rase unha vez, hai xa moito tempo, que no reino das cores haba sete cabaleiros: o vermello, o laranxa,

o amarelo, o verde, o azul, o anil e o violeta. Todos eran valentes e ousados, e estaban moi orgullosos da sa cor.

O Cabaleiro Vermello dica:

A mia cor a mis bonita. Mirade o lume, as cereixas, as rosas vermellas e as fresas.

O Cabaleiro Laranxa respostballe sempre:

S, pero o vermello a cor do sangue, da guerra. Sen embargo, a mia a cor das laranxas e das mandarinas. unha cor suave, e mesmo parece que arrecende moi ben.

Axia interrompa o Cabaleiro Amarelo:

Que falsedade! Eu si son fermoso: mirade o sol, o ouro, as margaridas, os limns e o mel.

Entn, o Cabaleiro Verde botbase a rir:

Vamos, vamos! Cando as plantas e as rbores estn fortes e xvenes, as sas follas son verdes. Mirade os montes, os prados e os bosques. O mundo verde cando est vivo.

Pero o Cabaleiro Azul berraba:

Que tolera acabo de or? Se de algunha cor o mundo, ese o azul. Mirade o mar inmenso, e os lagos e os ros. Azul mario para a auga e azul celeste para o ceo.

O Cabaleiro Anil dica fachendoso:

Pero, de que cor son as uvas, os figos, as moras.? A cor Anil seria, solemne, magnfica.

Para rematar, dica o Cabaleiro Violeta:

O violeta unha cor chea de sentimento, de emocin; o ceo no solpor, o son suave que producen os violns. S o seu nome xa pura poesa.

E cada un deles pasaba as horas diante do espello contemplando os reflexos da sa cor; porque todos se cran o mellor e s van defectos nos demais.

Un da, o Rei Branco e Negro, que era o seor dos sete cabaleiros, acompaado da Raa Rosa, chamounos e dxolles:

Amados e valentes cabaleiros de cores: empezo a estar un pouco farto das vosas pelexas. EU, O REI BRANCO E NEGRO, mndovos que de agora en diante vaiades sempre xuntos e non discutades polas vosas diferenzas. certo que somos diferentes, pero que aburrimento se todo fora igual!

Mirade: axia casar a mia filla, a princesa Rosa e Branca, e quero decorar a entrada do meu pazo co mis fermoso que ningun tea visto nunca. Dixovos este encargo, Cabaleiros das Sete Cores.

Cada cabaleiro comezou a pensar como contentar ao rei e s se lles ocurra adornar o pazo cun gran arco da sa cor. Na vspera da voda, reunronse e, cando cada un explicou a sa idea, empezou a mesma discusin de sempre. Entonces, o Rei Branco e Negro sau do seu cuarto e dixo aos seus soldados:

Atrapade a eses Cabaleiros fachendosos e levdeos onde non poida volver a velos nunca xamais.

Obedecendo as sas ordes, os soldados atraparon aos Sete Cabaleiros de Cores. E mandronos mis al das nubes.

Entn ocorreu algo que ningun fora quen de imaxinar. Algo marabilloso! Al mis al das nubes, formaron el arco mis bonito e esplendoroso que ningun vira xamais: o arco da vella. Todos os cabaleiros, cada un coa sa cor, pero ao lado dos demais.

Entn os Sete Cabaleiros entenderon que o mis importante era a TOLERANCIA: Recoecer o pluralismo, respectar a diversidade, compartir cos demais as diferenzas como algo positivo, beneficioso, enriquecedor.