Está en la página 1de 1

Pag-Ibig Tonight I Can Write the Saddest Lines

Noel Cabangon Pablo Neruda

Nong tangan ng nanay Tonight I can write the saddest lines.


Ang munti mong mga kamay Write, for example, 'The night is starry
Ika'y tuwang-tuwa, and the stars are blue and shiver in the distance.'
Panatag ang loob sa damdaming
Ika'y mahal The night wind revolves in the sky and sings.
Tonight I can write the saddest lines.
Noong nakilala mo ang una mong sinta I loved her, and sometimes she loved me too.
Umapaw ang saya at siya'y ibang-iba
Through nights like this one I held her in my arms
Sinasamsam ang bawat gunita.
I kissed her again and again under the endless sky.
Hindi mo malimutan kung kailan nagsimulang She loved me, sometimes, I loved her too.
Matuto kung papaanong magmahal How could one not have loved her great still eyes.
At di mo malimutan kung kailan mo natikman Tonight I can write the saddest lines.
Ang una mong halik To think that I do not have her. To feel that I have lost her.
Yakap na napakahigpit
To hear the immense night, still more immense without her.
Pag-ibig na tunay hanggang langit.
And the verse falls to the soul like dew to the pasture.
Nang tayo'y magkakilala nang hindi sinasadya, What does it matter that my love could not keep her.
Ikaw lang ang napansin, The night is starry and she is not with me.
Nahuli sa isang tingin This is all. In the distance someone is singing. In the distance.
At sa pagbati mong napakalambing. My soul is not satisfied that it has lost her.

Hindi ko malimutan kung kailan nagsimulang My sight tries to find her as though to bring her closer.
Matutong ikaw lang ang mahalin My heart looks for her, and she is not with me.
At di ko malimutan kung kailan ko natikman The same night whitening the same trees.
Ang tamis ng iyong halik We, of that time, are no longer the same.
Yakap na napakahigpit I no longer love her, that's certain, but how I loved her.
Pag-ibig mong tunay hanggang langit. My voice tried to find the wind to touch her hearing.
Huwag Kang Mangako Ng Kailanpaman Another's. She will be another's. Like she was before my kisses.
Gary Granada Her voice. Her bright body. Her infinite eyes.
I no longer love her, that's certain, but maybe I love her.
Huwag kang mangako ng kailanpaman Love is so short, forgetting is so long.
At baka 'di ko mapapantayan
Because through nights like this one I held her in my arms
Huwag kang mangako ng habangbuhay
My soul is not satisfied that it has lost her.
At baka ‘di mo ako mahintay.
Though this be the last pain that she makes me suffer
Huwag kang mangusap ng kailanpaman And these the last verses that I write for her.
Kahit magdusa't daigdig ma'y pasan
Di kailangang matinik na landas Anya Ngay
Upang patunayang pagsuyo'y wagas.
Buhay sa isang pusong iniwan
Sana nga bukas tulad ngayon Ay pag-aantay na lamang
Ang ating pagsasama Sa panahong muling mapagbigyan
Sana paglipas ng panahon At masilayan ang mundo niyang
‘Di ka mag-iiba. Dati’y tinirhan.

Ngunit ‘wag mong sabihin ang kailanpaman Anya ngay, maghihintay pa ba


Tama na sa 'king ibigin minsan Sa isandaang panaginip
‘Wag mong sabihin ga’no katagal At buong gabing dasal ng luha?
Tama na’ng ga’no mo ‘ko kamahal Anya ngay, kKailan pa hihimlay?
Sa unan ng katahimikan ang puso’y pakinggan
Ngunit huwag kang mangako ng kailanpaman Oras ‘di maghihintay,
At baka di ‘ko matutumbasan Patuloy pa rin ang daloy ng aking luha
At kung ang ating landas magsanga Anya ngay?
Malayang damdamin ang magpapasya.
Ang langit ay tumigil, mga tala’y tumamlay
Bukas at makalawa sa’yo pa rin maghihintay
Imulat na’ng mga mata, ikaw bumangon na
Sa pagkabulag mo, ikaw ay lumaya.

También podría gustarte