Prologue

"Our story has three parts; a beginning, a middle, and an end. And although this is the way all stories unfold. I still can't belive that ours didn't go on fore ver."

I closed the book entitled "Dear John". This quote is an excerpt from that book.

A quote that made me reminisce about my past.

A past I want to forget, but can't.

Falling in love.

Its not always a happily-ever-after story.

Most of the time, it's just one of those once-upon-a-time's.

Sometimes we have to give up wonderful things just to make everything alright.

We have to bleed alone for somebody to smile.

We need to let those tears flow just to save the tears of others.

We have to break our hearts to fill somebody else emptiness..

And there are times were we have to give up our own hapiness just to rescue some one else burden..

There's no justice in love..

It was never fair..

AND IT WILL NEVER BE.

I once asked myself..

If an existence without me is such a fearful one, why did he leave me to live an existence without him?

I haven't moved on..

I can't move on..

And I know.. Deep inside..

I don't want to move on.

But..

"People come, and people go. They'll drift in and out of your life. Almost like characters in a favorite book. When you finally close the cover the characters h ave said their story and you start up again with another book complete with new characters and adventures. Then you find yourself focusing on the new ones, not the ones in the past."--The rescue. Nicholas Sparks.

I believe that we have said our story. And there won't be any new chapters in ou r book. Because he left me. He left me to live an existence without him.

Will I continue living this devastating life full of disappointments, sadness, r egret and pain?

Or

Will I close our book and start with a new one? A new character and a new advent ure?

"Three words, Eight letters, If I say it will I be yours?" CHAPTER 1

(Now Playing: Kiss the Rain) **Yung video. Cover ko ng Kiss The Rain! >< Kapal fez ko eh :) If you want to pl ay it, then Play it :) HEHE. Kung ayaw niyo sige lang!

Isang taon.

Isang taon na ang nakalipas.

Isang taon pagkatapos mangyari ang insidenteng nagpabago ng buhay ko.

I was there. I was talking to him. He was suppose to say he love me. But then th ere was this sudden commotion.

I tried calling him, pero wala ng sumasagot. Tinawag na ako ni Calvin, paalis na daw kami. Pero I can't go. Not now.

Kean promised me that he'll come back.

Kean told me to wait for him.

And I did.

Hindi ako umalis ng airport. Lamig, pagod, ngalay. Lahat yan tiniis ko. I was ho ping na babalik siya.

Naghintay ako sa airport hanggang 10 PM. Pinapauwi na ako ni Calvin pero hindi n aman ako umuwi. Sinamahan niya ako magintay. Binigay niya sa akin ang Jacket niy a. Sabay kami naghintay.

Hanggang sa..

**PAPA CALLING. Tumatawag si Papa. Ang tatay ni Kean. Baka sasabihin niya na nasa bahay na si Ke an.

"P-Pa-Papa?"

"Chanel."

Noong marinig ko ang boses niya kinabahan agad ako. Kinutuban akong--hindi magan dang balita ang sasabihin niya. Pero.. Naniniwala ako na babalik si Kean. He sai d he'll come back for me. Kean won't break his promise. He won't. I'll wait for him.

"Where are you?"

"Papa Where are you? Asan si Kean? Kanina pa ako naghihintay sakanya sa airport. Pakisabi punta na siya dito oh."

"Chanel. Makinig ka."

"Yeah. I'm listening."

"Kean is..

..Gone."

O___O

Nanigas ako sa Kinatatayuan ko.

'Kean is.. Gone.'

No he can't be gone.

He is not gone.

"Papa naman, don't play games with me anymore. Please tell him na hihintay ko si ya. Please don't lie to me."

"Chanel. Ikaw. Ikaw ang wag magsinungaling sa akin. Totoo ang sinasabi ko. He's gone. I know you're not okay."

"NO WHERE ARE YOU!? WHERE'S KEAN?!"

"Nasa ospital kami."

"I'll go there! I won't believe until hindi ko nakikita si Kean."

"Chanel.. Pinacrimate namin si Kean."

Noong narinig ko yung sinabi niya, napaupo ako. Sinambot na lang ako ni Calvin.

"WHY?! WHY DID YOU--BAKIT PAPA?? HINDI NIYO MAN LANG AKO HININTAY. PAPAAAA."

Non stop crying. I was there, outside the airport. Screaming, and crying.

This can't be happening. He can't be gone. Ang barkada pinuntahan na ako sa airport that time. Lahat sila pinapauwi na ako.

Pero I don't want to go.

I'm holding on to Kean's promise. I'm holding on to what he said.

He'll come back, so I shall wait for him.

Pero..

Wala.

Walang dumating.

Walang Kean.

Naghintay ako hanggang sa mag-umaga.

Bumabalik ako araw araw at naghihintay.

Pero walang Kean.

Hanggang sa nawalan ako ng pag-asa.

Unti unting nawala ang tiwala ko sa pangakong kanyang sinambit na siyang pinangh ahawakan ko.

Unti unti.. sabay naglaho ng pag-asa ko na babalik siya.. ang pagkatao ko. :(

"ELLE!"

Elle? Napalingon ako sa kung sinong lumingon.

Si Calvin pala.

"Wae?" (Why?)

"Anio." (Nothing)

"Gwaenchana?" (Are you okay?)

"Ne, Gwaenchana. :)" (Yes, I'm okay)

Tapos pinat niya yung ulo ko.

"Ms. Elle and Mr. Calvin Go. Be ready, the photoshoot will start in 5 minutes." "Ne."

Si Calvin Klein Go.

Karamay ko. Siya ang nakakaalam ng lahat sa akin. Siya ang tunay na nakakakilala sa akin.

We pursued our modelling career. And naging maganda ang feedback namin. Kinukuha kaming sa mga dramas. Pero ayoko.

Kasama din namin ang ICL Koala. Pero sa pagkanta at pagmomodel lang ang kinukuha nilang project. Kami ni Calvin, tumatanggap ng CF (Commercial) and minsan lumal abas sa mga shows.

Pero hindi ako handle ni JM.

Hindi ko siya manager.

She's great. Really. Kaya hindi ko siya tinanggap na manager.

Because I'm a sl*t. I'm a b*tch. I'm evil.

Yeah.

Because..

Chanel Courtney Chua is dead.

I am now known as Elle Clemente.

But they often call me Elle.

Back when I was in the Philippines, I'm a party girl. Every night I'll go clubin g.

Palagi akong lasing, and when I say drunk, I'm drunk. I can't even stand.

Aside from being a party wh*re.

I'm a sl*t.

Yeah. Palaging may nagbrebreak dahil sa akin.

Third wheel ako palagi.

And yeah. Madali akong kumuha ng boys, coz I'm fckn pretty.

At ang lalaking pinaglalaruan ko..

Ay lalaking may girlfriend, or much better..

May fiancee.

Why?

COZ I WANT REVENGE.

Ayokong ako lang ang makaramdam ng sakit na nararamdaman ko. Hindi pwedeng ako lang ang naiwanan.

Gusto kong iparamdam sa lahat ng babaeng nagmamahal kung gaano kasaklap ang mawa lan ng minamahal.

There was this time na sobrang lala ko, pati sina Steve, Luke, Yael, Cholo, Jaco b and Gian pinaglaruan ko.

Sinampal ako ni Bianca, ni Ivy, ni Ria at ni Cassandra. Even Anika and Margaret, galit sa akin.

Pero natuwa ako noon.

Not because I want them to be hurt. Pero kasi..

I was hoping na dahil sa mga sampal nila magising ako. O makalimot.

Yung tipong pagmulat ko isang araw, wala na yung mga alaala.

Wala na yung sakit.

Umiyak ako sa harap nila. Binato ko lahat ng pwedeng batuhin. Nagpasampal ulit a ko sakanila. Pero wala..

Ganoon pa rin.

Andoon pa rin ang alaala.

Nandoon pa rin ang sakit.

Hindi ko alam kung paano ako magiging maayos. Hindi ko alam kung paano ako babal ik sa dati, o kung babalik pa talaga ako.

Sa araw araw na nabubuhay ako, para akong patay.

Minsan lang ako ngumiti. Minsan lang ako umiyak. Minsan magalit.

I'm numb.

Pero dahil sa work ko kahit papaano nawawala lahat ng iniisip ko..

Pero it's not enough.

My whole world was shattered.

I'm broken.

And no one can put back those pieces.

Except for him.

I tried killing myself.

A lot of times.

Pero bakit ganoon?! Lahat ng attempts ko walang successful.

Bakit ayaw kunin ang taong gusto ng mawala..

Bakit ang kinukuha pa yung taong ayaw mong mawala sayo..

Ang taong hindi mo kakayaning mawala sayo.

"Elle. After nitong photoshoot. Are you ready?"

Napatitig na lang ako sakanya.

Handa na nga ba ako?

Handa na nga ba akong bumalik sa Pilipinas at harapin ang mga alaalang pilit kon g kinakalimutan? CHAPTER 2 Chanel's POV

Andito ako ngayon sa airport.

Uuwi na kami sa Pilipinas.

Dahil..

Dahil..

1st year death anniversary ni Kean.

Kaya ko ba?

Please.

Don't let me breakdown.

**

"Chane--"

"Mom, it's Elle."

Nagulat siya. Until now she can't adjust sa bagong ugali ko.

At sa looks ko.

I'm always wearing make-up. Unlike before na I was super plain and simple.

But Chanel is dead.

Kasabay ng pagkamatay ni Kean.

"Ang laki ng pinagiba mo ah."

I just stared at her. I'm actually being nice. Coz she's my mom.

Lumabas muna ako. Gusto kong mapag-isa. Dahil wala si Calvin. Kaya lumabas muna ako.. And guess who I saw.

"Oh. If it isn't the great 'ELLE', How are you? Little miss murderer."

**Flashback.

Nagkita kami ni Dara sa libing ni Kean. Hindi siya libing. Ibabato lang namin an g labi niya sa..

Seaside.

Kung saan huli kaming nagdate. At kung saan siya..

Nagpropose sa akin. :(

Noong makita ako ni Dara

"HAYUP KAAAA"

Tapos bigla niya akong sinabunutan.

"What's your problem?!"

"WHAT'S MY PROBLEM?! IKAW! IKAW ANG PROBLEMA KO! ANO?! MASAYA KA NA BA?! MASAYA KA NA BANG IKAW ANG PINILI NIYA?! *huk* DAHIL SAYO! DAHIL SAYO CHANEL NAMATAY SI KEAN! MURDERER! PINATAY MO SI KEAN! KUNG SANA HINAYAAN MO NA LANG KAMING MAGPAK ASAL E DI SANA.. *huk* E DI SANA.. *huk* SANA HINDI PA PATAY SI KEAN!!!"

**End of Flashback.

Totoo yun.

Dahil sa selfish ako.

Dahil gusto kong bumalik sa akin si Kean..

Naaksidente siya.

Dahil sa akin.

"What? Have you lost your tongue? Say something!"

"Wala akong panahong dapat sayangin sayo."

"How dare you b*t--"

She was about to slap me, pero inunahan ko siya. and then nag grin ako.

Wala ng kayang mang-api sa akin.

Wala ng kayang magpabagsak sa akin.

"Take that."

Tapos umalis na ako.

Tinawagan ko si CK. Ayoko na dito. Hindi ko na kaya. Bawat tao, bawat lugar, baw at bagay, lahat nakakapagpaalala sa akin sakanya.

Hanggang sa nakasalubong ko sina Cassandra. Kasama ang barkada. Nilapitan nila a ko lahat.

Pero wala ako sa mood makipagusap.

Pero nilapitan pa rin nila ako. Sinama nila ako sa mall. Magsaya daw ako. Buong time tinatawagan ko lang si Calvin.

I'm gonna kill him.

To: Calvin! ^____^V Ya! Odiseyo? Joogoolae?! Come back. Pali! Palika! (Ya. Where are you? You wanna die?! Come back. Faster! Faster! Comeback!)

They tried asking me about certain things about my life back in Korea.

I'm good. But I'm not better.

I'm so bored kaya I told them na I'll go sa C.R. Pero sa totoo lang gusto ko mag smoke.

Yeah. I smoke. Duh. I'm a great b*tch and I don't smoke? That's like whatever. P ero ayaw ni CK na magsmoke ako. Kaya nagsmoke lang ako for like 3 months? Then n gayon na lang ulit. Gusto kong mawala yung stress.

Sa barkada. Kapag magkakasama. Naalala ko lang yung time na kasama ko rin siya k asama sila. Yung magkatabi kami.

OHMYEFFINGEE ELLE! Please. Stop.

How can you move on?!

Sobrang badtrip na ako. Uuwi na lang ako. Tsss.

Pero may narinig akong kanta.

"It's her hair and her eyes today, that just simply takes me away. And the feeli ng that I'm falling further in love makes me shiver but in a good way."

It's been a year noong huli kong marinig ang kantang yan.

Last time na narinig ko yan. Kasama ko pa siya.

Masaya pa kami.

We're still together.

And automatically, tumulo na naman ang luha ko.

Napaupo na lang ako doon. Umiiyak.

Bakit ba ako bumalik?! Para bukas? Para sa death anniversary niya?

ANG T*NGA T*NGA ko naman! Ako lang ang masasaktan eh!

SANA NAMANHID NA LANG AKO! SANA HINDI KO NARARAMDAMAN TONG SAKIT NA TO! SANA--

Nagvibrate yung phone ko. Tumatawag si Calvin.

Napatayo ako. Nagpunas ng luha, noong sasagutin ko na.

Nabitawan ko ang phone ko.

O___________O

Is this for real?

Pagtingin ko sa may bandang kanan, medyo malayo. 10 meters away.

I saw..

KEAN.

**

Pagtingin ko talaga, alam kong si Kean yun. Kilala ko si Kean. SI KEAN TALAGA YU N! Hahabulin ko sana kaso--

"Miss your phone."

Sinamaan ko na lang ng tingin yung lalaking kumausap sa akin.

"You don't care. If I want to leave it, I'm gonna leave it. Mind your own busine ss."

Tapos kinuha ko yung phone tapos nagmadaling umalis.

KAILANGAN KONG MAABUTAN SI KEAN!

Sigurado akong si KEAN yun!!!

Tumakbo lang ako, kaso biglang--

"CHA--ELLE! Where are you going?" Sinabi sa akin ni Cassandra.

"I'm going to Kean!" Tapos tumakbo ako. Nakita ko yung guy, paalis na sa store. NO! He can't go. Hind i siya pwedeng umalis ng hindi ko siya nakikita.

KEAN KAJIMA. :'(

Tumakbo lang ako, tapos si Cassandra hinahabol ako. We're starting a scene sa ma ll.

BUT I DON'T FR*EAKIN CARE! I HAVE TO FIND KEAN! I HAVE TO HAVE HIM BACK!

Hanggang sa may humarang sa akin. At bigla niya akong niyakap.

Yung yakap na ito.

Kilala ko ito eh.

"Gian."

Gustong gustong gustong gusto kong umiyak kay Gian. Gustong gustong gustong ilab as lahat ng sama ng loob at ng sakit. Pero natatakot ako, na baka sakanya ko mai pasa lahat ng sakit. Isa pa, hindi muna ngayon. Kailangan kong puntahan si Kean.

"Gian, let me go. I have to find Kean."

"CHAN--ELLE! PLEASE?! KEAN'S GONE!"

"NO! I SAW HIM! I REALLY SAW HIM! HE'S THERE! GIAN! BELIEVE ME! I SAW HIM! I CAN 'T BE WRONG! I KNOW KEAN!"

"Elle. Bukas na ang death Anniversary niya. Kung hindi mo kayang umattend maiini tindihan ka namin. Pero wag namang ganito Elle."

No! Hindi niyo ako mainitindihan! SI KEAN YUN! SI KEAN YUN!

"GIAN! LET ME GO! I SAID LET. ME. GOOOO!!!" then I pushed him. I don't have much time to waste. I have to find that guy.

I know.

He's Kean.

Kean. Wag mo naman akong pahirapan ng ganito. Please.

Tumakbo ulit ako. Sina Gian at Cassandra nasa likod ko.

CAN'T THEY JUST LEAVE ME ALONE?! Para akong murderer!

And then..

AYUN.

I found him.

KEAN? CHAPTER 3 Calvin's POV

From: Elle-Em-En-Oh-Pi! ^____^V Ya! Odiseyo? Joogoolae?! Come back. Pali! Palika!

Patay! Galit na sa akin ang mahal na prinsesa!

"Manager. I have to go. Elle texted me. Galit na. Bye!" "Ganun? Okay sige. Bye CK!" "Bye Manager!"

Kala niyo magkasama kami ano? Hindi eh. Nasa Korea pa rin sila. Nagpropromote pa rin ng songs. Andito lang ako sa bahay namin at binisita ko si Chloe. Kasama di n namin siya sa Korea. Pero nauna siya umuwi sa Pilipinas ngayong summer dahil m iss na daw niya Mom and Dad namin. Pero sabi nung yaya namin wala daw kasi nasa friends daw niya.

Akala ko naman maabutan ko kapatid ko. Miss na miss ko na yun eh.

Pero as I said. Umuwi lang muna kami ngayon ni Elle sa Philippines. Sinamahan ko muna si Elle.

Kung alam niyo lang, kung gaano siya kadepressed.

Nagbago siya.

Sobrang laki ng pinagbago niya.

Sobrang brat niya.

Kung anong gusto niya yun ang masusunod.

Inintindi na lang namin siya.

Alam namin na sobra sobra ang pinagdadaanan niya. She became a party girl.

Ayaw naman paawat.

Araw araw nagcluclub. Kahit sa Korea.

Ako lang nakakaawat diyan.

Sa akin lang siya nagoopen. Sa akin lang siya hindi nagbago.

Kasi noong nawala si Kean.

Palagi akong nandiyan para sakanya.

Ayaw ko siyang iwanan. Kasi baka hindi na niya kayanin.

Sa Korea kilala siya sa bad attitudes niya.

Pero kahit ganoon, marami pa rin siyang fans.

Dahil magaling talaga siya.

Magaling siya magmodel, magsayaw pati kumanta. Kaya niya yun.

Pero yun nga, brat siya. kaya may mga producers na ayaw siyang kunin sa casting.

Pero kapag kukunin nila ako, kailangan kasama ko si Elle.

Hindi pwedeng hindi.

Kailangan niya ng trabaho para madistract siya. Because I know, she's happy with her career now.

And yun na lang ang nakakapagdistract sakanya sa lahat ng mga bagay na ito.

Pati ang ICL tinatarayan niya.

Pati kay Manager hindi siya nakikinig.

Ako ang nageexplain sa lahat ng tao na ganoon talaga siya.

Na ganoon ang ugali niya.

Ako palagi ang nagsasave sakanya sa mga troubles na ginagawa niya sa club.

Lalo na sa death threats ng mga girls na fiancee ng mga nagiging 'boys' niya. An dami ng away na pinasukan ni Elle.

At ako rin gumagamot.

Magiging doktor na ako! ^___^V

Tinawagan ko na si Elle. Pero hindi siya sumasagot.

Nagaalala na ako.

Baka naman nasangkot na na naman siya sa gulo.

Kaya tinawagan ko na si Tita. Yung mama niya.

"Tita si Elle po?" "Nasa mall. Sinama nina Cassandra." "Mall? Osige po puntahan ko na lang po siya." "Sige iho. Maraming salamat talaga sa pagbabantay mo sa anak ko. Hindi ko alam k ung ano pwedeng mangyari sakanya kung wala ka sa tabi niya." "Tita naman. Wala po yun. Mahalaga po sakin si Elle. And I won't let any bad thi ng happen to her. So tita puntahan ko na po siya. Bye po." "Bye."

Tapos dali dali akong nagmadali papunta sa mall. Pakiramdam ko kasi may ginagawa

na naman siya eh.

Pagkarating ko sa mall, hindi ko alam kung saan ko sisimulan hanapin si Elle per o..

Mukhang alam ko na.

Nakita ko siya umiiyak.

Nilapitan ko agad siya.

Inabot ko ang kamay ko.

pagkakita niya sa akin, bigla niya akong niyakap.

"Calvin."

Tapos iyak lang siya ng iyak.

Yung malakas na iyak.

Yung parang bata.

Pinipilit ko siyang bumitaw para itanong kung bakit pero ayaw eh. Nakayakap lang .

Lumapit sa akin si Cassandra tapos tinuro yung lalaki. Hindi ko naintindihan, pe ro sign lang ng sign si Cassandra. At ayun. Sinulat na lang niya sa papel.

'Akala niya si Kean. Hinabol. Eh hindi naman'

Haaaay. Elle.

Sinenyasan ko na si Cassandra na umuna na.

Tiningnan muna kami ni Gian.

Bakit??

Pero bago sila umuna nagpaliwanag muna sila sa lalaki at sa ibang tao doon sa ma ll. Si Elle naman dinala ko na sa kotse.

Ayaw gumalaw noong una. Ayaw paawat. Kaya nilagay ko kamay niya tapos pinayakap ko sa bewang ko tapos nasa likod ko siya. Pinagtitinginan na nga lang kami ng ta o eh.

May mga nakakilala sa akin. Pero si Elle nakatago kaya di alam. Nakapagpromote n a kami sa Pilipinas eh. Pumatok naman ang CD. Pero nagKorea na kami eh.

"Elle. You know what? I feel like I'm a teenage boy that's walking after I was c ircumcised."

Lalakad pa sana ako kaso tumigil si Elle. Tapos napatigil din ako. Inalis ko kam ay niya. Tapos tumingin sakanya. Inayos ko buhok niya at--

"HAHAHAHAHAHAHA! ANONG SABI MO CALVIN?? BAGONG TULI?! HAHAHAHAHAHA!"

O___O? Ano yung tuli?

Pero kahit hindi ko mainitindihan, napapangiti na lang ako kasi nakatawa si Elle . Tawa. Hindi ngiti. Mahirap kasi siya patawanin eh.

"Calvin. Xie xie ni." "Woah. Tagal na nating hindi nagchichinese ah!" "Sanay na ako sa Korean, English and Filipino eh!" "Hmm. Okay ka na ba?"

Nagiba na naman yung facial expression niya. Minsan talaga lumalabas yung pagigi ng 'Chanel' niya pero kapag naisip niya yung mga nangyari nagiging 'Elle' na uli t siya.

"Elle. I know you're not okay." "Calvin. Yah. I thought that guy was Kean. I thought he's Kean. Again, I felt ha ppiness. Yung tipong.. After a long time of not seeing him. I saw him na naman."

Tapos nagtuloy tuloy na naman ang luha niya. Tinap ko yung shoulders ko.

"I can't do anything to ease your pain. But I can lend a shoulder for you to cry

on."

Tapos pinatong niya yung ulo niya sa shoulders ko. Nasasaktan din ako makitang g anito siya.

"Chanel. Kumanuloyo. Kunun Kean tuiji, anhasupnita. Kean-ul chukossoyo." (Chanel . Stop crying. He is not Kean. Kean is.. Dead."

Ramdam ko, bumigat ang pakiramdam niya. Sa akin lang siya nagoopen ng tungkol ka y Kean. Sa iba di na. Tsk. Babaeng to naman.

"Appayo. Kukosun nomu appayo. Nan kurul saranghae. Chongmaliyo. Kuroka kunun kak oissupnita. Kunun, nalttonassta. Wae?" (It hurts. It hurts so bad. I love him. I really do. But he is gone. He left me. Why?" "Molla. Molla." (I don't know.)

"Calvin Yah. Mianhe? Chongmal Mianhe." (Calvin. Sorry? I'm so sorry.)

"Anio. Chingu yah!" (Wala yun. Magkaibigan tayo eh!)

"Komawoyo." (Thank you)

"We're in the Philippines. We shouldn't speak Korean."

"Sira!"

Tapos tumawa siya.

Salamat naman tumawa siya.

CHANEL'S POV

Umuwi muna kami ni Calvin. Doon muna siya nakatira sa bahay namin. Sa guestroom.

Ayokong nawawala si CK sa paningin ko.

Minsan nga ang damot ko talaga.

Ayoko siyang lumalapit kay JM.

Kasi kapag malapit siya kay JM nakakalimutan niya ako.

Kaya pinaglalayo ko yung dalawa. Kaya si Gab ang palaging kasama ni Manager.

At ngayon.

Naghahanda na ang lahat.

Dahil within 10 minutes lahat kami.. Sabay sabay na pupunta sa seaside. Para.. P ara..

"Elle!!"

Muntik ng pumatak ang luha ko pero napigil ko dahil kay Calvin. "Wae?" "JM is calling you. Ito oh."

Tapos inabot niya sa akin ang phone niya.

"Yeoboseyo."

"Elle! Annyonghaseyo?" "Ah. I'm fine. Why did you call."

"Kasi. Si yung admirer mo nagpadala ulit ng gift dito." "Admire--Si 'CH'?"

Siya na naman? :/

Simula noong naging sikat ako? Or naging known.. May isang taong palaging nagpap adala sa akin ng mga gamit. Package. Laruan. Pagkain. Damit. Accessories. Tapos sa card na nakalagay palaging..

'C.H '

Hindi naman siya nagpapakita ay nagpapakilala pero ewan ko. Palagi na lang ganun .

"Ay naku JM. Inyo na yan. Kung pagkain yan pakain mo sa ICL. Kung damit iyo na l ang." "Sira ka talaga! Hindi mo naman ginagamit yung mga pinapamigay niya eh. I think. . I collect mo na lang. Ilalagay ko to sa drawer ha?" "Sige. Pero buksan mo na. Baka kasi may food sayang naman diba? Osige JM. Nagrer eady na kasi kami sa.. Pagpunta kay.."

"Ah. Alam ko na. Okay lang. Ssh. Kaya mo yan ha? Basta. Pag may problem. I'm alw ays here."

"Thanks JM." "Sige. Bye bye!"

Tapos pinatay ko na.

Kapag nasa Pilipinas ako. Nakakalimutan kong hindi na ako si Chanel. Tsk.

Lumabas ako ng kwarto.

All black.

Lahat ata sila nagulat. Tinaasan ko na lang sila ng kilay at dumeretso kay CK.

Siya ang kasabay ko papunta doon. Sumabay na din sa amin si Mama. Si Tito Ken on the way na daw.

Ito na. Papunta na ako.

Papunta na ako..

Sa lugar kung saan namin ibinato ang labi ni Kean.

Papunta na ako. :(

______________________________________________________________________________ Vote. Comment. Be a Fan. 3.1 po ito. 3.2 iuupdate ko ASAP. Maybe tomorrow or the next day. Nakikipagagawa n kasi ako ng laptop eh! ANYWAYS.. ITO ANG PATIKIM SA 3.2 :))

**Bakit?! Bakit kahit lumipas na ang isang taon parang kahapon lang lahat nangya ri ito?! Bakit sa lahat ng tao si Kean pa ang dapat mawala?! Bakit sa lahat ng m aiiwanan ako pa. **Tapos kinuha ko na ang litrato niya at niyakap ko na. Masakit sobra. Isang tao n. Isang taon kong hindi tiningnan ang mga litrato niya.

**"Mokosulu itonghamnida. Dangshini kua hamkehaessta. Otton chuokul kiokhalhal s uopnun kosimnida. Kukosun dangshineke Elle doum." CHANEL'S POV

After 15 minutes.

Ang sikip ng dibdib ko.

Bumabalik lahat. Lahat ng alaala na pilit kong kinalimutan sa loob ng isang taon bumalik kahit ilang segundo ko lang naramdaman ang presensya niya.

Unti unti.. Nakita ko silang lahat.

Malungkot.

Umiiyak.

Nasasaktan.

At bigla ulit tumugtog sa isip ko ang kinanta niya sa CD na binigay niya sa akin noon..

(Now playing: What are words) (A/N: Cover ko po ulit yung ipopost ko sa right. Pero dahil biglaan ang update n a ito, ginagawa pa po ni RIZZA BISBAL ang video :) Let's thank her :) Ipopost ko muna yung version ni ALEX THAO. KUng gusto niyo marinig cover ko, balikan niyo na lang po ulit at iaayos ko kapag tapos na ni Rizza :)

Unti unti akong lumapit.

Lahat sila nagtinginan sa akin.

Lahat inaabangan ang magiging reaksyon ko.

Gusto kong maging matatag.

Na ipakita sakanila na ako na si Elle.

Nagbago na ako.

I'm really strong.

Pero.. Hindi ko nagawa.

Pagkakita ko pa lang sa picture niya..

Na.. Na..

Nakatabi sa.. Sa..

Seaside..

Tuloy tuloy ng pumatak ang mga luha ko.

Bakit?!

Bakit kahit lumipas na ang isang taon parang kahapon lang lahat nangyari ito?!

Bakit sa lahat ng tao si Kean pa ang dapat mawala?!

Bakit sa lahat ng maiiwanan ako pa.

Lahat sila unti unting umalis. Alam kong gusto nila akong mapagisa. At noong uma lis sila.

Napaluhod na lang ako sa harapan ni Kean.

"Kean. I Hate You! Galit ako sayo! Galit na galit! Bakit mo ako iniwan! Bakit ka umalis?! Bakit?! *huk* Pero kahit na galit na galit ako sayo kasi iniwan mo ko. Miss na miss na miss na miss na miss na miss na miss na kita! Kuha mo?! Naririn ig mo ba ako?! Narinig mo ba yung sinabi ko?! Sabi ko miss na kita! Hindi ka ba sasagot?! Ganan ba talaga?! Kaya mo na akong tiisin ha?! Kean!"

Tapos kinuha ko na ang litrato niya at niyakap ko na. Masakit sobra. Isang taon.

Isang taon kong hindi tiningnan ang mga litrato niya.

"Nomu nomu nomu nomu bogoshipo." ( I really really really really miss you)

Sinabi ko habang yakap yakap ang larawan niya.

Nagsimula akong magkwento sa nangyari sa buhay ko.

Nagsorry din ako sa ginagawa ko sa mga lalaki at sa malaking pagbabago ko.

Pero ngayon.. Hindi ko kayang maging si Elle.

Ako si Chanel.

"Masaya ka ba? Masaya ka ba diyan?! Masaya ka ba sa piling ng mama mo?"

Bigla kong nasabi yun. Oo malamang magkasama na sila ngayon ni Tita Camille. Nau na lang si Kean.

"Magkasama na ba kayo? Yun naman ang gusto ko eh! Ang magkasama kayo! Sabi kasi niya ibabalik ka niya sa akin eh. *huk* Sabi niya hihiramin ka lang daw niya. Pe ro bakit ganun. Nasaan ka na?! Ang damot naman ni Tita. Bakit niya ako niloko?! Sabi niya ibabalik ka niya. Pero tuluyan ka na niyang kinuha sa akin. Sa lugar n a hindi naman kita maabot. Kung pwede lang kitang puntahan diyan sana nandiyan n a ako. Pero kahit ilang beses kong subukan.. Wala eh. Buhay pa rin ako. P*nyeta. " Punong puno na ng luha ko ang larawan ni Kean. Pero kulang pa.

Kulang pa ang mga luhang iyon para sa sakit na nararamdaman ko.

Hindi madaling mawalan.

Hindi madaling maiwanan.

Pero mas lalong hindi madali ang mamatayan.

Na kahit ilang beses mong hilingin na sana masulyapan mo ang bawat ngiti niya, n a sana marinig mong muli ang boses niya..

Wala na.

Hindi na.

Dahil wala na siya.

"Kean! Hindi ka ba magsasalita diyan?! Ano ba. Kausapin mo ako please. Miss na m iss na kita. Miss na miss ko na ang pambabara mo sa akin. Miss ko na yung pagsus ungit mo sa akin. Miss ko na yung pagpaparamdam mo na ako lang ang babae sa mund o. Miss ko na yung Kean ko."

"Kean.. Tanda mo ba, unang pagkikita natin tinapunan kita ng juice tapos galit n a galit ka sa akin. Pero pagkatapos noon palagi kang nasa kwarto ko at sarap na sarap sa aircon ko. Tanda mo ba yun? Eh tanda mo ba noong kumain tayo sa ice cre am parlor? Kunwari ka pa na ayaw mo sa matamis pero gustong gusto mo naman! Eh K ean tanda mo noong ikaw ang dumamay sa akin noong iniwan ako ni Gian? Ikaw lang nagpasaya sa akin noon eh."

"Paano na ako ngayon? Iniwan mo ako, sino ng sasalo sa akin? Sino ng magpapasaya sa akin? Hindi ka na ba babalik? Ayaw mo bang bumalik? Gusto mo ba to? Yung nak ikita akong nasasaktan??"

"Kung alam mo lang kung gaano ko kagustong makita ka ulit. Makasama ka ulit. Mah awakan ka ulit. Marinig ulit ang boses mo. Maramdaman ang init mo. At maranasan

muli kung paano maging masaya dahil sa pag-ibiga mo. Kahit anong meron ako ngayo n ipagpapalit ko para sa mga bagay na yun."

"Pero bakit ganoon?! Kahit na anong gawin ko, walang bagay na tutumbas sa mga ba gay na yun."

"Kean. Am I suppose to live my life like this? Aren't you gonna help me? Aren't you gonna take away the pain? Kean. Do you like seeing me being devastated like this? Huh?"

Gusto kong magalit.

Gusto ko siyang sigawan.

Gusto ko siyang sisihin.

Pero hindi ko magawa.

Dahil una sa lahat, ang puno't dulo ng lahat ng pangyayaring ito ay dahil sa mga desisyon ko.

Umiyak lang ako ng umiyak.

Ramdam kong magcocollapse na ako. Pero diba ayos yun? Para magkita na kami ni Ke an.'

Kasi di ko na kay--

*boog*

Babagsak na sana ako kaso may sumambot sa akin.

"Elle. Hajima. Please stop."

Sa sinabi niyang yun, bigla ko siyang niyakap.

Si Calvin Klein Go lang ang may alam ng lahat lahat ng nangyari sa akin. Kaya sa kanya lang ako nagtitiwala.

"Dang shini itonghaeyahamnida. Dangshinul kurul ichihaeyahamnida." (You need to move on. You need to FORGET him)

"How? It's been 1 year. And clearly.. I haven't moved on."

"Mokosulu itonghamnida. Dangshini kua hamkehaessta. Otton chuokul kiokhalhal suo pnun kosimnida. Kukosun dangshineke Elle doum." (Go to a far place. A place wher e you can't remember any memories you had with him. It will help you Elle.)

"Naneun. Ottohke omchinil suissulkeyo?" (Will I be able to move on?)

"Amado. Kurolchido moluchyo. Kukosun chongmal dangshinike dalyoisumnida." (Maybe . Maybe not. It's really up to you.) I hugged him. Awww. I felt so relieved.

"Calvin komawoyo. Chongmal dangshinopsi ottohke haeyo halchi morukessoyo" (Thank you Calvin. I really don't know what to do without you.)

"Mokoseyo." (Let's eat!)

"Ice cream!"

Tumawa na lang ako. Kahit kailan talaga ang takaw niya. Pero bago kami umalis.

Bumalik ako sa litrato ni Kean.

Tinitigan ko.

At pinilit sabihin at intindihin na wala na si Kean.

At hindi na siya babalik.

"Goodbye.. Kean. "

Nagpaalam na ako sakanya.

At nagpasyang.. Unti unting kalimutan siya.

Kaya ko naman diba? Kakayanin ko naman diba?

Should I follow Calvin?

And go to a far place?

And start a new life? Chapter 4 Chanel's POV

"Elle. Sigurado ka na ba diyan? Aalis ka talaga? Aalis ka na naman?"Sabi ni Cass andra.

Andito kami sa bus station. Ihahatid daw nila ako.

Nagpasya kami ni CK na umalis. Sa Province kami.

Unknown province.

Ayoko ring sabihin kung saan.

Maging sa inyo.

Kami na lang makakaalam noon. Oo kasama ko si Calvin.

Pero hanggang sa hotel lang siya.

Oo.

Pag nakarating kami sa probinsya maghahanap kami ng hotel. Kung meron man. O isa ng lugar na matutuluyan. Para ayusin ang lahat. Pgkatapos noon.

Babalik na si Calvin sa Korea. Dahil kailangan na siya ng ICL. Ayoko namang pati buhay niya maging magulo dahil sa akin. Hinding hindi.

Ayun. Umalis na kami. Umiyak siMama. Mawawala na naman daw ako. Sorry Mama. But I have to do this.

Para sa akin din ito. Para pagbalik ko sa inyo.

Babalik na ang Chanel na kilala niyo.

>>FAST FORWARD>>

"Elle. We're here."

Napamulat ako.

Woah.

Ibang iba talaga ito sa Manila.

Puro puno, walang malalaking buildings, at ang sarap ng hangin.

Sobrang peaceful naman ng lugar na ito. Kokonti lang ang taong nakikita ko. Wala ng malaking hotel. Pero meron namang simple hotel. Sabi nila ito na daw ang pina kamagandang hotel dito. I think they're not--progressive enough -___-

"Bakit ganan ang reaction mo. Smile ^________^" T

apos hinawakan na naman niya ang gilid ng lips ko tapos finormna smile.

Kapag ginagawa niya yan napapasmile talaga ako.

Binuhat na ni CK ang gamit namin sa loob. Hindi niya inayos dahil hindi naman ka mi magstastay dito. Tapos lumabas siya para bumili ng makakain. Pero wala namang mini stop or 711 dito. Or kaya grocery.

"Sama ako!"

Nagnod naman siya. Dumerecho kami sa palengke. Nagpunta kami sa mga meat.

GRABE ANG BAHO! WTF is that smell!

"Ayoko na dito ang baho!!"

"Elle. -______-V masama yan. You're here to change. Okay?!" "Arasso =__=+ Let's just do this shopping quickly." "Mageenjoy ka din. Wag ka ng maginarte diyan ^_____^V" "ANO?!" "WALA SABI KO CUTE MO! LIGAWAN KITA DYAN EH!"

"Sira! Akala ko ba kay Manager ka?" "O////O Sira! Wag ka nga!" "Eh. Blush ka pa! SELOS KASI AKO!!"

Tapos inakbayan niya ako.

"Oh. Ang ELLE KO naman. Wag na magtampo ang aking labs! Di kita ipagpapalit."

HAHAHAH! Ang kulit. Kapag ganito lang ako nakakatawa eh. Ang kulit kasi ni Calvi n. Nakakita kami ng isang matandang babae, nagtitinda ng gulay at mais.

"Iho, Iha. Bili na kayo dine. Masarap are. Murang mura. Bagong kuha ko lang ito sa aming palayan."

Lumapit kami kay Lola. Parang ang tanda na niya pero nagtitinda pa rin siya.

"Lola. Bakit po kayo nagtitinda dito? Eh parang ang tanda niyo na po." "Batang are naman. Halata na ba? Malakas pa ang lola niyo. ^____^ Meron kaming t indahan ng asawa ko. Gusto ko lamang na naglalako dito sa umaga. Dahil lalakas k a lalo." "Si Lola naman. Teka magkano ba yan? Bibilhin na namin!"

Lumapit ako kay CK. '

Hindi ako nakain ng gulay CK' 'E di--'

"Lola hindi pala nakain ng gulay itong kasama ko." "ABAY BAKIT NAMAN?! Mahlaga yun eh. Lalo na at mag-asawa kayo. Kailangan niyo ng lakas.. Alam niyo na..Sa gabi."

"O/////O LOLA!"

"Ay naku mga batang ito. Nahiya pa. Osiya sige kng hnd kayo nakain ng gulay wala naman akong magagawa doon. Magingat na lamang kayo." Aalis na kami ni Calvin. Pero ewan ko ba. Ang lapit kasi ng loob ko sa Lolang yu n eh kaya.

"LOLA~ Tulungan na lang kita magbenta niyan. Para makatapos ka. Wala din naman kaming gagawin eh. Diba Calvin?"

Nginitian na lang ako ni Calvin at pinisil ang cheeks ko.

Ewan ko.

Namula ako sa ginawa niya.

Yung tingin niya kasi eh. Parang.. Proud na proud sa sinabi ko.

"Aba apo. Talaga? Salamat!"

Tapos pinaupo na lamang namin si Lola tapos kami ni Calvin ang nagtinda. Ang dam i agad lumapit. Lalo na sa babae.

CK. Why are you so Cute?!

Girl 1: Ay gusto ko ng gulay!! ANG SARAP! KALABASA NGA!

Calvin: Ito oh. 56 lang. ^_______^

Girl 1: KYAAAAAH! >//////< OSIGE 60 na oh. SAYO NA SUKLI! AYOS LANG NAMAN!

Calvin: Ay ganun? Sala--

Ako: Hindi. Iyo na sukli mo oh. -______-" 4 pesos lang yan. Di kawalan.

Girl 1: =_______=+ ANG YABANG NAMAN NG BABAENG TO! AKIN NA NGA!!

Tapos umalis ang babae.

Like I care.

Ako pa daw mayabang =______=+ WHO THE H*LL IS SHE ANYWAY?!

Pagtingin ko kay Calvin.. ang sama ng tingin sa akin.

"Okay. Sorry na. Ang arte kasi eh." "Ikaw talaga. Okay lang naman kasi magselos. Sabi ko nga. Number 1 ka sa akin. E lle-labs."

"Elle-labs ka diyan. At anong selos ka diyan?! =_____=+ magtrabaho ka na lang pw ede?!"

"Yess boss!"

Tapos ayun, andami dami pa rin talaga nabiling babae. Kahit nga mga nanay lumala ndi pa.

-_______- Sabagay. Idol si CK.

Sino nga bang hindi madadala sa kgwapuhan niya. Errr. Kakabanas naman dito. Haya an ko na nga lang si CK dun.

Enjoy naman siya =________=+

"Iha. Saan ka pupunta? Bakit mo iniwan ang kasama mo?"

"Po? Eh-- Ang dami kasing babae nakapaligid. Init init. Yae na siya. =___=+" "Anak naman. Masama agad ang loob mo sa binatilyong yun?" "PO?! HINDI AKO SELOS!" "Wala naman ako sinabi."

Sige lola masaya yan.

IBUKO MO AKO! -_____-

De. Joke.

"Anak. Kapag magmamahal ka. Wag mo munang ibibigay ang sarili mo sa taong mahal mo. Lalo na kung hindi ka sigurado sakanya. Ikaw lang din ang masasaktan sa huli anak. Kita mo yan. Konting lapit lang sa babae aalis ka na agad. Ikaw lamang ri n ang maiinis. Hindi ba? Isa pa. Anak. Dapat pagkatiwalaan ang lalaking iyong in iirog. Mukhang mabait na lalaki naman ang iyong kasama. Kaya wag kang ganan."

"Lola naman. Magkaibigan lang kami noong si Calvin." "Magkaibigan. Sus. SHOWBIZ."

HALA! O___O!! Kanina lang iniirog tapos ngayon SHOWBIZ. Bagets si Lola!

"Hindi po. Magkaibigan lang talaga kami. Ang nangyari lang. Siya yung nandoon no ong.. mawala yung mahal ko." "Aba. Eh andiyan na pala siya eh. Anak. Wag mo ng hintayin ang taong hindi na ba balik. Dapat ang lagi mong tinitingnan ay ang mga tao sa harapan mo. Ang mga tao sa tabi mo. Mga taong hindi ka iiwan."

O__________O

Napayakap ako kay Lola.

Gusto kong umiyak.

Pero ipapangako ko sa sarili ko na hindi na ako kailanman iiyak. Nagsmile ako ka y Lola. Mukhang gulong gulo siya. Tumawa na lang ako. At bumalik kay Calvin. Tap os hinug ko din siya. At bumulong ng.. "Kumawoyo Calvin Yah ^_________^V"

Tiningnan din niya ako ng confused look ni Lola. Pero nagsmile din siya.

"Eeeh. CK. Amoy gulay ka na." "Ah ganon?!"

Tapos ipinahid niya sa akin ung mga sitaw. HALA! Sinasayang niya yung gulay!

"HOY! WAG MONG SAYANGIN ANG GULAY!" "Hindi ko sinasayang! Ginagamit ko sayo. Maganda daw ang gulay sa katawan eh. AY AN! Oh! OH!"

At kiniskis ko rin siya ng gulay. Grabe ang dumi dumi na namin hanggang sa..

"MGA BATA! Sayang ang gulay!!"

Nagkatinginan kami ni Calvin at biglang nagturuan! Hahahahaha. Ang saya para kam ing bata.

ANG SAYA SAYA :))

Ngayon na lang ulit ako tumawa ng ganito.

At sumaya ng ganito.

Siguro nga, tamang desisyon ang paglayo ng ganito.

Ano sa tingin niyo? :) Chapter 5 Chanel's POV "Aalis ka talaga?"

"Sadly, but yes." "Wag ka ng umalis. " "Elle. Napagusapan na natin to ah."

Ah. Nandito kami. Nakasakay na ng isang jeep daw. Papuntang bayan. Sa bayan kasi may mga bus papuntang Manila. Para makabalik siya sa Korea.

"Ah. CK. Hindi ko kaya ng wala ka." "Elle. You have to be independent. Hindi lahat ng oras mababantayan kita." "Eh. Ang lungkot lang. Alam mo namang sayo lang ako nakikinig. Paano kapag nawa la ka?" "^__________^ Alam kong kayang kaya mo yan. Nagawa mo ngang awayin lahat ng baba e eh. Tumira pa kaya dito?" "SIRA!" "Basta. Elle. Make me proud. Okay? Promise me. Next time na magkita tayo. Your s tronger, you're more mature and you're new. Okay? Just make me proud." "I will. I will. Ikaw. Ingat ka doon ha. Wag mong bigyan ng sakit ng ulo si Mana ger." "I won't. Haha. Ikaw. INGAT KA DITO AH?!" "Ako pa. Nakaya ko nga yung mga sadistang babae eh!"

"SEE! That's the spirit. Kaso. Ito na yung bayan. Ayan na yung bus terminal." "Hahatid kita.!"

Tapos hinanap namin yung bus. Nagpupuno na. Madami ng laman.

"EH. Calvin. Sasama na ako sayo. Ayoko dito. Dala ko din naman ang gamit ko oh." "ELLE. We have a deal. You have to make me proud." "And? Ano naman ang mgagawa noon sa akin?"

Hinawakan niya yung balikat ko.

"Hindi ka na iiyak sa gabi, hindi ka na iiyak kapag may naalala ka sakanya, at w ala ng makakapagpatumba sayo." "AWWW. THANKS! I NEED THAT! FINAL HUG?"

Tapos naghug kami. Pinagtitinginan kami ng mga tao. I

DON'T CARE. =_________=

I'm gonna miss CALVIN KLEIN GO so much!

"Bye Chanel." "It's Elle." "It's gonna be CHANEL na. Soon. Diba? Promise?" "Fine. Soon. Bye!"

At nakita ko siya unti unting umalis. Wala na. Nalungkot na ako. :(

Pero. Diba nga. I have to do this ALONE.

Umalis na yung bus na sinasakayan niya.

Lahat na lang talaga ng tao.. Iniiwan ako.

PERO KAILANGAN KONG MAGING MATATAG!! Haaaay! ANG HIRAP! >____<"

Pero teka nga. Anong sasakyan ko pabalik sa.. Saan nga ba yun?! AISH! Atsaka san ako titira?! Hala. Doon muna sa hotel. Hmmm. Hapon na. 5 PM na ata. Kailangan k o ng marating yung hotel na yun. Kung hindi.. SAAN AKO?!

"Excuse me kuya, do you know where the hotel is located? Not here in bayan ha. D oon po sa may liblib na lugar." "Agen?" "I said, do you know whre the hotel is located. The big hotel. I know its famous daw here." "AH! DA HOTEL."

Tapos bumulong siya sa kasama niya.

'Anak ng, inglesera. ikaw nga kumausap dito.'

Tapos lumapit sa akin yung kasama niya.

"WE DONT KNOW."

Tapos bumalik doon sa mama kanina.

'Problem solved'

ANO BA YAN >< BAKIT BA KASI AKO NAGENGLISH! Magtatagalog na sana ako kaso umalis na sila! AWW. Poor me :((

Sumakay na lang ako sa isang jeep. SIGURO NAMAN DOON DIN ANG WAY NG JEEP NA ITO. Pabalik naman eh. Nagbayad ako. Buti na lang may barya ako. 25 lang daw ang bay ad eh. >< AH!

After halos 1 hour ng byahe. Hindi ko na alam kung nasaan ako. At sobrang dilim na sa labas. Sobra. At end na ata ng jeep kasi lahat ng tao nagbabaanna. At pina tay na nung driver ung makina. Kaya bumaba na rin ako. NASAAN AKO?! Nagikot ikot ako. Baka may room for rent man lang dito. Basta I hav e a place to stay ngayong gabi. KASO WALA.

AT MUKHANG LALO AKONG NAWALA.

Time check 6:30 na.

I want to call my mom kaso..

WALANG SIGNAL!! OMG. Sobrang swerte ko. May dadagdag pa ba?! Binaba ko ang gamit ko sa isang tabi. Sobrang bigat na eh. Mga damit ko lang yun eh. Naglakad ako n g konti. Walang tao. Saan ako. Magtatanong--AUN! May lalaki.

"Ku--"

O____________________O "

"MAGNANAKAW!!! AHHHHHHHHH!!!!"

BIGLA NA LANG NIYANG HINABLOT ANG BAG KO! NOOOOO! ALL MY MONEY IS THERE!! OMG! H

OW AM I GONNA LIVE IN A CREEPY PLACE LIKE THIS?!

Hinabol ko siya! Sobrang bilis. KASO.. Nawala na siya. At naalala ko ung mga dam it ko. Baka mawala din. lalo na akong nawalan. Kaya sumuko na ako. Naupo na lang ako sa isang poste. May bato eh. Andun din ang gamit ko. Grabe ang malas ko na man.

KEAN THIS IS ALL YOUR FAULT!! WILL YOU PLEASE COME BACK TO ME?! OR.. GET ME NA L ANG. Send someone here who'll kill me. Then I'm gonna be with you again!!

Tapos biglang..

Umulan.

Kean. Are you crying?

I'm sorry. It's not your fault. I'm sorry. Promise. Hindi ko na sasabihin na ku nin mo ako.

Kaso. Lumalakas ang ulan.

=____________= KEAN ANO BA?!

Teka nga. CHANEL! STOP SAYING KEAN KEAN KEAN!! FOR GOODNESS SAKE! Your here beca use you want to forget him!

Pero seryoso. Sobrang lakas na ng ulan. Basang basa na ako. At ang lamig lamig d in. Bakit ganito? Pakiramdam ko.. Sobrang ngiisa ako.

Calvin. Bumalik ka na naman oh. Wag mo akong iwan ng ganito. Ang saya ko pa kani na. Ngayon.. Sobrang malas ko. Yung magnanakaw pa. Ninakaw yung bag ko. Wala na akong pera. Wala na din akong phone. Paano na ako nito.

Nangako ako sa sarili ko na hindi na ako iiyak, pero sobrang lungkot ko lang tal aga ngayon. Baka pwedeng ngayon lang.

"Iha?"

Napatingin ako sa nagsalita. Pamilyar ang boses--

"LOLA!?! LOLA!!!"

PAgkakita ko sakanya para akong nabuhayan ng dugo. Kaya napayakap ako sakanya.

"Anong ginagawa mo dito iha?! Bakit magisa ka? Bakit basang basa ka?"

"Lola diba sabi mo, magfocus sa taong nasa tabi ko? Pero paano kapag.. lahat sil a iniwan na ako? Paano na ako Lola? Paano na ako?"

At bago ko pa man marinig ang boses niya.

Nagdilim na ang paligid ko.

Napamulat ako at..

"ASAN AKO?!"

Tapos biglang may nakita akong matandang lalaki.

MATANDANG LALAKI?! "AH! WAG PO!! WAG PO PLEASE!! WAG PO!!"

"Iha! Anong wag?!"

Tapos napalaki ang mata ko. Nakita ko si LOLA! At niyakap ko na naman siya.

"LOLA! Nasan ako?" "Andito ka sa bahay namin. "

At napatingin ako. Mukhang pangmatanda nga ang bahay na ito. ><

"Lola. Salamat po. Sorry po kagabi. Hindi ko na maalala eh." "Nahimatay ka kagabi. Mataas ang lagnat mo eh. Pero.. mukhang ayos ka na ngayon.

"

Lolo: Iha. Ako nga pala ang asawa ng tinatawag mong Lola. Ako si Tom. At siya na man si Lita. Ito ang bahay namin. At sa unahan nito mayroon kaming negosyo. Mali it na karinderya.

Ako: LOLO TOM, LOLA LITA. Pwede po ba akong magtrabaho dito?!

Mukhang nabigla ang dalawang matanda.

Ako: SIGE NA PO! KAHIT PO WALANG SWELDO BASTA PO DITO NIYO LANG AKO PATIRAHIN AT PAKAININ!

Lola: Ano ka ba, kahit hindi ka na magtrabaho, pwede ka naming patuluyin dito. T inulungan ako ng kasintahan mo kahapon magtinda eh. Asan na ba siya?

Ako: Umalis na po eh. PERO PO. SIGE NA Po. PWEDE PO BA AKONG DITO MUNA?

Lolo: Oo naman apo. Walang problema yun.

Ako: WAH! I LOVE YOU LOLO! LOLA!!

"Andito na ako"

O__________O

Hala. Sino yan?!

"Oh Apo. Andito ka na pala. Apo. Si-- Iha ano nga pangalan mo?"

"Elle po. Elle Clemente po."

"Elle. Apo namin. Si Patrick."

Patrick? Bakit Patrick? CHAPTER 6 CHANEL'S POV

Lola: Dalawa lang ang kwarto namin dito Elle. Isa sa amin ng lolo mo, at isa par a kay Patrick. Kaya kung ayos lang maghati na lang--

Patrick: Ano?! Ako? makikihati sa babaeng hindi ko naman kakilala?! Eh kung mama tay tao pala yan.

O__________O WOAH DUDE!

DO I LOOK LIKE A KILLER! GANDA KO NAMAN! Kapal.

Ngayon palang.

nakikita kong hindi kami magkakasundo. =_________=+

PERO NO CHOICE! ALANGAN NAMANG DITO AKO SA LABAS MATULOG?!

Eh wala namang sofa. Kasi bamboo ung upuan. ABA EH BAKA NAMAN magka scoliosis ak o dito!

Lola: Apo. Malaki naman ang kwarto mo. Bibili na lang kami ng kahoy para magkaro on ng distinksyon kung ano ang iyo at ano ang kanya.

Patrick: Psh. Bahala kayo.

Psh?

Bakit ba ang Patrick na ito..

Ay may ipinapaalala sa akin?!

Pero dahil nakikitira lang ako, dapat maging mabait ako sa asungot na ito. >< Ba ka akala niya.

SIKAT KAYA AKO. -_______-

Kaso.. Mukhang wala namang Cable dito. Signal nga wala eh.

Pagkatapos noon, tinuro sa akin ni Lola kung ano ang gagawin ko. Ako ang maglili nis ng table pagkatapos kumain, ako na rin ang magtatake ng orders etc etc. Yun lang pala.

Si lolo naman. Kumukha ng divider para sa kwarto. At bumili ata ng panglatag ko. Awww. Ang sweet. :">

Tapos..

Lola: Pagpasensyahan mo na apo namin ah. Mailap lang talaga yun. Pero mabait un.

MAILAP?! ANO UN RABBIT?! Isa pa.. Mukha siyang mabangis. =_______=+

Ako: Wala po yun.

Tapos ayun. Tinuruan na rin ako ni Lola ng mga iluluto. E dati pa naman ako maga ling magluto kaya practice na lang. Hanggang sa mag gabi na. At pinakita sa akin ni Lolo ang ginawa niya.

Plywood siya. Pero parang 3/4 lang ng room ung kalhati. Tapos sa gitna may butas . Parang window. Pero may maliit na kurtina na nakacover. Ay ang cute :"> Kahit simple. Tapos may kutson ako, tapos pink na kumot at unan.

Awww. Ang bait naman ni LOLO! Noong nakita ko un hinug ko sila.

At ang magaling na si Patrick wala pa sa bahay.

"Mauna na kami ha? Antok na kami eh."

Umoo na lang ako at nagpunta na rin sa kwarto ko. -________- ANO BA YAN! ANG BOR ING NAMAN DITO! Buti na lang hindi ako madaling mahome sick.

Pero miss ko na si Calvin. Inayos ko na lang yung damit ko sa gilid. May cover n aman eh.

Tapos Yung picture namin ni CK inilagay ko sa gilid. :) AY MISS KO NA SIYA.

Tapos.. Nakita ko ung picture namin ni Kean.

Itatago ko na lang muna ito.

Kailangan ko siyang kalimutan.

Mayamaya may tumunog. Yung dingdingding. Basta parang mga windpipe. Basta yung n akasabit sa pinto. Medyo malakas nga eh.

Meaning.. Andito na si Patrick.

Nagkunwarian akong tulog na.

ANG AWKWARD KAYA! Ikaw na.

Hindi ko naman siya kilala. At lalaki siya! Naririnig ko lang siya.

Nagpapatugtog ng..

Radyo?!

Pero infairness. May TV sila. Pero walang masyadong nagamit. Ay grabe.

BUTI NA LANG YUNG IPAD ko kasama ng mga damit. :)))) May magaga--LOBATT! Kainis. Saan ba ang saksakan?! Ayun! Charge ko muna.

1..

2..

3..

4..

5 minutes.

BAKIT ANG TAGAL NG ORAS?!

Sige na nga kakausapin ko na yung Patrick. Malay mo magclick kami.

"HI!"

"WAAAH!"

O__________O NAGULAT SIYA!

AT NAIBAGSAK NIYA YUNG LIBRONG BINABASA NIYA.

MAKA WAAAAAH NAMAN SI KUYA! KALA MO TINAPUNAN NG HOT CHOCO SA ANO NYA!!

"HAHAHAHAHAAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA!"

Pagtingin ko sakanya, parang gusto niya akong patayin.

"SORRY! Sorry talaga. Natawa lang ako. Hi! Ako nga pala si Elle!"

Tapos tinitigan lang niya ako at kinuha niya yung libro niya at nagbasa.

K! THANK YOU HA!!

Aalis na sana ako. KASO SOBRANG BORING TALAGA! Kaya magtitiyaga akong sumilip di to sa bintana na ginawa ni lolo sa divider.

"Ikaw pala si Patrick. Ilang taon ka na?"

Aba hindi sumagot. -______-" "

"Ako ay 19 years old."

Ano na nga bang date ngayon? Ang huli ko kasing alaala ng date ay..

February 14. Magkasama pa kami ni Kean. </3

April 14. Nagpropose sa akin si Kean. </3

April 24. Ang araw na.. Naaksidente si Kean. </3

At ngayon ay..

"PATRICK!!" "Ano ka ba?! Bakit ka ba sigaw ng sigaw." "KASI PARA AKONG NAKAUSAP SA HANGIN!! Itatanong ko lang. Anong date na ngayon? "April 26"

Sabi ko nga. Noong isang araw. Death Anniversary ni Kean. Tapos kahapon, kasama ko pa si CK. Ngayon stuck ako dito! ><

"Uy Patrick. Kausapin mo naman ako. Naninibago pa ako dito. Mas okay kung magigi ng kaibigan kita diba?"

"Hindi."

"*roll eyes* Mas okay talaga kung magiging kaibigan kita!! PROMISE."

"Hindi."

"ANO BA! MAKIPAGKAIBIGAN KA SA AKIN."

"Ayoko."

=____________=++ GRRRR! PINUPUNO NIYA AKO! Kung alam lang niya kung gaano kagust o ng attention ko ng ibang tao!

Tapos siya.. Pero kailangan kong maging mabait. Panukli na sa kabutihan sa akin ni Lolo Tom at Lola Lita.

"Seryoso Patrick. Let's be friends."

"Mukha ba akong nagjojoke kanina? (~~,)"

Pagtingin ko sakanya. Sa expression niya, at sa way niya ng pagsasalita.

"Kean."

"Kean? Anong Kean?"

Bakit ako nandito? Bakit ito pa ang napili ko? Paano ako makakalimot? Paano?! Eh kung lahat na lang ng bagay, lahat ng lang ng lugar ko, may nagpapaalala sa aki n sakanya. Paano ako makakalimot?

"O___O Bakit ka naiyak. Sige na. Friends. Ano ba. wag ka ngang umiyak."

Pero kahit anong sabihin niya. Nakikita ko sakanya si Kean. Nasasaktan ako. Naal ala ko lahat. :((

"Elle!" Pero iyak pa din ako ng iyak. "PSH!"

"Elle! Martes ka ba?"

Npatigil ako.

Ano bang tanong yun.

"Huh?"

"Lunes kasi ako eh."

"Ano?"

"At. Ikaw ang kinabukasan ko!"

Ako: O______________O

Siya: =//////=+++

Napatigil talaga ang luha ko. At..

"ANO!?! HAHAHAHAHAHAHAHAHA! ANONG.. HAHAHA! NGAYON KO LANG NARINIG YUNG PICK UP LINE NA YUN!"

"Aish. Oo na. =______=++ NAKAKAINIS KA! Pinapahiya ko ang sarili ko. Sa isang st ranger pa na tulad mo."

"Excuse me, friends na tayo."

"=_____=++ ewan ko sayo."

At nagtaklubong siya ng kumot at nahiga. AHIHIHI :"> Nagblublush yun! Hahaha. Mu khang may bago akong kaibigan ah! :) Sa katauhan ni..

PATRICK.

CHAPTER 7 Chanel's POV Nagising ako. Maaga na. Ewan ko. Pero ang sarap ng pakiramdam ko.

Siguro dahil sa ang sarap ng simoy ng hangin dito sa probinsya. At kahit medyo m atigas ang tinulugan ko, alam kong pinaghirapan yun ni Lolo Tom para sa akin.

"Lolo. Lola. Good Morning."

"Oh. Magandang umaga anak."

At bukod sa lahat ang sweet nila sa akin na parang pamilya na nila ako. Sunday n gayon, sarado ang restaurant. Magsisimba daw kami. Ang tagal tagal tagal ko ng h indi nakakasimba. Nakakahiya mang aminin. Naghahanap ako ng damit. -________-" P ero lahat ata ng damit ko matingkad. Tss.

"Ano ba. Ingay mo ah." "Ay sorry Patrick wala kasi ako mahanap na sunday dress eh." "Psh. Problema mo na yun."

At hanggang ngayon nagsusungit pa rin sa akin itong patrick na ito! Pinapakita k o lang na mabait ako. PERO GUSTO KO NA RIN SIYANG SUNGITAN! Kaso nahihiya ako ki na Lolo at Lola eh!

"Baka naman gusto mo akong tulungan?!" " ~___^+ At anong gusto mong gawin ko?"

Ang lalaking ito. Lagi na lang nakataas ang kilay pagdating sa akin. =______=+ K AINIS!

"Baka naman may dami--" "SIRA KA BA?! Anong tingin mo sakin? Cross dresser?! ~_^+ Grabe ka. Pinapainit m o ulo ko." "=____________=++ GRABE! SORRY HA! BAKA LANG NAMAN KASI EH! Nakakainis ka na eh! Pinapakasimahan na nga kita!! TAPOS SINUSUNGITAN MO PA AKO! GRABE LANG!"

"Wala akong sinabi na pakisamahan mo ako. Kaya wala akong pakialam kung naiinis ka sa akin ngayon. It's your choice. Not mine. Deal with it."

At nagulat ako. dahil nageenglish siya. Pero naiinis din ako sa ugali niya. Hind i kasi niya alam ang pinagdadaanan ko.

Ang hirap kaya ng mawalay sa mga taong mahal mo.....

Pero.. Hindi rin. Kasi halos isang taon na akong nasasaktan dahil sa issue na yu n.

At dahil na naman kay Patrick, napaiyak na naman ako.

Bakit ba palagi na lang niya pinapaalala sa akin ang isa pang Patrick na sobrang halaga sa buhay ko?

"(~__^) Umiiyak ka na naman ba?" "Deh noh. Napuwing lang. Sige. Sorry sa abala kanina."

"(~~,) Pssh."

Tapos umalis na siya. Wala ba talaga akong matinong damit dito?

Puro kasi damit ko ito noong nagmomodel.

Kaso ang damit dito sa probinsya masyadong simple, baka pag nakita nila ako sabi hin nila na aattend ako ng party or whatever.

Sige na nga. Isusuot ko na lang to. Bahala na kung anong sabihin nila.

I'm still a model. I can handle it.

After 15 minutes. Naisipan kong..

wag na lang sumama.

Ayoko kasing mapahiya sina Lola sa simbahan eh. Sabihin naman na.. Basta.

"Oh. Andiyan ka pala Patrick." "~__^"

Tinaasan na naman ako ng kilay.

"Hindi na lang ako sasama. Kasi ano.. baka mapahiya pa sina Lola sa damit ko. Ay oko namang mapahiya sila dahil sa akin, malaki na kasi ang utang na loob ko sak-"

Ako: O____O!! Siya: (~~,);;

"Ano--ano to?" "Di mo alam?"

"Hindi. I mean.. alam kong damit to pero para saan?" "(~~,) Talagang di mo alam sagot sa tanong mo?" "Okay. Fine. Is it for me?" "Hnd. Para sa akin. Akin na ibalik mo na." "EH! AYOKO BINIGAY MO NA SA AKIN EH!"

"Sumisigaw ka na naman. Ang ingay mo." "Oops. Sorry ^_______^V Saan to galing Patrick." "Sa puwet ng baka." "O______O" "Joke yun."

Tapos aalis na dapat siya.

"Oi! SALAMAT HA!" "May bayad yan." "Magkano? Kuripot mo ha. Dress lang eh." "Psh. Saka ko na sisingilin." "SUS! SIge babayaran ko!" "Yabang mo. Mahal ako maningil." "Mahal din ako magbayad!!"

Tapos nagsmirk siya at umalis.

Sus. Concerned din naman sa akin. Haha.

Salamat PATRICK!

Maya maya ayun dumeretso na kami sa simbahan. Ang daming taong natingin sa akin. Ang puti ko kasi >< Deh Joke. Pero kasi mapapansin agad ako kasi maputi ako.

Natapos ang simba namin. Pinakilala ako ni Lola sa iba nilang kabaryo. Eh bored na ako. Kaya lumabas ako. At nakita ko si Patrick.

"Oh bat ka anjan?" "Wala ako doon eh." "=________= Alam mo may kakilala ako, ganang ganan din. Hindi mo makausap ng mat ino." "Ah. Hindi mo pala ako makausap ng matino ganun?" "HINDI! Ang ibig kong sabihin, may naalala ako sayo. Sa kilos at salita mo."

At hindi maganda yun. Dahil kaya ako nandito ay para kalimutan siya.

"Ganun."

Tapos umalis na siya.

KALA KO BA FRIENDS NA KAMI! Di man lang magkwento. -____- Sundan ko na nga lang. Madami pa kausap sina Lola eh.

C: "Saan ka nag-aaral?" P: "School." C: "WEH?!" P: "=_____=+ Layuan mo ako."

Tamo to, di na mabiro. Galing galing mambara pikon naman. Teka nga, uusisain ko muna siya.

"PATRICK!" "Ingay." "patrick" "Ano? ~__^" "O__O Sungit talaga." "Psh."

Tapos aalis na sana, kaso sinundan ko ulit.

"Atat umalis? May mga tanong lang ako." "Ayoko." "TEKA! SUNGIT! Ilang taon ka na ba?" "Kapag ba sinagot ko yan may makukuha ako?" "Oo naman." "Ayokong kunin -___-"

Aba. ANG SUNGIT! Pag ako napuno hindi kita kakausapin forever! Kakainis. Binabal ik ko na nga si chanel eh!

"PATRICK!" "ANO!?" "Anong whole name mo?" "Kapag ba hindi ko yan sinagot--" "HINDI KITA TATANTANAN." "Parang Imbestigador lang ah. PSH." "FULL NAME!"

"Dylan Patrick Lagua."

O___________O

WTF

Makakalimot ba talaga ako nito?

Dylan Patrick Lagua.

Kaugali, kasalita at ngayon naman katunog ng pangalan ni..

Kean Patrick Padua

Bakit ganito?

Chapter 8 ELLE's POV Pagkatapos namin magsimba, we went to the Park na lang. Ewan ko. Kapag kasama ko sina Lola at Lolo. Pakiramdam ko hindi nageexist si Elle :)

Nagpunta kami sa Park? Basta may mga puno and benches. I think Park nga ito. Tap os may mga food stalls sa gilid. Maya maya bumili sina Lolo at Lola.

Naiwan kami ni Patrick dito.

"Uy Pat--"

"Wag mo kong guluhin may kailangan pa akong tapusing basahin."

OKAY! Grabe. SUNGIT MUCH! Kainis to. Maglalaro na nga lang ako sa phone ko. =___ =+

Lolo Tom: Oh mga bata kain muna kayo oh. Binili namin kayo ng lola mo ng pagkain .

Tapos inabot ko yung hotdog at juice na binili ni Lolo.

Hanggang sa.. Naiirita na naman ako.

I'm being ELLE again.

Nakita ko kasi.

Kung paano titigan ni Lolo Tom si Lola Lita.

Kita mong mahal niya. Nakakainis lang.

Kasi sa isang lalaki ko lang nakita ang ganyang titig. Sakanya lang. </3

Lola Lita: Iha may problema ba. Ako: Mukha ba akong may problema?!

Nagkatinginan sila. I'm so bipolar. I'm being Elle.

Pero I want to be Chanel when I'm with them dahil malaki ang utang na loob ko sa kanila.

Pero.. AISH. I'm gonna eat na lang. However, while eating.. hindi na ako nakatii s. WHY?!

I saw Lola. He's preparing the food of Lolo Tom. Yah.

I'm bitter.

Pero kasi.. dati rati.. ganan ang hiling ko.

Na sana sa pagtanda ko. Ganito kami ni Kean.

Hindi ko alam kung bakit at paano, pero natalikuran ko sila. Nagdabog ako at nag walk out ako. Tapos naupo ako sa isang bench sa tabi ng lake doon sa park.

Maya maya may kamay na pumatong sa balikat ko-"OHEM--Lola?" "Anak." "Anong ginaga--Sina Lolo? Si Patrick?" "Ayun kumakain doon. Nagalala kasi ako sayo. Bigla kang umalis, at pakiramdam ko mabigat ang pakiramdam mo."

PSYCHIC =__________=+

"May problema ba anak?" "No. I don't have any problem -________-+"

"Anak. Kung kailangan mo naman ng kausap andito lang ako eh." "I don't need someone to talk to Lola. -______-+" "Naiinitindihan ko anak."

Tapos naupo siya sa tabi ko at tumitig sa lake.

(NP: Don't Say Goodbye by Juris)

"Alam mo, noong bata pa kami ng lolo mo, lagi kaming nandito. Noong bata ang lol o mo, habulin yan ng mga babae. Tahimik kasi eh. Hindi ko alam kung bakit pero u so noon na magkagusto ang babae sa tahimik na lalaki. :) Isang araw, nakita ko s iya, nakaupo dito, malapit sa lake na ito. Nagdradrawing. Noon palang may gusto na ako sakanya. Pero hindi ko ipinapahalata. Tapos unti unti akong sumilip sa dr awing niya. Nagtago pa nga ako eh. Hindi ko masyadong maaninag ang dindrawing ni ya kaya lumapit ako, ngunit sa kasamaang palad, nadapa ako dahil may naapakan ak ong bato. At muntik na akong dumeretso at mabasa sa lawang ito pero nasambot ako ng lolo mo, at napabayaan na niya yung drawing niya. Nagtama ang mata namin. At hanggang ngayon, hindi pa rin nagbabago ang pagtingin namin sa isa't isa."

Habang kinekwento ni Lola yun. Iyak lang ako ng iyak.

Naiinggit ako.

Bakit? Bakit? Bakit naman may mga taong nagkaroon ng mala FAIRYTALE na buhay?

Bakit sa akin hindi pwede yun?

Bata pa lang ako, gusto ko ng makita ang sarili ko sa katayuan ni Lola.

Yung nagkekwento sa apo niya tungkol sa lalaking napangasawa niya.

Babalik sa kahapon at masayang ikekwento kung paano nabuo ang pagiibigan.

Pero bakit ganoon?! Bakit natuludukan agad ang kwento namin?! Bakit kinuha agad siya?!

BAKIT NIYA AKO AGAD INIWAN MAGISA?!

"Anak handa akong makinig."

Nakita ko siya. nakangiti lang sa akin si Lola Lita. At bigla kong namiss ang ma ma ko. Kaya niyakap ko agad siya.

"Lola. Sorry. Naiinggit kasi ako sa inyo ni Lolo. Bakit po ganon?! Bakit po kayo may happy ending. Bakit po ako wala?" tapos tinatapik na lang niya yung likod k o.

"Lola, nagmahal ako. Isang lalaki. Akala ko siya na. Akala ko kami na hanggang s

a huli. Akala ko katulad niyo, ikekwento ko ang naging buhay naming dalawa sa mg a apo ko. Pero lola.. iniwan niya ako eh. Namatay siya. Dahil sa car accident. H e was on his way back to me. But he never made it. Dapat magkakabalikan na kami. Pero.. wala eh. Kinuha siya. Iniwan niya ako. All his promises of us being toge ther, FOREVER.. is gone. :("

Habang nagkekwento naiyak ako. Tapos si lola yakap ko at tinatapik ako.

"Anak naniniwala ka ba sa TADHANA? Kasi ako naniniwala ako eh. Yung batong nagin g dahilan ng pagkakadulas ko.. pwede namang hindi yun nandoon diba? O kaya naman , pwede namang hindi nagdradrawing ang lolo mo sa may lake noong napadaan din ak o sa lake diba? Naniniwala ako na lahat ng bagay na nangyayari sa atin.. nakatad hana."

I use to believe in DESTINY.

Until he died.

"Anak, may plano ang diyos."

Of course he has plans. He's GOD. -_______-"

"Lahat naman tayo anak, kukunin ng diyos eh. Lahat tayo, babalik sa piling niya. Ako, alam ko, isang araw. Kailangan kong lisanin ang mundong ito. Isang araw, m agpapaalam ako sa mga taong nagbigay ng inspirasyon sa akin dito. Pero hindi ako malulungkot. Dahil tanggap ko ang katotohanan. Tanggap ko ang nakatadhana sa at in." "Anak kung kaya mo lang tanggapin na wala na siya, mas madali kang makakalimot. Oo. May mga pangako siya. Oo, akala mo siya na. Pero. Ayan iniwan ka niya. Sa ti ngin mo ba gusto niya yun? Hindi naman siguro diba? Pero siguro, nakatadhana yun na mangyari sakanya. Para may matutunan ka."

ANO?! ANONG KAILANGAN KONG MATUTUNAN NA ANG KAPALIT AY ANG BUHAY NIYA!? ANO?! :(

"Anak, bakit ba umaalis ang isang tao?" "Kasi po.. ayaw na niya. Or may naglayo sakanya?" "Hindi. Kung naniniwala kang lahat ng bagay ay may dahilan.. Maiisip mo na.. Uma alis ang isang tao, kasi mayroon pang MAS hihigit sakanya na dadating sa buhay m o."

Mas? May dadating nga ba?

"Kapag nagmamahal ka, wag mong paikutin ang mundo mo sakanya. Wag kang umasa sa

pangako niya. At wag kang maniniwala sa bawat salitang bibitawan niya. Hindi per pekto ang mundo natin. Maniwala ka, kapag naipakita niya. Maniwala ka kapag naga wa niya."

"Anak, ang pag-alis niya ay mayroong kahulugan. Oo siguro masakit para sa iyo. P ero, noong umalis ba siya may nagbago sa mundong ginagalawan mo?"

May nagbago sa mundong ginagalawan ko?

"Noong umalis ba siya, naging gabi ang araw? Noong umalis ba siya tumigil ang mu ndo at nakiramay sayo? Noong umalis ba siya naapektuhan ba ang mundo? Hindi diba ? Oo nagbago ang mundo mo. Magbabago ang mundo mo. Pero, ang pag-alis niya.. ay hindi katapusan ng mundo. Wag na wag mong iisipin yun."

"Kapag iniwan ka ng mahal mo, natural lang na umiyak ka, masaktan ka. Pero, hind i dapat magbago at masira ang mundo mo ng dahil sa pagkawala niya."

"Bukod doon, kailangan mong pakawalan ang sama ng loob, ang sakit sa puso mo. Ka ilangan mong pakawalan ang bawat alaalang naiwan niya sayo. Mahirap yun. Pero an ak.. Makakatulong yun."

"Pagtanggap anak. Tanggapin mo na wala na siya. tanggapin mo na hindi na siya ba balik. Para mas maluwang sa kalooban mo ang nangyari. At para-- ang taong MAS pa sakanya, ay patuluyin at papasukin mo sa buhay mo."

Andami daming sinabi ni Lola. Lahat yun bumaon sa isip ko. Lahat yun.. alam ko m agagamit ko sa pagbabago ko.

At sa paglimot sa nakaraan ko. Masakit man. Pero mukhang tama si Lola. Kailangan kong pakawalan si Kean. At kailangan kong magsimula ng bagong buhay na wala siy a.. Dahil totoo naman.. wala na siya. :(

"SALAMAT PO LOLA."

"Wala yun anak. Sana maging ayos ka. At kung nasaan man ang sinisinta mo ngayon, alam kong.. mas gagaan ang pakiramdam niyang makita kang masaya o unti unting n atatanggap ang pagkawala niya."

Nginitian ko lang si Lola dahil sobrang love ko na siya. ^_________^ Ang gaan ga an ng pakiramdam ko dahil sakanya! ^_______^

>>THE NEXT DAY.

Gumising ako ng maaga, nagluto ako ng lugaw. Bumili pa talaga ako ng mga gagamit in sa palengke.

Nagpasama ako kay Patrick.

Pero ayaw niya. -________-

Kaya ayun. magisa akong bumili. Ang saya nga, kasi.. ang friendly ng tao dito sa probinsya. Pakiramdam ko lahat sila close ko ^__________^

Ayun nga, ang aga aga kong gumising para magluto. Pero bago yun binulabog ko mun a si Patrick. Dahil hanggang ngayon naiirita ako sakanya kasi hindi niya ako sin amahan kahapon!

At umagang umaga ginising ko siya.

AT SOBRANG BADTRIP SIYA!

Pagkatapos noon dumeretso ako sa kusina.. At nagluto ng lugaw. Niluto ko to para magTHANK YOU kay Lola sa pagpapagaan ng loob niya sa akin. ^_______^

Pagkatapos kong maluto.. Dumeretso agad ako sa kwarto ni Lola. Kung saan natutul og pa din siya.

Hmm. Napaaga nga ata ang pagising ko. Maaga palagi gumising si Lola eh. Si Lolo wala na, baka nagising na rin. Oh well..

"Lola. Gising na po. Nagluto po ako ng lugaw para sa inyo." tapos tumabi ako sak anya at inilagay ko ang lugaw sa table katabi ng kama nila..

"LOLA GISING NA PO ^_________^"

Ang lakas na ng boses ko.

Nakakapagtaka naman.

Ang himbing ata ng tulog ni Lola.

Madali kasi magising si Lola eh.

"LOLAAAAAAAAAAAA! YOOOHOOOOOO! Tikman niyo ang lugaw ko!!!"

Sobrang lakas na ng boses ko. Kaya nagtaka na ako..

"Lola?" tapos hinawakan ko siya..

ANG LAMIG NIYA! O__________O kaya sinimulan na akong kabahan..

"LOLA! LOLA!"

Tapos inalog ko siya. Hindi pa rin siya gumigising..

"PATRICK!! PATRICK!! SI LOLA!! PATRICK!!"

Pero walang sumasagot..

Kaya tumayo ako.. nakita ko si Lolo sa labas..

"LOLOOOOOOOOOOOOO! SI LOLAAAAAAAAAAA!"

Kita ko agad agad na binitawan niya yung walis na hawak hawak niya para puntahan agad si Lola.

Again. Nasaktan na naman ako.

Last year.

May lalaking ding handang itigil ang oras sa mundo niya para sa akin.

Ngayon..

Tuluyan ng tumigil ang takbo ng oras para sakanya. :(

Habang naiisip ko un, hindi ko na namalayan na nandoon na pala si Lolo sa harap ni Lola. At unti unting dumarating ang mga kapitbahay para tingnan kung anong na ngyari. Naninibago pa nga ako sa ganitong style eh. Na pumupunta ang mga kapitba hay. Pero sa probinsya ewan ko. Uso ata.

Maya maya dahil madaming matatanda ang napasok, napansin ko na nandoon na ako sa gilid ng kwarto. At nakatitig na lang.

"LISAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!"

Bakit po? Bakit po? Bakit niyo po kinuha si Lola?

Bakit po.. Lahat ng taong mahalaga sa akin kinukuha niyo? Bakit po ganoon?!

___________________________________________________ CHAPTER 9 ELLE'S POV

"LISAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!"

Sumigaw si Lolo. Sa pagsigaw niya. Napatigil ako.

Bumalik lahat.

Para akong bumalik sa kahapon..

Parang noong isang taon.

"BAKIT?! BAKIT MO AKO INIWAN?! LISA! GUMISING KA DIYAN! SABI MO MAGTATANIM TAYO SA BAKURAN? SABI MO MAGSISIMBA TAYO NG SABAY! SABI MO MAMAYA MATUTULOG KA NA AKO ANG NASA TABI MO. LISAAAAAAAAA. GUMISING KA DIYAN."

Kita ko yung iba naming kapitbahay umiiyak na din.

Wala na si Lola.

*Plok*

Isang patak ng luha ang tumulo mula sa aking mga mata. Bakit?

Bakit nawala si Lola? Kung kailan naman gusto ko siyang pasalamatan. Nagluto pa ako at gumising ng maaga para lang mapasalamatan siya..

Bakit? Sabihin niyo nga sa akin kung bakit?!

Bakit lahat ng taong mahal ko o mapapalapit sa akin kinukuha sa akin? Ano bang n agawa kong kasalanan?! Bakit ganoon?! Wala na ba akong karapatang magmahal?!

Umalis ako sa bahay. Nagpunta ako sa bakanteng lote malapit sa bahay. Maraming p uno ang nakatanim doon, at maraming ring bulaklak. Lahat ng tao dito inaalagaan itong loteng ito.

Hindi ko alam, sobrang bigat ng pakiramdam ko, kaya doon na lang ako umiyak ng u miyak. Wala namang makakarinig, wala namang makakakita, wala namang makakaalam--

"Ano bang problema mo at iyak ka ng iyak?"

O__________O

Napalingon ako.

Wala namang tao.

Sino yung nagsalita..

Kean? Kinakausap mo ba ako?

*booogssshhh*

Ang ingay. May bumagsak galing sa puno at si..

PATRICK?!

Anong ginagawa nito dito?!

"Patrick?! Anong ginagawa mo dito?! BAKIT WALA KA SA BAHAY!? SI LOLA--" "Alam ko." "EH ALAM MO PALA EH! BAKIT KA NANDITO?! HA?! Hindi ka man lang pumunta doon at-" "At? At anong gusto mong gawin ko?"

"At.. At.." "Umiyak din? (~^,) Tulad ng ginagawa mo?! Tulad ng ginagawa ng iba? Bakit? Maiba balik ba noon si Lola?! Sa tingin mo pag nilunod ko kayo ng luha maibabalik noon si Lola?! Hindi na Elle. Hindi na niya mababalik si Lola."

O__________O Yun na ata ang pinakamahaba niyang sinabi sa akin. Pero ramdam ko s a bawat salita niya yung sakit. Alam ko nasasaktan ka din Patrick. alam ko.

"Sorry Patrick. :( Masyado lang ako weak sa ganitong sitwasyon. Ayoko kasi ng ga nito"

Tapos hindi na naman siya umimik. Ano ba naman to. Batang to talaga. Hihi. Mas m atanda ako sakanya eh. Pero mas matangkad siya sa akin! ><

Isa pa, mukhang totoy talaga tong si Patrick. Pero gwapo naman siya.

"Bakit ba kailangan maging weak. Tanggapin na lang kasi na mahirap talaga ang bu hay. (~~,)"

Bakit ba laging salubong ang kilay nitong batang to?!

"Eh ikaw. Bakit ba ang strong mo?" "(~~,)" "Alam mo ba kung bakit ako weak sa ganito? Greatest fear ko kasi ang maiwan, ang magisa. Gusto ko lahat ng taong mahal ko nasa tabi ko lang. Pero alam mo, once nagmahal ako. Akala ko siya na. Akala ko kami na. Pero hindi pa eh. Kasi iniwan niya ako. At hindi na siya babalik.. FOREVER.." Tapos tumulo na naman ang luha ko. Naalala ko kasi siya. Naalala ko si Kean. :( Naalala ko lahat. Mula sa unang pagkikita, first date, first hug, first kiss, fi rst christmas.. First proposal. :( Kahit isang taon na ang nakaraan. Hindi ko pa rin makalimutan. Na parang lahat, kahapon lang nangyari.

Tumabi sa akin si Patrick. Nakaupo kasi ako sa damuhan.

"Una una lang yan."

Sinamaan ko talaga siya ng tingin. Sinusubukan ba niya ako?! Hindi ko nga matang gap na nauna si Kean tapos sasabihin niya una una lang yan?!

"Tingnan mo si Lola, nauna na siya. Sinundan niya sina Mama at Papa." "Mama at Papa? Ibig mong sabihin--" "Oo. Ulila ako. Namatay ang mama at papa ko noong 8 years old ako. Car Accident. Tiga Manila talaga ako. Noong nawala ang parents ko, sina Lolo at Lola tumira s a Manila, sila ang sumama sa akin. Mayaman kami, kaso noong namatay ang Mama at Papa, yung secretary nila niloko kami, at ayun kinuha ang kompanya." "Eh bakit kayo napapunta dito sa province?"

"Kasi, naaksidente si Lolo sa Maynila. Buti hindi siya napuruhan. Sabi sa amin n oong nakabangga sa kanya lumayo na lang daw kami at bibigyan na lang kami ng per a. Noong una, ayaw talaga ni Lolo. Pero noong panahon na yun, may sakit si Lola. Eh wala naman pera si Lolo kaya ayun tinanggap ni Lolo yung offer, at bumalik s ila sa probinsya kasama ko."

Ah ganun pala ang nangyari sakanya. Ewan ko kung bakit pero ang gaan gaan ng pak iramdam ko. Siguro kasi dahil sa nagshare siya sa akin ng kwento ng buhay niya. Pakiramdam ko close na kami.

"Hindi lang ikaw ang palaging iniiwanan ano. Kaya wala kang karapatang umiyak pa lagi."

O___________O

Hindi ko alam kung bakit pero tumagos sa akin ang sinabi niya.

Tama nga. Hindi lang naman ako ang naiiwanan at nawawalan. Pero palagi lang akon g iyak ng iyak, nagbago pa ako ng ugali.

Naging ELLE pa ako. :( Nahihiya tuloy ako.

"Patrick sorry."

Tinitigan lang niya ako ng matagal.

"Bakit ka nagsosorry sa akin? Anong kasalanan mo sa akin?"

"Wala naman. Sorry lang. Kasi ang weak ko." "Wala akong pakialam. (~~,)#"

Sabi ko nga diba? Kahit kailan talaga ang sungit ng batang to. Dapat ginagalang niya ako dahil mas matanda ako! >< Nakaupo lang kami ni Patrick doon hanggang sa ..

"ASAN NA?! ASAN NA YUNG BATANG BABAENG YUN?! ELLE! LUMABAS KA!!"

Ako? Tawag ako?

Tapos nakita ko si Lolo. Bitbit bitbit lahat ng gamit ko.

BAKIT?! Anong ginawa ko!? Lumapit ako kay Lolo. Yung mga kapitbahay naman nasa m ay likod ni Lolo nakikiusi.

"Lolo bakit po? Bakit niyo po dala ang gamit ko?"

Anong ibig sbhn nito?

"TINATANONG MO PA KUNG BAKIT?! LUMAYAS KA! WAG KA NG MAGPAKITA SA AMIN! WAG KA N G BABALIK SA AMIN! IKAW!! IKAW ANG MALAS SA BAHAY NAMIN!! DAHIL SA PAGDATING MO KINUHA SA AKIN SI LITA!! MALAS KA!! LUMAYAS KA SA BAHAY NAMIN!!! LAYAAAAAAAAAAAA AAAAAAAS!!!"

"Lolo. Wag naman po. ;'( Wala na po akong pupuntahan. Wala po akon--"

"WALA AKONG PAKIALAM SAYO! SANA HINDI MO NA LANG KAMI NAKILALA. ANG MALAS MO. DA HIL SAYO.. NAWALA SIYA. GANAN KA BA TALAGA?! MAY SUMPA KA BA?! LAHAT NG LUMALAPI T SAYO MINAMALAS?! AT SA SOBRANG MALAS NAWAWALA?! HA?! HA?!"

Hindi na ako nakapigil. Sobrang nahihiya ako kasi buong baryo kita ako na pinapa layas ni Lolo. Tapos.. sobrang nasasaktan na din ako sa mga sinasabi niya. Kasi pati ako.. Hindi ko alam kung bakit ganito ako kamalas. Siguro nga dapat hindi na ako nagpunta pa sakanila. Sana hindi ko sila ginulo. E di sana masaya pa sila. :( Siguro nga malas ako.

Tapos maya maya, si Lolo pinagtatapon sa akin lahat ng gamit ko. Ang sakit ng mg a tinatapon niya. Tapos ako nakaupo lang doon, umiiyak. Wala na akong mukhang ih aharap sa tao. Nakatungo na lang ako doon. Hayaan ng masaktan. :(

Maya maya, hindi ko na nararamdaman ang sakit-- Bakit-- Napatingin ako at..

"LOLO ANO BA!"

Hinarangan ako ni Patrick. Pumagitna siya sa amin ni Lolo Tom.

"WAG KANG MAKIALAM DITO!" "Wag kayong gumawa ng eksena lolo. (~~,) Walang ginagawa si Elle. Kung gusto niy o siyang paalisin eh di paalisin niyo. Pero wag niyong saktan. Babae pa rin yan. "

O____________O

'Wag niyong saktan. Babae pa rin yan.'

Ang linyang yan.. Ang linyang yan.. :(( Bakit ba. Bakit ba. Bakit dito pa ako na punta!? Puro sakit lang.

:(( Puro sakit lang. :(( Calvin Klein Go. Please. Sunduin mo na ako dito. :((

Mayamaya umalis na si Patrick.

TEKA! Saan siya pupunta.. IIWAN NIYA AKO!? DITO?! :(

Bakit ganoon siya. Akala ko pa man din ipagtatanggol niya ako. :(

Sabgay. Di naman kami close.

At sa huli, itinapon na ni Lolo ung mga damit at gamit ko sa akin.. Tapos umalis na sila.

Ilang minuto pa ng pagtingin at pagtsitsismisan sa akin eh umalis na din ung mga tao. :( Paano ba yan. Bakit ganito?! Mahaba pa man din ang araw. Saan ako pupun ta!?

Haaaay :(( 11:30 am pa lang. Wala akong pera. Dahil nakuha ng magnanakaw. :( Paa no ako uuwi? :( Yung phone ko walang signal. :( Hindi ko matatawagan si CK. :( H indi ko na alam ang gagawin ko. Wala na din naman akong mahihingan ng tulong.. D ahil ang tingin sa akin ng mga kapitbahay eh MALAS. :( Ang sakit lang.

Wala man lang ako ni singkong duling. Paano na yan. Haaaay. Gutom na ako! >0< Sa an ako magpapalipas ng araw. At mamaya.. Paano na ako!?

Bumalik na lang ako sa bakanteng lote. Doon sa mas tago. Sa gitna ng mga puno. G usto ko ng peace of mind.

Una sa lahat. Paano na ako? Ano ng plano ko sa buhay ko? Babalik na lang ba ako ng Korea? At magaartista? Ganoon na lang? Baka sakaling makalimutan ko pa si Kea n sa ganoong paraan. Diba? Ang hirap kasi dito eh. Bukod sa sitwasyon.. Naalala ko si Kean kay Patrick.

Mula pagsasalita, hanggang sa paglakad, hanggang sa pagsagot at sa pakikitungo s a akin naalala ko si Kean sakanya. Paano ako makakalimot kung ganoon?

Pero hindi ko alam kung bakit, pero natutuwa ako kapag nandiyan si Patrick. :(

Siguro kasi, alam ko na.. nakikita ko si Kean sakanya.

At kahit papaano binuhay niya ulit ang alaala ni Kean sa akin. :(

Alam kong hindi niya malalampasan si Kean. Hinding hindi. Pero.. Pero.. Kahit pa paano nawawala ung longing ko for Kean dahil sakanya.

Dahil sa batang yun. :( Haaay nahihirapan na ako.. Sana pagpikit ko ng mata ko.. Wala na tong lahat.

Sana.. Pagising ko, katabi ko na si Kean. Masaya na ulit kami. Nilalambing niya ulit ako..

Sana.. Sana.. *** *poke* *poke*

"(~~,) Gumising ka!"

Sino ba yun--

"AAAAH!! ASAN AKO?!?! SINO KA?!? ANONG GINAGAWA MO SA AKIN!?! HA?! ANO?!"

"(~~,) Ewan ko sayo."

*BLINK BLINK*

"PATRICK?! ANONG GINAGAWA MO DITO?!"

"Maglalaba ako dito Elle."

"HA?! SERYOSO?!"

"(~~,)+ Alam mo inuubos mo pasensya ko."

Tapos bigla niya kinuha yung mga gamit ko tapos bigla akong hinigit.

SAAN AKO DADALHIN NITO?! PATRICK!!! YEY! 1 million reads na ang BOOK 1 :"> Thank you. And dahil diyan maguupdate ako . Gift ko na sa inyo. <3 ENJOY! :) _____________________________________________________________________________

CHAPTER 10 ELLE'S POV

"Ayan."

O_______________O!

What's this?

"What's this?" "Can't you just state the obvious?!"

Kdot. Dinalihan din ako ng english ng loko.

"Oo na. Pero para saan ito." "(~~,) Nilinis ko yan kanina. Dito kami tumatambay ng mga kaibigan ko. Sa isa ko tong kaibigan, si Kurt. Sabi ko sakanya, pahiram." "Oh eh bakit mo naman hiniram." "(~~,) Talaga bang mabagal lang magprocess ang utak mo o bobo ka talga?!" "ANO?!" "Hiniram ko to para may matuluyan ka. STOOPID!"

"O_______O++ AKO?! STOO--Oh? Hiniram mo? Para sa akin?" *smile* "(~~,) ulit pa. Psh."

AWWWW. :"> natouch naman ako kay Patrick.

Bakit ang sweet?! :"> Awwww.

"So kaya ka umalis kanina kasi--" "Nilinis ko to. Baka naman magreklamo ka pa sa akin. (~~,)" "AWWW PATRICK!"

Tapos ihuhug ko dapat siya kaso umatras siya.

"(~~,) Kadiri." "O_______O~ Kadiri ka diyan! Yabang mo. Pero seriously. Thank you dito."

"(~~,) Psh. K." "SUNGIT MO! SUNGIT MO TLGA!" "Pano ka bukas?"

Ako? Bukas? Pano ba? Tulog ako maghapon?

"Hmm. Pupunta ako sa restaurant niyo."

"Sira ka ba? Andoon si Lolo." "Eh ano? Malaki pa rin utang na loob ko. Isa pa. Kailangan kong tumulong. Lalo m ahihirapan si Lolo. Ayusin ang restau tapos si burol ni Lola. :(" "(~~,)" "Kelan ka kaya tatawa. Yung ganito (^.^) Hindi puro (~~,)" "Baka kapag umalis ka na." "HEHE FUNNY. Ayaw mo nga ako paalisin kasi tingnan mo oh. Ginawan mo pa ako ng b ahay. UYYYY. Ayaw ako paalisin ni Dylan." "Dylan ka jan. I'm Patrick." "Ayoko kasi sa Patrick .___."

"Kdot."

Tapos pupunta siya sa may pinto. Aalis na siya?!

"O san ka ppnta?" "You don't care." "PATRICK KASI." "Kala ko ba ayaw mo ng Patrick." "Hnd. Mahal ko nga yun eh." "Huh?!"

"Este. Ang ganda ng name. PERO SAN KA PPNTA?" "uuwi na. baka hinahanp na ako ni Lolo." "Paano ako?" "Aba ewan ko sayo. Problema ko pa ba yun? Jan ka na."

Umalis na nga siya..

*BLUUUUUUUUUUUUUUURT*

Ano ba yan. Gutom na ako :( Hnd pa kasi ako nakain eh. Paano na ako nito. :( Wal a pa man dn akong pera. Nakakainis naman kasi yung magnanakaw eh. :(

Bukas na bukas din maghahanp ako ng trabaho. Pero tutulong muna ako sa restauran t nina Lolo.

Inayos ko gamit ko. Merong higaan. Dinala ni Patrick yung higaan ko sa bahay nil a. Kaya pala iniwan niya ako kanina. Kala ko inabanduna na niya ako. Yun pala. I naayos na niya yung tirahan ko. :)

Pero sino kaya yung Kurt na kaibigan niya? Gusto ko magthank you eh.

**The next day.

Maglalakas loob na akong pumunta sa restaurant.

Maglalakas loob na ako.

"Ang kapal din naman ng mukha mong magpakita pa dito?!" "Lolo let me--" "ALIS! ALIS! BIBIGYAN MO LANG AKO NG KAMALASAN ALIS!!"

Sinisigawan niya ako, pero hindi pa din ako umaalis. Lalapit na dapat siya para lang itaboy ako pero-"AAAH. Nakakagutom naman oh! Kailangan na natin kumain!!!"

Biglang may dumating na madaming tao, hnd ko alam kung bakit sila nandito. Pero hindi sila mamamayan dito. Sobrang dami nila na halos mapuno ang table.

Tapos lahat sila ang ingay at umoorder. Eh si Lolo hnd na magkandaugaga sa pagku ha ng orders nila, tapos magluluto pa siya. Kaya ako na ang kumuha ng orders ng iba.

Tiningnan lang ako ni Lolo at huminga ng malalim. I guess he has no choice but t o let me help. And see. I'm not malas. Noong dumating ako dumating ang madaming customers. Tinulungan ko lang si Lolo, habang nagluluto siya nagseserve at kumukuha ako ng orders. Hindi pa din niya ako kinakausap. :/ Pero at least. May gagawin na ako a raw araw.

Noong wala ng tao, umalis na muna ako. Hnd pa ako kumakain eh. Hnd pa din ako ki nakausap ni Lolo kaya hnd ako makahingi sa kanya ng pagkain.

Kaya bumalik na lang ako sa 'bahay' ko. Kailangan ko na talagang kumuha ng traba ho :/

Dahil mamamatay ata ako.

Umupo ako sa upuan at.. May naupuan ako.

"Notebook ni Patrick to ah."

Notebook. Notebook. Hnd nman ata nagsusulat yun eh. Hayaan na. Pero sa ilalim ng notebook. May folder. Nakasulat

'POSITION PAPER IN SOCIOLOGY'

Baka namn--OMG. NGAYON NIYA ISUSUBMIT!!! Tiningnan ko yung sched niya sa noteboo k niya. Aabot pa ako. 4 ang class niya sa sociology. Eh 2 pa lang naman. Kaso..

Hnd ko alam kung saan ang school niya. Ano ba yan. :/ Pero dahil matalino ako, c hineck ko sa class sched niya ang logo ng school. AT..

Claret University. :/

Weird naman ng CLARET na name. Pero keiiii. I have to investigate.

Nagayos muna ako ng sarili ko. Tapos umalis na ako, may mga taong nagtatanong ak o, pero ung iba naman pinagchichismisan ako. Dahil na nga sa nangyari kahapon. : / Pero may isang mama naman na tumulong sa akin at sinabi sa akin kung saan yung school. Salamat kuya. Pag ako bumalik ng Korea at nagpursue ng career sa Pilipi nas imemention talaga kita >:D<

Dali dali akong nagpunta sa school ni Patrick.

KASO.

Paano ko makikita si Patrick?! E wala nga akong cellphone number niya. Ano ba ya n. Sa oras ng pangangailangan. Magtanong sa guard.

"Kuya. May kilala po ba kayong Dylan Patrick Lagua dito?"

Pagtingin ko sa guard

*O*

Kuya naman.

Mamaya ka na maamaze sa akin.

Nagsnap ako ng fingers sa harapan niya.

"Ano po ulit yun?" "Dylan Pat--" "AH SI PATRICK!"

O___O Wow sikat pala si Patrick ha. Ayos.

"Opo."

"Bakit? Girlfriend ka ba niya?" "Boyfriend niya po ako kuya" "O__________O!!!" "JOKE."

Jusko naman. Kala mo naman aatakihin si Kuya sa pagtingin sa akin noong sinabi k o yung boyfriend.

Maya maya ginamit niya yung radyo ng mga guard. Lol. Walkie talkie? Hnd ko alam tawag! Tapos pinapareport niya kung nasaan si Patrick. Kaloka. Parang wanted lan g.Mapapatay ako ng lalaking yun. Nageeskandalo pa ako sa school niya.

Maya maya.. Dumating na siya. At pagkakita niya sa akin. Yung mukha niya.

(~~,) ==> (O___O) ==> (=_____=)++

Sabi ko na nga ba! Bebengga ako sakanya. >< Pero hayaan na. Nagmamalasakit nga l ang ako eh. Kayo ako nandito! Akala ba niya! "Anong ginagawa mo dito? Wala ka na ba talagang magawa at pati dito manggugu--" "=________=+ Oh."

Sabay pakita ng folders niya na dinala ko, at nilakad ko lang dahil wala akong p era pangcommute.

"Ano to?"

"KALABAW. Kalabaw yan." "Shiz. Are you high or something?"

Napataas naman ang kilay ko. Kei. Inglesero ang lolo mo.

"YOU'RE WELCOME! Thank you na nga lang. Sige. Aalis na ak--"

*BLLLLLLLLLLLUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUURRRRRRRRRRRTTTTTTTTTTTTTTTTTTTT*

Anak ng tupa naman sa timing ang tunog ng tiyan kong kumakalam oh.

Napatingin siya sa akin. Tapos sa tiyan ko. Tapos sa akin ulit. Umiwas na lang a ko ng tingin. Maya maya..

"Oy manong, sagot ko to. papasukin ko muna."

Pagtingin ko kay Kuya Guard. Mukhang hindi siya makamove on sa beauty ko. Nasila

w ata masyado >:P Tapos itong si Patrick hinila ako. At saan naman niya ako dada lhin?!

"ARAY MASAKIT!"

Tapos tuloy lang siya ng paghila sa akin.

"ANUBE. Mas matanda ako sayo. Inuutusan kita na--" "Malaki ang utang na loob mo sa akin."

Sabi ko nga shut up na lang at makinig na lang sa sasabihin niya at sumunod sa g agawin niya. (__ __)" Haaay naku.

Maya maya..

HMMMM. ANG BANGOOOOO! Amoy pagkain. My ghad. Ang sarap naman ng--EHHHH?! Dinala niya ako sa canteen nila.

"Miss isa pong tbone steak, dalawang barbecue, mashed potato na side dish, isang miso soup, lagyan mo na rin ng brownies tapos isang saging tapos.. Anong gusto mong drink?"

TINANONG MO PA TALAGA SA AKIN?! E HND MO NGA AKO TINANONG NG GUSTO KO KAININ TAP OS DRINK ITATANONG MO SA AKIN?!

"Sige kahit ano." "Miss meron kayo diyang ampalaya juice?" "PATRICK!"

"(~~<) Sabi mo kahit ano." "Kainis. Sprite po ate. Sprite."

Tapos binayaran ni Patrick ang bill. ANONG TINGIN NIYA SA AKIN?! LEON KUMAIN?! A ng dami naman niya inorder. Patay gutom lang ako?! Sige na nga. Itatake out ko l ahat ng di ko mauubos >:)

Kumain lang ako doon, si Patrick naman nanunuod lang.

"Gusto mo?" "Kulang pa siya sayo." "GRABE KA NAMAN HINDI NAMAN!"

"ANO BA! Sabi ng don't talk when your mouth is FULL! AYAN OH! TULO TULO NA LAWAY MO!" "GRRR--" "Oh pare, sumisigaw ka na naman. At.. Hello magandang binibini."

May dumating na lalaki. May kasamang magandang babae. Tapos umupo sila sa tabi n i Patrick.

"Patrick. baka gusto mo kami ipakilala."

"(~~,) wag na aalis na dn naman yan."

Tinaas ko na lang ang kilay ko. (^__-) Sira ulo talaga tong lalaking to. >(

"Hi. I'm Kurt. And you are?"

"I'm Elle. Ow. Ikaw pala si Kurt. Thank you sa pagpapahiram sa akin ng place mo. "

"OW. Ikaw pala yung sinasabi ni Patrick! Kung sayo din lang naman ipapahiram eh kahit ibigay ko na sayo."

Tapos nagbeautiful eyes pa siya. Kei. Pasalamat ka cute ka Kurt.

Yung babae naman. Kausap si Patrick. Nagkukurutan sa gilid.

NAKOW.

Hihihi.

May girlfriend na pala si Dylan :"> _____________________________________________________________________________ Picture ni KURT sa gilid :"> Haha.

CHAPTER 11 ELLE'S POV

"Hmmm. Siya nga pala si Denise. Bestfriend namin ni Patrick. Kaming tatlo magkak abarkada sa school." sabi sa akin ni Kurt.

Hmm, mukha ngang close si Patrick at Denise.

Noon ko lang nakita si Patrick na ganoon tumawa eh.

"Anyways, may kama, kitchen, bathroom, water and electricity naman doon diba? Hi de out namin yun dati pero sayo na muna"

Ay oo nga pala.

"KURT! Sobrang salamat talaga sa pagpapatira mo sa akin doon. Promise. Super sal amat. Kaso, do I have to pay for the rent? kasi wala pa akong trabaho at pera ng ayon eh." "Don't worry ako na bahala sayo." "Really? Thank you." "Anything, for a pretty lady like you."

K. Typle pala ako. Pero cute din naman siya. :)

Maya maya sa may gilid ng canteen may nakita ako.

"WANTED HELPER"

OH! AYUN! Kailangan ko pa man din ng trabaho.

At naisip ko, I was a model and sobrang sikat ko na halos magaway away ang ibang agency para mahandle ako.

Pero ngayon. Helper?! But I have no choice. Its part of me forgetting Kean and c hanging for the better process.

"Oh Elle saan ka pupunta?"

Sabi ni Kurt. Si Patrick bys nakikipagappearan doon sa Denise. Ni hindi nga man lang naghello sa akin yung Denise. At itong si Patrick kala mo siya ang hindi ko kaibigan at si Kurt ang common friend.

KAINIS.

"Imma check out the sign. May wanted eh. I need a job." "Gusto mo tulungan kita?" "Huh? Paano?"

Nagsmile na lang siya, tapos pumasok kami sa loob ng admin ng canteen. Kinakausa p niya yung head tapos ako nandito lang nakaupo.

"Okay na daw Elle. Dito ka na daw. Ayos. Araw araw na kita makikita!" "TALAGA?! Wow Kurt! Andami mo ng naitulong sa akin. How can I ever thank you?" "Basta ba ipagseserve mo ako ng pagkain every break time ko ayos na ako doon :)"

"Lokong to!"

Ang bait bait ni Kurt. Ngayon palang nararamdaman ko na na magiging close kami : ) Bumalik kami sa table kanina.

Naguusap pa din si Denise at Patrick.

Osige daldal nila. Buti hindi naoOP si Kurt sa dalawang ito. Poor Kurt.

Pat: Oh san kayo galing? Kurt: Kinuha ko lang ng trabaho si Elle. Buti 19 na siya. Magwowork na siya sa c anteen. Pat: Ah.

AH?!-______- Wala ka talagang silbi Patrick. Buti pa tong si Kurt! Wala pang 1 h our na magkakakilala andami na agad naitulong sa akin. Maya maya nagsalita na yu ng Denise.

Denise: Sino siya?

Pat: Elle. Denise: Elle who?

Pat: Basta Elle. (~~,)

Sungit! Kanina naman noong kausap niya pasmile smile pa.

HMPH! Lalaking to! Maya maya lumapit sa akin si Denise.

Denise: Sorry hindi agad ako nakapagpakilala. I'm Denise Marcos :) And you are? Ako: Elle Clemente. :) Denise: Bakit ba parang narinig ko na yan somewhere? Baka nagmix lang ang names. So, magwowork ka na dito? Sana makita ka namin lagi and sana maging close tayo ^_^ Mabait naman pala si Denise ^_____^V Magsasalita na ako sakanya kaso..

"Yeah right. Annoying girl (~~,)"

-___^+ Ano?! Paltikin ko kaya tong si Patrick?! Kanina pa siya ha!

Kurt: Elle samahan kita sa admin. Kailangan mo daw magsign ng kung anong paper.

Tapos umalis muna kami ni Kurt.

"You don't look old. Saan ka ba galing Elle?" "Far away. No. I mean seriously, malayo place hometown ko. Noong nagpunta ako di to, I have no place to go. Ninakawan ako ng bag and nawala ang money ko. Lola ni Patrick kumupkop sa akin kaso nawala na si Lola kaya pinalayas ako ni Lolo kasi daw malas daw ako." "Life must be hard for you."

Napansin ko. English siya ng english.

Rich Kid ba siya?

"Kurt. Are you from a well off family?" "Yeah? Governor ang dad ko ng province na ito, and we own some businesses na mal aki din naman." "So paano kayo naging mag bestfriends nina Patrick and Denise?" "Well, noong highschool kami ni Denise magkasama na talaga. Si Denise mayaman di n, owner sila ng some corporations here and in Manila. Family friend namin ang f amily niya kaya halos lumaki na kami together. Si Patrick. Sobrang angas kaya wa lang nagtangkang lumapit except Denise. Tapos nagclick sila. Although minsan nas usungitan ni Patrick si Denise." "Ah. Kaya pala." "Eh ikaw? Pansin ko. Pakiramdam ko. You're also--" "Rich? Hmm. Secret lang natin to ah? Pero model ako." "MOD--" "SSSSSSH!!! Oo model ako sa Korea. Nagagawa din ng some commercials." "BUT WHY ARE YOU HERE?!"

"I'm trying to.. forget someone." "Ah. Kaya ka lumayo?" "*nod*" "ANG LAYO NAMAN MASYADO!" "Loko ka talaga Kurt!"

Nagtatawanan kami, hanggang sa narating namin ang office. Pinasign nila ako ng p apers, since sinabi ni Kurt na I'm new here and I don't have any like resume to bring. And mapapagkatiwalaan naman daw ako.

So ayun. I will work here every 8 am-6pm. Ang sweldo ko daw ay 250 a day. O ayos na :)

Bumalik kami sa table. Mukhang may class na yung tatlo kaya umalis na sila. Ako naman uuwi na din.

*BLUUUUUUUUUUUUUUUURT*

Aish. Ano ka ba tiyan! Sorry naman. Wala pa akong pera. Kaya magtiiis ka muna. : / Pag nagkapera talaga ako kakain ako ng madami. Babawi ako sayo promise.

*poke poke*

May nangulbit sa akin, pagtingin ko.

O________O

Ano ba yan! May pagkain sa mukha ko. Buti umatras ako ng konti.

"Patrick?!"

"(~~, )" Umiiwas ng tingin. "Ano yan?" "Can't you state the obvious?" "Osige. Pagkain. Para saan?" "Baka ipangkuskos mo? Siyempre para kainin mo."

-______-" AYOKONG TANGGAPIN. AYOKO.

BAKA MALAKI ANG KAPALIT.

Baka buhay ko ang kapalit.

*BLUUUUUUURT*

"AY GRABE THANK YOU! Haaaay. Nakakainis. Pag nagkasweldo ako ibabalik ko tlga la hat ng favor sayo." "Dapat lang." O___O!

KAHIT KAILAN KA TALAGANG TYANAK KA.

"SUREEEEE ^___^V" sabi ko.

Umalis na ako Bitbit ang lunch na bigay sa akin ni Patrick. Sus. Nagcacare din n aman pala sa akin yung loko--

"ARAY." "SORRY MISS!" "Ay ayos lan--" "NAKU! NABASA DAMIT MO! SAYANG NAMAN. Ito oh. Pera pang laundry." "Naku hindi ayos lang po."

"Sige na tanggapin mo na." "Ayos nga lang sabi =_____=+"

OMG. Nagiging ELLE na naman ako. I'm so BIPOLAR.

"Eeeh. Kasi. Tanggapin mo na tong pera. Ma.. Makokonsensya ako pag di mo tinangg ap."

Hmmm. Ano ba. Laundry eh babasain ko lang naman to eh. Pero dahil nagoffer siya ng pera, hindi na ako tatanggi. Kailangan ko din naman eh.

"Sige na po tatang--500?!!?"

Sa probinsya kasi, malaking bagay na yung limang daan. Kaya anlaking halaga nito .

"Manong, pag ito may kapalit na ibang bagay makakatikim kayo sa akin." "Ano bang sinasabi mo iha? Gusto ko lang talaga ikaw tulungan. O sige uuna na ak o ha. Pasensya na tlga." "PERO KUY--Ay tumakbo."

Siya na nga nagbigay ng pera sa akin siya pa tumakbo. DI kaya nakaw to?! Nah.

Umuwi ako sa bahay ko. :) hihihi. Bahay ko na talaga. Sabi ni Kurt, feel at home daw eh. Kaya bahay ko na.

Ayun oh. May pagkain na ako at may pera pa. :) Hindi din malupit si Tadhana sa a kin :)

Nanood na lang ako ng TV.

Nakita ko sa news ang ICL Koala. Woaaah.

They're getting bigger sa Philippines ha. Sabagay sila yung Philippine band na n akapasok sa KPOP Industry kaya ayan.

Nakita ko si Calvin.

Namiss ko siya bigla.

My phone. My useless phone. Kung hindi walang signal walang battery.

KASI YUNG CHARGER nadala nung magnanakaw eh. Nakakainis!!

Now. Anong gagawin ko dito sa bahay!? Ay matutulog na lang ako. ^_____^V

(Now Playing: How to Love) PLAY NIYO AMP! :">

**poke poke**

"Ano ba. Hilig niyong magpoke sa akin. Facebook ba to!?"

**poke poke**

"Ano ba."

**BOOGBOOG**

"ARAY! ANO BA--PATRICK?!"

"Ano ka ba? Baboy ka ba? Tulog mantika? Kailangan talaga hampasin ka ng malakas para magising?'

"Ano ba kasing ginagawa mo dito?"

"(=~~,= ) Oh."

Mamula mula pa siya at umiiwas ng tingin sa akin, tapos inabot niya ang..

"GROCERY?!" "Can't you state the obvious?!" "I already stated it FYI. Pero. Para saan?!"

Binigyan niya ako ng are-you-kidding-me look.

OO NA. Para sa akin na to.

Di kasi ako makapaniwala na ang bakulaw na cold hearted na beast ay nagiging mab ait sa akin.

"Sabihin mo nga, anong kelangan mo sa akin? Bakit--bakit ganan ka? Malaki ba ang sisingiln mong kapalit nito?!" "I'm just trying to help. Kung ayaw mo akin--" kukunin na sana niya kaso dinefen d ko.

"NO WAY. Akin na to eh. :) THANK YOU SO MUCH!"

Tapos nakita ko tumingn siya sa iba at ngumiti.

O________O Bakit siya ngumiti?!

Aba. Bago yun ah. Lumapit ako sakanya at..

"Anong ginagawa mo?!" sabi niya sa akin na medyo pagalit at umiiwas sa kin. Ang lapit ko kasi sakanya, e mas matangkad siya, iniinspect ko mukha niya eh.

"Anong nakakatawa? Nakita kita ngumiti. Umamin ka bakit?!" "A--ano?! -///- hindi ah! Asa ka pa! Hi..nde!"

"Eh bakit nabubulol ka sa mga sinasabi mo? Ano? Bakit?" "WALA! Tigilan mo nga ako." "Sige." Tapos lumayo ako kunwari pero humarap ulit ako sakanya at kiniliti siya.

AT.

"TENGENEEEEEEEE. TAMA NA! Wag kang mangiliti. ELLE! Sinasabi ko sayo. Hindi mo n a--ELLE! Tama na."

"HAHAHAHAHAHAHAHA. LAKAS NG KILITI MO.. GET. GET. AWWW."

At sabay ng aww ay ang kiliti ko at ang malakas na reaction niya na parang nagsa sayaw.

"ELLE. STOP IT. ELLE! STOP. HAHAHAH. ELLE!!!!!!!!"

Uh oh. Mukhang galit na. Tinigil ko na ang pagkiliti sakanya.

"Oh. Tinigil ko na. Wag ka ng umangal."

"Alam mo ikaw. tinutulungan ka na nga nagagawa mo pang--"

"AAAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH!"

Bakit ako napasigaw?! BINUHAT LANG NAMAN NIYA AKO SA SHOULDERS NIYA! Ang mukha k o nasa likod niya.

"SAAN MO AKO DADALHIN!? IBABA MO AKO!" "Gubat pa naman to Elle. Kasi hide out namin to. Paano ba yan." "PATRICK WAG GANUN! PATRICK!!!!" "Hahaha >:)" "Ayoko ng tawa mo. Ibaba mo ako. PATRICK!!!!" "Ayoko nga." "KULIT MO KAKAINIS KA!! IBABA MO NGA AKO DITO KEAN!!--"

*STOP*

*SILENCE*

*AWKWARD*

Binaba niya ako. Tapos tiningnan ako.

"Are you a retard?! I'm Patrick. You're always calling mo Kean. Who the h*ll is Kean? Are you that stoopid to not even know the difference between those two nam es?"

"Kas--Kasi--TEKA NGA. Eh bat nagagalit ka. Bubuhat buhatin mo ako tapos tatakuti n mo ako na ililigaw sa gubat!"

"WTH?! Ililigaw?! Sinong may sabi?!"

"IKAW!!! Di--diba?" "(~~,)+ How can you be so stoopid." "EXCUSE ME?! I am not stoopid. And I'm two years older than you. So respect me." "Make me."

GRRRRRRRRRRRR. Naiirita na ako sa lalaking ito. Hindi ko alam kung mabait ba siy a or jerk ba siya. Kung close ba kami o hindi. Minsan ganito siya. Minsan hindi. SO MOODY!

Iniuwi niya ako sa bahay/hideout. Hnd na ako nakakain kasi sobrang antok na ako. Kaya nilagay ko na lang sa ref lahat ng pinamili ni Patrick for me, nagshower a t nagpahinga. Kasi bukas. may trabaho na ako :)

**The next day. Papasok na ako sa trabaho ngayon, papunta na ako ng canteen ng biglang..

"Kyaaah. Si--sino ka?" "Ako si Ruan."

Isang weird na babae ang lumapit at nagpakita sa unahan ko.

"A-anong kelangn mo sa akin!?"

"Kelangan ko ang.. Ang.."

lapit siya ng lapit. Ako naman paatras ng paatras. CREEPY!

"A-a-ano bang.. Kelangan mo??" "Autograph! Please! I know you. You're Elle Clemente! Sikat na model sa--"

Tapos tinakpan ko bibig niya. Siya at si Kurt palang me alam nito ah. Bakit niya alam.

"Osige Sssh lang ako. Kyaaaah! >0< Di ako makapaniwala! Si Elle Clemente nga!" "Sssh!! Bakit mo ako kilala!?" "Ahm. Fan kasi ako ng KPOP at number 1 fan ako ng ICL. Tingnan mo oh."

At wallpaper niya si.. CK!? Lokong lalaki talaga yun! Dami nagkakacrush. Maya ma ya may dumating ulit na isang babae.

"Hoy Ruan.. Yung--*Gasp* Si.. Si.. Si."

At sabay kaming nag SSSHHH sign sa kanya. Tapos nag sssh sign din siya.

"Woaaaahh. Elle. Anong ginagawa mo dito!?"

Maka Elle. Close kami?! "Magtratrabaho ako dito."

"WHAT!!?"

Sabi ni Ruan at nung isang girl.

Ako: Teka ano nga ba name mo? Girl: Ah! Ako si Kim Ann. At sa canteen din kami nagtratrabaho. Wait nga. Nasa r eality show ba kami?! Ano to?! Bakit ka nandito?!

-____-" They don't know anything. haaay.

Ako: Hnd no. Andito tlga ako. Walang kapera pera. Ruan: Imposible!!! Ako:. Believe in the impossible my dear. Ruan: Kyaaaaaaah! Grabe na to. Ang ganda mo. *tapos hinawakan niya mukha ko* Ang kinis. Grabe! Idol!

Hala. Maya maya yung dalawang weirdos eh nagusap doon. Pumunta na lang ako sa ca nteen. Pinakilala ako ni Ate Joana ung pinakamanager sa lahat ng staff. Lahat si la *O* ang tingin sa akin. Hnd na nga ako nagsuot ng accessories. My ghad.

Lumalabas na naman pagka Elle ko. -___-+

Maya maya..

Manong 1: Ako na maglilinis diyan. Ako: Ah. Kei.

I don't know why, but I'mstarting to be Elle again. Maybe because they don't tre at me as an ordinary employee.

See. They do all my work. Specially the boys. And the girls are somewhat intimid ated with me so they don't let me do hard things.

And the two creepy girls, Ruan and Kim are always smiling at me, helping me etc. Maya maya, naglabasan na ang mga studyante. Siguro break na ng college nila.

"Miss. Isa ngang ice tea." "Coming right up."

Kumuha ako ng ice tea, tapos noong iaabot sakanya.

Kaso noong kukuhanin na niya, tinitigan niya ako at nag glare sa akin. WHAT'S HE R PROBLEM?? Maya maya tinapon niya yung ice tea.

"What the--" "You're saying something?"

Tapos nagsmirk siya. Nakakainis. Kung hnd ko lang kelangan ng pera papatulan ko yun.

Maya maya, may lumapit sa akin.

"Ah. Hello ako nga pala si Jacob." Ow. Naalala ko tuloy si Jacob ko. Kamusta na kaya siya? Kamusta na kaya sila ni MM yung pinsan ko.

"Ah hi. Why--Bakit?" "Ah. Pwede bang pakilagay nitong singsing sa soup naoorderin ko mamaya pag dumat ing na yung girlfriend kong si Rhose Mary. Please."

-___-" Ano to?! 5 star restaurant?! May ganun?! Engageme--haaay. Engagement.

"Bawal."

I said coldly. Lumalabas pagka Elle ko.

"Sige na please. Gusto ko lang talaga magtapat sa kanya. Para masabi kong mahal ko siya. Gusto ko lang siya isurprise." sabi ni Jacob.

Ano pa bang magagawa ko? Nakakapagod magpakabitter. Nakakapagod agawin ang kalig ayahn ng iba.

"Sige."

Kaya pumayag na ako. Maya maya, binigay na niya yung singsing. Mukhang hnd tunay . Pero who cares. Symbol yun ng love ni Jacob para kay Rhose Mary.

Singsing.

Napabuntong hininga na lang ako. Bakit ba ako sa school nag apply. Lalo ko lang maalala ang mga nangyari sa amin noon. :|

Tanga mo Elle. Tanga tanga mo.

After 15 minutes nagorder na si Jacob. Kita ko na si Rhose Mary. Cute siya. :) B agay sila.

Inihulog ko yung singsing sa soup tapos umalis na si Jacob. Ay. Iseserve ko pala . Sorry naman. Feeling 5 star restaurant yung canteen eh.

"Good Morning Lovers. Wow. Bakit ganun? I can sense some spark! Hihi :") Here's your food. Enjoy." sabay alis.

Ayos. Pwede na akong.. Ano ba tawag sa ganun? Basta ganan. Haay labo. Naaalala k o na naman kasi siya eh. Napatingin ako sa paligid. Puro lovers ah! Nananadya? Haaay. Dati ako yung pinag titinginan kasi gwapo boyfriend slash fiancee ko ngayon..

"Mukha kang duck."

O____O HANUDAAAAW?! Napatingin ako sa nagsalita.

Sino pa ba?

Si Patrick lang naman.

"Ginagawa mo dito?"

"Oorder ako. Bakit bawal?"

Psh! Pasalamat ka wala akong pera at kelangan ko ng trabaho! Grrr.

"Ano pong order niyo sir?" "Isang--teka. Bakit di ka nakangiti?" "HUH?!"

so nagcacare na siya kung nakangiti ako ganun? Hmmm..

"Ano bang klaseng service meron kayo? Pati mga staff di nakangiti."

=____=+ Nangaasar lang pala siya. Bakit ko nga ba naisip na concern siya?! Malab o pa sa mata ng pagong na maging concern tong tyanak na to.

"Oi kurdapya, hindi to restaurant. Canteen to boy. Umayos ka nga." "(=__=)++ Anon--anong tinawag mo sakin!? Ku--KURDAPYA?!" "Oo. Bakit me angal ka?!" "KU--KUR--GRRR! BAKEKANG!!" "Bakek--WHAT?!"

Babatukan ko na sana si Patrick kaso..

"Miss Elle! Anong ginagawa mo?!" yung kamay ko na para sana batukan siya ginawa kong panghaplos ng balikat niya.

"May dumi po kasi siya sa damit Ate Joana." tapos nagsmile na lang ako..

At si ate.

"*O* ah ganun? Cge trabaho na *O*" ayun, dazed na naman!

Pagtingin ko kay patrick! Aba! Yung isang kamay niya hinila yung mata niya pabab

a tapos dinilaan ako. >;-P

GRRRRR. BAKIT BA ANG HILIG AKONG ASARIN NITO?! Tapos umalis na siya. Sana pala n ilagyan ko ng lason yung pagkain niya.

"Oh Miss Beautiful. Bakit ganan ang mukha mo?" pagtingin ko si Kurt pala. Nakaka hawa yung smile niya kaya napasmile na din ako.

Hinahanda ko yung inoorder niya ng..

"Excuse me lang ha." oh yung babae na naman kanina na nagtapon ng ice tea. "Bakit? Anong problema?" ">0<+ Ang bastos mo ha. Cashier ka lang dito."

"I know." ">0<+ Ah! Pasisante kita eh."

Ano daw?!

"Gellen ano ba?! Anong ipasisante?! What's your problem. Wala namang ginagawang masama sayo si Elle ah!" "So. You are Elle. What's your purpose here."

Ako: Ahm. To work?

Mukhang nairita naman siya sa sinabi ko.

Bakit ba?! Totoo naman. Tong Gellen na ito. Intribida.

"Kurt. Ito na yung order mo." ngumiti siya tapos bumulong sa akin.

"*wag kang matakot, kapag may nang-aaway sayo, sagot kita. Kaya wag kang magpapa api.*"

Tapos kinindatan niya ako tapos umalis. Woah! Bait bait niya.

Si Gellen naman nakabuka pa yung bunganga niya. Nagulat ata sa ginawa ni Kurt ka ya nagsmirk ako sakanya. Siya naman halatang naasar kaya nagwalkout.

Ruan: Grabe lang Elle. Diba nila nahahalata na ikaw yan? Ako: Siyempre hindi. Kapag madami na nakahalata aalis na ako. Kim: ANO?! TT-TT AALIS KA?! PAANO NA KAMI?! Ako: Aba ewan ko sa inyo. Ruan: Osige. Kami lang makakaalam nito. Idol ka pa naman namin.

Ako: Dapat lang. Siya trabaho na.

Haaay. Kung ako si Chanel malamang friends ko na sila.

Kaso. Wala eh. I'm Elle. The snobby. B*tchy Elle. But the heck. I'm changing. Natapos ang araw. Andaming bumili. Nakakapagod. Sumakit kamay ko kapipindot! Pau wi na sana ako sa bahay kaso..

"Elle!" napalingon ako sa tumawag sa akin.

Si Kurt pala. Kasama si Denise at Patrick. Lumapit ako.

Pat: Bakit mo tinawag si Bakek--AAAAAAH.

Tinakpan ko agad bibig niya. Sisiraan pa ako ng Kurdapyang to! Bakekang ka diyan . Ganda ko naman para dun! Inalis ko kamay ko at..

Pat: Problema mo?! Ako: Wala naman KURDA--WAAAAAAH!

Now its his turn na takpan ang bibig ko. At dahil mabait ako.

"ARAAAAAAAAAAAAAAAY!!"

KINAGAT KO SIYA. *EVIL GRIN*

Sinamaan lang niya ako ng tingin. Swear may maitim na aura na bumalot sakanya. G rabe lang! Kaso bago pa niya ako malapitan hinarang agad siya ni Kurt.

"Ops. You two. Stop." "Teka nga Kurt. Bakit mo ba ako tinawag dito?" "Kasi we need your help." "Help saan?"

"Can you be our model?"

Mo--model?! ______________________________________________________________________________ WOAH! HABA NIYAN AH! :"> PAKIPLAY NG SONG! BAGAY SA SCENES :) AND.. Sa gilid.. D ENISE AND DYLAN! <3 CHAPTER 12

ELLE'S POV

"May project kasi kami."

"Project?"

"Yep. Sa advertising class namin. Kelangan namin. Kelangan namin iadvertise yung mga damit na gagawin namin. Wala kaming model."

Bakit ba ako?! Aish. Yoko na nga magmodel eh. -.-"

"Bakit.. Bakit di na lang si Denise?"

"Madami siyang gagawin. Siya gagawa ng damit eh."

Oooh. Galing naman niya. Maya maya nagpuppy eyes na si Kurt. Ano ba yan. Di ako sanay na magpuppy eyes sa akin ang lalaki.

"Sige. Dahil madami ka ng naitulong sa akin. This is my payback."

"Really! Thank yooouuuu--" yayakapin sana ako ni Kurt ng biglang.

"Kurt may pusa."

Napatigil si kurt sa akmang pagyakap sa akin at lumingon kung nasaan ang pusa na sinabi ni Patrick.

"Joke." (~~,)"

Lakas din ng topak ng lalaking to eh noh?! Sobrang lakas! Pagkatapos noon.

Sinukatan na lang ako ni Denise. Mukhang enjoy na enjoy siya sa ginagawa niya, s amantalang ako bagot na bagot. -.-"

Nagawa ko na to ilang beses na. Nakakasawa.

Maya maya natapos na sila sa pagsusukat sa akin. Nakita ko si Patrick nagbabasa ng libro kaya lumapit ako.

"Oi Kurdapaya ano yan."

"Duh Bakekang. Duh."

=_____=+ Lord matagal na akong nagtitimpi sa lalaking ito Lord.

Ilayo niyo ako sa sharp objects tutuluyan ko to!

"Ano ba course niyo."

"Of course."

=_____= Patience is a virtue. And killing is a crime. Maghunos dili ka Elle.

"Crush mo ba si Denise?"

Napatigil siya sa pagbabasa tapos sinara niya yung book niya.

Ba--bakit?

"None of your business."

O_____O Naging cold na naman siya sa akin. Ano na naman bang ginawa ko?! Pero co ld tlga. As in cold.

Note to self: Wag magbabanggit ng lovelife. Nagiging yelo sa lamig si Kurdapya.

Denise: Elle san ppnta un?

Ako: Ewan ko. Sinungitan nga ako eh!

Denise: Naku, e masanay ka na. Kasi pag di nagsungit yan, yun ang bago.

Tapos umalis siya dala ng ibang tela. Parang ang close na nila. Galing. Patient tong si Denise.

Aalis na sana ako kasi 7PM na din at wala na akong ginagawa dito ng..

"Oi. Inuman tayo!"

"Sira! May pasok bukas."

"G*gu wala kaya! Wala si Sir bukas. Free cut tayo. E isang subject lang yun."

"Ay oo nga pala. Sige tara happy happy."

Naguusap yung mga magkakagroup na lalaki. Sina Jacob. Kurt. Mark. Eric. May bar ba dito?! Wala naman eh. -.-"

Aalis na nga ako. Kaso hinila ako ni Kurt.

"Sama ka sa amin."

"Inom? May trabaho ako!"

"Sabi naman sayong sagot kita. Tara na. Di ako mageenjoy doon ng wala ka."

"Loko!"

Tapos hinila niya ako. Tapos dumerecho kami sa.. KTV Bar. Nakakaloka. May ganito din pala dito. Madaming tao. Feeling ko kasi konti lang yung ganito.

"Elle. Tara kanta."

"Hala. Okay ka lang Kurt? Di ako magaling kumanta." "Sus! Ayos lang yan!"

Kaso tinanggihan ko. Di ko ata talent ang pagkanta! Kumain na lang ako doon. Yun g ibang boys nagiinom. Girls naman T. Ice lang. Ako? T. Ice din. Pero kaya ko yu ng iniinom ng boys. My ghad. Gimikera ako db? Wild Party Animal Elle.

Kaso, hnd yun pwedeng lumabas ngayon.

Kailangan kong tumino. Kailangan ko ng magbago.

"Den! Kanta ka!" rinig ko, tawag ni Patrick si Denise at pnpknta niya. Nkasmile pa sya.

Tong dalawang to ayaw pa umamin :")

"Sige na. For me?" sus, marunong din plang lumandi itong si Patrick eh!

Baka naman boses palaka yang si Denise tatawanan ko talaga yan! Kinuha niya ang mic.

Tingnan nga natin..

(Now Playing: Fallin for You by Colbie Calliat)

"I don't know but, I think I maybe. Falling for you. Dropping so quickly. Maybe I should, keep this to myself. Waiting till I, Know you better."

('O') Napanganga talaga ako sa boses niya. As in habang nakanta siya nakanganga ako. Tapos habang nakanta siya nakatingin lang siya kay Patrick. Si Patrick nama n todo smile! Aba. Tong dalawang to, dito pa dumayo ng landian!

"I am trying not to tell you. But I want to. Scared of what I'm feeling. So I'm hiding, what I'm feeling. But I'm tired of, holding this inside my head."

Tapos tinuturo turo niya si Patrick. Tapos yung iba wengweng na, nag 'Woaaaah' S us dalawang to. Ayaw pa kasi magaminan! :")

Maya maya tinulak nila si Patrick kay Denise. Tapos nagduet na sila.

Denise: I've been spending all my time just thinking about you. I don't know what to do I think I'm falling for you.

Patrick: I've been waiting all my life and now I found you. I don't know what to do.. I think I'm falling for you.

Both: I'm falling for you.

Then the crowd went wild. And both of them are staring at each others eyes.

And because of that, I'm starting to feel like Elle again.

I want to ruin the moment. I want to steal Patrick.

I don't want any couple to have a happy ending.

Coz it's unfair!

How come they're happy while I'm here being fckng desperate and lonesome?!

Sa sobrang depress at sama ng loob ko natungga ko yung isang bote ng red horse. Ano ba yan. Walang tama. -___-+ Mahina. Kaya kumuha pa ako ng ibang bote at inin om ko.

Mayamaya.

"Akin na yan."

Tiningnan ko kung sino.

"Pa-tri*hik*"

"(~~,)+ Tara iuuwi na kita sa inyo."

"WTF?! Party pooper. Stop! Let go--of my--hand! Patrick. *hik*"

WTF. I'm enjoying this stooopid party. I've tried so hard to be Chanel again and because of this stooopid party all my efforts were gone. In just a snap, I beca me Elle again. The btch who hates everybody especially lovers! I want to fckn ru in all the relationship I want to--

O____O!!

Bigla na lang akong kinarga ni Patrick gamit shoulders niya. Yung ulo ko nakahar ap sa likod niya.

Den: San kayo pupunta?

Pat: Lasing na to oh. Iuuwi ko na. Den: Bakit di na lang si.. Kurt?

Kurt: Sige ako na pare, halika na Ell--

Pat: Tabi! Ako na sabi eh. Geh una na ako. ~___^+

Narinig ko na lang na sumigaw si Patrick? Not sigaw. *hik* malakas yung boses. G alit ba siya? *hik*

Lakad lang siya ng lakad..

@_____@ awww, what the ef, ang sakit.. Alog ng alog yung daan-- i'm starting to get.. Dizzy--

*ploooooooooooooook*

"O_____O++ WTF ELLEEEEEEEE!!!"

**

Ouch. Sakit sa ulo. Ano bang nangyari. Ouch.

O_____O!!!

"KYAAAAAAAAAAAAAAAH!!"

"YAH! WHY ARE YOU SCREAMING?!"

O_____O!!!

He's asking me why I'm screaming?! Seriously?!

"What are you doing here?! And why.. Why are you not wearing your shirt?! You st upid Perv--"

"t(~_~t)+ SHUT UP!"

"What do you mean shut up.." napatingin ako sa damit ko..

Iba na. Paanong. Anong..

"HO--HOW DID-- YOU-- WHERE ARE MY CLOTHES?? BAKIT-- IBA NA?! KYAAAAH! YOU SON OF A BEE--"

"I SAID SHUT UP YOU FREAKN STUPID GIRL! I HATE THIS STUFF. First, I'm not wearin g a shirt coz you fckng puked on it! Second, I changed your clothes coz you fckn stink!"

"So you mean-- you-- saw--"

"Of course I didn't.. -////- ..your underwear. I didn't. Well whatever! I need t o do that. Well. IT'S OVER! I.. I.. GRRR. I HATE THIS."

O_____O!!

Hnd man lang siya humingi ng tulong para palitan ako?

E di nakita niya yung.. Ng konti yung.. >////<

"WALANGYA KAA PATRICKKKK!!" tinalunan ko siya tapos pinaghahampas!

"Aray. Ano ba. Elle! Stop. Aray! ELLE!" pagtingin ko sakanya.

Ooh shet. Dark aura. Mukhang kelangan kong magtago.

Aba e bakit! Siya na nga nanilip siya pa galit?!

"Ano bang inaarte arte mo eh hindi naman malak--"

"KYAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH!!!"

"ANO BA?! GIGISINGIN MO KAPITBAHAY ELLE?!"

"ANO BA KASING MGA PINAGSASASABI MO! >////<"

"Sinasabi ko lang yung ano mo eh hindi naman--"

Binato ko na siya ng unan! Walangyang to. Sinabi pa sa akin yan?!

"Mas matanda ako sayo! Kaya igalang mo ako!"

"Yung utak ko mas mature sayo!"

"Che!"

Tiningnan ko siya. (~~,)+ Payatot! Di kagaya ni Kean. Macho. Batang to. Payatot!

"Hoi. Yung tingin mo. Minamanyak mo ba ako?!"

"O///O Anong sabi mo?! Ka-kapal mo!"

"(~~,) Lakas kasi ng loob maginom. Susuka naman pala."

Walangya ka. Kasalanan niyo to ni Denise.

"Wala ka na dun."

"Wala?! E tingnan mo nga nangyari sa akin."

"Sino bang may sabing dalhin mo ako dito ha Patrick?!" "(~~,)"

Speechless siya. Sus! Concerned din naman.

Siya: Ewan ko sayo. Tabi nga diyan.

Ako: Anong tabi?!

Tapos tumalon siya sa tabi ko. Sa kama.

"HOY! ANONG GINAGAWA MO JAN!?"

"Matutulog. (~~,)"

"ANONG MATUTULOG?! ANO KA?! AKO DITO EH!"

"Bahala ka makisiksik. Inaantok na talaga ako. Geh goodnight."

GRABE. SINUSUBUKAN TALAGA AKO NG PATRICK NA TO HA!

"OSIGEEEEE. MATULOG NA TAYOOOOO. MAGSIKSIKAN TAYO DITOOOOOO!"

"Geh. Night. (-.-)zzZ"

GRRRRRR. DI MAN LANG.. AAAAAIIIIISSSSSHHHHH!

Nagwalk out ako. Doon ako sa sofa. Alangan namang tumabi ako sakanya. Eh kami ng a ni Kean kahit magfiancee na once in a bluemoon lang magkatabi sa--NEVERMIND.

Lalo ko lang naaalala si Kean kay Patrick.

Lalo lang akong hindi makamove on.

At lalo Ko lang napatunayan na..

Wala ng lalaking magiging MAS pa kay Kean. :| CHAPTER 13 ELLE'S POV

**The next day.

Aaaah. Sakit ng likod ko! Sakit matulog sa sofa! Walangya ka Patrick! Kasalanan mong lahat to. Pinuntahan ko siya sa kwarto, ang peaceful ng tulog! GRRR. Tapos ako halos mabali na likod -.-" Nakakainis.

Eh kung sakalin ko kaya siya ng unan para di na siya magising?!

-.-" wag na.

Dadami Patrick sa kabilang buhay!

"Hoy. Patrick! Gumising ka na diyan! Gising!"

"Asdfghjkl"

"ANO?! GUMISING KA NA DIYAN! MEPASO--Ay wala nga pala silang pasok. Ako pala me pasok."

?Unfair! Ang sakit pa din ng ulo ko eh. :/

*Ding dong ding dong*

Ano ba yan. Sino ba yung umaga nagdodoorbell na--

"ELLE GOOD MORNING!" tapos hinug ako ni Kurt.

O____O Chansing much! Nakakaloka. Kasama niya si Denise. Tska yung iba pa nilang kaklase. Si Ira. Si Glenn. Si Lee. Si Kristin. At si Denky.

Anong ginagawa nila dito?! :/

"Anong--"

Kurt: Nagdala ako ng food! Kasi baka masama pakiramdam mo. Sila may dalang fruit s. At yung iba ibang gamit para sa hide out.

Awww. :")

"Guys. Sorry ha. Nawalan kayo ng hideout kasi dito na ako tumira."

Den: Sus. Ikaw pa Elle malakas ka sa amin eh. :) Isa pa. When we need a place pd e naman kami dito diba?

Ako: Oo naman. Anong karapatan kong magdamot. Ipagluto ko kayo?

Lahat: Weeeeeee!

Naghahanda na ako para ipagluto kaso..

Naghahanda na ako para ipagluto kaso..

"PATRICK?! ANONG GINAGAWA MO DITO?! AT BAKIT WALA KANG SHIRT?! ANONG GINAWA MO K AY ELLE?! LASING NA LASING SIYA KAGABI HINDI BA?! PATRICK?!" narinig kong sigaw ni Kurt. Bigla akong lumapit doon. Si Patrick naman.

"Sino ka? Hsjvx. Umalis ka."

Den: Elle!! Anong ginagawa niya dito!? Ira: Kayong dalawa ha. Anong nangyari kagabi?! Ako: O////O Ano bang sinasabi niyo diyan?! ?Lumapit na ako kay Patrick. Ako na gigising sa kanya, ayoko ng chikahin nila ak o!

"Hoy. Patrick gumising ka nga diyan *alog alog*" Napatingin ako sa tao sa labas ng kwarto. Nagsmile na lang ako. Pero pagbalik ko ng tingin ko kay Patrick kulan g na lang lumiyab mata ko.

"Ayaw mo talagang gumising ha. 1.. 2.. 3.. *JUMP JUMP JUMP JUMP*"

"AISHHHHH! ANO BA *kusot kusot ng mata*" Pagtingin niya sa akin. Kulang na lang lapain ako ng tingin niya!

"Ano bang Problema mo Elle?!" "Ikaw! Gumising ka na jan. Tingin sa labas." Tumingin nga siya, at nanlaki lang naman ang mata niya!

Pat: ANONG GINAGAWA NIYO DITO?! Sila: ANONG GINAGAWA MO DITO?!

Den: Patrick. Anong nangyari? Bakit.. Wala kang shirt tapos dito ka natulog?

Teary eyed na si Denise. Jusko naman oh! Hnd ko talaga papatulan yang Patrick mo . Iyong iyo na!

Pat: (~~,) Denise pati ba naman ikaw nasakay sa trip nila?! Hinatid ko siya, sin ukahan niya ako. Inalis ko damit ko. Pagod ako dito na ako natulog.. AT. Siya sa Sofa.

PROUD PA TALAGA SIYA NA AKO ANG PINATULOG NIYA SA SOFA?! GAWIN KITANG DARTBOARD DIYAN ME HAWAK AKONG KNIFE!

Kurt: Elle are you okay?! Pare naman bakit sa sofa. Wala ka na bang igegentle pa ? Pat: Wala na. Kaya kng wala na kayong kailangan sa akin tutulog na uli-Ako: HEP! Tutulog ka diyan. Para kang baboy. O ipaghiwa mo ko. Dito ka na din natulog eh hindi ka na bisita kuya. Pwes tulungan mo ako maghanda ng kakainin ni la. At kayo naman mga bata kayo, upo diyan at gawin niyo na project niyo para ma tapos agad.

Lahat: Yes Maam!

Lahat sila nagsimula ng magdrawing, magputol ng tela, manahi, etc.

"Hoy ikaw. O. Hiwain mo to." "Ayoko nga baho niyan." "Wag ka nga! Hiwain mo yung sibuyas!" "Oo na!!"

Pinahiwa ko talaga sakanya kasi tintry ko kung maiiyak siya. Kaso.. Patapos na s iya maghiwa ni isang luha walang pumatak. Bakit ganun?!

Lumapit ako sakanya. Tiningnan ko yung mata niya. Baka naman me konti ng biglang ..

Yung point finger niya tinulak yung noo ko palayo.

"Miss Elle. Magluto ka na po. Lahat tayo may kanya kanyang trabaho diba? Dalian mo." "Sus. Chinecheck ko lang naman kung okay ka pa eh." "Chinecheck sus. (~~,)"

Moody! Kapag mabait super bait, pag hnd super bad. :O

"Uyyy. Bakit ganan ka? Bakit di ka naiiyak sa sibuyas." "(~~,)"

DINEDMA LANG AKO NG WALANGYA! CHE!

"Seryoso kasi. Pansinin mo ako. Bakit di ka naiiyak sa sibuyas?! Hello?! Hello?! " "Di kasi ako naiyak." "*GASP* :OOO Seryoso?" "Can't you state--" "THE OBVIOUS?! Oo na. Sorry na. Pero huh! Abnormal ka! D ka pa naiyak?! Ever?!" "Kapag inaantok ako tapos humihikab ako--" "DI YUN IYAK. GRABE KA. HEHEHE >:)" "Ayoko ng tawa mo." "PAPAIYAKIN KITA DYLAN PATRICK LAGUA!"

Tinitigan lang niya ako.

"Ewan ko sayo. (~~,)"

Sigeeeee. Ang sama tlga nea! Tamu mapapaiyak din kita! Pag kaya hiniwa ko siya n

g knife--BAD ELLE. BAD.

Natapos na niya hiwain ang mga ingredients. Ako naman nagluluto na. Pinapanood n iya lang ako.

"Doon ka na nga. Ayoko ng may nanonood sa akin pag nagluluto." "(~~,)" "Doon ka na! Tulungan mo sina Kurt." "(~~,)" "CHE! OO ELLE MAY KAUSAP KA! HMPH! BANLIAN KITA DIYAN EH!"

Tapos ayun. Naghanda ako ng pagkain. Nakatitig lang siya. Ilang na ilang na nga ako eh. Pero hayaan na. Wa keber!

"GUYS! HANDA NA PAGKAIN!" At parang mga aliping gutom e nagsilapitan sila sa tab le.

Kurt: Wow! Sarap Elle! Ako: Eeh. :") Bolero much Kurt. Denise: Waah. Ang sarap talaga! :")

Tapos kain lng sila ng kain dun. Tumabi nmn ako kay Patrick.

"Ano pde na ba?" "(~~,)" KANINA PA SIYA WALANG IMIK BAT GANAN YAN!? "Tinatanong ko kung pwede na ba luto ko?" "(~~,)" "O__O++" "(~_^)+ "O__O++"

Naglalaban ang mata namin. HINDI BA MASARAP ANG LUTO KO?! Gusto naman yun ni Kea

n eh! >:(

"Bakit ba kung makatitig ka para kang papatay?"--Patrick. "Bakit ba hindi ka nagsasalita." "I'm not obliged." "=_______=+" "Bala ka jan."

Tapos umalis na siya. WALANGYA TALAGA YUN! >:((

Natapos ang halos tatlong araw na ganoon lang ang ginagawa nila. Tahi, tahi, tah i. Drawing, drawing, drawing. Ako luto, linis, asikaso sa mga to! Nakakpagod ha!

"(=~~,=) Oh." sabay abot ng tubig at tingin sa ibang direksyon?" "Ano to?--"

TEKAAAAAAAAAAA. Alam ko na ang ang isasagot niyan.. 'Can't you state the obvio-"

"Can't you state the obvious?!" SABI NA EH! I'M SO GREAT! :)

"Ngiti ngiti ka magisa diyan. Ligpitin mo na yan. Ikaw na pagprapraktisan ng mga yun."

(_ _)" Hindi ko alam kung bakit ako napapayag ng mga to.

Mira- OI~ ELLE! Ikaw na! :) Halika dito. RAMPAHAN NA!

Tapos ipinasok nila ako sa kwarto at pinalitan ng damit. Nilagyan ako ng makeup at inayos ang buhok ko. Infairness magagaling sila. MAY TALENT. Papasa :)

O maganda lang talaga ako? ^0^V

Kurt: GIRLS~! Ready na ba si Elle? Okay na. We'll start to shoot in 5.. 4.. 3.. 2.. 1..

(Now Playing: Elevator by Timbaland) Medyo slow yung simula ng song kaya sexy muna ang lakad ko. Tapos noong bumilis na tinapon ko yung jacket na part ng damit ko. Tapos naglakad ako ng fierce. Pos e sa unahan. Lakad ng fierce sa left then pose. Same goes sa right part ng stage . Balik sa gitna, pose ng pangsexy since yun din ang theme.

Tapos bago magexit sa ginawa nilang 'stage' tumingin muna ako sa camera at nagwi nk. Tapos..

"CUT!"

Bumalik ako doon. Medyo nagulo ang buhok ko dahil ginulo ko talaga siya habang n aglalakad para magmukhang fierce.

O_____O!!! --SILANG LAHAT.

"Wae?" "O______O!!!" "-____-+ Stop staring. You're all creeping me out."

"*bulungan* Ikaw na Kurt. Magsalita ka na. Mababadtrip na siya!" sabay tulak kay Kurt pauna.

"Ah.. Eh.. Ano.. Elle.. Ano.." hindi ba okay?! bakit ganan sila?! Are they gonna say negative comments about--

"WOAAAAH ELLE!!! SOBRANG GALING!!! Sobra lang talaga! YOU'RE SO GREAT! PAK NA PA K! Bakit.. WOAAAAAAAAAAAH! Lahat kami nakatunganga at nakanganga at walang pakia lam sa video! Lahat tutok sa pagmomodel mo. GALING GALING MO MAGLAKAD! YUNG EMOT ION! YUNG MUKHA. YUNG FIERCENESS. YUNG POWER! Sabayan mo pa ng malakas na music. Si Kurt nga nagsasayaw pa sa likod eh! Waaah ELLE. ELIBS NA ME TLGA! HANDS DOWN GIRL!" sabi ni Mira.

"SALAMAT MIRA HA. Pagkatapos mo akong itulak at sabihing ako na ang magsalita. M ANGAAGAW NG TRONO! AT SPEECH! SALAMAT TALAGA." Sabi ni Kurt.

Natawa na lang ako. Siyempre marunong ako magmodel kasi isang taon ko din ginaga wa yan. KUNG napanuod nila si DARA KOLEEN. Naku! Kabilang na kaya siya sa top te n highest paid models in Asia.

Denise: ANG GALING GALING TALAGA! Sure pass na tayo! Baka mas mataas pa. Elle su per thanks talaga! Ako: Wala yun. Bayad niyo na sa lahat ng naging tulong niyo sa akin. Den: Group hug!

Tapos lahat kami naghug sa gitna. :)

Kinabukasan. Nagtrabaho na naman ako. Halos lahat ng staff kilala na ako. Hindi ko alam kung bakit. Hindi ko naman sila kilala. FC much sila. Tapos maya maya ma gpaparty daw si Kurt kainan lang naman kasi naka 100 sila. >_<!

4PM na. Uuwi na sana ako kaso..

Kim: KYAAAAH >0< UUWI KA NA IDOL?! Ako: Ah.. Oo? Ruan: Hatid ka na namin?! *spark spark sa eyes* Ako: Huh? Hindi ayos lang. Uwi na lang rin kayo. Kim: AYAW NIYA RUAN?! TT-TT Ruan: Sige. Bye Elle TT-TT

At umalis sila na humahagulgol ng malakas. Bahala sila. Ang ingay ingay nila. -_ _____-+ I'm still Elle. And I get irritated easily.

Paalis ako ng school. Napadaan ako sa basketball court nila. Pumasok ako. Napang iti. At naluha.

**Flashback** Sa basketball court one year ago. Noong pinahabilin ako ni Gian kay Kean, hindi pa kami close ni Kean. Napadaan ako sa court. Titingnan ko sana kung sino ang na glalaro, at nakita ko sina Jacob at Kean.

Naglalaro si Kean. Ang galing niya. Shoot. Shoot. Shoot.

"KYAAAAAAAAAAAAH! >0< GO KEAN! GO! GO!" Tapos lahat napatigil. At tumingin sa ak in.

Jacob - ^______^/ CHANEEEELLLLL!!! ^_________^/ Kean- =______=+ GLARE.

WOOOOH SHT. Katakot tong si Kean. SABI KO NGA WAG MAGCHEER SAKANYA! Pero noong n anahimik naman ako dahil naglalaro ako ng angry birds.

Sablay. Sablay. Shoot. Sablay.

Oh problema ni Kean? Tiningnan ko nga. Nakatingin sa akin. Tapos umiwas ng tingi n. Tapos tumingin sa floor. HAHAHA >:) Namula pa.

"GO KEAN! WHOOOO!" "TIGILAN MO KO!" Sigaw niya. Pero kita ko naman na noong magshoshoot na siya nak angiti siya at wala ng sablay sa ginagawa niya.

**End of Flashback.

Patuloy akong naglakad. Masarap palang alalahanin ang nakaraan. Oo masakit. Pero .. Masarap.

Napadpad ako sa bench malapit sa canteen.

**Flashback**

May dala dala akong fishball at palamig. ^_^V Masarap kasi. Binili ko kay Manong . Sa tabi ng canteen. naglakad ako. May nakita ako sa bench, si Kean. Hindi pa r in kami close ng time na yun. Masungit na masungit pa siya. "KEEAAAAAAAAAAAAAAAN!!! *wave wave* ^0^/" Tapos tumayo siya. Aalis na ata. Oh ba kit aalis to?! kaya tumakbo ako palapit sakanya.

TAKBO TAKBO TAKBO. Ayan malapit na ako sakanya.

"KEAAAAAAAAAAAAAAAAA--" O___________O++ Oh no.

Kean: =_____________=++++++++ Ako: >_________<VVVVV

Natapunan ko kasi siya ng fishball. At ang damit niya. Ayan.. Madumi na.

"WAAAH! KEAN SORRY TALAGA! Excited lang talaga ako kulitin ka eh. SORRY TALAGA! TEKA may wet wipes ako dito sa--WAAAAAAAAAAAAH! OMG."

O_________O WAAAAAAAAAAH! Habang nakuha ako ng wet wipes. Natapon ko sakanya yun g palamig. TT^TT Ang clumsy ko.

"COOOOOUUUUUUUUUUUUUUURRRRRRTTTTTTTTTTTNEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEYYYYYYYYYYYYYYYYYYYY !!!!!"

**End of Flashback**

*teardrop*

Miss na miss na kita Kean. Kahit ata ilang beses ko iuntog ang sarili ko para ma kalimot hinding hindi na kita makakalimutan. Bakit ka ganan? Bakit hanggang ngay on? Isang taon at isang linggo na. Kean. Bakit hanggang ngayon sobrang sakit pa din? Bakit hanggang ngayon parang kahapon lang lahat ng nangyari?! Bakit hanggan g ngayon--

Mahal na mahal na mahal na mahal na mahal pa rin kita. :'(

Tama na please. Wag mo na ako pahirapan. Let go of me Kean. Let go of me. :'(

**Guys nawala yung update ko kanina so ito na lang. edit ko na lang pag me time. gagawa ako assignment eh. Sorry :( CHAPTER 14 ELLE'S POV

"Huy. Anong ginagawa mo diyan."

"AY ANAK KA NG INA MONG UMIRI PARA MAILABAS KA." "O___O! A--ano?" "Hehehe. ^___^" wa-wala."

Tapos umupo na siya sa baba ng puno.

"Anong ginagawa mo dito? Para kang spy." "Hehe." "Hehe ka diyan (~~,)"

Tapos nagbasa na naman siya ng libro.

NERD! Gwapong nerd!

"Gusto ko talagang makiramay. Pero natatakot ako sa lolo mo." "Sus."

"Andami kasi sinabi sa akin ni Lola bago siya.. Mawala. :( Gusto ko sana siyang pasalamatan kaso hnd ko na magawa." "Bakit?" "Dahil sa lolo mo. Baka magawa na naman siya ng eskandalo. Ayoko na. Ayoko na ri ng ipahiya yung burol ni Lola." "Akala ko ba gusto mo makiramay?" "OO nga pero kasi--" "Kung gusto mo makiramay makiramay ka. Wag mo nga isipn ang ibang tao. Yan ang p roblema sayo."

Problema sa akin?

Iniisip ko masyado ang ibang tao?

Tama.

Oo nga.

Palaging nakadepende sa kanila ang desisyon ko. Pero.. Ayokong maging madamot. A yokong--

Napangiti ako. :) Ibig sabihin, unti unti nawawala na ang pagka 'ELLE' ko.

Kasi kapag ako si ELLE wala akong pakialam sa ibang tao. Sa tingin ko konting pa nahon pa ng pagstay ko dito magiging CHANEL na ulit ako. :)

"saan ka pupunta?" "SABI MO MAKIRAMAY! E di makikiramay ako. Di na ako matatakot. Patrick."

Tapos lumapit sa akin si Patrick at..

O______O

O______O

":)"

Ngumiti siya.

Ngumiti siya sa akin. Tapos pinat ang ulo ko at ginulo ang buhok ko.

Hindi ko alam kung bakit pero lumakas talaga ang loob ko dahil sa ginawa niya.

Pumasok ako sa loob ng bahay. Lahat ng tao tumingin sa akin. May mga bulungan.. May mga mapanghusgang tingin..

'Siya yung malas'

'Lakas ng loob bumalik dito'

'Kaya wala na si Lisa, dahil diyan.'

Sinamaan ko ng tingin ang panghuling nagsalita.

WALA AKONG GINAGAWA KAY LOLA. WALA!

'Tingnan mo naman kung gaano kabastos oh.' 'Walang modo.'

Nasasaktan na ako sa sinasabi nila. Pero.. Yung ngiti ni Patrick. Kailangan mapu tanayan ko sakanya na malakas ako.

*BLAAAAAAAAAAAAAG*

Aray. :'( Ang sakit. Ang sakit. :'(

Tinulak ako ni Lolo kung kailan nasa harap na ako ni Lola.

"ANG KAPAL NAMAN NG MUKHAMONG BUMALIK PA DITO! ANO NA NAMAN BANG GUSTO MO HA?! M ANGGUGULO KA NA NAMAN?! UMALIS KA NGA DITO! MALAS! SAMPID!"

Ang sakit niyang magsalita. Sobrang nasasaktan ako. Pero deep down, naiintindiha n ko si Lolo Tom. Sa lahat ng pwedeng makaintindi sa kanya ako yun.

"Lolo, Condolen--"

"CONDOLENCE?! ANONG MAGAGAWA NG CONDOLENCE MO HA?! ANO?! WALA! HINDI MO NA SIYA MAIBABALIK PA! HINDI MO NA MAIBABALIK ANG ASAWA KO. HINDI MO NA MAIBABALIK SI LI SA. ANG KAHATI NG BUHAY KO. PAANO NA AKO NGAYON!? HA?! PAANO NA?! DAHIL SAYO!!"

Naiiyak na ako. Pero sabi ko kay Patrick malakas ako. Malakas ako.

"Lolo. I'm sorry. I'm here to--"

"BAKIT BA PUMUNTA KA PA?! ANO PA BANG KAMALASAN ANG GUSTO MO IHATID?! HA?! GANAN KA BA TALAGA KA MALAS?! GANAN KA BA?! ISINUMPA KA BA?! LAHAT NG MAPAPALAPIT SAY

O KINUKUHA?! ANO PANG GUSTO MO?! MAKUHA ANG LOOB KO?! PARA KUNIN DIN AKO?!" O______O

At dahil doon pumitik na ako.

"WALA PO KAYONG KARAPATAN NA SABIHIN SAKIN YAN, TULAD NG KAWALAN KO NG KARAPATAN PARA YURAKAN NIYO YUNG PAGKATAO KO! Sa lahat ng taong pwedeng umintindi sa inyo ako po yun Lolo Tom. AKO PO."

"ANG KAPAL NAMAN NG MUKHA MONG SABIHIN YAN! ANONG ALAM MO?!"

"NAMATAYAN NA DIN PO AKO!! Na--na--" at unti unti ng tumulo ang luha ko.

Hindi ko na napigilan. Sorry Patrick. :(

"Namatay po ang lalaking pinakaimportante sa akin. Noong araw na, babalik siya. Nawala siya. Katulad niyo. Nagalit ako sa mundo. Sinisi ko lahat. Nagrebelde ako . SOBRANG MASAKIT PO. Hanggang ngayon, nasasaktan pa din ako sa tuwing iisipin k o siya. At lahat ng nangyari sa akin. KAYA ALAM KO PO KUNG ANONG NARARAMDAMAN NI YO. Kaya ako nandito ngayon. Gusto ko po sanang magbagong buhay. Pero mukhang ta ma kayo. MAY SUMPA NGA ATA AKO. Lahat ng taong mahal ko palaging kukunin sa akin . Minsan naiisip ko, kelan ba ako magiging masaya?! Kelan ba?! Pero dahil sa iny o at sa pagtira ko pansamantala dito unti unti, bumalik yung dating ako. Pero.. kung kailan naman nagiging masaya na ako. Saka kinuha sa akin si Lola. Lolo Tom. Masakit din po para sa akin. Lahat ng nangyayari. Sana lang po.. maintndhn niyo ako. At wag kayong magalit sa akin. Dahil mahal ko kayo ni Lola Lisa. Mahal ko kayo. :( At ang sakit sakit kung parehas kayong mawawala sa akin. :("

Natahimik ang lahat. Tanging paghikbi at ang hangin lang ang maririnig sa paligi d. Lumakad ako papalapit kay Lola.

"Lola Lisa. Sorry po ha? Baka nga . Hindi ko naman po kontrol. Alam lamat po sa lahat. Sa pagmamahal, ra niyo akong apo. Kahit maikling indi ko kayo makakalimutan. Mahal

dahil sa akin kung bakit.. bakit.. kinuha kayo niyo naman poyun. Pero kahit na po. Sobrang sa sa pagtanggap, sa pagaaruga niyo sa akin na pa panahon lang ang pinagsamahan natin, hinding h ko kayo Lola Lisa."

Lahat ng tao tahimik pa rin, lahat ng mata nakatingin sa akin, nagaabang ng suno d kong gagawin.

"Lolo Tom, salamat po sa lahat. Pasensya na, kung dahil sa akin nangyayari to. W ag kayong magalala. Hindi niyo na ako proproblemahin. Kapag naayos ko na lahat d ito. Aalis na po ako. Para wala ng kamalasan ang mangyayari. Salamat po talaga L olo. :("

At kahit alam kong ayaw niya, niyakap ko siya. Nakatayo lang siya doon. Bye Lol o :(

Kahit sa paglabas ko ng pinto ang mga mata nila nakatingin pa rin sa akin. Paala m sa inyong lahat :(

Paglampas ko ng bakod, tumalikod ako, at tiningnan ng huling beses ang bahay nin a Lola. At ang mga magagandang alaaala na nangyari. :(

Bye bye. :(

Aalis na sana ako kaso..

"Elle?"

Napatingin ako sa kung sinong nagsalita.

Si Patrick. Nasa tabi ng likod ng bahay.

"A--anong ibig.. sabihin ng.. sinabi mo kan--ina?"

Napatungo na lang ako. Nagpahid ng luha at tumingin sa kanya.

"Bye Patrick. :)"

At tumalikod ako sakanya.

Hindi ko alam kung bakit pero naluha ako sa sinabi ko.

Kahit papaano, kahit hindi halata, si Patrick ang dami ng nagawa sa akin.

** "HI!"

"WAAAH!"

O__________O NAGULAT SIYA! AT NAIBAGSAK NIYA YUNG LIBRONG BINABASA NIYA. "HAHAHAHAHAAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA!" Pagtingin ko sakanya, parang gusto niya ako ng patayin. "SORRY! Sorry talaga. Natawa lang ako. Hi! Ako nga pala si Elle!" Ta pos tinitigan lang niya ako at kinuha niya yung libro niya at nagbasa. ** ** Ako: O____O!! Siya: (~~,);; "Ano--ano to?" "Di mo alam?" "Hindi. I mean.. alam kong damit to pero para saan?" "(~~,) Can't you state the obvious?" **

** "PATRICK!" "Ingay." "patrick" "Ano? ~__^" "O__O Sungit talaga." "Psh." **

** "FULL NAME!" "Dylan Patrick Lagua." (Dilan Patrik Lagwa)

** ** "Ayan."

O_______________O! What's this? "What's this?"

"Can't you just state the obvious?!"

Kdot. Dinalihan din ako ng english ng loko.

"Oo na. Pero para saan ito."

"(~~,) Nilinis ko yan kanina. Dito kami tumatambay ng mga kaibigan ko. Sa isa ko tong kaibigan, si Kurt. Sabi ko sakanya, pahiram." "Oh eh bakit mo naman hiniram." "(~~,) Talaga bang mabagal lang magprocess ang utak mo o bobo ka talga?!" "ANO?!" "Hiniram ko to para may matuluyan ka. STOOPID!"

"O_______O++ AKO?! STOO--Oh? Hiniram mo? Para sa akin?" *smile* "(~~,) ulit pa. Psh." **

** *poke poke* May nangulbit sa akin, pagtingin ko.

O________O

Ano ba yan! May pagkain sa mukha ko. Buti umatras ako ng konti.

"Patrick?!" "(~~, )" Umiiwas ng tingin. "Ano yan?" "Can't you state the obvious?" **

Kahit na kokonti lang yung moment na kunwari wala siyang care pero halata naman na may care siya, super pinapahalagahan ko talaga si patrick. Salamat Patrick. **

Kinabukasan, nagfile na ako ng leave sa trabaho sa canteen. Binigyan naman nila ako ng sweldo for two weeks! HAHAHA. At least! May pamasahe ako pauwi. Tska may 500 pa ako dahil doon sa bigay sa akin ng mama dati. Ung weird na mama. Mayaman ata.

Kim: AALIS KA NA AGAD T^T Ruan: AYAW MO BA TLGA SA AMING DALAWA? T^T Ako: Hindi naman sa ganun. Kim: Kung ganoon bakit ka aalis? Ako: Magmomodel ulit ako? Baka? Ruan: *spark spark sa eyes* SIGE BBYE! ^____^/ INGAT KA HA! Kim: Babanggitin mo kami sa isang show ha! BBYE ELLE! INGAT KA! MAMIMISS KA NAMI N!

(_ _) Yung dalawang yun talaga hindi na naubusan ng energy.

Kurt: ELLE! ANO UNG NABALITAAN KO KAY PATRICK NA AALIS KA NA DAW?! ANO YAN?! BAK IT?! Ako: Im gonna go home. Tapos na ang pagsosoul search dito :)

Kurt: Pero-Ako: Salamat Kurt sa lahat ha?

Tapos hinug ko siya ng mahigpit. Kita ko namula siya.

Ako: Hindi kita makakalimutan Kurt. Bibisitahin mo ako ha. Ito address ko.

Tapos binigay ko sakanya ang calling card ko.

Kurt: Elle Clemente.. Yung.. Model.. Ako: SSSHH. *wink*

Nagnod lang si Kurt.

Maya maya dumating na sina Denise, Mira, kasama si Patrick.

Denise: Aalis ka na? Totoo ba yun? Ako: Oo. Bye bye.

Tapos naghug kami. Nakihug din si Mira. Si Patrick naman.. Ang cold ng aura.

Sige iisipin ko na lang na ganan siya kasi mamimiss niya ako :)

Kaya nilapitan ko siya.

Patrick: ~__^ Ako: MAMIMISS KO PAGKAMASUNGIT MO!

Tapos kinurot ko ng bongga ang pisngi niya! Tapos hinug ko siya ng mahigpit. Pag kaalis ko sa hug.

>////< <--Patrick.

"CUTE MO MAGBLUSH! NAKU KA! KUNG GANAN KA KACUTE ISASAMA KITA PAUWI." "hfasklad." "ANO?" "wala. bingi. ~~,"

"Sungit."

Tapos nagtiptoe ako sakanya tapos bumulong..

"Pero mamimiss kita."

Reaction niya: O/////O

HAHAH CUTE NIYA ASARIN!

Tapos hinatid nila ako papuntang bus terminal. Tapos pasakay na ako. Isa isa sil a hinug ko. Isa isa silang nagmessage. Kahit maikling panahon lang pinagsamahan namin mamimiss ko tong mga lokong to. :') salamat kasi kahit papaano binubuhay n iyo ulit si CHANEL. Maya maya hug na ulit kasi paalis na yung bus. Tapos huli kong hinug si Patrick na ayaw pang magpahug noong una.

"Choosy ka pa! Sungit nito! Minsan ka lang makakita ng kasing ganda ko noh! Alag aan mo si Lolo ha! Ikaw din! Bawas bawasan ang pagkasungit ha? Baka yang dalawan g kilay mo eh magdikit na. Okay? Salamat sa lahat ng tulong mo sa akin. Hindi ki ta makakalimutan ha! Bbye!"

Tapos tinaasan lang niya ako ng kilay! Naku nga naman. Hnd man lang naglast mess age. Tinapik ko na lang siya. Ganan naman si Patrick eh. Always have always will .

ANG MGA PATRICK TALAGA!

Pasakay na ako sa bus kaso..

"Mamimiss din kita. Ingat ka dun ha."

Tapos tinulak niya ako paakyat sa bus.

Ako: O______O!! Siya: </////< >/////>

At umandar na ang bus.

"Mamimiss din kita. Ingat ka dun ha."

SI Patrick.. Mamimiss ako? :/

_____________________________________________________________________________ CHAPTER 15 ELLE'S POV

Si Patrick hanggng dito nagpapakilig pa dn. Mamimiss daw niya ako. PSH! Hahaha. Wag nga siya! Nikikilig ako eh :">

Nsa bus na ako ngayon. Byahe papntang Manila. Babalik na nga ba ako? Alam ko kas i ayoko pang bumalik eh. Hnd ko alam kng bakit. Pakiramdam ko kapag bumalik ako babalik din ako sa pagiging Elle.

Sa Probinsya kahit sandali lang.. Nakalimutan ko na. Ah. Ako si Elle Clemente. K ilalang model. Artist. Sikat. Mayaman. Maganda. Pinagkakaguluhan.

Sa probinsya. Ako lang si Elle. Walang miski singkong duling, nakikitira lang, w alang may kilala, serbidora sa canteen. Ganun lang ako.

At higit sa lahat. Nakalimutan ko kahit papaano na.. Isang taon na akong naglulu ksa sa pagkamatay ng isang taong.. Kahit anong gawin ko di ko makalimutan. :(

*Terrified* (ringtone) Gian Calling

Sa mga nagtataka. Oo. May phone talaga ako. Pero.. Hnd ko alam kung may use pa s

iya sa province since wala naman akong tatawagan dahil si CK lang ang gusto kong kausapin. Pero wala naman ako pera para sa international call.

"Gian?"

"ELLE! At last you answered your phone. Ive been trying to contact you for ages. "\

"Ah."

Ewan ko. Kahit siya si Gian. Naiirita ako. Kasi. Lahat sila may alaala na kasama si Kean.

Lalo na si Gian db? Kaya naalala ko sakanila si Kean.

"Sorry. Nagaalala kasi ako."

"For what?"

Tumahimik sa kabilang linya. As usual natarayan ko na namn siya. Pero.. I dont c are.

"Sorry. :("

Haaaay. :/ Since Im half Chanel and half Elle now. Yung dating walang pakialam n a ako.. Unti unti ng ngkakaroon na ng pakialam. Sakanila. Sa tao mula sa PAST ko .

"I'm.." tapos narinig ko na nabigla si Gian. Siguro akala niya ibaba ko na yung phone.

"I'm on my way to Manila."

"REALLY?! I mean.. Can I.. Fetch you?"

"Fetch?"

"Bawal--"

"Parang aso. :|"

"Hahahaha. Cute."

Wala ako masabi eh. Di ako nagsalita.

"Elle! Sunduin kita ha?" he sounds like he is expecting. Haaay. Fine. Since I do n't know my plans pa naman.

"Ah.. Well.. Okay."

"REALLY?!! ^___^ I mean.. Where are you? Anong oras ka pa?"

"Ugh. 1 hour na lang I think."

"Okay! I'll wait for you! Thank you Elle take care."

Kung hnd ka lang special Gian. Hnd tlga ako mgaabalang makipagkita sayo.

After 1 hour nakarating na rin kami sa bus station.

Amoy ko na naman ang polusyon! Hello Manila! Its really different. :/

Pagbaba ko ng bus. Nandoon si Gian. Ngayon ko na lang ulit siya natitigan. He's really handsome. Lumaki katawan niya. He is very manly now. Siguro dahil 20 na s iya.

He is holding a bouquet. Star gazer. :"> He really knows me. Favorite flower ko yan eh.

"Hello. Welcome back.. Elle."

He is smiling. A smile that shows how happy he is to see me again.

Hinug ko siya. Yung mga tao s bus station nakatingin na sa amin. Kaya sabi ko ky Gian alis na agad kami.

"Alam ba nina Cass na nakauwi ka na?"

"Wag mong sasabihin Gian please." "Bakit?"

"Kasi.. Ayokong malaman nila. Ayoko pa kasing bumalik."

Naglalakad kami papunta sa kotse niya.

"Bakit? So what are you planning to do?"

"Hmmm. I dunno. Maybe.. Maghahanap ako ng work."

"Bakit? You need money? Ill help you with that. Hnd kita papayagan magtrabaho--"

"No. Gusto ko maging independent.Gusto ko maging responsible for myself, ayoko n g umasa sa iba."

Kasi I know. Sooner or later.. Iiwan din nila ako. Si Kean nga, who promised to be with me forever, iniwan ako.. Ung iba pa kaya? :(

Sumakay kami sa kotse niya. Ang sarap lang makita na nandoon pa yung unan ko, na sa unahan pa din, yung official pwesto ko sa kotse. Tapos lahat ng stuff toy na bigay ko sakanya noon nakapwesto pa rin sa unahan.

"Ganito pa din lahat ah." "Oo naman.. Yan na lang kasi ang natitirang alaala ng nangyari sa atin."

Hnd ko alam kung bakit pero nagalit ako sa sinabi niya. Siguro dahil sa ayoko ng alalahanin ang nangyari sa past. Tapos.. Ewan ko.

"Ikaw. Nakalimutan mo na ba talaga ang lahat sa atin?"

"Gian. Please."

"Gusto ko lang malaman. Ngayon. Kailangan ko lang malaman."

"No. You don't need to know."

Tapos tinigil niya ang sasakyan. Nagulat ako. Tumingin siya sa akin. A fierce on e.

What's with Gian?!

Gian's POV

(Now Playing: Say Goodbye by Katherine McPhee) Please play :) Alam niyo naman na bawat songs sa three words, may meaning :)

Why?! Bakit hnd ko kailangan malaman? I have every right to know kung nakalimuta n niya na ba ako.

"Kailangan kong malaman Elle! Nakalimutan mo na ba tayo? Si Gian at si Chanel? Y ung October 14?! Noong araw na nakita kitang umiiyak? Yung unang date natin? Fir st holding hands? First hug? First kiss?! First fight? Nakalimutan mo na lahat y un Elle? Nakalimutan mo na ba?!"

"Tama na Gian please. Wag ka mg umasa. Wag ka ng umasa sa atin."

"E di deretsuhin mo na ako. Sabihin mo sa akin lahat!"

"Tama na kasi Gian. Please. Wag ka namang ganan. Alam mong mahalaga ka sa akin-"

"Ayan na naman tayo. Sa MAHALAGA ako sayo. Ano ba talaga Elle!? Mahalaga ako per o ginaganito mo ako."

"ANO?! Ginaganan kita?! Ha! Anong problema mo ha?! Ikaw ang may gusto niyan! Sin abi ko bang umasa ka sa akin?! Hindi naman diba?! Tigilan mo na to! Wala ng tayo !"

Ang..

Sakit.

Ang sakit naman ng sinabi niya. Ang tanga ko. Sabi ko deretsuhin na niya ako per o noong dineretso niya ako.. Nasaktan lang ako.

Ganito ba.. Ganito rin ba kayo sa taong mahal niyo pero mahalaga lang kayo?

Nakita kong nakatingin siya sa akin. Hnd na siya tulad ni Chanel dati. Ibang iba si Elle. Sinasabi niya ang gusto niyang sabihin kahit masakit ito.

"Gusto ko ng tumigil! Pero hanggat nakikita kitang ganan paano ako titigil?! Han ggang ngayon nagluluksa ka pa din! Umaasa ka din!!! Wala na si Kean, Elle!! Hind i na siya babalik! Gumising ka naman!!--"

*SLAP*

Sinampal niya ako. Ngayon lang niya ako sinampal. Ngayon lang kami nagsagutan ng ganito ni Ch--Elle. :(

Maya maya, umiyak na siya.

Umiiyak na naman siya. Dahil na naman sa kanya.

"Ano bang alam mo Gian ha?! Anong alam mo sa nararamdaman ko?! Anong alam mo sa pinagdadaanan ko?!" Hindi ko na din mapigil hindi magtaas ng boses. Masyadong naipon ang hinanakit k o para kay Elle.

"Anong alam ko?! Elle?! Ha?! Alam ko kung paano mawalan!! Oo namatayan ka.. Pero simula ng mawala si Kean.. Namatay na din ang Chanel na kilala ko."

Namatay na siya. Wala na si Chanel. Wala na si Panget ko. :(

"Anong alam ko?! Alam ko kung paano madisappoint dahil mataas ang expectations k o! Pero palagi na lang ako nadidisappoint. Palagi akong nasasaktan."

"Anong alam ko?! Alam ko kung paano umasa. Umasa sayo. Sa atin. Na dahil wala na siya baka pwedeng ako na ulit. Tayo na lang ulit. Na sana babalik ka pa. Sana a kin ka na lang."

"Anong alam ko?! Elle. Alam na alam ko kung paano masaktan. Oo kasalanan ko laha t ng ito. Kasalanan ko kaya wala ka sa akin ngayon. Pero nasasaktan pa din ako. Sa pagkawala mo. Sa realidad na wala na tayo."

"Anong alam ko? Alam ko kung paano magamahal kht mgpktanga ka na! Naisip ko na k ahit lumuhod ako sa harapan mo at sundin lahat ng gusto mo gagawin ko.. Balikan mo lang ako."

"Anong alam ko?! Alam ko kung gaano kahirap pigilan ang pagmamamahal.. Dati ko p a pinipilit na tigilan tong kagaguhan ko sayo. Na gumising na sa pangarap ko. Ka so kasi.. Minsan minahal mo ako.. Bakit hnd na pwedeng maulit? Yan ang bumubuhay sa pagasa ko. Pero ito.. Ito ang dahilan kung bakit nasasaktan ako."

"Kaya kht alam kong mhrap.. Please. Stop loving Kean."

Umiiyak lang siya doon.

"Then.. Stop loving me."

Sinabi niya sa akin. Natigilan ako. Sa wakas sinabi niya na itigil ko na. Na wal a na.

Pero hindi ko kaya.

The more you supress the more it grows. Kaya hnd ko kaya.

"Hindi ko kaya."

"Hnd mo pala ako kayang kalimutan.. Bakit ako? Pinipilit mong kalimutan siya?!"

"Kasi Elle. Ang pagmamahal ko sayo pwede pang mangyari. Andito ako nandiyan ka. Eh si Kean.. Wala na!"

Pag binabanggit ko na wala na si Kean.. Kumukunot ang noo niya. Nagagalit siya.

Hanggang ngayon.. Hnd pa rin niya tanggap na wala na siya. :(

Katulad ko. Hanggang ngayon.. Umaasa pa rin siya.

"Kahit anong sabihin mo.. Hindi ko kayang kalimutan si Kean. Mahal ko siya. At k ahit wala na siya patuloy ko pa rin siyang mamahalin. Tigilan mo na ako. Stop ho ping that we'll be back together. I don't love you anymore."

:'(

Kung ganoon

Mas pipiliin pa niyang mahalin ang taong hindi na babalik kesa sa taong nandito lang sa tabi niya at naghihintay sakanya?!

Ganyan ba niya kamahal si Kean?

Bakit ako.. Hindi naman niya minahal ng ganan :(

"Siguro nga tama ka. Wala na tayong pagasa.-- Mali. Wala na nga palang 'tayo'. H indi ko na kayang ibalik ang dati sa atin. Hindi na ikaw ang 13 year old na si C hanel. :( Iba na tayo. Siguro kasalanan ko din lahat ng ito. Lahat ng luha mo al am ko may sala ako. Kung hindi kita iniwan.. Hindi mo siya makikilala. Hindi ka iiyak ng ganan. Kaso.. Huli na ang lahat bago ko marealize na mas mahalaga ka sa kahit anong bagay sa mundo. Masyado ng huli ang lahat na kahit ang taong di na babalik eh mas pipiliin mo pang mahalin kesa sa akin." Ang sakit lang. </3 Isang taon siya umaasa. Isang taon akong umaasa. Sa mga taon g wala na. At hindi na babalik sa amin.

"Ganun ba kita nasaktan Elle? Kinamumuhian mo ba ako? Minahal mo ba talaga ako? Sana naman. :("

Haaaay. Wala ng pag-asa. Might as well say my plan.

"Kung ganoon. Pupunta na akong California."

Yung nakayuko niyang ulo ay biglang tumunghay at tinitigan ako.

"A--bakit?!"

"Doon na ako. Para sa business ni Papa. Siguro. Para makalimot na din. Sa atin."

Tingin ko nakokonsensya siya. Pero wala siyang dapat ikakonsensya. Sinabi lang n iya ang totoo

"Kailan ang balik mo?"

Kailan??

"Baka hindi na."

Wala na rin naman akong babalikan. Dahil wala ka na. :(

"Kaya ako nagtatanong kung may pag-asa pa para sa atin. Naghahanap ako ng dahila n para manatili dito. Pero.. Wla na naman. So why stay and suffer?"

Nakatungo na naman siya.

"Wag kang mag-alala. Hindi ikaw ang MAIN reason ng pag-alis ko. Pero siyempre ka bilang ka sa dahilan. Three days na lang and aalis na ako. Pero bago yun. Ihahan ap muna kita ng titirhan at ng pagtratrabahuhan."

Oo. Kahit sinabi niyang wala ng Kami. Hindi ko pa rin siya pwedeng pabayaan. Ayo kong matulog siya sa hindi safe na environment. Ayokong maltratuhin siya ng amo niya.

Kaya dinala ko siya sa condo ko.

"Gian?? Ito ba yung--"

"Para sana to sa atin :) Ewan ko. Naisip ko lang ito dati. Pero hindi rin nagami t. Dalawa ang kwarto. Isang banyo. May kitchen. Dining room. TV at aircon."

Malaki siya. Two floors. Sa taas ang dalawang kwarto at C.R. Sa baba ang sofa at mga pagkain.

"Ayoko. Gian--"

"Sige na. Gusto ko lang makampante ako sa Cali. Na alam ko safe ka dito sa condo ko. Kahit ito na lang Elle."

Nagsmile siya. Ang ganda. Sa pagngiti niyang yun.. Nakita ko si..

Chanel Courtney Chua.

Tapos bigla niya akong niyakap.

"I'm sorry sinigawan kita kanina. I'm sorry andami kong masasakit na salita na s inabi. I'm sorry Gian."

Napasmile naman ako. Ganito kasi kami kapag nagbabati dati eh. Isang hug lang ay os na. :)

Tinap ko ulo niya at ginulo buhok niya.

"Come back soon.. Chanel."

Nagsmile siya. Super kita mo na masaya siya.

"I will. :) You too. Come back soon, K? :)"

Ngumiti ako. Kung ganoon.

"One day.. Let's meet again, two different persons. Wala ng away na ganito coz a fter nitong lahat.. Pagbalik natin.. We'll be better persons."

Tapos nagnod siya at yumakap.

"Do you really have to go? :(" "You decided it."

":|"

"HAHAHA. I was just joking. Smile! Panget mo."

"Panget mo din!"

"No! Ang panget mo!"

"Hnd! Ang panget moooo!"

And we continued arguing like that.. It feels good.

Kahit ano pang sabihin nila. Patuloy at patuloy kong mamahalin si Chanel. Kahit anong mangyari. :)

Andito lang ako para sa panget ko :) CHAPTER 16 ELLE's POV After three days. Umalis na si Gian. Hindi ko na siya hinatid sa airport dahil m akikita ako ng barkada. Nandito ako ngayon sa condo ni Gian. Akin na daw >:) Yam an ng loko! Pamigay migay na lang ng condo!

Nagtratrabaho din ako dito sa restaurant malapit sa condo. Kilala ni Gian ang ma y ari kaya natanggap agad ako.

"Elle!"

"Po?"

"Isang lomi daw para sa pangalawang table."

"Lomi?! Nagtitinda ba tayo ng Lomi, teh?"

Ayun si Ate Ising. Geraldine tlga ang pangalan niya. Pero mas astig daw kung isi ng ang itatawag namin sakanya. Kasi.. May G naman daw.

26 years old. May ari nitong restaurant. Mabait yan. Palagi akong may takeout di yan :)

"Ewan ko ba dun sa batang yun. Me sayad! Kaso.. Gwapo. Kaya pagbigyan na natin."

Lah! Si Ate! Nadala na naman ng gwapo! Nabanggit ko na ba na biased yan sa gwapo ?! Lagi may discount!

Anyways. Tong si Ate tanggap ng tanggap ng order! Di pa man din ako marunong gum awa ng lomi. Paano ba to.

Ay bahala na. Basta medyo sticky ba? O may sabaw? O wala? Ay bahala ying custome r na yun! Malason siya.

Pagkatapos mg madugong pakikipagtuos sa kalan andito ako ngayon at iseserve ko n a ang aking LOMI kay gwapong customer sa table no.2!

"Sir. Lomi niyo po." di ko makita mukha! Nagbabasa kasi ng dyaryo eh!

Sus. Chuchupi na nga lang ako! Nilapag ko na yung Lomi tapos umalis na.

"LOMI BA TO?! Parang--Parang Kaning Baboy!"

O_____O!!!!! ANUDEEEEW?!

Naginit ang ulo ko doon! At nagusok tenga at ilong ko! Humarap ulit ako sa kanya na may matching Bieber Flip ng aking bonggang bangs.

=___=+ Teka nga! Nahahawa ako sa kabaklaan ni Teh Gera--Ising. Baliw yun eh!

Pagharap ko kay GwapongCustomerSaTableNumberTwo..

O____O

Ohmygulay na hinabi ng kalabaw!!

"DYLAN?!?!?"

"=____=+ Anong Dylan ka dyan?"

Tapos yung ngiti ko umabot sa tenga. Umakyat sa bumbunan. Umikot sa likod ng ulo at bumalik sa bibig ko!!!

Sa super saya ko makita siya! Tumalon talon pa ako at niyakap siya.

"Aaaah! Alis! Yung Lomi slash Kaning baboy ko!"

Tapos sinamaan ko na naman siya.

"PINAGHIRAPAN KONG LUTUIN YAN!"

"Mukha nga ~~,"

"Aish! Ikaw na pinakaSARCASTIC na tao na kilala ko!"

"Ikaw na pinkaweird na babaeng may sumpa."

O___o? ano?!

"~~. Gutom ako."

Tapos ang cute niya kasi namula pa! Sa sobrang saya kooo niyakap ko na naman siy aaaa

"HOY! BAWAL MANGRAPE NG CUSTOMER DITO TEH! Layuan mo si pogi!!" biglang labas ni Ate Ising na kala mo papatay ng may syota!

"Che! Inggit ka lang!"

"Hoy! Kala ko ba kasama ka sa organisasyon naming mga sawi?!"

"Kaloka! Kasali ako! VP nga ako db?!" "=____=+ Eh ano yan?! Ano yan at nagyayakapan kayo?! Saksi ang Lomi, Elle! Wag k ang magsisinungaling."

(_ _)" Oh hindi. Nakashabu na naman to.

"Layuan niyo nga akong dalawa. Iwan niyo kami ng Lomi."

Ate- Ha! Wala ka pala sa Lomi eh! Siya pinili! Sumuko ka na! Masama maging kabit .

Ako- Ewan ko sayo teh! Jan na nga you! Hoi! Dylan! Sumama ka sa akin.

Tapos kinuha ko kamay niya at kinaladkad ko siya. Sabay naman silang sumigaw ni Ate.

Dylan- Bitawan mo ko! Ang lomi ko.

Ung kay Te Ising naman.

Ate- Bitawan mo! Ang lomi niyaaa! Hoi! May trabaho ka Elle! Bumalik ka dito! May

kurot ka sa akin sa singit' batang to!

Ako- TEH! MAGOOVERTIME NA LANG AKETCH! Magdadate pa kami ni Papable!! Babu. At i kaw! Madami ka ieexplain sa akin! Taraaa!!

Tapos dinala ko na lang si Dylan sa condo. Hahah. Tiwala naman ako dyan. Isa pa. . Ngayon at sakanya pa ba ako matatakot?

Pagdating sa condo.

"Woah. Mayaman ka pala eh. Bakit nakikitira ka p?"

"Wala ka na dun. Uy. Bakit ka nandito?"

"Hindi mo ba ako ipaghahanda ng pagkain muna?! Inilayo mo ako sa Lomi ko."

"=___=+ Fine. Upo ka dyan. Magluluto ako."

Tapos dumeretso ako sa kusina. Kakahiya naman sa BISITA ko. Magluluto na lang ak o ng Carbonara.

Maya maya. Nainip na siya sa sofa at dumeretso na sa kusina.

"Bango."

"Uy. Ikaw. Di mo pa ko sinasagot."

"Nanliligaw ka pala? Di mo naman sinabi."

Tapos ayun lang siya. Kalikot ng kalikot doon sa mga gamit ko.

"Bakit ka nandito? Sa manila? Alam ba nina Kurt? Denise? Si Lolo? Bakit ka nandi to?"

Napatigil siya sa pagiikot niya. At tumingin sa akin.

"Masama bang mamiss ka? *wink*"

AY ANAK NG BANGUS NA WALANG SCALES! Muntik ko ng mailagay lahat ng paminta sa Ca rbonara. >////< Ano bang sinasabi niya?! Nakakaloka!!!

"Uy kinilig."

">/////< Tantanan mo ako!!!"

"Pero totoo yun. Namiss kong guluhin ang buhay mo."

"O////O!! ano?!? Tsss! Bumalik ka na nga ng probinsya?"

"Ganun? Oh sige. Bye!"

Tapos akala ko nagjojoke lang siya pero kinuha niya yung bag niya at umalis ng p into ko. Huh?!

Sinundan ko siya! Umalis nga siya!! Bakit ba lahat sineseryoso niya? Di talaga m arunong magsinungaling to!!

"Hoy!! Dylan!!! Bumalik ka nga dito!!" hindi pa din siya natingin! Nagalit?!

Tsk! Sundan ko na nga! Papampam talaga!

"Dylan!!"

"Dylan!!"

"PATRICKKKKK!!!"

Tapos napatigil ako. Tumalikod kasi siya at humarap sa akin.

Tapos ngumiti.. Ang.. Gwapo.

"Papatirahin mo na ako dito? :)"

Ano daw?! Papatirahin?!

"Ano?!?"

"Dito na ako! Babantayan kitaa."

Ha?! Babantayan?! >///< An--Ano bang sinasabi niya?!

"Yah! Umayos ka nga! Paano na si Lolo?! Wala siya kasama! Sina kurt! Ang school mo!"

"~~, si Lolo pa nga nagsabi na sa Manila na daw ako mag-aral eh. Si Kurt at Deni se. Ewan ko sa mga yun. Baka sumunod. Tatapusin ata ang school year. Ako naman. Pwede kong ituloy yung sa school ko dati."

Ah! Kaya pala siya nandito. Dito na ulit siya magaaral.

"Naayos mo na application mo?"

"Oo naman. Bahay na lang. Eh Mukhang ayaw mo kong mawawala sa tabi mo *grin* Sa bahay mo na lang ako ha?? Ha??"

Tapos nagpapacute siya sa akin!!! Parang hnd si Patrick!!! Nakakainis! Sobrang gwapo!! Nakakadala ang pagpapacute niya!!

"Sige! Kaso magbabayad ka!"

"ANO?!"

"Syempre! Palamunin kita!!"

"Ah. E di sasabihin ko dun sa may ari ng restaurant magtratrabaho na din ako doo n."

O___O Oh hnd!! For sure papayag si Teh Ising! Perstaym atang magkakaroon ng gwap ong empleyado yun!! Tsssk! Araw araw ako bubuwisitin ng bubwit na ito!!

"Payag na kasi! ~~,"

Okay. Tapos na ang pagpapacute moment niya. Balik sa pagoging masungit.

"Oo na!"

"Sabi na nga ba hnd mo ako matitii--"

"PARA KAY LOLA TO! Dahil kinupkop niya ako dati! Hnd para sayo!"

"Sige sabi mo eh!"

Tapos pinatong niya kamay niya sa balikat ko.

*sniff sniff* tapos tumitig siya sa akin at nagsmile.

"Masusunog na si Carbyyy. Tara na sa bahay!!!"

Imbis na mainis. Natawa ako. Ganito pala ang totoong Dylan Patrick Lagua. Makuli t :) Hmmm. Pasungit effect pa.

"Bakit ka natawa magisa diyan?! ~~,"

"Wala. Tara na? Yung bear mo sa tiyan! Gutom na."

"Buti alam mo! Tara na!"

Hmmm. Mukhang hindi ako magiisa sa ngayon ah? Haaay. :) Ksama ko ang lalaking na alala ko si Kean.

Haaaay :/ Please be good. Fate.

Dahil dalawa naman ang kwarto doon na muna si Dylan. Doon siya sa mas maliit.

Habang inaayos niya ang mga gamit niya, naglilista ako ng mga dapat bilhin para sa bahay. Dati okay na akong simple. -___-" Kaso kanina..

Scene 1. Sa sofa.

"Elle!! Wala ka man lang orasan!!?"

"Kaya nga may phone!"

"Mas okay may orasan!"

Scene 2. "Elle! Bakit sachet lang shampoo mo?! Mas sayang to! Tapos wala kang extra towel ?! Share tayo ganon?! Maswerte mauna kasi hnd basa?!"

"Init ng ulo mo your majesty!"

Scene 3.

"ELLE!!! Puro plastic cups to! Isa lang baso, plato, and utensils mo! Paano ako? !"

"Aba kuyaaa! Malay kong susulpot ka dito?! Nakakaloka ka!"

=___=+ At ayoko na. Di ko na matake kakareklamo niya kaya mamalengke ako mamaya. Maya maya bumaba na si Don Dylan.

"Oh kamusta na kamahalan? May mali pa ba?"

Tapos hindi niya ako pinansin at mahiga siya sa sofa. Hmmm. Wala pa nga pala bed sheet amg kwarto niya. Sige ibibili ko na din mamaya.

"Uy, alis muna ako ha?" tapos hindi siya nagsasalita. Sinusungitan na naman ako? ! Bahala nga siya!

"Bibili lang ako ng kailangan natin ha! Bantayan mo bahay Dylan!"

Tapos walang sagot. Sige uuna na ako. Dumeretso muna ako mg bangko. Nagwithdraw sa savings ko. Wala ako pera eh :P at dumeretso na sa supermarket. Bumili ako ng kailangan. Mula asukal, bigas, asin, paminta, seasonings, flavori ngs, meat, gulay, prutas lahat ng pwede kong madampot dinampot ko na.

Tapos doon naman sa mga shampoo. Bumili ako ng shampoo ko at shampoo niya. Same sa sabon, toothpaste at toothbrush.

Masaya talaga mamili :) Lalo na ng ganito.

Siguro ganito din ako sa amin ni Kean kung andito pa siya.

**Imagination Kean and Chanel sa Grocery.

Si Chanel kuha ng kuha mg gulay at prutas. Si Kean naman puro chips and sports d rink.

"Ano ba yan Kean."

"Obvious ba Courtney?! Pagkain to!!"

"=___=+ Oo alam ko! Pero anong gagawin mo diyan?!"

"Ititinda ko sa pawnshop. =___=+"

"KAILAN BA KITA MAKAKAUSAP NG MATINO?!"

At niyakap na ni Kean si Chanel sa waist.

"Eeeh. Tampo naman agad ang baby ko :"> Buntis ka na noh?! Magiging papa na ako noh?! Naglilihi ka na ba? Halika. Wag ka diyan sa grapes. Ayokong magkulay pwet ng kawali ang anak natin. Doon tayo sa styro! Para maputi siya!

"Kean. Ayokong magmukhang bareta ng sabon ang anak natin!"

"Uyyy. Payag ka na magkababy tayo?!"

*Boogsh*

"Asa ka pa!"

"Nakakainis naman to =___= I have needs you know."

"Needs mo mukha mo!"

"Nakakainis. Kala ko makakascore na ako!"

"Score. Ano to basketball game?!

"Weh Courtney?! Weeeh?!"

"Nakakainis ka! Diyan ka na nga!"

Umalis si Courtney ngunit hinila siya ni Kean.

"Wag mo nga akong basta bastang iiwan. Sige ka. Pag ako hnd na bumalik--"

**End of Imagination.

'Pag ako di na bumalik.'

Tss. Ano ba naman to. Ito na naman ako. Nabubuhay sa imahinasyon. Sa what if's and maybe's. Haaay. :(

At pati ba naman sa imagination ko.. Hnd na dn siya babalik? :(

Alis na nga ako dito. Nakakalungkot lang.

Pagkatapos ko sa supermarket. Dumeretso naman ako sa home appliances. Bumili ako

ng relo. Kurtina. Mga Utensils, plato and glass. Kaldero. Kawali. Lalagyan ng m ga stuffs. Decorative materials and anh bed aheet ni Dylan.

At.. Mabigat ang dala ko! My ghaaad. Magtataxi na lang ako. Sa probinsya kasi tr icycle eh :)

Inabot ako ng halos 4 na oras kapapamili ng mga gamit na ito. 7PM na sa orasan k o. Pagkauwi ko sa bahay magluluto ako. Kasi ung alagang sawa ni Dee baka mangain na ng tao!

After 15 minutes. Nandito na ako sa condo. Susi. Susi. :)

*click*

"Dylan andito na--DYLAN!!!" nakita ko siya nakahiga sa floor at nagchichills.

"Dylan! Dylan!!"

Hinawakan ko siya para iupo at..

OHMYGHADHESBURNING!

Sa lahat naman ng makakalimutan ko gamot pa!! Tsk!! Inihiga ko siya sa sofa. Uma kyat sa taas at binalutan siya ng kumot. Noong medyo natigil ang pagchichills ny a.. Dumeretso ako at naginit ng tubig.

Siguro mga 5 minutes pa to. Lalabas muna ako at bibili ng gamot. "E--Elle. San ka.."

"Bibili ako ng gamot sa labas mabilis lang."

Tapos nagnod siya. Ayun. Lumabas ako. Pupunta sana ako sa malapit na botika. Kas o.. Sarado! Ano ba yan malas! Ayun. Nilakad ko pa hanggang malapit sa market. 10 minutes din yun. Mabilis na lakad.

Bumili na ako ng lahat ng klase ng gamot. Sakit sa ulo. Sipon. Ubo. Sakit siya t iyan. Lagnat. Pananakit ng katawan. Trangkaso. HAHA. Pati bandaid and things par a sa first aid meron ako. Ayan! Wala ng kulang ha!

Tumakbo na ako pabalik. Nakakatuwa. Kasi ung mga tao dito kilala na ako. Tawag k asi nila sa akin dito si Ganda. Maputi kasi ako.

Pagpasok ko sa bahay..

"Dyl-Oh asan na-- DYLAN ANONG GINAGAWA MO DIYAN?!"

Nakita ko lang naman siya sa kusina at bubuhatin yung pinainit ko. Nakahawak siy a sa lababo para isupport katawan niya.

"Tumutunog na kas--"

*BLAG*

"Aaaaah."

"Dylan!!!!"

Agad akong tumakbo sa tabi niya. Nawalan siya ng kapit sa lababo. Buti nakapnta agad ako sa tabi niya. Tssss. Natapon niya yung mainit na tubig. Pagtingin ko sa kamay niya medyo paga. Nabanlian na.

Angkuleeeeeeet ng nilalang na ito. Palibhasa 18 pa lang!! Ako na mas matanda!

Dinala ko na naman siya sa sofa at dahan dahang inihiga. Nagsimula na naman siya magchills. Kaya pinatay ko lahat ng aircon at tinakluban siya ng kumot.

Naku!! Di kita pahingahin diyan eh!!

"Ayos-- lang ako."

"HAHA. Patawa ka. Mahiga ka na lang diyan. Lilinisin ko kalat mo!"

Bumalik ako sa kusina. Nagboil ulit ng tubig at habang pinapakuluan ko yun, nili nis ko yung natapon. O.C ako eh >:)

Baka nakakalimutan niyong lumaki ako mag-isa :)

Habang pinapakulo ko. Nagstart na ako magluto ng soup. Mamaya na siguro ang luga w. Masyadong matagal lutuin. Soup na lang para may laman ang tiyan para sa gamot .

Bumalik ako kay Dylan dala ang mainit na tubig at dalawang towel. Nilagay kp yun g isa sa noo niya. Yung isa naman ginamit ko para punasan ang katawan niya.

"H--oi.. A..nong gin..agawa.. Mo! ~///~"

"Pinupunasan po kita. Hindi ako manyakis! Lagi tong ginagawa sa akin ni CK ko pa g lasing ako noon eh. Isa pa. Kamay at leeg lang naman! Echuserong to!"

Tapos nagroll eyes na lang siya sa akin! Buhusan kita ng mainit na tu--

"Aaah!" at! Nadali ko yung kamay niyang nabanlian. Dali dali kong hinalungkat an g pinamili ko kanina at kinuha ang bandage. Nilinis ko muna ung kamay, punas pun as at binandage ko.

Pagkatapos noon. Kita kong pinagpapawisan na siya. Ayan mabuti naman. Pinaupo ko siya.

"Oh subo.. Aaah."

"~///~ Ako na."

"Sige! Banli kamay mo! Sasayangin mo tog niluto ko! Wag ka na nga diyan! O subo na."

Tapos sinubuan ko sya. Sumubo siya pero sa ibang direksyon nakatingin. Namumula pa. Naiilang pa din siya. Npatawa tuloy ako.

"~///~ Yah! Anong tinatawa tawa mo diyan?!"

"Wala naman! Oh kain na Don! At iinom ka pa ng gamot."

"Tsss. ~~."

"You're welcome po mahal na hari!"

Tapos natigilan lang siya.

"Oh bakit?" pagtingin ko sakanya nakatingin siya sa baba at namumula.

"Sa--Sa--"

"Sa???"

"Sala--Tsss."

"Salats?!" "Salamat!"

Tapos pagtingin ko sakanya para siyang binunutan ng tinik! Ganoon ba para sakany a ang magThank You?!

"Para saan?"

"Can't you sta--"

"--te the obvious?! Hindi! Dahil ba dito?!"

Tapos nanahimik siya at tumingin sa baba. Mukhang tungkol nga dito. Lalaking to talaga.

"Kapag kasi may lagnat ako. Tinutulog ko lang. ~~. Di ko pinapaalam sa iba. Kasi -- wala lang."

Tapos tumingin na naman siya sa baba.

"Bakit ko ba to sinasabi sayo?! Ay ewan!!"

Tapos kinuha niya ang kumot at tinaklob sa buong katawan niya. To naman! Nahiya pa.

"You're welcome! Sige matulog ka na diyan ha. Bukas. Kailangan kakausapin ntn si Ate at baka pde ka mgtrabaho.. Night Dylan."

Aakyat na sana ako kaso may narinig ako. Kahit mahina rinig ko..

"Night din Elle. Salamat."

At napangiti na lang ako doon. At nakatulog ng mahigpit.

**

"Wakey Wakey, Eggs and Bakey!"

Pero wala pa ding kibo si Dylan. Di kaya deadbol na to? Lumapit ako sakanya.. Sa may mukha. Pinakiramdam ko lung nahinga pa siya..

May hangin pa naman! :)

"Yah! Anong ginagawa mo?! Minamanyak mo ba ako?!"

O____O!!!

"Grabe! Dylan! Papatayin mo ba ako sa gulat?!"

"Ikaw pa talaga nagulat ah! Ikaw yang nasa malapit sa mukha ko!"

"Chinecheck ko lang naman kung buhay ka pa!"

"At naisip mo pang patay na ako?! Elle!!"

"SORRY NA!! Hindi pwedeng patawarin?!"

"Hindi ako diyos."

At bigla na lang may pumasok sa isip ko. Kung ang sagot ni Dylan sa sorry ko ay "Hnd ako Diyos" ang sagot palagi sa akin ni Kean ay.. "Kung pwede ang sorry, bak it kailangan pa ng pulis."

"Uy. Bat ka nakatulala diyan? Oo na. Ayos na."

"Huh? Ah. Ganun? Osige magluluto na ako."

"Putla mo ah."

"May naisip lang."

Tapos dumeretso na ako ng kusina. Nagluto ng ham. Egg. And bacon. Sosyal kami ng ayon. Bukas sardinas at corn beef na lang!

Lumapit si Dylan at naupo sa dining table. Habang iniintay maluto, umupo na din muna ako.

"Elle. Ilang taon ka na?"

"Hmmmm. Himala ngtatanong ka na."

"E di wa--"

"19 ako! Mgtetwenty sa October 14."

Ano na nga bang date ngayon?! :/

Chineck ko sa Calendar. September 12 na pala. Halos isang buwan na lang twenty n a ako :/ Shetlaks naman!

"Ah. Db nagstop ka?"

"Ah.. Oo."

"Bakit?"

"Ah.. Nagmodel ako."

At muntik na niya maibuga yung milo na iniinom niya.

"Grabe makareact tong si Kuya! Wagas!"

"~~. Wag ka na ngang magdidikit kay Geraldine slash Ising na yun. Lakas ng topak eh. Pti ikaw nadadamay. Tamu salita mo."

"Concerned much? Repa kami ni Teh Ising noh! Hahaha. Anyways. 2nd year college a ko pag pumasok."

"Kaparehas ko lang."

"Comm Arts ka din db?" "Oo. :)"

"Bakit.. Di ka magaral ulit?"

At parang kidlat. Bigla akong tinamaan.

Magaral ulit? Ako? Kaya ko ba?

I mean. Kaya ko bang pumasok sa school ng hnd matotorture kakaisip ng memories? :/

"Ayaw mo? Sayang kasi. Tumatanda ka na. Lalaki at lalaki ang gap mo."

"Pero.. Hnd ko pa naayos ang school kng magaaral man ako."

"Sa school ko. Ang kailangan lang ay yung form 138 at good moral galing sa schoo l mo dati."

School ko dati? Paano ako babalik doon? Eh yun ang lugar na hndng hnd ko babalik an.

"Wag na. Ayokong mag-aral."

"Tsss. Sayang."

"Hehe. Ayos na ako dito :) Masaya naman ako."

At ayokong bumalik sa school. Hindi ko ata kaya.

"Ganun. ~~."

*sniff sniff*

"Waaah! Muntik na masunog to."

"E di alisin mo na. Common sense ~~."

"Lam mo ikaw. Ang sungit mo."

"Buti nga madaldal na ako. Hinawaan mo ako."

"Kelan pa naging nakakahawa ang kadaldalan?!"

"Simula ng dumikit ako sayo!"

Sinamaan ko lang siya ng tingin! Pagkatapos kumain. Siya naghugas ng pinggan. At naglinis ako ng bahay. Noong 9 am na. Duneretso na kami sa..

ISING'S RESTAU MO, RESTAU KO, RESTAU NATING LAHAT.

Oo yan ang pangalan. Opo. My topak si Ate Ising. Krung Krung po siya. Krung Krun g!

Pagpasok na pagpasok pa lang namin..

"KYAAAAAAH!! MISTER PAPALICIOUS! Nagbalik kaaaaa. Goodmorning!"

Wow ha! Ang ganda ng welcome niya sa akin! Ako ata ang ms matagal na kakilala.

Maya maya. Umatras si Dylan. Pumunta sa likod ko. Hinawakan ang damit ko at hini la ako paright para matakluban ko siya.

"Anong ginaga--"

"Pakiramdam ko, konti na lang haharasin na niya ako."

Natawa na lang ako sakanya! Kailangan niya magbait kasi dito siya magtratrabaho. At noong sinabi ko yun kay Ate Ising..

"TALAGEY?! Ditich na siya magwowork! Ay! Kaloka! Kampai to the highest level!!"

Lumapit siya kay Dylan, na noong panahon na yun ay biglang napaatras, at hinawak an ang kamay niya.

"Promise. Hnd ka magsisisi!!!"

"*binulong skn ni Dylan: Parang nagsisisi na nga ako eh!*"

Tumawa na lang ako! Tuloy lang ang paglalamputsingan ng dalawa. Ako naman nagcac ashier at nagluluto din. Di ko napansin. 8P.M na

Napagdesisyunan na.. 8AM to 8PM magtratrabaho ako.

Si Dylan part time lang. 5 siya makakauwi so 5-8 lang siya. Pero dahil biased si Ate. Kung triple sweldo ko.. Ung kay Dylan doble.

"Ate. Uwi na kami."

Ate: Agad?! :(

Dylan: Salamat!

Tong dalawang to! Baka mamaya silang dalawa pa magkadevelopan ha! Nakakaloka lan g.

"Tara na Dylan. May pasok ka pa bukas. Matulog ka ng maaga."

Ate: Wow! Stage Mom ang ganap mo teh?! Sige na. Fly chikaroo na the both of you! Ingat kayoooo. Lovelots!

Tapos naglakad na kami pauwi. 5 minute walk lang naman papnta restau at condo.

"Ang gulo nung babaeng yun. Hindi niya ako pinatahimik."

"Ikaw kasi bago niyang prospect eh!"

"Prospect?"

"Noong bago din kasi ako noon, ganan din siya sa akin. Di ako nilulubayan at kin ukulit lang ako. Ganoon siya mkipagclose." "Sobra ~~."

"Hayaan mo na! At least natutulungan niya tayo."

"Yun lang."

Tapos naglalakad kami papunta sa condo. May nadaanan kaming babaeng umiiyak. Bal iw ata.

"Anak koooooo. Anaaaaak. Anaaaaaak."

Hindi ko alam mararamdaman ko sa bagay na yun. Sensitive ako sa ganan na bagay e h. :/ Alam niyo naman lung bakit db?

Dati. Batang nawawala ang sign. Ngayon ano na naman ito.

"Tss. Para namang lahat ng ina ganan."

Napatingin naman ako kay Dylan bigla. Nakatingin siya sa stars. Habang naglalaka d kami.

"Anong ibig mong sabihin?"

"Hindi naman lahat kasi ganan kung magpahalaga sa anak nila."

Napatingin ako. Nagoopen sa akin si Dylan :)

"Bakit? Siguro yung parents mo.. Hindi ka.."

Napatingin siya sa akin ng.. Wait-Off-Limits-Na-Yan Look

"Wag kang mag-alala. Parang.. Normal na sa akin yan. Sanay na ako. Ulila kasi ak o dito sa Pilipinas. Lumaki ako mag-isa."

"Hnd ko kelangan magopen ~~."

"Bakit ba nahihiya ka pa? Matagal tagal din tayong magsasama kaya wag ka na mail ang. Isa pa.. Parang ate mo lang ako."

"~~." Ayaw talaga niya.

"Kung ayaw mo ayos lang--"

"Kasi--"

Napatingin ako sakanya. Siya naman nakatingin sa baba. Ang cute niya mahiya. Aut omatic bumababa ang mata niya.

"Tss. Sige na nga. Nagsabi ka na din naman."

Tuloy lang kami sa paglakad. Nakarating na kami sa tapat ng condo.

"May park sa malapit. Gusto mo?" nagnod lang siya. Kaya naglakad kami papalapit sa park.

"Noong bata ako. May kaya naman kami. Yung magulang ko. Gusto yumaman kaya nagpa pakamatay sila magtrabaho."

Lakad lang kami ng lakad. At noong makarating na sa park ay umupo ako sa swing. Siya nman nakatayo sa may bar ng swing.

"Papansin ako sakanila. Lagi ako sumasali sa contest. Laging honor. Laging Mr. P ogi. Pero bibigyan lang nila ako ng laruan noon."

"Pero hindi ako tumigil. Sabi ko sa sarili ko siguro kulang pa ang binibigay ko. Kulang pa ang gingawa ko. Naging active ako sa sports, sa school, extracurricul ar activities. Pinagsabay sabay ko yun. Hanggang sa nagkasakit ako."

"Akala ko, sa pagkakasakit ko baka alagaan na nila ako. Pero hindi. Oo sila ang nabili ng gamot. Pero si Lola at Lolo ang nag-alaga sa akin."

"Doon na nagsimula yung pagkawalan ko ng gana sa lahat ng bagay. Tinamad na ako mag-aral. Di na ako nasali sa sports. Di na ako active sa school works. At ayoko na din makipagkaibigan. :|"

"Naisip ko. Para saan pa? Magulang ko nga di ako naappreciate, ibang tao pa kaya ."

"Kaya.. Ayan. Madaming nagsasabi na suplado ako, cold, emotionless, mayabang. Pe ro pagod lang ako. Napagod lang ako."

Hindi ko maintindihan kung bakit. Pero.. Pero.. Gustong gusto ko siya yakapin. K asi.. Kasi.. Namiss ko bigla si Kean.

Oo. Maiirita kayo sa akin. Palagi na lang si Kean. Dati kay Gian.. Palagi na lan g si Gian. Nahihirapan po ako magmove on. Ang hirap talaga. Lalo na at.. Pinapaa lala ng lalaking ito si Kean sa akin.

"Dylan. Pahug?"

"Anong--" tapos bigla ko na lang siya niyakap.

ean. Miss na miss na kita. At ang sakit sakit na. Gusto kitang makita pero hind i ko alam kung paano. Gusto kitang yakapin ng ganito pero paano. Sorry kung yaka p ko si Dylan. Miss na miss lang talaga kita. Okay lang ba?'

Tapos bigla akong niyakap din ni Dylan. Hnd ko alam pero pakiramdam ko.. Si Kean ang kayakap ko ngayon. Kean. :(

Pero bukod sa pagkamiss kay Kean. Pakiramdam ko nabgyan ako ng strength. Ngee ko rny ko ba? Ewan ko.

"If you miss your mom, call her. Buti ka pa may nanay na tatawagan. Ako wala na. "

At sa sinabi niya. Bigla kong namiss si Mama. Oo nga. Pati sakanya nagbagi ako. Pati sakanya ayaw kong magparamdam. Ano na lang iisipn niya?

"Salamat Dylan."

"~~. Chansing ka ha!"

"Nye Loko!"

Pagkatapos noon. Umuwi na kami sa bahay. Siya deretso na ng tulog. May pasok pa siya bukas. Ako..

*kring kring* "A--Anak?"

"Mama." hindi ko na mapagilan ang luha ko noong narinig ko ang bises niya. Andam i kong tinalikuran noong naging 'Elle' ako.

"Kamusta ka na anak? Asan ka na? Ha? Bakit ngayon ka lang tumawag?" pansin ko na

shaky ang boses niya. Maybe.. Umiiyak na din siya. Mama ko nga siya.

"Ma. Sorry sa lahat ah? I've been a bad girl. Really sorry. Nasa condo ako ni Gi an. Binigay niya sa akin ito. I'm working sa isang restaurant. No need to worry. Masaya ako. Gusto ko lang talaga maging independent at mapatunayan sa sarili ko na kaya ko."

"Ma. You know I love you. I'm sorry if Kean's death made me like this. Until now I am not able to forget him. I love him that much Mama. Pero I realized that I shouldn't make you worry. So I'm sorry. I'm really in a good place right now. I know you're not in the Philippines so ingat ka ha Mama?"

Nagiiyakan na lang kaming dalawa sa telepono. Minsan.. Baliw kaming mag-ina. Kin wento ko sakanya ang mangyari sa probinsya. Si Lolo Tom. Si Lola Lita at si Dyla n. Lahat nakwento ko sakanya para alam nya.

"Ma. Babalik ako sa pag-aaral ko. I want to study. Pero.. Ayoko pong.. Ayokong.. Bumalik sa school ko. Ayoko mama."

Biglang natahimik ang phone. At nagsalita siya.

"Aayusin ko lahat ng papers. Ako na ang bahala. Sabihin mo lang sa akin kung saa ng school."

"Magkasama po sana kami ni Dylan. Sa South Moon Park University."

"Weird naman ng name ng school mo."

"Mama! Loka loka ka! Hnd siya kasing prestigious ng school ko before. Abd meron ako uniform. Pero please.. Asikasuhin mo asap ha? Ayoko mahuli sa subject."

"Opo boss. Salamat anak ha. Sa pagkekwento. Sorry hnd kita mabantayan ngayon. Ma giingat ka na lang dyan. At ipapaasikaso ko agad sa Secretary ko ang papers mo."

"Thanks Mama. Pero. Medyo kelangan ko na matulog.. May trabaho pa ako. Ingat tay ong dalawa ha? Aja! :)

And with that. I ended the call and sleep tightly. CHAPTER 17 ELLE'S POV

Lumipas na ang isang linggo. Pumapasok na si Dylan. Ako nagluluto sa breakfast n iya, ako naglalaba at namlamlantsa ng damit niya, minsan ako pa nagawa ng paperw orks niya.

Hindi lang ako yaya, muchacha, ina na din, kapatid, syota, asawa, alila, chimay, longkatuts at kung ano ano pa.

Ang hindi niya alam naayos na ni Mama ang form ko at kinakausap na niya ang scho ol para pumasok na din ako. May uniform na nga ako. Nakakamiss naman ito.

Nagkita kami ni Mama, kahapon. Sunday. Nagshopping. Bonding. Bili ng bag and gam it sa school. Nakakamiss. Bumili din ng bagong damit. Sabi nga niya gusto daw ni ya makilala si Dylan. Pero.. Kahapon may kailangan siya puntahan. Umuwi kasi siy a galing Cali papunta Manila para ayusin papers ko for school and now she has to go back.

Monday ngayon. Tulog pa ang hari. Samantalang ako ito at nakauniform na at ayos na ayos na. May malaking pink na headband na sa ulo ko at ang bango bango ko na.

Kaya wala akong karapatang magluto ngayon.. Kaya..

"YO WASAP ALITAPTAP NA KUMIKISLAP SA ALAPAP YEAH BREAK IT DOWN!! GOOD MORNIIIIIN G PRINSIPE AT PRINSESA NA NOONG NAGPASABOG SI LORD NG KAGANDAHAN EH SINALONG NIY ONG LAHAT!!! GUMISING NA KAYO DIYAN! In five minutes tatahol na ang mga aso!!! G ISIIIIIIIING!!!"

Ang mga kapitbahay? Sanay na sila kay Ate Ising. Sikat kya yan sa lugar namin! M s. Friendly yan eh!!

Lumabas si Dylan galing sa kwarto niya. Gulo gulo pa buhok at nakapangtulog.

"Ay juskoooooo. Ihooo konting tago ng tiyan mo nangangati na ang kamay ko. Mamay a mananching na ako!"

Yung shirt kasi ni Dylan kita yung tiyan niya. Siguro dahil sa likot niya matulo g.

Bumaba siya ng hagdan. Para siyang nagsleesleepwalking! Tulog pa ata ito. Umupo siya sa dining table katabi ko at naubob.

Tapos biglang..

Siya: O______O!!! Yaaah! Bakit ka-- Bakit ka-- Anong gimik to?! Bakit ka nakauni form?!?

Natawa na lang ako. Kanina lang aantok antok siya ngayon ang laki ng mata dahil nakauniform ako.

"Bakit? Masama?" "Oo! Masama! Kasi ganan uniform ng mga babae sa amin!" "Saan ba pinakamalpit na school?! Diba sabi mo mag-aral ako?! Atsaka alam lo nam ang namimiss mo ako palagi kaya palagi kang maagang umuwi."

Tapos balik sa Dylan stage na naman siya.

"~~. Bakit ba ang feelingera mo?"

"ANO?!--"

Handa na sana akong hilahin ang mga buhok niya sa paa ng biglang ihain ni Ate an g almusal. Napanganga kami ni Dylan.

Parang ang sarap.

"Ayan. Sige kain lang. Kain parang ma asong kinawawa at inalipusta. Mga bibeng i tinakwil ng ina, mga isdang binomba, mga punong pinutol--"

"Ate. Wala ng kwenta speech mo! Pakainin mo na lang kami."

Tapos ayun nga. Unahan kami ni Dylan kumain doon sa hinanda ni Ate. Ang sarap gr abe!!

"Aba dahan dahan naman! Wag niyo ako masyado pisatin."

Ako and Dylan: *napatigil sa pagkain at napatingin kay Ate* Huh?!

Ate: IFLATter. Ano ba. Sino bang estudyante sa atin?! Mga to! Hoy ikaw Dylan! Wa g mo iiwanan yang si Elle ha! Samahan mo sa bawat class niya! Ikaw naman Elle. W ag kang makipaglandian sa iba agad. Pakipot teh! Pakipot! Sayang ang fez. Kelang an ivalue. Tong si Ate kung ano ano sinasabi. Maya maya kinuha ni Dylan ang schedule ko.

Siya: ~~, tsss. Kasama kita sa lahat ng subject. Ako: TALAGA?! Siya: Hindi na naman ako matatahimik. Ako: Yabang moooo!! Fine! Hnd naman kita guguluhin! Makikipagfriends ako.

Siya: ~~.

Kakainis pag nagsusungit siya. Pero bawal ako maBV!

Pumasok kami ng magkasama. Pero siya nauna na sa room. Ako pmnta muna sa Dean's Office.

Pagdating ko sa Dean. Kesyo mahenjoy daw ako sa school. Its an honor to have me daw. Blah blah.

Porket mayaman kami :| At alam nila na model ako sa Korea :| pero sabi ko wag na ipaalam. Dahil hanggang ngayon nagtatagopa rin ako bilang si Elle.

Bumalik ako sa room.

"Are you the new student?" "Yah."

Pinapasok niya ako.

"Class listen! May new student tayo. Miss. Please introduce yourself."

Lumakad ako sa unahan. Block section pala kami. Hmm..

"Hi. I'm Elle Clemente. Nice to meet you all."

Tapos pinaupo niya ako at pinapili ng upuan. Hinanap ko agad kung saan nakaupo s i Dylan. Nahirapan ako maghanap!! Bakit?!

Kasi natutulog siya! Nandun siya sa likod!

Umupo ako sa left niya. Pagkaupo ko..

*poke poke*

"Yah! Bakit ka tulog? Yah!"

*poke poke*

"Dylaaaaan. Gisi--" "Ano ba?!"

O___O!!

"So--Sorry." "Aish."

Bakit ang sungit niya?! Nakakatakot!

"Okay class. You have to submit a group paper about International Filipino Stars . Automatic kapag nakapaginterview kayo ng IPS makakakuha kayo ng 1.0 pero kung wala naman kayong kakilala. Research and realizations niyo sakanila. This will b e your midterm grade. As for the two new students. You have to do well here. Par a makahabol kayo."

International Filipino Stars? -___-" Naku. E kasali ako doon. Langan naman inter viewhin ko sarili ko?! Eh si CK kaya? Baka busy sila magpromoteee. I have to get a 1.0!!

"Okay. Lahat kayo pwede ng pumunta sa groups niyo. New students. Halikayo dito."

Lumapit ako lay Sir. Si Dylan tulog. Kahit nakakatakot kinulbit ko siya. Sinamaa n pa ako ng tingin pero noong makita niya ang nangyayari tunayo agad siya.

"Guys. Hindi na ako makakapagafford ng time na magbigay ng makeup class. Pero bb gyan ko kayo ng hand outs para makahabol. Magscheschedule ako ng isang long quiz na ilalagay ko sa hand out niyo kaya aralin niyo at doon ko ibabase ang mga qui zzes neo. Midterms pa lang kaya kaya pang habulin."

"Thank You Sir."

"Osige maghanap na kayo ng kagroup niyo."

Nagnod na lang ako. Si Dylan mkhang antok na antok. Hindi ba siya nakatulog ng m aayos??

Naupo na naman siya. Pagkaupo niyaaa.. O___O

Girl1: Hi! Ikaw pala yung bagong student. Gusto mo sumama sa group namin?? Btw. I'm Elaissa. :) Girl2: Oh and I'm Elah! :) Girl3: Hello! Ako naman si Ian! :D *beautiful eyes* Girl4: Ako naman si Andrea ^__^ Girl5: And I'm the ever beautiful Janine!

=___= Ang dami palang babae ni Dylan. Tsk! Chickboy ang manok na to!!

Dylan: ~~.

Hahahaah!! Teka wait. Todo pigil ako ng tawa! Paano naman kasi.. Si Dylan bumang on sa pagkakaubob niya tapos nag ~~.

at

umubob ulit. Yung lima sabay sabay ng HMPHFT! At nagwave ng hair at nagwalk out.

Lalapit sana ako ky Dylan kaso may pumigil sa akin.

"A--Ahh. He--Hello. I'm Avan. Avan Reyes." Oh eh ano naman? Tss.

Nagsmile lang ako tapos umupo na sa upuan ko. Tapos lumapit na naman siya.

"Eh kasi-- Ano.. I'm the captain of the basketball team." Eh care ko?!

"Ahh." tapos nilabas ko books ko at nagsimulang magbasa.

"Gusto mo sali ka sa group namin? IF THAT's Okay with you."

Napatingin ako sa group niya. Puro varsity and may dlawang cheerleaders.

"Ugh. Hindi ata ako belong." "Ah. Hinde!!! Mababait yan. I pro--" "Hi. Pajoin. So. You're Elle. The new girl :) I'm Fiella Yazon. :D Head Cheerlea der. I saw Avan approaching you. I'm the jealous type so don't come near him."

Avan: Fiella! Ano ba?! Fiella: Bakit?! HAHAHA. Funny.

Tapos kinurot niya sa pisngi si Avan at umalis na.

Avan: Pasensya ka na kay Fiella ah. Ganan lang talaga yan. Pero mabait naman yan . Ay teka nga pala ito Team mates ko :)

Isa isa niyang pinakilala sila sa akin. Nakacircle lang kami doon.

Si Avan ang captain ng team. Siya din ang powerforward. Si Avan gentleman. Hindi siya tahimik pero hindi siya ang pinakamakulit.

Si Ethan. Bestfriend ni Avan. Siya naman ang co captain. Siya naman ang pinakama kulit.

Si Liam naman ang medyo mature tapos pakiramdam ko playboy siya. Siya ang pinaka matanda sa kanila. Makulit pero kapag may away siya na pumapagitna.

Si Josh tahimik siya. Hmmm. Nakikitawa din pero un lang. Nakikitawa lang siya. H indi siya nagsisimula ng ingay. Sabi nila magaling daw siya magsayaw. At.. Matak aw siya. Kain lang siya ng kain habang naguusap kami.

And lastly si Chase. Siya ang pinaka.. Cute! Ang innocent niya. Siya dw pinakaba ta sakanila. Medyo uto uto. Laging naniniwala kina Ethan kaya madalas mapagtripa n.

(GUYS! ATTENTION HELP! SHINEE PO YUNG MAGPLAY SA CHARACTERS NG LIMA NA ITO! Hind i ko lang po alam mga attitudes ng SHINEE so please help me kung sino ang bagay magplay sakanila. COMMENT KAYO!)

Nakakatuwa sila. Naaalala ko sakanila ang ICL Koala.

Avan = CK Liam = Gab Ethan = Travis Josh = Jano Chase = Clyde

Yun nga lang. Ang ICL singing. Ang SMP naman sports. At alam niyo ba ang meaning

ng SMP?

Hindi yung school name namin.

SMP..

Samahan ng Macho't Pogi.

Yun daw sila!! HAHAHAHA!! >:)

Sabi nila papahiramin daw nila ako ng notes kaso pagtingin ko sa notes.

Avan- Puro drawing ng court. Bola. Shoot. Shoot.

Liam- Puro cellphone numbers!!!!

Ethan- Isang malaking.. POGI AKO. at sa gilid may ibang notes na di ko magets.

Josh- Puro pagkain. Sa gilid naman may mga list ng kanta.

At lastly.. Si Chase. Siya lang ang may maayos na notes! Kaso puro drawing din. Pero at least meron!!

"Salamat na lang ha?! Pero kasi.. GRABE NAMAN SA NOTES Eh! Ang ganda lang."

Avan: Ahehe. At least nagoffer kami :) Tapos nagappearan lang sila doon. (_ _) Ay jusko.

Nagkwentuhan lang kami doon. Ang cute nga kasi napapalagay na ang loob ko sakani la. "Oooh. Boys. Nakahanap na naman kayo ng target ha! *wink*"

Sabi ni Fiella. Tapos umalis na naman. Hindi ko alam kung bakit pero naiirita ak o sakanya. Parang gusto niya akong asarin na ewan.

Nagwalkout tuloy ako sa SMP

Umupo ako sa tabi ni Dylan. Umupo siya. Mumukat mukat ba.

"Bakit ba palagi kang tulog?!" "Eh bakit palagi kang gising?" "-___- Wala na namang patutunguhan to." "Hmmmm.. Halika nga dito."

Tapos bigla niya akong inakbayan.

O////O

Ano.. Ano ba to?! Bakit niya ako inakbayan. Tumingin ako sa kamay niya tapos sa kanya tapos sa kamay niya at sa kanya ulit.

"Ho--Hoi!!! Chansing ka dre!" ">:) Enjoy ka naman." "Kapal naman the fez!!" "Bakit ba ganan ka na magslita? ~~, Para kang bakla."

"Grabe ka naman! Sige na nga hindi na!"

Tapos ginulo niya buhok ko. Tapos hinila niya ako.

"Saan tayo pupunta?" "Uwi na."

"HUH?!? SIRA KA BA! may class pa ako!" "Ako din ~~." "Oh eh bakit ka uuwi??" "Gusto kong kumain."

"Kaya nga may canteen." "Gusto ko luto mo." "O///O W--Weh!!? Umayos ka nga! Tara kain na la--"

Tapos biglang may humigit ng left hand ko.

Avan: Kain tayo :) Sama ka sa amin. Tara! Libre ko. Sige na. Please. Please. Ple ase?

Hala *O* Cute niya. Sige na nga--Ay si Dylan nga pala!!

Lumingon ako. Nagaayos na ng gamit si Dylan. Tapos umalis na. Hindi man lang siy a tumingin sa akin? Db.. :(

"Sige. Tara Avan." "Yes! Ta SMP!"

Tapos umalis na kami. As usual ang kukulit na naman nila. Kaso.. Si Dylan kasi. Feeling ko kasi nagtatampo yun :/

Ethan: Cutie Elle bakit ganan ka? May problem ba? Avan: ELLE? may problem ka?! Ano?! Ako: To namang si Avan :) Wala noh! Gutom lang.

Avan: Tara na nga!! Chase kasi ang bagal mo!! Chase: Ako? :< Hindi naman eh.

Ako: Hindi naman mabagal si Chase eh. Chase: See. Hindi naman. :<

Tapos pumunta siya sa likod ko at nagtago. Mamaya naman lumapit si Avan may dala ng dyaryo at hinamlas si Chase.

"Alis diyan."

Bakit naman?!

"Avan! Wag mo nga hampasin si Chase."

Nashock siya sa sinabi ko. Tapos nilapitan niya si Chase tapos niyakap at kiniss pa kunwari.

Liam: Ano ba yan?! Mga kabaklaan niyo. Tayo na nga lang Elle.

Tapos hinila ako ni Liam at inakbayan. Eh. Kasi. Ilang. :/ Pero mtangkd siya sig e na nga.

Avan: Hoy! Liam!! Layuan mo yang si Elle! Liam: Bagal mo pre eh. Ako: Bagal? Bakit? Liam: Wala yun babes. Tara. Baka gutom ka na. I don't want any pretty lady to--

Tapos bigla na lang ako sninatch ni Josh.

Oh. Bakit naman ako inagaw noon?!

Josh- Hehehe ^___^

Ako: O___o?

Bigla na lang niya ako tinawanan! Ano ba tong si Josh. Ang weird niya ha!! Kala ko tahimik lang siya sa sulok!!

Dinala ako ni Josh sa may ice cream shop. Oh? Ano to? Josh- Libre mo ko. ^___^

O___o?! Utut mo! Ang gentleman niya! Nagpapalibre pa ha!

Josh- Please???

-____^ Hindi ako papadala. Bahala ka.

Josh- Sungit! >< Ako na lang manlilibre tara!

Tapos hihilahin na naman sana niya ako kaso nahigit ako ni Avan. -___- Puro sila hila. Higit. Ano ako lubid?! Ano ito?! Tug OWar?!

Avan- Pasensya ka na kay Josh. Minsan kulang kulang yan. Tara kain na tayo?

Ako- Osige. :)

Dumeretso kami sa canteen. Tapos ayun pinagtinginan ako. Kasi new student. At k asama ko varsity.

=___= Last year. Kahit artista dinadate ko. Buti nga kahit papaano nagtino na ak o.

Bibili na sana ako. Kaso nakita ko si Dylan kumakain magisa. TT-TT lapitan ko ng a. Loner eh.

"Oi!" "~~." "Suplado! Chicks na nga nalapit sayo." "Di ako patuka." "Ewan ko sayo! Ano ba yan? Wow! Cordon Bleu. Patikim ngaaaa--"

Kukunin ko na sana tinidor at susubo na kasi gutom na talaga ako ng bigla na lan g niyang iblock ang mukha ko gamit ang kamay niya.

"Aray naman! Gutom na yung tao." "Bumalik ka na doon at doon ka kumakain ~~," "Wag ka na kasi magtampo uki? Ikaw na nga pinili ko eh!" "Wala naman nagpapapili sayo." "Basta ikaw lagi pipiliin ko!" "Ows?" "Oo nga! Magutol na tayo db?"

Tapos inakbayan ko siya tapos ginulo ko buhok niya.

"~////~ Tigilan mo nga ako Elle!"

Tapos inalis niya talaga ang kamay ko. Kahit kelan talaga brutal to!

"Aray ko. Sungit! Nilalambing na ng eh. Diyan ka na nga."

Babalik na lang ako kina Avan--Araaaaay!

"Ouch! Masakit! Bakit mo ako hinigit?!" ">///> Kasi.. Kasi.." "Kasi ano??" "Kasi.." "Kasi???" "Kasi...."

"Ay ewan ko sayo! Pinagtritripan mo na naman ako!"

Hinawakan niya kamay ko at hinigit ako. Napatingin ako sa kamay namin. Tapos pag tingin ko sakanya inalis niya at tumingin sa ibang direksyon.

"Kasi naman.. Ang kulit." "Ako pa makulit?! Ikaw kasi sungit!" "Bakekang. ~~." "Kurdapya!" "Bakekang!" "Kurdapya!" "Bakekang!" "Kurdaps!" "Bakeks." "~~."

Sinumpong na naman. Tntamad na naman yan magsalita.

"Hay naku. Wala ka namang sasabihin! Diyan ka na nga!" "May.. May itatanong nga kaso ako db?!" "Ano ba kasi yun??" "Sinong may sabi nito?"

"-____- Ikaw." "Elle hnd pa ako tapos!" "Okay."

Ano na naman bang pakulo to ni Dylan? Tsss.

"Ahem. 'Akala ko ba the more the merrier? Eh bakit pag nagsilabasan kami nagagal it ka?' Sino ako???"

"Si Dylaaaaan Patrick Laguuaaaaa!"

"~~. Anak ng pating na ginawang sharksfin. Dyan ka na nga."

Tapos tumayo siya! Aba! Wawalkoutan ako! Hnd pwede hihigitin ko din siya ano-O//////O >//////<

"Yah. Tayo. Ang.. Bigat mo."

Tapos as usual nataranta na naman siya. Tapos ambilis kumilos. Ang likot ng mata pero di natingin sa akin tapos namumula pa.

"Higit kasi ng higit!! Tatayo pa lang ako. Yan tuloy gumawa ka pa ng eksena ~~,"

"Sorry na nga kasi db??" "Tssssssssssssssssss."

"Maka Tss naman wagas! Tumalsik na lahat ng dapat tumalsik."

Tapos sinamaan lang niya ako ng tingin. Tapos..

"Pimples."

Anudeeeeew?!? Pimples?!?!???

Napahawak agad ako sa mukha ko! "May pimples na ako?! Bakiiiiit?!? Hindi ko to m atatanggap!!!! Hindeeeeeeeeee!!!!" "~~, pimples yung sagot sa sinabi ko kanina. Alis na ako. Papalapit na boyfriend mo." Tapos napatingin ako sa kung saan siya nakatingin. Si Avan pala. Pag tingin ko k ay Dylan paalis na siya. Hinawakan ko kamay ni Dylan.

"Kajima."

Tapos nagnod lang siya. Kajima means..

Don't leave.

Lumapit ako kay Avan. "Avan! Next time na lang ah? Kasama ko kasi si Dylan eh." "Ganun :( Osige :("

Kita ko nadisappoint siya. Pero mas okay naman ata na siya ang madisappoint kesa kay Dylan. "Uyyyy!!! ^____^/" "~~." "Bakit mo iniwan yun??" "Para sayo."

Tinitigan lang niya ako tapos lumakad na siya.

"Teka lang pooo! Bkit ba nagmamadali ka diyan?!? Sama na nga tayo eh! Tata datee ee :)"

"Tss~~."

Tapos pinilit kong isabit kamay ko sa kamay niya tapos naglakad kami.

"Teka lang saan ba tayo pupunta." "Ewan ko sayo. Ako cCR ako." "ANO?!" "CR---"

Tapos biglang may humilang mga cheerleaders sa kanya.

"Hello!!! I am Caikey! ^___^V Weeeh. Ikaw yung gwapong new student db?? Crush ki ta--"

Tapos itinabi siya noong isa pang new student.

"Nooo. Ako may gusto sayo :) I'm MartyJoy :))) Can we da--" at tulad ng ginawa n iya kay Caikey ganoon dn ginawa noong isa pa nilang kasama.

"I'm Rellyn! Ako ata pinakabagay sayo dito!!"

Tapos nagaway away sila. Kami ni Dylan nakatayo lang. Starstruck sa kanila.

"Ikaw na gwapo." "Yaan mo kanina ganan din nangyari sayo." "Huh?" "Pinagpapasa pasahan ka ng limang varsity kanina ~~," "Oooooohhhhh. So kita mo pala kami. Nakatingin ka ha."

At ito na naman siya. Pag natatranta. Ano ulit??

Step Step Step Step Step Step Step

1 2 3 4 5 6 7

Lalaki ang mata. Idedeny lahat ng paratang or sinabi niya. Mamumula Titingin sa baba Titingin sa akin Titingin sa ibat ibang dereksyon. Magwawalkout. (Optional. Depende sa pagkakataon)

"Oy teka lang!! Joke lang naman---" tapos biglang may nagshove sa akin. Aray ko naman! Dahan dahan teh!

Caikey: Nakapaglunch ka na ba Patrick? Dylan: Di pa ~~. MJ: Tamang tamaaa! Sama ka sa amin! Dylan: Di na!

Rellyn: Sige na! Sige na!! Dylan: Wag na ~~,

Tapos magwawalkout din dapat siya sa kanila kaso hinabol siya nung mga cheerlead ers. Kaya..

"Teka. Wag niyo akong guluhin. Mgagalit girlfriend ko."

Tatlo: GIRLFRIEND?!?

Nagsmirk siya. Tapos nagpacute tapos lumapit sa akin.

"Oo eh. Taken na ang puso ko. At bawal ako sumama sa inyo. Baka kaso magalit." T

apos umakbay siya sa akin.

Tiningnan ko siya ng WTF look. Tapos tumingin lang siya ng Umayos-Ka-Makiride-Ka -Na-Lang Look. "Diba Hon?"

HON?!? Wala na bang mas cute na pet name?!

"Eh. Oo. H-Hon. ^___^"

Caikey: Tssss. Girlfriend niya pala yun.

Mary Joy: I know right?! Tsk.

Rellyn: Kng hnd lang siya maganda nasabunutan ko na yan!

Caikey: Tayo na nga! Pwede pa magbreak yan. Abang lang tau!!

Abang daw! Mga to. Malalandi! Halikan ko si Dylan sa harap niyo ng wala kayong m asabi eh!!

Ito namang si Dylan nataranta na naman. Ginawa na naman ang six steps (ang pangp ito ay optional!)

"Hmm.. No choice ako." "Ganun?! So girlfriend ako bigla." "Di ko gusto yun ~~," "Kaya pala yumayakap ka pa?" "Dala ng pagkakataon." "Eh bak--" "WAG KA NA NGA MATANONG! Kainis ka. Kulit mo." "Ah ganun?! So ako pa?! Buti nga sumakay ako sa trip mo!! At buti nga nakakayana n ko pa yang pagkamoody mo. Pasalamat ka nagbago na ako at malaki utang na loob ko sayo. Grow up Dylan."

Ewan ko. Sinumpong ako. Kaya nagwalk out ako sakanya. Nagagalit kasi talaga ako eh.

Naglakad lakad lang muna. Mamaya pa class ko eh. Umupo muna ako sa Central Plaza ng school.

Maya maya may mamang nagabot sa akin ng Ice cream.

"Ano po to?" tapos nagsmile na lang siya at umalis.

HALA! baka may lason ito! O kaya gayuma?! Baka naman gusto niya ako holdapin at may pampahilo ito.

Maya maya biglang dumating yung manong.

"Safe yan iha. Nautusan lng ako diyan ng isang l--Sige una na ako :)"

Nautusan? Sino naman kaya ngpapabigay nito?

Katakot naman. May stalker ba ako?! Napatingin naman ako sa paligid. Nakakatakot ! Uwi na nga lang ako-- Eep may class pa ako. (_ _)

**JM Calling

O___O Woah! Tumatawag si JM!

"Hello? JM?"

"Elle!!!!"

Oh. Makasigaw naman si JM!

"Why did you call?" "Hmmm. Bukod sa miss ka na ng mga alaga ko, andami dami na package na pinapadala ung Fan mo dito."

Si CH na naman? Ano ba un?

"Ay hayaan mo na siya. :| Hmm. Namiss ko na rin kayo." tapos may narinig ako na kalabog sa kabilang linya.

"Elleeeeeeeeeeeee!!!!!!!!!!! Miss na kita babeeeeees!!!" Oh siyempre si Gab yun!

"Elle!!! Akin na lang ung chocolates na bigay ni CH ha??" Si Travis.

"Elle!!!! Nakikita mo ba si Chloe diyan?? Miss ko na eh :<" Si Clyde! Sakin daw ba tanungin si Chloe?!

"Elle. Ingat ka lang lagi." At syempre si Jano yun!

"Ayan nakapagmessage na ung mga un! Lahat nakasmile na." "JM! May kulang!" "Kulang?" "Asan si CK?" "......." "JM?"

"Ah--So--Sorry. Si CK? May.. Ano.. May photoshoot siya ngyon eh." "Ah ganun ba. Ah. JM.." "Yes?" "Kamusta promotions diyan?" "Ah. Ayos naman. Siyempre si Gab pinakamadami fans! Pero si CK humahabol!"

At bigla ko naalala ung kailangan gawin para sa school!

"Ah!! JM!! Favor!!" "Ano yun?" "Bumalik kasi ako sa pag-aaral." "..." "Nakakagulat noh?" "THAT'S Good Elle!!" "Oo nga eh. Nagbabagong buhay na ulit ako. I'm trying to move on. Pero.. Yun nga . I need a favor. Kailangan kasi ng interview ng international artists. Eh.. Kay o lang naisip ko. Kailangan ko yun kasi kailangan ko makahabol sa school. Late n a ako pumasok eh."

"Interview.. Hmmm.."

"Hindi ba kaya ng sched?" "Oo naman! Para sayo :) Magbobook ako ng ticket!" "Really?!? Thank you JM!!" "Ikaw pa! Malakas ka sa akin! Isa pa.. Kailangan ko na ibigay sayo ang tambak ta mbak na packages ni CH." "Sige. Aaaah. Miss ko na kayo. Salamat ulit JM. Pero wait lang ah. Kasi I have t o go na. May class pa." "Okay! Bye bye Elle! Goodluck! Fighting!" "Byee!"

Tapos binaba ko na. Makikita ko na ulit ang ICL ko!

Bumalik na ako sa school. Pumunta sa room. Napansin ko wala si Dylan. Asan na yu n??

-___-" Baka umuwi. May susi namam siya eh. Nagkaklase na. Tapos nakita ko lumipa t ng upuan ung katabi ko. Ganun?? Lahat naiwas sa akin?!

Avan: Elle!

"AY BUTIKING NALALAGLAG ANG PANTY! Avan ano ba?!"

"Is there a problem Miss Clemente?"

Nagroll eyes na lang ako sa prof. Psnsya ka na sir. Btch ako.

"WOAH."

Sigaw ng class. Kita ko naman nainis lang si Sir.

"Miss Clemente. Kabago bago mo dito ngpapasaway ka. You get out of my class righ t now."

"K."

Tapos paalis na dapat ako kaso biglamg tumayo si Avan.

"Sir! Sama ako kay Elle ha!" tapos yung class nag yieeeeeeeeeeee.

=___= Nu kaya yun? Parang high school.

"Mr. Reyes umupo ka lang diyan! Ms. Clemente. What are you waiting for?"

"Di makapagantay sir? Teka lang ha."

Nag 'Oooooh' na naman ang klase. Kitang kita irita na sa akin yung prof. Tsk. Fi rst Class ko pa man din sakanya ito. Patay na.

Nagpapakabad girl na naman ako eh.

Asan ba kasi Si Dylan??

Ngee. Hinanap si Dylan. Ano kaya yun. -___-

Kakaisip ko hindi ko na namamalayan na pinapalabas na ako ng prof.

"Sir. Don't I have the right to be warned first? Hindi naman serious offense ang nagawa ko. Nagulat lang ako kay Mr. Reyes.

Kailangan ko na agad lumabas agad?"

Sama na ng tingin ni Sir sa akin. Intense na yung nangyayari sa class. Tsk. Sara p asarinng matandang to.

"Ginawa mong rowdy ang class Ms. Clemente. Dinidisturb mo sila!"

"First of all. I made them rowdy? I don't hold their decisions on what or what n ot to do. Wala naman ako sinabi na mag Oooh at magYieee sila ah?? Second of all. I disturb them? Okay. Sa medyo pagsigaw ko ng nagulat ako. I apologize. Pero ma syado naman po ata ang salitang disturb para sa ginawa ko."

Tapos pulang pula na si Sir sa galit. Tapos yung class gusto na matawa na ewan. Ako chill lang. Wala ng masabi si Sir.

"So sabihin niyo lang po kung lalabas na ako sir."

Lahat napatingin kay Sir. Ako nakatayo lang.

"You.. You.. You may sitdown Ms. Clemente."

Biglang sumigaw ang SMP

"Whoooooooo! Go Elleeeee!!" "Sexy mo!" "Ang ganda mo! Pwede bang manligaw?" "I love you Elle!!!"

Tapos biglang sigaw ni Avan.

"Mga lul! Tigilan niyo si Elle!! Tahimik!!"

Tapos tahimik ang apat pati ang class. Ooooh. Iba si Captain magalit!! Tumingin lang ako sa prof ko at nagsmirk. Belaaaat. >:P

Natapos ang class. Sobrang sama ng tingin ng prof ko sa akin! Problema noon?! Ba

kla yun! Insecure sa akin.

Natapos ang class. Pacute lang mg pacute si Liam! Lokong yun. Playboy forever! Si Avan naman puro.. Liam! Wag mo nga tingnan si Elle! Baka matunaw."

Puro ganoon lang sila hanggang sa matapos ang class. At kailangan ko na pumunta sa restau ni Te Ising.

"Ateee! Ateeee!!" "Ay iha wala si Ising dito." "Oh asan po?" kausap ko yung nanay ni Ate Ising. Si Nanay Chabz.

"Eh gagala ata? Ewan ko. May date. May kasamang pogi." "Aba naman!! Si Ate ising lumalandi!"

Hayaan na. At least masaya si Ate Ising. Naglinis linis lang ako doon. Kinuha an g orders ng customers. Nagluto. Naglinis.

Ginawa ko lang ang trabaho ko.

At ayun. Oras na para umuwi. Nakakapagod! Gutom na ako! At gusto ko ding matulog ! >< Yaaaaawn.

"Nanay Chabz! Pasabi kay Ate uuna na ako ha! Antok na ako eh! Babu nanay!" "Sige Vavu! :)"

Tong maginang to. Bagets na bagets. Naloloka ako sakanilaaaa. Waaaah! Inaantok n a ako Z_Z

Pagdating ko sa bahay..

O ANO TO?! CHAPTER 18 Elle's POV

Bakit patay ang ilaw? Si Dylan? Oo nga nasaan na yun? Wala sa restau. Wala sa sc hool. Wala rin sa--

"Dylan?! Andyan ka ba?! Dylan? Patrick?!?"

Mukhang wala nga. Ano ba yan. Bubuksan ko na sana ang ilaw ng biglang..

"Why do birds, suddenly appear? Everytime you are near. Just like me. They long to be. Close to you."

May biglang nagliwanag na..

Emergency light?!? -___-"

Kahit kailan talaga fail tong si Patrick.

Kumakanta siya. At nagigitara. Lakas ng trip. Anong meron?!

"Why do stars fall down from the sky? Every time you walk by. Just like me, they long to be close to you."

Lumapit siya sa akin. Tapos nagbend. May pinindot siya. At may emergency lights ulit. Sa table.

At sa table may nakaarrange na pagkain. Woah.

"On the day that you were born the angels got together. And decided to create a dream come true. So they sprinkled moonlight in your hairs and gold that sparks light in your eyes so blue."

Tapos may kinuha siya sa gilid.

Flower.

Oo walang S. Isang tangkay lang eh.

At.. Wow. Orchid ang bigy niya.

Oo. Kahit kailan talga. Orchid yun.. Na tanim ni Aling Diane. Yung kapitbahay na min. Hiningi kaya niya o dinekwat lang niya?

"That is why all the boys in town. Follow you all around. Just like me they long to be close to yoh. Just like me.. They long to be.. Close to youuuuu."

Binigay niya sa akin ang orchid.

At oo kahit fail tong event na ginagawa niya..

Ang ganda ng boses niya. At oo gwapo talaga siya! Batang to.

"Dylan. What's all this?"

"~~."

"Cant I state the obvious???"

"*nod nod*"

"Para saan?"

Tumingin lang siya sa malayo. Ito na naman ang 6 signs!

"Hmmm. Dinekwat mo ba to o Hiningi mo kay Aling Diane?"

"~~."

"Hmmm. Alam ko kasi uso pa rin ang candles sa ganito. Bakit emergency light?!"

"~~."

"Bakit naman close to you amg kinanta mo--"

"AISH! Wala ka na bang pupunahin?! Ano pa?! Ano pa ang nakikita mong mali?!"

"Hmmm.. So far wala na naman--"

"Grabe Elle. Salamat."

"Salamat saan?"

Talagang binigyan niya ako ng I can't believe you look!

"Salamat sa pagsira mo sa gabi ko. Ayan ang pagkain. Uuna na ako. Biglang sumama ang pakiramdam ko." Tapos umakyat siya. Tingnan mo yun. Ang moody! Ano bang problema noon?! Nagcocom ment lang eh!

Pumunta ako sa table. Wooooow! Ang sarap naman ng pagkain! Inorder niya siguro t o! :O

Sa gitna may box.. Pagbukas ko..

Bracelet.

Hmmm. Birthday ko ba? Pagtingin ko may card..

'Sorry sa pagiging moody ko. At sa palaging pagsusungit sayo. --Patrick.'

So.. Magsosorry pala talaga siya kaya niya ginawa to. Nagtampuhan nga pala kami kanina.

*Teach me how to Dougie* Ate Ising Calling

Oh. Bakit natawag ito?! Tapos na siya sa date niya?

"Hello?"

"ELLLLLEEEEEE!"

"Aray! Wag mo naman ako sigawan!"

"Kinikilig kasi ako."

"Mukha nga! Alam ko ang dahilan!"

"Talaga?! Ang saya no? Biruin mong may mga bagay na hindi ka ineexpect tapos man gyayari!!"

"Oo nga. Hindi ko rin talaga alam na pwede yun mngyari sayo. I mean.. Not now."

"Oo nga eh biruin mong ang sweet ni--OHWEYTAMINEYTKAPENGDECAFINATED!!!! Anong sa bi mo?! Mangyari sa akin?! Ano?!"

Aray! Sumisigaw na naman siya. Bakit naman daw?! Eh hindi naman talaga obvious n a magkakaboylet siya eh!

"Oo! Biruin mong may boylet ka! Sabi ni Nanay Chabz wala ka raw kanina. May kasa ma ka daw na gwapo."

"....."

"Huy! Teh!"

"....."

"Ay ewan ko sayo! Wala ako marinig! Ibababa ko na ito."

"Teka lang!! Huweeeyt!! Hahaha!! Loka loka ka talaga!! Ung imagination mo sobran g taas ng lipad! Lagpas troposphere teeeeh!"

"Huh?! So wala kang boylet??"

"WALA.. Pa! Sa ngayon."

"Eh may kasama ka daw na gwapo??"

"Sino pa ba? E di si Papa.. Patrick!!!!"

Si Patrick? Kasama niya? Baka kaya nagcut si Patrick? :/ Ey weird.

"Oh eh ano? Kamusta? Chika!"

"Chika saan?"

"Anong nangyari?! Paguwi mo! May nangyari ba?"

-__-+ So siya pala ang kasabwat ni Dylan.

"So Elle? Ano na?"

"Wala. Ibababa ko na ito. -___-+"

"Ayan ka na naman! Ang sungit mo na naman!"

"-___-+ Hindi. Matulog ka na."

Ibababa ko na sana kaso narinig ko siya magsalita. Kausap ata sarili niya. Medyo mahina kasi. Akala ata binaba ko na.

"Hay naku. Hindi ba naging okay?! Sayang naman! Nageffort pa naman kami ni Patri ck para sa pagsosorry niya!! Kawawa pa naman yun. Paso paso na yung kamay niya k asi nahirapan siya magluto. Loko naman yun. Sabi ko ako na magluluto sabi niya s iya na lang! Ayan puro paso kamay niya.. Pero sabi niya magigitara pa din siya. Bakit kaya hindi naging ok--Hmmm? Hindi pa pala nakaoff."

*toot toot*

O_____O

Nagulat ako sa mga narinig ko. Ga--Ganun nageffort si Dylan para lang magsorry s a akin? Bakit naman? Amg weird naman niya. :/

Kaso.. Sinira kong lahat dahil ang arte ko! Lahat ng mali nakita ko! Yun pala. F irst time niya lahat ito.

Aish Elle! Why are you so stupid?!

Ano ng gagawin ko?! Ano ng gagawin ko?! Ano ng gagawin ko?!?!?!

"WAAAAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHH!!!!!!! >O<+++"

Boog Boog Boog

"ELLE ANONG NANGYARI?!"

Siya- O___O!! O___O?? =___=+

Ako- >O<!!! O___O?! >___> <___< >____>

Kasi naman. Nagwawala ako doon. Tapos gulo gulo buhok ko! Nagiisip kaya ako ng d apat gawin para bumawi.

Tapos andito siya. Ang cute. Gulo gulo ang buhok. Nakapajama tapos super worried .

Dug Dug Dug

:">

Sweet much.

"Tss kala ko naman kung ano ng nangyari."

Tumalikod siya. Umakyat sa stairs. Habang ginagawa niya yun kinuha ko yung guita r.

"Dylan. Thank you sa effort mo na magsorry sa akin. At sorry rin na hindi ko nak ita na nagtry ka. Instead sinira ko pa. :( Sorry."

Bumaba siya sa hagdan tapos inabot ang kamay niya. Parang pang shake hands.

Kaya kinuha ko ang kamay niya. Makikipagshake hands sana kaso..

O/////O

Pagabot ko sa kamay niya. Hinila niya ako tapos hinalikan sa cheeks.

"Yaaah."

Tapos tumawa siya ng mahina. Yung parang kinikilig na babae na nakakita ng crush

. =___=+ Pero hindi siya kinikilig!!! Hindi ko alam kung nangaasar o natural na sakanya yun.

"Yan. Quits na tayo. Nagsorry ka nagsorry ako. Nagthank you ka nagthank you ako. "

"Kelan ka nagthank you?!"

"Thank you!"

"=____=+++ Dylaaaan!!!!"

"Patrick ang pangalan ko."

Tapos bigla ako napasmile. Dati kasi line ko yun eh.

'Chanel ang pangalan ko. Hindi Courtney'

Napailing na naman ako. Yung presence talaga ni Kean laging naaalala ko kapag ka sama ko si Dylan.

ANG SAKIT SA ULO NG MGA PATRICK!!!

"Elle?" "Huh?"

Tapos inabot na naman niya yung kamay niya.

"Hindi na ako papauto diyan! =___=+" "Seryoso na to."

Mukha ngang seryoso kaya inabot ko na nga yung kamay ko..

Pero ngayon hinigit naman niya ako para yakapin.

Ang.. Warm.

"Hindi ko alam kung bakit. Pero palagi kang nalulungkot o may naaalala kapag kas ama mo ako. Hindi ko man alam kung ano.. Kung masamang alaala ba yan o hindi. Gu sto ko lang sabihin na. Nandito ako.."

Tapos inalis niya yung yakap niya. Tapos ipinatong yung dalawang kamay niya sa s houlders ko. Tapos tumingin sa akin.

Umiwas ako ng tingin pero hinawakan niya mukha ko at napatingin ako.

"Nandito ako para.."

Palapit siya ng palapit. Paatras ako ng paatras.

"Para.."

Lapit. Atras. Lapit. Atras.

"Para.."

Lapit. Atras. Waaaaah--

Muntik na akong mahulog pero yung kamay niya nasmabot agad ang likod ko. Tapos m agkalapit na naman kami.

"Nandito lang ako para.. Asarin at pasakitin ang ulo mo! Belaaaat!!!"

Tapos hinawakan niya yung mata niya. Yung parang nangaasar pag nandidila! Tapos iimik na sana ako kaso.. :*

O/////O

Hinalikan na naman niya ang cheeks ko.

"Twooo Points for Mr. Laguaaaa."

Tapos binitawan niya na ako. Nalaglag ako sa sofa! Araaay! Nakalimutan kong isip baby nga pala to!

Tumakbo siya papunta sa hagdan. At humarap sa akin. Tapos sumayaw sayaw siya!! A ng weird ng sayaw niya!!

"Hoi! Elle!"

"Ano?!"

"Napagpasyahan ko na ang gusto ko paglaki ko."

"Huh?!?"

"Gusto kong maging magnanakaw."

"Sige. Bahala ka. -___-"

"Nagiging Brat ka na naman! Itanong mo naman kung bakit."

"Bakit?"

"Para makapagnakaw ulit ako ng kiss sayooooo!!! Belaaaaat!!"

Tapos ayun. Yung pose niya na belat! Ung may kasamang ekek pa sa mata! Tapos nag sasayaw sayaw na naman siya. Kumekembot pa!!

"Dylaaaaaaaaaaan!!!!!"

"Pero wg kang magalala."

"Bakit?!?"

"Kasi.. Pag nahuli ako ng pulis. Promise! Ibabalik ko naman ang ninakaw ko!!"

">O< Dylaaaaaan!!!"

Tapos hinabol ko siya sa hagdaaan. Tapos.. Ang kulit niya. Ngayon ko lang nakita ang side ni Dylan na ganito.

Maya maya nahabol ko siya. Kinuha ko collar niya. Feeling siga ako.

"Hmmmm. Pero may isang bagay na pag nakuha ko.. Hindi ko ibibigay."

"Sige nga. Ano yun? Pera? Pinakamahal na jewelry?! Picture ni Aling Dionesia nak a two piece??"

"=___=+ Panira ka alam mo yun!!"

"HAHAHAHAHAHA! Naimagine ko eh. Pero sige. Ano ba yung bagay na pag ninakaw mo.. Hindi mo na ibabalik?"

Hinawakan niya yung kamay na nakawak sa collar ng damit niya.

"Ikaw."

"A--Ako? *blink blink*"

Tapos lumapit siya sa akin. Tapossss.

O/////O

"Mr. Laguaaaa. Three Points!!!!!! Goodnight Elle!!!!"

Tapos tumakbo siya sa kwarto niya. Sinara agad ang pinto. Ako naiwan dito. Hi.. Hinalikan na naman niya ako.

Pero bakit kahit sanay na ako sa halik.. Lalo na noong naging Elle ako. At sa pa giging model ko. Bakit..

Bakit..

Bakit ngayon..

Ramdam ko..

Ang bilis ng tibok ng puso ko. :/ CHAPTER 19 Chanel's POV Yaaaaawn >0< Umaga naaaa. Gising na nga ako may class pa--

"ELLLEEEEEEEEEE!!!"

Mumukat mukat pa lang ako ng biglang.. May tumalon sa kama ko at yumakap sa akin .

"NOMU BOGOSHIPOOOOOOOO!!!"

Kusot kusot ng mata at..

*O* Wow ang gwapoooo.

"CALVIN KLEIN GOOOOOO!"

"Chanel Co--"

Tinakpan ko bigla ang bibig niya. Tapos sinamaan ko siya ng tingin.

"Sorry na! Sorry na!"

Tapos nilagay niya yung dalawang kamay niya sa mukha ko at pinapak niya ako ng k iss sa cheeks.

*mua mua mua mua mua mua mua mua*

*creaaaaak*

"ELLE ANONG NANGYARI BAKIT KA SUMISI--Ay lalaking nanghahalik. O////O So--Sorry. Di-- Di ko alam."

O////O Si Dylan pumasok sa kwarto. Tapos kita niya nilulunod ako sa kiss nitong si CK!!

"CK! Ayan nakita ni Dylan na kinikiss mo ako!" "Namiss kita eh! :< Tsaka sino yung Dylan na yun?!" "Apo ni Lola Lita. Yung lola na tinulungan natin?"

Tapos kinuwento ko sakanya lahat ng nangyari. Habang nagkekwento ako. Naghahanap siya sa bag ko ng pagkain.

"Yah! CK! Nakikinig ka ba?!" "Oo! Kaso.. Wala ka bang pagkain?! Gutom na talaga ako!" "Pssh. Lagi k na lang gutom. Halika ipagluluto kita sa baba!" "Yeeeey!"

Tapos nagback hug siya tapos naglalakad kami na naka back hug.

Sanay na :) Ganito kasi kami sa Korea eh. Kay CK nga lang kasi ako komportable e h :)

Maya maya bumaba na si Dylan. Hindi ako makatingin sakanya dahil sa mga nangyari kagabi. Pero siya.. Balik na naman sa masungit mode niya. ~~.

"CK! Layo. Magluluto ako." "Neee ^___^V Annyonghaseyo. Chonun Calvin Klein Go imnida."

Kinakausap ata ni CK si Dylan. Kaso bakit Korean?! To talagang Koreanong hilaw n a to!!

"Ne. Annyonghaseyo. Chonun Patrick imnida"

Nagulat si CK. Feeling ko doon lang niya narealize na Filipino si Dylan. Slow di n yang lalaking yan eh.

"You're Korean?"

"Hnd ~~." "Kunde... Wae??" "Yun lang alam kong Korean ~~. Tinuro lang sa akin." "Ahhhh!! ^___^V Hi! Ako nga pala si Calvin ng ICL Koala." "Ah. Hi."

Nagulat si CK. Tapos tumingin sa akin tapos umiling ako. Kung sa human language ganito yun..

CK: Woaaah. Hindi niya ako kilala? Ako: Hindi. CK: Aaah. ^___^V

"CK! Asan sina Gab? Si manager?" "Ah. Nasa dorm. ^___^V" "Eh bakit ikaw nandito?" "Kasi nga namiss kita!"

Tapos lumapit siya tapos nangialam sa ginagawa ko sa kusina. Tapos nangulit. Nag tawanan na rin kami hanggang sa..

"Elle!!! Matagal pa ba yan?! Gutom na ako!! ~~.++"

Wah! Grabe lang!! Baka naman nananginip lang ako kagabi na maabit siya?! Tssss! Oo! Ganito talaga ang ugali ni Dylan!! Bossy!!

"Teka lang!" tapos nagdadabog na ako sa kusina. Sobrang badtrip talaga ako! Kain is si Dylan! Panira sa umaga!!!

Maya maya may humawak ng balikat ko na medyo nakataas dahil sa inis. Si CK. Tapo s binaba niya balikat ko.

"Elle. Nagiging Elle ka n naman. Ibabalik na nga natin si Chanel db? Yun yung go al?"

Napatingin na lang ako sakanya. Kailangan ko talaga ata si CK para mabuhay!

"Inuuna pa makipagtitigan! Magluto ka na lang!"

Grabe! Sinamaan ko talaga siya ng tingin! Kaso hinawakan ni CK ang balikat ko at nagsmile! Naku ka!!

"Yeoboseyo?"

Napatingin ako kay CK.

"I'm.. Yeaaaah! ^___^V We're cooking! Sama na ako kay Elle sa school? Yeeey! Bye ee!"

"Si JM?" "Yepyep." "Sabay ka sa akin." "Yeees!" "Baka pagkaguluhan ka?!" "Oo nga.. Kilala ba nila ako?" "Siguro!!" "Bakit ikaw hindi kilala?"

"Mas sikat ka naman sa akin! Kasi model lang naman ako." "Psssh."

"ANO LUTO NA BA?!"

Grabe! Nagroll eyes na talaga ako. Gusto ko na talaga itapon ang niluluto ko sa pagmumukha niya ng biglang--

"ELLE! PATRICK!! Anong nangyari sa inyo kagabi?!?"

Ako: >/////> Dylan: ~/////~

Lumapit si Ate Ising. Nangalog alog pa.. Ng bigla na namang..

"OHMAAAAY! Totoo ba to?! O wax figure lang?!" tapos hinawakan niya mukha ni CK. Tapos unti unti niyang chineck kung totoo si CK. Kapa ng kapa sa katawan at mukh a!

Nanananching lang tong si Ate eh!!

"Elle.. Elle. Stop her! TT-TT"

Kawawa naman si CK. Ang gwapo gwapo nirarape ni Ate.

"Ate! Totoong tao yan!!"

"Kaya.. Kaya ba.. Kaya ba ayaw mo kay Patrick dahil may boyfriend ka na?!"

Napabuga ng tubig si Patrick. Napatingin kaming lahat sa kanya.

"ANO BA YAN!! May langgam sa tubig! Kadiri! Napabuga tuloy ako. >////>"

Lahat napatingin na naman sa akin.

Elle: Ano?! Ate: ELLE! Boyfriend mo ba ito?! Bakit ang gwapo?! Bakit ang kinis?! Bakit ang s werte mo?! Ano ba yan!!!!!!!

Oo nga ano?! Lahat ng gwapo, friends ko.. Kaso sayang. Yung pinakagwapo nawala n a sa tabi ko :(

CK: Elle. Gwaenchana?

Elle: *nod nod*

Yung mata ni Ate sunod lang ng sunod sa amin.

Ate: Elle. Boyfriend mo talaga? Ako: hindi! Kaibigan ko lang si CK ano! CK: STBBF kami niyan! Strong Together Best Friends Forever! Ate: Baka naman Soon To Be BoyFriend?! Ako: Ate!!! Ate: Boyfriend mo si Calvin ng ICL Koala. Ako at si CK: O____O Ate: Bakit?! Fan ako ng KPop!! CK: Eh bakit hindi mo kilala si El--

Tinakpan ko ang bibig ni CK! Kinagat naman niya!

"Aray!! CK! Bakit mo ako kinagat?!" "Masarap ka eh!"

Ate: HARUUUUUUUU!! Masarap daaaaw!!

Ako: Ay naku ate! Tigilan mo kami. Oh asan na si Dylan?! Tapos na kumain? Ate: Nakuuu! Tintraydor ko si Dylan para dito kay Calvin. Ako: Sira! Oh teka lang ah. Papalit lang ako papasok na.

Paakyat na ako sa kwarto ko. Nakasalubong ko si Dylan. Nakaayos na.

"Una na ko." "Ano?" "~~."

Tapos umalis na siya. Bat ang sungit nun?!

"KYAAAAAH!! >O< ngayon lang nagsink in.. Nandito si Calvin ng ICL Koalaaaa!!! OM YGULAAAAY! Ang gwapo mo!! Ang tangkad mo!! Mas payat ka kesa sa TV!! Mas gwapo k a!! Omyghad!!! Bakit ganan kayo ni Elle?! Ang kikinis niyo?!"

Tapos salita lang siya ng salita. Naku. Bibilisan ko na nga! Kawawa naman si CK!

After 15 minutes..

"OMG!! Ibig mong sabihin model--"

Model?!

"YAH!! Ano yang pinaguusapan niyo?! CK?!" pilit ang tawa ko at nanlalaki pa ang mata ko!

Ate: Kinkwento kasi sa akin yung nangyari sa favorite kong model. Si Dara Koleen Laxa!

Elle: Bakit? Anong nangyari kay Dara?

Ate: Bakit nakapokerface ka diyan?! Bakit ba may moment na sobrang sungit mo. Mi nsan sobrang bait mo? Bipolar ka ba? Ako: Wala kang pakialam--CK ano ba?!

Hinila kasi niya ako sa upuan at tinakpan niya yung bibig ko.

"Ang suplada ni Ate!!! Anyways.. Si Dara. My fave model. Nasa news kanina. Nabal itaan kasi na nakita sa camera na kasama niya pumasok sa hotel yung pinakaboss s a isa sa pinakamalaking model agency! Kawawa naman siya."

Si Dara Koleen?! Kasama ang ibang boss?! Sa hotel?! Bakit?!

"I doubt si Dara Koleen yun."

CK: It's true Elle. Kalat na kalat na yun. Pati sa company namin. Sira na ang n ame ni Dara.

Pero.. Si Dara Koleen?! Imposible naman! Napakaimposible talaga!

"Osiya. Una na ako! Malalate ka na Elle! Pasok na kayo. Ay.. Calvin. Sasama ka b a sakanya?" "Yup."

"Ay hindi ka pwede niyan! Teka ito. Kukuha kita ng shades."

Tapos tumakbo na siya para kumuha ng disguise for CK.

"CK. Hindi ako naniniwala na si Dara yun." "Ako din eh."

Pero.. Mukhang si Dara nga yun. Ang tanong.. Anong gingawa niya doon?!

After 5 minutes bumalik na si Ate. May dalang saklob and shades. Sinuot niya kay CK. Waaah. Ang gwapo pa din >0<

Umalis na kami. Papuntang school. May disguise si CK kaya lalo siyang nakakuha n g attention.

Lalo na sa girls.

'Ohem. New student?! Ang hot!' 'Bakit kasama ni Elle?' 'Baka boyfriend niya?' 'Bakit ang gaganda at gagwapo ng new students?'

'Aba ewan ko!' 'Lahat na lang close kay Elle!' 'She's pretty! Hot din!' 'Ang sama naman ng ugali! Nakita mo ba siyang ngumiti sa atin?! Mabait lang siya sa lalaki! Flirt'

Aba! Ano daw?! Tiningnan ko ng msama yung babae. Akmang susugurin ko na ng bigla ng hinigit ako ni CK at yumakap.

"Wag na Elle." "Tsss."

Naupo lang kami sa bench. Pinagtitinginan. Yung iba namumukhaan na si CK. Buti n a lang dumating na yung kagroup ko.

Avan: Elle!!!

Lumapit siya at yung iba pang SMP. Yung mga babae lalong nairita sa akin. -___You can't blame me. I'm Hot.

Chase: Elle. Sino siya?

Tinanggal ni CK ang shades niya at ang saklob niya. Lahat ng tao napa WOAAAAH. Y ung iba kinuha pa cellphone nila at sinimulang picture-an si CK na kasalukuyang nakaakbay sa akin.

Ethan: Tinotoo mo talaga yung international star?! Liam: Oo nga! Paano mo sila kilala? Ako: Ah.. Yun.. Ano.. CK: Matagal ko na siyang kaibigan ^___^V

Yung mga babae sa gilid namin. Yung nakikichismis halos mamatay sa kilig! Napaka mot na lang si CK ng ulo.

Josh: So. Siya lang? Asan na yung ibang ICL? Ako: Woah! Kilala mo sila?!

Josh: Sikat sila dito! Sila lang ang Filipino na nagdebut sa Korea!! CK: Eh bakit hindi niyo kilala si Elle. Eh magkasama kami sa photo--ahajsbzjqsb! !

Tiningnan nila ako lahat. Tapos flash ng camera.

'Grabe si Elle!! Bakit niya ginaganan si Calvin?!' 'Close nga daw sila dabuh?!' 'Walang close close kapag si Calvin ko ang usapan!'

Sinamaan ko na naman sila ng tingin. Si CK pinisil lang kamay ko. Maya maya..

"KYAAAAAAAAAAAH!!! Ang ICL Koalaaaaaaaaaaaa!!"

Napaligiran sila ng tao. Tapos andaming camera ang nagsulputan. May dalawang pa rang bouncer sila na kasama. Ay parang may shooting lang. Samantalang.. Libre la ng to. Tumayo si CK tapos lumapit kay JM at niyakap ito.

'Sabi sayo may relasyon si JM at si CK eh!' 'Wala noh! Parang magkapatid lang sila!' 'Tingnan mo kaya! May spark!' 'Sira! Wala! Si Elle ata GF!'

JM at CK na naman. Psh. Lumapit ako at pumagitna sa dalawa. Talagang kinalas ko yakap nila. Tapos yumakap ako kay JM.

Maya maya naramdaman kong hindi na ako makahinga..

Kasi may apat na makukulit na lalaking nakayakap na rin sa amin ni JM.

Gab: Babeeees! I missed you!!

'Babes daw!' 'Si Gab ang bf ni Elle?' 'Db si Calvin kasama niya kanina?' 'Ang daming lalaki ni Elle!'

Mananampal na sana ako ng babae ng biglang.. Waaaah!!! May tumalon na lalaki sa likod ko!!!

"TRAVIIIIIIIIIIIIISSSSSSSSSSS!!!!!"

Lahat tumahimik. Pati mga taong nanonood natakot sa sigaw ko. Nakatingin pa rin ako ng masama kay Travis na mukhang iiyak na. Kaso bigla na la ng lumapad ang ngiti niya at kiniss ako sa cheeks.

"Hi Elle!!! ^____^!!"

Nagroll eyes na lang ako. At tumawa na lang. Kahit kailan talaga ang kulit kulit niya!!!

Maya maya si Jano lumapit sa akin at hinug ako.

"Namiss din kita Elle." "Ikaw lang ang matino sakanila Jano!" "Psh."

Ang forever silent at suplado boy. Si Jano.

Maya maya lumapit na ang SMP kasama si Fiella. Amarie. Jessica. Pati si Dylan.

Chase: Naks Elle! Ang lakas mo sakanila! Close nga talaga kayo..

Gab: Oo naman. Close kami! Nagtrabaho na rin kami sa--

Ako: Sa mcdo as kiddie crews noong maliit pa kami!!! Db Gaaaab??

Gab: (natatakot) Ah.. Eh.. Oo naman!!

JM: So Elle. Start na tayo ng interview? We have to be back sa company before 9. Sorry! Ako: Ayos lang yun! Ikaw talaga JM. Kala ko ba bakasyon kayo dito. Trabaho pa ri n? CK: Alam mo naman si Manager! :)

Tapos aakbayan niya sana si JM kaso hinigit ko si CK.

"Tara na! Interview."

Naramdaman ng ICL yung tension. Bakit ba kasi.. Gusto ko akin lang so Ck?! Ayoko siyang close kay manager eh. :/

Inenterview lang nila sila. Wala na ako ginawa. Ako na nagdala sa kanila eh! Mah al talent fee ng mga yan! Picture-an at autograph signing.

Si Dylan. Badtrip pa din ata. Buong time naka ~~. Lang siya. Tapos sinabi ko na lang na katulong ko siya dalhin ang ICL para may grade siya. Sungit!

"Elle! Sama ka sa company! Miss ka na ni boss." --CK "Talaga lang ha."

Talaga lang talaga. Kasi palagi ko kaaway yun. Kasi lagi ako nagiinom, nagbabar, lagi ako naiissue. Eh sabi ko naman ilet go na niya ako. Ayaw naman. Me topak d in yun.

Tapos inabot sa akin ni CK ang kamay niya. Hinawakan ko. Parang pinatong lang yu ng kamay ko. Tapos hinawakan niya yung kamay ko.

Our hands are intertwined now.

Gab- AHEEEEEEEM! Ano yan?! Travis- Ah. Holding hands?! Obvious?!

Tapos binatukan ni Gab si Travis. Ang never ending duo.

Jano- Oi Elle. Bakit parang iba ka? Ako- Iba? Jano- Hindi ka na mabangis?

Ako- *glare* Jano- I changed my mind!

Tapos inakbayan ko siya.

"Joke lang! Oo nga! Nagbabago na mga ako! Sumuporta ka na lang." "Mas gusto ko yung mabangis na Elle."

Kinotongan ko siya. Sira talaga tong si Jano!

"At bakit naman?!" "Mas tahimik ka noon. Di ka makulit!" "Yabang mooooo!!!"

Kukulitin ko pa sana siya kaso hinigit ako ni CK. Ano ba yan! Kung sino na lang!

CK- Napagpaalam na kita. Pwede na kita ipull out.

Ako- Lakas mo talaga! Haha!

Tapos ayun nga. Dumeretso kami sa company.

Pagkarating namin doon. Andami artista. Binabati nila ako. At lahat sila nagugul at kasi nagssmile ako sakanila.

Ganun ba ako nagiba before? :/ Ano ba yan!

Dumeretso muna sina CK sa office at nagreport sa CEO. Sales talk ata. Ayoko mari nig! Isa pa. Andon si Boss. Irita pa din ako sakanya.

Kaya tumambay muna ako sa cafeteria. Bibili na ako ng Milk Tea ng biglang..

'Eeew! Ayun siya. Pag nakikita ko siya.. Nadidiri ako.' 'Ang dumi niya kaya! Eeeww'

Ako ba yun?!? Tumingin ako sa nagsasalita. Mga trainees pala. Napatingin ako sa tinitingnan nila..

O____O

DARA KOLEEN?!

Si Dara Koleen Laxa..

Nakacap siya at nakashades. Pero dahil sa buhok niya at sa height niya makikilal a mo agad siya.

Jhoanna- 'Kadiri! Kaya pala siya sumisikat.. Hinohotel niya.' Jessica- 'Oo nga! Ang dumi niya! Gamit na siya!!!' Diane- 'Nakakahiya naman! Tsk tsk.'

Lumapit ako sa mga trainees. Nanlaki mata nila at mukhang nakilala nila ako. So sikat nga ako? Bakit sa school? :/ Labo!

Jhoanna- "OMG! Si Elle! Si Elle!!"

Crizabelle- "Oo nga! Idol ko yan!! Miss Elle! Idol kita! Sobrang totoo ka sa sar

ili mo! Kahit na madaming nagbabash sayo!! Pinaglalaban mo ang sarili mo!! Idol ka namin."

Nag grin ako. Tengene. Pinapalabas niyo pagkbtch ko. "Talaga? Thanks. But.. I do what I want kaya.."

*Splash*

Binuhos ko sakanila ang milk tea na binili ko.

Yes. I changed. Naging mabait naman ako kahit papaano.

Pero hindi niyo maalis sa akin na maldita. Suplada at btch na ako.

Sila- WAAAAAAAAH!! Bakit mo ginawa yun?!?

"I really like that you adore and fancy me.. But I dont like dirty and bigmouth trashes na wala namang alam. Narinig ko ang paguusap niyo kanina. Tigil tigilan niyo si Dara Koleen. Magtrain na lang kayo."

Magwawalkout na sana ako ng biglang..

Ricah- "Eh kaaway mo kaya si Dara!!!"

Lalo lang nagpanting ang tenga ko.

"Yun na nga. Ako nga na kaaway niya walang sinasabi kayo pa?! Little btches."

Ysha- "PERO ELLE!! Madumi siya!!! Kasama niya ang big boss ng company sa hotel!! Obviously--"

Ako: "--Obviously you little btches should sht the fck up and mind your own drty businesses! Tigilan niyo si Dara Koleen."

Tapos umalis na ako. Nageexpect ako na ibabackstab nila ako kaso..

Elah- 'Ganoon pala talaga si Elle ano?! Totoo pala ang balita na suplada at mald ita siya.' Krisel- 'Pero at least hindi siya Fake! I still admire her.. Kahit na ang lagkit natin!!!' Veronica- 'Agree ako girl! Pinagtatanggol pa niya si Dara?! Alam ko magkaaway si la. Di lang sa business pero pati personal life.'

Kath- 'Di niyo ba narinig si Elle?! Tama na chika natin ah?! Practice na lang ta yo.'

Napasmile na lang ako. Wow naman :) Ayos. Kaya mahal ko fans ko. Kahit hindi sil a madami.. Fans ko sila dahil gusto nila ako. Loyal sila sa akin. May I be a btc h or may I be an angel. They will always be by my side :D

Kita ko umupo na si Dara Koleen. Oo napatahimik ko yung mga girls pero laht ng t ao sa cafeteria siya pa rin pinaguusapan.

Kaso.. Bakit ganoon?!

Si Dara?!

Si Dara Koleen Laxa?! Magpapatalo sa mga taong ito?!

No way. Ang tanong ko lang..

Bakit?! CHAPTER 20 ELLE'S POV

Sinundan ko si Dara Koleen. Sobrang nagtatago siya. Parang takot na takot. Nakah oodies na siya tapos umiinom ng milk tea.

Maya maya.. Palakas na ng palakas ang parinigan ng mga tao sa paligid..

"Ohem! Masarap ba yung VIRGIN na softdrinks?!"

"Eeeeh!!! Mukhang MADUMI!" "Tsaka GAMIT NA ATA!"

Gusto ko talaga magpatahimik ng mga taong nakikiepal. Tsss. Di naman kasali nagp aparinig pa.

Pathetic. >:|

Palakas ng palakas. Halos lahat nagpaparinig na. Nakita ko na lang.. Payuko na n g payuko si Dara Koleen. Hindi ko naman mapatigil sila kasi makikita nila ako. G agawa pa ako ng eksena. As much as possible.. Ayoko ng bumalik sa industriyang i to.

Tumingin ako kay Dara.. Hindi na ata niya matake. Tatayo na sana siya kaso bigla akong umupo sa tabi niya. Nakashades at cap naman ako.

"Elle?"

"Oh. Its Dara Koleen." "What are you doing here?!?... Are you here to.. Insult me." "Woah chill. The seats not taken. So.. There."

Kumakain lang ako. Nakatitig lang siya. Yung mga tao yung iba tinatanong kung si no ako. Yung iba nakilala ako. Yung iba tinatatnong bakit ako tumabi.

At least tumigil sa pagpaparinig.

Si Dara Koleen naman nakatitig pa din.

"What?" "H-Huh?! Go away Elle. I know you know whats happening." "Duh." "So what are you doing here?! To protect me?! To be the good girl?!" "Since I became Elle, I was never the good girl."

Kumakain lang ako. Nagsimula na din siya kumain pero tumitingin sa akin. We trie d to be discrete. Unti unti nawawala na yung mga boses.

"Elle."

"Ano ba?" "What are you doing?! Whats this?! To insult me? To protect me?! Whats this?! Th e last time I checked we were never friends."

Natawa na lang ako. Tapos tumingin sakanya.

"The last time I checked.. You were not like this. Asa ka namang uupo akonsa tab i mo no." "But you did." "Yes. After I saw your ugly face. You look so scared." "......"

Hindi siya umimik. Ayan na naman mukha niya. Naubos ko na pagkain. Pero bago ako umalis.

"Tumabi ako.. Just to remind you.. Na ikaw si Dara Koleen Laxa. A brat. Sometime s a btch. Knows what she wants and gets what she wants. You're never scared. Get back to your senses btch."

Tumingin lang siya sa akin. Tapos nagsmile..

"Remember this day Elle Clemente. This will be the first and last time that Ill say this.. Okaaay. So pathetic but.. Thank you."

Tapos nagsmile kami sa isat isa.. After 3 seconds..

Ako- Eeew. Dara- Yuck.

Pinigilan namin tumawa. Pero natatawa kami. At least.. Mkhang balik na sya sa pa giging Dara. "Btch." "Sl*t" "Ay foul, Elle."

Nalabuan naman ako doon..

"So the rumors.. Were.. True?! You slept with--"

"WTF! H*ll no!" "Then why.." "Coz yun ang pangasar nila so I thought its foul."

Natigilan ako. Tumingin sakanya.

"What's true Dara Koleen?"

Tumitig lang siya. Nagsip ng milk tea..

"I guess.. I owe you a story."

Tumhimik lang ako at naghintay sa story niya.

"I was at the hotel. True. I was with one of the CEOs. True. But I didnt slept w ith him. Not over my dead hella gorgeous body. I was there.. Coz. He gave me a g ift. :/

"Gift?!" "Birthday.. Gift."

WTH. Joke ba to?! Pero.. Mkhang totoo naman!

"He is my uncle! For God's sake!!" "If he's your uncle then why not just tell the media that you went there to visi t him?" "No." "Why not?" "Because of my dad." "Whats with your dad?" "He hates my uncle. Because.. Ngdivorce sila ng aunt ko. My dad's sister. But th en.. My uncle is my fave uncle. He always give me gifts. Every occassion. He als o helped me with modelling. My dream. Thats why.. I cannot hate him. Pero.. I ca nt tell the media. Kasi magagalit dad ko sa akin."

Ah. Yun pala. Mahal na mahal nga pala ni Dara ang dad niya up to the point na in iwan niya si Kean.

"Why am I telling you these?!? Tsk. Stupid Elle." "Ugly Dara!"

"Whatever." "Shut up. And reminder.. Were not friends!" "Like duh?!"

Tapos nagsmile na lang ako.

"Elle.. How's.. How's Gab?"

Napatingin naman ako saknya.

"Gabriel Alexis Roxas?!" "-///- Duh." "Why are you asking?? "Nothing.. Just.. Worried."

**Flashback Dara Koleen's POV

It was after Valentine's Day

46 Messages from +63915*******

Who the H is this person?!

"Who are you and how did you know my number?! Freakn stalker!"

I replied. After.. 30 seconds. He replied back.

"Salamat naman nagreply ka na! Ako to si Gab! Oi white lady! Kamusta ka na?! Ika w ha! Iniwan mo agad ako after mo makachansing sa akin! Hinalikan mo ako! Ibalik mo yun! ^___^"

Tssss. Why is he so kulit?! I'm.. I'm getting irritated.

But at the same time.. Natutuwa rin.

After some time, we contacted each other by texting sometimes he'll call. Naging close kami. Up to the point na he told me that he really likes me. I was so con fused back then.. I thought.. I'm already falling for him.. But Then..

**Calling Tita Camille Why is Tita Calling..

"Hello? Tita?" "Dara. Your marriage.. Tuloy na."

Muntik ko ng maitapon ang phone ko!!

Actually I did! -___-"

After kasi idiscuss ni Tita ang nangyari and aftet telling me that I have to mee t her for the wedding preparations.. Tumalon ako. Giggled. And.. Danced??

I dont know. Gumagalaw katawan ko eh.

Then.. Ayun. Nalaglag sa kitchen sink. Nabasa. Nasira. :) Oh wth! I'm gonna be m arried soon. DARA KOLEEN LAXA PADUA :)

It suits me well.

Paspasan ang nangyaring preparations. Hindi ko alam kung bakit. Pero parang nagm amadali si Tita. Si Kean naman..

Oo na lang ng oo. Lagi siyang lasing. :|

Maybe.. Sinusulit na lng niya ang araw na binata siya :)

Pero the day before the wedding. Nasa company ako.. Inayos ko lang Ibang sched k o. Ipinaalam na ikakasal na ako.. And then..

Paglabas ko.. Andoon si Gab.

Nakatungo lang siya. Nakasuot ng shades. Siguro kagagaling lang ng photoshoot.

"Gab!"

He look startled. Nakatungo siya then tumalikod sa akin and then he faced me aga

in.

"What's wrong with--Umiiyak ka ba??" "Asa ka pa noh! Sa gwapo kong ito iiyak ako?! Asa! Wala pang nagpapaiyak sa akin !" "Gusto mo paiyakin kita?! >:)"

Then.. Tumahimik lang siya! What?! Did I say something wrong?!

"Okay. You're weird! Until next time na lang! I have to go! Bye--"

"Wait." "Hmmm?" "Let's talk"

Then inalos niya shades niya. Mapula mata niya. Umiyak nga siya?! :/ Pero mukhan g Alexis Mode na naman siya.

Andito kami ngayon sa practice room daw nila. Walang tao. Nasa dorm daw nila ang ICL.

"So what do you wanna talk about?" "Da--Da--Da." "Dara. Yes. What?!" "To--Totoo ba na.. Na.." "Na??" "Ika--ikaka--ikakasal ka na?"

Napatigil naman ako. Narinig ba niya usapan namin kanina? Is that the reason why he--

"Yes. I'm going to get married." "Ka--Ka--Kanino?"

"To Kean." "Kean? Saan ko ba narinig yun?"

Uhmm. IDK?! And.. IDC??

"So. Sige una na ako. Madami pa ako aayusin eh. Bye"

Paalis na sana ako. Kaso nagsalita siya.

"Ikakasal ka na pala. Kung hindi ko pa narinig hindi ko pa malalaman. Kung hindi ko pa malalaman hindi ako titigil kakaasa. Araw araw tinetext kita. Tinatawagan pa. Kapag hindi ka nagrereply mamatay ako kakaalala. Kahit punong puno ang sche d ko gagawin ko pa rin yun. Baka sakaling sumagot ka.. Pero wala."

Sorry. Nasira phone ko. I didnt know :(

"Kung hindi ko pa malalaman... Patuloy akong aasa sayo. me taste my own medicine. Pero.. Kahit na playboy ako.. Sinasabi ko agad na laro lang lahat. Para walang talo. na sinabi mo lang din.. Na laro lang to. Ayan. Naniwala

Salamat ha. For letting Di naman ako nagpapaasa. Walang panalo. Ikaw.. Sa ako. Talo tuloy ako."

Magkatalikuran kami. Sinasabi niya yan nakatalikod siya. Ako naman nakatalikod s a likod niya, humarap ako..

"Gab."

Humarap din siya.

"Pero at least alam ko na. Na.. Tapos na ang laro. Talo ako. Talong talo." Tapos Tumungo na naman siya, tapos pagharap sa akin nakangiti, pero I can see th at his eyes glistens.

"Pero. Kahit na talo.. Laro lang naman. ^__^ At nagenjoy ako. Salamat. For playi ng with me."

Tapos naglakad siya. Magakatalikuran na naman kami. Kasi lumampas siya sa akin..

"Goodluck. Sa kasal mo. Don't worry. Sincere yun. Simula ngayon.. Alam kong talo na ako. Kaya hinding hindi na ako.. Makikipaglaro sayo."

And with that.. Our.. 'Friendship' has ended.

I'm sorry Gab. :(

**End of flashback

"Dara???" "Ah. Oh. Why?" "I have to go. Tapos na kasi sina CK. Ihehello na lang kita kay Gab--" "NO!!" "Huh?!" "A--Ayoko nga magkautang na loob sayo. >___>+"

Napangiti na lang ako. Isip bata din pala itong si Dara Koleen.

"Oo na. Sabi mo eh. Sige. Alis na ako." "Go.. And never come back." "I'll come back. I promise. Sa susunod.. Ako na mangiinis sayo. Belaaaaat!"

Tapos nagsmile siya.

Hmmmm. Frenemies??

"So. We're kinda friends huh?"-- Ako.

"Maybe? Go away btch!"-- Dara.

Then nagtawanan lang kami. We're not friends. But we're not enemies.

IT'S COMPLICATED >:) CHAPTER 21 ELLE'S POV

Umalis na ako. Dumeretso sa ICL Koala. Nagiimpake na sila.

"Aalis na agad kayo?!"

JM- Sorry Elle! :( Tumawag ang producer sa music bank :(

Nalugmok ako. Parang family ko na sila. Pakiramdam ko magisa na naman ako kapag umalis na naman sila. Maya maya niyakap ako ni CK. Ang init init at ang bango ba ngo pa din niya.

"Aalis na naman kami. Iiwan na naman kita. Sama ka na lang sa amin. Miss na tala ga kita. Wala na malink sa akin sa showbiz! ^___^ Hehehe."

Tapos pinsil pisil niya yung mukha ko.

"Miss ko din kayo. At lahat ng kakulitan niyo. Pero.. Hindi pa ako handang bumal ik. Aayusin ko muna siguro ang buhay ko. Pagbalik ko.. Alam kong kaya ko na ang sarili ko."

Nagsmile siya.

"Slowly.. You're changing ^___^ I'm so proud of you.. Chanel :)"

Chanel. Matagal tagal na ding walang natawag sa akin noon. Chanel. :)

Gab- Babeeees! Hindi ka na masungit salamat!

Ihuhug niya sana ako kaso sinamaan ko siya ng tingin tapos napaatras siya tapos nagsmile ako..

"Joke lang Gabby! ^___^ Oo na. Try ko ng wag magsungit. -___- Pero hindi mo na m aalis sa akin yun!"

Gab- Whooo! Miss ko na toooo!!

Tapos naghug kami. Maya maya nakihug na din si Travis tapos si Jano sumali na di n. Tapos hinila na ni CK si JM! Lahat kami nakahug! Napaiyak tuloy ako..

Mamaya si Jm din naiyak na. Mayamaya si Travis din umiyak na..

Ako: Travis?! Mamimiss mo din ako.

Travis: Huh? Hnd naman T^T

Ako: Oh eh bakit ka naiyak?!

Travis: Hindi pa ako kumakain mula kaninang umaga! Nakakaiyak! T^T

Toinks. Lahat kami nabatukan si Travis! Lokong yun! Pagkatapos namin maghug hina tid nila ako sa condo. Tapos may gift pa sila. Grocery! At lahat ng girly na ga mit mula Korea.

Atsaka yung mga regalo ni CH. Tinambak nilang lahat sa guest room. Ung mga pagka

in daw kasi hnd nakabalot. Kaya sure sila na things lang mga yun, care ko naman diyan. Dami din nilang binili na damit sa akin. Pati bago nilang CD binigay nil a! Fan ako ganun?! Pagkatapos noon umalis na sila at dederetso na daw silang air port.

After 5 minutes..

"Dylan??" bakit andito ito?! Hindi siya nagtrabaho? Parehas kami absent??

"D. Hindi ka pumunta kina Ate Ising?? Ha?? Bakit andito ka na agad? May assignme nt ba?? Ma--" "~___~+"

Wapak! Sama ng tingin niya sa akin. Bakit ang sungit niya sa akin?

"Hoi! Bakit ang sungit mo?!? "..." "Dylan!" "..." "Hoi! Pansinin mo nga ako!!" "..."

Abaa! Ang sungit talaga!

*Boooog* "Araaaay!!! Elleeeeee!!!" "HAHAHAHAH! Buti nga! Belaaaat! >:P"

Bakit umaray?! Binato ko lang naman ng plastic na plato! Kainis siya eh. Sungit!

"Ano bang problema mo?! Namamato ka ng plato?! Lakas din ng topak mo noh?!"

Tapos pumunta siya sa kitchen. HA! Kapal! Ako pa malakas ang topak?! Siya nga it ong nagsusungit! Bahala na nga si--O____O

Ohmaaaay. Nagdudugo yung noo niya! T^T Plastic lng yun eh. Bat ang sensitive niy a!? Sinamaan lang niya ako ng tingin, tapos umakyat siya sa kwarto niya.

Nakokonsensya ako. Kasalanan ko ba? Pero kasi.. Masungit siya eh! :( Sige na nga . Magsosorry na ako.

*knock knock*

Walang nasagot.

"Hoy. Patrick."

Binuksan niya.

"~__~ Kelangan mo?" Eeh bakit ang cold niya?!

"A--Ano.. AKIN NA NGA YUNG SUGAT MO GAGAMUTIN KO! Baka ipakulong mo pa ako. Tabi diyan!"

Tapos pumasok ako sa loob. May dala akong first aid kit.

"Ano pang hinihintay mo?! Upo dito. Di gagaling magisa ang sugat mo!"

Takang taka ang mukha niya! Umupo siya nakatitig sa akin! Ano ba yan! Ginalaw ko ulo niya ng mabilis..

"Aray naman! Gagamutin mo ba talaga o papalalain mo lan-Aaaraaay!! Elle!!" "Tumahimik ka na lang kasi diyan! Sa susunod kawali na ibabato ko sayo."

"Tapos pupunta ka sa akin at gagamutin ako?!" "A--Ano?! O///O Sira!" "Sus." "Yabang mo--" "--araaay!!" "Ay sorry!"

After 5 minutes ng paglilinis ngsugat niya. Naglagay na lang ako ng white na clo th tapos ayan okay na.

"Ayan." "K"

K?! K?! Nakoooow! Nakakainis! Makaalis na nga dito! Buseeeet!!! >:|

"Oi!" "ANO?!" "Galit?" "HINDI! NAGLULUKSA! Namatay kuto ni Brownie! CHE!"

Aalis na sana ako sa kwarto niya ng biglang..

"Ang cute mo pag galit! ^__^"

Anodaw?! Cu--Cute daw ako pag galit?! Humarap ako, magsasalita na sana ng biglan g--

"Joke." O____O

"ANG YABAAAANG MOOOOOO!!!!"

Tapos kinuha ko yung katabi kong feather duster! Tumakbo siya tapos hinabol ko s iya. Naghahabulan lang kami doon ng biglang..

"ELLE! PATRICK!! PATRELLE!!! Labas diyan!!! Oi!! Bata pa kayo!! PATRELLE!!"

PATRELLE ka diyan?! At anong bata-- Ate Ising talaga. Lumabas agad kami.

Ako: Bakit? Ate: Anong bakit?! Parehas kayong absent sa restau! Hampasin ko kayo eh! Ako: Hehe sorry. Ate: Sorry ka dyan. Teka!! Asan boyfriend mo?!

=' ',= Napatingin naman ako kay Patrick. Loka talaga tong si ate. Bf ko daw si C K.

"Wala na. Bumalik ng Kore--" "ANO?! BUMALIK NA AGAD?! Hindi man lang ako nakapagpaalam?! Bumalik na agad?! Hu huhuhuhuhuhu!!!! Bakit?!?!?!"

Tapos nagwala na si ate doon. Medyo umatras ako sa may tabi ni Patrick.

"Sus. Ano bang meron sakanya? Di naman gwapo. ~~."

Napatingin ako kay Dylan. Wooooah! Woaaaah!

"Selos ka kay CK ano?! Kaya ka nagsusungit?!" "O///O Ano?! -////- ASA KA PA!" "Suuuuuus!!! Selos ka eh!!! Umamin ka na!!! Dali baka kiligin pa ako!!" Tapos sinusundot sundot ko lang yung waist niya. Sarap kasi asarin! Pikon! Tapos natataranta! Alam niyo na! 6 steps! :)

"Tigilan mo nga ako Elle -//-+" "Suuuuus. Yes or No lang naman eh!" "No!" "Sure?" "Yes!" "Oh yes? E di kinikilig ka?!" "Huh? No!" "Oh no? Hnd ka pa sure? So yes??" "AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH! EWAN KO SAYOOOOOOOOOOOOOO!"

O_______O sigawan daw ba ako?! EWAN KO DIN SAYO!

Umakyat siya tapos hinabol ko lang tapos pagharap niya sa akin.

"ANO BA?!"

"Wala >__> *whistle whistle*"

"Elle."

"Dylan."

"Clemente"

"Lagua."

Habang nagkukulitan kami ni Dylan.. Biglang pumasok si Ate Ising. Ang weird ng a ura niya. Ang serious kasi eh.

Ako: Ate? Ate: May sasabihin ako. Ako: Nakakakaba naman yan. Ate: Hmmmm.. Serious kasi.

Dyl: Sabihin mo na lang ~~.

Tapos naginhale exhale si Ate.

"Baka kasi isara ko na yung restau."

Ako: O_____O?! WHAAAAT?! Dyl: Anong trip to? Ate: Di nga to trip! Seryoso toh.

Ako at Dylan: WEH?!

Tapos nagkatinginan kami. Tapos umiwas na naman siya ng tingin at namula. Isinak bit ko pa ang kamay ko sakanya. Inaalis niya ng hindi nakatngn sa akin! Tong lal aking to!

"Mamaya na kayo maglambingan. SMP pa din ako baka akala niyo! Pero seryoso yun. Isasara ko na :("

Napatingin ako kay Patrick. Tapos napatingin siya tapos umiwas ng tingin. Ang ku lit! Haha.

"Naconfine kasi tita ko. Kelangan ng pera kasi ooperahan. Kailangan din ng magba bantay. :( Kaya isasara ko store."

Store na ngayon?! Kanina lang restau ah?? Anyways..

"Yun lang. Hindi ko kayo kayang paswelduhin kaya sorry :(("

Niyakap ko si ate. Niyakap din niya ako. Nakatayo lang si Dylan. Hinila ko na la ng siya at magkayakap na kaming tstlo hanggang sa mamaya.. Parang..

Napapasarap ata si Ate??

At bakit parang.. Hindi na ako kasali?? Bakit parang si Dylan na lang yung kayak ap?! Ano to?

"HOY ATE!" "Ay sorry! Nacarried away lang."

Nagsmile na lang si Dylan. Suuuuus. Bumabait na si Sungit.

"Oy. Aalis na ako ha?? Baka kasi kelangan niyo ng moment. Ingat kayo! Sorry tlga ! Txt txt na lang ah?? Muaaah!"

Tapos nagtatakbo siya sa labas. Weird talaga. Naiwan naman kaming dalawa. Nakati ngin lang ako kay Dylan.

Sexy niya pala >:)

"Bakit ganan ka makatingin?! ~~. Gusto mo din ng hug?" "O___O!! Ano?!?" "HUH?! May sinabi ba ako?! Wala! Ang kulit mooo!"

Tapos magderederetso na siya sa kwarto niya.

Hmmm.. Ayoko magsara restau. :(

"Dylan!! Dylan!!" "Oh?" "Dylan!!" "Ano?!" "Ay! Dylan?" "Baliw."

Nagiisip kasi ako ng dapat gawin. Di ko narealize na nasa unahan ko siya.

"Dylan!" "Ano ba?! Dylan ka ng dylan! Patrick nga." "Ayoko kasi ng Patrick eh. :/" "Bakit?" "Baka iwanan mo dn ako." "Ano yun? Ang hina di ko narini--"

"Sabi ko pang Jejemon!!" "Yabang! Lalo naman Elle!!" "Oh ano meron sa Elle?!" "Wala naman ~~." "Labo mo kausap! Peste ka!"

Tapos umalis ako. At bumalik din.

"Oh miss mo agad--" "Oo. Pakiss nga!" "A--Ewan ko sayo. ~////~"

Tapos yung 6 signs.. ngayon 7 na! Nagwalk out siya eh!! Pero hinigit ko siya.

"Ano ba Elle?" "Tulungan natin si Ate Ising. Tulungan natin siya."

Seryoso ako noon. Gusto ko kasi talagang tulungan si Ate ng biglang..

*pinnnnnchhhhh*

O___O! Araaay!

Napahawak ako sa pisngi ko.

"Bakit mo ako kinurot?!" "Hahahahaha."

O____O First time ko ata siya nakita na.. Sobrang tawa ng tawa! Problema nito?!

"HUI!" Tawa pa rin siya ng tawa. May ginawa ba ako? :/

"Dylan!!!!!!"

Tawa pa rin. =____=+

WTF. Nababadtrip na ako. Stop being Elle. Stop being Elle. Bahala na nga siya, k ung ayaw niya tulungan si Ate ako na lang, kabadtrip.

"Teka lang. Haha--Teka."

Psh. Lumakad na lang ako palayo ng bigla niyang hinawakan ang kamay ko. Napating in ako sa kamay niya na nakahawak sa kamay ko. Tapos as usual inalis agad niya at nataranta at nailang.

"Sorry." "~___^" "Sungit" "Talaga."

Aalis na naman sana ako kaso..

"Wait! Akala ko ba gusto mong tulungan si Ate?"

Ay oo nga pala. Pero nababadtrip na ako. Bukas ko na lang siya kakausapin.

"Look. I'm sorry. Nakakatawa ka lang kasi. You look so serious."

=____=+ Still not forgiving him.

"Sorry na.~~. Ayaw pa kasi tanggapin ang sorry ko eh!" "Galit ka pa?!?" "Ikaw kaya ang galit!!" "Bakit ka sumisigaw?!" "Kasi sumisigaw ka!!" "Kasi nga db galit ako?!" "KAYA NGA NAGSOSORRY!!" "EH BAKIT KA SUMISIGAW?!?" "KASI SUMISIGAW KA!!!! "KASI NGA GALIT AKO!!!" "UMULIT LANG TAYO!" "WALA AKONG PAKIALAM!!" "Halikan kita diyan eh.." "O____O *blink blink*"

Ano daw?!

"JOKE! Asa ka pa! Di kita type?!" "O___O!! Excuse moiii! Hindi din kita trip noh!!"

"Ows? So kapag hinawakan ko ang kamay mo hindi ka kikiligin?!" "Duh!!!!"

Tapos hinawakan niya ang kamay ko..

"Hoi anong ginaga--" "Hmm.. Wag kang magreact, kala ko ba wala kang pakialam?" "Wala nga pero--"

Tapos yung hawak ng kamay, ginawa niyang nakaintertwine..

"HOY!!! BAKIT MO--" "KINIKILIG KA NA NOH?!" "Ano?!?!"

Yabang!! I'm Elle!! Holding hands lang?! Hindi ako papatalo!! Hinigpitan ko ang holding hands tapos lumapit sakanya. 5 inch apart. Nafeel ko na nailang siya tap os bigla siyang nagsmirk. So lalaban siya ha?!

Nilagay niya yung kamay niya sa likod ko tapos nilapit pa ako. 1 inch apart na l ang.

Nagsmirk ako.. Nilagay ko ang kamay ko sa may balikat niya sa likod ng leeg.

"Psh. Lumalaban ka talaga ah."

"Hindi ako papatalo."

Tapos yung kamay niya sa likod ko ginamit niya para ipush ako. Ngayon para kamin g magkayakap pero yung left hand ko nasa likod ng leeg niya. Yung right nakahawa k sa kamay, holding hands pa kami. But.

The Ef.

I'm Elle.

The great btch.

Ito lang?! Di ako papatalo.

Nilapit ko ang mukha ko sakanya. Nakita ko lumalaki yung mata niya.. I'm winning

. I'm winning!!

Pero.. Bigla na lang. Naging seryoso yung mukha niya. Tapos.. I don't know.. Nag ing manly yung facial expression niya.

There's something about him that attracts me.

At alam ko sa sarili ko na inilalapit ko ang mukha ko sakanya not because I want to win but because I want to.. Be near him. At feeling ko ganoon din siya.

We were so close. Ang plan ko lang naman ay nose to nose so nagstop ako noong ma gkadikit na ang noses namin. Tapos.. Unti unti siyang lumalapit.

Closer..

Nearer..

Ang.. Bilis ng tibok ng puso ko. I kissed a lot of guys before. But that was because i want to play and I want revenge.

But now..

I'm.. Feeling..

The same feeling that I felt before.

I closed my eyes..

And Kean was there.

Am I betraying you? Betraying you Coz I think I'm feeling what I felt before.

Kean. Tell me if you want me to stop. I'm willing to stop. Kean :'(

Pagbukas ko ng mata ko..

Ang nasa harap ko ay hindi si Dylan..

But si Kean..

Obviously. I'm dreaming..

"Kean."

Nagsmile siya. Stared..

"It's okay."

Nagsmile ako. Lumalapit siya. I closed my eyes.. And after opening it again.

I was back. Back with Dylan.

We were so close..

'It's okay.'

Ibig sabihin..

Hindi lang ako ang naglelet go..

Kean is.. Letting me go. :(

Naramdaman ko na lang na may nagpunas ng luha ko.

Pinunsan ni Dylan.

"I'm sorry. Sorry if inasar kita. Iiyak ka pala. Sana hindi ka na lang lumaban. Sorry if masyado na itong malapit. I still respect you though. Sorry Elle."

Tapos naglayo kami. Sira siya. Umiiyak ako dahil kay Kean hindi dahil sakanya.

"Tama na. Wag ka ng umiyak."

Tapos hindi ko alam irereact ko sakanya. Nailang ako bigla. Ang awkward eh.

"Yabang kasi! Iiyak din pala! ~~. Yan! Nakonsensya pa ako! Panget mo talaga!"

O____O "Che!!!" "Iyakin!" "Pakialam mo?!" "Sungit!" "Care mo?!" "Wala!!"

Hay naku. Umakyat na sya sa kwarto niya. Tsss. Pero bago siya pumasok.

"Pero Elle. Sorry talaga.. Hi--Hindi ako ganoon eh. Siguro nga. Iba talaga ako p ag kasama kita. ~///~"

Tinitigan ko lang siya.

"HAY NAKU! Kalimutan mo na nga! Slow ka! BAKEKANG!!"

O___O! Kurdapya!

Lagi na lang ako inasar! Mas matanda pa rin ako sakanya ano!!

Pero.. Paano ko ba tutulungan si Ate Ising para wag na niya isara ang restau?

CHAPTER 22 ELLE'S POV

Nagluto ako ng umaga. Para kay Dylan. Pero balak ko talaga ngayon na maghanap ng trabaho para matulungan si Ate. Kelangan ko din ng panggastos. Ayoko gamitin an g ipon ko. Nagiwan na lang ako ng note na aabsent ako. Nagayos at umalis na ng b ahay. Dumeretso ako sa.. Saan ba ako pupunta?!

I can't go to Makati, wala akong resume. :( Isa pa.. Hnd ko pa tapos ang studies ko. Punta kayo ako sa company namin nina CK? Ayoko. :/ Gagawin na naman nila al ong artista. Ayoko na nga.

Ano ba yan. :| Kasi naman.. Yung business namin nina Mommy sa akin niya ipapaman a kaya wala akong problema sa trabaho. Dapat trabaho na walang kontrata. Hmmm..

Modelling nga?? Pero dapat sa maliit lang na company. Yun! Hahanap na lang ako.

Naghanap ako ng mga companies. Pero.. Hindi ko alam kung saan maghahanap! Ano ba ng malay ko dito?! T_T Naglakad lakad lang ako. Naghahanap hanap. Mapansin kong 9:30 na. Still no luck.

Paano ba naman. Lakad lang ako ng lakad. Hindi ko alam kung saan pupunta. Napati ngin ako sa phone ko.

Uy may text.

From: Deeehluuuhn Uy.. San ka?Bat di ka pasok? Galit ka pa rin? :-/

Naks! Sumsmiley naman! Ay. Smiley ba yun?! Parang! Still. Makapgreply nga.

To: Deeeehluuuhn Em tryng to luk for a job. Modelling if possible. Im pretty and I know it. =) ur using smiley! Gud for u!

Try ko nga pumunta ng Makati. Kaso.. Meron bang small company doon?! Khit hindi na modelling! Maya maya may nagvibrate.

From: Deeeehluhn Tntmd ka lang pumasok! Wag ka na maghanap ng trabaho pag model. Di ka kasi magan da! Bleeeh bleeh bleeh >:-P

=___=+ Buset! Ang sama talaga ng ugali niya! Hindi ko na nga siya rereplyan! Bad vibes!!

Saan ba ako pupunta?! Makati na nga lang kaya?!

Ay ayoko. :/ Baka may kakilala ako doon. Baka mangati ang paa ko na pumunta sa d ati naming pinupuntahan ni Kean. At ayun nga..

Dinala ako ng paa ko sa way papuntang Makati. Ang tigas tigas talaga ng ulo ko. Pero.. Whatever! I miss my hometown. :(

Dumeretso ako sa.. Store kung saan kumain kami ng Parfait ni Kean before. Tanda ko pa. Sabi niya ayaw daw niya ng matamis tapos favorite naman niya! Sira talaga yun!

Malapit na ako sa school. Kaya pumunta na rin ako. Ewan ko. Napatunayan ko sa sa rili ko na..

Kapag pinilit mong kalimutan lalo mong maalala. Kapag nilabanan mo ang gusto mon g gawin lalo mo lang maiisip. Lalo ka lang mahihirapan.

Kaya ito ako. Nasa tabi ng guard.

"Maam ID mo."

"Ah. Hindi ako student dito eh."

"Hindi ka pwede pumasok dito."

"Kuya. Last year dito ako pumapasok."

"Pero ngayon hindi na."

"Kuya naman! Gusto ko lan--"

Maya maya dumadami na ang tao. Yung iba nakikilala ako. Yung iba napapadaan lang . Iba deadma. Kelan pa ako naging sikat sa school?! Hmmm.. Sabagay. Before nagsa bunutan kami ni Dara. Tska.. Hot ang fiancee ko. Before.

Maya maya..

Cass: CHAN--Elle?!? Why are you here?!

Ako: Paalis na nga eh! Ayaw ako papasukin ni Kuya.

Cass: Hoi Manong! Hindi mo ba nakikilala kung sino kaharap mo?! Aba sikat kaya y an!!

O____O

Ako: Sikat ako sa school before ano!

Cass: Ay-- Oo nga! Sikat siya. Tska di magnanakaw yan. Papasukin niyo. Sagot ko yan.

Guard: Pero maam hindi po--

Cass: Papasukin mo ba siya o kailangan ko pang kausapin ang De--

Guard: sige maam basta sagot niyo siya.

Nakow! Nakaktakot talaga itong si Cassandra! Miss ko na tong bestfriend ko!

"Oh Cass. Saan sina Anika?"

"Imemeet ko! Sama ka na sa amin!"

"Naku nagmamadali din kasi ako eh. Bibisita lang ako."

"Okay lang! May mga class dn naman kami kaya hindi all day to! For sure miss ka na ng mga yun."

At naalala ko. Iba nga pala ang turing ko sakanila. Si Cass lang ang hindi nag g ive up sa akin before noong nagtataray ako. Sila kaya? Mailang kaya sila sa akin ? Maya maya.. Dumating na sila. Isa isang nagulat sa akin. Siguro dahil sa damit ko. Lahat na.

Kinakabahan ako. Hindi naman nila ako irereject db? Hindi naman nila gagantihan ang ginawa ko sakanila before db?

Bianca: Elle?!?

Ako: Ye--S?

Tapos lahat sila isa isang niyakap ako.

Bianca: Waaaah! Bakit ngayon ka lang nagvisit?! We super miss you!!

Ivy: Oo nga! Grabe ka! Ano? Okay ka na ba? D ka na ba masungit?

Ria: Nawala na ba ang sapi mo?? O hindi pa??

Sira. Sapi daw. Pero natuwa ako. Kahit na.. Nandoon pa din sakanila yung ginawa ko before.. Nandiyan pa rin sila sa akin. Namiss pa rin nila ako. At ngayong bum alik na ako.. Andiyan sila. Once a girlfriend.. Always gonna be a girlfriend.

Ako: Grabe naman kayo. Oo. Unti unti.. Nawawala na ang 'Sapi' ko. But.. Well.. M insan nanaig pa rin. Matindi ako magkamood swing!

Cass: So aalis na ba kami?!

Tapos lahat kami nagtawanan. Nagkwentuhan lang kami. Catch up lang.

Ivy and Cholo going strong. Same kina Ria and Luke. Si Bianca and Steve.. Ayun. Super strong and cheesy daw.. Si Cassandra at Yael daw.. May...

"ANO?!? MAY NANGYRI NA SA INYO?!"

Cass: Wow! Sana pala di ko na lang binulong.

Ako: OMG! Cassandra!!! Ano ba yan?! Baka biglang--

Cass: Ano ka ba! Responsable kami.

Ako: But still...... How does it feel?!

Siyempre naiintriga ako.. Kami nga ni Kean.. Magfiancee. Di pa nagawa yun. Di ko tuloy alam kung maiinggit ako o ano.

Bianca: Hindi mo ba natikman si Kean?!

Ako: O///O Bianx ano ba!! Hi--Hindi. Tska!! Ayaw ko!! ANO BA!

Ria: Sayang hot pa naman.

Ako: Ria!!!!

Ivy: Hindi pala aggressive.

Ako: Ivy!!!!

Cass: OH WELL. Si Anika kanina pa hindi nagsasalita.

Alam ko iniwas na ni Cassandra ang topic about sa past. Yan. Kaya ayoko ding bum alik eh.

Minsan ikaw unti unti nagmomoveon pero yung friends mo hindi makamoveon.

Ivy: Miss na naman niyan si Gian.

Si Gian? Nakonsensya naman ako. :/ Kasi.. Kaya umalis si Gian partly dahil sa nalaman niy a na wala na kaming pagasa. Si Anika tuloy nagsusuffer.

"Ay? Ano ba yun. Sabi naman sa inyo.. Ayoko ng hintayin ang taong wala ng ginawa kung hindi ang magpahintay. Ayoko ng habulin ang taong gusto lang magpahabol.. Sooner or later mapapagod din ako." --Anika.

Natahimik na lang kami. We all know na sentimental si Anika. Pero may point din kasi siya. Lahat ng girls may lovelife. Its hard for her din at times kapag nag dadate yung 3 couples.

Cass: Anika bakit ba si Gian? I mean.. Yeah. Gwapo and hot din siya next to Kean --

Oh mga ex ko mga yun ah :/ Cassandra!

"Pero alam mo naman na.. He doesn't see you the way you want him to see you. Adm it it or not.. To him. You are invisible!" --Cass.

"Alam ko naman yun eh. Matagal na. Na wala lang ako sakanya. Pero.. Will you sto p loving a guy just because he doesn't love you back? I give.. Not because I wan t to get something in return. I give because that's what I want. I love him and that's never gonna change."-- Anika.

Cass: Pero wala namang pupuntahan Anika eh. Masasaktan ka lang.

Hindi ko na napigilan hindi sumabat sa seryosong usapan.

"Sometimes.. It's really hard to give and to expect that you'll get something in return. However, I've learned that its harder to stop yourself from giving. The more you restrain yourself.. The more frustrated you get. So.. I believe that.. Stoping yourself from loving him is worse than loving and not being loved back"

Nagtitinginan lang sila sa akin. Nagsmile si Anika. Alam kong gets niya ako. Kas o sina Cass..

Cass: Ano ba yan! Sabi ko nga wag na natin pabisitahin tong babaeng to.

Bianca: Oo nga!! Numonosebleed tayo!!

Ivy: Ha! Ako hnd!

Ria: Geh nga translate mo!!

Ivy: Di pa ako tapos!! Ako hindi-- hindi rin pumapayag na bumisita si Elle! Nose vleed!!!

Cass: With a V tlga?!

Ivy: Oo kelangan yun!!

Tapos nagtawanan kami. Maya maya nagpaalam na sila na kesyo may class na daw sil a. Ako kelangan ko na maghanap ng trabaho. Aaah. Sarap sa feeling na mareunite u lit. Although.. Masakit pa rin. At least paunti unti makakalimutan ko naman.

Maya maya.. Umalis na din ako. Naglakad lakad ako papunta sa plaza. Marami naman g tao doon. Naupo muna ako ng biglang..

"Miss? Miss?" Sabi sa akin ng isang lalaking nakabusiness attire.

"Yes?"

"Do you need a job?"

Job? Job daw?!

"Yes po ^____^ Ano po ba?"

"Student ka pa ba?"

"Ah. Opo. Opo!"

"Sabi ko na eh. Kelangan kasi namin ng estudyante na magmomodel ng damit namin. Nagsisimula pa lang kami eh."

WAAAH! Swerte ko ngayon ah!!

"Sige po! Sige po!"

"Kelan ka ba pwede? Pwede ka ba ngayon?"

"Ngayon po? Osige--Ay teka lang po may tumatawag."

Bigla kasi nagvibrate yung phone ko.

"Hello?"

"Bakeks. Asan ka?"

"ANONG BAKEK--" tapos napatingin ako sa lalaki. Tapos hininaan ko ang boses ko.

"Anong bakeks ka diyan!"

"Asan ka?"

"Bakit?"

"Asan sabi?!"

"Init ng ulo. Plaza dito sa Makati."

"Kbye."

Tapos binabaan niya ako.

"Boyfriend mo?"

Usisero si Manong. Tinaasan ko nga siya ng kilay. Tapos napaback naman siya. Nak u! Baka di ako tanggapin sa trabaho.

^____^ Smile na muna Elle.

"Ito ang number ko. Contact me kung kailan ka free."

"I'm free po today." "Ganun. Gusto mo magsimula na tayo?"

"Osige--Teka po may magtext."

Ano ba yan! Pag itong si sir nairita sa akin patay kang tipaklong na Dylan ka sa kin!!

From: Deeeehluuuhn Bakeks. Pnta ko diyan. Hintayin mo ko.

BAKEKS?! KAPAL NG MUKHA!!!!

To: Deeeehluuuhn KURDAPS!!!! >=( U r so bad! Bkt k nmn ppnta dto?! Pmsok ka! Pkopyhn mo ko ng not es.

Nasend ko na. Naghihintay lang sa akin si Sir. Tinutunaw ako sa titig. Pasado na man ako!!! Maganda ako!! Kelangan tlga itest pa?! Maya maya nagreply na si Dylan . Mapalitan nga pangalan niya sa phone ko.

From: Kurdaps Bka mamiss mo ko. Basta. Lapit na ko. Wag ka umalis diyan tapon kita.

Tapon daw! Bahala nga siya.

"Ano iha? Tara na ba?"

"Teka lang ho. May kasama ho ako."

"Ano? Kala ko ba magisa ka lang?"

"Kung mashock?! Bawal may kasama?!"

"Huh?"

"Ay sorry. Sorry. I mean.. Gwapo po yun. Pwede ding model."

"Gwapo? Lalaki?"

"Ay hindi po. Babae po. Mukha nga lang lalaki. Gwapo nga diba?! Duh?!"

"So babae?"

"Wow naman sa slow!!!"

"Ano?!"

At mukhang naiirita na siya. Mukhang nasasapian na ako!! Nasasapian na ako!!

"Ang ibig kong sabihin. Hintayin po natin siya. Gwapo din po siya."

"Babaeng model lang kelangan ko. Para sa babae ang mga damit na tinitinda namin eh."

"-___^ How ironic. Knowing that you're a guy."

Mukhang nathreaten siya na nageenglish ako. Eh chinese-in ko kaya to?! Pero kela ngan ko ng pera. Wag ka munang magpaka Elle please.

Sumama na ako sakanya. Naglakad lakad kami. Malapit daw sa kumpanya nila. Medyo lumalayo na kami sa madaming tao.. Kinakabahan na ako. Nakatingin lang ako sakan ya at nakaevil smile lang siya. Hindi. Tiwala lang. Pangit lang talaga siya ngum iti. Tiwala lang.

Pero palayo na kami ng palayo at natatakot na ako. Ngplaplano na akong tumakbo h anggang hindi pa kami nakakpasok doon sa isang eskinita hanggang sa..

*pant pant pant*

"Ba--*ha ha ha* Keks."

Grabe!! Hingal na hingal na nga siya nagawa pa niyang mangasar!! Pero napayakap ako ng makita ko siya. Kinakabahn na talga kasi ako. At paano niya ako nakita?! Ano siya aso na may malakas na pangamoy?!

"Ano ba. Saan ka pupunta? Sino yang mukhang hito na matanda na yan?"

Grabe! Kahit kelan talaga mapanglait ito! Ang sama ng tingin sakanya ni Sir.

"Siya yung may ari ng model company na sinasabi ko sayo. Para makatulong kay ate ."

Tiningnan lang niya mabuti si Sir. As in ang sama ng tingin. Nakakatakot si Dyla n.

"Tara na alis na tayo."

Hinawakan niya ang kamay ko at hinila ako kaso biglang.. May lumabas na madaming lalaki sa palgid namin!! Saan galing mga to?!

Magkatalikuran kami ngayon ni Dylan. Hawak niya braso ko. Nagsisimula na akong m anginig.. Pero ayaw kong ipakita dhl lalo lang magkakalakas ng loob tong mga ung goy na to.

"Sht sabi na. Tnga ka ba tlga Elle?! Wla man lang business card pmyg ka na magpa kuha. Paano kung di ako dumating ngaun." bulong niya. "At kahit na dumating ako ngayon patay pa din tayo. Di ko sila kaya. Napapaligiran tayo."

At sa sinabi niyang yun lalo akong kinabahan at napahawak na ako sa braso niya. Napangiti lang yung mga lalaki. Hanggang nagsalita na si Sir. "Sige na. Tapusin niyo na yan." Tapos lahat sila sumugod. Sinuntok sila ni Dylan . Pero sobrang dami nila. 8 sila doon. 1 lang so Dylan. Kumuha ako ng tubo sa gi lid at pinagpupukpok ang iba.

1.. 2.. 3.. 4..

Tumba na yung apat. Nagsisimula na akong maging masaya ng biglang..

"Aaaaah."

May isang lalaki na hinablot ang bewang ko tapos ipinulupot yung kamay niya sa l eeg ko.. Nakita ni Dylan.

"Elle!!" paglingon niya, tinira agad siya nung mga lalaki na binubugbog niya kay a ayun siya naman ang pinagtulungan.

Binugbog nila si Dylan. Gusto kong sumigaw pero tinakpan nitong Fatso na ito ang bibig ko.

Dylan Sorry :(

Maya maya bugbog sarado na siya. Tapos dinala na kami sa isang lumang building. Tapos tinali nila si Dylan doon. Wala atang malay. Tapos tinapik tapik nila tapo s nagising siya.

"Dylan!!!!"

"E--l."

Puro siya dugo at sugat. May cut na rin yung lips niya! Halaaaa. Paano na yan?! May sira na ang gwapo niyang mukha!!

"Ang tigas kasi ng ulo. Ayan. Napahamak pa boyfriend mo. Susunod ka lang naman e h."

Tapos lumapit siya. At hinawakan ang mukha ko. Ewwww. Maya maya bumaba na ang ka may niya sa may dibdib ko. Napapikit na lang ako.

"G*gu ka!!! Layuan mo si--BOOOOG."

"DYLAN!!"

Sinuntok siya ng malaking lalaki. Kita ko yung dugo.

"Sige. Tanggi ka pa. At papatayin namin ang kasama mo."

Pa--Papatayin?! Natatakot na ako. Natatakot na ako. Naiiyak na ako. Hindi ko na alam ang gagawin ko.

"Oh boys. Ulam to." tapos hinahaplos haplos niya ang mukha ko pati buhok ko. Ang sama na lang ng tingin ko saknya.

Tapos yung walo pang lalaki unti unting lumapit sa akin. Yung isa hinahaplos ang buhok ko. Yung isa yung legs ko. Yung isa mukha ko. Yung isa hinahalikan ang ka may ko..

At yung boss nila hinahalikan ang leeg ko.

Naiiyak na ako. Umiiyak na ako.

Yung kamay nila..Kung saan saan humahawak..

Hanggang sa.. Palapit sila ng palapit sa butones ng damit sa dibdib ko. Tapos yu ng isa pataas ng pataas sa hita ko.

Ayoko na. Di ko na kaya. Natatakot ako.

Ayoko nito.

"KEAAAAAAAAAAAAAAAAAAN!!!!!!!!!"

*BOOOOOOOOOOOOG*

Nagbukas ang pinto.

Nawala ang mga kamay na humahawak sa akin.

Isa isang tunog ng pagbagsak.

Nahihilo ako. Nanghihina ako. Hanggang sa may humawak ng mukha ko.

Ang init.

Pag mulat ko..

Naghahallucinate na naman ba ako?!

Kasi..

Si Kean ang nasa harapan ko.

______________________________________________________________________________ CHAPTER 23 ELLE'S POV

"Miss. Miss."

Napamulat ako.

Pag mulat ko. Nanakit katawan ko. Hanggang sa naalala ko yung nangyari kanina. N apamulat agad ako at natakot.

"Nasaan ako?!?"

May isang lalaking nakatalikod.

Matangkad.

Malapad ang likod.

Sino siya??

"Nawalan ka ng malay kanina kaya dinala kita sa bahay ko. Yung kasama mo nasa kw arto ko. Nalapatan ko na ng first aid. Matindi ang sugat. Mamaya may dadating na doktor para icheck siya."

Tapos na siya ayusin ang towel na sa tingin ko ilalagay niya sa akin.

Humarap siya.

O____O

O____O

O____O

Hindi.

Hindi to totoo.

Mali. Shock lang ako.

Hindi.

Hindi.

Hindi.

"Miss?"

Bakit..

Bakit..

Bakit kamukha niya si Kean?!

"Miss ayos ka lang ba?!"

Hinawakan ko agad ang mukha niya. Pinsil ko. Tapos pinisil ko mukha ko. Masakit.

Ibig sabihin totoo ito.

Bakit.

Bakit kamukha niya si Kean?!

Hindi..

Hindi..

Siya..

Siya si Kean.

"Kean?"

Natulala lang siya sa akin.

Tapos biglang nagsmile.

Nagsmile din ako.

Siya nga talaga si Kean??

Siya ba??

"Miss. Hindi Kean ang pangalan ko. I'm Yohann."

Now Playing: A Thousand Years by Christina Perri.

Yo--Yohann?

Lumapit siya sa akin. Di ko maalis ang tingin ko saknya. Sa bawat galaw niya. Di ako maaring magkamali. Si Kean ito.

"Kean?! Ikaw yan eh! Wag mo na akong lokohin please!! Hindi ako pwedeng magkamal i!! Ikaw si Kean!! Kean!!"

Tapos hinigit ko yung braso niya tapos inalog alog ko. Nagsisimula na naman akon g magbreak down. Nagsisimula na naman.

Ayoko na. Ayoko ng maging Elle ulit. Ayoko na.

"Masama ata ang pagkakabagok mo kanina. Hindi ako si Kean."

Bagok? Hindi kaya..

"Kean!! Nagkaamnesia ka ba?! Ako to!! Si Elle-- Si Chanel!!! Si Chanel!! Hnd mo ba ako naaalala! Nagkaamnesia ka ba talaga??"

Inaalog alog ko lang siya. Tapos tumawa lng siya.

"Miss. Sa pagkakaalam ko naman eh hindi pa ako nababagok. ^___^ Baka ikaw? Magpa hinga ka na nga muna diyan. Sa tingin ko nandoon na ang doktor. Pupuntahan ko la ng."

Tapos umalis siya.Hindi. Si Kean yun. Pwede ba namang.. Sobrang kamukha ni Kean. . Nakatira sa Makati. Tapos biglang.. Hindi si Kean?! Imposible!!

Baka nagkaamnesia siya. Tinago siya sa akin ng mama nya! At dahil meant to be ka mi nagkita kami. Ganoon nga.Kaya sinabi ni Papa na cremate lang si Kean.. Kasi h indi naman siya namatay. Ito nga siya sa harap ko eh.

Hindi patay si Kean. Ito siya. Ito.

Maya maya.. May dumating na matanda. Sino siya??

"Iha. May kailangan ka ba? Sabi ni Sir Yohann nakita daw niya kayo na binitbit n g mga lalaki kaya sinundan niya kayo. Delikado sa eskinita sa mga plaza iha--"

"Sino ho kayo?"

Tapos tumawa siya. Yung tawang matanda.

"Oo nga naman. Nakalimutan ko. Ako si Rosa. Manang Rosa ang tawag sa akin ni Sir Yohann."

Sir Yohann?? Pati katulong..

"Manang!! Db hnd naman Yohann ang pangalan niya?! Diba Kean po!! Kelan po kayo n agstart magkatulong sakanya?! Kelan po?!"

Nakatitig lang sa akin si Manang. Tapos tumawa na naman siya.

"Anak. Ano bang sinasabi mo? Nasaktan ka nga ata. Bata palang si Sir Yohann ako na ang katulong niya. Lumaki yan sa Paris at ngayong taon lang nagbalak magstay sa pilipinas."

O____O

Imposible. Sinungaling ka manang! Kasabwat ka ng nanay ni Kean!!

Wag niyong itago sa akin si Kean. Wag.

"MANANG! KUNG KASABWAT KA NG NANAY NI KEAN! Please! I'm begging you. Maawa po ka yo sa akin. Isang taon ko na po siya hinihintay! Mahal na mahal ko po talaga siy a! Ayoko pong--"

"Iha. Sandali lang. :( Hindi ko talaga kilala ang sinasabi mo. Si Yohann inaalag an ko na mula bata pa siya. Ako ang saksi ng paglaki niya kaya--"

"SINUNGALING KA!!! ANO BANG GUSTO NIYO!? NILALAYO NIYO NA NAMAN SA AKIN SI KEAN! ! KEAN!! KEAN!!! KEAN!!"

*BOOG*

Biglang nagbukas ang pinto at pumasok si Kean. Umiiyak ako. Lumapit siya kay Man ang Rosa.

"Anong nangyayari dito?!"

"Iho! Ang batang yan nagwawala. Ipinipilit na ikaw si Kean."

"ALAM KO IKAW SI KEAN! WAG KA NG MAGSINUNGALING SA AKIN!!! PLEASE NAMAN! PLEASE NAMAN! PLEASE NAMAN OH! HIRAP NA HIRAP NA TALAGA AKO!!!"

Nagbreak down na ako. Umiiyak ako habang nakaupo sa floor. Napansin kong pinalab as niya yung matanda at lumapit siya sa akin.

"Miss??"

"Elle *Huk*"

"Elle. Pwede bang wag kang mageskandalo dito? Una sa lahat. Yohann ang pangalan ko. At hindi ako si Kean. Pangalawa. Sana ibalik mo naman ang magandang loob na binigay ko sa inyo, igalang mo naman ako, ang bahay ko at ang mga kasama ko dito . Hindi kita kilala at hindi ko alam kung ano ang mga problema mo, pero sana.. S ana lang. Wag mo na idamay pa kami dito."

Napatigil naman ako sa pagiyak ko. Nasaktan ako sa sinabi niya. Kaya. tumigil ak o sa pagiyak ko. At umiwas ng tingin sa kanya. Ang sama niya.

"Haaay. Okay. Sorry Miss. Kasi. Haaay. Okay. Sige. Siguro naman gusto mo ng proo f na ako si Yohann para mapalagay ka na db?"

Mukhang nakonsensya siya sa ginawa niya. Ngayon proof proof pa. Psh. Dinala niya ako sa kwarto niya. Ang linis!! May kinuha siya sa cabinet. Hinahanap niya. Han ggang sa nakita niya.

"Ito. Ayan ang Birth Certificate ko."

Tiningnan ko. Yohann Salazar. 20 Years old. Citizen siya sa Philippines and sa P aris. :| Ibig sabihin, doon nga talaga siya tumira? :( Maya maya may binigay uli t siya sa akin.

"Ayan. Driver's License. Voter's ID. And lahat ng I.D na naacquire ko dito sa Ph ilippines ayan na." Tiningnan ko. Valid nga. :(

Maya maya may binigay na naman siya.

"Here. Diploma na I finished my schooling sa Paris."

Nakita ko. Hindi ko maintindihan ang mga nakasulat pero may diploma nga.

"Lastly, here are some of the photoalbums na nakita ko dito sa mga gamit ko. Sin ce ayokong mabother ka kahit di kita kilala ipapakita ko sayo."

Tiningnan ko. Mula baby, bata, pagbibinata at yung ngayon nandito. :| Tiningnan ko lahat. Lahat kamukha niya. Kamukha din ni Kean. Imposibleng may kambal si Kea n. Imposible ding may kambal si Yohann. Ibig sabihin magkamukha lang talaga sila ?

"PERO.. Paanong.. Paanong sobrang magkamukha kayo?" "May mga cases naman na ganoon eh. Hawig. Pero may mga pinagkaiba din. Kaya miss . I mean.. Elle. Pwede wag ka ng magwala at tawagin akong Kean? Coz I'm Yohann."

Napatungo naman ako sa sinabi niya. Kahit na ayokong maniwala. Andito na eh. Kah it ayaw niya, napilitan siyang ipakita sa akin angimportanteng documents niya pa ra matigil ako. :( Siguro nga.. Si Kean. Pero. :|

"Elle." "oh?" Mahinang sabi ko. "Hmm. Sorry kung.. kamukha ko siya. Pero. Sana maniwala ka. Na hindi ko kilala y ung sinasabi mo. :|" "Hmm. Naniniwala naman ako. Kaso. Sobrang ikaw na ikaw siya." "Siguro sa mukha. May mga taong magkakamukha talaga. Pero.. Hindi ako siya." "Siguro nga. Sorry nga pala." "It's okay." "Sorry din na napilitan ka pa ipakita sa akin yung mga gamit mo." "It's not your decision. Ako naman nagpakita so It's not your fault."

Nagsmile na lang ako sakanya. Tapos... >/////>

"UY! Anong feeling mo? Painting ako? Wag mo naman ako masyado titigan!!"

Tapos ngumiti siya. *O*

WOAH. Ang pogi. ANG POGI POGI.

Namiss ko lang ba talaga si Kean oh talagang gwapo lang siya?

"Elle?" "AY ELLE DAW!! OH ANO?!" "HAHAHAHAHAHAHAHA!!" "Makatawa ka naman diyan! Problema mo?" "Pag tumatawa ng malakas may problema na agad? Di pwedeng masaya muna?"

Wait. Stop. Think.

Hirit ni Vice Ganda yun ah. At kapag si Vice ang usapan..

"Sigurado ka bang hindi ka si Kean?! Kasi--" "Pakilala kita sa pamilya ko gusto mo?"

"WAG NA OY! Di ka nakikinig sa nanay mo.. Sinuway mo na nga ang Don't talk to st rangers rule papakilala mo pa ako! Buang ka din!" "Daldal mo miss."

=____=+ Sensya naman. Yang mukha mo kasi. Namiss ko yan eh. Gusto ko akin ka na lang..

"Yung kasama ko. Ano na yun? Paano kami aalis dito?" "Sabi ng doctor grabe sugat niya eh." "Mukha nga." "Ano ba kasing ginagawa niyo doon?" "Naghahanap kasi ako ng trabaho. Model sana. Eh ayun. Mga.. Masasama pala sila."

"Trabaho? Mukhang nagaaral ka pa ah." "19 na ako. Legal na." "Ahhhh."

Tapos kumuha siya ng rubix cube at nilaro niya..

Wait. Stop. Think.

Ayaw ni Kean ng Rubix Cube!!

**Flashback "Oi Kean. Laro tayo!!"

"Nu yan?" "Rubix cube." "Yoko nean."

"Huh? Sikat to eh!!" "Ano naman?" "Masaya naman laruin to." "Yoko. -___-" "Di ka lang makabuo eh!" "Sus." "Bakit nga ayaw mo?!" "Ayaw ko lang." "Ano nga?!" "Kulit."

"Sabihin mo na kasiiiii!!!" "PSH!! Ayaw ko kasi boring! Nagaaksaya ka lang ng oras kaiikot ng kaiikot ng stu pid na rubix na yan! Para saan?! Para mabuo ang parehas na kulay?! At pagkatapos ?! Wala!" **end of Flashback

See. Ayaw ni Kean. Ayaw na ayaw na halos atakihin siya noon kaeexplain sa akin b akit ayaw niya. Bakit ganito tong taong to.. Mukha ni Kean.. Pero malayo sa ugal i ni Kean :/

"Oh. Ako na ba ang magsasabi na matutunaw na ako katitig mo? *grin*"

Ang gwapo naman niya mangasar. *O* Yung tipong ngingiti pero nakakaasar pero hin di ka maasar!

"-////- mayabang ka!" "Hahaha."

Tawa lang siya ng tawa. Ano ba yan. Pag speechless tatawa agad?! Diba pwedeng 'u mmm' muna?!

"Mam Sir. Yung lalaki na kaibigan ni Mam. Nagwawala."

Nagwawala?! Ano yun?! Hayop sa Zoo?! Makadescribe si Manang Rosa ha! Teka nga. B aklang bakla ako ah! Pumunta kami sa kwarto kung nasaan si Dylan. Inaalalayan ak o ni Yohann. All the time namumula ako. Amp naman oh! Bat ganto to?!

"Nasaa--ELLE--Ouch."

Nilapitan ko agad siya.

"Sira! Wag kang malikot! Feeling mo werewolf ka na after 10minutes magheheal aga d bones mo?! Umayos ka! Tao ka lang!" "Ano bang pinagsasasabi mong baliw ka? ~~."

Ouch. Makapagsuplado si Kuya! Talong talo si Ruffa!

"Nandito tayo sa bahay ni Yohann. Tinulungan niya tayo kanina eh. Tapos hinihint ay lang niya magrecover ka." "Ayos na ako." "Sige nga! Dougie ka nga!! Kung okay ka na.. Go! Teach me how to dou--" "Elle!! Ang hyper mo!"

Bakit nga ba ang hyper ko?! Dahil ba kay..

Napatingin ako sa part ni Yohann na nagrurubix cube pa din. Noong makita niya ak o nakatingin kinidatan niya ako kaya inalis ko agad ang tingin ko sakanya.

"Oh bat mkhang constipated ka." "GRABE NAMAN TO! hindi naman!" "Psh."

Si Dylan. Kamukha ni Kean. Hawig. At kaugali. Si Yohann.. Mukhang mukha ni Kean. Pero malayo ang ugali kay Kean.

Mga lalaking to. Di ako tatantanan. Di na ako makakamove on!!

"Ano sa tingin mo?" "Huh?? Tingin ko san?" "MAKINIG KA KASI!!!"

"Oy pare wag mong sigawan." Biglang sabat ni Yohann.

Sinamaan siya ng tingin ni Dylan. Tapos nagpoker face lang si Yohann. At ginawa yung nakakamatay niya na grin.

"Sabi ko kelan tayo aalis dito?!" "Kapag gumaling ka na." "Magaling na ako tayo na." "Dylan Patrick!" "Ano?!" "Pwede ba?! Alam kong di ka comfortable dito.. Pero tiisin mo. Siya na nga nagma magandang loob." "*o edi siya na bida*"

"Ano yun?!?!" "Wala! Bingi." "Bakit ba ang sungit."

Maya maya hinigit ako ni Yohann. Tapos kinindatan lang ako. Namula ako at napayu ko kaya nadala niya ako sa paghila niya.

"Ba--Bakit?"

"Wag kayong magaway. Mastrestress sya. Baka lalong di gumaling." "*blink blink* Ganun?" "Oo ;)"

Waaah! Hilig mangindat ano ba yan! May sakit ba to sa mata?!

"Kumain ka na ba?" --Yohann "Ah. Oo busog na ako." --Elle "Anong kinain mo?" "Ikaw." "Ano?!" "HA?! Sabi ko.. Ikaw. Kumain ka na?!" "Ah. Haha. Hindi pa. Sabay ka?" "Busog na ako sayo." "Ha?" "HA?! Ang ibig kong sabihin.. Busog na ako na makitang kumain ka."

Tapos nagsmile na naman siya tapos umalis. Puro ka smile!! Nakakainis!! Ang gwap o pa naman pag nagssmile!! Nanandya?! Nagpapakilig?! Nakakainis!! Effective!! Ba kit kasi nakikita ko si Kean sayo. Pero hindi ko siya nararamdaman sayo.

Bumalik ako sa kwarto ni Dylan. Kawawa naman yun. Baka mabaliw. Walang kausap.

"Oy sungit." "~~." "Sorry na nga. Nagsusungit ka pa." "~~." "Sa lahat ng pakipot ikaw pinaka!"

Tapos umupo ako sa may gilid niya. Di siya makaiwas kasi masakit katawan niya. A ng dami niyang pasa.

"Ano ba yan. Tatalunin mo pa ang ube. Pwede ka na ring pumalit sa puto bumbong-"

"Elle. Ang bakla mo magsalita amp."

"Sorry. So you want me to be conyo? O yung tipong maton?! O yung maarte? Or simp le and nice?"

Bawat description iniiba ko yung tunog ng boses ko. Nairita siya. Dali mairita! Nagmemenopause na ba siya?!

"Dylan. Sorry." "San? Ikaw ba bumugbog sa akin?" "=___= *roll eyes* bubugbugin pa lang! Kainis!! Sincere yung tao eh."

"D mo naman kasalanan. Kasalanan mo lang maging engot. Di mo man lang napansin n a obvious na fake ang business card." "Gusto ko kasi ng trabaho agad eh." "Di ka naman gugustuhin ni ate na mapahamak para sakanya. Magisip ka nga. Minsan bobo ka eh." "Ouch ha." "Psh. Sa susunod. Paano kung wala ako? At wala yung lalaking parang nagcocommerc ial ng toothpaste na yun?" "Yohann. Yohann. At bakit commercial ng toothpaste???" "Lagi nakangiti. :|" "Inggit ka lang kasi lagi ka nakasimangot." ">:(" "See!! Pero alam mo.." "Hm?" "Dylan. Si Yohann. Kamukhang kamukha ni Kean." "Sino si Kean?"

Napaatras naman ako.

"Di mo kilala si Kean?" "Duh?" "Tss. Si Kean yung fiancee ko na namatay. Kamukha niya talaga. Ganang ganan. Dyl an. Meron ba talagang magkakamukha sa mundo?!" "Sigurado ka bang patay si Kean?" "Yan din ang unang pumasok sa isip ko noong makita ko si Yohann. Na baka amnesia lang.. Pero may mga lisensya sya, ID--" "Madaling dayain yun--" "Family album mula bata hanggang ngayon. Madadaya ba yun!?"

Napatahimik na lang siya. Kahit na umaasa ako na siya si Kean. May parte sa akin na nagsasabi na.. Hnd talga siya yun eh. At kelangan ko na umayos. :/

"Pero Dylan.. Bakit sobrang magkamukha sila?" "Wala bang kambal si Kean?" "Wala noh!" "Sigurado ka?" "Sigurado!!" "Bihira kasi maging kamukhang kamukha talaga--may picrure ka ba ng syota mo noon ?"

"Syota talaga? Teka.. Meron sa phone."

Tapos nilabas ko phone ko. Media.. At hinalukay ko lahat ng folders.. Andoon ang isang folder na puro picture namin. Pinakita ko kay Dylan at nanlaki mata niya. . Obviously. Sobrang magkahawig.

"Odb?"

"Ang.. Panget mo pala noon?! HAHAHAHAHAHA!!! MUKHA KANG BAO! Bakit ang ikli ng b uhok mo!? Nakaglasses ka pa! BETTY LA FEA!!"

=_____=+ Number 1 bully. Number 1.

"Kala mo. Yabang mo. Gwapo mo kasi masyado! >:|" "Buti alam mo."

Tapos tawa lang siya ng tawa! Bwiset! Bwiset! Inaagaw ko phone ko pero ayaw niya ng ibalik. Sama tlga ng ugali nito!

"Akin na!"

"Ayaw." "Isa pa tatayo ako dito at kukunin ko yan injured ka man or not injured." "~~. damot mo." "O___O shocked naman ako sa kadamutan ko." "Shock ka pa?!" "Duh?!!!..... Yeaaaaaah! One point!" "One point ka diyan." "Nsabihan kita ng Duh.." "Ammm.. Duh. One point."

Walang kabuhy buhay niyang sinabi. Ano ba naman yun?! Nakakainis! Lakas talaga m angasar ng horsey

"Bad mo." "~~."

Tapos dahil kanina pa niya ako inaasar pinoke ko ng pinoke yung mga pasa pasa ni ya >:)'

"ARAY!! ELLE!!" "Masakit?" "OBVIOUS BA?!"

Tapos inaasar asar ko lang siya dun tapos di siya makagalaw ng ayos dahil masaki t pa katawan niya. Tawa lang ako ng tawa. Siya naman badtrip na.. We were having so much fun until..

"Elle can you--Oh sorry."

Pumasok kasi si Yohann tapos nagkukulitan kami kaya napasorry siya. Pagpasok niy a humiwalay talaga agad ako kay Dylan. Baka kasi isipan pa ni Yohann na boyfrien d ko si Dylan!!

"Ah. Hindi! Sorry! Ano ba yun?" "Ah, I was just about to ask you if you can.. Well nevermind. Sige later na lang ."

Isasara na sana niya yung pinto kaso..

"Oy wait lang. Ano ba yun?!" "Huh? Ah. Nothing-" "Nothing daw! Ano nga?!" "Hahahaha."

Tumawa na naman siya. Naiinis ako kapag tumatawa siya. =___=+

"Nothing."

Tapos umalis na talaga siya. Ano ba yun. :/

"Hindi siya yung ex mo. Wag mo tunawin. ~~."

Napatingin ako ng masama kay Dylan.

"What?! Nagsasabi lang ng totoo." "Dylan!!" "Obvious ka eh. Pacute ka naman." "Halata?! I mean.. Huh?!" "Psh. Oo. Halata naman naming mga lalaki kapag pacute ang babae eh." "Ows paano?!" "Minsan.. Sa school. Manghihiram lang ng kami ng ballpen ang ibibgay sa amin yun g bago. May price pa. Sa aming mga lalaki.. Halata nagpapacute ka."

"Eh kung wala ng extra ballpen?!" "E di ibigay yung luma na gingamit niya." "Sige paano pa nahahalata na nagpapacute ang babae?"

"Hmmm.. Kapag tingin ng tingin, tapos pag tiningnan namin.. Iiwas ng tingin, tap os ichecheck kung nakatingin pa kami. Siyempre nakatingin kami kasi nakakailang yung galaw ng galaw ulo niya sa harapan mo." "Alam mo ikaw. Hnd naman yun sapat na basis." "Nagpapacute din kapag tatawagin ka ng tatawagin, andami daming tanong.. Di na l ang sabihin kung anong kailangn. Tapos sasamahan pa ng smile." "=___= Baka mabait lang yung tao at matanong.. Teka nga. Alam mo ikaw, weird mo! ! Anong konek niyan sa akin?" "Wala."

=_____=+ Lord. Kunin niyo na po siya. Kunin niyo naaaaa!!!

"Hahahahahaha! Alam mo mukha kang rabbit kapag galit ka sa akin."

Sige na lord. Please. Bilisan niyo na po. Hindi ko na kaya to.

"Mukha kang constipated na rabbit Elle. Yung tipong nakakain ng carrots na hilaw ."

"Hoi Dylan. Saan ka naman nakakita ng rabbit na niluluto pa muna ang carrot bago kainin?! UNA SA LAHAT HINDI SILA MARUNONG MAGLUTO. Pangalawa wala silang kalder o. Pangatlo--" "Aish. You're boring. ~~."

OMAYGHASH!!! ANO BANG LALAKI TO?! Kainiiiiis!!!!

"Oh saan ka pupunta?!" "Kahit saan basta malayo sayo!!!!"

Tapos tumawa na naman siya. Kainis. Naglakad ako papalabas ng pinto.. Noong papa labas na..

"Basta babalik ka! Alam kong babalik ka. Kasi alam kong hindi mo ako iiwanan.. D ahil alam mo kung gaano kasakit maiwan."

Napatigil ako sa sinabi niya. Bakit naman niya sinabi yun?!

Hawak ko pa rin ang door knob ng biglang may humila sa kabilang side. Nadala ako .. Akala ko mahuhulog na ako.. Pero may sumalo sa akin.

"Sorry. Sorry." "It's okay. Nasalo mo naman ako eh." "Anytime. Willing kitang saluhin.. Basta mahulog ka lang sa akin."

*blink blink* *stare* *blink blink*

Ano daw sabi ni Yohann?!

"Ano?!" "Ah. What I mean is, basta sa side ko ikaw mahulog Im really willing to catch yo u." "Aahhhh. *kala ko naman inuutusan mo ako mahulog sayo, kasi anytime pwede naman* " "Really?" "Oo naman sabihin mo lang sa--ASDFGHJKL!!! Ano?! Huh?! May sinabi ba ako?! Wala diba?! Ano yun?! Ah. Kakain ka. Sige labas ka naaaa."

Tapos tinulak ko siya papalabas at nilock ko pinto. GRABE!!! Narinig niya sinabi ko!! NAKAKAHIYA!! Ano ba yan!!! >__<

"Hintayin mo naman na ikaw ang ligawan."

Napatingin na naman ako ng masama kay Dylan. Lagi na lang may comment sa amin ni Yohann. Ano ba yan.

"Obvious ka kasi." "Pakialam mo ba?!" "Wala." "Wala pala eh!!" "Pero bumalik ka pa din." "Ano?!" "Bumalik ka pa din." "Bumalik ako saan?! Ano bang sinasabi mo?!" "Bumalik ka pa rin sa akin. Planuhin mo mang iwan ako.. Babalik ka pa rin."

Napatigil na lang ako.

"Taas ng confidence mo kuya!! Nagkataon lang. Cheeeee!! Sana pati bibig mo nagka pasa!!" "Bugbugin mo ng halik--" "ANOOOOOOOO?!?!?" "Halikwatin na bagay."

Aaaaaaahhhhhh. Kala ko sinabi niya--

"Kala mo halik as in kiss noh?! HAHAHAHA! Pinagnanasaan mo pala ako eh!" "Ang kapal naman ng mukha mo--*pak*--" "--ARAAAAAY!!! Bakit mo ako sinuntok?! Araaaay! Araaaay!!!" "Buti nga sayo! Sabi mo bugbugin diba?! Ayan!! Nakita mo!!" "Alam mo ikaw--halik--" "Ano?!?" "HALIKANGA DITO!! Ano ka ba! Patapusin mo muna kasi.. Dami mo iniisip na iba!!" "O////O Yabang! Suntukin ulit kita?!" "Pag ikaw nagkapasa pasa sa susunod ako gaganti sayo." "You wish. " "Hintayin mo lang akong gumaling dito!!! Hintayin mo lang!!!"

Maya maya pumasok na si Manang Rosa. Sabi niya kakain na daw kami. Sumabay daw a ko ng pagkain kay Yohann. Si Dylan dadalhan na lang niya.

"Bakeks. Samahan mo na lang ako dito."

Bakeks =___=+

Bahala ka diyan..

Tssssssk...

"Sige na po manang sasamahan ko na lang po si Dylan dito."

Dylan: *grin* Ako: *glare*

"Oh bakit ang sama ng tingin mo diyan?!" "Bakit ang sama ng ngiti mo?" "Masama ba? Baka naakit ka!" "KAPAAAAAAL! Kapal lang talaga!" "Hahaha. Basta ba sasamahan mo ako kumain eh." "Napilitan lang ako." "Wala namang pumilit."

Okay talo na ako. Ang bad niya. Ang bad niyaaaaa!!!

"Ayaw mo pala eh. Sige doon na ako kay Yohan--" "Joke lang. Di ka naman mabiro. Dito ka lang."

Nakahawak siya sa braso ko. Nagkatitigan kami. Seryoso siya eh. Tapos napatingin ako sa kamay niya at inalis na naman niya..

"Dito ka lang. Wala ako aasarin. Boring na ~~." "Sus akala ko naman mamimiss mo ako." "Pwede na din."

O___O napatingin ako sakanya.

"Pwede na din na yan ang isipin mo.. Crush mo ko eh."

O___O

Anudew?!?

"Sinong may sabing crush kita?!" "So mahal mo na agad ako?!"

O____O

What?!?

"HAHAHAHAHA. Kaya ayaw kitang nawawala sa tabi ko eh. Di nagiging boring ang buh ay ko."

Sige. I'll take that as a compliment. Maya maya.. Dumating na si Manang Rosa may dalang pagkain.

"Kainan naaaaaaa--"

"HOY!"

"AYKALABAWNAKINALABASA! ano ba?!" "Hindi ko kayang kumain!!! Injured ako!" "At problema ko pa yun? -__^"

Kumain lang ako, sinamaan naman niya ako ng tingin. Bahala siya. Gutom ako! Kaya lang.. nakakairita kasi lagi niyang mabibitawan spoon niya at matatapon sa akin ang food.

"ANO BA?!" "Ano?! Kasalanan ko ba na masakit?! Ikaw kaya magkapasa pasa."

At bigla kong naalala ang nangyari sa akin noon. Noong nagkapasa pasa katawan ko dahil kinulong ako ni Cassandra sa ref. Mahirap nga.

"Akin na nga. Susubuan na kita."

"Wag na. Wala na akong gana."

"Dylan!!! Ang tigas ng ulo mo. Pag di ka kumain lalo kang manghihina."

Tapos kinuha ko yung pagkain niya at minix sa pagkain ko. Tapos kumuha ako ng ul am at kanin at sinubuan siya..

Ayaw pa nga niyang ngumanga noong una.

"Wag ka ng maginarte ha!!" "Hnd ako nagiinarte!!" "Oh subo na!!"

Tapos sumubo siya. Namumula na naman siya tapos nakatingin siya sa ibang side ha bang nakain. Kulit lang!

After kumain natulog na siya. Ako.. Hindi ko alam ang gagawin kaya naglibot libo t ako sa bahay ni Yohann. At hindi ko talaga gusto ang nakita ko :| Kasi.. Puro family picture. Mula bata hanggang paglaki may picture..

Isa sa mga dahilan para hindi ko siya pagkamalan na si Kean. Pero hindi ako titi gil hanggat di ako naliliwanagan.. At isa lang ang magpapaliwanag sa akin ng lah at..

Si Papa. CHAPTER 24 ELLE'S POV

Tinawagan ko si Papa. Hoping na sana nasa Philippines siya. Walang sumasagot so I tried calling my mom,

"Hello. Mom?"

"Elle anak. Why?"

"I was hoping if alam niyo yung sched ni Papa? I have to talk to him about some important matters."

"Hmmm.. I'm not really sure pero ang alam ko babalik siya ng Pilipinas to settle something with some CEO. I'm gonna call you para icheck. Im also gonna tell him that you want to talk to him."

"Okay mom. Thank you, i love you."

"I love you too. Bye Elle."

"Bye Mom."

Tapos binaba ko na phone.

"Is that your mom?"

"O___O Yohann? Ah. Yeah. I was just asking her about something."

"Pwedeng malaman? :)"

Tiningnan ko siya. May pagkausisero pala itong si Kuya.

"Hmmm.. Tinanong ko lang if nasa Pilipinas ang papa ni Kean. Kasi may itatanong ako."

Napatigil siya then medyo nagsmile.

"Hmmmm. Okay. :) Hindi ko sila kilala kaya hindi ko masyado marelate sarili ko."

"AHAHA. Sabi ko nga! Sorry! Anyways.Kwento ka naman. What are your plans?"

"Plans?"

"Ah. Kasi feeling ko matatagalan pa kami dito dahil kay Dylan. Ayos lang ba yun? Tapos.."

"Don't worry. Wala naman sa akin yun. :) Isa pa.. I like having you around."

"O/////O Huh? Ba--Bakit?"

"I don't know. :)"

Tapos nagsmile na naman siya. *O* Ganito pala kagwapo si Kean dati?! Di agad obv ious? Kasi yung lalaking yun.. Hindi nagtatatawa eh!

"You really remind me of someone."

"Special?"

"Sobra."

"Talaga? Alam mo ba.. Hindi pa ako naiinlove?"

"Ows? Mataas standards mo?"

"Hnd. Ewan ko. Tntry ko naman eh."

"By tnitry.. What do you mean?"

"Hmmm. Be around girls? Mingle with them?"

"Baka hindi pa lang dumarating."

"Sabi ng Iba manhid at paasa daw ako eh."

"Oh? Bakit naman?"

"Ewan ko ba. Hirap kasi sa mga babae binibigyan agad ng malisya ang ginagawa ng mga lalaki. Hindi ba pwedeng makipagfriends and to get to know each other more m una? Lagi silang nagaassume.. Nasasaktan tuloy."

"Baka naman kasi nagpapakita ka ng motibo."

"Lagi ako kasama nila. Hinahatid ko sila. Tinutulungan sa mga problems nila."

"Eh magaassume nga yun! Konti na lang kasi ang ideal guy na gagawa ng ganan kaya talagang mafefeel nila na nageeffort ka."

"Hindi ba pwedeng mabait lang talaga ako? Nasasabihan pa ako ng paasa. Ginagawa ko lang naman yun dahil sa courtesy."

"Buseeeet. Di na kasi uso courtesy at gentleman ngayon eh! Kaya madaming nagaass ume agad. Kasi karamihan sa lalaki ganoon."

"Kung wala ng gentleman sa mundo, mangunguna ako paramihin lang ulit ito."

Awwww. Gentleman nga talaga siya. Pero mahirap kasi ung ganun. Kasi di maiiwasan g di magassume lalo na kapag sobrang bait siya!

"Ikaw? Hindi mo ba kayang mainlove ulit?"

"O___O Huh?"

"I mean.. Habang buhay ka na lang sa kamukha ko as you said before." "Hmmmmmm.. I don't know. I just love him too much. Too much to make me not forge t him."

Tapos ngumiti na naman siya. Aah. *O*

"Sana akin ka na lang."

*blink blink*

*dug dug dug*

*bluuuuuush*

"A-Ano?"

"Gusto ko makakita ng babaeng tulad mo. Gustuhin man kitang angkinin.. Baka masa ktan lang ako."

"Ba--Bakit naman masaktan agad?"

"Kasi.. Mukhang mahal na mahal mo pa yung ex mo. :) Kaya gusto kita. Gusto ko ma kahanap ng babaeng mamahalin ako ng todo. Hindi dahil sa gwapo ako, mabait ako o mayaman ako. Gusto ko lang yung mahal na mahal niya ako. Para hindi nakakatakot na mahalin ko rin siya ng buo. Isang babae lang. Isang babae lang. :)"

Bakit di na lang ako? :|

ESTE.

Katulad ko.

"Buti pa ex mo may kamukha which is ako. Ikaw ba? Wala ka bang kamukha? Para siy a na lang ang hanapin ko?"

"Cheesy mo. Bakit ba kasi maghahanap ka pa?"

"A--no?"

"ANG IBIG KONG SABIHIN!! DARATING DIN YUNG TAMANG BABAE!! FOR YOU!!"

"Sana nga."

Nagkatitigan kami. Hindi ko alam pero parang may nabubuo ng connection ng biglan g..

*"*whistle* HOY SEXY!! MAY NAGTEXT SA PHONE MO!! *whistle* HOY SEXY!!!"*

"Oh Miss Sexy may nagtext sa phone mo."

Tapos nag grin na naman siya. Yung nangaasar na hindi nakakasar.

"CHE! Teka nga."

From: Momey. Elle baby, Ken is in the Philippines na pala. I told him to meet you later. Here 's his num. +63********** Txt hm na lang sa place ng meet up niyo. Love you baby .

"Sino nagtext?"

"Yung ex ko! Nabuhay."

"Pakireply. Kung pwede akin ka na lang."

"O____O ANO?!"

"Hahahaha. Kidding :P"

Kidding Kidding!! EH KUNG TOTOHANIN KO YUN!! LALAKING TO!! KIDDING!

Nagrurubic's cube na naman siya doon sa isang tabi habang nagtetext ako. Sinabi ko kay Papa na magkita kami sa dati kong school. Nagreply naman siya na in one h our nandoon na siya.

Kinulit ko muna si Yohann! And then after noon nagpaalam na ako na may pupuntaha n. Tinanong niya kung saan. Sabi ko kay Papa kasi itatanong ko kung ano talaga a ng nangyari before. Tapos sinabi ko din na baka bumalik ako sa bahay namin ni Dy lan para kumuha ng gamit. Ayun umalis naman din siya. At ito ako ngayon on the w ay na sa dati kong school..

After 30 minutes.

"Papa."

Nakatitig lang sa akin si Papa. Kung dati close kami, noong nawala si Kean.. Nag karoon kami ng gap. Tapos nagbago pa ako. Partly, I blame Tito Ken for not showi ng me Kean.

Kaya nandito ako. Para liwanagin ang lahat.

Ano ang nangyari?

Sinong nagdala kay Kean sa ospital?

Bakit siya kinremate?

Bakit ang bilis? Papaano nangyari yun?!

Patay na ba talaga si Kean?

Kasi.. Simula makita ko si Yohann. Nagbago lahat ng paniniwala ko.

Papaano?! Papaanong sobrang kamukha ni Kean si Yohann?! Imposible. Oo may taong magkakahawig pero ang nagkamukha talaga?! Imposible! Baka naman nagkaamnesia lang si Kean. Naging si Yohann. Pero.. Ang mali naman do on.. May family picture si Yohann. Hnd lang yun. Mula baby picture hanggang grad uation picture meron siya. Kung nagkaamnesia man si 'Kean' dapat walang ganoon. :|

Pero napakaimposible na may kamukhang kamukha si Kean! At sa lahat naman ng kamu kha niya, yung taong nagligtas pa sa akin.

"Elle. Anak."

Tinitigan ko lang siya. Gusto ko magalit. Gusto ko na naman magalit. Nasasaktan ako. Andaming memories na dumadaloy kapag nakikita ko siya. Nagiging Elle na nam an ako.

Siguro nga hindi ko na mababago yun. Oo. Ako si Chanel. Pero dahil sa pangyayari sa buhay ko.. Parte na nito ang katauhan ko na Elle.

"Tito Ken."

Nagulat siya. Nagulat siya sa tawag ko sakanya. Alam niyo naman na isip bata si Tito hindi ba? Alam kong gagawin niyang big deal yun.

"I'm here to clarify things."

"I think I know kung tungkol saan."

Nagnod na lang ako. Pumasok kami sa kotse niya. Sabi ko doon na lang kami magusa p.

"Una sa lahat. Ano ang nangyari? Sino ang nagdala kay Kean? Sa hospital?! Anong oras?!"

Tumingin siya sa akin. Serious mode kaming dalawa.

Now Playing: Angel by Sarah McLaughlin

"Umalis si Kean sa simbahan. Naiwan kaming lahat. Ako kinakausap ang mga bisita. Tintry ko pakalmahin sila. Si Dara umiiyak. Ang mga tao nagkakagulo. Matapos an g halos 30 minutes.. Natahimik na. Umuwi na ang iba. Tumahan na si Dara. Nawalan ng stress. Hanggang sa.. May tumawag sa akin.."

"Tinatanong kung kilala ko daw si Kean Padua. Kinuha nila ang lisensya niya. At tinawagan ako. Sinabi nila na nasa ospital daw si Kean at malala na. Agad akong pumunta sa St. Luke's."

"Pag dating ko doon. Hinanap ko si Kean. Noong makita ko.. Noong.. Makita ko siy

a--"

Tapos biglang umiyak si Papa kaya umiyak na rin ako. Si Kean. :(

"Noong makita ko siya Elle. Hindi ko.. Hindi ko kayang paniwalaan na anak ko siy a. Yung kamay niya punong puno ng dugo. Pati ang chest niya. Ang lower body puro sugat at cut. Sa may bandang hita may malaking cut, open ang legs. At ang hindi ko matanggap ay ang mukha niya dahil.. Sobrang.. Sobrang basag. Yung kalhati. E lle. Hindi ko kinaya na makita siya. Masyadong masakit. Hindi si Kean yun. Hindi yun ang anak ko. Pero ang gamit niya. Lahat. Nandoon."

May kinuha siya sa bag niya. Lisensya ni Kean. I.D. Phone at wallet. Nakay Papa. :(

"Yan ang nakuha nila kay Kean. Hanggang ngayon tinatago ko. Dinadala ko sa kung nasaan ako. Kasi.. Elle. Kung nakita mo si Kean noon. Hihilingin mo na sana.. Sa na mawala na siya. Kasi baka masaktan siya. Mukhang masakit."

"Naiintindihan mo ba ako?! Hindi si Kean yun. Puro dugo, sugat at ang mukha niya halos deformed na. :((( Kaya nagdesisyon ako na ipacremate agad siya. Hindi ko kayang Iburol siya. Na ganoon. Hindi. Mas masakit."

Halos madurog ang puso ko. Hindi na ako makahinga sa kinauupuan ko. Si Kean ko. Ganoon? Ganoon ang sinapit niya? Bakit?! BAKIT?!

Iyak lang ako ng iyak. Kean. Kean. :(

"Noong makita ko ang anak ko, sinabi ko na sa sarili ko na hnd ko siya kayang i burol kaya pinacremate ko."

Ang sakit. Si Kean ko.

Si Kean ko. Ganoon ang sinapit :(

Bakit?!

Habang umiiyak kami ni Papa. Nawala lahat ng tanong sa isipan ko.

Siguro nga.. Kaya hindi ako makalimot kasi may parte sa storya namin ni Kean na kulang. At ito yun. Ito yung kulang. Hindi ko alam kung paano nagtapos..

Pero dahil sa sinabi ni Papa. May parte sa akin na naging kampante, na kahit ano ng iyak ko hindi na babalik si Kean.

Kasi.. Wala na siya.

Walang wala na siya.

Una sa lahat hindi naman kaya magsinungaling ni papa at pangalawa.. Hnd naman si ya magsisinungaling kasi nasaknya ang mga nakuha ng doctor.

Sabi niya sa akin ipapakita daw niya ang medical records ni Kean. Sabi ko naman hindi na kailangan. Sapat na. Sapat na ang nalaman ko. Sapat na ang lahat na ito .

Para tanggapin na wala na si Kean. At kahit hindi ko siya nakita.. Siguro hindi ko talaga siya gugustuhn makita dahil masasaktan lang ako.

"Elle. Sorry kung ngayon lang tayo nagusap ng ganito."

"Ako naman po ang may kasalanan eh. Kinulong ko yung sarili ko sa pain and hatre d. Hindi ko muna inalam lahat ito. Nahirapan tuloy akong tanggapin ang lahat."

"Elle. Lampas isang taon na. Kalimutan mo na si Kean."

Ewan ko pero tumatak sa akin ang sinabi ni Papa. Ginagawa ko naman eh. Mahirap l ang kasi talaga.

"Papa. Bakit ganoon?! Bakit may sobrang kamukha si Kean? May kambal ba si Kean?? "

"Kambal? Hahahahaha!"

Tapos tumawa lang siya ng tumawa.

"Walang kambal si Kean noh. Hindi ko ata kakayanin ng dalawang anak na ganoon!"

"Eh bakit po may kamukha si Kean?! As in sobra po!!! Nakakatanga naman po kasi, kasi sobrang magkamukha! Db dapat hawig lang?!"

Tapos napatigil siya at napaisip din.

"May mga cases na ganoon eh. Alam ko may isa akong client na nagkwento na may pi nakulong siya kasi sobrang kamukha daw siya tapos ginamit pangalan niya. Hindi i mposible. Pero hindi madalas."

Ibig sabihin. May mga taong magkamukha talaga?!

"Pero.. Para makasigurado ka. Si Kean may birth mark. Gilid ng bewang niya. Righ t."

"Papa. Sabi niyo wala na si Kean. =___=+ ano ba. Papaasahin niyo na naman ak--OO OOH!!"

Bigla na lang kasi ako niyakap ni papa ng mahigpit! Aray! Me balak isunod ako ka y Kean?!

"Aray!!"

"Sorry sorry!" tapos inalis niya.

Nagsmile siya at yayakap ulit sana kaso pinigilan ko!

"Papa! Anong problema!?"

"Kasi.. Kasi.."

"KASI?!"

"TINAWAG MO ULIT AKO NA PAPA!!!"

"=____=+"

Sabi ko na nga ba!! Gagawin niyang big deal yun!

"Papa! Wg kang makulit! Tsaka kakakwento mo lang na ikaw mismo nagpacremate kay Kean!! Ano ka ba! Saltik ka!"

"T^T Oo nga."

"Oh eh bakit mo pinapacheck ang birthmark?!"

"Para mawala na ang pangamba mo. Alam ko naman na kahit papaano.. Hindi mo maiiw asan na isipin na anak ko yun kasi kamukha. Db?" Sabagay tama si Papa. :/ PERO..

*Kring Kring*

"Wait lang papa may tumatawag." tapos nagnod siya.

"Hello?"

"Elle?"

"Ugh.. Who'sthis."

"This is Yohann."

Biglang bumilis ang tibok ng puso ko! Bat ganito!

Napansin ata ni Papa. At nagsignal ng.. 'Siya ba?' Tapos umiling na lang ako! Ku lit talaga noon!

"Hello? Elle?"

"Ay sorry!! Kasi ano.. Teka! Paano mo nalaman number ko?"

"Kay Dylan."

"Wow binigay niya?"

"Actually, he's the one na nagpatawag sa akin sayo. He's asking kung nasaan ka n a."

"Wow concerned dn pala sa akin ang loko! Pakisabi papunta palang ako sa bahay."

"Oh? Kanina ka pa umalis di ba?"

"Ah.. May nadaanan akong aso eh!!"

Tapos sumama ang tingin sa akin ni papa tapos nandila na lang ako.

"Osige babalik na agad ako! Babu. Ying aso mangangain na!"

Tapos binaba ko. Tapos mangungulit pa sana si Papa kaso sabi ko ihatid na lang n iya ako sa condo. Pagdating ko sa condo kumuha ako ng mga damit at lahat ng pwed eng gamitin ko at ni Dylan.

Tapos hinatid ulit ako ni Papa papunta kina Yohann. Nagbbye siya kasi may meetin g pa daw siya. Bago siya umalis binigyan niya pa muna ako ng madaming regalo.

Damit. Sapatos. Bag. Acessories. Make up. Pati Allowance.

Kahit ayaw kong tanggapin naginsist si Papa. Anak na din naman daw niya ako. Haa ay :( Pero salamat sa kanya naliwanagan na ako. Na hindi na babalik si Kean kasi wala na talaga siya.

"Elle!"

Nakita ko si Yohann nasa may pinto. BAKIT BA ANG BILIS NG PUSO KO PAG NAKIKITA K O SIYA?! Nakakainis. Nakakaself conscious pag katabi ko siya >////<

"Hi. Sorry natagalan."

"Nah. It's okay. Here give me that. I'll help."

Tapos kinuha niya sa akin ang gamit ko. Dinala niya sa guest room kung saan ako nakikitulog. Sabi niya si Dylan daw dinala na nila sa ospital.

"Huh?! Bakit?! Pumayag siya?!"

"Kasi kanina may sumakit sa kanya eh. Sa buto. Baka lumala lang kaya dinala nami n sa ospital. Kasama niya ngayon si Manang Rosa."

"Bakit di mo agad sinabi sana nakapunta ako doon! Sige aalis na mun--"

"Wag!"

Napatingin ako sakanya.

"Ahm. Let's fix your things first? At ang mga gamit ni Dylan na dadalhin natin s a hospital. Kaya wag ka muna umalis :)"

Nagsmile na naman siya. Napapatunganga ako sakanya. Ang gwapo kasi niya. Sa sobr ang gwapo niya lahat ng lalaki sa paningin ko panget na ><

Nagayos kaming dalawa. Habang nag-aayos.. Napapatingin ako sa may tagiliran niya . Gusto ko icheck eh. Baka may birthmark.

NO! Wala. Siya si Yohann. Imposibleng maging si Kean yan! At hindi imposible na may magkakamukha! Kaso napapatingin talaga ako sa tagiliran niya.

Pag kaya tinaas ko yung shirt niya makikita ko?! Pero.. Ang weird naman noon.

"Elle? What's wrong? May mali ba sa gilid ko?!"

"O___O Huh ano!?! Ano.. HUH?!"

"Tinatanong ko lang kung may mali ba sa gilid ko kasi kanina ka pa tingin ng tin gin."

"HUH?! ANO Kasi.. May.. Langgam kanina! Gumagapang!!! Kaya nakatitig ako!!!"

"Ah talga pero wala naman ako naramdaman--" O_____O

Napasign of the cross ako bigla. Tinataas kasi niya yung shirt niya!

Teka!! Teka!! Di ako prepared.

Kaya hinawakan ko ang kamay niya at pinigilan itaas ang shirt niya sa tagiliran.

Jusko wag mong itaas! Hindi pa ako ready! Busog pa ako! Ulam na ulam yan pag tin aas.

"Talaga? Tingin mo ulam?"

"Oo. Pero busog pa ako kaya wag mo munan--ANO?!?! RINIG.. HUH?!"

*blink blink*

Grabe! Ang sabaw ko! Kung may taong high ako low!! Ano bang pinagsasasabi ko?! T umawa lang ng tumawa si Yohann. Aaah nakakahiya >_< Ano ba to!!

"Tara na? Kay Dylan?"

"Ah. Tayong dalawa lang?"

"Oo ^__^"

Tapos nauna siya bitbit ang ilang damit ni Dylan. Tapos umuna siya sa sasakyan n iya. Ako naman sumunod sakanya. Habang nagbiyabiyahe. Di ko maiwasan mapatingin sa tagiliran niya. Sige! Para hindi na ako magtaka.. Titingnan ko na!! Hahanapin ko na kung may birthmark siya.

"Uy Yohann! May langgam shirt mo!!"

Tapos kunwari tatanggalin ko pero itataas ko lang ng konti.. Konting konting--

"Elle. Wala namang langgam. <' '>?"

"O.O *blink blink*"

Tapos binaba ko yung kamay ko.. At naupo ako. >///<

"Ah. Ganun ba? Akala ko kasi--"

"Pero bakit mo tinataas ang--"

"HUH?! Hindi ah! Ano lang-- Akala ko kasi ano.. Yung ano.. Ah! Yung langgam!! Ak ala ko kasi lumusot sa shirt mo."

OHMAYGHAD! Yung feeling na buking ka na lumulusot ka pa! Grabe! Sana slow si Yoh ann please! Sana wag siyang kagaya ni Kean na lahat ng pagsisinungaling ko alam agad! ><

"Ah. ^__^ Wala naman. Ayos na. Ahm. Baba na tayo?"

Napatingin ako. Nasa ospital na pala kami. -___-" Fail ako. Hmph!

Umakyat kami sa kwarto ni Dylan. Pagtingin ko sakanya, kawawa naman siya. May mg a nakasabit sakanya tapos yung braso niya may nakalagay na para hindi magalaw.

"Dy--Dylan?"

"~~."

Inilapag ni Yohann ang bag namin. Inaya niya si Manang Rosa na kumain. Close tal aga nila! :) naiwan kami ni Dylan dito.

"Uy.. Kamusta na? Masakit ba?"

"Tinatanong mo talaga sa akin yan?!"

"Hindi. Sa kama. Ano kama, masakit ba? Mabigat ba siya?! DUH! Sayo! Anubey."

"Elle. You're so talkative!"

"-___^ And so?!"

"~~."

Badtrip na naman siya! Tinatanong ko lang naman kasi kung masakit tapos ayan nau wi kami sa ganito.

"Yah. Sorry na. Ano? Its my fault bakit ka nandiyan eh. May pasok na bukas. Ipap aalam ko na lang sa mga prof na nandito ka."

"~~."

"Pero seryoso, masakit ba? Saan diyan? Kung hindi dahil sa ak--"

"Wag mo nga sisihin sarili mo. Nangyari na eh. Yan problema sayo eh."

"Sa akin?"

"Ay hindi. Sa kama ulit. Ano.. Malaki ba problema mo ha kama!"

"Sira--Oops."

Hahamapasin ko sana siya kaso kung anong eklat nga pala ang nakabalot sakanya so wag na lang.

"Pero.. Yun yung problema sayo. Tapos na, iniisip mo pa. Bakit di mo na lang hay aan ang tapos na, wag mo ng sisihin ang sarili mo. Wag mo ng sayangin ang oras m o kaiiyak o kahihingi ng patawad. Bakit imbis na magsisi at umiyak, di mo na lan g itama yung mga nagawa mo? Para di na lumaki. At para di na palaging may proble ma."

Napatigil ako. May point na naman si Dylan. At ang haba na naman ng sinabi niya.

"Nakikinig ka ba?"

"Huh? Ah. Oo naman."

"Psh. Wala. Nevermind."

Psh. Wala. Nevermind..

Palagi kasi yang sinasabi ni Kean eh. May nagbalik nga na kamukha niya, pero het o sa tabi ko.. Kaugali niya. :|

Kung magmamahal ako sa dalawa. Yung kamukha? O yung katulad niya? CHAPTER 25 ELLE'S POV

Tulog na si Dylan. Nakakain na naman siya. Uuwi na kami ni Yohann sa bahay nila. Si manang rosa daw kasi babantayan si Dylan. Ako kailangan umuwi kasi may pasok na bukas. At nandito ako ngayon. Sa sofa. Ipagluluto daw kasi ako ni Yohann.

Kaso..

"Marunong ka ba?" "Hehehe"

Lentek na yan, hindi pala marunong! Nagprisinta pa siya! Nakakaloka forever.

"Ako na nga lang diyan."

"Bisita kita eh."

"Mas okay ata na kumain tayo ng matino kesa sa pairalin ang pagiging gentleman, ano sa tingin mo?"

Tapos napakamot na lang siya ng ulo at ngpacute na lang. Badtrip! Epektib ang pa gpapacute niya ><

Nagsimula na akong magprepare ng mga gagamitin. Magluluto na kang siguro ako ng Fried Rice tska bacon. Para mabilis lang. Habang nagluluto ako.

Pinapanood lang ako ni Yohann. Awkward much!

"Huy. Hindi ako ang pagkain Yohann." "Mukha kang masarap-" "ANO?!" "Masarap titigan! Ito naman!" "Ah!"

Tapos wala na ako masabi. Nakatitig lang siya. Okaaaay. Ang awkward naman! ><

"Awkward ba?" "Medyo." "Oo nga eh. Hmmm. Alam mo bukas papasok na ako." "Oh?! Papasok ka na din sa school?!" "Hindi. Lalabas ulit ako sa school. Hehehe. Joke lang. Inaalis ko lang yung pagk aawkward."

"Sira ka! Good for you. Papasok din ako bukas eh." "Sana kaschool kita ano?" "Bakit naman?" "Gusto ko kasi may hinahatid at may sinusundo sa room eh." "Talaga?! Ako gusto ko hinahatid at sinusundo! Promise!" "Sana pala sa school mo na lang ako." "Oo nga eh. Pero ayos lang yun basta magaral tayo."

Tapos ntapos na ako magluto. Inihain ko na at nagsimula na kami kumain. "

Kapag ba niligawan kita papayag ka."

*COUGH COUGH*

"aray.. Ah.. Tubig. Aak. Nabulunan ako."

Tapos inabutan niya ako ng tubig tapos hinahagod yung likod ko. "

Nagulat ka ba sa tanong ko?" "Huh?!? HINDI NOH! Pero kasi..

" "Hehe. Tintry ko lang. Gusto ko kasi yung babaeng tulad mo." "Ganun?!" "Oo. Pwede ka bang maging akin?"

Napatulala lang ako sakanya. Ano daw yun?! Sakanya?!

"Hahahahaha. Ang cute mo."

Tapos tumawa na lang siya. Jinjoke lang naman pala ako eh!

"Weh! Wag ka nga. Pag ikaw pinatulan ko!" "Ayos lang." "O___O!!" "--ba sayo?" "O___O!!!!" "--na ako na maglinis ng plato?"

Tapos nagpacute na naman siya. Yung tipong nakakaasar pero ang inosente naman! N AKAKAINIS! Ang gwapo.

Niligpit niya lahat ng kinainan at nagsimulang maglinis ng mga pinggan. Nakating in lang ako sa likod niya. Ang gwapo niya! Sobrang gwapo ng likod niya. :"> Yaka pin ko kaya yan?! Biglang tumunog ang phone.

Kaya sinagot ko. Sabi din naman ni Yohann eh.

"Hello?" "Hello? Kuyaaaaaa! >O<" "Ah. Eh. I'm Elle. Who's this?" "WHO'S THIS?!" "Elle--" "Where is my Kuya?! And what are you doing in his house? ! Are you his girlfriend.. NOOOOOO!"

Tapos nagsisigaw na siya sa phone. Bah! Sino ba to!! Makasigaw ah! Pag ito wrong number papahunting ko to!

"Elle? Sino yan?" "Kuya daw eh. Ikaw ba--" "Ah. Baka si Charm yan." "Sino si Charm?" "Ah. Pamangkin ko. Akin na ako na."

Tapos kinuha niya phone. Medyo nilayo niya. Rinig ko na sumigaw ng "Kuyaaa" yung Charm daw. "Charm, don't scream. Its unlady like... Yes... She's my friend.. No she's not m y girlfriend.. Yes.. Okay.. Imissyoutoo.. Bye Charm."

Tapos binaba na niya, pag tingin niya sa akin tumingin ako sa ibang direction. >___>

"Elle. Huli na kita."

OO na ako na nakikinig ng usapan ng may usapan!! "*pout* Pamangkin mo? Sigaw ng sigaw." "Ah ganoon talaga yun. Masyado akong mahal noon eh." "Bakit?" "Cute kasi ako? ^___^" "Weh?! Patingin nga?!"

Tapos lumapit siya sa akin. Hinawakan ko chin niya tapos turn left turn right ta pos kunwari nagoobserve. Hanggang sa napatigil sa gitna ang mukha niya. Natitiga n ko siya. He looks like Kean. This can't be possible.

But.. Hindi talaga siya si Kean.

Hindi naman ako tanga para hindi pansinin ang lahat ng evidences.

Ang..

Ang..

Birthmark.

"Yohann." "Hmm?" "Ang lapit mo." "Ay.. O//O Yah. Sorry sorry." " Hehehe."

Tapos umupo siya sa couch na katapat ko. Tapos medyo awkward na naman.

"Ahem. Yohann. May birthmark ka ba?"

"Hmmm. Meron."

"TALAGA?!.. I mean. Oh? Astig. Pde patingin?"

"Eh.. Medyo tago kasi.."

O___O

Tago. Could it be?! Could it be?!

"Patingin."

"Ayoko. Medyo tago yung part na yun."

Ohmaaay. Hmmmm.. Baka nga. Pero iba dapat ang isipin ko. Hindi ko pwede ipilit y un. Sabihin naman niya na manyak ako. Paano ba?!

"Yohann!"

"Yeah?" nagbabasa na siya ng libro.

"May.. Abs ka ba?"

"O___O"

napatigil siya sa pagbabasa at napatingin talaga sa akin.

"I MEAN ABS.. Kasi ano.. Ammm.. May obsession kasi ako sa Abs eh."

O___O Ohmayghad. Ano bang dahilan yun?! NAKAKAHIYA!!

"O///O Oh? Eh. Ano. Gusto mo ba makita?"

Yun moment na!

"Oo!!!!" Nagkatinginan kami. At narealize ko na.. Abs nga pala ang pinaguusapan namin dito! Myghad! Nakakahiya!

Tapos tumayo siya..

Lumapit sa akin..

At unti unti.. Tumulo ang laway--este..

Tinaas niya ang t-shirt niya.

Focus Elle. Wag kang maattract! Wag kang ma--

"MGA BATA ANONG GINAGAWA NIYO!?!?"

Napatingin kami parehas sa may pinto. Nakahawaka siya sa t-shirt na halos kalhat i na. Ako naman nakaupo at medyo nakalean towards sa tiyan niya.. At bigla kamin g kumalas. Naupo ako ng ayos.. Tumalon siya sa upuan niya at hinablot ang libro niya.

"ANO YUN?! ANO YUNG NAKITA KO?! YOHANN?!?"

Tinaklob lang ni Yohann ang libro niya. Kunwari walang narinig: tapos si Manang Rosa sa akin nabaling ang attention.

"ELLE! Ano yun?!"

O___O NAKAKATAKOT! Napakuha ako ng..

Nailcutter.

Nasa gilid ko at nagstart magupit ng kuko. Ang kuko ko!!! T-T pinapahaba ko yun eh.

"Ah! Ayaw niyo umamin ha! Ibig sabihin.. Tama ang iniisip ko. Kayong dalawa ay m ay balak na gawin na kababal--"

He and I- HINDI PO!!!

Nagkatinginan kami at siya nagtaklob ulit ng libro at ako ay nagsimulang maglini s ng kuko.

Yohann- (habang nakataklob ng libro) Ma--Manang bakit ba kayo nandito?!

Manang- Kukunin ko kasi cellphone ni Sir Dylan. Pero.. Hindi ko na ata kayang iw anan kayo magisa dito sa bahay.

Ano?! Paano ko makikita ang birthmark?!

"WALA NAMAN PO KASI KAMING GINAGAWANG MASAMA!"

Tapos napatingin sila parehas kaya napashut up ako at balik sa ginagawa ko.

"Hala sige. Magimpake kayo."

Yohann-Manang! Papalayasin mo ko sa bahay ko?!

Manang- Bakit ko naman ggawin yun?! Sasama kayo sa akin sa ospital.. Mukhang hin di lang si Dylan ang kailangan ng bantay.

(_ _) Wala na! Panira si Manang!! Yun na yun eh!! Nagimpake kami. At dumeretso s a ospital.

Ayos lang kasi private room naman si Dylan kaya may TV. Ref and sariling CR. May isang Mahabang couch and may isang comfortable na silya malapit sa bed ni Dylan .

Dylan- Bakekang anong ginagawa mo dito? Babantayan mo din ako?! Miss mo na ako?! *smirk*

=____=++ Yabaaang! Biglang pumasok si Yohann kaya hinigit ko siya.

"Siya din. Babantayan ka! See! Miss miss. Pwe!!" "*bakit kasama yang asungot na yan?!*" "ANO?! Anong sinabi mo?!" "Wala sabi ko ang ganda mo na sana.. Kaso hindi. ~~."

Ang sama ng ugali!!! Ang sama ng ugali mo!!!

Yohann- Maganda naman si Elle talaga ah?

Napatingin ako kay Yohann tapos nagsmile siya tapos namula ako. Beyen. Pakilig n aman tong pogi na to.

"Bat ka namumula diyan Elle ha? Feeling mo apple ka?!"

Mgagalit na sana ako.. Kaso.. Naalala ko na.. Sinabi na rin sa akin minsan ni Ke an yun. :|

"Apple of my eye." sabi ni Yohann.

Naramdaman ata niya na hindi ako makaimik. Sinave na naman niya ako. :) Nagsmile lang siya sa akin tapos nagwink. Namula na naman ako.

"Apple of my eye. Psh. Baduy mo."

Sinamaan ko naman ng tingin si Dylan. Ano bang problema nito?! Nakakainis!

"Yah--" "Wag na Elle. :)"

Hinila ako ni Yohann. Kumalma tuloy ako. At napasmile. Kasi.. Kapag nagiinit ang ulo ko at ako si Elle.. Walang nakakaawat sa akin except CK. Ngayon may Yohann na.

"Sabi ng Doktor kelangan ko ng pahinga. Pero dahil sa inyo nastrestress ako. (~~ .)+ "

Nakakainis! Bakit ba ang moody ni Dylan?! Napakaisip bata! Immature nakakainis!! Hindi ko na lang pinansin dahil kay Yohann. Tapos dumating na rin si Manang na may dalang pagkain. Yung sa amin desert na lang kasi kumain na kami.

Habang kumakain, magkatabi kami sa mahabang couch ni Yohann. Si Dylan nasa hospi

tal bed. Si Manang nandoon sa Chair malapit sa kama. At maya maya tinamaan na ak o ng antok.. *bump*

Napatingin ako. Naghehead bang na pala ako at napatama ako sa shoulders ni Yohan n.

"Oh Elle. Are you okay?"

*O* Dazed. Ang gwapo.

"Eh. Oo"

Bakit ganoon?! Kamukha siya ni Kean pero mas gwapo siya kay Kean. I mean.. mas.. Nakakadaze! O baka namiss ko lang talaga si Kean kaya namamangha ako sakanya?! Eh kung ano man sa dalawa eh namamangha pa rin ako kasi ang gwapo niya.

"Are you listening? Elle?"

"Huh? Nu ulit yu-->////<"

Hinawakan niya yung left side ng ulo ko then nilean niya sa balikat niya. Tae. A ng bilis ng takbo ng puso ko. Bakit ganoon?! Natetense ako! Hindi comfortable! > 0<

"I said.. If you're sleepy you can lean on my shoulders."

Tapos pinat lang niya yung ulo ko. Tapos yung ilang na feeling unti unting napal itan ng comfortable na feeling. Sarap sa balikat niya. Ang bango. Ang strong ng shoulders. "ELLE!!!"

Ay kabayong nagbaballet!!

Napatingin ako sa kung sino ang sumigaw. Si Dylan pala!!

"Anong problema mo?!"

"Ikuha mo ako ng tubig."

Napanganga naman ako dun! Napaka WHAT THE FCK SI DYLAN!!

"Ano?! Ginising mo ako para lang pakuhain ako ng tubig?! Alam mo ba na mahirap m atulog dito?! Buti ka nakahiga diyan!!!" "Bakit?! Gusto ko bang humiga dito?! Sino bang may sabing matulog ka diyan?!" "At sa tingin mo saan ako matutulog ha?! We are all worried sayo kaya ka naman b inababtayan. Respeto na lang sana kasi diba?!"

Nagkakainitan na kami ni Dylan! Nagsisigawan na kami sa kwarto. Nagising na nga si Manang. Pero hindi kami maawat.

Wag lang niyang papatulan si Elle Clemente. Wag na wag.

At kapag kami ni Dylan ang nagbangga walang makakapigil sa amin.. Sa akin.. Or s o.

That's what I thought..

Until he held my hand.

"Stop. Elle."

And then he smiled. Napatigil ako.

Napatigil na naman ako. Napaamo na naman niya ako. Kapag nagwawala ako. Bakit ng ayon ka lang Yohann? Bakit ngayon lang? Bakit hindi ka dumating noong halos isum pa ko na ang mundo at sirain ko na ang buhay ko? Bakit ngayon ka lang? "

Dylan. Ako na lang ang kukuha ng tubig. Elle. Isasama na din kita. You also need water."

Tapos hawak pa din niya ang kamay ko, umalis kami. Pumunta sa.. Garden ng hospit al.

"I thought were gonna buy water?" "I don't think you need water." "Of course. The only one who needs water is that stu--" "Elle. Stop. Please."

And napatigil na naman ako. Bakit ba may tendency ako na gawin lahat ng sinasabi niya.

"Walang mangyayari kung magaaway kayo. Kung walang magbababa ng pride sa inyong dalawa."

Tama naman. Kasi parehas kami matigas ni Dylan eh. Pag nagaaway kami.. Magwawalk out siya. Kasi kung hindi siya aalis di kami matatapos. Nagpahangin lang kami ni Yohann sa labas.

"Want me to show you my abs?

" O____O!!! Eh loko pala to!!

"Hoi! Mamanyakin mo ba ako dito?! Walangya ka! Dilim dilim tapos.." "Elle! Anong iniisip mo?! Sabi mo you like abs. Tapos ipapakita ko sana kaso aya w mo naman. I.. Wala akong planong masama sayo ah!"

Derederetso siya magsalita. Nakakaloka! Natense masyado?!

"HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAH! Chill!" ">////< Elle naman." "Hahahahahaha!! Ikaw kasi! Sige sasabihin ko na nga. Hindi talaga ako adik sa ab s. May gusto kang ako tingnan sa gilid mo." "Gilid?" "Ichecheck ko lang kung may birthmark ka." "Birthmark?" "Yung papa kasi ni Kean sabi--"

Tapos bigla niya tinaas ang shirt niya and nagside sa left and nagside sa right.

"Elle. Wala akong birthmark. At hindi ako si Kean. Ako si Yohann. Please. Wag mo sanang buhayin si Kean sa katauhan ko. If you can't get over him.. Wag mo sana akong gawing rebound."

Napatigil naman ako.

Oo. Kamukha niya si Kean. At naalala ko si Kean sakanya. Pero.. Hindi siya rebou nd. :(

"Sana lang.. Hindi ka mabait sa akin dahil iniisip mo sa akin si Kean. :| Kasi. Hindi ako siya. I am not Kean. I want you to like me as Yohann.. Not Kean."

Tapos bigla na lang siyang umalis. Iniwan niya ako. Wala siyang birthmark. Ako n a mismo nakakakita. Yung kwento ni Papa. Ang mga pictures and proofs ni Yohann.

Imposible nga na siya si Kean. :|

Pero galit siya sa akin. Lahat na nagalit sa akin. Pati yung nagiisang kakampi k o nagalit na sa akin. :( Pumasok na lang ako sa hospital. Wala pa rin si Yohann. Baka nagpahangin. Naupo ako. Wala si Manang. Siguro nabili ng pagkain. Kami lan g ni Dylan dito. Wala ako sa mood. Ano ba yan. Nagalit siya! Eh.. Siya yung taong di marunong mag alit. Tapos.. Aaaah! Elle kasi eh!! Elle naman eh!

"E--Elle."

Napatingin ako ng masama kay Dylan. Napaatras ng konti yung ulo niya.

"What's your problem?! You want water?! Again?! Ano pa ba kailangan mo?!"

I don't know. Dahil ky Dylan ito eh! Ang pasaway kasi. Tubig. Tubig. Cheeee!!

"S--S--S.." "What S?! Please Dylan. Nakakapagod." "Sorry!!!!!!!! ~\\\~"

Tapos kahit balot ng benda katawan niya, umikot siya para wag humarap sa akin.

"Sorry. Kung naistorbo ko kayo ni YOHANN kanina. Sorry kung nasira ko tulog mo a t wala ka sa mood ngayon. Sorry."

Kailangan iemphasize talaga ang Yohann?! Hirap na hirap talagang magsorry?! Pero at least diba?!

"Ano na?! Galit ka pa rin?! Nagsorry na nga ako. ~~. Ang labo niyo talagang mga babae!"

Tamu to! Galit na naman! Kala ko ba nagsososrry yan?!

"Bakit galit ka diyan?! Sige apology accepted."

Tapos namula na naman siya. Cute niya. Haha

! "Si.. Si.." "Si?" "San na si tisoy?" Tisoy talaga?! "Si Yohann!" "Yun nga. San na? Bat di nakabuntot sayo?" "Patrick! " "-___-" Pokerface pa ang loko. "Wala galit sa akin."

Tumitig siya tapos napahagikhik tapos tumawa na.

"Woaaah. Marunong pala magalit si Father!" "Patrick bakit ang sama ng ugali mo kay Yohann?! E ang bait ng tao sayo." "-___- psh. Mabait? Yun? Biased ka lang."

Hay naku. Magaaway na naman kami nito. Ang bitter kay Yohann.

"Inggit ka kay Yohann nu?" "What's to be jealous of?" "Psh. Yabang." "Totoo lang." " Madami ka dapat ipagselos." "Tulad ng?" "Gwapo siya!!!" "Gwapo ako." Sabi ko nga.

"Matangkad siya." "Lamang lang siya ng 3 inches kasi mas matanda siya." "Palusot.Com ka. Hmmm.. Mabango siya. " "Elle, you know that I smell good."

Fine. Mabango talaga si dylan! Kahit after magbasketball

! "He.. He's HOT." "And I'm oozing with sex appeal." "=____=+ Mayabang." "Anything more?"

Yabang! Nakakainis! Dagdagan ko pasa at bali niya eh!

"Mabait siya!!!!" "Mabait ako." "Kaila--" "Sa taong gusto kong maging mabait."

=___= Bakit namimili siya kung kanino siya magiging mabait?! Tama ba yun?!

"Elle." " Hm?" "You're uglyyyyyyyyy!" "Alam mo ikaw sisimulan mo na naman ako!" " =____=+ Pinapatawa lang kita."

Lord. Ano bang sense of humor meron ang lalaking to?!

"Thank you na lang Dylan."

"Dylan ka ng Dylan. Patrick naman."

Natawa ako. Kaya pala mas gusto ni Kean na Courtney ang tawag sa akin.

"Tawa ka diyan." "Kala ko ba gusto mo ko tumawa?" "Gusto. Di ko sinabing gawin mo. ~~." "Alam mo.. Ang labo mo kausap!" "~~."

Aynaku. Wala talaga pinuputahan mga pinaguusapan naming dalawa!

"Galit sa akin si Yohann." "Eh ano naman?" "Anong ano naman?! Galit siya!!" "Big Deal na agad yun?" "Syempre!!" "Bakit?! Dahil kamukha siya ng ex mo?! E halos dalawang araw mo palang nakikilal a yung g*gung yun eh." "So ano point mo dyan ha?"

"Ang point ko lang.. Wag kang magtiwala agad Elle. Wag mong ibigay ang tiwala mo agad. Hayaan mong kunin nila para di nila sayangin." Wag magtiwala.. Agad? "Di porket kamukha nung tisoy na yun yung ex mo eh siya na yun. Magkaiba sila! K aya wag mong ibigay ang kung anong ibinigay mo noon sa iba!"

Wag kong ibigay? :| Tama nga naman siya. Kapag kasi binigay ko..

"Ako na lang. Ako na lang pagbigyan mo. Di ko sasayangin tiwala mo."

Nagulat ako. Kasi for the first time eh seryoso siya. Walang 6steps! Walang kung ano. Seryoso lang.

"Ayoko."

Tapos parang bumagsak ang mukha niya.

"Kasi gusto kong sundin ang sinabi mo. Na sarili ko lang ang pagkakatiwalaan ko. Dahil bawat tao may sikreto. Pwedeng mabait siya sayo ngayon pero bukas tratray durin ka na niya. Ayoko ng magtiwala. Ayoko ng masaktan."

Tumingin siya sa akin.

"Magtiwala ka sa tamang tao para hindi ka masaktan." "Paano ko malalaman kung tama na yung tao?" Tumigil siya..

"Kung alam mo sa sarili mo na naibigay mo na ang tiwala mo."

Ang labo naman. Pero naiintindihan ko. Pero malabo talaga. :|

"Elle."

"Yeah?" "YOU'RE SO UGLY!"

Tapos tumawa siya ng tumawa! ANG SAMA TALAGA NG UGALI NIYA!!

"Alam mo kung nakakagalaw lang ako ngayon nayakap na kita--"

Natigilan siya.

Napatingin ako.

Parehas kami..

O___O

"Ano--" "ANO BANG SABI KO?!" "Sabi mo yayakapin mo--" "BINGI!! Sabi ko yaya--yaya--yayampasin kita!!! Ang bingi bingi mo!!!!!"

Sabay taklob ng kumot! Tong lalaking to! Pasaway! :"> Natulog na lang din ako. N asaan na si Yohann? :| Baka umuwi. Hmmm. Bahala na. Papasok na naman ako bukas. Bahala na.

The Next Day

Nandito ako ngayon papunta sa school. As usual sinalubong na naman ako ng mga SM P. Si Avan dala ang bag ko. Si Liam mga books ko. Yung iba sina Ethan, Chase, at Josh nakabuntot sa akin. Pinagtitinginan na nga ako ng mga babae eh. Mga insecu re. Psh. Wag nila akong sisimulan ibbtch ko sila!

"Uy Avan. Teka lang ah! May kukunin lang ako na book sa Lib--"

"Samahan na kit--"

*Ding Dong Ding*

"Oh Avan class mo yun. Sige na. Mamaya pang 9:40 class ko. Lib na muna ako. Etha n. Liam. Chase and Josh! Bbye!"

Tapos lahat sila nagflying kiss sa akin. Andami na naman nagreact sa gilid ko. M ga babaeng to. Sapakin ko to eh! Umalis na sila. Papunta naman ako sa Library. Kaso nagutom ako kaya dumaan muna ako ng canteen. As usual. Di na mawawala ang s ide comments.

'Siya yung babaeng kasama lagi ng SMP' 'Di naman ganun kaganda. Ayos lang.' 'Baka mabait. Oo mabait yan.' =___=+

Eh badtrip ako ngayon..

"What if I tell you na btch ako?! And hnd ako mabait. Isa pa, dont you have anyt hing to do?! You're wasting your time talking about me! You dont wanna mess with me. I am telling you.. You dont want to mess with me."

Napatitig sila sa akin. Walang makasalita. Nagwalk out na lang ako. Talagang wag lang nila akong gagalawin dahil hindi ko sila uurungan.

"KYAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH!"

Biglang may nagtipon tipon na babae sa may central plaza. Ano na naman kaya mero n.

Baka may gwapo? Eh may class ang SMP.

Kalimitan sila ang pinagkakaguluhan eh.

Aalis na sana ako sa canteen. Dadaan sa Central Plaza. Kaso..

Ako: O_____O

Siya: O____O

Bakit siya nandito?!

CHAPTER 26 ELLE'S POV Bakit nasa school si.. Yohann?! Nagkatitigan lang kami. Siguro gulat din siya na nandito ako ngayon. Dito pala s iya magaaral! Nakatitig lang siya. Tapos andaming taong nakapaligid. Yung iba ki nikilig. Karamihan umiirit. Umalis na siya. Kasunod ng mga babae. Ano yun?! Wala man lang Hell-- Galit nga p ala siya sa akin. :| Ano ba yun. Expect naman kasi ako na babati siya eh. Kasi mabait siya. Hindi ko naman--WAAAH BAD VIBES GO AWAAAAY! Punta na nga lang ako sa tambayan ko. Doon sa may tagong garden sa school. Maliit lang. Walang tao. Ako lang. Habang nakaupo doon. Andami ko namiss. Yung friends ko. Sina Cass kung nandito s ila malamang maingay na kami sa canteen. Si Gian. Kung nandito yun hindi ako nun hahayaan magisa ng ganito. Sina Mama at Papa. Kahit magulo mga yun, cute naman sila mag away. Ang ICL Koala. Kung nandito sila, walang tahimik na sandali sa buhay ko. Si JM. Kung nandito yun, andami ng advice ang nabigay noon sa akin. Si CK. Kung nandito yun hindi ako malulungkot. Kaya kong kalimutan lahat.

Si Kean.. Kung nandito lang siya. Masaya na sana ako. Kaya ko na siguro harapin ang lahat. Ng hnd nagpapakabtch. Ng walang natatapakan. Hindi ko napansin. Pumatak na pala ang luha ko. Akala ko.. Nakakamove on na ako. Masakit pa rin pala. Yung feeling na pag magisa ka.. Babalik ang lahat at maala la mo na.. Minsan. Kumpleto sila. Kumpleto ka. Hanggang sa unti unti silang nawala. At lahat nagbago na. "Here." Napatingin ako sa kung sinong nagsalita. O____O "Yohann? Anong ginaga--" "Wipe your tears." Kinuha ko yung panyo na inooffer niya. At pinunasan ang luha ko. "What are you doing here?" "I don't know. I was exploring the school, tapos dinala ako ng paa ko dito. Then I heard some sobbing sounds, so I checked it out and found out that it was you. Galing nuh? Kahit na umiiwas ako sayo.. May kung anong nagpapalapit sa akin say o." Tumingin lang ako sakanya. Naupo siya sa tabi ko. Sobrang kahawig ni Kean. Nakak ainis. Na nakakatuwa. "Bakit ka umiiwas sa akin?" Tumingin siya sa akin at umiwas ng tingin. Napahawak sa batok niya at sinabing.. "Natatakot kasi akong mahulog sayo." O____O Nagulat ako. Sa sinabi niya. "Ba--Bakit?" Tinitigan niya ako. Nakaupo siya pero hindi nakasayad sa lupa yung katawan niya. Ang cool nganiya eh.

"Ayoko kasing mahulog sa isang taong hindi naman ako kayang saluhin."

Napatingin lang ako sakanya. Is he confessing?! "Madami na akong nakitang umiiyak dahil sawi sa pagibig. And.. Aaminin ko. Weak man. Natatakot ako masaktan. Lalo na kung ang mananakit sa akin ay ikaw." Napatitig lang ako sakanya. "Bakit mo naman iniisip na sasaktan agad kita?"

"Bakit? Hindi ba?" Napatigil naman ako sa sinabi ko. Napatingin ako sa ibang way. "Obvious naman na mahal mo pa ex mo. Sino ba naman ako para makikompetensya saka nya sa puso mo? Ang masama pa.. Kamukha ko siya. Lalo na akong nahirapan na pant ayan siya. Kasi aminin mo man o hindi, ikukumpara mo ako sakanya." Ito na naman. Ito na naman tong issue na to. "Bakit Yohann? Gusto mo na ba ako?" Napatitig siya sa akin. Nagulat ata siya sa straightforward na sagot ko. *RIIIIIIIIIIIIIIIINNNNNNGGGGGGGG* Tumunog ang bell. Tumayo siya. Sagutin mo!! Sagutin mo muna!! "Who knows. Maybe. Maybe not." Tapos umalis siya. Naiwan ako dito. Pagkatapos niya sabihin lahat ng yun.. Iiwan niya ako sa conclusion ng maybe or maybe not?! Natapos ang araw na tinitimbang ko ang sagot niya. Gusto ba niya ako? O hindi?! E ano naman kung gusto niya nga ako? Dapat ba ako matuwa? Tsssss! Sakit sa ulo.

"Hoy Bakekang. Panget ka na pumapanget ka pa. Ano na naman iniisip mo?"

"Kung paano kita ibabaon sa lupa!!! Alam mo ikaw.. Kung concerned ka magpakaswee t ka na lang!"

"~~. pwe."

"YABANG MO NAKAKAINIS!!" Tapos tumawa na naman siya ng tumawa! Enjoy na enjoy talaga siyang asarin ako!! "Pero seryoso. Anong iniisip mo?"

"Kasi kanina.. Lumapit sa akin si Yohann." Nagulat ako sa sinabi niya kaya napataas ako napatingin sakanya. Namula siya at tumingin na naman sa ibang direksyon.

"I mean.. Ako lang dapat mambully sayo. (~~.) Kasi bakekang ka!!!!"

Napangiti na lang ako. Tapos pinisil ko pisngi niya.

"Thank you ah? Pwede request? Kahit anong mangyari.. Sa akin ka kakampi ha?" "Ayoko nga. ~~." "Ahehe."

Madedepress na sana ako ng biglang.

"Joke. Oo na. Kahit na ikaw ang mali, kahit na ikaw ang may kasalanan.. Sayo ako kakampi." Napangiti ako. Tapos niyakap ko siya.

"Dylan. Alam kong sabi mo wag ako magtrust. Pero db sabi mo sayo na lang ako mag trust? Kaya pwede ba? Ipangako mo? Na nandiyan ka lang sa tabi ko? Ha? Kahit na aasarin mo l ang ako. Basta wag kang aalis. Ha?"

Tapos niyakap niya din ako. Nagulat nga ako. Pero di mahigpit kasi may bali yung isa niyang kamay.

"Ayokong mangako Elle. Pero hanggat kaya ko.. Magtitiis ako sayo. At sa kapangit an mo. ~~."

Siguro nga walang Dylan na hindi ganito. :) Okay na rin na mangasar siya. Kasi g anun siya. :) Thank you Dylan. CHAPTER 27 ELLE'S POV

Makalipas ang isang linggo.Nakaalis na si Dylan sa ospital. Medyo iniiwasan ko d in si Yohann kasi siyempre naman. Awkward. Bibisita lang ako sa ospital kapag ga bi na kasi si Yohann nagstay na sa bahay nila. After 1 week bumalik na kami sa b ahay namin.

"A. B. C. D Elle. M. N. O. P."

Sumama talaga ang tingin ko kay Dylan! Lagi yang kinakanta!

"Dylan! Una sa lahat. Hindi ganan ang pagkakasunod sunod ng Alphabet. Pangalawa. ANG KULIT MO!"

AMININ MO! IKAW NA NAGBABASA AT NAKARINIG NG KANTA NI DYLAN!! NAPAKANTA KA! AT D I MO NAPANSIN NA HINDI YUN ANG PAGKAKASUNOD SUNOD NG ALPHABET! HMMM!!! >:))

"Ayaw mo? ~~."

"Hindi naman."

Sa isang linggo na pagbabantay at 'pagsisilbi' sakanya. Naging mas malapit kamin g dalawa sa isa't isa. Hindi na kami masyadong nagaaway dalawa. Kapag ako ang ba dtrip siya ang magpapaubaya at kapag siya naman ako. Ngayon naman papunta na kam i sa school. Intrams week namin ngayon. Kahit na October 11 na. Ngayong araw wal a kaming gagawin kasi bukas pa ang mga game namin.

Sabi ng P.E up. Kagroup re hindi na rtment kaya

Department. By Section ang maglalaban. Dinivide kami sa dalawang gro ko si Yohann. Sa kabilang group naman si Dylan. Ang SMP naman siyemp kasali kasi varsity sila. Ngayong araw nagpreprepare pa ang P.E Depa parang free day pero may pasok.

"KYAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH! PATRICKKKKKKKKKKKKKKKKKK! PAPASOK KA NAAAAAAAAA AAA!"

Sigaw ng mga babae. (_ _') Umubob lang si Dylan at nagtulugtulugan.

Maya maya..

Avan- ELLE! :)

Ako- Avan :)

Avan- Anong lalaruin mo bukas?

Ako- Lahat?

Avan- Ay oo nga pala! :) Lahat nga pala kailangan maglaro ng games kasi ikutan l ang yung players. Nga pala. Kinamusta lang kita. :) Kailangan namin magpractice. Malapit na regionals eh. Bye Elle. Nyabnyu.

Ako- ANO?

Avan- WALA :) BYE!

Tapos umalis na siya. Kulit talaga noon. Araw araw kinakamusta ako ni Avan. Swee t din naman. :) Paupo na sana ako kaso..

"Ahem"

"O_______O"

Anong.

Anong ginagawa niya dito?

"Yo--Yohann?"

"Nakalimutan mo na agad ako?"

">__> Why are you here?"

"Can we talk?"

Nagnod lang ako. Sumunod ako sakanya sa labas. Nakita ko napatunghay si Dylan ka si nakita niya kami. Nagsenyas lang ako na okay kami tapos umupo na siya. Sa may balcony naman katapat ng room namin..

"Elle I just wann--"

'KYAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH!!SI YOHANN OHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH!' Tapos nagsilapitan sa amin yung mga babae. Nginitian lang ni Yohann. =_=+ Ngiti. PSH!

"Amm. Hi Ladies. But do you mind? We need to talk."

Tapos sinamaan ako ng tingin ng mga babae sabay walk out. ABA! WAG NILA AKONG--

"Elle?"

"Oh? Ano ba yun? Ngayong araw puro Elle ang naririnig ko."

"Bad Mood ka ata. Nevermind."

"Mas lalo akong mabBV kapag hindi mo tinuloy ang sasabihin mo! Pag-iisipin mo pa ako."

"Gusto ko lang. Magsorry sayo."

"O__O Sorry?"

"Alam kong.. Ang bastos ko sayo noong mga nakaraang araw. So. Sorry. Sana maging friends ulit tayo. I mean.. IF THAT's OKAY WITH YOU siyempre."

Galit talaga ako sakanya eh. ALAM KO SA SARILI KO GALIT AKO! Pero bakit ganoon?! Bakit kapag kaharap mo na yung crush mo, kahit galit na galit ka sakanya.. Isan g ngiti niya lang mawawala na??

"Sige. Friends."

"REALLY?! I'M SOOO--I mean.. Great! :) Libre kita ng lunch?"

"Basta ba libre eh!"

"OKAY!!! Sunduin kita mamaya! BYE ELLE!"

Tapos tumakbo siya paalis ng room. Habang kaharap ko siya. Kunwari wala akong pa kialam pero noong nakaalis na siya..

"OMAYGHAD!!! ILILIBRE NIYA AKO NG LUNCH!! ANONG NAKAIN NIYA BAKIT NIYA!!! OMAYGH AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAD!!!"

"HUYYYY!!!!"

"AY KABAYO! DYLAN!"

"Kinikilig ka diyan. ~~. Anyare? Kayo na?"

"OA! Hindi pa nuh!"

"PA?!"

"Feelingera lang!"

"Hmm. Ano ngang nangyari?"

"Ano lang. :"> Ano."

"~~. Bakit ba kinakausap ko pa ang inlove?"

"CHE! Di ako inlove noh! INLIKE LANG!"

"Denial Queen!"

"GRABE NAMAN MAKABANSAG!! PERO!! DYLAN!! OMG! INAYA NIYA AKO NG LUNCH!!!"

"Lunch lang eh!"

"Ano ka ba! Nagsorry din siya. I MEAN! BAKIT DIBA?! ANON--"

"Kasi nakonsensya siya."

"HINDI! BAKIT NGAYON LANG DIBA? Ang tagal tagal na! Siguro may reason kaya--"

"Hirap sa inyong mga babae lahat ng ginagawa ng crush mo may meaning eh. Nagsorr y yun kasi nakonsensya. Ikaw na nga may sabi na gentleman yun db?"

"Oo nga. :("

Napatungo na lang ako. :| Oo nga pala. Baka nga konsensya lang--

"Pero.. Malay mo. Hindi diba?"

Tapos ngumiti siya ng papilit. Alam kong inaalis lang niya pagaalala ko pro.. Na tuwa tlga ako! :)))

Naghintay kami ni Dylan hanggang lunch. Naglalaro lang kami ng 100 questions. Yu ng tatanungin ang simple facts about each other.

Favorite Food E- Lasagna! D- Masarap.

Favorite Color E- PINK!! D- Blue.

Favorite Song E- HOW TO LOVE! D- Statue

Favorite--

"ELLE! AMBORING NITO!! ~~."

"Ang haba talaga ng pasensya mo ano?! Isang oras na lang lunch na!"

"ANO KA BA?! Wala naman tayo ginagawa! Sana kanina ka pa niya inaya!"

"Oo nga noh? Asan kaya yun?"

"MUKHA BANG ALAM KO?!"

"Sungit!! Hayaan mo titiran kita ng food ko mamaya!"

"Anong feeling mo sa akin? Aso? Bibili ako. Habang nagdadate kayo!"

Maya maya tumunog na naman phone niya. Lately tunog ng tunog phone niya.

"Sino ba yang katext mo?"

"Si Denise."

"AHHH."

Si Denise nga pala. Nakalimutan ko na na may Denise! "Kamusta pala kayo ni Den--"

"ELLE!!!! Let's Go??"

Tatanungin ko sana kung kamusta si Denise at Dylan ng biglang dating ni Yohann. :">

NEVERMIND!

All I care about is my lunch with YOHANN! :)))

Nagbbye lang kami kay Dylan. Pagtalikod ni Yohann, nag'YES' pose ako kasi kiniki lig ako! Nagnod na lang sa akin si Yohann! AT NAGFIGHTING SIYA!! HMMM! WAG KA!!

Sa Cafeteria.

Oorder na sana kami ng pagkain ng biglang..

"Ang bigat naman. :((("

Biglang sabi ng babae sa unahan namin. MABIGAT?! EH BURGER AT SOFTDRINKS LANG YU N! WALA BA SIYANG BUTO!? Kaso.. Itong si Yohann.

"Oh. I'll help you. :)"

"Really? Thank you!" Tapos kinuha ni Yohann yung tray nung babae. Tapos pagtingi n ko sa babae, nagYES pose siya sa table ng mga friends niya. SOOOOOOO. FRAME UP LANG PALA YUN!! >:(

"Miss. ANO PONG ORDER NIYO!!"

"WAG KA NGANG SUMIGAW! NARINIG KO!!!"

Tapos biglang napaatras yung cashier. KAPAG GANITONG BAD MOOD AKO DI AKO DAPAT--

"Elle. What's wrong?"

Napahinga ako. Pagharap ko sakanya..

"^___^ WALA NOH!!! TARA? KAIN NA TAYO??"

JUSKOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO! Kailangan ko pa magpigil ng init ng ulo para l ang magpacute sakanya.

SAPATUSIN KO TONG LALAKING TO! FIRST TIME KONG MAGEFFORT NG GANITO SA LALAKI AH! !! >_<

Kung alam ko lang na ganito pala talaga kgwapo si Kean pag nagssmile eh di sana matagal ko na pinakasalan yun!

Kumain lang kami. Andami niya kwento. Hindi kami nawawalan ng pinaguusapan kahit na walang kwentang bagay. AT! Lahat ng babaeng nakapaligid sa amin ang sama ng tingin sa akin. GRABE! PANGET BA AKO?! Bagay naman kami ni Yohann!!

"Oy. Yohann."

"Umm?"

"PANGET BA AKO?"

"*cough cough* Elle--*cough* Ano bang tanong yan?"

"Psh. Eh kasi naman yung mga tao sa paligid natin.. ANG SAMA NG TINGIN SA AKIN!! Porket ba kasama mo ako maglunch?! Bakit kasi ang bait mo? At bakit kasi ang gw apo mo? HA? HA? HA?"

Tapos tumawa na naman siya. Nakalimutan kong clown nga pala ang role ko kapag ko kasama ko siya. Nakalimutan kong iremind ang sarili ko.

"Elle. You're the prettiest girl here. Ako nga dapat matuwa na ako ang kasama mo ."

"*POOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOFT* ANUBEY! Muntik ko na maisabog ang iniinom ko. JOKE K A TALAGA? O gentleman ka talaga?!"

"It's true! Hindi mo lang alam, pero every basketball practice lagi kong naririn ig yung sinasabi ng iba na 'Sana maging kami ni Elle' o kaya 'Isang date lang. I kamamatay ko na."

Ngayon turn ko naman tumawa.

"Ganoon ka rin ba sa akin? HAHAHAHAHA."

"Oo."

AT NAISABOG KO NA NGA YUNG JUICE NA INIINOM KO!!! Nakatitig lang ako sakanya tap os pinupunasan niya yung bibig ko.

"HOY!! ANO--ANONG.. Ano yung sinabi mo? PAKIULIT NGA YUN??"

"Ayoko. >:P"

"YOHANN!!"

"Miss. May juice ka pa sa labi. Lapit nga dito. Pupunasan ko."

TAPOS.. ITO NA NAMAN ANG MGA BULUNGBULUNGAN! LUMALAKAS.

SA GIRLS' TABLE. 'OMG! Pinupunasan ni Yohann si ELLE!! OMG GIRLS! WHY?! WHY?! ANg sakit! Papakama tay na ata ako!!' 'Akala ko pa man din gusto na ako ni Yohann kasi pinulot niya books ko!!'

'Bakit si Elle pa? NAKAKATAKOT SIYA KAAWAY!!!' 'At maganda din siya!! Bagay sila! PERO KAHIT NA!! Hindi sila bagay'

ANO BA TALAGA?! BAGAY BA KAMI O HINDI?! Di ko nagets yun ah!

FEEL NA FEEL KO TULOY PAGPUPUNAS SA AKIN NI YOHANN! LAKI NG SMIRK KO!! Yung tipo ng.. "AHA! BOYLET KO ANG GWAPONG ITO! MANIGAS KAYO!!" Kaso sa boys side naman..

Sa Boys' Table 'Tengene pare swerte ni Yohann' 'Gagu oo nga. Sht chicks yan pare' 'Tagal ko na gusto idate yang si Elle eh!' 'Pinakahot at maganda yan dito eh! Naunahan tayo ni Yohann pre'

Eh kahit naman mauna kayo ng isang taon (_ _") Si Yohann pa din. Kaloka.

"Yan. Wag mo na kasi ibuga juice mo. Sayang."

"AY! HALA SIGE! INUMIN MO YUNG NAIBUGA KO NA! HAHAH! Nanghihinayang ka pala eh!"

"Patawa ka! Kumain ka nga. Ang payat mo na."

"OMG!! SERYOSO?!?"

"Oo!"

"SI DYLAN KASI!! Lagi na lang sinabi na ang taba ko daw. Ang bigat ko daw. SAMA NIYA NOH?"

"Baka di ka lang niya nakikita sa paraan na nakikita kita."

:"> EEEEEEEEEEEEEEEY. ANUBEEEEEEEEEEEEEEEEEY! Wag ka naman kasing--PAKILIG!!

"Uy namula."

"DI AH! Init kaya dito!"

"Sorry ah."

"WOOOOOOOOOOOOOOAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHH! AHHAHAHAHAHA!!! KALOKA! DI KO KINERI YUN!"

"HAHAH. Oo na nga. Sorry na. Hindi na!!"

"Alam mo ikaw.."

"Ano?"

"WALA. Cute mo."

Tapos siya naman ang namula! OY!!! KINILIG!! At ako din!! KINILIG SA PAGKAKILIG NIYA! NAKAKAINIS :> BET GANUN?! Nasa kalagitnaan kami ng pagtititigan ng biglang ..

"OMG! HELP! PLEASE!! NAHIMATAY SIYA! PLEASE HELP!!"

Sigaw nung babae sa may dulong table. Nahimatay yung isang girl na kasama niya. Siguro sa init.

Dahil gentleman ang dakilang boylet ko.. Siya agad ang tumakbo papunta doon sa b abae.. IWANAN DAW BA AKO!?

"Haba ng nguso natin ah."

Napatingin ako sa kung sino ang nagsalita at... >:)

"Hindi ko gusto ang ngiti mo Elle. ANONG BALAK MO?!"

HINIGIT KO SIYA! Sinabi ang balak ko at..

"EXCUSE MEEEEEEEEEEEEEEEE! TIGIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIILLLLLLLLLLLLL!"

Biglang tumahimik ang buong canteen. Lahat napatingin kay Dylan. Na ang sama ng tingin sa akin >:P

"Asan na? Ako na magdadala sakanya sa clinic."

Tapos yung friend halos gusto na din mahimatay. Binigay niya yung friend niya ka y Dylan at sumama na din siya.

Naiwan si YOHANN >:)

AT BABALIK NA SIYA SA AKIN. GALING NG PLANO KO!! SALAMAT DYLAN!!

Pagbalik ni Dylan.

"Aish. Hindi naman hilo yung babae na yun."

"Aish! So ibig sabihin gusto lang niya magpabuhat kay Yohann?! Nasan na ba--"

"Ikaw ang warfreak mo! Tigil mo nga yan."

Wa--Warfreak? Never pa ata ako nasabihan na warfreak sa buong buhay ko. Kasi.. Dati.. Laki talaga ng pinagbago ko.

"Uy. Elle?"

"Ay. Oh?"

"Tulala ka. Me masakit ba?"

"Huh? Wala! Wala! So ano na nangyari noong dinala mo." "(~~.) Nagpabuhat lang siya sa akin at sinabing.. Sa canteen ko na lang daw siy a dalhin kesa clinic baka gutom lang daw."

"Tapos?"

"Noong nasa canteen na.. Pinamalita na nagdadate kami. (~~.) aish bakit may mga ganoong babae?!"

"Ops. Di ako kasali doon."

"Talaga?! Eh kung makacheer ka kay Yohann kanina!"

"Eh.. :"> Iba yun."

"Psh! Tinamaan ka na! Tara na nga! :)"

See. Good Mood siya palagi. Hindi ko alam kung bakit! Hahaha. Pero masaya siya.

Kaya noong Basketball game namin super active ako sa girls team at nanalo kami! Cinongratulate ako ni Yohann at nagcelebrate kami ni Dylan! Sa pagkapanalo at p agbati sa akin ni Yohann! Nilibre niya ako ng pizza! Yey!

Noong basketball game. Nanalo ang team nina Yohann!! Todo cheer kaya ako doon! Pinagbubulungan na nga ako na crush ko daw si Yohann. Sa akin naman eh mas okay na malaman nila na crush ko nga siya!

Natalo yung group nina Dylan sa first round kasi wala si Dylan! Nasa clinic. Na ghatid ng nahilong babae. ^___^

Dapat talaga si Yohann maghahatid kaso.. Sinabi ko na si Dylan na lang.

Maya maya..

Next game. Volleyball.

"Okay. Pila na dito yung kasali."

Oooh shooot. Ififirst six nila ako kasi ako nagpapanalo sa basketball namin! OM G.

"Uy Elle. Pila na. Game na."

Tumitig na lang ako sakanya. Medyo namumutla na siguro ako noon.

"Oh ano meron sayo?! Parang constipated ka!"

"GUYS PILA NAAAAAA!"

Hinila ko si Dylan tapos binulong ko..

"Dylan! Takot ako sa Volleyball. Ayoko maglaro T-T"

Tapos tumitig siya sa akin. Tapos..

"HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA!!!!"

=____=+ Tinawanan niya lang ako. Seriously?! Bakit ko ba sinabi sa sirang to yu n.

"Elle! Bakit di ka pa nagalaw diyan?!"

Sabi sa akin noong head ng team namin. Aisssh! Ayoko ng ganito eh. T_T

"May pilay si Elle *nudge nudge* di siya makakalaro."

Ninudge niya ako tapos sinabi un kaya nakisakay ako sa trip niya at nagpilaypil ayan.. Hanggang saaaaaa :")

"Elle. Are you okay? May pilay ka? Bakit? Dahil ba sa game kanina? You want me to go with you sa clinic?? Pacheck natin--"

Alalang alala na sinabi ni Yohann. Nakatulalaers pa ako sakanya kaya hindi ko s iya nareplyan eh. Ng biglang..

"Ako na magdadala sakanya."

Sabat ni Dylan. Tapos nagkatinginan si Yohann at Dylan at nafefeel ko ang tensi on.

Y: I'm gonna go with her. Kaya ko siya.

D: Ako na. Epal ka lang dito eh.

Y: Huh?! Karapatan mong sabihan ako ng epal?! T*rantado ka--

Tapos magsusuntukan na sana yung dalawa ng bigla akong sumigaw ng..

"STOOOOOOOP!!"

Napatigil sila. Nakahawak si Dylan sa kwelyo ni Yohann. Si Yohann akmang susunt ukin na si Dylan. "Ang iisip bata niyo ah. Magaaway kayo dahil lang diyan?! Magdadala lang sa cli nic."

Gusto ko sanang sabihin na wala ng magdadala sakanilang dalawa sa akin kaso.. G usto ko talaga na dalhin ako ni Yohann.

"Dalhin na kita Elle." --Yohann.

Sasabat pa sana si Dylan kaso tiningnan ko siya ng Tama-na-please look. Kaya tu mayo na lang siya doon at nagroll eyes.

Sorry talaga Dylan. :(

Kinarga ako ni Yohann. Wow! Ang lapad ng katawan niya. Pakiramdam ko weightless ako dahil sakanya. Ng medyo nakalayo na kami..

"Okay ka lang ba? Saan ba ang bali?"

Bali?! Huh?? Ako?! May bali?!

"Uh-Oh."

Napatigil siya. Napatitig sa akin.

"Wala ka talagang bali nuh?"

Bakit. Ganoon ba ako kadali basahin?! Pero.. Nagsmile na lang ako sakanya tapos tinawanan niya ako.

"So gusto mo lang tumakas with Dylan kanina??"

"Oy hindi ah!! Kung tatakas kami hindi dapat kita kasama ngayon!"

"So gusto mo itakas kita?"

"Oy hindi din ah!! Hindi ko naman alam na lalapit ka!"

"Eh bakit ka nagsinungaling??"

"Kasi po.."

"Hmm?"

"T_T"

"Elle?"

"I DONT WANNA PLAY VOLLEYBALL!! I seriously hate that game!! kahit bayaran mo a ko ng Kiss--"

Nagkatinginan kami. O___O

"Ano Elle? Kiss??"

"--o.. De bola! Kiso de bola!! Mayghed! Di ako papayag! Ikaw ha! Bastos ka! Umm m. Aminin gusto ng Kiss!"

"O\\\\\O"

"--O de bola! Ikaw naman!"

Pagkatapos niya magblush nagbieber flip siya ng buhok tapos tumawa.

"So inaasar mo ako ah?! Ibalik kaya kita dun sa game."

"Uy wag please! Please! Please naman! Yohann!"

"Sige na hindi na. Pag ba ikaw magplease matatanggihan ko pa ba yun?!"

":"> Kainis! Pakilig ka pa!"

Tapos bababa na sana ako kasi buhat pa rin niya ako.

"Wag ka munang lumayo sa akin!!"

"O___O A--Ano?"

"O\\\\O Ang ibig kong sabihin.. Ano.. Pilay ka db?! Baka may makakita sayo! Na. . Alam mo na! Naglalakad. Pabalikin ka sa game. Kaya dito ka lang muna. Buhatin muna kita."

Tense na tense siya sumagot. Kita ko may pawis na siya. Kaya inabot ko bulsa ko at kinuha panyo ko.

Tapos pinunasan ko noo niya. Nkatingin lang siya sa akin. Titig is a better wor d to describe it. :)

Napapansin kong namumula din siya at unti unting nagsmismile. Wala na akong pak ialam. Masaya ako sa ginagawa ko. Masaya ako sa kanya.

Pagkatapos ko siya punasan nagkatitigan kmi tapos nagtawanan! Tapos tumingin si ya sa kanan ako naman sa kaliwa. Noong magtama ulit mga mata namin namula kami, tumawa sabay tungo.

Ano ba yun?! Nafeel niyo na din ba to?! Yung tipong sasabog na ang puso mo sa b ilis pero kelangan kalmado ang facial expression mo kasi ayaw mo mahalata niya!!

"Ah. Um. Ahem. Can I take you out??"

"As in date?"

"Hmmmm. Lunch date."

"Kakalunch lang natin eh! :)"

"Umm.. Friendly Date??"

(_ _)" Ay akala ko.. Psh! Whatever! Ayoko maBV dahil nadisappoint ako. "Well sure! Basta ba libre!"

"Yun lang pala eh. Tara!"

Tapos pumunta kami ng canteen ng buhat buhat niya ako. Andami nakatingin. Babae . Siguro iniisip nila ang arte ko kasi buhat ako ni Yohann.. Pwes!

Maarte na kung maarte pero wala akong pake!! Buhat ako ng crush ko at manigas k ayo!!!

Uy rhyming! :">

Nagusap lang kami ni Yohann habang kumakain. Getting to know. Wala daw siyang k apatid pero may pamangkin siya na babae na super close sakanya. 3 years old pala ng daw.

Galing daw siya Paris kasi dun trabaho ng parents niya. Umuwi siya dito to stud y.

Andami ko nalaman sakanya. At nawala na din sa isip ko yung paghihinala na siya si Kean. Paano bang magiging si Kean to sbhn niyo nga skn??

At dahil kay Yohann nakakalimutan ko na si Kean. Hnd nakakalimutan. Pero nawawa la na yung sakit pag naiisip ko siya. :">

Sana lang masaya na siya kung nasaan siya kasi unti unti nagiging masaya na din ako. :)

Hanggang sa.. Paguwi ko sa bahay..

"Dylaaaaaaaaaaaaaaaaan!!! Sobrang saya ko today kasi--"

Tapos lalapitan ko sana siya kaso ang sama ng tingin niya sa akin. As in nakaka takot talaga!! B-BV ba siya??

"Dylan. Ga--Galit ka ba??"

Hnd siya umiimik. Nagaayos lang siya ng gamit.

"Dylan! Uy. Galit ka? Wala naman ako ginawa eh!"

Kinulit ko lang siya ng kinulit hanggang sa..

"ANO BA ELLE!! AS MUCH AS POSSIBLE AYOKO MAGALIT SAYO AT AYOKO NG MAGAWAY TAYO! ! Kasi.. Kasi.."

Tapos kita ko kamay niya na nagform sa parang manununtok na form.

"Kasi nakakapagod na. Ayoko ng makipagaway sayo. Ayoko ng sigawan ka. Mabadtrip sayo. Maasar sayo. Asarin ka. Ayoko ng magaway tayo!!"

Awww :')

"Sinubukan ko naman! Hindi naman ako yung tao na basta basta na lang susunod sa utos ng iba. Alam mong matigas ang ulo ko at hindi ako nagpapatalo pero napansi n mo ba na sa lahat ng ipagawa mo sa akin susunod ako?! Kasi.. Kasi nga ayoko na makipagaway."

Kung ayaw niya makipagaway bat siya galit?!

"Kaso.. Nakakainis Elle!! Bat ba palagi mo akong pinupuno??"

"Pinupuno kita?! Ano na naman ginawa ko!"

"NAKAKAINIS KA KASI INIWAN MO AKO!!"

Nashock naman ako sa sinigaw niya. Iniwan?!

"Kanina. Ayaw mo sumali sa game sige fine. Gumawa ako ng alibi! Na pilay ka. In jured. Lumapit yung magaling na si Yohann at ano?! Kinuha ka!! Ikaw naman!! Nagp akuha!!"

Nangingilid na luha ko. Hindi ko alam kung bakit.

"The fck Elle!! I was lying na pilay ka!! Sana man lang sinamahan mo ako sa pag cocover up sayo! Pero hindi! Sumama ka sa magaling na Yohann na yun and left me there hanging!!"

I'm sorry. Dati naman di mahalaga sayo kapag wala ako sa tabi mo eh. :(

"I was just thinking about you Elle!! Kasi ayaw mo maglaro! How come you're so selfish and never think of me and what I feel?!"

Tapos ibinagsak niya ang mga hawak niya at nagkulong sa kwarto niya.

I didn't know he was that sensitive. :( CHAPTER 28 ELLE'S POV

Kinabukasan. Umalis ng mas maaga si Dylan. So iniiwasan niya ako ganun?!

Pag dating ko naman sa school wala din siya! Asan siya? Tinataguan niya ba ako? Ang childish naman niya!

"Elle!"

Paglingon ko sina Avan pala! Nangulit lang sila tapos inaya ako kumain. Sagot da w nila!

"Asan si Chase? Bakit hindi ko ata nakikita?"

Avan- Si Chase ang hinanap. Ouch. Liam- Sakit ba pre? Ethan- Nagtanong ka na ba kay Elle kung pwede kang manligaw? Josh- Oo nga naman!

(_ _") Oo. Nagtanong na siya. Mga..

"Oo! 12 beses na nga eh! Si Elle palang gumagawa sa akin nito."

Tapos lahat sila tumingin sa akin at tumungo na lang ako.

Liam- Humanap ka na lang ng iba!! Avan- Madaling sabihin sayo playboy ka eh!

Ethan- Ibig mong sabihin tinamaan ka talaga kay Elle?! Josh- Di ba obvious? Lagi hinahanap. Lagi tinetext. Lagi tinatawagan. Bukambibig . Laging iniisip. May kulang pa ba?

-___- Nu ba tong mga to! Dito pa talaga sa harap ko nagheart to heart ah?? Speak ing of text.. Hindi nirereplyan ni Dylan mga text ko ah! Anong problema nun?!

Maya maya..

O____O

"Chase?!?"

"SMP!!!!!!!!!!!!!!!"

Tapos tumakbo siya at yumakap sa amin. Ano ba yun?! Batang isip talaga si Chase! Pero ang nakakagulat..

"Girlfriend ko nga pala! Si Micah. ^___^"

Kaming lahat- ANO?!? MAY GIRLFRIEND KA NA?!

Umupo sila ni Micah sa tabi ni Josh na kasalukuyang kumakain..

"Oo. ^___^ Ganda niya noh? Love ko yan!!"

Sabay kurot sa pisngi ni Micaah. Woah Goosebumps sa sobrang kacheesyhan!

Kaso lahat kami isa lang ang tanong..

"PAANO?!?"

"^___^ Umm. Nakilala ko siya sa Park. Umiiyak siya noon. Binigyan ko ng ice crea m tapos nginitian niya ako. Pagngiti niya nacute-an agad ako kaya tinanong ko ku

ng pwede ko siya maging girlfriend."

"TAPOS?!?" --Lahat.

"Ayun. Girlfriend ko na siya!"

"KELAN PA?!?" --Lahat.

"Kahapon lang."

"ANO?!? KAHAPON?!?" --Lahat.

"Grabe naman kayo! Wag niyo sigawan si Micah ko baka mabingi hindi na makita ang kagwapuhan ko."

TOINKS. (_ _) Muntik na ata ako mahulog sa upuan ko dahil sa sinabi ni Chase! An g baby ng grupo?! May girlfriend na?!

"Elle! Kelan mo ba ako sasagutin ha?! Naunahan pa ako nitong si Chase." --Avan.

Hayan na! Napressure na ang leader! Paano ba kita sasagutin eh ang crush ko nga eh si Yohann?!

Liam- Sakit sa pride pre. Ako playboy dito ah?! Itong si bugoy pa nakauna!

Ethan- Traydor ka sa samahan Chase. Chase- ANO?!? Bakit??!?!?! T_T Micah- Wag kang umiyak Bebe ko. Lahat- BEBE KO?!?!?

Natatawa ako. Kasi ang lakas ng boses naming lahat at lahat ng nasa canteen naka tingin na sa amin.

Josh- Chase. SMP nga dapat tayo. Tapos may chicks ka?! Akala ko ba all for one?!

Chase- Kaya nga lima tayo eh ^___^ Kayong apat na lang sa all FOUR one!

(_ _") JUSKOOO. Ano ba namang hirit yun ni Chase! Pero wag ka. Hindi siya nagjoj oke nun. Seryoso siya! Ganun lang talga si Chase!!

"Hay naku. Maging masaya na nga lang tayo para kay Chase and Micah!" "Elle kasi sagutin mo na ako!" "Avan! Pang 14th na yan! Sagutin agad e di nga kita pinapaligaw?!" "Ouch pre. Burn!"

Tapos binatukan ni Avan si Liam! Tong dalawang ito talaga! Tawa lang kami ng taw a ng biglang napatingin yung mata ko sa kabilang table.

At naginit ang dugo ko bigla! Bakit?!

Si Yohann!! May kasamang babae. Na nakabenda ang kamay! Don't tell me injured yu n kaya niya dinala diyan?! Nakakainis! Kung sana ganan siya palagi eh di sana na g nurse na lang siya! Dun siya sa clinic!!!

"Oh Elle! Bakit parang papatay ka?!" --Josh. "SHUT UP JOSH!"

Tapos biglang napatihimik ang lahat. Psh! Nagiging Elle na naman ako!!

"Ammm. Sorry! Bad mood lang. Alam niyo na. Monthly thing ng girls. PMS."

Lahat- Ahhhhhhhh!

Tapos kumain at uminom ulit sila! Haaaay. Bakit nga ba ako nagagalit kay Yohann? ! Ano ba niya ako? Wala naman akong karapatang magalit. Ako lang naman may gusto sakanya!

Isa pa! Mabait lang talaga si Yohann! Kaya wala akong dapat ipagalala sakanya. S ana. :|

Bumalik kami sa classroom. Break kasi. Yung iba naglalaro pero dahil hindi ako k asali sa Volleyball, break ko. Nakaupo lang ako dito. Nasaan na ba si Dylan?! Ab sent siya? Saan yun nagpunta?!

"Yo!" "Ay kabayo! Ano ba Yohann!"

Nagsmile lang siya sa akin. Psh! Wag mo akong pagpacute-an!! Galit ako sayo! Kak aimbyerna yang kagwapuhan mo!

"Sungit mo." "Hehe." "Hmm. Kumain ka na?" "Yah." "Ahhh. May game ka pa?" "Later." "Ahhh. Gusto mo ng drinks?" "Nah." "May kasalanan ba ako sayo?"

Napatingin naman ako bigla sakanya. Bakit naman niya nasabi yun?

"Bakit mo nama--" "Hindi ka naman ganan kasungit sa akin eh. Kung may kasalanan ako.. Sorry na! Ma mayang dismissal sabay tayo umuwi! Hatid kita ah?" "Pero--" "TALAGA? Sige mamaya ah! *wink*"

Sabay alis. Ano ba naman yun. Sira talaga yun. Hmmm. Sige. Sabay na nga kami. Bu mawi siya sa akin!

Naglaro kami ng basketball. Nanalo ulit kami. 3 wins na so panalo na talaga kami ! Yung boys Basketball 2-2. Bukas na ulit sila maglalaban para malaman kung sino panalo.

Uwian na ngayon. Pero 1 hour before matapos ang mini intrams this day nilapitan ako ni Yohann at sinabing..

'Hintayin kita sa Front Gate mamayang dismissal ah? *wink*'

Kainis yung wink niya!! Bumibigay ako eh! Bago umalis ng room nagretouch muna ak o! Pabango. Paganda! Lahat na! ^___^V

Paalis na sana ako ng room ng biglang hinila ako ni Liezelyn!

"Liezelyn! Anong problema?!" "Elle! Alam ko na expert ka sa ganito kaya pwede bang.."

"Pwede bang??" "Eeeeh. Hiya ako >__<" "Wag ka ng maginarte. Ano ba yun?" "Make-up an mo ako? Ngayon lang please!! Date kasi namin ng crush ko ngayon eh g usto ko magpaimpress!"

Dahil sa sinabi niya ginanahan agad ako! Nakarelate ako eh!!

"Don't worry Liezelyn! Papagandahin kita! At kapag naman hindi mo pa napahanga c rush mo ay ewan ko na lang?! Let's go!?"

Nagsimula na ako. Base, concealer, liquid foundation, face powder, cheek tint, e ye shadow, eyeliner and mascara. Natural glow lang para hindi OA! Hnd naman papa rty eh.. And Violaaaaa. "WOW!! Elle! Super thanks!!!! ^___^" "Welcome Liezelyn!"

Tapos hinug na niya ako at umalis! Bakit ba hindi ako magtayo ng salon ko?! Paal is na sana ako para pumunta kay Yohann ng biglang..

"ELLE ELLE!!" "Oh Elah! Anong prob?!" "Tawag ka na Sir!!"

"HUH?! Bakit daw?!?" "Ewan! Punta ka sa P.E department! Bye Elle!" "Bye Elah!"

Tapos tumakbo agad ako sa P.E Dept. Nalaman kaya nila na fake lang ang injury ko ?!

"S--Sir." "Miss Clemente."

Sobrang nakakatakot si sir. Baka nga alam na niya. OMG!

"B-Bakit po." "IKAW!" "Ako!!" "Ay napiling kumanta para sa closing ceremony ng mini intramurals natin. Alam mo naman na sa friday na yun db?" "Opo sir. Ano pong kakantahin ko??" "MAGCOMPOSE KA!!" "Po?! Bakit po?!" "Kasi may injury ka daw? Hnd ka nakasali kaya diyan ko kukunin ang grade mo." "Pero sir! Sa friday na yun!! Tuesday na po ngayon!! Ano pong--"

"No buts. Go Ms. Clemente. I expect a good performance. Or else I'll fail you."

FAIL MO MUKA MO!! Nakakainis!! Di naman ako magaling kumanta ako pa napili! For sure isa sa mga mahahaderang section C na patay na patay kay Yohann ang nagsumbo ng sa akin! KAKAINIS!!

Speaking of Yohann anong oras na ba--

BWAKANGINAMESH!!! 5:30 NA!!! Late ako ng 1 hour and 30 minutes!! Nandoon pa kay a yun?!

Grabe!! Tumakbo.. Nilipad ko hanggang sa Front Gate! Halos madry na yung throat ko at pumutok na puso ko sa bilis ng tibok.. Pero wala akong naabutan!! Umalis n a siya?!

Aha! Itanong kay Manong!

"Kuya Guard! May nakita ba kayo ditong lalaking matangkad, gwapo, may muscles pe ro hindi buff, matangos ang ilong, basta super gwapo na lalaki?" "Wala pa akong nakikita except sa akin "

=____=* Oh nooo. I'm being bipolar again!!

"Kuya umayos ka! Baka gusto mong sirain ko--"

Nanlaki na yung mata niya. Natakot na ata sa akin kaya nilambingan ko yung tono.

"--sirain ko yung upuan mo! Sige ka kuya!"

Sobrang pacute na ako! Kaya parang nabighani na naman siya.

"Eh kasi.. Kapapalit lang ng shift. Kaya wala talaga akong nakita." "WALA KANG KWEN--Kwaenchanayo. Wala kang kasalanan!!"

Sabay talikod. Flip ng hair at roll eyes. Di pala siya dun kanina hnd pa niya si nabi. Nakakainis.

=___=+

After 10..

15..

20..

30..

45..

1 hour.

"YOHANN SALAZAR NASAAN KA NA?!?"

Gusto ko na talaga magalit pero kasi. Si Yohann? Iiwanan ako?! Hindi naman niya gagawin sa akin yun eh. I mean.. Hnd naman sa pagiging feeler pero kasi gentlema n siya db?!

Sige maghihintay pa din ako. :|

1 hour.. 1 hour and thirty minutes.. 2 hours.. 3 hours.. 3 hours and thirty minu tes--

Naiiyak na ako. :( 8:30 na. :(

Siguro naman hindi niya ako pwede sumbatan sa pagiging late ko db? Siguro naman bawing bawi na sa paghihintay ko. Asan na ba kasi siya?! Umuwi na ba siya?! Di m an lang magtext o tumawag na nakauwi na siya! Imposible namang walang load yun! E ano bang problema niya?!

Naghintay pa ako ng 30 minutes. Noong 9PM na.

"Maam. Magsasara na po ang school. Tapos na po ang classes ng law students. May hinihintay pa po ba kayo?" Apat na oras na akong naghihintay. Ayoko namang masyadong magpakatanga. Nakakain is na.

"Sige po. Sorry po kuya."

Umalis na ako pauwi. Naglalakad na ako. Wala na akong pakialam kung maholdap ako ngayon. Depress ako. Tapos tinatanong pa niya ako dati kung bakit siya naging p aasa?! Eh tanga pala siya! Siya magsabi na ihahatid niya ako tapos di siya sisip ot. Oo late ako kanina pero sana man lang nagtext siya! Piso lang?! Di makagasto s?!

AISH!!!! NAKAKAINIS!!! NAKAKAINIS!!

Sa sobrang badtrip ko! Kahit nakita ko yung isa kong kaklase na lalaki na tinawa g ako hnd ko na pinansin!! Isa pa. Chismoso un! Lahat ng mapadaan hinhellowan at kinkausap niya! Kaya hindi ko na pinansin kasi baka masabunutan ko siya!!

Sobrang badtrip kaya ako!!

O________O

Sa may malapit na restaurant..

Nakita ko siya..

May kasama..

Na babae.

Si Yohann?! May kasama na babae?! Ano yan?! Hindi ko naman kamukha!! Hindi naman ako yan!! Nakakainis!!

Maya maya. Paglingon niya nakita niya ako! Tapos nanlaki mata niya at dali dalin g lumabas ng restau. Ako naman.

Naglakad ng mabilis papalayo. Ano na naman bang excuse at kasinungalingan ang sa sabihin niya sa akin?! Tama na! Napuno na ako ngayong araw na ito at wag na niya ng dagdagan pa!! Kakaimbyerna!

"ELLE!! ELLE!!"

Tapos lumakad na ako ng mabilis!! Siya naman nagsimula na tumakbo. Hanggang sa n aabutan niya ako tapos hinawakan niya kamay ko at iniharap niya ako sakanya.

"Elle!!" "ANO?!" "Galit ka ba?!" "HINDI!!!!!!"

Tanga ba siya?! Di pa ba masyadong obvious?! Nakakainis!!

"Elle! Sorry na." "Okay."

Tapos lalakad na sana ako papalayo kaso hinigit na naman niya ako. "Elle. Wag ka namang ganan oh."

Nagtitimpi talaga ako sumabog kasi si Yohann yan. Kahit papano crush ko yan!!

"Elle. Ano bang ginawa ko?!" At doon nagpantig ang tenga ko.

"Yohann. Please. Get. Out. Of. My. Way. And. Please. Let. Go. Of. My. Hand."

Yung pagsasalita ko. May pause per word kasi sobrang nagtitimpi ako na magalit. Kaso. Sobrang nagngingitngit na talaga ako kasi sobrang BV!!

"No. Elle!" "ANO BA YOHANN!! Bakit ba ang kulit mo?! Bakit ba ayaw mong bitawan!!" "Sabihin mo kasi sa akin please!!"

Huminga ako ng malalim. Hindi ko na kaya. Ngayon lang ako nakapigil ng inis ng g anito. Knowing I'm Elle!!

"YOHANN!! HINDI KA BA MAKAINTINDI NA PAGOD ANG TAO?! BITAWAN MO ANG KAMAY KO. UU WI NA LANG AKO KESA MAGHINTAY SA ISANG KATULAD MO!!!"

Nagulat talaga siya sa pagsigaw ko sakanya pero anong magagawa niya?! Gagu siya eh!!

"Elle. Bakit?"

"BAKIT PA DIN?! Di pa ba obvious?! Ano ba?! Naglolokohan ba tayo dito ha?! Sabi mo sa akin dismissal magkita tayo kasi ihahatid mo ako. Oo! Nalate ako! Pero yun ay dahil may humingi ng tulong sa akin at kinausap ako ng prof!! Sobrang nagmad ali ako kasi nagalala ako na baka naghihintay ka! NAKAKAHIYA NAMAN SAYO HINDI BA ?! Kaso wala ka!! Naisip ko. Baka late lang. May inayos din. Naghintay ako! HANG GANG APAT NA ORAS!! KASI ALAM KO HINDI MO AKO IIWAN MAGISA!! Hanggang sa kailang an ko na umalis kasi magsasara na! At eto, nakita kita may kasama na palang iba. Ang saya niyo pa!! Sana sinabi niyo naman sa akin! Hindi ako nasabihan! Mukha t uloy akong tanga!! Umaasa ako sa wala. Naghihintay sa taong kasama ang iba.. Kay a please? Pwede? Layuan mo muna ako Yohann kasi hindi ko alam kung paano.. Paano mawawala tong galit ko para sayo." Bigla niyang nabitawan ang kamay ko at nakatingin lang siya sa akin. Di siya mak aimik.

"Nga pala, wag ka ng magtaka kung bakit madaming nagsasabi na paasa ka. Isa lang naman ang dahilan eh.. Kasi.. Gagu ka!"

Tapos tinalikuran ko siya. Hindi ko na alam kung bakit pero nagtuloy tuloy na yu ng luha ko. Buti ngayon lang pumatak. Buti ngayon lang.

Bakit ganito?! Bakit ang sakit?! Dahil ba sa naghintay ako? Dahil sa umasa ako s a wala? O dahil sa nakita ko siyang kasama ng iba? Nakakainis. Bakit siya ganun? ! Ang sama niya.

Umiiyak ako sa daan. Andaming nakakakita sa akin. Daming tumitingin pero wala ak ong pakialam. Dumeretso ako sa park malapit sa condo namin. Doon lang ako. Gusto kong palipasin ang sama ng loob ko. Kaya iniiyak kong lahat.

Sobrang iyak na ata ako ng iyak doon for 30 minutes. Ang sama sama talaga ng loo

b ko. Hindi lang dahil sa nangyari pero yung feeling na..

Kahit na ang lakas ng iyak ko, walang dumadamay at lumalapit sa akin.

Andami daming tao gustong mahawakan, makita, makausap, makasama ako. Pero bakit ganun?! Maling tao yung napili ko. Kung sino pa ang hindi nagpapahalaga sa akin siya pa yung gusto ko. *plok*

Aray! Sinong nagbato sa akin ng papel?! Wala namang tao.

"Iyak ka na naman ng iyak. Ano bang trip mo sa buhay?"

Napatingin ako. Nakita ko si Dylan naglalakad papalapit sa akin. Bakit yan nandi to?! Isa pa yan! Nangiiwan din! Lahat na lang!!

"Anong ginagawa mo dito?! Pwede ba. Umalis ka na nga! Ayaw mo ako makita db?! Ga lit ka db?! Umiiwas ka db?? Kaya pwede. Wag mo akong lapitan."

Napatingin ako sakanya. Naging seryoso mukha niya.

"Kung sa tingin mo maawa ako sayo sa paganan ganan mo eh mali ka. Hindi ka na 12

years old Elle. Alam mo yan. Sabi mo namatayan ka ng fiancee. Pero unti unti ki nakaya mo.. Tapos ngayon, ganan lang iiyakan mo?! Parang wala kang natutunan sa pagkawala ng ex mo."

O___O

nagulat na naman ako sa sinabi niya. May laman na naman. Lagi na lang. Lagi akon g natatamaan. :|

"Tumawag si Ate Ising sa akin. Pinuntahan ka daw niya sa bahay natin kaso wala k a. Gabi na nun. Hinanap kita kung saan saan. Nakita ko yang si Yohann at sinabi skn kagaguhan niya."

Napatingin ako. Nakakainis. :| Ayoko na nga maalala yun eh. Binanggit pa.

"Anong plano mo? Umiyak na lang? Ilang beses ko bang sasabihin sayo na walang ma gagawa yang pagiyak iyak mo?!"

Tapos tumalikod siya sa akin.

"Dylan! Saan ka pupunta?!"

Humarap siya sa akin at tumalikod ulit. Iiwan niya ba ako?!

"Basta. Diyan ka lang."

Tumakbo siya. Maghihintay na naman ako. Ano ba naman yan. Kinakarma na ata ako s a lahat ng ginagawa ko. :| Nakakainis lang.

After 30 minutes.

*pant pant* "Oh anong nangyari sayo?!" "Akala ko umalis ka na. Oh."

Tapos binigay niya sa akin ang jacket ko.

"Kinuha mo sa bahay?" "Malamig Elle. Sisipunin ka. Mamaya lagnatin ka pa. Pag di ka nakapasok anong sa sabihin ng Yohann na yun?! (~~.)"

Tapos inabutan naman niya ako ng tubig.

"Ano to?" "Can't you state the obvious??"

Napasmile ako. Namiss ko si Dylan. Wala siya sa tabi ko eh. Namiss ko din siya. *HUG*

"Dylan!! Saan ka ba nagpunta?! Namiss kaya kita!! :( Wala ka sa bahay! Wala ka s a school! Pero kapag nangangailangan ako ikaw ang susulpot! Pwede bang wag ka ng aalis? Ha? Ha?"

Tapos tinulak niya ako.

Tapos yung 7steps. Pero di walkout.

"(~////~) Hoi. Wag ka ngang ganan. Pag ikaw nainlove sa akin!" "HAHAHAHA! Pwede ba Dylan!! Ikaw! Ikaw ang bawal mainlove sa akin!" "Sus. May ibang--"

Ibang????

"Wala. Nevermind. Inumin mo na yang tubig na binili ko sayo. Madehydrate ka pa." "Salamat talaga! Matanong ko lang.. Nasaan ka ba?? Bat di kita nakikita lately?? " "Ah. Ako?" "Oo."

Naglong pause siya. Tapos tumingin sa akin.

"Kasama ko si Denise."

O___O

Hindi ko alam kung bakit nashock pa rin ako. Siguro dahil nalaman ko na nasa Man ila na si Denise. :| Muntik ko pa nga mabitawan ang tubig na bigay niya.

"Si--De--Denise?!"

"Oo. Tinulungan ko siya. Papasok na siya sa school natin. Kinausap ko na Lahat n g prof at inayos ko lahat ng papers niya." "Ahhhhhh. Good to know."

NOT. Hindi ko alam kung bakit pero namutla ako sa sinabi niya. Friend ko si Deni se pero.. Tsss. Ang damot ko talaga! :<

Nandoon lang kami. Nakaupo sa swing. Nakatingin sa stars. Walang umiimik. Naging awkward eh..

"Ammm.. Elle?" "Oh?"

Tapos tiningnan niya ako tapos tumungo.

"Baka.. Baka.."

"Baka??"

Hindi ko alam pero kinakabahan ako sa sasabihin niya.

"Amm.. Aalis na ako sa bahay mo." CHAPTER 29 ELLE'S POV

O____O

*blooog*

Nabitawan ko na nga yung tubig.

"AY!! ANO BA YAN!! NABITAWAN KO SAYANG NAMAN!! AALIS KA NA?! WOW!! SALAMAT!! MAS OSOLO KO NA BAHAY KO!! HAHAHAHAHAHA."

"Ayos ka lang ba? ANG IBIG KONG SABIHIN. Ayos lang talaga??"

"OO NAMAN!! MAS OKAY NGA!! SA WAKAS!! HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAH!!"

"Oo nga. Mukhang masaya ka nga oh. Lilipat ako kina Denise. Wala yung kasama. En got din yun eh. Di ko naman yun kayang iwan magisa."

"Pero sabi mo din sa akin dati di mo din ako iiwan magisa--"

Napatingin siya sa akin..

"--ANG IBIG KONG SABIHIN.. SINUNGALING KA TALAGA!! PERO AYOS LANG TALAGA! OKAY N A OKAY AKO!!"

Tumayo ako sa swing. Bakit ako nadedepress?! Bakit ganito?! Bakit pakiramdam ko iiyak na naman ako?!

"HAHAHAHAHAHA GABI NA!! HAHAHAHAHA. UUNA NA AKO HA!! WAG KA NA MUNA UMUWI SA BAH AY HA!! BUKAS MO NA KUNIN MGA DAMIT MO AH?! HAHAHAHAHAHA. ANG SAYA TALAGA!! AALI S KA NA!! Solo ko na ulit yun!!"

"Ah. Talaga? Parang ang saya mo nga ah. Sige. Di na muna ako uuwi. Bukas ko na l ang kukunin mga damit ko. Ingat ka ah.."

"OO NAMAN!! SIGE ALIS NA AKO!!"

Tumalikod na ako sakanya. Pagtalikod ko.. Tumulo na naman yung luha ko.

Hindi ba ako napapagod?! Ano ba naman!! Iyak na lang ako ng iyak. :(

Aalis na pala siya bakit ngayon lang niya sinabi?! Ang sama talaga niya!! :( Tap os titira na siya kina Denise. Sabagay makikita ko pa naman siya sa school!! Wal a namang problema doon eh!!

Pero ang bigat talaga sa pakiramdam. Ayoko ng ganito.

Nasaan na si CK?!

Tinawagan ko si CK.

"ELLE!! Why?! I'm in the middle of taping for a drama! When I saw your name sa p hone ko sinagot ko agad! Is something wrong??" "Hehe. Wala naman! Namiss lang. Kita. *huk*" "Are you crying?!??"

"No!! Gwaenchana!! I just missed you that's all. When are you coming back?? HAHA HAHAHAH. I really missed you!!!" "Elle. I know you. More than you know yourself."

Dahil sa sinabi niya naiyak na ako. Ganun naman si CK eh. Alam niya lahat. Kahit di ko sbhn. Alam niya. Kaya iyak na ako ng iyak sakanya.

"CK. Miss na miss na kita. Lahat ng tao dito iniiwan ako. :'( Dati kapag umiiyak ako nasanay ako na nandito ka sa tabi ko tapos ililibre mo ako ng ice cream. Ka nina.. Iyak ako ng iyak. Wala man lang lumalapit sa akin. Kelan ka ba uuwi? Miss na talaga kita CK ko."

Tapos iyak na ako ng iyak. Yung iyak na may tunog. Yung parang bata. Spoiled ako kay CK eh.

"Elle. :( nomu bogoshipo. I really want you back here. But I do understand that this world is not the world you want. :( I really want to stay with you.. But. I also have to stay with ICL Koala. And JM. :("

Ayun na naman. Hati na naman. Alam ko masamang papiliin siya. Pero gusto ko akin lang si CK :(

"Alam ko naman yun. I just miss you. :(" "Are you crying because of Kean?"

Napatigil ako. Hindi ko alam kung magandang sign ba ito.

Pero..

Hindi na si Kean ang dahilan ng pagiyak ko.

"So.. It's not him? Are you falling for someone already?"

"There's this guy na sobrang kamukha ni Kean. Pero it's not hik. Inexplain sa ak in ni Papa lahat about Kean. And hindi si Yohann si Kean. Pero.. Everytime I see him, he reminds me of Kean. Yung feeling na.. If I could just bring back the ti me na kami ni Kean. Tapos biglang nagkatotoo. Anjan si Yohann. Baka pwede maging kami. Yun. Kaso.. Masyado siyang gentleman. Na hindi mo mafefeel na special ka para sakanya. Tapos pinaghintay niya ako. And then malalamn ko lang na may kasam a siya. Ayun."

Tapos hindi nagsasalita si CK. :|

"CK?" "Elle. That's it?" "What do you mean?!" "I feel that there's more. I know you."

:| Bakit ganito si CK?! He knows me much. :(

"Si Dylan. Yung kasama ko sa bahay. Lilipat na siya.. Sa bahay ng friend niya. S i Denise. Ewan ko. Nalungkot din ako."

"Hmmmm.."

"CK?!" "Who do you like more? Dylan or Yohann?" "Si Yohann of course!" "Why??" "Kasi.. Si Dylan! Masungit! Tapos lagi niya ako inaasar! Tapos ang moody niya. M insan super sungit minsan sobrang sama naman! Hindi ko na maintindihan!!"

"And you're telling me na si Yohann ang gusto mo? Pero si Dylan dinescribe mo?"

Nagstop ako.

Naguluhan ako sa sinabi ni CK.

"Maybe.. Yohann looks like Kean. But Dylan.. He is Kean. He acts like Kean. Naki kita mo si Kean physically kay Yohann pero ang ibang attributes ni Kean nakay Dy lan."

CK. Bakit mukha ka namang engot pero pag serious ka ang gwapo mo?! At ang talino mo!

"But the bottom line is.. Binabase mo lahat ng magugustuhan mo kay Kean. Hindi b a ang unfair noon Elle?" "But.." "Elle. Think about it. Like lang ba. O love na? At sino sa kanilang dalawa?! At mahal na ba? O nakikita mo lang si Kean sa kanilang dalawa?"

"I--*toot toot*"

Naputol. Baka wala na akong load :| badtrip nman! Pero mas nakagaan ng loob ang pakikipagusap ko kay CK. Pero tumatak sa akin ang sinabi niya..

Kaya kahit 11PM na. Pumunta ako sa seaside.

Kung saan isinaboy ang labi ni Kean.

"Hi. Kean. Ang tagal na. Na pinuntahan kita dito. Kasi.. Dati pag pupuntahan kit a sobrang sakit talaga."

"Hanggang ngayon masakit padin naman. Hanggang ngayon ang hiling ko bumalik ka s a akin. Even if it means that I need a miracle."

"Ngayong gabi.. Andami kong iniiyak. Noong una. Akala ko nakakalimutan na kita. Pero sabi ni CK. Umiiyak ako dahil naalala kita sakanila. Siguro naman kilala mo si Dylan at Yohann. Kasi diba sabi mo babantayan mo ako forever? Alam ko kilala mo lahat." "Ayos lang ba sayo? Na nagkakagusto ako kay Yohann? Kamukha mo siya! Nakikita ki ta sakanya. Pero iba siya sayo. Kasi siya.. Umpisa pa lang sinaktan na ako. Ikaw

naman.. Never mo akong nasaktan na sinadya mo."

"Ano? Kamusta ka na diyan?? Ayos ba?! May chicks ba?! Subukan mong palitan ako.. Lagot ka sa akin. Pero.. Unfair ba? Kasi gusto ko na si Yohann?? Hnd!! Iniwan m o ako! Manigas ka diyan!!"

Maya maya. Habang nakaupo sa may seaside napaiyak na ako.

"Miss na kita. Ayos ba? Ngayon.. Nakakpagkwento na ako sayo ng hindi ako nasasak tan sa pagkawala mo. Bakit kasi ang bilis mong nawala?! Sabi mo pa naman sa akin dati walang iwanan. Daya! Talo ka! Iniwan mo ako! Unfair!"

"Nakakainis! Miss na kita! Miss ko na yung Mambabara sa akin kapag waley ang jok es at mga tanong ko.. Na kahit mahal na niya ako susungitan pa din ako. Pero.. A lam ko. Ako lang sa puso mo. Hindi mo ako pinalitan. Hindi mo ako sinaktan. Si Y ohann kasi kahit saan ako lumingon may babae. Buti di ka ganoon. Noh??"

"Tanda mo ba noong pinakain kita ng isaw? Sabi mo ayaw mo.. Pero the next day ik aw nagaya sakin magisaw. Eh tanda mo noong tinuruan mo akong umakyat sa puno? Ta kot na takot talaga ako noon. Kaso, noong nakita kita noon, alam ko.. Hindi ka a alis. Hindi mo ko bibitawan. Hindi ako malalaglag kapag nandito ka."

"Kaso.. Ngayon wala ka na. Nahulog na ako sa puno. Masakit. Pero unti unti kinak aya.. At ito. Umaakyat ulit."

"Stick to one. Loyal. Sweet. Malambing. Spontaneous. Gwapo. Mayaman. Perfect boy friend ka na nga eh! Kaso.. Nangiwan ka naman! Sayang.. Ready pa man din ako ika sal sayo. Ready akong ialay ang buhay ko at tumandang ako ang nasa tabi mo."

"Pero siguro nga wala na ako magagawa. Wala ka na eh. Basta promise mo.. Babanta yan mo lang ako ah?? Promise mo.. Promise mo! :'( "

"Kean. Miss na kita. Kanina. Noong umiiyak ako pakiramdam ko mgisa ako. At namis s kita. Dati noong andito ka pa.. Never kong nafeel ang magisa :( Kahit nasaan a ko nandoon ka. Kapag kailangan kita lalabas ka.. Pero bakit ngayon, kahit ilang beses kita tawagin wala ka? Kahit isigaw ko ang pangalan mo di kita makita? Baki t ngayon.. Iniwan mo akong magisa :("

"Pero alam kong hindi mo yun gusto. Nandito lang ako.. Kasi miss ko na presensya mo. Ganito pala kasarap makipagusap sayo. Nawawala lahat ng bigat ng pakiramdam ko."

"Siguro nga ikaw ang greatest love ko. At wala sino mang papalit sayo. Sayong sa yo lang ang Three Words and Eight Letters ko. :)"

"I love you Kean Patrick Tolentino Padua. Three Words. Eight Letters."

"Pero this time.. If some other guy ask me that thing.. Will you let me say thos e three words and eight letters back?? Can I give you up? Since I know that you' re not coming back. Pwede bang.. Angkinin ako ng iba? At magmahal ako ng iba? Pw ede bang.. Ang three words.. Ibigay ko sa iba??"

Naghintay lang ako doon. Nakaupo.

Ang lamig. Sobra.

Pero ang warm sa feeling na kasama ko yung alaala ng mahal ko.

"Siguro nga.. Silence means yes. So. Tinatapos ko na ang pagasa ko sayo dito. Ah ? Wag kang magagalit kapag nagkaroon ako ng iba. Kasi.. Never naman kitang makak alimutan. Hayaan mo lang muna ako sumaya. Kasi nakakapagod na minsan na isipin k a. :( At humiling na sana bumalik ka."

One last cry.

One last cry for you Kean Padua. :( CHAPTER 30 ELLE'S POV *Kring kring* "Hello?" Who would call me na super aga?! "Ughh.. Who's thiiisss??" "Elle! Ako to! Classmate mo." "Dami ko-- Yaaaawn -- Classmate." "Si Mercury!! Nasaan ka ba??" "Bahay. *Yaaawn.* Whyyy?" "Ha?! Late na!! 11 am na po!! May laban tayo ng basketball later!! 1PM. Pumunta ka na sa school!"

=___- Basketball lang pala. Inaantok pa ako eh.

Tumayo ako. Tapos.. Aaaah. Sakit ng ulo ko ah. *sniff* Haba kasi ng tulog ko. Na ligo ako. Tapos nagpalit ng damit. Sa school na ako kakain. Or not. Medyo wala a kong gana. Ang sama ng pakiramdam ko.. -___=

Pagdating ko sa school. Nakita ko si Yohann. Andami na namang nakapalibot na bab ae. Tumatawa pa! S

o hindi siya affected sa nangyari?! ANG KAPAL TALAGA!! Kainis!!

Pumasok ako sa classroom. Papahinga sana ako kaso..

Kath- ELLE!! Buti dumating ka OMG!! I am so kinabahan na baka wala ka! Right And rea?? Andrea- I know right?! Like omigosh!! Akala ko I have to play basketball! I real ly hate that. Gellen- Ugh. Like. Same here?! Buti pumasok ka talaga!! Krisel- Like duh! Pag hnd siya pumasok.. Awwwwww. All- AWWWWWWW :'(

Tapos nagtilian na yung tatlo. =___=+ Aish. Lalayo na sana ako kaso..

"Den. Ito classroom natin. Yan si Avan. Liam. Chase. Ethan. Josh. SMP. Varsity."

Denise- Hi!

Liam- Yown. Hi!! ^___^ Ethan- Liam. Bata yan ni Dylan. Layo. Dylan- Bata? Hahahaha. Josh- Woah! Tumawa si Dylan?? Chase- Uyyyy. Si Dylan! Inlove kay Denise. Dylan- Psh. ^___^ Avan- Pero nakangiti ka. Bihira lang yan makita. Oy Denise. Swerte mo dito kay D ylan!! Denise- Oo naman ^__^

PSH. ANO BA TO!! Sakit sa ulo! Este! Ang sakit ng ulo ko. Fresh air! Kelangan ko ng hangin! Lalabas ako--

"ELLLLEEEEEEEEEEE!!!"

Or not. Tinawag na naman kasi ako ni Chase. Lumapit siya sa akin. Kasama noong g irlfriend nyang si Micah M.

"Hi Chase! Hi Micah!"

M: Hi Elle! Kala namin absent ka eh!

C: Oo nga! No show ka kanina sa homeroom! E: Nalate ng gising *sniff* M: Sinisipon ka? Teka may gamot ako. C: Woooow naman ang babypoochie ko ready! E: BABYPOOCHIE?!? *napatingin sila sa akin* I mean.. Wag na micah! Okay na ako! :)

Lumapit sina Avan sa amin. Kasama si Denise at Dylan!! Magsasalita sana si Avan kaso biglang tumakbo si Denise at yumakap sa akin.

"ELLEEEEE!! I missed you!! How are you?!? Dito na ako mag-aaral!!" "Ah. Nakwento nga ni Dylan." "Talaga?? Dylan ah!! Kinukwento mo pala ako."

Tapos parang kinikiliti niya si Dylan. Tapos tumawa si Dylan at tinigil kamay ni Denise.

"Den. Kulit mo ah." ">:P Anyway.. Elle!! Kamusta ka na?? Sa inyo daw tumira si Dylan? Buti nakayanan mo! HAHAHAHAH. Ano ba Dylan!!"

=___=+ Bwiset. Magkilitian daw ba sa harapan ko!! Pilit lang ako nagsmile sa har ap ni Denise.

"Ah. Oo. Sa amin yan tumira. Saan nga pala si Kurt??" "Hahahahah!! Dylan--Ay. Si Kurt? Hindi siya pinayagan ng dad niya na lumipat thi s term. So baka next term daw. Pipilitin." "Ahhh."

Tapos dinilaan ni Denise si Dylan! Tapos nagroll eyes lang si Dylan tapos tumawa at dumila din. =___=+ Childish.

Avan- Ayos ah. Dylan. Ibang iba ka sa harap ni Denise ah. Denise- Oh?? Paanong iba?? :) Liam- Di kaya namamansin yang si Dylan! Sila lang ni Elle magkasama! Avan- Gusto ko na nga magselos eh. Db Elle? Ako- Hehe. Sira.

Nagkulitan lang sila doon. Tahimik lang ako. Medyo naiilang ako.

Dylan- Psst. Okay ka lang?

Lumapit siya sa akin. Nakipagpalit pala siya ng upuan kay Josh. Si Denise kausap nina Ethan.

"Oo." "Parang ang tamlay mo eh. Okay ka lang??"

"Oo. Sige alis muna ako." "Huh? Bak--Sige."

Tapos umalis na ako. Rinig ko tinanong nila kung ano nangyari. Hindi lang umimik si Dylan. Lumabas muna ako. Kailangan ko ata ng hangin. Sumasakit ulo ko.

Naupo lang ako. Nakatitig sa labas. Madami kumausap sa akin pero hindi ko pinans in. Nakaupo lang ako. Nakatitig sa kawalan.

Bakit ganoon? Hindi pa rin ako masaya. May kulang pa din. Oo. Si Kean. Kulang. P ero miss ko na din sina Cassandra. Ang barkada. Sina CK. Ang ICL.

Miss ko na yung dati. Na ganitong oras kumakain kami ng lunch. Pair pair kami na glalakad na barkada. Tapos dumating ang ICL at si Dara. Magulo pero kahit ganoon masaya ako.

Ngayon.. Pakiramdam ko. Magisa ako. Nagiba lahat. Naging kulang lahat. Nawala la hat. Parang.. Isang taon lang ang nakaraan pero parang matagal na alaala na siya . Isang alaala na hindi na mababalik at hnd na muling mangyayari.

Wednesday. Thursday. Lumipas ang dalawang araw. Pumapasok ako. Naglalaro ng game . Pero pagkatapos noon.. Para akong patay na nakatitig sa kawalan. Wala na nang lumalapit sa akin kasi hindi ko naman pinapansin.

Ngayon. Friday. Closing ng Mini Intramurals namin. Nandito kami ngayon sa gym. L ahat ng magprepresent. Malamang sa malamang wala akong nacompose na kanta. Pero ayokong bumagsak. Kaya baka kumanta na lang ako ng kahit anong kanta. Bahala na.

Andaming pinreprepare sa gym kaya lumabas muna ako.. Ng biglang makita ko si Yoh

ann.

"Charm. Why are you calling? Db sabi ko sayo bawal ka tumawag??"

CHARM?! Girlfriend niya ba yan?!

"Oo. I love you too. Wag ka na tumawag ah. Baka mahuli tayo. Sige sige. See you later. Bye. Love you Charm."

O____O

</3

May..

May..

May girlfriend na pala si Yohann!

Ano yung sinabi niya sa akin?! Pang gagu lang?!:| Ang.. Sakit.

"Elle!! Andiyan ka lang pala. Ito yung guitar na nirequest mo! Within 10 minutes start na tayo! Practice ka naaaa!!"

Kinuha ko ang gitara. At napaupo sa bench sa ilalim ng puno. Grabe. In your face ako doon ah. Sa lahat naman ng makikita at makikinig ko.. Sila pa?! Gago lang!

Narinig ko.. Nagsimula na ang closing ceremony. Nandoon lng ako sa back stage. N aka titig sa kawalan. Hindi ko na namalayan ang oras ng biglang..

"ELLE!! Ikaw na pagkatapos ni May!! Pumwesto ka na!!"

Tapos hinila ako ni Czarina papunta sa stage. Nakatulala pa din ako. Nakatutok n a sa akin ang spotlight. Natauhan lang ako ng makita ko si Yohann.. At sa tabi n iya.. Si Dylan at Denise. At nakita ko ang mukha ni Kean sa gitna ng maliwanag n a ilaw na nakatapat sa akin.

Tahimik ang lahat. Naghihintay sa kung anong gagawin ko.. Nagsimula ako..

"Remember the time. When you left me behind. Remember the tears. That I cried when you're gone. I never know why. But it just hurts so much. I just couldn't sleep. With you in my mind."

Paghawak ko ng gitara.. Natugtog ko ito at lumabas ang mga salita sa bibig ko. H indi ko na namamalayan na tumutulo na din ang luha ko.

"I remember those days. When you're here by my side. I remember the laughs and the fights that we've had. You were always there, when I needed you. There's nothing that I can't ask from you. You made me laugh. When things go wrong. You cherished me.. But not for long." Kapag tumitingin ako kay Dylan.. Naguguluhan ako. Para siyang si CK. Parang best friend ko na siya. Oo. Lagi kami nagaaway. Pero lagi siyang nandiyan kapag kaila ngan ko siya. Kilala na niya ako. Pero.. Ngayong nandito na si Denise. Magiging wala na lang ako. Mawawala na siya sa tabi ko.

"Remember the time. When you left me behind. Remember the tears. That I cried when you're gone. I never know why. But it just hurts so much. I just couldn't sleep. With you in my mind."

Kapag tumitingin ako kay Yohann. Nasasaktan ako. Nakikita ko sakanya si Kean. Pe ro tulad ni Kean.. Hindi siya pwede maging akin. Kamukha siya ni Kean.. Pero ni minsan.. Hindi ako nasaktan ni Kean tulad ng Ginawa sa akin ni Yohann. Iba sila. Ibang iba.

"Coz you said goodbye. And I didn't know why. Did I did something wrong. Was our love not enough? I am willing to change.. Just come back to me. I don't know how. I can set you free. Can you give me a chance? I can change what was wrong.. I promise you.. I'll be better for you."

Kapag naiisip ko si Kean. Sumasaya ako. And at the same time nasasaktan ako. Kun g kaya ko lang ibalik ang dati.. Siya ang pipiliin ko. Magiging madamot ako. San a kasi.. Umoo na lang ako. Minsan na niyang hiniling na baka pwedeng maging magk asama kami habambuhay. Pero huminde ako. Hindi ko naman akalain na.. Ito ang mag iging kakalabasan ng naging dedisyon kl. Nasasaktan ako. Andami kong panghihinay ang. Na sana.. Kung maibabalik ko lang ang panahon. Sana.. Sana. Kami pa rin. :( "Remember the time. When you left me behind. Remember the tears. That I cried when you're gone. I never know why. But it just hurts so much. I just couldn't sleep. With you in my mind."

Bakit ganito?! Bakit nasasaktan pa din ako?! Kelan ba ako magiging masaya? Mali bang magmahal? Hindi ba ako pwedeng magmahal?? Bakit lahat na lang sinasaktan ak o? :( Bakit lahat iniiwan ako?

"Please remember the time. When our love was strong. When you promise me. Things will never go wrong. Please remember that time."

Tumigil ang pagtugtog ko. Tumutulo ang luha ko. Pagmulat ko.. Tahimik ang buong gym. Oo. Hindi ako magaling tumugtog. Hindi ako nagigitara. Konti lang ang alam ko. At alam ko na hindi kasing ganda ng sa iba ang boses ko. Pero ang kantang ki nanta ko.. Lumabas lang.. Habang tinutugtog ko. At alam ko galing yun sa puso ko ! :(

Maya maya nakita ko ang music teacher ko. Tumayo siya at pinalakpakan ako. Maya maya tumayo na sina Avan at ang SMP at pumalakpak sa akin. Hanggang sa.. Lahat g inawa na din yun.

Tumayo ako. Kahit may butas sa puso ko. Napangiti ako. Nakalimutan kong.. Dito a ko sumasaya. Kapag nagpeperform. Isa ito sa pangarap ko. At kaya hindi ko naappr eciate ang nangyari noong nasa Korea ako ay dahil bulag ako sa katotohanan na hi ndi ko na maibabalik si Kean.

Pero ngayon.. Naipaalala ng performance ko na ito.. Na sa pagpeperform ako sumas aya. Isa pa.. Kung hindi na ako sasaya dito. Kailangan magmove on.

Sa buhay kong ito.. Madami akong mga bagay na natutunan. Na kapag hindi ka na ma saya sa isang bagay. Bitawan mo na. Lahat ng gagawin mo, dapat ginagawa mo dahil masaya ka o sasaya ka doon. Hindi mo gagawin yun dahil ginagawa yun ng iba o da hil sinabi ng iba.. Gagawin mo ang isang bagay dahil masaya ka doon. Gawin mo pa ra sa sarili mo. Laging para sa ikaliligaya mo.

Pagkababa ko ng stage.. Andaming pumuri sa akin. Kahit medyo masama ang pakiramd am ko.. Nakangiti ako. Sa wakas. Sumaya na ulit ako.

Lumapit sa akin ang SMP. Tapos binuhat ako nina Avan. Liam. Ethan. Josh at Chase ! Tapos parang sira talaga mga yun. Hindi pa tapos ang closing ceremony umalis n a agad sa block namin.

"Uy! Bitawan niyo na ako!!"

Ethan- Aba! Hindi ka nagsasabi na magaling ka palang kumanta! Avan- Oo nga. Ano ba yan Elle! Lalo na naman akong nainlove sayo!" Liam- Parang ako nga din naiinlove na sayo Elle. Avan- O____O Ano?! Ulitin mo nga ang sinabi mo?! Baka gusto mong-Liam- Bakit?! Basted ka naman! Baka pag sakaling ako. . Elle- Che! Tumigil kayo diyan! Wala sa inyo ang sasagutin ko! Brotherhood tayo! Walang kakalas! Avan- (_ _") Pesteng brotherhood yan. Liam- Oo nga. Josh- Bakit di kayo gumaya kay Chase. Ang saya kay Micah! Ethan- Oo nga. Bat di kayo gumaya sa akin? Ayos na kasi gwapo ako. Liam and Avan- Lul!

Tapos tumawa na naman ako. Dapat talaga napapaligiran ako ng happy vibes. Happy vibes.

Maya maya.. Lumapit sa akin si Fiella.

"Elle. Can we talk?"

"Ugh. Why?" "Just.. Go outside."

Tapos lumabas ako. Si Fiella. Siya yung head cheerleader dito. Medyo mahadera di n. Pero hindi naman ako inaaway. Kakairita lang.

"Nairinig ko kanta mo." "Ah." "It's nice." "Ah. Thanks." "I know I shouldn't be saying this.. Pero.. Kung nalulungkot ka sa pagkawala ng isang tao.. Magmove on ka na lang."

Hindi ko alam kung bakit pero naoffend ako sa sinabi niya.

"Oo. Malungkot ako. Kasi nawalan ako." "Nawalan? Napapansin kita. I know you like Yohann and Dylan. Si Yohann laging ma y girls. Si Dylan.. May biglang kasamang iba. Pero.. Kung yun lang ang sinasabin g mong nawala sayo. E ang babaw mo." Ugh. This btch.

"Excuse me. Oo. Gusto ko si Yohann. At nakakalungkot isipin na bumalik na ang to toong bestfriend ng bestfriend ko.. Pero.. Hindi lang sila ang pinaghuhugutan ko . NAMATAYAN AKO NG FIANCEE. Anong alam mo?! Ha?! Fiella?! Anong alam mo! Sobrang sakit!! Na may choice naman ako before. Na pwede ko siyang sagutin na Oo I will marry him pero hindi ko ginawa. Kaya habang buhay.. Habang buhay kong pagsisiha n yung oras na yun. Na sana umoo na lang ako. E di sana kasama ko siya. E di san a masaya ako."

Siguro sa sobrang galit kaya napaiyak ako. Ito na naman. Ito na naman tong issue na to. Ayoko ng balikan pero.. Palagi na lang bumabalik.

Maya maya naramdaman ko niyakap ako ni Fiella. Anong problema niya.

"I'm really sorry na nagpapakamaldita ako sayo and I keep getting on your nerves . I'm really sorry. Hindi nman ako ganoon. Pero noong makita kita. Nakita ko sar ili ko sayo. Sinasabi ko na nga ba kaparehas lang kita."

Humiwalay siya sa yakap. Tapos tumitig sa akin.

"May mahal din ako. At tulad mo. Iniwan niya din ako. Ang masaklap lang. Huli na ng nalaman ko. Tulad mo nagsisisi rin ako. Na sana kung nalaman ko ng mas maaga e di sana gumawa ako ng paraan para yung huling araw niya pinasaya ko. Pero.. W ala na. Huli na ang lahat. Wala na siya. Wala na akong magagawa. Hindi ko na siy a maibabalik."

Habang nagkwekwento siya umiiyak kaming dalawa.

"Sinasabi ko lang to kasi alam ko.. Base sa kanta mo. Na may pinagdadaanan ka. A t gusto ko lang sabihin na kung gusto mo ng sumuko.. Isipin mong hindi ka nagiis a. May mga tao sa mundo. Tulad mo at tulad ko na nararansan ang sakit na ito. Pe ro.. Hindi sila sumuko. Nagmove on sila. Pinalakas ang sarili. At hinanap ang ka ligayahan. Siguro nga extra lang ako sa buhay mo at sa storya mo.. Sa storyang i to. Pero sana.. May naishare ako sayo. Na sana.. Wag kang susuko. Lalaban tayo."

Tapos nagsmile siya. Nagsmile ako. Biruin mong.. Kung naging Elle ako naging gan oon din sya. Parehas kami ng sitwasyon. At tama lahat ng sinabi niya..

"Gusto ko lang ipagtapat sayo ang totoo. Hindi ako estudyante dito. Hindi na. Ka si.. May anak na ako. Bata ba? 19 lang ako pero may anak na ako. Siguro nga.. Ma syado lang naging mabilis ang oras naming dalawa. Kaya sinulit na namin. At nagk aroon ng bunga. :) Kaya ako nandito ay para sa pinsan kong si Avan. Minsan binab antayan ko siya eh. Yung uniform ng cheerleader hiniram ko sa kaibigan ko. :) Ba sta. Hindi ako estudyante dito. Kaya malimit mo lang ako mkita. Pero.. Yun nga. Salamat kasi sa pagdalaw ko ngayon.. Napasaya mo ako. At narealize ko kung gaano kahalaga ang anak ko. :) Sana ikaw din. Alagaan mo ang sarili mo. Ha? Sige una na ako." Tapos hinug niya ako at umalis na. May anak na siya?! Nainggit ako. Paano kaya k ung nagkaanak kami ni Kean?? :|

Alagaan ang sarili ko. At hanapin ang bagay kung saan liligaya ako??

Napangiti ako. Isa lang ang pumasok sa isip ko.

"Hello?" "Hello?"

"CK! It's Elle!!!"

"Elle! What's wrong?? Parang ang saya mo naman? Are you drugs?!" "Are you drugs ka diyan! Kay Gab mo yan natutunan ano??" "Yep ^____^V" "Well I called kasi--"

Tapos kinwento ko sakanya buong pangyayari..

"So??"

"So.. I'm telling you na. I called my mom. At sinabi ko sakanya na ikuha ako ng ticket papunta diyan. Gusto ko na magmodel ulit. Bumalik diyan. Magperform. Kasi diyan ako sasaya. Isa pa.. Pakiramdam ko magisa ako kapag nandito kaya.." "Kaya?????"

"CK!! I'M GOING BACK TO KOREA." *blooog* *blooop*

"Ano? Babalik ka sa Korea??"

Bakit sila nandito?? Yohann?? Dylan?? CHAPTER 31 ELLES POV

"Elle? Elle?"

"Ugh.. Hello? CK? Mamaya na lang ulit ako tatawag! :)"

Tapos binaba ko ang phone. Bakit nandito ang dalawang ito? Sabay pa nila nahulo g ang gamit nila.

"Dylan? Yohann? What are you both doing here?"

Y: Elle. Totoo ba yung narinig ko? Babalik kang Korea?

E: Ahhh. Yeah. :|

D: Pero paano yung school? Sabi mo mag-aaral ka?

E: Bakit pa? :| Pwede namang magtrabaho na agad ako.

Y: Pero..

D: Elle..

"Tigilan niyo nga akong dalawa. Nakapagdesisyun na ako. Ngpapakuha na ako ng ti cket sa mom ko. Kaya.. Wag kayong makulit."

D: Bakit Elle? Anong dahilan mo at aalis ka dito? Dahil ba sakanya??

Sabay turo kay Yohann. Oo. At dahil din sayo! Lakas ng loob na ituro si Yohann. Dahil sa inyo! Kaya aalis ako. Kasi.. Pakiramdam ko magisa na lang ako.

"Hindi na kasi ako masaya dito."

Natahimik sila sa sinabi ko. Tapos bumalik sa back stage at hinintay hanggang s a matapos ang closing. Pauwi na sana ako ng biglang..

Yohann- Elle!! Kapag ba naiparamdam ko sayo na masaya dito hindi ka na aalis??

"Yohann. Pwede ba? Isa ka sa dahilan kung bakit aalis ako. At kung iniisp mo na napatawad na kita sa ginawa mo. Sorry."

"Pero Elle--"

"Yohann. Tama na huh?"

Aalis na sana ako kaso..

"Eh ako? Iiwan mo? (~///~, )"

O____O

Nagulat ako sa kung sinong nagsalita. Nakatungo pa siya at namumula.

"Dylan."

Tapos tumalikod siya sa akin.

"Eh bakit Dylan? Ako din naman iiwan mo."

Humarap siya. Nagkatinginan kami. Ngayon ako naman ang tumalikod.

"Elle. I want you to stay." sabi ni Yohann at ni Dylan.

Nagkatinginan pa silang dalawa. Tapos tumingin sa akin. Tumalikod na lang ulit a ko.

"Make me."

**

Saturday ngayon. Cleaning day sa school. Pero sa monday naman walang pasok eh. Kelangan lang namin tumulong sa paglilinis. Pagpasok ko pa lang sa room..

"ELLEEEEE!! ^____^V Goodmorning!!"

Muntik na akong atakihin! Si Yohann! Sumisigaw sa loob ng room. Nagreet lang na man!!

"Psh. Goodmorning." Tapos lumapit siya sa akin.

"Alam kong galit ka sa akin. At ayaw mo akong magpaliwanag.. Pero sige na pleas e. Bati na tayo! Elle! Please. Please. Please. Please. Super please! Please ng p oging lalaking nagmamakaawa??"

Natatawa ako sakanya. Ang kulit niya! Kinikilig pa din naman ako ano! Kaso nga lang.. Kelangan kong umarte na pakipot.

"Miss Elle? My one and only Elle? The ELLE-pple of my eye. The pELLEman of my t inapay."

"HAHAHAHAHAHAHAHAHA!!!"

Di ko na napigilan!! Napatawa na ako sakanya!! Paano ba nanan kasi!! Ang baduy!!

"Uyyyy. Score kay Yohann. Napatawa kita."

*smack*

"O____O"

"^___^V"

"YAAAH!!!"

"Hihihi. ELLE-abshoooo."

Tapos nagflying kiss pa!! So ito talaga ang gagawin niya to make me stay?! Ang mananching?! Pero aaminin ko. Deep inside sasabog na ako. Kinikilig ako :""">

Maya maya lumapit siya.. May dalawang flowers.. Tapos sa likod niya.. Yung Glee Club.

"I wanna make you smile. Whenever you're sad. Carry you around when you're arth ritis is bad. Now all I wanna do. Is grow old with you."

Tapos binigay niya sa akin ang flowers niya.

"I'll miss you. Kiss you. Give you my coat. When you are cold. Need you. Feed y ou. Even let you hold the remote control. Now let me do the dishes in our kitche n sink.. Carry you to bed when you had too much to drink.. Oh it could be so nic e.. Growing old with you."

Tapos nagpalakapakan mga classmates namin! Tapos yung iba nagyiheee. Ang SMP na kita ko nasa sulok dinadamayan si Avan at Liam.

Si Yohann.. Ito. Biglang lumuhod.

"Miss Elle Clemente. I am really really really sorry. In korean.. Jongmal jongm al jongmal mianhe. In Chinese.. Dui bu qi. In Japanese.. Hontoni Gomenasai.. I r eally didn't want you to wait that long, i was about to text you. Pero kinuha ni Charm ang phone ko."

Charm?!?! Naginit ulo ko!! Yun yung ka iloveyouhan niya sa phone!! Tatayo na sa na ako kaso hinawakan niya ako at pinaupo ulit..

"Miss Clemente. Wag ka naman munang magselos. Una sa lahat.. Ang babaeng nakita mo sa restaurant na kasama ko ay yaya ni Charm. Si Charm yung 3 years old kong pinsan na nakausap mo sa phone."

O____O Napanganga ako. Siya pala si Charm?! Kaya pala.. Kaya..

"Alam mo naman na possessive ang batang yun kaya kinuha niya sa akin ang phone ko. Di na kita natext! Pinahanap kita kay Alden pero hindi na bumalik! Sinabi ni ya sa akin kahapon nakita ka niya pero inisnob mo daw siya."

Ay! Kaya pala tumatakbo malapit sa akin si Alden!! May ipinapasabi pala si Yoha nn.

"Ayan. Alam mo na. Sana naman.. Wag ka ng magalit. Kung madami man akong tinutu lungan na babae. Malamang alam mo na ang rason.. Pero gusto ko lang malaman mo.. Na kahit madami akong dinadala sa clinic, binubuhat pag injured, tinuturuan ng assignment, at kung ano pa. Ikaw lang ang babaeng kakantahan ko at luluhuran ko sa harap ng madaming taong ito."

OHMYGOOOOSSSHHHHH :""""> Kinikilig ako. Sobrang kilig!! Kung ano atang naiiyak ko noong mga huling araw eh nabawi nito. Sobraaang :""""">

Kaso.. Paglingon ko sa side. Nakita ko si Dylan.. Nakapatong ang ulo sa shoulde rs ni Denise. Yung parang inaamoy ang leeg! BAKIT ANG CLOSE NILA?! Naiinis ako!!

"Elle?"

"Ano?!"

"Hindi mo ba nagustuhan to? Galit ka pa ba?"

"Huh?!? Ah! Hnd noh!! Okay na. Bati na tayo."

"So.. Hindi ka na aalis papuntang Korea??"

Tumitig lang ako sakanya. Masaya kami. Pero naiirita ako kapag nakikita ko si D enise at Dylan. -____-" Ayoko pa din dito. Hindi ako nakasagot. At alam ni Yohan n na NO ang sagot ko. Tumayo siya. At lumayo sa akin. Pero parang ayoko naman na lumayo siya sa akin ng ganun. Kaya hinabol ko siya.

"Yohann!" Tapos tumingin siya sa akin.

"Ano? Hindi ka na ba aalis?"

"Hmmm.. Gawin mo na lang memorable yung last days ko."

Tapos nagiba na naman yung expression niya. Parang ako yung nahuhurt eh. :( Ayo ko na din siyang iwan kasi parang.. Replica siya ni Kean. Pero kasi.. Naguguluha n na ako kung worth it pa ba magstay dito.

"Bakit ba kasi aalis ka pa?" "Wag mo na nga kasi itanong. Aalis ako. Tapos."

"Kung alam ko lang na aalis ka e di sana--"

"Sana?"

"Sana hindi ko sinayang mga oras na magkasama tayo. Sana araw araw kita kinakan tahan o kaya sinusurprise para--"

"Hindi mo naman kailangan gawin yun eh. Db nga, kapag lagi mo ginagawa yung gan

ung bagay.. Hindi na magiging super special. Kaya okay na yung once ganun."

Tapos nagsmile siya tapos kinurot yung pisngi ko!!

"Ouuuch!! >|||<"

"Nakakainis!"

"Bakit?!?"

"Kung pwede ka lang angkinin.. Nagawa ko na."

"Sana kasi ginawa mo na lang."

"Ano?"

"Wala. Sabi ko. Masakit kurot mo."

At sabi ko din.. Manhid ka. Diba obvious na crush kita?? At lahat ng ginagawa m o para sa akin ay mahalaga??

Sabagay. Okay na din yung ganun. Aalis din naman ako. Ang weird ko. Simula ng n awala si Kean.. Nawala na din yung 'home' ko. Yung feeling na.. Hnd ko alam kung saan ba ako magstastay. Aaay ewan. :|

Naglalakad lang kami ni Yohann. Andami ngang tumatawag na girls sakanya pero hi

ndi niya pinapansin! Nakatitig lang siya sa akin. >|||< Ang gwapo pa din niya.

Maya maya.. Tinawag na siya nung PE Coach. Me ssbhn daw.

Nandito ako ngayon.. Nakaupo sa bench. Sa di malayong bench na kaopposite ko ki ta ko sina Dylan at Denise. Kumakain ng lunch.

Si Denise binigay yung share ng lunch ni Dylan. Kumakain sila. Tapos maya maya. . Tinanong ni Denise kung masarap.. At nagthumbs up pa si Dylan. Ang saya niya ah. At ang bait niya. Kay Denise lang naman siya ganan eh. Silang dalawa na masa ya.

Maya maya.. Kinukuha na ni Dylan yung pagkain ni Denise. Tapos nagkukulitan na sila doon. BV. Ano ba yan. :| Sama ng view aalis na nga lang--

"Elle!!"

Sumulpot na naman si Yohann sa harapan ko.

"Uso nagpapamiss ngayon!"

"Hindi din.. Baka ikaw lang mamiss ko."

"Ang cheesy mo! Di ka naman ganan!"

"Oo nga eh ^__^" Labo ko na nga eh. Hindi naman talaga ako ganito pero dahil sa yo kumukulit ako. Dati seryosong tao ako."

"Ganun?!"

"Kumain ka na?"

"Hndi pa.. OPS! Pero busog ako!"

"Psh. KJ! Sama na lang ako sayo!"

"Ang possessive mo ah!"

"^___^"

"Ang hyper mo!"

"Gusto ko lang marealize mo na.. Meron kang isang rason para magstay.. At ako y un."

Pero isa ka rin sa rason kung bakit aalis ako.

Kasi.. Paano ako makakalimot kung ang mga tao sa paligid ko ay nagpapapaalala s a akin sakanya?

Habang buhay na ba akong mabubuhay na siya ang inaalala sa bawat lalaking aking makikilala??

Nosebleed.

"Elle. I want you so stay. And If I can't be the reason.. At least. I'll be hap py if you stay."

Tapos ngumiti siya sa akin at naglakad kami. Dinadaldal lang niya ako hanggang sa makasalubong namin sina Dylan at Denise.

Denise: ELLE!!!!! Hi! Kumain na kayo??

Elle: Hindi pa eh!

Denise: Sama kayo sa amin? Kakain kami!

Elle: Diba kumain na kayo?? I MEAN!! Feeling ko kumain na kayo!

(_ _") Mabubuko pa ako na nakatitig sa dalawang lovebirds!

Yohann: Sige kain tayo. Ayoko naman na magutom tong si Elle! Tingnan mo nga! An g payat payat na!! Elle: Uy grabe!! Hindi naman! Ang taba ko kaya!!

Yohann: Lahat naman ng sexy ganan ang sinasabi! Patingin nga!!

Tapos hahawakan niya pa fats ko! Kaso umiiwas ako! Kulit ni Yohann!!

Denise: Anube :"> Bagay kayo! Bakit di na lang kayo??

Bakit nga ba? :|

Dylan: Den tara na (~~.)+

Nagulat ako. Nandoon nga pala si Dylan. :| bakit ganoon? Naiilang ako sakanya?! Ano ba to.

Denise: Sama na kayo sa amin! Kain tayo! Tapos na naman tayo maglinis! Okay na yun! Yohann: Oo nga! Tara mall tayo!! Denise: Waaah! Hindi pa ako nakakagala sa mga mall dito! Tara!!

Tapos hinila ni Denise si Dylan tapos hinila ako ni Yohann. Nakarating kami sa SM Mall of Asia.

"KFC!!"

"CK!!"

"KFC!!"

"CK!!"

"KENTUCKY FRIED CHICKEN SABI!!"

"CHOWKING NGA SABI!!!"

Denise and Yohann- HEEEEP!!! Stop!

Denise- Yohann. San mo gusto?

Yohann- Ikaw san mo gusto?

Denise- Okay sabay na lang.. 1.. 2.. 3.

"YELLOW CAB"

"(_ _") Anubayun. Gusto ko pa man din sa Chowking! Si Dylan kasi pinipilit sa K FC! Pumasok kami at umorder sa yellow cab.

"Ano sayo Elle?" "Ano sayo Dylan?"

"Charlie Chan Chicken Pasta."

O____O

Nagkatinginan kaming apat. Sabay iwas tingin.

"Osige ioorder na kita niyan Elle."

"Ay isa na lang iorder mo. Hati na lang tayo Yohann. Sakit tiyan ko eh."

"Hati na lang din tayo Denise. Medyo busog pa ako sa baon natin eh."

Tapos nagkatinginan kami. =___=+ Bwiset. Gaya gaya. Puto maya.

"Pero Elle!! Malakas ako kumain! Baka ubusan kita!"

"Haha! Ayaw mo ako pumayat db?? Magtiis ka!! >:)"

Tapos bigla niya akong kiniliti!! ANG HYPER SOBRA!! Si Denise natatawa na lang sa pagtawa ko. Si Dylan.. As usual nakasimangot. Panira ata kami ng date nila eh ! Kanina ang saya saya niya! Hmph! Umupo na kami pagkatapos umorder.

Y: Diba magkasama kayo dati sa bahay? Paano kayo nagkakasundo?

D: Hindi kami nagkakasundo! Paano. Si Elle!! Ang O.C!! Maliit na dumi lang akal a mo mamatay na agad! Gusto lahat makintab!! Psssh.

E: Oyyyy! Ang yabang mo! Palibhasa yung kwarto mo sobrang dumi!! Yung mga boxer s niya nakakalat sa paligid!! KADIRI DB?! Tapos eto pa yung banyo niya may--ASHS UXOSNWPAPZN!!"

Tinakpan niya kasi ang bibig ko!! Ayaw malaman ang secret niya!!

"HAHAHAHAHAHAHAHAHA!! BAKIT?! Ayaw mo bang malaman nila?!"

Denise: Ang alin??

"Na sa loob ng banyo ni Dylan may--HAHAHAHAHAHAHAH!! ANO BA! Uy! Wag!! HAHAHAHA H! Dylan!! Isa!! Hahahaha!! Dylan!!!

Tapos tawa lang ako ng tawa tapos kiliti lang siya ng kiliti. Hanggang sa marea lize namin na kaming dalawa lang yung tumatawa at si Yohann at Denise nakatingin lang samin. Napatigil tuloy kami.

"Ahem (-' ',-)" Sabi naming dalawa. Tapos dumating na yung order namin!! Si Den ise at Yohann nagkukwentuhan. Kami ni Dylan.. Kumakain!!

Denise: Akala ko ba busog ka?? Yohann: Oh akala ko masakit tiyan mo?!

Pero kumakain lang kami ni Dylan. Eh sa masarap at favorite ko to!! Nawala bigl a sakit ng tiyan ko!! Kaya inubusan ko si Yohann! Actually hnd naman! Sinubuan k o naman siya!! Mga 4x!! Kaya okay na yun! Tska may pizza sila!

Pagkatapos namin kumain.. Nagaya si Denise magskating!! Kaso..

"Ayoko. Ayoko talaga."

"Ayoko din."

Sabay kaming umayaw ni Dylan! Hindi nila kami napapayag. E gusto talaga ni Denis e magskate kaya sinamahan siya ni Yohann.

"Oy. Dylan."

"Oh?"

"Paano natutong magskate si Denise?"

"Ang alam ko sa rollerblades. Regalo ng papa niya. Ewan. Talented naman yan eh. "

"Aahhhh."

"Eh ikaw? Bakit di ka marunong?"

"Eh ikaw bakit??"

"Psh. Ako una nagtanong."

"Di ko naman sinagot."

"Ewan ko. Minsan malabo ka kausap."

"Ewan ko din. Madalas magulo ka kausap."

"ANO!!!"

"^___^V"

Nagsmile na lang ako tapos napasmile din siya.

"Anong nginingiti ngiti mo diyan??"

"Wala lang."

"Ano nga?!?"

"Wala sabi!!"

"Oh galit na naman! Chill ka lang."

"(~~.)"

"Pero bakit ka ngumiti??"

"Di mo talaga ako titigilan??"

"*iling iling*"

"Natawa lang ako kasi.."

"Kasi???"

"Sabi ko dati sa sarili ko medyo abnormal ako. Lahat ng gusto nila ayaw ko. Lah at ng gusto ko hindi nila gusto.. Kaso kanina. Pati ngayon.. Lagi tayong parehas . Nakakatuwa lang isipin na.. May isa pa ding abnormal na tao sa mundong to na g aya ko."

"Ako?! Abnormal?!"

"HAHAHAHAHAH!! Special. :)"

Napatitig ako sakanya. O////O

Kikiligin na sana ako kaso..

"--Child. Special Child ka Elle!! Wag ka ngang magsmile!! Special Child!!"

Nagusok ilong ko dun! Pero pajoke!! Hinampas ko siya!! Tapos tumakbo siya!! So nagatakbuhan kami sa may gilid ng ice skating rink. Wala lang. Ang saya lang. Yu ng gnito lang kasaya.. Pwedeng maging rason sa hindi ko pagbalik ng Korea.

"Uyyy. Elle! Tigil ka na!"

"Oo na wala na."

"Seryoso?"

"Oo."

"Promise?"

"Oo nga!"

"Pinky Swear!"

"AH! Ayoko na!! Badtrip! Kulit!"

Tapos hinabol ko na naman siya! Tapos nagtatakbuhan lang kami hanggang sa..

"Denise!!"

Napastop kami. Napatingin kami sa sigaw ni Yohann! Nadulas kasi si Denise tapos dumugo ilong niya. Biglang tumakbo agad si Dylan papunta sakanya. Ewan ko. Naiwa n ako magisa. Pero yun yung akala ko..

Lumapit kasi sa akin si Yohann tapos medyo hinawakan ang balikat ko.

"Uy. Please. Iingat ka ah."

"Ako? Bakit?"

"Di ko kasi alam gagawin ko kapag nasaktan ka."

"Eh sinaktan mo nga ako eh."

"Di mo kasi ako hinayaan magpaliwanag."

"Akala ko kasi lahat ng sinasabi mo sakin kasinungalingan so bakit pa kita pagp apaliwanagin."

"Pero kasi.. Sige na. Ayoko na mag-away tayo. Sorry na talaga ah?"

"Oo na." "Promise?"

"Yan na naman yang promise na yan! Paguntugin ko kayo ni Dylan! Oo! Promise!"

"Sige na. Okay na sana. Kaso aalis ka na."

"Sundan mo na lang ako."

"Pwede? :">"

"Hihihi :"> Siraaaa. Wag nga! Kinikilig ako! :">"

"Kulit mo! Bakit ba kasi kelangan pang umalis."

":)"

Nginitian ko na din siya. Nagsisimula na din akong matuwa sa mga nangyayari dit o eh. Parang.. Unti unti ayoko na ding umalis. Dumeretso daw si Denise at Dylan sa first aid Thing. Kaya nagala muna kmi ni Yohann.

"OMG!! Si David Archuletaaaaa :"> Nakakainis!! Ang gwapo! Why o why?!"

Nasa kalagitnaan ako ng pakikipagtitigan sa poster ni David ng biglang.

"Anong gwapo diyan? Luwang ng bibig? =__=+"

"ANO?!? Ang yabang mo. Ang gwapo kaya niya. =___=+"

"Hindi!"

"Ewan ko sayo."

Wag na wag niyang sasabihin na panget so david archuleta ko. Wag na wag. Kaya in iwan ko siya doon. Bahala siya.

"Uy! Elle! Teka lang."

Bahala ka diyan. BV. Tama bang sabihan na panget si Archie ko?! =__=+

"Elle!! Wait! Stop. Galit ka na naman eh! I was just joking."

"I have no time to joke with you."

"Galit agad?? Sorry na kasi. Masama bang magselos?"

"O\\\O Yohann naman."

"I want to admit it. Elle. I like you. I really really like you. Siguro kaya ak o nagalit na kinocompare mo ako kay Kean kasi gusto na kita. At gusto ko magustu han mo ako hindi dahil nakikita mo sa akin si Kean pero dahil ako si Yohann. Ell e. I never felt like this before. I really like you and I don't want you to leav e. Please. Don't leave me." CHAPTER 32 ELLE'S POV

Nakatitig lang siya sa akin tapos super namumula na siya. Omaygash. Super gwapo niya. Sobrang namumula na din ako.

"Can I.. Can I.."

"Can you??"

"I.. Want to.. Hug you?"

"O////////O H-Hug??"

"O///O.. PERO KUNG AYAW MO AYOS LAN--"

"PERO IF YOU INSIST NAMAN--"

"HINDI. HINDI NAMAN KITA PIPI--"

"PERO IF YOU REALLY WANT--"

Parehas kaming sumisigaw dun tapos kinicut namin ang sasabihin ng isa't isa. Ta pos nagkattigan kami tapos namula at tumawa.

"Hahaha. >////< Ano ba yun."

"Hahahaha. >////<"

Tapos nagkatinginan na naman kami!!

"Whatever!! I want to hug you! And I will hug you sa harap ng mga taong ito!!"

Tapos hinug niya ako!! Ang lapad ng katawan niya. Ang bango bango niya!!

JUSKOOOOO!! BAKIT GANITO?!? NABUHAY ATA ANG KATAWANG TAO KO!! KINIKILIG AKOOOO! ! :""""">

Napayakap din tuloi ako skaanya. Naramdaman ko na parang nagstop siya for a min ute pero mas lalong humigpit sa yakap!! Anubatoooo. :"""">

"AHEEEM."

Napatingin ako sa kung sino ang nagsalita. Si Dylan kasamasi Denise.

Ako: Den!! Okay ka na??

Den: Oo! Sorry! Ang careless ko!

Yohann: Okay lang. At least okay ka na.

Den: Oo nga eh. Gusto niyo nood tayo ng movie??

Ako: TAGAL KO NG HINDI NAGMOMOVIE!!! :""">

Kaya dumeretso kami sa movie house. Papanoorin namin ang..

"How a Crazy Little Thing Called love SuckSeed."

Sa loob ng movie house Ito ang position namin:

Denise -- Dylan-- Elle -- Yohann

Noong magsimula na ang movie..

Den: OMG!! Kamukha mo Elle yung bida oh!!

Ako: Bakit kamukha mo din yung isang girl?? Yung naguiguitar?!

Den: OMG!! Ang gwapo ni P'Shone!!

Ako: OMG!! Oo nga!! Gwapo din ni Jirayu oh!! :""">

Basta ganun lang kami ng ganun ni Denise tapos si Yohann at Dylan bored na bore d na sa pinapanood namin. Si Yohann sa sobrang antok..

*plook*

"-__= ay sorry. Nakapatong na pala ako sa balikat mo.. Inaantok talaga ako eh."

":"""> sige lang. Tulog ka muna."

Tapos ipinatong nga niya yung ulo niya sa balikat ko. OMAAAAY!! Kinikilig ako. Ang bango bango niya.. Hindi ko siya masyado makita kasi madilim. Pero kapag tin itigan mo siya kamukhang kamukha niya si Kean. Parang kapag kasama ko siya kasam a ko na ulit si Kean.

Alam kong unfair yun kay Yohann.

Pero mahal na mahal ko lang kasi talaga si Kean. </3 "Haha. Tinulugan ka ni Yohann. Boring mo kasi." bulong sa akin ni Yohann.

"Yabang! Pagod lang talaga yung tao."

"Kakapagod ka kasi kasama."

"=____=+ You're pissing me off."

"Sungit!!"

Kainis tong si Dylan. Nangungulit na naman. =___=+ Ang sama ng ugali!! Maya may a natapos na yung movie. Tulog yung dalawang lalaki. Kami ni Denise maluha luha na.

"Denise. Bakit kasi ganun? Dapat sinabi niya agad noong una na gusto niya si Na m."

"Oo nga. :((( Nakakaiyak talagaaa!!"

Tapos pinaguusapan lang namin ni Denise ang nangyari sa movie. Si Yohann at Dyl an nasa may likod. Mumukat mukat pa.

"Mas gwapo naman ako dun sa Jirayu na yun."

"Mas gwapo ako sa P'Shone na yun."

Sabi ng dalawa! Yayabang ng mga to! Maya maya nagshopping na kami! enjoy kami n i Denise kaso yung dalawa nasa likod lang namin.

"Uy! Bat ganun mga yun? Ang boring kasama Elle."

"Eh alam mo naman ang boys!"

"Alam ko na!! Bili tayo ng couple things!"

"Hala. Eh hnd naman tayo couples!! Tsaka.. E di.. Kayo ni Dylan?"

:/ Ang weird naman ng feeling na magcouple thing si Denise at Dylan. :| Pero si Yohann naman yung akin eh. Ayos na din :"> speaking of Yohann.

"Uy. Pwede ba kitang maging grlfriend?"

"Huh?!? O///O"

"For this day lang naman! >///< I mean.. Kung pwede lang naman?"

"Bakit pa?? Lalaro ka pa. Childish (~~.)+"

Napatingin kami lahat kay Dylan. Mukhang nagulat siya at sinabing..

"Ibig kong sabihin.. Psh. Di pa naman kayo bakit gagawin sa isang araw. Parang tnga lang.. ~///~ Diba Elle??"

Tapos lahat naman ng mata nila nasa akin.

So..

"Hmmm.. Okay lang naman. :) Wala namang mawawala."

Yohann - Smug Face. Dylan- Poker Face. Denise- Smiling Face Elle- PRETTY FACE ^___^

Sumunod noon. Pumunta kami sa mga couple shop. Libre ako ni Yohann. Si Denise a t Dylan naman ang magkapartner. Ewan ko. Nageenjoy ako sa company ni Yohann kaya parang hindi ko masyadong napapansin yung dalawa hanggang sa nakapasok kami sa isang store..

"HELLO PO!! ^___^ Welcome sa store namin!! Double date ang couples ah!!"

Kaming lahat: ^////^ Hello po.

Tapos nagchika lang siya. Matandang babae siya. Sa anak daw niya yung store per o siya nagbabantay.

Siya si Aling Rizza.

"Hmmm.. Osige. Ikaw. Magandang babae na may mahabang buhok. Sama ka sa akin. Ts ka ikaw.. Pogi. Yung mas maliit. Halika." Tinawag kami ni Dylan.

"Bakit po?"

"Anong bakit?? Ako pipili ng gamit niyong dalawa!!"

"Po?? ^///^ Bakit po kami?? Eh si Yohann po yun--"

"WAG MO SIYANG PAKIALAMAN ELLE!!"

Sigaw ni Dylan! Kaya napalaki na lang yung mata ko.

"I mean.. Store niya to. >\\\< Psh! Wag ka ngang tmngn sa akin ng ganan!!"

"K!! Init ng ulo!!"

Tapos pinasok niya kami sa photobooth. Tapos pinatry niya sa amin mga damit doo n. Buti sleeveless damit ko kaya patong lang ng patong. Tapos picture lang siya. Mukhang nagenjoy si Aling Rizza. Maya maya. Tinawag naman niya si Denise at Yohann. Bakit nagkapalit?!? Habang n asa loob sila nagtitingin lang ako. Tapos lumapit sa akin si Dylan..

Tapos..

O____O!!!

"Dylan!!"

"Hehe ^___^"

Nakakainis! Ang saya niya! Pero ang cute niya! Tawa siya ng tawa! Kinuha niya k asi yung wig na parang sa clown tapos sinuot sa akin!! Batang to! Tapos sinakyan ko ang trip niya! Kumukha ako ng shades na may kilay at ilong.

Ganun lang kami ng ganun! Tapos tawa kami ng tawa! Tapos nilabas ko na phone ko at..

"Wag mong picture-an. =___=+"

"Aaww *pout* Sige na. Pleasee??"

"Psh. K."

Tapos nagsmile ako. Tapos nagtry kami ng kung ano ano tapos nagpicture-an kami. Tapos tawa na naman kami ng tawa! Sobrang tawa talaga!! Hanggang sa..

"Oh! Tapos na yung dalawa! Nagenjoy kayo ah! Oh. Yung original na magcouple na. "

"^___^? Question? Alam niyo naman pala kung sino yung 'couple' bakit ganito?!"

"^___^ Halata naman. Ikaw at si Yohann. Bagay. Si Dylan at Denise. Bagay. Tnry ko lng kng magpapalit. Mas bagay kayo ni Yohann."

":"""> Ganun??"

Yohann: Ayos ah. Bagay daw tayo.

Elle: Kilig naman tayo?? :">

Yohann: Tayo? Kasama ka? Kilig ka?

Elle: Bawal??

Yohann: Pwedeng pwede. :""">

Dylan: (~~.) Mahiya naman kayo sa mga langgam.

Elle: (~~.) Anong langgam?!

Dylan: Yung nakain ng mga sugar!

E: Sugar lang?!

D: Sa gusto ko sugar eh.

E: E paano kng hnd sugar?!?

D: E di hindi!! Me magagawa ba ako?!

E: Pero..

Aling Rizza: HOY!! Tigil!! Couple Shop to!! Denise. Yohann. Layo niyo yang dala wa!! Kayong apat pasok sa pohotobooth.

Makautos naman tong si Ate -___-" Pero lahat kami pumasok. Tapos pinapose kami ni Aling Rizza.

"Oh. Dylan! Lapit naman ng konti kay Denise!! Tingin sakanya!! Hindi yung kay E --"

"ALING RIZZA ANG INGAY MO!!"

"Hmmmm. Okaaaaay. Sige. Gets ko. Sige tatahimik na."

Okay. Hnd ko na gets! Ang usapan nila! Basta alam ko si Yohann nakahug sa akin at nakapatong ulo niya sa balikat ko. At kinikilig ako.

"Bango mo."

":""> Ganun?"

Nakaganun lang kami. Ewan. Nageenjoy ako kasama si Yohann. Kinikilig ako sa kan ya. :""">

"Oy! Matandang Epal. Ano ba yan! Masyadong close! Hnd kami magshoshota!!" sabat ni Dylan. Bakit ba ang KJ nito?! Maya maya..

"Oh sige. Palit! Palit kayo!! Dylan Elle."

Y: Bakit po?!

R: Wala lang?!

D: Db nga Yohann? Wag pakialaman si Ate?!

R: Kanina lang kasasabi mo na epal ako ah! Bakit makikinig na bigla?!

D: =___=+ So hnd na kami makikinig?!

R: Ay ewan ko sayo!! O lapit! At ikaw makulit na bata.. Yakapin mo si Elle!!

"YAKAP LANG?!?"

"O_____O" -Kami Lahat.

"Joke. Di na kayo mabiro. ~~."

"Ay naku! Tara na nga!! O game!! Didisplay ko to ah!"

Tapos ayun. Pose pose lang.

Y: Oy Dylan wag ka ngang masyadong yumakap kay Elle.

D: Yun nga ang sabi ni Aling Rizza.

Y: Kahit na! Umayos ka.

D: Bakit?! Syota mo? Syota mo?!

Y: G*gu ka pala--

E: OY!! Umayos nga kayo! Magaaway na naman kayo! Ano na naman ba yan!!

Y: Kasi-- Psh. Wala.

D: *smug face*

Tapos hinigpitan niya yung back hug sa akin. Hindi ko alam pero bumilis tibok n g puso ko tapos medyo nailang ako kaya parang lumayo ako ng konti. Alam kong nap ansin niya yun kaya medyo lumayo din siya.

Tapos simula noon. Lahat ng ipapagawang pose ni Aling Rizza, ilang kami. Kaya..

"Ano ba yan!! Ang panget magemote. Elle. Balik ka na nga kay Yohann."

Napahigpit ng kapit sa akin si Dylan. Pero bigla na lang niya ako nilet go tapo s lumapit sa kanya si Denise. At lumapit ako kay Yohann.

"You're back"

Nginitian ko lang siya tapos ayun. Pose pose lang. Sweet nga namin ni Yohann eh. Hanggang sa matapos..

"Salamat sa pagpopose. Bilang reward kunin niyo lahat ng gusto niyo! Libre! Per o wala naman uubos ng tinda!"

Tumawa na lang kaming apat. Tapos sukat sukat ng shirt. Maya maya lumapit sa am in ni Yohann si Aling Rizza.

"Bagay kayong dalawa."

":""">"

"May chemistry eh. Kaso.. Kulang?

E: Ano pong kulang??

R: Hindi ko din alam. Pero may nawawala eh.

Y: Baka kasi.. Magkaibigan lang kasi kami.

R: Maybe.. Maybe not.

Tapos lumapit siya sa akin. Tapos may binulong.

"Baka kasi hindi mo pa siya gusto. Kasi baka sa iba din nakatingin yang mga mat a mo."

Hindi ko magets sinabi niya kaya nagsmile na lang ako. Maya maya pa umalis na k ami. Binayaran din namin yung mga pinili namin pero hnd talaga nagpabayad si Ali ng Rizza.

Naglibot libot lang kami. Si Dylan atYohann tahimik pero si Dylan ramdam ko yun g awkwardness. Dahil siguro sa nangyari kanina.

Kumain pa kami tapos napagdesisyunan naming umuwi na kasi 7PM na din. Gabi na..

"Guys! Uwi na kami!! Tara na Dylan!" sabi ni Denise. Pero--

"Mauna ka na. Sasabay ako kay Elle."

Yohann: Huh? Bakit? Ako maghahatid kay Elle.

Dylan: Bakit ba ang hilig mo pumapel?

Yohann: Bat ba nangingialam ka?!

Dylan: Eh kasi kung umasta ka dyan kala mo syota ka eh. Umayos ka tol ah.

Yohann: Ikaw umayos.

Elle: ANO NA NAMAN BA!! Hindi ba kayo magkakasundo?! Kanina pa ako naririndi sa inyo ah! Kaya kong umuwi magisa!! Pwede ba?! Psh.

Nakakainis kasi. Maghahatid lang magaaway pa. Hindi ko naman sinabi na ihatid a ko!! Nagbye lang ako kay Denise at nagsimula na maglakad.

"Teka lang. Seryoso. Kelangan ko sumama sayo."

Sabi sa akin ni Dylan. Sobrang seryoso ng mukha niya. Kaya pakiramdam ko may ma halagang bagay siyang sasabihin.

"Bakit?"

Napatingin lang siya sa akin.

"(-///-") Ku--Kunin ko.. Mga damit ko!! Tama! Mga gamit ko."

Ah. Yun lang pala. Osige. Naglakad na kami pabalik. Sabi ko kay Yohann ibalik n a si Denise sa bahay niya kasi gabi na at delikado na.

Kami naman nandito na sa bahay. Walang nagsasalita sa amin. Awkward pa rin dahi l sa kanina. Pagpasok namin sa bahay. "Elle."

"Hmm?"

"Aalis.. Aalis.."

"Aalis??"

"Aalis na pala talaga ako dito."

"Ah.. Oo.. Kasi.. Lilipat ka na kay Denise eh."

"Ah. Pero. Kung. Ano. ~///~ Kung.."

"Kung??? ^///^"

Nakahawak siya sa mga gamit niya sa sofa. Ako naman nagaayos ng dining table. P arehas kaming di makatingin sa isa't isa. ANO BA TO! BAKIT ANG BILIS NG TIBOK NG PUSO KO?!

"Kung. Ayaw. Mo. Naman. Ako.Umalis."

Tapos nagkatinginan kami.SABAY. Taps namula kami tapos nagayos ulit kmi ng mga inaayos namin.

"Pero!!! Kung ayaw mo talaga umalis!! Okay ka lang naman magstay dito. Seryoso. "

"--Pero Elle. Ayoko naman na mapilitan--"

"--SERYOSO DI NAMAN AKO MAPIPILITAN KAPAG MAGSTAY KA Eh."

Tapos nagkatingin na naman. O///O!! ano ba tooooo! :o umiwas ako ng tingin pero ramdam ko na nakatitig pa din siya sa akin. :| Tapos maya maya umakyat na siya sa kwarto niya.

So magiimpake siya ng gamit niya?? E di nonsense naman yung-- =___=+

Papasok na sana ako sa kwarto ko kasi alam ko naman na aalis na din siya. Pero n oong paakyat na ako--

(Now Playing: Say you love me by MYMP)

"Elle."

Napatingin ako sakanya. Seryoso yung mukha niya.

"Bakit?"

Lumapit siya sa akin. Mga 10 inches lang pagitan namin.

"Alam ko. Sa sasabihin ko. Madaming magiiba. Sa atin. Pero kailangan kong sabihi n ito."

Tumitig lang siya sa akin. Natakot ako. Kinabahan. Anong sasabihin niya sa akin? ? :| Baka.. Baka.. Baka masaktan ako. Sila na ba ni Denise??

"Elle. Wag ka ng umalis please."

O___O?

"Ba--Bakit?"

"Noong una. Akala ko. Maasar ako sayo. Kasi.. Bigla ka na lang nakitira sa bahay namin. Sino ka ba? Bakit biglang kasama na kita? Pero.. Yun pala.. Ipagpapasala mat ko pala na nakilala kita.."

"Dylan.."

Bakit niya sinasabi sa akin to? Bakit? :|

"Elle. Alam ko lagi tayong nagaaway. Di nagkakasundo. Laging magkagalit. Lagi ki tang inaasar. Pero.. Pero.."

Tapos lumapit siya. 5 inches na lang pagitan namin.

"Pero masaya ako kapag kasama kita. Masaya ako kapag nandiyan ka. Masaya ako kap ag naasar ka sa pangaasar ko. Masaya ako kapag inaalagaan mo ako. Masaya ako kap ag kinukulit mo ako.. Masaya ako sa tabi mo. Masaya ako sayo."

Tapos.. Namumula na siya. Pero nakatitig pa din siya sa akin. Ang gwapo ng datin g niya.

"Elle. Wag ka ng umalis please. Dito ka na lang. Dito ka na lang sa tabi ko."

O////O

"Ano bang sinasabi mo.. Eh lilipat ka na nga kina Denise."

"Sabihin mo lang.. Sabihin mo lang na wag akong lumipat hindi ako lilipat Elle. Sabihin mo lang."

Wag ka ng umalis Dylan.

"Bakit?"

Natigilan siya. Alam kong hindi yun yung gusto niya marinig.

"Bakit mo ako gustong magstay? Bakit Dylan?"

"Kasi.. Kasi.."

Tumitig lang siya sa akin. Papalapit ng papalapit. Anong--

*BOOOOOG*

"DYLAN!!! TUMIGIL KA!!!"

O_____O!!!!

"Yohann?!?"

Lumapit siya sa amin ni Dylan tapos kinuha niya yung kwelyo ni Dylan at..

*BOOOOG*

"Gagu ka!! ANONG SINASABI MO KAY ELLE?! HA?! SIRAULO KA!!"

Bumangon si Dylan at..

*BOOOOG*

"AKO PA NAGING GAGO?! EH MAS GAGU KA PALA!! Sino ka ba?! Anong akala mo?! Syota ka nya?! G*gu ka pre ayusin mo nga!!"

*BOOOOG*

"OO HINDI AKO SYOTA PERO SINASABI KO NA GUSTO KO SIYA! Gagu ka!! Aahasin mo pa s iya!! Kung hindi pa ako bumalik malamang nahalikan mo na siya!!

*BOOOOG*

"EH SIRA ULO KA PALA EH!! Noong nagpapapansin siya sayo sino ba ang kasama niya? ! AKO NAMAN DIBA?! ANG GINAWA MO LANG NAMAN EH TUMAYO!! Maging si Yohann!! Bakit ?! Kasi ang laki ng lamang mo!! KASI KAMUKHA KA NUNG PESTENG KEAN NA YUN!!!"

Dahil sa narinig ko na yung pangalan ni Kean nagpintig na yung tenga ko!!

"STOP!! WILL THE BOTH OF YOU STOP?! KAYONG DALAWA!! Dahilan kung bakit ako aalis dito!! Kasi ganito. Puro na gulo!! ANO BANG PROBLEMA NIYO?! CAN'T WE JUST ALL B E FRIENDS!!"

Sumigaw na ako doon. Wala na akong pakialam kung nakakahiya na or what.

"HINDI NGA PWEDE KASI NGA MAHAL KITA!!"

O_____O

O////O

Sabi sa akin ni Dylan. Mahal ako ni Dylan?!? Mahal ako--

"Elle. Mahal na din kita."

O____O!!!

Mahal din ako ni Yohann?!? Mahal niya ako??

Mahal nila ako?!?

Wew. Ang haba naman ng hair ko :"> Pero. Seryoso dapat ako.

"Bukas. Birthday mo db? Maghahanda ako. Sa Garden ng school. Pag pumunta ka doon . Ibig sabihin ako ang pipiliin mo." sabi ni Yohann.

"Sa rooftop. Kapag doon ka pumunta. Ako ang pipiliin mo." sabi ni Dylan.

Garden? O rooftop? CHAPTER 33 ELLE'S POV "ELLYYYY!! Saeng Il Chuka Hamnida!!! ^____^V"

-___= Bati sa akin ni Calvin Klein Go through phone. Waaaaah!! Di pa din ako mak apagdecide!!

"CK! Thank you! " "You're always welcome! Whatcha doiiiiiiin?!" "Nothing *Yaaawwwwn*" "Hindi ka pa natutulog?" "Slight." "Bakit?" "Nag-iisip ako eh." "Sabi naman sayo, okay lang yan. Wag mo ko masyado isipin. Hindi ka talaga makak atulog."

(_ _") Ito namang si CK ang aga aga nagpapacute agad.

"Hay nakuuu. Miss mo lang ako eh."

"Oo naman miss kita."

"Eeeey :"> CK. You're making me blush!"

"Stop iiiiittt."

"No. You stop iittt."

"No. You."

Naka 8 times kami na balikan ng 'No, You stop it.' Nakakatuwa talaga tong si CK. Kaya napapagkamalan kaming may relasyon eh. Ang sweet namin masyado, di kinakay a ng cavities.

"But Elle.." "Yes Mr. Go?" "What are you thinking? Bakit hindi ka pa nagslesleep?"

Same old CK. Ganan lang siya. Mangungulit sayo para hindi ka magworry or malesse n yung worries mo, pero deep inside, siya naman yung nagwoworry sa iyo. So thank ful that I have him.

"CK!! Rooftop or Garden??"

"Wae??"

"Just answer!!"

"Hmmm... Kitchen! ^___^V"

"Why are you so hyper today?!"

"BECAUSE IT'S YOUR BIRTHDAY AND BECAUSE--"

*toot toot*

Ay naputol. 1 am na ngayon. Hindi pa din ako nakakatulog dahil sa nangyari kan ina. Mahal ako ni Yohann??

At ni.. Dylan?!

Rooftop.

Garden.

Rooftop.

Garden.

AISSSSHHHHH!!

Bakit ganito?! Ang sakit sa ulo!! Ano bang dapat kong piliin??

Matapos ang ilang oras. Napagisip isip ko na kung sino ang pipiliin ko.

At sana..

Sana tama ang desisyun ko.

**

"Ayan. Nagdala ako ng chocolate parfait. Pero ikakain na lang kita. Birthday ko ngayon! 20 na ako! Ang tanda ko na! Hindi na ako TEEN! :("

"Hmmm.. Ano ba. Kailangan kong magdesisyun. Kung saan ako pupunta mamaya. 6PM pa yun. Kung sa garden. O sa rooftop. Kung si Yohann o si Dylan. May napili na ako . Alam kung alam mo kung sino."

"Gusto ko talaga icelebrate ang birthday ko kasama ka. Kaya nandito ako ngayon. Ang sarap ng hangin dito sa seaside. Masaya siguro kung katabi kita ngayon. For sure nakayakap ka sa akin. Ikaw pa. Lahat ng moment na pwede kang mananching man ananching ka."

"Siguro kung nandito ka ngayon kasal na tayo. Sa tingin mo may anak na tayo?? Hn d siguro. Kasi nagaaral pa tayo. Pero mas cute siguro kung nagkaroon tayo ng pam ilya noh? Gusto ko lalaki. Yung kamukha mo. Tapos papatabain ko! :> Pero okay di n kung babae kasi gagawin ko siyang manika." "Siguro kung ganoon ang nangyari araw araw masaya ako. Uuwi ka sa bahay. Nagtrat rabaho. Ako.. Naglilinis. Nagluluto. Nagaalaga sa mga bata. Tapos pagdating mo k ukunin ko sayo yung bag mo tapos papaupuin kita sa dining table at habang kumaka in ka ng soup minamasahe kita."

"Ano? Masaya yun db? :) Sana kasi hindi ka muna nauna. Ang haba naman kasi talag a ng pasensya mo eh! Nagmamadali ka naman kasi masyado. Di na nakaintay!"

"Minsan talaga naiisip ko kung sana ikinasal ka kay Dara.. E di nandito ka pa. Ano kaya ang mangyayari sa atin?? Magkakaroon kaya ng bagong kwento ang buhay ko ? Hindi yung ganito? Eh paano kung umoo ako. Ano naman kaya ang magiging takbo n g kwento? Andaming pwedeng mangyari."

"Pero itong storya na ito ang napili kong buksan. Kasi yung storya natin.. Nagka roon na ng ending. At kahit anong pilit kong buksan.. Wala ng susunod na kabanat a. Wala ng abangan."

Hindi ko na naman napigilan. Tumulo na naman yung luha ko.

Siguro.

Kahit anong mangyari. Hindi na talaga mawawala sa akin ang umiyak dahil sa sakit .

Sa sakit ng pagkawala niya.

Naupo lang muna ako doon.

Maya maya.. Dumating na sina Cassandra. Luke. Ivy. Cholo. Bianca. Steve. Ria. Ya el and Anika. Nandito din si Em at si Jacobat ibang GF Girls. Late naman dumati ng sina Mama at Papa. Nandito kami. Nakaupo sa seaside. Kinausap nina Mama kung pwede magcelebrate dito. Pumayag naman. Kaya yung mga handa namin nakalatag doon sa parang walls na upuan kung saan ako nakatambay kanina.

"HAPPY BIRTHDAY ELLEEEEE!!"

Sabi nilang lahat! Tapos binuksan nila yung party popper! Tapos kinain namin y ung mga binili nila.

May Chocolate Cake. May Pizza. Pasta. Chips. Chocikate Shake. Lahat ng Carbs!! : ))

Cassandra: Ang ganda naman ng aura. Last time kasi na nagsama sama tayo dito.. Alam niyo na.

Ako: Oo alam ko! Siguro nga. Unti unti akong nakakamove on.

Yael: May bago bang lalaki sa buhay mo?

Natahimik na lang ako. Hindi ko pa din nga alam kung tama ba ang desisyun ko.

Cassandra: ANO BA YAEL!! Change topic! Lez eat!! HAPPY BIRTHDAY ELLE!

Masaya lang kaming nagkakainan doon, yung iba nagkukwentuhan, yung iba ang sweet , yung iba tawa ng tawa. Ang refreshing makita ang mga kaibigan mo. =)

"Oy. Pretty girl. Namiss kita!" sabi ni Jacob habang tumatabi sa akin sa may par ang wall slash chair na tabi ng dagat.

"OMG!! Namiss kita!! >:D< How are you?!"

"I'm fine. How about you? You've changed."

"Yeah. I have to move on. Life must move on."

"Kasi naman! If you only chose me before! Nah! Just joking! I'm happy with Em. Y our cousin."

"Of course! She's one of the best!!"

"I know. But still.."

"Ah. Jakeee. Seriously?! You still want me?!"

"Sorry! You're just too hot to forget!"

"HAHAHAHAHAHAHA!! I missed you!"

And then we hugged then bumalik siya kay Em. Ang kulit talaga noon. Naalala ko p a dati, pinagseselosan siya ni Kean kasi magkasama kami sa mga subjects. Seloso talaga yung si Kean. Ang gwapo gwapo insecure sa sarili.

Maya maya naman..

"Hello?" "Yo! Happy 3rd Anniversary Panget!!"

"HAHAHA! SHUT UP GIAN!"

"I love you too! How are you?! Happy Birthday!! One year older!!"

"You're still older! I'm fine. I'm with our barkada and mom and papa here sa sea side. I decided to celebrate here."

"To be with Kean huh?"

"He's always my reason."

"I'm jealous :("

"Yeah right!! Kasi ikaw! You chose to let me go! If you didn't! 3rd Anniv na nat in to!"

"Hmph! I regret it okay?! Hahaha! I don't have any gift for you."

"WHAT?! WHY?!"

"Because.. I'm gonna give all the gifts you want pagbalik ko diyan."

"Yieee. All ha! When are you coming back?"

"Kapag nakamoveon na ako sayo."

"Awww. I don't think you can do that. I'm getting hotter and hotter! Pag balik m o.. You'll fall in love with me again!"

"HAHAHAHA! So dapat pala magpaHOT din ako? Para in case.. You'll fall for me aga in!"

"YEAH RIGHT!!"

"HAHAHAH!! I miss you already! But I have to go! I have a class right now. Just wanted to greet you! Happy Birthday! And if you have any problem.. Just call me okay?"

"K!! Bye Panget!"

"Byee!"

Then binaba ko. Tapos pagtingin ko.. Yung barkada nagtatawanan! Ang saya saya ni la. Namiss ko to! Namiss ko yung ganito. Ang gaan gaan ng pakirdam ko. Namiss ko sila. Bakit ba kasi ako lumayo?!

Maya maya lumapit sa akin si Anika.

"Hi!"

"Hi! Was that Gian?"

"Mmm. Yeah?"

"Mmm."

AWKWARD.

"

Musta na ba kayo?"

"Hmm. May dapat ba ikamusta sa amin? I mean.. I'm still in love with him. And he 's still in love with you."

"Mmm. Yeah. Awkward."

"But Elle. I really don't know what to do. I really like him. Pero hindi niya ta laga ako gusto. Ginawa ko naman lahat. Pero bakit ganun? Bakit ikaw pa rin?"

"Hmm. Siguro kung ako si Gian.. Parang yung love niya sa akin ay yung love ko ka y Kean. Kahit anong mangyari siya pa rin. Hindi ko din alam kung bakit pero mero n talagang isang tao na mahal na mahal mo kahit anong mangyari."

"Well. I know that. But.. I don't know what to do anymore. Do I have to forget a bout him? Do I have to love him more? I'm so confused."

"I know.. You can't forget about him. But you can't force him to love you. So If I were you. Tiis ka pa ng konti. Time will tell. If both of you are not meant t o be I'm sure there will be someone who will come to your life. But if you reall y love him that much and you are able to wait for him then who knows? He might l ove you back. Time tells all."

Nagsmile lang siya sa akin.

"I'm glad you're the girl that Gian loves. You're the only girl I'll approve of. :)" "Sira!!"

Tapos nagtawanan kami. Maya maya si Mama at Papa naman ang lumapit sa akin.

Mama: Anak. Happy Birthday. Papa: Happy Birthday Anak. Ako: Thank you po. M: How are you? A: Ito po. Unti unting nakakamove on. Masaya na din. Namiss ko yung ganito. Yung sama sama tayo. P: Kung nandito lang si Kean alam kong siya ang katabi mo ngayon.

Tapos napatingin kami sa dagat. Bigla na lang ako naiyak.

A: Mama, Papa.. Masakit pa din po. Miss ko pa din po siya. Mahal ko pa din po si ya. Kapag magkakasama tayo lalo ko siyang naalala. Yung kung paano niya ako baba ntayan at aalagaan sa harap ng barkada, kung paano siya magsusungit kay Papa per o ang gusto lang naman magpababy. Kung paano niya ituring si Mama bilang Mama na niya. Sobrang namimiss ko po. Pero.. Unti unti tanggap ko na.. Na hindi na siya babalik. Hindi na pwede maging kami. Di na ako aasa. Wala na siya. Para di na d in ako masaktan. Niyakap na lang ako ni Mama. Si Papa umiiyak na din.

P: Bakit kasi ang aga niyang kinuha?! Alam kong magiging masaya pa kayo! Magpapa kasal pa kayo! Magkakaanak pa kayo. :(

M: Elle anak. Be strong. At kung hindi mo na kaya nandito naman kami ni Ken for you. Tinuturing ka na din naman niya na anak.

P: Oo naman. Kung hindi naman nawala si Kean anak na talaga kita. Alam kong mada mi din akong pagkukulang sa batang yun at alam ko.. Kung gusto kong bumawi sakan ya matutuwa yun kung sa iyo ko idadaan.

A: Mahal ka naman po ni Kean papa. Alam ko po yun. Kilala ko po yun. Kaso.. Ito yung sinulat na libro para sa amin ng Diyos. Hindi ko yun mababago. Wala akong k akayahang labanan ang kapalaran. Pero.. Ngayon. Gagawin ko ang lahat para maging masaya naman. Ayoko ng maging malungkot. Ayoko ng bumalik sa dati. Pagod na po akong umiyak. At alam kong.. Nasasaktan din si Kean sa mga ginagawa ko. Ayoko na mang sisihin niya ang sarili niya dahil sa nangyari sa akin.

Tapos niyakap lang ako ni Mama at Papa. Ang sarap sa pakiramdam. Yung feeling na .. Protektado ako. At masaya ako sa mga taong ito. Na kahit anong mangyari.. Cha nel or Elle.. Sa dulo silang lahat ang pamilya ko.

"Uy Elle!! Blow your cake!!"

Tawag sa akin ni Cassandra. Blow my cake.

Isa lang wish ko.

Sana tama ang desisyun ko.

Kasi parang yung mga nagiging desisyun ko lahat mali eh.

Nandoon lang kami. Kainan. Kwentuhan. Tawanan. Picture. Ang saya saya. Hanggang sa.. Hapon na. To end the celebration nagpalipad kami ng white balloons. At sa b awat balloon may papel na nakakabit. Wishes namin.

Yung message ko kay Kean sana makaabot sakanya through this balloon.

"Guys. I have to go."

Anika: Where are you going?

Nagsmile na lang ako at..

"Sa Garden."

Sa garden.

Sana. Sana tama to.

CHAPTER 34 ELLE'S POV

6PM October 14.

Nandito ako ngayon. Papunta sa school. Specifically sa garden. Ganitong oras pur

o varsity na lang ang nasa school. Konti na lang ang tao. Dumeretso ako sa Garde n.

(Now Playing: Parting Time by Erik Santos)

"Elle!!!"

Nakita ko yung mata niya kumislap noong makita ako. Agad agad niyakap niya ako. Mahigpit. Yung tipong ayaw na niya akong pakawalan.

"Elle!! Akala ko hindi ka na pupunta! Akala ko siya ang pipiliin mo. Akala ko.. Hindi ako. Akala ko.."

Tapos tumingin siya sa akin at niyakap ako.

"Akala ko iiwan mo na ako."

Habang nakayakap, nakatingin ako sa paligid.

Dahil garden..

May picnic na nakalatag. Sa cloth may bouquet. Pink Roses. Tapos sa gilid may gi tara. At may malaking nalaking teddy bear na nakasuot ng Happy Birthday. Sa gitn a.. May malaking heart na may chocolates. Sa paligid.. Andaming scented candles. Pati yung mga puno may mga christmas light.

Naiyak ako.

Naiyak ako.

Tama ba to?

"Elle??"

Umalis siya sa yakap. Tumingin sa akin. Unti unti nagbago ang expression ng mukh a niya. Pinunasan ang luha ko. Tapos ngumiti.

"Wag kang umiyak please. Wag."

Pero patuloy pa din ang pagiyak ko. Unti unti.. Nakikita ko. Na unti unti naiint indihan niya ang dahilan ng pagiyak ko.

"Elle. Stop. Please."

Tapos niyakap na niya ako. Ramdam ko may biglang pumatak na luha sa shoulders ko . Ang higpit ng yakap niya. Parang sinasabing.. Wag ko siyang pakawalan. Na dito na lang ako.

"Elle!! Elle! Elle!"

Nakayakap lang siya sa akin. Umiiyak si Yohann. Sorry. May pinaiyak na naman ako .

"Elle. Ako naman ang pinili mo db? Dito ka naman pumunta diba? Ako yung pinili m o! Wag ka ng umiyak please! Kinakabahan ako!! Tara? Kain na tayo??"

Tapos hinihila niya ako papunta sa picnic na hinanda niya pero hindi ako gumagal aw at umiiyak lang ako.

"Elle!! Tara na please. Elle!!"

Kita ko. Kita kong umiiyak siya. Sa harapan ko.

Biglang bumalik sa alaala ko kung paano umiyak si Kean dati.. Sa yacht. Noong na gpropose siya. Parehas na parehas. Ang pagiyak ni Yohann. At ang pagiyak ni Kean .

Bigla ko siyang niyakap. Ayoko ng makita yung ganito. Yung may umiiyak. Nasasakt an ako.

"Sorry Yohann. Sorry."

Tapos niyakap na niya na naman ako. Tuloy tuloy na ang patak ng luha na nararamd aman ko sa balikat ko.

"Elle!! Bakit? Anong sorry? Ibig sabihin?"

Kumalas siya sa yakap. Nakahawak sa balikat ko.

"Siya ang pinipili ko."

Tinitigan lang niya ako. Tapos..

"BAKIT KA PA PUMUNTA DITO?!? BAKIT MO PA AKO PINUNTAHAN?! PARA MAGMUKHA AKONG TA NGA?! ELLE NAMAN!! Bakit ka ganan?! Akala mo ba kapag pinuntahan mo ako dito mas hindi masakit kesa kapag hindi mo ako pinuntahan?! HINDI!! MAS MASAKIT!! Noong makita kita sabi ko.. Ako na ang pinili mo! Na kapag hinawakan mo ang kamay ko.. Ibibigay ko sayo pati buhay ko. Na mamahalin kita. Pero bakit ganun Elle?! Hind i naman pala ako ang pinili mo nagpunta ka pa dito?!" Ito na. Umiyak na ako. Bakit ganito?! Naramdaman ko na to. Tong pakiramdam na to ?!

"Sorry Yohann. Sorry. Alam kong naatakot kang magmahal ng babae tapos ganito pa ginawa ko sayo. Sorry Yohann."

"SORRY?! ANONG MAGAGAWA NG SORRY MO?! KAPAG BA NAGSORRY KA AKO NA PIPILIIN MO?! KAPAG BA NAGSORRY KA IBIG SABIHIN NUN AKO NAMAN ANG MAHAL MO?!"

Tapos napaluhod na siya doon. Sumandal sa puno. Iyak lang ng iyak.

Lalapit sana ako kaso..

"Elle!! Mali ka! Hindi siya dapat piliin mo. Ako dapat! Elle! Ako dapat! Alam ko ng ako dapat!"

Kahit na gusto kong mainis. Hindi dapat. Nasaktan ko siya. Galit siya. Kaya niya sinasabi yan.

"Sabi mo noon, gusto mo ako? Sabi niyo.. Ginamit mo pa si Dylan para mapalapit s a akin?! Anong nangyari?! Bakit ngayon.. Siya na ang pinipili mo?!"

Tumungo na lang ako. Hindi ko na alam. Bakit ba ang saklap palagi ng birthday ko ?!

"Sorry. Yohann."

"I was willing to love you. To give everything to you. Na huwag ng matakot. Bast a ako lang ang piliin mo. Pero.. Mali na naman. Mali na naman ang desisyon mo. P apakawalan mo ako. Iba na naman ang pipiliin mo. Bakit lagi kang ganan Elle? Bak it lagi mo akong sinasaktan?"

Sorry. Yohann. </3

"Isa na lang ang hiling ko.. Sana tama na ang desisyun mo. Na si Dylan ang pilii n mo. At sana.. Mahalin ka din ni Dylan tulad ng pagmamahal ko sayo."

Tumayo siya. Lumapit sa akin. Hanggang sa magkapantay na kami. Pero hindi siya n akatingin sa akin. Sa malayo siya nakatingin.

"Nasaktan mo na naman ako."

Tapos naglakad siya paalis. Kita ko siyang naglalakad papalayo.

Tama ba ang desisyun ko?! Na si Dylan ang pinili ko? At sinaktan ko si Yohann? U miyak siya sa harapan ko. Nasayang lahat ng ginawa niya. Dahil sa katangahan ko.

Nakita kong nawala na siya.. Wala na miski anino ni Yohann. Ang tanging nagpapak ita sa akin kay Kean. Parang sinaktan ko si Kean.

Pero.. Kasi.. Kamukha man niya si Kean. Si Dylan ang kaugali niya. At kay Dylan ko nakikita si Kean..

Kaya nga.. Nagpunta ako sa may rooftop.

7:30 PM na.

Nandoon pa kaya siya? Hinintay niya kaya ako? O baka wala na siya? Baka inisip n iya na si Yohann ang pinili ko. Hindi. Siguro naman.. Dadaan siya sa may garden para icheck db? Pero hindi ko siya nakita.

Please.

Please.

Sana nandito pa si Dylan. Please.

Ayokong pati siya masaktan ko. Ayokong saktan siya.

Tatlo.

Dalawa.

Isa..

Isang hakbang na lang..

Nasa rooftop na ako.

Pagakyat ko. May nakita akong lalaki na nakatalikod. At hindi ako pwedeng magkam ali..

Si Dylan yun. Hinintay niya ako. Nandito pa din siya.

Ang saya saya ko. Yung pakiramdam na.. Hindi ka sinukuan ng taong mahal mo. Nand ito siya. Hinintay niya ako!!

"Dyl--"

"DYLAN!!!"

O_____O!!!

Lalapit na sana ako skanya pero..

Nakita ko si Denise! Nandito. Anong ginagawa niya dito?!

Tapos tinawag niya si Dylan at bigla na lang yumakap siya kay Dylan.

Anong nangyayari?!

Anong.. Bakit?!

Bakit nakayakap si Denise kay Dylan?! Anong nangyayari?!

Hindi ko na napigilan ang sarili ko. Napaiyak na lang ako. Nakatayo ako dito sa may pinto ng rooftop. Nandoon sila sa may bandang gitna. Magkayakap.

Anong nangyayari?!

"Talaga Dylan?! Totoo ba yan??"

Nakita ko umiiyak na si Denise. Anong nangyayari?! Bakit siya umiiyak?! Anong to too na?

"Boyfriend na kita?!"

*Blooog*

Naihulog ko yung dala dala kong bag. Tapos silang dalawa napatingin sa akin. Kit a kong nanlaki ang mata ni Dylan.

"E-Elle?" --Dylan.

"Elle!!!!" sabi ni Denise. At bigla niya akong pinuntahan.

Anong ginagawa mo dito?? Gabi na ah??"

"Ako? Anong ginagawa ko dito?" nagnod lang siya sa akin. Kitang kita ko yung hap piness niya oh.

"Oo! Bakit ka nasa rooftop?"

"Kasi.. Ito yung napili ko."

Tapos nakatingin lang ako kay Dylan all the time. Siya naman nakatingin din. Gul ong gulo.

"Napili??"

"Ah. Gusto ko kasing gumawa ng report. Hindi ko alam kung saan mas maganda. Kung sa GARDEN o sa ROOFTOP."

"Tapos?"

"Pumunta ako kaninang 6 PM sa Garden. Pumunta ako para sabihin na.. Hindi yun an g napili ko. Kasi.. Sa rooftop ko napili pumunta. Hindi ko alam na.. Na ganito p ala."

Nakatingin lang ako kay Dylan. Halatang gulat na gulat siya. Pinipigilan ko lang wag umiyak. Dahil kay Denise..

Pero sa totoo lang. Ang sakit.

Mali na naman ba ang naging desisyon ko?! Mukhang mali na naman.

"Eh ikaw.. Anong ginagawa mo dito?"

"Pinapunta ako dito ni Dylan. May ssbhn daw siya."

"Ah. Talaga? Eh ano daw?"

Tapos ngumiti siya sa akin..

"KAMI NA ELLE!! Kami na ni Dylan!!!"

Sa sobrang saya niya napayakap siya sa akin. Rinig ko umiiyak siya. Habang nakay akap siya. Nakatingin ako kay Dylan. Na nakatingin sa akin. Nasasaktan ako. Kapa g nakatingin siya..

"Elle! Ang saya ko!! Ang saya saya ko. Akala ko kasi dati.. Kapatid lang ang tur ing niya sa akin. Ngayon.. Girlfriend na niya ako."

Di ko na napigilan. Napaiyak na ako. Gusto kong magwala. Gusto kong umiyak ng ma lakas. Yung malakas ng malakas!! Gusto ko sumigaw Pero anong nagawa ko? umiyak n g mahinang iyak. Yun lang ang nagawa ko..

"Talaga? *Huk* Masaya ako para sayo. Sa inyo. Sana.. Sana.. Maging masaya kayo."

Habang sinasabi ko yun derederetso lang ang pagiyak ko. Habang nakatingin kay Dy

lan. Na kita kong umiiyak na din.

Anong nangyari? Akala ko ba mahal mo ako?! Bakit ganito?! Ibang babae na ang gir lfriend mo?! Dahil ba sa nalate ako?! Ha?

"Elle? Bakit ka umiiyak?" tanong sa akin ni Denise.

"Ah. Wala. Masaya lang. Sa wakas. Nakita mo na ang happiness mo. Ako kaya? Kelan ? Kelan kaya.. Magiging tama mga desisyon ko? Akala ko magiging masaya ako sa ro oftop.. Kaya sinaktan ko yung garden. Hindi ko alam na.. Masasaktan din pala ako ."

Mukhang hindi naintindihan ni Denise yung sinabi ko kaya nagsmile ako. Ano pang ginagawa ko dito? Naninira lang ako ng moment nila.

"Sige ha. Uuna na ako. Masama kasi talaga pakiramdam ko."

"Dylan."

Tapos tumingin ako sakanya.

"Ingatan mo si Denise. Wag mo siyang saktan ah? Masakit kasi masaktan at iwanan. At paasahin. At.. Masakit maiwan. At ipagpalit. Sana.. Sana.. Maging masaya kay o."

Tapos ngumiti ako. At pagtalikod ko.. Lahat ng luhang pinipigilan ko.. Pumatak n a. Bakit ganito?!

Yung lalaking mahal ako.. Sinaktan ko. Yung lalaking mahal ko.. Sinaktan ako.

Kelan ba magiging..

Yung lalaking mahal ko mahal din ako. Wala na yung sinaktan ako?!

Bumaba na ako ng hagdanan..

Aalis na sana ako.

Ng biglang..

"Elle."

Hinigit niya yung kamay ko. Si Dylan. Pinunasan ko agad yung mga luha ko.

"Oh? Bakit? May problema ba? May naiwan ba ako?"

"Elle."

"Ano?! Anong gusto mong sabihin ko sayo?! Ikaw pinili ko.. Kaya ako din piliin m o?! At ano? Masasaktan si Denise? Hindi. Akala ko ba ako ang mahal mo? Bakit gan ito yung naabutan ko ha? Dylan? Akala ko ba mahal mo ako?! AKALA KO BA--O/////O"

Hinalikan niya ako.

Napapikit ako.

Pero tumutulo pa rin ang luha ko.

"Elle."

"Dylan."

"Mahal kita."

"Pero bakit--"

"Pero maling ako ang piliin mo."

"Bakit?! Kasi mas mahal mo si Denise?!"

"HINDI!!"

"Eh bakit?!"

"Kasi nga mahal kita."

"Ah. Ganun na pala magmahal ngayon? Maghahanap ka ng ibang babae tapos gawin mon g girlfriend tapos sabihin mo pa rin sa mahal mo na mahal mo siya? WOW! Yan na p ala ang bago ngayon. Sorry ah. Hindi ko alam."

Umiyak na ako doon. Nakataklob na ang mukha ko. Ayoko siyang makita.

"Please. Wag ka ng umiyak. Ayokong magsisi ka. Kapag ako ang pinili mo. Mali. Ma ling ako ang piliin mo. Dapat si Yohann ang piliin mo."

"Sorry ah? Kasi.. Narealize ko na ikaw pala mahal ko. Kaya hindi siya ang pinili ko. Kaya lang.. Hindi mo naman pala kayang panindigan ang sinabi mo. Sayang uma sa lang ako." Tapos inalis ko yung hawak niya sa akin.

"Maging masaya ka sana."

Tapoa tinalikuran ko siya. Ganito pala kasakit.. Ang ginawa ko kay Kean dati.

Na pinagtabuyan ko siya sa mama niya.

Ngayon.. Ako pinagtatabuyan ni Dylan kay Yohann.. Ngayon ba ako binabalikan ng k arma?! Ngayon ba niya ako sinsingil?!

Ang sakit. Ang sakit. Hindi ko na kaya.. Nandidilim na ang paligid ko.. Babagsak na ata ako.

Please lord. Sana pagising ko. Si Kean na ang katabi ko. Sana mawala na yung sak it na to. Please.

CHAPTER 35 CK'S POV "CK!"

Napalingon ako kay Manager. "Are you going?" "I wouldn't miss this for my life." "I know. Have a safe trip. Yung mga regalo and letters namin give it to Elle ha. " "Makakarating. Bye Manager." "Bye CK!"

Yaaaaaawn. ^___^ Hi. I know kilala niyo na ako. I'm on my way pabalik ng Philipp ines. Hindi sumama ICL kasi madami sched sa Korea. Pero ako, I wouldn't miss Ell e's party. I remember last year..

**Flashback *Loud Party Music Playing* "WHAT THE EF WAS THAT?!? Ayaw na niya ko bgyan ng drink?! Sira ulo ung--" "Elle! Hajima. Hajima. Kaja. Let's go home." "I don't want to go home!" "Elle.. Don't be a bad girl." "I am a bad girl!! Little CK!!"

"Elle. Isa na lang. I'm getting mad. Let's. Go. Home." "But it's my birthday CK!! I'm suppose to be happy right?!? I should be partying right?!? I SHOULD MAKE THE MOST OUT OF THIS MISERABLE LIFE!! You!! Come here.."

Then there was this random guy who came and sat beside her. The next thing I kne w they were making out.

That was Elle Clemente.

A party girl. I remember how she hated her life. Because of Kean.

And, I was the only one who could stop her.

"Oooh. That was hot." said Elle after making out. "Can I take you out?" "Hahahaha!! You wish! Let's go CK!"

Then hinila niya ako. Out of the bar. She tried walking pero bigla na lang siya natumba I have to assist her.

"Elle." "Sorry. My bad."

"CHANEL CHUA!!"

At kapag sinisigaw ko na ang pangalan niya, she knows galit ako sakanya. Tapos u miyak na siya.

"Tngna CK. Ang sakit. Ptngina gagu solid pain. Hnd ko na alam kng paano ko ito i iyak! Kung paano ko pa ilalabas tong sakit na naramdaman ko!! Kulang na lahat! K ulang na!! Ang sakit masyado. CK. Ang sakit. Paano ba to? Please! Tulungan mo ak o."

Iyak lang siya ng iyak sa harapan ko. Hnd ko naman alam ang gagawin ko. Hindi ko kayang bawasan ang sakit na nararamdaman niya. Paano?

**end of flashback Kaya sabi ko sa sarili ko.

She's my responsibilty.

Kahit anong mangyari babantayan ko si Chanel Courtney Clemente Chua.

And I will make everything to make her happy again. Nandito ako ngayon sa harap ng condo ni Elle. Malaki ang expectation ko. Nakita ko kung paano siya nagbabago ulit. Kung paano siya bumabalik sa dati kaya alam k o masaya na siya. And I want to surprise her. Kaso.

Nakailang doorbell and missed call na ako hindi pa din siya sumasagot.

Nagaalala na ako. Pero.. Baka kasama niya mga friends niya.

I've waited outside for almost 30 minutes. Nagaalala na ako. Never naman hindi n akasagot ng ganitong katagal si Elle. Sht. Kinakabahan na ako.

I started thinking kung saan siya pwedeng pumunta. At naisip ko yung school niya . Kaya dumeretso ako doon..

"Excuse me. May mga students pa sa loob?" Sabi ko sa ladyguard.

"*O* Me--Meron."

^___^" Ay. Nakalimutan ko magshades.

"Ah. Xie xie ni." "Ho?" "Ah. Kamsam--Thank you! ^___^V" "You--You're welcome sir."

"Can I.. Come in?" "No?" "Really? Coz I have a friend there. Can I not go? *beautiful eyes*" "*O*--Okay kam in sir."

Tapos nagsmile na lang ako. Gumana charms ko. Tumakbo agad ako. Elle. Nasan ka n a?! Elle!!

"Elle!!! Elle!! Elle!!"

Sigaw lang ako ng sigaw habang tumatakbo. Kinakabahan na talaga ako. What if som ething wrong--

*booogsh*

"Ugh. Sorry." "Teka kilala kita. You're Elle's roommate!!! Have you seen Elle?" "Aish. Si intsik. Si Elle? Ah.. :(" "Why?" "Wala ~~. Hnd ko alam. Kaalis lang niya." "Really? Okay. I have to find her."

I was about to leave pero hinila niya ako.

"Pag.. Pag nakita mo siya.. Pwede bang.. Pasayahin mo siya? :( Kasi.. Nasaktan k o siya."

O___O

Naginit dugo ko dahil sa narinig ko pero I have to find her first. Sabi ko na hi ndi maganda ang kalagayan niya..

Tumakbo pa ako ng tumakbo. Pawis na pawis na ako. I was about to give up.. Babal ik na sana ako sa bahay niya kasi baka umuwi siya ng biglang--

"Elle!!!!!!"

I saw her. Walang malay. Sa may playground. Nilapitan ko agad siya and I swear t o god she's burning.

Binuhat ko siya. Nadaanan ulit namin si Lady Guard. Kita ko nadisappoint siya ng nakita niya na buhat ko si Elle. Ngee? Ang tanda na niya for me ^___^V

Binuhat ko siya hanggang sa condo niya. I searched her bag and yun binuksan ko c ondo. Inihiga ko siya sa sofa.

OKAY! WHAT'S NEXT?! T_T

I don't know what to do!! Wait. Search for medicine. And nakita ko agad first ai d kit. Next prepare hot water..

Sht. I don't know.. Okay. Itatapat lang yun sa fire.. T____T I didn't know it wa s this hard to cook. All I ever think about is eating kasi!

After 15 minutes nagboil na ang water at..

"OUCHIIIIIIEEEE!! T____T" natapon yung konti sa kamay ko.

But this is for Elle.

After that naprepare ko na lahat. Pinuntahan ko si Elle. Natutulog pa din.

She's still very pretty. Everytime I look at her.. There's this magical feeling that I can't explain.

Maybe.. I really like her.

"Ugggghhhhh."

She woke up!

"ELLE!!" "C..K? Ugggghhhh."

Napahawak siya sa ulo niya. Maybe she's really not feeling well. :(

"Elle. Are you not feeling well? Saan masakit?" "Dito."

Tumuro siya sa ulo niya. Hahawakan ko na sana kaso biglang..

"Tsaka dito. :("

Tapos humawak siya sa chest niya. Broken hearted siya? Bigla siyang umiyak sa akin. Tapos yumakap ng sobrang higpit. Alam ko siya kapag ganito siya. Sobrang nasasaktan na siya. Umiiyak siya na parang bata. Yayakap s iya na parang ayaw niyang mawala. Ayaw niyang maiwan.

"CK. Birthday ko naman db? Why am I not happy?! :( Hindi na naman ako masaya. Si mula ng makilala ko si Kean never na akong naging masaya sa birthday ko. Natatak ot na akong.. Magbirthday. Nasasaktan ako."

"Elle. What happened? Huh?"

Tapos Inaalis ko siya sa yakap niya sa akin para makausap ko siya pero ayaw niya umalis.

"Elle. Be a good girl. Alis ka muna sa yakap. You can hug me all night. I'm free ! I'm gonna be your gift for today. Pero harap ka muna sa akin. Punasan kita. In om ka ng gamot. Palit ka ng damit and tell me everything."

Kapag ganito na ako makipagusap nagtitino na si Elle. Maya maya umalis na siya. Pinunasan ko siya ng mainit na tubig. Tapos tinali ko pa buhok niya. Nahihilo pa daw siya kaya medyo nakalean pa rin siya sa akin. Tapos umakyat siya sa room ni ya and nagpalit ng damit. Pagkatapos bumalik siya looking fresh. Tapos..

"Can I hug you now? *pout*" "Elle. Don't pout. Okay. Come here."

Tapos inextend ko kamay ko para maghug kami. Tapos hinug niya ako. This time war m na.

"Hmmmm. You're so bangooo." "Jinja?" (Really?) "Nee. ^___^ I just want to hug you forever. Para I feel safe. Para hindi na ako masasaktan." "Elle.."

Tapos she started crying again. I was patting her head na lang. Tapos..

"CK. Inom tayo." "Elle. Mataas lagnat mo!!" "Hindi ko kaya to. Mas lalong di ako gagaling pag di ako nakatulog."

I have no choice. I know her. Umiinom siya para malasing at para makatulog kasi kapag iniisip niya si Kean noon hindi talaga siya makatulog. Kaya pinagbigyan ko na siya.

Makalipas ang Dalawang Oras.

Nakalimang bote na ako. Si Elle naka 12 na. Hindi kasi paawat. At may tama na si ya.

"Tara na!" "Ayoko pa! Anubeeee!!! Isa pa?? Ha? CK? Ha?!" "Elle! Tara na!" "AYOKO NGA SABI! Diyan ka na nga! Ang K.J mo! It's my birthday! Bawal na ba magi ng masaya?!"

Tapos tumayo siya. Muntik na mahulog pero tumayo tapos pumunta sa dance floor. S ht. Mgsasayaw na naman siya. Dami kasi mumamanyak diyan kapag nasayaw eh!!

Nilapitan ko. Pagtingin ko sa dance floor. May kasayaw na agad na lalaki. Tsss. She's being Elle!!

Maya maya nagsayaw na ako. Nakihalo sa crowd. Dami lumalapit na girls pero unti unti ako nagsayaw papalapit kay Elle.

Noong malapit na kay Elle kita ko yung kamay nung lalaki nakahawak na sa bewang ni Elle at ang lapit na nila. Sht.

Nagsayaw ako tapos yung kamay ko inihawak ko sa bewang ni Elle sabay higit kaya napaikot siya, napalayo sa guy at napalapit sa akin. Ng makita niya ako aalis na sana siya pero hinigit ko lang siya papalapit sa akin.

"CK. Let me go." "Not now. Not ever."

Tapos natahimik na lang siya. Pero sumasayaw pa rin kami. Pero this time magkala pit na kami. Maya maya biglang..

"Okaaay. We've got some lovers in the floor. Why not turn the things up side dow n?! Let's play some slow songs?! Okay?! Let's goooo."

[Now Playing: So Close By Jon Mclaughlin]

The music started playing. Nagiba yung aura nung bar. May mga couples na nagsasa yaw. Kmi ni Elle nasa may gitna.

Hinawakan ko siya sa may waist. Yung kamay niya nakapulupot sa leeg ko. Ang lapi t namin. Pero sanay na kami dito eh. Comfortable na kami sa isa't isa. Tapos ipi natong niya ulo niya sa balikat ko and hinigpitan ko ang hug sakanya.

Maya maya.. Umiiyak na naman siya. Walang tunog. Ramdam ko lang na may pumapatak na luha.

"Elle?" "CK. I'm sorry. Di ako lasing... Well. Okay. Tipsy. Pero di ako lasing. And.. I' m really really sorry. For acting like this. Again!"

Nagsloslow dance kami. We're looking at each other's eye. Nomu Yeopo. She's so p retty.

"And.. I'm really really really thankful! For you. For everything that you did. You were always there when I needed you. Noong nawala si Kean ikaw ang laging na ndiyan para sa akin. Hindi mo ako iniwan. Hindi mo ako sinukuan! Kahit na noong una pati ikaw tinatarayan ko you were always smiling at me. Hanggang sa alam ko sa sarili ko that time hindi na kita kayang mawala sa akin."

"Kapag malungkot ako, ikaw agad naiisip ko. Na kung sana nasa tabi kita.. Bibig yan mo ako ng ice cream then I'll be happy again. Kapag naman masaya ako.. Ikaw pa rin ang iniisip ko. Na kung sana nandoon ka twice ang saya na mararamdaman ko . Siguro nga.. You've became a part of me na hindi ko na kayang alisin."

"Ikaw lang may kayang magpatawa sa akin before. Ikaw lang may kayang magpatigil ng iyak ko. Ikaw lang may kayang magpastop sa akin kapag wild na ako. Ikaw lang Calvin Klein Go ang nagiisang partner in crime ni Elle Clemente."

"I remember noong unang beses tayo nagkita. Nabato kita ng rock sa ulo and nagdu go! Then pinagpanggap kita na suitor ko.. And now. You're like the beeesteest gu y friend a girl could ever have! Kahit na busy ka sa shooting, music video, reco rding, photoshoot.. Isang tawag ko lang nasa tabi na kita."

"Lagi tayong magkasama sa nakaraang isang taon, na hindi ko kaya ng wala ka even for one day. Na kapag may shooting ka lagi ako nanunuod sayo and kapag may phot oshoot ako lagi kang nakabantay. At kapag nagsusungit ako sa mga producers ikaw nageexplain at nakikiusap."

"At hanggang ngayon.. Andito ka pa rin. Kapag iniwan na ako ng lahat ikaw sumasa lo sa akin. Kapag sinukuan na ako ng lahat.. Andiyan ka pa rin. Di mo ako iniiwa n."

"You never promised me anything. You never promise that you'll be beside me fore ver.. Pero what's great about you is.. Ikaw pa din ang nagstastay. Ikaw pa na wa lang promise. Ikaw pa ang tumupad."

Then she smiled at me..

That smile. I'm melting.

"Until now.. Andito ka sa tabi ko. Ngayon dapat nagbrebreakdown ako. Bakit ba al am mo kapag kailangan kita? Bakit ba sa tuwing malungkot ako lalabas ka? Ha? CK? "

Tapos umiyak na naman siya. Pero this time tumatawa siya. Ang cute niya ^___^

"Nakakahiya. Pero sige.. Aamin na nga ako. There was a time na sinabi ko sa sari li ko.. 'Sana ako na lang si JM. Kasi buong buhay niya nandiyan ka lang sa tabi niya. Kapag kailangan ka niya andiyan ka din lang.' Nag.. Nag.. Nagseselos ako k apag magkasama kayo. Nawawalan ka ng oras sa akin. >////<"

Tapos tumungo siya and hindi na siya makatitig sa mata ko. So she's confessing?? ^___^??

"Before.. Cr--Hmmm.. I really.. Like you. But. Ayoko naman na agawin ka kay JM. Sa ICL at sa career mo. Isa pa.. Alam ko naman na--"

"--Na kung sana sinabi mo agad sa akin yan e di sana hindi ka na umiiyak ngayon, kasi wala akong planong paiyakin ka."

Tapos napaangat ulo niya and tumingin siya sa akin. Her eyes became big! And she 's as red as an apple.

"A.. Ano?? O///O"

"I already liked you before. I like you too Elle. But. Hindi ko nasabi kasi.. Ka si. Ako mismo ang witness sa kung gaano mo kamahal si Kean. And I thought no one could ever replace him sa puso mo so why try my luck. Kaya tinago ko na lang. I sa pa. Who Am I compared kay Kean Patrick Padua? Ako lang naman si Calvin Klein

Go ano namang laban--"

O///////O

Dugdugdugdugdugdug Why. Is my heart. Beating this fast?

Niyakap niya ako.

"You're forever silly CK!"

^____^? Ne? Wae?

"You were always there when I needed you. You never left me! Isa pa.. You are th e famous CALVIN KLEIN GO of ICL Koala! Every girl would die just for you to date them! ^___^

Ayoko naman sa iba. ^___^"

"But most of all.. You are my CK! My Calvin Klein Go. Si Bestfriend. Si partner. Si Oppa. Si Papa. Si CK. ^____^"

Umalis siya sa pagyakap. Tapos nagsmile. Awwww. That smile.

"3.. 2.. 1.. Happy Birthday 18th Birthday Courtney."

She said. Then naluluha luha pa siya.

"The first and last birthday na kasama ko si Kean. Yan ang sinabi niya. I was wi th him that time. Ngayon wala na. Ikaw na ang nandyan. Last birthdayko ikaw pa d in nandiyan.. Siguro naman. Obvious na lamang ka na kay Kean. Kasi dalawang bese s mo na ako nasasamahan sa birthday?"

"Jinja? ^___^!!" "Aniyo! Kean Forever!!" "Aish! Arasso! Tsss. Kunde.. Gwaenchanayo. ^___^" (Aish! I know.. But. It's okay .)

"Awww. You're forever nice CK. I don't know how to thank you for everything!!"

I gave her my sweetest smile. ^____^V

"I know how you can thank me." "How?"

"Go with me to Korea."

Napastop siya and then she smiled.

Then nagnod.

"I will start my modelling career again. Sana may tumanggap pa." "Work out! Fats oh!! Fats!!" "Yabang!!" "^____^V Joke! Pero there's another thing to do to thank me." "Dami ha!" "Psh! Sige na!" "Oh ano na??" "Take my hand."

Then inoffer ko sakanya kamay ko. Dahan dahan inihawak niya kamay niya sa kamay ko then..

Hinila ko siya and kiniss ko siya sa cheeks tapos tumakbo ako!!!

"ELLE!!!!! NOMU NOMU NOMU NOMU NOMU NOMU CHUAAAAAAA!!!"

Tapos hinabol niya ako. Tawa kami ng tawa!!

"Chua ka diyan!! Last name ko yun!! Bumalik ka nga dito!!" "Aniyo!!" "CK!" "I like youuuuuu!!! ^____^ I LIKE ELLE CLEMENTEEEE!" "Siraaa!! Wag kang sumigaw baliw to!!" "^____^"

This is the happiest day of my life. ^___^V Wink! Chapter 36 Part 1

Elle's POV "Hui! CK!" "-___=?"

"Eeeeh. Don't sleep."

"-___- I want to sleep."

"You're mean!"

"Why?"

"Because.. You're ignoring me!"

"Later. I'll focus on you. Let me sleep okay?"

"Why are you so sleepy?!? " "I stayed up all night watching you." Awwww CK. :"> "Sige na nga sleep na."

"Yeeey ^___^V"

"Eeeh. What am I suppose to do?"

"Hmmm.. Cook something!"

"=___=+ Nah. You're getting fat oh."

"Asa! That's muscles!"

"Fats yan!!" Then kinukurot ko tapos kinikiliti niya ako and nagkukulitan lang kami doon. "Aaa. Elle, ikaw ang mean diyan. Ayaw mo ako patulugin."

"=___= Whatever."

"Bad girl. Elle."

"Fine! Sige matulog ka diyan!"

Aalis na ako kaso hinigit niya ako. Natutulog kasi siya sa kwarto dati ni.. Dyla n. </3 Paalis na ako pero hinigit niya akooo.

"Eeeh. Stay with me. Dito ka lang ha?"

"No."

"Please?"

"No."

"Pretty pleaseeee??"

"Still No."

"Awwww. Please with matching smack?? "

Tapos kiniss niya ako sa cheeks :") Eeh. Chansing! "Chansing ka! Fine! I'll stay here."

"Yeey. Hold my hand."

"Why?!?"

"So that I know you're there even when I'm sleeping. And para you don't let go o f me. Hold my hand."

Then inabot niya yung kamay niya sa akin. Tapos hinawakan ko. Lambot. Pero yung kamay niya matigas kasi naguguitar siya. After 1 hour. Nakatulog na din ako. Pagising ko.. Nakatabi na ako sakanya pero m alayo siya sa akin.

Nakatalikod. Nahiya pa tong si CK! E dati mas close pa kami dito! Pag lasing ako siya nagpupunas at nagpapalit sa akin!!

From the back hinug ko siya. Tapos mukhang nagulat siya! Hinawakan niya yung han ds ko na nakaback hug sakanya.

"Hmmmm.. Ang sarap naman ng ganitong feeling."

"Ngeee? E lagi naman tayo naghuhug."

"E this time kasi iba na. Alam ko na na.. May mutual understanding."

"Ay! M.U tayo??"

"Diba pwedeng wala ng M.U?? Tayo na lng!???"

Kinagat ko siya sa braso!!

"ARAY!!"

"Ang cheesy mo kasi eh!!"

Tapos sumiksik ako sa may shoulders niya sa may leeg. Hmmm. Bango ni CK. :"> myg haaad.

"Elle. Nakikiliti ako." tapos nagwiggle wiggle siya. Pero inaamoy ko pa din siya .

"Yah! Elle stop!!"

Tapos umikot siya. Tapos magkaharap na kami. Tapos super lapit. Nagkatitigan kam i. Walang nagsasalita.

"Elle?"

"Hmmm."

"I.."

"You??"

"I.."

"You??"

"I.."

*I'M SEXY AND I KNOW IT*

"I'm sexy and I know--ANO?!? Elle! Someone's calling you."

AY PESTENG SEXY AND I KNOW IT YAN!! Nabitin pa sasabihin ni CK!! Sino ba to? O s i.. Cass?

"Hui! Ano?"

"Anong ano ka jan?!? San ka?!?"

"Bahay!"

"Sira!! Magprepare ka!! Punta kami diyan!! Party tayo!"

"Hala! Sira bakit??"

"Siyempre!! Birthday mo kahapon!! E.K tayo!! Prepare ka na! Ride ni Yael! Text k o na iba!"

*toot toot*

Ay binaba! Adik talaga yang si Cassandra! "Oh sino yun?"

"Si Cassandra! E.K daw tayo. G?"

"Uggggh."

Hindi agad siya nakasagot. Ah. Celebrity nga pala to. Naku. Mauulit na naman ang nangyari sa E.K dati. May trauma na ata siya Sige wag na lan--

"Sure. G!"

"CK!"

"What?"

"Pwede ba. I understand naman if you say no! I'll still enjoy."

"But I want to be here for you. Starting now. Gusto ko ikaw na lagi kasama ko!!"

Lumapit ako sakanya tapos kinurot ko ilong niya!!

"alam moooo. Ang cheesy moooo! Siguro dati noong close tayo may HD ka sa akin!! :> Kaw ha!"

"Ikaw kaya umamin na may HD ka!"

"At least di ako cheesy before! Ikaw bawat galaw mo pala may meaning!!"

"ELLEEEE!! >////<"

Hahahah! Dali talaga matalo ni CK.

"Oo na po. Osige na go. Magready ka na! Punta tayo E.K!"

Nagready na kaming dalawa. After 1 hour nandito na kami sa E.K. Complete set ng pangtago si CK! Nakacap and shades siya. Nagpalit pa nga siya ng hairstyle. Tina li niya. Before kami nagpunta dito pinaalam din muna niya kay JM. Medyo nagalit si JM pero sabi ni CK birthday celebration ko daw.

Maya maya pa..

Cass: CHANEL COURTNEY CHUA A.K.A Elle Clemente!! HAPPY 20TH Birthday!! Girl!! Hi ndi ka na Teen!! Alam mo nayan!! Kahit kelan talaga manyakis tong si Cassandra!! Hinug ko sila isa isa! Yael. Ivy Cholo Ria Luke Bianca Steve and si Anika!

Cass: Oh sino to??

Tapos tinuro niya si CK. Nagalis ng cap and shades si CK. Tapos binalik ulit!!

Yael: HALA! Yung branded lovers!? Reunited?!

Ako: Sira!!

Anika: Uy! Bakit kayo magkasama?! Aminin!

Ako: Hmmmm.. Kasi birthday ko!!

Cass: Charut! Wag ng intrigahin! Taga showbiz yang mga yan! Di mapapaamin!!

Loko talaga tong si Cassandra! Ang ginawa namin. Kumain muna kami. Tapos nagride s! Lakas ng loob! Buti walang sumuka! Buong araw kami nagtatawanan hanggang sa..

Last ride of the day.

Ferris Wheel.

Cassandra: Hmmm. Sige! Magsolo kayo sa Ferris Wheel! Di na muna kami iistorbo.

Ako: Cass!!

Cass: Oh bakit? It's time maging happy ka na ulit! Ha? Wag ka ng iiyak!

Tapos niyakap ko siya! Namiss ko kaya magkabestfriend! Ang hirap kaya ng wala. K ahit na.. Nalamatan ang friendship namin. At hindi gaano nagsasama. Bestfriend k o pa rin siya.

Magkasama kami ni CK ngayon sa Ferris Wheel. Hindi siya nagsasalita.

"Buong hapon ka tahimik. Di ka ba comfortable?"

"No!!"

"Oh eh bakit ang tahimik mo?"

"Wala lang. I like seeing you smile. And you're smiling the whole day. I just li ke the view. Kaya I remained silent. I'm happy watching you be happy."

Awwww :"> CK. "CK. Thank you."

"Don't thank me. I didn't do anything."

"Yes you did!! You're always there for me! Now! Even though bawal ka lumabas sa public place you're still here just to celebrate my post birthday with my barkad a. Kahit na its so hard to wear your disguise all day you did it pa rin." "I just want you to be happy, and I want to be beside you when you are."

Tapos hinug ko siya. Really thankful mayroong Calvin Klein Go. "I remember last last year. Nandito rin tayo. But that time.. Ako ang nagbibirth day! And you gave me a Koala! Pero binigay ko sayo. Do you still have it?"

"Yes naman noh! It's still with me."

"Hmmm. Now it's your birthday kaya I bought you something. Pero.. Parang ikaw na gigift sa akin."

"What do you mean?"

"Elle."

"Yes?"

Tapos may kinuha siya sa pocket niya. Wait ano to?!? Kinakabahan ako!!

"Elle."

"Hmmm??"

Tapos naglabas siya ng dalawang plane ticket.

"Will you come to Korea with me?"

Tapos sobrang undefined ang face niya! Feeling ko kinakabahan! Hmmm..

"Ayoko."

Tapos inatras niya yung tickets and tumungo. Pinigilan ko yung pagtago niya ng t ickets.

"Ayokong hindi sumama sayo!! Of course I'll come with you!!"

Naglight up yung face niya tapos naging CK na naman siya! Ang lapad ng ngiti!

"JINJAYO?!? ^_____^V Ah! Elle!! KOMAWOYO!! Aaaah!!"

Tapos hinug niya ako ng mahigpit. Tapos super likot niya! Nagmove yung Ferris Wh eel!! Grabe!!

"Uy dahan dahan ka lang CK!! Nakakatakot ka ah!!"

"I'm just happy!!"

Tapos tumapat siya sa may labas.

"HAPPY BIRTHDAY ELLE CLEMENTE!! THANK YOU FOR BEING WITH ME!! YOU ALWAYS THANK M E BUT THE TRUTH IS.. I SHOULD BE THE ONE THANKING YOU. FOR COMING TO MY LIFE!!!"

Awww. CK. :">

"YOU'RE SO SPECIAL TO ME!! AND I WILL DO ANYTHING FOR YOU TO NOT CRY AGAIN!! I W ILL DO EVERYTHING TO MAKE YOU HAPPY!! I LIKE YOU ELLE CLEMENTE!!!!!!!!!"

Pagkatapos niya sumigaw. Ninakawan na naman niya ako ng kiss sa cheeks!! Ano ba tong si CK ko!

"CALVIN KLEIN GO!! THANK YOU FOR BEING HERE WITH ME NOW!! THANK YOU FOR ALWAYS B EING THERE WHEN I NEED SOMEONE TO TURN TO!! I PROMISE TO MAKE YOU HAPPY!! I LIKE YOU TOOOOOOO!!"

Tapos tawa lang kami ng tawa! Ang lamig kasi! Pagkababa namin, inasar kami nina Cassandra! Ang ingay daw namin! Tapos ang cheesy pa!! After that nagdinner kami and umuwi na.

The next day, nagpack ako ng mga gamit. Si CK naman kinausap school ko. If pwede ipadala na lang yung lessons and ikukuha daw ako ng home school teacher. And if pwede daw macredit yung ganun since nakabase naman sa curriculum ng school ang ituturo.

Buti na lang pumayag ang Dean. :"> So now. Papunta na kami Korea! Pagdating nami n doon.. Nanibago ako! Nilamig ako!! Buti na lang may extra scarf si CK! Una kam i nagpunta sa dorm nila.

*Ding Dong*

Mayamaya pinagbuksan kami ni Gab. Hindi ata ako nakita!

"Uy! CK! Welcome back!! Pasalubo--ELLE?! ELLE?! IS THAT YOU?! YOU'RE BACK?!? ELL E?!?"

"Oo Gab! Elle nga! Nakailang Elle ka?!"

"ELLE-ven ata!! WENK WENK!! oh nagbalik ka!! TRAVIS JANO CLYDE CHLOE MANAGER!!!! !! SI CK KASAMA SI ELLE!! HE BROUGHT HOME THE BACON!! Awhoo Awhoo!!"

Hala! Ang ingay talaga nitong si Gab! Pero sabagay wala naman nkagets saknya sa kapitbahay!! At ano daw? Bacon?! Ginawa daw ba akong pagkain!! Lumabas yung apat! Hinug ako!! Si JM my kausap pa sa phone!

Chloe: Unnie!! NOMU BOGOSHIPO!! Jal Jinesseoyo?! (Unnie! I super miss you! How a re you?)

Ako: Gwaenchanayo! Nado, nomu bogoshipo!!

Tapos naghug kami!! Pinapasok na nila ako kasi ang lamig daw. Tinulungan ni Jano si Ck magbuhat ng maleta ko. Si Travis hinalungkat yung plastic ng chocolate. S i Clyde katabi ni Chloe! Si Gab tinawag si JM. Pero susunod na lang daw. Lahat k ami nakaupo sa sofa!!

Gab: Oiii. Calvin!! Bakit sumama tong si Elle sayo?! Anong ibig sabihin nito?! B akit yan nandito?!

Elle: Bakit ayaw mo? -__^+

Gab: Sabi ko nga, hindi ka pa complete ang transformation mo sa pagiging Chanel. Kelangan kong magbait!

Elle: Sira ka Gabriel!

Jano: Pero Elle bakit nga nandito ka? KAYO NA NI CK ANO?!

Chloe: You and Oppa?! Together?!

Namula naman daw ako sa sinabi nila! Tumtingin sila sa akin tapos kay CK tapos s a akin tapos kay CK tapos sa akin tapos.

Gab: ANAK NG TINAPANG ELLE AT CALVIN KLEIN!! Kayong parehas branded!! Nagkakagus tuhan?! ISANG TAON KAYO LAGI MAGKASAMA TAPOS NGAYON LANG NATULOY TULOY YAN?!? Am en!

Tapos pumalakpak siya. Tapos tumabi si Travis ginaya siya tapos pinukpok na nama n ni Gab si Travis sa ulo! HAHA! Kawawang Travis!

"Kayo! Ano pinagkakaguluhan niyo diyan?" dumating si JM. May hawak hawak na 7 ba so ng ice cream.

Nanguna agad kumuha si Travis pero noong kukunin na niya, naramdaman niya na may awkward aura sa paligid niya. Tapos naupo siya at tumitig sa ice cream.

JM: Oh bakit kayo tumahimik? May nasira ba ako? Bakit ganan?

Gab: Wa--Wala Manager! Kainan na!!

Tapos wala pa rin gumagalaw. Kasi may awkward air pa din. Tapos biglang nagring phone kaya umalis si JM. Nagsimula naman silang magbulungan.

Clyde: Anong balak mo kay Manager, CK?!

CK: Anong anong balak? ^__^?

Jano: Paano pag nalaman niya?

CK: E di malam--

Gab: AYOS KA LANG?! Magagalit yun!!

Ngumiti si CK at kumuha ng ice cream tapos..

"Bakit naman siya magagalit? Bata pa lang tayo alam niya na gusto ko siya. Pero anong ginawa niya? Wala."

Tapos sumubo siya. Nakakatuwa. Kasi nakikita ko na naman pagkaleader niya. Kasi yung apat nakatingin at seryosong nakikinig sakanya. Ibang klase talaga pag nags

eryoso ang bossing ng ICL. "Buong buhay ko hinihintay ko na kahit minsan ako ang piliin niya. Na sabihin ni ya na 'Gusto na kita' pero.. Hanggang ngayon.. Hindi pa din dumadating ang araw na yun. Wala pa rin. Hanggang kaibigan at kapatid pa din ang turing niya sa akin ."

"Pero sino ba naman ako para sabihin sakanya na sana ako na lang. Sino ba naman ako para diktahan siya? Kapatid at Kaibigan lang naman niya ako diba?"

"Alam mo. Sa buhay ng tao.. Darating yung isang araw na pagising mo marerealize mo na.. Pagod ka na. Tama na. Wag ka ng umasa. Nakakasawa na." "At kapag nangyari yun.. Marerealize mo na.. Mas masaya sana kung hindi ka na la ng naghintay sakanya. Kung naghanap ka na lang ng tao na MAS pa sakanya."

Tapos tumingin siya sa akin. Hindi ko mapigilan pero bumibilis tibok ng puso ko. Yung moment na.. Aawww. May isang tao sobrang nagpapahalaga sayo. At hindi mo s iya pwede saktan kasi ang precious niya. Kaso after ko kiligin natawa ako kasi s abay sabay tumayo yung apat tapos niyakap si CK. Si Gabriel nga umiiyak pa.

"I FEEL YOU BRO! I FEEL YOU!!"

Tapos si Clyde sumama pa.

"Oo nga. Mahirap nga umasa! Leader!!"

Tapos si Jano at Travis nakiyakap na lang din!! Tapos si Chloe tumabi sa akin..

"Ate Elle." "Yes?"

"Do you really like my oppa?"

"Ne. Wae?"

"I just dont want him to be hurt anymore. He's really a good guy. And I know he deserves the best. So.. If oppa is really hurting because of unnie JM. Then plea se. Save him from his heartbreak."

Nagsmile lang ako. Chloe. Nakakapressure ka. But I will try. To be the best girl for CK. Kasi alam ko.. Ngayon.. Mahihirapan din ako magmahal.

Maya maya bumalik na si JM. Nagtaka siya bakit magkakayakap sila. Umiling lang y ung boys. Tapos may innnounce siya.

"Guys!! Magbabakasyon dito yung pinsan ko na si Mira! Kaage niyo lang yun! Mabai t at maganda yun! Mga one week siya dito kasi vacation. Okay lang ba?"

Gab: Sure basta chicks!!

CK: Gab kasasabi ko lang..

Gab: Sorry na boss!

Travis: Oy! Leader! Wag ka na nga sumama kay Elle.

CK: And why?! -___^+

Travis: Kyaaaah! Nahahawa ka sa pagkamataray at pagkaseryoso niya! Parang di ka si CK!!

Ngayon moment ko na. Tumayo ako malapit kay Travis tapos piningot ko siya.

"MATARAY AT SERYOSO PALA TRAVIS AH!!!!"

"ARAY!! JOKE LANG ELLE!! OUCH OUCH!! Di ka na mabiro-- Ouch!!!!"

"HAHAHAHAHAHAH!!"

Tapos tinigilan ko siya. Mangiyak ngiyak siya! Tapos nakita ko tumabi si JM kay CK. Nageaves drop ako. Kunwari may ginagawa tulad ng iba pero nakikinig talaga a ko sa usapan nila!

"CK. How are you?"

"Good. You?"

"Okay. Do you have pasalubong? ^___^?"

"Wala na time bumili."

"Ah. Really?? Any gift?? Wala din?"

"Sorry."

Tapos natahimik sila parehas tapos..

"Why are you so cold? Tampo ka ba sa akin? May nagawa ba ako?"

"Wala manager. Pagod lang siguro."

"Hmmm.. Really? "

"Yep."

*Silence*

"So how was Elle? How was her birthday?"

"Ah!! It was fun!! We spent it sa Enchanted Kingdom and then we blahblahblahblah ."

Nahalata ko na hindi nakikinig si JM. Dahil ba sa kapag ako ang usapan lively si CK at kanina tinanatong mo siya hindi?? =___=+ I'm turning to a btch again. Nat apos magkwnto si CK..

"Ah. Saya naman."

"OO MASAYA TALAGA!! ^___^V"

"Halata nga. Osige. Pahinga na muna ako."

"Hmm. Okay."

Tapos nagulat ata siya na nag-okay lang si Ck! Anong feeling mo?? Pipigilan ka n iya?!? Hay naku Elle kalma! Si JM yan. Lumapit sa akin si CK tapos ginulo ang bu hok ko.

"Tahimik mo? Whatcha doiiiin?"

"Nyeeek. Miss agad ako?"

"Baka ikaw!"

"Eeeh. Asa ka pa!"

Tapos kiniliti niya ako maya maya napapaligiran na ako ng limang lalaki at isang magandang bata sa unahan ko.

Chloe: Excuse me. Oppa. Unnie. Kayo na ba?

Ako at CK: O____O COUGH COUGH!!

Travis: Uy! Sabay umubo! Alam na!

Gab: Lul Travis! Tayo nga sabay maligo! Ano yun?

Travis: Gab! Matagal mo na akong??

Gab: *Pak* Asa ka naman!!

Clyde: Pero kayo?

Ako: Hnd!

Jano: So?? Ano kaya?

CK: Friends! ^___^?

Chloe: With benefit?!

Ako: No!! Hindi kami ganun! Okay for the record! I like him, he likes me. But.. We're not in a relationship. We're exclusively dating.

Napatigil sila lahat. Tapos tumabi sa amin si Chloe at Clyde

Clyde: So.. Chloe we are exclusively dating?

Chloe: Nope. We are.. Hanging out. Clyde: Hanging out?! Ano yan?! Parang barkada?!

Chloe: No! Hanging out level 2!

Travis: WOAH WOAH WOAH! Don't tell me may level 3, 4, 5, 6??

Tapos nagtatalo na sila doon. Ang saya nga nila panoorin eh. Maya maya pinatong ni CK ulo niya sa balikat ko. Pagod na pagod na talaga siya?

"Why? Are you not feeling well?"

"Lack of sleep lang siguro. Can I.. Sleep sa shoulders mo?."

"Oo naman. Just because we both know that we like each other hindi naman kailang an mawala yung closeness natin noong friends palang tayo eh. Remember.. Nagustuh an kita dahil doon kaya sana wag mabago."

"I know ^___^V Elle."

Tapos sinakbit niya kamay niya sa arms ko and then pinatong ulo niya sa shoulder s ko. Ang bango bango talaga niya. Alam niyo ba na kapag gusto mo ang amoy ng ta o ibig sabihin gusto mo din siya. As in magkakasundo ang ugali niyo? Kaya siguro click kami ni CK.

Pagkatapos noon. Natulog lang ang ICL sa sofa. Lagi busy mga yan kaya mahalaga a ng tulog. Sanay na naman ako sa mga yan. Isang taon din ako tumira kasama sila. Yun nga lang, iba ako noon sa ngayon. Si Chloe naman.. Manang mana sa kuya niya. Nakasandal din sa shoulders ko. Pero katabi niya si Clyde. Makakatulog na din s ana ako ng biglang..

"Oh CK bakit?"

"C.R lang ako!"

"Ay osige."

Tapos umalis siya. Pipikit na sana ulit ako kaso..

"JM!! JM!! JM!! Ako to!! Si Miraaaa!! JM!? JM!!" Ang ingay! Sino ba yun? Tumayo ako. Sinandal ko muna si Chloe sa sofa. Lumapit ako para buksan ang pinto at.. "Sino ka?" sabi ko sakanya.

"Sino KA?!" sabi niya sa akin ngpabalik.

"Ugh!! I'm Ell--"

"Ikaw ba ang maid?! Here oh!!"

Tapos tinapon niya ang mga gamit niya sa akin. OUCH! What the ef?! THS BTC--

"Miraaaa!! How are you!! Ay. Elle! This is Mira. Mira this is Elle. Siya yung si nasabi ko na cousin ko na magvavacation. Come in Mira! Nasan things mo?"

"Nasa maid."

"Huh? Pero wala kami--"

"Let's go inside JM! It's cold!!"

Tuloy tuloy na lang siya pumasok. KAPAAAAAL! Tapon ko tong gamit niya eh! Kainis ! Kaya tinambak ko na lang sa gilid. Nakita niya ang mga tulog na ICL. Di man la ng niya pinansin.

"JM. San room ko? Ayoko matulog sa sofa just like them."

"Ah. Doon. Doon mo na lang ilagay gamit mo."

"Kfoine." Tapos umalis na siya. Lumapit sa akin tapos.. "What kind of maid is this?! You're suppose to be bringing my bag. Lazy a*s"

"HUH? EXCUSE ME?!?"

"What?"

"First of all, I'm not a maid. Second, I am DEFINITELY not an a*s. And third, yo u should know who you're dealing with.. You don't know me! And you won't wish th at you do. >:|"

"UGH!!"

Tapos nagwalk out siya. Magaling lang siya sa sigaw. Sa utos. Makakatikim yun sa akin, subukan lang niya akong banggain!

Humarap sa akin si JM.

"Pasensya ka na. Ganun talaga yun. Medyo Bratinela. Pero mabait naman yan." Oo. Lahat ng tao mabait sayo JM! Naku. Umayos yan. Magbabangga kami.

Narinig ko na nagaayos siya ng gamit. After 5 minutes lumabas na siya.

JM: Ah! Mira! Ipapakilala kita sa members ko! Ito si Gab.

Gab: Hi!

JM: Si Clyde.

Clyde: Hi.

JM: Si Chloe.

Chloe: Annyeong!

JM: Si Jano.

Jano: *smile*

JM: At si Travis!

Travis: HIIIIIIIIII!! ^____^V

Mira: OUCH!! Why are you so loud?! Tingin mo sa akin bingi?! Travis: Huh?! Eh ganoon ako bumati--

Mira: I don't care!!! Masakit pa din sa tenga!!

Tapos nagsisigaw na si Mira ng biglang..

"Oh. What's happening? Bakit may naririnig ako sumisigaw? Elle?"

"Kapag may sumisigaw ako agad??"

"Sorry na! ^___^V Joke lang naman yun."

"Sus..."

Tapos lalapitan niya sana ako ng biglang..

"AKO! Ako ang sumisigaw!!!"

Mukha siyang manghang mangha at gwapong gwapo kay CK! *O* Ganito yung itsura niy a! Tapos lumapit siya kay CK. Nakastand straight talaga siya.

"HELLOAKOSIMIRATANCHANAKOYUNGPINSANNIJMNAMAGBABAKASYONDITOHISANAMAGINGFRIENDKITA !!!!"

O___o?? Ano daw?! Ang bilis niya magsalita! Natense ata sa kgwapuhan ni CK!! Tap os tumawa na lang si CK. Woaaah. Pogiiiii. Magsasalita na sana siya ng biglang..

Travis: Ano daw sabi niya?! Mira Tansan?! Ano daw?? Mira: *SUPER GLARE* WHAT?!?!? What tansan?! ITS MIRA TAN CHAN!!! Not tansan you stup-- (tapos napatingin siya kay CK. Tapos nagsmile at huminahon) --stup... Tra vis.

Tapos nagsmile na lang si CK.

"Nice to meet you Mira. You really remind me of someone. Someone loud and madali maginit ng ulo." Tapos tumingin siya sa akin and nagwink.

Di ko alam kung maiinis ako o kikiligin sa ginawa niya kasi loud daw ako pero ka hit kay Mira naaalala niya ako.

After noon. Lahat balik sa tulog. Pahinga kasi mahaba pa ang gig nila mamaya. Un til 3am dito sa Korea. Nakaupo ako sa sofa. Tapos lumapit sa akin si CK at naupo sa lap ko. Kahit naman dati bago kami umaamin na gusto namin isa't isa ganito n a kami kaclose.

"Oy CK ang bigat mo! Wag kang umupo sa lap ko!"

"Damot"

Tapos naupo siya sa tabi ko tapos kinukulit niya yung buhok ko. Gusto ko naman g inagawa niya kaya hinayaan ko na lang.

"Pssst. Sleepy ka?"

"Oo. =__-"

"Kiss kita"

"^////^V Pwede?"

"Nyeee! CK dati nga lagi mo ako kinikiss! Noong umuwi ka sa Pilipinas pinaliguan mo ako ng kiss!!"

"Eeeh. Iba na ngayon eh. May meaning na bawat kiss."

"So di mo na gagawin?"

"Hmmmm... Pwedeeeee. Pero. Pag nirequest mo naman susunod ako."

"Ngiiii! Hindi na lang gawin!"

"Sige ka ikikiss kita."

"Sige ngaaaa."

"Elle haaa ^___^"

Tapos tumayo siya tapos lumalapit sa akin tapos napapapikit na ako ng biglang..

"CK!!!!!"

"Ay kabayo." Tapos tiningnan niya si Mira ng 'Bakit ngayon ka umeksena' look.

"Look oh! Here's my favorite towel. Pero its yours na para later sa gig niyo hin di ka pagpawisan."

"Ah salamat ^__^V Bait mo naman."

"ANUBEEEY :"> Thank you."

O______O!!!!!!

"Hihihihih :"""""> I like you CK! Kbye!"

Tapos nagtatakbo siya pabalik sa kwarto niya. Nagtititili at kumekembot kembot p a! Ako shocked pa rin.

"Oyy. Elle."

"O____O!!"

"Elle!! T^TV"

"O____O!!"

"It's not my fault that she kissed me! T^T Sorry naaa!"

"O____O!!"

"ELLE!"

"CALVIN KLEIN GO!! HINALIKAN KA NIYA!! Ambilis naman ng impaktita na yun. Huling balita ko eh kanina ka pa lang niya nakikita nakakiss na agad?!? Anong problema ng beas--"

"Hahahahah ^___^V"

=____=+ BV ah. Tinawanan lang ako.

"Bat ka tumatawa? =___=+" "Eh kasi.. Hahahahahaah!!"

"=___=+ Ano?"

"Kasi Elle.. HAHAHAHAHAHA!"

"Ewan ko sayo!"

"Wait Elle! HAHAHAHA. Eh kasi.. Ang cute mo! You're jealous no? Kasi she kissed me. Oooh. My Elle is Jealous."

"=___=+ Asa."

"Suuuuus. You're jealous!!! My Elle is jealous!! Yieee my Elle--O//////O"

HAHAHAHA. >:) Bigla siyang natulala.

"Oh. Paano naman ako magseselos? Kaya ba niya yun? >:) Kaya ba niyang ikiss ka s a lips? Haha! Akin ka lang CK. May mark na yang lips mo. Bawal na matouch ng iba yan. Akin yan."

Tapos natulala siya. Hala? First kiss?? O____O?? ^___^!! ayan. Akin na talaga li ps niya. Asa naman yung Mira na yun. Di ako papatalo sakanya. Elle's POV

Nandito kami ngayon sa gig nila CK. Sa may bar. Malaki na bar. Siyempre ICL KOAL A.

"Annyeong!! Chonun Calvin Imnida."

AT Itratranslate ko na lang kasi manonosebleed kayo kasi Korean sila magusap kas i nasa Korea kami!

"Hi! I'm Calvin! I'm the leader of the ICL Koala. I'm always on guitar but this time.. I'm gonna sing a song because there's someone special watching. ELLEEMENE OPI this is for you."

>////< Anong Elle-Em-En-O-Pi?! Ginawa akong alphabet?!

By Chance (You and I)

Hi Girl you just caught my eye thought I should give it try and get your name & your number go grab some lunch & eat some cucumbers WHY, DID I SAY THAT? I don't know why. But you're smilin' & it's something' i like on your face, yeah it suits you girl we connect like we have bluetooth I don't know why I'm drawn to you Could you be the other one so we'd equal two? and this is all based on a lucky chance that you would rather add then subtract You & I could be like sonny & cher honey & bears And You & I could be like aladdin & jasmine lets make it happen like La La's Hey How've you been? I know that it's been awhile. Are you tired cause you've been on my mind runnin' thousands & thousands of miles Sorry, I know that line's outta style but you you look so beautiful on this starry night loving the way the moonlight catches your eyes & your smile i'm captivated your beauty is timeless never outdated I don't know why I'm drawn to you Could you be the other one so we'd equal two? and this is all based on a lucky chance that you would rather add then subtract You & I could be like sonny & cher honey & bears And You & I could be like aladdin & jasmine lets make it happen like

Babe It's been 5 years since that special day when I asked you on our first date I guess it's safe to say you and I are better than sonny and cher honey and bears and you and i are better than aladin and jasmine we made it happen lalalalalalala........ let me say you look so beautiful on our wedding day...

"Miss ElleEmEnOhPi. Hope you can make it happen. Make US happen." And then he wi nked at me. Kikiligin na sana ako ng biglang..

"OHMAYGHADLORD! Bakit kaya Miss LMNOP ang tawag sa akin ni CK?! Mira.. Love Mira Number One Poreber?!? OMAYGHAD! Ako nga si Ms.LMNOP!!"

Hindi ko maintindihan kung bakit may nagsasabing Number Zero. Na Fan? Na Lover? :| Hindi maganda. Kung ako.. Number 1 pa din.

No.1 Fan.

Bakit naman ako magiging number zero fan? Ibig sabihin wala lang ako. Walang val ue ang zero diba? Kahit fan o lover ako.. May halaga ako. Hindi pwede yung nangu nguna lang ako. Dapat pinapahalagahan ako. Dapat priority ako. At number 1 ako!

Anyways, ayun nga.. Si Mira nagwiggle wiggle siya doon. Imbis na maasar natawa n a lang ako sakanya eh! Ang cute niya.. Pero nakakairita siya. =___=+ Kasi akin s i CK.

After ilang performance bumalik sa table namin ang ICL Koala. Nasa VIP kami eh. Kaya okay lang na magkulitan sila. Tumabi sa akin si CK. Kakausapin na sana ako kaso..

"Uyyy."

"Oh. Hi Mira ^___^V"

"Omaygash :""""> Give me time."

"Time? ^___^V"

"Time kasi kinikilig talaga ako! Wait lang! Let me process!! KYAAAAAAH!! >0<"

Natatawa talaga ako kay Mira ngayon. Parang mamamatay na sa kilig. Biruin mong g anoon kalakas ang appeal ni CK!

"Anywaaaaaaaaay. Here oh."

"What's this?"

"DUH. Juice =___= I mean.. JUICE ^___^ For you!"

Travis: Wow! Mukhang masarap CK! Penge nga!

Kukunin na sana ni Travis kay CK ng biglang harangan ng kamay ni Mira ang mukha ni Travis!

"Aray!!! T____T Manager!!!"

"Crybaby! Di mo ba nakita na binigay ko kay CK tapos kukunin mo?!"

"Eh ayos lang naman sakanya yun diba leader?"

CK: *nod nod* ^____^V

Mira: KAHIT NA!! Di naman sayo! Bumili ka na lang ng sayo! Pagod na pagod nga si CK eh!

"Mas pagod ako! Nagdrudrums kaya ako!! Si Leader guitar lang."

"I DONT FREAKIN CARE!!!!!"

Tapos sumigaw lang ng sumigaw si Mira. Si Travis naman mukhang paiyak na! Hahaha haha!

"Saya mo ah."

"Cute ni Mira eh!"

"Oo nga eh."

"=____=+ Ulitin mo nga sinabi mo."

"Alin?"

"Na cute si Mira?? Yeah she's cute."

"=___= *roll eyes*"

"Oh ano yan? Bakit ganan?"

"Wala."

"Didn't know na selosa ka pala!"

"ASA!"

"Suuus. Elle! Madami ako alam sayo! Kaya wg ka ng pakipot!"

"Ikaw! Porket ikaw nagaalaga sakin noong Elle ako!"

"Hihihi ^____^V"

Kinilig pa! Nagusap lang kami doon hanggang sa napansin namin na natigil na ang away ni Mira at Travis kasi naupo na si Mira sa tabi ni CK.

"Hay naku. Buti ka pa CK!"

"Me? Wae? ^___^V"

"Basta!! For me, the best ka! ^^V"

"Really? Nice. Thanks din pala sa juice ah. Sarap. Fave ko to eh. Apple juice! ^ ___^"

"Talaga?!? Osige ibibili pa kita. Cake ba you like?"

"Not really. Pero I like cookies!! Lagi ako binabake ni manager ng cookies."

"I love baking!! Minsan ipagbababake kita! How about.. Pasta?"

"I like spicy pasta! ^___^V"

"Really?!?! Osige. ^___^V"

Napapatagal na sila ng paguusap doon. Pero hindi na muna ako sasabat. Sabihin na man ni CK nagseseselos na naman ako. No way!

"Hi Elle."

"Oh. JM."

"Tapos ko na kausapin may ari. Whoo. Done na mga paperworks."

"Sipag mo talaga."

"For ICL to."

"Sobrang good manager ka. I don't know kung anong gagawin ng ICL kung wala ka."

"Ito naman. Teka.. Bakit ka bumalik? I mean.. Diba nagaaral ka na sa Philippines ? Anong nangyari?" "Long story. Pero sa huli.. Niligtas na naman ako ni CK sa despair ko sa Philipp ines and he asked me to go with him dito sa Korea."

"Really? He asked you that?"

"Oo. Kasi.. Nabobore na daw siya. And miss na daw niya ako. Eh.. Miss ko na din naman siya. And kailangan ko muna lumayo sa Philippines."

"Talaga? You and CK are really close noh? Super bestfriends."

Hmmm. Paano ba to? Wag na nga munang sabihin na M.U kami. Baka mashock si JM.

"Medyo."

"CK and I used to be so close. I don't know why nga hindi na ganoon eh. Siguro m as gusto ka na nya kasama."

Hindi. Napagod lang siya kahihintay sayo. :(

"Siguro nga. :)"

Maya maya lumapit na sa amin si CK. Umupo sa gitna namin tapos inextend arms niy a sa may balikat naming dalawa ni JM tapos niyakap kami.

"My two favorite girls! Magkasama. What are you two talking about?"

Ako: You know.. Boys. Dito sa bar. Sino gwapo. And stuff diba JM? *wink*

JM: Oo nga. Plan namin ma magboy hunting eh. Diba?

Ako: Oo! G ako dyan!!

Napaalis ng yakap si CK tapos nanlaki mata niya.

CK: No!!! Wag!! Delikado guys sa bar!! Bawal kayo magboyhunting. Babantayan ko k ayo!! No!!

Tapos tumawa na lang kami ni JM at nagappear! Adik tong si CK!

"-___-V Why are you both like that? Why are you playing with me?"

Sasagot na sana ako ng biglang lumapit si Mira.

"Oh my gosh! Like super Oh My Gosh CK! super ganda ng song mo talaga! :"> sobran g kinilig talaga ako doon!"

"But that was for--"

"No it's okay. You don't need to day anything. :">"

"No Mira. That's for--"

"Really, I appreciate it! So much :"> Really. Akala ko wala lang ako sayo--"

"That's for Elle."

JM and Mira- O_____O!!!

Titig kay CK sabay titig sa akin. Tapos inakbayan ako ni CK.

"Yep. That song was for Elle. My Elle."

JM- You.. And.. Elle?? O____O!!

CK- Yep.. We're kinda, exclusively dating? Right?

Ako- CK >///<

CK- Kilig ka pa diyan!

Ako- No I'm not!!

Tapos kiniliti niya ako tapos iniiwasan ko tapos napapayakap na ako sakanya pati siya tapos nagtatatwanan kami--

"STOP!! STOP IT!! Bakit kayo ganyan?! BE CONSIDERATE NAMAN!! I LIKE YOU CK!!! Ta pos.."

"But.."

"Ikaw naman Elle, pinaasa mo pa ako!! Sana sinabi mo na lang!!"

Nagpintig tenga ko doon.

"Say whuuuuuuuuut?! Pinaasa? Kita? Ikaw? Paano naman ha?! Balita ko kararating m o lang dito ah? Paano kita pinaasa?? Nu-uh! Gurrl. That was your fault!"

"What?! I.. I can't believe this!!!"

Tapos nagwalk out siya. Uh. How dare her. Nakatitig lang sa akin si CK at JM.

"What? She started it!"

Tapos umalis na din ako. The next three days were like that. Nagkakairingan kami ni Mira.. Ang arte kasi. Brat. Asa naman na papatalo ako sakanya =__=+ Nu-uh!

Day 1

"Ano ba yan, ang ingay naman." sabi ni Mira habang nagpapatugtog ako kasi nagyoy oga ako. "Nakikirinig ka na lang nagrereklamo ka pa. Why not bunutin mo na lang tenga mo? !"

"Ugh!?" tapos magwawalkout siya. Btch :|

Day2

Naglilinis ako ng bahay ng biglang..

"GRABE NAMAN! Ang alikabok naman sa bahay! Sino ba kasing nagwawalis ng may tao pa?!"

"Eh sino ba naman kasi yung allergic pala sa dumi eh ayaw pawalisin yung tao? An o yun? Hypocrite??"

"What?! UGH!!" tapos nagwalk out siya.

Day3

Nagkukulitan kami ni CK sa may swing tapos..

"GRABE! Consideration please?! I'm working on my project here."

"Sana kasi pumapasok sa loob doon sa study area yung mga gustong magconcentrate? Martyr lang? Martyr lang teh? Tiis tiis din sa ingay?"

"WHAAAAT?! UGHHHH!"

Tapos nagwalk out siya nagdadabog pa!

"That btch. Hilig magsimula ng away wala naman palang binatbat."

"Pssst." Sabi sa akin ni CK.

"Yes?"

"Nakataas na naman ang shoulders mo. Relax." sinabi niya yun habang binababa ang tensed kong shoulder. Maya maya yumakap ako sakanya.

"What will I do to thank you? Pati shoulders ko bantay mo." nagpapacute talaga a ko sakanya noon, tapos pininch niya ang cheeks ko.. Tapos nose to nose :">

"Ellyyyyy. There's one thing you can do for meeee."

"Really?? What is it?? Calvinyyyyy??"

"Ang ugly ng calvinyyy! ^__^V Hmmm.. Makipagbati ka na kay Mira."

WHAT?

Napabitaw ako sa yakap ko sakanya and started glaring at him.

"Pati sa akin masungit ka na? T__TV"

"But CK!! Mira is a brat!!!"

"You're also a brat!!"

"I.. Nevermind. *roll eyes*"

"Sige na? Makipagbati ka na?"

"Nope. Never."

"Then.. Is it okay if makipagdate ako sakanya?"

"WHAT?!?"

Tinaasan ko talaga siya ng kilay tapos binack hug niya ako. Tapos inamoy ang ulo ko.

"Kasi po.. Alam kong hindi ka magbababa ng pride mo. Diba po? Kaya po.. Ako na a ng magaapologize for you po. Kasi I don't want na may kaaway ka. Dito pa sa baha y? Okay po? Elly?"

Okay. Kasi.. Kinikilig ako sa hug niya. Tapos kinikilig ako kasi inaamoy niya ak o.

"Pssst. Ellyyy ko?"

"-///- Fine."

"Yeeey--"

"BUT I'M DOING THIS FOR YOU! Not for her!!"

"It's okay! Love you po talaga."

O____O3 Ano daw? Lo--love you??

L---

"Kidding!! ^____^V Muaaaah."

Kidding. Loko talaga tong si CK. Buti na lang.. Napapatawa niya ako. Lalo na sa kidding niya na yun. Part 3 Mira's POV I really really like CK! Gwapo na. Mabait pa. He sings well. Plays guitar. Super hot! Mayaman. What more can I ask for? :">

Pero..

Pero..

May Elle Clemente na siya.

Si Elle Clemente.

Ang ganda. Hot. Masama nga lang ang ugali.

Pero..

Ang ganda talaga niya. Ano ba namang panama ko?

Sa totoo lang..

Matagal na talaga akong may gusto kay CK. Pinakita sa akin ni JM ang banda niya. At si CK kaagad ang kumuha ng atensyon ko.

Simula noon lagi akong nakasuporta. No. 1 Fan talaga ako! Pero ngayon lang ako n agkalakas ng loob puntahan siya. Nagdahilan pa ako na magbabakasyon ako. Pero, g usto ko lang talagasiya makita.

Kaso.. Paano naman yun? May Elle Clemente na pala siya. Akala ko dati nalilink l ang, ngayon totoo na pala.

"Here."

Biglang may ice cream sa unahan ko. Tiningnan ko sino yung nagabot at..

*O*

:">

"CK?"

Nagsmile lang siya sa akin. Inabot niya yung ice cream tapos umupo sa tabi ko. K umakain siya ng ice cream.. Ang gwapo niya.

"B--Bakit.. >///< Ka nandito?"

"Ayaw mo?"

"HINDI!!!!! Este.. Hindi naman! Kaso.. Huh?"

Hindi ko na alam ang sasabihin ko kasi kinikilig ako eh! Tawa lang siya ng tawa. Habang nililipad ng hangin ang buhok niya..

"Mira."

"Yes?!"

"Do you hate Elle?"

=____=+

Para pala kay Elle ito. Isosorry niya ba si Elle? Puro Elle! Elle!

"You know what? If you're here just to apologize for that Elle.. Forget it."

Nagsmile na lang siya. :| Hindi ba siya marunong mainis? Sinigawan ko siya eh.

"Ayaw mo talaga?"

"AYAW." "Alam mo mabait naman talaga si Elle. Sobra. Maraming nagjujudge sakanya sa gina gawa niya ngayon, pero kasi.. Hindi kasi nila alam.. Kung sino si Elle. At bakit siya naging ganun."

Sinasabi niya yun habang nakatingin sa isang batang babae naglalaro. Mahal niya talaga si Elle? :(

"You.. Do you.. Do you love her?"

Napatigil siya. Huminga.

Tapos..

"Oo eh. Hindi ko alam kung paano pero.. Tinamaan talaga ako." Aray.

Bakit ko ba kasi pa tinanong alam ko na din naman ang sagot. Para akong lumalaba n ng pamanhidan sa bato. :|

"Do you.. Like me?"

O____O3

Ano daw? Tinanong niya ba ako noon?! O////O!! anong sasabihin ko? Nakakahiya kay a umamin..

"Yes." "^____^V Ayaw mo talaga tanggapin ang sorry ni Elle?"

"*roll eyes* Ayaw ko nga. Wag mo na ipilit!!"

"Sige ha. Walang bawian! Kahit magluhod luhod ka pa diyan."

"Oo nga! Ang kulit mo naman!"

"Sayang! Sabi ko pa naman sakanya na ang paraan ko para magsorry ay ang idate ka . Kaso ayaw mo naman tanggapin. Sige. Hindi na lng kita idadate. Sige! Bye Mira. "

O______O

ANODAAAAAAAAAW?!?

Date?! As in ATE with a D?! Yung tipong magmomovie kami, magdidinner, shopping e tc. TOGETHER?! AS IN?!

"HOY CK TEKA LANG NAMAN!!"

"Yes?"

"Kung ang diyos nga nakakapagpatawad ako pa kaya?! SIGE NA! BATI NA KAMI NI ELLE . So kelan ba ang date natin?"

Tumawa na lang siya doon. Ang sarap panoorin yung tawa niya. Parang todo bigay p ati ikaw mapapatawa. Nakakainis. Naiinlove ako lalo.

"Osige. Mamaya date tayo. Saan mo ba gusto?"

"Amusement Park!"

"Osige! ^___^"

Nakasmile lang siya. Di ko mapigilang di tumitig. Bakit ang kinis niya? Bakit an g tangos ng ilong niya? Bakit--

"Oh wag mo naman ako titigan baka mainlove ka sa akin."

Eh inlove na nga ata--

"May Elle na ako."

</3

Kelangan talaga sabihin pa yun? :(

Assuming naman kasi ako. Kaya nga nakikipagdate para kay Elle. Hindi dahil sa gu sto niya. Lagi namang si Elle..

Maya maya lumapit na si Elle.

"CK!"

"Elle!"

Tapos hinug niya si Elle. Hindi ata nakita ni Elle na nandito ako.

"Ang sakit ng tiyan ko. Sama talaga ng pakiramdam ko."

"Huh? Bakit? Ano ba kinain mo?"

"A lot? I can't remember! :("

"Halika bili tayo ng gamot."

Tapos hinawakan niya si Elle sa bewang. Tapos inalalayan maglakad. Bakit ganoon? Kahit saang anggulo ko tingnan. Bagay na bagay sila?

Lahat naman ata perfect couple kapag si Elle. :/

Naghintay lang ako dito, lumapit sa akin si Jano.

"Bihis ka daw."

"Huh? -__^"

"Susunduin ka daw ni CK. Pabalik na daw sila ni Elle."

Tapos umalis na siya. Weirdo talaga ng Jano na yun.

Nagayos naman ako! Siyempre nagpaganda ako! Minsan lang sa buhay ng babae na mak adate yung matagal na niyang gusto! Isa pa..

Celebrity pa siya! Busy! Tapos ganito? :""""> Hihihi Anubeeey. Kinikilig ako!

Maya maya dumating na si CK. Nakaleather jacket tapos white shirt and pants lang siya pero super breath taking siya.

"Hello there My lady." tapos inabot niya sa akin ang kamay niya..

Omayghaaaaad!!! Wala na bang mas gagwapo at gentleman pa dito?! Kasi kung meron. . WALA AKONG PAKIALAM!

I like CK!! :">

Dinala niya ako sa kotse niya. Pinagbuksan pa niya ako ng pinto.

"Mira."

"Y--Yes? ^////^"

"I'm sorry hindi na kasi matutuloy ang date natin sa Amusement Park." O____O

Nadurog ata ang puso ko. Pagkatapos kong maging masaya? Biglang hindi na pala tu loy.

"Ahhh.. Okay lang."

Nangingilid ngilid pa yung luha ko.

"Uljima."

Huh? Ano daw? Bakit ba kung ano na pinagsasasabi nitong--

"Don't cry. Date lang naman sa amusement park ang di matutuloy eh. I'll take you to a better place. Madami kasing tao sa Park. Mababalita na naman ako. ^___^V M ianhe."

Ibig sabihin tuloy ang date namin? :"""> Naks naman! =)

Nagdrive lang siya ng kotse niya. Ang sarap kasi hindi siya normal na kotse.. Yu ng open. >___< I don't know anything about cars.

Hanggang sa makarating na kami sa venue ng 'date' namin.

6PM na. Wala ng araw. Sobrang mahangin kaya masarap.

Nandito kami sa parang bundok.. Pero tanaw mo yung buong city. Parang hill lang. Tapos may nakahanda ng picnic blanket with foods sa ilalim ng isang puno na mad aming ilaw.

Wow. *O* Ang Romantic!

"So.. Shall we?" tapos inabot niya sa akin ang kamay ko.

Everytime talaga na hahawakan ko siya, parang may kuryenteng dumadaloy sa katawa n ko. :"> Kumain lang kami doon. Ang chill ng place. Ang sarap ng hang in, at noong 7PM na, dumami na ang mga stars. Kumain lang kami, at nagkwentuhan.

Madami dami din akong nalaman sakanya.. Na takot siya sa ipis pero hindi siya ta kot sa ahas at.. Hindi siya kumakain ng gulay. Mga ganoong bagay. Para siyang ba ta pero super gentleman talaga siya.

Maya maya, Kinuha ni CK ang gitara niya at kinantahan ako.

(Now Playing: Your Guardian Angel by Red Jumpsuit Apparatus) "When I see you smile, tears roll down my face I can't replaceee. And now that I'm strong I have figured out. How this world turns cold and it breaks through my soul and I know. I'll find, deep inside me, I could be the one." Nakatitig lang siya sa akin the whole time. Matutunaw na ata yung puso ko. Buong oras na magkasama kami hindi nawawala yung ngiti sa mukha ko!

"I will never let you fall.. I'll stand up with you forever. I'll be there for y ou through it all.. Even if saving you sends me to heaven." Ako! Ako ang nasa heaven! :"> Natapos siya tapos kinindatan niya ako.

Sa tingin ko, hindi ko na ito mapipigilan..

Aamin na ako.

Aamin na ako na gusto ko siya!

"CK/Mira."

"Yes?" sabay na naman namin sinabi.

"I have something to say."

:"""> Anobayan. Sabay naman kami ng sabay. Kinikilig na ako!

"You go first. Ladies are always first." sabi niya. NAMAN OH! :">

Sige na nga..

This is it..

"CK!! I LIKE YOU! I really do! Simula pa lang ng career ng ICL Koala, nakabanta y na ako.. Number 1 fan niyo ako! Pero hindi ako nagpakilala. Kasi sabi ko sa sa rili ko gagawin ko lahat para magustuhan mo ako. Na gagawin ko ang lahat para ma ging bagay tayo. Kaya inimprove ko ang sarili ko para maging ganito tayo. ^___^ Ayun lang. Super I like you." WOOOOOW! Ang sarap naman sa pakiramdam na masabi lahat yun! Sobrang sarap namaaa an! Sobrang saya ko na sana kaso..

"But Mira.. I love Elle." Basag.

Oo nga naman. May Elle nga pala. Bakit ba ang bilis kong makalimot? Bakit ba nak alimutan ko agad?

Bakit ba ang lakas kong magassume? Bakit ba ang lakas kong umasa?

Eh sa may Elle na nga eh. May mahal na siyang iba. Paano naman ako? Kahit anong gawin ko malamang sa malamang hindi ako mapapansin nito. :(

"I.. I didn't know na ganan na pala.. Akala ko crush mo lang ako. Sana.. Sana di ko na lang ginawa to?"

Lalong nadurog yung puso ko. Bakit? Bakit ayaw niya gawin to? Kasi todo todo na yung pagkagusto ko sakanya? O at pagkatapos anong gagawin niya? Iiwasan naman ni ya ako. :( Ang sakit naman.

"Mira.. Ginawa ko to para sa inyo ni Elle."

Elle pa din?! Elle pa din hanggang dito?!

"Pwes.. Lalo mo lang pinalala yung galit ko kay Elle."

"CK! Masama bang humiling na sana sa date na to ako na lang muna? :( Wala na mun ang Elle? Bawal ba?!"

"I'm sorry Mira. Hindi ko kaya yan."

Ouch.

"Bakit?! Dahil sa mas maganda si Elle? Mas hot si Elle? Mas mayaman si Elle?!? A no ba?!"

"Hindi! Maganda ka! Mabait ka! At alam kong matalino ka kaya maiintindihan mo ak o.. Hindi pwedeng ialis ko si Elle sa systema ko, kasi.. Mahal ko si Elle.

Sa lahat ng gagawin ko tungkol sakanya yun. Lahat ng bagay na umiikot sa akin tu ngkol sakanya. Lahat ng bagay para protektahan at pasayahin siya gagawin ko. Kah it gaano kahirap kakayanin ko.. Para kay Elle. Para kay Elle.."

"Isa pa.. Ayokong masaktan ka kapag hindi ko binanggit si Elle kasi ako yung lal aki na hindi nagpapaasa kasi alam ko kung gaano kasakit kung paano umasa."

"Kaya Mira, kahit nasasaktan kita.. Hindi ko pwedeng ialis si Elle. Dito, sayo a t lalo na sa buhay ko." Hindi ko alam kung bakit pero namumuo na yung lu ha ko. Ewan ko ba. Matagal ko na kasi talagang gusto si CK.

Tapos, malalaman ko na.. Ganito na pala. Sobrang huli na pala lahat. May mahal n a pala siyang iba?

Ginawa ko muna lahat. Nagpaganda, nagpapayat, nagpakinis, nagpatalino.. Bago ako magpakilala sakanya. Para pag nakilala niya ako.. Mapapansin niya din ako.

Pero sa tingin ko na huli na ang lahat.. Sobrang huli na. May Elle na siya, Kahi t na naghanda ako para sa pagkikita namin, wala ng saysay yun. :(

Paano ko pa babaguhin ang ikot ng mundo niya? Kung hindi naman ako ang tao na na

gpapaikot nito? :(

Paano pa ako aasa sa isang taong may mahal na. Ano pang karapatan ko? Ano pang p ag-asa ang kakapitan ko? Paano ba? Paano mo pa ba mamahalin yung mahal m o? Kung hindi naman niya kaya ibalik yung pagmamahal mo?!

"Mira.."

Hindi ko na napigilang umiyak. Masakit kasi talaga. Masakit umasa. Masakit magas sume. At mas masakit yung.. Deretsahang sasabin na.. Hindi ako ang mahal niya ka si may mahal siyang iba.

"Mira, kasalanan bang magmahal? Mali bang mahalin ko si Elle?" Mali nga ba? Hindi naman eh. Pero kasi.. Masakit. Masakit talaga.

"Pero, I'm really sorry. Pero.. Mahal ko talaga si Elle Clemente. Mahal ko talag a siya."

Tumayo na ako. Siguro sapat na ito. Bakit pa ako aasa? Siya na mismo nagsabi, at sa harap ko pa.

Imposibleng maging kami..

Hangga't may sila. Tanggap ko na..

I can't make you love me..

Calvin Klein Go. Chapter 37 Elle's POV

Sobrang sama talaga ng pakiramdam ko kanina, wala naman si CK nakikipagdate pa. Hmmm.. Hihintayin ko na lang siya. Dumeretso ako sa kitchen para kumuha ng pagka in ng biglang..

"Elle."

Nakatayo si JM sa may pinto ng kwarto ko.

"Bakit?" "Sumama ka sa akin."

Huh? Saan..

Naglakad na lang ako. Sinundan ko siya. Ano na naman ba? :|

"Elle." "JM."

Nakaupo lang kami sa practice room ng ICL.

"Kayo na pala ni CK."

"Hmm.. I dunno. Pwede." sinabi ko habang nililinis ang kuko ko at hindi ako naka tingin sakanya.

Magtatanong lang pala siya kelangan dito pa?! Tss.

"Elle!!" "Ano?!"

"Matagal na akong nagtitimpi sa pagiging immature mo ha."

Biglang nagpantig yung tenga ko sa sinabi niya.

"What did you just say?!"

"Sawang sawa na ako sa pagiging immature mo! Sa pagiging brat! Oo. Namatayan ka dati pero Elle. Come on. Grow Up!! 20 years old ka na! Hindi ka na bata! Hindi l ahat ng tao parang si CK na iintindihin ka."

HUH?! WHAT THE EFFIN EF IS WRONG WITH HER?!

"So lahat to nauuwi kay CK? Ano bang problema mo ha JM? E sa ganito ako eh. Gani to na ako. Why will I change? For you? H*ll to the NO!"

Nagkakakinitan na kami. Nakita ko na ang ICL Koala nasa may labas. Nakasilip. Pe ro utos ni JM walang papasok.

At ang utos ni JM ang masusunod.

Manager eh.

"Ano bang pinuputok ng butsi mo ha JM?! Kami ba ni CK? Deretsuhin mo na nga ako. Wag mo ng balikan ang dati kasi.. Malaki talaga ang utang na loob ko sa inyo at hindi ko makakalimutan yun!" "Alam mo naman na bawal ang relasyon sa ICL." "JM. Wag na natin lokohin ang sarili natin. Ikaw lang ang nagawa ng rule na yan. At kung ayaw mo kay CK, at payag ka sa kung ano mang meron kami ngayon ipapawal ang bahala mo yan!"

Natahimik siya. Pamiramdam ko galit na galit na siya. Hindi naman kasi siya naag alit. Kung nagagalit man, palihim.

"YES! I like CK! I like him!! I don't know how to live without him! Yung wala si ya sa tabi ko tapos nanlalambing! Yung walang parang bata na hihingi ng tulong s a problema. Hindi ko kaya." --JM.

"Ayan naman ang problema sayo eh. Akala mo palagi bata si CK eh." "At ang problema sayo, akala mo sa lahat ng bagay pwedeng si CK ang palutasin mo !" "At bakit hindi JM?! Malaki na si CK! Kaya niya akong bantayan at tulungan. I kn ow I can depend on him! Hindi na siya ang CK na kilala mo na sa lahat ng bagay n akadepende sayo."

Nagsisigawan na kami. Pero soundproof ito dahil practice room ito. Ang ICL halat ang nagaalala na.

"Hindi na siya ang CK na baliw na baliw sayo. People Change. Why don't you?!"

"Bakit Elle. Gaano mo ba kakilala si CK?! Isa? na yun para sigaw sigawan mo ako dito?! Buong yan na siya sa tabi ko. I KNOW HIM BETTER THAN g na kilala mo siya at ako pa ang lumalabas na !"

Dalawang Taon? Sa tingin mo sapat buhay ko kasama ko na siya. Nandi YOU DO!! Kaya wag kang magmayaban walang karanasan sa ating dalawa!

"EH GANOON NAMAN PALA! Kilala mo naman pala siya eh!! BAKIT DI MO MATANGGAP NA A KO NA ANG GUSTO NIYA AT HINDI NA IKAW?! Bakit hindi mo maamin sa sarili mo na hi ndi na umiikot ang mundo niya sayo?!"

Hindi na siya nakaimik. Pero hindi ko tatapusin dito ang usapan namin dahil mada mi pa akong hinanakit na dapat isumbat. "ANG SELFISH MO JM! Akala mo mabait ka? Akala mo anghel ka?! ASA KA PA! Buong bu hay kasama mo siya?! OO!! BUONG BUHAY MO PINAPAASA MO SIYA! At buong buhay niya umaasa at naghihintay siya!!"

"At ano? Ngayon.. Nakahanap na siya ng taong pagbabalingan niya ng nararamdaman niya.. Bigla mong sasabihin na gusto mo siya?! Bakit? Para wag siyang maagaw ng iba? Para nasa tabi mo lang siya?! EH BUONG BUHAY MO NGA NANDIYAN NA SIYA.. Baki t noong nandiyan siya sa tabi mo binalewala mo siya?! Bakit ngayon.. Babawi bawi in mo siya?!"

Nagsimula na siyang umiyak.

Ang strong na si JM. Pinaiyak ng btch na si Elle.

Ako na naman ang kontrabida. Ako na naman ang masama.

Eh ang ginawa ko lang naman eh maging prangka. Eh bakit? totoo naman ah. Madamot siya.

"Alam kong nasasaktan ka sa mga sinasabi ko. Bakit hindi? Truth hurts. JM. Hindi na siya sayo. Kaya wag kang magdamot. Kasi ikaw.. Andiyan na pinakawalan mo pa. Kaya wag kang iiyak iyak kapag nawala siya."

"Kasalanan mo. Hindi mo siya iningatan. At ang tanga mo kasi ngayon mo lang naki ta kung gaano siya kahalaga. Kung gaanong ang binabasura mo noon ay iniingatan n a ng iba ngayon."

*SLAP*

"YOU CRAZY BTCH!!"

Sinampal niya ako. Sinabunutan ko siya. Para saan pa at ako si Elle. Wala akong kasalanan. I don't deserve a slap. Hindi kailangang ako ang masaktan sa katangah an niya na ngayon niya lang narerealize.

Nagsasabunutan na kami doon. Umiiyak siya. Ako.. Sanay na sa away.

Duh.

Bumabalik na naman pagka Elle ko. Kahit ipilit kong itago at kalimutan.. Bumabal ik at bumabalik siya.

Yung ICL binuksan na ang practice room at inawat kami. Wala si CK.

Gab: MANAGER!! Elle!! TAMA NA YAN!! STOP PLEASE!

Tapos tumigil kami.

Hawak ako ni Gab at Travis.

Si JM hawak ni Clyde at Jano.

Si Chloe umiiyak sa gilid.

"I CAN'T TAKE THIS ANYMORE!! THIS JOB.. STRESSFULL!! Ngayon pati taong kasama ko sa trabahong to nakakastress pa rin.. I'm sorry.."

Lahat kami nakatingin sakanya, anong sasabihin niya na she--

"I QUIT!!!!"

*BLAG*

"WHAT'S HAPPENING HERE?! Chloe.. Why are you crying?? Elle.. Why is your hair li ke that.. And manager.. Why are you quitting?!"

Sabi ni CK. Galit na galit. Bakit ganito? Pakiramdam ko.. Masasaktan na naman ak o.

**

CALVIN'S POV

What's happening?! Nawala lang ako saglit andami na nangyayari. Bakit ba ganito? ! Lumapit ako sakanila. Si Elle hindi ako matingnan ng straight sa mata. Don't t ell me siya ang may cause ng gulo. Si Manager naman iyak ng iyak.

"Lahat kayo. Labas. Maliban sayo Manager."

Umalis si Travis. Clyde. Jano. Chloe. Gab. Elle. Natira si JM. At ako.

"Ano yung narinig ko? You're gonna quit?! Bakit? Nagaway ba kayo ni Elle? Dahil lang doon you're quitting?! Manager! You know Elle!! Mainitin ang ulo niya. Pran gka siya!"

"Pero hindi naman talaga siya ganan when she was Chanel!!"

"Pero madaming nangyari. Sakanya. People change."

Tapos bigla siyang tumawa. A sarcastic laugh.

"So ganun? Kapag inlove kayo.. Parehas kayo ng sinasabi. CK. Really? People Chan ge? Ha? So kapag nagquit ako.. Ang tingin niyo sa akin masama. Bakit?! Kasi.. Ma bait si JM. Responsible si JM. Di naman nagagalit si JM. And yet.. Sinasabi mo n a people change!Pero pag nagbago ako.. Ijujudge ako?!" Masama bang mapagod?! Masama bang masaktan?! Masama bang magsawa?! Masama bang m agasam na kahit minsan maging masaya naman ako?! Masama ba yun? Hindi ko ba pwed eng hilingin yun?!"

"Naiinggit ako kay Elle!! Kaya niya sabihin kahit ano gusto niya. Kaya niya gawi n lahat ng nasa isip niya. People won't judge her. Sasabihin lang nila.. Ay. Si Elle naman yan. It's okay. She's really like that. Pero kapag ako ginawa ko yun. . Anong sasabihin?! Ay si JM lumalaki na ang ulo kasi sumisikat na banda niya!! Nakakastress!! Nakakapagod!! Napansin mo ba.. Na 21 years old lang ako pero puro trabaho ang nasa isip ko?! Ha?! Na paulit ulit na lang ginagawa ko.. Naisip ba nila na bata pa ako at babae ako. Sometimes I wanna play. Sometimes I wanna laug h. I just wanna have fun. Pero hindi pwede dahil dito. Dahil ako si JM Tan. Ako ang manager niyo."

Umiiyak na siya. I really really want to hug her right now. Pero I think kailang an niya magbuhos ng sama ng loob. Hindi naman kasi ganito si Manager eh.

"Pero ginagawa ko ito para sa inyo. Sa limang lalaki na espesyal sa buhay ko. Ik aw. Si Gab. Si Travis. Si Jano. Si Clyde at pati na rin kay Chloe. I'm willing t o give up yung FUN na hinahanp ko kasi masaya naman ako sa inyo. Pero.. Nararamd aman ko.. Unti unti kayong nawawala. Si Clyde kay Chloe. Si Gab kay Dara. Ikaw n gayon kay Elle.. Paano kapag nawala pa si Travis at Jano?? Paano na ako?! Magisa na lang ako? Dahil pinili kong maging manager niyo? Ayoko CK."

"Tapos.. Dumating si Elle. Sinisigawan ako. Sinusumbatan ako. Na madamot daw ako ?! Paano nangyari yun?! Sa lahat ng nagawa ko para sa inyo.. Madamot pa din ako? ?"

Tapos umiyak na siya ng umiyak.

"I hate Elle!! I'm jealous! She can do anything she wants without being judged!! She's a brat!! She's arrogant!! And yet people loves her!! YOU love her!! naiin ggit ako CK!! Naiingit ako."

O_____O An--Anong sinasabi ni Manager?

"Manager. Hindi mo kailangan mainggit kay Elle.."

Tapos biglang nagliwanag ang mukha niya..

Bakit akala ba niya? Nevermind.

"Kasi.. Madaming taong humusga sakanya noon. Madaming nagdown sakanya. Pero ano? Kinaya niya. Kaya ngayon.. Masaya siya. Andami na pinagdaanan ni Elle. Alam mo yan. Kaya hindi madali maging nasa pwesto niya."

Tapos tumawa siya sarcastically..

"And you're still defending her?! Paano naman ako hindi maiinggit niyan. Eh dati .. Ako lang yung ginaganan mo. Na kahit mali ko ako ang pinagtatanggol mo. Ngayo n siya na? Bakit ngayon.. Siya na??"

Umiiyak siya. Tapos hinawakan niya yung kamay ko.

"CK. Please. Wag na si Elle. Wag na siya. Hindi dahil sa ayoko skanya. Wag siya. Kasi naiirita ako na isipin na kahit na ganun siya madami pa din nagmamahal sak anya. Kaya wag na si Elle please.."

"CK.. Ako na lang. Ako na lang ulit please."

O____O

Nagulat ako.

^____^

Pero tumawa na lang ako.

"Buong buhay ko Manager.. Alam mong ikaw ang gusto ko. Alam mong bawat ginagawa ko, ginagawa ko para mapansin mo. Na sa bawat saya at lungkot mo nandito ako. Bu ong buhay akong naghihintay na sana.. Lahat ng ginagawa mo, gingawa mo para mkit a ako. Para pansinin tong nararamdaman ko sayo."

"Pero bakit ganoon Manager? Bakit ngayon lang? Bakit kung kelan wala na ako sa t abi mo saka mo nakikita na kailangan mo pala ako. Bakit kung kelan alam ko na na si Elle ang gusto ko binabawi mo ako? Manager. Mahalaga ka sa akin.. Pero si El le. Kailangan niya ako."

"Pero kailangan kita. Kailangan din kita."

"Buong buhay mo nandiyan lang ako sa tabi mo.. Kung talagang kailangan mo ako.. Sana di mo na ako pinaalis sa tabi mo. Sana di mo na hinayaan mawala ako. Sorry Manager." "CK.."

Pahigpit ng pahigpit ang hawak niya sa kamay ko. Hinawakan ko din.

"I love you. I still do."

Unti unti kong binitawan ang kamay niya.

"Pero pagod na ako. Sawa na ako. Tulad mo.. I just want to have fun. At masaya a ko kay Elle. Masaya ako sakanya."

Umiyak siya. Ngayon ko lang siya nakita umiyak ng ganan. Buong buhay ko iniingat an ko siya. Na walang magpapaiyak sakanya..

Ngayon. Ako lang pala.

Ako lang pala magpapaiyak sakanya.

"I understand. It's my fault. To realize na I like you. I really do. At hirap la ng ako tanggapin sa sarili ko yun kasi nlilito ako kung ganoon ba ang nararamdam an ko dahil close tayo o dahil gusto na talaga kita. Pero.. Dahil sa pagkawala m o. Narealize ko. Na gusto na talaga kita CK. And selfish na kung selfish.. Minsa n lang din naman magpakasama eh lulubusin ko na.. I'm quitting.. Kung hindi mo i iwan si Elle. I don't want to be ICL Koala's manager anymore."

Tinitigan niya ako.

"I know it's selfish.. But it's either me and ICL koala or.. Elle Clemente."

Tapos umalis siya sa pinto. Natigilan na lang ako doon. Bakit ganito? Nauwi sa g anito..

Pipili ako kung sino mas pinprioritize ko..

Ang banda ko.

O ang taong gusto ko? Chapter 38 Elle's POV Lumabas si CK. Tumingin siya sa akin. Ngumiti. At naupo sa tabi ko.

Alam kong alam niya na parehas naming alam kung ano ang napagusapan nila ni JM.

Kaya walang nagsasalita.

Nakaupo lang kami doon.

Nagiisip.

Nagpapakiramdaman.

Kahit walang sasabihin at nagsasalita, alam namin ang iniisip namin.

Hanggang sa..

"CK. Please don't let me go." Napatingin siya sa akin. Mas mabigat ang mata niya, kasing bigat ng pakiramdam k o na nararamdaman niya.

Pero.. Ayoko na siyang mawala.

Please naman. Noong una una pa.

Nawala na si Gian.

Nawala pa si Kean.

Iniwan ko si Yohann.

At pinagpalit ako ni Dylan.

Sa halos lahat ng yun, nandoon na si CK. At kahit hindi siya nangako na magstast ay siya. Siya ang nandiyan. Hindi siya nangiwan.

Ngayon pa ba? Ngayon pa ba siya mangiiwan?

"Elle.."

Hindi ko alam kung bakit pero nangingilid ang luha ko. Hindi kami pero ito ata y ung masakit na break up. Oo masakit yung kay Gian noon, masakit makita si Dylan na may Denise, si Kean at Yohann ako ang nangiwan..

Pero kay CK. Mawawalan ako ng bestfriend.. Mawawalan pa ako ng taong pwede mahal in. Ayoko. Ayokong mawala kasi si CK eh. :(

Noong wala si Kean siya ang nandiyan. Siya ang nag-aalaga pag lasing ako.. Kapag malungkot kahit na magmukha siyang tanga gagawin niya mapatawa lang ako. Kapag masaya ako magpapaice cream yan sa ICL Koala. Kapag nagwawala ako yayakapin lang niya ako tapos sasabihing..

"Everything will be alright. Matatapos din yan."

Siya lang ang kayang magpa'tame' kay Elle Clemente. Pero ngayon mawawala siya? I iwan niya ako?

Ayoko. Nasasaktan ako. Naiiyak talaga ako. Ayokong mawala kasi sa akin si CK.

Siya yung tao na gusto ko ishare lahat ng bagay. Joy. Sadness. Pain. Love. Lahat . Parang magiging kulang ako kung wala siya eh. Ayoko..

*teardrop*

Hindi ko na napigilan. Pumatak na yung luha ko. Ayoko ng ganito. Never pang nagk aroon ng ganitong aura sa pagitan namin ni CK. Wala pa.

Tapos pinunasan niya ang luha ko. Gamit yung kamay niya. Napatingin ako sakanya. Nagsmile siya. Tuloy tuloy lang ang luha ko. Pinupunasan lang niya gamit ang th umb niya habang nakahawak ang kamay niya sa pisngi ko. Magkatitigan kami. Nakang iti pa din siya.

Please.

Wag kang magsmile. Mamimiss ko yan kapag umalis ka. Kapag iniwan mo ako. Wag ka na ngumiti sa akin please. Nakahawak lang siya sa mukha ko. Nakatitig sa akin. Nakasmile pero..

*teardrop* "CK.."

*teardrop* "Elle.."

*teardrop* Ngayon ko lang..

Ngayon ko lang..

Ngayon ko lang nakitang umiyak si CK.

Ang masiyahing si Calvin Klein Go. Nasasaktan ako. :(

(Now Playing: Never Say Never by The Fray)

"Elle.. I don't want to let you go. I don't want to let you go. Elle."

Nakahawak siya sa mukha ko. Tapos umiiyak siya. Para siyang bata. Kitang kita mo yung sakit sa mukha niya habang umiiyak siya. Gusto kong patigilin. Ayoko siyan g umiyak. Ayoko :(

"All of my life.. I've been waiting for JM, for her to love me. But nothing happ ened. And so i decided to move on. I tried burying all of my feelings for her. H oping that someone could give me happiness. Until I found you, Elle."

"Unti unti.. Nakakalimutan ko lahat ng sakit kung paano umasa at maghintay. Kasi nandiyan ka. Kaso.. Natakot ako. Kasi alam kong magagaya ako sa dati. Alam kong hindi mo ako kayang mahalin kasi alam kong si Kean ang mahal mo. Pero.. You pro ved me wrong."

"Kahit na yung taong akala mong imposibleng makita at mapansin ka.. Ikaw na nagm amahal sakanya. Pwede pala. Pwede palang mahalin ka."

"And then I told myself na.. Kahit anong mangyari. I will make the impossible po ssible. For you. For us. Sabi ko kahit anong mangyari ipaglalaban ko ito. Kahit bumalik pa si Kean aangkinin pa kita." Tumungo na siya. Tapos yung kamay niya pinantakip na niya sa mukha niya tapos umiyak na ng todo. CK. :'(

"Elle. Mahal na talaga kita. Ayaw ko talagang mawala ka."

"Pero.. Elle. Mahal ko din sila."

"Mahal ko si Gab. Si Travis. Si Jano. Si Clyde at ang kapatid ko. Mahal na mahal ko sila. Di ko lang sila bestfriend. Kapatid ko silang lahat. Sila ang PAMILYA ko. Wala ka pa. Nandiyan na sila. Madami na kaming napagdaanan. Pero sa amin wal ang bumitaw. Oo minsan may away. Pero walang papantay sa samahan."

"Ang ICL KOALA. Hindi ko sila banda. Pamilya ko sila."

"Hindi ko sila pwedeng iwanan sa ere. Kapag nawala si JM.. Mahihirapan sila. Nab uhay kami na si JM ang pumapasan sa amin. Siya ang may hawak ng lahat. Mahihirap an din kami magpabook ng gig. Manager namin siya. Kaya hindi kami magiging tulad ng dati kapag wala siya."

Tapos humarap siya sa akin.. Yung mukha niya iyak na ng iyak. Hinawakan niya ang balikat ko. Mahigpit pero maingat. Kahit sa paghawak ayaw niya akong masaktan.

"Mahal ko sila. Pero mahal na din talaga kita. Please. Elle. Help me. It's so ha rd."

Tapos iyak siya ng iyak. Hinawakan ko lang yung kamay niya. Noong naiiyak na niy a ang lahat.. Tumingin siya sa akin. Tapos..

"Pwede bang.. Ngayon, ikaw naman ang yumakap sa akin at magsabi sa akin na "Eve rything's gonna be alright" Pwede ba?"

Hindi ko na napigilan. Niyakap ko siya. Tapos umiyak na rin ako. Nasasaktan ako makita si CK ng ganito. Ayoko. "Everything's gonna be alright CK. Huuuush. Huuuush." sinabi ko sakanya habang h inahaplos haplos ko ang buhok niya. Nakayakap lang siya sa akin tapos umiiyak. K ahit kailan talaga parang bata itong si CK.

"I really really don't want you to let go of me. Pero paano naman tayo magiging masaya if iaabandon mo ang ICL Koala? Hindi ba? Kaya.."

"Elle.. Are you letting go?"

"Ayoko. Pero hindi ko alam ang dapat gawin. Masyadong madamot si JM. If she real ly loves you she will make everything to make you happy."

"Maybe.. Hindi naman niya ako mahal. Baka.. Ayaw lang talaga niya akong mawala s akanya."

"Selfish. Oo. Ang mean ko. Pero.. Ugh. I know hindi ganan si JM pero.."

"Haaay. Ganito na to eh. Wala na tayong magagawa."

Nalungkot ako. So ito na yun? Goodbye CK na? Parang.. Parang ayoko pa.

"CK."

"Hmm?"

"Let us fate decide."

"Huh?"

"Kapag.."

"Kapag?"

"Kapag.. Umulan ngayon. Hindi kita iiwan. Ako ang papalit sa pwesto ni JM. Kahit mahirap.. Kakayanin ko. Pero.. Kapag hindi umulan. Ako na ang lalayo. Na parang katulad kayo ng dati. Kasi ako naman ang naging panggulo eh.."

"Wag mo isipin yun--"

"CK. Alam mong alam natin dalawa yun. Naging Elle ako. Nagpakabrat pero tinangga p niyo ako. Ngayon nagbalik na naman ako.. May problema na naman akong dala."

Tumingin ako sakanya. Hinawakan ko ang kamay niya tapos nagsmile ako.

"We both don't want to regret the decision that we will make. Kaya we will let o ur fate decide. Sabi sa akin ni Kean.. If things are not meant for him he learn to let go. So.. If this is not meant for us, we have no choice but to let each o ther go."

Tumingin siya sa akin na parang naguguluhan.

"We'll go to the park. Tapos maghihintay tayo doon. Kapag.. Kapag.. Kapag umulan .. We'll fight for us. For our feelings.. Pero kapag hindi umulan. We have to sa y goodbye. I'll silently go away. And.. Hindi na muna ako. Magpaparamdam."

Tumayo na ako. Parang nagaalinlangan pa siya tumayo. Kaya ang sinabi ko na lang ay.

"Ibibili kita ng ice cream! Let's go!"

you have to know na ginagawa ko ito para hindi ka na mahirapan. Kasi never mo na man ako pinahirapan kasi ang gusto mo lang ay ang mapasaya ako.

Kahit alam kong ayaw niya, sumama pa rin siya. Ganito naman si CK eh. Lahat gina gawa for me. Maya maya.. Nakarating na kami sa park. Andami nakakita sa amin. An dami nagpipicture. Wala kasing disguise.

"CK--"

Tatakluban ko sana yung mukha niya pero imbis na hayaan, yung kamay ko na ipapan gharang ko sana kinuha niya at hinawakan niya.

"I don't care about anything. About them. This could be our last day together. I don't want to hide. I don't want to waste it by hiding."

Nagsmile ako. Bakit ganito? :( Masaya na siguro kami. Siguro magtatagal kami.

Kaso..

Haaay. Sige. If ever. Hindi umulan. Last na to. Kaya.. Dapat maging masaya.

"CK. Are you willing to stay with me.. Dito sa public place na ito, until 12 pm, to watch and wait what fate will decide for us?"

Mukhang nagets naman niya na ayaw kong magmukmok lang kami habang naghihintay ng sign kaya nagnod siya tapos hinawakan ang kamay ko.

"Uy. San tayo pupunta?"

"Ice cream ^___^V You said you're gonna make libre!"

Natawa na lang ako kasi parang balik agad sa old CK. And I like that.

"Asa ka! Who says I'm gonna make libre?"

"Ikaw kaya! You told me. Bad mo! Pinilit mo ko dito."

"Suuus."

*CLICK*

Biglang may babaeng nagkamali ng click kasi may flash phone niya. Hinawakan ni CK kamay ko.. Akala ko itatakas na ako kaso biglang.. Nagpose siya ng famous ^_ __^V niya tapos umakbay sa akin. Yung mga tao tuloy click ng click.

"bulong: Huy. Baka naman machismis ka na naman!!"

"E ano naman? Kung sayo naman matsitsismis eh ayos lang!"

"Sira ka talaga!"

"Pero.. Sige."

Pumunta siya sa malapit sa mga tao.

"Guys. Seriously. This is Elle Clemente. Sa mga kilala talaga ako and fan ko tal aga you'll remember her. Model siya. And she's my bestfriend kaya I don't have a ny problem with you getting our pictures. Pero.. To avoid misunderstandings I am now explaining kung sino ba si Elle. Kasi.. Baka maissue na naman kami. And hin di ko sinasabi na magbestfriend lang kami to avoid issues.. Actually. Kung hindi kami mag bestfriend.. It's much better! So.. Sana wala ng kakalat na may GF na ako. ^___^V"

Siyempre sinabi niya yun ng Korean. Nagsisikiligan lang yung mga girls. And nagn od. Lumapit sa akin si CK tapos dinala ako sa malapit na bazarre sa may park.

Kumuha siya ng glasses. Cap. Ribbon. At kung ano ano pa para sa akin. Tapos kumu ha din siya ng jacket.

"Uy! Andami mo naman binibili sa akin! Okay naman na ako! Madami talaga ako dami t at accessories swear!!"

"I know."

Tapos kuha lang siya ng kuha ng mga damit.

"CK!"

"Elle. Let me."

"Why?"

Nagsisimula na ako magalala eh.

"Gusto ko yung mga gamit na pwedeng lagi mong gamitin.. Ako nagbigay. Ako maalal a mo."

"CK.. We'll wait db?"

"Elle. You taught me to not expect much. Coz a lot of times.. Expectations leads to disappointments. And.. Look. Ang taas ng sikat ng araw--Obvious na hin--"

"Maraming nagkakamali sa akala. Akala ko kami na ni Kean. Pero ano? Hndi diba? A kala ko ikaw na ang magiging stable love ko. Pero ngayon nandito tayo.. Sometime s. Fate toys with us. Kaya we don't know kung ano ang iniisip niya. At kung ano ang mangyayari sa ating dalawa."

Hinawakan ko kamay niya. Tapos pinisil pisil ang mukha niya. Sobrang gwapo pa ri n. Haay. Hinawakan lang niya ang kamay ko na nakalagay sa mukha niya.

"Why do these things have to happen? :("

"Ewan ko. Parang ang dali namang solusyunan. Pero parang hindi."

"Haaay. Sige. Let's enjoy na lang. We never know what will happen."

Nagsmile na lang ako. Tapos binili bili pa rin niya ako ng mga gamit. Nakakailan g kasi andami na talagang taong sumusunod at nagpipicture sa amin.

"CK. Mascascandal tayo diyan."

"Okay lang. I'll explain. Tska pag naman nag dig deep sila about you they'll kno w na matagal na kita kilala."

"Ayos lang din sakin malink sayo! ^___^"

"Talaga?!? ^___^V" "Baka kiligin ka eh."

"Meaaaaan."

Pagkatapos noon. Kumain lang kami. Tapos nagikot ikot. Usual. Nakakapit lang ako sa braso niya tapos noong nakaupo kami nakalean ako sa shoulders niya. Sobrang close talaga kasi namin eh.

Noong una hindi pa nagsisink in sa akin lahat ng ginagawa namin.. Hanggang sa ma gdilim na.. 7PM na. Nakaupo na lang kami sa may gitna ng park.

Kung saan kitang kita mo yung mga stars. Naghihintay pa rin kami.

Na sana.. Wag kami paglaruan ng kapalaran.

Naghintay kami doon. Nakaupo. Nakayakap lang siya sa akin. Tapos nilalaro laro n iya yung buhok ko.

Isa..

Dalawa..

At isa pa ulit na oras.

7..

8..

9..

10..

11.. 11:59 11:59 PM na.

"Elle.."

Hinawakan niya ang kamay ko. Ang lamig ng kamay niya. Nanginginig.

Tapos may pumatak na luha sa balikat ko.

Umiiyak na naman siya :(

"CK. Please. Don't cry. We have a minute. Isang minuto pa.. Para malaman ang kap alaran natin."

"Elle. You can't make it rain within a minute. And you can't force our fate to c hange within a minute."

"Everything can happen within a second. There are 60 seconds in a minute. Someth ing can happen."

"Elle.."

"CK.."

"Ayoko ng umasa. :( Pag nagtatagal lalo lang kitang ayaw pakawalan."

Si CK ba talaga to? Hindi siya ganito. Ramdam ko na nahihirapan na siya..

50 seconds..

"Elle. I don't want to lose you." 45 seconds.. "Pero ayoko ding mawala sila. Nahihirapan na ako. Bakit ba ganito? Napagsama n aman natin mundo natin dati eh."

30 seconds.. Niyakap niya na lang ako. Sobrang higpit. We both know we have to say goodbye. We both know we're not meant to be for each other. We both know na this is the best for us. This is what the fate decided for us.

10 seconds..

"Elle.."

9.. "I.." 8 "Love.." 7

"You." 6 "I really do."

5..

4..

3..

2..

1.. 12AM Tumayo na ako. Alam kong ayaw pa niya akong pakawalan. Tumayo na ako.

Di ko na napigilan. Umiyak na ako.

Ito na yung moment na iiwanan ko ang bestfriend ko.

Si Calvin Klein Go.

Ang lalaking hindi nangiwan. Lalaking palaging nandiyan. Lalaking walang ginawa kung hindi ang bantayan alagaan at mahalin ako..

Ngayon.. Iiwan ko na naman.

"Goodbye.. CK."

[Don't let me go. Don't let me go. Don't let me gooooo.] Tumayo na ako. Hinawakan niya ang kamay ko. Inalis ko. Ayaw ko ng ganito. Pero ayaw kong masaktan si CK. Ayokon mahirapan siya. Ayokong mawalan siya ng pamily a. Ayokong magregret siya sa pagpili sa akin.

[Don't let me go. Don't let me go. Don't let me gooooo.] Unti unti akong naglakad papalayo. Wala ng tao. Umiiyak akong lumayo.

[We're pulling apart and coming together again and again.]

And yes. Hindi ako nagkamali. Ito na naman. Bakit nandito na naman?! Pinaglalaru an na naman ako ng tadhana. Hindi ko maintindihan. Bakit? Bakit laging ako?

Sa paglalakad ko papalayo kay CK.

Bigla akong nakaramdam ng patak..

Patak ng ulan.

[We're growing apart but we pull it together. Pull it together. Together again.]

At oo. Pinaglalaruan na naman ako ng tadhana.

Bakit ganoon? Kung kailan umalis ako saka umulan? Kung kailan napagdesisyunan ko ng umalis saka niya ako pinapabalik? Bakit ba palagi na lang ako pinaglalaruan ng tadhana?! Ano bang nagawa ko.

[Don't let me go. Don't let me go. Don't let me gooooooo.] But..

I'm here.

This is my decision..

Goodbye..

Calvin Klein Go.

Chapter 39

ELLE'S POV

November 24.

Happy 21st Birthday Kean Patrick Padua.

A lot of things had happened. A lot of smiles and tears were given. A lot of hea rts were broken.

But there's one thing that hasn't changed. And that's my love for you.

Although you left me here alone. There's some part of me that still don't unders tand why I'm still here for you..

Waiting. Loving. Not giving up. And still hoping.

Hoping that someday.. I'll get over you. And one day someone will save me from t his nightmare I'm experiencing. That someone will replace you. Someone will love me more than you love me. Someone will not leave me just like what you did to m e.

I just need someone like you.

But I don't think that's possible for now. I found Dylan Patrick Lagua. He's ver y similar to you in a lot of ways. Your talking, your walking, your being moody. He's got it all. But where is he? He's with Denise. He chose her.. After decidi ng that I'm choosing him over Yohann.

Then there's Yohann Salazar. You look like him. Impossibly true. At first, I tho ught it was you.

Then, I started to cry again, expecting that you came back for me to continue ou r love that hasn't grew. I started thinking that I'm starting to love him but I started feeling blue.

Coz you're not him, and he's not you. And you're not coming back to me. And ther e's nothing I can do.

I promised that I won't cry. I promised that I will never let myself be hurt aga in. Pero.. I think. Promises are really meant to be broken.

We keep promises. Why? Kasi.. We want it to happen. I promised myself that I won t cry because that's what I want to happen.

Pero.. In reality. We keep promises kasi we know na yung promise natin is one th ing na sobrang hirap gawin. Ipropromise mo sa sarili mo na hindi ka na magstasta lk. Magdidiet ka na. Hindi ka na iiyak. Magaaral ka na. It's easy to do sa isang beses pero kapag daily na.. Mahirap na.

Masyadong mahirap pangatawanan ang mga pangako. Kadalasan, puro umpisa lang yan. . Sa huli, mapapako din yan.

Pero one of the things na nagiinspire sa atin to do our promises is kasi pinromi se natin sa sarili natin na gagawin natin yun.

Pero.. Keeping in mind that that is a promise is not enough para gawin mo yung p romise mo forever.. That's why promises are meant to be broken.

Tulad ngayon. I'm crying again. Why? Masisisi niyo ba ako? Nandito ako sa lugar kung saan sinaboy ang labi ng taong pinakamamahal mo tapos hindi ka maiiyak kapa g naisip mo lahat mg pinagdaanan niyo?

Flashbacks.. Are really painful. It makes you happy. For awhile. And then sudden ly, you'll realize na.. Those memories can and will only happen in flashbacks.

"YAH! Kean! Kung katabi mo si Lord diyan! Which I doubt. Wag mo naman siyang ifr iend! Wag mo kong ipagdamot! Kasalanan mo lahat to! Iniwan mo ko! Bakit ganito?! Am I meant to be alone?!? Wag kang selfish!! Pengeng lovelife!!"

Habang umiiyak sinisigaw ko yun. Wala namang masyadong tao. Natatawa nga ako sa sinabi ko. Namimiss ko kami ni Kean. Ganito kami magusap eh..

Siya yung lalaking, parang bestfriend ko kung makipagasaran at makipagbarahan. P arang tatay ko kung pagalitan ako at pagbawalan ako. Parang kuya na minsan KJ pe ro sasamahan ka pa rin sa gusto mong gawin. At parang boyfriend kasi papakiligin ka at ipapakita niya sayo kung gaano ka niya kamahal. Kean Patrick Tolentino Padua.

One of a kind guy. Gwapo at Habulin. Masungit pero sweet. Tahimik pero palaging sumisigaw. Mukhang chill pero palaging mainit ang ulo. Gentleman pero walang res peto sa matanda.. O kay Lola Daisy lang? Makulit at nambabara. Madamot at posses sive. Pasaway at walang pakialam. Di mahilig sa girls, ikaw lang ang nagiisa niy an. Suplado pero kapag ikaw minahal niyan.. Hindi na dapat pakawalan.

Maraming gwapo at masungit na lalaki. Pero bakit ganun? Hindi naman ako mainlove inlove ng tulad ng pagmamahal ko kay Kean. Kapag daw kasi true love.. Kapag tin anong ka kung bakit mo siya mahal hindi mo sasabihin na.. Gwapo. O mayaman. O ka ya mabait. Kasi.. Hindi mo alam kung bakit mo siya minahal. At maganda yun. Kasi kapag nawala na yung dahilan kung bakit mo siya minahal.. Mawawala na yung 'pag mamahal'

Wait. Bakit ba ako nagsesermon? Pasensya na sa mga naiisip ko ngayon. Namiss ko lang talaga si Kean. :'(

Pero.. Kahit na umiiyak pa rin ako. At miss ko pa rin siya at meron pa ring baha gi sa akin na hinihiling na sana bumalik siya.. Tanggap ko na. Na wala na.

Wala ng Kean at Courtney.

Hindi na siya babalik sa akin. Hindi na mangyayari yung dati. Kahit anong iyak k o o hiling na sana bumalik yun. Wala eh. It's beyond my limitation. Pero.. Hindi ko kakalimutan si Kean.

Kakalimutan ko lang yung kagustuhan ko na bumalik siya. At kakalimutan ko yung p ag-asang magkakaroon pa ng kami.

Pero ngayon. Dahil birthday niya.. Lord. Isang silip lang. Pakita niyo ulit sa a kin si Kean. Kahit multo. Please. Gusto ko lang siya maramdaman.

*BROOOG BROOOG*

O____O Lord. Si Kean po. Hindi si Zeus! Ayoko po ng kidlat..

*RAIIIIIIIIIN*

Omaygash!! Lord! Kng hindi si Zeus, si Neptune! Ayoko po ng ulan!! Pero.. Ayoko pang iwan si Kean. Oh Nevermind. Basa na rin naman ako.. Better--

"Hui miss. Sira ka ba? Kapag umuulan dapat sumisilong! Tara!"

"Eh anong paki--O_____O!!!"

Omaaaaay. O____o?! Seryoso?!

"Kean?!?"

"=____=+"

"KEAN?!?"

"=____=+"

"SO IKAW SI KEAN?!?"

Ang bilis na ng tibok ng puso ko. Kahit panaginip o ilusyon lang ito ayos lang s a akin! Promise! Promise!!

"ELLE!! Until now?!? It's YOHANN. YOHANN!!"

O____O!!!

O____O

-_____-

T____T

Paasa! Akala ko si Kean na. Si Yohann lang naman-- SI YOHANN?!? OMG. Hindi ba in iwan ko siya.. OMG. Awkward!!

"Ano? Magtititigan na lang ba tayo? Tara na!!"

Tapos hinawakan niya kamay ko. Kamukhang kamukha pa rin niya si Kean. Pero.. Iba kasi vibes niya noon eh. Kaya di ko siya pinili. Dumating kami doon sa may gili d. Walang tao. Basa na rin siya. Ano ba kasing gingawa niya dito?!

"Uy."

"What?"

"Sungit."

"...."

"Thanks."

"...."

"Sungit!!"

"Ano namang gusto mong itrato ko sayo pagkatapos ng ginawa mo? Maging sweet pa d in ulit? Ano namang tingin mo sa akin? Manhid?!"

Ouch. Sapul ah. :| Sorry. Eh kasi.. Yung pinili ko. May iba ng pinili. Nasaktan pa tuloy kita.

Hindi na tuloy ako nagsalita. Nakatayo lang ako doon! Whooo. Bakit naman kasi um ulan. Kean naman! Pahirap ka sa buhay alam mo yun?! Nagsisimula na akong lamigin . Kasi naman! Lalong lumalakas yung ulan! Ayaw tumila. Nakashorts at sleeveless pa man din ako. Hindi ko alam pero kahit anong gawing pigil ko nangatal na ako doon. Ang lamig. Ang lakas ng hangin. May bagyo ba? Sabagay.. Kanina ang dilim na ng langit.

"zksbxnisowpwodnznsnbrrrrrrrrrrrrr."

Nangangatal ngatal na ako doon. Umupo na ako tapos niyakap ko na ang sarili ko! Ang lamig. :( :/ :|

Maya maya biglang..

"Kahit na.. Kahit na.. Kahit na inis ako sayo sa pang babasted mo sa akin.. A--A yoko naman na.. May babaeng nilalamig. (--. ) ( .--) (--. ) ( .--)"

Natawa na lang ako kasi hindi siya makatingin ng straight sa akin tapos ginagami t pa niya pagkagentleman niya! Di na lang sabihin na ayaw ako magkasakit eh!

"Oo na! Thank you. Kaso lalamigin ka kaya iyo na--"

"Pati ba naman jacket ko irereject mo? =___="

Hin--Hindi naman yun yung ibig kong sabihin! Tsss. Hindi na niya ako kinibo. Tum ayo na lang siya sa may tabi ko. Dumistansya ng konti. Ako naman nakaupo yakap y ung jacket niya.. Hmmm. Bango. :">

Maya maya pa.. Bigla na lang.. Ay kabayo!! Ano ba yan! Bakit ba antok na antok a ko? -___= Habang nakaupo, umubob ako sa tuhod ko para makatulog ako. Kahit naman umalis yang si Yohann.. Okay lang. Basta. Tumila ang ulan tapos babalik ako kay Kean.

=O= Yaaaawn.

"Hui! Ano ka ba? Bakit natutulog ka diyan?!"

"I'm sleepy."

"Elle!"

"Anong problema? Gilid to ng building! Hindi naman ako nababasa. Tska inaantok a ko!"

"=__= Tigas ng ulo mo. Bahala ka nga jan."

"Sungit."

Ganan ba epekto kapag narereject? :| Yung dating mabait nagsusungit? Bayun. Nawa la tuloy ang antok ko. Kaya nagstretch ako ng kamay para saluhin yung mga nahuhu log na ulan.

"Anong ginagawa mo?" sabi ni Yohann.

"=_____= Nagtotoothbrush."

"Sira! Haha."

O____O Wow. Tumawa siya. Corny niya ah. Noong makita niyang nakatitig ako, tumig il siya pagtawa tapos tumayo ng maayos at tumingin sa ibang direksyon. Suuus. Dr ama.

"Huy. Yohann."

"What."

"Bakit ganan ka? Sobrang sungit! Hindi ka naman ganan eh."

"Hindi ako ganito.. Bago mo gawin yung ginawa mo."

Wala na naman ako nasabi. Sige na. Ako na naman may kasalanan. :( Ako pa rin. Eh

minahal ko lang naman si Dylan. At nabulag ako kay Yohann.

"Ano bang ginagawa mo dito? Talagang nagkita pa tayo dito sa seaside ah."

"May photoshoot ako eh. Kaso.. Di natuloy kasi umulan. Tapos uuwi na sana ako ka so.. Nakita kita."

"Ah. Small world."

Wala na akong masabi. Masyadong awkward. Hindi ko alam kung paano siya kakausapi n. Halata naman na galit siya dahil sa ginawa ko eh.

"Yohann Salazar."

"What? -__^?"

"You really loved me?"

"O///O Huh? Bakit mo tinatanong sa akin yan."

"^___^ Wala lang. Para kasing.. Diko kayang gawin yang ginagawa mo sa taong maha l ko."

"Huh?"

"Hindi ko kayang magalit sakanila. Kahit na sobrang laki na ng ginawa nila. Ewan ko ba. Hindi ko kaya yan."

"..."

"Baka hindi mo ako mahal. Baka gusto lang. Baka nainggit ka lang sa iba."

"Mahal kita."

Napatitig naman ako sakanya. Tapos namula ako. O///O "Kaso.. Ayoko ng masaktan pa. Kaya ginagawa ko ito. Para di na ako lalong mahulo g sayo."

Natulala na lang ako. Natahimik kaming dalawa. Makalipas ang 30 minutes na paghi hintay sa ulan. Nakaramdam na ako ng pagkamanhid sa paa. Kaya sinubukan kong tum ayo. Omaygash. Manhid nga! Mamaya makikiliti ako! Ayaw ko ng feeling-- HALA YAN NA!

"Aaah. Aah. Aaahhhh."

"Oh anong--Uy!" Kumapit ako sakanya tapos sumigaw ako ng--

"WAG KANG GAGALAW UTANG NA LOOB WAG KANG GAGALAW!!"

"Bak--"

"KAPAG GUMALAW KA KATAPUSAN MO NA--AHHHHHHHH!!!"

Araaaaaay!!! Ang sakit!! HAHAHAH. Nakakakiliti! Ay ano ba yan!! Waaaah! MASAKIT!

"Elle ano bang."

"YOHANN SALAZAR WAG KA GUMALAW!!"

"Eh nangangalay ako--O///////O"

O//////O

Niyakap ko siya. Ayan manigas ka. Wag ka munang gumalaw please masakit yung pagk amanhid--

O/////O

Naramdaman ko na niyakap din niya ako pabalik. Di ako makareact kasi kelangan ko wag gumalaw hanggang sa mawala na yung pagkamanhid.

"Elle.."

"Wait lang. Ang sakit eh. Namanhid."

"Paa mo lang ba?"

"Oo--"

"Para kasing lahat."

"Huh?"

"Adik ka ba? Mahal nga kita. Binasted mo ko tapos ngayon yayakapin mo ako? Tapos sinasabi ng mga babae ako pa daw ang paasa. Iba ka Elle Clemente."

Aalis na sana ako sa yakap. Kasi.. Baka.. Ayaw niya. Kaso noong gagalaw ako medy o masakit pa din kaya napatuon pa ako sakanya ng konti tapos.. O///O Sobrang lap it ng mukha niya sa akin. Nagkakatitigan pa kami.

Kamukhang kamukha niya talaga si Kean. Bakit ganito? Bumabalik na naman yung pak iramdam. Yung tibok ng puso. Bumabalik na naman. Isang buwan akong..

Isang buwan akong.. Lumayo. Pagkatapos kong umalis sa Korea. Nagpalit ako ng num ber. Nagpakulay ako ng buhok. Tinapos ko lahat ng requirements ko sa school ngay ong term. Ngpakabusy muna ako. Tapos nagisip isip. Ng lahat ng mga nangyari sa b uhay ko. Mula kay Gian hanggang kay CK. Sinabi ko pa naman sa sarili ko na kalim utan na lahat ng nangyari. Magsimula ng bago.

Pero.. Ito na naman. Bumabalik na naman. Ang tagal tagal pilitin na kalimutan ta

pos sa isang iglap lang babalik na agad? Bakit ganoon?

"Elle?"

"Ah.. Huh?"

"You.. Are you.. Okay?"

"Huh.. Ah.. Oo. Sorry."

Lumayo ako sakanya. Nagayos ng buhok at damit at tumayo ng tuwid. Awkward. Maya maya bigla na lang tumigil ang ulan. Ano ba to? Nangaasar?

"Elle."

"Yohann."

"Wala."

"Ah. Osige."

Naglakad siya paalis pero tumigil din tapos tumungin sa akin. Lumapit at binigay ang payong niya.

"Baka umulan ulit. Sayo na to. Baka lagnatin ka."

"Salamat--"

"Wag ka magpasalamat. Di ko yan ginagawa para sayo."

"Eh para saan pala?"

"Basta.. Kahit anong rason! Basta hindi para sayo!"

"To naman! Ang bitter!"

"Bitter na kung bitter. Eh nasaktan ako sa ginawa mo dati eh. Kahit na nangyari to.. Hindi ko pa rin makakalimutan na dapat iwasan kita. At wag ng kausapin pa."

Grabe naman siya! Bakit naman-- Sabagay ako din. Dapat umiwas na sa lahat ng nag karoon ako ng 'thing' at magbagong buhay na ulit.

Babalik na ulit ako sa dati. Kasi.. Tanggap ko na lahat. Hindi na masakit. Hindi na mahirap. Nakapagisip isip na ako. Wala ng rason para maging si Elle Clemente. Kaya..

Welcome back.. Chanel Courtney Clemente Chua :)

"Bakit ka tumatawa diyan Elle?"

"Wala lang. :) Siguro nga bagong chapter na to ng buhay natin. Kailangan na nati ng matuto sa bawat pagkakamali na nangyari noon. Sorry kung nasaktan kita ah? So rry kung napakaimmature ko kasi akala ko mahal kita pero nakikita ko lang talaga si Kean sayo. Sorry kung pinaasa kita. Pero.. Ayun nga. Let bygones be bygones. Sana wag ka namang umiwas pag nakita mo ako. Wag mo sanang ipagdamot yung Hi mo . :) Sana maging friends tayo. Alam kong ang selfish ko para hilingin to sayo. P ero I'm not forcing you to be friends with me.. Pero if pwede.. Let's be friends ."

Tumawa na lang siya. Pero alam kong sarcastic yun.

"Grabe. Kanina niyakap mo ako, ngayon hinihiling mo na sana maghello ako at sana maging friends tayo? Elle. Hindi ako diyos. Nagagalit ako. Nasasaktan ako. Kaya sorry kung hindi ko kayang gawin ang sinasabi mo."

Sa sinabi niya. Hindi naman ako nalungkot. Ganun naman talaga ang irereact niya dapat eh. Pero.. Siguro. Mas okay yun para magbukas ng bagong chapter ang buhay ko. Kalimutan na lahat ng sakit na naramdaman ko. Hindi pa huli ang lahat. Bata pa ako. At normal lang na masaktan at magkamali ako. Kaya..

"Isang request lang."

"Ano?"

"It's not Elle anymore."

"Huh?"

"Call me Chanel.. I'm Chanel."

Nagsmile ako. Tapos umalis na sa kung saan nakatayo si Yohann. :)

Ang sarap sa pakiramdam. Na bumalik ka sa dati. Na hindi mo na dala dala yung sa kit at sama na loob na dulot ng nakaraan.

Bagong buhay. Bagong mundo. Isa lang ang babalik sa dati. Si Chanel na muli ako. :) Chapter 40

Chanel's POV

"Hello? Yeah. I'm on my way. Yep. =) Bye."

Hi! Ngayon, sobrang busy ako kasi may photoshoot kami ngayon sa Kazz Magazine. Y ep. Model na ulit ako. Pero Side job lang. Kasi, nagtake ako ng leave sa school. Natapos ko na lahat ng second term requirements eh.. Kaya next term na ako baba lik. And for the mean time, nagtratrabaho na ulit ako.

Gusto ko sanang lumipat ng bahay kaso ito na yung pinakamalapit sa school kaya d ito na ako. Pinangatawanan ko na ulit ang pagiging Chanel Chua. Although.. Minsa n nagiging Elle. May car na ulit ako. Kikay na ulit ako. Tumatawa na ulit ako =)

Everything is much better now. Acceptance is the key. =)

*King of Anything*

"Hello?"

"Ell--"

"It's Chanel! =)"

"Oooh. Chanel! Sama ka daw ba sa reunion mamaya?"

"Mamaya? May photoshoot ako eh!"

"E di after! Hihintayin ka namin ah?! Love you.. CHANEL!"

Ang kulit talaga nitong si Cassandra.

"Manong. Tara na ho. Malalate na ako."

"Sige ma'am."

*King of Anything*

"Oh? Cassandra?"

"Nakalimutan ko lang sabihin.."

"Na?"

"WELCOME BACK CHANEL COURTNEY CLEMENTE CHUA!!!!!"

*toot toot*

Napangiti naman ako doon. Welcome back na nga =) Inayos ko na buhay ko. Kakalimu tan ko na lahat ng sakit na nararamdaman ko. It's good for me.

Dumating na kami sa lugar kung saan may photoshoot. Apparently late ako kaya..

"Ms. Chua! Why are you late? Urgent photoshoot ito para sa billboard! I'm sorry pero pinalitan ko na ikaw as model." Awww. :( Really?

"It's okay." BV BV Go away. =)

Paalis na sana ako para pumunta sa reunion ng barkada kasi ngayon daw uuwi si Gi an eh. =) Kaso..

"Ms. Chua!"

"Yes?"

"Don't go muna. We need you."

Naguluhan naman ako doon. Pero nilead nila ako sa Changing room. Pinasuot ng app arel para sa brand tapos minake-upan. Akala ko ba hindi na ako kasali?

"Excuse me? Pero bakit niyo ako inaayusan?"

"Ah. May mas laking event kasi hineheld ang Kazz. Ikaw ata ang napili ni Direk."

"Ah. Salamat." Ganun? Kanina lang pinapaalis ako tapos ngayon?

*King of Anything*

"Yo?"

"Chanel!"

"Yes?"

"Punta ka agad dito ah! Halos kumpleto na kami! Si Bianca at Ivy na lang!! Punta ka na ah!"

"Okay! ^___^ Ay. Matatagalan pa ata ako. :( Napili ako para--"

"Sige ayos lang. Basta pupunta ka ah?"

"Oo naman. =)"

Tapos binabaan niya ako. Tingnan mo yun, hindi talaga marunong magBye. Hmmm.

"OMG. Sorry." ayan. May nabangga tuloy ak--O___O

"It's okay--Elle?? I mean.. Chanel??"

"Yohann?!?"

"WHAT ARE YOU DOING HERE?" sabay naming sinabi.

"Okay. Miss Chua, Mr. Salazar set up na. Magstastart na tayo."

"Huh? Model ka na din?"

"Hindi mo ba naaalala? May photoshoot ako the day na makita kita sa seaside?"

"So.. Ito yun?"

"Yeah. Wow. Small world."

Ito na naman siya. Paano kaya ako makakapagtrabaho ng ayos kung puro ganito? Pum unta na kami sa set. Tapos inexplain sa amin ang Theme. Couple. Yeah. How clich. Noong nagstart na. Hinawakan ko siya sa leeg tapos tumingin sa mata niya at nags mile. Siya naman biglang namula tapos napatitig na lang, kaya..

"MR. SALAZAR?? Para kang nagulat! In love kayo!! Hindi yung isa natatakot!" Nata wa na lang ako sa sinabi ni Direk. Noong nakita ako ni Yohann sumimangot na nama n siya.

"Yah. Ayusin mo nga. Iset aside mo muna ang galit mo sa akin."

"Tsss."

Ang sungit. Pero kailangan alisin ang bad vibes. Kaya nagpatuloy lang kami sa pi ctorial hanggang sa 7PM na. Pack up na sa set.

"Galing Ms. Chua."

"Thanks Direk!"

"Bagay kayo ni Mr. Salazar. Sa uulitin!" Naku. Kahit wag na -___-"

*It's Friday Friday..*

Kaloka ang ringback ni Kuya! Bakit Friday? Hmmm.. Ay. Bakit ayaw ipick up ni Kuy a? Nasaan na ba ang driver ko?

*BOOOGSH*

OMG. Don't tell me uulan na naman. Bakit ba sobrang maulan ang November?!

"Hello?"

"Hello! Manong! Nasaan na po kayo??"

"Maam Chanel. Traffic po sa may EDSA. Pakihintay na lang po ako. Pasensya na po Maam."

"Ganun? Osige ho. Ingat po."

Saan naman ako maghihintay? :| Uulan pa ata. Nakapack up na eh. Sarado na ang ve nue. :| Kaya naghintay na lang ako sa labas sa may waiting shed. 7:30 na. Malolo batt na din ako. Kailangan ko itext si Cass..

To: Cass

Bes! Pack up na kami =) I'm waiting for Kuya Driver na lang. Lobatt na ako eh. I 'll be there. House ni Gian db?

Send. And after 4 minutes..

From: Cass

Yeeep :D See you! Ingat kaaaa. :*

Ayun. Sa bahay ni Gian. Tagal ko ng hindi nakakapunta doon ah! ^__^

*BOOOOGSH*

*RAIIIIIIIIIN*

Oh Nooooo. Nagsimula ng umulan. May bubong naman ang waiting shed pero nababasa pa din ako. Bakit ba pag kasama ko yung si Yohann umuulan?

"Kasalanan ko pa yun?"

O____O!! Bigla akong napatingin sa kung sino yung ngsalita.

"Yohann?"

"Oh?"

"Paano mong?!?"

"Hindi ka pa ba nasanay noon? Lagi kong naririnig mga binubulong mo." Kfine. Tha t's true. But.. Grabe lakas talaga ng pandinig niya!

"Anyway. What are you doing here? It's raining."

"Exactly."

"Your point is?"

"It's raining. Basa ka. Conscience. Saan ka? Hahatid na kita." Ooooh. Gentleman pa rin talaga. =)

"No. My driver is on his way na naman. Traffic lang sa may Edsa."

"Ah. Okay. Rejected."

"Yohann. :| That's not what I--" Tapos umalis na siya. Bakit ba siya ganoon?

Naghintay lang ako dito. 10.. 20.. 30 minutes. Palakas na ng palakas ang ulan at basang basa na din talaga ako. Empty batt na ang phone ko. Kaya hindi ko na ala

m ang gagawin ko :(

Mayamaya, naramdaman ko na wala ng patak ng ulan sa kaliwang bahagi ng balikat k o. Pagtingin ko, si Yohann. May hawak na payong. Tapos hindi nakatingin sa akin. .

"I heard heavy traffic daw sa EDSA today. May mga jeep na nagstristrike. Sumabay ka na sa akin. Wag ka ng humindi, konsensya pa kita kapag nagkasakit ka." Ito n aman tutulong na lang magsusungit pa. People Change talaga.

"Oo na. Tara!"

Tapos sinama niya ako sa car niya. Fortuner. ACH 138. Color black. =) Pagpasok k o, sobrang linis at bango ng car niya. Nahiya naman ako pumasok kasi basa na ako . Maya maya, binalutan niya ako ng towel galing sa loob.

"(-_-" ) Nagkataon lang na may towel diyan ah. Di ko binili yan kasi basa ka!! D i ko yan binili para sayo!!" Natawa na lang ako sa sinabi niya. Hindi siya magal ing magsinungaling. Nangangatal siya!

"Thanks."

"O///O TSS! Pumasok ka na nga!"

So, pumasok na nga ako sa kotse niya. Sa loob malakas ang aircon kaya nangatal a ko bigla. Hininaan naman niya tapos binigay niya sa akin yung jacket niya. "Oh. (-.- )"

"Lalamig--"

"Hindi. Mas magkakasakit ka. Teka, saan ba kita ihahatid?"

"Sa bahay ni Gian."

"Huh!?"

"I mean.. Sa makati. Turo ko na lang sayo."

Hindi nga pala niya kilala si Gian. ^__^" tinuro ko sakanya ang way pauwi. Medyo traffic nga. Si Manong di ko pa nacocontact. Mamaya. Wala na akong charge eh. A fter 45 minutes nakarating na kami. 8:45 PM na.

"Salamat Yohann. Ingat ka ah!"

"Sig--*bluuuuuuuuuuuuuurtttt*"

Ako: O_____O!!!

Siya: O////O!!!

"Ano.. Napagod ako maghatid sayo!! Tsaka. Ewan! Wala! Sige bye--"

"Teka lang, may party sa loob. May pagkain. Traffic pa sa pupuntahan mo. Baka gu sto mong kumain muna?"

"Wag na--*bluuuuurt*"

"Hahaha =) Come on. Tara na. Papakilala kita sa friends ko."

Hinila ko siya papunta sa loob at. Uh-oh. Wrong move. Pagpasok namin sa loob lah at sila..

Lahat: O______O!!!

Si Cassandra nabitawan pa yung baso na hawak niya. Ayun basag.

Cass: Omayghad!!!!

Lahat: KEAN PATRICK TOLENTINO PADUA?!?

(_ _") Hala! Lagot na!

**

Lahat sila nakatitig lang sa akin. Tapos kay Yohann. Tapos sa akin lahat. Walang umiimik.

"Ah. Hi?" sabi ni Yohann na mukhang naawkward na sa situation tapos lumapit siya sa akin at sinabi na..

"Uy, alis na lang ako, mukhang di ako welcome."

"Sorry. Eh kasi, kamukha mo si Kean. Yung fiancee ko."

"Ah. Nga pala."

Tapos lumapit na sa amin si Cassandra tapos biglang..

"Kean?? Buhay ka? All this time? Kaya ba naging Chanel na ulit si Elle? Kasi buh ay ka na? Kasi kayo na ulit?"

O_____O!! OMG. Ano ba itong sinasabi ni Cassandra. Ayaw pa naman ni Yohann na na cocompare kay Kean.

"Cassandra hindi siya--"

"OMAYGASH. Kaya pala masaya ka na Bes! I'm so happy for you. Pero, bakit si Kean ? Andiyan?"

"Cassandra--"

"Kean. Bakit ngayon ka lang? Ha? Alam mo ba kung gaano nasaktan yang si Chanel? Ha?! Bakit ngayon ka lang?! G*gu ka!!" Omayghad.

"CASSANDRA! HINDI SIYA SI KEAN!!"

Natigil lahat. Tapos lahat nakatingin na naman sa aming dalawa. Sumingit na si Y ohann.

"I'm Yohann Salazar. Actually nandito lang ako kasi, hinatid ko si Ell--Chanel. Kasi umuulan, so sorry for disturbing you."

Tumingin siya sa akin at sumenyas na aalis na daw siya, ihahatid ko na sana kaso --

"You're going na? Magstay ka na. I'm sorry for saying that. Stay. Malakas ang ul an."

Tumingin sa akin si Yohann na parang sinasabi na.. 'No. I'm going' pero naalala ko na gutom nga pala siya.

"Oo nga stay na Yohann." tapos nanlaki mata niya sa akin. Pero hinila ko lang si ya papunta sa loob. Pansin kong nakatingin siya sa kamay ko na nakahawak sakanya . Magmature na tayong lahat. Hawak lang yan.

"So. Guys. This is Yohann, and they are Ivy, Bianca, Anika, Ria, Steve, Yael, Lu ke, Cholo, GF Girls and then.. Oh! Gian!!!!!"

Hindi ko siya napansin! Umuwi na pala si Gian! Nilapitan ko siya tapos hinug ko! =)

"Giaaaaaan!!!"

"Panget! =)"

"Kelan ka umuwi?"

"Kanina! Reunion eh! =) Tsaka baka kasi miss mo na ako!"

"Sira ka! Ang ya--" Tapos biglang may nag ahem sa gilid ko. Si Yohann pala. Naka limutan kong.. Awkward siya sa lahat. Dapat hindi iwan.

"Gian. Si Yohann. Yohann, si Gian. First boyfriend." Nanlaki mata ni Yohann tapo s nakipagkamay. Si Gian naman.. Siyempre palaging nakasmile. Usual Gian. Calm an d Gwapo.

"Hi Pare. Gian here." "Hi. Yohann."

Nakakatuwa. Magkaugali sila! =) Si Cassandra inertain muna si Yohann. Kaso hinil a naman ako ni Yohann.

"Baka naman gusto mong wag muna akong iwan ngayon?"

"Mababait naman sila ah?"

"Oo nga.. Pero--"

"Pero ayos lang yan! =) Kumain ka na lang muna."

Tinitigan lang niya ako.

"Why?"

"Wala."

"Why nga?"

"Wala.."

"Yohann.."

"Kasi.. Pinagkamalan ako na ako yung fiancee mo. Tapos ngayon nakilala ko first boyfriend mo. Meron pa bang tao dito na ipapakilala mo na masasaktan ako?"

Natigilan ako sa pagkuha ng pagkain at napatingin sakanya. Relax lang niyang sin abi sa akin yun. So mahal pa rin niya ako?

"Mahal mo pa rin ako?"

"Di ba halata?"

"Bakit ang sama mo sa akin?"

"Para di ako mainlove."

"Eh mahal mo na nga--"

"Para wag na madagdagan. Hanggang doon na lang. Sana nga mabawasan."

Natigil na lang ako. Tapos tumingin sakanya.

"Andami ko na ding dinaanan na pain, ngayon sinusubukan ko na baguhin lahat. Ayo ko na muna magmahal.. Kaya."

"Wag na lang? Alam ko."

Tapos lumayo siya sa akin. Kunwari kumuha ng pagkain pero lumayo lang talaga.

"Yohann."

"Oh?"

"At least lets be friends?"

"Not now." I understand pero..

"Please?"

"Tsss."

"Yohann??"

"Tsss."

"Pleaseeeee??"

"Sure!! Friends!"

Napangiti talaga ako. I really really want to try to really change my life this time kaya I'm doing this. Kinuha ko na lang siya ng food.

"Gusto mo yan?"

"Ayoko."

"Eh ito?"

"Ayaw."

"Eh ayun?"

"Medyo."

"Ano ba talaga?!?"

"Hindi ko alam yung ibang luto. Sanay kasi ako sa French Cuis--"

"Weh Arte! Oh subo!" tapos sinubo ko sakanya yung puto.

"Oh masarap?"

"*nod nod while chewing*"

"Oh ito pa." Tapos pinakagat ko sakanya yung barbecue.

"Oh ano masarap?"

"*nod nod while chewing*" tapos kinagat ko na din yung kinagatan niya. Paulit ul it lang. Papatikim ko sakanya tapos titikman ko din tapos kukuha ko siya. Hangga ng sa mukhang puno na ang plato niya. Umupo kami sa tabi para kumain.

Cassandra's POV

OMG. I really can't believe this! Sobrang hawig ni Kean! Pero hindi daw si Kean? Nakakaloko. Pero.. Si Chanel nga naniwala ako pa kaya magoppose?! Sana man lang naiform agad ako na may kahawig pala si Kean! Para dati ko pang hinanap! Dejoke lang! Love ko tong si Yael and speaking of Yael.

"Psst. Baby."

"Yes Baby? :")"

"Kumain ka na?"

"Yep."

"Eh saan ka nakatingin?"

"Kay Kean. Este Yohann."

"..."

Tumahimik--Pag tingin ko ang sama na ng tingin sa akin.

"Oh bakit ganyan ka makatingin?"

"Nakatingin ka sa kamukha ni Kean--"

"Grabe naman! Seloso ni Baby?! Iniisip ko lang kasi, sa lahat naman ng tao pwede ng makilala ni Chanel, yan pang kamukha ni Kean. Buti di nahihirapan si Bes."

"Pakiramdam ko nagmature na talaga yang bestfriend mo. Hindi na siya naapektuhan oh."

"Siguro nga. Sa dami ba namang binigay na pagsubok sakanya, sino ba namang hindi titibay?"

Naupo kami ni Yael at kumain na sa gilid. Nakatitig pa din ako sa ngayoy nagkuku litan na si Chanel at si yohann. Sinusubuan kasi ni Bes yung Yohann tapos kakaga tan din niya ang kinagat ni Yohann. Bagay sila. Perfect. Kasing Perfect ng Coure ans noon. Nilapitan ko si Chanel.

"Hui!"

"Bes!!"

"Bes! Chika ka. The who yang kamukha ni Kean?"

"Ah. Sobrang kamukha ano?"

"Mismo! Paano kayo?"

"Niligtas ako niyan one time, sa modelling agency daw pero fake naman. Tapos ayu n. Naging classmte ko siya."

"Di ka nainlove?"

"Nagkacrush. Akala ko love na kasi.. Kamukha ni Kean. Akala ko kaya niyang palit an si Kean kaso.. Ibang iba siya eh. Sobrang opposite ang ugali. Tapos nainlove siya sa akin. Kaso pinili ko si Dylan na iniwanan naman ako. Tapos ayun.. Sa lah at ng nangyari gusto ko na lang maging masaya. Sinabi ko sa sarili ko na magsisi mula ulit ako. Kaya ito."

Andami namang nangyari. Kawawa naman si Bes :( Hinug ko siya tapos hinug niya ak o. Maya maya may nakihug na din sa amin. Si Gian pala.

Isa pa yang si Gian. Ako ang saksi sa love nila noon. Kaso, nakita ko din kung p aano nawala yung kay Chanel. Sobrang sayang din nitong dalawang ito. Best couple noong high school. Ngayon.. Friends na lang :(

"Cheesy niyong dalawa ah!"

"Panget!" Hinug ni Chanel si Gian.

"Namiss kita! Sobraaaa! Bakit ka umuwi?"

"Kasi naramdaman ko na miss mo na ako!"

"Ngeee. Bola! Asa ka!"

Tapos nagkulitan na ulit sila doon. Nakahawak si Gian sa bewang ni Chanel tapos si Chanel ang kamay niya napatong sa shoulders ni Gian. Normal na sa dalawang iy an yan. Komportable na sila sa isa't isa eh. Sayang. Sayang lng talaga sila.

Anika's POV

*blooog*

"Miss?"

Napatingin ako sa kung sino ang nagsalita. Ah. So he's the one that looks like K ean. Tinitigan ko. Sobrang kamukha nga.

"Miss are you okay?"

"Huh. Ah yeah."

Inabot niya sa akin yung spoon and fork na naihulog ko. Nakita ko kasi na nagyak ap si Gian at Chanel tapos ngayon ang sweet pa nila. Parang magkahug. :/

"You are?"

"Ah. Sorry. I'm Anika, you?"

"I'm Yohann Salazar." Then nagshake hands kami.

Tapos umupo sa may sofa para kumain. Ang saya na naman ni Gian oh. Kasi nakita n iya ulit si Chanel. Ito na naman. Paulit ulit na lang. Chanel gian Chanel Gian.

"Hmm, not that I'm intruding, pero is it okay if I ask you something?"

"Ah. Yeah. Sure."

"Do you like that guy?" tapos tumingin siya kay Gian. Namula na lang ako at hind i nakapagsalita. Ano namang sasabihin ko sakanya. I don't even know him.

"I think I know what you're feeling."

"Huh?"

"Kasi.. I like Chanel. Siguro nasa same boat lang tayo ngayon." Tiningnan ko siy a. Bakit naman niya sinasabi sa akin ito?

Kamukhang kamukha nga siya ni Kean pero, ibang iba siya kay Kean. Dati ako pa na uuna magopen kay Kean. Tapos tahimik na nakikinig lang si Kean.

Ngumiti lang sa akin si Yohann tapos kumain ulit. Maya maya lumapit na sakanya s i Chanel. Nagkulitan lang sila. Mukhang masaya naman siya? :|

"Anika!" tinawag ako ni Chanel.

"Hi Chanel!"

"How are you? Ahh. Yohann si--"

"Anika." sabi ni Yohann.

"You know each other?"

"Mmm. Kanina lang."

"Really? Hmmm.. Super playboy mode ka na naman!"

"Asa. When was I a playboy?"

"*roll eyes* Yeah right. We both know na nangiiwan ka sa date!"

Date??

"So.. Naging kayo?"

Napatigil ang lahat. Tapos napatingin sa aming tatlo. Mahina naman yung boses ko ah? :/

"Hmmm. Nagkathing! =) Pero.. Nevermind. Let's not bring back the past." sabi ni Chanel. Tatayo na sana siya kaso. "Hindi niya ako pinili eh." sabi naman ni Yohann. Napatigil si Chanel at tuming in kay Yohann. Ngumiti na lang si Yohann. Nagpeke ng tawa si Chanel. Nakita ni G ian kaya hinila ni Gian si Chanel at dinistract. Yung iba kunwari walang narinig .

"Mahal talaga ng barkada niyo si Chanel ano?"

"Oo naman. Puso ng barkada yang si Chanel eh. Hindi siya yung leader.. Pero kapa g tungkol sakanya apektado lahat."

"Bakit?"

"Siguro kasi.. Sobrang dami nangyayari kay Chanel, pero kahit ganoon nandiyan pa rin siya lumalaban. Kahit na nagkadark age siya which is being Elle.. She went r ight back to her feet and sinusubukan magmoveon at kalimutan na lahat and be Cha nel."

Nakatingin lang siya sa akin.

"Mahal ng lahat si Chanel. Mahal ng barkada si Chanel, at ayaw na namin may maga wa pa para saktan siya. Kasi sapat na lahat ng sakit na dinanas niya."

Nagsmile lang siya sa akin.

"Sobrang bait mo. Buti naging kaibigan ka ni Chanel."

"Hindi ako ang mabait. Si Chanel talaga."

"Bakit mo naman nasabi?"

"Ako.. Ako.. Ako kasi.."

"Ikaw ang?"

"Ako kasi ang sumira sa relasyon nila ni Gian. Napilitan si Gian na maging girlf riend ako para sa company nila. Doon nagsimula lahat ng pain ni Chanel, kung hin di ko inagaw si Gian hindi magiging sila ni Kean at hindi siguro maaksidente si Kean tapos.."

Hindi ko na napigilan sarili ko.. Naiyak na ako. :( I'm really weak. Pinat ni Yo hann yung likod ko tapos..

"Wala ka namang kasalanan doon. Hindi mo naman alam na yun ang mangyayari eh. Wa g ka ng umiyak. Lahat ng yun plano ng tadhana, wal kang kasalanan doon."

Napatingin ako sakanya, ngayon lang may.. Dumamay na lalaki sa akin. :| Bukod ka y Kean. Pero kasi, lagi akong umiiyak mag-isa. Ngayon may nakikinig na.. Nagadvi ce pa.

Tumingin ako sakanya, nagsmile siya. Gwapo pala.. Gwapo pala talaga. *shake shak e* ano bang sinasabi mo Anika?! Umayos ka nga!

Si Gian ang gusto mo.. Wag kang tumingin diyan kay Yohann.. Baka.. Baka mainlove ka. :| CHAPTER 41 CHANEL'S POV Nakita ko pinapat ni Yohann sa balikat si Anika. :|

Tingnan mo yun, ang playboy. Ang bait talaga sa ibang gurls, tapos sa akin nagsu sungit? :|

Kamukha na nga ni Kean may balak pang maging kasing kaugali ni Kean.

Tapos magagalit na naman siya kasi kinocompare ko siya kay Kean?! Aaah! Ang saki t niya sa ulo!

"Uy!" "Ay.. Oh?" "Nakatulala ka diyan! Barbecue?" "Ayoko." "Wow, marunong na siyang umayaw sa pagkain." "Ang sama mo Gian! Teka nga.. How are you na pala?" "Ayos naman." "New Girl?" "Wala pa rin. Wala pa ring makapantay sayo eh." "Ganun? :|"

Tapos tumawa na lang kami at inexcuse niya ang sarili niya. Iniiwasan na namin a ng ganitong usapan. Naiilang ako, nasasaktan siya. :|

Nagstay na lang ako kasama sina Cass, Ivy, Ria at Bianca. Yung apat na yun masas aya na sila sa mga boyfriends nila.

Pero nakisali pa din ako! Inexcuse ko muna ang sarili ko sa C.R pero sa may liko

d ng bahay ni Gian sa may pool nakita ko si Yohann at Gian.. Mukhang naguusap.

"So, ikaw pala si Yohann." "Ako nga." "Paano kayo nagkakilala ni Chanel?" "Long story." "Then make it short :)"

Lagi talagang nakangiti tong si Gian. Laging calm. Nakakatuwang isipin na hindi pa rin siya nagbabago.

"Well, I was walking sa Makati then may nakita ako na odd looking guy with a gir l. Pumasok sila sa madilim na part at alam kong may mali doon kaya sinundan ko s ila. Hindi ko alam kung ano gagawin until marinig ko sumigaw na yung babae which is Elle--Chanel. Then niligtas ko. Nagstay sila sa bahay ko for more than two weeks then nalaman ko na schoolmate kami. Naging close up to the point na nanlig aw na ako, pero sa huli.. Si Dylan ang pinili niya."

Sana that time hindi na lang ako pumili. Nasaktan at may nasaktan lang ako. :|

"Kung ganoon, you.. Like her?" "Yeah." "So.. You're courting her now? That's why you're here?" "Hindi. Ayoko na nga sanang mapalapit pa sakanya. Ginagawa ko talaga lahat para iwasan siya, pero.. Ewan." "Parehas pala tayo ngayon pre." "Huh?" "Sinusubukan ko na din iwasan si Chanel. Para.. Di na mainlove." "Ah. Parehas nga tayo."

O___O

Nagkasundo sila?! :|

"Mahal mo pa din siya? Ex mo na diba?" "Mula 8 years old ako, siya lang ang babaeng minahal ko. Mula 8.. At sa isang ig lap, sa isang maling desisyon.. Nawala lahat.Pati babaeng pinakamamahal ko."

Naalala ko pa din lahat sa amin ni Gian.

First date. First kiss. First monthsary. First Anniversary. Prom and Grad Ball K ing and Queen. Lahat. Sobrang daming nangyari sa aming dalawa.

Akala ko nga siya na. Na wala na akong mamahalin kung hindi siya..

Pero sa isang iglap biglang nawala. Yung paniniwala ko sa fairy tale na nabuo da hil sakanya, unti unting nasira. Unti unti akong namulat sa katotohan. Sa realid ad. Sa kung ano ba ang pag-ibig.

"Hanggang ngayon, dala dala ko pa din lahat. Ang bigat bigat pa rin sa loob ko n a isipin na, bakit ko siya pinakawalan. Bakit ko ginawa yun? Ang laking gagu ko. Ang tanga ko, kasi sana.. Ako na lang, ako pa rin. Kami pa rin."

Bakit nga ba nawala? :( Dahil sa nakilala ko si Kean. Dahil sa nainlove ako saka nya. Pero Gian.. Andaming luha ang nilaan ko dahil sa nawala ka. At sa mga luh ang yun, ang nagpunas ay si Kean..

Kaya.. Unti unti nainlove ako sakanya. "Pero, wala na akong magagawa. Napalampas ko yung pagkakataon. Sa aming dalawa. Tapos na yung Gian at Chanel. Wala ng Gianel. Tapos na ang storya namin, and sad ly.. Wala itong happy ending."

Totoo, hindi lahat ng story nagtatapos sa happy ending.. Minsan, akala mo yun na . Pero isa lang pala ito sa mga chapter sa ginagawa mong storya.

"Kaya ikaw, kung gusto mo siya, bakit hindi mo ipaglaban. Minsan ka lang niya na saktan isusuko mo agad? Maniwala ka sa akin.. Ibang klaseng babae si Chanel. Is ang malaking pagkakamali ang pakawalan siya, at alam kong ganun din yun para say o."

Tiningnan ko si Yohann hindi siya nagsasalita. Ganito pala magheart to heart ang mga boys? :)

*blaag*

AYKABAYO! Nahulog ko yung plastic cup. Napatingin agad yung dalawa at nagtago ag ad ako! Malalaman pa nila na nakikinig ako! >___<

"Meooooow. Meooooow."

Tapos umalis na sila ng tingin. Naniwala sa pusa! Nako makaalis na nga--

"Chanel anong gina--bsksiwvxkso!!"

Tinakluban ko yung bibig ni Steve tapos dinala ko sa kung nasaan sina Bianca.

"Me hinahanap lang ako! Wala yun Steve." "^__^? Sige sabi mo eh."

Tapos umupo na kami doon. Ngayon, tinawag ni Cass lahat para sa game! Malupit ma gpaGame yang si Cass.. Lahat kami iniisipkung ano.

"Oh, lahat ng boys, ilagay lahat ng gamit na nasa sofa sa gilid at iwanan na buk as at walang gamit ang nasa sala! Dahil.. Maglalaro tayo ng.. KISSING GAME."

Ano daw?! Kissing game?! Ano na naman ito?!

"To namang mga to? Makareact?! High School lang?! Matatanda na tayo. As far as I know lahat tayo may first kiss na!"

Tapos tinaas ni Anika yung kamay niya.

"A--Ako wala pa. >///<"

Uh-oh!

"Ganun?! Eh.. Okay lang ba sayo na isa sa mga lalaking ito ang maging first kiss mo?" "Huh?? Eh.. Ano kasi.."

Mukhang nahihirapan si Anika! Siyempre first kiss yun. Yung akin kinuha ni Gian >:) Yung kanya din nasa akin!

"Oh sige na nga >___<" "YEEEY!!"

Nilapitan ko si Anika.

"Uy Anika! Sure ka ah? First Kiss mo yan."

"Ayoko namang maging KJ!" "Pero.. Maiintindihan namin mung ayaw mo."

"Salamat Chanel ah? Pero.. Ayos lang talaga. Isa pa, tumatanda na ako' wala pa a kong first kiss?" "SIRA!"

Niyakap ko na lang siya tapos nakinig kami kay Cassandra.

"Okay! Ganito ang game.. Lahat ng girls ay bibilog. Sa labas ng bilog nakabilog din ang boys. Parehas nakablind fold! Sinet ko na ang music na magstop after 1 minute.. Habang tumutugtog ang music kelangan umikot ng boys at girls ng hindi n aalis sa bilog.. Pag natapos ang music.. Kelangan halikan ng lalaki ang babae na Katapat niya! =) Nakaset na din ang music na tumugtog at pag natapos yun kelang an umalis na sa kiss.."

WHAT?!

"Paano kapag nahalikan ko si Steve?!" "AYOS LANG SA AKIN YUN CHANEL!" sabi ni Steve! Tapos bigla siyang binatukan agad ni Bianca! "Joke lang naman yun! Ito naman!"

Cass: Good Question bes! Isa lang ang rule dito, bawal ang KJ! Magkakabarkada ta yo dito! Alam niyo naman na ganito ang games ng barkada natin eh!

Pasaway! >__<" Paano kapag mahalikan ko yung boys ng magsyosyota! Baka magkagulo !

"Kami ni Yael hindi na kasali! Kasi kami ang magaayos ng music and magmamake sur e na nasa bilog pa kayo! Pero yung tatlongcouples.. G ba kayo sa game?"

Lahat- Oo naman! Cass- Walang magagalit kapag hindi yung partners yung nakuha?! Lahat- Hindi! Waaah! Kaloka! >___< Goodluck naman sa game! "Panget! Sana ikaw makatapat ko! Miss ko na kiss mo!" "BALIW KA GIAN!"

Cass: Pero.. Bago ang game.. Lahat tayo ay magshoshot ng 5 shot ng Bacardi! Tulo y tuloy!

HUWAT?! SERYOSO BA YAN?! Bacardi?! Lima?!

Cass: O game.. Naiayos na namin ni Yael yan! Ito na!

Tapos nilabas ni Yael yung mga shot glass.. 10 yun. Ibig sabihin, dalawang tao at a time. Potek! Mahina ako sa Bacardi eh! Tinatamaan ako! >___<" Ang init kay a niyan!

"Okaaaay, simulan natin kay Ria and Luke!"

Tapos ayun. Uminom sila! Grabeeee. Wag ka! Ang chaser, tanduay ice! Sht! Ang lup it naman ni Cassandra at Yael!!

Maya maya.. Lahat kami nakainom na. Kasabay ko magshot si Anika. GRABEEEE! Ang i niiiiit. Waaaaah! :| Naubos ko yung tatlong bote ng tanduay ice para sa chaser! Tapos pinastraight pa ni Cassandra sa aming lahat yung red horse. Fcksht!

At pakiramdam ko..

May tama na ako.

Kaming lahat. Me pagkaweng weng na.

"Yeeees! Guuuys. Bago mag game! Magsayaw muna tayoooo! Leggooo!"

(Now Playing: Booty Wurk.)

Pinatay ni Cass yung ilaw, binuksan niya yung party lights. Yung bilog na umiiko t ikot na may iba't ibang kulay! At nagsimula na kami magsayaw!

Noong una si Anika ang katabi ko, tapos biglang.. nagsesexy dance na kami ni Gia n.. Sobrang lapit namin muntik ko na nga siya halikan.. Wala na ako masyado ma alala kasi weng weng na ako.. Hanggang sa, si Yohann na yung kasayaw ko.

Nakapulupot na yung kamay ko sa leeg niya tapos siya nakayakap na sa akin, nagse sexy dance na kami doon, sobrang skin to skin, lahat ata kami naweng weng sa gi nawa nina Cass.. Yung couples nagkikiss na.. Kami ni Yohann, sobrang lapit namin na halos nose to nose na..

Hanggang sa..

May naghiwalay sa amin at may nagblind fold ng mata ko.

"Tama na siguro yung ice breaker! Simulan na natin ang game, siguro naman lahat kayo nasa mood na?! Let's plaaaay."

Pinatugtog ulit yung Booty Wurk kaya lahat kami nagsayaw na naman. As in lahat k ami wild na.. Maliit lang yung sala kaya mejo siksikan kami. Parang dance floor sa club..

Maya maya.. Biglang tumigil yung kanta.. May humawak ng bewang ko, ipinulupot ko yung kamay ko sa shoulders niya, tapos inilapit niya ako sakanya, dahil sa ka nta di namin napigilan sumayaw..

"Come on guys! Dance munaaaa. Then.. Kiss theeeem!!"

Nagsexy dance nga muna kami ng kung sino man ito, nakablind fold pa rin kasi kam i.. At wala na akong pakialam kung sino pa to.

Ang saya ng game na ito.. Ang galing kasi kahit nakablind fold kami, nakakasuno d sa sayaw ko tong partner ko.. Bawal kasi magsalita hanggang sa hindi pa tinta nggal ang blind fold.. Sexy dance lang kami doon.

Sobrang lapit na namin, tinataas baba na nga niya ang kamay niya sa braso ko, ga noon din ang ginagawa ko sa likod niya.. Hanggang sa hinawakan na niya yung lee g ko,

At unti unti niyang hinalikan ito.. Dahil parehas kaming lasing wala kaming paki alam.. Hinawakan ko ang buhok niya at nilapit siya sa akin..

Nakahawak siya sa likod ko habang hinahalikan ang leeg ko tapos nakahawak ako sa buhok niya habang lumalapit sa akin..

Sino ba to? Siya pa lang gumagawa sa akin nito. Hindi ko alam kung dahil sa alak pero sobrang nagiinit ako ngayon..

Hinawakan ko na yung leeg niya tapos mukha niya tapos hinalikan ko na siya, hina wakan niya yung legs ko tapos tinaas sa may torso niya habang hinhalikan niya ak o..

Kapag isa kina Luke, Cholo o Steve to masyado na malaki ang kasalanan ko.. Pero. Nageenjoy ako.

Hanggang sa.. Nawala na lahat ng roughness. Binaba niya yung legs ko, instead hinawakan niya yung bewang ko.. Ngayon maingat na. Hindi na rough. Nagiba ang kanta, nagplay ang YOU FOUND ME ng The Fray.

Napahawak na lang ako sa may leeg niya habang siya nakayap sa akin. Hinahalikan niya ako..

Nakapikit ako. Kahit nakablind fold..

Hindi ko alam kung bakit pero..

Ang sarap.

Ang sarap ng nangyayari. Ano ba itong nararamdaman ko? akit nageenjoy ako sa paghalik niya?

Bakit ganito? Bakit.. B

At bakit.. May iba? Pero.. Hindi iba? Hindi ko mapaliwanag..

Lasing na talaga ako.

Hindi ko na alam ang mga sumunod na nangyari, basta ang alam ko lang.. Hinahalik an niya ako..

May umalis ng blindfold ko..

Dumilim ang paligid ko..

At may narinig ako..

O parang narinig ko..

Hindi ako sigurado, kung totoo o narinig ko dahil lasing ako pero..

"Courtney."

Yan. Yan ang narinig ko.

**

Uggggh. Sakit ng ulo ko. -__=

Gumilid ako, at niyakap ang katabi ko. Naramdaman ko na nilapit din niya ako sak anya.

Cass? Anika? Gian?

Uggghhh. Too tired to check.

"GUYS! Wakeupppp!!"

Ugggh

-___= =___= =___-

"It's 3AM!! Lipat na kayo. Wag kayong magsiksikan sa sofa! Yung iba sa room. Dal awa doon sa master's bedroom. Dalawa sa kwarto ni Gian, yung natitirang dalawan g pair sa guestroom."

Ugghhh. Whatever. Too tired to move. I started hugging yung nasa tabi ko ulit.

"HOY GUMISING KAYO! Rule 1! Hindi ko sasabihin kung sinong partner niyo since na ging masyadong wild! Rule 2 you can't ask! Rule 3 matulog na kayo sa rooms!!"

Yeah right. -___=

Ahhhh!! Biglang may nagbuhat sa akin pero sobrang sturdy ng

katawan niya, yumakap na lang ako. Parang.. Si Gian.

Maya maya malambot na. Nasa kama na ata ako. Niyakap ko yung unan. amoy Gian. Hn d.. Amoy ko ito. Ito ata yung kwarto kung saan ako natutulog pag nakina Gian.

Too tired to think..

I need to sleep.

Mayamaya, may naramdaman akong humalik sa akin, nagrespond ako. Hinawakan niya y ung mukha ko tapos hinalikan niya ako..

Tulad ng kagabi, soft pero passionate. Inilagay ko yung kamay ko sa leeg niya, y ung kamay niya nasa mukha ko.

Habang hinahalikan niya ako, yung kamay niya na nasa mukha ko inalis niya at kin uha yung right hand ko na nakahawak sa likod niya tapos inintertwine niya.

Hindi ko alam kung bakit.. Pero habang hinahalikan niya ako.. Umiiyak ako. Pero hindi dahil sa malungkot ako.

Hindi ko alam,

pero ang saya.. Ang saya ng pakiramdam ko.

Inalis niya yung labi niya sa labi ko..

Tapos hinaplos ang buhok ko..

Tapos hinalikan niya ako sa noo.

At sinabing..

"I love you Courtney."

**

"Chanel!! Chanel!! CHANEL GISING!"

Huh?! Bakit?! Bigla akong niyakap ni Cassandra.

"Buti gumising ka! Akala ko binabangungot ka!" "Bakit? Anong nangyayari?" "Umiiyak ka tapos sinisigaw mo yung I love you too Kean. Natakot talaga ako."

Ibg sabihin, panaginip ko lang yung mga yun? :( "Sorry, nanaginip nga lang siguro ako. Teka.. Ano na bang nangyayari?" "Kaninang 7AM umalis si Yohann. Kaninang 9AM naman nagsialisan yung tatlong coup le, kaalis lang ni Anika. Si Gian nagluluto ng soup para sayo sa labas kasi bak a may hangover ka daw."

"Cass anong nangyari kagabi?" "A. A. A! Bawal ko sabihin :> sige na bes tayo na diyan! Hatid na kita!" "Naku magpapasundo na lang ako kay Manong Sid."

Tumayo muna ako pero may hangover pa ako. Tinamaan talaga ako kagabi? :/

Pumasok si Gian sa kwarto tumabi sa akin tapos inakbayan ako.

"Are you okay?" "Yeah." "Ito oh pinagluto kita ng soup inumin mo muna."

"Naaaks. Cheesy niyo pa din talaga. Di na ba pwedeng muling ibalik?"

"Sira ka Cassandra!"

Di na talaga siguro pwedeng ibalik. Kung ibabalik man.. Wala na yung dati. Ibang iba na. Kaya nga hindi ako naniniwala sasecond chance eh. Kapag iniwan ka ng boyfriend mo tapos bumalik siya, pababalikin mo ba? Ako kasi.. Siguro hindi na. Siguro kung mahal ko talaga pwede, pero hindi naman kayang ibalik eh. Hindi n aman kayang pabalikin yung nangyari na. Wala na yung LOVE. Iba naman ang Love eh .

"Huy! Chanel! Snap! Snap! May tumatawag sayo!" "Huh? Sino?"

Tapos binigay sa akin ni Cassandra yung cellphone niya.

"Hello? Who's thi--"

"ELLLEEEEEEEE!!"

Aaaack! >O< Lakas ng boses! Nilayo ko muna yung phone ko tapos binalik ulit.

"Sino ba kasi--" "Si Ising to! Ito naman! Ilang buwan lang lumipas limot agad?!" "OHMAYGHAD! Ate Ising?!" "Trulaluuuuu!!!! Baklang May joklavuuuu!" "OMG! Why did you call?! Where art thou?" "Hanuraw? Ang sabi ng kalabaw!!" "Where are you sabi ko!" "Em backs in Manila!" "Ate naman! Joker. Pero talaga? Manila ka na? Oh eh why did you call?" "Wala. Superunli ako eh. Sayang naman." "Ate!!" "Deh joke lang! Gusto kasi kita makitaaaa! Kasi miss na po kitaaaa!" "Ganun?! SURE! When?" "Ngayon na!" "Agad agad?!" "To naman! Miss nga eh! Pag ba namimiss mo isang tao pinapatagal mo pa pagkikita niyo? Wag ka ng maginarte!" "Oo na! So saan?" "Saan pa ba?! Sa store koooo!" "WAAAH! Sige! What time!" "Hmmm.. Ikaw." "Ngayon na ba?" "Hmmm.. Wait tawagan na lang ulit kita."

Tapos binaba niya. Wow! Naexcite naman ako! Makikita ko na si Ate Ising! Tapos y

ung store..

Tapos.. :|

Madaming memories. Ni Dylan.

Pero.. Move on move on din. =)

KEEP GOING FORWARD! =)

After 15 minutes tumawag ulit si Ate Ising, sabi magkita daw kami ng 5PM. 11AM p alang naman. Pwede pa akong matulog.

"Oy Panget." "Yes?" "Patulog ako ah?" "Sureee." "Hihi Loveyou." "Loveyoumoreee. :*"

Nagflying kiss pa ang loko. Siguro, hindi na maalis sa amin ni Gian ito. First L ove ko siya. At di na mawawala yun.

Natulog muna ako sakanila. Nagising ako 2PM na! Baboy na ako! Pagising ko naglul uto si Gian. Chef lang ang peg?!

"Hoi. Ano yan? Bangoooo." "Hoi panget may muta ka pa!"

Napahawak naman ako sa mata ko!

"As if naman di ka pa sanay sa muta ko! Noong bata nga tayo kita ko pa tumutulo yung sipon mo!" "Ito! Binata na nga ako! Wag mo na alalahanin yun!" "Ito namang si Giaaaan! Nahiya paaaa! Alam mo may secret ako." "Ano yun?" "Bwahahah! Nahihiya ako eh!" "Ano nga?!" "Nakita ko na pototoy mo noong bata pa tayo!"

Bigla siyang namula tapos nagsimula ako tumawa! "ITO NAMAN! Hindi ka pa nga tuli--"

"HOY PANGET DOON KA NA NGAAAA! >__< Bakit ka ba ganyan?! Doon ka na muna!"

"Sabi mo dito lang ako sa tabi mo!"

"Wag na! Baka may makita ka pang iba!"

Kyaaah! >O< This time ako naman nagblush. Di ko maimagine. Pweh! Pweh! Kaso nais ip ko.. Si Cassandra nagawa na yun. Matanong nga si Cass!

"Oy saan ka pupunta?"

"Aalis na! Baka may makita pa akong iba!"

"Pero pinagluto kita!"

"Babalikan kooo! ^___^"

Tapos umalis na ako, andito na si Mang Sid kaya nagpaderetso ako sa bahay ni Cas sandra.

"BES!" "Uy! Bes! Ano na?" "Ikaw nga magchika sa akin." "Tungkol saan Chanel?" "Saan, Paano, Kelan.." "Alin??" "Kayo nagtooooooooot ni Yael! Alam mo na!"

Bigla siyang namula! Tong malanding to!

"Di ba pwedeng secret na lang yun?!" "Ehhhh. Gusto ko malaman!" "Bakit?! Ikaw ha! Porket ang hot niyo ni ano kahapon!" "Sino ba yung kahalikan ko kagabi?" "ANG KULIT! Bawal nga sabihin!" "Si Gian ba?" "No Comment. :>"

Tapos tumayo siya at kumuha ng pagkain..

"Oyyy. Chika na!" "Ano ba to! Hindi dapat chinichika yung ganyan! Bakit ba gusto mo malaman?" "Eh kasi.. Para prepared. Lam mo na. In case of emergency!" "In case of emergency ka diyan! Bakit ba gusto mo malaman?? Gagawin mo ano?" "HOYYYYY! Grabeee kaaaa! Noong Elle ako, super ako maglasing.. Pero wala pang.. Wala pang nakakasecond base sa akin!!!" "Dapat lang! Mapapatay ko gagawa noon." "Unfair! Bakit si Yael?!"

Tapos namula na naman siya! Natatawa na tuloy ako.

"Ano ba! Paano ba kasi?!"

"Well.. Paano ba? Galing kasi kaming party. We're both tipsy tapos sa sasakyan.. " "OHMAYGHAD SA SASAKYAN?!" "Grabe hindiiiii! Excited kasi! Sa sasakyan kami.. Kiss kami and cuddle. Pag uwi ko pagkahatid niya sa akin.."

Sobrang titig na titig ako. Sobrang interesado.

"Ano ba yan! Makatitig naman ito!!" "ANAKNG! Ituloy mo na kasi!" "E di ayun nga!! Kiss.. Tapos naging torrid! Tapos, ayan na bumaba na, alisan na ng damit tapos.."

"KYAAAH WAG MO NG ITULOY DI KO MASIKMURA!"

"Grabe naman Bes! Makasikmura naman to kala mo may kinakaing di kanaisnais!"

"Kasi naman.."

"Ano ba?! Normal naman yun eh! Isa pa.. Sooner or later gagawin mo din--"

"KYAAAAAAAAH!!!! >O< Stop! Stop! Stop! This is it."

Tumawa lang siya tapos binatukan ako.

"Ikaw kaya nagtanong nito!" "Pero.. Last question." "Oh ano?" "Masakit ba?" "Masakit.. Hmm.. Me--" "STOOOOOP! Forget it! Wala akong tinanong! Brrrr! Goosebumps Cassandra Ericka Ja vier!" "Ikaw naman! Hayaan mo! Mararanasan mo din yan.. Kay tooooot." "Che!!"

Di man lang namin nagawa ni Kean--

NATURAL BATA PA KAMI! Ano bang sinasabi ko.

Pero.. Remembrance?

CHANEL COURTNEY CLEMENTE CHUA BEHAVE!

Kaloka! Aalis na nga ako dito!

"Oh aalis ka na?"

"Oo! Nahahaluan ng maduduming bagay ang utak ko!"

"Ito naman! Sige pag may tanong ka--"

"WAAAAAALAAAAAA!"

Tapos umalis na agad ako!!

Tumakbo ako papuntang sasakyan.

Mang Sid: Oh iha bakit hingal na hingal ka?

Ako: Ho? Wala ho! Teka po.. Padrive nga po sa dati kong apartment.

Mang Sid: Sige Maam.

Medyo malayo sa bahay ni Cass yun kaya nakatulog muna ako. Nakarating ako doon mg 3:30 PM. Wala pa daw si Ate Ising. Pero namiss ako ng mga tao doon kaya sa bawat bahay pinapasok ako at pinakain! Namiss ko dintong mga to! Dumating ang 5PM nagpaalam na ako kay Aling Dorothy, isa sa kapitbahay ko.

Dumeretso ako sa RESTAU MO RESTAU KO RESTAU NATING LAHAT.

In short, sa restaurant ni Ate Ising.

May lalaking nakatayo doon, kaya pinuntahan ko..

"Excuse me.."

Pag talikod niya..

O_____O

Bakit ba nakalimutan kong iexpect ito?

"Dylan?"

"Elle."

Bawal masaktan.

Bawal umiyak.

Bawal. CHAPTER 42 Chanel's POV

"Oyyy! Nandiyan na pala kayo! Dylan! Elle! Halina kayo!"

Papasok na sana ako ng biglang may nagtext sa akin.

From: Gian Panget. UY! Courtney! Yung food malamig na.

COURTNEY? :|

To: Gian Panget. Bakit Courtney ang tawag mo sa akin?

From: Gian Panget. Ammm. Hehe. For a change =) Yung food malamig na.

To: Gian Panget Hindi na siguro. Sorry.

Natahimik ako. Courtney? Bakit Courtney? Hindi kaya. Siya yung??

"ELLE! DYLAN!" tawag ni Ate Ising. Nagkatinginan tuloy kami ni Dylan!

Magkatinginan pa rin kami habang papasok sa restaurant. Ngayon ko na lang ulit s iya nakita. Mas nagmature siya. Mas tumangkad. Mas mukha na siyang matanda sa ak in.

"Oy! Bakit ang tahimik niyong dalawa? Anyare? National Mute Day ba ngayon? Kalok a! Oh! Nagluto ako para sa inyo."

Binigyan niya kami ng pgkain, pero habang kumakain magkatitigan lang kaming dala wa. Wala pa ring nagsasalita.

Hindi naging maganda amg huli namimg pagkikita. Nasaktan niya ako. Siya ang pini li ko pero si Denise ang pinili niya.

"Pasensya ka na Elle kung 5 pa kita pinapunta. Alam mo namang mas mahal ko si Dy lan sayo! Kelangan pa niya lumuwas ng province at ngayon lang siya nakarating ka ya ganoon."

Ngumiti na lang ako kay Ate Ising..

Sabay balik ng mata ko kay Dylan.

"Ikaw Dylan, kumain ka ng madami kasi galing ka pa sa byahe! Malamang pagod na p agod ka na! Kumain ka! Ginawa ko yang special! May kasama ka ba?"

"Salamat Ate. Ah oo. Sinamahan ako ng lolo ko."

"Oh? Eh nasaan siya?"

"May pupuntahan daw, may aasikasuhin."

"Iniwan mo?!"

"Sanay naman yun sa Maynila."

"Ah buti naman.. Kain lang diyan."

Ngayon..

Ngayon ko na lang ulit narinig yung boses niya. :(

Bakit..

Ngayong mas malapit siya mas namimiss ko siya?

Ayokong umiyak. Ayokong isipin yung dati. Kasi iiyak ako.

Ayokong isipin na dati, sa lugar na ito, hindi ganito ka awkward ang ere. Dati m asaya kaming nagkukulitan at nagtratrabaho dito, hindi ganito. Hindi ganito.

"Elle. Dylan. May sasabihin nga pala ako. Kaya inabala ko pa kayo dito."

Napatingin kaming parehas kay Ate Ising na biglang nagseryoso yung boses.

"Ito na ang huling beses na matitikman niyo ang luto ko."

Napabitaw ako sa kutsara ko. At napatitig kay Ate Ising..

"Isasara ko na permanently ang restaurant na ito. Kasi.. Sa ibang bansa na ako t itira. Magsisimula ako mg bago doon.."

"Pero Ate Ising--"

"Isa pa, mas magiging masaya ako doon, kasi nandoon na ang fiancee ko."

Fiancee? May.. Fiancee na siya?

"Oh diba? Ang haba ng hair ko. Sabi naman sayo Elle.. May asim pa akong! Isang k embot lang. Ayan! May singsing na ang kamay ko!"

Natawa naman ako doon. "Sige na ikaw na may singsing."

"Nagtataka nga ako sayo! Bakit ba sobrang ganda mo eh walang wala ang lovelife m o. Talagang binalance ni lord lahat ano?"

"Alam mo Ate! Nagkafiancee ka lang nilalait mo na ang ganda ko! Pag ako kumembot !"

"Pag ikaw kumembot.. Uhm uhm!"

Itinaas baba taas baba niya ang kilay niya at nagpoint sa lips patungo kay Dylan .. Si Dylan naman pagkatapos sumubo tumingin sa amin ng parang..

'Anong problema niyo' look.

"Ikaw ba Dylan! Tingin mo, anong mali kay Elle?"

Napatitig siya sa akin. Ganoon din naman ako.

"Yung mga desisyon niya."

Sabay tungo at kain. Parang wala lang sakanya yung sinabi niya. Ganoon? Mali mga desisyun ko? Sinasabi ba niya na maling siya ang pinili ko? Bakit? Kasi denise talaga ang pinili niya.

"Bakit mo nasabi yan ha Papa?"

"Wala lang."

Nakakainis. >:( Alam kong may laman bawat sinabi niya pero bakit.. Ewan ko! Dapa t kinakalimutan ko na yung ganito.

"Hay naku ate! Hayaan mo na. Makakahanap din ako ng totoong taong hindi magsisin ungaling sa akin para hindi na masabing mali ang desisyun ko." sinabi ko sabay t ingin ng masama kay Dylan na kunwari walang pakialam.

"Kayong dalawa. Nagpapatamaan ba kayo? Ano ba yan ha? LQ ba kayo?"

Siya: Hindi din. Ako: Asa!

"Sus kayong dalawa. Parang di ko naman kayo kilala. Yung totoo? Ay naku! Tara na nga lang somewhere!" "Saan naman? You have car?"

"Elle. Para saan pa ang kotse at driver mo! Tara sa.. Tagaytay!"

"Tagaytay?! It's so far!"

"Nuvali na lang!"

"Naman?"

"Last day na nga. Aalis na ako ng bansa sa makalawa eh."

"Fine! Kung hindi ka lang malakas sa akin."

Tumayo na ako, sasabihan ko na si Mang Sid kaso sa likod ko may narinig ako.

"Hui Dylan! Tayo na dyan! Papaiwan ka ganun? Hindi noh! Kelangan ng boylet sa Nu vali! Tara na."

"KASAMA SI DYLAN?!"

"Eh ayaw mo ata. ~~. Hoy. Ate Ising uuwi na lang ako."

"Drama niyooooo! Nagsama na nga kayo sa iisang bahay noon tapos Nuvali lang aaya w ayaw? Tara na!"

Tapos dumeretso siya kay Manong Sid. At chinika niya. Kami naman ni Dylan ang sa ma ng tingin sa isa't isa..

"Galit ka na niyan?" sabi niya sa akin.

"Alam mo.. Ikaw."

"Ano?"

"WALA!"

"~~. Sungit!"

"Nagsalita!"

"Talaga!"

"Aba! Talaga!!"

"HOY NAGBABANGAYAN NA NAMAN KAYO! Tara naaaa!"

Tapos sumakay si Ate sa..

"Wait! Ako diyan!"

"Che! Makikipagfriends pa ako kay Manong Sid. Diyan kayo ni Dylan sa likod."

"Ate!!"

"Ano? Dali! Sakay!"

Akala niya kanya sasakyan ah! Bakit ba naman! Malayo kaya ang Nuvali! Ano ito? P apaupuin ako. Katabi itong tiyanak na ito?!

Nagkatinginan kami. At nagroll eyes ako sakanya. Siya naman tinaasan ako ng kila

y.

"So anyway, magkwento naman kayong dalawa! Kamusta naman kayo? Ikaw muna Elle."

"Ako? Nagmomodel na ulit ako."

"ANO?! Model ka?!"

"Ahm.. Oo."

"Inggitars ako! Okay..Tapos."

"Next term magaaral na ulit ako."

"Para ka lang umuutot sa school ah! Eh ang lovelife?"

"Di uso sa akin yun."

"Talaga lang ha! Eh ikaw Dylan? Dylan!!"

Tamu to. Nakaear phones pa! Inalis pa ni Ate Ising yung earphones.. "Maam. Ingat po. Magsuot po kayo ng seatbelt baka mahuli tayo." sabi ni Manong S id. Ang kulit naman kasi nitong si Ate.

"Ano ba un?" sabi ni Dylan.

"Kinakamusta kita! Kamusta na ba?"

"Ako?"

"HINDI! Yung kisame ng kotse! Ano ba kisame?! Kelan ba may bibisitang butiki diy an.. SIYEMPRE IKAW!"

"Ako? Ayos naman ~~."

Ayos? Masaya na siguro siya.

"School?"

"Ah. Sa province na ulit. Wala kasing kasama si Lolo."

Talaga? Oh baka naman dahil kay Denise?

"Eh lovelife? May girlfriend ka na ba?"

"..."

Bakit hindi siya umiimik?! Ayaw pa sabihin.

"Huy!"

"Oo meron na."

O____O

Nashock pa din ako kahit alam ko na. Nashock din si Ate. </3 Hindi na dapat ako naapektuhan dito eh. Pero.. Bakit.. Nasasaktan pa din ako? :| Nakakainis.

"Sino yung girlfriend mo?"

"Si Denise."

"Ah yung kaibigan mo sa probinsya. Naging kayo pala? Wow! Mahal mo?"

Mahal.. Ba niya? :|

Bigla akong nagkalikot sa bag ko.. Ng earphones. Kelangan ko yun ngayon.

Noong makita ko. Nilaksan ko. As in tinodo ko!

"Elle! ELLE!!" Ay tawag na pala ako.

"So.. Earphones earphones na lang kayong dalawa ah?!"

"Ano ba yun?"

"Sabi ko.. Bingi ka na ba, kasi pati kami naririnig namin yung Hot Summer ng F(X )!"

"Wow! You know F(X)!"

"Naman! Pero hinaan mo nga yan! At akoy uupo na! At mageearphones din!"

Naupo si Ate. Tumahimik buong kotse. Nakatingin ako sa left side ng bintana, si Dylan nasa right. Namiss ko pa rin siya. Yung nandiyan lang siya. Kahit na sinak tan niya ako, namimiss ko pa rin siya.

(z____z) Sleeping Mode kami lahat sa sasakyan..

Hanggang sa..

*swoosh*

*swoooooosh*

*swoooooooooooosh*

*toink*

Back to sitting position. Ano ba Elle! Umayos ka! Sanay kasi ako na nakahiga dit o sa likod na portion eh! >___<

"Hui. (~~.)"

"Sorry."

"Kung inaantok ka, pwede ka.. Pwede naman.. Pwedeng sumandal ka sa balikat ko."

Napatitig ako sakanya O///O

PERO HINDI!

Tama na! Noong napagdesisyunan ko na ako na si Chanel nilimot ka na lahat. Dapat limot na lahat.

"Wag na. Ayokong sumandal. Ayokong umasa... I mean. Maging dependent."

"K."

Hanggang ngayon matipid pa din siyang magsalita. Haaaay :(

After 2 hours nakarating kami sa Nuvali..

8:30 PM na ngayon. Madaming ilaw.. Since magpapasko na.

October 14 Sumama ako kay CK sa Korea. November 3 Naghiwalay kami. Isang buwan ako lumayo at nagisip. Hanggang sa ito na nga.. November 24 Binalikan ko si Kean. Dinalaw ko siya.. At. December 4 na ngayon.

Magpapasko na. Pero hindi ko na ramdam ang pasko. Para ngang nakalimutan ko na y ung pasko.

"WOOOOOW! Ang lamiiiiig. Ang sarap ng hangin!! Wooooow! Tara! Kain tayo! Libre k oooo!"

"Kakain na naman?"

"Hoy! Kayo lang ang kumain kanina! Taraaa!" Tapos kumain kami. Wala akong gana magkwento, kumain, maglakad, gusto ko lang tu mulala. :| Maya maya.. Naupo na ako sa may malapit sa mga isdang malalaki..

"Elle.."

"Uy. Ate."

"May problema ba?"

"Ha? Wala naman!"

"Last day ko na nga ganyan pa kayo ni Dylan. Tahimik. Di nagiimikan. At hindi na man ako tanga para hindi madetect kng witit ang problem."

"Ate.."

Bigla niya akong inakbayan tapos hinaplos haplos niya ang ulo ko..

"Alam mo, matagal ko na talagang gustong nakawin yang mukha mo eh, kasi ang gand a ganda mo, kahit anong gawin mo maganda. Kahit magwacky ka maganda pa din. Aka la ko dati.. May problema ba ang magaganda sa lovelife? Ngayon, napatunayan ko n a.. Malaki. Malaki ang problema niyo."

Natawa na lang ako. May sayad talaga ang utak nitong si Ate.

"Pero, kung ano man yang dinadamdam mo.. About kay Dylan eh kausapin mo siya. Ma gusap kayo. Aminin mo.. Gusto mo siya. At nahurt ka kasi may girlfriend na siya. "

Nagnod na lang ako.

"EH PAANO BANG NANGYARI YUN?! Eh kayo palagi magkasama! At hello! Basang basa ko

naman sa mga mata niyo yung 'I love you' kapag nagtitinginan kayo--"

"ATE!"

"Sige ideny mo lang! Pero.. Imposibleng hindi maging kayo noon eh."

"Hmmm."

"Chika nga."

Kinwento ko sakanya ang lahat. Mula kay Yohann. Hindi na kasi niya nakita si Yoh ann eh. Noong umalis siya, dumating si Yohann.

"Patingin nga ako ng picture noong Yohann!"

"Hmm.. Wait lang. Ito oh."

Kinuha ko ang phone ko at pinakita sakanya, pagkatapos.

"WOOOOOOW! Woooooow! Bakit Elle?"

"Huh? Anong Bakit?"

"Bakit mo ako hinayaang umalis?! Di mo man lang.. WAAAH! Sana nameet ko man lang siya! Juskopo! Ang gwapo naman ng nilalang na ito!"

"Pero.. Hindi siya ang napili ko noon."

Tinapos ko na ang kwento ng nangyari sa amin ni Dylan.. Nagulat siya. Lito rin k ung paano nangyari yun. Sabi niya hindi pwedeng mawala ang pagmamahal ng isang a raw lang..

"Ano nga bang nangyari? Ang mabuti pa.. Kay Dylan natin malaman."

DYLAN'S POV

Ugh. ~~. Hi? Ngayon lang ako magpPOV dito. Kung kailan naman mawawala.. Tsss. Ne vermind.

"DYLAN! Dylaaaaaan!" tawag sa akin ni Ate Ising. Ano na naman bang kailangan nil a sa akin? ~~.

Lumapit ako sakanila. Nakita ko si Elle.. Hindi makatingin sa akin.

"Baki--"

"Alam mo na ang gagawin."

Tapos umalis siya.

(~~.)? ano ba ang gagawin? Psh. Naupo ako sa tabi ni Elle..

"Yo."

"Yo."

Haaay. Aminin ko man o hindi, namiss ko din siya. :|

Wala ng malakas na boses at makulit na Elle Clemente na manggugulo sa akin kapag .. Psh.

"Dylan.."

"Oh?"

"Anong.."

"Anong?"

"Anong nangyari? Bakit.. Bakit nasa rooftop si Denise noon?"

Wala akong masabi. Ayoko ng balikan yan. Ayoko na. :|

"Kailangan pa bang ungkatin yun?!"

"Oo! Hanggang ngayon.. Hanggang ngayon.. Nasasaktan pa din ako! Kapag iniisip ko yun. Iniisip ko na, kasalanan ko, kasi nalate ako! Kasalanan ko yun.. Kaya, nas asakan ako! Sinisisi ko sarili ko! Kaya please.. Sabihin mo. Ano bang nangyari n oon."

No Choice. Kelangan balikan..

(A/N: Iplay niyo na yung song dito :) Tapos ulitin niyo na lang.)

**Flashback. October 14. 9 AM. Magsisimula na sana ako magayos ng rooftop.. Pero..

"Pare."

Lumapit sa akin si Yohann.

"Bakit?"

"Tigilan mo na ito. Layuan mo na si Elle."

"Huh?"

Tapos may inabot siya sa aking card. Nalito ako. Para saan ito..

"Alam kong hindi ka na makakapunta diyan, kaya.. Ito."

Binigay niya sa akin ang Ipad niya at may pinapanood siya. Hindi ako makapaniwal a. Imposible.

"Layuan mo na siya. Layuan mo na siya."

Tiningnan ko siya. Ayoko sanang layuan ka, pero.. Dahil sa ipinakita niya, wala na akong ibang choice kung hindi ang gawin yun.

"Lalayuan ko naman talaga siya, tingnan mo nga.. Wala pang ayos yung rooftop. Ps h. Alam ko naman ikaw pipiliin niya. Goodluck."

Nagsinungaling ako. Sinabi ko yun para hindi ako magmukhang kawawa. Panalo na k asi siya. Tanggap ko na.

Talo ako.

Umaandar ang oras.. Kahit papaano naghihintay pa rin ako. Nasa rooftop pa rin ak o. Baka kasi, dumating ka. Hanapin mo ako. Ako ang piliin mo.

Kaya lang..

Mali. Mali kapag ginawa ko yun. Mali kapag ako ang pinili mo. Magsisisi ka. Gaga wa ka na naman ng desisyun na pagsisisihan mo.

At ayokong masaktan. Oo. Madamot ako. Gusto kong masaktan.. Habang ngayon pa lan g na hindi pa malalim ang pagmamahal ko sayo.

Kaya tinawagan ko si Denise. Oo. Ginamit ko lang siya. Sana, para kung dumating ka man.. Umalis ka na.

Kaso, kinulit ako ni Denise.. Kung aalukin ko na daw ba siyang maging girlfriend ko. Hindi ako nagdalawang isip, sinabi ko Oo. Litong lito ako noon. Nasasaktan din. Kesa dalawang babae ang masaktan ko.

Niyakap niya ako..

May narinig kami..

Nakita ka namin.

Nakita kita.

Hindi ko alam kung matutuwa o malulungkot ako. Noong una ang saya ko, kasi akala ko hindi na ako yung pipiliin mo, pero nandito ka.

Sa harapan ko.

Ako ang pinili mo..

Kesa sakanya.

Pero bigla kang niyakap ni Denise, at nakita ko ang patak ng luha na galing sa m ata mo.

Ito. Ito ang totoo.

Hindi pwedeng maging tayo, kasi hindi tayo ang nakatadhana. Hindi ko kaya ang gi nawa niya.. Hindi ko kayang pantayan.

Alam kong mas sasaya ka sakanya. Alam kong magsisisi ka kung ipaglalaban kita.

Alam kong..

Hindi ako.

Dapat siya.

*SLAAAAAP*

Hindi ko na natapos yung pagkukwento ko sakanya. Sinampal niya ako, at.. Psh. Na paiyak ko na naman siya.

"GAGU KA PALA! Siraulo ka! Sino ka para magdesisyon kung saan ako sasaya?! Sino ka parang sabihing mali ang desisyon ko at dapat siya?! Ha?!" Pinaghahampas niya ako. Pinagpapalo! Habang umiiyak. Ng mapagod, naglean siya sa chest ko.. Tapos umiyak ng umiyak.

"Siraulo ka Dylan! Ang sama ng ugali mo! Ang sama mo!"

Iyak lang siya ng iyak.

Ayoko siyang hawakan.

Ayoko siyang yakapin.

Ayokong icomfort siya.

Ayokong mapalapit na naman sa kanya.

Tama na. Masasaktan lang siya. Masasaktan lang ako. Mali pa pag pinagdiinan ko a ng nararamdaman ko.

Tama lang na magpaubaya ako.

Minsan, sa buhay ng tao, may mga dadaan.. Na akala mo mananatili lang na nandiya n. Pero ang di mo alam, dumaan lang siya para bigyang kulay ang buhay mo at matu to ng leksyon sa mga pagkakamaling magagawa mo.

Hindi siya mananatili, dadaan lang. Minsan, paaasahin ka lang.

Ganyan ang tadhana, sino bang may sabi na dapat maniwala? Sino bang may sabi na hawak niya lahat? Ang totoo, tayo ang may hawak ng kapalaran natin. Nasasaatin k ung aasa tayo at maniniwala at masasakatan dahil sa mga taong akala natin magsta stay pero ang totoo isa lang siya sa mga dadaan.

"Dahil sayo, hindi ako natakot magmahal ulit. Pero ano namang ginawa mo? Nagdesi syon ka para sa sarili mo. Pinangunahan mo ako! Ang sama ng ugali mo!"

Nagpatuloy siyang umiyak at hampasin ako.

Tama na. Tama na.. Elle..

"ELLE TAMA NA!!"

Hinawakan ko yung kamay niya at nilayo siya sa akin.

"Tama na. Tama na please. Wag na nating ipilit. Tapos na. Wala na."

*SLAAAP*

Aray.

"ANG KAPAL NAMAN NG MUKHA MONG SABIHIN SA AKIN YAN! Bakit ka ganyan?! Ikaw pa an g may karapatan sabihin sa akin yan?! Dylan! Ikaw ang nangloko! Ikaw ang nangiwa n! Ikaw!"

"Eh anong gusto mong gawin at sabihin ko? Sorry? Sa lahat ng ginawa ko? Bakit? M ay magagawa ba yun ha Elle? Maibabalik ba noon tayo ha? Hindi naman diba? Hindi Elle!!"

Natahimik siya. Alam ko.. Alam kong galit na galit na siya. Alam kong sa mata ni

ya ang gagu gagu ko na. Pero..

Ginagawa ko lang ito para kalimutan na niya ako, para hindi na siya masaktan.. P ara ako din.. Hindi na masaktan.

"Hindi nga! Pero magagawan niya ng paraan na mawala yung sakit at sama ng loob k o sayo! Hindi yung ganito, unti unti pang nadadagdagan sa kagaguhan mo!"

Hindi ko na mapigilan. Nasasaktan na ako sa mga sinasabi niya. Hindi ko na rin t o kaya, ayokong magalit siya. Ayoko na. Pero paano ba?

(Now Playing: Heart Speaks First by Travis Garland)

"OO NA! OO NA GAGU NA AKO! Oo na ako na ang masama! Oo na ako na ang nangiwan! O o na ako na ang nangloko! PERO GINAWA KO YUN DAHIL MAHAL KITA!"

"Talaga?! TALAGA?! HIYANG HIYA NAMAN AKO SA PAGMAMAHAL MO! Nakakagago!"

Psssssh. Ang sakit niya magsalita. Naiinis na ako. Sa sarili ko. Kasi hindi ko m asabi yung totoo.. Na hanggang ngayon.. Siya lang naman ang minahal ko. At hindi ko gusto to!

"Ano? Puro ka naman salita! Ibang iba naman ang gawa! Ano? Yan na lang ba? Ang s asabihin mo Dylan? Ha?!"

"Ano pa bang gusto mong sabihin ko?!"

"YUNG TOTOO DYLAN! YUNG TOTOO!"

Nagulat ako sa sinabi niya. Anong..

"Alam kong ginagawa mo lang lahat ito para ilayo ako sayo! Alam ko lahat yan! Da hil lahat ng yan nagawa ko na! Nagawa ko ng ipagtabuyan ang taong mahal ko kasi kailangan!! Pero anong nangyari? Nawala siya. Nagsisi ako! Nasaktan ako! Alam ko .. Kung gaano kasakit.. Yung itago lahat. Para sa taong mahal mo! Kaya Dylan! Sa bihin mo na.. Yung totoo."

Oo Elle. Mahal kita! Ginawa ko lang ito kasi mahal kita! Kahit di mo sabihin, al am kong dito mas sasaya ka! Magtiwala ka lang sa akin Elle.

Sa rooftop, noong nakita kitang kayakap si Denise ang nasa isip ko lang noon.

Sana ikaw siya at siya ikaw.

Sana nasa probinsya na lang tayo.

Sana pinigilan kitang makilala si Yohann.

Sana noong nagtext ka na maghahanap ka ng trabaho sana sinamahan na agad kita.

Sana.. Dati ko pa sinabi na gusto kita.

Simula pa lang noong nakita kitang umiiyak noong pinaalis ka ni Lolo, simula noo n, gusto na kitang protektahan.

Ang lakas mo sa labas pero alam kong mahina ka sa loob. Kaya gusto kitang bantay an..

Tapos umalis ka. Namiss talaga kita noong wala ka. Hindi ko alam kung bakit, per o ang lungkot ko talaga noon. Halos hindi ko na kinaya, kaya nagpaalam ako kay L olo na sa Manila na mag-aral.

Hindi mo man lang ba nahalata yun?

Na iniwan ko si Lolo para makasama ka? Ganun ba talaga kababaw ang utak mo? Na s a ginawa kong yun.. Ikaw ang iniisip ko?

Sa bawat oras na kasama kita, lagi akong masaya.

Sa restaurant ni Ate Ising, sa school, sa bahay.. Kahit saan basta nandiyan ka.

Masaya ako pag kinukulit kita, natutuwa din akong sungitan ka. Gusto ko kasi ina amo mo ako. Gusto ko hindi ka magsasawa kapag katabi mo ako.

Hanggang sa makilala nga natin yung Yohann na yun. Sino ba siya? Bakit ba niya k amukha ang ex mo ha? Nainis ako. Halatang halata naman kasing gusto mo siya. Ano ba namang laban ko doon? Kamukha siya ng ex mo na mahal na mahal mo. Sino ba na man ako?

Lalaking nagsusungit sungitan pero ang gusto lang naman atensyon mo.

Hindi mo rin ba napansin? Bumait ako sayo? Hindi mo ba napansin na nagpaparamdam ako? Hindi naman ako ganito sa iba, na kahit na sabihin mo na buhatin ang mga b abae papunta sa clinic o lahat sila idistract para lumayo kay Yohann ginagawa ko . Hindi mo pa rin napansin?

Ginagawa ko yun kasi..

Akala ko gusto mo yung ugali ni Yohann.. Yung mabait.

Kaya nagpakabait ako. (~~.)" Pathetic noh? Sabi naman sayo lahat gagawin ko para sa iyo.

Pero.. Sobrang manhid mo!

Yung mga yun hindi mo pa din nahalata! Hanggang sa isang beses sumabog na ako, l ahat na kasi ginagawa ko pero sino bang napapansin mo?

Yohann. Yohann. Yohann.

Rinding rindi na ako! Tama na. Nasasaktan din ako.

Hanggang sa tumawag nga si Denise na lilipat na din siya kasi miss na niya ako. Miss ko na rin siya. Bestfriend ko kaya yun.

Isa pa, baka sakaling pag nandito siya, kahit konti lang.. Makita mo yung halaga ko.

Minsan, nagkagalit tayo. Ayokong magpakita sayo. Kasi, mali na naman yung ginawa ko. Mapapalayo ka na naman sa akin, kasi sasama na naman tingin mo sa akin. Kay a sinubukan ko na ding lumayo. Noon pa lang alam kong talo na ako.

Isang gabi tinawagan ako ni Ate Ising, tiningnan kita sa bahay. Wala ka. Hindi m o alam kung gaano ako kaalalang alala sayo. Paano pag may nangyari syo? Hindi ko ata mapapatawad ang sarili ko.

Nakasalubong ko si Yohann, sinabi niya yung nangyari.. Gagung yun. Sinaktan ka.

Eh ako nga ginagawa ko lahat para mapalapit ka. Siya nagawa pang saktan ka, baki t? Dahil alam niyang makukuha ka na niya?

Kaya.. Hinanap kita, kahit gabi na noon hindi ako titigil hanggat di kita nahaha nap.

Hanggang sa naalala ko. Noong masama yung loob ko, noong unang nagkwento ako say o tungkol sa buhay mo, kung saan tayo nagpunta. Sa playground at ayun nandoon ka nga..

Gusto talaga kitang yakapin at sabihing nandito lang ako. Hindi kita iiwan. Ako na lang.

Pero, naalala ko, nangako na ako kay Denise na sasamahan ko siya. Kaya masakit man sa loob ko.. Sinabi ko na.. Aalis na ako sa bahay niyo.

Hindi ka tumanggi, mukha ngang masaya ka pa. Sabihin mo lang na wag akong umalis , kahit nangako ako hindi ko tutuparin yun. Para sayo.. Lagi namang para sayo.

Noong nagdouble date tayo, isa lang yung gusto ko. Sana ako si Yohann, o sana ik aw si Denise. Sana ikaw ang partner ko. Mas masaya siguro ako.. Pero nakakanakaw naman ako ng sandali doon sa couple shop, kapag pinagpapareha tayo.

Alam mo yung di maalis ang ngiti sa mukha? Ako yun eh. Kasi katabi kita. Kasi na ndyan ka.

Yun nga, di ko na napigilan.. Umamin na ako sayo. Na mahal kita. Na mahal na mah al na pala kita Elle.

Ikaw ang unang babaeng minahal ko ng ganito. Ikaw ang huling babaeng gusto kong mahalin ng ganito.

Hindi ko naman talaga girlfriend si Denise.

Noong araw din na yun,pagkatapos nating magusap, sinabi ko sakanya na ikaw talag a ang mahal ko. Pero hindi pwede. Kaya sinabi ko na hindi pwedeng maging kami, k asi hindi ko naman siya mahal.

Bestfriend ko lang siya. :|

Ikaw lang talaga ang gusto kong maging girlfriend ko.

Kaso, hindi pala pwede. Umpisa pa lang alam kong talo na ako. At ngayon, dahil d oon.. Sa pinakita niya, alam kong.. Hinding hindi talaga ako mananalo.

Kahit ipaglaban kita Elle. Kahit ipilit ko na tayong dalawa, kapag.. kapag pinak ita niya yun sayo.. Alam kong iiwan mo ako.

Kaya, the sooner the better. Mas hindi tayo masasaktan. Kaya lang..

Noon pa lang..

Noon pa lang.

Sana sinabi ko na. Sana umamin na ako. Sana, inalayo na kita. Sana ngayon tayo p a ring dalawa..

Kaso.. Hindi na pwede.

At lahat ng sinabi ko dito..

Mananatiling sa akin na lang at sa nagbabasa ng storyang ito. Hindi mo to malala man. Hindi mo malalaman yung pagmamahal ko.

Para hindi ako magmukhang tanga, at para hindi ka masaktan at isipin mo na sana noon pa lang nakita mo na.

Mas mabuti na yung ganito. Wala kang alam, ako ang nasasaktan. Kakayanin ko nama n eh. Basta para sayo.

At unti unti..

Ibabaon ko ito sa limot.

Lahat ng ito..

"Ano bang sinasabi mo Elle? (~~.) Hindi ako ganyang klase ng tao. Wala akong dah ilan. At lahat ng sinabi ko totoo."

"Dylan..."

Nagsimula na naman siyang umiyak. Gusto kong punasan. Pero.. Hindi pwede. Kasi.. Hanggang dito na lang.

"Ito oh. Kung gusto mo malaman yung 'TOTOO' puntahan mo ito. Malalaman mo kung b akit ako nagdesisyon ng sarili ko. At kung bakit ako naging gago."

Inabot ko sakanya ang card na inabot sa akin ni Yohann.

"Siguro naman bayad na utang ko sayo. Sinabi ko na yung totoo.. Siguro din, hind i na tayo magkikita. At mas mabuting hindi na tayo magkita. Huwag na muna. Sorry sa lahat.. At salamat.."

Psh. Dylan.

Wag ka ngang iiyak.

Wag ka ngang weak.

"Salamat sa.. Lahat ng alaala na binigay mo sa akin Elle. Isa ka sa pinakamagand ang nangyari sa buhay ko." At isa din sa pinakamasakit.

"Sa tamang panahon, magpapakita ulit ako. Haharap ulit ako sayo. Siguro that tim e maiintindihan mo na ako. Kung bakit ako ganito. Kaya ngayon pa lang.. "YOU'RE WELCOME" Kasi alam kong pasasalamatan mo ako."

Ginawa ko tong sakripisyong to.

Kahit na.. Masakit sa parte ko.

Salamat sa lahat Elle. Sa lahat ng alaala noong magkasama tayo. At sa pagiging d ahilan kung bakit marunong ako magmahal..

Habang buhay kong itatago lahat ito. Baduy na kung baduy. Pero anong magagawa ko ?

I'm a boyinlove.

With the wrong girl, at a wrong time. :(

Kaya..

Bye Bye Elle Clemente. :(

Chapter 43 Cassandra's POV

Last week, Last week pang ganito si Kumareng Chanel.

Laging nakatulala. Hindi nagsasalita. Hindi kumakain. Nagkukulong sa kwarto. At palaging may hawak hawak na maliit na puting papel.

Nakitira na nga muna ako sa bahay niya kasi natatakot ako na biglang magpass out siya tapos walang tao dito. Natatakot ako na baka pagising ko isang araw..

Magbalik na naman si Elle Clemente.

Aaminin ko, andami ko ng kasalanan kay Chanel. Hindi din ako masyadong nakabawi dahil andaming nangyari sa buhay niya. Pero ngayong nag-iisa siya, gusto ko, ako ng bestfriend niya yung nasa tabi niya.

Simula tumira ako dito kumakain na naman siya, konti pero mas ayos na yun. Hindi nagsasalita.. Ngumingiti lang. Natatakot na nga ako. Kapag tinatanong ko kung b akit siya ganoon iiyak na lang siya at sasabihing..

"Ayoko na talaga Cass. Pagod na akong mainlove."

Dati, naiinggit ako kay Chanel, kasi hindi siya nawawalan ng minamahal, hindi si ya nag-iisa.

Pero ngayon, mukhang binabawi ko na yun. Parang, andami na talagang sakit na pin agdaanan ng bestfriend ko. :(

Hindi ko naman matawagan si Calvin Klein Go dahil hindi ko alam ang number. Bina to naman ni Chanel yung phone niya kasi ayaw na daw niya makausap ang ibang tao. Hindi siya lumalabas. Ayaw ring magpadalaw ng iba.

Hindi ko talaga siya maiwanan. Alam kong hirap na hirap na siya.

Hanggang sa..

May narinig akong iyak, pumasok agad ako sa kwarto niya. Nakita ko si Chanel, na kaupo sa tabi ng kama niya..

Nasa harapan niya ang mga picture ng lahat ng lalaking minahal niya..

Mula kay Gian, kay Kean, kay Dylan, at kay CK. Nakalatag doon.

Tapos si Chanel umiiyak sa tabi. Nilapitan ko siya at niyakap ko. Ramdam na ramd am kong sobrang nalulungkot na talaga siya. :(

"Chanel.."

"Cassandra. Hindi ko na kaya. Ayoko na."

"Anong ayaw mo na.."

"Cass. Ayoko ng magmahal. Pagod na pagod na ako. Bakit ganoon? Bakit kung kelan mahal ko na yung tao, iiwan na lang nila ako? O kaya naman paglalayuin kami ng t adhana? Bakit lagi na lang ganun?"

"Chanel.. Tama na."

"Hindi Cass. Ayoko na. Nakakapagod na. Sawang sawa na akong umiyak, masaktan, ma gpakatanga dahil sa lintek na pag-ibig na yan."

Hinayaan ko na lang siyang magsalita, ilabas lahat ng sama ng loob na nararamdam an niya.

"Pagod na ako! Wala ng nangyayari sa buhay ko kung hindi ang mainlove, masaktan, iiwanan. Tapos maiinlove ulit. Paulit ulit na lang! Nakakapagod na. Nakakasawa na."

"Ano bang problema sa akin? Ginagawa ko naman lahat pag nagmamahal ako ah? Bakit ganoon? Bakit lagi na lang ganito? Lagi na lang akong uuwing luhaan at nasasakt an."

"Lagi kong sasabihin, tama na. Kakalimutan ko na lahat. Magbabagong buhay na ako . Nagpaka Elle Clemente pa ako. Pero ano? Hanggang ngayon dala dala ko pa din yu ng sakit. Nasa akin pa din lahat."

"Cassandra, sawang sawa na ako. Pagod na pagod na ako. Ayoko ng magmahal. Ibibig ay ko lahat, tapos sa huli, wala ring mangyayari. Ayoko na."

Iyak lang siya ng iyak. Nakayakap lang ako sakanya. Hanggang sa pinunasan niya a ng luha niya.. Tapos huminga ng malalim.

"Ayoko ng magpakatanga Cass. Ayoko ng magmahal. Hinding hindi na ako magmamahal. Simula ngayon.. Ayoko na."

Nabigla ako sa sinabi niya. Alam ba niya ang sinasabi niya? Ang hirap kayang hin di magmahal. "Chanel, alam mong hindi posible yan."

"Pwes, gagawin kong posible. Iiwas na ako sa lalaki. Ayoko na. Yang mga lalaking yan sa una lang magaling, kung makapangligaw akala mo hindi ka na iiwan, kung m akapangako akala mo talagang tutuparin, pero ano? Nasaan na sila? Wala. Puro man gloloko. Puro mga gago."

Tapos umalis na siya. Alam kong mahirap, pero kung yun ang gusto niya susuportah an ko siya.

** December 16, 2011

Ilang araw makalipas yung nangyari, pinilit ni Chanel maging masaga ulit. Noong una halatang peke. Tapos inaya niya ako umalis ng umalis. Wala namang gagawin ka ya sinamahan ko siya. Bumabawi din kasi talaga ako sakanya.

Ngayon, si Chanel nasa bahay nina Bianca. Magkasama sana kami kaso naiwan ko yun g cellphone ko sa bahay ni Chanel kaya ito ako ngayon binalikan ko.

Paalis na sana ako ng biglang magtext si Chanel.

From: Bessy :* Cass! Get ma gift for Baby Bianx! =) It's in my drawer! Tnx! Come here na! :*

Bakit may gift si Chanel? Wala lang! Nagshopping kasi kami noong isang araw. Ala m niyo naman yung babaeng yun kung gaano kagastos!

Hinanap ko yung gift na nasa drawer niya.. Pero maling drawer ang nabuksan ko.

Pagkakita ko sa maliit na box na nasa maliit na drawer sa ilalim..

Mga alaala ni Chanel kay Kean. Pictures. Lahat nakadevelop. Tapos may planner sa gilid, ganoon pala ang ginagawa niya. Ginagawa niyang 'diary' ang planner. Laha t ng nangyari at date nila nakalagay doon, pati lahat ng souvenir nandoon. Mga m ovie tickets, letters. Lahat.

Mahal na mahal talaga ni Chanel si Kean.

Sayang.. Nawala na siya.

*booooog*

Biglang bumagsak yung isang libro na nasa taas ng drawer, nadali ko kasi noong i sasara ko na yung 'KEAN DRAWER' ni Chanel.

Noong pupulutin ko na..

May nakita akong maliit na puting papel..

Teka lang, hindi ba ito yung hawak hawak niya noong..

Ano ito?

*DING DOOOOONG*

Huh? Sino yun?

"Yael?"

CHANEL'S POV

"Uy Chanel! Nasaan na ba si Cassandra Ericka Javier?"

"Ewan ko doon! Baka nagpapaganda pa! Magkikita ata sila ni Yael ngayon eh."

"Yung dalawang yun talaga hindi na mapaghiwalay."

"Ay nako tama kayo!"

Dalawang linggo akong depressed. Madaming nangyari. Pero kinakalimutan ko na yun . Tintry kong magpakabusy para naman hindi ko na maisip yun.. Hanggang sa tumuno g ang phone ko.

*BEEP BEEP* Note: DECEMBER 16. HAPPY ANNIVERSARY KEAN PATRICK TOLENTINO PADUA! Three Words! Eight Letters! <3

Oo nga pala. Second year anniversary sana namin ngayon. :| Nakayearly alarm pala sa notes ko ito. Siguro dapat ko ng ali--

*King of Anything* From: Cass-undruuuuh! =) Beees. Emergency!

O____O

Nagulat ako sa tinext niya kaya tinawagan ko agad siya pero binababa naman niya.

From: Cass-undruuuuh! =) Beees. Favor please! Puntahan mo right now itong address na ito. 143 Three Words Nation St. Girlinlove City Wattyland.

Nagreply ako:

Huh? What will I do there? Di ko alam kung saan ito.

From: Cass-undruuuuh! =) I texted Manong Sid to fetch you there. Naituro ko na yung way!! Puntahan mo ple ase! Super big favor! I have to go there pala now para sa thesis ko, pero I can 't goooo. :O May date kami ni Yael :"> Please? Naku. Basta si Yael. Nagyes na lang ako. Nagpaalam ako kina Bianca na aalis ako at pupunta ako sa place na sinabi ni Cass. Ayun. Okay naman daw. Ingat daw ako. Tapos ayun. Hinintay ko si Mang Sid.

Noong nakarating na si Mang Sid tinanong ko kung naexplain ba ni Cass sabi niya oo daw kaya ayun. Pumunta na kami.

Pagdating namin sa Three Words Nation. Girlinlove City Wattyland.

"Ma'am.. Where are you going?" sabi sa akin ni..

Tiningnan ko ang name tag at..

Mira Romina.

"Amm.. Sa 143--"

"Ah! Alam na po namin yan. Numbers po ang uso dito." sabi naman ni Karla Koleen.

Tapos inexplain naman sa akin Rizza B. Kung paano at saan yung bahay na ito. Nag text ako kay Cass. Nagreply siya na bahay daw yun ng thesis mate niya at kukunin ko daw yung mga papers. Kaya ayun.. Pumunta na ako.

"Ma'am Chanel!"

"Po?"

"Doon lang po muna ako sa parking, bawal daw po sa gilid eh."

"Ay osige po. Text ko na lang kayo."

Ang strict naman ng Three Words Nation!

Walang gate sa Three Words Nation. May fences lang sa gilid. Parang american hom es. Kaya pumasok na ako sa may pinto.

Nagdoorbell ako. Doorbell. Doorbell. At isa pang doorbell. Kung kakasuhan nila a ko ng nuisance eh hindi ko kasalanan. Well, slight.

To: Cass-undruuuuh! =) Bes! Wala atang tao! Need mo ba talaga? What will I do here?

From: Cass-undruuuuh! =) Oo bes! Amm.. Sarado ba? Pasok ka na lang kaya?

To: Cass-undruuuuh! =)

Gaga! Ang higpit kaya dito! Matrespassing pa ako!

From: Cass-undruuuuh! =) Awww. Paano na? :|

Mayamaya..

May lumabas na girl. Maid ata. Bakit ngayon lang niya narinig?!

"Hello po excuse me po."

"O___O Ohmygosh."

"Ah.. Bakit po?"

"Tuloy po kayo."

Tapos pinapasok niya ako. Ang weird ng katulong. Ano bang nangyayari dito? Pinag tritripan na naman ba ako ni Cassandra? :|

Pinapasok niya ako sa loob at sinabing aalis daw muna siya kasi madami pa siya k ailangan gawin sa garden daw ba? Ewan. Tapos--

"TEKA ATE!! Diba--"

Tapos umalis na siya! ANG WEIRD NIYA! Hindi ba niya alam na pwedeng magnanakaw a ko ngayon? :| kung sino mang may-ari ng bahay na ito.. Naku.

Nandito ako sa parang.. Front terrace. Pero wala ng labas. Parang pinaka entranc e talaga ng bahay pero nasa loob ka na.

Ano pa bang gagawin ko? Papasok na ako. At hahanapin ang papers ni Cassandra. Pa g nakulong ako inosente naman ako.

Binuksan ko ang pinto at..

*creaaaaaaaaak*

A--Ano..

Ano ito?

B--Bakit..

Bakit ganito?

Anong nangyayari?

Dinidial ko si Cassandra, pero nabitawan ko na yung phone ko.

Nanghihina ako sa nakikita ko.

I.. Ito yung..

Ito yung mga regalo ni C.H sa akin..

Ito yun. Isa lang ang balot ng regalo ni C.H. Ito lang.

Ano ang mga ito!?

Yung kaklase ni Cassandra? Yung thesis mate niya si.. CH?! CHAPTER 44 CHANEL'S POV

To: Elle Clemente. From: C.H

(Now Playing: How Can I Not Love You)

Ito ang mga nakalagay.

Bakit..

Bakit nandito?

Kaninong bahay ito?!

Binuksan ko yung mga regalo..

Doon sa unang regalo..

Tang na juice.

Tapos may nakalagay na letter na

"You can never undo what you have done. You just have to accept it. And believe me.. It's better."

Hindi ko maintindihan. Bakit tang na juice?

Binuksan ko pa ulit yung isang box.

May lamang socks.

"I love you because you're just like her. And I now know.. That you're better. M aybe, the best."

Naiiyak na ako. Naguguluhan ako. Ano ito?! Anong nangyayari?! Yung thesis mate n i Cassandra si CH?! Sino si CH?!

Binuksan ko lahat, nagbrebreakdown na ako. Sinira ko lahat! Pero wala akong maki tang clue kung sino siya..

Hanggang sa.. May isang malaking box.

Sa may gilid.

Binuksan ko yun. Baka nandito na ang sagot.

Pero wala. Sa loob ng box, may box na laman.

At may box pa ulit..

Paulit ulit.

Hanggang sa may isang rectangular box.

Ayoko ng buksan. Baka box na naman ito. Sayang lang..

Pero hindi ko alam kung bakit, napansin ko na lang na binubuksan ko na pala ang box at..

O____O

A--anong..

A--nong nangyayari dito?!

Bakit nandito ito?! Bakit?!

Ano na namang bang klaseng paglalaro ng tadhana ito?! Ano na naman ba?!

Bakit..

Bakit nandito yung scrapbook na ginawa ko noon.. Para..

Kay..

Kean.

Binuksan ko.

Ganoon pa rin. Walang nagbago. Ito yung ginawa ko sa starbucks. Ito yung regalo ko sakanya noong pasko.

Bakit nandito?! Naguguluhan na ako. Bakit na kay C.H?! Sino si C.H?!

Naguguluhan na ako.

Hanggang sa basahin ko yung note.

"Three Words. Eight Letters. 38. 3rd letter in the Alphabet is the letter C. 8th letter is the letter H. Your First and Last name starts with CH. CHanel CHua. L ove, CH"

Kaya..

Kaya ba..

Kaya pala..

Napaupo na lang ako doon.. Yakap yakap ko ang scrapbook. Anong nangyayari?! Hind i ko maintindihan?! Please.. Tulungan niyo ako maintindihan?! Bakit ganito?! Tam a ba ang naiisip ko? Siya ba? Siya nga ba? Pero.. Natatakot na akong magexpect. Ayoko ng madisappoint. Gulong gulo na ako. :(

*Creaaaaaaak*

May narinig akong nagbukas ng pinto. Malalakas na footsteps. At may narinig ako na..

"Ano ba naman tong si Yaya. Naiwan pa yung Shovel. Paano kami magtatanim."

O_____O!!

Kilala..

Kilala ko yung boses na yun.

Tumayo ako sa kinauupuan ko. Lumakad. Papalapit sa kung saan narinig ko yung bos es na yun. Hindi ako pwedeng magkamali.

Siya yun.

Alam kong siya yun..

At oo, hindi nga ako nagkakamali.

"PAPA?!"

Nabitawan niya ang dala dala niyang Shovel.. Tumingin sa akin. Gulat na gulat.

"CHA--CHA--CHANEL?!? Anong--Anong--"

*creaaaaaaaaak*

May narinig akong nagbubukas na naman ng pinto..

"Papa yung susi, may importante akong ipagtatapat kay C--"

Nabitawan niya yung dala dala niyang flowers.

Anong nangyayari dito?! Anong..

"Elle?!"

Bakit siya nandito? Bakit kilala niya si Papa? Bakit?!

"YOHANN?! Bakit? Si Papa.. Ibig mong sabihin."

Ibig bang sabihin nito..

Si C.H

Si Yohann.

At si Kean..

"Kean? Ikaw ba yan?"

Please. Kill me now.

Napuno ng katahimikan ang buong kwarto. Lahat nakatitig sa isa't isa. Hindi alam kung aamin at kung maniniwala. Parehas nabigla at parehas naguguluhan. Anong na ngyayari? Ano lahat to?

"Elle.. Let me explain."

Totoo nga.

Hindi ako makagalaw. Namamanhid na ako. Totoo ba ito? Ano to? Pinaglalaruan na b a ako? Ano to? Bakit ganito?!

"Elle.."

Tiningnan ko siya. Hindi ko alam ang nararamdaman ko. Kung malungkot ba ako, gal it, naiinis.. O masaya. Hindi ko na alam. Gulong gulo na ako. "K--Ke--Kean?"

Maluha luha kong tinanong sakanya. Nanginginig ako. Gusto kong sabihin niyang Oo . Pero gusto kong sabihin niya na hindi. Kasi.. Hindi ko na kaya. Hindi ko na ka ya.

"Sorry."

Sorry?

"Ang ibig mong sabihin.. Si Yohann. Si C.H at.. at ikaw Kean.. Ay.. Ay.. Iisa?"

"Please. Let me explain!"

Natawa naman ako sa sinabi niya.

"Explain?! Explain na naman?! Ano pa bang ipapaliwanag mo ha?! PUNYETA NAMAN! Wa g mo naman akong paglaruan! Utang na loob naman Kean!"

Iyak na ako ng iyak doon. Ano ba ito ha?! Laro? Anong akala niya? Sasaya ako? Ng ayong dumating siya?!

"Sa tingin mo ba ganoon kadali na basta ka na lang dadating sa buhay ko ulit ha Kean?! Isang taon!! Isang taon ako nagdusa. Bawat araw.. Pinagbabayaran ko ang p agkawala mo! Araw araw halos patayin ko ang sarili ko! Kahihintay sayo! Kaiiyak sayo! Kaasa na babalik ka!!"

"Ilang libong luha ang lumabas sa mata ko. Ilang daang beses ako umiyak ng para sayo.. Lahat ng kawalanghiyaan halos gawin ko sa sarili ko at sa ibang tao kasi naiinis ako sa pagkawala mo. Pati nga buhay ko handa ko ng ialay para sumunod sa yo, tapos.. Tapos.."

Iyak na ako ng iyak.

Galit na galit ako.

Ang sakit sakit.

"Tapos ngayon, nandiyan ka na ulit?! Kung kelan natutunan ko na na wala ka. KUNG KAILAN TANGGAP KO NA WALA KA NA! Babalik ka na parang walang nangyari?!"

"Ano bang akala mo Kean ha?! Na naglalaro tayo ng taguan?! Isang taon ka magtata go, ako, halos mamatay na kahahanap sayo. Tapos ngayon, magpapakita ka. At ano? Ako na naman ang taya?! HA?! Laro ba ito Kean? Masaya ba? MASAYA BA?!"

"Bakit ano bang akala mo ha?! Ngayong umamin ka, na yayakapin kita? Sasabihin ko na namiss kita? Tapos mamahalin kita?! Anong pakiramdam mo mapapatawad agad kit a?! Ano yun?! Gaguhan!? Aba e putangina!"

Napaupo na ako. Hindi ko na kaya ito. Ang sakit na masyado. Ayaw ko na. Ayaw ko ng bumalik siya.

Tanggap ko na eh.

Tanggap ko ng wala siya. Bakit bumalik pa siya?!

Lumapit siya sa akin, at nagsalita..

"Alam mo ba kung gaano ko pinagbabayaran ang ginawa ko?! Akala mo ba araw araw m asaya ako na wala ka sa tabi ko?! Oo nandito na ako! Pero alam mo ba na lahat ng lakas ng loob inipon ko para muling humarap sayo?! Oo. Sorry! Sorry nasaktan ki ta! Pero hanggang kailan?! Hanggang kailan mo ako sisingilin sa kasalanan ko nga yong nagbalik na ako sa buhay mo?"

"HABAMBUHAY KEAN!! I mean.. Yohann. I mean.. CH!! HINDI NA KITA KILALA!! Sino ka ba?! Sino ka na ba?! Hindi ko na kayang maniwala at magtiwala!! Masyado akong n asaktan!! Patay na ulit si Chanel! Pinatay ko na! Pinatay MO na! Wag ka ng bumal ik! Umalis ka na ulit! Umalis ka na lang ulit!!!"

Tinulak ko siya. Lumayo ako sa kanya. Tumalikod. At umiyak.

Bakit nasasaktan pa rin ako?! Oo nakalimutan ko na siya.

Oo si Dylan ang pinili ko dati.

Pero ang sakit pa rin. Hanggang ngayon, di ko pa rin kaya, naiiyak pa rin ako.

Ayoko na. Ayoko ng bumalik siya. Masaya na ako. Wag na sana niyang guluhin pa.

"Papatunayan ko na nagsisisi ako na iniwan kita! Papatunayan ko na ako dapat ang piliin mo. Papatunayan ko na.. Mahal pa rin kita. Mahal na mahal pa rin kita.." Nagpatuloy lang ako sa paglalakad. Wala ng silbi.

Ayoko na. Ayoko ng bumalik ka.

"Courtney.."

Napatigil ako sa paglalakad.

Co--Courtney?

Nga--Ngayon na lang ulit may tumawag sa akin ng Courtney. :(

Humarap ako sakanya. Kilala ko si Kean, hindi yan titigil kapag hindi mo hinarap .

"Don't stress yourself."

"I will Courtney! I promise!"

Bahala ka. Bahala ka.

Kinalimutan na kita.

At ayoko ng..

Bumalik ka pa.

CHAPTER 45 PART 1 CHANEL'S POV

"GOOD MORNING CHANEEEEL!!!"

Oh bakit nandito sina Cassandra? -___^

"Cass. Bianca. Ivy. Ria. Anika! Anong ginagawa niyo dito?"

Anika: We decided to pay you a visit sa school mo :) Wala kaming pasok today eh! :)

Oo nga pala. Pumapasok pa rin sila. Sa school namin dati.

Bianca: Balik ka na kasi sa school natin.

Ako: Okay na ako dito B. Masaya na ako!

Cass: Mars. May.. May.. May nalaman kami.

Ako: Sabi ko na. Kaya pala nandito kayo. Ambilis naman ng balita!

Ivy: Si Cassandra chismosa!

Cass: Hoi Ivy!!

Ria: Oh tama na yan! Ano ba Elle. Anong nangyari?

Ako: Wala. Actually madami. Pero.. Paano niyo naman nalaman?!

Bianca: Eh kasi humingi ng tulong si Yohann--Este si Kean sa am--

Cass: BIANCAAAAAAA!!!!

Bianca: OHMYGOSH Chanel! That was a joke!! ^___^V

Tapos kinurot siya ni Cass. Ang pilya talaga ni Cass. At ang daldal ni Bianca.

So..

Humingi pa talaga siya ng tulong kina Cass..

Pagkatapos niyang lokohin kaming lahat? Ang kapal--

"Ano ba kasing nangyari?!"

Bigla akong Inakbayan ni Cassandra!

Ito.. Gusto na namang sumagap ng chismis! Tsss.

"Nagsorry siya. Pero.. Ayoko na. Ayoko na sakanya. Pagod na ako. Kinalimutan ko siya. Tapos babalik siya? Eh gago pala siya."

"Hindi mo na ba siya mahal? Si Kean? Hindi na ba?" sabi ni Anika.

Napatingin na lang ako kay Anika. Tapos tumahimik silang lima. Nagsmile na lang ako.

"May class pa ako. Mauna na ako--ARAY! O____O Ke--Anong ginagawa mo dito? =___=+ "

"Good Morning Cassandra. Anika. Bianca. Ivy and Ria! At goodmorning sayo mahal k o." --Kean.

Tapos umakbay siya sa akin tapos kumiss sa cheeks ko. Sina Cass nagyieeee. Psh.

"Ano bang ginagawa mo?!" "Nandito po ako kasi school ko din to. Baka nakakalimutan mo."

Inalis ko yung kamay niya sa balikat ko.

"Ewan ko sayo. Oi kayo una na ako ha? May class pa ako eh! Bye!"

Tapos umikot na ako. Narinig ko na lang si Kean na..

"Uuna na din ako. Babantayan ko pa yun eh. Babawiin ko!"

Psh. Babawiin. Sorry. Ayokong magpabawi.

Pumasok na ako sa room. Naupo. Napatingin.

Wala na nga pala si Dylan. Bumalik na siya sa probinsya. Magkasama na sila ni De nise.

Na.. Na..

Haaaay..

Namimiss ko siya. :(

"Courtney."

Napatingin ako. Bakit nandito na naman-- Tss kaklase ko nga pala siya.

"ANO BANG KELANG--"

Gusto ko siya sungitan pero seryoso mukha niya eh. Tapos nakatingin lang siya sa upuan.

"--an mo." "Ah. Wala."

Tapos umalis na siya. Oh problema noon?

Naupo na ako. Lumapit sa akin ang SMP tapos nangulit. Tawa lang ako ng tawa! Kul it nila! Hanggang sa..

"Oh. Yohann?" sabi ni Avan noong dumating si Kean.

"Kean pare."

Josh- Kean? Bakit Kean?

Kean- Yun totoo kong pangalan. -__-"

Ethan- Ah! Sus. Pangalan lang yun. Oh ano? Kamusta kayo ni Elle?

Kean- Ayos kami! Sa totoo lang nililigawan ko ulit siya.

Lahat- ANO?!

Kean- -___-" Bakit may magrereklamo ba sa inyo ha?!

"AKO!!!!" sabi ni Avan.

"*glare*" balik na tingin ni Kean.

"--AY GWAPO! Di pa ako tapos eh! Hehehe."

Sira. Takot! Laki laking tao eh!! Hahahah. :D Umalis na ako doon. Wala lang. Nai irita ako kay Kean eh. =__=+ Lalo ko lang naalala si Dylan. Miss ko na si Dylan eh.

Nagpahangin lang muna ako tapos Nasira ang pagiisip ko doon kasi..

"Kyaaaaah >o< Ang sweet ni Yohaaaaannnn!!!!"

-___^ Ano na naman ginagawa ng lalaking yun?!

Pumasok ako sa room at..

Nagsusulat kasi si Kean ng..

"MAHAL KO SI CHANEL COURTNEY CLEMENTE CHUAAAAAA!! Gagawin ko lahat para mabawi s iya."

Maybel: Sino si Chanel??

Jhoriz: Baka ex ni Yohann?? Este ni Kean?? Ay ewan!

Quennie: Ako kaya si Chanel!!!! >0< Papapalit na ako ng pangalan! Sino ba yang C hanel na yan? Swerte naman!!

Swerte? Akala niyo lang. Akala niyo madaling maging si Chanel. Akala niyo.

Psh. Lalo akong nabadtrip. Gusto ko na umuwi! Ayoko na dito!! Kaso noong aalis n a ako..

"COURTNEY!!!"

Tapos sumalubong siya sa akin tapos niyakap ako!

Quennie: Ay! Si Elle pala? Ano ba to?! Bakit sila nagpapalit ng pangalan?!

Jhoriz: Screename teh! Di mo know!?

Maybel: Ay ganun?! So si Elle at Yohann pala? Kala ko ba si Patrick?!

Jhoriz: Parang algebraaa! Sakit sa ulooo! Fly chikaroo na us!

"Namiss kita! Saan ka galing?"

"Tigilan mo nga ako Kean pwede?"

"Suplada mo na, Courtney."

"It's Elle.."

"Elle. Elle! Ikaw pa rin yan! Courtney kooooo."

Tapos hinigpitan niya yakap niya.

"Bangooo moooo. Hmmmmm. Akin ka na lang kasi ulit eh."

"....."

Hindi ako umimik. Napatigil si Kean. Tapos bumitaw.

"At last." sabi ko.

Tapos umupo na sa upuan ko. Naiwan lang siya doon. Nakatingin na naman sa upuan.

Tigilan mo na kasi. Tigilan mo na itong kahibangan mo.

Maya maya may mga lumapit sakanya na Advertising majors. Kukuhanin ata siya na b ida sa commercial.

Avan- Oi Elle. Tulala ka diyan! Elle- Ay. Me iniisip lang.

"Si Dylan ba?"

"Ah. Huh? Hindi ah!"

"So si Yoh--Kean?"

"Hmm. Hindi?"

"Bakit patanong?"

"Eeh Avan. Wala ka na naman magawa! Manligaw ka na lang."

"Pwede ba?"

"Sa iba!!"

"Hahahaha! Oo na. Makailang ulit mo na akong binasted!"

"To naman! Hnd naman masyado mga 32 times lang!" "Grabe ka naman! Nawawala pagkapogi ko sayo eh."

"Oo nga naman. Sinasayang mo sa akin eh!"

"Kung sayo ko din lang sasayangin. Eh kahit maubos pa to kasasayang!

"Ang cheeeesy ni Avan koooo. Pakurot nga."

"Kiss muna!"

"Che!"

"Cheeks lang?"

"Sayaw ka muna ng NU ABO ng F(X)!"

"Ano yun?!"

"Wala ng kiss!"

"Ano ba kasi ung sayaw na un! Tsk!"

"Sayaw yun ng mga pogi't maganda!"

"Sus. Kulit mo."

"Maganda eh."

"Kaya nga tinamaan ako!"

"Masakit ba?"

"Minsan.. Oo."

"Masakit pala eh. Bakit di ka pa tumigil?"

"Mas masakit kasi."

Wala na akong maisagot. Nagkatitigan lang kami.

"Pero kahit paulit ulit mo akong saktan ng saktan. Basta ikaw ayos lang."

Alam ko yung pakiramdam na yan eh. Alam na alam ko. Kaya niyakap ko siya. Halata ng nagulat siya kasi hindi agad siya nagrespond. Pero yumakap din siya.

"Sorry.. Avan."

"Di mo naman kasalanan eh. Ako ang tanga kasi mahal pa rin kita kahit alam ko na man na hindi mo ako kayang mahalin."

"Avan."

Kumalas siya sa pagkakayakap namin.

"Pero ang I LOVE YOU naman hindi tanong eh. Kaya hindi dapat ako magexpect ng sa got."

Ang ganda ng sinabi niya. Oo nga naman. Kaya siguro may taong nasasaktan.

Akala nila mahirap magsabi ng I love you. Pero sa totoo lang, mas mahirap ang ma katanggap ng I love you too.

"Sige Elle ha. May practice pa kami ng basketball."

Tapos umalis na siya. Pakiramdam ko nasasaktan lang siya kaya siya umalis. Kasi nakita ko si Ethan kanina eh. Natutulog sa library. E di walang practice.

"Sorry Avan."

Tiningnan ko lang siya habang papaalis na siya. Maya maya pakiramdam ko may tumi tingin na din sa akin.

"Hirap sa pakiramdam ng may nasaktan ka db?"

Napatingin ako.. si Kean pala. Siya pa talaga nagsasabi niyan sa akin ha?!

"Talaga? Alam mo pala yun? Yung mahirap sa pakiramdam pag may nasaktan. Bakit di halata? *roll eyes*"

Tapos kinuha ko na gamit ko. Di ko na matagalan pangungulit niya.

"Courtney naman."

"Ano ba?!"

"Pwede ba.. Bigyan mo naman ako ng chance. Gustong gusto ko talaga bumawi sayo."

Binaba ko ang bag ko, at tumingin sa kanya.

"Sabi ko naman sayo. Hindi na kailangan. Dahil wala ng magagawa yan. Nagawa mo n a eh. Nasaktan mo na ako. Binasag mo na ang mundo ko. At ngayon.. Unti unti ko s iyang binubuo. Ng wala ka!"

Natahimik na lang siya. Dati, ako ang nasasaktan.. Ngayon ako madami nasasaktan. Balanse na ba? Bakit mali pa din? Kailan ba magtatama lahat?!

"Courtney.. Alam ko. Kung gaano kasakit. Pero hanggang kailan mo ba ako paparusa han? Hanggang kailan ka magiging ganan sa akin?"

Napatitig na lang ako sakanya. Pinparushan ang tingin niyang ginagawa ko sakanya ?! Tsss.

"Bakit? Hanggang kailan mo ba gusto bumawi?"

Napatingin lang siya sa akin. Nagulat sa sagot ko at sa pakikitungo ko sakanya. Oo Kean. Nagbago na ako. Hindi na ako si Chanel. At lalong hindi ang Courtney mo . Ako si Elle. Elle na binago ng pagkawala mo.

"Sorry."

Sorry na lang ang lumabas sa bibig niya. Sorry?! Ano pang maggawa ng sorry niya. Pagod na pagod na ako sa sorry niya! Gamit na gamit na yang linya na yan! "Tama na. Nakakapagod ng pakinggan ka."

CHAPTER 45 PART 2 CHANEL'S POV

Umalis ako. Pagod na ako. Sa ganito. Gusto ko ng sumaya. Gusto ko na ulit sumaya .

Noong sumunod na araw, patuloy pa rin sa panunuyo si Kean. Hindi niya ako nilulu bayan. Minsan kelangan ko pa talagang tumakas para maiwan siya.

Nakakasakal na siya.

Iritang irita na nga ako sa presensya niya tapos ganoon pa siya?

Buti ngayon.. Umabsent siya.

Trixia: Hindi ko talaga maintindihan si Elle.

Aya: Chanel.. Hindi Elle.

Trixia: Whatever.

Anne: Oh eh bakit naman hindi mo siya maintindihan?!

Trixia: Halur?! Tao pa ba yun?! Kilala mo si Kean dibuh?

Anne: Sino bang hindi nakakakilala kay Kean slash Yohann?!

Trixia: EXACTLY!! Heartrob yung lalaking yun kasi ng umulan ng kgwapuhan nagdala siya ng timba..

Aya: Ano konek kay Chanel?

Trixia: Naman.. Wala ng isloslow pa?! Tatalunin ang pagong??

Anne: Ewan ko sayo Trixia!

Trixia: Natural.. Kung ako yung hahabulin ng lalaking yun aba.. Eh. Gora na ako! Pero, itong si Chanel.. Parang naiinis pa. Ano bang problema?

Aya and Anne: Ewan ko! Tara na nga! Wag mo pakialam buhay ng iba! Pakialaman mo yung iyo! Tara na! Pupunta pa tayo sa meet up ni JM.

Meetup ni JM? :/ Hmmm.. Naalala ko tuloy agad si JM Tan.

Haaaay.

"Ano ba naman yung mga yun.. Oo. Sino nga bang magdedeny pa at tatanggi kay Kean ? Ako lang ba? :| Bakit? Kasi.. Iniwan niya ako. Pinaniwala lang naman niya akon g patay siya. Pinilit ko ang sarili ko nakalimutan siya. Halos patayin ko ang sa

rili ko kakaiyak sakanya.. Tapos sa isang araw lang.. Babalik siya. Na parang wa lang nangyari?! At kung hindi ko pa malalaman at pupuntahan ang bahay niya.. Hin di ko pa malalaman na ako pala'y pinaglalaruan niya?!

Kahit gwapo siya, gago naman siya.

Who wants a jerk?! A hot one.

Not me. :|"

"Talaga? Ganun yung tingin mo sa akin."

O____O!!

Ohmygosh! He's freaking crazy! Ngulat ako sakanya!

Ano bang--Bakit ba pasulpot sulpot ito?!

"Courtney.. Alam kong gago ako. Sobra."

"Alam mo naman pala.. E di itigil mo na. Umalis ka na--"

"--Pero hindi talaga ako titigil hanggat hindi ko napapatunayan sa iyo na.. Nawa la lang ako. Pero hindi naman ako tumigil na mahalin ka. Hinding hindi."

Ngayon pa? Ngayon pa ba ako maniniwala sakanya?! Sa kabilang lahat ng ginawa niy a?! Hindi na. Hindig hindi na.

"Hanggang ngayon. Hindi ko pa rin alam kung saan ka galing. Kung bakit at paano ka nawala. Nasaan ka noong kailangan kita?! Nasaan ka?!"

Hindi ko na mapigilang maiyak.

Umiyak na naman ako sa harapan niya. Pagod na pagod na ako. Ang sakit sakit eh.

Niyakap niya lang ako. Hindi katulad ng yakap niya sa akin sa mga nagdaan na ara w.

Ngayon.. Ang warm.

Ito na naman ang yakap niya.

Yung yakap na mararamdaman mong hindi ka nag-iisa. Yung yakap na nagsasabi na an diyan siya.

"Courtney. Bukas. Date tayo ah?"

Tapos inalis niya yung yakap. Tapos pinunasan luha ko.

"Tagal ko ng gustong gawin yun. Ang punasan lahat ng luha na sinayang mo sa akin . Ang yakapin ka at sabihing nandito lang ako. Ang tagal na."

Tapos ngumiti lang siya.

*O*

Nakalimutan kong ang gwapo gwapo nga pala ni Kean.

"Sarap talaga ng hug mo. Hug pa lang ulam na. Ano pa kaya ang kiss--"

"Siraulo! Lumayas ka nga dito! =___="

"I love you toooooo! :*"

Tapos umalis na siya. Pero habang naglalakad pabalik kumakaway siya at nagflflyi ng kiss. Pasaway talaga.

Pagikot niya. Nabangga niya yung president ng Drama Club. Isa sa pinakamaganda s a campus. Isa din sa pinaka.. Flirt? Siya si Vecs.

"Ouch." sabi ni Vecs.

"-__-" sabi ni Kean. "Tumingin ka kasi sa dinadaanan mo."

Sinamaan lang siya ng tingin ni Vecs. Pero noong natitigan niya ng mabuti si Kea n ngumiti lang siya.

"Nge. Ikaw kaya diyan hindi tumitingin eh" sabi niya sa mas malambing ma boses.

Napatingin ako kay Kean. Nahalata niya na medyo nagbago ng boses si Vecs. Lagot na. Baka sungitan na naman ni Kean si Vecs. Lapit na nga ako para umawat sa--

"Sige na sorry na. My fault. Next time magingat ka na buti di ka nasaktan."

O___O!

Ano raw?!

Si.. Si Kean ba yun?! Ba--Bakit ganan?

Natulala lang ako doon. Pakiramdam ko nakanganga ako. Pero hindi ko na napansin. Umalis na si Kean tapos si Vecs naman kilig na kilig na pumasok sa room namin a t hinanap si Khate, Yung isa pang Drama Club member.

Bakit.. :/

Well. People change.

Chanel. You became Elle. Wag kang maging unfair kay Kean kung nag grow up siya a t hindi na siya kasing selfish tulad noon.

Tama! yun na lang iisipin ko.

Nag grow up kaming dalawa. Parehas kami nagbago.

Maglulunch na nga muna ako. Naloloka lang ako kaiisip dito! Hindi ko naman dapat isipin! Inayos ko na gamit ko at lumabas na ng room. Maya maya.. Ano ba. Bakit ba kung k ailan gusto ko umiwas.

Nakita ko na naman kasi si Kean. Kumakain ng tinapay. Nakaupo sa veranda malapit sa playground ng school na malapit sa canteen.

Lalampasan ko na nga lang. Di naman niya ako mapapansin--

"Courtney!!" tapos ngumiti na naman siya. Nakakastar struck siya. *O* Tapos kuma kaway kaway pa siya.

"Iba ka rin eh ano? Napansin mo pa ako."

"Footsteps mo palang, pag narinig ko, alam ko ikaw yun."

Footsteps? :/

"Yeah right."

"Totoo yun! Kabisado ko lahat ng bag--"

"Eh kung footsteps ko palang naririnig mo agad. Bakit ang iyak ko at ilang beses na pagtawag sa pangalan mo noon hindi mo napansin?!"

Tinitigan lang niya ako. Alam ko foul na yung sinabi ko. Pero kasi..

Ayoko ng.. Balik siya ng balik sa past. Tapos kakalimutan naman niya yung ginawa niya sa past.

"Sorry."

Nagsorry na naman siya. Sorry na naman.

"Wag ka ng magsorry. Nakakainis lang. Paulit ulit. Wala ng saysay."

Tapos alam ko nasaktan ko na naman siya. Ayoko naman talaga. Pero ayoko nga ng b inabalik niya yung dating kami na parang walang nangyri.

Aalis na sana ako ng biglang may lumapit kay Kean. Yung muse sa student council. Ano naman kailangan niya kay Kean?! -___^

Kei- Ah.. Ke--Kean?

Kean- -__^ Why?

Napaatras naman si Kei. Tssss. Aalis na sana ako kaso..

Kean- Ammm. Sorry sorry. May iniisip lang. Ano ba kailangan mo?

Nanlaki na naman mata ko.

Ano ba.. Bakit ang bait ni Kean?! Bakit.. :| Kean?

Kei- Ano kasi.. Pwede bang ano.. Makuha number mo?

Don't tell me ibibigay ni Kean?

Nakatingin lang ako sakanila. Tapos si Kean tumingin sa akin. Tumingn naman ako sa iba. Sabihin naman niya interesado ako. Tsss. Asa pa siya ano!

Kean: Ah, hnd ko bnbigay number ko eh. Isa lang contact ko. Siya lang. (tapos tu mingin siya sa akin, umiwas naman ako ng tingin)

Kei- Ga--Ganun ba :(

Kean- Ah. Ano ba. Ayos lang yan. Oh.

Napatingin ako noong sinabi ni Kean yung 'Oh' tapos binigyan niya ng candy si Ke i. Nagsmile si Kei at nagthanks. Kinikilig kilig pa.

(Now Playing: Begin Again by Colbie Calliat)

"So.. Mabait ka na sa girls ngayon."

"Selos?"

O_____O!!!

"A--Ano?!? A--Asaaaa!! Ang yabang mo! Diyan ka na nga!!"

Tapos umalis na ako. Kaya lang hinahabol pa din niya ako.

"Hmmm. Playboy na ba ang tingin mo sa akin?"

"Ganan ba ang gusto mong maging tingin ko sayo?"

"Hindi naman."

"K"

"LMNOPQRST--"

"KEAN!!"

Lakad lang ako ng lakad. Sunod lang siya ng sunod. May mga nadadaanan kaming gir ls. Nagssmile mga girls sakanya nagssmile din siya. -____- Buset. Sunod kasi ng sunod.

"Ano ba?!"

"Ano? Init na naman ng ulo mo!"

"Wag ka na nga sumunod!!!"

"Bakit? Hindi ako nasunod. Diyan din ang way ko."

"Tsssss!!!!!"

Nagiba ako ng way. Sumunod naman siya.

"Ano yan?!"

"Alin?!"

"Bakit sumusunod ka pa rin?!"

"May naiwan ako sa room. Babalik ako."

"KEAAAAAN!!"

Tapos tumawa na lang siya. Tumawa pa siya?! Iritang irita na nga ako!!!

Maya maya bigla na lang niya hinigit ang kamay ko tapos hinigit ako sa veranda n a inuupan niya kanina.

"Sarap ng hangin. Ayan! Magrelax ka muna. Init ng ulo mo."

Gusto ko sana siya sigawan! Kaso biglang may blow ng hangin. Infairness ang sara p nga. Tapos bigla na lang akong binack hug ni Kean.

"Kean ano ba."

Tapos imbis na alisin niya, pinatong pa niya mukha niya sa balikat ko. Nailang n aman ako gumalaw kasi baka mahalikan ko siya.

"Wag ka munang gagalaw. Ganito lang muna tayo. Miss na miss ko na to Courts. Ika w. Sobra. Oo malaki ang kasalnan ko sayo pero pwede bang kalimutan ko muna yun n gayon? 5 minutes akin ka muna ulit?"

Ang sarap ng hangin. Ang peaceful. Ang ganda ng nangyayari kaya hindi ko na muna kinontra si Kean.

Isa pa..

Namiss ko din naman talaga siya :(

"Courtney. Alam ko malaki ang gap natin. Alam ko malaki ang kasalanan ko--"

Pilit kong inalis ang yakap niya. Ayoko sabi ng ganitong usapan. Babalik lang la hat sa akin. Lahat lahat.

Pero alam niyo naman na matigas ang ulo ni Kean. Lalo lang niya hinigpitan ang y akap niya tapos lalong lumapit sa akin ang mukha niya.

"Teka lang naman kasi! Nagmamadali?! May lakad?!"

"-___^ KEAAAAN!!!"

"Oo na! I love you too! Pero.. Seryoso na muna. Bukas. Bukas magdadate tayo. Sis ipot ka di ba? At hindi ka magsusungit sa akin di ba?"

Tapos tumaas na rin siya at umupo doon sa inuupuan ko sa veranda tapos humarap sa akin. At hinawakan ang kamay ko.

"Courtney. Please? *sparkle sparkle*"

*O* Po--Po--Pog--I.

"Talaga?"

"Anong talaga ka dyan ha Kean?!"

"Sabi mo kasi (imitating Elle) '*O* Po--Po--Pog--I.'

O____O!!!!!

Hinampas ko siya tapos muntik na siyang mahulog sa inuupuan namin kaya hinila ko ang collar niya tapos napayakap siya sa akin.

Tapos nagkatitigan kami.

('////', )

"Kean."

"Courtney."

Umiwas ako ng tingin, at tumingin ulit. Nakatingin pa rin siya.

"Nagpipigil talaga ako halikan ka."

O___O

"Kean!!!"

"Oo na! Wala ka ng sinabi kung hindi Kean. Kean. Kean. Quotang quota na! Bukas n aman ulit."

"*roll eyes*"

"Sungit. Halikan kita diyan eh!"

"O___O!!"

"Oo na. Hindi na. Bukas. Susunduin kita sa condo mo. Magdadate tayo. Kahit hindi ka maganda, basta sumipot ka ha?"

Tiningnan ko lang siya.

"Uyyy. Sumipot ka na!!!"

"Oo na!"

"Yeeeees!!!!!!"

Tapos nagsayaw sayaw siya doon. HAHAHAHAHA. ang tigas ng katawan niya!

"Aalis na nga ako. Ang hirap magpigil ng sarili na halikan ka eh. Bye courtneeee y!"

Tapos bumaba siya. Pagkababa niya nagflying kiss pa siya. (_ _") Bumalik na nga talaga si Kean. Hmmm. Paano kaya bukas?

__________________________________________________________ CHAPTER 46 CHANEL'S POV

Ano ba yun? -____= Bakit ba tunog ng tunog ang phone ko?! Nakakainis naman.

Sino bang-- At sino pa ba? May 14 messages galing kay Kean.

From: Don't talk to him. Don't reply. Don't answer. COURTNEY! Mamaya! 3PM punta ako diyan! Maligo at magtoothbrush ka lang. Kahit di ka na magayos. Maganda ka na. Yun yun oh. Three Words. <3

=____=+ Lokong ito. Anong akala niya sa akin? Lalabas ng may muta.

Wag ng replyan. Sayang sa load.

Maya maya, may nagtext na naman.

From: Don't talk to him. Don't reply. Don't answer. Are you up? Gising ka na? ;]

=_____=+ Ang kulit ah! Bahala na nga. Liligo na ako. Kaso biglang..

From: Don't talk to him. Don't reply. Don't answer. Pag di ka nagtext di ka pa gising, ifloflood kita. Reply na kasi. :*

ANOBAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA. =_______=+ Kakainis.

To: Don't talk to him. Don't reply. Don't answer. Gising na ako. Don't make kulit sa txt or hnd ako sisipot later. Kbye.

Ang kulit kulit ng lalaking ito.

From: Don't talk to him. Don't reply. Don't answer. LAST NA! Wag mong gawin yun Courtney ko. Ha? di na po ako mklt. labyu po.

Yuck. Anong labyu po ka diyan. JEJEMON! (_ _") Naligo na nga ako. Nagbihis. At n anood ng T.V. Showtime na =)

Maya maya..

*KING OF ANYTHING* "Yeoboseyo?"

"ANO? Hello kasi dapat Courts."

"Ikaw na naman. -__-"

"YES! Papunta na ako diyan ah."

"HA? Di pa ako nakakabihis--."

*DING DONG*

O__________O

"KEAN? IKAW BA--"

"Uy buksan mo ako! Nasa pinto niyo ako!"

Sinasabi ko na nga ba siya yun! Akala ko ba on the way lang? Binaba ko na yung p hone tapos lumabas. Nashock naman ako.

Ang gwapo niya. :O Nakataas ang buhok niya. Ang cool. Tapos nakabrown siya. :| A ng gwapooo.

"Hui! Naiinlove ka na naman sa akin *smirk*"

Napailing na lang ako tapos sinamaan ko siya ng tingin.

"Akala ko ba on the way ka lang?"

"hehehe."

Pumasok siya sa may sofa ko. Tapos naglibot libot.

"Parehas pa rin. Wala pa ring nagbabago. Tulad pa rin ng dati."

Nagulat ako sa sinabi niya.

May nagbago Kean. May nagbago.

Tayo. :|

"Oh, Courts. Nakatulala ka diyan? Bakit?"

"Huh? Wala."

Tapos ngumiti siya sa akin. Oo. Hindi kami ganito dati. Kahit anong pilit niyang ibalik ang dati. May nag-iba na sa amin. :|

Ramdam ko, lumapit siya sa akin. Tapos hinawakan niya yung buhok ko.

"Kahit anong mangyari, ibabalik kita sa akin. Please. Courtney. Bumalik ka na ul it sa akin."

Nakatitig lang ako sakanya, pinipilit kong huwag umiyak. Please. Tama na ang luh a kapag kay Kean. :( Umalis na lang ako doon tapos dumeretso na sa kwarto ko. Na ghanap ako ng damit tapos nagayos na. Hindi ko maalis sa isip ko, lahat ng ito.

Nandito na siya. Date na ulit kami. Ang tagal ko itong hinintay. Ang daming bese s kong hiniling na mangyari ulit ito, pero bakit ngayong nandito na.. Bakit para

ng.. Ayaw ko na? Lumabas ako, nakatingin lang siya, nakatawa. Ang saya niya. Pero bakit ako, hind i na ako masaya? Bakit parang.. Pagod na ako?

Sa lahat ng ito?

Kay Kean..

Na naging Yohann

at C.H. :|

Haaay.

Lumabas kami at..

"Kean?!"

"Bakit?"

"Ano yan?!"

"-___-+ Obvious ba? Gusto mo bang pilosopohin pa kita o--"

"HINDI! Alam ko yan. Pero.. Kean? Bakit BIKE?!"

Oo, bike. Yung mahabang bike. Yung may dalawang upuan, dalawang pedal. May baske t pa. :| Ano na namang pakulo ito?

"Bakit? Ayaw mo ba? Astig nga eh."

"Saan ba tayo pupunta?"

"MOA."

"MOA?!?! NG NAKA BIKE?!"

"Bakit? Arte nito. Tara na!"

Hinila niya ako, at ito ako nakaupo na sa bike. Tumingin siya sa akin at kuminda t. Ano ba naman to!? Nagsimula na siyang magpedal. Habang palabas na kami ng vil lage, andami ng tumitingin na tao sa amin. Nagtago na lang ako ng mukha, medyo y umuko ako doon sa may likod ni Kean. Tapos narinig ko siyang tumatawa. AHA!

(Now Playing: Let Me Kiss You by G. Na)

"HOY! BWISET!"

"ANO? BWISET KA DIN!"

"Kaya ba ito ang dinala mo ha?"

"Bakit?"

"PARA.. PARA.. PARA YUMAKAP AKO SAYO?!"

Nakita ko siya ngumiti tapos nagtago pa sa akin. GRRR KAINIS!

"Hindi ah! Wala naman akong sinabi. Ikaw kaya nag-iisip niyan! Aminin mo. Gusto mo ako yakapin ano?"

"ANO?!?!"

"Hahahahahahaha!"

Tumawa lang siya ng tumawa doon. Nakakainis talaga to! =_____=+

Maya maya bigla siyang sumigaw ng..

"I LOVE YOU COURTNEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEY!!!!!!!!!!!!"

Kyaaaaaaaaaaaaaah >0< Kakahiyaaaaaaaa!

"KEAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAN! ANO BAAAAAAAA!!"

Tumingin siya sa akin tapos nagwink. Natawa na lang ako. Kahit naiinis ako. Ang gwapo niya eh. Nililipad ng hangin yung buhok niya tapos sigaw pa siya ng sigaw.

Parang bata. Ang masungit na ito. Para na namang bata.

Napatingin ako sa mga tao sa gilid, nakatawa. Tapos tinuturo yung bike namin. Hi ndi naman kasi normal sa Pilipinas ang bike na ito eh. >__< Si Kean naman sa baw at tao na dadaanan niya sumisigaw ng..

"Balang araw, papakasalan ko ang babaeng ito."

Ako naman nagpepeke na lang ng smile tapos kukurutin ko si Kean sa likod. Imbis na masaktan nakikiliti pa. ANO TO?!

Nakarating na kami sa may highway. Natatakot ako. Andami na kasing sasakyan dito eh. Mayamaya may napansin kong may sumusunod na kotseng itim sa likod namin. Na takot ako kaya napahigpit ang hawak ko kay Kean.

"Wag kang matakot. Akin yang sasakyan na yan. Pinapasunod ko, para walang sasaky ang oovertake sa atin. Ayokong makapatay na--Wala."

"Ewan ko sayo."

"Courtney."

"Ano na naman?"

"Three Words."

Kahit gusto kong mainis, napasmile ako. Hay naku. Bumalik na talaga si Kean.

"Oy."

"Ano ba?"

"Kumapit ka ng mahigpit sa akin."

"Bakit na naman?"

"Baka.. Alam mo na. Delikado."

"Sus. Kung tumitingin ka sa kung saan ka nagbibike. Ano ba naman kasing pakulo i to?! Pag may nakakilala sa akin dito--"

"E di ayos. Alam ng lahat na akin ka na ulit."

"EWAN KO SAYO!" "Yakap na kasi!"

"ANO?!"

"Ooops. I mean. Hawak pala."

Tapos tumawa na naman siya ng tumawa. Kung hindi ko kilala ito iisipin ko psycho tic to. Pero wala eh. Kilala ko yan. Ganyan talaga si Kean Patrick Tolentino Pad ua.

Nakarating kami sa may seaside. Itong lalaking ito ang hilig dito.

"Courtney!" tumingin ako sakanya, pag harap ko mayroong mga balloons sa mukha ko

. Tapos tumawa lang siya ng tumawa.

Napatawa na din ako. Nakalimutan ko kung gaano kasarap kasama itong lalaking ito .

Bumili siya ng ice cream tapos hinawakan niya kamay ko.

"Hmph! Anong ginagawa mo."

"Holding hands. Bago ba ito? Saang mundo ka ba galing--"

"KEAN!"

"Mahal mo talaga pangalan ko ano?"

"Ewan ko sayo."

"Dali! hahawawamapasasapa tayo!"

"HUH?!"

"Holding Hands While Walking May Pa Sway Sway Pa!"

"Andami mong alam!"

"Andami mong reklamo! Akin na nga kamay mo!" tapos kinuha niya. Holding hands ka mi doon habang kumakain ng ice cream.

"Courtney."

"Hmm?"

"Namiss mo ba ako?" napatitig ako sakanya. :| Nakakainis.

"Kean alam mo namang--"

"Oo. Ayaw mong binabanggit ko yung nangyari. Eh kaso, paano kita ibabalik sa aki n? Eh kung sa dati ka naging akin?"

Humirit na naman siya. Haaay. Sige dahil pumayag ako sa date na ito. Sige.

"Sige. Pwede tayong mag-usap niyan. Pero wag mo akong sisisihin kapag nasaktan k ita."

"Ayos lang. Mas doble naman yung nagawa ko sayo. Kahit ano, gagawin ko. Mabura k o lang yun." tapos tumungo siya.

Hindi ko maiwasang isipin na.. Ayaw naman talaga niya ang nangyari.

"Oyyy."

"ANO?"

"Namiss mo ba ako?"

"Hindi."

"Yung totoo."

"HINDI NGA!"

"Ganun?" tapos tumingin siya sa malayo. Natawa na lang ako. Tampo na siya ganoon ?

"Tampo ka na agad?!"

"Di ah. Wala akong karapatang magtampo. Bumabawi ako sayo diba?"

Tinitigan ko lang siya. Sa totoo lang, miss na miss ko na naman talaga siya eh.

Sobra. Pero..

Ayaw ko na kasing masaktan. Ayaw ko na. May sumpa ako eh. Pag masaya na ako. Pag nainlove na ulit ako. Wala na, kukunin na ulit sa akin. Kaya hangga't kaya ko p a, di ako maiinlove sa yo.

At kung mainlove man.. Hindi ko na palalalimin, para di ka na mawala.

"Uy! Tulala ka diyan. Iniisip mo ako?"

"Di ah." sabay kagat ko sa ice cream ko.

"Sarap?"

"-__^ nangaasar ka ba?"

"Di ah! Tinatanong lang kung masarap eh!"

"KILALA KASI KITA EH!"

"Ako din. Kilala kita.. OPPPPPS! Alam ko sasabihin mo!"

"Sige nga ano.."

"Ahem Ahem.. KEAAAAAAAAAAAAAAAN!!"

Tawang tawa ako! Nakakainis! Ginagaya ako. Nandito kami sa seaside. HHWWMPSSP ka mi. Habang kumakain ng ice cream.

"Di pa kita nadadala sa beach ano?"

"Hmmm.. Hindi pa."

"Tara?"

"SIRA!"

"Ayaw mo?"

"Beach. Gamit yung bike? Ikaw na lang!"

"Ito naman! Sama."

Nagaasaran lang kami doon ng biglang may lumapit sa amin na babae.

"Hi, Maam, Sir. Meron po kaming pacontest dito sa may seaside mamaya. =) Singing contest po. Sponsor po yung international band, magpeperform po sila. Kung gust o niyo po--" "Hindi na--" aayaw na sana ako kaso..

"SIGE =) Saan magsisignup?"

Lumaki yung mata ko sakanya tapos kinindatan na lang niya ako. Pumunta kami sa b ooth noong contest. While walking, yung girl titig na titig kay Kean. Tapos nagp apacute pa. =______=+ Nakakaasar. Lagi na lang. Kaso, ito namang si Kean.. Tanon g pa ng tanong. Alam kong interesado siya pero bakit andami niyang tanong. =____ _=+ Nakakainis. Yohann! Ito yung ugali ni Yohann.

"Courtney! Tara!" tapos nilapitan niya ako. "Bakit ka nandiyan? Halika na." tapo s hinawakan niya yung kamay ko. Nagulat yung babae.

NAGULAT PA SIYA?! Eh kanina nagdadate kami kinuha niya.

Nagsign up lang kami doon, tapos sabi bumalik daw ng 7PM. Doon daw magsisimula a ng show. Contest number 04 daw kami.

Anong oras na ba? 4:30 pa lang. E di umalis na muna kami. Pumasok kami sa loob n

g MOA.

"Courts. Gusto mong kumain?"

"*nod nod*"

"San tayo?"

"Hmmm.."

"KFC!"

"Ayoko na doon."

"Nag--nagsawa ka na ba?" tapos tumungo na naman siya. Haaay.

"Sige na nga doon na nga! Wala ka ng alam na kainan kung hindi KFC!"

"Ikaw naman! Tara na!"

Pumasok kami sa KFC. Umorder kami ng.. Isang overload at isang Pasta bowl. Tapos 2 krushers .

"Oy. Ano yan? Ubos mo yan?! Gutom?"

"Hindi pa ako nagbrebreakfast eh."

"Oh bakit?"

"Wala lang. Excited kasi ako ngayon, nawalan ako ng ganang kumain."

Sus. Napasmile na lang ako. Nakita niya yun kaya nagsmile din siya.

"Haruuuuu. Ang mga lovers. Christmas Season. Miyembro na naman ako ng samahan ng malalamig na pasko." sabi noong cashier, tiningnan ko ang pangalan. Jia. Hmm.

"Ayos lang yan. Patience."

"Antagal ko na ngang naghihintay eh. Buti ka pa."

"Sana nga di malamig ang pasko ko."

"Eh mukha pa bang malamig yan?"

"Tintry ko nga bumawi eh."

BLAHBLAHBLAH. Nagusap lang silang dalawa doon.

=________=+

KEAN.. Bakit ka ganyan?! DATI ALLERGIC KA SA MGA BABAE!

Asan na ang side ni Kuya Ervin na namana mo?! Bakit ang playboy mo na ngayon!? N akakainis ka. Noong dumating yung order namin hinila ko agad siya paalis.

"Oh, bakit?"

"Gutom na ako. =___="

"Init na naman ng ulo ng baby ko."

"Ewan ko sayo. AT HINDI MO AKO BABY!"

"Kain ka na lang. Oh." tapos sinubuan niya ako, kinain ko naman, tapos pinunasan niya bibig ko.

Kumain lang kami hanggang sa.. Hindi ko alam kung bakit pero..

"Baby subo oh." tapos sinubo ko sakanya yung pasta tapos kinain niya tapos ngumi ti..

TAPOS NAREALIZE KO! Na ginawa ko yun.

"Akala ko ba hindi mo ako baby?"

Nagroll eyes na lang ako. Sanay kasi ako na kapag ganito kami.. Sinusubuan ko si ya. Meron pa rin talagang mga bagay na super naging habit na at hindi na namin m aalis.

Pagkatapos naming kumain, dahil mall ito, dinala ko si Kean sa mga stores. Ito a ng masarap kay Kean. Hindi siya nagrereklamo pag nagshoshopping ako. Naghihintay lang siya tapos pag tapos na bubuhatin lahat.

"Kean. Doon tayo."

"Yan na naman?"

"Sige naaa. Face Shoppp!" tapos pumasok kami doon, tingin tingin lang ako ng pan glagay sa mukha ng makita ko sa gilid..

Si Kean naghihintay tapos pinapalibutan na siya ng mga saleslady.

Angeline: Sir gusto niyo po ba nito? Nakakaalis po ito ng oiliness? Kean: Di naman ako oily.

Angelica: Ito po sir nakakailis ng pagkadry skin.

Kean: Lalong hindi dry ang skin ko.

Angel: Eh ito po? Pampaalis ng pimple.

Kean: MAY NAKIKITA KA BANG PIMPLE?!

Nasindak yung tatlong babae. Natuwa ako. Bumabalik na yung ugali niya. =)) Kaya nilapitan ko siya.

"Anong problema dito baby? Tara na nga." tapos sumakbit ako sa kamay niya. Halat ang halata na gulat siya. Kinindatan ko na lang siya tapos bigla siyang umakbay!

ABA! Kung makagrab ng opportunity to!

Tapos naglakad lakad lang kami, kinuha na naman niya yung kamay ko. Andaming tum itingin sa amin kasi holding hands kami.

Bakit? Di ba uso magholding hands?!

"Ikaw ha. Ayos yun ah. Possessive ka pa rin."

"Ewan ko sayo. Nakakairita ka kasi eh. Ang playboy mo na."

"DI AH!"

"Talaga?!"

"Slight."

"Sus."

"Eh kasi.. Yun yung nangyari eh. Doon ko nilabas yung galit ko sayo, dati noong iniwan mo ako. Sa yacht, noong nagpropose ako."

Nagiging malalim na yung usapan namin. Nakaupo kami dito sa may palabas ng MOA. Sa mga malalaking stairs. Ang lamig ng hangin. Si Kean nakahawak sa kamay ko, pe ro hindi makatingin ng ayos sa akin.

"Sabi ko, lahat ng babae paglalaruan ko. Kasi, ikaw na kaisa isang minahal ko. S inaktan ako. Pero.. Noong nawala ka sa buhay ko, hindi ko nakayang paglaruan ang mga babae. Naisip ko na.. Ayokong may masaktan. Kasi lahat sila.. Masasaktan ng tulad ng nangyari sa iyo. Lahat sila.. parang ikaw. At ayaw na kitang saktan. K aya sinabi ko magiging mabait na ako sakanila. Pero,ewan ko ba. Ngayong kasama k ita.. Bumabalik na naman ako sa dati. Yung walang pakialam sa kanila. Siguro kas i, andiyan ka na. Ikaw na lang yung mahalaga."

Tapos tumingin siya sa akin. Namula ako kaya tumingin ako sa ibang direksyon. Tu mawa na lang siya. Tapos inayos yung buhok ko, hindi pa rin ako makatingin sakan ya.

"Ano bang gagawin ko kapag nawala ka sa akin. Ayaw ko na talaga. Kaya gagawin ko ang lahat para ibalik yung dati. Yung tayo."

Tumingin lang ako sakanya. Haaay. Bakit ba.. Bakit ba nahuhulog na naman ako. Na guguluhan na tuloy ako. Ayoko ng ganito. :/

Nakaupo lang kami doon, nagpaalam ako sakanya na pupunta lang ako ng C.R

"Samahan na kita?"

"Wag na! Malapit lang yun."

"Madaming tao, baka kung anong mangyari sayo."

"Kean, di na ako bata."

"Osige. Basta babalik ka ah"

"Oo. Babalik ako."

"Sa akin?"

"Oo sayo."

"Babalik ka na sa akin?"

"HUH?! Hindi! AY ANG LABO MO! DIyan ka na! C.R lang ako!"

Tapos umalis ako. Pagkatapos kong magC.R.. Napatingin ako sa salamin. At napansi n ko ang sarili kong, nagaayos. :|

Nagpapaganda din naman ako para kay Kean ano! Baka.. Baka makahanap yun ng iba. Tsk. Andaming tao pa naman ngayon kasi may event sa MOA.

Bumalik na ako kung saan kami nakaupo. Andami ng tao. Nasaan na si Kean. Nakipag siksikan ako sa mga tao. Kaso pag tingin ko sa pwesto namin kanina..

Wala na naman siya.

Ewan ko. Nalungkot ako. Naramdaman ko na ito eh.

Yung naghahanap ako, tapos wala siya :(

Nagikot ikot lang ako. Andami ng tao ang tumitingin sa akin. Tinry ko idial ang phone niya, walang sumasagot. Baka sinilent niya. :(

Nasaan na siya?!

15 minutes na ako naghahanap. Naiinis na ako. Nalulungkot na ako. Nawala na nama n siya. Iniwan na naman ba niya ako?! Napaupo na lang ako doon.

Ayoko na. Ayoko na ng ganito.

Aalis na sana ako kaso.. Nakita ko siya. Nag-init ang dugo ko. Pero mas nanaig y ung sakit.

May kasama kasi siyang babae. Tapos niyakap siya noong girl. Alam ko.. Tinulunga n na naman niya yun. :| Pero hindi lang ako doon nainis.

Nainis ako kasi..

Noong hinahanap ko siya, wala siya. Kung kailan naman.. Nagayos pa ako. Ayos na ulit kami eh. Kaso.. Ito na naman.

Kapag nagiging ayos lagi ko na lang mararamdaman ito. Yung iiwan. Yung mawawala siya. :( Ayoko ng ganito.

Nakita ako ni Kean. Lumapit siya papunta sa akin. Pero lumayo ako.

Ayaw ko na Kean.

Ayaw ko na. :( CHAPTER 47 ELLE'S POV

Sobrang daming tao, gusto ko na sanang umalis pero nastock ako. Kaya tumawag ako kay Mang Sid, sabi niya pupunta daw siya at maghintay daw ako sa parking lot. K aya nakipagsiksikan ako doon sa maraming tao tapos dumeretso sa parking lot. And aming umapak sa akin. Dami ding nanghawak na mga bastos. Inapakan ko naman sila isa isa eh. Nababdtrip ako. Bakit ba binigyan ko pa ng chance si Kean. Ito na na man. Nasasaktan na naman ako. Ayoko nga ng ganoon eh.

Tumambay na lang ako sa parking. Doon sa walang masyadong tao. Sa may likod ng S MX. Nakatayo lang ako doon, tinatawagan si Mang Sid na hindi ko macontact. Si Ke an naman tawag ng tawag kaya pinatay ko yung phone ko.

"NAKAKAINIS! AYOKO NAAAAAAAAAAA!"

Tapos may nakita akong bato, kinuha ko tapos binato ko!

"ARAAAY!"

O__________O

May tinamaan! Hala. Pinuntahan ko kung saan nanggaling yung tunog at..

O__________O

(Now Playing: Kundiman by Silent Sanctuary) (Pahanap na lang nito sa youtube. Maganda din tong song na ito. Bagay sa scene n a to!)

"Aray. Sino naman kaya ang bumato sa akin ng--O____O"

"C--C--CK?!"

"Elle!?"

Nakita kong nagsmile siya tapos lalapit sana sa akin para ihug ako.

Pero tumigil tapos tumungo. :(

Hindi ko alam kung bakit.. Pero naiiyak ako.

Si CK. Ngayon ko na lang ulit nakita.

"C--CK, anong ginagawa mo dito." sinabi ko ng nangangatal yung boses ko.

"Ah. We're gonna perform sa event dito sa MOA."

"Ah. Kayo yung international band?!"

"How did you know?!"

"Nagsign up kasi kami ni KEAN!--"

Nanlaki yung mata niya tapos halata kong nasad siya.

Ayokong makita siyang ganito. Hindi ako sanay.

At hindi ata ako masasanay.

"Kean? He's Alive"

"Oo. Long Story. Basta siya si Yohann at si C.H."

"Ibig mong sabihin--"

"Oo, siya yun. Siya lahat yun."

"Eh nasaan na siya?"

"Iniwan ko."

"Bakit?"

"Ewan ko. Bumabawi siya sa akin pero.. Ewan ko. Ayaw ko na ata. Nasasaktan lang ako."

Tapos nanahimik kami. Tapos tumawa siya.

"Bakit?"

"Ang cute lang. Noong unang nagkita tayo sa school dati, binato mo din ako. Ng b ato. At dinala mo ako sa clinic. Ngayon.. Nagkita ulit tayo, matapos ang mahaban g panahon, at dahil na naman sa bato."

"Oo nga."

Parehas kaming nagpeke ng tawa. Tapos tumungo. Parehas kaming di umiimik. Pero a lam namin yung nararamdaman ng isa't isa. Bestfriend ko siya. :(

Hanggang sa.. Binasag na niya yung katahimikan.

"Elle.."

"CK.."

"Na.. Namiss talaga kita."

Tapos tumungo na naman siya. Nilapitan ko na siya. Hindi ko na napigilan, hinug ko na siya. Niyakap na din niya ako.

"CK.. Miss na miss na kita alam mo ba yun?" pakiramdam ko nga, hanggang ngayon, mahal pa din kita.

Tapos hindi ko na din napigilan yung luha ko. Pumatak na. Miss na miss ko na tal aga kasi siya. Pinat niya yung ulo ko, at sinabing.. "Everything will be alright ."

Dahil sa ginawa niya lalo ko siyang namiss. :(

"CK."

"Elle."

"Hindi ko talaga alam ang sasabihin. Sobrang miss na miss na kita. Pero.."

"Arasso. Arasso."

Magkayakap lang kami doon. Tapos tumingin ako sakanya.

"Wag ka ng umiwas sa akin."

"Hindi ako umiwas."

"Pero.."

"Ikaw ang lumayo, Elle."

Oo nga pala. Ako ang nang-iwan sakanya.

"Pwede ba kitang ibalik? Bestfriend na ulit kita"

"Kaya ba yun? Alam naman natin na may feelings tayo para sa isa't isa."

"Masama ba yun? Bawal bang kausapin ka?"

"Siguro ngayon.. Wag na muna."

Nalungkot ako sa sinabi ni CK. :(

"Diba ito naman ang desisyon natin Elle? Hindi umulan noon. Pero noong umalis ka saka umulan. Hindi yun coincidence lang. Yun yung desisyon ng tadhana. Kaya.. W ag na nating ipilit. :("

Naiintindihan ko ang sinabi niya. Parehas na kaming nagmomoveon kaya.. Bakit ko pa guguluhin.

"But Elle.."

"Hmm?"

"I still love you."

Tapos niyakap ko siya. Ng mahigpit na mahigpit. Naramdaman ko yung luha niya na pumatak sa braso ko. :(

"CK.."

"Hmm?"

"Ayaw kitang mawala ulit. Parang ayaw na kitang ibalik sa ICL." tumawa lang siya tapos pinisil ang cheeks ko.

"Wag ka ngang magpaka ELLE. Wag kang brat. Kailangan nila ako."

"Pero, kailangan din kita." Lalo na ngayon :(

"Maraming taong mayroong kailangan.. Pero hindi lahat ng kailangan nila napupunt a sa kanila. Minsan.. Yung 'kailangan' mo.. Kailangan mong bitawan. At maghanap ng ibang 'kailangan' kasi hindi na yun mapupunta sayo. Kapag hindi makasiksik, w ag ng ipilit. "

"Pero CK.."

"Kahit na kailangan natin ang isa't isa.. May mga taong may mas nangangailangan sa atin."

"CK.." nakita ko siyang tumungo.

"Lalo na at nandiyan na si Kean. Hindi ba, yun yung gusto mong mangyari? Dating dati pa? Ang bumalik siya? Diba.. Nagpaka ELLE ka pa kasi miss mo siya?"

Pero CK.. Iba yun. :( Nag-iba na lahat.

"Siya. Siya Elle ang kailangan mo. Hindi ako. Huwag kang malito. Nasanay ka lang sa akin. Si Kean.. Siya. Siya ang mahal mo.

"Paano pala.. Kapag hindi na?"

"Elle, alam mong hindi totoo yan. Si Courtney ay para kay Kean. Walang Calvin Kl ein Go."

"Pero.. CK."

"Tama na. Wag na nating ipilit to? Ha? Ikaw talaga ELLE. ^______^V"

Nagsmile siya tapos tumalikod.. Alam kong.

Umiiyak siya.

Hinabol ko siya tapos yumakap sa likod niya. Hinawakan niya yung kamay ko.

Tapos.. Unti unting inalis. Humarap siya sa akin ng nakangiti. Pinunasan niya an g mukha ko.

"Elle. Wag ka ng umiyak please? Diba.. Ito naman ang gusto mo? Dati pa? Ang buma lik siya? Diba? Kaya wag ka ng umiyak please. Ipakita mo naman sa akin na masaya ka.. Para hindi mahirap sa akin ang ilet go ka. Elle please."

Gusto kong lalong umiyak. Pero.. minsan lang magplease sa akin si CK. Minsan lan g siya humingi ng favor. Palaging ako ang iniisip niya. Kaya this time.. Siya na man ang iisipin ko.

"Yan. You're prettier. Chanel Courtney Clemente Chua."

Nilagay niya yung kamay niya sa magkabilang dulo ng lips ko. CK na CK.

"At least, alam ko.. Akin si ELLE CLEMENTE. ^____^V Isa pa, at least, nabigyan a ko ng pagkakataon na hayaang mahalin ka at mahalin mo rin. Pero.. Balik na ulit tayo sa dati, hindi habang buhay ikaw si ELLE. Hindi habang buhay aasa ako na ik aw si Elle, kasi nagkaroon lang naman ng Elle dahil nawala si Kean, pero ang tot oo, ikaw si CHANEL. Lalo na ngayon, bumalik na si Kean, wala ng dahilan para mag ing Elle. Wala ng dahilan para maging akin ka. Wala ng dahilan para mahalin ka."

Umiiyak na lang ako. Pero nakangiti. Hindi ko mapigilan.

Si CK.. Ang batang isip na si CK. Binata na.

"Wala ng dahilan para umasa para sa ating dalawa. Pero, alam ko namang mas sasay a ka. Kaya.. wag ka ng iiyak ah?"

Nagsmile lang kami sa isa't isa. Kahit na alam alam namin na parehas naman kamin g hindi masaya.

Pero.. Ito ang plano ng tadhana sa amin eh.

"Samahan na kita. Bumalik."

"Saan?"

"Contestant ka diba?"

"Pero.. Ayoko--"

"Tara na!"

Tapos hinila niya ako. Tapos may mga bodyguard na umalalay sa amin pabalik doon sa may event sa seaside.

"Elly. I'm going."

"Odika?" (where are you going?)

"Backstage. Babalik na sa ICL."

"Babalik ka na? :("

"Elle. Smile?"

"Oo na po."

"In time, babalik ulit tayo sa dati. Ha? Ngayon.. Maghintay lang muna tayo. Sa a ting dalawa."

"Sige. :("

"SMILE!"

"SIGE ^______^V"

"Galing mo ha? FIGHTING ^____^V"

"Oo naman!"

"FIGHTING! ^_____^V"

Tapos lumakad siya papalayo pero nakaharap sa akin at nagaaja aja pose. Hanggang sa huli, masaya kong nakita si CK. Haaaay. Mamimiss ko talaga siya. :(

Matapos ang 10 minuto na pag-upo ko doon tinawag na ako ng babae.

"Miss. Number 04 db? Ikaw na po ang susunod."

"HA? Pero.. Hindi na ako sasali diyan."

"Pero nilista po kayo noong si Sir Kean--Ayan. Tapos na po. Bilisan niyo po!"

Inalalayan niya ako papuntang stage. Hindi ko na naman alam ang kakantahin ko. : | Ito na naman. May gitara ako. Nasa harap ng libo libong tao. Anong kakantahin-

Biglang may nakita akong lalaki.

Stand out talaga siya.

Nakita ko si Kean. Nanunuod sa akin. :(

(Now Playing: Bakit ka pa Bumalik by Girlinlove) Sa mga nagtatanong, opo ako ang kumanta nito. :P "Noong nawala ka, di na alam ang aking gagawin. Ang sabi mo sa akin, tayong dalawa'y hanggang dulo pa rin. Ngunit nasaan ka, noong kailangan kita? Hindi ba ako'y iniwan mong nagiisa."

Kean Patrick Tolentino Padua, ikaw ang greatest love ko. At aaminin ko, hanggang ngayon, kahit anong tanggi ko, alam ko sa loob ko, na ikaw pa rin ang mahal ko. Pero, madaming nagbago. Masyado ng maraming nasaktan. Marami na akong pinagdaan an. Iba na tayo noon. Iba na si Kean at iba na si Chanel.

"Bakit ka pa bumalik? Bakit ka pa bumalik? Sana'y di masaktan muli ang puso ko. Bakit ka pa bumalik? Bakit ka pa bumalik? Para saan? Bakit ganyan?"

Nasasaktan ako kapag nakikita kita. Gustong gusto kita. Tama si CK. Ito naman ta laga ang matagal ko ng hiling eh. Ang bumalik ka. Ang maging tayo ulit. Pero bak it ganito? Hindi ko na maramdaman yung "dati". Dati kapag nakikita kita, sumasay a ako. Bakit ngayon, kapag nakikita kita, nasasaktan na ako?

"Kaya ko ng tumayo mag-isa. Simula mawala ka, pinilit ko ng kalimutan ka. Madaming nagbago sa mundong kinabibilangan ko. Isa na roon, ang pag-ibig ko para sayo."

Noong nawala ka, unti unti kong binagsak ang sarili ko. Wh*re. Btch. Sl*t. Lahat na. Party Girl. Animal sa dance floor. Sa guys. Third Wheel sa relationships. M alakas uminom. Chain Smoker. I did everything para magrebel. Kasi nga wala ka na . Pero.. Sa tulong ni CK at ng ibang taong nagmamalasakit sa akin, unti unti kon g binangon ko ang sarili ko. Tinanggap na hindi ka na babalik, at hindi natatapo s ang buhay ko dahil sa pagalis mo.

"Sa iyong paglisan, ang puso'y nakahanap na ng iba. Noong mawala ka, siya ang nagmahal ng lubos. At unti unti ang puso ko'y nahulog na rin."

Madaming taong dumaan sa buhay ko. Madami din akong minahal. Lalo na si Dylan at si CK. Akala ko, isa sakanila.. Ang magpapasaya sa akin. Pero lahat sila, unti unting nawala din. :( Bakit ganoon? Mali bang magmahal ako? Masama bang mahalin ko din sila?

"Bakit ka pa bumalik? Bakit ka pa bumalik? Kung kailan ang puso ko'y mayroon ng iba. Bakit ka pa bumalik? Bakit ka pa bumalik? Sino na? Sa inyong dalawa?"

Kanina, kausap ko si CK. Sabi niya, ikaw ang kailangan ko. Tayong dalawa talaga. Pero, hindi ko na ata kayang mahalin ka. Ikaw. Si C.H at naging si Yohann pa. N i hindi ko pa nga alam kung anong nangyari sayo. Pero isa lang ang alam ko..

"Mahal ko siya, ngunit mahal pa rin kita. Mahal ko siya, ngunit mahal pa rin kitaaaaa."

Wala ka noong mga panahon na kailangan kita. Hindi ka tumupad sa pangako mo na h indi mo ako iiwan. Sabi mo pa forever. Tss. Ang bilis naman ng forever mo. :

"Bakit ka pa bumalik? Bakit ka pa bumalik? Ayoko ng may masaktan pa. Bakit ka pa bumalik? Bakit ka pa bumalik? Puso ko'y nalilito na."

Ayoko na. Pagod na ako. Kean. Pagod na akong umiyak at masaktan ulit. Tama na it o Kean.

Bakit ka pa bumalik?"

Wag ka ng bumalik please.

Natapos ako sa pagkanta. Kita kong nakatitig lang sa akin si Kean. Kita ko yung lungkot sa mata niya. Ayaw ko yung makita. Ayaw ko na siyang makita. Narinig ko yung mga palakpak ng mga tao, pero kasabay noon ang pagtakbo ko sa stage. Lumayo ako. Tumakbo. Umiiyak. Wala akong pakialam kung pinagtitinginan ako ng ta o. Ayoko na.

Gusto ko na lang tumakas. Yung mawala na lang. Wala ng pain. Wala ng tears.

Pero may naramdaman akong humawak ng kamay ko..

"Courtney."

Hindi ko siya matingnan.

"Courtney, bakit ka umalis? Bakit ganoon ang kanta mo? Bakit ka tumakbo? Bakit k a umiiyak? Courtney."

Ramdam kong nanginginig na ang boses niya. Please wag kang iiyak. Hindi ko kakay anin. Ako na lang Kean. Ako na lang ang iiyak para sa atin.

"Courtney."

"BAKIT BA?!"

"Courts.."

"BAKIT PA BA NATIN TO GINAWA?!"

"Ang alin?"

"Ito! Itong date na ito! Bakit ba ako sumama pa saiyo ha?! Para ano? Para patuna yan mo sa akin na nandito ka na? Na nagbalik ka na ulit? Kahit naman gawin mo yu n.. Hindi mo pa rin mababago yung ginawa mo. KEAN. INIWAN MO AKO! Iniwan mo ako! !'

"Pero Courtney.."

"Kahit ilang beses ka pang bumawi, hindi mo na maalis sa akin ang masaktan pag n akikita kita. Ang maalala lahat ng nangyari sa atin. Kung gaano ko hiniling na s ana nandito ka na lang. Na sana hindi mo ako iniwan. Tapos, ano? Babalik ka. Na parang wala?! Na parang kahapon ka lang umalis? Kean.. Ano ba to? Ha? Hindi gano on kadali yun."

"Kaya nga--"

"Wag na. Wala na. Wala ka ng magagawa. Ayoko na. Pagod na ako. Punong puno ako. Sawang sawa na ako. Tapusin na natin ito."

Lumayo ako, hindi ko na kakayaning umarteng maging matigas sa harapan niya. Kont i na lang kasi bibigay na ako.

"Courtney! Please wait!"

Hinabol niya ako, hinawakan ang kamay ko at hinigit ako paharap sa kanya.

"TAMA NA! Alam mo, ang tanga tanga ko talaga! Bakit ba ako sumama pa sayo dito!? Para saan pa ba? Para bumawi ka?! Para patunayan sa akin na mahal mo ako?! TAPO S?! Kahit naman gawin mo yun, hindi ibig sabihin noon, mahal na ulit kita eh!"

Nakatingin siya sa akin. Alam kong konti na lang, pipitik na siya. Iiyak na rin siya :(

"HINDI NA KITA MAHAL KEAN! Masyado ng masakit ang lahat ng nangyari. Hindi ko na kayang ibalik ang dati. Wala na yung dati!! HINDI NA KITA MAHAL!!"

"Courtney.."

Binitawan niya yung kamay ko. Hindi ko alam kung bakit pero kinabahan ako, at na saktan ako.

Pero.. ito naman yung gusto ko eh.

Ang bitawan na niya ako.

Nakatitig lang siya sa akin, alam kong nasasaktan siya. Alam ko. Kilalang kilala ko na siya. :(

"Bakit ka ba ganyan ha?"

"Anong bakit ako ganito?!"

Hindi na siya nagsasalita.

"Ginagawa ko ang lahat ng ito para mapatunayan ko sayo na mahal kita! Na mahal n a mahal pa rin kita. At walang araw na lumipas na nalimutan ko yun, na mahal kit a. Pero bakit ka ba ganyan?! Simula pa lang sarado na yang isip mo, sa lahat ng ito. Iniisip mo na hindi na babalik sa dati. Pero, wala akong sinabi. Ginawa ko pa rin lahat kahit na mukha na akong tanga. COURTNEY! ALAM MONG HINDI KO UGALI T O! Hindi ako yung tipo ng lalaki na gagawin ang lahat para sa isang tao. Pero, p ara sayo.. Ginawa ko yun. Ginawa ko lahat ng di ko akalaing gagawin ko sa buhay ko. Kasi.. Ayaw kitang mawala. Kasi mahal kita."

Kean..

"At oo, alam kong iniwan kita. Pero yun ay dahil sa.. Dahil sa.. Pagaakalang.. n akapatay ako."

Tumungo siya.

Ano?

Ano?

Nakapatay si Kean?! CHAPTER 48 Kean's Journal *BOOOOOOOOOOOOOGGGGGGGG*

[Now Playing: Nothing Better by Jung Yup]

P*ta ano yun?! Itinigil ko ang sasakyan. At nakita ko ang isang lalaki na duguan . Tutulungan ko sana siya ng--

"Kean!!"

Napalingon ako.

"Mama?"

Sinundan niya ako mula sa simbahan.

Niyakap niya ako. Natatakot ako ng mga panahong yun.

Nakapatay ako. Nakapatay ako.

"Ako na ang bahala dito. Umalis ka na!" "Mama hindi! Na--napatay ko siya Mama." "Hindi mo siya napatay! Wala kang pinatay!!! Sumakay ka sa kotse ko!! Bilis! Hab ang wala pang nakakakita!!"

Sobrang takot ako noon. Sobrang blangko ang isip ko. At sumunod na lang ako kay Mama. Sumakay ako sa kotse. Umandar ito. Di ko alam kung saan ako dadalhin.

Pero isa lang ang nasa isip ko noon. Ikaw yun Courtney.

Hinihintay mo ako.

Pero.. Paano ako magpapakita sayo?!

Nakapatay ako. Ayokong layuan mo ako. Ayokong ikahiya mo ako. Natatakot ako na iwanan mo na naman ako.

Kaya sumunod ako kay Mama. Ang sabi niya naayos na niya lahat. At ang sabi niya makinig lang ako sakanya dahil hindi niya ako pababayaan.

May mga tao siya, at pinalibing ang lalaking napatay ko. Hindi kaya ng konsensya ko..

Pero natatakot ako noon.

Ayokong makulong. Sino bang may gusto?

Takot na takot akong harapin ang kasalanang nagawa ko..

Pero either way.. Hindi ko na kayang makipagkita sayo.

Paano pa ako haharap sayo?! Sa kabila ng ginawa ko.

Pinalabas ni Mama na ako ang namatay. Dahil kotse ko ang nandoon. At may dugo. A t may mga taong nakakita.

Nakita nila ang matandang lalaki na napatay ko na duguan pero sinabi ni Mama na ako yun at sinabi niya sa tao na dadalhin ang napatay ko sa ospital..

Pero sa totoo lang nilibing na nila yun.

Sa Ospital. Dumating si Papa. Tinawagan siya ni Mama. Sinabi niya kay Papa lahat ng nangyari.

Sa unang pagkakataon nakita ko sila na nagkasundo ulit.

Nagusap.

Nagsorry sa isa't isa.

At sa mahabang panahon. Nagyakap ulit sila.

Pakiramdam ko, buo na ulit ang pamilya ko.

Kahit na ganito yung nangyayari, masaya ako.

Mula bata ako, ito ang gusto ko.. Mabuo ang pamilya ko. Kaya sabi ko.. Baka nga para sa ikabubuti ko ito.

Kaya sumunod ako sa lahat. Kinausap ni Mama ang doktor. Binayaran. Para sabihin na patay na ako at magawa ng pekeng dokumento.

Si Papa kinausap namin para sabihin sa lahat na kaya pinacremate kaagad ay dahil matindi ang tama. Kung si Papa ang magsasabi mas kapanipaniwala.

Kung napansin mo.. Yun yung sinabi niya sayo noong nagkita kayo.

Noong nagkita din kayo, sinabi niya na may balat ako sa may tiyan. Hindi yun tot oo. Gusto lang niyang tingnan mo yung tiyan ko. Alam mo naman si Papa. Lahat gag awin para sa ating dalawa. Siguro.. Gusto din lang niyang sumaya ang anak niya.

Noong mga panahon na yun. Nagkasundo ulit si Mama at Papa. Nagsorry sila sa isa' t isa. At muli naramdaman ko na buo kami. Isang buong pamilya. Dahil doon, naalala kita. Gustong gusto kitang puntahan. At ginawa ko yun.

Hindi ba sabi ko sayo wag kang aalis ng airport, kaya umasa akong hindi ka pa d in umaalis.

At hindi ako nabigo. Nandoon ka pa.

Pero nagtatalo ang puso at utak ko.

Pag nilapitan kita. Malalaman mong buhay ako. Masisira ang plano ni Mama. Makuku long ako. At lalong hindi kita makakasama. Baka ikahiya mo pa ako at hnd mo ako tanggapin. Hindi ko rin kayang humarap sayo. Nahihiya ako.

Alam kong mali ang ginawa namin.. Pero natatakot ako Courtney. Natatakot ako. :( Sana maintindihan mo ako.

Oo. Duwag ako. Pero masisisi mo ba ako?! Malaking kasalanan ang nagawa ko. Takot na takot ako. At si Mama at Papa lang ang karamay ko noon.

Kaya.. Lahat ng sabihin nila, lalo na ni mama ginawa ko.

Aalis na sana ako sa may airport.

Ng..

Ng..

Makita kong..

Umiiyak ka.

Kausap mo si Papa sa phone. Nalaman mong wala na ako. Gustong gusto kitang lapit an. Yakapin. At sabihing. 'Courtney. Nandito lang ako. Ayokong makitang umiiyak ka.

Nasasaktan din ako.

Pero may parte sa akin na natuwa ng makita kang ganoon.

Kasi.. Napatunayan kong.. Mahal mo pala talaga ako. At ganan ka kalala pag nawal

a ako.

Pero kailangan ko ding umalis. Bumalik na ako noon kay Mama. That day sinabi niy a sa akin ang tungkol sa sakit niya.

Parang guguho ang mundo ko. Sila na lang ni Papa ang kakampi ko noon mawawala pa siya.

Nabuo na ulit pamilya ko biglang mawawasak ulit?!

Pero noong araw na yun. Dumating ang kapatid ko.

Oo. May kapatid ako. Si Breana Fendi Padua. Dalawang taon ang tanda niya sa akin . Noong naghiwalay ang mama at papa, napunta siya kay Mama. Simula noon wala na akong balita sakanya. Dahil sa California na siya lumaki. Close ako sakanya ng sobra. Pero noong nawala sya. Lumayo na din ang loob ko sakanya. Na parang wala na akong kapatid.

Noong nag 18 siya humiwalay siya sa puder ni Mama. Dahil tulad ko. Hindi din siy a masaya sa nangyaring paghihiwalay nina Mama at Papa.

Pero taliwas sa ginawa ko, nagaral siyang mabuti at noong nag 18 siya. Siya na a ng bumuhay sa sarili niya. At pinutol din niya ang koneksyon sa lahat sa amin. Pero.. Dahil sa sakit ni Mama. Nagparamdam na ulit siya. At sakanya ako pinahabi lin ni Mama. Sinabi niya lahat kay Bree.

Lahat ng maling ginawa ko.

Noong una ilang pa kami sa isa't isa. Hanggang sa.. Mamatay na si Mama. :( Wala na akong kakapitan kung hindi siya.

Noong namatay si Mama. Umuwi akong lasing na lasing. At si Ate lang ang nandoon para sa akin. Sakanya ako umiyak.

Sakanya ko nilabas lahat ng sama ng loob at sakit na nararamdaman ko. Sa nangyar i sa matandang napatay ko. Sa pagkamatay ni Mama. At sa pagsisinungaling at pagi wan ko sayo. Sobrang miserable ang buhay ko. Sobrang sakit ng nararamdaman ko. :( Hindi ko na kaya.

Ikaw lang ang may kayang magpagaan ng damdamin ko.

Dati, isang yakap mo lang lahat ng problema ko nawawala.

Ngayon.. Wala ka na. :(

Noong panahon na yun. Napagdesisyunan ko na.. Tingnan ka. Bantayan ka ng palihim . Hindi ko na kasi kaya yung hindi kita nakikita. Hindi ko kayang mawala ka sa b uhay ko, kahit na alam kong.. wala na tayong pag-asa maging dalawa. Bawat araw pinipicture-an kita. At ilalagay ko yun sa blank pages ng scrapbook n a regalo mo sa akin noong pasko.

Nakita mo ba? Noong nagpunta ka sa bahay ko? Yung scrapbook? Dati may blangkong pahina, pero ngayon.. Puno na yun. Ng picture mo, noong wala ako sa tabi mo.

Pero sinabi ko sa sarili ko na kahit bantayn kita.. hindi ako babalik sayo.

Hindi na ako kailanman babalik sayo.

Pero kung miserable ang buhay ko.. Mas nasaktan ako na hindi mo nakayanan ang la hat.. Na kahit lumayo ka na at nagpunta ng Korea.. Nasasaktan ka pa din. At umab ot na sa nagbago ka na. Naging Elle Clemente ka na.

Noong una. Gusto kong patayin ang sarili ko. Dahil sa kagaguhan ko.. Pati ikaw nadamay. Pati ikaw nasaktan. Dahil lang sa pagkakamali ko :(

Pero noong nasa Manila ka pa. Gusto kong bugbugin bawat lalaki na magiging targe t ng paghihiganti mo.

Oo, nandoon ako. Binantayan kita. At alam ko ang nangyari sayo..

Noong naging si 'Elle' ka. Sobrang galit na galit ako sa mga lalaki na lalapitan mo. Dahil ayaw kong may ibang hahawak sayo.

Pero wala akong Nagawa. Kasi.. Wala akong karapatang ipagdamot ka. At pangunahan ka sa gagawin mo.

Dahil kung tutuusin. Ako naman ang dahilan ng lahat. Lahat ng ginagawa mo.

Pero hindi pa din ako papayag na madaming lalaking papaligid sayo dahil sa yun a ng plano mo.

Kaya napagdesisyunan kong.. Bantayan ka ng palihim.

Sa bawat bar na puntahan mo. Nandoon ako. Patagong nagbabantay. Lahat ng lalakin g lalapit sayo pipigilan ko ng hindi mo mahahalata. Pero ang mga lalaking lalapi tan mo.. Wala na akong magawa.

Sabi ko nga.. Hnd ako mangingialam sa desisyon mo.

Hanggang sa dumating ang isang araw.

Isa sa pinakamasayang araw ng buhay ko.

Nalasing ka. Madaming lalaki ang gustong maguwi at gumawa ng masama sayo pero hi ndi ako pumayag. Tutal lasing ka naman.. Baka pwedeng lumapit ako. At yun nga, n agawa ko.

Sa wakas. Nahawakan kita. Nalapitan kita. Naramdaman ulit kita. Bumalik lahat ng nararamdaman ko. Minsan pa..

Naramdaman ko ulit ang puso ko. Napansin kong nakangiti na ulit ako.

Nandoon lang ako. Nakayakap sayo. Nakatitig sayo. Ayaw kong iwan ka. Ayaw kong a lisin ka sa paningin ko. Ayaw kong pakawalan ka. Ayoko ng ibalik ka pa. Gusto ki tang itakas. Gusto kitang kanyahin.

Pero..

Palagi na lang..

Kapag gustong gusto na kitang balikan..

Palaging magpapakita sa akin ang mga nangyari ng araw na yun.

Ang aksidente.

Ang matanda.

Maaalala ko ang dahilan kung bakit kita iniwan. Yung lahat ng yun. Tapos bigla n a lang ako susuko?

Kaya.. Ayun. Inalalayan lang kita pabalik sa bahay niyo.

Kahit ayaw kitang ibalik. Kailangan ko. :(

Hanggang sa nabalitaan ko na sasama ka na kay Intsik papunta sa Korea. Matutuloy na ang pangarap mo. Ang pagmomodel. Pero hanggang Korea sinundan pa din kita.

At doon na papasok si C.H.

Alam mo ba kung bakit C.H? Kasi Bukod sa sa CH nagsisimula ang Chanel Chua ang C ay 3rd letter ng alphabet. At ang H ay ang 8th letter ng alphabet. Three Words, Eight Letters nga di ba?

Hanggang ngayon kaya.. Ganun pa rin? :(

Doon palang.. Nagpaparamdam na ako. Pero dahil nga nagbago ka na at ikaw na si E lle. Mukhang hindi mo nakuha ang C.H. Hindi mo pinapansin ang mga regalo na pinapadala ko. Kung hindi mo ibibigay sa I CL itatapon mo.

Pero sabi ko..

Baka sakaling minsan tanggapin mo ang bawat regalo ko. Dahil bawat regalo.. May mga message na nagpaparating na andito lang ako.

Andito lang si Kean mo.

Patuloy lang ang ganoon. Kapag malungkot ka magpapadala ako mg regalo na itatapo n o ipapamigay mo naman.

Hanggang sa.. Napagdesisyunan mo ng bumalik sa Pilipinas. Para sa '1st death Ann iv' ko. Kita ko kayong lahat. Andaming umiiyak. Biruin mo yun. Kahit na masama u gali ko sa iba. Mdami padin nalungkot sa 'pagkamatay' ko.

At ayun. Nakita ulit kita. Kahit na palagi akong nakasunod sayo. Namimiss pa rin kita. At kapag nawawala ka sa paningin ko parang di ko kaya.

Nakita kong iyak ka ng iyak. Gustong gustong gusto kitang yakapin.

Tama na Courtney. Wag mo na akong iyakan.

Please.

Hanggang sa pakiramdam kong matutumba ka na.

Gusto man kitang sambutin pero nasambot ka na ng iba.

Si Calvin Klein Go.

Sakanya ako natatakot. Kasi baka mahulog ka talaga sakanya. At alam kong handa k a naman niyang sambutin.

May kung ano siyang sinabi. Di ko maintindihan. Korean.

Pero pakiramdam ko masama yun. Kasi.. Nagpaalam ka sa akin.

Pakiramdam ko. Gusto mo na akong bitawan.

Sinundan kita hanggang sa probinsya. Hindi ko din alam kung paano ako nakakapagt ago sayo. Pero hanggat may paraan.. Babantayan kita.

Kasama mo na naman si CK. Ang saya saya niyo. Nasasaktan ako. Pero.. Wala akong karapatan. Isa pa.

Nandito ako para bantayan ka. Ayokong pangunahan ka sa desisyon mo.. At sa tibo k ng puso mo.

Isa pa. Ang alam mo patay na ako. At baka hnd na rin bumalik sa buhay mo.

Baka nga hindi na ako bumalik.. Pero makokontento na akong panoorin ka at bantay an ka ng patago. Isa lang ang hiling ko..

Sana wag kang magmahal ng iba.

Hanggat kaya mo.. Sana ako lang.

Please. Please. Don't be inlove with someone else.

Oo madamot. Pero Courtney..

Baka kasi di ko na kayanin kapag nagmahal ka ng iba.

Ang sakit ata nun.

Na panoorin ka na may mahal ng iba. :(

Isang araw.. Nanakawan ka ng bag. Pinabugbog ko ang sira ulong nagnakaw ng bag m o sa mga tauhan ni Ate. Pero..

Naibenta na niya ang gamit mo. Naiinis ako. Sana sa akin na lang niya binenta.

Buti na lang dumating si Lola Lisa. Kinupkop ka. At nakilala mo si Patrick. Loko ng yun. Kapangalan ko pa.

At habang inoobserbahan ko siya. Napapansin kong.. Magkaugali kami.

Mas pogi nga lang ako.

Hanggang sa namatay si Lola. Nakita ko kung paano ka sinisi ni Lolo. Ang matanda ng yun. Hindi ko alam kung bakit pero iba ang pakiramdam ko sakanya. May mali.

Binigyan ka ni Patrick ng bahay. At pinakilala sa kaibigan niya. Dito na ako nag simulang matakot.

Natatakot kasi unti unti.. Bumabalik ka na sa pagiging Courtney. Ibig sabihin.. Unti unti ka ng nakakamove on. Sa akin.

Natatakot akong makalimutan mo ako. Kahit na alam ko yun ang gusto mong mangyari . Natatakot ako. Na bukod sa kalimutan mo ako.. Mahalin mo siya. Yang Patrick na yan.

May mga pagkakataon na tutulungan kita. Yung mamang nabasa mo, yung nagbigay say o ng 500. Tauhan ni Ate yun.

Inutusan kong sadyain niya at bigyan ka ng pera para may panggastos ka. Isa pa.. Yung mga taong bigla na lang dumating sa restaurant ni Lolo para kumain.. Tauh an din namin yun. Pinadala ko para di ka masaktan pag pinaalis ka niya.Kaya nagp adala ako ng tao para di ka nya paalisin kasi kelngn nea ng tulong.

Tapos noong nairita ka kay Dylan may nagbigay sayo ng ice cream. Utos ko din yun .

Mga simpleng bagay na ginawa ko para iparamdam sayo na kahit anong mangyari hnd ka nagiisa. Andito ako. Kita ko lahat.

Bumalik ka sa Manila. Nakita ko kayo ni Gian. Akala ko babalik ka sakanya. Pero hindi. Narinig ko aalis na siya. Pero nagpapasalamat ako sakanya kasi bago sya u malis inalagaan ka muna niya at inayos nya ang titirahan mo..

Hanggang sa.. Bumalik na naman si Patrick sa buhay mo.

Naiirita na ako.

Magkasama pa kayo sa isang bahay.

Ako nga hindi ka nakasama sa isang bahay.. Tapos yang Patrick na yan? :|

Pero kahit masakit. Kailangan kong tanggapin. Dedisyun ko din naman ng lahat ng ito. Kasi natakot ako.

Hanggang sa.. Maloko kayo ng isang model agency. Hindi ko alam ang gagawin noon. Dahil wala akong kasamang tauhan namin.

Pero kailangan kitang ipagtanggol.

Nagdadalawang isip ako.

Isusuko ko ba ngayon lahat ng pinaghirapan kong pagtatago ng mahigit na isang ta on?!

Pero hnd kita kayang pabayaan!

Hanggang sa narinig ko ang isang salitang nagpabilis ng puso ko. At nagpaasa sa akin na mahal mo pa din ako.

"Keaaaaaan!"

Tinawag mo ako. Tinawag mo ang pangalan ko. Kaya wala ng isip isip pa, pumasok a ko doon at pinagsusuntok ang mga walangyang yun.

Ni hindi ko pa nga nahahawakan ang legs mo.. Mauunahan pa nila ako?!

Kita kong gulat na gulat ka sa pagsulpot ko. Ang cute mo nun. Gusto kitang lambi ngin. Kasi nakita mo na ulit ako. Alam mong andito lang ako.

Pero sumusulpot sa akin ang aksidente. Lahat ng nangyari. At maaalala ko na nama n ang dahilan kung bakit hnd tayo pwede.

Nagkunwari ako. Na ako si Yohann Salazar. Alam kong hindi kita basta mapapaniwal a. Alam kong kilala mo ako..

Kaya, Iniba ko ang ugali ko. Opposite sa totoong ugali ko. Para malito ka at hn d ka magduda na ako si Kean.

Mukhang naniwala ka naman na ako si Yohann. At unti unti napalapit ka na naman s a akin.

Ngayon. Hnd ko na kailangan magtago para lang makita kita. Kaya ang saya saya ko .

Palagi kong tinatanong sayo kung sino si 'Kean' sa buhay mo. Lagi kang nakangiti kapag kinkwento mo siya. Na lahat ng nangyari sa inyo gusto mo. Na kahit wala n a siya mahal na mahal mo pa din siya.

Pero nagising ako.. Sa mga ginagawa ko.

Kasi.. Hindi na pwedeng ibalik ang dati sa atin. Kasi.. Madami ng nangyari.

At hindi ko pwedeng baguhin yun na lang.

Kaya napagpasyahan ko na palayuin ka sa akin. Na kung makikita mo na babaero ako baka maturn off ka at lumayo ka sa akin. Na kapag naging masama ang pakikutungo ko sayo lalayo ka sa akin at mas magiging ayos tayo. Magpapatuloy ka sa buhay mo. Ako patuloy na magpapanggap at kapag lumayo ka baba lik sa pagbabantay sayo.

Pero mali. Mali na naman ang desisyon ko. Mali na naman ang ginawa ko.

Kasi hindi naman ako magiging masaya kapag lumayo ka at dahil sa ginawa ko nasak tan kita. :(

At naisip mo pa na magpunta sa Korea.

Kaya pinilit kong ibalik ka. Ginawa kong lahat para maging akin ka ulit. Kahit s a katayuan ni Yohann.

Basta nandito ka lang. Sa tabi ko masaya na ako.

Nakakatuwa kasi nagbalik ka nga. Sa akin. Pero hindi lahat natatapos doon.

Naramdaman ko na mahal ka na din ni Dylan. Mahal ka na niya. At Natakot ako na b aka mahal mo na din siya. Pero hindi..

Nagtiwala ako masyado na mahal mo ako. Nagtiwala ako masyado. Hindi ko napansin na noong pinalayo kita sa akin unti unti ka namang napapalapit sakanya.

Wrong move.

Nagdouble date tayo. Ako ang kadate mo, pero bakit ganun? Ibang iba.. Ibang iba na tayo. Siguro nga.. Para sayo, hindi ako si KEAN. Yun naman ang gusto ko diba? Na mapaniwala ka na ako si Yohann?

Pero.. May mali pa din. :(

Nararamdaman kong.. Kahit ako yung kasama mo.. sakanya nakatingin ang mata mo. S inasabi ko na nga ba.. Mahal mo na din siya. Mahal mo na din si Dylan Patrick L agua. :( Kahit na nandito ako sa tabi mo, hindi ko nagawang pigilan yun. Na mah ulog ka sakanya. :(

Pero ayoko.. Hindi ko hahayaan. Kahit sa katauhan ni Yohann, ibabalik kita sa ak in. Akin ka lang Courtney.

Alam mong madamot ako. Kaya akin ka lang.. Please :(

Ihahatid ka daw ni Dylan sa bahay mo, pero iba ang pakiramdam ko. Alam kong magt atapat na siya sayo. At kapag nagtapat siya.. Paano na ako?

Courtney.. Wag mo naman akong iwan ulit. :( Andami kong pinagdaanan makasama ka lang ulit.

Please wag mo naman akong iwanan ulit. :(

Hanggang sa kailangan mo ng pumili sa aming dalawa.

Si Kean Patrick o Si Dylan Patrick

Pakiramdam ko mas matimbang sayo yung Dylan Patrick na yun. Pero dapat hindi mo mahalata na makakapatay ata ulit ako dahil sa Dylan Patrick na yun.

Hanggang sa araw kung saan ka magdedesisyun. Kinausap ko si Dylan. Sinabi ko lah at. Lahat. Na ako si Kean.

Ako talaga si Kean. Ang ex mo. Pinaliwanag ko sakanya lahat.. Pinapanood ko saka nya yung video.. Ng loob ng bahay ko, yung mga regalo ko para sayo noong naging si C.H ako. Lahat ng mga pictures natin na magkasama.. Binigay ko din ang addre ss ko para kung sakaling hindi siya maniwala.

Pero sinabi niya na hindi ko na kailangan sabihin sakanya na layuan ka, kasi ala m naman daw niya na ako ang pipiliin mo.

Natuwa ako. Kasi Umaasa ako. Na sana.. May lugar pa ako sa puso mo.

Ang saya ko. Dahil ako ang pinuntahan mo sa pagaakalang ako ang pipiliin mo.

Pero yun pala. Babasagin mo lang ang puso ko. Naghihiganti ka ba sa akin?! Kasi kung oo. Sige tagumpay ka. Hnd mo alam kung gaano kasakit.. Na dati. Ako ang mah al mo. Ngayon iba na ang pipiliin mo.

Sa sobrang sakit. Ayoko ng magpakita sayo. Ayaw na kitang bantayan. Para saan pa ? Para magpakamartyr?! Makita kang masaya sa piling niya?! Araw araw ako naglasing. Bawat linggo may iba't ibang girlfriend ako.

Bakit ganun Courtney? Iniwan mo na naman ako. :( Bakit kapag may kailangan akong itanong na importante sayo.. O kapag kailangan mong magdesisyon, laging hindi a ko ang pipiliin mo? :( Bakit lagi mo akong iniiwan? Bakit lagi mo akong sinasak tan? :(

Noong nagpropose ako. Gusto kong marinig ang matamis mong Oo. Pero imbis na mari nig yun.. Iba ang narinig ko.

Pero pinatawad kita noon. Dhil mahal kita sobra. Na umabot na sa puntong magpapa katanga ako para sayo. Pero..

Alam kong.. May nagawa na yung crack sa puso ko.

At ngayon.. Umaasa ako na ako ang pipiliin mo pero sa pangalawang pagkakataon.. Nabigo na naman ako. At alam kong nagkaroon na ng butas ang puso ko.

As I said. Lagi ako sa bar. Laging may babae. Pero walang nangyayari sa amin. Ka hit papaano. Sayo ko pa rin gustong ibigay ang pagkalalaki ko. Kahit na alam kon g imposible. Kung hnd lang sayo. Wag ko na lang gawin.

Nagpatuloy ako na ganun.. Pero alam kong hnd pa din ako masaya.

Bumalik ako kay Ate. Ulit. Sakanya na naman ako umiyak. Sinabi niyang.. Wala kan g kasalanan at wala akong magagawa. Dahil hnd mo naman daw alam na ako talaga si Kean eh. Kaya kahit papaano nawala ang sakit sa puso ko.

Napatawad na naman kita.

At kahit tanga.. Napagdesisyunan ko na bantayan ka ulit ng patago.

Isa pa, namiss din talaga kasi kita.

Pero wala ka na.

Hinanap kita. Pero wala ka.

Hanggang sa malaman kong bumalik ka na ng Korea.

Sinundan kita doon.

Pero.. Kita kong.. Magkaholding hands kayo ni CK.

Ano to?! Akala ko ba si Dylan ang pinili mo?!

Naglalaro ka na naman ba ha?! Nagiging Elle ka na naman ba?!

Gusto kong magwala. Gusto ko kayong paghiwalayin. Pero hindi ko nagawa. Alam mo na kung bakit.

Sa bawat araw na makikita ko kayong magkasama.. Unti unting nawawala ang pagasa ko na kahit papaano nasa puso mo pa din ako.

Tuluyan mo na ba akong nakalimutan?

Wala na bang talagang pagasang maging tayo ulit?

Pero.. Tila umaayon sa akin ang kapalaran. Nalaman kong.. Nakipagbreak ka sakany a. At alam kong kung hnd pa ako kikilos ngayon.. Kelan pa?!

Kaya bumalik si Yohann sa buhay mo.

Tanda mo ba noong pinayungan kita sa may MOA. Noong birthday ko. Hindi totoong m ay photoshoot ako. Nandoon lang talaga ako, kasi binabantayan kita.

Kahit na hindi ako umaasang mamahalin mo ako. At least alam mong hindi ka nagiis a. At gusto kong mapaligaya ka.

Nagkita ulit tayo sa photoshoot, dapat papauwiin ka na nila noon, pero kinausap ko ang director na ipartner ka sa akin. Nasaktuhan pang umulan noon, at wala ka ng sundo. Kaya pinilit kong maihatid kita.

Nagulat ako noong sinabi mong bahay ni Gian. Akala ko wala na akong kaagaw sayo, ngayon si Gian naman. :| Pero may reunion pala ang barkada. Lahat sila napagkam alang ako si Kean. Sino bang hindi. Pero pinaliwanag mo na hindi.

Nagpalaro si Cassandra ng kissing game. Pero pinashot muna tayo. Tek. Tinamaan a ko sa Bacardi.

Kaya noong nagpatugtog siya medyo tipsy na ako. Nakita kong nakikipagsexy dance ka kay Gian kaya umeksena ako at inagaw ka sakanya. Nagiging close tayo noon. At medyo tipsy na ako noon.

Hanggang sa iblindfold na tayo. At nagsimula na ang game.. Alam ko kung nasaan k a. Kasi alam ko ang amoy mo. Kaya sigurado ako na ikaw ang partner. Nagiging rou gh ang nangyayari sa atin.. Nakalimutan kong. Hindi ka basta bastang babae. Kaya binaba ko yung legs mo sa torso ko, at hinaw akan ka ng mabuti.

Hinalikan kita. Dahan dahan. Ngayon.. Ngayon na lang ulit kita nahalikan. Ibinal ik nito lahat ng feelings ko sayo.

Hindi ko na kaya.

Hindi ko na kayang magtago sayo..

Binulong ko sayo yung "I love you Courtney." at umalis na din.

Paguwi sa bahay.. Tinimbang ko kung.. Kaya ko bang ikaw ang lalayo sa akin kapag nalaman mong nakapatay ako..

Oh, magtitiis na lang ako na si Yohann ang magiging ako.

Isang araw, umalis ako para mag-isip isip. Dinala ko yung folder kung saan nando on yung mga fake medical certificate ko noon. Balak kong ipakita sayo. Pero, ma y nakita akong puting envelope kasama noon..

At pagbukas ko, laking gulat ko sa nakita ko..

Picture ni Lolo Tom.

Picture ni Lolo Tom.

Kasama ang isang contract.

Binasa ko ang nilalaman at.. Nabitawan ko.

Binayaran ni Mama si Lolo Tom para umalis at wag ng magpakta. Sinabi niya sa aki n na nakapatay ako..

Para hnd na kita balikan. Pero hnd ko pala napatay ang matandang yun. Dahil siya si Lolo Tom. Binayaran niya si Lolo Tom na umalis ng siyudad at wag ng magpapak ita.

Pero imbis na magalit..

Natuwa ako.

Hindi na ako sisingilin ng konsensya ko pag umamin ako sayo. Na ako si Kean. Ako ang Kean mo Courtney.

Babalik na sana ako ng bahay, para sabihin sayo lahat. Aamin na ako. Ako si Kean ! Ako si Kean!

Pero, may mas magandang plano ang kapalaran.. Nakita ko si Lolo Tom. Nakita ko s iya. Naglalakad. Kinausap ko siya.

Tungkol sa nangyari dati, humingi ako ng tawad. At pinatawad naman niya ako, per o hindi ko na pinatagal.

Dahil, sigurado na ako na aamin ako sayo. Na ako si Kean. At wala ng dahilan par a magtago pa!

Pero pagbalik ko sa bahay..

Nakita kita..

Hindi lang pala ako ang may nadiskubre. Ikaw din. Biruin mo nga naman.

Soulmate talaga kita. :)

Nakita mo lahat ng regalo na binigay sayo ni CH na tinapon mo. Lahat yun kinuha ko ulit. Baka sakaling gusto mong ibalik ko. Noon nalaman mo na si CH at si Yoha nn ay iisa.

Pero..

Nakita mo ang scrapbook ko. Na pinuno ko, bawat araw ng mga alaala ko sayo.

Tapos nakita mo pa si Papa. Sa bahay ko. At napatunayan mo na ako, si Yohann at si C.H ay iisa. Iisa lang.

Sinubukan kong magpaliwanag sayo. Pero alam kong sarado ang isip mo kaya sinabi ko sa sarili ko na susuyuin na lang kita. Ibabalik na lang kita.

Sinubukan ko naman. Hindi ako ang cheesy na tao.

Pero lahat sinubukan ko para maibalik ka. Para magkaroon ulit ng "Tayo" sa ating dalawa.

Sinuyo kita sa school. Pero ang tigas mo talaga, kaya sabi ko sayo.. Magdate tay

o.

Halos hindi ako makatulog kaiisip kung anong dapat gawin natin. Dapat maging per fect ang gabing ito. Para sa atin.

Para maging akin ka ulit.

Pero.. Mukhang.. Ayaw mo na. :(

Mukhang hindi na maibabalik ang dati. :( Hindi mo na ako mahal.

Kahit ako ito, si tanga.. Hanggang ngayon mahal na mahal pa din kita. :(

**end of flashback

"Courtney. 19 lang ako noon. Natakot ako. Natakot akong makulong. Mahusgahan. Na tatakot ako na ikahiya mo ako. Paano pag pinakasalan kita. Anong sasabihin ng ta o sayo?! Na ex convict ang asawa mo? Gusto kita bigyan ng magandang buhay. Gusto ko masaya ka kasi meron kang ako. Hnd yung malulungkot ka kasi nasasayo ako. Hi ndi ko kayang ikahiya mo ako.. Hindi ko kayang husgahan ka din ng iba kapag nala man nila ang nagawa ko."

Tapos tumingin siya sa akin.

"Alam ko naman eh. Na kasalanan ko lahat to. Na kasalanan ko kung bakit nagiba k a. Kung bakit isang taon halos napariwara ang buhay mo. Na halos isumpa mo ang m undo dahil sa pagkawala ko. Oo. Kasalan ko. Sorry."

Napansin ko na sobrang umiiyak na si Courtney. Sorry Courtney. I'm sorry.

"Hindi lang naman ikaw Courtney ang nasaktan eh. Ako din. Araw araw, nakikita ki ta. Pero hindi na kita nakakausap. Nakukulit. Nahahawakan. Nalalambing. Lahat ng gusto kong gawin hindi ko magawa."

"Oo hindi mo ako nakikita. Pero mas masakit ata na makita mo ang taong mahal mo. . Pero wala kang magawa. Ang lapit lapit niya pero the fck, ni hindi mo siya mak ausap. Ni hindi mo siya mahawakan. Mas masakit yun Courtney. Mas masakit yun."

"Ang mas masakit pa.. Makita mo siya. Na unti unti may minamahal ng iba. Oo. Ala m kong si Dylan at si CK ang mahal mo. PERO TANGINA COURTNEY ANG SAKIT!! Ang sak it sakit!!"

"Kapag ba ikaw nakita mo ako na may mahal ng iba hindi ka masasaktan?! At hindi ka ba masasaktan na nakikita mo ako.. Pero mas malala wala kang magawa?! Kasi ma y limitasyon ka?!"

"Hindi mo alam kung gaano kita kamahal at kung gaano ko kagustong magsurvive uli t ang relationship natin, Pero kahit anong pilit ko.. Kahit anong suyo ko sayo a t kahit anong gawing pambawi ko sayo.. Walang nangyayari. Kasi hindi mo ako hina hayaan eh. Nilalabanan mo lahat ng gingawa ko!!!"

"Kulang pa ba?! Kulang pa ba lahat ng yun!!? Courtney.. Ako si Kean. Ako si Kean . Lahat ng ginawa ko sayo.. Sayo lang."

"Nakita mo na ba ako na maging sweet sa iba?! Hnd pa! Nakita mo na ba akong magt ext sa iba?! Hnd pa! Nakita mo na ba akong hinahatid sundo at naghihintay ng iba ?! Hindi pa!! Nakita mo na ba akong magmahal ng ganito sa iba?! Hindi pa!!"

"Ikaw lang Chanel Courtney Clemente Chua ang minahal ko ng ganito at pinagsayang an ko ng oras at panahon ng ganito kasi ayokong mawala ka. Ayokong mawala ka na naman!"

"Pero lahat na lang ng ginagawa ko binabalewala mo. Lahat ng pinaghirapan ko bin asura mo!!"

"Si Kean Patrick Tolentino Padua?! Ang lalaking walang pakialam sa mundo nasasak tan ng dhil sayo?! The fck!!"

"Kung ganoon pala. At kung ganito lang lahat ng mangyayari. Na sisihin mo ako sa lahat at sasabihin mo na kahit anong gawin ko hindi mo na ako kayang mahalin.. Mas mabuti pang hindi na ako bumalik. Sana nga nawala na talaga ako sa buhay mo. Sorry ha?! Nahirapan ka pa! Wag kang magalala. Simula bukas di mo na ako makiki ta!"

Tumalikod ako sakanya, para saan pa. Siya na rin mismo ang nagsabi. Na ayaw na n iya. Wala na. Tapos na.

"Goodluck. Sana maging masaya ka. Sa desisyon mo.. Na pakawalan ang kaisa isang lalaki na nagmahal, nagmamahal at magmamahal sayo ng ganito."

Umalis ako. Sana masaya ka. Sana maging masaya ka. Dito.

Courtney, kasi.. Ayaw ko na.

Pagod na din akong masaktan ng dahil sa ating dalawa.

Chapter 49 Cassandra's POV

Nandito ang buong barkada ngayon kina Chanel. Nalaman namin ang lahat ng nangyar i. Paano? Binroadcast kasi yung pagkanta ni Chanel! Siya yung nanalo sa contest sa event sa MOA.

Hindi namin maintindihan si Chanel. Tulala siya, pero maya maya ngumingiti naman . Pakiramdam ko, pati siya hindi na niya alam yung mararamdaman niya.

Pinipilit niyang tumawa pero sa totoo lang nasasaktan siya.

"Bes!" "Cass." "Wag ka ng ganyan. Balikan mo na lang si Kean."

Nagulat ang lahat sa sinabi ko.

"Aba bakit?! Ano pa bang solusyon dito? Ang walang sawang pagmomoveon?! Paulit u lit na lang magbabagong buhay?! Tapos pag nasaktan.. Bagong buhay ulit? Eh ilang buhay ba meron tayo?! Chanel, tama na pagpapakatanga. Hindi habang buhay masasa ktan ka."

"Cassandra hindi mo naiintindihan--"

"Alin ba ang hindi ko naiintindihan dito?? Maliwanag pa sa buwan sa akin ang lah at! Bes. Obvious namang mahal mo, at halata namang mahal ka niya. Oh eh bakit ka ilangan gawing kumplilado pa lahat."

"Kasi pagod na akong masaktan! Lahat na lang ng mamahalin ko iniiwan ako!"

"KASI MALING LALAKI ANG MINAMAHAL MO! Si Dylan at si CK. Hindi sila ang para say o! Pero si Kean.. Iniwan ka. Pero bumalik siya diba?!"

Alam ko ang lahat ng nangyari, kasi kinuwento ni Chanel. Sa aming barkada. Right din namin malaman yung nangyari para alam namin ang pinaghuhugutan ni Chanel.

"And to think, nawala ba siya sayo Chanel?"

Natahimik lang siya. Lagi namang nakabantay si Kean ah. Saan ka ba makakahanap n g ganyang lalaki? Na hindi ka susukuan? Kahit si Yael nga hindi kayang gawin yun . Pero si Kean?

Kaya hinding hindi ako uupo dito at makikinig sa pagiyak iyak nitong si Chanel. Si Kean ay isang lalaki na hindi na dapat pakawalan.

"Ano ha Chanel?"

"Ayoko na siyang balikan!"

"WAG KA NG PAKIPOT! Yung totoo kasi!"

"Ayoko na nga!"

"Talaga?! Kahit nakita mo siyang may kasamang iba hindi ka masasaktan? Hindi ka magsisisi?"

"Hindi.. Hindi gagawin ni Kean yun."

"At bakit? Ikaw nga nagmomoveon, ano namang tingin mo ka yKean, magpapaiwan? Mai iwang umiiyak sayo."

"Pero.."

"Pero walang mangyayari Chanel Courtney Clemente Chua kung nakaupo ka lang diyan ! At magpapakatanga at magpapakamartyr habang ang totoo naman ay gusto mo pa siy ang balikan!"

Whooo! Kaloka! Nauubos ang energy ko dito kina Chanel. Bigla na lang akong minas ahe ni Yael.

:"""> Eyy. Full Charge na ulit! =)

"Pero, wala na akong magagawa. Hindi ko alam kung nasaan si Kean. Andami kong na sabing masasakit na salita sakanya. Tapos.. Hindi ko alam kung babalikan pa niya ako. Ewan ko! Naguguluhan na ako!"

Ano?! May sinabi siyang hurtful words?!

"Bakit? Ano bang mga sinabi mo?"

"Sabi ko.. Hindi ko na siya mahal! Sabi ko.. Ayoko na. Wala na. Tapos na kami."

"WHAAAT?! Why did you say that?!"

"Eh kasi.. That time I was really confused. Isa pa.. Hindi ko pa alam ang tunay na dahilan kung bakit siya umalis! I.. I thought nangiwan lang siya. I DON'T KNO W CASSANDRA!" Nilapitan lang siya ng mga girls. Ako naman nilayo ng boys. Naku! Masasabunutan ko talaga tong babaeng to!

*BOOOOOOOG*

"Hay nakuuuuuuu. Nagtravel lang ako for almost 2 years around the world, ganito na yung inabutan ko?! Nakakaloka! Chanel?! Andito ba si Chanel?!"

May dumating na matandang babae na andaming bling bling sa katawan. Ugggh. -__-" Sino siya?!

Chanel's POV

"Hay nakuuuuuuu. Nagtravel lang ako for almost 2 years around the world, ganito na yung inabutan ko?! Nakakaloka! Chanel?! Andito ba si Chanel?!"

Napatingin kaming lahat sa kung sino yung dumating at..

Omygash?!

"Lola Daisy?!"

"Don't tell me nakalimutan mo na ako?! Ako nga!!"

Lumapit siya sa akin at hinug niya ako. Yung barkada tumabi muna. Nakuuuu. :|

"CHANEEEEEEEEL!!!"

Kyaaah >o< Sigawan daw ba ako?!

"Po?!"

"ANO ITONG NABALITAAN KO SA LAHAT NG NANGYARI SA INYO NI KEAN!? HUH?!"

"Eh.. Kanino niyo po.."

"E DI KAY KEN! Kanino pa ba?! Ano ba namang.. Akala ko naman happily married na kayo! ABA! Nagprapractice pa tayo dati para sa inyo ah?! Bakit ganan?! Anong nan gyari?!"

"Eh kasi po.."

"NASTRESTRESS AKO! Kapag ako nagkaroon ng wrinkles nako kayong dalawa! Pipilitin ko kayong magkasampung anak!"

"Lola!!"

"Don't tell me si Camille na naman yan?!"

"Eh.. Medyo.."

"NAKUUUU! HALIKA NA NGA!"

ANO DAW?!

"Po?! Saan po tayo pupunta?!"

"Aba! E di saan pa?! E di kay Kean?!"

"PO?!?"

"Anong po ka diyan! Oy mga bagets.. Tulungan niyo si Chanel iligpit ang gamit ni ya! Dali! Pronto!"

Tapos yung buong barkada kumilos agad. Yung mga boys kinuha yung mga bags. Yung girls naman, todo kuha yung mga gamit ko..

"Lola wait lang! Hindi.. Hindi po pwede."

Biglang natigil ang lahat sa ginagawa nila.

"At bakit naman?!"

"Ga.. Galit po si Kean sa akin. MAHABANG STORYA! Basta po.. Haaay."

Nanahimik lang lahat. Hindi nila alam ang gagawin. Ako din. Ano na bang gagawin ko?!

"Iha, isa lang ang tanong diyan."

"Po? Ano po?" ngumiti siya sa akin.

"Mahal mo pa ba ang apo ko? Mahal mo pa ba si Kean?"

Napuno ng katahimikan yung buong room, ramdam ko lahat ng mata nila nasa akin.

"Oo naman po."

Lahat nag WHOOOOOOOOOO!!! Ito namang mga to! Para namang di pa alam yun!!

"E ganun naman pala! Mga bagets! CHOP CHOP! Ihanda na yan! At ikaw Chanel.. Pupu nta tayo sa apo ko."

"Eh galit nga po siya."

"Hindi ka matitiis noon. Ha? Kaya mo yan."

Tapos inayos na nga nila lahat. Ako nakaupo lang doon. Tatanggapin kaya ako ni K ean? Galit na galit siya sa akin eh. :(

Bahala na. Kailangan ko gawin ito.

Ang mahalaga..

Alam ko sa sarili ko na mahal ko pa rin siya, at ayoko ng mawala pa siya ulit. **

"Cass. Salamat ha?"

"Loka. Wala yun! Basta bring home the bacon!"

"Sira kelan pa naging bacon si Kean?"

"Uyyy. Ibig sabihin iuuwi nga niya si Kean!"

"Huh?! Waaah. Kaloka ka! Diyan ka na nga!"

"Oyyy! Chanel! Bilisan mo!"

"Uy una na ako ha? Bbye! Guys! Salamat ah? Mahal ko talaga kayo!"

"Mahal din kita." sabi ni Steven!

Ayun nabatukan na naman siya ni Bianca. Lagi na lang!

Sumakay kami sa sasakyan. Si Lola natutulog.. Nakakaloka! Nakaearphones pa! Guma ya din ako. Haaaay.

"Kean. Sorry talaga sa mga sinabi ko sayo noong isang araw. Nagulat lang.."

AISH MALI! AYOKO NA NGANG MAGISIP!!

Pinaglaruan ko muna yung phone ko. Pagtingin ko sa photos.. Oh puro si CK to ah! Tingnan mo yun, ang vain talaga! Nilalagay pa niya sa phone ko.

Konting pakialam pa, nakita ko yung picture namin ni Dylan.. Yung nasa couple sh op. Ang cute nga namin eh. :|

Miss..

Miss ko na din yun. :(

Ito pala, ito pala yung sinasabi niya na mas sasaya ako.

Si Kean.

Alam ni Dylan na si Yohann ay si Kean. Kaya hindi na siya nakipagkompetensya.

Si CK din, sa may parking, sinabi niya na si Kean ang gusto ko.. Ito ang gusto k o.

Bakit ganun? Bagay naman kami ni CK or ni Dylan.

Pero hindi kami.. Meant to be. :|

Kahit anong pilit..

Meron lang talagang mga lalaki na dadaan sa buhay mo na magpapaisip sayo na baka siya na. Pero, marerealize mo na may darating pa. Ang buhay ay isang mahabang s torya. Kaya hindi mo malalaman kung ito na ba.

Pero, kung wala si CK at si Dylan malamang miserable na ako ngayon, sila ang dah ilan kung bakit nakatayo ako ngayon.. Mamimiss ko silang dalawa. Masakit na kail angan pa kaming pagtagpuin pero sa huli di din pala magiging akin, pero..

May isang tao lang talaga na nakalaan para sayo. At magpapatunay na siya ay dapa t mahalin mo =)

"Chanel!" biglang tawag sa akin ni Lola D!

"Po?!"

"Ayan na. Ayan na ang bahay nina Kean."

Ito yung.. Bahay ni C.H. Oo nga pala. Bakit ko ba nakalimutan?!

"Sige baba na. Goodluck."

"PO?! Eh lola!! Akala ko ba sasamahan mo ako?!"

"Gusto ko sana eh.. May spa session ako na nakaschedule today! I can NOT miss it ! Kaya.. Chanel Ciao!"

Tapos tinulak niya ako sa kotse at umalis na sila! ANO BA LOLA?! Akala ko sasama han niya ako! Paano ko na lang haharapin si Kean dito?! Nakakainis naman!!

Bahala na nga si Tadhana!!

*Ding dong*

Juskoooo. Kaya ko ito. Kapag lumabas si Kean.. Magsosorry ako.

*Ding dong*

Hmmm.. Wala bang tao? :| Bakit ganito?!

Nagdoorbell pa ako ng tatlong beses. Nahihiya na ako sa mga kapitbahay! Isa pa m ahigpit dito diba?! Kaloka! >__<

Maghihintay na lang ako sa labas. Habang nagiipon ng lakas ng loob. Yaaaawn. Ina antok na ako. Anubeee. Nakakaantok umiyak ng umiyak!

-___= Ayyy.

Bahala naaaaa.

Zzzzzzzzzzzz

*poke poke*

"Anubeey. Tulog yung tao."

*poke poke*

"Anubaaa. Tigil mo yan!"

*poke poke*

"Ang kulit!! Itigil sa---bi."

O_____O

>_____<

Bakit ba ako pumunta pa dito?!

At.. Nakatulog ako?!

At..

At..

"Courtney.. Anong ginagawa mo dito."

May kasama lang namang babae si Kean at nakayakap yung babae sa waist ni Kean! K ahit naman.. Medyo naging playboy siya hindi niya pinapahawak yung girls sa bewa ng niya! Ano ba ito?!

Ayoko na ngaaaaaaaaaa! Waaaaah!

_______________________________________ Pasensya naaa. Panget ang update! >< Pero ito pambawi. SPOILER! Try to update ng FRIDAY or SATURDAY! :))

"Courtney, natutulog ka sa labas ng bahay namin tapos sasabihin mo wala kang gin agawa dito? Anong gingawa mo dito?!" "Maglalaba sana! NOT! Obvious ba?! Pumunta ako dito para balikan ka!! Tapos.. Ew an ko sayo! Nakakainis ka!"

Tapos tumawa siya.. NAKAKAINIS. Tinatawanan niya na lang ako?!

**

"Courtney."

"Oh?"

Tapos tinawanan lang niya ako.

"Namiss talaga kita."

**

"KEAAAAN!!"

Napatigil siya sa paglalakad at mabagal na humarap sa akin. Lumapit ako sakanya at.

*Slaaaaaap*

"Ouch."

(wag magpalinlang sa spoilers :) minsan totoo, minsan hindi. I mean.. BASTA :)

CHAPTER 50 Chanel's POV

Nakita ko siya. May kayakap na babae. Pagkatapos kong maglakas loob na bumalik p ara..

Para bawiin siya. Biglang ganito?

Hnd ko mapigilan. Ang luha ko. Patak ng patak. Di ko maintindihan kung ano ba to .

Galit. Inis. Lungkot. Lahat na.

"COURTNEY TEKA SANDALI!"

Pinunasan ko ang luha ko tapos lumingon sakanya.

"Anong ginagawa mo dito?"

"Wala. Sige una na ako."

Aalis na sana ako pero kinuha niya yung kamay ko.

"Courtney, natutulog ka sa labas ng bahay namin tapos sasabihin mo wala kang gin agawa dito? Anong gingawa mo dito?!"

"Maglalaba sana! NOT! Obvious ba?! Pumunta ako dito para balikan ka!! Tapos.. Ew an ko sayo! Nakakainis ka!"

Tapos tumawa siya..

NAKAKAINIS.

Tinatawanan niya na lang ako?!

"Bakit ka.. Ano bang problema mo?! Tumatawa ka pa! Ayoko na! Ayoko na talaga!!"

Naramdaman ko yung footsteps niya.

Aalis siya?!

Aalis na naman siya?! Iiwan na naman niya ako?! Ayoko na. Natatakot na akong iwa n niya ako. Wag na.

"KEAAAAN!!"

Napatigil siya sa paglalakad at mabagal na humarap sa akin.

Lumapit ako sakanya at.

*Slaaaaaap*

"Ouch."

Yun lang ang narinig kong sinabi niya.

"AALIS KA NA NAMAN?! IIWAN MO NA NAMAN AKO?! Bumalik na nga ako dito para bawiin ka eh! Tapos makikita kong may kasama kang babae?! Huh?! I HATE YOU!! I HATE YO U!!"

Pinaghahampas ko siya noon. Nakakainis! Playboy! Jerk! Douchebag!!

"Courtney..!"

"I hate you! I hate you!"

"Courtney!"

"Playboy!! Jerk!!"

"COURTNEY!!

"ANO?!?" Tumigil ako sa paghampas sakanya. Yung paningin ko nanlalabo dahil sa l uha.

"Ate ko yun!!"

O_____O?!

*blink blink*

"A--Ate?"

"Siya si Ate Breana. Na sinabi ko sayo. Pero iniwan mo pa rin ako.."

GANUN?! GANUN?! Naiyak na naman ako! :(

Kakainis kasi siya!

"Ang sama mo sa akin! Nagpakilala kang Yohann! Tapos.. May pa CH CH ka palang na lalaman! THREE WORDS EIGHT LETTERS?! I LOVE YOU IS EIGHT LETTERS AND SO IS BULLS HIT!"

Iyak lang ako ng iyak sa harapan niya na parang batang inigawan ng laruan. Sinus untok ko din yung chest niya!

"GAGU! SIRAULO! TARANTADO!! Gago ka talaga!! Nandoon ka lang pala ng isang taon! Nasa tabi lang pala kita! EH PAKYU KA!!"

Patuloy lang dumaloy ang luha ko.

"ALAM MO BA KUNG GAANO KAMISERABLE ANG BUHAY KO NG WALA a sakit!! Ilang beses ako nagtangkang magpakamatay para n ang sinira ko para mailabas ang galit ko! Ilang balde ahil sa lungkot ng dahil sayo. Ilang tao ang nasungitan ndo! Tapos malalaman ko na nandoon ka lang pala talaga. ! Hindi ka man lang nagHello!! Nakakainis ka!!"

KA?! Halos mamatay ako s sundan ka! Ilang relasyo ng luha ang iniiyak ko d ko dahil galit ako sa mu Sa tabi tabi!! Hayup ka!

Tapos narinig ko ang tawa niya. Narinig ko ulit ang totoong tawa niya. Ang tawa

niya hnd bilang si CH o si Yohann.

Tawa niya bilang si.. Kean.

Tapos tinitigan niya ako at niyakap ng mahigpit na mahigpit.

"Gagu ka! Wag mo kong yakapin! Sa tingin mo ganoon lang kadali lahat to ha?!! Le che ka! Leche! Ikaw nakikita mo ko araw araw! Tapos ako ni anino mo hindi ko nak ita! Alam mo ba kung gaano kita namiss ha?! Nakakainis ka! Sa sobrang inis ko sa yo gusto kitang patayin!!"

Bigla siyang nagsmirk.

"Gusto mo kong patayin sa halik at yakap? Kung ganoon. Sige. I'm ready to die."

Tapos inalis niya ang yakap sa akin at binuka yung dalawang kamay at nakapikit p a naghihintay ng "Parusa"

Sa isip ko. Ang saya saya ko.

Ah. Nagbalik na nga si Kean.

Si Kean ko

Si Kean Patrick Padua.

"Siraulo!!!! Nakakainis ka pa din!! Bakit ka nagtago sa akin?! Ha?! Dahil sa nak apatay ka?! E alam ko naman sa haba ng pasensya mo.. Hnd imposibleng makapatay k a--Ouch!"

Paano ba naman ginamit niya yung point finger niya at tinulak yung noo ko. Sakit ha!

"=___=+ eh car accident yun. Walang kinalaman ang pasensya ko doon."

"Heh! Wag kang magsalita! May kasalanan ka pa sa akin! Ano bang iniisip mo?! Nag tago?! Walang mukhang ihaharap sa akin dahil sa ginawa mo?! Sana sinabi mo na la ng! Kasi hnd naman kita iiwan sa ganoong pagkakataon eh! Pwede ka namang sumanda l sa akin noon. Kahit na ikaw ang mali. Ikaw pa rin ang kakampihan ko. Ikaw pa r in ang ipagtatanggol ko! Kahit makulong ka ikaw pa din ang mahal ko--Aaah!"

Bigla na lang niya ako niyakap. Mahigpit, pero ang warm. Ramdam ko.. Yung yakap na you're longing for someone. Yung yakap na sa wakas nandito na rin siya.

Yung yakap na.. Hindi na kita papakawalan pa.

"Courtney."

"Oh?"

Umalis siya sa pagyakap. Tapos tiningnan niya ako. Nakakailang naman. >__>

Tapos tinawanan lang niya ako.

"Namiss talaga kita."

"Alam ko naman kung gaano kalakas ang tama mo sa akin eh."

"WOAAAAAH! Ako lang?"

"Bakit meron pang iba?!"

"Eh sino pala ang naging miserable ang buhay at naging Elle pa dahil sa pagkawal a ko?!"

KAINIS! ang ayoko sa lahat yung binbring up ying topic na nakakailang! =___=+ KE AAAAAN!!!

"Eh sino pala yung naging uber STALKER sa akin na wala ng sariling buhay kung hi ndi ang sumunod sa akin?! Sino?!"

"Eh sino yung lumayo na nga ng Korea at nagpunta na ng malayong probinsya eh hnd

pa din makalimot!!? Sino?!"

"Eh sino pala ang gagawin lahat pati magpadala ng tauhan sa kung ano anong sitwa syon para sa akin?!"

"Eh sino yung laging iyak ng iyak ng iyak dahil namatay ako?!"

"Eh sino yung bigay ng bigay ng regalo at nagppakilala pa na secret admirer at h ardcore fan para lang--"

O______O

>_______<

^//////^

*kisssssssssssss*

Dugdug dugdug

Aaah. Heart! Wag ka ng paobvious na enjoy na enjoy ka sa labi ni Kean! Ano ka ba ! Oo sige. Mapula siya. Oo na sige malambot. Oo na sige na matamis..

Oo na sige na kakaadik ang halik niya.

My ghad. Best kisser.

Hawak hawak ko ang leeg niya at medyo hinihigit ko pa ang buhok niya. Nagiging f ierce na ang halikan namin.

Tumigil siya. "AAAAAH!! SARAAAAAAP!!!"

>////< Ano baaa! Tama bang magcomment ng ganun?! At isigaw pa?!

Tapos nag grin siya sa akin. Ayoko ng ganang ngiti niya. Kaya tumingin ako sa ib ang dreksyon.

"Ikaw! Naging Elle ka lang! Naging fierce ka na humalik!"

"A--Ano!!? O///O Hnd ah!"

"Naiinis na ako. Madami ng nakatikim ng labi mo. Dapat akin lang yan. Sa susunod lalagyan ko yan ng passcode."

"Sira! Passcode ka jan!"

"Pero nabigla talaga ako *evil grin* Kung hnd pa ako tumigil hanggang ngayon hin ahalikan mo pa din ako. Ganan ka ba kasabik sa akin?!"

"O////O A-ANO?! SIRA KA! Ikaw kaya dyan! Na--nadala lang ako!"

"Pasalamat ka marunong ako magcontrol kung hindi mukhang mgakakaroon na tayo ng Imburnalita.

O____O!! ANO DAW?! IMBURNALITA?! Ano naman yun?! Baby Imburnal!!??

"Anong Imburnalita."

"Pangalan ng baby natin. Cute noh."

Noong marinig ko yun nagusok tenga at ilong ko.

"ANO?! Asa ka pang iyon ang ipapangalan ko sa anak ko! Ano bang klaseng tao ka! Anong cute sa pangalan na yun!! Gusto mo isumpa ka ng anak mo?! Ha?!"

"Osige. Kenel na lang."

"KENEL?! Ano ba! Ano ba yang mga pangalan mo! Ang babaho ha!! Bakit Kenel?!"

"Kean + Chanel = Kenel."

"=____=+ Keaaaan!!!"

"What!!? Its cute!"

"Whats cute with that ha?! Imburnalita? Kenel?! Asa ka pang papayag ako na ipang --"

O_____O

>/////<

:3333

He. Is. Kissing. Me. Again.

Sino daw ang atat?! Siya kaya!

In between our kisses nagsasalita siya.

"Sige na. Ikaw na bahala sa pangalan ng anak natin."

Tapos lumapat na naman ang labi niya sa akin. Tapos nilayo na naman niya. Men. H e knows how to tease! Bad Kean.

"I missed you. I miss this. Your touch. The scent of your hair. Your hug. Your l ips. (*tapos hinawakan niya yung labi ko*) How good a kisser you are. (*tapos hi nalikan na naman niya ako at inalis na naman niya.*) And how blissful it is to b e inlove with you."

Tapos hinawakan niya ang mukha ko at nilapit sa mukha niya.

"Sige na itutuloy ko na. Baka mabitin ka pa. Kissing Monster."

"Anong Kissing Mons--"

And again he shut me up with a kiss.

Slow and passionate. Pero medyo fierce. Samahan mo pa ng mahigpit na hug habang hinahalikan niya ako.

I need air!!

But Im enjoying this. Tapos noong nasa kalagitnaan na ako ng pagiging kissong ad dict dahil sa malambot niyang labi.. Pinutol na naman niya ang kiss. Tapos kinis s ang ilong ko.

"You little kissing monster. Ganan ka din ba sa iba?!"

"Hmmm. You guess."

Tapos kumunot noo niya. Tapos hinawakan ko at nirelax ko.

"Hmmm. I do kissed a lot of guys."

"I kissed a lot of girls."

"SAY WHAT?!"

"And when I say a lot I mean.. You. Chanel. Courtney and Elle."

"Cheesy much my dear Kean."

"But seriously, you're this rough with other guys?!"

"Nah. Just with you."

"So I guess you just miss me that much?"

"More than that."

"Oh really?! *evil grin*"

Tapos kiniss na naman niya ako. This time slow and soft kiss. With passion and l ove. "Chanel Courtney Clemente Chua."

"Yes Kean Patrick Tolentino Padua?"

"Three Words, Eight Letters. If I say it will I be yours?"

"Again and again and again."

He smiled at me. Aww. That smile. I miss that smile.

And we seal everything with a kiss. A long and passionate kiss full of longing f or each other.

I love you Kean Patrick Tolentino Padua.

Always have.

Always will.

<3

** Chanel's POV

*smaaaack*

Mumulat ako. At si Kean nakaupo sa tabi ng kama ko. Nandito na ulit siya.

"Good morniiiing ^___^"

"Good Morning."

"Merry Christmas Baby!"

Oo nga pala! Pasko na nga pala!

"Merry Christmas!"

Tapos humahagikhik siya magisa niya.

"Oh. Anong problema mo?"

"Wala."

"Ano nga?! =___="

"Init ng ulo ng Courtney ko paskong pasko!"

Tapos kiniss niya forehead ko. Ang sarap makinig ng COURTNEY KO. Awww :")

"Wala. Halos isang taon.. Habanag binabantayan kita gusto ko mayakap kita ng gan ito ulit. Mahawakan ulit kita. Mahalin mo ako ng ganito."

Tapos binbrush niya yung buhok paalis sa mukha ko.

"At ngayon. Pangako. Hindi na ako aalis sa tabi mo. Dito lang ako. Kahit ibato m o ako palayo. Di kita iiwan. Ikaw na talaga ang mamahalin ko pang habamabuhay. D i ko alam kung bakit. Ikaw yung babae na mahal na mahal ko. Yung tipong hindi ko kayang mawala ka Courtney. Ayoko na. Ayoko na."

Tapos napapapikit siya. Siguro naalala niya yung lahat ng nangyari sa amin. Sigu ro unfair din ako. Alam ko na nahirapan din si Kean. Hindi lang ako.

Hinawakan ko mukha niya. Tapos nagkatitigan kami. Tapos ipinatong niya kamay niy a sa kamay ko na nakahawak sa mukha niya.

"Kean. Magsisimula tayo ulit ha? Wala ng iwanan ah? Wala ng iyakan ah? Please? M ahalin mo lang ako forever?"

Tapos ngumiti siya. Tngina. Gwapo. Ang bangis.

"Yan lang naman ang hinihintay kong hilingin mo."

Tapos yung mukha niya unti unti niya inilalapit. Kaya napapikit ako.. >///<

"Hahahah. Kissing Monster ka talaga."

Hindi niya tinuloy yung Kiss!! Epal talaga to!! Nakakainis!! Napahiya ako! >///<

Bigla niyang hinawakan ang ulo ko tapos siniksik niya sa may ilalim ng ulo niya. Tapos hinalikan niya ulo ko.

"Courtney!!!!!"

"ANO?! Bakit ka sumisigaw?? Natakot ako!"

Tapos siniksik pa niya ako! Miss na miss talaga ako?!

"Courtney!! Bakit ganun?! MAHAL NA MAHAL KITA!! Hindi ko na alam kung paano ko i eexpress to. Sobrang mahal kita!! Alam mo ba?? Yung alam mo, mas pa diyan pagmam ahal ko! Psh. Sakit sa ulo!! Mahal talaga kasi kita!"

"Ganun? Masakit sa ulo mahalin ako!!"

"Oo!! Masakit! Pero masaya."

:""""> Anubato. Kinikilig ako! Nakakainis naman si Kean!! Nakakainis naman! :">

"Bwiset naman kasi! Bakit ba naiwan iwan pa kita?! Bakit ba--"

Tinakpan ko bibig niya.

"Ssssh. Halos dalawang taon lang ang nawala sa atin. Wala pa yan kumpara sa ipag sasama natin db? Isa. Dalawa. Tatlo. Apat. Lima. Limampu. Isang daan. Magsasama pa tayo ng matagal! Db? Db? Hindi mo na ako iiwan?" "Sira! Sa tingin mo kaya ko pang iwan ka? Nawala ka na minsan. Halos ikabaliw ko . Pag nawala ka pa.. Baka ikamatay ko."

Cheesy!! Nakakainis!! Umaabot hanggang Australia kilig kooo!! :">

"COURTNEY!!"

"Oh?!"

"Nahihirapan ako."

"Halaaaa. Saan?"

"Sayo!!"

"Sa akin?!"

"Ay hindi. Sa kanya! Kasasabi lang! Sayo ngaaa!!"

Uyyy. Namiss ko yun. Siya nga talaga si Kean! :">

"Bakit ka nahihirapan!"

"Kasi nga mahal na mahal kita! Seryoso. Ayaw na kitang paalisin sa tabi ko."

"Bakit ang cheesy mo sa akin ngayon?! Anong problema mo?!"

"Masama bang magmahal ng sobra sobra!"

"Oo!"

"E di wa--"

"Oo. Masama. Pag hindi ako! Pero pag ako. Sige kahit sobra sobra pa yan mahalin mo lang ako."

"Naks! Yan naman gusto ko sayo eh. Ang damot mo din!"

Tapos kinutusan niya ako. Ang meaaan! T-T

"Kaso Kean.."

"Hmm??"

"Ano yan. Forever tayo dito sa kama? Nakahiga na lang ganun? Gulay gulayan ang d rama? Comatose lang ganun?"

"Sira. Kulit mo. Eh saan mo ba gusto pumunta?"

"Sa labas? Ang laki ng bahay ng ate mo eh."

"Ay oo nga pala kay Ate pala to. -___-+ Magpapatayo na ako ng atin promise."

"Magaral ka muna!!"

"Oo. Pero.. Hindi mo ba alam?"

"BAKA NGA!! Ano ako manghuhula?!"

"Tengene. Mamaya ka mamilosopo."

"Badtrip na naman oh!"

"=___=+"

"Three Words."

"Eight letters!!"

Hihihi :"> Kinikilig ako nakakainis! =)

Tapos tumayo na ako! Stretch! Stretch! Mamaya may nagback hug sa akin!! Pagtalik od ko. Shocks. Gwapo.

"Oh?"

"Mmm. Sarap mo icuddle."

"Really?"

"Yep."

"But baby. We have to move. Madami ka pa ikekwento. Madami ako ikekwento. Dalawa ng taon nawala sa atin. Kaya dali ligo naaa!"

"=___=+ Wag na."

"HANGGANG NGAYON TAMAD KA PA DING MALIGO??"

"Hindi naman ako mabaho! Wala akong libag!"

"Kahit na ubod ka ng gwapo! Dapat hindi ka tamarin!"

"Oo na misis."

O___O Misis?? :"""">

"Dito ka na maligo. Doon na ako sa banyo ni Ate."

"Okay."

"Date tayo pagbalik ko?"

"Ayoko umalis. Too lazy. Dito lang tayo sa bahay niyo."

"=___=+ Anong gagawin natin dito??"

"Wala. Tambay."

"Halos isang taon ako nakatambay dito. Sawa na ako."

"This time naman kasama mo na ako eh? Dabah?"

Tapos ngumiti siya. Haha! Dali talaga hulihin ng kiliti niya. Nagyes siya tapos umalis na. Naligo na ako. Tapos nagpalit ng tshirt ni Kean. Ang laki! Di naman k asi ako nainform na magoovernight ako dito!

Pagkatapos kong maligo..

"AY KALABAW!! BAKIT KA NANDIYAN?!" "HA?! ANO?! HA?! AALIS NA AKO!! Di ka pa pala tapos!! Sige!"

Tapos nagmamadali siyang umalis! Hahahahaha! Nakakatawa siya! Namumula kasi noon g makitang nakatuwalya lang ako. Nagsimula akong magayos. Binilisan ko na lang t apos lumabas na ako. Nasa labas si Kean. Nagbabasketball.

Ngayon ko lang ata siya nakita nagbabasketball. Dati naman hindi masyado. Lagi k asi kaming naguusap.

"Uy." Sabi niya sa akin. Tapos shinoot niya yung bola. Medyo pawis siya pero hin di naman masyado! Eeeh. Ito yung gusto ko!! Yung pupunasan ko siya ng pawis afte r ng gameee!! Teka nga kukuha ako ng towel! Tumakbo agad ako sa kwarto ni kean! Kaso pagbalik ko.. "Ayan. Sir. Ito po oh tubig."

O____O

WHUTIZDEMEANINGOFDIIIZ?!?!?

May maid na kaedad namin na may itsura. Pero mas maganda ako >:)

"Oh salamat Hannah."

Tapos ininom ni Kean yung bigay ni Hannah na tubig tapos smile smile lang siya. =___=+ Sabunutan ko to teh! Kasi naman! Bakit kasi tong si Kean nabawasan ang pa gkasuplado?! Bakit mabait na sa lahat ng babae?!

"Uy!! Courtney!! Halika dito! Bakit andiyan ka?"

Tinawag ako ni Kean tapos tiningnan ako noong Hannah mula ulo hanggang paa tapos napatulala siya. Teh. Wala pa akong makeup niyan! Abangan mo pag meron na!

Lumapit sa akin si Kean tapos niyakap ako!! :"> Ey anubey! Show off tong.. Ano n a ba kami?!

"Ambango moooo. Sht. Wag ka na lalayo sa akin ha? Courtney? Dito ka lang lagi?" "Oo na! Ikaw talaga!"

Tapos naiilang ako kasi nakatingin pa din sa amin yung Hannah.

"*bulong: pssht! Sino yun?" "Ah si Hannah." "Maid?" "Personal Maid ko yan." "PERSO--nal?? Bakit personal?" "Eh binigay sa akin ni Ate yan. Isang taon ko na din yan kilala. Mabait naman ya n." "Oo nga. Mukhang may gusto sayo." "Meron nga." "PAANO MO ALAM?!" "Sinabi niya." "Anong sabi mo?" "Wala. Anong sasabihin ko?" "Wala!" "Oh. Wag ka na magselos." "Yabang!" "Eh para saan yang towel na dala mo?"

Napatingin ako. Bawal sabihin na para sakanya!! Kasi nabigyan na siya ni Hannah! !

"Ah. Eto? Ano. BASA KASI HAIR KO!"

"Huh? Ang liit naman niyan?" "Ahhh!! Yan kasi ang uso!! Di mo alam?? Heheh." Tapos kinuskos ko yung towel sa buhok ko.

Tumawa na lang siya. Tapos kinuha towel sa kamay ko tapos siya nagkuskos ng hair ko. :"> Ay.

"Tagal ko na gusto gawin to." "Patuyuin buhok ko?" "Oo." "Bakit?" "Kasi mahaba na buhok mo. Dati maikli." "=_____=+"

Tapos lumapit sa amin si Hannah.

"Sir. Tumatawag po si Mam Breana." "Ah oks. Teka. Tara Courts." "San?" "Sa phone." "WEEEEW! Sige nga. Paano tayo pupunta.. SA PHONE?" "=___= Alam mo ikaw.. Bilisan mo na! Naghihintay si Ate!" "SASAMAHAN PA KITA?!" "Ayaw nga kita lumalayo eh." "Hala! Sige na. Dito lang ako." "Sige wag ka aalis mabilis lang to."

Tapos umalis siya. Naiwan kami ni Hannah.

"Kayo pala si Maam Courtney." "Yah."

"Lagi kayong nakwekwento ni Sir." "Nagkekwento siya?!? Sayo?!" "Opo. Medyo close kami. *grin*"

BAH! ang grin na yun! Simbolo ng paghahamon!!

"Ah. Kdot." "Gusto ko si Sir." "O_____O!! dafuq?!" "Halata niyo naman po siguro? Akala ko nga po hindi na kayo babalik." "What are you implying?" "Wala naman po. Sinasabi ko lang po." "Well. Sinasabi ko din na hindi mo maagaw sa akin si Kean. Wag kang ambisyosa ha ?" "Wag din po kayo masyadong kampante."

WHAT THE--

"COURTNEY!!"

Napatingin ako. Si Kean lumalapit. Nagayos yung Hannah ng uniform sabay poker fa ce. Nagtatago siya! Plastic! Plastic!

Inexplore namin yung bahay ng ate niya. May ate pala siya. Breana. Ang ganda ng name. At sa nakikita ko pictures ang ganda ganda din niya. Yung bahay nila puno na ng christmas decoration. May malaking christmas tree sa gitna. Ang laki ng ba hay!

Busy pa ako magexplore ng biglang..

"Kean! I'm home."

"Courts! Ayun na si Ate! Tara! Ipapakilala kita!"

O___O!!! NOOOO! Nakakahiya! Ayoko! Malamang andami niya alam tungkol sa akin!

"Tara!" Tapos hinigit niya ako! Waaah! Hindi ako prepared! Eh naka tshirt at sho rts lang ako ni Kean!!

Pagbaba namin kinuha ni Hannah mga gamit ni Ate Breana.

"Kean! Hi! And.. Who??"

Tapos tumingin siya sa akin from head to toe. Tapos tumingin kay Kean. Nagsmile lang si Kean.

Lumapit si Ate. Nakapoker face. Tapos biglang..

HUUUUUUGGGGG!!

"OMG! Courtney?! The great CHANEL COURTNEY CLEMENTE CHUA SOON TO BE PADUA?!"

O_____o?

"Buti bumalik ka na sa buhay ng kapatid ko! Haay salamat!"

Tapos tumingin siya sa akin. May conclusion na ako.

Si Kean mana sa mommy niya. Si Ate Breana.. Mana kay..

PAPA!!

"Tara! Upo tayo! Nanakawin muna kita!"

"Ayoko nga Ate! Layuan mo yang si Courtney!" "Bakit ba?! Hihiramin ko lang!" "Ano tingin mo diyan? Barbie?" "Bakit? Naglalaro ka ba ng barbie?!"

Oooh. Basag si Kean. Woooh. Kahit mana si Ate Breana kay Papa.. Magaling din siy a mambara. Siguro minana kay Lola Daisy!

"Bakit? Pinaglalaruan ko ba siya?! =___=+"

WOAH. Ang hari ng pamababara. Hindi pa din talaga nagpapatalo. Nagpout na lang s i Ate Brianna.

"Bahala ka diyan. Isasama pa man din kita. Pwes.. Manigas ka! Tara na Chanel!"

Tapos hinila niya ako papunta sa kwarto niya. Pagpasok namin, naglabas siya ng j uice at cookies. Saan galing ito?! Planado na ba ito?

Ang weirdo ng family ni Kean. (_ _")

"Siguro nagtataka ka kung bakit ngayon lang ako lumabas sa kwento na ito ano?" "Hmm. Slight. Anong nangyari? Akala ko talaga magisa lang si Kean."

"Hmm. Naghiwalay si Mama at Papa. Napasama ako kay Mama. Pero noong 18 na ako. H umiwalay ako sakaniya. Hindi naman ako masaya. Bawat ginagawa ko, ginagawa ko pa ra maging masaya. Eh hindi ako masaya sa pamilya namin. Alam ko nagalit si Mama. Eh alam mo naman yun. O.A yun. Sa lahat. Kaya 'tinakwil' niya ako. Oo. Mahirap. Lalo na at sa states ako tumira. Pero nagaral ako tapos nagtrabaho. At konting tiyaga. Ito na ako. Nakaipon. Umasenso. Mahirap pero kinaya ko."

"Hanggang sa. Ayun nga. Bigla na lang tumawag sa akin si Mama. Nagsososorry. Gal it pa din ako. At dapat di na ako babalik. At di na magpaparamdam. Para saan pa? Never ko naman naramadaman na may pamilya ako. E ni hindi nga nila ako pinakila la na anak nila eh."

"Pero sinabi niya na may taning na buhay niya. Kahit na masama loob ko sakanya. Nanay ko pa din siya. Nasaktan pa din ako sa sinabi niya. Tapos doon ko narealiz e na.. Sana pala hindi ako umalis dati. Sana hindi ko iniwan si Mama. Kasi nahir apan din siya sa pagkawala ni Papa. Nawala pa ako. Kaya naging OA yun masyado. K aya atat na atat kuhanin si Kean. Gusto niya ng kasama sa buhay. Kasi matagal na pala siya may nararamdaman."

Tapos naluha na si Ate doon. Siguro nga nagsisisi talaga siya na iniwan niya si Tita.

"Bata ako noon. Gusto magrebelde. Kasi hindi buo pamilya ko. Di tulad ng iba. Pe ro siguro nga mali na iniwan ko si Mama. Kaya noong sinabi niya yun. Gusto ko na bumawi sakanya. Kaya noong sinabi niya na bantayan ko si Kean ginawa ko."

"Noong una ilang kami sa isa't isa. Tahimik kasi yang si Kean. Suplado. Ang hira p kausapin. Pero ewan ko ba kung paano. Lukso ng dugo siguro. Nagkwento na siya. Ganun. Tapos alam ko na lahat. Unti unti naging close kami."

"Nakita ko kung paano siya umiyak ng dahil sayo. Ngumiti kapag nakikita ka niya ng palihim. Kaya kahit parang tanga yan kapag sumusunod sayo ayos lang sa akin. Diyan siya sasaya eh. Gusto ko sumaya lahat. HAHA! Ayun. Ang gulo ng buhay namin ano? Pero ayun."

Tapos nagkwentuhan pa kami. 22 years old na si Ate. Marami na siyang Fashion Bou tique. Ayun yung business niya. At ngayon super kilala daw siya sa Fashion Indus try. Kaya nahiya yung suot ko. At mukhang napansin niya kaya binigyan niya ako n g mga damit. Tapos mga isang oras ata kami naguusap kaya biglang..

"HOY!! DI PA BA TAPOS YAN?! Bigay mo sa akin si Courtney!!"

Sigaw ni Kean galing sa labas ng pinto.

"Mana ka talaga kay Mama!! Ang OA!! Akala mo naman! Nageenjoy kami dito!" "Pwes papasok!!"

Tapos pumasok siya! Tapos tumalon sa sofa na inuupuan ko tapos niyakap ako.

"Namiss kita."

:"> ANO BA! NAKAKALOKA! Cheesy ni Kean!! Dahil ba sa pasko?!

"Hoi. Ang cheesy mo." sabi ni Ate Breana kay Kean. "Bakit? Kayo din naman ng boyfriend mo ah. Cheesy." "-____-+"

May boyfriend si Ate?!

Kean: Oo. Meron. Ako: Bakit ba lagi mo na lang nababasa isip ko?! Kean: Kasi nandiyan ako sa loob ng isip mo! Kaya naririnig ko! Ako: Eeeh. Cheesy!!

Ate: BRRRR! Goosebumps! At Oo! Courtney may boyfriend ako. Ako: Oh? Sino?! Ate: Wala dito eh. Nasa ibang bansa. Busy yun eh. Ako: Ay? Kean: Kaya bitter yan eh! Ate: Kapal mo!!

Tapos nagwrestling na yung magkapatid.

"Tara! Labas tayo?" "San tayo punta?" "Plaza?" "Ay! Taraaaa! :">"

Tapos biglang sumingit si Hannah.

"Sir sasama po ako."

O____O!! What the fuq?!?

"Bahala ka. Tara Courtney." Tapos hinigit ako ni Kean. Hindi ko to gusto. Yung m abait siya sa iba. Hindi ko to gusto. Naglalakad lakad lang kami.

"Uy. Bat ganan mukha mo?" "Why?" "Naka =___= bakit?" "Naiilang ako sa Hannah." "Bakit? Mabait yan." "Wala akong pakialam kung mabait o hindi. Naiilang ako." "Elle na Elle dating ah!" "Yohann! CH! Kean!" "Yes sir?? HAHAHAHA. Cute mo talaga magselos!" "Tuwang tuwa ka naman. Sino ba yan? Tsaka bakit ang bait mo na sa mga babae?? Ta nda ko ayaw mo sakanila."

Di siya nakasagot. Bakit? Anong meron? :|

"Wag ka ng mag-isip diyan. Kahit na bumait ako sakanila. Ikaw pa din mahal ko. A sa ka pang papalitan kita." "Kean." "Nagstalk nga ako sayo ng halos isang taon. Madaming magagandang babae ang dumaa n. Walang nangyari. Ikaw pa rin."

:"> Sige na nga. Okay na.

"Uy!" "Oh?" "Kantahan kita?"

"Huh?" "Tara!"

Tapos hinila niya ako tapos dumeretso sa gitna ng plaza. Tapos nanghiram ng gita ra doon sa isang mama nagpeperform sa gilid. Tapos nagsimula ng maguitar.

"Courtney this is for you. Three Words. Eight Letters."

"When I look into your eyes. It's like watching the night sky. Or a beautiful sunrise. There's so much they hold."

May mga taong pumupunta na sa tabi namin. Plaza naman kasi ito eh. Akala nila na gpeperform talaga si Kean.

"And just like them old stars. I see that you've come so far. To be right were you are. How old is your soul?"

Nakatitig lang sa akin si Kean. Aalis lang ang tingin niya kapag magpapalit ng c hords sa guitar. Yung mga tao alam na para sa akin ang kanta. Kaya nag 'aaaawwww ' yung iba.

"I won't give up on us. Even if the skies get rough. I'm giving you all my love. I'm still looking up."

Nakatitig siya. Wala na din ako magawa kung hindi ang tumitig. Nagsmile siya. Na gsmile ako. Ramdam na ramdam ko. Mahal na mahal namin ang isa't isa.

"And when you're needing your space. To do some navigating. I'll be here patiently waiting. To see what you'll find."

May mga naglalagay ng mga piso. Limang piso. Bente at kung ano ano pa sa tabi ni Kean. Kaso may isang babae na nagbigay ng isang rose.

"Cause even the stars they burn. Some even fall to the earth. We've got a lot to learn. God knows we're worth it. No. I won't give up."

Maya maya yung iba, puro rose at flowers na din ang nilagay. Mas ngumiti si Kean . Yung iba bumibili pa talaga doon sa isang stall para makabigay ng flower.

"I don't want to be someone who walks away so easily. I'm here to stay and make the difference that I can make. Our difference they do a lot to teach us how to use the tools and gifts we got y eah, we got a lot at stake. And in the end, you're still my friend at least we did intend for us to work we didn't bend we didn't burn. We had to learn how to bend Without the world caving in. I had to learn what I got. What I'm not and who I am."

Ang ganda ng boses niya. Ang gwapo niya. Mahal ko siya. Siguro nga. Kahit anong mangyari. Kahit anong pagsubok ang harapin kami't kami pa rin.

"I won't give up on us. Even if the skies get rough.

I'm giving you all my love. I'm still looking up. Still looking up."

Napatunayan ko, na kung meant to be kayo. Kahit hadlangan ng madaming tao, pagla ruan ng tadhana, magkulang sa pagtitiwala, sa huli. Kayo pa rin. Sa huli kahit m adaming sakit ang nangyari, kayo pa ring dalawa ang patuloy na magmamahalan.

"I won't give up on us. Courtney."

Tapos tumayo siya. Kinuha ang mga bulaklak na binigay ng tao. Lumapit sa akin. L umuhod.

"Three Words. Eight Letters. If I say it, Will I be yours?"

Tinanong na naman niya. Siguro ito na yung tanong para malaman kung ano kami.

"You said three words. You said eight letters. You said you love me. That's why you're here with me now. So. Yes. Three Words. Eight Letters. Say it and I'm You rs."

Tapos tumayo siya. Niyakap ako. At kahit madaming tao. Hinalikan niya ako. Tapos nagthank you siya sa mga tao tapos hinila niya ako pabalik sa bahay nila.

"Courtney let's go!" "Where?" "Will you.. Runaway with me?"

Kean Patrick Tolentino Padua.

Kahit madaming luha ang naibuhos ko dahil sayo. Kahit madaming sakit at problema ang hinarap ko sa pagkawala mo. Kahit na madaming lalaki ang dumaan at nagpagul o ng nararamdaman ko para sayo.

Ikaw pa rin ang soulmate ko. At naniwala ako na tayo ang magpapatunay ng happy e nding sa mundong ito. :) Chapter 51 Chanel's POV

"BEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEESSSSSSSSSSSSSSSS!!!"

"CASSANDRA! BAKIT?!"

"Yung phone mo ring ng ring! Nastrestress ako!"

"Ako din! Ohmygosh! Late na tayo! Dalian mo, ayusin mo na mga gamit!"

"Oo nga! Teka tatawagin ko na din si Mang Sid-- YUNG PHONE MO!"

"Oo! Ito na!!" kinuha ko yung phone ko at sinagot ito.

"Hello?"

"HOY! NASAAN KA NA?! ANO BA?! MAGSISIMULA NA!"

"Seryoso?!"

"HINDI! JOKE LANG ITO! SIGE MAGPAKAPAGONG KA PA DIYAN!"

"Naman eh!"

"Bilisan mo kasi!"

"Bakit ka ba nagmamadali? Madami pa namang speech speech diyan!"

"Yun na nga eh! BILISAN MO!"

"Oo na po sige Bye."

"OO NA!" sabi niya. Galit.

"LOVE YOU!"

"Love you too."

Kinilig naman ako doon, bigla kasing naging malambing ang boses niya.

Dalawang taon na ang nakalipas, andito kami ngayon sa bahay ko, nagmamadali kasi graduation ko na ngayon. Sa wakas!

At yung tumawag? Obvious ba? Sino pa ba yun.

Si Kean Patrick Tolentino Padua lang naman.

"Bes! Tara na!"

"Coming!" lumabas ako ng bahay, sinabi ko kay Manang Rosa na bantayan ang bahay.

Si Manang Rosa, naalala niyo pa ba? Yung maid ni Yohann? Siya rin yung kapitbaha y namin dati ni Kean na nabanggit sa unang libro ng storyang ito. Biruin niyong, hindi ko siya naalala? Miski namukhaan?

"Mang Sid, school po. Pakibilisan!"

"Opo Ma'am." sabi ni Mang Sid.

Naupo ako katabi ni Cassandra. Nalate kami kasi ang tagal noong nagmamake-up, ta pos hindi pala dadating kaya si Cass na ang nagmake-up.

"Haay naku, ayan, haggard ka na. Ayusin natin make-up mo girl!"

"Salamat Cass."

"Ito naman."

"Sa halos dalawang taon, hindi mo ako iniwan. Kahit na hindi kita pinahalagahan dati noong naging Elle--"

"AY NAKU! Tama na yang drama!Ngayon pa ba tayo mag-iiyakan? Gragraduate ka lang! Hindi pa ikakasal okay?"

"Sira ka!"

Inayos lang ni Cassandra yung make-up ko na kumayat dahil sa pawis, si Mang Sid naman tinodo na ang aircon! Ang init kaya! After 15 minutes nakarating kami sa s chool. Paglabas namin..

"CASS! Nagmamarch na sila!"

"ANO?! Saan ba ang pwesto mo?"

"Di ko alam kung nasaan na! Chua ako!"

"Halaaa. Paano na yan?"

"Di ko alam! CASS! Saan ako sisiksik--"

Maya maya may humila na lang sa akin.

"Kean?"

"BAKIT KA LATE?"

"Kasi yung make-up artist hindi dumating kaya si Cass na lang yun--"

"TABI DIYAN! TABI! Anong surname mo?" sabi niya sa babae na malapit ng magmarch.

"Chavez."

Biglang tumingin sa akin si Kean.

"Hindi mo alam kung sino yung katabi mo?!"

"Huh--Ah alam ko.. Wait. Siya!" sabay turo ko sa lalaki na nasa likod lang noong babae.

"Oh dali, pila!" tapos tinulak niya ako sa likod noong lalaki. Bakit badtrip na naman yun!?

Umalis na siya, babalik na siguro sa pila. Nag-ayos ako ng buhok, hanggang sa ma y humawak ng kamay ko..

"Oh? May nakalimutan ka?"

"Oo."

*KISS*

Kyaaaah >0< Lahat naman ng mga tao sa tabi namin nag 'yieeeeeeeeeeeee'. Ako nama n pulang pula doon.

"CHANEL COURTNEY CHUA."

"Oh bilis! Akyat na! Congratulations! Proud ako sayo! THREE WORDS!" sabi niya sa akin habang naglalakad ako. Sinigaw niya yun kaya rinig ng mga tao. >0<

Sabagay, sanay na ang mga estudyante diyan.

Dalawang taon kaming tinaguriang.. "COUREANS" yan daw ang couple name namin. >0<

Sanay sila na cheesy si Kean. Laging hatid sundo kapag katapos ng class. Kasali din siya sa basketball varsity team at pinilit niya akong maging cheerleader par a kasama ko siya sa mga games niya. Active kami sa school, medyo popular din.

Umakyat ako, kinuha ang diploma at sinabitan nila ako ng tatlong medal. >0< Cum Laude kasi ako. Hihih :">

Pagkababa ko ng stage, nagstanding ovation ang barkada, si Mama, Si Papa at si L ola D, tapos nakita ko ang SMP kahit na nasa kanya kanyang pila pumapalakpak at nagsisisigaw.

Ang SMP, sila yung barkada namin ni Kean sa school, since magkaiba kami ng schoo l ng buong barkada. Varsity na din si Kean kaya close na talaga yung anim.

Minsan nga tinatawag nila akong "SHANCAI" kasi ako daw yung nag-iisang babae sa group nila. Which is true.

Si Ethan, conceited pa din. Gwapong gwapo pa din sa sarili niya. Si Josh weirdo pa din, kapag trip mangulit super hyper, kapag naman tahimik ni i sang tunog wala kang marinig. Si Chase, going strong sila ni Micah at bunsong bunso pa din sa grupo. Si Liam, babaero pa rin. Naka 45 na girlfriend siya sa loob ng dalawang taon. Im agine that. At si Avan, ayun leader pa din. Nagttry pa ring pumorma, pero takot na lang niya

kay Kean, kaya dinadaan sa joke ang lahat.

Nakahawak lang ako sa phone ko. Andaming nagtetext!

45 Messages sa GF Girls. Iba iba sila. 10 sa barkada (Cholo, Ivy, Cass, Yael, Ria, Luke, Bianca, Steve, Anika, Gian), 7 galing sa ICL Koala (JM, Chloe, Gab, Travis, Jano, Clyde at si CK) 6 na missed call from CK.

Lahat ng yun puro congratulations. Hindi ko nireplyan, masyadong madami.

Except sa text ni CK.

From: CK-Ko. I mean.. CK Go. ^__^V (Hehehe. Nag-away pa kami ni Kean dahil sa pangalan ni CK sa phone ko!)

Elle! CONGRATULATIONS! *confetti* Yeeey. Done na sa studies! As a gift! Uuwi kam i ng ICL Koala diyan! With Chloe and JM!

OMG! Uuwi sila?! Namiss ko sila! >0< Kaya nireplyan ko agad siya.

To: CK-Ko. I mean.. CK Go. ^__^V Jinjayo?! ^___^V Waaah. >0< So happy! Text me if you're here na! Itreat mo ako o k? =) Miss you much! :*

Mamaya pa yan magrereply, ubos palagi ang load ko kay CK. Kasi naman, ang mahal ng text! Hindi siya nagroroaming! >0< Nawala kasi yung sim niya.

Maya maya..

"KEAN PATRICK PADUA!"

Waaah! Si Kean na! Teka, tatayo ba ako para pumalakpak, hindi, wag na lang.

"Chanel! Icheer mo na siya! Icheer mo na si Babe."

"Eyy >_< Bakit naman."

"Graduation eh! DALI!"

Lahat sila nagdidikta na icheer ko daw. FINE! Tumayo ako tapos sumigaw ng..

"WHOOO! CONGRATULATIONS! BABE KO YAN!"

At oo, si Kean ang pambansang BABE ng bayan.

Kapag may kailangan sila kay Kean, laging sasabihin..

"Uy pasabi naman kay Babe.." o kaya naman "Uy kelangan namin si Babe."

Mga to, nakikibabe? Kasali sa relationship?!

Nakita ko si Kean, may limang medal. DAYA! Suma Cum Laude yang lokong yan! At oo , matalino naman talaga siya, napapagsabay niya nga yung studies at pagvavarsity niya eh.

Tapos si Kean tinaas ang medal tapos nagflying kiss sa akin. At ayun, ang walang kamatayang..

"YIEEEEEEEEEEEEEEEE" ng mga tao ay narinig ko na naman.

Nagpatuloy lang sa program. Inaantok na nga ako eh, pero siyempre bawal umalis s a upuan kaya nandoon lang ako.

Matapos ang 45 minutes..

"We now call, Kean Patrick Padua for the Suma Cum Laude speech."

Lahat nag "YIEEEEEEEEEEEEE".

Bayun? Kapag si Kean yieee agad?! Tapos narinig ko na yung iba na..

"GO BABE!"

>0< Kaloka! See. Pambansang babe na siya!

Maraming mga froshies at mga lower batch ang nagkakandarapa diyan! Minsan nga sa akin pa sila lumalapit eh, para magbigay ng mga gifts o kaya letter. Mga bata t alaga.

Tumayo si Kean sa may podium, lahat nakatingin, nakikinig. Maraming mga lower ba tch din na nanunuod ng graduation. Madaming fans tong lokong to eh!

"Ahem. Pinatawag ko kayong lahat dito. Deh Joke." sabay tawa ng lahat. -____-" B ayun, ang corny talaga ni Kean.

"Seriously, why do I have to do this? A speech? :| But, well, i guess I have no choice. First of all, I would like to congratulate all the students who have rec eived their diplomas. I know we all deserve it. Second, the professors, the dean and everyone who helped us achieve what we have now. Sa mga pare ko, Liam, Etha n, Avan, Chase, Josh. Yowasapaliptap! Liam, tigiltigilan mo na ang pambababae! G umaya ka sa akin!"

Tapos sa crowd, tumayo si Liam at sumigaw ng: "KUNG MAKAHANAP AKO NG TULAD NI CH ANEL! SIGE! PERO SA NGAYON.. COLLECT AND SELECT!" Tumawa na lang lahat.

"Oy ikaw Ethan, kulang na lang pakasalan mo ang sarili mo. Bawasan mo ng konti y ung pagkagwapong gwapo sayo ha. Tandaan mo, hangga't nabubuhay ako.. Hindi lang ikaw ang gwapo!"

Tumayo din si Ethan at sumigaw ng: "WALA TAYONG MAGAGAWA! PINAGPALA TAYO EH!"

"Oh pareng Chase, napakainosente mo, may suntok ka sa akin kapag nalaman kong na buntis mo na si Micah!"

Chase: WAAAAAAAAAAAH T____T Di ko pa gagawin yun!

"Josh! Pare naman. Balansehin mo lahat tol. Wag yung, kada araw may mood ka. Kat akot bro eh!"

Josh: SIGE =)

(_ _") Mukhang tahimik ang mood ni Josh ngayon.

"AT IKAW PARENG AVAN! Tama na ang lihim na pagtingin kay Courtney ko ah? Alam ko ng parehas tayong gwapo. Pero wala eh. Mas gwapo ako!"

Avan: NAUNA KA LANG!! IIMBENTO AKO NG TIME MACHINE! Tingnan mo!

Tapos lahat tumawa! Loko talaga tong mga to. Pasaway din si Kean! Ganito ba ang speech ng Suma Cum Laude?! Pero, kilala naman siya ng mga dean kaya nagsmile na lang sila. (_ _")

"Hmm, I'm pretty popular I guess? Maraming humihingi ng picture after ng game ko

, and to think pawis na pawis ako." tumawa na naman ang lahat.

"Suma Cum Laude, really? Siguro naattract sa akin lahat ng teachers kasi hindi n aman ako nag-aaral. But, kidding and bragging aside, I would like to thank all o f you for being part of my college days. Paano ba yan? No more school projects? No more homeworks? No more midterm and final exams. No more terror teachers. But , we all know that we have to face a bigger world now. The corporate world. More challenges, more projects and this time, kapag nalate ka, your job ang mawawala sayo. Unlike sa school na, kapag hindi ka nakasubmit ng project, you could alwa ys submit it late but with deductions. Right? But I know we can all do this. Tiw ala ako sa school na ito. Kasi.. Nandito si Chanel Courtney Chua." KYAAAH >0< ANO BA YUN!? Bakit ako? Prof lang?!

Nag "YIEE!" ang lahat, yung mga katabi ko nag nudge nudge pa.

CLOSE LANG? Tapos yung iba..

"YAN NA SI BABE!"

"Yep. Walang connect yung sinabi ko. Naiirita na kasi ako kasi I'm way to cheesy , and all I ever want to include in my speech is her. Oy COURTNEY KO! Babe."

Sumigaw na yung iba ng "YUN OH! SI BABE!" kyaaah >0< pulang pula na ako pero nak atingin lang ako sakanya.

"GRADUATE NA TAYO! CONGRATULATIONS! ANO? LIVE IN NA?!" lahat tumawa ng malakas. ANO BA? KEAN?!

"But seriously, you made my ride worth while. Ikaw ang dahilan kung bakit nandit o ako ngayon, sa lahat naman ng gagawin ko ikaw ang dahilan. Marami na tayong pi nagdaanan alam mo yan. I could have lost you, but, you're here with me now. Laka s lang talaga ng kapit ko kay Lord. Alam niyang malaki ang taya ko sayo, at hind i niya ako papatalunin. Pero Courtney! Salamat. For accepting me again, for lovi ng me again, for sharing half of your life with me.. Well, medyo hyperbole yun."

NERD. Hyperbole. Psh. NERD NA HOT NA VARSITY. *O*

"COURTNEY! THREE WORDS, EIGHT LETTERS. Forever <3 Ha? And.. To end my speech. Co ngratulations to all of us, I love you all and.. May free hug sa akin pagbaba ko ng stage."

Tapos tumayo ang mga girls. Kilig na kilig, pati yung mga lower batch! Tapos sup er nagtitilian na sila. (_ _") Papogi talaga si Kean!

And with that, sabay sabay naming hinagis yung cap namin. At sabay sabay kaming nagtatalon at tumawa. Nilapitan ako ng ibang batchmates, picture taking.

Si Kean sinugod ng mga girls! Free Hug nga daw kasi! Maya maya, sumugod sa akin ang boys, free picture lang =) Pang DP daw! >0< Buti na lang hinigit ako ng SMP.

"Oy Shancai! Graduate na tayo!" sabi ni Liam.

"Oo nga eh! Ang sweet ng messages niyo kay Kean ah."

"Ang sweet ng message niya." sabi ni Avan with a bitter pero joking tone.

"Avan namaaaan." tapos hinug ko siya! Hinug din niya ako! Naiinggit yung apat ka ya lahat sila nakahug sa akin. Maya maya..

"ALIS! ALIS! Andito na si DR.KWAK KWAK! Maghiwalay kayo! Ngayon na!" biglang sin git ni Kean.

"Tol naman, pagkatapos nito, iyong iyo pa rin si Chanel. Kami mawawala na sa eks ena! Pabayaan mo na muna kami." sabi ni Avan na hihirit pa ng hug pero gumitna s i Kean at siya ang nahug ni Avan.

"NAMAN OH! Siguro trip mo ko tol? Kaya ayaw mo ako kay Chanel."

"Tngina bro, no joking? ASA KA!"

Tapos nagsuperpunch na naman sila. Awww. Ang saya saya. <3 Maya maya nilapitan n a ako nina Mama, Papa at Lola kasama ang barkada. Sina Cass, at ang barkada naka graduate na last week.

"Oh ano? Kasalan na ba?" sabi ni Lola. Natawa na lang kaming lahat. Kasal? Hmm..

"Guys! Tara na sa bahay may handa!" sabi ni Papa. Nakuuu. Mukhang pool parttttyy yyyyy!! =)

Nakakatuwa kasi parang anak na din nina Papa at Mama ang barkada. Paano naman ka si, doon sila sa amin palaging nakatamabay. Doon ang meeting place! Kanya kanya kaming ride home.

Si Luke, Ria, Ivy at Cholo nasa sasakyan ni Luke. Si Steve at Bianca kasama nina Yael at Cass. Si Mama at Papa sa sasakayan ni Lola Daisy. Ako sa sasakyan ni Kean.

Si Mang Sid? Umuwi mag-isa >0<

"Babe."

"Uy?"

"Tahimik mo."

"Ewan ko. Ang saya ko eh."

"Dahil graduate na tayo?"

"Hindi, MAS pa doon. Yung friendship natin ng SMP, ang barkada, sina Mama, Papa at Tito. Ang sarap ng pakiramdam. Yung buo."

Natahimik lang siya tapos hinawakan ang kamay ko, concentrate siya sa pagdridriv e.

"2 years ago. Noong nawala ka, hindi ko alam kung.. Saan ako pupunta. Kung nasaa n yung "HOME" ko. Nagpunta ako ng KOREA, nagpunta ako sa PROVINCE, bumalik ako n g MANILA. Pero that time, tumatakas lang ako sa sakit kung saan ako nagstastay. Pero ngayon, alam kong dito yung "HOME" ko. Dito."

Ngumiti lang siya tapos kiniss yung kamay ko. Dalawang taon na kami pero kinikil ig pa rin ako dito. :">

"Nga pala babe, darating daw sina CK dito. Uuwi daw sila!! YEEE--"

"BAKIT?!"

Biglang niyang kin-ut yung sentence ko. Hanggang ngayon bitter pa rin siya kay C K.

"Selos ka na naman?"

"-////- Asa ka pa."

"LUL! YUNG TOTOO?!"

"EWAN KO SAYO! Pag tayo nabangga!"

"Maghihiwalay na naman tayo? Ayoko ng maiwan ah."

Joke lang talaga yun, pero tumingin siya sa akin ng seryoso.

"Kahit anong mangyari, hindi na kita iiwan."

Nagtitigan lang kami tapos napakurap ako kaya ang sabi niya..

"AKO PANALO!"

(_ _") Lokong to. Oo, hanggang ngayon mukha pa ring engot yung relationship nami n. Minsan, para daw kaming mag-asawa kung maglambingan, at parang magkapitbahay kung mag-iringan. Minsan nga pati sobrang liit na bagay pinagaawayan namin tulad ng noong nag-away kami kasi kinain ko yung favorite niyang chocolate..

**FLASHBACK

"COURTNEY! BAKIT MO NAMAN KINAIN?!"

"Ang damot naman nito! PARA CHOCOLATE LANG!"

"HINDI YUN BASTA CHOCOLATE LANG! Favorite ko yun eh! Pinabili ko pa yun kay Lola D sa Switzerland!"

"GRABE KA NAMAN! SIGE NGAYON DIN LILIPAD AKO NG SWITZERLAND! NAKAKAINIS KA!"

Dumeretso ako sa kwarto ko tapos kinuha ang maleta ko. PARA SA CHOCOLATE SISIGAW AN NIYA AKO?! Naku. Talagang lilipad ako sa Switzerland!

"TEKA LANG HA! HINTAYIN MO AKO! MGA 4 DAYS! SAYO NA ULIT YUNG CHOCOLATE MO! *huk * SANA KASI PINAFRAME MO PARA WALANG NAKAGALAW! MASAMA BANG NAGUTOM AKO HA?! TAP OS YUNG CHOCOLATE MO YUNG NASA TABLE! HA? *huk* NAKAKAINIS! ANG DAMOT! SORRY HA! TEKA LANG! AKO PA MISMO BIBILI SAYO NUN SA SWITZERLAND. *huk*"

Di ko na napigilan yung iyak ko. Ayoko kasi ng ganito eh. Nililipat ko yung mga damit ko ng biglang..

Binack hug ako ni Kean tapos hinawakan yung kamay ko para hindi na ako maglipat

ng gamit, pinatong niya yung ulo niya sa balikat ko tapos..

"Sorry na. W-Wag ka ng magalit. W-wag ka ng umiyak. Sorry na."

Tumigil ako pero hindi ako tumitingin sakanya, tapos pinaharap niya ako sa kanya . Parehas kaming nakasquat na upo.

"Sorry na kasi. Ha? Wag ka ng umalis." sabay kuha ng mga damit ko at binalik sa drawer ko.

"Favorite ko yun eh. Nagulat lang ako nawala."

"Pero.. Mas okay lang sa akin na mawala yung chocolate kesa mawala ka."

Niyakap na naman niya ako. :"""">

"Eh kasi.." sabi ko na medyo nakapout pa. Lumapit lang siya sa akin tapos kiniss ako sa cheeks. "Bati na ha? Wag ka ng magtampo.. Ha? I love you."

Tapos kiniss niya ako sa noo.

**END OF FLASHBACK.

"Ngingiti ngiti ka diyan?" sabi ni Kean. =_____=+

PANIRA! Minsan talaga pag nasa mood siya magsungit o mambara wala ka ng magagawa kung hindi hambalusin siya!

"Hindi na!"

"Baba. Andito na tayo!"

Bumaba ako. Pagdating namin sa bahay nina Kean, nandoon na lahat.

"WOW NAMAN! Tita, Tito ayos to ah?" sabi ni Cassandra.

Napatingin ako. NAKS! Naka ayos talaga. May nagbabarbecue pa sa isang gilid, si Manang Rosa. Sa pool naman ang daming drinks. >:)

Nakow. maweweng weng na naman kami niyan. Sa labas ng bahay lahat ng handa eh. K aya kumain na kami.

Maya maya dumating na si Anika at Gian.. Hmmmm. :> M.U na yang dalawa na yan!

**FLASHBACK 1 taon na ang makalipas noong naging okay na ang lahat. Bumalik si Gian sa Calif ornia. Naiwan si Anika. Habang nag-aaral, may gustong manligaw sakanya. Sabi ni Anika hindi naman daw niya type yung nanliligaw sakanya.

Cass: Seryoso ka diyan Glaizza?!

Anika: Biglang Glaizza? Oo. Hindi ko type eh. Bianx: BAKIT NAMAN?! Papable naman ah? Ria: Korek! Mayaman at Matalino pa. Ivy: Don't tell us, di ka pa din nakakamove on kay Gian?

Natahimik na lang si Anika. Tapos tumungo.

Chanel: Nako Girl. Try mo lang si Angelo. Malay mo, magclick. Wala namang masama kung ittry eh?

Tapos ayun, pinayagan niya manligaw si Angelo pero alam naman ni Angelo na tintr y lang ni Anika. Kapag may lakad ang barkada kasama si Gelo. At feeling ko naman naging close sila.. Hanggang sa, magkakasama kaming lahat na barkada.

Kean: Oh Anika, si Gelo? Anika: Eh.. Kasi..

Lahat kami napatingin sakanya at..

Anika: Pinatigil ko na siya manligaw. >_< Lahat: ANO?! BAKIT?! AKALA NAMIN OKAY NA KAYO!? AKALA NAMIN..

"Eh kasi.. Ako na ang nanliligaw sakanya."

Napatingin kami sa kung sino ang nagsalita at..

"GIAN?!"

"Oo, narealize ko na.. Ayaw.. Ayaw kong mawala sa akin si Anika. Kaya.. Kami na lang. Mahihirapan akong makakita ng babae na ganyan ako kamahal. Noong una dinen deny ko pa, pero narealize ko na hindi lang pala parang kapatid ang tingin ko sa kanya. Iba na pala. Kaya. Ayun. Sana kami na lang."

Cass: OHMYGHAD! SA WAKAS GIAN! NAGPAKALALAKI KA NA! Gian: ANO?! Cass: Ang ibig kong sabihin, nakita mo na yung worth ni Anika!

Tapos yung mga girls naggroup hug kay Anika.

Ivy: BEBE! Sa wakas. Anika: Oo nga Bebe! :')

**END OF FLASHBACK.

Pero hanggang ngayon, M.U pa rin sila. :|

ANG BAGAL KASI NI GIAN!

Lahat kami nagkwentuhan lang doon, hanggang sa mapansin nila ako.

Ria: Cha.

Chanel: Po?

Ria: San si Kean?

Luke: Oo nga, himala, naghiwalay kayo.

Chanel: Grabe naman itong mga to! Kung makadescribe! Linta lang?

Yael: Tanggi pa to, e totoo naman! Hindi kayo naghihiwalay ni Kean!

Chanel: Oo na! Kausap ate niya sa phone.

Steve: ATE?! Ibig sabihin makikita na namin ang ate niya?! Maganda kaya?!

At nabatukan na naman si Steve ni Bianca.

NAKAILANG BATOK NA BA SI BIANCA KAY STEVE SA STORY NA TO!?

At, Oo, hindi pa nila nakikita ang Ate ni Kean. Si Ate Breana. Kasi nagstay siya sa states ng 2 years, ngayon siya uuwi kasi graduation ni Kean. Sweet nila noh? :>

Maya maya, dumating na si Kean tapos tumabi agad sakin.

Ivy: Ayan na. Magkatabi na naman sila.

Kean: Sino?

Ivy: WALA!

Takang taka si Kean pero nginitian ko na lang siya. Alam ko namang deep inside, sa barkada, masaya sila at magkasama kami. Mga COUREANS yan eh. =)

Kumain lang kami doon, maya maya..

May dumating na maganda kotse. Lahat napatayo at tiningnan kung sino, si Kean na man dumeretso sa gate. Lahat nakaabang. AT LAHAT NAPANGANGA noong lumabas si Ate Breana.

"KEAN!"

"ATE!"

Tapos naghug sila!

"Congratulations! Si Papa?"

Tapos lumapit si Papa at Lola.

"Papa! I've missed you!"

"ANAAAAAAAAAAAAK!"

Nga pala, sila nga pala yung magkaugali. Parehas silang makulit at cheesy!

"Naku, nagsama na naman ang mag-ama. Hindi na mapapaglayo yan." sabi ni Lola. Ta pos bigla siyang hinug ni Ate Breana.

"Lola naman nagselos pa! Oh hug na rin."

Tapos nagsmile si Lola. Ang sweet ng family nila :">

"Kean, si Chanel?"

Ako? Ako daw? Hinila ako ni Kean papalapit kay Ate tapos hinug ako ni Ate.

"Kamusta ka na? Namiss din kita! Teka, hello po, Mama po kayo ni Chanel?" sabi n iya kay Mama na hinug din niya. Hilig niya sa hug?

"Naku, eh malapit ko na din pala kayong tawaging Mama?"

"Bakit mo naman tatawagin si Mama na Mama?! =____=+" sabi ni Kean.

"Wag kang inggitero Kean. Okay lang naman yun kay Tita diba?"

"Oo naman. Wala yun sa akin. Oy Ken, hindi mo naman nasabi sa akin na ang ganda pala ng anak mo." sabi ni Mama.

"Eh saan pa ba mamana yan?" sabi naman ni Papa.

"Yumabang ka na naman Papa! Oh ate, barkada nga pala namin.." tapos isa isa niya ng pinakilala at hinug ang isa't isa. Lahat sila starstrucked sa ganda ni Ate! > 0< Bakit ganito ang lahi nina Kean?! Bakit?!

"Mars, may tumalo sa beauty mo." bulong sa akin ni Kumareng Bianca.

"Nakakatibs noh?"

"True."

Sabi namin. Na mukhang narinig ni Kean.

"Subukan mong matibo! Isa pa.. Bakit ka pa matitibo? Eh mahal ka nga ng lalaking version ni Ate eh." sabi ni Kean na medyo naasar.

Di niya talaga minsan alam kung ano yung joke sa totoo.

"Oo na po. Hindi na po."

"=________=+"

"Badtrip ka na naman!"

"Di ah."

"WEH?"

"WEH KA RIN!"

"KEAN!"

"PATRICK!"

"Tsk!"

"PSH!"

"KEAN!!!!!"

Lahat napatingin sa amin. Si Kean naman umiling na lang. Tapos nagpatuloy na uli t sila sa ginagawa nila.

"Oy."

"Hmm?"

"May gift ako sayo."

"Ano?"

"Vacation Trip!"

"Saan?"

"Batangas."

Wooooow =) MagBabatangas ulit kami?

"Bakit?"

"Wala lang. Date lang."

"Eeeeh. Gusto mo lang ako masolo."

"EXACTLY!"

Tapos naggrin siya. NAKO! Ano na naman kayang binabalak nito!? Batangas? Kaming dalawa? :) EXCITED NA AKO! Chapter 52 Kean's POV

"Hoi! Bilisan mo naman! Ilang taon ka ba bago makapagbihis?"

"Teka lang naman!! Nagaayos pa eh!"

"Kahit T-Shirt lang kasi!"

"Pwede ba Kean?! Maghintay ka na lang diyan."

Bakit ba kasi ang tagal?! Kahit ano namang damit ayos lang eh. Pupunta kasi kami ngayon sa MOA. Mamimili ng kakailanganin para sa Batangas. Mamayang hapon kasi kami aalis, request ng babe ko. Para daw masarap bumyahe.

Naghintay pa ako doon ng 15 minutes. Halos makipagtitigan na ako sa pader. Konti na nga lang tulog na ako. =___=+ Dati naman hindi ako naghihintay ng ganito, da hil lang talaga sa babaeng ito nagbago ang lahat sa akin.

Maya maya, biglang may yumakap sa akin..

"Uyyy. Pagod ka na agad?"

"Hindi ah. Kelan ba ako napagod sayo?"

"KAINIS! :"> Pakilig ka!"

Tapos kinurot niya yung braso ko, aray. Hilig mangurot! Teka nga..

"Ano na naman yang design ng kuko mo?"

"Ha? Alin.."

"MAY IBANG KUKO KA PA BA?! Yan! Yang nasa kamay mo!"

Tapos dinilaan na lang ako.

"Cracked nails! ^___^V"

"Cracked? Hindi naman Courtney ah. Tragis. Wag mo nga akong lokohin!" tapos bina tukan niya ako.

"Cracked nails yung tawag sa design! Kean! Gusto mo gawin ko sayo ito?"

"Lul. Yoko nga."

"Bakit ka ganyan?!"

Ano na naman ang ginawa ko?! Tapos nakikita kong malapit ng magtagpo ang dalawan g kilay niya..

Psh! Mababadtrip na naman siya!

"Oo na! Sige na! Pero wag ngayon!"

Bigla niya akong niyakap!

"Yey! Best Boyfriend ever."

Napangiti naman ako doon. Kung ikaw kasi ang girlfriend, lahat talaga ng lalaki gagawin ang lahat.

"Oi, babe. Tara na? Mamimili pa tayo!"

"Oks Babe!"

Sumakay na kami sa sasakyan ko.

"Uy babe, seatbelt."

"Wag na! Hassle eh."

"Psh! Ilagay mo. Hindi tayo aalis kapag hindi mo nilalgay."

Hindi natin alam, baka may gagung driver diyan. Ayokong mawala itong si Courtney sa akin kaya kahit yang simpleng paglalagay ng seatbelt kailangan gawin niya.

"Uy Kean ko."

"Yes po Courtney ko?"

"Love mo ako?"

"Mas pa sa buhay ko."

Tapos kinilig siya magisa. Parang tanga talaga to. Pero mahal na mahal ko.

"Kean kooooo."

"Ano na naman poooo?"

"Padrive akoooo."

"Ayoko pang mamatay -___-"

Tapos nagpout siya. Naku Kean! Wag kang magpapadala diyan. Masyado mo sinspoil y ang girlfriend mo!!

"Hahaba ang nguso mo diyan."

"Drive lang eh."

"Saka na kita tuturuan ha? Ngayon ako na muna, delikado magdrive sa highway.. Di ko kakayanin pag naaksidente ka. Kaya wag kang makulit ha?"

"Oo na nga."

Tiningnan ko, namumula. HAHA. Dalawang taon na nga ulit kami magon kinikilig pa rin sa ganun.

Nakarating na kami sa mall, nagpunta na muna kami sa Supermarket.

"Oi Kean!" "Oh?"

"Gusto mo ng sili?"

"Ano na namang gagawin ko jan?!"

"Ipangkukuskos sa singit.. DUH?! Kakainin?!"

"Courtney, sino namang tanga kakain ng sili."

"E DI.. IKAW!"

Tapos tawa siya ng tawa. Ah ganun?! Tanga pala ako ah!

Hinabol ko siya.. Kasama yung cart sa supermarket.

Hanggang sa marealize namin na madami ng nakatingin sa amin.

Nagahem ahem na lang kaming dalawa sabay punta sa tagong isle. Sa mga baygon.

"Ikaw kasi. Ang kulit mo." sabi ko sakanya na hanggang ngayon ay tawa pa rin ng tawa.

"Oi! Tawa ng tawa gusto ng mag-asawa."

"Anjan ka naman eh." Ganun?

Binilisan na lang namin sa supermarket kasi nahihiya kami. Tapos pinahabilin nam in yung mga pinamili. Kasi bibili pa kami ng mga gagamitin sa Batangas.

Hanggang sa pumasok si Courtney sa isang dress shop.

-___-" Naku. Mamimili na naman siya.

Nagtingin tingin siya, sunod lang ako ng sunod. Ano ba yan. Para akong aso. Hind i naman ako pwedeng hindi susunod kasi mas nakakailang maglibot. Puro pambabae.

"Courtney labas lang--"

At may nakita akong apoy sa mata niya.

"Joke. Sige lang. Dito lang ako."

TENGENE. Nakakatakot. Sige na. Hindi na ako lalabas. Pero uupo ako doon sa gilid . Ayokong umikot ng umikot.

Pareparehas lang naman ang nakikita.

"Hi Sir." sabi sa akin ng isang crew.

"Hi."

"Do you need anything."

"Wala."

"Really?"

=___=+ Badtrip. Ang kulit, tiningnan ko ang pangalan. Michaela. Psh.

"Wala talaga." tapos nginitian ko na lang ng matapos na. Mukhang namula pa siya. Ang gwapo ko talaga. Kaya napangiti ako at--

"ARAY ARAY! Ano ba Courtney!"

Bigla kasi akong piningot!

"Napakachickboy mo naaaaa!"

"Ano na namang ginawa ko--Araaay. Tama na! Huwag mo akong pingutin!"

Tapos inalis niya. Sakit. Potek. Pinong mamingot.

"Sama ka, dressing room."

NGANGA!

O////O

Bakit niya ako isasama sa dre--dressing room..

E magpapalit siya.

E di may makikita ako at baka..

Hindi ako makapigil tapos..

Magkaroon ng maliliit na Chanel at Kean tapos..

Ano ng--

*PAK*

"Aray!"

"Ano na namang iniisip mo? Dun ka sa labas! Hintayin mong makapagbihis ako!"

"PERO SABI MO SAMAHAN KITA--"

O__O Nyay. Ang sama ng tingin.

Sige na nga, doon na sa labas kumander. Babe babe pa ako. Dapat dito kumander.

After ilang minutes..

Nyemas, tagal magbihis! Ano ba yan?! May wiring pa ba na kinakabit sa damit niya ? :

| Ngalay na ako, tinatamad na ako, bored na ako. At gusto ko na ng ALONE time. W ala yung mga pesteng saleslady nakatingin sa amin.

Pagkatapos ng isang oras.. Para sa akin. Lumabas na siya.

"Uy Kean, bagay ba?"

Tiningnan ko, naka blue skirt siya tapos tshirt na may design na moustache. Baga y naman.

Lahat naman bagay sakanya eh.

Kahit nga dahon--

>:)

Gusto ko yun.

Dahon lang.

"HUY! KEAN! Ano ba! Ngingiti ngiti ka mag-isa diyan!"

"Ah? Ah. Bagay. Bilis. Bilhin mo na." Tapos nagmadali akong lumabas ng store. Nahihibang ako sa loob. Kung ano ano nai isip ko! Masama! Isa pa, wala talaga akong amor sa pagshoshopping

-___-" What do you expect? Gwapo ako.

Maya maya, lumabas na si Courtney. Dumeretso na kami sa parking. Napansin ko.. t ahimik tapos nakastraight face siya. Bakit ganito to?

"Oy Babe."

"What?!"

Nyay. Bayun. Babe na nga. Psh. -___-" Wag mong sabayan ng init ng ulo Kean, kapa g may galit na isa.. Wag sasabayan ng galit.

"Bakit ka ganyan? Galit ka ba sa akin?"

"Obvious ba? Galing mo ah!" she sarcastically said.

=__=+ Naiirita na ako. Ano na naman bang ginawa ko?! Hinintay ko na nga siyang m amili doon eh. Tapos magagalit pa siya?!

"Ano na namang ginawa ko?! Bakit galit ka?! Ha?!"

Napatingin siya sa akin kasi lumakas yung boses ko.

"Eh bakit ka naninigaw?!"

"HINDI AKO SUMISIGAW!" sinabi ko ng pasigaw.

"Yeah right."

Sabay lakad pauna. Palabas na kami ng mall. Malapit na kami sa Parking.

"Courtney! Sandali nga! Ano ka ba?! Galit ka na naman. Ano na naman bang ginawa ko?!"

"Kean.. Masama bang sabihin na 'Bagay sayo. Maganda yan sayo. Nakakapayat. Nakak

aputi.' Ganun?! Bakit wala ka na ngang sinabi umalis ka pa kaagad?! Ano bang pro blema?!"

HUH?! =___=+

"Eh anong gagawin mo? Eh sa hindi ako ganun. Sinabi ko na bagay kasi bagay naman . Nakakaputi? Nakakapayat?! Anong alam ko doon?! Lalaki ako. Ang alam ko, magand a ka sa suot mo kaya sinabi ko na bagay! Anong problema mo?! Sinamahan na nga ki ta doon kahit ayaw ko."

"E DI SANA SINABI MO NA AYAW MO!"

"Bakit pa?! Para magalit ka?!"

"Eh ano ba nararamdaman ko ngayon?!"

Grabe. Buti na lang si Courtney to, kung ibang tao to malamang nabigwasan ko na ito.

"KONTING KONSIDERASYON NAMAN! Sinamahan kita doon kasi ayaw kitang magalit sa ak in, kahit na hindi yun yung gusto kong gawin."

"Sana sinabi mo na lang na ayaw mo!"

"AYAW KITANG MADISAPPOINT COURTNEY!"

"Bakit naman ako madidisappoint?! Maliit na bagay lang yun!"

"Eh bakit sa maliit na bagay tulad ng pagpuna ko sa suot mo nabadtrip ka?!"

Natahimik siya. Nakonsensya ako. ANO BA KASING-- Ganan ba talaga kayong mga baba e? Yun lang nagagalit agad?!

"Alam mo.. Umuwi na lang tayo."

"ANO?!"

"Pagod na ako, at walang pupuntahan ang away na ito."

"Courtney! MagbaBatangas tayo."

"I know! Pero sa ganitong mood sa tingin mo mageenjoy tayo?!"

Natahimik na lang kaming dalawa. Tapos sumakay siya sa sasakyan. Pesteng bigote sa damit!! Malas!! Malas!!

Sa loob ng sasakyan, nakaearphones lang siya. Galit nga yan. Pagdating naman sa tapat ng bahay nila.

Tumingin siya sa akin tapos nagbeso tapos..

"Bye."

Sabay bukas ng pinto at umalis.

Ayoko ng ganito.

Ayoko ng nagtatampo siya sa akin eh. :|

Bahala na.. Papaalisin ko na muna yung tampo niya.

Paalis na sana ako ng biglang nagring ang phone ko. Tumatawag si Yael.

"Oh pare bakit?"

"Uy dude, nasaan na kayo ni Chanel?"

"Ah. Di kami tuloy eh."

"Oh? Di kayo tuloy-- Bakit--vxjksdik-- HOY KEAN! Ano?! Bakit di kayo tuloy?! Exc ited si Bes diyan sa Batangas na yan ah! Bakit di tuloy?"

Oh? :| Excited siya? Psh.

"Nagkagalit--"

"ANO?! NAGKAGALIT KAYO?! ANO NA NAMANG GINAWA MO?"

Pag nagkagalit ako agad may kasalanan?! Di ba pwedeng.. Psh. Mukhang ako nga lag i. Umingay na naman sa kabilang linya.. "Oy pare. Sensya na! So hindi na kayo tuloy?"

"Oo eh." Ano ba. Paulit ulit?! =__=+

"Pupunta kasi kami ng Batangas, kasama barkada. Akala namin nandun na kayo.."

Tekna. Alone time tapos susunod ang mga ito?! Buti pala di natuloy. Sa kabilang linya nakinig ko nagsasalita si Cass.

Si Cass.. Dati iritang irita ako diyan pero ngayon nagpapasalamat ako diyan kasi gingawa niya talaga lahat sa amin ni Courtney lalo na sa relationship pag nagka kaaway. Kaso kampi siya kay Kumander.

"Oy, ako ba kausap ni Cass?"

"Ah hindi. Si Chanel ata."

KAUSAP NIYA SI COURTNEY?!

"Oy pre, sabihin mo kay Cassandra iloud speaker!"

"Di yun papayag kausap kita."

"Kunwari tapos na tayo, bilis na pre. Galit sa akin yun eh."

"Geh na nga. Teka.. OSIGE BYE KEAN!"

Naknang. Sumigaw pa. Pag ito nahalata babatukan ko to.

Naririnig ko sa kabilang linya yung usapan nila.

"Oy shart.." SHART?! Shart ang tawagan nila?! Baduy ampota. At anong ibig ng Sha rt?? At saan nila napulot yun?!

"Oy bakit?"

"Loudspeaker mo nga yan."

"Kelan ka pa naging interasado sa usapan namin ni Chanel?" Taray talaga nitong s i Cassandra. Napakataklesa!

"Kasi nga nahingi ng payo si Kean, di ko alam side ni Chanel kaya kailangan mari nig ko para alam ko ipapayo." Payo?! Old school! Pero.. Ayos yan Yael.

"Osige.. Hello?"

"Uy Cass." Yun! Rinig ko na si Courtney!

"Uy sorry Bes kulit kasi ni Yael, o ano na? Bakit di kayo natuloy?"

"Eh nagkatampuhan kami ni Kean eh, nawala ako sa mood magBatangas. Awkward lang pag nagkataon." Sabagay. Tatahimik lang kami parehas.

"Eh ano bang nangyari?!"

"Eh kasi dinala ko siya sa Forever 21. Tapos nagsukat ako.. Mabilis nga lang eh. " MABILIS?! Anong mabilis sa sukat-- Psh. Chill Kean.

"Ang cute cute talaga ng napili ko kaya nageexpect ako na matutuwa si Kean, kaso sabi niya lang 'Ah, bagay. Bilis bilhin mo na.' Parang ako. WOW! Salamat ha!" O h? Ano namang masama sa sinabi ko? Sincere naman ako doon. Isa pa nagmamadali na din ako.

"OHMYGOSH BES! Sinabi niya yun?! Kaya ka naman pala nairita!" ANO?! Naintindihan niya? Ganito ba silang magbestfriend o ganito ang mga babae. Psh. Sakit sa ulo.

"I know! Pero, may mali din naman ako.. Alam kong di naman gusto ni Kean yung mg a ganung bagay pero pinasama ko siya. And I have to give him credit for that." A ba dapat lang!

"Kaso yung sa akin lang, nakakainis! Bakit di niya maappreciate yung ginagawa ko ?! I mean.. Nagpapaganda ako. Bumibili ako ng magagandang damit and accessories para sakanya! Para hindi siya makahanap ng iba, para sa akin lang siya titingin! Kaso.. Parang di niya maappreciate lahat yun."

Lakas ng tibok ng puso ko sa sinabi niya. Courtney!

Ano ka ba?!

Lahat ng ginagawa mo naappreciate ko! Ayoko lang talaga ng naghihintay habang na gshoshopping ka.

Pero.. Lahat ng ginagawa mo naappreciate ko.

Isa pa.. Kahit naman hindi ka na bumili ng kung ano ano, ikaw pa rin ang pinakam aganda sa paningin ko! At mas lalong hindi naman ako titingin sa iba!

Sa dalawang taon nga na naglayo tayo noon, nakahanap ba ako ng iba?! Wala diba? Ikaw lang Courtney! Wala ng iba!

At dahil sa pagkacheesy ko, nasa moment ako kung saan bababa ako at pupuntahan s iya sa kwarto niya sabay yakap at sorry. Cheesy na din naman, bakit di pa itodo? !

Kaya nga bumaba ako, may susi ako ng bahay nila kaya pumasok na lang ako. Nagmad ali akong pumunta sa kwarto niya..

Di ko alam kung papasok ba ako o hindi. Galit ba siya?

Teka nga, hindi pa pala binababa ni Yael yung phone.. Kaya pagkarinig ko.

"Sige tatawagan ko si Kean, magsosorry ako kasi ang immature ko! Ay hindi pupunt ahan ko na lang--"

*toot toot*

Bigla kong napindot yung end! Nagpanic kasi ako! Ano na lang sasabihin niya kapa g nakita niya na andito ako sa labas ng kwarto niya?!

Isa pa--

*creaaaaaak*

"O_____O Kean?! Anong ginagawa mo diyan?!"

Patay na!

Sumandal na lang ako sa pader sabay smile..

"Ahem. Ewan ko. Biruin mo yun, hindi ko alam, pati mga paa ko kusa na akong dina dala sayo?"

BUMENTA KA! BUMENTA KA! BUMENTA KA--

Nakita ko siyang ngumiti.

So ibig sabihin tapos na ang Cold War?! Kaya niyakap ko siya!

"Babeeee. Sorry naaaa. Sorry na ah? Sa susunod talaga lahat ng comment sasabihin ko na. Wag ka ng magalit!"

Bigla niyang pinisil ang ilong ko.

"Patagal ng patagal pakulit ka ng pakulit! Baliktad ata yung pagtanda mo! Lalo k ang nagiisip bata! Cheesy mo!"

"Takot lang."

"San naman?"

"Na baka mawala ka. Mabuti ng magingat. Kaya cheesy na kung cheesy basta wag ka ng magalit sa akin ayos lang."

Tapos nagrespond siya sa yakap ko. YES BATI NA KAMI!

At ang sarap ng yakap. Yung pakiramdam na..

Kahit simpleng yakap lang alam mong mahal na mahal mo talaga yung isang tao.. Yu ng simpleng yakap na--

"Kean, so ano na? Yakapan Marathon? Ganito na lang tayo?"

=____=+ Panira talaga ito! Minsan na nga lang maging cheesy. Tapos masungit ako nagrereklamo, pag cheesy reklamo pa din. LABO!

Pumasok kami sa kwarto niya, nakita ko nagbabasa siya ng Candy Magazine.

"Oy babe ako to ah!"

"Oo. Cover boy!"

"Lam mo naman. Iba na ang gwapo."

"Oo. Sobrang cheesy mahal na mahal ako!"

Tapos dumila siya! Nangasar pa! Hinabol ko siya tapos niyakap.

"Ako di mo love?"

"Hmm.. Pagiisipan ko."

"PINAGIISIPAN PA BA YAN?! 93.9!!"

"Sira hahahah! Iba ka talaga Kean!"

"Oo naman!"

"Kaya wag mo na akong papakawalan ha?"

"Siyempre naman!"

"Promise?"

"Nawala ka na minsan, pag nangyari ulit yun di ko na kakayanin!"

"Suuuus. Cheesy na naman oh!"

Nandun lang kami, nanonood ng Winnie the Pooh. Walang sawang Winnie the Pooh, di ko naman mailipat..

Magagalit na naman si Kumander! Maya maya..

*kring kring*

"Uy Babe, may tumatawag."

"Alam ko babe. Mukha ba akong bingi?"

"HAHAHAHA. Courtney Shunga ka?"

"ANO?!"

"Paano ko naman mamumukhaan kung bingi ka?! Sinong may kaya nun?!"

"ANO--ANG SAMA MO!"

"HAHAHA! Eh totoo naman!"

"ALAM MO IKAW!"

"Pogi!"

"TALAGA!"

"Yun oh. Pogi daw ako!"

"Oo naman! Kasi kung hindi, hindi dapat kita mahal ng ganito."

"So kung hindi ako gwapo hindi mo ako mamahalin?"

"NAMAN! Ano sa tingin mo? Mamahalin ko yang ugali mo? Mayabang? Pilosopo? Masung it? Suplado? ANO KO?! SHUNGA?!"

"HAHAHAHA OO!!"

"KAKAINIS KAAAA!"

Tapos may tumawag na! Saved by the call! Babatuhin na sana ako ng magazine ni Co urtney! "Hello? Chanel?"

"SINO BA TO?" Yan na nga, nagsungit na.

"Bes? Okay ka lang? Bakit ka sumisigaw?"

"Ay--Ikaw pala yan ^__^V Hi."

"Ano nangyayari sayo? Okay ka na ba? Sama ka sa amin sa Batangas gusto mo?"

"PUPUNTA KAYO BATANGAS?"

Ay oo nga pala! Pupunta sila! Mabenta ang Batangas ha! Governor V! Alam mo yan.

"Oo."

"Kelan?"

"Kinoconact ko sina Bianx eh. Sama din sila. Mauuna na si Yael ngayon eh, aayusi n daw niya yung place kung saan magstastay at matutulog."

"Ah ganun? Eh bakit? Overnight ba yan?" HAHAHAHAHAH!! Natawa naman ako! COURTNEY , SHUNGA KA?! Inaayos nga kung saan matutulog tapos tinatanong pa kung overnight !

Kaso, naputol ang saya ko. Ang sama kasi ng tingin sa akin ni Courtney'ng Shunga ! >:)

"Oo eh."

"Sige tatanong ko sa bakulaw kung okay lang."

Tapos tumingin siya sa akin at dumila. Piningot ko nga siya! Pero hindi siya mak

asigaw! Kinurot ako! Aray. Ano ba tong bubwit na to. Binaba na niya yung phone.

"Oy! Anong bakulaw yun ah?"

"ANO? Totoo naman!"

"Hindi ako bakulaw! Shunga!"

"ANO?! Ang sama mo!!"

"Hehehehe!"

Tapos binato ko siya ng unan!

"ARAY! Bakit mo ginawa yun?! Isip bata ka pa rin ba?! 23 years old ka na! Ganan ka pa rin kumilos."

"Nagsalita naman to! 22 ka na ah?"

"Hahahahaha."

=___=+ Anong problema nito. Shunga ata talaga. Biglabiglang tumatawa.

"Anong problema mo ha?"

"Wala naman. Ikaw?"

"=___=+ Bakit ka tumatawa?!"

"Ayaw mo?"

"Para kang baliw eh."

"Shunga nga diba?"

"Eh bakit ka tumatawa?"

"Wala lang."

"Delikado yan pre. Walang dahilan na pagtawa. Aminin mo Baliw ka noh?"

"ANO?"

"Baliw na baliw sa akin!"

"HARUUUUU!"

Sabay sundot sundot sa bewang ko. Kikiligin na lang may kasama pang sundot!

"Masaya lang ako. Kasi andami ng nangyari sa atin--"

"WALA PA! HINDI PA KITA NAGAGALAW!"

*Pak*

Aray! Ang payat payat nito eh ang bigat bigat ng kamay! Eh totoo naman ah? WALA PANG NANGYAYARI SA AMING DALAWA!

"Alam mo ikaw, manyakis ka!"

"Hindi nga eh. Pssshhhh. Pinagtatawanan kaya ako nina Yael."

"Bakit naman?"

"Kasi virgin pa ako!"

Hindi naman sa hindi normal kung virgin ka pa, pero sa ganitong edad? At sa gani tong panahon, at sa ganitong MUKHA? Most likely dapat may natralala na ako.

Ano daw?! Natralala?! Saan galing yun?!

Bigla siyang namula. Namula din tuloy ako. Nyemas. Bakit ko ba binring up to.

"Ahem >////< Pero.. Alam mo.. Ahem.. Ano ba to. Ang init." sabi ko para mawala y ung awkwardness.

Kaso nakatungo pa rin siya at namumula.

Minsan.. Gusto ko talaga malaman kung anong iniisip ni Courtney.

"Eh.. Kean. Masama ba loob mo?"

"H--Ha?? Saan? (._. ") (" ._.)"

"Sa ano.. Dun sa.. (" >//>) (<//< ") Pagiging Virgin mo? Alam ko minsan ginagawa niyong basehan yan ng pagkalalaki.. Sorry."

"Bakit?"

"Hindi.. Hindi ko pa kaya.. Gawin. >///<"

O////O"

Pinagpapawisan ata ako. Ano ba ito.

"Courtney!!"

"Po?!?" mukhang nagulat siya!

"Wag mo ngang isipin yan. Wala akong pakialam kung asarin nila ako. Wala din ako ng pakialam kung sabihan nila na weak ako sayo kasi hindi ko pa nakukuha yung.. Kabibe.. Ahem.. Basta. >//<"

Napatingin ako sakanya, tapos napatungo. Ano ba yan. Di ko masabi ng deretso ito .

"I respect you. Kung ayaw mo pa, hindi ko gagawin yun. Total, hindi naman tayo n agmamadali. Hindi ko hinihingi yan para patunayan mo sa akin na mahal mo ako. Ku ng handa ka na, maghihintay ako."

Bigla naman niya akong niyakap.

"Why are you so precious?"

Naks. Precious daw! Babaeng to. Mahal na mahal talaga ako.

"Bakit naman?"

"Hindi ko alam kung saan pa ako makakahanap ng lalaking tulad mo. Andami na kasi ng lalaki ngayon na nabubuhay sa s*x. Akala mo yun lang ang way para iexpress an g love. Pero hindi naman eh.. Andami dami pang paraan. Hindi lang yun."

Tapos tumingin siya sa akin.

"Buti na lang bumalik ka sa buhay ko. Buti na lang naging parte ka ng buhay ko. Buti na lang nandiyan ka. Salamat talaga!"

Ang higpit higpit ng hawak niya sa akin. Kaya niyakap ko din siya. Ang sarap tal aga ng pakiramdam kapag yakap mo yung taong mahal mo.

Parang.. Parang ayaw mo ng pakawalan? Kahit ganun lang kayo ayos lang.

"Wag mo na akong iiwan ha?"

"Oo naman."

"Promise?"

"Oo. Alam kong iniwan kita noon, at alam ko hindi ko mabubura yun. Yung lahat ng sakit, pero kaya kong bumawi sa lahat ng yun. Hindi kita iiwan Courtney."

Bigla niya akong kiniss sa cheeks. Bakit ganun?

Kahit hanggang ngayon.. Kinikilig pa din ako kapag hinahawakan niya ako, niyayak ap niya ako o kapag hinahalikan niya ako.

*kring kring*

Ano ba! Pesteng phone oh! Panira ng moment. Andun na eh. Sa kiss na mauuwi yun e h.

Nagtititigan na kami eh. Psssh. Tumawa na lang si Courtney tapos umupo sa kama. Sinundan ko tapos pinaglaruan ko yung buhok niya. Ang bango. Amoy lemon.

"Oy! Cass? Ano na?" sinabi ko sakanya na iloud speaker niya para rinig ko.

"Bukas alis tayo Papuntang Batangas ah?"

"Wait-- Kean, sama tayo?"

Tinanong pa sa akin, para namang may magagawa ako kapag humindi ako. Kaya nagnod na lang ako.

"Yun! Sige G kami! See you!"

"Naks bati na agad. Hanep talaga! Osige. Bye bes."

*toot toot*

Minsan, may mga pagkakataon na wala talaga kaming ginagawa ni Courtney, pero yun g nandiyan siya, kahit wala kaming ginagawa.. Masaya na ako.

"Hui. Ngiti ka diyan. Problema mo?"

"Wala lang. Naisip ko kasi na.. Andami ng nangyari sa atin pero andito pa din ta yo magkasama."

"Siguro nga, soulmate kita."

"Psh! Naniniwala ka pa sa ganan?!"

"Ng mawala ka? Hindi. Noong bumalik ka? Oo."

Dahil sa akin naniwala ulit siya sa soulmate :"> NAKNANG. Pampasabog ng puso!

"Ng dahil sayo naniwala ulit ako sa second chance, sa soulmate at sa destiny. Na meron talagang dalawang taong itinadhana para sa isa't isa. Na sa huli, kahit s ubukin, matatag pa rin sila."

"Dahil sayo, naniwala ulit ako, na lahat tayo may happy ending."

Niyakap ko siya. Hindi ko talaga kayang pakawalan siya. Minsan lang sa buhay ng tao makahanap ng isang taong talagang mamahalin mo.

At ako, siya yun. Si Coutney yun. "Uy, gabi na. Hindi ka pa ba uuwi? Baka hinahanap ka na ni Papa?"

"Si Papa? Kasama niya si Ate Bree kanina. Inaayos nila yung bahay."

"Oh bakit?"

"Lilipat si Ate Bree sa bahay namin."

"Oh? E di ang saya mo?!"

Psh. -____-" Bakit ba lagi niya akong inaasar kay Ate?! Hindi ako Ate's boy!!

"Ewan ko sayo. Uuwi na nga ako."

"Oh akala ko ba nagaayos sila ng bahay?"

"Ikaw kasi inaasar mo ako!"

"Pikon ka naman?! Tara! Punta tayo sa inyo."

"Courtney, inaayos nga nila hindi ba?"

"Oo nga! Tara! Makiayos tayo! Tara naaa!"

Hinigit niya yung kamay ko, hanggang ngayon napapangiti ako kapag hinahawakan ni ya ako. Pero tinotoo nga niya, pumunta kami sa bahay ko. Magkalapit lang kami ng bahay ni Courts eh.

"Papaaaaa!" sabi niya pagpasok namin.

Si Papa naman kuminang kinang pa ang mata. Bakit ba ang close ng dalawa?!

"Oy Chanel iha! Bakit nagpunta ka?"

"Inaayos daw bahay eh."

"Oo. Dito na si Breana eh."

"Saan po siya?"

"Nasa kwarto niya dati.. Inaayos yung gamit niya. Andumi pa ng bahay eh.. May mg a nagmove ng gamit kaya maalikabok pa!"

"Oo nga, dito ka tutulog papa?"

"Ah hindi. Uuwi kami ni Bree sa bahay niya."

Huh?!?

"HOY MATANDA! Paano ako?"

"E di kina Chanel ka na lang."

A--Ano?! O///O Hindi.. Hindi pa ulit ako nakakatulog katabi si Courtney.

I mean.. Sa kwarto niya. Eh.. Queen Size lang ang kamay niya.

"Chanel, doon muna si Kean sa inyo ah?"

"Po? >///< O sige po."

Mukhang pati si Courtney namumula din. Bahala na. Ayoko namang sumama sa bahay n ina Ate Brianna. Tinatamad ako umalis. Bumalik kami sa bahay nina Courtney. Maya maya tumawag si Tita..

"Po?!" Oh bakit? Anong nangyari?!

"Hindi kayo uuwi dito?! Ah.. Opo. Ay dito daw matutulog.. Ah alam niyo na? Sinon g may sab-- Si Tito Ken? Plano na naman niya ito ano?.. Opo sige po. Goodnight."

Ahem. Mukhang kaming dalawa lang dito ah. Tumingin siya sa akin, namumula.

"Hindi daw--"

"Rinig ko."

"Hahahaa! Tayo lang."

"Hehehehe! Oo nga."

*Silence*

"Kean/Courtney."

"Ikaw Muna/Ikaw muna."

"Hindi, ikaw! /Hindi, ikaw!"

ANO BA?! Kean! Be a man!

"Teka nga! Wag na nga tayong ganito! Mag.. Magkwentuhan na lang tayo!"

"Kwentuhan?"

"Oo. Alam mo ba Kean.. Mahirap makahanap ng lalaking masasabi mo ang lahat, yung tipong bestfriend mo.."

Tapos nalungkot siya.

"Miss mo na si CK?"

Umoo na lang siya. Ewan ko. Nahurt din ako. Alam kong mahal niya si CK.

"Mahal mo siya?"

"Mahal kita."

"Ang labo naman noon."

"Si CK kasi ang nandiyan noong wala ka. Lahat sinasabi ko sakanya, lahat alam ni ya. Siya lang yung kayang magpatino sa akin. Ngayon.. Nawala siya. Kahit na nagt etext siya minsan.. Ibang iba na."

Hindi ko alam kung bakit, pero nagseselos ako.

Malaki pala talaga ang nagbago sa aming dalawa noong nawala ako. :(

"Ang hirap pala talaga mainlove sa bestfriend ano? Kapag nasira yung relationshi p.. Masisira din yung friendship." Kung ganoon, mahal pa rin niya si CK?

"Anong pwede kong gawin?" yun na lang ang nasabi ko. Mukhang malungkot siya eh.

"Wala. Ano ka ba. Namimiss ko lang siya."

"Courts.."

"Oh?"

"Pwede ba akong pumalit sa pwesto ni CK?"

Napasmile siya.

Tapos tumabi sa akin..

"Naku! Mahirap yan! Una sa lahat.. Si CK, matakaw. Ikaw.. Hindi!"

"Uy matakaw ako.. Minsan! Kailangan maging healthy!"

"Fine. Si CK laging naka ^___^V ikaw laging naka -___-"

"E di palitan.. Wait.. ^____^V"

Tapos nagroll eyes siya. Ano na naman?!

"Hindi bagay! Next.. Si CK mapagpasensya. Lahat iniintindi niya! Ikaw mainit ang ulo!"

"Oo na! Ako na!"

"Si CK palaging nakikinig, tapos nandiyan lang siya. Laging nakasmile sayo. Lagi ng humihingi ng pagkain at hindi ka niya bibigyan kaya dapat meron ka talaga! HA HAHA! Bigla na lang yung sisigaw kapag gutom siya at hindi ka naman niya papabay aan kapag may sakit ka. Kahit isip bata siya.. Kapag nagseryoso siya andami mo m alalaman sakanya. At.. Hindi siya mangangako kapag alam niyang hindi niya kaya. Hindi niya naman ako iniwan. Ung tadhana yung naghiwalay sa amin."

Tapos nalungkot na naman siya. :(

May mga bagay talaga na hindi ko na mababago dahil sa pagkawala ko noon :(

"Kung umulan ba noong araw na yun, at bumalik ako sayo.. Mas pipiliin mo siya?"

Hindi siya sumagot. Alam ko ang sagot niya. At hindi ko gugustuhin yun.

"Wag ka magalit ah?"

Tumingin siya sa akin na alalang alala.

"Wala akong karapatang magalit sayo sa bagay na ito. Dahil sa pagkawala ko, siya ang sumalo sayo. Noong mga panahong dapat ako ang nagaalaga sayo, siya ang nasa tabi mo. Nagpapasalamat din ako sakanya kasi inalagaan ka niya. Kaya hindi ako galit."

"Pero ikaw na ang mahal ko ngayon."

Ngumiti ako tapos niyakap ko siya.

"Oo alam ko po yun Courtney ko. Kaya nga.. Kahit na andami ko pagkukulang sayo n oon, susubukan kong bumawi sayo. Kahit buong buhay ko.. Iaalay ko para makabawi sayo."

Nagsmile lang siya sa akin.

"Kahit na hindi ko kayang maging si Dylan kasi.. Kasi ewan? Mas gwapo ako doon. At kahit na hindi ko kayang maging si CK dahil sa madaming dahilan.. Nandito nam an ako.. Bilang si Kean Patrick Tolentino Padua. Handang magalay sayo ng kung an ong meron ako."

Nagsmile siya tapos hinug din ako tapos hinawakan ang kamay ko.

"Swerte koooo! :"> Nahahawakan ko ang kamay ng tulad mo. Madaming babae ang may gusto nito."

"Kahit madaming babae, ikaw lang ang gusto kong hahawak ng kamay ko."

"Promise?"

"Promise nga. Hindi pa ba halata?"

"Halata alin?"

"Na ikaw lang yung mahal ko."

"Halata naman."

"Totoo kasi to. Wala ng lalaking magmamahal pa sayo ng ganito. Dati, kahit na bu ong buhay kitang bantayan ayos lang. Noong akala kong hindi ka na magiging akin. "

"Alam ko naman yun. Maswerte nga ako sayo."

"Parang di ako naniniwala."

"EY! Ano pang kelangan proof?"

"Hmmm.. Kiss?"

"ANLAAHUY!"

"Ano? Saan mo narinig yun? Hahahaha!"

"Batanguea nga eh! MagbaBatangas tayo diba?"

"Oo. Excited ka?"

"Oo. Kasama kita eh."

Nararamdaman ko na ang mga daga dito. Kaya ititigil ko na tong kacheesyhan na to , pwe pwe! "YAAAAWN!"

"Grabe naman Kean! Lakas makahikab!"

"Oy Courtney uutot ako!"

"ANO?! HAHAHAHAHA! Wag! Dun! HAHAHAH! ano ka ba?!"

"Bakit ka natawa?"

"Wala! Ang awkward eh!"

"Anong awkward dun?"

"Pag ba inututan kita, hindi awkward?!"

"Eh babae ka!"

"Lalaki ka!"

"Wag na ngang umutot! Dami pa arte!"

"Sige na umutot ka na!"

"Wala umatras na!"

"Ibaba mo!"

"ANO BA TO COURTNEY! Ang baho ng usapan natin!"

"Amoy utot?! Hahahahaha!"

Saya pa niya! Adik talaga to! Kinagat ko nga siya!

"ARAY! PROBLEMA MO?! ADIK!"

"Abaaa! Kinagat lang!"

"Ikaw kaya kagatin ko?!"

Mayamaya bigla niyang kinuha yung braso ko tapos kinagat niya! ARAAAAAY! PESTE! Ang sakit!

"Ano ka ba! Para kang aso kumagat!"

"Para kang pusa sumigaw!"

"Pusa psshhh."

Allergic ako sa pusa. -___-" Ayoko noon.

"Bakit ka nakain ng siopao?"

"Hindi yun pusa!"

"UY AYAW PUMATAY NG PUSA! Gusto na ang pusa!"

Peste. Nahulog ako sa patibong na yun ah. -___-" Yoko na. Tutulog na ako.

"Uy tutulog ka na agad?"

"Hindi. Gigising palang muna ulit. Courtney shunga ka--ARAY!"

Hampasin daw ba ako?!

"Nanggigigil ako sayo Kean."

"Halika. Panggigilan mo ko."

"Ikaw! Minamanyak mo na naman ako!"

"Minsan lang naman! Isa pa.. Overnight naman ito. Hehehe >:)"

Namumula at natitigilan na siya. Ito talagang babaeng to..

Minsan shunga talaga!

Kaso..

Bigla na lang siyang nagalis ng..

NG..

Ng cardigan kayo naman!

Tapos naglugay ng buhok, at tumingin sa akin..

"Osige Kean.. Let's do this."

Palapit siya ng papalapit sa akin. Tinulak niya ako sa kama niya..

Kinuha ang phone at nagpatugtog ng Careless Whisper. TENGENE.

Tapos bigla siyang tumalon sa harap ko tapos hinawakan ang mukha ko.

TENGENE THIS.

Namumutla na ako. Pinagpapawisan na din. At parang umiinit?! Lentek na yan..

Bigla akong hinalikan ni Courtney. Kanina lang utot pinaguusapan namin ah?

Bakit naabot sa-- Tengene sarap.

Inaalis niya yung butones ng damit ko.. Anong..

Itutuloy na ba namin ito? Tngina. Di ko kayang magpigil.. Potek. Humalik na din ako. Kainan ng labi ang nangyayari dito.

Tapos bigla siyang tumigil..

"Kean ko."

Namahimik ako. Natulala. Kinabahan. Anong sasabihin niya? Ituloy namin ito? Paan

o kapag nasaktan ko siya? Medyo mala--

"Kean.."

"Ano? Kinakabahan ako sayo! Pabitin ka!"

"I love you.."

"I love you too."

Tapos kiniss niya ako sa noo. Tapos hinawakan ang mukha ko. Seryoso siya.. Ba--B akit? Iiwan na naman ba niya ako?!

"Kaya mo bang maghintay?"

AALIS BA SIYA? IIWAN NGA NIYA AKO?!

"Sa akin?!"

O___O

Niyakap ko siya.

"Hindi!! Hindi!! Hindi ko kayang maghintay!!!"

Niyakap ko siya. Yung sobrang higpit! Hindi ko na kayang mawala siya! Ayoko.

"Kean! Bakit ka ba ganyan?! Bakit hindi mo ko kayang hintayin!"

"Ayoko nga sabi!"

Tapos tinulak niya ako pero niyakap ko siya! Tinulak pa rin niya ako! Niyakap ko ulit!

Tapos..

*SLAP*

Aray pota.

"ARAY!"

"Talaga!"

"Ikaw na nga mangiiwan ikaw pa mananampal!"

"EH ANG MANYAKIS MO--ANO?! Ako? Mangiiwan?! Huh?!"

"Sabi mo.. Hintayin.. E di.. Aalis?"

-___-" Tengene. Kakatanga to.

"Bakit ako aalis?!"

"SABI MO KASI!!"

"Wala akong sinabi!"

"Me--Meron??"

"WALA! Kean! Sapatos ka ba?"

"Bakit naman?!"

"SHOEnga ka! Tangengot!Bakit naman ako aalis?!"

"Sabi mo maghintay!"

"Sabi ko.. Kung kaya mo ba ako hintayin! Na ibigay sayo.. At isuko ang Bataan. > ///< Kasi.. Ayoko ngayon. Niloloko lang kita."

"Ah bataan pala."

>////< Tengene. Pahiya ako dun ah.

Mahirap mapahiya ang gwapo.

"Kaso yakap ka naman ng yakap! Hindi ka pa ng hindi! Sinampal tuloy kita! Baka k asi manyakin--"

"Sira ka!"

"Ako pa?!"

"Oo! Baliw ka! Shunga pa! Hindi ko gagawin sayo yan kung ayaw mo. Nirerespeto ng a kasi kita. Mahal pa kita. Hindi ako nagmamadali.. Kahit minsan.. Di ko mapigil an. PERO. Lalaki ako. At normal lang yun. Pero hindi ko gagawin sayo yun. Hangga t di mo pa gusto."

Tapos niyakap niya ako.

"I love you."

Niyakap ko din siya..

Tapos bumulong..

"Ano? Ngayon? Handa ka na ba?"

Binatukan lang niya ako. Aray!

Nagwrestling sa kama.. At noong mapagod na.. Nagend up na magkayakap.

"Bango mo Courtney."

"Bango mo din Kean."

"Sarap mo ihug."

"Sarap matulog!"

-___-" Takaw talaga nito sa tulog.

"Sige na nga. Matulog na tayo. Dito lang ako.."

"Oo naman."

"Tatabihan na kita ah? Dito na ako tutulog kayakap ka ah?"

"Sige po."

"I love you po."

"I love you too po."

"I love you more."

"I love you most."

"I love you more than most."

"I love you most than more than most."

"I love you more than most than more than most."

"I love you most than more than most than more than most."

"I love you more than most than more than most than more than most."

"I love YOU. Tapos! Tulog na."

"Talo! >:P"

Pasaway talaga to. Kahit kailan ayaw magpatalo. Kaya ako na lang magpapatalo.

Mahal ko eh.. At hindi magbabago yun. Goodnight Courtney.

I love you.. More than anyone could ever love you. Three Words. Eight Letters. < 3 Chapter 53 Chanel's POV

"Babe. Gising na."

-___=+ BV.

Gusto ko pa matulog.

"Umalis ka."

"E di umalis."

Yan. Tulog na ulit--

*HUUUUUUUUG*

"ARAY!!"

Napamulat ako. Si Kean pala.

Anong ginagawa niyan--Ay oo nga pala dito siya natulog! Kinulit kasi ako kagabi! Puyat tuloy ako.

"Kanina pa tawag ng tawag si Cassandra sa akin. Pupunta daw sila dito mamayang 1 PM."

"Eh anong oras na ba? -__="

"8AM."

"8?!? EH BAKIT MO KO GINISING?! EH ANG AGA AGA PA!! BAKIT--"

"Para makita agad kita. Good Morning. Namiss kita eh. Sorry na?"

:"> Eyyy. Alam talaga ang kiliti ko! Sige na nga. World Peace!

"So.." sabi ni Kean.

"So?"

"Si Mama?"

"Nagtext kagabi, doon daw siya kina Ate Bree matutulog."

"Ano?!"

"Oo! Plano nilang dalawa ito! Tss! Pasaway talaga si Mama at Papa."

"Magbestfriend yung dalawa eh."

"Buti hindi sila nagkatuluyan ano?"

"Di pwede! Tutol ako! Paano na tayo?"

"Kaya nga.. Buti na lang hindi!"

Tumayo siya tapos hinigit ako. Aray! Hanggang ngayon dala dala pa din niya yung pagiging mabigat ng kamay niya.

"Kala ko ba gentleman ka ha Kean?!"

"Gentleman naman ako ah."

"Bakit mo ko hinila?"

"Gusto ko lang."

-___- NAKOW. Walang maabot ang usapang ito.

Tumayo na ako. Sabi niya uuwi siya sa kanila at magaayos ng gamit. Babalik daw s iya mamayang 10. Naligo na muna ako tapos nagluto.

Sobrang bilis ng oras 9:30 na agad. At nandito na ulit si Kean.

Pansin ko hindi kami naghihiwalay?

"Oy. Napansin kong di tayo naghihiwalay?"

"Ngayon mo lang napansin yan Courts?"

"Ehhhh.."

"Ehh.. Ano?!?"

"Baka magsawa ka sa akin."

"Shu--"

"HINDI AKO SHUNGA KASI!"

"HAHAH! Defensive! Oo na! Tsaka di ako magsasawa. Mas ayos nga na katabi pa kita eh. So.. Saan na yung pagkain? Gutom na ako."

Nagluto ako ng fried rice tsaka adobo. Nagorder din ako ng mojos and spaghetti.

"Bitay ko na ba bukas?"

"Bakit naman?"

"Andaming pagkain eh!"

"Ayokong nagugutom ka!"

"Pinapataba mo ako Courtney ano?!"

"Sa dami mong muscle.. Nasa lalamunan mo pa lang lahat ng yan tunaw na."

"Ano namang tingin mo sa laway ko? Acid?!"

"Ewan! Kumain ka na lang! Alam ko nga dapat magthanks ka eh!"

"Three Words."

"Nyeee. Yun ang thank you?"

"I'm Thank you!"

"Actually 4 words talaga yan.."

"Sus. Geek! E di.. Thank You Courtney! Arte mo."

"Tinatama lang ang mali eh. Kumain ka na nga!"

Pinanood ko lang siyang kumain. Sarap na sarap naman siya. Parang bata. Favorite kasi niyan ang Adobo. Yan na oh.. Ubos na!

"Wow. Madami pala ah! Kaya nga nagorder pa ako.. Para sa akin! Kasi inubusan mo na ako."

"Meron pa naman oh!"

"Oo! Pero alam kong kulang pa yung kinain mo, ubusin mo na yan."

"Sabi mo yan ah!" "Pasubo muna! Parang ang sarap eh."

Tapos sinubuan niya ako. Sabay kiss sa cheeks.

"Ano ba yan Kean!"

"Ang swerte ko sayo eh! Ang sarap sarap mong magluto ng Adobo! Hahanap hanapin k o to!"

"Sus! Kahit araw araw lulutuin ko yan para sayo!"

"Ang cheesy nating dalawa?"

"Oo nga!"

*ding dong*

"Ay yan na ata yung order!"

Tumayo na ako tapos pinuntahan ko. Pagbukas ko ng pinto..

May lalaking..

Naka *O* sa akin.

Hala. Kuya? Anyare?

"Ah.. Yung order?"

"*O*" sabay abot sa akin.

"Ah thank you. Ito yung bayad."

"*O*"

"Ahehe. Sige."

Isasara ko na sana ang pinto kaso..

"Ma--Ma'am.. Ang.. Ganda mo poooo. *O*"

Ay? ^__^"

"Ganun? Salamat ah!"

"Maganda ka."

"Kuya. Oo sige. Salamat sa pagdeliver."

"Ma'am papicture?"

"Ho?!"

"Sige na ho. Ang ganda ganda mo kasi.."

Hindi ko alam kung matatakot ako o ano eh. Hindi naman siya mukhang gagawa ng ma sama. Mukhang working student.

"Courtney ang tagal mo--Oh, anong nangyayari dito."

Lumapit si Kean tapos kinuha yung inorder namin.

"Hindi mo pa ba nababayaran? Bayaran mo na. Kumain ka na Babe."

"B--Babe? *O*"

Ano ba tong lalaking ito?! Puro *O* na lang. Pag ito napasukan ng langaw! Naku.

"Oo bakit? -___^"

Alam kong hindi maaway ni Kean dahil ang amo ng mukha niya. Bata pa. Parang mang hang mangha lang.

"Ang ganda at ang gwapo. Artista ba kayo?"

Napatingin na lang sa akin si Kean. Hindi ko din alam ang gagawin eh. Nagpapictu re na lang siya sa amin tapos umalis na.

"Kakaloka yun Babe." sabi ko kay Kean.

"Oo nga. Ang bata pa niya. Nataranta na sa ganda mo."

"Nataranta ka diyan."

"Mag-artista kaya tayo?"

"Sira ka! Ako model! Ikaw? Artista? Susungitan mo fans mo."

"Ang sabihin mo magseselos ka!"

"Sus. Isa pa.. Pagkatapos natin magBatangas.. Ihahandle na natin ang company nat in."

Kung tanda niyo pa, nagsanib pwersa na kami ng companies. Restaurant and Hotel n a kami. And ayun, papasok kami.. Pero sabi ni Papa at Mama. Bawal malaman na kam i ang may-ari. Kasi magtratraining pa daw muna kami.

Kumain lang ako, si Kean nanonood ng TV. Tapos chineck yung sasakyan kung okay. Lumapit siya sa akin tapos tinanong kung nakapaghanda na ako.

"Hindi pa! Pinagluto pa kita eh."

"Ako na magaayos ng gamit mo."

"Lahat ng kailangan ko ah! Mula sa toothbrush hanggang sa make-up."

"Oo. Alam ko lahat. Parang hindi ko tinitingnan bag mo."

"Oo na po. Paayos tapos maglilinis ako mg bahay ah?"

"Opo."

Tapos dumeretso siya sa kwarto ko. Alam na alam na talaga niya lahat. Bahay ko. Gamit ko.

Napasmile na lang ako.

Ang hirap kasi humanap ng ganitong relationship. Alam niyo naman ang nangyari sa akin diba? Sa huli.. Si Kean pa din. :> Siya pa din.

Ang saya saya kasi para kaming mag-asawa. Pero hindi.

Alam niya lahat sa akin.. Alam ko lahat sakanya. Pag kelangan ako at wala ako, s i Kean ang hinahanap. Ang cute lang :"> "BABE!"

"Yah?"

"Ako na pipili ng isusuot mo?"

"Oo! Pero wag maikli! Alam kong puro shorts ilalagay mo diyan!"

"Psh! KJ! Sige ako na dito."

"Ayusin mo ah! Pag may nakalimutan ka diyan!"

"Wala! Ako na bahala."

Tapos niligpit ko na yung pinagkainan. Pagkatapos ko noon nagwalis ako. Hindi na man makalat ang bahay eh.

"Babe!"

"Ano yun?"

"I love you."

:"""> Oo na! Pakilig talaga to! Sige na! Magwalis ka na Chanel! Magwalis ka na! Natapos na siyang magpack ng gamit ko at tinulungan na ako maglinis.

12PM na. Nakaupo lang kami sa harap ng TV.

"Babe. Magshower ka."

"Ano?! Bakit? Kakaligo ko lang!"

"Pinagpawisan ka kaya Kean!"

"Mabango pa din ako! Amuyin mo!"

"Ang tamad tamad mo talaga! Ayaw na ayaw sa tubig! Lulunurin kita mamaya!"

"Psh. Ang linis linis mo! Dudumihan kita mamaya."

"ANO?!"

"Wala! Sabi ko magshoshower na nga. Dito na ako ah."

"Oo. May damit ka diyan."

"Oo alam ko kung saan."

Tapos umalis na siya, at nagshower. Kitams. :"> Ang cute lang.

Wala ng ilangan. Walang hiyaan. Ewan ko. Kinikilig ako sa ganitong relationship. Para kasing ang deep na.

SABAGAY! Sa daming nangyari.. Paanong hindi magiging deep?!

Nagshower na din ako sa baba. Pagtapos namin.. 12:30 na. Hinihintay na lang nami

n sina Cass. Nakaupo kami sa TV. Nakaakbay siya sa akin habang sinusubuan ko siy a ng spaghetti na natira kanina.

*DING DONG*

Binuksan ni Kean ang pinto. Nagbro shake sila ni Luke, Cholo at Steve, Gian. Sin a Cass, Bianca, Ivy, Anika at Ria naman dumeretso sa akin!

Bianca- Yeeeey! Batangas!

Cass- Kanina pa siya excited. *sabay turo kay Bianca*

Ivy- Kanina pa siya bitter. *turo kay Cass*

Ako- Oh bakit naman naging bitter si Cassandra?!

Anika- Kasi nga nauna si Yael, kailangan pa niya makisabay sa amin ni Gian.

Cass- Bakit ba kasi hindi na lang ako sinama! Magaayos lang naman!

Ako- Ito naman! Makikita mo din siya! Konting tiis lang!

Cass- ANG CHEESY NG LAHAT EH!

Kawawa nga naman kapag walang partner sa barkada!

Chanel - Kean Anika - Gian Cass- Yael Bianca - Steve Ivy - Cholo Ria - Luke

Naguusap lang ang boys, lahat sila may dalang sasakyan. Kaso si Cass makikisabay kina Anika.

"Gusto mo sa amin ka na lang sumabay Bes?"

"NO WAY! Kung may cheesy sa grupo kayo ni Kean yun! Mabitter pa ako."

"Tawagan mo si Yael."

"Tinawagan ko na."

"Oh anong sabi?"

"Handa na daw lahat. Punta na tayo. Naayos na niya yung reservation para sa atin ."

"Ito naman.. Minsan lang maghiwalay."

"Oo na nga. Osiya. Tara na!"

Tapos lahat kami sumakay na sa kanya kanyang sasakyan ng boys, convoy na lang ka mi.

"Courts, lock mo pinto ah."

"Oo na po boss. Bibisita naman si Manang Rosa diyan."

"Kasama si Mang Sid?"

"Siguro."

Magasawa si Mang Sid at Manang Rosa <3

Sumakay na kami sa kotse. Sinusundan lang namin sila. Masarap yung byahe kasi wa lang masyadong traffic. Sa loob ng sasakyan inaayusan ko lang si Kean.. Paano? Doon ako umupo tapos iniipitan ko yung buhok niya. Bored ako eh :| Pag ma iinis na siya ikikiss ko na lang soya sa cheeks. Tapos mamumula siya tapos tatah imik.

"How come you're prettier than me?!"

"Buti naging lalaki ako."

"Psh!"

Sabay alis ng mga sanrio! Aray lang siya ng aray! Pero di siya makatigil magdriv

e kasi mababangga kami!

"Wag ka ngang malikot. Dito ka lang!"

Nagtransfer ako sa unahan. Buti medyo traffic.

"Ang likot mo! Seatbelt."

"Oo na po."

"Wag ka ngang magtampo. Iniingatan lang kita."

"Alam ko."

"Galit ka?"

"Hindi."

Hindi talaga ako galit pero hinawakan lang niya ang kamay ko..

"Wag ka ng magalit ah? Ayaw kong nag-aaway tayo ha? Three Words."

"Opo. Eight Letters."

"EL!"

"Sabi ng wag akong tawaging Elle--"

"Sabi ko lang E.L! Ikaw talaga!"

Tapos magkausap lang kami buong byahe. Minsan imamassage ko yung kamay niya pag traffic. Pag umaandar naman pinipicture-an ko lang siya. Bakit kaya ang gwapo ni ya? Perfect triangle yung ilong niya. At ang haba ng eyelashes niya. Tapos ang k inis niya..

Eh hindi naman siya nagamit ng products! Inggit ako sa balat niya. Ang bango ban go pa niya. Amoy baby. :""">

*King of Anything*

Ay may tumatawag!

"Hello?"

"Chanel?"

"Ah.. Yeah? Who's this?"

"Si Gab to!"

"Oh!! GAB! Kamusta na ikaw?"

"Babalik kami ng Philippines next week okay? Miss na kitaaa."

"Miss you too! Baba mo na yan! Text mo na lang ako next week!"

Tapos binaba niya.. Haaay. :|

Ang ICL Koala. Si Gab lang ang nagbabalita sa akin ng lahat eh.

Simula ng nawala ako.. Nagkaroon daw ng butas ang ICL. At hanggang ngayon nandoo n pa din yun. Dahil kay JM at kay CK.

Okay na kami ni JM. Nagsorry siya. Pero.. Hindi na kami close tulad ng dati

Ang nabalitaan ko.. Sila ni CK, parang manager lang ang turingan. Naging cold. : (

Pero sina CK at ICL koala, close pa din.. Pero may naghihiwalay sakanila at kay JM. Si CK.. Hindi ko na masyado nakakausap. Hindi na tulad ng dati, tatawag o ma gtetext lang yun kapag may occation. Birthday. Christmas. New Year at noong grad uation ko.

Kaya nga.. Hindi ko alam ang mangyayari kapag umuwi sila eh. :| Sana maayos na n amin lahat. Second family ko ang ICL Koala. Sila ang nandoon noong walang wala a ko. :(

"Okay ka lang?" tanong sa akin ni Kean.

"Ah, oo."

"Si CK?"

"Huh? Ah.. Huh?"

Wala ako sa mood makipagusap kasi madami ako iniisip eh.

"Uuwi sila?"

"Huh? Ah.. Next week."

"Hmm. Sama ako ah?"

"Ha? Bakit?"

"Ewan ko. Alam kong malulungkot ka eh."

"Bakit naman?"

"Pag nakita mo siya."

"Hindi siguro?"

"Miss mo na siya?"

"Oo. :("

"Hmm.. Wala akong magawa."

"Ayos lang sayo mamiss ko siya?"

Tinanong ko, nakafocus siya sa pagdridrive pero kinakausap niya ako.

"Oo. Mahal mo eh."

"Hindi naman sa ganun. Ikaw ang mahal ko."

"Pero mahalaga siya sayo."

"Oo naman. Siguro naman nakita mo lahat ng nagawa sa akin ni CK diba?"

"Oo. At thankful ako sakanya, kaya kahit gusto kong magalit. Wala akong karapata n.. Kasi kasalanan ko. :(" Hanggang ngayon pag ganitong topic nakikita kong lumulungkot siya. Sinisisi pa d in niya ang sarili niya. :(

"Kean.."

"Pero nangako ako na hindi kita iiwan.. At ngayon.. Tutuparin ko na yun."

"Sana nga.."

"Courts.."

Natahimik lang kaming dalawa. Hindi naman maiiwasan na ibalik yung dati db? Mapa gusapan.. At kapag nangyayari yun, natatahimik kami,

Walang umimik pagkatapos noon. Hanggang sa nakarating na pala kami sa White Cast le Beach Resort. Dito din kami pumunta ni Kean noon.

Sinalubong kami ni Yael at dumeretso sa mga rooms. Nagulat ako na yung room na m ay dalawang bed ang kinuha nila. Bakit hindi solo solo?

BUT AGAIN..

Si Cass at Yael kasi ang may plano kaya hindi na ako magtataka!

Sa bawat room, siyempre couples. Bahala na sa mga mangyayari. Matatanda na kami. . Pagkatapos magayos ng gamit dumeretso kami sa hall na pinareserve daw ni Yael para sa amin. Wow! May handa na! Naks! Gutom pa man din ako!

Nagsimula kaming kumain! Ang ingay ingay ng lahat! Nagtutuksuhan etc etc. Kwentu han sa mga plano sa buhay etc.

Kami ni Kean.. Tahimik pa din. Hindi naman sa hindi kami naguusap.

Pero.. Hindi kami nagkukulitan. Pero magkatabi kami. Maya maya inagaw na ako ni Cassandra at ng ibang girls. Yung mga boys naghanda ng bonfire sa labas.. Sa may beach.

Cass- Bes, may problema kayo? Ni Kean?

Ako- Huh? Wala.

Ivy- Wala daw! Eh bakit ang tahimik niyo?

Ako- Eh kasi.. Napagusapan na naman si CK kanina.

Anika- Ay. Nagseselos ba siya?

Ako- Hindi daw. Kasi kasalanan naman niya lahat.

Ria- Hay naku. Ito na naman yung issue sa inyo. Di na matapos tapos.

Ako- Di naman maiiwasan yun Ria.

Cass- Kung ganoon.. Wag ngayon kasi outing ng barkada ito! Kaya makipagbati ka n a.

Ako- Eh hindi nga kami magkaaway paano ako..

"KEAAAAAN!!" bigla na lang siyang tinawag ni Cassandra! Nailang tuloy ako. Palap it na si Kean.

Noong nandito na, tinulak siya ni Cass sa akin at..

"Umayos kayong dalawa! Bakit ba pag pupunta kayo ng Batangas magkaaway kayo o ka ya cold sa isa't isa?! Osiya. Magbati na! At mamaya magbobonding na."

Tapos umalis ang girls.. Naiwan kami ni Kean. Na awkward ang position dahil sa p agtulak sakanya ni Cassandra.

Tumabi siya sa akin, nasa harap kami ng apoy.

"Psst." sabi niya.

"Oh?"

"Galit ka?"

"Hindi."

"Ahhh."

"Eh ikaw? Galit ka?"

"Hindi."

"Eh bakit tayo ganito?"

"Ewan ko."

Tapos wala ng nagsalita. Nakatitig lang kami sa apoy.

"Naniniwala ka naman sa akin diba? Na hindi na kita iiwan?"

Napatigil ako. Hmmm..

"Ewan ko Kean.. Ayoko na kasing maniwala sa pangako. Natatakot akong masaktan ka pag umasa ako."

"Alam ko."

"Kaya.. Wag ka na lang mangako. Gawin mo na lang. Wag mo na lang akong iwan."

Madaming nangyari, at hindi ko alam kung ano pang pwedeng mangyari.. Kaya natata kot pa din ako. Isa pa.. Magbf gf lang naman kami.. Hindi pa nga kami kasal eh. Kaya.. Madami pang pwedeng mangyari. :| Ayoko lang umasa at masaktan.

"Courtney.."

"Oh?"

"Pag nagkita kayo ni CK.. Wag mong kakalimutang ako ang mahal mo ah?" Napatingin ako sakanya, nakatitig lang siya sa apoy.. Ano bang sinasabi niya?!

"Natatakot lang ako.. Na baka. Hindi na naman ako ang piliin mo kapag nakita mo siya. Baka.. Mas gusto mo pala siya."

Tapos tumungo siya. Kapag gnito si Kean seryoso siya.. Kaya.. Natatakot siya kay CK?! Hinawakan ko yung arms niya tapos naglean..

"Kean naman.. Ikaw kaya si Kean Patrick Tolentino Padua. Kapag nababanggit yan k asunod agad ang Chanel Courtney Clemente Chua! Kaya.. Ipagpapalit ba naman kita? Sa dami na nating pinagdaanan.. Sigurado ako sa nararamdaman ko. Ikaw ang mahal ko."

Gamit yung kamay niya na hindi ako nalean, hinaplos niya yung ulo ko. Sarap sa f eeling.

"Kahit na bumalik si Dylan, si Gian, si CK, si Avan at lahat ng lalaking nagkagu sto sa akin.. Ikaw at ikaw pa rin ang pipiliin ko. Kaya wag ka ngang kabahan diy an! Parang di ka si Kean! Diba nga.. Gwapo ka?!"

Tapos napasmile siya tapos nag ahem at nag -___-" face.

"Oo naman! Gwapo ako. Kaya pag pinakawalan mo ako.. Kawawa ka naman!

Natawa na lang ako.. Ayan. Ganyan si Kean!

Noong magkaayos na kami sumama na kami sa barkada na kasalukuyang nagiihaw ng ba rbecue. Ang boys naman kumuha ng maiinom.

Cass- Ano? Ayos na?

Ako- Oo.

Cass- Yieee. Cheesy! ^__^ O siya tulungan mo kami dito.

Tapos tumulong ako sa pagiihaw. Barbecue, hotdog etc. Tapos kinuha nina Ria yung chips. Wow! Sarap! Noong mahanda na lahat..

Naupo kami sa bonfire..

Bianca- Yael! Salamat sa libre huh! Ang saya! Kumpleto ulit tayo!

Yael- Wala yun ano!

Tapos isa isang nagkwento ng mga plano sa buhay.. Napasmile na lang ako kasi gan ito na yung pinaguusapan namin, hindi na quiz, project, paper, boys. Etc.

Cholo- Hmmm. Ang plano ko? Kami ni Ivy magtatayo ng bakery.. Kasi mahilig kami m agbake. Yun muna sa ngayon.. Siguro papalaguin na lang namin yun.

Ivy- Oo ganun nga ang balak namin ni Cholo.. Siyempre hindi naman kikita agad yu n pero pagtutulungan namin. :)

Naks :) Yun talaga ang plano nila. Magkasama sa bakery shop. :) Awww.

Ria and Luke- Hmm.. Kaming dalawa naman magoopen ng bar. Bar muna tapos kapag lu maki.. Restaurant na. :) Tapos ayun.

Bianca and Steve- Kaming dalawa naman, magoopen ng business, or bibili mg stocks . Wala pang specific sa ngayon.. Pero Most probably.. Magfrafranchise kami. Mcdo . Starbucks. Kahit ano. :)

Puro pala magsisimula ng business ang tatlo. Sana matuloy. Sana din walang magbr eak. Hindi sa nega, pero.. You'll never know.

Anika and Gian- Hmmm.. Babalik kami sa California, since yung both companies nam in nagtulungan na.. Magtutulungan din kaming patakbuhin yun.

Ako- Aalis kayo ng bansa? :( Kelan?

Anika- Matagal pa naman.. Kasi nagaaral pa ulit kami ni Gian tungkol sa company.

Ivy- Kayo Chanel? Anong balak niyo?

"Kami? Ano ba? Magtratraining kami sa isa sa branch nina Mama at Papa. As much a s possible, ihahandle namin yung Mga branches sa Philippines.. Pero hindi daw pw edeng malaman na kami yung may ari since training pa lang at baka daw iba ang it

uring sa amin. And.. Nagmomodel pa din kaming dalawa ni Kean. Well.. Actually ak o. Nagmodel lang naman siya dti para sundan ako. HAHAH."

Kean- Yabang mo. Kinuha nila ako.

Ako- Madami namang kumukuha sayi ngayon ah? Bakit nagnoNo ka?

Kean- =___=+ Kasi ayoko na.

Ako- Sus nagmodel ka lang dahil sa akin.. Kean- HINDI NGA SABI!

Tapos nagtawanan na lang sila. Sanay sila sa pagsigaw ni Kean.. Normal na yun.

Anika- Eh Cass at Yael? Kayo?

Cass- Ako? May plano akong magawa ng sariling fashion line. Yun yung passion ko. Isa pa! Gusto ko kayo ang magmodel! Lahat naman tayo mukhang superstars kaya al am kong bebenta ang mga damit if ever!

Naks! Diyan talaga kasi magaling si Cass! ^__^ Sa mga ganyang bagay! Tama lang s akanya..

Napatingin kami sa upuan ni Yael..

TEKA?

Bakit nawala siya..

Cass- Saan na si Yael?! Kanina pa siya weird.

Ako- May problema ba kayo?

Cass- Wala! Pero kanina pa siya tahimik.

Kean- hanapin natin.

Hinanap lang namin siya. Sa CR, sa kwarto, sa pools, lahat. Pero wala. Saan na b a nagsuot si Yael?!

"Cass. Nakita mo?!"

"Hindi nga eh!" Paiyak niyang sinabi.

"Oy! Ayos ka lang?"

"Kinakabahan ako eh. Kanina pa siya tahimik.. Ayos naman kami. Pag yun nakipagbr eak talaga sa akin."

"Lulunurin ko siya! Arte niya!!"

"Kung makikipagbreak siya igagather niya ang barkada? Mali yun. Hindi nuya gagaw in yun. Kaya wag ka ng umiyak diyan." sabi ni Kean. Oo nga naman! Matalino talag a to!

Maya maya.. Namatay lahat ng ilaw.

BAYAN! Napakapit ako kay Cass.

Si Kean naman nakabantay sa akin. Eeh :"> Protective!

"Bes! Anyare na?!"

"Teka! Asan na yung iba?! GUYS?! NANDIYAN KAYO?!"

Isa isa silang nagsabi ng pangalan.. Kumpleto pa naman lagat except kay Yael. As an na ba siya?!

Aalis na sana kami sa beach ng biglang umilaw ang hall tapos may narinig kaming tumutugtog na violin at piano.

(Now Playing: The Greatest Story Ever Told)

Nagulat kami. Kasi ang dilim dilim at ang hall lang ang may ilaw. Isa pa..

Nirent yun ni Yael.. Kaya baka nandun siya..

Lumapit kami..

May ayos na yung hall, Puro flowers, puro ilaw. Ang ganda! Tapos tumutugtog pa y ung violin at piano.. Ang ganda ng kanta.

Nakita namin si Yael, nakatuxedo. Wow! Ang bilis niyang magpalit!

Hinayaan namin si Cassandra na lumakad. Moment nila ito.. At manonood lang kami.

"Oy! Yael! Ano to?! Bakit ganyan ang damit mo?! Nakakainis ka! Di mo sinabi! San a nag gown ako! Ano ba to?!"

Nagsmile na lang si Yael..

"Cassandra Ericka Javier, unang beses palang kita makita.. Tinamaan na ako. Oo! Maganda ka! Fun ka kasama! Minsan nga lang sobrang loud at frank.. Pero yun ay k asama sa mga dahilan kung bakit minahal kita."

O___O!

:"> ANG CHEESY!

Nandito kami sa may labas ng hall. Nakasilip! Kaloka!

"Dati pa kita gusto, tanda mo? Dati.. Noong nagparty tayo sa bahay nina Kean? Pi nartner ka sa akin ni Chanel.. Kasi alam niya na gusto kita. Pero si Kean ang gu sto mo."

Natawa sila! Natawa kami! Si Kean napahawak na lang sa balikat ko.

"Sobrang weird kung paano ako nagtapat ng feelings ko sayo. Alam ng barkada yan. Pagkatapos ka ireject ni Kean noon, dahil sa ginawa mo kay Chanel.. Kahit mali. Ikaw pa rin ang kinampihan ko. Kasi mahal kita."

Awww. Naalala ko lahat yun.

"(bulong kay Kean) Muntik mo na daw siyang patayin noon? Monster ka talaga!"

"(bulong sa akin) Kinulong ka sa freezer eh. Nagpaka Hulk tuloy ako." Sabay back hug sa akin. Yung baba niya nakapatong sa ulo ko.

Memories! Pero... Bata pa kami noon. At tanga pa kaming lahat kaya namin nagawa yun.

"Pero sakabila ng lahat ng yun.. Andito ka sa harapan ko. Naka tshirt na loost a t butas butas na shorts.."

Natawa kaming lahat!

"Kahit ganyan lang ang suot mo, parang prinsesa pa din ang tingin ko sayo."

Awwww! :"> Nakurot ko tuloy si Kean!

"Kahit na.. Maingay ka, prangka ka, palaban ka, bungangera ka, gagawin lahat par a makuha ang gusto, kahit na mukhang magiging under ako sayo.. Sayo ko pa rin gu sto ialay ang buhay ko."

KINAGAT KO NA YUNG KAMAY NI KEAN NA NASA MAY SHOULDERS KO!!

"Araaay--"

"SSH! Sinisira mo moment nila!"

"Bakit mo ko kinagat?!"

"Kinikilig ako! :">"

Biglang lumuhod si Yael kay Cassandra! At naglabas ng box-- OMAYGHAAAAD!

"OMAYGHAD KEAN! OMAYGHAD! Ayan na! Ayan na! yung box!"

"Wag ka ngang maingay!"

Fineeee! Shut up na!

"Kaya Cassandra Ericka Javier.. Are you willing to spend your lifetime with me? Cassandra Erick Javier.. Will you marry me?!"

O_____O!!

OMAYGHAAAAAD!!! Nagpropose si Yael! Grabe!! Halos panggigilan ko na ang braso ni Kean! Di ako makasigaw eh! Baka masira ang moment!

GRABE! First time sa barkada may nagpropose! Nakakakilig pala talaga?! Sa wakas! Magiging masaya na forever ang bestfriend ko!! I'm so happy for her!

Umiiyak na sinabi Cassandra ang "Yes!" tapos binuhat siya ni Yael at inikot!!

Tapos pumasok kaming lahat tapos nagsigawan!!

"OMAYGHAAAAD!! BEEES! I'm so happy for you!!"

"OMG!! Super happy!!"

Umiiyak iyak pa siya kaya pinunasan namin ang luha niya.

Ang boys naman kinongratulate si Yael! :"> Kaya pala nanlibre si Yael! Magpropro pose siya!! Grabeeee!! :"> Kinikilig ako!!

Pagtingin ko sa right, nandoon si Kean. Nakasmile pero tahimik. Alam kong tahimi k siya sa ibang tao pero dapat magingay siya ngayon! Nilapitan ko nga!

"Oy! Kean! Anyare sayo? Tahimik mo."

"Maingay na kayo. Ayoko na makisali!"

"Ano ka ba! Masaya lang kami para kay Cass at Yael! Hindi ka ba masaya?!"

"Hindi noh!"

"ANO?!"

"I mean! Hinding, hindi ako masya! Masaya ako para saknila. Ayoko lang tumalon a t sumigaw."

"Suuus! Wag ka ng magpacool okay?! Tara na doon!"

Tapos hinila ko siya! Tapos ayun! Yakapan lang kami ng girls! Ang saya saya tala ga! Sobrang saya lang! :">

Naisip ko tuloy, kami kaya ni Kean? Kailan magpapakasal? :"> Excited na ako! Chapter 54 CHANEL'S POV

Pagkatapos ng naganap na proposal nagkwentuhan lang kaming lahat at natulog na. Si Kean tahimik. Hindi ko alam kung bakit siya nanahimik pero.. Hindi naman kami magkagalit. Tahimik lang talaga siya.

Noong umuwi naman kami tahimik pa rin si Kean. Ako tulog kasi nagchikahan pa kam ing mga girls! Pagkahatid sa akin ni Kean sabi niya pinapunta siya ni Ate Bree s akanila at tumulong daw. Ako naman natulog lang.

Ngayon, bagong araw na. Monday. Papasok na kami sa opisina ni Kean. Pero bawal m alaman na kami ang may-ari. So dapat hindi namin kilala sina Papa? Ganun?

"Ready ka na?"

Sabi sa akin ni Kean na naka suit. :">

Uy ang gwapo kapag nakacorporate attire!

"Yes!"

Sabi ko sakanya si Mang Sid na lang ang maghahatid sa akin pero pasaway, sabi ni ya susunduin daw niya ako. Ibigay na lang daw si Mang Sid kay Mama!

Nandito kami ngayon sa harap ng office namin. Ito yung pinakaoffice. Hindi siya hotel or restaurant.. Office talaga. Yung pinakaboss dito kilala kami. Siyempre! Pero nasabihan na sila nina Mama at Papa sa plano nilang dalawa.

Kaya..

Ayun. Pinakilala kami na bagong employee.

Ako sa Marketing Department si Kean sa Advertising Department.

For short, magkahiwalay kami. Yun daw kasi ang ihahandle namin. Magkahiwalay tal aga para mas malawak kapag nagsucceed kami.

Madaming bagong tao ang nagwelcome sa amin. Ayos naman! Tapos may sarili akong t able. Katabi ko yung ibang employee. Kailangan makisama. ^___^V

Madali akong nagkaroon ng 'friends'. Tinuro nila ang mga dapat kong gawin etc. N aintindihan ko naman. Madami ding nagpapacute sa akin. Hmmm.. Bawal din ba malam an na may boyfriend na ako?

Text: Mama. Ma! Pwede ko bang sabihin na kami ni Kean? Nasa office na po ako :*

Tapos nagreply siya..

From: Mama. Hindi! Malalaman nila na special kayong dalawa! Text ko si Kean. GL anak!

Naks! GumiGL si Mother! Wait! Bawal? Awww. AT BAWAL ANG PHONE! Nagbasa lang ako about sa history, mga ginagawa, projects, activities lahat na.

Binigyan ako ni Secretary Lim (Yung boss ng company na alam na kami ang may-ari) Ng to do and to know list. Mga kailangan kong gawin.

Naging maayos naman lahat. Mabait sa akin ang employees. Nakilala ko si Khate, V ecs at Kei. Sila yung kasama ko sa team.

Ngayon.. Lunch break na.

Khate- Chanel! Saan ka kakain?

Ako- Ah.. Sa canteen?

Vecs- Sabay ka na sa amin!

Kei- Oo nga!

Dumeretso kami sa cafeteria. Nandoon ang ibang employees, sa iba't ibang sector and department.

Nagorder na sila. Inorder nila ako kasi nag CR lang ako.

Paglabas ko.. Parang may commotion.

'Grabeee! Ang gwapo naman niya!' 'Saang department siya?' 'Advertising daw!' 'Gusto ko na magpalipat!'

Advertising?! Nakisingit ako para tingnan kung sino yung pinagkakaguluhan! Si Ke an! Walang kasamang kumain!

(_ _") Sabi ko na nga ba! Mahihirapan siya magadapt eh. Ayaw ni Kean sa tao! Paa no ba--

*king of anything*

Napatingin silang lahat sa akin.. Siguro dahil sa tumunog ang phone ko at may ti natawagan si Kean! Pumasok ulit ako sa C.R!

"HOY! NASAAN KA?!"

"Uy! Sa C.R!"

"ANO?! PUMUNTA KA DITO! Wala akong ka--" "Sabi ni Mommy bawal daw malaman na mag-on tyo! Iisipin daw ng iba na special ta yo kasi hinire tayo agad!"

"ANO BA NAMANG KALINTIKAN--"

"Uy! Chill ka lang! Paano ba? Kapag tinabihan kita ngayon magiging tsismis tayo eh!"

"COURTNEY!! GIRLFRIEND--"

"SSSHHH! Alam kong madaming nakikinig sayo ngayon!"

"Psssh! Sige. Ako na bahala gumawa ng paraan. Saan table mo."

"Doon kina Khate.. Sa may third sa tabi ng counter."

"Osige. Balik ka na."

Hindi muna ako umalis ng CR, pagkalabas ko naman kunwari may kausap pa ulit ako para di nila maisip na ako yung kausap ni Kean! Bumalik na ako sa table namin.

Vecs- Tagal mo girl ah! Nagnumber 2 ka ba?

Ako- HUH? Ah.. Hindi. May tumawag lang.

Kei- Speaking of tumawag! Grabe! Ang gwapo talaga nung bagong employee ano?

Nako. Si Kean yun. NakiOo na lang ako. Di nila alam. Boyfriend ko yun! >__<

Khate- May girlfriend kaya siya?

Vecs- Siguro naman?

Kei- Sa tingin ko wala eh! Walang kasama!

Khate- Sa gwapo niyang yun?!

May girlfriend siya! Ito oh! Present! Nagpatuloy lang sila sa pagchichismisan, k umain lang ako. Maya maya..

*KYAAAAAH*

Ano na namang sigaw yun?!

Nakita ko si Kean papalapit sa table namin.

"Hi." sabay smile sa akin. Umiwas ako ng tingin.

Khate, Vecs, Kei- HELLO!!!!

Kinikilig pa yung tatlo! Ngbubulungan pa! Sabi pa.. Ako pinuntahan niyan! Nagawa y pa yung tatlo.

Kean- Hi. I'm Kean. And you are?

"KHATE!"

"Vecs!"

"Kei!"

Napatingin lang sakanila si Kean ng poker face tapos tumingin sa akin tapos nags mile..

"You?"

"Chanel."

Sabay abot ng kamay niya para makipagshake hands. Yung mga tao napa 'AWWW'

"Pwede bang makishare ng table? Wala ng free eh"

Napatingin ako. Naghintay pala siya na mapuno lahat! Kaya sinabi ko na lang na O o. Wala din naman itong sasamahan eh. Tumabi siya sa akin. Yung tatlo sa unahan namin, kilig na kilig! Si Kean naman ngiti ng ngiti. Mukhang nageenjoy siya, ako naman naiilang!

"Courts. Kain."

Khate, Vecs, Kei- COURTS?!

"Ah. Chanel pala. Hehe."

Kinilig na lang yung tatlo. ANO BA YAN! Courtney! Madudulas pa! Maya maya may na gtext sa akin.

From: Kean. Psst. Masaya pala ito :-) Parang nililigawan ulit kita.

Noong mabasa ko yun napangiti ako. Oo nga ano?! :">

To: Kean. Niligawan mo ba ako?!

Napatingin siya sa akin! Oo nga! Hindi naman niya ako niligawan eh! Dumamay lang siya dati! Tapos yun.. Mahal na pala namin ang isa't isa.

"May humahamon sa akin ah. Manligaw ah."

Napatingin yung tatlo.

Vecs- May liligawan ka?!

Kean- Meron. :) Maghintay siya.

Khate- </3 Ouch.

Nagpatuloy lang kami ng ganun. Si Kean 'nanligaw' sa akin. Araw araw nabisita sa department ko. Kami na naman ang laman ng balta! Si Mama at Papa kinililig. Sig uro yun yung plano nila. Sa office naman, unti unti kong nalalaman lahat.. Ngayo n naman nagmove ako sa Finance Department kasi alam ko na ang Marketing.

Kapag naman wala ako sa office, kasama ko si Cassandra sa pagplaplano ng kasal! Bride's maid ako eh! Ang saya nga naman eh.. Pero.. Hindi ko mapigilang mainggit. :| Ewan ko. Gusto ko din ng ganun. And to t hink.. May boyfriend ako. Sikat kmi s school, sa office, alam namin ang lahat sa isa't isa.. Bakit di pa kami magpakasal?!

Ngayon, magkasama kami ni Kean sa Finance Department. Kailangan kasi namin matut unan yung tungkol dito eh. Kasi malaking part to.. Tungkol sa pera.

"Saan ka galing kanina?"

"Sinamahan ko si Cassandra maghanap ng invitation! :)"

"Ah."

Sabi niya habang binabasa yung paper works about sa finance ng company last mont h.

Maya maya nakareceive ako ng MMS galing kay Cassandra. Picture nila ni Yael na n akahanap na ng wedding ring! ANG CHEESY! :">

"Bakit ka ngumingiti diyan? Tapos mo na ba basahin yung reports?"

"Oo kanina pa. Kasi ang cute ni Yael at Cass eh. Parang ang saya na nila. :">

"Ahh."

Boring naman talaga nitong si Kean! -___-" Kaya umalis ako.. Nagpunta kay Cass. Hahanap kami ng wedding gown.

"OMG. Cass! Ang ganda nito!" "Bes oo nga!" "Dali! Suot mo!" "Magtry ka din kaya?" "Sira! Di naman ako ikakasal!" "Di naman nila alam! Dali!"

Naexcite ako kaya nagsukat din ako ng gown. Ang ganda ganda. Sa lahat ng gown, w edding gown ang pinakamasarap suotin.

"Bes.. Kayo ba ni Kean?" "Oh?" "Di pa ba siya nagpropropose?" "Di eh!" "Magparinig ka kaya?!"

"Sira!" "Oo nga! Try mo! Dali! Tanong mo lang.. Kean.. Masarap ata magpakasal! Ganun! Ma lay mo.. Kinakabahan lang! Nireject mo dati kaya!" "Wg mo na nga ipaalala yun! Doon nagsimula lahat!" "Kaya nga magbagong buhay eh! Try mo!"

At ito nga, magkasama kami ni Kean ulit. Magparinig? Kay Kean?!

"Oy!"

"Oh?" sabi niya habang nagchecheck ng status ng company.

"Busy ka?"

"Obvious?"

SIGE! Magsungit ka!

"Grabe! Saya ni Cass at ni Yael!"

"Talaga?"

"Oo! Sabay naghahanap ng invitation, food ganun."

"Ah." sabi habang may tintype sa Computer.

"Hmm.. Alam mo.. Parang ang saya. Noh?"

"Na?"

"Yung alam mo na.."

"Anong alam?"

"Masaya ding lumagay sa tahi--"

"CHARLES! Pakicheck naman ito. Tapos pakisabi kay Rick pakipasa sa akin ang week ly financial report."

Sabay alis ni Charles. Salamat sa pagsabat Charles! Este sa pagepal!

"Babe ano nga sinasabi mo?"

"Sabi ko Babe.. Parang ang saya kapag lalagay na din tayo sa--"

"Sir ito na po yung weekly report, andiyan na din po yung survey na ginawa namin ."

O____O!!

"THANK YOU CHARLES AH!" Sabi ko kay Charles.

Mukhang natakot siya tapos umalis agad. Ay naku. Wala na ako sa mood. Makaalis n a din!

"Uy! Courts! Bakit?"

"Wala! Asikasuhin mo muna yan! Ge!"

Aalis na sana ako kaso hinabol niya ako hanggang sa lobby. Andun yung ibang crew and staff..

"Sorry na talaga ah? Mamaya babawi ako sayo babe ah? Dinner tayo. Dami lang tala gang dapat gawin at aralin."

Sabay kiss niya sa cheeks! OKAY! Sige! Bati bati na kami! Alam na din pala ng la hat na kami ang may-ari..

Pero since maganda ang naging relationship namin sa ibang employees hindi sila n aging ilang. Siguro nga tama yung naging decision ni Mama at Papa para sa amin.

Bumalik na ako sa office ko. Oo. May office na kaming dalawa ni Kean kasi naaral na namin lahat. Tumaas na position! HAHAH! Yan ang benefit ng anak! Siyempre ka sama ko pa rin sa team ko sina Vecs, Khate at Kei. Kasi sila yung pinakatumulong sa akin! Vecs- Talagang ang sweet niyo ni Kean ah!

Ako- Naku! Wag nga siya!

Khate- LQ pa ang peg niyo kanina!

Ako- Korak ka diyan Khate!

Kei- Pero.. May dinner mamaya! Ayieee!

Ako- Naku! Dinner dinner!

Vecs- Naayos na namin ang papers mo! Kaya.. Isa na lang ang dapat mong gawin nga yon.

Ako- Ginawa niyo ang papers ko?!

Khate- Labs ka na namin eh! :">

Ako- CHEESY! :">

Kei- Kaya nga!! Tara na sa Mall! Maghanda ka! Magpaganda kaaaa! :">

GUMAGANUN?! Kaya dumeretso na lang kami sa Mall. Humanap kami ng dress with matc hing accessories! Itong mga ito! Mas kikay pa sa akin! Lalo na si Vecs! Ang laki laki ng ribbon niya.

Maya maya.. Napadpad kami sa Odyssey. May malaking malaking poster ang ICL Koala . Kaya pala sila babalik ng philippines dahil magpropromote sila!

Vecs- OHMAYGHAAAD! Si Travis beybeeeeh! :""">

Khate- Walang tatalo kay CK :"">

Kei- Solid ako kay Kean!

Vecs and Khate- =___=+ Ayan ang girlfriend sa tabi mo oh!

Natawa na lang ako. Fan na fan sila! Samantalang ako.. Nakitira ako sakanila. Sw erte pala talaga ako?

"Guys! May secret ako diyan!"

"Ano?" -- Sila.

"Kilala ko sila."

Vecs- EY CHANEL! Umayos ka nga! Wag mo kaming pagtripan! Tara na! Gutom lang yan !

"Ay naku! Sira kayo! Wag kayo kasing maingay! Pero close talaga kami! Tingnan mo !"

Sabay labas ng phone ko..

Puro vain pictures ni Gab!!

Kumakain na picture ni Travis.

Pic ni Chloe at Clyde,

nagigitarang pic ni Jano..

At picture namin ni CK! Nganga na lang yung tatlo.

Khate- Grabe! Sino ka ba talaga?!

Ako- Chanel Courtney Chua nga!

Vecs- SWERTE MO! Close ka sakanila?! Wala kang naging boyfriend?!

Kei- Bawal sila magboyfriend..

Khate- Palihim??

Ako- Hmmm.. Si..

Vecs- OMG! Meron! Sino?

Ako- Si.. CK.

Nahimatay si Khate, charot! Sumigaw lang naman siya! Muntik na akong sabunutan! Crush na crush kasi niya si CK.

"Oo nga. Naging kami? Ewan. Oo."

"ANG DAYA NG LIFE! AKIN SI CK EH!" sabi ni Khate!

Hay naku. Kumain na lang kami at umalis na. Pero bumili sila ng album. Di ako bu mili. Bibigyan naman ako nina Gab! May pirma pa.

Speaking of Gab..

"OMAYGHAD! CHANEL TUMATAWAG SI GABRIEL ALEXIS ROXAS!!!" sabi nilang tatlo!

"Sabi naman sa inyo close kami eh!"

Sabay sagot sa phone.

"Gab? Nandito na kayo--"

"ELLLLEEEEEE!!!"

"Chanel kasi."

"EH! Basta! I need your help!"

"Help daw!" sabi ng tatlo na nakikinig sa usapan namin! Pinalayo ko muna sila!

"Uy! Bakit? Anong nangyari?!"

"Kasi Chanel--"

"Oh?"

"Nasa Philippines na ako."

"Ikaw lang?"

"Oo. Nauna ako!"

"Kailangan mo ng bahay?"

"Mmmm.. Hindi. Doon ako sa dorm namin dati."

"Eh anong problema mo?"

"Magkagalit kasi kami ni Dara Koleen."

"ANO?!"

Biglang lapit yung tatlo! Pinaalis ko ulit!

"Oh bakit? Anong nangyari?" "Where are you?"

"Mall."

"Punta ka naman sa dorm namin dati oh."

"Osige."

"SALAMAT CHANEL!"

Vecs- OH ANONG SABI? Ako- Wala. May prob lang sila ni Travis. Nagtanong lang ng gagawin. Oy guys. Una na ako. May pupuntahan pa ako.

Nagsasalita pa sila pero umalis na agad ako! Madami pa sila itatanong eh. Nagtax i ako papunta sa dating dorm nila CK.

"Gab? Gab?" "ELLE!!"

Sabay yakap sa akin! Hanggang ngayon Elle pa din ang tawag sa akin! Sabagay hind i ko naman sila masisisi. Sila ang close ko noong ELLE ako.

"Ano bang nangyari?" Pumasok kami sa loob ng kwarto nila at nagkwento siya.

"Kasi parehas kaming busy. Siya nasa Europe ako nasa Korea. Halos dalawang taon na kaming hindi nagkikita. Pero kami pa rin. Galing ano? Puro kami Skype. Text. Tawag. LDR. Nanlamig din. Kasi.. Paano ba magiging strong yung love eh bago pa l ang naging kami naging busy na agad tapos hindi nagkita."

(A/N: Sa side story ng love story ni Gab at Dara at pati na rin ni CK, JM At Pro ducer basahin ang Valentines Special. Nasa profile ko po :) Para magets niyo ito .)

"Oh at pagkatapos? Anong nangyari?!"

"Ayun, alam mo naman si Dara. Mainitin ang ulo, suplada. Kaya ako na palagi nang aamo. E one time, bigla ko na lang siya nasagot. Nagkatampuhan kami."

"Eh, Gab. Normal naman yun eh. Isa pa.. Hindi naman forever ikaw na makikisama s a kanya eh. Mapapagod ka din."

"O___O"

Bigla na lang siya tumitig at nagblink blink sa akin.

"Oh? Ano? May sinabi ba ako? Bakit ka ganyan?"

"Kasi.."

"Ano?"

"Parehas na parehas kayo ng sinabi ni Calvin."

Napatunganga na din lang ako. Namiss ko tuloy bigla si CK. Nagsmile na lang ako ng peke.

"Tapos na yun Gab. :) Saiyo tayo.."

"Oo nga. Sorry! Oh tapos bago yun.."

"Oh?"

"Tinanong ko siya kung pwede na siya magquit sa pagmomodel."

"Ha? Bakit?"

"Kasi.. Wala siyang time sa akin. Kaya ko naman siya buhayin na. Diba?"

"Tapos?"

"Yun yung dahilan ng away namin. Kung bakit nagalit ako sakanya. Kasi ayaw niya. Nahurt pride ko Elle eh."

"Awww. Eh kasi.. Kilala mo naman si Dara eh."

"Ang problema ko kasi eh.. Hindi pa. Hindi pa ganung kastrong ang love namin. Al am mo naman ang nangyari diba? Pinaasa ako. Tapos nagbati kami.. 1 month lang ka mi halos nagsama at nagkakilala. Yung dumaan na taon.. Puro text, tawag. :( Hind i ko pa siya kilala talaga. Pero alam kong mahal ko siya. Kaya gumagawa ako ng p araan na magkasama kami. Pero inayawan naman niya."

Wala naman akong masabi kay Gab. Naiintindihan ko siya. Pero, naiintindihan ko d in si Dara siguro. Kaya nga.. Hindi ko alam ang gagawin eh.

"ELLEEEE! T_____T"

Yumakap na siya sa akin at umiyak. Haaay naku. Isa lang ang solusyon diyan.

"Halika sa Mall, ililibre kita."

Napangiti siya. Sabi niya maliligo daw muna siya. Kaya naghintay ako. Natapos si ya magdisguise ng mga 7:30 na. Pinagsuot din niya ako ng cap pero sabi ko di nam an na kailangan. Tapos dumeretso kami sa Mall.

Pagdating sa Mall, nag-aya lang siya kumain. E di ayun, kain kami. Tapos daldala n. Kung may kaclose ako sa ICL bukod kay CK, si Gab yung sunod. Nagkwentuhan lan g kami.. Hanggang sa nauwi na sa mga nangyari noong nawala ako.

"Kung alam mo lang kung gaano tinanggihan ni Calvin ang ice cream!"

O____O3

Ano daw?! Tinanggihan niya?

"Oh?! Si CK?! Eh bakit?!"

"Eh kasi nga depressed sayo!"

Natahimik lang ako. Napa ooops siya. "Ayos lang ano Gab. Nasaktan din naman ako noon eh. Pero.. Okay lang sa akin na nagpakaleader siya ng grupo. At alam kong tama ang naging desisyon niya."

"Siguro para sa amin tama, pero alam naming lahat na nalungkot talaga ng sobra s i CK."

"Eh ngayon ba.. Kamusta na siya?"

"Ayos naman siya. Ayos kami. Pero.. Hindi na nila maibalik ni Manager yung close

ness nila dati."

"Si JM? Kamusta?"

"Alam niyana selfish at mali ang ginawa niya.. Kaya hindi niya masumbat kay CK k apag hindi na siya gusto ni CK."

"Ah ganun ba.."

Sa huli.. Hindi rin pinili ni CK si JM.

Ang nangyari lang.. Nawala lang ako sa buhay niya.

Pero..

Sa lahat talaga ng mga nangyayari sa buhay ng tao may dahilan. Siguro naghiwalay kami dahil babalik si Kean. Lahat may dahilan, kailangan lang magtiwala.

"Alam mo.. Lahat kami, nagalit kay Manager noon eh."

Nagulat ako sa sinabi ni Gab.

"For three months naging cold kami kay Manager. Hindi tulad ng dating closeness namin sakanya."

Napatungo naman ako.

"Sorry Gab ah? Kasalanan kong lahat ito eh. Kung sana hindi ako pumasok sa buhay niyo--"

"Wag ka ngang magsorry Elle. Lahat kami naging masaya noong dumating ka sa buhay namin.. Kahit na natakot kami noong naging BAD GIRL ELLE ka!"

"Sira ka talaga!"

Tapos nagtawanan kami sabay kain ng ice cream na kabibili lang namin.

"Pero Elle, nagalit kami kay Manager kasi.. Dahil sayo, nakita naming masaya si CK."

Nanlaki lang yung mata ko, natuwa, at the same time nalungkot :(

"Si Leader, isip bata talaga. Laging nakasmile, laging nakapeace sign. Masayahin naman siya. Pero alam naming may kulang. Kahit na noon, dinedeny pa niya na may gusto siya kay Manager.. Alam naman namin na meron. Kaya alam namin na nasasakt an siya deep inside."

"Paano bang hindi? Ang sakit kayang yung mahal mo, hanggang kaibigan at kapatid lang ang turing sayo. Tapos, sobrang close pa nila.. Mahirap kayang pigilan ang sarili mo na huwag umasa at magassume lalo na kung pakiramdam mo nagpapakita ng motibo."

"Pero hindi eh.. Malambing lang talaga si Manager. Pamilya kami. Kaya mas masaki t.. Pero dahil sayo, natanggap ni CK yun. Alam ko naman na inlove na sayo yun da ti pa."

Nagulat ako sa sinabi niya. Namula din. Kaya tumungo na lang ako.

"Oo kaya. Noong pumasok siya sa school niyo wala na siyang bukambibig kung hindi ikaw. Babaero ako.. Kaya alam kong gusto ka niya na nun. Tapos.. Noong naging E lle ka.. Alam ko. Noon palang.. Mahal ka na noon. Yung trato at pagiingat at pag protekta niya kasi sayo MAS pa sa ginawa niya kay Manager."

"Kahit may shooting, taping, recording.. Ikaw ang iniisip. At kapag nagtext at t umawag ka pupuntahan ka agad. Kaso.. Alam ko ding, alam na ni CK kung paano wag magassume. Kung paanong wag umasa. Kasi mahal mo si Kean.. Natatakot lang siya. Na mangyari yung kay manager sayo."

"Pero yun nga, nagkagustuhan kayo.. Nakita namin na masaya na talaga siya. Yung kumpleto. Hanggang sa amin ramdam namin yung LOVE. Kasi ang warm. Pero.. Yun nga , naging selfish si manager. Siguro gusto na niya talaga si CK.. O baka hindi la ng siya sanay na wala siya sa tabi niya. Pati kami naguguluhan. Kaya hanggang ng ayon.. May butas sa ICL Koala at kay Manager JM Tan.. Siguro dahil kay CK."

"Kahit ganun yun, malaki ang respeto namin sakanya. Kaya nga siya ang leader nam in. Pag sinabi niya at alam naming tama susunod agad kami.. Kaya noong hindi sil a ayos ni Manager pati kami naapektuhan."

Lalo lang akong nakonsensya. Sa nangyari.. Ako masaya na kay Kean..

Pero sila..

Nagulo ko yung samahan nila. :(

"Gab, sorry ah."

"Ano ka ba Elle! ^___^ Wala yun ano, isa pa.. Mahal ka na namin. Kami nga ang da pat magsorry.. Sa ginawa ni Manager, naiintindihan mo naman siya diba?"

"Oo naman. Hindi naman ako galit sakanya.. Pero tulad niyo. May space pa din."

Nagkwentuhan pa kaming dalawa ni Gab, hindi kami maubusan ng pagkwekwentuhan kas i masarap talaga kausap si Gab. Kaya nga gusto siya ng girls eh.. Pero simula no ong naging sila ni Dara naging sobrang loyal siya.

Speaking of Dara.. Kaya daw umuwi si Gab ng Pilipinas ay dahil uuwi din si Dara. Maguusap nga daw sila ngayon eh.. Sabi ko papuntahin niya sa Mall. Kaya tinext ni Gab. Nagreply naman na on the way na.

"Kinakabahan ako Elle!"

"Bakit naman?! Sira!"

"Magkagalit kami eh!"

"Sus! Tampo lang yan! May magkagalit ba na magkikita? Isa pa.. Kahit anong galit mo sa taong mahal mo.. Pag nakita mo siya mawawala lahat!"

"Oo na! Expert ka diyan eh!"

Naupo na lang kami ni Gab.. Hindi ko na alam kung anong oras na kasi namatay cel lphone ko kasi lowbatt. Sabi naman ni Gab 8:30 na daw. Naghintay lang kami doon. . Nakasakbit sa balikat ko si Gab kasi kinakabahan daw siya. Pinagprapractice-an nga niya ako ng sasabihin kay Dara eh!

Close naman ako sakanya.

Actually, sa buong ICL Koala. Close ako na normal ng yumakap at magkiss sa cheek s.

Nagprapractice kami hanggang sa..

*BOOG*

O____O

O____O

OMG. Anong ginagawa niya dito?!

"KEAN?!"

Ang sama ng tingin niya sa akin.. Parang papatay ng tao.

Bigla niyang hinila yung kamay ko.. Ang sakit.

Galit siya.

"Ano ba bitawan mo ako!!"

"PARE BITAWAN MO SIYA!"

*BOOOG*

Biglang sinuntok ni Kean si Gab.

Hindi sila magkakilala talaga, pero alam kong kilala ni Gab si Kean dahil ex fia ncee siya ni Dara at kilala ni Kean si Gab dahil siya si CH dati at sinusundan n iya ako.

Pero dahil nakadisguise si Gab.. Ewan ko na lang.

"KEAN ANO KA BA!"

"WAG MO KONG SIGAWAN COURTNEY!!"

Nagtitinginan na ang mga tao dito. Pero hindi paawat si Kean. Pag nabuko pa si G ab na siya si Gab lalong gugulo,

"Kean please. Wag dito. Wag kang mageskandalo dito."

"What?! Nageeskandalo ako?! The fck Courtney!"

Nabadtrip na ako. Out of nowhere susulpot siya tapos susuntukin si Gab na wala n amang ginagawa sakanya.

"Ano bang problema mo ha?!"

"IKAW!"

"Oo! Lagi naman ako ang problema mo!"

"Oo buti alam mo!"

"WOW! ang kapal naman ng mukha mo Kean!"

"Ako pa talaga ang makapal ang mukha ah?!"

"Ano na naman bang ginawa ko?!"

"Courtney.. Dalawang oras na akong naghihintay sayo sa restaurant, naka isang da ang text at miss call na ako wala ka pa ring sagot, tapos makikita nakikipagharu tan sa lalaking yan?! SINO BA YAN?!"

Kahit gusto kong mainis, may mali ako.. Ngayon nga pala yung dinner date namin.

"Okay, sorry. Si Gab yan. Si Gab." tinaasan ko na lang siya ng kilay kasi bawal ko ilakas dahil madaming taong chismosang nakikinig sa amin ngayon. "Pangalawa.. Nalobatt ako kaya hindi ko alam na tumatawag ka. I totally forgot a bout dinner date kasi may problema si Gab and tinulungan ko siya."

"Tinulungan na ano?! Makipaglandian?!"

=___= OKAY WHAT THE FCK?!

"I'm explaing everything to you in a CAAAALLLLMMMM manner. Pero inuuna mo na nam an ang init ng ulo mo."

"BAKIT HINDI COURTNEY?! Laging kapag may plano ako para sa atin hindi natutuloy. Ano ba?!"

"I SAID I TOTALLY FORGOT ABOUT IT! okay?! Babawi ako! Pero for now.. Will you ju st fckng calm down. Andaming tao dito. Hindi maganda para kay Gab na--"

"AT MAS INAALALA MO PA YANG--"

"KEAN!! Ano ba?! Ang kitid ng utak mo!"

Napatigil siya.

Oops.

Out of line na nga yun..

Pero kasi..

Sinamaan lang niya ako ng tingin at aalis na sana ng biglang may babaeng tumakbo sakanya at niyakap siya ng mahigpit na mahigpit..

Napanganga na lang ako.

"KEAN?! KEAN PATRICK PADUA?! IS THAT YOU?!"

Umalis siya sa yakap. Mangiyak ngiyak pa.

"Dara Koleen?!"

"Oh my god! It is you!! KEAN! I thought you were dead! What happened?! OMG. I re ally missed you!! How dare you. Hindi mo ako kinontact."

Yakap na yakap talaga si Dara Koleen kay Kean, namiss niya talaga..

Pero..

Pagtingin ko kay Gab..

Namumutla.

Tapos inayos lang niya yung cap niya at shades niya at inayos ang kwelyo ng shir t niya sabay alis na sa Mall.

Gusto ko pa sanang makipagusap kay Kean pero kailangan ko talang sundan si Gab.

Mukhang hindi maganda ang mangyayari ah. Si Gab at Dara..

Sht. Paano na. Kaming apat? :/ CHAPTER 55 Dara's POV

I thought I was just hallucinating, but i was not!

This is real!

Kean Patrick Padua is here! Beside me!

When I saw him, niyakap ko siya agad. God knows how much I missed him!

"Kean!"

"Oh Dara, tama na sa yakap. Tamang chansing ka lang ah."

I pinched him! As always. Mayabang!

"Gosh! I thought you were dead! How dare you?!"

"Mahabang storya pero ito buhay na nga ako."

"I'm really glad! I missed you!"

"Oo pangilang ulit mo na ngang sinabi eh. Quotang quota na!"

"You're so Mean!"

Sobrang namiss ko siya. Wala akong balita sakanya ever since. Pero I don't reall y care about that, what's important is that he's here. :)

"Aren't you gonna make libre? You've missed a lot of my birthdays."

"Sus! Tara na nga! May reservation pa din pala ako sa restaurant!"

"Alone?"

"Hindi. Para sa amin ni Courtney,"

Oh. They're still together.

I don't know what came to me pero nadepress ako. :(

I thought I was over him. Bakit nasasaktan pa din ako?

"Really? Oh eh what happened?"

I pretended na wala lang sa akin lahat. My feelings are not important now.

I'm done being hurt.

Ayoko na.

"Hindi siya pumunta. Dinitch ako." Natawa na lang ako.

"Bakit?"

Naditch si Kean? And yet.. Kung ako yun, I'll cancel everything that I'm suppose to do para makapunta tapos si Chanel diniditch lang siya?!

"Wala. Funny. I thought gwapo ka. Diniditch ka lang pala."

"Sus! Yabang mo ah!"

Sabay kiliti niya sa akin. I missed him talaga. Hindi lang naman niya ako lover, bestfriend din.

We went sa restaurant kung saan siya nagpareserve. -___-" Kainis. Nagpareserve d aw.

Sa TGI Friday's lang naman. Akala ko naman yung super mahal. Nilibre nga niya ak o.

We talked about a lot of things. Kinwento ko kung ano ginagawa ko for the past t hree years.. Kinwento niya kung anong nangyari sakanya.

"OMG! Are you for real?!"

"Bakit naman?"

"You really did that?! You really love Chanel that much huh?"

"Obvious ba?"

"Buti na lang nakamove on na ako! But still.. Nakakapangselos naman ang ginawa m o!"

"Ikaw kasi iniwan mo ako noon!"

"WHATEVER!"

Tawa lang kami ng tawa. Kwentuhan lang. Kaya hindi namin namalayan ang oras.

"Ma'am Sir, magsasara na po. 10 na po."

Natawa na lang kami and umalis na.

"Saan ka Dara?"

"It's Dara Koleen."

"Hay naku, di pa din nagbabago."

"Whatever! Hmm.. Ako? Sa--"

O____O!

OMG! I totally forgot that I came here to meet Gabriel!

"Oh? Bakit?!"

"I forgot about Gab!!"

"Gab? Ah yung boyfriend mo? Kasama ni Courtney."

The ef?! =___=+ Pero Kean was cool about it so I shouldn't make a big deal out o f it.

"Tawagan ko si Courts-- Ay sht. Lobatt nga pala siya."

"I'll call Gab. I'll explain. He'll understand :)"

I tried calling Gab pero he's not answering.

"Hay naku, nagiinarte na naman to."

"Sino? Syota mo?"

"Oo."

"Bakit ganan ka dun? Ang alam ko all out ka magbigay sa love ah."

"Shut up! Nangaasar ka pa!"

"Hindi ako nangaasar!"

"Well.. Paano ba? Kasi, I really like Gab talaga! Pero, well.. We dated for like 1-3 months."

"Oh akala ko ba three years na kayo?"

"Oo nga."

"Labo mo naman kausap!"

"Listen kasi!"

Parehas nga pala kaming walang pasensya. Haay naku! -___-+

"Gab and I are both busy people. He's an Idol, I'm a model. Yung 1-3 months doon lang kami ngdate DATE. Yung nagkikita. After nun he has to go to Korea and I ha ve a lot of projects to do sa different parts of the world. For three years nati is ko yung LDR. Kasi nageeffort talaga si Gab. He calls, texts and kapag may fre e time nagskskype kami. Sa aming dalawa.. Mas busy siya. Pero siya ang nageeffor t, well.. As if naman ako pa. Isa pa. We both love each other kaya natitiis nami

n yun."

"Oo, madami talagang tanga sa pag-ibig."

"Naku, sa ating dalawa.. Mas naging tanga ka."

"Fine. Fine. O tapos?"

"Well, one time.. He asked me if pwede bang iquit ko yung job ko. I was like.. H *ll to the no! Na-uh! I won't! Tapos nagalit siya. Kean db? As if naman I'll qui t my job for him talaga."

"Bakit hindi?"

"Madami pa akong gusto marating. You know that this is my dream.. If you were hi m will you let me quit?"

"Hindi."

"See!"

=___=+ Don't let me regret please! Na si Gab ang boyfriend ko at hindi ikaw!

"Kasi kilala kita! At alam kong yun ang pangarap mo."

"EXACTLY! He doesn't know me that much! Paano ko ipagkakatiwala ang sarili ko sa kanya?! Nowadays.. Madaming manloloko at nangiiwan. Isa ka na dun."

"Ops. Di ako kasali sa usapan na to. Tuloy mo yung kay Gab."

Sira talaga to!

"Ayun nga! Nagdadalawang isip ako.. If mahal ko pa din ba siya?"

"Dahil ba sa nakita mo ulit ako?" sabay grin.

"ANG YABANG MO! Gwapong gwapo ka na naman sa sarili mo."

"Gwapong gwapo kasi sa sarili ko yung kausap ko."

"SHUT UP! Hay naku. Nangaasar pa!"

"Ikaw kasi. Chill lang. Eh ano bang gusto mo mangyari?"

"Saan?"

"Sa inyo! Ayaw mo na ba sakanya? E di makipagbreak ka!"

"A--Ayoko."

"Bakit? Kasi magiging loveless ka?"

"Hindi ah! Mahal ko din naman yun kahit ganun yun."

"Oh eh mahal mo naman pala.. Bakit nalilito ka pa?!"

"Di mo ba talaga naunderstand yung sinabi ko a few minutes ago? We don't know ea ch other that much."

"Eh ano?"

This guy is so naiveee -___-

"Hindi ko alam kung sapat na yung pagmamahal ko sakanya Kean. We haven't really spent much time getting to know each other. That's a big problem! We know a lot of things about each other pero iba pa rin yung actual. Yung, laging together to test if you both will work out."

Tahimik lang siya. Ooh, I forgot.. Ayaw niya ng ganitong bagay.

"Dara.. E di bigyan niyo ang isa't isa ng time."

"Hindi nga pwede kasi we're both busy."

"E di magbreak kayo."

"KEAN!"

"Bakit? Ano ba kayo? Tanga? Ano niyo ang isa't isa.. Libangan pag walang magawa? Dara, hindi ka talaga sasaya!"

And yet, kahit ayaw niya ng ganito at kahit konti lang ang sinasabi niya, he alw ays give the best advice so better listen.

"Career o lovelife. Isa lang diyan. Since hindi niyo kayang pagsabayin, e di mam ili ng isa. Kaya ka pinagquiquit ni Gab--"

"Aba't ako pa pinasuko niya?!"

"Wag kang makitid ang utak! Ginawa niya siguro yun para di ka mahirapan mamili."

"But still.. I won't give my career up."

"E DI MAKIPAGBREAK KA! Ang tigas ng ulo mo!"

"Ayoko nga!!"

"E di sige! Magtiyaga kayo sa call text at skype na wala ng nangyari kung hindi 'Hello? Naririnig mo ba ako?' =___=+"

Well.. As always, he is right. Pero ayoko mamili.

"Kung ayaw mo mamili, magtitiis ka sa dalawa. Minsan.. Sa kagustuhan mong makuha yung dalawa lalong nawawala parehas. Lalabo relationship niyo dahil busy, at di ka rin makakafocus sa trabaho. Kita mo na? Kaya mamili ka ng isa."

"E di Career."

"E di makipagbreak ka."

"Pero--"

"Mahirap?"

"Of course! Stupid!"

"Ikaw ang tanga sa ating dalawa ano!"

"Shut up! =___=+ Kean! Ano ba?"

"Hindi mo naman kailangan magdecide agad agad.. Magusap kaya kayong dalawang tim ang ano?"

"Me and Gab? Timang?!"

"At sino pa?! Hay naku! Dara! Pasaway ka! Nilibre na nga kita sakit ng ulo pa ib ibigay mo sakin, tara na."

"Saan?"

"Ihahatid kita sa bahay niyo!"

"Naks!"

"Oo. At bukas na bukas maguusap kayo ng Gabriel na yun! Tara dali!"

Thanks Kean. Maasahan ka talaga..

Pero..

Love vs. Career? :|

Gabriel's POV

Hindi man lang niya ako nakita? Ako ang dahilan ng pagpunta niya dito pero noong

nakita niya si Kean niyakap niya agad at biglang nakalimutan ako.

Mahal pa kaya niya si Kean? :(

Naging rebound lang ba ako? :(

"Gab *pant pant* Sand--Ali lang. *pant pant*"

Paglingon ko, si Elle pala. Hingal na hingal. Hinabol ako.

"Ano ka ba? Bakit ka sumunod?"

"Diba.. *pant pant* Ganun naman dapat gawin? Ganun sa movie, WHEW! Ano ka ba?! A ng bilis mo tumakbo!"

"Gusto kong lumayo eh."

"Awww. Gab."

Pinat niya yung likod ko. Kakainis! Lalo akong naiiyak eh. Iyakin pa naman ako. T___T

Yan na! Umiyak na nga ako! At niyakap ko na lang si Elle..

"Elle. Bakit ba kasi ang gwapo ng boyfriend mo?!"

"ANO?!"

Sabi niya, natatawa tawa pa. Seryoso kasi ako. T___T

"Elle.. Bakit ganun? Ang unfair. Nakalimutan niya agad na ako ang pinuntahan niy a noong makita niya si Kean."

"Eh kasi Gab.. Baka nakakalimutan mong nawala si Kean. Akala ni Dara patay siya. "

"Pero kahit na.. Kung ako na ang mahal niya dapat ako ang nakita niya."

"Anong ibig mong sabihin diyan?"

"Hindi ako mahal ni Dara?"

"Ikaw ba? Mahal mo ba siya?"

"Oo naman!"

"Eh siya? Mahal ka ba niya?"

"Oo? Siguro? Tatlong taon na kami!"

"Hindi naman sa tagal yan eh! Gab.. Kung iisipin, hindi naman talaga kayo nagdad ate eh. Hindi naman sapat ang tawag lang diba?"

"Anong ibig mong sabihin Elle?"

"Gab kasi.. Baka kulang pa yung love ni Dara sayo."

"Huh?!"

"Sa inyong dalawa.. MAS mahal mo siya. Ikaw laging gumagawa ng paraan, kaya nagi ng kampante siya sayo. Kaya baka akala niya mahal ka niya."

"Elle! Di ako mahal ni Dara? T___T?!"

"Hindi naman sa ganun! Ang sinasabi ko lang.. Baka lang nakukulangan siya."

"Eh ano pa bang gagawin ko?"

"Madami ka ng nagawa.. Pero ang kailangan niyo, oras!"

"Eh yun nga ang wala sa amin."

"Yun! Yun ang dapat mong solusyunan!"

"Gagawa ako ng oras? Paano? Magquit ako sa banda?"

"SAPAK?!"

"Bakit naman?! T___T"

"Nagsacrifice kami ni CK para diyan tapos magququit ka agad agad?!"

Oo nga pala, sus. Miss lang ni Elle si CK eh!

"Kaya nga pinagququit ko siya eh. At least siya walang iisipin na member. Kung a ko ang model sa aming dalawa, magququit ako. Kasi mag-isa lang siya!"

"Diyan na nga papasok yung.. Sobrang mahal niyo ba ang isa't isa para isakripisy o ni Dara yung career niya?"

Napaisip ako doon. Hindi ko alam. Hindi pa kami nagsasama ng matagal. Kaya alam kong hindi pa strong yung pagmamahalan namin. Naks!

"Anong gagawin ko Elle?"

"Ano bang ginagawa ng ICL ngayon? Busy ba?"

"Promote sa Philippines."

"E di mas okay. Solid na ang fanbase niyo dito. Kaya mas madali kang makakaalis. . Lagi kayong magdate ni Dara. Humabol sa mga oras na di kayo magkasama. Magusap . Magdesisyon kung anong ggawin niyong dalawa. Kayo lang may alam ng sagot."

*lightbulb*

Niyakap ko si Elle! Ang talino talaga niya! Buti siya ang nilapitan ko!

"KOMAWOYO ELLY!!!"

"El--Ly?"

"Oh? Bakit?"

"Wala lang.. Ano.. Naalala ko yung.. Ice age na movie!"

"Ah. Pero salamat talaga ah! Bukas na bukas din pupuntahan ko si Dara at kakausa pin ko siya!"

*Ring Ring* Calling: White Lady koo <3

"Oh? Bat di mo sagutin?"

"Kinakabahan ako! Bukas na lang kami maguusap. Magiisip pa ako eh. Ng sasabihin at gagawin! Osige! Salamat ulit Elle ha!"

Nagflying kiss ako sakanya at umalis na. Masyadong occupied ang isip ko kaya naw ala na sa isip ko na ihatid si Elle.. Noong balikan ko naman wala na! Malaki na siya! At ako rin malaki na! Kaya kailangan kong solusyunan ang problema namin ni Dara!

CHANEL'S POV Grabe! Nakakapagod ang araw na ito! At.. Walang taxi akong makita. Kaya napilita n ako magbus tapos magjeep. At ngayon naglalakad ako papasok sa subdivision. May pepper spray ako kaya subukan lang nila!

Paano na kaya si Dara at Gab? Pati pala sila namromroblema. Kung iisipin, parang ang dali lang naman magdesisyon kung anong gagawin pero hindi eh. Career o love na ito. Buti na lang wala akong ganung problema.

*beep beep*

Biglang may sasakyang bumisina sa akin. Ang lakas ng ilaw kaya hindi ko din masy ado naaninag. 11:00 PM na! Katakot! Kaya naglakad ako ng mabilis na mabilis.

*Beep Beep*

ANO BA! Subukan lang nilang kidnappin at rape-in ako! Subukan lang nila! Lakad b ilis! Chanel! Bilis!

Biglang namatay yung ilaw sa kotse tapos namatay na din ang makina. Narinig kong magbukas at magsara yung kotse.

OMG. Hahablutin na kaya ako?!

Naglakad lang ako ng mabilis habang hinahanap sa bag ko yung pepper spray! Asan na ba--

*thump thump*

OMG! MALAPIT NA SIYA!

CHANEL TAKBOOOOOOOOOOOOO!!!!!

"HOY!"

Stop!

O__O3

"COURTNEY ANO KA BA?!"

Co--Courtney??

Pagtalikod ko..

Uyyy. Ang gwapo. Kahit sino ata magpaparape dito! ^___^

*Pok* "Aray! Bakit mo naman ako kinetongan?!"

"Anong kinetongan?! Tsaka bakit ka naglalakad mag-isa?! Gabing gabi na ah!"

"Eh bakit nakasasakyan ka pa? Saan ka galing?!"

"Hinatid ko si Dara!"

"Aahhh."

"Teka nga! Ikaw ang usapan dito! Bakit ka mag-isa? Nasaan na si Gab? Teka wag mo ng sabihing--"

Namumuo na ang kilay niya..

Nagdudugtong na sila..

Oh no

Ayan na.

In 5.. 4.. 3.. 2.. 1..

"HINDI KA HINATID NG SIRAULONG YUN?! PAANO KUNG MAY MANGYARING MASAMA SAYO AH?! GAGU PALA YUN! Gabing gabi na pinagcommute ka?! BAKIT DI KA MAN LANG NAKITAWAG O KAYA NAGTEXT?! SA SUSUNOD NGA MAGCHARGE KA NG PHONE! NAKU KUNG MAY NANGYARING M ASAMA SAYO!! Di ko talaga mapapatawad ang sarili ko."

:""""> Eeeey. Anubeeey. Protective naman ng boyfriend ko!

"Wag ka na ngang magalit. Okay naman na ako di ba?" Sabay hawak sa kamay niya at sakbit sa arms niya.

"Hatid mo na ako pauwi?"

"Hay naku! Pinapasakit mo ulo ko!"

"Suuuus. Nagaalala ka kasi masyado! May pepper spray ako!"

"Delikado pa din! Hay naku. Sa susunod nga wag kang tatanga tanga!"

"ANO?!"

"Wag kang tatanga tanga!!"

"ANG SAMA NG UGALI MO!"

"Talaga! Mas masama ang ugali mo!!"

"ANO NAMANG GINAWA KO SAYO?!"

"Paano kung nagkataong may mangyaring masama sayo?! PAPATAYIN MO AKO KAKAPAGPAAL ALA?!"

Natahimik naman ako. Sige na nga. Sweet na nga siya. At sige na nga, bati na kam i.

"Peace na oh."

"Peace. Peace." sabi niya ng nakakunot pa ang ulo. Galit nga ata!

"Oy Kean! Tayo ka ng maayos ah. Tigasan mo katawan mo! Pag ikaw!"

"Ano?! Baki--ARAY!"

Sumakay lang naman ako sa likod niya ^___^V Nakapiggy back ride ako sakanya.

"Hoy! Babae! Baba!"

"Ayoko nga! >:P"

"Sabi ng baba eh!"

"Ayoko! Dito lang ako!"

"Isa!!"

"Dalawa!"

"Hay naku! Pasaway!"

Tapos Inayos niya yung pagbuhat sa akin. Tamo. Magpapabuhat din naman pala!

"Sa susunod wag mo ng gagawin yun ah?"

"Alin?"

"Yung mangiiwan basta basta. Magdidinner tayo db?!"

"Ay oo nga pala. Sorry talaga doon, may problema kasi si Gab--"

"Magagalit talaga ako kaso sige.. Bati na."

"Yey! Love you." Sabay kiss ko sakanya sa cheeks.

Napatigil naman siya tapos..

"WAG KA NGANG GUMANUN!"

"Ano?!"

"Yung.. Ano.. Yung.."

"Yung??"

"Yung basta na lang nagkikiss."

"Ay ayaw mo? Sige wag na--"

"HINDI AH! Ang akin lang naman, magwarning ka! Pero sige.. Kiss lang ng kiss!"

Binatukan ko siya! Siya ang perfect example ng gentleman na bastos!

"Isa pa.. Wag mo na ulit gagawin yun ah?"

"Alin na naman?"

"Uuwi mag-isa. Na lobatt ang phone at hindi macontact. Buti na lang nakita kita! May suntok talaga saakin yung Gab na yun pag nakita ko siya!"

"Hay naku Kean! Tama na yan! At least kasama mo ako."

"Hay naku. Masyado kang spoiled sa akin."

"NYAY! Asa! Hindi kaya! Lagi mo akong inaaway!"

"Hindi ako gumagawa ng ganito sa iba!"

"Psh! Oo nga ano? Ako ang first and last mo?"

"Oo. Ikaw.. Ako.. Second tapos nainlove ka kay Dylan tapos kay CK--" "Ay naku! Nagseseselos na naman!"

"Di noh!"

"EH ANO PALA YAN?!"

"Unfair mo lang! Ako, ikaw lang! Sayo andami!"

"Grabe naman! Ako, ikaw lang din! Para kang sira!"

"Talaga?"

"Oo! Swear!"

"Sige nga! Patunayan mo."

Tapos bumaba ako sa likod niya tapos humarap sakanya sabay hawak sa mukha niya..

Tapos..

Lumapit ako.. Siya pumikit.

^____^V

"I love you."

Siya: O////O

"NAKAKAINIS KA COURTNEY!"

"Anong ginawa ko sayo?! Akala mo ikikiss kita ano?!"

"HUH? A--Asa!!!"

"Sus! Bakit ka pumikit!"

"Kasi.. Ano.. Inaantok na ako! TARA NA NGANG UMUWI! Hay naku!"

Natawa na lang ako. Namumula pa siya tapos hindi makatingin sa akin! Hahaha! Sir a talaga!

"Oh ano na? Tara na!"

"Di ako papayag!"

"Di ka papayag na?"

"Di ako makaganti sayo!"

"ABAAAAA!"

"At bakit?!"

"Girl ako! Dapat pinagbibigyan mo ako."

"Pwes. Hindi ako naniniwala sa ganun."

"KEAN! =___=+"

"Ano?!"

"Umayos ka nga! Gusto mo gumanti sa akin?! Para kang bata."

"*roll eyes*"

ABA! Ang sungit! Ang moody talaga niyaaaa! Hanggang ngayon! Di niya maalis yun! Himala na talaga kung paano siya naging Yohann!!

"Ano? Sasakay ka ba o hindi?"

"Teka lang naman!"

Biruin mong nasa may sasakyan na siya! Hay naku! Kaya humabol ako sakanya.

"Oi! Kean!! NAKALOCK!!"

Tapos dumila na lang siya at pinatakbo ang sasakyan at umalis.

O_____O

WHAT THE FCK?!?!?!?!?!??!?!

NAKAKAINIIIIIIISSSS!

Ano ba yun?! Ang isip bata! Ang immature! NAKAKAINIS!!! NAKAKAINIS SI KEAAAAAN!!

Naghintay pa ako ng 5 minutes..

GRABE! hindi na siya bumalik!

Iniwan niya talaga ako dito?! Anong--GRABE! Minsan talaga hindi ko maintindihan ang lalaking yun! Ang moody! Minsan ang childish!!

Kaya ayun. Naglakad ako pauwi sa bahay! Nakarating ako ng 11:30 PM. Pagod na pag od na ako!

"Anak! Bakit ngayon ka lang?!" sabi sa akin ni Mama.

"Madami po akong ginawa."

"Talaga? Eh maaga ka daw umalis sa office."

"Opo. Eh madami ako inayos."

Ugh. Andaming tanong ni Mama. Gusto ko kang magshower at matulog na!

"Ma.. Bukas na tayo mag-usap. Pagod talaga ako."

"Mukha ngang wala ka sa mood."

"PAANO INIWAN AKO NI KEAN!!! Pinaglakad niya ako!! GABI NA KAYA!!"

"Oh?! Ano namang ginawa mo?"

=___=+ Ako agad?

"Wala noh! Isip bata lang siya! Bahala nga siya. Ma, kiss na. Tutulog na ako. Ik aw din ah."

Tapos umakyat na ako at dumeretso sa CR.. Pagkatapos kong magshower..

A--Ano to?!

Sa sobrang pagod ko, hindi ko na napansin tong malaking kahon na nakapatong sa k ama ko. Pagbukas ko.

Isang malaking malaking bear na may t-shirt na nakasulat na "KEAN" Pagtingin ko sa letter..

Courtney, Ano? Ayos ba? Ang pogi ng bear ano? Ako yan! Kaya nga Kean! Nagmamadali akong is ulat ito. Baka kasi dumating ka na! Sorry iniwan kita ah! Ikaw kasi. Paasa ka! L am mo namang sabik ako sa lips mo. Wag kang mag-alala. Yung dadaanan mo wala nam ang gago. Pinasabihan ko din sa guard na bantayan ka. Kaya safe ka! ^___^ Galit ka pa ba? Sorry na. Hindi ko kasi alam kung paano ko ibibigay ang bear kaya ito naisip ko. P.S Kung hindi ka na galit.. Kukunin mo ang phone mo at tatawagan mo ang number na 0917*******

Hinawakan ko yung bear. Grabe! Kasing laki ko na halos! Nasa sasakyan niya sigur o to! Kaya ayaw ako pasakayin! PASAWAY TALAGA!

Gusto pa makaisip ng sweet way kung paano ibibigay sa akin to! SWEET?! Eh pinala kad niya ako mag-isa! Nakakainis!

Napatingin ako sa phone ko. Sige. Ttawagin ko siya! Pero dahil sisigawan ko siya !! Hindi dahil.. Kinilig ako.

Pero slight dahil doon.

Hmmm. Ambango ng bear. Amoy ni Kean. :">

"BABEEEE! Ang tagal mo tumawag, kanina pa ako hintay ng hin--"

"ANONG AKALA MO?! MASAYA AKO! INIWAN MO AKO!! Sana man lang binigay mo na lang! BAKIT KAILANGAN IWAN PA AKO?! NAKAKAINIS KAAAAAA!! I HATE YOUUUUU!"

Tapos natahimik sa kabilang line. Oopps. Napasobra ata ako. Naghintay ako ng 5 m inutes. Tahimik pa din. Pero hindi naman niya binababa..

Halaaaa. T____T

"Kean? :("

"Oh?"

"Aaah. Keaaaan!"

"Ano?"

"Wag kang ganyan. Keaaaan!"

Tapos hindi na siya nagsalita. Hindi din ako nagsalita. 3 minutes pa..

"Keaaan."

"Ano po? Okay ka na ba Courtney ko? Mainit pa ba ang ulo mo? 8 minuto na ang bin igay ko sayo.. Tatanungin kita, galit ka pa ba?" Napa tungo ako.

"Hindi na. T___T"

Nakakainis! Kanina ang childish! Ngayon ang cool na. Alam kasi niya na matampuhi n ako.. Pero after 5 minutes nawawala naman agad.

"Osige.. Courtney."

"Oh?"

"I love you." :"""> Eeey.

"I love you too."

"Matulog ka na ah? Yakapin mo si Kean Jr."

"Psh!"

"Wag na pala. =___=+"

"Bakit na naman?! Kasasabi lang na yakapin! Ito nga! Yakap ko na oh."

"WAG MO NG YAKAPIN SABI! Alisin mo kamay mo! Alisin moooo!"

"BAKIT NA NAMAN BA?!"

"Alisin mo nga!"

"Ayan! Nakaalis na!"

"Good!"

"Sira! Kasasabi lang na yakapin tapos--"

"Eh kasi maiinggit lang ako! Buti pa yang bear kayakap mo sa gabi! Ako loveless! Psh."

Natawa ako! Tapos kinilig! Alam kong seryoso siya noong sinabi niya yun! With ma tching dabog and pout pa.

"Hay naku. Pasaway. O siya. Goodnight na. I love you. Tulog na."

"I love you too. Night."

"Okay. Baba ko na--"

"Teka teka!"

"Ano?"

"Nakalimutan kong sabihin.."

"Ano?"

"Quits na tayo! NAKAGANTI AKO SAYOOOO! BLEH BLEH BLEH BLEH!"

*toot toot*

KEAAAAAAAAN!!!!!!!!!!!!!

Nakakainis!! ANG ISIP BATA! ANG MOODY! ANG CHEESY!! Nakakainis!! Itong mga bagay na ito!! Ang dahilan.. Kung bakit..

Mahal na mahal ko yung lalaking ito eh!!

NAKU KA KEAN! Pasalamat ka love kitaaaa! Kung hindi!!! Humanda ka!! Haaay.

Sige na nga. Matulog na. At yakapin si Kean Jr. Yun na lang ganti ko sa Kean na yun. Goodnight. At bukas.. Mukhang madami pang aayusin.. Kay Gab at kay Dara. =) Gabriel's POV Nandito ako ngayon sa tapat ng bahay ni Chanel. Natatakot ako puntahan si Dara K oleen eh. Alam niyo naman yun. T___T Mas nakakatakot pa sa white lady.

Magdodoorbell na sana ako ng--

*ding dong*

O____O

Pagtingin ko..

*O*

Gwapo pala talaga siya ano?

Matangkad. Makinis. Macho. Lahat na ng MA nasakanya na.

Bigla siyang tumingin sa akin.

Ako. Na playboy?? At idol?? Nataranta!

Ngayon alam ko na kung bakit andaming patay na patay sa kanya.

"Teka.. Db ikaw yung Gab?" "Ah.. Oo."

Sabi ko ng hindi halatang natataranta ako. Bakit ang astig niya?! Gagayahin ko s iya! ^___^

Kaso bigla na lang niyang hinawakan yung kwelyo ko at akmang susuntukin ako.

"BAKIT HINDI MO HINATID SI COURTNEY KAGABI?! Sira ulo ka ba?! Paano kung napaham ak siya?! Kung napahamak lang talaga siya hindi ko alam kung anong magagawa ko s ayo!"

Malapit na yung kamay niya sa akin kaya napapikit na lang ako at naghintay na--

"KEAN PATRICK TOLENTINO PADUAAAAAAAAAA!!!"

O_____O!!!!!

Si Elle!! Lumapit siya sa amin tapos hinablot yung tenga ni Kean.

"ANO SA TINGIN MO ANG GINAGAWA MO AH??" Sabi ni Chanel kay Kean.

"Kasi hindi ka niya hinatid--Aaah! Babe! Tama naaa! Aaah."

O____O

Yung astig na Kean kanina..

Naging..

Under?

Basta. Hindi ko maipaliwanag kung anong nangyari noong dumating si Elle. Lumambo

t siya. Naging warm yung pagiging cold niya.

"Kahit na! Kung hindi ako dumating susuntukin mo siya?! Sira ka ba?!" "IKAW NA NGA INAALALA!" "Pwes hindi ko hinhingi na alalahanin mo ako!" "ANO?!" "ANO?!"

Nagpatuloy lang sila magaway. Alam kong nag-aaway sila, pero.. Kita mong mahal n ila ang isa't isa kahit ganoon.

Bakit ganun?

Bakit ang saya nila?

Bakit kahit tingnan mo sila makikita mo yung Love? Bakit?

Bakit sa amin ni Dara walang ganun?

Bakit hindi nagkaroon ng ganun.

Bakit ganun? :(

Ginawa ko naman ang lahat ah.

Pero..

Bakit wala pa rin?

Mahal ba niya ako? Mahal ba niya ako? :(

DARA'S POV

"Miss Dara Koleen, tomorrow ah. May photoshoot ka with Globe Tattoo."

=___=+ I know. I just rolled my eyes and walked out. Sobrang nagger! She's not e ven my manager to begin with!

Papunta na ako sa car ko when suddenly--

"Gab--Gabriel. Wh--What are you doing here?"

And now, looking at him.. Hindi si Gab ang nakikita ko. It's his alter ego.

Si Alexis. The serious and cool one.

Humarap siya sa akin with those sad and confused eyes. Maybe it's about our rela

tionship. "Dara Koleen.. We have to talk."

**

"Ano ba tayo?" he said. Sobrang seryoso niya. Pero hindi siya makatingin sa akin .

"Girlfriend, Boyfriend."

I answered. Yun naman talaga kami hindi ba?

"Talaga? Para sayo.. Paano ba kapag magboyfriend girlfriend?" "E di ganito--" "Kapag ba may boyfriend girlfriend, kahit na matagal na tayong hindi nagkikita m as pinuntahan at niyakap mo pa yung lalaking dati mong mahal?"

O____O

Yung nangyari kahapon.

"Kapag ba magboyfriend at girlfriend mas inuuna pa yung iba? Ano? Dara Koleen?"

"Gabriel.."

"Pero wala na akong magagawa. Ano nga bang panama ko sakanya diba? Kung hindi na man siya nawala.. Wala talaga akong pag-asa sayo. Hindi ba nga, iniwan mo na din ako noon dati dahil magpapakasal ka na pala sakanya? Kaya ano pa bang sinasatsa t satsat ko dito."

Gabriel.. :|

I.. I'm speechless.

"Sa loob ng tatlong taon.. Pinagpilitan ko ang sarili ko sayo. Masaya ako. Ginaw a ko lahat para mahalin mo ako.. Sabi mo, mahal mo naman ako.. Pero Dara Koleen, sapat ba? Sapat ba yung pagmamahal mo?"

I.. I.. I really don't know :(

Paano ba masasabing sapat na ang pagmamahal mo sa isang tao?

Kailan mo ba masasabing siya na?

"Ako, alam ko sa sarili ko, na simula makilala kita.. Alam kong ikaw na ang gust o kong makasama. Alam kong mahal talaga kita. Kaya ginawa ko lahat.. Kahit na pa god na pagod ako kakakanta, kakarecord, sa mga photoshoots and tv guestings.. Pa g nagkaroon ako ng libreng oras.. Tinatawagan agad kita. Tinetext kita. Para kam ustahin ka.. Kasi, ilang minuto lang na di kita kasama namimiss agad kita."

I was just listening to him the whole time. Wala akong masabi. I'm guilty I know .

"Ayokong manumbat, ayokong magalit. Ayokong maningil. Kasi lahat naman yun ginaw a ko kasi gusto ko, kasi alam kong may tayo.. Pero Dara Koleen.. Noong nakita ko si Kean at Chanel kanina, napaisip ako.. Anong klaseng pagmamahal ba meron tayo ? Bakit kahit anong gawing isip ko.. Walang wala tayo sa kung anong meron sila, sa kung anong nararamdaman nila."

"Dara Koleen, ako, mahal talaga kita at kaya kong gawin lahat para sayo.. Pero i kaw? Mahal mo ba talaga ako?"

"Mahal mo ba ako? O naging rebound mo lang ako?"

"Rebound lang ba? Na noong nawala si Kean sa akin mo binuhos ang lahat? Na noong malaman mong mahal kita mahal mo na rin ako? Ganun ba? Mahal mo ba talaga ako?"

He was looking at me, waiting for an answer..

But unfortunately.. I couldn't give him one. Kasi, pati ako naguguluhan.

"Gab.. I don't know."

Natigilan siya.

"THREE YEARS. Three years na akong nagpapakapagod sayo tapos ngayon sasabihin mo .. Hindi mo alam?"

"It's because I really don't know! Rebound? Siguro nga you were my rebound. I wa s very hurt that time. Mahal na mahal ko si Kean, and I admit.. Hindi mo talaga siya kayang pantayan."

Napatungo siya because of what I said.. But that's true.

Until now, MAS pa din si Kean kay Gab.

"Oo, I also admit.. Na.. Minahal kita kasi mahal mo ako. I thought.. Baka this t ime, mas okay kapag pinili ko yung lalaking nagmamahal sa akin. Pagod na ako sa ako na lang ng ako yung nagmamahal. Nakakasawa na." ou. I wouldn't do that naman if you are not special to me. Sa three years na yun napatunayan mo sa akin na.. You are super worth it, na mahalin kasi pinakita mo talaga na mahal mo ako.. Pero kasi.."

"Pero ano Dara? Ano pa bang naging pagkukulang ko?"

"Gab.. Ang hirap kasi na maggrow yung love ko for you kung puro text and tawag l ang tayo. How will we know if we'll work out kung puro ganun? Matanda na tayo.. Serious relationship na ang hinahanap natin.. Pero paano ko mapapatunayan na sap at na yung love natin para maging serious tayo sa isa't isa kung puro calls and texts lang? That's why hindi nagrow ang love ko.. And I think.. Nabawasan."

Parehas lang kaming tahimik..

"Ano ng balak natin? Magbreak na? :("

Napatigil ako. Hindi ko alam pero may part sa akin na gusto na din makipagbreak kasi I'm not happy sa relationship namin. :(

"Siguro nga, we should end everything here."

Lumapit siya sa akin at hinug ako.

"Goodbye Dara Koleen. Salamat sa pagbibigay sa akin ng chance para ipakita yung love ko para sayo. Salamat sa pagbibigay sa akin ng three years.. Para masabing kahit minsan naging akin yang puso mo. Sorry din kung hindi ako naging mabuting boyfriend sayo. Pero ito ang tandaan mo.. Sa lahat ng babaeng dumaan sa buhay ko . Ikaw ang pinakaminahal ko ng ganito."

And with that, he walked away..

Is this really the right thing to do? :( ** KEAN'S POV

=____=+ Tek! Malas talaga yung Gabriel na yun--

"COURTNEY! AYOKO NG PINK!!" "Wala kang magagawa! Yan ang gusto ko!"

GRRRRRRR!!!! SIPAIN KO KAYA ITO?!

Paano ba naman kasi..

Nililinisan ako ng kuko?! Sira ulo talaga ito!

"Wag kang gumalaw! Hindi ko mailagay ng ayos!" "WAG MO NGA LAGYAN NG KULAY ANG KUKO KO!" "I was actually writing something!"

Pagtingin ko..

Ang sinulat niya sa bawat kuko..

K-E-A-N <3 Sa left hand. P-A-D-U-A Sa right hand.

"COURTNEY ANO BA TO?!" "Nail polish.. Duh!"

Sinamaan ko na lang siya ng tingin, paano ko pa naman kaya siya mapipigilan eh a ng saya saya niya?!

Pag masaya siya ayos lang kahit magmukha akong tanga.

*Somebody that I used to know*

"Uy Kean, ganda ng ringtone mo ah."

Ano? Sira! Hindi man lang sinagot! Basa pa yung pinintura niya sa aki--

*King of anything* May tumawag din sakanya. Sabay na naming sinagot.

"Hello?" "Kean.." Tapos narinig ko yung sob.

"Dara? Umiiyak ka?" "No *sob* way."

"What happened?"

"Punta ka sa house." "Bakit?" "Nagluto ako spaghetti!! GRR! I hate these fckng onions! Come here." "I can't--"

Napatingin ako kay Courtney.

"Osige pupunta na ko diyan." sabi niya. Noong aalis na siya pinigil ko.

"Saan ka pupunta??" "Kay Gab." she said while grabbing her bag. "Doon na nam--" "I love you too. See you later babe." Sabay kiss sa cheeks ko. Nakakainis. Ano p a bang magagawa ko?!

"Hello? Hello?" Ay si Dara nasa phone pa. "Oh?" "Come here na please." Wala "Oh?" "Come here na please." Wala na din naman akong gagawin.. So fine.

"Sige. I'm on my way."

**

"Oh ano? Masarap ba?"

Tiningnan ko lang siya.

"Magmodel ka na lang. At wag na wag ka ng lalapit sa kusina! Ano ba to Dara?! An g asim ng spaghetti mo!" "It's Italian!" "Tengene. Anong paki ko?! Pilipino ako! At hindi ako nasasarapan sa luto mo!"

Tumingin siya ng masama sa akin. Bakit ba kapag honest ako yung mga babae tumiti ngin ng masama sa akin. Anong gusto niyang sabihin ko? Masarap?! Eh lasang sinig ang to!

"Sa susunod try mo magluto ng sinigang. Baka maglasang spaghetti. Ano ba yan! Pa turo ka kay Courtney magluto minsan."

Natahimik na lang siya.

Bakit? Di pa ba sila ayos ni Courts?

"Oh? Bakit?" "Kean.." "Oh?" "Am I not.. A girlfriend material?"

Napatitig na lang ako sakanya at natawa.

"Oo naman! Dara! Wala kang alam na gawaing bahay. Gusto mo sinusunod lahat ng gu sto mo. Gusto mo ikaw yung inaamo at sayo nageeffort--" "STOP IT OKAY?!"

This time. Umiyak na siya. Nagjojoke lang ako.

"Uy. Ano ka ba. Joke lang yun. Alam mo naman." "Jokes are half meant." "Eh bakit ka ba umiiyak diyan? Kelan ka pa naging weak at isip bata?" "I don't know.."

Kumain na lang ako. Tiisin na lang ang sinigang na spaghetti na to kesa magsabi pa ako ng kung ano ano.

"DAMN! I hate that stupid Gabriel! He's always making me so damn confused! I'm n ot like this! I AM DARA KOLEEN! Top 10 Model sa Asia! Tapos ganito?! I'm crying over this?! GHAAAAD! So petty!!"

Nagtuloy tuloy na siya dumakdak doon. Pinakinggang ko lang..

"Break na kayo noh?"

Tumitig lang siya sa akin at umoo.

"Ayos ka lang?" "Of course I'm okay!!" "Utot mo!"

Ang sama na naman ng tingin niya sa akin! WHAT?!

"Ay naku Kean! Sarap mong suntukin!" "Suntok lang. Kaso dahan dahan ka, matigas yan.. Baka mabalian ka."

Tumawa naman siya. Kung kailan naman hindi ako nagjojoke saka siya tumawa. Bigla niya akong sinuntok at umaray. SABI NAMANG MATIGAS EH! Ayaw maniniwala.

"Haaaaaaay."

"Lalim naman nun." "Kean! I don't know what I'm feeling right now. I'm so frustrated and mad and ki nda sad.. And frustrated."

Lah. Mukhang gulong gulo nga siya. Hindi naman ganito si Dara Koleen.

"Huy." "Oh?"

Tinapik ko ang balikat ko, tumitig sa akin tapos niyakap ako.

At umiyak. Ay nako.. Bakit ba ang hilig hilig umiyak ng mga babae sa akin. Amoy sibuyas ba ako?!

"I'm so mad and confused right now! Nalilito ako! Alam mo yung feeling na.. Supe r crappy?! Pero sobrang light din.. Na parang wala na akong aalalahanin. Sarili ko na lang ulit pero when I'm alone.. Pakiramdam ko mag-isa ako."

Binatukan ko siya.

"Ayos ka lang? Siyempre pag alone ka mag-isa ka. High ka Dara?" "ANO KA BA! Be serious nga! It's my first time being like this! Kakainis ka!"

"Yumayakap ka na nga nakakainis pa din?!" "Talaga!"

Tapos hinigpitan pa niya yung yakap sa akin. Haaay naku. Mukhang malungkot talag

a tong babaeng to.

"Dara.." "What?" "Basta gawin mo kung ano yung magpapasaya sayo."

"Paano kung masaya ako sa pangarap ko, at masaya din ako sakanya." "Hindi lang naman ikaw ang may pangarap. Siya din. Kaya nga maguusap. Kaso nagbr eak naman kayo." "What are we suppose to do? I'm confused nga if I love him that much to stay wit h him." "Dapat nagusap kayo. Ano bang gusto niyong dalawa, break ba talaga? Inuna niyo k asi ang sumbatan at galit. Tska maguguluhan ka talaga kasi ngayon na lang ulit k ayo nagsama. Pero.. Kapag mahal mo naman ang isang tao, lahat kaya mong gawin eh ." "I know that Kean. Pero.. I don't know. Malungkot ako kapag wala siya pero hindi naman ako masaya kapag nandiyan siya." "Paano ka naman sasaya kapag nandiyan siya eh nagaway kayo? At ngayon lang kayo nagsama." "CRAP! I don't know what to do!! I NEED TO GO SHOPPING!"

Tapos bigla na lang niya akong hinila.

ANO BA YAN! SHOPPING NA NAMAN! AYOKO NGA NAGSHOSHOPPING =___=+ Lentek na. Pagdating namin sa Mall. Dumeretso lang siya sa Rustans. Sabi ko kakain lang ako pero ayaw paawat. Nakakatakot. Parang mangangagat! Kaya sinundan ko na.

Bili lang siya ng bili. Ni hindi na nga niya sinusukat! Basta kuha lang siya ng kuha.

"HOY! Baka di magkasya sayo yan!" "I know my size. =__=+"

Nyay! Sige na nga. Hindi na nga ako iimik. Nagpaikot ikot lang kami doon ng isan g oras. Sana nagrubber shoes nalang ako. Lupet naman magshopping ni Dara! Ano ba ng balak nito? Ubusin ang tinda?! =___=+

Matapos pa ang 30 minutes. Binayaran niya. Credit card. Tapos nagaya sa Sbarro. Libre daw niya ako. ABA DAPAT LANG! Ang sakit ng paa ko!

Dumating na ang pagkain. Ngayon lang ako naging ganitong kasabik sa pagkain! Nap agod ako kasusunod!

Susubo na sana ako ng biglang napahawak sa akin si Dara.

ANO BA NAMAN YAN! Subong subo na ako eh!

Pagtingin ko sakanya. Nakatingin siya kina Gab at Courtney. Kakain din sa Sbarro !

"BABE!" tawag ko kay Courtney! Tumingin siya tapos nghello.

Narinig ko naman yung mga katabi namin.

'Babe niya yung babae na yun? Eh may kasama siya!' 'Babaero pala yung pogi.' 'May nambababae bang katabi ang girlfriend? Baka kaibigan lang!'

=___=+ Hanggang dito may chismosa?! Bakit kaya di na lang sila kumain?!

Pinalapit ko sina Courtney. Ayaw niyang lumapit dahil pakiramdam niya maawkward yung dalawa. Kaya ngumiti si Gab at lumapit dito.

Gab: Hello. Kean. Hindi pa tayo formally nagmememeet. Ako si-Kean: Ikaw yung lalaking hindi naghatid sa girlfriend ko, at nakipagbreak sa bes tfriend ko. Gab: Yeah.. Right. Courts: Kean!!

Kean : Ano? Totoo naman!

Kung tumahimik na lang kaya ako?! Sige tatahimik na lang ako. At kakain. Gutom n a ako.

Kaya sumubo na ako. Potek. Masarap. Para akong nasa Survivor tapos hinainan ng p agkain. Ang saraaaap!

"Hoy! Kean! Para kang tanga." =___=+ "Ano?!" "Kulang na lang sambahin mo yung plato! Gutom ka ba?!" "Oo! Gutom ako! Kaya tumahimik ka diyan! Agawin ko yung pizza mo eh!" "ANO?! Kumain ka na nga lang!"

Nagkukulitan kaming dalawa, hanggang sa ngumuso nguso na si Courtney. Ang tahimi k nung dalawa. Naiilang ata. Parang tanga. May pagkakataon na ngang mag-usap eh. Haay naku. Tutulungan ko na nga.

"Gabriel." "O-Oh?"

Mukhang nagulat. Ano ba to? Parang Bano.

"Mahal mo ba si Dara." "*cough cough*"

Yan. Nasamid pa. =___=+ Parang di lalaki. Turuan ko nga to.

"Oy pare. Gusto mong maging apprentice ko?" "A-Apprentice?" Ulit pa. Parang--

"KEAN! Ano bang sinasabi mo diyan. Wag mo ngang lokohin si Gab." "Di ko naman niloloko. Binibigyan ko nga ng offer eh! Para di na siya babading b ading." "KEAN!!"

Sabay tingin kay Gab ng apologetic look. Tingnan mo to, kala mo ang bait pero la gi naman akong inaaway.

"Oy Gab. Ano ka ba? Bading ka ba?" "Huh? Asa ka pa!" Yan! "Eh bakit ganan ka? Ang lambot mo? Ni hindi ka napipikon sa akin? Kung hindi ka bading.. Adik ka?" "HINDI! Ano ka ba?! Kanina ka pa pre ah! Nababadtrip din ako!"

YAN!! Tinap ko yung shoulders niya. Inabot ko pa siya ah!

"Yan! Ganyan maging lalaki. Pare. Wag kang uto uto kay Dara Koleen. Si Dara.. Gu sto niya yung lalaking pwede siyang saluhin. Kung babadong bading ka, hindi tala ga mahuhulog sayo to! Independent woman si Dara. Top 10 Model sa Asia yan. Kaya, kaya niya ang sarili niya. Ngayon, kung susundin mo lahat ng gusto niya eh tala gang mapapagod ka at magsasawa siya! Kaya act like a man. Be a man!"

Natahimik lahat. Andami kong sinabi. Sayang ang laway ko kung walang mangyayari sa dalawang ito.

Maya maya biglang.. Tinap ni Gab yung table.

"PAYAG NA AKONG MAGING APPRENTICE MO!"

(_ _") Ay naku.

"Joke lang yun. Anong akala mo sa akin? Sorcerer?! Hay naku. Tara na nga Courtne y!" sabay tayo at higit ko sakanya. Noong nasa may labas na..

"Saan tayo pupunta?!" "Aalis. Kailangan magusap noong dalawa. Para wag na sila magpakatanga."

GABRIEL'S POV Hindi lang gwapo yung boyfriend ni Elle. Matalino din.

Sa tingin ko, tama lahat ng sinabi niya. Masyado ko kasing sinusunod ang gusto n

i Dara.

Lahat bigay ko.. Kaya nagsasawa siya.

"Dara.. We have to talk." "I know."

Huminga na lang ako ng malalim.

"Madami tayong problema. Pero may isang bagay muna akong dapat malaman bago nati n sagutin ang mga yun." "And what is that?" "Do you.. Love me?"

Natigilan siya. :|

"Honestly, I don't know exactly what I feel for you. I like you enough to go on with this, but I don't know if I love you enough to stay and fight."

Aray. Tatlong taon. Hanggang ngayon malabo pa sakanya Ang nararamdaman niya? Eh ano yung tatlong taong yun? Ano pala yun?

"We both know na for three years, lahat ng ginagawa natin is call, chat and text , and admit it or not.. Sa ganung relationship.. Matagal na ang 3 years. Nakaya natin yun. Pero.. I don't know if LOVE talaga ito kasi.. Hindi pa tayo nagsasama talaga. I mean.. I don't know! You understand me right?"

Oo naiintindihan ko siya. Totoo naman eh. Sino nga ba namang lalalim yung love k ung ang ginawa lang ay magtawagan? Walang physical connection.

"Maayos pa ba natin to? Kasi ako.. Gusto kong ayusin to. Kasi mahal kita. Pero k ung naguguluhan ka eh wag na lang. Sabi nila, kapag may doubts sa relationship w ag ng ituloy."

Hindi siya nagsasalita. I suppose. Ayaw na niyang ayusin to. At siguro, panahon na para itigil ko na ang kahibangan ko.

Ang tagal tagal ko ng nagpapakatanga dahil kay Dara Koleen Laxa.

Nagsmile na lang ako sakanya.

"I've had enough. Tama na to Dara. Nakakapagod na suyuin ka, tapos hanggang ngay on hindi ka pa sigurado sa nararamdaman mo. Binigay ko ng lahat lahat pero wala pa ring nagbago. Mukhang si Kean pa rin ang mahal mo. At ako.. Ang lalaking rebo und mo."

"No. Gab.. I--" "Okay na. Wag ka ng magexplain. Mas masakit. Wala naman akong magagawa. Ano nga bang panama ko dun sa lalaking yun? Eh pati ako tinitingala ko din.. Pero Dara, may isang bagay na hindi mo mahahanap kay Kean o kahit sa iba."

Nakatingin lang siya sa akin.

"Mahal kita. Sobra. Na kung wala ako sa banda isusuko ko lahat. Pero.. Ayoko ng ibigay ang lahat lahat. Magtitira na siguro ako sa sarili ko. Para naman pag gan ito, pag iiwan mo na ako.. Kahit konti may babagsakan ako."

Tumayo na ako. Ano pa bang ggawin ko dito? Ilang beses na ba niya akong dinisapp oint at pinaasa? Ilang beses ko na ba siyang sinuyo at minithing makuha?

Pero siguro nga..

Panahon na..

Para.. Magdeserve naman ako ng someone better.

Yung mahal ko.. At mamahalin din ako.

Pasakay na ako sa sasakyan ko. Pauwi na bukas sina Manager dito. Kaya sayang nam an kung babalik ako ng Korea. Siguro magfofocus na lang ako sa pagpropromote. Ha aay. Dara Koleen Laxa. Pinaasa mo na naman ako.

DARA'S POV One week has passed. Nakakapanibago naman na one is texting or calling me and ma king me kulit. I kinda miss him. :(

Pero, normal lang yun. He's been doing it for three years so it's normal na mami ss ko. =)

I'm on my way sa mall right now. I don't have any photoshoots planned. I'm not i n the mood to go to Germany para sa isang major event. I'd rather go shopping!

One hour later, I arrived sa mall. Andaming tao. It's so sikip! Ugh!

Fine. Ayoko na magshopping. It's like Divisoria here. Although hindi pa ako naka kapunta dun. Pero it's so sikip!!!

"You. Out." I said sa girl na nakaharang. "Huh?"

"Get out of my way!!"

Tapos dali dali siyang umalis. Dapat lang. =___=+

I'm so pissed right now! I'm going to the spa to get--

"HELLOOOOOO!!"

*Kyaaaaaah*

=___=+ What was that?! Andaming sumigaw.

I went sa second floor to look kung anong nangyayari. Nakipagsiksikan pa ako!

"THANK YOU PO SA PAGPUNTA SA MALL TOUR NAMIN! WE ARE.."

O____O

"THE ICL KOALA!"

Then they started playing. Oh look! There's branded guy over there! He looks so hot when playing ah!

Then..

**(Hope by F.T Island)

Gabriel started singing. I forgot how good he was. Lahat ng girls tumitili, and ako? Nalimutan ko na super sikip and hot sa place kasi I'm focused sa panonood s a kanya.

Maya maya, I realized na I was smiling all by myself.

Natuwa lang ako. Andaming girls na sumisigaw sakanya, pero alam ko.. Ako yung ma hal niya.

Natapos na sila magperform, then they promoted their album. I saw JM sa side. Ma dami din nagpipicture sakanya. It's true pala na she's famous din.

Wow. Hindi pa siya lumalabas sa TV niyan ah.

"So.. Pwede ba akong tumawag ng isang girl sa stage para alayan ko ng song??"

Then all the girls started screming like crazy.

Maya maya, I saw branded guy pointing at me.. He saw me!!

Then nakita ko tumingin si Gab dito..

Is he going to pick me--

Then he looked away and nagsmile for the sake of the mall tour.

WTF WAS THAT?! :|

Nakita na niya ako eh! Hindi ba niya naisip na pinagtitiyagaan ko siya panoorin? !

It's so hot and sikip and there are a lot of jeje boys that's checking me out!!

Then may nakuha na siyang girl from the audience. =___=+ Okay. She's pretty. And she dress well.

"Hi! What's your name pretty lady?" "Karla Koleen B. *blush*"

=___=+ She even blushed!! Si Gab naman todo ang ngiti!!

"Karla Koleen! You're so pretty." "OMG. :"""">" THE EF?! Pacute pa siya! "I'm not joking! CK!!" then branded guy came. Lumapit lang.

CK: Yo! ^__^V

Then.. Mas malakas na scream. Oooh. He has a lot of fans!

Gab: Hay naku! Bakit ba kita pinalapit? Mas malakas ang sigaw sayo! CK: ^____^V

*SCREAAAAAAM*

Bayun?! Nagsmile lang puro sigaw na.

Gab: Ikaw ba Karla Koleen. Sino mas crush mo? Ako o si CK? Koleen: Hindi ba pwedeng both? Gab: Isa lang pretty lady. Koleen: Eeeh! :""""> Siyempre ikaw!

Tapos hinug niya si Gab! Tumawa na lang si Gab at CK!

And look at Gabriel!! He is enjoying this! =___=+ Ghad!

Maya maya, lumapit si CK with rose. Andami sumisigaw. =___=+ Ingay.

Dami fans ah. Mas cute naman si Gab db?

Kayo? Gab or CK?

I'll definitely go for Gab! He's a total cutie!

Did I just say that? Ugh. Nevermind!

As I was talking to myself.. Nakita ko na yung stage.. Kinakantahan na ni Gab yu ng girl named Karla Koleen B. And he gave her roses. :|

No! That's not fair! Ako lang dapat ang bigyan niya ng rose!!

After ng song. Kiniss pa niya si Karla Koleen.

Ugh! I can't take this anymore.

This stupid mall tour made me realize one thing.. And that is..

CHANEL'S POV

Andaming tao sa mall ah!

"Kean! Daming tao." "Kita ko nga. Tingin mo sa akin bulag?" "Sinasabi ko lang eh! Bakit ba ang init na naman ng ulo mo?!" "Ang sikip eh! Ang ingay pa! Ano ba tong mga taong to!!" "Hay naku. Tara! Uwi na tayo ipagluluto na lang kitang Adobo!" "Uy!! TARA NA!"

Forever favorite niya talaga yung Adobo!

Kahit nagsusungit si Kean, kinikilig pa rin ako kasi yung left hand niya nasa sh

oulders ko kasi he's protecting me from being squished sa dami ng tao.

See! He's so cheesy! :">

Pababa na sana kami kaso paglingon ko..

"Kean!! Kean!!" "Oh? May masakit ba? May umapak ba sayo?!" "Wala!" "Eh ano?" "Si Dara Koleen ba yun?!"

Sabay turo ko sa girl na super tangkad na nakaheels at pababa! Saan yun pupunta? !

"Sundan natin! Mukhang nagmamadali eh!" "Wag na. She has her own business. Kaya uwi na tayo pagluto mo na--" "Mamaya na yun! Tara!"

Hinigit ko si Kean at sinundan namin si Dara! Andaming tao! Super pinagsisiksika n na si Dara. Ako kasi may gwapong shield eh. Pero napansin namin na umuunti na ang tao.

Pagtingin ko sa stage..

Ay may nagmall tour? Kaya pala!

Maya maya papunta na kami sa may backstage! Bago ko pa matawag at mapigilan si D ara.. Ito na ang naging eksena!

*BLAAAAG*

Binuksan niya yung door sa backstage ng malakas! I saw Gab! AND Travis, Jano and Clyde. So sila ang nagmall show??

"GABRIEL ALEXIS ROXAS!!!!"

Sumigaw si Dara! Nagulat lahat ng staff! Pero di nila pinaalis si Dara. Siyempre ! Kilala nila si Dara!

"What do you think you're doing?!" "Ummmm.. Eating?"

Totoo nga naman. Kumakain kasi silang apat. ICL Koala will not be ICL Koala with out any food involved especially ice cream!

"WHY ARE YOU HUGGING AND KISSING PRETTY GIRLS SA STAGE?! DO YOU KNOW HOW MAD I A M?! GOSH! YOU'RE MAKING ME FRUSTRATED!!"

Sigaw ni Dara! Si Gab naman tumayo. Uh-oh. Alexis mode on!!

"Ano? Ako pa ngayon? Ako na naman may kasalanan?! Ano na namang ginawa ko sayo? Eh huling pagkakaalam ko.. Hinayaan mong mawala ako kasi di mo ako mahal at ngay on.. WALA NG TAYO!"

Natahimik ang lahat! Pati yung tatlo!

"Yan." Sabi ni Kean na ngingiti ngiti pa.

Sinamaan ko siya ng tingin! Tapos bumulong siya..

"What?! He's doing great! Tingnan mo.. Mapapaamo niya si Dara Koleen."

Pinanood ko nga ang mga sumusunod na mangyayari at..

"I'm sorry okay?!"

O____O

Tumingin ako may Kean and he's wearing a smug face! HMPH!

"I WAS STUPID! I know. For being confused! For hurting you! And for letting you go! But, while I was watching you.. I can't help but feel.."

"Jealous" Bulong ni Kean.

"JEALOUS! There I said it!"

Ayun. Ngiting ngiti na naman ang loko. Ang yabang niya talaga!!

"AND.. dahil sa mall show! Naclear lahat ng confusion ko.. And.. I LOVE YOU GABR IEL ALEXIS ROXAS! I really do. Alam mo namang.. Never ako naging ganito. And sel fish ako! Kaya lahat ng inaangkin ko mahal ko..Therefore I conclude that I love you!"

Sabi ni Dara! With poise! Ang cute niya panoorin. Parang umaamin siya pero gusto pa rin niya ideny! Si Gab naman nakangiti lang tapos tumakbo kay Dara at hinug siya!

"NAKAKAINIS KAAAA! Bakit ngayon lang?! Ang hirap kaya ng one week ng hindi kita nakakausap!! T____T"

Then nagsmile lang si Dara! Tapos naghug sila! Maya maya binabatukan na ni Dara si Gab! Awwwww!! THEY'RE SO SWEET! <3

"Oh anong nangyayari dito?"

Pagtalikod ko..

O_____O

Ako: CK? CK: Elle?

Nagkatinginan lang kami..

At..

CK: Kean?? Kean: Long time no see. Intsik.

CK and Kean. Magkaharap ulit.

They were never in good terms. They were never friends.

Well..

For Kean.

Si CK naman okay siya.

Pero..

Namiss ko talaga siya. :(

At alam kong magagalit siya. :|

Chapter 57

Chanel's POV

"Elle.." "CK."

Magkatitigan lang kami. Namiss ko talaga siya. So bad. Gusto ko siya ihug kaso b

iglang may humila sa akin.

"Let's go. Ipagluluto mo pa ako ng Adobo di ba? Tara na!"

Hinila ako ni Kean. Di na ako nakapalag. Nagnod na lang si CK. Mukhang nagets ni ya na ayaw ni Kean na magkasama kaming dalawa.

Pero nakakainis naman! Hindi man lang kami hinayaang mag-usap! Dalawang taon kam ing hindi nagkita. Bestfriend ko yun.

Si Calvin Klein Go yun. Savior ko yun eh. Lalo na noong nawala ka.

Pagdating namin sa bahay, tahimik lang ako. Wala na ako sa mood.

"Courts! Luto na!!! Gutom na ako!!"

Sigaw lang siya ng sigaw pero parang walang pumapasok sa utak ko.

"CHANEL COURTNEY CLEMENTE CHUA!! Magluto ka na!! Gutom na gutom na ako dito!! Ma nhid ka ba?!

=___=+ Ano ba siya?! Siya ang manhid!!

"Kung gutom ka na e di magluto ka mag-isa mo!!"

Natahimik na lang siya. Haaay.

"Sorry. Wala ako sa mood eh. Magorder ka na lang."

"Hindi, sige. Wag na lang. Pahinga ka na. Alis na ako."

Haaaay. Obvious na galit yun. :| Minsan mas okay pa na nagsisigawan kami. Pero.. Wala talaga akong pakialam na muna.. Naiisip ko si CK eh.

Lumipas ang tatlong araw na hini kami nagkikibuan ni Kean. Siya nasa office. Ako tinutulungan ko si Cassandra sa kasal niya. Next wednesday na yun. Oo. Ang bili s ano? Excited yung dalawa eh. Ayaw nila ng long engagement. Kasal na daw agad!

Nasa Holly's Coffee kami ngayon ni Cass ngayon ng..

"Bes. Ano ka ba? Hindi mo pa rin kinakausap si Kean?"

"Eh wala naman ako sasabihin."

"Bakit ka ganyan?"

"Ano? Wala akong ginagawa. Di ko lang talaga alam ang sasabihin sakanya."

Bigla siyang huminga ng malalim. Pag humihinga siya ng malalim kinakabahan ako e h!

"Chanel Courtney Clemente Chua, umamin ka nga.."

"Umamin na??"

"Mahal mo ba si Calvin Klein Go?"

O____O

Bigla akong nalungkot.

"Oh ano na?"

Hindi ako naguguluhan eh. Kasi alam ko ang sagot.

Naguguluhan ako sa fact na..

Dalawa.

"Oo naman. Mahal ko si CK."

Mukhang nagulat din si Cassandra. Eh anong magagawa ko? Mahal ko yung tao eh!

"Nagkataon lang talaga na.. Kelangan naming maghiwalay dati. Pero kung hindi.. M alamang naman kami pa ngayon eh. Minsan lang kami mag-away, pag nagiging pasaway lang ako. Naiintindihan niya lahat. Nakikinig siya sa lahat. Super compatible k ami."

"Eh ano? Nagsisisi ka ba? Na si Kean ang boyfriend mo ngayon?"

"Hindi! Sobrang mahal ko si Kean! Di ko kayang wala siya!"

"PERO MAHAL MO DIN SI CK!"

"Yun lang."

Natahimik kami.

"PWEDE BA YUNG GANITO?! Parang.. Malabo!"

"Cassandra! Naguguluhan ako!"

"Alam mo girl.."

"Oh?"

"Baka namimiss mo lang si CK."

"Miss ko talaga siya!!"

"Hindi! I mean.. Kaya mo siya gusto kasi.. Wala siya sa tabi mo."

"Pero.. Ewan ko Cassandra."

"Pero sinong mas matimbang?"

"Saan?"

"Kay Kean at CK?"

"Over all?!"

"OO!"

"Ewan ko!!"

"ANONG EWAN MO?! Ano ka ba?! Baliw ka ba?!"

"Oo ata?"

"Chaneeeel!!"

"Eh kasi.. Hindi ako ganito ngayon kung wala si CK. Hanggang ngayon, may butas s a puso ko dahil sa pag-iwan sa akin ni Kean noon. At yung butas na yun.. Si CK a ng nagbuo."

Parehas na lang kaming napabuntong hininga. Gulong gulo na ako. Hindi pa ako kin akausap ni Kean!

Dumaan ang Biyernes.

Bianca: Hindi pa rin kayo nag-uusap ni Kean? :(

Ako: Ni hindi pa nga kami nagkikita ulit eh!

Dumaan ang Sabado.

Linggo.

Monday.

Tuesday..

WALANG KEAN PATRICK TOLENTINO PADUA. :(

Miski isang text, wala! :|

Noong sumilip ako sa office niya wala daw.

Ako: HUH?! Eh nasaan si Kean?!

Vecs: May trip daw sa Iloilo! Ako: ANONG GINAGAWA NIYA DOON?!

Khate: Business Trip. May imemeet na CEO ng international company.

Ako: Di man lang siya nagsabi!!! Eh kelan daw ang balik niya?!

Kei: Sa Thursday--

Ako: SA THURSDAY?! EH KASAL NA NI CASSANDRA BUKAS!! BEST MAN SIYA! Ano ba naman siya?!

Vecs: T___T Wala kaming kinalaman dito.

Napahinga ako ng malalim at sabay alis. Tinawagan ko agad si Papa.

"PAPA!!"

"Ano?! Nakakagulat ka naman anak!"

"YUNG ANAK NIYO! Nasaan?!"

"Iloilo!"

"ILOILO?! KASAL NA BUKAS NI CASSANDRA!"

"OH?!"

"AY HINDEEEEEE!"

"Chanel easy ka lang!! T____T"

"Badtrip kasi yang anak niyo eh."

"Bakit?! Anong ginawa sayo?"

"NAGPAPAMISS ANG G*GO!"

"Hihi :"> Yun lang pala eh."

Ay naku. Kinilig pa si Papa!! Bahala na nga siya. Kung wala siya bukas bahala si ya!! Hindi namin siya kelangan!!!!

** August 19 Wednesday. Cassandra's Wedding Day

"NASAAN NA SI KEAN?!"

Sabi ni Cassandra na super ganda kasi nakawedding gown. ^___^V

"Cass. Relax ka lang! Nasa Iloilo daw eh. Bukas pa daw ang balik."

"ANO?! Best Man siya!"

"Eh.. Si Steve na lang muna. Hindi ko nga din alam kay Kean eh. Nakakainis lang. "

"EH WALA KANG PARTNER!!"

"Ito naman! Yun pala ang problema eh. Kaya ko na mag-isa!!"

"HAY NAKU!!! MAY PINGOT TALAGA SA AKIN YANG KEAN NA YAN!!"

Natawa na lang ako. Tapos sabi ko magchill siya at kasal niya to. Wag niyang hay aang sirain ni Kean!!

Nauna na ako. Mauuna ako sa church kasi ichecheck ko kung ayos lahat. Nakagown a nd everything na ako. Makeup na din. Hinatid na ako ni Mang Sid tapos bumalik si ya para sunduin sina Mama. Wala pang masyadong tao. Yung ma nag-aayos lang. Napatayo na lang ako sa likod s a may gitna.

Ang sarap ng pakiramdam. Makita mo pa lang yung simbahan kung saan ikakasal. Ang sarap sa feeling. Hindi mo maexplain.

Kaya.. Nagsimula tuloy akong mainggit.

Nagpaparinig ako kay Kean sa kasal tapos busy naman siya. Ngayon, ikakasal si Ca ssandra wala siya. :| Nakakainis.

*King of Anything*

"Cass? Oh?"

"Bes! Ano? May mga tao na?"

"Dumadating na sila! Si Yael nandito na!"

"Osige. Haaay. Kinakabahan akoooo Chaneeel!"

"BES!"

"Oh??"

"I'm so happy for you! Sobrang saya ko talaga kasi sa wakas you found happiness! Goodluck sa inyo ah? I love you Bes! Forever supporter ako ng CAEL Loveteam!!"

"Sira ka Bes. Ano baaa. Masisira make-up ko!"

"Wag kang umiyak!! Nu ka ba Bes! Mamaya na sa reception! I love you ah!!"

"Oh sige. Maghahanda na kami dito. Bye!"

Nagsimula ng dumating ang mga bisita. Classmates namin from College. Lahat sila gulat na gulat na makita ako. Namiss ata ako. Pinaupo ko na nga kasi gusto pa ma kipagkwentuhan!

Maya maya dumating na ang buong barkada. Sama sama sila. Lumapit sa akin si Gian . Si Anika daw mamaya pa kasi ihahatid daw ng Papa niya. Umupo na ang iba. Kinak ausap pa ako ni Gian.

Dumating ang mga High School Friends namin ni Cassandra. Nakita kami ni Gian at inasar pa kami! Hindi nila alam na break na kami! Haay naku!

Maya maya.. Nagsimula na. Pinapila na kami. Habang hinihintay si Cassandra.

After 5 minutes dumating siya. ANG GANDA GANDA NG BESTFRIEND KO!!!

Tumugtog ang "Runaway".

Nagsimula na lumakad ang flower girls.

Kami nina Ivy, Bianca, Ria at Anika nasa likod at hinug si Cassandra. Muntik na kami mag-iyakan! Pero sabi nila kailangan na naming lumakad.

Magkakapartner yung magboboyfriend. Steve-Bianca. Ria-Luke. Ivy-Cholo. Anika-Gia n.

Noong ako na.. Tinap ako ni Cass tapos nagsmile lang ako.

Pero.. Nairita lang ako. Kasi naman.. Si Kean, haay naku. Pero kasal to ni Cassa ndra kaya dapat magsmile ako.

Naglakad ako at umupo sa upuan katabi si Ria. Tapos lahat nakatingin kay Cassand ra. Kasama niya si Tito at Tita. Ang ganda ganda niya. Naglalakad siya. Nakangit i.

Napatingin ako kay Yael. Ang laki din ng ngiti.

Akalain mo nga naman..

Dati inaasar ko lang yung dalawa sa swimming pool.

Ngayon tingnan mo.. Silang dalawa na.

Nagpatuloy lang yung ceremony. Nakikinig ako. Ang lapad ng ngiti ko. Pero may pa rt sa akin na naiinggit at nalulungkot. :|

KEAN PADUAAA! You're dead!! >:|

Maya maya, napadako na kami sa..

"Do you Yael Martin Reyes take Cassandra Ericka Javier as your lawfully wedded w ife?"

WAAAH! Kinikilig kilig kilig na ako! Parehas na silang nag "I Do" Matagal ko na ring pangarap ikasal.

Dati kami ni Kean ang tagal tagal naging magfiancee. Noong tumanda magboyfriend girlfriend na lang?! Anyare??

Pagkatapos lahat kami nagpalakpakan na. Tapos nagsaboy ng rice kina Cassandra. T raditional ang parents ni Yael eh! Tapos dumeretso na kami sa reception.

Pagrating namin dito. Woooow! Ang ganda! Vintage ang theme. Mahilig kasi si Cass doon. Kaya ang ganda ng reception! :"> Naupo kami sa table 1. SHEMPERS! :D Bianca: HOY STEVE! Tingin ka ng tingin kay Chanel!

Nagulat naman ako! Nakatulala kasi ako. Si Bianca pag ganyan joketime lang na na gseselos. Pero si Steve kasi may crush talaga sa akin.

Steve: Eh kasi kawawa eh. Walang katabi.

Ako: Ganun?! Sige na ako na!

Luke: Asan na ba kasi si Kean?

Ako: Hay naku. Wag pagusapan ang wala dito!

Nagtawanan na lang sila. Alam nilang badtrip ako kaya iniba nila ang topic. Maya maya.. Hatian na ng cake. Etc, etc. Tawa lang kami ng tawa!

Pero.. Napapatigil ako. Magkakausap kasi yung magkakapartners. Hindi ko kailanga n mainggit pero.. Hindi ko maiwasan isipin na..

Nasaan na yung partner ko? Iniwan ako. Iniwan na naman ako.

Mayamaya.. Natapos na lahat. Tapos nagsimula ng magsayawan. Yung mga matatanda n aman nasa ballroom hall. Kami nagsasayawan.

Kaso.. Biglang. Naging slow song :|

Okaaay.

(Now Playing: Come Away With Me by Nora Jones)

Napaatras na lang ako. At nagpunta sa table kung nasaan yung mga food. Wallflowe r ako ngayon ah. Haaay. :|

Babalik na nga lang ako sa tab--

*Boog*

"Ouch--"

O___O

T___T

Napaiyak na lang ako noong nakita ko siya.

Bigla naman niya akong niyakap.

"Sorry."

Lalo akong naiyak. Pinaghahampas ko siya.

"Ilang beses ka ba magsosorry sa akin ah? Sa susunod wag kang magsosorry kung sa saktan mo din lang ako! Nakakainis ka!"

"Namiss din kita. Miss na miss na miss na miss."

Tapos yung kamay na pinanghahampas ko hinawakan niya at ipinulupot sa leeg niya. Tapos nilagay niya yung kamay niya sa bewang ko.

Nagsimula na kaming magsayaw..

"Badtrip."

Siya pa talaga badtrip ah?!

"Kahit na kasal ni Cassandra to, mas maganda ka pa rin sa paningin ko."

"Hay naku. Kung sa bola mo idadaan ang paghingi mo ng sorry hinding hindi kita-"

*smack*

"Bakit mo ako hinalikan?!"

"Nadulas lang yung lips ko sa lips mo. Parang magnet eh."

"=___=+"

"Wag ka namang ganyan. Halos patayin ko na nga yung mga admins sa Cebu Pacific m aikuha lang ako ng flight ngayon eh."

"Eh sira ka pala eh! Bakit ka kasi umalis?!"

"Eh hindi mo ako pinapansin eh."

"AKO PA?!"

"Hindi. Yung cebu pacific. Courtney. Obvious?!"

"ANO KA BA!"

"Halaman. Photosynthesis. Photosy--"

"KEAN!"

"Oo na! Eh ikaw kasi. Simula makita mo si intsik di mo ko pinansin."

"Ikaw kaya ang hindi tumatawag."

"Baka kasi pag tumawag ako hindi mo sagutin. Pahiya pa ako. Masamang mapahiya an g gwapo."

"=____=+"

"Smile na. Sorry na kasi. Nandito na naman ako eh."

Sabagay. Pero nakakainis pa din!! Nagroll eyes na lang ako. Kapag ganun alam niy ang talo ako. Kaya nilapit niya ako. Napasandal tuloy ako sa chest niya.

"Ganda ng kasal nina Yael ah."

"Oo nga eh."

Nagsayaw lang kami doon. Hanggang sa..

Iopen up ko yung topic..

"Kean.."

"Hmm?"

"Ikaw ba.."

"Anong ako?"

"Hindi mo ba naisip maging stable?"

"Bakit? Hindi ba ako stable? Stable ako!"

"Hindi! As in yung feeling na parang super legal."

"Hindi pa ba tayo super legal??"

"Hindi.. Kean.."

"Oh?"

"Gusto mong lumagay na sa tahimik."

Napatahimik siya. :|

Ako naman..

"I mean.. Gusto mo magpakasal na rin tayo?"

Napatigil siya.

Tapos napabitaw.

"Kean.. Bakit?"

"Sorry Courtney."

"Bakit?"

"Ayaw ko kasing magpakasal."

</3 Aray.

**

"Hello Bes nasaan ka?"

"Mall. Hay naku. Wag mo na nga akong alalahanin. Okay lang ako. Magshoshopping l

ang ako okay?"

"Sure ka ah."

"Oo! Magenjoy ka diyan sa Hawaii! Enjoy mo honeymoon mo! Mahal na to! Bye Bes."

"Osige. Magingat ka! Wag kang iiyak!"

"Oo!! Bye!"

Mall. Mall. Mall. Magshoshopping na naman ako. Araw araw na lang akong nasa mall . Para mawala stress ko.

Calling: Avan.

"Oh Eyvs.. Asan ka?"

"Nakikita kita."

"Tabihan mo ako! Punta ka dito."

"Pwede mamaya? Kasama ko mommy ko."

"Ouch. Mama's boy ka pala!"

"Sama mo Elle! Anyway. Itetext kita ah! Sama tayo mamaya!"

"Sureeee! Bye!"

"Bye. Muaaah!"

May muaah talaga?! Napadaan ako sa Odyssey. Nice naman. Andito na yung album ng ICL Koala.

O____O!!

Yung title..

"L-MNOP."

Nalungkot ako. Ako si Miss Elle-MNOP eh. :| Para sa akin ba ang album na ito? :(

Binili ko agad. Ayaw kong buksan at pakinggan.

Baka kasi.. Mamiss ko si CK. Tapos ngayon.. Malabo pa kami ni Kean.

Ilang araw kaming hindi naguusap. Na naman. :| Sobrang labo na talaga namin. Kay a bawal ako madistract.. Kasi baka..

"Miss."

"Umm.. Yes?"

"Gusto mo isign ko yung CD mo?"

Napatitig naman ako sa lalaking nakacap at nakashades..

"OMYGOSH?! CK?!"

"ELLY!! ^___^V" Tapos naghugkami! Namiss ko siya!!

"Why are you here??"

"I was looking for you."

"ASA!"

"^__^V Naaah. Bumili ako ice cream eh!"

"Really?? Nasaan ICL??"

"Parking! Hindi sila makaalis eh. Madaming paparazzi! Buti nga nakalabas ako eh. "

"Naku oo nga! Tara! Samahan kita??"

Nagkuwentuhan lang kami. Ngayon na lang ulit kami nag-usap pero kung mag-usap ka mi parang hindi kami naghiwalay!

Mayamaya.. Nagtext si Avan. Nasaan na daw ako. Sabi ko punta siya sa Parking! Pa gdating namin sa van--

"WHAT?! WHERE IS JM?! WHERE IS CK?!"

Parang kilala ko yung boses na yun??

Tama nga ako..

SI MIRA!!

"ANO?! Answer!!"

At si Travis paiyak na. Noong makita kami parang naliwanagan ang mukha niya tapo s..

"Woooow. Ice cream. *O*"

Toinks. Kala ko kami ang dahilan kung bakit siya masaya! Maya maya lumapit si Mi ra. Gulat na gulat.

"Why are you together?! Diba nagbreak kayo?! Dahil sa magaling kong pinsan?! ELL E!! Seryosong tanong.. Tanga ka ba?! Bakit mo hinayaang mawala si CK!! As if nam an kayang iwan ni JM ang ICL. Sana kinausap niyo na lang siya. At ano yung narin ig ko.. Tadhana?! LOL! Uso pa ba yun?! Hay naku! Nakakainis kayo!!"

"Shouldn't you be happy kasi wala kami?"

"AKO?! Eh nagpaubaya nga ako para kayong dalawa eh! Tapos mawawalan lang ng says ay ang effort ko?! Sinong matutuwa doon?! Not me!!"

Dumakdak lang siya ng dumakdak. Napansin ko yung ICL nakain na ng ice cream sa l ikod (_ _")

"EH NASAAN SI JM?"

"Dorm!" sabi ni Gab sabay subo sa ice cream at kindat sa akin.

"HAY NAKU!! NAKAKAINIS KAYONG DALAWA!! SANA HINDI KO NA LANG SINUKO SI CK!! Di d in pala kayo magkakatuluyan!--"

"ELLE!! Elle!!"

Napatingin kaming lahat sa kung sinong tumawag sa akin. Ah! Si Avan pala!!

"Uy Eyvs! Nahanap mo ako?"

"May maingay eh. Ikaw ba yun?"

"Ah hindi ako. Avan. ICL Koala. Tska si Mira. Guys si Avan.. Friend ko."

"Talagang friend? Bawal bang may special?"

"Hay naku wag ka ng umasa!"

"Mean! Teka.. Ikaw ba yung maingay??"

"Hindi ako! Si mira!"

Pagturo ko kay Mira..

"*O*"

"Ah. Ikaw pala." sabi ni Avan. Sabay ngiti.

Aba. Eh tutulo na ata ang laway ni Mirs!

"Girl? Ayos ka lang?"

"AKO?! AYOS LANG?! BAKIT BA ANG SWERTE MO?! Boy magnet ka pero wala ka pa namang nakakatuluyan!! Ano ka ba ha Elle?!"

Derederetso lang siya. Naku.. Hintayin niya pag nakita niya si Kean.

"Amm. Hi. I'm Avan.. Ano nga ulit name--"

"AKONGAPALASIMIRATANCHAN!!"

"Ayan na naman yang tansan na yan." sabi ni Travis. Tapos ayun yung killer eyes ni Mira oh!!

Mukhang crush ni Mira si Avan!! Nawala kasi bigla yung topic sa amin ni CK eh! K aya naupo na lang ako sa tabi niya.

"Ang weird ano?" sabi niya sa akin.

"Alin?"

"Ito."

"Huh?"

"Wala lang. Dati kasi.. Noong nandito si Mira.. Akin ka pa. Ngayon, hindi na."

Natahimik na lang ako.

Hanggang ngayon ba.. Ako pa rin? :(

"CK.."

"I have no idea how I should treat you right now. I want you back.. But i don't think can handle that. Baka kasi.. Mainlove ulit ako sayo."

Natahimik na lang kami.. Yung ICL Koala lumayo. Alam na naguusap kami eh. Si mir a at avan nasa likod.

"CK.. Gusto ko ding ibalik yung dati sa atin."

"Paano natin ibabalik? May lamat na yun."

"Ito yung mahirap sa magbestfriend na naging magboyfriend eh. Lahat nawawala."

"I'm sorry."

"Bakit ka nagsosorry?"

"Kasi.. Ako lang naman yung hindi pa nakakamove-on eh."

Yung totoo? Gusto pa rin kita CK. Pero mahal ko si Kean eh. At hindi pwedeng dal awa.

"Pero.. Unti unti, nakakalimutan na kita. I mean.. My feelings. ^__^ Pero.. Hind i ko lang talaga kayang ibalik yung.. Dati."

"Okay lang CK. Ako din mahihirapan siguro."

"So?"

"Ano na tayo?"

"Normal friends."

"Hindi na bestfriends??"

"Bestfriend pa din." "Huh?"

"Pero di na tuladng dati na lagi magkahug.. Lagi magkasama."

"Oo nga. Hindi na natin mababalik yun."

Natahimik na lang kami.

"Pero.. Friends tayo diba? Hindi mo ako iiwan CK diba? Pag malungkot ako, pwede kitang lapitan diba? Diba savior pa rin kita? Knight in shining armor pa rin kit a? Diba?"

Pinipigilan ko talagang wag umiyak. Namiss ko kasi na binababy niya ako.

"Oo naman. You will forever be my Elly."

Tapos naghug kami. Siguro nga hindi na maibabalik yung dati.. Pero hindi rin maa alis yung forever na kaming bestfriends.

Gab: UY BATI NAAAA!!! ^___^

Tapos inasar na kami ng ICL Koala.

Avan: Elle? Kayo? :(

Ako: Sira ka! Si Kean di ba?

Mira: SINO SI KEAN?

Avan: Boyfriend ni Elle.

Mira: MAY BOYFRIEND SI ELLE?! Ilang lalaki ba ang nakasurround sa kanya?

Avan: Sa ganda niyang yan? Di na ako magtataka kung lampas sampu.

Ay naku! Dumali na naman si Avan! Pero sabi niya kailangan na niyang umalis kasi susunduin niya Mom niya. Si Mira naman nagtatalak na naman!

Gab: Leadeeeer! Bar naman tayo!

CK: BAR?!

Jano: Gusto mo na naman mambabae ano? Susumbong kita kay Dara.

Gab: Uy wag! Kababati nga lang namin eh!!

Travis: Bar *O*

Natawa ako sa mukha ni Travis. Parang ang saya saya niya sa bar. Kaya pumayag na ako. Mamayang gabi daw.. Kaya umuwi na muna ako.

Pagdating ko sa bahay..

"Chanel. Bakit daw di ka napasok sa office?"

"Wala lang."

"Hay naku. Ginagawa ni Kean lahat ng trabaho mo. Kawawa naman siya."

"Sabihin niyo wag na. Hindi niya kailangang gawin yun."

"Huh? Bakit anak?"

"Wala din namang patutunguhan yung relasyon namin eh."

"Anak.."

"Hindi na kami bata. Hindi pwedeng forever kaming ganito. Nakakapagod na. Pataga l ng patagal.. Palabo ng palabo."

"Anak.."

"Ano Ma? Anak ka ng anak."

"Si Ke--"

*Pull*

"Ouch!"

O____O

Si Kean! Hinigit niya ako. Anong ginagawa niya dito?!

"Ano ka ba Courtney?! Ilang araw ka ng hindi pumapasok tapos ganyan ka pa!"

"Ano na namang ginawa ko? Hindi ba pwedeng magpahinga muna?"

"Hindi sa lahat ng bagay gagawin ko yung trabaho mo!"

"TAMA! Wag mong gawin! Sino bang may sabing gawin mo?! Tsaka bakit mo ba ginagaw a?! Para sa akin?! Wala namang pupuntahan. Wag mo ng gawin!!!!"

"COURTNEY UMAYOS KA NGA! Nagpapaka ELLE ka na naman! Dahil ba sa nandito na ang ICL KOALA?!"

"WAG MO NGA SILANG SISIHIN!!"

"At bakit hindi?! Simula ng makita mo yung intsik na yun naging ganyan ka na!! H indi na kita maintindihan!"

"TALAGANG HINDI MO AKO MAIINTINDIHAN!!"

"BAKIT KA BA NAGIGING GANYAN!"

"Dahil sayo!!"

"Ano na namang ginawa ko?!"

"Wala!"

"Wala naman pala! Hindi na kita maintindihan Courtney bakit ka ba ganyan?! Ano n a bang problema mo? Bakit ba lumalayo ka sa akin? Bakit ba--"

"KASI WALA TAYONG PUPUNTAHAN."

"Ano?!"

"HINDI NA TAYO BATA! Wala kang plano sa ating dalawa! Wala tayong patutunguhan!"

"Hindi sa lahat ng bagay ganun!"

"EH ANO?! FOREVER TAYONG GANITO?!"

"AYOKO NGA KASING MAGPAKASAL!" "Eh kung ayaw mo eh wala talagang mangyayari dito!!"

"Kean! Chanel!" sabi ni Mama na inaawat kami!

"EH ANONG GUSTO MO HA COURTNEY?!"

"WALA NA!"

Natahimik kami. Si Mama tinatawagan na si Papa.

"Ano? Break na?" sabi ni Kean.

Natigilan ako. Pero bago malungkot.. Pinangunahan ako ng galit.

"OO! Break na talaga!! Tama na ito! I've had enough!!"

Sinamaan lang ako ng tingin ni Kean tapos nagwalk out. Ako naman napaderetso sa kitchen at napainom ng tubig.

"CHANEL COURTNEY WHAT WAS THAT?!"

"We broke up."

"What's wrong with the both of you?! Para kayong bata!"

"Yun na nga po. Hindi na kami bata. Pero wala siyang plano sa amin. Ayaw niya ma gpakasal. Ano kami Ma? Forever ng ganito?!"

"Anak.. Lilipas din yan."

"Hindi Ma. Ayoko na. Ilang linggo na din kaming nagkakalabuan."

*King of Anything* Calling: Calvin Klein Ko. ^___^V

"HELLO?"

"Elly?"

"Sorry."

"Where are you? Sunduin ka namin?"

"Oo! Grabe! Kelangan ko talaga to!"

"Why?"

"Wala. Gusto ko lang magsaya."

"Oh sige. Dadaanan kita ah?"

"Sige please."

"Okay. Be better okay?"

Binaba ko na. Nagpaalam ako kay Mama na kailangan kong umalis. Oo. Nagpapaka Ell e na naman ako. Obvious ba? :|

Maya maya dumating na si CK. Nagulat si Mama. Pero sumama na ako. Pagdating nam in sa bar nandoon ang ICL Koala pati si JM.

Ngayon na lang ulit kami nagkita ni JM. Ngayon pa? Wala ako sa mood!

Nasimula sila magkwentuhan. Pero umiinom lang ako. Inom lang ng inom. Hindi pa m an din ako nakain. :|

Bahala na! Sobrang badtrip ako ngayon, break pala ah. Kala niya! Nakaya ko ng wa la siya, ilang taon na!!

Nakakainis. Uulitin na naman niya. Sasaktan na naman niya ako.

CALVIN'S POV Bakit kaya inom na naman ng inom si Elle? :| Maya maya lahat nagiging tipsy na. Nakikipagone on one kasi si Elle sa lahat.

Malakas uminom yan eh. ^__^V Sa amin ako lang ang medyo malakas! Kasi sinanay ni Elle!! ^__^V

Lahat kami nag-uusap and tumatawa.

Lahat may tama na. Hanggang sa..

Gab: Ay naku Elle!!! Kung alam mo lang kung gano kami nalungkot ng umalis.

Elle: Oh? *hik* Bakit? Pano?

Travis: Si CK lagi tulala! *hik* Tapos ayaw kumain. Tapos pati kami naapektuhan! Si Manager naman laging tahimik.

Jano: Oo nga Elle. Bakit mo kasi iniwan si CK. Mahal na mahal ka niyan eh!

Elle: Di ko naman *hik* gusto yun ano! Mahal ko din kaya yan.

Lahat sila naguusap na ng malakas at lahat wala na siguro sa wisyo. Pag nalalasi ng talaga!

Gab: Eh bakit ka umalis?!?! Ha?!

Elle: Hoi! Dahil sa inyo kaya ako umalis ano!!

Clyde: Sa amin?! Bakit naman Ellyyyy?!

Ginagaya nila ako tapos nagtawanan sila! Binatukan sila lahat ni Elle. Haay naku .

Elle: Hello?! Kung hindi ako umalis iiwan kayo ni JM!! Pag iniwan kayo ni JM ano ng mangyayari sa inyo?!? Mahal ko din kayo!! Mahal ko din si CK!! Di niyo alam kung gaano kahirap iwanan siya! *hik* Heheheh! Peace out!

Tapos nagtawanan pa sila. :| Hindi ako makatawa.. Kasi nasasaktan ako. Noong araw na umalis si Elle, pakiramdam ko nawalan ng kulay ang mundo, nawalan ng lasa yung ice cream ko.

Pinilit ko talagang magfocus at maging masaya ulit, pero hindi na maialis sa ban da yung ilang kay Manager. Dahil sa ginawa niya.

Clyde: Manager kasi!! *hik* BAKIT MO KAMI IIWAN? :( Dahil kay CK??

JM: Clyde lasing ka lang. Tama na yan.

Gab: Totoo naman yun Manager ah! Bakit ka ganyan?! Kaya mo kaming iwan dahil kay CK? Kaya ka nakipagbet kina Elle? Bakit ka ganyan?!

Jano: Ako din may hinanakit sayo! Kaya hanggang ngayon may butas ang ICL Koala d ahil sa ginawa mo.

Travis: Paanong.. Si CK lang ang naisip mo. Ganun ba kami kabigat sayo? Na sa hu li isusumbat mo lahat? Minahal, inalagaan at pinrotektahan ka namin ah? Ikaw ang princess ng grupo. Lahat ng gusto mo sinusunod namin. Bakit noong si CK na.. Ka ya mo kaming iwan lahat?! Bakit ganun manager? :(

Lahat sila naglabas na ng sama ng loob. Alam kong matagal na nilang tinatago yan .. Dalawang taon din. Ngayon lang nailabas dahil.. Lasing sila. :|

Totoo naman. Lahat kami may sama ng loob kay Manager.

Pero.. Ngayon.. Habang nakikita ko siya.. Alam ko mas nasasaktan siya.

JM: Guys. Sorry talaga. Matagal ko ng nahahalata na nawala na yung bonding natin . Na may awkward aura sa group. Kaya nga ayokong makipagdate kayo.. Kasi baka ma ging ganito.

Gab: Ang damot mo manager. Hindi naman magiging ganito lahat kung dati mo pa ina dmit sa sarili mo na mahal mo si CK!

Clyde: Matagal ka na niyang mahal. Ayaw lang niya aminin kasi nga sabi mo bawal ang relasyon. Pero hindi naman pwede yun. Love is inevitable. Hindi namin yun ma pipigilan.

Jano: At hindi habang buhay manager kaya mong kontrolin ang buhay namin:

Travis: Oh lahat ng desisyon namin:

Nakita ko si JM naiyak na.

"Sorry ah? Sorry kung ang gusto ko kang ay matupad niyo yung pangarap niyo. Kasi dati.. Sabay sabay tayong nangarap. Sabi niyo gusto niyong lumipad. Walang iwan an. Walang kakalas. Pero bakit ganun? Si Clyde kay Chloe, si Gab kay Dara, si CK

kay Elle? Unti unti kayong nawawala. Natakot lang ako.. Natakot lang ako na ako lang ang tutupad sa pangako natin. Natakot ako na baka lahat kayo iwan ako. Ako na hanggang ngayon gustong lumipad kasama niyo. Sorry ah? Sorry guys kung naniw ala ako sa pangako niyo.. Na hanggang dulo, magkakasama tayo. Sorry guys."

Sabay walk-out niya. Hindi ko alam kung hahabulin ko siya o babantayan ko ang me mbers ko. Hindi ko na alam kung kanino kakampi.

Lahat sila.. Umiiyak na. Sina Gab. Travis. Clyde at Jano. Lahat sila ganito ng d ahil sa akin. :(

Dati naman.. Masaya kami.

"Uyyyy. Guys. Sorry ah? Kasalanan ko lahat sa buhay niyo. Hanggang sa mainlove na ako nasasaktan kayo ng ganyan *huk* ICL KOALA! ko na rin kayo!" sabi ni Elle na tipsy at e.

to eh. Nagulo lahat nung pumasok ako sa leader niyo. Pasensya na ha? Kung Mahal ko kayo!! Sobra! Parang pamilya umiiyak. Haaay. Lumapit siya kay Clyd

"Ikaw, Clyde Dylan Gonzales, dati noong si 'Elle' pa ako, papadalhan mo ako pala gi ng cookies tapos may letter. Akala mo ba hindi ko binabasa yun? Binabasa ko y un! Lahat ng love advice mo sinapuso ko. At nakatulong. Kahit na tahimik ka.. At natatakot akong kausapin dahil baka tarayan kita, sobrang laki ng naitulong mo sa akin Clyde. At mahal na mahal kita." pinat niya yung balikat ni Clyde tapos n aghug sila.

Naiiyak na din ako. T___TV

Namimimiss ko na yung dati.

"At ikaw naman Jano! Tahimik ka. Pero sa lahat ikaw palagi ang pinakanag-aalala. Kahit na di mo sabihin, ramdam ko kung paano ka nagcare sa akin noon. Kahit na sa maliliit na ways mo pinapakita.. Naappreciate kong lahat yun. Lagi ka lang ta himik, pero pag nagsalita ka sobrang punong puno ng laman. Kaya salamat sa pagca care. Sana wag kang magbago. Ha! Jano?" Sabay niyakap siya ni Jano. Lahat kami nag-iiyakan na. Si Elle tumatawa habang u miiyak.

"At ikaw naman Travis! Ang baby! Napakisip bata mo! Pero laging ikaw ang nagpapa kita ng malasakit. Una ka sa iiyak, una ka sa dadamay, una ka sa tatawa. Hindi k a nawawala. Lagi kang nandiyan para sa akin. Kahit na palagi kitang inaaway at s inisigawan noon kasi ang kulit kulit mo gusto ko lang sabihin sayo na.. Deep ins ide. Nagpapasalamat ako kasi di mo ako sinukuan. Lagi kang nandiyan. Salamat Tra vis."

"ELLEEEE!!" sabi ni Travis habang nakayakap kay Elle at iyak ng iyak.

"Oh. Si gwapong si Gab! Mula umipas hanggang huli.. Di ka bumibitaw sa akin. Tan da ko pa noong una tayong magkita, binanatan mo agad ako ng pick-up line! HAHA! At recently lang, ako ang ginulo mo sa lovelife mo kay Dara. Pero ayos lang yun, kasi kapatid na ang turing ko sayo. Sa inyo. Lahat kayo may parte na sa buhay a t sa puso ko. At ikaw Gab, salamat kasi hanggang ngayon, di ka nagsasawang supor tahan ako."

Naghug silang apat tapos tinabihan ako ni Elly.

"At si CK. Si Calvin Klein Go. Hindi ko na alam kung paano kita pasasalamatan. M ula sa pagpapanggap na pekeng manliligaw ko noon, hanggang sa hindi pag-iwan at pagtitiis sa ugali ko noong naging Elle ako. Wala na akong masasabi sayo. Ikaw y ung tipo ng tao na ang sarap itreasure kasi lahat ng kaibigan mo.. Tinuturing mo ng pamilya. Kaya maswerte ako sayo. Sorry kung iniwan kita at nasaktan kita. Ala m mo namang hindi ko desisyon yun at hindi ko ginusto yun. Nasaktan din ako. Per o kailangan nating pumili. Siguro kung umulan noon tayo pa rin hanggang ngayon. Kasi sobrang compatible tayo. Alam mo naman yan. Sobrang ikaw lang ang nakakapag pagaan ng loob ko ng ganito. Ikaw lang nasasabihan ko ng lahat ng nangyayari sa akin.. Ikaw ang bestfriend ko. Pero may mga bagay na.. Nakatadhanang mangyari. A

nd sadly, hindi tayo kasama doon. Pero sana wg kang mawala sa akin. Sana.. Nandi yan ka pa rin."

Niyakap niya ako. Niyakap ko rin siya. Paano ako mawawala? Hinding hindi ako maw awala. Maya maya yumakap na din yung apat at nagiyakan kami doon.

"Haay naku. Ang gagwapo niyo sa stage pero off cam ang iiyakin niyo!! Turn-off y an!" nagtawanan na lang kaming lahat.

"Pero CK.. Mahaba pa ang gabi mo. Kasi may susundan ka pa. At may kailangan ka p ang kausapin."

Nagsmile siya. Nagsmile din ako.

At oo. Gagawin ko ang sinabi mo.

**

Nakita ko lang siya. Nakaupo sa bench at nakatingin sa buwan. Hindi siya umiiyak .

Si Manager yung tipo ng tao na.. Hindi madaling umiyak.

"Hi."

Napalingon siya sa akin. Nagulat at tumungo.

"CK."

Natahimik lang kaming dalawa.

"Alam kong galit ka din sa akin. I know. What I did back then was so mean and se lfish. Pero I have no regrets of doing it."

Napatingin na lang ako sakanya. Let her explain. I also need to understand.

Para hindi na ako magalit sakanya. I know manager so much. Pero I need to unders tand her.

"That time, feeling ko hindi ako si JM. Si JM na super responsible, always right . For the first time, may nagawa akong kasalanan. Naging masama ako. I know its crazy but I was happy. Siguro pagod lang ako na maging ako."

"Alam mo yun? Minsan nagsasawa ka sa buhay mo kasi hindi ka masaya. May kulang. Kahit na sabihin na nasa akin na lahat, may mali."

"I was always the perfect one. The responsible one. I was and I am JM Tan after all. Pero, nakakapagod maging perpekto. Nakakasawang laging maging tama. Minsan, gusto kong maglaro, minsan gusto kong magpakatanga. Gumawa ng crazy things pero laging papasok sa isip ko na.. Hey, I'm not suppose to do that. I always live b y the rules." "Hanggang sa dumating si Elle. She was very disturbed, sad, mean, snobbish pero deep inside meron sa akin na naiinggit sa kanya. How come kapag ginawa niya yun

no one judges her? Bakit siya malaya? Bakit ako.. May limitations? Bakit ako gan ito tapos siya ganoon? I guess grass is always greener on the other side. Hangga ng sa makuha ka nga niya."

Tumingin siya sa akin and nagsmile.

"Ikaw lang CK yung nagpapaalala sa akin na I should have fun. Na nandiyan ka lan g for me when all else fails. Na hindi mo ako iiwan. Pero noong dumating si Elle , natakot ako na.. Baka ako iwanan mo. Madamot ako pagdating sayo.. Kasi ikaw la ng yung nagcare sa akin ng ganito. Kaya ayaw kong maagaw ka niya sa akin. Ayoko. Kaya.. I'm really sorry for being selfish and stubborn that time. Pinaghiwalay ko pa kayo. Sorry talaga. I didn't mean to take your happiness away from you. I' m just scared that she might take away my happiness from me."

"But you always took me for granted, Manager. I was always there for you. I was willing to be always there.. But you always took me for granted."

"I know. That time, I always thought to myself that you're never going away. You 're never gonna leave me. I was that confident of you, kaya hindi kita pinansin. Hindi kita pinaglaban. And aaminin ko.. Masaya ako na mahal mo ako. Pero that t ime.. Ang mahal ko ay si Jeffrey. Si Producer. Oo. Bulag ako sakanya. Hindi pa r in ako nakakamove on sakanya. Kaya hindi kita nakita. Ginawa ko lang shield yung love mo para magbulagbulagan ako. Para kahit paano maialis ko yung sakit na nar aramdaman ko."

Ouch.

That was.. Mean. :|

"Pero hindi mo makikita ang halaga ng tao hanggat hindi siya nawawala sayo. Lag i kong hinahanap si Jeffrey kasi wala siya, at hindi kita napapansin kasi nandiy an ka. Parang tanga ano? Pero.. Ganun yung nangyayari sa love. It's the thrill o

f chasing someone you love. Habol ka ng habol sa iba, nagbubulagbulagan ka sa to toong nagmamahal sayo hanggang sa mapagod na yung nagmamahal sayo.. Tapos siya n aman ang hahabulin mo. Pathetic right? :( Feeling ko tuloy ang baba na ng tingin mo sa akin. Pero right now.. I really don't care. Yun yung nararamdaman ng laha t ng tao and I'm greatful naramdaman ko yun."

Nakasmile lang siya. At tumingin sa akin.

"Alam kong hindi na natin mababalik yung dati. Tama kayo ni Elle, people change. And past is really past. May mga bagay na hindi mo na maibabalik kasi madami ng nagbago. Pero.. CK. Can you forgive me?"

Nagsmile lang ako.

"Manager. Mula bata tayo.. Ang gusto ko lang maging masaya ka. And now I think y ou've found happiness kaya masaya na rin ako."

Nagsmile lang siya sa akin.

"Bakit ka ganyan? Hanggang ngayon ako pa rin ang iniisip mo kahit na andami dami ko ng ginawang kasalanan sayo."

"Masaya lang ako.. Kasi narealize mo na hindi lahat ng bagay kailangan perfect. Masaya lang ako na nahanap mo na kung anong kulang sayo. Masaya lang ako kasi ma saya ka na."

"Pero mas masaya ako kasi ako yung dahilan ng saya mo."

Nagsmile na lang ako.

"It's my time to wait now CK. You've had your share of waiting.. Ngayon ako nama n. I'll wait na sana maibalik natin yung lahat sa dati.. Pero sa ngayon.. Can we be friends??"

Tumawa na lang ako at hinug ko siya..

"Parang yung batang JM na kilala ko at nagustuhan ko. I'm glad you're back Manag er. I'm glad you're back."

Sabay kaming tumawa habang nakatingin sa buwan. Sana this time.. Lahat maging masaya na.

CHANEL'S POV

Nakita ko si CK at si JM makayakap.

Naramdaman kong may tumulong luha sa mata ko. Bakit nagsasabay sabay na naman yu ng sakit na nararamdaman ko.

At ngayon lang nagsink in na iniwan na ako ni Kean. :(

Iniwan na naman niya ako.

Sino ba talaga yung kameant to be ko?

Am I meant to be alone? :(

God. Please help me. :(

And then I saw a guy na papalapit sa akin. Everything was blurry. But one thing' s for sure.. I landed on someone's arms.

Kung kanino? I have no idea. _____________________ P.S Naalala ko lang, Book 1 Chapter 58 ung break up ng COUREANS ngayon 57. *wink wink*

Chapter 58 DYLAN'S POV

Nagpunta kami nina Denise, Kurt at iba pa naming classmates sa bar. Hihilig nila ng uminom eh. Wala ako sa mood uminom kaya nagexcuse ako na mag C.R. Pagkalabas ko may babaeng pagewang gewang kung lumalad.

Tiningnan ko kung may sumusunod sakanya.. Mukhang wala namang kasama. Sinundan k o kasi baka tumawid ng kalsada..

Pag naaksidente yun kasalanan ko pa! Mali.. Konsensiya ko pa. :| Wala akong kasa lanan kung tatanga tanga siya.

Sinundan ko lang siya.

Maya maya tumigil siya..

Paglingon niya sa akin.

O___O

Anak ng. Ang liit naman ng mundo oh.

"Elle?!"

Sa kalasingan niya mukhang hindi niya ako mamukhaan. Bakit lasing na naman to? ( ~~.)+

Saan ko dadalhin ngayon to? Wala naman na akong susi ng condo namin dati. Sina K urt lasing.

To: Kurt Pre, hotel lang ako.

Hindi ko na inaasahan na magrereply yun.

Maghohotel pa! Sakit talaga ng ulo tong si Elle!! Kumuha ako ng taxi at sinakay si Elle.

"Manong, sa pinakamalapit na hotel po."

"Heritage po sir?"

"Oh sige."

Tapos ang sama ng tingin niya sa akin. Hindi ko rarape-in to!!! (~~.)+

"Yung.. Asawa ko ho kasi. HEHEHE. Naglasing eh. Alam niyo na.. Asawa ko to. Wala akong balak na masama na dalhin siya sa hotel kasi nga.. Asawa ko siya."

Hindi pa rin nagsasalita si manong pero mukhang hindi pa naniniwala sa akin. KUN G AYAW NIYA WAG! Nagmamalasakit lang ako sa babaeng ito. Sino bang kasama niya? Check ko kaya yung phone?

Noong kukunin ko na yung bag lalong sumama ang tingin ni Manong.

"To talagang ASAWA ko. Ichecheck ko lang yung phone. Kanina ko pa kinocontact eh . Hindi sumasagot. Bakit kaya?"

Kinuha ko yung phone. Letse. Lobatt! (~~.)++ Ano pa ba?! Ayoko na. Ihahatid ko siya sa hotel tapos aalis na ako. Pinapahirapa n niya ako.

Pinahirapan na nga ako noon, pati ba ngayon? :/

"Mrmmmmm." sabi ni Elle.

Nagising din sa wakas.

"Yaaah. Sino ka?"

Napatigil yung taxi!! Sht naman oh! Sabihin pa nito holdaper ako!

ELLE CLEMENTE!! Ang sakit mo sa ulo!

"HONEEEY!!! Grabe ka naman! Ako to. Si Dylan!! Asawa mo?!?"

Sobrang niyakap ko siya tapos nilapit ko yung kamay ko sa bibig niya para di na siya makaimik. Si Elle naman inalis.

"Huh?! Sinong Dylan?!"

Maya maya nagsalita na si Manong.

"Ano bang nangyayari dito?! Asawa mo ba talaga siya ha?"

(_ _") Sht naman oh.

"Oho. Asawa ko ho to. Nagaway lang kami kanina kaya naglasing. Kaya ganyan kasi nagtatampo sa akin."

Sinamaan ko ng tingin si Elle!! Mukhang wala talaga sa wisyo!

Napakapit siya sa akin tapos sinandal ulo niya sa balikat ko.

O///O

Tngna.

Ito na naman yung letseng pakiramdam na to. Ito na naman yung letseng tibok ng p uso.

"Dylan.. Dylan.."

Sabi ni Elle habang nakasandal sa akin.

"Ssh. Andito lang ako." Nandito lang ako. Nandito lang sa tabi mo.

"Mukhang asawa mo nga. Ano bang nangyari?" sabi ni Kuya. Usisero.

"Nagaway ho kami. Naglasing."

"Aba. Eh alagaan mo ang asawa mo. Yang pagaaasawa hindi naman basta yan. Pinasok niyo yan. Alagaan mo yan."

Napatingin ako kay Elle. Hinaplos ko yung buhok niya. Namiss ko siya.

"Gusto ko ho talaga siyang alagaan. Kung alam niyo lang. Kung gaano ko siya kagu sto alagaan."

Para hindi ko siya makikitang lasing ng ganito. :(

Noong magkasama naman kami, hindi iyan naglalasing. Masaya yan. Simple lang.

"Bakit hindi? Eh iyo naman yan. Asawa mo eh."

Sana nga akin siya. Sana pinaglaban ko siya. Sana hindi ako natakot noon. Sana n agrisk ako. Sana lumaban ako.

Pero natakot ako.. Na baka hindi ko siya kayang pasayahin. :(

Ayoko siyang malungkot at masaktan. Ayoko madisappoint siya kasi naging madamot ako. :(

Nakarating kami sa Hotel. Nagpasalamat ako kay Manong.

Tapos nagcheck in. Room.. 416.

Inihiga ko siya. Hindi naman siya sumuka. At wala siyang damit. Kaya hindi ko pa palitan to.. Don't get me wrong. Wala akong pagnanasa sakanya!! Isa pa. Nakita k o na naman ito dati. Pinalitan ko siya dati eh. Noong naginuman kami nina Kurt a t Denise. :/

Maya maya, noong paalis na ako umungot ungot na siya dun. Tsk.

Bahala ka! Pahirap ka sa buhay. Aalis na ako--

(~~.)

Napatingin ako sakanya. Lasing na lasing. Sige dito mu--

HINDI!

Hindi na ako concerned. Alis na Dylan. Alis na!

At baka.. Magsisi ka pa sa huli na sana umalis ka na lang kesa sa nagstay ka kas i masasaktan ka. :(

Paalis na sana ako ng pinto ng biglang..

*BOOOOG*

ANAK NG! Wala na bang ililikot ang babaeng ito?! Nahulog siya sa kama! Paglapit ko gising siya..

"-___=+ Sino ka? Nasaan ako?"

(~~.) Sabi na dapat umalis na lang ako eh. Kung ano mang mangyayari ngayon.. Wal a akong karapatang pagsisihan sa huli :|

Kung masaktan man ako at magsisi na sana umalis na lang ako, wala na akong magag awa. Nandito na. At least ngayon, nangibabaw ang puso ko kesa sa utak ko :(

"Hoy!! BAKEKANG! Umayos ka nga!!"

"Bake--Dylan?!"

"At your service."

"Uggghhh. Sakit ng ulo ko."

Sino ba namang tanga ang di sasakit ang ulo pagkatapos uminom at mahulog sa kama ?!

"Saan tayo?"

Tapos tumawa siya. Mukhang tipsy pa. Kala ko matino na.

"Hotel."

"Hote--HOTEL?!"

"Oo."

"Anong ginagawa natin dito--"

Sabay taklob ng chest.

"Don't flatter yourself. Wala akong mapagdalhan sayo kaya dito na lang. (~~.)"

"Sana binalik mo ko kay CK!"

"CK?--CK?! Kasama mo yun?!"

"Oo. *hik*"

"Psh. Lasing ka ba?"

"Nopeeeee!"

"Lasing ka nga."

"Oyyyy. Kurdapyaaa."

Kurdapya? Namiss ko yun. :(

"Namiss kita Kurdapyaaa. Pahug nga akoooo!"

Tapos niyakap niya ako.

O///O Ano ka ba Elle. Wag mo nga akong yakapin. :(

Pag ako di na kita pinakawalan sa pagkakayakap mo sige ka. Magsisisi ka.

"Dylaaan. Bakit kasi ilang beses mo na akong iniwanan eh. Bakit ba lagi mo akong sinasaktan?"

(Now Playing: It's Not Over by Second Hand Serenade)

Ako? Lagi kang sinasaktan? Eh kaya nga kita nilayuan para maging masaya ka.

"Doon sa rooftop may Denise. Sa Nuvali iniwan mo ako ng hindi mo sinasabi yung t otoo. Bakit ka ba ganyan?!"

"Elle. Lasing ka. Umayos ka nga."

"Nahihilo lang ako. Pero maayos ulo ko! Sabihin mo sa akin kung bakit ka umalis! Sabihin mo kung bakit palagi mo akong iniiwan? Never mo ba akong minahal? Huh?"

Lasing siya. Amoy na amoy :|

Elle Clemente!! Nakakagago ka!

"Dylan.. Bakit di mo sinabi na buhay si Kean ah? Bakit?! Bakit parehas kayong na gsinungaling?! Bakit niyo ba palagi akong niloloko?!"

Akala ko kasi.. Sasabihin na niya sayo. Akala ko siya yung pinili mo. Tapos nagp akalayo na ako. Para di na masaktan.

"Alam mo bang parehas na parehas kayo ah? Alam mo ba yun? Alam mo bang.. Hanggan g ngayon nasasaktan pa rin ako sayo! Alam mo ba yun?!"

Paputol putol ang salita niya. Total lasing naman siya. Sige. Aamin na ako.

"Bakit ka ba nasasaktan dahil sa akin? Pinakawalan na nga kita para maging masay a ka! Bakit nasasaktan ka pa rin?!"

"EH KASI PINAKAWALAN MO AKO! Mas mahal na kita sakanya noon! Kung sana ipinaglab an mo ako, ikaw naman ang pipiliin ko!"

O___O

Nadurog ata ang puso ko sa narinig ko.

TNGINA!!!

Ayokong marinig, pero masaya akong narinig ko. Pero masakit din na narinig ko. T

anga tanga ko kasi. Ang duwag duwag ko.

"Bakit ngayon mo lang sinabi yan Elle? Bakit?!"

"Ilang beses ko bang sinabi sayo na magexplain ka?! Pero anong ginawa mo? Nagsin ungaling ka! Natakot ka! Na ipaglaban ako! Ilang beses kitang binigyan ng pagkak ataon na bawiin ako. Nandito lang naman ako. Pero nasaan ka? Wala ka naman di ba ? Wala ka naman!! Umiyak na lang siya. Pinaiyak ko na naman siya?

Bakit ganun? Kung kelan naman gusto kong palaging masaya siya saka siya umiiyak.

"Dylan, ikaw yung nandiyan nung walang wala ako. Ikaw yung taong minahal ko nung nagbabagong buhay ako. Kahit na siya si Kean.. Hindi niya kayang ibalik yung mg a oras na wala siya at magkasama tayo! Pero hindi mo naman ako pinaglaban! Paano ko ipaglalaban yung pagmamahal ko sayo kung ikaw mismo isinuko na ako?!"

"Elle.."

Napatungo na lang ako.

"Sorry."

"SORRY?! Ang gagaling niyo naman sa sorry. Bakit? Porket mabait ako akala niyo i sang sorry niyo lang mababawi niyo na yung nagawa niyo?! Hindi!! Nandito pa rin! Nasaakin pa rin bawat sakit!! Araw araw pipikit ako at hindi niyo maalis sa aki n yung isang taon na nawala si Kean, na nagpakatanga ako, yung pakiramdam ko mag

-isa ko! Yung halos ikamatay ko na yung lungkot! Na parang wala ng pagasang suma ya! Pero dumating ka.. Nagbago ako. Sumaya ulit ako. Tapos ano? Iniwan mo din ak o. Tngina naman kasi. Isa lang naman ang gusto ko, yung lalaking hindi ako iiwan . Yun lang. Mahirap ba yun?"

Umiiyak na siya. :( Siguro nga maalala niya na to bukas. Pero para matapos na an g lahat sa amin. Dahil wala ng pwedeng maging kami.

"Dylan.. Nandito naman ako noon. Pinuntahan naman kita noon. Sana hinabol mo ako . Sana pinaglaban mo ako. Kasi Dylan.. Masakit."

"Elle, masakit din. Siya yung lalaking iniyakan mo. Di ba kaya ka nagpunta ng pr obinsya namin para makalimutan siya? Paano kita ipaglalaban kung at the first pl ace wala akong laban?"

"DYLAN MAY LABAN KA! Iniwan niya ako. Ikaw ang nandiyan. Sana lang nandun ka. Sa na lang nagstay ka. Sana lang hindi ka naging katulad niya, na sa huli.. Kung ka ilan mahal ko na, iiwan ako mag-isa."

Umiiyak siya. Tama na. Ayoko na ring magsisi.

"Sorry Elle. Sorry."

"Minahal mo ba ako?"

"Oo naman. Sobra."

Umiyak na siya. Tinakpan niya yung mukha niya. :( Ayokong tumingin. Ayoko.

"Sayang. Tayo."

Alam ko. Sayang talaga. Kasi ako, gago. :(

Alam kong wala ng pwedeng mangyari sa amin. Hindi na kami pwede. Friends? Hindi ko kaya. Masasaktan ako.

"Total, nandito na rin naman tayo. Aamin na ako. Noong araw na yun, sinabi sa ak in ni Yohann na siya si Kean. Pinakita niya sa akin yung video nung scrapbook na binigay mo at lahat ng bagay na binigay mo. Binigay niya din sa akin ang card k ung saan siya nakatira para kung hindi ako maniwala puntahan ko. At yun ang bini gay ko sayo. Alam ko noon palang talong talo na ako. Bumalik ako sa rooftop. Nan dun si Denise, tinanong kung pwede kami. Nagoo ako. Gulo ako noon eh. Nasaktan p a. Pero nakipagbreak ako sakanya agad. Sabi ko kasi ikaw ang mahal ko. Pero ayun nga. Wala ng tayo. Hindi pwedeng tayo. Naging duwag ako. Di kita pinaglaban. Di ako sumugal. Kaya Elle.. Sorry."

Umiiyak lang siya doon. Niyakap ko siya. Miss na miss ko din siya eh. :( Ngayon na lang ulit kami nagsama.

"Sorry Dylan."

"Bakit?"

"Alam ko nasaktan din kita eh. Naipit ka sa amin ni Kean."

"Wala yun. Siguro pinagtagpo lang tayo para punan yung isa't isa. Pinasaya mo di n naman ako. Kahit na Bakekang ka."

"YAAAH! Sama mo!"

Tapos tumawa siya at hinampas ako. Napasmile din ako. Siguro..

Pwede pa kaming maging friends kung Itatagoko lahat ng feelings ko. Siguro.. Magpapakamartyr na lang ako.

GOMBURZA-Lagua.

Oh. May pandagdag na.

"Pero Dylan.. Alam mo ba kung bakit ako naglasing ngayon?"

"Duh. Siyempre hindi. ~~."

"Alam mo mas okay pa yung ikaw kanina. Haay. Kaiiyak ko nawala yung tama ko."

"Ano naman yung luha mo? Alak?!"

"Nyenye. Pero.. Naglasing ako kasi break na kami ni Kean."

Tngna. Napabitaw ako sa hawak hawak ko.

B--Break?! Eh gagu pala yun. Binbreakan lang si Elle samantalang ako halos mamat ay na kahihiling na sana bumalik ang oras at ibalik siya sa akin. :|

"Bakit kayo nagbreak?"

"Ilang weeks na kaming malabo. Muntik na nga siyang hindi pumunta sa kasal ng be stfriend ko.. Tapos tinanong ko siya.. Kung gusto niya magpakasal. Sabi niya aya w niya. E sino ba naman ako db? Kaya.. Naisip ko wala namang pupuntahan to. Brea k na lang."

Haaay. Wala akong masabi kung hindi.. Kailangan kong kausapin si Yohann.. Este s i Kean.

**

Natulog si Elle sa hotel. Ako naman umuna na. Single bed lang kinuha ko kasi pla no ko naman talagang umalis.Dumeretso ako kina Kurt at hinatid sila sa bahay ni Kurt sa Manila.

Kinabukasan..

"Chua-Padua Hotel, Resort and Restaurant Incorporation"

Ito na siguro yung building kung saan nandoon si Yohann. Naghintay ako mag 12:00 para breaktime.

Danielle: Uy ang gwapo! Bagong employee?

Beetch: Hindi ko knows!! >__<

Ella: Kyaah >o< Ang cutie piee. Una si Sir Kean ngayon naman siya--

Sir Kean?

"Ah.. Excuse me."

"KYAAAH! Yes?" Sabi nilang tatlo. Aish. Di ako kumportable sa ganito.

"San si Kean?"

Ella: Kean? (bulong: Ibig sabihin di siya employee kasi close kay sir!)

Danielle and Beetch: AWWWW! :(

Ella: Si Sir Kean-- Ayun po. Palabas ng--

Hindi ko na siya pinatapos kasi dumeretso na ako kay Kean.

Pagkakita niya sa akin halatang gulat na gulat siya.

"Long time no see pare." sabi niya.

"Maguusap tayo."

Nagsmile siya at lumakad. Sumunod na lang ako sakanya. Nandito kami sa office ni ya.

"Anong kailangan mo sa akin?"

"Alam mo namang mahal ko si Elle diba?"

Nanlaki ang mata niya.

"Mahal ko din siya."

"Break na kayo di ba?"

"Sinong--May sabi?!"

"Si Elle."

Natahimik siya. So totoo nga.

"Pero. Naawa ako sayo. Andami mo ng ginawa para makuha lang si Elle tapos aagawi n ko pa? Siguro hindi na."

"G*go ka. Yabang mo ah." sabi niya na tumayo na at akmang susugurin na ako.

"Wag kang maangas. Totoo lang sinasabi ko dito." tapos umupo siya.

"Psh. Pasalamat ka office to kung hindi naupakan na kita."

"Talaga? Diyan ka naman magaling. Sa init ng ulo."

"Anong alam mo."

"Marami."

Nagkatitigan lang kami. Ang angas talaga niya. Pero asa naman siyang papatalo ak o sa kaangasan niya.

"Pero hindi ako nandito para makipagyabangan sayo. Nandito ako para iuntog ka."

"Ano?!"

"Don't take that literally. Hindi kita kaibigan kaya hindi ko to sinasabi para s ayo, ginagawa ko to para kay Elle.."

Mukhang makikinig siya kaya nagsimula na akong magsalita.

"Hanggang ngayon mahal ko si Elle. Oo. Ilang taon na ang lumipas pero pag nakiki ta ko siya sumasaya pa rin ako. At alam kong alam mo, na wala ng mas hihigit pa sakanya. Kakaibang babae siya. At tanga lang ang magpapakawala sakanya."

Tinitigan niya ako, handang makinig sa sasabihin ko. Dapat lang. Kasi kapag ito hindi mo sinunod, mang-aagaw na ako.

"At oo, naging tanga ako. Hindi ko siya pinaglaban ng dahil sayo. Kasi alam kong ikaw yung dati pa niyang mahal, kaya ano namang laban ko? Kaya mas pinili kong maging duwag kesa lumaban sa isang laban na alam kong talo ako."

"Pero mali.. Kasi sabi ni Elle, kung pinaglaban ko daw siya ako ang pipiliin niy a. Hindi ikaw. Kasi iniwan mo siya noon, at ako ang nandoon para sakanya."

Nanlaki ang mata niya.

"Oo. Natakot ka ba? Ngayon.. Pinakawalan mo pa siya. Kayang kaya ko agawin sayo si Elle ngayon."

Natigilan lang siya sa kinauupuan niya.

"Hindi mo alam kung gaano kabigat yung nadagdag sa sakit na nararamdaman ko dahi l sa sinabi niya. Na panalo na sana ako. Mabigat.. Kasi nagsisi ako. Sana sumuga l ako. Sana lumaban ako. Sana di ko siya pinakawalan.. Sana tumaya ako. Para kay Chanel Courtney Chua. Pero hindi.. Naging tanga at duwag ako."

Tiningnan ko lang siya..

"Kaya ikaw, wag kang tanga. Wag mong gayahin ang ginawa ko. Kasi pare.. Masakit. Buong buhay ko atang pagsisisihan ito. Dahil sa ginawa ko. Pero wala na akong m agagawa.. Kahit anong gawin ko di ko na maibabalik yun."

"Wala na sa akin ang bola. I don't handle the game. Kasi nasayo ang bola pare.. It's either you pass it or shoot it with all your might. Your choice. I had mine and I passed it. Wrong move. Sobra. Kaya.. Wag kang magpakatanga. Tulad ng gina wa ko. Para hindi na masaktan si Elle. Para sa wakas sumaya naman siya."

Siguro naman kuha niya yung point ko. Kung hindi problema na niya yun. Nagawa ko na yung parte ko sa ikasasaya ni Elle.

"Bring her back. Kasi kung hindi.."

Tumayo din siya.

"Aagawin ko siya sayo. And this time.. Hinding hindi ko na siya papakawalan."

Nagsmirk lang ako at umalis na..

Sana, maging masaya na si Elle. Kung hindi ko nagawang pasiyahin siya.. Sana mag awa ni Kean.

**

CHANEL'S POV

Sakit ng ulo ko ah. Dami ko ininom kahapon eh. Depressed ako. Samahan mo pa ng i yak dahil sa closure na nangyari sa amin ni Dylan.

*King of Anything*

"Hello?"

"ELLY! Odiseo?" (Where are you?)

"Hotel."

"You want me to pick you up? Kagabi pa kita tinatawagan but you're not answering me!"

"Sorry. Lasing ako."

"Paano ka nakapunta dyan?"

"Si Dylan."

"Thank God he found you! Sunduin kita?"

"Wag na. Uuwi na lang ako. Salamat kagabi. Sorry umalis agad ako ah? I'll keep y ou posted. Bye CK!"

Tapos nagshower ako. Sht. Wala akong damit! Nagcheck out na ako. Tapos nagtaxi p apuntang MOA.

Bumili ako ng damit. Then dumeretso ako sa parlor. Nagpaperm ako. Pinakulot ko y ung hair ko and I colored it brown. Nagpamanicure and pedicure din ako. After nu n dumeretso ako sa friend ni Mama na Doctor. Nagpafacial ako. Gusto ko itreat yu ng katawan ko eh. Nagpamassage na din ako. I want to treat myself naman.

Grabe! Tagal ko ng di nagagawa yun. Ang sarap sarap lang!

After nun nakipagdate ako sa sarili ko, pumunta ako sa Manila Ocean Park alone. Ewan ko. Gusto ko aliwin yung sarili ko eh.

Nasasaktan pa rin ako. Walang text si Kean. Weird. :/ Hindi na rin ako sanay na wala siya.

Ayoko mawala siya ulit. Pero.. Wala eh. Gago siya.

Nagpicture lang ako mag-isa tapos lakad lakad. Ang saya. Nakapagisip isip din ak o. Parang sobrang refreshed ako. Parang, siguro it's time na sarili ko naman mun a ang mahalin ko. Kaya enjoy na enjoy ako sa araw na ito.

Babalik na dapat ako sa bahay namin pero may gusto akong puntahan ngayon.

7:00 PM Nandito ako ngayon sa puntod ni Papa. Miss ko na ito eh.

"PAPA! How are you? Ang tagal ko na naman bago makadalaw. And now, I'm alone. Wa la lang. Malaki na nga ako papa. Malaki na po yung baby niyo. Siguro naman binab

antayan niyo ako diba?"

"Sobrang dami ng nangyari sa buhay ko. Sobrang daming pagsubok, pero sa huli.. M agisa ako. Ang weird lang. Pero masaya ako. Kasi.. Natutunan ko na dapat mahalin ko muna ang sarili ko bago ako magmahal ng iba. Masarap lang sa feeling na nagi ging independent na ako. Na hindi ko na kailangan iasa sa lovelife yung happines s ko."

"Nakipagbreak ako kay Kean. Ang weird nga eh. Tama po ba yung ginawa ko? Naiisip ko kasi.. Parang mali eh. Pero.. Ayoko naman yung lalaki na hindi nagiisip ng f uture. Ayaw niya kaming magpakasal? Ano ba naman siya? Sira? Matatanda na kami. Ano yun? Forever in a relationship lang? Hindi ako makokontento ng ganun papa eh ."

"Ewan ko. Basta ang alam ko masaya ako ngayon kahit magisa ako--"

*Step*

Napalingon ako.

O___O

Anong ginagawa niya dito?!

"Kean?"

"Nakalimutan mo na agad ako?"

I ignored him. Bakit niya alam na nandito ako?!

"How did you--"

"Kasi ngayon yung death anniversary ng Papa mo. Last four years ago.. Ganitong d ate kita dinala dito para hingin ang kamay mo sa Papa mo."

Natahimik na lang ako. At nainis.

"Buti pa four years ago, kahit mas bata ka, hindi ka naduwag na magcommit at pak asalan ako. Now I'm wondering if your love for me is wavering."

Bigla na lang lumabas sa bibig ko yun. Gets naman ni Kean na irita ako.

"That's not true. Kung magbabago man yung pagmamahal ko sayo yun ay dahil nadagd agan yun at hindi nabawasan."

"Save those cheesy lines of yours. I don't need it anymore. Let's face it Kean. We're over."

"You don't mean that."

Natahimik na lang ako. Siyempre. Nagmamatigas lang naman ako pero I don't want u s to be over.

Maya maya naglabas siya ng gitara. Kakantahan na naman niya si Papa? Nagsmile la ng siya sa akin.

(Now Playing: God Gave Me You by Dave Barnes) (Guys! Paresearch na lang sa youtube nito. Isang video lang pwede ilagay eh.)

I ve been a walking heartache I ve made a mess of me The person that I ve been lately Ain t who I wanna be But you stay here right beside me Watch as the storm blows through And I need you God gave me you for the ups and downs God gave me you for the days of doubt For when I think I ve lost my way There are no words here left to say, it s true God gave me you There s more here than what we're seeing A divine conspiracy That you, an angel lovely Could somehow fall for me You ll always be love s great martyr Ill be the flattered fool and I need you God gave me you for the ups and* downs God gave me you for the days of doubt For when I think I ve lost my way

There are no words here left to say, it s true God gave me you On my own I m only Half of what I could be I can t do without you We are stitched together And what love has tethered I pray we never undo God gave me you for the ups and downs God gave me you for the days of doubt God gave me you for the ups and downs God gave me you for the days of doubt For when I think I ve lost my way There are no words here left to say, it s true God gave me you, gave me you. Gave me you. Natapos siyang kumanta.

"Chanel Courtney Clemente Chua. Nandito na naman ako. Nasa harap ng puntod ng Pa pa mo. Kumakanta na naman. Lahat na ata ng kabaduyan ginawa ko na para sayo. Per o hinding hindi ako magsasawang ulit ulitin yun sayo."

"Alam kong nagsasawa ka na sa mga mahahaba at baduy na sinasabi ko kapag nagsoso sorry ako. Yun lang yung way para maging special lahat."

"Kasi hindi naman ako ganun. Simpleng tao lang ako. Masungit. Walang pakialam sa mundo. Pero lahat nag-iba simula ng makilala kita. Kaya.."

"Hindi ko na kayang iwanan ka pa. Kaya please. Wag ka ng magalit. Please. Bumali k ka na?"

Napasmile na lang ako.

"Hindi."

"Ano?! Naknang. =___=+"

Toinks. Wala na. Sinira na naman niya yung mood. Minsan.. Okay din yung maging Y ohann ulit siya. Yung mabait.

"Ano ka ba!"

"Anong ano ba ako? Ikaw! Ano ka ba? Ayaw mo pa rin? Ano pa bang gusto mo? Kakain is naman ito!"

Sinabi niya na parang batang nagtatantrums.

"Che! Sabihin mo muna kung bakit ayaw mo magpakasal!!"

"Eh ayaw ko eh."

"Bakit nga?"

"Ayaw ko lang!"

"Ano nga yung dahilan?!"

"Eh sa ayaw ko!"

"Psh. Eh bakit mo pa ako gusto bumalik sayo?"

"Kasi mahal kita!"

"Kung mahal mo ako bakit ayaw mo ako pakasalan?"

"Hindi lahat ng nagmamahalan nagpapakasal."

Humakbang ako palikod.

"Kean.. May dalawang klase ng babae sa mundo. Yung pinaglalaruan at yung sineser yoso. Ako yung tipo ng babaeng sineseryoso. Kaya bibilang ako ng tatlo.. Sasabih in mo ang dahilan mo, o aalis tayo dito at kakalimutan natin na mayroong 'Tayo'. . Isa."

Sabi ko habang humakbang ako papalayo.

"Dalawa." Isang hakbang pa ulit. Hindi pa rin siya nagsasalita. Isang metro na a ng layo namin. "Tat--"

"Ayaw kong mawala ka."

Huh?! Nganga.

"Sira ka ba? Kapag pinakasalan mo ako hinding hindi na ako mawawala sayo!"

Tumingin siya sa akin tapos tumungo. Di niya ako matitigan.

"Yan din ang akala ko apat na taon na ang nakalipas.."

Apat na taon??

Noong.. Nagpropose siya sa yacht?!

"Noong araw na yun, masaya ako. Handang handa na ako na tanungin sayo kung gusto mo na magpakasal. Andami kong ginawang paghahanda. Nag-ipon talaga ako. Para sa engagement na yun.. Pero yun pala.. Mawawala ka. Akala ko handa na tayo, pero n apakarami pa palang mga bagay na mangyayari sa atin."

Ibig sabihin.. Natrauma siya? :(

"Courtney.. Noong araw na yun kampante ako na oo ang isasagot mo kasi wala tayon g problema. Masaya tayo.. Pero hindi ko inaasahan na noong araw na yun irereject mo ako."

Nakatungo pa rin siya. Malalim ang boses.. Seryoso.

"Oo. Hanggang ngayon dala ko pa rin yung sakit ng pangiiwan mo sa akin noon. Sig uro we both had our share of pain of being left. Nasaktan kasi talaga ako noon. Nagmakaawa ako sayo.. Na wag mo kong iwan pero pinagtabuyan mo ako. Halos gusto ko ng patayin ang sarili ko dahil sa sakit na naramdaman ko."

"Pero.. Wala akong balak gumanti sayo. Never kong naisip yun. Hindi kita kayang saktan, kaya kung sa pagiwan mo sa akin at sa pagtupad ng pangarap mo ikaw sasay a hinayaan ko na lang."

"Pero lumapit si Gian aalis ka daw. Yun yung araw na dapat pupuntahan kita para bumalik sayo pero lalo lang akong naging malayo."

"Naging Yohann ako. Kailangan mong pumili kung Garden o Rooftop. Naghanda na nam an ako. Para maging malaki yung gagawin ko para sayo, kasi kampante ako na ako a ng pipiliin mo. Oo nandaya ako kasi pinaalam ko kay Dylan na ako si Kean. Pero d esisyon naman niya yun kung ipaglalaban ka niya o hindi, kasi kung ako yun at si ya si Kean ipaglalaban kita, alam mong madamot ako. At ayokong magsisi sa huli s a bagay na pinakawalan ko kung may pagkakataon naman akong ipaglaban ito."

"Pero yun nga, hindi na naman ako ang pinili mo. Nasaktan ulit ako. Kaya sinabi ko nasaktan mo na naman ako. Kasi.. Kampante ako na ako ang pipiliin mo kaya nag handa ako. Pero iniwan mo na naman ako. Katulad ng nangyari noong magpropropose ako."

"Kahit matagal na.. Dahil sa pangyayaring yun, may parte sa akin na hanggang nga yon nasasaktan pa rin. Tulad mo.. Hindi ko maialis yung naging sakit ng kahapon. "

"Ayokong sabihin ito kasi baka sisihin mo yung sarili mo. Wala ka namang kasalan

an eh. Ako ang may mali. Mali na natatakot akong mawala ka. Pero.. Masisisi mo b a ako? Sobrang mahal lang talaga kita na baka kapag nawala ka hindi ko makaya."

Tumingin siya sa akin. Hindi ko maiexplain yung expression niya. Hurt na galit n a may care. Hindi ko maintindihan..

"Dalawang taon tayong masaya ulit, masaya na naman. Ayos na naman. Ayoko ng sumu gal. Ayoko ng gumawa ng malaking event para sayo.. Kasi hindi ko alam, baka iwan mo na naman ako.. At sa sakit.. Baka hindi ko na magawang bumalik sayo."

Lumapit siya sa akin.

At tumitig..

"Kaya Courtney.. Sorry. Kahit anong gawin ko.. Hindi kita kayang pakasalan. Ayok o. Sorry."

May pumatak na luha sa mata ko.

Bakit? Bakit iiwan na naman niya ako? :( Chapter 59 Kean's POV

*KEAN PATRICK PADUAAAA!! BABE!! Gumising ka naaaaaaaaaa!!!*

=_____-

Alarm.Boses ni Courtney.

O____O

Napabangon ako. Tama ba yung ginawa ko kagabi? :| Totoo lang naman ang sinabi ko eh.

Kaya kung mahal niya ako at gusto niyang makasama ako tatanggapin niya yun. :(

Sana..

*KEAN PATRICK PADUAAAA!! BABE!! Gumising ka naaaaaaaaaa!!!*

"Psshhh. Ito na Babe gising na."

Papatayin ko sana yung phone ko ng--

Anak ng!! 8A.M ang alarm ko ah! Ano to?! 1:00 PM na ah!! Ang tagal ko nama natul og! At sinong gumalaw ng alarm clock ko?!

Bumaba ako. Topless.

"ATEEEE! BREANAAA!!"

"What?! Why are you screaming! What's your problem?!"

"Ginalaw mo ba phone ko?!?"

"Paano ko gagawin yun eh ang damot mo!!"

"Ate--"

"Isa pa.. May lock code kaya yan! Ilang linggo ko na tinatanong kung ano ayaw mo naman sabihin! Kaya--"

Lock Code?! Ang lock code ko 3W8L = 3985.

At isa lang ang nakakaalam nun..

"ATE!!"

"ANO NA NAMAN BA?! Bingi ba ang mga kausap mo dito??"

"Ate mamaya na ha! Nagpunta ba dito si Courtney?"

"Di ko alam. Kauuwi ko lang eh. Tanong mo kay Papa!"

"Nasaan si Papa?"

"Obvious ba?"

"SAAN??"

"Di ko din alam! Kakauwi ko nga lang! Tingin mo sa akin may tracking device?! Pw ede ba magbihis ka! Nakikita ko yang taba mo!"

=___=+ Tengene. Pilosopo na nga sinungaling pa. ABS YUN!! Taba daw psh! Ay naku. Kapatid ko talaga to!

Umakyat ako sa kwarto ko. Sigurado ako pumunta dito si Courtney!

Sure ako..

O____O

May note sa bedside table ko.

=___=+ Nagisip pa ako may note naman pala! BV ah.

Kean, Go to my house at exactly 1:38 PM Or else we're over! Chanel.

Napatingin ako sa orasan ko. 1:08 na! 30 minutes para magpapogi!! Nagmadali akon g maligo.. Magbihis at mag-ayos.

1:25 PM na. Katapat ko lang naman sina Courtney. Pero mas okay ng maaga kesa lat e! Buti nga hindi siya galit eh.

Bababa na ako ng hagdan ng biglang..

Nakita ko si Bianca at Steve. :/

Oh anong ginagawa ng dalawang ito dito?! Pagkakita nila sa akin na pababa ng hag dan tumayo sila at..

*Booogsh*

Owww. GG! Natapunan ni Bianca si Steve ng Tang na Juice..

Teka..

Tang na Juice?? HEHEH. Tangna Juice. HEHEHE. >:) Sa mga nakagets.. Anak ng. Mga kampon! Magsitipon kayo! >:)

PERO TEKA NGA! BALIK SA EKSENA!

Bianca: Sorry!

Steve: Psh! Matutuyo ba ako ng sorry mo?!

O____O!!

Teka, ano to? Djav?!

Alam ko yang linya na yan ah!!

Steve: Oh Kean! Nandiyan ka pala. 1:34 PM na. 1:38 ang usapan niyo ni Chanel. Da lian mo na!

O___O

*blink blink*

Biglang back to normal. Nu ba tong mga shungang to?! Trip ba nilang asarin ako n gayon?! Pero malalate na ako! Mamaya na ako gaganti sa kanila!

Dumeretso ako sa bahay ni Courtney.. Walang tao.

Tumawag lang ako. Wala talaga. Tapos may narinig ako na sigawan sa labas..

Nandun si Ivy at Cholo.

Ivy: Mahal mo ako? Bakit? Paano? Hindi! Hindi kita kayang mahalin! Galit ako say o!!

Cholo: Dahil lang doon hindi mo ako hahayaang mahalin ka?

Ivy: Hindi ko kaya. I'm sorry. Wag na lang.

Cholo: Ganun ba kataas ang pride mo? I'm sorry! For everything!! Please! Let me love you!

*HUG*

O___o?

Ano bang nangyayari? April Fools ba ngayon? Balita ko April 14 na.

Ivy: Uy! Kean! Andiyan ka pala.

Kean: Hindi wala. Ano bang trip ng barkada ha?

Cholo: Huh? Ano bang sinasabi mo.

Kean: Ewan ko sa inyo. Wag niyo akong pagtripan. Asan si Courtney?

Ivy: Ay kaalis lang.

Kean: ANO?! GALIT BA?! Late ba ako?!

Cholo: Chill pare.

Kean: Eh kung chillchillin ko yang mukha mo!

Chill chill! Pag nagalit si Courtney sa akin lagot sa akin ang mga to! Kung ano ano kasing ginagawa eh!

Ivy: Hindi! May binigay nga siyang letter eh.

Tapos inabot niya sa akin. Kinuha ko agad.

Kean, Ang tagal mo. Deretso na ako sa principal's office sa school natin noong high sc hool. May papers ako na kailangan ayusin. Doon mo ako kitain.

SCHOOL?! Sira ulo ba si--NAKAKAINIS NA.

Ginagantihan ba niya ako? =___=+

Umuwi ako sa bahay namin at kinuha ang sasakyan ko. Dumeretso na din sa school. Baka magalit pa sakin si Courtney.

Dumeretso ako sa Principal's Office. Nandito daw kasi si Courts.

Pagpasok ko..

Gian: Chanel.. Let's Break up.

Anika: So ganun na lang yun?! Itatapon mo yung apat na taon--Wait. Mali. Since 7 years old ako ikaw na ang mahal ko! Bakit ganito Gian? Ayos naman tayo ah? Baki t nakikipagbreak ka? Di mo ba ako mahal?

Gian: Mahal kita.

Anika: Eh bakit ganito?!

Gian: I'm so sorry Chanel. :(

Anika: Ayos lang. Sige. Kakayanin ko to. Kakayanin ko yung wala ka. Kakayanin ko yung mag-isa.

Tapos nagwalk out si Anika.

Pagtingin niya sa akin.. May binigay siyang sulat. At umalis na.

Kean, Pinabigay ko na lang to kay Anika. Kaalis ko lang kasi. Late ka na naman! Katete xt lang sa akin ni Papa. Punta ako sa restau.

Alam kong may kakaibang nangyayari. Pero hindi ko alam kung bakit ginagawa nila ito. Makikiride na lang ako. Kaya nga dumeretso ako sa restaurant namin. Nakita ko si Papa at Mama nakaupo kaya dumeretso ako..

"Papa! Mama! Si Courtney--"

Papa: Tamang tama iho! Nandito ka!

Ako: Opo. Si Courtney? Nandito--

Mama: Bakit mo kilala ang anak ko?

Ako: Ho? Mama.. Eh si Court--

Papa: Tamang tama! Kilala mo na siya! Hindi na ako mahihirapan! Kasi ang anak ni Camille ang fiancee mo!!

(_ _") Pati sila?! Kasali dito?! Ano bang plano ni Courtney. Psh! Sige makiride.

Mama: Pero wala dito ang anak ko eh.

Ako: Nasaan po?

Mama: Nasa rooftop ng school niyo noong highschool.

Ako: HUH? Seryoso ba yan? Nandun talaga siya?

Papa: Siguro. Kaalis lang niya dito eh.

So nagpunta nga si Courtney dito?! Ay ewan! Sayang sa gas tong si Courts! Babali k na naman akong school!

Pagbalik ko sa school dumeretso naman agad ako sa rooftop. Pagdating ko doon, ma y table na nakaset up. Rooftop? Table?

Yael: NASAAN. SI. COURTNEY?

Cass: Bakit ba hinahanap mo pa siya?! Ako naman ang nandito ah! Mahal kita Kean! ! Si Chanel ginagamit ka lang naman niya na pabakip butas kay Gian! Kaya ako na lang!!

Yael: NASAAN SI COURTNEEEY!!!!!

Cassandra: NASA MAY AIRPORT!!

Toiinks. Airport? Mali naman yung sinabi ni Cassandra eh. Sa sitwasyon na ito si Courtney nasa freezer ng school canteen. Airport? Psh. -_____-

Cassandra: Nasa airport si Chanel ngayon. Kaalis lang niya dito. Dapat kasi kaka usapin ka niya Kean--

Napatingin ako kay Cass. Si Yael pa rin pala ang kausap.

Cass: Kaya nga may handa dito oh. Pero late ka naman. Kaya napagpasyahan na din lang namin na gayahin ang ginawa ng barkada kaya--

O____O!!

NASA AIRPORT NGA SI COURTNEY?!

Yael: Kapag nalate ba ako sa airport magagalit si Courtney?

Cassandra: Baka!

Noong marinig ko yun agad agad akong bumilis ng takbo! Hindi ko na naiintindihan ang nangyari pero agad agad akong nagdrive papuntang Airport. Baka nga dumadaan lang si Courtney tapos umaalid agad. Baka mapagod yun. Magalit sa akin. At..

Nandito na ako sa airport. Bababa na sana ako ng--

"UY! Ria! Luke!"

Tinawag ko sila! Kumaway sila! Don't tell me nagrorole play din sila!

Ria: Uy Kean! Anong ginagawa mo dito?

Kean: Ako? Sabi kasi ni Cassandra nandito daw si Courtney eh.

Luke: Ah. Oo. Kasama namin kanina.

Kean: Huh? Eh anong ginagawa niya?!

Ria: Nagpasama kasi ako kasi ihahatid namin yung pinsan ko.

Kean: Teka nga-- Hindi ba kayo kasali sa roleplay ng barkada?

Luke: Pre anong roleplay?

Mukhang hindi nga sila kasali.

Kean: Kasi ung barkada pati nga si Mama at Papa ginagaya yung mga nangyari dati sa amin ni Courtney.

Ria: Ah! Nasabi nga nila sa amin yun. Hayaan mo na sila! Bored lang.

Buti naman tapos na yung roleplay na yun!

Kean: Oh eh nasaan si Courtney?

Ria: Nauna na! Umorder.

Kean: Huh? Ng? Saan?

Luke: Nasa KFC dito sa airport!

KFC? Airport??

Ria: Naikwento niya na dati daw sa KFC kayo kumain noong sinundo niyo yung Mama at Papa niyo. Tapos nakita niyo si Gian.

Kean: Ah oo.

Luke: At sabi niya, KFC daw ang sinabi mong kainan. Kasi daw..

Ria: KFC means..

Luke: Kean for Chanel.

Kean: Oo na. Dami niyo alam! Psh. Oh eh nasaan na si Courtney?

Ria: Nasa KFC nga! Nagutom kasi--

*toot toot*

Lahat natahimik. Bigla kasing may nagtext kay Ria. Tapos tiningnan niya ako at p inabasa sa akin..

From: Chanel. Ria! Umuna na ako ah. Nagtake-out na ako. Pupunta lang ako sa school natin dati. May naiwan ako sa music room natin dati. Naglilibot kasi ako kanina eh. Sorry!

Ria: Ayan. Mukhang wala si Chanel sa KFC.

LITONG LITO NA AKO! Ibig sabihin.. Trip lang talaa ako lokohin ng ibang barkada?

Pero.. Pumupunta si Courts sa place na sinasabi niya?!

ANO BA! =____=+ Pag ako naasar.

Luke: Punta ka sa school. Music Room daw. Baka makita mo sya doon.

Ria: Oo nga! Kean! Una na kami ah! Gutom na ako eh! Sige bye!

Tapos umalis na sila. Si Luke at Ria mukhang hindi naman nagroroleplay. So tapos na dapat dito? Kaso may naiwan si Courts?! ANO BA TALAGA?! Babalik na nga lang ulit ako sa school!!

After 20 minutes nasa school na ulit ako. Walang traffic buti na lang. Pagpasok ko, takang taka yung guard kung bakit alis balik alis balik ako.

Manong.. Pati ho ako hindi ko alam ang nangyayari dito. Biktima din ho ako. Dume retso ako sa music room.. Pagpasok ko..

"Sir Marco?!"

Napatingin siya sa akin at ngumiti.

"Aba Kean! Kamusta ka na? Ang tagal na nating di nagkikita. Dati binata ka lang ngayon mama ka na ah! "

"Ayos po.. Dati pogi ako. Ngayon gwapo na! Teka.. Si Courtney??"

"Ah! Si Chanel ba? Ayos ah. Kayo pa rin pala talaga!"

"Sabi niya nandito siya. Di niyo po nakita?"

"Actually. Kakaalis lang niya."

ANO?! Nakakainis na ah! Hindi ko maabutan si Courtney!!

"Ho?! Ano hong ginawa niya dito? Bakit umalis agad?"

"Nakita ko siya, may kinuhang envelope eh. Naiwan daw niya at binalikan. Tapos n agkwentuhan kami."

"Tungkol saan?"

"Wala. Yung mga nangyari dati dito sa mismong classroom na ito. Na ako yung teac her niyo tapos mga binata at dalaginding lang kayo noon.. Na simpleng lovelife i niiyakan. At bawat asaran nagkakadevelopan."

Napangiti ako. Oo nga. Dati. Sa room na ito, andaming nangyari. Dito kasi madami ng nangyari noong bumalik si Anika at Gian eh. Daming awkward moments.

"Tanda ko, kayo ni Chanel ang mahilig magcut ng subject ko! Tapos nahuli pa kayo ng D.O na nagcucut! Muntik na ako noon! Pasaway kayong dalawa!"

Sabay kaming tumawa. Si Sir marco ang best prof namin! Astig sobra!

"Sa Music class nagaganap lahat ng awkward moments niyo ni Chanel. Dati kay Gian .. Tapos noong next term si Dara naman!"

Ah. Oo. Pagkatapos kay Gian, si Dara naman ang naging issue. Haay. Sarap balikan . Bata pa kami noon. Ibang iba sa kung ano kami ngayon. Dati ang liit lang ng pr oblema, selosan lang. Sino bang makakapagsabi na andami naming pagdadaanan ni Co urtney pagkatapos noon?

"Pero nakakatuwang isipin na kahit na ilang taon na ang lumipas.. Babalik kayo s a room na ito. Nandito ako. At aalalahanin natin lahat ng nangyari. Kakatuwa."

Pinat ko lang si Sir.

"Kayo kaya ang pinakamagaling na teacher!!"

"At kayo ang pinakapasaway na estudyante.. Teka nga. Baka gusto mo na bilisan?"

"Bakit ho?"

"Kaalis alis lang kasi ni Chanel. Mukhang hinahabol mo. Eh baka hindi mo na maab utan sige ka!"

"BAKIT DI NIYO AGAD SINABI! Sige ho!"

Tatakbo na sana ako para umalis pero--

"KEAN!!"

"Ho?!" Sabi ko na nagmamadali na.

"Matanda ka na nga pero yung dating Kean parin ang nakikita ko sayo."

"Kayo din ho. Sige!" Paalis na talaga ako kaso..

"KEAN!!"

"ANO BA SIR MARCO?! Pag kami nagbreak ni Courtney lagot kayo sakin!"

"Hinamon pa ako! Alam mo ba kung saan ka pupunta?"

Huh? Oo naman-- Sa.. Saan??

Tumawa na lang si Sir at sinabing..

"Sabi ni Chanel maglilibot libot daw siya sa school. Namiss daw niya! Kaya malam ang hindi pa nakakalayo yun! Sige na bilis! Goodluck!"

Nagbye na lang ako at tumakbo. Kaso.. Hiningal ako. Isa pa. Hindi ko alam kung s aan talaga pupunta kaya naglakad na lang ako. Inisa isa ko.. Mula mga rooms hang gang canteen. Pero hindi ko makita si Courtney.

Tapos napangiti ako.

Alam ko na kung nasaan siya..

E di sa paborito naming lugar dito sa school. Sa may garden. Sa likod. Kaya dume retso na ako doon.

"Courtney! Alam kong nandiyan ka--O___O Gian?! Anika?! Anong--"

Gian: Kelan ba magiging ako Courtney? Kelan ba?

Anika: Kean.. Ano bang sinasabimo? Galit ka ba sa akin? Sorry kung si Gian ang p inili ko. Kasi kapag umii--

Gian: STOP! Tumigil ka na nga!!

Anika: Kean..

Gian: Bakit ka ba ganyan?! Ha?! Lagi mong inuuna ang iba! Dahil ba sa alam mong nandito lang ako? Na hindi kita iiwan ha? Kaya si Gian ang palaging pinipili mo? Nakakainis ka!! Pero kahit ganun.. Isang sorry mo palang tatanggapin ko na.

Nagrorole play na naman yung dalawa! Bakit ba kasi--PAANO NILA NALAMAN NA DITO A KO? Baka tinext nila si Courtney kung nasaan siya. Alam naman nilang hinahabol k o si Courts. Lakas ng trip! Kakainis!! Pero sige. Masaya naman magbalik tanaw. N aks. Makata!

Anika: Kean.. Sorry.

Gian: COURTNEY! Bakit ba kasi hindi mo ako hayaan na..

Anika: Na?

Gian: Na ako ang maghawak at magbantay diyan sa puso mo.

Natawa na lang ako. Baduy ko pala dati? Goosebumps potek. Pero ayos din tong tri p ng barkada ah. Siguro nalaman nila na magkagalit kami ni Courtney kaya gumagaw a sila ng paraan. Naks. Galing nilang umarte ah!

Gian: Handa akong gawin lahat para sayo. I want to love you.

Anika: WEH?!

Hahahahaha! Natawa ako! Naalala ko pa yung itsura ni Courtney nung sinabi niya y un. At kung gaano ako nainis dahil sa yun lang ang sinabi niya =___=+

Gian: Courtney.. Three Words, Eight Letters. That's what I feel for you.

Natawa ako. Siguro si Cassandra may plano nito. At inaasar niya si Gian. Ang iro nic kasi. Si Gian pa talaga nagsabi ng linya na yan ah.

Anika: Then say it!! Ano ba yung three words na yun?

Gian: Wag na. Wala ring magbabago kapag sinabi ko--

Anika: Meron! Merong magbabago!

Gian: Ano ang magbabago?

Anika: Three Words. Eight Letters. Say it and I'm Yours.

Amp! Ito yun eh! Hindi ko makakalimutan ang eksenang yun! Sa lugar na ito! Ayos ang barkada ah! Siguro pinapamukha nila sa akin yung mga napagdaanan na namin ni Courts at dapat.. Dapat balikan ko siya. At yun ang gagawin ko!

"HEP!! Alam ko ang kasunod niyan! Kaya bago kayo magkissing scene.. Sabihin niyo .. Nasaan si Courtney?"

Natawa si Anika. Napakamot si Gian. Lul! Nainis pa ata at binitin ko sila. Mamay a na nga sila magPBB Teens. Kailangan kong malaman kung nasaan si Courtney.

Anika: Pumunta sa bahay niyo si Chanel!

Kean: ANO?! Psh!!

Gian: Tinawagan daw siya ni Ate Breana.

Bahay naman namin?! KAKAINIS! andami dami! Hindi ko naman maabutan! Osige. Sa ba hay. Pero bago ako makauwi finull tank ko muna yung kotse. Paubos na. Courtney t alaga!

Pagkarating na pagkarating ko sa bahay..

"HOY KEAN! Ang tagal tagal mo!"

"Bakit? Umalis na naman ba si Courtney? At anong ginagawa mo dito? Ha, Lola Dai sy?!"

"Abaaa. Hanggang ngayon wala ka pa ring galang!"

Tapos lumapit siya sa akin at piningot ako! ARAY!

"Teka lang lola! Nasaan muna si Courtney?"

"Hindi ko alam. Kausap ko lang kanina."

"Tungkol saan? May nasabi ba tungkol sa akin? Galit ba?"

"BAKIT BA ANDAMI MONG TANONG?!"

"BAKIT BA DI MO NA LANG SAGUTIN?!"

Psh. Maglola nga kami. =___=+

"E di sagutin. Dali naman ako kausap. Kaw lang to mainit ang ulo!"

"SAGUTIN NIYO NA!! Po!"

"Oo na. Naguusap kami tungkol sa inyo kanina."

"Sa amin?"

"Ano bang narinig mo? Sa kanila? Ano bang sabi ko? Hindi ba sa amin?!"

Sakanya nga ata ako nagmana. Jusko. Di kami matatapos dito. Sige hindi na ako ma gsasalita.

"So? What did you two talked about?"

"Yung tungkol sa una naming pagkikita."

"Huh?"

"Nakalimutan mo na ba? Una kong nakita si Chanel apos pinagtraining ko kayo. Laba. Plantsa. Luto. ! Tapos tanda mo pa si Calvin Gian? Binatilyo na mo dahil ayaw mo sa pangalan. =____=+ Kanino ka

noong kinidnap ko kayo ^___^V T At pinagpagawa ko kayo ng bahay nga yun eh! Yung batang inaaway ba nagmana?!"

ABA NAGSALITA ANG MATANDA! Kung kanino daw ako nagmana. HINDI BA SAYO? Kaya masa ma ka din. HAH!

"Nakakatuwa. Batang bata pa kayo noon. Ibang iba sa kung ano kayo ngayon.. Pero Kean.."

Mukhang seryoso ah.

"Mas matured ka dati."

"Po?"

Kapag ganitong kaseryoso si Lola. Dapat makinig. Matalino tong matandang to. Dit o ako nagmana eh.

"Dati. Hindi ka takot na magcommit kay Chanel. Ikaw pa ang masaya na ikakasal ka sakanya. Bakit ngayon.. Sabi ni Chanel, ayaw mo daw siya pakasalan?"

Hindi ba nasabi ni Courtney ang dahilan?

"Natatakot ka daw. Nasaktan ka daw kasi niya kaya natakot ka na."

Natahimik na lang ako.

"Kean. Alam niyong ako ang presidente ng COUREANS. Pinagsama ko kayo sa iisang b ubong. Noong may problema kay Alessandra, tinulungan ko kayo. Nawala ako ng dala wang taon, namatay ka pa! (_ _)" Tapos kinuha ko si Chanel at sinabi kong balika n ka.. KEAN PATRICK TOLENTINO PADUA! Ang tagal tagal ko ng gusto magkaapo! Nadel ay na ng nadelay! Siguro dahil sa kamamadali ko! Kaya hinayaan ko kayo.. Pero hi ndi ko hahayaan na ganun ang maging desisyon mo."

"Hindi mo naman maalis sa akin yun--"

"OO MAALIS KO! Wag ka ngang bading apo! Nasaktan? Natatakot? Lul!"

O___O Laaah.

Si Lola! Lolang Kalye! Kahit kelan talaga napaka Cool nito.

"Oo, siguro nga nasaktan ka. Pero.. Hindi naman ganun si Kean. Hindi ganun ang m ga PADUA. Di tayo duwag. We do everything for love. Wag kang gumaya sa papa mo! Sa huli magsisisi ka. Alam mo naman na ginawa ni Chanel na iwan ka dahil may dah ilan siya. Kaya wag kang tanga na matatakot ka pa ngayong alam mong sigurado na siya."

Nilapitan niya ako at pinalo. Sabay tapik sa balikat.

"Mahal niyo ang isa't isa. Andami dami ng nangyari. Utang na loob naman. Bigyan niyo naman ng happy ending ang storya niyo. Ang tagal na naming mga COUREANS na naghihintay sa ending niyo eh!"

Natawa na lang ako. Pasaway talaga si lola. Kaya kiniss ko siya.

"Nga pala apo."

"Po?"

"Narinig ko sabi ni Chanel may iniwan siya sa kwarto mo."

O____O MATANDANG TO!

Alam naman na nagmamadali ako! Psh! Umakyat agad ako sa kwarto ko.

Pagbukas ko.. Ay anak ng!

"MM!! JACOB! ANONG GINAGAWA NIYO--"

Napatingin ako sa left. Yun pala yun! Naririnig ko kasi ang boses ko. Kumakanta ng Runaway ni Bruno Mars. Tapos yung dalawa nagsasayaw. KASALI NA NAMAN SILA SA PLANO NG BARKADA!!

"JACOB! HOY!"

Nagsasayaw lang sila! Lalapit na sana ako sa player para patayin kaso..

"Merry Christmas Chanel."

"Merry Christmas Kean! Our first christmas together."

Tapos inabot ni MM yung scrapbook. Yung scrapbook na yun. Noong nawala ako pinun o ko yun ng picture niya. Masyadong mahalaga ang regalo niya sa akin. Kaya nanoo d na lang ako sa dalawa.

"Bakit di puno?!"

"Eeh. Ikaw magpupuno niyan!"

At oo nga. Pinuno ko yun. Ng picture ni "ELLE".

Maya maya natapos na yung kanta.

Jacob: Oh pareng Kean. Anong ginagawa mo dito?

Kean: Kwarto ko to. =__=+

MM: Oww. Sorry! But we're going na since cuz told me to meet her--

Kean: Cuz? Si Chanel? Saan?!

MM: Sa house niya! ^__^

Kean: Eh samahan ko na kayo!!

Ingleshera pa rin talaga tong si MM! Buti di nanonosebleed si Jacob. Tapos bumab a na kami. Papunta na sana kami sa bahay nina Chanel ng--

O____O

ANONG GINAGAWA NG BARKADA DITO?!

Palapit palang ako ng makita kong kasama na ng buong barkada si MM at Jacob. Pag lapit ko biglang..

"I'm a big party crasher here right?!"

O____O

Ate Breana?! Siya ang nagplaplay ng role ni Mama? At kasali siya sa larong ito?!

"Anong nangyayari dito?! ALESSANDRA?!" sabi ni Yael. So siya si Papa?!

"Nandito ako para kunin ang anak ko." Sabi ni Ate.

Naalala ko ang nangyari lahat dito. Ang sumunod pa dito umalis ako at malaman ko

na lang na muntikan ng malunod si Courtney. :| Ito yung bad era naming dalawa. :(

Maya maya biglang nag unfreeze lahat. Kasi natahimik. Tapos biglang nagtawanan.

Cass: HAHAAHAHA! Intenseeeee! Damang dama ko pa rin! Kaya hindi sumali si Chanel eh!

So tapos na ang roleplay?!

Sumigaw ako.

"CASSANDRA NASAA--"

"Kean. Nasa sementeryo!"

ANO?!?! ANONG GINAGAWA NIYA DOON?!

"Sundan mo na lang. Ito naman ang gusto mo. Para makuha mo siya. Maghirap ka."

Naparoll eyes na lang ako at dumeretso sa sasakyan ko. At dumeretso na sa sement eryo. Gabing gabi na ah!! Psh! Nagmadali ako pumunta sa sementeryo. Alam ko wala si Courtney dito pero para matapos na!

Pagdating ko.. Sa may puntod ng papa niya.

Yung isa pa sa ICL Koala. Si.. Clyde? Tapos yung kapatid ni Intsik! Si.. Chloe? Basta sila!

Maya maya kumanta na si Clyde ng Marry your Daughter. At kinausap ang puntod ng Papa ni Courtney.

Clyde: Ako po si Kean Patrick Padua. Nandito nakatayo para hingin ang kamay ng a nak niyo.

Si Chloe naman nakasmile lang. Tapos kinausap din yung puntod ng Papa ni Courtne y.

"Papa. Kilala mo ba siya? Siya si Kean! Mahal na mahal ko po siya. Kaso po.. Nah ihirapan po ako."

Teka. Ano? Nahihirapan?

"Mahal ko po siya pero nahihirapan ako sa gagawin kong desisyon."

Desisyon saan?!

"Kinausap ako ng Mama niya. May cancer daw po. Kung pwede daw igive up ko na si Kean. Pero papa mahal ko po si Kean. Pero ayaw ko pong siya pa mismo ang magalit sa akin kasi.. Naging madamot ako sakanya eh buhay ng Mama niya ang nakataya. A yoko pong siya ang mag give up. Pero ayoko po siyang igive up. Papa.. Please giv e me a sign."

Ganun.. Pala.. Yung rason ni Courtney kung bakit siya umayaw sa proposal ko dati . Kaya pala. Dahil kay Mama. :( Sorry Courtney naipit ka pa.

Maya maya.. May bumagsak na card. Pagopen ko..

"Meet me. School. --Chanel."

Pumunta ulit ako ng school. Pagdating ko.. Nagulat na naman yung guard. Pabalik balik na kasi ako! Sensya na!

Hindi ko alam kung saan ako maghahanap. Pero papunta pa lang ako sa mga rooms na kita ko na sa Central Plaza si..

Intsik.

(Now Playing: KUNDIMAN by Silent Sanctuary)

"CK." "Kean. ^__^V"

Nakangiti na naman siya. Palagi na lang masaya to. Umiyak na ba to?!

"Anong ginagawa mo dito?" sabi ko.

"School pa rin naman namin to."

"Sa inyo to?!"

"Yep ^___^V"

Bakit di siya nagaral dito?! :| Lah. Labo.

"Dito.. Dito ako unang binato ni CC."

"CC?"

"Chanel. Dito kami una nagkita. Tapos dinala niya ako sa oon.. Napakarami ng nangyari. Ginamit niya akong fake na kayo mabuko. Secret lovers. Pero.. Wala lang sa akin yun noon ilibre niya ako ng ice cream. Pero.. Hindi ko alam gsasamahan namin. At pati feelings ko for her."

clinic. At pagkatapos n manliligaw. Para hindi kasi, ang gusto ko lang na lalalim pala yung pa

Nakikinig lang ako sakanya. Totoo naman. Isa siya sa pinakakaribal ko kay Courtn ey.

"I was there for Elly when you left her. Hindi ko alam kung anong reason mo why you left, pero alam kong reasonable kasi tinanggap ka pa rin ni Elle kahit na so brang nasaktan siya sayo."

Alam ko. Alam ko :(

"I was there. Ako nagkakarga sakanya sa bahay pag lasing siya. Ako ang nagpapang gap na boyfriend kapag may lalaking gusto bastusin siya. Ako ang kumakausap sa p roducer na kuhanin si Elle kahit ayaw nila kasi mean girl siya. Ako yung laging nakikinig sakanya. Ako ang sumasalo sa bawat luha niya."

Oo. Alam ko CK. At hindi mo alam kung gaano ko kagusto maging nasa posisyon mo n oong mga panahon na yun. :(

"Likod ko ang sumasalo sakanya kapag hindi na niya kaya. Kamay ko ang pumupunas ng bawat luha na pumapatak sa mata niya. Tenga ko ang nakikinig sa bawat iyak at sa masasakit na salita na binibinitawan niya dahil sa mga nararamdaman niya. Ma ta ko ang nakakita kung gaano siya nagdusa. Gaano siya nasaktan. Pero ang higit sa lahat.. Puso ko yung nakaramdam.. Na kailangan niya ako kaya nangako ako sa s arili ko na hindi ko siya pababayaan."

"I took her as my responsibility. Kahit pagod na ako, I have to be there for her . Kasi.. Iniwan na siya ng lahat. That time.. Ako lang ang meron siya. Kaya ayok ong pati ako iiwan siya, ayokong pati ako mawala sakanya. Ayokong idisappoint si ya. Kaya kahit pagod ako sa lahat ng schedule ko.. Handa ako sa kahit ano. Basta para kay Elle."

"I was her shoulder to lean on, I was her brother, her father, her boyfriend an d her bestfriend. I was her knight in shining armor, but you were the prince. An d she was the princess. And you two were the one whose suppose to have a happy e nding."

"It was very hard for me to let her go. That time, we both know na.. Hindi namin gusto ang maghiwalay. Sabi ko noon, hindi pa siguro oras. Akala ko.. Kaya ko pa ng kausapin si JM at sabihin na kami ni Elle.. Pero, huli na ang lahat. Bumalik ka na eh. Kaya pala hindi umulan. Kaya pala hindi pwedeng maging kami.. Kasi may kayo. Kasi babalik ka pa. Kasi babawiin mo pa siya."

"Hindi mo alam kung gaano kasakit lahat to. Bakit ganun? Bakit kailangan sa akin

tumakbo si Elle? Bakit kailangan ko siyang alagaan? Bakit noong naattach na ako . Hihiwalay siya? Bakit kung kailan gusto ko na.. Bawal na."

"Bakit ba kapag magmamahal ako.. Hindi ako pwedeng mahalin?"

Nakita ko. Umiiyak na siya. Mali pala ako. Hindi pala siya palaging masaya. Mahi rap din pala ang pinagdadaanan niya.

"Bakit kailangan ko pang makilala si Elle?! Bakit kailangan mahalin ko siya kung babalik ka pa? Bakit kailangan ko pang umasa?! Lagi na lang akong nasasaktan!"

"Lagi akong masaya. Akala nila okay ako. Akala nila tapos na. Pero hanggang ngay on, nasasaktan pa rin ako. Kapag naiisip ko. Na ginamit lang ako ng tadhana para sa inyo. Bakit ako pa? Bakit kailangan ako pa?"

Hindi ko siya masisi. Hindi ko kayang magalit. Mabait na tao si CK. Alam ko kung gaano niya inalagaan si Courtney noon. Si C.H ako. Kaya alam ko.. Masasaktan ta laga siya.

Siya siguro ang pinakanasasaktan ngayon. Si Dylan naman.. Hindi gumawa ng mga ba gay na ginawa ni CK para kay Courtney. Siguro masyado nga lang nagtatago si CK. At ngayon lang niya nilabas. Siguro dahil ngayon lang talaga kami nagkaharap.

"Mahirap. Pakawalan si Elle. Hanggang ngayon, she brought with her a piece of me . Kaya never na akong mabubuo. Unless bumalik siya."

Tumingin siya sa akin. Seryoso.

"Pero.. Alam kong hindi mo siya sasaktan. Kapag iniisip ko yan, napapalagay na a ko. Ikaw naman ang kailangan ni Elly slash CC eh. Hindi naman ako. Hindi na ako. "

"Kaya tama na sa akin yung minsan naging ako yung pinakaimportanteng lalaki sa b uhay niya. Na minsan, minahal niya ako. Na minsan naging akin siya. Na sayo si C hanel Chua. Pero akin si Elle Clemente."

Lumapit siya sa akin. At ngumiti.

Ito na naman siya. Ngumingiti kahit na sa loob naman niya halos mamatay na siya sa sakit.

"Kaya alagaan mo siya ah. Mas pa sa ginawa kong alaga sakanya. May sampung bagay na dapat kang tandaan kay Elly. Si Elly mahilig magshopping. Gusto niya bumibil i ng accessories, sapatos, at damit. Kaya masanay ka ng tumayo at maghintay. Mag ipon ka na din ng mga adjectives para sa iba't ibang damit na susuotin niya. At kahit naiinis ka, pagpasensyahan mo na. Doon siya sasaya eh."

"Si Elly, ahilig siyang magayos. Kaya kahit na boring para sayo, hintayin mo siy a. At pag nakita mo siya, pansinin mo ang kahit isa sakanya. Buhok. Damit. O kah it hikaw niya, sasaya siya."

"Si Elly, sumasaya kapag minamasahe ko yun sa likod. Kaya minsan, kapag super pa god siya. Masahihin mo.. Para mawala stress niya."

"Si Elly, ayaw na ayaw niyang kinikiliti siya. Tatawa siya pero pag nainis na hi ndi ka niya kakausapin. Kaya kung gusto mo mangulit, pakiramdaman mo kapag naiin is na siya."

"Si Elly, gusto niyang nagluluto siya at sumasaya siya kapag nasasarapan yung pi napakain niya. Kaya kahit busog ka, kainin mo yung pagkain na lulutuin niya at s abihin mo na masarap para matuwa siya."

"Si Elly, mahilig manggulo ng buhok, mangipit, maglagay ng make-up, at maglagay ng nail polish. Kaya kahit ayaw na ayaw mo noon tiisin mo na lang lalo na kung b adtrip siya kasi nakakalimutan niya yung mga yan.

"Si Elly, malakas uminom! Nagiinom siya kapag sobrang malungkot siya. Matagal si ya malasing tapos kapag nalalasing madali mawala yung pagkalasing kaya wag mong hahamunin sa inuman yan. Seryoso ako. Wag mong papainumin si Elly. Masama sa kan ya yun."

"Si Elly, mabilis umiyak. Lahat iniiyakan. Palaka nga iniiyikan niya. Pero kapag sobrang nasasaktan siya pipigilin niya umiyak. Kaya kapag hindi siya umiiyak ma takot ka. Hindi sa sinasabi ko na paiyakin mo siya! Pero maging sensitive ka lan g kung nasasaktan siya.

"Si Elly mahilig magkwento. Madaldal siya. Lalo na kapag naiinis siya o may maga ndang nangyari sakanya kakausapin ka agad niya. Kaya kahit pagod ka, makinig ka. O magpretend ka na makinig para di siya malungkot."

"At higit sa lahat.. Si Elly, isa lang ang gusto niya. At yun ay ang makasama ka . Kaya wag mo na ulit siyang iiwan ah. Kasi siguradong sa akin yun tatakbo. Ayok o ng magamit ulit. At sisiguraduhin kong.. Hindi na ako magpaparaya."

Inabot niya ang kamay niya..

"Kaya Kean. Please. Alagaan mo sya. Kaya kapag nagsasawa ka na.. Isipin mo na la ng.. Na may Calvin Klein Go na gustong maging nasa posisyon mo. Kaya wag mo siya ng iiwan. At wag mo siyang sasaktan."

Inabot ko ang kamay niya. Ngumiti siya.

"Alam mong sa loob ko sobrang nasasaktan ako. Sa ginagawa kong to. Pero.. Wag mo ng kakalimutan lahat ng sinabi ko. Kasi nagparaya ako. Kahit na halos ikamatay k o."

Imbis na shake hands lang, niyakap ko siya.

"Minsan lang to. Pero sorry. Sa pagiging gago. Sa paghahabilin sayo si Courtney tapos babawiin ko. Sorry kung naipit ka pare. At salamat.. Kasi, hindi mo pinaba yaan ang babaeng mahal ko."

Tinap niya yung likod ko.

"Akalain mo nga naman intsik.. Dati inis na inis ako sayo. Biruin mong.. Ganito tayo ngayon."

"Pero, wag mo naman akong gagawing best man sa kasal niyo!"

"Lul!"

Tapos nagtawanan kami. Biruin mo nga naman.. Dati inis ako sa intsik na ito. Tap os ngayon katawanan ko pa.

Mabait talaga si Calvin Klein Go.

(_ _") Narealize ko talaga na kung ikukumpara sakanya, isa akong masamang damo.

"Speaking of kasal. Nasa simbahan ngayon si Elly."

Muntik na akong masamid sa laway ko sa gulat. ANO?! Saan?! At anong ginagawa niy a doon?

"Gusto kasi niya puntahan yung simabahan kung saan kayo kinasal ni Dara."

"Bakit daw?!"

"Ewan. ^___^V Sige ah. Una na ako. Tunaw na yung ice cream ko sa sasakyan eh. La got ako sa ICL Koala."

"Sige. Ingat. Intsik."

"Ikaw din. Habulin mo si Elly. Kung hindi.."

"Ano?!"

"T^TV Wala. Diyan ka na nga!"

Tapos umalis na siya. Balik na naman siya sa pagiging CK niya.

Elibs ako sakanya. Ang strong niya. Wag kang magalala Calvin Klein Go, hindi ko sasayangin ang pagpaparaya mo.

Buti na lang din at nagparaya ka, kasi kung may isang lalaking kinakatakot ko na baka maagaw si Courtney, ikaw yun. Ikaw ang lalaking kung mawala man ako ibibig ay ko si Courtney. Sana makahanap ka ng babaeng deserving ng pagmamahal mo.

Kaya umalis na rin ako at dumeretso sa Manila Cathedral. Doon yung simbahan kung saan kami ikakasal sana ni Dara. Ano naman kayang ginagawa ni Courtney dun?!

Pagdating ko doon. Nakita ko yung babae na nakawedding gown. Nasa gitna ng simba han. Hindi sa harap ng altar. Nasa gitna ng simbahan talaga. Si Courtney ba yun? Bakit siya nakapangkasal?! Ayoko nga magpakasal sakanya eh. Ano to? Forced?! Lu mapit ako..

Pag harap ko..

O___O

"Ito yung same position ko noon when I was about to be the happiest the woman on Earth."

Humarap siya sa akin.

"Pero you came to me, pinigilan pa kita. Sabi ko don't do that to me. Wag mo ako ng ipahiya. Wag mo akong saktan. Wag mo akong iwan. Sa harap ng altar, sa gitna ng simabahan."

"But you said you were sorry. You left. My world crashed. Why? You were my bestf riend. At ang lalaking pinakaminahal ko. Greatest Love kita eh. Pero iniwan mo a ko. You didn't know how hurt I was."

"Bata pa lang tayo, ikaw na savior ko. Kahit na wala kang ginagawa. I was very h appy na you were there. I was very selfish lalo na pagdating sayo. Ayokong may a agaw sayo. Ayokong mawawala ka.." "Pero lahat naman ng nangyari, fault ko. I left you first. Akala ko kasi, hihint ayin mo ako. Akala ko, pagbalik ko, andiyan ka pa. But i was wrong. Nakilala mo si Chanel."

"That time, sabi ko.. Andami kong inaway to guard you, pero maagaw ka rin pala. Sana hindi kita iniwan. Pero, wala na eh tapos na. Kaya I tried so hard na ibali k ang dati sa atin. To be the best fiancee. Pero.. Hindi na tayo mga bata. I can 't keep you to myself. You belong to Chanel na. You're not mine anymore. :("

Lumapit siya sa akin tapos piningot niya ako!

"Aray! Dara!"

"It's Dara Koleen!"

"Psh."

"Pero I want to thank you!"

"Para sa?"

"Kasi.. I found him."

Tumuro siya sa right. Bigla na lang sumulpot si Gab.

"Hello Kean!!! ^___^"

Lagi bang masaya ang ICL KOALA? =__=+ Mana sa leader.

Gab: Gusto ko ring magthank you sayo kasi.. Sa akin napunta si Dara!! ^___^

Dara: Alam mong no choice ako.

Gab: Luuuuuh. Tanggi ka pa diyan! Masaya ka sa akin ano! Sabi mo nga sa akin na super love--

Tapos tinakpan ni Dara bibig ni Gab. Ayaw talaga ni Dara lumabas na hindi cool. Natawa na lang ako. Nakakita na ang bestfriend ko ng katapat niya.

Gab: Salamat din sa inyo ni Chanel kasi tinulunan niyo kami sa problem namin. Ng ayon.. Love na love niya ako!

Dara: YABANG!!!

Natawa na lang ako. Inakbayan ko si Gab.

Kean: Kaya nga alagaan mo yang bestfriend ko. Kung ayaw mong mabugbog. Ha?

Dara: Hindi mo nga ako inalagaan eh!

Aray naman. Basag ako doon ah. Sensya na. Hindi ako perpekto. At isang tao lang

ang kayang mahalin ng puso ko.

Gab: Kasi nga.. Ako ang nakatakdang magalaga sayo!!

Dara: Oo naaa! Pero Kean..

Tumingin siya sa akin. Serious na.

"Siguro nga, naging panira ako sa inyo ni Chanel kaya sorry. Ito din, ito ang na ging dahilan kung bakit kayo naghiwalay ng halos isang taon.. Dito. Pagkatapos n g kasal na ito. Sa Car accident. Kaya.. I'm really sorry. Sa paghadlang sa inyo. "

"Wala kang kasalanan doon Dara. Sorry sa pagiwan ko sayo sa altar. Siguro hindi lang talaga ako ang tamang lalaki na dapat makatabi mo doon."

"KASI AKO YUN!" sabat ni Gab! Kinurot siya ni Dara. Battered husband yan surebal l.

"Pero.. Dito na nagsasara ang Book 1 niyo ni Chanel. Kaya kung gusto mo ituloy a ng kwento, puntahan mo to."

Oo nga. Dito nagtapos yung unang kabanata namin ni Courtney.

Tragic Ending.

Pero.. Mahaba pa pala yung itatakbo ng storya namin. Mahabang mahaba pa.

Umalis na yung dalawa. Si Gab hawak hawak yung mahabang gown ni Dara. Kawawa. Ti ningnan ko yung Card.

Ano bang mapa to?! Parang dinrawing ng two years old.

Sabi.. Paglabas sa simabhan.. Sampung step para makarating sa bahay kubo.

1.. 2.. 3.. 4.. 5.. 6.. 7.. 8.. 9..

"OY LAMPAS NA!!!!" narinig kong may sumigaw.

Tapos nagtago sa kubo.

(_ _") Sabi sampu. Hindi ata naestimate ang haba ng legs ko. Pagpasok sa kubo.

May isang lalaki na nagsuot ng matandang costume. Yung isa naman, lalaki na mata nda pero babae.

ANONG TRIP TO?!

"Oh Tom. Dito na daw muna titira sa atin si Elle." sabi nung lalaking nagpapangg ap na lola. Tapos nakita ko si.. JM? Yung manager nina CK. Siya yung gumaganap n a Chanel.

"Ganun." sabi noong isa.

Bigla siyang binatukan nung isa. Tapos bumulong..

'Hindi yan yung line mo ano ka ba!'

Tapos binulungan sila ni JM..

'Travis! Jano! Umayos kayo.'

Tapos nag ahem ahem yung Travis. Siya yung nagpapanggap na Lola.

Travis: Bale, ako si Lola Lisa. T^T Kean!! Pinagsuot nila ako ng girl. Please. S abihin mo stop na!!

JM and Jano: TRAVIS!!

Travis: Ayoko na talaga nito!!!

JM: Tapusin na lang natin! Ay naku.

Tapos nakinig siya. Naks. Masunurin sa manager.

JM: Lola Lisa. Lolo Tom. Salamat po sa pagpapatira sa akin dito. Kailangan ko ka si lumayo para magbagong buhay.

Travis: (boses babae) Hihi. Ayos lang iha.

Tapos nagflash si Jano ng cartolina na may nakalagay na.. "After sometime.."

JM: Lola!! Lola!! Bakit niyo kami iniwan!!

Tapos si Travis nakahiga na.

Jano: KASALANAN MO LAHAT TO! UMALIS KA!! ALIS!!

Nagtapon siya ng mga damit. Tanda ko to. Nakigulo ako sa mga tao noon. Pero hind i naman ako napansin ni Courtney. Gusto ko na talaga patumbahin si Lolo Tom noon . Pero buti na lang di ko ginawa.

Maya maya.. May dumating.

Babae. Nakabihis lalaki. :|

Uso palitan?! Teka nga.. Ito yung Denise ah.

Denise: Ako si Dylan. Tutulungan kita Elle. Tumira ka muna sa bahay ni Kurt. Ipa pakilala kita sa mga friends ko.

Hindi ganun ang natatandaan ko. Naalala ko masama ugali ni Dylan na yun sa Court ney ko. Kaugali ko siya.

JM: Salamat!

Nagflash na naman ng Cartolina si Jano. Ganun ulit nakalagay.

=___=+ Buti na lang banda sila at hindi actors. Ang panget ng play na to. At lea st yung sa barkada maayos.

JM: Sige aalis na ako. Babalik na ulit ako Manila. Salamat sa lah--

"Ano ba yan. Tigil niyo na nga yan. Lalo lang nagulo lahat ng nangyari. Hala uwi ."

Natakot naman yung apat kaya nagsialisan. Tapos lumapit sa akin si Lolo Tom.

"At ikaw naman iho. Pakisabi kay Elle, sorry sa masamang pagtrato ko sakanya. Sa na maintindihan niya na.. Hindi ko ginusto yun. Malabo lang pagiisip ko noon."

"Atsaka.. Pasensya na kung dahil sa akin akala mo nakapatay ka. Kailangan ko lan g ng pera noon para kay Lisa. Kaya pasensya na."

"Hindi po Lolo Tom. Ako po ang dapat magsorry. Sa ginawa ni Mama. Hindi po tama yun. Sana po mapatawad niyo siya. At salamat po sa pagiging ligtas. Dahil doon, nawala lahat ng alinlangan ko na balikan si Cour--Elle. Kaya salamat po."

"Wala yun. Oh siya. Bilisan mo na. Ano bang pagkatapos nito? Saan ka ba pupunta? Teka nga.. OY IHA. Yung may malaking mata."

Tapos tinuro niya si JM.

"Bakit ang laki ng mata mo iha?"

"^___^ Hindi ko rin ho alam."

"Ano na sunod nito?"

"Ah. Sa condo po. Yung tinirhan ni Elle."

"Oh iho, rinig mo? Hala dali. Ng maabutan mo si Elle."

Tapos tinulak niya ako. E di umalis ako. Hindi ko pa nga natatanong kung bakit n ila ginagawa ito. Pero siguro.. Para ipamukha na andami na naming pingaadaanan n i Courtney.

Kaya nga ayoko siyang pakasalan..

Ayos na kami eh :|

Siguro babawiin ko na lang siya.

Maya maya nandito na ako sa condo ni Courtney dati. Pagpasok ko..

O___o?

May babaeng nakahiga. Sa table. Sino to? Teka.. Namumukhaan ko siya.

Ah!! Yung Ising! Yung may ari ng restaurant!

"WAG!! Wag po!! Tulooooong!!"

Sigaw siya ng sigaw. Wala namang tao. :| Lakas ng tama.

"KEAAAAAAAAAAAN!!!"

Maya maya may tumabig sa akin--Aba't!!

Tapos lumapit siya at inalis ang mga tali.

Ising: Kean?

Lalaki: Hindi.

Teka.. Ito yung may gusto din kay Courtney!

Yung kaibigan ni Dylan. Si K.. K.. Katunog ng kurot yun eh. Ano nga..

Lalaki: Ako si Yohann. Yohann Salazar.

Ising: Imposible! Ikaw si Kean! Hindi ako pwedeng magkamali! Hindi!

Lalaki: Ako si Yohann. Ito mga papeles oh. Isa pa.. Wala akong balat sa--

Ising: Ay dali! Itaas mo na--

Lalaki: ATE ISING!!! >___<

Ising: Sensya naman! Naexcite ako eh! Ang cute mo din Kurt eh!

AYUN! Kurt! Sabi na! Katunog ng Kurot yun! Napatawa tuloy ako.. At tumingin sila sa akin. Si Kurt nanlaki ang mata si Ate Ising.. Ayun.. NGANGA!

Ising: OMG! Kurt! Kurt!

Kurt: Oh ano po yun?

Ising: Maka po si Kuya?!

Kurt: Eh ano ba yun?!

Ising: SIYA ATA SI KEAN!!

Lumapit sa akin si Kurt. Itinapat yung picture ko na hawak nila sa mukha ko at..

"Ako nga si Kean. =___=+"

Kurt: ^__^

Ising: *O*

Ising: HARU JUSKO!! TAO KA BA? O diyos ng mga griyego?! Bakit ang gwapo mo?! Aka la ko cute na si Kurt, ng dumating si Dylan.. Akala ko gwapo na siya ng dumating si Poging CK! At ngayon.. Ikaw?? TAPOS HINDI PA MASAYA SI ELLE?! ANO BA?! Di ma runong makuntento?! Nangongolekta ng gwapo?!

Napakamot na lang ako ng ulo. -__-" Maya maya..

"Ang lamiiiig. Kean. Hug mo ko. Hug mo ko. IPBB Teens mo ko dali!"

Ano raw?!

"HOY! Ate Ising! Kung nilalamig ka magkumot ka! Hindi yang ganyan!"

"Ito naman!! Minsan lang eh! Kainis to!"

At nagsagutan na sila. Gabi na! 9:30 na! Kanina pa ako nagiikot ikot! Nasaan na ba si Courtney.

"Oy. San si Courts?"

Kurt: Sa school nina Pareng Dylan! Sa Garden.

School naman namin ngayon?! Sa Claret. E di drive naman ako. Pagdating ko doon.. Sabi ng guard sa garden daw. Pati yung guard kasali na sa pangongonsensya sa ak in?!

Pagpunta ko sa garden. Nandun si Ethan at Liam. Anong ginagawa ng playboy at ng obsessed sa sarili niya dito?!

Liam: Yohann.

Nagboses babae pa ang loko. Nakaclip pa sa bangs. Natatawa ako big time. Pero si ge. Panuorin ang hinandang palabas.

Ethan: Elle. Salamat ako ang pinili mo.

Naknang. Ayoko ng scene na to. =___=+

Maya maya naglagay ng tubig sa mata si Liam. HAHAH. Para kunwari umiiyak.

Ethan: Elle. Bakit ka umiiyak. Wag kang umiyak. Ako ang pinili mo. Dapat maging masaya ka.

Di ko naman ata sinabi yun?! Ito talagang narcisstic na to! Tapos yung playboy n aging babae?! :| Kung sino mang umisip nito may sayad.

Hinawakan ni Ethan ang kamay ni Liam pero binatawan ni Liam. Tengene. Kahit na kalokohan lang to.. Ramdam ko pa rin kung gaano kasakit yung mga nangyari noon. :( Kung paanong hindi na naman ako pinili ni Courtney :(

Kaya umalis na agad ako. Rinig kong sinasabi nilang hindi pa tapos. Ayoko. :( Hi ndi ko kaya. Ayoko na balikan pa yan.

Umakyat na ako sa rooftop. Doon naman talaga pumunta si Elle na sunod. Kasi si D

ylan ang pinili niya. :(

Sa rooftop. Nandum si Josh. Chase at Denise.

Nakayakap si Denise kay Josh. Si Josh yung gumaganap na Dylan. Tapos may pinatak si Chase na gumaganap na Elle.

Nakita ni Denise, lumapit kay Chase na may clip din at niyakap siya.

"Elle. Kami na ni Dylan. Kami na."

Umiyak si Chase. Naks. Ayos ang acting ah. Pero.. Ganito pala ang nangyari noon. Kay Courtney :(

Chase: Congratulations.. Denise, Dylan. Sana.. Maging masaya kayo.

Tapos umalis siya at hinabol ni Josh.

Josh: Elle.

Chase: Sabi mo mahal mo ako?! Bakit kayo na ni Denise? Ano yun? Ginago mo ako?!

Josh: Mahal kita Elle.

Chase: EH GAGO KA TALAGA! Mahal mo ako pero kayo?! Ano yun?!

Josh: Mahal kita kaya ko ginagawa ito.

Ito pala ang nangyari. Kaya siya pinaraya ni Dylan kasi.. Sinabi ko na ako si Ke an. :( Madami pala talagang nasaktan dahil sa pagkakamali ko.

Umalis si Chase. Pagalis niya.. May nahulog siya--Mali. Sadya niyang hinulog na sulat sa tapat ko. Pagpulot ko..

Kean, Punta ka sa 143 Three Words Nation St. Girlinlove City, Wattyland.

Sa bahay ni Ate? Dahil gabi na.. Nagmadali na ako. Ayoko ng patagalin pa to. :| Andami ko narerealize.

After 30 minutes nakarating na ako..

Nakita ko si Mira at si Avan. Si Mira hawak hawak ang scrapbook. OY INGATAN MO Y AN!!

Tapos binagsak niya.

ANAK NG! Sabi ng ingatan!!!

Avan: Courtney??

Mira: Kean?? Ikaw si.. C.H?! At Yohann?!

Tapos umalis si Mira hinabol ni Avan. "Let me explain please."

"Explain?! Na naman?! Sorry. Pero pagod na ako. Magtiwala at maniwala! Hindi na kita kilala! Hindi na kita kayang paniwalaan!"

"Ibabalik kita! Promise!"

"Don't stress yourself."

Lumabas si Mira sa may garden.. Lumabas din ako. Pagtingin ko..

ANO GINAGAWA NI INTSIK DITO?!

Mira: CK. Miss na miss talaga kita

Tapos niyakap niya si CK. Enjoy na enjoy si Mira. Si CK naman nagahem. Tapos kum alas si Mira.

Mira: Pwede bang wag mo na akong iwasan?

CK: Hindi kita iniwasan. Ikaw ang lumayo.

Mira: Bestfriend na lang ulit kita? Please.

CK: Mahirap yun. Hindi na natin kayang ibalik ang dati. Kasi may feelings na.

Mira: Pero.. Kailangan kita.

CK: Minsan, yung mga kailangan mo.. Hindi mo nakukuha. Kasi, dapat kung hindi na maksiksik wag ng ipilit.

Mira: Pero CK..

CK: Isa pa nandiyan na si Kean.. Hindi mo na ako kailangan.

Mira: Paano kung.. Paano kung nag-iba na?

CK: Si Chanel ay para kay Kean. Walang Calvin Klein Go.

Tapos biglang humarap sa akin si Intsik.

"11:10 PM na. Ano bang wish mo?"

"Ako?"

Sabi ko sabay turo sa akin.

"11:11. WISH NA DALI!"

"Sana.. Mapatawad ako ni Courtney."

Tumawa na lang si CK.

"Bawal sabihin ang wish! Tsk tsk!! ^__^V Pero.. Ito na. Malapit ka na sa dulo. P umunta ka sa kung saan nagtapos ang lahat. At ayusin mo. Magsimula ka ng bagong alaala!"

Nalito naman ako.

"Saan?"

"Isipin mo!" Sabi niya habang kumakamot sa ulo niya.

Napansin ko si Avan nakatitig kay Mira. Si Mira nakatitig kay CK.

"Oy pareng Avan. Tunaw na."

Naguluhan yung dalawa. Si Avan namula ako naman tumawa.

Pero.. Saan ba ako pupunta?! At bakit ba nila ginagawa to?!

"CK! Para saan ba lahat to?! Tska saan ako pupunta?!"

"Para sayo lahat to. Para sa wish mo. Sinakto naming 11:11 lahat to. Kaya bilisa n mo na. Pumunta ka na sa lugar kung saan nagtapos lahat."

Kung saan nagtapos lahat?!

"Sa simbahan? Sa airport? Doon ba ako pupunta?"

Kaso hindi sila sumagot.

"Kapag wala ka pa doon ng 12:00. Wag mong asahan matutupad ang hiling mo. Goodlu ck Kean."

Tapos umalis na sila! TEKA LANG!!

Napatingin ako sa relo ko. 11:14 na!! Tumakbo agad ako sasakyan at dumeretso sa kotse ko papunta sa Manila Cathedral! Doon nagtapos lahat diba?!

Inabot ako ng 20 minutes sa byahe! 11:34 na! Bumaba agad ako! Kaso mukhang wala namang tao. Umikot pa ako kasi baka nandoon si Courtney kaso mukhang wala. Kaya mukhang sa airport nga! Kasi doon natapos lahat!

Kaso noong paalis na ako. May shadow ng lalaki ang nagpakita sa akin.

O____O

"Kasali ka din pala dito?"

Tumingin siya sa akin at nagsmirk.

"Bakit hindi? Halos kalhati ng Book 2 tungkol sa akin? Mawawala ba ako?"

=___=+ Ang magnanakaw galit sa kapwa magnanakaw. No wonder inis ako sakanya. Mag kaugali kami.

"Anong ginagawa mo dito? Nagmamadali ako! Kelangan ko hanapin si Courtney."

"Nandito ako para gulpihin ka at pigilan ka para bawiin si Elle."

Nagtitigan kami. Naghanda na ako. Baka nga bugbugin ako nito. Madilim pa naman.

"HAHAHAHAHAHAHAHAHAHA!!"

Bigla na lang siya tumawa. ANONG PROBLEMA NIYA?!

"Nagbibiro lang ako. Kabado ka na agad! Paano pa kaya kung totoo!"

Tengene. Nagsasayang lang ng oras to!! Aalis na sana ako kaso.

"Talaga bang wala kang pasensya? Psh. Nandito ako para.. Kausapin ka."

"Hindi pa ba tayo nag-uusap?!"

"Tungkol kay Elle."

"Oh? Ano tungkol sakanya?!"

"Alam mong nagpaubaya ako sayo."

"Alam ko. Sisingilin mo ba ako?"

"Gusto ko sana. Pero wala ka namang ibabayad."

"Psh."

"Pag sinabi ko bang ilet go mo si Elle ngayon gagawin mo tulad ng ginawa ko?"

"Huh? Siyempre hindi."

Nagsmirk siya. Lalo lang ako nainis.

"Just as I expected. Ngayon ko narealize na mas mahal ko siya."

"ANO? Hindi mo alam kung gaano ko kamahal si Cour--"

"Sobrang mahal ko si Elle na kaya ko siyang igive up para maging masaya siya. Ka si sayo siya sasaya. Sobrang mahal ko siya na kahit pwede ko siyang ipaglaban, n a kahit pwede ko siyang ipagdamot hindi ko ginawa kasi.. Mahal ko siya. At ang g usto ko sumaya siya."

Natahimik na lang ako. Kailangan ko siyang pakinggan.

"Alam kong as inaasar kita. Kasi ang ginawa

hindi ako expressive. Wala akong masyadong nagawa para sakanya. Madal at inaaway ko siya. Lahat ng ginagawa ko para sakanya hindi niya naki puro maliliit na bagay yun na para sa akin malaki kasi.. Sakanya ko l yun."

"Sobrang minahal ko talaga si Elle. Hindi ko alam kung paano, kung bakit pero al am ko na mahal ko siya. Wala ng iba pang dahilan."

"Pero.. Dahil ayokong makonsensya siya kasi nasaktan niya ako sa pagigive up ko sakanya ng dahil sayo, para sumaya siya, nagsinungaling ako sakanya. Hindi ko si nabi ang totoo sakanya."

"Balak ko lang ibaon yung feelings ko parasakanya. Yung tipong wala ng makakaala m. Ako na lang. Yung ako na lang ang masasaktan basta wag siya. Na palihim na la ng akong iiyak at sa harap niya ipapakita kong masaya ako kahit na sa totoo lang .. Bawat ngiti niya unti unti nababasag ang puso ko."

"Ganun Yohann. Ganun ko siya kamahal. Kaya kung hindi mo mapapantayan yun.. Wag mo na siyang mahalin. Kasi may mga taong mas kayang mahalin siya."

Mahal ko si Courtney!! Mahal ko siya.

"Kasal lang?! Hindi mo kayang ibigay?! Buhay ko nga handa kong ialay.. Ikaw? Kas al lang sasaktan mo pa siya?!"

Ouch. Basag. Tinamaan ako. :|

"Kaya magisip isip ka. Wag kang madamot. May mga taong handang ibigay ang lahat para kay Elle lahat para maging masaya siya. Kaya ikaw.. Mapressure ka. Higitan mo yung kaya naming gawin. Kasi magkamali ka lang. Mabitawan mo lang siya.. Mada ming sasambot sakanya. Tandaan mo yan."

Tapos umalis siya.

Mali siya. Mas mahal ko si Courtney. Kasi kung ako siya.. Ipaglalaban ko pa rin siya. Kahit na alam kong talo ako. Kahit na mas sasaya siya sa iba. Bakit? Kaya ko namang pasayahin si Courtney.. Bakit ko iaasa sa iba ang kaligayahan niya?

Pero hindi ko pa rin kaya.. Na pakasalan siya. :( Natatakot ako. Duwag ako masya do. Napatingin ako sa orasan ko. 11:42 na!! Sobrang nagmamadali ako! Beating the red light na ako. Nyemas! Buti na lang walang pulis. Pagdating ko doon.

11:53na!!!!!

Sht! Tumakbo ako! Ang daming tao sa airport!! Paano ko hahanapin si Courtney dit o?! Paano?!

Nagtatakbo lang ako. Nasasayang ang oras ko!! Paano kung hindi pala ito yung pla ce?! Sht naman.

Paalis na sana ako ng..

May mga babae na lumapit sa akin. 11 sila. At isang lalaki. At isa pang.. Lalaki ng pusong babae. Hindi ko sana papansinin kaso..

Eloisa- OMG! Kean?! Ikaw ba yan?!

Napatingin ako! O ito yung officemate namin ni Courtney ah!

Ako: Eloisa! Anong ginagawa niyo dito?!

Khate: Papunta kami sa meetup ni Girlinlove sa MOA.

Ako: Meet up? Girlinlove? Sino yun?

Kei: HELLO?! Hindi mo kilala si Girlinlove?! Siya lang kaya yung magandang write r!!

Kim: Korek! Mabait pa! Tapos charismatic pa! Tska.. Wala akong masabi! Maganda t alaga!

Aya: Magaling pa kumanta! May mga kinompose pa siya na kanta para sa story niya! !

Ako: Eh ano bang story yan?! At anong konek niyan sa akin?

Trixia: EH TUNGKOL KASI SAYO YUNG STORY NIYA!

Ako: HUH?! Sa akin? Stalker ko siya?!

Rows: Hindi naman sa stalker! Siya kasi ang gumawa sayo! Siya ang author ng kwen to mo!

Ako: Nagweeds ba kayo? Gumawa sa akin? Ano siya Diyos? Ewan ko sa inyo!

Livinia: Totoo to! Bakit ba ayaw mo maniwala?! Siya ang may pasimuno ng lahat!!

Diane: Siya ang nagpakilig. Nagpalungkot. Nagpagalit at nagpaiyak sa amin dahil sa mga nangyari sa inyo ni Courtney!

Ako: BAKIT NIYO KILALA SI COURTNEY?!

Anne: Kasi nga fan kami ni Girlinlove na naging close friends dahil sa meetup!! Kaya papunta kami ngayon ulit! Sa grand meet up! Kasi super saya!

Maya maya may biglang yumakap sa akin!

Yung lalaking.. Nabali.

Christian: PAPA KEANNNNNNNN! Nakakaloka kaaaaa :"> Ang gwapo mo pala up close an d personal! :"> Ako nga pala si Dara Koleen!

Ako: HEH! Malayong malayo ka sa bestfriend ko! Lubayan mo nga ako!

Christian: Sakit mo magsalita ah! Pero.. Kaya ka nga si KEAN PATRICK TOLENTINO P ADUA EH! :"> I LOVE YOU!

Ako: HEEEEEEEEH! Layo! SHOO!!

Umatras ako dun sa Christian at nabunggo yung isang lalaki. Napatingin ako sa la laking kasama nila na kanina pa tahimik.

Ako: Ikaw? Anong ginagawa mo dito?

James: Nadamay lang ako. Pakners ko yung author eh.

Ako: AY NAKU! Lakas ng trip niyo!! Pakisabi diyan sa Girlinlove na yan tigilan a ng pagstastalk sa akin!! Atsaka.. Hindi ko alam kung paano pero lahat kayo!! Ang weird niyo!!

Maya maya may kumulbit sa akin. Pagtalikod ko may babae.

Maganda! ^___^

"Ahem. Eh ako si Girlinlove. Ano ulit yun? May sinasabi ka?"

"So ikaw pala yung dakilang author na may alam ng buhay ko at ni Courtney. Isa l ang masasabi ko sayo.. ADIK KA! STALKER KA!!"

Tapos binatukan niya ako! ARAY! Nyemas!

"Stalker ah! Umayos ka ah! Ako ang may hawak ng happy ending mo! Ako nga ang may pakana ng lahat ng ito eh!!"

"WALA AKONG PANAHON SAYO!!" Pagtingin ko sa orasan ko! Sht! 11:56 na!!

"SHT! Late na! Asan na ba si Courtney." Nakita ko siya ngumiti.

"Mag-isip ka nga. Saan ba natapos ang lahat?" sabi ni Girlinlove.

"Sa airport!"

"(_ _") Sabi ko mag-isip! Nagisip ka na niyan?!"

"ABA'T!!"

"Hep! Una sa lahat! Hindi naman kayo nagkita ni Courtney sa airport! HINDI KA NG A UMABOT SA AIRPORT EH! Halfway ka lang!"

"So sa simbahan?! Eh pumunta ako doon si Dylan ang nakita ko!"

"Si Dylan? Anong ginagawa ni Dyl--Anyway.. Simbahan?! Ayos ka lang?! Doon ba nat apos ang lahat? Eh si Dara ang kasama mo noon! Doon natapos ang sa inyo ni Dara! Ni wala nga si Chanel doon eh."

Oo nga naman! Teka! Paano niya alam?!

"Ako ang author! At oo! Nababasa ko ang iniisip mo! Kasi ako gumawa sayo! So.. S a tingin ko kailangan na kitang bigyan ng katalinuhan!! Jusko."

Saan nagtapos? Nagtapos?

Ah!!!

"Oo!! Doon nga! Hala ka! 11:58 na! 2 minutes! Kapag hindi ka nagmadali.. Wala na ! Goodluck Kean!"

Tapos nagwave na din sa akin yung iba pang mga babae! At yung isang lalaki!

Kahit na weirdo yung si Girlinlove. Paano niya nagawa yun? Siya nga ba ang autho r?! AY EWAN KO! Ang alam ko late na ako!!

Oo nga naman! Dito nagtapos ang lahat! Kaya pala sinabi ni CK.. Magawa ng bagong alaala.. Kasi mapait lahat ng nangyari dito. Kasi.. Dito natapos ang lahat.

SA MOA.

Sa Yacht.

Noong nagpropose ako.

Pinark ko ang sasakyan ko. At tumakbo ng mabilis na mabilis na mabilis na mabili s na mabilis!

Nakita ko ang mga tao. Nakapalibot sa isang yacht. Pagtingin ko.. Napangiti ako. Lahat ng taong naging parte ng kwentong ito.

Mula kay Manang Rosa. Mang Sid. Sir Marco. GF Girls. Family. Sa barkada. Sa ICL Koala. Si Dylan. Denise. Kurt. SMP. Lolo Tom at pati yung mga magmemeetup kasama si Girlinlove! Nauna pa sila!! Sana sinabay na lang ako! Weirdos talaga!!

Lahat sila sinabing magmadali ako! At tumuro sa isang upuan. Parang King's chair . May nakasulat pa na Kean.

Maya maya.. Biglang may tumunog.

(Now Playing: Marry your Daughter Girl Version) I. Boy I know you're nervous for being here today You may not be sure on what you're gonna say So dont be afraid to take up some of my daddy's time WIll you ask for my hand though Im my daddy's oldest 'Said im your everything and all that i know is I would be so happy if this ever happens someday And that'll be the moment you say Chorus: "Im gonna marry your daughter, make her my wife I want her to be the only girl that I'll love for the rest of my life and give her the best of me till the day that I day Im gonna marry your princess make her my queen She'll be the most beautiful bride Ive ever seen" I cant wait to smile when I walk down the aisle on the arm of my father, when you say I will marry your daughter

II. Together every step since the day that we met That time I saw you I will never forget There was never a moment when you ever treated me bad So now that we have gone this far, Oh bring on the better or worse and till death do us part So dont you have doubts because this is just the start Just say to my dad with your heart repeat chorus Bridge: My dad would be happy too If he hears this from you: chorus 2 That you'll marry his daughter, make her your wife Letting her be the only girl that you'll love for the rest of your life and give her the best you can till the day that you die You're gonna marry his princess make her your queen She'll be the most beautiful bride you've ever seen I cant wait to smile when I walk down the aisle on the arm of my father, when you say I will marry your daughter.

"KEAN PATRICK TOLENTINO PADUA!! Late ka!! KAKAINIS KA!"

Sabi ni Courtney na nasa taas ng Yacht! May hawak na Megaphone!

"Sensya naman! Andami pa kasing paikot ikot! Dito lang pala! Sana tinext mo na l ang ako!"

Nakita ko kumunot noo niya! Ano ba siya! Joke lang yun eh!

"KAKAINIS KA! Tinawgaan ko pa silang lahat para magtake part sa plano ko! Tapos text ako? SIRA KA!!"

"Joke lang! Joke lang yun! Oh eh.. Bakit nga ba may ganito Babe? Ano ba lahat to ?"

Natahimik siya at namula.

"Alam ko.. Hindi tayo in good terms noong mga nakaraang araw. Dahil pinipilit ko na pakasalan mo ako. Pero tumanggi ka. Nalabuan lang ako. Ano bang problema mo? Sa dinami rami na ng napagdaanan natin, ang iharap lang ako sa altar at mangako ng di ako iiwanan habang buhay di mo magawa?"

"Napaisip din ako.. Baka ayaw mo magcommit sa akin. Baka hindi ka pa sure. Baka. . May plano ka pang iwanan ako."

Tngina. Syempre wala! Hindi ko na gagawin yun.

"Kaya nafrustrate talaga ako. Nainis. At nalungkot. Hanggang sa malaman ko ang d ahilan mo. Kaya nandito ako ngayon.. Nagsosorry. Kung bakit kapag may ginagawa k ang mahalaga. Mali ang desisyon ko. Hindi kita pinipili."

"Hindi ko alam. Nagiwan pala ng mark yun sayo. Napaka insensitive ko. Kaya nandi

to ako.. Humingi ng sorry sayo."

SORRY LANG PALA LAHAT YUN?! Lahat ng to?!

"Kaya napagisipan ko. Kung hindi mo kaya.. Bakit hindi na lang ako. Kung gusto k o maging kabiyak mo, dapat yung hindi mo kaya.. Kayanin ko. Kaya.."

Tapos nawala siya. Tapos tumatakbong bumalik.

"Kaya jan ka lang!! Bababa ako! Sa haba ng pasensya mo baka pagbalik ko wala ka na dyan!"

=___=+ Andaming tao. Dapat bang isigaw yun? Tsaka ano bang ginagawa niya?! Andam i kayang tao!

Maya maya.. Humihingal pa siyang naghello sa akin. Nakagown siya. Nakaayos din a ng buhok. Ano bang pakulo to?! =___=+

"As I said, yung mga hindi mo kaya.. Ako ang gagawa. Kaya.."

Nagsnap siya ng fingers tapos mula sa taas ng yacht, may apat na tela ang nagrol l pababa ng yacht. May nakalagay na..

WILL

YOU

MARRY

ME

Ano? Ano--Ito?

Lumapit sa akin si Courtney. Tapos ngumiti. Ang ganda ganda niya talaga. Hindi k o na alam kung saan pa ako makakakita ng babaeng ganito kaganda. Ang swerte swer te ko..

"Kean."

Hinawakan niya yung dalawang kamay ko.

"We've been through a lot. Kaya alam ko sa sarili ko na.. Ikaw ang gusto ko maka sama habang buhay. Ikaw yung gusto kong pagising ko sa umaga makikita ko. Ikaw y ung gusto kong kasamang tumanda. Kasi Kean, ikaw ang Greatest Love ko."

Tumitig siya sa akin.

Nagsmile at biglang..

Lumuhod.

"I can't imagine living a life without you. I can't lose you anymore. Kaya.. Kea n Patrick Tolentino Padua."

Bakit siya lumuhod? :(

"Will you make me the happiest woman in the world?"

Ito na. Ito na. Sasabihin na niya.

"Will you.. Marry me?"

Nakita ko siya nakangiti. Yung lahat ng tao na nakapaligid sa amin nageexpect ng OO.

Lahat nagaabang. Lahat umaasa.

Lalo na siya.. Pero Courtney.

"I'm sorry."

Napatitig siya sa akin. Kita ko nangingilid na yung luha niya.

Sorry Courtney.

Hindi ko kaya :(

_____________________________________ CHAPTER 60 Chanel's POV

"Bes? Okay ka lang?"

Napatingin ako kay Cassandra.

"Ah. Oo."

"Nakatulala ka na naman."

Di ko maiwasan eh.

May naisip lang.

"Oo eh."

"Haay nakuu.. Huhulaan ko. Iniisip mo ang mga nangyari last five years ago ano?"

Natahimik na lang ako.

At nagsmile.

Tapos na yun. Pero.. Oo. Yun nga yung iniisip ko.

"Bes. Wag mo na masyado isipin yun. Past is past."

Napasigh na lang ako.

Paano ko bang hindi iisipin yun eh--

"Mamaaaaaa!"

Pagtingin ko, dalawang cute na cute na bata ang sumalubong sa akin.

"Sean! Sheantan!" (Shan and Shentan)

Lumapit sila sa akin and hinug ako.

Sean Kendrick Chua Padua. (Shan Kendrik)

Sheantan Krymshel Chua Padua. (Shentan Krimshel)

Anak namin ni Kean Patrick Padua. =)

Ako ang nagpangalan kay Sean. Kaya mukhang modern ang name niya. At kay Sheantan

si Kean. Hindi ko alam kung saan niya nakuha yan. Pero nagprisinta siyang panga lanan yung babae naming anak.

Ang alam ko yung Krimshel nakuha niya sa Cream Silk + Shell + Cookies and Cream. Cream Silk kasi yun yung shampoo ko.

Shell kasi nagcrave ako sa Shell shaped na chocolates noong buntis ako at pinagh anap ko pa siya. At cookies and cream kasi everynight yung ice cream na kinakain ko ganun ang flavor.

Ang Shentan naman sa Santan niya nakuha kasi sinipsip namin yun noong isang araw . Tapos nagawa pa kami ng bracelet doon. Ay nako. Malaki ang topak naming dalawa . At oo, kambal sila! Mas nauna nga lang ilabas si Sean kay Sheantan.

Speaking of Sean, ito siya nakayapos sa akin.

Si Sean.. Mommy's boy yan. Dahil kambal, tigisa kami ni Kean ng inaalagaan. At d ahil iyakin si Sean noong bata, ako ang nagalaga sakanya. =)

"Mama, where's Papa?" sabi ni Sheantan.

Ever since.. Daddy's girl si Sheantan. Lagi silang magkasama.. At.. Magkaugali s ila!

Opo. Yung babae kong anak ay suplada! Pero sa ibang tao. Pag naging kaclose mo n aman siya eh malambing siya.. Pero suplada talaga.

"Si Papa? On his way na baby. So how's your school?"

Si Sean at Sheantan.. 4 years old na. Kinder na yung dalawa. =)

"Mama, our teacher both gave us stars!" sabi ni Sean tapos kiniss ko siya sa che eks.

"Galing naman ng mga baby ko! Eh ikaw Sheantan?"

"Here mommy oh."

Tapos kiniss ko din siya. Tulad ng daddy niya, hindi masyadong maimik si Sheanta n.

Buti na lang hindi sila nagaaway ni Sean! In fact, super close sila.

Sabi ko kasi kay Sean babantayan lagi ang kapatid niya kaya ever since, protecti

ve na si Sean kay Sheantan. Si Sheantan naman hindi umaalis ng hindi kasama ang kuya niya. Tight yung dalawa! ^__^

"Sheantan halika let me fix your hair." sabi ko sakanya sabay pakita ng dala dal a kong ribbon.

Alam kong kuminang ang mata niya. Kung may namana siya sa akin yun ay ang pagigi ng kikay! Siyempre! Papayag ba akong hindi ko aayusan ang anak ko!

"Mommy, I love this ribbon."

"Of course! It's my gift for you kasi you have a star."

Maya maya may napansin akong namamalo sa akin, pero mahina lang.

"Why may gift si Sheantan? Where is my gift?" sabi ni Sean na nangingilid na yun g luha. Kung may namana siya sa papa niya. Yan ay yung pagkaseloso.

"Eh kasi, hindi nakabili si Mommy ng gift for you Sean. I'm sorry."

Akala ko iiyak na siya pero hinug niya ako.

"It's okay mommy. Big boy na po ako. I don't need gifts."

Napasmile naman ako doon. Big boy daw! Sus.

"Kiss na lang gift ni Mommy sayo baby ah?"

"Yeeey!" tapos kiniss ko siya tapos kinalong ko.

May naramdaman ako bigla na may nanghihigit ng buhok ko..

"Mommy, kiss me too." sabi ni Sheantan kaya kiniss ko din siya and pinaupo sa la p ko.

Maya maya nagaway na sila. Padamihan daw ng kiss! Kaya ayun. Nabugbog ako sa hal ik! Ang hirap naman ng kambal ang anak!

"Ops! Ano yan?"

"PAPAAAA!" sabi ng kambal sabay talon at yakap sa papa nila.

"Bakit niyo kinikiss mommy niyo? Hindi niyo ba alam--" sabay lapit sa akin "Dapa t ako muna ang magkikiss sa mommy niyo?!"

Tapos kiniss niya ako sa lips.

"Hay naku, pati ba naman sa mga anak mo nagseselos ka?"

"Siyempre! Akin ka lang! Kaya nga may singsing diyan sa kamay mo at sa kamay ko eh. Tayo lang ang aangkin sa isa't isa. Nga pala.. Sorry late ako babe."

Naupo siya sa tabi ko. Lumapit sa amin yung dalawa. Kalong ko si Sean kalong niy a si Sheantan."Papa, where have you been? Why are you late?" sabi ni Sheantan.

"Kasi po.. Galing ako kay Tita Breana niyo. May inasikaso lang. Oh ano? Alis na tayo?"

"Yeeeessss!"

Tapos binuhat niya yung dalawa. Ako naman, kinuha ko yung bag noong dalawa.

"Bes! Una na kami ah!" sabi ko kay Cassandra na kasama si Yael! Kaklase ng anak namin yung anak nila! Si Yasmin. Inaanak ko yun!

Humabol na ako sa mag-ama ko. Buhat buhat ni Kean yung dalawa habang nagkekwento sa school.

Napasmile na lang ako. Naalala ko na naman yung mga nangyari 5 years ago.

**FLASHBACK Chanel's POV

My ghad. Yung effort ko..

Nasayang. :(

Napahiya pa ako sa buong MOA. Pero ano bang magagawa ko? I can't force him to ma rry me. Quits na siguro kami ngayon.

Pagsabi niya noon. Umakyat ako sa yacht at binigyan ng instruction yung planner na hindi na tuloy

:(

Kasi humindi siya..

Bumaba ako sa Yacht. Sinalubong ako ng lahat ng tao na tumulong sa akin para dit o. Nagsmile na lang ako, at naglakad palayo.

Nadaanan ko si Kean.. Nakatingin lang sa akin. Nilampasan ko lang siya. Hindi na man ako galit. Malungkot lang. :( Kasi nageffort ako.

Hindi basta effort, tinawag ko lahat ng taong naging parte ng buhay namin.. Pina cancel ko pa sa iba yung plans nila. Tapos.. Haay. Nevermind.

Siguro nga.. Hanggang dito na lang kami ni Kean. Pagod na din ako. Siguro, dapat maging masaya ako sa kung anong meron ako..

Paalis na sana ako, lahat ng tao nakatingin sa akin.. Pati nga bystanders nakiki nood. Akala ba nila shooting to? Hindi. Nareject talaga ako. Sayang naman. Nakag

own pa man din ako.

"COURTNEY!!"

Narinig kong tumawag si Kean sa akin. Malamang magsosorry yan. Pero ayoko muna m arinig lahat ng sasabihin niya. Napagod lang ako. Napahiya din.

Lumingon ako sakanya. Tapos nagsmile. Medyo malayo na ako sakanya. 7 meters.

"Okay lang Kean. Hindi ako galit promise. Palipasin na lang natin to, kunwari wa la akong katangahang ginawa--"

"Ngayon may ginagawa kang katangahan!"

Andami daming taong nakapaligid sa amin ngayon. Kasama na ang lahat ng taong kas ali sa storya namin at mga taong napadaan lang.

"ANO?! Hoy! Hindi ako galit sa ginawa mo kaya wag mo akong galitin! GRRR! Neverm

ind. Uuwi na lang ako."

Tatalikod na sana ako kaso..

"COURTNEY! ANG TANGA TANGA MO!"

Wow ha. Ouch. At hindi lang ouch. Ugh, Kean.. Andaming tao at tinatawag mo akong tanga?!

"Alam mo.. Ikaw.. Nevermind. Bahala ka! E di tanga na ako--"

"Sa tingin mo ba sasagutin kita kapag ikaw ang nagtanong ng Will You Marry me?! Ganoon na ba talaga kabastos ang tingin mo sa akin ha?! Di mo ba talaga ako kila la?"

Nagsimula siyang maglakad papalapit sa akin. Ramdam ko na padami ng padami ang t aong nakapalibot sa amin.

"Kahit papaano.. May dugong nananalaytay si Yohann sa akin! Ano namang tingin mo sa akin?! Sira ka ba talaga?! Tapos ngayon malulungkot lungkot ka?! Hay naku! A

ng tanga mo!" Aba. Sumosobra na siya ah!

"OKAY! Sorry ah! Pasensya na ah! Kasi.. Okay lang naman sa akin na ayaw mo akong pakasalan. Well.. Actually hindi okay pero--"

"HOY!"

Grabe! Nagulat ako!

"ANO?!"

"Ikaw na ata ang pinakamaingay, nakakaasar, makulit, pasaway, maarte, dakdak ng dakdak, sira, baliw, iyakin, matakaw, demanding, mainitin ang ulo, magastos, kik ay, prangka, at tatanga tangang babaeng nakilala ko!"

"Aba--"

"Pero ikaw rin ang pinakamaganda, matalino, mabait, mabango, malinis, sexy, hot, unique, maasahan, strong, loyal, faithful, honest, at pinakakaakit akit na baba eng nakilala ko."

Nanlaki naman yung mata ko. Nasa unahan ko na siya ngayon :">

"Chanel Courtney Clemente Chua, ang babaeng nagtapon ng juice sa akin. Sino bang magaakalang makakarating tayo sa ganito?! Galing na tayo sa California, sa free zer, sa Korea, sa probinsya at kung saan saan pa. May namatay at muling nabuhay. Ahem. Ako yun. Pero tingnan mo.. Sa lahat ng yun magkasama pa rin tayo. Gusto m o malaman kung bakit?"

Nagnod na lang ako. Ngumiti siya.

"Kasi.. Miss Chanel Courtney Clemente Chua, ikaw lang ang kaisa isang babaeng mi nahal ko ng ganito. Ang malas nga eh, isang beses lang ako nagmahal! Pero kung s ayo din naman? Eh ayos lang!"

"Hindi mo alam kung paano mo napapabilis ang takbo ng puso ko sa bawat ngiting b inibigay mo. Sa bawat pagkakataon na magkasama tayo, pakiramdam ko parang naglil igawan lang tayo kasi lagi akong kinakabahan kapag nasa tabi mo."

"Paano ba kita mapapasaya? Paano ba kita mapapatawa. Magagalit ka ba kapag ginaw a ko ito? Maiinis ka ba pag sinabi ko to? Lagi ko yang iniisip. Lagi kitang inii sip."

"Sino ba namang magaakala na ang suplado, tahimik, walang pakialam sa mundo at g wapong gwapong si Kean Patrick Tolentino Padua ay magiging ganito? Dati masaya n a akong mag-isa.. Pero dahil dumating ka, narealize ko na mas masaya kapag kasam a kita."

"Biruin mo nga naman.. Dalawang taon akong hindi nagpakita sayo noon, ang haba h aba ng panahon na yun.. Andami daming babaeng pwedeng ipalit sayo.. Pero matapos ang dalawa pa ulit na taon, andito ako sa tabi mo, magkasama pa rin tayo."

"Hindi ko alam kung paano ko ipaparamdam yung nararamdaman ko sayo, sobrang kula ng yung salitang I Love you!"

"Pero kahit na lalaki ako at may needs ako. I respect you. Hindi lang sa s*x nap aparamdam ng dalawang tao na mahal nila ang isa't isa. Sa buong storya natin, hi ndi pa natin nagagawa yun. Bakit? Kasi.. Basta ako, alam ko. Hindi natin kailang an gawin yun para maipakita ang pagmamahalan natin sa isa't isa. Mahalaga ka sa akin. At habang buhay irerespeto kita. Kasi mahal kita."

"Alam ko din na hindi ako ang perfect boyfriend. Ayoko magshopping, but hey sina samahan pa rin kita. Give me credit for that. Ayoko rin magluto o maglinis ng ba hay o manuod ng chick flicks.. Pero panonood nga ng winnie the pooh kasama ka na titiis ko, yun pa kayang iba?"

"Sorry if I have a lot of imperfections. Masungit ako. Maikli ang pasensya ko. M alabo ako kausap. Magaling ako mambara. Minsan out of this world ako.. Pero ayos lang.. Kasi tatanga tanga din naman ang naging partner ko!" "ABNORMAL KA TALAGA CHANEL COURTNEY CLEMENTE CHUA! Inabala mo pa silang lahat pa ra lang dito?! Magkano ang binayad mo diyan?! Haay naku! Sira talaga ang tuktok

mo!! Pero.. Dahil doon kaya mahal na mahal kita. Kasi abnormal ka. Tatanga tanga pa."

Ang sakit niya talaga magsalita! At dahil din doon kaya mahal ko siya!

"Parehas tayong abnormal at out of this world! Kaya nagpapasalamat ako kasi naki lala kita sa buhay ko.. Kung wala ka malamang magisa pa rin ako. Kaya salamat ka si nakilala kita at nagkaroon ako ng partner para sa kaabnormalan ko."

Umiiyak na ko. Napatingin ako sa barkada, umiiyak na din sila. Lalo tuloy akong naiyak! Si Kean naman pinunasan yung luha ko..

"Wag ka ngang umiyak. Nandito na nga ako sa harap mo, nagsasalita ng pinakabaduy na speech para lang mapasaya ka tapos iiyakan mo ako?! Hay naku Courtney specia l child ka talaga."

"At hindi ko kayang mawalan ng taong ganyan sa buhay ko.. Masyado kang precious para pakawalan. CHANEL ka nga diba? Mahal ka. Kaya ang dapat sayo minamahal!"

Tapos hinawakan niya ang mukha ko..

"Sorry kung napahiya kita kanina.. Hindi ko sinasadya yun. Ikaw kasi. Bakit mo b

a ginawa ito? At bakit ka ba nagmamadali?! Sa tingin mo ba mag oOO ako sa propos al mo? Siyempre hindi noh."

Sinimangutan ko siya tapos tinawanan niya lang ako, tuloy tuloy pa rin ang patak ng luha ko.

"Hindi talaga ako o-Oo sa tinanong mo.. Kasi dapat ako ang luluhod at magtatanon g ng mga yun sayo. Kaya.."

Bigla siyang lumuhod, at kinuha sa kamay ko ang hawak hawak ko.

Tiffany Box.

Naiyak na talaga ako. Yung mga tao sa paligid kahit di kami kakilala umiiyak na rin.

"Sobrang special mo sa akin na hindi ko ata kakayanin kapag nawala ka pa. Sobran g mahal kita na sa bawat umaga gusto ko ikaw ang makikita ko habang katabi at ya kap yakap kita. Kaya.."

Binuksan niya, at lumabas ang pinakamagandang singsing na nakita ko sa buong buh ay ko.

"Chanel Courtney Clemente Chua.. Will you.."

Yes??

"Let me, Kean Patrick Tolentino Padua.."

Continue???

"Change your name.."

O___O??

Ano daw?? Parang nagkamali yung rinig ko.. Diba dapat will you marry me?! Anong change your name?! Anong--

"To Chanel Courtney Chua Padua?"

At binigyan niya ako ng pinakagwapo niyang smile. Tengene. Kasing kinang niya yu ng bato sa singsing!

"Hay naku Kean! Kahit kailan talaga abnormal ka! Pati ba naman pagpropropose ini ba mo pa?! Minsan weirdo ka talaga! Minsan nakakainis ka din! Minsan--"

"Ano ba? =___=+ Oo o hindi?! Yun na lang ang dami pang satsat. Sagot!"

Wow. Hindi talaga uso ang patience dito. Yung pasensya niya parang sinindihang p osporo!

"Tinatanong pa ba yan?! SIYEMPRE HINDI!!"

"ANO?! HINDI NA NAMAN!? Dati humindi ka na ngayon hindi pa rin?! Ano bang proble --"

"HINDI KO KAYANG HUMINDI ANO!! YES! I will marry you!!"

Ngumiti siya. Tapos sinuot yung singsing sa kamay ko.. Tapos niyakap ako at binu hat.

Yung orchestra sa yacht tumugtog. Yung barkada nagpasabog ng mga confetti na gin awa nila.. Yung bystanders nagpalakpakan at nagsigawan! At may sumiding firework s..

The next thing I knew?! Nasa bandila at 24 oras na kami. Haaay naku. Sikat na na man kami.

**end of flashback.

"Courts! Tara na! Mabigat ba yan? Tulungan kita?"

Sabi ni Kean na sinasarado ang upuan ng mga bata. Nagsmile ako tapos tumakbo sak anya. Nagsmile lang siya tapos kiniss ako sa cheeks at kinuha ang mga bag at ini lagay sa likod. Ako naman naupo na sa unahan.

"Sean, Sheantan put on your seatbelts."

Tapos nilagay ni Sean yung kanya at tinulungan si Sheantan sakanya. Napasmile ak o. Ang swerte ko sa mga anak ko. =)

Sumakay si Kean sa kotse..

At ang swerte swerte ko sa naging asawa ko.

Lord, kahit na dati sobrang naging madrama ang buhay ko at balde baldeng luha an g iniiyak ko.. Alam ko na na tinetest niyo lang ako. Kaya sobrang salamat sa lah at ng biyayang meron ako. =)

Kean's POV

Tingnan mo itong si Courtney ngumiti ngiti mag-isa! Ang ganda ganda talaga niya. 28 years old na siya pero mukha pa rin siyang 18. Haaay. Ang ganda ganda talaga niya!

Pero..

Naalala ko nung buntis siya! Kahit buntis siya maganda siya kaso..

**FLASHBACK

"Keeaaaaaaannn! Hoooooiiiiiii!!!"

"Yo! Bakit babe?"

"Ang bigat kooooo!!!!! Huhuhuhuhu!! Keaaaaan!!!! 75 kilos na akooooo!!!"

"Oo nga babe. Ang taba mo na oh."

Tapos kinurot ko likod niya. May baby fats! >:) Ang lamboooot.

"HUHUHUHUHUHUHUHUHUHUHUHU!! Ayokooo naaaaaaaaaa. Bakit mo kasi ako binuntis?!"

-___-" Nagsisi pa! Nandiyan na. Ginusto mo din yan. HEHEHE. Mga kampon. Gets niy o ba?

"Kean kasi!!! Ayan ang taba ko naaaa. 8 months na to! Lalaki pa ako! Isang buwan pa, Kean!!"

"Eh di.. Paghandaan na natin yan. Magkano ba ang wheelchair?"

"WHEELCHAIR?!? WHAT ARE YOU TALKING ABOUT?! Am I sick?! Grrrr. I hate you kean!! !!"

Tapos tumayo siya. Hirap na hirap. Gusto ko ng tumawa ng malakas kaso magagalit naman siya.

-___-" Tamu yun nagwalkout.

Lagi na lang mainit ulo sa akin. Ano bang mali sa wheelchair? Eh ako nga gusto k o magwheelchair para di na ko tatayo.

Sabagay. Wag na pala siya mgwheelchair. Ako lang ata magtutulak nun. -___-"

Yaaaaaaaaawn!!! Tutulog na nga ako. =___-

"KEAN!! Tingnan mo nga ikaw! Nakahiga ka lang diyan! Hindi mo man lang ako tulun gan dito!!

"Saan na naman ba?!"

"Ba--Bakit mo ako sinisgawan?! Galit ka na? Hinihingi ko lang naman tulong mo eh ! :((( Hindi mo na ako mahal noh?! Siguro nagsasawa ka na sa akin noh?! Dahil ba mataba na ako?! Huhuhu."

Tapos umiyak na naman siya doon. --,

Buntis. Ang hirap naman magalaga ng buntis.

"Oi. Babae." "Babae?! TT-TT Bakit ang cold mo na sa akin?! Anong babae?! Nagsasa--"

*kiss*

Hinalikan ko siya. Tapos niyakap ko.

-___-" Ano ba yan. May nakaharang sa tiyan niya. Di ko mayakap ng mahigpit.

Sige lang. Malambot naman siya. >:)

Nagstop ako sa kiss. Tapos humawak sa mukha niya.

"Kahit na tumaba ka. Kahit pumuti buhok mo. Kahit mangulubot buong katawan mo. M alagas ngipin mo. Magkapanot panot ang buhok mo.."

Hinawakan ko kamay niya, at inikot siya dahan dahan tapos binackhug ko siya.

Tapos hinalikan ko ang cheeks niya.

"Ikaw ang minahal ko, ikaw ang mahal ko at ikaw ang mamahalin ko."

Lipat sa kabilang cheeks. Tapos sabay halik.

"Minsan ka ng nawala sa akin. Matagal. Masakit. Hindi ko kinaya. Sa tingin mo ba gagawin ko pa yun? Hindi ko na yun kakayanin."

Tapos iniharap ko siya sa akin.

"Kaya wag ka ng iiyak na kesyo mataba ka, na baka hindi na kita mahal, na baka m agsawa ako sayo. Courtney.. Never."

"Ikaw lang ang babaeng gusto kong hatian ng apelyido ko. Alam mo namang madamot ako. Ikaw lang ang babaeng makikipagpatayan ako kapag may umagaw sayo. Ikaw lang ang babaeng gusto kong pagising ko umaga ay nasa tabi ko. Ikaw lang ang babaeng gustong makasama ko mula ngayon hanggang sa huling araw na hihinga ako. Ikaw la ng Chanel Courtney Chua Padua."

Kasi ikaw lang ang babaeng mamahalin ko. At papatunayan ko sayo na may lalaki pa ng katulad ko. :) Na tutupad ng bawat pangarap mo.

**end of flashback

CHANEL'S POV

Haay. Ang sarap naman alalahanin ng memories.

Ngayon.. I'm proud to say.. That flashbacks don't hurt me anymore =) Masaya pa n ga! Hindi ko mapigilang hindi ngumiti.

"Mama, Papa Where are we going?" tanong ni Sheantan.

"Sa bahay ni Tito Gian mo."

Oo. Papunta kami kina Gian. May reunion eh. Napansin niyo ba? Kapag reunion kina Gian? =)

Pagdating namin doon. Andami ng present!

Andoon na si Gian at Anika. Lumipad sila sa California matapos kaming magpakasal ni Kean. Last year lang sila umuwi. Nagpakasal din sila last year at buntis si Anika ngayon! =) Oh diba?

Nandoon din si Yael at Cassandra kasama si Yasmin. Naging successful ang dalawan g yan. Si Cassandra nagbukas ng bagong fashion line niya at si Yael minana ang b usiness ng parents niya.

Si Ivy at Cholo naman may isang anak na din.. Lalaki. Si Chuck =) Sa Career nama n, hindi lang simpleng bakery ang napagawa nila. Marami na silang open na stores sa Mall, sa mga plaza at maraming nagfrafranchise sakanila! =)

Si Bianca at Steve may isang anak na babae, si Beatrice. Madami na silang stores ngayon. Madami silang nafranchise. Mcdo. Starbucks. KFC. Madaming madami! Kaya kapag may pahanda sila na bahala! Tulad ngayon! =)

Si Luke at Ria lalaki din ang anak. Si Ivo. At ang plano nilang magpagawa na bar ? Natupad din. At tulad nila Steve at Cholo successful din sila. Madami na silan g napatayong bar sa metro at madaming artista ang naguest doon. Ang unang nag gu est noong opening? Ang ICL Koala!

Speaking of ICL Koala. Si Jano wala pa ring dinadate hanggang ngayon. Pakiramdam namin tatanda siyang b inata! Pero noong huling nakipagkwentuhan ako sakanya nasampal ako ng babae. OO! Nasampal ako. Muntik na ngang bugbugin ni Kean yung girl eh.

Sino ang sumampal sa akin? Si Raine. Pinsan ni Mira na pinsan ni JM! Crush niya kasi si Jano! Pero hindi naman siya pinapansin ni Jano. Or baka pakipot lang? Yu ng magpipinsan na yun.. Ano bang kasalanan ko sakanila?!

Si Travis naman.. May nililigawan na. Oo!! May nililigawan ang baby ng banda! Si Vecs! Yung employee ko sa company! One time nagmakaawa siyang sumama sa ICL! At dahil close ko sya eh pinagbigyan ko kaso si JM lang nakita niya. Tapos naging Close siya kay JM. Sinabi niya na crush niya si Travis.. Kaya madalas inaasar ni JM si Vecs kay Travis kaya si Travis ang nagtatanggol kaya ayun.. Nagkadevelopa n yung dalawa!

Si Clyde at Chloe?! SA WAKAS SILA NA! After 1234567890 Years! Sinagot na siya ni Chloe! Paano? Kasi naman.. May isang babaeng nagkagusto talaga kay Clyde! Nathr eaten si Chloe kaya sinagot na niya si Clyde!

Si Gab naman.. Nagpropose na kay Dara!! =) Oo!! Engaged na yung dalawa! Pero han ggang ngayon away bati pa din! Dahil nagpropromote na ang ICL Koala all over the wolrd, hindi na naging problema ang careers nila. Si Dara nagmomodel kung saang bansa nagpropromote si Gab kaya nagiging strong ang relationship nila. Biruin m o yun.. Sobrang opposite nilang dalawa pero sila ang nagkatuluyan! Nakakakilig l ang! ^__^

At mapunta tayo kay CK.

Si Calvin Klein Go? Kamusta na ba?

Ngayon.. Magbestfriend na ulit kami! Pero siyempre, hindi na maibalik yung close ness tulad ng dati na normal na ang hug at smack pero hindi naman maalis sa amin yung closeness.

Alam niyo naman na siya yung lalaki na kasama ko magbuo ng mundo ko noong nawala si Kean hindi ba?

Madalas lumalabas kami. Nood ng movie. Dinner. Nanood ako ng concert niya. Encha nted Kingdom at kung ano ano pa.

Every 29th day of every month yun yung tinatawag namin na CK AND CHANEL DATE DAY . Yun yung every month lalabas kami. Kahit once. Hindi pwedeng hindi. Kapag nasa ibang bansa siya uuwi pa talaga siya para lang sa date na yun! :">

Sobrang close kasi namin! Sayang lang na hindi talaga kami nagwork out. Pero ala m niyo.. Deep inside feeling ko si CK ang soulmate ko! :> Pero si Kean ang one t rue love ko. Never na mawawala yun. :)

Speaking of Kean, nagseselos ba siya sa once a month date day namin? Hindi! Ewan ko nga eh. Naging close sila ni CK! As in. :/

Hindi ko talaga alam kung bakit!

Tapos pag sinasabi ko pa na magdadate kami ni CK ayos lang sakanya. Minsan nga m agtatanong siya kung hindi daw ba kami lalabas ni CK eh. Weird. Pati si Kean nat amaan ng charms ng PAMBANSANG BESTFRIEND na si CK! ^__^V

Lovelife ni CK? Single. Wala siyang nililigawan. Minsan nga naitanong ko kung ba kit nagsmile lang siya. Sabi sakin ni Kean baka daw hindi pa nakakamove on sa ak in kasi nagiging girlfriend daw ako ni CK every 29! >__< Nakakaloka!

Pero.. Lumalabas sila ni JM. Nabalik na nila yung dati nilang closeness. :"> Fee ling ko nga M.U sila, pero hindi nanliligaw si CK kaya lahat kami naguguluhan sa lovelife niya. Basta si Calvin Klein Go.. Single and happy! ^___^V

Si Mira Tan Chan? Ang babaeng tumawag na maid sa akin?! Ayun! M.U na sila ni Ava n! =) YEP! Sila ni Avan ang nagkatuluyan! Kahit na boto ako sa MIRA TRAVIS MIRVI S LOVETEAM! Paano?!

Tanda niyo ba noong nagkita ulit kami ni CK? Doon sa may parking? Sumugod si Mir a diba? Dahil nalaman niyang hindi naging kami ni CK. Para matigil bunganga niya , nireto ko siya kay Avan! para hindi na SMP si Avan. Masaya sila ngayon! Sila ang pinakanormal na couple kasi super compatible yung d alawa! Magkasundo sa lahat ng bagay! Pero si Mira crush na crush pa din talaga s i CK! At gets ni Avan yun! >__<" Minsan nga kasama pa si Avan ni Mira na manuod ng concert ni CK eh.

Pero sobrang sweet ni Avan. Nanliligaw siya kay Mira ngayon! At sobrang effort t alaga siya. Dahil nurse si Mira minsan may panggabing shift siya, maghihintay ta laga si Avan para lang sunduin at ihatid siya para safe si Mira. Madami pa effor t na nagawa si Avan pero masyado ng mahaba kung iisaisahin! :)

Kay Mira at Travis? Bestfriends sila! Kung dati sobrang magkaaway.. Ngayon bestf riends na! :"> Tatalunin pa nga kami ni CK eh.

At si..

Dylan Patrick Lagua.

Magkaibigan kami ngayon. Hindi na yung tulad ng dati na bitter. Ngayon okay na. :) Kasama niya palagi si Kurt na hanggang ngayon super malambing pa din. Hindi s ila naghihiwalay na magbestfriend. Namiss ata talaga nila ang isa't isa dati.

Si Dylan at Denise?? Ano nga bang nangyari?

Umalis si Denise para mag-aral sa Manila. Noong panahon na yun si Dylan nasa pro vince so nagkasalisi at nagkahiwalay sila ni Dylan. Apat na taon yun! Ang alam k o nawalan sila ng communication na dalawa kasi iniwasan din ata ni Denise si Dyl an kasi nasaktan siya sa ginawa ni Dylan noon.

After ng apat na taon namatay si Lolo Tom. (May he rest in peace :( Pero alam na min na masaya siya kasi kasama na niya si Lola Lita.)

Napunta kay Dylan lahat ng naipon ni Lolo Tom tapos napunta na din sakanya yung bahay nila dati sa Manila. Doon na siya tumira tapos nagkita sila ni Denise. Sa loob ng apat na taon, wala silang minahal na dalawa kasi..

Ang mahal nila ay ang isa't isa! Oo! Finally! Sila na! And this time.. It's for real! =) Si Dylan kasi kailangan pang mawala ni Denise at hindi siya kausapin pa ra lang marealize niya na mahal pa niya. Si Denise naman si Dylan talaga yung ma hal kaya.. Chenen! Love. <3

Nakakatuwa kasi akala ko si Dylan yung magiging second love ko pagkatapos ni Kea n pero ang nangyari.. Sumunod lang siya kay CK.

Si Kurt naman..

Sila ni Ate Ising ang nagkatuluyan!! Oo! Tatlong taon yung tanda ni Ate Ising ka y Kurt. Pero dati noong inaya ko sila magrole play para sa pagpropropose ko kay Kean, nagbreak pala si Ate Ising at yung fiancee niya. Eh nagkataong si Kurt ay nandun.. Ayun nadevelop sila! Maganda naman si Ate Ising eh! Kalog lang! Sobrang cute ng couple nila! :">

Kami ni Kean.. Ayun. Sa amin na yung kumpanya. Retired na si Mama at Papa at mag kasama nilang nililibot ang mundo. Oo! Di paawat yung magbestfriend na yun! Mins an nga tinutukso namin na baka maging sila.. Halos masuka naman yung dalawa! Nan iniwala naman din ako! Bestfriend pala ni Mama dati si Tita Alessandra na mommy ni Kean.

Pero dahil sa nangyari, ayun. Speaking of mommy ni Kean, si Tita Alessandra. Hin di na ako galit sakanya. Nagpapasalamat pa nga kasi.. Mas naging maganda ang sto rya namin ni Kean ng dahil sakanya! Nasubok yung tatag namin as a couple kaya ka hit sobrang sakit ng nangyari samin. Ito masaya. After the rain comes a rainbow diba? Kaya Tita.. I mean.. Mama. Kung nasaan ka man. May you rest in peace.

Ang Papa naman ni Kean, bestfriend ng Papa ko. Kaya.. Hindi talaga magkakatuluya n si Mama at Papa. Kasi parehas nila naging bridge ang isa't isa sa mga naging a sawa nila! Isa pa.. HELLO?! Kasal na kami ni Kean ano!

HAHAH! Minsan.. Nagmomodel ako. =) Hindi ko mapigilan. Passion ko eh. Isa pa.. S exy pa din ako kahit kambal ang anak ko!

Sa party nagkamustahan lang. Kainan. Kwentuhan. Yung mga bata naman may sarili n g spot sa bahay ni Gian. May playground kasi sa garden nila! Mabilis lang natapo s kasi nagsiiyakan na ang mga bata.

Yung mga anak lang namin ang hindi umiyak at nagayang umuwi. Nagalit pa nga sila kasi bakit daw maaga uuwi. Well, actually. Si Sheantan yung nagreklamo at si Se an ang nagexplain kung bakit.

Sheantan: Papa why do we have to go home so early? I want to play with Yasmin, C huck, Ivo, and Beatrice pa. *pout*

Nilapitan ni Kean si Sheantan. Kapag sobrang moody ni Sheantan hindi ko maawat y an. As in hindi siya magsasalita. Si Kean lang nakakaayos. Magkaugali kasi.

Kean: Coz they wanna go home na. Even if we stay wala ka ng kalaro.

Sheantan: Why? We're having fun naman playing our barbies! Why do they have to g o home early.

Tapos nagsimula ng umiyak si Sheantan. OH NO! May topak siya! Nagtago na lang ak o.

HEHEHE. Best mom noh?!

Si Kean tumingin. Nagulat ako. Natawa siya! Sorry! Natataranta ako! Umiiyak kasi yang anak mo.

Sheantan: I WANT TO PLAY PA PAPA!! DON'T THEY LIKE US?! :(

Tapos umiiyak na siya doon. Nagliligalig, mas tama. Nagpapapadyak tapos inalis n iya yung ipit ng buhok niya.

Bakit ba sobrang Englishero at Englishera ng anak namin?! Kaloka! Uutal utal pa pero fluent na!

Nakatayo lang si Kean doon. Ako naman nanlalaki na ang mata sakanya. WALA SIYANG GINAGAWA! Umiiyak anak niya!

Si Sean naman biglang nagpabuhat sa akin. Tapos kiniss na naman ako sa cheeks. N anlalambing na naman ang Baby Boy ko! :">

Pero mabalik tayo kay Sheantan.

Medyo spoiled kasi yan. Hindi yung maarteng spoiled. Siya kasi yung bata na kapa g ayaw iiyak. Kapag gusto sasabihin. Expressive na cold. Basta ganun.

Isa pa, siya kasi ang pinakabata sa anak naming magbabarkada.

Una si Yasmin, tapos si Ivo den si Beatrice tapos si Chuck tapos yung kambal ko. Si Sean at Sheantan. Kaya ganyan yan. Baby ng lahat.

Lalapit na sana ako ng biglang tumahan si Sheantan. O___o?

Kean: Feel better?

Nagnod lang si Sheantan at tinaas ang kamay niya kasi nagpapabuhat sa papa niya.

O___o?! Anong nangyari?! Bakit okay na?! Weirdo ng mag-ama!

Sumakay na kami sa kotse. Isinakay namin ang dalawa. Si Sean tulog sa shoulders ko tapos noong isinakay sa kotse nagising. Pero bago matulog ulit inembrace niya si Sheantan at sinabing..

"Don't cry Sheantan. Kuya Sean's here."

Tapoa kiniss siya ni Sheantan. Hindi nagsalita. Ganun siya magthanks.

Natulog sila sa likod ng kotse..

Si Sheantan nakapatong ang ulo sa shoulders ni Sean. Ang sweet ng magkapatid! ^_ __^

Umuwi na kami sa bahay namin. Anong bahay? Yung bigay sa amin ni Lola! Kasi pina ayos niya!

Yung dating kwarto namin ni Kean doon kwarto na ng kambal kasi dalawang magkahiw alay na kama yun. Kami ni Kean sa master's bedroom,

Pagkauwi namin, pagod na pagod na yung mga bata.

"Oh guys. Shower na!"

"Ano?! Shower?!" "What? Shower?"

Sabi ng mag-ama! Si Kean at Sheantan! AY NAKOW! Pasaway! Tinaasan ko sila ng kil ay at ayun. Pinagshower ni Kean si Sheantan. Si Sean naman makita ko tapos na!

"Mama, I'm done." haaay. Sa akin talaga siya nagmana!

Matapos ang 15 minutes tapos na din si Sheantan. Habang binibihisan ko siya nags hoshower na si Kean. Noong matapos na siya, hinatid na namin ang mga bata sa kwa rto para patulugin.

Binasahan ko pa muna yung dalawa ng bedtime story. Tapos inantok na at humingi n a ng kiss saka natulog.

Pagkatapos ko ayusin ang mga kumot ng kambal, nakita ko si Kean nandun sa may ta as!

Yung kita yung stars! =) Kaya tumaas ako. Naglatag siya ng matress.

"Oh? Anong ginagawa mo diyan?"

"Wala lang. Naalala ko lang. Dati.. Noong nandito tayo. Kunwariang fiancee lang kita.. Ngayon asawa na kita tapos may anak pa tayo."

Napasmile ako sakanya. Tapos hinug ko siya. Nakatingin kami ngayon sa star.

"Courts."

"Hmm?"

"Masaya ka ba?"

"Sobra!"

"Courtney."

"Hmm?"

"Sobrang mahal na mahal na mahal na mahal na mahal talaga kita!"

"Ganun din ako sayo. Salamat kasi.. Kahit na andami dami nating pinagdaanan. Nan dito pa rin tayo, magkatabi at nakatingin sa iisang buwan."

"Pangarap ko to eh. Yung ganito. Kasama ka. Tulog ang anak natin tapos magkatabi tayo nakatingin sa buwan."

"Talaga? Ako naman may isang pangarap na dapat mong tuparin."

"Ano yun?"

"I want to grow old with you. I want to have apo and while watching them I'm hol ding your hand tapos sabay natin ikekwento ang nangyari sa atin. Will you help m e? Help me make that dream come true?"

"Eh alagaan mo ako! Para maging malakas ako at kaya kong tumanda kasama ka!"

Binatukan ko nga siya!

"Sira! Kulang pa ba ang alaga ko sayo? Eh super spoiled ka nga sa akin!"

"Ows! Hindi kaya!"

"Oo kaya! Lagi kitang kinikiss. Laging hinuhug. Minamassage. Lahat na!"

"Oo na payag na! Basta lagi mo kong ikikiss okay na. Sample nga diyan"

"Ay naku! Tingin sa buwan!" sabay galaw ng ulo niya sa direksyon ng buwan.

"To talaga! Damot sa kiss!"

Tapos nahiga kami sa matress habang nakatingin sa buwan at sa stars. Ang ganda!

Nakapatong ako sa kamay ni Kean kasi ginagawa ko siyang unan. Tapos nakahiga ako sa katawan niya, yung right hand naman niya nakayakap sa akin.

"Courtney.. Kantahan mo naman ako."

"Ako pa?"

"Hindi. Ako. Ako. Sino ba si Courtney?"

"Haay. Okay."

Ahem. Ahem.

"You said three words, you said eight letters. You said you love me.. That's why

you're here with me now. You said three words, you said eight letters, you said you love me.. That's why you'll never leave me.. Baby."

(A/N: Promise gagawa ako ng composition, yung positive kasi.. sa Book 1 negative db? Gagawa ako sa Book 2 yung positive. At ipopost ko dito. Ngayon, yung sa Boo k 1 muna.)

Nagsmile lang siya tapos kiniss yung noo ko.

Madami kaming pinagdaanan.

Andaming luha yung nabuhos ko.

Andaming taong dumaan sa buhay ko.

Pero iisa lang talaga ang nakatadhana sa akin.

Iisa lang ang nakaplanong mahalin ko panghabang buhay.

At iyon ay ang lalaking katabi ko ngayon.

Dati, kinalimutan ko ang tadhana. Paanong hindi?

Lagi niya akong pinaglalaruan, laging pinapaasa at laging sinasaktan. Pero sa kabila ng lahat, pinaikot lang ako ng tadhana..

At sa huli babalik din ako kay Kean Patrick Tolentino Padua?

Bakit?

Siguro kasi.. Gusto lang niyang matutunan ko kung paano totoong magmahal.

May mga pagkakataon na akala ko mahal ko na, akala ko kami na.. Pero hindi pala.

Si Gian.. Si Dylan.. Si CK. Akala ko isa sakanila makakatuluyan ko.. Pero hindi. Si Kean pa rin pala.

Siguro nga pinaglaruan ako ng kapalaran para makasigurado ako sa nararamdaman ko .

Na si Kean Patrick Tolentino Padua ang nakatadhana kay Chanel Courtney Clemente

Chua.

At ngayon alam ko na yun.. Kaya. Magiging masaya kami. Ngayon hanggang forever = )

"Chanel Courtney Chua Padua?"

"Yes? Kean Patrick Tolentino Padua? My lawfully wedded husband?"

"Three Words, Eight Letters, If I say it Will I be yours?"

"I was yours. I am yours, and forever I will be yours!"

___________________________________________ Guys, this is not the LAST chapter but this is THE END. Kasi po may Epilogue pa. Comment po kayo sa lahat ng nararamdaman niyo. Babasahin ko yan. Love you guys. And thank you sa lahat. Ang tagumpay ko, tagumpay ng lahat ng taong nagbabasa n g librong to. :"> Three Words. Eight Letters. EPILOGUE

Ang buhay ay isang mahabang storya.

Hindi mo alam kung nasa kalhati ka na ba, o baka nasa simula ka pa lang talaga.

Minsan, akala mo, ayun na.

Pero, parte lang pala ito ng mahabang storya na tatahakin mo pa.

Akala ko dati, noong nawala si Kean, tapos na yung storya namin.

Wala ng idadagdag. Nagsara na ang mga libro.

Sabi ko pa, wala namang happy ending ang buhay.

Na yun yung realidad.

Na lahat tayo pinapaasa lang ng fairytale.

Na hindi sa lahat ng pagkakataon mayroong happily ever after ang bawat storya ng buhay,

At oo, napatunayan ko naman yun.

Hindi naman kami nagkaroon ng happily ever after ni Gian, ni Dylan o ni CK.

Dumaan lang sila sa buhay ko, mga characters na nagbigay kulay sa bawat pahina n g naging libro ko.

Pero dahil kay Kean Patrick Tolentino Padua, natutunan ko na..

Tayo lang ang makakapagdikta ng ating kapalaran.

Oo, nandiyan ang tadhana. Pero nasa atin parin.. Kung ano ang magiging takbo ng buhay natin.

Nasa atin kung paano ba tayo gagawa ng happy ending, dahil lahat ng ending pwede ng maging malungkot pero pwede din namang maging masaya.

Kanya kanyang POV's.

Kanya kanyang tingin sa buhay.

Negative ba. Positive ba. Nasasaatin yun.

Tayo lang ang makakapagdikta ng happiness natin.

Happiness is not a choice, it's our decision.

Tamang paniniwala at pagtitiwala.

Noong iniwan ako ni Kean, hindi pa pala nagsasara ang libro namin doon. Nagtapos lang ang isang kabanata sa buhay namin.

Kaya maling magconclude na.. Wala namang happy ending. Dahil naniniwala ako, na lahat meron.

Kapag naniwala ka lang na magkakaroon ka ng happy ending.. Magkakaroon ka talaga .

Dati, noong nawala si Kean, sabi ko.. Ganito naman ang buhay. Hindi masaya. Wala ng nagiging masaya.

Pero destiny proved me wrong..

Kung lahat tayo mag-iisip na lahat may happy ending alam kong magkakatotoo yun.

Hindi lang sa amin ni Kean.. Kahit sa simpleng paraan.. Lahat may happy ending! Hindi man kasing bongga ng naging ending sa buhay ko, sabi ko nga, nasasainyo ya n kung paano niyo titingnan ang magiging ending ng buhay niyo.

Hindi niyo naman kailangan ng palasyo, o ng malaking kaharian para maging prinse sa.

Kailangan niyo lang ng mga taong..

Ipaparamdam na isa kang reyna.

At ito ang lagi niyong tandaan, kung hindi ka pa masaya, gawin mo ang lahat, kas i kung hindi ka pa masaya hindi pa yan ang ending =)

Malay mo, nagsara lang ang isang kabanata..

At may bagong kabanatang mabubuksan na sa una siguro masasaktan ka, susubukin ka , pero lahat ng yun.. Worth it sa huli.

Basta nagtiwala ka. Kumapit ka. At higit sa lahat.. Nagmahal ka.

Maraming salamat sa lahat ng sumuporta sa amin ni Kean.

Walang COUREANS kung wala kayo.

Hindi lang kami ang characters sa libro na ito, kasali kayo sa pagbuo namin nito .

Kasabay ko kayong kinilig, tumawa, nagalit, nainis, nalungkot, nasaktan at umiya k.

Hindi niyo ako iniwan. Kaya maraming salamat.

Sa pagsara namin ng librong ito, ang nais lang namin ay wag niyo kaming kalimuta n.

Madaming bagong libro ang mabubuksan, maraming bagong tauhan ang makikilala, maa ring isang araw mabaon kami sa limot, pero sana..

Ang storya namin ay tumatak sa inyong puso.

Sana madami kayong natutunan.

Sana wag na wag niyo kaming kalimutan.

Sana wag niyong kalimutan na minsan, may isang babaeng nagngangalang Chanel Cour tney Clemente Chua.

Nasaktan kay Gian.

Nakilala pero iniwan ni Kean.

Dinamayan ni CK.

Nainlove kay Dylan..

Pero sa huli babalik at babalik din kay Kean Patrick Tolentino Padua.

Ngayon, tuluyan na naming isasara ang librong tinawanan, pinagkakiligan, kinaini san at iniyakan ng lahat.

Tuluyan ng kaming magpapaalam sa inyo na mula umpisa hanggang huli ay di nawala.

Kumapit at di nakalimot.

Sumabay sa aming tumawa, umiyak, masaktan, magmahal, umasa at matuto.

Ngayon..

Tuluyan na naming isasara ang libro.

Ito na ang huli.

Masaya na kami.

May happy ending na kami..

Kaya..

Salamat sa pagsama sa biyahe ng buhay namin. Hanggang sa muli!

Goodbye 3W8L!!

Love, Chanel Courtney Chua Padua <3