consecuencia da guerra civil desaparece case por completo a producion
literaria en galego durante mais dunha decada.actividade cultural continuada so e posible no exilio poetas como Luis Seoane,lorenzo varela e emilio pita fan a poesia critica e de compromiso.galicia comeza unha timida recuperacion a partir de 1947,comaros verdes,o primeiro libro destacabel pola sua calidade.1949 sae en pontevedra a coleccion benito soto,dirixida por celso emilio ferreiro,no ano seguinte constituese a editorial galaxia o camiño para novas editoras en galego.Esta situacion provoca simultaneamente as obras de tres xeracions:
1.Xeracion do 36.poetas nados entre 1910-20 a guerra acolleos na sua
xuventude educados no ambiente cultural do nacionalismo de preguerra,poetas de culturas e estilos moi diferentes.A.cunqueiro.celso emilio ferreiro,aquilino iglesia alvariio,maria mariño...
11.Promocion de enlace,entre 1920-30-,non son un grupo coherente,cada un
busca o seu estilo.formados culturalmente en castelan,escriben nas duas linguas,viven o drama social posguerra e a pobreza cultural dunha sociedade censurada e bastante illados da cultura eeuropea.luz pozo garza,manuel cuña novás...
111.Poetas das"festas minervais"entre 1930-40,non coñecen a guerra
civil:manuel maria,neles xa existe unha conciencia de grupo,ampliandose en feitos colectivos como a restauracion das festas minervais universitarias ou a creacion do grupo de brais pinto e colaborando no diario la noche o na coleccion fila de nova galaxia.manteñense en contacto e comparten afinidades ideoloxicas crearen as organizacions nacionalistas de esquerdas.nun primeiro momento continuan tendencias poeticas de preguerra non comprometidas:hilozoismo,neotrobadorismo,paixasismo rularista.iran aparecendo formas novas nesta posguerra: intimismo seguindo a liña por rosalia ,clasicismo...a forma poetica mais caracteristica sera a escola da tebra ou a poesia do neboeiro,poesia intimisa de enfoque pesimista da vida.a finais dos 50 xorde o realismo coloquial,que foxe da linguaxe poetica tradicional abrindo o camiño a poesia socialrealista.esta sera a liña tematica absolutamente dominante ata mediados dos 70.
autores pertencentes a cada unha das tres xeracions:
inluenciada polo existencialismo,presente pesimista cheo de soidade e desacougo levao a sentir nostalxia da infancia perdida en celanova.escribiu poemas amorosos para sua muller cheos de ledicia e optimismo.obra mais representativa e o soño su agado 1955 esta tematica volve na sual ultima obra onde o mundo se chama celanova 1975.ten poesia satirica,a sua poesia socialrealista,cunha linguaxe moi asequible e coloquial,trata temas como aguerra civil.a obra mais representativa e longa noite de pedra 1962,un exito en vendas.o seu titulo covertese nuhna metafora da dictadura franquista poeta mais coñecido dentro e fora de galiza.
2.Manuel cuña novas(Pontevedra,1926-1992) representante da escola da tebra
obra fabulario novo 1952 sentimento de angustia e desesperacion imaxes nas que predomina a sensacion de sombras,de escuridade.
3.Uxio novoneyra( o courel 1930- compostela 1999).poucos libros,excelente
recitador,poesia fundamentalmente paisaxistica pero persoal,unha perspectiva case mistica,de fusion coa natureza.
4.Xose luis mendez ferrin (ourense,1938) unicios unidos a escola de tebra,voce
na neboa 1957 poesia social baixo o heteronimo de heriberto bens,libro mais importante e con polvora e magnolias 1976,camiño novo na literatura galega,novo temas,nova linguaxe poetica.usa o versolibrismo e multitude de referencias culturais: o celtismo,a poesia medieval,o movemento beat..o ton e nostalxico:Morre franco e con polvora e magnolias xunto con Mesteres;de Arcadio lopez casanova,foi quen marcou ese cambio,tiña que vir dado por un home metido de cheo na politica e na protesta social como Xose luis mendez ferrin.
