca! dous galegos e levando o pensamento á
de.Kendente d-aquel galego que deixando bernan os pobos co-a intelixencia; toda a Os nosos irmáns están dando o seu sangue nosa Galiza campesina e maríñeira non me dadeiros propósitos; así fixeron que fEdora,
sua sabencia póñena 6 servizo da destru- ¡A oliva n-unha man, a fou ce n-outra,
a laboura, que poñendose o frente dos pra que os vosos fillos teñan escolas e de herrem os alto e forte: entra n-oa miolos que puidera ser nado na dos los edificios púbricos fose coloc
zón. Dende que comenzaron a loitar en nosa térra unha fera de tal natureza. bandeira tricolor 5s acordes do hin
galegos d-outrora saiu a opoñer o seu peito prendan as enseñanzas que lies son perci- "¡A nosa térra é nosa'"
Euzkadi, non tiveron acougo até conque Lister ten unha espiña cravada na sua Riego, c n-unha emisión de radio
de ferro contra os exérdtos que querían rir o seu fin: o destroimento de Guernica, sas pra camiñar pol-o mundo. Loitamos osadía de berrar: “ ¡Viva mil veces¡
R , C a b a n ill a s . ialma: Galiza. Falamos da loita c-os nosos
asoballar a nosa Terra, dámosche a nosa Este nome ficará rexistrado n-as páxi pra que os nosos eidos non teñan o adorno iIrmáns sosteñen na nosa térra e na sua púbrica Hespañola!”
embora pol-a firmeza conque levas 6 trun- nas da Hestórea, como demostrazón da d-os precintos xudiciaes. Somol-os bós e face deixa ver unha tristura. Recorda a Mais o pobo estaba xa alarmado _
£o os ideiales de Xustiza e Libertade. mentalidade sanguiñenta d-os que se cha sua loita contra os caciques. Loitaba con notizas que chegaban das detencióa
man nazonalistas. Somentes un home, den- xenerosos que aneciamos o porvir da nosa dentes d-aquela sanguiñenta fera que se elementos esquerdistas levados o co:
Temos confianza en que, a-o frente das desventaxa pol-a sua condizón de traba-
de que hai hestórea, logróu tales fazañas: Terra. chamou Atila. llador jAy, pedras de Calo, canto lembra- to de Celanova, que fora arreglado; ‘
tuas unidades de ferro, recuperaral-a nosa Atila. Esta alimaria é o antergo d-os fei- Eles non loitan por estes ideiales nobres. ¡Irmáns d-América, percisamos da vosa sa e correndo pra cárcere, e co-a ^
redes o seu caridarl
Terra que hoxe sofre o asoballamento xistas. Loitan por escravizarvos, Pra que tra- axuda pra botar do noso pobo os extran- Chegamos a unha parte na conversaron gazón de que algúns d-eles apaij
mais terribel que recordan os tempos. O Arbre de Guernica cobexaba as li- que eu desexaba dende o comenzó d-ela. mortos nos camiftos e corredoiras ^^
balledes de sol a sol e cando cheguedes á xeiros que aldraxan ás nosas garridas mo drón, da C. N. T .; Morán e Ferro da doí
Pedimoscho no nome dos mortc^. berdades éuscaras. Ese xigante, como ío- A liberazón de Galiza. Non agarda a que
dol-os fillos d-esa raza milenaria, £oi des- chouza, non atopedes mais que miseria e zas, e asolan os camoos e as cibdades. T e lie pergunte; atállame a fío: “Li^rtaremol-a munistas; Novelle, socialista; Batáa ^
troido pol-a Besta feixista; non embargan dor. Porque queren ter os mandos, pra ter- mos que loitar todos xuntos contra os que térra, e, sin mais axudas c-as do traballo, gredario de Esquerda República; a os
te, alentará con mais forza no peito Eus- vos baixo o seu xugo. Queren dispoñer obrigan á nosa mocedade, que non puido poñemol-a na cabeza d-os pobos cultos e moitos mais. Tamén levaron a Cela >ás d
G a le g o s a n tife íx ísta s: a Te keldun e, no d-os que sin ser vascos, fa progresivos”. N-este intre e cando me de ó Gobernador civil e 5 teniente de cunet<
dos cartos, pra manexar o pacto d e retro, fuxir d-as suas poutas, a loitar contra nós: bn isti
cemos reverenza d-as tradizóns d-os pobos. cato da galeguidade de Lister. Galiza ceibe.
rra percisa do esforzó de to causa da vosa emigración. Son os que co- seus irmáns! Este é o seo pensamento. Esta é a consiña
Nós, como defensores d-un pobo que
loita pol-a conservazón d-os seus costu- bizan a fartura pra eles. Pretenden facer ¡Irmáns d-América! ¡Por unha Galiza que lies da a todol-os galegos antifeixiEtas:
dos pro que o noso pobo sexo da nosa Terra unha colonia de Alemania ceibe, pol-a nosa Terra irredenta, sin ex- loitar c-o pensamento na térra. Nais galegas: N U E V A G i
mes e d-os seus feitos lexendarios, ergue-
mol-a nosa indiñazón pol-o destroimento € Italia. Queren teutonizamos, coma si fo- tranxeiros! ¡Por unha Galiza forte e ledi- ¡Adiante Lister! Todol-os galegos que C IA propónse v in g a r osv
ceibe e forte. N U E V A G A L IC IA andan espallados pol-o mundo din c-o puño
do símbolo d-un pobo irmán. ra posibre arrombal-as nosas testas e fa- zosa, ergamol-a fouce e espallemos pol-o
quere ser o crisol da unídade ¡Saúde, irmáns d-Euzkadi! Os galegos ergueito: ¡Saúde pro Capitán d-as liberda fillos c-o feixismo levou a
que aneciamos as liberdades pr-os pobos celas cadradas. Pra ísto, tiñamos que des mundo a consiña do bardo: ¡¡A N OSA des da terral
RAGA tanza.
de todol-os galegos. da Iberia, estamos con vasco. facer a nosa nascencia celta e ser descen- T E R R A E NOSA!!
Ayuntamiento de Madrid
N U EV A G A L IC IA
Oxe, os galegos libres loitamos por una
, que foi xusgado en Consello de tre moitos mais, de Benigno Alvarez, com
feixis t sumarísimo e fusilado. promisario obreiro; Roberto Blanco T o T rab alladore s galegos: N U EV A E n C O l d - R u H a S V e i b a S d e P a í v a C o U C e í r O patria irredenta. A nosa térra esta asoba-
^ oís de todo isto, xa non lies foi rres, ex-gobernador e periodista; Jacinto G A L IC IA acollerá os vosos an- ^ ^^ ílada pol-os extranxeiros e xime baixo a
Os esbirros do ditador portugués Oli- glaterra, perigosamente deblidada pol-a mais negra esclavitude, da fauna incivil
kJ seguir tapando as suas ideias ver- Santiago; Manolo Gómez del Valle; Eli celos de redenzón. veira Salazar comenzaron a desplegar a Ditadura que d-unha maneira mortal acer d’os enimigos d’o pobo.
ie é súpeto fixeron o carabeo das gió Núñez, de U. Republicana; Manuel case a unha intelixencia con Italia e
sua actividade arrededor do famoso mo Galiza ten dado a causa antifeixista os
lAiras repubncanas poi-as monarqui- Suarez, alcalde socialista, e Eduardo Pa Xermcinia... Pero todo esto, con ser moi
m ador r «as emisións de radio interpretaban rís, segredario do Gobernador, ó Sr. Mar nárquico portugués Paiva Couceiro. Este millores d’os seus fillos, A sangue d’os
dirxiu os ataques contra as istitucions re- to, non arremataba d-enchel-a pacencia do mozos e d'os vellos correu pol-o chan d’o
seu ñas k Real e o himno de Falanxe, e tin Martin Marchs, puxérono en libertade sinten a causa da Xustiza, y-arengou O pi
espúxol ff lanxistas foron encarregados dos ser- e deixárono marchar a Pontevedra, pero pubricanas portuguesas n-aquelas datas perverso vaticanista, qu-estes días montou que xurdira a nova Galiza. Inda quedan
quete que o fusilou, decíndolles que non axitadas d-os anos de 1911 e 1912, e en rabea contra Paiva Couceiro, ó saber no mundo muitos galegos que levan na
p resar j L de orden púbrico, e deu comenzó os tres días detuveróno outra vez e fusi-
que esi ■úraen de terror. Déronlle as maiores lárono.
tardarían moito en ser vingados todol-os pol-os cales viviu desterrado na Hespaña qu-éste, pubricamente. sen encoller o pen- suas almas as areas, i eisi o eisprexan con
s.
que eran asesiñados pol-os faiciosos. o famoso militar luso. samento levando ó ambente reaccionario verbas acesas, de volver a facer o fogar
thucións a un falanxista alcumado “Ma-
■ militarr¡| f o Conserje”—por ter este empleo no RECO M PEN SA MACABRA Motivos, e moi grandes, ten Oliveira moito decaimento, a todol-os que requi- desfeito. Son muitos os que loitan en to-
i 21; ístti I uo de Falanxe— e que se nomea el Salazar pra facer este persecuzón do ca- ren o seu parescer dalles a seguranza de dol-os frentes da Hespaña leal.
CRIM EN.— RIU N A S,.. que "os subrevados hespañoles non po
ird ia civi. fflo "o verdugo das rúas”, e que bla- Hay un feito que revela d-unha maneira becel, monárquico por fondo convenci- E un ben que den fe da sua vida i a
cno civil que ten asesinados mais de 200 sintomática o proceder d-istes asesiños; o mento, pero denantes qu-esto un home pa den trunfar endexamais porque loitan con sua laboura, chea de amor a térra, que
E a represión sigue: detencións, marti tra os intreses vitales e valores esprituaes
Marchs Qs"; is*® “valente” vai sempre arro- falanxista que recolleu na carreteira o ca- triota e liberal. Paiva Couceiro endexa- brinque deica os nosos irmáns que quedan
rios, execucións en masa, aldraxes ás mu d-un pobo enteiro e que a úneca figura
lo local. Ko d-unha guardia negra, que lie sirve dávre de Benigno, chegou a Ourense mais apoiou a Ditadura; tivoa sempre en na térra pra que non se sintan soios. N-es-
lleres, ás que cortan os cábelos e ás que militar que se revelou na guerra hespa-
Duse o c-unha camioneta na que levaba un letrei- desprezo. En conversas de intimidade i en te intre nasce un xornal galego. O noso de
,colta' obrigan a camiñar pol-as rúas pra que sir fiola é o general Miaja, de quen todol-os
ro que decía: "Eiqui ven o cadávre de Be cartas a seus achegados e amigos decialles sexo e que non sea un xornal maix, sinon
van de diversión os falanxistas. que sernos militares temos que deprender
que A BANDA NEGRA nigno de Maceda”. Isto non foi soio moi Sigue tamén a explotación dos cibda-
decote: "O verdadeiro sentimento da nosa un verdadeiro fogar d’os galegos qu’eiqui
apode:] celebrado, senón que tamén foi regalado nazonalidade e da nosa patria portugue moito...” nos atopamos, comprindo cada cal c-o seu
:o como , . jiomes d-istes bandidos son: Manuel pol-os falanxistas c-un automovel e con
dáns, ex.poliados nos seus bens, sempre a Oliveira Salazar dúvida: si se tratara
sa está n-as actuaes circunstanzas, co-as deber.
n Barco i iez; Anxel López Gutiérrez; Meleiro, mil pesetas pol-a ex-marquesa de Atalaya
tíduo de "donativos voluntarios”. Isto che- d-outra figura xa o houbera afundido
esquerdas”. .. Por si esto non ahondara, B. F. OsoRio T a f a l l .
ga ó maiximo sempre que vai a Ourense n-unha cova ou lie daba viaxe pro in
civil, provincial de Falanxe; Eladio Ramos, Bermeja, Angelita Varela. algún xeneral que vai pedir cartos pra po
o persoaxe monárquico, falando d-os pro-
isistíase 'Jo deputado do mesmo nome; un chó- bremas coloniaes—n-os que se lie consi ferno da illa da Sal en Cabo Verde...;
a do ffií ’chamado ‘'Medio metro”: o farmacéu- der seguil-a guerra, o igoal que fan en pero Paiva Couceiro é un alto prestixio
dera com-unha d-as pirmeiras autorida
de Segii A TR A X E D IA DA FAMILIA todal-as demais poblacións. A vida econó nos meios militares portugueses e unha
des do país— , eré c-as posesions de Portu
Valencia; Barjas, maestro nacional
de A s^ 'fecornabois; Agapito, segredario do FU EN TES mica, como é natural, e unha cómprela des-
gal no Africa están seriamente compor- medida d-efeutos irreparables contra o VISADO POR LA CENSURA
é o der feita en Ourense e toda a sua provincia: vello cabecel monárquico non foran agra-
Icato de estudiantes falanxistas; “o o paro obreiro, total; os labregos, sin gan metidas pol-a desditosa políteca d-Olivei-
oberno. “o Desquite”; Luis Hernández Non se pode deixar sin relatar o suce ra Salazar, pois, abonda decir, c-o con dabeles... Non embargante, o ditador co-
le v a r ai do e sin froito's, poiA que todo e pouco pra menzou a tanteiar deica onde lie deixan
■irega; Pexerto de Dios; os irmáns ‘‘Ca- dido á familia do destacado socialista as apetencias dos que teñen "a sartén certó coloniá lusitano ha de pender, en
o inútil, I Fernando Sotelo, xefe da Dele- d-Ourense Ramón Fuentes Canal. Un gran parte, da tradizoal amistade con In- chegar na persecuzón contra Paiva... Reciba a Prensa antifeixista o
loto. pol-o mango”, ademáis de ter que manter
rión'de Propanganda de Falanxe; Emilio dos fillos — Ramón — detivérono nos pir- o Exército nazona/ísía, e pra colmo e re noso saúdo sinceiro e, con él, a
Lález, xefe de Tesorería de Falanxe; meiros días e quedou baixo a xurisdición mate, a moneda, billetes estampillados da
ixenio Taburero. militar; outros dous irmáns, sin outra acu seguranza de que atopará en nos
S DESÍ Jas matanzas levadas a cabo por ista sación mais que a da consanguinidade, fo Xxmta de Burgos, sin valor ningún.
Un dos maiores problemas que teñen e n todal-as veces que sexa perciso,
quixcroB
o os seusi
Ja, caeron mortas xa mais de mil per- ron asesiñados cobardemente e seus ca-
5' Ista cifra e verdadeiramente ate- davres apareceron á veira d-un camiño.
o dos panos pra se poder vestiré, xa que
ningunha das nazóns que lies axudan son
Opinions encol de ''Nueva Galicia uns com pañeiros mais, dispostos
pois hai que se decatar de que Entón un tío d-eles, cura da parroquia
ro n que
lense ten somentes uns 25.000 habitan- de Sta. Eufemia, marchou a Burgos, en
manufautureiras, e atópanse pol-o tanto a recoller n-estas llanas as inque-
Dse cok con que solo cando Portugal pode facer al Todo o que siñifique A térra galega chea
e que ademáis foi sempre considerado donde contaba con moitas amistades, c-o danzas que tendan a vigorizar o
s do hinic gún envío, achan con que cobrir seus cor- o rexurdimento do noso de cobras—o cacique i
,un feudo de Calvo Sotelo. Co-as propósito de consiguir que non lie pasara
e radio
aerías que teñen feitas “o Conserje” e a Ramón o mesmo qu-os seus irmáns; todo
pos, pero isto soio de tarde en tarde. Por pobo, non soio me pa- o cura, o conde ou o noso sentido colectivo.
lil veces certo que cando isto sucede, nos petos das marqués i o rendeiro
(¿a sua banda, cometeron mais de 5.000 foi inútil, pese a todal-as visitas que fixo resce ben, senón que I\on podem os esauencernos
guerreiras, atopan unhas estampiñas que das contribu c i o n s—
lens na provincia; uns dos procedi- os magnates faiciosos, nos que soio cruel- atopará en min unha
ilarmado fltos que poñen en práutica pra se des- dade achou. levan a seguinte inscrición en portugués: vontade disposta. N u e obrigou os mais e os d-os camaradas que com ponen a
detenció: dos elementos esquerdistas e o de De volta en Ourense non puido por me Ponho este santinho no peito d'este casa va G a lic ia pode ser es
millores da nosa raza
idos o co: tóos en libertade. Iste c o proceder nos de expresar a sua indiñazón pol-a fría ca, pra que o que o leve nao so/ra o me a procurar n-outras té Prensa d-Euzkadi e Catalunya. Nos
to e moito mais. Non é
irreglado artero que naides pode imaxinar, e crueldade d-aqueles prepotentes e non se nor danho. e seja guiado pela boa sorfe perciso decir o orgullo rras e baixo o u t r o s que cultivamol-a nosa lingoa com o
, e co-a levan a efeuto d-dsta forma: entré- recatou de dicir en vos alta as seguintes até a consecugao’da causa anfi-comunista. que sinto co-a sua pu- ceos— facendo do tra-
des apar le a Manolo "o Conserje unha lista verbas: "Si a d-eses homes e a reüxión Craro está que isto ten a mesma seguri- ballo a guía da sua vi principio da nosa persoalidade,
bricazón.
orredoir jia dos que van ser postos en liberta- de Cristo, eu racho a miña sotana”... X a dade qu-o "detente bala”, que non sirve da— o que non puderon atopar nos seus consideirámonos parexos a éles,
n e Ferro val á cárcere con todol-os seus secua- non volveu a saberse mais d-el. mais que pra qu-as balas os tumben mellor. R. C a b a n il l a s .
lares.
sta; Batá e os saca d-ela decíndolles que "os O pai de Ramón, dono en Verín do Milleiros de galegos andan pol-o mundo na defensa d-os principios autonó
República enteiro co-a saudade da térra nai. Non son
, ás Claudias. Ó seguinte dia aparecen "Hotel Dos Naciones”, onde tiña costume micos, p or ser unha realidade no
ron a
niente de "cunetas dás carreteras. d-ir pasar algúns días todol-os vrans o G A L E G O S A N T ^ F E 1X I S T A S ; aventureiros que precuran no desconocido
chan hispano.
)Histe procedimiento desfixéronse, en- dictador de Portugal, Oliveira Salazar, e que levan o seu curazón por diante: son
c-o que tiña bastante amistade, quixo apro- léde e p r o ^ a g a d e galegos que deixan a suas entrañas no
veitar ista infruenza pra salvar ó seu filio chan onde virón a lus primeira e c-o pa
V A Gi da morte, e pediulle qu-intercedera cabo ganismo herdado dos seus antergos, que O b r e ír o s g a l e g o s : a x u d a r
nr os
lelectuaes galegos; N U E V A da Xunta de Burgos. Y — en efeuto...— o
resultado foi que dous días despois non
• • N U E V A G A L I C I A •• teñen afincado na alma cantan o mar ver-
descente e as noites de luar, os piñales ru a N U E V A G A L IC IA é la b o u -
[LICIA precisa da vosa axu- soio foi fusilado Ramón, senón tamén tres morosos, os penedos i os ríos i as fontes,
B VO U ci R e d a c c ió n y Á d n in is t r a c ió n : ra r p o l-a lib e ra zó n da
pra extendel-a cultura de curmáns seus que até aquel momento es- todo o que a Natureza espallou sobor da
tiveran en libertade. Ramón Fuentes Canal
Avenida del Dieciocho de Julio. 36 - - Tel, 52077 - - M A D R ID térra galega. T e rra .
noso pobo. morreu como morren todol-os homes que
Ayuntamiento de Madrid
N U EV A G A L IC IA
Tres so ld ad o s gallegos, evadidos de las filas rebeldes Soio os desleigados e argalleiros poide-
ron esquencer a iste mestre de xeitos.
Os incapaces de percorrer, con dinidade,
! —E entón comeriannos, don
: interumpeulle un.
m
aajAfltto
I —^Quen dixo eso? De ningunha
familia. Tengo madre de sesenta años y as roitas xenerosas d’un mañán non lexano. j ra. Os rusos co seu exército virían '
Alguien me dijo —Espero que me destinen a un batallón cío , arruga el entrecejo, me mira de un
un hijo. Ambos quedaron solos. Ises mesmos, galegos ou non, que dende
que en el cuartel cualquiera, pues soy de la U. G. T. modo extraño y continúa:
— ¿Tu opinión sobre la unidad de to a beira do mar latino coidan presidir a cabo de Europa, España no autro ‘
de la Montaña se Volvemos a guardar silencio. El tenien — A todo el que Ies parecía de izquier
dos los gallegos? colleita do froito que o pobo hespañol está que a revolución mundial sería"
hallaban algunos te de guardia viene hacia mi con otros das le fusilaban en el acto. amasando con sangue.
soldados evadidos evadidos, cuyo relato escucho lleno de — Sólo con ella podremos redimir a •— ¿Qué Batallón era el tuyo? d’unhos cuantos meses. En troquL ^
emoción y de interés... nuestras familias, dándoles trabajo y pan, Reconforta rexucitar, agora mais que teremos comunismo, dende logo np*
de las filas rebel ^Compañía 36.* de ametralladoras, nunca, a figura senlleira do noso prócer 'fia CK
des, y como la que es alegría. ““Jlpr dimpois que o teña Portugal pacif
novena bandera. das letras pra maxinalo— realidade viva
Domingo Zaragoza me abraza emocio Galicia perdeu ao mais baril defeíi. irado
c h a rla con esta — ¿Sector? os seus ensonos—personificando léndas e
Domingo Zaragoza Fernández. nado, Sus palabras están llenas de calor, xusticia e a liberdade. As artes a u. reve
clase de m ucha Junto a la carretera. Teníamo.s allí feitos e dictando a suprema leición da mais grandes literatos. Non e hora d
chos siempre tiene de sinceridad. Nos despedimos. los
tres máquinas: dos españolas y una rusa. sua vida a ises literatiños, de bon acougo, ralo. Lembrémolo n’iste bruar de han
han
interés periodísti —Soy nacido en La Coruña-—comienza — ^¿Os daban bien de comer? que se creen na obriga de velal-as armas
diciéndome este soldado — y navegaba afinquemos no noso animo a firme vo v£
co, fui a buscarlos José Móndelo Rodríguez. — Pésimamente. cavilosos do que sería da Patria si chega- de vencer en xusto homaxe alos seu.? ¿úl
antes de que los como marino mercante. sen a raorrer. ceios. Y ■
— ¿Fuiste voluntario con los fascistas? ¿Por qué te pasate a nosotros?
trasladaran a un E1 otro evadido es un muchacho opti —No podía vivir con ellos. Fusilaban Unha tremenda inxusticia estase come-
— ¡De ningún modo! Me hallaba preso J- R- B arqj ¡jue
sector cualquiera, lejos de Madrid. a muchos inocentes, obrero.? sobre todo, tendo co gran don Ramón. Vai pra ano e
E l oficial de guardia, cuando supo mis en aquella cárcel por ideas políticas. He mista. Ríe siempre, y sólo cuando respon medio que o vello deus das rebeldías bai- 3S Cj
sido maltratado duramente por esa cana de a mis preguntas su cara se torna se sin formación de causa, sin motivos.
deseos, dió las órdenes oportunas y en xou a coba envolveito nun sudario de ne-
seguida me vi frente a Alfonso Saavedra, lla. Las derechas robaban siempre mi ria, como si tuviese una gran preocupa — ¿Cómo realizaste tu hazaña?
boa, na invernada compostalán, antre o ao. se
libertad. De la cárcel me sacaron para ción. — Después de comer, los centinelas jcinas
que dijo, saludándome:
trasladarme a Talavera, conducido por la —^¿De dónde eres, compañero?—le digo, dormían, y salí muy despacio, pegado a
planto dos parias e desherda Terra que
perdían ao millor dos seus paladís. E ase-
S o ld a d o s y asesiiig^ lose,
— Soy gallego. Nací en Pontevedra, don copiando una de sus sonrisas.
Guardia civil. Una vez en este pueblo, me la carretera, escondiéndome entre las ma mella que ninguen quer decatarse do siñi- ion-
de me ganaba la vida trabajando como
enviaron a Boadilla del Monte y de allí
— De Monforte (Lugo). tas del camino. Los soldados “rojos”, mis ficado da sua perda. d o s conductas. día ba
jornalero. — ¿Cuándo te pasaste a las tropas re jjiiinac
— ¿Qué hiciste al estallar la revolu pasé al Hospital camaradas, me recibieron muy bien, Moito se ten falado do valor revolucio
— ~ Clínico. publicanas? — Y a estás entre los tuyos, contento, fe nario da xeneración do 98. Os Unamuno, La atención del mundo está penfi; cl V
ción?— le interrumpí, — Ayer, por la tarde. de la heroica defensa de Bilbao. Las idos
— Me movilizaron los fascistas porque •—¿Puedes de- liz. Ahora, ¿qué deseas? Baroja, Azorín. etc., reivindicaban pra sí
* cirme cómo te pa- — ¿Llevabas mucho tiempo con los re — Combatir contra esos miserables has iste senso na literatura. E era Valle In- zas del crimen, mandadas por Mola, ¡ax». —- milh
era de la quinta de 1932. beldes? I impotentes por acercarse a la capiwllas pe
— ¿Cuándo? ' saste a nuestras ta que no quede uno y volver a Galicia clán, sen dubida alguna, o úneco que ben
— Veintiún días en la Ciudad Univer- ! podía facelo, non sólo na arte, sino tamén Vizcaya. Hijos malditos de España A s su
— En octubre. I lineas? silaria. 1 guerra. desde luego, cuando se acabe la
pronto;
na vida. Dono e fautor de violencia. Con dieron su Patria al fascismo extranL' Taml
— ¿Saliste para algún frente? i — Salí con va- ■
— ¿Cómo fué para hallarte entre ellos? i solicitaron el auxilio de divisiones ,enviad
— Sí; a Talavera, donde estuve mes y J . ’ rios soldados a re- — ¿Qué decían de nosotros los trai ela pretende romper as negras cadeas que
— Estando en Monforte me alisté vo atan o corpo núo do escravo, oprimindo o ñas e italianas para someter a la T. ;amas
medio en el quinto tabor de Regulares de / conocer el terre- luntario en el Tercio porque creí que es dores? madre. Por^ otra parte, las tropas s¡ ¡es co:
.corazón do mundo. E escomenza pra con-
Ceuta. Más tarde, pasé a la Ciudad Uni tos soldados defendían el verdadero ideal. — ¡Bah! Muchas cosas; pero nunca las derinas— ¡hijos de la montaña, fuertes fo.' 1® ^
querilo ridiculizando, ca s u a ironía, a
versitaria. r ' interés enorme por Me llevaron a Lugo, desde donde, por creí: que los “rojos" eran unos malditos, el granito!—avanzan, avanzan sin es un I
vella sociedade hespañola. O senso trá-
— ¿Cuántos días peleaste allí? p lo que no me in- medio de un pasaporte, fui trasladado a porque querían hundir a España. Que ma aproximándose cada vez más a la ....
idón
xico da vida aristocrática no noso país
—Trece solamente. [ ■ hk teresaba, pude ga Talavera de la Reina. Nueve días des tabais a todos los prisioneros y hasta a atopao n’unha deformación da estética de la traición, a la castellana ciu tjlb s el
— ¿En el Hospital Clínico? nar la carretera. pués a Léganos y, por último, al Hospital los que se pasaban con vosotros. Xurde o Esperpento. Que é unha visión Burgos, sede variable del “generalísimoAa re
— No; en el Instituto Nacional de Hi Desde allí busqué las líneas leales, donde Clínico. El oficial de guardia se acerca para de Así se ayuda a Euzkadi. En las ac
grotesca da civilización europea podre e
giene. me recibieron con los brazos abiertos. cirme que son los tres demasiado inteli circunstancias huelgan los discursos,
— ¿Qué anormalidades has notado en decadente. Toda a sua derradeira época car y atacar, debe ser la consigna de
— ¿Que fuerzas ocupaban entonces este — ¿Qué tropa tienen en el Hospital Clí las filas facciosas? gentes y que a nuestro lado harán ca está informada de esperpentismo, decata-
edificio? los antifascistas. Un reguero de sasy
nico? rrera pronto. base de que pouco se podía crear e goza-
— Una bandera del Tercio y un tabor extiende desde San Sebastián y Na :ier
de Regulares.
Callamos. Los ojos grises e inquietos
— Portugueses, españoles y alemanes.
— ¿Lo que más temen ellos? r Segovia tira una placa y después, calle
arriba, me pierdo pensando en el gesto
base en derruir.
Cuando veu a República reconoceuno
hasta el trozo de Vizcaya ocupado poj presi
facciosos. Una estela de gloria marq ite
—Las voladuras interiores. Ultimamen magnífico de estos luchadores que acaban coma un dos que mais fixeran pra tragúela camino seguido por los hijos del Pueblo lAz
de Alfonso Saavedra' se clavan fijamente te una terminó con casi todos los solda e quixo premíalo con algún carrego, en-
de escribir una página interesante en la pañol. He ahí dos conductas.
en el vacío; sonríe, saca su pitillera de dos de la cuarta bandera. bargantes non estar conforme desde o pri- i. El
Historia de nuestra Revolución, Mientras los traidores a España y iode
cuero y me ofrece un cigarrillo. Después, meiro día coa traieitoria que lie imprimían.
— ¿Por cuántos estaba compuesta? República arrasan villas y ciudada, el viC'
vuelvo a preguntarle: M. A. O tempo doulle a razón. O día 14 de
— Quinientos. soldados del Ejército popular infligen
— ¿Cómo te pasaste a nuestras filas? abril, indinado pol-a fuga de Borbón, rubeu de la
— ¿Es severa la disciplina? rrota tras derrota al enemigo. El
— Atacaron los soldados republicanos. a Gobernación e fíxose recibir po los no- de
— Terrible. Nos vigilaban continua glomerado italogermano asoló Durai
Las bajas fascistas fueron considerables. vos ministros, aos que lies dixo que equelo Guernica; las tropas españolas ocui y fl
Pronto se apoderó de ellos una desmora mente. non era unha revolución, sino unha ma lacio:
los objetivos señalados por el Mando
lización terrible. Como todos huían, pensé — ¿Qué haber percibías?
—-Tres pesetas ochenta céntimos. A los
L e m b ra n z a de V a lle marrachada, porque os verdadeiros revo Espinosa de Bricia y Cilleruelo de L, Sr. M
que era el momento de realizar mi deseo. lucionarios non, leixan fuxir aos reises, e Por esto nuestra victoria es seguía, que pu
No vine solo; convencí a dos compañe del Tercio nos pagaban con puntualidad. Inclón si o fan, van direitos ao fracaso.
D ’ali a poucos días, falando no Ateneo,
mundo sabe de la nobleza de nuestra lo a <
ros más. Cuando llegamos a las trinche En cambio, los batallones de Infantería no tuación, sabe de la lealtad de nuestro ¡ cismo;
ras leales, la alegría no nos dejaba hablar. cobran desde hace meses. Mario Arnold habla con uno de los evadidos. aclaraba o seu pensamento. ceder. Euzkadi no sucumbirá, porque bs pre
N istes intres en que vivimos morreado —Perdímo la ocasión de facer unha re
iPor fin, con nuestros hermanos los rojos! — ¿Cuál es tu mayor deseo? pra renascer ñ’unha nova vida, bon e lem- soldados santanderinos lo impedirán! de La
Preparados para defender, como ellos, una —■Defender, hasta dar la vida, si es po — Muchísimas. volución groriosa— decía— . Si houberamos cando en el frente burgalés como los comien
brar aos homes que coma Valle Inclán ale- encarcelado ao rei coa sua xente, os in
causa justa: la paz de todos los hogares... sible, nuestra causa, noble y justa. Des — ¿Una de ellas? texan antre nós, imulsándonos en azas da ñeros atacan en Asturias, en Oviedo, linterp
— ^¿Qué haces ahora? pués, regresar a mi tierra para ver a la José Móndelo Rodríguez guarda silen- greses mandarían eiqui cen mil filies de dejar salir al enemigo de su cubil. Po y - cuba:
sua pantasía pol-os camiños da futuridade. San Xorxe... triunfo cercano, santanderinos, ¡adela 1
Ayuntamiento de Madrid
NUEVA G A L IC IA
Ayuntamiento de Madrid
NUEVA G A L IC IA
8
¡Toledo será nuestrb! Las tropas re territorio vasco. Por eso, después de ha n u l s t r o s r e p o r t a j e s Las tropas del Batallón Gallego,
to absoluto de que tampoco por aquí pasa túan desde el día 8 en el frente
rá el invasor. Aquí se repetirá la acción bri publicanas se aproximan día tras día, ca ber resistido el ataque rebelde y cuando
da vez más, a la ciudad del Tajo. el Mando creyó que los facciosos habían del Tajo, han tenido, durante los
llante de Guadalajara. En las proximida
agotado su resistencia, se ordenó un con 11 y 12, los combates más duros del
des del pueblo, el Ejército republicano ha Ultimamente, los facciosos pretendieron
desencadenar un avance sobre Peña Ru traataque, el cual fué llevado a cabo tan El B a ta lló n G a lle g a hoce victorioso, a l g rito riosa historia.
infligido serios descalabros ai enemigo fas
bia, pretensión que quedó fallida ante lá eficazmente que el Ejército popular del La Aviación no ha tenido un»
cista, a los esclavos de Mussolini, Hitler y
Franco. En su día narraremos episodios de formidable resistencia ofrecida por el Norte conquistó Mellido, al sur de Tineo. d e ¡v iv a G alicia!, el a v a n c e en el frente vención tan ’ intensa como en el
Ejército del Pueblo, que obligó al enemigo Por si la derrota infligida a las bandas fas pero la rudeza de estos combates]
esta lucha por nuestra Independencia y los
que una elemental discreción profesional y a retirarse de forma bastante apresurada. cistas fuese poco, los soldados de la Re- Su r del Tajo brepasado a la de los que se libra
antifascista nos impide reseñar hoy. Sabed La actividad de la artillería italogerma- p ú b l i c a recogieron una ametralladora, el frente de Morata de Tajuña.
por el momento que nuestras líneas son in na sigue reduciéndose a vomitar metralla 20 fusiles y otro material de guerra, cap Los oficiales y delegados, dando,
sobre la población civil mac! llena, con el turando aaemás ocho prisioneros. pío, iban a la cabeza de todos Io¿
franqueables y que el espíritu de nuestros
absurdo propósito de desmoralizar nues Recientemente los asturianos han dado dos, habiendo sido los primeros enl
hombres es indeclinable. un paso de importancia hacia la solución
J íb a r o . tra retaguardia, cosa que no conseguirán, las posiciones enemigas. Todos Ic
de la guerra en el Norte, con la ocupa bres, con una moral excelente e
Castuera, abril de 1937. aunque vacíen las minas de hierro de Ale
ción de la cima del Sollube. Por otra par Desde sus trincheras, ble arrojo, se han superado a si
mania y de Italia sobre Madrid, en forma
te, la artillería republicana, batiendo cons nuestras tropas cau riores actuaciones.
de obuses asesinos. tantemente los reductos facciosos de Ovie
F R E N T E S D E MADRID A medida que pasan los días, es mayor san infinidad de ba Fué necesario asaltar por tres
do, consigue mantener al enemigo encerra jas al enemigo. cerro que se conquistó, encont
el número de soldados facciosos que se do en su guarida, haciendo posible de este
La situación de los frentes cercanos a la pasan a nuestras filas, desafiando la ven gran cantidad de cadáveres del
capital de la República no puede ser más modo la actuación de nuestras fuerzas en siete ametralladoras, tres fusiles
ganza de las autoridades enemigas, que otros lugares del frente asturiano.
halagüeña. En Toledo, nuestros hombres tienen establecida una estrecha vigilancia fiadores y gran cantidad de carete
conquistan posición tras posición al ene No creemos nosotros en la inexpugna- niciones.
migo, mientras nuestra artillería sigue diez en las trincheras para impedir dichas eva bilidad de Oviedo, pese a que las aparien
siones o, caso de realizarse la fuga, para Es de reseñar la alegría con
mando las fuerzas facciosas de la Ciudad cias quieren demostrarnos otra cosa. De soldados llegaron al cerro al
Universitaria, de Cerro Rojo, hangares de saciar su cólera en los inocentes familia masiado sabemos que ni la moral de los
res de los que huyen del infierno fascista. ¡viva Galicia!
Getafe, y los soldados de Carabanchel con defensores de la capital ovetense es, ni En estos combates se han
tinúan aniquilando los restos facciosos de En las cercanías de Toledo, nuestras mucho menos, la de los hombres del M a
fuerzas han asaltado, en los últimos días, el camarada comandante Valenc
este barrio. Hace pocos días que nos dió drid heroico, ni los atacantes de esta villa
la Prensa diaria la noticia de la reconquis las líneas de las trincheras enemigas, pro poseen el coraje y el ardor guerrero de
ta por las fuerzas del Ejército popular del duciendo al enemigo un tremendo desca los sitiadores de aquella ciudad del Norte.
labro. La moral de nuestras tropas, ele Santanderinos y asturianos unidos frus
E l Coaandante L í s t c r , N U E V A G A L I C I A e xp j
pueblo de Argés, distante tres kilómetros acompañado de su Estado
de Toledo. vada al máximo en los combates de Gua trarán los deseos del enemigo de apode p o r el mundo el esearnj
Mayor, interroga a un pri-
Los traidores sitiados en la Ciudad Uni dalajara, Jarama y Villaverde, es admi rarse de Euzkadi. Para ello han formado
versitaria están en situación más crítica rable. esa gran barrera que, con sus continuos
sionero. que es objeto en nuestra
cada día, pues únicamente pueden aprovi En las recientes operaciones iniciadas ataques a la horda, impidió que los fas el derecho de gent<
sionarse por una pasarela secreta tendida por el mando republicano, nuestros hom cistas consumasen sus propósitos de en
sobre el río Manzanares, estando todas las bres, luego de infligir serias derrotas al trar en Madrid, cuando la capital de la
otras vías batidas por los eficaces disparos enemigo, recogieron abundante material República se vió seriamente amenazada. se portó muy bien dirigiendo los;
de los cañones del pueblo. Evadidos del de guerra, entre el que se cuentan seis Defendieron a Madrid junto con los vas en cabeza, y que resultó herido;]
campo enemigo dicen que la vida es casi ametralladoras, tres fusiles ametralladores cos. Ahora son éstos quienes necesitan de maradas Cores, Fandiño, Chao,
imposible para los traidores que se encuen y otros pertrechos bélicos. nuestra ayuda. Ataquemos en Madrid oara é j Cillero, Tejada, Chicho y Deli
tran en los sótanos del Hospital Clínico, También han intentado los rebeldes liberar a Euzkadi, impidiendo del mismo fueron de los' primeros en asa,
debido a la gran cantidad de cadáveres en quebrantar nuestras filas por el sector del modo que la reacción pueda extender su trincheras enemigas; Suárez, que*
estado de descomposición, que hacen la at Puente de los Franceses, viendo fracasa garra sangrienta sobre todo el Norte de cargo de las fuerzas al resultar •!
mósfera irrespirable. Continuamente llegan dos sus repetidos intentos. España, como ya lo ha hecho en Gali comandante; Blanco, comisario
a nuestras filas evadidos de las posiciones cia, como ya lo ha hecho en Navarra y llón: los camaradas de ametralladc
facciosas, que dan cuenta de la desmora en Castilla la Vieja. niente Mendoza; el camarada Ge
A STU RIA S ^
lización existente entre los fascistas, cosa El intento rebelde de filtrarse por e! dejó los tanques del agua para sn
que vemos confirmada plenamente por los
El enemigo, ansioso de apoderarse a
sector de Belmente ha quedado frustrado
en sus comienzos, gracias a la capacidad
7 ^ , ‘Ü k ta las avanzadas con cajas de mu
cañoneos constantes de la artillería rebel Todos, como ya queda dicho,
de sobre Madrid, y la cual no persigue toda costa de Euzkadi, trata de distraer
la atención de nuestras fuerzas con golpes
combativa de nuestros soldados del Ejér
cito del Norte. Una y otra vez fracasa
té■-V/ su arrojo y su combatividad.
otra cosa que quebrantar nuestro espíritu -jS m. & Es también digna de reseñar
para facilitar su actuación en los frentes. aislados, bien en este frente, bien en el rán los traidores a España, a la Repúbli
otro. Así, últimamente, pretendieron que ca española. Nuestra fuerza, tanto en As ción de los deinás Batallones de|
La Aviación republicana ha castigado Los soldados de la 11.‘ División esperan gada y, muy particularmente, laj
eficazmente las posiciones rebeldes de la brantar nuestras líneas en el sector de Bel turias como en Euzkadi, en Andalucía
las órdenes para lanzarse al asalto. marada Dionisio, teniente del se{
Casa de Campo y de la Ciudad Universi mente. Los traidores, creyendo débiles como en Madrid, es innegable. Vencere
nuestros efectivos en aquel frente, inicia mos, porque tenemos más coraje, mejor 1 tallón, que se portó de una mane
taria, impidiendo por unos días los bom
bardeos fascistas sobre la población civil ron un ataque con ánimo de avanzar, lue material y—^sobre todo— , como dijo nues rabie, y que resultó muerto en el
madrileña, lo cual indica que las piezas go de haber quebrantado nuestras defen tro ministro de Marina y Aire, tenemos También fué herido Eladio Lis
enemigas de grueso calibre fueron alcan sas y haber abierto una brecha que les la retaguardia más limpia. El fascismo no misario del tercer Batallón, quej
zadas por las bombas de nuestros aviones. permitiera posesionarse de más espacio de pasará ni por el Norte ni por el Sur, i: Los hombres del Batallón Gallego, que tan bien portó valientemente.
-i- Así luchan en todos los frentes
Cada día está más próxima la derrota terreno que el que hasta ahora han ocu por Asturias y Euzkadi ni por Andalu’ se han portado en el frente de Toledo, atienden
total de los rebeldes. Guadalajara, Tole pado. cía. Falta que nuestras fuerzas ataquen ei. a im compañero herido. bres que manda Líster, que son ter
do, Madrid, constituyen los más altos ex Pero los soldados santanderinos están el frente de Aragón y que se decidan a las tropas facciosas,
ponentes de la moral que asiste al Ejérci decididos a que el enemigo no tome Bil salir de la inactividad en que se encuen
to republicano del Centro. bao; mejor, a que no siga avanzando por tran. R IV A D EN E Y R A (C. O . ) — :
Ayuntamiento de Madrid