jarcius@gmail.com
CAPITVLI SEPTIMI
VOCĀBVLĀRIVM LATĪNVM
VERBĪS EXPLICĀTVM
IMĀGINIBVSQVE ILLVSTRĀTVM
(Notā bene: Discipulīs doctrīnā provectiōribus: viridī colōre latīnē explicātur dēfīnītio, ē lexicō Forcelliniānō petīta,
rubrō autem colōre expōnuntur nōnnullae verbōrum iunctūrae,
purpureō dēnique colōre, aliquot proverbia circa ipsum vocābulum, dē quō agitur, composita.)
Cap. VII
Dēfīnītio:
Cēterum oculus est id –organum sīve instrūmentum- quō rēs
visibilēs vidēre possumus… Puella lacrimat: in oculīs eius sunt lacrimae. (VII, 6-7)
Aliquando de rē dīcitur valde cārā.
Iunctūrae verbōrum:
Prōverbia:
aperīre oculōs est cognoscere.
lustrāre oculīs urbem : vīsere et inspicere urbem
Clausīs oculīs aliquid facere : sēcūrē, temere, nullō respectū.
oculīs aequīs aspicere : animō nōn repugnante.
Atreī oculī : Dē torvō trucūlentōque aspectū dīcebātur.
cessit, ex oculīs abiit : ēvanuit, in conspetū nōn iam est.
Cornīcum oculōs confīgere : dēcipere callidiōrēs.
Esse ante oculōs : versārī : in oculīs hominum obversārī.
Festūcam ex alterīus oculō ēicere : vītia aliōrum improbāre, propria vērō
Habēre in oculīs : dīligenter observāre.
ignōrāre.
Pār oculōrum : dē duōbus amīcissimīs.
In occipitiō oculōs gerit : Dē callidissimīs quī omnī ex parte rem cūrant.
Esse in oculīs alicuius, aut alicuī, cārum esse, dīligī : Ferre,
Pulverem oculīs offundere : dīcitur quī dē industriā rem obscūrat et aduersariō
gestāre in oculīs.
iudicium eripit.
Oculīs comedere aliquid : Spectāre aliquid oculīs
Serpentis oculus eius est quī torvīs intuētur oculīs.
dēvorantibus : Pascere oculōs : spectandō oblectārī.
Somnus absit ab oculīs, ubi quis rem aggreditur, quae summam diligentiam
curamque desideret.
Etimología:
> esp. ojo. Cultismos: ocular, oculista…
lacrima, -ae, f., 1
Prōverbia:
Iūlia speculum tenet ante Syram, quae nāsum suum in speculō videt.
Ancilla oculōs claudit et tacet. (VII, 28-29)
Dēfīnītio:
Speculum est instrūmentum in quō imāginem nostram Prōverbia:
vidēmus.
Quid caecō cum speculō?.
Iunctūrae verbōrum: Id proverbium usurpārī potest sī volumus significāre
inconvenientiam sīve incongruentiam…
Speculum lymphārum est aqua pellūcida, quae, velutī speculum, Tamquam in speculō. Id proverbium usurpāre possumus sī volumus
imāginēs reddit.
loquī dē rē perspicuā, manifestā, ēvidentī.
Vīnum animī speculum.
Etimología:
mālum, -ī, n.
pirum, -ī, n.
Dēfīnītio:
Pirum est arboris fructus sīve pōmum quod vidēs in imāgine
superiōre. tria pira
ōsculum, -ī, n.
Dēfīnītio:
Ōsculum est bāsium vel suāvium, id quod vidēs in imāgine suprā
dēlīneātā.
Etimología:
Iunctūrae verbōrum:
> esp. ósculo …
Ōsculum dare alicuī = ōsculārī. = ōsculum ferre alicuī.
exspectō, (exspectāre)
Dēfīnītio:
Tenēre est habēre aliquid neque id āmittere.
Est etiam obtinēre, occupāre. Porro, significāre potest servāre,
retinēre, custodīre vel regere. Saepe sibi vult intellegere, scīre:
Tenes, quid dicam? = intellegisne quid dīcam?
Tenet consuetudo = invaluit consuētūdo, obtinet consuētūdo. Mordicus tenēre aliquid. Firmitēr servāre vel custodīre aliquid…
Tenet fama = invaluit sīve obtinuit fama, id est, permansit… Prīmās tenēre: imperāre, principātum tenēre = palmam tenēre.
Dēfīnītio:
Lācrimāre est lācrimās fundere sīve flēre.
Iunctūrae verbōrum:
Prōverbia:
aperīre fenestram Aperīre fenestram vel aperīre ianuam vel repāgula : Occāsiōnem dare
alicuī reī…
Aperīre viam : est tanquam iacere fundāmenta, id est, initium reī
monstrāre.
Etimología:
claudere ōstium
vertō, (vertere)
Dēfīnītio:
Vertere est movēre aliquid etiam sī permaneat in eōdem locō. puella sē vertit
Cum rēs vertitur in aliam prospicit partem.
Prōverbia:
Manum nōn verterim : Nihil cūrāre dē rē quae agitur… Dīcitur dē eō, quī
Iunctūrae verbōrum:
nē minimum quidem labōrem sustinēre vult ad aliquid obtinendum.
Vertere terga, est terga dare, id est, convertere se in fugam, in Vertere pollicem : gestus est eius quī alicuī minimē favet.
fugam se dare, fugere… Vēla vertere : est mutāre sententiam.
Vertere in fugam est fugāre aliquem…
Vertere iter rētrō est regredī, revenīre, revertī …
Vertere sē aliquo est id amplectī.
Vertere stilum est mutāre vel delēre id quod scrīptum est. Etimología:
Vertere solum est sedem ac locum mutāre, migrāre…
Vitiō aliquid vertere alicuī est obicere alicuī vitium aliquod. > esp. … versátil
Bene vertere est bene ēvenīre.
Male vertere est male ēvenīre.
tergeō, (tergēre)
Dēfīnītio:
Advenīre est venīre ad aliquem locum.
insum, (inesse)
Dēfīnītio:
Inesse est esse in aliquō locō.
Iunctūrae verbōrum:
do, (dare)
Dēfīnītio:
Dare aliquid alicuī est efficere ut is homo rem habeat quam
possidēbāmus.
Cum Infīnītīvō pōnitur pro sinere, permittere.
Dare aliquid etiam significāre potest concēdere aliquid…
Iunctūrae verbōrum:
adeo, (adīre)
Cornēlius equō vehitur et ad oppidum Tūsculum adit
Dēfīnītio:
Adīre est īre ad aliquem hominem vel locum.
Iunctūrae verbōrum:
Dēfīnītio: Prōverbia:
Currere est vēlōciter sīve celeriter īre. Per hastae cuspidem currere : dīcitur is quī in rē periculōsissimā
versātur.
Iunctūrae verbōrum:
exeo, (exīre)
Dēfīnītio:
Exīre est extrā īre, id est, ex interiōre ad exteriōrem locum īre.
exit
Etimología:
immo, adv.
Dēfīnītio:
et māla et pira videō = nōn sōlum māla, sed etiam pira videō.
sōlum, adv.
(= tantum), adv. in sacculō Iūliī nōn centum, sed decem tantum nummī sunt!=
in sacculō Iūliī, nōn centum nummī sunt, sed decem sōlum!
illīc (↔hīc)
(in illō locō quī est procul ā nōbīs) illīc est in illō locō, procul ā mē