Proyekto sa Filipino Ipinasa ni:

Alysa Marie M. Siman

Ipinasa kay:
Ginang Lorico

Alamat ng
Pambura

Noong unang panahon, may isang dalagang nangangalang

Andura na isang salamengkera ang nakatira sa isang nayon.
Siya ay biniyayaan ng isang diwata ng kapangyarihan dahil
sa busilak nitong puso at sa angking kagandahan nito.
Parang niyog ito ng puti ang balat nito at may maamong
mukha pero siya'y maliit na babae. Ngunit habang
tumatagal ay nagagamit na ang kapangyarihan ni Andura
sa masamang gawain. Mahilig na siyang mangalikot ng
mga bagay na hindi niya pag mamay-ari sapagkat
dumidepende siya sa kapangyarihan na mayroon siya.
 Lagi niyang pinapakialaman ang mga gamit ng kanyang
kapatid ngunit kahit siya'y nahuhuli na ito, hindi pa rin
naniniwala ang kanilang ina dahil wlang pruweba na
ginagawa iyon ni Andura sapagkat dali- dali niyang
binubura ang kanyang mga maling ginagawa gamit ang
kanyang salamangka. Nagpatuloy parin si Andura sa
pangingialam ng mga gamit ng kanyang kapatid at pang-
aaway dito. May pangyayari na ginupit niya ang
paboritong bestida ng kanyang kapatid dahil siya ay
naiingit sa damit nito at mabilis niyang iniwala ang ginamit
niyang gunting at tita-tirang tela para hindi malaman ng
kanilang ina na siya ang gumawa n'on.
 Ngunit nakita iyon ng kanyang kapatid kung kaya't
nanlilisik na mga matang nakatingin sa kanya habang
mapang-uyam naman ng ngiti ang isinukli ni Andura.
Hindi lang iyon ang ginawa ni Andura. Habang
nagpapahinga sa duyan ang kanyang kapatid, nakita niya
ang kuwarto nito na sinisimulan ng lagyan ng mga disenyo
at kulay. Naisipan ni Andura na sirain ang ginagawa ng
kapatid dahil nagagandahan siya sa gawa nito at siya'y
naiingit. Ikinalat niya ang mga pintura sa sahig, dingding at
bubong ng kuwarto na naging dahilan ng pagkasira sa
gawa ng kapatid, ginamit niya ang kanyang salamangka
para dalhin sa kanyang kwarto at kaagad niyang binura ang
mga pinturang kumapit sa kanya.

"Anduraaaaaaa!" naiinis na sigaw ng kanyang kapatid.

Mabilis namang siyang umarte at hinarap ang mangiyak-
iyak na mukha ng kapatid. "Bakit? Ano nanaman ang
ginawa?" inosente niyang tanong. "Bakit mo sinira ang
gawa ko? Pinaghirapan ko iyon!" "Bakit mo ba ako
pinagbibintangan? May proweba ka ba na ako ang gumawa
non ?" "Alam kong ikaw ang may gawa no'n dahil ikaw
lang ang may kapangyarihan sa pamilyang ito!" nanlilisik
na mga matang tinuro siya nito. "Aba.....Hindi porket may
kapangyarihan ako pag bibintangan mo na ako!" "Alam
kong ikaw ang may gawa nito, Andura dahil lagi mong
binubura ang mga mali mong ginagawa!"
 Dahil sa kanilang pag-aaway, naulinigan ito ng kanilang
ina."Ano ang nangyayari dito?Bakit nag sisigawan
kayo?"."Tingnan mo ang ginawa ni Andura sa kwarto ko,
Inay. Sinira niya ang disenyo ko para sa akin kwarto."
Umiiyak na sabi ng kanyang kapatid ni Andura. "Inay
huwag po kayo maniniwala sa kanya. Wala po akong
ginagawang masama." Nagmamakaawang sagot ni
Andura."Ilang beses na ba itong nangyayari?"
Napabuntong hininga ang matandang babae, "Sige kung
wala kang ginawa, Andura halika at titingnan ko ang
kwarto." Pagkasabi no'n ay kaagad namang binura ang
nagkakalat na pintura sa sahig, dingding at bubong sa loob
ng kwarto at ibinalik ito sa dating ayos ang gamit ang
kaniyang salamangka.

"Wala naman pala eh!" napailing nalang ang matandang

babae "sa susunod, idaan niyo sa maayos na usapan a?
Ayoko ng sigawan sa pamamahay ko. "At umalis na ang
kanilang ina. "Nakakainis ka, Andura!" Ngumisi lang si
Andura." Sana maging bagay ka nalang na maaaring
gamitin kapag nagkakamali. Dahil lagi mong binibura at
lahat ng maling ginagawa mo! Do'n may pakinabang ka pa.
Hindi tulad dito, puro kalokohan ang ginagawa mo! Hindi
ka manlang nahiya sa nagbigay ng kapangyarihan mong
iyan" Namumula sa galit na umalis ang kapatid ni Andura
habang siya'y nagkibit-balikat lamang. Nakita ng diwatang
nagbigay kay Andura ng kapangyarihan ang nangyari at
narinig din ang sinabi ng kapatid ni Andura.
 Kaya habang mahimbing natutulog si Andura ay pumunta
sa kwarto ng dalagang diwata. "Labis akong nalulungkot sa
tinuran mo Andura." Malumanay na sabi ng diwata. "gaya
ng sinabi ng iyong kapag simula ngayun, magiging isang
bagay kana ginagamit sa pagbura ng mga maling
ginagawa. Magiging pakinabang ka na sa mga tao." Isang
nakakasilaw na liwanag ang bumalot sa loob ng kwarto ni
Andura. Kinaumagahan, "Andura gising ka na raw sabi ni
Inay. Mamamalengke pa tayo." Patuloy parin sa pagkatok
ang kapatid ni Andura, Andura!" Pinihit nito ang pintuan at
nakita wala doon si Andura. Nakukunot-noong lumapit ito
sa higaan ng kapatid."Ano ito?" tanong nito habang hawag
hawak ang isang hugis na parisukat at maputing bagay.

"Kay liit at puti naman nito. Parang si Andura." Natatawa

nitong saad pero maya maya'y naunawaan na ito ang
nangyari. Naalala niya ang kanyang sinabi bago natapos
ang pag aaway nila ni Andura. "H-hindi maaari..."
nanlulumong napaupo nalang ito sa sahig habang hawak-
hawak ang maliit na bagay. Makalipas ng ilang araw,
Inay?" "May gamit ba kayo na nakakabura ng sulat gamit
ang lapis? Nag kamali ho kasi ako ng sulat." "Humanap ka
ng bagay diyan, anak, pwede mong gamitin may ginagawa
pa ako rito." Napabuntong- hininga na lang ito at
pinagmasdan ang maling nakasulat sa papel. "Kung naririto
lang sana si Andura. Mabubura niya kaagad itong maling
nakasulat."
Naalala niya ang parisukat at maputing bagay na nakatago
sa lalagyan ng kanyang alahas. Kinuha niya ito at
pinagmasdan maigi "Ano kaya ang nagagawa nito?
Katulad din kaya ito ni Andura?" Kinuha niya ang papel at
dahan dahang ikiniskis ang parisukat na bagay dito. Maya
maya'y na bura ang maling nakasulat sa papel. "Aba!
Parang si Andura lang ito.Nabubura niya ang kamaliang
ginawa" Simula sa araw na iyon, dumami ang bagay na
iyon sa tulong narin ng salamangka na nagmula kay
Andura at napakinabangan na ito ng lahat. Hanggang
lumaon at tinawag na itong
Andura....andura...andura...andura... pambura...pambura.