Está en la página 1de 20

Periodiek van de studievereniging V.C.M.W.

Sigma

>>2013/Najaar

G-mi

Discovery Chemistry Services


and Process R&D
Founded in 1997, Mercachem specializes in

Speed and flexibility are important considerations

contract research and development for the Life

in current research programs. By using our

Sciences Industries.

focused and client-oriented approach, we can


meet your demands and deadlines.

At Mercachem we are able to provide the

No rights on products or inventions, which are

following exclusive services:

essential for the customers research purposes,

Contract Organic Synthesis

will be retained by Mercachem.

Parallel synthesis of focused libraries


Process Research and development

For more information, please contact us.

Medicinal Organic Chemistry Services


Currently, Mercachem employs 105 people.
Since its inception, Mercachem has successfully
carried out a wide diversity of organic reactions

Mercachem bv

and has built up valuable expertise in the field

Kerkenbos 1013 | 6546 BB Nijmegen

of organic synthesis. Equipment and know-how

PO Box 6747 | 6503 GE Nijmegen

are available to carry out a full range of organic


reactions from the milligram to 0,5 kg scale.

The Netherlands
Telefoon +31 (0)24 372 33 00
Fax +31 (0)24 372 33 05
E-mail info@mercachem.com
Internet www.mercachem.com

Jouw studievereniging wil het


je zo voordelig en makkelijk
mogelijk maken.
Dus hebben ze een
boekenleverancier die
daarbij past.

Bezoek ons op
studystore.nl of ga naar
n van onze winkels.

Redactioneel
Waarde lezer,
In deze eerste echte editie van de G-mi hebben we een aantal vertouwde artikelen, maar ook twee gloednieuwe! Jade heeft een paar woorden
geschreven namens het bestuur. Wilke en Danil vertellen over hun ervaringen op stage hier in Nijmegen en in het natte Cardiff. Er komen ook
verhalen uit de andere kant van Europa, namelijk het verslag van de studiereis naar Turkije. De nieuwe Chemystery levert natuurlijk weer kansen
op om de heerlijke taart in de wacht te slepen. Ons eigen docent Colin Logie stelt zich voor, en achterin vinden jullie weer de beschamende uitspraken of fotos van de afgelopen tijd. Een nieuw artikel is Gluren bij de Buren, waarbij we onze zusjes vragen om het leukste artikel van het
afgelopen jaar naar ons te sturen, zodat ook wij van deze genialiteit kunnen genieten. De andere nieuwe rubriek heet Van de Overkant en in
deze rubriek interviewen wij elke editie een Alfa over zijn of haar studielast, wat die studie zo aantrekkelijk maakt en hoe zijn of haar gedachten
en vooroordelen over ons btas zijn. We bijten de spits in deze editie af met een heuse antropoloog!

Op het moment van schrijven ben ik net 24 uur in het bezit van mijn officile bachelordiploma. Mijn vriendin wees me er
al op dat ik er eigenlijk veel te nonchalant over doe dan voor wat het eigenlijk betekent. Ik heb mijn eerste diploma van de
universiteit. En toch zie ik het als nauwelijks meer dan een propedeuse Gefeliciteerd, je bent weer een paar jaar verder in
je opleiding!. Ik heb het gevoel dat tegenwoordig het bijna bij iedereen al vaststaat dat ze een master gaan doen na hun
bachelor. Zo ook bij mij. De grote stap komt (hopelijk) over twee jaar, als ik ook dat masterpapiertje op
zak heb, en de overstap moet maken van het vertrouwde studentenleven naar de sollicitatiehel. Maar, daarom werken we ook voor die diplomas. Ze zouden
tickets kunnen zijn naar mooie carrires, je een streepje voor geven tegenover andere sollicitanten, een bewijs zijn dat je beschikt over een
goed stel hersens. En eigenlijk is het ook een bewijs dat je een prestatie
hebt geleverd, een beloning voor jaren hard werken. Dus ik denk dat ik
het vanavond maar een klein beetje ga vieren. Een klein beetje maar, want
morgen moet ik weer vroeg op voor mijn masterstage!

Was getekend,
Jard de Vries
Eindredacteur der G-mi

Inhoudsopgave

Colofon
Wie heeft er allemaal aan deze G-mi meegewerkt?
Redactie

Jard de Vries
Hidde Elferink
Alex Kolmus
Bianca de Pooter
Maurits Vercammen
Michiel van Lokven
Bram van der Steen
Jeroen van de Wiel

Hoofdredacteur
Voorzitter
Secretaris

Kopij

V.C.M.W. Sigma
t.a.v. G-mi Redactie
Postbus 9010
6500 GL Nijmegen

Telefoon:
024-36552079
E-mail:
gmi@science.ru.nl

Drukker

Flyeralarm BV
Kruisdonk 64a
6222 PH Maastricht

Oplage:
250 exemplaren

Ontwerp

Jard de Vries

Omslagfoto

wallike.com

Disclaimer

De verantwoordelijkheid van de geplaatste


artikelen ligt volledig bij de auteurs

1 Redactioneel
2 Bestuur

Jade
3 Gluren bij de Buren

Comic Sans MS
4 Studiereis

Turkije
6 Even Voorstellen

Colin Logie
8 Buitenland-hulp
9 Chemystery
10 Van de Overkant

Antropologe Kim
12 Global Chemistry

Danil in Cardiff
14 Op de Afdeling

Wilke Castelijns
16 Fotopagina
17 Quotes

Van het bestuur


Van de voorzitter
Lieve Leden,
Dit is mijn allereerste van de voorzitter in de eerste echte G-mi van dit collegejaar. Ik schrijf dit op de 11e van de 11e maand
en voor de consequentheid ben ik om half 11 begonnen met typen. Verder ben ik vandaag voor het eerst na gaan denken over
mijn masterfase. Maar ik stel dat, gelukkig, na dit jaar nog n jaar uit. Ook was ik afgelopen weekend voor het eerst in het Duitse
Heidelberg (wat heel erg gezellig was). Daar heb ik voor de eerste keer in mijn leven een Duitser het Wilhelmus geleerd, een zuurstofmolecuul nagedaan en ruim 200 fotos gemaakt tijdens n avond uitgaan. Primeurs maken mij altijd erg vrolijk, dus ik heb een
goed weekend gehad!
Maar ook jullie hebben ongetwijfeld primeurs beleefd de afgelopen weken. Zo hebben de eerstejaars hun eerste tentamens ooit gemaakt en hebben anderen de struikelvakken (statistiek [behalve Peter M ], BMB II, chemische binding)
voor de eerste keer verknald. De commissie-voorzitters hebben Sigmas eerste voorzittersoverleg gehad en de eerste
storm met orkaankracht in jaren heeft ons land beroerd. De afgestudeerde Sigmanen zijn voor de eerste keer na de
grote vakantie niet naar school gegaan, maar aan het werk. Ik wens hen allemaal heel veel succes toe!
Er zijn ook vele andere leuke dingen gebeurd afgelopen kwartaal, die niet per se voor het eerst waren. De introductie
is natuurlijk geweest, waar alle betrokkenen geknald hebben om een zo leuk mogelijke week neer te zetten. Ik denk
dat dat ook zeer goed gelukt is. Na de intro hebben we 125 nieuwe Sigmanen mogen verwelkomen, die zich hopelijk
helemaal thuis gaan voelen bij onze vereniging. Hun massale opkomst op borrels, diner rouler en het tuinfeest, verraad al dat dit waarschijnlijk wel het geval is. Ik hoop dan ook dat jullie, eerstejaars, de rest van het jaar zo fanatiek
blijven. En ik hoop ook dat alle ouderejaars Sigmanen op onze activiteiten blijven komen om elkaar (beter) te leren
kennen!
En er staan al weer leuke activiteiten op de planning! De playbackshowborrel
zal wel geweest zijn als deze G-mi uitkomt, maar ik durf te wedden dat het
een leuke avond is geweest. Ook de jaarlijkse Proud 2B Faudt komt er weer
aan op 27 november en dit belooft weer een gaaf verkleedfestijn te worden.
We gaan op 3 december samen Sinterklaas vieren met de A-team en SOG
zal jullie dit kwartaal inwijden in de wereld van LaTeX. In de laatste week
voor de vakantie zorgt het bestuur voor een lekkere (en gratis) kerstlunch en
verblijdt Bacchus jullie met glhwein tijdens de kerstborrel.
Maar kerst duurt toch nog wel eventjes. Nu zitten we in de herfst. Ik houd
stiekem best van herfst en niet alleen omdat ik dan jarig ben. Het oranje van
de bomen en het loeien van de wind, de discussie over Sint en Piet, af en toe
een zonnige dag maar verder ruig weer. Het heeft wel iets. De herfst is ook
ideaal om bij mijn ouders thuis de haard aan te steken, waar ik dol op ben.
Als ik naar huis kom laten ze hem vaak uit, omdat ik hem dan meteen kan
aansteken. Lief h? En dan op de bank hangen met een glas wijn terwijl het
hard onweert. Super fijn.
Zo wegdromend ben ik alweer aan het einde van mijn stukje gekomen. Ik wens jullie een hele fijne herfst toe, gevuld
met dingen die je leuk vind en met een primeurtje op zijn tijd. En de echte avonturiers daag ik uit elke dag een primeur
te beleven. Want als de wind dan domino speelt met de bomen, kan jij je eigen geluksmomentje creren. Dus ga voor
het eerst breien, wintersporten, naar een Sigma-activiteit, bomen knuffelen, skydiven of op tijd naar college en houd
elkaar lekker op de hoogte. Zo komen we die lange dagen wel door!
Voor het eerst via dit medium:
Veel liefs,
Jade Heister

Gluren bij de Buren


The relationship between the
usage of Comic Sans MS and
the concentration span of a
reader
Alex van der Rest
1 Introduction
5

De auteur die genoemd staat bij dit stukje zal je hoogstwaarschijnlijk niet bekend voorkomen. Is dat gek? Nee, dat is niet
gek, want de auteur studeert wel Molecular Life Sciences,
maar dat doet hij in Wageningen. De redactie vond het een
goed idee om een stukje uit een blad van een zustervereniging te selecteren dat ons wel aansprak.
De vuurdoop van de rubriek is, zoals je misschien al geraden
had, voor MSV Alchimica uit Wageningen. Zij sneden een
onderwerp aan dat gevoeliger ligt dan plagiaat in het academisch wereldje, ik heb het dan uiteraard over het gebruik van
Comic Sans MS.

PAPER

One of the most well-known rules amongst students is that one


shall never use the font Comic Sans MS. The biggest problem
is that Comic Sans MS is still used in some cases, to great
annoyance of lots of students.

10

15

Figure 1: a piece of text infected with Comic Sans MS,


captured in a box, making it non-harmful.

20

Therefore a research shall be done right here, right here on this


page. Hopefully everyone will participate in this research so we
might get a clearer view on the phenomenon that is called
Comic Sans MS.

2 Experimental

25

Within a few lines, we will start the experiment. The font will
be changed to Comic Sans MS, and every graph inserted shall
look really amateurish, to accompany the look of Comic Sans
MS. We hope you will keep your attention and keep on reading
nonetheless.

50

55

60

Seriously, you have been warned.


30

At first, this doesnt seem to be that bad. You might


wonder what all the fuss of this font is about. It does
not seem that annoying, and you get the illusion in your
head that you might just pull yourself through and read
this article.

35

40

45

After a few lines you start doubting your sanity and


your ability to think like a normal human being. You
arent really interested in this article anymore, and you
crave for an article written by usage of a regular font.
This is understandable, but it is recommended to read
this article to the bitter end, for research purposes.
If you are still reading this article, we thank you
heartily and hope you are still functioning normally.
Thanks to your cooperation, we were able to make a
graph where the usage of Comic Sans MS is compared
to the attention span of a reader.

This journal is Periodica (2013)

65

70

Figure 2: the relation between the usage of Comic Sans


MS and the attention span of the reader.
As can be seen in Figure 2, the attention span of the
reader quickly diminishes after a short usage of Comic
Sans. At a certain usage of comic sans, the attention
span has reached the so-called K-value. At this point,
the mind of the reader is almost blank, and has almost
reached critical levels of boredom.
To protect the writer of this article against the high
concentration of Comic Sans in this article, Times New Roman is
used again. Any further use of Comic Sans might leave the writer
with an even less stable mind than he already has.

Conclusions
Comic Sans MS is one of the most dangerous fonts ever
created. Its mind-numbing powers are beyond imagination and
should not be toyed with. Comic Sans MS is a font best left
unforgotten, hidden deep within the dark corners of the digital
world.

Notes and references


75

http://en.wikipedia.org/wiki/Comic_Sans
http://bancomicsans.com/

3
Comic Sans MS, [2013], 0412 | 1

Studiereis
Studiereis 2013 - Fellowship of the Units


door Michiel van Lokven
Ik heb niet lang gedaan om alles in te pakken op een zaterdagmiddag. Minder dan vierentwintig uur later ga ik lopend naar het station.
Immers, Galgeveld is niet zo ver weg van het spoor. Dat heb ik gevoeld. Met 15 kg op mijn rug is dat een goede training geweest. Op een
gegeven moment voel ik ogen in mijn rug. Ik ben al dichtbij het station. Bang dat mijn zakken gerold zouden worden voordat ik Turkije
berhaupt zou bereiken, zet ik vaart in mijn tred. Gelukkig is mijn vrees voor niks: het is Dion maar.
We komen s avonds aan in het eeuwenoude deel van Istanbul, waar onze hostel zich bevindt.
We kunnen ons alvast vergapen aan het uitzicht op het dakterras: niet zo ver ligt de Hagia
Sophia goed in beeld. Vervolgens worden we door de Ik-Regel-Alles Turk meegenomen door
wat straatjes om in een willekeurig caf van iemand (zijn neef?) te toasten op de reis. En dan
op naar comaland, want we moeten vroeg op.
De volgende dag beginnen we met een Turks ontbijt om de hoek in een caf. Tomaat, komkommer, een gekookt ei, zwarte olijven, een soort feta kaas, boter met honing, soms een stukje
groene peper en Turkse thee. Gerjen bedankte al gauw voor de Turkse thee. De ober begint
in vol automatisch Turks terug te praten. In de vroege ochtend is iedereen te lam om daar
iets van te begrijpen. Vervolgens vroeg Gerjen voorzichtig Cola?. De ober loopt weg. Merkwaardig genoeg komt hij terug met een blikje Cola. Juist. Variatie dient zich voor in het aantal
stukken tomaat, komkommer of olijf dat we krijgen. Dit leidt ons tot de ontdekking van de
olijven-index (zie Its a Beautiful Day). Ik (We?) heb(ben) nog nooit ontbeten met zo veel
sterk smakende etenswaren.
We staken de Galata brug over, ooit briljant beschreven door Geert Mak1. De winkels onder de brug zijn niet beter te beschrijven dan
louche en pauper. We bezoeken na de wandeltocht het Nederlands Instituut van Turkije (NIT) 2, waar we uitleg kregen over hun onderzoek
naar de geschiedenis, archeologie, cultuur en erfgoed van Istanbul en Turkije. Pjiotos waarde-oordeel over dit allemaal: Meh3.
We hebben nu een beperkte stadswandeling gemaakt. De andere dagen zullen we veelvuldig de tram en metro gebruiken.
Als je in Istanbul bent, verkeer je je in een smeltpot van culturen. Ik zal je mijn gezever over geschiedenis besparen: in Istanbul hebben
we verscheidene historische bouwwerken bezocht.
Het bezoeken van het Topkapi-paleis geeft ons vooral een indruk hoeveel mensen je er kwijt zou kunnen. Het is er heel... erg druk. Er
staan voor ingangen rijen mensen te wachten waar de Efteling jaloers op zou zijn.4 We vervolgen onze weg naar een uitkijkplaats over de
Bosphorus . Ziedaar de Turkse vloot, wat tegenwoordig voornamelijk bestaat uit veerponten, vrachtschepen en Bosphorus Tourschepen.
Veni, Vidi en Vervoer ze?
De Blauwe Moskee was zeer indrukwekkend. Terwijl Rene probeert uit te leggen dat de moskee welgeteld zes minaretten bezit, wat
Mekka echt niet zag zitten en zelf een zevende minaret erbij bouwde5, begint kort daarna gaat een Turkse kerel verderop hard te schreeuwen6. Zelfs de Turkse omstanders kijken verbaasd om. Het blijkt te worden opgenomen en dus is die kerel normaal (vooralsnog). Nadat
we de schoenen uit hebben gedaan, betreden we het Blauwe Moskee7. Er wordt maximale ruimte
geboden voor gebed en er hangen in de moskee prachtige muurschilderingen, maar die vertellen
geen verhaal (meer een soort versiering). Bovendien is het afbeelden van Allah verboden (al heeft
hij wel veel namen in de Koran). En het bidden is altijd in de richting naar Mekka8.
De dag erna bezoeken we de Hagia Sofia, het bekendste overblijfsel van het Byzantijnse Rijk. Binnen is het nog imposanter dan ik had verwacht. Vooral het plafond. En je staat toch in een moskee,
tegenwoordig museum, die al sinds de zesde eeuw bestaat. Nadat we even een kat hebben aanbeden, trekken we verder, richting de Bosphorus. Niet voordat Pjioto en Capt. Fruitella poseren in
een park nabij de Hagia Sofia (zie foto).
Als laatste van de grote bezichtigingen hebben we (op eigen initiatief) de Grand Bazaar bezocht.
Daar kan je de afdingskills eens aanscherpen door te bieden op souvenirs, maar ook sieraden, aardewerk, tapijten, kleding en specerijen zijn verkrijgbaar. Toch valt het mij een beetje tegen. Ik had
het authentieker verwacht, niet moderne TL-buis winkels in een oud omhulsel.
Op een vrije dag bezoeken we de Princes Islands. Dit zijn een eilandenreeks in de zee van Marma-

1. De Brug, Geert Mak


2. www.nit-istanbul.org
3. Meh is an interjection, often used as an expression of indifference or
boredom. (bron: http://en.wikipedia.org/wiki/Meh )
4. Uiteindelijk viel dat allemaal wel mee, alleen schoot het voor geen
meter op.

5. Ja ja, hoe meer minaretten je hebt, hoe meer baas je bent. Mekka is d heilige placeto-be, dus die kreeg een minaret erbij toen de Blauwe Moskee er ook zes had gekregen.
Dus Mekka heeft er nu zeven. In your face, Blue Mosque!
6. Nee dit is geen grammaticale fout, hij loopt echt te schreeuwen!
7.Helaas had dit wel tot gevolg dat het meurde naar zweetvoeten.
8.En niet naar het Oosten, wat een misverstand is.

Studiereis
ra, waar vroeger de prinsen van de Byzantijnen, de Turken en de Ottomanen kwamen. Hier kom je even tot rust, want je hoort geen autos.
Vervoer gaat hier met paard en kar. De eilanden zijn vrij klein, maar de heuvels zijn pittig. Ik besluit met Pjioto, Capt. Fruitella, Two Face,
de Jonkheer en Dorine (zie lotgenoten) het tweede eiland te ontdekken (Burgazadasi). De heuvel op wordt snel zwaarder. We komen een
oud stel tegen. De man heeft een bos takken samengebonden op zijn rug. De vrouw leurt een grote tak achter zich met een stuk touw.
Alsof ze het ding aan het uitlaten is.
Het bezoeken van de universiteiten zijn n van de weinig verplichte onderdelen van de studiereis. We hebben in totaal vijf universiteiten
bezocht, namelijk: Sabanci, ITU, Bogazici, Metu en Bilkent (waarvan de eerste drie zich in Istanbul bevinden en de andere twee in Ankara) .
Daarnaast hebben we het Marmara Research Center bezocht. In Turkije is een onderwijsinstelling al snel een universiteit (lees: ze hebben
geen hoge scholen). Het positieve aan alle universiteiten is dat ze verplicht college krijgen in het Engels. Dus spreekt iedereen hier wel
fatsoenlijk Engels, in tegenstelling tot iedereen buiten de universiteit.
Na iets meer dan een week is de tijd gekomen om te vertrekken. We
nemen afscheid van Ger Pruijn, die naar huis vertrekt. We gaan op weg
naar Ankara met een zeer luxe bus. Bij aankomst was niets minder dan
een paard en kar het verkeer op aan het houden. Het ding stond dubbel geparkeerd voor ons hotel.
Ankara is een heel andere stad dan Istanbul. Niet echt wat je verwacht
van een hoofdstad die tevens een miljoenenstad is. De stad oogt heel
rustig en is heel ruim opgezet voor verkeer. In deze stad bezoeken
we de oude citadel en Atatrks begraafplaats. De citadel is een stoffig
gebeuren wat tijdens ons bezoek hevig wordt gerestaureerd. Toch hebben we boven een
mooi uitzicht over de stad. Nadat we een paar honden spotten die elkaar plezieren la
doggy style, wordt het tijd om te vertrekken.
We lopen helemaal van de citadel naar de graftombe van Atatrk, een behoorlijke wandeling. Onderweg komen we een leuke plaats tegemoet: er wordt daar gedemonstreerd
die dag. Het is vooral interessant om te zien hoe mensen met een simpel politie-hesje9 in
burgerkleding volautomatische geweren hanteren. Tijd om verder te lopen.
En alhoewel ik een liefhebber ben van geschiedenis, vind ik de graftombe niet heel erg
bijzonder. Het is vooral een ode aan de Grote Trk. En daar hebben landsgenoten gewoon iets mee, niet zozeer de gemiddelde toerist. Voordat we weg kunnen, wordt de
Two Face (zie foto) ondervraagd door een stel kinderen van de basisschool. In het Engels
natuurlijk!
Onze laatste dag wordt gebruikt om een tot de verbeelding sprekende wereld te tonen: die van Cappadoci. Dit is nog een stuk rijden
van Ankara, maar zeker de moeite waard. Het was een beetje jammer om op sommige plekken maar heel kort te zijn. De lunch is echter
geniaal: onder de grond! Onder het genot van live muziek kunnen we even uitrusten. Vervolgens gaan we naar een uitzicht over de vallei.
Van korte duur: een zandstorm jaagt ons de bus in. We sluiten de dag af met een lopend buffet, en trekken moe, maar voldaan, terug
richting Ankara.
De magie van Cappadoci wordt abrupt teniet gedaan door de volgende dag terug te keren naar Nederland. Op het vliegveld aangekomen blijkt de vlucht was anderhalf uur vervroegd. Dus moeten we de koffers achterlaten
bij de check-in balie. Toch iets wat je liever nooit doet. De douane doet moeilijk dat we
geen tickets hebben. Dan moet je maar bij de check-in vrouw zijn. Bij de terminal wordt
er nog extra moeilijk gedaan. De douanier heeft de tickets en wij dus niet. Na wat bellen,
discussie, nog meer bellen en een douanier die de tickets overhandigt, mogen we aan
boord. En zo geschiedde: ik ben Bart van Beusekom geworden10.
En na een hele dag reizen realiseer je dat je in Venlo bent. Het is acht uur. Dodenherdenking. En minuut stilte. Wat een stilte.
9. Je kent hardlopers wel die met zon reflecterend hestje lopen? Zulke dingen dus, maar dan donkerblauw met de tekst politie erop.
10. We krijgen random tickets van mensen. Sommigen hadden uiteindelijk geen tickets.

Even Voorstellen
Even Voorstellen Colin Logie

door Michiel van Lokven

Dr. Colin Logie is een universitair docent aan de Radboud Universiteit. Hij werkt op de afdeling Moleculaire Biologie van professor Henk
Stunnerberg in het NCMLS, en doet onderzoek naar epigenetica in het aangeboren immuunsysteem. Tevens onderzoekt hij het gist metabolische cyclus. Daarnaast doceert hij een aantal vakken aan Bachelor MLW en Scheikunde studenten. Hij heeft een opmerkelijke carrire
al achter de rug, met een studie, PhD en postdoc positie in het buitenland. Naast de academische wereld heeft hij goede herinneringen
aan het studentenleven. Maar er is meer. Waarom rijdt dr. Colin Logie geen auto? Klopt het dat ie pinball speelt tijdens de pauzes van
hoorcolleges? Lees verder om de persoon achter de docent te leren kennen.
Waar bent u (moleculaire) biologie gaan studeren? En waarom juist daar? Als u de keuze
had tussen (moleculaire) biologie of MLW, wat zou u dan gekozen hebben?

Oorspronkelijk wilde ik biochemie studeren en ambieerde ik om een internationale
wetenschappelijke loopbaan te hebben. Eigenlijk wilde ik een MLW insteek hebben. Daartoe
wilde ik in het Engels studeren. Uiteindelijk is mijn keuze op Glasgow University gevallen,
maar ik heb ook gekeken naar de universiteiten in Liverpool, Leeds, Dundee en Edinburgh.
Toen (1987) was het niet duurder om ginder te studeren dan in Brussel, wel exotischer. Na
vier jaar sprak ik Engels als een Schot.
Dus om terug te komen op de vraag, ik had besloten om wat toen het meest op het huidige
MLW programma lijkt. Maar je moet je realiseren dat je toen gewoon biologie, scheikunde
en natuurkunde volgde in het eerste jaar, en pas in het tweede jaar werkelijk differentieerde.
Naast biochemie had ik in het tweede jaar zologie en genetica gekozen. Op het einde van
dat jaar werd ik benaderd door Roger Sutcliffe (het hoofd van de genetica afdeling) om een
nieuw moleculaire biologie + genetica programma te volgen. Ik had namelijk hoge punten
gescoord voor het genetica tentamen. Ik vond het aardig om gevraagd te worden en heb dus
genetica en moleculaire biologie gestudeerd van september 1989 tot juni 1991.

Bron: NCMLS

Wat vond u het leukst aan uw studententijd?



Naast de fascinerende wereld van de academische wetenschap ontdekken aan de hand van lezingen en literatuuronderzoeken,
vond ik tijd doorbrengen met mijn medestudenten erg leuk. Glasgow University kent 2 studentenvakbonden. Historisch gezien was er
n voor vrouwen, de Queen Margareth Union (QMU), en n voor mannen, de Glasgow University Union (GUU). In 1987 was het slechts
sinds zeven jaar dat mannen en vrouwen mochten aansluiten bij beiden. Ik heb eenduidig voor de QMU gekozen. Niet alleen om de
vrouwen, maar de uitstraling van het QMU. De QMU was moderner en progressiever dan de GUU. Daar heb ik de leukste ervaringen van
mijn studententijd beleefd, van het ontmoeten van andere mensen tot donderdagavond stappen. En natuurlijk de concerten waardoor
de QMU beroemd is geworden. Ik heb bijvoorbeeld de Mano Negra, Bad Brains, The Pixies en Red Hot Chili Peppers live optredens bijgewoond in de QMU. Helaas trad Nirvana pas op in november 1991, toen ik al naar Heidelberg verhuisd was.
Heeft u een anekdote uit uw studententijd?

Het is al een tijdje geleden. Er is niets dat me te binnen schiet dat ik nu zomaar met eenieder zou willen delen. Het was een
leuke tijd, dat zeker! (glimlach)
Hoe komt u in Nederland terecht qua werk?

In 1999 was ik als postdoc in Massachusetts onderzoeker bij de UMASS Molecular Medicine department, waar ik fundamenteel
biochemisch onderzoek deed aan bakkersgist chromatine. Op een zonnige dag kreeg ik van Henk Stunnenberg een e-mail. Hij vroeg me of
ik bij hem op de afdeling UD wilde worden. Ik kende Henk al van het EMBL. Hij was toen hoofd van het lab aan de andere kant van het lab
waar ik mijn PhD deed. Gezien ik op zoek was naar een baan in Europa, en ik Nederland een der beste landen acht om kinderen in groot
te brengen, heb ik positief gereageerd op zijn verzoek.
Waar richt uw onderzoek zich momenteel op?

Enerzijds op epigenetica in het aangeboren immuun systeem (in samenwerking met het ziekenhuis) en anderzijds microorganismen die een fenomeen vertonen, wat het gist metabolische cyclus wordt genoemd. Een gistcel wisselt anabolisme en catabolisme af,
maar vertoont niet gelijktijdig deze metabolische processen. Beide onderzoekslijnen worden benaderd vanuit het perspectief van chromatine structuren, met name nucleosoom post-translationele modificaties en nucleosoom positionering op chromosomaal DNA.

Even Voorstellen
Wat is tot nu toe uw grootste prestatie?

Als je deze vraag aan een wetenschapper of een kunstenaar stelt, kan je er op rekenen dat ze hun laatste werkstuk tentoonstellen. In mijn geval gaat dat over een ontdekking hier in Nijmegen. We hebben bij bakkersgist plodie puntsgewijs op een gecontroleerde
manier kunnen verdubbelen, van haplode tot octaplode. Dit heeft verregaande implicaties volgens mij.
Wat interesseert u naast (moleculaire) biologie nog meer?

Er is tegenwoordig zoveel aanwas van kennis op allerlei vlakken dat het vrijwel onmogelijk is om alles wat me interesseert te
kunnen lezen. Buiten de wetenschap om vind ik gedrag van mensen en dieren fascinerend. Indien ik niet voor biochemie gekozen had,
zou ik graag beland zijn in een onderzoeksgroep die dierengedrag onderzoekt. Een voorbeeld is de groep van Frans de Waal in Arnhem
(Burgers Zoo), waar men jarenlang het gedrag van chimpansees bestudeerde.
Een ander onderwerp dat mij boeit is hoe de menselijkheid duurzaam in de biosfeer kan komen te vertoeven. Ik heb bijvoorbeeld in 1999,
toen ik Nijmegen kwam leven, besloten om niet meer met de auto te rijden (ik ga dus elke dag met de fiets of met de bus naar het werk).
Dit heeft als reden dat ik denk dat de olieuitbating enorm veel schade meebrengt, via CO2 uitstoot maar ook voor de mensen die leven
waar olie wordt ontgonnen.
Welke vakken geeft u momenteel aan MLWers en Scheikundigen?

Ik doceer onderdelen van Biochemie en Moleculaire Biologie 2, Medische Biotechnologie en Functional Genomics. Vanaf september 2014 zal ik een genomica cursus doceren waar ook een aantal MLWers welkom zullen zijn, die ik samen met de afdelingen Microbiologie (FNWI) en Antropogenetica (UMC) opzet. Het is onder meer interessant voor studenten omdat ze kennis opdoen, theoretisch en
praktisch, met apparatuur die van de techniek Next Gen Sequencing toepassen.
Klopt het dat u soms muziek aanzet tijdens werkcolleges en pinball speelt tijdens de pauzes van een hoorcollege?

Inderdaad. Ik speel maar eens of twee keer per cursus pinball tijdens de pauze, wanneer ik wat stoom wil afblazen na een bijzonder pittig college of als ik me verveel. Het is wel bijzonder om toegejuicht te worden door de studenten in de zaal wanneer ik een 'extra
ball' scoor of juist om die gemeenschappelijke zucht te horen wanneer de bal tussen de flippers door verdwijnt. Daarmee hoop ik de
studenten te tonen dat ik (als docent) een normaal mens ben. Toen ik het voor de eerste keer deed, was het een spontane actie. Wat de
muziek betreft, ik probeer niemand te storen, maar het is een leuke manier om te ontspannen. Toch?
Wat is het belangrijkste dat een student moet leren tijdens zijn stage?

Om zelfstandig onderzoek te plegen. Met andere woorden: proeven leren opzetten, uitvoeren, interpreteren en uiteindelijk
rapporteren. Het bestieren van deze vier aspecten van onderzoek is niet voor iedereen weggelegd. Volgens mij is het eigenlijk niet een
kwestie van IQ, maar meer van vocatie en motivatie. Heb je het in jezelf om op je eentje zon complexe reeks taken uit te kunnen voeren
met succes? Kan je tegen de ogenschijnlijke zeer trage vooruitgang? Kan je groeien in je vermogen? Vind je het prettig om dit te doen?
De maatschappij heeft wetenschappelijk opgeleide mensen nodig buiten de laboratoria om. Als je niet van het onderzoeksgebeuren zelf
houdt kom je daar snel achter tijdens een stage. Laat dat geen probleem zijn. Doe je best voor jouw stage en daarna kan je met het diploma allerlei leuke banen vinden waar je geen natte proeven hoeft te draaien. Het belangrijkste dat je kan leren is de ervaring zelf van hoe
men proefondervindelijk wetenschappelijk onderzoek in de werkelijkheid pleegt.
Wat is het beste dat de Radboud Universiteit te bieden heeft?

Ik denk dat de breedte van deze universiteit een sterkte is. Van wiskunde tot geneeskunde, van biologie tot psychologie. Tevens
is de persoonlijke aandacht die studenten hier mogen verwachten, is niet op elke universiteit te vinden.
Wat is uw favoriete tijdsbesteding naast het werk?

Ik geniet veel van de tijd die ik doorbreng met mijn vrouw en onze kinderen. Samen eten, wandelen, op de bank zitten en natuurlijk feestvieren. We hebben om de twee maanden een verjaardag in de familie en daar genieten we allen van. Daarnaast hou ik ook
wel van een potje spelen, schaken, kaarten, mah-jong, rollenspellen, scrabble, enz...
Hoe anders is Nederland ten opzichte van Belgi (wetenschappelijk maar ook maatschappelijk)?

Ik ben al sinds mijn 18e weg uit Belgi, maar voor zover ik dat ervaar is er n groot verschil: de gaande talenstrijd die het land in
tween splitst. Verder is Nederland net wat scandinavischer dan Belgi, met meer sociale controle en meer zelfverantwoordelijkheidgevoelens. Qua wetenschap is Nederland veel actiever, maar dat gaat misschien wel weer verminderen nu dat de Nederlandse gasbaten niet
meer aan de wetenschap zullen worden besteedt.
Heeft u een levensmotto?

Per angusta ad augusta is een motto waar ik van houd. Je krijgt niets voor niets en soms moet je behoorlijk doorbijten en geduld
oefenen voordat je de vruchten mag rapen van de daden die je hebt verricht. Verder leef ik in het hier en nu en heb ik daarbij een deontologische aanpak, waarbij goed doen belangrijk is.

Buitenland
Ik ga naar het buitenland en ik neem mee
Een avontuur naar een universiteit in het buitenland is een optie die elke student in overweging zou moeten nemen. De voordelen
zijn legio: persoonlijke ontwikkeling, het pimpen van je cv, specifieke verdieping van je studie en bovenal een ervaring voor het leven. Onderstaand zijn een aantal startpunten, tips en algemene rommel te vinden die je op weg kunnen helpen.

door Alex Kolmus
EU
Het Lifelong Learning Programma van de EU zal na
2013-2014 verlopen dan zal het stokje worden overgenomen door Erasmus+. Het LLP omvat allerlei subsidie maatregelen die uitwisseling van kennis, talent
en vaardigheden aanmoedigen waaronder de Erasmus-beurs. Het Erasmus+ programma zal alle taken,
die het LLP heeft, overnemen en nieuwe mogelijkheden introduceren.
En van de nieuwe mogelijkheden is een lening die
masterstudenten kunnen krijgen als ze hun volledige
studie in het buitenland doen. Onder het mom van internationalisering wil de EU deze maatregel doorvoeren. Alle haken en ogen die de EU aan wil pakken zijn
nog niet bekend en meerdere belangenorganisaties
vechten nog om de details van de plannen. Voor alle
mogelijkheden die het Erasmus+ programma te bieden heeft, is Google het devies.

SCIRUN
De Radboud universiteit is lid van het IRUN netwerk om
de uitwisseling met partneruniversiteiten te stimuleren.
Van dit netwerk wordt echter weinig gebruik gemaakt.
Het international office van het FNWI richt(te) daarom
SCIRUN op een netwerk bestaande uit de universiteit
van Uppsala, universiteit van Leuven, universiteit van
Glasglow, ETH en Oxford. Het is de bedoeling dat er
jaarlijks een tiental studenten naar deze universiteiten
vertrekken. Vanaf 2014 zal dit tot de mogelijkheden behoren.

Erasmus (Mundus)
De Erasmusbeurs is voor studenten die een tijdje in het buitenland willen studeren of stage willen lopen (binnen Europa). Het
beursbedrag bedraagt 220 euro per maand voor zowel studie als
stage. Er kleven wel eisen aan vast: het verblijf moet meer dan
3 maanden duren, je moet in bezit zijn van een propedeuse en
tussen de universiteiten moeten er afspraken zijn gemaakt.
Mocht je buiten Europa op stage willen dan is het Erasmus
Mundus een oplossing. Het Mundus programma bestaat uit
meerdere componenten:
Een gekoppeld masterprogramma, 2 of meer universiteiten
zullen op internationaal niveau een master opleiding aanbieden, op het gebied van bijvoorbeeld nanotechnologie, biomembranen, etc.
Een gekoppeld PhD programma, net als bovenstaand een
internationaal georganiseerde opleiding die zicht toespitst op
een deelgebied.
De nieuwe toevoeging is de mogelijkheid om buiten Europa
te studeren, het staat echter in de kinderschoenen dus de aangesloten universiteiten zijn beperkt.
Andere mogelijkheden om financile steun te krijgen zijn SNUF,
culturele verdragen of beurzen die specifiek zijn voor het land,
studie, etc. (bijvoorbeeld Fulbright, ISEP en het Wim Deetman
studiefonds).

Tot slot
Bovenstaand is het topje van de ijsberg, met wat moeite is er altijd
wel een weg te vinden naar de (Europese) universiteit van je dromen. Bij deze moffel ik er nog wat handige tips bij:
Begin op tijd, de meeste beurzen hebben een sluitingsdatum
en de administratieve rompslomp duurt altijd langer dan gedacht (verzekering, mogelijke visums, verwerking ... )
Mocht je geen studievertraging willen oplopen dan is een
Summer school een optie
Google is your friend, binnen 30 minuten kun je de stage van
je dromen vinden
Het international office is er voor een reden, maak gebruik
van de mensen
Veel succes met de eerste stappen richting buitenland.

Chemystery
Woordpuzzel
door Maurits Vercammen

- Zoek alle moleculaire-wetenschappen gerelateerde woorden.


Omdat sommige letters door de Boze Bulky Base zijn gelimineerd, bevindt zich een dubbele binding op de plek waar de
gelimineerde letter had moeten staan.
- 6 woorden die je moet vinden zijn alvast gegeven, de andere 7
moet je zelf raden.
- Alleen van links naar rechts (horizontaal, en beide diagonalen)
- Als je de gelimineerde letters die onderdeel zijn van de
gevonden woorden weet te combineren tot een zo lang mogelijk (MW-gerelateerd) woord, levert dit bonuspunten op.

P
A

M
T

Y
N
A

M
N

H
R

U
Z
A

K
W

M
E

I
A

M
E

N
R

I
T

L
C

............................................
............................................
............................................

W
F

............................................
............................................

G
G

N
D

............................................
............................................

X
K

V
I

R
T

S
J

T
T

E
N

T
M

A
N

E
N

Y
Y

O
H

Aniline
Atoom
Convolutie
Kern
Methionine
Plasmide

L
E

Gelimineerde letters:.....................................................................................
Weet jij dit hydrofobe raadsel op te lossen?
Scan je oplossing in (in de Library of Science), of maak een foto, en mail deze naar Gmi@science.ru.nl
Degene met de beste inzending krijgt een epische kersttaart!

Van de Overkant

De antropologe
Met de vernieuwing van de G-mi komen natuurlijk ook een aantal nieuwe stukken mee, zo ook deze gloednieuwe rubriek! De overkant wordt op het FNWI vaak gebruikt als aanduiding voor het verboden land. Daar waar serieuze wetenschap ver te zoeken is
en de huid van diplomas zo goedkoop mogelijk verkocht wordt. Iedere bta betrapt zichzelf wel eens op het stiekem of publiekelijk
grappen over alfas, maar waar berusten deze grappen dan op? Als het puntje bij paaltje komt, betwijfelt de redactie of we soms
berhaupt wel weten waarover we het hebben. Vandaar dat de G-mi voortaan elke editie een expeditie naar de overkant onderneemt om een zo verantwoord mogelijk verslag te doen van hoe het er daar echt voorstaat.
Om het spits af te bijten voor een dergelijke rubriek is er natuurlijk geen betere studie om mee te spreken met de mensen die hier
werkelijk verstand van (horen te) hebben. Daarom sprak ik deze keer sprak ik in het labyrintische TvA4 met Kim Schomaker, 19 jaar
jong en tweedejaars studente Culturele antropologie en ontwikkelingsstudies. Ze komt uit Waalwijk en heeft als hobbies zingen,
acteren, dansen en vienden. Daarnaast zit ze in het bestuur van studievereniging Umoja. Na een kort voorstelrondje zijn we dieper
ingegaan op wat ze nu eigenlijk doet, hoe ze de exacte horror om de middelbare school heeft ervaren en vooral hoe haar ervaringen
met btas zijn.

door Jeroen van de Wiel
Dus, waarom antropologie?

Ik was naar een voorlichtingsavond geweest met mijn ouders
waar heel veel studies waren en daar werd verteld over de antropologie en andere culturen. Uit interessetesten kwam ook naar voren dat ik
op zon gebied hoog scoorde. Daarnaast vond ik het ook heel interessant om te leren hoe mensen denken in andere culturen en daardoor
leer je ook weer heel veel over de eigen cultuur in Nederland. Zo leer
je eigenlijk dat je niet kan oordelen over andere landen en culturen
omdat eigenlijk geen enkele cultuur perfect is
Eigenlijk is die hele zwarte piet discussie dus hartstikke interessant
voor jullie?

Ikzelf vond hem heel interessant maar eh-(vertwijfeld)
Ik zal niet om een oordeel vragen hoor. En hoeveel contacturen zijn
er op jullie studie? Het vooroordeel is namelijk een beetje dat alfas
het met veel minder uren moeten doen.

(Nadenkend)-Pff Dat zijn geloof ik vijftien uren per week.
Dus gemiddeld drie uur per dag, maar nu hebben we bijvoorbeeld een
vak op maandag waarvoor we zes uur college krijgen. Dat is dus best
wel intensief nog.
En wat wil je er nou later mee worden?

Ah de bekende vraag! In feite is de bachelor echt de basis en
in de masterfase kan je je echt gaan specialiseren in iets. Je leert vooral
goed te schrijven en ook een tweede keer na te denken over conclusies
die je trekt. Wat ik vooral heel interessant vind, is dat je leert niet zomaar te oordelen over ontwikkelingslanden omdat dat een naam is die
wij ze hebben gegeven terwijl zij daar misschien heel anders over denken. Je leert jezelf te verplaatsen in een ander en dat is denk
ik een goede eigenschap voor de rest van je leven.
En voor dit soort interviews

En voor dit soort interviews! Maar het is lastig om te zeggen wat je er nu direct mee kan. Je zou bij een ontwikkelingsorganisatie kunnen werken, je zou bij een bedrijf kunnen gaan werken als antropoloog, maar veel mensen gaan de conflictstudie
kant op. Eigenlijk komen antropologen overal wel terecht, het is heel breed.

10

Van de Overkant
Echt waar? Ik heb nog nooit vacatures voor antropologen gelezen

Zoals ik zei is antropologie vooral een basis. Ik denk wel dat antropologen heel belangrijk zijn in een samenleving die
globaliseert. Er komen heel veel profielen met elkaar in aanraking en het is handig om een antropoloog te hebben die dat kan
relativeren.
Dan draaien we alles nu even om. Als ik nou scheikunde of MLW roep, waar denk jij dan aan?

(Lachend )- Ja... Ik was niet zon ster in natuurkunde en scheikunde evenmin. Het was gewoon niet mijn ding, ik was zelf
meer van de alfavakken zoals talen en kunst.
Dus je hebt exact toch zo snel mogelijk laten vallen?

(Resoluut)- Ja!
En de mensen die dat nu studeren, heb je daar nog gedachten aan?

Ik vind dat nog steeds wel knap, want voor mij waren dat hele moeilijke vakken, het lag mij gewoon totaal niet. Ik heb
wel het idee dat dat toch hele slimme mensen zijn, maar wie weet komt dat ook wel gewoon omdat het mij niet lag.
En denk je ook dat het een ander soort mensen is? Ik noem maar een zijstraat, dat scheikundigen allemaal mannen zijn die de
helft van de dag in labjas rondlopen?

Nou, vanuit mijn studie mag ik daar niet over praten eigenlijk.
Ja maar nu vraag ik er om, nu mag het!

Toch vind ik dat lastig, want eigenlijk moet je het eerst meemaken voordat je mensen in maar een klein beetje in hokjes
kan plaatsen, maar eigenlijk ben ik ook tegen het idee om mensen in hokjes te plaatsen. Dus ik zie eigenlijk geen stereotype of iets
dergelijks.
Dat is heel mooi! Maar als je je nu in een bta zou verplaatsen, wat zou jouw stereotype dan zijn denk je?

Dat is eigenlijk wel een hele goede vraag Ik denk dan de stappende mensen die studie allemaal niet zo heel serieus
nemen. Dat we over het algemeen maar een paar uurtjes college hebben en verder gewoon chillen.
En zie je dat stereotype dat je net schetste ook zelf terug?

Dat ligt er echt heel erg aan, we hebben ook hele ijverige studenten die dag en nacht zitten te studeren. Die halen ook
erg hoge cijfers. Ikzelf hou meer van stappen en een drankje doen met vrienden en studeren wanneer het moet. Misschien klopt
dat meer met het stereotype, maar dit geldt zeker niet voor iedereen.
En ben je wel eens in het Huygensgebouw geweest en wat vond je daarvan?

Ja ik ben er nu een aantal keer geweest,
vooral voor constitutieborrels, maar rond die tijd
is het gebouw al vrij leeg. Verder vind ik alles er
heel chique uit zien. Ook wel luxe dat jullie een
eigen bar hebben! Hoe heette het ook al weer?
Hoe noemden jullie dat nou?... Het nadorstplein? Dat is wel chill, dat jullie dat hebben!
En als je nu terugkijkt op alles, denk je dan dat
Sigmanen misschien een beetje een andere cultuur hebben?

Dat is weer zon vraag! Ik heb misschien het idee dat het leven zich meer op de
uni afspeelt, terwijl mensen hier vrij snel na het
college naar huis gaan. Maar ik zou het echt een
keer moeten meemaken om daarover te oordelen.
Kom vooral een keer langs! Hartstikke bedankt
voor je tijd!

11

Global Chemistry
Studeren in Cardiff: Groene chemie,
slap bier en zatte Britten

door Danil Schoenmakers
Een buitenlandstage is een heel goede manier om eens een ander land te bezoeken en voor langere tijd de cultuur, omgeving en het onderzoek te proeven. Ik
heb een buitenlandstage gedaan in de groep van professor Graham Hutchings,
aan Cardiff University in Wales. Deze stage heb ik uitgezocht omdat ik op het Sigma Symposium 2012 een lezing had gezien van een postdoc uit deze groep. Deze
lezing sprak mij zeer aan, en het onderzoek leek me dan ook erg interessant.
Een mail naar de professor was voldoende; ik was direct welkom en ze keken
uit naar mijn bezoek. Deze hartelijkheid, in combinatie met de mooie natuur in
Wales en de afwezigheid van een taalbarrire zorgde ervoor dat de keus gauw
gemaakt was.
Het onderzoek dat ik heb uitgevoerd in Cardiff is heterogene katalyse van de omzetting van melkzuur in propyleenglycol. Propyleenglycol kan gebruikt worden
als bijvoorbeeld biobrandstof, startmateriaal voor biologisch afbreekbare plastics, voedselconserveermiddel en antivries. Het onderzoek valt hierom onder
het kopje groene chemie. Na een literatuuronderzoekje ging ik verder met trial-and-errorwerk: er moest een goed werkende katalysator gevonden worden,
die het liefst zelfgemaakt was. Na twee maanden testen kwam echter het oordeel dat een gekochte katalysator (ruthenium op koolstof) toch echt het beste
werkte, dus uit tijdsoverwegingen heb ik gekozen om hiermee verder te werken.
Na een hele hoop tests is hier nog behoorlijk wat interessants uitgekomen; de
katalysator lijkt actiever te worden naar mate het vaker gebruikt wordt. Dit is natuurlijk vreemd, gezien ook een katalysator langzaam degradeert. Dit is dan ook
een interessant startpunt voor verder onderzoek.

12

De huisvesting in Cardiff is anders geregeld dan hier in Nijmegen. Buiten


particuliere huisvesting is het grootste gedeelte van de studentenhuisvesting eigendom van de universiteit. Dit betekent dat de kamers enigzins
duur zijn, maar wel op loopafstand van de universiteit liggen en over het
algemeen goed onderhouden zijn. Ik kwam eerst in een huis terecht met
10 inwoners: twee Nigerianen, drie Fransozen, twee Maleisirs, een Tsjech en een Sri Lankaan. Dit was heel gezellig! Na enkele weken bedachten
we om iedere vrijdag samen te eten, n iemand kookte dan een typisch
gerecht uit zijn land. Zo heb ik Maleisische gekruide kip, Sri Lankaanse
curry en Tartriflette gegeten, allemaal erg lekker! Zelf heb ik uiteraard
hutspot gemaakt, al is het maar omdat dit zon lekker zomers gerecht
is. Universiteitsaccommodaties hebben echter ook nadelen; aan het eind
van het collegejaar moest iedereen zijn kamer uit. Dit is heel normaal in
Groot-Brittani, maar voor een internationale student bijzonder onhandig. Je kunt je dan ook wel voorstellen dat dit voor enkele problemen
heeft gezorgd...

Global Chemistry
Buiten het onderzoek is er natuurlijk veel te doen in de hoofdstad van
Wales. Zo ligt er een groot middeleeuws kasteel middenin het centrum
van de stad, wat uiteraard bezocht kan worden. Daarnaast is het een havenstad, waardoor het centrum op loopafstand van de oceaan ligt. Cardiff
ligt onderin Wales en heeft een hoop mooie natuur op loopafstand. Er liggen een aantal beklimbare heuvels, waaronder Garth Mountain; de berg
uit de film The Englishman Who Went Up a Hill But Came Down a Mountain. Daarnaast is het openbaar vervoer ook niet slecht. Je kan makkelijk
met de trein of bus naar de Pen-y-Fan; de hoogste berg in Zuid-Wales. In
deze omgeving kan je prachtige wandelingen en mountainbike-tochten
doen. Ik heb, na enkele weken in Cardiff te zijn geweest, een Nederlands
meisje (ook uit Nijmegen, overigens) ontmoet en wij hebben samen vele
wandeltochten gedaan. Verder heeft Cardiff een levendige uitgaanswereld. Deze verschilt wel enorm van het Nederlandse uitgaanssysteem;
Britten drinken alcohol om zat te worden. Je moet dus ook niet raar staan
te kijken als je de hoofdstraat in het centrum na 11 uur ziet uitpuilen
van stomdronken jongeren. Hoe ze zat worden is echter de vraag, want
ondanks dat de hoeveelheden groter zijn in dan in Nederland (1 Pint =
568 mL), het Britse bier is over het algemeen slap, dood en lauw. Het niet
meer wettelijk verplicht, maar de meeste kroegen sluiten al om 11 uur s
avonds. De nachtclubs blijven langer open, maar later dan 3 uur zal je het
niet gauw maken.
Al met al was mijn buitenlandstage erg leerzaam en leuk. Al was het onderzoek niet helemaal mijn ding, de stad en de mensen hebben het hele
proces tot een geweldige ervaring gemaakt. Een buitenlandstage is dan
ook een absolute aanrader!

13

Op de afdeling

Wilke Castelijns
door Michiel van Lokven

Waar loop je stage en onder wie?



Ik loop een bachelorstage bij Bio-organische Chemie (3e verdieping 1e
vleugel), de onderzoeksgroep van professor Jan van Hest (begeleider) met als
mijn directe begeleider Nanda Smits.
Wat houdt je stage precies in?

Het doel is het maken van nanoparticles, welke moeten functioneren
als drug-delivery systems voor het oog. Het is onderdeel van een Europees
project dat PANOPTES heet. Ik werk met elastin-like polypeptides (ELPs). Die
worden verkregen uit eiwitexpressie in
bacterin. ELPs zijn eiwitten met een hydrofobe en een hydrofiele staart. Daardoor hebben ze de eigenschap dat ze lower critical solution temperature behaviour vertonen. Dit houdt in dat, als je de temperatuur verhoogt, de hydrofobe staarten samen aggregeren. Op die manier kunnen onder andere micellen
gevormd worden (Figuur 1). Maar er zijn meer mogelijkheden. Zo kun je ELPs zelf bouwen. Hierdoor kun je ook een constructie
bouwen met een hydrofiel-hydrofoob-hydrofiel staartstructuur. Op die manier zou je vesicles kunnen maken.
Laatst ben ik op een congres geweest, georganiseerd door de organisaties en afdelingen die betrokken zijn bij PANOPTES. Daar
waren vijf universiteiten en het bedrijf DSM bij aanwezig. Terwijl de ene groep de nanoparticles maakt, is een andere groep onderzoek aan het doen aan drug loading en release. Andere groepen doen weer toxiciteit metingen en er zijn zelfs groepen die onderzoek doen aan het effect van in vivo blootstelling van ELPs. Het congres was dus erg gevarieerd en er zijn veel interesse gebieden
waarin je kan werken of stage lopen. Ik gaf zelf ook een presentatie over mijn werk, wat zeer spannend was!
Praktisch gezien ben ik bezig op een aantal gebieden. Het assembleer proces begint door ELPs te verhitten tot een bepaalde
temperatuur. Met een turbidity spectrum (troebelheid spectrum) wordt bepaald op welke temperaturen de ELPs aggregeren.
Dit proces verloopt over een temperatuurgradint. Deze temperaturen gebruiken we tijdens het assembly experiment. Daarna
voeg ik genipin toe. Deze stof zorgt ervoor dat ELP crosslinking plaatsvindt. Op deze manier wordt de aggregatietoestand stabiel
gehouden, zodat de micellen die gevormd zijn onder de temperatuursverhoging niet uit elkaar vallen. De deeltjes die ik maak zijn
micellen, ongeveer tussen de 30-40 nanometer groot. Om te testen of het gelukt is en of ze van geschikte grootte zijn, gebruik ik
de techniek Dynamic Light Scattering (DLS). Dat is een methode om een distributie van de grootte van kleine polymeren of deeltjes
in een suspensie te bepalen.
Echter ben ik voornamelijk bezig geweest om het assembleer proces te optimaliseren. Ik wil dus bereiken dat er micellen (en vesicles) gevormd worden met mijn ELPs. Met optimalisatie moet je rekening houden met verschillende variabelen. Het belangrijkste
is de temperatuur, omdat die nodig is om de aggregaten te laten vormen. Hierin heb ik de eindtemperatuur gevarieerd, maar ook
de toename van temperatuur over de tijd (bijvoorbeeld 1 C per 2 minuten). Andere variabelen zijn het gebruik van verschillende
concentraties van ELP of genipin, variren met de pH van de oplossingen en zelfs het gebruikte oplossingsmiddel is niet heilig. Ik
varieerde daarmee met MQ-water en PBS. Met zon proef ben je een uur bezig. Dat is exclusief samples voorbereiden en stock
oplossingen maken.
Ik ben ook bezig met het opzuiveren van de deeltjes. Een opbrengst van 100% is niet haalbaar. En methode is om de samples te
centrifugeren. Hiermee verwijder je de ELPs die verkeerd gecrosslinkt zijn. Echter bleek filtratie beter te werken (met 0,8 meter
filtermembranen). Na een proef zijn tevens monomeren over die met dialyse of kolommen worden verwijderd. Binnenkort is het
plan dat ik de FPLC (Fast Protein Liquid Chromatography) ga runnen.
Als laatste ben ik nu ook begonnen met het onderzoek aan drug loading en release.
Ik gebruik fluorescentie technieken voor deze experimenten. De fluorescente dye die we gebruiken heeft als eigenschap dat het
alleen fluoresceert in een hydrofobe omgeving. Op die manier kan onderzocht worden of encapsulatie van deze fluorescente dye,
in de deeltjes, heeft plaatsgevonden.
Verder ga ik in juli voor drie weken naar Madrid om de toxiciteit van ELPs op cellen te testen. In wezen heb ik dan al veel van de
onderzoeksgebieden binnen PANOPTES meegekregen met deze stage.

14

Op de afdeling
Welke vakken sluiten hierop aan/zijn nodig om deze stage te doen?

Op zich hoef je niet verplicht vakken te volgen om op deze afdeling (bachelor)stage te lopen. Ik denk dat als je vakken
volgt die je leuk vindt, je vanzelf bij een stageplek terecht komt die daar op aan kan sluiten. Op deze afdeling heb je verschillende
projecten die het MLW-karakter naar mijn mening goed omvatten, namelijk aspecten van scheikunde en biologie. Hier heeft onderzoek vaak het doel om een biologische toepassing te creren, maar er is scheikunde voor nodig om deze toepassing te ontwerpen
of te synthetiseren.
Figuur 1: de ELP's (links) worden verwarmd, waardoor ze een micel of vesicle vormen (midden). Het
doel is om via deze micellen of vesicles drugs te
encapsuleren en te targeten naar het oog.

Bron: Nanda Smits.

Waarom heb je gekozen voor deze stage (als MLWer)?



Er zijn zowel MLWers en scheikos op de afdeling die stage lopen. Mijn interesses liggen dichterbij scheikunde dan bij
biologie. Ik vind bijvoorbeeld genetica en immunologie minder interessant, gebieden die toch een strikter biologische achtergrond
bevatten qua theorie. De biologische toepassing vind ik wel belangrijk.
Ik heb professor Jan van Hest benaderd voor een bachelor en (als uitbreiding daarop) Honours* stage. Ik heb eigenlijk niet verder
gekeken naar andere afdelingen. Op de website van Bio-Organische Chemie heb ik gekeken naar de verschillende projecten. Die
spraken mij wel aan. Dat werd hem dan direct qua keuze.
(*Bachelor stage is 12 EC, terwijl het Honours deel in het derde jaar 18 EC is. Hiervan is 3 EC een literatuurscriptie. Honours studenten hebben de keuze om deze 18 EC samen te voegen met hun bachelorstage om zo 30 EC stage te lopen in hun Bachelor.)
Wat is het belangrijkste dat je hebt geleerd tijdens stage?

Het belangrijkste dat ik heb geleerd is hoe onderzoek werkt. Wat houdt onderzoek in, hoe plan ik onderzoek en hoe verwerk je resultaten. Hoe zet je een experiment op? En hoe ziet een dag eruit als je echt onderzoek doet? Dat zijn toch vragen waar
je met stage antwoord op krijgt, en niet tijdens colleges.
Wat vind je fijn aan je stage en wat vind je minder?

Ik vind het fijn dat het flexibel werk is, waardoor je vrij bent met het maken van een planning. Als je iets anders met spoed
moet doen, kan je best even weg. Later een experiment doen is meestal mogelijk.
Vergeleken met vakken volgen ben je minder vrij. Vijf dagen in de week zit je vast aan stage en dat heeft wel consequenties voor de
rest van je (dag)planning. Je zit er toch van 9 tot 5 ongeveer, en dat is best zwaar.
Wat is de weekstructuur precies op jouw afdeling (meetings, werktijden, pauzes)?

Je begint tussen half 9 en 9 uur. Je werkt tot 17:00-17:30 uur. Bij ons is er rond half 11 een kwartier pauze, vervolgens een
lunchpauze van een half uur rond 12:30 en rond 15:30 ook een kwartier pauze.
Elke paar weken is er op dinsdag een clustermeeting. Op woensdag is er een meeting van de vier chemie groepen van de afdeling
(van Hest, Huck, Rutjes en Rowan) waar presentaties worden gegeven van master studenten (eindpresentaties), PHD studenten en
externe sprekers. Soms is er op woensdag ook een kort werkoverleg met prof. Jan van Hest, Nanda en de studenten van Nanda.
Op donderdag ochtend heb ik een werkbespreking met de van Hest groep. Hier presenteren PHD-studenten hun eigen onderzoek
met als doel om feedback en input van de groep te krijgen.
Bij het werkoverleg met prof. Jan van Hest overleg ik mijn resultaten, maar daar is ook mogelijkheid toe tijdens de clustermeetings
op dinsdag.
Word je veel begeleid of ben je meer op jezelf aangewezen?

In het begin word je veel begeleid. Nu ik eigenlijk weet wat ik moet doen, doe ik veel alleen. Nanda is altijd wel aanwezig
om vragen te beantwoorden of te overleggen. Als ik opvallende resultaten heb, ga ik overleggen. Ik meet weleens met TEM apparatuur en daar is Nanda altijd bij. Om het apparaat zelf te gebruiken, moet je een cursus volgen, waaraan bachelor studenten
helaas niet mee mogen doen.
Zou je, in de toekomst, een masterstage of PHD op Bio-organische Chemie willen doen?

Op dit moment ben ik aan het nadenken wat voor stage ik in de master wil doen. Ik vind het in deze groep erg leuk en er
zijn ook nog andere interessante projecten binnen de groep. Maar ik denk dat het goed is om ook op andere afdelingen een kijkje
te nemen. Om er op die manier achter te komen waar je het beste past. Wellicht kom ik er dan ook achter wat ik niet wil. Persoonlijk vind ik het dus wel belangrijk om in je stages te variren, en daar is ook ruimte voor in onze studie.

15

16

Quotes
Leoni C: Dus hoe laat wil je me hebben Ronald?
Gerjen T: "Ik heb het gevoel dat ik Napoleon in mijn mond heb."
Tim L: Mijn moeder gaat zich niet verbouwen. Dat gaat gewoon
niet gebeuren.
Jeroen L: Over monster girls gesproken, Maxime wil jij nog een
biertje?
Mike Ruth: Als ik nog een keer die Schrdinger vergelijking moet
opschrijven, dan schiet ik de kat van Schrdinger dood. Of alle.
Michiel vL: Ze zit naast me te leren, is dat in de nerd-wereld zoiets
als een sigaret opsteken na de daad?
Dion V: Ik voed mijn begeleiders op.
Hans H: Wat heb je dan met Zaskia gedaan?
Dion V: Ja, die is zwanger.
Arno W: Wil je lachen?
*Arno W grijpt naar de voorkant van zijn broek*
Vincent S: Waar was dat liedje ook alweer van?
Sander M: Was dat niet van The Swedish house maffia? Die kwamen toch ook uit Noorwegen?

Michiel vL: Sanders tong is echt te ruw.

Vincent S: Zolang je slikt, hoef je niet te hoesten.


Hidde E: Hey niet zo trekken!
Jade H: Maar daar hou ik van.
Hidde E: Ik stop hem er direct in.
Jeroen vd W: Anthony is de beste integratie-activiteit van het
FNWI ooit.
Tijdens het spel zoek de bioloog:
Jan-Harm W: Ronald jij bent gewoon de bioloog! Kom maar op
met je fluorescerende cavia!
Lennaert vdM (over de vorige quote): Die quote moet in het
Maantje!
Jade H: Oke jongens! Is iedereen uit de pinautomaat?
2 mannen van middelbare leeftijd hebben zich zojuist bij het
gesprek gevoegd. Zegt de een: Wij komen net van het concert van
Justin Bieber.
Jade H: Dat kan helemaal niet! Die zit in Brazili!
Ian S: Iedereen bakkes houden en schaapmodus aan.
Bram vdS (tijdens SOS): Ik ga een Turks zwembad in Duitsland
openen. En dan noem ik hem Simbad Schwimmbad.

Ian S: 32 is het nieuwe 31.

Mitchell vdH (tijdens SOS): Degenen die met de bus willen, kunnen
dat richting ergens.
Ilja vH: Wat is dat voor vrucht?
Jade H: Dit is ehhhh... Vruchtje!

Tim L: Dan heb je zon zakje en dan zit er een klein worstje in.. en
dan denk je : ja ik verwachtte toch een groter worstje.
Hans H: Ik zat de financile bijlage van mijn medicijn te lezen.
Gerjen T: Wij aaiden hommels altijd. Die hebben een vachtje.
Waarom er 300 Spartanen bij de slag bij Thermopylae waren:
Michiel vL: Ze hadden waarschijnlijk een bachelorfeest met strippers.
Gerjen T: Ze hebben inderdaad weinig kleding aan.
Wouter F: Het was toen al crisis in Griekenland.
Ilze D: 6 is 2 delen door 3 toch?
Maurice S: Hun mond zit ook in hun oksels.
Daniel dJ: Iedereen zit die worsten hier bij mij naar binnen te
stouwen.
Maurits V: Beter een penis in de cake dan cake in je penis.
Rick over vertical plane bij mechanica: Waarom ligt er een wiel in
een verticaal vliegtuig?
Ward : De evenaar ligt echt superzuidelijk!
Rolph Pfundt (ook docent Moleculaire Basis van
Ziekten) over DNA analyse onder de microscoop:
If you wanna see something through the microscope it has to be
very big.
Jade H is aan het rekenen: Ja want 3 maal 12 is toch een half?
Vincent S: Weet je uberhaupt wat nee betekent?
Sam M: Nee.
Nicole G: Hey Leon (oud-Olympus voorzitter), voor die tampons
krijg ik nog geld van je.
Turkse ober praat volautomatisch Turks tegen Gerjen T:
Iedereen: Wat zegt die Turkse ober?
Gerjen T: Cola?
Turkse ober: Ok.
Harmen K: Jezelf kunnen pijpen is net zoals een CD spelen in de
auto: de functie is leuk maar of het gebruikt is een tweede.
Ronald vG: Toen ik stond te douchen kwam Wanru binnen.
Pjotr: En toen kwam ie bij je staan?
Xander dV: Pjotr, je bent een loser.
Wanru C: Pjotr, neem jij dat zomaar?
Xander dV: Hij neemt wel meer van mij.
Jeroen L: Beetje te veel aceton gesnoven vandaag.
Jade H: Morgen moet ik k alweer eten.
Ilja v H: Ja, maar ik wilde iets serieus vragen!
Jade H: *proest het uit* Je moet me niet meer zo laten schrikken!

17

Masters of
Industry 2013
Business course

December 9 and 10, 2013


For 3rd year Bachelors and Masters
students with a beta/technology
background
Meet Gerdien and Marnix
They both participated in Masters of Industry
and, after graduation, joined AkzoNobel. They are
now thriving within a company that encourages
forward thinking and then provides the support
that enables new ideas to make a real difference
in the real world.
AkzoNobels annual Masters of Industry is
the business course for beta and technical
students. It offers you two fascinating days of
insight into our innovative products, cutting edge
technologies, and the design and maintenance
of our production sites. You will meet and greet
senior management and young graduates.
After talking with them about their personal
experiences and your career opportunities,
youll get a real sense of whether AkzoNobel
could be your employer of choice. Discover a
world renowned company where you are given
the space to realize your ideas.
The deadline for registration is November 17.
Please visit www.akzonobel.nl/moi for more
information and to apply online.

También podría gustarte