‘Een foundation doe je voor

het leven’
NIJMEGEN – “Het geeft een enorme emotionele impact dat ik op deze manier kan
bijdragen aan het geluk van die kinderen.” Als zoon van de beroemde Curaçaose
voetballer Moises Bicentini begon Remko (41) vier jaar geleden met een stichting
die zich inzet voor Antilliaanse jongeren. Een project dat over twee jaar moet
uitmonden in het grote einddoel: een multifunctionele sportplaza.

De beoogde locatie van dit ambitieuze

plan is het vervallen stadion van SUBT in
Willemstad, de voormalige club van zijn vader.
Fundashon Bicentini zet zich in voor het
geestelijk en lichamelijk welzijn van Antilliaanse
jongeren (4-21 jaar). Naast de bouw van het
sportplaza organiseert de stichting regelmatig
sportevenementen. De focus ligt daarbij op
kansarme en bijzondere jongeren. Remko
over de visie van zijn stichting: “Voetbal vormt
de hoofdmoot. Maar dat is zeker niet het
belangrijkste. Het gaat er om dat de jongeren
een hobby hebben en dat ze van de straat zijn.
Zo stellen we financiële middelen beschikbaar
voor instructielokalen zodat kinderen een
instrument kunnen spelen.” De foundation richt Remko Bicentini met Ajacied Vurnon Anita, één van
zich op het totaalpakket: onderwijs, zorg en de drie ambassadeurs van de Bicentini Foundation.
buurt. “Bij dit soort projecten is continuïteit
essentieel. Ik zeg niet voor niets altijd ‘een Door middel van sport een herkansing
stichting doe je niet voor een paar jaar maar creëren voor voortijdige schoolverlaters en
voor je hele leven.’” risicoleerlingen op scholing en werk, en het
bevorderen van een succesvolle integratie in
de samenleving, dat is kort gezegd het centrale
doel.

Pedro Matrona, oud-ploeggenoot van Moises haalt
herinneringen op met Bicentini junior.
Emotionele band
Volgens Remko zijn affiniteit en culturele
verbondenheid het allerbelangrijkste
ingrediënten voor een succesvol project. “Met
een zak geld alleen red je het niet. Je moet dat
trotse gevoel overdragen aan de lokale mensen.
Dan pas kun je echt iets betekenen. Zo hebben
we nu al geregeld dat het sportplaza wordt
gebouwd door de lokale mensen. Je moet de
mensen het gevoel geven dat ze er zelf ook
echt beter van worden. Juist daarom is het zo
belangrijk om culturele kennis te hebben, zodat
je de mensen weet te raken.”
Curaçaose voetbaltrots
Via SUBT vetrok Moises in 1957 naar NEC.
Met zijn enorme afstandsschot en uitstekende
dieptepass groeide hij al snel uit tot een
publiekslieveling. In 2007 overleed Moises
op 75-jarige leeftijd. In navolging van zijn
vader speelde Remko eind jaren tachtig één
seizoen voor NEC. Op het eiland heeft de naam
Bicentini nog altijd een mythische status. “Dat
mijn vader de eerste zwarte speler uit Curaçao
was die in het buitenland ging voetballen, was
een grote hype. Toen ik vorig jaar op het eiland
was, kreeg ik de hele dag aandacht. Bijna
iedereen wilde me spreken. Veel 55-plussers
herkennen mij als de zoon van Moises. Ik hoor
dan vaak dezelfde verhalen over vroeger. Toch
geeft die waardering en vriendelijkheid mij
iedere keer weer een warm gevoel. Voor mijn
stichting heeft dit veel voordelen, je raakt veel
sneller in contact.” Voor de jongere generatie
zijn de Ajacieden Javier Martina, Vurnon
Anita en Gregory van der Wiel als Bicentini-
ambassadeurs een belangrijk uithangbord.
Een schets zoals het sportplaza er straks uit moet zien.
Dutch Caribbean Stars
Sinds het begin van dit jaar is er een ambitieus
project bijgekomen: de Dutch Caribbean
Stars. Een gelegenheidsteam dat bestaat uit
Nederlandse spelers met Antilliaanse roots.
Kortom een ideaal visitekaartje voor zijn
Fundashon Bicentini. “Jongens die eenmaal
hebben gekozen voor het Nederlands team
kunnen niet meer uitkomen voor de Antillen.
Om deze spelers toch het gevoel te geven
dat ze voor de Antillen spelen, hebben we dit
gelegenheidsteam opgestart. Vanaf het begin
is iedereen enthousiast. Voor die jongens is het
een mooie gelegenheid om iets terug te doen
voor de Antilliaanse jongeren. Zie het maar als
een vorm van vaderlandsliefde.” Met spelers
als Robin Nelisse, Vurnon Anita, Leroy Fer en
Gregory van der Wiel staat er een sterk team
dat niet veel onder doet voor het nationale
team van de Antillen. Zo wonnen de Dutch
Caribbean Stars in juni van dit jaar de Chippie
Polar Cup.