AMINUDDIN BAKI

TOKOH PENDIDIKAN
MUHAMMAD ISHRAQ AMANI B.ABDULLAH MUHAMMAD AMIRUL AMIR BIN RAMLI 128733 199556

PENGENALAN

Chemor Perak Darul Ridzuan. 26 Januari 1926 - 24 Disember 1965 Sekolah Melayu Chemor pada tahun 1932. Sekolah Anderson, Ipoh pada tahun 1936 hingga 1941. Raffles College, Singapura. Beliau telah lulus dengan Ijazah Sarjana Muda Sastera (B.A) dalam tahun 1950. (UM) pelajaran yang cemerlang sehingga beliau dianugerahkan hadiah pelajaran Queens Scholarship dan disusuli Queens Fellow untuk melanjutkan pelajaran di peringkat kepujian dan Ijazah Master of Methods di Universiti of London.

pensyarah di Maktab Perguruan Sultan Idris. Ketua Penolong Setiausaha di Kementerian Pelajaran dan seterusnya dilantik menjadi Ketua Pegawai Pendidikan Negeri Sembilan dan Selangor. 1961, beliau telah dilantik menjadi Ketua Penasihat Pelajaran ketika beliau berusia 36 tahun.

AGAMA DIJUNJUNG, TAMADUN DIPIMPIN

PERISTIWA MEMBAWA KEPADA PENUBUHAN

GPMS
Beliau kagum dengan Persatuan Pelajar-Pelajar Melayu yang ditubuhkan pada 20 November 1945 di Victoria Institution, Kuala Lumpur seramai 11 orang ahli

Kesatuan Kesuratan Penuntut-Penuntut Melayu yang ditubuhkan pada 11 Februari 1946 Setiausaha

Memasuki kolej Raffles. Abdul Wahab Mohamed Ariff apabila mereka tinggal sebilik. Abdul Wahab pada ketika itu adalah Presiden Persatuan Mahasiswa Islam Kolej Perubatan dan Kolej Raffles Mereka selalu berbincang mengenai pergerakan pelajar dan akhirnya mereka melahirkan idea menubuhkan Gabungan Pelajar Melayu Semenanjung.

GPMS

Penglibatan Aminuddin dalam penubuhan GPMS pada tahun 1948 pada dasarnya didorong keprihatinannya ke atas kepentingan pendidikan orang Melayu

Mesyuarat jawatankuasa sementara yang mendahului penubuhan GPMS dianggap R. S. Walker, Timbalan Pengarah Pelajaran ketika itu sebagai tindakan yang membawa kepada kemajuan kaum Melayu dan yang jelas menunjukkan keperluan pendidikan dalam kalangan orang Melayu.

Akhbar Sunday Tribute juga memberi ulasan bahawa penubuhan satu badan pelajar Melayu yang bukan bersifat politik yang kuat dapat menjadikannya sebagai perwakilan yang berkesan antara pelajar dengan kerajaan Persekutuan Tanah Melayu,

GPMS dibarisi oleh Aminuddin Baki (Presiden GPMS 1950-1951 dan 1952-1953), Datuk Paduka Prof. Abdul Wahab Mohamed Ariff (Presiden GPMS 1948-1949), Mohd. Nor Marahakim, Abdullah Majid dan Tun Dr. Siti Hasmah Mohd. Ali.

SUMBANGAN AMINNUDIN BAKI DALAM PERKEMBANGAN PENDIDIKAN

Ahli lembaga Dewan Bahasa dan Pustaka (DBP). Ahli Jawatankuasa Barnes pada tahun 1951 untuk meninjau masalah pendidikan Melayu Beliau menyumbangkan pendapat dengan mengemukakan Memorandum tentang Cadangan Sistem Pendidikan Kebangsaan kepada Jawatankuasa Razak (Federation of Malaya 1956: 42). Laporan Razak disanjung banyak pihak sebagai menyediakan asas kepada dasar pendidikan Persekutuan Tanah Melayu yang merdeka (Chai 1977: 24) dan sebagai dokumen yang paling kuat mempengaruhi perkembangan pendidikan di Persekutuan Tanah Melayu (Roff 1967).

Ahli Jawatankuasa Penyemak Dasar Pelajaran juga dikenali sebagai Jawatankuasa Rahman Talib

PENYATA RAZAK

Cadangan Penyata Razak mempunyai 17 cadangan dengan mengambil kira matlamat akhirnya membentuk satu sistem pendidikan kebangsaan di Malaysia. Di antara perkara yang diperkatakan ialah: Semua sekolah di tanah air mempunyai sukatan yang sama Bahasa Melayu dijadikan bahasa Kebangsaan dan menjadi bahasa pengantar utama. Bahasa Melayu dan bahasa Inggeris diwajibkan bagi semua sekolah rendah dan sekolah menengah. Bagi sekolah jenis kebangsaan, bahasa Inggeris, Cina dan Tamil menjadi bahasa pengantar.

Sekolah-sekolah rendah ditukar kepada sekolah kebangsaan dan bahasa Melayu sebagai bahasa pengantar utama. Penubuhan satu jenis sekolah sahaja yang terbuka kepada semua kaum. Guru-guru sekolah rendah dan menengah adalah bekelayakan. Sistem pendidikan sekolah menengah adalah Sekolah Menengah Rendah (SMR), Sekolah Menengah Atas (SMA) dan Pra Universiti. Semua guru diletakkan di bawah satu perkhidmatan profesional dan Jemaah Nazir Persekutuan ditubuhkan.

PENYATA RAHMAN TALIB

Pada tahun 1960, Laporan Rahman Talib telah diperkenalkan dan dimasukkan dalam Akta Pendidikan 1961. Antara lain, ia menyeru: 1.Penekanan pada pendidikan asas 3M Membaca, Mengarang,dan Mengira (membaca, menulis dan mengira) 2. Penekanan kepada pendidikan kerohanian yang kukuh dan unsurunsur yang diinginidisiplin 3. Penekanan ke atas kurikulum Malayan

4.Pendidikan menengah atas dua jurusan, akademik dan vokasional 5.Peluang untuk meneruskan pendidikan dari 9 tahun hingga 11 tahun 6.Pemudahan prosedur pengurusan pendidikan untuk meningkatkan kualiti pendidikansecara keseluruhan

PERJUANGAN AMINNUDIN TERHADAP SEKOLAH KEBANGSAAN

Bimbang akan ciri pengasingan pendidikan di Persekutuan Tanah Melayu. Beliau berpendapat kelemahan struktur pendidikan sedia ada dengan sistem pelbagai-vernakular telah dan akan menggalakkan pengasingan (Aminuddin 1953: 1). Penekanannya ke atas kurikulum dan aktiviti kokurikulum untuk mencapai integrasi etnik yang lebih luas

berfikir tentang masalah yang sama dan bekerjasama secara aktif untuk menyelesaikan masalah serta menyedarkan mereka tentang hakikat saling pergantungan.

iaitu Sejarah dan Geografi.

SEJARAH

Beliau mempercayai sebagai satu mata pelajaran dalam kurikulum moden, cara Sejarah memupuk ketaatan patriotik amat sukar disaingi.

GEOGRAFI

yakin akan sumbangannya dalam membentuk rakyat yang baik, berguna dan serba tahu.

aktiviti kokurikulum memainkan peranan dalam rangka sekolah kebangsaan yang dicadangkannya.

kedinamikan interaksi etnik yang sebenar.

BAHASA MELAYU SEBAGAI BAHASA PENGANTAR UTAMA DAN MOBILITI PENDIDIKAN ORANG MELAYU
Jawatankuasa Razak dan Rahman Talib menerima sistem sekolah pelbagai bahasa. bercanggah dengan kepercayaan Aminuddin terhadap sistem sekolah yang sama bagi memupuk perpaduan negara. Aminuddin telah memainkan peranan penting dalam mempengaruhi perakuan Laporan Razak untuk menetapkan isi kandungan kurikulum yang sama bagi semua sekolah rendah tanpa mengambil kira bahasa pengantar mereka.

Kenaikan taraf bahasa Melayu sebagai bahasa pengantar utama.

bahasa Melayu sebagai bahasa integrasi nasional. selaras dengan perjuangan jangka panjang Aminuddin Baki untuk mempertahankan status tinggi bahasa Melayu

Dengan menjadikan bahasa Melayu sebagai bahasa pengantar utama, beliau yakin bahawa hal ini akan meningkatkan mobiliti pendidikan orang Melayu. mengambil berat mobiliti pendidikan orang Melayu yang jauh ketinggalan daripada kaum lain.

LAPORAN AMINUDDIN BAKI

Pada tahun 1962. menonjolkan masalah pendidikan menengah Melayu yang diwujudkan perkongsian bangunan sekolah yang diselia seorang Guru Besar dan lantaran itu kelemahan berbangkit seperti kekurangan penyeliaan dan kemudahan serta perasaan kompleks rendah diri.

menonjolkan masalah seperti kekurangan buku teks Melayu dan guru dwibahasa yang terlatih (Omar 1991: 41-42). Walaupun penggubalan Laporan Razak, Laporan Rahman Talib dan Akta Pelajaran 1961 telah membawa kepada kemajuan dan peningkatan pendidikan Melayu, Aminuddin tetap tidak berpuas hati dengan pencapaian tersebut.

sulung Gerakan Obor, iaitu satu gerakan peningkatan sosial, yang disampaikannya menerusi Radio Malaysia pada 21 Januari 1964, beliau memperingatkan orang Melayu untuk memperhebat usaha dalam bidang pendidikan dan juga dalam menguasai ilmu pengetahuan. Mendesak orang Melayu untuk menukarkan sikap dan minda mereka selaras dengan keperluan semasa dan masa depan (Hamdan 1987: 33).

KESIMPULAN
Aminuddin baki telah menyumbangkan banyak jasa kepada pembangunan negara dan modal insan. Insan sepertinya sukar dicari ganti. Pada 24 Disember 1965, Aminuddin Baki telah kembali ke rahmatullah. Pada usia yang terlalu muda iaitu 39 tahun.

Pahlawan budi tak pernah temenggur, Khidmat hidup sambung-bersambung, Kadang turun kadang membubung, Sampai istirahat di liang kubur. SEKIAN, WASSALAM.