Documentos de Académico
Documentos de Profesional
Documentos de Cultura
APOSTOLICAE SEDIS
COMMENTARIUM OFFICIALE
ANNUS X X I
- VOLUMEN
XXI
R O M A E
TYPIS POLYGLOTTIS VATICANIS
M DCCCC XXIX
A-
I.
Almus X X I - Yol. X X I
ACTA
5 Ianuarii 1929
APOSTOLICAE
Num. 1
SEDIS
COMMENTARIUM OFFICIALE
APOSTOLICA
PIUS
EPISCOPUS
SERVUS S E R V O R U M D E I
AD
PERPETUAM
REI
MEMORIAM
Auspicantibus Nobis singulari Dei beneficio annum a suscepto sacerdotio quinquagesimum, communi omnium Patri nihil
fuit, nihil esse poterat optatius, quam ut una Nobiscum filii
universi, coniunctis animis precibusque, Deo grates agerent ab
eoque opem implorarent tum Nobismet ipsis, tum concreditae
Nobis Ecclesiae tot malis periculisque circumventae opportunam;
qua quidem ope muniti, et ad christianam amplificandam augendamque Fidem et ad vitam sanctius instituendam - quod in clero
potissimam spectamus - omnes erigerentur.
Iucundissima igitur, eademque eo iucundior quo fuit promptior
atque alacrior, mirifica illa accidit consensio, qua boni omnes
eiusmodi eventum Nobis gratulantes, precibus per hos ipsos
ineuntis anni dies privatim publice Deo adhibitis et votis laetisque
ominibus ad Nos undique delatis celebrare aggressi sunt. Tantus
enim ac tam subitus animorum motus id nimirum luculentissime
Acta Apostolicae
Sedis
Commentarium
Officiale
reipublicae
Acta
Pii PP.
XI
Acta
Apostolicae Sedis -
Commentarium
Officiale
2 . Duobus diebus, praeter illos in quibus ieiunium et abstinentia ex praecepto obligant, ieiunent cum abstinentia ad normam
canonum Codicis iuris canonici.
3 . Confessionem sacramentalem rite instituant, in qua a
peccatis absolvantur, praeter confessionem annuam praecepto
communi iniunctam; ac sancta
pro-
visitationes instituere velint, Ordinarius poterit visitationes prudenti suo arbitrio etiam ad minorem numerum reducere.
IV. Visitationes possint peragi partim in una dioecesi et
partim in alia; et in eadem dioecesi partim in uno loco, partim
in alio; in templis tamen pro unoquoque loco legitime assignatis.
, V. Fideles, qui fuerint quavis iusta et rationabili causa impediti quominus vel aliquod ex recensitis operibus vel etiam omnia
rite compleant, confessam poterunt dispensare, opera praescripta
in aliquod aliud opus commutando.
VI. Eeligiosi omnes et quotquot hoc nomine veniunt in parte
secunda libri secundi Codicis iuris canonici dispensari possunt tum
singillatim tum collegialiter a suis immediatis Superioribus, commutatis operibus praescriptis in alia, quae tamen non sint sub
praecepto debita; Congregationes autem religiosae laicales ab
Acta
Pii
PP.
XI
quominus
cetera
perficiant,
benigne statuimus,
10
Commentarium
Officiale
renuntiati
nequeunt tamdiu
frui beneficio
Jubilaei,
Acta
Pii
PP.
11
XI
L A U R E N T I U S CARD. L A U R I ,
Cancellarius S. B. E.
ioseph.
Poenitentiarius
Wilpert,
Dominicus
Jorio,
Decanus
Gll.
Protonotarius
Proton.
Maior.
Apostolicorum.
Apostolicus.
ii
Acta Apostolicae
Sedis
Commentarium
Officiale
L I T T E R A E A P O S T O L I C A E
DE BULLA CRUCIATA
AD ALPHONSUM X I I I
HISPANIARUM REGEM CATHOLICUM
PIUS PP. XI
Carissime in Christo Fili Noster, salutem et apostolicam benedictionem. =- Providentia opportuna Decessores Nostri, omnibus
rerum circumstantiis ac spiritualibus Hispaniarum populorum
necessitatibus sedulo studio perspectis, Bullam Cruciatavi iterum
iterumque prorogarunt. Originem suam ipsa duxit Bulla Cruciata
ex Apostolicis Litteris, quas iam Hispaniarum Eeges Catholici,
Decessores Tui, ab hac Sancta Sede receperunt, cum, Christianitatis vindices defensoresque, teterrimis Mediae Aetatis temporibus, cum suis pugnabant infideles adversus, qui gravissimis periculis damnisque non modo Hispaniarum sed totius quoque Europae Christianos populos divexabant atque angebant. Hisce quidem rationibus urgentibus, Praedecessores Nostri plures gratias
favoresque tum spirituales tum temporales Bulla Cruciata eadem
pro certo annorum spatio concessere illis ex hispanica dicione
Christi fidelibus, qui vel ad bonum contra infideles certamen decertandum proficiscerentur, vel susceptas adversus eos aut suscipiendas militares expeditiones propriis sumptibus iuvandas curarent. Labentibus vero annis cum nulla amplius urgeret praeliandi
contra infideles necessitas, eleemosynas pro indultis lucrandis,
per Bullam Cruciatam eandem concessis, conrogatas, in praestitutos usus pios ac praesertim in divini cultus splendorem augendum ipsi Nostri Praedecessores erogandas decrevere. Porro in
sollemni de ecclesiasticis negotiis Conventione, quae cum Hispaniarum Regina Catholica die x v i m. Martii anno
MDCCCLI
inita,
Acta
Pii PP.
XI
intra fines Ordinarii Praesules in sua quisque dioecesi Bullae Cruciatae proventus administrent ad eos usus erogandos iuxta normam in ultima prorogatione Indulti Apostolici praescriptam,
salvis obligationibus quibus iidem proventus, vi Conventionum
cum Sancta hac Sede initarum, obnoxii sunt; in Conventione
autem additionali die x x v m. Augusti inita anno MDCOCLIX expresse cautum fuit ut in posterum omnes Bullae Cruciatae proventus, salva eorumdem parte Sanctae Sedi debita, ut superius,
in divini cultus expensas exclusive impendi deberent. Quod vero
attinet ad facultates Apostolicas officio Commissarii Generalis
Bullae Cruciatae adnexas, et consequentes attributiones, in memorato sollemnis Conventionis articulo quadragesimo statutum
fuit, ut illae per Archiepiscopum Toletanum ea forma atque amplitudine exerceantur, quas Sancta haec Sedes praefiniverit. Ipsa
quidem Bulla per Apostolicas Litteras die xxi m. Septembris
an. MDCCCCIX Piscatoris annulo obsignatas, ad duodecim annos prorogata fuit a rec. mem. Leone Pp. X I I I , finemque habuit prima
Dominica Adventus anni MDCCCCXIV. Eandem vero Bullam bo. me.
Pius Pp. X ad annum dumtaxat produxit per Secretariae Status
mandatum sub die xxrv m. Iunii ipsius anni MDCCCCXIV; consilium
enim mente susceperat Bullam enunciatam reformandi, ut magis
illam praesentium temporum adiunctis respondentem redderet.
Ipsius vero Pii Pp. X voluntatem ad exitum adduxit rec. mem.
Decessor Noster Benedictus Pp. XY Litteris Apostolicis sub anulo
die XII m. Augusti an. MDCCCCXV datis, quibus Cruciatae Bullam
pro Hispaniarum Regno ad duodecim alios annos prorogavit a
prima dominica Adventus eiusdem anni MDCCCCXV computandos.
At etiam in praesens ad ipsius Regni christifidelium bono satius
consulendum aliae emendationes atque additamenta praesertim ob
iuris canonici Codicis promulgationem in supra dicta Bulla Cruciata desiderabantur; ideoque schema eiusdem novum tum Sacrae
Congregationi Consistoriali tum Sacrae Congregationi pro ecclesiasticis negotiis extraordinariis propositum est atque ab eisdem
recognitum. Nunc autem, exhibitas Tuo nomine Nobis per Tuum
apud Nos Legatum preces ultro libenterque excipientes, Crucia-
14
MDCCCCXXVIII
compu-
Acta
Pii
PP.
15
XI
torum exsecutor est dilectus filius Noster Cardinalis Archiepiscopus Toletanus, qui omnes ei tributas facultates singulis Ordinariis subdelegare potest .
((Indultum quoad Indulgentias. - 1) Plenaria conceditur indulgentia, bis acquirenda intra annum Indulti, duobus distinctis
diebus ad arbitrium eligendis, ex intentione praefatam lucrandi
Indulgentiam, ab iis, qui, confessi, sacra Communione refecti fuerint, si possint, si vero non possint, dummodo id fecerint infra
tempus praescriptum ab Ecclesia, praedicta habita intentione
eandem acquirendi Indulgentiam. 2) Indulgentia conceditur quindecim annorum et quindecim quadragenarum iis, qui corde saltem
contriti, voluntarie ieiunaverint quocumque ex diebus non consecratis ecclesiastico ieiunio, et aliquas vocales preces secundum
Summi Pontificis intentionem effuderint. Praedictum ieiunium
in aliud pium opus commutari potest, pro illis qui ieiunare non
possunt, ab Ordinario, a parocho atque etiam a Confessario. Praeterea
MDCCLXXVH
si intra
annum
articulo
Indulti moriantur,
Indulgentia Plenaria
in
si id
nequiverint,
saltem contriti,
Sanctissimum
Iesu
16
pa-
Acta
Pii
PP.
17
XI
et quibuslibet aliis mulieribus agatur) ab Ordinario loci, a peccatis et censuris cuiuscumque et quocumque modo, etiam speciali, non vero specialissimo, reservatis a iure vel ab homine, ita
ut vi praesentis concessionis, de speciali gratia, sic absoluti deinde
ad alium quemcumque Superiorem recurrere non teneantur. In
hac concessione facultas quoque comprehenditur absolvendi a
casu falsae denuntiationis de crimine sollicitationis, de quo in
canone 894 iuris canonici Codicis; sed confessarius electus a tali
crimine non absolvat, nisi ad normam canonis 2363 ipsius Codicis.
Quattuor vero censurae specialissimo modo Sedi Apostolicae reservatae ad normam tantum canonum 2252 et 2257 memorati Codicis absolvi poterunt. 2) Conceditur praeterea ut confessarius electus, ut supra, in solo conscientiae foro, etiam extra sacramentalem
confessionem, possit omnia vota privata, in quibus ius quaesitum
tertio non sit, atque exceptis votis perfectis castitatis perpetuae
et religionis, post completum decimum octavum aetatis annum
emissis, in alia pietatis opera dispensando commutare, iisque
adiungendo aliquod subsidium transmittendum ad harum Litterarum Apostolicarum exsecutorem, atque in fines a Sancta Sede
statutos adhibendum. Praesens Indultum non valet, nisi quis
cum hoc Summario simul Indulti divinorum officiorum et sepulturae Summarium, nec non Indulgentiarum Summarium sumat .
Indultum quoad dispensationem ab irregularitate et ab impedimento affinitatis et criminis. - 1 ) Exsecutor harum Litterarum Apostolicarum possit dispensare super irregularitate cum iis qui censuris ligati Missam celebraverint, vel alia divina Officia peregerint,
non tamen in contemptum Clavium, et ex Ordinis non debiti
exercitio ante susceptum Presbyteratum, nec non super irregularitate ex legitimorum natalium defectu, dummodo de adulterinis
vel sacrilegis non agatur, ad effectum suscipiendi primam clericalem tonsuram^et sacros Ordines usque ad Presbyteratum inclusive, et super alia qualibet irregularitate ex delicto proveniente,
exceptis irregularitatibus ex homicidio voluntario, etiam occulto,
aut ex apostasia a Fide, aut ex haeresi, vel ex alio delicto scandalum in populum generante, provenientibus, et exceptis irreguACTA, vol. XXI, n. 1. 15-1-929.
18
laritatibus ad Sanctum Officium pertinentibus, imposita dispensatis consueta eleemosyna, in fines a Sancta Sede statutos impendenda, ceterisque iniunctis de iure iniungendis. 2) Possit idem
Exsecutor harum Litterarum Apostolicarum dispensare ab impedimento publicae honestatis in primo gradu lineae rectae, nec non
ab impedimento publicae honestatis in secundo gradu lineae rectae ex concubinatu publico vel notorio, aut ex matrimonio invalido, ad ineundum matrimonium, sive etiam ad initum matrimonium convalidandum, dummodo nullum subsit dubiam quod
alteruter contrahentium possit esse proles ab altero genita; imposita dispensatio aliqua eleemosyna ad fines a Sancta Sede statutos impendenda.
Idem dispensare possit (haec tamen facultas non erit publicanda in Summario) in occulto criminis impedimento, neutro
machinante, sive ut supra ad ineundum, sive ad initum matrimonium convalidandum, iniuncta eleemosyna ut superius indicatum est.
Indultum quoad beneficiorum convalidationes et quoad compositions. - 1) Possit harum Litterarum Apostolicarum Exsecutor
convalidationem concedere super titulo cuiuscumque ecclesiastici beneficii, si bona fide beneficiatus in illius possessionem immissus fuerit, excluso tamen casu quod collationis seu institutionis nullitas ex simonia proveniat. 2) Possit idem Exsecutor
perceptos bona fide fructus remittere, in praecedenti casu, iniuncto tamen aliquo congruo subsidio ad finem a Sancta Sede statutum adhibendo. 3) Possit etiam Exsecutor ad congruam compositionem admittere bnficites omnes, qui ad restitutionem fructuum tenentur ob omissam Horarum canonicarum recitationem, vel ob neglectum aliud beneficii officium, exclusa tamen
Missarum celebrandarum omissione. 4) Possit item Exsecutor
admittere ad congruam compositionem omnes ob iniuste ablata,
acquisita, quocumque modo retenta, quacumque causa, si tamen
id in confidentiam Indulti factum non fuerit, et si adhibita debita diligentia incertus sit dominus vel reperiri nequeat. 5) In
compositionis casu, ut in paragraphis tertio et quarto, quae solvan-
Acta
Pii
PP.
19
XI
sab-
secundo
anticipatur
ac
ac
divinorum
officiorum
Summaria
et
solverint
20
Acta Apostolicae
Sedis
Commentarium
Officiale
alios pios fines a Sancta Sede adsignatos applicanda est. Indultum hoc sumi potest Summario collectivo pro se et tota familia extensive ad quoslibet familiares, hospites etiam ad brevissimum tempus et commensales. Summarium istud collectivum
eosdem omnino effectus habet si a matre familias sumitur. Pauperes Summaria praedicta sumere non tenentur, nec ullam eleemosynam largiri, ut indulto fruantur quoad legem abstinentiae
et ieiunii. Tenentur vero si aliis Indultis frui velint. Omnino excluduntur ab Indulto eodem, quoad abstinentiae legem, Regulares,
qui, ex speciali voto, esuriales cibos toto anno servare tenentur.
Indultum de privatis oratoriis. - 1) Sacerdotibus conceditur
facultas Missam celebrandi in quovis privato oratorio, canonice
erecto atque adprobato ab ecclesiastica auctoritate, et quolibet
die, excepto Maioris Hebdomadae ultimo triduo, quamvis aliae vel
plures Missae ibidem ex Indulto celebrari queant et sine praeiudicio eiusdem Indulti. 2) Laicis permittitur, dummodo Ordinarii
locorum id necessarium vel vere utile censeant, ut in quovis privato oratorio, ut supra, Missam in sua praesentia celebrandam
curare possint per quemcumque rite probatum sacerdotem, eidemque sacratissimo Sacrificio adsistendo praecepto sacrum audiendi
satisfacere queant .
Nota bene. - Varia Indultorum, quae facta est, distinctio est
tantum ad varia Indulta proprio in loco et ordinate exponenda.
Exsecutor Litterarum Apostolicarum poterit ipse, prout melius
iudicabit, inde varia extrahere et conficere Summaria, plura vel
pauciora, pro suo prudenti arbitrio. Quapropter possunt omnia
praecedentia Indulta simul colligi in Summario Cruciatae, excepto Indulto abstinentiae et ieiunii, quod separari ab aliis potest,
illud substituendo Indulto Quadragesimali quod hactenus publicatum est.
Quae cum ita sint, volumus et mandamus ut Archiepiscopus Toletanus, utpote horum Indultorum Exsecutor eorundem Summaria typis edenda curet, eaque reliquis Ordinariis
iuxta illorum postulationes distribuat. Propterea, Apostolica
item Nostra auctoritate, concedimus ut idem Toletanus Archie-
Acta
Pii
PP.
21
XI
XV
m. Augusti, an.
MDCCCCXXVIII,
P.
CARD. GASPAREI,
a Secretis Status.
Commentarium
Officiale
EPISTOLA
A D R . P . D . H E C T O R E M FELICI, ARCHIEPISCOPUM T I T . C0RINTHD3NSEM, E U N D E M Q U E N U N C I U M APOSTOLICUM A P U D R E M P U B L I C A M CHILENSEM, QUEM
D E P U T A T L E G A T U M S U U M A D C O N V E N T U M EUCHARISTICUM E X U N I V E R S A
R E P U B L I C A SERENOPOLI H A B E N D U M .
PIUS PP. X I
Venerabilis frater, salutem et apostolicam benedictionem. In tanta
ioiquitate rerum quibus afficiatur Ecclesia, in magnam quidem spem melioris aevi animus Noster erigitur c u m passim cernimus per catholicum
o r b e m in dies cultum augeri Sacramenti augusti, ac studio quasi inter se
certare gentes ut publicis sollemnibusque honoribus hoc divini amoris
mysterium prosequantur. Ac merito quidem: ubinam enim salutis viam
vel opportuna solatia invenient omnes qui laborant et onerati sunt, nisi in
sacrosancta Eucharistia, qua c u m D e o homines iunguntur ipsoque, quasi
1
23
Dominus
Noster
Pius
divina
Providentia
Papa
XI
quae
Ecclesiae Sionensi, R. P. D. R a y -
Titulari archiepiscopali
Ecclesiae
Petrensi, E m u m
NOTIFICATIO
Si rende noto che il sacerdote L u d o v i c o Lucantonio stato privato
dalla Sacra Congregazione dei Concilio, per gravi ragioni, non solo dei
Beneficio da lui posseduto in R o m a , ma anche dell'abito ecclesiastico.
R o m a , 5 Gennaio 1929.
f Giuli o Vesc. tit. di Lampsaco, Segretario,
Acta Apostolicae
Sedis -
Commentarium
Officiale
FRISINGEN.
CONFIRMATIONIS CULTUS A B I M M E M O R A B I L I T E M P O R E P R A E S T I T I V E N . S E R V A E
D E I IRMENGARDI, ABBATISSAE ORD. S. BENEDICTI, BEATAE NUNCUPATAE.
SUPER DUBIO
S. Congregatio Rituum
25
26
Acta Apostolicae
Sedis
Commentarium
Officiale
casu excepto
et Frisingensis
Decembris 1928.
Facta p o s t m o d u m de his Sanctissimo D o m i n o Nostro P i o Papae XI
per R. P. D. Carolum Salotti, Fidei promotorem generalem, relatione,
Sanctitas Sua rescriptum eiusdem Sacrae Congregationis ratum habuit et
probavit, die 19 eisdem mense et anno.
g A . C A E D . V I C O , E p . Portuen. et S. Eufinae,
S. B.
L.
83
C. Praefectus.
S.
Angelus Mariani,
Secretariis.
SAGRA CONGREGAZIONE
PER LA CHIESA ORIENTALE
NOTIFICATIO
Cum aedes Sacrae Congregationis pro Ecclesia Orientali et Commissionis
pro Russia nuperrime ampliatae fuerint, eadem servata sede, aditus ad eas
erit in futurum ex via Borgo Nuovo, 76.
Quare litterae et alia ad Secretariam huius Sacrae Congregationis mittenda,
hoc modo inscribantur : Sacra Congregazione per la Chiesa Orientale - Borgo
Nuovo, 76 - Roma (q. 113).
Eadem directio servanda erit pro litteris mittendis ad .Pont. Commissionem pro Russia.
28
Acta Apostolicae
Sedis
Commentarium
Officiale
1. -
8 Gennaio.
2. r- 15
3. - 29
Congregazione
antipreparatoria
sopra
miracoli
della
5. - 19
6. - 26
Congregazione generale.
Congregazione preparatoria sopra i miracoli del Ven. Servo
5 Marzo.
8. - 12
Congregazione generale.
Congregazione preparatoria sopra i miracoli dei Beato
Teofilo da Corte.
9 . - 9 Aprile.
10. - 16
Congregazione generale.
Congregazione
atipreparatoria
sopra
il
martirio
del
Congregazione generale.
7 Maggio
13. - 14
Congregazione generale.
Congregazione atipreparatoria sopra il martirio del Ven.
Servo di Dio Giovanni Ogilvie.
14. - 28
15. -
Congregazione generale.
4 Giugno.
16. -11
Congregazione ordinaria.
Congregazione antipreparatoria sopra i miracoli del Beato
Salvatore da Orta.
17. - 18
18. -
2 Luglio.
19. -
Congregazione ordinaria.
20. - 23
Congregazione
preparatoria.
Congregazione
antipreparatoria
21. -
6 Agosto.
Congregazione preparatoria.
sopra i
miracoli
delia
3 Dicembre.
26. - 17
Diarium Romanae
Curiae
29
SEGRETERIA DI STATO
NOMINE
Con Brevi Apostolici il Santo Padre Pio XI, felicemente regnante, si
degnato di nominare:
24 Novembre 1928. Monsig. Colombano Dreyer, O. F. M., Arcivescovo tit. di
Aduli, Delegato Apostolico neW Indocina.
29
17 Dicembre
Luglio
1 Dicembre
19
ad instar
participantium:
Giugno
15
Ottobre
16
1 Dicembre
14
18
22
30
Commentarium Officiale
28
ONORIFICENZE
Con Brevi Apostolici il Santo Padre Pio X I , felicemente regnante, si
degnato di conferire:
La Placca dell'Ordine Piano:
22 Dicembre 1928. Al sig. comm. Francesco Saverio Seganti (Roma).
La
22
3 Dicembre
13
10
jovice.
ster.
La Commenda dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe militare:
27 Novembre 1928. Al sig. alfiere Mario Carvalho Nunez, dell'archidiocesi di
Lisbona.
Diarium Romanae
Curiae
31
17
11
Ottobre
13 Novembre
23
3 Dicembre
Matelica.
4
>t-
15
29
12
'
Officiale-
Monsig.
24 Novembre
1 Dicembre
13
NECROLOGIO
31
14 Novembre
26 Dicembre
7 Gennaio 1929. L ' E m o Sig. Card. EUGENIO TOSI, del Titolo dei SS. Silvestro e Martino, Arcivescovo di Milano.
10
AHIIUS
XXI
ACTA
Num. 2
6 Februarii 1329
- Vol. X X I
APOSTOLICAE
SEDIS
COMMENTARIUM OFFICIALE
APOSTOLICA
PIUS
EPISCOPUS
SERVUS S E R V O R U M D E I
AD PERPETUAM R E I MEMORIAM
34
Acta Apostolicae
Sedis
Commentarium
Officiale
temporum ingenuae illae cantilenae, quae sacras preces actionemque liturgicam exornabant, ad fovendam in populo pietatem contulerunt. Namque in veteribus praesertim basilicis, ubi
episcopus, clerus populusque divinas laudes alterne concinebant,
quamobrem Yalens
imperator, arianus, prae divini mysterii maiestate, a S. Basilio peracti, stupore quodam insolito correptus, animo deficiebat;
ac Mediolani S. Ambrosius ab haereticis arguebatur se turbas
liturgicis cantibus fascinare, quibus quidem perculsus Augustinus
consilium cepit Christi fidem amplectendi. In ecclesiis deinde,ubi
ex tota fere civitate chorus ingens fiebat, opifices, aedium f abri,
pictores, Sculptores, litterarum ipsi studiosi, per liturgiam ea theologicarum rerum cognitione imbuebantur, quae hodie ex illius
aetatis mediae monumentis tantopere elucet.
Ex his intelligitur cur Romani Pontifices tantam adhibuerint
sollicitudinem in liturgia tutanda et custodienda; et quemadmodum tam multa erat eis cura in dogmate aptis verbis exprimendo,
ita liturgiae sacrae leges ordinare, tueri et ab omni adulteratane
praeservare studurint. Itemque patet
giam sacram (seu supplicandi legem) verbis scriptisque commentati sint; et Tridentinum Concilium voluerit eam esse christiano
populo exponendam et explicandam.
Quod vero ad nostra haec tempora attinet, Pius X, abhinc
annos x x v , in praescriptionibus illis Motu Proprio promulgan-
Acta
Pii PP.
XI
35
dis, ' quae ad cantum gregorianum et musicam sacram pertinent, hoc in primis sibi proposuit ut scilicet christianum spiritum in populis excitaret et aleret, ea sapienter removendo quae
templi sanctitudinem maiestatemque dedecerent. Etenim ob eam
causam ad aedes sacras fideles conveniunt ut pietatem inde,
tamquam ex praecipuo fonte,
igitur
interest
ornamentum
Acia
Apostolicae
Sedis
Commentarium
Officiale
At tamen, quo clerus populusque eis legibus et praescriptionibus, quae sancte, inviolateque in Ecclesia universa servandae
sunt,
quae
Acta
Pii
PP.
XI
37
corrigere queunt, quibus quidem postea, adultiores aetate, mederi prorsus non possent. Ab ipsis primordiorum scholis institutio
cantus et musicae incipienda est, ac deinde in gymnasio et lycaeo
continuanda; ita enim qui sacros ordines suscepturi sunt, cum
iam cantus periti sensim sine sensu facti sint, in theologicorum
studiorum curriculo, sine ullo quidem labore ac difficultate, altiore
illa disciplina institui poterunt quam verissime aestheticam dixeris
monodiae gregorianae ac musicae artis, polyphoniae atque organi,
quamque clerum pernoscere omnino decet.
II. Esto igitur in Seminariis ceterisque studiorum domiciliis,
utrique clero recte conformando, brevis quidem sed frequens
ac paene cotidiana cantus gregoriani et musicae sacrae lectio vel
exercitatio; quae si liturgico spiritu peragatur, solatium potius
quam onus, post se verior u m disciplinarum studium, alumnorum
animis afferet. Auctior ita pleniorque utriusque cleri in liturgica
musica institutio id certe efficiet ut ad dignitatem
priscam
splendoremque chorale officium restituatur, quod pars est divini cultus praecipua; itemque ut scholae et capellae musicorum,
quas vocant, ad veterem gloriam revocentur.
III. Quicumque in basilicis aedibusque cathedralibus, collegiatis
et conventualibus religiosorum cultum moderantur et exercent,
iidem totis viribus contendant ut rite, id est ad Ecclesiae praescripta, chorale officium instauretur; neque id solum quod ad
commune praeceptum spectat divini officii peragendi digne semper, attente ac devote, sed etiam quantum ad canendi artem attinet; in p saliendo enim, et iusta tonorum ratio curanda est una
eum mediis suis numeris clausulisque ad sonum exquisitis, et
congruens ad asteriscum mora, et plena denique concordia illa in
psalmodicis versiculis hymnorumque strophis conclamandis. Quae
si egregie efficiantur, omnes rite psallentes, cum suorum animorum
in adorando Deo unitatem mirifice ostendant, tum, in moderata
duarum chori partium vice, sempiternam illam Seraphim laudem,
qui clamabant alter ad alterum: Sanctus, Sanctus, Sanctus
aemulari videntur.
IV. Ne quis autem in posterum faciles excusationes prae-
38
Commentarium
Officiale
texat ut ab officio Ecclesiae legibus parendi liberatum se existimet, ordines canonicorum omnes ac religiosae eaedem communitates de his rebus in statis coetibus agant ; et quemadmodum
olim cantor erat seu rector chori, ita in posterum in canonicorum
et religiosorum choris aliquis eligatur peritus, qui cum liturgiae
cantusque choralis normas in usum deducendas curet, tum singulorum vel chori universi vitia emendet. Quo in genere praetereundum non est, ex veteri constantique Ecclesiae disciplina atque ex
ipsis capitularibus constitutionibus quae adhunc vigent, quotquot
ad chorale officium tenentur, eos omnes saltem cantum gregorianum rite pernoscere oportere. Cantus vero gregorianus, in ecclesiis
omnibus cuiusvis ordinis adhibendus, is est qui ad veterum codicum fidem restitutus, ab Ecclesia in editione authentica, vaticanis typis, iam propositus est.
V. Gapellas etiam musicorum iis omnibus ad quos spectat commendatas hic volumus, utpote quae, decursu temporum, in antiquarum scholarum locum suffectae, eo pacto in basilicis maioribusque templis constitutae sint ut polyphonicam praecipue
musicam ibidem efficerent. Quam quidem ad rem, merito. polyphonia sacra post gregorianum cantum altero loco haberi solet:
ideoque vehementer Nos cupimus ut capellaehuiusmodi, quemadmodum a saeculo X I V ad saeculum X V I floruerunt, ita hodie
illic maxime renoventur ac revirescant ubi divini cultus frequentia et amplitudo maiorem cantorum numerum exquisitioremque eorum delectum postulant.
V I . Scholae puerorum, non modo apud maiora templa et
cathedrales, sed etiam penes minores et paroeciales aedes excitentur , pueri autem a capellarum magistris ad recte
canen-
Acta
PU PP.
XI
39
VII. Quoniam vero didicimus tentari alicubi ut quoddam musicae genus resumatur, sacrorum officiorum perfunctioni haud
omnino congruens, praesertim ob immoderatiorem instrumentorum usum, Nos quidem hic profitemur cantum cum symphonia
coniunctum nullo modo ab Ecclesia tamquam perfectiorem musicae formam rebusque sacris aptiorem haberi; etenim magis quam
instrumenta, vocem ipsam in sacris aedibus resonare decet: vocem
nempe cleri, cantorum, populi. Neque est autem putandum incremento musicae artis Ecclesiam, obsistere, quod instrumento
cuilibet humanam vocem anteponat; siquidem nullum instrumentum, quamvis eximium atque perfectum, in exprimendis animi
sensibus humanam vocem superare potest, tum maxime cum
ipse animus ea utitur ut preces et laudes ad omnipotentem Deum
extollat.
VIII. Est quidem Ecclesiae proprium musicum instrumentum
a maioribus traditum, organum, ut aiunt; quod, ob miram quandam
granditatem maiestatemque, dignum habitum est ut cum liturgicis
ritibus coniungeretur, sive cantum confitando, sive, silente choro,
ad praescripta, harmonias suavissimas eliciendo. At vero in hoc
etiam illa vitanda est sacri et profani permixtio, quae causa cum
fabrorum qui organa conficiunt, tum modulatorum quorundam
qui novissimae musicae portentis indulgent, huc demum evaderet
ut de ipso ad quem destinatur fine mirificum hoc instrumentum deflectent. Equidem ad liturgiae normas Nosmet ipsi optamus ut quaecumque ad organum spectant nova semper incrementa capiant;
sed temperare Nobis non possumus quin conqueramur quod, uti
olim aliis musicae formis quas merito Ecclesia prohibuit, ita hodie
novissimis sane formis tentetur ut in templum profani spiritus invehantur ; quas quidem formas, si gliscere inciperent, facere non
posset Ecclesia quin omnino damnaret. Personent in templis ii
tantum organi concentus qui maiestatem loci referant ac rituum
sanctitudinem redoleant ; hoc enim pacto ars tum fabrorum in
construendis organis, tum musicorum in eisdem adhibendis, revirescet ad liturgiae sacrae efficax adiumentum.
I X . Quo autem actuosius fideles divinum cultum participent,
40
desudet, praeeuntibus
Acta
Pii
PP.
ii
XI
MOMXXvni,
F R . ANDREAS CARD. F R H W I R T H ,
GAMILLUS C A R D . L A U R E N T ! ,
Cancellarius S. B. E.
Iosephus
Wilpert,
Dominicus
Loco
S. B.
C. Pro Praefectus.
Spolverini,
Protonotarius
Plumbi
vol. XXXIX, n.
45 - M.
RIGGI.
Apostolicorum.
Apostolicus.
42
Commentarium Officiale
pro
sua
pastoralis
officii religione,
exquisierunt: An Ordinarii
autem
CARD.
Secretarius.
PEROSI,
L.EiS.
Il
PROVISIO ECCLESIARUM
Sanctissimus
Dominus
Noster
Pius
divina
Providentia
Papa
XI
Ianuarii
1929.
Cathedrali
Ecclesiae
Hildeshiensi
praefecit
S. Congregatio Rituum
43
INSTRUCTIO
D E COMMUNIONE P L U R I U M I N F I R M O R U M
C.
CARD.
LAURENTI,
S. B. C. Pro Praefectus.
II
OFFICIUM ET MISSA
P R O FESTO SACRATISSIMI CORDIS JESU
ET EJUS OCTAVA
INSERENDUM
US
PROPRIO
DE
TEMPORE
I N F R A H E B D O M A D A M I I POST O C T A V A M P E N T E C O S T E S
FERIA
Vesperae de sequenti.
FERIA
YI
I N FESTO S A C R A T I S S I M I C O R D I S J E S U
Duplex
classis
cum
IN
Octava
privilegiata
III
ordinis
VESPERIS
iii
medio
inimicorum
tuorum.
Ps. 109. D i x i t Dominus.
2. Misericors * et miserator Dominus: escam dedit timntibus se.
Ps. 110. Confitebor tibi, Dmine.
3. E x o r t u m est * in tenebris lumen rectis; misericors et miserator Dominus.
Ps.
. Ephes. 3, 8-9
Fratres, mihi omnium sanctorum minimo data est gratia haec, in gentibus evangelizare investigabiles divitias Christi; et illuminare omnes, quae
sit dispensatio sacramnti absconditi a saeculis in D e o . "
S.
Congregatio
Ritmim
45
Hymnus
En ut superba criminum
Et saeva nostrorum cohors
Cor saucivit innocens
Merntis haud tale D e i !
Vibrntis hastam militis
Peccata nostra dirigunt,
Ferrmque
dira3 cspidis
Amen.
de Dominica.
AD
Officiale
MATUTINUM
Amen.
IN I NOCTURNO
S.
Congregatio
47
Rituum
De Hieremi a Propheta
Lectio I
II
Haec dicit D o m i n u s : Ecce ego convrtam conversionem tabernaculrum J a c o b , et tectis ejus miserbor, et aedificbitur civitas in excelso suo,
et templum juxta ordinem suum fundbitur, et egrediatur de eis laus,
v o x q u e ludntium. Et erit dux ejus ex eo, et princeps de medio ejus producetur; et applicbo eum et accedet ad me. Quis enim iste est qui applicet cor suum ut appropinquet mihi? ait Dominus. Et eritis mihi in p o pulum, et ego ero vobis in Deum. Ecce turbo Domini, furor egrdiens,
proclia mens; in capite impiorum conquiscet. Non avrtet iram indignatinis Dominus, donec faciat et compleat cogitationem Cordis sui: in
novissimo dierum intelligtis ea.
1$. Si inimicus meus maledixisset mihi, sustinuissem utique * Tu vro
h o m o unanimis qui simul mecum dulces capibas cibos. f. Et si is qui me
derat super me magna locutus fuisset, abscondissem me forsitan ab eo.
Tu vero.
Lectio III
Acta Apostolicae
Sedis
Commentarium
Officiale
II
NOCTURNO
IV
Inter mira sacrae doctrinae pietatisque incrementa, quibus divinae Sapientiae consilia clarius in dies Ecclesiae manifestantur, vix. aliud magis
conspicuum est quam triumphlis progressio cultus Sacratissimi Cordis
Jesu. Saepius quidem, priorum decursu temporum, Patres, Doctores, Sancti,
Redemptoris nostri amorem celebrarent: vulnus in latere Christi apertum
omnium gratiarum arcanum dixerunt fontem. At inde a medio aevo,
cum tenerire quadam erga Sanctissimam Salvatoris Humanitatem religione fideles affici coepti sunt, animae contemplativae per plagam illam
ad ipsum Cor, amre hominum vulnertum, penetrare fere solebant.
Atque ex eo tempore haec contemplatio sanctissimis quibusque ita familiaris evasit, ut neque regio neque ordo religiosus sit, in quibus non insignia, hac aetate, ejus reperiantur testimonia. Proximis demum saeculis,
eoque potissimum tempore quo haeretici, sub falsae pietatis titulo, a Sanctissima Eucharistia Christianos deterrre conabantur, cultus Sacratissimo Cordi publice exhiberi coeptus est, pera imprimis sancti Joannis
Eudes, qui auctor liturgici cultus Sacrorum Cordium Jesu et Mariae haud
immrito nuncupatur.
I#. Prope est Dominus mnibus invocntibus eum * Omnibus invocntibus eum in veritate. 1$. Miserator et misericors Dominus, patiens et
multum misericors. Omnibus.
Lectio V
Verum, ad cultum Sacratissimi Cordis Jesu plene perfectque constituendum, eundemque per totum orbem propagndum, Deus ipse sibi
instrumentum elegit humillimam ex rdine Visitationis virginem, sanctam
S.
Congregatio
49
Rituum
Margaritam Mariam Alacoque, cui, a prima quidem aetate j a m in Eucharistiae Sacramentum amre flagranti, Christus Dominus saepenumero apparens, divini Cordis sui et divitias et optata significare dignatus est.
Quarum apparitionum celebrrima illa est, qua ei ante Eucharistiam oranti
Jesus conspicindum se dedit, Sacratissimum Cor ostendit et, conquestus quod, pro immnsa sua caritate, nihil nisi ingratrum hominum contumelias reciperet, ipsi praecepit ut n o v u m festum, feria sexta post octav a m Corporis Christi, instituendum curaret, quo Cor suum honore dbito
ederetur, atque injuriae sibi in Sacramnto amoris a peccatoribus illatae
dignis expiarntur obsequiis.
Christi mandatis exsequendis experta sit difficultates, nemo est qui ignoret; sed ab ipso D m i n o confirmata, atque a religiosis animae suae moderatoribus, qui incredibili quodam ardre ad hunc cultum promovendum
laborarunt, strnue adjta, munere sibi calitus commisso fideliter fungi
ad m o r t e m usque non destitit.
3$/. Confteor tibi Pater, Dmine caeli et terrae, quia abscondisti haec a
tapintibus et prudentibus * Et revelsti ea parvulis. T. Ita, Pater, quoniam sic fuit placitum ante te. Et revelsti.
Lectio
VI
Exinde,
quasi flumen
orbis
templis
quotannis
recitndam
mandavit.
50
IN
Ant. Qui
diligitis
III
Commentarium Officiale
NOCTURNO
sanctificationis
ejus.
Ps. 96. Dominus regnvit, exsltet terra.
Ant. Viderunt * omnes termini terrae salutare Dei nostri.
Ps. 97. Cantate Dmino canticum n o v u m .
Ant. Psallam tibi * in nationibus, quia magna est super caelos misericordia tua.
Ps. 107. Paratum cor meum Deus, paratum cor meum.
f. Memoriam fecit mirabilium suorum miserator Dominus.
J$. Escam dedit timntibus se.
latere Christi
dormintis in
et
Cap. 3
S.
5.1
Congregatio Rituum
Jesu,. quam fosso agro corporis tui invenimus. Quis hanc margaritam
abjiciat? Quin potius, dabo omnes margaritas, cogitationes et affectines
meas commutbo et conparbo illam mihi, jactans o m n e m cogitatum
meum in Cor boni Jesu, et sine fallcia illud me entriet. H o c igitur tuo
et meo Corde, dulcissime Jesu, invento, orbo te D e u m m e u m : admitte
in sacrarium exauditinis preces meas: immo me totum trahe in Cor tuum.
1$. Simus ergo imitatores D e i * Et ambulmus in dilectione. Y. Sicut
et Christus dilexit nos et tradidit semetipsum pro nobis. Et ambulmus.
Gloria Patri. Et ambulmus.
Lectio
IX
AD
LAUDES ET
PER HORAS
loco.
Ephes., 3, 8-9
Fratres, mihi omnium sanctorum minimo data est gratia haec, in gentibus evangelizare investigabiles divitias Christi; et illuminare omnes, quae
sit dispensatio sacramnti absconditi a saeculis in D e o .
Commentarium
Officiale
Hymnus
Cor, arca legem continens
N o n servitutis veteris,
Sed gratias, sed veniae,
Sed et misericordiae.
Cor, sanctuarium novi
Intemertum foederis,
Templum vetusto sanctius,
Verumque scisso utilius.
Te vulnertum caritas
Ictu patenti voluit,
Amoris invisibilis
Ut veneramur vulnera.
H o c sub amoris symbolo
Passus crunta et mystica,
Utrumque sacrificium
Christus sacerdos obtulit.
Quis non amntem rdamet?
Quis non redemptus diligat,
Et Corde in isto seligat
./Eterna taberncula?
Jesu, tibi sit gloria,
Qui Corde fundis gratiam
Cum Patre et almo Spiritu
In sempiterna saecula.
Amen.
haec ut Scriptura
impleretur
S.
53
Congregatio Rituum
AD
TERTIAM
SEXTAM
Capitulum
Ephes, 3, 14-17
Hujus rei gratia flecto gnua mea ad Patrem Domini nostri Jesu Christi,
ut det vobis secundum divitias gloriae suae virtute corroborari per Spiritum ejus in interiorem hominem: Christum habitare per fidem in cordibus
vestris.
3$. br. E g o dixi, Dmine * miserere mei. E g o dixi. Y. Sana animam
meam quia peccavi tibi. Miserere mei. Gloria Patri. E g o dixi.
T. Memoriam fecit mirabilium suorum miserator Dominus.
3$. Escam dedit timntibus se.
AD
NONAM
Capitulum
Ephes, 3, 17-19
Antiphona} et Capitulum
Ssmi
Corporis
II
VESPERIS
Christi.
de Dominica.
54
Commentarium.
Officiale
A D MISSAM
Introitus
Ps. 32, 11 et 19
Dei:
secundum
prasfinitinem saeculorum
quam
fecit in Christo Jesu Domino nostro, in quo habemus fiduciam et accessum in confidentia per fidem ejus. Hu jus "rei gratia flecto gnua mea ad
Patrem Domini nostri Jesu Christi, ex quo omnis paternitas in caelis et
in terra nominatur: ut det vobis secundum divitias gloriae suae virtute
/
S.
Iri Missis
quenti,
Congregatio
55
Rituum
omissis Alleluja et
Versu se-
dicitur:
Graduali et Tractu,
dicitur:
Alleluja, alleluja. Matth. 11, 29 et 28. Tllite jugum meum super vos et
discite a me, quia mitis sum et humilis Corde, et invenietis requiem animabus vestris. Alleluja. T. Venite ad me omnes qui labortis et onerati
estis et ego reficiam vos. Alleluja.
g Sequentia sancti Evangelii secundum Joannem
Joann.
19, 31-37
Offertorium:
56
Commentarium Officiale
apertum Cor, divinae largitatis sacrarium, torrentes nobis fnderet miseratinis et gratiae, et quod amre nostri flagrare nunquam destitit, piis
esset requies et poenitentibus pateret salutis refugium. Et ideo...
Communio. Joann. 19, 34. Unus militum lancea latus ejus aperuit, efe
continuo exivit sanguis et aqua.
Tempore
autem Paschali,
in
Missis votivis,
sic mutatur
Communio:
Semiduplex
A D MATUTINUM
II
NOCTURNO
Redemptor
IV
dubiam
S. Congregatio Rituum
57
Lectio V
Siquidem appsite felicis recordationis decessor Noster Leo X I I I , in:
Litteris Encyclicis A n n u m Sacrum , tantam cultus Sacratissimi Cordis
Jesu opportunitatem admiratus, edicere non dubitavit: C u m Ecclesia
per prxima originibus tmpora caesreo jugo premertur, conspcta sublime adolescnti imperatri crux, amplissimae victoriae, quae m o x est
consecuta, auspex simul atque efctrix. En alterum hodie oblatum oculis
auspicatissimum divinissimmque signum: videlicet Cor Jesu Sacratissimum, superimpsita cruce, splendidissimo candore inter flammas elcens.
In eo omnes collocandae spes; ex eo hominum petenda atque exspectnda
salus .
$. Confteor tibi Pater, Dmine caeli et terrae, quia abscondisti haec a
sapintibus et prudentibus * Et revelsti ea parvulis. Y- Ita, Pater, quoniam sic fuit placitum ante te. Et.
Lectio
VI
IN
III
NOCTURNO
58
Acta Apostolicae
Sedis
Commentarium
Officiale
pro-
VIII
59
S. Congregatio Rituum
adhibeat, ut credatur illud quod turpe et ignominisum videtur? N a m corpus a milite contumlia affici, longe pejus erat quam crucifigi. Attamen et
haec dixi, inquit, et cum magna diligentia dixi, ut credtis. N e m o itaque
fidem neget, neque prae pudre nostris noceat. N a m quae maxime contu
melisa videntur, haec sunt bonorum nostrorum honestissima.
Te D e u m laudamus.
DOMINICA
INFRA O C T A V A M SACRATISSIMI CORDIS J E S U
QUIE
EST
I I I POST
PENTECOSTEN
Semiduplex
Omnia dicuntur ut in Festo, -praeter sequentia:
IN
I VESPERIS
Capitulum
1 Petri S, 6-7
de Dominica.
AD
MATUTINUM
IN
II
NOCTURNO
IV
60
Commentarium
Officiale
Quodsi ad utramque rem iisdem prorsus rationibus impellimur, reparandi tamen expiandique officio ob validirem quendam iustitiae et amoris,
titulum tenemur: iustitiae quidem, ut irrogata D e o nostris flagitiis expitur
offensa et violatus ordo paenitentia redintegrtur; amoris vero, ut Christo
patienti ac saturato opprbriis compatimur eique nonnihil solacii pro
tenuitate nostra afferamus. Peccatores enim c u m simus omnes, multisque
onerati culpis, n o n eo solo cultu Deus noster nobis est honorndus, quo vel
ejus summam Maiestatem debitis obsequiis adoremus, vel ejus supremum
dominium precando agnoscamus, vel ejus infinitam largitatem gratiarum
actionibus laudemus; sed praeterea D e justo vindici satisfacimus oportet
pro innumerabilibus peccatis et offensinibus et negligntiis nostrisConsecrationi igitur, qua D e o devovmur et sancti D e o vocamur, ea sanctitate ac firmitate quae, ut docet Angelicus, consecrationis est propria, addenda est expitio, qua penitus peccata exstinguantur, ne forte indignitatem nostram impudntem revrberet summae justitiae sanctitas, munusque
nostrum potius arceat invisum quam gratum suscipiat.
3$. Confteor tibi Pater, Dmine caeli et terrae, quia abscondisti haec a
sapientibus et prudentibus * Et revelsti ea parvulis, f. Ita, Pater, q u o niam sic fuit placitum ante te. Et revelsti.
Lectio
VI
S.
Congregatio
Rituum
III
NOCTURNO
In illo tempore: Erant appropinquntes ad Jesum publicam et peccatores, ut audirent illum. Et reliqua.
Homilia sancti
Gregorii Papae
aliud est quod agitur typho suprbiae, aliud quod zelo disci-
plinae.
1$. E g o si
traham
ad
meipsum.
VIII
Dedignntur etenim, sed non dedignntes; desprant, sed non desperantes; persecutionem c m m o v e n t , sed amantes: quia etsi foris increpatines per disciplinam exggerant, intus tamen dulcdinem per caritatem
servant. Praeponant sibi in nimo ipsos plerumque quos crrigunt: melior e s existimant eos quoque quos jdicant. Quod videlicet agentes, et per
disciplinam subditos, et per humilitatem custodiunt semetipsos.
1$. Simus ergo imitatores Dei * Et ambulmus in dilectione. T. Sicut
et Christus dilexit nos et
At contra, hi qui de falsa justitia superbire solent, ceteros quosque despiciunt, nulla infirmntibus misericordia condescndunt, et quo se peccatores
esse non credunt, eo deterius peccatores fiunt. De quorum profecto nmero
Acta
Apostolicae
Sedis
Commentarium
Officiale
pharisaei exstiterant, qui dijudicntes D o m i n u m quod peccatores susciperet, arnti corde ipsum fontem misericordiae reprehendbant. Sed quia
aegri erant, ita ut aegros se esse nescirent, quatenus quod erant agnscerent, caelestis eos medicus blands fomntis curat, benignum paradigma
bjicit, et iri eorum corde vlneris tumrem premit.
T e D e u m laudamus.
AD
LAUDES
Vesperis.
AD
TERTIAM
Vesperis.
SEXTAM
Capitulum
1 Petr. 5, 8-9
NONAM
Capitulum
1 Petr. , 10-11
Deus autem omnis gratiae, qui vocavit nos in aeternam suam gloriam
in Christo Jesu, m o d i c u m passos ipse perficiet, confirmabit solidabitque.
Ipsi gloria et imperium in saecula saeculorum. A m e n .
Oratio, Protector, ut in I Vesperis.
IN
I I VESPERIS
Vesperis.
S.
63
Congregatio Rituum
II
Semiduplex
In I Nocturno Lectiones de Scriptura occurrente.
IN
II
Responsoria de Festo
NOCTURNO
IV
At nulla creata vis hominum scelribus expindis erat satis, nisi humanam naturam Dei Filius reparandam assumpsisset. Quod quidem ipse hominum Salvator sacri Psaltis ore nuntiavit: Hostiam et oblationem noluisti,
corpus autem aptas ti mihi: holocautmata pro peccato non tibi placuerunt:
tunc dixi: E c c e vnio. Et reapse vere languores nostros ipse tulit et dolores
nostros ipse portavit; vulnertus est propter iniquitates nostras et peccata
nostra ipse prtulit in corpore suo super lignum; delens quod adversus nos
erat chirographum decrti, quod erat contrarium nobis, et ipsum tulit de
medio affigens illud'cruci, ut peccatis mortui justitiae vivmus. Quamquam
vro copisa Christi redemptio abunde nobis omnia delicta donavit, ob
miram tamen illam divinae Sapientiae dispensationem, qua in carne nostra
adimplenda sunt quae desunt passionum Christi pro corpore ejus quod est
Ecclesia, etiam laudibus et satisfactinibus, quas Christus in nomine peccatorum D e o persolvit, nostras quoque laudes et satisfactiones adjicere
possumus, immo etiam debemus.
3$. Prope est Dominus omnibus invocntibus eum * Omnibus invocntibus eum in veritate. V. Miserator et misericors Dominus, patiens et multum misericors. Omnibus.
Lectio V
At semper meminerimus oportet, totam expiatinis virtutem ab uno
Christi crunto sacrificio pendere, quod sine temporis intermissine in nostris altaribus incrunto m o d o renovatur; siquidem una eademque est
Hostia, idem nunc offerens sacerdotum ministerio, qui seipsum tunc in
cruce obtulit, sola offerendi ratione diversa; quamobrem cum hoc augustissimo Eucharistico sacrificio et ministrorum et aliorum fidelium immolati
eonjngi debet, ut ipsi quoque hostias viventes, sanctas, D e o placntes
Acta
Apostolicae
Sedis
Commentarium
Officiale
sese exhibeant. Quin immo, sanctus Cyprianus armre non dubitat sacrificium dominicum legitima sanctificatione non celebrari, nisi oblatio et
sacrificium nostrum responderit passini. Quapropter nos monet Apostolus,
ut mortificationem Jesu in corpore nostro circumferentes, atque cum Christo conseplti et compiantati similitdini mortis ejus, non m o d o carnem
nostram crucifigmus cum vitiis et concupiscentiis, rugientes ejus quae in
mundo est concupiscentiae corruptinem, sed et vita Jesu manifestetur in
corporibus nostris et, aetrni ejus sacerdotii partcipes effecti, offeremus
dona et sacrificia pro peccatis.
3$. Confteor tibi Pater, D m i n e caeli et terrae, quia abscondisti haec a
sapientibus et prudentibus * Et revelsti ea parvulis. T- Ita, Pater, quoniam sic fuit placitum ante te. Et revelsti.
Lectio
VI
III
NOCTURNO
65
VIII
Hasc quippe sunt sacramenta ecclesiastica per quas totum corpus Ecclesias abluitur atque sanctificatur. In lavacro utique aquas regenerationis, q u o d
Christi morte sacrtur, ab originali contagione mundetur. In Redemptoris
vero sanguine nedum ab omni culpa purgatur, verum etiam regni caelestis
illi aperitur introitus. A m b o hasc in unum effectum conveniunt nec unum
sine altero valet ad salutem prodsse: n o n enim absque baptismi sacramnto et peccatorum remissine, potest quis futuras beatitudinis hereditatem percipere. H o c ubique in orbe terrarum sancta mater confitetur E c clesia, et multiplicibus Scripturarum divinarum testimoniis roboratur. Insuper et qui vidit de Christo aquam emanare et sanguinem, testimonium
perhibuit, et verum est testimonium ejus. Nempe iste est Joannes A p o stolus et Evangelista, qui praecipuo amre dilectus est a D o m i n o .
~E$. Simus ergo imitatores Dei * Et ambulmus in dilectione. T- Sicut
et Christus dilexit nos et tradidit semetipsum pro nobis. Et ambulmus.
Gloria Patri. Et ambulmus.
Lectio
IX
Profecto hasc facta sunt ut Scriptura impleretur quas ait: Os non c o m minutis ex eo. A D o m i n o quippe Mysi fuerat imperatum ne in sacrificii
phase, in celebratione immolati agni, ullum comminuertur os. In D mino autem Jesu iniiocentissimo agno, figuras veritas est complta. Neququam crura illius sunt fracta, quemadmodum duorum nequam cum eo
pendntium; sed tantum illius latus apertum, quatenus alia Scriptura perficeretur quas dicit: Videbunt in quem transfxrunt. Porro vlnerum cicatrices in suo voluit Dominus corpore retinere, ut, sicut electis incentivum
devotionis, ita et rprobis irrefragbile fieret testimonium damnationis.
Ita omnia consummata in Christo, longe ante Prophetrum oraculis promulgata fuere, quatenus catholica fides tam pro se quam adversus haereticorum munirtur errores.
T e D e u m laudamus.
ACTA, vol. XXI, n. 2. 6-2-929.
66
FERIA
III
Semiduplex
In I Nocturno Lectiones de Scriptura occurrente Responsoria
IN
de Festo
I I NOCTURNO
IV
etiam cum eodem qui. est caput Christus, ex quo totum corpus compctum
et connexum per omnem juncturam
S.
67
Congregatio Rituum
in cultu Sacratissimo Cordi Jesu exhibendo, nihilque eo congruentius origini, indoli, virtuti, industriis quae huic religionis formae sunt propriae, t
rerum memoria et usus, sacra item liturgia atque Summorum Pontificum
acta confirmant.
3$. Confteor tibi Pater, Dmine caeli et terrae, quia abscondisti haec a
sapientibus et prudentibus * Et revelsti ea parvulis, y. Ita, Pater, quoniam sic fuit placitum ante te. Et revelsti.
Lectio
VI
IN
III
NOCTURNO
68
Commentarium
Officiale
VIII
IX
8.
Congregatio
FERIA
Rituum
IV
Semiduplex
In I Nocturno Lectiones de Scriptura occurrente. Responsoria de Festo.
IN
II
NOCTURNO
IV
At enim bete regnntem Christum in caelis qui piaculares ritus consolari queant? Scilicet da amntem et sentit quod dico repnimus, Augustini verbis usi, quae in hunc locum aptissime cadunt. Dei enim amantissimus quisque, si praeteriti temporis spatium respiciat, videt meditando
intuetrque Christum pro homine laborantem, dolntem, durissima quaeque perpetintem, propter nos homines et propter nostram salutem tristitia, angoribus, opprbriis paene confectum, immo attritum propter
sclera nostra ac suo nos livre sanantem. Atque haec omnia eo verius
piorum meditntur animi, quod peccata hominum ac flagitia quovis tempore perpetrata in causa fuerunt cur Dei Filius morti traderetur, eademque
nunc etiam mortem ipsam per se essent Christo illatra, iisdem cum doloribus maeroribsque conjnctam, quippe singula passionem Domini, suo
quodam m o d o renovare censeantur: Rursus crucifigntes sibimetipsis
Filium Dei et ostntui habentes .
1$. Prope est Dominus omnibus invocntibus eum * Omnibus invocn(ibus eum in veritate, f. Miserator et misericors Dominus, patiens et multum misericors. Omnibus.
Lectio V
Quodsi propter peccata quoque nostra, quae futura quidem erant at
praevisa, nima Christi tristis facta est usque ad mortem, haud dubium
quin solacii nonnihil j a m tum ceperit etiam e nostra item praevisa, reparatione, cum apparuit illi Angelus de caelo ut Cor ejus taedio et angoribus opprssum consolartur. Atque ita Cor illud sacratissimum, quod Migratorum hominum peccatis continenter sanciatur, etiam nunc mira quidem
sed vera ratione solri possumus ac debemus, quandoquidem, ut in sacra
quoque liturgia legitur, ex ore Psaltis, Christus ipse se ab amicis suis derelictum conqueritur: Improprium exspectvit Cor meum et misriam, et
sustinui qui simul contristartur et non fuit, et qui consolartur et non
inveni .
70
Acta
Apostolicae
Sedis
Commentarium
Officiale
3$. Confteor tibi Pater, Dmine esali et terras, quia abscondisti hase a
sapientibus et prudentibus * Et revelsti ea parvulis, f. Ita, Pater, quoniam sic fuit placitum ante te. Et revelsti.
Lectio
VI
Accedit quod passio Christi expitrix renovatur et q u o d a m m o d o continuatur et adimpletur in corpore suo mystico, quod est Ecclesia. Etenim,
ut rursus sancti Augustini verbis utamur, passus est Christus quidquid
pati debuerat; j a m de mensura passionum nihil deest. Ergo impletas sunt
passines, sed in capite; restbant adhuc Christi passines in corpore .
Q u o d quidem Dominus ipse Jesus declarare dignatus est, cum ad Saulum
adhuc spirntem minrum et caecus in discipulos loquens: E g o sum,
inquit, Jesus quem tu persequens , haud obscure significans, commotis
in Ecclesiam insectatinibus, ipsum divinum oppugnri ac vexri Ecclesias Caput. Jure igitur meritoque Christus in corpore suo mystico adhuc
patiens, nos expiatinis suas socios habere exoptat, idque etiam ipsa nostra
c u m eo necessitudo postulat; nam c u m simus corpus Christi et membra
de membro , quidquid patitur caput, omnia cum eo membra patiantur
oportet.
3$. Omnes gentes quascumque fecisti venient * Et adorbunt coram te
Dmine, f. Et glorificbunt nomen tuum quoniam magnus es tu, et faciens mirabilia. Et adorbunt. Gloria Patri. Et adorbunt.
IN
III
NOCTURNO
Cap.
19,
31-37
Med. 6-7.
Diligenter tecum nimo versa, quam inefabilis fuerit illa caritas qua
Deus summus, in maximis Cordis angustiis et totius mundi opprbriis,
pro te vilssimo vermculo illam crucis acerbissimum mortem perpessus
fuerit. Advrte ut summam Christus Serytor suis liberalitatem mnibus
exhibuit. Aliquando enim in medio populi stans, ita clambat: Si quis
sitit veniat ad me et bibat : paratum se ostendens mnibus omnium necessitatibus subvenire. Considerato ut libralissime tibi Cordis sui pretiosum
S.
Congregatio Rituum
71
VIII
IX
Medii. 6
Et tu in omni tentatione fuge diligenter in amabile Christi Cor, ejusque bonitatem et caritatem tibi propone, et cum illa confer tuam vilittem, malitiam, infidelitatem, arrogntiam.
Semiduplew
In I Nocturno
IV
72
Acta Apostolicae
Sedis
Commentarium
Officiale
3$. Prope est Dominus omnibus invocntibus eum * Omnibus invocntibus eum in veritate. T. Miserator et misericors Dominus, patiens et multum misericors. Omnium.
Lectio V
Hisce vero malis veluti in
cumulum accedit
atque socrdia, qui, dormitntium et fugintium instar discipulorum, mitantes in fide, Christum angoribus opprssum vel Stanae satellitibus circumvntum misere derelinquunt, tum eorum perfidia, qui, Judae proditris exemplum secuti, aut temere et sacrilege de altari libant, aut ad hostium castra transfugiunt. Atque ita vel invitum subit cogitatio animum,
j a m propius adventre tmpora de quibus Dominus Noster vaticintus est:
Et quoniam abundavit iniquitas, refrigscet caritas multorum. Quae quidem omnia quotquot pie commentati erunt fideles, facere non poterunt,
quin, Christi perdolentis incnsi caritate, vehementire studio suas aliorumque culpas expient,
aeternmque pro-
VI
S.
Congregatio Rituum
Dei Voluntati permittat, et laesum divinae Majesttis honorem, cum continenter orando, tum afflictatinibus sponte susceptis aerumnlsque, si quae
inciderint, patienter tolertis, tum tota demum vita hoc expiatinis studio
exigenda, resarcire contendat.
Omnes gentes quascumque fecisti venient * Et adorbunt coram te,
Dmine. y. Et glorificbunt nomen tuum' quoniam magnus es tu, et faciens mirabilia. Et adorbunt. Gloria Patri. Et adorbunt.
IN
III
NOCTURNO
incredibili
audcia,
violato
legis
auctore,
ad
meipsum,
VIII
morte,
74
Commentarium Officiale
IX
alium dnotans.
Te D e u m laudamus.
Vesperas de sequenti die octava.
FERIA
VI
Duplex
majus
i
I N I I NOCTURNO
Revra ubi tuta firmaque infirmis securitas et requies, nisi in vulneribus Salvatoris? Tanto illic securior hbito, quanto ille potentior est ad
salvandum. Premit mundus, premit corpus, dibolus insidiatur: non cado;
fundatus enim sum supra firmam petram. Peccavi peccatum grande: turbbitur conscientia, sed non perturbantur, quoniam vulnerum Domini
recordbor. Nempe vulnertus est propter iniquitates nostras. Quid tam
ad mortem, quod non Christi morte solvatur? Si ergo in mentem venerit
tam potens tamque efficax medicamntum, nulla j a m possum morbi malignitte terrri.
1$. Prope est Dominus mnibus invocntibus eum * Omnibus invocntibus eum in veritate. T. Miserator et misericors Dominus, patiens et
multum misericors. Omnibus.
S.
Congregatio
75
Rituum
Lectio V
E g o vero fidenter quod ex me mihi deest, usurpo mihi ex visceribus Domini, quoniam misericordiae fluunt; nec desunt formina, per quae affluant. Fodrunt manus ejus et pedes, latusque lancea foravrunt; et per
has rimas licet mihi sgere mel de petra, olemque de saxo durissimo; id
est gustare et videre quoniam suavis est Dominus. Cogitbat cogitationes
pacis, et ego nesciebant. Quis enim cognovit sensum Domini'? aut quis
consiliarius ejus fuit? At clavis rserans, clavus pnetrans factus est mihi
ut videam voluntatem Domini. Quidni videam per foramen? Clamat clavus, clamat vulnus, quod vere Deus sit in Christo mundum reconcilians sibi.
3$?. Confteor tibi Pater, Dmine caeli et terrae, quia abscondisti haec a
sapientibus et prudentibus * Et revelsti ea parvulis. T. Ita, Pater, quoniam sic fuit placitum ante te. Et revelsti.
Lectio
VI
IN
III
NOCTURNO
76
Acta Apostolicae
Sedis
Commentarium
Officiale
non fregrunt ejus crura, sed unus militum lancea latus ejus aperuit, et
continuo exivit sanguis et aqua. Tignanti verbo Evangelista usus est, ut
non diceret: latus ejus percssit, aut vulnervit, aut quid aliud, sed aperuit,
ut illic quodammodo vitae ostium pandertur, unde Sacramenta Ecclesias
manaverunt, sine quibus ad vitam, q u a vera vita est, non miratur. Ille
sanguis in remissionem f usus est peccatorum. A q u a illa salutare temperat
pculum, haec et lavacrum praestat et potum. H o c praanuntibat quod No
in latere arcae ostium facere jussus est, qua intrarent animalia quae non
erant dilvio peritura, quibus praefigurabtur Ecclesia.
E g o si exaltatus fuero a terra * Omnia traham
ad
meipsum.
VIII
Propter hoc prima mulier facta est de latere viri dormintis, et appellata est vita matrque vivorum. Magnum quippe significavit bonum, ante
magnum praevaricatinis malum. H i c secundus A d a m , inclinato capite,
in cruce dormivit, ut inde formartur ejus conjux, quae de latere dormintis effluxit. O mors unde mortui reviviscunt! Quid isto sanguine mundius?
1
IX
S.
Congregatio
Rituum
subjunxerat dicens: Sed unus militum lancea latus ejus aperuit, ad noe
pertinet alterum testimonium: Videbunt in quem transfxrunt, ubi promissus est Christus, in ea qua crucifixus est carne venturus.
Te D e u m laudamus.
URBIS ET ORBIS
DECRETUM
Quo plenius Sacratissimi Cordis Iesu Festi sollemnitas devotioni populi
christiani responderet, Ssmus D. N. Pius Papa X I , litteris suis Encyclicis
Miserentissimus Redemptor , die VIII mensis Maii anno MDCCCCXXvm
datis, dictum festum ad ritum duplicem primae classis, cum octava privilegiata tertii ordinis, evexit, ipsum praeterea primarium declaravit et feriatis festis aequiparandum esse decrevit. Concinnatum autem a speciali
Commissione, de mandato quidem eiusdem Ssmi Domini, integrum officium
cum missa Sacra Rituum Congregatio approbandum censuit. Itaque facta
per infrascriptum Cardinalem Sacrae Rituum Congregationis Pro Praefectum Sanctissimo Patri relatione in
Audientia habita
die 29 Ianua-
rii 1929, Sanctitas Sua praefatum officium cum missa proprium, prouti in
.superiori prostat exemplo, approbare dignata est, illudque, in universa
Ecclesia, ab utroque Clro et a quibuslibet recitationi Officii divini, iuxta
R o m a n u m ritum,
S.
Angelus Mariani, Secretarius.
78
ACTA
TRIBUNALIUM
N.
N. - S A C R A E
ORDINATIONIS.
Trezzi.
Advocatus: I. P. Certo.
Dubia: 1) A n constet de nullitate sacrae ordinationis in casu, et
quatenus negative, 2) An actor contraxerit onera status sacerdotalis, sin
minus, 3.) An actor gravi metu coactus, sacros ordines receperit, eosque
numquam ratos habuerit, ita ut redigendus sit ad laicalem statum sine
coelibatus et horarum canonicarum obligationibus, ad normam can. 214 .
Sententia diei 13 Ianuarii: A d i ) Negative . Ad 2) Affirmative.
Ad 3) Negative ad primam partem, seu non constare de gravi metu in
casu; quoad secundam et tertiam partem, provisum in prima parte .
II.
ex capite vis
et metu.
Turnus Rotalis: F. Parrillo, Ponens, I. Florczak, U. Mannucci.
V inc. Defens. Substitutus: C. Conte.
Advocatus: I. P. Certo.
Dubium: An constet de matrimonii nullitate in casu .
Sententia diei 20 Ianuarii: Negative .
III. N. N. promissione
NULLITATIS MATRIMONII
matrimonii.
79-
8. Romana Bota
IV.
BONONIEN. -
NULLITATIS
MATRIMONII
clandestinitatis.
Turnus Rotalis: U. Mannucci, Ponens, A. Jullien, H. Quattrocolo.
Vinculi Defensor: I. Trezzi.
Advocatus: V. Sacconi.
Dubium: An constet de nullitate matrimonii in casu .
Sententia diei 30 Ianuarii: Affirmative.
V.
Trezzi.
TORNACEN. - NULLITATIS
MATRIMONII
ex capite dementiae.
Substitutus: C.
Advocatus:
Bersani.
F.
Conte.
Dubium: An sententia Eotalis diei 8 Aprilis 1924 sit confirmandavel infirmanda in casu .
Sententia diei 16 Februarii: Affirmative ad primam partem, negative ad alteram, seu non constare de nullitate matrimonii .
V I I . L U B L I N E N . - NULLITATIS MATRIMONII
V I I I . STRIGONIEN.-NULLITATIS MATRIMONIIS
ob
intentionem
contra
bonum
Sacramenti.
Substitutus: C.
Conte.
Advocatus: I. P. Certo.
Dubium: An constet de nullitate matrimonii in casu .
Sententia diei 14 Martii: Negative .
-80
IX.
P A R I S I E N . - N U L L I T A T I S MATRIMONII
N.
Ferrata.
Trezzi.
NULLITATIS
MATRIMONII
bonum prolis.
Turnus Rotalis: H. Quattrocolo, Ponens. F. Morano, A. W y n e n .
Vine. Defens. deputatus: I. Stella.
Advocatus: N. Patrizi.
Dubium: An constet de matrimonii nullitate, in casu .
Sententia diei 16 Aprilis: Negative .
X I I . N. N. -
NULLITATIS
MATRIMONII
ex capite criminis.
X I I I . N.
N . - O N E R U M SACRAE
ORDINATIONIS.
ex
mandato
gratuiti patrocinare.
Giusino.
81
S. Romana Rota
XIV.
A T R E B A T E N . - COMPETENTIAE.
Bracci.
Advocatus: V. Sacconi.
Dubia: 1) A n constet de re iudicata in casu; et quatenus affirmative, 2) An concedenda sit restitutio in integrum, in casu; quatenus vero
negative ad I, vel affirmative ad II, 3) An Tribunal Curiae sit competens
in casu .
Sententia diei 27 Aprilis: A d 1) Affirmative; ad alterum negative;
ad 3) provisum in secundo .
XV.
LEODIEN. - NULLITATIS
MATRIMONII
ex
sacramenti.
Turnus Rotalis: A. Jullien, Ponens, F. Guglielmi, H. Quattrocolo.
Vinculi Defensor: I. Trezzi.
Advocatus: A. D'Alessandri.
Dubium : An constet de nullitate matrimonii in casu .
Sententia diei 28 Aprilis: Negative .
XVI.
N.
N.
I U R I U M SUPER INCIDENTALIBUS.
WESTMONASTERIEN. - NULLITATIS
MATRIMONII
ex capite vis et
metus.
Turnus Rotalis: F. Guglielmi, Ponens, H. Quattrocolo, F. Morano.
Vinc.
Advocatus:
H. Benvignati.
NULLITATIS MATRIMONII
82
Commentarium
Officiale
bonum
NULLITATIS MATRIMONII
sacramenti.
F R I B U R G E N . - NULLITATIS MATRIMONII
- FLORENTINA.
IURIUM.
Bersani.
83
S. Romana Rota
I.
Stella.
N . N . - NULLITATIS MATRIMONII
intentionem contrariam bono prolis atque bono sacramenti, nec non ex capite
vis et metus.
Turnus Botalis: M. Massimi, Dec. Ponens., I. Grazioli, F. Morano.
Vinc. Defens. Substitutus: C.
Conte.
Advocatus: I. P. Certo.
Dubium: An sententia Rotalis diei 30 Iunii 1925 sit confirmanda
vel infirmanda in casu .
Sententia diei 5 Iunii:
ROMANA.
- NULLITATIS
MATRIMONII
positae.
Turnus Rotalis: M. Massimi, Dec. Ponens,
F. Morano, A. W y n e n .
N.
N . - NULLITATIS
MATRIMONII
Fournier.
AUGUSTOBUNEN. - NULLITATIS
MATRIMONII
ex capite vis et
metus.
Turnus Rotalis: F. Parrillo, Ponens, I. Florczak, H. Quattrocolo.
Vinc. Defens. deputatus: I. Stella.
Advocatus ex mandato gratuiti patrocinii: F. Fournier.
84
Commentarium Officiale
ex capite dementiae.
Lazzarato.
trocolo.
V inc. Defens. deputatus: I. B r o c c o .
Advocati: C. Santucci, C. Astorri.
Dubium: An sententia Rotalis diei 16 Decembris 1925 sit confirmanda vel infirmandam in casu .
Sententia diei 30 Iunii: Negative ad primam partem;
affirmative
RATIONUM.
B.
Pellegrini,
F. Fournier.
confirmanda vel
85
S. Romana Rota
X . X . - NULLITATIS MATRIMONII
sensus.
Turnus Rotalis: M. Massimi, Dec. Ponens, F. Morano, A. W y n e n .
Vinculi Defensor: I. Trezzi.
Advocati: N. et |I. B. Ferrata.
Dubium: A n sententia Rotalis diei 7 Aprilis 1926 sit confirmanda
vel infirmanda, in casu .
Sententia diei 28 Iulii: Affirmative ad primam partem; negative ad
alteram, seu non constare de matrimonii nullitate in casu .
X X X V . N. N. -
NULLITATIS MATRIMONII
ex capite con-
appositae.
Stella.
Advocatus: A. D'Alessandri.
Dubium: An constet de matrimonii nullitate, in casu .
Sententia diei 31 Iulii: Affirmative .
XXXVII.
ex capite
VIOAR.
APSTOL, DE
LOANGO. - NULLITATIS
MATRIMONII
simulati consensus.
86
Vino.
Defensor deputatus: I.
Stella.
N . N . - S . O R D I N A T I O N I S (Cfr. n . I ) .
ex capite
vis et metus.
Turnus Rotalis: H. Quattrocolo, Ponens, F. Morano, A. Wynen.
Vinc.
Defens.
Substitutus: C. Conte.
deputatus: I. Stella.
Substitutus: C. Conte.
Advocatus ex
B R I X I E N . - NULLITATIS MATRIMONII
Defens.
Substitutus:
Advocatus ex mandato
Grazioli, F. Parrillo.
Conte.
gratuiti patrocinii:
I.
Stella.
87
S. Romana Rota
XLIII.
T R A N S I L VANEEN. - N U L L I T A T I S M A T R I M O N I I
Rzewnieki.
Substitutus: I. Stella.
X L I V . N. N. dispensationis
NULLITATIS MATRIMONII
super rato.
N.
Ferrata.
Dubia: 1) An constet de matrimonii nullitate, in casu; 2) An consilium praestandum sit Ssmo pro dispensatione a matrimonio rato et non
consummato, in casu .
Sententia diei 10 Augusti: A d 1) affirmative. Ad 2) provisum in
primo .
XLV.
TRANSILVANIEN. - NULLITATIS^MATRIMONII
Rzewnieki.
NULLITATIS MATRIMONII
III).
88
Commentarium
Officiale
ex capite vis et
metus.
Turnus Rotalis: IT. Mannucci, Ponens, A. Jullien, F. Morano.
Vinculi Defensor: I. Trezzi.
Advocati: V . Sacconi, I . P . Certo.
Dubium: An confirmanda vel infirmanda sit sententia Rotalis diei
14 Man 1927 .
Sententia diei 15 Octobris: Affirmative ad primam partem; negative
ad alteram; seu non constare de nullitate matrimonii, in casu .
XLVIII.
spensationis
N. N. super
NULLITATIS MATRIMONII
rato.
rato et non
consummato, in casu .
Sententia diei 15 Octobris: Negative ad utrumque .
XLIX.
N. N. -
NULLITATIS MATRIMONII
ex impedimento ligaminis.
Trezzi.
MATRIMONII
Defens.^Substitutus:
C.
Conte.
LI.
V A R M I E N . - N U L L I T A T I S MATRIMONII
Trezzi.
89
S. Romana Rota
LH.
ENGOLISMEN.
NULLITATIS
MATRIMONII
ex capite
conditionis
appositae.
Turnus Rotalis: A. Jullien, Ponens, F. Guglielmi, H. Quattrocolo.
Vinc. Defens. deputatus: I. B r o c c o .
Advocatus ex mandato gratuiti patrocinii: I. Stella.
Dubium: An constet de nullitate matrimonii, in casu .
Sententia diei 24 Novembris: Negative .
L U I . S.
appositae
AUGUSTINI. - NULLITATIS
contra
matrimonii
MATRIMONII
ex capite conditionis
substantiam.
NULLITATIS MATRIMONII
G. Heard.
Rzewnieki.
bonum
NULLITATIS
MATRIMONII
sacramenti.
Stella.
VERCELLEN. - PENSIONIS.
90
Acta
LVII.
Apostolicae
Sedis
Commentarium
V I L N E N . - NULLITATIS MATRIMONII
Turnus Rotalis: A.
Officiale
N . N . NULLITATIS MATRIMONII
appositae.
Turnus Rotalis: U. Mannucci, Ponens, A. Jullien,
F. Guglielmi.
II
Causae quae eodem anno 1928 transactae fuerunt, vel peremptae, vel
quae absque definitiva sententia, ex peculiaribus circumstantiis, finem
habuerunt;
reiectionem.
I.
DIACOVIEN. -
Separationis, coram
P.
E.
D.
Parrillo.
Cum nullus actus processualis per annum interpositum fuerit, ad normam Can. 1736 instantiam appellationis esse peremptam, decreto diei
Ianuarii Ponens decrevit.
II.
TAURINEN. -
E.f
P. D . Jullien.
GUROEN. -
MEDIOLANEN. -
Crediti, coram
E.
P. D . Mannucci.
Cum a die 23 Apr. 1926 nullus actus processualis positus fuerit, instantiam appellationis esse peremptam, ad normam can. 1726, Ponens, die
25 I a n u a m decrevit.
91
S. Romana Rota
Y.
Separationis, coram
BERYTEN. -
E.
P. D . Mannucci.
Attenta actricis morte, et cum actio non transeat ad heredes (can. 1733)
acta poni in Archivo, die 1 Februarii, Ponens decrevit.
YI.
NOLANA. -
E.
P . D . Mannucci.
Cum nullus actus processualis ab actore intra annum positus fuerit, ad
appellationem
prosequendam,
instantiam
esse
peremptam, ad normam
- VIENNEN. -
Nullitatis
matrimonii ex
ATRERATEN. -
coram R . P . D . Florczak.
Ad normam can. 1736 instantia perempta declaratur (decr. d. 23 Maii).
X. N . N .
coram
R . P . D . Florczak.
Audito Vinculi Defensore, ad normam can. 1736 instantia perempta
declaratur (dec. die 24 Maii).
XI.
PANORMITANA. -
R . P . D . Parrillo.
Cum obtemperatum non fuerit decreto diei 2 Febr. h. a., ad normam
can. 1850, Ponens, die 28 Maii, declarat actricis contumaciam, et peremptum ipsius ius ad causam prosequendam.
XII.
LARINEN.
ET
THERMULARUM. -
Praecedentiae, coram
R.
P. D .
Parrillo.
Cum nullus actus processualis per biennium positus fuerit, ad normam
can. 1736, instantiam esse peremptam, die 4 Iunii, Ponens declarat.
XIII.
CREMONEN. -
E.
P. D . Parrillo.
92
Acta Apostolicae
XIV.
Sedis
Commentarium
Crediti et damnorum,
NEAPOLITANA. -
Officiale
comm
R.
P.
D . Mas-
simi D e c .
Cum per annum nullus actus processualis a partibus positus fuerit
appellatio, quae utrimque fuerat interposita, declaratur deserta, ita ut
sententia rotalis, per appellationem oppugnata, in rem iudicatam transierit, ad normam can. 1736 (dec. d. 13 Augusti).
XV.
GRATIANOPOLITANA.
Nullitatis
matrimonii
ex
capite
defectus
STRIGONIEN. -
R . P . D . Florczak.
Ad normam can. 1736, instantia perempta declaratur (Decr. die 4 Oct.).
XVIII.
MONTISPESSULANI. -
coram R . P . D . Florczak.
Die 13 Octobris, instantia perempta declaratur.
XIX.
RHEGINEN. -
R . P . D . Mannucci.
Cum anno superiore nullus actus processualis positus fuerit, die 29 Octobris, instantiam fuisse peremptam Ponens decernit.
XX.
WRATISLAVIEN. -
Reiectionis libelli,
coram
R.
P. D . Mannucci.
ROMANA.
coram
R . P . D . Jullien.
Attento quod per annum et ultra nullus actus processualis positus
sit, appellationem esse desertam, die 3 Novembris, Ponens declaravit.
XXII.
ROMANA. -
Compromissi, coram
R.
P . D . Grazioli.
Cum partes in causa, transactione inter ipsas inita litem finiendam censuerint, Ponens, audito Promotore iustitiae, attento et transactionem valde
S. Romana Rota
CESEN ATEN.
Patribus
turnum
ALBIEN. -
distributione,
firmo
decreto
actores nec allegationes exhibuerunt, nec graves et attendibiles adduxerunt causas pro novis terminis obtinendas, Ponens, audita altera parte
et Rev. Promotore Iustitiae, declarat actores contumaces, et ad normam
can.
1850
instantiam prosequendam
(decr. d. 14 Decembr.).
Ex Cancellaria Sacri Tribunalis, 18 Ianuarii 1929.
L. S .
T.
Tani, Notarius.
94
Commentarium Officiale
ACTA OFFICIORUM
PONTIFICIA COMMISSIO PRO RUSSIA
MONITUM
D E RUSSIS A D CATHOLICAM F I D E M R E D E U N T I B U S
reficiendi vel
deserendi,
sed
prudenti
A.
CARD.
SINCERO,
Praeses.
L . 8.
Carolus Margotti, Secretarius.
'Diarium Romanae
95
Curiae
dubbio sopra
tre miracoli
ehe si asseriscono da Dio operati per intercessione del Venerabile Servo di Dio
Claudio De la Colombire, sacerdote professo della Compagnia di Ges, i
quali vengono proposti per la sua beatificazione.
SEGRETERIA DI STATO
NOMINE
Con Biglietti della Segreteria di Stato, il Santo Padre Pio XI, felicemente
regnante, si degnato di nominare:
13 Gennaio 1929. Monsig. Giovanni Smit, Vescovo tit. di Paralo; il Revmo
P. Francesco d Ambrosio, dei Minori Conventuali; il Revmo P. Ildebrando Calvani, dei Servi
di Maria e il Revmo P. Cornelio Damen, della
Congregazione del Ssmo Redentore, Consultori
della Sacra, Congregazione di Propaganda Fide.
16
Monsig. Bernardo Eras, Consultore della Sacra Congregazione per la Chiesa Orientale.
24
Monsig. Ernesto Ruffini, Consultore della Sacra Congregazione per gli Affari
MAGGIORDOMATO
Ecclesiastici Straordinari.
DI SUA SANTIT
NMINE
Il Santo Padre Pio XI, felicemente regnante, si degnato di nominare
Camerieri Segreti Soprannumerari di S. S. :
7
Luglio
96
Agosto
Commentarium
Officiale
29
24 Settembre
30
7 Dicembre
Luglio
29
Agosto
Agosto
24 Settembre
NECROLOGIO
23
Aprile
1928.
Luglio
Ottobre
26
6 Martii 1929
Num. 3
PIUS
EPISCOPUS
SERVUS S E R V O R U M D E I
AD PERPETUAM R E I MEMORIAM
3.
- 6-3-929.
honorifico
98
Acta
Apostolicae
Sedis'-
Commentarium
Officiale
F R . A N D R E A S CARD. P R O H W I R T H ,
B A S I L I U S C A R D . POMPILJ,
S. B. E. Cancellarius.
Episcopus
Dominicus
Hector
Veliternen.
Castelli,
Protonotarius Apostolicus.
Loco Plumbi
Acta
Pii
PP.
99
XI
LITTERAE APOSTOLICAE
I
P R I M A R I A E O P E R A E APOSTOLICAE A I E S U CHRISTO O P E R A R I O S E D E S P R A E C I P U A A C I V I T A T E G E N E V E N S I AD ALMAM U R B E M T R A N S F E R T U R SUB I U R I S D I C T I O N E M A G I S T R I G E N E R A L I S O. P.
PIUS PP. X I
Ad perpetuam rei memoriam. Decessor Noster rec. m e m . Benedictus P p . X V , Litteris Apostolicis sub anulo die VIII mensis Aprilis anno
MDCCCCXXI
Genevensium
ac Eriburgensium Episcopo, Nos, conlatis consiliis c u m venerabilibus fratribus Nostris Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalibus Sacrae Congregationi Concini praepositis, hisce Litteris, auctoritate Nostra apostolica,
centrum seu sedem praecipuam Primariae Operae Apostolicae a Iesu Christo
Operario nuncupatae ab ecclesia Genevensi paroeciali Sanctae Clotildis
ad hanc almam Urbem Nostram transferimus, ita ut ex nunc et in posterum eadem Primaria Opera sub iurisdictione Magistri generalis Ordinis
Praedicatorum posita apud eiusdem Magistri Generalis d o m u m sive sedem
exsistat.
Haec, quae ad emolumentum praelaudatae Operae provehendum in
Domino
100
Commentarium Officiale
a quoquam, auctoritate qualibet, scienter vel ignoranter attentari contigerit. Contrariis non obstantibus quibuslibet.
D a t u m Eomae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die xi
mensis Iulii anno
MDCCCCXxvm,
P.
CARD.
GASPARRI,
a Secretis Status.
II
AD A B B A T I A L E M G R A D U M R E S T I T U I T U R M O N A S T E R I U M MONACHORUM O. S.
B E N E D I C T I , LOCI N E U B U R G I N T R A F I N E S A R C H I D I O E C E S I S F R I B U R G E N S I S .
PIUS PP. X I
Ad perpetuam rei memoriam. Friburgensis archidioecesis intra fines
Ordinis Sancti Benedicti exstat monasterium, cuius ecclesia in honorem
Sancti Bartholomaei Apostoli D e o dicata est. Prope Heidelbergam civitatem positum suam originem habuit a q u o d a m monachorum asceterio,
quod, saeculo decimo secundo fundatum, vulgo Neuburg nuncupatum est,
et sub iurisdictione celeberrimae atque antiquae Ordinis Sancti Benedicti
abbatiae Laureshamensis diu perduravit. Lucius P p . I I , decessor Noster,
Neuburgense monasterium sollemniter adprobavit, idemque iuribus privilegiisque sat amplis ditavit. Postea vero monasterium, loco monachorum
monialibus suffectis, Congregationi Bursfeldensi subiectum fuit, et virtutibus sodalium maxime floruit ad tempora usque germanicae, uti nuncupant, reformationis, cuius improbissima opera multa aerumnarum damnorumque passum est. Neuburgense tamen monasterium anno tantum
MDCCCiv ob leges saecularizationis tunc temporis illatas exstinctum est.
At elapso plus quam saeculo ab huiusmodi monasterii fine, Archiabbatis
S. Martini de Beuron studio sollertiaque, aedificia perantiqui Neuburgensis
asceterii cum adiectis fundis Ordo S. Benedicti denuo comparavit; atque
ita in eisdem, Friburgensium quoque Archiepiscopo probante, vita monachorum regulari instaurata est. N u n c autem, D e o favente, exsuscitati
monasterii in claustris nova monachorum et fratrum eonversorum familia,
numero conspicua, floret adeo ut praelaudatum Archiabbas Sancti Martini
de Beuron, dilectus filius Eaphael Walzer, moderator Congregationis Beuronensis O. S. Benedicti, enixis precibus a Nobis exposcat ut pro benignitate
Nostra monasterium ipsum, sui iuris constitutum, ad abbatialem gradum
restituere dignemur. Quibus supplicationibus Nos, audito quoque Sanctae
Eomanae Ecclesiae Cardinali Sacrae Congregationi pro Eeligiosorum Soda-
101
XI
lium negotiis praeposito, ultro libenterque adnuendum censuimus. Quapropter apostolica Nostra auctoritate, praesentium Litterarum tenore, monachorum monasterium Ordinis Sancti Benedicti loci Neuburg, archidioecesis
Friburgensis intra fines, sub titulo Sancti Bartholomaei Apostoli, cum omnibus iuribus ac privilegiis olim ipsi concessis, in integrum restituimus, illudque, d u m m o d o in eodem duodecim saltem chorales monachi adsint, in abbatiam sui iuris erigimus, quam Congregationi Beuronensi unimus, itemque
privilegiorum ac favorum eidem Congregationi eoncessorum participem
facimus.
Haec edicimus,
mandamus
decernentes praesentes
Litteras firmas,
P. C A R D . G A S P A R R I , a Secretis Status.
III
DOMUS O. S. B E N E D I C T I CONGREGATIONIS SOLESMENSIS A P U D OOSTERHOLTUM, INTRA FINES
DIOECESIS
BREDANAE, IN
ABBATIAM
SUB
TITULO
S. P A U L I E R I G I T U R .
P I U S PP. X I
Ad futuram rei memoriam. Dilectus filius Ioannes de Puniet, Abbas
ad Sancti Pauli de W i c i a c o , in dioecesi Atrebatensi in Gallia, Congregationis Gallicae Ordinis Sancti Benedicti, in praesens degens in civitate
de Oosterholto, intra fines dioecesis Bredanae in Hollandia, refert ad
Nos praedictum monasterium in Gallia, in dioecesi Atrebatensi, ab abbatia Sancti Petri de Solesmis anno rep. sal. M D C C C L X X X I X fundatum
sub titulo ad Sancti Pauli de Wiciaco ( Wisques) in prioratum conventualem
die 1 mensis Martii anno M D C C C L X X X X V erectum fuisse. Civiles autem o b
leges anno MDCCCCi latas, ad Galliam relin quendam monachos esse coactos,
qui se primum in Belgicam regionem receperunt, dein in Hollandiam, ubi
102
Acta
Apostolicae
Sedis
Commentarium
Officiale
penes Oosterholtum (Oosterhout) monasticas aedes condiderunt. H a u d multos post annos auctum monachorum numerum feliciter permisisse prioratus erectionem ad abbatialem dignitatem, a Praedecessore Nostro P i o X
rec. mem. factam per rescriptum Apostolicum die x x v i n : mensis Septembris anno MDCCCCX obsignatum. Sed novus abbatialis hic titulus de iure
pertinebat ad d o m u m
antea fundatam in
Gallus,
idest ad
prioratum
S. Pauli de Wiciaco, quae tantum de facto ac de necessitate ex circumstantiis specialibus orta, tunc temporis in Hollandia constituta reperiebatur,
additque idem Ioannes de Puniet, semetipsum die x i i mensis Novembris
eiusdem anni MDCCCCX, iam antea conventualem Priorem, canonice electum fuisse in primum A b b a t e m . Attamen edocet Nos ipse Abbas, volventibus annis, nonnullos monachos a memorato A b b a t e suo missos, in Galliam rediisse et patriam d o m u m Wiciacensem anno MDCCCCXX repetiisse,
ibique regularem vitam de integro instaurasse. Ast huic instaurationi
sequutam esse divisionem conventus et constitutionem duarum domorum
religiosarum sub uno eodemque Ordinario et ad unam eandemque abbatiam
pertinentium; inde plures difficultates et quaestiones ortas, quarum solutio
ac definitiva compositio perardua primum visa est, sed ad quam nunc
praestat, interposita Nostra auctoritate devenire, potissimum cum utraque
domus, tam prior Gallica, quam recens Hollandica, uberrima ceperint,
D e o favente, incrementa. Adsunt enim hodie in d o m o Wiciacensi plus quam
viginti monachi chorales, ex quibus quindecim sollemniter professi; sexaginta vero quinque monachos habet altera domus Oosterholtensis, alios
chorales, alios conversos. In utraque d o m o optimam spem praebet tyronum
novitiatus; et quod ad rem familiarem utraque, propria dotatione instructa,
secura ac libera vivit. His perspectis utriusque domus condicionibus, cum
facile argui possit easdem mutuo inter se auxilio non amplius indigere
et propriam plenamque independentiam consequi exinde posse, cum superenunciatus Abbas Ioannes de Puniet enixas Nobis humiliter adhibuerit
preces ut religiosam d o m u m apud Oosterholtum sitam in abbatiam erigere
dignemur, Nos votis his concedendum ultro libenterque existimavimus.
Audito igitur dilecto filio Nostro Camillo S. E. E. Diacono Cardinali Laurenti, Praefecto Congregationis Negotiis religiosorum sodalium praepositae,
omnibusque rei momentis attento seduloque studio perpensis, inspecto
potissimum felicissimo statu domus apud Oosterholtum positae, quae qualitatibus est omnibus instructa a iure et a constitutionibus Congregationis
Gallicae requisitis ut abbatiali dignitate valeat augeri, motu proprio atque
ex certa scientia et matura deliberatione Nostris, deque apostolicae Nostrae
potestatis plenitudine,
praesentium
tenore,
memoratam
d o m u m apud
XI
103
tiam erigimus titulo Sancti Pauli de Oosterholto, ita ut pertineat ad Congregationem Gallicam seu S. Petri de Solesmis O. S. Benedicti, cuius et
membrum sit et habeatur ad normam sacrorum canonum et constitutionum eiusdem Gallicae Congregationis.
Haec volumus, mandamus, edicimus, decernentes praesentes Litteras
firmas, validas atque efficaces iugiter exstare ac permanere, suosque plenos
atque integros effectus sortiri atque obtinere; illisque ad quos spectant sive
spectare poterunt nunc et in posterum amplissime suffragari; sicque rite
iudicandum esse ac definiendum, irritumque ex nunc et inane fieri, si quidquam secus super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari contigerit. N o n obstantibus contrariis quibuscumque.
D a t u m R o m a e apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die xi
mensis Iulii anno MDCCCCXxvni, Pontificatus Nostri septimo.
P. C A R D . G A S P A R R I , a Secretis Status.
SERMONES
I
AD PAROCHOS U R B I S ET CONCIONATORES SACRI TEMPORIS QUADRAGESIMALIS, HABITUS DIE XI FEBRUARII.
104
Acta Apostolicae
Sedis
Commentarium
Officiale
Acta
Pii
PP.
XI
105
giosa, cose tutte veramente minacciate o, peggio, gi pi o meno danneggiate dagli eccessi di quel movimento che, con parola non italiana, si
chiama s p o r t . Eccessi che lo rendono n educativo, ne igienico, mentre
ne fanno un ostacolo, non diciamo al prosperare, ma anche solo al pi
necessario vivere e svilupparsi di altre essenziah attivit umane.
In terzo luogo vogliamo dirvi (forse gi lo sapete o l'avreste tra breve
saputo) di aver firmato una Costituzione Apostolica c o m e testimonio della
Nostra soddisfazione per quel bello ed utile Congresso Ceciliano celebrato
qui in B o m a lo scorso anno in memoria del centenario del buon Guido
d'Arezzo; una Costituzione in favore della musica sacra e del canto gregoriano ed insieme, poich sono argomenti inscindibili, in favore della sacra
liturgia per il maggior decoro del culto.
Abbiamo raccomandato l'esecuzione dei Nostri desideri all'Eminentissimo Cardinale Vicario Nostro, e sappiamo quanto possiamo aspettarci
dal suo zelo; ma la raccomandiamo pure a V o i , perch ve ne facciate divulgatori, se non dal pulpito, almeno in tante altre occasioni, che non mancheranno di offrirsi alla vostra piet ed al vostro zelo.
Ed ora accenniamo a quell'altra circostanza che Ci fa tanto pi cara
ed opportuna la vostra assistenza e che rende questa adunanza ben altrimenti memorabile e storica che non per le circostanze pur belle e solenni
del settimo anniversario dell'incoronazione e dell'anno giubilare.
Proprio in questo giorno, anzi in questa stessa ora, e forse in questo
preciso momento, lass nel Nostro Palazzo del Laterano (stavamo per dire,
parlando a parroci, nella Nostra casa parrocchiale) da parte dell'Eminentissimo Cardinale Segretario di Stato come Nostro Plenipotenziario e da parte
del Cavaliere Mussolini come Plenipotenziario di Sua Maest il Be d'Italia,
si sottoscrivono un Trattato ed un Concordato.
Un Trattato inteso a riconoscere e, per quanto hominibus licet, ad assicurare alla Santa Sede una vera e propria e reale sovranit territoriale (non
conoscendosi nel mondo, almeno fino ad oggi, altra forma di sovranit
vera e propria se non appunto territoriale) e che evidentemente necessaria e dovuta a Chi, stante il divino mandato e la divina rappresentanza
ond' investito, non pu essere suddito di alcuna sovranit terrena.
Un Concordato poi, che v o l e m m o fin dal principio inscindibilmente
congiunto al Trattato, per regolare debitamente le condizioni religiose in
Italia, per s lunga stagione manomesse, sovvertite, devastate in una successione di Governi settari od ubbidienti e ligi ai nemici della Chiesa, anche
quando forse nemici essi medesimi non erano.
N o n vi aspetterete ora da N o i i particolari degli accordi oggi firmati:
oltre che il tempo, non lo permetterebbero i delicati riguardi protocollari,
106
Acta Apostolicae
Sedis
Commentarium
Officiale
non potendosi chiamare quegli accordi perfetti e finiti, finche alle firme dei
Plenipotenziari, d o p o gli alti suffragi e colle formalit d'uso, non seguano le
firme, c o m e suol dirsi, sovrane: riguardi che evidentemente ignorano o
dimenticano coloro che attendono per domani la Nostra benedizione
solenne Urbi et Orbi dalla loggia esterna della Basilica di S. Pietro.
Vogliamo invece solo premunirvi contro alcuni dubbi e alcune critiche
che gi si sono affacciati e che probabilmente avranno pi largo sviluppo
a misura che si diffonder la notizia dell'odierno avvenimento, affinch
voi, a vostra volta, abbiate a premunire gli altri. N o n conviene che portiate queste cose, c o m e suol dirsi, in pulpito; anzi, non dovete portarvele
per non turbare l'ordine prestabilito alla vostra predicazione; ma anche
all'infuori di questa,
proftto dalla vostra eloquenza, con conferenze e simili, sia per avere anche
sull'attuale argomento pareri tanto pi autorevoli ed imparziali quanto
pi illuminati.
Dubbi e critiche, abbiamo detto; e Ci affrettiamo a soggiungere che,
per quel che Ci riguarda personalmente, Ci lasciano e lasceranno sempre
molto tranquilli, bench, a dir vero, quei dubbi e quelle critiche si riferiscano
principalmente, per non dire unicamente, a Noi, perch principalmente,
per non dire unicamente e totalmente, Nostra la responsabilit, grave e
formidabile invero, di quanto avvenuto e potr avvenire in conseguenza.
N potrebbe essere altrimenti, perch se nelle ore critiche della navigazione il capitano ha pi che mai bisogno dell'opera fedele e generosa
dei suoi collaboratori (opera che a Noi fu prestata con fedelt e generosit
commoventi ed in una misura incredibilmente larga), in quelle ore meno
che mai egli pu cedere ad altri il posto, e con esso i pericoli e le responsabilit del comando.
Ben possiamo dire che non v ' linea, non v ' espressione degli accennati accordi che non sia stata, per una trentina di mesi almeno, oggetto
personale dei Nostri studi, delle Nostre meditazioni, ed assai pi delle
Nostre preghiere, preghiere anche largamente richieste a moltissime anime
buone e pi amiche di D i o .
Quanto a Noi, sapevamo bene fin dal principio che non saremmo riusciti ad accontentare tutti; cosa che non riesce d'ordinario a fare neppure
Iddio benedetto; anzi Noi abbiamo fatto Nostra la parola del Profeta,
anzi di Nostro Signore medesimo: E g o autem in flagella paratus sum .
del resto un'abitudine ormai inveterata della Nostra vita.
Ma. prescindendo dalla Nostra Persona, dobbiamo pure opportunamente spiegarci, perch Ci fa debitori a tutti l'universale paternit e l'universale magistero affidatoci
dalla
divina
Provvidenza.
Acta
Pii
PP.
107
XI
E' veniamo ai dubbi. Quando per il tramite del Nostro Signor Cardinale
Segretario di Stato c o n v o c a v a m o il Corpo diplomatico accreditato presso
la Santa Sede al fine di comunicare per suo mezzo alle Potenze il punto in
cui le trattative si trovavano e la non lontana conclusione, subito si chiese
se la Santa Sede intendeva con ci domandare un permesso, un assenso
o forse procurarsi le garanzie delle Potenze a favore del nuovo assetto.
E c c o : era per Noi elementare dovere il comunicare, prima della conclusione,
l'andamento delle trattative a Personaggi che presso di Noi portano e
spiegano non soltanto i buoni uffici della loro amabilit, ma rappresentano altres l'amicizia e le favorevoli disposizioni delle numerose Potenze
accreditate presso la Sede Apostolica. Ma poi, evidentemente, n di permesso, n di consenso, n di richiesta di garanzie poteva essere questione.
Tutti ed in tutte le parti del mondo, per quel sentore che delle presenti cose era largamente trapelato, avevano gi detto e ripetuto che, in
fondo, arbitro delle cose della Santa Sede e della Chiesa non poteva essere
che il Pontefice e che il Pontefice non ha quindi bisogno di assenso n di
consenso, n di garanzia. E questo, dobbiamo a Nostra volta dire, verissimo: per quanto Ci premano e Ci siano preziosi il favore e l'amicizia di
tutti gli Stati e di tutti i Governi.
Ma poi garanzie propriamente dette d o v e potremmo trovarle se non
nella coscienza delle giuste ragioni Nostre, se non nella coscienza e nel
senso di giustizia del popolo italiano, se non pi ancora nella divina Provvidenza, in quella indefettibile assistenza divina promessa alla Chiesa e
che si vede in un m o d o particolarmente operante per il Rappresentante
e Vicario di D i o in terra"?
Quali garanzie si possano d'altronde sperare,
Non sappiamo.
108
Commentarium
Officiale
Acta Pii
PP.
109
XI
Potrebbe il S o m m o Pontefice
110
- q u i specialmente, dopo le spoliazioni sofferte - sono incredibilmente -ninnerosi e non meno incredibilmente gravi, e tali bene spesso da muovere al
pianto, i bisogni delle persone, delle opere e delle istituzioni ecclesiastiche,
anche le pi vitali, che ricorrono, Noi lo sappiamo, per aiuto alla Santa
Sede, al Padre di tutti i fedeli.
Ma torniamo agli avvenimenti odierni e tiriamone una conclusione
altrettanto vera che consolante: e la. conclusione vuol essere che veramente
le vie di D i o sono alte, numerose, inaspettate; che qualunque cosa avvenga,
comunque avvenga e da Noi se ne cerchi il successo, sempre siamo nelle
mani di D i o : che le grandi cose non ubbidiscono n alla Nostra mente n
alla Nostra mano; che sempre ed in ogni incontro, c o m e il Signore sa approfittare di tutti e di tutto, tutto fa concorrere al raggiungimento dei benefci fini della Sua santissima volont; onde a Noi non resta che ripetere
appunto: fiat voluntas
Tua!
Il
A D A N T E C E S S O R E S E T A L U M N O S M E D I O L A N E N S I S CATHOLICAE U N I V E R S I T A TIS A SSMO C O R D E I E S U , H A B I T U S D I E X I I I F E B R U A R I I .
Acta Pii
PP.
III
XI
fatta di numeri, perch sono i numeri che danno un saggio delle grandezze
del Creatore e quanto pi larghi e quasi illeggibili diventano i numeri,
tanto pi splendida e palpitante la poesia. Quelle cifre poi che sono state
lette, si riferiscono a tanta bellezza di opere, a tanta generosit di sforzi, a
tanto frutto di studi, che veramente la letizia, che con la loro poesia infondono nel cuore, altissima e squisita. A tutte queste belle cose voi, professori
e alunni, aggiungete il conforto, dolcissimo per il Padre, della vostra presenza: e per tutto questo dal Nostro cuore si esprime la riconoscenza e il
ringraziamento con piena effusione. I pensieri, le proteste, i propositi, dei
quali abbiamo inteso l'espressione cos come essa usciva dal vostro cuore,
Noi li accogliamo nel cuore Nostro e li affidiamo al Cuore stesso di Ges,
di quel divino Re di cui, per arcana disposizione della divina Provvidenza, Noi siamo il Vicario in terra.
Tutto ci, dunque, ben pu indicare con
diamo alle vostre richieste di benedizioni:
e le diamo con
tutto il
cuore, non soltanto ai presenti, ma anche a tutti quelli che voi rappresentate, bench la rappresentanza sia cos cospicua da raggiungere addirittura la met dell'intero numero di coloro che appartengono all'Universit. Con queste benedizioni Noi intendiamo riferirci a tutti e singoli
i pensieri e i desideri di ciascuno di voi, a tutte le vostre opere, intenti
e buoni propositi.
Questa udienza Ci riesce poi particolarmente gradita in ragione del
momento cos particolarmente bello e significativo nel quale essa ha luogo.
il momento nel quale sempre pi gravi e numerosi il Padre comune
segna gli anni della sua progrediente vecchiaia al chiudersi del settimo
ed all'aprirsi dell'ottavo anno dacch Iddio, nell'arcano Suo consiglio,
Lo chiamava nel suo luogo, in quel luogo che quando vaca vaca nella
presenza del Figliuol di Dio . il momento che segna il principio di quel
50 anno di sacerdozio, che con s alta eloquenza ricorda al Nostro cuore
tante grazie di D i o e tante miserie Nostre. Ed pure il momento nel quale
la divina Provvidenza Ci ha chiamato a compiere azioni e a dar corso ad
avvenimenti che certissimamente almeno per quanto dato di prevedere umanamente, anzi non solo umanamente, ma anche sopraunaturalmente sono destinati a produrre (ne abbiamo la speranza, la fiducia
certa, come fin da principio ne abbiamo avuto l'intenzione ed il desiderio)
frutti preziosi per la gloria di Cristo R e , per l'onore della Santa Madre
Chiesa, per il bene delle anime, per il bene d'Italia e di tante care anime,
a Noi tanto pi care quanto pi vicine; per il bene del m o n d o intero, non
fosse altro che per i riflessi cos evidenti, e cos fatti per conciliare a questi
avvenimenti la simpatia di tutto il m o n d o , di tutte le anime buone, di
112
Commentarium Officiale
tutti i cuori di alti sentimenti ed aspirazioni; non fosse altro che per il
grande contributo che essi arrecano alla pacificazione di tante coscienze
non soltanto in Italia ma nel m o n d o intero, a quella pace adunque che
Ges benedetto forse direbbe pace sua, pacem meam : la pace di Cristo
nel Regno di Cristo.
A b b i a m o gi accennato a questo argomento nel discorso tenuto due
giorni fa innanzi ai parroci e ai predicatori della Quaresima nelle chiese di
R o m a , prevenendo alcune difficolt che si possono facilmente antivedere.
Lo abbiamo fatto in forma ed in misura che Ci sembravano rispondenti
al bisogno di quelli che ordinariamente vanno a chiedere consiglio ai
parroci ed ai predicatori. A professori, a giovani abituati alle alte indagini
del pensiero come sono gli studenti di una Universit, riservavamo illustrazioni di altra importanza e precisamente
113
XI
intelligenze siano prese con la competente autorit ecclesiastica. Le condizioni dunque della religione in Italia non si potevano regolare senza
un previo accordo dei due poteri, previo accordo a cui si opponeva la
condizione della Chiesa in Italia. Dunque per far luogo al Trattato dovevano risanarsi le condizioni, mentre per risanare le
condizioni
stesse
occorreva il Concordato. E allora! La soluzione non era facile, ma d o b biamo ringraziare il Signore di avercela fatta vedere e di aver potuto farla
vedere anche agli altri. La soluzione era di far camminare le due cose di
pari passo. E cos, insieme al Trattato, si studiato un Concordato propriamente detto e si potuto rivedere e rimaneggiare e, fino ai limiti del
possibile, riordinare e regolare tutta quella immensa farragine di leggi
tutte direttamente o indirettamente contrarie ai diritti e alle prerogative
della Chiesa, delle persone e delle cose della Chiesa; tutto un viluppo
di cose, una massa veramente cos vasta, cos complicata, cos difficile,
da dare qualche volta addirittura le vertigini. E qualche volta siamo
stati tentati di pensare, come lo diciamo con lieta confidenza a voi, s
buoni figliuoli, che forse a risolvere la questione ci voleva proprio un Papa
alpinista, un alpinista immune da vertigini ed abituato ad
affrontare le
L
assecondamenti,
siamo
114
Commentarium
Officiale
qualche cosa non meno grande e non meno degna di tutti gli sforzi.
Quando alla Chiesa si riconosce la personalit giuridica con i diritti che
ne derivano; quando il Sacramento del Matrimonio prende il posto che
gli compete nella legislazione e nella vita civile; quando alle famiglie religiose riconosciuta la personalit giuridica; quando anche l'Universit
Cattolica del Sacro Cuore ha una altrettanto alta che provvida considerazione; quando all'insegnamento religioso si d il dovuto posto ed onore;
quando altres all'Azione Cattolica riconosciuto un posto legittimo; veramente altrettanto facile che doveroso comprendere c o m e si possa e si
debba ringraziare di tutto cuore il Signore.
Tutto questo insieme di cose si potr poi tanto meglio apprezzare,
allorch si potranno pubblicare i testi del Trattato e del Concordato; giova
per fin d'ora considerare che quando si fa un soliloquio si pu dire quel
che si vuole, ma quando si fa un dialogo bisogna pure ascoltare l'altra
parte. Le favorevoli condizioni nelle quali si svolto il Nostro dialoga
non Ci lasciano ragione
altrettanto
lealmente,
alcuna di dubitare
generosamente,
che
nobilmente,
l'esecuzione di tutte
un insieme
di pre-
S.
Congregatio
Lib
Consistorialis
Ecclesiae
hactenus
Sergiopolitanae,
Episcopum
Capitis
R.
Haitiani.
de
Yukiang.
5 Februarii. Cathedrali Ecclesiae Zamorensi,
R.
D.
Emmanuelem
Rotae Matritensis.
Administratorem
Apostolicum
Civitatensem.
Auxiliarem
piscopi Manilensis.
R. P. D.
Michaelis
O'Doherty,
Archie-
116
Commentarium
Officiale
15 Februarii. Titulari episcopali Ecclesiae Stadiensi, E. D. Franciscum Kamprath, Protonotarium Apostolicum ad instar, eundemque Decanum Capituli metropolitani Viennensis ac Cancellarium Curiae, quem constituit Auxiliarem E m i P. D. Gustavi Friderici Card. Piffl, Archiepiscopi
Viennensis.
22 Februarii. Cathedrali nuper erectae Ecclesiae de Liugayen in
Insulis Phihppinis, E. D. Caesarem Guerrero, ex archidioecesi Manilensi.
26 Februarii. Titulari episcopali Ecclesiae Msyriensi, B. D. Franciscum Fellinger, e dioecesi Linciensi, Protonotarium Apostolicum ad instar,
quem
constituit
Auxiliarem
E. P. D.
Hierosolymitani.
1 Martii. Cathedrali Ecclesiae Natalensi, E.
D. Marcolinum
de
21 Maii 1927
SPECIES FACTI. - Quidam sacerdos oppidi 67., dioecesis N., sub initium
transacti saeculi, instrumento a rogato Notario confecto duas cotidianas
cappellanias fundavit, his verbis usus: sapendo quanto sia grato a D i o il
sacrosanto sacrificio della Messa... ha fondato e fonda ed ha eretto ed erige
due eappellanie cotidiane, da celebrarsi entro questa ven. Basilica di S. A . ,
all'altare della Ssma Addolorata... Per dote di suddette due eappellanie
ha assegnato durante la di lui vita, onze sessanta annuali, e dal giorno della
sua morte onze sessantadue ogni anno, onerate sopra quelle onze quattrocento di soggiogazione che esige annualmente dal Sig. Principe di F. E
se in qualunque tempo si verr a reluirsi detta soggiogazione, vuole che il
capitale di dette onze sessantadue si debba all'istante impiegare in compra
di rendite stabili,... e i frutti esigersi dai cappellani, nonostante che siano
pi delle onze sessantadue . Haec vero affrancatio canonum vivente adhuc
fundatore effecta est, eiusque neptis et heres, mandato alter ego a fundatore
munita, ha fondato, rifondato e fonda nella ven. ch. di S. A. due quoti-
117
S. Congregatio Concilii
celebratio
cotidiana
Missarum.
Rector paroeciae
ANIMADVERSIONES. - E x relatis fundationis verbis apparet luculentissime fundum pro Missis celebrandis relictum non fuisse taxative, sed demonstrative solummodo. Fundatores enim exordiuntur ab oneris impositione,
et inde pergunt ad fundum pro adimpletione oneris constituendum. I a m
vero cum fundus demonstrative legatur, heres tenetur supplere quod necessarium sit ad onera Missarum adimplenda, si reditus assignati a fundatore
non sufficiant. In casu enim onus non inhaeret fundo, sed personae quae
non deficit, etsi reditus fundi assignati deficiant (Lucidi, De Vis. sacr.
Lim., vol. I I I , p. 426, n. 9). Hanc doctrinam aperte docet Benedictus X I V
innixus instructioni per Sacram Congregationem Concilii transmitti solitae,
dum Ordinariis facultas onera Missarum reducendi concedebatur. In ea
enim legitur: Illa legata seu fundationes erunt taxative conceptae, si fundatores legando, aut aliquo m o d o disponendo, orationem, seu dispositionem primo inchoaverint ab assignatione fundi, et subinde Missarum onera
118
Commentarium
Officiale
sed nunc ex aucta taxa synodali deficientem, pro duabus Missis fundatis
quotidie celebrandis ad mentem fundatorum.
Neque dici potest hos ipsos noluisse Missas quotidianas disponere. Intentio enim eorum est manifestissima in tabulis fundationis, quibus, ut
legenti patet, saepe de cotidiana Missarum fundatarum celebratione mentio
fit. Nec iuvat reponere eos taxative determinasse summam, nempe 62 uncias,
cappellanis tradendam pro Missis; hoc enim certissime factum est, quia
haec summa tunc temporis omnino sufficiens, et forte plus quam sufficiens,
credebatur, iuxta taxam et morem illius temporis et regionis; hinc nec
ipsorum mentibus occurrit casus augmenti taxae synodalis, vel imminutionis redituum, quos superabundantes ad finem intentum
censebant.
habentur.
Deductis etenim ex reditu actuali 3.650 libellis italicis, quas pro duabus
Missis cotidianis fundatis ad rationem taxae dioecesanae, cappellani petunt, 127,50, quae in eleemosynas expendi debent et 25,50 pro anniversario,
cum fundus 7.000 producat, remanent adhuc 3.197 pro adquirendis paramentis et supellectili bus ad mentem testatoris. Huius voluntas integre servabitur, si onera Missarum integre adimpleantur: secus vero, si non applicentur omnes Missae, et standum dicatur earum reductioni, cui hodie,
auctis reditibus, non videtur locus superesse. Haec enim concessa fuit
S. Congregatio Concilii
119
ORDINIS F R A T R U M MINORUM.
SUPER DUBIO
An sit signanda
de quo agitur?
Inter fratres illustris familiae Minoriticae, innumerosque filios Sancti
Patris legiferi Francisci Assisiensis, selectum emicat agmen sodalium qui,
auditis et consideratis divini Magistri sententiis evangelicis: Si vis perfectus esse, vade, vende quae habes, et da pauperibus, et habebis thesaurum
in caelo: et veni, sequere me. Si quis vult post me venire, abneget semetipsum,
et tollat crucem suam, et sequatur me , eius fidelis discipuli et imitatoris
Francisci vestigia, regulam et vitae statum recte perfecteque sequuti, tanquam stellae luxerunt et lucent coram D e o et hominibus in medio Ecclesiae
et proprii Ordinis religiosi. Huic glorioso agrnini adnumerari potest pauper
et humilis laicus professus Franciscus a Picciano qui, per decentiam sui
habitus extrinseci et franciscani, humilitatem mentis et honestatem morum
ostendit, b o n u m q u e (praebuit exemplum tam in suo vestitu quam in refi-
Acta
Apostolicae
Sedis
Commentarium
Officiale
quis suis actionibus: cuius causa beatificationis et canonizationis apud sacram rituum Congregationem die 18 Decembris proxime elapsi discussa est.
Interim praemittere iuvat quaedam de eius vita, gestis et obitu. Picciano
in oppido, in Samnio, e piis honestisque coniugibus agricolis Vespasiano
Dangelosanto et Angela Cyparissa die 28 Februarii anno 1773 ortus est
infans, eique in sancto baptismo imposita fuere nomina Donatus, Paulus,
Marius et Antonius. In pueritia et adolescentia docilis, laboriosus, honestus et castus sodalibus et amicis apparuit et exstitit, atque ob morum suavitatem et religionem columba meruit appellari. Ineunte saeculo decimonono
exortae sunt publicae calamitates et civiles perturbationes, ob quas apoleo, Gallorum Caesar, totam fere Italiam occupavit, ibique, per gallicos
tribunos, militum legiones conscripsit; famulus tamen Dei legitimo suo
regi potius quam alieno servire ac militare voluit. Miles plura vitae incomm o d a sustinere debuit. In praelio captivus factus a Gallis, ab eorum manibus effugit; redux suos revisit et Panormi sub regiis vexillis rursus et diu
militavit. Commihtonibus optimum dedit specimen religionis, pietatis et
patientiae. In sacello castrensi sacristae munere fungens, in deliciis habebat Missis aliisque sacris functionibus inservire. Tonsoris artem exercuit
et modestum perceptumque lucrum pauperibus distribuit. Quidquid otii
sibi superesset, potius quam ludis, locis aliisque rebus inanibus, honestis
piisque operibus incubuit. Baidam asperam et montuosam prope Panorm u m saepe ascendebat, ut in illo solitario loco et templo pacifice ac devote
oraret et sacris adsisteret. Contiguum ibi nosocomium visitabat, caritatem
suam in aegrotos largiter effundens. Eos enim paternis curis fovebat, lavando, tondendo, pectendo, haec et alia officia etiam infima gerendo in
persona et amore Christi, Unde illi debiles et infirmi eius praesentiam et
providentiam munusculis permissis etiam auctam vehementer
optabant,
S.
Congregatio
Rituum
121
tota
mente ac animo contrito recogitabat, et erga Ssmum Eucharistiae sacramentum ardenti amore flagrabat. Insuper Deiparam Virginem Mariam sub
titulis septem dolorum, Montis Carmeli et Ssmi Rosarii, eiusque sacras
imagines speciali cultu, angelica salutatione et fervida rosarii recitatione
honorabat. Quas pias exercitationes in aulis nosocomii et in lectis aegrotorum peragendas curabat, ipso praeeunte et orante; exhortante quoque
infirmos ad invocandos cum precibus iaculatoriis Iesum et Mariam, Angelos
custodes, seraphicum Franciscum aliosque sanctos tutelares, et ad lucrandas indulgentias de thesauro Ecclesiae concessas etiam in suffragium defunctorum. Clementissimus Deus sanctitatem famuli sui miris signis donisque
supernaturalibus confirmasse fertur a testibus fide dignis in sessionibus
Processualibus. Ex his, oleum in saeculo receptum, lapides in panem conversi, lues ex armeniis amota, caementarius a lapsu incolumis, caecis visus
restitutus, frumentum et vinum auctum et multiplicatum et spiritus prop h e t i c a de rebus futuris reapse secutis. Tandem Franciscus senectute provecta, vitae austeritate et operoso labore debilitatus, et fractus corpore,
sed spiritu fortis et virilis, gravi morbo correptus et ecclesiae sacramentis
roboratus, consertis ad pectus manibus Crucifixi imagine insertis, mortem
imminentem exspectans, una cum sodalibus orationem dominicalem recitans in honorem Iesu morientis qui est salus sperantium et spes morientium,
prolatis ab ipso supremis verbis: Iesu miserere mei animam exhalavit
hora meridiana diei 15 Maii anno 1851. F a m a vero sanctitatis vitae, virtutum et miraculorum in genere quam Dei famulus in vita sibi comparaverat,
post obitum novis informationibus novisque miris assertisque sanationibus
aucta, et magis clara ac diffusa, archiepiscopalem Curiam Panormitanam
ad Processum Informativum, Ordinaria auctoritate, super ea conficiendum
permovit. Huiusmodi Processus ab anno 1863 inchoatus, et post instauratam religiosam provinciam Franciscanam reassumptus anno 1909, tandem absolutus et clausus annis 1915-1916, dein ad sacram Rituum Congregationem delatus riteque apertus est die 17 Martii 1917. Itaque, servato
iuris ordine, quum omnia in promptu sint et, per decretum diei 24 Iulii 1923,
122
seu signandam
esse
Commissionem Introductionis
Causae,
si
C. CARD. LAURENTI,
L.
S. R. C. Pro Praefectus.
S.
123
Commentarium Officiale
Marted, 5 Marzo 1929, nel Palazzo Apostolico Vaticano, dinanzi alla augusta presenza del Santo Padre, si tenuta la Congregazione Generale dei
Sacri Riti, nella quale gli Emi e Revmi Signori Cardinali, i Revmi Prelati ed
i Consultori teologi che la compongono, hanno discusso il dubbio su due
miracoli che si asseriscono da Dio operati per intercessione del Ven. Servo
di Dio Giovanni Bosco, Sacerdote Fondatore della Pia Societ Salesiana e
dell'Istituto delle Figlie di Maria Ausiliatrice.
SEGRETERIA DI STATO
NOMINE
Con Brevi Apostolici il Santo Padre Pio XI, felicemente regnante, si
degnato di nominareis Novembre 1928. Monsig. Giuseppe Maria Goy Gonzalez, Uditore soprannumerario del Tribunale della Bota presso la Nunziatura Apostolica di Spagna.
Monsig. Jesus Maria Echeverra y Majora, Uditore Assessore del Tribunale della Bota presso la Nunziatura Apostolica di Spagna.
19 Gennaio 1929. L'Emo Sig. Cardinale Aurelio Galli, Brotettore delle Filles
de la Sainte Vierge de la Retraite (Vannes).
2 Febbraio
20
Missionari dell'Immacolata
Concezione (Tarbes).
(Verona).
ad instar
participantium:
30
Luglio
28
7 Novembre
10 Dicembre
15
12
15
18
24
29
ONORIFICENZE
Con Brevi Apostolici il Santo Padre Pio XI, felicemente regnante, si
degnato di conferire:
La Placca dell'Ordine Piano:
15 Febbraio 1929. Al sig. conte Francesco Alessandroni Cermatore, Esente
delle Guardie Nobili Pontificie.
16
126
Officiale
19 Dicembre
19
4 Febbraio
19
30
diocesi di Saint-Denis.
3 Dicembre
Diarium Romanae
127
Curiae
16
18
25
2 Febbraio
21
Al sig. Giovanni
Marcello
Vitrotto,
dell'archidiocesi -di
Torino.
dell'archidiocesi di Braga.
Con Biglietti della Segreteria di Stato, il Santo Padre Pio XI, felicemente
regnante, si degnato di nominare:
Camerieri Segreti Soprannumerari di S. S. :
15 Gennaio 1929. Monsig. Spirito M. Chiappetta (Roma).
25
28
128
Commentarium Officiale
NECROLOGIO
18 Dicembre 1928. Monsig. Giovanni Claudio Bouchut, Vescovo tit. di Panemotico.
16 Gennaio 1929. Monsig. Giovanni Batt. Thomas, Vescovo di Langres,
2 Febbraio
11
17
20
25
S. Rufina, Prefetto
dei Riti.
della
Sacra Congregazione
Aanus X X I - Vol. X X I
5 Aprilis 1929
Nn. 4
ATAIPO^
COMMENTARIUM OFFICIALE
PIUS PP. X I
VENERABILES FRATRES
SALUTEM
Caritatem
decet
ET APOSTOLICAM
BENEDICTIONEM
sollicitudinemque
communis
Patris,
uti
Wenceslaus,
clarissimus ille Bohemiae D u x idemque Patronus vester praesentissima, fraterno scelere martyr occubuit Veteris Boleslaviae,
in urbe scilicet olim magni nominis, nunc autem mirifico Yirginis
Matris cultu et Wenceslai. martyrio multo clariore. Horum sollemnium Nobis placet laetitiam splendoremque hisce Litteris
augere; imprimisque, optimum illud dilapidare consilium, quo
vos memoriam tam sollemniter agitis illius viri qui tantum fuit
ACTA, vol. X X I , a. 4. 5-4-SS3.
130
Commentarium Officiale
ravit sese soli Deo sincero animo servire cupere . Forti animo
publicarum rerum disciplinam restituit, discordiis finem imposuit, iustitiam restauravit. Bono patriae totus deditus, eam ab
hoste defendit eiusque unitati ac prosperitati consuluit; sed
Princeps ut erat mitissimus et semper de nanciscenda pace
3
Brev.
Rom.
Ibidem.
131
CKRISTANNUS,
op.
cit.,
c.
2,
n.
17.
132
Acta Apostolicae
Sedis -
Commentarium
Officiale
MDCLXX
ad
MDCCXXIX
Acta
Pii
PP.
XI
133
Cfr.
Commentarium Officiale
fuit eiusdem
cultor ; Beata Agnes, quae, priusquam religiosa vota nuncupasset, cotidie Pragae reliquias Martyris venerabatur; illustris
rex vester Carolus, idemque imperator huius nominis IV, qui
specialem habens devotionem ad 8. Wenceslaum, protectorem et
2
III
MDCCCCXX
CHRISTANNUS,
B E N E S S I U S K R A B I C E , Chronicon, ad an. 1 3 5 8 .
Vita S.
Wenceslai, Praefatio.
135
sive
quae in convictu
men-
Acta Apostolicae
Sedis
Commentarium
Officiale
MDLIX
137
qui rei publicae praesunt iustitiam mansuete fortiter que administrare, sibique persuasum habeant tantum abesse ut religio
catholica prosperitate publicae adversetur, ut potius, principiis eius
innixa, ipsa humana societas vigeat ac floreat. Discant cives a
benefico Principe patriae caritatem veri nominis; omnique discordia seposita, concordi animorum consensu, ad commune bonum
contendant; cumque ipse tam pie ab avia sua Ludmilla educatus
sit, agnoscant parentes omnesque educatores quanta vis insit in
christiana institutione ut feliciter iuventus in salutis viam dirigatur.
Eum denique et sacerdotes in Sacramento augusto ardentissime
colendo, et adulescentes in castimonia servanda, et divites in
miseris omne genus adiuvandis, tamquam exemplum ad imitandum sibi proponant. Omnes postremo vestigiis eius qui sanguinem
pro Christo fundere non dubitavit quique documentis non paucis
suam in Beati Petri Cathedram pietatem comprobavit, pie animoseque insistant, cum in cupiditatibus frenandis doloribusque christiana virtute ferendis, tum in Apostolica Sede constanti amore
prosequenda.
Atque utinam patria vestra, quasi familia ingens, una S. Weneeslai fide eniteat ac roboretur; ita enim, ipso Patrono et auspice,
per concordem operam potestatis utriusque, religiosae nempe ac
civilis, priscam gloriam prosperitatemque feliciter assequatur.
Caelestium interea munerum praenuntia ac paternae benevolentiae Nostrae testis apostolica sit benedictio, quam vobis,
Tenerabiles fratres, singulisque gregibus unicuique vestrum concreditis effuso animo impertimus.
Datum Romae apud Sanctum Petrum, die iv mensis Martii
anno MDCCCCXXIX, Pontificatus Nostri octavo.
PIUS PP. X I
138
Commentarium
Officiale
CONSTITUTIONES APOSTOLICAE
I
ANTOFAGASTENSIS
SUPPRESSIONIS
PIUS
ET
ERECTIONIS
EPISCOPUS
SERVUS SERVORUM D E I
AD PERPETUAM REI MEMORIAM
Supremi apostolatus munus, Nobis imperscrutabili Dei consilio commissum, exigit ut aeternae christifidelium saluti et catholici nominis incremento sedulo a Nobis consulatur. Ad hoc vero assequendum non parum
proficit recta catholici orbis circmnscriptio, quae temporum rerumque
adiunctis quam aptius respondeat. Cum itaque venerabilis frater Aloisius
Silva Lezaeta, Episcopus titularis Olenensis et Vicarius Apostolicus A n t o fagastensis, supplices Nobis preces porrexerit ut in ecclesiastici regiminis
et fidei christianae propagationis bonum, in dioecesim erigatur vicariatus
apostolicus Antofagastensis, quippe qui ab anno millesimo nongentesimo
duodecimo, quo erectus fuit, usque adhuc tantum religiosum ac civilem
progressum assecutus sit, ut tamquam missionis locus minime in praesens
considerari possit: Nos, hisce mature perpensis ac praehabito v o t o Sacrae
Congregationis Christiano Nomini propagando praepositae, nec non audito
et suffragante venerabili fratre Nostro Hectore Felici, Archiepiscopo Corintiensi, Apostolico Nuntio in Chilena Republica, oblatis precibus libenter
annuendum censuimus. Quapropter de Apostolicae potestatis plenitudine,
suppleto, quatenus opus sit, quorum intersit aut eorum qui S u a interesse
praesumant consensu, suppresso vicariatu apostolico Antofagastensi, n o v a m
erigere dioecesim statuimus ac decrevimus, ac eam praesentibus Litteris
erigimus et constituimus, ipsamque eodem nomine Antofagastensem nuneupari, iisdemque finibus circumscribi, quibus vicariatus ipse erat nuncupatus
et circumscriptus, volumus ac mandamus. Hanc autem n o v a m dioecesim
Antofagastensem suffraganeam volumus archidioecesis S. Iacobi de Chile,
atque sedem et cathedram episcopalem in urbe Antofagastensi constituimus, quam proinde ad civitatis episcopalis gradum et honorem extollimus
cum omnibus iuribus ac privilegiis quibus ceterae civitates episcopales iure
communi fruuntur, et ecclesiam principem in eadem urbe Antofagastensi ad
Acta
Pii PP.
XI
139
140
Commentarium Officiale
> R . A N D R E A S CARD. F R H W I R T H ,
^ B A S I L I U S CARD. P O M P I L J ,
Cancellarius S. B. E.
Episcopus
iulius
Campori,
Protonotarius Apostolicus.
Hector
Castelli,
Protonotarius Apostolicus.
Veliternen.
Riggi.
141
II
N E O - P A M P I L O N E N S I S , D E S O C O R R O E T D E SAN GIL,
ET SANCTAE M A R T H A E
ERECTIONIS PRAEFECTURAE APOSTOLICAE FLUMINIS MAGDALENAE
PIUS
EPISCOPUS
SERVUS SERVORUM D E I
AD PERPETUAM REI MEMORIAM
Dominici gregis regimini non parum prodest recta orbis catholici circumscriptio, quam, ut temporum locorumque adiunctis aptius respondeat,
omni studio curare debemus. Cum itaque in republica Columbiana in A m e rica meridionali amplissima territorii pars, quae extenditur praeter oras
inferiores Magdalenae fluminis, quaeque abhinc aliquot annos commissa
est Patrum Societatis Iesu curis, pertinens ad tres distinctas dioeceses, idest
Neo-Pampilonensem, de Socorro et de San Gil, et S. Marthae, peculiari indigeat cura ut incolae uberiores spirituales fructus suscipiant, opportunum
duximus istam territorii partem a praedictis dioecesibus seiungere et in
apostolicam praefecturam erigere. Quare Nos, auditis Neo-Pampilonensi, de
Socorro et de San Gil, et S. Marthae Episcopis, ac suffragante venerabili fratre Paulo Giobbe, Archiepiscopo titulari Ptolemaidensi in Thebaide, Nuntio
Nostro apud Columbianam rempublicam, certa scientia, suppleto, quatenus
opus sit, quorum interest vel eorum qui sua interesse praesumant consensu,
de Apostolicae potestatis plenitudine, territorium intra fines inferius describendus inclusum a dioecesibus Neo-Pampilonensi, de Socorro et de San Gil,
et S. Marthae seiungimus ac separamus, et in praefecturam apostolicam,
a Magdalena flumine Fluminis Magdalenae appellandam, erigimus, et
constituimus, ipsiusque Praefecti Apostolici residentiam in civitate Porto
Wilches fore decernimus. Fines vero quibus erecta praefectura circumscribetur hi erunt: ad occidentem Magdalenae flumen, ab ostio fluminis Cesar
in conspectu urbis M Banco {ad septentrionalem partem) usque ad lacunam
Garrapata (ad meridiem). Ad septentrionem dioecesis Sanctae Marthae,
ab ostio fluminis Cesar in ripa quae contra urbem M Banco est, et secus
decursum ipsius fluminis Cesar usque ad eius scaturiginem, inde vero, recto
1
142
Acta Apostolicae
Sedis
Commentarium
Officiale
seu catenani usque ad urbem Pueblo Nuevo, quae extra Missionis terminos
remanere debet;
et ab ista u r b e ,
Nostrorum,
dispositionibus
ceterisque contrariis
dismembrationis,
erectionis,
143
XI
F R . A N D R E A S CARD. F R H W 1 R T H ,
C A R O L U S CARD. PEROS,
S. E. E. Cancellarius.
iosephus
Dominicus
S.
Wilpert,
Congr.
Consistorialis
Spolverini,
Protonotarius
Secretarius.
Apostolicorum.
Apostolicus.
Loco fc Plumbi
Decreto diei 15 Augusti 1928 quo Literas Apostolicas Dominici gregis superius
relatas exsecutioni mandavit, R. P. D. Paulus Giobbe, Archiep. tit. Ptolemaiden. in
Thebaide, Nuntius Apostolicus in Columbiana Republica, Apostolica auctoritate has
quae sequuntur additiones ac mutationes quoad fines in Literis Apostolicis noviter
erectae
praefecturae
Fluminis Magdalenae
adsignatos,
statuit
ac
decrevit, perinde
valituras ac si in textu ipsius Bullae suis locis ipsae essent relatae ac insertae.
1
de
nuncupatae).
144
Commentarium Officiale
in
L U N E N S I S - , SEU S P E D I E N S I S , S A R Z A N E N S I S E T B R U G N A T E N S I S
ERECTIONIS ET AGGREGATIONIS
PIUS
EPISCOPUS
SERVUS SERVORUM D E I
AD PERPETUAM REI MEMORIAM
Acta
Pii
PP.
XI
145
oppido Pitelli, S. R o c h i in S. Venerio, S. Iacobi Apostoli in Isola, S. Stephani Protomartyris in Marinasco, S. Martini in Biassa, S. Andreae in
Fabiano, S. Viti in Marola, S. Mariae del Pianto in Cadimare, S. Catharinae in Canipiglia. Dioeceseos hisce finibus definitae sedem episcopalem
Spediae constituimus, quam idcirco ad civitatis episcopalis gradum et
honorem evehimus una cum omnibus iuribus ac .privilegiis, quibus ceterae
episcopales civitates ex iure fruuntur. Ecclesia in hac urbe exstruenda ac
Iesu Christo Eegi dicanda, cum primum perfecta fuerit, Cathedra erit Episcopi, cum omnibus iuribus ac privilegiis, quae ecclesiis cathedralibus sunt
propria. Interea vero pro ecclesia cathedrali habeatur et retineatur ecclesia
paroecialis sub titulo S. Mariae in caelum Assumptae. Hanc autem dioecesim noviter erectam constituimus surfraganeam metropolitanae Ecclesiae
Ianuensis, eamque perpetuo una cum dioecesibus iam unitis Lunensi-Sarzanensi et Brugnatensi aeque principaliter unimus, sub hac appellatione:
Lunensis-, seu Spediensis, Sarzanensis et Brugnatensis, ita ut omnes et singulae huiusmodi Ecclesiae iurisdictioni, regimini atque administrationi
subsint unius Antistitis, qui proinde Episcopus Lunensis-, seu Spediensis,
Sarzanensis et Brugnatensis nominabitur, quique canonicam possessionem
trium dioecesium seorsim accipiet, praefatae appellationis ordine servato,
et reditus percipiet episcopalibus mensis Sarzanensi et Brugnatensi adsignatos. Ad tres autem simul regendas dioeceses, Spediae una curia episcopalis
constituetur, in qua ipsa urbe habitualem residentiam habebit Episcopus,
qui tamen pro lubitu suo tum in urbe Sarzanensi, tum in urbe Brugnatensi, cum sibi placuerit, degere poterit. Hac posita trium istarum dioecesium unione, decernimus ut Episcopus beneficia unius dioecesis sacerdotibus aliarum dioecesium promiscue conferre possit. Volumus insuper ut Sarzanae et Brugnati maneant Capitula cathedralia, et Spediae quam prirrium
Capitulum cathedrale erigatur. Idcirco quandocumque a iure statutum est
ut Episcopus v o t u m Capituli exquirat, si agatur de negotiis quae unam
tantum e tribus dioecesibus respiciunt, a proprio eiusdem dioecesis Capitulo
v o t u m exquiretur; si vero ad tres dioeceses simul attinent, trium Capitulorum seorsim v o t u m habeatur. Quotiescumque demum communem episcopalem sedem vacare contigerit, tribus Capitulis una convocatis in urbe
Spedia, praeside digniore e Capitulo Spediensi, ius erit Vicarium Capitularem communem pro tribus dioecesibus, ad sacrorum canonum praescripta,
eligere.
Rebus itaque ut supra dispositis, ad eadem omnia exsecutioni mandanda
deputamus venerabilem fratrem Dalmatium Minoretti, Archiepiscopum
Ianuensem, cui propterea necessarias et opportunas facultates tribuimus
etiam subdelegandi ad effectum de quo agitur alium virum in officio vel
ACTA, vol. XXI, n. 4. - 5-4-929.
10
146
Commentarium Officiale
ecclesiastica dignitate constitutum, ac definitive pronuntianda de quavis difficultate vel oppositione in exsecutionis actu quomodolibet oritura, iuiuncto
insuper eidem onere ad Sacram Congregationem Consistorialem intra sex
menses, a subsignata die computandos, authenticum exemplar transmittendi peractae exsecutionis. Praesentes autem Litteras et in eis contenta
quaecumque, etiam ex eo quod quilibet quorum interest vel qui sua interesse praesumant, auditi non fuerint ac praemissis non consenserint, etiam
si expressa, ^specifica et individua mentione digni sint, nullo unquam tempore de subreptionis, vel obreptionis aut nullitatis vitio, seu intentionis
Nostrae, vel quolibet alio licet substantiali et inexcogitato defectu notari,
impugnari, vel in controversiam vocari posse; sed eas, tamquam ex certa
scientia ac potestatis plenitudine factas et emanatas perpetuo validas
exsistere et fore, suosque plenarios effectus sortiri et obtinere, atque ab
omnibus ad quos spectat inviolabiliter observari debere, et si secus super
his a quocumque, quavis auctoritate, scienter vel ignoranter contigerit
attentari, irritum prorsus et inane esse et fore volumus et decernimus.
Volumus denique ut harum Litterarum transumptis etiam impressis
manu tamen alicuius Notarii publici subscriptis, ac sigillo alicuius viri in
ecclesiastica dignitate vel officio constituti munitis, eadem prorsus tribuatur fides, quae hisce Litteris tribueretur, si originaliter exhibitae vel ostensae forent. N o n
F R . A N D R E A S CARD. P R H W I R T H ,
S. B. E. Cancellarius.
Ioannes
C A R O L U S CARD. P E R O S I ,
S.
Zani
Dominicus
Congr.
Consistorialis
Secretarius.
147
LITTERAE APOSTOLICAE
I
TITULO ET HONORIBUS BASILICAE MINORIS AUGETUR CATHEDRALIS ECCLESIA
LARINENSIS.
PIUS PP. X I
Ad perpetuam rei memoriam. Cathedrale templum Larinense, D e o
sacrum in honorem Deiparae Virginis sideribus receptae, neminem latet
iure meritoque enumerari posse inter potiora totius provinciae sanctuaria.
Unanimi consensione rerum gestarum scriptores asserunt Larini primis
Ecclesiae temporibus nuntiatum fuisse Evangelium; priscis enim saeculis
posita est Larini sedes episcopalis, quae sanctis doctisque antistitibus iugiter
enituit. Constat anno reparatae salutis DLVI Pelagium Papam primum, rec.
mem. praedecessorem Nostrum, per suas litteras Iusto Episcopo Larinensi
iurisdictionem commisisse super omnia monasteria et territoria Samnii
et Lucaniae: nec non in Concilio anno DCCCCLXIX habito, Larinensem
urbem electam fuisse, securum quasi propugnaculum adversus Graecorum
byzantinorum in cursus. Cathedrale autem templum formam basilicalem
praeseferens, vetustate ac structura praenobile, tanto artis operum decore
renidet, ut dignum habitum sit quod inter nationalia monumenta enumeraretur. Haec animo repetentes, cum capitulares canonici atque archipresbyteri et parochi civitatis ac dioecesis Larinensis enixas Nobis preces humiliter adhibuerint, ut, auspicata occasione primi anniversarii celebrationis
Eucharistici coetus, cathedrale ipsum templum ad Basilicae minoris dignitatem evehere de Apostolica benignitate velimus, hisque precibus accedat
suffragium
municipii,
amplissimum tam
Episcopi Ordinarii,
quam
civitatis
praesidis
monumentis
148
MDCCCcxxvm,
P.
C A R D . GASP ARRI,
a Secretis Status.
II
EX
DISMEMBRATIONE
DIOECESIS
VIZAGAPATAMENSIS
ERIGITUR
MISSIO
INDEPENDENS DE CUTTACK.
PIUS PP. X I
Ad futuram rei memoriam. Apostolatus officium, quo divinitus fungimur in terris, N o s monet ut ea sollicito paterno que studio decernere
maturemus, quae catholico nomini aeternaeque fidelium saluti bene, prospere ac feliciter eventura videatur. Iamvero cum venerabilis frater Petrus Eossillon, Episcopus Vizagapatamensis, Nos enixe flagitaverit, ut
nonnullos ab ipsa sua dioecesi districtus disiungere velimus, ut exinde
independens erigatur Missio, eidemque petitioni grave accedat suffragium
venerabilis fratris Eduardi Mooney, Delegati Apostolici in Indiis Orientalibus: Nos, collatis consiliis cum venerabilibus fratribus Nostris Sanctae
Eomanae Ecclesiae Cardinalibus negotiis Propagationis Fidei praepositis,
omnibusque momentis attente perpensis, supra memorati Episcopi votis
assentiendum esse existimavimus. Quae cum ita sint, m o t u proprio atque
ex certa scientia ac matura deliberatione, deque apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, praesentium
tenore, districtus
civiles de Ganjam et
Acta
Pii
PP.
149
XI
gros effectus sortiri atque obtinere; illisque ad quos pertinent, sive pertinere poterunt, nunc et in posterum amplissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum; irritum que ex nunc et inane fieri si quidquam,
secus super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter
attentari contigerit. N o n obstantibus contrariis quibuscumque.
D a t u m R o m a e , apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die x v m
mensis Iulii anno MDCCCCXXVIII, Pontificatus Nostri septimo.
P.
C A R D . GASPARRI,
a Secretis Status.
III
AD TERRITORIA PALAESTINAE, TRANSJORDANIAE ET INSULAE CYPRI E X T E N DITUR IURISDICTIO DELEGATI APOSTOLICI AEGYPTI.
PIUS PP. X I
Ad perpetuam rei memoriam. Romani Pontifices, qui, utpote Beati
Petri successores, supremam in Ecclesia potestatem exercent, vigili iugiter
studio in locorum, qui longinqui atque a R o m a n o centro dissiti sint,
necessitates parandas tuendasque incumbunt. Id igitur Nos quoque, in
hanc Petri Cathedram, Dei gratia, evecti, ut felici ac prospero Ecclesiae
regimini prospiciamus, quantum in D o m i n o possumus, peragere satagimus. Quapropter cum varias ob rationes peropportunum videatur Palaestinae, Transjordaniae
et insulae
Cypri
territoria,
quae
hucusque ad
Delegati
Apostolici
Aegypti
iurisdictioni subiiciantur: N o s ,
omnibus rei momentis attento ac sedulo studio perpensis c u m venerabilibus fratribus Nostris S. R. Ecclesiae Cardinalibus, qui pro Ecclesia
Orientali negotiis praepositi sunt, audito quoque hodierno Syriae Delegato Apostolico Nostro, haec, quae infra scripta sunt, decernenda censuimus. Nimirum ex certa scientia ac matura deliberatione Nostris, deque
apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, praesentium Litterarum tenore,
Palaestinam, Transjordaniam et Cypri insulam a Delegatione Apostolica
Syriae separamus, easdemque sub potestatem subiicimus Apostolici pro
tempore exsistentis Delegati Aegypti, qui ex nunc Delegatus etiam A p o stolicus Ierusalem et Palaestinae, Trans jordaniae et Cypri nuncupabitur.
Propterea volumus ut ipse novus Delegatus suo huiusmodi in praefatis
regionibus munere fungatur,
150
Acta
Apostolicae
Sedis
Commentarium
Officiale
faculta tibus, quae huic muneri sunt propriae, atque advigilet in cuiusque
ritus Ecclesiarum statum, in eisdem regionibus exsistentibus; Nos vero
et hanc Sanctam Sedem de eodem statu certiores reddat.
Haec statuimus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque
efficaces semper exstare ac permanere, suosque plenos atque integros
effectus sortiri atque obtinere, illisque ad quos pertinent sive pertinere
poterunt plenissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum,
irritumque ex nunc et inane fieri si quidquam secus, super his, a quovis,
auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari contigerit. Contrariis non obstantibus quibuslibet.
Datum E o m a e ,
apud
P.
CARD.
GASPARE,!,
a Secretis Status.
S.
Congregatio
151
Consistorialis
Universitatis
Ordinis
Fratrum
Minorum, quem
Apostolicum de Sapporo.
Titulari episcopali Ecclesiae Vazaritanae, R. P. Burcardum Huwiler,
e Missionariis Africae, quem constituit primum Vicarium Apostolicum
de Bukoba.
Titulari episcopali Ecclesiae Zattarensi, R. P. Antonium Oomen, e Missionariis Africae, quem constituit primum Vicarium Apostolicum de Mwanza.
-
R. D. Stepha-
archiepiscopalis,
quem
constituit
Auxiliarem
Emi
ac
Rmi
SACRA CONGREGATIO
PRO ECCLESIA ORIENTALI
DECRETUM
DE
SPIRITUALI
ADMINISTRATIONE
ORDINARIATUUM
GRAECO-RUTHENORUM
Ordinariatuum
graeco-rutheni
ritus
in
praedicta
regione.
CAPUT
De Episcopis
graeco-rutheni ritus
Art. 1. - Nominatio Episcoporum graeco-rutheni ritus pro regione Statuum Foederatorum Americae septentrionalis Apostolicae Sedi reservata est.
Art. 2. - Episcopi graeco-rutheni ritus eorumque legitimi successores
in Statibus Foederatis Americae septentrionalis sub immediata huius A p o stolicae Sedis iurisdictione ac potestate manebunt, plenamque iurisdictionem ordinariam in omnes fideles graeco-rutheni ritus, permanenter vel ad
tempus in Foederatis Civitatibus Americae septentrionalis commorantes,
respective,'iuxta diversitatem originis supra memoratam, exercebunt, sub
Orientali
53
tradatur. Si
compererint irrepsisse
abusus, eos prudenter, sed fortiter compescant, adhibitis etiam, si opus sit,
poenis canonicis.
Art. 6. - Ut autem securitati bonorum temporalium ecclesiarum, coemeteriorum, scholarum et omnium eorum quae ad Ecclesiam pertinent,
summa cum diligentia prospiciatur, curent Ordinarii a) ne Eector Consiliumve administrationis nomine ac iure proprio retineant, pro quorum adquisitione fideles quovis m o d o subsidia contulerunt; b) satagant, audito in per-.
tractandis negotiis virorum peritorum ac consultorum suorum consilio,
eas tituli possessionis formas adhibere, omnesque prescriptiones servare,
quae legibus singulorum Statuum respondeant, quaeque ecclesiasticorum
154
Acta
Apostolicae
Sedis -
Commentarium
Officiale
bonorum administrationi, conservationi ac plenae in posterum transmissioni faveant; c) normas quas iudicaverint de bonis ecclesiasticis administrandis opportunas, statuant.
Art. 7. - Annua sustentatio utriusque Episcopi consistet in praestationibus ad instar cathedratici, quae iuxta aequitatem ab Episcopo, audita
v o c e suorum consultorum, determinabuntur, quasque singulae ecclesiae
Ruthenorum Ordinariatuum solvere tenentur. Rectores ecclesiarum respondere tenentur de exacta solutione harum praestationum et aliarum ab Episcopo eiusque consultoribus determinandarum, pro Seminario, orphanotrophio, missionibus, etc.
Art. 8. - Sicut in initio huius decreti declaratur, Ordinarius pro fidelibus oriundis ex Galicia sedem suam habeat Philadelphiae Pa., alter vero
Homestead Pa.; pro commoditate tamen et utilitate tum cleri, tum curiarum duorum Ordinariatuum, sacerdos ruthenus domicilium habere poterit
TsTeo-Eboraci, qui munere fungens Vicarii vel delegati Ordinariorum, assistentiam praebebit fidelibus ruthenis, peculiariter autem sacerdotibus illis
qui vel Americam attingunt vel ex ea proficiscuntur, sed sub dependentia
et voto Ordinariorum.
Art. 9. - Episcopi singulis quinquenniis plenam et accuratam relationem de statu personali, morali ac materiali missionum proprii ritus exhibeant Delegato Apostolico, qui eam transmittet ad. S. Congregationem pro
Ecclesia Orientali atque singulis saltem decenniis, ad sacra Apostolorum
limina accedant, ut obsequium et oboedientiam - suam Pontifici Summo
praestent, eique rationem reddant de pastoralis muneris implemento, deque omnibus quae ad Ecclesiae suae statum et cleri populique mores ac
disciplinam, animarumque sibi concreditarum salutem pertinent.
Art. 10. - Controversiae, si quae exoriantur inter Episcopum graecorutheni ritus et Episcopos latini ritus Statuum Foederatorum, deferantur
ad. S. C. pro Ecclesia Orientali.
CAPUT
De
II
Clero graeco-nitheno
Art. 11. - Cum necesse sit ut habeantur sacerdotes integrae vitae, zelo
ac prudentia praediti, in scientiis sacris eruditi et politicis factionibus
alieni, curent Ordinarii, ut data opportunitate, saltem pro utroque Ordinariatu erigatur Seminarium minus et maius, pro clericis ritus graeci-rutheni
educandis. Interim vero clerici isti frequentent Seminarium latinum ab
Ordinario designatum, atque unum alterumve habeant sacerdotem sui ritus,
qui eos ritus liturgiamque propriam bene ac diligenter edoceant. Ad sub-
155
de
iure
servandis,
incardinetur
ab alterutro
Ordinario graeco-
rutheno Statuum Foederatorum. Interim tamen Episcopus originis iurisdictionem in eum nullo m o d o exercebit, sed praedictus sacerdos unice
pendeat a iurisdictione Episcopi graeco-rutheni. In patriam redire aut
revocari supradicti sacerdotes nequeant sine expressa licentia sui Ordinarii graeco-rutheni ritus Statuum Foederatorum in scriptis concedenda.
Episcopi originis respondere debent coram S. Congregatione pro Ecclesia
Orientali si tales sacerdotes sine scriptis ab alterutro Ordinario graecorutheni ritus Statuum Foederatorum admittant.
Art. 15. - Omnes rectores paroeciarum et missionum graeco-ruthenarum in Statibus Foederatis amovibiles sunt ad nutum Ordinariorum graecorutheni ritus. Amoveri autem non poterunt absque causis gravibus et iustis.
Art. 1 6 . - D a t u r tamen facultas presbytero amoto recursum interponendi,
in devolutivo, contra decretum remotionis, ad S. C. pro Ecclesia Orientali.
156
Art.
Ordinarii,
salarium
157
CAPUT
III
De fidelibus graeco-ruthenis
Art. 28. - Fideles graeco-rutheni
tenentur
frequentare ac libenter
Idcirco
fideles graeco-rutheni propter transitum ad alium ritum, petitionem ad D e legatum Apostolicum mittant, et simul exponant veraciter causas canonicas, quae eumdem transitum suadere videntur. Satius vero erit si hanc
petitionem ad eumdem Delegatum Apostolicum transmittant per tramit e m proprii Ordinarii.
Art. 30. - N o n licet sacerdotibus ritus latini quempiam Graeco-ruthenum
ad latinum ritum amplectendum inducere contra vel praeter canonica
praescripta quae transitus ritus moderantur.
Art. 31. - Fideles latini, etiamsi adsit presbyter latini ritus, apud sacerd o t e m graecum-ruthenum ab
158
Commentarium
Officiale
159
Pariter diaria, folia vel libelli peridica catholica sint snb vigilantia
Ordinarii, nec in eis sine eius consensu sacerdotes scribant vel eadem
moderentur.
CAPUT
IV
ALOISIUS C A R D . SINCERO,
Secretarius.
Ii. s.
Hi I. Cicognani, Adsessor.
160
APPROBATIONES
Ssmus Dominus Noster Pius
divina Providentia P P . XI
decretis
S. Congregatio de Religiosis
161
11
162
FIDE
I
PROVISIO ECCLESIARUM
Ssmus Dnus Noster Pius divina Providentia Papa X I ,
decretis Sacri
nimirum:
5 Ianuarii 1929. Archiepiscopali Ecclesiae Rhodiensi nuper restitutae praefecit R. P. Ioannem M. Aemilium Castellani, O. P. M.
15 Ianuarii. Cathedrali Ecclesiae Patnensi, R. P.
livan, e Societate
Bernardum Sul-
esu.
7 Februarii. Cathedrali Ecclesiae de Dinajpur, R. D. Ioannem B a p tistam Anselmo, e Pont. Seminario Mediolanensi
Ss. Petri
et
Pauli,
II
NOMINATIONES
Sacra Congregatio de Propaganda Fide, successivis decretis ad suum
beneplacitum
renunciavit:
Centralis.
Bellary.j
in
S.
Augustini,
Magdalenae in
Columbia,
de
Apostolicum
Sinis.
R. P / C a r o l u m Ilarium Currea,
minis
Praefectum
B., Praefectum
Apostolicum de
e Congregatione Ottiliensi
fectura.
19 Februarii. R. P. Iulium Dounel, e Societate Parisiensi pro
missionibus exteri,
erecta
praefectura.
Praefectum
Apostolicum
de
SiMim,
in Indiis,
nuper
S.
Congregatio
de Propaganda Fide
163
III
DESIGNATIONES
Ad normam can. 1594 2 Codicis inris canonici, Vicarius A p o s t o licus de Volta Inferiore designavit pro appellationibus tribunal. Vicarii
Apostolici de T o g o ; Vicarius Apostolicus de Antsirab, item designavit
ad eundem effectum tribunal Vicarii Apostolici de Fianarantsoa. Quas
designationes Beatissimus Pater approbare dignatus
est
per rescripta
SUPER DUBIO
164
Commentarium
Officiale
fama.
Quibus
rite
discussis
feliciterque
absolutis
aliis
sexaginta
itaque
annorum
sequutum
interventione impetratis
tum
Pisis
tum Senis
spe, ad vitae
exitum
aegrotam
adduxerat. Quae
ad
caeleste auxi-
lium se convertit, opemque sibi propitiare studuit Ven. Teresiae Margaritae R e d i , institutis novendialibus precibus et adhibitis eiusdem reliquiis.
Ita ab infirmitate se liberam sensit, uno temporis momento, mirantibus
omnibus qui rem bene noverant.
Aliud prodigium feliciter experta est puella Henrica
Giorgi,
quae
S.
Congregatio
165
Rituum
edixit:
Constare
de
Sororis Mariae Ducei, e Congregatione Scholarum Piarum, ab acuta tuberculari pulmonum affectione, nulla relicta cicatrice; itemque de instantnea
perfeetaque sanatione puellae Renricae Giorgi a morbo Pottiano. Atque h o c
Decretum evulgari et in actis Sacrorum Rituum
Congregationis referri
C.
L.
CARD. LAURENTI,
S. B. C. Pro Praefectus.
s.
A. Mariani, Secretarius.
II
TAURINEN.
BEATIFICATIONIS ET
*SUPER DUBIO
166
Commentarium
Officiale
S.
Congregatio
167
Rituum
egregii viri, namque gravissimus morbus quo ipsa laborabat vere organicus erat, pluribus anatomicis constabat laesionibus, prout evidenter ostenderunt tres periti viri, iuramento obstricti a sacra Rituum Congregatione
adsciti. Implorata itaque Ven. Ioannis B o s c o interventione, non ab una,
sed a cunctis fmorbosis afectionibus sanata st, uno temporis momento,
Teresia Callegari, quae prodigium asseruit et conclamavit. Apostolicis
autem adornatis inquisitionibus super duabus sanationibus, iisque sedulo
discussis legitimisque declaratis, die 24 Ianuarii anno .1928 habita est
Congregatio
Antepraeparatoria in Aedibus
Reverendissimi
Cardinalis
cl. me. Antonii V i c o , Causae Relatoris; dieque 11 mensis Decembris eiusdem anni coacta fuit Congregatio Praeparatoria in
Palatio
Vaticano.
Die vero 5 vertentis mensis Martii universus disceptandum coetus congregatus est coram Sanctissimo D o m i n o nostro Pio Papa X I , et proposito
dubio a Reverendissimo Card. Alexandro Verde, causae Relatore, an et
de quibus miraculis constet in casu et ad effectum, de quo agitur, quotquot
intervenerint tum Reverendissimi Cardinales tum Patres Consultores omnes
ex ordine responderunt; Beatissimus vero Pater suum proferre iudicium
distulit, animi tamen sui laetitiam haud obscure pandidit. Interim precibus splendidiorem divini luminis claritatem in re tam gravi esse impetrandam, omnes est cohortatum.
Quum autem suam decretoriam edere sententiam statuisset, hodiernam
auspicatissimam diem, qua festum agitur sancti Ioseph, totius Ecclesiae
universalis Patroni, quem peculiari cultu Ven. Ioannes Bosco maxime
prosequebatur, designavit, et divina Hostia ferventer oblata, accitisque
Reverendissimis Cardinalibus Camillo Laurenti, sacrorum Rituum Congregationi Praefecto, et Alexandro Verde, causae Ponente, una cum R. P. D.
Carolo Salotti, S. Fidei Promotore generali, meque infrascripto a secretis,
iisque praesentibus, nobiliorem ingressus est aulam, solioque Pontificio
sedit, atque so
tione sororis Provinae Negro ab ulcere rotundo stomachi; itemque de instantnea perfeetaque sanatione Teresiae Cllegari a poli-artrite acuta post-infectica, aliisque laesionibus, quae aegrotam ad statum marasmi adduxerant.
Atque h o c decretum evulgari et in acta sacrorum Rituum Congregationis
referri iussit, quarto decimo Calendas Aprilis anno millesimo nongentesimo vicesimo nono.
C . CARD. LAURENTI,
S. R. C. Praefectus.
L . S.
Angelus Mariani, Secretarius.
168
ACTA
Commentarium Officiale
TRIBUNALIUM
S. Luzio, Eegens.
L . & S.
A. Anelli, Substitutus.
S. Romana Rota
sive per
in
sede
Tribunalis
S. R. Rotae ( R o m a , via della Dataria, 94) die 4 Iunii 1929, hora 11,
ad concordandum de dubio disputando, vel infrascripto subscribendum,
et ad diem designandam qua habebitur Turnus Rotalis pro causae definitione :
An constet de nullitate matrimonii in
casu.
A. W y n e n , Ponens.
170
ACTA OFFICIORUM
PONTIFICIA COMMISSIO
AB CODICIS CAFLES AUTHENTICE INTERPRETANDOS
DE
SACRIS
BENEDICTIONIBUS
canone 349
1 n. 1, ita intelligenda sint ut Episcopi in sacris benedictionibus prohibeantur' solo crucis signo uti, quum peculiaris formula in libris liturgicis
non
R.
praescribitur.
Negative.
I I . - DE IMPEDIMENTO PUBLICAE HONESTATIS
Negative.
I I I . - DE DISPENSATIONE AB ABSTINENTIA ET IEIUNIO
Affirmative.
I Y . - DE POSITIONIBUS SEU ARTICULIS ARGUMENTORUM
Y. - DE
171
ad
primam
partem,
affirmative
ad
secundam.
P.
L,
CARD.
GASPARRI,
Praeses.
S.
Ioseph Bruno,
Secretarius.
est ut singulos casus huic P o n t . Commissioni, etc. legatur: ut, quotiescumque de clericis agatur, sive sacerdotes sint sive solummodo diaconi,
singulos casus huic Pontificiae Commissioni , etc.
172
Acta
Apostolicae
Sedis
Commentarium
Officiale
seguente discorso:
Voil une magnifique audience une audience, Nous n'hsitons pas
le dire qui dpasse en grandeur et en importance toutes les autres.
Ce n'est pas un compliment, chers Messieurs, c'est un certain point
de vue un point de vue rel et positif que votre visite collective est
vraiment la plus grande et la plus importante qu'on puisse Nous faire.
Et ce point de vue c'est vous qui Nous le donnez.
Car ce n'est pas seulement vos estimes et aimables personnes que
Nous voyons. Derrire chacun de vous, Nous ne pouvons pas nous empcher d'apercevoir vos respectifs souverains, vos prsidents, rgents, chefs
d'Etat, quel que soit le n o m dont on les appelle; et avec eux vos gouvernements, vos peuples, vos pays tout entiers, tous ensemble: une vision
d'une grandeur vraiment apocalyptique, d'une tendue mondiale; visionem
magnam, vision grande!
Et vous venez Nous remercier de quelque chose, qui grce vous estdevenu plutt un nouveau titre de Notre reconnaissance envers vous.
En effet, c'est grce vous, vos bons offices, que la communication
que par l'intermdiaire de Notre Cardinal Secrtaire d'Etat, Nous avons,
voulu vous faire concernant les vnements qui allaient s'accomplir; c'est
grce votre intelligente et bienveillante transmission et interprtation
que cette communication nous a valu les plus rconfortants, c o m m e les
plus dsirs tmoignages de sympathie et d'adhsion de vos Etats et de v o s
peuples. Adhsion et sympathie qui ne se sont jamais dmenties, et mme
quelquefois se sont accentues depuis l'anne 1870, mais qui, l'heure
prsente, un moment (on peut bien dire un tournant) si important, de
Diarium
Romanae
173
Curiae
dfense contre
Gal, I V , 2.
174
Commentarium
Officiale
lie, mais que les peuples du monde entier sont avec Nous; un vrai plbiscite, non seulement national mais mondial. Voil la garantie la plus imposante qu'on puisse penser et imaginer. Dans ce vaste et immense plbiscite Nous ne pouvons pas ne pas saisir et relever quelques v o i x qui Nous
ont profondment mu. C'est d'abord la v o i x du petit nombre de survivants,
dans vos diffrents pays, parmi les braves qui, pendant des annes, en esprit
de foi catholique, ont mis leur vie la disposition et la dfense du SaintSige. Vous leur direz, ces braves, que le Saint-Pre a pri et appliqu
des Messes pour tous leurs morts, qui sont aussi nos morts, inoubliables.
Une autre v o i x touchante est celle de ceux qui, surtout d'Italie, Nous
ont fait dire: voil que nous recommenons faire nos Pques. C'est toute
une direction, toute une grande rgion qui se rvle: la rgion des consciences, la direction de la pacification religieuse; c'est le point de vue le plus
lev, infiniment plus digne de considration, que la pacification civile et
politique d'un pays, bien, que celle-ci soit elle seule un grand et inestimable trsor. Cette pense Nous ramne encore une fois aux belles et chres montagnes de Notre jeunesse. U faut s'lever pour gagner les plus magnifiques points de vue; il faut gagner les fates, les sommets: de l-haut, on
ne voit plus les jolies valles, les petites pittoresques maisons, les petits clochers pensifs, mais la vision se fait infiniment plus large et bien souvent
vraiment sublime.
Nous aussi, au point auquel Nous sommes arrivs, quand Nous pensons la pacification de tant d'mes, de tant de consciences, non seulement
d'Italie, mais du monde entier, Nous ne pouvons pas ne pas sentir tout le
devoir d'en remercier de grand cur le b o n Dieu et tous les hommes qui
Nous ont donn le concours de leur bonne volont en apportant leur contribution et une contribution qui n'est certes pas indiffrente ni de peu
de prix cette grande oeuvre de pacification. Il Nous semble aussi que
Nous avons le droit de Nous en rjouir et d'inviter tout le monde s'en
rjouir avec Nous.
Il ne Nous reste, chers Messieurs, qu' vous donner, c o m m e jadis disait
saint Pierre le premier Pape, ce que Nous ayons ,
Notre bndiction.
Acta Ap., I I I , 6.
175
COMUNICATO
Si fa noto che il Sac. Manlio Bozzini, originario della diocesi di Mantova
ma ordinato in quella di Ferrara e passato successivamente di proprio arbitrio in diverse altre diocesi, per ordine e disposizione della competente autorit ecclesiastica, sospeso a divinis.
SEGRETERIA DI STATO
NOMINE
Con Biglietti della Segreteria di Stato, il Santo Padre Pio XI, felicemente
regnante, si degnato di nominare:
Camerieri Segreti Soprannumerari di S. S. :
24 Gennaio 1929. Monsig. Enrico Hupe, della diocesi di Osnabrck.
25
26
Marzo
13
176
Marzo
21
28
NECROLOGIO
4
Ottobre
Marzo
30
31
Aprile
Annus X X I - Vol. X X I
1 Maii 1929
Num. 5
PIUS PP. X I
Dilecte fili, salutem et apostolicam benedictionem. Cum tu,
Abbas
12
178
holto in Hollandia, illiusque sis rite primus de regimine A b b a s atque Ordinarius, servatis adamussim iuris et Constitutionum
praescriptis. Ad c o m -
II
FINES REGUNTUR INTER DIOECESES DE CHITTAGONG ET KRISHNAGARENSEM
IN INDIIS ORIENTALIBUS.
PIUS PP. X I
Ad futuram rei memoriam. Per similes Apostolicas Litteras, die
X X V mensis Maii superioris anni MDCCCCXXVII Piscatoris anulo obsignatas,
dioecesis de Chittagong in Indiis Orientalibus erecta fuit, eiusdemque dioe-
179
P.
C A R D . GASPAREI,
a Secretis Status,
180
Acta
Apostolicae
Sedis
Commentarium
Officiale
in
IMMUTANTUR FINES DIOECESIS DE CHITTAGONG ET PRAEFECTURAE APOSTOLICAE DE ASSAM.
PIUS PP. X I
Ad futuram rei memoriam. Quum ex Apostolico munere, quo fungimur, Ecclesiarum omnium cura Nobis commissa fuerit, felici illarum statui
ac prospero regimini pro re ac tempore consulimus. Iamvero cum venerabiles fratres Arcturus Le Pailleur, Episcopus de Chittagong in Indiis
Orientalibus, et Aloisius Mathias, Praefectus Apostolicus de Assam, enixe
N o s flagitaverint ut duos districtus civiles ad apostolicam praefecturam
de Assam huc usque pertinentes ab ea dismembrarentur, et cum venerabilis frater Eduardus Mooney, Delegatus Apostolicus Indiarum Orientalium, petitionem praedictam gravissima sua commendatione roboraverit:
Nos, collatis consiliis cum venerabilibus fratribus Nostris Sanctae R o m a nae Ecclesiae Cardinalibus negotiis Propagandae Fidei praepositis, omnibusque rei momentis attente perpensis, ad maiorem Dei gloriam christianique populi salutem, haec quae sequuntur, statuenda existimavimus.
Nimirum motu proprio atque ex certa scientia et matura deliberatione
Nostris, deque apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, praesentium
tenore, duos civiles districtus de Sylhet et Cachar a praefectura apostolica
de Assam seiungimus sive dismembramus, ipsosque, iisdem servatis confiniis, dioecesi de Chittagong adiungimus sive incorporamus.
Haec volumus, statuimus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque efficaces, iugiter exstare ac permanere, suosque plenos atque
integros effectus sortiri atque obtinere; illisque ad quos pertinent, sive
pertinere poterunt, nunc et in posterum amplissime suffragari; sicque rite
iudicandum esse ac definiendum, irritumque ex nunc et inane fieri si quidquam secus super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter
attentari contigerit. N o n obstantibus contrariis quibuscumque.
Datum R o m a e , apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die x v m
mensis Iulii anno MDCCCCXXVIII, Pontificatus Nostri septimo.
P.
C A R D . G A S P ARRI,
a Secretis Status.
181
IV
ERECTIO
PRAEFECTURAE
APOSTOLICAE
DE
YENKI
EX
DISMEMBRATIONE
VICARIATUS APOSTOLICI DE W O N S A N .
PIUS PP. X I
Ad futuram rei memoriam. Ex hac Divi Petri Cathedra, quam divinitus obtinemus, in omnes christiani orbis regiones, longo licet terrarum
marisque spatio seiunctas, sublimi tamquam e specula, mentis Nostrae
oculos convertimus, et quae ad expeditiorem conducant rei christianae
procurationem, sollicito studio decernere satagimus. Haec animo repetentes, cum vicariatus apostolicus de Wonsan in Corea, amplitudine territorii
et incolarum numero conspicuus, amplectatur provinciam de Yenki pertinentem ad Manciuriam, quae ab Ordinarii sede dissita, ob fidelium numerum
in dies feliciter percrebrescentium, quoad spirituales populi necessitates
peculiarem curam requirere videtur, cumque ipse venerabilis frater Bonifacius Sauer, e Congregatione Ottiliensi O. S. B. pro exteris missionibus,
Episcopus titularis Appiariensis ac Vicarius Apostolicus dicti vicariatus de
Wonsan, Nos enixis precibus flagitaverit ut tota illa provincia, ab eodem
vicariatu per Nos detracta, in peculiarem praefecturam apostolicam erigeretur: Nos, collatis consiliis cum venerabilibus fratribus Nostris Sanctae
Romanae Ecclesiae Cardinalibus negotiis Propagandae Fidei praepositis,
ac praehabitis votis tam venerabilis fratris M a m Giardini, Archiepiscopi
titularis Edesseni, Delegati Apostolici in Iaponia et Corea, quam venerabilis fratris Celsi Costantini, Archiepiscopi tit. Theodosiopolitani, Delegati Apostolici in Sinis, nec non rogata sententia P. Abbatis generalis
Congregationis Ottiliensis Ordinis Sancti Benedicti cuius curis vicariatus
de Wonsan est commissus, omnibus denique rei momentis attente perpensis,
supra memorati Vicarii Apostolici votis concedendum esse existimavimus.
Quae cum ita sint, m o t u proprio atque ex certa scientia et matura deliberatione Nostris deque apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, prae.sentium tenore, provinciam civilem de Yenki a vicariatu apostolico de
Wonsan seiungimus; eandemque provinciam, sic separatam sive dismembratam, in praefecturam apostolicam erigimus, cui nomen facimus de
Yenki, ita tamen ut eadem provincia, sive nova praefectura, servetur curis
Congregationis
de re christiana in
182
Commentarium
Officiale
V
BASILICAE MINORIS HONORIBUS DECORATUR TEMPLUM TAURINENSE SS. CORPORIS DOMINI, A MIRACULO NUNCUPATUM.
PIUS PP. X I
Ad perpetuam rei memoriam. Inter praestantiores sacras aedes,
quibus Taurinensis civitas nobilitatur, conspicuum sane locum obtinet
templum Corporis D o m i n i a Miraculo nuncupatum, a municipii curatoribus
conditum ad perennandam memoriam celeberrimi illius prodigii, quod
evenit die v i m . Iunii an. MCCCCLIII, ex quo eadem civitas urbis a Sacramento gloriosum titulum est mutuata. In l o c o ubi primum parvum
exstitit sacellum, a magni nominis architecto Ascanio Vitozzi delineatum,
anno M D L X X X X V I I I structura atque artis operibus praenobile templum
surrexit. Frontem ornant mirificae statuae; intus autem o b d u c t u m pretioso
marmore atque aere, a summis artificibus pietas gestat tabulas, atque in
abside et odeis auro decorum adeo nitet concinne, ut inter nationalia monumenta templum ipsum merito enumeretur. Sacrarium albariis perraris
operibus excultum, copiosa ac praedivite supellectile abundat, serica paramenta atque argentea vasa, dono oblata, Sabaudiae Principum pietatem
ac munificentiam testantur. Inservit templo frequens clerus, et divini
cultus splendori consulit potissimum Conlegium sacerdotum theologorum,
a Ssmo Sacramento appellatum, iam inde ab anno MDCLX a Taurinensi
Archiepiscopo fundatum, quod iugiter floruit viris sanctimonia praestantibus, quos inter memorare iuvat Iosephum Benedictum Cottolengo, inter
Beatos caelites nuper adscitum, qui h o c in templo ante imaginem Deiparae a Gratiis orans, condendae parvae domus a divina Providentia consilium mente primum molitus est. N e c desunt sanctorum lypsana atque
insignia quidem, et privilegia indulgentiarum de thesauro Ecclesiae, et
183
fidelium societates atque congregationes, sodalium frequentia, et susceptorum operum laude commendatae. H a e c animo repetentes, cum dilectus
filius Noster Iosephus S. E. E. presbyter Cardinalis Gamba, ex dispensatione Apostolica Augustae Taurinorum Archiepiscopus, v o t a exprimens et
sua et Capituli canonicorum, N o s enixis precibus flagitaverit ut conlegiatam enunciatam a Sacratissimo Corpore Christi ecclesiam, ad Basilicae
minoris honores evehere, de Nostra benignitate, dignemur: Nos, ut christiani
populi pietas erga divini amoris Mysterium magis magisque excitetur, optatis his concedendum ultro libenterque existimavimus. Quae cum ita sint,
audito venerabili fratre Nostro Antonio S. R. E. Cardinali V i c o , Episcopo
Portuensi et Sanctae Rufinae, Sacrorum Rituum Congregationi Praefecto,
omnibusque rei momentis sedulo studio perpensis, m o t u proprio atque ex
certa scientia et matura deliberatione Nostris, deque apostolicae Nostrae
potestatis plenitudine, praesentium tenore, perpetuumque in m o d u m ,
conlegiatam ecclesiam Sanctissimi Corporis Christi civitatis Taurinensis,
Basilicae minoris titulo cum privilegiis et honorificentiis, quae iuxta decreta et morem huic titulo competunt, condecoramus.
H a e c volumus, edicimus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque efficaces iugiter exstare ac permanere: suosque plenos atque
integros effectus sortiri atque obtinere; illisque ad quos pertinent, sive
pertinere poterunt, nunc et in posterum amplissime suffragari; sicque rite
iudicandum esse ac definiendum, irritumque ex nunc et inane fieri si quidquam secus, super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari contigerit. N o n
obstantibus contrariis
quibuscumque.
P.
C A R D . GASPARRI,
a Secretis Status.
VI
TITULUS ET HONORES BASILICAE MINORIS TRIBUUNTUR SANCTUARIO CAPRIMONTENSI BEATAE MARIAE GRATIARUM, ORDINIS CARMELITARUM EXCALCEATORUM, INTRA FINES DIOECESIS LEODIENSIS.
PIUS PP. X I
Ad perpetuam rei memoriam. Leodiensis dioecesis intra fines Carmelitarum Discalceatorum exstat, e religiosa provincia Brabantina, conventus Caprimontensis, cui annexum est templum sive sanctuarium N o -
184
strae Dominae vulgo de Civremont nuncupatae. Fertur eodem in Caprimontensi colle sub titulo Sanctae Mariae de Castronovo iam a saeculo
septimo ecclesiam eidemque adiectum monasterium haud parvi momenti
exstitisse; at templum huiusmodi, q u o d privilegiis divitiisque imperatores,
Episcopi principesque auxerant, cum monasterio et castro, decimo exeunte
saeculo solo aequatum est. Feliciter vero eodem in l o c o Patres e Societate
Iesu, ex Anglia depulsi, circa annum MDOLXX exiguum oratorium erexerunt, in quo publicae venerationi expositam parvam Beatae Mariae Virginis
statuam, quae in ulnis Iesum Infantem gestat, conlocarunt; et c u m illuc
brevi tempore non m o d o exLeodiensi dioecesi sed e continenti etiam regione
fideles Deiparam, in simulacro caprimontensi, veneraturi frequentes convenerint, Patres e Societate Iesu quam memoravimus, de Episcopi consensu
aptum sacellum, anno Domini MDCLXXXVIII exstruendum curarunt, quod
postea, anno MDCXovir, etiam ampliarunt. Illud parvum sacellum per duo
fere saecula peregrinorum more christifideles pie studioseque lustrarunt;
sed, die III Septembris an. MDCCCLXXVII, votis populi clerique concedens
Leodiensium Episcopus tandem lapidem fundamenti novae exaedificandae
ecclesiae posuit, quae Carmelitarum curis tradenda esset. Anno tantum
MDCCOLXxvni Carmelitae Discalceati in conventus Caprimontensis possessionem venere; quo ex tempore sollerter sanctuarium Beatae Mariae
Gratiarum de CMvremont, domui suae adiectum, quoquo pacto explendum
enixi sunt. Sacra aedes, quam anno MDCCCXCIX mense Septembri Leodiensium Episcopus tunc temporis exsistens consecravit, stylo gothico confecta,
molis amplitudine et artis operum excellentia maxime decora est; in eaque
parvam statuam fideles venerantur Beatae Mariae Virginis Matris Gratiarum, in ipso colle caprimontensi a Patribus Societatis Iesu conlocatam,
et quam, nomine ac mandato Nostro, anno MCMXXIII Leodiensium Episcopus pretioso diademate sollemniter redimivit. H a e c animo repetentes,
cum dilectus filius Noster Cardinalis Mechliniensium Archiepiscopus, una
c u m venerabili fratre Leodiensium Episcopo, valde suffragio suo c o m mendet vota Prioris conventus Caprimontensis, ex Ordine Carmelitarum
Discalceatorum, qui, nomine, tam Capituli sui conventus
quam Provin-
ultro libenterque existimavimus. Quapropter, conlatis consiliis cum venerabili fratre Nostro Antonio S. B. E. Cardinali V i c o , Episcopo Portuensi
et Sanctae Rufinae, Sacrorum Rituum Congregationis Praefecto, apostolica
185
CARD.
GASPARRI,
a Secretis Status.
EPISTOLAE
I
AD EMOS PP. D D . ALEXANDRUM TIT. S. AUGUSTINI S. R. E. CARD. KAKOWSKI,
ARCHIEPISCOPUM VARSAVIEN., AUGUSTUM TIT. S. M. DE PACE S. R. E.
CARD. HLOND, ARCHIEP. GNESNEN. ET POSNANIEN., ET AD CETEROS
RR. PP. D D . ARCHIEPISCOPOS ET EPISCOPOS POLONIAE: LITTERIS RESPONDET DATIS GNESNA EX COMMUNI CONVENTU.
PIUS PP. X I
Dilecti filii Nostri ac venerabiles fratres, salutem et apostolicam benedictionem. Quas nuper ex Gnesnensi
186
Acta
Apostolicae
Sedis
Commentarium
Officiale
dilecti filii Noster et venerabiles fratres, cunctoque clero ac populo unicuique vestrum concredito, apostolicam benedictionem amantissime in
D o m i n o impertimus.
Datum Eomae, apud Sanctum Petrum, die x x v i mensis Novembris
anno MDCCCCXXVIII, Pontificatus Nostri septimo.
PIUS PP. X I
II
AD EMUM P. D. RAYMUNDUM M. TIT. SANCTI PETRI IN MONTE AUREO S. R. E.
PRESB. CARDINALEM ROULEAU ARCHIEPISCOPUM QUEBECENSEM CETEROSQUE RR. PP. D D . ARCHIEPISCOPOS ET EPISCOPOS DITIONIS CANADENSIS
TERRAEQUE NOVAE, LITTERIS RESPONDENS EX
COMMUNI CONVENTU
QUEBECI DATIS.
PIUS PP. X I
Dilecte fili Noster et venerabiles fratres, salutem et apostolicam benedictionem. Agnovimus ex vestris litteris, nuper datis, Quebecum vos
convenisse ut communiter necessitatibus consuleretis dioecesium vestrarum; nec voluisse vos coetus incipere nisi prius pietatem atque obsequium
vestrum erga Nos Sedemque Apostolicam testati essetis. N o v u m enim id
est pastoralis studii vestri argumentum;
quapropter
gratissimum
plane
Acta
Pii
PP.
187
XI
D o m i n o impertimus.
PIUS PP. X I
III
AD R. P. D. HENRICUM STREICHER, EPISCOPUM TIT. THABRACENSEM ET VICARIUM APOSTOLICUM DE UGANDA, ANNO QUINQUAGESIMO E X E U N T E A
PRIMUM PRAEDICATO CHRISTI NOMINE IN EA REGIONE.
PIUS PP. X I
Venerabilis frater, salutem et apostolicam benedictionem. Optimum
quidem consilium iniisti annum celebrandi quinquagesimum ex quo prim u m in regionem de Uganda religio catholica invecta est; omnes enim
probe norunt quae et quanta h o c annorum spatio, missionales Africae
exantlarint ut in vicariatu isto, cui tu praees sollertissime,
christianum
sauciatam
vulneribus
Martyrumque
sanguine
quod Ugandam
purpuratam,
erigere
188
operatus,
nomine
et
benedicas,
plenam admissorum veniam eisdem proponens, usitatis Ecclesiae condicione lucrandam. Caelestiumque auspex numerum ac paternae benevolentiae Nostrae testis apostolica sit benedictio, quam tibi, venerabilis frater,
missionariis singulis iisque omnibus qui sunt vigilantiae tuae concrediti,
amantissime in D o m i n o impertimus.
D a t u m R o m a e , apud Sanctum Petrum, die x n i mensis Decembris
anno MDCCCCXXVIII, Pontificatus Nostri septimo.
PIUS PP. X I
IV
A D R . P . D . G R E G O R I U M D I A M A R E EPISC. T I T . C O N S T A N T I E N S E M E U M D E M Q U E
CONGREGATIONIS (SABINENSIS
O.
S.
B.
N O B I I MONTIS CASINI A B B A T E M O R D I N A R I U M ,
X I V E X E U N T E SAECULO
A CONDITO A R C H I C O E N O B I O .
PIUS
PP. X I
ignorantiae
vitiorumque
tenebris,
disciplinarum
virtutumque
Praeclarum enim
Acta
Pii
PP.
189
XI
In- qua quidem egregia istius monasterii laude ad historiae fidem illustranda, non est profecto cur diu multumque moremur. Quis enim ignorat
istic bene multos floruisse viros, qui procul a saeculi strepitu molliorisque
vitae blandimentis, divinis contemplationibus vacando, arctiusque cotidie
D e o adhaerendo, religiosae perfectionis apicem assecuti sunt? Ecquis,
veteres annales evolvendo non didicit sodales vel a priore Ordinis aetate
vestros cum sacras omni contentione excoluisse disciplinas, quibus germana
Ecclesiae fides incolumis servaretur, tum, barbarie omnia ferro ignique
vastantibus, litterarum codices, vel dispersos oblivioneque obrutos studiose conquisivisse, vel vetustate usuque corruptos ingeniose diligenterque
transcripsisse? Nonne item omnibus compertum, animosos istinc, nullo
non tempore catholicae veritatis praecones profectos esse, ut in regiones
vel remotissimas christianam fidem humanitatemque inveherent?
Nec tantum fidei et veteris sapientiae beneficia pluribus populis Benedictini sodales attulere, sed etiam in saltuosis monitisque terris, per Europam,
aratro
subvertendis
naviterque
fecundandis
ipsorum
desudavit
ut
Paschalis
II,
qui
universorum
(litt.
per
decr. Pastoralis
occidentem
sollicitu-
monasteriorum
190
summo extulit praeconio Pius X, qui in Apostolicis Litteris, quas memoravimus, ita de Oasinensi Monasterio loquitur: . . . H i c servata est divinae
non minus quam humanae legis verenda sanctitas, teterrima illa tempestate, qua per v i m atque iniuriam omnia miscebantur. Quid Italia, quid
civilis Europa Casinensibus monachis debeat, edocet magistra vitae ac
nuntia veritatis historia; ex qua pariter comperimus, per longam annorum seriem, Monasterii Casinensis fastos E o m a n a e Ecclesiae historiae
magnam esse partem .
Quapropter opportunum a d m o d u m , cum tuis, inivisti consilium, venerabilis frater, saeculum quartum decimum a monasterio condito sollemniter
celebrandi: quae quidem sollemnia, quibus beneficia a D e o Ordini vestro
et per vos humano generi saeculorum decursu collata commemorabitis, sine ulla dubitatione efficient, ut, grato v o s in b o n o r u m omnium D a t o rem animo, praeclara decessorum vestrorum exempla etiam atque etiam
imitari atque aemulari contendatis. Quod autem decrevistis ut huiusm o d i faustitatem uberiores fructus consequantur - dioecesanam apud
vos S y n o d u m cogi et Eucharisticum haberi conventum, id valde eiusmodi
evento consentaneum Nobis videtur, videtur sodalitati vestrae omnibusque
istius dioecesis fidelibus perutile. Etenim si legitima cleri Synodus ad germanam fidem fovendam et ad disciplinam aptius restaurandam magnopere confert, nihil magis quam Eucharistici coetus divinae ardorem caritatis et christianae vitae usum in populo excitat ac provehit. Nullis igitur
curis laboribusque partito, venerabilis
genter apparentur et ad felicem exitum adducantur; in quo pro certo habemus cum tuorum sodalium navitatem, tum cleri populique studiosam operam tibi non defore. N o s quidem huius eventus laetitiam habemus vobiscum
communem, eo magis quod pergrata subit animum Nostrum recordatio,
Nosmet olim, nec semel, ad coenobium vestrum, et Nostrae in beatum
patrem Benedictum pietatis et studiorum causa nostrorum, conscendisse,
ibique per silentia locorum ad tantas Ordinis vestri glorias memoriasque
recolendas abreptos, atque legiferi Patris vestri reliquias in sacro hypogaeo
pientissime veneratos, tam vehementem inde hausisse animi dulcedinem,
ut ipsa rei memoria solacio N o s adhuc gaudioque perfundat. Iamvero, ut
Decessores Nostri, data opportunitate, archicoenobio vestro paternae benevolentiae documenta plurima praestiterunt, sic N o s , hanc occasionem
libenter nacti, peculiarem vobis voluntatis Nostrae significationem praestare cupimus; itaque petitioni optatisque vestris ultro concedentes, haec
quae sequuntur, per has Litteras statuimus:
I. Ut sacerdotes omnes, qui pietatis causa ad Oasinense archicoenobium advenerint, in quovis istius cathedralis ecclesiae altari Missam vo-
Acta
Pii PP.
191
XI
tivam S.. Benedicti, h o c dumtaxat vertente anno, celebrare queant, exceptis tamen festis duplicibus I et II classis, diebus dominicis maioribus,
itemque feriis, vigiliis et octavis privilegiatis.
I I . Ut vobis liceat in perpetuum Sancti Benedicti Missam at unice
Conventualem singulis feriis tertiis in eadem ista Basilica celebrare,
rata per N o s , quae apud v o s viget, vetere consuetudine; m o d o tamen feria
tertia ne agatur Offcium aut festi duplicis l
a e
et 2
a e
Scholasticae
virginis,
septimo.
PIUS PP. X I
Nostri
v
AD EM. P. D. PETRUM, TIT. S. LAURENTII IN LUCINA S. R. E. PRESE. CARD. GASP ARRI, PUBLICIS NEGOTIIS ADMINISTRUM, QUEM LEGATUM SUUM MITTIT
AD SOLLEMNIA DECIES QUATERQUE SAECULARIA ARCHICOENOBII CASINENSIS.
PIUS PP. X I
Dilecte fili Noster salutem et apostolicam benedictionem. Q u o d
epistula haud ita pridem data ad venerabilem fratrem Gregorium Diamare
Episcopum tit. Constantiensem libentissime nuntia vimus, sollemnia scilicet
decies quaterque saecularia, quibus Casinensis Archicoenobii ortus proxime
celebrabitur, per Legatum Nostrum Nos esse participaturos, id ita praestare
volumus, ut vel luculentius inde pateat quo N o s pietatis studio in praeclarum illum religiosae disciplinae parentem et decus, Benedictum e
Nursia, feramur, et qua paterna caritate increbrescentem eius subolem
complectamur universam. Siquidem tibi, dilecte fili Noster, qui tam prope
Nobis in Ecclesiae gubernaculis moderandis assides, quique impensius
prae ceteris curas sollicitudinesque participas et gaudia Nostra, perhonorificum huiusmodi, munus demandamus, non dubitantes id et tibi adm o d u m gratum et Oasinensibus omnibus fore iucundissimum.
Te igitur per has litteras Legatum Nostrum eligimus, qui Nostram
gerens personam, sollemnibus in Casino Monte propediem celebrandis
nomine et auctoritate
Nostra
praesideas,
singulasque
caerimonias ad
S.
Congregatio
193
Consistorialis
PROVISIO ECCLESIARUM
Sanctissimus Dominus Noster Pius divina Providentia Papa XI successivis decretis Sacrae Congregationis Consistorialis singulas quae sequuntur Ecclesias de n o v o Pastore dignatus est providere, nimirum:
8 Martii 1929.
seu
Calissiensi, R.
Montis Albani,
R.
D.
Aemilium Roques,
Pia Societate
Salesiana
quem
13
194
SACKA CONGREGATIO
PBO ECCLESIA ORIENTALI
I
APPROBATIONES
Ssmus D. N. Pius divina Providentia P p . X I , decreto Sacrae Congregationis pro Ecclesia Orientali, die 28 Iulii 1928 constitutiones monachorum Mechitaristarum, cuius domus princeps in urbe Venetiarum sita est,
definitive approbavit; item decreto diei 6 Aprilis 1929 modificatas Constitutiones Congregationis Monachorum Basilianorum, graeci ritus, cuius
domus princeps est abbatia S. Mariae Gratiarum in oppido Cryptoferratae,
experimenti gratia,
ad septennium,
approbavit.
II
NOTIFICATIO
Ssmus Dominus Noster Pius divina Providentia P p . X I , decreto Sacrae
Congregationis pro Ecclesia Orientali diei 2 Martii 1929, R. P. D. Petrum
Pisani, Archiepiscopum titulo Constantiensem in Moesia, nominare dignatus est Delegatum
Seminaria,
Collegia
et
Instituta
ecclesiastica
ac
pia,
ritus orientalis,
Vicarius Apostolicus
de Tsining in Sinis.
Apostolicus
de
10 Aprilis. R.
Africae,
YuMang
in
11 Aprilis. R. P. Antonius
Africae,
Sinis.
Vicarius Apostolicus de
Oomen,
Centrali.
Societate Missionariorum
Mwanza in Africa
Centrali.
195
DIOECESIUM
DECLARATIO
Post Decretum editum ab hac Sacra Rituum Congregatione die 14 D e cembris 1927, quo constitutum est, ut S. Teresia a Iesu Infante Patrona
aeque principalis haberetur cum S. Francisco Xaverio, Missionariorum et
Missionum omnium in quavis orbis parte exsistentium, a nonnullis Vicariis
Apostolicis quaesitum est quaenam liturgica privilegia iisdem duobus Sanctis, Missionum omnium Patronis aeque principalibus, vi praedicti Decreti,
spectent, iuxta rubricas. Porro Sanctissimus Dominus Noster Pius Papa X I ,
in audientia diei 13
infrascripto
Cardinali
eiusdem Sacrae Congregationis Praefecto, ad omnem dubium removendum, declarare dignatus est: festa S. Francisci Xaverii et S. Teresiae a
Iesu Infante, stante supramemorato Decreto, sub ritu duplici primae
classis, cum octava communi a clero saeculari et sine octava a clero regulari, in cunctis missionum locis esse recolenda. Contrariis non obstantibus
quibuscumque. Die 13 Martii 1929.
C. C A R D . L A U R E N T I , S. B. G. Praefectus.
L. S.
Angelus Mariani, Secretarius.
II
TAURINEN.
B E A T I F I C A T I O N I S E T CANONIZATIONIS V E N . SERVI D E I I O A N N I S BOSCO, SACERDOTIS F U N D A T O R I S P I A E SOCIETATIS S A L E S I A N A E E T I N S T I T U T I F I L I A R U M
B. MARIAE VIRG.
AUXILIATRICIS.
SUPER
DUBIO
196
Acta
Apostolicae
Sedis
Commentarium
Officiale
nem perficiendam, ab excolenda iuvenili aetate initium duxit, quam religionis praeceptis ac officiis imbuere sategit, bonis moribus instruere, eiusque
civili institutioni alacriter incubuit, contenditque ut beneficium redemptionis quam pluribus proficeret. Eius voluntas animas quot plures posset
D e o lucrandi nullis limitibus corcebatur, omnesque gentes apostolico quo
aestuabat zelo complecti et allicere contendebat. Opes deerant, contrarietates non paucae etiam a viris auctoritate pollentibus fotae, difficultates
ex rerum natura partae, obstacula plura animum deficere debuissent; at
Ioannes inceptis alacriter institit, Deoque fortunante, opera suscepta ad
optatum exitum perduxit, sibique nomen immortale comparavit, omni
commendatione dignum. Plures etiam scripsit vulgavitque libros, ad pietatem inter gentes excitandam et christiana praecepta recolenda valde
idoneos, qui hac quoque aetate magno in pretio habentur. Porro siquis
conferat humanorum subsidiorum inopiam, in qua saepe versabatur, cum
magnitudine rerum gestarum et beneficiis cuivis civium ordini illatis, n o v u m quasi prodigium in eo videbitur intueri. Prodigium, inquam, siquidem
divina largitas cum firmissima Ioannis fiducia et liberalitate quasi certatim
contendens, istius vires augere, facultates multiplicare, foecundare labores mirifice visa est.
Sed longe mirabilius aestimari potest, istiusmodi virum cernere arduis
in negotiis operantem, periculis non paucis obiectum frequenter, cum
pueris aliisque diversae indolis agentem, numquam a virtutum christianarum exercitatione diverti, i m o earum fastigium esse adeptum, ceu agnitum ac definitum fuit post iuridicas severas que disceptationes decreto
solemniter edito die 20 mensis Februarii anno 1927. Plura interim accesserant post Ven. Servi Dei funus prodigia e quibus duo, quot nimirum causae
indoles postulabat, rite discussa et ad suetum iuris rigorem expensa, inter
miracula recensita sunt per decretum die 19 superioris mensis Martii latum.
U n u m tamen adhuc discutiendum supererai, videlicet num tuto animo
procedi posset ad solemnem Ven. Ioannis B o s c o beatificationem. Id praestitum est in generalibus Comitiis postremo coactis coram Sanctissimo
D o m i n o nostro Pio Papa X I , in quibus Revmus Card. Alexander Verde,
causae Relator, sequens proposuit dubium: An stante virtutum et duorum
miraculorum approbatione tuto
tum Patres Consultores ex ordine suam suffragationem propitiam protulerunt, qua laetatus est Sanctissimus Pater, sed decretoriam edere sententiam in alium diem differre ratus est, ut tempus ad divinum implorandum
lumen Sibi suppeteret. Quum vero mentem suam pandere statuisset, h o diernam diem, Dominicam I I I a gaudiis paschalibus selegit, divinaque
S.
Congregatio
Rituum
197
CARD.
LAURENTI,
Praefectus.
L . S.
Angelus Mariani, Secretarius.
III
CONSTANTINOPOLITANA
BEATIFICATIONIS SEU DECLARATIONIS M A R T Y R I I V E N . SERVI D E I D E R GOMIDAS K E U M U R G I A N SEU COSMAE D E CARBX3NIANO, SACERDOTIS E T P A R O CHI A R M E N I I N O D I U M F I D E I I N T E R E M P T I .
S U P E R DUBIO
198
munere ita se gessit, ut pietate morumque candore cunctis praestaret. Sedulus erat in divinarum scripturarum lectione ac studio, cognitaque catholicae religionis veritate, eidem adhaerere constituit, totoque cordis
affectu
eam
S.
Congregatio
Rituum
199
C.
L.
CARD. LAURENTI,
Praefectus.
S.
Angelus Mariani, Secretarius.
200
Acta
Apostolicae
ACTA
Sedis
Commentarium
Officiale
TRIBUNALIUM
A P P R O B A T U R COLLECTIO P R E C U M P I O R U M Q U E
I N D U L G E N T I A S A D N E X U E R U N T A B A . 1899 A D A . 1928.
DECRETUM
Post editum a Sacra Congregatione Indulgentiarum sacrarumque Reliquiarum anno 1898 opus, cui titulus: Raccolta di orazioni e pie opere,
per le quali sono state concesse dai Santi Pontefici le Sante Indulgenze ,
valde excrevit Indulgentiarum concessionum numerus, quarum plurimae a
christifidelibus ignorantur vel debito m o d o non cognoscuntur. Enimvero,
Indulgentiarum collectiones fuerunt quidem, post publicationem recensiti operis, a privatis auctoribus confectae, imo nonnullae etiam a Sacra
Congregatione S. Officii aut a Sacra Poenitentiaria documentis authenticis
conformes declaratae; eaedem tamen vel non amplius venales prostant,
vel non omnes concessiones hucusque factas complectuntur, vel continent preces, pia opera, Indulgentiarumque concessiones,
quae aliquas
est
preces
et pia
opera,
Indulgentiis
ab
L.
L.
& S.
CARD.
LAURI,
Poenit.
Maior.
Diarium Romanae
Curiae
201
SAGRA
PENITENZIERA
APOSTOLICA
AVVISO DI CONCORSO
Nella Sacra Penitenzieria Apostolica avr luogo il concorso all'ufficio di
Sostituto per le Indulgenze.
I sacerdoti che volessero prendervi parte, dovranno esibire alla Segreteria
dello stesso Sacro Tribunale, dentro il mese di Maggio p. v., la domanda col
nulla osta del rispettivo Ordinario e del Vicariato di Roma, insieme ai docu-
SEGRETERIA DI STATO
NOMINE
Con Biglietti della Segreteria di Stato, in data 8 Giugno 1928, la Santit
di Nostro Signore si benignamente degnata di annoverare fra i Consultori
della Sacra Congregazione Pro Ecclesia Orientali:
L'Ulmo e Revmo Monsig. Francesco Roberti, Rettore del Pontifcio Seminario Romano Minore;
il Revmo D. Angelo Gragnani;
il Revmo P. Francesco Saverio D'Ambrosio, Procuratore Generale dei
Minori Conventuali;
il Revmo P. Antonio Mills, Procuratore Generale dei Servi di Maria;
il Revmo P. Dionisio Holoveckyi, Rettore del Pontificio Collegio Ruteno ;
il Revmo P. Ippolito della S. Famiglia, Carmelitano Scalzo, professore di
Diritto Canonico nel Collegio di S. Teresa.
Protettore
della
Congregazione
delle
L' Emo Sig. Cardinale Luigi Capotosti, Protettore delle Religiose del Ssmo Sacramento (Valence-sur-Rhne).
5 Febbraio 1929. L'Emo Sig. Cardinale Basilio Pompilj, Protettore dell'Istituto delle Suore di S. Anna della Provvidenza
(Torino).
27
Diarium Romanae
203
Curiae
5 Febbraio 1929. L' Emo Sig. Cardinale Alessio Enrico Lpicier, Protettore
delle Suore della Provvidenza (Prtieux).
12
Marzo
23
L'Emo
Sig. Cardinale
25
L'Emo
Sig.
Bonaventura
Cerretti,
Protettore
Bonaventura
Cerretti,
Proiettore
12
Aprile
(Tournai).
dei
Fratelli
delle
Scuole
Cristiane
(Lembecq).
13
vington.
5
Marzo
23
Protonotarii Apostolici
19
Giugno
ad
instar
participantium:
Aprile
18
Giugno
16
204
16
Giugno
19
-28 Novembre
9 Dicembre
24
Monsig. Eugenio
26
di
Hajdodurog
(Rito greco).
26
6 Febbraio
17
18
Marzo
23
25
ONORIFICENZE
Con Brevi Apostolici il Santo Padre Pio X I , felicemente regnante, si
degnato di conferire:
La
16
Ottobre
Aprite
205
Marzo
Marzo
Ottobre
30 Novembre
Marzo
12
13
14
diocesi di
St-Di.
berga.
cesi di Le Mans.
15
26
4
5
Aprile
12
28 Ottobre
14 Novembre
26
29
206
29
30
i Febbraio
5
Marzo
13
15
18
22
27
12
Aprile
15
Padang.
Marzo
Diarium Romanae
Curiae
207
Marzo
15
23
25
27
Aprile
Con Biglietti della Segreteria di Stato, il Santo Padre Pio XI, felicemente
regnante, si degnato di nominare:
Camerieri Segreti Soprannumerari di S. S. :
26 Gennaio 1929. Monsig. Francesco Connolly, della diocesi di Brooklyn.
4
7
Marzo
11
15
23
Marzo
208
Commentarium
Officiale
NECROLOGIO (*)'
4
Aprile
1929. Monsig. Domenico Berr, Vescovo di Bagdad, Delegato Apostolico della Mesopotamia, Kurdistan e Armenia
Minore.
11
14
(*) Ex praecedenti Necrologio, pag. 176, itemque ex Annuario Pontificio pel 1929, pag. 904
delenda prorsus est mentio R. P. D. Henrici Lonard.
AnnusXXI-Toi. XXI
7. Iunii 1929
OFFICIALE
I N
N O M E
D E L L A
S A N T I S S I M A
T R I N I T
Premesso :
Che la Santa Sede e ITtalia hanno riconosciuto la
convenienza di eliminare ogni ragione di dissidio fra
loro esistente con l'addivenire ad una sistemazione definitiva dei reciproci rapporti, che sia conforme a giustizia ed alla dignit delle due Alte Parti e che, assicurando alla Santa Sede in modo stabile una condizione
di fatto e di diritto la quale Le garantisca l'assoluta
indipendenza per l'adempimento della Sua alta missione
nel mondo, consenta alla Santa Sede stessa di riconoscere composta in modo definitivo ed irrevocabile la
(( questione romana , sorta nel 1870 con l'annessione
di Roma al Regno d'Italia sotto la dinastia di Casa
Savoia;
Che dovendosi, per assicurare alla Santa Sede l'assoluta e visibile indipendenza, garentirLe una sovranit indiscutibile pur nel campo internazionale, si ravvisata la necessit di costituire, con particolari modalit, la Citt del Vaticano, riconoscendo sulla medesima
ACTA, vol. X X I , n. 6.
14
210
alla Santa Sede la piena propriet e l'esclusiva ed assoluta potest e giurisdizione sovrana ;
Sua Santit il Sommo Pontefice Pio XI e Sua Maest Vittorio Emanuele I I I Re d'Italia, hanno risoluto
di stipulare un Trattato, nominando a tale effetto due
Plenipotenziari, cio per parte di Sua Santit, Sua
Eminenza Reverendissima il Signor Cardinale Pietro
Gasparri, Suo Segretario di Stato, e per parte di Sua
Maest, Sua Eccellenza il Signor Cavaliere Benito
Mussolini, Primo Ministro e Capo del Governo ; i quali,
scambiati i loro rispettivi pieni poteri e trovatili in
buona e dovuta forma, hanno convenuto negli Articoli
seguenti :
ART.
1.
L'Italia riconosce e riafferma il principio consacrato nell'articolo I dello Statuto del Regno 4 marzo
1848, pel quale la religione cattolica, apostolica e romana la sola religione dello Stato.
o
ART.
2.
3.
L'Italia riconosce alla Santa Sede la piena propriet e la esclusiva ed assoluta potest e giurisdizione
sovrana sul Vaticano, com' attualmente costituito, con
tutte le sue pertinenze e dotazioni, creandosi per tal
modo la Citt del Vaticano per gli speciali fini e con le
modalit di cui al presente Trattato. I confini di detta
Citt sono indicati nella Pianta che costituisce l'Allegato I del presente Trattato, del quale forma parte
integrante.
o
211
La sovranit e la giurisdizione esclusiva, che l'Italia riconosce alla Santa Sede sulla Citt del Vaticano,
importa che nella medesima non possa esplicarsi alcuna ingerenza da parte del Governo Italiano e che non
vi sia altra autorit che quella della Santa Sede.
ART.
5.
A R T . 6.
L'Italia provveder, a mezzo degli accordi occorrenti con gli enti interessati, che alla Citt del Vaticano sia assicurata un'adeguata dotazione di acque in
propriet.
Provveder, inoltre, alla comunicazione con le
ferrovie dello Stato mediante la costruzione di una
stazione ferroviaria nella Citt del Vaticano, nella localit indicata nell'allegata Pianta (Alleg. I) e mediante la circolazione di veicoli propri del Vaticano
sulle ferrovie italiane.
Provveder altres al collegamento, direttamente
anche cogli altri Stati, dei servizi telegrafici, telefonici,
radiotelegrafici, radiotelefonici e postali nella Citt del
Vaticano.
Provveder infine anche al coordinamento degli
altri servizi pubblici.
A tutto quanto sopra si provveder a spese dello
Stato italiano e nel termine di un anno dall'entrata in
vigore del presente Trattato.
La Santa Sede provveder, a sue spese, alla sistemazione degli accessi del Vaticano gi esistenti e degli
altri che in seguito credesse di aprire.
Saranno presi accordi tra la Santa Sede e lo Stato
italiano per la circolazione nel territorio di quest'ultimo dei veicoli terrestri e degli aeromobili della Citt
del Vaticano.
A R T . 7.
Nel territorio intorno alla Citt del Vaticano il Governo italiano si impegna a non permettere nuove costruzioni, che costituiscano introspetto, ed a provvedere, per lo stesso fine, alla parziale demolizione di
quelle gi esistenti da Porta Cavalleggeri e lungo la
via Aurelia ed il viale Vaticano.
In conformit alle norme del diritto internazionale,
vietato agli aeromobili di qualsiasi specie di trasvolare
sul territorio del Vaticano.
213
L'Italia, considerando sacra ed inviolabile la persona del Sommo Pontefice, dichiara punibili l'attentato
contro di Essa e la provocazione a commetterlo con le
stesse pene stabilite per l'attentato e la provocazione a
commetterlo contro la persona del Re.
Le offese e le ingiurie pubbliche commesse nel territorio italiano contro la persona del Sommo Pontefice
con discorsi, con fatti e con scritti sono punite come le
offese e le ingiurie alla persona del Re.
A R T . 9.
214
ART.
215
12.
L'Italia riconosce alla Santa Sede il diritto di legazione attivo e passivo secondo le regole generali del
diritto internazionale.
Gli inviati dei Governi esteri presso la Santa Sede
continuano a godere nel Regno di tutte le prerogative
ed immunit, che spettano agli agenti diplomatici secondo il diritto internazionale, e le loro sedi potranno
continuare a rimanere nel territorio Italiano godendo
delle immunit loro dovute a norma del diritto internazionale, anche se i loro Stati non abbiano rapporti
diplomatici con l'Italia.
Resta inteso che l'Italia si impegna a lasciare sempre ed in ogni caso libera la corrispondenza da tutti gli
Stati, compresi i belligeranti, alla Santa Sede e viceversa, nonch il libero accesso dei Vescovi di tutto il
mondo alla Sede Apostolica.
Le Alte Parti contraenti si impegnano a stabilire
fra loro normali rapporti diplomatici, mediante accreditamento di un Ambasciatore italiano presso la Santa
Sede e di un Nunzio pontifcio presso l'Italia, il quale
sar il (Decano del Corpo Diplomatico, a' termini del
diritto consuetudinario riconosciuto dal Congresso di
Vienna con atto del 9 giugno 1815.
Per effetto della riconosciuta sovranit e senza
pregiudizio di quanto disposto nel successivo art. 19,
i diplomatici della Santa Sede ed i corrieri spediti in
nome del Sommo Pontefice godono nel territorio italiano, anche in tempo di guerra, dello stesso trattamento dovuto ai diplomatici ed ai corrieri di gabinetto
degli altri governi esteri, secondo le norme del diritto
internazionale.
A R T . 13.
L'Italia riconosce alla Santa Sede la piena propriet delle Basiliche patriarcali di San Giovanni in
Laterano, di Santa Maria Maggiore e di San Paolo,
cogli edifici annessi (Alleg. II, 1, 2 e 3).
!6
Lo Stato trasferisce alla Santa Sede la libera'gestione ed amministrazione della detta Basilica di
San Paolo e dell'annesso Monastero, versando altres
alla Santa Sede i capitali corrispondenti alle somme
stanziate annualmente nel bilancio del Ministero della
Pubblica Istruzione per la detta Basilica.
Resta del pari inteso che la Santa Sede libera
proprietaria del dipendente edifcio di S. Callisto presso
S. Maria in Trastevere (Alleg. II, 9).
ART. 14.
L'Italia riconosce alla Santa Sede la piena propriet del palazzo pontificio di Castel Gandolfo con
, tutte le dotazioni, attinenze e dipendenze (Alleg. II, 4 ) ,
quali ora si trovano gi in possesso della Santa Sede
medesima, nonch si obbliga a cederLe, parimenti in
piena propriet, effettuandone la consegna entro sei
mesi dall'entrata in vigore del presente Trattato, la
Villa Barberini in Castel Gandolfo con tutte le dotazioni, attinenze e dipendenze (Alleg. II, 5).
Per integrare la propriet degli immobili siti nel
lato nord del Colle Gianicolense appartenenti alla Sacra
Congregazione di Propaganda Fide e ad altri Istituti
ecclesiastici e prospicienti verso i palazzi vaticani, lo
Stato s'impegna a trasferire alla Santa Sede od agli enti
che saranno da Essa indicati gli immobili di propriet
dello Stato o di terzi esistenti in detta zona. Gli immobili appartenenti alla detta Congregazione e ad altri
Istituti e quelli da trasferire sono indicati nell'allegata
Pianta (Alleg. II, 12).
L'Italia, infine, trasferisce alla Santa Sede in piena e libera propriet gli edifici ex-conventuali in Roma
annessi alla Basilica dei Santi XII Apostoli ed alle
chiese di Sant'Andrea della Valle e di San Carlo ai Catinari, con tutti gli annessi e dipendenze (Alleg. III, 3,
4 e 5), e da consegnarsi liberi da occupatori entro un
anno dall'entrata in vigore del presente Trattato.
217
ART. 15.
Gli immobili indicati nell'art. 13 e negli alinea primo e secondo dell'art. 1 4 , nonch i palazzi della Dataria, della Cancelleria, di Propaganda Fide in Piazza di
Spagna, il palazzo del Sant'uffzio ed adiacenze,
quello dei Convertendi (ora Congregazione per la
Chiesa Orientale) in piazza Scossacavalli, il palazzo del
Vicariato (Alleg. II, 6, 7, 8, 10 e 1 1 ) , e gli altri edifci
nei quali la Santa Sede in avvenire creder di sistemare
altri suoi Dicasteri, bench facenti parte del territorio
dello Stato italiano, godranno delle immunit riconosciute dal diritto internazionale alle sedi degli agenti
diplomatici di Stati esteri.
Le stesse immunit si applicano pure nei riguardi
delle altre Chiese, anche fuori di Roma, durante il tempo in cui vengano nelle medesime, senza essere aperte
al pubblico, celebrate funzioni coll'intervento del Sommo Pontefice,
ART. 16.
218
ART.
17.
ART.
18.
19.
I diplomatici e gli inviati della Santa Sede, i diplomatici e gli inviati dei Governi esteri presso la Santa
Sede e i dignitari della Chiesa provenienti dall'estero
'diretti alla .Citt del Vaticano e muniti di passaporti
degli Stati di provenienza, vistati dai rajppresentanti
pontifici all'estero, potranno senz'altra formalit accedere alla medesima attraverso il territorio italiano.
Altrettanto dicasi per le suddette persone, le quali munite di regolare passaporto pontificio si recheranno
dalla Citt del Vaticano all'estero.
ART. 2 0 .
Le merci provenienti dall'estero e dirette alla Citt del Yaticano, o, fuori della medesima, ad istituzioni
od uffici della Santa Sede, saranno sempre ammesse da
qualunque punto del confine italiano ed in qualunque
porto del Regno al transito |per il territorio italiano
con piena esenzione dai diritti doganali e daziari.
219
ART. 2 1 .
Tutti i Cardinali godono in Italia degli onori dovuti ai Principi del sangue : quelli residenti in Roma,
anche fuori della Citt del Vaticano, sono a tutti gli
effetti cittadini della medesima.
Durante la vacanza della Sede Pontifcia, l'Italia
provvede in modo speciale a che non sia ostacolato il
libero transito ed accesso dei Cardinali attraverso il
territorio italiano al Vaticano, e che non si ponga im
pedimento o limitazione alla libert personale dei medesimi.
Cura, inoltre, l'Italia che nel suo territorio all'intorno della Citt del Vaticano non vengano commessi
atti, che comunque possano turbare le adunanze del
Conclave.
Le dette norme valgono anche per i Conclavi che
si tenessero fuori della Citt del Vaticano, nonch per
i Concilii presieduti dal Sommo Pontefice o dai suoi
Ledati e nei riguardi dei Vescovi chiamati a parteciparvi.
ART. 2 2 .
220
Per l'esecuzione nel Regno delle sentenze emanate dai tribunali della Citt del Vaticano si applicheranno le norme del diritto internazionale.
Avranno invece senz'altro piena efficacia giuridica, anche a tutti gli effetti civili, in Italia le sentenze ed i provvedimenti emanati da autorit ecclesiastiche ed ufficialmente comunicati alle autorit civili,
circa persone ecclesiastiche o religiose e concernenti
materie spirituali o disciplinari.
ART. 2 4 .
,27.
L.S.
METRO
CARDINALE
GASPARRI.
BENITO MUSSOLINI.
i-
Allegalo i.
IHN
Secala
1:5000
Allegato II.
<m
ed
Scafa
i:5000
231
TaV
233
Toc v-
Za
j/raro/ac/'
S.AifoniQ
ad/r/a
nassagg/o
nuhf/co^
Sea/a: J:
a u f
T OLK 6
Scafa
1:5000
239
Pa/azzo
c/e//a
Canee //er>/a
N.
241
ACTA, vol. XXI, n. 6.
All II
Tai/.
245
)3ZZO
de/ Convertendi
Chiesa
r/enf/e )
-X
z a
S Pietro
, JUL-
All. II
Tav.
Immobili s\
Gianicoo J
Allegato III.
Immobili esenti
da espropriazioni e da tributi.
253
AJ,
TctV. 1
Universit
Gregon/ana
Scala 1:5000
- 255
Al/.ffl
Tay
259 -
AJIJL
Tav:c
S?a/a i:sooo
261
Scala
l:5ooo
A JIM
TarS
Scala
1:5000
65 -
All. M
Tav.6
Scalai:S 000
267
Palazzi di S. Apollinare
SC3TE I : 5o
I
i
AHM
Tav:8
Casa di esercizi per i/ C/ero
in
i
I
Allegato IV.
CONVENZIONE FINANZIARIA
Si premette:
Clie la Santa Sede e l'Italia, a seguito della stipulazione del Trattato, col quale stata definitivamente composta la questione romana , hanno ritenuto necessario
regolare con una convenzione distinta, ma formante parte
integrante del medesimo, i loro rapporti finanziari;
Che il Sommo Pontefice, considerando da un lato i
danni ingenti subiti dalla Sede Apostolica per la perdita del
patrimonio di San Pietro, costituito dagli antichi Stati Pontifici, e dei beni degli enti ecclesiastici, e dall'altro i bisogni
sempre crescenti della Chiesa pur soltanto nella Citt di
Boma, e tuttavia avendo anche presente la situazione finanziaria dello Stato e le condizioni economiche del popolo
italiano specialmente dopo la guerra, ha ritenuto di hmitare
allo stretto necessario la richiesta di indennizzo, domandando una somma, parte in contanti e parte in consolidato, la quale in valore di molto inferiore a quella che
a tutt'oggrlo Stato avrebbe dovuto sborsare alla S. Sede
medesima anche solo in esecuzione dell'impegno assunto con
la legge 13 maggio 1871 ;
Che lo Stato italiano, apprezzando i paterni sentimenti
del Sommo Pontefice, ha creduto doveroso aderire alla richiesta del pagamento di detta somma;
Le due Alte Parti, rappresentate dai medesimi Plenipotenziari, hanno convenuto:
ART.
1.
18
274
ART. 2 .
L. S.
PIETRO
L.S.
BENITO MUSSOLINI.
CARDINALE
GiASPARRI.
Premesso :
S76
2.
277
tina ; ma, accanto al testo italiano, l'autorit ecclesiastica pu aggiungere la traduzione in altre lingue.
Le autorit ecclesiastiche possono senza alcuna ingerenza delle autorit civili eseguire collette nell'interno ed all'ingresso delle chiese nonch negli edifci di
loro propriet.
ART. 3 .
4.
5.
Nessun ecclesiastico pu essere assunto o rimanere in un impiego od ufficio dello Stato italiano o di
enti pubblici dipendenti dal medesimo senza il nulla
osta dell'Ordinario diocesano.
278
Gli ecclesiastici non possono essere richiesti da magistrati o da altra autorit a dare informazioni su persone o materie di cui siano venuti a conoscenza per ragione del sacro ministero.
A R T . 8.
279
A R T . 9.
10.
Non si potr per qualsiasi causa procedere alla demolizione di edifzi aperti al culto, se non previo accordo colla competente autorit ecclesiastica.
ART.
11.
280
ART.
12.
13.
14.
Le truppe italiane di aria, di terra e di mare godono, nei riguardi dei doveri religiosi, dei privilegi e
delle esenzioni consentite dal diritto canonico.
I cappellani militari hanno, riguardo alle dette
truppe, competenze parrocchiali. Essi esercitano il sacro ministero sotto la giurisdizione dell'Ordinario militare, assistito dalla propria Curia.
L'Ordinario militare ha giurisdizione anche sul
personale religioso, maschile e femminile, addetto agli
ospedali militari.
ART.
15.
L'Arcivescovo ordinario militare preposto al Capitolo della chiesa del Pantheon in Roma, costituendo con esso il clero, cui affidato il servizio religioso di
detta Basilica.
Tale clero autorizzato a provvedere a tutte le
funzioni religiose, anche fuori di Roma, che in conformit alle regole canoniche siano richieste dallo Stato
o dalla Reale Casa.
La Santa Sede consente a conferire a tutti i canonici componenti il capitolo del Pantheon la dignit di
protonotari ad instar, durante munere. La nomina di
ciascuno di essi sar fatta dal Cardinale Vicario di Roma dietro presentazione da parte di Sua Maest il Re
d'Italia, previa confidenziale indicazione del presentando.
La S. Sede si riserva di trasferire ad altra chiesa
la Diaconia.
ART. 16.
282
17.
La riduzione delle diocesi che risulter dall'applicazione dell'articolo precedente, sar attuata via via
che le diocesi medesime si renderanno vacanti.
Resta inteso che la riduzione non importer soppressione dei titoli delle diocesi n dei capitoli, che saranno conservati, pur raggruppandosi le diocesi in
modo che i capoluoghi delle medesime corrispondano
a quelli delle provinole.
Le riduzioni suddette lasceranno salve tutte le attuali risorse economiche delle diocesi e degli altri enti
ecclesiastici esistenti nelle medesime, compresi gli assegni ora corrisposti dallo Stato italiano.
ART.
18.
19.
283
A R T . 20.
21.
284
Lo Stato italiano rinuncia alla prerogativa sovrana del Regio patronato sui benefci maggiori e minori.
E abolita la regalia sui benefci maggiori e minori.
E abolito anche il terzo pensionabile nelle provincie
dell'ex-regno delle due Sicilie.
Gli oneri relativi cessano di far carico allo Stato
ed alle amministrazioni dipendenti.
A R T . 26.
Conventiones inter S.
285
Per tranquillare le cosciente, la Santa Sede accorder piena condonazione a tutti coloro che, a seguita
delle leggi italiane eversive del patrimonio ecclesiastico, si trovino in possesso di beni ecclesiastici.
A tale scopo la Santa Sede dar agli Ordinari le
opportune istruzioni.
^86
ART.
29.
287
288
ART. 30.
La gestione ordinaria e straordinaria dei beni appartenenti a qualsiasi istituto ecclesiastico od associazione religiosa ha luogo sotto la vigilanza ed il controllo
delle competenti autorit della Chiesa, escluso ogni intervento da parte dello Stato italiano, e senza obbligo
di assoggettare a conversione i beni immobili.
Lo Stato italiano riconosce agli istituti ecclesiastici ed alle associazioni religiose la capacit di acqui-
289
stare beni, salve le disposizioni delle leggi civili concernenti gli acquisti dei corpi morali.
Lo Stato italiano, finche con nuovi accordi non sar
stabilito diversamente, continuer a supplire alle deficienze dei redditi dei benefci ecclesiastici con assegni
da corrispondere in misura non inferiore al valore reale
di quella stabilita dalle leggi attualmente in vigore : in
considerazione di ci, la gestione patrimoniale di detti
benefci, per quanto concerne gli atti e contratti eccedenti la semplice amministrazione, avr luogo con intervento da parte dello Stato italiano, ed in caso di vacanza la consegna dei beni sar fatta colla presenza di
un rappresentante del Governo, redigendosi analogo
verbale.
Non sono soggetti all'intervento suddetto le mense
vescovili delle diocesi suburbicarie ed i patrimoni dei
capitoli e delle parrocchie di Roma e delle dette diocesi.
Agli effetti del supplemento di congrua, l'ammontare
dei redditi, che su dette mense e patrimoni sono corrisposti ai beneficiati, risulter da una dichiarazione resa
annualmente sotto la propria responsabilit dal Vescovo suburbicarie per le diocesi e dal Cardinale Vicario
per la citt di Roma.
ART. 3 1 .
L'erezione di nuovi enti ecclesiastici od associazioni religiose sar fatta dall'autorit ecclesiastica secondo
le norme del diritto canonico : il loro riconoscimento
agli effetti civili sar fatto dalle autorit civili.
ART. 32.
19
290
~ ' '
34.
291
agli effetti civili ed ordiner che siano annotati nei registri dello stato civile a margine dell'atto di matrimonio.
Quanto alle cause di separazione personale, la
Santa Sede consente che siano giudicate dall'autorit
giudiziaria civile.
ART.
35.
Per le scuole di istruzione media tenute da enti ecclesiastici o religiosi rimane fermo l'istituto dell'esame
di Stato ad effettiva parit di condizioni per candidati
di istituti governativi e candidati di dette scuole.
ART. 36.
L'Italia considera fondamento e coronamento dell'istruzione pubblica l'insegnamento della dottrina cristiana secondo la forma ricevuta dalla tradizione cattolica. E perci consente che l'insegnamento religioso
ora impartito nelle scuole pubbliche elementari abbia
un ulteriore sviluppo nelle scuole medie, secondo programmi da stabilirsi d'accordo tra la Santa Sede e lo
Stato
Tale insegnamento sar dato a mezzo di maestri e
professori, sacerdoti o religiosi, approvati dall'autorit
ecclesiastica, e sussidiariamente a mezzo di maestri e
professori laici, che siano a questo fine muniti di un
certificato di idoneit da rilasciarsi dall'Ordinario diocesano.
La revoca del certificato da parte dell'Ordinario
priva senz'altro l'insegnante della capacit di insegnare.
Pel detto insegnamento religioso nelle scuole pubbliche non saranno adottati che i libri di testo approvati dall'autorit ecclesiastica.
ART. 37.
I dirigenti delle associazioni statali per l'educazione fisica, per l'istruzione premilitare, degli Avanguardisti e dei Balilla, per rendere possibile l'istru-
Le nomine dei Professori dell'Universit Cattolica del S. Cuore e del dipendente Istituto di Magistero
Maria Immacolata sono subordinate al nulla osta da
parte della Santa Sede diretto ad assicurare che non
vi sia alcunch da eccepire dal punto di vista morale e
religioso.
ART. 39.
Le lauree in sacra teologia date dalle Facolt approvate dalla Santa Sede saranno riconosciute dallo
Stato italiano.
Saranno parimenti riconosciuti i diplomi, che si
conseguono, nelle scuole di paleografa, archivistica e
diplomatica documentaria erette presso la biblioteca
e l'archivio nella Citt del Vaticano.
ART. 4 1 .
L'Italia autorizza l'uso nel Pegno e nelle sue colonie delle onorificenze cavalleresche pontifcie mediante registrazione del breve di nomina, da farsi su
presentazione del breve stesso e domanda scritta dell'interessato.
ART. 4 2 .
Lo Stato italiano riconosce le organizzazioni dipendenti dall'Anione Cattolica Italiana, in quanto esse, siccome la Santa Sede ha disposto, svolgano la loro attivit al di fuori di ogni partito politico e sotto l'immediata dipendenza della gerarchia della Chiesa per la
diffusione e l'attuazione dei principi cattolici.
La Santa Sede prende occasione dalla stipulazione
del presente Concordato per rinnovare a tutti gli ecclesiastici e religiosi d'Italia il divieto di iscriversi e militare in qualsiasi partito politico.
ART. 4 4 .
Se in avvenire sorgesse qualche difficolt sulla interpretazione del presente Concordat, la Santa Sede
e l'Italia procederanno di comune intelligenza ad una
amichevole soluzione.
ART.
45.
Il presente Concordato entrer in vigore allo scambio delle ratifiche, contemporaneamente al Trattato, stipulato fra le stesse Alte Parti, che elimina la questione romana .
Con l'entrata in vigore del presente Concor4ato,
cesseranno di applicarsi in Italia le disposizioni dei
Concordati decaduti degli ex-stati italiani. Le leggi austriache, le leggi, i regolamenti, le ordinanze e i decreti
dello Stato italiano attualmente vigenti, in quanto
siano in contrasto colle disposizioni del presante Con-
L . S.-
PIETRO
CARDINALE G A S P A R R I .
& S.
BENITO
MUSSOLINI.
L.
295
PROCESSO -VERBALE
L. K S .
PIETRO
CARDINALE G A S P A R R I .
BENITO
MUSSOLINI.
Annus X X I - Vol. X X I
11 Iunii 1929
Num.
Signor Cardinale,
Ci si domandato se le relazioni, i discorsi e le discussioni
di cui ne' passati giorni furono oggetto le convenzioni firmate
dai Plenipotenziari della S. Sede e del Eegno d'Italia il giorno
11 Febbraio u. s., quando venivano presentate alle Camere e da
esse votate, sono per rimanere da parte Nostra senza alcuna altra
osservazione, dopo quelle affatto parziali ed occasionali sul punto
della educazione da Noi fatte parlando ai giovanetti di un vicino
Collegio, venuti in udienza proprio quando a quel punto eravamo
giunti leggendo il primo discorso, quello del giorno 14 Maggio.
E forse avremmo potuto limitarci ad aggiungere a quelle particolari
20
298
300
301
libert di discussione.
Non ammissibile che siasi intesa libert assoluta di discussione, comprese cio quelle forme di discussione, che possono
facilmente ingannare la buona fede di uditori
poco illuminati,
302
Commentarium
Officiale
303
304
Acta Apostolicae
Sedis
Commentarium
Officiale
Acta
Pii
PP.
XI
305
sia il desiderio di tutti e, come naturale pensare, di tutti il proposito di cooperare all'adempimento di cos nobile e santo desiderio.
Nella motivazione e dichiarazione di quella risposta vi sono
affermazioni che possiamo pi o meno condividere, almeno nella
sostanza: ve ne sono altre che condividere non possiamo. J fra
queste quel quasi accomunare massoni e clericali, accomunameto
che fa capo alla distinzione anzi opposizione fra clericali e cattolici; un vieto ed ingeneroso sofisma, che neanche i pi vivi applausi
possono riabilitare.
Anche meno possiamo condividere il cenno che sembra voler
dire o lasciar credere che la sorte dei Protocolli Lateranensi
possa, nell'avvenire, non essere la medesima per tutti e due.
Pienamente d'accordo, se si vuol dire che qualche particolare
divergenza e dissenso in tanta variet di cose quante il Concordato contiene e tocca, altrettanto inevitabile che rimediabile
e componibile; teniamo per a ricordare e dichiarare che secondo
i patti sottoscritti il Trattato non il solo che non pu pi essere
oggetto di discussione: o per spiegarci meglio, che Trattato e
Concordato, secondo la lettera e lo spirito loro, come anche
secondo le orali e scritte esplicite intelligenze, sono l'uno complemento necessario dell'altro e l'uno dall'altro inseparabile ed
inscindibile.
306
PIUS PP. XI
307
XI
n
AD EMUM P. D. PETRUM TIT. S. LAURENTII IN LUCINA, S. R. E.
PRESB.
Signor Gardinale,
Voglia far portare al nuovo ufficio
Nostro
telegrafico
il
compiuto - quod
308
Acta Apostolicae
Sedis
Commentarium
Officiale
CONSTITUTIONES APOSTOLICAE
I
DE
TRANSLATIONE
DIACONIAE
S.
MARIAE
AD MARTYRES
AD
ECCLESIAM
S. A P O L L I N A R I S .
PIUS
EPISCOPUS
SERVUS SERVORUM D E I
AD PERPETUAM R E I MEMORIAM
reservavimus. Iam
vero inter plures sacras aedes illi viciniores simulque insigniores, multis profecto commendata nominibus, semper exstitit
illustris ecclesia Sancto Apollinari dicata, quam octavo saeculo
vertente aedificatam esse constat in honorem sancti
illius
epi-
scopi ravennatensi s, qui, Principis Apostolorum vestigia persecutus, tam multa pro Christi nomine sustinuit, ut gloriam
ipsam martyrum adaequaverit. Quare Apostolica Nostra auctoritate, harum Litterarum vi diaconiam, qua praefatam ecclesiam
Pantheon appellatam Decessor noster f. r. Benedictus X I I I decoravit, in ecclesiam Sancto Apollinari dicatam transferimus, illique privilegia omnia tribuimus, quae ceteris almae Urbis diaconus
competunt, firma tamen, quod ad Seminarium Romanum attinet,
constitutione Recolentes animo, data a Leone Pp. X I I Decessore
Nostro die i x m. Aprilis anno MDCCCXXIV.
Contrariis non obstantibus quibuslibet, haec mandamus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque efficaces semper exsistere et fore, suosque plenos atque integros effectus sortiri
et obtinere illisque ad quos spectant seu spectare poterunt nunc
et in posterum plenissime suffragari; sicque rite iudicandum esse
ac definiendum, irritumque ex nunc et inane fieri si quidquam
309
secus super his a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari contigerit.
F R . A N D R E A S CARD. F R H W I R T H ,
S. B. E. Cancellarius.
Carinci, Protonotarius Apostolicus.
- M . Riggi.
II
DE RELIGIOSA ADMINISTRATIONE CIVITATIS VATICANAE
PIUS
EPISCOPUS
SERVUS SERVORUM D E I
AD PERPETUAM R E I MEMORIAM
310
Commentarium
Officiale
eas Vacante quoque Sede permansuras, et in religiosas etiam familias extendendas quae in ipsius Vaticanae Civitatis territorio degant.
In harum facultatum numero haud illae computandae sunt
quae ad iudiciariam rationem pertinent; quod si casus occurrerit
aliquod instituendi iudicium, singulatim pro opportunitate pro videbimus.
II. Vicario Generali Civitatis Vaticanae alii ex Ordine Fratrum
Eremitarum S. Augustini sodales, operam navabunt; quos inter
Parochus Civitatis Vaticanae erigetur, Subsacristae officio sublato.
Idem Vicarius Generalis Antistes in Pontifcia Vaticani Domo
habitare perget; alii vero religiosi viri augustiniani in Civitate
Vaticana ad Sanctae Annae, communem, iuxta Ordinis sui regulas,
vitam agent a Moderatoris Generalis potestate, ad regularem
disciplinam quod adtinet, non exempti.
III. Ecclesiam S. Annae in paroeciam Vaticanae Civitatis erigimus; ac praeterea mandamus ut templum ipsum baptismatis
fonte instruatur, ibique paroeciales omnes perfunctiones, funebribus non exceptis, posthac celebrentur.
IV. In aedibus S. Annae duplex statuatur officii sedes; altera
Curiae Vicariali destinata, altera Paroeciae, ubi acta utriusque
officii tabulaeque serventur.
V. Augustinianis sodalibus ex Vaticana Civitate viris cura quoque esto de Pontificiis cellis (seu capellis) quae sunt in eiusdem
Civitatis territorio; itemque de iis quae in Aedibus villisque sunt
infra (n. VII) recensitis.
V I . Ab iurisdictione Vicarii Generalis, quem diximus, eximentur:
a) Basilica itemque Canonica S. Petri, iuxta veteres earumdem Constitutiones, adhuc vigentes, regendae;
b) Seminarium AetMopicum, quod, ut antea, sub iurisdictione
erit Eminentissimi Viri, Sacrae Congregationis pro Ecclesia Orientali a secretis, parochi munere fungente Moderatore pro tempore
Seminarii eiusdem.
VII. Iurisdictio praedicti Vicarii Generalis praeterea extendetur:
311
,a) ad Pontificium Palatium Lateranense, iuxta Bullam decessoris Nostri p. r. Leonis X I I , kalendis Novembribus anno
MDCCCXxrv
datam;
b) ad Pontificiam Domum, Castri Gandulfi sitam, continentemque hortum, exceptis quidem domunculis Castri Veteris;
c) ad Villam Cybo, Castri Gandulfi pariter collocatam, popularibus domibus quidem exceptis iisque ubi Sodales a Scholis Christianis atque religiosae feminae, Magistrae Piae appellatae, in
praesens incolunt;
d) ad Villam Barberinianam Castri Gandulfi, domibus Castelletto, ut vocant, exceptis.
Baptismata, matrimonia ac funebria incolarum, in territoriis
versantium quae sub litteris b), c) et d) huius articuli numerantur,
in Pontificia paroeciali aede Castri Gandulfi posthac celebrabuntur, in eiusque libris de more inscribentur.
Haec mandamus, decernentes, ea, quae sunt in hac Constitutione Apostolica, firma, valida atque efficacia semper exstare
ac permanere, suosque plenos atque integros effectus sortiri et
obtinere, non obstantibus contrariis quibuslibet
etiam
speciali
F R . A N D R E A S CARD. F R H W I R T H ,
S. B. E. Cancellarius.
Jorio,
Protonotarius Apostolicus.
Loco 5$ Plumbi
- M. Riggi.
312
LITTERAE APOSTOLICAE
I
SANCTUS I O A N N E S B A P T . V I A N N E Y , P R E S B Y T E R CONFESSOR, CAELESTIS P A TRONUS
OMNIUM
PAROCHORUM
ORBIS CONSTITUITUR.
PIUS
PP. X I
Ioannem Baptistam
313
P.
CARD.
QASPARRI,
a Secretis Status.
II
V E N E R A B I L I S D E I F A M U L U S I O A N N E S BOSCO P R E S B Y T E R SAECULARIS E T
SOCIETATIS
SANCTO
FRANCISCO
SALESIO
ITEMQUE
FILIARUM SEU
PIUS PP. X I
Ad perpetuam rei memoriam. Mirabilis Deus in Sanctis suis, qui,
d u m vitam vivunt in terris divinae provehendae gloriae atque aeternae
hominum saluti comparandae suam operam navant; eisdemque Deus Israel
ipse dabit virtutem et fortitudinem (Ps. 67, v. 36) ut, de nullis huius mundi
diificultatibus adversisque hostibus pertimescentes, res sibi sanctas p r o p o sitas consequi valeant. Quod pio Salesianorum conditori presbytero Ioanni
B o s c o bene atque feliciter evenit. D e c i m o septimo Kalendas Septembris
anno MDCCCXV prope Castrumnovum Astense in parvo atque agresti vico
Ioannes B o s c o ex piissimis parentibus natus est ac postridie Sacro Fonte
ablutus; at, m o x patre orbatus, plenam (^facultatibus pueritiam in patrio
loco transegit. Mater, virtutibus insignis atque in exemplum adducenda
educatrix, christianam catechesim docuit puerulum, qui iam a teneris unguiculis pietate, morum castitate atque indole suavi omnibus se praeditum
ostendit. A c u t o ingenio ac memoria tenaci ornatus adhuc puer quae
a parocho vel a contionatoribus sacris audivisset mirabiliter repetebat
aequalibus suis, quos iam tum quasi futura praecurrens, diebus festis ad
ludos congregans, catholica religione erudire piisque ad D e u m et Deiparam
precibus expetebat. A presbytero cappellano patrii loci de primis litteraACTA, vol. XXI, n. 7. 11-6-929.
21
34
Commentarium
Officiale
huiusmodi fines
attingendos aptum; ut Germanorum militum confessiones exciperet theutonicam linguam de industria ac brevi tempore didicit; ut popularibus, hominibusque rudibus ignarisque placeret, multa ac varia eruditione ornatus, ad
scientiam apologeticam atque historiam suum peculiari m o d o ingenium
contulit. Sed puerorum ac iuvenum, qui, omni educatione christiana destituti, in viis locisque publicis procul a D e o atque a semitis veritatis et iustitiae crescebant, iam tum impense sollicitudine angebatur. Per triennium
propterea a festivitate Immaculatae Conceptionis anno MOCCOLI, quos miris
artibus et patientia ad se afficiebat pueros in ecclesiam taurinensem Sancti
Francisci Asisiatis congregavit, ita ut inibi-sua habuerit initia primum
Oratorium quod Dei Famulus, humilitatis ac devotionis causa, a Sancto
Francisco Salesio Salesianum nuncupabit. M o x cuiusvis generis difficulta-
Acta
Pii PP.
315
XI
MDCCCXLVI
mense Aprili
in quoddam confugit aedificium regionis, tunc temporis suburbanae Taurinensis, quam Valdocco nuncupant. Ibi Dei Famulus, Dei ac Deiparae
continenti manifestoque auxilio adiutus, res mirabiles explevit. Huiusmodi
Oratorium, iugiter Sancto Francisco Salesio dicatum, eiusdemque fundatorem ac moderatorem Archiepiscopus Taurinensis opportunis privilegiis
auxit, idemque R e x Carolus Albertus in fidem suam ac tutelam excepit.
Brevi alia, simili forma, oratoria constituuntur; alterum Sancto Aloysio
inscriptum an. MDOGCXLVII; tertium, post biennium, Angelo tutelari dicatum; aliquot alios post annos quartum titulo Sancti Ioseph;
atque in
Dei
Servus
fundavit.
Presbyterorum
Sancto Francisco Salesio Societatem, cuius iam anno MDCCCLVHI principia exstabant, in dies auctam Sacra Congregatio Episcoporum et Regularium, nomine Apostolicae Sedis, anno
MDOOCLXIV laudavit et c o m -
approbatione
memoratae
Sacrae
Romanae
Congregationis
efformavit,
quae,
votis paupertatis, castitatis et obedientiae adstrictae, puellas more Salesianorum educandas curarent. Pro utriusque autem Institutionis Presbyte-
316
317
donatus, nec non sanctitatis, qua enituerat, fama c o m m o t i sunt. At huiusmodi Ioannis B o s c o sanctitatis fama nunquam deferbuit, quin etiam magis
magisque in dies vivida effulsit. Quapropter penes Sacrorum Rituum Congregationem causa agitari coepta est de Beatorum caelitum honoribus ipsi
Famulo Dei tribuendis, et Decessor Noster rec. mem. Pius P p . X per decretum editum die x x i v mensis Iulii, anno MDCCCCVII, Introductionis Causae
Commissionem signavit. Probationibus dein legitime sumptis riteque expensis de virtutibus heroicis ipsius Servi Dei, Nos, sollemni decreto decimo
Kalendas Martias anno millesimo nongentesimo vicesimo septimo edito,
Venerabilis Dei Famuli Ioannis B o s c o virtutes heroicum attigisse fastigium
sancivimus. De miraculis postea, quae ipso intercedente patrata a D e o
ferebantur, quaestione suscepta, rebus omnibus severissimo iudicio ponderatis, c u m duo ex multis prodigiis, post eiusdem Dei Famuli funus relatis,
plane vera atque explorata fuerint iudicata, Nos alio decreto, quarto decimo
Kalendas Aprilis huius anni millesimo nongentesimi vicesimi noni edito,
de eorum veritate constare suprema Nostra Auctoritate declaravimus. Cum
igitur esset de gradu heroico virtutum ac de miraculis prolatum consilium,
illud tantum supererai discutiendum, num Venerabilis Famulus Dei inter
Beatos caelites tuto foret recensendus. H o c dubium propositum est a dilecto
filio Nostro Alexandro Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinali Verde, Causae
Relatore in Comitiis generalibus coram Nobis habitis, die nona mensis Aprilis vertentis anni, omnesque qui aderant tam Cardinales, quam Sacrorum
Rituum Consultores unanimi consensione affirmative responderunt. Nos
tamen in re tanti momenti Nostram aperire mentem distulimus donec fervidis precibus a Patre luminum subsidium posceremus. Quod c u m impense
fecissemus, tandem die dominica tertia a gaudiis paschalibus huiusmet
anni, Eucharistico Sacro rite litato, adstantibus
Mariae Auxiliatricis, omniumque Cooperatorum atque alumnorum Salesianorum v o t a implentes, auctoritate Nostra Apostolica, praesentium Litterarum tenore facultatem facimus ut Venerabilis Dei Servus Ioannes B o s c o ,
presbyter saecularis taurinensis, Beati nomine in posterum nuncupetur;
atque eius corpus ac lipsana, seu relliquiae, non tamen in sollemnibus supplicationibus deferendae, publicae fidelium venerationi proponantur; eius-
318
que imagines radiis decorantur. Praeterea eadem Nostra Apostolica auctoritate concedimus ut de illo recitetur Officium ac Missa celebretur, singulis
annis de Communi Confessorum non Pontificum, c u m orationibus propriis,
per Nos adprobatis, iuxta Rubricas Missalis et Breviarii Romani. Huiusmodi vero Officii recitationem, Missaeque celebrationem [fieri dumtaxat
concedimus in archidioecesi Taurinensi, in qua natus est Dei Famulus ac
migravit ad Dominum; itemque in templis ac sacellis ubique terrarum
sitis, quibus utuntur Societas Presbyterorum a S. Francisco Salesio et
Congregatio Sororum seu Filiarum Beatae Mariae Virginis Auxiliatricis, ab
omnibus fidelibus qui horas - canonicas recitare teneantur, et, quod ad
Missas attinet, ab omnibus sacerdotibus tam saecularibus quam regularibus ad ecclesias in quibus festum agitur convenientibus. D e m u m
facultatem impertimur ut sollemnia Beatificationis Venerabilis Servi Dei
Ioannis B o s c o supradictis in templis celebrentur, diebus legitima auctoritate designandis, intra annum, servatis servandis, postquam eadem sollemnia in Patriarchali Vaticana Basilica peracta fuerint. N o n obstantibus constitutionibus et ordinationibus Apostolicis ac decretis de non
cultu
editis
ceterisque
contrariis quibuscumque.
Volumus
autem ut
P.
CARD.
GASPARRI,
a Secretis Status.
S.
Congregatio
319
Consistorialis
1929. Titulari
Huesca, metropolitanae
Ecclesiae
Granatensis
Canonicum
et
archiepiscopali
Ecclesiae
Amorianae,
R. P. D.
320
Thomam
c u m iure futurae
successionis B.
Indiarum Orientalium,
Ribeiro Vieira
de
Castro,
E.
cum
adnexo
P. D. Theo-
hactenus
Episcopum
S. Thomae de Meliapor.
30 Maii. , Titulari
S. Marci Venetiarum et
SACRA CONGREGATIO
PRO ECCLESIA ORIENTALI
PROVISIO ECCLESIAE
Sanctissimus Dominus Noster, divina Providentia Pius X I , decreto
Sacrae Congregationis pro Ecclesia
Graeci-rutheni in
Canadensem migratis.
Vicarius
24 Maii.
exteris
Coadiutor
Meridionalis.
Eodulphus Jarre, ex
de
E. P. Fridericus
Missionibus,
Birmaniae
Apostolicus
in Iaponia.
Tsinanfu
Provost,
cum
futura
in
e
Ordine Fratrum
Sinis.
Societate
successione
Parisiensi
Vicarii
pro
Apostolici
8.
Congregatio
321
Rituum
S. B. C. Praefectus.
S.
II
FLORENTINA
B E A T I F I C A T I O N I S E T CANONIZATIONIS V E N .
MARGARITAE R E D I A S.
S E R V A E D E I SOR. T E R E S I A E
ORDINIS
CARMELITARUM EXCALCEATORUM.
SUPER DUBIO
An, stante
TUTO
procedi
Optimo iure sacer Carmelitarum Ordo laetari gloriar! que potest, in suo
mystico viridario rosas ac lilia quovis tempore florescere, quae suavissim u m effundunt odorem, maxime animos oblectantem et ad caelestia rapientem. Memorare sat est, sanctam Teresiam ab Infante Iesu, quae, antequam
ex hac vita discessum foret, pollicita est, rosarum imbrem se e caelo esse
immissuram. Et reapse universus orbis caelestium rosarum fragrantia frui-
caelitum honoribus
Ven. Servae Dei comparandis agi coeptum est, atque anno 1839 eius
virtutes eminentes ac heroicae a Summo Pontifice Gregorio X V I declaratae sunt. Novissime de binis miraculis eius intercessioni tributis, post
suetas disceptationes, solemne Decretum latum est, videlicet quinto nonas
Martii volventis anni. N o n d u m tamen haec nobilissima Causa ad optatum
exitum perducta censeri poterat, quippe iuris nostri disciplina inquiri
iubet, num tandem altarium honores tuto animo Ven. Famulae Dei decerni
valeant. H o c praestitum fuit in generalibus Comitiis habitis die vicesima
tertia mensis Aprilis nuper elapsi c o r a m Sanctissimo D o m i n o nostro Pio
Papa X I , in quibus a Reverendissimo Cardinali Alexandro Verde, Causae
Relatore, propositum fuit sequens dubium: An, stante virtutum et duorum
miraculorum approbatione,
TUTO
Dei Teresiae Margaritae a S. Corde Iesu Beatificationem? Concordi suffragatione tum Reverendissimi Cardinales, tum Patres Consultores affirmative responderunt; in aliud tamen tempus sententiam suam differendam
censuit Beatissimus Pater, clariora interim lumina e caelo precibus imploraturi^.
Quum autem iudicium suum pronuntiare statuisset, hunc selegit diem,
pervigilium gloriosi ascensus Iesu Christi in caelum revertentis.
Quare,
TUTO
CAED. LAURENTI,
S. B. C. Praefeetus.
L . gs S.
Angelus Mariani, Secretarius.
S.
323
Congregatio Rituum
in
AUGUSTODOTTEN,
BEATIFICATIONIS ET CANONIZATIONIS VEN. SERVI D E I CLAUDII DE LA COLOMB I E R E , S A C E R D O T I S P R O F E S S I SOCIETATIS I E S U .
SUPER DUBIO
amore
antequam iudiciales
instituerentur inquisitiones
eidem
de caelitum
honoribus
decernendis.
324
Commentarium Officiale
Alexandrum Verde, causae Relatorem, die prima Maii anno 1928, atque
die 29 Ianuarii vertentis anni in aedibus Vaticanis Congregatio
Praepara-
toria l o c u m habuit. D i e autem 23 superioris mensis Aprilis universus disceptatorum coetus coactus est coram Sanctissimo D o m i n o nostro Pio P p . X I ,
in
quo
Reverendissimus
ad
consistente;
atque
tertio: Instantaneae
perfectaeque
sanationis
iuris
C.
CARD.
LAURENTI,
S. R.
C. Praefectus.
L . S.
Angelus Mariani,
Secretarius.
S.
Congregatio
Rituum
IV
CONSTAsrTINOPOLITAJSrA
B E A T I F I C A T I O N I S S E U D E C L A R A T I O N I S MRTYRLT V E N . S E R V I D E I D E R GOMTD A S K E U M U R G I A N S E U COSMAE D E C A R B O N I A N O SACERDOTIS E T P A R O C H I
ARMENI IN ODIUM FIDEI INTEREMPTI.
SUPER DUBIO
TUTO
refulsit, ut
supervacanea
visa
disquisitione. Verum
hac licet accedente Summi Pontificis indulgentia, nondum huic praestantissimae causae finis impositus censendus est; ulterius enim quaerendum
erat, n u m omnia adeo religiose in eius iuridica cognitione servata essent,
ut tuto animo ad solemnem V e n . Servi Dei beatificationem procedi possit.
De h o c quaesitum est in generalibus Comitiis habitis die septima volventis
mensis Maii, coram Sanctissimo D o m i n o nostro Pio Papa X I , in quibus
Reverendissimus Card. Franciscus Ehrle, causae Relator, praesens ad
dignoscendum dubium enuntiavit:
An,
stante
approbatione martyrii
TUTO
et
ad tramitem
326
procedi posse
ad solemnem
Ven.
S. M. C. Praefectus.
L. SS S.
Angelus Mariani, Secretarius.
Y
IANUEN.
BEATIFICATIONIS E T CANONIZATIONIS V E N . S E R V I D E I F R . FRANCISCI M A R I A E
A C A M P O R U B E O , L A I C I PROFESSI O R D I N I S M I N O R U M S. F R A N C I S C I CAPUCCINORUM.
SUPER DUBIO
sanctitatis
comparavit, ut communi compellatione sanctus Pater nuncuparetur, quamvis frater operarius iugiter permansisset. Molesto ac laborioso quaesitoris
officio addictus, quadraginta solidos annos delatum sibi munus adeo religiose obivitj ut tum v o c e tum exemplo spiritualem caritatem largiretur,
quum corporalem pro suo coenobio quaereret. Ipse illud Pauli repetere
poterat: Caritas Christi urget nos (II Cor., V, 14); scilicet, ut perbelle explanat Cornelius a Lapid: Apostoli omnibus omnia fiunt, neminem aspernantur,
327
S. Congregatio Rituum
graves
anatmicas
retulerat,
et adolescentis
328
videlicet:
L B
C. Praefectus.
S.
Angelus Mariani.
Secretarius.
VI
PRECES P R O REGE ET POPULO
P O S T MISSAM CONVENTUALEM RECITANDAE IN DITIONIBUS I T A L I A E AD NORMAM ARTICULI 12 PACTI CUM APOSTOLICA SEDE CONCORDATI.
In omnibus Dominicis
ecclesiis
Capitulum et
Officium
Missam
et stando prosequitur:
j . Dominus vobiscum.
R \ E t c u m spiritu tuo.
Oremus.
Deus, cui omnis potestas et dignitas famultur; da fmulo tuo Regi
nostro N. N. prosperum suas dignitatis effectum, in qua te semper timeat,
tibique jgiter, una cum subjcto sibi ppulo, piacre contendat. Per
Christum D o m i n u m nostrum. A m e n .
Ex Secretaria Sacrae Rituum Congregationis, die 7 Iunii 1929.
C
CARD.
LAURENTI,
Praefectus.
L. S.
Angelus Mariani, Secretarius:
1
S. Romana Rota
ACTA
329
TRIBUNALIUM
Citatio edictalis
ROMANA
NULLITATIS MATRIMONII (TAGLIA VI A-LENKCHEVITCH)
casu.
Ordinarii locorum, parochi, sacerdotes et fideles quicumque notitiam
Ladelci, Notarius.
22
330
Diarium Romanae
Curiae
331
PGCOI
Fratelli di Maria.
7. Intorno alla revisione degli scritti della Serva di Dio Maria Benigna
Consolata Ferrer, Religiosa professa nel Monastero della Visitazione di Maria
Vergine nella Citt di Como.
8. Intorno alla revisione degli scritti del Servo di Dio Fratel Esuperiano,
Religioso professo delle Scuole Cristiane.
9. Intorno alla revisione degli scritti dei Venerabili Servi di Dio Giorgio
Haydoc e Compagni, martiri.
10. E finalmente intorno alla revisione degli scritti del Servo di Dio Luigi
Palazzolo, Sacerdote secolare e Fondatore dell'Istituto delle Suore delle poverelle.
332
Officiale
SEGRETERIA DI STATO
NOMINE
Con Brevi Apostolici il Santo Padre Pio XL, felicemente regnante, si
degnato di nominare:
28
Ottobre
1928. Monsig. Ernesto Ruffini, Segretario della Sacra Congregazione dei Seminari e delle Universit degli Studi.
17
Aprile
Francesco
Ehrle,
Bibliotecario
ed
22
L'Emo Sig. Cardinale Basilio Pompilj, Protettore dell'Ordine della B. V. della Mercede.
Misericordia
(Coutances).
24
30
Maggio
V. del Pilastrello
(Lendinara-Adria).
6
14
L'Emo
Pontificie.
Sig. Cardinale
Bonaventura
Cerretti,
Protettore
20
Monsig.
21
Pontificie.
Protonotarii
Apostolici
ad instar
participantium:
29
Aprile
Maggio
3183
Giugno
12 Settembre
Marzo
26
13
Aprile
14
18
Boston.
3 Maggio
12
City.
14
16
17
18
22
ONORIFICENZE
Con Brevi Apostolici il Santo Padre Pio XI, felicemente regnante, si
degnato di conferire:
La Gran Croce dell'Ordine Piano:
18
Apre
334
Maggio
Aprile
Marzo
15
Aprile
li
24
30
15 Maggio
Giugno
16 Ottobre
7
Marzo
>
>
11
18
4
Aprile
11
30
Maggio
16
17
22
Utrecht.
Al sig. Carlo Boucaud, dell'archidiocesi di Lione.
Aprile
Diarium Romanae
Curiae
335
Aprile
17
Marzo
Aprile
23
25
30
Maggio
15
Con Biglietti della Segreteria di Stato, il Santo Padre Pio XI, felicemente
regnante, si degnato di nominare:
Camerieri Segreti Soprannumerari di S. S. :
4
Marzo
Aprile
13
15
18
2 Maggio
336
6 Maggio
Commentarium Officiale
Aprile
18
Aprile
NECROLOGIO
2
Maggio
21
29
Annus X X I - Vol. X X I
8 Iulii 1929
Num. 8
ACTA AP0ST0LIGA1DIS
COMMENTARIUM OFFICIALE
C O N V E N T I O
I N T E R SANCTAM SEDEM ET REMPUBLICAM LUSITANAM
DE DIOCESI MELIAPORENSI
ACCORDO
FRA
ACORDO
ENTRE
I,A S A N T A S E D E E IL P O R T O G A L L O
A S A N T A S E P O R T U G A L
P E R LA DIOCESI DI MELIAPOR
La Santa Sede e il Governo Portoghese, per eseguire quanto disposto nell'Articolo I V dell'Accordo
stipulato il 15 Aprile 1928, e ratificato il 4 Maggio dello stesso anno,
hanno nominato Plenipotenziari rispettivamente Sua Eminenza R e v m a
il Signor Cardinale Pietro Gasparri,
Segretario di Stato di Sua Santit;
e Sua Eccellenza il Signor D o t t .
Augusto de Castro Sampaio Corte
Real, Inviato Straordinario e Ministro Plenipotenziario, i quali, sotto
xiserva di ratificazione, sono convenuti circa i seguenti punti per la
definitiva sistemazione territoriale e
giurisdizionale della diocesi di S. T o m maso di Meliapr nelle Indie Orientali.
ART.
I.
ART.
I.
A diocse de S. T o m de Meliapr
ser, de futuro, constituida somente
p o r dois distintos e separados terri-
23
338
Acta Apostolicae
Sedis
Commentarium
Officiale
torios continuos: o de S. T o m e o
de Tanjor, alargados c o m o se determina nos artigos seguintes, e c o m
excluso de todas as outras paroquias espalhadas em territorios doutras diocses.
ART. II.
ART. III.
ART. III.
339
AUT. IV.
A R T . IV.
Em conformidade c o m o presente
protocolo, as paroquias dispersas fora
dos dois territorios continuos de Meliapr, anexados a outras diocses,
so as seguintes:
A w o o r , Cocurnim, Dindigul, Madura, Malleiadipaty, Oriur, Nossa
Senhora das Dores na cidade de
Trichinopoly e Muttupettah, que passam para a diocse de Trichinopoly
(a paro quia de Venkatakulam continua pertencendo a Meliapr c o m a
anexao do taluk de Alangudi).
Gurdalle,
Manapad, Punnakail,
Nossa Senhora das Dores de Tuticorin, e Vaippar, cedute alla diocesi
di Tuticorin.
Boitakana, Bandel e Cinsurah, che
passano all'Archidiocesi di Calcutta.
Nossa Senhora da Piedade nella
citt di Dacca, Hashnabad, Tesgong e
Nagory, che sono unite alla diocesi di
Dacca.
Shibpur che passa alla diocesi di
Chittagong.
A s s u m p o , Corao de Jesus,
S. J o o , Refugio e Rayapuram, che
passano all'Archidiocesi di Madras.
Quelle parrocchie poi che la diocesi di Meliapor riceve in compenso
con il sopradescritto ingrandimento
dei due territori contigui di Tanjore
e S. T o m sono le seguenti:
dalla diocesi di Trichinopoli : nel
taluk di Alangudi, le parrocchie di
Pudukkottai, Kottaikadu e la gi
nominata di Vekatakulam e, nel
taluk di Tirumayam, la parrocchia di
Samanasur;
340
Acta
Apostolicae
Sedis
Commentarium
Officiale
da diocse de K u m b a k o n a m , no
taluk
de
Tannilam:
Perumpannayur, M o l a n c o o d y e Karaiyur; no
taluk de Mayavaram: Mayavaram,
Manday, Pillavadanday e Tranquebar; no taluk de Shivaly: a paro quia
de Brukoor e no taluk de Chidambaram a de Palayankottai;
dall'Archidiocesi di Madras: Purificazione e S. Teresa con due cappelle dentro la citt di Madras; e
Poonamallee, Pannur, Kilacherry,
Sellampattida e Valaspuram, fuori
della citt.
ABT. V .
VII.
ART.
V.
ART.
VI.
L.S.
P I E T R O CARDINALE GASPARR1
L . 8 3 S .
AUGUSTO
SAMPAIO
D E
CASTRO
CORTE
REAL
341
L . ffa S .
L. B S.
PIETRO
Vaticano, il 29
CARDINALB
AUGUSTO
DE
Giugno 1929.
GASPARRI.
CASTRO
SAMPAIO
CORTE
REAL.
342
PTJS P P . X I
Decessor Noster p. r. Benedictus XY in Encyclicis Litteris Maximum
illud, die
XXX
MDCCCCXIX
variis rebus agebat quae ad exteras Missiones pertinent, ob magnas ipsarum necessitates, bonos omnes enixe hortatus est ut, pro facultate, eisdem
opem ferrent, ac praeterea aiebat: Quare illa praesertim quae in sacrarum
Missionum c o m m o d u m sunt instituta adiuvari catholicorum liberalitate
cupimus. Primum est Opus quod appellatur a Propagatione Fidei pluries
iam a decessoribus Nostris dilaudatum: ex quo ut vel maior fructuum
optimorum ubertas exsistat in posterum, volumus sacrum Consilium christiano nomini propagando diligentissime curet. Maxime enim ex eo copiae
suppetant oportet unde Missiones tum quae iam sunt conditae tum quae
posthac condendae erunt, sustententur : confidimus autem non permissurum catholicum orbem ut, cum
parvulis
decedentibus
343
scilicet a Sancta
infantibus, ubicumque
quod recte
subsidiarium
operis principis
appellari solet, ut Episcoporum sollertiae fel. rec. decessor Noster Benedictus X V . . . commendavit, ita Nos commendare non desinimus...
Saepenumero equidem verbis scriptisque, occasione data, de Pontificiis
his Operibus Missionalibus egimus, bonos omnes vehementer hortando ut
eisdem subvenirent. Ac libet hic Nobis publice profiteri plurimos sane fuisse
Episcopos hominesque ex utroque clero ac populo qui, ad missionaria haec
studia excitanda, actuosissimam Nobis navarunt operam; de quo apostolatus ardore cum magna D e o grates solvamus, tum eos omnes debita ornamus
laude qui tam largiter sollerterque hortamentis Communis Patris responderunt. Haec Nos considerantes, missionumque necessitates prae oculis
habentes, opportunum esse ducimus, ad earundem incrementum, quasdam
ferre normas ut Pontificia Opera Missionalia inter se coordinentur, quin
vero in unum idemque coalescant; volumus enim ut unumquodque horum
Operum sua iura suasque leges habeat, et iuxta proprium finem incrementa
capiat. Ac fore confidimus ut eadem, hac ratione atque ordine constituta,
eo caritatis spiritu fraternaque necessitudine succrescant, quibus inter se
iungi oportet consociationes quae et Pontificio nomine gloriantur et p r o p o situm tam sanctum ac nobile communiter assequi contendunt.
Itaque Motu proprio ac de
certa
scientia et matura
deliberatione
est Praeses
Fidei, ita Praeses Generalis esto Pontificii Operis a Sancto Petro Apostolo
pro institutione cleri indigenae, sicut iam ab initio a Sacra Congregatione
de Propaganda Fide statutum fuerat.
I I . Secretarius generalis Pontificii Operis a Propagatione Fidei Consiliarius semper sit in Consilio generali Pontificii Operis a Sancto Petro A p o stolo; itemque Secretarius generalis Pontificii Operis a Sancto Petro Apostolo iure Consiliarius esto in Consilio generali Pontificii Operis a Propagatione
Fidei.
344
Acta Apostolicae
I I I . Summum
Consilium
Sedis
Commentarium
(seu Comitatus
Officiale
supremus) constituatur P o n -
constabit Praeside
Missionum Operibus, qui quidem constabit Directore Nationali Pontificalium Operum pro Missionibus, quae sint in natione, Secretariis nationalibus eorundem Operum, unoque Consiliario singulorum Operum a Consilio
nationali ipsorum Operum electo.
I X . Comitatus huius, cui praeerit Director Nationalis Pontificalium
Operum, munus erit in unaquaque natione ea curare quae ad commune
b o n u m pertinent ipsorum Operum, intra Nationis limites exsistentium;
itemque difficultates, quae inter diversa Opera in natione exsistentia fortasse occurrerint, dirimere.
X. Diversorum Pontificalium Operum pro Missionibus unum sit Commentarium generale,
atque unum
in Nationibus singulis
Commentarium
nationale. Ut autem a lectoribus nihil desideretur de operibus quae utcumque ad Missiones pertinent, opportuna ac certa spatia reservabuntur pro
Operibus a Propagatione Fidei, a Sancto Petro Apostolo et a Sancta Infantia. Aliae publicationes (praeter Commentaria quae diximus) fiant ob pe<
cufiares atque non communes rationes, a Comitatu seu Generali seu Nationali probandas. Commentarium generale praeviae Sacrae Congregationis
de Propaganda Fide censurae submittatur.
Volumus ut in posterum - quod ceteroqui vel olim fuit - Pontificia
Opera Missionalia Sacrae Congregationi de Propaganda Fide subsint, cuius
q m d e m tam magna ea sunt adiumenta. Munus igitur sit Sacrae huius Congregationis praecipuam quandam curam de Pontificiis his Operibus habere
345
diligenterque eorundem progressui invigilare; de quo Nobis statis tempori- bus, vel quoties peculiaris aliqua ratio id postulaverit, referatur.
In tanto h o c studio atque sollicitudine, quibus Nos Pontificia Missionum Opera provehere contendimus, agnoscat optimus quisque quantopere
Nobis intersit ut ea cotidie magis, ad tot animarum salutem,
vigeant ac
PIUS
PP. X I
II
P O N T I F I C I U M OPUS A S. P E T R O APOSTOLO PRO C L E R I I N D I G E N A E I N S T I T U T I O N E P R O P R I I S E T D E F I N I T I S STATUTIS D O N A T U R .
PIUS PP. X I
Vix ad summi Pontificatus cathedram evecti, peculiari q u o d a m favore
ac studio Pontificia illa instituta prosecuti sumus, quorum est catholicas
Missiones omni o p e provehere, scilicet Pium Opus a propagatione Fidei,
q u o d quidem primum h o c in genere locum obtinet, itemque Opus a S. Infantia atque Opus a S. Petro Apostolo, quae omnia opportunam Nobis
sollertemque navant operam, ut Iesu Christi R e g n u m usquequaque feliciter proferamus.
Opus a S. Petro Apostolo, de quo hic agitur, suum duxit initium, ut
norunt omnes, a piissimis quibusdam gallicis feminis, Stephania Cottin-Bigard eiusque filia Ioanna, quae cum percuperent, pro summo, quo flagrabant, religionis studio, sacris missionalium expeditionibus auxilio esse,* in
eam mentem venerunt ut ad clerum indigenam fovendum riteque informandum et suas ipsarum preces opesque pro viribus conferrent, et a quam plurimis potuissent, constituta in hanc rem sodalitate, quaerere contenderent.
A t cum anno MDCCCCIII pia, quam memoravimus, femina Stephania Cottin-Bigard e vita cessisset, eius filia Ioanna, quae infirma laborabat valetu-
346
Commentarium
Officiale
dine, inceptum Opus religiosae feminae Mariae a Passione - ad sacrum baptismatis fontem Helenae de Chappotin - et Sororum Congregationi ab ea
conditae, Franciscanum scilicet Missionalium a Maria Virgine, concredidit
ac commendavit. Quae religiosae feminae, c u m rem sibi concreditam omni
contentione provexissent, tum anno
MDCCCCXX a
Sacra Congregatione
corrogata
stipe id efficiendo, ut iis omnibus qui ex ethnicis nationibus in sortem D o mini vocati essent, ad sanctissimum eiusmodi propositum assequendum nihil
omnino deesset. Qua in succrescente feliciter bonorum fructuum segete,
manifestum omnino cernimus ac miramur providentissimi Dei auxilium,
quod videtur, deprecando, uberius conciliasse sanctissima illa virgo Theresia ab Infante Iesu, quam Nosmet ipsi caelestem eidem Operi a S. Petro
Apostolo patronam delegimus atque attribuimus.
Placet vero hoc l o c o merita eos honestare laude, qui Institutum usque
adhuc actuosa cuiusque sua alacritate fovere non desierunt; ac nominatim
debitas ex animo grates agere tum sororibus e Congregatione Franciscanum
Missionalium a Maria Virgine, tum viro desideratissimo Iulio Tiberghien,
Archiepiscopo Tit. Nicaeno, qui generoso ut erat animo, nec laboribus
parsit, nec privatis sumptibus, ut rem modis omnibus proveheret, tum
denique religioso viro e C. SS. B. Iosepho Drehmans, qui, c u m prima Instituti huius aetate Secretarii generalis munere fungeretur, in huiusmodi
coepto operose elaboravit.
S. Romana Rota
347
Quod est reliquum, quemadmodum die III mensis Maii, anno MDCCCCXXII,
pio Operi a propagatione fidei regundo peculiaria tribuimus instituta ac
leges, ita in praesens Operi a S. Petro Apostolo, Nobis quidem carissimo,
q u o d iam firmiorem veluti aetatem attigisse laetamur, ut in posterum et
paternae voluntati Nostrae et catholicarum Missionum exspectationi magis
magisque respondere queat, propria item instituta ac leges decernimus ac
definimus, quibus quidem, ut fore omnino confidimus, maiora profecto in
dies capiet incrementa. Itaque re mature perpensa, de apostolicae potestatis plenitudine, motu proprio et certa scientia, haec statuimus ac sancimus:
I. Pontificium Opus a S. Petro Apostolo, ex ipsa natura sua eo spectare
oportet, ut Sacrae Congregationi Fidei propagandae adiumento sit, in clero
indigena rite sancteque instituendo ac praesertim in Seminariis maioribus
vel minoribus excitandis, ubicumque rerum adiuncta id postulare videntur.
I I . A christifidelibus preces piaque opera eo consilio postulet, ut caelestis pastorum Princeps quam plurimos velit ex ethnicis nationibus iuvenes bene animatos superno q u o d a m instinctu ad sacerdotium vocare, itemque velit quos sua aspirante gratia ad huiusmodi inceptum sanctissimum
allexerit, iidem scientia ac virtute praestantes omnino evadant.
I I I . Postulet praeterea a fidelibus ut suam quisque opem pro viribus
conferant, sive certam quotannis donando pecuniae v i m , sive stipem in
populo corrogando, sive aliquem e Seminarii alumnis, ut aiunt, adoptando,
sive denique annuum reditum, vulgo borsa di studio, constituendo, quo
unus saltem e sacris hisce levitis sustentari atque educari perpetuo possit.
I V . Sedem principem R o m a e habeat in aedibus Sacrae Congregationis
Fidei propagandae, a cuius quidem auctoritate ut diximus, omnino pendeat.
V. Operi praesideat universo Secretarius generalis Sacrae Congregatio-^
nis Fidei propagandae, qui, sicuti ad munus moderandi Operis a propagatione fidei, ita ad h o c pariter munus expresse a Summo Pontifice eligitur,
quique Opus de consensu E m i Praefecti eiusdem Sacrae Congregationis
regat,
sessionibus Consilii
quinquennium eligantur
quaecumque ad Pontifi-
348
Acta Apostolicae
Sedis
Commentarium
Officiale
Consilium
pecunia
resque
fidelibus
oblatae
aequabiliter
conveniat, ut
distribuantur,
Secretario generali
quidem Consilio
Secretarium habeat
generali, a Sacra
Con-
q u o d d a m statuatur
ac
tribuatur
honorarium.
X V . Secretarii generalis officium esto, Praeside generali probante, ea
omnia curare, quae ad ordinariam Operis administrationem pertinent.
X V I . Idem, Consilii mandata diligenter exsequendo, res ordinet atque
disponat in generalibus coetibus agendas; in coetibus tamen Consilii Generalis suffragii tantum consultivi ius habeat.
X V I I . Omnibus officialibus inferioribus a Consilio generali, prout res
postulat, delectis, Secretarius generalis praesit, curet que ut iidem proprium
cuiusque munus fideliter naviterque obeant, atque attente invigilet ut ^
Arcarius rem sibi concreditam accurate regat.
X V I I I . Thesauri custos aream
custodiat,
curet que ut, probante Consilio generali, pecunia tuto frugifero que m o d o
collocetur.
349
PIUS PP. X I
350
PROVISIO ECCLESIARUM
Sanctissimus Dominus Noster Pius divina Providentia Papa XI successivis decretis Sacrae Congregationis Consistorialis singulas quae sequuntur
Ecclesias de n o v o Pastore dignatus est providere, nimirum:
31 Maii 1929. Cathedralibus ad invicem perpetuo unitis Ecclesiis
Dunensi et- Connorensi praefecit R. D. Danielem Mageean, ex dioecesi
Dunensi, Moderatorem disciplinae in Seminario Mainutiano.
Titulari episcopali Ecclesiae Verbianae, R. D. Ioannem Aloisium
Coleman,
R.
P. D.
deputatum Coadiutorem
Patricii
O'Connor,
Episcopi
Armidalensis.
Titulari episcopali Ecclesiae Vatarbensi, R. P. Edmundim Iosephum
Gleesen, e Congregatione Sanctissimi Redemptoris, deputatum Coadiutorem cum iure futurae
Episcopi Maitlandensis.
7 Iunii. Titulari archiepiscopali Ecclesiae Heracleensi, R. D, Franciscum Borgongini Duca, e clero R o m a n o
sacerdotem, Protonotarium
R. P. D.
Ioannem
Barrett,
Birminghamiensi,
R. D. Tho-
351
28 'Iunii. Titulari
episcopali
Episcopum
titularem Lundensemu
1 Iulii. Titulari archiepiscopali Ecclesiae Achridensi, R. P. D. Cletum Cassani, hactenus Archiepiscopum Turritanum.
SACRA CONGREGATIO
DE DISCIPLINA SACRAMENTORUM
ISTRUZIONE
AI REVMI ORDINARI D'ITALIA, E PER ESSI Al PARROCI, CIRCA L'ESECUZIONE
D E L L ' A R T . 34 D E L
CONCORDATO
STIPULATO
TRA
MAGGIO 1929,
N.
847,
SUL MATRIMONIO.
34
del Concordato,
352
Inoltre a facilitare il compito dei R e v m i Ordinarii e a rendere uniformi in tutte le parrocchie d'Italia le pratiche riguardanti la celebrazione del matrimonio disciplinato dal diritto canonico e le relazioni tra i
parroci e gli ufficiali dello stato civile, alla presente Istruzione si unisce
il formulario del quale le Curie e i parroci dovranno dihgentemente far
uso nell'applicazione delle nuove norme che regolano l'istituto matrimoniale in Italia.
CAPO
I.
Delle
pubblicazioni
II.
matrimoniali.
iscritto
m o n i o , a norma del can. 1023, I (art. 6, capov. 2 della Legge 27 Maggio 1929, n. 847).
Nel caso che il parroco sia impedito, la richiesta verr fatta da chi
legittimamente lo sostituisce all'effetto della celebrazione del matrimonio.
4. - Il parroco, peraltro, non richieder, d'ordinario, le dette pubblicazioni, se prima non abbia adempiuto le altre prescrizioni del diritto, riguardanti lo stato libero degli sposi, la dispensa da eventuali impedimenti, la
libert di consenso, l'istruzione religiosa dei medesimi, i loro documenti
di Battesimo e di Cresima, il permesso della Curia nei luoghi d o v e vige
l'obbligo di tale permesso e nei casi in cui questo permesso richiesto dal
diritto o dalla presente istruzione.
5. - Il parroco spiegher agli interessati, che essi non devono chiedere
le pubblicazioni da farsi nella casa comunale prima che siano state c o m -
353
pinte le pratiche da premettersi alla celebrazione del matrimonio, avvertendoli che senza la sua richiesta, la loro non avrebbe effetto (Legge cit.,
art. 6, capov. 2 ) .
6. - Per ci che riguarda la durata delle pubblicazioni, se esse saranno
fatte a viva v o c e dal parroco, dureranno ordinariamente quindici giorni
(can. 1024).
opportuno per che gli Ordinarii, avvalendosi della facolt loro concessa dal can. 1025, permettano ai parroci, d o v e ci consiglino circostanze di luogo
all'ingresso della chiesa, nel qual caso queste dureranno otto giorni con
l'inclusione di due feste di precetto.
A norma del can. 1030, prima di procedere alla celebrazione del matrim o n i o , se non interviene una grave causa, si faranno trascorrere tre giorni
dall'ultima pubblicazione, ovvero dall'ultimo giorno dell'affissione.
7. - Sotto il nome di parroco, qui e nelle seguenti disposizioni, s'intende
qualunque sacerdote che eserciti la cura d'anime con giurisdizione parrocchiale (can. 451 2), non esclusi i cappellani militari, i quali hanno giurisdizione parrocchiale, non territoriale, ma personale, regolata dai rispettivi
decreti.
Tanto l'Ordinario del luogo,
quanto
354
mento.
17. - Se l'opposizione sar motivata da una sentenza d'interdizione per
infermit di mente (Legge, art. 12 n. 3) a carico di una delle parti, non
355
III.
356
Acta Apostolicae
Sedis
Commentarium
Officiale
23. - Se il matrimonio si celebra fuori del territorio parrocchiale, il parr o c o che ne d la licenza (di cui al can. 1097, 1, n. 3 ) , insieme ai documenti comprovanti lo stato libero degli sposi, trasmetter al parroco della
parrocchia, d o v e sar celebrato il matrimonio, anche il certificato di cui
all'art. 7 della Legge.
24. - L'Ordinario, il parroco o altro sacerdote legittimamente delegato,
che avr assistito al matrimonio, d o p o ricevuto il consenso dei coniugi, ne
spiegher agli stessi gli effetti civili, dando loro lettura, innanzi ai testi
del matrimonio, degli articoli 130,131 e 132 del Codice civile riguardanti i
diritti e i doveri dei coniugi (Legge, art. 8), secondo il testo allegato a
questa Istruzione (Ali. I I I , m o d . X I V ) .
Tale lettura si far in chiesa prima della Messa, se questa avr luogo.
Ci fatto, il parroco che avr compilati in precedenza i due atti originali del matrimonio, li firmer subito e in pari tempo vi far apporre
le altre firme richieste, avendo prima preparato quanto occorre allo scopo;
se ci non fosse possibile o conveniente si firmer l'atto subito d o p o la
predetta lettura nella sagrestia.
25. - Il matrimonio celebrato secondo le leggi canoniche sar notificato
entro i cinque giorni stabiliti dalla Legge al Comune. Eseguita la trascrizione, questa produce sempre gli effetti civili dal giorno della celebrazione
del matrimonio.
26. - L'autorizzazione per il matrimonio dei minori d'anni 21 e delle
vedove prima del decorso dei 10 mesi dalla vedovanza, lasciata, c o m e si
detto (n. 19), al prudente giudizio dell'Ordinario ed avr gli effetti civili.
L'Ordinario per non accorder il permesso ad una vedova prima del
decorso dei 10 mesi, se non avr la sufficiente certezza che rimangano esclusi
quegli inconvenienti ai quali intende ovviare il legislatore.
27. - Tengano presente gli Ordinarii che a norma dell'art. 7, capov. 3,
della Legge citata, l'autorit giudiziaria civile, in ordine a qualunque opposizione tendente ad ostacolare la celebrazione del matrimonio, pronunzia
sentenza di non luogo a deliberare, appunto perch tale materia riservata
al giudizio dell'autorit ecclesiastica, ad eccezione dell'opposizione fatta
circa gli impedimenti di cui all'art. 12 della Legge stessa e ai nn. 17 e 18
della presente Istruzione.
28. - Quanto agli ufficiali, ai militari assimilati, ai diplomatici e a tutti
quelli ai quali vietato il matrimonio senza speciale autorizzazione civile,
potr procedersi al matrimonio religioso soltanto, se gravi ragioni di
coscienza consigliassero l'Ordinario di permetterlo, ma non sar denunziato agli effetti civili (cfr. Istruzione della Sacra Congregazione dei Sacramenti, 2 Aprile 1909).
357
CAPO
IY.
3 la data delle eseguite pubblicazioni canoniche o il decreto di dispensa, c o m e anche la menzione relativa alle pubblicazioni civili;
4 indicazione di eventuali impedimenti canonici e relativa dispensa;
5 il luogo e la data in cui segu la celebrazione del matrimonio;
6 il nome e cognome del parroco o di chi altri per lui abbia assistito
alla celebrazione del matrimonio (Legge, art. 9);
1
II parroco si assicurer prima se la data di nascita segnata nei registri civili cor-
dovranno essere riportati nell'atto ambedue i nomi con la debita apposizione della differenza, cio i civile e nel libro di battesimo.
t
358
Commentarium
Officiale
sia
stato civile.
Tengano presente i parroci la responsabilit che assumono per i danni
eventuali a cui possono andare incontro gli sposi, dilazionando oltre cinque
giorni la trasmissione dell'atto di celebrazione del matrimonio all'ufficio
dello stato civile (Legge, art. 14, capov. 3 ) .
31. - Il Comune a cui deve trasmettersi l'atto del matrimonio per la
trascrizione agli effetti civili sempre quello in cui il matrimonio stato
celebrato (Legge, art. 8, capov. 2 ) .
32. L'obbligo di trasmettere l'atto di matrimonio al Comune incombe
sempre al parroco (n. 7 prs. Istr.), anche se alla celebrazione del matrimonio abbia assistito un altro sacerdote delegato da lui o dall'Ordinario diocesano, o autorizzato dal can. 1098, n. 2. In caso di legittimo impedimento
del parroco, la trasmissione sar fatta dal vicario cooperatore, o, impedito
anche
matrimonio.
33. Se l'Ordinario abbia celebrato il matrimonio, questi invier gli atti
originali al parroco del luogo dove stato celebrato, ed il parroco trasmetter uno degli originali all'ufficiale di stato civile, a norma del n. 30.
34. - Il matrimonio celebrato alla presenza dei soli testimoni, a norma
del can. 1098, sar notificato dal parroco all'ufficio di stato civile al suo
ritorno in parrocchia; nel quale caso dovr prima leggere ai coniugi, davanti
a due testimoni, gli articoli del Codice civile riguardanti i loro diritti e
doveri (vedi n. 24). Nel caso che il matrimonio fosse stato celebrato alla
presenza dei soli testi in mortis periculo, il parroco ne dar comunicazione
appena avutane notizia.
35. - Se il matrimoni sia stato celebrato per procura a norma del
can. 1089, o alla sola presenza del parroco secondo il can. 1044 o dal semplice
sacerdote di cui al can. 1098, n. 2, ci dovr essere indicato nell'atto di
matrimonio.
36. - L'ufficiale dello stato civile, entro 48 ore dal ricevimento dell'atto
di matrimonio, dar notizia al parroco dell'avvenuta trascrizione, della
data in cui stata effettuata e delle altre eventuali indicazioni di protocollo
e registro (Legge, art. 10, capov. 2): detta comunicazione sar conservata
gelosamente nell'Archivio parrocchiale, e il parroco ne far inoltre annotazione a margine dell'atto di matrimonio compilato nel libro parrocchiale.
359
37. Se nel predetto termine l'ufficiale di stato civile non avr trasmessa
la comunicazione dell'eseguita trascrizione, il parroco ne solleciter la trasmissione, e, qualora il detto ufficiale trascuri ancora, deferir il caso all'Ordinario.
Non manchi il parroco nei suddetti casi di tenere nota delle domande
e delle insistenze da lui fatte, per le possibili sue giustificazioni.
38. - Nel caso in cui a giudizio dell'Ordinario si ammise un interdetto
per infermit di mente alla celebrazione del matrimonio, se la sentenza
d'interdizione sia stata revocata e la coabitazione dei coniugi siasi protratta
per tre mesi dalla revoca della detta sentenza, si potr chiedere la trascrizione di tale matrimonio agli effetti civili (Legge, art. 14, capov. 2 ) .
39. - Omessa la trascrizione allo stato civile per qualsiasi ragione, potr
tuttavia essere domandata d o p o , in qualsiasi tempo, da chi vi ha interesse,
purch le condizioni per la validit dell'atto, che sussistevano al tempo della
celebrazione del matrimonio, non siano venute meno, salvo peraltro il
diritto acquisito dei terzi. (Legge, art. 14).
40. -1 contraenti non possono regolarmente opporsi alla notificazione
del matrimonio al Comune per gli effetti civili, dovendo il parroco farla per
ragioni d'ufficio, salvi i casi contemplati nei nn. 17, 18 e 28 e il prescritto
del numero seguente.
41. - Il matrimonio di coscienza propriamente detto, di cui ai cann. 1104
e seg., non deve essere notificato al Comune.
Le parti per possono in ogni tempo chiedere che il loro matrimonio sia
notificato perch venga trascritto per gli effetti civili, salvo sempre il
diritto acquisito dei terzi.
42. - Anche l'Ordinario pu rendere di pubblica ragione e notificare
all'ufficiale di stato civile per mezzo del parroco un tale matrimonio,
quando ci sia necessario per evitare lo scandalo o altro grave danno, a
norma del can. 1106.
43. - Il parroco negligente nella notificazione dei matrimoni all'ufficio
di stato civile, soggiace alla sanzione penale comminata nel can. 2383,
oltre alla grave responsabilit di cui al n. 30.
CAPO
Della
convalidazione
V.
sanazione
in
360
361
Fuori di questo caso la pratica per gli effetti civili dovr essere deferita
c o m e sopra alla Segreteria di Stato.
49. -1 provvedimenti e le sentenze di nullit di matrimonio rese esecutive (can. 1987) sia che le relative cause abbiano seguito il corso giudiziario, sia quello amministrativo o economico (can. 1990) e le dispense da
matrimonio rato e non consumato concessa dalla Santa Sede ai cattolici
o da matrimonio solo non consumato concesse agli acattolici, quando uno
soltanto dei coniugi sia battezzato (can. 1119), e cos le dichiarazioni circa
10 scioglimento del detto matrimonio rato e non consumato in forza
della professione solenne (can. 1119), saranno d'ufficio trasmesse rispettivamente o dal Tribunale ecclesiastico d'appello o dall'Ordinario diocesano, o dalla competente Sacra Congregazione al Supremo Tribunale della
Segnatura, che a sua volta le comunicher alla Corte di Appello della
circoscrizione a cui appartiene il Comune presso il quale fu trascritto l'atto
di celebrazione del matrimonio (Legge, art. 17).
50. - Nelle cause di separazione si riterr come massima che possono
considerarsi nei singoli casi quali ingiurie gravi l'apostasia d'uno dei c o niugi e il pericolo di perversione dell'altro.
51. - Le sentenze di separazione saranno partecipate dal Tribunale civile
che le emette all'Ordinario diocesano, il quale ne dar a sua volta comunicazione al parroco proprio dei coniugi (Legge, art. 19).
52. - La competenza del magistrato civile circa le cause di separazione
riguarda anche i matrimonii celebrati prima del Concordato.
53. - Le sentenze e i provvedimenti relativi alla separazione dei coniugi,
emessi dall'autorit civile, purch non siano contrarii alla legge divina o
ecclesiastica, hanno valore anche nel foro canonico. Perci rispetto alla
donna legalmente separata applicabile la disposizione del can. 93 2.
54. - Le sentenze o decreti di separazione emanati dalla competente
autorit ecclesiastica in qualche caso speciale, potranno essere notificati dall'autorit che li ha emanati, nell'interesse delle parti, all'autorit civile.
CAPO
Disposizioni
VI.
transitorie.
362
Acta
Apostolicae
Sedis
Commentarium
Officiale
C.
il giorno
L. S.
D. Jorio, Segretario.
363
ALLEGATO
CONCORDATO
STIPULATO F E A LA S. SEDE E IL GOVERNO ITALIANO
Art. 34.
Lo Stato italiano, volendo ridonare all'istituto del matrimonio, che
base della famiglia, dignit conforme alle tradizioni cattoliche del suo
popolo, riconosce al sacramento del matrimonio, disciplinato dal diritto
canonico, gli effetti civili.
Le pubblicazioni del matrimonio come sopra, saranno effettuate, oltre
che nella chiesa parrocchiale, anche nella casa comunale.
Subito d o p o la celebrazione il parroco spiegher ai coniugi gli effetti
civili del matrimonio, dando lettura degli articoli del Codice civile riguardanti i diritti e i doveri dei coniugi, e rediger l'atto di matrimonio, del
quale entro cinque giorni trasmetter copia integrale al Comune, affinch
venga trascritto nei registri dello stato civile.
Le cause concernenti la nullit del matrimonio e la dispensa dal matrimonio rato e non consumato sono riservate alla competenza dei Tribunali
e dei dicasteri ecclesiastici.
I provvedimenti e le sentenze relative quando siano divenute definitive,
saranno portate al Supremo Tribunale della Segnatura, il quale controller
se siano state rispettate le norme del diritto canonico relative alle competenze del giudice, alla citazione ed alla legittima rappresentanza o contumacia delle parti.
I detti provvedimenti e sentenze definitive coi relativi decreti del
Supremo Tribunale della Segnatura saranno trasmessi alla Corte d'Appello
dello Stato competente per territorio, la quale, con ordinanze emesse in
Camera di Consiglio, li render esecutivi agli effetti civili ed ordiner
che siano annotati nei registri dello stato civile a margine dell'atto di
matrimonio.
Quanto alle cause di separazione personale, la Santa Sede consente
che siano giudicate dall'autorit giudiziaria civile.
364
Acta Apostolicae
Sedis
Commentarium
Officiale
ALLEGATO
II
E P E R VOLONT D E L L A N A Z I O N E
RE D'ITALIA
Il Senato e la Camera dei deputati hanno approvato;
N o i abbiamo sanzionato e promulgato quanto segue:
CAPO
I.
365
Art. 4.
Sono abrogati gli articoli 64, 65, 66, l'ultimo comma dell'art. 128 del
Codice civile, e ogni altra disposizione contraria all'art. 3 della presente
legge.
CAPO
Disposizioni relative
II.
ai matrimoni celebrati
366
Acta Apostolicae
Sedis
Commentarium
Officiale
zione, in doppio originale. U n o di questi viene subito trasmesso all'ufnziale dello stato civile del Comune in cui il matrimonio stato celebrato
e, in ogni caso, non oltre cinque giorni dalla celebrazione.
Art. 9
L'uffiziale dello stato civile, ricevuto l'atto di matrimonio, ne cura
la trascrizione nei registri dello stato civile, in m o d o che risultino le seguenti
indicazioni:
il n o m e e cognome, l'et e la professione, il luogo di nascita, il domicilio o la residenza degli sposi;
il nome e cognome, il domicilio o la residenza dei loro genitori;
la data delle eseguite pubblicazioni o il decreto di dispensa;
il luogo e la data in cui segu la celebrazione del matrimonio;
il nome e cognome del parroco o di chi altri per lui abbia assistito
alla celebrazione del matrimonio.
L'uffiziale dello stato civile deve dare avviso al procuratore del Re nei
casi e per gli effetti indicati nell'art. 104 del Regio decreto 15 n o v e m bre 1865 per l'ordinamento dello stato civile.
Art. 10.
Se l'atto di matrimonio non sia stato trasmesso in originale, o v v e r o
se questo non contenga le indicazioni prescritte dall'art. 9 e la menzione
dell'eseguita lettura degli articoli 130, 131 e 132 del Codice civile prescritta dall'articolo 8, l'uffiziale dello stato civile sospende la trascrizione
e rinvia l'atto per la sua regolarizzazione.
Quando l'atto sia regolare, la trascrizione deve essere eseguita entro
ventiquattro ore dal ricevimento, e nelle successive ventiquattro ore deve
esserne trasmessa notizia al parroco, con l'indicazione della data, in cui
stata effettuata.
Art. 11.
La trascrizione dell'atto riconosciuto regolare deve essere eseguita,
quando sia stato rilasciato il certificato di cui all'art. 7, anche se l'uffiziale
dello stato civile abbia notizia di qualcuna delle circostanze indicate
nell'articolo seguente, ma in tal caso egli deve prontamente informarne
il procuratore del R e , il quale, ove occorra, provvede a norma dell'art. 16.
Art. 12.
Quando la celebrazione del matrimonio non sia stata preceduta dal
rilascio del certificato di cui all'art. 7, si fa egualmente luogo alla trascrizione, tranne nei casi seguenti:
o
367
368
Commentarium Officiale
Art. 17.
La sentenza del tribunale ecclesiastico, che pronuncia la nullit del
matrimonio, o il provvedimento, col quale accordata la dispensa dal
matrimonio rato e non consumato, d o p o che sia intervenuto il decreto
del Supremo Tribunale della Segnatura, preveduto dall'art. 34 del Concordato d e l l ' l l febbraio 1929, fra l'Italia e la Santa Sede, sono presentati
in forma autentica alla Corte di appello della circoscrizione a cui appartiene il Comune, presso il quale fu trascritto l'atto di celebrazione del
matrimonio.
La Corte di appello, con ordinanza pronunciata in camera di consiglio, rende esecutiva la sentenza o il provvedimento di dispensa dal matrimonio celebrato davanti un ministro del culto cattolico e trascritto nel
registro dello stato civile e ne ordina l'annotazione a margine dell'atto
di matrimonio.
Art. 18.
La disposizione dell'art. 116 del Codice civile applicabile anche nel
caso di annullamento della trascrizione del matrimonio, e in quello in
cui, a sensi del precedente articolo 17, venga resa esecutiva la sentenza
che dichiari la nullit del matrimonio celebrato davanti al ministro del
culto cattolico.
Art. 19.
Le disposizioni del Codice civile relative alla separazione dei coniugi
restano ferme anche per i matrimoni celebrati davanti un ministro del
culto cattolico, quando siano stati trascritti.
In pendenza del giudizio di nullit davanti i tribunali ecclesiastici,
pu essere richiesta al tribunale civile la separazione temporanea dei
coniugi a norma dell'art. 115 del Codice civile. La domanda pu essere
proposta dal pubblico ministero, se ambedue i coniugi o uno di essi sia
minore di et. La sentenza di separazione, quando sia passata in cosa
giudicata, comunicata all'autorit ecclesiastica.
CAPO
III.
Disposizioni generali
transitorie.
Art. 20.
Agli effetti dell'art. 124 del Codice civile parificato alla celebrazione
del matrimonio il rilascio del certificato di cui all'art. 7.
Incorre nella multa stabilita nell'art. 124 del Codice civile l'uffiziale
dello stato civile, che omette di eseguire prontamente la trascrizione
369
Rocco.
Visto, il Guardasigilli: R o c c o .
ACTA, vol. XXI, n. 8. - 8-7-929.
25
370
Commentarium
Officiale
ALLEGATO
III
FORMULARIO
MOR>. I.
Esame dei contraenti.
Domande da farsi al futuro sposo ed alla futura sposa separatamente.
(can, 1020).
a) Per lo sposo:
1. Quale il suo nome e cognome?
1
di affi-
) Qualora
quello registrato negli atti civili o da quello col quale comunemente chiamato, si
riportino ambedue i nomi.
2
se ammini-
strati in altra parrocchia (can. 1021). Accertarsi che la data di nascita registrata nell'atto di battesimo corrisponda alla data denunziata all'ufficio di stato civile; in caso
di diversit, annotarle ambedue.
3
risulti dai libri di altra parrocchia, o l'incarto debba essere inviato alla Curia vescovile.
In caso di precedente matrimonio religioso o dichiarato nullo o dispensato si richiami la sentenza eseguita o il documento della dispensa.
4
S.
10., (Si
Congregatio de
371
disciplina Sacramentorum
di mista
religione
[can. 1060], di disparit di culto [can. 1070], di Ordine sacro [can. 1072] o Voto
[cann. 1058, 1073], di crimine [can. 1075], di pubblica onest [can. 1078].
In caso di impedimento gi dispensato, si annoti la data della grazia e delia
esecuzione).
11. Consente liberamente al matrimonio o vi costretto da qualcuno,
1
direttamente o indirettamente ?
12. (Se lo sposo minore di 21 anni): I suoi genitori conoscono la proposta di matrimonio? Vi consentono? In caso negativo, quali ragioni ha
per celebrarlo contro il volere dei genitori?
13. Accertarsi che sia sufficientemente istruito nella Dottrina cristiana (can. 1020 2 ) .
li
Firma dello sposo (segno di croce, qualora non sappia o non possa
1
scrivere) )
Firma del parroco o del suo delegato
b) Per la sposa.
1. Quale il suo nome e cognome?
2. Qual' il nome e cognome dei suoi genitori e quale il loro domicilio?
)
3
) Qualora il nome di battesimo degli sposi o dei loro genitori fosse diverso da quello
registrato negli atti civili o da quello col quale comunemente chiamato, si riportino
ambedue i nomi.
3
in altra parrocchia (can, 1021). Accertarsi che la data di nascita registrata nell'atto di
battesimo corrisponda alla data denunziata all'ufficio di stato civile: in caso di diversit annotarle ambedue,
4
risulti dai libri di altra parrocchia, o quando l'incarto debba essere inviato alla Curia
Vescovile. - In caso di precedente matrimonio religioso e dichiarato nullo o dispensato, si richiami la sentenza eseguita o il rescritto della dispensa.
5
372
Commentarium Officiale
verifichi
se
impedimento
di
mista
religione
[can. 1060], di disparit di culto [can. 1070], di voto [can. 1058], di professione religiosa [can. 1073] di rapimento [can. 1074], crimine [can. 1075],
di pubblica onest [can. 1078].
In caso di impedimento gi dispensato, si annoti
la
e della esecuzione).
11. Consente liberamente al matrimonio o vi costretta da qualcuno,
direttamente o indirettamente?
12. (Se la sposa minore di 21 anni): I suoi genitori conoscono la proposta
di matrimonio? Vi consentono? In caso negativo, quali ragioni ha per
celebrarlo contro il volere dei genitori?
13. Accertarsi se sia sufficientemente istruita nella Dottrina cristiana,
(can. 1020 2).
li
Firma della sposa (segno di croce qualora non sappia o non possa
firmare)
Firma del parroco o del suo delegato
x
MOD. II.
degli
sposi:
ma
testimoni,
conosciuti dal
al
testimone
ramento e le pene che incorrono gli spergiuri e la gravit delVatto che compie, facendogli toccare i santi Vangeli, gli si deferisca il giuramento con la
seguente formula: Giuro in nome di Dio di dire tutta e sola la verit circa
le cose sulle quali sar interrogato.
domande:
1. Quale il suo nome, cognome, paternit, data e luogo di nascita,
religione, professione, domicilio?
373
fidanzata
.? Conosce
MOD.
III.
.?
figli....
abbia contratto
374
Commentarium
Officiale
IV.
Per il giuramento suppletorio
(quando sia necessario a norma dei canoni 1829, 1830, 1831).
del mese di
di a n n i . . . . n a t . . . e battezzai. ..
Diocesi di
n a t . . . nella parrochia di
Diocesi di
E s s e n d o s i . . . 1... s u d d e t t . . .
interpolatamente),
fino
ed
avendo
luoghi
allontanai . . .
all'anno
dovuto
abitare
(continuanei
seguenti
Io
figli...
di
e di
conoscendo il mio dovere di cristiano di dir sempre in ogni luogo (massimamente in atto cos solenne) la verit, toccando questi santi Evangeli,
dichiaro e giuro che per tutto il tempo passato fuori del .mio paese natio
mi sono sempre mantenut. . . l i b e r . . . e s c i o l t . . . da qualsiasi impedimento o vincolo di matrimonio.
Firma di chi ha giurato.
Firma dell'Ordinario o del suo delegato
375
MOD. V .
ma-
trimonio.
In fede di quanto sopra, si sono con me sottoseritti.
li
Firma dello sposo
Firma della sposa
Firma di un teste, in caso che uno o entrambi gli sposi non sapessero
o non potessero
firmare
MOD. V I .
dlVIstruzione).
Curia di
Essendo stati esibiti a questa Curia i documenti dai quali risulta che
gl'infrascritti contraenti, esplorata la loro volont, hanno manifestato il
proposito di unirsi fra loro in matrimonio (o hanno contratto sponsali
di futuro matrimonio) secondo il rito della S. R. Chiesa, c o m e pure che
essi sono istruiti nei rudimenti della dottrina cristiana, che sono battezzati,
376
Il Cancelliere vescovile
specificarla; cos pure, se uno degli sposi stato battezzato altrove, aggiungere il luogo
e la data di battesimo. Specificare anche se, e con quale data, ha avuto luogo la dispensa da qualche impedimento.
MOD. VII.
S.
Congregatio de
377
disciplina Sacramentorum
S.
Il Cancelliere vescovile
1
MOD. V I I I
- (Cfr. num.
29
dell'Istruzione).
*)
figlio di
figlia
e di
di
e di
2
nato i l
nata i l
di professione
di professione.
domiciliato a
domiciliata a
I fedeli sono obbligati in coscienza a denunciare al Parroco o all'Ordinario diocesano gli impedimenti canonici che conoscessero ostare alla celebrazione del detto matrimonio.
il
Il Parroco.
*) N o m e e cognome. - In caso di differenza tra il nome di battesimo e quello dello
stato civile, dovranno essere riportati nell'atto ambedue
) Accertarsi che
alla data denunziata all'ufficio di stato civile; in caso di diversit annotarle ambedue.
378
Commentarium
Officiale
Parrocchia di
Comune di
richiesto di assistere al
*)
di
di
e di
e di
2
nato i l
nata il
domiciliato o residente a
domiciliata o residente a
di professione.
di professione
stata dispen-
dall'impedimento
) )
alla data denunziata all'ufficio di stato civile, in caso di diversit annotarle ambedue.
3
379
Parrocchia di
Molto R e v . signor parroco di
di
il
e di
domiciliato a
di professione
e la
e di
nato
di
nata a
domiciliata a
il
di professione
XI.
Dichiarazione del parroco circa le effettuate pubblicazioni.
Parrocchia di
Il sottoscritto attesta che nella sua chiesa parrocchiale sono state eseguite le pubblicazioni per il matrimonio che vogliono contrarre i sigg
e
nei giorni
all'Ordinario diocesano).
380
rispondono a verit.
li.
Il Parroco.
N o t a . - L a presente domanda col rescritto dell'Ordinario diocesano
dovr
essere
MOD. XIII.
a) Licenza per altro parroco (can. 1097).
Diocesi di
Parrocchia di
Il sottoscritto d al parroco d i .
la licenza di assistere alla celebrazione del matrimonio che, nella *)
2
il sig. )
2
) Chiesa o cappella.
) Nei casi in cui il matrimonio permesso dalla Curia vescovile basta inviare il
b) Delega per un sacerdote, nei limiti della propria parrocchia (can. 1096).
Parrocchia di
Il sottoscritto delega il sacerdote
perch, in suo n o m e e v e c e , possa assistere al matrimonio suindicato
c o m p lando i due originali sopra i fogli che qui si uniscono.
.
19....
Il Parroco
sacerdote delegato
MOD.
381
XIV.
Spiegazione degli effetti civili e lettura degli art. 130-132 del Codice eivile
riguardanti i diritti e i doveri dei coniugi.
Subito dopo la celebrazione del matrimonio, cio dopo manifestato il consenso dai coniugi avanti parroco ed i testimoni e prima di celebrare la
Santa Messa, il parroco medesimo rivolger ai coniugi la seguente dichiarazione:
Col consenso ora manifestato dinanzi a me ed ai testimoni v o i avete
contratto il matrimonio secondo il rito di Santa Romana Chiesa, matrimonio elevato alla dignit di Sacramento da Nostro Signore Ges Cristo.
Questo stesso matrimonio, oltre la grazia divina e gli efftti sanzionati dai sacri canoni, tra cui principalmente l'obbligo della mutua assistenza e quello dell'educazione religiosa, morale e fsica della prole, produce anche gli effetti civili secondo le leggi dello Stato, che v o i siete ugualmente tenuti a rispettare ed osservare.
Vi do lettura degli articoli del Codice civile riguardanti i diritti ed i
doveri dei coniugi.
Articolo 130. - Il matrimonio impone ai coniugi l'obbligazione reciproca della coabitazione, della fedelt e della assistenza.
Articolo 131. - Il marito capo della famiglia; la moglie segue la condizione civile di lui, ne assume il cognome ed obbligata ad accompagnarlo
dovunque egli creda opportuno di fissare la sua residenza.
Articolo 132. - Il marito ha il dovere di proteggere la moglie, di tenerla
presso di s e somministrarle tutto ci che necessario ai bisogni della vita
in proporzione delle sue sostanze.
L a moglie deve contribuire al mantenimento del marito, se questo
non ha mezzi sufficienti .
diocesi ,di
parroco della
comune di
382
Commentarium
Officiale
tati i sigg.
) , i cer-
tificati, dai quali risulta che le pubblicazioni ecclesiastiche sono state eseguite nei giorni
al
nella parrocchia di
col nome di
e f u denunziato all'ufficiale di
stato civile di
figlio
di
col nome di
come figlio di
e hanno dichiarato che col presente atto lo riconoscono per proprio figlio
all'effetto della sua legittimazione in forza del seguito matrimonio.
4
Sposa
Testimoni:
Timbro parrocchiale.
Parroco (o delegato).
Nota. - Il presente modulo e il seguente vanno convenientemente modificati, qualora si verifichi uno dei casi di cui ai numeri 34 e 35 dell' Istruzione.
1
cognome, paternit, domicilio o residenza dei genitori. In caso di diversit tra i certificati religiosi e civili si specifichino le diversit.
2
) Qualora gli sposi non sappiano o non possano scrivere si dichiari nell'atto di
matrimonio.
383
affinch sia trascritto nei registri di stato civile di questo Comune per tutti
gli effetti civili.
fi
Il Parroco.
384
Commentarium Officiale
Autorit
ecclesiastica
(art. 30,
c o m m a 1), salvo le riserve di cui all'art. 26, comma 2, ed all'art. 30, commi 2
e 3 dello stesso Concordato.
Allo scopo pertanto di provvedere alla retta e regolare amministrazione
dei beni beneficiari ed ecclesiastici di propria competenza, questa Sacra
Congregazione del Concilio crede necessario impartire ai R m i Ordinari
diocesani d'Italia le seguenti istruzioni e disposizioni. E ci con la piena
approvazione del Santo Padre, il Quale si aspetta che ognuno dei R e v m i
Ordinari presti tutta quella diligente cooperazione, che la gravit eccezionale del caso richiede per la gloria di D i o , l'onore della S. Chiesa ed
il bene delle anime.
CAPO
I.
385
S. Congregatio Concilii
Art. 2.
1. Nell'intento di procedere alla sollecita provvista dei benefci ecclesiastici vacanti,
gli
Ordinari
procureranno
Art. 3.
1. Gli Ordinari richiederanno all'Economato anche la consegna:
I
Per la ripartizione dei redditi promiscui dell'anno corrente con l'Economato, gli
economale 23 Maggio 1918 n. 978, tenendo presente che all'Economato spetta l'avanzo
ACTA, vol. X X I , n. 8. 8-7-929.
26
386
Art.
5.
cio delle
con l'indicazione del loro pregio artistico o storico; dei fondi urbani e
rustici, con l'indicazione dei dati catastali ed ipotecari, dei titoli di propriet, dei legati di culto, dei pesi ed oneri annessi, delle condizioni di
statica e di manutenzione o di coltivazione, del loro valore approssimativo;
dei canoni ed altre prestazioni, ecc.;
b) dei beni mobili, cio dei censi, dei titoli di rendita nominativa,
delle pensioni, degli incerti di stola,
Art.
6.
netto sui redditi d'ogni beneficio vacante dal I Grennaio 1929 al 7 Giugno successivo,
data dello scambio delle ratifiche. Nulla osta per che, prima di tale regolarizzazione
di conti, gli Ordinari e l'Economato possano reciprocamente anticiparsi somme sui
redditi gi da loro riscossi, per rimborsarsi di spese gi sostenute o per far fronte ad
altre urgenti da sostenersi durante l'anno.
S. Congregatio Concilii
387
CAPO
Ufficio
II.
amministrativo
diocesano.
Art. 9.
In ogni Curia sar costituito un Ufficio diocesano per l'amministrazione,
vigilanza e controllo dei beni appartenenti ai capitoli cattedrali, parrocchie
ed altri benefici, alle chiese, santuari, fabbricerie, confraternite ed altri
enti ecclesiastici o di culto.
Art. 10.
1. Gli atti, i contratti ed i documenti ricevuti o richiesti in occasione
della consegna di cui negli articoli 2-7, saranno conservati in distinto locale
di detto Uifcio, catalogati e mantenuti in buon ordine.
2. A tale archivio arnministrativo si aggiungeranno gli atti, i contratti,
gli istrumenti, gli inventari, i verbali, le relazioni, le perizie, ecc., che verranno in appresso, nonch le quietanze e gli altri documenti giustificativi,
le minute o le copie delle corrispondenze spedite e le corrispondenze ricevute circa l'amniinistrazione, la vigilanza ed il controllo dei beni beneficiari ed ecclesiastici.
388
Art. 11.
Allo scopo di completare l'archivio amministrativo con il relativo impianto contabile, gli Ordinari, appena ricevuta la presente Circolare, inviteranno i capitoli cattedrali, i parroci e gli altri beneficiati a trasmettere
alla Curia diocesana, entro un congruo termine di tempo:
I
I un libro cassa, in cui si noti ogni operazione, che importi movimento di danaro, portandola a credito od a debito sul conto aperto per
S. Congregatio Concilii
389
ogni benefcio, chiesa ed altro ente ecclesiastico o di culto; come nell'annesso modulo B;
2 una rubricella alfabetica-, cio elenco in ordine alfabetico di tutti
e singoli i benefci, chiese ed altri enti ecclesiastici o di culto, contrassegnando ciascuno di essi con proprio numero di riferimento, da ripetersi
in ogni relativo atto, contratto, inventario, verbale, fascicolo, ecc., e nel
registro, di cui al seguente n. 3, indicandovi pure le corrispondenti pagine
del medesimo;
. .
3 un registro, diviso per ciascun beneficio, chiesa ed altro ente.ecclesiastico o di culto, e suddiviso per ogni partita dei beni immobili e mobili,,
in m o d o che, a guisa d'inventario, risulti il relativo stato patrimoniale ed
economico s attivo che passivo come nell'annesso modulo G.
Art. 16.
Il registro di cui al precedente articolo 15, n. 3, sar compilato in base
ai relativi atti, contratti, documenti, istrumenti, ecc.; nonch sui verbali ed
inventari di consegna e di riconsegna delle temporalit beneficiarie ed ecclesiastiche; sui dati ricevuti o richiesti in occasione della consegna di cui negli
articoli 2-7; sulle risposte al questionario di cui negli articoli 11-14; ed in
particolare sugli accertamenti compiuti dagli Ordinari e dai loro delegati.
Art. 17.
Lo stesso registro sar aggiornato, per ogni anno successivo, nella parte
patrimoniale con l'aggiunta delle variazioni che modificassero lo stato
patrimoniale, beneficiario ed ecclesiastico, e nella parte economica con
l'aggiunta del riepilogo del rispettivo stato economico.
Art. .18.
1. Le variazioni dello stato patrimoniale si desumeranno anche dagli
atti e contratti di cui negli articoli 40-42, e dalle relazioni di cui negli articoli 46-49, e riguarderanno specialmente:
1 gli atti e contratti eccedenti l'ordinaria amministrazione di cui
all'articolo 41; le autorizzazioni ecclesiastiche e le eventuali civili di cui
negli articoli 40-42, con la citazione degli estremi di ogni atto e contratto;
2 la rinnovazione dei titoli e delle ipoteche con l'indicazione degli
estremi di ogni atto;
3 le condizioni di statica e di conservazione degli edifci, e di conduzione o locazione e di coltivazione dei terreni;
CAPO
III.
Amministrazione
dei
IV.
benefici
vacanti.
Art. 2 1 .
1. Verificatasi la vacanza di un benefcio, gli Ordinari adotteranno le
precauzioni del caso, dando anche notizia della vacanza all'Ufficio distrettuale per gli affari di culto, e disporranno tosto per la riconsegna delle temporalit beneficiarie ed ecclesiastiche.
2. La riconsegna dovr effettuarsi dal cessato beneficiato, o dai suoi
eredi, al vicario e c o n o m o , cio economo spirituale di cui al canone 472 n. .1,
O ad altro ecclesiastico incaricato dell'amministrazione temporanea dei
beni beneficiari ed ecclesiastici, c o n l'assistenza del vicario foraneo di cui
al canone 447, o di un membro del Consiglio amministrativo diocesano di
cui al canone 1520, o di altro ecclesiastico all'uopo designato, ed alla presenza del rappresentante governativo a norma dell'articolo 30, c o m m a 3 del
Concordato.
Art. 22.
Tale riconsegna si far in contradittorio del cessato beneficiato o dei suoi
eredi, avvertiti del giorno e dell'ora precisa con lettera raccomandata; quale
S. Congregatio Concilii
391
392
Acta Apostolicae
Sedis
Commentarium
Officiale
A r t . 29.
Per l'amministrazione interina dei beni appartenenti al benefcio vacante si osserveranno analogamente le disposizioni circa l'amministrazione
dei beni spettanti ai benefci provvisti, di cui negli articoli 39-45, rimanendo
di regola vietato durante la vacanza, a tenore dei canoni 436 e 473 1,
ogni atto e contratto eccedente l'ordinaria amministrazione di cui all'articolo 41.
Art. 30.
Al termine dell'amministrazione temporanea, il vicario economo o
l'ecclesiastico amministratore interino, con l'assistenza di uno dei membri
di cui all'articolo 21 2, far la consegna delle temporalit beneficiarie ed
ecclesiastiche al nuovo beneficiato, a tenore del canone 473 2.
Art. 31.
Tale consegna si eseguir mediante inventario di tutti i beni immobili
e mobili, compilato sulla scorta del precedente verbale ed inventario di
riconsegna di cui negli articoli 23 e 24, ed in base all'accertamento fatto,
occorrendo anche con perizia, sul loro stato patrimoniale ed amministrativo.
Art. 32.
1. Della consegna si rediger verbale in doppio originale da firmarsi
dal vicario economo o dall'ecclesiastico amministratore interino, dal n u o v o
beneficiato, e da uno dei membri di cui all'articolo 21 2, e da conservarsi
l'uno nell'archivio beneficiario od ecclesiastico, e l'altro nella Curia diocesana a norma del canone 1522 n. 2 e 3.
2. In detto verbale, a tenore del detto canone 1522 n. 1, dovr anche
risultare il giuramento prestato dal beneficiato per la buona e fedele amministrazione dei beni beneficiari ed ecclesiastici.
Art. 33.
Le spese per la consegna delle temporalit beneficiarie ed ecclesiastiche
saranno a totale carico del nuovo beneficiato.
Art. 34.
Il vicario economo o l'ecclesiastico amministrativo interino sar tenuto
a risarcire i danni che, durante la propria gestione, risultassero da esso
arrecati, ed accertati, anche con perizia, a norma dei canoni 1476, 1477
1479, 1523-1543.
S.
Congregatio
Concilii
393
Art. 35.
In m o d o analogo a quello di cui negli articoli 30-34 procederanno gli
Ordinari per la consegna dei beni ai nuovi rettori ed amministratori di cui
all'articolo 14.
CAPO
Amministrazione
dei
V.
benefici
provvisti.
Art. 36.
1. Ogni beneficiato, prima di prendere possesso del proprio beneficio
a norma dei canoni 1443-1445, e prima di ricevere la consegna delle temporalit beneficiarie ed ecclesiastiche di cui negli articoli 30-32, dovr depositare nella Curia diocesana, dietro relativa ricevuta, una cauzione in titoli
al portatore dello Stato italiano o garantiti dal medesimo, il cui ammontare,
secondo il corso medio della settimana precedente, corrisponda all'annuo
reddito netto del proprio benefcio.
2. La cauzione sar fruttifera a favore del rispettivo beneficiato.
3. Tate cauzione, mediante regolare dichiarazione da rilasciarsi nella
Curia diocesana dallo stesso beneficiato, rester vincolata, come garanzia,
alla dote del rispettivo beneficio.
4. Essa sar restituita al cessato beneficiato oppure ai suoi eredi,
sentito l'Ufficio distrettuale per gli affari di culto, solo dopo la riconsegna
delle temporalit beneficiarie ed ecclesiastiche, di cui negli articoli 22-24,
e dietro deduzione dell'ammontare dei danni arrecati per cattiva amministrazione dallo stesso beneficiato, ed accertati, anche con perizia, a norma
dei canoni 1476, 1477, 1479, 1523-1543.
Art. 37.
Detta cauzione potr prestarsi anche con equivalente polizza di assicurazione sulla vita, preferibilmente presso l'Istituto nazionale delle assicurazioni, da depositarsi nella Curia diocesana dietro relativa ricevuta, e da
vincolarsi nella forma di cui al superiore articolo 36.
Art. 38.
Le norme, contenute nei precedenti articoli 36 e 37, potranno essere
applicate, secondo il prudente giudizio degli Ordinari, anche ai rettori ed
ammimstratori di cui all'articolo 14, prima che essi assumano il loro ufficio.
Art. 39.
1. Ogni beneficiato, secondo il canone 1476 1, ha il dovere di amministrare i beni del suo benefcio a norma dei canoni 1479,1523-1543, ed anche
di soddisfare agli oneri inerenti, specialmente a norma dei canoni 1475-1477.
394
santuari
c o n gli edifci ed opere annesse, dovranno attenersi al prescritto dei can. 1162
e 1164 del Codice di diritto canonico.
2. In caso contrario, essi saranno tenuti personalmente responsabili
non solo delle spese sostenute, ma anche dei danni arrecati, salvo le maggiori pene del caso.
Art. 41,
1. Per gli atti e contratti eccedenti l'ordinaria amministrazione (acquisti, alienazioni, permute, donazioni, enfiteusi, affrancazioni di canoni e
censi, mutui, atterramenti di piante di alto fusto, liti attive e passive, e c c . ) ,
i beneficiati, i rettori e gli altri amministratori di cui all'articolo 14 dovranno
fornirsi
dell'autorizzazione
ecclesiastica
contratti
eccedenti
l'ordinaria
amministrazione,
specificati
negli
395
S. Congregatio Concilii
<
3. D o v r a n n o pure presentare alla stessa Curia, entro il mese di ottobre di ogni anno, il bilancio preventivo specialmente delle spese straordinarie per ottenere la previa approvazione ed autorizzazione ecclesiastica.
CAPO
Vigilanza
VI.
diocesana.
Art. 46.
1. A norma dei canoni 1478 e 1519 gli Ordinari, sopra i beni dei
benefici s provvisti che vacanti, delle chiese e degli altri enti ecclesiastici
o di culto di cui all'articolo 14, hanno il diritto ed il dovere di vigilanza
e di controllo, che eserciteranno specialmente nelle visite pastorali, avvalendosi anche dell'opera dei canonici convisitatori di cui al can. 343 2.
396
Acta
Apostolicae
Sedis
Commentarium
Officiale
esaminare dagli
Art. 47.
In particolare poi gli Ordinari cureranno che i vicari foranei esercitino
la loro vigilanza sui predetti beni secondo il prescritto dei canoni 447 1,
n. 4 e 2, 1478, e che ogni semestre presentino alla Curia la relativa loro
relazione a norma del canone 449.
Art. 48.
1. Gli Ordinari provvederanno anche alla vigilanza ed alla relazione,
di cui al precedente articolo 47, dei beni beneficiarii ed ecclesiastici appartenenti allo stesso vicario foraneo, per mezzo del vicario foraneo viciniore
o di un membro del Consiglio amministrativo diocesano.
2. Analogamente provvederanno per la detta vigilanza e relazione
circa i beni beneficiari ed ecclesiastici della citt vescovile.
Art. 49.
Gli
Art. 50.
Le spese delle ispezioni, tanto ordinarie quanto straordinarie di cui al
precedente articolo 49, saranno a totale carico dei relativi beneficiati,
nonch, secondo il prudente giudizio dell'Ordinario, dei rettori e amministratori, oppure delle stesse chiese ed altri enti ecclesiastici ispezionati.
Art. 51.
1. In caso di cattiva amministrazione dei beni beneficiarii ed ecclesiastici, gli Ordinari, salvo la remozione secondo il canone 2147 2 n. 5,
potranno anche sospendere a norma dello stesso canone il beneficiato dalla
S.
Congregatio
397
Concilii
relativa, amnfinistrazione, affidandola ad altro ecclesiastico all'uopo designato, al quale assegneranno un congruo compenso, destinando il residuo
reddito netto a favore dello stesso beneficiato.
2. Gli Ordinari non ometteranno di dare tosto notizia del provvedimento preso all'Ufficio distrettuale per gli affari di culto.
Art. 52.
In caso di cattiva gestione patrimoniale dei beni beneficiarii ed ecclesiastici, gli stessi Ordinari applicheranno pure le norme dei canoni 1534 e
2347; ed, occorrendo, provocheranno anche il sequestro delle temporalit
beneficiarie ed ecclesiastiche dal rappresentante governativo in conformit
dell'articolo 26, comma 2, del Concordato.
Art. 53.
\
Procedura analoga a quella di cui nei precedenti articoli 51 e 52 adotteranno gli Ordinari con i rettori ed amministratori di cui all'articolo 14.
Art. 54.
1. Prima di concedere l*autorizzazione ecclesiastica od, occorrendo,
d'impetrare il beneplacito apostolico per gli atti e contratti eccedenti
l'ordinaria amministrazione di cui all'articolo 41, gli Ordinari, a norma
dei canoni 1530-1542, richiederanno, oltre il consenso od il voto del Capitolo cattedrale, il parere del Consiglio amministrativo diocesano e, se del
caso, anche quello di un perito, a tenore dei canoni 1164 e 1530.
2. Cureranno inoltre che, secondo l'articolo 42, sia chiesta ed ottenuta l'autorizzazione civile a norma dell'articolo 30, commi 2 e 3, del Concordato.
Art. 55.
Gli stessi Ordinari vigileranno che, a tenore del cnone 1529, negli atti
e contratti dei beni beneficiari ed ecclesiastici siano osservate anche le
leggi civili e le lodevoli consuetudini locali, e che nelle locazioni dei medesimi si osservi pure il prescritto del canone 1479.
Art. 56.
N ometteranno di vigilare che i beni
beneficiari
ed
ecclesiastici
siano migliorati ed, occorrendo, anche bonificati, e che i fondi rustici siano
provvisti degli occorrenti attrezzi rurali e delle sufficienti scorte vive e morte
a corredo degli stessi fondi.
398
Art. 57.
Sull'annuo reddito netto dei benefci anche vacanti e degli altri enti
ecclesiastici o di culto di cui all'articolo 14, gli Ordinari esigeranno la
percentuale del due per cento per le spese dell'amministrazione diocesana
e per le opere diocesane.
Art. 58.
Gli Ordinari poi, entro il mese di giugno di ogni anno, renderanno
conto dell'impiego, da loro fatto, delle percentuali di cui al precedente
articolo 57$ alla Sacra Congregazione del Concilio.
CAPO
Ufficio
VII.
amministrativo
centrale.
Art. 59.
Presso la Sacra Congregazione del Concilio sar costituito uno speciale
Ufficio amministrativo per la superiore vigilanza e controllo dei b e m appar*
tenenti ai benefici; chiese ed altri enti ecclesiatici o di culto di cui all'articolo 14, specialmente per l'Italia.
Art. 60.
A tale scopo la Sacra Congregazione del Concilio invier visite periodiche ed anche straordinarie, per accertare lo stato patrimoniale ed amministrativo dei beni beneficiarii ed ecclesiastici, la loro conservazione e
manutenzione, specialmente riguardo le chiese, santuari, case canoniche
e parrocchiali.
Art 61.
Entro il mese di giugno del 1930 gli Ordinari diocesani d'Italia presenteranno alla medesima S. Congregazione una relazione circa lo stato patrimoniale ed economico dei beni beneficiarii ed ecclesiastici, con le osservazioni e proposte del caso, aggiungendovi copia conforme del registro di
Curia di cui negli articoli,. 15 n. 3, 16.
Art. 62.
In appresso i detti Ordinari presenteranno alla stessa Sacra Congregazione durante un quinquennio, entro il mese di giugno di ogni anno, una
relazione suppletiva alla relazione di cui al precedente articolo 61, con le
osservazioni e proposte del caso, aggiungendovi copia conforme degli aggiornamenti eseguiti, durante l'anno precedente, nel detto registro di Curia
di cui negli articoli 17 e 18.
S. Congregatio Concilii
399
Questa Sacra Congregazione nutre piena fiducia che gli Ordinari diocesani
d'Italia, nell'interesse dei beni beneficiarii ed ecclesiastici, porranno ogni
loro diligenza e cura nell'osservare, e far oigservare, le istruzioni e disposizioni della presente Circolare.
Ed in attesa di un cenno di ricevimento della medesima, con particolare ossequio mi professo.
R o m a , 20 giugno 1929.
g D.
CARD.
SBARBETTI,
L. S.
MOD. A.
SCHEMA DI QUESTIONARI
QUESTIONARIO I
P E R L E PARROCCHIE
B E N I IMMOBILI
I . - C H I E S A PARROCCHIALE
a
Q. 7 . patronata o meno?
a
Q. 8 . Se la chiesa patronata:
a) chi ne il patrono?
b) ha egli provveduto e provvede alle riparazioni ordinarie e straordinarie a norma del canone 1186 del Codice?
c) se no: perch?
a
Acta Apostolicae
400
Sedis
Commentarium
Officiale
Q. 1 6 . Quali locali sono attigui alla chiesa, oppure soprastanti o sottostanti alla stessa, ed a quale uso servono?
a
Q. 2 1 . Se s:
a) per quale diritto o pretesto?
b) c o m e e con quale esito si cercato di eliminare gli eventuali abusi?
e) quali difficolt ostano per l'eliminazione di tali abusi?
a
S.
Congregatio
Concilii
401
Q. 4 0 . Se dalla fabbriceria:
a) essa nominata dall'Ordinario diocesano, oppure da chi altro e per
quale titolo?
b) almeno approvata dallo stesso Ordinario e da lui dipendente?
c) di quanti membri composta, di quanti ecclesiastici e di quanti laici?
a
Q. 4 4 . La fabbriceria amministra i beni temporali della chiesa parrocchiale a norma dei canoni 1522-1543?
a
Q. 4 9 . Se wo: perch?
a
27
402
Commentarium
Q. 5 3 . Se di patronato:
Officiale
Q. 5 5 . Quale parte di tale rendita egli percepisce come congrua governativa e supplemento di congrua?
a
II. - F O N D I
URBANI
1. - Casa parrocchiale
a
Q. 5 8 . 8e no: '
a) abita egli in casa propria o della famiglia, oppure in casa presa in
affitto?
b) quanto dista tale casa dalla chiesa parrocchiale?
a
S.
Congregatio
Concilii
403
Q. 7 2 . Se no: perch?
a
Q. 9 2 . A quale uso sono esse adibite, oppure sono esse date in affitto?
a
III. - F O N D I
RUSTICI
404
Commentarium Officiale
IV.
- CANONI
Q. 110 . Con quale atto e data stato stipulato l'ultimo atto ricognitorio dell'enfiteusi?
a
BENI MOBILI
I. - C E N S I
a
S. Congregatio Concilii
405
I I . - TITOLI
DI RENDITA
NOMINATIVA
I V . - INCERTI
DI
STOLA
DI
CULTO
406
Commentarium Officiale
Q. 1 4 2 . Quale spesa annua complessiva si sostiene per la soddisfazione di tali legati di culto e Messe?
a
V I . - O G G E T T I PREZIOSI,
A R T I S T I C I o STORICI
distinte?
Avvertenza. - S'inseriscano le
Q U E S T I O N A R I O III
PER -LE RETTOREAvvertenza. - S'inseriscano, se ed in quanto facciano al caso, le questioni
circa le parrocchie, di cui al questionario I.
Q U E S T I O N A R I O IV
PER I SANTUARI
Avvertenza. - S'inseriscano le questioni circa le parrocchie,
di cui al
Q. 153 . Quali sono gli edifzi e le opere annesse al santuario con carattere religioso, e quali con carattere meramente laico?
S.
Congregatio
407
Concilii
^_
Q. 156 . Quale in media l'annuo reddito del primo, e quale del secondo?
a
cio dipen-
QUESTIONARIO V
PER LE CONFRATERNITE
Avvertenza. - Si inseriscano le questioni circa le parrocchie, di cui al
questionario .1, se ed in quanto facciano al caso; e s'aggiungano le seguenti
speciali a norma dell'articolo 29, lettera e) del Concordato.
a
Q. 167 . Se no:
a) essa secolare o regolare?
b) a chi prima apparteneva?
c) da chi e quando fu essa ceduta alla confraternita?
d) quali furono le condizioni di tale cessione?
e) se e come tali condizioni oggi si osservano?
a
408
Commentarium
Officiale
Q. 175 . Quale l'odierno numero dei confratelli, e quale delle consorelle ascritte?
a
QUESTIONARIO VI
P E R GLI A L T R I E N T I ECCLESIASTICI O I C U L T O
S.
MODULO
Congregatio
409
Concilii
B.
LIBRO CASSA
PARROCCHIA DI
Data
OPERAZIONI
ei
o
f-i
Uscita
Entrata
Mese
Anno
Lire
t
O
Lire
t
<t>
O
1 marzo
T \JJ- OCA Uv
C4JX
ecc. ecc.:
k/CUX X V / v v
. . . . . . . . .
Da riportare
Avvertenza. - Il Koro
cassa sia
doppio del presente foglio. Le pagine siano sufficienti almeno per un decennio.
410
Commentarium
Officiale
MODULO C.
REGISTRO
DELLO
PARROCCHIA
DI
P A T E I.
STATO PATRIMONIALE.
Passivit
Lire
ent.
Attivit
BENI IMMOBILI.
I. - CHIESA PARROCCHIALE.
Lire
PI
S.
Congregatio
411
Concilii
Attivit
Lire
Passivit
t
O
I ecc. ecc.:
Lire
Lire
I I . - F O N D I URBANI.
1. - Casa parrocchiale.
9 Eiparazioni da eseguirsi:
10 Assicurazione incendi:
11 Locali ed area annessi con loro destinazione:
S.
Congregatio
Concilii
413
Attivit
Passivit
Lire
Lire
O
414
Acta
Apostolicae
Sedis
Commentarium
2. - Case urbane.
I Dati catastali d'ogni casa urbana (intestazione, localit, via e numero civico, mappa,
confini, estimo catastale o reddito imponibile):
2 Titolo originario (donazione od acquisto)
con atto e data:
".
3 Servit attive e passive:
4 Numero piani e vani:
5 Condizione statica e conservativa:
. .
Officiale
415
S. Congregatio Concilii
Attivit
Lire
Passivit
Lire
O
416
Attivit
Lire
I I I . - FONDI
RUSTICI.
I Dati catastali d'ogni fondo rustico (intestazione, denominazione, localit, mappa, confini, superfcie in ettari, are, centiare, estimo
catastale o reddito imponibile): . . . . . .
2 Titolo originario (donazione od acquisto)
con atto e data:
3 Servit attive e passive:
4 Conduzione diretta, colonia, affitto, ecc.:
5 Coltivazione (semina, vigna, oliveto, ecc.):
6 Attrezzi rurali:
7 Scorte vive e morte:
8 Migliorie eseguite con data: . . . . .
9 Migliorie da eseguirsi:
10 Casa colonica con indicazione:
a) piani e vani:
. .
Passivit
<
o
Lire
Q
417
S. Congregatio Concilii
Attivit
Lire
d) riparazioni da eseguirsi:
e) uso o locazione:
11 Assicurazione incendi:
12 Valore approssimativo d'ogni fondo rustico con annessi:
13 ecc. ecc.
Passivit
418
Passivit
-p
t
X V . - CANONI.
i
*
. .
7 Stabile enfteutico con dati catastali (denominazione, localit, mappa, confini, ecc.):
8 Direttario od enfteuta o d i e r n o : . . . .
9 Canone annuo, capitalizzato al cento
Lire
a
6
S. Congregatio Concilii
419
Attivit
Lire
Passivit
Lire
PI
O
I ecc. ecc.:
Acta Apostolicae
Seats
Commentarium
Officiale
-
Lire
o<
BENI MOBILI.
I.
- CENSI.
. . .
I ecc. ecc.: .
. . . .
. . . . . . . . .
S. Congregatio Concilii
ATTIVIT
PASSIVIT
Lire
a
O
ecc. ecc.:
I ecc. ecc.:
-p
Lire
en
Lire
eri
PASSIVIT
Commentarium
Officiale
Attivit
Passivit
U
Lire .
ei
1o
III.
--
PENSIONI.
ecc.
ecc. ecc.:
. . . . . . . .
-p'
Lire
PI
Ce
422
423
S. Congregatio Concilii
Attivit
Passivit
Lire
Lire
IV.
- INCERTI DI
STOLA.
ecc. ecc.
I ecc. ecc.:
424
Commentarium Officiale
Attivit
ent.
Lire
Passivit
o
1
V.
LEGATI DI
CULTO.
Lire
+=
S.
Congregatio
425.
Concilii
Lire
Passivit
snt.
Attivit
1
Y I . - OGGETTI PREZIOSI, ARTISTICI
O STORICI.
3 Caratteristiche speciali:
1I
j
i
I
Lire
426
P A R T E II.
STATO ECONOMICO.
Cent.
Lire
Lire
Rendita netta
Cent.
Lire
Uscita
Cent.
Entrata
BENI
IMMOBILI.
I. - CHIESA PARROCCHIALE.
Congregatio
427
Concilii
Lire
Lire
-p
t
Eendita netta
uscita
ant.
Entrata
Lire
snt.
S.
428
Entrata
Lire
II.
- FONDI
URBANI.
1. asa parrocchiale.
Uscita
Lire
Rendita netta
Lire
S. Congregatio Concilii
Entrata
Useita
Rendita netta
Lire
2. Case urbane.
. . . .
. . .
Pi
Lire
I g
Lire
PI
430
Commentarium Officiale
Uscita
Entrata
Lire
4=
t
Rendita netta
+=
Lire
III. - FONDI
RUSTICI.
. . .
43
Lire
S. Congregatio Concilii
431
Entrata
snt.
Lire
I V . - CANONI.
Rendita netta
Uscita
Lire
t
o
Lire
Acta Apostolicae
432
Sedis -
Commentarium
Entrata
Lire
BENI
I.
MOBILI.
- CENSI.
. . . .
Officiale
Uscita
Lire
Rendita netta
S. Congregatio Concilii
'
433
Uscita
Lire
ent.
Entrata
Lire
Rendita netta
t
<S
-t
t
Lire
Riepilogo
del
1929:
- 8-7-929
.i
29
434
Entrata
Lire
4
Pi
Lire
Rendita netta
+3
Pi
Lire
Pi
I I I . - PENSIONI.
fr-
S. Congregatio Concilii
435
Lire
IV.
- INCERTI DI
STOLA.
Rendita netta
Uscita
snt.
Entrata
Lire
+=
1=1
<v
O
Lire
Acta Apostolicae
Sedis -
Commentarium
Officiale
Uscita
Entrata
-p
Lire
V. - LEGATI DI CULTO.
Lire
Rendita netta
t
o
Lire
ant.
436
i
t
S. Congregatio Concilii
AVVERTENZE. - I
437
438
Commentarium Officiale
constet
de
nullitate
matrimonii in
casu.
de
loco
commorationis
praedicti
Iosephi
Urbanski
curare
H.
Quattrocolo, Ponens.
Ladelci, Notarius.
439
Luned, I Luglio, la Santit di Nostro Signore ha ricevuto in solenne Udienza Sua Eccellenza il Signor Dottor
EMILIO OCHOA, inviato Straordinario e Ministro Plenipotenziario del Venezuela, per la presentazione delle Lettere
credenziali.
Gioved, 4 Luglio, la Santit di Nostro Signore ha ricevuto in solenne Udienza Sua Eccellenza il Signor Dottor
CAIO BREDICEANU, Inviato Straordinario e Ministro Plenipotenziario di Romania, per la presentazione delle Lettere
credenziali.
440
NECROLOGIO
10
Giugno
21
28
15 Iulii 1929
Annus X X I - Vol. X X I
Num. 9
ACTA APOSTOLICAE
COMMENTAKIUM OFFICIALE
INTER
SANCTAM SEDEM
ET ROMANIAE
REGNUM
SOLLEMNIS CONVENTIO
Sa Saintet le Pape Pie XI, reprsent par Son Eminence
Reverendissime le Cardinal Pierre Gasparri, Son Secrtaire
er
d'Etat, et Sa Majest le Roi de Roumanie Ferdinand I , reprsent par Son Excellence Mr V. Goldis, Son Ministre Secrtaire
d'Etat au Dpartement des Cultes et des Arts, aprs avoir
chang leurs pleins pouvoirs, reconnus en bonne et due forme,
ont convenu des dispositions suivantes :
ARTICLE I.
30
Mtropole:
BLAJ
avec quatre suffragante :
1. Oradea-Mare;
2. Lugoj;
3. Gherla (sige episcopal et Chapitre transfrer d'un
commun accord entre le Saint-Sige et le Gouvernement Eoyal).
4. Nouveau Diocse riger dans le Nord, avec sige episcopal dsigner d'un commun accord entre le Saint-Sige et le
Gouvernement Royal.
De ce Diocse feront partie aussi les greco-ruthnes avec une
administration spciale.
BUCAREST
avec quatre suffragants :
1. Alba-Julia;
2. Timisoara;
3. Satumare et Oradea-Mare unies aeque principaliter.
Par la ratification du prsent Concordat, cesse l'Administration Apostolique et le territoire d'Oradea-Mare passe sous la
juridiction de PEvque actuel de Satumare.
4. Jasi. A ce Diocse sera rattache la Bucovine.
Le territoire de l'ancien Royaume passe de la juridiction de
la Congrgation de Propaganda Fide au droit commun.
443
III.
IV.
La communication directe des Evques, du Clerg et du peuple avec le Saint-Sige, et viceversa, en matire spirituelle et en
affaires ecclsiastiques, sera absolument libre.
ARTICLE
V.
444
ARTICLE
VI.
VII.
VIII.
Les Ordinaires auront pleine libert dans l'exercice des fonctions ecclsiastiques et dans le gouvernement de leurs propres
Diocses. Ils pourront exercer tous les droits et les prrogatives
propres au ministre pastoral, conformment la discipline
approuve par l'Eglise Catholique et seront libres de donner les
instructions religieuses, morales et ecclsiastiques comme leur
ministre sacr l'exige. Dans le cas o elles seraient d'un intrt
gnral et publies par eux, elles seront ensuite portes galement la connaissance du Ministre des Cultes. D'eux dpendront exclusivement les autres membres du Clerg Catholique
dans tout ce qui concerne leur nomination et l'exercice du ministre sacr. La nomination faite sera porte la connaissance
du Ministre des Cultes.
445
ARTICLE IX.
ARTICLE X.
L'Eglise catholique et ses membres, citoyens roumains, jouiront de la part de l'Etat d'un traitement qui ne pourra pas tre
infrieur celui dont jouissent, selon la Constitution, les autres
religions du Royaume.
Il est entendu, en outre, que les Evques roumains diocsains de Rite grec ainsi que l'Archevque latin de Bucarest, seront Snateurs de droit.
ARTICLE XL
446
ARTICLE XII.
1. Les Ordinaires seront libres d'riger de nouvelles paroisses, d'tablir ou fonder des glises filiales; cependant s'ils demandent la contribution de l'Etat, ils devront procder d'accord
avec le Gouvernement, lequel -donnera son consentement s'il
s'agit de 400 familles pour les villes et de 200 familles pour les
villages. Dans des cas spciaux, le Gouvernement pourra donner son consentement mme pour un nombre infrieur de familles.
2. La nomination des Curs, qui devront tre citoyens roumains, et n'avoir pas subi de condamnation par .sentence dfinitive, pour crimes contre la scurit de l'Etat, est de la comptence exclusive de l'Ordinaire. Le consentement du Gouvernement sera demand au cas o il s'agirait de nommer cur un
tranger, qui devra, nanmoins, acqurir ultrieurement la
qualit de citoyen roumain.
ARTICLE X I I I .
447
ARTICLE X I V .
Les proprits des coles, des instituts d'ducation et de bienfaisance et de toutes les autres institutions pies de chaque diocse, seront administres par les autorits diocsaines et dvolues au mme but prvu et voulu par chaque fondation part,
selon les modalits prvues par les lois de l'Etat.
ARTICLE X V .
448
ARTICLE
XVI.
XVII.
449
ARTICLE XVIII.
L'Eglise catholique a le droit de pourvoir l'assistance religieuse de tout genre, pour ses fidles, dans l'arme, les hpitaux
civils et militaires, les orphelinats, les coles correctionnelles,
les pnitenciers, en tenant compte des rglements des Institutions respectives.
ARTICLE X I X .
1. L'Eglise catholique a le droit de donner l'instruction religieuse aux lves catholiques dans toutes les coles publiques
et particulires du Royaume; cette instruction religieuse leur
sera donne dans leur langue maternelle.
2. Dans les coles secondaires de l'Etat, frquentes en majorit par des catholiques, l'enseignement de la religion sera
donn par des matres catholiques, prtres ou laques, nomms,
de commun accord, par l'Ordinaire et le Ministre de l'Instruc-
450
Les biens ecclsiastiques situs en Roumanie, mais appartenants des personnes juridiques ecclsiastiques et religieuses
ayant leur sige hors des frontires de l'Etat roumain, et rciproquement, formeront l'objet d'une Convention spciale.
ARTICLE X X I I .
451
ARTICLE X X I I I .
ARTICLE X X I V .
Dans un dlai de deux mois aprs la ratification, une Commission, dont fera partie un Dlgu du Saint-Sige et un autre
du Gouvernement^ sera constitue pour procder, avec l'assistance d'un Dlgu de l'Episcopat, la dlimitation des circonscriptions ecclsiastiques, ainsi qu' la vrification des biens, qui
formeront le Patrimoine sacr selon l'art. X I I I .
En foi de quoi les Plnipotentiaires susnomms ont sign le
prsent Concordat.
Eait au Vatican, ce 10 Mai 1927.
L. $ S.
(sign)
L. . S.
(sign) V. GOLDIS.
P. Card. GASPARRI.
452
Excellence,
Le Gouvernement R o y a l s'est toujours considr oblig procder la ratification du Concordat sign le 10 Mai 1927, avec le ferme
espoir que cet acte tablira
constance.
Le Gouvernement R o y a l est arriv la conviction que la ratification du Concordat viterait de srieuses oppositions s'il tait en mesure de donner certaines prcisions au sujet de quelques textes d n
Concordat.
Ces prcisions sont des choses qui s'entendent d'elles mmes, mais
le fait de pouvoir les donner d ' a c c o r d avec le Saint-Sige apaiserait
beaucoup de susceptibilits et servirait par l le but en commun pour
suivi.
Aussi, je viens prier V o t r e Excellence de bien vouloir interposer
ses bons offices auprs
Son
Monseigneur
Excellence
Ange
Archevque
Nonce
de
Marie
Dolci
Hirapolis,
Apostolique
Bucarest.
Conventio inter
Ap.
453
454
le
Le Ministre
(Sign) N". TITXJLESCU.
NUNTIATURA
IN
455
APOSTOLICA
ROMANIA
N. 5310
Excellence,
(Sign)
Son
Excellence
C.
Argetoiano
Mr.
Ministre
des
Affaires
Etrangres.
Apostolique.
456
Vaticano,
L. ' S.
L.
)$i
S.
il 7 Luglio 1929.
Annus X X I - Vol. X X I
3 Augusti
Num. 10
VENERABILES FRATRES
De gravioribus Ecclesiae universae negotiis, etsi, veterem
secuti morem, ad sacrum Conlegium vestrum in Consistoriis
nonnihil referre consuevimus, haud tamen hodierno vos die allocuturi sumus: qua quidem praetermissa opportunitate, similis
alia posthac profecto non deerit, hoc scilicet vertente anno
sacerdotii Nostri quinquagesimo, qui, providentis Dei consilio,
in fastis catholici nominis, immo in ipsa humanae societatis
historia, memorabiliores ob rerum eventus, non inscribi non
ACTA, vol. XXI, n. 10. 3-8-929.
Si.
458
altricem,
SCHUSTER,
suae insti-
tuendae moderatus est : quare ab Apostolica Sede ad episcopatum et ad graviora munera vocatus est.
Itaque, auctoritate omnipotentis Dei, sanctorum Apostolorum Petri et Pauli ac Nostra, confirmamus ratamque habemus
electionem seu postulationem a Venerabilibus Fratribus Episcopis
Syris factam de persona Venerabilis Fratris Gabrielis Tappuni,
eumque, a vinculo absolutum quo Ecclesiae Aleppensi Syrorum
adstrictus ad hunc diem tenebatur, praeficimus in Patriarcham
Ecclesiae Antiochenae Syrorum, prout in decreto et schedulis
Consistorialibus exprimetur: contrariis non obstantibus quibuslibet. In Nomine Patris g et Filii g et Spiritus g Sancti. Amen.
Superest ut viduatis Ecclesiis consulamus.
460
Reverendissimo Cardinali
Boggiani,
qui
suum locum petiit ultimum inter Cardinales Ordinis episcopalis, Sanctissimus Ecclesiarum propositionem prosecutus est ut infra.
Ecclesiae
Naxiensi,
Tinensi
et
Myconensi
praefecit
archiepiscopali
Ecclesiae
Garpathiensi,
R.
P.
D.
Iosephum
Franciscum M.
Kersuzan,
iam Episcopum
Capitis
Haitiani.
Nicopolitanum in Epiro, Ioannem B a p t . Fridericum Vallega, iam Archiepiscopum Smyrnensem.
Petrensem, Angelum Bartolomasi, iam Episcopum Pineroliensen.
Dyrrachiensem, Petrum G jura.
Amorianum, Michaelem Iosephum O'Brien, iam Episcopum Peterboroughensem, Coadiutorem c u m iure futurae successionis B. P. D. Michaelis
Iosephi Spratt, Archiepiscopi Kingstoniensis.
461
Thomam
O'Donnell,
iam
Episcopum
Victoriensem,
Halifaxiensis.
Heracleensem,
Franciscum Borgongini
Duca,
Nuntium
Apostolicum
ad archiepi-
in Italia.
scopalem.
Birminghamiensem,
Thomam
Wilhams.
Ildephonsum
Schuster,
iam A b b a t e m
et
Ordinarium
S. Pauli de Urbe.
Aehridanum,
EPISCOPOS
Cillitanum,
Boleslaum
Dionysianensem,
Sloskan.
Antonium
Malecky.
functum.
in
America,
Sacramentensem,
Bionensem,
Ioannem
Robertum
Franciscum
O'Hern.
Armstrong.
HildesMensem,
Patnensem,
Nicolaum
Bernardum
Bares.
Sullivan.
Abellinensem,
Franciscum
Joinvillensem,
Pium
Petronelli.
Freitas.
Corrientensis.
Himeriensem, Iustorum Cawet, Coadiutorem cum iure futurae successionis R. P. D. Thomae Ludovici Heylen, Episcopi Namurcensis.
Gotennensem, Evaristum
Tchang, Vicarium
Apostolicum de Tsining.
m
Zamorensem, Emmanuelem Arce y Ochotorena.
Segobiensem, Lucianum Perez Platero.
Curiensem, Emmanuelem Lopez Arana, Administratorem Apostolicum
Civitatensem.
De Dinajpur, Ioannem Bapt. Anselmo.
Lunensem,-
seu
Spediensem,
Sarzanensem
et
Brugnatensem,
dioecesi
Finnemann, Auxiliarem
E. P. D. Michaelis
Franciscum Kamprath,
Auxiliarem Emi P. D.
Gustavi
P. D.
Aloisii
Hierosolymitani.
Stephanum
Hasz.
Episcopum
Pon-
censem.
Poncensem, Aloisium Wellinger.
Semtensem, Gregorium
Sapporo.
Vazaritanum,
Burchardum Huwiler,
de Bukoba.
Zattarensem,
Antonium Oomen,
Mwanza.
Vladislaviensem seu Calissiensem, Carolum Badonski, iam Episcopum
Berissenum.
Trisipensem, Stephanum Brey er, Auxiliarem E m i P. D. Iustiniani
Georgii S. B. E. Cardinalis Serdi, Archiepiscopi Strigoniensis.
Midensem,
T h o m a m Mulvany.
463
Bagusinum, Iosephum
Carevic.
Michaelem Paternam.
P. D.
Cyrillum
Petrum
Gerlier.
Rodulphum Jarre,
Vicarium
Apostolicum
Tsinanfu.
Macrensem in Mauretania, Fridericum Provost, Coadiutorem cum iure
Martinum
Meulenberg,
primum
Vicarium
Apostolicum
Islandiae.
Dunnensem et
464
ABBATEM
Sanctissimae
Trinitatis
Porticum Patriarchalis
advocatum
Sacri
Consistorii
Franciscum marchionem
Pacelli, pro prima vice, peroratio fiebat Causae Beatificationis et Canonizationis seu Declarationis Martyrii CCLII Servorum Dei qui in persecutione anglicana summum supplicium passi pro
Fide
traduntur
sae-
Secretum,
Schuster, ac deinde proposuit titularem archiepiscopalem Ecclesiam Stauropolitanam pro R. P. D. Ioanne Dellepiane, hactenus Administratore A p o stolico Smyrnensi.
Subinde, post aperitionem oris Reverendissimi Cardinalis Schuster, cui,
tradito Annulo, assignavit Titulum presbyteralem Ss. Silvestri et Martini
in Montibus, postulationes palliorum benigne admittere dignatus est.
Nimirum idem Reverendissimus Cardinalis Schuster instanter, instantius ac instantissime postulavit Pallium pro sua metropolitana Ecclesia
Mediolanensi; ac post eum per legitimos procuratores similiter institerunt
pro Pallio Pastores dati Ecclesiis archiepiscopalibus Goanae et Damanensi,
Bhodiensi,
Tridentinae
(per
465
CONSTITUTIONES APOSTOLICAE
I
DE NOVA AECHLDIOECESrM MADRASPOLITANAE ET PONDIOHERIENSIS CIROUMSCSRTPTIONE AC DE DIOECESIS NELLOEENSIS ERECTIONE.
PIUS
EPISCOPUS
SERVUS SERVORUM D E I
AD PERPETUAM R E I MEMORIAM
Ad maius Eeligionis incrementum animarumque salutem facilius procurandam Eomani Pontifices pervigili studio curare debent, ut Ecclesiarum circumscriptiones temporum locorumque adiunctis apte respondeant.
Huius apostolicae sollicitudinis partem m o d o a Nobis
exigit
illa Indiarum
Orientalium regio, in qua exstant Madraspolitana et Pondicheriensis arehidioeeeses, quarum fines opportuna ratione immutare et n o v a m
illic
erigere
dioecesim valde opportunum visum est. Quare, prae oculis habentes venerabilis fratris Eduardi Mooney, Archiepiscopi Irenopolitani in Isauria,
in Indiis Orientalibus Delegati Apostolici, proposita et vota, ac suppleto
quorum interest vel eorum qui sua interesse praesumant consensu, de
venerabilium fratrum Nostrorum S. E. E. Cardinalium Sacrae Congregationi christiano Nomini propagando praepositorum consilio, ea quae
sequuntur suprema Nostra auctoritate decernimus ac statuimus:
I. Ab archidioecesis Madraspolitanae territorio in primis partem illam
seiungimus, quae civiles districtus complectitur de Nellore, Guntur, Kurnool, Annantapur, Cuddapah, quorum incolae lingua de telegu utuntur,
necnon partem alius civilis districtus de Ghitoor, nempe civiles circumscriptiones vulgo de Madanapalle, Vayalpad, Punganuru, GhandmgMri, Kalahasti et Puttur nuncupatas. H o c quidem territorium a praefata archidioecesi Madraspolitana avulsum ac praedictas civiles circumscriptiones c o m plectens, in n o v a m ac distinctam dioecesim erigimus, quam ab urbe Nellore
nuncupari volumus, eiusque sedem et cathedram in ipsa urbe Nellore
constituimus, quam proinde ad civitatis episcopalis fastigium evehimus.
Ecclesiam autem ipsius urbis principem ad cathedralis ecclesiae dignitatem
et honorem extollimus, ei propterea eiusque pro tempore Episcopis
tribui-
quibus
466
decernendi
ipsius dioecesis dismembrationem seu circumscriptionem, quoties id expedire in D o m i n o visum fuerit. Quum autem temporum adiuncta prohibeant
quominus in hac n o v a dioecesi canonicorum Capitulum m o d o instituatur,
mandamus ut, loco canonicorum, dioecesani Consultores ad tramitem
can. 423 et seq. eligantur. Episcopalem mensam novae huius dioecesis
constituent curiae emolumenta et ceterae oblationes, quae a fidelibus, in
quorum b o n u m ipsa dioecesis erecta est, praeberi solent. Quod autem
attinet ad huius dioecesis regimen et administrationem, ad Yicarii capitularis seu administratoris, sede vacante, electionem, ad clericorum et
fidelium iura et onera, aliaque huiusmodi, servanda iubemus quae
sacri
canones decernunt.
I I . Praefata Nellorensi dioecesi ita a Nobis erecta atque constituta, ab
archidioecesi Pondicheriensi, accedente ad hoc venerabilis fratris hodierni
ipsius Archiepiscopi consensu, partem illam seiungimus, quae nomine
North Arcot venit, cuius incolae et lingua et moribus affines inveniuntur
iis, qui archidioecesis Madraspolitanae
autem
467
Acta V PP XI
peractae exsecutionis transmittendi infra sex menses a praesentibus Litteris acceptis computandos.
Praesentes autem Litteras et in eis contenta quaecumque nullo unquam tempore ac ratione de subreptionis vel obreptionis aut nullitatis
vitio vel quolibet alio inexcogitato defectu notari, impugnari vel in controversiam vocari posse, sed eas tamquam ex certa scientia ac potestatis
plenitudine factas et emanatas perpetuo validas exsistere et fore, suosque
plenarios et integros effectus sortiri et obtinere atque ab omnibus ad quos
spectat inviolabiliter observari debere, et si secus super bis a quocumque
quavis auctoritate scienter vel ignoranter contigerit attentari, irritum
prorsus et inane esse et fore volumus ac decernimus. Volumus denique
ut harum Litterarum transumptis etiam impressis, manu tamen alicuius
notarii publici subscriptis ac sigillo alicuius viri in ecclesiastica dignitate
vel officio constituti munitis, eadem prorsus tribuatur fides quae hisce
Litteris tribueretur, si originali ter exhibitae vel ostensae forent.
N o n obstantibus, quatenus opus sit, regulis in synodalibus, provincialibus, generalibus, universalibusque Conciliis editis, specialibus vel generalibus constitutionibus et ordinationibus Apostolicis et quibusvis aliis
R o m a n o r u m Pontificum Praedecessorum Nostrorum dispensationibus ceterisque contrariis quibuscumque.
Nemini autem hanc paginam dismembrationis, erectionis, evectionis,
unionis, concessionis, statuti, derogationis, mandati et voluntatis Nostrae
infringere vel ei contraire liceat. Si quis vero, ausu temerario, h o c attentare
praesumpserit indignationem omnipotentis Dei
ac
beatorum
Petri
et
F R . A N D R E A S CARD. F R H W I R T H ,
Cancellarius S. B. E.
Alfonsus
Hector
Castelli,
- M. Riggi.
Protonotarius
Apostolicus.
468
Acta
Apostolicae
Sedis -
Commentarium
Officiale
II
B B I S B A N E N S I S ET R O C K A M P T N E N S I S
PIUS
EPISCOPUS
Asta
Pii
PP,
XI
469
latitudinis
meridionalis
et
Bange,
australis.
fines
Territorii
Australiae
limites
Status
470
471
F R . A N D R E A S CARD. F R H W I R T H ,
Cancellarius S. B. E.
Ioannes
Hector
Loco
Zani
Castelli,
Protonotarius
Apostolicus.
Plumbi
III
TRIDENTINA
SEDES EPISCOPALIS EVEHITUR AD ARCHIEPISCOPALEM
PIUS
EPISCOPUS
cumulentur.
Huiusmodi
quidem apostolica
472
Acta Apostolicae
Sedis
Commentarium
Officiale
quibuscumque, etiam
speciali mentione dignis, non obstantibus. Quae igitur per has Litteras
Nostras a N o b i s decreta sunt, nulli hominum, nullo unquam tempore infria-
473-
gere aut iis quomodolibet contraire liceat. Si quis v e r o , quod Deus avertat,
ausu temerario h o c attentare praesumpserit, in poenas canonicas se noverit
incursurum.
D a t u m R o m a e apud S. Petrum, anno D o m i n i millesimo nongentesimo
vigesimo nono, die decima quarta mensis Iunii, Pontificatus Nostri anno
octavo.
F R . A N D R E A S CARD. F R H W I R T H ,
S. B. E. Cancellarius.
Ioseph
Wilpert,
Decanus
C A R O L U S CARD. P E R O S I ,
S. C. Consistorialis a Secretis.
Gll.
Proton.
Apostolicorum.
LITTERAE
APOSTOLICAE
I
32
474
Commentarium Officiale
pietate in D e u m ac Deiparam conspicua, septem annos mansit. Dein ad paternam d o m u m , ut patris voluntati pareret, reversa, paucos tantum menses
in exemplum adducendam vitam ibi transegit; m o x enim, ab ipsa sancta
Theresia a Iesu extraordinario m o d o , uti fertur, vocata, Ordinem Carmelitarum Discalceatorum ingreditur. Kalendis Septembribus anni MDCCKAV
a sororibus Monasterii Florentini Sanctae Theresiae plenis suffragiis recepta
ac brevi in probandarum numerum admissa, die xi Martii anni MDCOLXV,
assumpto Theresiae Margaritae a Sacro Corde Iesu nomine, religiosum Carmelitarum habitum induit; ac sequentis anni die xn Martii, c u m omnium
laude tyrocinio expleto, sollemnia v o t a , maxima animi sui laetitia, nuncupavit. Sic tandem Yenerabilis Serva Dei id adepta est, q u o d animo suo
maxime voluerat. A d e o enim iam prius flagraverat ardore theresianum
habitum induendi atque eiusdem Ordinem ingrediendi, ut saepe humiliter
dictitaret se qua sororem saltem conversam velle monasterium intrare ac
regulam Carmelitarum profiteri. Asceterium vero ingressa, paucos tantum
vitae suae in eodem annos transcurri t; brevi sed tamen explevit tempora
multa. V i x quidem novensilis probanda, cunctis monialibus visa est ad
perfectionis pices convolare, quamvis virtutes et dona spiritualia, quibus
ornabatur, occulere eadem sollicite conaretur. M o x egregiam se praebint.
omnibus imitatricem divae matris Theresiae, atque angelica innocentia
et simplicitate in oculis, in verbis, in incessu, in gestu praeditam; puritatis
vero suae florem, tanquam exemplar Aloysium
Gonzaga sequuta, ad
servandis,
velaminum
475
Christo fidelis, a visibilibus rebus continenter ad invisibilia atque ad Creatoris amorem se erigebat. Ante religiosam professionem propter suam in
Deum caritatem iam mirabili patientia i n c o m m o d a vitae et carnis infirmitates perferebat; elicitis autem votis, carnem flagellis, ciliciis, ieiuniisque
excruciavit, et corpus suum castigans, in servitutem illud redegit. Gaudens
si res etiam necessariae sibi deessent, paupertatem coluit supra c o m m u nem religiosarum morem; a primo in monasterium ingressu, regularum
consuetudinumque observantissima, se se conformare studuit ad ceterarum monialium vitam, tum victu tum lectulo durissimo; aliquando vero
humi cubabat, suumque
conscientiae
suae
ceterisque
antistitibus
atque
etiam
aequalibus continenti humilitate obtemperabat. Nil unquam timens praeter peccatum, propriis defectibus perscrutandis operam subtilem et perspicacem cotidie dedit: res, gesta, verba, cogitationes suas unice ad D e u m
referens, v o t a , quae caelesti suo Sponso voverat, fideliter exacteque
adimplevit, arduam perfectionis viam usque ad obitum calcans. Aetatis
suae tertium supra vicesimum annum agens, immatura morte correpta,
die VII Martii anni MDOCLXX ad caelestem suum sponsum Iesum, quem
inter acerbissimos postremi morbi dolores instanter invocabat, piissime
con vola vit. Virginis monialis pretiosa in conspectu Domini morte c o m m o t a
omnis fere civitas florentinorum, qui eximium eiusdem Famulae Dei
candorem ac sanctitatem praedicabant, ad ipsius occurrit religiose invisendum cadaver, quod mirabili plane m o d o conservatum tunc per quindecim dies inhumatum mansit, sed idem incorruptum ad nostra tempora
servari videtur. Christifidelium vero non m o d o e civitate florentina sed
ex Hetruria tota, ob Servae Dei sanctitatis famam iugiter percrebrescentem, pietas erga eiusdem exuvias, ex ipso tempore mortis exorta numquam
deferbuit. Statim autem funere absoluto, ipse Florentinus Archiepiscopus,
attentis rerum circumstantiis, de vita, virtutibus Dei Famuiae ac de
miraculorum fama iudiciales condidit inquisitiones, quibus peractis atque
ad R o m a n a m Curiam de more delatis, Decessor Noster rec. m e m . Pius
Papa V I I Introductionis Causae
anni MDCCCVII propria manu signavit. Absolutis igitur iis omnibus, quae
in huiusmodi iudicio pertractanda erant, disceptari coeptum est super
Venerabilis Dei Servae virtutibus, quas vero heroicum gradum attigisse
fel. rec. Decessor Noster Gregorius P p . X V I decimo o c t a v o Kalendas
476
autem
de
sexaginta
Congregatione ante-
adstantibus
dilectis filiis Nostris Camillo Sanctae R o m a n a e Ecclesiae Cardinali Laurenti, Sacrorum R i t u u m Congregationis Praefecto, nec non Alexandro
Cardinali Verde, Causae Ponente, et reverendis dominis Angelo Mariani,
eiusdem Sacrae Rituum Congregationis a Secretis - itemque Carolo Salotti, Fidei promotore generali, tuto procedi posse ad sollemnem Venerabilis
Dei Servae Theresiae Margaritae R e d i a Sacratissimo Corde Iesu beatificationem sollemniter ediximus. Quae cum ita sint, precibus
permoti
totius Ordinis Carmelitarum Excalceatorum, auctoritate Nostra apostolica, concedimus ut eadem Venerabilis Dei Famula Theresia Margarita
R e d i a Sacratissimo Corde Iesu, monialis professa Ordinis Carmelitarum
Excalceatorum, Beatae in posterum nomine nuncupetur, eiusdemque corpus et lypsana seu relliquiae publicae christifidelium venerationi proponantur, non tamen in sollemnibus supplicationibus deferenda, itemque permittimus ut imagines eiusdem Dei Famulae radiis decorentur.
Eadem
477
Exealceatorum,
etiam
impressis, d u m m o d o manu Secretarii memoratae Sacrorum Rituum Congregationis subscripta sint, et sigillo Praefecti munita, eadem prorsus fides
etiam in disceptationibus iudicialibus adhibeatur, quae Nostrae voluntatis significationi, hisce Litteris ostensis, haberetur.
D a t u m R o m a e apud Sanctum Petrum, sub
anulo
Piscatoris,
die
II
VENERABILIS DEI FAMULIS CLAUDIUS DE LA
COLOMBIRE, PRESBYTER
478
Acta Apostolicae
Sedis -
Commentarium
Officiale
assi-
duae genitorum operae plane respondit puerulus, qui iam a teneris unguiculis pueritia quaeque ita fastidivit, ut in exercitium tantum virtutum
studiorumque incumberet. Decennis lugdunense a Nostra Domina, quod
e Societate Iesu presbyteri moderabantur, conlegium ingreditur, ex quo
post peractum ibi grammaticae curriculum in alterum a Sanctissima Trinitate conlegium transiit, ut in'ipso humanioribus litteris ac philosophiae
operam suam navaret. Eisdem vero in conlegiis non m o d o mirabiles
in studiis progressus fecit, sed etiam, inter Marianos sodales adlectus,
firme matureque statuit in corde suo, mundanis vanitatibus spretis relictisque, Deum solum sequi atque illius tantum gloriam hominumque
salutem in posterum procurare. Ad quod facilius assequendum, variis
diversisque difficultatibus superatis, ob tot tantasque rationes de re catholica optime meritam Societatem Iesu ingressus est. In tyrocinio autem
Venerabilis Dei Famulus ita continenter se gessit,
ut sodalibus aetate
regularum
obitum adamussim
Acta Pii
PP.
479
XI
quos
iam in Anglia tulerat, graviter aegrotaret, nihil tamen de consueto caritatis ardore remittens, denuo animorum ministerio, indefessa continentique sollertia, functus est, eodemque tempore devotioni provehendae dilatandoque cultui Sacratissimi Cordis Iesu quam maxime
operam
suam
480
Servi, quem ipsa sancta Margarita Maria Alacoque, mire videns in caelis
gloriosum, sanctum virum
et
iam
potentem
apud D e u m
patronum
declarare non timuit. Demortui quidem Claudii de la Colombire praeclarae sanctitatis fama, illico post eius obitum exorta, progressu temporis
nunquam conticuit, sed vividior etiam in dies facta, ubique terrarum se
se effudit; plane autem dici potest Venerabilis Dei Famuli nomen tam
longe lateque laudatum fuisse, quantum terrarum tenet Sacratissimi Cordis Iesu religio. Nil mirum propterea si post d u o circiter saecula ab obitu
venerabilis assertoris ac vindicis cultus Cordi Iesu Sacratissimo debiti,
de beatorum Caelitum honoribus Servo Dei tribuendis, causa agitari coepta
sit penes Sacrorum Rituum Congregationem. Decessor vero Noster r e c .
m e m . L e o P p . X I I I , omnibus rei momentis attento seduloque studio perpensis, per decretum editum die VIII m. Ianuarii anni MDCCCLXXX Introductionis Causae Commissionem signavit. Absolutis autem iis omnibus,
quae in huiusmodi iudicio pertractanda erant, disceptari coeptum est super
Venerabilis Dei Servi virtutibus; quae tanquam heroica qualitate praeditae et exornatae, sollemni Apostolicae Cathedrae sententia, sedente
memorato Decessore Nostro Leone decimo tertio, tertio Idus Augusti anno
millesimo nongentesimo primo, adprobatae deelarataeque fuerunt. A g i tata dein quaestione de tribus miraculis, quae a D e o patrata ferebantur
per Venerabilis Dei Famuli Claudii de la Colombire intercessionem,
post duas congregationes, antepraeparatoriam scilicet
et praeparatoriam
omnibus acerrimo
anni
millesimi
tum
qui
millo Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinali Laurenti, Sacrae Rituum Congregationis Praefecto, nec non Alexandro Sanctae Romanae Ecclesiae. Car-
XI
481
482
il t
VENERABILIS DEI FAMULUS DEE, G0MIDAS KEUMURGIAN SEU COSMA DE C ABBONIAMO, PRESBYTER, ET PAROCHUS ARMENUS, BEATUS RENUNTIATUR.
PIUS PP. X I
Ad perpetuam rei memoriam. Martyrum corona ab incunabulis
Ecclesiae ad nostra usque tempora Christi relligio continenter redimita
fulsit; ingenti enim numero ad catholicas veritates testandas martyres ubique locorum, omnique tempore, ex quacumque natione sanguinem suum
fuderunt. Persecutores pariter ex quacumque exstitere natione, ordine, condicione, ac non m o d o adversam probati notique nominis Christi, sed etiam
falsi fratres saepe fuerunt. Sic quidem evenit Servo Christi Cosmae de Carboniano, qui ex nobilissima ac tam inf elice Armenorum natione, opera praesertim primorum suae gentis, martyrium occubuit. Ex nobili genere, anno
millesimo sexcentsimo quinquagesimo sexto natus est Constantinopolitana in civitate Der Gomidas Keumurgian, quem etiam vocant Cosmam
de Carboniano. A d h u c adulescens, magistro quodam schismaticorum
armenorum Praesule, in litteris valde profecit, atque acri ingenio donatus o m n i u m cum laude in philosophiam aeque ac theologiam incubuit.
Suae gentis more postea duxit uxorem atque in omnibus pater familias
christianus in exemplum adducendus fuit. Dein sacerdotio auctus atque
ad Constantinopolitanum clerum adscriptus, adeo vitae integritate virtutibus que, quibus fulgebat, doctrina rei sacrae, quam alios docebat,
sodalium, populique existimationem et reverentiam sibi conciliavit, ut,
archipresbyterali dignitate insignitus, ecclesiae paroeciali Sancti Georgii
Sulumanistiriensis a moderatoribus suis praepositus sit. Suscepto autem
munere functus est sollertia studioque haud communibus; pietate vero in
D e u m perspicua, eximia in fideles caritate, instituto morum praestanti
enituit; in divinarum Scripturarum lectione studioque sedulus, D e o tantum
servire contendit ac veritatem addiscendam continenter quaesivit. Ob
instantem profecto suum erga veritatem amorem, Dei gratia, catholicam
religionem tandem cognoscere meruit, eandemque toto pectore amplecti.
Ex eo ipso tempore, plane divino consilio respondens, Apostolicam et R o m a nam fidem tuendam provehendamque curavit. Nil mirum propterea si ex
vehementioribus atque errore magis irretitis schismaticis plures de medio
tollere statuere Dei Servum, qui, argumentosus contionator atque insignis,
ceteris nationis suae ut, schismate abiurato, ad romanam unitatem redi-
483
mem.
congregatio,
sententia
eorum
qui
convenerant,
de eodem
Famuli Dei
484
Commentarium
Officiale
recitare
485
IV
VENERABILIS DEI SERVUS FRANCISCUS MARIA A CAMPORUBEO, LAICUS PROFESSUS ORDINIS MINORUM S. FRANCISCI CAPUCCINORUM, BEATUS RENUNTIATUR.
PIUS PP. XI
Ad perpetuam rei memoriam. Mites corde et pauperes spiritu in
Evangelio beati nuncupantur; ipsorum est enim regnum caelorum; quod
ad
adipiscendum
humilitate,
mansuetudine,
paupertate,
in
Ecclesia
Christi coetus quoque hominum peculiares seu Ordines aliquando constituuntur; qui ab incunabulis suis ad
486
Acta Apostolicae
Sedis
Commentarium
Officiale
487
488
489
S U P R E M A S A C R A C O N G R E G A T I O S.
omen
I
DECRETUM
PROSCRIPTIO
Feria
IV, die
LIBRI
3 Iunii
1929
33
490
Acta Apostolicae
Sedis -
Commentarium
Officiale
II
DUBIUM
Huic Supremae Sacrae Congregationi Sancti Officii proposito dubio:
U t r u m licita sit masturbatio directe
quo
tutandis
praepositi,
praehabito
R R . P P . Consultorum v o t o ,
Negative.
Emorum
Patrum
resolutionem
approbavit et
publicandam iussit.
Datum Romae, ex aedibus S. Officii, die 2 Augusti 1929.
A. Subrizi, Supremae S. C. S. O. Subst. Notarius.
SACRA
CONGREGATIO
DE DISCIPLINA SACRAMENTORUM
aliquando malo fato evenire potest, quod quis coram tribunali ad deponendam, aut ad se s u b i c i e n d u m peritorum examini physicorum sistens,
alteram personam in ius vocatam, aut quomodolibet in processu partem
habentem, dolo substituat. Praesertim in magnis urbibus, ob tam facilem
et frequentem de uno in alium l o c u m transmigrationem, h o c facinus est
praecavendum.
Haec Sacra Congregatio proinde de sanctitate tanti Sacramenti sollicita, et ne iudicialis inquisitio ad fraudes potius texendas quam ad veri-
491
oratricem aut
serventur
de hac
Commentarium
Officiale
6. Fieri potest quod nonnullis omissis cautelis, vel iisdem non rite
observatis, aut non satis proficientibus, substitutio personae dolosa accidat et detegatur, idque contingat:
o
oratrix
actis R o m a m , rem
distincte explicet
et
declaret.
3. At non semel expediens erit, servatis servandis, ut acta processus ulterius compleantur, ad facta clarius explicanda.
493
'3 Quoties
detegatur dolosa
substitutio,
processu
iam
Romam
haec
autem
asseritur
et
Romae,
ex
aedibus
eiusdem
Sacrae
Congregationis,
die
27 Martii 1929.
g M.
L.
CARD. LEGA,
S.
D. Jorio, Secretarius.
494
SACRA
CONGREGATIO
CONCILII
AD R. P. D. ACHILLETJM LI WART, EPISCOPUM INSULENSEM, DE QUODAM CONFLICTU INTER OPIFICES HEROSQUE OPERARUM IN REGIONE SUBORTO.
Ulme ei Revme Seigneur. - Cette Sacre Congrgation du Concile, saisie
d'un recours de M. Eugne Mathon, au n o m du Consortium des Patrons de
la rgion Roubaix-Tourcoing, et prie de donner son jugement sur le conflit qui s'est lev entre ledit Consortium et les syndicats ouvriers chrtiens
de la m m e rgion, aprs un attentif et mr examen de la grave et dlicate
question, a pris les dlibrations suivantes, qu'elle communique Votre
Grandeur, dans l'espoir que, notifies aux parties intresses, elles pmssent
faire cesser le diffrend et oprer la concentration de toutes les forces des
catholiques contre les ennemis de la religion et de l'ordre social.
A v a n t tout, la Sacre Congrgation juge opportun de rappeler qu'on
ne saurait mettre en doute la comptence de l'Eglise en pareille matire,
sous le prtexte qu'il s'agit d'intrts purement conomiques. Lon X I I I
proclama cette comptence lorsque, envisageant, dans l'Encyclique Rerum
novarum, les rapports entre patrons et ouvriers, il dclarait: C'est avec
assurance que Nous abordons ce sujet, et dans toute la plnitude de Notre
droit . De m m e Pie X, dans l'Encyclique Singulari quadam, du 24 Septembre 1912, disait: L a question sociale et les controverses qui s'y rattachent relativement la nature et la dure du travail, la fixation du
salaire, la grve, ne sont pas purement conomiques et susceptibles, ds
lors, d'tre rsolues en dehors de l'autorit de l'Eglise . Il sera par consquent utile, et m m e ncessaire, de rappeler aux parties, dans leurs grandes lignes, les principes de la doctrine sociale catholique et les directives
pratiques d'ordre moral, manes de la suprme Autorit ecclsiastique en
vue de rgler les organisations et l'activit des syndicats chrtiens.
S.
Congregatio
Concilii
495
496
S.
Congregatio
Concilii
497
membres les moyens propres lui faire atteindre, par la voie la plus aise
et la plus courte, le but qu'il se propose, et qui consiste dans l'accroisse ment le plus grand possible des biens du corps, de l'esprit, de la fortune.
Mais il est vident qu'il faut viser avant tout l'objet principal, qui est le
perfectionnement moral et religieux; c'est surtout cette fin qui doit rgler
t o u t e l'conomie de ces socits; sinon elles dgnreraient bien vite et
tomberaient, ou peu s'en faut, au rang des socits o la religion ne tient
aucune place (Lon X I I I , Berum novarum).
Tel est prcisment le motif pour lequel Nous n'avons jamais engag
les catholiques entrer dans des associations destines amliorer le sort
du peuple, ni entreprendre des uvres analogues, sans les avertir en
m m e temps que ces institutions devaient avoir la religion pour inspi ratrice, pour compagne et pour appni (Lon X I I I , Graves de communi,
18 Janvier 1901).
Quoi qu'il fasse, m m e dans l'ordre des choses temporelles, le chr tien n'a pas le droit de ngliger les intrts surnaturels; bien plus, les
prescriptions de la doctrine chrtienne l'obligent tout diriger vers le
Souverain Bien comme vers la Fin dernire (Pie X, Singulari quadam,
24 Septembre 1912).
Y. VEglise veut que les associations syndicales soient des instruments de
concorde et de paix, et dans ce but elle suggre Vinstitution de Commissions
mixtes comme un moyen d'union entre elles.
Ceux qui se glorifient du titre de chrtiens, qu'ils soient pris isolment
ou en tant que groups en associations, ne doivent pas, s'ils ont conscience
de leurs obligations, entretenir entre les classes sociales des inimitis et des
rivalits, mais la paix et la charit mutuelle (Pie X, Singulari quadam).
Que les crivains catholiques, en prenant la dfense de la cause des
proltaires et des pauvres, se gardent d'employer un langage qui puisse
inspirer au peuple de l'aversion pour les classes suprieures de la socit...
Qu'ils se souviennent que Jsus-Christ a voulu unir tous les homnies par le
lien d'un amour rciproque, qui est la perfection de la* justice et qui en trane l'obligation de travailler mutuellement au bien les uns des autres
(Instruction de la Sacre Congr. des Affaires Ecclsiastiques Extraordinaires, 27 Janvier 1902).
Ceux qui prsident ce genre d'institutions (ayant pour but de pro mouvoir le bien des ouvriers) doivent se souvenir... que rien n'est plus
propre assurer le bien gnral que la concorde et la bonne harmonie
entre toutes les classes, et que la charit chrtienne en est le meilleur trait
d'union. Ceux-l travailleraient donc fort mal au bien de l'ouvrier qui,
498
V I . L'Eglise veut que les associations syndicales suscites par des catholiques pour des catholiques se constituent entre catholiques, sans toutefois mconnatre que des ncessits particulires puissent obliger agir diffremment.
Les catholiques doivent s'associer de prfrence des catholiques,
moins que la ncessit ne les contraigne agir diffremment. C'est l un
point trs important pour la sauvegarde de la foi (Lon X I I I aux E v ques des Etats-Unis, 6 Janvier 1895).
Quant aux associations ouvrires, bien que leur but soit de procurer
des avantages temporels leurs membres, celles-l cependant mritent
une approbation sans rserve et doivent tre regardes c o m m e les plus
propres de toutes assurer les intrts vrais et durables de leurs membres,
qui ont t fondes en prenant pour principale base la religion catholique,
et qui suivent ouvertement les directions de l'Eglise: Nous l'avons fr quemment dclar Nous-mme, lorsque l'occasion s'en est offerte dans un
pays ou dans l'autre. Il s'ensuit qu'il est ncessaire d'tablir et de favo riser de toute manire ce genre d'associations confessionnelles catholiques,
S.
Congregatio
Concilii
499
quadam).
V I I . L'Eglise recommande l'union de tous les catholiques pour un travail commun dans les liens de la charit chrtienne.
Oui, la situation le rclame, et le rclame imprieusement: il nous faut
des curs courageux et des forces compactes. Certes, elle est assez tendue
la vue des misres qui sont devant nos yeux: elles sont assez redoutables
les menaces de perturbations funestes que tient suspendues sur nos ttes
la force toujours croissante des socialistes (Lon X I I I , Graves de communi).
Que les ministres sacrs dploient toutes les forces de leur me et
toutes les industries de leur zle, et que, sous l'autorit de V o s paroles et
de V o s exemples, Vnrables Frres, ils ne cessent d'inculquer aux hom mes de toutes les classes les rgles vangliques de la vie chrtienne; qu'ils
travaillent de tout leur pouvoir au salut des peuples, et par dessus tout,
qu'ils s'appliquent nourrir en eux-mmes et faire natre chez les autres,
depuis les plus levs jusqu'aux plus humbles, la charit, reine et matresse
de toutes les vertus. C'est en effet d'une abondante effusion de charit
qu'il faut principalement attendre le salut; Nous parlons de la charit
chrtienne, qui rsume tout l'Evangile et qui, toujours prte se dvouer
au soulagement du prochain, est un antidote trs assur contre l'arro gance du sicle et l'amour immodr de soi-mme: vertu dont l'Aptre
saint Paul a dcrit les offices et les traits divins dans ces paroles: La chant
est patiente; elle est bnigne; elle ne cherche pas son propre intrt; elle
souffre tout; elle supporte tout (Lon X I I I , Herum novarum,).
A la lumire de ces principes et de ces directions, on voit clairement le
chemin qu'il faut suivre pour porter un jugement quitable sur la question.
Et pour commencer par les syndicats ouvriers, on ne peut refuser aux
ouvriers chrtiens le droit de constituer des syndicats eux, distincts des
syndicats patronaux, sans toutefois leur tre opposs. Cela surtout quand,
comme c'est ici le cas, ces syndicats sont voulus et encourags par l'Autorit
ecclsiastique comptente selon les rgles de la morale sociale catholique,
dont l'observation s'impose aux adhrents, de par leurs statuts, dans leur
activit syndicale, o ils doivent s'inspirer surtout de l'Encyclique Berum
novarum.
De plus, il est vident que la constitution de tels syndicats, distincts des
syndicats patronaux, n'est pas incompatible avec la paix sociale, puisque,
500
d'une part, ils rpudient par principe la lutte des classes et le collectivisme
sous toutes ses formes, et que, de l'autre, ils admettent la forme de contrats
collectifs pour tablir des rapports pacifiques entre le capital et le travail.
Et les industriels ne doivent pas y voir un acte de dfiance, spcialement dans les circonstances prsentes, quand apparat clairement le besoin
de promouvoir et de favoriser, l'encontre du syndicalisme socialiste et
communiste, des syndicats o les ouvriers chrtiens puissent traiter de leurs
lgitimes intrts conomiques et temporels, sans dommage pour leurs
intrts spirituels et ternels.
Sur ce point, il ne semble pas y avoir divergence entre les deux syndicats en conflit. De fait, M. Mathon, dans son deuxime rapport, dclare
que le Consortium des syndicats patronaux souhaite ardemment
la consti-
S.
Congregatio
Concilii
501
vif plaisir de
502
S.
Congregatio
Concilii
503
les deux syndicats par une Commission mixte permanente. Cette Commission aurait pour mission de traiter, dans des runions priodiques, des intrts communs et d'obtenir que les organisations professionnelles soient,
non des organismes de lutte et d'antagonisme, mais, c o m m e elles doivent
l'tre selon la conception chrtienne, des moyens de mutuelle comprhension, de discussion bienveillante et de pacification.
La S. Congrgation ne peut pas ne pas louer les Revmes Ordinaires de
la rgion du Nord, d'avoir confi des prtres comptents et zls le soin
d'assister les dirigeants et les membres des syndicats au spirituel ainsi que
pour les questions dans lesquelles se trouvent impliqus des principes de
morale; elle fait des v u x pour que dans les autres rgions industrielles,
les Evques nomment des prtres Missionnaires du travail , c o m m e on
les appelle, dont l'apostolat, outre qu'il protgera les populations contre
le mal de l'indiffrence et du pril socialiste et communiste, sera aussi
un tmoignage de la sollicitude maternelle dont l'Eglise entoure les travailleurs.
Benot XV montrait quel point la chose est non seulement opportune
mais ncessaire, quand il dclarait, dans sa lettre dj cite l'Evque de
Bergame: Qu'aucun membre du clerg ne s'imagine que pareille action
est trangre au ministre sacerdotal sous prtexte qu'elle s'exerce sur
le terrain conomique: car c'est prcisment sur ce terrain que le salut
ternel des mes est en pril. Aussi voulons-Nous que les prtres consid rent c o m m e une de leurs obligations de se consacrer le plus possible la
science et l'action sociale, par l'tude, l'observation et le travail, et de
favoriser de tout leur pouvoir ceux qui, sur ce terrain, exercent une saine
influence pour le bien des catholiques .
Enfin la S. Congrgation invite les uns et les autres, patrons et ouvriers,
s'lever des considrations et des sentiments d'ordre suprieur. Les
progrs si impressionnants du socialisme et du communisme, l'apostasie
religieuse provoque dans les masses ouvrires, sont des faits incontestables
qui donnent rflchir srieusement. Profitant des misres relles des ouvriers, le socialisme et le communisme ont russi leur faire croire qu'eux
seuls sont capables de promouvoir efficacement les intrts professionnels,
politiques et sociaux, et les ont groups dans des organisations syndicales.
Il est donc urgent que tous les catholiques unissent leurs forces afin d ' o p poser une digue un si grand mal, qui entrane tant d'mes sur la v o i e
de la perdition ternelle, et sape les bases de l'ordre social, prparant la
ruine des peuples et des nations.
Qu'on carte donc tous les dissentiments; et que, avec une concorde
mutuelle, avec une confiance rciproque et surtout avec une grande cha-
504
g D .
L.
CARD. SBARBETTI,
ff S.
Jules, E v . tit. de Lampsacus, Secrtaire.
Vicarius Apostolicus
7 Iunii.
Mariae,
E.
Vicarius
D.
Canalis
Martinus
Apostolicus
Suesii.
Meulenberg, e
Missionariis
Societatis
Islandiae.
de
Ankuo
in
Sinis.
nominati
sunt
Praesides
Pontificii
Operis
a Propagatione
Fidei in Cecoslovachia: Mauritius Picha pro Bohemis, Venceslaus Feierfeil pro Germanis, Alexander Illnitzky
pro
Slovachis.
Skrabik
S.
505
Congregatio Rituum
S.
T"O R I T U U M
IACEA
1
AUGUSTODUNEN.
BEATIFICATIONIS E T CANONIZATIONIS V E N . SERVI D E I C L A U D I I D E L A COLOMB I R E , SACERDOTIS PROFESSI SOCIETATIS I E S U .
SUPER DUBIO
TUTO
procedi possit
moderator ac
34
506
TUTO
laetantique animo
excepit
Beatissimus Pater, qui preces haud esse intermittendas, sed adhuc continan das adstantibus commendavit, quibus claritatis divinae abundantia
impetraretur, atque in alium diem decretorium suum iudicium differre
censuit.
Auspicatissimam autem hodiernam diem, qua ampliori ritu solemnia
in honorem sacratissimi Cordis Iesu recoluntur, pro cuius cultu vindicando
et provehendo se totum impendit Ven. Servus Dei, designavit pro sua pandenda sententia; quocirca sacris ferventer operatus, accitisque Reverendissimis
Cardinalibus
Camillo
Laurenti, sacrorum
Rituum Congregationi
TUTO
procedi
Atque
C. CARD. LAURENTI,
L.
S. B. C. Praefectus.
S.
Angelus Mariani, Secretarius.
S. Congregatio Rituum
507
II
ANDEGAVEN.
B E A T I F I C A T I O N I S E T CANONIZATIONIS VEN" S E R V I D E I F R . F R A N C I S C I M A R I A E
A CAMPORUBEO L A I C I PROFESSI O R D I N I S M I N O R U M S. F R A N C I S C I CAPUCCINORUM.
SUPER
An,
stante
virtutum
et duorum
DUBIO
miraculorum
approbatione,
TUTO
procedi
508
TUTO
TUTO
procedi posse ad
Camporubeo Beatifica-
tionem; atque h o c Decretum evulgari, in acta sacrorum Rituum Congregationis referri, Litterasque Apostolicas in forma Brevis, de Beatificationis
solemnibus in Patriarchali Basilica Vaticana quantocius peragendis, expediri iussit, septimo idus Iunii, anno millesimo nongentesimo vicesimo n o n o .
O.
CARD.
LAURENTI,
S. B. C. Praefectus.
L. S.
Angelus Mariani, Secretarius.
8. Congregatio Rituum
509
III
ROMANA
Sacrae Rituum Congregationi pro opportuna'solutione sequentia proposita sunt dubia:
I. An preces inductae iuxta art. 12 Concordati inter S. Sedem et Italiam, pro Rege et populo Italiae, etiam dicendae sint si Missa Conventualis
ab ipso Episcopo pontificaliter celebretur?
Et quatenus affirmative:
I I . In quo loco ab Episcopo recitandae sint preces?
I I I . An etiam in ecclesiis Religiosorum officium chorale habentium,
post Missam conventualem praefatae preces sint recitandae?
Et Sacra Rituum Congregatio, audito specialis Commissionis v o t o ,
mature omnibus perpensis, respondendum censuit:
Ad I. Affirmative.
C.
L.
CARD.
LAURENTI,
S. B. C. Praefectus.
S.
Angelus Mariani, Secretarius.
510
ACTA
TRIBUNALIUM
Etsi iam alias, decreto Sancti Officii die 10 Iunii 1914 lato et in solita
subsequenti audientia a Ssmo D o m i n o Nostro probato et confirmata,
expresse declaratum fuerit quo sensu intelligenda sit facultas benedicendi
Crucifixos ad adnectendam eisdem Indulgentiam, quam dicunt, toties
quoties; constat tamen ex certis fontibus non deesse sacerdotes, bac facultate auctos, qui talem benedictionem impertiri praesumant cum effectu
ut omnes et singuli fideles Indulgentiam plenariam, ceteris paribus, consequantur, toties quoties Crucifixos ita a se benedictos deosculati fuerint.
Timens ne forte, decursu temporis vel etiam ex peculiari aliqua, quam
nonnulli iactitant, concessione, decreto Sancti Officii quidquam derogatum
sit, infrascriptus Cardinalis Poenitentiarius Maior, in audientia die 21 currentis mensis sibi impertita, ipsum Sanctissimum D o m i n u m Nostrum ad
rem directe consuluit; qui respondere dignatus est mentem Suam esse
supra memoratam Sancti Officii declarationem in pleno suo robore ac vigore
permanere debere q u o d ad omnes et singulas huiusmodi concessiones post
eam quomodolibet elargitas, sive per tramitem cuiusvis Officii Sanctae
Sedis sive etiam ab ipsomet Summo Pontifice personaliter et vivae vocis
oraculo; atque insimul praefatam declarationem in Commentario officiali
Acta Apostolicae Sedis denuo evulgari mandavit.
Eadem ita se habet: Facultas benedicendi Crucifixos cum Indulgentiae
plenariae applicatione, toties quoties nuncupatae, sive personaliter a Summo
Pontifice, sive q u o m o d o c u m q u e ab Apostolica Sede, per tramitem cuiuslibet
Officii vel personae obtenta, ita et non aliter est intelligenda, ut quicumque
christifidelis, in articulo mortis constitutus, aliquem ex huiusmodi Crucifixis benedictis, etiamsi illi non pertineat, osculatus fuerit vel quomodocumque tetigerit, d u m m o d o confessus ac sacra Communione refectus, vel, si id
facere nequiverit, saltem contritus, Ssmum Iesu nomen ore, si potuerit, sin
S. Poenitentiaria Apostolica
511
CAED.
LAURI,
Poenitentiarius Maior.
s.
I. Teodori, JS. P. Secretarius.
SUPREMUM
SIGNATURAE APOSTOLICAE TRIBUNAL
L I T T E R A E C I R C U L A R E S QUOAD SENTENTIAS D E N U L L I T A T E M A T R I M O N I I , A D
NORMAM A R T . 3 4 P A C T I I N T E R SANCTAM S E D E M E T R E G N U M I T A L I A E
CONCORDATI.
Ai
Revmi
Ordinari
Diocesani
d'Italia,
Poich il giorno 8 del corr. Agosto andr in vigore la Legge 27 Maggio 1929, n. 847 per l'applicazione del Concordato fra la S. Sede e l'Italia
nella parte relativa al matrimonio (art.^34), questo Supremo Tribunale
ritiene opportuno indicare ai E m i Ordinari d'Italia le norme che dovranno
essere osservate, affinch le sentenze e i provvedimenti, che dichiarano
la nullit dei matrimoni, siano resi esecutivi agli effetti civili.
1. Le sentenze dichiaranti la nullit del matrimonio, tanto se il loro
processo abbia seguito il corso formale di cui ai canoni 1960 a 1989 del
Codex iuris canonici, quanto se siano state trattate colla procedura eccezionale ed economica di cui ai canoni 1990 a 1992, appena siano divenute definitive ed esecutive a norma dei canoni 1987 o 1992, saranno
trasmesse d'ufficio, in due copie integrafi autenticate, a questo Supremo
Tribunale
della
Segnatura, unitamente
ad una
copia
di
quegli
atti
del processo, che sono necessari per accertare la regolarit del medesimo
(v. comma 5).
2. Nel caso previsto nel primo comma dell'art. 22 della citata legge
27 Maggio 1929, cio di sentenza emanata sia prima sia dopo il giorno
dell'entrata in vigore della legge stessa, ma dichiarante la nullit di alcun
512
ogni
caso
la procedura in
questo Supremo
Tribunale sar
CAED.
BAGONESI,
Prefetto.
L. S.
F. Cattani Amadori, Segretario.
Diarium
Romanae
Curiae
513
514
SEGRETERIA DI STATO
NOMINE
Con Brevi Apostolici il Santo Padre Pio XI, felicemente regnante-, si
degnato di nominare:
11
Marzo
23
21 Maggio Monsig. Sosio d Ari gelo, Prelato votante del Tribunale della
Segnatura
24
Apostolica.
Bonaventura
Cerretti,
Protettore
31
dell'Immacolata
Pompilj,
Protettore
delle
(Genova).
Giugno
Protettore della
Bonaventura
Cerretti,
Protettore
Cuore di
Ges (Chicago).
515
Giugno
1929. Monsig. Giuseppe Pizzardo, Segretario della Sacra Congregazione per gli
13
- L ' E m o Sig. Cardinale Luigi Capotasti, Protettore delle Religiose Terziarie Francescane Elisabettine (Padova).
18
27
L ' E m o Sig. Cardinale Gennaro Granito Pignatelli di Beimonte, Protettore delle Suore Ospitaliere del Sacro
Cuore di Ges (Madrid).
30
Luglio
20
glia (Dubuque).
23
Uditore soprannume-
in
soprannumero.
ad instar participantium :
Giugno
10
Luglio
Marzo
516
18
28
17
Maggio
23
28
29
Orleans.
3
Giugno
13
Luglio
16
18
ONORIFICENZE
Con Brevi Apostolici il Santo Padre Pio X I , felicemente regnante, si
degnato di conferire:
La Gran Croce dell'Ordine Piano:
15
Luglio
1929. A S. E. il dott. Diego von Bergen, Ambasciatore straordinario e Plenipotenziario della Germania presso
la S. Sede.
Giugno
Luglio
Giugno
Luglio
15
517
Giugno
Giugno
24
Aprile
13
Maggio
29
31
Giugno
broocke.
Agostino Math is, dell'archidiocesi di Torino.
11
15
10
Luglio
15
16
23
Marzo
15
Maggio
20
31
Giugno
11
14
15
18
26
28
518
Luglio
17
Luglio
Maggio
18
27
Giugno
15
Luglio
17
23
Giugno
12
21
25
11
Luglio
16
17
Diarium Romanae
Curiae
519
Con Biglietti della Segreteria di Stato, il Santo Padre Pio XI, felicemente
regnante, si degnato di nominare:
Marzo
18
Aprile
25
vina.
2 Maggio
10
10
22
23
Christi.
Latini.
24
16
Giugno
cesi di Lisbona.
Luglio
Luglio
dare.
520
Commentarium Officiale
Maggio
10
23
Ghigno
16
28
Luglio
28
Marzo
12
Giugno
16
Giugno
NECROLOGIO
25
Luglio
30
13 Augusti 1929
Num. 11
SOLENNE CONVENZIONE
FRA
DES
LA SANTA S E D E E LA PRUSSIA
FREISTAATES
PREUSSEN
M I T D E M H E I L I G E N STUHLE
Seine
Papst Pius X I .
und
formare
la
alle
mutate
condizioni
das
Heiligkeit
Preussische
Staatsministe-
hltnissen
Convenzione.
nato
Suo
Sua
Plenipotenziario
Eccellenza
Monsignor
Dr.
haben
be-
frmlichen
Reverendissima
EUGENIO
anzupassen,
PACELLI,
Nunzius
in
Berlin
und
A r c i v e s c o v o di Sardi e Nunzio A p o -
Erzbischof v o n Sardes D r . E U G E N
stolico in Berlino,
PACELLI
Signor
Presidente del
Dr.
OTTONE
Ministero
BRAUN,
di
Stato
und das
Preussische Staatsmini-
sterium zu seinen
Bevollmchtigten
Prussiano,
ACTA, vol. XXI, n. l i . 13-8-929.
35
Acta Apostolicae
Sedis
Commentarium
il Signor Professore D . D r . C A R L O
den
Officiale
Herrn
Preussischen Staats-
E N R I C O B E C K E R , Ministro Prussiano
minister
und
schaft,
Kunst
Pubblica, ed
Professor
D.
BECKER
delle
Finanze,
und
Dr.
und
Wissen-
Volksbildung
CARL
HEINRICH
und
den Herrn
il Signor Dr. E R M A N N O H O E P K E R -
Minister fr
Preussischen
Finanzminister
Dr.
Staats-
HERMANN
HPKER-ASCHOFF
ernannt,
die nach
Austausch ihrer
articoli seguenti.
einbart haben.
Artikel 1
Articolo 1
Il Governo Prussiano dar prote-
Der
Freiheit
des
Bekenntnisses
cattolica.
den gesetzlichen
Schutz gewhren.
Artikel 2
Articolo 2
1. L'attuale organizzazione e cir-
nisation
und
-zirskumskription
der
Capitolo
Cattedrale. La Diocesi di
Aquisgrana
abbraccer
il
distretto
2. In
Aachen wird
wieder
ein
in
umgewandelt.
ein
Kathedralkapitel
come
Gladbach,
Rheydt,
angehren.
governativo
di
M.
Aquisgrana,
Gladbach,
stica di Colonia.
3. Alla Diocesi di Osnabrck sa-
sione
finora
amministrati
da
quel
Conventio
inter
S.
Sedem et
Borussiam
Metropoliten v o n K l n sein.
4. D e m Bischflichen Stuhle zu
Paderborn
wird
der
Metropolitan-
Erfurt.
5. La Diocesi di Fulda cede alla
Kreis
gegliedert.
politankapitel erhoben.
Delegazione
sottoposto
costituito
di Berlino
in Diocesi
Der
bisher
indipendente;
il V e s c o v o ed il Capitolo Cattedrale
i residui occi-
verwalteten
nullius
westlichen
errichtet.
Das
Restgebiete
zurzeit
vom
524
Acta Apostolicae
Sedis
Commentarium
Officiale
die
lau
Prlatur
die
Schneidemhl
Breslauer
werden
Kirchenprovinz
bilden.
7. Il Capitolo Cattedrale in Aquis-
renden
Vikaren,
das
Kathedralkapitel
in
Frauenburg
Kapitularen
in
Zukunft
aus
dem
in avvenire di cinque.
8. Uno
Domkapitulare
knftig
betragen.
entnommen werden.
9. La nuova erezione di una D i o -
vinz
Dizesanzirkumskription
er-
Conventio
do supplementare.
Questo
inter
accordo
attuati
unicamente
S.
Sedem
et Borussiam
behalten.
525
Dieser
Form
bedarf
es
di
nell'in-
sorge geschehen.
10. Zur Untersttzung des Dize-
sanbischofs
Erzbischflichen Sthlen v o n K l n ,
wird
in
Zukunft
den
Breslau
del V e s c o v o
bisogno
diocesano.
potranno
Secondo il
essere
und
Paderborn
und
den
costituiti
Articolo 3
Senza pregiudizio delle disposizioni
dell'articolo 2, gli uffici ecclesiastici
Artikel 3
Unbeschadet
der
Bestimmungen
mutati,
werden,
falls
Aufwendungen
aus
der Bildung
Articolo 4
und Vernderung v o n
Artikel 4
526
chiesta
rechte werden
assicurati
per mezzo
della
chert werden.
3. Nel caso di svincolo delle pre-
Articolo 5
1.
Das
Eigentum
und
andere
perschaften,
Anstalten und
werden
nach
Stiftun-
Vermgen
Eeich Germanico.
Massgabe
gewhrleistet.
2. Soweit staatliche Gebude oder
Grundstcke
Zwecken
der
Kirche
gewidmet sind,
stenti.
Artikel 6
Articolo 6
1. Verificandosi la vacanza di una
auch
-bischfe
quando
solutiones
die
Dizesanerzbischfe
Preussens
dem
und
Heiligen
aliud
convertantur, Ecclesia facultatem sibi reservat utendi iuribus, quoad hanc dotationem,
quae in veteribus circumscriptionis Bullis sancita sunt.
527
Tenendo
presenti
queste
liste,
la
dieser
persone,
tra le
quali
esso
ha
da
Listen
benennt
der
Heilige
greta l'Arcivescovo od il V e s c o v o . La
nessuno
Arcivescovo o V e s c o v o , intorno al
nominer
politico. *
stehen. *
2. Alla formazione delle liste dei
Articolo 7
La Santa Sede non nominer nessuno
Prelato nullius
Coadiutore
Zum
Praelatus
nullius
unci zum
sischen
tico.
Art
Staatsregierung
gegen
den
festgestellt
Kandidaten
nicht
bestehen.
Articolo 8
1. Le dignit dei Capitoli Metro-
Artikel 8
tan- und
erste
der
Kathedralkapitel ver-
* Apostolica haec Sedes huiusmodi elenchis non adeo tenetur, ut nequeat, postquam
eos mature perpenderit, si necessarium aut conveniens duxerit, alium etiam eligere qui
sit extra elenchos.
528
V e s c o v o diocesano.
dekanat) diese abwechselnd auf Ansuchen des Kapitels und des Dizesanbischofs.
2. Die
2. Il V e s c o v o diocesano conferisce
Kanonikate
der
Kapitel
stimmung
wechslung
und
des
Kapitels.
findet
mit ZuDie
Ab-
bei
residentialen
nichtresidentialen
Kanonikaten
gesondert statt.
3. Il Vescovo nomina i vicari delia
Cattedrale
audito
3. Die
Capitulo.
Kapitels.
Artikel 9
Articolo 9
1. In considerazione della dota-
diocesani,
in questa so-
latura
assicurata
Ausiliare,
Vicario
di un Capitolo Cattedrale,
nullius,
Vescovo
b) abbia
ottenuto
un
hat.
attestato
b) ein
deutschen
c) ein
zum
Studium
Universitt
mindestens
an
einer
berechtigendreijhriges *
* Hoc Conventionis praescripto obligationi non derogatur qua clerici tenentur, secundum canonem 1365 Codicis iuris canonici, per sexennium philosophicis ac theologicis
studiis operam dare.
529
philosophisch-theologisches Studium
logia
germanica
in
un'alta
scuola
mit
dell'articolo 12,
od in un'alta
scuola Pontifcia in R o m a .
Einverstndnis
prescindere
dai
requisiti
enumerati'
kann
von
den
in
nel c a p o v . 1 lettere a, b e c; in
besondere
anderen
verse
da
quelle
nominate
dinella
kann
das
Studium
deutschsprachigen
an
Hoch-
kannt werden.
lett. e.
3. Almeno due settimane prima
3. Mindestens zwei W o c h e n v o r
od inse-
competente
Autorit
ecclesiastica
behrde
al c a p o v . 1 di questo articolo ed
dieses
ticolo 1 2 , comunicher
personali
simo.
le
notizie
dell'ecclesiastico
mede-
d o p o la nomina
dieser
Artikels
lichen Kenntnis
und
Absicht
und,
gegebenenfalls
geben.
Eine
ent-
di
di
und
nerale,
werden.
un
Subito
von
Amministratore
provvisorio
ne sar fatta
la
relativa
eines
Generalvikars
gemacht
notificazione.
Articolo 10
Artikel 10
chen,
dauernd
530
Commentarium Officiale
lett.
a-c, e per
gli
altri
ecclesia-
lenden
Geistlichen
mindestens
die
Artikel 9 A b s . 2.
tragung
cesano od il
Dizesanbischof
Prelato
nullius subito
eines
Pfarramts
wird
{Praelatus
der
nullius)
alsbald
sto articolo.
sicht
nach
auf
der
Abs.
Ernennung
dieses
der
Artikels,
Kenntnis geben.
Articolo 11.
Artikel 11
des
ad,
un
cosiddetto
patronato fiscale
Freistaats
Preussen
vorgesehe-
patronats
zesanbischof
separatamente.
Anweisung geschehen.
durch
oder
die
Staatsbehrde
Praelatus
nullius
Artikel 12
Articolo 12
la formazione scientifica
katholisch-theologischen
an
e nell'Accademia di Braunsberg.
1. Per
den
Universitten
Fakultten
in
Breslau,
stica
Verhltnis
sono
regolati
in
conformit
531
katholisch-theologischen
di Bonn.
Fakultten
tuten.
2. L'Arcivescovo di Paderborna ed
ein
chen
theologischen
Vorschriften
dem
deutschen
Hochschulunterricht
scenza del
per
Ministro Prussiano
scientifiche tedesche.
deut-
Artikel 13
Articolo 13
Le Alte Parti
contraenti elimine-
Die
Hohen
Vertragschliessenden
auf
freundschaftliche
Weise
besei-
tigen.
Articolo 14
1. Questa solenne Convenzione il
Artikel 14
1. Dieser
Vertrag,
dessen deut-
532
Commentarium
Officiale
Ratifikationsurkunden
lichst
sollen
bald in Berlin
mg-
ausgetauscht
Austausches in Kaft.
menti.
2. Coli'entrata in vigore di questa
treten
dieses Vertrages
seinen
Bestimmungen
treten
die
ausser Kraft.
entgegenste-
Convenzione.
zeichnet.
Eatto in d o p p i o originale.
Berlino, 14 Giugno 1929.
Einanzminister.
Conventio
inter
S.
Sedem et Borussiam
Protocollo finale.
533
Schlusspro tokoll.
heutigen
trages
mente
nungsmssig
autorizzati
hanno
fatto
le
Tage
geschlossenen
Ver-
Un-
formeranno
parte
integrante
della
Convenzione medesima.
Circa Varticolo 4,
proposizione
Nel determinare la
capov. 1,
Zu Artikel 4 Abs. 1 Satz 1.
I.
dotazione sj
Bei
Prussiano
fr
caso
cambiamenti in
zione.
tation
di
eventuali
vergleichbare
persnliche
entsprechende
und
Bercksichti-
studio filosofico-teologico in
fiche, letterarie
giuridiche.
I.
staatliches
Einspruchsrecht
i
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
534
2.
degli Statuti
di Breslavia il se-
guente:
Prima che alcuno sia nominato od
B e v o r an einer katholisch-theologi-
vate eccezioni.
La chiamata che precede la nomina
sufficiente.
In
tuttavia
henden
zu
desime. La nomina
Bedenken
gehen
vermag,
darzulegen;
bleibt
wie
seinem
sar pubblicata
535
o nei
cattolica,
suoi
scritti
la
dottrina
treten
competente
darne
per la
autorizzato a
comunicazione
al
Scienza,
e l'Istruzione p u b -
l'Arte
blica. In
questo
senza pregiudizio
derivanti
dalla
funzionario
Ministro
fr
einen
schweren
Wissenschaft,
oder
Kunst
und
caso il Ministro,
dei
sua
dello
ster
oder
di lui diritti
condizione
di
Stato, vi porter
Fall,
unbeschadet
4.
Die
Eignung
wird
hauptschlich
tationsschrift
entsprechende
wissen-
fern
speciale
importanza
scientifica,
si
diese v o n
besonderer
wissen-
dem
Erfordernis
der
theologischen
D r . O T T O B R A U N , Preussischer Ministerprsident
D r . C A R L H E I N R I C H B E C K E R , Preussischer Minister fr Wissenschaft,
536
NUNZIATURA APOSTOLICA
GERMANIA
N.. 42009
Herr
Ministerprsident!
NUNZIATURA APOSTOLICA
{Traduzione)
GERMANIA
N. 42009
Signor
Ministro
Presidente,
537
36
538
Commentarium Officiale
Seiten
539
niemals als Verzicht auf die Grundstze gedeutet werden darf, die ihn zu der
Forderung veranlasst hatten, dass nmlich, wie in den anderen Konkordaten der neuesten Zeit, so auch in der Feierlichen Uebereinkunft mit Preussen die Schulfrage miteinbegriffen werde.
B e r Unterzeichnete bentzt diese Gelegenheit, um Eurer Exzellenz den
Ausdruck seiner ausgezeichneten Wertschtzung zu erneuern.
Berlin, den 5. August 1929.
(gez.) f E U G E N P A C E L L I , Erzbischof von Sardes,
Apostolischer
Nuntius.
Seiner Exzellenz
dem Herrn Preussischen Ministerprsidenten
Herrn Dr. Otto Braun
Berlin
formalmente che questa sua attitudine non dovr mai essere interpretata
come una rinunzia ai principii, i quali l'avevano indotta a chiedere che,
c o m e negli altri Concordati dei tempi recenti, cos anche nella solenne Convenzione colla Prussia fosse inclusa la questione della scuola.
Il sottoscritto proftta dell'incontro per rinnovare a Vostra Eccellenza
l'espressione dei sentimenti della sua pi distinta considerazione.
Berlino, 5 Agosto 1929.
Nunzio
Apostolico.
-A Sua Eccellenza
Il Sig. Dott. Ottone Braun
Presidente del Ministero di Stato Prussiano
Berlino
540
D E R PREUSSISCHE
MLNISTERPRAESIDENT
Eure Exzellenz!
II PRESIDENTE
._
{Traduztone)
DEL M I N I S T E R O D I S T A T O P R U S S I A N O
Conventio
inter
S.
Sedem
et Borussiam
541
Die Ausschaltung der Regelung der Schulfrage aus dem nunmehr zum
Abschluss gekommenen Vertrag wird indes die verfassungsmssigen Rechte
der preussischen Katholiken auf diesem bedeutsamen Gebiete, insbesondere
hinsichtlich der konfessionellen Schule und des Religionsunterrichtes, in
keiner Weise sachlich beeintrchtigen, da die Preussische Staatsregierung es
als eine selbstverstndliche Pflicht erachtet, die in der Reichsverfassung
anerkannten religisen Rechte zu wahren und zur vorgesehenen Auswirkung
zu bringen.
Der Unterzeichnete benutzt die Gelegenheit, um Eurer Exzellenz den
Ausdruck seiner ausgezeichneten Wertschtzung zu erneuern.
(gez.) B R A U N .
-
An
den
Apostolischen Nuntius
Erzbischof
von
Mgr. Dr.
Sardes
Pacelli
Exzellenz
in
Berlin
Sua
Eccellenza
di
Sardi
Apostolico
in
Berlino
BRAUN
542
Heute sind im Preussischen Staatsministerium Seine Exzellenz der Apostolische Nuntius in Berlin und Erzbischof von
Sardes Dr. Eugen PACELLI und fr das Preussische Staatsministerium der Preussische Ministerprsident Dr. Otto BRAUN
zusammengekommen, um die Ratifikationsurkunden zu dem am
14. Juli 1929 zwischen SEINER HEILIGKEIT PAPST PIUS XI.
und dem PREUSSISCHEN STAATSMINISTERIUM abgeschlossenen Vertrag des Freistaates Preussen mit dem Heiligen Stuhle
gemss Artikel 14 Abs. 1 dieses Vertrages auszutauschen.
Nachdem die Urkunden vorgelegt und fr richtig befunden
worden sind, hat der Austausch in Gegenwart der Preussischen
Staatsminister Dr. Hirtsiefer, D. Dr. Becker, Dr. Steiger,
Dr. Hpker Aschoff, Dr. Schreiber, Grzesinski und Dr. Schmidt
stattgefunden.
Zur Urkund dessen haben die Unterzeichneten dieses Protokoll vollzogen.
Geschehen in doppelter Urschrift ih .Berlin am 13. August 1929. *
L- B S.
L. Pg S.
Dr.
OTTO
BRAUN,
Preuss. Ministerprsident.
e Nunzio
Apostolico
in
Berlino,
ed
il Ministro
Presidente,
residenza
del
Istrumenti
di
Ministero
ratifica
medesimo
della
per
solenne
procedere
allo
Convenzione
scambio
conclusa
il
543
Istrumenti
di
esibiti e
il presente p r o c e s s o
verbale.
Fatto in doppio originale, in Berlino il 13 Agosto 1929.
Annus X X I - Vol, X X
2 Septembris 1929
Num. 12
ACTTAPOSTOLICAE SEDIS
COMMENTARIUM OFFICIALE
FIDELIUM
DEFUNCTORUM
IN
OPPIDO
MONTLIGEON
SAGIENSIS
DIOECESIS.
PIUS PP. X I
Ad
Operis
p e r p e t u a m rei
a
Montligeon
memoriam.
vulgo
nuncupati
Europa
l o n g e l a t e q u e n o n m o d o in
r u m regionibus
floret.
Ad
Sagiensis
dioecesis
exstat sedes,
intra
quod,
Pii
fines
Deo
iuvante,
s e d i n aliis q u o q u e d i s s i t i s o r b i s t e r r a -
congruam
Pii Operis
a p t a n d a m , ecclesia i n h o n o r e m
tricis f i d e l i u m d e f u n c t o r u m
e x p i a t o r i o carcere d e g e n t i u m e x s t r u c t a est;
in
s u b titulo
Libera-
templo
erigendo neces-
s a r i a , o b l a t i o n i b u s d o n i s q u e s u i s christifideles e x o m n i o r b i s
terrarum parte
Pii Operis
moderatoribus suppeditarunt.
Augusti,
Templum
adstantibus pluribus
Galliae
episcopis,
amplitudine
sua,
structurae
architectonicae
stylo,
conspicuis
artis
Sagiensis
fioitimae t o t i u s r e g i o n i s l o c u m n u n c f a c i l e t e n e a t .
in o m n i u m v o t i s , sedes c a n o n i c a frugiferi
constituta
Nostri
est,
quod
indulgentiis
MDCCCCXIII, u t e r a t
privilegiisque
Anno
dioecesis sed e t i a m
illo i n t e m p l o
Spiritualibus
continenterque
Deo
Decessores
inservit s e x
37
546
P.
C A E D . GASPAURI,
a Secretis Status.
547
II
I N A B B A T I A M S U I I U R I S E R I G I T U R M O N A S T E R I U M S . M A R I A E "BONAE S P E I ,
M O N I A L I U M O . S . B . , A P U D COLWICH I N ARCHIDIOECESI B I R M I N G A M I E N S I .
PIUS PP. X I
Ad perpetuam rei memoriam. Monasterii Sanctae Mariae a Bona Spe,
quod apud civitatem Colwich nuncupatam intra fines Birmingamiensis
dioecesis exstat, moniales ad Nos humiliter referunt idem suum monasterium originem duxisse a prioratu Nostrae Dominae de Bona Spe, qui, filialis monasterii Cameraeensis monialium Sancti Benedicti, anno MDCLII,
pro mulieribus Anglis fundatus est, quae, patria exsules ob tunc in Anglia
saevientem persecutionem, Lutetiae Parisiorum degebant. Parisiensis vero
ipsius monasterii moniales, post fere ab incunabulis annos centum et quinquaginta, saeculo decimo o c t a v o exeunte, perturbatione magna Gallica
grassante, Angliam petierunt, ibique, variis in locis antea exceptae, apud
:
Apostolicis sub anulo die decima sexta Iulii an. M D C C C X X X I I I datis monasterium canningtonense totamque eius Religiosarum familiam sub directo
et immediato Sanctae Apostolicae Sedis patrocinio posuit. At rescripto
die X X m . Augusti an. MDCCCCXXVI obsignato Sacra Congregatio pro Religiosorum Sodalium Negotiis monasterium idem Sanctae Mariae Bonae Spei,
quod iam anno M D C C C X X X V I , Sancta Sede probante, a Cannington ad hodiernum locum Colwich nuncupatum, nunc intra Birmingamiensis archidioecesis fines, translatum erat, Congregationi iterum Anglicae Ordinis
Sancti Benedicti aggregatimi, dictae Congregationis Abbatis Praesidis
iurisdictioni subiecit. Moniales autem eiusdem monasterii, ad firmitatem
praesertim Instituti obtinendam, enixas nunc Nobis Supplicationes adhibent
ut illud, ad hunc usque diem in prioratum tantum constitutum, de benignitate Nostra in abbatiam erigere dignemur, ita ut more ceterarum Congregationis d o m o r u m abbatissa potestatis perpetuae novae abbatiae per
Nos erectae regimini praesideat. Nos propterea, quibus nihil antiquius est,
quam ut religiosae vitae monumenta debito opportunoque decore honestentur, hisce supplicationibus ultro libenterque annuere existimavimus.
Conlatis igitur consiliis cum venerabilibus fratribus Nostris Sanctae R o manae Ecclesiae Cardinalibus Sacrae Congregationi praepositis pro Regu-
548
Acta
Apostolicae
Sedis
Commentarium
Officiale
decernentes
P.
CARD.
GASPARRI,
a Secretis Status.
III
S E D E S S E U R E S I D E N T I A P A T R I A R C H A E CILICIAE A R M E N O R U M R E S T I T U I T U R
IN BERYTHUM PROPE
EZOMMAR IN LIBANO.
PIUS PP. X I
Ad perpetuam rei memoriam. Commissum Nobis divinitus supremi
Apostolatus officium postulat ut Ecclesiarum omnium felici statui consulamus et ea sollicito studio decernamus quae catholico nomini aeternaeque
fidelium saluti bene, prospere ac feliciter eveniant. Iamvero rec. me. Praedecessor Noster Pius P p . X I , auctoritate Apostolica exstinxit et abolevit
titulum primatialem atque archiepiscopalem Armeniae
Constantinopo-
Acta
Pii
PP.
549
XI
ac mandamus,
ut,
P.
CARD.
GASPARRI,
a Secretis Status.
IV
RESTITUITUR
ARCHIEPISCOPALIS
ECCLESIA
CONSTANTINOPOLITANA ARME-
NORUM.
PIUS PP. XI
Ad futuram rei memoriam. Praedecessor Noster, rec. me., Pius
P p . IX Apostolica auctoritate exstinxit atque abolevit titulum primatialem atque archiepiscopalem Armeniae Constantinopolitanae Ecclesiae. Deinde Constantinopolitanam ecclesiasticam Armenorum provinciam
Patriarchatu! Ciliciae perpetuo univit, mandans ut novus Patriarcha,
eiusque successores titulo fruerentur Patriarcharum Ciliciae Armenorum,
ut iidem in urbe Constantinopolitana rsidrent, eandemque Constanti-
550
et
Primatiatus
Constantinopoleos
tunc
temporis
conti-
P.
CARD.
GASPABEI,
a Secretis Status.
55
V
TITULO AC PRIVILEGIIS BASILICAE MINORIS HONESTATUR TEMPLUM IMMACULATI CORDIS B . M . V . I N CIVITATE SANCTI IACOBI D E CHILE, CONGREGATIONIS MISSIONARIORUM FILIORUM EIUSDEM IMMACULATI CORDIS.
PIUS PP. X I
Ad perpetuam rei memoriam. Missionariorum Filiorum Immaculati
Cordis Beatae Mariae Virginis in ditione Chilensi Moderator provincialis
Nos edocet h o c anno
catione templi, quod sub titulo Immaculati Cordis Beatae Mariae Virginis
Missionarii Filii Immaculati Cordis Beatae Mariae Virginis Sancti I a c o b i
de Chile in civitate primum erexerunt. Structura praenobili, ampHtudine
ac magnificentia templum ipsum praefulget, decem altaribus exornatur
affabre confectis, pluribusque imaginibus devotis ac sacris reliquiis d e c o ratur. Aptis inibi sacris vasis, pretiosis et praedivitibus supellectilibus
paramentisque divinus cultus peragitur a frugiferae Congregationis praefatae clero, qui templo addictus religiosam vitam in adiectis aedibus vivit.
Frequentes in templo christifideles sacris functionibus adsunt, sacramenta
suscipiunt, verbum Dei audiunt; in eodemque templo plures piae sodalitates et catholicae consociationes, quae ad b o n u m christifidelium spirituale
spectant, propriam sedem habent. Cum propterea provincialis Moderator
Congregationis Missionariorum Filiorum Cordis Immaculati Beatae Mariae
Virginis, communia v o t a depromens utriusque cleri populariumque, enixas
nunc Nobis preces adhibuerit ut quinquagesimi anni praedicti occasione
titulo ac privilegiis Basilicae minoris honestare velimus templum ipsum:
N o s , attenta quoque amplissima commendatione tum venerabilis fratris
Archiepiscopi Sancti Iacobi de Chile t u m dilecti fifi Procuratoris generalis
laudatae
Congregationis
Missionariorum
Filiorum
Immaculati
Cordis
Beatae Mariae Virginis, ut pietas christifidelium erga Beatissimae Deiparae Immaculatum Cor impensius foveatur itemque peculiare sit Congregationi praefatae Nostrae benevolentiae testimonium, ultro libenterque
huiusmodi supplicationibus adnuendum existimavimus. Conlatis itaque
consiliis cum venerabilibus fratribus Nostris Sanctae Romanae Ecclesiae
Cardinalibus Congregationi Sacrorum Rituum praepositis, de certa scientia
ac matura deliberatione Nostris deque Apostolicae potestatis plenitudine,
praesentium
Litterarum
templum in honorem Immaculati Cordis Beatae Mariae Virginis D e o dicatum in civitate atque archidioecesi Sancti Iacobi de Chile, dignitate aa
552
P. C A E D . G A S P A R R I , a Secretis Status.
VI
DISMEMBRATO TERRITORIO E X VICARIATU APOSTOLICO
DE
SIWANTZE ERI-
PIUS PP. X I
Ad futuram rei memoriam. Ex A p o s t o l i c o munere, quo divinitus
fungimur, ad rei christianae incrementum procurandum sollicito studio
consulimus ut in nimium amplis terrae plagis, aucto operariorum numero,
apta iurisdictio ecclesiastica opportune constituatur. Quapropter cum venerabilis frater Episcopus titulo Paroecopolitanus, Vicarius de Siwantze
Apostolicus, N o s edocuerit territorium suae iurisdictioni subiectum late
extensum ac multitudine incolarum conspicuum esse, ideoque Nos rogaverit ut suus de Siwantze vicariatus ad catholicam fidem validius inibi
p r o m o v e n d a m in duas partes divideretur, ex qua una clero indigenae c o m mittenda esset: N o s huiusmodi votis, suffragio amplissimo auctis venerabilis 'fratris Celsi Costantini, Archiepiscopi titulo Theodosiopolitani, Delegati Apostolici Nostri in Sinis, concedendum ultro libenterque existimavimus. Quapropter conlatis quoque consiliis c u m venerabilibus fratribus
Nostris Sanctae R o m a n a e Ecclesiae Cardinalibus, qui Propagandae Fidei
negotiis sunt praepositi, omnibusque rei momentis attente perpensis, m o t u
proprio atque ex certa scientia ac matura deliberatione Nostris deque A p o stolicae potestatis plenitudine, praesentium Litterarum tenore mandamus
553
attentari contigerit.
P.
CARD.
GASPARRI,
a Secretis Status.
VII
F I N E S I M M U T A N T U R I N T E R V I C A R I A T U M APOSTOLICUM D E B R A Z Z A V I L L E E T
P R A E F E C T U R A M APOSTOLICAM D E U B A N G H I - C H A R I I N A F R I C A .
PIUS PP. X I
Ad futuram rei memoriam. Pastorale officium Nobis commissum
nihil N o s magis sollicitat quam spiritualibus locorum necessitatibus, ut
christifideles opportunis praesidiis adiuventur, omni, quo cum D e o possumus, studio sollerter providere. H a c ratione c o m m o t i , cum Vicarius A p o s t o licus de Brazzaville ad utilitatem vicariatus nimium ampli sui provehendam atque ad rei catholicae progressum inibi procurandum Nos rogaverit
ut septentrionalem eiusdem vicariatus partem, quam de la Haute Sangha
nuncupant, finitimae praefecturae apostolicae de Ubanghi Chari adiungere seu adnectere velimus, atque ad id plenus etiam consensus accedat
Praefecti Apostolici de Ubanghi Chari, Nos huiusmodi supplicationibus
concedere censuimus. Quapropter, conlatis consiliis cum venerabilibus
fratribus Nostris Sanctae Eomanae Ecclesiae Cardinalibus, qui negotiis
Propagandae Fidei praepositi sunt, omnibusque rei momentis attente perpensis, m o t u proprio atque ex certa scientia et matura deliberatione Nostris,
deque Apostolicae potestatis plenitudine, praesentium Litterarum tenore
554
edicimus,
decernentes
praesentes
Litteras firmas,
P.
CARD.
GASPARRI,
a Secretis Status.
VIII
ORDINARIIS, SACERDOTIBUS ET CHRISTIFIDELIBUS DIOECESIUM AC DITONUM
AMERICAE LATINAE PRIVILEGIA
AC FACULTATES AD
DECENNIUM
CON-
CEDUNTUR.
PIUS PP. X I
Ad perpetuam rei memoriam. Litteris Apostolicis sub anulo Piscatoris datis die x v i n m. Aprilis, an. MDCCCXCVIT, rec. mem. Decessor Noster
lieo P p . X I I I ad trentennium valitura Episcopis, presbyteris, christifidelibus Americae Latinae conspicua concessit privilegia, quae propterea transacto concessionis tempore nunc suo robore destituta sunt. Sed cum impensa,
qua premimur, sollicitudo de Dominici gregis Nobis concrediti salute ad ea
procuranda impellat Nos, quae in evidentem christifidelium utilitatem, feliciusque eorundem regimen noverimus redundare, privilegia memorata certo
quodam m o d o renovanda existimavimus. A t , ob iuris canonici Codicis
promulgationem et mutatas temporum rerumque condiciones, nonnullae
desiderabantur immutationes in priscae concessionis tenore; ideoque n o v u m
schema privilegiorum, quae sunt nunc concedenda, Sacris Romanae Curiae
Congregationibus, pro materia ad unamquamque spectante, propositum
est atque ab eisdem recognitum. N u n c autem, audita praesertim dilecti
filii Nostri
Sanctae
555
Congregationis Consistorialis relatione, exhibitas Nobi Episcoporum A m e ricae Latinae preces ultro libenterque excipientes, m o t u proprio, certa
scientia ac matura deliberatione Nostris, deque Apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, a praecedenti facultatum recensione illis, quae haud
necessaria videbantur vel in iuris canonici Codice iam continebantur,
privilegiis ablatis, praesentium Litterarum tenore ad proximos decem
annos, ab harum Litterarum data computandos, prorogamus facultates,
quas omnibus et singulis dioecesium ac ditionum Americae Latinae Ordinariis, sacerdotibus et christifidelibus, ut infra, tribuimus. Earundem vero
facultatum tenor sequens est:
1) Ordinarii locorum parochis vel missionariis, in regionibus seu locis
in quibus ob magnam distantiam vel ob aliud impedimentum eisdem
perdifficile sit, ex fontibus baptismalibus, ubi asservatur, desumere et
secumferre aquam Sabbato Sancto et Pentecoste benedictam, possunt
facultatem concedere aquam baptismalem benedicendi ea breviore formula, quae, a rec. m e m . Decessore Nostro Paulo I I I missionariis in Peruvia apud Indos concessa, nunc in Appendice Ritualis Romani legitur.
2) Parochi et missionarii, si propter temporis defectum improbamque
defatigationem vel aliis gravibus de causis omnes adhibere pro baptismo
adultorum praescriptas caeremonias haud facile valeant, solis ritibus
qui in Constitutione rec. m e m . Pauli P p . I I I Altitudo die 1 m. Iunii
an.
MDXXXVii
narii consensu.
3) Item Ordinarii locorum deputare possunt, ad Sacramentum Confirmationis administrandum, sacerdotes quantum fieri potest in aliqua
dignitate ecclesiastica constitutos, vel munere Vicarii foranei fungentes;
nunquam vero simplices sacerdotes commorantes illis in locis in quibus
praedictum Sacramentum administrandum erit; servata n o v a Sacrae Congregationis de disciplina Sacramentorum Instructione pro simplice sacerdote ex Sedis Apostolicae delegatione Sacramentum Confirmationis administrante.
4) Iidem Ordinarii ad assistendum nuptiis iuxta formam a iure statutam delegare possunt sacerdotes qui Missionum causa ad evangelizandos
fideles vel ad aliud exercitium pietatis implendum in longinquas regiones,
a parochiali aede dissitas, pergunt, iisdem Missionibus perdurantibus,
absente Ordinario, vel parocho, vel Vicario cooperatore, atque iis servatis,
quae, prouti res ferat et loci ac temporis condiciones observari permittant,
matrimonii celebrationi ad normam Codicis iuris canonici canonis 1919
et seq. praemitti debent; facta tamen huius Apostolici indulti expressa
mentione in unoquoque casu et iugiter firmis sacrorum canonum praescri-
556
pariter
dispensare valent
obtentae fuerint.
sacerdos, superpelliceo
indutus,
si
adsit,
celebranti
presbytero
adsistat.
10) Omnibus autem Americae Latinae christifidelibus permittimus ut
a dominica Septuagesimae usque ad festum
Sanctorum Apostolorum
557
P.
CAED.
GASPAEKI,
a Secretis Status.
558
DECRETUM
Cum ab Apostolica Sede expostulatum fuerit ut territorium paroeciae
Macas e dioecesi Bolivareusi seiungeretur et iurisdictioni Sacrae Congregationis de Propaganda Fide subiceretur, Ssmus Dominus Noster Pius
d i v . P r o v . P P . X I , probe noscens id in b o n u m animarum cessurum, atque
attento v o t o R. P. D. Caroli M. De La Torre, Episcopi Guayaquilensis et
Administratoris Apostolici dioecesis Bolivarensis, oblatis precibus annuend u m censuit. Quapropter idem Ssmus, suppleto, quatenus opus sit, quorum
intersit vel eorum qui sua interesse praesumant consensu, h o c Consistoriali decreto, perinde valituro ac si Apostolicae sub plumbo Litterae expedirentur, territorium memoratae paroeciae Macas e dioecesi Bolivarensi
seiungit et iurisdictioni Sacrae Congregationis de Propaganda Fide subiicit,
ut missionariis ab ea dependentibus illud committere valeat. Contrariis
quibusvis non obstantibus.
D a t u m R o m a e , ex aedibus Sacrae Congregationis Consistorialis, die
25 Aprilis 1929.
C.
L.
CARD.
PEROSI,
Secretarius.
S.
V.
Santoro, Substitutus.
II
PORTUS PRINCIPIS - CAPITIS HAITIANI
ET GONAIVENSIS
DISMEMBRATIONIS ET UNIONIS PAROECIARUM
DECRETUM
Ad maiorem ecclesiastici regiminis commoditatem et utilitatem Ssmus
Dominus Noster Pius divina Providentia P p . XI benigne statuit ut territorium dioecesis Gonaivensis, nuper de suo Pastore primum provisae,
S.
Congregatio
559
Consistorialis
tribuens necessarias et
CARD. PEROSI,
Secretarius.
S.
III
DE FINIUM DIOECESIUM MUTATIONE
PLOCENSIS -VARSAVIENSIS.
Pagus R y n i a a paroecia
560
IV
PROVISIO ECCLESIARUM
Sanctissimus Pominus Noster Pius divina Providentia P a p a XI successivis decretis Sacrae Congregationis Consistorialis singulas quae sequuntur
Ecclesias de n o v o Pastore dignatus est providere, nimirum:
19 Iulii 1929. Metropolitanae Ecclesiae Sancti Andreae et Edimburgi
praefecit R . D . Iosephum Mac Donald, O . S . B . hactenus A b b a t e m monasterii ad S. Benedictum in civitate Fort-Augustus, dioecesis Aberdoniensis.
26 Iulii. Abbatiae nullius Sancti Pauli extra moenia Urbis, R. D.
Hildebrandum Vannucci, O. S. B. Congr. Casinensis.
2 Augusti. Cathedrali Ecclesiae Garanhunensi, R. P. D. Antonium
De Paiva, hactenus Episcopum Ilheosensem.
Cathedrali nuper erectae Ecclesiae de Lages in Brasilia, R. P. D a nielem Hostin, O. P. M.
Cathedrali Ecclesiae Uberabensi, R. P. A n t o n i u m Colturato, in
Ordine F. M. Capuccinorum Aloisium a Sancta Anna.
6 Augusti. Titulari episcopali Ecclesiae Lamiensi, R. D. Henricum
Lemiroy, decanum Yprensem, deputatum coadiutorem, cum iure futurae
successionis, R. P. D. Gustavi Iosephi Waffelaert, Episcopi Brugensis.
16 Augusti. Titulari archiepiscopali Ecclesiae Cotradensi, R. P. D.
E h a m Ioannem Iosephum Morel, hactenus Archiepiscopum Pondicheriensem.
Pauvres
561
S. Congregatio de Religiosis
. Constitutiones Instituti Sororum vulgo Suore della Dottrina Cristiana nuncupatarum, definitive approbavit.
Constitutiones Instituti Sororum Vulgo de la 'Retraite. Chrtienne
nuncupatarum, ad septennium experimenti gratia approbavit.
Institutum Sororum vulgo Francescane della S. Famiglia nuncupatarum, cuius domus princeps in dioecesi Treviren. sita est, laudavit, eiusque
Constitutiones ad septennium experimenti gratia approbavit.
30 Aprilis. Institutum Sororum a S. Ioseph cuius domus princeps
in dioecesi Treviren. sita est, laudavit, eiusque Constitutiones ad septennium, experimenti gratia, approbavit.
Institutum Sororum vulgo
Petites
Surs
de la Sainte
Famille
eiusque
Constitutiones
ad
septennium,
experimenti
gratia
approbavit.
- Institutum Sororum vulgo Missionarie dell'Immacolata Concezione
della Madre di Dio nuncupatarum, cuius domus princeps in Praelatura
"nullius Santaremen. sita est, laudavit, eiusque Constitutiones ad septennium
experimenti gratia approbavit.
Institutum Sororum Mariae Ssmae Consolatricis cuius domus princeps in archidioecesi Mediolanen, sita est, approbavit una cum eius Constitutionibus, sed has ad septennium tantum, experimenti gratia.
- Institutum Sororum a Sacra Familia cuius
domus princeps in
Constitutiones
ad septennium experimenti
approbavit.
ad
septennium, experimenti
gratia approbavit.
Constitutiones
di
S.
Francesco
della
definitive approbavit.
38
562
Commentarium
Officiate
I
ANDEGAVEN.
BEATIFICATIONIS ET CANONIZATIONIS V E N . SERVAE D E I IOANNAE D E L A NOTJE I N S T I T U T R I C I S SORORUM S A N C T A E A N N A E A P R O V I D E N T I A N U N CUPATARUM.
SUPER DUBIO
proximum,
Temperantia
necnon
cardinalibus
Prudentia,
Iustitia,
Fortitudine
ac
de quo agiturf
Oppidum haud ignobile, Salmurium nuncupatum, intra dioecesis Andegavensis fines nascentem vidit, saeculo x v n , Servam Dei Ioannam Delanoue, ex piis honestisque parentibus, qui m o d i c a m exercentes mercaturam
in timore Domini vitam degere satagebant. Pueritia nitide exacta, ubi
primum virtutis meritum et vitii dedecus plane intelligere valuit,fpeccatum horrescere coepit, et quidquid vitium saperet in aliis quoque reprehendebat, saepe matre de suis defectibus admonita. Subinde conscientiae stimulis vexata, ad confessarium saepe accedebat, qui quum esset lansenianorum doctrinis imbutus, nullum opportunum Ioannae praebere remedium
sciebat.
Parentibus orbata, in saniorem confessarium incidit, qui statim ei
praecepit, ut negotiationi, quam a patre veluti hereditatem acceperat,
minime vacaret diebus festis. Annuit Ioanna, quamvis loci consuetudo contrarium suaderet, paratamque se exhibuit potius ad quamlibet temporalem
iacturam, quam animae detrimentum subeundum. Ex illo tempore mira
in eius animo facta est mutatio, qui ad avaritiam pronus videbatur, et
totus in caritatis opera conversus est. Itaque paulo post, relicta rerum temporalium negotiatione, evangelicam assequi perfectionem impenso studio
sibi constituit, arctamque sanctitatis viam alacriter est ingressa. Olim v e r o
per oppidi semitas obviam habuit puellam quae externo corporis habitu
in egestate et desolatione sese versari patefaciebat. Dei Eamula misericordia
mota eam tamquam orphanam secum duxit in d o m u m suam, ubi pium
563
Institutum collocare voluit pro puellis excipiendis probeque educandis.
Caelesti visione illustrata, statim alias adulescentulas recepit piasque feminas adiecit, n o v a m condidit societatem, divinae Providentiae praesidio
omnino innixam, quam Sanctae Annae a Providentia nuncupavit. A t q u e
msperatas opes a Providentia saepe recepit, quibus exordientis societatis
calamitatibus et necessitatibus non semel c o m m o d e occurrere valuit.
Ita
aperte a Dei Providentia adiuta caritatem suam ad exteros egenos et infirmos extendebat, eamque nemini denegabat. Piae societati opportunas
tradidit regulas, advigilabatque attente ne disciplinae vigor elangueret.
Ipsa vero Dei Famula caelestem sibi conciliare opem maxime studebat,
insuetis corporis poenitentiis carnes suas macerabat, m o d i c o et insuavi
cibo vescebatur. H o c vitae austerissimae genus tenens, plures piae societatis
domos diversis in locis instituit, omnigenis caritatis operibus intenta, ad
aetatis suae annum septuagesimum pervenit, quo sancte in Domino requievit, relicta singulari sanctitatis fama, quae demortuae virtutes ac
laudes
ubique celebrabat.
Exinde exortum desiderium Famulae Dei caelestes honores comparandi,
conditisque Ordinaria et Apostolica auctoritate inquisitionibus, servato
iuris ordine, de eiusdem heroicis virtutibus habita est Congregatio Antepraeparatoria in aedibus Reverendissimi Card. Andreae Friihwirth, Causae
Relatoris, die 20 Aprilis anno 1920, quam secuta est Congregatio Praeparatoria in Palatio Apostolico Vaticano die 24 Maii anno 1927. Novissime vero,
scilicet die 28 mensis Maii vertentis anni, coactus est universus disceptand u m coetus coram Sanctissimo D o m i n o nostro Pio Papa X I , in quo a
memorato Cardinali Ponente Dubium ad discutiendum propositum fuit:
An constet de virtutibus theologalibus, nempe Fide, Spe et Caritate in Deum
et proximum, necnon cardinalibus Prudentia,
Patres
564
procedi
ut
ad quatuor miraculorum
queat.
S.
A. Mariani, Secretarius.
. II
VENETEN.
BEATIFICATIONIS
SEU
DECLARATIONIS MARTYRII
SERVI
D E I PETRI
RENATI
FIDEI,
UTI
FERTUR,. 1NTEREMPTI.
SUPER
DUBIO
S. Congregano Rituum
565
566
Acta
Apostolicae
Sedis
Commentarium
Officiale
S.
Congregatio
567
Rituum
seu
signandam
esse
Commissionem
si
Sanctissimo
placuerit.
C.
L.
CARD.
S. R. C. Praefectus.
LAURENTI,
S.
A.
Mariani,
Secretarius.
III
SANCTI FLORI
BEATIFICATIONIS
VIRGINIS
ET
E TERTIO
CANONIZATIONIS
O R D I N E S.
sit signanda
Commissio
DEI
CATHARINAE JARRIGE,
DOMINICI.
SUPER
An
SERVAE
DUBIO
Introductionis
Causae
in
casu
et
ad effectum
de quo agitur?
Catharina Jarrige, Petri et Mariae Carier filia in oppido Doumis,
dioecesis tunc Claromontanae, nunc S. Fiori, die 4 Octobris anno 1754
nata et sequenti die baptizata, Virgo e Tertio Ordine S. Dominici, post
sanctam et operosam vitam et senectutem pie obiit die 4 Iulii anno 1836.
In tristissimis
568
Acta Apostolicae
Sedis
Commentarium
Officiale
ope et amore suffulta. Licet humili loco et genere orta, habuit tamen
parentes honestos et christianos, qui eam in pueritia, sicut alios filios
tres mares et tres feminas, una cum peculiari devotione erga Beatissim a m Virginem Mariam, cuius speciosa et prodigiosa imago ab universo
populo loci Mauriac colebatur, congrua et catholica institutione ad pietatem et ad laborem educabant. Ob inopiam familiae, ipsa v i x novennis famulatui fuit addicta, successu temporis in bonis et christianis familiis, quarum
laudem, fiduciam et amorem sibi comparavit. Bene praeparata ad primam
communionem, eam angelico candore et ardenti cordis affectu suscepit,
magis in dies aetate, religione et virtute progrediens. Quum esset duodecim
annorum, Dei famula dilectam genitricem Mariam Clarier gravi morbo
afflietam cunctisque sacramentis ecclesiae recreatam amisit, in pago du
Cher, die 22 Decembris 1767. Post aliquod tempus et signanter post nuptias propriae sororis quibus ipsa interfuit, tepescente pietate viribusque
animi languentibus, levitati et inconstantiae, mundique voluntatibus et
sanationibus aliquantum indulsit, fidei tamen morumque integritatem
custodiens. Luctam in corde suo sentiebat inter v o c e m saeculi et v o c e m
Domini, auctam quoque timore periculi mortis, sed excelsae Reginae Pacis
invocato et obtento auxilio, caelesti lumine mentis et pacifica tranquillitate
animi ad meliorem frugem reversa
569
etione Dei caeli non minus commorantem quam bene sperantem. Interim
Dei famula quum iam se devovisset assistentiae pauperum et aegrotorum
et cum presbyteris et fidelibus communicare soleret, omnem adhibuit
industriam, dexteritatem, prudentiam et vigilantiam, ne sibi et aliis praesertim presbyteris pericula et damna imminerent. Tempore enim illo presbyteri fideles qui iuramentum ab iniqua lege impositum praestare nolebant,
in domibus vel in sylvis vel in praeruptis montibus et locis se occultare
eurabant, ne in manus persecutorum inciderent; et Catharina stipem studiose colligebat apud matronas et divites, interdum etiam apud dissidentes
moderatos, ad necessaria et opportuna subsidia egenis et presbyteris distribuenda, facta veluti ancilla apud dominos, currens huc et illuc officiis
humanitatis et caritatis gerendis. Ob quas causas non semel in carcerem
missa et ab eo, populi motu ac tumultu, liberata in suis misericordiae
operibus constanter perseveravit. Prudenti silentio, responsis ambiguis et
signo crucis munita, cauta et moderata exstitit in secretis proferendis; et
plura evasit pericula et discrimina pro se et pro aliis. Eebus demum in
Gallia compositis et tranquillitate ac pace restituta Catharina reliquos
suae vitae annos circiter quadraginta in oppido Mauriac humanitatis,
religionis et sacrificii apostolatum prosecuta, thesaurum bonorum operum
auxit in gloriam Dei et salutem animarum. Frequens erat in templo ad
sacra, et assidua oratione precibusque Rosarii cum mysteriis meditatis
spiritum suum fovebat. Tandem aetate ac gravi pectoris morbo confecta
et laboribus fracta, post quinque dies, extremis ecclesiae sacramentis
devotissime receptis, hanc miseram et mortalem vitam cum altera beata
et aeterna feliciter commutavit, die quarta Iulii anno 1836. Fama sanctitatis, quam Dei Famula ante et post obitum adepta fuerat, progressu temporis usque in praesens adeo invaluit, ut super ea Processus informativus '
in ecclesiastica curia Sancti Fiori, ordinaria auctoritate constructus fuerit,
idemque absolutus R o m a m ad sacram rituum Congregationem delatus sit.
Instante autem R m o P. Francisco Maria Guerrini, Ordinis Praedicatorum
et huius causae legitimo postulatore, quum, observato iuris ordine, omnia
in promptu sint et nihil obstet quominus ad ulteriora procedatur, attentis
litteris postulatoriis quorumdam E m o r u m S. R. E. Cardinalium, Rmorum
Archiepiscoporum et Episcoporum praesertim Galliae et Italiae, necnon Capituli Cathedralis, Archipresbyteratus et Decanatus, dioecesis S. Fiori, c o m munitatum religiosarum, personarum spectabilium atque fidelium paroeciae
loci Mauriac, Emus ac R m u s Dnus Andreas Cardinalis Friihwirth, S. R. E.
Cancellarius, et eiusdem Causae Relator* in Ordinario sacrorum rituum Congregationis coetu subsignata die ad Vaticanas aedes coacto, sequens dubium
discutiendum proposuit: An sit signanda Commissio introductionis Causae
570
introductionis
causae beatificationis et
canonizationis
$ S.
A. Mariam, Secretarius.
Alcune Riviste di materie ecclesiastiche e liturgiche hanno recentemente pubblicato una risposta di questa Sacra Congregazione dei Riti
concernente dei dubbi sull'interruzione della Messa solenne, da parte dei
celebrante, per attendere il compimento di alcune crmonie, con data
14 Novembre 1928.
Si dichiara che tale risposta non proviene dalia Sacra Congregazione,
e che non sono autentiche le firme appostevi.
Con questa occasione si rammenta che l'unica promulgazione ufficiale
per i decreti generali della Sacra Congregazione, il Bollettino Ufficiale, Acta Apostolicae Sedis.
10 Agosto 1929.
A. Mariani, Segretario.
57
S. CONGREGATIO DE SEMINARIIS
ET
STUDIORUM
UNIVERSITATIBUS
VITERBIEN. ET TUSCANEN.
DE UNIONE SEMINARIORUM VITERBIENSIS ET TUSCANENSIS IN SEMINARIUM
INTERDIOECESANUM VITEREII CONSTITUENDUM.
DECRETUM
Sacra Congregatio de Seminariis et Studiorum Universitatibus peropportunum iampridem duxerat statuendum esse ut duo Seminaria dioecesium Viterbien. et Tnscanen., quae aeque principaliter sunt unitae, in
unum coalescerent; sic enim clericorum institutioni efficacius consuleretur.
Consilium hoc Ssmus Dominus Noster Pius P p . XI omnino probavit,
simulque huic Sacrae Congregationi commisit ut ea omnia provideret,
quae ad huiusmodi unionem rite perficiendam conducerent.
Proinde Sacra -Congregatio de Seminariis et Studiorum Universitatibus,
Ut muneri sibi commisso faciat satis, quae sequuntur decernit:
I. Ex duobus Seminariis Viterbien. et Tuscanen. nunc exsistentibus
unum fiat, quod in civitate Viterbien. constituatur, sit utrique dioecesi
proprium et Seminarium Interdioecesanum Viterbien. et Tuscanen. nuncupetur.
I I . B o n a et reditus, iura et onera simul et privilegia ad Seminaria
Viterbien.
et
Tuscanen.
spectantia
Seminario
Interdioecesano exinde
adiudicentur;
I I I . In eligendo Deputatorum coetu sive pro disciplina, sive pro
bonorum temporalium administratione, ad normam can. 1359, Episcopus
utrumque Capitulum Viterbien. et Tuscanen. audiat.
R. P. D. Ordinario Viterbien. et Tuscanen. Sacra Congregatio tribuit
facultatem, quae superius statuta sunt, exsequendi, eique mandat ut de
peracta exsecutione ad ipsammet referat.
Contrariis quibuslibet, etiam specifica mentione dignis, minime obstantibus.
D a t u m R o m a e , ex aedibus Sacrae Congregationis de Seminariis et
Studiorum Universitatibus, die xv Iunii anno MDCCCCXXVIII.
C. CARD. BISLETI, Praefectus.
L. &
S.
572
Acta Apostolicae
ACTA
TRIBUNALIUM
SACRA
ROMANA R O T A
Citatio edictalis
MARIANOPOLITANA
NULLITATIS
MATRIMONII
(VIAU-CHARLEBOIS)
casu.
Ordinarii locorum, parochi, sacerdotes et fideles quicumque notitiam
F.
Parrillo, Ponens.
Ladelci,
Notarius.
Pontificia
Commissio
ad
Codicis
canones
authentice
interpretandos
573
ACTA OFFICIORUM
PONTIFICIA
COMMISSIO
I. - DE LITTERIS DIMISSORIIS
D. - An vi canonis 310 2, conlati c u m canone 958 1 n. 4, Provicarius apostolicus intra annum a sede vacante litteras dimissorias concedere possit.
B. - Affirmative.
II. - DE MATRIMONIO ACATHOLICORUM
D. - An ab acatholicis nati, de quibus in canone 1099 2, dicendi
sint etiam
nati
ab
alterutro
parente acatholico,
cautionibus
quoque
Affirmative.
I V . - DE SEPULTURA ECCLESIASTICA
574
L. I. Bruno, Secretarius.
575
576
SEGRETERIA DI STATO
NOMINE
Con Biglietti della Segreteria di Stato, il Santo Padre Pio XI, felicemente
regnante, si degnato di nominare:
Camerieri
24
28
Giugno
Luglio
10
12
28
30
10
Agosto
1929.
Segreti
Soprannumerari
ai
S. S.:
Agosto
10
20
Luglio
Luglio
NECROLOGIO
5
Agosto
Annus X X I - Vol. X X I
1 Octobris 1929
Num. 13
alios
etiam
eligere
qui sint
extra elenchos.
CONSTITUTIO APOSTOLICA
DE SEMINARIO RUSSICO
PIUS
EPISCOPUS
SERVUS SERVORUM D E I
AD
PERPETUAM
REI
MEMORIAM
Quam curam de Orientalibus ad catholicam unitatem reducendis, ut sacram Nos hereditatem a Decessoribus Nostris accepisse,
haud semel, sed praesertim Litteris Encyclicis Berum Orientalium
anno superiore datis, sollemniter testati sumus, ea Nos ad nova
pro illarum gentium salute excogitanda remedia semper impellit,
quo citius et plenius optatus dissitorum filiorum reditus comparetur.
Yerum maxima prae ceteris Nos tenet pastoralis sollicitudo de
nobilissimis Russicae ditionis gentibus, quas in profundum paene
maiorum detrusit lugenda omnium cum divinarum tum humanarum rerum ibi iam diu furens perturbatio. Nam cum teneris adoACTA, rol. XXI, n. 13. 1-10-929.
39
578
leseentibus potissimum diabolicam struantur insidiae, ut, iniquissimis doctrinis infecti, homines atque etiam ipsum. Deum (horribile dictu!) acerrimo odio prosequi consuescant, nulla humanitus
affulget spes fore ut brevi res in melius cedant.
Sed quoniam etiam contra spem in spem credere (Rom., IV, 18)
fides Nostra Nos edocet, quia non erit impossibile apud Deum
omne verbum ( L u c , I, 37) et quoniam supremi regiminis officium
Nos urget ut, quantum in Nobis est, omnia praesto habere curemus, quae ad novam illius gentis spiritualem resurrectionem divinae Providentiae consiliis, cum primum misericordiae tempus
advenerit, efficacius inservire possint, nihil aliud tam necessarium
tamque opportunum ducimus, quam impensum studium de catholico clero instituendo, cui huiusmodi cura incumbit et qui hodiernis sacerdotibus pondus diei et aestus strenue portantibus, sed
laboribus et aerumnis iam iam confectis atque etiam non sine
quadam quasi martyrii palma in dies succumbentibus, in auxilium
veniat, et novos, quos ex miserentis Dei bonitate firmiter speramus copiosissimos, animarum manipulos colere et colligere et in
horrea Domini reponere possit.
Iamvero ad haec Nostra vota opere adimplenda, post diuturnas
ad Deum preces et collatis consiliis cum dilecto filio Nostro Aloisio
Sancti Georgii in Velabro S. E. E. tunc Diacono nunc Presbytero
Cardinali Sincero, Sacrae Congregationis pro Ecclesia Orientali
Secretario eodemque Nostrae Commissionis pro Russia Praeside,
Seminarium seu Collegium Eussicum in Urbe condere statuimus;
in hoc, dicimus, totius catholici orbis centro et capite, unde romano
spiritu omnino imbuti ad suos cives novi apostoli redeant. Proposito autem huic Nostro tempestive propitia adfuit e caelis,
quam nuper simul cum S. Francisco Xaverio Missionum omnium
catholicarum Patronam ediximus, S. Teresia a Iesu Infante; dum
enim haec animo volvebamus, sponte Nobis, ipsius Lexoviensis
Virginis nomine, oblata est sat copiosa pecuniae vis, quae ad aedes
Collegio Eussico exstruendas instruendasque fere esset par. Quavis igitur abrupta mora, tam aperto divino freti auxilio, aptum
ad S. Mariae Maioris in Exquiliis locum selegimus, ubi superiore
579
580
581
Zani
Plumbi
M. Riggi.
LITTERAE APOSTOLICAE
I
ERIGITUR- IN SYRIA DIOECESIS BERYTENSIS ARMENORUM
PIUS
PP. XI
translata est, ita ut in posterum sit sedes seu residentia Patriarchae Ciliciae Armenorum in Bzommar prope Berytensem urbem, ubi iam primi
Patriarchae Armeni commorati sunt. N u n c autem ut rebus Patriarchatus
eiusdem melius prospiciamus, conlatis consiliis cum venerabilibus fratribus
Nostris Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalibus, qui negotiis Sacrae Congregationis pro Ecclesia Orientali praepositi sunt, ex certa scientia ac
matura deliberatione Nostris, deque apostolicae Nostrae auctoritatis plenitudine praesentium Litterarum tenore, n o v a m erigimus in Syria dioecesim,
582
quae ex nunc erit peculiaris dioecesis hodierni Patriarchae Ciliciae Armenorum eiusque pro tempore successorum. H a n c vero n o v a m dioecesim, quae
a principe urbe Berytensi nuncupabitur Berytensis Armenorum, sequentibus limitibus constituimus: ad boream videlicet dioecesis ipsa fines attingat
Aleppensis dioecesis; ad orientem Monte Antilibano ac Syria interiore circumscribatur; ad meridiem vero limitibus terminet Palaestinae; ad occidentem denique mari Mediterraneo alluatur. Sedes autem atque episcopalis
cathedra eiusdem- dioecesis Berytensis Armenorum erit in urbe Berytensi,
ac propterea, dum ecclesiam Armenorum, quae in honorem Sancti Eliae
D e o dicata est, ad dignitatem ecclesiae cathedralis evehimus, praecipimus
ac mandamus ut in eadem ecclesia cathedrali Sancti Eliae cathedra episcopalis siet peculiaris Patriarchae; integra tamen facultate remanente, eidem
Patriarchae quoties ei benevisum fuerit, in propinquo l o c o Bzommar apud
aedes Armenas atque ecclesiam Beatae Mariae Virginis in caelum Assumptae commorandi; Patriarcha vero in urbe Berytensi suam tum Patriarchalem tum Episcopalem peculiarem Curiam constituat. Contrariis non obstantibus quibuslibet.
H a e c statuimus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas, atque
efficaces iugiter exstare ac permanere, suosque plenos atque integros effectus sortiri atque obtinere, illisque ad quos spectant sive spectare poterunt
plenissime suffragari, sicque rite iudicandum esse ac definiendum, irritumque atque inane fieri si quidquam secus super his, a quovis, auctoritate
qualibet, scienter vel ignoranter attentari contigerit.
D a t u m R o m a e apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die x x v
mensis Ianuarii anno MDCCCCXXIX, Pontificatus Nostri septimo.
II
LIMANUM TEMPLUM B. M. V. A ROSARIO, ORDINIS PRAEDICATORUM, BASILICAE
MINORIS TITULO ET HONORIBUS DECORATUR.
PIUS PP. X I
Ad perpetuam rei memoriam. Peruvianis in finibus atque in civitate
Limana exstat ecclesia Conventui Ordinis Praedicatorum adnexa, quae
sub titulo Sacratissimi Rosarii Beatae Mariae Virginis D e o dicata est. Prior
vero Provincialis Ordinis ipsius in Peruvia Nos edocet, ecclesiam ipsam,
iam saeculo sexto d e c i m o fundatam, a terrae motibus pluries labefactatam,
S. Romana Rota
583
iterum'atque iterum exstructam, iugiter vero ad meliorem formam redac t a m fuisse; amplitudine autem atque artis operibus inter conspicuas Limanae civitatis aedes sacras ab omnibus haberi; turri quoque exornatam et
tholo, in quo Sanctorum Ordinis Praedicatorum imagines positae sunt.
E o d e m in templo inter cetera altare Beatae Mariae Virgini a Rosario
dicatum in admirationem fidelium se profert, in eoque exstat antiqua
prodigiisque clara Imago Beatae Mariae Virginis sub Rosarii titulo, quam
omnes non m o d o Peruviae cives, sed etiam advenae devotissime venerantur.
Piae propterea sodalitates christifidelium numero spectatae ipsa in sacra
aede floreat; ibique patres, adspirantes ac fratres Ordinis Praedicatorum
in adiecto conventu, qui religiosae provinciae peruvianae a Sancto Ioanne
Baptista nuncupatae praepositus est, degentes digne continenterque sacras
functiones
incumbunt, christianae vitae conspicua fidelibus exempla praebent. Quapropter cum ipse Prior Provincialis Limanus enixas Nobis supplicationes,
suffragio auctas amplissimo tum Nuntii Apostolici Nostri in Peruvia, t u m
Archiepiscopi Limani, tum denique Procuratoris generalis praelaudati
Ordinis Praedicatorum, adhibuerit, ut Limanum ipsum templum dignitate
privilegiisque Basilicae minoris augere dignaremur, Nos precibus huiusm o d i adnuendum ultro libenterque existimavimus. Quae cum ita sint,
audito venerabili fratre Nostro Camillo S. R. E. Cardinali Laurenti, Diac o n o Sanctae Mariae Scalaris, Sacrorum R i t u u m Congregationis Praefecto, omnibusque rei momentis diligenter perpensis, m o t u proprio atque
ex certa scientia ac matura deliberatione Nostris, deque apostolicae N o strae potestatis plenitudine, ecclesiam Beatissimae Virgini a Rosario sacram, in civitate et archidioecesi Limana positam, et curis concreditam
Fratrum Ordinis Praedicatorum, Basilicae minoris titulo, cum privilegiis
honorificentiisque iuxta constitutiones Apostolicas et decreta competentibus, condecoramus.
H a e c vero edicimus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas
atque efficaces iugiter exstare ac permanere; suosque plenos atque integros
effectus sortiri et obtinere; illisque ad quos pertinent sive pertinere poterunt nunc et in posterum plenissime suffragari; sicque rite iudicandum
esse ac definiendum, irritumque ex nunc et inane fieri si quidquam secus
super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari
contigerit.
Contrariis non
obstantibus
quibuslibet.
584
in
DISTRACTO TERRITORIO EX VICARIATU APOSTOLICO DE TATSIENLU ATQUE
EX DIOECESI CALCUTTENSI ERIGITUR MISSIO INDEPENDENS DE SIKKIM
IN SINIS.
PIUS PP. X I
Ad futuram rei memoriam. In longinquis latisque terrae regionibus
ad christianam fidem latius propagandam R o m a n i Pontifices 'Decessores
Nostri sacros, numero ac facultatibus aptos, operarios instituendos opportune continenterque curarunt; ideoque Nos quoque, eorundem vestigia
prementes, hac super re postulationibus ad Nos missis attente ac provido
consulere satagimus. Quapropter cum Vicarius Apostolicus de Tatsienlou
in Sinis Nos edocuerit iam Sacrae Congregationis de Propaganda Fide decretis, die III mensis Iulii an. MDCCCCLXXXIII et die xx m. Martii anno
MDCCCCXii
de Tatsienlou nuncupato, aliqua esse addita ex Indiis Orientalibus territoria, quae ad Boutan Anglicum et ad SiMim pertinebant, ut facilius inibi
Evangelium diffunderetur, sed ob nimiam a sua habituali d o m o distantiam
eorundem regionem regimen se servare non posse; ac proinde ipse A p o s t o licus Vicarius Nos enixe rogaverit ut praedicta territoria, a vicariatu suo
seiuncta, in n o v a m atque independentem Missionem erigerentur: N o s ,
attenta quoque plena rationum cessatione, quae iam ut unionem praefatam dcernrent Patres Sacrae Congregationis Purpuratos persuaserunt
votis hisce ad Nos moris concedendum existimavimus. Idque facilius cum
amplissimum Delegati Apostolici Nostri in Indiis Orientalibus suffragium
accedat, ac venerabiles fratres Nostri Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinales Sacrae
Congregationi
christiano
585
Pontificatus Nostri o c t a v o .
MDCCCCXXIX,
P.
CARD.
GASPARRI,
a Secretis Status.
IV
EX VICARIATU DISTRICTUS ORIENTALIS PROMONTORII BONAE SPEI SEPARATO
TERRITORIO
ERIGITUR
MISSIO
INDEPENDENS
PIUS
DE
QUEENSTOWN.
PP. XI
Ad futuram rei memoriam. Ut Evangelium hominibus apte praedicari queat in longe dissitis latisque Orbis regionibus, Romani Pontifices
Decessores Nostri consueverunt Dominici agri excolendi, Episcopis V i c a riisque Apostolicis concrediti, ipsis in locis limites opportunitate data
minuere operariosque propterea Evangelii numero eisdem in regionibus
augere. Nos proinde, vestigiis Decessores Nostros sequuti, cum venerabiles
fratres Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinales rebus Sacrae Congregationis de Propaganda Eide praepositi censuerint vicariatum apostolicum
Districtus Orientalis Promontori! Bonae Spei reapse latius pertinere proindeque opportunum esse ut aliqua ex eodem pars distrahatur, aliis Evangelii praeconibus committenda, omnibus rei momentis attente consideratis, haec quae infrascripta sunt statuimus, mandamus. Nimirum m o t u
proprio atque ex certa scientia ac matura deliberatione Nostris deque apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, praesentium Litterarum tenore
n o v a m Missionem independentem, nomine de Queenstown appellandam,
erigimus. N o v a e autem huius Missionis territorium distrahimus sive separamus a memorato apostolico vicariatu Districtus Orientalis B o n a e Spei
586
Acta Apostolicae
Sedis -
Commentarium
Officiale
et sequentibus civilibus districtibus* hodiernis finibus circumscriptis, c o n stitutum volumus, videlicet: Queenstown, Glen Grey, Caiheart, StuMerJieim,
T arica, Maraisburg et Stockenstron; eiusdemque novae Missionis curam,
ad Nostrum et Sanctae Sedis beneplacitum presbyteris Piae Societatis
Missionum, vulgo Pallottini, in D o m i n o committimus.
H a e c edicimus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque
efficaces semper exsistere et fore; suosque plenos atque integros effectus
sortiri et obtinere; illisque ad quos spectant, sive pertinere poterunt, nunc
et in posterum plenissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum, irritum que ex nunc et inane fieri si quidquam secus, super his, a
quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari contigerit.
Contrariis non obstantibus quibuslibet.
D a t u m R o m a e apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die xx
m. Februarii an. MDCCCCXXIX, Pontificatus Nostri o c t a v o .
V
A VICARIATU APOSTOLICO DE SWATOW SEPARATO TERRITORIO ERIGITUR
PRAEFECTURA APOSTOLICA DE KAYING IN SINIS.
PIUS
PP. XI
Ad futuram rei memoriam. Pastorale officium Nobis ex alto commissum nihil Nos magis sollicitat quam necessitatibus locorum, qui in longinquis nationibus incolarum numero ac latitudine regionis praestant, omni,
quo cum Deo possumus, studio prospicere, praesertim ut christifideles
inibi degentes ad Suarum animarum salutem assequendam opportunis
praesidiis adiuventur.
venerabilis frater Apostolicus de Swatow in Sinis Vicarius, plenissime suffragante Delegato Apostolico Nostro in Sinensi Natione, enixis precibus
N o s rogaverit ut suus de Swatow vicariatus apostolicus, territorii amplitudine atque incolarum numero omnino conspicuus, nunc ita divideretur,
ut ex eodem, ad catholicam Fidem inibi validius promovendam, alia quoque
Missio sui iuris constitueretur, huiusmodi supplicationibus ad Nos motis
adnuendum libenti animo censuimus. Conlatis itaque consiliis cum venerabilibus fratribus Nostris Sanctae R o m a n a e Ecclesiae Cardinalibus negotiis
Propagandae Fidei praepositis, omnibusque rei momentis attento ac sedulo
studio perpensis, ut in memorata Sinensi regione christianae Fidei progres-
587
Lungchun,
Chenping, Hoping,
Linping,
Taipu, Pingyun,
de Chong-San excepto, easdemque subpraefecturas, sic a vicariatu apostolico de S w a t o w separatas, in n o v a m praefecturam apostolicam erigimus
et constituimus. Porro volumus ut post hac ipsa n o v a praefectura apostolica de K a y i n g nominetur, eandemque curis, ad Nostrum et Sanctae Sedis
beneplacitum, Societatis pro Exteris Missionibus de Maryknoll in D o m i n o
committimus.
H a e c mandamus, edicimus, decernentes praesentes Litteras firmas,
validas atque efficaces semper exstare ac permanere, suosque plenos et
integros effectus sortiri atque obtinere; illisque ad quos pertinent sive pertinere poterunt, nunc et in posterum amplissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum, irritumque ex nunc atque inane fieri si quidquam secus, super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari contigerit. Contrariis non obstantibus quibuslibet.
D a t u m E o m a e apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die xx
m. Februarii an. MDCCCCXXIX, Pontificatus Nostri o c t a v o .
P. CARD. GASPARRT, a Secretis Status.
VI
SANCTUARIUM R. M. V. GRATIARUM IN OPPIDO SAN GIOVANNI VALDARNO
DIOECESIS FAESULANAE, HONORIBUS BASILICAE MINORIS AUGETUR.
PIUS PP. XI
Ad perpetuam rei memoriam. Eaesulanae dioecesis intra fines in
oppido a Sancto Ioanne Vallis Arnensis nuncupato sanctuarium exstat
seu insigne oratorium Deo Optimo Maximo dicatum in honorem Beatae
Mariae Virginis Gratiarum. Sanctuarium ipsum suam duxit originem ex
veteri quodam sacello, saeculo quinto decimo exeunte, exorto, quod postea,
saeculo praecipue sequenti, ampliatum est atque operibus artis perspicuis
ornatum; saeculo vero praeterito decimo nono instauratum decoratumque
ac tandem est completum. E o d e m in sanctuario, quod copiosis quidem et
divitibus supellectilibus sacris praeditum relhquiisque insignibus locupletatimi est, acerdotes loci, qui numero ac dotibus apti eidem sunt addicti,
588
plenitudine,
praesentium Litterarum
tenore
perpe-
589
VII
DISMEMBRATO TERRITORIO EX VICARIATU APOSTOLICO DE WUIIU ERIGITUR
VICARIATUS APOSTOLICUS DE ANKING IN SINIS.
PIUS PP. X I
Ad futuram rei memoriam. Ut, aucto Pastorum numero, spiritualibus christiani gregis necessitatibus consultius provideamus, Nos suprem u m Nobis commissum in Ecclesia Christi clavium munus instanter admonet. Quapropter cum venerabilis frater Apostolicus de W u h u in Sinis
Vicarius Nos edocuerit opportunum sibi videri a vicariatu suo, qui latissimo territorio conspicuoque incolarum numero constitutus est, quasdam
partes auferendas esse ut ex eisdem novae, aliis in vinea Domini operariis
concredendae, Missiones constituerentur: Nos, omnibus rei momentis
attento ac sedulo studio perpensis cum venerabilibus fratribus Nostris
Sanctae E o m a n a e Ecclesiae Cardinalibus, qui rebus Sacrae Congregationis
a Propaganda Fide praepositi sunt, votis huiusmodi, amplissimo quoque
suffragio auctis Delegati Apostolici Nostri in Sinis, ultro libenterque annuendum existimavimus. Itaque ex certa scientia ac matura deliberatione
Nostris deque
Litterarum tenore t o t u m territorium quod subpraefecturas civiles complectitur de Anhing, Hohfei, Hwoshan, Kweichich, Linan, Lukiang, Shucheng,
Susung, Taihu,
shan, a memorato de Wuhu vicariatu separamus, atque in n o v u m apostolicum vicariatum constituimus, erigimus, cui nomen de Anhing facimus.
Eundemque vero vicariatum presbyteris Societatis Iesu, de catholica religione in tota regione eadem tam bene meritae, ad Nostrum et Sanctae huius
Sedis beneplacitum committimus.
H a e c statuimus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque
efficaces semper exstare ac permanere, suosque plenos atque integros effectus sortiri et obtinere, illisque ad quos pertinent sive pertinere poterunt
plenissime suffragari, sicque rite iudicandum esse ac definiendum, irritumque ex nunc et inane fieri si quidquam secus super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari contigerit. Contrariis non
obstantibus quibuslibet.
D a t u m R o m a e apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die x x i
m. Februarii an. MDCCCCXXIX, Pontificatus Nostri o c t a v o .
P. CARD. GASPARRI, a Secretis Status.
590
VIII
EX VICARIATU APOSTOLICO DE WUHU SEIUNCTO TERRITORIO ERIGITUR
VICARIATUS DE PENGPU IN SINIS.
PIUS
PP. X I
plenitudine, praesentium
Litterarum
vi,
subpraefecturas
civiles
Lingpi,
Taiho, Tienchang,
Buchow,
quae
eadem
591
IX
SACRA AEDES S. GODEFRIDI CONFESSORIS, IN OPPIDO ILBENSTADT DIOECESIS MOGUNTINAE INTRA FINES, O. S. B., HONORIBUS BASILICAE MINORIS
AUGETUR.
PIUS PP. X I
Ad perpetuam rei memoriam. Monasterii Sancti Benedicti in l o c o
quem Ilbenstadt nuncupant, intra Moguntinae dioecesis fines, Prior ad N o s
refert asceterium Ilbenstadiense suum, q u o d iam erat Praemonstratensium Ordinis, decimo secundo saeculo originem habuisse atque ecclesiam
coenobio adiectam anno MCLIX ab Archiepiscopo, qui tunc temporis praeerat Moguntinae dioecesi, consecratam esse. Templum idem vetustate renidet, atque structura praenobili ad instar basilicarum fulget, operibusque
artis perspicuis exornatur. Ipsa sacra in aede, quae pretiosis paramentis
supellectilibusque locupletatur, cultus divini functiones omni cum cura
digneque peraguntur a Monachis Ordinis Sancti Benedicti Congregationis
a primaeva observantia Cassanensis, qui in adnexo monasterio vitam religiosam ducunt, atque in animorum ministerium sollerter incumbunt, cum
templo coenobioque eisdem paroecia quoque civitatis Ilbenstadiensis
adiungatur. Coetus propterea christifidelium et confraternitates eadem in
ecclesia florent cum haud parvo animorum emolumento; civitatisque incolae peculiares indulgentias eodem in templo lucrari queunt; huc denique,
peregrinorum more, Sanctum Godefridum, primi monasterii fundatorem
ibique sepultum, veneraturi ex tota non m o d o Moguntina dioecesi sed e
viciniore quoque regione numero conspicui veniunt fideles, qui sanctas
festivitates ipsa in sacra aede Ilbenstadiensi studiose celebrant. E e m igitur
opportunam Nos facturos existimavimus si Prioris Ilbenstadiensis monasterii optatis concederemus; quod eo libentius facimus, cum id etiam toti
Ordini Sancti Benedicti, tam de Ecclesia bene merito, gratum fore putaverimus; reique tam venerabilis frater Noster Antonius S. R. E. Cardinalis
V i c o , Episcopus Portuensis et S. Rufinae nec non Sacrorum Rituum Congregationis Praefectus, quam venerabilis frater Moguntinus Episcopus
amplissime sint suffragati. Itaque apostolica Nostra auctoritate, praesentium Litterarum vi, praefatam ecclesiam D e o optimo Maximo sacram in
honorem Sancti Godefridi Confessoris, monasterio Ilbenstadiensi Ordinis
S. Benedicti adiectam, intra fines Moguntinae dioecesis, titulo ac dignitate
Basilicae minoris perpetuum in m o d u m augemus, illique omnia et singula
iura privilegiaque conferimus, quae iuxta m o r e m ac decreta Sacrorum R i -
592
MDCCCCXXIX,
Pontificatus Nostri o c t a v o .
P.
CAED.
GASPARRI,
a Secretis Status.
X
TITULO ET HONORIBUS BASILICAE MINORIS AUGETUR T E M P L U M S. JOSAPHAT
EPISCOPI
ET
MARTYRIS,
IN
CIVITATE
PIUS
MILWAUKIENSI.
PP. XI
Ad perpetuam rei memoriam. Archiepiscopali in urbe Milwaukiensi templum exstat insigne D e o dicatum in honorem Sancti Josaphat
Episcopi et Martyris; eidemque templo adnexa est animarum cura pro
linguae polonicae christifidelibus, quae Fratribus Minoribus Conventualibus e religiosa provincia Sancti Antonii Patavini in America septentrionali
concredita est. Nunc autem tam Milwaukiensium Archiepiscopus quam
Sinus Yiridis Episcopus, qui eandem Sancti Josaphat ecclesiam consec r a n t , una cum Ministro provinciae S. Antonii Patavini praefatae ex
Ordine Fratrum Minorum Conventualium, atque etiam cum Procuratore
generali laudati Ordinis Nos edocent Milwaukiense ipsum S. Josaphat
Episcopi et Martyris t e m p l u m amplitudine, structura praenobili, conspicuis artis operibus excellere, ita ut non m o d o inter archidioecesis Milwaukiensis praecipua sacra aedificia, sed totius quoque Americae Septentrionalis merito adnumeretur. Adlectus ecclesiae est item Ordinis conventus,
in quo numerosi vivunt Fratres Minores Conventuales, qui sollerter nitideque incumbunt in paroeciale ministerium, magno c u m decore in templo
e o d e m sacra implent munera, ac functiones liturgicas peragunt. Quapropter,
c u m praedicti viri enixas Nobis preces adhibuerint ut ecclesiam ipsam,
quamvis eadem sit recentiore tantum tempore largitionibus conspicuis
Sb Fratribus memoratis in paroecia collectis exstructa, titulo ac dignitate
593
Basilicae minoris honestare dignemur: Nos, animo repetentes illud S. Josaphat templum in Foederatis Americae Septentrionalis Civitatibus verae
pietatis esse Polonorum monumentum, huius anni Iubilaeo sacri occasione, benevolentiae Nostrae erga Polonos ipsos itemque sollertes erga
Sodales Minores, quibus ecclesia est credita, significationem exhibendam
ultro libenterque existimavimus. Quae c u m ita sint, conlatis consiliis cum
venerabilibus fratribus Nostris Sanctae Eomanae Ecclesiae Cardinalibus,
qui sacris tuendis ritibus praepositi sunt, ecclesiam in honorem Sancti
Josaphat Episcopi et Martyris D e o dicatam in civitate et archidioecesi
Milvvaukiensi, conventui continentem Ordinis Fratrum Minorum Conventualium provinciae Sancti Antonii Patavini, Basilicae minoris titulo ac
dignitate decoramus, privilegiis atque honoribus illi attributis, quae iuxta
Apostolicas dispositiones templis h o c titulo auctis de iure competunt.
Contrariis non obstantibus quibuslibet.
Haec concedimus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque
efficaces semper exstare ac permanere, suosque plenos et integros effectus
sortiri atque obtinere, illisque ad quos pertinent sive pertinere poterunt,
nunc et in posterum amplissime suffragari; sicque rite iudicandum esse
ac definiendum, irritumque ex nunc et inane fieri si quidquam secus super
his,
a quovis,
contigerit.
D a t u m E o m a e apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die x m.
Martii an. MDCCCCXXIX, Pontificatus Nostri o c t a v o .
P. CARD. GASPARRI, a Secretis Status.
XI
IMMUTATUR TITULUS PRAEFECTURAE APOSTOLICAE OLIM DE HPYENG-AN
NUNC DE PENG-YANG.
PIUS PP. X I
Ad futuram rei memoriam. Litteris Apostolicis Nostris sub Anulo
datis die x v n m. Martii an. MDCCCCXXVII, vicariatu apostolico de Seoul
in Corea dismembrato, n o v a m praefecturam constituimus apostolicam,
quam tunc de Hpyeng-an nuncupavimus. At cum Missiones opportune
vocari videantur non secus ac regiones civiles in quibus eaedem sunt
constitutae: Nos, conlatis consiliis c u m venerabilibus fratribus Nostris
Sanctae E o m a n a e Ecclesiae Cardinalibus, qui negotiis Propagandae Fidei
praepositi sunt, ex certa sciettia ac matura deliberatione Nostris deque
ACTA, vol. XXI, n. 13. 1-10-929.
40
59
apostolicae Nostrae auctoritatis plenitudine, praesentium tenore, apostolicae in Corea praefecturae memoratae, quam i a m de Hpyeng-an v o c a vimus, ex nunc et in posterum, suis iisdem finibus quibus nunc constituta est, de Peng-yang nomen facimus.
H a e c statuimus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque
efficaces semper exstare ac permanere, suosque plenos atque
integros
XII
DISTRACTO TERRITORIO EX VICARIATU APOSTOLICO DE CHENGTINGFU IN
SINIS ERIGITUR PRAEFECTURA APOSTOLICA DE CHAOSHIEN, ET CLERO
INDIGENAE COMMITTITUR.
PIUS PP. X I
Ad futuram rei memoriam. Cum Vicarius Apostolicus de Chengtingfu in Sinis Nos edocuerit sui vicariatus territorium esse latissimum
atque incolarum multitudine refertum, ita ut ipso in vicariatu Eidei
catholicae propagatio atque animarum christifidelium inibi degentium
-ministerium magnis sint plena difficultatibus, visum est Nobis hac uti
opportunitate ut ex eodem vicariatu pars quaedam separaretur, quae
quidem indigenae clero, tamquam Missio indipendens constituta, committeretur. Ad hanc quoque rem in finem perducendam consensit venerabilis
frater Delegatus Noster Apostolicus in Sinis; quapropter collatis c o n siliis cum venerabilibus fratribus Nostris Sanctae R o m a n a e Ecclesiae
Cardinalibus, qui negotiis Propagandae Fidei praepositi sunt, ex certa
scientia ac matura deliberatione Nostris, deque apostolicae Nostrae auctoritatis plenitudine, praesentium Litterarum tenore, ab actuali vicariatu
apostolico de Chengtingfu totum territorium seiungimus, quod e civilibus
subpraefecturis
Kaoyi,
de
ChaosJiien,
Ningtsing,
Lungping,
Paisiang,
Lincheng
595
atque efficaces semper exstare ac permanere, suosque plenos atque integros effectus sortiri et obtinere, illisque ad quos spectant sive spectare
poterunt, nunc et in posterum plenissime suffragari, sicque rite iudicand u m esse ac definiendum, irritumque atque inane fieri, si quidquam secus,
super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari
contigerit. Contrariis non obstantibus quibuslibet.
Datum 'Romae
Piscatoris, die
XIII
PRAEFECTURA APOSTOLICA DE SAPPORO IN J APONA AD VICARIATUS APOSTOLICI GRADUM EVEHITUR.
PIUS PP. X I
Ad futuram rei memoriam. Ad animorum b o n u m provehendum ac
religionis christianae incrementum curandum, Romani Pontifices nil magis
vomere quam, opportunitate data, Pastorum numerum augere, qui episcopali charactere honestati sint proindeque potiore etiam congruentique
gradu decorare ecclesiasticas terrarum circumscriptiones, quae Pastoribus
eisdem in D o m i n o regendae concreduntur. Quapropter cum Delegatus
_ Apostolicus Noster in Japonia amplissime postulationibus suffragetur,
quas Nobis adhibet Minister generalis Ordinis Fratrum Minorum, ut praefecturam apostolicam de Sapporo in Japonia, Ordinis sui curis demandatam
spiritualibus, in vicariatum apostolicum nunc erigere dignemur: N o s ,
aequo considerantes conspicua incrementa quae catholica religio iam ipsa
in praefectura sollertia studioque Ordinis praefati Fratrum habuit, huiusmodi precibus annuendum ultro libenterque existimavimus. Conlatis igitur consiliis cum venerabilibus fratribus Nostris Sanctae R o m a n a e Ecclesiae Cardinalibus, qui Propagandae Fidei negotiis praepositi sunt, ex
certa scientia ac matura deliberatione Nostris, deque Nostrae apostolicae
auctoritatis
plenitudine
praesentium
Litterarum
tenore,
praefecturam
apostolicam de Sapporo in Japonia, suis limitibus, prout nunc est constituta, ad ampliorem vicariatus apostolici dignitatem evehimus, eundemque
596
Commentarium
Officiale
EPISTOLAE
I
AD EMUM P. D. ALEXIUM HENRICUM MARIAM TIT. S. SUSANNAE S. R. E. PRESB .
CARDINALEM LPICIER EUMDEMQUE SACRAE CONGREGATIONIS RELIGIOSORUM PRAEFECTUM, QUEM LEGATUM MITTIT AD SOLEMNIA AURELIANENSI SANCTAE IOANNAE ARCENSI DECRETA.
PIUS PP. X I
Dilecte fili Noster, salutem et apostolicam benedictionem. Mirifice
sane dextera Domini, abhinc annos quingentos, extendi visa est ut Gallorum gens nobilissima a discrimine paene extremo eriperetur: siquidem non
ducis, bellicae rei peritissimi, virtute, sed ingenuae adulescentis opera,
Sanctae Ioannae ab A r c , caelestibus quidem commonefactae vocibus ac
roboratae, periclitans Aureliana urbs, periclitans regnum, contra spem o m nium, liberata sunt. Itaque, postquam in Lotharingia pueritiam in paterno
tuendo grege in rebusque obeundis domesticis transegit, pia virgo in qua,
praeter religionis studium, singularis innocentiae candor elucebat, Vallem
Colorum, in propinquam nempe urbem, se contulit; cumque ibidem ab
arcis duce, Roberto de Baudricourt, impetravisset ut bellatricis vestibus
armisque ornaretur, in Caroli V I I regis conspectum ducta est, iuxta iussa,
uti perhibent, quae a Michaele Archangelo, caelesti quidem Galliae defensore, itemque a sanctis martyribus Catharina et Margarita, patronis suis,
divinitus acceperat. Impedimentis omne genus superatis, id factum est ut
597
598
Nostrae testis
apostolica sit benedictio, quam tibi, dilecte fili Noster, tuisque omnibus
effuso animo impertimus.
D a t u m E o m a e apud Sanctum Petrum, die x x n mensis Aprilis anno
MDCCCCXXIX, Pontificatus Nostri o c t a v o .
PIUS PP. X I
II
AD R. P. D. FRANCISCUM KORDAC, ARCHIEPISCOPUS PRAGENSEM: IN CONVENTUM DE REBUS ORIENTALIBUS PRAGAE HABENDUM.
PIUS PP. X I
Venerabilis frater, salutem et apostolicam benedictionem. A viro
eminentissimo Aloisio Sincero certiores facti sumus conventum proxime
auctoribus quidem viris a secretis Apostolatus istius Sanctorum Cyrilli
et Methodii in honoris tui sede amplissima, habitum iri; in quo, te praeside, de orientalibus studiis agetur. Huiusmodi coetus, qui Velehradii
pluries, ac deinde Labaci atque Chicagiae celebrati sunt, laeto sane animo
Nos probare consuevimus; per eos enim fit ut catholici omnes non m o d o
quidquid b o n u m est ac praecellens in Oriente christiano pernoscant, sed
etiam ut rationes viasque aptiores adhibeant quibus feliciter dissidentes
fratres ad sinum Ecclesiae matris revocare contendant. Ad argumenta quod
attinet quae in conventu isto agentur, libenter equidem didicimus peritissimos ea viros tractaturos esse, in primisque venerabilem fratrem Michaelem d'Herbigny, Pontificii Instituti Orientalis Praesidem, aliosque Instituti
eiusdem doctores. Neque est praetereundum faustum sane eventum hoc
anno a vobis celebrari, annum scilicet millesimum ex quo Dei Martyr
Wenceslaus, fraterna manu interfectus, sanctissime occubuit; qui cum sit
istius gentis Patronus praecipuus, fieri non potest quin vobis, memoriam
virtutum eius tam pie recolentibus, opportuna auxilia a D e o impetret,
non solum, quo cotidie magis catholicum nomen apud vos vigeat ac floreat,
verum etiam ut studia et conata vestra ad dissidentium conversionem plu-
599
rimum conferant. Equidem confidimus, te moderante, rerum explanationes in singulis coetibus atque disputationes ita fieri ut integra omnino
veritas catholica mentibus ostendatur participantium sive catholicorum
sive dissidentium: ac praeterea ut quavis accusatione mutua aut offensione
vel minima remota, alte charitas Christi in conventu dominetur, iis salvis
nimirum tectisque catholicae doctrinae principiis quae cum ad dogmata,
t u m ad morum sanctitudinem et disciplinam pertinent. H a c spe laeti, ex
animo precamur ut res in prosperos cedat exitus; atque caelestium praenuntiam munerum itemque paternae benevolentiae Nostrae testem esse
volumus apostolicam benedictionem, quam tibi, venerabilis frater, iisque
omnibus qui coetibus intererunt amantissime in D o m i n o impertimus.
Datum R o m a e apud Sanctum Petrum, die n mensis Augusti anno
MDCCCCXXIX, Pontificatus Nostri o c t a v o .
PIUS PP. X I
III
AD R. D. AURELIUM STEHLE O. S. B., ARCHIABBATEM SANCTI VINCENTII IN
PENNSYLVANIA, CATHOLICAE STUDIORUM UNIVERSITATIS PEKINENSIS
CANCELLARIUM: DE EODEM INSTITUTO.
PIUS PP. X I
Dilecte fili, salutem et apostolicam benedictionem. Flagrantissimo
illo permoti studio, quo ad omnia intendimus quaecumque cum Fidei n o strae incremento rectaque cleri et iuventutis institutione aliquo pacto
copulantur, te, dilecte fili, acciri huc haud. ita pridem iussimus, ut ad Nos
de Athenaei Pekinensis statu ac condicione coram copioseque referres.
A t q u e cum magna animi voluptate audivimus non m o d o quae quantaque,
brevi temporis spatio, monachi e tua archiabbatia, itemque abbates et
sodales e tota Congregatione Americae Casinensi, te praeeunte, egissent;
sed etiam quae quantaque proxime et in posterum iidem omnes in Dei
gloriam et Sinensium utilitatem exsequi pararetis. Merito igitur tibi, dilecte fili, et agimus gratias et laudes tribuimus, quas pertinere etiam volumus ut aequum est ad eos omnes, quos diximus, c u m archiabbatiae
Vincentianae sodales, tum abbates et monachos Congregationis istius ex
America Casinensis, utpote qui tam sollerter studioseque elaborarint in
provehendis Athenaei rebus, quod aliquando, pro Sinensibus sciendi cupidis, inlustre sacrarum doctrinarum ceterarumque disciplinarum domici-
600
Commentarium
Officiale
teneremur.
quid rogamus a
consilio
operaque
vestra
sperare
non
liceat? Nihil sane, in tantae rei memoriam, praestare poteritis aut Nobis
antiquius aut sanctae Dei Ecclesiae utilius aut insigni Benedicti Patris
suboli honorificentius, quam ut, omni voluntatum vestrarum contentione
adhibita, Universitati studiorum Pekinensi c u m viros aptissimus ad m o derandum, ad docendum, ad conformandos pietate animos, tum adiumenta instrumentaque disciplinis, ut par est, tradendis, tum etiam facultates reditusque comparetis. Nec, ceteroqui, spem, praecisuri estis eiusmodi Nostram, quandoquidem, Nobiscum et c u m Apostolica hac Sede
coniunctissime eo praeterea usu rerum, pro gentis vestrae ingenio ac natura,
floretis, ut vobis facile excogitare liceat quibus artibus optatum exitum,
assequamini. Sanctissimo igitur operi, quod animose suscepistis ac sustinetis, ut veluti fastigium imponere valeatis, deprecatore utamini Patriarcha vestro Benedicto, qui filiis suis caelestis sapientiae lumina ad recte
cogitandum et gratias ad fructuose agendum impetrare non desinet. H o r u m , interea
munerum
conciliatrix
paternaeque
benevolentiae Nostrae
testis sit apostolica benedictio, quam, tibi, dilecte fili, abbatibus et sodalibus quos memoravimus, itemque doctoribus et alumnis Athenaei Pekinensis,
peramanter
in
Domino
impertimus.
PIUS PP. X I
S. Congregatio Rituum
601
Die 17 Octobris
S.
MARGARITAE
MARIAE ALACOQUE
VIRGINIS
Duplex
Omnia
de
Communi
Domine Jesu Christe, qui investigabiles divitias Cordis tui beatae Margaritae Mariae Virgini mirabiliter revelsti; da nobis ejus meritis et imitatione,
ut te in mnibus et super omnia diligentes, jugem in eodem Corde tuo mansionem habere mereantur. Qui vivis.
In I Nocturno Lectiones de Scriptura occurrente
IN
II
NOCTURNO
Lectio
IV
coepit. Altioris dono orationis a D e o est decorata, aliisque gratiae muneribus et crebris visinibus. Harum celebrrima fuit cum ante Eucharistiam
precnti Jesus semetipsum conspicindum obtulit, et divinum Cor in aprto
602
VI
26-30
VII
alter,
circa medium)
Nulla alia est vera scientia, nisi ea quae a Spiritu Sancto datur, sed haec
humilibus tantummodo tribuitur. Nonne magnos vidimus theologos qui
mira dixerunt de virtutibus, sed ut eas non exercerent? E contra complures
vidimus feminas, quae de virtutibus disserere nesciebant,^ sed virtutum
pera digne nverant adimplere. Eas enim Spiritus Sanctus sapientes
effecit, quia et timorem Domini et pietatem et humilitatem habebant.
1$. Haec est.
603
S. Congregatio Rituum
Lectio
(Fragm.
serm.
XVI,
VIII
in III Dom.
post Dent.,
initio)
Dominus noster, magnus et praeclarissimum omnium nostrarum infirmittum medicus, antequam in hunc mundum veniret, per Prophetas suos
palam nuntiaverat: Quod confrctum fuerit alligbo, et quod infirmum
fuerit consolidano. Et deinde suo ipse ore clamvit dicens: Yenite ad me
omnes qui labortis et onerati estis, et ego reficiant vos. Quid igitur mirum
si ipsum ab aegrotis, a peccatoribus et publicnis circmdatum cernimus?
Nonne medici gloria est ab aegrotis exquiri?
R Mdia nocte.
Lectio
IX
IX
604
Acta
Apostolicae
Sedis
Commentarium
Officiale
suae quadragesimo tertio, reparatae salutis millesimo sexcentsimo nonagsimo. Miraculis insignem Benedictus decimus quintus sanctis adscripsit:
ejsque officium Pius undecimus ad universam Ecclesiam extendit.
C ant. 2, 3.
Sub umbra illius, quem desiderveram, sedi: et fructus ejus dulcis gutturi meo. .Ps. 83, 2-3 Quam dilecta taberncula tua, D m i n e virtutum!
concupiscit et dficit nima mea in atria Domini.
T. Gloria Patri.
Oratio
Dmine Jesu Christe, qui investigabiles divitias Cordis tui beatae Margaritae Mariae Virgini mirabiliter revelsti: da nobis ejus meritis et imitatione; ut te in mnibus, et super omnia diligentes, jugem in eodem Corde
tuo mansionem habere meremur: Qui vivis.
Lectio Epistolae
cati, et fundati, ut possitis comprehendere c u m omnibus sanctis, quae sit latitudo, et longitude, et sublimitas, et profundum: scire etiam supereminentem
scientiae caritatem Christi, ut implemini in omnem plenitudinem Dei.
Graduale Cani. 8, 7 Aquae multae non potuerunt exstinguere caritatem,
nec flumina bruent illam. f. Ps. 72, 26 Defecit caro mea, et cor meum:
Deus cordis mei, et pars mea Deus in aeternum.
Alleluja, alleluja. T. Cani. 7, 10 E g o dilecto m e o , et ad me conversio
ejus. Alleluja.
Post Septuagesimam, omissis Alleluja, et
S.
Congregatio
605
Rituum
bibite vinum quod miscui vobis. Alleluja. V. Ps. 30, 20 Quam magna
multitudo dulcedinis tua?, Domine, quam abscondisti timntibus te. Alleluja.
Sequentia sancti Evangelii secundum Matthaeum.
606
URBIS ET ORBIS
Ad humiles enixasque preces R e v m i D o m i n i Hyacinthi, Episcopi Augustodunensis, supplicia quoque depromentis v o t a plurium E m o r u m S. E. E..
Cardinalium, fere innumerabilium Sacrorum Antistitum, necnon Superiorum Ordinum et Congregationum religiosarum, praeeunte universa familia
Monialium Ordinis Visitationis B. M. V . , ab infrascripto Cardinali Sacrae
R i t u u m Congregationi Praefecto relatas, Sanctissimus
Pius
Papa
Dominus Noster
Miserentissimus
Dominus,
L. B s .
A. Mariani, Secretarius.
Secretaria Status
607
ACTA OFFICIORUM
SECRETARII
STATUS
EPISTOLA
AD E M U M P. D. GUSTAVUM FRIDERICUM, TIT. S. MARCI S. R. C. CARD. PIFFL,
ARCHIEPISCOPUM VINDOBONENSEM: DE SEXTO EX OMNI NATIONE MISSION A L I CONVENTU VINDOBONAE CELEBRANDO.
Mi Observantissime,
Quando quidem, ut omnes norunt, catholicarum Missionum causa Augusto Pontifici summopere cordi est, idcirco facile coniici potest magno E u m
animi solacio affectum esse, cum haud ita pridem comperiit sextum ex omni
natione Missionalem Conventum proxime apud. Vindobonam celebratum iri.
Ac rerum capita quae in eiusmodi coetibus ad disceptandum proponentur
tam magni sunt ponderis tamque opportuna videntur, ut omnino inde portendi liceat fore ut et adstantium animi ad sanctissimum coeptum quoquo
m o d o provehendum vehementius excitentur, et collatis consiliis, aptior decernatur via ac ratio ad uberiores cotidie fructus assequendos. Qui quidem
sucerescentes sacrarum Missionum fructus quantopere conferant non m o d o
ad optatissimum Iesu Christi Regnum usquequaque proferendum ac stabiliendum, sed ad civilem etiam humanae vitae cultum in barbaris regionibus vel primum instituendum vel, si iam excidit, redintegrandum, nemo
est qui non videat. Quam ob rem prorsus decet omnes, quotquot catholicae
religionis beneficia omne genus agnoscunt ac fatentur, Missionalium operam
pro viribus iuvare omnique contentione prosequi. Quodsi non omnes possunt nobilissimum eorum obire munus, angustiarum saepenumero aerumnarumque plenum, at omnes queunt sive pro rerum adiunctis, data
opera cuiusque sua, sive collata stipe, sive tandem precibus ad D e u m suppliciter admotis apostolicis eorum laboribus obsecundare. Id si impensiore
cura ii omnes se acturos spoponderint, qui Yindobonensibus coetibus intererunt, felices utique Conventum vestrum habuisse exitus, ut omnino fore
confidimus, profecto dici poterit. Quod ut auspicato eveniat vehementer
cupit Augustus Pontifex, qui caelestia vobis laboribusque vestris auxilia
608
a D e o enixe preeatur. Quorum sit conciliatrix et auspex apostolica benedictio, quam Sanctitas Sua peculiaris benevolentiae Suae pignus cum Eminentiae Tuae, tum iis omnibus qui proximis congressionibus intererunt,
peramanter in D o m i n o impertitur. E g o vero, haec ad te referens, occasionem libenter nanciscor sensus venerationis maximae in te meae confirmandi, quibus manus tuas humillime deosculatus me libenter profiteor
Ex aedibus "Vaticanis, 12 Iulii 1929.
Eminentiae Tuae addictissimum
P. CARD. GASPARRI.
P O N T I F I C I A COMMISSIO P E O RUSSIA
INSTRUCTIO
AD RR. PP. DD. LOCORUM ORDINARIOS, DE RUSSIS AD CATHOLICAM ECCLESIAM
REDEUNTIBUS.
Edito in Actis Apostolicae Sedis (6 Februarii 1929, pag. 94) Pont. Commissionis Pro Russia decreto De Russis ad Catholicam Ecclesiam redeuntibus , nonnulli locorum Ordinarii mature huic Commissioni significandum
curaverunt se recte vim et mentem intellexisse decreti, utpote debitam in
re tanti momenti cautelam praescribentis, praesertim cum de personis vel
parum notis vel prorsus ignotis agatur. Obiecerunt tamen aliqui aditum
sive ad Pontificiam Commissionem sive ad Legatos Apostolicos plerumque,
maxime in casibus urgentioribus, impossibilem evadere vel saltem in mora,
uti aiunt, non deesse periculum.
Quapropter rogaverunt ut sibi necessariae et opportunae traderentur
agendi normae quibus in bonum animarum, nulla interposita mora quae
ipsi dissidentium conversioni obesset, ministerium suum explere valerent.
Laetatur quidem haec Pontificia Commissio tanta Ordinariorum in
fratres nostros separatos, carissimos sane, cura et sollicitudine; finem autem
et mentem eiusdem Decreti confirmat fuisse debitam commendare prudentiam, ut quaevis causa praecidatr Ecclesiam Catholicam calumniis
afficiendi, quasi ipsa fratrum nostrorum adversa fortuna abutens eos ad
se attrahere studeat.
Russos, quos idem Summus Pontifex tanta prosequitur caritate, magnopere laudat atque commendat, iisque normas quae sequuntur, non pro
clericis tantum sed etiam pro laicis .attendendas tradit.
I.
DE
609
LAICIS
Edicit Pontificia Commissio, cum de laicis agatur, Episcopi esse potestatem non in casibus urgentioribus tantum sed et ordinariis eos admittendi
et recipiendi in Ecclesiae Catholicae unitatem, dummodo eos qui admitti
postulant ita noverit ut prudens iudicium de recta animi dispositione deque
sufficienti circa Fidem et Ecclesiam Catholicam cognitione efformare possit.
In memoriam revocanda sunt de validitate Baptismi et Confirmationis
dissidentium responsa et decreta S. Officii.
Praestat vero exquirere utrum in schismate matrimonium contraxerint, quo m o d o , coram quo, utrum habita dispensatione super aliquo impedimento, qui eam induxerint. Cuius fuerit alter coniux religionis; utrum
celebratum matrimonium solutum fuerit, quibus causis et a quo; utrum
n o v u m contraxerint matrimonium. Denique omnia ita investigare oportet ut comperiatur quodnam matrimonium validum sit.
Item prudenti atque circumspecta investigatione explorandum est
utrum causae et argumenta, quibus ad unitatem Ecclesiae inducti sunt,
spiritualia et supranaturalia, an mere humana sint, prouti praesens eorum
egestas et inopia: h o c enim in casu potius essent pro posse adiuvandi atque
fratrum caritati valde commendandi. Interdum autem ne reiiciantur neve
derelinquantur, sed prudenti committantur sacerdoti qui ipsos catholic a m doceat doctrinam, praesertim de unitate Ecclesiae, de Romani Pontificis primatu, de Immaculata Virginis Conceptione, de Purgatorio, etc.
Cum sufficienter instructi atque dispositi inveniantur, de ritus electione
sunt monendi, quin contra eorum propensionem ad latinum ritum assumendum eos inducere praesumatur. Satius erit dignitatem et pulcritudinem Orientalium rituum explicare, quid Ecclesia catholica de ritibus
iisdem sentiat et doceat, et quantum iis favere studeat. Si quis tamen e
Russis, omnibus recte perpensis, ritui latino adhaerere maluerit, eidem adscribi poterit.
Formulam abiurationis et Fidei professionis ad Episcopos in quorum
dioecesibus frequentes habitant Russi et etiam ad alios Ordinarios qui
petierint, remittendam curabit haec Pont. Commissio.
His itaque normis obtemperantes non tenentur R e v m i Ordinarii in
singulis casibus huic Commissioni recurrere.
Qui cum satis noverint personas de quibus agitur, necnon si casus
ferat, statum earum domesticum, atque prudens efformaverint iudicium
de earum recto bonoque animo et consilio, deque sufficienti dispositione
et doctrina, uti supra dictum est, possunt et debent ad unitatem Catholicae
Ecclesiae eas admittere tum in casibus consuetis tum, immo ratione forACTA, vol. X X I , n. 13. 1-10-929.
41
610
Acta
Apostolicae
Sedis -
Commentarium
Officiale
S.
C. Margotti, Secretarius.
Agosto
Maredsolana;
Congregazione
P. Celestino da
Cappuccini,
D. Nazareno
Bergs,
Benedettina Cassinese, e
Consultori
della
Sacra
Congrega-
Luglio
di Santa
Caterina
Agoste
10
>!>
612
13
Agosto
20
Terziarie
Laurenti, Protettore
Francescane
di
San
delle
Giuseppe
(Buffalo).
27
21
Giugno
Soglio
Pontificio:
27
Aprile
24
Maggio
28
2
Luglio
Agosto
3 Settembre
Marzo
10
Aprile
27
Giugno
10
Luglio
23
31
Agosto
Baltimora.
Diarium Eomanae
Curiae
Agosto
613
26
28
ONORIFICENZE
Con Brevi Apostolici il Santo Padre Pio XI, felicemente regnante, si
degnato di conferire:
La Gran Croce dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile:
8
Agosto
Agosto
28
17
18
26
Giugno
Reggio Calabria.
28
2
Luglio
10
23
614
5
Agosto
Commentarium Officiale
10
22
26
18 Maggio
gio Calabria.
12
Giugno
4
8
5
Luglio
Agosto
10
10
Agosto
sig. Gioacchino
13
>
Leone
Castel, della
medesima archi-
diocesi.
monda.
17
23
615
>>
26
singa.
Luglio
Giugno
26
28
23
Luglio
Agosto
26
1
10
19
Giugno
27
Agosto
archidiocesi.
6
10
19
20
616
Commentarium Officiale
Con Biglietti della Segreteria di Stato, il Santo Padre Pio XT, felicemente
regnante, si degnato 'di nominare:
Camerieri Segreti Soprannumerari di S. S.:
18 Maggio 1929. Monsig. Pietro F. Adams, della diocesi di St. Georges.
16
Luglio
24
12
Agosto
18
25
30
Luglio
18
Agosto
NECROLOGIO
7 Settembre 1929. Monsig. Giovanni Battista Penon, Vescovo tit. di Cuse.
?3
L'Emo
sig. Card.
del titolo di
Annus X X I - Vol. X X I
ACTA
4 Novembris 1929
APOSTOLICA!'
Num. 14
SHIHS
COMMENTARIUM OFFICIALE
SACRUM CONSISTORIUM
I. - C O N S I S T O R I U M P U B L I C U M
Feria secunda, die x x v n i Octobris 1929 in Aula Consistoriali Palatii
A p . Vaticani fuit Consistorium Publicum,
in quo Sanctissimus
Dominus
IL - C O N S I S T O R I U M S E C R E T U M
Subinde in eadem Aula fuit
mus Pater, postquam
Beatissi-
Segura j Saenz,
Archiepiscopum
Pondicheriensem.
Monterrejensem, Iosephum Guadalupe Ortiz y Lopez, iam Episcopum
Ancusensem.
ACTA, vol. XXI, n. 14. 4-11-929.
42
618
cum
perpetua
administratione
cathedralis
Acernensis
seni.
Cadonum, Ioannem Buczko, Auxiliarem B. P. D. Andreae Szeptyckyi,.
Archiepiscopi Leopoliensis Buthenorum.
De Aguas Calientes, Iosephum a Iesu L o p e z , iam Episcopum D a d i mensem.
Lamianum,
Ferrariensis,
Salernitanae,
Andreae
benignissime
et
admisit.
archiepiscopalium
Fdimburgi,
Monterrejensis
619
CHIROGRAPHUS
AD E M U M P. B. LUDOVICTJM TIT. S. M. IN AQTJIRO S. R. E. PRESB.
CARD. DUBOIS, ARCHIEPISCOPUM PARISIENSEM.
PIUS PP. XI
620
Acta
Apostolicae
Sedis
Commentarium
Officiale
comme les aptres, pro nomine Jesu contumeliam pati (Act., V, 41).
Ceux, la vrit, qui se sont comports ainsi envers vous
(agissant d'ailleurs aussi contre Nous et contre le Saint-Sige)
ont montr ouvertement de quel irrvrencieux esprit d rvolte,
Nous dirons plus, d'impit et d'infidlit, ils sont anims, si ouvertement que quiconque n'est pas tout fait aveugle a pu reconnatre avec vidence combien Nos proccupations et Nos condamnations taient justifies.
Heureux de cette magnanime fidlit, Nous n'avons pas cess
devons consoler par des paroles paternelles; aujourd'hui cependant,
saisissant une occasion si solennelle, Nous ne voulons pas seulement vous renouveler l'expression de Notre particulire bienveillance pour tout ce que vous avez fait et faites encore, pour ce
que vous avez souffert et souffrez avec Nous, mais encore vous
renouveler Nos loges paternels de ce qu'en avertissant les fidles
et en les loignant de ces erreurs vous n'avez jamais dvi le
moins du monde de l'exacte interprtation de Notre intention et
de Notre volont, que vous tiez bien fond croire immuables.
Si parfois, sous l'influence de cette bienveillance paternelle que
Nous prouvons envers tous nos fils bien-aims et vnrables
frres en Jsus-Christ, Nous avons prfr, en parlant certains v
d'entre ceux qui venaient Nous visiter, ne pas user de cette svrit que plusieurs attendaient, Nous l'avons fait uniquement dans
621
l'Aptre: Noli vinci a malo, sed vince in bono malum (Born., X I I , 21).
Mais jamais ne s'est amoindrie en Nous la haute estime que Nous
avons pour ceux qui se sont montrs les plus obissants, ceux
qui les catholiques de l'univers entier, autant que ceux de France,
doivent une sincre reconnaissance.
Ne cessez donc point, fils bien-aim, de combattre avec Nous
le bon combat; Nous disons avec Nous, car ils se trompent grandement ceux, s'il y en a, qui prendraient pour de l'oubli Notre silence,
en vrit assez souvent interrompu, pour lassitude Notre bnignit,
et qui penseraient ou diraient, ce qui est pis, que Nous Nous sommes loigns, si peu que ce soit, ou sommes prts Nous loigner
de Notre premire sentence.
Vous savez trop bien pour qu'il soit besoin de vous le rappeler,
que jamais ne manquera la grce de Dieu, par laquelle tout se
change eh bien pour ceux qui aiment le Seigneur.
Enfin, implorant du divin Matre, qu'il accorde de longues
annes encore au Pasteur si diligent et si plein de zle, afin d'augmenter les fruits spirituels et la splendeur de cet heureux vnement, Nous vous permettons de tout cur de donner tous les
fidles qui assisteront la solennit de votre Jubil la bndiction
papale et l'Indulgence plnire aux conditions d'usage.
Comme gage de Notre paternelle bienveillance et des meilleures
faveurs divines Nous vous envoyons, trs cher fils, avec pleine
effusion de cur, pour vous et pour tous les fidles confis vos
soins, une trs spciale bndiction apostolique.
Donn Borne, prs Saint-Pierre, en la fte de saint Louis,
le 25 aot de l'anne 1929, la huitime de Notre Pontificat.
PIUS PP. X I
LITTERAE APOSTOLICAE
I
ERECTIO VICARIATUS APOSTOLICI DE B U K O B A IN AFRICA CENTRALI
PIUS PP. X I
Ad futuram rei memoriam. Ad fidem catholicam facilius propagandam in latissimis Missionum territoriis iugiter Decessores Nostri ex
eisdem territoriis plures, tempore opportuno, minoribus contractas hmitibus Missiones constituere consueverunt; eosdemque vestigiis secuti,
Nos etiam sollerter id agere, occasione data, studemus. Huiusmodi rationibus c o m m o t i , c u m moderator generalis Societatis Missionariorum Africae,
quibus, vulgo Pres Blancs nuncupatis, vicariatus apostolicus Victoriae
Nyanzensis in Africa centrali concreditus est, de nimia vicariatus ipsius
territorii latitudine nec non de magno incolarum ibique degentium numero
Nos edoceat, ac propterea ut ex vicariatu e o d e m plures suis finibus constitutas missiones erigamus enixas ad Nos preces admoveat: Nos, quorum
est Ecclesiae bono religionisque provehendae utilitati prospicere, supplicationibus eisdem annuere censemus. Conlatis itaque consiliis c u m venerabilibus fratribus Nostris Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalibus, qui
negotiis Propagandae Fidei praepositi sunt, certa ex scientia, ac matura
deliberatione Nostris, deque apostolicae Nostrae plenitudine, praesentium Litterarum tenore ex actualis vicariatus apostolici Victoriae Nyanzensis in Africa centrali integra civili provincia de BuJcoba, cui parvam
quoque regionem de Bugufi, vulgo nuncupatam, ad missionem de Urundi
iam pertinentem, adiungimus, nec non ex parte provinciae de Uha, quae
ad orientem atque ad septentrionem exstat fluminis Malagarazi (quae
pars iam vicariatui de Tabora tributa fuit) n o v u m constituimus apostolic u m vicariatum, cui nomen de BuJcoba ex nunc facimus. Eiusdem proinde
vicariatus de B u k o b a limites in posterum erunt; ad septentrionem linea
primi gradus latitudinis meridionalis, qua a vicariatu Ugandensi de B u k o b a
vicariatus di videbitur; ad occidentem flumen Kagera, quo a vicariatu de
Euanda praefatus de B u k o b a vicariatus separabitur, deinde limes qui
inter mandatum Belgicum existit et Britannicum, usque ad flumen Malagarazi (quod est etiam vicariatus Urundi limes), deinde flumen ipsum
Malagarazi, quo praedictus de B u k o b a vicariatus a Tanganykensi distinguetur; ad meridiem limes septentrionalis vicariatus Tanganykensis a
flumine Malagarazi ad vicariatum usque Taborensem; ad orientem denique, limes provinciae civilis de Tabora, qui et est limes vicariatus eiusdem
623
limitibus
beneplacitum Patribus Societatis Missionariorum Africae, * in dicta regione de Fide propaganda optime meritis, in D o m i n o committimus.
H a e c statuimus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque
efficaces semper exstare ac permanere, suosque plenos atque integros
effectus sortiri et obtinere, illisque ad. quos spectant, sive spectare poterunt,
suffragari nunc et in posterum; sicque rite iudicandum esse ac definiendum,
irritumque ex nunc et inane fieri, si quidquam secus, super his, a quovis,
auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari contigerit. Contrariis n o n obstantibus quibuslibet.
D a t u m R o m a e apud Sanctum Petrum,
sub
anulo Piscatoris,
die
IT
DISTRACTO TERRITORIO EX VICARIATU APOSTOLICO VICTORIAE NYANZENSIS
IN APRICA CENTRALI ERIGITUR VICARIATUS APOSTOLICUS DE MWANZA.
PIUS PP. X I
Ad futuram rei memoriam. Litteris Apostolicis Nostris, sub anulo
Piscatoris die v n i m. Aprilis huius anni datis, ex territorii vicariatus
apostolici Victoriae Nyanzensis in Africa centrali parte n o v u m constituimus, limitibus eiusdem praefinitis, apostolicum vicariatum, cui a civili
de B u k o b a provincia nomen de B u k o b a fecimus. N u n c autem reliquae
partis memorati vicariatus Victoriae Nyanzensis sollicitudo Nobis suadet
ut
pariter
eidem
territorio
ordinem,
qui christiani gregis ibique degentis utilitatibus provehendis facilius conducat. Quapropter, conlatis consiliis cum venerabilibus fratribus Nostris
Sanctae R o m a n a e Ecclesiae Cardinalibus, qui Sacrae Congregationi de
Propaganda Fide negotiis sunt praepositi, ex certa scientia ac matura
624
Uduke,
deinde
flumine
u m
longitudinis orientalis
lacus
Eyassi
septentrionali ad E 5, eo"
311
longitudinis
625
EPISTOLAE
I
AD E M U M P. D.
PRESB.
CARD.
EUSTACHDJM TIT.
S.
LAURENTII IN PANISPERNA S.
R. E.
ET LUSI*
PIUS PP. X I
Dilecte fili Noster salutem et apostolicam beuedictiouem. Cum valde
equidem, de iis laetemur conventibus, quibus passim per catholicum orbem
cultus augetur Sacramenti augusti, tum non minori gaudio perfundimur
si alicubi congressiones huiusmodi celebrentur ad pietatem erga magnam
Dei Matrem cotidie magis excitandam. Quis enim ignorat qua semper
praesentissima ope Virgo divina christiano populo affuerit, prementibus
undique difficultatibus omne genus, atque bellis in catholicum nomen,
curis nimium, desaevientibus? Q u a m o b r e m mirum non est si Ecclesia omnem
suam spem, post Deum, in Virgine potenti nullo non tempore collocant,
eandemque maximis laudibus precibusque prosecuta sit. H a c vero aetate
nostra, unde rei christianae salus est exspectanda nisi ab Ea quam qui
invenerit, inveniet vitam et hauriet salutem a Domino? Ex his intelliget dilecte
3
626
Commentarium
Officiale
II
AD EMUM P. D. ALEXIUM TIT. S. CALLISTI S. R. E. PRESB. CARD. ASCALESI,
ARCHIEPISCOPUM NEAPOLITANUM, QUEM DEPUTAT LEGATUM SUUM AD
CONSECRANDAM NOVAM AEDEM CATHEDRALEM MESSANENSEM.
PIUS PP. X I
Dilecte fili Noster, salutem et apostolicam benedictionem. Quemadm o d u m haud multis ante annis, c u m Messana, Siciliae urbs nobilissima,
subito urgentique terrae m o t u disiecta ac pervastata esset, ad eius cives
nimio dolore terroreque perculsos paternus pervolavit animus Iesu Christi
Vicarii, qui eorum aerumnas pro viribus relevare studuit, ita in praesens,
cum in eadem urbe, maximam iam partem e minis excitata suis, nova
cathedralis aedes, quae veteris lineamenta refert ampli tudinemque, in eo
sit ut sollemni ritu dedicetur, temperare sibi n o n potest communis omnium
Pater, quin et clero populoque Messanensi vehementer gratuletur, et proxima eorum soUemnia aptiore quo potest m o d o participet. Quamobrem,
ut quae studiose apparantur sacra, alicuius Purpurati Patris praesentia
augustiora fiant, placet te, dilecte fili Noster, Legatum Nostrum deligere
ut, harum fide litterarum, deligimus qui sollemnibus eiusmodi dedicationis ritibus nomine et auctoritate Nostra praesideas. Atque iam nunc
faustum eventum prospicientibus Nobis, eiusque praecipientibus felicissimi
exitus laetitiam quasi ante oculos obversatur spectaculum plane mirandum:
Messanenses scilicet ex omni ordine cives Legatum Nostrum summo excipere honore, in eodemque vereri ac colere potestatem dignitatemque
Nostram; n o v u m , quod concordi animo coniunctisque viribus exstruendum
qrnandumque curarunt templum, tam laetabundos ingredi ut sibimet ipsis
videantur pervetustum illud tot memoriis gloriisque sacrum, quasi nunc
mi
prodigialiter reviviscere vehementer admirari; sacris caerimoniis pientissime interesse, ac Deiparam Virginem in caelum receptam, cui cathedralis
illa aedes dedicatur, suppliciter instanterque rogare, ut se suamque urbem
ne desinat in posterum materno patrocinio suo validissimo sospitare atque
tueri. Quibus quidem N o s publicis supphcationibus preces item Nostras
libentissime addemus, id enixe implorantes ut velit benignissima Dei Mater,
non m o d o caducae huius vitae calamitates et aerumnas a filiis Nobis carissimis arcere atque depellere, sed quae potissimum a caelesti vita aeternaque
beatitate avertunt homines, ea praesentissimo tutelae suae praesidio, ab
eorum animis, removeat atque prohibeat; avitam eorum fidem non tam
servet incolumen, quam vividiorem actuosiorenique reddat; morum integritatem, christianae familiae decus et firmamentum, custodiat; ad omnium
denique virtutum laudes Messanensem populum excitet suaque ope dirigat. In comperto enim est felicitatem veri nominis, quantacumque in terris frui licet, eum solummodo populum assequi posse, cuius Dominus Deus
eius. Haec, dilecte fili Noster, animi Nostri sensa et vota tuum erit interpretari luculenter, cum pro tuo officio, adstantium multitudinem alloquens;
eosdemque hortaberis, ut Nosmet ipsos Ecclesiamque universam caelesti
omnium Matri communibus precibus commendent. Divinorum interea
munerum auspex, paternaeque benevolentiae Nostrae pignus apostolica
sit benedictio, quam tibi, dilecte fili Noster, solertissimo Messanensium
Archiepiscopo, iisque omnibus qui sacris intererunt, peramanter in D o m i n o
impertimus.
Datum R o m a e apud Sanctum Petrum, die xvin mensis Iulii, anno
MDCCOCXxrx, Pontificatus Nostri octavo.
PIUS PP. X I
III
AD EMUM P. D. GULIELMUM, TIT. SS. CRUCIS IN IERUSALEM, S. R. E. PRESB.
CARD. VAN ROSSUM, SACRAE CONGREGATIONIS DE PROPAGANDA FIDE
PRAEFECTUM, APPETENTE NATALI QUINQUAGESIMO SACERDOTII EIUS.
PIUS PP. X I
Dilecte fili Noster, salutem et apostolicam benedictionem. Magnopere
laetamur, iam diem haud. longe abesse, c u m ad sacrum altare, vehementiore
incensus et renovato quodam pietatis aestu, conscendes, gratias benignissimo D e o acturus, quod te, tot caelestibus locupletatum usque adhuc muneribus, frui illo etiam voluerit quo quidem frui plerisque e clero non licet
628
ut quinquagesimum sacerdotii natalem assequereris. Quodsi, cum quinquaginta ab edita religiosae vitae professione eompleres annos, tibi, dilecte fili
Noster, faustum per litteras Nostras gratulando participandoque eventum,
bene precati sumus, at multo hodie libentius prospera tibi omnia ac felicia
ominamur, cuius geminatam laetitiam praecipimus habebimusque tecum
c u m tuisque communem. Geminatam laetitiam, inquimus: eorum enim
sollemnium, quae die septimo decimo mensis O c t o b r i s i p s o scilicet, quo
primum litasti, die cum aetate floreres inter Urbaniani Conlegii alumnos
et veluti ante oculos Nostros agentur, similia ante per mensem Septembrem, in Hollandia illa tua, Nobis tibique carissima, ubi tum aliquamdiu
versaberis, cum Ligoriani sodales, tum cives tui habituri certatim sunt.
Utramque profecto eiusmodi celebrationem probamus, quae c u m auctiore
Dei gloria coniungetur; siquidem qui tua recte facta recolat ac c o m m e m o rem facere is non potest quin Dei caritatem bonitatemque agnoscat ac
praedicet, quo dante, per diuturnum h o c sacerdotalis vitae spatium, in
Ecclesiae incrementum animarumque salutem graves fructuososque labores
ferre ac sustinere tibi licuit, iam tum praesertim cum, promeritis debita
tuis, romana purpura es auspicato honestatus. Quid, quod, Sacro Consilio
de Fide Propaganda praefectus, sic proximo decessori Nostro, sic N o b i s ,
ad catholicas Missiones provehendas proferendumque latius Christi regnum,
operam navas ti tuam, ut multa effeceris, quae et laudari satis nequeant et
caelesti dumtaxat remuneratione digna videantur?
natalis hic sacerdotii tui quinquagesimus, afferatque tibi, praeter spiritualium fructuum copiam, c u m n o v u m a Nobis grati animi testimonium, tum
meritissimis a Conlegis, a sodalibus, a civibus familiaribusque tuis gratulationes laetitiaeque communis significationes. Qua quidem rei faustitate,
F
dilecte fili Noster, ad maiora, si fieri potest, excitatus, pergito ingenii animique vires, ac quicquid experiundo didicisti, in sacrarum Missionum causam impendere, quae d e m u m est Dei ipsius causa; atque utinam diutissime,
prudentia, qua flores, usuque rerum, Ecclesiae et Apostolicae huic Sedi prosis, quacum tam arcte amanterque cohaeres. Interea incolumitatem eiusmodi, cum divinorum munerum effusione coniunctam, conciliet atque adiuvet apostolica benedictio, quam, paternae benevolentiae Nostrae testem,
tibi, dilecte fili Noster, ex animo impertimus.
Datum R o m a e apud Sanctum Petrum, die xv mensis Augusti anno
MDCCCCXXIX, Pontificatus Nostri o c t a v o .
PIUS PP. X I
629
iv
AD EXIMIAM DOMINAM CATHARINAM SCHYNSE, PRAESIDEM MULIERUM AC
PUELLARUM SOCIETATIS MISSIONIBUS CATHOLICIS PROVEHENDIS.
PIUS PP. X I
Dilecta in Christo filia, salutem et apostolicam benedictionem. In.
c o m p e r t o equidem iam pridem habebamus istam mulierum ac puellarum
societatem, quam tu piissimo consilio, multis abhinc annis, constituendam
curasti, curis laboribusque non parcere, ut catholicorum missionalium
expeditiones nec instantium ad D e u m applicationum praesidio, nec corrogatae stipis auxilio, neque iis omnibus rebus careant, quae sunt ad litandum
necessariae. At sacra illa instrumenta bene multa ac liturgicae supellectiles,
quae a vobis haud ita pridem ad Nos missa, hisce diebus in Vaticanis aedibus ad spectandum invisentibus proponuntur, quaeque Nos, summo c u m
animi gaudio, nuper circumeundo suspeximus, tam vehementer admirationem commoverunt Nostram, ut Nos continere non possimus quin gratae
voluntatis Nostrae sensa vobis declaremus. Id quidem per has litteras eo
libentius facimus, quod, ut Nobis dudum allatum est, cum tu proxime,
quintum ac septuagesimum aetatis annum sis feliciter expletura, istius
societatis sodales, iique omnes qui tecum necessitudinum vinculis coniunguntur, magnopere exoptant, ut Nos faustitatis huius laetitiam participantes, eam benevolentiae in te Nostrae significatione augeamus. Habeas
igitur, dilecta in Christo filia, omina ac vota Nostra; habeat abs te condita
sodalitas paternam Iesu Christi Vicarii gratulationem, qui nihil magis cupit,
uti nostis, quam ut catholicarum missionum caussa, enitentibus omnibus,
uberiora in dies incrementa capiat. Ita enim auspicato continget, ut exspectatione citius, tempora adveniant, cum, christianae veritatis luce populis
omnibus affulgente, ac divini Redemptoris nostri regno ubique feliciter instaurato, gentes omnes honestiorem laetioremque in terris vitam traducant
a t q u e beatam Christi visionem;, quem divinae misericordiae ope ac missionalium catholicorum laboribus agnoverunt, aliquando adipiscantur. Interea,
ut incepta vestra citatiore cotidie gradu procedant, opportuna vobis a
D e o auxilia precati, horum conciliatricem et auspicem, c u m tibi, dilecta
in Christo filia, cunctisque societatis istius moderatricibus ac sodalibus,
tum iis omnibus, qui eidem quoquo m o d o favent atque opitulantur, apostolicam benedictionem amantissime in D o m i n o impertimus.
D a t u m R o m a e apud Sanctum Petrum, die VIII mensis Octobris, anno
MDCCCCXXIX, Pontificatus Nostri octavo.
PIUS PP. X I
630
I
PROVISIO ECCLESIARUM
Sanctissimus Dominus Noster Pius divina Providentia Papa XI successivis decretis Sacrae Congregationis Consistorialis singulas quae sequuntur
Ecclesias de n o v o Pastore dignatus est providere, nimirum:
12 Aprilis 1929. - Cathedrali episcopali Ecclesiae Midensi praefecit
E . D . T h o m a m Mulvany.
27 Augusti. Cathedralibus Ecclesiis invicem perpetuo unitis Rubensi et
Bituntinae R. P. D. Andream Taccone, hactenus Episcopum Bovensem.
20 Septembris. Metropolitanae
Ecclesiae Monterrejensi,
R. P. D,
Ecclesiae
Turritanae,
R.
P.
D.
Mauri-
Archiepiscopum
Theatinum
et
Administratorem
perpetuum
Vastensem.
7 Octobris. Titulari archiepiscopali Ecclesiae Neocaesariensi in Ponto,
R. P. Antonium Drapier, ex Ordine Fratrum Praedicatorum, c u m munere
Delegati Apostolici Mesopotamiae, Kurdistan et Armeniae minoris.
631
S. Congregatio Consistorialis
Lectoure,
SACRA
CONGREGATIO
DE DISCIPLINA SACRAMENTORUM
INSTRUCTIO
AD REVMOS ORDINARIOS DE
QUIBUSDAM VITANDIS A T Q U E
OBSERVANDIS
632
Acta
Apostolicae
Sedis
Commentarium
Officiale
delium, qui, erant autem perseverantes in doctrina Apostolorum et communicatione fractionis panis et orationibus (Act., I I , 42): atque ad hunc
finem Sacra
Congregatio
Tridentinis
die 20 Decembris anni 1905 Decretum edidit D e quotidiana SS. Eucharistiae sumptione , exordiens his verbis Sacra Tridentina Synodus, cui
Decretum accessit die 8 Augusti 1910, ita incipiens
Quam singulari
h. S. Congregationis de disciplina Sacramentorum, D e aetate admittendorum ad primam Communionem eucharisticam . Incitamenta etiam non
laevia ad hunc salutarem usum fovendum praebuere eucharistici Conventus, a s. m. Leone X I I I primitus constituti, quos undique solemni ritu
con celebratos, mirum in m o d u m et excitasse in populis fidem, atque fovisse
pietatem compertum habemus.
Interea Ecclesia omne semper studium adhibuit, ne abusus in confectione, susceptione et asservatione tanti Sacramenti irreprent. Quapropter
haec Sacra Congregatio disciplinae Sacramentorum praeposita, cum in suo
officio explendo compererit, ad hanc rem quod attinet, nonnulla haberi
corrigenda, vel in usum esse revocandas leges aut praescriptiones latas,
quae sequuntur decernere, seu edicere et declarare statuit, primo quoad
cautelas servandas in paranda materia Sacramenti Eucharistici; secundo
in Eiusdem susceptione seu administratione; tertio in E o d e m asservando
ultimo triduo maioris hebdomadae.
I. Cum enim idem Sacramentum, praeter formam, constet materia,
oportet ut haec religiosissime in sua substantia servetur. Materia autem,
quae ex divina institutione, verborum consecrationis vi, ad divinum Sacrificium et Sacramentum Eucharisticum conficiendum inservit, duplex est,
scilicet panis et vinum. De materiae substantia edicit Codex I. C. can. 815,
1: Panis debet esse mere triticeus et recenter confectus, ita ut nullum
sit periculum corruptionis ; 2: V i n u m debet esse naturale de genimine
vitis, et non corruptum . Ideo consequitur panem ex alia substantia conflatum, vel illum cui tanta sit admixta quantitas a tritico diversa, ut iuxta
c o m m u n e m aestimationem, tritici panem esse dici nequeat, materiam
validam pro conficiendo Sacrificio et Sacramento Eucharistico haud constituere.
I t e m uti valida materia haberi nequit vinum, seu potius liquor, qui
sit ex pomis aliisque fructibus eductus, vel chimicae artis ope elaboratus,
quamvis vini colorem, eiusque quodammodo elementa continere edicatur,
vel illud vinum, cui aqua maiore vel pari quantitate sit permixta. I m o
uti dubia reputanda erit materia, nec proinde adhibenda, si, licet non
maiore aut pari quantitate quaecumque alia substantia tritico aut vino
commisceatur, notabilis tamen quantitas aliena sit ipsi admixta; nefas
633
quantitas d'eau-
gradus;
die 4 Maii 1887 reposuit: " Adhibeatur vinum ebullitum " (Collectanea
S. C. de Prop. Fide, n. 1672, edit. anni 1907).
Pariter Vicarius Apostolicus Tche-li in Sinis retulit: " Cum dimcile
sit meracum emere vinum in Europa, et difficilius adhuc illud pretio
haud m o d i c o comparatum in Sinas transvehere, quin in via fraude adulteretur, iam abhinc pluribus annis tutius, necnon facilius missionariis huius
vicariatus visum est, v i n u m pro Missae sacrificio in hac ipsa regione confici.
Uvae vero, quas in septentrionalibus partibus reperire est, sacchari quantitatem nimis exiguam continent; ex quo fit ut vinum ex his ad sacrificium
Missae expressum, alcoolis portionem infimam tantum ad sacrificium Missae
expressum, alcoolis portionem infimam tantum habeat, etjpropterea v i x
incorruptum
asservari
possit,
attentis
praesertim
diuturnis infensisque
centum
addantur decem librae sacchari ex canna (idest ex planta gramnea, botanice saccharum officinale, gallice vulgo canne sucre nuncupata), haecque
massa deinde more solito fermentatur. Quae c u m deferbuerit, ex centum
libris massae (novem sacchari libras iuxta exposita continentibus) obtinentur sexaginta septem vini librae, quae, ut ex calculo chimico coniicere
licet, practice ad s u m m u m quatuor fibras cum dimidia (idest circiter quintam decimam ponderis totalis partem) alcoolis ex saccharo geniti continent. Aliis verbis, supradicta operatione obtinetur vinum ex vite verum,
cuius centum partes sex vel septem alcoolis heterogenei, seu non ex vite
producta admixtas habent... Nunc autem, aliquo exurgente dubio, quaeritur: 1 An fiaec praxis ad obtinendum vinum pro Missae sacrificio tuta
ACTA, vol. XXI, n. 14. 4-11-929.
43
634
rerum
speciem, substantia
vero
naturali
destituta, vel
S.
Congregatio
de
disciplina Sacramentorum
635
comparare, qui, optime de iis experti, triticum ipsum conferant, sive vinum
ex vitis fructu exprimant; et qui, omni suspicione maiores, tuto fidem
facere possint, sese, quacumque fraude remota, vere hostias ex tritico solumm o d o confecisse, et vinum tantum x vitis fructu, seu genimine expressisse.
I I . In administratione Eucharistici Sacramenti n o n minor adhibenda
sedulitas, ne consecratarum hostiarum fragmenta pereant, cum in qualibet
ipsarum, integrum Christi corpus adsit. Itaque curandum maxime ne fragmenta ab hostiis facile separentur, decidantque in humum, ubi, horribile
dictu! sordibus permixta, pedibus proculcantur.
Ad haec igitur praecavenda postulat necessitas, ut hostiae apte etiam
conficiantur, et quidem ab iis, qui non solum honestate praestent, sed
etiam ipsis conficiendis sint experti, idoneisque instrumentis instructi.
Hinc est quod quibusdam in locis c u m munus hostias parandi, vinumqu,
pro Sacramento conficiendi, laudabili consilio, religiosis utriusque sexus
sodalibus commissum fuerit, res prospere cessit.
Quod autem in Missalis rubrica sacerdoti altare petituro praecipitur,
videlicet ut in apparando calice, fragmenta, si quae hostiam circumstent,
caute amoveat, id ipsum peragere expediens erit, antequam particulae,
quae communicandis Christi fidelibus inserviunt, in p y x i d e m ab eo, ad
quem spectat, collocentur; atque hunc in finem prudens erit easdem particulas non acervatim in p y x i d e m inficere, sed singulas in eadem apte disponere.
Quo facilius sacerdos ex corporali fragmenta colligat, oportebit ut hoc
frustulis careat, quae ex accensis super altare cereis excidere saepe solent,
cum, istis permixta, aliquando haud facile discriminan queant. Studendum
itaque, ut idem corporale, sanctissimum Christi corpus excepturum, candidum iugiter servetur, et quaevis ab eo macula absit; itemque munda sint
oportet sacrae mensae mantilia, palla, atque lintolum, quod ad detergendum calicem adhibetur.
Ne autem fragmenta in humum dcidant quoties sacerdos Christi Corpus
fidelibus praebet, sive ipsa directe, sive ex distenta mappa prolabantur,
prudentissime dimidio fere praeterito saeculo mos fuit inductus, parva
utendi patina, ex metallo confecta, subter eorum mentum apponenda.
Facilius siquidem ac tutius, quam super protensa mappa, eadem fragmenta
in illa sistunt, faciliusque pariter a sacerdote cerni colligique possunt. Et
ipsa sacra Congregatio, tuendis praeposita Eitibus Ecclesiae, cum super hc,
die 16 Martii an. 1876 percontata fuisset, nullum contrarium emittens
iudicium, respondit: non esse interloquendum , unde idem mos pluribus
in regionibus vigere coepit, et late se diffudit.
636
beri potest, cum, peculiari anquafcircumstantia, sive ex Apost. Sedis indulto, sive facta locorum Ordinariis facultatefex iure id permittendi, sub
dio Missa celebratur, flantibus interdumf ventis. Ad praecavendam fragmentorum dispersionem, curandum erit quod altare, ubi Missa erit litanda,
tribus e lateribus, tabulis tegatur; vel tentorium adsit super altare obductum, et ad tria eius latera descendens in formam aediculae, quo ipsum
altare a ventis protegatur, vel alia ratione id[.fiat, consentanea c u m reverentia tanto mysterio debita.
I I I . Quoad asservationem'Sacramenti Eucharistici ultimo triduo maioris hebdomadae, h o c adservatur ad Missam Praesanctificatorun celebrandam, et ad Communionem infirmis dandam.
a) S. Hostia pro Missa Praesanctificatorum, adservanda est in sacello
intra Ecclesiam, quo pulchrius fieri poterit, - ornato luminibus, velis, non
nigris tamen aut lugubribus, et floribus,fsine[reliquiis aut imaginibus sanctorum vel Beatissimae Virginis et S. Ioannis Evangelistae, remotisque
statuis, scenas Passionis repraesentatibus.
Capsula autem seu arca, ubi calix cum S. Hostia est reponendus, ita
sit confecta, ut calix adorantibus nullimode pateat, et
obseretur clave;
super ostiolo capsulae, sigilla apponi non licet. Id statuitur Eubricis Missalis Eomani et decretis S. C. Eituum.
Ex S. Eituum Congregationis
637
extinctis ceteris luminibus, iis etiam sublatis, quae ad ipsius ornatum fuerunt apposita. Quod si in aliqua ecclesia Coenae Domini solemnia non
habeantur, sacra pyxis suo in altari servari poterit usque ad. solis occasum
eiusdem Feriae V; posthac usque ad Sabbatum Sanctum, in aliquem ex
supra indicatis locis erit collocanda.
Prudentiae ceteroquin Episcoporum erit, quoties enascatur difficultas
in harum praescriptionum observantia, quaenam sint aptiora loca ex enuntiatis ad eumdem finem, diiudicare, et si non parvi super eadem re irrepserint abusus, ut sedulo isti removeantur, curare.
Quapropter Sacra Congregatio in plenariis Comitiis die 23 Martii 1929
habitis, omnibus mature perpensis et discussis, Emis Ordinariis haec praescribenda esse censuit:
1. Ordinarii, attentis animadversionibus, praeceptis, et decisionibus supra
expositis, ea quamprimum statuant, sedulissime servanda a Eectoribus
ecclesiarum, et sub horum ductu ab aliis altari inservientibus, ut omne
nullitatis periculum a Sacrificio altaris amoveatur, et omnis irreverentiae
occasio arceatur.
2. Curent proinde ne in singulis dioecesibus vel civitatibus aut oppidis,
pro natura locorum, idoneae desint personae, omnique suspicione maiores,
praesertim religiosi utriusque sexus sodales, a quibus ecclesiarum rectores
utramque Sacrificii et Eucharistici Sacramenti materiam, nisi apud se
habeant, comparare possint, tuta conscientia adhibendam.
3. Item circa ea quae hostiarum confectionem spectant, iidem rectores
638
dantur.
7. Fragmenta autem quae in patina post sacram fidelium Communionem
exstabunt, quoties haec intra Missam fuerit diribita, in calicem sedulissime,
digiti ope, iniiciantur; in p y x i d e m vero, si extra Missam sacra Synaxis a
fidelibus recipiatur.
Mens autem Sacrae Congregationis non est eas reprobare patinas, cuiusmodi demum sint formae, quae m o d o adhibentur quibusdam in Ecclesiis,
d u m m o d o ex metallo sint confectae, et intus non sculptae, quaeque sint
aptae sacris fragmentis colligendis.
8. Ordinarii denique satagant ut ecclesiarum rectores diligentissime
munda servent altaria, una c u m sacris supellectilibus, illa praesertim quae
sacris Speciebus excipiendis inserviunt, et sciant super observantia praefatarum praescriptionum graviter onerari eorum conscientiam.
9. Quoad asservandas sacras particulas, infirmis ministrandas postremo
hebdomadae sanctae triduo, Ordinarii locorum perspectam habeant Rubricarum et Decretorum Sacrae Congregationis Rituum intentionem; scientes
easdem asservari non ad publicam venerationem, imo hanc prohiberi;
tamen magnopere satagendum esse, ut Eucharistiae Sacramento, habita in
primis ratione loci, non desit obsequium congruentia honoris et decoris.
E m i Patres praeterea mandarunt ut locorum Ordinarii, intra annum a
recepta hac Instructione, S. H. Congregationem certiorem reddant de his
639
quae decernere censuerunt, in executionem praescriptionum heic contentaran!, et ad abusus forte inolitos convellendos.
In Audientia diei 25 Martii 1929 Ssmus D. -ST. Pius P p . X I , audita
relatione infrascripti Secretarii H.S.Congregationis, eamdem Instructionem
approbavit atque edi iussit, mandans ut mittatur ad omnes locorum Ordinarios et Praelatos regulares, ad h o c , ut sacerdotibus et religiosis sodalibus respective eam ipsi communicent.
D a t u m E o m a e ex Aedibus Sacrae Congregationis de Sacramentorum
disciplina, die x x v i eiusdem mensis, anni MDCCCCXXIX.
$ S.
D. Jorio,
Secretarius.
ADNOTATIONES
1. Iucundo sane animo conspicere nobis licet quanta alacritate nostris
hisce temporibus adauctus sit cultus erga Ssmum Eucharistiae Sacramentum, post habitos undique coetus celebrrimos, recolendae tam salutiferae
tamque mirabili institutioni, quae miram Iesu Christi caritatem in hominum salutem tam praeclare prodit. Nihil enim efficacius monebat
Summus Pontifex L e o X I I I catholicorum animis excitandis, tum ad
fidem strenue profitendam, tum ad virtutes christiano nomine dignas exercendas, quam ut alantur et acuantur studia populi in admirabile illud
amoris pignus, quod pacis vinculum est atque unitatis (ex Brevi Providentissimus Deus diei 28 Novembris 1897).
2. Nil mirum itaque quod idem Pontifex stimulos addere nunquam
destitit, ut eucharistici coetus in pluribus orbis terrae partibus haberentur.
H u c spectant Litterae ab eodem datae die 16 Maii anni 1881, c u m primus
habitus
est
eucharisticus
civitate, a die vicesima octava ad diem tricesimam Iunii anni eiusdem, quibus, hanc ob rem, suam expromebat laetitiam, et omnibus qui eidem conventui interfuere Apostolicam benedictionem speciali affectu impertitus
est. Quin i m o die vicesima secunda Augusti dicti anni praesidi eiusdem
coetus de h o c ei referenti, epistolam misit, qua ad magis magisque eiusmodi adaugendos coetus incitamenta praebuit his verbis: Instate igitur,
dilecti filii, operi vestro; n o v o s semper ei adiicite sodales; propagate institutionem cui estis addicti, et in omnibus excitare conamini caelestem cari-
640
tatis ignem, quem Christus venit mittere in terram, et quem per Eucharistiae sacramentum praesertim incendi voluit .
3. Die etiam 28 Maii anni 1892 epistolam encyclicam ad omnes Orbis
Episcopos misit, de Sanctissima Eucharistia, cuius initium Mir ac caritatis
inscribitur.
4. Summus pariter Pontifex Pius X illud, nunquam satis celebrandum,
edi decretum iussit die 20 Decembris anni 1905, quo SS. Eucharistiae quotidianam sumptionem fidelibus commendavit, et ad eam sancte et salubriter recipiendam opportuna praecepta dedit. Die insuper septima Augusti
anni 1910, ut aliud ederetur decretum voluit, aetatem respiciens, qua ad
primam Eucharisticam Communionem forent admittendi pueri puellaeque,
statuens quoties ad discretionis annos, seu ad initium usus rationis pervenerint, eis sacram Communionem ministrari posse et deberi.
5. Utrumque decretum confirmatum fuisse scimus a Summo Pontifice
Benedicto XV Rescripto
diei
26 Iunii 1916, cui titulus De Eucharistica puerorum utriusque sexus communione ad mentem Summi Pontificis die 30 mensis Iulii solemni ritu promovenda (Act. Ap. Sedis, vol. V I I I ) , occasione qua generalis puerorum
Communio indicta fuit, ut exitiale bellum, q u o fere tota Europa t a m
saevo divexabatur,
conquiesceret.
Praestat eiusdem tenorem referre: Ssmus D. N. Benedictus divina Providentia Papa X V , cui nihil antiquius, quam ut pie inviolateque serventur decreta Sacra Tridentina Synodus et Quam singulari, fel. rec. Decessoris sui Pii X iussu edita, referente me infrascripto Cardinali a Secretis
Status, cum prope adsit alter luctuosissimi eventi anniversarius dies, id
mandare dignatus est, quod sequitur: " omnes et singuli in Europa locorum
Ordinarii summopere curent, ut, in Ecclesiis et Oratoriis suae cuiusque dioecesis, die 30, qui dominicus est, proximi mensis Iulii, pueri utriusque sexus
universi ad mentem Beatissimi Patris, sollemniore quo fieri poterit ritu, ad
Sacram Synaxim accedant . Contrariis quibusvis nlimme obstantibus .
6. Postremo Summus Pontifex Pius X I , quo Supremo Ductore fruimur,
ad magis magisque eumdem cultum fovendum augendamque erga Ssmam
Eucharistiam, die vicesima quarta mensis Maii anni 1922, decimum sextum
coetum inter nationes solemniter auspicatus est, eidemque adfuit. Satis
autem cognita sunt ea quae idem Summus Pontifex in Allocutione habita
die decima septima Decembris elapsi anni .1928 de eiusmodi eucharisticis
coetibus edixit: Ecquis ignorat quantopere ceteri qui acti sunt, ex nationibus omnibus Congressus Eucharistici, quamque mirum in m o d u m contulerint ad fidem in populis excitandam, ad fovendam pietatem, ad christianae denique vitae usum instaurandum?
641
7. Die autem 20 Decembris mensis, eiusdem anni, occasione qua annum quinquagesimum ab inito suo sacerdotio auspicatus est, parvulis
Oratorii
amantissime
praebuit.
8. Die denique vicesima quinta Iulii huius labentis anni, ut benignissimo D e o gratiae agerentur pro inita inter S. Sedem atque Italorum regem
conventione, exoptatae inter utramque potestatem pacis nuntia, iucundissime evenit, gratissima omnium recordatione, nunquam e memoria delenda,
communem vespertinis horis conspicere Patrem, diuturnum post tempus,
ex Basilica omnium maxima S. Petri in apertum solemnissima prodeuntem pompa,
incedentibus,
pacisque Hostiam ferentem, ingenti populi multitudine prae laetitia gestiente, adeo ut miti spirante aere, atque occasu veluti cunctante, natura
ipsa ob singularem eventum laetari videretur.
9. D u m itaque maxime laetandum quod ex huiusmodi excitato Studio
erga Ssmam Eucharistiam uberes capiantur fructus, prudentia suadet ut
pericula irreverentiae erga
tantum
Sacramentum
arceantur. Ad
hunc
commissum
hac Instru-
64
tilia, quibus altare tegitur, et alia, quae inibi adhibentur, integra mundaque sint oportet.
11. E a d e m ratione sacra Congregatio altaris administros urgere non
desinit, ut in sanctissima Eucharistia fidelibus diribenda periculum dispergendi fragmenta amoveant, ideoque praecipit, ut in ea ministranda patina
adhibeatur. Itemque caveant ut triduano mortis D. IS". I. C. tempore,
decenti custodiae Ssmae Eucharistiae consulatur, eam scilicet sante reli^
gioseque servando.
12. Prudenti vero parochorum industriae relinquitur, ut in Ecclesiis
magnarum praesertim urbium, altare ubi tabernaculum collocatum est,
Sanctissimum excipiens Sacramentum, prae coeteris indubio et conspicuo
signo facile a fidelibus cognoscatur, irreverentiam etiam vitandi causa,
ipsosque ad hunc finem hortentur, ut Ecclesias ingressuri, potiorem, uti
par est, cultum E i d e m praebeant.
13. Rogantur denique iterum iterumque R m i Ordinarii tum locorum
tum personarum, sacerdotesque utriusque Cleri, ut diligentissime efficiant,
ne aliquid ex iis quae in hac Instructione statuta sunt, ad sancte religioseque Sacramentum tractandum, in irritum cedat, c u m detrimento Eiusdem,
cui caetera referuntur sacramenta, et prout Ssmus Dominus Noster Pius
Papa XI suprema Sua auctoritate, ut haec omnia serventur, sanxit.
D. Jorio, Secretarius.
6.
ACTA
Poenitentiaria
643
Apostolica
TRIBUNALIUM
Poenitentiaria
Indulgentias
Apostolica
omnibus
christifidelibus sequentes
300 dierum, saltem corde
contrito lucrandam, quoties supra relatam orationem recitaverint; I I . Plenariam, suetis sub conditionibus semel in mense acquirendam, si per integrum mensem memoratam recitationem quotidie persolverint. Praesenti
in perpetuum valituro absque ulla Brevis expeditione. Contrariis quibuscumque non obstantibus.
L.
CARD. LAURI,
Poenitentiarius
Maior.
I. Teodori, 8. P. Secretarius.
644
ACTA OFFICIORUM
PONTIFICIA COMMISSIO P R O RUSSIA
DECRETUM
Precibus piorum aliquot Russorum benigne annuens, Ssmus Dominus
Noster Pius, divina Providentia Papa X I , habito v o t o E m i .Cardinalis
Maioris Poenitentiarii, referente R. P. D. Michaele d'Herbigny, Episcopo
titulari Iliensi, huius Pontificiae Commissionis Relatore, in Audientia diei
17 Maii currentis anni, indulgentias quae infra adnotantur, suetis conditionibus, a Russis lucrandas^concedere dignatus est, scilicet:
Indulgentiam tercentorum dierum quoties piam recitaverint ad D o m i num Iesum orationem (russice
McwraTBa
BOJKH
tlqmkrjk
Hac,
(AMHH).
noMnny,
devote
dixerint.
Item indulgentiamftercentorum dierum quoties in publica ecclesia vel
oratorio sacras Icones D. N. L C, B. V. Mariae]* nec non Sancti Titulari
Ecclesiae et Sancti cuius Festum celebretur, osculis religiose venerati sint.
Mandavit insuper eadem Sanctitas Sua ut supradictae gratiae praesenti
Decreto publici iuris fiant.
Contrariis quibuslibet minime obstantibus.
D a t u m Romae, ex Secretaria Pontificiae Commissionis pro Russia,
die 27 Maii anno 1929.
A. CARD. SINCERO, Praeses.
L.
S.
C. Margotti, Secretarius.
645
SEGRETERIA DI STATO
NOMINE
Con Brevi Apostolici il Santo Padre Pio XI, felicemente regnante, si
degnato di nominare:
13 Settembre 1929. L'Emo Sig. Cardinale Alessio Enrico Lpicier, Protettore
della Societ dei Preti della Misericordia (Parigi).
16
L ' E m o Sig. Cardinale Gennaro Granito Pignatelli di Beimonte, Protettore delle Suore di San Giuseppe
dell'Apparizione (Francia).
8 Ottobre
646
ad instar participantium:
ONORIFICENZE
C O D Brevi Apostolici il Santo Padre Pio X I , felicemente regnante, si
degnato di conferire:
La Gran Croce dell'Ordine Piano :
10 Settembre 1929. A S. E. Giulio Maniu, Presidente del Consiglio dei Ministri
di Romania.
647
Ottobre
648
Ottobre
La
de Sousa
Sobrinho, della
diocesi di Aracaj.
16
Aprile
2 Settembre
10
11
Ottobre
10
19
11
Ottobre
NECROLOGIO
19
Maggio
18
Ottobre
22
26
Annus X X I - Vol. X X I
2 Decembris 1929
Num. 15
COMMENTARIUM OFFICIALE
PIUS
SERVUS
AD
EPISCOPUS
SERVORUM D E I
PERPETUAM R E I MEMORIAM
44
650
C A R O L U S CARD. P E R O S I ,
S. C. Consistorialis a Secretis.
S - M, Riggi.
651
LITTERAE APOSTOLICAE
PIUS PP. X I
Ad perpetuam rei memoriam. Romani Pontifices, qui, utpote Beati
Petri successores, supremam in Ecclesia potestatem exercent, vigili iugi cr studio in locorum, qui longinqui atque a R o m a n o centro dissiti sint,
necessitates parandas tuendasque incumbunt. Id igitur N o s quoque in banc
Petri cathedram, B e i gratia, evecti, ut felici ac prospero Ecclesiae regimini prospiciamus, quantum in D o m i n o possumus satagimus. Quapropter
c u m varias ob rationes peropportunum videatur Palaestinae, Transjordaniae et insulae Cypri territoria, quae hucusque ad Delegationem Apostolicam Syriae pertinebant, ad res catholicas inibi provehendas, a praefata
Syriae Delegatione separare, ut eadem in posterum sub Delegati Apostolici Aegypti iurisdictionem subiiciantur: N o s , omnibus rei momentis attento
ac sedulo studio perpensis c u m venerabibs fratribus Nostris Sanctae
Romanae Ecclesiae Cardinalibus, qui pro Ecclesia Orientali negotiis praepositi sunt, audito quoque hodierno Syriae Delegato Apostolico Nostro,
haec quae infrascripta sunt decernenda censuimus. Nimirum ex certa
scientia ac matura deliberatione Nostris, deque apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, praesentium Litterarum tenore, Palaestinam, Transjordaniam et Cypri insulam a Delegatione Apostolicae Syriae separamus,
easdemque sub potestatem subiicimus Apostlici pro tempore exsistentis
Delegati Aegypti, qui ex nunc Delegatus etiam Apostolicus ierusalem et
Palaestinae, Transjordaniae et Cypri nuncupabitur. Propterea volumus
ut ipse novus Apostolicus Delegatus suo huiusmodi in praefatis regionibus
munere fungatur, omnibus et singulis utens potestatibus ac facultatibus,
quae huic muneri sunt propriae, atque advigilet in cuiusque ritus Ecclesiarum statum,.in eisdem regionibus exsistentium; Nos vero et hanc Sanctam Sedem de eodem statu certiores reddat.
Haec statuimus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque
efficaces semper exstare ac permanere, suosque plenos atque integros effectus sortiri atque obtinere, illisque ad quos pertinent sive pertinere poterunt plenissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum,
irritumque ex nunc et inane fieri si quidquam secus super his, a quovis,
652
auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter, attentari contigerit. Contrariis non obstantibus quibuslibet.
Datum B o m a e apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die xi
mensis Martii anno
MDCCCCXXIX,
P.
CAED.
GASPARRI,
a Secretis Status.
II
INSULA
DE
HAIN
AN
IN
SINIS
IN
MISSIONEM
SUI
IURIS
ERIGITUR
PIUS PP. X I
Ad futuram rei memoriam. Q u o d christiani gregis b o n o utilitatibusque spiritualibus provehendis conducat, id opportune maximeque curand u m Nobis munus apostolicum suadet, quod Nobis, licet immeritis, a
divina Providentia commissum est. Quapropter c u m rogati simus ut insulam de Hainan, intra fines apostolici vicariatus de Pakhoi positam, ad
christianas res melius inibi provehendas in Missionem sui iuris erigeremus,
huiusmodi postulationibus annuendum existimavimus* Abhinc enim nonnullis annis insulam ipsam, venia a Sancta Sede impetrata, Vicarius Apostolicus de Pakhoi tunc temporis exsistens, curis concredidit Patrum Congregationis Sacrorum Cordium Iesu et Mariae, vulgo de Piepus nuncupatae;
et revera studio sollertiaque eorundem Patrum, D e o favente, catholica
religio in eadem insula haud levioris momenti incrementa habuit. Delegatus quoque Apostolicus Noster in Sinis amplissimo suo suffragio hanc
condendam n o v a m independentem Missionem commendat; ac propterea,
conlatis consiliis c u m venerabilibus fratribus Nostris Sanctae Romanae
Ecclesiae Cardinalibus, qui negotiis Sacrae Congregationis de Propaganda
Fide praepositi sunt, ex certa scientia ac matura deliberatione Nostris,
deque apostolicae Nostrae auctoritatis plenitudine, praesentium Litterarum
tenore, ab actuali vicariatu apostolico de Pakhoi in Sinis insulam de
Hainan, suis hodiernis limitibus constitutam, separamus, atque ex eadem
n o v a m independentem Missionem constituimus, quam eodem nomine de
Hainan nuncupandam, curis Patrum Congregationis Sacrorum Cordium,
quos laudavimus, ad Nostrum et Sanctae huius Sedis beneplacitum committimus.
H a e c statuimus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque
efficaces semper exstare ac permanere, suosque plenos atque integros effectus sortiri et obtinere illisque ad quos spectant, seu spectare poterunt,
653
plenissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac defliiiendum, irritumque ex nunc atque inane fieri, si quidquam secus super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari Contigerit. N o n obstantibus contrariis quibuslibet.
Datum E o m a e apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die xv
mensis Aprilis anno MDCCCCXXIX, Pontificatus Nostri octavo.
III
DISMEMBRATO TERRITORIO EX VICARIATU APOSTOLICO DE TSINANFU ERIGITUR MISSIO INDEPENDENS DE CHANGTIEN IN SINIS.
PIUS PP. X I
Ad futuram rei m e m o r i a m . Ut, aucto pastorum numero, christifidelium necessitatibus facilius prospiciamus concreditum Nobis divina benignitate munus apostolicum postulat; ideoque ecclesiastica ubique terrarum
territoria, quae latissimis finibus aut nimia incolarum multitudine sint
constituta, in plures propriis singulisque pastoribus concredendas partes,
data opportunitate abscindimus. Qua de caussa ultro libenterque postulationibus concedendum censuimus, quas, suffragio etiam auctas Delegati
Apostolici Nostri in Sinis, Nobis adhibuit generalis Ordinis Fratrum Minorum Minister, ut ex vicariatu Apostolico de TsinanfU, qui late patet atque
incolarum numero conspicuus est, quandam territorii partem, aliis Evangelici praeconibus committendam seiungere dignaremur. Itaque, conlatis
consiliis c u m venerabilibus fratribus Nostris Sanctae Eomanae Ecclesiae
Cardinalibus, qui negotiis Propagandae Eidei praepositi sunt, ex certa
scientia ac matura deliberatione Nostris, deque apostolicae Nostrae aucto*
ritatis plenitudine, praesentium Litterarum
vi,
ab
hodierno vicariatu
Tsingcheng,
Putai,
Tsitung,
Changshan,
Ewntai,
Tsowping,
Tze*
654
efficaces semper exstare ac permanere, suosque plenos atque integros effectus sortiri et obtinere, illisque ad quos pertinent, sive pertinere poterunt,
plenissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum; irritumque ex nunc atque inane fieri, si quidquam secus super bis, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter, attentari contigerit.
D a t u m R o m a e apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die x v i
mensis Aprilis, anno MDCCCCXXIX, Pontificatus Nostri octavo.
IV
DE MECHLINIENSI INSTITUTO MUSICAE SACRAE PROVEHENDAE
PIUS P P . . X I
Ad perpetuam rei memoriam. Quantopere Nobis recta liturgici cantus ac musicae sacrae institutio cordi sit, vel. ex iis perspici licet, quae
recens per Constitutionem Apostolicam Divini cultus sanctitatem decrevimus ac statuimus. Siquidem omnino compertum habemus cum ad salutares cogitationes piosque motus in adstantium animis excitandos, tum ad
augendam sanctissimorum Ecclesiae rituum maiestatem, plurimum valere
ac posse sacros concentus, si m o d o rite adhibeantur, varia supplicationum
verba superno quasi fulgore illuminando. Quapropter quotquot data opportune opera, nobilissimum eiusmodi disciplinam provehunt, debita eos honestare laude consuevimus. Iamvero cum nuper didicerimus
Institutum
655
V
DISTRACTO TERRITORIO EX VICARIATU APOSTOLICO DE SEENHSIEN ERIGITUR
PRAEFECTURA APOSTOLICA DE YUNGNIEN IN SINIS, LNDIGENAE CLERO
CONCREDENDA.
PIUS PP. X I
Ad futuram rei memoriam. Q u o d Nobis apostolicum munus sumentibus proposueramus, ut, scilicet, quantum in Nobis est, continenti cura bono
fidelium ac religioni provehendae in dissitis ab h o c catholico centro religionibus tempestive consulamus, N o s facile persuadet ut nunc votis concedamus Vicarii Apostolici de Sienhsien, qui a Nobis enixe exposcit ut quandam
e suo latissimo vicariatu partem distrahamus, eandemque in n o v a m missionem independentem constituere dignemur. Ex implorata quidem novae
missionis constitutione fructus uberiores in regione eadem divini verbi praecones percipere et catholica proinde religio incrementa suscipere poterunt;
quapropter Nos, conlatis consiliis cum venerabilibus fratribus Nostris Sanctae Eomanae Ecclesiae Cardinalibus, qui negotiis Propagandae Fidei sunt
praepositi, et praehabito v o t o venerabilis fratris Archiepiscopi titulo Theodosiopolitani, Delegati Apostolici Nostri in Sinis, motuproprio atque ex
certa scientia ac matura deberatioe Nostris, deque apostolicae Nostrae
potestatis plenitudine, praesentium Litterarum tenore, civiles subpraefecturas de Weihsien, Tsingho, Kitseh, Kuchow,
ping, Chengan, Hantan, Tzechow a vicariatu apostolico de Sienhsien separamus sive dismembramus, earundemque territorium, sic per Nos seiunctum
sive separatum, in praefecturam apostolicam erigimus et constituimus, cui
nomen facimus de Yungnien. H a n c autem n o v a m praefecturam apostolicam
de Yungnien ad Nostrum et Sanctae huius Sedis beneplacitum cleri saecularis indigenae curis concredimus.
656
efficaces iugiter exstare ac permanere, suosque plenos atque integros effectus sortiri et obtinere, illisque ad quos spectant, sive spectare poterunt,
nunc et in posterum amplissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac
definiendum, irritumque ex nunc et inane fieri si quidquam secus super bis
a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter, attentari contigerit.
Contrariis n o n obstantibus quibuslibet.
D a t u m E o m a e apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die x x i v
mensis Maii anno MDCCCCXXIX, Pontificatus Nostri o c t a v o .
VI
VICARIATUI APOSTOLICO DE MOGADISCIO ADIUDICATUR TERRITORIUM TRANS
JUBAM, HACTENUS AD VICARIATUM DE ZANZIBAR PERTINENS.
PIUS PP. X I
Ad futuram rei memoriam. Quae catholicae propagandae religioni in
longinquis praesertim regionibus prospere eveniant, ea ut opportune praestemus Nos instanter admonet apostolicum munus quo in terris Dei gratia
fungimur. H o c quidem ducti consilio, c u m Vicarius Apostolicus de Mogadiscio in Africa orientali ad fidei incrementum obtinendum in territorio,
quod, trans flumen Jubae positum, vulgo Oltre Giuba nuncupatur, et ad
vicariatum Zanzibarensi pertinet, N o s humiliter roget ut territorium ipsum,
a vicariatu Zanzibarensi distractum, vicariatui apostolico de Mogadiscio
assignare dignemur, atque in id etiam consentiat Vicarius Apostolicus Zanzibarensis: N o s , omnibus rei momentis attento ac sedulo studio perpensis
cum venerabilibus fratribus Nostris Sanctae R o m a n a e Ecclesiae Cardinalibus, qui negotiis explendis Sacrae Congregationis Propagandae Eide praepositi sunt, haec decernenda existbnavimus. Nimirum certa scientia ac matura
deliberatione Nostris, deque apostolicae Nostrae potestatis plenitudine,
praesentium [Litterarum v i , -territorium vulgo Oltre Giuba nuncupatum a
vicariatu apostolico Zanzibarensi separamus, idemque vicariatui apostolico
de Mogadiscio ex nunc adnectimus.
Porro haec statuimus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas,
atque efficaces iugiter exstare ac permanere, suosque plenos atque integros
effectus sortiri et obtinere, illisque ad quos pertinent, sive pertinere pote>runt, nunc et in posterum plenissime suffragari; sicque rite iudicandum esse
657
VII
SEPARATO TERRITORIO A VICARIATU APOSTOLICO DE CHENGCHOW, ERIGITUR
PRAEFECTURA APOSTOLICA DE LOYANG, IN SINIS.
PIUS
PP XI
Ad futuram rei memoriam. Nobis ex alto commissum pastorale officium nih.il Nos magis sollicitat, quam ut rebus fidei propagandae provehendis, in locis praesertim habitantium multitudine ref ertis atque ab hoc catholicae religionis centro valde dissitis, omni, quo c u m D e o possumus, studio
prospiciamus. Qua re c u m Vicarius Apostolicus de Chengchow in Sinis,
suffragante quoque Nostro in Sinis Apostolico Delegato, Nos enixis verbis
rogaverit, ut e vicariatus sui territorio, satis superque amplo atque incoienti*
bus referto, pars quaedam separaretur, quae sui iuris facta, aliis Evangelii
praeconibus eommitteretur: Nos, conlatis consiliis c u m venerabilibus fratri*
bus Nostris Sanctae Eomanae Ecclesiae Cardinalibus, qui negotiis Propa*
gandae Fidei praepositi sunt, omnibusque rei momentis attente perpensis,
huiusmodi precibus ultro libenterque concedendum esse existimavimus.
Quae c u m ita sint, motu proprio atque ex certa scientia ac matura delibe*
ratione Nostris, deque apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, praesentium Litterarum tenore civiles subpraefecturas de Kunghsien, Yenshihsien,
Mengtsing,Loyang,
Sinansien,
MiencMh,
Yungning,
Yiyang,
Lushi,
Sunghsien,
Pingteng,
Tse-
658
VIII
TERRITORIUM SEPARATUM A VICARIATIBUS APOSTOLICIS DE PAOTINGFU ET
D E PEKING ERIGITUR IN MISSIONEM SITI IURIS, TITULO D E YTHSrEN.
PIUS PP. X I
Ad futuram rei memoriam. Cum venerabilis frater Episcopus titulo
Sidymensis et Vicarius Apostolicus de Paotingfu in Sinis enixas Nobis
preces adhibuerit, ut vicariatus suus de Paotingfu divideretur, atque ex
territorio sic diviso ac separato a vicariatu praedicto n o v a ad catholicam
fidem provehendam Missio independens conderetur, presbyteris e Congregatione a Sacris Stigmatibus D. N. I. C. committenda; cumque venerabilis
frater Celsus Costantini, Archiepiscopus titulo Theodosiopolitanus, Delegatus Noster in Sinis, suum gravissimum suffragium addiderit: Nos, qui
iugiter ex apostolico munere, quo fungimur, quae rei sacrae procurationi
melius gerendae faciant atque in exploratam cedant dominici gregis utilitatem, ea paterna sollicitudine decernere maturamus, praefati Praesulis
precibus ac votis ultro libenterque concedendum existimavimus. Quae cum
ita sint, conlatis consiliis c u m venerabilibus fratribus Nostris Sanctae
R o m a n a e Ecclesiae Cardmalibus, qui negotiis Propagandae Fidei sunt
praepositi, omnibusque rei momentis attente perpensis, motu proprio,
certa scientia ac matura deliberatione Nostris, deque apostolicae Nostrae
auctoritatis plenitudine, praesentium Litterarum tenore, civiles subpraefecturas de Yihsien, Laishui, Kwangchang a vicariatu apostolico de Paotingfu separamus sive dismembramus; itemque seiungimus sive dismembramus a vicariatu apostolico de Peking districtum civilem de San Pu.
Territorium autem totum hoc, sic separatum a dictis duobus vicariatibus
659
sub
anulo Piscatoris,
die
IX
PRAEFECTURA APOSTOLICA ISLANDIAE IN VICARIATUM APOSTOLICUM ERIGITUR.
PIUS PP. X I
Ad futuram rei memoriam. Cum ex apostolico munere, quo fungimur,
christifidelium omnium cura Nobis commissa sit, felici ac prospero eorundem spirituali regimini, quantum est positum in Nobis, vigili studio prospiciamus. Quapropter c u m compertum habeamus in praefectura apostolica Islandiae rem catholicam haud parvi momenti incrementa suscepisse,
adeo ut opportunum videatur praefecturam eandem in vicariatum apostolicum ab Ordinario, charactere episcopali aucto, regendum erigere: Nos,
omnibus rei momentis attento seduloque studio perpensis c u m venerabilibus fratribus Nostris Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalibus, qui negotiis Sacrae Congregationis a Propaganda Fide praepositi sunt, precibus
quoque, quae hac super re Nobis adhibitae sunt, ultro libenterque adnuentes, haec quae infrascripta sunt decernenda existimavimus. Nirnirum certa
scientia ac matura deliberatione Nostris deque apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, praesentium Litterarum tenore praefecturam apostolicam Islandiae, servato e o d e m nomine, in vicariatum apostolicum erigimus,
eiusdemque curam ex nunc et in posterum Ordinario charactere episcopali
ornato tribuimus.
660
;
efficaces iugiter exstare ac permanere, suosque plenos atque integros effectus sortiri et obtinere, illisque ad quos pertinent sive pertinere poterunt
plenissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum irritumque ex nunc et inane fieri si quidquam secus super bis a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari contigerit. Contrariis non
obstantibus quibuslibet.
D a t u m R o m a e apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die vi
mensis Iunii anno MDCCCCXXIX, Pontificatus Nostri o c t a v o .
X
ECCLESIA PAROECIALIS B. M. V. LAPURDENSIS IN OPPIDO RATHENBUEG DIOECESIS LA V ANTIN AE, TITULO ET HONORIBUS BASILICAE MINORIS AUGETUR.
PIUS PP. X I
Ad perpetuam rei memoriam. E d o c e t Nos venerabilis frater Episcopus Lavantinus in dioecesis suae loco Bajhenburg nuncupato ecclesiam
paroecialem exstare, quae, in honorem Beatae Mariae Virginis Lapurdensis D e o dicata, anno MDCCCCXIV soUemniter consecrata est. Ad formam basilicarum mediae aetatis exstructum idem templum altaribus
conspicuis
huiusmodi votis
Beatae
661
XI
TEMPLUM CATHEDRALE S. DUNSTANI, DIOECESIS CAROLIN OPOLITANAE, MOX
CONSECRANDUM, TITULO ET HONORIBUS MINORIS BASILICAE HONESTATUR.
PIUS PP. XI
Ad perpetuam rei memoriam. Edocet Nos Carolinopolitanus Episcopus centesimum annum a canonica suae dioecesis erectione proxime celebrandum esse. Faustitatis quidem ipsius occasione nova etiam ecclesia
cathedralis sollemni ritu consecrabitur, quam, ad honorem patrom* Sancti
Dunstani Deo dicatam, in Insula Principis Eduardi, ingenti pecuniae
sumptu, clerus populusque dioecesis ad luculentum exhibendum testimonium sui erga catholicam religionem amoris exaedificandam curavere.
Templum vero ipsum, uti fertur, inter alias Dominii Canadiensis cathedrales ecclesias eminet tum molis amplitudine tum operibus arte pretioque
conspicuis, quibus ornatur; illudque dioecesis christifideles cuiusvis ordinis
condicionisve frequentes ^celebrant. Nota enim sunt Nobis Carolinopolitanorum fides spectata continensque erga religionem obsequium, adeo ut
in regnum Christi provehendum propagandumque studiose sollertesque
iugiter incubuerint, hodieque incumbant, vocationes autem ecclesiasticas
religiosasque quam maxime adiuvent. Quam ob rem, cum hodiernus E!piscopus Carolinopolitanus Nos supplicibus votis deprecatus sit ut enunciatum suae dioecesis templum cathedrale ad titulum et dignitatem Basilicae
minoris evehere dignemur, hasque preces cumulet atque ornet amplissi-
662
praesentium Litterarum
tenore perpetuumque in m o d u m ,
XII
I:
66
cleri populique stipe, temporis iniuriis damnisque sartis, quibus deformabatur, nunc ad pristinum splendorem restitutum sit. Sacras functiones
peragendas ac munera paroecialia explenda canonicorum Capitulum curat
ipsa in ecclesia cathedrali, quae sacris ac divitibus abundat supellectilibus, quas magna ex parte christifideles dioecesis largitionibus suis suppeditrunt. Buscoducensem enim christifideles
frequentes
celebrant,
eoque
devote
confluunt
simulacrum
veneraturi
Beatae Mariae Virginis, quae sub titulo Dulcis Matris inibi servatur et
colitur. Ipsum ex ligno affabre sculptum simulacrum Beatae Virginis,
quae Puerum Iesum ulnis gestat, iam antiquissimis temporibus eodem in
templo exstabat, sed decimo septimo ac decimo o c t a v o saeculo, sub haereticorum imperio urbe atque ecclesia Buscoducensibus redactis, Bruxellensem in civitatem translatum est, ibique mansit, donec, religiosa in Neerlandia libertate instaurata, denuo in antiquam sedem omnium fidelium
plausu reductum est. N u n c autem c u m venerabilis frater B u s c o d u c e n s e m
Episcopus, v o t a quoque depromens canonicorum Capituli suae cathedralis
ecclesiae, enixis precibus a Nobis exposcat ut, occasione septuagesimi
quinti anni ab ipsius venerandi simulacri reditu ad suam primam sedem,;
in eamdem scilicet cathedralem Buscoducensem, titulo et dignitate Basilicae minoris honestare dignemur i d e m cathedrale templum, Nos, omnibus rebus attento seduloque studio perpensis, huiusmodi precibus adnuend u m ultro libenterque existimavimus. Quapropter, conlatis consiliis cum
dilecto filio Nostro Sacrorum Eituum Congregationis Praefecto, auctoritate Nostra apostplica, praesentium Litterarum tenore, ecclesiam cathedralem Buscoducensem in honorem Sancti Ioannis Apostoli et Evangelistae
D e o dicatam, titulo ac dignitate Basilicae minoris decoramus, omnibus et
singulis honorificentiis ac privilegiis illi attributis, quae iuxta dispositiones Apostolicas et consuetudinem probatam ecclesiis hoc titulo auctis
competunt.
Decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque efficaces semper
exstare ac permanere, suosque plenos atque integros effectus sortiri atque
obtinere, illisque ad quos spectant, sive spectare poterunt, nunc et in
posterum plenissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum,
irritumque ex n u n c et inane fieri si quidquam secus, super his, a quovis,
auctoritate qualibet, scienter vel ignoranter attentari contigerit. Contrariis non obstantibus quibuslibet.
D a t u m R o m a e apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die x i x
mensis Iunii an. MDCCCCXXIX, Pontificatus Nostri o c t a v o .
.
664
EPISTOLA
AD E M U M P. D. PETRUM TIT. S. MARIAE
CARD.
TRANS T Y B E R I M S.
R. E. PRESB.
PIUS PP. XI
Dilecte fili Noster, salutem et apostolicam benedictionem. Laetus
sane nuntius, Nobis haud ita pridem allatus, Matriti scilicet, in urbe Hispaniae principe, primum ex universa natione catholicorum conventum propediem celebratum iri, haud mediocri Nos, ut facile intellegitur, solacio
affecit, non modo ob feliciora illa Actionis Catholicae incrementa, quae
exinde profectura esse omnino confidimus, sed ob illam etiam studiosam
voluntatem vestram, qua, ut ipse scribis, causam Nobis antiquissimam
promovendo, communi omnium Patri, quinquagesimum sacerdotii Sui
annum celebranti, rem pergratam facere percupitis. Cuius quidem studiosae
voluntatis vestrae testimonium ut paterno excipimus animo, ita libenter,
hanc nacti opportunitatem, mentem consiliumque Nostrum, in re sane
gravissima, iterum aperire placet, pro certo habentes id et tibi, et conlegis
in episcopatu tuis fore acceptissimum, et ad felices vestrorum coetuum
exitus non parum esse collaturum. Causa agitur, ut non semel, occasione
data, declaravimus, non in se nova neque priscis Ecclesiae temporibus
ignota, quamvis nostra potissimum aetate, eius natura ac ratio satius luculentiusque explanata sit in suaque luce posita. Oritur enim suumque ducit
initium hinc ex aucta rei catholicae sospitandae ac promovendae necessitate, qua permoti sacrorum administri nullo non tempore laboris socios
ex laicorum ordine sibi adsciscere exoptarunt; illinc ex ipso agendi more
catholicorum hominum* qui, quo studiosius Ecclesiam observant ac diligunt, eo animosius operam clero navare suam percupiunt, ad Iesu Christi
Begnum usquequaque propagandam. Qua de causa Apostolus gentium in
epistula ad Philippenses (c. I V , v. 3) suos in apostolatu adiutores commemorabat, rogabatque adiuvarentur illae etiam piae foeminae quae secum
laboraverant in Evangelio. Ac saepenumero Decessores Nostri, per saeculorum decursum, christifidelium opem navitatemque advocarunt, ut iidem,
pro rerum temporumque condicion, ad christiani nominis triumphum feliciter assequendum toto pectore intenderent. Quin immo quo asperiora
Ecclesiae et consortioni hominum inciderunt tempora, eo impensius, veluti receptui canentes, fideles omnes hortati sunt, ut, Episcopis praeeun-
viribus consulerent .
cum summum
omnium b o n u m societati
Acquiritur,
tum
cetera
Epist.
Epist.
45
666
tatis pertinent et politica vocantur, scilicet bona non privata ac singulorum propria, sed civibus omnibus communia: id autem omne A c t i o Catholica ita potest ac debet assequi, si, Dei Ecclesiaeque legibus modeste parendo, a civilium studiis partium sit prorsus aliena.
Ceteroqui,
Ibid.
667
dirigatur ut suam
668
Novembris
* "
NOTIFICATIO
670
DECRETUM
DAMNATUR LIBER
ERNESTI
MICHEL CUI
TITULUS:
GLAUBEN .
Jena, 1926.
Et in sequenti Feria V, die 31 eiusdem mensis et anni, Ssmus D. N.
D. Pius divina Providentia P p . X I , in solita audientia E. P. D. Adsessori Sancti Officii concessa, relatam Sibi Emorum Patrum resolutionem
approbavit, confirmavit et publicandam iussit.
Datum Bomae, ex Aedibus Sancti Officii, 11 Novembris 1929.
SACRA CONGREGATIO
ERO
ECCLESIA O R I E N T A L I
DECRETUM
671
672
673
14. Cum alumni ad Ordines sive minores sive maiores promovendi sint.
R e c t o r Seminarii: tempestive mittat supplices ordinandorum preces ad
R e v m o s Ordinarios alumnorum proprios, ad litteras dimissoriales pro sacra
Ordinatione obtinendas. Eos R e c t o r doceat de oratorum vita, moribus,
pietate atque doctrina, simulque suum iudicium exponat.
Si quis Ordinarius litteras dirnissoriales denegaverit, et eum Ordinario
in idem non conveniat Rector, is rem definiendam committat Delegato
Apostolico, qui, omnibus perpensis, poterit ipse litteras dimissorias concedere, audito, si casus ferat j D o m i n o Patriarcha.
15. Firmis ceteris de iure vel de Consuetudine servandis, Ordo Lectoris:,
sive Anagnostae ne conferatur nisi primo cursus theologici anno completo,
Ordo Subdiaconatus, nisi expleto secundo anno. Sacer Diaconatus Ordo
ne conferatur nisi expleto tertio theologici cursus anno; tandem Sacer
Presbyteratus Ordo nulli
conferatur
ante
quartum
theologici
cursus
annum completum.
Quod si, vel servitium liturgicum Seminarii, vel aa quaepiam gravissima
causa id postulet, Delegato Apostolico facultas est permittendi ut unus vel
plures alumni, servatis servandis, promoveri possint ad sacrum Diaconatus
Ordinem post completum secundum theologici cursus annum.
16. Q u o d attinet ad rationem studiorum atque ad disciplinam Seminarii nulla notabilis immutatio fiat absque consensu Delegati Apostolici,
qui, data opportunitate, audiet R e v m u m D o m i n u m Patriarcham.
17. Ordinationes sacrae singulis annis peragentur in aedibus Seminarii
a R e v m o D o m i n o Patriarcha, vel ab Episcopo quem ipse Patriarcha, aut,
si casus ferat, Delegatus Apostolicus expresse designaverit.
In designandis Episcopis p r o Ordinibus conferendis quaedam ratio servanda suadetur, ex. gr. respectu habito ad prioritatem consecrationis Episcoporum, ad numerum ordinandorum propriorum.
De venia Delegati Apostolici Ordinarius quisque suis subditis Seminarii
S. Annae alumnis, sacrum Presbyteratus Ordinem extra aedes Seminarii,
seu in sua dioecesi, conferre poterit.
18. Firmis conventione inita inter Gallicum Gubernium et Card. Lavigerie die 30 Martii 1878 et decreto S. C. de P r o p . Fide diei 8 Februarii 1 8 7 8 ,
si quae donatio aut fundatio fiat, sive inter vivos sive mortis causa, in
favorem Ecclesiae aut Seminarii S. Annae, Delegati Apostolici est eas a c ceptare, sedulo attendendo ad mentem seu intentionem donatoris aut fundatoris, utrum nempe fiat in favorem ecclesiae S. Annae, ex. gr. ad ecclesiam reficiendam, ad quasdam functiones ecclesiasticas inibi explendas:
vel fiat pro servandis, reparandis aedificiis aut novis extruendis: vel fiat
in favorem ipsius Seminarii pro Melchitis, ex. gr. fundatio pro studiis
674
(vulgo
Ordinarii
ipsis
demandata
acceptare: quod si renuant, Ordinarius casum deferat ad Delegatum Apostolicum velad SacramCongregationem pro Ecclesia Orientali.
Contrariis quibuscumque minime obstantibus.
Eomae, ex Aedibus Sacrae Congregationis pro Ecclesia Orientali,
die 15 Man 1929.
ALOISIUS CARD. SINCERO,
a Secretis.
L, & S.
H.
I. Cicognani,
Adsessor.
NOMINATIONES
Decreto Sacrae Congregationis de Propaganda Fide diei 31 Octobris
nuper elapsi E. D. Iosephus Zanetti nominatus Praeses (pro Italia) Pontificii Operis a Propagatione Fidei et Pontificii Operis a S. Petro Apostolo
pro clero indigena.
Item decreto eiusdem Sacri Consilii diei 22 Novembris, Rmus D. Otho
Krywald nominatus est Praeses Pontificii Operis a Propagatione Fidei pro
Hungaria.
S. Romana Rota
ACTA TRIBUNALIUM
SAGRA ROMANA R O T A
Citatio edictalis
PARMEN
NULLITATIS MATRIMONII (GODI-TOSCHI-CIARDELLI)
L. B S.
H. Quattrocolo, Ponens.
T. Tani, Notarius.
Les Ordinaires des lieu, les curs, les prtres, les fidles ayant connaissance du lieu de la rsidence du dit M. Leopold Ciardelli, devront, dans la
mesure du possible, l'avertir de la prsente citation.
676
Commentarium Officiale
SEGRETERIA DI STATO
NOMINE
Con Brevi Apostolici il Santo Padre Pio XI, felicemente regnante, si
degnato di nominare:
4 Settembre 1929. L ' E m o Sig. Cardinale Bonaventura Cerretti, Protettore delle
Suore dei SS. Cuori di Ges e Maria (Chigwell,
Brentwood).
12 Novembre
ad instar participantium:
677
>
Monsig. Edoardo L. Buckey, della medesima archidiocesi.
67.8
ONORIFICENZE
Con Brevi Apostolici il Santo Padre Pio X I , felicemente regnante, si
degnato di conferire :
Il Cavalierato dell'Ordine Piano:
24 Ottobre
24
Ottobre
Il Cavalierato
dell'Orarne
di
S.
Silvestro
Papa :
>>
Al sig. Sciamas Matteo Jacoub, del Patriarcato di Bagdad.
30
Con Biglietti della Segreteria di Stato, il Santo Padre Pio XI, felicemente
regnante, si degnato di nominare:
Camerieri
24
Luglio
Segreti
Soprannumerari
di
S.
S.:
Monsig.
Francesco Hamm, della medesima diocesi,
Monsig.
Giovanni
Schlich, della medesima diocesi.
Monsig.
Alberto
Schtte,
della diocesi di Mnster.
2 Ottobre
Monsig. Enrico Irmii, della diocesi di Sanse vero.
Monsig. Augusto Oster, dell'archidiocesi di Colonia.
Monsig. Federico Kirberger, della medesima archidiocesi.
Monsig. Pietro Fernandez Latasa, della diocesi di Madrid.
4
meni in Grecia.
10
680
>>
. -Rock.
11
12
Monsig.
Monsig.
Monsig.
Monsig.
Luglio
18 Agosto
10 Settembre
4 Ottobre
11
23
25
12 Agosto
23 Ottobre
Cappa Soprannumerari di
S. S.:
NECROLOGIO
9 Settembre 1929. Monsig. Trudone Jans, Vescovo tit. di Roso.
9
Ottobre
Amans X X I - Vol. X X I
31 Decembris 1929
Sum. 16
AGTOP0S0LIGAE SEDIS
COMMENTARIUM OFFICIALE
SACRUM CONSISTORIUM
I. - C O N S I S T O R I U M S E C R E T U M
Feria secunda, die 16 Decembris 1929, in Palatio Apostolico Vaticano
fuit Consistorium Secretum, in quo Sanctissimus Dominus Noster Patres
Cardinales primum allocutus est, novosque Cardinales solemniter renunciavit: deinde viduatis consuluit Ecclesiis, ut infra.
I. - ALLOCUTIO SSMI D O M I N I NOSTRI
CREATIO ET PUBLICATIO NOVORUM CARDINALIUM
VENEEABILES FE AT E ES
Amplissimus ordo vester, in consistorium rite convocatus, idcirco hodie Nobis assidet, ut, de more decessorum Nostrorum, et novos vobis conlegas adnumeremus, desideratissimos illos supplendo purpuratos Patres, qui, haud ita pridem,
terrestrem cum caelesti patria commutarunt, et nonnullis item
dioecesibus suo viduatis Antistite, pro apostolico officio, consulamus. Verum, etsi hac potissimum de causa vos huc congregan
iussimus, data tamen utimur opportunitate - quandoquidem
quinquagesimus sacerdotii Nostri annus in exitu est - ut non
quae interea inciderunt tristia vobiscum modo communicemus,
sed quae hoc temporis spatio ab Eo, cuius vices gerimus, in Nos
Ecclesiamque universam, nec pauca profecto nec minima, deACTA, vol. XXI, n. 16.
- 31-12-929.
46
682
inciderunt eventa,
quibus
683
saeculum, quod Benedictini sodales nihil reliqui fecerunt ut digne utilissimeque agerent, Nobismet ipsis per Legatum Nostrum
veluti praesentibus ; annum dicimus quingentesimum, postquam
Ioanna de Arc cum exercitu suo per triumphum in urbem Aureliam ingressa est : quo item Legatus Noster a latere concessit, ut,
sacris sollemnibus, quae habenda erant, praesidendo, ea faceret
augustiora. Est praeterea memoratu digna anni millesimi et centesimi celebratio, ex quo ad Sueciam sanctus Ansgarius appulit,
cuius quidem operosissimi totius Scandiae apostoli promerita
ac labores - duobus e sacro Conlegio vestro Patribus veluti
praeeuntibus, una cum compluribus episcopis et abbatibus -,
Holmiae in urbe Sueciae principe, et in insula quadam ubi noster evangelicam veritatem nuntiare coepisset, plurimi, cum
Sueciae cives, tum qui se hisce adiunxerant, a D ama, a Norvegia,
a Finnia, a Germania coe-undo, christifideles, praeclaris pii gratique animi significationibus recoluerunt. In hoc pariter tempus cecidere annus centesimus ex quo Angliae, Scotiae Hiberniaeque catholici homines religionis profitendae libertatem
adepti sunt, et millesimus postquam Venceslaus, dux Bohemiae sanctissimus, martyr occubuit. Quae autem, mirabilia
prorsus, pro sua cuiusque celebratione, sollemnia, altera Angli,
Scoti et Hiberni, altera Cecoslovachi habuerunt, ea quidem,
cum hinc de commemoranda praecipui agnitione iuris ageretur, illinc de heroe colendo qui de natione sua esset quam optime
meritus, acatholici quoque et ipsi Civitatis rectores atque optimates
participarunt.
Ut vero ad alia veniamus, cum in totum annum plenissimam admissorum veniam, ubique gentium lucrandam, mense
Ianuario ineunte largiti essemus, ad aemulanda charismata meliora, qua late patet orbis terrarum, nostrorum studium vehementer exarsit : quos inter non defuere qui, praeterquam quod
in patriae suae quisque finibus oblata sibi venia rite potiti sunt,
ob hanc sacerdotalis vitae Nostrae faustitatem - et praesides Civitatum fuere civibus exemplo - multiplicia gratulationis pietatisque suae testimonia ad Nos perferenda curarunt. Attamen
684
DALMATIUS
Archiepiscopus Panormitanus;
MINORETTI,
Archiepiscopus
nuensis ;
IOSEPH MAC RORY,
IOANNES VERDIER,
Archiepiscopus Armachanus; -
Ia-
685
Itaque, auctoritate omnipotentis Dei, beatorum Apostolorum Petri et Pauli ac Nostra, creamus et publicamus S. E. E.
Gardinales
Ex Ordine Presbyterorum
EMMANUELEM GONALVES CEREJEIRA;
EUGENIUM PACELLI;
ALOYSIUM LAVITRANO;
CAROLUM DALMATIUM MINOREM;
IOSEPHUM MAC RORY;
IOANNEM VERDIER.
Cum dispensationibus, derogationibus et clausulis necessariis et opportunis. In nomine Pa^tris eit FiQ^lii et Spiritus)^
Sancti. Amen.
Eeliquum est ut vacantibus Ecclesiis episcopos praeficiamus.
II. - PROVISIO ECCLESIARUM
Itaque
Sanctissimus:
Metropolitanae Ecclesiae
Columbensi
R. D. Antonium
Ecclesiae
Sindensi,
R. D. Franciscum
Ouang,
episcopali
Ecclesiae
Olenensi,
R.
D.
Paulum
Ouang-Ouen-
686
Remiger,
ea- ,
Ecclesiae
E. D.
Insuper alios etiam, per Apostolicas sub p l u m b o Litteras iam renunciatos Sacrorum Antistites, publicavit, nimirum:
PATRIARCHAM
Lisbonensem, Emmanuelem Gonalves Cerejeira, iam Archiepiscopum
Mitylenensem.
ARCHIEPISCOPOS
Parisiensem,
Ioannem
Verdier.
Smyrnensem,
Eduardum
Tonna.
EPISCOPOS
Limyrensem,
Alexandrum
Frison.
Ancusensem,
Virgilium Bguin.
Assisensem,
Antonium
Iosephum
Dos
Santos,
Dacchensem.
iam
Episcopum
Cronsem.
Adadensem,
Ioannem
Latyszewsky,
Auxiliarem
R. P. D.
Gregorii
687
Vadensi,
R. D. Augustinum Tardieu, e
Societate Parisiensi Missionum ad exteras gentes, quam deputavit Vicarium Apostolicum de Quinhon.
Titulari episcopali Ecclesiae Zertensi, R. D. Iosephum Guy, e Congregatione Oblatorum B. M. V. Immaculatae, quem deputavit Vicarium A p o stolicum de Grouard.
688
R. D. Franciscum
Iosephum
Fischer, Cubicularium honoris Sanctitatis Suae, Capituli cathedralis B o t tenburgensis canonicum, quem Auxiliarem- concessit E. P. D. Ioanni
Baptistae Sproll, Episcopo Eottenburgensi.
Pater Cardi-
instantius
instantissime
-postulavit
Gonalvez
Pallium
de
pro
Cerejeira,
Patriarchali
vero
instite-
689
LITTERAE ENCYCLICAE
I
AD V E N E R A B I L E S FRATRES, PATRIARCHAS, PRIMATES, ARCHIEPISCOPOS, EPISCOPOS, ALIOSQUE
LOCORUM ORDINARIOS
PACEM ET COMMUNIONEM
PIUS PP. X I I
V E N E R A B I L E S FRATRES
SALUTEM ET APOSTOLICAM BENEDICTIONEM
Acta Apost.
690
ligionis studia, quibus christianus populus Iubilaei promulgationem excepit, progrediente tempore, nedum deierbuerunt, sed
ea magis magisque in dies invalescere conspeximus, opitulante
etiam Deo, qui ea rerum eventa suscitavit quae huius anni revera salutaris memoriam in omnem posteritatem propagarent.
Nos autem abunde habuimus cur laetaremur, cum magna ex
parte tam praeclaram fidei ac pietatis accessionem oculis Nostris hausissemus, conspectuque fruiti essemus tantae carissimorum filiorum multitudinis, quos libenter in Aedes Nostras
admittere et ad cor Nostrum, ut ita dicamus, peramanter premere licuit. Iam, dum impensius misericordiarum Patri grati
animi sensus exhibemus qui tot tantosque fructus in vinea sua
fundere, maturare atque congerere in huius anni piacularis decursu dignatus sit, pastoralis sollicitudo Nos movet atque impellit ad operam dandam ut ex tam secundis initiis maiora in
posterum habeantur ac permaneant emolumenta, quibus felicitati ac saluti singulorum, adeoque universae societatis, probe
consulatur.
c)
Quomodo
f T XL C111 S
vandi.
tu
COHSOI""
s. m. decessor Noster Pius X, qui, cum, verbo et exemplo, sacerdotalem sanctitatem continenter provexisset, annum agens quinquagesimum a sacerdotio suscepto, piissimam ad clerum catholicum Exhortationem habuit,
1
* Litt.
pag. 6.
dec.
1885
vol. I I ,
Sedis,
Haerent animo,
4 Aug. 1908
(Acta Sanctae
691
AT
<
' *)
Exercmor!
Spiritualium
< 3 u s
ducitur.
. Exercitiorum
idemque fecundus maiorum fons, quos cordatus quisque conqueritur, est levitas atque inconsiderantia illa, quae homines per
devia transversos agit. Hinc perpetua ac vehemens ad exteriora
effusio, hinc inexplebilis divitiarum atque voluptatum cupiditas
quae excellentiorum bonorum desideria in animis hominum
pedetentim extenuat atque restinguit, eosdemque ita externis
u t i , i t a s
aetate potiss?mum
692
cens; nedum
693
pienter Lugdunensis Episcopus S. Eucherius animadvertit, verum divina liberalitate ad illud caeleste pabulum accersitur,
de quo Lactantius ait: nullus enim suavior animo cibus est
2
quam cognitio veritatis ; amque, secundum sententiam vetusti cuiusdam auctoris qui diu S. Basilius Magnus habitus est,
caelestis doctrinae schola ac divinarum artium disciplina
excipit, ubi Deus est totum quod discitur, via qua tenditur,
totum per quod ad summae veritatis notitiam pervenitur .
S. E U C H E R . ,
LACTANT.,
S. B A S I L .
pag. 3 7 9 ) .
* Ibid.
Sap.,
5
IV, 12.
Io., X I V , 6.
Horn.,
X I I I , 14.
2,
694
Per
quos sane gradus anima ad consummatam perfectionem ascendit et Deo suavissime iungitur, divinae gratiae praesidio, fervidioribus precibus per illos dies atque maiore sacrorum mysteriorum frequentia copiosius impetrato.
Singularia profecto ac prestantissima sunt haec, Venerabiles Fratres, quae naturam longe supergrediatur et in quorum adeptione unice quies, felicitas, pax vera repositae sint,
quas humanus animus sitienter apptit et hodierna societas, illecebrarum aestu abrepta, incassum in incertis atque caducis
bonis avide persequendis, in vitae tumultu ac perturbatione
quaerit. E contrario, mirabilem vim pacis hominibus conciliandae eosque ad vitae sanctimoniam evehendi in Exercitiis spiritualibus inesse probe edocemur ; quod ceteroquin superiorum
saeculorum, nostraeque fortasse aetatis etiam clarius, diuturno
experimento comprobatur, cum innumeri propemodum illi, qui
sacro Exercitiorum recessu rite exculti sunt, ex eodem radicati
et superaedificati
c) Ad e f f o r m a n t dum apostolum.
quod spiritus apostolicus nuncupari solet. Genuinus enim caritatis effectus is est, ut anima iusta, in qua Deus ex gratia insidet, mirum in modum incendatur* ad ceteros in partem vocan1
Ephes., I V , 13.
2 Galat., II, 20.
Coloss., I I , 7.
Philipp., I V , 7.
3
695
sionum plagae, quae albae iam sunt ad messem , parem necessitati apostolorum curam magis magisque postulant, tum
regiones ipsae nostrae lectis-simas ex utroque Clero virorum
manus exigunt qui idonei sint dispensatores mysteriorum Dei
et densa proborum laicorum agmina qui, necessitudine arcta
cum apostolatu hierarchico coniuncti, actuosa industria eum
iuvent, multiplicibus operibus ac laboribus Actionis catholicae
sese devovendo; Nos, Venerabiles Fratres, historia magistra
edocti, sacros Exercitiorum secessus tanquam divino numine
excitata Coenacula habemus atque celebramus, ubi magnanimus quisque, divinae gratiae praesidio suffultus, facem praefer e n d u s aeternis veritatibus et Christi exemplis hortantibus,
non modo animarum pretium clare cognoscat desiderioque inflammetur earum iuvandarum in quocumque vitae statu, diligenti examine praemisso, Creatori suo sibi serviendum esse perspexerit, sed etiam christiani apostolatus ardorem, industrias,
labores, fortia facinora addiscat.
Ceterum, hanc viam atque rationem Dominus noster saepe-
n. -
Exercitia
ritualia
numero adhibuit in Evangelii praeconibus conformandis. Etenim divinus ipse Magister, qui non satis habuit longos annos in
r
Nazarethanae
domus
secessu extrahere,
antequam
gentibus
atque ex aerumnosa hac terra in caelum digressus, eosdem Apostolos discipulosque suos in Hierosolymitano coenaculo expoliri
et perfici voluit, ubi decem dierum spatio perseverantes unaniIo., IV, 3 5 .
2 M a r c ,
VI,
31.
exordio.
in
eecle
historia,
n
ccie
696
miter in oratione digni facti sunt qui Spiritum Sanctum reciperent : memorandus sane recessus, qui primus spiritualia Exercitia adumbravit, ex quo virtute atque robore perpetuo pollens
Ecclesia prodiit, et in quo, praesente Deipara Virgine Maria pa
trocinioque suo validissimo sospitante, una cum Apostolis ii
quoque instituti sunt, quos Actionis Catholicae praecursores
merito appellaveris.
Ex eo die Exercitiorum spiritualium usus, si minus nomine
et ratione qua hodie utimur, at saltem re familiaris factus
2
praebere te debeas . Et Hieronymi aequalis S. Petrus Chrysologus, Havennas Episcopus, notissima hac invitatione fideles
compellabat: Dedimus corpori annum, demus animae dies....
Vivamus Deo paululum qui saeculo viximus totum.... Auribus
nostris insonet vox divina : familiaris strepitus nostrum non confundat auditum.... Sic muniti, fratres, instituti sic, indicemus
bella peccatis... securi de victoria .
o)
i a media ae-
te
solitudinis desiderium, ubi, remotis arbitns, anima ad res divinas intenderet : imo compertum est, quo turbulentiora incidunt
humanae societati tempora, eo vehementius a divino Spiritu
homines iustitiae ac veritatis sinentes ad secretum urgeri, ut
a corporeis cupiditatibus saepius liberi possint in aula mentis
1
2
Act., I , 1 4 .
Trait de Vamour de Dieu, 1. 1 2 , c. 8 .
Ep. 148 ad Celant., 2 4 (Migne, P . L., tom.
S. FRANC. SAL.,
S. H I E R O N T M . ,
2 2 , col. 1 2 1 6 ) .
Cumque providentissimus Deus in Ecclesia sua viros complures suscitasset supernis muneribus abunde ditatos vitaeque
supernaturalis magisterio conspicuos, qui sapientes normas
atque asceseos methodos probatissimas cum e divina revelatione,
tum e proprio usu, tum etiam e superiorum saeculorum experientia expresserunt, Dei providentis nutu in lucem prodierunt,
opera insignis Dei servi Ignatii de Loyola, Exercitia spiritualia
proprie dicta : thesaurus - ut ea appellabat venerabilis ille
vir, ex inclito S. Benedicti Ordine, Luddvicus Blosius, cuius sententiam affert S. Alfonsus Maria de Ligorio in pulcherrima quadam epistola de Exercitiis in solitudine peragendis - thesaurus quem Deus novissimis hisce temporibus Ecclesiae suae
reseravit et cuius merito eximiae gratiarum actiones Eidem persolvendae sunt .
Ex his spiritualibus Exercitiis, quorum laus citius in Ecclesia percrebuit, ad sanctitatis spatia alacrius decurrenda, inter
alios plures, stimulos sibi subiecit venerabilis noster ac tot titulis Nobis carissimus S. Carolus Borromaeus, qui, ut alias data
occasione meminimus, eorundem usum in clerum populum3
que di vulgavit , eaque, sedula actione sua et auctoritate, nedum aptissimis regulis ac directoriis locupletavit, sed eo usque
progressus est, ut domum conderet ubi homines ignatianis commentationibus unice excolerentur. Quam vero domum Asceterium nominavit, ea, quantum scimus, prima salutanda videtur
inter ceteras omnes quae postea, felici imitatione, ubique floruerunt.
Opere
pag.
47
698
e)
LIARES
D O M U S PECUEXERCITIIS
HABENDIS.
miHum CLASSIBUS.
-r.
,.
,.
pietatis inceptis maxime laetamur, m cuius amplificatione validissimum praesidium atque subsidium contra ingruentia mala
repositam esse pro certo habemus, animum simul inducemus,
quantum in Nobis erit, suavissimo Divinae Bonitatis consilio obsecundare, ne arcana haec invitatio, Spiritus Sancti instinctu in mentibus hominum excitata, optatissima caelestium munerum ubertate privetur.
a)
P R O CURIA P O N -
tificia.
699
Vos quoque, Venerabiles Fratres, quanti Exercitia spiritualia faciatis, in comperto est : eis enim operam dedistis antequam sacris initiaremini ; eis vacastis priusquam sacerdotii plenitudo vos ornaret; subindeque, nec raro, sacerdotibus vestris
rite convocatis vosmetipsi praeeuntes, ad eadem confugitis, ut
animos vestros caelestium contemplatione reficiatis. Quod quidem praeclarum facinus dignum sane est, quod Nos debita ac
publica prosequamur laude. Neque minore commendatione or
nandos censemus Episcopos illos sive Orientalis sive Occidentalis Ecclesiae, quos una cum proprio Metropolita vel Patriarcha
nonnunquam in pium secessum, eorundem muneribus atque
officiis accommodatum, convenisse novimus. Exemplum sane
luculentissimum quod, quantum natura rei id sinit, speramus
fore ut sedula aemulatione propagetur. Neque magna fortasse
in hoc difficultas superanda erit, si secessus huiusmodi occasione illorum conventum instituantur, quos universi alicuius
Ecclesiasticae Provinciae Praesules ex officio celebrant, sive ut
communi animarum saluti provideant, sive ut quae maxime
postulare temporum conditiones videantur, dlibrent. Id quidem Nos ipsi cum Episcopis omnibus Insubris regionis peragere
constitueramus brevissimo illo spatio quo Mediolanensis Ecclesiae gubernacula tractavimus, et procul dubio illo primo regiminis anno perfecissemus, nisi arcana Divinae Providentiae
consilia aliter de humilitate Nostra statuissent.
Iure igitur persuasum Nobis est sacerdotes ac religiosos
viros qui Ecclesiae legem hac in re praevertentes, iampridem
laudabili studio Exercitia spiritualia frequentabat, in posterum eo maiore adhuc diligentia hoc sanctitatis adipiscendae instrumento usuros, quo gravius sacrorum Canonum auctoritate
ad illud impelluntur.
700
Quare sacerdotes Cleri saecularis impense hortamur ut fideles se exhibeant in Exercitiis spiritualibus peragendis, saltem
modica illa mensura quam Codex Iuris Canonici eis praescribit; eaque ardenti suae perfectionis desiderio aggrediantur et
obeant, ut copiam illam spiritus supernaturalis sibi comparent,
quae maximopere eis necessaria est ad spirituale commissi sibi
gregis emolumentum procurandum atque magnas animarum
praedas Christo lucrandas. Hanc enim viam calcarunt sacerdotes omnes, qui, animarum salutis studio flagrantes, in proximis
ad sanctimoniae semitam dirigendis Cleroque educendo praestiterunt, quemadmodum, ut recens exemplum proferamus, cernere licet in Iosepho Cafasso, cui beatorum caelitum honores
Nosmet ipsi decrevimus. Siquidem sanctissimo viro solemne
semper fuit assiduam Exercitiis spiritualibus operam navare,
quibus in se aliisque Christi administris sanctitatem impensius
foveret et caelestia consilia cognosceret; ut cum egressus aliquando e sacro recessu, divino lumine donatus, iuniori cuidam
sacerdoti, qui eo a confessionibus utebatur, eam viam ineundam
aperte commonstravit, quae ad supremum virtutis fastigium
illum perduxit: beatum Ioannem Bosco dicimus, cui nomini
nullum par elogium.
1
Qui vero in religiosae disciplinae septis quovis titulo militant, cum quotannis sacris exercitationibus perfungi lege
iubeantur, nullum dubium est quin e sacris hisce secessibus
magnam caelestium bonorum abundantiam relaturi sint, unde,
prout cuique opus est, amplioris perfectionis haustus excipere,
praesidiaque omnia ad consiliorum evangelicorum viam alacrius ferendam sibi comparare queant, Annua enim Exercitia
mysticum lignum vitae sunt, quo tam singuli quam communitates laude illa sanctimoniae vigebunt, qua familia quaevis
religiosa floreat oportet.
2
can. 126.
can. 595, 1.
701
libus exercitationibus t r aductum in ministerii apostolici detrimentum cessurum. Scilicet audiant Sanctum Bernardum, qui
Summo Pontifici beato Eugenio III, cuius quondam magister
fuerat, scribere haud dubitabat : Si totus vis esse omnium, instar illius qui omnibus omnia factus est, laudo humanitatem,
sed si plena sit. Quomodo autem plena, te excluso? Et tu homo
es : ergo ut integra et plena sit humanitas, colligat et te intra se
sinus qui omnes recipit; alioquin, quid tibi prodest, si universos lucreris, te ipsum perdens? Quamobrem, cum omnes te habeant, esto et tu ex habentibus unus. Memento, non dico semper,
non dico saepe, sed vel interdum reddere te ipsum tibi .
1
Pro l a i c i
Actionis
Cathol
cae
702
Pro
omnibus
hominum
e)
coetibus.
pullulantia vitae commode simul cum aliqua opulentia ad opifices ceterosque operam locantes haud parce defluxerint, eos in
feliciorem vitae conditionem adducendo, miserentis ac providentis Dei bonitati adscribendum est quod in vulgus quoque fidelium caelestis hic Exercitiorum spiritualium thesaurus spargitur, qui, ceu sacoma, homines contineat ne, fluxarum rerum
pondere pressi et in huius commoditates suavitatesque vitae se
ingurgitantes,
misere la-
Modus pera-
exercitia
spi-
ritualia,
solitudo
ab
et
Qua de re, ante omnia opus est ut, solitudine comite, ad sa-
exteriori-
curis.
cras commentationes animus intendatur, remotis scilicet omnibus vitae cotidianae curis atque sollicitudinibus; nam ut perspicue docet aureus libellus De Imitatione Christi : In silentio
et quiete proficit anima devota . Quamquam igitur laudandas
profecto omnique pastorali industria promovendas, utpote a
Deo benedictionibus plurimis auctas, sacras commentationes
existimamus, quibus publice multitudines exerceantur, maxime
tamen Exercitia spiritualia urgemus in secreto peracta, quae
clausa vocant, quibus homo facilius a creaturarum commercio distrahitur, dissipatasque animi partes cogit ut uni sibi ac
Deo, veritatum aeternrum contemplatione, vacet.
Insuper veri nominis Exercitia spiritualia spatium aliquod
temporis, quod in eis traducatur, requirunt. Et quamquam illud
1
porL^patSm
t e m
703
parvus
Petri cathedram eveheremur aliquando adhibita, iam tum,inquimus, eminuit et claruit tanquam sapientissimo atque omnino
universalis normarum codex ad animas in viam salutis ac perfectionis dirigendas, tanquam inexhaustas spectatissimae aeque ac
solidissimae pietatis fons, tanquam acerrimus stimulus beneque
peritus praemonstrator ad morum emendationem procurandam vitaeque spiritualis culmen attingendum .
Cumque, ini-
8.
'
704
timus praeterquam suprema Auctoritate Nostra illud sancivimus quod communi Pastorum et fidelium sensu perhibebatur;
quod implicite, una cum memorato Paulo III, insignes decessores Nostri Alexander V I I ,
Benedictus XIV,
Leo XIII,
saepe Ignatianas commentationes laudibus exornantes dixerant; quod magnis praeconiis, imo ipso virtutum exemplo quas
in hac palaestra hauserant vel amplificaverant,
extulere ii
omnes, ut verba ipsius Leonis X I I I usurpemus, qui vel asceseos disciplina vel sanctitate morum superioribus quattuor
5
Const. Apost.
Summorum Pontificum,
2 5 Iul. 1922
vol. X I V , ,
pag. 1922).
2
Litt. Apost.
Litt. Apost.
1647.
20 Mart.
Dedimus sane,
16 maii 1753.
4
Epist.
Ignatianae commentationes,
8 Febr. 1900
vol. V I I ,
pag. 373).
5
Ibid.
705
stigia perducunt; procul dubio haec omnia talia sunt, quae efficacem Ignatianae methodi naturam atque vim satis superque
ostendant Ignatianasque commentationes affatim commendent.
Restat, Venerabiles Fratres, ut ad tuendum custodiendum
-n
...
d) R e c o l l e c t i
menstrua.
atque vigere
praesertim apud religiosas communitates piosque Cleri saecularis sacerdotes, vehementer optamus ut inter ipsos laicos, quod
sane in haud exiguam eorum utilitatem cedet, inferatur, illos
potissimum qui, rei familiaris forte distent curis aut negotiis
impliciti, ab Exercitiis spiritualibus prohibeantur; his enim recollectionibus optata ipsorum Exercitiorum emolumenta aliqua
saltem ex parte supplere poterunt.
Hoc modo, Venerabiles Fratres, Exercitia spiritualia, si
ubique per omnes christianae societatis ordines diffusa diligenterque peracta sint, spiritualis regeneratio consequetur: fovebitur pietas, religionis vires alentur, frugiferum explicabitur
apostolicum munus, atque pax singulorum et societatis tandem
regnabit.
Dum, sereno caelo terraque silente, medium orbem nox subiret, in secreto, procul ab hominum frequentia, Verbum aeternum Patris, humana natura assumpta, mortalibus apparuit, insonuitque per aethereas regiones caelestis hymnus: Gloria in
altissimis Deo, et in terra pax hominibus bonae voluntatis .
L u c , I I , 14.
Haerent animo,
4 Aug. 1908
conclusio,
706
Commentarium
Officiale
ad quod studia laboresque Nostri enixe contendunt, valde animos christianorum percellet,' qui, a tumultu t a saeculi vanitatibus abstracti, in alto abditque siecreto veritates Fidei exemplaque retractaverint Illius qui mundo pacem attulit eamque
ceu hereditatem reliquit: Pacem meam do vobis.
Hanc veri nominis pacem hoc ipso die quo, divino beneficio, quinquagesimus sacerdotii Nostri annus completur, vobis,
Venerabiles Fratres, ex corde ominamur; eandemque instante
suavissima illa Nativitatis Domini Nostri Iesu Christi celebritate, quae mysterium pacis nuncupari potest, ab Eo, qui Princeps
pacis salutatus est, fervidis precibus postulamus.
Atque his sensibus, erecto in spem laetam firmamque
animo, auspicem divinorum munerum et benevolentiae Nostrae
testem, vobis, Venerabiles Fratres, et Clero populoque vestro,
hoc est universae ac dilectissimae familiae Nostrae catholicae,
Apostolicam Benedictionem peramanter in Domino impertimus.
Datum Romae apud S. Petrum, die xx mensis Decembris
anno MDCCCCXXIX, Pontificatus Nostri V I I I .
PIUS PP. X I
1
Io., X V I , 27.
707
II
AD V E N E R A B I L E S FRATRES, PATRIARCHAS, PRIMATES, ARCHIEPISCOPOS, EPISCOPOS,
ALIOSQUE
LOCORUM
ORDINARIOS
PACEM
ET
COMMUNIONEM
C U M APOSTOLICA S E D E H A B E N T E S ITEMQUE AD DILECTOS FILIOS CHRISTIFIDELES CATHOLICI ORBIS UNIVERSOS: DE ANNO SACERDOTII S U I
QUINQUAGESIMO EXACTO FELICITER ET DE PROROGATIONE IUBILAEI.
PIUS
PP. X I
V E N E R A B I L E S FRATRES
SALUTEM ET APOSTOLICAM BENEDICTIONEM
708
Acta Apostolicae
Sedis
Commentarium
Officiale
de-
I AC. I, 17.
709
710
Commentarium
Officiale
bando, praeterire nolumus, quod, plena sacri Principatus potestate in tuto collocata, agnitis praeterea sollemniterque sancitis
Romani Pontificis iuribus et pace Christi denique Italiae reddita, in eo quod reliquum erat negotii sat magnam adhibuimus
paterni benignitatem animi atque indulgentiam, quam ab officiis in ea re Nostris non alienam putavimus. Unde^factum, ut
clarius appareret, quamquam nullus relinquebatur dubitationi
locus, in sacrosanctis Apostolicae Sedis iuribus vindicandis,
quemadmodum in iis, quas memoravimus, Encyclicis Litteris
professi eramus, non inani quadam Nos terreni regni cupiditate
ductos unquam esse, sed cogitationes pacis et non afflictionis
perpetuo cogitasse. Quod vero Concordatum stipulati itidem
sumus ratumque habuimus, illud significanter ediximus denuoque edicimus habendum neutiquam esse veluti cautionem
quandam pacti conventi Quaestioni Romanae, ut aiunt, dirimendae cum regno Italico initi, sed, ratione unius eiusdemque
principii ac fundamenti, unde ambo defluxere, unum quiddam
iure cum eo ipso pacto sic efficere, ut alterum ab altero separari
non possit, et utrumque aut una simul stet aut una simul concidat. Itaque eventum sane memorabile catholicorum e toto
orbe, qui essent de Romani Pontificis libertate solliciti, mirificus
excepit consensus atque ardor, qui in gratiarum actiones Deo
ubique persolutas inque delatas ad Nos undique gratulationes
erupit; at laetitia potissimum Italorum consecuta est, quorum,
ceteroquin, alii, vetere discidio sublato, praeiudicatas in Apostolicam Sedem opiniones facile exuendo, ad officium rediere, gavisi
alii sunt, suam patriae caritatem - quam, quod Romani Pontificis
filii item essent amantissimi, Ecclesiae inimicis aut nullo pacto
aut non sine magno negotio persuasissent - in dubium iam vocari non posse. At praeterea catholici omnes, et Itali et externi,
senserunt praeceperuntque animis, novum quendam rerum ordinem feliciter instauratum iri, id praecipue considerantes, quod
eiusmodi pacta conventa, cum in annum quintum et septuagesimum incidissent a proposito ad credendum catholica fide immaculata Deiparae Conceptu eoque ipso obsignata essent die
711
quo, ' haud ita multo post, in Lourdensi apud Gavum specu se
Virgo Immaculata conspiciendam dederat, ab ipsa Dei Genetrice in patrocinium suscepta itemque a Sacratissimo Iesu Christi Corde, cuius in festo rata habita essent, sollemni quasi complemento aucta sigilloque munita viderentur. Et iure id quidem :
etenim si omnia, de quibus utrimque convenit, sincera fide religioseque, ut sperare aequum est, effecta dentur, non est dubitandum quin sint eadem, cum rei christianae, tum patriae nostrae atque hominum consortioni, utilitates allatura quam maximas.
Iamvero, si, ob tam singulare rei momentum^ huius faustitatem eventi aliquanto copiosius inlustrare libuit, operae tamen
pretium est breviter saltem adiicere, hoc quoque Nobis, vertente
anno, providentissimi Dei nutu obtigisse, ut cum aliarum nationum gubernatoribus mutuas inter Apostolicam Sedem civilemque potestatem rationes benevole componeremus ratasque haberemus, quae, Ecclesiae libertati consulendo, una simul ipsarum Civitatum prosperitati conducerent. Namque, praeter initam cum Lusitana republica conventionem, quae in describendis Meliaporensis dioecesis finibus ac iuribus continetur
tota, ante cum Romania, mox autem cum Borussia ea omnia
composuimus ac transegimus, quibus non modo conflictionum
causae in posterum devitarentur, verum etiam caveretur, ut
hinc Ecclesia, civilis illinc potestas in christianae societatis commodum amice conspirarent. Certe pactionibus eiusmodi conciliandis, cum de Ecclesiae catholicae regimine ageretur legitime
apud populos agnoscendo, qui abs Nobis magnam partem dissideant, difficultates obstiterunt nec leves nec paucae; in has
tamen feliciter superandas ipsi earum gentium primores ac rectores, pro sua prudentia et aequitate, diligentissimam ultro
operam contulere Quapropter, si orbem universum, sub huius
anni exitum, mente animoque circumspicimus, nationes plurimas cum Apostolica hac Sede concordiae amicitiaeque foedus
aut iam icisse aut ad faciundum renovandum ve parare sese,
magnopere laetamur. Quodsi in extrema Europae parte ad orien-
712
significarent. Exemplo
713
erat,, Nobis approbanda proposuere -, utique cognovimus, con silia eos suo clero populoque slubriora capere non potuisse.
Esto, quae supra exposuimus, inlustriora ea quidem videri
et suo ipsa splendore hominum ad se mentem atque admirationem allicere. Verumtamen ad christianae reipublicae utilitatem haud ita minus ea conducere instituta arbitramur, quae
providentissimus Deus, data facultate, sivit ut vertente anno,
quasi ad cumulandam laetitiam Nostram, aut perfecta exsisterent aut auspicato inchoarentur. Etenim ut praetereamus illas,
quas in curionum usum passim aedes exstruximus, ne quid
iisdem deesset unde honestius suo munere fungerentur; ut item
praetermittamus ea studiorum domicilia, quae, ab religiosis
B. M. V. Servorum et Francisci Paulani familiis ad iuniores
suos ex omni natione sodales instituendos in Urbe paulo ante
dedicata, celebrari nuper coepta sunt ; tot profecto conlegia clericis omni doctrinae virtutumque ornamento augendis, tam
brevi temporis spatio, excitata vidimus, quot vix plurium annorum decursu intueri licuisset, ut ea enumeremus quae alumnis,
e variis dissitisque regionibus Sacro Consilio de Propaganda
Fide concreditis, ex Insubria, e Russia, e Cecoslovachia delectis,
omni supellectile instructa, patuerunt. Id autem cur relinquamus quod, nova atque ampliore Seminario Aethiopico sede attributa, quam apud ipsas Aedes Nostras de industria ereximus,
conlegia duo, auspicali lapide recens posito, alterum pro_ clericis
Ruthenis, pro Brasiliensibus alterum, inchoata sunt et novum
aedificium alumnis Seminarii Romani Vaticani excipiendis in
eo est ut inchoetur? In quo quandoquidem causa non alia demum agitur nisi salutis animarum, quae Christo Redemptori
tanto sanguine stetit, quare non confidamus, eo incepta Nostra
divinae gratiae fultum iri praesidio, ut copiosiora mox in apertum campum atque exquisitiora levitarum agmina prosiliant?
Cur non iidem, qui heic, in ipso catholici orbis veluti centro, genuina Christi imbuti sunt doctrina et sacerdotalium conformati exercitatione virtutum, postquam, sacris initiati, de Urbe
ACTA, vol. X X I , n. 16. 31-12-929.
43
714
Pastoralis sollicitudinis-
71
ctam, quam in vulgus hodie, recta eiusmodi laudum intellegent i a , pervagatam. Praeterquam enim quod populo, Italiae potissimum nostrae, illud Patriarchae sanctissimi ora et labora
in exemplum proponi solet, iam nemo unus ignorat, Archicoenobii sodales, ceteris e tota Benedicti familia imitantibus, bonas
artes provexisse, divinae humanaeque sapientiae monumenta
in omnem servasse posteritatem et evangelii praecones in regiones vel remotissimas dimisisse, eo quidem rei christianae civilisque incremento, ut fel. rec. decessor Noster Pius X, Casinensis
monasterii promerita breviter utique at nervose complexus,
eiusdem fastos Romanae Ecclesiae historiae magnam esse par2
716
717
secuta pax ac serenitas talisque inchoata vitae publicae condicio videbatur, qualis, celebritatibus adventantibus, a Deo poposceramus ut reapse induceretur et, Venceslao Patrono ac deprecatore, in posterum consisteret. Atque utinam optata eiusmodi
Nostra evenire ne desinant; siquidem concors utriusque potestatis, ecclesiasticae et civilis, opera nemo non intellegit quam
certe, quam apte nationis illius prosperitati conduceret.
At vero Angliae, Scotiae Hiberniaeque filii Nobis carissimi,
quos fidem suam retinere mordicus et pietatis ardore nullis cedere dixeris, quinquagesimum sacerdotii Nostri annum mirum
in modum adornare visi sunt. Etenim apparatu magnificentissimo et incredibili quadam popularium frequentia, qui undique
convenerant, com memoratum est plenum saeculum, postquam
catholici, vexati olim ac mulcati ferociter atque vel serius, mitigatis temporibus, capite deminuti, tandem veluti postliminio in
civilia iura inque suae religionis profitendae libertatem restituti
sunt. Atque perlibenter vidimus, haud perinde Anglos, Scotos et
Hibernos eiusmodi sollemnia peregisse quasi, vetera recolendo,
de praeteritis quemquam iniuriis criminarentur, verum ita ut
perpenderent, qua potissimum ratione, cum ad Christi legem
religiosius servandam proferendamque latius, tum ad rei publicae utilitates cum debita civili potestati obtemperatione procurandas, libertate ante in amplioremque postea modum recuperata uterentur. Non una vero impulit causa ut in saecularis
eventi celebratione partem haud exiguam Nobismet ipsis vindicaremus; Christi enim Iesu Vicarium si nullo non tempore
decet sanctae filiorum in societatem venire laetitiae, at multo id
magis hac occasione consentaneum fuit, cum memoria repeteretur impositi tandem aerumnis finis, quas generosi nobilissimique
catholicorum illorum maiores, ad tuendam fidem suam suamque cum Romana Ecclesia communionem, constanter strenueque pertulissent. Immo etiam, Dei oncessu, illud Nobis obtigit,
ut filiorum ex Anglia, Scotia Hiberniaque Nostrorum laetitiam,
ante actis sollemnibus congruenter, cumularemus. Rebus enim
omnibus rite ad trutinam re vocatis, animosam illam virorum
7t8
Commentarium
Officiale
cohortem, qui, per diuturnam, quam memoravimus, catholicorum inibi vexationem, licet non uno eodemque tempore, at tamen ob unam eandemque Christi et Ecclesiae causam decertaverant, hac ipsa Pontificali auctoritate, pro qua propugnanda
inlustre martyrium fecissent, in beatorum caelitum album nuperrime rettulimus. Factum ita est, ut quinquagesimus sacerdotii Nostri annus, cui iam ex decretis beati martyris honoribus
Cosmae a Carboniano, Armeno ecclesiasticae unitatis ad effusionem usque sanguinis studiosissimo, tantum accesserat ornamenti, agnita in tam frequentibus victimis martyrii palma cultuque iisdem tributo ornatior ad exitum properaverit.
Spiritus quidem Paraclito vim atque virtutem in Ecclesiae
veluti venas innuere perennem ac permanare, manifesto liquet
ex ipsa horum martyrum ad extremum victoria; nonne etiam
licuit tum manifesto, cum alios sanctitatis heroas christifidelibus ad colendum imitandumque mense Iunio proposuimus ? Di
cere autem vix attinet, quanta civium advenarumque multitudo
in Petriani templi maiestate beatos novensiles Nobiscum venerati sint: videlicet Claudium de la Colombire, alumnum illum
Societatis Iesu clarissimum, quem Iesus ipse non modo servum fidelem appellavit et Margaritae Mariae Alacoque consiliarium addixit, sed etiam cultus erga Cor suum in populo christiano provehendi principem esse voluit; Teresiam Margaritam
Redi, Florentinae familiae Carmelitidem, iuventutis innocentiaeque flosculum; Franciscum Mariam a Camporubeo, Capulatum illum sodalem, qui, nostra fere memoria, cum, quadraginta
annos, pro officio, stipem ostiatim emendicasset, integritatis
exemplo, consiliis divinam quandam prudentiam redolentibus
et suavissimis ad sanctitatem incitamentis, sic plebi ipsisque
optimatibus Assisiatem referre visus est, ut Genuenses, quem
vivum coluissent atque observassent, eundem vita functum perpetua huc usque recordatione ac reverentia prosecuti sint. Quo
autem pacto liceat illam describere, qua perfusi sumus, animi
voluptatem, dum Ioanni Bosco, quem inter beatos caelites adsciveramus, in eadem Vaticana basilica publice supplicabamus?
719
720
Acta Apostolicae
Sedis
Commentarium
Officiale
Acta-Pii
PP.
XI
721
PP. X I
III
AD VENERABILES
SCOPOS,
FRATRES
ALIOSQUE
CUM APOSTOLICA
LOCORUM
ORDINARIOS
PACEM
ET
COMMUNIONEM
DE
CHRISTIANA I U V E N T A E E D U -
CATIONE.
PIO PP. X I
VENERABILI F R A T E L L I E DILETTI FIGLI
SALUTE
APOSTOLICA B E N E D I Z I O N E
M A R C , X , 14:
724
725
Egli dunque di suprema importanza non errare nell'educazione, come il non errare nella direzione verso il fine ultimo, con
il quale intimamente e necessariamente connessa tutta l'opera
dell'educazione. Infatti, poich l'educazione consiste essenzialmente
nella formazione dell'uomo, quale egli deve essere e come deve
comportarsi in questa vita terrena per conseguire il fine sublime
pel quale fu creato, chiaro che, come non pu darsi vera educazione che non sia tutta ordinata al fine ultimo, cos, nell'ordine
presente di Provvidenza, dopo cio che Dio ci si rivelato
nel Figlio suo Unigenito, che solo via e verit e vita , non
pu darsi adeguata e perfetta educazione se non l'educazione
cristiana.
Onde si fa manifesta l'importanza suprema della educazione
cristiana, non soltanto per i singoli individui, ma e per le famiglie
e per tutta quanta la umana convivenza, giacch la perfezione
di questa non pu non risultare dalla perfezione degli elementi
che la compongono. E similmente, dai principi accennati si fa
chiara e manifesta l'eccellenza, si pu ben dire insuperabile,
dell'opera dell'educazione cristiana, come quella che mira, in
ultima analisi, ad assicurare il Sommo Bene, Dio, alle anime degli
educandi, ed il massimo di benessere, possibile in questa terra,
all'umana convivenza. E ci nel modo pi efficace che sia possibile da parte dell'uomo, nel cooperare cio con Dio al perfezionamento degli individui e della societ, in quanto la educazione imprime agli animi la prima, la pi potente e la pi
duratura direzione nella vita, secondo la notissima sentenza
del Savio: U giovinetto, secondo la via che ha presa, anch
2
Confess., I, 1: Fecisti nos, Domine, ad Te, et inquietum est cor nostrum donec requiescat in Te.
* Prov., X X I I , 6: Adolescens iuxta viam suam etiam cum senuerit non re&edet ab m.
726
Officiale
soprannaturale dell'opera
dell'educazione cristiana,
Rom. 60, in c. 18 Matth.: Quid maius quam animis moderari, quam adolescentulorum fingere mores?
M A R C , I X , 3 6 : Quisquisunum ex huiusmodi pueris receperit innomine meo, me recipit.
m.
B) in ispece
Alia chiesa:
I n
mnente.
soprae-
728
b) Maternit soprannaturale.
729
Ed e degno di nota come abbia saputo bene intendere ed esprimere questa dottrina cattolica fondamentale un laico, mirabile
scrittore quanto profondo e coscienzioso pensatore: La Chiesa
non dice che la morale appartenga puramente (nel senso d'esclusivamente) a lei; ma che appartiene a lei totalmente. sTon ha
mai preteso che, fuori del suo grembo, e senza il suo insegnamento,
l'uomo non possa conoscere alcuna verit morale: ha anzi riprovata quest'opinione pi d'una volta, perch comparsa in pi
d'una forma. Dice bens, come ha detto e dir sempre, che, per
l'istituzione che ha avuta da Ges Cristo, e per lo Spirito Santo
mandatole in suo nome dal Padre, essa sola possiede originariamente e inamissibilmente l'intera verit morale (omnem veritatem) nella quale tutte le verit particolari della morale sono
comprese, tanto a nelle che l'uomo pu arrivare a conoscere col
semplice mezzo della ragione, quanto quelle che fanno parte della
rivelazione, o che si possono dedurre da questa .
id
730
N l'esercizio di questo diritto potr stimarsi ingerenza indbita, ma preziosa provvidenza materna della Chiesa, nel tutelare
i suoi figli dai gravi pericoli di ogni veleno dottrinale e morale.
Ed anche questa vigilanza della Chiesa, come non pu creare
nessun vero inconveniente, cos non pu non recare efficace giovamento all'ordine e al benessere delle famiglie e della societ
civile, tenendo lontano dalla giovent quel veleno morale, che
in questa et inesperta e mobile suole avere pi facile presa
e pi rapida estensione nella pratica. Giacch, senza la retta
istituzione religiosa e morale - come sapientemente avverte
Leone X I I I - malsana sar ogni coltura degli animi: i giovinetti
non abituati al rispetto di Dio non potranno sopportare alcuna
disciplina di onesto vivere, e usi a non negare mai niente alle
loro cupidigie, facilmente saranno indotti a sconvolgere gli Stati .
Ep. enc. Nobilissima Gallorum Gens, 8 Febr. 1884: male sana omnis futura est animorum cultura: insueti ad verecundiam Dei adolescentes nullam ferre poterunt honeste vivendi
aisctpiinam, suisque cupiditatibus nihil unquam negare ausi, facile ad miscendas civitates
pertrahentur.
3
731
M A T T H . , X X V I I I , 19:
732
E tanto ha potuto e saputo fare la Chiesa, perch la sua missione educativa si estende anche ai non fedeli, essendo tutti gli
uomini chiamati ad entrare nel Regno di Dio ed a conseguire
l'eterna salvezza. Come ai nostri giorni, in cui le sue Missioni
spargono a migliaia le scuole in tutte le regioni e paesi non ancora
cristiani, dalle due rive del Gange al fiume Giallo e alle grandi
isole ed arcipelaghi dell'Oceano, dal Continente nero alla Terra
del fuoco e alla gelida Alaska, cos in tutti i tempi la Chiesa con
i suoi Missionari ha educato alla vita cristiana e alla civilt le
diverse genti che ora costituiscono le nazioni cristiane del mondo
civile.
Laonde resta con evidenza assodato, come di diritto, e ancora
di fatto, appartenga in modo sopraeminente alla Chiesa la missione educativa, e come ad ogni intelletto scevro di pregiudizi
non sia concepibile alcun motivo ragionevole di contrastare o
impedire alla Chiesa quella stessa opera, della quale ora il mondo
gode i benefci frutti.
Molto pi che con tale sopraeminenza della Chiesa, non solo
non sono in opposizione, ma sono anzi in perfetta armonia, i
diritti, e della famiglia, e dello Stato, e anche i diritti dei singoli
individui rispetto alla giusta libert della scienza, dei metodi
scientifici e di ogni cultura profana in generale. Giacch, per indicare subito la ragione fondamentale di siffatta armonia, l'ordine
soprannaturale, al quale appartengono i diritti della Chiesa, non
solo non distrugge n menoma l'ordine naturale, al quale appartengono gli altri diritti menzionati, ma anzi lo eleva e lo perfeziona, ed ambedue gli ordini si prestano mutuo aiuto e quasi complemento rispettivamente proporzionato alla natura e dignit
di ciascuno, appunto perch entrambi procedono da Dio, il quale
non si pu contraddire: Le opere di Dio sono perfette, tutte le
sue vie son giustizia .
733
Alia Famiglia :
mirabilmente la missione educativa della famiglia, poich entrambe procedono da Dio, in modo assai somigliante. In fatti
alla famiglia, nell'ordine naturale, Iddio comunica immediatamente la fecondit, principio di vita e quindi principio di educazione alla vita, insieme con l'autorit, principio di ordine.
Dice l'Angelico Dottore, con la sua consueta nitidezza di pen,.
,.,
-ri
x.
a)Diritto anterioj
a quello dello Stat*
La famiglia ha dunque immediatamente dal Creatore la missione e quindi il diritto di educare la prole, diritto inalienabile
perch inseparabilmente congiunto con lo stretto obbligo, diritto
anteriore a qualsiasi diritto della societ civile e dello Stato, e
quindi inviolabile da parte di ogni potest terrena.
Quanto alla inviolabilit di questo diritto, ne d ragione l'An-
&)
Diritto mvi<
parenti continua sino a quando la prole sia in grado di provvedere a se stessa, perdura anche il medesimo inviolabile diritto
educativo dei genitori. Poich la natura non intende soltanto la
generazione della prole, ma anche il suo svilupparsi e progredire
MA D 0
734
Pertanto:
La patria potest di tale natura che non pu essere n soppressa n assorbita dallo Stato, perch ha il medesimo comune
principio con la vita stessa dell'umanit ,
Enciclica Leone X I I I . Dal che per non segue che il diritto educaSuppl.^S. T H . 3 . p. Q . 4 1 , a. 1 : Non enim intendit natura solum generationem
prolis, sed etiam traductionem et promotionem usque ad perfectum statum hominis in quantum
homo est, qui est virtutis status.
Cod. I. C, c. 1 1 1 3 : Parentes gravissima obligatione tenentur prolis educationem
tum religiosam et moralem, tum. physicam et civilem pro viribus curandi, et etiam temporali
eorum bono providendi.
Enc. Berum novarum. 1 5 Maii 1 8 9 1 : Filii sunt aliquid patris, et velut paternae
amplificatio quaedam personae, proprieque loqui si vommus, non ipsi per se, sed per
communitatem domesticam, in qua generati sunt, civilem ineunt ac participant societatem.
Enc. Berum novarum, 1 5 Maii 1 8 9 1 : Patria potestas est eiusmodi, ut nec extingui, neque absorberi a republica possit, quia idem et commune habet cum ipsa hominum
vita principium.
1
Acta Pii
PP.
735
XI
tivo dei genitori sia assoluto o dispotico, poich inseparabilmente subordinato al fine ultimo e alla legge naturale e divina,
come dichiara lo stesso Leone X I I I , nell'altra sua memorabile
enciclica dei principali doveri di cittadini cristiani , dove cos
espone in compendio la somma dei diritti e doveri dei parenti:
Da natura i genitori hanno il diritto della formazione dei figli,
con questo dovere in pi, che e l'educazione e l'istruzione del
fanciullo s'accordi col fine in grazia del quale, per beneficio di Dio,
hanno avuto la prole. Debbono pertanto i genitori sforzarsi ed
energicamente insistere per impedire in questa materia ogni attentato, e in modo assoluto assicurare che a loro rimanga il potere di
educare come si deve cristianamente i figli, e massimamente di ne*
garli a quelle scuole nelle quali v' pericolo che bevano il tristo
veleno dell'empiet .
....
. ,
dalla
denza civile,
Enc. Sapientiae christianae, 10 Ian. 1890: Natura parentes habent ius suum insU*
tuendi, quos procrearmi, hoc adiuncto officio, ut cum fine, cuius gratia sobolem Dei beneficio
susceperunt, ipsa educatio conveniat et doctrina puerilis. Igitur parentibus est necessarium
eniti et contendere, ut omnem in hoc genere propulsent iniuriam, omninoque pervincant ut sua
in potestate sit educere liberos, uti par est, more christiano, maximeque prohibere scholis
iis, a quibus periculum est ne malum venenum imbibant impietatis.
2
Cod. I. C , c. 1113.
Riconoscii
GKurisp
736
congiunto con l'alto dovere, di educarlo e prepararlo all'adempimento dei suoi doveri .
The fundamental theory of liberty upon which ali governments in this union repose
excludes any general power of the State to standardizo its children by forcing them
to accept instruction from public teachers only. The child is not the mere creature of the
State; those who nurture him and direct his destiny have the right coupled with the
high duty, to recognize, and prepare him for additional duties . U. S. Supreme Court
Dcision in the Oregon School Cases, June 1, 1925.
2
737
738
Inoltre lo Stato pu esigere e quindi procurare che tutti i cittadini abbiano la necessaria conoscenza dei loro doveri civili e nazionali, e un certo grado di cultura intellettuale, morale e fsica, che,
1
739
e prosperit) si
sogliono eccedere i giusti limiti nell'ordinare militarmente l'educazione cos detta fsica dei giovani (e talora anche delle giovanette,
contro la natura stessa delle cose umane), spesso ancora invadendo
oltre misura, nel giorno del Signore, il tempo che deve essere dedicato ai doveri religiosi e al santuario della vita familiare. Non
voghamo, del resto, biasimare quello che vi pu. essere di buono
neho spirito .di disciplina e di legittimo ardimento in siffatti
metodi, ma soltanto ogni eccesso, quale per esempio, lo spirito
di violenza, che non da scambiare con lo spirito di fortezza n
con il nobile sentimento del valore militare in difesa della patria
e dell'ordine pubblico; quale ancora l'esaltazione dell'atletismo
che della vera educazione fsica anche per l'et classica pagana
segn la degenerazione e la decadenza.
In generale poi, non solo per la giovent, ma per tutte le et
e condizioni, appartiene alia societ civile e allo Stato l'educa-
e) Quale
zione p u
varsi.
740
P. L . TAPARELLI,
lodata e raccomandata
1 8 Die.
2
1927).
Enc. Immortale Dei, 1 Nov. 1 8 8 5 : Deus humani generis procurationem inter duas potestates partitus est, scilicet ecclesiasticam et civilem, alteram quidem divinis, alteram humanis
rebus praepositum. Utraque est in suo genere maxima: habet utraque certos, quibus contineatur,
terminos, eosque sua cuiusque natura caussaque proxime definitos; unde aliquis velut orbis
circumscribitur, in quo sua cuiusque actio iure proprio versetur. Sed quia utriusque impe-
741
742
Ep. 138: Proinde qui doctrinam Christi adversam dicunt esse reipublicae, dent exercitum talem, quales doctrina Christi esse milites iussit; dent tales provinciales, tales maritos,
tales coniuges, tales parentes, tales filios, tales dominos, tales servos, tales reges, tales
iudices, tales denique debitorum ipsius fisci redditores et exactores, quales esse praecipit
doctrina christiana, et audeant eam dicere adversam esse reipublicae; imo vero non dubitent
eam confiteri magnam, si obtemperetur, salutem esse reipublicae.
743
I quali fatti, del resto, non sono che una splendida conferma
della dottrina cattolica, definita dal Concilio Vaticano: La fede
e la ragione non soltanto non possono mai cohtradirsi, ma si
prestano reciproco aiuto, perch la retta ragione dimostra le
basi della fede e dalla sua luce illuminata coltiva la scienza delle
cose divine, mentre la fede libera e protegge dagli errori la ragione
e l'arricchisce di svariate cognizioni. Onde cos lontana la Chiesa,
dall'opporsi alla coltura delle arti e delle umane discipline, che
in molte maniere l'aiuta e la promuove. Poich n ignora n
1
744
disprezza i vantaggi che da esse provengono alla vita dell'umanit: ripete anzi che desse, come vengono da Dio Signore delle
scienze, cos, se rettamente trattate, a Dio, con la sua grazia,
conducono. E per nulla essa vieta che coteste discipline, ciascuna
nei suo ambito, usino e di principi propri e di proprio metodo ;
ma, riconosciuta questa giusta libert, solertemente provvede
a che opponendosi per avventura alla dottrina divina non cadano
in errori, ovvero oltrepassando i propri limiti occupino e sconvolgano il campo della fede .
'
Infatti non si deve mai perdere di vista che il soggetto dell'educazione cristiana l'uomo tutto quanto, spirito congiunto al
corpo in unit di natura, in tutte le sue facolt, naturali e sopranConc. V a t . , Sess. 3, cap. 4: Neque solum fides et ratio inter se dissidere nunquam
possunt, sed opem quoque sibi mutuam ferunt, cum recta ratio fidei fundamenta demonstret eiusque lumine illustrata rerum divinarum scientiam excolat, fides vero rationem ab
erroribus liberet ac Uieatur eamque multiplici cognitione instruat. Quapropter tantum abest,
ut Ecclesia humanarum artium et disciplinarum culturae obsistat, ut hanc multis modis
iuvet ataue promoveat. Non enim commoda ab iis ad hominum vitam dimanantia aut ignorat aut despicit; fatetur immo, eas, quemadmodum a Deo scientiarum Domino profectae
sunt, ita, si rite pertractentur, ad Deum iuvante eius gratia perducere. Nec sane ipsa
vetat, ne huiusmodi disciplinae in suo quaeque ambitu propriis utantur principiis et
propria methodo; sed iustam hanc libertatem agnoscens, id' sedulo cavet, ne divinae doctrinae repugnando errores in se suscipiant, aut fines proprios transgressae ea, quae sunt
fidei, occupent et perturbent.
1
745
Tmtt<
1,uomo
>
d e c a d u t o m a re-
dent
*-
Prov.,
it eam.
X X I I , 15:
50
&
pedagogico,
746
Acta
Pii
PP.
XI
747
e misconoscendo anche
Boni., V I I , 23.
) E d u c a z i o n e
sessuale.
748
dentemente nel petto semplice e tenero del fanciullo. Generalmente parlando, mentre ancora "continua la fanciullezza, baster
usare quei rimedi che con l'effetto istesso introducono la virt
della castit e chiudono l'ingresso al vizio .
d)
coeducazione.
SILVIO ANTONIANO,
M A T T H . , X V I I I , 7:
I I , c. 88.
749
Ad
indebolire
l'influenza
dell'ambiente
famigliare
si aggiunge oggi il fatto che quasi da per tutto, si tende ad allontanare sempre pi dalla famiglia la fanciullezza sin dai pi teneri
anni, sotto var pretesti, siano economici, dell'industria o del
commercio, o siano politici; e vi paese dove si strappano i fanciulli dal seno della famiglia, per formarli (o, per pi veramente
dire, per deformarli e depravarli), in associazioni e scuole senza
Dio, all'irreligiosit e all'odio, secondo le estreme teorie socialiste,
rinnovandosi una vera e pi orrenda strage degli innocenti.
750
il che non tanto effetto dell'eccessiva severit, quanto principalmente dell'impazienza, dell'ignoranza dei modi pi acconci
alla fruttuosa correzione, e anche della ormai troppo comune
rilassatezza della disciplina famigliare, onde crescono negli adolescenti le passioni indomite. Attendano perci i genitori, e tutti
gli educatori con essi, ad usare rettamente dell'autorit loro data
da Dio, di cui sono in vero senso vicari, non per il proprio comodo,
ma per la retta istituzione dei figli nel santo e filiale timore
di Dio, principio della sapienza , sul quale soltanto si fonda
solidamente il rispetto all'autorit, senza di cui non pu sussistere n ordine, n tranquilht, n benessere alcuno nella famiglia e nella societ.
h)
Chiesa e sue
Dpere educative.
con quello
della
famiglia cristiana.
Il quale ambiente educativo della Chiesa non comprende
soltanto i suoi Sacramenti, mezzi divinamente efficaci della
grazia, e i suoi riti, tutti in modo meraviglioso educativi, n
solo il recinto materiale del tempio cristiano, pur esso mirabil1
751
scuoia:
Da ci appunto consegue, essere contraria ai principi fondamentali dell'educazione la scuola cos detta neutra o laica, dalla
Nie. T O M M A S E O ,
Pensieri sull'educazione,
Parte I , 3 , 6.
B e u t e a
>
l a l c
752
quale viene esclusa la religione. Una tale scuola del resto, non
praticamente possibe, giacche nel fatto essa diviene irreligiosa.
Non occorre ripetere quanto su questo argomento hanno dichiarato i Nostri Predecessori, segnatamente Pio IX e Leone X I I I ,
nei cui tempi particolarmente cominci ad infierire il laicismo nella scuola pubblica. Noi rinnoviamo e confermiamo le loro
1
Pius I X , ep. Quum non sine, 14 Iul. 1864. - Syllabus, Prop. 48. - Leo X I I I , alloc.
Summi Pontificatus, 20 Aug. 1880, E p . enc. Nobilissima, 8 Febr. 1884, E p . enc. Quod
multum, 22 Aug. 1886, E p . Officio sanctissimo, 22 Dec. 1887, E p . enc. Caritatis, 19
1
Cod. I. C , c. 1374.
753
maestri e dei discepoli, ben poca utilit potr aversi da qualsiasi dottrina; spesso ne verranno anzi danni non lievi .
Ep. enc. Militantis Ecclesiae, 1 Aug. 1897: Nec(sse est non modo certis horis doceri
iuvenes religionem, sed reliquam institutionem omnem christianae pietatis sensus redoler.
Id si desit, si sacer hic halitus non doctorum animos ac discentium pervadat foveatque,
exiguae capientur ex qualibet doctrina utilitates; damna saepe consequentur haud exigua.
dere le loro scuole, e nel procurare che si sanciscano leggi scolastiche giuste.
Azione cattolica
per la scuola.
costituita,
in
qualsiasi
legittima forma
di
Governo.
In questa scuola, in armonia con la Chiesa e con la famiglia
cristiana, non avverr che nei var insegnamenti si contraddica,
con evidente danno dell'educazione, a quello che gli alunni apprendono nell'istruzione religiosa; e se sar necessario far loro conoscere, per scrupolosa coscienza di magistero, le opere erronee
da confutare, ci verr fatto con tale preparazione e con tale
antidoto di sana dottrina, che non nocumento, ma giovamento
ne abbia la formazione cristiana della giovent.
In questa scuola, similmente, lo studio della patria lingua e
delle classiche lettere non sar mai a scapito della santit dei
costumi; giacche il maestro cristiano seguir l'esempio delle api,
le quali prendono la parte pi pura dei fiori e lasciano il resto,
come insegna San Basilio nel suo discorso agli adolescenti sulla
lettura dei classici.
P . G., t. 31, 570.
La quale necessaria
cautela - suggerita
755
Inst. Or., I, 8.
756
copiosa, ma gli operai sono pochi , supplichiamo pertanto il Signore della messe che mandi ancor molti di tali operai dell'educazione cristiana, la cui formazione deve essere sommamente a cuore
dei Pastori delle anime e dei supremi moderatori degli Ordini religiosi.
altres necessario dirigere e vigilare l'educazione dell'ado8
Se non che, ai nostri tempi, si fa necessaria pi estesa ed accurata vigilanza, quanto pi sono cresciute le occasioni di naufragio
morale e religioso per la giovent inesperta, segnatamente nei
libri emp o licenziosi, molti dei quali diabolicamente diffusi
a vii prezzo, negli spettacoli del cinematografo , ed ora anche
nelle audizioni radiofoniche , le quali moltiplicano e facilitano,
per cos dire, ogni sorta di letture, come il cinematografo ogni
' Oratio I I , P. G., t. 35, 426: ars artium et scientia scientiarum.
2
H O R A T . , Art. poet.
v.
757
Nella quale sentenza di Tertulliano siamo gi venuti a toccare quello che Ci siamo proposto di trattare in ultimo luogo, ma
1
Conf., V I , 8.
I Io., I I , 16: concupiscentia carnis, concupiscentia oculorum et superbia vitae.
De Idololatria, 14: compossessores mundi, non erroris.
758
Giac-
Cristo che la vita vostra , e manifestarla in tutte le sue operazioni: affinch anche la vita di Ges sia manifesta nella nostra
carne mortale .
Perci appunto l'educazione cristiana comprende tutto l'ambito della vita umana, sensibile e spirituale, intellettuale e morale,
individuale, domestica e sociale, non per menomarla comecchessia,
ma per elevarla, regolarla e perfezionarla secondo gli esempi e
la dottrina di Cristo.
Onde il vero cristiano,
frutto
dell'educazione
cristiana,
l'uomo soprannaturale, che pensa, giudica ed opera costantemente e coerentemente, secondo la retta ragione illuminata dalla
luce soprannaturale degli esempi e della dottrina di Cristo: ovvero,
per dirla con il linguaggio ora in uso, il vero e compito uomo di
carattere. Giacch, non qualsiasi coerenza tenacia di condotta,
secondo principi soggettivi; costituisce il vero carattere, ma soltanto la costanza nel seguire i principi
Gal.,
IV,
19: Filioli mei, quos iterum parturio, donec formetur Christus in vobis.
759
&)
pi
giovevole cittadino,
cne anche a
nobile e pi
Apol., 42: Non sumus exules vitae. Meminimus gratiam nos debere Deo Domino
Creatori; nullum fructum operum eius repudiamus; plane temperamus, ne ultra modum
aut perperam utamur. Itaque non sine foro, non sine macello, non sine balneis, tabernis,
officinis, stabulis, nundinis vestris, caeterisque commerciis cohabitamus in hoc saeculo.
Navigamus et nos vobiscum et militamtis, et rusticamur, et mercamur, proinde miscemus
artes, operas nostras publicamus usui vestro. Quomodo infructuosi videamur negotiis vestris,
cum quibus et de quibus vivimus, non scio.
76
raggiunto, in grado perfettissimo, lo scopo della educazione cristiana, ed hanno nobilitato e avvantaggiato l'umana convivenza
in ogni genere di beni. Infatti, i Santi sono stati, sono e saranno
sempre i pi grandi benefattori dell'umana societ, come anche i
modelli pi perfetti in ogni classe e professione, in ogni stato e
condizione di vita, dal campagnuolo semplice e rusticano allo
scienziato e letterato, dall'umile artigiano al condottiere di eserciti, dal privato padre di famiglia al monarca reggitore di popoli
e nazioni, dalle semplici fanciulle e donne del recinto domestico
alle regine e imperatrici. E che dire dell'immensa opera, anche a
pro del benessere temporale, dei missionari evangelici, che insieme
con la luce della Fede hanno portato e portano ai popoli barbari
i beni della civilt; degli istitutori di molteplici opere di carit
e di assistenza sociale, e della interminabile schiera di santi educatori e sante educatrici, che hanno perpetuata e moltiplicata
la loro opera nelle loro feconde istituzioni di educazione cristiana in aiuto delle famiglie e a benefcio inestimabile delle
nazioni ?
Questi sono i frutti, benefci in ogni maniera, dell'educazione
cristiana, appunto per la vita e virt soprannaturale in Cristo,
che essa svolge e forma nell'uomo; giacche Cristo Signor Nostro,
Maestro Divino, altres fonte e datore di tale vita e virt, ed
insieme modello universale ed accessibile a tutte le condizioni
dell'umana progenie, con il suo esempio, particolarmente alla
giovent, nel periodo della sua vita nascosta, laboriosa, ubbidiente,
adorna di tutte le virt individuali, domestiche e sociali, innanzi
a Dio e innanzi agli uomini.
E tutto il complesso dei tesori educativi d'infinito valore,
che siamo venuti sinora appena in parte accennando, talmente
proprio della Chiesa, da costituire la sua stessa sostanza, essendo
essa il Corpo mistico di Cristo, la Sposa immacolata di Cristo,
e perci stesso Madre fecondissima ed Educatrice sovrana e perfetta. E per il grande e geniale S. Agostino - della cui beata
morte siamo per celebrare la quindicesima centenaria ricorrenza
- prorompeva, pieno di santo affetto per tal Madre, in questi
761
51
762
che d legge ai governanti affinch Egli con la sua virt, onnipotente faccia s che questi splendidi frutti dell'educazione cristiana si raccolgano e si moltiplichino in tutto il mondo sempre pi a vantaggio degli individui e delle nazioni.
Auspice di queste grazie celesti, con paterno affetto, a Voi,
o Venerabili Fratelli, al Vostro Clero e al vostro popolo impartiamo l'Apostolica Benedizione.
Dato a Eoma, presso S. Pietro, il giorno 31 Dicembre 1929,
anno ottavo del Nostro Pontificato.
PIUS
L I T T E R A E
PP. X I
A P O S T O L I C A E
I
APOSTOLICA ERIGITUR NUNTIATURA APUD ITALIAE REGEM
PIUS PP. X I
Ad perpetuam rei memoriam. Spectat ad B o m a m i m Pontificem
inter multiplices gravesque, quas pro communi christifidelium b o n o suscipit, curas, in eam quoque impensius incumbere, ut apud nationum Gubernia ac moderatores constituantur Legationes, quibus provide gubernatorum et popularium erga R o m a n a m Cathedram magis in dies observantia
provehatur, atque ea ad Sanctam Sedem referantur, per quae spiritualibus eorundem necessitatibus consulatur. Quapropter cum iam ex Conventionibus die septima huius mensis confectis ab Apostolica Sede eum
Italici Regni Moderatoribus statutum sit ut apostolica etiam Nuntiatura
erigatur pro Italica ditione: N o s , c u m certa Nobis spes effulgeat, h o c voluntatis Nostrae consilium tum m a x i m e religioni provehendae, tum vinculis
inter Italicam nationem et Sanctam Sedem arctius obstringendis esse
profuturum, haec quae sequuntur decernenda ultro libenterque existimavimus. Nimirum, auctoritate apostolica
763
Ii
TEMPLUM SS. AMBROSII ET CAROLI, AD VIAM LATAM, DE URBE, HONORIBUS
ET TITULO BASILICAE MINORIS AUGETUR.
PIUS P P X I
Ad perpetuam rei memoriam. Lombardi in Urbe degentes iam
quinto decimo saeculo exeunte hac Alma in Urbe Nostra Sancto A m b r o sio Episcopo mediolanensi dicatum templum, pia quoque curandis aegrotis
nationis suae adiecta d o m o , ad viam Latam erexerunt, quod in sequenti
saeculo, post direptam Urbem, fere collapsum, renovatum est. Penes
sacram ipsam aedem iam usque ab initiis suam habuit sedem Lombardorum Sodalitas, quae X y s t i Quarti temporibus canonice instituta, dein,
mediolanensi Pio Quarto Summo Pontifice, sollerti praesertim studio Sancti
Caroli Borromaei, privilegiis amplissimis ex ornata est. Postquam vero
tam magnus hic Mediolanensium Archiepiscopus anno MDCX in Sanctorum numerum elatus est, ad gentis Lombardiae pietatem erga insignem
Praesulem ipsum suum significandam, auctore ac fovente Paulo Aemilio
Sfondrati, Urbanae Sancti Ambrosii confraternitatis Cardinali
Patrono,
n o v a ampliorque ecclesia exaediflcari coepta est titulo Sanctorum A m brosii et Caroli; atque eorundem sub invocatione Praesulum ecclesiae
mediolanensis, ea tempestate, memorata quoque Lombardorum sodalitas,
privilegiis interea ac nomine archiconfraternitatis
apostolica auctoritate
764
Nostrae
gentis,
continenter
observantissimi
utriusque
archidioecesis Patroni, pie ac devote lustravimus. Dein ad regendam v o cati Mediolanensium Ecclesiam, quam ipsi caelestes Patroni tam scienter
tamque fructuose, Nobis amplissima relinquentes exempla, moderati sunt,
Urbanae
Cardinalis
quoque
archiconfraternitatis
Sanctorum
Ambrosii
et
Caroli
animo functi sumus; adeo ut, divina largitate ad supremam beati Petri
Apostoli Cathedram, licet immeriti, evecti, peculiari benevolentiae erga
Lombardorum archisodalitatem ecclesiamque testimonio, Nos huiusmodi
protectoris officio gerendo institerimus. Quapropter grati animi caussa
itemque suae fidelis erga Nos observantiae sodales ipsius coetus ad perennandum Nostri Iubilaei sacerdotalis annum, stipe ex undique coniecta,
in ecclesia sua altare Ssmi Sacramenti renovandum, magni pretii marmoribus ac pulcris congruisque artis operibus exornandum curarunt; laboribusque nunc expletis, anniversarium diem faustitatis Nostrae celebrare
intendunt. Nil mirum itaque si Nos, huiusmodi rerum atque eventuum
memores, hanc occasionem nacti, ad priora Nostrae erga Lombardorum
archisodalitatem eiusdemque ecclesiam benevolentiae testimonia n o v a m
propensae voluntatis Nostrae significationem adiiciamus, qua Urbana
eadem ecclesia privilegiis atque honoribus augeatur, quae potioribus antiquioribusque Urbis templis spectant.
Hisce propterea Litteris Apostolicis, motu proprio, deque auctoritate
Nostra ecclesiam sub titulo sanctorum Ambrosii et Caroli hac Alma in
Urbe exsistentem Basilicae minoris titulo perpetuum in m o d u m exornamus, illique omnia et singula conferimus iura, privilegia, praerogativas,
honores, indulta, quae ceteris minoribus huius Almae Urbis Nostrae Basilicis de iure competunt. Decernentes praesentes Litteras firmas, validas
atque efficaces semper exstare et fore, suosque plenos atque integros effectus, sortiri et obtinere, illisque ad quos spectant vel in posterum spectare poterunt plenissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum, irritumque et inane fieri si quidquam secus, super his, a quovis,
auctoritate qualibet, scienter vel ignoranter, attentari contigerit.
N o n obstantibus contrariis quibuslibet.
Datum R o m a e , apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die x x i
mensis Decembris anno MDCCCCXXIX, Pontificatus Nostri octavo.
P. CARD. GASPABRI, a Secretis Status.
765
EPISTOLA
AD EMUM P. D. BASILIUM EPISC. VELITERNUM S. R. E. CARD. POMPDLJ, VICE
SACRA IN URBE ANTISTITEM, QUEM DEPUTAT LEGATUM SUUM AD DEDICANDUM VOTIVUM ALTARE IN TEMPLO SS. AMBROSII ET CAROLI, DE URBE.
PIUS PP. X I
Venerabilis frater Noster, salutem et apostolicam benedictionem.
Nosti profecto, complures ecclesiasticos laicosque viros in consilium iam
dudum coivisse ut, in memoriam quinquagesimi sacerdotii Nostri natalis,
in aede S. Caroli Borromaei, ubi pro Nostra in eum pietate praecipua, prim u m litavimus, altare Augusto Sacramento asservando marmoreum omnique ornatu excultum, quod veteris lineamenta referret, denuo exstruendum curarent. Facile autem est intellegere, quam acceptum Nobis acciderit
studiosae eiusmodi voluntatis testimonram, ab universo catholico orbe
Nobis delatum.
Neque enim ignoramus ad magnificentissimi illius altaris exaedificationem, ingentem christifideles stipem, vel e remotissimis sacrarum missionum
stationibus contulisse: in quo Episcopi bene multi, Purpurati Patres, et ipsi
Civitatum Principes et rectores exemplo ceteris fuere. Ut igitur gratum
Nostrum largitoribus omnibus ostendimus animum, te, venerabilis frater
Noster, Legatum Nostrum eligimus, qui coetui sollemni praesideas, quem
et Urbis incolae, et Mediolanenses huc peregrinantes ad dedicandum altare,
eo ipso sacerdotii Nostri natali die, habituri sunt.
Placet praeterea id tibi committere, ut nomine Nostro idem altare p o stridie eius diei consecres; utrumque autem munus pro certo habemus, te,
quae tua est in Nos observantia et caritas, esse perlibenter obiturum.
Caelestium
interea
gratiarum
auspicem
paternaeque
benevolentiae
omnibus, quotquot
PIUS P P . X I
Decembris, anno
766
SERMO
AD EMOS PP. D D . CARDINALES, SIMUL CUM COLLEGIIS R O M A N A E
PRAELA-
vita
cristiana, sia
nei
rapporti
della
vita
767
768
76t
S. Congregatio Consistorialis
P B O V I S I O ECCLESIALIUM
Sanctissimus Dominus Koster Pius divina Providentia Papa X I , decretis Sacrae Congregationis Consistorialis, Ecclesias quae sequuntur singulas de suo pastore providit, nimirum:
1 Novembris 1929. Titulari episcopali Ecclesiae Ancusensi praefecit
B. P. D. Saturninum Peri, hactenus Episcopum Ecclesiensem.
4 Novembris.
Titulari
episcopali
Ecclesiae
Cyrenensi,
B. P. D.
Cathedrali
Ecclesiae
Bellicensi,
B. D.
Virgilium
B. D. Ioannem Verdier, m o -
B. P. D. Antonium Iosephum
dos
Santos, hactenus
Episcopum
770
ACTA
SACRA
TRIBUNALIUM
ROMANA
ROTA
Citationes edictales
1
BAIOCEN.
NULLITATIS
MATRIMONII
(DANIBL-BINOT)
sententia
Rotalis
diei
Iulii
1929
casu.
Ordinarii l o c o r u m , parochi, sacerdotes et fideles quicumque notitiam
F. Guglielmi, Ponens.
Tani, Notarius.
* Etant inconnu le lieu de la demeure actuelle de M. Andr Binot, dfendeur en cette cause, Nous le citons comparatre, par propre personne
ou par un procureur lgitimement constitu, au sige du Tribunal de la
S. Rote Romaine (Roma, Via della Dataria, n. 94), 19 Fvrier 1930, il heures,
pour concorder ou souscrire le doute ci-dessous rapport, et fixer le jour de
la cause devant la Rote.
Doit-on confirmer ou casser la sentence Botale du 13 Juillet 1929 dans
C9 cas?
Les Ordinaires des lieux, les curs, les prtres, les fidles ayant connaissance du lieu de la rsidence du dit M. Andr Binot, devront, dans la mesure
du possible, l'avertir de la prsente citation.
S. Romana Rota
771
II
PARISIEN.
NULLITATIS MATRIMONII (BAYRAG-MOURAILLE)
de
nullitate
matrimonii
in
casu.
commorationis praedicti
Victorii
Mourailie curare
Tani, Notarius.
773
Consultori Teologi hanno discusso e dato il loro voto dapprima sul dubbio
detto del
Tuto per la
solenne
Servo di Dio
dai
Rmi
Prelati
Officiali e dai
S. Congregazione dei Riti, si discusso il dubbio su due miracoli che si asseriscono da Dio operati per intercessione delia stessa Beata, i quali vengono
proposti per la sua Canonizzazione.
774
SEGRETERIA DI STATO
CONGREGAZIONI ASSEGNATI? AI NUOVI CARDINALI
Luglio
1929. Al Signor Card. Alfredo Ildefonso Schuster, le Sacre Congregazioni dei Beligiosi, dei Biti e dei Seminari
e delle Universit degli studi.
28
Ottobre
Al Signor Card. Pietro Segura y Saenz, le Sacre Congregazioni dei Beligiosi, di Propaganda Fide, dei
Seminari e
19 Dicembre
11h
19 Dicembre 1929. Al Signor Cardinale Eugenio Pacelli, le Sacre Congregazioni del S. Uffizio, degli Affari ecclesiastici straordinari e dei Seminari e delle Universit degli Studi.
Ai Signor Cardinale Dalmazio Minoretti, le Sacre Congregazioni Concistoriale, dei Sacramenti e dei Riti.
Al Signor Cardinale Giuseppe Mac Rory, le Sacre Congregazioni Concistoriale, del Concilio e della Reverenda Fabbrica di S. Pietro.
Al Signor Cardinale Giovanni Verdier, le Sacre Congregazioni per la Chiesa Orientale, di Propaganda Fide
e dei Seminari e delle Universit degli Studi.
NOMINA
Con Biglietto della Segreteria di Stato in data 4 Agosto 1929, il Santo
Padre Pio XI felicemente regnante, si degnato di nominare Monsig. Leonida
Perrin, Consultore della Sacra Congregazione pro Ecclesia Orientali.
NECROLOGIO
26
Agosto
Dicembre
I
INDEX GENERALIS ACTORUM
(AN.- X X I
I. -
ACTA
PII
PP.
XI
VOL. X X I )
SACRA
CONGREGATIO
DE
SACRAMENTIS,
Resolutiones, 1 1 6 .
Epistola, 4 9 4 .
Instructio, 3 8 4 .
Monitum, 2 3 .
SACRA CONGREGATIO DE RELIGIOSIS :
Approbationes, 1 6 0 .
S. CONGREGATIO
DE PROPAGANDA FIDE:
Provisio Ecclesiarum, 1 6 2 .
Nominationes, 2 4 , 1 6 2 , 1 9 4 , 3 2 0 ,
504, 674.
Designationes, 1 6 3 .
SACRA CONGREGATIO RITUUM:
II. - A C T A S S . C O N G R E G A T I O N U M
Proscriptio librorum, 4 8 9 , 6 7 0 .
SACRA CONGREGATIO CONSISTORIALIS:
Documenta, 4 2 .
De finibus dioecesium, 5 5 8 .
Provisio Ecclesiarum, 2 3 , 115, 1 5 1 ,
Officia nova, 4 4 , 6 0 1 .
SACRA CONGREGATIO DE SEMINARIIS ET
STUDIORUM UNIVERSITATIBUS, 5 7 1 .
III. - A C T A T R I B U N A L I U M
Designationes, 6 3 1 .
SACRA CONGREGATIO PRO ECCLESIA ORIEN-
Decreta, 168, 2 0 0 , 5 1 0 .
Rescripta de indulgentiis, 6 4 3 .
TALI :
Decreta, 2 7 , 6 7 0 .
Provisio Ecclesiarum, 3 2 0 .
Nominationes, 1 9 4 .
Approbationes, 194, 5 6 0 .
ACTA, vol. XXI, n. 16. 31-12-929.
Index sententiarum, 7 8 .
778
Notificationes, 1 2 3 , 1 7 5 , 2 0 1 , 5 7 0 ,
s.
Congregationes Ss. Rituum, 2 7 ,
OFFICIORUM
SECRETARIA STATUS, 6 0 7 .
CANONES
RUSSIA, 9 4 , 1 7 1 ,
Nominationes,* 2 9 , 1 2 4 , 2 0 2 , 3 3 0 ,
s.
Necrologium, 3 2 , 9 6 , 128, 2 0 8 , 3 3 6 ,
608, 644.
Urbem: 616.
Ex Ordine Piano; Gran Croci, 333, 516, 646; Placca, 30,194, 334, 516,646; Commendatori, 30,
124, 204, 516; Cavalieri, 126, 678.
Ex Ordine S. Gregorii Magni: Gran Croci, ci. civ., 126, 330, 516, 613, 646; Placca, ci.
civ., 30, 125, 204, 517, 613, 647 , 678; cl. mil., 205; Commendatori, ci. civ., 30, 126, 205, 334, 517,
613, 647, 678 ; cl. mil., 30; Cavalieri, ci. civ., 31, 126, 205, 334, 517, 614, 647; cl. mil., 206, 647.
Ex Ordine S. Silvestri Papae: Gran Croci, 206, 334, 518, 647; Commendatori con placca, 31,
206, 335, 615, 648; Commendatori, 31, 127, 206, 335, 518, 615, 648, 678; Cavalieri, 31, 127, 207, 335,
518, 615, 648, 679.
II
INDEX DOCUMENTORUM.,
CHRONOLOGICO ORDINE DIGESTUS
I. - A C T A
PII
PP. XI
I.-LITTERAE ENCYCLICAE
1929
Dec.
20 Mens Nostra. - Ad Venerabiles Fratres, Patriarchas, Primates, Archiepiscopos, Episcopos, aliosque locorum
Ordinarios pacem et communionem cum Apostolica
Sed habentes: de usu exercitiorum spiritualium magis magisque promovendo
689
23 Quinquagesimo ante. Ad Venerabiles Fratres, Patriarchas, Primates, Archiepiscopos, Episcopos, aliosque
locorum Ordinarios pacem et communionem cum Apostolica Sede habentes, et ad dilectos filios christifideles orbis universos: De anno sacerdotii Sui quinquagesimo exacto feliciter ac de prorogatione iubilaei. 707
31 Rappresentanti in terra. Ad Venerabiles Fratres, Patriarchas, Primates, Archiepiscopos, Episcopos, aliosque
locorum Ordinarios pacem et communionem cum Apostolica Sede habentes et ad dilectos filios christifideles orbis universos: De christiana iuventae educatione
723
I I . - EPISTOLA APOSTOLICA
1929
Martii
129
Iunii
24
780
Index documentorum
I V . - CHIROGRAPHI
1929
Maii
30
Iunii
Aug.
25
Ci si domandato. - Ad Emum P. D. Petrum, tit. S. Laurentii in Lucina, S. R. E. Presb. Card. Gasparri, a Secretis Status: de Conventionibus inter Sanctam Sedem
et Italiae Regnum initis
297
II primo telegramma. - Ad Emum P.D. Petrum tit. S. Laurentii in Lucina, S. R. E. Presb. Card. Gasparri, a Secretis Status: post mutuo tradita instrumenta ratihabitionis Conventionum inter Apostolicam Sedem et
Regnum Italiae
307
Puisque vous. - Ad Emum P. D. Ludovicum tit. S. M. in
Aquiro S. R. E. Presb. Card. Dubois, Archiep. Parisiensem: de asseclis factionis vulgo Action Franaise 619
V. - CONSTITUTIONES APOSTOLICAE
1928
Ian.
19
Febr.
Apr.
3
2
Iulii
Sept.
26
Dec.
20
1929
Ian.
Maii
28
Iunii
14
Aug.
15
29
26
30
97
138
141
465
649
33
5
144
308
309
468
471
577
Iulii
11
99
Iulii
11
12
13
18
19
Aug.
15
24
29
Sept.
18
Oct.
15
1929
Ian.
25
Febr.
781
100
101
177
147
.148
178
180
181
182
12
183
545
547
548
549
581
551
552
553
782
Index documentorum
1929
Febr.
11
15
20
21
23
Martii
10
11
17
18
30
Apr.
10
15
16
582
584
585
586
587
589
590
591
592
651
Litteris ^Apostolicis Nostris. - Immutatur titulus praefecturae apostolicae olim de Hpyeng-an nunc de PengYang.
Cum Vicarius Apostolicus. - Distracto territorio ex vicariatu apostolico de Chengtingfu in Sinis erigitur praefectura apostolica de Chaoshien, et clero indigenae
committitur. .
Ad animorum bonum. - Praefectura apostolica de Sapporo
in Iaponia ad vicariatus apostolici gradum evehitur.
Ad fidem catholicam. - Erectio vicariatus apostolici de
Bukoba i n Africa c e n t r a l i . . . . . . . . . . . . .
593
594
595
622
Litteris Apostolicis Nostris. - Distracto territorio ex vicariatu apostolico Victoriae Nyanzensis in Africa centrali erigitur vicariatus apostolicus d e Mwanza . . . .
Quod christiani gregis. - Insula de Hainan in Sinis in missionem sui iuris erigitur
Ut, aucto pastorum. - Dismembrato territorio ex vicariatu
apostolico de Tsinanfu erigitur missio independens de
Changtien in Sinis .
.
623
652
653
Apr.
23
30
Maii
24
25
Iunii
14
16
19
23
24
30
Dec.
16
783
312
554
654
655
656
657
658
313
659
660
473
651
477
662
482
763
485
764
Index documentorum
784
V I I . - EPISTOLAE
1928
Iulii
20
IsTov.
26
Dec.
1929
Febr.
Apr.
Aug.
In tanta iniquitate. - Ad E. P. D. Hectorem Felici. Archiepiscopum tit. Corinthiensem, eundemque Nuncium apostolicum apud Eempublicam Chilensem,
quem deputat Legatum suum ad Conventum Eucharisticum ex universa Eepublica Serenopoli habendum.
Quas nuper. - Ad Emos PP. D D . Alexandrum tit. S. A u gustini S. E. E. Card. Kakowski, Archiepiscopum
Varsavien., Augustum tit. S. M. de Pace S. E. E.
Card. Hlond, Archiep. Gnesnen, et Posnanien., et ad
ceteros E E . PP. D D . Archiepiscopos et Episcopos Poloniae: litteris respondet datis Gnesna ex communi
conventu,
22
185
30
15
18&
.187
188
62$
192
596
627
Iulii
Aug.
Oct.
Nov.
Dec.
18
20
16
785
62$
598
590
i2f>
Laetus sane nuntius. - Ad Emum P. D. Petrum tit. S. Mariae trans Tyberim S. R. E. Presb. Card. Segura et
Saenz Archiepiscopum Toletanum; de conventu nationali actioni catholicae provehendae .
664
Hosti profecto. - Ad R. P. D. Basilium Card. Pompilj,
Episc. Veliternum et Vicarium Urbis, quem delegat
ad dicandum altare votivum in templo Ss. Ambrosii
et Caroli de Urbe
765
V I I I . - SERMONES
1929
Febr.
11
13
Die.
24
I X . - SACRUM CONSISTORIUM
1929
Iulii
15
Oct.
Dec.
18
28
-16
786
1929
Index documentorum
Dec.
1 6 Provisio Ecclesiarum . . .
19 Consistorium publicum
Consistorium secretum
685
587
687
209
X. - CONVENTIONES
1929
Febr.
11
Allegato I.
247
249
251
253
Tav.
Tav.
Tav.
Tav.
Tav.
Tav.
Tav.
Tav.
Tav.
Tav.
Tav.
Tav.
Tav.
Tav.
Tav.
Tav.
Tav.
Tav.
Tav.
Iunii
227
Tav.
225
1. - Universit Gregoriana
1-bis. - Universit Gregoriana alla Pilotta . . . .
2. - Istituto Biblico
3. - Palazzo dei SS. X I I Apostoli
4. - Palazzo annesso alla Chiesa di S. Andrea della
Valle
5. - Palazzo annesso alla Chiesa di S. Carlo ai Catinari.
6. - Istituto Archeologico - Istituto Orientale - Collegio Lombardo - Collegio Busso
7. - Palazzi di S. Apollinare .
8 . - C a s a di esercizi per il Clero in SS. Giovanni e
Paolo
. . .
229
231
233
235
236
239
241
243
245
255
257
259
261
263
265
267
269
271
Allegato I V . - Convenzione f i n a n z i a r i a . . . . . . .
273
275
295
Apr.
11
Iulii
Aug.
13
787
337
441
521
X I . - NOTIFICATIO
Instituitur Commissio Pontificia ad codificationem iuris
ecclesiastici orientalis parandam
669
Iulii
27
Aug.
Nov.
2
11
1929
Febr.
42
Martii
Maii
15
152
670
Martii
26
27
Iulii
Instructio. - Ad Revmos Ordinarios de quibusdam vitandis atque observandis in conficiendo sacrificio Missae et
in Eucharistiae Sacramento distribuendo et asservando
Normae observandae in processibus super matrimonio
rato et non consummato ad praecavendam dolosam
personarum substitutionem
Istruzione ai Rmi Ordinari d'Italia, e per essi ai parroci,
circa l'esecuzione dell'art. 34 del Concordato stipulato
l ' i l Febbraio 1929 tra la S. Sede ed il Regno d'Italia,
relativo alla celebrazione del matrimonio agli effetti
civili, secondo pure il disposto della legge 27 Maggio
1929, n. 847, sul matrimnio . . . . - . . . . . . . .
631
490
351
Index documentorum
788
Adnectuntur formulae:
I.
II.
37Q,
372
373
374
375.
375.
37$
377
378
379
379
XII.
V. - S.
1929
Maii
Iunii
21
5
20
CONGREGATIO
380
381
382
38S
CONCILII
Dioecesis N. - Cappellaniarum
Ad R. P. D. Achilleum Linart, Episcopum Insulensem,
de quodam conflictu inter opifices herosque operarum
in regione suborto
Litterae circulares ad omnes Ordinarios Italiae de administratione bonorum beneficialium et ecclesiasticorum
ad normam iuris canonici et pacti inter Apostolicam
Sedem et Regnum Italiae Concordati . . . . . . . .
Capo
Capo
Capo
Capo
Capo
Capo
Capo
379
I.
- Consegna della gestione economale . .
i l . -Ufficio amministrativo diocesano . .
I I I . r - Custodia dei titoli e valori . . . . .
I V . -Amministrazione dei benefici vacanti
V.
- Amministrazione dei benefci poveri. .
V I . - Vigilanza diocesana..
V I I . - Ufficio amministrativo centrale. . . .
116
494
384
384
387
390
390
393
395
398
789
I.
II.
III.
IV.
V.
VI.
- Per le Parrocchie
- Per i Capitoli cattedrali . . .
- Per l e Rettorie . . . . . . .
- P e r i Santuari
- Per l e Confraternite . . . . .
- Per gli altri Enti ecclesiastici
e di culto
Modulo B. - Libro Cassa
Modulo C. - Registro dello stato patrimoniale ed economico:
Parte I. - Stato patrimoniale
Parte IL - Stato economico
399
406
406
406
407
408
409
410
426
V I . - S. CONGREGATIO RITUUM
1928
Dec.
19
1929
Ian.
29
Martii
13
19
Apr.
23
27
Monacen, et Frisingen. - Confirmationis cultus ab immemorabili tempore praestiti Ven. Servae Dei Irmengardi abbatissae Ordinis S. Benedicti, Beatae nuncupatae
24
Instructio seu dubium de Communione infirmorum . . .
43
Panormitana. - Decretum introductionis causae Beatificationis Servi Dei Fr. Francisci a Picciano, Laici professi Ordinis Fratrum Minorum
119
Officium et Missa pro festo Sacratissimi Cordis Iesu et
octava
44
Florentina. - Decretum super miraculis in causa Beatificationis et Canonizationis Ven. Servae Dei Teresiae
Margaritae Redi a Sacro Corde Iesu, monialis professae Ordinis Carmelitarum Exalceatorum in Monasterio Florentino
163
Plurium dioecesium. - Declaratio de honoribus liturgicis
adhibendis sanctis missionum peculiaribus Patronis . 195
Taurinen. - Decretum super miraculis in causa Beatificationis et Canonizationis Ven. Servi Dei Ioannis Bosco,
Sacerdotis, Fundatoris Piae Societatis Salesianae et
Instituti Filiarum B . Mariae Virg. Auxiliatricis . . . . 165
Taurinen. - Decretum super dubio de TUTO in causa Beatificationis et Canonizationis Ven. Servi Dei Ioannis
Bosco, Sacerdotis, Fundatoris Piae Societatis Salesianae et Instituti Filiarum B.,Mariae Virg. Auxiliatricis
195
Constantinopolitana. - Decretum super martyrio in causa
Beatificationis seu declarationis martyrii Ven. Servi
Dei Der Gomidas Keumurgian seu Cosmae de Carboniano, sacerdotis et parochi armeni, in odium fidei
interempti .
197
Aginnen. - Dubium de Sanctis Titularibus
321
790
Index documentorum
1929
Maii
20
Iunii
12
26
Iulii
'
Florentina. - Decretum super TUTO in causa Beatificationis et Canonizationis Ven. Servae Dei Sor. Teresiae
Margaritae Redi a S. Corde Iesu, monialis professae
Ordinis Carmelitarum Excalceatorum . . . . . . .
Augustodunen. - Decretum super miraculis in causa Beatificationis et Canonizationis Ven. Servi Dei Claudii
De La Colombire, Sacerdotis professi Societatis Iesu.
Constantinopolitana. - Decretum super TUTO in causa Beatificationis seu Declarationis Martyrii Ven. Servi Dei
Der Gomidas Keumurgian seu Cosmae de Carboniano,
sacerdotis et parochi armeni, in odium fidei interempti.
Ianuen. - Decretum super miraculis in causa Beatificationis et Canonizationis Ven. Servi Dei Fr. Francisci Mariae a Camporubeo, laici professi Ordinis Minorum
S. Francisci Capuccinorum
Preces pro Rege et populo post Missam Conventualem recitandae in ditionibus Italiae ad normam articuli 12
pacti c u m Apostolica Sede concordati
Augustodunen. - Decretum super TUTO in causa Beatificationis et Canonizationis Ven. Servi Dei Claudii De La
Colombire, sacerdotis professi Societatis Iesu . . . .
Ianuen. - Decretum super TUTO in causa Beatificationis
et Canonizationis Ven. Servi Dei Fr. Francisci Mariae
a Camporubeo, laici professi Ordinis minorum S. Francisci Capuccinorum
Andegaven. - Decretum super virtutibus in causa Beatificationis et Canonizationis Ven. Servae Dei Ioannae
Delanoue Institutricis Sororum S. Annae a Providentia nuncupantur
Veneten. - Decretum introductionis causae Beatificationis seu Declarationis martyrii Servi Dei Petri Renati
Rogue Presbyteri Congregationis Missionis, in odium
fidei, uti fertur interempti
Saneti Fiori. - Decretum introductionis causae Beatificationis et Canonizationis Servae Dei Catharinae Jarrige,
Virginis e Tertio Ordine S. Dominici
Officium, Missa et Elogium pro festo S. Margaritae Mariae
Alacoque Virginis
Romana. - Dubia de precibus pro Rege et populo Italiae.
321
323
325
326
328
505
507
562
564
567
601
569
VII. - S. CONGREGATIO
DE SEMINARIIS ET STUDIORUM UNIVERSITATIBUS
1929
Iunii
15
Viterhien. et Tuseanen. - De unione Seminariorum Viterbiensis et Tuscanensis in Seminarium interdioecesanum Viterbii constituendum
571
791
III. - ACTA
TRIBUNALIUM
I . - S . POENITENTIARIA APOSTOLICA
1929
Martii
Iunii
23
Declaratio
19
adnexam.
Oratio ad S. Teresiam a Iesu Infante indulgentiis ditatur.
Aug.
indulgentiam
toties
quoties
crucifixis
510
643
Aug.
Litterae circulares quoad sententias de nullitate matrimonii et rescripta de dispensatione super rato, ad normam art. 34 pacti inter Sanctam Sedem et Regnum
Italiae Concordati
511
I I I . - S. ROMANA ROTA
. . . . . . . . .
78
I.
90
Citationes edictales:
1929
Martii
Maii
11
Aug.
10
Nov.
21
lebois)
Farmen. - Nullitatis matrimonii (Godi-Toschi Ciardelli).
572
675
Dec.
13
2
.
.
770
771
607
scher-Winspeare)
169
IV. - ACTA
matrimonii
438
(Viau-Char-
OFFICIORUM
I. - SECRETARIA STATUS
EPISTOLA
1929
Iulii
12
792
I I . - PONTIFICIA COMMISSIO
AD CODICIS CANONES AUTHENTICE INTERPRETANDOS
1929
Martii
12
iui
20
170
.
573
94
171
644
Ian.
Maii
Aug.
12
608
III
INDICES NOMINUM
I. - INDEX NOMINUM PERSONARUM
(NB. - Omittuntur nomina actis subscripta)
A
Abbot T . C , 612.
Achilli A . , 517.
Adamec F., 680.
Adams P. F., 616.
f Aelen J., 128.
Aghemio P., 647.
Alacoque (S.) M. M . , 323,
477, 479, 505, 601.
Albers I., 686.
Aldrovandi E . , 204.
Alessaudrom' Cermatore
F., 125.
Alexandre L, 646.
Aliberti I . , 3 1 .
Aliquo I . , 335.
Alizio F., 335.
Allard de Ohteauueuf L,
335.
Almas Larouche I., 332.
Aloisius a Sancta Anna,
560, 618.
Alonso y Salgado V . , 29.
ALPHONSUS (Eex) X I I I ,
12.
Altrichter I.,. 336.
Aluffi G., 126.
Amaral J. d. M . , 679.
Amelotti I., 207.
Amigo P. E . , 515.
Anaclerio L, 204.
Andrieu A. A . , 678.
Andriola B., 127.
Anfossi V . , 614.
Anselmo I. B., 162, 462.
ACTA, vol. XX
B
Balas M . , .127.
Balasy A . , 126.
Balbi D . , 680.
Balbo E . , 613.
Baldini E . , 3 1 .
Balicki L, 333.
Bnyay E . , 204.
Barae F., 515.
Barbaro A . , 203.
Barbaro F., 614.
Barbieri I . , 205.
f Barbosa Leo A . , 440.
Bares N . , 42, 461.
Barlassina A . , 116, 462.
Barrenechea D., 677.
Barrett I . , 350, 463.
Barry M . , 204.
Barskowski I., 203.
Barth B., 128.
Bartolomasi A . , 319, 460.
n. 16. 31-12-929.
Bartos A . , 127.
Basau C , 647.
Basciak M . , 519.
Bassi L, 175.
Battyny C , 680.
Bauduin G. A. I L , 613.
Beccari C , 517.
Bechen T . , 336.
Beck-Friis I., 204.
Becker C H . , 5 2 0 , 5 2 2 , 5 4 2 .
Becquart A . , 614.
Bguin V . , 686, 769.
Bhaghel P., 205.
Behnam Kalian L, 617.
Behr H . L , 677.
Bekera I . , 616.
Bekkers T . M . P., 576.
Bellemans A . , 613.
Bell (Yen.) A . , 514, 676.
Bellet D. A . , 516.
Benvignati H . , 81, 84.
Berardi P., 3 1 .
Beretta H . , 517.
Bergamaschi C , 126,
Bergs IS.y 611.
Bericher Ph., 614.
Berlinger G., 615.
Bernard A . , 334.
Bernardo JSL, 31.
Bernardi Y . , 127.
Bernatz M . , 334.
f Berr D . , 208.
Berretta H . , 613.
Bersani F., 79, 82.
Berta F., 519.
Bertemati y Pareja H.., 29.
53
794
mezzo C , 334.
Breyer S., 462.
Bric M. E., 613.
Brindivele G., 517.
Brix A . , 336.
Brocco L, 84, 89.
Brosio H . , 518.
Brosu I., 648.
Brown L, 615.
Brckner F., 616.
Bruneiii L, 176.
Bryer S., 151.
Buchholtz H. L . , 333.
Bucic Gr., 176.
Buckey E. L . , 677.
Buczko L, 618.
Buffart I. F., 206.
Buhl L, 616.
Bundschuh E., 206.
Burke F., 333.
Bros A. I., 204.
Burzio I., 520.
Byrne E., 193.
Byrne L, 463.
C
Caceres Zeballos M., 677.
Caelestinus a Deggendorf,
611.
Cafasso (B.) L, 315.
Cag C, 517.
Calabro G., 680.
Calj D . , 613.
Callan M. S., 677.
795
De Aguilar y Cornez Acebo F., 520.
552,
D
Dabrila M . , 612.
da Casto A . , 519.
D'Agata M . , 32.
Daghino J., 679.
D'Alessandri A . , 78, 81,
85, 87, 89.
D'Ambrosio F . X . , 95,
202.
Damen C , 95.
D'Amico M . , 32.
d'Angelo S., 514.
D'Angelosanto D . , 121 s.
D'Armand de Chteauvieux I., 126.
d'Ascia P., 518.
Dati N . , 518.
Dauenhauer I. J., 576.
Dauer F., 518.
Dauray C , 612.
Dean L, 29.
De Benedictis I . , 205
De Blois E. P.-, 678.
de Borso A . , 678.
De Brebeuf (B.) I., 513,
de Bruyn V. F. TL, 614.
de Carvalho Roche L . ,
679.
de Castro O., 679.
de Castro Sampaio Corte
Real A . , 337, 341, 646.
de Chappotin Helena, 346.
de
Clercq-Reynaet M . ,
517.
de Diesbach de Belleroche R . , 128.
De Durat L, 518.
de Enzberg R . , 519.
De Geer J. L, 125.
f Deitmer I., 96.
de la Colombire Beatus
C , 28, 95, 201, 323, 3 3 1 ,
477, 480 s., 505, 602,
718.
Delagrange L . , 205.
Delanoue (ven.) Ioanna,
331, 562
De la Torre C, 558.
f Del Buono D . , 96.
Delfino D. F., 615.
de Lhoneux L . , 647.
Della Beffa E . , 519.
Dellepiane L, 464.
delli Muti F., 613.
delli Muti N . , 613,
t Del Sordo F., 96.
de Lussac M . , 614.
De Maria L, 335.
Demitrowski L, 510.
De Montcabrier A . , 647.
Denis M . , 517.
de Puniet L, 101 s., 177.
de Olivares y Bruguera
L . , 516.
f de Oliveira Xavier M.,
648.
Desaulniers G., 614.
Descelles N . , 614.
796
Besfontain.es
205.
Desurmont Ph., 205.
Betoma L , 31.
de Paiva A . , 560, 618.
de Bego Barros I. M . , 677.
de Rosa L, 615.
de Sousa J. S., 515.
de Sousa Sobrinho G. G.,
648.
Duffy I. A . , 612.
Dugardijn I. B., 677.
Duhing L, 468.
Dulery E . , 31.
f Dunne M . , 648.
Durham J., 678.
Dwyer V . , 463.
Dwyer P. V . , 350.
Dymek V . , 319, 463.
Dzialowski G., 96.
De
Souza
Dantas
M.,
116, 462.
De Vecchi di Val Cismon
O. M . , 439.
d'Herbigny M . , 598.
Diamare G., 188, 192.
Diamond B . H . , 124.
Diaz P., 350, 461.
Diaz Escobar L . , 686, 769.
di Oarpegna G., 648.
Diederichs E . , 670.
Di Marzo S., 516.
Ditlef Meisen, 489.
Di Tomaso A . , 3 2 .
Dittrich G. F., 613.
Dolci A . M . , 455.
Donimirski J . , 96.
Donohoe C. G., 612.
Donohoue Th. A . , 333.
Donovan T., 613.
Donnada B. J., 519.
Donzelli N . , 576.
Dorchy H . , 204.
dos Santos A. L, 686, 769.
Dounel L, 162.
Dougherty Card. D . , 319,
463.
Doutre A . , 678.
Drago A , , 612.
Drapier A . , 618, 630.
Dreck H . , 175.
Dreyer C , 29.
Duarte Moreira Marques
A . , 207.
Dubar F., 126.
f Dubois Card. L. E . ,
616, 619.
Dubourgel I . C , 519.
Ducei Maria, 164 s.
Duchemin C , 29.
f Ducoeur M . , 440.
E
Echeverra y Majora I.,
124.
Ehrle Card. F., 26, 199,
325 s., 330, 332, 484,
669.
Eich M . , 616.
Ellard E. J., 612.
EHena A . , 207.
Ellerbeck P., 207. .
Emanuel F., 193, 463.
Emmanuel
Philibertus,
dux Augustae P., 774.
Endrici C , 461, 472.
Eordogh E. G., 678.
Eras B., 95.
Errazurz y Valdivieso C,
646.
Esders A . , 127.
Espasa y Escayola loa.
et los., 30.
Estevas R.. 648.
Evangelista A. R . , 519.
Exsuperianus (S. D.) fr.,
331.
F
Fabiani L, 615.
Fantone L, 89.
Fantosati (S. D.) A . , 331.
Farrell G., 204.
Fasolino L , 29.
f Faugier S., 176.
Federici P., 679. *
Feierfe V . , 504.
91 s.
Foerster A . , 206.
Fogolla (S. D.) F., 331.
Foley P. A . , 612.
Foltran I., 675.
Fontana C , 680.
Fonteyne I., 2p6.
Foran L, 333.
Forni E . , 518.
Forrest Hughes G., 176.
Forristal L. M . , 125.
Fortino L, 334.
v
Gr
Gafenco G., 647.
Gagliardi P., 618, 630.
Gagnon L. P., 206.
Galbani D . , 670.
Galbiati A . , 31.
f Galli Card. A . , 124, 176.
Galli S., 31.
Galli T., 335.
Gamba C , 204.
f Gamba Card. I., 183,775.
Gmbaro A . , 517.
f Gamberoni I . , 128.
Gamzaragan I . , 679.
Gandin F., 126.
Ganter R . , 615.
Garibi Rivera, 686.
797
Garlando A . , 3 1 .
Gasparri Card. P., 123,
192, 210, 275, 297, 337,
341, 441, 456, 6 6 9 .
f Gasquet Card. A . , 176,
458.
Gatersleben H . , 206.
Gatzweiler L, 336.
Gay F., 30.
f Gly L, 336.
Gemelli S., 32.
Gentil G., 206.
Gentile A . , 515.
Gerlier P., 319, 463.
Gerstmann A . , 30.
Geurts F., 127.
Ghidini A . , 648.
Giacchetti A . , 518.
f Giacci F., .128.
Giachetti A . , 615.
Giachetti D., 517.
Giardina P., 203. Giardini M . , 181.
Giasson I. G. E., 334.
Giasson Z . , 206.
Giglinger G., 612.
Gijsen R., 127.
Gillispie G. G., 612.
Giobbe P., 97 s., 141-143.
Giorgi Henrica, .164 s.
Giusino C , 80, 88.
Gjura P., 460.
Gleeson E. I., 350, 463.
Glogier M . , 334.
Goeckel C , 32.
Goga O., 647.
Goldenberger F., 516.
Goldis V . , 441, 647.
Gonalves Cerejeira Card.
Griffin W . V . , 576.
Griffin G. A . , 576.
Grignolio L, 518.
Grobben B. L, 517.
Groch L., 616.
Grysar F., 336.
Grzesinski, 542.
Guasco L, 687.
Guazzone L., 678.
Guglielmi F., 78s., 81, 84,
85, 88-91.
Guerrero C, 116, 462.
Guerrini F. M., 569.
Guibal L., 647.
Guidato A . , 460.
Guillemant C , 515.
Guy L , 687.
Gwynn A . , 677.
Gybney C , 204.
II
Habig G., 519.
Hagemann I., 515.
HaUet Ph. E., 333.
Hallin H . , 126.
Hamm F., 179.
Hannan J. S., 125.
Harford A . , 336.
Hart G. M., 613.
Hart P. G., 677.
Hartmann A . , 29.
Hasz S., 151, 462.
Haueis A . , 126.
798
M
Me Aneny I . , 517.
Me Cabe B., 612.Me Carthy E . , 320, 461.
Me Carthy F. M . , 515.
Me Carthy I. 678.
Me Clary I. Cl., 677. yMe Cormack I . , 519.
Me Cormick P. I . , 612.
Me Donald L 560, 617.
Macelwaine F. I., 680.
Me Grath I. A . , 677.
Me Guire I. P., 204.
Me Guirk J. E . , 125.
Macken F. L, 205.
799
Mackowski T., 29.
Me Mahon L, 333.
Me Murray F., 335.
Mac Nicholas I. T., 686.
Mac Rory Card. L, 688 ss.,
775.
Maddalena P . , 204.
Mafia Card, P., 460.
Magalhaes de Azeredo C,
172.
Magaudda L, 334.
Magaz y Fernandez L, 335.
Mageean D . , 350, 463.
Maggiora V., 520.
Maggiori J., 96.
Magjerec G., 677.
Magyar A . , 680.
Mahoney C , 677.
Maillard C , 677.
Malabotti M . , 615.
Malecky A . , 461.
Maloney T. J., 576, 613.
Mallon P., 206.
Manduca S., 125.
f Manier A . , 520.
Maniu L, 646.
Mannino T., 516.
Mannucci I L , 78-86,88-92.
Manteuffel G., 613.
Marazzi P., 204.
Marcucci P., 679.
Margiotta 1$., 672.
Maria, Principissa Sabau- diae, 772.
Maria (Ven.) a Passione,
346, 513.
Maria Adelaides, principissa, 773.
Marinho H., 679.
Marmoiton (S. D ) B., 513.
Marmugi P., 335.
Marque P., 685.
Marsina B., 616.
Martelli V . , 647.
Martin C , 677.
Martin H., 175.
Martinelli A . , 646.
Martini F., 615.
f Marty P., 128.
Marvan M . , 207.
800
576.
Mendrys T., 334.
Merry del Val Card. E . ,
203, 332.
Meulenberg M . , 320, 351,
463, 504.
Meyer G., 614.
Meyer L., 680.
Meysing H . , 687.
Michalski B., 520.
Michaud E . , 29,
Michel E . , 670.
Mileta L . , 175.
Mills A . , 202.
Minelli I., 206.
Minoretti Card. D . , 144s.,
684 ss., 775.
Miroglio L., 335.
Mironesco G. G., 646.
Misonne E . , 336.
Mogan I. M . , 612.
Molinari V . , 206.
Monaghan H J., 677.
Moneta A . , 3 2 .
Monroe I . , 647.
Montanaro S., 648.
Montavon G. F., 614.
Monteiro Hermes E. 679.
Monterisi N . , 618, 630.
93.
Morel
E. I. I., 560,
617.
Moreno Carbonero y Castel L, 335.
Mordret E. A. I . , 205.
Moruzzi L, 175.
Moscatelli E . , 30.
Mottis P., 86.
Mouraille V . , 771.
Moussaron I. I. D . , 618,
631.
Mucci E . , 6.11.
Mukahy J., 677.
Mulecheau E . , 519.
Mulloney G. L., 516.
Mulvany Th., 462, 630.
Murphy G., 677.
Murphy P. J., 32.
Murray Th., 206.
Musitelli A . , 204.
Musso E . , 31.
Mussolini B., 105, 123,
210, 275 s.
Myers E . , 678.
N
Nannerini L, 125.
Nasalli Eocca di Cornegliano Card. I. B . , 202.
Nava A . , 576.
Negro Provina, 166, 167.
Netti A . , 614.
Nicolosi S., 125.
t Nico tra S., 336.
Niella A . , 115, 461.
Niemann I., 519.
Niesiolowski C , 125.
NiouUon St., 613.
Nogara B., 613.
Nolan I. F., 677.
Nolan E. M . , 125.
Noli Batarino M . , 334.
Notari A . , 205.
Nunes de Oliveira I., 680.
O
Obarrio N . , 439.
O'Brien G. P., 612.
O'Brien M. I., 319, 460.
O'Brien M. P., 125.
Ochoa A e . , 439.
Ochoa J. X . , .162.
O'Connell M. T., 336.
O'Connor I. S., 519.
O'Connor P., 350, 463.
O'Doherty M . , 115, 462.
O'Donnei P., 518.
O'Donnell Th., 320, 461.
Oechsler F., 207.
Ogilvie (B.) I., 28, 330,
440, 676, 773.
O'Hara G. P., 319, 463.
O'Hare E. M., 627.
O'Hern F., 461.
O'Hern I. F., 23.
Olanesco C , 647.
Oliva N . , 576.
O'Louglin T., 176.
O'Neil H . , 516.
Oomen A . , 151, 194, 462.
Orlic" A . , 124.
O'Eourke C , 616.
O'Eourke M . , 32.
Orozco y Jimnez, 686.
Orsini L . , 125.
Orther L, 517.
Ortiz y Lopez I. G., 617,
630.
Oster A . , 679.
Oswald H . , 518.
Otta V . , 207.
Ouang F., 685.
Ouang-ouen-tchenP., 685.
P*
Paar A . , 206.
Pacelli Card. E . , 521, 522,
542, 684 ss., 775.
Pacelli F., 330, 516.
f Pfluger L, 32.
Pfrien F., 207.
Pianigiani B., 126.
Picha,M., 504.
Pichler L . , 576.
Piedrabuena B . , 124.
Pierattini A . , 125.
Piffl Card. G. F., 116, 462,
607.
Pilar M . , 517.
Pineyro Queralt de Torralba B., 126.
Pinto de Abreu A. E . ,
519.
Pipparelli Fr., 679.
Pirio Maria Ae., 324.
Pironti A . , 176.
Pisa A . , 127.
Pisacic A . , 517.
Pisani P., 194.
Pisani P. I . , 646.
Pizzardo L, 515.
Podvin E . , 614.
Pokorny IST., 519.
Pompilj Card. B., 103,
202, 332, 514, 765, 772.
Pop S. C , 646.
Porquier de Lagarrigue
D . , 126.
Portman L, 616.
Pradzynski L . , 96.
Pramaggiore H . , 615.
Priolo F., 680
Proteau G., 678.
Pro topopesco, 647.
Provost F., 319, 320, 463.
Provot L . , 518.
Prudent L, 126.
Prud'homme M . , 205.
Primel L . , 203.
Przyrembil S., 519.
Pucci E . , 335.
f Pueyo de Val A. M . , 680.
Pulejo M . , 334.
Q
Quaglino A . , 648.
Quaglino F., 335.
Quagliotto L, 518.
801
R
Ract I. A . , 614.
Radonski C , 193, 463.
Ragonesi Card. F., 457,
514, 611, 645.
f Rahmani Efrem II L,
336, 458.
Rapella I. R . , 204.
Raschell D. L . , 615.
Ra vaglia A . , 615.
Rea I . , 151.
Receveur A. U . , 33 4.
Redi (Beata) Teresia Margarita a Sacro Corde
Iesu, 27 s., 123,163-165,
201, 321 ss., 473-476,
718.
Regis A . , 206.
Rehling C , 678.
Reilly E . , 162.
Reinhard G., 175.
Reiser I . , 613.
Remiger L, 686.
Remy E . , 324.
Restelli A . , 32.
Retortillo y de Leon de
la Vega A . , 96.
f Revesz S.. 96.
Reyl F., 515.
Reynaud A . , 678.
Reynolds Ph., 336.
Rezek A. J., 333.
Rho L , 333.
Ribeiro de Mello Th.,
615.
Ribeiro Vieira de Castro
Th. E . , 320, 460.
Ricard F. E . , 618, $31.
f Ricard L . , 648.
Ricca F., 333.
Riccardi M . , 207.
f Ricci I. B., 680.
801
Bichardet A. I. B . , 204.
Bieken G. H., 678.
Eiella Maria, 327 s.
Eimmaudo F., 333.
Rinaldi L, 126.
Eivat (S. D.) F., 331.
Roberti F., 202.
Eoberts (Beatus) I., 514,
676, 773.
Rocca A., 29.
Eocchi F., 126.
Rocha A., 96.
Eoche T. A . , 613.
Rodrigues A. H., 32.
Rodrguez Bandeira O.,
675.
Rogacki L., 203.
Rogala S., 204.
Rogne (S. D.) P. E., 566,
567.
Eossi A., 576.
f Rossi F., 520.
Booney Th. I., 333.
Roque (S. D.) P. R., 331.
Roques Ae., 193, 463.
Eosano A., 613.
Eosati C, 517.
Rossillon P., 148.
Rostagno L, 335.
Eota A., 614.
Eoudnicky A., 679.
Bouleau Card. E., 186.
Roukos Abon Nader bey,
614.
Roy B. M. F., 334.
Roy F., 614.
Rozman G., 151, 462.
Ruesca L. R., 463.
Ruffini E 332.
Ruiz y Florez L., 645.
Rusznak N., 30.
Ryan D. A., 334.
Ryan G., 612.
Ezewnicki S., 86-89.
S
Saas I., 516.
Sabota I., 32.
Sacca A., 615.
Streicher H . , 187.
Strootman O. E. G., 334.
Strumia I . , 648.
Stukels E . , 515.
Stumpf A . , 125.
Stumpf F . , 126.
Sullivan B . , 162, 461.
Sullivan F . , 333.
Sullivan F . T., 612.
Sullivan I. F . , 612.
Sveens A . , 335.
Svestka L, 207.
Swint I . , 612.
Szedsay S., 128.
Szeptyckyi A . , 618.
Szmrecsnyi L . , 646.
Szydszik I . , 203.
Szymkiewicz S., 95.
T
Tabanei M., 517.
Taccone A , , 618, 630.
Tappani F . , 205.
fappuni G., 459.
Tardieu A . , 687.
Tardini D . , 677.
Tarmin O., 3 1 .
Tartaglia B., 613.
Tauber O., 128.
f Tc'eng O , 32.
Tchang E . , 1 1 5 , 1 9 4 , 461.
Tenora A . , 204.
Teodorowicz M . , 31.
Teresia ab Infante Iesu
(S.), 195, 321, 579, 643.
Terli L, 3 1 .
Termine A . , 680.
Terzariol A . , 332.
Terzian P. P. X I I I , 549.
Tesauri P., 333.
Theophilus (B.) a Corte,
28, 173.
Thibaut V . , 126.
Thill F . A . , 96.
Thomas dux lanuae, 774.
Thomas (Ven.) Carolina,
440.
f Thomas I. B., 128.
Thomas M . , 206.
803
U
Uhyrek V., 679.
Unterreiner C , 128.
Urbanski los., 438. "
V
Vacek F . , 616.
Vaida-Vevod A . , 646.
Valeanu C , 647.
Vallega I. B. F . , 116, 460.
Valtera M . , 30.
Van de Ven C. 676.
Van Gils L., 335.
Van Niekerk Th. G., 678.
Vannucci H . , 560, 618.
VannuteUi Card. V . , 546,
684, 766.
Van Roey Card. J., 665.
Van Bomunde L. E . , 678.
Van Bossum Card. G.,
627.
804
Ward H . , 613.
Wartel F., 614.
Weiss F., 125.
Wellinger A . , 193, 462.
Wcnceslaus (S.) 132 ss.,
135.
Weyermann E., 205.
Whalen M. J., 576.
Wilhams T h . , 350, 4 6 1 .
Wispeare F., 169.
Winters P . C , 3 2 .
Wolsfelspergef A . , 334.
Wroblewski A . , 516.
W y n e n A . , 8 0 , 82-8!
125.
31.
648.
674.
Zavaglio A . , 175.
Zak E . , 616.
Zakrzewski T., 24.
Zela S., 616.
Zelezny V . , 679.
Zepeda E., 678.
Zhnel E., 516.
Zientara F., 612.
Zitho L, 616.
Zocchi F., 576.
Zccoli St., 333.
Zychowicz A . , 32.
Ambianen., 124.
Amerinen., 32.
Amorian., 319, 460.
Amoy, 334.
Anagnin., 520.
Anconitan., 576, 614.
Ancusen., 617, 630, 686,
769.
Andegaven., 562.
de Anking, 589.
de Ankno, 504.
Annecien., 203, 205.
Antiochen. Melch., 670 ss.
Antiochena Syrorum, 336,
464.
Antofagasten., 138, 336,
461.
Antsirab, 1 6 3 .
Appiarien., 181.
Apuan., 336.
Aquen., 333, 519.
Aquilan., 336.
Aquinaten., 31.
Aquisgranen., 522, ss.
Aracajuen., 648.
Arequipen., 677.
Argentinen., 29.
Armachan., 684 ss.
Armeniae Minoris, 208.
B
Babylonen., 208.
Babylonen. Syrorum, 617,
679.
Baiocen., 332f 770.
Baltimoren., 6 1 2 , 6 1 4 , 6 7 7 .
Bambergen., 205.
Barbalissen., 440.
Barcinonen., 30 s., 161,
514, 576, 612.
C
Oadon., 618.
Oadurcen., 515.
Caesarien. Philippi, 460.
Oafaelandien., 679.
Caietan., 616, 679.
Calabozo, 519.
Calcutten., 339, 585.
Callien., 207.
Callinicen., 124.
Calydonien., 115, 461.
Cameracen., 518, 547.
Camerinen., 96.
Campiionten., 561.
Canalis Suesii, 151, 462,
504, 558 s.
Capitis Haitiani, 115, 460.
Carcassonen., 633.
Cardiffen., 518.
Carolinopolitan., 661 s.,
805
Constantinopolitan.
Armenorum, 484, 548 ss.
677.
Corduben., 611.
Corinthien., 22.
Carpathien., 460.
Carthaginen., 561.
Corisopiten., 206, 517, 647
Carthaginien. Hisp., 29,
Corpus-Christi, 333, 519.
513.
Comenten., 115, 461.
Cartusien., 677
Costaricen., 517.
Catanen., 121.
Cotennen., 32, 115, 4 6 1 .
Caven., 677.
Cotraden., 560, 617.
Ceneten., 679.
Covingtonen., 203.
Cenomanen., 205, 519.
Cracovien., 82.
Cephaluden., 29, 519.
Creman., 175, 204.
Cerreten., 332.
Cremonen., 91, 204, 334,
Cesenaten., 93.
646.
Chaoshien, 594.
Cron., 686, 769.
Chatham, 513.
Csanaden., 520.
Chengchow, 657.
Culmen., 96, 203 s., 523.
Chengtingfu, 594.
Cuneen., 613.
Chengtu, 685.
Curien., 32, 115, 612.
Chicagien., 514.
Curien, tit., 462.
Chicoutimien., 332, 677. | Curityben de Paran, 6 8 5 .
806
Magdalenae,
141, 162.
Fogarasien.,
442r
D
Dacchen., 339 s., 769.
Dadimen., 618, 686.
Dallasien., 124 s., 519.
Damanen., 320, 464.
Damascen., 614.
Davenporten., 611-613.
Detroiten., 612.
de Dinajpur, 162, 462.
Diacovien., 90.
Dinien., 678.
Dionysianen., 461.
Docletan., 650.
Dubuquen., 204, 515.
Dunen. et Connoren., 350,
463.
Dyrracnien., 32, 460, 464.
E
Eboracen., 479.
Ecclesien., 686, 769.
Edessen., 1 8 1 .
Engolismen., 89.
Eperjessen. Ruthenor., 29,
30.
Eporedien., 206 s., 576,
616,679.
Euroeen., 115, 461.
Fortalexien., 679.
Friburgen., 29, 82, 100,
125.
Friburgen. Br., 175.
Fabrianen., 30.
Faesulan., 126, 587, 588.
Fanen., 615.
Fargusien., 125.
Faventin., 516, 618, 630,
680.
Fernen., 161.
Ferrarien., 175, 520, 618,
630.
Fianarantsoa, 163.
Firman., 127.
I-J
Fulden., 531.
Iacien., 32, 680.
6
Gandaven., 515.
Garanhunen., 560, 618.
Gaspsien., 647.
Gedanen., 29.
Gene ven., 99.
Gherlen., 442 s.
Gnesnen, et Posnanien.,
125, 185, 319, 463, 523,
559.
Goan., 320, 460, 464, 648.
Gonaiven., 558 s.
Goritien., 515.
Goulburnen., 203.
Granaten., 319, 463.
Grandormen., 516.
Gratianopolitan., 92, 478.
Gravinen., 519.
Grossetan., 335.
de Grouard, 687.
Guadalaxaren., 678, 686.
Guayaquilen., 558.
Gurcen., 90, 203.
H
Habanen., 1 2 5 .
Hajdoduroghen., 204.
Hainan, 652.
Halifaxien., 320, 461.
Harlemen., 96, 127, 206,
517, 576, 614, 631, 647,
K
Katowicen., 612.
de Kaying, 587.
de Kildare, 519.
Kimberlien., 687.
Kingstonien., 319, 460.
de Kiwu, 687.
Krishnagaren., 178 s.
Kumbakonamen., 338 ss.
Kurdistan, 208.
de Kweiteh, 162.
678.
Heliopolitan., 319, 463.
Heracleen., 336, 350, 461.
Herbipolen., 30, 206 s.
Hierosolymitan., 1 1 6 , 4 6 2 ,
670 ss.
L
Labacen., 151, 462.
Lafayetten., 161, 678.
de Lages, 560, 618.
M
Maceraten. et Tolentinaten., 513.
Macren. in Mauretania,
32, 208, 319, 463.
Madraspolitan., 338 ss.,
465 s.
Madyten., 319, 463.
Magno varadinen., 442.
Maitlanden.,
160, 350,
463.
807
Marquetten., 333.
Massan., 680.
Massilien., 124, 613, 647.
Matriten., 96, 115, 148,
514 s., 520, 664 ss., 668,
679.
Mechlinien., 79, 84, 125,
1 2 7 , 1 8 4 , 2 0 4 , 5 6 1 , 6 1 3 s.,
654 s., 677 s.
Medien., 319.
Medioburgen., 208, 612.
Mediolanen., 32, 90, 110,
207, 302, 350, 458, 461,
464, 518 s., 561, 576,
613, 647, 677.
Melbournen., 176, 202.
Melen., 193, 463.
Melevitan., 680.
Meliaporen., vide Sancti
Thomae, 337, 339.
Melphien. et Eapollen.,
23, 461.
Mesopotamiae, 208, 618,
630.
Messanen.; 203, 334, 335,
613, 614, 626 s.
Methymnen, 320, 461.
Metropolitan., 319, 463.
Mexicanae, 350, 461, 464,
645.
Miden., 462, 630.
Milwaukien., 205, 592 s.
Mimaten., 336.
Minen., 687.
Misnien., 29.
de Mogadiscio, 656.
Moguntin., 591, 616.
Mohilowien., 204, 516,
519.
Molinen., 518.
Monacen, et Prisingen.,
24-26, 614 s., 647.
Monasterien., 30, 96, 175,
519, 525, 679.
Monoecen., 205.
Monterrejen., 630.
611,
71SS.
N
Namurcen., 115, 461, 515,
517, 647.
Nanceyen., 125, 677.
Nashvillen., 612.
Natalen., 116, 462.
Naxien., 460, 464.
Nazarethan Br., 677, 679.
Neapolitan., 92, 161, 335,
615, 626.
NeUoren., 463, 465.
Neocaesarien. in Ponto,
630.
Neosolien., 207.
Neo Bboracen., 154, 515,
516.
Neo Pampilonen., 1 4 1 .
Newarcen., 576, 612 s.,
614, 677.
Nicaen., 346.
Nicien., 517, 648.
Nicoletan., 29.
Nicopolitan. in Epiro, 116,
128, 460.
Nili Superioris, 205.
Nisyrien., .116, 462.
Nitrien., 136.
Nivernen., 513, 646, 677.
Nolana, 91.
Novae Aurelianen., 126,
516.
Novae Guineae Centralis,
162.
Novarien.-, 32, 207, 333,
614, 647, 678.
Nuoren., 618, 630.
808
O
Oetherien., 520.
Oenipontan., 126.
Olenen., 138 s., 461, 685.
Olomucen., 127 s., 616.
Oregonopolitan.,
611,
649 s.
Osnabrugen., 175, 519,
522, 531.
Ostiem ac Praenestin., 546.
Oveten., 614.
P
Pacen., 23, 461.
Padang, 206.
Paderbornes,
3 1 , 125,
127, 523, 525, 531.
Pakhoi, 652, 685.
Palaestina, 650.
Pampilonen., 115, 513.
Panemotichitan.,128,151,
462.
Panormitan., 9 1 , 119 ss.,
.161, 516, 612, 684 ss.,
769.
Paotingfu, 658.
Papien., 175,
Paralen,, 95.
Parmen., 514, 517, 657,
678.
Parisien., 30, 80, 84 s.,
126 ss., 203, 205, 319,
350, 478, 517 s., 547,
565, 614,
616, 619,
645 ss., 684 ss., 777.
Paroecopolitan., 552.
Pastopolitan., 680.
Patavin., 335, 515, 517.
Patnen., 162, 461.
Pictavien., 513.
Pekinen., 599, 658.
Peng-Yang, 593 s.
Pengpu, 590, 687.
Peorien., 648.
Pergen., 208, 6.18, 630.
Peterboroughe., 319,460.
Petren., 23, 319, 460.
Petrieulan., 677 s., 680-
R
Eagusin., 193, 463.
Ratisbonen., 615.
Regien., 333.
Sabarien., 680.
Sabinen, et Mandelen.,
193, 463.
Sacramenten.,
23, 461.
Sagien., 545 s.
Salernitan., 176, 618, 630.
Salfordien., 615.
Salisburgen., 204.
Samien., 460.
Sanctae Marthae, 141.
Sancti Andreae et Edimburgi, 560, 617 s.
Sancti Augustini, 89.
Sancti Claudii, 323.
Sancti Deodati, 205, 334.
Sancti Dionysii, 126.
Sancti Fiori, 567.
Sancti Georgii, 616.
Sancti Germani, 560.
Sancti Hiacynthi, 5.13.
Sancti Hippolyti, 520.
Sinden., 685.
Sinus Viridis, 676.
Sionen., 23, 461.
Siouxormen., 333,
516.
336,
T
Tabasquen., 350, 461,
de Tabora, 29, 319, 462,
622, 624.
Tarbien. et Lourden., 124,
319, 463 s.
Tarentin., 335.
Tarvisien., 335.
Tatsienlou, 584.
Taurinen., 30, 31, 90,
126 s., 165, 182 s., 202,
206 s., 314, 315 s.,
809
U
Ubanghi-Chari, 553.
Uberaben, 31, 560, 618.
Uganden., 187, 622.
Ultraiecten., 3 3 4 , 5 1 6 , 6 3 1 ,
678, 680.
Urbevetan., 614.
Urundi, 622.
Uzalen., 687.
54
810
T
Vaden., 687.
Valentien., 202.
Vanhsien, 685.
Varmien., 88.
Varsavien., 88, .185, 332,
559, 576.
Vasten., 618, 630.
Vatarben., 350, 463.
Vazaritan., 151, 462.
Veglen., 124.
Veneten., 124, 193, 323,
463, 565 s.
Venetiarum, 151, 194,
320, 463.
Ventimilien., 485.
Venusin., 23, 461.
Verbian., 350, 463.
Vercellen., 89, 128, 464.
Veronen., 124.
Verdunen., 516.
Versalien., 205, 513.
Vesprimien. 676.
Vestan., 618, 630.
Victoriae Nyanzen.,622 s.
Victorien., 161, 461.
Victorien, in insula Vancouver, 320.
Viennen., 91. 116, 160,
336, 462, 478, 516, 607,
680.
Vilkavisken., 612.
Vilnen., 90.
Viterbiem et Tuscanien.,
571.
Vizagapatamen., 148.
Vladislavien., 193, 462.
Volaterran., .125, 335.
de Volta inferiore, 163.
W
Washingtonern, 153.
Warmien., 524, 615.
Wayne-Castren., 336, 678.
Westmonasterien . , 8 1 , 8 8 ,
176, 336, 611, 647, 678.
Wheeling, 612.
Wonsan (de), 181.
Wratislaviem, 26, 9 2 , 1 6 1 ,
205, 207, 517, 523-525,
531, 534, 616, 665.
de Wuhu, 589 s.
Y .
de Yenki, 1 6 2 , 1 8 1 .
Yucatn, 616.
Yukiang, 115, 194, 461.
Yungnien, 655.
Z
Zagabrien., 515, 517.
Zamoren., 115, 462.
Zanzibarien, 656.
Zattaren., 151, 462.
Zerten., 687.
Zuritan., 688.
B
Benedettine della Provvidenza , 611.
C
Canonissae Regulares S.
Augustini, 440.
Carmelitae Discalceatae,
27, 1 2 3 , 1 6 3 s., 183,184,
201 s., 321 s., 473 s., 477.
de N.-B. de la Charit
des Orphelines ou de
la Vierge Fidle, 332.
E
Eremitarum S. Augustini,
Ordo, 310.
EecoUectorum S. Augustini, 162, 645.
Esclavas del Corazn de
Jess, 611.
811
Missionales Franciscanae
a Maria Virgine, 346.
Missionarie dell'Immaco' lata Concezione della
Madre di Dio, 561.
Missionarii della Imm.
Conc. di Lourdes, 124..
Missionariorum Filiorum
Immaculati Cordis B.
M. V. Congregatio, 551,
Pia Societas
Salesiana
beati Ioannis Bosco,
645.
F
Figlie del Divin Salvatore, 160.
della Misericordia e
della Croce, 161.
Filiae Crucis seu Sorores
a S. Andrea, 123, 513.
Mariae Auxiliatricis,
165, 166, 195, 201, 313,
315.
Filles de la S. Vierge de
la Retraite, 124.
Franciscanae a S. Familia, 561.
Francescane Missionarie di
Maria Ausiliatrice, 561.
Fratelli della Carit, 515.
delle Scuole Cristiane,
203, 331.
I
Institutum Fratrum a S.
Familia, .161.
Istituto delle Figlie di M,
Immacolata per le giovani domestiche, 513.
delle Suore delle poverelle, 331.
delle Suore Dorotee,
575.
M
Magistrae Piae, 311, 773.
Missionarii Africae, 29,
151, 157, 1 8 7 , 1 9 4 , 622,
624, 671. ss., 687.
630.
Povere
Scolastiche dei
Terzo Ordine di San
Francesco Serafico, 561.
Suore di Nazareth, 611.
Praemonstratenses, 591.
Presbyteri Societatis Mariae, 320.
Preti della Misericordia,
645.
R
Religiose Bernardine di
Esquermes, 332.
della Compagnia di S.
Teresa di Ges, 612.
del Ssmo Sacramento
di Valence s. R., 202.
di S. Andrea, 124.
Terziarie Francescane
Elisabettine, 515.
. ' S
Sacramentine di Maria
Ausiliatrice, 645.
Scholarum Christianarum,
331.
Scholarum Piarum, 1 6 4 .
Serve dei Poveri del Boccone del Povero , 5 1 4 .
Servi della Carit, 160.
di Maria, 202.
Sisters of Merey, 203.
Societas Jesu, 9 5 , 1 3 6 , 1 4 1 ,
162, 184, 201, 330, 350,
440, 477 ss., 481, 505,
513 s., 580, 589 g., 678,
687, 773.
812
Surs de la S. Famille de
la Dlvrande, 161.
du Bon Sauveur, 161.
Franciscaines de NotreDame du Temple, 160.
de la Retraite Chrtienne, 561.
Sorores a Doctrina Christiana, 561.
a S. Francisco et a
B. V. M. Angelorum,
561.
a Becessu Veneten.,
565.
Sanctae Annae a Providentia, 563.
Sororum Mariae Ssmae
Consolatricis, 561.
:
Domenicane di New
South Wales, 160.
Domenicane di S. Caterina de' Ricci, 160.
Francescane di S. Giuseppe, 160.
U
Ursulinae
514.
Visitationis
Somascha,
B.
M.
V.,
Ordo, 331,479, 6 0 1 , 6 0 5 .
IV
Academiae,
Actio Catholica
Actus
Administratio
basilicae et monasterii
moenia, 216.
S. Pauli extra
Advocati
extenditur ad universam Ecclesiam, 606; Officium, 603 et Missa, 604; elogium in martyrologio, 605.
Altaris portatilis
Americae Latinae,
indulta et privilegia ad
decennium confirmata, 554.
Amovibiles sunt rectores paroeciarum et
missionum ritus graeco-ruth., 155.
Anglia, Scotia et Hibernia centesimo ante
anno religiosa libertate donatae, 683, 717.
graeco-rutheni, 154.
Annus sacer Iubilaei sacerdotalis Pii X I
occasione indicitur, 6 s., 457, 618 s., 684;
707 s. (litt. encycl.), 764 ss.
814
Ansgarius ( # . ) ,
in
Archiepiscopi
Arrestatio
religiosae,
533.
B
Baida, aspera regio apud Panormum, 120.
Baptismus adultorum, in America latina, 555.
in alieno ritu susceptus, 159.
in schismate russico receptus quomodo
aestimandus, 609.
Beati
providenda
in Italia, 283.
vacantia in Italia, quoad administrationem, 385 s., 391.
Beneficii convalidatio ex indulto Bullae
Cruciatae, 18.
Beneficium competentiae in Italia, 278.
C
afasso (B.), los. et B .
Causae super nullitate
Cantus
non
Capitulum cathedrale,
erigitur Aquisgranae,
S. M. ad Martyres (Pantheon), 2 8 1 .
Gaprimontense Sanctuarium B . M. V . , 183 ss.
Cardinales in Italia, quibus honoribus publicis afficiantur; residentes in Urbe Cives
Vaticani habentur, 219.
noviter creati, Schuster, 497; Cerejeira,
Pacelli, Lavitrano, Minoretti, Mae Rory,
Verdier, 681 ss.
Caritas
de usu et praxi
exercitiorum spiritualium, p. 697; domus
X I V post
Catholicae
Catholici
815
Cautio
Censura
Christo Begi
Civitas
Cleri
vulgo
Rotary Clubs , p. 42; societatibus politicis in Italia, 293.
Clerus catholicus, unice pendet ab Ordinariis in Romania, 444.
Palatinus in Italia, 287.
Coadiutores in paroeciis, ratione linguae, 284.
Codex iuris can.: authentice declarantur
can. 349, 1078, 1245, 1761, 1971, p. 170;
can. 573, 1099, 1166, 1221, 1532, p. 310.
Codicis
816
Collectio
Collegii
Lombardici aedes,
p. 217. Vide Seminaria.
217;
Russici,
Commemoratio
mis-
Communio
Concursus
fidelium
unius tantum paroe
ciae, ad effectum abstinentiae, 170.
Condemnatio
rum
censuris,
Confessio
de usu
vi
et
acquirenda
ad
8.
in
facultatis
Iubilaei,
9,
plenaria
sit,
Italia,
285.
reant, industriae, 6 3 5 .
Consensus
Consilium
Episcoporum, ad administranda
bona sacra in Romania, 446.
a S. Petro A p . ,
si
15
praesentis
Convalidatio
Convalidationes
Concordatum.
Conventus Eucharisticus,
Indulgentia
absolvendi
monia, 362.
10.
Communio,
Iubilaeum
dum,
bono-
ex-ecclesiasticorum
Confessarii,
13 s.
Condonatio,
Confessionis
Collegium
Comitatus
Commissarius
s.
anni
lucran-
Cotidiana Missarum
Cursores
D
Dataria apostolica (aedificium), 217.
Decanus legatorum apud Regem Italiae,
Dioeceses
Decima
'Ecclesia,
817
8!8
Edicta
Effectus
F
Facultas discedendi (vulgo passaporti), quoad
legatos ab et ad S. Sedem, 218.
theologico-catholica, quid circa antecessores suo munere indignos, in Borussia,
534.
Falsa denuntiatio de crimine sollicitationis;
quoad absolutionem ex i n d u l t o Bullae
Cruciatae, 17.
Familia seu societas domestica, quoad institutionem liberorum, 726 ss., 749; relate
ad Ecclesiam, 732 ss.; ad Statum, 733 s.
Festa et ieiunia pro Ruthenis Americae
Sept., 158.
Festi dies, in Italia, 279.
Festum S. Wenceslai martyris in latinis, 132.
ss. Cordis, amplificatum, 44, 114.
S. Margaritae M. Alacoque, extensum,
606.
Fideles, qua ratione sacris cerimoniis intersint, 40.
graeco-rutheni quoad officia religionis
implenda, 157 s.
Finis, seu scopus, cultum et religionem provehendi, quo censu habeatur in Italia,
288.
Fond gnral catholique , in Romania, 447.
Formularium de matrimonio, 352, 370 ss.,
de bonis ecclesiasticis, 399 ss,
Forum S. Petri (Piazza S. Pietro), quid in
eo possit auctoritas italica, 211.
Fragmenta eucharistica colligenda sedulo ne
pereant, 638.
Franciscus a Picciano, laicus O. F. M. eius
enucleatio vitae et introductio causae, 119.
Franciscus Jf, Camporubeo, Beatis accensetur, 507, 718.
Fundationes ecclesiasticae in Italia, 287.
Fundi ad religionem, ex provinciis iam
Austriae obnoxiis, 287.
Funerum celebratio, in familia mixti ritus,
158.
quoad postulantes et alumnos religiosos,
573.
819
G
Gallia,
Gnesnen,
Indiarum
canam, 211 s.
557.
H
Habitationes clericorum circa ecclesiam, 526,
ad-
707.
Habitus
in Roma-
nia, 441.
Hispania,
Indulgentiae
consuetae non cessant praesentis Iubilaei anno, immo augentur novis, 10.
Indulgentiarum
I-J
ladrensis dioecesis italica erigenda, 2 8 1 .
laniculus (collis), vide immobilia.
Jarrige Catharina, enucleatio vitae et introductio causa, 567.
Identitas personarum, in processu super
rato dignoscenda, 491.
Idoneitas magistrorum quoad religionem,
in Rumenia, 450, 453.
Ieiunium
facultas Ordinariorum
sandi, 170.
in consecratione ecclesiae, 573.
dispen-
Immobilia
Immunitas
ac divinorum officiorum
Summaria, ex Bulla Cruciata, 19 s.
Infantiae (8.) Opus, 342, 345.
Insignia honorifica et equestria pontificia
in Italia, 292.
Instituta
Institutio
Romaniae,
Instituti
Interdicti
ex indulto
Interdictio
Interruptio
tur, 570.
Introspectus,
820
Inventaria
Irregularitas:
Ordisacerdotii
Iuridica
Iurisdictio
Iuspatronatus
Legatorum
mittendorum ac recipiendorum
ius nativum S. Sedis, agnoscitur in concordato italico, 215.
Legatus
Legitimatio
Leges italicae,
Leonis XIII
Liber
Liber accessus:
Episcoporum ad S. Sedem, 2 1 5 .
cleri ad S. Sedem in Romania, 443.
mittendi ad S. Sedem epistolas et ab eadem recipiendi, 2 1 5 .
Liberum et publicum cultus exercitium, in
Italia, 276.
Libera facultas
Libertas
Libertas
Libri
Educatio:
a malis
L
Laici
Liquatio
S.
Sedem et
8 21
Matutinum
cum laudibus officii diei sequentis, anticipatio, ex Bullae Cruciatae indulto, 16.
Meliaporensis
preces
Missam
Missionalia
M
Magistri,
Masturbatio,
ad populum, 702.
Missiones
Missionum
Modernismus,
ctrina, 299.
Motu Proprio
Musica
Natalium
Matrimonio
Neuburg, 101.
Notabilis
Notificatio
Noviter
Nuntius
Nullitas
O.- S. B . ,
189, 715.
Oratoria, privata, ex indulto Bullae cruciatae, in Hispania, 20.
Oratio pro
Ordinarii
et Ordinariatus,
sustentatio, 446.
Ordinarius
in
Romania,
Organum
Orphanotrophia,
Obiectiones,
Oeconomus
Officia
Officium
Officium et Missa pro Festo Sacratissimi Cordis Iesu, 44ss.; S. Marg. Alacoque, 601.
Oltre Giuba territorium adiudicatur vic. de
Mogadiscio, p. 656 s.
Onera
Oosterholtum, 102.
Opera Apostolica
99.
Opera
Operariorum
in vinea
deploratur, 135, 695.
Domini
paucitas
Operis
Opificum
secessus, 702.
syndicatus; cfr. Associationes.
Oppositio futuro matrimonio, in Italia, 355.
Opus a Propagatione Fide, 342 ss., 345;
ad eleemosynam iubilaei; p. 8;
Director Nationalis, 342.
Parochi, in
Particulae
Patina
638.
Patriarchae
S. Petri, 109.
- Sacrum in Romania, 447 ss., 451,
Patroni Ecclesiarum in Romania, 447.
Index
rerum
analyticus
823
824
Publicationes
ad matrimonium in Italia,
etiam in civili aede faciendae, 290, 352 ss.,
ratio eas peragendi, 353 s.
quoad matrimonia post concordatum
contrahenda iam peractae, 362.
Publici peccatores, habentur qui civile matrimonium religiosis praemittunt, 352.
Publicitas scholarum etiam Eeligiosorum,
in Italia, 449.
Puella Aurelianen, v.
597.
iaestio scholastica,
Quota concursus in
Quotidiana sumptio
R
Rappresentante Governativo , iuxta art. 30
Concordati it., 390.
animi, quaerenda 692; Christi
exempla et invitamenta, 695 s.; inde exercitia spiritualia, 696.
menstrua, 705.
Rector chori capitularis, quinam eligendus,
38.
Redemptio solutionum ab Statu faciendarum pro dotatione ecclesiarum in Prussia,
526.
Redi Teresia Margarita, Beatis accensetur,
473, 718.
Recollectio
Reditus
Religiosa
Russis (de) ad
Catholicam Ecclesiam redeuntibus, monitum, p. 94 (cfr. 171) et instructio Commissionis Pont. 608.
Ruthenorum Episcoporum,
congressus in
Urbe, 712.
S
Sacerdos delegatus
a parocho in celebratione
matrimonii, 358.
Sacerdotes debent sanctiorem prae laicis
vitam ducere, 7, 156, 689 ss.
aut
irretiti
censuris,
825
ad
55
826
Socorro,
Teresia
Tertia instantia
756 s.
352.
casu,
indulgentiae, vi
178.
nibus, 557.
Tituli
Status,
Tutela
Studiorum
tae, 713.
Suecia,
Summaria,
Suburbicariae
20.
Superioritas
Supplementum
exse-
procuran-
da, 499.
Univcrsolitas
praecedit
299.
Universitas
lia, 289.
Sanctae Sedis
V
Vacante
Vallis Colorum
T
Taxa super transitu ususfructus, 288.
Taxae et tributa olim imposita bonis ecclesiasticis, abolentur, 288.
Telegraphum
canam, 2 1 2 .
Van Bossum
Card. G. M . , quinquagesimo
natalis sacerdotii eius celebratur, 627.
Vaticana Basilica,
bilitatur, 35.
8.,
Venceslaus
vide Wenceslaus.
Verbalia instrumenta de bonis beneficiar is
in Italia, 386 s., 392.
533.
dioecesim eri-
gitur, 138.
Urbis (aedificium), 217.
novi: de Anking, 589; de Bukoba, 622; de
Kiwu, 687; Islandiae, 659; de Mwanza,
623; de Pengpu, 590; de Sapporo, 519.
mi
Visitatio
Visitationes
Voces
Vota
Vicarii
D u x Bohemiae, millennio
exeunte a martyrio, celebratur, 129 s.,
133, 598.
[8.)
Wenceslaus
Sedis:
Pag. 17, lin. 11,
2252 et 2257
legatur:
2252 et 2254
legatur:
Ianuen.
507, in titulo,
633, lin. 17-16 a calce, deleantur verba duplicata: ad sacrifici um Missae expres-
Andegaven.