Documentos de Académico
Documentos de Profesional
Documentos de Cultura
POBOACIÓN E POBOAMENTO EN
ESPAÑA E EN GALICIA
1
1. OS INDICADORES DEMOGRÁFICOS
1.1. AS FONTES DEMOGRÁFICAS
Para saber cantas persoas viven nun lugar e como son, elabóranse uns
rexistros que constitúen fontes fundamentais para o estudo da
poboación. En España, os máis importantes son o censo, o padrón
municipal e o rexistro civil.
2
1.3. AS PIRÁMIDES DE POBOACIÓN
• Son gráficos de barras que representan a estructura da poboación por
grupos de idades e por sexos.
• As partes dunha pirámide de poboación:
3
2. EVOLUCIÓN DA POBOACIÓN ESPAÑOLA
4
3. CARACTERÍSTICAS ACTUAIS DA POBOACIÓN
CRECEMENTO
NATURAL DÉBIL
5
6
EVOLUCIÓN DA POBOACIÓN ESPAÑOLA A TRAVÉS DAS PIRÁMIDES
4. O CONTRASTE DE DENSIDADES
4.1. A DISTRIBUCIÓN DA POBOACIÓN EN ESPAÑA
• España, con 43.197.684 habitantes, ocupa o quinto lugar por volume total
de poboación dentro do contexto da Unión Europea. Os 85,3 hab/km2 de
densidade media colócana por baixo da media actual, lonxe dalgúns dos
países da súa contorna, como Países Baixos, Alemaña, Reino Unido ou
Italia, que se achegan ou superan os 200 hab/km2.
• Tradicionalmente, a poboación española repartiuse de modo desigual sobre
o territorio. Eses desequilibrios son visibles a tres niveles:
– Entre Comunidades Autónomas. Catro Comunidades, Andalucía, Cataluña,
Comunidade de Madrid e Comunidade Valenciana, que ocupan a sexta
parte do territorio, concentran o 57 % da poboación. Pola contra, Castela e
León, Castela-A Mancha, Aragón e Estremadura, que comprenden algo
máis da metade da superficie, albergan tan só ao 15 % da poboación.
– A escala provincial. Algunhas provincias, como Soria ou Teruel, teñen
densidades inferiores aos 10 hab/km2, mentres que outras, como Madrid ou
Barcelona, exceden os 650 hab/km2. En xeral, as provincias interiores,
excepto Madrid, están menos poboadas que as litorais e insulares.
– Dentro de cada provincia. Na maior parte das provincias, a poboación
concéntrase nas cidades, sobre todo na capital, mentres que o campo está
case despoboado. Así por exemplo, Zaragoza concentra ao 71 % da
poboación da súa provincia e ao 51 % dos habitantes de Aragón.
• O principal resultado é que a poboación española é eminentemente urbana:
máis das tres cuartas partes dos habitantes residen en núcleos con máis de
10.000 habitantes.
7
• A distribución da poboación no territorio responde a numerosos
factores, entre os que destacan:
– Os de carácter económico: o desenvolvemento da económico
dunha zona actúa como factor de atracción da poboación e fai
aumentar a densidade do seu poboamento.
– Os de carácter xeográfico: o relevo e o clima inflúen no
asentamento da poboación. A orografía elevada e de forte pendente
dificulta o desenvolvemento das actividades económicas e as
comunicacións. Respecto ao clima, as áreas de clima benigno están
máis poboadas que as de clima máis extremado.
8
4.2. A DISTRIBUCIÓN DA POBOACIÓN EN GALICIA
• Galicia ten 2,75 millóns de habitantes, o que supón aproximadamente o
6,4% da poboación española.
• As áreas menos densamente poboadas localízanse no interior, que inclúe
case todo Lugo, Ourense e as comarcas orientais da Coruña e
Pontevedra. Máis de dous terzos dos galegos residen en municipios
superiores aos 10.000 habitantes, é dicir, urbanos.
• Dos 315 municipios que ten a Comunidade, 55 contan con máis de 10.000
habitantes. Deles, sete superan os 50.000 habitantes: Vigo (292.566), A
Coruña (243.902), Ourense (109.475), Santiago de Compostela (92.339),
Lugo (91.158), Ferrol (78.764) e Pontevedra (77.993).
• No caso de Lugo, Ourense e Pontevedra, trátase de capitais de provincia;
o seu crecemento foi consecuencia do proceso de concentración da
poboación provincial ao redor da capital nas pasadas décadas debido ao
éxodo rural. O incremento demográfico de Vigo e Ferrol débese ao
dinamismo das actividades portuarias e industriais.
• En Santiago de Compostela, a universidade e o seu papel como capital
autonómica e como mercado gandeiro explican o seu crecemento. No
caso da Coruña, coinciden a capitalidade provincial, o dinamismo do
tráfico portuario e a actividade industrial.
9
5. A POBOACIÓN ACTIVA E A SÚA DISTRIBUCIÓN
10
POBOACIÓN OCUPADA POR SECTORES ECONÓMICOS
6. OS MOVEMENTOS MIGRATORIOS
6.1. AS MIGRACIÓNS EN ESPAÑA
España foi tradicionalmente un lugar de emigrantes (durante séculos
emigrouse a América latina e a Europa), pero producíronse algúns
cambios significativos:
– A emigración a Latinoamérica iníciase con maior fluidez a mediados
do século XIX e increméntase no século XX, ata finais da década dos
50 (países novos como Arxentina, Cuba, o Brasil e, posteriormente,
Venezuela demandaban man de obra pouco cualificada).
– A partir da década dos 50, iníciase a emigración cara aos países de
Europa occidental en plena expansión económica, como Alemaña,
Suíza ou Francia. Era unha emigración eminentemente rural e
temporal.
– A partir de 1974 comeza un proceso de retorno de moitos emigrantes
e descendentes de emigrantes debido á crise económica.
– Durante os séculos XIX e XX iniciouse o éxodo de poboación rural
cara ás cidades industriais (Barcelona, Madrid, País Vasco e
Valencia). A poboación foise concentrando na súa periferia, atraída
polo desenvolvemento industrial desde mediados do século XIX.
– A partir da década de 1950 intensifícase o éxodo rural cara aos
grandes núcleos industriais, o que provocou un avellentamento das
áreas rurais e unha renovación das urbanas.
11
Hoxe, España converteuse nun país de inmigrantes, onde viven máis de
tres millóns e medio de estranxeiros, o que supón case o 10 % da
poboación total. As características que definen a inmigración en España
son:
– Homes, mulleres e os seus descendentes veñen na procura dun
traballo, en moitas ocasións como emigración clandestina e chea de
dificultades. A maioría proceden de América latina, países do leste
europeo, do norte de África e da África subsahariana.
– Existe un tipo de inmigrantes que son xubilados de países do norte de
Europa e que procuran un clima benigno.
– Existe tamén unha serie de inmigrantes que son persoas de grande
cualificación laboral.
12
6.2. AS MIGRACIÓNS EN GALICIA
13