Documentos de Académico
Documentos de Profesional
Documentos de Cultura
APOSTOLICAE SEDIS
COMMENTARIUM OFFICIALE
ANNUS X I I I - VOLUMEN X I I I
ROMAE
TYPIS POLYGLOTTIS VATICANIS
MCMXXI
fr
3 Ianuarii 1921
Num. 1
APOSTOLICAE
I
TEMPLUM
PAROCHIALE
SANCTI
IOANNIS
DE
DEO, IN
CIVITATE
MACARAIBO,
B E N E D I C T U S P P . XV
Ad p e r p e t u a m rei memoriam. Exstat in civitate episcopali Macaraibo, dioecesis Zuliensis, intra fines Reipublicae de Venezuela, Americae meridionalis, ecclesia parochialis in honorem sancti Ioannis de Deo
erecta et consecrata, t u m molis amplitudine, t u m artis operum splendore conspicua, in qua a n t i q u a populi religione asservatur t h a u m a t u r g a
imago beatae Mariae Virginis de la Chiquinquira nuncupata, aureo per
Nos diademate redimita. Hoc quidem ad sanctuarium, gratiarum a p u d
Deum sequestram Virginem veneraturi, t u r m a t i m confluunt t a m cives
q u a m advenae, etiam a dissitis regionibus, ideoque dilectus filius Antonius M. Soto, hodiernus eiusdem ecclesiae parochus, roboratas amplissimo suffragio episcoporum dioecesium Zuliensis et de Calaboro preces
Nobis humiliter adhibuit, ut eandem aedem ad titulum ac dignitatem
Basilicae Minoris evehere dignaremur. Nos a u t e m , quibus nihil a n t i q u i u s
est q u a m ut pietas christiani populi erga beatissimam Virginem magis
ac magis augeatur, votis h u i u s m o d i a n n u e n t e s , audito venerabili fratre
Nostro Antonio S. R. E. Cardinali Vico, episcopo Portuensi et s a n ctae Rufinae, S a c r o r u m R i t u u m Congregationi Praefecto, apostolica
Nostra auctoritate, praesentium vi p e r p e t u u m q u e in m o d u m , enunciat a m ecclesiam parochialem sancti I o a n n i s de Deo, civitatis Macaraibo,
II
ECCLESIA CURIALIS SANCTAE MARIAE MAGDALENAE IN OPPIDO VEZELAY, DIOECESIS SENONENSIS, TITULO BASILICAE DECORATUR.
B E N E D I C T U S P P . XV
Ad p e r p e t u a m rei m e m o r i a m . P r a e s t a n t i o r e s inter sacras aedes,
quibus n o n modo Senonensium dioecesis, sed universa etiam Gallia
nobilitatur, iure meritoque accensetur ecclesia curialis oppidi Vezelay,
Deo sacra in honorem sanctae Mariae Magdalenae. H a n c aedem, iam
i n d e a ix saeculo, vetustae abbatiae a comite Gerardo Ruseinonensi
fundatae a n n e x a m , i n n u m e r a e celebrarunt t u r m a e fidelium, illuc confluentium ut sanctae Mariae Magdalenae relliquias in ea asservatas recul r e n t ; ideoque s. m Leo P P . IX, datis sub p l u m b o Litteris anno 1050,
monasticae eiusdem ecclesiae p a t r o n a m sanctam Mariam Magdalenam
declaravit. Civium a d v e n a r u m q u e fidem per longam a n n o r u m seriem
inclytis prodigiis cumulavit D e u s : constat enim ex fide dignis documentis
sanctae Magdalenae intercessione, in ipso sanctuario, oculis captos visum,
m u t o s loquelam, infirmos sanitatem, captivos libertatem recuperasse.
Quare i m m a n e surrexit inibi t e m p l u m , a n n o 1104 sollemni ritu dicatum,
molis amplitudine et gothycae artis operibus, n o n m i n u s q u a m historicis
memoriis et privilegiis a t q u e indulgentiis perinsigne. H u c confluxerunt,
caelestem opem gravissimis in adiunctis imploraturi, principes viri,
reges, episcopi Sacrorum et R o m a n i etiam Pontifices Nostri Decessores.
CARD.
GASPARRI,
a Secretis Status.
III
TEMPLUM CARMELITARUM, BEATAE MARIAE VIRGINI DE MONTE CARMELO SACRUM,
IN URBE RECIFENSI, E STATU PERNAMBUCI, IN BRASILIA, TITULO AC PRIVILEGIIS BASILICAE MINORIS DECORATUR.
B E N E D I C T U S P P . XV
Ad perpetuam rei memoriam. Quod inclitus Carmelitarum antiquae observantiae Ordo t e m p l u m h a b e t s u a e custodiae curaeque comm i s s u m in u r b e Recifensi, e Statu P e r n a m b u c i , Deo Optimo Maximo
in h o n o r e m beatae Mariae Virginis de Monte Carmelo dicatum, iure
meritoque accensendum est inter antiquiores sacras Aedes q u a e Brasisiliarum regiones nobilitant a t q u e insigne populi illius s t u d i u m religionis testantur. Et revera, e constanti h o m i n u m memoria testimoniis^que
fide dignis, colligitur templum illud, ineunte saeculo xvi, inde ab ipsis
urbis Recifensis exordiis, exstructum esse. Templum et continens Carmelitarum coenobium, auspice et curante q u o d a m pio Carmelita, surrexerunt, qui simulacrum etiam, cedrino ligno sculptum, Beatae Mariae
Virginis de Monte Carmelo attulit e Lusitano Regno, et inibi publicae
venerationi proposuit. Ad q u o d quidem Sanctissimae P a t r o n a e simulac r u m v e n e r a n d u m , h a u d multo post q u a m Brasiliarum t e r r a e sunt detectae et europaeis oloniariis subactae, coeperunt christifideles frequentissime confluere, neque u n q u a m populares destiterunt progressu temporis
t e m p l u m hoc reeifense invisere, i m m o etiam p e r e g r i n o r u m pietas magis
magisque in dies ad n o s t r a u s q u e t e m p o r a aucta est. Anno a u t e m 1908,
ipsa Beatissima Virgo de Monte Carmelo, Apostolica h a c Sede a n n u e n t e
atque a d p r o b a n t e , in Recifensis civitatis P a t r o n a m electa est; ac p r a e terea cum eiusdem simulacro Ordo Canonicorum Patriarchalis Basilicae
Vaticanae Nostrae, pro instituto suo, a u r e u m diadema decrevisset, sacer
ritus, die 2 1 mensis septembris anni 1919, a d s t a n t e a t q u e gestiente
magna cleri populique multitudine, sollemniter p e r a c t u s est. Quia vero
hoc piissimae Virginis simulacrum venerari n u n q u a m fideles destiterunt,
t u n c q u o q u e cum religiosos Carmelitas rei publicae g u b e r n a t o r e s q u o q u o
pacto vexarunt, nil m i r u m si t e m p l u m reeifense Deiparae sacrum elargitionibus, piis legatis et sacra supellectile a b u n d e locupletatum est. H u c
accedit q u o d Mariale t e m p l u m istud molis amplitudine, lineamentorum
venustate, ceterisque b o n a e artis operibus, inter p r a e s t a n t i o r a urbis
a
10
EPISTOLAE
I
AD R. P. ARTHURUM VERMEERSCH S. I.
PROPOSITUM
LAUDANS
CELEBRANDI
B E N E D I C T U S P P . XV.
11
II
AD
ALEXANDRUM
S. R. E. GARD.
KAK0WSK1,
ARCHIEP. VARSAVIENSEM,
ET
EDMUNDUM S. R. E. CARD. DALBOR, ARCHIEPISCOPUM GNESNENSEM ET POSNANIENSEM, CETEROSQUE POLONIAE EPISCOPOS, OFFICIOSISSIMA IPSORUM
LITTERIS RESPONDENS EX ANNUO CONVENTU DATIS.
MCMXX,
12
III
AD GUSTAVUM FRIDERICUM S. R. E.
B E N E D I C T U S P P . XV.
S. Congregatio Consistorialis
13
Maximam semper sollicitudinem habuit Ecclesia in Episcopis eligendis, a quibus maxima ex parte profectus catholicae religionis et increment u m fidei pendent. Haec ipsa ratio S s m u m Dominum movit ad novam
electionis methodum, de consulto E m o r u m Sacrae h u i u s Congregationis
P a t r u m , s t a t u e n d a m in Foederatis Americae Statibus, quae uberes fructus iam edidit. Item factum est in regione Canadensi, generali cum
approbatione illorum Antistitum. Similem m e t h o d u m censens Sanctitas
Sua extendere ad Scotiam, ubi religiosae conditiones, ab i n s t a u r a t i o n e
ecclesiasticae hierarchiae, meliores factae sunt, sententiam a singulis
m e m o r a t a e regionis Ordinariis super ea exquisivit. Habita a Scotis Praesulibus favorabili sententia, illis t a m e n modificationibus inductis, q u a e
o p p o r t u n a e visae fuerunt; S s m u s Dominus Noster Benedictus P P . XV,
de consulto E m o r u m Sacrae Congregationis Consistorialis P a t r u m , statuit et consistoriali praesenti decreto praescribit, ut in p o s t e r u m in
Scotia, pro eligendorum Episcoporum propositione, ratio iuxta leges
quae s e q u u n t u r , a d h i b e a t u r et vigeat.
1. P r o proponendis sacerdotibus ad episcopale ministerium idoneis
ac dignis, c o n v e n t u s o m n i u m Ordinariorum fiet singulis trienniis, tempore infra assignato.
2. Quolibet triennio, sub initio quadragesimae, incipiendo ab a n n o 1921,
o m n e s et singuli Episcopi suffraganei Archiepiscopo S. Andreae et Edinburgh vel, sede vacante, Archiepiscopo Glasguensi, sacerdotum n o m i n a
indicabunt, quos dignos episcopali ministerio existimabunt. Nil autem
vetat q u o m i n u s , hos inter, alterius etiam dioecesis vel provinciae sacerdotes p r o p o n a n t u r ; sub gravi t a m e n exigitur, ut, qui proponitur, personaliter et ex d i u t u r n a conversatione a proponente cognoscatur. Item
14
S. Congregatio Consistorialis
15
de secreto servando, ut sacratius fiat vinculum quo omnes adstringunt u r : post hoc regulae ad electionem faciendam legendae erunt.
11. Deinde u n u s ex
getur.
12. His peractis, ad disceptationem venietur, ut, inter tot exhibitus,
digniores et aptiores seligantur. Id t a m e n veluti Christo praesenti fiet
et sub Eius obtutu, omni h u m a n a consideratione postposita, cum
discretione et charitate, s u p r e m o Ecclesiae bono divinaque gloria et
a n i m a r u m salute unice ob oculos habitis.
18. Candidati m a t u r a e , sed n o n nimium provectae aetatis esse
debent; p r u d e n t i a praediti in agendis, q u a e sit ex ministeriorum exercitio c o m p r o b a t a ; sanissima et n o n c o m m u n i doctrina exornati, et cum
debita erga Apostolicam Sedem devotione c o n i u n c t a ; maxima autem
h o n e s t a t e vitae et pietate insignes. A t t e n d e n d u m insuper erit ad capacitatem candidati quoad temporalem bonorum administrationem, ad
conditionem eius familiarem, ad indolem et valetudinem. Uno verbo,
v i d e n d u m u t r u m o m n i b u s iis qualitatibus polleat, q u a e in optimo
pastore requiruntur, ut cum fructu et aedificatione populum Dei regere
queat.
14. Discussione peracta, fiet hac ratione s c r u t i n i u m :
a) Qui o m n i u m Episcoporum sententia, quavis d e m u m de causa,
visi s u n t in disceptatione ex n u m e r o p r o p o n e n d o m i expungendi, ii in
suffragium n o n vocabuntur; de caeteris, etiam probatissimis, suffragium
feretur.
b) Candidati singuli ordine alphabetico ad suffragium p r o p o n e n t u r :
suffragia secreta erunt.
c) Episcopi omnes, Archiepiscopis n o n exceptis, pro singulis candidatis tribus u t e n t u r taxillis seu calculis, albo scilicet, nigro, tertioque
alterius cuiuscumque coloris: p r i m u m ad a p p r o b a n d u m , alterum ad
r e p r o b a n d a m , tertium a d abstensionem indicandam.
d) Singuli Antistites, p r a e e u n t i b u s Metropolitano et Archiepiscopo
Glasguensi, in u r n a ad h u n c finem disposita taxillum dponent, quo
dignum, coram Deo et graviter onerata conscientia, sacerdotem aestimab u n t qui in suffragium v o c a t u r : reliquos taxillos binos in u r n a alia,
pariter secreto, dponent.
e) Suffragiis expletis, Archiepiscopus c o n v e n t a s praeses, a d s t a n t e
Episcopo Secretario, taxillos et eorum speciem coram o m n i b u s n u m e rabit, scriptoque adnotabit.
15. Scrutinio de o m n i b u s peracto, liberum erit Episcopis, si id ipsis
placeat a u t aliquis eorum postulet, ut inter a p p r o b a t o s plenis a u t pari-
16
b u s suffragiis novo
h u n c finem singuli
tabunt, e a m q u e in
supra, art. 14, litt.
16. Q u a m v i s vero S u m m u s Pontifex sibi reservet, dioecesi vel archidioecesi aliqua vacante, opportunis modis, consilia ab Episcopis vel
Archiepiscopis requirere, ut p e r s o n a m eligat q u a e inter a p p r o b a t a s
magis idonea videatur dioecesi illi regendae ; nihilominus fas erit Episcopis in eodem conventu indicare, generali saltem ratione, cuinam
dioecesi candidatos magis idoneos c e n s e a n t ; et q u i b u s de causis.
. 17. Episcopus a secretis, discussione d u r a n t e , diligenter adnotabit
quae de singulis candidatis a singulis suffragatoribus dicentur, quaen a m discussionis fuerit conclusio ; denique q u i n a m tum in primo scrutinio, tum in secundo (si fiat) fuerit exitus, et q u i d n a m speciaiius iuxta
art. 16 fuerit dictum.
18. Antistites a conventu ne discedant, a n t e q u a m ab Episcopo
Secretario lecta fuerit relatio ab eodem confecta circa nomina proposita, candidatorum qualitates et obtenta suffragia, e a m q u e probaverint.
19. Actorum exemplar ab Archiepiscopis, a praesule a secretis et
a ceteris Episcopis p r a e s e n t i b u s subsignatum, q u a m tutissime ad Sacram
h a n c Congregationem per Archiepiscopum praesidem mittetur. Acta vero
ipsa penes ipsum Archiepiscopum in Archivo secretissimo S. Officii servabuntur, d e s t r u e n d a t a m e n post a n n u m , vel etiam prius, si periculum
violationis secreti immineat.
20. Post haec, fas t a m e n semper erit Episcopis, t u m occasione propositionis candidati tum vacationis alicuius Sedis, praesertim maioris
momenti, litteras Sacrae huic Congregationi vel ipsi Ssmo Domino conscribere, q u i b u s m e n t e m s u a m circa p e r s o n a r u m qualitates sive absolute, sive relate ad provisionem dictae Sedis, patefaciant.
Datum Romae, ex aedibus Sacrae Congregationis Consistorialis,
die 20 novembris 1920.
$ S.
Aloisius
Sincero, Adsessor.
17
S. Congregatio Consistorialis
II
DESIGNATIO ORDINARII PRO APPELLATIONE
III
DESIGNATIONES
ORDINARIORUM
PRO
SECUNDA APPELLATIONE
Lausannensis-Genevensis, Ordinarium S e d u n e n s e m ;
R m u s Administrator Apostolicus Luganensis, Ordinarium Curiensem.
Quas designationes S s m u s D. N. Benedictus P p . XV, die 15 octobris 1920, approbare dignatus est.
PAROECIARUM IN DIOECESIBUS
S. CONGREGATIONI
SUBIECTIS.
18
L. S.
C.
II
NOMINATIONES
Brevibus apostolicis nominati s u n t :
12 novembris 1920. Delegatus apostolicus Albaniae R. D. Ernestus Cozzi.
3 decembris. Vicarius apostolicus de Ge-li meridio-occidentali in
Cina R. D. Ubertus F r a n c i s c u s Schraven, e Congregatione Missionis.
4 decembris. Vicarius apostolicus de Ontario Septemtrionali R. D.
Joseph Hall, p r o t o n o t a r i u s apostolicus ad instar participantium.
19
S. Congregatio Rituum
20
S. Congregatio Rituum
a
21
23
S: Congregatio Rituum
S. B. C. Praefectus.
L. B
s.
Alexander
Verde,
Secretarius.
II
ROMANA
BEATIFICATIONIS ET CANONIZATIONIS VEN. SERVI DEI
ROBERTI
S. R. E. CAR-
S U P E R DUBIO
S. Congregatio Rituum
26
27
S. Congregatio Rituum
riis quippe sacri h u i u s Ordinis comitiis, quae, die decima sexta superioris mensis novembris, celebrata sunt, referente Reverendissimo Cardinali, causae Ponente, Aidano Gasquet, omnibus, qui convenerant, t u m
Reverendissimis Cardinalibus, t u m P r a e s u l i b u s Officialibus, haec u n a
e a d e m q u e sententia fuit; nimirum, ita discussas fuisse et c o m p r o b a t a s
heroicas venerabilis Servi Dei Roberti S. R. E. Cardinalis Bellarmino
virtutes, ut procedi possit ad ulteriora in casu, et ad effectum, de quo
agitur. Sanctitas vero Sua, audita relatione per infrascriptum Cardinalem sacrae r i t u u m Congregationi Praefectum, s u p r e m u m iudicium S u u m
de more p r o r o g a n d u m duxit, ut, c o m m u n i b u s interim fusis Deo precib u s , congruum suppeteret t e m p u s ad caeleste l u m e n implorandum. Quod
quidem praestitum q u u m fuerit, decretoriam sententiam S u a m p r o n u n tiare statuit hodierna auspicatissima die, q u a e Suae ordinationis sacerdotalis et episcopalis consecrationis anniversaria est. Quapropter, sacris
pientissime operatus, ad Vaticanas Aedes arcessiri iussit Reverendissimus Cardinales Antonium Vico, Episcopum Portuensem et S. Rufinae,
sacrae r i t u u m Congregationi Praefectum, et A i d a n u m Gasquet, causae
Relatorem, u n a cum R. P. Angelo Mariani, Fidei P r o m o t o r e generali,
m e q u e insimul infrascripto Secretario, eisque adstantibus, solemniter
edixit: Constare de virtutibus theologalibus, Fide, Spe et Caritate in Deum
et Proximum, nec non de cardinalibus, Prudentia, Iustitia,
Fortitudine
et Temperantia earumque adnexis venerabilis Servi Dei Roberti S. B. E.
Cardinalis Bellarmino, in gradu heroico, in casu et ad effectum, de quo
agitur.
Hoc Decretum publici iuris fieri et in acta sacrae r i t u u m Congregationis referri mandavit undecimo calendas ianuarias anno MCMXX.
S. B. C. Praefectus.
L. S.
Alexander
Verde,
Secretarius.
28
S. CONGREGAZIONE
DEI
RITI
29
11 gennaio.
Congregazione Ordinaria.
25
marzo.
15
aprile.
26
10
maggio.
24
Congregazione Ordinaria.
31
14 giugno.
28
13
luglio.
19
agosto.
25 ottobre.
Congregazione Antipreparatoria sopra il martirio, segni o miracoli dei Venerabili Servi di Dio Lorenzo Imbert e Compagni.
29
30
SEGRETERIA DI
STATO
NOMINE
Con Biglietti della Segreteria di Stato, il Santo Padre si degnato di
nominare:
4 dicembre 1920. Mons. Francesco Marchetti Selvaggiani, Arcivescovo tit. di
Seleucia, Nunzio Apostolico in Austria.
9
L'Emo sig. Card. Michele Lega, Membro della S. Congregazione dei Religiosi.
15
L'Etio sig. Card. Donato Sbarretti, membro della Commissione Pontificia per Vinterpretazione del Codice
di Diritto Canonico.
L'Emo sig. Card. Aidano Gasquet, Protettore della Congregazione delle Sorelle Francescane del Terz'Ordine
della Sacra Famiglia, di Dubuque (Stati Uniti
d'America), e della Congregazione delle Sorelle di
San Giuseppe, in Car ondoies di S. Louis (Stati
Uniti d'America).
Mons. Antonio Bernasconi, Consultore della Penitenzieri a
Apostolica (Sezione delle Indulgenze).
28
V
Il Rmo Prof. Dr. Francesco Schneider, della diocesi di Paderborn, Uditore del Tribunale della S. R. Pota.
29
Pontificio:
31
ONORIFICENZE
Con Brevi Apostolici il Santo Padre si degnato 'di conferire le seguenti
onorificenze:
Il Cavalierato dell'Ordine Supremo del
Cristo:
30 novembre 1920. Al sig. principe Don Alessandro Ruspoli, Gran Maestro del
Sacro Ospizio.
La Gran Croce dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile:
25 novembre 1920. Al sig. conte Don Giuseppe Enrico de Olano Loyzaga Iriondo
y Aldama de Figols, dell'archidiocesi di Valenza.
La Commenda dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile:
2 dicembre 1920. Al sig. prof. Luigi Russo, dell'archidiocesi di Napoli.
5
luglio
32
NECROLOGIO
4 dicembre 1920. Mons. Francesco Lbmann, vscovo titolare di Priene, vicario apostolico di Sassonia.
7
24 Ianuarii 1921
Num. 2
ENCYCLICA
BENEDICTUS
PP. XV
VENERABILES FRATRES
SALUTEM ET APOSTOLICAM BENEDICTIONEM
AD PATRIARCHAS, PRIMATES, ARCHIEPISCOPOS, EPISCOPOS ALIOSQUE LOCORUM '
ORDINARIOS, PACEM ET COMMUNIONEM CUM APOSTOLICA SEDE HABENTES:
SEPTIMO SAECULO EXEUNTE A TERTIO ORDINE FRANCISGALIUM CONDITO.
34
35
T Cel.
XV,
40.
36
38
ris implicatos, instituat, - neque enim ab ullo genere eursuque vivendi abhorret morum sanctimonia - idcirco, ubi complures sint, qui huic instituto congruenter vivant, necessitate quadam sequitur, ut aliis omnibus quos inter versantur,
magno sint incitamento non modo ad omne officii munus
explendum, sed etiam ad perfectius quiddam in vita attingendum quam communis lex iusserit. Quae igitur a Christo
Domino tributa laus est discipulis, ei praecipuum in modum adhaerentibus, cum dixit : De mundo non sunt, sicut et
ego non sum de mundo , eadem merito tribuenda his Francisci alumnis qui evangelica consilia, mente et animo, quantum in saeculo licet, observantes, vere de se affirmare idem
possunt quod Apostolus : Nos autem non spiritum huius
mundi accepimus, sed Spiritum, qui ex Deo est .
Quare longissime se abstinentes a mundi spiritu, studebunt contra in communis vitae consuetudinem spiritum
Iesu Christi, quacumque ipsis detur- aditus, inferre. Iam
vero duo sunt quae hodie in maxima morum perversitate
dominantur, infinitum quoddam studium habendi et inexplebilis voluptatum sitis. Hinc praesertim eam hoc saeculum habet labem et maculam, ut, cum in rebus omnibus
quae ad vitae commoditatem iucunditatemque pertinent,
perpetuam fere progressionem faciat, in eo lautem quod maius
est, scilicet in officio bene recteque vivendi, miserabiliter
ad ethnicae vetustatis flagitia regredi videatur. N a m quo
magis obscurantur apud homines sempiterna, quae in caelis
parata sunt, bona, eo magis haec eos caduca alliciunt capiuntque ; cum autem semel in terram sese animi abiecerint, proclive est sensim in iis virtutem hebeseere, eisdemque fastidientibus quae spiritus sunt, nullas res iam: sapere,
nisi oblectamenta deliciarum. Ergo videmus vulgo ex una
parte nec quaerendae neque augendae rei ullum adhiberi
modum, ex altera antiquam desiderari patientiam molestia1
1
2
39
40
terrenarum sed multo maiorum indigentes, suae caritatis officiis destituant. Atque hic venit Nobis in mentem illud Petri
Apostoli qui christianos hortabatur vellent, sancte vivendo,
esse gentilibus exemplo ob eam causam, ut ex bonis operibus
vos considerantes, glorificent Deum in die visitationis \
Similiter Tertiarii Franciscales et fidei integritate et vitae
innocentia et studii alacritate bonum Christi odorem late
diffundere et fratribus, qui de via deelinaverint, hortamento
debent et invitationi esse ad resipiscendum : hoc ab eis exigit, hoc exspectat Ecclesia.
Nos vero ex proximis sollemnibus Tertium hunc Ordinem bona accepturum incrementa confidimus ; nec dubitamus quin vos, venerabiles fratres, ceterique animarum
pastores magnopere curaturi sitis, ut Tertiariorum sodalitates, sicubi languescunt, revirescant, aliaeque etiam, ubicumque fieri possit, excitentur, floreantque omnes disciplinae observatione non minus quam sodalium copia. Id enim
denique agitur, ut quam plurimis hominibus muniatur per
Francisci imitationem via et reditus ad Christum, quo in
reditu spes maxime continetur communis salutis. Nam quod
Paulus ait : Imitatores mei estote, sicut et ego Christi , id
ipsum iure Francisco usurpare licet, qui, Iesum' Christum
imitando, eius factus est simillima omnium effigies et imago.
Itaque eadem sollemnia quo fructuosiora eveniant,
haec Nos, trium familiarum Franciscalium primi Ordinis
Ministris Generalibus enixe rogantibus, de sanctae Ecclesiae thesauro largimur :
I. In omnibus aedibus sacris ubi sodalitates Tertii
Ordinis legitime sunt institutae, cum ibi, per annum integrum a die X V I aprilis proximi, ob hanc saecularem sollemnitatem supplicatio in triduum fiet, Tertiarii sodales quidem
singulis iis diebus, ceteri vero semel plenariam peccatorum
remissionem, usitatis conditionibus, lucren t u r : quicumque
2
I Petr. 2,- m.
Cor. 11, i.
P P . XV
den
Katholischen
cui
Religionsunterricht
hheren
Schulen,
decreto
II
DECRETO
CON CUI SI DICHIARA IL SAC. ERNESTO BUONA1UTI INCORSO NELLA SCOMUNICA,
E CONSEGUENTEMENTE NELLA SOSPENSIONE A DIVINIS .
43
III
DECRETUM
DAMNATIO
PERIODICORUM:
FILOSOFICI
RELIGIO
ET
RIVISTA
TRIMESTRALE
DI
STUDI
R E L I G I O S I .
Feria IV,
die 12 ianuarii
1921
trimestrale di studi
filosofici
religiosi,
diretta
da
13
novembris 1920
44
S. Congregatio Concilii
45
sertus est. Imo etiam in. Conc. Plenario Americae latinae, an. 1889 in h a c
Alma Urbe habito, s t a t u i t u r n. 270: S i a u t e m solus (parochus) n o n
sufficiat, tot sacerdotes, q u a n t u m fieri poterit, ei adiungantur q u o t . . . ;
et n. 275 praescribitur, in synodo dioecesana fieri debere a c c u r a t a m
d e s c r i p t i o n e m obligationum et iurium coadiutorum p a r o c h o r u m .
Superfluum ergo videtur, neque ad r e m n o s t r a m facit, h a n c consuet u d i n e m legi Tridentinae contrariam t a m q u a m legitimam p r o b a r e (videsis
Derenbourg, loc. cit., p. 103 sqq., et i p s u m p r o t e s t a n t e m Hinschius, System
des Kath. Kirchenrechts, Berlin, 1828, II, 320). Haec vero S. Congr. Conc.
Episcopo Aturensi (Aire) a n n o 1865 de re interroganti r e s p o n d i t : De iure
(nominationem) spectare ad parochum cum a p p r o b a t i o n e episcopi; attentis vero peculiaribus circumstantiis, s e r v a n d u m esse u s u m in ceteris Gall i a r u m dioecesibus obtinentem, u s q u e d u m aliter fuerit a S. Sede declarat u m (Bouix, Le parocho, in append. I, 5). Sufficiat indicasse, multo plur e s regiones fuisse, in q u i b u s praefata consuetudo contraria vigebat, q u a m
illae (Italia, Hispania, Sardinia), in q u i b u s lex Tridentina observabatur.
H a n c porro consuetudinem n u p e r d a t u s Codex in legem generalem
convertit, s t a t u e n s , n o n ad p a r o c h u m , sed ad loci Ordinarium, audito
parocho, competere ius n o m i n a n d i vicarios cooperatores e clero sae culari (can. 476, 3). Iste canon q u a n t u m ad nominationem vicar i o r u m c o o p e r a t o r u m pro iis regionibus, in q u i b u s eousque lex Trid e n t i n a viguerat, n o v a m induxit disciplinam. Ut autem ius in iis regionibus parochis a n t e a acquisitum, q u a n t u m nova et melior disciplina
patiebatur, servaretur, Codex voluit, ut parochi saltem a u d i r e n t u r ab
episcopis. Hinc putaverim, illam clausulam audito parocho minime
referri ad illas regiones, in quibus, tacente et a p p r o b a n t e S. Sede episcopi, contra parochos per legitimam praescriptionem ius acquisiverant,
i n d e p e n d e n t e r a parochis eorum vicarios cooperatores nominandi, sed
ibi applicari debere can. 4: I u r a aliis {episcopis) quaesita... integra
m a n e n t . . . ; nec n o n can. 5: Vigentes in praesens contra h o r u m sta t u t a c a n o n u m consuetudines, sive universales sive particulares... quae
quidem centenariae sint et immemorabiles, tolerari poterunt, si Ordi narii pro locorum ac p e r s o n a r u m adiunctis existiment, eas p r u d e n t e r
submoveri n o n posse .
Nescio an u n q u a m disciplina ecclesiastica et salus a n i m a r u m in
saepe m e m o r a t i s regionibus d e t r i m e n t u m passae sint ex hoc capite,
q u o d episcopi vicarios cooperatores p a r o c h o r u m n o m i n a b a n t q u i n ipsos
parochos prius audiverint. Quod si n u n c episcopi in illis regionibusadigerentur ad a u d i e n d o s parochos a n t e q u a m illis cooperatorem assignent, n u l l u m ex hac innovatione b o n u m resultaret, quin immo expe-
46
Quod d e m u m additur de iure episcopis in rem quaesito ad t r a mitem can. 4, illud ipse eximius Consultor in suo voto diluisse videtur,
d u m directe ostendit, ex historia iuris, legem d a t a m per Codicem, quoad
definitum p u n c t u m quod dubium respicit, esse novam, contra q u a m profecto quodlibet praescribendi t e m p u s defuit. I t a q u e potius negativa q u a m
affirmativa responsio, dubio, prout exponitur, d a n d a , videretur.
Verum haec animadversio q u a n t i facienda sit, pro sueta p r u d e n t i a
Emi P a t r e s decernent. Quare, etc.
RESOLUTIO. - Sacra porro Concilii Congregatio, in plenariis E m o r u m
ac R m o r u m P a t r u m comitiis die 13 novembris 1920 in Palatio Apostolico Vaticano habitis, r e s p o n d e n d u m censuit proposito dubio : Standum
dispositioni Codicis, can. 476 3.
Facta a u t e m de praemissis Ssmo Dno Nostro Benedicto XV relatione per infrascriptum S. Congregationis Secretarium in Audientia diei
subsequentis, Sanctitas Sua d a t a m resolutionem a p p r o b a r e et confirm a r e dignata est.
I.
MORI,
Secretarius.
S. Romana Rota
ACTA
47
TRIBUNALIUM
CAPPELLANIAE
48
ea tamen lege ut eappellania, quam fundaverat, salva foret. Iussit enim religiosam domum, post primum cappellanum a se electum, alios eligere, de familia
vel extraneos. Onera vero cappellaniae, iterum definiens, facultatem dedit
P P . Conventualibus eadem augendi col corrispondere ad esso cappellano
anche quello stipendio che stimer conveniente, col poter deviare da quello
i n corso stabilito dal donante (art. XIV).
Sive primus cappellanus, sive eius successor Bertacchi (annis 1853-58) a,
domo religiosa designatus, praedio, quod supra diximus, oratorio proximo,
gavisi sunt. Tertius capellanus, cognomine Regazzola, ab anno 1859 ad annum 1863, apud oratorium, ut antecessores, resedit, postea alio transmigravit,
unde diebus festis oratorium muneri satisfacturus petebat. Certum est sub eo
praedii usumfructum, quem priores cappellani habuerant, cessasse, cum habeat u r in actis documentum contractus, quo PP. Conventuales praedium illud
anno 1864 locaverunt ad diuturnum tempus.
Anno 1868 publicis legibus suppressa est domus religiosa S. Georgii. Cui
malo occurrerat pius fundator, cavens ut in locum suppressae domus succederet parochus pro tempore ecclesiae S. Alexandri in Colonna, quae estBergomi.
itaque bona Gasparis cesserunt parocho S. Alexandri, qui in fiscum, bona illa
sibi vindicantem, pugnavit victoriamque retulit sententia diei 19 februarii 1874.
Novi cappellani non sunt restituii in usumfructum controversi praedii,
neque de hac re lege egerunt, usque ad annum 1915, quo parochus oppidi Zanica
petiit ut cappellano loci Capannelle praedium traderetur utendum fruendum.
Petitioni resistente parocho S. Alexandri, res agitata est administrativo modo
in Curia Bergomensi et resoluta contra petitorem. Qui institit ut res iudiciario modo definiretur, sed sententia Tribunalis Bergomensis ei contraria fuit,
licet incidenter vicisset contra binas exceptiones parochi S. Alexandri. Cum
enim hic et actionem parocho oppidi Zanica denegasset et praescriptionem
opposuisset, duabus sententiis interlocutoriis diei 15 mensis iulii anni 1916 et
diei 14 mensis novembris eiusdem anni definitum est actori competere actionem, praescriptioni vero locum non esse.
Ab his sententiis interlocutoriis parochus S. Alexandri nullam interposuit
appellationem, a sententia vero definitiva appellavit actor ad N. T., coram quo
disputatur hodie: An ad cappellanum loci Capannelle spectet ususfructus praedii de quo agitur.
Ius quod spectat. - Cum sententia lata inter partes, quarum altera saltem
non habeat personam standi in iudicio, nullitatis insanabilis vitio afficiatur
{Cod. 1. C, can. 1892, 2), PP., antequam inquirerent in principia iuris respicientia cappellanias piasque fundationes, ad examen revocarunt quaestionem,
an controversum ius cappellani loci Capannelle vindicare valeat parochus oppidi
Zanica. Cui quaestioni affirmative respondendum putarunt. Nam parochi quam
maxime interest salva fore iura cappellaniae institutae in evidens bonum paroeciae. Praeterea cappellano conveniunt quae habet Reiffenstuel (Ius can., lib. II,
49
S. Romana Rota
XIII, n.
2. - 24-1-921.
50
morali acceptari non possint sine consensu Ordinarii loci (can. 1546, 1), huius
iura, si agatur de piis fundationibus in ecclesiis, etiam paroecialibus, religiosorum exemptorum, exclusive competunt Superiori maiori (can. 1550).
Illud solemne est, hac universa in re, ut diligentissime impleantur voluntates fidelium facultates suas in pias causas donantium vel relinquentium
(.can. 1514). Itaque summa ipsa quaestionis est in his voluntatibus indagandis.
Quam facti quaestionem PP. diligentes investigatur^ animadverterunt non
bene a sententia appellata constitutum fuisse principium, de donationibus
amplissime interpretandis in favorem donatarii, casui aptandum. Nam in primis
principium illud, quasi iuris regula generalis, admitti non potest : Licet enim
alias in donationibus, praesertim Principum, de quibus satis constat, latissima
pro donatario interpretatio sit facienda c. Cum dilecti, 6, De donatione ad
finem ibi, quia in contractibus plena, in testamentis plenior, in beneficiis
quoque pienissima interpretatio est adhibenda iuncta 1. Beneficium, 3, ff. De
Constitut. Prmcip., ibi : Beneficium Imperatoris, quod a divina scilicet eius
indulgentia proficiscitur, quam plenissime interpretari debemus; tamen quia
donare suum perdere et iactare est (1. filius familias, 7 pr. ff. De donat.), suum
autem iactare in dubio nemo praesumitur, arg. I. Cum de indebito, 25 pr. sin
vero, ff. De Probat., merito pro donante fit interpretatio, ubi de donatione non
satis constat. Ob quam eamdem rationem pro eodem interpretatio fieri debet,
si dubium est, an plus vel minus donatum sit. Pariter pro donante interp r e t a t i o facienda, si per donationem praeiudicatur quaesito iam iuri tertii,
quia huic praeiudicare velle nemo censetur etc. (Reiffenstuel, Tractatus
de Regulis iuris, Reg. LVII, n. 9). Deinde principia respicientia donationes
non sunt casui aptanda. Etenim, quod ceteroquin ipsa sententia appellata,
paullo ante quam regulam illam statueret, dixerat : fundatio, legitime acce ptata, naturam induit contractus synallagmatici : " do ut facias (Cod. I. C,
can. 1544, 2).
Factum quod spectat. - Bona, olim Gasparis Sirtorii, inter quae praedium
controversum, cesserunt parocho ecclesiae S. Alexandri, instrumento diei 13 mensis augusti anni 1868, quod in actis habetur. Ibi, in primis, legitur: Primie ramente le parti qui intervenute dichiaransi edotte di tutto il contenuto negli
atti 10 marzo 1837 e 22 marzo 1839, che in ogni parte confermano e vogliono
i n perpetuo rispettato . In postremis vero: P e r tutto ci che eventual mente fosse stato in questo instrumento dimenticato, le parti intervenute
s i riportano pienamente al disposto degli atti di costituzione retrocitati,
10 marzo 1837 e 22 marzo 1839, ed in specialit per ci che disposto nel l'art. XIV di quest'ultimo titolo . Itaque omnis inquisitio transferenda est
in documenta quae commemorantur; in casu ad instrumentum diei 22 martii anni 1839, cum alterum alia bona respiciens ad rem non faciat.
Neque contra conclusionem illud opponi potest, quod in instrumento
anni 1868 onera Sirtorianae fundationis recenseantur, inter haec vero nulla
S. Bomna Bota
51.
mentio fiat ususfructus controversi. Nam, ut alia omittamus, cum certum sit,
ut supra dictum est, cappellanos tunc temporis usumfructum praedii, de quo
agitur, non habuisse, nil mirum quod, ubi factum exponebatur sub formula :
oneri tutti che poi oggi sussistono nella misura seguente , ususfructus qui
facto cessaverat praeteritus sit. Atqui hodie quaeritur utrum iure an iniuria
cessaverit.
Ascendentes igitur ad instrumentum diei 22 mensis martii anni 1839, quo
pius fundator bona sua omnia domui religiosae S. Georgii dedit, eo pacto ut
detrimentum non caperet cappellania, quam, documento diei 28 mensis iulii
anni 1836, ipse instituerat, P P . adnotatam voluerunt aerem controversiam,
quae inter partes agitatur, utrum nempe iura cappellani definienda sint ad
normam unius instrumenti anni 1839, vel etiam documenti anni 1836. Patronus enim parochi ecclesiae S. Alexandri, appellata sententia fretus, contendit
pium fundatorem anno 1839 mutasse voluntatem anno 1836 manifestatam.
Quod altera pars negat.
<
Ad rem PP., comparatione instituta inter utrumque documentum, tenuerunt non haberi exclusionem prioris voluntatis per posteriorem sed, ad substantiam rei quod attinet, unam cum altera coniurare amice. Nam cappellania
anno 1836 instituta, cum a competente auctoritate ecclesiastica erecta non
fuerit, habenda est ut laicalis. Etenim facultas antea ab Ordinario impetrata
publicum oratorium erigendi, perpetuo onere suscepto occurrendi conservationis et cultus expensis, non importabat canonicam cappellaniae erectionem.
Atqui, ut supra dictum est, cappellania laicalis aequiparatur legatis donationibusve piis. Cum igitur, instrumento anni 1839, apertissime habeatur pia fundatio rite acceptata sub forma donationis cum onere di tener attivata la cap pellania , sequitur actum hunc non eius esse naturae ut antiquiorem evertat.
Neque de mutata voluntate constare dicendum est ex mutatis cappellaniae legibus. Qua in re appellata sententia multa in eo est ut onera, cappellanis anno 1836 imposita, ostendat fuisse anno 1839 notevolissimamente
extenuata. Sed si quis legerit ipsum instrumentum, deprehendet onera imposita omnibus cappellanis a fundatore adhuc esse gravissima. Agitur enim:
1) di tener ben pulita e custodita la chiesa coi relativi arredi sacri di cui
se ne far ogni volta consegna al cappellano, mediante esatto inventario
contro regolare cauzione perch li conservi e li restituisca in natura tutti,
salvo il naturale loro deperimento sofferto per l'uso ; 2) di fare in perpetuo
officiare decorosamente la chiesa predetta con religioso zelo ed assiduit e
come meglio creder il convento; 3) di far celebrare in essa chiesa annual mente, in perpetuo, centocinquanta Messe, secondo la mente del donante,
come praticavasi attualmente, con obbligo al cappellano della presenza della
Messa in tutte le feste di precetto, nessuna eccettuata; 4) di assistere con
assiduit e zelo gli infermi del vicinato, con obbligo di fare tutte le feste
la dottrina cristiana ed ascoltare in essa chiesa le confessioni dei due sessi,
con assiduit e premura .
S. Romana Rota
53
hoc in articulo describi iura unius cappellani qui anno 1836 electus fuerat,
sed immeritOj ut patet si ad examen revocentur argumenta ibi adducta, quorum primum derivatur ex initio art. VIII: Alia morte dell'attuale cappel lano , alterum ex art. XIV quo conceditur domui religiosae facultas illa corrispondere ad esso cappellano anche quello stipendio che stimer conve niente, col poter deviare da quello in corso stabilito dal donante . Nam eo
quod art. VIII, respiciens onera imposita et imponenda cappellano, vim habiturus sit alia morte dell'attuale cappellano , non sequitur quod art. VII,
iura cappellani spectans, valeat tantum per l'attuale cappellano . Potius
bene notandum est in art. VII neque mentionem fieri nominis prioris cappellani, neque limitationem illam haberi, quae alibi in instrumento recurrit:
l'attuale cappellano . Neque ulla contradictio habetur inter art. VII ita
intellectum, ut omnem cappellanum respiciat, et art. XIV. Etenim cappellani
frui debent iuribus art. VII descriptis, quibus sane non privantur, si auctis
oneribus augeatur eorum stipendium. Rectius ex facultate, de qua in art. XIV:
poter deviare da quello (stipendio) in corso stabilito dal donante , arguendum est statutam fuisse legem aliquam de iuribus cappellanorum. Quae lex
continetur uno articulo VII.
Haec omnia vero optime firmantur ex facto non controverso quod alter
quoque cappellanus a domo religiosa electus anno 1853, idest multo post instrumentum alterum, praedio de quo agitur gavisus est. Facto igitur domus religiosa art. VII, de quo supra dictum est, ita est interpretata, ac si valeret non
de priore tantum, sed de omni cappellano.
Neque obstat quod postea, propter varios casus et abusus, cessaverit ususfructus, de quo agitur. Nam id non potest nocere cappellano nisi titulo praescriptionis qui in casu invocari nequit, ut patet ex sententia interlocutoria
Tribunalis Bergomensis diei 14 mensis novembris anni 1916. Ceterum PP.
tenuerunt probatum esse tertium quoque cappellanum, cognomine Regazzola,
usumfruetum controversi praedii habuisse usque ad annum 1863, quo ipse, ob
peculiares quasdam rationes, cessavit apud oratorium residere. Nam id deducitur ex testimoniis Sanctis Bergaminelli, Caroli Zini ac Iosephi Zini, qui
postremus non eo est habendus suspectus quod duas interrupta ususfructus
rationes adduxerit, varias quidem, sed veras. Confirmatur vero ex eo quod.
anno 1864 praedium illud locatum fuit.
Quibus omnibus, tum in iure tum in facto, perpensis, Nos infrascripti
Auditores de turno, pro Tribunali sedentes et solum Deum prae oculis habentes, Christi nomine invocato, decernimus, declaramus ac definitive sententiamus, proposito dubio respondentes: Affirmative, seu ad cappellanum loci
Capannelle spectare usumfruetum praedii de quo agitur. Praeterea declaramus
controversi praedii fructus a die contestatae litis restituendos esse cappellano,
ac statuimus, eo praesertim attento quod causa agitari coepta est ante promulgatum Iuris canonici Codicem, expensas iudiciales utriusque instantiae
54
II
VICARIATUS APOSTOLICI CHANSI
NULLITATIS
MATRIMONII
(MARIA-HIN
MERIDIONALIS
TSI-TCHENG-LIN)
S. Bomana.Eota
55
nuptias, de infelici sua sorte apud genitores suos amare conquesta est. Quarto
dein anno coniugii mulier, de religione christiana a patribus Missionariis
edocta, fidem amplexa est et nomen Mariae in Baptismo assumpsit : vir autem
eius ethnicis superstitionibus renuntiare noluit. Fidei susceptae, proh dolor!,
neophytae mores non congruebant, nam misera puella cum amasio, qui domum
eius frequentabat, consuetudinem concubinariam nexuit, eiusque opera plurium filiorum mater effecta est. Neque manum movit vir eius ad adulterii
crimen impediendum, nec unquam, uti fertur, de turpi uxoris amore questus
est: nam adulterii iniuriam ipsi impictam et omnibus notam minime intellexisse videtur.
Elapsis aliquot annis, cum Tsi-tcheng-lin ab uxore discessisset et ipsa,
ob vitam concubinariam, a Sacramentis suscipiendis arceretur, a Vicario Apostolico petiit ut matrimonium suum nullum declararetur. Res, igitur, iudicii
ordine servato, a iudice delegato investigata fuit, et sententia prodiit die 6 octobris anni 1916, mulieri favorabilis, qua nullum pronuntiatam fuit matrimonium
ob defectum consensus, saltem ex parte viri. Appellante autem Vinculi Defensore ad N. S. Auditorium, causa nobis in appellationis gradu dirimenda proponitur, sub dubii formula consueta : An constet de nullitate matrimonii in casu.
Patronus actricis, inter alia quae magis ad rem faciunt, de privilegio Paulino disserit, cui locum esse in casu contendit; attamen de hac re iudicare
S.' R. Rotae non competit, cum iudicium de huiusmodi fidei privilegio ad
normam canonis 247, 3 Codicis I. C, ad S. Congregationem S. Officii exclusive spectet, quae sola cognoscit ea quae, sive directe sive indirecte, in iure
e t in facto, circa privilegium, uti aiunt, Paulinum, versantur.
Neque operae pretium est immorari in capite accusationis matrimonii perpendendo ex metu mulieri a genitoribus incusso, siquidem testes nullum factum
specificum allegant, quod praetensi metus probabile indicium dici posset, et
ex quinque testibus de hac re interrogatis, tres se nihil scire fatentur, alii
autem duo, sponsae pater fraterque, testantur eam libenter ad nuptias properasse. Ait pater: Tempore celebrationis matrimonii ivit libenter, quia familia
sponsi erat dives et in domo paterna illo tempore non habebat ad mandu candum: nesciebat etiam quod sponsus erat semifatuus . Investigandum
est, itaque, tantummodo de defectu consensus ex parte viri, qui vulgo semifatuus vocabatur.
In iure. - Mutuo partium consensu matrimonium contrahitur, ad quem
requiritur libera voluntatis electio, cum praevia cognitione rationali ut in
omni actu humano. Adeo essentialis est matrimonio huiusmodi consensus ex
parte utriusque contrahentis, ut nulla humana potestate suppleri valeat ,
prout declaravit Pius VI in Epistola ad Episcopum Agriensem diei 11 iulii 1789,
et in canone 1081, 1, Codicis I. C, decernitur. Ad contractum ineundum,
vero, non sufficit simpliciter usus rationis, sed necessaria est etiam discretio
iudicii contractui ineundo proportionata, qua nempe natura eiusdem confuso
56
S. Romana Rota
57
58
imperare alios ut curent agros illo vel illo modo; cognoscit propria utensi lia, ex seipso non potest ab alio commendare aliquid. Quando uxor eius
dicit illi, quod debet commendare illud vel illud, tunc potest. Non potest
curare de rbus domesticis. Non potest emere res ordinarias ; nescit valo r e m ; non potest computare; nescit quot habet digitos Antonius Heou :
Non potest curare de rebus domesticis. Non potest computare. Nihil scit .
Similiter deponunt Caecilia Liou et Agatha Hin, actricis mater. Prima
enim addit : Quando uxor non curat de ipso, nec ipse curat de vestimentis;
una vice braccae erant nimis laceratae, ipse nec erubescebat, nec curabat de
hoc : uxor dicebat illi mutare illam vestem, sed nolebat ; secunda : Ipse
adhuc nescit quod debeat se vestire ; solummodo imperante uxore induit
vestes . Et pater sponsae : Instigante alio, vel quando alius modo impera tivo dicit ei aliquid, tunc facit; quando modo rogantis, tunc dicit: -'Non,,.
Solus frater sponsae ab aliis testibus dissentit, quamvis, et ipse reum
conventum semifatuum vocet. At iste testis suspectus haberi debet, ut
notat Iudex instructor, quia maxime opponitur declarationi nullitatis matrimonii, cum iuxta mores ethnicos, famae suae familiae valde noceret si soror,
dissoluto primo matrimonio, ad aliud cum amasio confugeret. Imo pater ipsius
testatus est eum habere intentionem interficiendi et sororem et amasium
illum propter diffamationem familiae suae .
Testimonium fratris actricis, itaque,- vim non minuit concordi dposition i aliorum testium, quae huc tandem redit, quod vir Tsit-cheng-lin ea fere
omnia in vita quotidiana recurrentia nec intelligit nec a seipso facere potest,
quae nedum puberes eiusdem conditionis et loci spontanee capiunt et facile
operantur, sed et pueri vix ab aetate infantili egressi. Quod autem agit, non
lumine rationis duce operari videtur, sed huc illucque, aliis instigantibus, se
impelli sinit. Nil mirum, itaque, si iudex primi gradus censuerit quod operam perdere esset illum ad testandum vocare. Vinculi Defensor reapse eum
domi invisit, sed pluribus interrogationibus ab ipso factis Tsi-tcheng-lin nihil
respondit, et quamvis cognoverit quo anno natus fuit, aetatem suam ignorabat. Pater Missionarius, denique, qui illum a tertio anno coniugii, ab anno
nempe 1902, cognoverat, sub iuramento testatur : Ab illo tempore numquam
dedit mihi responsum rectum ad qualemcumque interrogationem
In
quantum cognosco eum, quoad intellectum non potest cum puero septem
annorum comparari . Omnes quidem testes referunt eum a pueritia, a quinto
vel sexto vel decimo anno aetatis suae, ob mentis infirmitatem, semifatuum
vulgo nuncupatum fuisse.
Graviora autem sunt quae narrant testes de carentia iudicii ipsius respectu
eorum quae speciatim ad matrimonium attinent. Ita quinque testes opinantur
eum non intellexisse significationem ritus matrimonialis, quem, uti aiunt,
aliis instigantibus tantummodo complere potuit.
Testantur aliqui eum ignorare vincula necessitudinis, omnibus generatim nota, quae immediate oriuntur ex matrimonio contracto, sive ipsum inter
S. Romana Bota
59
et patrem matremque sponsae, sive inter ipsum et uxorem suam. Ita testatur
pater sponsae : Iuxta mores chinicos gener post matrimonium contractum
debet adire domum paternam sponsae ad salutandum parentes sponsae :
quod tamen semifatuus non fecit. Nec unquam cognovit patrem uxoris ut
suum socram. Quod confirmat ipsa sponsae mater. Pater etiam testatur:
Nescit illam esse uxorem suam. Quando alii dicunt ei : " Illa est uxor tua,, ,
ipse repetit : " A h ! Ah ! uxor mea . Similia referunt mater sponsae et Caecilia Liou. Neque intellexit se, vi matrimonii initi, ius exclusivum habere corpore uxoris utendi ad prolem generandam: quinque enim testes, ex septem
de hac re interrogatis, deponunt eum numquam amasium uxoris impedisse
quominus ad eam cum intentione peccandi libere accederet, licet vulgo notus
erat concubinatus, ex quo duo saltem filii procreati sunt: nec umquam contra
gravem adulterii iniuriam fuisse protestatum. Testis sextus de re interrogatus
se nescire respondet.
Solus frater sponsae partim contradicit, et memorat maritum unica vice
protestatum fuisse : Una vice semifatuus increpavit amasium et sororem
meam. Soror defendebat amasium: tunc semifatuus verberabat sororem meam ;
postea perveni, amasius statim abiit et impedivi semifatuum verberare soro rem meam. Solummodo scio quod illa unica vice protestavit . Non clare
eruitur ex hoc testimonio increpationem semifatui ob turpem alterius viri familiaritatem cum uxore sua fuisse factam, nam frater sponsae, iuxta eius depositionem, diverbio quo maritus increpavit et uxor defendebat amasium, non
adstitit, sed tantummodo postea pervenit , dum scilicet Tsi-tcheng-lin sororem suam verberabat. Attamen, etsi factum a teste narratum reapse contigis set, parum minuit valorem depositionis aliorum quinque testium : nam nexus
concubinarius plures annos durabat, lippis et tonsuribus notus erat et ex illo
quatuor, ut aiunt aliqui, vel duo saltem, ut ipse adversus testis admittit, filii
procreati sunt. Videbat ipse maritus, labentibus annis, adulterini commercii
eadem indicia, quae neminem latebant: unde, si semel tantummodo ad iustam
iram motus fuerit, concludendum est eum iniuriam gravem sibi adsidue illatam ignorasse : huiusmodi autem tam diuturna et crassa ignorantia, persistentibus signis adulterii evidentibus, carentiae discretionis iudicii ad rem sexualem intelligendam tribuenda est.
Quinimmo narrat testis de visu, Antonius Heou, virum Tsit-tcheng-lin
adfuisse quando alius semifatuus adulterium cum eius uxore patrare conatus
est, sed quid. agebatur non intellexisse. Id etiam confirmant testes ex auditu,
Antonius Liou, Ant. Suen, pater sponsae, Caecilia Liou et Petrus Tchang.
Tandem interrogati testes an vir capax fuerit commercium carnale cum
uxore habendi, respondent pater sponsae Ant. Liou et Caecilia Liou eum ex
seipso incapacem fuisse, et rem matrimonialem non intelligere, et tantummodo
ab uxore tentatum vel ab aliis edoctum debitum- coniugale reddere potuisse.
Imo testes aliqui audent asserere eum differentiam virum inter et mulierem
nescire. Ita Antonius Liou : Numquam audivi quod in iuventute vel postea
60
S. Romana Rota
61
III
ALEXANDRINA
IURISPATRONATUS
62
S. Romana Rota
63
est nudi facti, quae generalem regulam non admittit, quaeque prudenti iudicis
arbitrio, perpensis omnibus perpendendis, definienda relinquitur ad tramites
legum fundationis (Pitonius, alleg. 42, n. 5, De controv. Patron.; De Luca, De
iurepatr., disc. 10, n. 78, De fideicom., disc. 50, n. 7).
Iamvero Nicolaus Stortiglione fundator, ut ex praedicto testamento patet,
patronos vocavit Dominum Philippum Stortiglione et Dominum Ruffmum eius
fratrem... ac eos et quemlibet eorum posteros et descendentes, ac descen dentium descendentes usque in infinitum, dummodo descendant ac procedant
ex legitima masculina linea . In hipothesi autem praevisae extinctionis
huius masculinae lineae, ipsis deficientibus, quod absit, patronos voluit cae teros de parentela ipsorum de Stortiglionibus descendentes ut supra . Fundator ergo in casu voluit statuere iuspatronatum stricte familiare agnatitium ;
ea tamen lege ut primo loco vocati ii essent, qui familiam effectivam Philippi et
Ruffini fratrum constituerent, ex legitima masculina linea descendentes ; hisque
deficientibus, secundo vocati ii succdrent qui ad familiam contentivam eorumdem pertinerent, foeminis exclusis; ii nempe omnes qui pertinerent ad agnationem Stortiglioneam fundatoris,utpote descendentes, ut supra, ex linea masculina.
Non solum sensus huiusmodi verborum: descendentes ut supra, ex
contextu depromitur, sed etiam firmiter comprobatur ex eo, quod fundator,
quoad secundo loco vocatos, patronos vocaverit eos, qui essent de parentela
Stortilionum ; quando enim fundator ad iuspatronatum parentelam vocat per
cognomen, lineam agnatitiam exclusive censetur voluisse vocare (De Luca,
De iurepatr. disc. 26, n. 8; Pitonius, De controv. Patron., alleg. 100, n. 129;
Rota, in Gingulana-Testamenti, 23 maii 1818; dec. XV, num. 24, par. VII).
Hoc idem confirmat etiam saecularis observantia, quae interpretationum regina
ab omnibus merito retinetur, et cui quam maxime, in antiquis praeser
tim interpretationibus, deferendum est (De Luca, De iurispatr., disc. 60,
n. 9). Constat enim ex Actis Curiae Episcopalis Alexandrinae (vol. XIII,
pag. 522) constanter et absque ulla dubitatione, deficientibus masculis deseen^
dentium a Philippo et Ruffino, seu anno 1701 extincta familia effectiva primo
vocatorum, iuspatronatum activum exercuisse masculos dumtaxat agnatos, seu
masculos de familia contentiva fundatoris, foeminis exclusis (cfr. Summar.
addit. c. Sincero, pag. 40 et sqq. ; Conclusiones Commissionis Episcopalis,
pag. 3-4), Dumtaxat anno 1767, defuncto Hieronymo Stortiglione, qui ultimus
de familia contentiva fuit retentus, ad iuspatronatum fuerunt admissae tres
eiusdem Hieronymi filiae, earumque descendentes usque ad praesens; sed
non sine protestatione ex parte Curiae Ecclesiasticae Alexandrinae ; non enim
Advocati Fiscales una tantum vice, eumdem sensum dictorum verborum retinentes, ius agnatorum exclusivum sartum tectumque voluerunt : Ex dictis
colligimus - ait Advocatus Fiscalis De Stephani - D. fundatorem de sola
agnatorum vocatione cogitasse ; quod quidem clarius demonstratur ex substi tutione patronorum, iis deficientibus, quos primum designavit. Hoc adeo
verum est, ut si alii superessent ex dicta familia, licet a Buffino et Philippo
64
S. Romana Rota
65
patron, n.-23, 24, 35; Viviani, Praxis iurispatr., lib. IV, cap. II, n. 14, 15;
Pitonius, De controv. Patron., alleg. 11, n. 4; Discept. Eccles., disc. 33; De
Luca, De iurepatr., disc. 60, n. 28; Rota, in Cremonensi - Iurisp., dec. 385,
21 nov. 1578, c. Robus Nerio, et novissime in Alexandrina - Iurispatr., 15 martii 1909, c, Sebastianeiii). In casu quaestio haec est prorsus inutilis si agnati
de familia Stortilionum adhuc exsistant; ideo una est quaestio solvenda, et
videndum an Aristides Stortiglione sit de familia agnatitia, salte m contentiva*
ipsorum Stortilionum, idest Philippi et Ruffini, de qua loquitur testamentum
Di Nicolai.
In facto. - Iamvero, actis perspectis, constat, Aristidem Stortiglione esse
revera de parentela fundatoris, ipse enim per personas masculini sexus ab
Augustino Stortiglione descendit, qui anno 1605 in civitate Fossani vivebat,
quique de nobili familia erat Nicolai fundatoris. Enimvero Aristidis pater fuit
Ioseph Ioachim {fides nativitatis, 1 ianuarii 1864), qui ortum habuit a Felice
(fides suscepti baptismi diei 26 iulii 1813), cuius pater fuit Ioseph Ioannes
Baptista (fides electionis eius ad officium vulgo Ricevitore, diei 14 septembris 1798), genitus a lu venale (Testam., 1748-51; et mandatum procuratoris
diei 19 novembris 1796), qui genitorem habuit Ioannem Augustinum (Testam.
cit.); hic autem genitus fuit a Ioanne Sebastiano (fides suscepti baptismi,
anno 1664), filio Augustini (fides suscepti baptismi, diei 3 decembris 1631).
Ergo ab Augustino Stortiglione per masculinam lineam descendit Aristides,
eiusque absque dubio retinendus est agnatus.
Quam conclusionem ultro libenterque receperunt tres etiam periti, scientia,
in re de qua agitur, et prudentia praestantes, nempe DD. Marianus Ugolini,
Angelus Melampo, et Aemilius Ranuzzi; hi enim, a primis iudicibus legitime
requisiti : se dai documenti in causa risulta, che il cap. Aristide Stortiglione
appartenga alla nobile parentela della famiglia Stortiglione di Alessandria,
fondatrice del Beneficio , quaestionem, quae cum altera nexum habet, de
qua infra dicetur, di videntes, scripserunt: Passiamo a dimostrare la nostra
quarta ed ultima affermazione. Dai documenti si pu facilmente rilevare
che Aristide Stortiglione discende da Agostino , a quo incipiendo arborem
genealogicam contexuerunt et concluserunt: Il cap. Aristide Stortiglione
discende adunque da Agostino, come dovevamo dimostrare. - Perci alla
seconda domanda delle SS. LL. Revme: " Se dai documenti in causa , etc.,
dobbiamo rispondere affermativamente.
Huic conclusioni observatio non nocet, quam D. Vincentius Federici, in
Romana Universitate Professor, in iudicio appellationis ceu peritior adlectus,
in suo voto exposuit, cum affirmavit arborem genaelogicam, a praedictis peritis
prae oculis habitam, ab illa discrepare, quae fuit confecta ab autore Canefri,
cuius competentem auctoritatem hac in re vel ipsi periti agnoverunt; de Augustino enim et de eius adscendentibus vel descendentibus in ista nulla fit mentio,
et ideo conclusio ab illa deducta iuridico caret fundamento. Nam, primo, minuta
AaoPA,
rol. xiii,
n.
2. 2-1-921.
66
S. Romana Rota
67
68
S. Romana Rota
forma di originale . Sententiam hanc Domini non approbant: quia argumenta, quibus ea sustineri praetenditur, quolibet sunt destituta valore iuridico:
Et sane peritioris sententia sequentibus fundatur rationum momentis:
1) minuta, de qua agitur, quibusdam caret qualitatibus essentialibus, ut veluti
publicum instrumentum possit retineri, quod fidem faciat; est enim simplex
minuta privata, non vero documentum ipsum, nec exemplar completum documenti originalis relaxandi; 2) antequam documentum originale expediretur,
attento more Alexandriae servato, attentisque Statutis Municipalibus anni 1547,
scriptura in Cancellaria praeparata publicis in tabulis in Turre Campanaria
inscribebatur: hoc in casu cum non fuerit factum, frustra de expeditione
documenti publici sermo instituitur ; idque 3) tanto magis quia saltem referri
debuisset, quod factum non legitur, in Libro Crucis, civitatis Alexandriae, in
quo simile exemplar relatum invenitur fidei nobilitatis , concessum familiae
Ghilini sub die 30 augusti 1572; ideo 4) non constat documentum originale
unquam fuisse expeditum; quod fidem facere possit. Verum haec omnia, iudicialibus Actis perpensis, peritioris sententiae non favent.
Primum quod attinet, dato etiam substantiali aliquo defectu quoad formam minutae controversae, non ideo sequeretur documenti imprfectio, quae
ab adiunctis excluditur: Si casus praebeat - ait De Luca (De luci., disc. 27,
n. 29) - quod ille rogitus (nempe matricis originalis) non contineret dicta
requisita substantialia, nempe annum, mensem, diem, testes et clausulam,
actum, etc. non semper tamen iste defectus imperfectionem concludit; quo niam pro facti qualitate subintelligenda quandoque venit adnotatio eorum dem requisitorum, quae contineantur in praecedenti instrumento vel actu,
quando facti circumstantiae id suadent, quod scilicet iste secundus actus sit
praecedentis consecutivus, seu alias connexus. Sed insuper frustra asseritur, minutam in casu substantialibus publici documenti qualitatibus carere ;
in instrumento enim a publico Notario confecto de ea expresse legitur: che
q u i annessa si rilascia. Ideo minuta et Notarii instrumentum sunt quid
unum indivisibile, unde simultanea orta auctoritas publica huiusmodi documenti, quod in iudicio debet attendi. Caeterum minuta in themate non est
simplex scriptura, sed minuta ex officio , seu in Actis recepta et a competente auctoritate, a Municipii Cancellario, subscripta. Huiusmodi minutis ex
officio ordinario vis historica probandi non denegatur: secus enim acta in
Archivio Secretariae Brevium Pontificiorum asservata, quae volumina 5074
complent inutilia prorsus essent retinenda; constant enim, ut plurimum, supplicibus libellis, testimonialibus Litteris atque minutis concessionum, in ordine
dispositis, sicut in Municipali Alexandrino Archivio legitur factum de documentis concessionis Augustino Stortiglione factae.
Neque dicere relevat, de more fuisse apud Alexandrinum Municipium
transcribere minutas in publicis tabulis; hoc enim nullatenus probatur. Non
probatur ex Statutis Municipalibus anni 1547, quae inter scripturas publicis
in tabulis referendas, non indicant negotia huiusmodi naturae, ipso proies-
70
sore Federici hoc fatente: Non vi sono ricordate scritture come quella in
discussione . Aliunde non exstant, vel saltem non cognoscuntur regesta, quae
huiusmodi transcriptionem continent. Immo anno 1610, paulo post confectam
minutam controversam, scripta omnia ad Rempublicam Alexandrinam spectantia, ut notat Schierina, qui iure annalium Alexandriae excellens compositor retinetur confusa et nullo ordine in tabulario civitatis asservaban tur . Et anno 1615 non minor confusio praevalebat: si vede la confusione
et la mala regola sin qui conosciuta nelle scritture et libri della citt per
difetto di non essersi mai n fatto Archivio formale, n meno rinverantiz zati i libri, e scritture anzidette (Rivista di Storia Arte, Archeologia della
provincia di Alessandria, serie II, fase. 23, pag. 35). Equidem, sicut professor
Federici urget : Uno dei registri del Comune di Alessandria ci stato con servato, ed in esso anche una fede di nobilt analoga a quella che richiese
al Comune Augustino Stortiglione nel 1605. Alludo al Codex qui Liber Crucis
nuncupatur. Nel Liber Crucis dunque la fede di nobilt di un Ghilini...
Perch dunque se la minuta del 1605 dette origine ad un vero e proprio
documento rilasciato alla parte interessata, non fu quel documento regi strato nel Liber Crucisi . Et ratio in promptu est. Quod enim ultimo loco
dicto in Libro fuit relatum documentum, anno 1572 legitur scriptum, trigesimo tertio nempe anno ante quam fides nobilitatis Augustino Stortiglione
fuisset expedita. Deinde Liber Crucis non, erat collectio actorum Municipii
Alexandrini; sed, ut testatur prof. Gasparolo: Un rappongamento di fascicoli
che vennero agli Alessandrini risparmiati dagli incendi, dalle devastazioni,
ed anche dalle private depredazioni, insieme legati in un Codice solo .
Accedit, fidem nobilitatis familiae Ghilini, quam Liber Crucis refert, non fuisse
actum Municipii Alexandrini, sed Collegii Iurisconsultorum Civitatis Mediolanensis. Demum transcriptionis omissio in Liber Crucis per -regulam potest
explicari, de qua loquitur Marzi : Abbiamo qualche esempio (negli Archivi
Fiorentini) di quella aulica instituzione, per la quale di certi atti e scritture
importantissime si cercava, a maggior garanzia della conservazione, di procu rarsi la inscrizione o trascrizione in collezioni di documenti ufficiali molto
autorevoli.... Id etiam explicat formam amplam et solemnem, qua dicta
fides investitur.
Itaque ex defectu transcriptionis minutae in tabulis publicis argui non
potest, documentum originale non fuisse extensum, vel saltem non expeditum.
Cum minuta ex officio fuerit, et in situ congruo Archivi cum aliis minutis
asservata, ut ex numeratis paginis apparet, iure praesumitur, originale documentum fuisse reapse expeditum ; alioquin de eiusdem Decreti rescissione aliquo
modo constare debuisset. Sed insuper potius constat, authenticum documentum reapse fuisse expeditum ; non enim documenta desunt expeditionem hanc
comprobanda. Nam exstat in actis documentum a Regio Taurinensi Archivo
Status relaxatum, ex quo desumitur, Augustinum Stortiglione huiusmodi fidem
exhibuisse Delegatis a Carolo Emmanuele Principe Pedemontano missis, qui
Secretaria Status
71
72
eumdem Aristidem esse de nobili familia fundatoris Beneficii, huiusque agnatum, et consequenter ad ipsum iuspatronatus pertinere.
Neque appellantibus prodesse potest possessio invocata plusquam centenaria, ac proinde acquisitiva praescriptio contra hodiernum comparentem. Nam
praeterquam quod possessio ista non fuit pacifica, datis reservationibus Procuratorum Fiscalium Alexandrinae Curiae, communis est Iurisperitorum et
Canonistarum sententia, non admitti praescriptionem in iure patronatus sive
familiari sive gentilitio, quia patroni succedunt iure proprio et independenti
sibi a fundatore concesso, et non ab aliis manante. Ita De Luca (De Iurep.,
disc. 31, n. 16): Quod praedecessorum negligentiam in praesentando facilis
erat responsio ut ea praeiudicare quidem potuerit successoribus ius ab eis
metientibus ac venientibus iure haereditario, non autem iis, qui in iurepa tronatus familiari vel gentilitio veniunt iure proprio, quoniam sicuti actus
expressus alienationis per eos factus illi praeiudicare non potest, ita minus
tacitus negligentiae, ut in specie Gratias S. R. R., dee. 220, n. 26, p. II,
Bec., (cfr. etiam De lurep., disc. 35, n. 7, et alibi passim ; Wernz, vol. II, p. II,
n. 437; D'Annibale, III, n. 35; Rota, In Interamnen. Iurispatr. c. Priolo,
23 Iunii 1659; in Bononien. Iurisp. c. Pre, 31 ianuarii 1695-22 aprilis 1695).
Quibus omnibus in iure et in facto rite perpensis, Nos infrascripti Auditores de Turno pro Tribunali sedentes, et solum Deum prae oculis habentes,
Christi Nomine invocato, decernimus, declaramus et definitive sententiamus
Rotalem Sententiam diei 14 ianuarii 1914 esse confirmandam ; et ad propositum dubium respondemus: Affirmative quoad primam partem, Negative quoad
alteram, ac praeterea statuimus iudiciales expensas, taxa sententiae comprehensa, inter partes esse compensatas, attenta praesertim ardua quaestionis
natura.
Ita pronunciamus, mandantes Ordinariis locorum et ministris Tribunalium,
ad quos spectat, ut exsequutioni mandent hanc nostram definitivam sententiam
et adversus reluctantes procedant ad normam Codicis Iuris Canonici, praesertim tituli XVII, lib. IV, iis adhibitis exsequutivis et coercitivis mediis, quae
magis efficacia et opportuna, pro rerum adiunctis, exstitura sint.
Romae, in sede Tribunalis S. R. Rotae, die 14 novembris 1919.
Petrus Rossetti, Ponens.
Ioannes Prior.
Maximus Massimi.
L. % S.
Ex Cancellaria, die 5 ianuarii 1920.
Sac. T. Tani, Notarius.
8. Romana Rota
73
IV
CLAVAREN.
EXSECUTIONIS SENTENTIAE
74
S. Romana Rota
/5
e di che nel resoconto, non che dipendentemente dallo svincolo della Cap pellania, il cui importo fu abbonato al Pio Roisecco .
Ex ultimis verbis relatis: il cui importo fu abbonato al Pio Roisecco,
et praecise ex vi vocis abbonato, sententia iudicis exsecutoris deducit pretium
liberationis bonorum iam ante compositionem Pio Roisecco fuisse integre refecium: ait: Se si considera il valore ed il significato che si d commiine<< mente al verbo abbonare, usato in occasione di rendiconti, che appunto
quello di compensare il creditore con denaro od altro che gi trovansi a
sue mani, e spettanti all'amministrazione che si sta liquidando... prova che
il Canonico Roisecco non rimbors di proprio la tassa; e scioglie quindi
il parroco di Nozarego da una ulteriore rifusione alla eredit Roisecco .
Attamen, ex ratione rei gestae exhibita apparet taxam liberationis bonorum simul cum ordinariis expensis administrationis fusam fuisse ad unam
integram summam expensarum constituendam, quae summam omnium redituum capellaniae excessit, et mensura huius excessus debitum repraesentat
libellarum 669 cum foenere sex circiter annorum a capellana administratori
officium relinquenti solvendum. Huiusmodi summa, profecto, partem constituit taxae pro liberatione bonorum die 10 augusti 1870 solutae quia iuxta terminos compositionis cum foenere ab hac determinata die usque ad diem compositionis initae computando restituenda erat. Unde vox abbonato ex contextu significare potius videtur admissum et approbatum fuisse ius Pii Roisecco ad refectionem pretii pro liberatione bonorum Capellaniae depensi.
Num vero reapse solutum fuerit hoc debitum a canonico Iosepho Roisecco,
vel quo modo, acta directe non docent. Tamen ex praesumptione satis constat debitum solutum fuisse a novo capellaniae administratore, quia solemniter ab ipso admissum fuit in actu conpositionis factae, nec ullum indicium habetur protestationis ex parte Pii Roisecco ob negatam vel omissam
debiti solutionem.
Ex simili autem, vel potius fortiori, praesumptione, supposita debiti solutione, constat idem non ex aere proprio administratoris, sed ex fructibus
cappellaniae solutum fuisse. Debitum enim non erat personale Iosephi Roisecco, sed capellaniam gravabat, ens iuridicum videlicet a persona administratoris distinctum, et intuitu capellaniae contractum fuit, nempe ut existentiae ipsius consuleretur; ideoque, tamquam expensa extraordinaria a cappellania rependenda fuit; et quidem ex eius fructibus, non ex ipsa fundationis dote. Hoc enim fuisset alienatio bonorum causae piae, quae sine venia
Apostolicae Sedis fieri non potuit: sed huiusmodi venia, ut notatur in sententia rotali, in casu non intercessit. Porro, ex documento compositionis Pium
inter et Iosephum Roisecco, constat fere dimidiam partem taxae liberationis
bonorum (tassa di svincolo) ante initam ipsam compositionem anno 1876, in
periodo sex annorum videlicet, ex fructibus capellaniae fuisse repensam. Nam
huiusmodi taxa, anno 1870 a Pio Roisecco soluta, inter expensas administrationis - capellaniae in compositione facienda computata fuit, et summae aequi-
S. Romana Rota
77
tamquam verum dominum bonorum piae fundationis habet eum, qui taxa
soluta eadem a vinculo liberavit, ac proinde dominium, non merum usumfructum, bonorum ad eius haeredem transire praesumit.
Eadem auctoritas liberanti quidem bona tradit cum oneribus adnexis, ab
ipso adimplendis * prout et quatenus de iure ; neque excluduntur onera spiritualia, sicut onera missarum, etc.; attamen iurisprudentia fori civilis ostendit
non eamdem haberi rationem omnium huiusmodi onerum, quorum aliqua, ex
gr. missae in determinato sacello, diebus et horis praefinitis celebrandae,
actione iudiciaria ab iis quorum interest urgeri possunt, aliorum vero satisfactio conscientiae domini bonorum relinquitur. Ad rem notat Rivarolo (Ii
governo della parrocchia, ed. 3, pag. 296): O trattasi di oneri che hanno
solo in mira il vantaggio spirituale del fondatore o di altre persone da
esso designate, come l'obbligazione di celebrare un dato numero di messe
in di lui suffragio, e dei di lui parenti, senza designazionen di chiesa, U
di altare, n di giorno, n di ora, ed allora nessuno avendo interesse alla
esecuzione di quell'onere (tranne forse gli eredi del fondatore) esso rivesti rebbe il carattere di un puro e semplice obbligo di coscienza, che sfugge
ad ogni giuridico procedimento . Cum onera missarum in casu nostro huiusmodi sint naturae, serio dubitandum censuerunt DD. Auditores an Fiscus,
qui in taxa successionis b aereditariae determinanda onerum in genere haereditatem gravantium rationem habere solet, taxae diminutionem concedere
voluisset, ubi de mero onere conscientiae agitur. Stante hoc dubio autem,
archipresbyter Rollino ob solutam integram successionis taxam argui nequit
illius negligentiae quae restitutionis obligationem parit. Unde detrahendas
ducunt expensas pro taxa soluta. Attamen, cum omnis spes remissionis alicuius taxae absolute ablata non videatur, parochus Rollino curare debet ut
haeres defuncti patroni intra tempus utile a Fisco petat partialem taxae restitutionem oneribus Cappellaniae respondentem : quae si obtenta fuerit summa
restituta tradenda erit parocho de Nozarego.
3. Quod ad expensas attinet pro oneribus Cappellaniae adimpletis, seu
missis celebratis a parocho Rollino, sententia iudicis exsecutoris eas detrahendas esse negat hisce terminis : Non si ammette a Mons. Rollino il pre levo dell'adempimento della Cappellania nel tempo che stette a sue mani . Et
ratio assignatur: Ma dato anche avesse soddisfatto all'onere della Cappel lania, chiaro averlo fatto ilegtimamente, essendogli stati contestati in tempo
utile ed in modo legale i diritti da lui accampati sulla Cappellania.
Non autem valet ratio allegata; quamvis enim nunc constet ex re iudicata
parochum Rollino nullum ius habuisse ad iuspatronatus cappellaniae, nihilominus possessor reapse fuit bonorum eiusdem, nec illegitimus quidem, etiam
post intentatam litem, ratione muneris sibi commissi a patrono defuncto et
bonorum sibi traditorum ab eiusdem haerede, donec per rem iudicatam ipsi
notificatam imposita fuerit obligatio parocho de Nozarego bona cappellaniae
tradendi. Possessor autem bonorum controversorum, etiam lite pendente,
78
eadem prudenter administrare tenetur, ideoque, nisi iudex aliter ordinare cen
suerit, necessarias expensas solvere et onera ipsis adnexa, quae moram non
patiuntur, adimplere. Iamvero, inter huiusmodi onera annumeranda sunt missarum suffragia, quae intra annum regulariter celebranda sunt, et quorum
tempestivae celebrationi in iure suo Ecclesia semper consuluit (v. can. 835,
841, 844, Codicis I. C).
Non ideo, tamen, ius habet administrator ut fructus beneficii faciat suos,
sed tantummodo ut relativum missae stipendium recipiat. Inde commodum
etiam parocho de Nozarego provenit, quod ipse ab onere liberatur celebrandi
Missas, quas ipse secus celebrare vel celebrandas curare debuisset.
Ad probationem autem adimplementi huiusmodi onerum regulariter sufficit
ut sacerdos bonis moribus in scriptis declaret se missas acceptas celebrasse,
indicatis diebus celebrationis. Re quidem vera, non habetur in Actis declaratio categorica archipresbyteri Rollino de missis reapse ab ipso celebratis,
sed tantummodo de acceptatione stipendii ut missae celebrarentur. Debet, igitur, iudici exsecutori scriptam exhibere declarationem de missis ab eo celebratis ante notificatam sibi sententiam rotalem, indicatis diebus celebrationis :
quo facto, relativa huiusmodi missarum stipendia inter expensas detrahendas
a Cappellaniae fructibus annumeranda sunt.
Quibus omnibus in iure et in facto rite perpensis, Nos infrascripti Auditores de turno pro tribunali sedentes et solum Deum prae oculis habentes,
Christi Nomine invocato, dicimus, declaramus et sententiamus, ad propositum dubium respondentes : Primo ; non esse detrahendas expensas pro liberatione bonorum Cappellaniae ; secundo : detrahendas vero esse expensas pro
taxa successionis soluta, firma tamen manente in archipresbytero Bollino obligatione curandi ut Maria Campodonico, intra tempus utile, petat a Finco
summam respondentem oneribus quibus cappellania gravatur, quae summa,
si obtenta fuerit, tradenda erit parocho de Nozarego ; tertio, denique loco :
detrahendas esse expensas pro celebratione Missarum iuxta modum in sententia determinatum. Statuimus, praeterea, expensas iudiciales compensandas
esse inter partes.
Ita pronunciamus, mandantes Ordinariis locorum et ministris tribunalium
ad quos spectat, ut exsecutioni mandent hanc nostram definitivam sententiam,
et adversus reluctantes procedant ad normam Ss. canonum, et praesertim cap. 3,
sess. XXV, De ref, Concil. Trident, iis adhibitis exsecutivis et coercitivis
mediis, quae magis opportuna et efficacia pro rerum adiunctis exstitusa sint.
Romae, in sede Tribunalis S. R. Rotae, die 12 decembris 1919.
L.
S.
Ex Cancellaria, die 9 ianuarii 1920.
Sac. T. Tani, Notarius.
S. Romana Rota
79
v
LONDONEIN.
DIFFAMATIONIS
ET
POENARUM
80
nensi, in casu.
2) An poenae irrogatae ab Episcopo, in casu, iniustae sint.
3) An constet de diffamatione recurrentium ex parte Episcopi, ita ut sit
locus reparationi in casu.
4) An constet potius de diffamatione Episcopi ex parte recurrentium, ita
ut sit locus reparationi in casu.
5) An constet de attentatis ob sententiam latam ab Episcopo Londonen,
9 aprilis 1915, ita ut sit locus purgationi et refectioni damnorum.
6) An expulsio Sacerdotis St. Cyr e paroecia et e Dioecesi Londonensi
sustineatur in casu.
Ad l . - Ex actoribus, modo in causa, supersunt tantum sacerdotes Loiselle, L'Hereux, Langlois et heres sac. St. Cyr.
Sacerdos igitur Loiselle, L'Hereux et St. Cyr, in ius vocati, has exceptiones fere iisdem verbis opposuerunt: Je refuse (ita sac. Loiselle) premptoi rement de justifier le tmoignage, que j'ai rendu en faveur de l'Abb Beau doin dans la cause actuellement devant la Sainte Rote Romaine, jusqu' ce
que jugement soit prononc par ce Tribunal dans la dite cause. De plus je
recuse absolument la comptence du Tribunal devant lequel j'ai l'honneur
de comparatre en ce moment, et je ne consentirai rpondre que devant
un juge suprieur mon Ordinaire et ses reprsentants . Quibus excp'onibus motis, tribunali valedixerunt, neglectis monitionibus iudicis in tribunali sistendi.
Duplex porro exceptio hisce in declarationibus continetur, realis una ob
connexionem actionis cum causa quae agebatur penes Sacram Rotam, personalis altera ob incompetentiam tribunalis Curiae Londonensis, ex defectu
iurisdictionis. J e ne consentirais rpondre que devant un juge suprieur
mon Ordinaire et ses reprsentants . Utramque vero legitime reiecit
tribunal Curiae Londonensis, primam quia causa, quae agebatur coram Curia
Londonensi, de declaratione, quam Ordinarius sibi aestimabat iniuriosam,
nullam in se praeferebat connexionem cum causa dismembrationis paroeciae
loci vulgo Notre-Dame du Lac, pendente penes Sacram Rotam, alteram dein
quia iudicis est aestimare an sua sit iurisdictio (Schmalzgrueber, tit. I, De
iudiciis, lib. Il, Decr. n. 19; Bouix, De iudiciis, par. 1, sect. IV, 2); cumque
in causa ageretur de probanda declaratione contra Ordinarium scriptam, profecto Curia Londonensis competens erat.
E contra sac. Langlois duplicem exceptionem incompetentiae et suspicionis clare et distincte proposuit. Porro, primam exceptionem incompetentiae
Curia Londonensis legitime reiecit, quia nondum legitime resciverat Comm
S. Romana Rota
81
83
84
Eoque minus actores valuerunt probare alterum caput declarationis, Praesulem nempe Falln sua episcopali gubernatione prohibuisse quominus conciones
haberentur in gallica lingua catholicis eiusdem nationis. In qua demonstra-
S. Romana Rota
85
tine comparanda non minori ambiguitate seu aequi vocatione actorum argumentatio laborat. Ait enim patronus actorum : in quo etiam omne punctum
mihi videor laturus, si probavero fideles gallica natione saepe saepius institisse Episcopo, sed frustra, ut conciones gallica lingua in Ecclesia haberentur.
Verum aliud est quod Episcopus facultatem non concesserit a se petitam, et
aliud omnino est quod prohibuerit conciones haberi in gallica lingua pro catholicis gallis: direction episcopale... dfendant... de prcher en franais aux
catholiques de cette nationalit . Nec satis ; nam in petitione oblata Praesuli non postulabatur facultas concionandi in gallica lingua, sed ut amplius
conciones haberentur in gallica lingua, idque constat ex ipsis testibus a patrono
actorum allatis: Nous avons - ita Christiana Menard - adress une requte
Mgr Falln, dans laquelle les mres canadiennes-franaises demandaient
plus de franais l'glise . Et Guilelmus Adam: J'ai sign une ptition
adresse Mgr Falln: on demandait plus de franais pour nos enfants
la Messe de 9 heures. Quid autem reposuerit Praesul Falln, ipse testis
docet: Vous n'aurez jamais plus de franais, que vous en avez mainte nant . Dato igitur etiam quod res ita se habuerint prout contendit patronus actorum, iam falsitas declarationis hoc super puncto satis apparet.
E contra ex actis patet nil immutatum fuisse quoad usum gallici sermonis in ecclesiis dioecesis Londonensis post adventum Episcopi Falln. Ad
rem testatur Rosolia Langlois e paroecia a S. Alphonso loci Windsor: E n
gnral, il n'y a aucun changement depuis des annes. Ce qui se faisait aux
temps de Mgr Meunier, se fait encore maintenant . Et Gilbertus Hebert,
eiusdem paroeciae: Il n'y a aucun changement depuis le temps de Mgr Meu nier . Idem quoad paroeciam ab Immaculata B. M. V. Conceptione deponunt Christina Mnard, Dominicus Gourd, Euclides Jacques, etc.
Atque ex parochorum, quotquot auditi fuerunt, testimoniis evidenter constat in facultate fuisse uniuscuiusque parochi in sua paroecia in sacris functionibus peragendis una vel altera utendi lingua, aut anglica, aut gallica,
prouti cuique parocho fidelium attentis necessitatibus magis opportunum visum
fuerit. Ad quaestionem enim: Relativamente alla lingua usata nella vostra
amministrazione parrocchiale, stata essa lasciata sempre alla vostra discre zione, al vostro giudizio e alla vostra coscienza? , sac* iacobus Cot, parochus ecclesiae Assumptionis B. M. V., loci Sandwick, respondit: Si, sem pre alla discrezione dei preti della parrocchia. Noi abbiamo sempre seguito
lo stesso sistema fin da quando i Basiliani presero la cura della parrocchia
nel 1870. Sac. vero Hubertus Nelson, parochus ecclesiae Immaculatae Conceptionis, loci Windsor: Nei limiti della ragionevolezza, stato lasciato alla
mia discrezione e giudizio , et sac. Carolus Lalibert, parochus Sancti Iochim: Oui, toujous, j ' a i une paroisse compltement franaise, et j ' a i t
laiss entirement libre quant l'usage des langues .
Porro iidem parochi apertissime asseverarunt nemini unquam vetitum
fuisse a Praesule Falln ne in sacris concionibus gallica lingua uterentur, ita ut
86
falsitas declarationis quoad hoc caput magis magisque confirmetur. Nam interrogati an unquam impediti fuerint d i predicare in francese , an noverint si
quis abbia avuto simile impedimento , an egli possibile che un simile
impedimento fosse fatto , quin de eodem notitiam habuerint, sac. Cot, paro",
chus ecclesiae Assumptionis, decem abhinc annis respondit: Mai, non cono sco una persona che abbia ricevuto simile impedimento. Nessuna proibizione
di indole generale poteva essere data a mia insaputa in questa sezione della
diocesi, e se in casi particolari vi fosse stata una proibizione io credo che
l'avrei saputo . Idque confirmant parochi Robert, Semande, Brady, Downey,
Parent, Lalibert, Brisson, Aylward, Pinsonneault, Blair, etc.
Quinimmo ex actis, apparet Episcopum Falln prae ceteris suis praedecessoribus occasione suae consecrationis allocutionem habuisse gallica lingua,
licet numquam ante illum eadem occasione gallico sermone usi essent praedecessores Ordinarii in allocutione ad clerum habita declaravisse, qu'il exi gra, des sujets la prtrise, la connaissance parfaite des deux langues,
franaise et anglaise , atque insuper ipsum Episcopum iuxta necessitates
et opportunitates, gallico sermone usum esse in praedicatione verbi Dei et in
cithechesi tradenda, ut testantur parochi Robert, Semande, Emery, Downey,
Parent, Brisson, Pinsonneault, etc.
Constat igitur declarationem signatam ab actoribus esse in se et obiective laesivam famae et aestimationis Episcopi Falln, et actores exceptione
veritatis, ad quam confugerunt, minime tueri.
At diffamationis crimen duobus elementis consistit, materiali et intentionali, facto nempe et animo iniurandi, et ipse Episcopi patronus admittit elementum praecipuum esse elementum intentionale, seu intentionem dolosam
diffamandi, alterius famam laedendi, adeo ut si absit, crimen penitus excuset. Iamvero hoc alterum elementum, intentio nempe dolosa et animus iniurandi deficit in casu. Nam primo quidem recurrentes animo ducebantur retorquendi et defendendi sac. Beaudoin inopportune improbatam ab Ordinario
coram S. R. Rota. Dein vero declarationem, de qua agitur, emiserunt ad. Tribunal S. R. Rotae: hinc declaratio potius tendebat ad edocendum iudicem, quam
ad laedendum famam Ordinarii.
Machinatio autem et conspiratio, vel divulgatio declarationis, etc., in quibus
inhaeret Ordinarii patronus, vel huc tendebat ut declaratio mitteretur ad
S. R. Rotae Tribunal, aut non satis ex actis confirmatur.
Quum vero declaratio, de qua agitur, quaeque originem dedit huic causae,
in se et obiective detrahat famae seu existimationi Ordinarii Falln, atque
contineat affirmationes falsas aut certo certius minime veritati cohaerentes,
habenda est ut deleta ab actis causae Londonen. Dismembrationis diei 5 augusti 1914.
Ad 5 . - Quaestio: An constet de attentatis ob sententiam latam ab Episcopo Londonen. 9 aprilis 1915, ita ut sit locus purgationi et refectioni damnorum, respicere non potest, ratione habita litis contestatae, sententiam sub
m
S. Romana Rota
87
die 8 aprilis 1.915 ab Officiali Londonensi contra sac. Langlois latam, sed respicit
tantummodo actum die subsequenti 9 aprilis ab Episcopo positum ad tramitem illius sententiae. Porro cum die 9 aprilis Episcopus nondum legitime
rescivisset Commissionem pontificiam signatam fuisse, ut constat ex eius litteris ad Revmum Decanum Guilelmum Sebastianeiii, fel. r e c , die 22 aprilis
datis, nil attentavit.
Ad 6 et 7 . - Haec duo dubia spectant casum sac. St. Cyr, qui, sicut
sacerdotes Loiselle et. L'Hereux, ab Episcopo invitatus ad declarationem a se
signatam probandam, cum renuisset, fuit et ipse mense maio 191.4 citatus
coram officiali Lo n donen., et contumax post declarationem effectus, per iudicis
sententiam diei 10 iunii contumax declaratus fuit et damnatus: a sotto mettere al querelante (nempe Ordinario), entro dieci giorni dalla pubblica zione di questo giudizio, una ritrattazione scritta e una scusa per le calunnie
da lui diffuse contro il querelante . Quum iterum iterumque diebus 18 maii
et 10 iulii Ordinarius monuisset sac. St. Cyr, sed frustra, atque censeret eum
non esse incardinatum dioecesi Londonen., ei significavit che non aveva pi
bisogno dei suoi servizi nella diocesi di London .
m
Porro sac. St. Cyr erat parochus in loco Stony Point; sed de remotione
e paroecia quaestio esse non potest, cum paroecia esset amovibilis, et iustae
et graves causae eum removendi non deessent, ut ex dictis patet.
Quoad expulsionem vero e dioecesi, incardinatio sac. St. Cyr, aestimanda
est ex veteri iure ante decretum A primis, quum inde ab anno 1912 reliquere propriam Nicoletanam dioecesim et in Londonensem se receperit. Iamvero ex actis satis non constat de voluntate Ordinarii Londonensis incardinandi sac. St. Cyr; nam affirmatio sac. St.Cyr est gratuita et nullo documento
firmatur;^paroecia quam regebat, erat amovibilis; eius vero adscriptio Societati a S. Ioanne Evangelista non concludit necesse sac. St. Cyr incardinatum
fuisse ex firmatis per Rotam Dec. 9 ianuar. 1912, n. 9. At quum sac. St. Cyr
per 22 annos dioecesi Londonen. in sua paroecia laudabiliter inservient, ab
Ordinario Nicoletano ut excardinatus haberetur, iamque 66 aetatis suae annum
attigisset, naturalis aequitas dictat ut Ordinarius Londonensis providere deberet eius honestae sustentationi, ut per decretum diei 13 aprilis 1917 iam statuimus.
Quibus omnibus in facto et in iure perpensis, Nos infrascripti Auditores
pro Tribunali sedentes et solum Deum prae oculis habentes, Christi nomine
invocato, pronunciamus et definitive sententiamus, ad proposita dubia respondentes:
Ad l . - Affirmative, quoad exceptiones incompetentiae motas a sacerdotibus Loiselle, VHereux et Langlois; negative, quoad exceptionem suspicionis
appositam a sacerdote Langlois.
Ad 2 . - Negative, quoad sacerdotem Loiselle; affirmative, quoad modum,
de poena irrogata in sacerdotem L'Hereux.
m
88
Ad 3 . - Negative.
Ad 4 . - Negative; at declarationem signatam a quibusdam sacerdotibus,
die 25 martii 1918, et ad Tribunal S. R. Rotae missam, habendam esse ut
deletam ab actis causae Londonen.-Dismembrationis diei 5 augusti 1914.
Ad 5 . - Negative.
Ad 6 . - Affirmative ; salvo tamen iure sac. St. Cyr ad honestam sustentationem.
Ad 7 . - Provisum per decretum turni 13 aprilis 1913.
Praeterea decernimus expensas compensandas esse inter partes.
Ita pronunciamus, mandan!es Ordinariis locorum et Ministris Tribunalium
ad quos spectat, ut exequutioni mandent hanc nostram definitivam sententiam, et adversus reluctantes procedant ad normam Codicis Iuris Canonicis,
lib. IV, tit. XVII.
Romae, e Sede Tribunalis S. R. Rotae, 15 iunii 1920.
m
f&
S.
. r.
10 Februarii 1921
Num. 3
ACTA APOSTOLICAE S
COMMENTAKIUM OFFICIALE
R. P. D. THOMAM
CURAS
ERGA
IOSEPHUM,
ITALOS
EPISCOPUM
COMMIGRANTES
TRENTONENSEM,
CUIUS
PATERNAS
DILAUDAT.
90
B E N E D I C T U S P P . XV
II
AD R. D. DANTEM MUNERATI, PIAE SOCIETATIS S. FRANCISCI SALESII PROCURATOREM GENERALEM: DE FILIALIS OBSEQUII MUNERE, BINIS OBLATIS VOLUMINIBUS, GRATIAS PERSOLVIT.
Dilecte fili, salutem et apostolicam benedictionem. Bina a te accep i m u s volumina, alterum inscriptum Promptuarium pro ordinandis et
confessariis examinandis, alterum
Iuris
ecclesiastici publici
ac privati
elementa et a m a v i m u s pietatis in Nos testimonium ac studium a te in
cleri institutionem collatum. Vix u l l u m fortasse est opus, in quo possit
quis versari utilius. Quidquid enim impertitur clericis doctrinae sanctae,
semen est, quod, multiplicatum in ipsis agricolarum m a n i b u s , reddit
fructum centuplum. I d q u e est caussae cur tibi, dilecte fili, d u m de oblato
m u n e r e gratias agimus, de locato in re optima labore g r a t u l e m u r . Testem
benevolentiae Nostrae accipe apostolicam benedictionem, quam, caelestium conciliatricem m u n e r u m , tibi ex a n i m o impertimus.
D a t u m R o m a e a p u d s a n c t u m P e t r u m , die xvii decembris MCMXX,
Pontificatus Nostri a n n o septimo.
BENEDICTUS P P . XV
91
III
AD R. P. FRANCISCUM ZORELL, S. 1, PROPOSITUM ABSOLVENDI CURSUM SCRIPTURAE SACRAE COMMENDANS.
MCMXX,
B E N E D I C T U S P P . XV
IV
AD IOANNEM S. R. E. PRESB. CARD. CSERNOCH, ARCHIEPISCOPUM STRIGONIENSEM,
AC VENERABILES FRATRES HUNGARIAE EPISCOPOS: DE COMMUNIBUS O F F I CIOSA LITTERIS GRATIAS AGENS.
Dilecte fili Noster ac venerabiles fratres, salutem et apostolicam benedictionem. Communis vestra epistola memoriam Nobis renovavit ac
dolorem praeteriti temporis ; et u t i n a m multiplices gravesque a e r u m n a s
92
P e t r u m , die x x n ianuarii
B E N E D I C T U S P P . XV
MCMXXI,
93
SERMO
AD PAROCHOS ET AD QUADRAGESIMALIS IN URBE CONCIONATORES
94
95
96
dal p a g a n e s i m o , avrebbero servito a mettere in pi chiara luce le dott r i n e evangeliche, e la vita a p p o r t a t a dal Messia sarebbe s t a t a t a n t o
pi a p p r e z z a t a q u a n t o l'esperienza avrebbe meglio confermato che fur
non venit nisi ut furetur, et mactet, et perdat.
Ma o h ! come si rassomiglia ad un campo di morte l'odierna societ,
avvolta fra le t e n e b r e di s p a v e n t o s a i g n o r a n z a e coperta dalle o m b r e
di orribili colpe. Apprezzate, perci, a l t a m e n t e la vostra sorte, o dilettissimi figli, che avete abbracciato il ministero della sacra predicazione,
perch, per mezzo di questa, voi siete fatti continuatori dell'opera di
Dio. Nell'ordine n a t u r a l e i genitori sono cooperatori di Dio per la conservazione del genere u m a n o . E p p u r e q u a n t o son rari i genitori che il ~
loro ufficio di n a t u r a considerano sotto il p r i s m a di un concorso all'opera
di Dio, conservatore del m o n d o ! Anche voi, per, o curati dilettissimi,
a n c h e voi, o sacri oratori, siete dal popolo salutati col n o m e di padri,
perch il popolo chiama padre curato o p a d r e predicatore >> rispettivamente il parroco e il quaresimalista, anche q u a n d o n l'uno n l'altro
a p p a r t i e n e al clero regolare. Ci significa che il linguaggio popolare
attribuisce ai parroci e ai predicatori il fine di dar la vita spirituale a
chi ne miseramente privo. Possiamo perci dire che confermato dal
senso comune, essere il fine del predicatore la continuazione di quello
che a Se medesimo attribuiva il divin R e d e n t o r e , q u a n d o diceva: Ego
veni ut vitam habeant, et abundantius habeant.
Ma se il n o m e di uomini di Dio e c c i t a i predicatori che lo port a n o a zelare s e m p r e gli interessi di D i o ; se l'ufficio di evangelisti, in
cui consiste il ministero della predicazione, obbliga il sacro oratore ad
a n n u n z i a r e t u t t a e sola la b u o n a novella , recata al m o n d o da Ges
Cristo, il pensiero del fine cui mirano i predicatori deve accenderli di
s a n t a gioia, deve entusiasmarli all'eco della voce r i p e t u t a al loro orecchio :
Voi avete il fine stesso dell'Uomo-Dio ! : ut vitam habeant, et abundantius habeant. Ed ecco d i m o s t r a t a u n ' a l t r a volta l'utilit che il predicatore
p u t r a r r e dal tener presente l'antica lezione: in omnibus respice finan.
Nessuno creda che nel predicatore possa b a s t a r e un e n t u s i a s m o
teorico. Poc'anzi a b b i a m o deplorato Y ingratitudine di chi n o n apprezza
l'altissima sorte di essere cooperatore di Dio nella propagazione e conservazione del genere u m a n o ; ora n o n s a p r e m m o dirci paghi, se in un
predicatore vedessimo solamente la compiacenza che in lui produce la
c o n s t a t a t a somiglianza del suo fine col fine inteso dal divin Redentore.
Non s a r e m m o paghi n e m m e n o se lo vedessimo v a n t a r e il privilegio di
d a r e o di accrescere la vita dello spirito al suo p r o s s i m o ; perch in lui
vogliamo vedere altres u n a cura costante ed u n o sforzo continuo nel-
97
Non ci indugieremo a far rilevare ci che importa in senso positivo cotesta imitazione della forma onde il Messia raggiunse il suo
fine; accenniamo piuttosto a ci che importa in senso negativo. P e r c h
esclude la possibilit che il predicatore miri a soddisfare la propria
ambizione, a farsi il nome di dotto o di letterato, a blandire gii orecchi.
98
a e
99
100
Lucanus, Ordinarium F l o r e n t i n u m .
S. Congregatio Consistorialis
101
rium Barensem.
Leopoliensis Latinorum, Ordinarium Gnesnensem et
Posnaniensem.
II
P R O V I S I O ECCLESIARUM
S. C. Consistorialis decretis, S S m u s D. N. Benedictus Pp. XV h a s ,
quae sequuntur, ecclesias de proprio pastore providit, nimirum :
23 decembris 1920. Cathedrali ecclesiae T a c a m b a r e n s i praefecit
R. D. Leopoldum Lara, p a r o c h u m loci vulgo Gelaya, in archidioecesi
Mechoacana.
.9 ianuarii 1921. Titulari archiepiscopali ecclesiae Pelusianae
R. P. D. Franciscum Regis Canevin, h a c t e n u s episcopum Pittsburgensem.
ios
gratia,
ad
itemque eius
Constitutiones, expe-
septennium.
experimenti
gratia,
ad
septennium.
Institutum Sororum a Caritate Sa Gratissimi Cordis Iesu nuncupatum, cuius d o m u s princeps Matriti sita
Constitutiones.
'
103
Igitur vigore facultatum sibi a S u m m o Pontifice concessarum, infrascriptus Cardinalis Praefectus Sacrae h u i u s Congregationis de Propag a n d a Fide e u m d e m Archiepiscopum Coloniensem Praesidem praedictae Unionis per praesens Decretum n o m i n a t a t q u e constituit. Contrariis
quibuscumque non obstantibus.
D a t u m R o m a e ex aedibus praedictae S. Congregationis, die 3 decembris a n n o 1920, in festo S. Francisci Xaverii.
G. M. CARD. VAN
ROSSUM, Praefectus.
L. S .
C.
Laurenti,
Secretarius.
II
DECRETUM
ARCHIEPISCOPUS
MONACENSIS
ET
FRISINGENSIS
CONSTITUITUR
PRAESES
IN
L. g S.
C. Laurenti, Secretarius..
14
III
NOMINATIONES
Brevibus apostolicis nominati s u n t :
20 decembris 1920. Coadiutor cum iure futurae successionis
Vicarii apostolici Manciuriae Septemtrionalis R* D. A u g u s t u s E r n e s t u s
P e t r u s G-aspais, e Seminario Parisiensi pro Missionibus Exteris.
30 decembris 1920. Vicarius apostolicus insularum Marchesi
R. D. David Le Cadre, e Societate Sacrorum Cordium vulgo de Picpus.
4 ianuarii 1921. Vicarius apostolicus Novae Antuerpiae in Congo
Belgico R. P. Aegidius de Boeck, e Congregatione ab i m m a c u l a t o Corde
Mariae de Scheut.
AB
IMMEMORABILI
TEMPORE
PRAESTITI DOMINICO
Ab illustri et nobili familia Spadafora, seu Spatafora, q u a e Constantinopoli oriunda, dein Venetias et d e m u m in Siciliam t r a n s l a t a fuerat, P a n o r m i o r t u m duxit Servus Dei Dominicus Spadafora, sacerdos
professus Ordinis Praedicatorum, Beatus n u n c u p a t u s , de cuius immemorabili cultu Apostolica auctoritate confirmando n u n c agitur. Hic Dei
F a m u l u s adolescens in ipsa urbe natali sedulam dedit o p e r a m studiis
a p u d P a t r e s praefati Ordinis in Conventu S. Citae. Divinam sentiens
vocationem, spretis divitiis m u n d i q u e illecebris, e p a t e r n a domo discessus, ipsum Conventum et Ordinem ingreditur. Novitius r e g u l a r u m observ a a t i s s i m u s , tyrocinio expleto, ad religiosam professionem a d m i t t i t u r ;
quo in statu, doctrina, pietate et corporis maceratione, sodalium et
S. Congregatio Rituum
105
106
bat. Modestus, mitis, humilis^ orationi a s s i d u u s , t o t u s q u e divino servitio et a n i m a r u m s a l u t i per s a c r u m m i n i s t e r i u m m a n c i p a t u s . Superioris q u o q u e m u n u s diligenter gerebat, a t q u e officiis sibi commissis
n u m q u a m deerat, sodalibus et extraneis, uti alter Angelicus T h o m a s ,
in exemplum virtutis et doctrinae p r a e p o n e b a t u r . T a n d e m , die 21 decembris 1521, p o s t q u a m Missam devotissime ceJebraverat et Officium divin u m persolverat, decantato vspero, accitos fratres ad m u t u a m caritat e m et regularem observantiam e x h o r t a t u s est, e a d e m q u e die, prouti
se moriturum praedixerat, sacramentis Ecclesiae susceptis, P a t e r dulcissimus inter amantissimus fratres et filios placidissime a n i m a m exhalavit. Hisce breviter praemissis de vita, gestis et obitu Servi Dei, prouti
ex Actis processualibus e r u u n t u r , n u n c transire oportet ad quaestionem
principem de cultu publico, ecclesiastico, immemoriali, a b s q u e interruptione, ad haec usque tempora, continuato, eidem Dominico Spadafora
exhibito. Actores Causae, authenticis testimoniis et documentis in Processu informativo F e r e t r a n o relatis fidenter suffulti, eiusmodi cultum
comprobare student, iuxta decreta sa. me. U r b a n i P a p a e VITI et veterem iuris ordinem; siquidem Apostolicam dispensationem, iustis de
causis, o b t i n u e r u n t die 21 aprilis 1920 a decretis S. R. C. 11 novembris 1912 et 31 ianuarii 1913 et a dispositionibus Codicis Iuris Canonici, lib. IV, tit. XXV, \ de processu beatificationis S e r v o r u m Dei per
viam cultus seu casus excepti . A r g u m e n t a in m e d i u m allata in duos
articulos dividuntur, q u o r u m primus respicit a e r a m centenariam u s q u e
ad a n n u m 1634, alter post h u n c a n n u m ad h a n c u s q u e aetatem. Utrisque collatis articulis, s u m m a t i m dicendum est sanctitatis famam, q u a
Dei F a m u l u s in vita et post obitum inclaruit, in ipsum excitasse Christifidelium devotionem et cultum religiosum, publicum et constantem.
A praedictis enim die et a n n o mortis, p o p u l u s confluxit ad corpus
e x a n i m e visitandum, ad solemne funus et ad sepulcrum non c o m m u n e
sed honorificum ex lapide constructum et positum in ecclesia, ad dexter a m altaris principis, ubi quievit u s q u e ad a n n u m 1545, quo a n n o , ab
obitu vigesimo q u a r t o , ab auctoritate ecclesiastica ordinaria, coram
publico notario plerisque personis, reserato sepulcro, eius corpus integ r u m s u a v e m q u e afflans odorem r e p e r t u m est. Christifideles opem Servi
Dei imploraturi constanter ad sepulcrum accedebant cum fiducia, et
plures pro beneficiis et sanationibus acceptis g r a t i a r u m actiones, devoto
affectu et generosa oblatione, reddebant. Idem corpus in sacello laterali sancti Dominici a Suriano, ecclesiae sanctae Mariae Gratiarum,
publicae venerationi expositum mansit u s q u e ad a n n u m 1677. T u n c
enim, rite recognitum et in nova arca r e p o s i t a m , ingenti populi et cleri
S. Congregatio Bituma
107
concursu, luminibus accensis, h y m n i s et canticis spiritualibus, asportatimi- fuit processionaliter de dicta ecclesia conventus ad oppidum
montis Cerignoni, et inde ad ecclesiam sanctae Mariae in R e c l a u s o ,
c a m p a n i s et bombis resonantibus. Retro altare maius collocatum fuit,
apposita sequenti inscriptione: Siste, viator, caelites .quos n u t r i u n t
n e m o r a , m e n t e revolve. B. Dominici Spadaforae, sanguine d a r i , d o c t r i n a
clarioris, sanctitate clarissimi, Messana (sic) m u n d o dedit, P r a e d i c a t o rura Ordo caelo peperit, ad fidelium c a u s a s perpetuo t r a c t a n d a s . Mons
Cerignonus aeterno donavit regno die 11 (sic) decembris MDXXI. Arca
q u a m vides aeternitati corpus i n c o r r u p t u m fideliter servat . C a p s a
vero antiqua, cum sua inscriptione ex Officio sanctorum Confessorum
d e s u m p t a , iuxta Breviarium Ordinis P r a e d i c a t o r u m : Christi pia gratia
sanctos sublimavit, quos Patris Dominici Ordo propagavit , Monialibus Augustinianis dono d a t a fuit, ob specialem earum devotionem in
Servum Dei uti Beatum et S a n c t u m n u n c u p a t u m et v e n e r a t u m . Mentione dignae s u n t canonicae sacri corporis recognitiones ecclesiastica
ordinaria auctoritate institutae annis 1884 et 1903, notariis publicis
acta seu i n s t r u m e n t a conscribentibus. Vertente a n n o 1893 Alphonsus
Fahrini, Rector, cultorum votis obsecutus, Corpus Beati Dominici
Spadafora, ex vetere loco elatum, in hac aedicula, collata stipe exstru cta, condidit a n n o Christi MDCCCXCTI , uti refert inscriptio m a r m o r e o
lapidi insculpta in eadem aedicula seu sacello in memoriam Beati Dominici erecto, intra ipsam ecclesiam sanctae Mariae in Reclauso. I t a q u e
ex historicis scriptoribus, ex documentis exhibitis, atque testibus excussis in Processu Informativo, actores Causae facile d e d u c u n t cultum immmoriale publicum et constantem Dominico Spadafora exhibitum, per
titulum Beati vel Sancti, per imagines radiis decralas, per orationes
publicas ad Beatum directas, per tabellas et donaria ex voto, per lamp a d a s accensas, per reliquias venerationi et osculo fidelium propositas,
per frequentes visitationes et religiosas peregrinationes, d e m u m per
Missas in h o n o r e m Beati celebratas ad petitionem et oblationem de vot o r u m et in appositis libris parochialibus n o t a t a s . Quae quum ita sint,
instante R m o P. Ludovico Fanfani, Ordinis Praedicatorum postulatore
generali, c o m m u n i a depromente vota tum universae Familiae Dominicianae, tum dioecesis F e r e t r a n a e eiusque Episcopi R. P. D. Raphaelis
Santi, E m u s et R m u s D n u s Victorius Amedeus Ranuzzi de Bianchi,
h u i u s Causae P o n e n s seu Relator, in ordinario s a c r o r u m rituum Congregationis coetu, s u b s i g n a t a die ad Vaticanas aedes coacto, s e q u e n s
d u b i u m discutiendum p r o p o s u i t : An sententia Iudicis a Emo Ordinario
Feretrano delegati super cultu publico et ecclesiastico ab
immemorabili
108
tempore adhibito praefato Servo Dei, seu super casu excepto a decretis
sa. me. Urbani -Papae VIII, sit confirmanda in casu et ad effectum, de
quo agitur. Et Emi ac Rmi Patres sacris tuendis ritibus praepositi,
post relationem ipsius Emi Ponentis, audito voce et scripto R. P. D.
Angelo Mariani, Fidei p r o m o t o r e generali, o m n i b u s sedulo perpensis
rescribere rati s u n t : Affirmative seu confirmandam esse sententiam. Die
11 ianuarii a n n o 1921.
F a c t a p o s t m o d u m Sanctissimo Domino n o s t r o Benedicto P a p a e XV
per infrascriptum Cardinalem Sacrae R i t u u m Congregationi Praefectum
r e l a t i o n e , Sanctitas *Sua Rescriptum eiusdem Sacrae Congregationis
r a t u m h a b u i t et probavit, die 12 eisdem mense et a n n o .
^ A. CARD. VICO, Ep. P o r t u e n . et S. Rufinae,
S. R. C. Praefectus.
h;
S.
Alexander
Verde,
Secretarius.
II
RUPELLEN. ET S ANTONEN.
BEATIFICATIONIS ET CANONIZATIONIS SERVAE
DEI
MARIAE EUSTELLAE
HAR-
109'
bat. Obtigit autem quod. dum, u n a die, sacrosancto Missae sacrificio
adsistebat, pietate ac modestia cuiusdam puellae orantis permota, divina
opitulante gratia, m u n d a n i s illecebris omnino spretis ac reiectis, sobriam
p i a m q n e vitam ducere alacri p r o m p t o q u e animo statuit. Quod propositum perfectius implevit q u a n d o , in aetate duodecim a n n o r u m , se disposuit ad primam C o m m u n i o n e m , quam devotissime recepit eo fervore
et fructu, ut, eam saepe recolens, diem primae Communionis appellaret
diem suae conversionis ; et ab eo tempore frequenter ad sacram Syna
xim accederet. Ancilla Dei, q u u m iam adoleverit t o t a q u e suis viribus
Deo se mancipaverit, ne in r e b u s spiritualibus et caelestibus distraher e t u r a domesticis obstaculis, praetulit paternam d o m u m deserere et
in aliam, m i n u s c o m m o d a m sed magis liberam, secedere, ubi, terrenis
vinculis soluta, pietatis et artis operibus melius incumberet. Revera,
orationi dedita, sacramentis assidua, Sacris quotidie adstare solebat, et
officio sibi commisso c u r a n d a e munditiae t a m ecclesiae et sacrarii q u a m
sacrae supellectilis diligentissime fungebatur. Admirabilis erat eius devotio erga sanctissimum Eucharistiae s a c r a m e n t u m , cuius altare p r a e
ceteris a d o r n a r e satagebat. Coram illo dilecto animae suae Sponso fidei
et spei actus ac ferventis a m o r i s affectus diu noctuque effundebat. H u n c
spiritum pietatis et imitationis erga divinum Redemptorem eiusque
Mysterium Eucharisticum sicut in Deiparam Virginem Mariam et sanctos caelites, industriosis a r t i b u s dilatare s t u d e b a t in puellas et familias per salutaria consilia, o p p o r t u n a s instructiones et cantica spiritualia, q u a e magis r e s o n a b a n t s u b eius directione et harmonica voce.
Suavitas morum, angelica pietas et sancta conversatio quosdam clarae
lucis radios emittebant ad spirituales t e n e b r a s , n u b e s et angores conscientiae dissipandas et quietem p a c e m q u e inducendam in o m n i b u s qui
ab ea o p p o r t u n u m auxilium et solatium petebant, eorum a n i m o s iugiter elevando ad caelestia cum m a x i m a fiducia in clementissimum Deum.
Hisce dotibus e x o r n a t a Maria Eustella, e consilio parochi et confessoris, ingressa est i n s t i t u t u m des dames blanches de la Rochelle, sed, brevi
post, ab eo exire cogitur, infirmae valetudinis causa et magisterii a t q u e
actuosae vitae genere, cui ipsa praeferre dicebat vitam contemplativam,
solitariam et a u s t e r a m . A t t a m e n Dei F a m u l a , etiam in saeculo vivens,
divinam voluntatem unice i n t e n d e n s ac sequens per dilectionem Dei
et proximi a t q u e v i r t u t u m exercitium, peculiarem piae et sanctae puellae
opinionem sibi comparavit. T a n d e m , sanitate debilitata a naturali m o r b o ,
magisque a singulari erga Iesum in S a c r a m e n t o amore, quo placita
erat Deo a n i m a illius, c o n s u m p t a , caelo iam m a t u r a , sacramentis Ecclesiae refecta, in loco de Saintes, dioecesis Rupellensis, die 29 iunii,
110
a n n o 1842, aetatis suae vigesimo octavo, in pace Christi quievit. Interim fama sanctitatis in vita et post obitum Servae Dei, l a b e n t i b u s
a n n i s n o n i m m i n u t a sed a u c t a et diffusa, Episcopalem Curiam Rupellensem et S a n t o n e n s e m permovit ad P r o c e s s u m Ordinarium Informativum super eadem fama conficiendum. Quo absoluto et R o m a m ad
s a c r o r u m rituum Congregationem transmisso, q u u m , servato iuris ordine,
revisis etiam scriptis eiusdem Servae Dei, nihil obstet q u o m i n u s ad
ulteriora procedatur, instante R m o P. Ludovico Copr, Societatis Mariae
p r o c u r a t o r e generali et h u i u s Causae postulatore legitime constituto,
attentisque litteris postulatoriis Emi Cardinalis Paulini Andrieu, archiepiscopi u r d i g a l e n s i s , aliorum Archiepiscoporum et Episcoporum, u n a
c u m Rmo Episcopo Rupellen. et Santonen., necnon Superiorum Generalium Societatis Mariae et Congregationis Ssmi Sacramenti a t q u e Antistitae Generalis Societatis S e r v a r u m Iesu in Ssmo S a c r a m e n t o , infrascriptus Cardinalis Antonius Vico, Episcopus P o r t u e n . et S. Rufinae,
eiusdem Causae P o n e n s seu Relator, in Ordinariis sacrorum r i t u u m
Congregationis comitiis, subsignata die ad vaticanas aedes coactis, seq u e n s d u b i u m discutiendum proposuit : An sit signanda Commissio Introductionis Causae in casu et ad effectum de quo agitur? Et Emi ac R m i
P a t r e s sacris t u e n d i s ritibus praepositi, post relationem ipsius Cardinalis Ponentis, audito voce et scripto R. P. D. Angelo Mariani, Fidei
p r o m o t o r e generali, o m n i b u s accurate perpensis rescribere c e n s u e r u n t :
Affirmative seu signandam esse Commissionem introductionis
causae, si
Sanctissimo placuerit, die 11 ianuarii 1921.
Quibus o m n i b u s Sanctissimo Domino nostro Benedicto P a p a e XV
per infrascriptum Cardinalem sacrae R i t u u m Congregationi Praefectum
relatis, Sanctitas S u a rescriptum eiusdem Sacrae Congregationis r a t u m
h a b e n s , propria m a n u signare dignata est Commissionem introductionis
C a u s a e Servae Dei Mariae Eustellae H a r p a i n , Virginis, die 12, eisdem
m e n s e et a n n o .
S. E. G. Praefectus
L. S.
Alexander
Verde,
Secretarius.
111
S. Congregatio Rituum
III
BONONIEN.
DECRETUM BEATIFICATIONIS
MAEI MARIAE
ET
DAL MONTE,
CANONIZATIONIS
SACERDOTIS
ET INSTITUTORIS PIAE
OPERAE
MISSIONUM.
S U P E R DUBIO
112
'
ua
114
S. B.
C. Praefectus.
L. S.
Alexander
Verde,
Secretarius.
115
116
SEGRETERIA DI STATO
NOMINE
Con Biglietti della Segreteria di Stato, il Santo Padre si degnato di
nominare:
6 gennaio 1921. Mons. Luigi Centoz, Minutante della Segreteria di Stato
di S. S., Uditore di Nunziatura di prima classe,
con destinazione alla Nunziatura Apostolica di
Berlino.
9
Il Rev. Sac. D. Valerio Valeri, Minutante nella S. Congregazione degli Affari Ecclesiastici Straordinari.
Il Rev. Sac. D. Bosio Riccardo Federici, Addetto nell'Archivio della S. Congregazione degli Affari Ecclesiastici
Straordinari.
22
L'Euro sig. Card. Raffaele Scapinelli, Membro della S. Congregazione di Propaganda Fide.
117
ONO Kl LICENZE
Con Brevi Apostolici il Santo Padre si degnato di conferire le seguenti
onori novi}?,?:
La Placca dell'Ordine Piano
12 gennaio 1921. Al sig. coinni. conte Camillo Ruffin, Cameriere Segret
soprannumerario di Spada e Cappa di S. S.
La Placca dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile:
10 novembre 1920. Al sig. comm. Paolo Lepercq Destailleurs, della diocesi
di Lilla.
La Commenda dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile:
.19 ottobre 1920. Al sig. cav. Giuseppe C. Pelletier, dell'archid. di Boston.
.28 dicembre
Al sig. marchese Umberto de Villardi de Montlaur, della
diocesi di Moulins.
.29
118
19
30
10
28
29
30
2
14
15
archidiocesi di Messico.
119
120
NECROLOGIO
26 novembre 1920. Moas. Marco Chatagnon, vscovo titolare di Chersoneso,
vicario apostolico del Se-ciuen meridionale (Cina).
31 dicembre
Mons. Antonio Sabatucci, arcivescovo titolare di Antinoe,
uditore generale della R. Camera Apostolica.
18 gennaio 1921. L'Emo sig. Card. Filippo Camassei.
25
11 Martii 1921
Num. 4
A C r n l F A L f C A E SEDIS
COMMENTARIUM OFFICIALE
PP. XV
SACRUM CONSISTORIUM
i
Die 7 martii 1921, in palatio Apostolico Vaticano, h a b i t u m est Consistorium secretum, cuius Acta ex ordine referuntur:
I. - OPTIO TITULI
E m u s et R e v m u s Dnus P e t r u s S. R. E. Card. Gasparri, procuratorio nomine et pro parte Emi et Revmi Di Petri Card. La F o n t a i n e ,
P a t r i a r c h a e Venetiarum, dimisso titulo S a n c t o r u m Nerei et Achillei,
t i t u l u m S a n c t o r u m XII Apostolorum optavit.
II. - ALLOCUTIO SS. D. N. BENEDICTI PP. XV
CREATIO ET PUBLICATIO S. R. E. CARDINALIUM
VENERABILES
FRATRES
Gratum vehementer est quod vos coram frequentes intuemur, quibuscum una de sanctae Ecclesiae negotiis et
animarum, Nostrae potissime demandatis curae, consultare Nobis licet. Atque utinam in hunc amplissimum censes sum afferre iucunda et laetabilia possimus : verum tristitia prohibemur horum temporum cum belli nondum
usquequaque consedit furor, civilesque motus et populorum
certamina, quae plurifariana ardescunt, magna etiam nunc
sollicitudine. Nos afficiunt. Memores equidem Nostrarum
ACTA, TOI. X I I I , n. 4, 1 1 - 3 - 9 2 1 .
-9
122
partium, nullam adhuc occasionem praetermisimus, quant u m erat in Nobis, Iaborandi ut in possessionem pacis et
tranquillitatis rediret humana societas; quam tranquillitatem pluries illa sibi, saeculis anteactis, Ecclesiae obtemperando, peperisset. Itaque, natali septingentsimo Tertii
Ordinis Franciscalium appetente, nuper orbem catholicum
ad illud et abstinentiae et caritatis christianae studium
hortati sumus quo Assisiensis Patriarcha incensus, cum
homines a terrenarum rerum amore ad caelestia traduceret,
tam opportunam aetatis suae malis medicinam adhibuerat.
Etenim numquam fortasse hae hortatione tam opus
fuit quam hodie, cum, ex ea belli dimicatione vix emersum,
cupiditatum ardoribus et partium contentionibus misere
conflictatur genus humanum ; cumque, nisi ad christiana
instituta renovetur vita singulorum, admodum difficile erit
ethnici spiritus, longe lateque fluentem, remorari luem, quominus omnem consuetudinem civilem omnesque privatorum mores inficiat. Quod si, pactione facta, belligerari debit u m est, non tamen vera pax mundo illuxit, nec quicquam
in convictu domestico, in societate civili, in exterisque populorum rationibus magis desideratur quam, fraternae
hominum necessitudini christianaeque coniunctioni consentanea, ordinis tranquillitas. Videmus, addictos acerrime
contrariis partibus, cives cum civibus ad eaedem saepe confligere ; videmus gentes, sub uno eodemque natas educataque caelo, de communis possessione soli armis disputando,
aeternarum inter se iacere semina discordiarum ; ad haec,
veteres quarundam nationum simultates erumpere in violentiam immanitatemque facinorum, quae quidem cum legibus morum atque humanitatis male cohaerent, quaeque
Nos, undecumque fiant, improbamus.
I a m .vero consentiunt omnes conventa hominum vel
consultissimorum quantumvis elaborata ad conficiendam
pacem, permansura quidem, ut civilis prudentiae documentum, in scriptis, non vero gentium pervasur animos, nec
123
habitura legis vim nec ullum omnino usum, nisi, cum iustitiae aequitatisque fundamentis constituta fuerint, t u m
etiam nacta sint mores et instituta populorum iis christianis
conformata principiis, quae de civili cultu ethnicam turpitudinem depulerunt, et quorum virtus ad res humanas
privatim publiceque emendandas Francisci temporibus mirifice apparuit. Profecto si domitas habeant virtute cupiditates, exsistet in hominibus singulis ille ordo intimus, quo
ipsa societatis humanae ordinatio nititur ; ex fraterna autem caritate, si quidem eam non minus, quam iustitiam,
classes inter se civium itemque populi, sicut christianos
decet, colere instituerint, efflorescet mutua fides, qua nihil
melius ad alendam pacem et confirmandam.
Haec ut, divino beneficio, quamprimum christiana morum renovatio fiat, eoque ipso orbis terrarum in longum
tranquilletur, Nos equidem precamur petimusque, optantes
interea ut saecularis, quam diximus, celebritas exspectatissimum tempus, sancti Francisci spiritum vulgando, maturet.
Nunc autem, venerabiles fratres, antequam ad Episcoporum cooptationem veniamus, eximios viros sex in perhonorificum Ordinem vestrum adlegere constituimus.
Hi sunt :
FRANCISCUS
R A G O N E S I , Archiepiscopus
tit.
Myrensis, Noster in
gensis;
DIONYSIUS DOUGHERTY^
Archiepiscopus Philadelphiensis;
Archiepiscopus B u r g e n s i s ;
VIDAL
BARRAQUER, Archiepiscopus
raconensis ;
CAROLUS IOSEPHUS SCHULTE,
Archiepiscopus Coloniensis.
Tar-
124
Itaque auctoritate omnipotentis Dei, sanctorum Apostolorum Petri et Pauli ac Nostra creamus et declaramus
Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinales
Ex ORDINE PRESBYTERORUM
FRANCISCUM"
RAGONESI,
MICHAELEM
DE
FAULHABER,
DIONYSIUM
DOUGHERTY,
IOSEPHUM
SCHULTE.
Cum dispensationibus, derogationibus et clausulis necessariis et opportunis. In nomine Patris B et Filii ffi et
Spiritus B Sancti. Amen.
Sequitur ut Venerabilium F r a t r u m Episcoporum Ordinem suppleamus.
HI.
PROVISIO ECCLESIARUM
titulari
ecclesiae
Laodicensi,
R. P. D. Franciscum
R.
P.
D. Franciscum
Casanova
Cervino y Gonzales,
episcopali
ecclesiae
Bubastensi,
125
R.
D.
Ludovicum
Hugo,
renunciatos per
Pelusianum,
Franciscum-Regis
Canevin, iam
episcopum
Pittsbur-
gensem.
Antinonsem, Angelum Paino, iam episcopum Liparensem.
Leontopolitanum,
A n d r e a m Cassulo, iam
episcopum
Fabrianensem
et Mathelicensem.
Smyrnensem, I o a n n e m Baptistam
Fridericum
Vallega.
EPISCOPOS:
Leopoldum
Demetriadensem,. Davidem
Andrapanensem,
Tricaricensem,
Le
Maximilianum
Achillem
Lara.
Cadre.
Novelli, i a m episcopum
Collensem.
Grimaldi.
II
I. - EMI P P . CARDINALES RUBRO GALERO ORNANTUR
MICHAELEM D E FAULHABER,
DIONYSIUM DOUGHERTY^
CAROLUM IOSEPHUM SCHULTE.
126
II.
PROVISIO
ECCLESIARUM
archiepiscopali
Benedetti, Societatis
ecclesiae
Tyrensi
Missionariorum
praefecit
Ssmi
R.
Cordis i e s u
P.
Petrum
Adsistentem
episcopali
ecclesiae Azotensi,
R. ,D.
Aegidium
De
Boeck,
TITULI
EMIS
PP.
CARDINALIBUS
ASSIGNATI
titulum S. Anastasiae,
D O U G H E R T Y titulum SS. Nerei et Achillei,
S C H U L T E titulum SS. Q u a t u o r Coronatorum.
DE
FAULHABER
IV.
SACRI
PALLII
EXPOSTULATIO
ET
CONCESSIO
de
Smyrnensi,
Costarica.
De
Linares,
Granatensi,
Olomucensi,
S.
Io-
127
EPISTOLAE
I
AD
BELGARM
EPISCOPOS,
FLANDRICAE , NONNULLA
ANIMO
QUAE
QUIBUS,
OCCASIONE
AD RELIGIONEM
QUAESTIONIS
PERTINENT
PATERNO
INCULCAT.
128
130
MCMXXI,
BENEDICTUS P P . XV
II
AD
R.
P.
ARNALDUM
GENERALEM, EI
SCALIM
ORDINIS
PRIMI
EADEM
QUAE
CONCESSERAT
MINISTRIS
OCCASIONE
GENERALIBUS
DCC
NATALIS
FRANCITERTII
SAECULARIS.
131
deinceps ob ea q u a e accepisset, ex multiplici civilium rerum conversione, vulnera t a m q u a m debilitatus aliquandiu iacuit, ad eum excitand u m et reiiciendum vestra conversa esse studia g a u d e m u s ; idque libenter
intelleximus superiore mense augusto, cum te, novum Ordinis Antistitem, dilecte fili, primoresque t u o r u m Sodalium coram admisimus. Nunc
a u t e m , appetente solemnitate saeculari q u a m diximus, placet Nobis
occasionem, q u a e affertur, arripere simul Nostrae in vos o m n e s patern a e benevolentiae testandae, simul industriae vestrae refovendae. Quicquid igitur in encyclica epistola, q u a m s u p r a memoravimus, Sacra
propediem trium familiarum F r a n c i s c a n u m primi Ordinis Ministris
Generalibus enixe r o g a n t i b u s de Sanctae Ecclesiae thesauro largiti
s u m u s , id o m n e vobis q u o q u e p e t e n t i b u s volenti animo concedimus.
Quare in o m n i b u s vestrae familiae aedibus sacris, ubi Sodalitates Tertii
Ordinis saecularis legitime s u n t institutae, cum ibi, per a n n u m integ r u m a die X V I aprilis proximi, ob h a n c sollemnitatem supplicatio in
triduum fiet, Tertiarii sodales quidem singulis iis diebus, ceteri vero
semel plenariam peccatorum remissionem, usitatis conditionibus, lucrent u r : q u i c u m q u e a u t e m ibidem augustum s a c r a m e n t u m de suis peccatis
dolentes, visitaverint, ii septem a n n o r u m indulgentiam toties quoties cons e q u a n t u r ; omnia e a r u m aedium altaria per eos dies privilegiata sint;
e o d e m q u e t r i d u o s a c r u m de S. Francisco, t a m q u a m votivum pro re
gravi et simul publica de causa, ibidem cuilibet sacerdoti facere liceat,
servatis generalibus rubricis Missalis R o m a n i , ut in novissima eius editione Vaticana p r o p o n u n t u r ; denique o m n e s sacerdotes, iisdem aedibus
addicti, possint per eosdem dies Rosaria, n u m i s m a t a , similia, benedicendo, apostolicae indulgentiae m u n e r i b u s ditare, item R o s a r a s Crucigerorum et sanctae Birgittae benedicere.
H a n c v e s t r a r u m originum c o m m e m o r a t i o n e m b o n o vobis incremento
futuram sperare libet; a t q u e optabile est ut q u o t q u o t sunt ex u t r o q u e
sexu religiosae familiae Tertii Ordinis Franciscalis votorum simplicium
vinculo obstrictae, institutum vestrum, a quo vix aliquid distant, iam
a m p l e c t a n t u r et vobiscum quasi in u n u m corpus bene valens vigensque
coalescant.
Auspicem vero divinorum m u n e r u m ac testem p a t e r n a e caritatis
Nostrae, apostolicam benedictionem tibi, dilecte fili, tuisque sodalibus
universis a m a n t i s s i m e i m p e r t i m u s .
D a t u m R o m a e a p u d s a n c t u m P e t r u m , die xx mensis februarii
Pontificatus Nostri a n n o septimo.
BENEDICTUS P P . XV
MCMXXI,
13
P ADERBORNEN, ET MONASTERIEN.
DE FINIUM DIOECESUM COMMUTATIONE
S S m u s D. N. Benedictus P P . XV, decreto S. C. Consistorialis diei
3 februarii 1921, statuit ut p r a e d i a ad
Wenceslaum
Havelt pertinentia
a paroecia Beelen dioecesis Monasteriensis d i s m e m b r a r e n t u r , et paroeciae Clarholz dioecesis Paderbornensis perpetuo ac in o m n i b u s attribueretur.
II
MARIANNENSIS-ATERRADENSIS
DISMEMBRATIONIS ET UNIONIS
DECRETUM
Nuper p o s t u l a t u m est ut municipia vulgo Bom-Despacho et Santo
Antonio do Monte, q u a e in praesenti ad archidioecesim Mariannensem pertinent, dioecesi Aterradensi u n i r e n t u r . Cum m e m o r a t a petitio diligenti
examini E m o r u m - h u i u s Sacrae Congregationis Consistorialis P a t r u m
subiecta fuisset, c u m q u e visum esset in a n i m a r u m b o n u m cessurum
praefata municipia ab Archidioecesi Mariannensi d i s m e m b r a r e eaque
Aterradensi Ecclesiae adiicere, S S m u s D n u s Noster Benedictus P P . XV
precibus a n n u e n d u m duxit. P r a e s e n t i itaque Consistoriali Decreto idem
S S m u s D n u s municipia Bom-Despacho et Santo Antonio do Monte ab
archidioecesi Mariannensi distrahit et Aterradensi dioecesi aggregat. Ad
haec autem exsecutioni m a n d a n d a deputat R. P. D. Henricum Gasparri,
Archiepiscopum Sebastensem, in Brasiliana Repubblica A p o s t o n c u m
N u n t i u m , eidemque tribuit necessarias et o p p o r t u n a s facultates, etiam
subdelegandi, ad effectum de quo agitur, quemlibet v i r u m in ecclesia-
S. Congregatio Consistorialis
133
CARD.
DE
LAI,
L. B S
Aloisius Sincero, Adsessor
III
DE QUERETARO
TRANSLATIONIS
CATHEDRALIS
ECCLESIAE
DECRETUM
Erecta per Apostolicas Litteras Deo optimo maximo die 26 ianuarii 1862 dioecesi de Queretaro, Cathedra episcopalis p r i u s in ecclesia
paroeciali S. Iacobi Apostoli Maioris illius civitatis, dein in templo
S. Francisci, ac denique in ecclesia Congregationis S. Mariae de Guadalupe fuit ad t e m p u s constituta. In votis equidem u s q u e ab initio fuit
n o v a m a fundamentis Cathedralem Ecclesiam exstruere; sed id n u m q u a m
assequi d a t u m fuit, nec spes d a t u r fore ut id in proximo assequi dioecesis possit. Q u a r e R. P. D. Franciscus Banegas, h o d i e r n u s Episcopus_
d.e Queretaro, p r a e h a b i t o sui Capituli favorabili consensu, supplices ad
S S m u m D n u m Nostrum Benedictum P P . XV porrexit preces, ut eadem
C a t h e d r a episcopalis, s u b eodem titulo S. Iacobi Apostoli Maioris, non
a m p l i u s ad t e m p u s , sed modo stabili transferretur et constitueretur in
ecclesiam S. Philippi Nerii eiusdem civitatis, quippe quae magnitudine
o r n a t u q u e longe ceteris ecclesiis antecellit, quaeque, extinctis P a t r i b u s
Oratorianis, libera hodie est et Ordinarii dioecesani iurisdictioni obnoxia,
salvis Sanctae Sedis iuribus. Quibus precibus S S m u s D n u s noster benigne
a n n u e r e dignatus est. Hoc itaque Consistoriali Decreto, perinde valituro
ac si Apostolicae sub p l u m b o Litterae expeditae fuissent, in t e m p l u m
S. Philippi Nerii, modo stabili, episcopalem Cathedram et Capitulum,
s u b eodem titulo S. Iacobi Apostoli Maioris, idem S S m u s D n u s t r a n s fert, cum o m n i b u s iuribus, privilegiis et indultis, quae Cathedralibus
134
CARD.
DE
LAI,
h. $ S.
Aloisius Sincero, Adsessor.
IV
CIRCA FACULTATES
ORDINARIORUM
Cum aliquando R m i Ordinarii SS. Congregationibus preces porrigant, ut speciales facultates sibi concedantur, iuxta formulas q u a e olim
d a b a n t u r a S. Congregatione de P r o p a g a n d a Fide, eisdem declaratur
quod definitiva n o r m a super h a c re q u a m p r i m u m s t a t u e t u r et notificabitur. Interim vero sciant Rmi Ordinarii a d h u c vigere facultates q u a e
d u r a n t e bello a S. Congregatione Consistoriali concessae fuerant, decretis
die 25 aprilis 1918 et 2 augusti eiusdem a n n i .
Datum R o m a e , ex aedibus Sacrae Congregationis Consistorialis,
die 7 Martii 1921.
C.
CARD.
DE
LAI,
E p . Sabinen., Secretarius.
L. J$ S.
Aloisius
Sincero, Adsessor.
V
PRO NOTITIA
CIRCA
SAC.
P H I L I P P U M G-NAM
CARD.
DE
LAI,
Congregationis Consistorialis,
E p . Sabinen., Secretarius.
L. S.
Aloisius
Sincero, Adsessor.
S. Congregatio Consistorialis
135
VI
DESIGNATIO
ORDINARII
PRO
. .
APPELLATIONE
I U X T A CAN.
1594, 2
Die 13 novembris
1920
FACTI.
Ex iis q u a e in Lib. II Codicis, P a r t . 3 , Tit. XVIII et XIX conti n e n t u r , ius t r i b u i t u r locorum Ordinariis erectionem seu constitutionem
associationum fidelium approbandi, seu permittendi, pro diversa e a r u m
n a t u r a ; a t q u e i p s a r u m regimen et administrationem ordinandi, a u t
s a l t e m inspiciendi et a d p r o b a n d i , inter alia p l u r a ; et salvis semper
q u a e Apostolicae Sedi ex legum praecepto reservantur, necnon Reli giosis ex Apostolico indulto.
136
narii loci potestati subsit iuxta q u a e in Lib. II, Part. 3 , Tit. XVIII
et XIX G. I. C. praecipiuntur .
V O T U M C O N S U L T O R I S . - Attenta forma generica s u b q u a dubium proponitur, q u u m in factispecie nonnisi praeseferantur n o n n u l l a difformia
a t q u e m o r i b u s et religioni adversa , q u o r u m specifica n a t u r a n o n
deseribitur, unicum quod videtur o p p o r t u n u m ad r e m illustrandam, est
a d u m b r a r e s t a t u m iuridicum Conferentiarum Vincentianarum seu Societatis S. Vincentii a P a u l o , t u m in genere, tum in particulari quoad Conferentias Vincentianas in Republica Argentina.
A)
Iuridica
conditio
Conferentiarum
in
genere.
S. Congregaiio Concilii
137
postulatu Concilio Vaticano exhibito, quo p e t e b a t u r ut ab ipso Concilio praedicta Societas l a u d a r e t u r et c o m m e n d a r e t u r , ita brevi complexi
s u n t : Haec a u t e m Societas, ex laicorum ordine praesertim efformata,
nobiliores civitatum et vicorum viros optimosque ephebos in sinu cornac putat, lateque per u n i v e r s u m t e r r a r u m orbem iam diffusa, uberiores-' fructus in dies protulit, quos hic e n u m e r a r e superfluum esset. Vix exstat
corporalis inopia, q u a e ab eis non relevetur, a u t animi afflictio, q u a e
n o n sit recreata. Isti enim p a u p e r e s saepe et regulariter visitant eosque
duplici p a n i s et consolationis pabulo reiiciunt; aegrotis o p i t u l a n t u r
iisque salutaris medicinae remedia s u b m i n i s t r a n t ; senes in hospitiis
et o r p h a n o s in conservatoriis collocant; artifices et operarios erudiunt,
iunioresque ex eis, qui in officinis tirocinantur, suo patrocinio a pravis
exemplis p r a e s e r v a n t ; optimos libros per domos et familias dissminant
et m a t r i m o n i a mere civilia c o h o n e s t a n t : q u o fit ut ex hac institutione
miris modis in christiana republica b o n a dimanent, multique salventur,
qui sine h o c auxilio periissent (Collectio Lacensis, vol. VII, col. 901).
I n c r e m e n t a celrrima Societatis necessaria iusserunt redigi s t a t u t a
et a c c u r a t a m ad modum organici corporis fieri constitutionem. S t a t u t a
a sociis a d u n a t i s condita s u n t et organizatio facta est per Conferentias
p l e r u m q u e in paroecias distributas, per Consilia particularia seu regionalia, et Consilium generale a quo ultimo tota Societas regitur.
At neque pro statutis u n q u a m requisita est approbatio auctoritatis
ecclesiasticae, neque pro interna organizatione, n e q u e u n q u a m particulares Conferentiae erectae sunt per a c t u m Superioris ecclesiastici a u t
praerequisita saltem eius a p p r o b a t i o n e ; sed Conferentiae institutae sunt
privata conventione piorum fidelium qui sese a d u n a r u n t ad illa eximia
caritatis opera exercenda, et Societati incorporatae sunt per admissionem factam a Consilio generali. Orta ergo est et propagata t a m q u a m
societas laica i. e. non ecclesiastica seu n o n h a b e n s esse ab actu auctoritatis ecclesiasticae, sicut s u n t hospitalia laica (quod n o n est idem ac
excludentia finem pium et omnino religioni conformem) et hospitalia
ecclesiastica, u t r a q u e o p u s p i u m ; sed priora n o n erecta ab auctoritate
ecclesiastica ideoque personalitatem iuridicam in Ecclesia non habentia,
posteriora vero talem erectionem h a b e n t i a et ex illa iuridicam personalitatem (Cfr. Cod., can. 1489 1).
Ita organizata t a m q u a m Societas in sensu canonico non ecclesiastica
h a b u i t favorem Ecclesiae: o m n e s Episcopi certatim eam s u m m i s laudibus
c u m u l a r u n t ; parochi in ipsa nacti sunt p r a e c i p u u m adiumentum regenerationis suae paroeciae; R o m a n i Pontifices l a u d a r u n t ac foverunt ac
t a n d e m plurimis indulgentiis d o t a r u n t . Quae indulgentiae concessae s u n t
ACTA, vol. XIII, a. i. 11-3-9.2L
10
138
Societati i n d e p e n d e n t e r a qualibet erectione vel approbatione auctoritatis ecclesiasticae, solis attentis operibus caritatis, q u i b u s illa impenditur. Ita Gregorius XVI Brevi Romanum decet Pontificem 10 ian. 1845
indulgentias concedit Consiliis sive Conferentiis, quae approbante Con- silio Generali instituuntur (nulla mentione facta de erectione aut appro^
batione auctoritatis ecclesiasticae) sive ab eodem sive a Consiliis partila cularibus Civitatum a u t Provinciarum ab ipso iam institutis . - Deinde
alio Brevi 12 augusti 1845'alias indulgentias concessit personis, q u a e praedictam Societatem suis eleemosynis iuvent. Quin immo voluerunt R o m a n i
Pontifices ut retineret illum characterem Societatis laicae seu n o n ecclesiasticae, nominatim Gregorius XVI et P i u s X : i quali stimarono
buona cosa che essa prendesse carattere di O P E R A L A I C A , U M I L E A I U T O
D E L C L E R O , N O N S O T T O M E S S A A D E S S O , e giudicarono che, cos costituita,
potrebbe servire utilmente agli interessi della religione ( Vita di Ozanam, scritta dal canonico suo fratello: versione italiana, p. 109). Videlicet:
Era facile a capire che Vunione di spirito sarebbe stata immediatamente
rotta, se ogni vescovo avesse organizsato le conferenze della propria dio cesi e compilato il loro regolamento, nel modo ch'egli avesse creduto pi
conveniente (Ibidem).
Ita Societas n u n q u a m curavit personalitatem iuridicam in Ecclesia
h a b e r e ; contra, eam procuravit obtinere ab auctoritate civili, ut haber e t u r capax recipiendi legata aliasque donationes, sine q u i b u s m a g n u m
o p u s regenerationis classium p a u p e r u m , cum eo fructu qui l a t u s fuit,
aggredi non potuisset. Et de facto a p l u r i b u s guberniis recognitionem
obtinuit, qui recognitionem denegare solent associationibus h a b e n t i b u s
characterem Societatis ecclesiasticae.
At, si Conferentiae Vincentianae n o n s u n t associatio proprio sensu
ecclesiastica, eae t a m e n multo intimiorem coniunctionem ab initio habuer u n t et constanter r e t i n u e r u n t cum clero et auctoritatibus ecclesiasticis.
Ipsis generatim, licet effective n o n praesit, praeest tamen honoris causa
parochus, a u t in eius defectu alius pius sacerdos, n o n raro ipse Episcopus,
ac semper adest aliquis sacerdos, qui spiritualiter dirigit et a consiliis
est t a m q u a m verus adsistens ecclesiasticus: q u e m m o d u m agendi non
h a b u i t societas impositum ab Auctoritate ecclesiastica, sed sponte a
sociis susceptum, instinctu illo vere christiano, quo in operibus christianae caritatis exercendis q u a e r i t u r i u v a m e n et directio auctoritatis
ecclesiasticae, cuius praecipue est illa opera promovere ac fovere.
II. Q U O D A D I U S A T T I N E T . - I t e r u m p r a e s t a t praemittere, q u u m Societas S. Vincentii a P a u l o dicitur esse societas laica, a limine r e m o v e n d u m
S. Congregatio Concilii
139
140
-Quam'distinctionem solemni modo agnovit Ecclesia etiam recentissime. Ita in Decreto S. G. Gonsist. A remotissima antiquitate, ubi traditur n o r m a circa relationem De statu dioecesis ab Episcopis periodicis
t e m p o r i b u s S. Sedi e x h i b e n d a m ponitur, separatim Cap. X-II De piis
sodalitatibus et religiosis consociationibus, q u a e ab auctoritate ecclesiastica
eriguntur, et Cap. XV De operibus piis et socialibus, in q u i b u s solum
exigitur ut necessarium ut debitam in o m n i b u s Ordinario et S. Pon tifici reverentiam praestent, et in iis q u a e fidem, mores et iustitiae
leges attingunt, S. Sedis directioni et moderationi omnino subsit .
Ex q u i b u s ultimis S. Congr. verbis satis a p p a r e t ambiguitas quaesiti
ab Ordinario Corrientensi proposito; profecto, q u a n d o c u m q u e incidit
quaestio fidei et m o r u m , evidens est subiectio cuiusvis fidelis, cuiusvis
associationis auctoritati Ecclesiae; ex quo t a m e n n o n sequitur q u o d
ipsa associatio necessario debeat q u o a d o m n i a subiici Ordinario, q u o a d
exsistentiam, constitutionem seu organizationem, statuta, activitatem et
i n t e r n u m regimen; quippe S. Congregatio a p e r t e in hoc distinguit h a s
Societates pias et opera socialia, a sodalitatibus seu associationibus
ecclesiasticis, quae per Ecclesiae erectionem exsistunt, et inde personam
iuridicam in Ecclesia acquirunt.
Immo absolute potest vere dici, quod sicut singuli fideles iurisdictioni Episcopi s u b s u n t , ita m a n e n t h u i u s iurisdictioni subiecti, q u a n d o
in Societates u n i u n t u r . Q u a m q u a m enim Episcopus ex hoc solo facto
societatem vi suae iurisdictionis dirigere nequit, q u e m a d m o d u m societates proprie ecclesiasticas et confraternitates dirigit, ius tamen habet et
obligationem I N V I G I L A N D I , ne a b u s u s irrepant neve fideles occasione societ a t u m ruinam salutis i n c u r r a n t (Cfr. Cod., can. 336 2).
Cum quibus Episcoporum iuribus erga m e m o r a t a s associationes non
proprie ecclesiasticas connexa est obligatio seu officium eas fovendi et
promovendi, cum agitur de societatibus iam ab Ecclesia commendatis
et laudatis, ut in particulari accidit de Societate Vincentiana. De q u a
Leo XIII (Encycl. Humanum genus) ita ad Episcopos a l l o q u i t u r : Jn
quo genere silere hoc loco n o l u m u s illam spectaculo exemploque insi gnem, de populo inferioris ordinis tam praeclare meritam societatem,
quae a Vincentio patre n o m i n a t u r . Cognitum est, quid agat, quid velit:
scilicet tota in hoc est, ut egentibus et calamitosis suppetias eat ultro,
i d q u e sagacitate modestiaque mirabili: q u a e quo m i n u s videri vult,
eo est ad caritatem christianam melior, ad miseriarum levamen oppor tunior . Quae l a u d e s et commendationes d a n t u r de societate n u m q u a m ab auctoritate ecclesiastica erecta, recta et g u b e r n a t a , sed ab
ipsis l a i c i s ; q u a e t a m e n multo arctiorem semper conservavit cum a u c t o -
S Congregatio Concilii
141
B)
De
Conferentiis
Vincentianis
Reipublicae
Argentinae.
Scitum est, Societatem sancti Vincentii a P a u l o ita fuisse fundatam, ut ab ea feminae m a n e r e n t omnino exclusae (Manuel de la Socit,
pag. 20); et solum postea a Gregorio XVI, impetratae fuerunt indulgentiae pro feminis, quae suis eleemosynis iuvarent Societatis opera, unicum
medium pro feminis p a r t e m h a b e n d i in operibus Societatis.
De facto t a m e n , serius ocius, Conferentiae Vincentianae feminarum
p l u r i b u s in regionibus constitutae s u n t ; a t q u e adeo iam res processerunt, ut hodie illae mulierum Conferentiae vitam habeant, q u a m aliae
142
S. Congregatio Concilii
143
144
GENERALIS.
II. Cum t a m e n o m n e s fideles, sive seorsim accepti sive in societatem coadunati, sint subiecti Praelatis ecclesiasticis, et activitas alicuius
societatis, etiam laicalis, ex fidelibus conflatae, subsit generali vigilantiae
Episcoporum, id de Conferentiis q u o q u e Vincentianis religiose t e n e n d u m
e s t ; salvo magis peculiari iure quod Episcopis competit, circa opera
scholastica et similia, q u a e Conferentiae aggrediantur.
H u c u s q u e votum Consultoris. Quare, etc.
- Die 13 novembris 1920 Sacra Congregatio Concilii in
plenariis E m o r u m ac R e v m o r u m P a t r u m comitiis, r e s p o n d e n d u m censuit:
Ad mentem. Mens est: che si scriva a Mons. Vescovo, facendogli
notare che nel caso l'Ordinario ha su la detta societ il diritto e
il dovere di vigilanza, e di curare che in essa nulla s'attenti contro
la fede e il costume, e, qualora vi fossero abusi, di correggerli e
reprimerli .
RESOLUTIO.
Q u a m resolutionem, referente infrascripto S. Congregationis Secretario in audientia diei subsequentis, S S m u s D n u s Noster Benedictus
Div. Prov. P P . XV, a p p r o b a r e et confirmare dignatus est.
I.
MORI,
Secretarius.
I
DECRETUM
DEFINITIVA ADPROBATIO CONCEDITUR
CLAVER PRO
MISSIONIBUS
CONSTITUTIONIBUS
SODALITII S.
PETRI
AFRICAE.
CARD.
VAN
ROSSUM,
Praefectus.
L. S.
C. Laurenti, Secretarius*
146
II
DECRETUM
DEFINITIVA ADPROBATIO
SIS A
S.
CONCEDITUR
FRANCISCO XAVERIO
CONSTITUTIONIBUS
PRO
MISSIONIBUS
INSTITUTI
PARMEN-
EXTERIS.
G.
CARD.
VAN
ROSSUM,
Praefectus.
L. S .
C.
Laurenti,
Secretarius.
III
DECRETUM
DENOMINATIO
Quo in nonnullis Missionibus denominatio magis apte r e r u m adiunctis congrueret, o p p o r t u n u m visum est ut Vicariatus Apostolicus, qui
h a c t e n u s dicebatur de Betafo, in insula Madagascar, postea d e n o m i n e t u r
147
M. CARD.
VAN
ROSSUM,
Praefectus.
L. & S.
C. Laurenti,
Secretarius.
IV
DECRETUM
R.
P.
D.
PRO
PIAE
UNIONIS
CLERI
MISSIONIBUS.
148
Ad id m u n e r i s a u t e m eligendum infrascriptus S. C. de P r o p a g a n d a
Fide Cardinalis Praefectus censuit R e v m u m P. D. T h o m a m O' Doherty,
Episcopum Clonfertensem, quem praeclarae animi dotes p r u d e n s q u e consilium ad id a p p r i m e c o m m e n d a n t ; ipsaque nominatio, per p r a e s e n s
Decretum, vigore facultatum a S u m m o Pontifice huic S. Consilio concessarum, decernitur a t q u e constituitur.
6
Contrariis q u i b u s c u m q u e n o n obstantibus.
Datum R o m a e , ex aedibus Sacrae Congregationis de P r o p a g a n d a
Fide, die 18 ianuarii 1921.
G. M.
CARD.
VAN
ROSSUM,
Praefectus.
L. S.
C.
Laurenti,
Secretarius.
V
DECRETUM
DELEGATI
LARUM
CAROLINEN., MARIANEN,
ET
MARSHALL
INSU-
EXTENDUNTUR.
149
M.
CARD.
VAN
ROSSUM,
Praefectus.
L.HBS.
C.
Laurenti,
Secretarius.
18
iunii
de
Communi
Doctorum,
IN
praeter
sequentia.
VESPERIS
est
e n i m . f. Laetmini in Dmino.
Oratio
P r a e s t a , q u a e s u m u s , omnipotens D e u s : ut qui sanctorum Martyrum
t u o r u m Marci et Marcelliani natalitia c o l i m u s ; a cunctis malis imminnibu.s eorum intercessinibus liberemur. P e r D o m i n u m .
In
1 Nocturno Lectiones de
Scriptura
occurrente.
150
IN
II
NOCTURNO
Lectio
iv
Honestum.
^Lectio v
edidit
R. Amavit.
Lectio vj
Universa illius pera, t a m splndido doctrinae lumine referta,
effecerunt, ut idem Sanctus, a d h u c vivens, t a m q u a m Ecclesiae Doctor,
magno h o n o r e h a b i t u s fuerit. Mtrica q u o q u e cntica composuit in laudem Beatissimae Virginis Mariae ac S a n c t o r u m : q u a m ob c a u s a m a
Syris Spiritus Sancti cthara mrito fuit appellatus. In mirifica ac pia
devotione erga e a m d e m Virginem I m m a c u l a t a m p r i m u m exclluit. Meritis
p l e n u s , Edessae, in Mesopotmia, dcimo q u a r t o calendas iulii, decessit
sub Vaiente prncipe: e u m q u e , i n s t a n t i b u s p l u r i b u s Sanctae R o m a n a e
Ecclesiae Cardinalibus, Patriarchis, Archiepiscopis, Episcopis, Abbatibus,
S. Congregatio Rituum
151
et religiosis familiis, Benedictus P a p a decimus quintus, ex Sacrorum Rit u u m Congregationis consulto, universalis Ecclesiae Doctorem declaravit.
RJ\ Iste h o m o .
IN
III
NOCTURNO
Cap. 5, 13-19
de
vita
et
exercitatione
monastica
viij
152
Pro Ss.
ix
potuit.
fidu-
Te Deum l a u d a m u s .
Ad Laudes fit Commemoratio Ss. Marci et Marcelliani: Ant.
caputi capitis, f. E x s u l t b u n t sancti.
Ss.
Vesperae a Capitulo de
Gervasii et Protasii Mm.
sequenti,
Commemoratio
Vestri
praecedentis
ac
S. Congregatio Rituum
DE
153
S. E P H R A E M DIACONO, C O N F E S S O R E
E T ECCLESIAE D O C T O R E
ELOGIUM
MARTYROLOGIO
ROMANO
INSERENDUM
Die 18 iunii
Edessae, in Mesopotmia, sancti E p h r a e m , Diaconi Edessni et Confessoris; qui, post multos labores pro Christi fide susceptos, doctrina et
sanctitate conspicuus, sub Valnte imperatre, quievit in Domino, et a
Benedicto P a p a dcimo quinto Doctor Ecclesiae universalis est declaratus.
URBIS ET ORBIS
Q u u m n u p e r r i m e Litteris Encyclicis Principi Apostolorum diei 5 octobris vertentis anni Sanctus Confessor E p h r a e m , Diaconus E d e s s e n u s ,
Doctor Ecclesiae ab Apostolica Sede declaratus sit, eiusque festum, sub
ritu duplici celebrandum, in Kalendario Universalis Ecclesiae die decima octava iunii insertum fuerit; Officium de eodem Sancto E p h r a e m
p r o p r i u m cum Missa, nec n o n Elogium Martyrologio R o m a n o inserend u m R m i Di Patriarchae Antiochenus Syrorum, Antiochenus Maronit a r u m et Babylonensis Chaldaeorum s u p r e m a e sanctioni Sanctissimi
Domini Nostri Benedicti P a p a e XV humiliter subiecerunt. Sanctitas
porro Sua, referente infrascripto Cardinali Sacrae R i t u u m Congregationi
Praefecto, suprascriptum Officium cum Missa de Sancto E p h r a e m , Confessore a t q u e Ecclesiae Doctore, eiusque Elogium Martyrologio R o m a n o
ad diem 18 iunii inserendum, ab eodem Sacro Consilio revisum ac dispositum, s u p r e m a Auctoritate Sua a p p r o b a v i t : servatis Rubricis.
Contrariis non obstantibus q u i b u s c u m q u e . Die 14 octobris 1920.
)$r A.
C A R D . VICO,
S. P.
E p . P o r t u e n . et S. Rufinae,
G. Praefectus.
i**. S.
Alexander
Verde,
Secretarius.
11
154
II
INSTRUCTIO
PRO SACERDOTE CAECUTIENTE CIRCA MISSARUM CELEBRATIONEM EIDEM EX
INDULTO APOSTOLICO CONCESSAM.
1. - PRAENOTANDA.
1. Sacerdos caecutiehs seu tali visivae potentiae debilitate, sive
accidentaliter sive habitualiter, laborans, ut legere possit n o n nisi typos
valde crasss, a S u m m o Pontifice seu Sacra R i t u u m Congregatione,
nisi Episcopus Apostolica facultate fuerit m u n i t u s , dispensationem obtinere potest celebrandi, iuxta n o r m a s inferius accuratius e x p o n e n d a s ,
a u t Missam votivam de beata Maria Virgine a u t Missam, q u a m vocant,
q u o t i d i a n a m Defunctorum.
4
de
beata Maria
beata
1. Missa votiva de b e a t a Maria Virgine dici potest quovis anni temp o r e ; dici vero debet o m n i b u s et singulis diebus, in quibus n o n permitt a n t u r Missae q u o t i d i a n a e Defunctorum iuxta Calendarium Ecclesiae in
S. Congregatio Rituum
155
III. -
156
3.
RUBRICAE
CIRCA
MISSAM
DEFUNCTORUM.
A.
CARD.
Praefectus.
L. S.
Alexander
Verde,
Secretarius.
157
S. Congregatio Rituum
UT
DUBIUM
CIRCA
CANTUM
BENEDICTUS
QUI
VENIT ,
ETC.,
IN
MISSIS
CANTATIS
CARD.
VICO,
S. R.
E p . P o r t u e n . et S. Rufinae,
C. Praefectus.
Alexander
Verde,
Secretarius.
158
IV
URBIS ET ORBIS
DE A D D E N D A
INVOCATIONE
S.
IOSEPH
LAUDI :
DIO
SIA
BENEDETTO
Volvente a n n o iubilari quinquagesimo a promulgato Decreto pontificio quo, die 8 decembris a n n o 1870 Deiparae Virginis Mariae Sponsus,
eiusque unigeniti Filii Salvatoris nostri nutritius, sanctus Ioseph, peculiaris catholicae Ecclesiae a p u d Deum p a t r o n u s constitutus et declaratus
fuit, beatissimus Pater Benedictus XV motu proprio: Bonum sane et
salutare diei 25 iulii a n n i superioris praecepit et mandavit, ut, intra
eundem a n n u m q u i n q u a g e s i m u m , in honorem sancti Patriarchae et in
m e m o r i a m promulgati Decreti, solemnis supplicatio fiat, tempore et modo
ab Episcopo, seu Ordinario cuiusque loci, designandis: elargita q u o q u e
Indulgentia plenaria, q u a m Christifideles a d s t a n t e s sub consuetis conditionibus lucrari valeant. Nunc vero idem S u m m u s Pontifex, plurium
Sacrorum Antistitum et Christifidelium votis ac precibus libentissime
o b s e c u n d a n s , statuit ac decrevit, ut quod honori Beati Ioseph ex p a r ticulari indulto apostolico et p r o b a t a consuetudine in aliquibus locis
viget, ad u n i v e r s a m Ecclesiam perpetuo e x t e n d a t u r , scilicet: ut piae
L a u d i : Benedictus sit Deus, etc., vulgo Dio sia benedetto, etc., pluribus
indulgentiis ditatae, quae, iuxta m o n i t u m et exemplum Psalmistae et
Ecclesiae: Benedicam Dominum in omni t e m p o r e : semper laus eius
in ore meo (Psalm. 33, j), instituta est ad iniurias resarciendas et
a m o v e n d a s divino Nomini sanctisque caelitibus potissimum per blasphemias et turpiloquia inlatas, post laudem Nominis Mariae Virginis et
Matris, vulgo Benedetto il nome di Maria, Vergine e Madre, a d d a t u r
l a u s eius castissimi Sponsi et sanctae Familiae p a t e r n a vice praepositi,
hisce verbis: Benedictus s a n c t u s Ioseph eius castissimus S p o n s u s ,
vulgo Benedetto san Giuseppe suo castissimo Sposo. Quod maxime confert
t u m ad complementum laudis et invocationis Sanctae Familiae Nazarenae, t u m ad validum eiusdem praesidium in quolibet vitae discrimine,
potissimum in extremo agone, i m p e t r a n d u m : servatis de cetero servandis.
Contrariis n o n obstantibus q u i b u s c u m q u e . Die 23 februarii 1921.
A.
CARD.
VICO,
E p . P o r t u e n . et S. Rufinae,
S. R. G. Praefectus.
L. S.
Alexander
Verde,
Secretarius.
8. Congregatio Rituum
V
TAURINEN.
DECRETUM
BEATIFICATIONIS
CAFASSO, SACERDOTIS
ET
CANONIZATIONIS
VEN.
SERVI
DEI
IOSEPHI
MODERATORIS.
SUPER
An
DUBIO
Quavis e medio penitus sublata ambigen di ratione, quae circa iuridicum s u b o r t a fuerat totius causae f u n d a m e n t u m ; eoque in tuto idcirco
posito firmiterque constituto, exstructum s u p e r eodem prope inspicere
ac demirari licuit aedificium, quod virtutibus conflatum fuerat a vener a b i l i Dei F a m u l o Iosepho Gafasso exercitis.
Ad hos porro virtutum actus p r o b e dignoscendos eosque a e q u a
T e c t a q u e lance p e r p e n d e n d o s , valde interfuit inde capere disserendi
e x o r d i u m , ut compertum in primis illud fieret a t q u e e x p l o r a t u m ; quae-*
n a m n i m i r u m perinsignis ecclesiae Taurinensis fermeque universae
P e d e m o n t a n a e regionis conditio e s s e t tempore, quo praefatus vixit oper a t u s q u e fuit venerabilis Dei Servus, q u e m a d m o d u m res ipsa postulare
v i d e b a t u r , c u m q u e de virtutum heroieitate ferendum est iudicium, e
proposito docuit h u i u s sacri fori magister, Benedictus XIV, graviter
a p t e q u e a d m o n e n s , a e s t i m a n d a m esse virtutis p r a e s t a n t i a m , iuxta statum personae Servi Dei, et iuxta circumstantias, in quibus, dum viveret,
fuit constitutus (lib. III, cap, XXII, n u m . U ) .
I a m v e r o , velamine praesertim inspecto, q u o obtegebatur Iansenis t a r u m haeresis, quodque in exquisita situm erat calliditate, fallacisque,
e m e n t i t a e et fucatae pietatis simulatione, sui admirationem profecto n o n
h a b e t , si pestifera illa lues t a m longe lateque a t r u m s u u m disseminare
v e n e n u m , eoque infectam diu copioseque colligere potuerit segetem ita
n e m p e , ut, medio q u o q u e superiore saeculo, a p u d Subalpinos maleficam
vim s u a m pergeret exercere. Q u a m v i s a u t e m in m e m o r a t a e T a u r i n e n s i s
Ecclesiae a n n a l i b u s celebre sit n o m e n Aloisii Mariae F o r t u n a t i Guala,
cuius q u i p p e opera, ea in u r b e principe, ad sacerdotes in sacris disci-
160
plinis rite instituendos, erectum, fuit Collegium, q u o d exstat a d h u c m a g n a q u e sibi promerita existimatione florescit, nobiles t a m e n eiusdem
sacerdotis Guala conatus adversus circum serpentes Rigoristarum, ut
vocant, errores ex I a n s e n i s t a r u m placitis, t a m q u a m primigenio ex fonte,
m a n a n t e s , sibique insitum virus in s a c r a m e n t o r u m praecipue administrationem exserentes, o p t a t u m assequi n e q u i v e r u n t exitum. Quin immo
q u o d d a m veluti i n c i t a m e n t u m erroribus ipsis illae a d m o v e r e visae s u n t ,
quae diversas oppositasque inter scholas coeperant agitari, q u a e q u e ,
ut satis cognitum perspectumque experiendo est, acres nimis i n t e m p e rantesque, n o n mediocri cum veritatis et caritatis detrimento, e v a s e r a n t
controversiae.
Interim novi Collegii inter alumnos, u n u s , prae cunctis, e m i n e b a t
t u m scientia scientiaeque a p p a r a t u , t u m virtutum o r n a m e n t i s ; i s q u e
venerabilis erat Dei Servus, qui proinde in seipsum rectoris G u a l a
convertit oculos. Q u u m q u e hic male affecta u t e r e t u r valetudine, optim u m factu existimavit e u m sufficere sibi sive in theologia morali alumnis t r a d e n d a et explananda, sive in publicis h a b e n d i s collationibus;
q u u m q u e , aliquot post a n n o s , a mortali h a c statione recesserit, ipsi in
Collegii pariter regimine successit Dei F a m u l u s . Ita, u n a cum theologiae moralis magisterio, quod ad obitum u s q u e retinuit, eoque t a n t o
cum sacerdotum a u d i t o r u m fructu est perfunctus, q u a n t u m amplissime
testati sunt et t e s t a n t u r q u o t q u o t e p r u d e n t i sapientique illius disci*plina profecti a p t o s dignosque sese p r o b a r u n t et p r o b a n t in vinea Domini operarios, variis etiam multiplicibusque sacri ministerii p a r t i b u s
t o t u m se devovit venerabilis Iosephus eo quidem animo consilioque, ut
de Iansenistis, deque cum illis inito foedere sociatis Rigoristis aliisque
generis eiusdem, plenam referret victoriam ageretque t r i u m p h u m . Sanis
revera i m b u t u s ut erat doctrinis, q u a s e s a n c t o r u m operibus Francisci
Salesii et Alfonsi Mariae de Ligorio sedulo impigroque studio h a u r i r e
sategerat, eas dum e cathedra docebat et a l u m n o r u m s u o r u m aliorumque sacerdotum inserebat alteque figebat mente, eisque e suggestu in
sacra praedicatione fidelem erudiebat p o p u l u m , insimul m a x i m e q u e in
sacra confessionum exedra, t u t a m sicut n o r m a m , adhibebat. Nil propterea mirum, si quo obstinatiores et pervicaciores essent peccatores,
eo maiori prolixiorique complecteretur c a r i t a t e ; q u o d q u e peculiari est
n o t a t i o n e dignum, ipsius sacerdotalis vigilantia et sollicitudo s u m m o pere erga illos enituit, qui, ad malefactorum s u o r u m p o e n a m l u e n d a m ,
publicis d e t i n e b a n t u r custodiis, et capite d a m n a t i erant. Hos n a m q u e ,
divina o p e r a n t e gratia, ad poenitentiam flectebat, q u u m q u e s a c r a m e n t i
lavacro et beneficio abstersisset, e o r u m animis divinae misericordiae
S. Congregatio Rituum
161
162
c o n g r u u m suppeteret t e m p u s , Suam decretoriam sententiam Sibi pror o g a n d a m d u x i t ; e a m q u e q u u m p o s t m o d u m edicere statuisset, hodiern a m elegit diem Dominicam tertiam in Quadragesima. Quapropter,
divina Hostia ferventer oblata, ad Vaticanas Aedes arcessiri iussit Reverendissimus Cardinales Antonium Vico, Episcopum P o r t u e n s e m et
S. Rufinae, sacrae rituum Congregationi Praefectum, et Caietanum
Bisleti, c a u s a e Relatorem, u n a cum R. P. Angelo Mariani, Fidei Promotore generali, m e q u e insimul infrascripto Secretario, eisque adstant i b u s , solemniter p r o n u n t i a v i t : Constare de virtutibus theologalibus, Fide,
Spe et Caritate in Deum et proximum, nec non de cardinalibus, Prudentia,
Iustitia,
Fortitudine et Temperantia earumque adnexis venerabilis
Servi Dei Iosephi Cafasso, in gradu heroico, in casu et ad effectum? de
quo agitur.
Hoc a u t e m Decretum publici iuris fieri, et in acta sacrae r i t u u m
Congregationis referri mandavit, tertio calendas m a r t i a s a n n o M C M X X I .
)$( A.
CARD. VICO,
E p . P o r t u e n . et S. Rufinae,
S. B. C.
Praefectus.
L. * S.
'
'
Alexander Verde,
Secretarius.
SACRA CONGREGATIO
PRO ECCLESIA ORIENTALI
NOMINATIO
25 ianuarii 1921. Brevi apostolico n o m i n a t u s est Delegatus apostolicus Aegypti et Arabiae Illmus
et
scopus F a b r i a n e n s i s et Mathelicensis.
R m u s D. A n d r e a s Cassulo, epi-
163
S. Poenitentiaria Apostolica
ACTA
TRIBUNALIUM
DE
INDULGENTIIS
I
DECLARATIO ET INDULTUM
TIONI ANGELICAE
CIRCA
MOREM
IN RECITATIONE
ADDENDI
SS.MI
ROSARII.
164
O.
L. *
CARD.
GIORGI,
Poenitentiarius
Maior.
s.
F.
n
DUBIUM
CIRCA I N D U L G E N T I A S VULGO
APOSTOLICAS
Utrum canon 924 2 Codicis iuris Canonici, iuxta q u e m I n d u l g e n t i a e coronis aliisve r e b u s adnexae t u n c t a n t u m cessant, cum coro nae aliaeve res p r o r s u s desinant esse vel v e n d a n t u r , abrogaverit
Decretum s. m. Alexandri VII, die 6 februarii a n n o 1657 editum, a singulis S u m m i s Pontificibus initio pontificatus renovatum, et etiam die
5 septembris a n n o 1914 a Ssmo D. N. Benedicto div. Prov. P p . XV confirmatum, quo expresse declaratur Indulgentias vulgo Apostolicas
coronis aliisve r e b u s sic adnecti ut ne t r a n s e a n t personam illorum, pro
q u i b u s huiusmodi res benedictae fuerint, vel illorum, quibus ab istis
p r i m a vice fuerint distributae, a t q u e ne pariter h a e res commodari vel
precario aliis tradi possint Indulgentias communicandi causa?
Sacra Poenitentiaria Apostolica, re m a t u r e perpensa, r e s p o n d e n d u m
Censuit:
Affirmative.
H o c a u t e m r e s p o n s u m ab infrascripto Cardinali Poenitentiario
Maiore in audientia diei 4 vertentis februarii eidem Ssmo D. N. relat u m , Sanctitas Sua approbavit, confirmavit atque publici iuris fieri iussit.
D a t u m R o m a e , in Sacra Poenitentiaria, die 18 februarii, a n n o 1921.
O.
CARD.
GIORGI,
Poenitentiarius
Maior.
L. S.
F. Borgongini Duca, Secretarius.
165
S. Poenitentiaria Apostolica
III
DUBIA
CIRCA I N D U L G E N T I A S
FESTIS ADNEXAS
Attento canone 922 Codicis Iuris Canonici, proposita fuerunt sequentia d u b i a : Cum festum, cui a d n e x a sit aliqua Indulgentia, legitime qui dem transfertur, sed ad t e m p u s t a n t u m m o d o et absque solemnitate ac
o
a m
p a r t e m , u t r u m 2 m a n e a t et am
ad
am
2 .
u m
Circa 2 ,
ad l
a m
partem,
affirmative.
L. S.
CARD.
Poenitentiarius
GIORGI,
Maior.
'
F.
DIFFAMATIONIS
ET
REFECTIONIS
DAMNORUM.
sententiam
166
metus
NULLITATIS
MATRIMONII,
ex capite vis et
ex parte mulieris.
Turnus Rotalis: I. Prior, Ponens, A. Sincero, F. Cattani Amadori.
Vinculi Defensor: Henr. Quattrocoio.
Advocatus: N . F e r r a t a .
Dubium: An constet de nullitate matrimonii, in casu .
Definitio
die 16
ianuarii d a t a : Constare
de nullitate matri-
monii .
III. PARISIEN.
seu
ob
NULLITATIS
licentiae defectum
MATRIMONII,
ex
capite
clandestinitatis,
ad matrimonium.
N.
Henr.
Quattrocoio.
Ferrata.
TARENTINA.
NULLITATIS
MATRIMONII,
sententiam
mulieris.
Turnus Rotalis: R. Chimenti, Ponens, M. Massimi, I. Grazioli,
Vinculi
Defensor
substitutus:
C.
Conte.
sensus
in
ex parte
viri,
NULLITATIS
MATRIMONII,
metus
APOST. UGANDEN.
NULLITATIS
MATRIMONII,
ex capite vis et
ex parte mulieris.
Turnus Rotalis : A. Sincero, Ponens, F. Cattani Amadori, P. Rossetti.
167
S. Romana Rota
Vinculi Defensor substitutus:
Advocatus: Alb. Di Iorio.
C.
Conte.
- NULLITATIS
ob
MATRIMONII,
consensus
simulationem.
C.
Conte.
tatis,
VIII. V L A D I S L A V I E N .
inspecto sponsorum
NULLITATIS
domicilio
vel
MATRIMONII,
ex capite clandestini-
quasi.
Quattrocolo.
Marinelli.
die
16
martii d a t a :
1.
Ad
effectum
competentiae
capite
Vic.
APOST.
impotentiae
MONGOLIAE
ex
parte
ORIENTALIS.
mulieris.
NULLITATIS
M A T R I M O N I I , ex
168
ex
parte
NULLITATIS
MATRIMONII,
ex capite vis et
mulieris.
Henr.
Quattrocoio.
Sacconi.
parte
NICOPOLITANA.
NULLITATIS
MATRIMONII,
mulieris.
mulieris,
NULLITATIS MATRIMONII,
seu ob
conditionem
ex capite defectus
ficatam.
Turnus Rotalis: I. Prior, A. Sincero, Ponens, I. Grazioli.
Vinculi Defensor substitutus: C. Conte.
Advocati: C. Astorri, N. Patrizi.
Dubium: An constet de nullitate matrimonii, in casu .
Definitio die 19 maii d a t a : Non constare de nullitate matrimonii .
sus
XIV. C A D U R C B N . - N U L L I T A T I S M A T R I M O N I I , ex capite defectus consenex parte viri, seu ob appositam conditionem et non impletam.
Turnus Rotalis: R. Chimenti, M. Massimi, I. Grazioli, Ponens.
Vinculi Defensor substitutus: C. Conte.
Advocatus: N. Patrizi.
169
S. "Romana Rota
NIGIEN.
NULLITATIS MATRIMONII,
mulieris.
Turnus Rotalis: P. Rossetti, Ponens, M. Massimi, F. Solieri.
Vinculi Defensor : H e n r .
Advocatus:
A.
Quattrocolo.
D'Alessandri.
LONDONEN.
DIFFAMATIONIS
ET
POENARUM.
12
170
XVII.
MOLINEN.
IURIUM.
XVIII.
ex parte
PARISIEN.
mulieris,
et
- NULLITATIS
MATRIMONII,
ob conditionem appositam
non purificatam.
XIX.
PARISIEN.
- NULLITATIS
MATRIMONII,
parte
mulieris.
Turnus Rotalis: I. Prior, Ponens, A. Sincero, F. Cattani.
Vinculi Defensor: Henr. Quattrocoio.
Advocatus: N. F e r r a t a .
Dubium: An s e n t e n t i a rotalis diei 12 iunii 1919 confirmanda
v e l infirmanda sit in casu .
Definitio die 1 iulii d a t a : Confirmandam esse sententiam rota<c lem, seu constare de nullitate matrimonii .
PROPRIETATIS
SEU
PIAE
CAUSAE.
171
S. "Romana Rota
Dubium: 1. An constet de pia causa in casu . 2. An, q u o modo et cui teneatur Ordo X restituere bona, q u a e pro a s s e r t a pia
opera a R. D. N. N. habuit, in casu .
Definitio die 9 iulii d a t a : 1. Constare de pia opera .- 2. Or* dinem teneri ad b o n a controversa restituenda Ordinario, favore p a r o e ciae loci
Y, iuxta m o d u m t a m e n
m e n d u m .
XXI.
S.
ANGELI
DE
LOMBARDIS.
IURIUM,
MATRIMONII,
mulieris.
Turnus Rotalis: I. Prior, Ponens, I. Grazioli, F. Parrillo.
Vinculi Defensor:
Advocatus:
T.
Henr.
Quattrocolo.
Ambrosetti.
parte
NULLITATIS
MATRIMONII,
ex capite impotentiae ex
viri.
Turnus Rotalis: P, Rossetti, Ponens, R. Chimenti, M. Massimi.
Vinculi Defensor substitutus : C. Conte.
Advocatus : H. Benvignati.
Dubium: An constet de nullitate matrimonii, in casu .
Definitio die 29 iulii d a t a : Constare de nullitate matrimonii .
172
et metus
NULLITATIS
MATRIMONII,
ex capite vis
PARISIEN.
DISPENSATIONIS
MATRIMONII.
Defensor
Advocatus:
N.
substitutus: C
Conte.
Ferrata.
Dubium : An consilium sit p r a e s t a n d u m Sanctissimo pro dispen satione super m a t r i m o n i o rato et n o n c o n s u m m a t o , in casu .
Definitio die 17 augusti d a t a : Consilium esse p r a e s t a n d u m San?
ctissimo pro dispensatione super matrimonio r a t o et n o n c o n s u m m a t o .
X X V I . BONONIEN.
ex
parte
NULLITATIS
MATRIMONII,
ex
viri.
Henr.
Quattrocoio.
Sacconi.
et
metus
HIEROSOLYMITANA.
ex parte
NULLITATIS
MATRIMONII;
ex capite vis
mulieris.
Defensor:
Advocatus:
Henr.
Henr.
Quattrocoio.
envignati.
VIC. A P O S T , DE F I A N A R A N T S O A . -
N U L L I T A T I S M A T R I M O N I I , ea?
173
S. Romana Rota
Turnus Rotalis: I. Prior, Ponens, I. Solieri, I. Florczak.
Vinculi Defensor: Henr. Quattrocolo.
Advocatus: N. Patrizi.
ex
parte
PARISIEN.
NULLITATIS
MATRIMONII,
mulieris.
II
Causae q u a e , eodem a n n o 1 9 2 0 , t r a n s a c t a e fuerunt vel p e r e m p t a e ,
vel quae, a b s q u e definitiva sententia, ex peculiaribus circumstantiis
finem habuerunt.
1. M A S S I L I E N .
NULLITATIS
D.
MATRIMONII,
ROSSETTI.
NANNETEN.
NULLITATIS
MATRIMONII,
ex
capite clandestinitatis
D.
PRIOR.
A t t e n t a p r o c u r a t o r i s actoris declaratione appellationem n o n prosequendi, die 15 iunii d. P o n e n s mandavit, causae positionem in Archivio Sacri Tribunalis esse s e r v a n d a m .
3.
LUGANA.
CONFRATERNITATIS,
coram R. P .
D. CATTANI.
174
- IURIS
FIRMANA.
CANENDI
MISSAS
ADVENTICIAS,
coram
P. D.
R.
CATTANI.
- SOLUTIONIS,
MEXICANA.
coram
R.
P. D.
MASSIMI.
Cum appellans contra Sententiam Curiae Mexicanae diei 9 decembris 1918 nullum a c t u m processualem posuerit, a t q u e inutiliter elabi
siverit fatale b i m e s t r e t e m p u s a d. P o n e n t e s t a t u t u m , appellationem
e s s e desertam a t q u e o p p u g n a t a m sententiam in rem iudicatam transiisse,
d e c l a r a t u m fuit die 26 novembris.
6. B A I O N E N . - N U L L I T A T I S M A T R I M O N I I , ex capite clandestinitatis relate
ad sponsorum domicilium vel quasi, coram R . P . D. M A N Y .
Attenta
procuratoris
actoris
declaratione c a u s a m
n o n prose-
APOST,
raptus, coram
DE
H U P E ORIENT.
P. D.
R.
- NULLITATIS MATRIMONII,
ex capite
MASSIMI.
TERGESTINA.
PROVENTUS ET EMOLUMENTORUM,
coram
R.
P. D.
MASSIMI.
Instantiam esse p e r e m p t a m , atque i m p u g n a t a m sententiam Tribunalis Metropolitani Goritiensis, die 21 maii 1912 latam, exsequutioni esse
m a n d a n d a m , declaratum fuit die 13 decembris.
9.
PARISIEN.
NULLITATIS
R.
P . D.
MATRIMONII,
ex capite
defectus consensus
PARRILLO.
Tani, Notarius.
175
S. Romana Rota
II
Citatio edictalis
VICARIATUS APOSTOLICI AEGYPTI
NULLITATIS
MATRIMONII
(MUSARELLI-DE
VANNES)
An
constet
de
nullitate
matrimonii
in
casu?
O r d i n a r i i locorum, Parochi, Sacerdotes et fideles q u i c u m q u e notit i a m h a b e n t e s de domicilio a u t commorationis loco praefatae Dominae
c u r a r e debent, si et q u a t e n u s fieri possit, ut de h a c edictali citatione
ipsa moneatur.
D a t u m R o m a e , die 14 februarii 1921.
I o a n n e s Prior, Ponens.
E. S.
Ex Cancellaria, die 19 februarii 1921.
T. T a n i , Notarius S. B. Rotae.
176
Traduction.
MATRIMONII
(MUSARELLI-DE
VANNES)
Puisqu'il conste des actes du Procs qui a t fait d a n s le Vicar i a t Apostolique d'Egypte, que Madame Marie Louise De Vannes, dfenderesse en cette cause, ne peut tre trouve, sur l'instance du P r o m o t e u r de Justice de la S. R o t e R o m a i n e , Nous citons, par le p r s e n t
dit, la mme dfenderesse comparatre par propre p e r s o n n e ou p a r
un P r o c u r e u r lgitimement constitu, devant Nous au sige du Trib u n a l de la S. R o t e R o m a i n e (Roma, Palazzo della Dataria, Via della
Dataria, n. 94) le 20 mai 1921, 11 h e u r e s du matin, p o u r souscrire le
Doute ci-dessous r a p p o r t , et fixer le j o u r de la proposition de la cause
d e v a n t la Rote.
DOUTE.
Conste-til de
Les Ordinaires des lieux, les Curs, les prtres et les fidles, ayant
connaissance du domicile ou du lieu de la rsidence de la dite dfenderesse, doivent, d a n s la mesure du possible, l'avertir de la prsente
citation.
Donn R o m e , le 14 fvrier 1918;
Jean
L. S.
Ex Cancellaria, die 19 februarii 1921.
T. T a n i , Notarius S. R. Rotae.
Prior, Ponens.
177
ACTA OFFICIORUM
PONTIFICIA COMMISSIO
simplicium vota e m i t t u n t u r s u b
Donec in Congregatione vivam ,
sive a Superioribus dimittatur,
quaeritur:
R e s p . : A d l . Negative.
Ad 2 . Pro iis qui vota iam emiserunt s u b h a c conditione, serventur canones 646, 647 et 648.
u m
II
*
178
III
Cum in Constitutionibus q u a r u m d a m Congregationum Religiosarum
iuris pontificii in formula professionis nulla fiat mentio Antistitae, sed
t a n t u m m o d o Episcopi vel eius delegati, q u a e r i t u r :
o
R e s p . : Ad l . Affirmative, t a m q u a m h a b e n s legitimum m a n d a t u m .
u m
R e s p . : Negative a d l
Romae, 1 martii 1921.
PETRUS
a m
p a r t e m , affirmative a d 2 .
CARD.
GASPARRI,
Praeses.
Aloisius
Sincero,
Secretarius,
179
SEGRETERIA DI STATO
NOMINE
Con Biglietti della Segreteria di Stato, il Santo Padre "si degnato di
nominare:
10 febbraio 1921. L'Emo sig. Card. Vittorio Amedeo Ranuzzi de Bianchi,
Protettore del Monastero delle Agostiniane in
Santa Prisca.
180
8
10
1921. L'Emo sig. Card. Antonio Vico, Protettore della Congregazione delle Figlie di S. Giuseppe di Gerona
(Spagna).
.
^
181
Pontificio:
25
26
29
1 febbraio
182
ONORIFICENZE
Con Brevi Apostolici il Santo Padre si degnato di conferire le seguenti
onorificenze:
La Croce dell' Ordine Supremo del Cristo :
15 febbraio 1921. A S. A. R. il principe Felice de Bourbon-Luxembourg.
La Commenda dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile:
18 febbraio 1921. Al sig. cav. Michele Giuseppe Atleta, dell'archidiocesi di
Torino.
25
*
Al sig. Gustavo Couteaux, di Costantinopoli.
La
1
marzo
gennaio
25
febbraio
26
2
marzo
S.
Silvestro
Papa:
Commenda
dell'Ordine
di
S.
Silvestro
Papa:
1921.
Il
25
di
gennaio
dell'Ordine
1921.
La
25
Placea
Cavalierato
dell'Ordine
di
S.
Silvestro
Papa:
1921.
Camerieri
4
18
20
28
29
21
soprannumerari
di
S.
S.
1920.
Camerieri
22
Segreti
febbraio
1921.
Segreti
di
Spada
Cappa
soprannumerari
di
S.
S.:
184
NECROLOGIO
gennaio 1921. Mons. Federico Enrico Oury, arcivescovo titolare di Tolemaide d'Egitto.
febbraio
4 Aprilis 1921
Num. 5
'
B E N E D I C T U S P P . XV
Ad p e r p e t u a m rei memoriam. Q u a e catholico nomini aeternaeque fidelium saluti bene, prospere ac feliciter eveniant, et q u a e rei
sacrae procurationi melius gerendae conducant, ea ut sollicito studio
praestemus, Nos a d m o n e t supremi apostolatus officium, quo in terris,
nullis quidem meritis Nostris, divinitus fungimur. Hoc ducti consilio,
ut Albaniae dioecesibus e a r u m d e m q u e Praesulibus, tot ac tantis difficult a t i b u s a t q u e a e r u m n i s probatis, auxilium efficax t u t u m q u e regimen
provideremus, Delegationem Apostolicam eadem in regione instituendam censuimus. Quare, o m n i b u s rei momentis attente perpensis cum
V V. Ff . NN. S. R. E. Cardinalibus negotiis P r o p a g a n d a e Fidei praepositis, Apostolica Nostra auctoritate, praesentium tenore, Delegationem
Apostolicam in Albania erigimus. Volumus ut haec Delegatio singulas
A l b a n i a e dioeceses attingat, e i u s d e m q u e Delegationis sedem in Urbe
S c o d r e n s i constituimus. Haec m a n d a m u s , edicimus, decernentes praes e n t e s Litteras firmas, validas a t q u e efficaces semper exstare ac perman e r e , s u o s q u e plenarios a t q u e integros effectus sortiri a t q u e obtinere,
illisque ad q u o s pertinent, sive pertinere poterunt, n u n c et in posterum
plenissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum, irri1
13
186
D a t u m R o m a e a p u d s a n c t u m P e t r u m s u b a n n u l o Piscatoris, die
n o v e m b r i s M C M X X , Pontificatus Nostri a n n o septimo.
P.
CARD.
GASPARRI,
a Secretis Status.
II
ERIGITUR VICARIATUS APOSTOLICUS
DE
ONTARIO
SEPTEMTRIONALI
BENEDICTUS P P . XV
Ad p e r p e t u a m rei memoriam. I n c u m b e n t i s Nobis pastoralis officii
c u r a Nos admonet, ut, c u n c t o r u m christifidelium profectui diligenter
intenti, illis o p p o r t u n a praesidia, adiuvante Domino, providere studeam u s , a t q u e in primis ea q u a e prospero ac felici illorum regimini p r o spiciant, paterno consilio p r a e s t e m u s . Iamvero q u u m in Praefectura
Apostolica de Ontario Septemtrionali ad h u n c usque diem t a m notabile
evenerit rei catholicae incrementum, ut ecclesiarum n u m e r u s ac station u m , nec n o n evangelicorum operariorum et christifidelium copia in
illis regionibus longinquis maior facta sit: p l u r i m a m q u e expedire nover i m u s a d - m a g i s magisque catholicam religionem ibidem stabiliendam,
ut Apostolicus Vicarius episcopali charactere insignitus e a r u m regimini
praesit; Nos, conlatis consiliis cum VV. F F . NN. S. R. E. Cardinalibus,
negotiis Sacrae Congregationis de P r o p a g a n d a Fide praepositis, de novo
erigendo Vicariatu decernere in Domino existimavimus. Nimirum Motu
proprio et ex certa scientia ac m a t u r a deliberatione Nostris, deque a p o stolicae Nostrae potestatis plenitudine, praesentium Litterarum vi, actualem Praefecturam Apostolicam de Ontario Septemtrionali in Apostolicum
Vicariatum erigimus, iis quidem finibus constitutum, q u i b u s ipsa Praefectura Apostolica ad h u n c diem constabat. Haec s t a t u i m u s , decern e n t e s praesentes Litteras firmas, validas a t q u e efficaces semper exstare
ac p e r m a n e r e , s u o s q u e plenarios atque integros effectus sortiri a t q u e
obtinere, illisque ad quos spectant, sive spectare poterunt, suffragari
n u n c et in p o s t e r u m ; sicque rite iudicandum esse ac definiendum, irritumque a t q u e inane fieri, si q u i d q u a m secus s u p e r his, a quovis, auctoritate
qualibet, scienter .vel ignoranter attentari contigerit. Non o b s t a n t i b u s
187
XXVII
P.
CARD.
GASPARRI,
a Secretis Status.
III
ECCLESIA
A
BEATAE
MARIAE VIRGINIS
T E R R A E M O T U IN
DE
MERCEDE
SUB
TITULO LIBERATRICE
B E N E D I C T U S P P . XV
Ad p e r p e t u a m rei m e m o r i a m . Dilectus filius Constantius Vallejo,
P r o c u r a t o r Generalis Ordinis b e a t a e Mariae Virginis de Mercede, t u m
suo tum Magistri Generalis ac Superioris Provincialis Quitensis, nec
n o n aliorum eiusdem Ordinis sodalium nomine, supplicibus votis Nos
d e p r e c a t u s est, ut ecclesiam in honorem beatae Mariae Virginis de Mercede s u b titulo Liberatricis a t e r r a e m o t u , Deo dicatam in civitate
Quitensi, Basilicae Minoris titulo condecorare dignaremur. Nos a u t e m ,
probe noscentes h a n c sacram aedem, a n t i q u u m itemque splendidum artis
ac religionis m o n u m e n t u m , t a m divini cultus splendore; q u a m fidelium
pietate ac frequentia enitere, votis etiam a n n u e n t e s p u r p u r a t i S. R. E.
Principis, Ordinis de Mercede Protectoris, optatis hisce a n n u e n d u m ultro
libenterque existimavimus. Q u a m ob rem, audito S. R. E. Cardinali
Ss. Rituum Congregationi Praefecto, ecclesiam beatae Mariae Virginis
de Mercede sub invocatione Liberatricis a t e r r a e m o t u , in civitate
Quitensi exsistentem, apostolica Nostra auctoritate, praesentium tenore,
ad titulum ac dignitatem Basilicae Minoris evehimus, cum honorificentiis ac privilegiis o m n i b u s et singulis, q u a e Minoribus almae h u i u s Urbis
Basilicis competunt. Decernentes praesentes Litteras firmas, validas a t q u e
efficaces semper exstare ac p e r m a n e r e , suosque plenos a t q u e integros
effectus sortiri a t q u e obtinere, illisque ad quos pertinent, sive pertinere
poterunt, n u n c et in posterum amplissime suffragari; sicque rite iudic a n d u m sse ac definiendum, irritumque ex n u n c et inane fieri, si quidq u a m secus s u p e r his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter vel ignoranter, a t t e n t a r i contigerit. Non o b s t a n t i b u s contrariis q u i b u s c u m q u e .
Datum R o m a e a p u d sanctum P e t r u m sub annulo Piscatoris, die
n decembris M C M X X , Pontificatus Nostri a n n o septimo.
P.
CARD.
GASPARRI,
a Secretis Status.
188
iv
ECCLESIA SS.MI CORDIS IESU IN CIVITATE ADAMANTINA TITULO ET PRIVILEGIIS
BASILICAE MINORIS HONESTATUR.
BENEDICTUS P P . XV
Ad p e r p e t u a m rei m e m o r i a m . Venerabilis frater Ioachim Silverius de Sousa, archiepiscopus A d a m a n t i n u s , s u a et cleri populique
sibi submissi vota exprimens, instanter Nos rogavit, ut sacram aedem
in civitate archiepiscopali sitam et pluribus abhinc annis Sacratissimo
dicatam Cordi iesu, cuius p u l c h e r r i m a effigies super altari principe
religiosissime colitur, Basilicae Minoris titulo cohonestare dignaremur.
Nos autem, cum c o m p e r t u m h a b e a m u s ipsam ecclesiam, sollemni ritu
in Brasiliana regione consecratam, molis amplitudine et artis operibus
excellere, n o n m i n u s q u a m divini cultus s a c r a r u m q u e functionum splend o r e ; simul a n i m o repetentes ipsum templum curis, studio ac ministerio sollerti Sacerdotum Missionis esse concreditum, ibique canonice
erectam exstare piam Consociationem cui titulus ab Honorifica custodia
Ssmi Cordis I e s u , q u a m rec. me. Praedecessor Noster Leo P P . X I I I ,
per Apostolicas L i t t e r a s a n n o MDCCCXCIV Piscatoris annulo obsignatas
ad archisodalitatis gradum provexit, idcirco optatis his a n n u e n d u m ultro
libenterque e x i s t i m a v i m u s . Quae, cum ita sint, audito P u r p u r a t o S. R. E.
Principe Ss. R i t u u m Congregationi Praefecto, apostolica Nostra auctoritate, praesentium vi p e r p e t u u m q u e in m o d u m , ecclesiam Ssmi Cordis
Iesu in civitate A d a m a n t i n a titulo ac dignitate Basilicae Minoris condec o r a m u s , cum o m n i b u s honorificentiis et privilegiis, q u a e Minoribus
Almae h u i u s Urbis Basilicis de iure competunt. Decernentes praesentes
Litteras firmas, validas a t q u e efficaces semper exstare ac p e r m a n e r e ,
s u o s q u e plenos a t q u e integros effectus sortiri a t q u e obtinere, illisque
ad q u o s pertinent, vel pertinere poterunt, n u n c et in posterum amplissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum, i r r i t u m q u e
ex n u n c et i n a n e fieri, si q u i d q u a m secus super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter, attentari contigerit. Non obstant i b u s contrariis q u i b u s c u n q u e .
Datum R o m a e a p u d s a n c t u m P e t r u m s u b annulo Piscatoris, die
x decembris MCMXX, Pontificatus Nostri a n n o septimo.
P. CARD. GASPARRI, a Secretis Status.
189
V
SANCTUARIUM BEATAE MARIAE VIRGINIS VULGO
DEL
PILASTRELLO
IN
B E N E D I C T U S P P . XV
Ad p e r p e t u a m rei m e m o r i a m . Cum ex p a r t e Monachorum C o n gregationis beatae Mariae Virginis de Monte Oliveto, Ordinis sancti
Benedicti, qui s a n c t u a r i u m beatae Mariae Virginis loci Lendinara, in
dioecesi Adriensi, pluribus a saeculis studio indefesso incolunt, preces
enixae Nobis oblatae fuerint, ut sanctuarium praedictum cum contiguo
coenobio ad abbatiae dignitatem provehere d i g n e m u r ; h a s q u e preces
cumulet a t q u e ornet amplissimum suffragium tum P u r p u r a t i S. R. E.
Principis Caietani De Lai, dicti sanctuarii Protectoris, t u m venerabilis
fratris Anselmi Rizzi, hodierni episcopi Adriensis, Nos votis his conced e n d u m ultro libenterque existimavimus. H a u d enim ignoramus sanctuarium, per similes Apostolicas Litteras die xv mensis februarii MCMXI
Piscatoris annulo obsignatas, fuisse a Decessore Nostro Pio P P . X Basilicae Minoris titulo ac privilegiis decoratum, ibique asservari, miraculis
inclytam, s t a t u a m beatae Mariae Virginis Infantem divinum ulnis foventis
a pila p a r v a appellatam, q u a m gratiarum o m n i u m a p u d Deum seques t r a m experti, a n t i q u a Lendinarae cives religione v e n e r a n t u r . Collatis
itaque consiliis cum dilecto filio Nostro Theodoro S. R. E. cardinali
Valfr di Bonzo, Congregationi de Religiosis Praefecto, ac m a t u r a p r a e h a b i t a deliberatione, apostolica Nostra auctoritate, praesentium vi perpet u u m q u e in m o d u m , sanctuarium b e a t a e Mariae Virginis loci Lendinara,
in dioecesi Adriensi, cum contiguo coenobio, Monachorum Congregationis
beatae Mariae Virginis de Monte Oliveto, Ordinis sancti Benedicti, ad
a b b a t i a e dignitatem evehimus. R e s e r v a t a a u t e m , pro hac vice, Sanctae
huic Sedi primi abbatis nominatione, inspectisque peculiaribus animi
ingeniique ornamentis, q u i b u s enitet dilectus filius Caelestinus Maria
Colombo, eiusdem sanctuarii rector et coenobii prior, iam p l u r i b u s et
quidem g r a v i b u s ecclesiasticis m u n e r i b u s nitide et s u m m a cum l a u d e
perfunctus, e u m d e m apostolica pariter Nostra auctoritate, p r a e s e n t i u m
tenore, novae h u i u s a b b a t i a e beatae Mariae Virginis loci Lendinara, in
dioecesi Adriensi, primum a b b a t e m eligimus, facimus a t q u e r e n u n t i a m u s ,
qui monasticae familiae praesit, cum iuribus, h o n o r i b u s ac privilegiis
190
q u i b u s abbates Congregationis fruuntur, in o m n i b u s ad formam Constit u t i o n u m enunciatae Congregationis de Monte Uliveto, Ordinis sancti
Benedicti. Decernentes praesentes Litteras firmas, validas a t q u e efficaces
semper exstare ac p e r m a n e r e , suosque plenos a t q u e integros effectus
sortiri a t q u e obtinere, illisque ad quos pertinent, sive pertinere poterunt,
amplissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum, irrit u m q u e ex n u n c et i n a n e fieri si q u i d q u a m secus super his, a quovis,
auctoritate qualibet, scienter vel ignoranter, attentari contigerit. Non
o b s t a n t i b u s ordinationibus et constitutionibus apostolicis, nec n o n constitutionibus Ordinis seu Congregationis de Monte Oliveto, ceterisque
o m n i b u s , etiam speciali a t q u e individua mentione ac derogatione dignis,
in c o n t r a r i u m facientibus q u i b u s c u m q u e .
D a t u m R o m a e a p u d s a n c t u m P e t r u m sub annulo Piscatoris, die
XV decembris MCMXX, Pontificatus Nostri a n n o septimo.
VI
ECCLESIA NATIVITATIS BEATAE MARIAE VIRGINIS IN CIVITATE -SENGLEA, INSULAE
MELITENSIS, IN BASILICAM MINOREM ERIGITUR.
BENEDICTUS P P . XV
Ad p e r p e t u a m rei m e m o r i a m . Ad p e r e n n a n d a m m e m o r i a m gloriosae victoriae contra exercitum T u r c a r u m , a n n o MDLXV latae, et in
g r a t i a r u m actionem ob civitatem ab extremo discrimine servatam, in
u r b e vulgo Senglea appellata, Melitensis insulae, in h o n o r e m beatae
Mariae Virginis Nativitatis erecta sacra aedes est, a Victoria dicta,
q u a m rec. me. P i u s P P . VI, Antecessor Noster, Conlegiatae insignis
titulo ac dignitate donavit. Nunc a u t e m cum Capitulum u n a cum clero
eiusdem ecclesiae, auspicata occasione coronationis sacri simulacri
Mariae Infantis, ut aiunt, Maria B a m b i n a , quod religiosissime ipso
in templo colitur, fervida q u o q u e vota d e p r o m e n s Comitatus ad huiusmodi festivitatem devota cum p o m p a et sollemnitate celebrandam electi,
Nos suppliciter exoraverit, ut sacrum ipsum templum, vetustate, pulchritudine et amplitudine p r a e s t a n s divinoque cultu et sacris function i b u s percelebre, ad titulum Basilicae Minoris evehere dignaremur; Nos,
a n i m o r e p e t e n t e s inclytus ecclesiae eiusdem memorias, optatis his annuend u m ultro libenterque existimavimus. Quae cum ita sint, audito vene-
191
VII
ECCLESIA SANCTI IGNATII LOJOLAEI IN OPPIDO AZPEITIA, IN HISPANIA, TITULO
ET PRIVILEGIIS BASILICAE MINORIS AUGETUR.
BENEDICTUS P P . XV
Ad p e r p e t u a m rei memoriam. - Constat apprime inter potiora Hispaniae sanctuaria merito accenseri posse magnificum t e m p l u m divo Ignatio
dicatum, quod prope oppidum Azpeitia appellatum, eo in loco exstat,
u b i idem sanctus, Societatis Iesu fundator, n a t u s est et, r e d u x a bello,
saucius, divina gratia perculsus, militiae h o m i n u m valedixit ut se t o t u m
Christi militiae manciparet. Hoc enim t e m p l u m , molis amplitudine et
mirificis artis operibus ac pretioso m a r m o r e insigne, opima et quidem
praedivite supellectili a b u n d a t , s a c r a r u m functionum splendore renidet
et sacerdotum divino cultui addictorum, nec n o n peregre advenientium
fidelium frequentia m a x i m e excellit. Adiacet templo amplissimum Clericorum Regularium Societatis Iesu conlegium, H i s p a n o r u m regum m u n i ficentia conditum, ubi Castellanae regularis Provinciae tyrones in sortem
Domini instituuntur. Haec animo repetentes, cum dilectus filius Igna-
VIII
ECCLESIA PAROCHIALIS SS.MI CORDIS IESU AD CASTRUM PRAETORIUM IN URBE
TITULO ET PRIVILEGIIS BASILICAE MINORIS DECORATUR.
B E N E D I C T U S P P . XV
Ad p e r p e t u a m rei memoriam. - Pia Societas sancti Francisci Salesii,
a venerabili Servo Dei I o a n n e Bosco iam Augustae T a u r i n o r u m condita a t q u e hodie per dissitas q u o q u e orbis regiones diffusa, o m n i b u s
plane cognitum est q u a n t a sibi merita comparaverit n o n modo incumbendo actuose sollerterque in p u e r o r u m , orbitate l a b o r a n t i u m , religiosam h o n e s t a m q u e institutionem, verum etiam in rei catholicae profectum t u m a p u d christianum populum, t u m a p u d infideles in longinquis
et asperrimis Missionibus. E i u s d e m Societatis sodalibus est q u o q u e in
h a c Alma Urbe Nostra ecclesia paroecialis Sacratissimo Cordi Iesu dicata,
19&
in qua, etsi non abhinc multos a n n o s condita, eximii p r a e s e r t i m P r a e decessoris Nostri Leonis P P . X I I I iussu atque auspiciis, christifideles
urbani, eorumdem Sodalium opera, adeo ad Dei cultum et v i r t u t u m
l a u d e m exercentur, ut ea vel cum antiquioribus paroeciis in h o n o r i s
ac meritorum contentionem veniat. Ipsemet. Salesianorum Sodalium
fundator, venerabilis Ioannes Bosco, in nova U r b i s regione, aere salu^
berrimo populoque confertissima, q u a e ad Gastrum Praetorium e x s t a t ,
exaedificationem inchoavit istius templi, et, quasi illud erigerei ex g e n t i s
italicae voto et pietatis testimonio erga Sacratissimum Cor Iesu, s t i p e m
praecipue ex Italiae christifidelibus studiose conlegit; v e r u m t a m e n pii
h o m i n e s ex ceteris nationibus n o n defuerunt, qui, in exstruendum perfi ciendumque templum istud, erga S s m u m Cor Iesu amore incensi, largam
pecuniae vim contulerint. Anno autem MDCCCLXXXVII sacra ipsa a e d e s ,
s e c u n d u m speciosam formam a Virginio Vespignani architecto delineatam, t a n d e m perfecta ac sollemniter consecrata dedicataque est. E a m d e m
vero postea, m a g n a cum sollertia, Sodales Salesianos non modo variis
altaribus, imaginibus affabre depictis et statuis, o m n i q u e sacro cultui
necessaria supellectili exornasse, verum etiam continentibus aedificiis
iuventuti, ut t e m p o r a nostra postulant, rite instituendae ditasse, iure ac
merito Praedecessores Nostri sunt" laetati, et Nos h a u d minore animi
voluptate p r o b a m u s . Quapropter cum dilectus filius P a u l u s Albera,
h o d i e r n u s Piae Societatis sancti Francisci Salesii rector maior, n o m i n e
proprio ac religiosorum virorum quibus praeest, quo memorati templi
Ssmi Cordi Iesu dicati maxime a u g e a t u r decus, eiusdem u r b a n a e paroeciae fidelium fides et pietas foveatur, Nos supplex rogaverit, ut eidem
templo dignitatem, titulum et privilegia Basilicae Minoris pro Nostra
benignitate impertiri d i g n e m u r ; Nos, ut magis magisque stimulos fide^
libus ipsius paroeciae a t q u e Urbis totius Nostrae ad Sacratissimum Cor
Iesu impensius colendum a t q u e a d a m a n d u m a d d a m u s , nec n o n b e n e volentiam, q u a Sodales Salesianos ob merita sua prosequimur, publice
significemus, votis hisce piis a n n u e n d u m ultro libenterque c e n s e m u s .
Q u a m ob rem, conlatis consiliis cum VV. F F . NN. S. R. E. Cardinalib u s Congregationi Ss. R i t u u m praepositis, Motu proprio ac de certa
scientia et m a t u r a deliberatione Nostris, deque apostolicae potestatis
plenitudine, praesentium L i t t e r a r u m t e n o r e p e r p e t u u m q u e in m o d u m ,
e n u n c i a t u m templum Sacratissimo Cordi Iesu dicatum, in h a c a l m a
Urbe Nostra a t q u e ad C a s t r u m P r a e t o r i u m situm, dignitate ac titulo
Basilicae Minoris h o n e s t a m u s , cum o m n i b u s et singulis honoribus, p r a e rogativis, privilegiis, indultis q u a e aliis Minoribus Almae h u i u s U r b i s
Basilicis de iure competunt. Decernentes praesentes Litteras firmas,
194
IX
R. P. ALBANUS SCHACHLEITER, ORDINIS SANCTI BENEDICTI, ABBAS DE SPANHEIM
RENUNTIATUR.
BENEDICTUS P P . XV
Dilecte fili, salutem et apostolicam benedictionem. - Placet oculos
mentis Nostrae ad te convertere, qui, uti n u p e r accepimus, p o s t q u a m
superiore anno, de consensu Nostro, Abbatiae E m m a u s P r a g e n s i s gubern a t i o n e m ob difficilem rerum condicionem dimiseras, in Monacense sancti Bonifatii coenobium secessisti. Quod vero abdicationem abbatialis
officii t u a m r a t a m h a b u i m u s , non idcirco p t e s velimus, aliquam te
existimationis et benevolentiae iacturam a p u d Nos fecisse. Neque enim
o m n i a illa facile oblitteraturi s u m u s , quae, plus decem a n n o s , q u o a d
Abbatiam P r a g e n s e m es m o d e r a t u s , religionis studio incensus, actuose
peregisti. Et sane, cum per eas regiones, m a g n a Ecclesiae adversarii
contentione de complexu sanctae h u i u s Matris filios avellere a t q u e abstrah e r e niterentur, acriter pro fide catholica a p u d populares praesertim
B o h e m o s t u e n d a propugnasti : q u a profecto provincia nullam tibi capere
graviorem utilioremque poteras, in quo constat Societatem a sancto Bonifatio n u n c u p a t a m plurimum collocasse operae suae, q u a m tamen, veluti
inditis ardoris virtutisque igniculis, ipsemet sic roborasti, ut, scriptis
c r e b r o editis, et servandae fidei integritati et exercitationibus christianae vitae provehendis optime prospexeris. Quae cum impense ageres,
sollertia h a u d minore in eo elaborabas, ut sodales, q u i b u s p r a e e r a s , sic
s a c r o r u m r i t u u m c u r a r e n t splendorem et castissimam concentuum ecclesiasticorum dignitatem retinerent, q u e m a d m o d u m eos decet religiosos
viros, qui opus Dei, instituto suo, faciunt. Unde est feliciter consecutum,
ut Abbatia E m m a u s P r a g e n s i s inlustre vitae liturgicae domicilium iure
195
h a b e r e t u r , ex quo praeclarae m a n a r e n t in catholicos regionis illius homines ad perse v e r a n d u m in fide utilitates. Nihil igitur mirum, dilecte fili,
q u o d in Ecclesiae inimicorum invidiam a t q u e offensionem i n c i d e n s ;
v e r a m , quod Ecclesiae ipsius causa incidens, id iam te consolari mirifice debet. At t a m e n ne tibi desit a Nobis solacium et paternae caritatis
significatio, hisce Litteris, auctoritate Nostra, te Abbatem de Spanheim
eligimus atque r e n u n t i a m u s ; quem tibi honoris titulum ita deferimus,
ut simul m e m o r i a m aliquo pacto revocemus exstinctae Abbatiae Benedictinae, q u a e , a n n o Mcxxiv erecta et Deo Optimo Maximo in h o n o r e m
beatissimae Virginis et sancti Martini dicata, insignibus floruit religiosis
viris p o t i s s i m u m q u e Abbatis sui Ioannis Trithemii virtutibus et scriptis
nobilitata est. Contrariis n o n o b s t a n t i b u s quibuslibet.
D a t u m R o m a e a p u d sanctum P e t r u m sub annulo Piscatoris, die
XXI martii anno MCMXXI, Pontificatus Nostri septimo.
P. CARD. GASPARRI, a Secretis Status.
EPISTOLA
AD DILECTUM FILIUM MODERATOREM
COMITATUS
CATHOLICAE UNIVERSITATI
196
B E N E D I C T U S P P . XV
197
ecclesiae P h a r s a l e n s i
198
II
NOMINATIO
S s m u s D. N. Benedictus P p . XV, decreto S. Congregationis Consistorialis, nominavit :
10 ianuarii 1921. R. P. D. Angelum Paino, h a c t e n u s episcopum
Liparensem, coadiutorem
R.
P.
D. Lecterii D'Arrigo,
archiepiscopi Mes-
sanensis.
15
ianuarii
1921
FACTI.
#. Congregatio Concilii
^00
S. Congregatio Concilii
201
fallentiae;
declarationes vero
enucleare
s u m u n t , exsistentiam s u p p o n e r e p a l a m est.
D e m u m , meo quidem iudicio r e m conficit dispositio canonis 395, 3,
ubi legitur: Distributiones (subintelligas, ex sequenti contextu, ubi de
dignitatibus
agit:
Quare, etc.
R E S O L U T I O : Die 15 ianuarii 1921 Emi ac Rmi P a t r e s S. Congregationis Concilii, in plenariis comitiis in Palatio Apostolico Vaticano habitis,
ad propositum dubium : An absentes a choro vi indulti Apostolici
ACTA, vol. XIII, n. 5. - 4-4-921.
14
202
q u o c o n c e d u n t u r distributiones
amissis
inter praesentes
tantum,
ius
h a b e a n t ad fallentias, in casu ; r e s p o n d e n d u m c e n s u e r u n t : Affir mative, d u m m o d o ne a g a t u r de fallentiis e distributionibus inter prae sentes t a n t u m provenientibus .
F a c t a a u t e m de praemissis S S m o Dno Nostro Benedicto Div. Provid.
P p . XV relatione per infrascriptum S. Congregationis Secretarium, in
audientia diei subsequentis, Sanctitas Sua resolutionem E m o r u m P a t r u m
1
MOR,
Secretarius.
DECRETUM
CONSILIUM CENTRALE PII OPERIS PROPAGATIONIS FIDEI PRO UNIVERSIS ITALIAE DIOECESIBUS
CONSTITUITUR.
203
t a t e m diligentissime curare debet, visum est heic R o m a e Centrale quoddam Consilium pro o m n i b u s Italiae Dioecesibus constituere, a Comitatu
R o m a n o distinctum, derogando super hoc de Decreto die 15 mensis maii
anni 1897 auctoritate Leonis X I I I edito ab E m o Card. Lucido M. Parocchi; quod quidem Centrale Consilium eiusdem Pii Operis institutionem,
regimen, incrementum, in omnibus ac singulis Italiae Dioecesibus, r o m a n a
n o n excepta, foveat, moderetur, a t q u e dirigat. Ipsum a u t e m Consilium
cum suo Praeside, Secretario atque pecuniae Custode nonnullis insuper
adiectis Consiliariis, huic eidem S. C. circa m u n e r a pro q u i b u s erigitur
immediate subiectum erit.
F i r m a itaque m a n e n t e in singulis Italiae Dioecesibus Ordinariorum
auctoritate circa constitutionem ac directionem laudati Pii Operis a
Fidei propagatione n u n c u p a t i , singuli eiusdem Operis Dioecesani Praesides, de iis omnibus negotiis, quae idem P i u m Opus attingere videantur, cum Praeside supradicti Consilii Centralis R o m a n i directe exinde
agent.
Cuius quidem Consilii Centralis R o m a n i constitutionem S S m u s '
D. N. Benedictus div. prov. P P . XV, in audientia diei 18 mensis novembris a n n i elapsi, benigne adprobare, r a t a m q u e habere dignatus est; ac
praesens in re Decretum confici mandavit.
Datum R o m a e , ex aedibus S. Congregationis de P r o p a g a n d a Fide,
die 1 martii 1921.
G. M. CARD. VAN ROSSUM, Praefectus.
L.
S.
C.
Laurenti,
Secretarius.
II
NOMINATIO
Brevi apostolico n o m i n a t u s est:
23 februarii 1921. Vicarius apostolicus de Honan Septentrionali
R. D. Martinus Chiolino, e Seminario Mediolanensi pro missionibus
exteris.
204
SEGRETERIA DI STATO
NOMINE
Con Biglietti della Segreteria di Stato, il Santo Padre si degnato di
nominare:
15, marzo 1921. L'Emo sig. Card. Oreste Giorgi, Protettore dell'Arciconfraternita di S. Giuseppe dei falegnami.
21
L'Emo sig. Card. Augusto Sili, Protettore dell'Arciconfraternita dei SS. Angeli Custodi.
31
205
Mons.
Mons.
Mons.
Mons.
Mons.
Mons.
12
18
marzo
Mons.
Mons.
21
Mons.
ONORIFICENZE
Con Brevi Apostolici il Santo Padre si degnato di conferire le seguenti
onorificenze :
La Gran Croce dell'Ordine Piano:
11
marzo
marzo
marzo
206
16
marzo
21
marzo
12
16
marzo
marzo
9
15
16
1920. Al sig. Giovanni Battista M. Leone Carlo Michel de Trtaigne, della diocesi di Soissons.
207
>>
Mons. Giuseppe Kaplan, della medesima diocesi.
'
Il sig. Ermanno de Greve-Dierfeld, della diocesi di Treviri.
22
08
.
Mons. Alberto Valverde Alonso, dell'archid. di Valladolid.
2 marzo
NECROLOGIO
19 marzo
20
24
25
Num. 6
6 Maii 1921
ACTA APOSTOLICAE
COMMENTARIUM OFFICIALE
EPISTOLA ENCYCLICA
DILECTIS
FILIIS
ORBIS
CATHOLICI, SAECULO
SEXTO
EXEUNTE AB OBITU
D A N T I S AL1GHERII.
B E N E D I C T U S P P . XV
DILECTI
FILII,
SALUTEM
ET
APOSTOLICAM
BENEDICTIONEM
In praeclara summorum copia hominum, suo splendore et gloria fidem catholicam illustrandum, qui cum in
omni genere, tum praesertim in litteris diseiplinisque optimis ita sunt versati ut, immortalibus facultatis suae editis
fructibus, de civili societate aeque ac de Ecclesia bene meruerint, singularem plane Dantes Aligherius locum obtinet,
cuius ab obitu plenus mox erit annus sexcentsHms. Profecto huius viri praestantia excellens num quam fartasse alias
testatior fuit quam hoc tempore; nam ad eius ornandam
memoriam non modo sese alacris comparat Italia, cui de tali
sobole gloriar! licet, sed apud omnes, quotquot sunt, excultas
ad humanitatem gentes novimus propria quaedam constituta esse eruditorum consilia ob eam causam:, ut hoc humani
generis insigne decus communi orbis terrarum praeconio celebretur.
ACTA, vol. XIII, a. 6. 6-5-921.
15
210
Mon. III, 4.
Mon. iii, 3, 16.
Conv. II, 9.
213
Mon. m, 3.
Epist. VIII.
214
subiaceat; quum mortalis ista felicitas quodammodo ad immortalem felicitatem ordinetur . - Optima enimvero plenaque sapientiae ratio, quae quidem si hodie sancte servetur,
fructus sane rebus publicis afferat prosperitatis uberrimos.
At in Summos Pontifices sui temporis perquam acerbe
et contumeliose est invectus. - Scilicet in eos, a quibus de
re publica dissentiebat, cum ea parte, ut opinabatur, facientibus, quae se domo patriaque expulisset, Atqui ignoscendum est viro tantis iactato fortunae fluctibus, si exulcerato
animo quicquam fudit, quod transisse videtur modum : eo
vel magis quod ad iram eius infiammandam non est dubium
quin hominum, ut assolet, male de adversariis omnia interpretan tium, rumores accesserint. Ceterum, quoniam - quae
est mortalium infirmitas - necesse est de mundano pulvere etiam religiosa corda sordescere , quis neget nonnulla
eo tempore fuisse in hominibus sacri ordinis haud probanda,
quae animum eius, Ecclesiae dediti s simuim, aegritudine
molestiaque afficereiit, cum eadem viris, vitae sanctimonia
praestantibus, graves, ut accepimus, querimonias express e r a t ? Sed enim, quicquid in sacro ordine, seu recte seu
perperam, reprehendit indigliabundus ac vituperavit, nihil
umquam tamen detractum voluit de honore Ecclesiae debito, nihil de Summarum Clavium observantia : quamobrem
in politicis suam propriam tueri sententiam instituit illa reverentia fretus, quam pius filius debet patri, quam pius filius
matri, pius in Christum, pius in Ecclesiam, pius in Pastorem, pius in omnes Christianam religionem, profitentes, pro
salute
veritatis .
His igitur religionis fundamentis cum omnem sui poematis tamquam fabricam excitaverit, mirum non est, si quasi
quendam catholicae doctrinae thesaurum in eo conditum reperias, id est cum philosophiae theologiaeque christianae
1
S15
216
tiusque posset, quam si naturae finibus, exiguis sane, se continuisset. Itaque eum, quamquam a nobis tanto saeculorum
intervallo seiungitur, huius paene aetatis dixeris esse, certe
longe recentiorem quam quemquam' ex his, qui nunc sunt,
cantoribus vetustatis eius quam Christus e Cruce victor de
medio pepulit. Eadem omnino spirat in Aligherio, atque in
nobis pietas ; eosdem habet sensus religio; iisdem tamquam
velaminibus utitur allata nobis de caelo veritas, qua tam
sublime evecti sumus . Haec eius nobilissima laus est, christianum esse poetam, id est christiana instituta, quorum
contemplaretur toto animo speciem ac formam, de quibus
mirabiliter sentiret, quibus ipse viveret, divino quodam eecinisse cantu ; quam laudem qui inficiali non dubitant,
omnem Comoediae religiosam, rationem commenticiae cuidam fabulae comparantes, nulla veritate subiecta, ii profecto id inficiantur quod est in Poeta nostro praecipuum, et
ceterarum eius laudum fundamentum.
Ergo, si t a m magnam honestatis amplitudinisque suae
partem debet catholicae fidei Dantes, iam, ut alia omittamus, vel hoc uno exemplo illud confirmare licet, tantum
abesse ut obsequium mentis animique in Deum ingeniorum
cursum retardet, ut incitet etiam et promoveat : item iure
colligitur, quam male consulant progressioni studiorum et
humanitatis, qui nullum in iuventutis institutione patiunt u r esse Religioni locum. Dolendum est enim disciplinam,
qua publice studiosa iuventus instituitur, eiusmodi esse solere, quasi nulla sit Dei habenda homini ratio, nulla earum
omnium, quae supra naturam sunt, rerum maximam m.
Nam, sicubi poema sacrum non habetur scholis publicis
alienum, quin etiam in libris numeratur qui sunt studiosius
perlegendi, at vitale illud nutrimentum, cui ferendo natum
est, plerumque minime affert adolescentibus, utpote, disciplinae vitio, non sic animatis erga ea quae sunt divinae fidei,
quemadmodum oportet. Quod utinam haec sollemnia saecularia id efficiant, ut, ubicumque datur opera erudiendae in
1
217
B E N E D I C T U S P P . XV
1
Epist. X, 15.
218
EPISTOLAE
1
AD R. P. D. ANDREAM DE SZEPTYCKI, ARCHIEPISCOPUM LEOPOLIENSIUM ; DE
RUTHENORUM COLLEGIO ITERUM IN URBE A PRETENDO AC DE CONDITIONE
RERUM ILLIUS POPULI RESCRIBENS.
Venerabile fratello, salute ed apostolica benedizione. Il dolore
che Noi p r o v a m m o nel maggio 1915 allorch da questa alma citt
vedemmo partire i diletti figli del Collegio Ruteno che all'ombra della
s a n t a Regina di Zyrovice (del Pascolo), cos cara al popolo di Rutenia,
si p r e p a r a v a n o a divenire degni ministri dell'altare, ora alfine lenito
dalla preghiera che ella, nella sua qualit di Metropolita, Ci rivolge, di
riaprire il Collegio s t e s s o ; e Noi che a b b i a m o avuto la soddisfazione di
vedere nuovamente a d u n a r s i intorno alla Cattedra Apostolica i giovani
chierici dei vari, paesi fino a ieri belligeranti, siamo ben felici di dare
il Nostro consenso alla sua o p p o r t u n a richiesta. Se non che, avendo il
Collegio R u t e n o pi degli altri risentito i tristi effetti della mondiale
conflagrazione, perch in conseguenza della medesima rimase privo di
gran, parte delle sue rendite, le quali gli venivano somministrate dal
cessato impero Austro-Ungarico, Noi abbiamo procurato di assicurarne
anche d'ora innanzi l'esistenza, assegnandogli u n a congrua somma,
merc la quale possa il Collegio m a n t e n e r e tanti alunni, q u a n t i essi
erano prima della guerra. Ben vengano d u n q u e i Nostri diletti figli del
Collegio R u t e n o , ora che la Provvidenza fa suonare anche per essi l'ora
del salutare ritorno; e Noi stessi di b u o n grado rivedremo i rappresentanti di quel caro popolo, che forse pi di ogni altro ha conosciuto gli
orrori dell'immane conflitto. Ed v e r a m e n t e con anima affranta che
Noi, pensando ai Ruteni, ricordiamo le belle citt saccheggiate, i tranquilli villaggi incendiati, le ubertose campagne corse e ricorse da eserciti sterminati. E col pensiero del popolo, sono t u t t o r a presenti ai Nostro
spirito le loro chiese devastate, le immagini sacre infrante, i sacri paramenti fatti s t r u m e n t o di ludibrio, e pi di ogni altra cosa, ci che Ci
riempie di raccapriccio, le Specie Eucaristiche calpestate da incoscienti
fanatici. Gli orrori della fame, delle crude stagioni, delle ferali malattie,
delle atroci sevizie, le prigionie di cui ella stessa, venerabile fratello,
S19
no
B E N E D I C T U S P P . XV.
II
AD R. P. D. MARIUM BBSSON, EPISCOPUM LAUSANENSIUM ET GENEVENSIUM
CETEROSQUE HELVETIORUM EPISCOPOS; PROPOSITUM LAUDANS CELEBRANDI
QUARTUM CENTENARIUM AB ORTU BEATI PETRI CAN [SIL
Venerabiles fratres, salutem et apostolicam benedictionem. Officii
Nostri vestra Nos a d m o n e n t studia, in id, ut accepimus, collata, ut beati
Petri Canisii m e m o r i a m debito cum h o n o r e recolatis, ad exitum vertente saeculo q u a r t o ab eius ortu. Pie id vos a d m o d u m et. grati cum
animi laude. Si enim t e m p o r i b u s religioni maxime infensis, cum late
obtinentes r e r u m n o v a r u m cupidines o b s c u r a r e n t a u r u m catholicae
doctrinae, m u t a r e n t colorem optimum c h r i s t i a n o r u m m or uni, catholicam Helvetii r e t i n u e r u n t fidem, id, s e c u n d u m Deum, t r i b u e n d u m in
primis est vigilantiae s o l e r t i a e q u e religiosi h u i u s viri. Persequi v i r t u t e s
eius, celebrare labores q u i b u s n o n Helvetiis solum profuit, sed et Austriae
et Germaniae populis bene multis, illustrare copiam doctrinae a t q u e eruditionis, q u a m in c o m m u n e m attulit salutem docendo in scholis, concion a n d o , scribendo, cum adversariis d i s p u t a n d o , l u m e n consilii hortation e m q u e sanctam o m n i b u s impertiendo, propositum Nobis h a u d est. R e m
attigit Decessor Noster f. r. Leo XIII in encyclica epistola Militantis
Ecclesiae d a t a p e r sollemnia, q u a e celebrata sunt expleto saeculo tertio
ab obitu Canisii. P r a e s t a t n u n c hortari vos ut, q u a s h o n o r i s significationes tribuetis viro de sacra civilique re optime merito, eae n o n m i n u s
decori p a r e a n t q u a m utilitati Ecclesiarum v e s t r a r u m . Velimus n i m i r u m
Petri memoria ita i n s t a u r e t u r , ut ex eius vitae exemplis apte propositis christifideles vestri s e n t i a n t q u a n t i sibi faciendum sit divinum illud
fidei m u n u s p r o q u o P e t r u s t a m acriter, t a m diu d e c e r t a v i t : et viri e
clero discant q u i b u s pietatis doctrinaeque a r m i s veritatis ac religionis
patrocinium suscipiendum sit. T e m p o r a , ut videtis, e l a b u n t u r in q u i b u s
et a doctrinarum venenis et a multiplicatis vitiorum illecebris cotidiana
B E N E D I C T U S P P . XV
.222
S. Congregatio Consistorialis
Hoc igitur consistoriali Decreto, hac super re, q u a e s e q u u n t u r idem
S S m u s D n u s praescribit,
1. P r o proponendis sacerdotibus ad episcopale ministerium idoneis
ac dignis, conventus Episcoporum fiet singulis trienniis a u t saltem singulis quinquenniis, tempore infra assignato.
,
2. Conventus e r u n t provinciales, hoc est, omnes et singuli Ordinarii
dioecesum u n i u s c u i u s q u e provinciae convenient simul, nisi forte pro ali
quibus provinciis paucas dioeceses complectentibus d u a s provincias simul
convenire decernatur: quod quidem iidem Episcopi proponere poterunt.
3. Praelati vero nullius conventibus Episcoporum provinciae suae
interesse curabunt, iisdem cum iuribus ac ceteri.
4. Quolibet triennio aut quinquennio, ut s u p r a dictum est, sub initium Quadragesimae, incipiendo ab a n n o 1922, omnes et singuli Episcopi Metropolitano suo vel seniori Archiepiscopo (si duae ecclesiasticae
provinciae simul conveniant) sacerdotum n o m i n a iudicabunt, quos dignos
episcopali ministerio existimabunt. Nil autem vetat quominus, hos inter,
alterius etiam dioecesis vel provinciae sacerdotes p r o p o n a n t u r ; sub gravi
t a m e n exigitur, ut, qui proponitur, personaliter et ex d i u t u r n a conversatione a p r o p o n e n t e cognoscatur.
5. U n a cum nomine, aetatem q u o q u e designabunt candidati, eius
originis et actualis commorationis locum, et officium quo principaliter
fungitur.
6. Antequam determinent quos proponant, tam Archiepiscopi q u a m
Episcopi poterunt a viris ecclesiasticis p r u d e n t i b u s necessarias notitias
inquirere, ita t a m e n ut finis h u i u s inquisitionis o m n i n o lateat. Notitias
vero q u a s receperint nemini patefacient, nisi forte in Episcoporum conventu, de quo inferius.
U1U
224.
225
S. Congregatio Consistorialis
S.
Aloisius
ACTA, vol. XIII, n. 6. 6-5-921.
Sincero, Adsessor.
16
II
BRIXINEN.
DECRETUM
QUO DIOECESIS BRIXINENSIS A PROVINCIA ECCLESIASTICA SAL1SBURGENSI SEPARATUR ET APOSTOLICAE SEDI IMMEDIATE SUBIICITUR.
g*
s.
Aloisius
Sincero, Adsessor.
III
DECRETUM
CIRCA DEN OMINATIONEM EPISCOPI ET DIOECESIS PRINCIPIS ALBERTI
S.
Aloisius
Sincero, Adsessor,
S. Congregatio Consistorialis
IV
PROVISIO ECCLESIARUM
V
NOMINATIONES
Successivis S. Congregationis Consistorialis decretis S s m u s D. N.
Benedictus P P . XV n o m i n a v i t :
15 ianuarii 1921. R. P. D. Maximilianum Novelli, Episcopum titularem A n d r a p a n e n s e m , Administratorem Apostolicum dioecesis Collensis;
28 februarii. R. P. D. A n d r e a m Masera, Episcopum tit. Himeriensem,
Administratorem Apostolicum dioecesis
Liburnensis;
16 martii. R. P. D. A n t o n i u m Galati, Episcopum
Administratorem
Apostolicum
dioecesis
Hieracensis ;
Oppidensem,
228
Die 19
MISSARUM
ebruarii 1921
S. Congregatio Concilii
ritur permissio Ordinarii proprii transmittentis, sed sola c o m m e n d a t i o
Ordinarii sacerdotum q u i b u s Missae celebrandae t r a d u n t u r , si n o n sint
bene noti t r a n s m i t t e n t i .
Ac verba canonis seu condiciones istas fuisse accurate ponderata,
inde colligere p o s s u m u s , quod, iam ante Codicem, S. Sedes, per h a n c
S. Congregationem, m a t e r i a m istam secundum exigentias boni communis ordinavit. Praecipue alleganda s u n t decr. Ut debita, 11 maii 1904,
5 et 6 et Recenti decreto, 21 maii 1907.. Priore decreto, n. 5, sancitur
libertas tribuendi stipendia praeter q u a m proprio Ordinario a u t S. Sedi,
sacerdotibus quoque sibi benevisis ; altero decreto, inconsideratis
transmissionibus occurrere volens, S. C. postulavit interventum Ordinarii, n o n t a m e n proprii transmittentis, sed sacerdotis cui Missae comm i t t u n t u r . Dixeris ergo studiose, in istis decretis, vitatam esse necessit a t e m licentiae proprii Ordinarii t r a n s m i t t e n t i s , q u a e t a m e n necessitas
u n o ictu a b u s u s quibus o c c u r r e n d u m erat, semel s t a t u t a p r o r s u s abstulisset.
Cuius praetermissionis ratio haec facile dari potest. P r u d e n t i stipendiorum transmissione opportunissima caritas exerceri potest e r g a
indigentes sacerdotes vel. ecclesias aliarum regionum. In praesenti n o n
d e s u n t dioeceses, ubi, sine subsidio h u i u s generis, n o n pauci ad veram
egestatem redacti forent. P r o p r i u s a u t e m Ordinarius de operibus s u a e
dioecesis fovendis et extendendis ita solet esse sollicitus, ut condicio
eius licentiae prius obtinendae h u i u s m o d i transmissionibus, absque ullo
discrimine constituta et praescripta, n o n parvum rei obstaculum practice opponeret.
Si autem in aliquibus adiunctis, necessitas peculiaris dioecesis exigere videatur ut stipendia extra dioecesim n o n efferantur, poterit p e r
indultum S. Sedis, ad petitionem singulorum Ordinariorum, huic necessitati pro c i r c u m s t a n t i a r u m diversitate provideri.
Haec dicta sint de generali dispositione q u a exigatur condicio licentiae proprii Ordinarii pro transmissione stipendiorum extra dioecesim.
Quae n o n t a n t u m iuri Codicis sed etiam iuri superiori, ut decretis
S. Congregationis initio h u i u s saeculi est sancitum, contradicere, simulque n o n solum praeter sed vere contra canones esse, d e m o n s t r a t u r . - Sed
p r a e t e r e u n d a n o n est specialis auctoritas q u a m in certa stipendia possidet Episcopus ex iurisdictione et alta administratione quae ei competit respectu m u l t a r u m ecclesiarum et locorum piorum. Stipendia
enim dari vel iegari possunt tum personis t u m locis, in priore casu,
sacerdos libere utetur iure sibi concesso can. 838. In altero casu,
rector ecclesiae vel loci pii subiecti Ordinario, loci n o r m a s ab Ordi-
<m
MORI,
Secretarius.
CONSTITUTIONUM
S. Congregatio Rituum
31
Regali ex progenie piisque parentibus Friderico de Lotharingia, Valdemontii comite, et Iolanda, R e n a t i Andegavensis, Siciliae regis, filia,
-ortum duxit, a n n o 1463, Margarita de Lotharingia, Alenconii ducissa,
vidua et monialis professa Ordinis Sanctae Clarae. Ab infantia religione
bonisque moribus imbuta, tredecim vix a n n o s agens, modestiam, obedientiam, ad ea quae Dei s u n t amorem, aliasque dotes super aetatem
ostendit. Valde delectabatur lectione de, vitis Sanctorum, ut a terrenis
et caducis ad caelestia et aeterna a n i m u m elevaret, simulque ut sanctitatis et iustitiae vias rectas, o m n i b u s vitae suae diebus t e n e n d a s ,
addiscere et sequi valeret ad scholam sanctae Elisabeth a Turingia, sibi
consanguineae, de quo gloriabatur, cuius ideo in omnibus exempla plene
i m i t a r i sibi proposuerat. R e n a t o Valesio, Alenconii duci, n u p t u i data,
pristinam vivendi rationem servavit. A m u n d a n i s vanitatibus et a
muliebri o r n a t u m i n u s modesto aliena, divino cultui assidue vacans,
'pietatem Coluit ad o m n i a utilem, suo insimul sponso fide et a m o r e
coniunctissima. Quapropter in Annalibus perpetuis Tertii Ordinis S. Francisci, in eius laudem legitur: Sponso g a u d e n t e t a m eximiam nactam
esse sponsam, populi l a e t a b a n t u r praeclarum adeo virtutis exemplum
ipsis exhiberi . Q u a t u o r vero post a n n o s totidemque menses, q u u m
suo fuerit viduata sponso, duo difficilia eaque-gravia, mulier fortis ac
d i v i n a e sapientiae documentis plena, r e s u m e r e , ex seipsa, debuit m u n i a ,
educationem, nempe, filiorum suorum Caroli, Franciscae et Annae, et
ipsius d u c a t u s regimen, q u o a d u s q u e filius eius pupillares transiisset
-annos. Filios enim, in fidem et tutelam Deiparae I m m a c u l a t a e iam
commissos, sub h u i u s potenti patrocinio, sanctis suis exemplis religion i s q u e regulis plene informavit, q u o d m a t e r n e ^studioseque perfecit
optima mater familias, u s q u e d u m eos in nobilem sibique condecentem
collocasset s t a t u m . Carolum revera, quem rex Galliae suis exercitibus
p r a e p o s u i t , functiones et r e m supremi militiae praefecti gerentem. Marg a r i t a e Valesiae, Francisci I sorori, in sponsum tradidit: Franciscam in
<m
S. Congregatio 'Rituum
233
S. R. C. Praefectus.
L. S.
Alexander
Verde,
Secretarius.
II
U B L 1 N E N . SEU ACH AD EN.
BEATIFICATIONIS ET CANONIZATIONIS SERVAE DEI MARIAE AIKENHEAD FUNDATRICIS INSTITUTI SORORUM A CARITATE IN HIBERNIA.
S. Congregatio Rituum
235
fide palam profitenda puellam v e h e m e n t e r deterrebat patris dilectissimi a m o r et reverentia; qui, haeresi firmiter addictus, eidem filiam
adversari minime patiebatur. Tnde puellae acerba interior luctatio, q u a m
nihilominus, Deo iuvante, felici successu superavit Maria, t u m audito
Evangelio super diversa sorte divitis Epulonis et p a u p e r i s Lazari, t u m
ex libris catholicis ab amita acceptis et avide lectis, t u m a magistris
et sacerdotibus eam de vera religione docentibus, t u m d e m u m e ritibus
et caeremoniis, q u i b u s intererat, sacrosancti Missae sacrificii. Hisce omnib u s intime perculsa, paternis erroribus abiuratis, fidem et religionem
catholicam, apostolicam, r o m a n a m , de q u a scriptum est: Ubi P e t r u s ,
ibi E c c l e s i a , constanter sequi u s q u e ad obitum statuit ac deliberavit,
e a m q u e solemni ritu professa est, die 6 iunii anni 1802, coram idoneis
probatisque viris testimonium ferentibus. Die 29 iunii eiusdem anni
ad sacram synaxim accessit, et die 2 iulii a R m o D. Francisco Moylan
Episcopo Gorcagiensi sacro chrismate confirmata fuit. Anno superiori
David pater eius, uxoris pietatis exemplis p e r m o t u s , eiusdemque conquerentis afflictionibus, eo q u o d se videret divisam fore a dilecto coniuge
separatione perpetua ob diversam religionem, divina opitulante gratia
et morte a p p r o p i n q u a n t e , sacerdotem catholicum acciri iusserat, a quo
de vera Christi fide ac lege convenienter i n s t r u c t u s , haeresi rite abiur a t a sanctisque sacramentis recreatus, in obedientia Sedis Apostolicae,
in a m p l e x u matris Ecclesiae et in osculo Domini quieverat in pace.
Tnde a p p a r u i t Mariae industria, pietas, diligentia et fratrum n a t u
m i n o r u m cura, assidua oratio ac meditatio, q u o t i d i a n a rosarii m a r i a n i
recitatio a t q u e ad sacram synaxim frequentia. In p a u p e r i b u s autem
sublevandis eius caritas eluxit: sibi enim adscitis in socias piis foeminis, domina Caecilia Lynch et postea divite et nobili m a t r o n a A n n a
Maria O'Brien, per q u a d r i e n n i u m , ab a n n o 1808 ad a n n u m 1812,
Dublini et Corcagii, u n a cum illis d o m u s et nosocomia aegrotantium
a t q u e hospitia puellarum et o r p h a n o r u m perlustrabat atque cibos,
vestes, medicinas aliaque subsidia et solatia suppeditabat in salutem
corporis et animae, s u b moderatoribus R m o D. Francisco Moylan Episcopo Corcagiensi, R m o D. Florentio Mae Carthy, eiusdem coadiutore
et R m o D. Daniele Murray, postea Dublinensi archiepiscopo; quos
etiam adhibuit consiliarios et duces in p a r a n d a via Domini ad vitam
et perfectionem religiosam amplectendam. Anno 1810 Dei F a m u l a ,
Clarissarum sanctimonialium in sacello, adstitit religiosae professioni
dominae Caeciliae Lynch. T u n c p r a e l a u d a t u s R m u s Daniel Murray
m e n t e m suam aperuit de domo Dublini instituenda religiosarum a
caritate a t q u e , accedente consona sententia R. D. Patricii Everard, col-
36
S. Congregatio Rituum
<
237
238
S. R.
O. Praefectus.
L. * S.
Alexander
Verde,
Secretarius.
SACRA CONGREGATIO
PRO ECCLESIA ORIENTALI
NOMINATIO
Brevi apostolico n o m i n a t u s e s t :
5 aprilis 1921.
scus Vazhapilly.
Vicarius
apostolicus
Trichurensis
R. D. Franci-
S. Poenitentiaria Apostolica
ACTA
TRIBUNALIUM
Vi Bullae Cruciatae, die 31 decembris 1914 nationi Lusitanae concessae, indulgetur " u t omnes absolvi in foro conscientiae possint a
quovis contessano a peccatis et censuris q u i b u s c u m q u e et quocumque modo etiam speciali reservatis a iure vel ab homine, ita ut sic
absoluti n o n t e n e a n t u r deinde recurrere ad alium q u e m c u m q u e superiorem.
CARD.
GIORGI,
Poenitentiarius Maior.
L. ^ S.
F.
40
Citatio
edictalis
BOGOTEN.
NULLITATIS
MATRIMONII
(SUARBZ-EDMUNDSON)
Tani, Notarius.
S. Romana Rota
Traduction.
par
dit
BOGOTEN.
NULLITATIS
MATRIMONII
(SUAREZ-EDMUNDSON)
Le 5 avril 1921
Puisqu'il conste que Monsieur George E d m u n d s o n dfendeur eii
cette cause, ne peut tre trouv, Nous citons, par le prsent dit, le
mme dfendeur comparatre par propre p e r s o n n e devant Nous, au
sige du T r i b u n a l de la S. Rote Romaine (Roma, Palazzo della Dataria,
Via della Dataria, num. 94) le 7 juillet 1921, 10 h e u r e s du matin,
pour faire sa dposition sur les questions qui lui seront poses d a n s
la cause en nullit de mariage, introduite par Mad. Josephine Suarez.
Si Mr E d m u n d s o n ne paratra pas le j o u r et l'heure indiqus, on
le considrera comme contumace, et on p o u r s u i v r a le procs en son
absence.
Les Ordinaires des lieux, et les fidles, ayant connaissance du domic i l e ' o u de la residence du dit dfendeur, doivent, d a n s la mesure du
possible, l'avertir de la prsente citation.
Franois Solieri, Portent.
ACTA,
vol..
XIII,
n. 6. - 6-5-21.
17
242
243
SEGRETERIA DI STATO
NOMINE
Con Biglietti della Segreteria di Stato, il Santo Padre si degnato di
nominare:
8
aprile
12
13
15
21
27
L'Eolo sig. Card. Guglielmo Van Rossum, Protettore dell'Opera del Santuario di Patrasso.
L'Erao sig. Card. Oreste Giorgi, Protettore della Congregazione delle Suore della Nativit di Nostra Signora
del Terz'Ordine Regolare di S. Francesco, di Barcellona.
L'Emo sig. Card. Augusto Sil.j, Pro lettore delle Suore delle
Pie Operaie Concezioniste, di Ascoli Piceno.
Mons. Giovanni Battista M. Menghini, Maestro delle Cerimonie Pontificie; il Rmo P. Arturo Vermeersch,
della Compagnia di Ges; il Rev. D. Andrea
Jullien, della Procura di S. Sulpizio, Consultori
della Sacra Congregazione del Concilio.
aprile
Pontificio:
1921. Mons.
Mons.
Protonota', apostolici ad instar participantium :
Protonotari
4
11
aprile
1921. Mons.
Mons.
Prelati Domestici di S. S.
8
9
16
17
marzo
30
aprile
23
14
19
1921. Mons.
Mons.
Mons.
Mons.
Mons.
Mons.
Mons.
Mons.
Mons.
Mons.
Mons.
Mons.
Mons.
Mons.
Mons.
Mons.
Mons.
Mons.
Mons.
Mons.
Mons.
lentino.
20
22
Mons.
Mons.
245
ONORIFICENZE
COQ Brevi Apostolici il Santo Padre si degnato di conferire le seguenti
onorificenze :
La Gran Croce dell'Ordine Piano:
3
aprile
aprile
30
5
8
marzo
aprile
aprile
aprile
246
aprile
aprile
15
16
21
aprile
2
8
aprile
18
10
16
aprile
247
11
12
13
19
aprile
S.
aprile
248
aprile
11
aprile
NECROLOGIO
8
Id
17
23,
aprile
1921.
Mons.
Mons.
Mons.
Mons.
Mons.
Num. 7
1 Iunii 1921
ET C R E A T I O N I S
NOVAE
BENEDICTUS
SERVUS
AD
DIOECESIS
EPISCOPUS
SERVORUM
PERPETUAM
LODZBNS1S
REI
DEI
MEMORIAM
Christi Domini, qui sese bonum Pastorem appellavit, vestigia sect a n t e s , semper Pontifices R o m a n i spirituali catholici gregis b o n o consulere sedulo curaverunt. Quum vero ad id a s s e q u e n d u m nihil magis
proficiat, q u a m recta catholici orbis dioecesum distributio, Praedecessores Nostri operam dederunt ut novae erigerentur dioeceses iis in locis,
in q u i b u s , vel ob auctum fidelium n u m e r u m , vel quia regiones ipsae
longe lateque patebant, u n u s t a n t u m Episcopus m u n u s sibi commiss u m utiliter explere n o n poterat.
Q u u m autem archidioecesis Varsaviensis catholicorum n u m e r o fre^
quentissima sit et territoriali circumscriptione latissime pateat, expostulatum est ab Apostolica Sede ut q u a e d a m sui territorii partes ab
eadem s e p a r a r e n t u r et in novam dioecesim erigerentur. Quibus precibus, pro opportunitate aptius consulendi christifidelium regimini,
a n n u e n d u m censuimus.
Q u a m o b r e m , praehabitis omnibus q u a e ad rem necessaria erant,
et suppleto, q u a t e n u s o p u s sit, q u o r u m intersit vel sua interesse praeAC-TA, vol. XIII, n. 7. 1-6-921.
18
250
251
P.
S. C. Gonsist. Secretarius.
. Iulius
Raphael
LOGO ^ plumbi
Beg. in Cane. Ap., vol. XXII, n. 66.
CARD. G A S P A R R I
a Secretis Status.
Protonotarius
Apostolicus.
25-
II
'
'
SANCTI I O S E P H I C O S T A R I C E N S I S
ERECTIONIS NOVAE PROVINCIAE ECCLESIASTICAE EIUSDEM NOMINIS, NOVAE
DIOECESIS ALAJELENSIS, NOVIQUE VICARIATUS APOSTOLICI LIMONENSIS.
BENEDICTUS EPISCOPUS
SERVUS SERVORUM DEI
AD PERPETUAM REI MEMORIAM
P r a e d e c e s s o r u m Nostrorum vestigiis inhaerentes, in exercendo maximi Pontificatus officio, Nobis, meritis licet imparibus, divina Providentia commisso, diligentissime curare d e b e m u s ut in orbe catholico
novae erigantur dioeceses, vel provinciae ecclesiasticae, quum, vel b
a u c t u m in aliqua regione fidelium n u m e r u m , vel ob alias iustas causas
id expedire in Domino visum fuerit.
Cum itaque bo. me. I o a n n e s Gaspar Stork, q u o n d a m Episcopus
Sancti Iosephi Costaricensis, ab Apostolica Sede postulasset ut nova ecclesiastica provincia in Republica Costaricensi erigeretur, q u u m q u e vota
haec suffragio venerabilis fratris Ioannis Maren eo, Archiepiscopi Edesseni et Apostolici in America Centrali Internuntii, fulcita essent, a t q u e
novae provinciae ecclesiasticae erectio rei catholicae in ditione illa perutilis videretur, Nos oblatis precibus a n n u e n d u m censuimus.
Quapropter, suppleto, q u a t e n u s opus sit, q u o r u m intersit vel sua
interesse p r a e s u m a n t , consensu, de venerabilium fratrum Nostrorum
S. R. E. C a r d i n a l i u m consilio, Apostolicae potestatis plenitudine, q u a e
s e q u u n t u r decernimus^
In primis h o d i e r n a m dioecesim Sancti Iosephi de Costarica, u n i v e r s a m R e m p u b l i c a m Costaricensem complectentem, a metropolitico
iure archiepiscopalis Ecclesiae Guatimalensis absolvimus et eximimus,
Dein totum territorium ad eandem dioecesim Sancti Iosephi spectant e m in tres distinctas p a r t e s dividimus, in q u a r u m prima, quae tres civiles
provincias vulgo S. Jos, Cartago et Heredia n u n c u p a t a s complectitur,
a n t i q u a Sancti Iosephi de Costarica dioecesis coarctata m a n e b i t ; e a m q u e
Apostolica auctoritate ad metropolitanae sedis fastigium et dignitatem
u n a cum eius canonicorum Capitulo, idcirco metropolitano n u n c u p a n d o ,
p e r p e t u o evehimus et extollimus. In altera a u t e m parte, quae complectitur tres civiles provincias vulgo Alajuela, Puntarenas et Guanacaste,
253
254
255
Nemini ergo liceat, q u a e hisce Litteris Nostris dismembrationis, evectionis, erectionis, subiectionis, decreti, commissionis, mandati, derogationis et voluntatis Nostrae s t a t u t a s u n t infringere,, vel eis a u s u temerario contraire. Si quis autem hoc attentare praesumpserit, indignationem
o m n i p o t e n t i s Dei ac b e a t o r u m Petri et Pauli, Apostolorum Eius, se
noverit i n c u r s u r u m .
Datum R o m a e a p u d s a n c t u m P e t r u m , anni) Domini millesimo
nongentesimo vigesimo primo, die decima sexta mensis februarii, Pontificatus Nostri a n n o septimo.
% C. CARD. DE LAI, Episc. Sabinen.
S. C. Consisi. Secretarius
O. CARD. CAGIANO
S. R. E. Cancellarius.
III
CAIETANA ET VERULANA.
DISMEMBRATIONIS ET AGGREGATINIS
BENEDICTUS
EPISCOPUS
Sedis Apostolicae semper cura fuit pro meliori christifidelium regimine et commodo nonnulla circa dioecesum limites innovare, seu melius
o r d i n a r e , prout, habita locorum et aliarum circumstantiarum ratione,
melius in Domino expedire visum est.
Q u u m itaque oppidum Valliscursa, olim ad dioecesim F u n d a n a m
pertinens, elapso vero saeculo, suppressa h a c dioecesi, ad Caietanam
a d i u n c t u m , iterum i t e r u m q u e usque ab initio petierit ab ea seiungi et
alicui dioecesi in civili R o m a n a provincia uniri, eo quod oppidum ipsum
in h a c provincia situm sit, et preces s u a s iustis gravibusque rationibus
vallaverit, Nos, auditis interesse habentibus, et omnibus accurate perpensis, de consulto venerabilium fratrum Nostrorum S. R. E. Cardinalium Sacrae Congregationis Consistorialis, deque Apostolicae potes t a t i s plenitudine, suppleto, q u a t e n u s opus sit, q u o r u m intersit vel s u a
256
O. CARD. CAGIANO
S. B. B. Cancellarius.
Cam pori,
Virili,
Protonotarius Apostolicus.
Protonotarius
Apostolicus.
EPISTOLA
AD MICHAELEM S. R. E. CARD. LOGUE, ARCHIEPISCOPUM ARMACHANUM: DE NECES-*
SITATE ET RATIONE PACIS INTRA FINES HIBERNIAE RECONCILIANDAE.
257
maximis plurimisque m e d e r e m u r malis, q u a e t a m atrox conflictatio peperisset, et pacem inter h o m i n e s denuo c o n c i l i a r e m u s ^ Q u o d s i ad pacem
r e s t i t u e n d a m nihil i n t e n t a t u m reliquimus, hortationes Nostras d o l e m u s
irritas h a u d semel cecidisse. Atqui, ut saepe iam diximus, civitates nec
domi nec foris m a n s u r a tranquillitate fruentur u n q u a m , nisi ad ea redierint christiana principia quae deseruerunt, q u a e q u e instituto suo tradit
Ecclesia. Interea v e h e m e n t e r angimur cum cogitamus, gentes a d h u c n o n
p a u c a s e a r u m premi mole miseriarum q u a e bellum sunt consecutae.
Etsi enim a r m a fere ubique conquievere, ob extremam t a m e n p e n u r i a m
r e r u m , q u a e ad vitam necessariae sunt, multi omnis sexus a t q u e aetatis,
iique innocentes, a b s u m u n t u r ; u s q u e q u a q u e vero, a p u d nationes etiam
q u a e a certamine victrices discesserunt, ea a p p a r e n t sollicitudinis a t q u e
anxietatis indicia q u a e optimum q u e m q u e futuros casus formidare iubent.
In hoc a u t e m aliquantulum consolamur, quod tenuiorum p o p u l o r u m
inopiae, ex stipe t a m liberaliter u n d i q u e ad Nos missa, h a u d semel
opitulari p o t u i m u s .
At cum o m n i u m fere gentium a n g i m u r causa, t u m m a x i m e sollicitamur, dilecte fili Noster, condicione Hiberniae, q u a e , avitae fidei
a t q u e observantiae erga Apostolicam Sedem, vel impendio sanguinis,
retinentissima, vastitatis hodie et caedium indignitatem patitur. Neque
est profecto d u b i t a n d u m , quin acerbissimi eiusmodi eventus sint magnani
p a r t e m recenti bello tribuendi, u n d e nec p o p u l o r u m optatis factum est
satis, n e q u e ii pacificationis fructus exstiterunt q u o s populi sibi quisque
erant polliciti. Ceterum in publica contentione, quae a p u d vos agitur,
Apostolicae Sedi, uti in ceteris eiusdem generis, deliberatum est n e u t r i
parti studere, q u e m a d m o d u m , pro sua prudentia, fecit a n t e h a c cons t a n t e r ; q u a t a m e n agendi ratione n e u t i q u a m prohibemur, q u o m i n u s
illud o m i n e m u r o p t e m u s q u e , atque etiam adversas imploremus atque
o b t e s t e m u r partes, ut contentionis istius furor quam primum considat,
t a m q u e m a g n a m invidiae flarnmam stabilis pax sinceraque animorum
excipiat necessitudo. Neque enim perspicimus, quid sit acerrima dimicatio u t r i q u e partium profutura, q u a n d o possessiones et praedia teterrime foedissimeque vastantur, vici, r u r a incenduntur, sacris nec locis
nec hominibus parcitur, et u t r i n q u e ad internecionem, inermium s a e p e
ac mulierum p u e r o r u m q u e , d e p u g n a t u r .
Nos igitur, apostolici memores officii, eaque caritate permoti q u a e
h o m i n e s universos complectitur, Anglos H i b e r n o s q u e cohortamur, ut
velint a e q u o a n i m o perpendere, sitne t e m p u s ab inferenda vi desistere
deque aliqua compositione agere. Qua in re o p p o r t u n u m fore p u t a m u s ,
si, quod insignes viri, iidemque r e r u m civilium peritissimi, n u p e r excbgi-
258
B E N E D I C T U S P P . XV.
MCMXXI,
S. Congregatio Consistorialis
259
RESOLUTIO
SUPER PRIVILEGIO ORDINANDI ABSQUE LITTERIS DIMISSORIALIBUS NONNULLIS
SEMINARIIS SEU COLLEGIIS ECCLESIASTICIS IAMPRIDEM CONCESSO.
gii S.
Aloisius
Sincero, Adsessor.
MO
II
P R O V I S I O ECCLESIARUM
S s m u s D. N. Benedictus P p . XV, decretis S. Congregationis Consistorialis, h a s q u a e s e q u u n t u r Ecclesias de proprio pastore providit,
nimirum :
18 martii 1921. Cathedrali Ecclesiae Calatanisiadensi praefecit
R. P. D. Ioannem Iacono, h a c t e n u s Episcopum Melphictensium et l u v e nacensium.
7 aprilis. Titulari episcopali Ecclesiae Philadelphiensi, R. D.
Franciscum Vazhapilly, Vicarium Apostolicum Trichurensem.
11 aprilis. Cathedrali nuper erectae Ecclesiae Lodzensi, R. D.
Vincentium Tymieniecki, hactenus praepositum p a r o c h u m ecclesiae
s. Stanislai Kostka in civitate Lodzensi.
13 aprilis. Metropolitanae Ecclesiae Syracusanae, R. D. Iacob u m Carabelli, h a c t e n u s Administratorem Apostolicum eiusdem archidioecesis.
19 aprilis. Titulari archiepiscopali Ecclesiae Adanensi, R. P. D,
Achillem Ratti, Nuncium Apostolicum in Polonia, h a c t e n u s Archiepiscop u m titularem Naupactensem.
21 aprilis. Cathedrali archiepiscopali Ecclesiae Caietanae, R. P.
D. Paschalem Berardi, h a c t e n u s Episcopum Rubensium et B i t u n t i n o r u m .
23 aprilis. Titulari episcopali Ecclesiae Bitanae, R. D. Rodulp h u m Bornewasser, praepositum Capituli collegiatae Aquisgranensis,
q u e m deputavit in Auxiliarem Emi Card. Caroli iosephi Schulte, Archiepiscopi Coloniensis.
28 aprilis. Cathedrali Ecclesiae Brixinensi, R. D. Ioannem Raffi,
cubicularium honoris Sanctitatis Suae.
30 aprilis. Titulari archiepiscopali Ecclesiae Naupactensi, R. D.
Fridericum Tedeschini, Nuncium Apostolicum apud Serenissimum
H i s p a n i a r u m Regem Catholicum.
19 maii. Titulari archiepiscopali Ecclesiae Helenopolitanae, R. D.
R o b e r t u m Vicentini, I n t e r n u n t i u m Apostolicum in Hollandia.
S. Congregatio Consistorialis
III
NOMINATIONES
S s m u s D. Noster Benedictus P p . XV decretis S. C. Consistorialis
n o m i n a r e dignatus est:
19 maii 1921. R. P. D. Aloisium Zaffarami, Episcopum Tudertinum,
Administratorem
Apostolicum
dioecesis
Interamnensis ;
Apostolicum
dioecesis
Narniensis.
iv
DESIGNATIO ORDINARII PRO APPELLATIONE ET METROPOLITANI PRO CONCILIO
PROVINCIALI.
I u x t a can. 1594 2 Codicis iuris canonici, pro appellatione, et
iuxta can. 285 eiusdem Codicis, pro Concilio provinciali, R m u s Episcopus Monoecensis, immediate Apostolicae Sedi subiectus, designavit
R m u m Archiepiscopum Aquensem.
Q u a m designationem S s m u s D. N. Benedictus Pp. XV a p p r o b a r e
dignatus est.
R o m a e , ex aedibus S. Congregationis Consistorialis, die 6 maii 1921.
P A D E R B ORNEN.
COMPETENTIAE
- R m u s O r d i n a r i u s P a d e r b o r n e n s i s H. S . G. s e q u e n s
dubium proposuit:
< In variis dioecesibus meae peramplae regionis variae vigebant
consuetudines, q u o m o d o , in ecclesiis, loci seu s c a m n a fidelium distrib u e r e n t u r . Hic sedes certis domibus incolarum a n n e x a e erant, ibi
hereditarie t r a d e b a n t u r et pecunia venibant, alibi pretio locabantur,
qui mos, ut ecclesiarum p a u p e r t a t i consulatur, in nonnullis c o m m u nitatibus a d h u c retinetur. In paucis q u o q u e ecclesiis, praeter p a t r o nos, q u a e d a m dignitate, gradu, divitiis eminentiores p e r s o n a e vel fami liae sedes honoratiores h a b e b a n t easque, contra sacros canones, etiam
in presbyteriis ecclesiarum. Rixe et lites et dissidia iterum a t q u e
iterum oriebantur t u m inter possessores sedilium, t u m inter privile giatos ex u n a et rectores ecclesiarum ex altera p a r t e . Q u a s ut de
m e d i o tollerent, et praedecessores mei o p e r a m dabant, et ipse, cum
n o v a ecclesia aedificatur, maximopere studeo, ut, o m n i b u s privilegiis
sublatis et scamnis propriis remotis, loci omnes in ecclesia christifi delibus o m n i b u s pateant. Quibus ordinationibus (can. 1263 3) o m n e s
fere acquiescunt; raro t a m e n u n u s vel alter, ut sibi sedes propria a u t
honoratior in nova ecclesia restituatur, postulat.
S. Congregatio Concilii
263
264
265;
ceteras de sedilibus his causas rem mixti fori esse dicas; n e q u e praxis
iuri alicui nativo Ecclesiae obest. Quare consuetudo in dioecesi Paderbornensi vigens corruptela iuris appellari nequit.
Neque facile submoveri potest. Constitutio Germaniae n u p e r edita
o m n i b u s societatibus ecclesiasticis ius quidem attribuit res s u a s proprias ordinandi, sed intra fines d u m t a x a t pro o m n i b u s assignatos
(art. 137). Neque lex de constituendis iudiciis in Germania (Gerichtsverfassungsgesetz des Deutschen Reiches) d. d. 27 ian. 1877, 16, aliud
forum competens admittit praeter civile. I t a q u e Ordinarius Paderbornensis fideles prohibere nequit, quin iudicem civilem in causis praedictis
a d e a n t ; sed etiam si fideles sponte forum ecclesiasticum adirent, prudentius equidem ad forum civile remitterentur, ne odium ex huiusmodi
decisionibus facile excitandum ecclesiastica auctoritas in se suscipiat.
Quare u t a t u r Ordinarius iure sibi in Codice (can. 1263) concesso in via
a d m i n i s t r a t i v a ; quotiescumque autem fideles tali administrationi n o n
acquiescant et coram iudice litigare velint, iudicem civilem adire libere
posse videntur i m m m o consultius ad eumHem remitti.
II. Ex adverso super his plura deducebantur. In primis d u b i u m
n o n esse quin Codex aperte distinguat inter res spiritualibus adnexas,
de q u i b u s in n. 1, 1, can. 1553 statuitur causas cognoscendas iure
proprio et exclusivo ab Ecclesia, et causas mixti fori, in quibus t u m
Ecclesia t u m civilis potestas aeque competentes sunt ad n o r m a m 2
eiusdem canonis. Verum, q u u m nulla nova occurrat in Codice definitio
vel descriptio c a u s a r u m circa res spiritualibus adnexas, etiam stand u m est veteri receptae doctrinae, iuxta q u a m minime ambigendum
videtur causas super iure s c a m n o r u m in sacris aedibus h a b e n d o r u m
a c c e n s e n d a s esse causis de rebus t e m p o r a l i b u s quidem, sed spirituali,
i. e. cultus divini exercitio, adnexis. Sive enim quaestio fiat de privilegio concesso, vel de iure acquisito, vel de contractu, v. g. locationis,
s e r v a n d o , semper agitur de iure exercendo in aliquam sacrarum aedium
p a r t e m , intra e a r u m d e m a m b i t u m , e u m d e m q u e finem spiritualem, i. e.
cultus peragendi, spectante. Q u a m o b r e m in Codice q u o q u e explicite
p r o h i b e t u r q u o m i n u s laici, etiamsi ad fabricam ecclesiae c u r a n d a m peculiariter addicti, ullatenus sese- ingerant in ea omnia quae ad spiri tuale munus pertinent, praesertim... 4) in dispositionem materialem ...
sedilium, s c a m n o r u m ... a l i a r u m q u e r e r u m quae ad exercitium religiosi
cultus spectant (can. 1184). Ceterum concessio huiuscemodi iuris in
can., 1263 omnino reservatur auctoritati Ordinarii loci, sine cuius expresso
c o n s e n s u nemini fidelium licet locum h a b e r e in ecclesia sibi suisque
ACTA, vol. X I I I , a. 7. 1 - 6 - 9 2 1 .
19
266
267
268
MORI,
Secretarius.
martii
1921.
Administratorem
Apostolicum
vicariatus
Finlan-
SACRA CONGREGATIO
PRO ECCLESIA ORIENTALI
MONITUM
Rev. Cyprianus Chhab, m o n a c h u s graeco-melchitici ritus, Ordinis
S. Basilii Magni, Congregationis Soaritae, p e r a g r a t u r per diversas Galliae
u r b e s ad eleemosynas colligendas dictitans se Episcopum esse. Cum
vero ipse, nolente E x m o Dno Demetrio Cadi, P a t r i a r c h a Alexandrino
Graeco-Melchitarum ac inscia hac S. Congregatione, m o n a s t e r i u m s u u m
reliquerit, o m n i b u s n o t u m facimus Rev.dum Cyprianum Chhab suspensum esse et nullam h a b e r e facultatem eleemosynas colligendi; ac R m i s
Ordinariis locorum, ad q u a e ipse diversurus erit, m a n d a m u s , ut eidem
iniungant a d s u u m m o n a s t e r i u m q u a n t o c i u s redire.
D a t u m R o m a e , ex aedibus dictae S. Congregationis, die 2 maii 1921.
N. ' C A R D . MARINI, a Secretis.
L. S.
269
ACTA
TRIBUNALIUM
SUPREMUM
SEU
PROVENTUS
ET
EMOLUMENTORUM
R.
E.
rii
1921,
Card. Silj
ad
Supremi
examen inter
Emi
ac
Rmi D.D.
Augusti
mensis februa-
promotoris
Ponentis in Turno
S.
iusti-
R. Rotae
recursus
interpositus
praefatorum decretorum,
. grum.
Quum
fundamento
sin
fuerat
obtinendam declarationem
minus adversus
autem, omnibus
destitutus
ad
appareret,
attente
eadem
restitutionem
perpensis, recursus
rescriptum
est
ab
idem
nullitatis
in
inte-
boni
iuris
decisio.
270
271
Manmicci,
Signaturae
Votans.
VISA
Aloisius
Scialdoni,
Notarius.
S74
ACTA OFFICIORUM
DATARIA A P O S T O L I C A
NIVERNEN.
ERECTIONIS DIGNITATIS SEU DECANATUS
S s m u s D n u s Noster Benedictus Div. Prov. P P . XV per Litteras
Apostolicas a Dataria expeditas, die 12 martii 1921, in cathedrali Capitulo Nivernensi, Dignitatem unicam, cui D e c a n a t u s n o m e n inhaerat,
q u a e q u e per u n u m ex canonicis u n a cum suis canonicatu et p r a e b e n d a
a b s q u e dispensatione Apostolica retineri possit, in p e r p e t u u m erigere
et constituere d i g n a t u s est. Decanatum vero praefatum, cuius fructus
ad praesens nulli sunt, q u a n d o c u m q u e et q u o m o d o c u m q u e vacare contigerit, collationi et dispositioni Sedis Apostolicae r e s e r v a t u m declaravit;
p r i m a q u e vice contulit R. D. Augusto Eugenio Dumasdier, ex Canonicis
antiquiori, Aulae episcopalis Cancellario.
275
D I A R I U M
R O M A N A E
C U R I A E
276
corredata dalle opportune generalit e dal nulla osta della rispettiva Curia
diocesana e dell'Emo signor Cardinale Vicario di Sua Santit.
Presenteranno inoltre i documenti degli studi ecclesiastici compiuti e dei
gradi accademici conseguiti.
Il concorso consister in prove scritte su temi di teologia e diritto canonico specialmente attinenti all'ordinamento dei Seminari e delle Universit
cattoliche. Si terr in particolare considerazione la perizia nell'uso delle lingue
latina ed italiana.
Dalla Segreteria della Sacra Congregazione dei: Seminri e delle Universit
degli Studi, 30 maggio 1921.
DATARIA
APOSTOLICA
SEGRETERIA DI STATO
NOMINE
Con Biglietti della Segreteria di Stato, il Santo Padre si degnato di
nominare:
17
3
6
7
11
14
20
aprile
Monsig. Pietro Ciriaci, Sotto-Segretario della S. Congregazione degli Affari Ecclesiastici Straordinari.
277
aprile
Pontificio:
marzo
aprile
ONORIFICENZE
Con Brevi Apostolici il Santo Padre si degnato di conferire le seguenti
onorificenze :
La Gran Croce dell'Ordine Piano:
13 maggio 1921. Al sig. Pietro Guglielmo Cort Van der Linden, gi Presidente del Consiglio dei Ministri in Olanda.
278
20
1921.
Al
Al
Al
Al
sig.
sig.
sig.
sig.
aprile
279
aprile
marzo
aprile
27
29
30
3
4
6
maggio
12
13
1S
20
1921.
280
aprile
26
29
aprile
NECROLOGIO
9 maggio
17
21
26
1921.
18 Iunii 1921
Num.
SACRUM CONSISTORIUM
i
Die 13 iunii 1921, in Palatio Apostolico Vaticano, h a b i t u m est Consistorium secretum, cuius acta ex ordine referuntur:
I. - ALLOCUTIO SS. D. N. BENEDICTI PP. XV
CREATIO ET PUBLICATIO S. R. E. CARDINALIUM
VENERABILES FRATRES
20
283
dari operam, ut Loca Sancta profanentur, atque in voluptarios quosdam secessus convertantur, importandis illuc deliciarum illecebris omnisque generis invitamentis ad luxur i a m ; quae quidem probari nusquam alibi possunt, nedum
ubi passim augusta religionis exstant monumenta. - Quoniam vero res Palaestinenses nondum ad perpetuitatem constitutae sunt, iam nunc edicimus, Nos velle ut, cum maturitas Palaestinae ordinandae venerit, Ecclesiae catholicae
christianisque universis sua ibi salva et incolumia iura sint;
de iuribus quidem hebraei generis quicquam deminui Nos
sane nolumus, sed iidem contendimus sacrosancta christianorum iura iis opprimi omnino non debere. Eaque de re
omnes, quicumque christianos populos, vel ipsos acatholicos,
gubernant, vehementer rogamus, ut apud illam Nationum
Societatem, cui dicitur mandati Anglici de Palaestina esse
ratio expendenda, instare ne graventur.
Quod si a Terra Sancta oculos in Europam convertimus,
hinc quoque magnae moles molestiarum Nobis obversantur.
Ex iis enim quae scitis proxime evenisse, Venerabiles Fratres, plane perspicuum est populorum inter ipsos simultates et iras nondum resedi sse, bellique fere incendio restincto,
bellicos tamen spiritus vivere. Ergo, quotquot ubique ad
gubernacula rerum publicarum sedent homines bonae voluntatis, omnes etiam) atque etiam appellamus, petimusque
ut, iis auctoribus atque auspicibus, populi mutuas inimicitias ultro citroque communi saluti iam condonent, et, quae
resident adhuc inter se controversiae, eas, iustitia duce, caritate comite, disceptando dirimant ; itaque miserami Europam pacis t a m diu desideratae demum compotem! faciant.
In his .autem acerbitatibus voluit Dominus Iesus Sponsam suam Ecclesiam suumque in terris Vicarium aliquo solatio benignus consolari. Huiusmodi esse illud intelligitis,
quod Civitates paene omnes quibus publice nulla Nobiscum
ratio intercedebat, vixdum confecto bello, maturarint, prorsus sua sponte, significare Nobis studium, quo tenerentur,
coniunctionis amicitiaeque cum hac Apostolica Sede conciliandae, persuasum habentes id, si ex sententia sibi successisset, non vacuum fore fructibus publicae utilitatis. Nos
solemnem morem retinentes huius Apostolicae Sedis, et illud
catholicae doctrinae observantes caput de utriusque potestatis consensione ad commune Civitatis et Ecclesiae bonum,
libenter talibus postulationibus concessimus, nulla sane
cum iactura eorum quae in hoc genere sunt Nobis principia sanctissima. Ipsa quoque Gallia, cum publice se de
complexu matris abstraxisset, nuper eum locum, quem apud
Iesu, Christi Vicarium iam complura saecula obtinuerat,
rursus, sexdecim annorum intervallo, occupavit ; cuius quidem tam iucundus Nobis atque optimo cuique fuit reditus,
quam acerbus discessus fuerat. Quod igitur haud ita pridem
difficillimum factu in hac tristitia temporum videbatur, id
nunc, Dei providentis nutu, est, ut - ubi improbanda non
adsit rerum condicio, Romani Pontificatus impediens libertatem - cultarum gentium respublicae fere universae
cum hac Sede Apostolica societatem habeant : quae societas, enixe precamur a Deo, ut, quemadmodum debet esse,
sic Ecclesiae singulisque Civitatibus vere exsistat salutaris.
Iam, ut propositum exsequantur, sacrae honore Purpura, honestare tres viros decrevimus, animi laudibus ingeniique egregios, qui, operam Ecclesiae navando, admodum se
Nobis probaverunt. Hi sunt :
IOANNES
TACCI,
Pontificiae
Praepositus;
ACHILLES R A T T I ,
in P o l o n i a ;
CAMILLUS LAURENTI,
pagando.
285
Itaque auctoritate omnipotentis Dei, sanctorum Apostolorum Petri et Pauli, et Nostra, creamus et publicamus
S. R. E. Cardinales
Ex ORDINE
PRESBYTERORUM
IOANNEM TACCI,
ACHILLEM R A T T I ,
Ex
ORDINE
DIACONORUM
CAMILLUM LAURENTI.
Cum dispensationibus, derogationibus et clausulis necessariis et opportunis. In nomine Patris et Filii g et Spiritus ffi Sancti. Amen.
Sequitur ut Venerabilium F r a t r u m Episcoporum: ordinem suppleamus.
II. - PROVISIO ECCLESIARUM
P.
D.
Achil-
titulari
Ecclesiae
Macrehensi,
R.
Paulum
P. D. E d u a r d u m
Ecclesiae Attaliensi,
Gui-
R. P. D. Antonium Lega,
titulari
Ecclesiae Siracensi, R. D.
Philippum Cortesi,
286
invicem
perpetuo
R.
P.
D.
Carolum
Kaspar,
Henricum
Lauren-
h a c t e n u s Episcopum titularem e t h s a i d e n s e m .
Episcopali
R. D.
tium J a n s s e n s , A b b a t e m tit. Montis Blandini O. S. B., secretarium pontificiae Commissionis de re Biblica, Collegii sancti Anselmi de Urbe
rectorem emeritum.
Cathedralibus Ecclesiis Interamnensi et Narniensi, invicem perpetuo
canonice unitis, R. D. Caesarem Boccoleri, P r o t o n o t a r i u m apostolicum
ad instar, loci Rapallo in Clavarensi dioecesi Archipresbyterum.
Episcopali
titulari
Ecclesiae
Diocaesariensem, R. D. I o s e p h u m Pran-
Piccioni, Vicarium
Lamiensi,
R. D. T h o m a m
Shine,
depu-
iacobum
Paschalem
Carabelli.
Berardi,
iam
Episcopum
Rubensem
et
Bituntinum.
Adanensem, Achillem Ratti, iam
ctensem.
Naupactensem,
Helenopolitanum,
Fridericum
Robertum
Tedeshini.
Vicentini.
287
EPISCOPOS :
Flaviopolitanum,
Paulum
Albera, iam
Episcopum
Bovensem.
Franciscum
Paulum
Vazhapilly.
Rmond.
Vincentium
Tymieniecki.
Bitensem, F r a n c i s c u m Rudolph um
Brixinensem,
Ioannem
Bornewasser.
Raffi.
Corporis Christi,
E m m a n u e l e m Ledwina.
Nicoteriensem et
Tropiensem, Felicem
Gribellati.
ARGHIABBATEMI
S.
Bardos.
ABBATEM:
Ott.
II
I.
- TRADITIO
Die 16 iunii 1921, in Palatio Apostolico Vaticano, h a b i t u m est Consistorium publicum, in quo S s m u s D n u s Noster P u r p u r a t o r u m P a t r u m
galerum sollemniter tradidit Cardinalibus iam creatis et publicatis in
Consistorio diei 7 martii 1921, n i m i r u m :
Emo
FRANCISCO
RAGONESI,
Emo
IOANNI
Emo
FRANCISCO ASSISIENSI
BENLLOCH Y VIV,
VIDAL
Y BARRAQUER;
IOANNI
TACCI,
Emo
ACHILLI
Emo
CAMILLO
RATTI,
LAURENTI.
288
n.
- PROVISIO
ECCLESIARUM
E a d e m die, in Consistorio secreto, Beatissimus Pater, postquam, consueto ritu, sex praelaudatis E m i s P P . Cardinalibus os clausisset, h a s
quoque, q u a e s e q u u n t u r , Ecclesias de proprio singulas pastore providit,
nimirum :
Metropolitanae Ecclesiae Birmingamiensi
praefecit
R. P.
D. I o a n n e m
titulari
Ecclesiae
Episcopum
Gariacensi,
R.
P.
D.
Alexandrum
Olindensem, Moderatorem
generalem
titulari
Ecclesiae
Maditensi,
R.
P.
D.
Henricum
R. P. D. I o s e p h u m
Schrembs,
Dring, h a c t e n u s Episcopum P o o n e n s e m .
Cathedrali
Ecclesiae
Clevelandensi,
h a c t e n u s Episcopum T o l e t a n u m in America.
Cathedrali
Ecclesiae
Campifontensi,
R.
P.
D. T h o m a m
O' Reilly,
Germaniciensi,
R.
D.
Aloisium
Harthl,
Ecclesiae
Principis Alberti
et
Saskatoonensi, R. D. Ioseph
Hugonem
Episcopali
R. D.
y Gaspar,
titulari Ecclesiae
Tricomiensi,
d e p u t a t u m i n Auxiliarem Emi
Boyle.
Iacobum
Viladrich
P. D.
Ioannis
S. R. E.
D.
Eduardum
episcopali
Ecclesiae
Alindensi,
R.
Komar,
289*
titulari
Ecclesiae
Aucandensi,
R.
D.
Soterem
Redondo
titulari Ecclesiae
Verinopolitanae,
R. D.
Silvinum
Ram-
R. D. A u g u s t i n u m
Gauthier,,
III. - TITULI E M I S
P P . CARDINALIBUS ASSIGNATI
Tum E m u s P. D. Achilles Card. Ratti, sistens coram Ssmo et p r a e stito p r i u s iuramento, institit pro pallio suae Metropolitanae Ecclesiae
Mediolanensis; et post eum institerunt pro pallio Pastores dati Ecclesiis
Metropolitanis
Liverpolitanae,
siae Archiepiscopali
Ecclesiae
Cathedrali
Birmingamiensi, Syracusanae et
Eccle-
CONSTITUTIO
APOSTOLICA
EPISCOPUS
291
292
293
O. CARD. CAGIANO
S. B. E. Cancellarius.
Raphal
Ludovicus
Loco
Plumbi.
Virili,
Protonotarius
Schller,
Apostolicus.
Protonotarius
Apostolicus.
LITTERAE APOSTOLICAE
295
CARD.
GASPARRI,
a Secretis Status.
"296
III
MISSIONES DUCATUS ANHALTINI
.
INCORPORANTUR IN
DIOECESIM PADERBOR-
NENSEM.
BENEDICTUS P P . XV
A d f u t u r a m rei memoriam. Commissum Nobis divinitus supremi
a p o s t o l a t u s officium id postulat, ut sedulo studio ea praestemus, q u a e
religionis bono fideique incremento conducant. Iamvero D u c a t u s Anhaltini missionum spirituali incremento prospicere volentes, q u a e in praes e n t i a r u m s u b administratione Episcopi P a d e r b o r n e n s i s p r o tempore
e x s t a b a n t , p r a e oculis h a b i t a relatione venerabilis fratris Caroli. Iosephi Schulte, iam Episcopi Paderbornensis, ceterisque adiunctis m a t u r e
perpensis cum VV. F F . NN. S. R. E. Cardinalibus negotiis Propag a n d a e Fidei praepositis, ut rei sacrae procurationi ijlis in regionib u s satius consultum sit, h a e c , q u a e infrascripta s u n t , decernenda
existimavimus. Nimirum auctoritate Nostra Apostolica, praesentium
tenore, D u c a t u s Anhaltini missiones in dioecesim P a d e r b o r n e n s e m ita
i n c o r p o r a m u s , ut deinceps p a r s fiant eiusdem dioecesis, sub Paderborn e n s i s Ordinarii iurisdictione. Haec statuimus, decernentes praesentes
Literas firmas, validas a t q u e efficaces semper exstare ac p e r m a n e r e ,
s u o s q u e plenarios a t q u e integros effectus sortiri et obtinere: illisque
ad quos pertinent, sive pertinere p o t e r u n t n u n c et in p o s t e r u m amplissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum, irritumque
ex n u n c et inane fieri, si q u i d q u a m secus super his a quovis, auctoritate
qualibet, scienter sive ignoranter, attentari contigerit. Non obstantibus
contrariis q u i b u s c u m q u e .
Datum R o m a e a p u d Sanctum P e t r u m , sub anulo Piscatoris, die
i martii MCMXXI, Pontificatus Nostri a n n o septimo.
P. CARD, GASPARRI, a Secretis Status.
297
IV
A VICARIATU APOSTOLICO DE KASSAI SUPERIORE PARS TERRITORII SEPARATUR ET FINITIMAE PRAEFECTURAE APOSTOLICAE DE KOANGO ADIICITUR.
BENEDICTUS P P . XV
Ad futuram rei m e m o r i a m . In h a c sublimi Principis Apostolorum
cathedra, nullis quidem meritis Nostris, divinitus collocati, in o m n e s
orbis catholici p a r t e s oculos mentis Nostrae convertimus, et q u a e christiani n o m i n i s incremento a t q u e a n i m a r u m saluti p r o c u r a n d a e conducant, sollicito studio decernere m a t u r a m u s . Idcirco cum venerabilis
frater A u g u s t i n u s Declerq, Vicarius Apostolicus de Kassai Superiore,
Nos postulaverit ut territorii p a r s suae missionis, ad sinistram fluminis
Loango sita, finitimae Praefecturae Apostolicae de Koango cederetur,
ultro ad id a n n u e n t e dilecto flio Stanislao de Vos, Praefecto Apostolico, Nos, collatis consiliis cum VV. F F . NN. S. R. E. Cardinalibus negotiis P r o p a g a n d a e Fidei praepositis, q u o fidei christianae progressui in
praedicto territorio aptius provideatur, votis his a n n u e n d u m ultro libent e r q u e existimavimus. Quae cum ita sint, Apostolica Nostra auctoritate,
p r a e s e n t i u m tenore, a Vicariatu Apostolico de Kassai Superiore territorii p a r t e m ad sinistram fluminis Loango sitam s e p a r a m u s , e a m d e m q u e
c e d i m u s finitimae Praefecturae Apostolicae de Koango. Decernentes praesentes Literas firmas, validas a t q u e efficaces semper exstare ac perm a n e r e , suosque plenos a t q u e integros effectus sortiri atque obtinere,
illisque ad q u o s spectant, sive in p o s t e r u m spectare poterunt, n u n c et
p r o t e m p o r e amplissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac defin i e n d u m , irritumque ex n u n c et i n a n e fieri si q u i d q u a m secus super
his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari
contigerit. Non o b s t a n t i b u s contrariis q u i b u s c u m q u e .
D a t u m R o m a e a p u d S a n c t u m Petrum, sub a n u l o
n martii MCMXXI, Pontificatus Nostri a n n o septimo.
Piscatoris, die
298
V
INDULGENTIA PLENARIA TOTIES QUOTIES IN SACELLO PORTIUNCULAE PROPE ASISIUM LUCRANDA AD OMNES ET SINGULOS ANNI DIES EXTENDITUR.
BENEDICTUS P P . XV
Ad perpetuam rei memoriam. Constat apprime, ecclesiam Sanctae
Mariae Angelorum prope Asisium, q u a m Decessor Noster P i u s P P . X
ad Patriarchalis Basilicae dignitatem provexit, iure meritoque accenseri
posse inter potiora n o n solum Italiae, sed universi catholici orbis sanctuaria. Ut enim fertur, iv saeculo, h a n c Petri Cathedram obtinente Liberio, erecta primum fuit a quibusdam piis peregrinis, qui Deiparae Virginis sepulchri fragmentum, a Palaestina t r a n s l a t u m , ibi d e p o s u e r n t ,
parva aedes, quae, in honorem Assumptionis Virginis Deiparae, Sanctae
Mariae ab Angelis n o m e n habuit. P o s t q u a m autem m o n a c h o r u m occidentalium patriarcha Benedictus p a r v u m continentis agri modum d o n o
obtulit sacrae aediculae, haec ab exigua portione Portiuncula dicta est.
H a n c sacram cappellani iii vicinitate degentes agri colae et p a g o r u m
finitimorum incolae et Asisienses potissimum cives a n t i q u a religione
per saecula venerati sunt, g r a t i a r u m a p u d Deum sequestrami Virginem
experti. Pica, divi Francisci genetrix, ibi maternitatis gratiam obtinuisse
dicitur. Q u a r e Franciscus ab ineunte aetate singulari pietate Portiunculae aediculam coluit, et postea, p a u p e r pro Christo factus, p a u p e r e m
a e d e m illam adamavit, ibique Minoritici Ordinis fundamenta posuit,
r e g u l a m q u e illam conscripsit, q u a m Innocentius III cl. me. Praedecessor
Noster, divina m o n i t u s visione, probavit. Hic Clara, nobilis Asisiensis
virgo, m u n d o valedicens, p a u p e r e m Franeiscalem induit vestem, monial i u m q u e secundi Ordinis familiam instituit. Inde etiam tertius ille F r a n ciscalis Ordo originem duxit, cui Nos quidem n o m e n dedimus. P e n e s
ecclesiam Sanctae Mariae Angelorum, sive de Portiuncula, primi Franciscalis Ordinis capitulares coetus h a b i t i : inde etiam m a n a v i t celeberrima
indulgentia de Portiuncula, q u a m ab ipso Christo Domino, per Deiparae
Virginis intercessionem, Franciscus pro spirituali christiani populi salute
obtinuit a n n o Domini MCCXVI. Etenim, ut traditur et Franciscalis Ordinis
historici n a r r a n t , idem S a n c t u s , a d i u t u s patrocinio Matris, cuius opem
supplex implraverat, enixis precibus petiit a Christo Iesu, ut o m n i b u s
ecclesiam illam i n t r o e u n t i b u s concederet veniam et indulgentiam omnium
peccatorum, q u o r u m confessionem sacerdoti fecissent. Respondit ei
299
300
301
Vi
UNIO APOSTOLICA SACERDOTUM PARISIIS INSTITUTA IN PRIMARIAM ERIGITUR
SEU
CONFIRMATUR,
ATQUE
INDULGENTIIS
ET
GRATIIS
SPIRITUALIBUS
DITATUR.
BENEDICTUS P P . XV
Ad p e r p e t u a m rei m e m o r i a m . - R o m a n o r u m Pontificum Decessorum Nostrorum vestigiis insistentes pias Societates ad pietatis et caritatis o p e r a exercenda institutas, ex q u i b u s u b e r e s percipit christiana
res fructus spirituales, peculiaribus h o n o r i b u s , privilegiis et gratiis
augere ac locupletare pro re ac t e m p o r e satagimus. H a r u m in n u m e r u m e x p l o r a t u m plane Nobis est iure meritoque esse accensendam
U n i o n e m Apostolicam s a c e r d o t u m saecularium, q u a e a Ssmo Corde Iesu
audit. Haec enim Societas, p r i m u m a n n o 1862 in Gallia instituta frugiferum ad finem firmandae ac t u e n d a e cleri unitatis, proposita universis
sociis, per o p p o r t u n a caritatis officia, uniformi vitae ratione ita ut sparsi
per christianum orbem levitae fraternae dilectionis vinculo inter se
devincirentur, a n n u e n t i b u s , i m m o et faventibus locorum Ordinariis, brevi
sexaginta a n n o r u m intervallo, t a n t a , favente Deo, i n c r e m e n t a percepit,
ut in p r a e s e n s p l u r i m a s totius christiani orbis dioeceses pervaserit et
in E u r o p a n o n m i n u s q u a m in America t a m Septentrionali, q u a m Meridionali, Australasia, Cocincina, Indiis Orientalibus et longinquis aliis
regionibus mirifice floreat u b e r r i m o s q u e pietatis ac sanctitatis fructus
edat. R o m a n i Pontifices Nostri Decessores P i u s IX; Leo X I I I et rec. me.
Decessor Noster P i u s P p . X Unionem e n u n c i a t a m pluries publicis docu-
303
304
ipsi p r i m u m eidem Sodalitio n o m e n dederint, et die similiter q u o tyrocinio expleto professionem emiserint, simulque vere poenitentes et confessi sacrosanctum Missae Sacrificium celebraverint et aliquo temporis
spatio pro christianorum Principum concordia, haeresum extirpatione,
peccatorum conversione ac sanctae Matris Ecclesiae exaltatione pias ad
Deum preces effuderint, respective plenariam; ac t a m inscriptis quam in
posterum inscribendis in eadem Unione sacerdotibus, qui in quolibet
a n n u o conventu, sive generali, sive nationali, sive dioecesano, iuxta
Unionis tabulas celebrando, a c t u m consecrationis Ssmo Cordi I e s u :
D o m i n e Iesu R e d e m p t o r , u n a cum acto consecrationis Beatae Virgini: Ad te u n o animo pie recitent, aliaque iniuncta pietatis opera
impleant, etiam plenariam o m n i u m peccatorum s u o r u m indulgentiam
et remissionem misericorditer in Domino concedimus. Quoties vero in
spiritualibus dictae Unionis conventibus, qui solent h a b e r i intra mensem, inscripti sacerdotes eosdem actus contrito saltem corde recitent,
septem a n n o s totidemque q u a d r a g e n a s ; quoties a u t e m item contrito
corde actum consecrationis Virgini recitent, de n u m e r o poenalium t r e
centos iis dies in forma Ecclesiae solita e x p u n g i m u s . Die etiam q u o
Ssmi Cordis Iesu, Unionis ipsius titularis, festum q u o t a n n i s agitur, sacerdotibus Unionis sociis, qui iniuncta pietatis opera rite impleverint, plenariam largimur i n d u l g e n t i a m ; et partialem centum dierum relaxationem, iisdem sociis a Pio P P . X per Literas Apostolicas, de q u i b u s
habita s u p r a mentio est, t r i b u t a m , quoties m e n s t r u o secessui o p e r a m
navent, t a m pro sodalibus, q u a m pro aliis sacerdotibus ad idem pium
opus incumbentibus, in plenariam indulgentiam de Nostra benignitate
c o m m u t a m u s , d u m m o d o hi t a m e n q u a e iniuncta s u n t pro plenariis indulgentiis lucrandis pietatis opera rite adimpleant. Similiter volumus, ut
iam ter in h e b d o m a d a ab ipso Decessore Nostro concessum personalis
altaris privilegium, ad q u a t u o r dies in h e b d o m a d a pro sociis e x t e n d a t u r .
I n s u p e r Unionis Apostolicae sociis p r a e s e n t i b u s ac futuris facultatem
impertimur adnectendi Crucifixis indulgentiam dictam t o t i e s q u o t i e s
et adnectendi Rosariis indulgentias P a t r u m Ordinis P r a e d i c a t o r u m
(exclusis indulgentiis propriis pro fidelibus Confraternitati Rosarii inscriptis), nec non applicationem Rosariis indulgentiarum, q u a e a P a t r i b u s
Crucigeris appellantur, in p e r p e t u u m similiter p r o r o g a m u s . T a n d e m cum
idem generalis Moderator pro universis Unionis Apostolicae sacerdotibus
sociis facultatem rogaverit benedicendi a t q u e i m p o n e n d i sub unica formula q u i n q u e Scapularia; Nos preces ipsas exhibitas Nobis a S S . R i t u u m
Congregationi Cardinali Praefecto p e r a m a n t e r excipientes, dictae Apostolicae Unionis sacerdotibus sociis praesentibus ac futuris, d u m m o d o
305
VII
SANCTUARIUM BEATAE MARIAE VIRGINIS DE MISERICORDIA IN DIOECESI MACER A T E C I TITULO AC PRIVILEGIIS BASILICAE MINORIS HONESTATUR.
B E N E D I C T U S P P . XV.
Ad p e r p e t u a m rei memoriam. Anno Domini 1447, mortifera grass a n t e pestilentia, Maceratensis urbis cives Virginem Mariam, sub titulo
Misericordiae, civitatis P a t r o n a m v o c a r u n t et in illius honorem, ex
voto et pro g r a t i a r u m actione ob servatam a contagio u r b e m , p a r v a e
molis aedem condiderunt, q u a e postea, labentibus saeculis amplificata,
a n n o 1742, Aloisio Van vitelli architecto, de integro a fundamentis, praenobili s t r u c t u r a a t q u e amplitudine n o n m i n u s q u a m mirificis artis ope-
306
307
his a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari contigerit. Non obstantibus contrariis q u i b u s c u m q u e .
Datum R o m a e a p u d S a n c t u m P e t r u m , sub anulo Piscatoris die
XXI aprilis MCMXXI, Pontificatus Nostri a n n o septimo.
EPISTOLA
AD BMOS P P . DD. IOSEPHUM CARD. FRANCICA NAVA, ARCHIEPISCOPUM CATANENSEM, ET ALEXANDRUM CARD. LUALDT, ARCHIEPISCOPUM PANORMITANUM,
CETEROSQUE ARCHIEPISCOPOS ET EPISCOPOS SICILIAE: DE FELICI EXITU
CONCILII PLENARII GRATULATIONES.
308
I
PAGENSIS-DE
BENI
DE FINIUM COMMUTATIONE
DECRETUM
Commissarius provincialis et P a t r e s Franciscani civitatis La Pas
n u p e r ab Apostolica Sede p o s t u l a r u n t , ut Vicariatui Apostolico de
Beni u n i r e n t u r duae missiones vulgo Covendo et S. Anna, q u a e in
praesenti ad dioecesim P a c e n s e m pertinent. Cum petitionis causae ex
legitimo processu iustae inventae essent, ipseque Vicarius Capitularis
Pacensis id expediens pro a n i m a r u m cura censuisset et Delegatus ad
negotia Sanctae Sedis gerenda in Republica Boliviana rem commendasse!,
S S m u s D n u s Noster Benedictus P P . X V o r a t o r u m precibus b e n i g n e
a n n u i t . Snppleto igitur, q u a t e n u s opus sit, q u o r u m c u m q u e h a c in re
interesse h a b e n t i u m vel h a b e r e p r a e s u m e n t i u m , consensu, de Apostolicae potestatis plenitudine, missiones vulgo Covendo et S. Anna e a r u m q u e
territorium, cum o m n i b u s et singulis in eis exsistentibus et commorantibus, a dioecesi Pacensi s e p a r a t et avellit, easque Vicariatui Apostolico
de Beni aggregat et addicit. Ad haec a u t e m exsecutioni m a n d a n d a d e p u t a t
R. P. D. Titum Trocchi, Archiepiscopum titularem Lacedaemoniensem,
in Boliviana Republica Apostolicum I n t e r n u n t i u m , eique tribuit necessarias et o p p o r t u n a s facultates, etiam subdelegandi ad effectum de q u o
agitur, quemlibet v i r u m in ecclesiastica dignitate c o n s t i t u t u m , onere
eidem imposito ad h a n c S a c r a m Congregationem mittendi, i n t r a sex
menses, a d a t a p r a e s e n t i u m c o m p u t a n d o s , a u t h e n t i c u m exemplar exsecutionis peractae.
309
S. Congregatio Consistorialis
Hisce super r e b u s idem S S m u s D n u s praesens edi iussit consistoriale decretum perinde v a l i t u r u m c si Apostolicae sub plumbo Litterae
expeditae fuissent. Contrariis q u i b u s c u m q u e n o n obstantibus.
D a t u m Romae, ex aedibus Sacrae Congregationis Consistorialis, die
20 maii 1921.
g G. CARD. DE L A I , Episc. Sabinen., Secretarius.
L. S.
Aloisius Sincero, Adsessor.
II
DI PONTIFICIO
COLLEGIO
SACERDOTUM
PRO
ITALIS
AD
EXTERNA EMIGRAN-
TIBUS.
NOTIFICATIO
Sacerdotum
diei
13
martii
1914
**
P r a e c i p u a e Collegii leges h a e s u n t :
1. Collegii finis est ut p r a e p a r e t iuniores sacerdotes, ad Italos in
peregrinas regiones migrantes honeste* et religiose excolendos et iuvandos. In Collegio itaque n o n recipientur nisi sacerdotes qui animi mentisque virtutibus, a e t a t e , prospera valetudine, aliisque dotibus huic fini
a s s e q u e n d o sint pares.
2. S u p r e m u s Collegii P r a e s e s erit P r a e l a t u s pro Italis ad externa
emigrantibus.
T r e s sacerdotes singulatim electi, u n u s ab E m o Cardinali a Secretis S. G Consistorialis, alter ab E m o Cardinali Urbis Vicario, tertius a
Praelato pro Italis ad e x t e r n a e m i g r a n t i b u s , eodem m u n e r e fungentur ac
Deputati pro Seminariis.
3.
dinalis
eliget,
ipsum
Praelatus, supremus
S. C. Consistorialis
qui Rectoris Collegii
moderari p r o u t iuris
310
Rector certiorem
Sil
S. Congregatio Consistorialis
*
* *
Collegium aliquot iam n u m e r a t a l u m n o s , q u a m v i s nonnisi paucos
a n t e m e n s e s aedes instrui potuerint. Qui itaque Ordinarii, u t r i u s q u e
praesertim Americae, ope indigeant aliquot sacerdotum in b o n u m Italorum a p u d se c o m m o r a n t i u m , eos postulare p o t e r u n t sive a Sacra Congregatione Consistoriali, sive directe ab ipso Praelato huic Collegio
praeposito.
Datum R o m a e , ex aedibus Sacrae Congregationis Consistorialis,
die 26 maii 1921.
#i S.
Aloisius
Sincero, Adsessor.
312
III
PROVISIO ECCLESIAE
S S m u s D n u s Noster Benedictus P P . XV per decretum S. C. Consistorialis d a t u m die 9 iunii 1921 cathedralibus Ecclesiis Nicoteriensi
et Tropiensi invicem perpetuo canonice unitis praefecit Episcopum
R. D. Felicem Cribellati, presbyterum dioecesis Derthonensis, e Congregatione Filiorum Divinae Providentiae.
313
S. Congregatio de Religiosis
CAPUT
De
diversis
gradibus
approbationis
religiosarum
Congregationum
22
314
S. Congregatio de Religiosis
315
CAPUT
De
Congregationibus
caute
tantum, aut
II
nullo
modo
laudandis
et appro-
bandis.
13. Nullae fere, ni forte in missionum regionibus, l a u d a n d a e approbandaeve e r u n t Congregationes, q u a e certo proprioque fine non praestit u t o , quaevis universae pietatis ac beneficentiae opera, etiamsi p e n i t u s
inter se disiuncta, exercenda amplectuntur.
14. Cautissime procedendum est in a p p r o b a n d i s novis Congregationibus, q u a e n o n vivunt nisi ex eleemosynis atque stipe ostiatim collecta. Approbatis inculcanda est fidelis observantia canonum 622, 623
et 624.
i 5. Nec facile a p p r o b a n d a e sunt, praecipue cum votis perpetuis,
novae S o r o r u m religiosae Congregationes, q u a e sibi p r o p o n u n t finem
in privatorum domiciliis infirmos u t r i u s q u e sexus d i u r n a a t q u e n o c t u r n a
cura iuvandi, vel domesticum servitium quotidianum in familiis p a u p e r u m et o p e r a r i o r u m exercendi. Si vero approbatio aliquando et ob
iustas causas concedenda videatur, in constitutionibus p r u d e n t e r praescribantur conditiones et cautelae, q u i b u s Sorores a periculis liberentur.
16. Item n o n facile conceditur approbatio Sororum Sodalitiis, q u a e
sibi constituant scopum specialem :
a) instituendi in suis d o m i b u s valetudinaria a u t diversoria pro
personis u t r i u s q u e s e x u s ;
b) instituendi hospitia pro sacerdotibus suscipiendis;
c) docendi in scholis adulescentulorum, aut in iis, quae mixtae
dicuntur, in q u i b u s scilicet pueri et puellae simul congregantur.
17. Multo m i n u s a p p r o b a n t u r Congregationes q u a e sibi assumend u m p r o p o n e r e n t curam i m m e d i a t a m p u e r u l o r u m in cunis vagientium,
vel m u l i e r u m p a r t u r i e n t i u m in domibus, vulgo dictis Maternitatis, vel
alia h u i u s m o d i caritatis opera, quae virgines, Deo dicatas et habitu religioso indutas, dedecere videantur.
18. 'Demum a n i m a d v e r t e n d u m est, nullam virorum Religionem, ad
n o r m a m caii. 500 3, sine speciali privilegio, posse sibi subditas h a b e r e
religiosas Congregationes mulierum, a u t e a r u m curam et directionem
retinere sibi specialiter c o m m e n d a t a m .
316
CAPUT
De
approbatione
III
constitutionum
19. Pro o b t i n e n d a constitutionum approbatione supplex libellus, subsignatus a Moderatore s u p r e m o cum suis Assistentibus seu Consiliariis, Sacrae Congregationi Religiosorum Sodalium negotiis praepositae
porrigendus est, u n a cum c o n s t i t u t i o n u m codice, relatione et commendationis litteris, p r o u t supra, in art. 8 b), c), d) et 10.
20. In a p p r o b a n d i s vero constitutionibus
h o s fere g r a d u s procedit:
S. Congregatio de Religiosis
CAPUT
De
excludendis
317
IV
textu
constitutionum
318
CAPUT
Generalia
in
constitutionibus
requisita
Specialia
de
VI
titulo
319
S. Congregatio de Religiosis
r e n d i s s i m o r u n r P a t r u m Cardinalium eidem Sacrae Congregationi praepositorum, s u p r a s c r i p t a s Normas, ab eadem Sacra Congregatione serv a n d a s , approbavit.
D a t u m R o m a e ex Secretaria Sacrae Congregationis negotiis Religiosorum S o d a l i u m praepositae, die 6 martii 1921.
TH.
CARD.
VALERE
DI
BONZO,
Praefectus.
L. S.
Maurus M. Serafini, Ab. O. S. B., Secretarius.
S. CONGREGATIO DE SEMINARIIS
ET DE STUDIORUM UNIVERSITATIBUS
I
VARSAVIEN.
FACULTAS
CATHOLICA
SAVIENSI
SCIENTIARUM ECCLESIASTICARUM
CANONICE
ERIGITUR
CUM
IURE
IN UNIVERSITATE
CONFERENDI
TRIPLICEM
VARLAU-
REAM.
DECRETUM
Academia ecclesiastica Varsaviensi, abhinc plures annos, ob tempor u m iniuriam abrogata, Archiepiscopus a t q u e Episcopi eiusdem provinciae hoc praecipuis in votis h a b u e r u n t ut, ubi p r i m u m liceret, a t h e n a e u m
scientiis ecclesiasticis tradendis in ipsa Varsaviae civitate institueretur.
In conventu, igitur, diebus x n et x m ianuarii a n n o M C M X V I habito, Facultatem theologicam in civili Universitate Varsaviensi, tunc erecta, ex
c o m m u n i consilio c o n d e n d a m ipi c e n s u e r e ; deinceps, Polonia suo iuri
restituta, in coetu dierum xi et x n mensis decembris a n n o M C M X V I I
eadem de re e g e r u n t ; ac tandem, a n n o M C M X I X , a b Apostolica Sede
p o s t u l a r u n t ut praedicta Facultas, complectens sacram Theologiam, I u s
canonicum et Philosophiam c h r i s t i a n a m canonice erigeretur, iisque gauderet privilegiis, quibus eiusmodi I n s t i t u t a iure fruuntur. Quod quidem
Sacra Congregatio Seminariis ac Studiorum Universitatibus praeposita,
q u o par erat studio perpendit, a t q u e Emi eiusdem S. C. P a t r e s Cardinales, in plenario coetu diei xxx martii M C M X X , Facultatem theologicam,
320
L.
CARD.
BFSLETI,
Praefectus.
S.
II
LUBLINEN.
CATHOLICA
AD
UNIVERSITAS
TRIENNIUM
LUBLINI
CANONICE
ERIGITUR
EIUSDEMQUE
EXPERIMENTO
ADHIBERI
PERMITTUNTUR.
STATUTA
DECRETUM
Poloniae Episcopi omnes in conventibus dierum xxvi et x x v n iulii
a n n i M C M X V I H catholicam Universitatem scientiis ecclesiasticis pereolendis, statim ac r e r u m adiuncta permitterent, Lublini excitandam constituere. I t a q u e ab Apostolica Sede p o s t u l a r u n t ut Universitas catholica
erigi posset, quae interea d u a b u s exsisteret Facultatibus, sacrae Theologiae scilicet et Iuris canonici, eiusque scholae q u a m p r i m u m a l u m n i s
paterent.
Re autem delata Sacrae Congregationi de Seminariis et S t u d i o r u m
Universitatibus, Emi P a t r e s Cardinales, in conventu habito die p r i m a
aprilis a n n o M C M X F X Universitatem catholicam erigendam censuere, q u a e
321
CARD.
BISLBTI,
Praefectus.
L. S.
III
MEDIOLANEN.
UNIVERSITAS
CANONICE
CATHOLICA QUAE
A SS.MO CORDE
IESU
DENOMINATUR, MEDIOLANI
ERIGITUR.
DECRETUM
Mediolanensis archidioeceseos Antistes Andreas S. R. E. Card. Ferrari, litteris diei x x x mensis maii h u i u s exeuntis anni, Sacram h a n c de
Seminariis et Universitatibus Congregationem certiorem reddidit, delec t o r u m virorum coetum, Universitatis Catholicae excitandae causa, Me-
322
C.
L.
CARD.
BISLETI,
Praefectus.
% S.
f I. Sinibaldi, E p . Tiberien., a secretis.
su
SEGRETERIA DI STATO
NOMINE
Con Biglietti della Segreteria di Stato, il Santo Padre si degnato di
nominare:
25
>>
27
30
31
il
15
L'Emo sig. Card. Vittorio Amedeo Ranuzzi de Bianchi, Protettore dell'Istituto delle Dame Orsoline del Sacro
Cuore.
325
Pontificio:
326
marzo
30 aprile
17 maggio
22
22
26
30
2 giugno
ONORIFICENZE
Con Brevi Apostolici il Santo Padre si degnato di conferire le seguenti
onorificenze:
La Placca dell'Ordine Piano:
12 maggio 1921. Al sig. conte Cesare Caterini, di Roma.
La
1 giugno 1921. Al sig. conte Carlo Fiacchi, esente delle Guardie Nobili.
327
giugno
aprile
328
S. :
NECROLOGIO
3 giugno 1921. Monsig. Emanuele Giulio M. Marbeau, Vescovo di Meaux,
6
7 Iulii 1921
Num. 9
23
330
suis corroborami templum , sed defensionis eius perpetuit a t i Dominicus consuluit : ut, quae Honorius I I I , r a t u m
habens Ordinem, edixit : ... attendentes fratres ordinis t u i
futuros pgiles fidei et vera mundi lumina , ea ut vates
cecinisse videatur.
Profecto, ut omnes norunt, ad propagandum Dei regnum nullo alio instrumento usus est Iesus Christus, nisi
praedicatione Evangelii, id est viva suorum voce praeconum, qui caelestem doctrinam usquequaque difunderen t :
Docete, inquit, omnes gentes . Praedicare Evangelium
omni creaturae . Itaque ex Apostolorum, maximeque
S. Pauli, praedicatione, quam P a t r u m deinceps Dootorumque institutio et disciplina est subsecuta, factum est, ut hominum mentes veritatis lumine illustrarentur animique
virtutum omnium amorem conciperent. Hanc ipsam omnino
rationem adhibens ad animarum salutem Dominicus, id sibi
suisque proposuit, tradere aliis contemplata; ob eamque
rem, una cum officio et paupertatem et vitae innocentiam
et religiosam disciplinam colendi, sanctum et sollemne iussit esse suo Ordini, sedulo incumbere in studia doctrinae et
in praedicationem veritatis.
I a m vero in dominicana praedicatione haec tria, tamquam insignia, eluxerunt : magna quaedam doctrinae soliditas, plenum fidelitatis erga Sedem Apostolicam obsequium, pietas in Virginem Matrem eximia.
Quamvis enim mature se Dominicus n a t u m sentiret ad
praedicandum, tamen non id muneris suscepit, nisi cum in
Palentino Athenaeo philosophiae ac theologiae multam dedisset operam, diuque in sanctorum P a t r u m studio versatus, iis ducibus atque magistris, Scripturae sacrae divitias,
praecipueque Pauli, in suum tamquam succum et sanguinem convertisset.
2
Eccli. L, t.
Matth. XXVIII, 9.
Marc. XVI, 15.
331
332
333
suae conservandum splendorem auctoritatis. Nam quis ignor a t quam se praeclare gesserit in hoc geneare dominicana illa
virgo, Catharina Senensis, quae, urgente caritate Iesu Christi, difficultates incredibiles eluctata, Summo Pontifici persuasit - quod nemo alius potuerat - ut ad suam Romanam
Sedem, LXX annorum intervallo, reverteretur ; quaeque
deinde, dum Occidentalis Ecclesia diro schismate lacerabatur, magnum christifidelium numerum in fide et obsequio
legitimi Pontificis retinuit ?
Atque, ut cetera omittamus, non est praetereundum ex
dominicanis sodalibus Pontifices Romanos magni nominis
exstitisse quattuor ; quorum postremus, sanctus Pius V,
immortaliter de re christiana civilique meritus est; qui cum,
magna instantia atque hortatu, catholicorum, principum
arma sibi societate adiunxisset, apud Echinadas insulas.
Turcarum opes in perpetuum profliga vit, auspice atque
adiutrice Virgine Deipara, quam propterea Auxilium Christianorum deinceps salutari iussit.
In quo luculenter id etiam ostenditur, quod diximus
exstare tertium in praedicatione dominicanorum : pietas
erga magnam Dei Matrem! studiosissima. Naupactensem
enim victoriam divinitus cognovisse Pontifex perhibetur eo
temporis articulo fieri, dum per orbem catholicum pior u m sodalitates Mariam sanctissimi Rosarii implorabant
formlula, quam ipse Praedicatorum Parens invenerat, per
suosque alumnos deinceps longe lateque propagandam curaverat. Etenim Virginem beatissimam cum matris loco
diligeret, eius maxime patrocinio confisus, Dominicus ad
Fidei causam agendam aggressus est. Itaque, adversus Albigenses haereticos, qui cum alia Fidei capita, tum divinam
maternitatem virginitatemque Mariae omnibus contumeliis insequebantur, ille, horum dogmatum sanctitatem pro
viribus tuendo, auxilium ipsius Virginis Matris invocabat,
ea saepissime verba usurpans : Dignare me laudare te,
Virgo sacrata ; da mihi virtutem contra hostes tuos .
334
Quam grate autem complexa sit caelorum Regina pientissimum servum, ex eo facile colligitur, quod huius ministerio usa est, ut sanctissimum Rosarium Ecclesiam, Filii
sui Sponsam, edoceret : illam precationem scilicet quae cum
simul voce et mente fiat - mysteriis religionis potissimis contemplandis, dum oratio dominica quindecies totidemque
decades salutationum Mariae iterantur - accommodatissima
est ad pietatem omnemque virtutem vulgo alendam et excitandam. Iure igitur suis alumnis praecepit Dominicus ut,
Dei verbum populis tradentes, in hac orandi forma audientium animis inculcanda saepe studioseque versarentur,
cuius exploratissimam haberet utilitatem. Probe enim noverat Mariam ex una parte quidem t a n t u m auctoritate apud
Filium divinum posse, ut is, quidquid gratiarum hominibus
confert, illa semper administra et arbitra conferat, ex altera
autem tam benignae clementisque esse naturae ut, cum
ultro solita sit miseris succurrere, omnino nequeat opem
postulantibus recusare. I t a q u e eam, qualem consuevit Ecclesia salutare matrem gratiae matremque misericordiae, talem semper, Rosario praesertim adhibito, experta est; qua re
Romani Pontifices nullam umquam.occasionem usque adhuc
omiserunt, quin Mariale Rosarium summis laudibus efferrent, atque Apostolicae Indulgentiae muneribus locupletarent.
I a m vero dominicam instituti - ut ipsi intelligitis,
venerabiles fratres, - non minor est hoc tempore quam
ipsius Auctoris aetate opportunitas. Quam multi hodie
sunt, qui pane vitae, id est caelesti doctrina, destituti,
tamquam inedia consumuntur ; quam multi, quos, veri
specie deceptos, magna errorum varietas avertit a Fide :
quorum omnium necessitatibus ut congruenter sacerdotes,
verbum Dei ministrando, subveniant, quantopere ipsos t u m
alienae salutis cupidos, t u m vero solida rerum divinarum
scientia instructos esse oportet. Quot etiam ingrati et immemores Ecclesiae filii, a Iesu Christi Vicario vel rerum
ignoratione vel mala voluntate aversi sunt, quos ad com-
33*
munis Parentis sinum opus est adduci. Ad ista vero aliaque omne genus mala huius saeculi sananda quantum materno Mariae patrocinio indigemus !
Habent igitur dominicam sodales paene immensum
sibi campum, in quo utilissime pro communi salute contendant. Quare omnibus, quotquot huius disciplinae sunt, magnopere auctores sumus, ut in his sollemnibus saecularibus
suos animos quodammodo renovent ad sanctissimi Conditoris exemplum, seque tali p a t r e praestare instituant cotidie
digniore. Ceteris nimirum in hoc antcdent, ut est consentaneum, filii eius ex primo Ordine, iique posthac vel alacriorem dabunt operam eiusmodi praedicationi divini verbi,
unde in hominibus, cum obsequio erga beati Petri successorem ac pietate in Virginem Matrem, cognitio crescat tuitio que veritatis Sed a Tertiariis quoque sodalibus dominicanis
plurimum utilitatis exspectat Ecclesia, si quidem ad Patriarchae sui spiritum sese diligentius accommodare studuerunt, rudes videlicet imperitosque de plebe christianae
doctrinae praeceptis instruendo. In quo ut multi illi assiduique sint, cupimus et optamus : res enim agitur maximi
ad animarum bonum momenti. Denique universis Dominici
Patris alumnis hoc volumus peculiari esse curae, ut usquequaque Mariali Rosario populus christianus assuescat ;
quod quidem eum Nos, decessorum Nostrorum, in primisque
fel. rec. Leonis X I I I , vestigia persecuti, per occasionem hort a t i sumus, vehementerque, in his temporum acerbitatibus,
hortamur : idque si feliciter evenerit, huius saecularis memoriae celebritatem satis fructuosam fuisse putabimus.
Auspicem interim divinorum munerum ac benevolentiae Nostrae testem, Apostolicam benedictionem vobis, venerabiles fratres, vestroque clero ac populo amantissime in
Domino impertimus.
D a t u m Romae apud Sanctum Petrum, die xxix iunii,
i n festo Apostolorum Principum, anno M C M X X I , Pontificat u s Nostri septimo.
BENEDICTUS
PP. XT
336
CONSTITUTIO
APOSTOLICA
MARIANNENSIS
DISMEMBRATIONIS ET ERECTIONIS DIOECESIS BELLOHORIZONTJNAE
BENEDICTUS
EPISCOPUS
337
338
controversiam vocari p o s s e ; sed eas, t a m q u a m ex certa scientia ac potestatis plenitudine factas et e m a n a t a s , perpetuo validas exsistere et fore,
s u o s q u e plenarios et integros effectus sortiri et obtinere, a t q u e ab o m n i b u s
ad q u o s spectat inviolabiliter observari debere, et si secus s u p e r his a
q u o c u m q u e , quavis auctoritate, scienter vel ignoranter contigerit attentari, irritum p r o r s u s et i n a n e esse et fore v o l u m u s et decernimus.
Ad h a e c omnia, ut s u p r a , exsecutioni m a n d a n d a deputa m u s venerabilem fratrem Henricum Gasparri, Archiepiscopum titularem Sebastensem, in Brasiliana Republica Apostolicum N u n t i u m , eidemque trib u i m u s necessarias et o p p o r t u n a s facultates, etiam subdelegandi, ad
effectum de quo agitur, quemlibet v i r u m in ecclesiastica, dignitate cons t i t u t u m , et definitive p r o n u n t i a n d i super quavis difficultate vel oppositione in exsecutionis actu quomodolibet oritura ; facto insuper eidem
onere ad Sacram Congregationem Consistorialem mittendi, infra sex
menses, a data praesentium litterarum c o m p u t a n d o s , a u t h e n t i c u m exemplar exsecutionis peractae.
M a n d a m u s denique ut h a r u m Litterarum t r a n s u m p t i s , etiam impressis, m a n u t a m e n alicuius notarii publici subscriptis ac sigillo alicuius
in ecclesiastica dignitate constituti munitis, eadem p r o r s u s fides tribuatur,
q u a e hisce Nostris Litteris tribueretur, si exhibitae vel ostensae forent.
Non obstantibus, q u a t e n u s opus sit, regulis in synodalibus, provincialibus, generalibus, universalibusque Conciliis editis, specialibus,
vel generalibus constitutionibus et ordinationibus Apostolicis, et quibusvis aliis R o m a n o r u m Pontificum, praedecessorum Nostrorum dispositionibus, ceterisque contrariis q u i b u s c u m q u e .
Nemini ergo h a s Litteras Nostras dismembrationis, erectionis, decreti,
m a n d a t i , derogationis et voluntatis infringere vel contraire liceat. Si
quis vero, temerario a u s u , hoc a t t e n t a r e praesumpserit, indignationem
omnipotentis Dei, ac b e a t o r u m Petri et Pauli Apostolorum Eius se
noverit i n c u r s u r u m .
D a t u m R o m a e a p u d S a n c t u m P e t r u m , a n n o Domini millesimo nongentesimo vigesimo primo, die decima prima mensis februarii, Pontificatus Nostri a n n o septimo.
g
O. C A R D . CAGIANO
S. R. E. Cancellarius.
C. C A R D .
Raphal
Ludovicus
Loco fa Plumbi.
Reg. in Cane. Ap., vol. XXIII, n. 5.
Virili,
Protonotarius
Schller,
Apostolicus.
Protonotarius
Apostolicus.
339
LITTERAE APOSTOLICAE
1
CATHEDRALE TEMPLUM SAMOGITIENSE TITULO AC PRIVILEGIIS BASILICAE MINORIS ORNATUR.
BENEDICTUS
PP. XV
340
CARD.
GASPARRI,
a secretis Status.
II
PIA
ASSOCIATIO
SUB TITULO
EUCHARISTICI FOEDERIS
ARCHICONFRATERNITATEM
SEU
PRIMARIAM
MEDIOLANI ERECTA, IN
ASSOCIATIONEM
PROMOVETUR.
BENEDICTUS P P . XV
Ad p e r p e t u a m rei m e m o r i a m . - P r o c u r a t o r generalis Ordinis Carmelitarum Excalceatorum refert ad Nos iam inde a b a n n o
MDCCCLXXXXVI
34 L
probatam, favente Deo, brevi se effudisse et per Italiam et e x t r a per universum fere orbem catholicum, et modo ingenti sodalium n u m e r o florere. E d o c e m u r quidem h a n c Associationem a Decessore Nostro Leone
P P . X I I I rec. me. pluribus fuisse indulgentiis et privilegiis auctam.
N u n c a u t e m cum m e m o r a t u s P r o c u r a t o r supplici prece Nos flagitet, ut
ipsam ad P r i m a r i a e Associationis g r a d u m , de Apostolica benignitate,
evehere d i g n e m u r ; Nos, id in Foederis ipsius, tot ac tantis n o m i n i b u s
optime de religione merentis, incrementum et b o n u m maxime c e s s u r u m
rati, votis his a n n u e n d u m ultro libenterque existimavimus. Quae cum
ita sint, collatis consiliis cum VV. F F . NN. S. R. E. Cardinalibus praepositis Congregationi pro Tridentini Concilii decretis interpretandis,
Apostolica Nostra auctoritate, p r a e s e n t i u m vi p e r p e t u u m q u e in m o d u m ,
Associationem sub titulo Foederis Eucharistici, canonice erectam Mediolani in ecclesia Ssmi Corporis Christi penes coenobium Carmelitarum
Excalceatorum, in Archiconfraternitatem cum solitis privilegiis, sive in
P r i m a r i a m Associationem erigimus a t q u e promovemus. Associationis
a u t e m enunciatae sic in Archisodalitatem sive P r i m a r i a m per Nos erectae
Moderatori generali et officialibus praesentibus et futuris, Apostolica
Nostra auctoritate itemque perpetuo, veniam concedimus, ut ipsi, servatis forma constitutionis Clementis P P . VIII, Praedecessoris Nostri
rec. me., aliisque Apostolicis ordinationibus desuper editis, omnes et
singulas eiusdem tituli atque instituti Associationes, t a m in Italia, q u a m
e x t r a per u n i v e r s u m t e r r a r u m orbem erectas in praesens, sive erigendas
in posterum, sibi aggregare possint, et cum illis indulgentias ac spirit u a l e s gratias communicare licite valeant ipsi Associationi sic in Prim a r i a m p r o m o t a e a S. Sede concessas, q u a e t a m e n cum aliis communicari possint. ,
342
a t q u e individua mentione ac derogatione dignis, in contrarium facientibus q u i b u s c u m q u e . Volumus a u t e m - u t p r a e s e n t i u m L i t t e r a r u m transumptis, seu exemplis, etiam impressis, m a n u alicuius notarii publici
subscriptis et sigillo personae in ecclesiastica dignitate vel officio constitutae, munitis, eadem p r o r s u s fides a d h i b e a t u r , q u a e a d h i b e r e t u r ipsis
praesentibus si forent exhibitae vel ostensae.
D a t u m R o m a e a p u d S a n c t u m P e t r u m , s u b a n u l o Piscatoris, die
X X V I I ^aprilis M C M X X I , Pontificatus Nostri a n n o septimo.
P.
CARD.
a Secretis Status.
GASPARRI,
III
SODALIBUS
LAM
NOSTRAE
ET
ALIISVE
SACRUM
DOMINAE
LITANDUM
IMPETRANDAM,
BONA
CURANTIBUS
INDULGENTIAE
AD
GRATIAM
PLENARIAE
ET
PII
PRECU-
OBITUS
PARTIALES
SIBI
CONCE-
DUNTUR.
BENEDICTUS P P . XV
Ad perpetuam rei memoriam. Sodalitatem Nostrae Dominae a
Bona Morte n u n c u p a t a m , iam, a n n o M C M X V I I I , Litteris Apostolicis die
X X I I mensis martii Piscatoris anulo obsignatis, vehementer commendav i m u s ; at vero, quod ea sibi consilium proponit effectumque d a r e contendit, tanti momenti est, ut illud, et Apostolicae auctoritatis p o n d e r e
firmare ac r o b o r a r e denuo, et ampliore g r a t i a r u m concessione de caelesti
Ecclesiae t h e s a u r o provehere n o n dubitemus. Q u o t q u o t enim in sodalium n u m e r u m adsciscuntur, e o r u m est veluti peculiare ac p r o p r i u m ,
n o n modo cum sibi, tum ceteris, pretiosam in conspectu Domini mortem
impetrare, sed etiam de ipsa morte, q u a e unicuique impendeat, assidue
commentari, e a m q u e cum p r e c u m b o n o r u m q u e o p e r u m praesidio opperiri, s e c u n d u m illud Imitationis Christi: Sic te in omni facto et cogit a t o tenere deberes, quasi statim esses m o r i t u r u s ; q u a profecto re n u m
aliquam aliam graviorem magisque necessariam persequi liceat? H o c
sane salutis aeternae adipiscendae negotium, t a n q u a m si christiano
homini u n u m incumbat, P a u l u s Apostolus a g e n d u m inculcat, nec quisq u a m feliciter gerat ac perficiat, nisi et in vita sancte degenda perseveraverit et sancte de vita decesserit. Id u t i n a m alte in christifidelium
animis insideat, quod solet, proximo cum animae periculo, m i s e r a n d u m
in m o d u m oblitterari, hac praesertim aetate, cum videntur homines,,
p e c u d u m more, in t e r r a m confixos h a b e r e oculos, eosque, c o n t e m platione caelestium posthabita ac despecta, unice ex fluxis pascere^
343
344
longe uberius vivis prodesse q u a m vita functis, cum iis, bene animatis
ac dispositis, magis directo, certius a t q u e a b u n d a n t i u s , q u a m h i s , applic e n t u r : u n d e efficitur, ut, cum perseverantiae dono, q u e a m u s nobis facultatem a d h u c vivis comparare cum placandae Dei iustitiae, t u m poenae,
q u a e nos in Purgatorio igni maneret, vel tollendae o m n i n o vel valde
saltem i m m i n u e n d a e . Quodsi satis multi, obliviosi a t q u e ingrati homines,
id committere consueverunt, ut ad a n i m a s eorum piandas, q u o s h a b e r e
carissimos videbantur, a u g u s t u m offerri Sacrificium neglegant, s u n t
quidem maiore n u m e r o , qui, gravi cum spiritualium utiiitatum iactura,
illud ignorent, profuturum sibi multo magis Missae sacrificium quod,
se vivis, ipsimet, quam quod in ipsorum levamen defunctorum heredes,
propinqui vel amici perlitari iusserint. Q u a m tot christifidelium ignor a n t i a m cum dilectus filius Aristides Guibert, P r e s b y t e r o r u m a Sancta
Maria vulgo de Tinchbray s u m m u s moderator, Nobiscum conquereretur
die octavo superioris mensis, quo die e u m coram a d m i s i m u s , simulque
Nobis aperiret, velle se, si quidem id p r o b a t u r i essemus, sanctam quasi
q u a n d a m Gruciatam inter sodales Nostrae Dominae a Bona Morte excitare, ut hi Sacra q u a m plurima c u r a r e n t p e r a g e n d a ad gratiam pii
decessus sibi aliisque omnibus, si iiceret, i m p e t r a n d a m , n o n modo propositum Nobis perplacere diximus, sed etiam t a m praeclarum eiusmodi
studiosae caritatis opus Nosmet ipsos caelestium dispensatione thesaur o r u m esse locupletaturos. Quibus Nostris i m p u l s u s incitamentis,- h a u d
ita multo post, idem dilectus filius supplicem ad Nos dedit libellum,
dilecti filii Nostri Petri S. R. E. P r e s b . Card. Gasparri, Sodalitatis
N. D. a Bona Morte Protectoris, amplissimo suffragio c o m m e n d a t u m ,
quo certa q u a e d a m precandi formula continebatur, flagitvitque ut,
qui eam recitarent sodales et ad eandem mentem Sacrum litari iuberent, iis plenarias ac partiales indulgentias largiremur. Quibus piis
votis perlibenter obsecundantes, de omnipotentis Dei misericordia et beatorum Petri et Pauli Apostolorum Eius auctoritate confisi, audito dilecto
filio Nostro Cardinali Poenitentiario Maiore, o m n i b u s ac singulis fidelibus Sodalitati Nostrae Dominae a Bona Morte t a m adscriptis q u a m in
posterum adscribendis, qui preculam Pater Sancte, ad exemplar Litteris
hisce Nostris subiectum et in tabulario Cancellariae Brevium Apostolicorum a s s e r v a n d u m , quovis idiomate, d u m m o d o versio sit fidelis, recitaverint, indulgentiam q u i n g e n t o r u m dierum toties quoties l u c r a n d a m
concedimus; septem vero a n n o r u m totidemque q u a d r a g e n a r u m , quotiescumque, Sacrum audiendo, e a n d e m preculam effuderint; plenariam semel
in h e b d o m a d a lucrandam, si, e a d e m oblationis formula cotidie recitata,
sacramentis refecti Missae sacrificio semel diebus ferialibus adstiterint;
345
24
346
Precula
et
oblationis
formula
EPISTOLAE
I
AD
R. P.
ALEXIUM
DUOS
LIBROS
MARIAM
NUPER
LPICIER, EX
EDITOS
ORDINE
SERVORUM
DE NOVISSIMIS AC
DE
B.
M.
V., Q U E M
OB
SPIRITISMO DILAUDAT.
347
MCMXXI,
II
AD
R.
P.
CAESARIUM
LATORUM,
CUIUS
SRAPHIQUE
TURONIBUS,
LIBRUM
D'APRS
SACERDOTEM
COMMENDAT,
SAINT
FRANOIS
EX
ORDINE
QUI INSCRIBITUR
MINORUM CAPU
LA
PERFECTION
MCMXXI,
348
349
CARD.
LEGA,
Praefectus.
S.
t A. Capotosti, E p . Thermen., Secretarius.
350
CURIAE
S. Congregatio Concilii
351
confi-
II
GATANEN., PANORMITANO ET ALIARUM
IN SICILIA
AD
E.MUM
TUM A
P. D.
CAIETANUM
LATERE
S. R. E. CARD. DE
CONCILII PLENARII
SICULI.
MCMXX
353
S. Congregatio Concilii
H u m i l l i m u m a d d m u m famulum verum
D.
CARD.
SBARRETTI,
Praef.
354
DECRETUM
QUO
CONGREGATIO
OBNOXIA
MISSIONARIORUM
FIT IURISDICTIONI
IMM. CORDIS
S. CONGREGATIONIS
DE
PROPAGANDA
FIDE.
CARD.
VAN
ROSSUM,
Praefectus.
S.
C.
Laurenti,
Secretarius.
II
DECRETUM
E.MUS
P. D. LUDOVICUS
PRAESES
PRO
CANADENSI
DITIONE
CONSTITUITUR
PIAE
UNIONIS
CLERI
MISSIONIBUS.
355
M.
CARD.
VAN
ROSSUM,
Praefectus.
L. S.
C.
Laurenti,
Secretarius,
III
DECRETUM
A
VICARIATU
ET
APOSTOLICO
PINITIMAE
LEOPOLDOPOLITANO
PRAEFECTURAE
APOSTOLICAE
PARS
DE
TERRITORII
MATADI
SEPARATUR
ADIICITUR.
356
h u i u s Congregationis Secretario relatam, Sanctitas S u a benigne adprob a r e r a t a m q u e habere dignata est, et p r a e s e n s in re decretum expediri
iussit.
Datum R o m a e , ex a e d i b u s Sacrae Congregationis de P r o p a g a n d a
Fide, die 31 maii a n n i 1921.
G.
M.
CARD.
VAN
ROSSUM,
Praefectus.
L . S.
C.
Laurenti,
Secretarius.
IV
NOMINATIONES
Brevibus Apostolicis nominati s u n t :
26 maii 1921. Vicarius Apostolicus Galiforniae Inferioris in Mexico,
R. D. Silvinus Ramrez, e clero Mexicano.
Vicarius Apostolicus S. Leonis de Amazonis, R. P. Sterns R e d o n d o
Herrero, ex Ordine E r e m i t a r u m S. Augustini.
V
DESIGNATIONES
ORDINARIORUM
PRO
APPELLATIONE
S. Congregatio Bituum
357
358
S. Congregatio Rituum
359
sedes ac domicilium princeps Instituti legitime recognoscitur. Definitiva r e g u l a r u m approbatio, superatis h a u d levibus obstaculis, ab Apostolica Sede felici successu o b t e n t a et sancita est, die 2 februarii
a n n i 1902. Ab E m o Archiepiscopo Mechliniensi n o v a e Societati regendae
praeposita fuit Dei F a m u l a , reluctans simul et obediens, q u a e prudentiam et caritatem suam ostendit in negotiis t e m p o r a l i b u s et spiritual
libus Instituti expediendis, d u m sodales ac filias s u a s ad r e g u l a r u m
observantiam et ad vitae perfectionem t a m verbo et exemplo quam
timore et a m o r e solerter excitabat. Contigit autem, ut Ludo vicus q u i d a m
Chave in Massiliensi domo ab a n n o 1883 in finem vergente ad agri cult u r a m a s s u m p t u s , ob eius socordiam et pertinaciam pluries dimitti
deberet. Q u u m vero veniam peteret et e m e n d a t i o n e m promitteret, ex
benigna indulgentia et tolerantia in auxilio cultoris viridarii retinebatur.
Verum a n n o 1884 die 27 februarii ipse r e p e n t i n u s irrupit in a g r u m ubi
Sorores post meridiem d e a m b u l a b a n t et, duplici ictu globi ab ignea
balista explosi, Mariam a Iesu antistitam crudeliter percussit et ob copios a m sanguinis effusionem ad i m m i n e n s mortis periculum r e d u x i t ; d u m
furorem s u u m successive in assistentem generalem convertit e a m q u e
s e m i m o r t u a m relinquit. Confessarius P a t e r Calage statim accitus et
occurrens, Dei F a m u l a e morienti s a c r a m e n t a ministravit, eique adstitit
u s q u e ad obitum, excipiens postrema victimae verba divinae voluntati
perfectae submissionis et plenae homicidae criminis remissionis. Quae
immolatio a fundatrice Deo oblata fuit etiam ad utilitatem et increment u m sui Operis et Instituti Filiarum Cordis Iesu. In ecclesia parochiali
funere solemniter absoluto, cum ingenti concursu et devotione fidelium,
corpus Servae Dei t u m u l a t u m fuit a p u d coemeterium S. Petri, in sepulcreto familiae Deluil-Martiny et die 11 n o v e m b r i s 1899 in novo sepulcreto Filiarum Cordis Iesu. Q u u m vero Communitates religiosae in
Gallia s u p p r e s s a e fuissent, pretiosae exuviae Servae Dei in Belgium
t r a n s l a t a e et die 29 augusti a n n i 1907 rite recognitae et integrae repertae
in oppido Berchem, sub u m b r a Basilicae Sanctissimi Cordi Iesu, in pace
quiescunt. Interim fama sanctitatis, speciatim pietatis in Deum, caritatis
in p r o x i m u m , poenitentiae et satisfactionis reparatricis, Mariae a Iesu
Deluil-Martiny, in vita et post obitum magis in dies ciarescens et perseverans ad haec u s q u e tempora, viam aperuit Processui Informativo
Mechliniensi, aliisque Rogatorialibus Inquisitionibus, Massiliensi, Taurinensi, Lugdunensi, s u p e r eadem fama conficiendis. Quibus expletis
et R o m a m ad Sacram R i t u u m Congregationem transmissis, q u u m , serv a t o iuris ordine, omnia in p r o m p t u sint, ut ad ulteriora procedi possit,
instante R m o P. Iulio Saubat, e presbyteris Sacri Cordis Iesu de Bethar-
360
ram, h u i u s Causae postulatore, attentisque litteris, pro s i g n a t u r a Commissionis introductionis eiusdem Causae, postulatoriis Regalium Celsit u d i n u m , E m o r u m S. R. E. Cardinalium, Archiepiscoporum et Episcop o r u m , n e c n o n S u p e r i o r u m Ordinum, Congregationum ac Societatum
u t r i u s q u e sexus, p r a e e u n t e Instituto Filiarum Cordis Iesu, a l i o r u m q u e
illustrium virorum ac mulierum, E m u s et Rfius D n u s Cardinalis Vincentius Vannutelli, Episcopus Ostiensis et P r a e n e s t i n u s , Sacri Collegii
Decanus et huiusce Causae P o n e n s seu Relator, in ordinariis S a c r o r u m
R i t u u m Congregationis comitiis, subsignata die ad Vaticanas aedes coad u n a t i s , sequens d u b i u m discutiendum p r o p o s u i t : An signanda sit Commissio introductionis
Causae, in casu
et ad effectum,
de quo agitur? Et
rati
sunt:
CARD.
E p . P o r t u e n . et S. Rufinae,
VICO,
S. B.
C. Praefectus.
L. S.
Alexander
Verde,
Secretarius.
II
COCINCINEN.
BEATIFICATIONIS
ODIUM
FIDEI,
SEU
UTI
DECLARATIONIS
FERTUR,
MARTYRII
SERVAE
D E I D A N S E U GTAN
IN
INTEREMPTAE.
Medio saeculo elapso, in oppido Binh-Cang, provinciae meridionalis Khanh-hoa regni Annamitici, e regione Nha-Trang Cocincinae Orientalis, ex honestis et christianis coniugibus valde p a u p e r i b u s , o r t a est
Dei F a m u l a Dan seu Gian, cuius obedientia, respectus et a m o r in
S. Congregatio Rituum
361
vol.
XIII,
n. 9. 7-7-921.
25
362
'
Huu, cuius causa penes Sacram R i t u u m Congregationem n u p e r introducta est. Neque hic silentio p r a e t e r e u n d a est divina ulti o in persecut o r u m castigationem. P r a e c i p u u s enim ac crudelis t y r a n n u s , nomine
A n - T h u o n g , impio regi Antiocho in sacra Macchabaeorum historia
descripto e o m p a r a t u s , h a u d multo post, repentino gravique morbo perculsus, ob m e m b r a et viscera corrupta, putida ac verminosa, a familiaribus segregatus, m o r t e m oppetiit ignominiosam. Eius corpus, etsi sericis
p a n n i s involutum et nobili solidaque capsa custoditum, cunctos t a m e n
p r o p i n q u o s et extraneos odoris intolerabili foeditate depellebat. In navi
depositum fuit, ut ad locum H u deferretur et in sepulcreto familiae
t u m u l a r e t u r , sed accidit, ut navis a p o r t u discesserit, sed n e q u e redierit,
neque appulerit ad litus et locum d e s t i n a t u m : n a m in medio mari naufragium fecit cum corpore defuncti ceterisque personis et r e b u s navigationis. Spectaculum, m o n i t u m et exemplum divinae indignationis et
vindictae in impios et crudeles t y r a n n o s ac persecutores verae religionis .et sanctae Ecclesiae! Interim fama sanctitatis et martyrii, magis
in dies clara et per illam provinciam et regionem diffusa, excitavit Vicarium Apostolicum Cocincinae Orientalis ad P r o c e s s u m informativum
super ea conficiendum, tum ad s u p p l e n d a m omissionem q u a e in praecedenti Processu evenerat super Causa Coreana et Cocincinensi Servor u m Dei Simeonis Berneux, episcopi Capsensis et Vicarii Apostolici
Coreae, Pauli Chau, e o r u m q u e Sociorum, q u a e iam introducta fuit, per
decretum Sacrae R i t u u m Congregationis, die 13 novembris 1918, t u m ad
obtinendum, s u m m a r i o iuris ordine, aggregationem puellae D a n ceteris
viginti heroibus Cocincinensibus, q u i - a d praefatam Causam pertinent.
Itaque, actis processualibus informativis, vigore decreti Sacrae R i t u u m
Congregationis diei 6 martii 1920, in forma s u m m a r i a et servata instructione P r o m o t o r i s generalis fidei, in vicariatu apostolico Cocincinae
Orientalis confectis et ad ipsam Sacram Congregationem transmissis,
ex his documentis authenticis notitiae praemissae de ortu, vita et gestis
Servae Dei d e s u m p t a e sunt. Quum vero o m n i a in p r o m p t u sint ut ad
ulteriora procedatur, instante R m o P. Eugenio Garnier, Causae postulatore et universae Societatis Parisiensis missionum ad exteros vota
depromente, attentisque litteris postulatoriis n o n n u l l o r u m E m o r u m
S. R. E. Cardinalium, R m o r u m Archiepiscoporum et Episcoporum necn o n Superiorum generalium Congregationis Missionis, Societatis Mariae,
Presbyterorum sancti Sulpitii ac Moderatorum Seminarii Parisiensis
missionum ad exteros, E m u s et R m u s D n u s Cardinalis I a n u a r i u s Granito-Pignatelli di Belmonte, Episcopus Albanensis et eiusdem Causae
P o n e n s seu Relator, in ordinario S a c r o r u m R i t u u m Congregationis coetu,
S. Congregatio Rituum
363
s u b s i g n a t a die ad Vaticanas aedes coacto, sequens dubium discutiendum proposuit: An signanda sit
Commissio introductionis Causae, in
casu et ad effectum de quo agitur? Et Emi ac Rmi P a t r e s Sacris tuendis Ritibus praepositis post relationem ipsius Emi Ponentis, audito voce
et scripto R. P. D. Angelo Mariani, fidei P r o m o t o r e generali, o m n i b u s
sedulo perpensis, rescribendum c e n s u e r u n t : Signandam esse Commissionem introductionis Causae beatificationis
seu
declarationis
martyrii,
si Sanctissimo placuerit. Die 24 maii 1921.
Quibus o m n i b u s Sanctissimo Domino nostro Benedicto P a p a e XV
per infrascriptum Cardinalem Sacrorum R i t u u m Congregationi Praefectum relatis, Sanctitas S u a rescriptum eiusdem Sacri Consilii r a t u m
h a b e n s , propria m a n u signare dignata est Commissionem introductionis
Causae beatificationis seu declarationis martyrii Servae Dei Dan seu
Gian, in odium fidei ab idololatris, uti fertur, interemptae. Die 25,
eisdem m e n s e et a n n o .
A.
CARD.
VICO,
S. R.
Ep. P o r t u e n . et S. Rufinae,
C. Praefectus.
L. S.
Alexander
Verde,
Secretarius.
III
ROMANA
PATRIARCHALIS
RUM
PETRI
BASILICAE VATICANAE
ET
PAULI
PRIVILEGIUM
DE
MISSIS
SS.
APOSTOLO-
EXTENDITUR.
364
hypogeo erectum quod Maiori Pontificio Altari subest, p r o p e n s a voluntate et Apostolica auctoritate ita moderari et amplificare dignatus e s t ;
nimirum :
I. Ut in Missis de Ss. Apostolis Petro et P a u l o q u a e in supradicto
Altari cryptae celebrantur, non solum eorum die festo et per octavam,
sed etiam in aliis Missis, q u a e de die octava vi iulii ibi p e r m i t t u n t u r
toto a n n i tempore, exceptis diebus Epiphaniae, Dominica P a l m a r u m ,
Maioris H e b d o m a d a e , P a s c h a t i s Resurrectionis, Ascensionis, Pentecostes
Ssmae Trinitatis, Ssmi Corporis Christi, Nativitatis D. N. I. C. et Assumptionis B. M. V., o m n i b u s et singulis sacerdotibus celebrantibus liceat
addere Gloria et Credo.
II. Ut privilegium h u i u s m o d i Missae de Ss. Apostolis Petro et P a u l o
cum Gloria et Credo e x t e n d a t u r ad tria Altaria eiusdem Basilicae, n e m p e
Cathedrae S. Petri Ap., Ss. Simonis et I u d a e App. et Ss. Processi et
Martiniani Mm., ita t a m e n ut eo frui valeant t a n t u m : 1) Emi S. R. E.
Cardinales ; 2) Archiepiscopi et Episcopi aliique Ordinarii locorum qui,
iuxta c a n o n u m Codicis iuris canonici praescripta, ad Urbem, SS. Apostolorum Petri et Pauli sepulcra veneraturi, accedunt et R o m a n o Pontifici
se sistunt; 3) Sacerdotes peregrini in ecclesiastica dignitate constituti,
et duces p e r e g r i n o r u m ad Basilicam visitandam t u r m a t i m confluentium
et 4) Neopresbyteri intra quindecim dies a sacra ordinatione suscepta
computandos.
III. Quod extensionis privilegium adhiberi poterit singulis a n n i
diebus, exceptis t a m e n festis duplicibus I et II classis, Dominicis aliisque
Festis de praecepto servandis, necnon Feriis, Vigiliis et Octavis I et II
ordinis, q u a e sint ex privilegiatis. Servatis d e m u m Rubricis aliisque
servandis.
Praesenti decreto in p e r p e t u u m valituro. Contrariis non o b s t a n t i b u s
quibuscumque, etiam speciali mentione dignis. Die 22 iunii 1921.
* A.
CARD.
VICO,
S. B.
L. * S.
Alexander
Verde,
Secretarius.
365
366
7) intorno al culto, in ossequio ai decreti di Urbano VIII non mai prestato al Servo di Dio Andrea Filomeno Garcia Acosta, Laico professo dell'Ordine dei Frati Minori; e finalmente
8) intorno al culto, come sopra, non mai prestato alla Serva di Dio
Gioacchina De Vedruna De Mas, Fondatrice della Congregazione delle Suore
Carmelitane della Carit.
DATARIA APOSTOLICA*
U S . Padre, con Biglietto dell' Emo Suo Cardinale Datario, del 14 marzo 1921,
si benignamente degnato di nominare il Revmo Prof. P. M. Enrico Buonpensiere, 0. P., Teologo della Dataria Apostolica.
SEGRETERIA DI STATO
NOMINE
Con Biglietti della Segreteria di Stato, il Santo Padre si degnato di
nominare:
20
giugno
24
25
26
28
luglio
>
367
j(5
ONORIFICENZE
Con Brevi Apostolici il Santo Padre si degnato di conferire le seguenti
onorificenze :
fi Cavalierato dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile:
30 aprile
15
18
21
22 giugno
1921.
Al
Al
Al
Al
Al
14 giugno
15
S. S.:
368
NECROLOGIO
17 giugno
18
1 Augusti 1921
Num. 10
ACTA BENEDICTI PR XV
CHIROGRAPHUS
EXHIBENS
GENTI
ET
INDULGENTIIS
PAGIS
ET
D1TANS
CONCORDIAE
PRECULAM
AD
IMPETRANDAM ITALORUM
RECONCILIATIONEM.
PREGHIERA
O Dio di b o n t e di perdono, col cuore trafitto ci stringiamo intorno
ai vostri altari ed imploriamo misericordia.
Dopo gli orrori della guerra, il flagello pi g r a n d e quest'odio
feroce per cui gli uomini di u n a stessa famiglia s'inseguono e si uccidono per fazioni di parte. La terra, in cui pi ha sorriso la piet cris t i a n a e che s t a t a la culla di ogni gentilezza, sta per divenire un
c a m p o cruento di lotte civili.
Misericordia, o Signore! Voi, che avete rivelato nella legge n u o v a
il p e r d o n o delle offese e l'amore dei nemici, fate che si riabbraccino
coloro che n o n sono nemici ma fratelli; fate che, deposte le armi che
s a n g u i n a n o , tutti possano ripetere nella dolce lingua comune la preg h i e r a che ci avete i n s e g n a t o : Padre nostro, che sei ne' cieli, e che,
vedendo il vostro Figlio aprire il cuore e le braccia ai suoi crocifissori,
sentano inondarsi l'anima della carit pi viva per ripetere con umile
confidenza : Rimetti a noi i nostri dbiti, come noi U rimettiamo ai
nostri
debitori.
Vergine I m m a c o l a t a , Regina dei cuori, scendete in mezzo ai vostri
figli e fate sentire la vostra voce di Madre: Voi sola potete, con la
ACTA, vol. XIII, n. 10. 1-8-921.
26
370
CONSTITUTIO
APOSTOLICA
EPISCOPUS
371
CARD.
O.
CARD.
CAGIANO
S. R. E. Cancellarius.
Virili,
Ludovicus
Protonotarius
Schller,
Apostolicus.
Protonotarius
Apostolicus.
LITTERAE APOSTOLICAE
1
PERA APOSTOLICA A IESU CHRISTO OPERARIO, GENEVAE INSTITUTA, ERIGITUR
IN PERPETUUM IN PRIMARIAM SIVE CENTRALEM, CUM FACULTATE AGGREGANDI EIUSDEM NOMfNIS SOCIETATES UBIQUE TERRARUM.
B E N E D I C T U S P P . XV
Ad futuram rei m e m o r i a m . R o m a n o r u m Pontificum decessorum
Nostrorum u s u institutoque r e c e p t u m est ut piae societates ad pietatis
et caritatis opera exercenda institutae, quo p r o p o s i t u m sibi finem uberius consequi valeant, singularibus decorentur h o n o r i b u s et privilegiis
o p p o r t u n i s m u n i a n t u r . Iam vero perspectum .Nobis est frugiferas h a s
inter societates merito accensendam esse illam a dilecto filio Iulio Schuh,
presbytero parocho, fundatam in curiali aede ad Sanctae Clotildis,
Genevensis urbis, sub titulo Operae apostolicae a Iesu Christo Operario . Hoc p i u m opus, a n n o M C M X V I , p r o b a n t e Ordinario, conditum est
pro salute et sanctificatione operariorum c u r a n d a et provehenda potiss i m u m per merita et exempla absconditae vitae D. N. Iesu Christi in
oppido Nazareth. Nosque, q u i b u s nihil a n t i q u i u s est, q u a m ut opificum,
qui m a n u u m labore victum sibi comparant, etiam spiritualibus necessitatibus consultum sit, operis eiusdem coeptis favendum ultro existimavimus. Idcirco n o n sine laetitia comperimus apostolicam ipsam Ope-
373
VIII
P.
CARD.
GASPARRI,
a Secretis Status.
374
II
^ERIGITUR NOVA PRAEFECTURA APOSTOLICA DE TIERRADENTRO , IN COLUMBIA,
PARTE TERRITORII DISTRACTA EX ARCHIDIOECESI POPAYANENSI.
BENEDICTUS P P . XV
Ad futuram rei m e m o r i a m . Cum in archidioecesi Popayanensi, Reipublicae Columbianae in America meridionali, p a r s vulgo Tierradentro
n u n c u p a t a ac sodalibus Congregationis Missionis ad populos indigenas
spirituali ope destitutos excolendos commissa, peculiari indigeat itemque sollicita cura, ut suscepti iam fructus a u g e a n t u r feliciter, opportun u m visum est consilium eandem praedictae archidioecesis p a r t e m in
distinctam missionem erigere. Quare, o m n i b u s rei momentis attento
ac sedulo studio perpensis cum VV. F F . NN. S. R. E. Cardinalibus
negotiis P r o p a g a n d a e Fidei praepositis, haec q u a e infrascripta s u n t
s t a t u e n d a existimavimus. Nimirum Apostolica Nostra auctoritate, praes e n t i u m vi, ab archidioecesi P o p a y a n e n s i territorium de Tierradentro
n u n c u p a t u m s e p a r a m u s sive d i s t r a h i m u s ; a t q u e in eo i n d e p e n d e n t e m
erigimus Apostolicam Praefecturam, q u a m de Tierradentro appellari
v o l u m u s , q u a m q u e sodalibus Congregationis Missionis commissam
p e r m a n e r e edicimus. Novae a u t e m Praefecturae confinia haec s u n t o :
ducendo initium a confluvio fluminis Paez cum Rio Negro de Narvaez
(apud 2 44' latitudinis borealis et I 2 8 ' longitudinis occidentalis a m e ridiano de Bogota) limes c u r s u m h u i u s fluminis sequatur, u s q u e eo ubi
septentrionalis p a r s incipit montium q u i b u s n o m e n Cordillera Central:
hinc, per h a n c lineam montium, limes ad a u s t r u m dirigatur, u s q u e ad
p u n c t u m ubi Cordillera Centralis dirimitur ab ea q u a e orientem v e r s u s
procedit; inde confinia sectentur m o n t i u m seriem qui divortium aquar u m constituunt inter annuentes fluminis de Piata et afluientes fluminis
Paez (2 3' latitudinis borealis et 3 longitudinis occidentalis) a t q u e per
h a n c montium c a t e n a m limes procedat u s q u e ad scaturigines torrentis
Quebrada de Buenos aires; inde per cursum eiusdem torrentis procedat
u s q u e ad eius confluvium in flumen Paez exindeque cursum h u i u s fluminis descendat u s q u e ad eius ostium in Rio Negro de Narvaez, u n d e
initium est d u c t u m .
o
Haec praecipimus et statuimus, decernentes praesentes Literas firm a s , validas a t q u e efficaces semper exstare ac p e r m a n e r e , t u o s q u e
plenos a t q u e integros effectus sortiri et obtinere, illisque ad quos per-
375
tinent, sive pertinere poterunt, n u n c et p r o tempore amplissime suffragari; sicque rite-iudicandum esse ac definiendum, irritumque ex n u n c
t i n a n e fieri, si q u i d q u a m secus super his, a quovis, auctoritate qualibet,
scienter sive ignoranter, attentari contigerit. Non obstantibus contrariis
quibuscumque.
XIII
P.
CARD.
GASPARRI,
a Secretis Status.
III
ECCLESIA
ET
SANCTI
DOMINICI,
HONORIBUS
VULGO
BASILICAE
MAGGIORE
MINORIS
, NEAPOLI
EXSTANS,
TITULO
COHONESTATUR.
B E N E D I C T U S P P . XV
Ad perpetuam rei m e m o r i a m . Vetustissima ecclesia cum a d n e x o
coenobio Ordinis P r a e d i c a t o r u m Neapoli erecta in h o n o r e m sancti Patriarchae Dominici Confessoris, a decessore nostro Alexandro P p . IV p r i m u m
consecrata, molis amplitudine p r a e s t a n s simulque egregiis artis operibus
et Regum nobiliumque familiarum mausolaeis decora, iure meritoque
inter sacras aedes ad Ordinem P r a e d i c a t o r u m pertinentes excellit. Freq u e n s eiusdem Ordinis familia, t u m chorali officio, t u m Missa conventuali, tum sacris ritibus et pompis in eodem templo divini cultus decori
piissime consulit. Insignes ibidem relliquiae a n t i q u a populi christiani
religione a s s e r v a n t u r ; duo praesertim corpora, alterum sancti Tarcisii
Martyris Christi sive S s m a e Eucharistiae, alterum beati R a y m u n d i a
Gapua Confessoris, nec n o n brachium divi T h o m a e Aquinatis Confessoris
et Ecclesiae Doctoris, qui plures per a n n o s continenti in coenobio et in
cella, dein in sacellum conversa, c o m m o r a t u s est, sifisque confratribus pretiosa suae doctrinae et sanctimoniae pignora reliquit, i p s u m q u e S s m u m
Crucifixum, qui eum prodigiose a l l o q u u t u s est. Hisce perpensis, cum
dilecti filii Dominicus Ruggiero, religiosae provinciae Neapolitanae Praepositus, et Pius Ciuti, coenobiticae familiae Prior, s u o r u m q u o q u e sodalium ferventia vota depromentes, ad p e r e n n a n d a m etiam memoriam
septimi centenarii a beato t r a n s i t u sancti P a t r i a r c h a e fundatoris Ordinis
P r a e d i c a t o r u m a t q u e enunciatae ecclesiae titularis, Nos suppliciter deprecati sint ut praefatam s a c r a m aedem titulo ac dignitate Basilicae minoris
cohonestare dignaremur, h a s q u e preces cumulet et ornet t u m Archie-
376
P.
CARD.
GASPARRI,
a Secretis Status,
IV
VICARIATUS
ET
DE
APOSTOLICUS
SAHARENSIS
OUAGHADOUGOU,
UTERQUE
IN
IN
DUPLICEM
SUDAN
VICARIATUM
GALLICO,
DE
BAMAKO
DIVIDITUR.
B E N E D I C T U S P P . XV
Ad perpetuam rei m e m o r i a m . Ex officio supremi Apostolatus, q u o
divinitus in terris fungimur, in o m n e s catholici orbis regiones oculos
mentis Nostrae convertimus et q u a e christiano nomini provehendo aetern a e q u e fidelium saluti p r o c u r a n d a e conducant, sollicito quidem studio
decernere satagimus. Iamvero cum dilectus filius Leo Livinhac, Superior
generalis Societatis Missionariorum Africae, q u i b u s spiritualis c u r a Vicariatus Apostolici S a h a r e n s i s commissa est, instanter Nos flagitaverit, ut
idem Vicariatus, magnitudine amplissimus et ob locorum distantias
imperviasque semitas nimis difficilis, in duplicem missionem divideretur,
Nos, collatis consiliis cum VV. F F . NN. S. R. E. Cardinalibus negotiis
P r o p a g a n d a e Fidei praepositis, o m n i b u s q u e rei m o m e n t i s m a t u r e perpensis, ut, aucto p a s t o r u m n u m e r o , gregis dominici securitate satius
377
CARD.
GASPARRI,
a Secretis Status.
EPISTOLA
AD
R. P. BEDAM
SODALIUM
TANDO
JARRETT,
ORDINIS
O.
ET
P., P R A E P O S I T U M
STUDIORUM
ANGLIAE
DOMICILIO
PROVINCIAE,
OXONIAE
DE
NOVO
PROPEDIEM
EXCI-
GRATULATUR
378
disciplinae sanctae, simul studio divinae gloriae. A m p l i s s i m i q u e utilitatis facis spem s p e d a n d o in nova domo n o n perfectionem solum religiosae vitae, q u a dominicani sodales Christi bonus odor sint, sed etiam
eorum operam agitationemque proximis fructuosiorem excolendis vulgandisque h u m a n i s divinisque doctrinis. Hoc proposito consilium iniisti
addendi monasterio scholas, in q u i b u s cum domesticis t u m externis
auditoribus t r a d a n t u r , principio quidem, philosophia ac theologia, Aquinate, ut sollemne vobis est, d u c e ; tum dein, cum facultas tulerit, ea
varietas et copia disciplinarum, q u i b u s p a r v a initia in m a g n a m efflorescant s t u d i o r u m universitatem.
Quid postulent tempora, quid a religiosis viris, n u n c m a x i m e , Ecclesia
desideret, ptime nosti. Et est cur confidamus, te auspice, vetus illud
pietatis doctrinaeque domicilium, quod Oxoniae flebilium casuum vis
iamdiu sustulit, esse brevi ad vitam r e v o c a n d u m et ad decus pristin u m , m a g n o cum emolumento Ecclesiae ac civitatis. Bonum interim
omen vel ex hoc s u m e r e licet quod, ut n u n t i a t u m est, novae d o m u s
excitandae initium incidet die xv proximi a u g u s t i ; q u a e dies, sacra Virgini, in caelum a s s u m p t a e , septem abhinc saecula, dominicanis sodalibus
initium fuit Oxoniensis commorationis.
Nos, ut par erat, et gratulati tibi i a m a n i m o s u m u s operis consilium, cum illud significatum p r i m u m Nobis est, et hisce n u n c litteris
iterum vehementiusque g r a t u l a m u r opus idem iam prope effectum redd e n d u m , p r o b a n t i b u s , imo etiam h o r t a n t i b u s civibus ex omni ordine
iisque liberalitate p r a e e u n t i b u s n o n exigua. Libet his o m n i b u s testari
benevolentiam Nostram, laudes impertiri, auctores esse ut coepta optima
omni studio p r o s e q u a n t u r . Et ut coepta eadem felicem ad exitum deducantur, tibi, dilecte fili, viris illis q u o s s u p r a m e m o r a v i m u s , religiosis
sodalibus tuis iisque o m n i b u s qui operi a u s p i c a n d o intererunt, caelestium conciliatricem m u n e r u m , apostolicam benedictionem p e r a m a n t e r
in Domino impertimus.
D a t u m R o m a e a p u d S a n c t u m P e t r u m , die x iunii
catus Nostri a n n o septimo.
B E N E D I C T U S P P . XV
MCMXXI,
Pontifi-
379
Quolibet triennio aut quinquennio, ut s u p r a dictum est, s u b init i u m Quadragesimae, incipiendo ab a n n o 1922, omnes et singuli Episcopi Metropolitano suo vel seniori Archiepiscopo (si d u a e ecclesiasticae
provinciae simul conveniant) s a c e r d o t u m n o m i n a iudicabunt, quos dignos
episcopali ministerio existimabunt. Nil autem vetat quominus, hos inter,
alterius etiam dioecesis vel provinciae sacerdotes p r o p o n a n t u r ; sub gravi
t a m e n exigitur, ut, qui proponitur, personaliter et ex d i u t u r n a conversatione a p r o p o n e n t e cognoscatur.
380
S. Congregatio Consistorialis
381
vitae et pietate insignes. A t t e n d e n d u m insuper erit ad capacitatem candidati q u o a d temporalem b o n o r u m administrationem, ad conditionem eius
familiarem, necnon ad eius indolem et valetudinem. U n o verbo, videndum u t r u m o m n i b u s iis qualitatibus polleat, q u a e in optimo pastore
requiruntur, ut cum fructu et aedificatione populum Dei regere queat.
15. Discussione peracta, fiet h a c ratione s c r u t i n i u m :
a) Qui o m n i u m Episcoporum sententia, quavis demum de causa,
visi fuerint in disceptatione ex n u m e r o p r o p o n e n d o r u m expungendi, ii
in suffragium n o n v o c a b u n t u r ; de ceteris, etiam probatissimis, suffragium
feretur.
b) Candidati singuli ordine alphabetico ad suffragium p r o p o n e n t u r : suffragia secreta erunt.
c) Episcopi omnes, Metropolitano n o n excepto, pro singulis candidatis tribus u t e n t u r taxillis seu calculis, albo scilicet, nigro, t e r t i o q u e
alterius cuiuscumque coloris: p r i m u m ad a p p r o b a n d u m , a l t e r u m ad
r e p r o b a n d u m , tertium ad abstensionem indicandam.
..ii)-Singuli Antistites, p r a e e u n t e Archiepiscopo, in u r n a ad h u n c
finem disposita taxillum dponent, q u o dignum, coram Deo et graviter
onerata conscientia, sacerdotem a e s t i m a r u n t qui in suffragium v o c a t u r :
reliquos taxillos binos in u r n a alia, pariter secreto, dponent.
e) Suffragiis expletis, Archiepiscopus,_adstante Episcopo secretario,
taxillos et e o r u m speciem coram o m n i b u s n u m e r a b i t , s c r i p t o q u e adnotabit.
16. Scrutinio de o m n i b u s peracto, liberum erit Episcopis, si id ipsis
placeat, aut aliquis eorum postulet, ut inter a p p r o b a t o s plenis aut parib u s suffragiis novo scrutinio designetur quinam sit praeferendus. Ad h u n c
finem singuli suffragatores nomen praeferendi in schedula a d n o t a b u n t ,
e a m q u e i n u r n a d p o n e n t : s c h e d u l a r u m a u t e m examen f i e t , u t s u p r a
n u m . 15, litt. e, decernitur.
17. Quamvis vero S u m m u s Pontifex sibi reservet, dioecesi vel archidioecesi aliqua vacante, per Delegatum Apostolicum, aliove modo, opport u n a consilia ab Episcopis vel Archiepiscopis requirere, ut personam eligat
q u a e inter a p p r o b a t a s magis idonea videatur dioecesi illi r e g e n d a e ; nihil o m i n u s fas erit Episcopis in eodem conventu indicare, generali saltem
ratione, c u i n a m dioecesi h u n c aliumve candidatum magis idoneum cens e a n t ; ex. gr. u t r u m exiguae, ordinatae ac tranquillae dioecesi, an maioris
vel difficilioris momenti, vel in q u a plura sint o r d i n a n d a aut c r e a n d a ;
u t r u m dioecesi mitioris aris et facilis commeatus, et alia huiusmodi.
;
382
CARD.
DE
LAI,
E p . Sabinen., Secretarius.
L. | J | S.
Aloisius
Sincero, Adsessor.
II
I N S U L E N S I S ET A T R E B A T E N S I S
DE
COMMUTATIONE
PARTICULAE
TERRITORII
IN
CONFINIIS
DIOECESUM
DECRETUM
Postulantibus Episcopis Insulensi et Atrebatensi ut respectivis
dioecesibus perpetuo aggregaretur q u a e d a m territorii particula, q u a m
inde ab anno 1809 p a r o c h u s de Fromelles, modo Insulensis dioecesis, et
p a r o c h u s de Fleurbaix, Atrebatensis dioecesis, sibi invicem com m u t a r u n t
in eaque u s q u e ad praesens, consentientibus Ordinariis, c u r a m animar u m e x e r c u e r u n t ; S s m u s D. N. Benedictus P p . XV oblatis precibus
a n n u e n d u m esse censuit. Q u a m o b r e m de Apostolicae potestatis plenitudine ac suppleto, q u a t e n u s o p u s sit, q u o r u m intersit vel sua interesse
p r a e s u m a n t , consensu, per p r a e s e n s Consistoriale decretum statuit ut
m e m o r a t a territorii particula ita iam distracta cuique dioecesi I n s u lensi et Atrebatensi respective u n i t a atque aggregata in p e r p e t u u m
maneat. Atque ad haec exsecutioni m a n d a n d a deputavit R. P. D. Rapha-
383
S. Congregatio Consistorialis
lem Quilliet, E p i s c o p u m Insulensem, eidem t r i b u e n s necessarias et opport u n a s facultates etiam subdelegandi, ad effectum de quo agitur, quemlibet virum in ecclesiastica dignitate c o n s t i t u t u m ; facto eidem onere
intra tres menses a d a t a p r a e s e n t i u m c o m p u t a n d o s , ad h a n c S. G. mittendi a u t h e n t i c u m exemplar exsecutionis p e r a c t a e ; contrariis quibuslibet
minime o b s t a n t i b u s .
D a t u m R o m a e , ex aedibus Sacrae Congregationis Concistorialis, die
8 iulii 1921.
ffc C.
CARD.
DE
LAI,
L. S .
Aloisius
Sincero, Adsessor.
III
PROVISIO ECCLESIARUM
S s m u s D. N. Benedictus P p . XV, decretis S. Congregationis Consistorialis, h a s q u a e s e q u u n t u r Ecclesias de proprio singulas pastore
providit, n i m i r u m :
28 iunii 1921. Cathedrali Ecclesiae Alexandrinae in Ontario praefecit R. P. D. Felicem Couturier, h a c t e n u s Episcopum titularem Myriophytensem.
8 iulii. Titulari episcopali Ecclesiae
Girard, Vicarium Apostolicum Deltae Nili.
Bullensi, R. D. Iulium
384
iv .....
D E P U T A T I O IN AUXILIAREM
item S s m u s D n u s Noster Benedictus P p . XV, decreto S. C. Consistorialis diei 22 iunii 1921, deputavit in Auxiliarem R. P. D. Crescentis
Errzuriz y Valdivieso, Archiepiscopi Sancti iacobi de Chile, R. P. D.
Raphaelem E d w a r d s Salas, Episcopum titularem Dodonensem et Vicarium generalem castrensem Reipublicae Chilenae.
Cum J nstitutum opera illustris Praesulis Danielis Comboni olim Veronae p r o Africanis Missionibus p r i m u m erectum ac postea in religiosam familiam a n n o 1885 a d u n a t u m sub n o m i n e Congregationis Filior u m Ss. Cordis Iesu, uberes protulisset in missionibus sibi commissis
salutis fructus a t q u e t u m a l u m n o r u m n u m e r o , t u m regulari disciplina
CARD.
VAN
ROSSUM,
Praefectus.
L. S.
C.
Laurenti, Secretarius.
II
DECRETUM
APPROBANTUR
CAE
AD
DEFINITIVE
NORMAM
CONSTITUTIONES
CODICIS
SOCIETATIS
MISSIONARIORUM AFRI-
REVISAE.
27
386
M.
CARD.
VAN
ROSSUM,
Praefectus.
L. B S.
C.
Laurenti,
Secretarius.
III
DECRETUM
INSTITUTUM A
BETHLEHEM
RIENSIS, IN
NUNCUPATUM
PROPE
IMMENSEE
EXTERIS
, DIOECESIS
CU-
MISSIONIBUS ERIGITUR.
M.
CARD.
VAN
ROSSUM,
Praefectus.
C. Laurenti, Secretarius..
387
IV
NOMINATIONES
Brevibus Apostolicis nominati s u n t :
1 iunii 1921. Vicarius Apostolicus de Kuang-tong Occidentali et
Hainan, R. D. A u g u s t u s Gauthier, e Societate Parisiensi pro Exteris
Missionibus.
28 iunii. Vicarius Apostolicus Deltae Nili, R. D. Iulius Girard, e
Societate L u g d u n e n s i Missionum ad Afros.
5 iulii. Vicarius Apostolicus de Bamako in Sudan Gallico, R. D.
Aemilius F e r n a n d u s S a u v a n t , ex Instituto Missionariorum Africae.
Vicarius Apostolicus de Quaghadougou in Sudan Gallico, R.
I o a n n e s Thevenoud, ex eodem Instituto Missionariorum Africae.
D.
10 iulii. Episcopus Coadiutor cum iure futurae successionis Archiepiscopi Calcuttensis in Indiis Orientalibus, R. D. F e r d i n a n d u s Perier, e Societate Iesu.
ET
CANONIZATIONIS VEN.
FUNDATORIS
CONGREGATIONIS
CRUCIS,
VULGO
FOUR-
SORORUM
ANDREAE.
SUPER
DUBIO
388
S. Congregatio Rituum
389
Constitit s a n e , si quid in priore aetatis s u a e periodo, q u o a d honestae vitae commoda, domesticae supellectilis i n s t r u c t u m ^aliaque generis
eiusdem, sibi indulgere visus fuerit venerabilis Andreas, hoc o m n e plene
c u m u l a t e q u e redemisse illum a t q u e expiasse vivendi agendique s u i m e t
ratione, q u a m iugiter costanterque eum postea servasse liquet in altero, q u o d successit, vitae stadio, potiori quidem a t q u e diuturniori, q u u m
dimidium aequaverit saeculum. Illuc procul dubio illae spectarunt,
m a x i m e erga seipsum, austeritates, q u i b u s , post suipsius, uti vocant,
ad D e u m conversionem, nimis deditus venerabilis Dei F a m u l u s a d p a ruit; eisque q u i n eximiarum virtutum, q u i b u s o r n a t u s ille fuit, a p p a r a t u s ,
q u e m d a m veluti per excessum, nonnihil detrimenti acciperet, inde potius
maiorem ipse n a c t u s est firmitatem atque pulchritudinem ; q u a n d o q u i d e m
ita se gerens venerabilis Andreas, eo m a i u s generosae virtutis sibi adep t u s fuit m e r i t u m , quo ad semetipsum t r a h e r e sibique accommodare
fuit sollicitus hoc t a m sapiens t a m q u e providum sancti Gregorii Magni
m o n i t u m : P e r hoc ergo - facite dignos fructus poenitentiae - unius cuiusque conscientia convenitur, ut t a n t o m a i o r a q u a e r a t b o n o r u m
operum lucra per poenitentiam, q u a n t o graviora sibi intulit d a m n a per
culpam (Honiil. 20 in Evangel.).
Neque ex eo quod universa, q u a longe lateque patuit, series vitae
Servi Dei n o n aeque renideat sanctitate, ullum sumere fas est, quod
c o n t r a faciat, a r g u m e n t u m ; idque si quis fortasse a u t u m a r e t , hic profecto, q u a e proprie vereque sit virtus heroica, quibusque elementis constet et conficiatur, se probe n o n tenere ostenderet. Nam, si q u a n d o de
Servis Dei praesertim agitur in ultima senectute defunctis, insigniter
opinione s u a falleretur, qui in praedictis Dei F a m u l i s o m n i a heroica
qualitate praedita vellet i n v e n i r e ; o b s t a t enim, quod, u n a d u m t a x a t
excepta b e a t a Virgine Maria, a u g u s t a Dei Genitrice, quot s u n t ex A d a m o
progeniti, nascendo, c o n t r a h u n t peccatum, quodque, etsi sacro baptismate deletum, Stirpes t a m e n post se relinquit p r a v a s a t q u e distortas,
infecto t a m q u a m semine inclusas. Ex quo fit, ut, cum Servorum Dei
p e r q u i r a n t u r virtutes, e o r u m quidem integra pervestiganda erit vita
singulaeque explorandae e r u n t a c t i o n e s ; ast, si de iis praecipue res
est, qui grandiori obierint aetate, contentos esse oportet, si virtutum,
q u a e ipsorum Dei Servorum conditioni seu statui consentaneae s u n t ,
heroicus praesto sit solideque d e m o n s t r e t u r ascensus, isque maxime
ntescat eo potissimum tempore, q u o d vitae fuit e x t r e m u m , q u i n t a m e n ,
generali q u a d a m n o r m a , statui ac definiri queat, hoc e x t r e m u m vitae
t e m p u s q u o t a n n o r u m a m b i t u c o m p r e h e n s u m et circumscriptum esse
debeat, sicut h a n c magni momenti m a g n i q u e ponderis quaestionem e
390
proposito expendit, e a m q u e , s u a m i n t e r p o n e n s auctoritatem atque diut u r n u m , q u e m adquisierat, u s u m , dirimit absolvitque Benedictus XIV.
Cunctis quippe, q u a e ad r e m facere valuissent, in m e d i u m allatis, sententiae, q u a m professus n o n ita pridem fuerat, firmius adhaerescit, ab
eaque se n o n discedere gravibus hisce declarat verbis : A p r o p o s i t a
sententia n o n recedo, q u a e d i u t u r n a m exposcit q u i d e m heroicitatem^
a b s q u e ulla t a m e n temporis definitione : ideoque, ubi casus contingat,
u n u s q u i s q u e in causa suffragaturus, perpenso antecedentis vitae Servi
Dei cursu, videre debebit, an vel d i u t u r n i r a t i o n e temporis, q u o heroice
vixit, vel ratione qualitatis a c t u u m , q u o s breviori t e m p o r e exercuit,
ille inter h e r o a s possit adscribi et inter sanctos in Ecclesia colendos
recenseri (lib. III, cap. XXXIX, n. 5).
Quae sane o m n i a ad h a n c transferre causam eique c o n g r u e n t e r
a p t a r e idem profecto fuit a t q u e facilem expeditamque causae ipsius
efficere diiudicationem, q u e m a d m o d u m in altera, q u a e a n n o elapso
h a b i t a est, p r a e p a r a t o r i a Congregatione dignosci potuit ita, ut ad ulteriora p o s t m o d u m progredi licuerit, ad generalem n e m p e Congregation e m , quae, die vigesima p r i m a superioris mensis iunii, coram Sanctissimo Domino n o s t r o Benedicto P a p a XV coacta fuit. Ih q u a a Reverendissimo Cardinali Vincentio Vannutelli, causae Relatore, sequens ad
discutiendum propositum est Dubium : An constet de virtutibus theolo
gatibus, Fide, Spe et Caritate in Deum et proximum, nec non de cardinalibus, Prudentia, Iustitia, Fortitudine et Temperantia earumque adnexis
venerabilis Servi Bei Andreae Huberti Fournet, in gradu heroico, in casu
et ad effectum, de quo agitur? Reverendissimi Cardinales et P a t r e s Consultores s u a quisque suffragia ediderunt, q u a e t a m e n Sanctissimus
D o m i n u s noster intento a d m o d u m persecutus q u u m fuisset animo, suprem u m iudicium S u u m de more p r o r o g a n d u m duxit, praesidium et l u m e n
a P a t r e l u m i n u m , fervidis interea c o m m u n i b u s q u e fusis precibus, enixe
e x o r a t u r u s . Q u u m a u t e m m e n t e m S u a m patefacere statuisset, hodiernam
designavit diem Dominicam octavam post Pentecosten ; ideoque, sacris
Mysteriis devotissime celebratis, ad Vaticanas Aedes arcessiri iussit Reverendissimos Cardinales Antonium Vico, Episcopum Portuensem et S. Rufinae, Sacrae R i t u u m Congregationi Praefectum, et Vincentium Vannutelli, Episcopum Ostiensem et P r a e n e s t i n u m , Sacri Collegii D e c a n u m
c a u s a e q u e Relatorem, u n a cum R. P. Angelo Mariani, Fidei P r o m o t o r e
generali, m e q u e insimul infrascripto S e c r e t a r i o , eisque a d s t a n t i b u s ,
solemniter pronuntiavit : Constare de virtutibus theologalibus, Fide, Spe
et Caritate in Deum et proximum, nec non de cardinalibus, Prudentia,
Iustitia,
Fortitudine et Temperantia earumque adnexis venerabilis Servi
S. Congregatio Rituum
et ad effectum,
Hoc Decretum publici iuris fieri, et in acta Sacrae R i t u u m Congregationis referri m a n d a v i t sexto idus iulias a n n o M C M X X I .
A.
CARD.
E p . P o r t u e n . et S. Rufinae,
VICO,
S. B.
G. Praefectus.
L , S.
Alexander
Verde,
Secretarius.
II
DUBIUM
CIRCA
MISSAM VOTIVAM
SACRATISSIMI
CORDIS
IESU
PRIMA
FERIA VI
MENSIS
CARD.
VICO,
E p . P o r t u e n . et S. Rufinae,
S. E. G. Praefectus.
L. S.
Alexander
Verde,
Secretarius.
ACTA
TRIBUNALIUM
S. Romana Rota
diei
28
confirmanda
vel
infirmanda, in
casu.
394
S. Homana Bota
395
396
FACTUM
QUOD
SPECTAT.
S. Romana Bota
397
in se non erat invalida nec peccaminosa. Cf. Lehmkuhl, vol. I, n. 1248 sq.,
ed. 12; Gnicot, vol. I, n. 584, ed. 7 et alios ab hisce a u c t o r i b u s citatos.
Defensionis o p e r a ab advocato praestita n o n erat in se illicita, sed a
lege prohibita t a n t u m m o d o uti p a r s integra contractus vetiti: opera
a u t e m feliciter completa, n o n iniuste exigere potuit laboris simul ac
periculi p r a e m i u m a n t e a d e t e r m i n a t u m , licet ad illud r e p e t e n d u m nulla
ipsi concessa sit actio civilis. P r a e t e r e a dubitari licet n u m iura q u a e
p r o h i b e n t q u o m i n u s patroni litem e m a n t vel de immodica rei litigiosae
parte sibi r e p e n d e n d a paciscantur, in peculiaribus causae actualis adiunctis locum h a b e a n t : n a m a g e b a t u r de re q u a e sua indole aleae plena
erat, de actione n i m i r u m contra p o t e n t e m Administrationem, q u a e vel
sola sui opinione valet parochos a suis iuribus prosequendis deterrere,
ita ut, excluso eiusmodi pacto, fere nulla spes parocho r e m a n e r e t vel
p a r t e m b o n o r u m suae ecclesiae pertinentium vindicanda
Unde, si, in facto, Archipresbyter Novia sufficienti m a n d a t o Cleri
receptitii i n s t r u c t u s fuisset ad hoc medium extraordinarium adhibend u m , et medietatem pecuniae recuperatae advocato revera se rependisse
probasset, haec inter expensas Archipresbytero refundendas procul dubio
e n u m e r a n d a esset.
At Archipresbyter Novia id n o n probavit. Imprimis de tali pacto
inito ex actis n o n constat. Actor epistolam exhibet advocati, in q u a
emptio litis in dictis terminis proponitur, sed ex nullo d o c u m e n t o constat i p s u m Archipresbyterum proposito adhaesisse. P o r r o , etiamsi exstiterit p a c t u m , n u l l a t e n u s constat Archipresbyterum pacto stetisse et
dimidiam p a r t e m pecuniae o b t e n t a e advocato reapse solvisse: rogatus
enim per decretum D. P o n e n t i s in p r i m a instantia diei 18 iunii anni 1918,
ut p r o b a t i o n e s solutionis tribunali exhiberet, per q u i n q u e h e b d o m a d a s
n u l l u m dedit r e s p o n s u m : edito autem altero decreto P o n e n t i s peremptorio, die 27 iulii 1918, ut dictas probationes intra quindecim dierum
s p a t i u m afferret, pariter nihil respondit. Reiecta itaque infundata contentione actoris, r e m a n e t ut s u m m a ex aequo d e t e r m i n e t u r pro expensis
litis et occasione litis ab ipso t o l e r a t i s : et DD. Auditores talem summ a m rite definitam esse censuerunt a Pro-Vicario Episcopi in m e n s u r a
q u a r t a e partis integrae s u m m a e de m a n u Administrationis vulgo F o n d o
per il Culto recuperatae.
Secundo loco r e p e n d e n d a e sunt expensae sive ab Archipresbytero
sive a clero ab a n n o 1895 factae pro supellectili ecclesiae et divino
cultu. H u i u s m o d i s u m m a e , allegatis o m n i b u s perpensis, in a e q u a mens u r a d e t e r m i n a t a e s u n t in s c h e m a t e Pro-Vicarii Episcopi in decreto ab
Ordinario a p p r o b a t o . Neque de aliqua possibili iniuria sibi facta Archi-
398
presbyter queri potest, ex eo q u o d infundatae eius computationes reiectae fuerunt, cum, ut ait De Luca, De tutoribus et curatoribus, n. 55,
a d m i n i s t r a t o r nec debitor nec creditor dici possit a n t e r e d d i t a m rei
g e s t a e r a t i o n e m . Archipresbyter Novia a u t e m d e administratione
b o n o r u m ecclesiae ab ipso gesta a d a e q u a t a m r a t i o n e m n o n reddidit, sive
Ordinario dioecesis, sive in duplici iudicio causae c o r a m N. S. Tribunali agitatae.
Tertio loco a s s i g n a n d a e s u n t Ordinario s u m m a e pro t a x a Seminarii
et cathedratico, q u a s ad mille libellas r e d u c t a s , ipse acceptavit: siquidem
n u m e r a t a e fuerunt inter e x p e n s a s divini cultus in sententia tribunalis
civilis et ceteroquin O r d i n a r i u s ius h a b e t easdem ab ecclesiis suae dioecesis exigendi.
Quaestio dein oritur an clero assignari possit compensatio pro servitio ecclesiae per sexdecim a n n o s praecedentes gratis peracto. - DD. Auditores affirmative respondent, quia, solutis o m n i b u s expensis, id q u o d
r e m a n e t indolem h a b e t reditus adventicia de quo est sermo in q u i n t o
articulo s t a t u t o r u m , q u a e s u p r a citata sunt. Assignatio videlicet, iuxta
dictum articulum, p e n d e t a prudenti arbitrio Episcopi. Id eo magis in
casti dicendum est, q u o d reapse agitur de partiali restitutione b o n o r u m ,
q u a e ad collegium receptitium pertinent (ut patet ex art. 30, Leg. it.,
7 iulii 1866 s u p r a citato), q u o r u m p a r s olim d e s t i n a t a fuit ad servitium
a clero praestitum c o m p e n s a n d u m : in portione, nimirum, cuique ex
m a s s a c o m m u n i proveniente. Gerte n o n obstat factum, q u o d in sententia iudicis civilis nihil pro servitio a clero praestito assignatum fuit:
n a m sive p a r o c h u s actor requirere, et vicissim civilis iudex d a m n a r e
n o n p o t e r a t administrationem del F o n d o Culto nisi ad eas t a n t u m
expensas reiiciendas vel s u b m i n i s t r a n d a s , q u a e cultui ecclesiae e r a n t
necessariae. Nulla etenim actio a d v e r s u s talem administrationem concessa est ad ea b o n a r e c u p e r a n d a , q u a e ecclesiae servitium a clero
receptitio praestitum directe respiciunt, q u u m h u i u s m o d i b o n a in S t a t u s
dominium t r a n s l a t a fuerunt. Exinde nec iudex civilis sententia s u a
d a m n a r e , nec administratio restituere p o t e r a t aliquid q u o d praefatum
ecclesiae servitium respiceret; u n d e immerito ex sententiae civilis t e n o r e
et ex rei restitutae indole, ea s u m m a a priori sententia rotali clero
abiudicata fuit, q u a m pro tali ecclesiae servitio Episcopus adiudicavit.
R e s enim non ad s e n t e n t i a r u m civilium tramitem dirimenda est, sed
ad iuris generalis n o r m a m nec n o n particularis ecclesiarum receptitiar u m . Siquidem qui plus ab aliquo accepit, q u o d sibi non est debitum,
t e n e t u r domino suo r e s t i t u e r e : cum n e m o possit alterius iactura locupletare At d o m i n u s in casu certe n o n est administratio civilis dei
S. Romana Boia
399
400
Prior, Ponens.
Iulius Grazioli.
Franciscus Parrillo.
Ex Cancellaria 12 octobris 1920.
Sac. T. Tani, Notarius.
mi
28
40
S. PENITENZIERIA APOSTOLICA
Con Biglietto dell'Emo signor Cardinale Penitenziere Maggiore, in data
I luglio 1921, il Santo Padre si degnato nominare Monsig. Silvio Fagiolo,
Segretario della Penitenzieria Apostolica.
o
SEGRETERIA DI STATO
NOMINE
Con Biglietti della Segreteria di Stato, il Santo Padre si degnato di
nominare:
14
luglio
1921.
20
22
25
27
Soglio
Pontifcio:
403
6
9
18
22
luglio
1921.
Monsig.
Monsig.
Monsig.
Monsig.
Monsig.
Monsig.
Monsig.
Prelati Domestici di S. S. :
20 febbraio 1918. Monsig. Giovanni Jeremicli, del Patriarcato di Venezia.
6 aprile 1921. Monsig. Almas Larouche, della diocesi di Chicoutimi.
10 giugno
ONORIFICENZE
Con Brevi Apostolici il Santo Padre si degnato di conferire le seguenti
onorificenze :
La Gran Croce dell'Ordine Piano:
16
luglio
1921. Al sig. conte Sutemi Chinda, membro del Consiglio Privato di S. M. l'Imperatore del Giappone.
La Commenda con Placca dell'Ordine Piano:
26 giugno
404
13 giugno
Cavalierato
dell'Ordine Piano:
luglio
16
luglio
20
- 25
A S. E. il sig. Giuseppe Wierusz Kowalski, Inviato Straordinario e Ministro Plenipotenziario della Polonia
presso la Santa Sede.
luglio
19
28
45
1921.
406
15
16
luglio
luglio
13
16
Al sig. Gioacchino Cabeza de Vaca y Santos Suarez, Alfiere della Scorta Reale di Spagna.
19
luglio
5
13
luglio
luglio
7
9
13
>
15
19
20
S. S.:
22
408
luglio
19
luglio
NECROLOGIO
12
lo
luglio
1 Septembris 1921
Num. 11
29
410
licet substantiali et inexcogitato defectu, notari, impugnari, vel in controversiam vocari p o s s e ; sed eas, t a m q u a m ex certa scientia ac potestatis plenitudine factas et e m a n a t a s , perpetuo validas exsistere et fore,
suosque plenarios et integros effectus sortiri et obtinere, a t q u e ab omnib u s ad q u o s spectat inviolabiliter observari debere, et si secus super
his a q u o c u m q u e , quavis auctoritate, scienter vel ignoranter, contigerit
attentari, irritum p r o r s u s et inane esse et fore v o l u m u s et decernimus.
411
CARD.
O. C A R D . CAGIANO
S. B. E. Cancellarius.
LITTERAE APOSTOLICAE
1
TITULUS
BASILICAE
ECCLESIAE
MINORIS
SANCTI
CONFERTUR
STEPHANI
ARCHIPRESBYTERALI
CIVITATS
LAVANIENSIS,
IN
ET
COLLEGIATAE
DIOECESI
CLAVA-
RENSI.
B E N E D I C T U S P P . XV
Ad perpetuam rei m e m o r i a m . Inter sacras aedes q u i b u s Lavania
civitas, Clavarensis dioecesis intra fines posita, nobilitatur, antiquitate
ac molis amplitudine p r a e s t a t collegiata ac paroecialis ecclesia Sancti
Stephani, q u a e mirificis artis operibus, pictis tabulis, affabre sculptis
statuis et marmoreis m o n u m e n t i s renidet, simulque praedivite et copiosa
sacra supellectili pollet, atque etiam s a c e r d o t u m ministerio, t a m sacris
caeremoniis et divino cultui, q u a m fidelium pietati digne satisfacere n o n
desinit. Nec praeteriri potest ecclesiam e a n d e m paucis abhinc a n n i s
splendide i n s t a u r a t a m et o r n a t a m fuisse, conlata stipe canonicorum et
cleri, civium divitiis a b u n d a n t i u m , c e t e r o r u m q u e fidelium, praesertim
Lavaniensium, qui omnes et singuli ecclesiae suae matricis decorem
pio ac munifico studio certatim dilexerunt. Illustrant q u o q u e civitatem
Lavaniam m o n u m e n t a sacra et civilia, vetusta quidem ac recentiora,
potissimum avita virtus ac religio civium, q u o s inter viri ac mulieres
exstiterunt armis, scientiis, Uteris, dignitate ac vitae sanctimonia praestantes. In primis recensentur I n n o c e n t i u s IV et Adrianus IV S u m m i
Pontifices praedecessores Nostri, septuaginta duo p u r p u r a t i P a t r e s Cardinales, et t r e c e n t u m sexaginta circiter Dignitates a t q u e infulati e l o v a niensi clero s a c e r d o t e s : nec o m i t t e n d a est sancta illa m a t r o n a Catharina F s c a A d u r n a c o n t e m p t u m u n d i et caritate in Deum insignis.
Quae cum ita sint, cum Capitulum, clerus et aediles eiusdem ecclesiae
archipresbyteralis et collegiatae. Sancti Stephani, n e c n o n municipii
Rector et municipes a t q u e optimates Lavaniensis civitatis enixas Nobis
preces humiliter a d h i b u e r i n t ut p r a e d i c t a m ecclesiam titulo et dignitate Basilicae minoris cohonestare velimus; Nos, animo repetentes inclytas
t u m templi illius, t u m civitatis m e m o r i a s , c u m q u e preces easdem cumulet
a t q u e ornet a m p l i s s i m u m suffragium Episcopi Clavarensis, votis his
a n n u e n d u m libenti quidem animo existimavimus. Quare, collatis etiam
consiliis cum VV. F F . NN. S. R, E. Cardinalibus S a c r o r u m R i t u u m Con-
413
gregationi praepositis, Apostolica Nostra auctoritate, praesentium vi perp e t u u m q u e in m o d u m , archipresbyteralem et collegiatam ecclesiam Deo
s a c r a m in h o n o r e m sancti Stephani, civitatis Lavaniensis, Clavarensis
dioecesis, provinciae Genuensis, ad titulum et dignitatem Basilicae
minoris evehimus, cum o m n i b u s honorificentiis et privilegiis, q u a e minoribus almae h u i u s Urbis Basilicis de iure competunt.
Haec concedimus, decernentes praesentes Literas Nostras firmas,
validas a t q u e efficaces semper exstare ac p e r m a n e r e , suosque plenos
a t q u e integros effectus sortiri a t q u e obtinere, illisque ad quos spectant,
sive spectare poterunt, n u n c et in posterum plenissime suffragari ; sicque
rite iudicandum esse ac definiendum, irritumque ex n u n c et i n a n e fieri
si q u i d q u a m secus super his a quovis, auctoritate qualibet, scienter
sive ignoranter attentari contigerit. Non o b s t a n t i b u s contrariis quibuscumque.
XVI
CARD.
GASPARRI,
Piscatoris, die
a Secretis Status.
II
METROPOLITANUM
TEMPLUM
LIMANUM
AD
BASILICAE
MINORIS
DIGNITATEM
PROMOVETUR.
B E N E D I C T U S P P . XV
Ad perpetuam rei m e m o r i a m . Constat Nobis metropolitanum temp l u m L i m a n u m universae P e r u v i a n a e regionis primatiale, antiquitate,
molis amplitudine et artis operum magnificentia, ceteris sacris aedibus
Americae Meridionalis antecellere. Traditum enim memoriae est Franciscum P i z a r r o , qui P e r u v i a n a s oras p r i m u s invisit, L i m a m q u e u r b e m
fundavit, p r i m u m quidem posuisse illius templi lapidem, quod a n n o M D X L I
P a u l u s P p . III rec. mem. praedecessor Noster ad cathedralis p r i m u m ,
dein, a n n o M D X L V , ad metropolitani decus provexit; cuiusque P a t r o n u m
d i v u m I o a n n e m Evangelistam designavit. P r i m i s illis annis L i m a n a
Ecclesia amplissimas complexa est regiones, et Nicaraguae, Columbiae,
Aequatorii, Cilae, Boliviaeque sedes episcopales illi fuerunt suffragan e a e ; ideoque eam iure meritoque s a n c t u s praedecessor Noster P i u s V
a n n o M D L X X I Primatialis Ecclesiae titulo decoravit. In P e r u v i a n a e autem
regionis u r b e principe Lima christiana res continuo eonvaluit; Religio-
414
XXVIII
P.
CARD.
GASPARRI,
a Secretis Status.
III
PARS
TERRITORII
ORIENTEM
TUI
VICARIATUS
FLUMINIS
APOSTOLICO
DE
APOSTOLICI
HOANG-HO
SITA,
SCIAM-TOM
DE
CE-LI
SEPARATUR
MERIDIO-ORIENTALI,
ET
AD1ICITUR
AD
VICARIA-
MERIDIONALI.
B E N E D I C T U S P P . XV
Ad futuram rei memoriam. Ex officio supremi apostolatus q u o
in terris divinitus fungimur, ea sollicito studio decernere satagimus
q u a e in exploratam christiani populi utilitatem cedant. Iamvero cum
venerabilis frater Henricus Lecroart, Vicarius Apostolicus de Ce-li meridio-orientali in Sinis, ob difficultatem flumen Flavum (Hoang-Ho) transfretandi ad pastoralia m u n i a implenda, instanter flagitaverit ut finitimo
vicariatui apostolico de Sciam-tom meridionali u n i r e t u r territorii suae
iurisdictionis p a r s ad orientem fluminis ipsius sita, Nos, collatis consiliis c u m VV. F F . NN. S. R. E. Cardinalibus negotiis P r o p a g a n d a e Fidei
praepositis, o m n i b u s q u e rei m o m e n t i s attente perpensis, enunciati P r a e sulis votis benigne concedendum existimavimus. Idcirco Apostolica Nostra
auctoritate, p r a e s e n t i u m tenore, territorium situm ad orientem fluminis
Flavi, Hoang-ho vulgo appellati, complectens sub-praefecturam de TungMing et p a r t e m meridionalem sub-praefecturae de Ghang-Yuan, a vicariatu apostolico de Ce-li meridio-orientali seiungimus, illudque t r i b u i m u s ,
eadem Nostra auctoritate, vicariatui apostolico de Sciam-tom meridionali.
Haec s t a t u i m u s decernentes p r a e s e n t e s Literas firmas, validas a t q u e
efficaces semper exstare ac p e r m a n e r e , s u o s q u e plenos a t q u e integros
effectus sortiri et obtinere, illisque ad quos spectat sive spectare p o t e r u n t
plenissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum, irrit u m q u e ex n u n c et inane fieri, si quidquam secus super his a quovis,
auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter contigerit attentari. Non
o b s t a n t i b u s contrariis q u i b u s c u m q u e .
D a t u m R o m a e a p u d S a n c t u m P e t r u m , s u b anulo Piscatoris, die
i n iunii M C M X X I , Pontificatus Nostri a n n o septimo.
P.
CARD.
GASPARRI,
a Secretis Status.
416
IV
GENERALE SEU COMMUNE MANDATUM APOSTOLICUM FIT SEMEL PRO SEMPER
LOCORUM ORDINARIIS PRO BENEDICTIONE ABBATUM ORDINIS SANCTI BENEDICTI.
B E N E D I C T U S P P . XV
Ad p e r p e t u a m rei memoriam. P r o benedictione Abbatum duplex
in R o m a n o Pontificali formula h a b e t u r : altera pro benedictione auctoritate Apostolica, altera a u t e m pro benedictione Ordinarii a u c t o r i t a t e
*P peragenda. P o s t r e m a a d h i b e n d a erat in benedictione A b b a t u m , qui ab
Ordinarii loci iurisdictione exempti non erant, quique proinde proprio
Ordinario loci subiectionem et obedientiam in ipsa benedictionis eae
r e m o n i a promittere t e n e b a n t u r . Prior vero formula a s s u m e b a t u r , prouti
a d h u c in praesens assumitur, in benedictione A b b a t u m e x e m p t o r u m ,
quorum quidem benedictio vel in Curia R o m a n a fit, vel de m a n d a t o
Apostolico extra R o m a n a m Curiam peragitur, quin loci Ordinario, de
cuius potestate exempti sunt, subiectionem et obedientiam promittere
debeant. Q u o n i a m vero o m n e s Ordinis Sancti Benedicti confoederati
Abbates palmario exemptionis privilegio gaudent, quod, praeter innumer a s antiquas leges identidem editas, etiam n u p e r p r o m u l g a t u s iuris
canonici Codex confirmat (can. 615), h o r u m A b b a t u m benedictio semper
auctoritate Apostolica peragitur. Sed cum ipsa benedictio saepius extra
R o m a n a m Curiam sit impertienda, peculiare in singulis casibus Apostolicum m a n d a t u m debet exquiri, quod generaliter dirigitur ad Episcopum,
cuius in dioecesi futurum benedicendi Abbatis coenobium reperitur, nisi
a g a t u r de Abbate nullius dioecesis benedicendo, a u t peculiare privilegium
adfuerit a quolibet Episcopo benedictionem recipiendi. Codex enim, cum
hac in re integre ius a n t i q u u m referat, a m a n d a t o Apostolico i m p e t r a n d o
n o n eximit, n e q u e illud de iure confert Episcopo dioecesano, sed e n u n ciati m a n d a t i necessitas, sicuti antea, p e r m a n e t . Considerata vero Ordinis
Sancti Benedicti ubique t e r r a r u m propagatione, cum in p l u r i b u s casibus
et a longinquis etiam regionibus ad S a n c t a m h a n c Sedem recursus pro
m a n d a t o Apostolico fieri, a t q u e interea benedictio longum per t e m p u s
differri debeat, dilectus filius Fidelis de Stotzingen, Abbas P r i m a s Ordinis Sancti Benedicti, totius Ordinis Benedictini confoederati exprimens
vota, pro benedictione o m n i u m A b b a t u m Ordinis eiusdem extra Roman a m Curiam impertienda, generale seu c o m m u n e m a n d a t u m Apostolicum,
semel pro semper, enixis precibus Nos flagitavit. Nos autem, o m n i b u s
417
CARD.
GASPARRI,
a Secretis Status.
418
V
ECCLESIA
CATHEDRALIS
TITULO
AC
BURGENSIS
DIGNITATE
BASILICAE
B.
M.
V.
MINORIS
SIDERIBUS
RECEPTAE
DICATA,
HONESTATUR.
BENEDICTUS P P . XV
Ad perpetuam rei m e m o r i a m . Decessorum Nostrorum insistentes
vestigiis, q u a e in orbe catholico templa antiquitate, dignitate, artium
m o n u m e n t i s excellere videantur, ea consuevimus peculiaribus honoris
titulis ac privilegiis locupletare, ut ea populares continentium regionum,
q u a maiore fieri potest, et reverentia colant, et a n i m o r u m a r d o r e Deum
precaturi invisant. Quam ob rem cum dilectus filius Noster i o a n n e s
S. R. E. Cardinalis Benlloch y Viv, ex Apostolica dispensatione Burgensium Archiepiscopus, qui n u n c in R o m a n a Curia adest, enixas ad
" Nos preces a d m o v e n t , ut ecclesiae cathedrali Burgensi dignitatem, titulum ac privilegia Basilicae minoris, pro Nostra benignitate, impertiri
dignaremur, Nos p u r p u r a t i P a t r i s ipsius optatis a n n u e n d u m ultro libenterque existimavimus. Et revera optime novimus cathedralem eandem,
quo est mirabili artificio exstructa, principem obtinere locum inter aedes
sacras, q u a e H i s p a n i a r u m regiones nobiiitant a t q u e insigne catholici
populi hispanici studium religionis t e s t a n t u r ; n a m templum ipsum iam
a n n o M C C X X I inchoatum a B u r g e n s i u m Episcopo Mauritio, auspice a t q u e
a d i u v a n t e sancto H i s p a n i a r u m rege F e r d i n a n d o , amplitudine, o p e r u m
artis, q u a m gothicam vocant, mirificis lineamentis, altarium et sacrae
supellectilis copia et magnificentia inter cetera totius regionis hispanicae
praecellit. Neque Nos latet hoc ipso a n n o , proximo mense iulio, septingentesimum celebrandum fore anniversarium, ex quo auspicalis lapis
sacri aedificii iactus est, ac p r o p t e r e a Nos q u o q u e volumus eum faustissimum eventum efficere laetiorem, itemque christifidelibus archidioecesis Burgensis stimulos addere, ut maiore in dies p r o s e q u a n t u r veneratione b e a t a m Mariam Virginem in caelos A s s u m p t a m , cui eadem
cathedralis ecclesia dedicata est. Qua re, conlatis consiliis cum VV. F F .
NN. S. R. E. Cardinalibus Congregationi SS. R i t u u m praepositis, motu
proprio ac de certa scientia et m a t u r a deliberatione Nostris, deque Apostolicae potestatis plenitudine, praesentium L i t e r a r u m t e n o r e p e r p e t u u m que in modum, enunciatam cathedralem ecclesiam archidioecesis Burgensium, dignitate ac titulo Basilicae minoris h o n e s t a m u s , cum o m n i b u s
419
et singulis honoribus, praerogativis, privilegiis, indultis, q u a e aliis minor i b u s almae h u i u s Urbis Basilicis de iure competunt.
Decernentes p r a e s e n t e s Literas firmas, validas a t q u e efficaces semper
exstare ac p e r m a n e r e , s u o s q u e plenos a t q u e integros effectus iugiter
sortiri et obtinere, illisque ad q u o s pertinent n u n c et in posterum plenissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum, irrit u m q u e ex n u n c et inane fieri, si q u i d q u a m secus super his a quovis;
auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter contigerit attentari. Non
o b s t a n t i b u s contrariis q u i b u s c u m q u e .
D a t u m R o m a e a p u d S a n c t u m P e t r u m , s u b a n u l o Piscatoris, die
iulii M C M X X I , Pontificatus Nostri a n n o septimo.
P.
CARD.
GASPARRI,
a Secretis Status.
VI
3RIGITUR
IN
VULGO
TUTA,
PRIMARIAM
UVRE
CUM
GENTIIS
AC
DE
ASSOCIATIO
PROPAGANDE
FACULTATE
AGGREGANDI
TROIS
UBIQUE
AVE
MARA ,
TERRARUM,
SALUTATIONE
BLESII
ADDITIS
INSTIINDUL-
PRIVILEGIIS.
B E N E D I C T U S P P . XV
Ad p e r p e t u a m rei memoriam. - Nihil magis acceptum Nobis est
q u a m ut in christiano populo erga g r a t i a r u m a p u d Deum conciliatricem Virginem Mariam pietas excitetur. Frugiferum h u n c ad finem obtin e n d u m p l u r i m u m valet repetita Angelicae salutationis recitatio, q u a m
et a priscis t e m p o r i b u s sancti viri p r a e d i c a r u n t et R o m a n i Pontifices
Nostri praedecessores, peculiaribus etiam de t h e s a u r o Ecclesiae additis
gratiis, provexerunt. Quare n o n sine laetitia c o m p e r i m u s q u a e retulit
ad Nos dilectus filius Chlodoveus a Provin, ex Ordine F r a t r u m Minorum
C a p u l a t o r u m a l u m n u s , nimirum in civitate Blesensi in sacello B. M. V.
I m m a c u l a t a e dicato, piam canonice institutam fuisse societatem sive
confraternitatem sub titulo Salutationis Angelicae ter repetitae ad
potentiam, sapientiam et misericordiam Dei Matris recolendas. Comper i m u s quidem h a n c societatem brevi, favente Deo, u b e r r i m a n a c t a m
fuisse i n c r e m e n t a et a multis sacrorum Antistitibus p r o b a t a m , n o n m o d o
in universam Galliam se effudisse, sed, nationis illius fines praeter
gressam, n u n c in Italiam, L u s i t a n i a m et ad exteras q u o q u e catholicas
missiones migrasse, et n o n m i n u s sociorum n u m e r o q u a m b o n o r u m
MO
421
4M%
P.
CARD.
GASPARRI,
a Secretis Status.
EPISTOLAE
I
AD EM.UM P. D. CAROLUM IOSEPHUM S. R. E. PRESB. CARD. SCHULTE, ARCHIEPISCOPUM COLONIENSEM: DE CATHOLICO PHILOSOPHIAE INSTITUTO COLONIAE AGRIPPINAE CONDENDO.
Dilecte fili noster, salutem et apostolicam benedictionem. Optim u m sane consilium, uti accepimus ex tuis officiosis litteris, n u p e r
iniisti, comprobante F u l d e n s i Episcoporum conventu, Catholicum videlicet I n s t i t u t u m Coloniae Agrippinae condendi ut philosophia altius
excolatur. Profecto nihil esse potest salubrius a u t o p p o r t u n i u s q u a m
ut I n s t i t u t a v e r a e scientiae, idest philosophiae, condantur, ubi n o n
modo solida a t q u e t u t a t r a d a t u r doctrina, sed etiam ea omnia dilucide explicentur, q u a e pertinent ad s u p r e m a s veri et boni rationes,
ut quaestiones variae aeque solvantur, q u a e sint p e r p e t u a vice exoriturae. Iamvero philosophia, q u a e merito principem locum a p u d catholicos obtinet, illa est q u a m scholasticam v o c a n t ; q u a e q u e , a sanctis
Doctoribus exculta, ad e u m perfectionis apicem Aquinatis ingenio evecta
est, ut fere n e q u e a t sublimius assurgere. Q u a m quidem ad rem explor a t a e plane s u n t praescriptiones R o m a n o r u m Pontificum, q u a s d u d u m
r a t a s h a b u i t Codex iuris canonici. Non pauci q u i d e m , uti novimus,
etiam ex lectissimis Germaniae viris, iam diu censent scholasticam, quae
iure philosophia sensus communis appellata est, in dignitatem pristin a m restituendam esse, ut ea tandem, ex oblivione contemptuque emergens, n o n modo clericorum mentes, sed etiam e o r u m qui civilia m u n i a
obibunt recte fingat atque conformet, id est sane verissime d i c t u m ;
scholasticae enim studium cum sit theologiae sacrae quasi aditus, t u m
valde confert ad h u m a n a s scientias omne genus p r o v e h e n d a s : principia,
quibus regantur, eisdem praebendo, ac fundamenta suppeditando quibus
nitantur. Nos igitur, praeclaram dilaudantes Episcopatus istius sollertiam, id magnopere o p t a m u s ut q u a m citius Catholicum philosophiae
I n s t i t u t u m excitetur idemque ad splendorem revirescat veteris studior u m Universitatis, cum duo illa doctrinae l u m i n a Coloniae philosophiam
t r a d e b a n t , Albertus m a g n u s et s u m m u s Aquinas. In h a n c rem Ipsimet
certam pecuniae vim libenter d e s t i n a m u s ; ac fore confidimus ut boni
omnes in Germania, qui optime semper de Ecclesia mereri soliti sunt,
424
n u n c etiam opus istud munifice iuvare velint, cum quo t a n t u m coniungitur catholicae civilisque rei e m o l u m e n t u m . Auspicemque divinorum
m u n e r u m et p a t e r n a e benevolentiae Nostrae testem, tibi, dilecte fili
Noster, singulis Germaniae Episcopis, iisque o m n i b u s qui quomodocumque perficiendae rei operam d a b u n t , apostolicam benedictionem effuso
animo impertimus.
Datum R o m a e a p u d S a n c t u m P e t r u m , die xxix mensis iunii, in
festo Apostolorum Principum, M C M X X I , Pontificatus Nostri a n n o septimo.
B E N E D I C T U S P P . XV
II
AD
E.MOS
PP.
DD.
ALEXANDRUM
S.
R.
E.
PRESB.
CARD. KAKOWSKI,
GNESNENSEM
ARCHIEPI-
425
30
426
d e b e n t politicis implicari negotiis, sed civitatis legibus et politicae g u b e r nationi potestatis civilis, voce exemploque, obtemperationem suadentes,
in primis id agere, ut ad religionem b o n o s q u e m o r e s civium a n i m o s
conforment. Maxime vero ad sectas P r o t e s t a n t i u m itemque ad consilia
h o m i n u m turbolentissimorum, istius q u o q u e nationis pestem molientium,
vigilanter attendant, n e q u e latius ea diffundi patiantur, sed s a n a s u s q u e q u a q u e disseminent doctrinas, diaria praesertim ac periodica scripta
scriptis eorum contraria typis edendo. Denique - quod unicuique de
sacro Ordine sollemne debet s a n c t u m q u e esse - s t u d e a n t oportet,
m u t u a e caritatis officia tribuere suis in sacerdotio fratribus, q u a m v i s
s e c u m in re publica dissideant, aliove sint genere vel ritu.
Ista d u a r u m p o t e s t a t u m distinctio simul et conspiratio, q u a e quidem
Ecclesiae doctrina praecipitur, semper et civibus et civitatibus salutaris
exstitit. Talem nationi P o l o n a e futuram confisi, auspicem divinorum
m u n e r u m ac testem praecipuae benevolentiae Nostrae, vobis, dilecti filii
Nostri et venerabiles fratres, vestroque clero ac populo apostolicam
benedictionem a m a n t i s s i m e impertimus.
D a t u m R o m a e a p u d S a n c t u m P e t r u m , die xvi mensis iulii, in commemoratione Ssmae Mariae Virginis de Monte Carmelo, a n n o M C M X X I ,
Pontificatus Nostri septimo.
B E N E D I C T U S P P . XV
III
AD
R.
P.
PATRITIUM
MURRAY,
RATOREM
GENERALEM,
ALFONSUS
M.
DE
CONGREGATIONIS
ANNO
LIGORIO
EXEUNTE
INTER
S S M O
REDEMPTORE
QUINQUAGESIMO
ECCLESIAE
DOCTORES
CUM
MODE-
SANCTUS
ADSCRIPTUS
EST.
Dilecte fili, salutem et apostolicam benedictionem. Quinquagesimo exeunte a n n o cum sanctissimus Congregationis istius P a t e r legifer, Alfonsus Maria de Ligorio, inter Ecclesiae Doctores sollemni ritu
adscriptus est, equidem g r a t u l a m u r vobis ex animo quod t a m sedulam
dedistis operam ut scripta eius saluberrima u s q u e q u a q u e propagarentur. Ita, ex q u o ille hoc novo decore a decessore Nostro f. r. Pio IX
insignitus est, clarius latiusque per christianum orbem universum caelestis eius sapientia d u c e r e coepit, idque m a g n a a d m o d u m cum studiosorum et a n i m a r u m utilitate. Etenim, d u m p l e r u m q u e accidit ut optimi
quoque libri decursu temporis oblitterentur, maior quidem in dies a p p a
MCMXXI,
428
IV
AD EM.UM P. D. PETRUM S. R. E. CARD. GASPARRI, A SECRETIS STATUS: DE
MISERRIMA RUSSIACI POPULI. CONDITIONE LE VANDA.
Signor
Gardinale,
Le notizie che in questi giorni Ci pervengono intorno alle condizioni del popolo russo, sono, come Ella, signor Cardinale, ben sa, particolarmente gravi. A q u a n t o si pu giudicare dalla laconica sobriet
di queste prime informazioni, noi ci troviamo di fronte ad u n a delle
pi spaventose catastrofi della storia. Masse s t e r m i n a t e di creature
u m a n e , colpite dalla fame, falciate dal tifo e dal colera, ondeggiano
disperatamente sopra u n a terra inaridita e si riversano su i centri pi
popolosi, dove sperano di trovare il p a n e e donde vengono ricacciate
con la forza delle armi. Dal bacino del Volga molti milioni di uomini
invocano, dinanzi alla morte pi terribile, il soccorso dell'umanit.
Questo grido di dolore, signor Cardinale, Ci ha ferito profondamente. Si t r a t t a di un popolo gi s o m m a m e n t e provato dal flagello
della g u e r r a ; >di un popolo, su cui brilla il carattere di Cristo e che ha
sempre fortemente voluto a p p a r t e n e r e alla g r a n d e famiglia cristiana.
P e r q u a n t o separato da Noi da barriere che lunghi secoli h a n n o innalzato, esso t a n t o pi vicino al Nostro cuore di P a d r e , q u a n t o pi
g r a n d e la sua sventura.
Signor Cardinale, Noi sentiamo il dovere di fare tutto il possibile
nella Nostra povert per soccorrere i figli lontani. Ma la vastit della
rovina tale che tutti i popoli d e b b o n o unirsi per provvedere; e ness u n o sforzo, per q u a n t o g r a n d e , riuscir di troppo dinanzi all'immensit del disastro. Perci La invitiamo, signor Cardinale, a mettere in
opera i mezzi che sono a s u a disposizione per far presente ai Governi
delle varie Nazioni la necessit di u n a p r o n t a ed efficace azione comune.
Il Nostro appello innanzi t u t t o va ai popoli cristiani, i quali conoscono l'infinita carit del divin Redentore, che ha dato il sangue per
renderci tutti fratelli ; e poi va a tutti gli altri popoli civili, perch ogni
uomo, degno di questo nome, deve sentire il dovere di accorrere dove
m u o r e u n altro u o m o .
P i di u n a volta, ii questi a n n i calamitosi che traversiamo, la Sede
Apostolica ha levato la voce in mezzo alle Nazioni, memore dell'alta e
429
B E N E D I C T U S P P . XV
430
S. Congregatio Consistorialis
431
ponentibus, h a n c notulam t r a n s m i t t a t singulis Antistitibus, ut hi opport u n a s investigationes peragere valeant de qualitatibus e o r u m q u o s personaliter et certa scientia n o n cognoscant.
7. investigationes eiusmodi m a x i m a secreti cautela peragendae
e r u n t , ut s u p r a n u m . 4 dictum est. Quod si v e r e a n t u r rem palam evas u r a m , ab ulterioribus inquisitionibus abstineant.
8. Die et loco a Praeside determinandis, omnes memorati Episcopi
convenient ad seligendos eos qui Sanctae Sedi ad episcopale ministerium
proponi debeant. Convenient autem absque ulla solemnitate, quasi ad
familiarem congressum, ut attentio quaelibet, praesertim diariorum et
e p h e m e r i d u m , et omne curiositatis studium vitetur.
9. In conventu, invocato divino auxilio, p r a e s t a n d u m erit a singulis,
Praeside n o n excepto, factis Ss. Evangeliis, i u s i u r a n d u m de secreto servando, ut sacratius fiat vinculum quo omnes a d s t r i n g u n t u r : post hoc
regulae ad electionem faciendam legendae erunt.
10. Deinde u n u s ex Episcopis praesentibus in Secretarium eligetur.
11. His peractis, ad disceptationem venietur ut, inter tot exhibitas,
digniores et aptiores seligantur. Id t a m e n veluti Christo praesente et
s u b Eius o b t u t u fiet, omni h u m a n a consideratione postposita, cum
discretione et caritate, s u p r e m o Ecclesiae bono divinaque gloria et anim a r u m salute unice ob oculos habitis.
12. Candidati m a t u r a e sed non nimium provectae aetatis esse
d e b e n t ; prudentia praediti in agendis, q u a e sit ex ministeriorum exercitio c o m p r o b a t a ; sanissima et non communi doctrina exornati, et cum
debita erga Apostolicam Sedem devotione c o n i u n c t a ; maxime autem
honestate vitae et pietate insignes. A t t e n d e n d u m insuper erit ad capacitatem candidatorum q u o a d temporalem b o n o r u m administrationem,
ad conditionem eorum familiarem, ad indolem et valetudinem. U n o
verbo, videndum u t r u m o m n i b u s iis qualitatibus polleant, q u a e in optimo
pastore requiruntur, ut cum fructu et aedificatione p o p u l u m Dei regere
queant.
13. Discussione peracta, fiet hac ratione scrutinium :
a) Qui o m n i u m Episcoporum sententia, quavis demum de causa,
visi fuerint in disceptatione ex n u m e r o p r o p o n e n d o r u m expungendi, ii
in suffragium non v o c a b u n t u r ; de ceteris, etiam probatissimis, suffragium feretur.
6) Candidati singuli ordine alphabetico ad suffragium proponent u r : suffragia secreta erunt.
c) Episcopi omnes, Praeside n o n excepto, pro singulis candidatis
t r i b u s u t e n t u r taxillis seu calculis, albo scilicet, nigro, tertioque alte-
CARD.
DE L A I ,
S.
Aloisius
Sincero, Adsessor.
S. Congregatio Consistorialis
433
II
PRAGENSIS-BUDVICENSIS
D E
F I N I U M
D I O E C E S U M
C O M M U T A T I O N E
DECRETUM
Incolae cuiusdam vici apud Unterkamemen, pertinentes ad paroeciam Stankau, dioecesis Budvicensis, Ordinarium P r a g e n s e m instanter
s u p p l i c a r u n t ut, ob m a g n a m a praedicta paroecia distantiam, viciniori
ecclesiae paroeciali Holleischen, archidioecesis Pragensis, incorporarentur. P o r r o oblatis in h u n c finem precibus Apostolicae Sedi a R m o Archiepiscopo Pragensi, S S m u s D. N. Benedictus P P . XV, attento favorabili
voto R. P. D. Clementis Micara, Archiepiscopi tit. Apamen. et Nuntii
Apostolici a p u d rempublicam Czecho-Slovacam, necnon habito R m i Ordinarii Budvicensis, aliorumque, q u o r u m interesse poterat, consensu, benigne a n n u e n d u m censuit. Q u a m o b r e m de Apostolicae potestatis plenitudine,
vi praesentis consistorialis decreti, statuit ut vicus a p u d Unterkamenzen
e i u s d e m q u e incolae a paroecia Sfankoviensi dioecesis Budvicensis separ e n t u r , et ecclesiae paroeciali Holleischensi, in archidioecesi Pragensi,
perpetuo u n i a n t u r .
Ad p r a e m i s s a a u t e m exsecutioni m a n d a n d a , S S m u s D n u s deputavit
R. P. D. Clementem Micara, N u n t i u m Apostolicum, eidem t r i b u e n s facultates o m n e s ad id necessarias et o p p o r t u n a s , etiam subdelegandi ad effectum de quo agitur quemlibet in ecclesiastica dignitate c o n s t i t u t u m ; cum
onere intra sex menses mittendi a u t h e n t i c u m exemplar peractae exsecutionis.
Contrariis quibusvis n o n o b s t a n t i b u s .
Datum Romae, ex
die 28 iulii 1921.
Q3
L.
C.
CARD.
aedibus Sacrae
DE
LAI,
Congregationis Consistorialis,
E p . Sabinen., Secretarius.
S.
Aloisius
Sincero, Adsessor.
434
III
TIRASP0LENSIS-IASSIENSI8
DISMEMBRATIONIS
ET
UNIONIS
DECRETUM
Q u u m nonnullae dioecesis Tiraspolensis paroeciae, in Bessarabia
sitae, modo in finibus regni R o m a n i a e fuerint inclusae, Episcopus Tiraspolensis postulavit, ut eaedem paroeciae a territorio suae dioecesis
d i s m e m b r a r e n t u r et finitimae dioecesi Iassiensi aggregarentur. Quam
petitionem SSfus D. N. Benedictus P P . XV, ut facilior et expeditior
r e d d e r e t u r a n i m a r u m cura, attenta q u o q u e latissima dioecesis Tiraspolensis extensione, auditis R. P. D. Francisco Marmaggi, Archiepiscopo
tit. Adrianopolitano et Nuntio Apostolico in Romania, nec n o n R. P. D.
Alexandro Cisar, Episcopo Iassiensi, benigne excipiendam censuit. Quapropter, de Apostolicae potestatis plenitudine et suppleto, q u a t e n u s opus
sit, q u o r u m intersit vel sua interesse p r a e s u m a n t consensu, per praesens decretum consistoriale statuit, ut sequentes paroeciae Kischineff,
Bender, Bieley, Chotin et Krassna, quae h u c u s q u e ad dioecesim Tiraspolensem pertinuerunt, ab eadem dioecesi aveilantur et dioecesi Iassiensi perpetuo ac cum o m n i b u s iuribus et obligationibus huic dioecesi
propriis a d i u v a n t u r atque u n i a n t u r .
Ad haec omnia exsecutioni d e m a n d a n d a , Sanctitas Sua deputavit
m e m o r a t u m R. P. D. F r a n c i s c u m Marmaggi, Nuntium Apostolicum, eidem
t r i b u e n s facultates o m n e s ad id necessarias et o p p o r t u n a s , etiam subdelegandi ad effectum de quo agitur quemlibet in ecclesiastica dignitate
c o n s t i t u t u m : facto onere intra sex m e n s e s mittendi ad S a c r a m h a n c
Congregationem a u t h e n t i c u m exemplar peractae exsecutionis.
Contrariis q u i b u s c u m q u e minime o b s t a n t i b u s .
Datum R o m a e , ex aedibus Sacrae Congregationis
die 2 augusti 1921.
C.
CARD.
DE
LAI,
Consistorialis,
E p . Sabinen., Secretarius.
h. S.
Aloisius
Sincero, Adsessor.
S. Congregatio Consistorialis
435
IV
PROVISIO ECCLESIARUM
S s m u s D. N. Benedictus P p . XV, decretis S. Congregationis Consistorialis, h a s q u a e s e q u u n t u r Ecclesias de proprio singulas pastore
providit, nimirum :
13 iulii 1921. Cathedrali Ecclesiae de Piata, in Republica Argentina, praefecit R. P. D. Franciscum Alberti, h a c t e n u s Episcopum titularem Siuniensem.
29 iulii. Titulari episcopali Ecclesiae Himeriensi, R. P. Alfridum
Baudrillard Rectorem Instituti Catholici Parisiensis et Antistitem Urbanum.
Titulari episcopali Ecclesiae Andrapanensi, R. P. Matthaeum Coln
Canals, quem constituit Auxiliarem Emi ac Rmi P. D. Henrici S. R. E.
P r e s b . Card. Almarz et Santos, Archiepiscopi Toletani.
30 iulii. Metropolitanae Ecclesiae Guatimalensi, R. P. Aloysium
Muoz, presbyterum Societatis Iesu.
4 augusti. Titulari episcopali Ecclesiae Huarensi, R. D. Augus t i n u m De Iesus et Souza, Canonicum theologum Bracharensis cathedralis, q u e m deputavit in Coadiutorem cum iure futurae successionis
Rmi Episcopi Lamacensis.
5 augusti. Cathedrali Ecclesiae Portoricensi, R. D. Georgium
I o s e p h u m Garuana, e dioecesi Bruklyniensi p r e s b y t e r u m .
10 augusti. Metropolitanae Ecclesiae Baltimorensi, R. P. D. Michaelem Iosephum Curley, h a c t e n u s Episcopum S. Augustini.
Cathedrali Ecclesiae Toletanae in America, R. D.
Stritch, Cancellarium Curiae dioecesanae Nashvillensis.
Samuelem
436
SACEA CONGREGATIO
DE DISCIPLINA SACRAMENTORUM
DIOECESIS L.
IRREGULARITATIS EX DEFECTU CORPORIS
1 iulii 1918
Ordinarius L., datis ad h a n c Sacram Congregationem de disciplina
S a c r a m e n t o r u m litteris, die 22 mensis octobris, a n n i 1917, ab eadem
g r a t i a m dispensationis expetiit ab impedimento irregularitatis ex defectu
corporis pro clerico suae dioecesis A. F., qui, ob vulnus in bello acceptum,
integrae m a n u s dexterae cum arteriis (de la main droite et du poignet
droit) rescissionem pati coactus fuerat, ut exinde ad sacros Ordines
promoveri posset.
R m u s Ordinarius his rationibus instanter porrectas preces communire sategit: 1) Agitur in casu de iuvene ingenii animique dotibus praestantiam a n t e q u a m immanis belli incendium oriretur, iam ecclesiasticis
incumbere coeperat studiis, vocationisque ad sacerdotium i n e u n d u m
perspicua ostenderat signa. - 2) Ad a r m a vocatus, toto tempore quo
stipendia facere coactus fuit, nullam p r a e b u i t reprehensionis a n s a m ,
i m m o multa exstitit laude dignus. Vulnere in bello accepto, maxime perdoluit q u o d ei i m p e d i m e n t u m obiiceretur, q u o m i n u s s u a o p t a t a recipiendi sacerdotium explerentur. - 3) In dioecesi valde sacerdotibus o p u s
est, propterea quod plurimi in bello morti occubuere. - 4) Cum m o d o
scientia, q u a m orihopaedicam vocant, m u l t u m profecerit, ac plurima excogitaverit inventa, m u t u u s iuvenis arte quaesita m a n u uti poterit, cuius
ope q u a e ad sacra exercenda pertinent p r o r s u s sibi fas erit peragere.
Verum, cum ageretur de dispensatione impertienda ab irregularitate
m a x i m i quidem momenti ac de promovendo ad sacros Ordines, pro quo
n u l l u m simile e x e m p l u m superioribus temporibus exstare videretur a
sacris Congregationibus relatum, q u a e ante P i a n a m Constitutionem
Sapienti consilio de huiusmodi dispensationibus iudicabant, accuratissime de casu exposito disceptatum fuit in plenario h u i u s Sacrae Congregationis conventu ab E E . ac RR. P P . Cardinalibus, mense novembri
a n n i 1917. Atque in primis o p p o r t u n u m visum est a S u p r e m a S. Officii
437
Congregatione exquirere n u m in casu praedicto, ob rescissionem inte grae m a n u s d externe, aliquod impedimentum h a b e a t u r a quo dispensari
n e q u e a t ratione collationis sacramenti Ordinis . Et huic quaestioni in
Congregatione Generali EE. et R R . P a t r u m in r e b u s fidei Inquisitorum
Generalium feria iv die 14 ianuarii 1918 r e s p o n s u m fuit : negative.
Exinde haec Sacra Congregatio de Sacramentis ita eidem R m o Ordinario L. rescripsit: Orator sibi m a n u m affabre arte elaboratam com paret, ac medici testimonium exhibeat, qui referat q u a e ipse eadem
artificiosa m a n u peragere valeat. Experimentis item coram caeremo n i a m m magistro accuratissime subiiciatur, h u i u s q u e scripta attesta tione praehabita, iterum h a n c Sacram Congregationem adeat .
Itaque idem R m u s Ordinarius huic Sacrae Congregationi documenta
mittere curavit, ex quibus patuit oratorem m a n u m exquisitissima arte
confectam sibi aptasse, eiusque ope, eodem fatente medico, ipsum ritus,
qui pro litanda Missa requiruntur, bene explere posse. Caeremoniarum
pariter magister, solertissime experimento habito, plane declaravit enunciatum oratorem m a n u arte elaborata calicem, pixidem, a t q u e osten
sorium valide a p p r e h e n d e r e posse, firmiter tenere ac deferre. Addit
insuper ipsum, eadem artificiosa m a n u utentem atque laeva, calicem
posse absterger, aperire ostensorium et claudere, a t q u e in ipsum sacram
Hostiam collocare. Nec omittit dilaudatus caeremoniarum magister haec
omnia eumdem oratorem expedite, magisque in dies quotidiano accedente u s u , securius expleturum.
Hisce o m n i b u s Sanctissimo Domino Nostro Benedicto P a p a e XV,
relatis in audientia ab E m o Card. Praefecto habita die 1 iulii anni 1918,
Sanctitas Sua, cunctis attentis, R m o Ordinario L. d e m a n d a r e dignata
est, ut pro suo prudenti arbitrio et conscientia gratiam impertiatur ad
effectum de quo in precibus, d u m m o d o absit q u o d c u m q u e irreverentiae
periculum erga S S . Eucharistiam, nulla h a b e a t u r fidelium admiratio, et
alia serventur de iure servanda.
f A. Capotosti, Ep. T h e r m e n . , Secretarius.
438
CONVENTUALIS
Verum quaestio agitatur Dignitates inter et canonicos eiusdem Capituli quoad alios q u a t u o r dies festos m i n u s solemnes, synodales n u n c u patus, idest Circumcisionis et Ascensionis Domini, SSmi Corporis Christi
et beatorum App. Petri et Pauli, q u i b u s c a n t u s Missae conventualis,
cui pontificaliter assistit Episcopus, Dignitatibus ex inolita consuetudine competit. Hisce enim q u a t u o r festis, Dignitates celebrantes canonico h e b d o m a d a r i o , canonici h e b d o m a d a r i i a u t e m Dignitati celebranti
o n u s Missae conventualis pro benefactoribus applicandae i n c u m b e r e
contendunt. Quum de h a c re s t a t u t a p r o r s u s sileant, nec c o n s u e t u d o
q u a e imponit hoc o n u s h e b d o m a d a r i o a d h u c legitime praescripta videatur, quippe q u a e vix a vigesimo a n n o observetur - ex interpretatione
n i m i r u m resolutionis H. S. C. in Sebenicen. datae die 4 martii 1876, q u a e
interpretatio n u p e r in d u b i u m revocatur a compluribus - capitulares,
assentiente ultro Ordinario, sequens d u b i u m huic S. C. solvendum prop o s u e r u n t , n e m p e : se nelle feste in cui alle Dignit ex consuetudine
spetti cantare la Messa, spetti p u r e alle medesime l'onere dell'applicale zione, ovvero q u e s t ' o n e r e , come nelle otto feste solenniori, spetti
sempre all'ebdomadario .
- Principium generale est in iure, Missam
conventualem in Capitulis quotidie cani debere eamque benefactoribus
in genere esse applicandam. Quod principium etiam in dato Codice
confirmatur can. 413 2. P r o n u m a u t e m est, eum applicare Missam
SYNOPSIS DISCEPTATIONIS.
S. Congregatio Concilii
440
5. Congregatio Concilii
441
31
442
festis
in factispecie
canunt
Missam
recensitis,
conventualem,
quibus
Dignitates
Capituli ex con-
NOMEN
VICARIATUS
APOSTOLICI
DE
FU-KOW
443
b u s sinensibus est, Emi P a t r e s in comitiis generalibus diei 23 maii precibus R. P. D. Aloisii C l e r c - R e n a u d a n n u e n t e s Vicariatum de F u - k o w
a p p e l l a n d u m potius esse censuerunt ab u r b e residentiali de Yii-Mang.
Quam E m o r u m P a t r u m sententiam S s m u s D. N. Benedicto div. P r o v .
P P . XV in a u d e n t i a eiusdem diei 23 mensis maii a Secretario h u i u s
S. C. relatam, Sanctitas S u a a p p r o b a r e r a t a m q u e h a b e r e dignata est, ac
p r a e s e n s in re decretum confici iussit.
Datum R o m a e , ex aedibus Sacrae Congregationis de P r o p a g a n d a
Fide, die 1 iunii 1921.
G. M. CARD. VAN ROSSUM, Praefectus.
L.
S.
C. Laurenti,
Secretarius.
BITURGEN.
CONFIRMATIONIS CULTUS AB IMMEMORABILI TEMPORE PRAESTITI SERVO DEI
FR. ANGELO DE SCARPETTIS, ORDINIS EREMITARUM S. AUGUSTINI, BEATO
NUNCUPATO.
in civitate Burgi Sancti Sepulcri, ad radices Alpium Apenninar u m , provinciae Umbriae, e nobili familia de Scarpettis ortus est Servus
Dei Angelus, de cuius cultu immemoriali iuridice agitur. Eius vitam et
gesta Ven. F r . Ioannes de sancto Guilelmo in apposito commentario
descripsit, q u o d tamen, t e m p o r u m iniuria deperditum, ne ab ipso quidem Aloisio Torllio, Ordinis Augustinianensis solertissimo scriptore,
reperiri potuit. Nihilominus e testium depositionibus, ex documentis
authenticis et ex actis processualibus in hac Causa adornatis, compertum est Angelum de Scarpettis, a d h u c iuvenem, amplis fortunis ac
divitiis m u n d i q u e oblectamentis contemptis, instinctum divinum afiat u m q u e secutus, inclyto Ordini Augustinianensi n o m e n dedisse circa
a n n u m 1254 a t q u e sodalem et coaevum exstitisse sancto Nicolao Tolentinati. In Angliam missus cum sociis, pari virtute, doctrina et professione claris, suam operam apostolicam illic impendit, novisque conditis
444
Officiale
coenobiis ipsum. Ordinem dilatavit. Singulari splendore effulsit eius virginalis candor, quem, veluti litium, u s q u e ad m o r t e m , integrum et florentem custodivit, aliis q u o q u e v i r t u t u m floribus, maxime innocentiae,
humilitatis et patientiae existimatione decoratum. Q u a m vitae sanctim o n i a m , constanti fama et omnium sermone, praesertim in Umbria,
celebratam, Deus confirmasse fertur variis mirisque portentis, etiam in
vita patratis, ipso sancto viro suffragante. Inter alia prodigia haec duo
r e c e n s e n t u r : primum est hominis, qui, d u m Angelum alapa percusserat,
m a n u t o t o q u e corpore obriguit, nec a n t e a vim et u s u m m e m b r o r u m
recepit, q u a m , malefacti poenitens, ignoscendi veniam demisse petierat
et a Servo Dei plenam u n a cum subita et prodigiosa sanatione obtinuerat. Alterum autem viri, qui, ob falsum crimen in iudicium a d d u c t u s
et, licet innocens, capite d a m n a t u s , obviam habet Angelum eiusque
opem et preces alta voce postulat. Ille miser laqueo suspenditur, et d u m
eius corpus ad sepulcrum defertur, o r a n t e Servo Dei, illico vivus et
s a n u s reperitur, r o g a t u s q u e quid acciderat, respondit ipsum toto tempore, quo s u s p e n s u s manebat, h o m o Dei suis brachiis s u s t e n t a b a t adeo
ut nullum accepisset detrimentum. O m n i b u s a d m i r a n t i b u s , ille vir innocens, liber, s a n u s et incolumis dimissus fuit. Angelus autem, singulari
doctrina et pietate, prodigiisque clarus, obiit in patria circa a n n u m 1306;
eiusque corpus in ecclesia sui conventus honorifice sepultura fuit. Biturgensis civitas s u u m concivem Angelum cultus et pietatis signification i b u s statim ab obitu p r o s e q u u t a est; praesertim in festo O m n i u m
S a n c t o r u m , quo die exuviae Servi Dei publicae fidelium venerationi
m a n e b a n t expositae et cereis accensis illuminatae. Quod pertinet vero
ad quaestionem de cultu immemoriali eiusdem Servi Dei, seu de casu
excepto a decretis Urbanianis, attentis peculiaribus circumstantiis, q u o d
Processus Ordinarius super eodem cultu cum subsequenti Biturgensis
Episcopi seu Ordinarii sententia confectus iam fuerant a n n o 1910, et
ex perquisitione rite peracta nulla scripta Fr. Angeli reperta sunt, Sanctissimus Dominus noster Benedictus P a p a XV, per decretum S a c r o r u m
R i t u u m Congregationis diei 20 martii 1918, ipsam quaestionem esse
agendam et discutiendam indulsit servato iuris ordine et praxi ante
novissima decreta dierum 11 novembris 1912 et 31 ianuarii 1913 vigente.
Quibus praeiactis, a r g u m e n t a praecedentia, comitantia et s u b s e q u e n t i a
aevum U r b a n i a n u m , t a m q u a m valida ab actoribus allata s u n t ad prob a n d u m casum exceptum. Ex his duo e x s t a n t d o c u m e n t a antiquissima
m e m b r a n a c e a in archivo coenobii sancti Augustini, civitatis Biturgensis'
asservata et a peritis palaeographicis rite recognita, q u o r u m p r i m u m
a n n i 1310 et alterum a n n i 1311, ex q u i b u s patet q u o d Biturgiae instituta
S. Congregatio Rituum
445
464
S. B.
L.
G. Praefectus.
SB S.
Alexander Verde, Se retarius.
II
ELNEN.
* ,
BEATIFICATIONIS ET CANONIZATIONIS SERVAE DEI ANNAE MARIAE ANTIGO, MONIALIS PROFESSAE ORDINIS SANCTAE CLARAE.
Fidelis Iesu Christi discipula et Familiae Clarissarum decus et ornam e n t u m exhibetur Arma Maria Antigo, cuius C a u s a beatificationis et
canonizationis introducenda, iamdiu optata, n u n c t a n t u m , ob varias et
extrnsecas difficultates, in iudicium a d d u c t a est, d o c u m e n t i s historicis,
testium depositionibus et potissimum legitima traditione suffulta. H a e c
Dei ancilla, in civitate Perpiniani a piis honestisque p a r e n t i b u s , ex
H i s p a n a ornandis, Michaele Antigo et Marcella Puyois, in lucem venit
a n n o 1602, et die 19 ianuarii, in parochiali ecclesia sancti Iacobi, sancto
b a p t i s m o regenerata fuit, eique imposita n o m i n a H o n o r a t a , Catharina,
Margarita. Puerilem et adolescentem aetatem transegit domi, ubi, una
cum fratribus et sororibus, christianam recepit instructionem. Novemdecim a n n o s agens, caelesti lumine ducta, de genitorum consensu, regium
monasterium Sanctae Clarae, a Passione n u n c u p a t u m et in eadem civitate erectum, ingreditur die 24 martii 1621 et, tyrocinio laudabiliter
peracto atque h a b i t u religioso suscepto, a s s u m p t o n o m i n e Anna* Maria,
solemnia vota emittit die 26 iulii 1622. Seraphici patris Francisci et
sanctae matris Clarae praecepta et exempla intento animo et studio
sequens, humilitatem, caritatem, mortificationem aliasque virtutes religiosi instituti proprias colere non destitit. Ad novitias dirigendas destinata, officium magistrae tenuit recteque gessit, divinoque a e s t u a n s a m o r e
os s u a s q u e a l u m n a s in sanctitate et iustitia coram Deo perducere sategit,
S. Congregatio Rituum
447
448
449
S. Congregatio Rituum
F a c t a p o s t m o d u m de his Sanctissimo Domino nostro Benedicto Papae XV per infrascriptum Cardinalem sacrae R i t u u m Congregationi P r a e fectum relatione, Sanctitas Sua rescriptum eiusdem Sacri Consilii ratum
h a b e n s propria m a n u signare dignata est Commissionem introductionis
Causae beatificationis et canonizationis Servae Dei Annae Mariae Antigo,
monialis professae Ordinis sanctae Clarae, die 27 eisdem mense et a n n o .
g A. CARD. VICO, Ep. Portuen. et S. Rufinae,
S. R. C. Praefectus.
L.
S.
Alexander
Verde,
Secretarius.
III
BAIOCEN. ET LEXOVIEN.
BEATIFICATIONIS ET CANONIZATIONIS VEN. SERVAE DEI SORORIS THERESIAE A
IESU INFANTE, MONIALIS PROFESSAE ORDINIS CARMELITARUM EXCALCEATORUM, IN MONASTERIO LEXOVIENSL
S U P E R DUBIO
450
S. Congregatio Rituum
e s t naturale a t q u e necessarium. Equidem, si concedi omnino debet, sororem Theresiam, q u u m decem suae a e t a t i s n u m e r a r e t a n n o s , incidisse in
m o r b u m , cuius indoles a r c a n a visa fuerat medicis, eadem p r o r s u s ratione
denegari n o n potest, quin, Deiparae. Virginis prodigio, ad pristinam sanit a t e m repente perfecteque illa fuerit restituta. Oculati quippe iuratique
testes, qui l o q u u n t u r de infirmitate, iidem et ipsi sunt, qui illico simul
atque integre secutam esse s a n a t i o n e m edocent: ideoque si illis, cum
p r i m u m ponunt, a c c o m m o d a n d a est fides, haec eisdem abiudicanda n o n
est, cum alterum affirmant, sicut receptissima suadet iubetque iuris
norma.
Quod si nihilominus urgere quis vellet, quo decennis laboraverat
soror Theresia, non o m n i n o evanuisse m o r b u m , quippe cuius reliqua
perstiterant vestigia, ille profecto nequit oblivisci, multoque m i n u s praeterire et posthabere peculiare quoddam adiunctum, quod testatissimum
p r o s t a t in a c t i s ; illudque in eo est situm, quod scilicet, p o s t q u a m praesertim coenobii septa ingressa fuit Theresia, eadem nihil a d m o d u m prae
se tulit, quod vel a longe praegressum recordaretur morbum, cum eoque
aliquid haberet c o m m u n e . Theresiam siquidem mitem, humilem, patientem, hilarem, comem, a e q u a n i m e m exhibent ac describunt eiusdem
sodales, istiusmodi autem, si, cunctis inspicientibus et a d m i r a n t i b u s ,
se gessit soror Theresia, dum, q u a m antea experta fuerat, aegritudini
a d h u c pergebat esse obnoxia, hoc sane idem est ac dicere, eo adauctam
fuisse eoque illustriorem ipsius evasisse virtutem, quo maior eiusdem
contentio esse debuit maiusque suimet imperium, ut t a m acri ex pugna,
q u a e e n o n d u m etiam veteri penitus restincto debellatoque proveniebat
morbo, superior illa discederet a t q u e victrix, p r o u t superiorem et victricem reapse discessisse constat.
Ita in ista t a n t a e c o m m u n i s utilitatis t a n t a e q u e expetitae laetitiae
causa, ea, q u a e super heroicis virtutibus fuerat instituta, absolvi definirique potuit quaestio tribus de more disceptationibus ; post antepraeparatoriam enim et praeparatoriam generalis subsecuta est Congregatio,
q u a e , die secunda h u i u s vertentis mensis, coram Sanctissimo Domino
nostro Benedicto P a p a XV h a b i t a fuit. In q u a a Reverendissimo Cardinali Antonio Vico, causae Relatore, s e q u e n s ad discutiendum propos i t u m est dubium : An constet de virtutibus theologalibus, Fide, Spe et
Caritate in Deum et proximum, nec non de cardinalibus, Prudentia,
Iustitia, Fortitudine et Temperantia earumque adnexis venerabilis Servae Dei sororis Theresiae a Iesu Infante, in gradu heroico, in casu et ad
effectum de quo agitur? Omnes, qui convenerant, t u m Reverendissimi
Cardinales tum P a t r e s Consultores s u a ex ordine suffragia ediderant,
452
q u i b u s t a m e n laeto intentoque animo exceptis perpensisque, Sanctissimus Dominus noster s u p r e m u m proferre Sibi reservavit iudicium,,
a d s t a n t e s interim m o n e n s Suffragatores, o r a n d o obsecrandoque oportere
Dei exquirere voluntatem. Q u u m q u e p o s t m o d u m mentem S u a m patefacere statuisset, h o d i e r n a m elegit auspicatissima m diem Dominicam decimam tertiam post Pentecosten, pridie n e m p e festum Assumptionis beatae
Mariae Virginis. Quapropter, sacris religiosissime operatus, ad Vaticanas
Aedes arcessiri iussit Reverendissimum Cardinalem Antonium Vico, Episcopum P o r t u e n s e m et S. Rufinae, sacrae R i t u u m Congregationi P r a e fectum causaeque Relatorem, u n a cum R. P. Angelo Mariani, Fidei Promotore generali, meque insimul infrascripto Secretario, eisque a d s t a n t i b u s ,
solemniter pronuntiavit: Constare de virtutibus theologalibus, Fide, Spe
et Caritate in Deum et proximum, necnon de cardinalibus, Prudentia,
Iustitia, Fortitudine et Temperantia
earumque
adnexis
venerabilis Servae Dei sororis Theresiae a Iesu Infante, in gradu heroico, in casu et
ad effectum, de quo agitur.
Hoc Decretum publici iuris fieri, et in acta sacrae Rituum Congregationis referri mandavit decimo nono calendas septembres a n n o M C M X X I .
A.
C A R D . VICO,
S. R.
E p . P o r t u e n . et S. Rufinae,
C. Praefectus.
L. S.
Alexander
Verde,
Secretarius.
453
SEGRETERIA DI STATO
NOMINE
Con Biglietti della Segreteria di Stato, il Santo Padre si degnato di
nominare:
8
agosto
23
1921.
454
26
Pontificio :
2
8
agosto
23 giugno
27
15
2
24
1921.
luglio
agosto
ONORIFICENZE
Con Brevi Apostolici il Santo Padre si degnato di conferire le seguenti
onorificenze:
La Gran Croce dell'Ordine Piano:
11
agosto
28
luglio
agosto
45t)
luglio
agosto
luglio
20
10
luglio
29
luglio
10
11
13 Al sig.
luglio
20
28
luglio
456
6
9
13
16
agosto
1921.
NECROLOGIO
9 agosto
17
22
24
1921.
1 Octobris 1921
Num.
12
ACTA
BENEDICTI
CONSTITUTIONES
PP.
XV
APOSTOLICAE
I
A N T I O Q U I E N S I S ET I E R I G O N S I S
DISMEMBRATO
ET IERICONSI, INVI-
DIOECESIS S. ROSAE
DE OSOS, IN COLUMBIA.
BENEDICTUS
EPISCOPUS
n=>
458
et Sacrae Congregationis a negotiis extraordinariis P a t r u m , de consensu venerabilis fratris Episcopi Antioquiensis et suppleto etiam, quat e n u s opus sit, q u o r u m intersit vel s u a interesse p r a e s u m a n t consensu, de Apostolicae potestatis plenitudine, facultate u t e n t e s Nobis et
Apostolicae Sedi expresse reservata in p o s t r e m a eiusdem dioecesis Antioquiensis provisione, n o v a m scilicet ineundi ecclesiasticam circumscriptionem, q u a n d o hoc expedire visum fuerit, p a r t e m orientalem et
septentrionalem dioecesis Antioquiensis, ubi civitas S. Rosae de., Osos
exstat, dividimus ac s e p a r a m u s ; et ex ea novam ac distinctam dioecesim
perpetuo erigimus erectamque d e c l a r a m u s in eum qui sequitur m o d u m .
Imprimis nova S. Rosae de Osos dioecesis eosdem q u o q u o v e r s u s habebit fines, quibus modo avulsa orientalis et septentrionalis p a r s ipsius
dioecesis Antioquiensis a n t e a circumscribebatur, adeo t a m e n ut nova
dioecesis in parte occidentali ab Antioquiensi separetur per c u r s u s
fluminis Cauca et dein per limites municipiorum vulgo Peque, Huango
et S. Rita, q u a e ad n o v a m dioecesim spectabunt, a t q u e intra suos fines
complectatur sequentes paroecias: S. Rosa de Osos, Cceres, Zaragoza,
Zea, Segovia, Remedios, Anori, Valdivia, Santa Rita, Briceo, Uuango,
Peque, Toldas,
Yarumal, Campamento, San
Andrs, Amalfi, Angostura,
'Sabanalarga, Guadalupe, Carolina, Liborina,
Carmen, Belmira,
Gomez
Piata, Yal, San Pablo, Entrerios, Sacaojal, Sucre, Cordoba, Sopetran,
San Nicolas, San Jernimo, San Pedro, Bon Matas, Evejico et San Sebastian.
Dioecesis S. Rosae, hisce finibus definitae, sedem et c a t h e d r a m
episcopalem s t a t u i m u s in eodem oppido S. Rosae de Osos, illudque
idcirco ad civitatis episcopalis fastigium evehimus, u n a cum o m n i b u s
iuribus ac privilegiis, q u i b u s ceterae episcopales civitates iure c o m m u n i
f r u u n t u r ; ecclesiam vero parochialem ibidem e x s t a n t e m et S. Rosae Lim a n a e dicatam s u b eodem titulo et invocatione, ac e a m d e m s e r v a t u r a m
parochialitatem cum a n i m a r u m cura ut a n t e a exercenda, ad Cathedralis
s t a t u m et dignitatem evehimus a t q u e extollimus, simulque ipsi eiusque
pro tempore Episcopis t r i b u i m u s h o n o r e s , privilegia ac iura, q u i b u s
aliae cathedrales Ecclesiae e a r u m q u e Antistites iure c o m m u n i vel legitima consuetudine pollent.
In residentiam p r a e t e r e a novi Episcopi eiusque in m u n e r e successorum a s s i g n a m u s d o m u m iam ibidem p a r a t a m . E a m d e m insuper
dioecesim noviter erectam constituimus suffraganeam metropolitanae
Ecclesiae Medellensi, illiusque Episcopum ac in m u n e r e successores
metropolitico iuri praedicti Medellensis Archiepiscopi subiicimus ; reservata Nobis et Apostolicae Sedi libera facultate novam ineundi dismern-
459
460
O. CARD. CAGIANO
S. C. Cornisi. Secretarius.
S. R. E. Cancellarius.
II
LAFAYETTENSIS
DISMEMBRATIONIS ET ERECTIONIS DIOECESIS
BENEDICTUS
EPISCOPUS
462
463
O. CARD. CAGIANO
S. B. E. Cancellarius.
Raphal
Virili,
Ludovicus
Protonotarius
Schller,
Apostolicus.
Protonotarius
Apostolicus.
III
OLINDENSIS-RECIFENSIS
CREANTUR NOVAE DIOECESES NAZARENSIS ET GARANHUNENSIS IN BRASILIA, ET
TRANSFERTUR SEDES EPISCOPALIS FLORESTENSIS.
BENEDICTUS
EPISCOPUS
464
465
selho, Correntes, Palmeira de Garanhuns, Aguas Bellas, S. Bento, Canhotinho, Guipap, Gatende, Palmares, Laga de Gatos, Panellas, Beiern
de Maria, Agua Prta, Barreiros.
Insuper dioecesi Florestensi sex alias paroecias a d i u n g i m u s , scilicet Pesqueira, Belho Jardim, Brejo da Mae de Deus, Cimbres, Pedra,
Buique.
Sedem vero et c a t h e d r a m episcopalem a civitate Floresta ad civitatem Pesqueira transferimus, ibique cathedralem declaramus ac stat u i m u s matricem ecclesiam S. Agathae et dioecesim ipsam in posterum
a civitate principe Pesqueirensem v o c a n d a m d e c e r n i m u s ; suppressis et
exstinctis iuribus et privilegiis quae, cathedralitatis titulo, ad Florestensem ecclesiam spectabant.
Denique ad residuum territorium, in quo a d h u c plus q u a m decies
c e n t e n a milia h o m i n u m versantur, c o a r c t a m u s archidioecesis OlindensisRecifensis iura.
Novis a u t e m dioecesibus ita erectis a u t ampliatis e a r u m q u e Pastor i b u s t r i b u i m u s omnia iura et privilegia, q u i b u s ceterae civitates episcopales et cathedrales e a r u m q u e Praesules g a u d e n t : paroeciali t a m e n
a n i m a r u m c u r a in his cathedralibus, uti antea, servata.
Et dioeceses sic constitutas suffraganeas declaramus OlindensisRecifensis Ecclesiae, e a r u m q u e pro tempore Episcopos iuri metropolitico subiicimus Archiepiscopi Olindensis-Recifensis, Nobis et Apostolicae
Sedi reservata facultate n o v a m ineundi h a r u m dioecesium dismembrationem, quoties in Domino id expedire visum fuerit. Et ad e a r u m d e m
regimen et administrationem q u o d attinet, necnon Antistitum et christifidelium iura et officia, aliaque id g e n u s , sacrorum canonum praescriptiones religiose observari i u b e m u s .
Mensam vero Episcopalem constituent b o n a iam a fidelibus tributa,
Curiae episcopalis e m o l u m e n t a et ceterae oblationes, q u a s fideles ultro
donare non dubitabunt.
Volumus a u t e m ut ex u n a q u a q u e dioecesi d u o iuvenes, a u t u n u s
saltem in praesens, intellectualibus et m o r a l i b u s qualitatibus p r a e ceteris
pollentes, in h u i u s Almae Urbis P i u m L a t i n u m A m e r i c a n u m Collegium,
s t u d i o r u m causa, continuo nec intermissa vice, m i t t a n t u r Ordinariorum
s u m p t i b u s . Indulgemus insuper, p r o u t et q u a t e n u s opus sit, salvaque, si
q u a sit, offerentium contraria et expressa voluntate, ut in b o n u m educationis iuvenum pro Nazarensi dioecesi, erogetur s u m m a q u a d r a g i n t a
d u o r u m coritos vel eius p a r s , ad duo ruralia sacella pertinens et intra
fines e x s t a n s h u i u s noviter erectae dioeceseos, iuxta vota eiusdem Archiepiscopi Olindensis-Recifensis. R e d i t u s a u t e m b o n o r u m , q u a e necessaria
466
O. CARD. CAGIANO
S. R. E. Cancellarius.
Plumbi.
467
IV
EUPENSIS ET MALMEDIENSIS SEU COLONIENSIS
DISMEMBRATO
CESIS
TERRITORIO
EUPENSJS
ET
EX
ARCHIDIOECESI
MALMEDIENSIS, AC
COLONIENSI,
AEQUE
CREATUR
PRINCIPALITER
DIOEUNITUR
DIOECESI LEODIENSI.
BENEDICTUS EPISCOPUS
SERVUS SERVORUM DEI
AD PERPETUAM REI MEMORIAM
468
469
O. CARD. CAGIANO
S. B. E. Cancellarius.
LITTERAE APOSTOLICAE
I
ERECTIO VICARIATUS APOSTOLICI DE NGAN-HOEI ET IMMUTATIO NOMINIS VICARIATUS APOSTOLICI NANKINENSIS.
BENEDICTUS P P . XV
Ad futuram rei m e m o r i a m . Ex h a c B. Petri Apostolorum Principis cathedra, q u a m nullis quidem meritis Nostris divinitus o b t i n e m u s ,
t a m q u a m e sublimi specula in o m n e s catholici orbis regiones oculos
mentis Nostrae convertimus et q u a e rei sacrae expeditioni melius gerendae faciant, q u a e q u e ad fidelium utilitatem a n i m a r u m q u e salutem conducant, ea sollicito studio decernere m a t u r a m u s . Iamvero compertum
satis est inter illustriores a t q u e ampliores vicariatus apostolicos in Sinar u m regione positos, Nankinensem s a n e esse a n n u m e r a n d u m , qui d u a s
civiles provincias de K i a n g - s o u et de Ngan-hoei complectitur, et Clericorum R e g u l a r i u m Societatis Iesu curis concreditus est. Nunc autem,
cum propter laeta incrementa, quibus postremis hisce a n n i s in provincia
de Ngan-hoei catholica religio adolevit, et propter m a i u s a n i m a r u m
b o n u m p r o m o v e n d u m , o p p o r t u n u m v i s u m sit consilium ut eadem civilis
provincia de Ngan-hoei, a vicariatu apostolico Nankinensi seiuncta, in
distinctum vicariatum apostolicum erigeretur: Nos, collatis consiliis cum
y V. F F . NN. S. R. E. Cardinalibus negotiis P r o p a g a n d a e Fidei praepositis, haec q u a e infrascripta s u n t decernimus et s t a t u i m u s . Nimirum ex
470
CARD.
GASPARRI,
a Secretis Status.
II
TITULUS BASILICAE MINORIS CONFERTUR ECCLESIAE] SEU SANCTUARIO ANNUNCIATIONIS B. M. V., OPPIDI FOLLINA , DIOECESIS CENETENSIS.
B E N E D I C T U S P P . XV
Ad perpetuam rei memoriam. Ampla ac pervetusta Cisterciensium F r a t r u m abbatia, decimo secundo labente saeculo fundata, exstat
intra fines dioecesis Cenetensis, in civitate vulgo Follina, et monasterio
adiacet ecclesia sive s a n c t u a r i u m Deiparae Virgini ab Angelo salutatae
dicatum, artis operibus insigne non m i n u s q u a m divini cultus splendore et christiani populi devotione ac fide. Illic a n t i q u a colitur religione
miraculis inclyta effigies m a r m o r e sculpta b e a t a e Mariae Virginis cum
P u e r o Iesu, ad q u a m invisendam
ex vetusta consuetudine i n n u m e r i
q u o t a n n i s fideles peregre confluunt. Ad C o m m e n d a e cardinalitiae h o n o rem evecta a b b a t i a ista insignibus gavisa est Praesulibus, et Carolus
B a r b o , qui postea h a n c Petri c a t h e d r a m P a u l i II n o m i n e obtinuit, ac
47
Acta
Apostolicae
Sedis
Commentarium
Officiale
III
SANCTUARIUM B. M. V. IN CAELOS ASSUMPTAE, IN MONTE ALVERNA, O. F. M.
DIGNITATE AC TITULO BASILICAE MINORIS COHONESTATUR.
B E N E D I C T U S P P . XV
Ad perpetuam rei m e m o r i a m . B e a t u s F r a n c i s c u s Asisiensis ad
e o r u m salutem christifidelium qui, etsi in saeculo viventes, christianam
perfectionem assequi cuperent, a n n o MCCXXI Tertium salubriter constituit Ordinem, cuius p r o p t e r e a sodales hoc ipso a n n o septimum celeb r a n t p l e n u m saeculum ab Ordine suo condito, cum m a x i m a o m n i u m
b o n o r u m laetitia, Nobisque vehementer p r o b a n t i b u s , qui, h o r u m sollemnium occasionem nacti, pluribus indulgentiis privilegiisque sodales
eosdem a u x i m u s . Quum vero faustitatis h u i u s velimus memoriam perpetuo manere, consilium q u o q u e cepimus, praecipuo benevolentiae Nostrae testimonio amplificandi decus sanctuarii, q u o d in solitario loco,
quem a monte Alverna n u n c u p a n t , c u r a n t i b u s F r a t r i b u s Minoribus, collaticia fidelium stipe exstructum est in h o n o r e m beatae Mariae Virginis
in caelos A s s u m p t a e ac beati Francisci, sub ipsum paene s a n c t u m Legiferi P a t r i s obitum, qui in aspera eiusdem loci solitudine sacris stygmatibus a n n o MGCXXIV mirabiliter decoratus est. Ad t e m p l u m enim istud
continensque fratrum Franciscalium coenobium, iam inde ab initio, christifideles frequentissimi confluere c o e p e r u n t ; n e q u e u n q u a m , progressu
temporis, p o p u l a r i u m peregrinorum pietas erga illa sacra loca deferbuit,
sed magis magisque in dies ad n o s t r a u s q u e t e m p o r a est aucta. H u c
accedit q u o d in sanctuario ipso, b o n a e artis m o n u m e n t i s conspicuo,
e o r u m d e m religiosorum virorum opera, sacrae liturgiae caeremoniis ac
ritibus continenter Optimeque divinus cultus exerceatur ac foveatur. Libenter igitur a dilecto filio Mariano Libri, hodierno eiusdem coenobii
F r a t r u m Minorum in m o n t e Alverna Moderatore, supplicem libellum
accepimus, quo, n o m i n e proprio, Franciscalis Familiae ac sodalium
omnium Tertii Ordinis F r a n c i s c a n o r u m , nos enixe rogat, ut dignitate,
titulo, privilegiisque Basilicae minoris, pro Nostra benignitate sanctuar i u m decorare dignemur. Quapropter, conlatis consiliis cum VV. F F . NN.
S. R. E. Cardinalibus Congregationi S a c r o r u m R i t u u m praepositis, de
certa scientia ac m a t u r a deliberatione Nostris deque Apostolicae potestatis plenitudine, praesentium Litterarum vi p e r p e t u u m q u e in m o d u m ,
e n u n c i a t u m s a n c t u a r i u m beatae Mariae Virgini in caelos A s s u m p t a e
473
EPISTOLA
AD EMUM P. D. VINCENTIUM S. R. E. CARD. VANNUTELLI, SACRI COLLEGII DECANUM: DE HONORIBUS DECRETIS MEMORIAE SUMMI MUSICI IOANNIS PIERLUIGI PRAENESTINI.
Signor Cardinale,
Non senza vivo compiacimento del Nostro attimo abbiamo appreso
che la citt di Palestrina si a p p r e s t a a t r i b u t a r e solenni onoranze alla
memoria di g r a n d e maestro Giovanni Pierluigi, il quale, avendo sortito da essa i natali, ne ha reso celebre il n o m e in tutto il m o n d o .
Tali feste riusciranno senza dubbio di incitamento n o n solo ai cultori della musica classica, ma anche e s o p r a t u t t o a coloro che zelano il
decoro del tempio di Dio, poich poche volte nella storia le idealit
dell'arte e gli splendori delia fede si sono fusi con cos perfetta armonia,
come nell'artista, la cui opera polifonica u n o degli o r n a m e n t i pi preziosi della Nostra cappella pontificia e delle basiliche r o m a n e . Perci il
m o n u m e n t o che la citt di P a l e s t r i n a innalza al suo g r a n d e figlio e la
celebrazione inaugurale, che si a n n u n z i a in particolare modo solenne,
meritano u n a speciale considerazione della Sede Apostolica.
Ella, signor Cardinale, come Vescovo della diocesi, stata c h i a m a t a
alla presidenza di onore delle feste, e certamente la Sua p o r p o r a di prinACTA,
1-10-621.
33
474
Officiale
cipe della Chiesa, anzi di Decano del sacro Collegio, s a r per dare alle
medesime un particolare s p l e n d o r e ; ma Nostro desiderio di p r e n d e r
parte anche Noi in qualche m a n i e r a a tali o n o r a n z e ; e perci, m e n t r e
abbiamo divisato di concorrere con l'offerta, che qui Le rimettiamo, alle
spese sostenute da cotesta benemerita Amministrazione c o m u n a l e per
l'erezione del m o n u m e n t o , siamo lieti di autorizzarLa, signor Cardinale,,
a r a p p r e s e n t a r e nelle feste di inaugurazione la Nostra umile P e r s o n a .
L'interesse che Noi p r e n d i a m o a q u e s t a celebrazione deve servire
a p r o m u o v e r e sempre pi quel fervore di r e s t a u r a z i o n e musicale che,
iniziato felicemente dal Nostro Predecessore di v e n e r a t a memoria, nel
primo a n n o del suo pontificato, a n d a t o diffondendosi e intensificandosi in tutte le regioni della cattolicit. Noi n o n vogliamo che col volgere degli a n n i possa il tempo affievolire l'efficacia di quelle sapienti
n o r m e che il medesimo Pontefice tracci nel m o t u - p r o p r i o del 22 novembre 1903 chiamandole il codice giuridico della musica sacra; ma vogliamoche restino nel loro pieno vigore, specialmente per ci che r i g u a r d a la
classica polifonia, la quale, come fu detto egregiamente, ottenne il m a s simo della s u a perfezione nella scuola r o m a n a per opera di Pier Luigi
da Palestrina. In tal modo i fedeli, raccolti in preghiera nel tempio di
Dio, pi facilmente s a r a n n o eccitati alla devozione e meglio si disporr a n n o ad accogliere i frutti della grazia.
Con questo augurio, Ci g r a t o , signor Cardinale, di impartire a
Lei, al Suo clero, ai promotori delle feste ed al caro popolo della diocesi di Palestrina, l'Apostolica benedizione.
Dai Vaticano, 19 settembre 1921.
BENEDICTUS
P P . XV
S. Congreaato Consistorialis
ACTA
475
SS. C O N G R E G A T I O N U M
DECRETUM
Fideles pagi Koniorw, pertinentes ad paroeciam Ostrowy tuszowskie
et ad dioecesim Tarnoviensem, cum longe disteni a propria ecclesia
paroeciali, per Ordinarium Premisliensem, consentiente R m o Episcopo
Tarnoviensi, efflagitarunt ab Apostolica Sede, ut paroeciae in Majdcm
kolbuszowiski, dioecesis Premisliensis Latinorum,, a q u a h a u d procul
absunt, aggregarentur. P o r r o S S m u s D. N. Benedictus P P . XV preces
benigne excipiens, statuit, vi praesentis decreti consistorialis, ut p a g u s
Komorw a paroecia Ostrowy tuszowshie et a dioecesi Tarnoviensi separetur, a t q u e paroeciae Majdan kolbuszowiski, in dioecesi Premisliensi
Latinorum, perpetuo u n i a t u r .
Ad h a e c a u t e m exsecutioni m a n d a n d a Sanctitas Sua deputavit
R. P. D. I o s e p h u m S e b a s t i a n u m Pelczar, Episcopum Premisliensem
L a t i n o r u m , eidem t r i b u e n s facultates ad id necessarias et o p p o r t u n a s ,
etiam subdelegandi ad effectum de q u o agitur quemlibet virum in ecclesiastica dignitate c o n s t i t u t u m : facto onere i n t r a sex m e n s e s mittendi
ad h a n c S. Congregationem a u t h e n t i c u m exemplar peractae exsecutionis.
Contrariis quibusvis minime obstantibus.
Datum Romae, ex aedibus Sacrae Congregationis Consistorialis,
die 30 augusti 1921.
Sincero, Adsessor.
476
Acta
Apostolicae
Sedis
Commentarium
Offi&iale
II
MONAGEN. ET FRISINGEN.
AUGUSTAN. VINDELICORUM
DE FINIUM DIOECESIUM COMMUTATIONE
DECRETUM
E m u s ac R m u s Card. Archiepiscopus Monacen, et Frisingen., assentiente R m o Ordinario Augustan. Vindelicorum, petiit ab Apostolica Sede
d i s m e m b r a t i o n e m pagi Achrain a paroecia Uhlstdt archidioecesis Monacen, et Frisingen., et eiusdem aggregationem paroeciae Murnau dioecesis
Augustan. Vindelicorum : idque t u m ob m a g n u m spatii intervallum, quo
fideles paroeciae Uhlstdt a propria ecclesia paroeciali distant, t u m propter nimiam a s p e r i t a t e m viarum illuc ferentium. Q u i b u s precibus S S m u s
D. N. Benedictus P P . XV, attentis o m n i b u s ad r e m facientibus et habito
favorabili voto a R. P. D. Eugenio Pacelli, Archiepiscopo tit. Sardian.
et Nuntio Apostolico in Germania, benigne a n n u e n d u m censuit.
Qua de causa, Apostolicae potestatis plenitudine et suppleto, quat e n u s opus sit, q u o r u m intersit vel s u a interesse p r a e s u m a n t consensu,
per praesens consistoriale decretum statuit, ut m e m o r a t u s p a g u s Achrain
a paroecia Ohlstadt et ab archidioecesi Monacen, et Frisingen. disiung a t u r a t q u e paroeciae Murnau et dioecesi A u g u s t a n . Vindelicorum aggregetur.
Ad p r a e m i s s a vero exsecutioni d e m a n d a n d a S S m u s D o m i n u s deputare dignatus est e u n d e m R. P. D. E u g e n i u m Pacelli, eidem t r i b u e n s
facultates o m n e s ad hoc necessarias et o p p o r t u n a s , etiam subdelegandi
ad effectum de q u o agitur quemlibet virum in ecclesiastica dignitate
c o n s t i t u t u m : facto o n e r e mittendi i n t r a sex menses ad h a n c S. Congregationem a u t h e n t i c u m exemplar peractae exsecutionis.
Contrariis quibusvis minime o b s t a n t i b u s .
D a t u m Romae, ex aedibus Sacrae Congregationis Consistorialis, die
31 augusti 1921.
S.
Aloisius Sincero, Adsessor
S. Congregatio Consistorialis
477
ITI
PROVISIO ECCLESIARUM
Ssmus D. N Benedictus P p . XV, decretis S. Congregationis Consistorialis, h a s q u a e s e q u u n t u r Ecclesias de proprio singulas pastore
providit, n i m i r u m :
26 augusti 1921. Cathedrali Ecclesiae Aprutinae seu T h e r a m e n s i
praefecit R. D. Septimium Quadraroii, Archidiaconum metropolitanae
Ecclesiae Camerinensis, ibique Vicarium Generalem.
Cathedrali Ecclesiae de Tulancingo, R. P. D. Vincentium Castellanos et Nuez, h a c t e n u s Episcopum Campecorensem.
Metropolitanae Ecclesiae Cuiabensi, R. P. D. Franciscum de
Aquino Correa, h a c t e n u s Episcopum titularem P r u s i a d e n s e m .
27 augusti. Cathedrali Ecclesiae Viglevanensi, R. P. D. Angelum
H y a c i n t h u m Scapardini, h a c t e n u s Archiep. titularem D a m a s c e n u m .
Cathedrali Ecclesiae Fodianae, R. D. P e t r u m P o m a r e s , Primicerium metropolitanae Ecclesiae Ancohitanae.
29 augusti. Metropolitanae Ecclesiae Dublinensi, R. P. D. Eduard u m Byrne, h a c t e n u s Episcopum titularem Spigacensem.
28 septembris. Titulari episcopali Ecclesiae Methonensi, R. P.
F r a n c i s c u m Melchiori O. F. M., d e p u t a t u m in coadiutorem cum iure
successionis R. P. D. Primi Bianchi, Archiepiscopi Dyrrachiensis.
Cum Episcopus h a u d secus a t q u e alii sacerdotes t e n e a t u r ad Offi cium divinum recitandurn, quaeritur, u t r u m ipse huic obligationi satis^
faciat, d u m p a r t i b u s Officii eo modo solemniter assistit, quo ex Cae-
478
S. Congregatio Concilii
479
Ut h u i u s c o m m u n i s opinionis et p r a x i s diversa ratio r e d d a t u r , videt u r ea revocari posse ad effatum scriptoribus r e r u m liturgicarum et canon i c a r u m satis u s u a l e : in aliquibus supplet chorus; q u o d s a n e intelligitur
d u m is, in cuims favorem invocatur, a) est in choro, immo efformat
aliquid u n u m cum c h o r o ; b) est tamen materialiter impeditus a recitatione chorali^ quia in aliqua caeremonia vel servitio chorali occupatur
(cfr. F e r r a r i s , s. v. Officium, III, 18); vel c) n o n t e n e t u r ad recitationem,
saltem elata voce, quia huic oneri alternis satisfit, vel a celebrante, lectoribus, etc., n o m i n e o m n i u m , iuxta c o m m u n e m u s u m .
H a e c ad casum t r a h e n d o , plane intelliguntur eadem locum o m n i n o
obtinere, ubi Episcopus Missam solemniter celebraturus, ritu superius
explicato, partim Horae canonicae, partim precibus Missae praeviis attendit. E s t enim in choro cum quo u n u m , immo cuius caput liturgicum,
efformat; et materialiter impeditur a recitandis psalmis horae, quia
eodem t e m p o r e quo hi c a n u n t u r , tenetur, ad n o r m a m Caeremonialis,
ad eas preces Missae p r a e p a r a t o r i a s ex libro legendas. - Ceterum, frus t r a in Caeremoniali praescriberetur ut Episcopus initium et finem h o r a e
canonicae cum choro faciat, si obstaret per materialem omissionem
medii, i. e. p s a l m o r u m dictae Horae, q u o m i n u s eidem satisfaceret. I m m o
id videtur q u o q u e per explicitam litteram Caeremonialis excludi, ubi
(1. II, c. VII, n. 7-8) haec legimus: Ad h o r a s canonicas Episcopus n o n
solet intervenire. Excipitur t a n t u m m o d o h o r a Tertia, q u a m , si Episco pus est solemniter celebraturus, pariter et ab illo recitari convenit .
Itaque, pariter recitatur ab Episcopo h o r a Tertia, dum recitatur modo
praedicto.
Ast si cetera consideramus, statim apparet aliquam deficere ex enunciatis conditionibus, ut a r b i t r e m u r chorum supplere. Quoties enim Episcopus assistit sola cappa indutus, n o n prohibetur profecto ex Breviario
legere; si vero in paramentis sacris pontificaliter adsistit, v. g. ad Vesper a s et ad Laudes, i n c o n g r u u m q u i d e m est ut cum choro canat a u t legat
Breviario p r a e m a n i b u s , n o n a u t e m ut recitet privatim, ex libro chorali quem cappellanus a u t minister libri sustineat, prout in praeparatione ad Missam ; q u o d d e m u m attinet ad Litanias, nihil prohibet, immo
ad aedificationem confert, si r e s p o n d e a t cum clero et populo, vel in
publica via et a b s q u e libro, p r o u t r e s p o n d e r e in Urbe, n o n modo Episcopos sed et E mos P a t r e s processionaliter incedentes, videre est. Quin
etiam quod dicitur de Litaniis, explicita littera confirmari videtur, d u m
in Caerem. Episc, legimus (I. I, c. 18, n. 1): Ab Episcopo ceteri exem pium s u m u n t ac in Rituali (1. IX, c. IV, n. 2) celebra ns simul veniat
c u m ceteris eadem voce respondentibus . Unde a p p a r e t a quaesiti ver-
480
Acta
Apostolicae
Sedis
Commentarium
ictaie
bis e x p u n g e n d u m esse q u o d dicitur cum ipsum in publica via proces sionis litanias cum aliis c a n t a r e h a u d conveniat ; sicut paulo infra
n o n plane intelligitur q u i b u s rubricis Caeremonialis Episcoporum praescribat ut solus c h o r u s a u t certi cantores p a r t e s officii recitare debeant,
q u i n ipse recitet . U n u m q u o d occurrit lib. I, c. XX, 4: in Vesperis
a u t e m Episcopus nihil ex libro legit, nisi orationem q u a m c a n t a t in
fine , p e r p e r a m in h u n c sensum trahi videtur, q u u m potius indicet
ratione ritus nihil Episcopo legendum t u n c imponi ; vel, p r o u t aliis placet, s u p p o n a t Episcopum memoriter t e n e r e p s a l m o s vesperales, q u i n
immo, p r o u t in v e n e r a n d a a n t i q u i t a t e a d m i r a m u r (cfr. S. Greg. M., Epist.,
1. V, n. 48, a p u d Migne, P. L., 77, col. 777, 1090, 1313, 1566; Concil. Tolet.,
a. 656 ap. H a r d u i n , I i i , col. 978; Mansi, XIII, col. 158), t o t u m psalterium.
Illud sane concedendum est, n o n teneri Episcopum, si, inter recitationem, obligetur aliquam c a e r e m o n i a m c u m officio c o n n e x a m ponere,
ad p a r t e m , quam ex necessitate omisit, s u p p l e n d a m . Etenim, p r o u t comm u n i sententia censent doctores, teste Ferraris, 1. c. qui inter publi eam recitationem ex officio... o c c u p a n t u r in p a r a n d i s libris, in prae videndis antiphonis seu l e c t i o n i b u s . . . , in thurificandis altaribus et
h u i u s m o d i , n o n t e n e n t u r repetere ea q u a e aliis, ipsis n o n audientibus
nec recitantibus, c a n u n t seu recitant, quia chorus, cui inserviunt, sup plet pro ipsis ; et rationem affert, eodem loco, n. 29 subiungens :
Quod enim recitatur in choro est oratio totius chori, ideoque eius
(qui non audit et n o n recitat, n o n valens) d u m m o d o choro assistat
et a t t e n d a t . Ac pariter S. Alfonsus (Th. mor., vol. V, p. II, lib. IV,
de statu clericor., art. III, n. 156) scribit: Si alia in choro necessaria
peragendo occupatus fuisti, q u i a chorus t o t u s pro eo, qui in re ad
officii celebritatem pertinente occupatur, videtur supplere et non tan t u m suo, sed etiam aliorum m i n i s t r a n t i u m n o m i n e recitare et canere
(Cfr. quoque Bucceroni, Inst. th. mor., p. II, vol. III, ed. VI, p. 70).
P o r r o quod pro ceteris choralibus valet, multo etiam magis pro Episcopo qui liturgice caput efformat ipsius chori, a s s e r e n d u m esse constat.
Quare etc.
RESOLUTIO. - In plenariis coetibus in Palatio Ap. Vaticano habitis
die 12 aprilis 1919, 16 aprilis et 9 iulii 1921, o m n i b u s a t t e n t a deliberatione perpensis, Emi Patres S. C. Concilii, dubiis ex officio in h a s for*
m u l a s conceptis:
I. An Episcopus, Missam pontificalem celebraturus, satisfaciat obligationi Horae canonicae (Tertiae vel Nonae) recitando preces a Caeremoniali Episcoporum praescriptas;
8. Congregatio Concilii
481
I.
Affirmative.
Ad II. Negative, nisi aliqua caeremonia, i u x t a Rubricas Caeremo*malis Episcoporum, ipse impediatur.
Pacta a u t e m de praemissis Ssmo Dno Nostro Benedicto Div. Prov.
P P . XV relatione ab infrascripto S. C. Congregationis Secretario, in
audientiis diei 17 aprilis et 10 iulii 1921, Sanctitas S u a datas resolutiones a p p r o b a r e et confirmare dignata est.
I.
MORI,
Secretarius.
DE CELEBRATIONE
CAPITULI GENERALIS
IN CONGREGATIONIBUS
IURIS
DIOE-
CESANI.
DUBIA
Huic Sacrae Congregationi negotiis Religiosorum Sodalium praepositae, circa celebrationem Capituli Generalis in Congregatione iuris
dioecesani, proposita fuerunt dubia q u a e s e q u u n t u r :
I. U t r u m ad Ordinarium d o m u s principis Congregationis religiosae
iuris dioecesani, quae iam per plures dioeceses diffusa est, spectet ius
statuendi locum ubi C a p i t u l u m Generale c e l e b r a n d u m sit; an potius ad
Moderatricem Generalem?
II. U t r u m eidem Ordinario, de quo in praecedenti dubio, competat
praesidere electioni Moderatricis Generalis e a m q u e confirmare vel res c i n d e r e ; an potius spectet ad Ordinarium loci in quo electio peragitur ?
P o r r o Eminentissimi P a t r e s Cardinales, in plenario coetu ad Vatic a n u m h a b i t o die 17 iunii 1921, re sedulo perpensa, r e s p o n d e n d u m censuerunt prout sequitur:
482
L. S.
Maurus M. Serafini, Ab. O. S. B . , Secretarius.
DECRETUM
IMMUTANTUR LIMITES
INTER
PRAEFECTURAS APOSTOLICAS
DE TEFF ET
praefecturae missionarios
ex praedicta finium
a e
p. e.
Congregationis de P r o p a g a n d a
Pecorari,
Subsecretarius.
II
P R O V I S I O ECCLESIAE
484
III
NOMINATIONES
Brevibus apostolicis n o m i n a t i s u n t :
22 augusti 1921. Abbas S. Alexandri de Oroshi in monte Miriditarum in Albania, R. D. I o s e p h u s Gjonali.
12 septembris. Coadiutor cum iure successionis Archiepiscopi
Dyrrachiensis, R. P. Franciscus Melchiori ex Ordine F r a t r u m Minorum.
Item decretis S. C. de P r o p a g a n d a Fide nominati s u n t :
8 iulii 1921. Praefectus apostolicus de Korogo, R. P. I o s e p h u s
Diss, ex Instituto L u g d u n e n s i pro Missionibus ad Afros.
1 augusti. Praefectus Apostolicus Insulae Formosae, R. P. T h o m a s de la Hoz, ex Ordine F r a t r u m Praedicatorum.
Diarium
Romanae
Curiae
485
SEGRETERIA DI STATO
AVVISO
La Direzione dell' Annuario Pontificio presso la Segreteria di Slato
interessa vivamente gli Illmi e Rmi Ordinari delle diocesi, i collegi prelatizi,
i Superiori generali degli Ordini religiosi, i Rettori dei collegi ecclesiastici e
tutti i dignitari appartenenti alla Corte pontificia a volerle trasmettere in
tempo utile le relazioni e rettifiche occorrenti per la edizione dell' Annuario
pel prossimo anno 1922, in conformit della lettera circolare dell'Emo sig. Cardinale Gasparri, Segretario di Stato, in data 15 luglio 1915, e delle particolari
istruzioni ricevute al momento delle nomine e promozioni.
NOMINE
Con Biglietto della Segreteria di Stato, il Santo Padre si degnato di
nominare:
31
agosto
1921. L'Emo sig. Card. Michele Lega, Protettore dell'Arciconfraternita di S. Antonio di Padova, in Santa Lucici
dei Ginnasi, di Boma.
20
13
24
25
giugno
luglio
agosto
1921.
Monsig.
Monsig.
Monsig.
Monsig.
Monsig.
Monsig.
Monsig.
Monsig.
486
ONORIFICENZE
Con Brevi Apostolici il Santo Padre si degnato di conferire le seguenti
onorificenze:
La Commenda con placca dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile:
13
17
25
27
29
31
487
2 settembre. 1921. Al sig. dott. Edoardo Giorgio Giuseppe Antonio Maria Wirsing, della diocesi di Breslavia.
agosto
488
<p
Cameriere d'onore di Spada e Cappa soprannumerario di S. S. :
6 settembre 1921. Il sig. comm. Francesco Saverio Seganti (Roma).
NECROLOGIO
23 settembre 1921. L'Emo sig. Card. Augusto Renato Dubourg, Arcivescovo
di Rennes.
2 Novembris 1921
Num. 13
COMMENTARIUM OFFICIALE
ACTA BENEDICTI
CONSTITUTIO
PP.
XV
APOSTOLICA
MONTISVIDEI
ERECTIONIS CAPITULI
BENEDICTUS
EPISCOPUS
SERVUS SERVORUM DEI
AD PERPETUAM REI MEMORIAM
Quo maiori dignitati ac decori suae metropolitanae ecclesiae consulere!, Ordinarius Montisvidei n u p e r ab Apostolica Sede postulavit,
ut Capitulum ex u n a Dignitate, d u o b u s officiis et septem canonicatibus
constans institueretur, ita ut capitulares, perpaucis oneribus gravandi,
a b s q u e t a m e n praebendis, decem t a n t u m n u m e r a r e n t u r ; ex eo q u o d t u m
sacerdotes, t u m subsidia in praesenti desint. Nos, audita relatione venerabilis fratris Cardinalis Secretarii Sacrae Congregationis Consistorialis,
cunctis m a t u r a deliberatione perpensis, attentis secundis suffragiis venerabilis etiam fratris hodierni Nuntii Apostolici in Argentina Republica,
oblatis precibus benigne a n n u i m u s . De Apostolicae igitur potestatis plenitudine, suppletoque, q u a t e n u s opus sit, q u o r u m intersit vel sua interesse
p r a e s u m a n t consensu, in metropolitana ecclesia Montisvidei Capitul u m ex u n a Dignitate, d u o b u s officiis, poenitentiario scilicet et theologali, et septem canonicatibus constans, ita ut capitulares decem n u m e rentur, erigimus ac erectum declaramus, p r a e b e n d a r u m defectu n o n
o b s t a n t e , et chorale servitium circumscribimus ad H o r a s minores iis
t a n t u m diebus q u i b u s pontificalia h a b e b u n t u r : firmo s t a t u paroeciae
e i u s d e m metropolitanae ecclesiae, u s q u e d u m Capitulum congrua dote
ACTA, vol. XIII, n. 13. 2-11-921.
34
490
O.
Virili,
CARD. C A G I A N O S. B. E. Cancellarius.
Protonotarius
Apostolicus.
491
LITTERAE APOSTOLICAE
A VICARIATU APOSTOLICO NATALENSI SEPARATUR PARS TERRITORII AD MERIDIEM VERTENS, IN EAQUE ERIGITUR VICARIATUS APOSTOLICUS DE MARIANNHILL, DESCRIPTIS SEDULO CONFINIIS.
BENEDICTUS PP. XV
Ad p e r p e t u a m rei memoriam. Ex hac Principis Apostolorum
cathedra, t a m q u a m e sublimi specula, in omnes, vel longo t e r r a r u m
marisque spatio dissitas, catholici orbis regiones, oculos mentis Nostrae
convertimus, et quae rei sacrae procurationi melius gerendae faciant
longinquis illis in plagis, ea sollicito studio decernere m a t u r a m u s . I a m vero, cum o p p o r t u n u m visum sit consilium, ut in ea Africae meridionalis regione ubi actualis vicariatus apostolicus Natalensis exsistit, quo
uberiores valeant proferri fructus in evangelizandis praesertim aborigenis, ab eodem Natalensi vicariatu nimis amplo certa q u a e d a m territorii pars seiungatur in s e p a r a t u m novum vicariatum apostolicum erigenda, Nos, o m n i b u s rei momentis attente perpensis cum VV. F F . N N .
S. R. E. Cardinalibus negotiis P r o p a g a n d a e Fidei praepositis, haec q u a e
infrascripta sunt s t a t u e n d a censuimus. Nimirum a vicariatu apostolico
Natalensi, Apostolica Nostra auctoritate, praesentium vi, s e p a r a m u s eam
territorii plagam quae ad meridiem vertit, ubi iamdiu missionarii e m o n a sterio de Mariannhill adlaboraverunt, in eaque plaga sic s e p a r a t a n o v u m
apostolicum vicariatum de Mariannhill appellandum constituimus. Novus
autem hic vicariatus s e q u e n t i b u s confiniis, e marino litore B a s u t o l a n d
versus, a Natalensi vicariatu separetur. Scilicet districtus de Durban,
prope mare, Natalensi vicariatui r e l i n q u a t u r ; proximi vero districtus de
Richmond ea p a r s novo vicariatui t r i b u a t u r q u a e est ad meridiem fluminis U m l a a s ; inde a puncto ubi dictum flumen Umlaas p r i m a s scaturigines habet, limes per lineam rectam procedat ad confinia districtus
de Pietermaritzburg ; exinde vero meridionalia confinia eiusdem d i s t r i c t u s
de Pietermaritzburg ac postea confinia septentrionalia districtus de
Impendechle u t r u m q u e vicariatum dividant. T a n d e m fines extremi ad
meridiem spectantes a flumine Kei (Kei River) constituantur, ita ut t o t a
illa p a r s provinciae de Capo, q u a e Kaffraria dicitur, novo vicariatui adiungatur. P r a e t e r e a novo vicariatui pertinebit statio de Mariannhill i n t r a
fines vicariatus Natalensis, in q u a d o m u s princeps exsistit Congregationis
II
TITULUS BASILICAE MINORIS CATHEDRALI TEMPLO MONOPOLITANO CONFERTUR
B E N E D I C T U S P P . XV
Ad perpetuam rei memoriam. I n t e r potiores sacras Apuliae aedes
Monopol itanum cathedrale t e m p l u m iure meritoque accensendum est,
ineunte saeculo xn a sancto R o m u a l d o Episcopo i m m a n i s t r u c t u r a conditum et mirificis artis operibus excultum. Antiqua populi religione ibi
a s s e r v a t u r miraculis inclyta Virginis imago in ligno depicta, quae, d u m
sacra ipsa aedes, lateritio opere- confecto, ob ligneorum t r a b i u m defectum lacunari careret, m a g n a e lignorum strui superimposita ad urbis
litus appulisse fertur; a t q u e inde in t e m p l u m sic feliciter absolutum
invecta, Virginis a Mactia n o m e n vulgo habuit. Benedictus P p . X I I I rec.
m e m . Decessor Noster cathedralem eandem ecclesiam pluribus indulgentiis
locupletavit, ipsaque Virginis imago a n n o MDCCLXIX aureo diademate est
coronata. Nos quidem hoc a n n o , auspicata occasione octavi centenarii
reditus a prodigioso eventu super memorato, sollemnia festa n u p e r celeb r a t a P u r p u r a t i Principis Legati Nostri praesentia c o h o n e s t a v i m u s :
n u n c autem, cum venerabilis frater Augustinus, s u a et universi Capituli
Monopolitani vota exprimens, enixis precibus Nos flagitaverit ut idem
templum ad Basilicae minoris g r a d u m evehere dignemur, optatis h i s
a n n u e n d u m ultro libenterque censuimus. Q u a e cum ita sint, Apostolica
Nostra auctoritate, praesentium vi p e r p e t u u m q u e in m o d u m , cathedra-
A et Benedicti PP. XV
493
III
ECCLESIA NOSTRAE DOMINAE A MIRACULIS IN CIVITATE MAURIAC, DIOECESIS SANCTI PLORI, EXSTANS, AD TITULUM ET
DIGNITATEM
BASILICAE MINORIS
EVEHITUR.
BENEDICTUS P P . XV
Ad p e r p e t u a m rei memoriam. Constat a p p r i m e ecclesiam a Nostra
Domina a miraculis, sitam in u r b e Mauriac appellata, q u a e est ex
praecipuis civitatibus dioecesis Sancti Fiori in Gallia, iure meritoque ob
vetustatem et nobilitatem inter insigniora s a n c t u a r i a posse recenseri.
Munificentia enim ac pietate sanctae Theodechildis, Clodovaei Regis et
sanctae Clotildis filiae, saeculo vi exstructa, et ante dimidium saeculi xn
iterum condita et mirificis artis operibus ornata, a Lodovico le Gros
Rege Cappella Regum F r a n c o r u m appellari meruit. Vetus b e a t a e Mariae
Virginis a miraculis simulacrum, quod ibidem religiosissime colitur,
a n n o MDCCCLV a Pio P p . IX, rec. mem. Decessore Nostro, aureo diademate
redimitum, iugiter exstitit a t q u e exstat in p r a e s e n s m o n u m e n t u m singulare cultus et pietatis t u m incolarum tum p e r e g r i n o r u m ex dissitis
etiam regionibus illuc confluentium, praesertim mense maio, quo, novendialibus praemissis supplicationibus, Mariale festum die n o n o sollemni
p o m p a celebratur. Haec quidem sacra aedes, divite et copiosa supellectili spectabilis, diligenti gaudet clero n o n m i n u s q u a m devoto populo
et frequentibus sacris functionibus: q u a e omuia, etiam apostolicis privi-
494
EPISTOLAE
I
AD R. P. FRANCISCUM EHRLE, S. I., SEXAGINTA IN RELIGIONE ANNOS EXPLENTEM:
PERMULTA DE ECCLESIA ET BONIS LITTERIS PROMERITA GRATULATUR.
495
MCMXXI,
B E N E D I C T U S P P . XV
II
AD
R.
D.
IACOBUM
EUMDEMQUE MODERATOREM
SODALITATIS
PRO
S. S. SUPRA NUMERUM
PONTIFICE
ET ECCLE-
Dilecte fili, s a l u t e m et apostolicam benedictionem. Novum idemq u e praeclarum fidei et observantiae d o c u m e n t u m tu nuper Nobis praefoebas, cum, nomine q u o q u e istius Sodalitatis, cui t a m sollerter et lau-
496
dabili cum p r u d e n t i a praees, epistolam, simul cum p e t r i a n a stipe, iucunditatis et a m o r i s p l e n a m pio consilio misisti. N u n t i a b a s enim. ita fuisse
superiore a n n o a u c t u m n u m e r u m sodalium, t u i n s a c e r d o t u m t u m laieorum, ut feliciter magnificaretur laetitia; ac praeterea, q u o d a v o b i s
i n s t a u r a t u m est annuum festum Papae, id non m o d o iam a sodalibus
sed a catholicis omnis generis a t q u e ordinis pluribus locis, m a x i m e q u e
per Italiam, celebrari. Vix est dicere q u a m grata et accepta haec o m n i a
Nobis acciderint. Etenim, d u m misere nonnulli, fallaci scientia elati et
independentiae spiritum, uti aiunt, quasi o s t e n t a n t e s , legitimam Ecclesiae auctoritatem a s p e r n a n t u r vel negligunt, o p p o r t u n u m sane est ut lecti
quidam de clero populoque viri, veluti conferto agmine, et in a p e r t a
s a n a e doctrinae professione et in obsequio erga Iesu Christi Vicarium
in exemplum praefulgeant. Quare debita vos l a u d e h o n e s t a m u s , qui
singulari q u o d a m studio pro Pontifice et Ecclesia contenditis, m a g n a s q u e
agimus grates de ope q u a m communi P a t r i afferre consuevistis ut t a m
multa, per catholicum orbem u n i v e r s u m , fidei et caritatis opera s u s t e n t a r e queat. Iamvero, cum q u o t a n n i s soleamus propositum n o v u m seu
p r o g r a m m a evolvendum vobis obiicere, id n u n c exploratae alacritati
vestrae c o m m e n d a m u s vehementer. Ut ipsi nostis, proximo a n n o et t r i a
saecula explebuntur a constituto in U r b e Propagandae Fidei Opere, et
p r i m u m saeculum a condita Lugduni Domo Missionibus exteris provehendis: h a n c igitur sacram missionum c a u s a m vestrum erit p r a e c i p u e
agitare. Date operam ut omnes p e r n o s c a n t q u a m cedat in Dei gloriam
et in salutem a n i m a r u m difcillimus hic labor a t q u e contentio mission a r i o r u m , q u a m q u e pernecesse sit ut ipsi modis o m n i b u s iuventur, n o n
solum fundendo pro eis ad Deum preces, stipemque offerendo, sed etiam
alios operis socios q u a m plurimos eisdem p r o c u r a n d o . I t a in dies vos
bene mereri de catholica civilique re pergetis, ipso quidem S u m m i Pontificis ductu, Cui peculiariter m o r e m gerere instituistis. Nos a u t e m istam
pietatem vestram p a t e r n a a d m o d u m caritate rependentes, ac laetissim a m fructuum copiam in hoc etiam campo a vobis exspectantes, apostolicam benedictionem, caelestium auspicem m u n e r u m , tibi, dilecte fili,
directoribus nationalibus et localibus singulisque tuis sodalibus sacerdotibus et laicis effuso animo impertimus.
D a t u m R o m a e a p u d Sanctum P e t r u m , die xx mensis octobris
Pontificatus Nostri a n n o octavo.
BENEDICTUS P P . XV
MCMxxr,
497
S. Congregatio Consistorialis
ACTA
SS. C O N G R E G A T I O N U M
s. ;
I. B.
Rosa, Substitutus.
498
II
P R O V I S I O ECCLESIARUM
S s m u s D. N. Benedictus P p . XV, decretis S. Congregationis Consistorialis, h a s quae s e q u u n t u r Ecclesias de proprio singulas pastore
providit, nimirum :
23 septembris 1921, Ecclesiae cathedrali P u t e o l a n a e praefecit
R. D. Iosephum Ptrone, p r e s b y t e r u m archidioecesis Neapolitanae, Antistitem U r b a n u m .
30 septembris. Ecclesiis cathedralibus unitis Melphictensi, Juvenacensi et Terlitiensi, R. P. Paschalem Gioia, presbyterum Congregationis Somaschae, p a r o c h u m ecclesiae S. Martini Velitris.
14 octobris. Archiepiscopali titulari Ecclesiae Cizycensi, R. P. D.
Iacobum Sereggi, h a c t e n u s Archiepiscopum Scodrensem.
V E N A T I O N E M
FACTI.
interpretandos q u a e
q u e s t a proi-
il p e r m e s s o , preten-
S. Congregatio Concilii
499
500
cui "Iuris c o m m u n i s sanctiones et S. Caroli Borromaei auctoritas p a t r o c i n a n t u r . P a r i t e r cl. Wernz, Ius decret., II, n. 214, V, haec h a b e t :
I n d u b i t a t u m ius est Episcoporum statutis dioecesanis... suis clericis
etiam quietam venationem absolute prohibendi, d u m m o d o in poenis
infligendis a nimio rigore a b s t i n e a t u r .
Quod vero attinet ad p o e n a s in clericos illicite venatores infligendas, scitum quidem est q u o d in veteri iure, iuxta caput 1, de clerico
venatore, d e s u m p t u m ex Concilio Agathensi a n n i 506 (non a u t e m ex
Concilio Aurelianensi p r o u t legitur in Decretalibus Gregorii IX), venatio
clamorosa et frequens interdicebatur sub poena suspensionis, E p i s c o p o
quidem per tres menses, presbytero per d u o s menses, diacono autem ab
omni officio. Verum - praetermisso q u o d cl. Berardi observat, agi in
textu Concilii Agathensis, de venatione gladiatoria, q u a e fit in circo h a e poenae in desuetudinem abiisse videntur, eo vel magis q u o d Concilium T r i d e n t i n u m , sess. 24, cap. 12, De reform., m a n d a v i t clericis ut
ab illicitis venationibus... a b s t i n e a n t , quin aliqua sanctione poenali
h a n c prohibitionem muniret. Etiam h o d i e r n u s Codex clericos illicite
venatores nulla poena plectit.
Hisce n o n o b s t a n t i b u s nil prohibere videtur q u o m i n u s Episcopus
a d v e r s u s h u i u s m o d i clericos p o e n a s decernere valeat, q u u m a g a t u r de
re n o n contra, sed iuxta ius c o m m u n e ; nec d u b i t a n d u m sit q u i n Episcopus possit canones prohibentes sub nulla definita poena, sanctione
poenali communire (cfr. can. 2221). Attamen, iuxta p r a e s c r i p t u m canon i s 2218 1, in poenis decernendis servanda est a e q u a portio c u m
d e l i c t o , h a b i t a ratione imputabilitatis, s c a n d a l i et d a m n i . U n d e
Santi-Leitner, Praelect. iuris can., vol. 5, pag. 164, ad r e m m o n e t : E p i scopus caveat a nimio rigore, praesertim pro p r i m a vice, nec c o n t r a
venatores clericos s t a t u a t excommunicationem latae sententiae a u t pri vationem clericalis privilegii. Ita respondit S. C. Concilii in Assisiensis
16 martii 1622, in Eugubina, 16 ian. 1669 et in aliis n o n paucis q u a e stionibus relatis a Lucio F e r r a r i s , Bibl. can., v. Clericus, art. 6, n. 35 .
Idcirco videretur q u o d Episcopus posset quidem punire clericos
venationi clamorosae et t u m u l t u o s a e v a c a n t e s suspensione a divinis
etiam latae sententiae, t u m quia haec venatio est clericis rigorose et
absolute a Codice prohibita per illa canonis verba venationem clamo rosam n u n q u a m exerceant , t u m quia ipsa omnino dedecet s t a t u m
clericalem praesertim ob grave periculum occisionis vel mutilationis.
Ex adverso sufficere videretur suspensio a divinis ferendae sententiae
in clericos venationem quietam et frequentem exercentes, q u u m haec
venatio m i n u s rigorose clericis prohibeatur a Codice illis verbis : vena-
501
S. Congregatio Concilii
MORI,
Secretarius.
II
DIOECESIS N.
CIRCA
STIPENDIA
MISSARUM
502
CONSULTORIS.
S. Congregatio Concilii
503
II. Iudicium,
de
praxi
exposita:
504
foribus nullum fere locum iam esse sinant. Hi t u n c omni modo instare
incipiunt, de impossibilitate obtinendi Missas c o n q u e r u n t u r et sacerdot i b u s moralem faciunt necessitatem recurrendi ad compositiones, ut plures saltem . q u a d a n t e n u s contentos reddere q u e a n t . Si res ita se habet,
haec suggerenda videntur, ut, observato can. 836, a singulis oblatoribus
n o n accipiantur nimis multae Missae c a n t a n d a e in ipsa ecclesia, a t q u e
ut Missae c a n t a n d a e q u a e transferuntur, t r a n s f e r a n t u r ut cantandae, vel
Missae legendae a d d a n t u r eo n u m e r o qui r e s p o n d e a t excessui stipendiorum pro Missis c a n t a n d i s receptorum, nisi S. Sedes permittat ut excessus iste piis dioecesis operibus assignetur. In h u n c sensum super propositis dubiis m e n s Sacrae Congregationis in casu aperienda videtur.
Quare, etc.
- Sacra Congregatio Concilii, in plenariis Ernorum ac
R e v m o r u m P a t r u m comitiis habitis in Palatio Apostolico Vaticano, die
9 iulii 1921, o m n i b u s a t t e n t e perpensis, r e s p o n d e n d u m censuit Ad
mentem. Mens est ut Ordinarius prudenter studeat relatam p r a x i m
s u b m o v e r e ; et, ad n o r m a m can. 836 Codicis iur. can., fideles m o n e a n t u r
per tabellam in sacrario loco patenti positam, n o n omnes Missas cant a t a s o b effluentem e o r u m n u m e r u m i n ecclesia paroeciali celebrari
posse, sed alibi s u p e r e x s t a n t e s mitti pro celebratione >>.
RESOLUTIO.
F a c t a a u t e m de praemissis Ssmo Dno Nostro Benedicto P p . XV relatione per infrascriptum S. Congregationis Secretarium in audientia insequentis diei, Sanctitas S u a resolutionem E m o r u m P a t r u m a p p r o b a r e et
confirmare dignata est.
I.
MORI,
Secretarius.
505
S. Romana Rota
ACTA
TRIBUNALIUM
3S
506
S. Romana Rota
507
loci Gapannelle spectet ususfructus praedii de quo agitur respondend u m e s s e : Affirmative, sive ad cappellanum Capannelle spectare u s u m fructum praedii de quo a g i t u r (A. A. S., XIII, 47). Ab h a c sententia Rotali, p a r o c h u s S. Alexandri in C o l u m n a appellationem interposuit,
et quaestio h o d i e r n a die, nostro T u r n o definienda p r o p o n i t u r s u b dubio :
An Rotalis sententia diei 29 iulii 1919 sit confirmanda vel p o t i u s
infirmanda in c a s u ? .
In facto. - Quoniam ex facto ius exsurgit, illud p r i m u m a nobis perp e n d e n d u m erit. In primis, igitur, q u a e r e m u s q u o n a m actu cappellaniam
a Gaspare Sirtorio i n s t i t u t a m Bergomensis Episcopus probaverit. Hic
invenitur actis causae convenienter insertus, et in eo legitur: ... alle
istanze fatteci dal sig. Giuseppe Sirtorio della parrocchia Zanica di
q u e s t a Diocesi, affine di ottenere la facolt di erigere un pubblico
Oratorio presso il Casinaggio di s u a p r o p r i e t . . . posto fra i confini
della parrocchia anzidetta... solleciti di secondare i religiosi desideri
dell'oratore, del parroco locale e dei coloni domiciliati in quei con torni, siamo venuti nella determinazione di accondiscendere, come col
presente, u s a n d o dell'autorit n o s t r a ordinaria, decretando, accondi scendiamo colf accordare facolt al suddetto sig. Gaspare Sirtorio di
Zanica di aprire ad uso pubblico l'Oratorio anzidetto sotto il titolo
di S. Giuseppe... con autorizzazione di potervi celebrare la S a n t a
Messa ; addit n o n n u l l a s conditiones, q u a s inter, ut orator p r o p r i i s
expensis sive ad oratorii conservationem, sive ad ea q u a e divinum c u l t u m
espiciunt, in p e r p e t u u m provideret. Hac venia ab Episcopo, die 12 decembris 1827, obtenta, Gaspar, i n s t r u m e n t o diei 28 iulii 1836 cappellaniam
instituit, in quo h a e c onera cappellano a se electo imposuit : Il cap pellano, che s a r pro tempore, s a r t e n u t o ad assistere con carit e
zelo in ogni giorno ed ora alle confessioni d'ambo i sessi; di fare
ogni festa c o m a n d a t a la dottrina cristiana, in quell'ora per che n o n
coincida colle funzioni parrocchiali ; di istruire per q u a t t r o giorni alla
settimana e per due ore al giorno i fanciulli di quella frazione, o n d e
incamminarli sul retto sentiero di n o s t r a religione, meno per d u e
mesi all'anno che gli si concedono per vacanza; di assistere col mas simo impegno e con vera carit cristiana ai poveri a m m a l a t i s i t u a t i
n e l l ' i n t o r n o pel circondario circa di un miglio, ma per a p p a r t e n e n t i
alla parrocchia di Zanica, p r o c u r a n d o loro i soccorsi tutti di n o s t r a
Cattolica Religione, e senza riguardo che il bisogno si presenti piut tosto di giorno che di notte tempo ; di intervenire qualche volta fra
l'anno alle funzioni parrocchiali di Zanica, q u a n d o per solo lo per-
508
S. Romana Rota
509
510
2. Di fare in perpetuo officiare decorosamente la chiesa pre detta, con religioso zelo ed a s s i d u i t . e come meglio creder il Con vento.
3. Di far celebrare in essa chiesa a n n u a l m e n t e in p e r p e t u o cen t o c i n q u a n t a (n. 150) messe, secondo la mente del d o n a n t e , come pra ticasi attualmente, con l'obbligo al cappellano della presenza della
m e s s a in tutte le feste di precetto, n e s s u n a eccettuata.
4 . Di assistere con assiduit e zelo gl'infermi del vicinato, con
l'obbligo di fare tutte le feste la d o t t r i n a cristiana, ed ascoltare in
essa chiesa le confessioni dei d u e sessi con assiduit e p r e m u r a . . .
9. Se poi al cessare del cappellano, per alcuno dei premessi motivi,
fosse in grado il Convento di supplire con un individuo dei suoi Reli giosi dell'Ordine stesso agli obblighi della cappellania medesima, b e n e
inteso anche con l'esatta osservanza dei patti sopra stabiliti, il signor
d o n a n t e avrebbe molto piacere fosse da esso Convento sostenuta, per
m a g g i o r vantaggio del Convento s t e s s o ; in caso diverso s a r obbli gato di tenere attivata in perpetuo essa cappellania, con l'elezione di
un cappellano a suo genio .
H u i c p a r a g r a p h o respondet 14, in q u a Gaspar haec m a n d a t : Verificandosi il caso contemplato all'art. 9 (nono), di dover cio il Conr e n t o tenere attivata la cappellania con l'elezione di un cappellano a
s u o genio, p o t r il Convento medesimo in tal caso imporre al cappellano oltre gli obblighi contemplati nel p r e s e n t e istromento, quegli
altri ancora che creder del caso, col corrispondere ad esso cappellano anche quello stipendio che stimer conveniente, col poter deviare
da quello in esso stabilito dal d o n a n t e .
S. Romana Bota
511
512
t a m e n n o n immutavit. At, primum q u o d respicit, e r r o n e u m esset id affirm a r e . Etenim a c t u s diei 28 iulii 1836, q u o Gaspar Sirtorius instituere
contendit cappellaniam ad Sancti Ioseph, in se, uti constitutivus cappellaniae, imperfectus m a n s i t : ad eius enim c o m p l e m e n t u m alius actus
consequi debebat, n e m p e designatio eorum, qui post Gasparis mortem,
cappellaniae rectores eligere debuissent. Ibi, sub n. 1, legitur: Il sig. Sir tori... istituisce u n a Cappellania colla riserva esclusiva del ius patro nato, ossia diritto di elezione del sacerdote in lui stesso, sino a che
far n u m e r o della societ dei viventi, cessata la quale, la n o m i n a del
cappellano diverr di esclusivo diritto dei commissari che verranno dal
sig. Sirtofi nominati con altro separato atto da lui firmato, in concorso
a n c h e del Rev. sig. Prepsito di Zanica, che sar protettore, sotto
l'espressa alternativa, che se fra li medesimi nascesse di n o n concorde dare nella scelta, in tale n o n creduta ipotesi, la n o m i n a del cappel lano v e r r definitivamente fatta da Monsignor Vescovo di q u e s t a citt
" e diocesi, rimossa ogni opposizione : qui actus, a q u o prior in suo
valore pro futuro p e n d e r e debuisset, n u m q u a m a Gaspare confectus fuit.
Secundo, quia a Gaspare minime observata fuit conditio ei ab Episcopo
imposita, ut facultatem Gaspar h a b e r e t sive o r a t o r i u m ad divinum cult u m aperiendi, sive ut ibi Missa posset celebrari. Quae conditio ita exprim i t u r : ... con autorizzazione di potervi far celebrare la S a n t a Messa,
purch si osservino e s a t t a m e n t e le infrascritte condizioni: 1) che il
m a n t e n i m e n t o e l'officiatura dell'enunciato Oratorio sia a carico sol t a n t o dell'oratore sig. Sirtori e i suoi eredi, ritenendo all'uopo la di
lui obbligazione estesa a norma di legge, con si sottoporre a, speciale
ipoteca un immobile, il prodotto del quale servir u n i c a m e n t e pel mandi t e n i m e h t o dell'Oratorio medesimo, dacch l'ufficiatura stessa n o n deve
essere in aggravio n della chiesa parrocchiale, n della C o m u n e
Q u a m conditionem, i m p o n e n d i scilicet h y p o t h e c a m s u p e r fundo, ut redit u s cappellaniae s u p p e d i t a r e n t u r , Gaspar n u n q u a m adimplevit.
Quod si contractus institutionis in se perfectus n o n est, sequitur
in foro externo pro infecto h a b e r i : Actus imperfectus m i n u s q u e a b s o lutus et c o n s u m m a t u s r e p u t a t u r pro nihilo: 1. si is qui quadraginta...
(Leurenius, p. H, q. 794, 1).
Etsi a u t e m cappellania a Gaspare, actu a n n i 1836, recte fuerat instit u t a , haec t a m e n n o n ecclesiastica esset, sed t a n t u m laicalis, deest enim
erectio canonica ; Hinc, in praxi, S. Congregatio Concilii, ad dignoscen d u m beneficium ecclesiasticum, illudque distinguendum a Cappellania
laicali seu pro Missarum legato, piave donatione, p l u r i m u m attendit,
u t r u m decretum Episcopi vel eius officialis emissum fuerit in erectione
S. Romana Rota
513
514
S. Romana Rota
515
Tani,
Notarius.
516
S. PENITENZIERIA APOSTOLICA
AVVISO DI CONCORSO
Si notifica che nel Sacro Tribunale della Penitenzieria Apostolica avr
luogo il concorso all'ufficio di Sostituto, per esame orale e scritto. L'orale
avr luogo il giorno 29 del prossimo novembre alle ore 9, lo scritto il d
seguente alle ore 8.
I sacerdoti che desiderassero prendervi parte dovranno, non pi tardi del
25 novembre, esibire nella Segreteria di detto Sacro Tribunale la domanda
corredata dai titoli necessari per l'ammissione.
Dalla Segreteria della S. Penitenzieria, 25 ottobre 1921.
B. Colombo, Reggente^
517
.SEGRETERIA DI STATO
NOMINE
Con Biglietti della Segreteria di Stato, il Santo Padre si degnato di
nominare:
5
ottobre
23
26
1921. L'Emo sig. Card. Augusto Silj, Protettore della Congregasione delle Suore Angeliche, fondata da S. Antonio M. Zaccaria.
Pontificio:
21
16
aprile
luglio
518
ONORIFICENZE
Con Brevi Apostolici il Santo Padre si degnato di conferire le seguenti
onorificenze :
Il
17 ottobre
Cavalierato
dell'Ordine Piano:
7
10
24
agosto
1921. Al sig. Giovanni Adriano Monod de Froideville, del Vicariato Apostolico di Batavia.
519
MAGGIORDOMATO DI S U A SANTIT
NOMINE
Con Biglietti di S. E. Rina Mons. Maggiordomo, il Santo Padre si degnatodi nominare:
Camerieri Segreti soprannumerari di S. S. :
2
luglio
21
1921.
NECROLOGIO
9 settembre 1921. Monsig. Giacomo Costamagna, Vescovo tit. di Colonia.
19
Monsig. Giovanni Marenco, Arcivescovo tit. di Edessa, Internunzio Apostolico per Costa Rica, Nicaragua e
Honduras.
2
23 Novembris 1921
Num. U
SACRUM CONSISTORIUM
Die 21 novembris 1921, in Palatio Apostolico Vaticano, habitum est
Consistorium secretum, cuius acta ex ordine referuntur:
I. - ALLOCUTIO SS. D. N. BENEDICTI PP. XV
VENERABILES FRATRES
36
522
523
mur, ea in primis duplex e&t causa, quod vario ducuntur errore mentes, et quod flagrant invidia, animi nimis multorum,
magnifieandus est dives in misericordia Deus qui anno vertente duplicem pariter occasionem obtulerit hominibus ad
medendum utrique rei mirifice accommodatam. Sacra sollemnia dicimus anni septingentsima ex quo et Pater legifer
Fratrum! Minorum Franciscus Tertiariorum suorum ordinem instituit et Fratrum^ Praedicatorum legifer item Pater
Dominicus excessit ad Deum : nanu dubitandum non est
quin ex sanctissimorum recordatione virorum populus christianus excitari se senserit ad studium cultumque delapsae
de caelo t u m caritatis t u m veritatis. Praeclare enim magnus
ille Poeta catholicus - cuius ipsius memoria saecularis per
hos menses iure quidem ac digne a nostris celebrata est duorum Patriarcharum laudes uno complexus praeconio,
u alterum caritatis ardore seraphicum, alterum, sapientia,
cherubicae lucis splendorem appellat. Itaque, Deo adiuvante, instituta in eorum honorem sollemnia tanto piorum
studio tantaque frequentia peracta sunt, ut existimare liceat non ad levem quamdam et fugacem inflammationem
animorum ea recidisse, sed incrementum inde acceptum
fidei mutuique amoris in multitudine solidum esse atque
mansurum.
Quamquam vero his malis, quibus humana societas premitur, medicinam praesentem efficacemque maxime a Deo
petimus, non tamen praetermittenda dicimus aut negligenda quaecumque recta ratio ususque rerum suadeat remedia et praesidia. His enim adhibendis sive remediis, sive
praesidiis, communi bono consulere proprium est eorum officium qui populos regunt, tametsi eos iisdem unice confidere,
Dei ope neglecta, nefas est. Nos igitur perlibenter, Venerabiles Fratres, videmus complurium Civitatum legatos his
diebus Washingtonum convenisse ob eam causam ut de immodicis rei militaris sumptibus minuendis inter se consultrent. Quorum consilia optamus cupimusque prosperum sue-
524
cessum habeant, eisque ut lumine sapientiae suae Deus adsit, cum optimo quoque suppliciter precamur ; neque enim
solum id agitur, quod sane magnum est, ut intolerandis iam
oneribus populi releventur, sed etiam, quod est maius, ut
bellorum, quoad possit, pericula multo remotiora iam fiant.
Reliquum est, ut viduatis ecclesiis sacros Pastores attribuamus.
II. - PROVISIO ECCLESIARUM
T u m Beatissimus P a t e r has, q u a e s e q u u n t u r , Ecclesias de proprio
singulas Pastore providit, n i m i r u m :
Metropolitanae Ecclesiae Bononiensi praefecit R. P. D. Ioannem Baptistam Nasalli-Rocca, h a c t e n u s Archiepiscopum titularem T h e b a r u m ,
Eleemosynarium Sanctitatis Suae.
Archiepiscopali titulari Ecclesiae Oxyrynchiensi, R. P. D. Leonem
Livinhac, e Congregatione Missionariorum Africae, h a c t e n u s Episcopum
titularem P a c a n d e n s e m .
Metropolitanae Ecclesiae lanuensi, R. P. D. Iosue Signori, h a c t e n u s
Episcopum Alexandrinum Statiellorum.
Archiepiscopali titulari Ecclesiae Damascenae, R. P.
Sica, h a c t e n u s Episcopum titularem Palaeopolitanum.
D.
Carolum
Mae
Gavick,
Ogdensburgensi, R. P. D. I o s e p h u m Henricum
nuper
R. P. D. Anto-
525
R. P. D. Florentium du
Bois
de
titulari
Ecclesiae
Gerrhensi,
R.
P.
Edmundum
Lucam
Hermene-
R. D.
Gaillard, Vica-
Danielem
Champavier,
Cathedrali
Ecclesiae
Northantoniensi, R. D. Carolum
Cary-Elwes,
R. D. Nicolaum Milone,
Leonensi in America
centrali,
R.
D.
Nicolaum
Tijerino et Loaiciga.
Cathedrali Ecclesiae de Chachapoyas, R. D. Octavium Ortiz Arrieta,
e P i a Societate Sancti Francisci Salesii.
Episcopali titulari Ecclesiae Callinicensi, R. D. I o s e p h u m
Abbatem S. Alessandri de Oroshi in Monte Miriditarum.
Gjonali,
et
Sarugensis,
Patriarchalis, ad
sedem episcopalem
526
ARCHIEPISCOPOS:
Sardicensem,
Ernestum
Guatinialensem,
Babylonensem
Baltimorensem,
Filippi.
Aloisium
latinorum,
Muoz.
Franciscum
Berr.
gustini.
Gujabensem, Franciscum
de
Aquino
Correa, iam
Episcopum
tit.
Prusiadensem.
Bublinensem, E d u a r d u m Byrne, iam Episcopum tit. Spigacensem.
Gizycensem, Iacobum Sereggi, iam Archiepiscopum Scodrensem.
EPISCOPOS:
Ontario, Felicem
Couturier, iam
Episcopum
Myriophitensem.
Bullensem,
Iulium
Sitifensem,
Ioannem
Girard.
Thevenoud.
Martinez
Antonium Micozzi.
Hieropolitanum,
Celsum
dndrapanensem,
Matthaeum
Himeriensem,
Noval.
Costantini.
Alfredum
Coln C an als.
Baudrillard
Georgium
Toletanum in
America,
Platearum,
Iosephum
Samuelem
Ferdinandum
Prier.
Caruana.
Stritch.
tit.
Christianum
Gamulicmensem,
Aprutinum,
Schreiber.
Ioannem
Guriensem, Michaelem
Dunn,
Crane.
Septimium
Quadraroli.
Petrum
Puteolanum,
Methonensem,
527
Pomares.
Iosephum
Ptrone.
Franciscum
Melchiori.
Melphictensem-luvenacensem-Terlitiensem,
Paschalem
Gioia.
Brunonem
Occhiuto.
ABBATEM:
III.
POSTULATIO
SACRI
PALLII
'
Denique Sanctissimus Dominus Noster, sacrum Pallium expostul a t u m concessit Ecclesiis metropolitanis Bononiensi, Ianuensi, Guatimalensi, Baltimorensi, Gujabensi, Dublinensi, Rhedonensi ex successione,
Ecclesiae archiepiscopali Babylonensi latinorum, et, ex privilegio, Ecclesiae cathedrali Anneciensi.
EPISTOLAE
.i
AD R. P. VINCENTIUM BERNADOT, O. P., MODERATOREM COMMENTARII PERIODICI LA VIE SPIRITUELLE : EIUS STUDIUM DILAUDAT QUO, DUCE AQUINATE, SOLIDAM PIETATEM EXCITARE CONTENDIT.
Dilecte fili, s a l u t e m et apostolicam benedictionem. Q u a n d o q u i d e m
ad ea illustranda q u a e ad spiritum pertinent, in vita t u m ascetica t u m
mystica, p l u r i m u m valere doctrinam S. T h o m a e n e m o ignorat, i p s i q u e
non semel, occasione data, professi s u m u s , idcirco libenti sane a n i m o
p r i m a volumina commentarii La vie spirituelle , cui tu moderaris
sapienter, pio m u n e r i a b s te nuper accepimus; idem enim haec t u a scriptio explicare contendit, quid scilicet luminis afferat in abstrusis huiusmodi quaestionibus Princeps Scholasticorum. H u c accedit q u o d c u m
multi h a c aetate s u p e r n a t u r a l e m vitam negligant, vel, eius loco, v a n u m
q u e n d a m colant mollemque pietatis sensum, necesse omnino est ut
s a e p i u s recogitetur quid h a c in re tradiderint, u n a cum Sacra Scriptura,
sancti P a t r e s , idque Aquinate praesertim magistro, qui quidem ipsorum
doctrinam de elevatione vitae supernaturalis t a m lucide e x p o s u i t ; ac
p r a e t e r e a q u i b u s conditionibus proficiat gratia virtutum et donorum
Sancti Spiritus, q u o r u m perfectio vita mystica continetur. Haec vos in
commentario vestro doctissime quidem solideque exponere instituistis.
Q u a m o b r e m non modo sollertiam h a n c v e s t r a m dilaudamus, sed etiam
ut ista scriptio q u a m p l u r i m i s afferat e m o l u m e n t u m p r e c a m u r vehementer. Qua spe laeti, in auspicium divinorum m u n e r u m itemque ut
p a t e r n a e benevolentiae Nostrae pignus, tibi, dilecte fili, iisque o m n i b u s
qui p i u m c o m m e n t a r i u m La vie spirituelle q u o q u o modo iuverint
vel legerint, apostolicam benedictionem effuso animo impertimus.
D a t u m R o m a e a p u d S a n c t u m P e t r u m , die
bris jzcMxxi, Pontificatus Nostri a n n o octavo.
B E N E D I C T U S P P . XV
xv mensis
septem-
II
529
;-
530
MGMXXI,
BENEDICTUS P P . XV
iii
AD MARIUM EDUARDUM MARIETTI, EQUITEM, DE NUPER EDITO EIUS TYPIS
MISSALI LATINO-ITALICO.
Dilecte fili, salutem et apostolicam benedictionem. - Quoniam par
est et c o n s e n t a n e u m , nihil esse a q u o q u a m utiliter institutum ad anim a r u m c o m m o d u m , q u o d Nobis n o n probetur, dubitare n o n potes,
dilecte fili, quin grato Nos m u n e r e n u p e r affeceris, cum Missale iatinoitalicum a te tuis typis editum, egregia c u m observantiae significatione
p r a e s e n s obtulisti. In quo g a u d e m u s id ipsum tibi fuisse propositum,
q u o d Nos u n u m o m n i u m m a x i m e e x o p t a m u s , u t rei divinae, q u a Red e m p t o r a m a n t i s s i m u s h u m a n i generis s u u m s a n g u i n e m pro nobis
mystice effundere perseverat, maiore u s q u e et fructuosiore studio populus christianus intersit: n a m quo plus fideles a u g u s t u m sacrificium
p a r t i c i p a v e r i n t 'eo magis b o n o r u m omnium q u a e ad s e m p i t e r n a m salutem pertinent, compotes e r u n t .
Cum igitur d u a e sint fere causae, cur pietas popularis n o n adeo,
quoad potest, Missam frequentando proficiat, ignoratio scilicet linguae
latinae et liturgiae, u t r i q u e rei te v i d e m u s occurrere hoc v o l u m i n e ;
quod quidem optimo consilio est a te confectum in gratiam Italorum,
utpote qui h u i u s generis subsidio p r o r s u s indigerent. Ita quisquis e
n o s t r a t i b u s - modo n o n sit plane rudis et e x p e r s litterarum - illud
coram altari, ubi s a c r u m fiat, adhibuerit, o m n e m sacerdotis actionem
facile assequetur, t a n t a r u m q u e ex a t t e n t a consideratione r e r u m , m i r u m
spiritualis oblectationis divinaeque gratiae fructum percipiet. Quare Nos
tibi et iis, qui in a d o r n a n d a h u i u s Missalis editione te s u a sollertia
531
BENED CTUS P P . XV
MCMXXI,
532
singulas P a s t o r e
providit, nimirum :
11
novembris 1921.
Titulari
episcopali
Ecclesiae Carpathensi
M I S S A R U M
IAGTI.
S. Congregatio Concilii
533
Altera ratio petitur ex eo quod suo periculo rector tales Missas celeb r a n d a s transmittit, adeo ut ipse oneretur in conscientia si tricenaria
celebratio intermittatur, etc. Sed e contrario videtur onus celebrandi
Missas gregorianas, etiam singillatim commissas, ex integro refundi in
sacerdotem celebrantem, qui, ad tramitem canonis 833 Codicis, n o n
solum t e n e t u r Missas celebrare, verum etiam alias adimplere circumstantias ac conditiones iisdem Missis adnexas. Secus enim facile irrepere
possent a b u s u s et etiam contentiones inter sacerdotem celebrantem et
rectorem ecclesiae praesertim ob interruptam Missarum g r e g o r i a h a r u m
celebrationem.
Tertia quae adducitur ratio inde est quod huiuscemodi tricenaria
q u a n d o q u e locum teneant legitimi funeris: ast, hoc quoque concesso,
minime sequitur hisce Missis applicari debere can. 1237 2 ubi res est
de propriis exsequiis. Q u a t e n u s vero haec consuetudo committendi tricenaria vel novenaria Missarum loco funeris, in ea regione satis invaluerit, consultais videretur ut, praeter Missarum eleemosynam, O r d i n a rius s t a t u a t t a x a m pro maiore solemnitate vel iure funeris debitam,
e a m q u e ecclesiae aut eiusdem rectori seu parocho attribuat, congrue
h a c de re fidelibus monitis.
Quare, etc.
534
P r o u t p r o p o n i t u r negative et ad mentem. Mens est: ut in casu exterioris solemnitatis in Missarum celebratione vel q u a n d o h a e committ a n t u r loco funeris, Episcopus praefigat modicam taxam, n o n a u t e m ex
eleemosynis Missarum d e s u m e n d a m , in compensationem pro parochis
et rectoribus, monitis super hoc oblatoribus .
MORI,
Secretarius.
Ii
DIANEN.
I U R I S
F U N E R A N D I
9 iulii 1921
- Quatuor parochi civitatis Dianensis recurrentes,
de Ordinarii consensu, ad hanc S. Congregationem, decertant adversus
Capitulum cathedrale de iure funerandi ex p a r t e ipsius Capituli a b s q u e
obligatione solvendi parochis portionem canonicam. Allatis n i m i r u m
testimoniis Capitulum p r o b a r e intendit exercitium dicti iuris ex quo,
per Constitutionem apostolicam diei 25 septembris 1850, exsecutioni
d e m a n d a t a m decretis diei 7 iulii 1851, ipsa dioecesis Dianensis erecta
fuit: ex t u n c enim praetendit ecclesiae cathedralis Capitulum sese ad
solam h e r e d u m vel p a r e n t u m petitionem funerasse defunctos in qualibet ex novis erectis in civitate paroeciis, vel insciis et inauditis p a r o chis, quin ullam q u a r t a m funerariam iisdem persolveret. - Contrariis
testimoniis parochi contendunt e n u n c i a t a m p r a x i m solummodo ab
a n n o 1916 pro bono pacis et ad vitanda scandala toleratam ab ipsis
fuisse: n u n c vero postulant ut etiam in civitate Dianensi notissima ea
super re praescripta Codicis serventur.
SPECIES
FACTI.
S. Congregatio Concilii
535
- Q u u m parochi evidenter intentionem s u a m hab e a n t in iure fundatam, et Gpdicis canonibus aperte confirmatam, o n u s
iam recidit in Capitulum p r o b a n d i quo iure et titulo particulari talia
funera peragat, q u a e de iure c o m m u n i ad p a r o c h o s defuncti pertinent.
Ad r e m Capitulum haec a r g u m e n t a affert :
: ..
ANIMADVERSIONES.
536
S. Congregatio Concilii
537
MORI,
Secretarius,
3 7
538
DECLARATIO CIRCA RELIGIONUM CONSTITUTIONES CODICI CONFORMATAS, S. CONGREGATIONI PRO REVISIONE SUBICIENDAS, EX DECRETO 26 IUNII 1918.
Iam inde ab a n n o 1918 h a e c Sacra Congregatio m a n d a v i t ut o m n e s
religiones iuris pontificii s u a s regulas seu constitutiones ad praescripta
Codicis iuris canonici conformatas e m e n d a r e n t , ac t e x t u m e m e n d a t u m
eidem pro revisione subiicerent.
Verum non p a u c a obstiterunt q u o m i n u s revisio expedite procederet;
p r a e t e r q u a m quod n u m e r u s ingens constitutionum iam t e m p u s n o n
breve exigat pro revisione, plures ex illis q u a e ad Sacram Congregationem missae fuerunt, n o n r e s p o n d e n t conditionibus necessariis ad hoc
ut t e x t u s - e m e n d a t u s probari possit.
Ut haec vitentur incommoda, Sacra Congregatio monet Moderatores
et Moderatrices generales religionum, nec n o n monialium Antistitas, ut
in hoc negotio sequentia prae oculis h a b e a n t u r :
I. Ad h a n c Sacram Congregationem m i t t e n d a e s u n t t a n t u m m o d o
constitutiones seu statuta a u t q u o c u m q u e alio nomine appellentur,
q u i b u s regitur religio, q u o r u m textum a Sede Apostolica a p p r o b a t u m
fuisse constet.
IL Cura e m e n d a n d i t e x t u m Codici conformatum sit ipsi Ordini aut
religioni vel monasterio, et duplex exemplar, ita e m e n d a t u m , m i t t a t u r
ad h a n c Sacram Congregationem.
III. E m e n d e t u r textus t a n t u m m o d o in iis in q u i b u s constitutiones
Codici o p p o n u n t u r , vel aliquid a d d a t u r si deficiat, et a d h i b e a n t u r , quoad
fieri potest, verba ipsius Codicis.
IV. Si occasione h u i u s revisionis aliqua religio velit q u a s d a m m u t a tiones n o n necessarias, seu a Codice n o n praescriptas, in constitutiones
inducere, hoc ne fiat in textu e m e n d a t o , de quo superius, sed m i t t a n t u r
ad Sacram Congregationem, pro facultate obtinenda, separatae preces,
in q u i b u s et t e x t u s i a m p r i d e m a p p r o b a t u s et t e x t u s propositus., per
extensum referatur, rationesque i m m u t a t i o n e m s u a d e n t e s proferantur.
Petitio a u t e m n o n acceptabitur ab h a c Sacra Congregatione nisi
immutationes in Capitulo generali fuerint discussae et a p p r o b a t a e . Si
S. Congregatio de Religiosis
539
THEODORUS
CARD.
VALERE
DI
BONZO,
Praefectus.
L. S.
II
INSTRUCTIO
DE
SECUNDO
NOVITIATUS
ANNO
CARD.
VALFR
DI
BONZO,
Praefectus.
ti., S.
Maurus M. Serafini, Ab. O. S. B., Secretarius
541
APOSTOLICUS
STOLICA
STATUUM
INSULARUM
AUSTRALASIAE
FOEDERATORUM
SANDW1EGENSIUM A
SEINGITR
AMERICAE
ATQUE
DELEGATIONE
DELEGATIONI
SEPTENTRIONALIS
APO-
APOSTOLICAE
ADDICITUR.
G.
M.
CARD.
VAN
ROSSUM,
Praefectus.
54
II
DECRETUM
VICARIATUS
APOSTOLICUS
PHILIPPINARUM
GUAMENSIS
DELEGATIONI
APOSTOLICAE
INSULARUM
ADDICITUR.
G. M.
CARD.
VAN
ROSSUM,
Praefectus.
h. rB S.
III
NOMINATIO
S s m u s D n u s Noster, decreto S. Congregationis de P r o p a g a n d a Fide,
die 31
543
S. Congregatio Rituum
FESTA
CUM
OFFICIIS
ET
MISSIS
PROPRIIS
AD
UNIVERSAM
ECCLE-
EXTENDUNTUR.
DECRETUM
Sanctissimus Dominus noster Benedictus P a p a XV p l u r i m o r u m
S a c r o r u m Antistitum votis precibusque obsecundans, atque peculiaribus validisque r a t i o n i b u s p e r m o t u s , ex S a c r o r u m R i t u u m Congregationis consulto, F e s t a prouti s e q u u n t u r , cum Officiis et Missis propriis
et a p p r o b a t i s , ad universam Ecclesiam amodo extendi a t q u e Kalendario
et Proprio S a n c t o r u m Breviarii et Missalis R o m a n i in futuris edition i b u s et respectivis locis inseri statuit ac decrevit:
I. Dominica infra Octavam E p i p h a n i a e , Sanctae Familiae Iesu,
Mariae, Ioseph, duplex m a i u s (cum iisdem privilegiis ac iuribus praefatae Dominicae), Cc^m. Dominicae et Octavae.
II. Die 24 martii, S. Gabrielis Archangeli, duplex maius.
III. Die 28 iunii, S. Irenaei Ep. et Mart., duplex, Com.. Vigiliae, reposito Festo S. Leonis P a p a e et Conf. in diem natalem 3 iulii.
IV. Die 24 octobris, S. R a p h a e l i s Archangeli, duplex maius.
Neminem latet, q u a n t u m sit aequum et salutare domesticae familiae ipsique societati consociationem Sanctae Familiae ab Apostolica
Sede constitutam, legibus firmatam a t q u e indulgentiis et privilegiis speciatim pro sodalibus et parochis h o n e s t a t a m , fovere ac propagare, et
ad h u n c etiam finem in u n i v e r s a Ecclesia peculiari ritu liturgico, atque
iugi ac fructuosa beneficiorum meditatione et virtutum imitatione, Sanctam Familiam N a z a r e n a m recolere ac c e l e b r a r e . Nec m i n u s c o n g r u u m
est etiam ad i n c r e m e n t u m pietatis, ipsiusque a Sancta Familia consociationis, divinam missionem u t r i u s q u e Archangeli, nempe S. Gabrielis
ad a n n u n t i a n d u m Dominicae Incarnationis mysterium, et S. Raphaelis
cuius conlata in Tobiae familiam beneficia in Sacris Litteris describ u n t u r , religiosa celebritate c o m m e m o r a r e .
1
544
Nec o m i t t e n d u m est q u o d ex authenticis constat documentis S. Eleut h e r i u m R o m a n u m Pontificem a L u g d u n e n s i Ecclesia per litteras de nonnullis quaestionibus consultum S. Irenaeo litterarum latori Apostolicas
traditiones q u a s R o m a n a Ecclesia servaverat illibatas, a p e r u i s s e .
I t a q u e idem Sanctissimus D o m i n u s n o s t e r o m n i a q u a t u o r supradicta Festa, sub respectivo ritu, Officio et Missa, a p p r o b a t a et u n i v e r s a e
Ecclesiae Latini ritus concessa, ab u t r o q u e Clero saeculari et regulari
aliisque o m n i b u s qui ad divinum Officium recitandum ex praecepto
a d s t r i n g u n t u r , iussit peragenda inde ab a n n o 1922 proxime s e q u e n t i ;
facta t a m e n potestate Ordinariis locorum et Superioribus m a i o r i b u s
Ordinum seu Congregationum regularium, q u a t e n u s in D o m i n o . ipsi
hoc expedire iudicaverint, h u i u s m o d i obligationem pro suis subditis
differendi in ulteriorem a n n u m 1923. Servatis de cetero Rubricis atque
Apostolicae Sedis Decretis, m e m o r a t a F e s t a q u o q u o modo respicientibus.
Contrariis n o n o b s t a n t i b u s q u i b u s c u m q u e .
2
g A.
CARD.
Vico, E p . P o r t u e n . et S. Rufinae,
S. B.
G. Praefectus.
L.S.
Alexander
Verde,
Secretarius.
I. P. Migne, Cursus Patrologiae, ser. graeca, vol. VII, col. 849, 851.
Off. propr. Rom. (27 maii) Ss. Ioannis I, Urbani 1 et Eleutherii Pp. et Mm.,
ect. VI.
2
545
S. Congregatio Rituum
II
ROMANA
PRO FERIA V POST OCTAVAM SSi&I CORPORIS CHRISTI, SACRATISSIMI CORDIS IESU
EUCHARISTICI OFFICIUM PROPRIUM CUM RESPONDENTE MISSA APPROBATUR.
DECRETUM
i n s t a n t i b u s compluribus Revmis Ordinariis dioecesium, Sanctissim u s D o m i n u s Noster Benedictus P a p a XV, referente infrascripto Cardinali Sacrae R i t u u m Congregationi Praefecto, Officium proprium cum
respondente Missa Sacratissimi Cordis Iesu Eucharistici exhibitum et
ab ipsa S a c r a Congregatione revisum, prouti in separato prostat exemplari, a p p r o b a r e dignatus est, illudque feria V post octavam Ssmi Corporis Christi a d h i b e n d u m decrevit.
Peculiaris ratio et finis h u i u s Festi cum Officio et Missa propriis,
ad c o m m e m o r a n d u m Domini Nostri Iesu Christi a m o r e m in Eucharistiae mysterio, enucleatius explicatur in Sacris Litteris et in operibus
s a n c t o r u m Ecclesiae P a t r u m ac Doctorum, atque etiam innuitur in illa
pia, usitata et a S u m m o Pontifice Pio VII p r o b a t a o r a t i o n e : Ecco fin
dove giunta, e t c . - Insimul in iteratis suppleantiuni precibus ipsiusque Beatissimi Patris votis alter finis est, mediante hoc Festo, magis
excitare in christifidelium animis fiduciam et accessum in Sanctissimae
Eucharistiae mysterium, e o r u m q u e corda ferventius infiammare igne
divini a m o r i s quo Dominus Noster Iesus Christus, infinita caritate in
Corde suo flagrans, sanctissimam Eucharistiam instituit, s u o s q u e discipulos in eodem sacratissimo Corde suo custodit ac diligit, vivens et
m a n e n s in eis sicut ipsi vivunt et m a n e n t in illo, qui in eiusdem sanctissimae Eucharistiae mysterio se nobis offert ac donat, victimam,
socium, cibum, viaticum et futurae gloriae pignus.
1
A.
CARD.
L. S.
Alexander
1
Verde,
Secretarius.
Raccolta di orazioni e pie opere per le quali swto state concesse dai Sommi
Pontefici le sante indulgenze. Roma, 1898, p. 106, n. 73.
546
ACTA
TRIBUNALIUM
MATRIMONII
INCIDENTIS
Benedicto PP. XV feliciter regnante, Pontificatus Dominationis Suae
anno septimo, die 19 maii 1921, BB. PP. DD. Maximus Massimi, "Ponens, Franciscus Solieri et Ioseph Florczak, Auditores de turno, in causa
Dioecesis Z. Nullitatis Matrimonii, inter D. Mathildem N. repraesentatam per legitimum procuratorem D. Christoforum Astorri, advocatum, et
D. I o a n n e m X. repraesentatum per legitimum procuratorem D. Henricum
Benvignati, advocatum, interveniente et disceptante in causa vinculi Defensore ex officio, hanc interlocutoriam tulerunt sententiam.
Per d u a s rotales sententias, alteram coram Many die 23 maii 1912,
alteram coram Lega die 1 augusti 1913 latam, p r o n u n c i a t u m est n o n
constare de nullitate matrimonii contracti in u r b e L. die 2 iulii 1892 inter
D. i o a n n e m X et D. Mathildem N. (cfr. S. B. Botae Decisiones seu sententiae, vol. IV, p. 250, et vol. V, pag. 485). Itaque, Mathildes, in causa
actrix, p r i m u m a d v e r s u s alteram sententiam appellationem interposuit,
mox, vinculi Defensore suggerente, appellationi r e n u n t i a v i t et restitution e m in i n t e g r u m penes Signaturam Apostolicam postulavit. Res magno
bello intercepta est, ita ut n o n ante a n n u m 1919 exeuntem Supremi
. Tribunalis r e s p o n s u m prodierit: U t a t u r a n t e a iure suo a p u d Tribunal
S. R. R o t a e ad n o r m a m can. 1603, n. 5 . Quod, instante actricis patrono,
notificatum est Nostro T r i b u n a l i die 19 aprilis 1920. Mathildis intentioni,
cui eius vir n o n repugnat, resistit vinculi Defensor. I t a q u e d u b i t a t u r
h o d i e : An causa a d m i t t e n d a sit ad n o v u m e x a m e n .
In iure. - Notum e s t ius seu privilegium c a u s a r u m matrimonialium,
quae n u n q u a m t r a n s e u n t in rem iudicatam, ita ut retractari semper
S. Romana. Rota
547
possint, si nova a r g u m e n t a praesto sint (Const. Benedicti XIV Dei miseratione, 11; Instr. S. C. de P r o p . Fide a. 1883, 30).
H a n c regulam Codex iuris canonici firmans (can. 1989), expresse
requirit ut a r g u m e n t a vel d o c u m e n t a nova q u a e proferuntur sint eadem
gravia, ad hoc ut in his causis, post duplicem sententiam conformem,
ulterior propositio a d m i t t a t u r (can. 1903).
A r g u m e n t a vel d o c u m e n t a oportet ut sint gravia, n o n ut sint gravissima, ut patet vel propter i p s u m tenorem legis, quae alias distinguit
inter gravitatis g r a d u s (cfr. can. 1786). Multo m i n u s requiritur ut sint
decretoria, qualia lex exigit, cum res est de concedenda restitutione in
integrum a d v e r s u s rem iudicatam, propter d o c u m e n t a postea detecta:
haec enim debent facta nova et contrariam decisionem exigentia peremptorie p r o b a r e (can. 1905, % n. 2).
In facto. - Actricis p a t r o n u s , ut causa ad novum e x a m e n admittatur, duplex affert d o c u m e n t o r u m a r g u m e n t o r u m q u e g e n u s : exemplaria
q u a e d a m contractuum, a m a t r e exarata, a Mathilde signata, et attesta
tiones q u a s d a m extraiudiciales.
Ad p r i m u m quod est, ex contractibus adductis probare se posse
p a t r o n u s confidit Mathildis m a t r e m administrasse ipsam b o n a filiae:
l'avere la m a d r e assorbito t u t t a l'amministrazione dei beni della figlia,
sebbene questa da tempo fosse maggiorenne e capace di attendervi .
Sed, cum ad rem h a b e a n t u r in actis tabellae contractus, quo Mathildes
donne sa m r e les pouvoirs les plus tendus p o u r grer et admi nistrer tous ses biens au mieux de ses intrts , d o c u m e n t a noviter
deducta nil referunt nisi consectaria seu exsecutiones conventionis
iam n o t a e . I t a q u e nil novi inde deduci posse videtur, quod alicuius
sit momenti.
Aliud vero sentiendum de extraiudicialibus attestationibus, q u a e
referunt Matbildem, ipsa die q u a nupsit Ioanni, dono misisse a n u l u m ,
fidei et aeterni amoris pignus, cuidam Iacobo, cuius antea fuerat sponsa.
I n d e actricis p a t r o n u s drivt a r g u m e n t u m pro coactis nuptiis, q u o d
et grave et n o v u m esse contendit.
A r g u m e n t u m h u i u s m o d i propositum fuit sub finem alterius instantiae iudicibus rotalibus. Qui, Defensoris vinculi accedente consensu,
decreverunt de ea re inquisitionem fieri. Sed inquisitio imperite est
acta. Nam subtiliter quidem inquisitum est in emptionem anuli a Mathilde factam, ita ut de empto ab ea anulo invicte constiterit. Minime
vero inquisitum est in destinationem anuli, ita ut h a u d constiterit de
homine, cui a n u l u s dono mittebatur. Cum a u t e m , post instructionis
548
Tani,
Notarius.
549
DIARIUM
ROMANAE
CURIAE
SEGRETERIA DI STATO
NOMINE .
Con Biglietto della Segreteria di Stato, il Santo Padre si degnato di
nominare:
6 novembre 1921. L'Emo sig. Card. Oreste Giorgi, Protettore della Pia Unione
pel Stiffragio dei Trapassati in S. Barbara.
12
L'Emo Card. Gennaro Granito Pignatelli di Belmonte, Protettore della Compagnia delle Figlie di Maria
Nostra Signora.
19
550
ONORIFICENZE
Con Brevi Apostolici il Santo Padre si degnato di conferire le seguenti
onorificenze:
La Commenda dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile:
20 ottobre 1921. Al sig. Alfonso Ronchi, dell'archidiocesi di Modena.
23
551
26
29
31
8
15
17
Monsig.
Giuseppe Zucca, dell'archidiocesi di Torino.
1$
agosto
Comune
Sopranumerario
della
Cappella Pontificia:
NECROLOGIO
12 novembre 1921. Monsig. Raimondo Plaza y Blanco, Vescovo di Orihuela o
Alicante.
15
AMS X I I I - Yol. X I I I
31 Decembris 1921
Num. 15
LITTERAE APOSTOLICAE
PRAEFECTURAE APOSTOLICAE SLESVIGIS-HOLSATIAE EA PARS, QUAE MODO AD
REGNUM DANICUM PERTINET, A RELIQUO TERRITORIO SEPARATA, ADIICIATUR VICARIATUI APOSTOLICO DANIAE.
B E N E D I C T U S P P . XV
*
Ad p e r p e t u a m rei memoriam. Quae catholico nomini aeternaeque
fidelium saluti bene, prospere feliciterque eveniant, ea ut m a t u r e praestemus, Nos a d m o n e t supremi Apostolatus officium, quo in terris, licet
immeriti, fungimur. Iamvero, cum pro bono spirituali incolarum p r a e fecturae apostolicae Slesvigis-Holsatiae, qui n u p e r a Germanica, post
belli eventum, ad Danicam dicionem transiere, o p p o r t u n u m visum sit
consilium praefecturam eandem separare, et regionem ad regnum Danicum pertinentem a praefectura ipsa dividere ac dismembrare, Nos,
o m n i b u s rei momentis attento ac sedulo studio perpensis cum VV. F F .
NN. S. R. E. Cardinalibus negotiis P r o p a g a n d a e Fidei praepositis, haec
q u a e infra scripta sunt decernenda existimavimus. - Nimirum ex certa
scientia et m a t u r a deliberatione Nostris, deque Apostolicae Nostrae
potestatis plenitudine, p r a e s e n t i u m vi, praefecturae apostolicae Slesvigis-Holsatiae a reliquo territorio illam regionem s e p a r a m u s quae p a r t e m
regni Danici constituit, e a n d e m q u e p a r t e m sic separatam ad vicariatum
apostolicum Daniae adiudicamus, ita ut hic vicariatus in futurum eos
fines h a b e a t G e r m a n i a m v e r s u s ad q u o s r e g n u m Danicum n u n c pertinet.
P o r r o haec s t a t u i m u s , decernentes p r a e s e n t e s Literas firmas, validas
a t q u e efficaces semper exstare ac permanere, s u o s q u e plenos atque
AGTA, vol. XIII, n. 15. - 31-12-921.
38
554
integros effectus sortiri et obtinere, illisque ad q u o s pertinent, sive pertinere poterunt, n u n c et in p o s t e r u m amplissime suffragari; sicque rite
i u d i c a n d u m esse ac definiendum,, i r r i t u m q u e ex n u n c et i n a n e fieri,
si q u i d q u a m secus super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter
sive ignoranter, attentari contigerit. Non o b s t a n t i b u s contrariis quibuscumque.
XXII
D a t u m R o m a e a p u d S a n c t u m P e t r u m , s u b a n u l o Piscatoris, die
octobris M C M X X I , Pontificatus Nostri a n n o octavo.
P.
CARD.
GASPARRI,
a Secretis Status.
EPISTOLA
AD
RR.
PP. DD.
CYRILLUM
SCOPOS
CLERI
FRANCISCUM
STOJAN,
KQRDAC,
ARCHIEPISCOPUM
CECOSLOVACHIAE,
INSTITUTIONI
VELINT
QUOS
OMNI
OLOMUCENSEM,
MAGNOPERE
OPE
CETEROSQUE
COHORTATUR
UT
EPI-
RECTAE
CONSULERE.
555
S.
E n c y c l . L i t . E Supremi, iv o c t .
GREG.
LEO
S.
GREG. NAZ.,
S56
P r a e s e r t i m oportet a t q u e adeo necesse est, per biennium frequent e n t a l u m n i praelectiones philosophiae s c h o l a s t i c a ^ eoque in studio
m a g i s t r u m religiose s e q u a n t u r T h o m a m A q u i n a t e m ; quadriennio deinceps ipsi versentur, eodem duce, in sacra theologia coniunctisque disciplinis, ut canone 1365 praecipitur. De s t u d i o r u m a u t e m ratione convenienter t e m p o r i b u s constituenda illas q u o q u e litteras c u p i m u s in v e s t r u m
u s u m convertatis, q u i b u s h a c de re ipsa s a c r u m Consilium Seminariis
et s t u d i o r u m Universitatibus praepositum die 26 aprilis an. 1920 Italiae s a c r o r u m Antistites edocuit. Ceterum propositae rei minime expedit
disciplinas seu facultates, ut aiunt, theologiae t r a d e n d a e , in q u i b u s ad
academicos h o n o r u m g r a d u s contendere liceat, m u l t a s patere, easque
a m a x i m a clericorum p a r t e celebrari : n e q u e enim h o m i n e s sacri ordinis
o m n e s doctores debent esse, v e r u m t a m e n cum boni t u m eruditi omnes.
Q u o n i a m vero, qui s c h o l a r u m magisteria q u a e d a m vel maiora m u n e r a
obtineant, eos decet s u p r a ceteros eminere doctrina atque etiam doctrin a e insignibus esse o r n a t o s , idcirco, ut satis vobis suppetat sacerdotum
t a l i u m , vos in eas, q u a s dicimus, facultates tot a l u m n o s vestros mittetis
studiis altioribus excolendos, quot dioecesi o p u s esse iudicaveritis, qui
quidem ingenio virtutisque indole p r a e s t e n t aequalibus fiduciamque in
1
LTO
MDGCCLXXXVI.
557
MCMVIII.
558
559
560
561
562
'
563
h. S.
f P. Fumasoni-Biondi, Arch. Diocletan., Secretarius.
564
56
H
NOVUM SPIRITUALE PRIVILEGIUM CONCEDITUR SACERDOTIBUS PIAE UNIONIS
CLERI A MISSIONIBUS ADSCRIPTIS.
RESCRIPTUM
Ex audientia Ssmi diei 1 decembris 1921: Sanctitas Sua, ad relationem infrascripti Cardinalis Sacrae Congregationis de P r o p a g a n d a Fide
Praefecti, benigne dignata est concedere ut singuli sacerdotes qui n o m e n
dederint aut daturi sint in p o s t e r u m Piae Unioni Cleri a missionibus,
anticipare possint vel a meridie recitationem Matutini cum L a u d i b u s
subsequentis diei, d u m m o d o t a m e n officium diei iam persolverint.
D a t u m Romae, ex aedibus S. Congregationis de P r o p a g a n d a Fide,
die 2 decembris 1921.
G. M. CARD.
L. S.
III
NOMINATIONES
Brevibus Apostolicis nominati s u n t :
7 novembris 1921. Delegatus Apostolicus in Imperio Iaponico,
R. P. Marius Giardini, e Congregatione Clericorum Regularium S. Pauli Ap.
22 novembris. Vicarius Apostolicus
Germaniae Septentrionalis,
R. D. Guillelmus Berning.
Sacra insuper Congregatio de P r o p a g a n d a Fide per decretum diei
12 novembris 1921, ad s u u m beneplacitum declaravit R. D. Aemilium
Cecco, e P i a Societate Sancti Iosephi, Administratorem Vicariatus Apostolici de Napo.
566
DUBIA
E x p o s t u l a t u m est a Sacra R i t u u m Congregatione pro o p p o r t u n a
declaratione :
I. An in Litaniis L a u r e t a n i s ita cantari possit prima tripla invocatio
ad p e r s o n a s Ssmae Trinitatis, ut Sacerdos cantet Kyrie eleison, Christe
eleison, et populus repetat Kyrie eleison, Christe eleison, et postea idem
Sacerdos p r o s e q u a t u r Christe audi nos, Christe exaudi nos, et p o p u l u s
r e s p o n d e a t Christe audi nos, Christe exaudi nos?
II. An' loco dicendi ter Agnus Dei in fine Litaniarum, semel t a n t u m
d i c a t u r : Agnus Dei qui foliis peccata m u n d i , parce nobis Domine,
e x a u d i nos Domine, miserere n o b i s ? .
Et Sacra eadem Congregatio, audito specialis Commissionis suffragio, o m n i b u s perpensis r e s p o n d e n d u m censuit : Negative iuxta Decreta,
et servetur integer Ordo Litaniarum cum indulgentiis adnexis a d p r o b a t u s , n e m p e : Kyrie eleison - Christe eleison - Kyrie eleison, etc., u s q u e
ad finem.
Atque ita rescripsit ac declaravit.
Die 10 novembris 1921.
S. E.
C. Praefectus.
L. B S.
Alexander
Verde,
Secretarius.
567
ms
Marted 20 dicembre 1921, nel Palazzo Apostolico Vaticano, con F interr e n t e degli Emi e Revmi signori Gardinali e con il voto dei Revmi Prelati
Officiali e dei Consultori teologi, componenti la Sacra Congregazione dei Riti,
si tenuta la Congregazione Nuova-Preparatoria, per discutere il dubbio
sopra l'eroismo delle virt esercitate dal Venerabile Servo di Dio Antonio
Maria Claret, Arcivescovo di Traianopoli, Fondatore della Congregazione dei
Missionari dell'Immacolato Cuore di Maria.
SEGRETERIA DI STATO
NOMINE
Monsig. Giovanni Bressan, Canonico della Patriarcale Arcibasilica Lateranense, Prete Assistente nella Cappella Pontificia.
14
Il Revmo P. Giovanni Lupidi, degli Eremitani di Sant'Agostino, Consultore della Sacra Congregazione dei
Riti per le Cause di Beatificazione e Canonizzazione dei Servi di Bio.
I
569
NECROLOGIO
11 agosto
3 ottobre
39
I. - ACTA BENEDICTI P P . XV
EPISTOLAE ENCYCLICAE, 34, 209, 329.
CONSTITUTIONES APOSTOLICAE, 249-255,
SERMO, 93.
PRECATIONUM FORMULAE, 369, 564.
SACRA CONSISTORIA, 121-126,281-289,521-
527.
II. - ACTA
SACRARUM CONGREGATIONUM
SUPREMA S. CONGREGATIO S. OFFICII :
DE SACRAMENTIS, 348,
436,
S. CONGREGATIO CONCILK:
b) Epistola, 352.
538, 539.
Approbationes, 102, 202, 230, 384,
561.
S. CONGREGATIO DE PROPAGANDA FIDE:
- ACTA T R I B U N A L I U M
minatio, 402.
Sectio de Indulgentiis, 163-165.
S. ROMANA ROTA :
572
SUPREMUM SIGNATURAE
TRIBUNAL, 269.
IV. - ACTA
APOSTOLICAE
OFFICIORUM
Nominatio, 366.
PONTIFICIA COMMISSIO AD CODICIS CANONES AUTHENTICE INTERPRETANDOS,
177 s.
concreditae, 30,
116,
179,
204,
243,
276,
324.
325,
366,
402,
180;
Domui
453,
485,
517,
549, 568.
Nuntii,
Vice
325;
Internuntii,
Delegati
Camerarius
Magister
Episcopi
S.
B.
sacrarum
Apostolici,
E.,
116;
admissionum,
Assistentes
Solio
30,
204,
Auditor
325;
renuntiata,
Gen.
Camerae,
Presbyter
30,
181,
244,
assistens
277,
Cappellae,
325,
402,
Pontif. Praepositus,
568.
454,
517.
Protonotarii
Apostolici
Praelati Domestici:
ad
Zi,
instar:
116,
181,
116,
181,
205,
244,
205,
277,
244,
277,
326,
403,
454,
517,
485,
550.
517,
550.
Supremo
Cubicularii
279, 328,
367,
Ordine
secreti:
Christi:
de
numero
519, 551;
particip.,
549;
supra
ab ense et lacerna,
numerum,
32,
119,
32,
119,
183,
207,
247,
Cappellanus
Cappellani
communis
secreti
honoris,
stipra
184,
num.,
248,
552.
328,
408;
extra
Urbem,
208,
248.
n
INDEX DOCUMENTORUM
CHRONOLOGICO ORDINE DIGESTUS
ANNO
MENSE
DIE
1921
Ian.
Apr.
30
f
Iun.
29
ENCYCLICAE.
1917
Febr.
1918
Ian.
11
Aug.
1920
Dec.
10
1921
Febr.
11
16
574
Index documentorum
ANNO
MENSE
DIE
1921
Mart.
21
Maii
13
Iun.
17
24
Iul.
30
1920
Maii
18
Iun.
28
Iul.
16
Nov.
12
27
Dec.
10
15
1921
Ian.
13
190
MENSE
DIE
1921
Ian.
25
Febr.
11
22
27
Mart.
21
Apr.
16
17
21
27
Maii
13
16
575
Index documentorum
576
ANNO
MENSE
1921
Maii
DIE
31
Iun.
19
Iul.
30
Aug.
10
Sept.
10
Oct.
5
20
MENSE
DIE
IV. - EPISTOLAE.
1920
Nov.
Dec.
1921
Ian.
Febr.
57
Index documentorum
57S
ANNO
MENSE
DIE
1921
Febr.
24
Apr.
27
30
Maii
Iunii
Iulii
10
16
Aug.
Sept.
15
19
PAG.
218
256
346
347
377
424
426
528
579
1921
MENSE
DIE
Sept.
19
Oct.
14
20
Nov.
10
30
f
V. - SERMO.
Febr.
Aug.
Nov.
17
Mart.
10
- SACRA CONSISTORIA.
Consistorium
secretum:
Optio tituli . . .
Allocutio SS. D. N. Benedicti PP. XV. - Creatio et
publicatio S. R. E. Cardinalium
Provisio Ecclesiarum
Consistorium publicum :
Emi PP. Cardinales rubro galero ornantur . . . .
Consistorium secretum :
Provisio Ecclesiarum .
Index documentorum
580
ANNO
1921
MENSE
Iun.
DIE
13
16
Nov.
21
. . . . .
Creatio et
.
.
. . . . .
1920
1921
Dec.
lai.
17
14
Mart.
30
Apr.
1920
Nov.
30
1921
Febr,
3
23
Mart.
1
5
commutatione
MARIANNENSIS-ATERRADENSIS. - Decretum dismembrationis et unionis
DE QUERETARO. - Decretum translationis cathedralis
ecclesiae
Pro notitia circa sac. Philippum Gnam . . . . .
581
Die
1921
Mart.
7
19
Apr.
25
30
Maii
20
26
A n n o
P a g .
Iul.
28
Aug.
20
30
31
Oct.
22
1918
1921
Iul.
1
4
1920
Nov.
14
CORRIENTEN. - Iurisdictionis .
Dec.
11
Iam
Febr.
Mart.
Apr.
Maii
15
19
13
17
9
1921
Emum P. D. Caietanum S. R. E. Card. De Lai, Episcopum Sabinen., Legatum a latere Ssmi litterae
recognitionis Concilii plenarii Siculi . . . . .
Index documentorum
ANNO
MENSE
DIE
1921
Iun.
Iul.
11
9
IPAG
V. - S. CONGREGATIO DE RELIGIOSIS.
Mart.
Iul.
Oct.
26
Nov.
Normae secundum quas Sacra Congregatio de Religiosis in novis religiosis Congregationibus approbandis procedere solet.
Dubia de celebratione Capituli generalis in Congregationibus iuris dioecesani
Declaratio circa religionum constitutiones Codici conformatas, S. Congregationi pro revisione subiciendas, ex decreto 26 iunii 1918
Instructio de secundo novitiatus anno
VI. - S. CONGREGATIO DE PROPAGANDA FIDE.
1920
Dec.
18
1921
Ian.
10
18
Mart.
501
477
534
MENSE
DIE
1921
Mart.
18
31
Apr.
21
Maii
30
31
Iun.
Sept.
10
Oct.
Dec.
Decretum quo Congregatio Missionariorum Imm. Cordis B. Mariae Virg. de Scheut obnoxia fit iurisdictioni S. Congregationis de Propaganda Fide . .
Decretum. - Emus P. D. Ludo vicus Nazarius Card.
Bgin, Archiepiscopus Quebecensis, Praeses pro
Canadensi ditione constituitur Piae Unionis cleri a
missionibus .
Decretum. - Approbantur definitive constitutiones Societatis Missionariorum Africae ad normam Codicis
revisae
Decretum. - Institutum a Bethlehem nuncupatum
prope Immensee , dioecesis Curiensis, in Seminarium Helveticum pro exteris missionibus erigitur
Decretum. - A Vicariatu Apostolico Leopoldopolitano
pars territorii separatur et fmitimae Praefecturae
Apostolicae de Matadi adiicitur
Decretum. - Immutatur nomen Vicariatus Apostolici
de Fu-Kow
Decretum. - Immutantur limites inter praefecturas
apostolicas de Teif et Solimes superioris
nuncu patas
Decretum. - Vicariatus Apostolicus insularum Sandwiegensium a Delegatione apostolica Australasiae
seiungitur atque Delegationi Apostolicae Statuum
Foederatorum Americae septentrionalis addicitur.
Decretum. - Vicariatus Apostolicus Guamensis Delegationi Apostolicae insularum Philippinarum addicitur
Litterae Circulares ad universos locorum Ordinarios
tertio exeunte saeculo ab instituta Sacra Congregatione
I
VII. - S. CONGREGATIO RITUUM.
1920
Oct.
14
Nov.
21
Dec.
1921
Ian.
12
583
584
Index documentorum
ANNO
MENSE
DIE
1921
Ian.
12
14
Febr.
27.
Mart.
Maii
Iun.
PAG.
104
108
157
III
158
159
231
234
22
Iul.
10
27
357
360
363
391
387
443
446
585
PAG.
ANNO
' MENSE
DIE
1921
Aug.
14
BAIOCEN. ET LEXOVIEN.
Oct.
26
URBIS ET ORBIS.
Nov.
543
545
1920
Apr.
Iul.
25
Dec.
25
VARSAVIEN. - Facultas Catholica scientiarum ecclesiasticarum in Universitate Varsaviensi canonice erigitur cum iure conferendi triplicem lauream . .
LUBLINEN. - Catholica Universitas Dublini canonice
erigitur eiusdemque statuta ad triennium experimento adhiberi permittuntur
MEDIOLANEN. - Universitas Catholica quae a Ssmo
Corde Iesu denominatur, Mediolani canonice eri-
319
320
321
1920
Apr.
21
Dubium circa facultatem absolvendi censuras reservatas iuxta tenorem Bullae Cruciatae pro Lusitania
239
SECTIO DE INDULGENTIIS.
Ian.
22
Febr.
18
163
164
165
1919
1920
Iul.
Nov.
29
14
Dec.
Iun.
12
15
47
- Nullitatis matrimonii (Maria-Hin Tsi-Tcheng-Lin). . .
54
61
73
79
40
586
ANNO
MENSE . DIE
1920
1921
Iul.
Febr.
Maii
16
26
19
PAG.
S. ANGELI DE LOMBARDIS.
DIOECESIS
- Iurium .
. . .
392
505
546
Mart.
15
V.
- A C T A OFFICIORUM
I. - DATARIA APOSTOLICA.
Mart.
12
274
177
in
INDICES NOMINUM
A
Abdallah Kamel, 455.
Adam Gulielmus, 85.
Adrianus IV, 412.
Aerts Adam, 182.
Agostini Ioseph, 456.
Aikenhead David, 234 s.
Aikenhead (S. D.) Maria, 204, 234-237.
Aiuti Constantinus, 368.
Albera Paulus, 193, 287.
Alberti Franciscus, 435, 524, 560.
Albertus (S.) Magnus, 332, 423.
Alessandri Ioseph, 245.
Alessandroni Cermatori Franciscus, 326.
Alexander PP. IV, 375.
Alexander PP. VII, 164, 447.
Alfonsus (S.) de Ligorio, 160 s., 426 s.,
557.
Almaraz y Santos card. Henricus, 435.
Aloisi Masella Adrianus, 61, 166.
Aloisius a S. Francisco de Paula, 180.
Aluffi comes Adrianus, 405.
Aluffi Pentini Gulielmus, 180.
Alvarez de la Rivera Caesarius, 328.
Amador dos Santos Gabriel, 551.
Amadori Paulus, 518.
Ambrosetti Thomas, 171, 392.
f Ambrosi Dominicus, 456.
Andegavensis Iolanda, 231.
Andreis Ioannes Aloisius, 405.
Andria (de) Edoardus, 182.
588
589
590
591
592
593
594
II
Haas Spithoever Henricus, 184.
Hachiro Saionji, 404.
Hall Ioseph, 18.
Hallenbarten Ioannes, 406.
Hanna W. J., 83.
f Harkins Matthaeus, 280.
Harpain Maria Eustella (S. D.), 108-110,
115.
Harpain Renatus, 108.
I-J
595
Scriptum menese L e w e i l l e .
596
Index
nominum
personarum
M
Mac Carty Florentius, 235.
Mac Cormack Ioannes, 404.
Mac Donald Georgius, 206.
f Mac Donnell Carolus Eduardus, 456.
Mae Garvey Gulielmus, 244.
Mae Gavick Alexander, 524.
Mae Ginley Gulielmus, 118.
Mac Glynn Daniel, 486.
Mac Grau Iacobus L, 118.
Mac Hugh Franciscus P., 244.
Mac Intyre Ioannes, 288.
Mae Mahon Ioannes, 117.
Mae Mahon Ioseph Henr., 205.
Mae Poland Bernardus, 367.
Macchi comes Aloisius, 31.
Macias Ioannes, 414.
Macri Ioseph, 182.
Madden Martinus, 118.
Madias Constantinus, 404.
Maertens Henricus Ludov. los., 518.
Maestrini Raphael, 328.
Magee Iacobus, 181.
Magnasco Ioseph, 551.
Magnis (de) Antonius, 328.
1
Impressum: Soza.
597
598
599
600
601
602
T
Tacci card. Ioannes, 284, 287, 306, 325,
366, 402, 453.
Taigi (B.) Anna M., 15.
Takeij Nara, 404.
Talamoni Aloisius, 244.
Tamburini Ioannes, 551.
Tamemori Iriye, 404.
Tappouni Theophilus Gabriel, 525.
Tarcisius (S.), martyr, 375.
Tard ini Dominicus, 30, 328.
Tedeschini Fridericus, 204, 260, 286.
Teixeira Antonius T., 277.
fTerrero y Escalada Ioannes Nep., 569.
Testa Gustavus, 551.
Theodechild.es (S.), 493.
Thodore Eugenius, 278.
Theresia a Puero Iesu, 29, 115,365,449453.
Thevenoud Ioannes, 383, 387, 526.
Thielemann Victorius, 247.
603
604
W
Wack Ioseph M. L, 181.
Wadega Leo, 288.
Wagner Aloisius, 551.
Wallman Edmundus, 206.
Walsh Alicia, 236.
f Walsh Gulielmus los., 248.
Warenghien baro Camillus, 368.
i m p r e s s u m : Olvnden.
605
Aquipendien., 326.
Aquisgranen., 260.
Arethusin. Syrorum, 525 (emend.).
Argentina Rep., 489 s.
Argentomagum, 232.
Arianen., 326.
Arindelen, 560.
Armachan., 182, 256.
Arretin., 100.
Ars, 29, 357, 567.
Asculan. P i e , 208, 243, 277.
Asisien., 298-302.
Atchafalaya fl., 461 s.
Aterraden., 132.
Arrebaten., 365, 382 s., 550.
Attalien., 248, 285.
Aturen., 550.
Aucanden., 289.
Augustan. Vind., 476.
Augustodunen,, 518.
Aulonen., 560.
Aurelianen., 232, 278.
Aurien., 124.
Aurillac, 453.
Australasiae (Deleg. Ap.), 148, 541 s.
Austria, 12, 207, 220, 403.
Auximan., 407.
Aversan., 205, 207, 208.
Avignonen., 327.
Azpeitia, 191.
B
Babylonen. lat., 483, 526, 527.
Baiocen., 449, 456.
Baionen., 174, 365, 391, 407.
Baltimoren., 117, 208, 435, 526 s.
Bamako (de) in Sudan Gallico (Vic.
Ap.), 376 s., 383, 387.
Bandiagara, 377.
Barcinonen., 32, 243, 447.
Baren., 100 s., 368, 403.
Barreiros, 465.
Basutoland, 491.
Batavien. (Vic. Ap.), 518.
Bathnanen. Sarugen., 525.
Bautzen, 409 s.
Bavaria, 529 s.
Beelen, 132.
Beiern de Maria, 465.
'606
Briceno, 458.
Bri ves, 20.
Brixien., 454, 456.
Brixinen., 181 s., 184, 226, 260, 287, 367 s.
Bruklinien., 435, 456, 525.
Brundusin., 486 s.
Bruno, 291.
Bubasten., 125.
Budvicen., 433, 517.
Bugellen., 207, 245.
Buique, 465.
Bulgaria, 558.
Bullen., 383, 526.
Burdigalen., 455.
Burgen., 123, 403, 418 s.
Buscoducen., 31, 115, 182, 246, 404, 486.
C
Gaceres, 458.
Caet, 336.
Cadurcen., 168, 403, 516.
Caesaraugustana 560.
Caesareen., 383, 456, 526.
Caiacen., 286.
Caietana, 260, 286, 289, 255 s., 456.
Calabozo (de), 5, 280.
Calamen., 126, 569.
Calatanisiaden., 260, 287.
Caleutten., 387.
Californiae Inf. (vic. ap.), 289, 356.
Calissien., 250.
Callinicen., 525.
Camerinen., 477.
Campamento, 458.
Campecoren., 477.
Campifonten., 288.
Campobello, 336.
Camulianen., 435, 527.
Canaden., 13, 289, 354.
Canaden. et Terrae Novae Del. Ap., 292,
379.
Canhotinho, 465.
Capitis Haitiani, 100, 402.
Capo (de) B. S., 49.
Capsen., 362, 567.
Capuan., 277.
Gaputaquen.- Valien., 181.
Cardinem, 124, 126, 227.
Gariacen., 288.
Carmen, 458.
607
608
B
Dam aseen., 477, 524.
Dania, 553.
Daulien., 454.
Dead Moose Lake, 291.
De Beni (vic. ap.), 308.
Dedougou, 377.
Deltae Nili (vic. ap.), 383, 387.
Demetriaden., 125.
Denverien., 454 s.
Derthonen., 280, 312.
Detroiten., 486.
Diamantin., 551.
Dianen., 534-537.
Diocaesarien., 286.
Diocletan., 324, 366, 402, 549.
Divinopolis, 316.
Doberen., 289.
Dodonen., 384.
Don Mauas, 458.
Dorylen., 560.
Dublinen., 234, 235, 248, 477, 527.
Dubuquen., 30, 117.
Durban, 491.
Dyrraehien,, 477, 484.
E
Eboracen., 236.
Eboren., 328, 367.
Ebroicen., 135.
Ebronen., 569.
Edessen., 252, 254, 520, 524.
Eenien., 525.
Edimburgen., 13 s.
Egitanien., 239.
Einen., 401, 446.
El-Paso, 31.
Emmaus Pragensis, 194.
Engelfeld, 291.
Entre Rios, 336, 458.
Envora, 483.
Ephesin., 324.
Eporedien., 456, 457.
Esthonia, 549.
Eupen. et Malmedien., 467 ss.
Euraeen., 560.
Evaux, 20 s.
Evejico, 458.
Gaditan., 328.
Gallia, 6 s., 284, 327, 493.
Gallovidien., 181.
Gandaven., 117, 327.
Garanhunen., 463-466.
Gebennen. et Laus., 31, 327, 372.
Geminiensis (Gjmin), 269 s., 273.
Germanicien., 288."
Germania, 163, 220, 411, 423 s., 467, 553,
568.
Hailesburien., 205.
Halifaxien., 244.
Harlemen., 118, 182, 206, 278, 327, 367,
486, 550.
Helenen., 519.
Helenopolitan., 260, 286.
Helvetia, 163, 220, 247, 386, 487.
Hemesen. et Apamen. (syr.), 525.
Herbipolen., 119, 456.
Heredia, 252.
Hibernia, 147, 234, 256-258.
Hieracen., 181, 205, 227, 247.
Hieropolitan., 383, 526.
Hierosolymitana, 172, 181.
Himerien., 227, 286, 435, 526.
Hispalen., 208, 247.
Hispania, 123, 204, 260, 405 s.
Hitiruna, 316.
Hollandia, 260, 276 s.
Holleischen, 433.
Hoang-ho (fi.), 415.
Honan septentr, (vic. ap.), 126, 203.
Hortam, 31, 117.
Huaren., 435, 526, 56.
Hu, 362.
Humboldt, 291.
Huncway (fi.), 293 s.
609
Lucionen., 407.
Ludovicopolitan., 30, 517, 561.
Lygdunen., 182, 278, 496, 544, 550, 551.
Lugosien., 181.
Lunen.-Sarzanen. et Brugnaten., 124,327,
569.
Lusatia (praef, ap.), 409 ss.
Lusitania, 8.
Luxemburgen., 245, 247, 561.
Lyeien., 247.
Lydden., 311.
M.
Macaraibo, 5,
Maceraten., 244, 305, 456, 485.
Macrehen., 285.
Madagascar, 146.
Maditen., 288.
Madraspolitan., 247, 278.
Majdan kolbusz., 475.
Maioricen., 198-201.
Malacitan., 183.
Malmedien., 467.
Manchesterien., 288.
Manciuriae Sept. (vic. ap.), 104.
Manizalen., 520.
Mantuan., 119.
Marchesi Insularum (vic. ap.), 104.
Marianopoli tan., 408, 560.
Marcopolitan., 524.
Marden., 525.
Mariannen., 132 s., 336-337.
Mariannenses insulae, 148.
Mariannhill (de) vic. ap., 491 s.
Marianopolitana 326, 406, 560.
Marquetten, 560.
Marshall insulae, 148.
Massam, 367, 519.
Massilien., 173, 357, 358, 525.
Matadi, 355.
Matriten., 102, 208, 279, 328, 456.
Mauriac, 493.
Maynooth, 236.
Mayomba, 355.
Mechlinien., 31, 127, 182, 206, 245, 278,
357-359, 486, 518 s.
Medellen., 458.
Medioburgen., 286.
Mediolanen., 119, 120, 195, 203, 206, 244,
611
Nazaren., 463-466.
Nazareth (Kentucky U. S. A.), 561.
Neapolitan., 31,100, 119, 242, 275 s., 392,
403, 407, 498, 550.
Neben., 120.
Nemausen., 120.
Neo Eboracen., 32, 205, 404, 435, 487.
Neosolien., 517, 551.
Neritonen., 32. .
Newarcen., 182, 244, 326.
Ngan-hoei, 469 s.
Nha-trang, 360.
Nicaen., 284, 306, 524.
Nicaragua (de), 413, 454 s.
Nicien., 118, 454.
Nicomedien., 552.
Nicoterien. et Tropien., 287, 312.
Niger fi., 377.
Nisiben., 324.
Nivernen., 274, 365.
Northantonien., 285, 326, 328, 525.
Norvgien, (vic. ap.), 183,
Notti ligamen., 403.
Novae Antuerpiae (vic. ap.), 104, 126.
Novae Aureliae, 461 s.
Novarien., 279, 407, 519, 520.
Nucerin,, 208.
Nucerin. Pag., 230.
Nursin., 519.
uscan., 407.
O
Oceania, 541 s.
O' de Goyanna, 464.
Ogdensburgen., 116, 248, 524.
Ohlstadt, 476.
Oklahomen., 118.
Olinden.-Recifen., 9, 198, 286, 463 s.
Oliveira, 336.
Olomucen., 51, 126, 551, 554.
Ontario (de) septentr, (vic. ap.), 18, 186.
Oppiden., 227.
Orcval, 21.
Orcistien., 288.
Oriolen., 552.
Osnaburgen., 279 s.
Osos, 458 ss., vide Sancta Rosa de Osos.
Ostiem, 360, 390.
Ostrovy ausz., 475.
612
Ostimen., 485.
Ottawien., 517.
Ouaghadougou (de) in Sudan Gallico
(vic. ap), 376, 383, 387.
O veten., 560.
Oxyrinchien., 288, 524.
Oxonia, 377 s.
P
Pacanden., 524.
Pacen. Amer., 120, 308.
Paderbornen., 132, 262, 263, 296.
Paez (fl.), 374.
Palaeopolitan., 524, 560.
Palaestina, 7, 282 s.
Palentin., 330.
Palmares, 465.
Palmeira do Garanhuns, 465.
Panellas, 465.
Panormitan., 104, 307.
Papien., 204.
Para, 316.
Parahiben.., 407.
Paralen,, 569.
Paray do Servalho, 483.
Parien., 520, 569.
Parisien., 118, 166, 167, 170, 17.1, 172,
173, 174, 207, 245, 279, 302, 365/368,
403, 406, 336, 518.
Farmen., 119, 146.
Passatiempo, 336.
Pastopolitan., 549.
Patavina, 105, 171, 246, 327.
Patrae, 243.
Pedra, 465.
Peloten., 198, 287.
Pel lisian., 101, 125.
Peque, 456.
Pequy, 336.
Perdes, 336.
Fernambuco (de), 8 s., 463 s.
Perpinianum* 447, vide Einen.
Persia, 401.
Perusin., 300, 368.
Peruviana natio, 294, 324, 404, 412, 414,
456.
Pesqueira, 464 s.
Petrocoricen., 20 s.
Pharsalen., 197, 286.
Sabanalarga, 458.
Sahara, 336.
Sabinen., 383.
Sacaojal, 458.
Sagarra, 447.
Sagien., 231, 233, 278.
Sahara (de) vic. ap., 376 s.
Saint-Sauveur-le-Vicomte, 366.
Salerni tan., 456.
Salfordien., 118.
613
614
Stankau, 433.
Status Foederati A. S., vide Foederati.
Stockolmen., 119.
Strigonien., 91, 100, 407.
Sucre, 458.
Suecia (vic. ap.), 404.
Suessionen., 206.
Superiorem, 277, 408, 560.
Surinam (vic. ap.), 31.
Surubim, 464.
Surrentin., 31, 325.
Syracusan., 260, 286, 289.
Syracusan. Amer., 181.
Syria, 404, 455, 525.
T
Tacambara, 101, 125.
Ta-li (vicus), 54.
Taquaratinga, 464.
Tarapac (vic. ap.), 356.
Tarentin., 166, 277, 368, 456.
Tarnovien., 288, 475.
Tarraconn., 123.
Tarvisin., 456, 550.
Taurinen., 118 s., 159, 179, 181, 184,
" 1 9 2 S.7 2077279732373657368^84;
405, 455, 486 s., 519, 525," 551.""*
Teff (de) praef, ap., 482 s.
Tegucicalpa, 569.
Tergestin., 174, 269-273.
Terracinen., 456.
Terrason, 20.
Theatin., 100 s.
Thebarum, 524.
Theramen., 477.
Thial, 21.
Thiers, 21.
Tiburtin., 367.
Tierradientro (de)fpraef. ap., 374 s.
Tijucopapo, 464.
Timbauba, 464.
Tinchebray, 344.
Tiraspolen., 434.
Tokien., 404.
Toldas, 458.
Toletan., 126, 435.
Toletan. Americae, 30,277, 288, 435, 526.
Tolosan., 19, 20, 278, 331.
Tombouctou, 377.
615
616
617
P
Passionis D. N. I. C. Cler. Reg. Congregatio, 180, 295.
Pauli (S.) Apostoli Clerici Regulares, 28,
524, 542, 565 s.
Picpus (de) Societas Ss. Cordium, 104.
Praedicatorum Ordo, 29,104 ss., 107,115,
180, 275, 366, 375 s., 377, 483, 484,
516, 549, 568.
Presbyterorum Ss. Cordis Iesu (Congregatio), 28, 268, 359 s.
Presbyterorum a sancto Sulpitio: vide
Sulpitii (S.).
E
Redemptoris (SS.) Congregatio, 29, 567.
Religiosae B. M. V. Auxiliatricis, Paris.,
116.
S
Sacerdotes a Ss. Stygmatibus Christi,
365.
Salesii (S. Francisci) Societas, 90, 192,
525, 560.
Scheut (de) Congreg. Imm. Cord. B. M. V.
104, 354.
Servi B. M. V., 346, 471.
Societatis Iesu, Clerici Regulares, 10,24,
26,30, 191, 204, 220 s., 236, 243.324,
358 s., 387, 435, 469 s., 494 s., 549.
Societas (Pia) S. Iosephi, 549, 565.
Sodalitium Filiarum Mariae D. N., 549.
Sodalitium a Verbo Incarnato, 20 s.
Surs des campagnes, 21.
Surs du Bon Pasteur, de Qubec, 563.
Somascha (a) Clerici Regulares, 275,498.
Sorores ab Adoratione perpetua Ss. Sacramenti, 28.
Sorores a S. Alexio, 20.
Sorores S. Andreae (v. Filiae Crucis), 387.
Sorores a Caritate, ven. Thouret, 323.
Sorores a Caritate Ss. Cordis Iesu, 102.
Sorores a Caritate et instr, christ., 365.
Sorores Caritatis a Nazareth, 561.
Sorores Carmelitae a Caritate, 366.
Sororum (Societas) Ss. Cordis Iesu, 365.
Sorores a Ss. Cordibus Iesu et Mariae,
366.
Sorores a Cruce, Ss. Cordis Iesu, 102.
ACTA, v o l . X I I I , n. 15. - 31-12-921.
IV
A
Abbates: de ipsorum benedictione duplex
formula, 416; O. S. B. confoederati
exemptione gaudent, ibid. ; obtinent generale mandatum Apostolicum, 416 s.;
ac in certis casibus facultatem recipiendi
benedictionem a quolibet Episcopo, 417. Nominantur Abbates: Lendinariae, 189;
S. Petri de Mnster, 287; S. Alexandri
de Oroshi, 484 ; Spanhemiensis, 194.
Abbatia, Ordinis Olivetani Lendinariae erigitur, 189; nullius O. S. B., S. Petri de
Muenster, creatur, 290; abbatiae null.
O. S. B. de Monteserrato, Fluminis Ianuarii, unitur praelatura null, de Rio
Branco, 370; titulus abbatiae de Spanheim denuo confertur, 194.
Ablegati Apostolici ad biretum deferendum
novis Cardinalibus, 180.
Absolutio a censuris vide. Censurae ; - sac.
Gnam ab excommunicatione in eum nominatum lata, 134.
Abstensio a suffragio dando (vulgo : scheda
alba ) calculo significanda pag. 15, n. 14
(et in parallelis, 224; 281 n. 15d.; 431 s.).
Accrescendi ius definitur, 200; in themate
distributionum choralium, 199 s.
Actualis parochus (in oppositione ad habitualem) non est rector ecclesiae sed
rector animarum, 394.
Actus imperfectus pro infecto habetur, 512 ss.
Administrator, nec creditur nec debitor dici
potest ante redditam rei gestae rationem,
76, 318 ; nullum ius habet ut fructus faciat suos, 78.
Administratores Apostolici dati, 227,261,268,
383, 565.
Advocatus: quoad pactionem de emenda lite
seu parte litis, 396 ss.
Aggregandi facultas Primariis seu Archiconfraternitati bus concessa iuxta modum, 303 , 341, 373, 420.
Alba scheda: v. Abstensio.
Albigenses: horum tetra haeresis, 333 a S. Dominico doctrina, 331 et pietate in Deiparam prfligata, 333 s.
Alexander VII: eius decretum d. 6 februarii 1657 de indulgentiis apostolicis non
transferendis, Codice abrogatum declaratur, 164.
Alfonsus (S.) de Ligorio, abhinc quinquaginta ante annis Ecclesiae Doctor proclamant 426, tum doctrina tum suavissima pietate in suis operibus vivens
pastoribus sacris et fideli plebi utilitatem
non modicam praestat, 427.
Altare privilegiatum: localis, concessio, 41,
131; personalis, concessio, 421 s., seu
extensio, 304.
Amentia ex parte mulieris in causa nullitatis matrimonii expensa, 171.
Animae corporum solutae vinculis qua sint
condicione et quid operentur egregio
opere docet A. Lpicier, 346.
Antistita, quoad professionem recipiendam,
178; Antistitae Generalis confirmatio in
Congregationibus iuris dioecesani, 481 s.
Apostolatus SS. Cyrilli et Methodii sub patrocinio B. M. V. ad Slavorum a schismate
conversione impetrandam, 558.
Apostolica Sedes nisi quid alicubi sit impedimento non recusatur cum Civitatibus
de concordia agere, 522 ; in politicis contentionibus integram se ad utramque partem servat, 257,425; vide Ecclesia, Civitas.
Apostolicae indulgentiae : an transeant personas, 164; concessio facultatis easdem
adnectendi, 41, 131, 304, 421.
Appellatio: pro ea designationes ex parte :
630
Archiepiscoporum, 17, 135, 261; Episcoporum immediate Ap. Sedi subiectorum
100 s. ; Vicariorum Ap., 356.
Approbatio : quomodo decretum iinpetretur
approbationis : Congregationis, 314 s. ;
Constitutionum, 316 ; concessiones factae
per annum, 102, 202, 230, 384, 561.
Arbitrios: genus tributi.commemoratur, 253.
Archiconfraternitates novae : seu Piarum
Sodalitatum in Primariam erectiones per
annum factae, 302 (Unio Apostolica) ;
340 (Eucharisticum Foedus); 372 (Opera
Ap. a Christo Operario); 421 (Salutationis ang. ter repetitae).
Archidioecesis noviter erecta : Sancti Iosephi
de Costarica, 252.
Archipresbyter curatus, in ecclesia receptitia, qua sit condicione iuris quoad plura,
394-396.
Archivum S. Officii dioecesanum commemoratur, 16, n. 19; et in locis parallelis
sub 225, 382, 433.
Aquinas, S. Thomas: videsis sub nomine,
ac praeterea sub Ascetica, Philosophia,
Theologia.
Ascetica et mystica theologia: nostra aetate
excolenda penitius, 528; in re quanti
momenti sit Aquinatem sequi, 528; exinlaudatur ephemeris La vie Spirituelle ,
528.
Asisiensis patriarchalis basilica Sanctae
Mariae Angelorum, 298 s., vide et. Portiuncula.
Asistens Sacerdos celebranti caeco omnino
necessarius, 154.
Assistentes Solio Pontificio: renunciati Antistites, 30,181, 244, 277, 325, 402, 454, 517.
Associationes piae, quae laicales quaeve ecclesiasticae : quid inter utrasque discrimen et unde probentur; quae auctoritas
Ordinariorum in eos, 138441.
Auditor Generalis Camerae Apostolicae renuntiatur R. P. D. Franciscus Moretti,
180.
Autobiographiae Servorum Dei: ven. Bellarmino, 26; servae Dei Theresiae a Iesu
Infante, 449 s.
Auxiliares deputati Antistitum : Angelorum,
5 6 0 ; Bononien., 286; Burgen., 288; Chicagien., 525; Colonien., 260; Massilien.,,
525; Monacen.-Frisingen., 288; Monasterien., 125; Neo-Eboracen., 435; Philadelphien., 435; Platen., 560; Sanctae Fidei,
560; Tarnovien., 288; Toletan., 435. V i d e etiam : Suffraganeus.
B
Basilicae minores declarantur, 5, 6, 8, 187192, 305, 339, 375, 412-418, 470-473, 492 s.;
[id est, templa : Adamantinense, Ss. Cordis Iesu, 188; Alvernae, B. M. V. Assumptae, 472; Azpeitianum, S. Ignatii, 191;
Burgense, B. M. V. Assumptae, 418; Cenetense (Follina) Annunciationis B.M.V,,.
470; Lavaniense, S. Stephani, 412; Limanum, S. Ioannis Ev., 413; Macaraibense, S. Ioannis de Deo, 5 ; Maceratense-,
B. M. V. a Misericordia, 305; Mauriacense,
B. M. V. a miraculis, 493 ; Melitense
(Senglea), Nativitatis B. M. V., 190; Monopolitanum, B. M. V. a Mactia, 473 ; Neapolitanum, S. Dominici, 375; Quitense,
B, M. V. de Mercede, liberatricis a terraemotu, 187; Recifense, B. M. V. de M.
Carmelo, 8; Romanum, Ss. Cordis Iesu
ad Castrum Praetorium, 192; Samogitiense (Kovno), Ss. Petri et Pauli, 330;
Vezeliacense, S. M. Magdalenae, 6).
patriarchales commemorantur Asisiensis, 298; Vaticana, 363.
Bellarminus (ven.) Robertus: historia celebris Causae deque eadem praecipua documenta recensetur, 23-26; inter haec
Commentariolum de vita sua , 26.
Benedicti (S.) Ordo: eius praeclara gesta,
290; Abbates O. S. B. confoederati palmario privilegio exemptionis gaudent,
416; de ipsorum benedictione, 416 s. ;
Abbas Primas, 371, 416.
Benedictio Papalis: facultas fit Ordinariis
eam impertiendi occasione precum Fidei
dilatat io n e, 563 s.
Benedictus qui venit etc. pars trisagii,
in Missa cum cantu semper can en da
post peractam Elevationem Calicis, 157.
Berchmans S. Ioannes: huius sanctitas prae
ceteras ad imitationem allicit, 10.
Bibliotheca Ap. Vaticana: eius historia a
benemerito Praeside P. Fr. Ehrle S. I.
descripta, 495.
Bona Morte (a) Sodalitas novis indulgentiis
augetur, 342-346 ubi plura de saluberrima cogitatione mortis, et de dono perseverantiae (v. sub verbis: mors, perseverantia, Missae sacrificium).
Breviarium Bomano-Seraphicum: in eo exprimenda confirmatio seu concessio privilegii sacelli Portiunculae, 301.
Bulla Cruciatae, an pertingat censuras specialissimo modo R. P. reservatas, 239.
virtutibus,
23,
III,
159,
387,
449.
021
623
624
tiam, visitationem, synodum, reditus,
Seminarium, Capitula, Vicarii capitularis
electionem, 465 s., 468.
Discretio iudicii ad matrimonium ineundum,
55-57.
Distributiones, 199, 201; inter praesentes
tantum, 198-201.
Dominica: festum s. Familiae eidem affixum, 543.
Dominicus (sanctus), 329; eius praedicatio
commendatur doctrina, 330,332, 334; fidelitate erga Sedem Apostolicam, 332, 334;
pietate in Virginem matrem, 333 s., 340 s.;
Rosarii praedicator, 334 ss.; septimum ab
eius transitu plenum saeculum merito
celebratum, 329 s., 375, 523.
Domus Dei spiritalis in nobismetipsis aedificatio et dedicatio (ex S. Augustino),
105.
Donationes, an in favorem donatarii vel
donantis interpretandae, 50.
E
Ecclesia: eius libertas et dignitas sancte
incolumis servanda, 284, 522; ad tranquillitatem publici ordinis quantum conferat, 257,522; quaenam eius ratio cum
civili societate, 521 (v. Civitas, Potestas).
Ecclesiastica tribunalia in locis ubi imperant
leges sacro coetui infensae, 267.
Ecco fin dov' giunta , etc., oratio commendata, 545.
Electio sepulturae non praesumitur, sed probari debet specifice, et quanam ratione,
535; an consanguinei supplere possint,
535.
Emigrantium matrimoniis assistere inconsulto Ordinario an liceat, 348 s.; de impensa Italis emigratis adsistentia laudatur Episcopus Trentonensis, 89 s. ; de
collegio pro sacerdotibus ad eos iuvandos, vide Collegium, 309 ss.
Episcopxis: an sit de gremio Capituli, 440;
in condendis novis religionibus quomodo
se gerat, 313; quando habeat legitimum
mandatum ad recipiendam professionem Sororum, 178; in assignatione adventitiorum proventuum ecclesiae receptitiae, 393, 394, 398 s. ; quoad officium
divinum, 477 : dum recitat preces pro
praeparatione ad Missam pontificalem,
478 s.; dum assistit pontificaliter, 479-481;
potest canonibus Codicis poenam latae
sententiae adiicere, 500; quid de venatione (v. s. v.), 499 ss.; nihil potest prohibere perse quod sacri canones expresse
permittunt, 228; ideoque nec Missarum
manualium extra dioecesim translationem, 230; facultates: generatim, 134;
in locis missionum, 18; Episcopi in deliciis habeant dioecesanum Seminarium,
557 s. ; de Episcoporum provisione in
Foederatis Americae Statibus, 13; in
Brasilia, 222-225; in Canadensi ditione,
13; in Mexico, 379 ss.; in Polonia, 430 ss.;
in Scotia, 13-16.
Episcopi hoc anno dati, 101,124-128,197,227,
260, 283, 312, 383, 435, 477, 483, 498, 524,
532, 560. Singulorum nomina quaeres in'"
indice personarum, vel dioecesium. Vide
etiam Auxiliares, Coadiutores, Suffraganeus, Assistentes Solio, Ordinarius.
Ephraem Suri (S.), diac, conf., Eccl. doct.,
officium, Missa, elogium edita emendatius, 149-153; cfr. 150 init.
Eucharistici Cordis Iesu (Ss.) festum, ad
commemorandum amorem Christi in
Ss. Euch, mysterio, 545; ad excitandam
fiduciam et accessum fidelium in sanctissimam Eucharistiam, 545.
Eucharisticum Foedus Mediolanense canonice erigitur in Primariam Associationem, 340-342,
Expensae v. Mandatum, 396.
Extra-dioecesani proponi possunt ad episcopatum, 13, 222, 379, 430; de taxis dioecesanis circa eosdem, 352.
Exemptio vide Benedicti (S.) Ordo.
Exsecutio sententia e ipsa die iudicii facta, .81.
Excommunicatio publica, 7 ; declaratur in
sac. Buonaiuti, 42; absolvitur ab ea
sac. G n am, 134.
F
Facio ut des contractus innominatus,
superimponi tur aliquando contractui il licito, 396 s.
Facultas scientiarum ecclesiasticarum in
civili universitate Varsaviae canonice
erigitur, 319 ss. ; facultates theologicae
ne multae pateant, 556.
Facultates Ordinariorum speciales, et causa
belli, 134; in locis missionum, 18.
Fallentiae, 199 ss.; quo sensu sint inter
praesentes tantum , 201 ; an eas lucretur qui indultum habet, 201 s.
Familia effectiva et contentiva, 62s.
625
Familia Sacra, Iesu, Mariae, Ioseph, 158; Hebdomadarius, quoad applicationem circa
consociatio commendatur, 54-3; festum:
Missae conventualis, 438 ss.
Dominica infra Oct. Epiph., 543.
Hierarchia ecclesiastica in regionibus suFatalia non decurrunt ante notificationem
biectis S. C. de Prop. Fide, 17.
sententiae, 270 s.
Honorifica custodia SS. Cordis Iesu (Garde
Feria VI in Parasceve quoad indulgentias,
d'honneur), 188.
165.
Hieronymus (S.), magister studiosorum ScriFesta pro aliquibus locis (quatuor) ad uniy.
pturae Sacrae, 91.
Eccl. extensa, 543 s. ; saltem ab anno
1923, cfr. 544.
Festum Ss. Cordis Iesu Eucharistici nonI
nullis dioecesibus concessum, 525; Leonis (S.) Papae II in diem 3 iulii reponen- Iansenistae, 159 s.
dum, 545.
Imagines pictae cuiusdam scholae belgicae
Festum Papae annuum, 496.
proscribuntur, 197.
Fides: fidei munus alacriter diebus nostris Impedimentum matrimoniale ignotum parotuendum, 222 s. ; pro diiatatione Fidei pucho aut Ordinario, 178.
blicae indictae preces, 563; proposita a Impotentia ex parte mulieris, 167; ex parte
B. P. formula, 564.
viri, 171.
Fides nobilitatis, 67-71.
Incardinatio ante decretum A primis, 87.
Fondo per il Culto , 392 ; ad quid tenea- Indulgentiae, coronis adnexae, 164, festis
tur vi legis italicae erga eccl. receptitias,
adnexae, 165; apostolicae : 41, 164, con395 ss.; ad quid adigi non possit, 398;
ceduntur, 133,344,421; Indulgentiarum
summa ab eo restituta quomodo paret facultatum circa eas; concessiones,
tienda in casu, 396 ss.
41, 133, 304, 344, 373, 421; in specie:
Fructus rei litigiosae a quo die restituendi, pro prece ad pacem, 370; pro precibus
53 s.
ad Fidei dilatationem impetrandam, 564.
Franciscales familiae, 34 s.
sodalibus Archiconfraternitatis SalutaFranciscus Assisiensis eius lineamenta a
tionis Angelicae rei repetitae, 420-422.
modernistis deturpata, 34 ; quanta prae- adscriptis Sodalitati a Bona Morte, 344.
stiterit Ecclesiae et societati per Fami- adscriptis Piae Unioni Apostolicae,
lias a se conditas, 35 ss.; eius vita expressa
303 ss.
cum Christo similitudo, 347; ecclesiam de Portiuncula (v.s. v.)enarratur,298ss.;
Portiunculae adamavit, 298 s. (cetera vide
confirmatur, 301. - Cfr. Invocatio.
Tertius Ordo).
Inscriptio nominum pro quinque ScapulaFunus: de Missa loco funeris, 533.
ribus, dispensatur in casu, 305.
Fundatio pia, 49 s.
Instrumenta publica et privata, 66 ss.
Fundator de conditionibus in limine appo- Internuntii nominantur, Boliviae, 324; Holnendis, 62.
landiae, 276.
Invocatio O Mater mea libera me hodie a
G
peccato mortali ; indulgentiis iam ditata, 422 ; in ea verbo hodie substitui poGabrielis (S.) Archangeli pro univ. Eccl. fetest
hac nocte, 422.
stum, 24 martii, 543.
Gradualis Romani libro, nova rubrica ad- Irenaei (S.) Ep. et M., testimonium de Romana Sede, 544; festum pro univ. Eccl.
denda, 157.
d. 28 iunii, 543 s.
Garde d'Honneur , seu Excubiae honoIoseph (S.) Sponsus B. M. V: eius mentio
ris SS. Cordis Iesu, 188, 358.
piae laudi Benedictus sit Deus adGregorianae Missae pars stipendii, an liceat
denda, 158.
retineri, 532-534 ; onus refunditur in ceIrregularitas ex defectu manu dexterae cum
lebrantem, 533; loco funeris, 533 s.
arteriis recisae, dispensatur in casu,
436 s.
H
Itali transmigrantes, 89s.; de collegio saHabitualis parochus, est rector ecclesiae,
cerdotum pro eorumdem adsistentia,
393 s.
309 ss., v. Emigrantis.
de Misericordia, 305 s.
Montis Carnieri, Patronae Recifensis, 8 s.
a pila parva : v<> dei Pilastrello , 189.
auxilium Christianorum, 333.
Apostolorum Regina, 562.
Regina cordium, 369,
omnium gratiarum mediatrix: festum,
345.
Perdolens, 346,
Purissimi Cordis festum, 345.
Zyrovicensis (vulgo Madonna del Pascolo), 218.
sepulcri particula in sacellum a Portiuncula translatum, 298.
Matrimonium : huic assistere non licet nisi
constito de libero statu contrahentium,
348 ; de quo testimonium quomodo transmittendum, 349; denuntiatio initi matrimonii, 348 s. Vide Causae matrimoniales.
Matutinum cum Laudibus a meridie anticipari conceditur adscriptis Piae Unioni
Cleri a missionibus, 565.
Militaris rei sumptus minuendi, 522 s.
Minuta in publico archivo asservata nec
trauscripta, an valore publici instrumenti polleat, 66-70.
Missae sacrificium vivis quantum prosit, 344
et defunctis, 344; cfr. 345; oblatio omnium Missarum, 346.
Missa de Ss. Petro et Paulo App. in Basilica Vaticana, 363 s.
Missa votiva SS. Cordis Iesu, feria IV post
octavam Ascensionis, 391.
Missas adventicias canendi ius, 174.
Missa conventualis quoad applicationem:
in diebus Episcopi, 438 s. ; i-n diebus Dignitatum, 438 s., 441 s. ; concurrente onere
Missae pro populo (doctrina Benedicti XIV et De Herdt comparatur), 440;
in iure particulari ex consuetudine, 441 s.
Missae fundatae vel ad instar manualium,
230.
Missae Gregorianae, vide Gregorianae.
Missarum manualium translatio extra dioecesim, 228; ex decreto Ut debita etc., 229 ;
ex Codice, 228 s.
Missae stipendium, 501 s. ; quale transmittendum, 533-534.
Missae cantandae an coniungi possint,
501 ss. ; si foras mittantur, an liceat de
consensu oblatorum partem retinere stipendii, 501 ss.
Missale Romanum editio Vaticana novis-,
sima, 44, 133, 391 ; addenda, 543; in ita-
627
licum sermonem opportune versum per
Edm. Battisti O. S. B., 530 s.
Missiones: harum commendatur causa, 202,
496, 562ss.; in regionibus hierarchica
constitutione gaudentes, 17 s.
Modernistae lineamenta S. Francisci dpravant, 34.
Mortis cogitatio quam salutaris, 342 ss.
Motiva sententiae non transeunt in rem iudicatum, 273.
Mulieres insania vestium qua utuntur Deo
displicent, 39.
Musica sacra : eius princeps Ioannes Petrus
Aloisius a Praeneste merito honoratur,
473 ; restauranda ad normam motu-proprii Pii f. r. PP. X, 474.
N
Naupactensis victoria B. M. V. precibus impetrata, 333.
Normae S. C. EE. et RR. pro approbandis
religiosis Institutis, a. 1901 editae, 312 ;
a S. C. de Religiosis reformatae, 312 ss.
Notificatio sententiae : principium dat fatalibus, 270 s.
Novissima: horum oblivio maiorum praesentium causa, 346; doctrinam fuse tradit A. Lpicier, 346.
Novitiatus: finis proprius, 539 s., I; secundus annus opportune praescribitur, 540,
I: ad rem normae, 540; speciatim, an
et quomodo liceat hc altero anno novitios ad opera Instituti applicare, 540,
II; etiam extra domum, III; non tamen bimestri ante professionem, IV.
Nullitas matrimonii: constat in casu, 166,
167, 168, 169, 170, 172,173; non constat,
166, 167, 168, 169, 171.
Nullitas sententiae: in casu non constat,
167; ex carentia actionis, 48.
Nuntii Apostolici: nominantur: Austriae,
30; Hispaniae, 204; Poloniae, 324; Peruviae, 324; Venetiolae, 324.
O
Oblator Missarum, an consentire possit in
reductionem seu compositionem, 503 s.
Octava Ascensionis, Missa de feria VI post
ipsam quomodo celebrari liceat concurrente prima feria VI mensis, 391.
Officia et Missae nuper concessa : B. M. V.
Orphanorum Matris Patrocinium, 275;
B. Hugolini a Gualdo Captanei, 540;
Luanga Caroli, Murumba Mathias et
Soc. Bb., 204; Plunket B. Oliverius, 115-,
J
Bb. M. Magdalenae Fontaine, M. Clotildis et Soc, 115; B. Margaritae a Lotharingia, 41; Marillac B. Ludovicae, 115;
Spatafora B. Domib., 275; Taigi B. Annae Mariae, 115.
Officii (S.) Congregatio: de Paulino privilegio, 55.
Officium divinum, an satisfiat per Episcopum assistentem in pontificalibus, in
casu, 477-481.
Onera cappellaniae: quoad vindicantem a
fsco, 77 ; duplici ratione imponi possunt,
515; adimpleta quomodo probentur, 78.
Opera Apostolica a I. C. operario, in Archiconfraternitatem erigitur, 372 s.
Opera quotidianae communionis, a S. D. Maria a Iesu Iosepho du Bourg instituta, 21.
Operarii: horum sanctificatio curanda,
372 s.
Optio tituli procuratorio nomine, 121.
Opus a Fidei propagatione, 202 s.; Consilium centrale pro Italia aliud a Comitatu Romano, 203; praeses nominatur
R. D. Angelus Roncalli, 204.
Ordinarius: quoad fidelium associationes,
140 ss., 144; quoad Capitulum generale
in Congr. iuris dioeces., 481 s.; et confirmationem electionis Antistitae, 482. Optat B. P. ut Ordinarii litteras pastorales dent de Fidei propagatione iuvanda, 563 s. Cetera, v. Episcopus.
Ordinatio absque litteris dimissorialibus,
259; mutilati manu dextera, an valida,
436
P
Pacis reconciliatio, B. P. hortationes, suasiones, consilia, 37, 122, 256 s., 369 s.,
522 s. Vide et Versaliensis.
Pactio de emenda lite, 396 ss.
Palaestina: christianorum in Terra Sancta
condicio deterior facta, 282 s.
Palestrina (A) Ioannes Petrus Aloisius,
princeps sacrae musices, 473 s.
Parentes et heredes, quoad electionem sepulturae, 535.
Paroeciae: in locis subiectis S. C. de P. F.:
iure quasi-paroeciarum utentes, 18; regularibus quae concredi possunt, 18 ; instructio (25-VII-1920) deus erigendis, 18.
Parochi horum munus, 99 ss.
de nominatione vicariorum cooperatorum, 43-46 ; de persona standi in iudicio
circa cappellanias paroeciae instituto,
|
47 s.
ms
a
Questuationes orientalium, 401.
in novis congregationibus, 316.
Qui tacet , notissima Reg. Iuris exponitur, 49.
R
Regulares
263,
re cano-
nica, 535 s.
in integrum non solum gravia
sed decretoria exigit argumenta, 547.
Restitutio
Rituum
(Sacra Congregatio)
competens
est
lebrationes centenariae.
borussica, 263.
Edmundi Cazal proscribitur, 222.
Sanationum genus ex barbaria depromptum,
reprehend tur, 39.
Salutatio angelica, 419; eiusdein ter repertae confraternitas erigitui , 419-422;
cuius indulgentiae et festa praecipua
recensentur, 421; de verbis eidem insertis in Rosario, 163.
Sancti, quorum corpora vel insignes reliquiae asservata recoluntur: M. Magdalenae Vezeliaci, 6; Prosperi martyris,
Maceratae, 306; Raymundi aCapua conf.,
Neapoli, 375; Tarsicii martyris (sic), Nea Saecularizatio
Sainte Therese,
629
194 s.
Claver definitivam
approbationem constitutionum refert, 145.
Spiritismus in laqueum diaboli induit, 346.
Stemma basilicale, 7.
Substitutio verborum permisso in invocatione indulgentiis aucta O Mater mea ,
422.
Summa e Fisco vindicata quomodo repartienda, 171.
630
Tintinnabulum basilicale, 7.
Triennalia vota, an sint praemittenda professioni in casu, 177.
Trois Ave-Maria (uvre de propagande)
418-422.
Typis edendi scriptiones facultas, 128 s.
U
Unio Apostolica cleri saecularis a Ss. Corde
Iesu, 116, 302; commendata a Pio IX,
Leone XIII, indulgentiis ditata a Pio
f. r. PP. X, 302; ad Primariae gradus
evehitur novisque gratiis-donatur, 304.
Unio Cleri a Missionibus novo privilegio
augetur, 565; Praesides pro Bavaria,
103; pro Canadensi ditione, 354; pro Germania, 102; pro Hibernia, 147 s.
Unio dioecesium, 459 s. vide Dioecesium
unio.
Unio Ecclesiarum orientalium, praesertim
slavicarum, 558.
Universitas studiorum catholica Mediolani,
195, 321; Lublini, 320; facultas Varsaviensis, 319.
V
Vagi quoad matrimonia, 349.
Vaticanae Basilicae privilegium de Missis
votivis BB. App. Petri et Pauli, 363s.;
imagines B. M. V. Capituli auctoritate
diademate donatae, 8, 190, 492, 305 s.
Venatio etiam moderata, frequentior, prohibetur a Codice, 499; an contineat mor talem culpam, 501; etiam minus frequens an possit et quomodo prohiberi ab
Episcopis 499-501 ; exemplo S. Caroli
B., 499 s. ; arenaria seu gladiatoria, 500.
Versaliensis pax, 127.
Vestes, vide Mulieres, 39.
Vicariatus apostolici a residentiis episcopalibus nuncupanda, 442; noviter creati:
Bamako (de), 376; Leonis (S.) de Amazonis, 294; Limonensis, 252; Ontario (de)
septentrionali, 186; Ouaghadougou, 376
Ngan-Hoei (de),469; extincti: de Anhalt;
296; Saxoniae, 409 s; ad aliam Delegationem translati, 148 s., 541 s.; nominibus innovati, 146 s., 442 s.. 469; finibus
immutati, 294, 297, 308s., 355, 415, 491,
553.
Vice-Camerarius S. R. E. Hugo Boncompagni-Ludovisi, 116.
631
Sedis:
DIE
29
COMMENTARII OFFICIALIS
DEC.
1921.
TYPIS
POLYGLOTTIS
VATICANIS