Documentos de Académico
Documentos de Profesional
Documentos de Cultura
Oracións adverbiais
1
Lugares para agocharse había, conque decidiu bordear
conque
a lagoa (Atuado na braña, Xabier Quiroga)
Non lle vai ben na vida a Casimiro, de aí que deba
pasar aquí as noites a cambio dos patacos que o
de aí que
contratista teña a ben darlle (Expediente Artieda, Luís
Rei Núñez)
O futuro xa está aquí, por iso teño gana de sacar a
por iso bailar a unha descoñecida e botarlle o meu alento, como
mínimo (Tres segundos de memoria, Diego Ameixeiras)
Se me queres servir, como espero, has de correr á súa
se campaña para lle comunicar a nova (As chaves do tempo,
Luísa Villalta)
Pois díxolle que como non diga a verdá [...] que tén de
como facer un escarmento (A Ponte, drama en dous actos en
prosa, Manuel Lugrís Freire)
a nada Iso pódeo ver o máis parvo, a nada que analice con tino
que (Atuado na braña, Xabier Quiroga)
Condicionais
sempre No do cristal pódese facer a vista gorda, sempre que se
que arranxe de contado (Na maleta, Xurxo Borrazás)
Prometeu que o faría sen ningún inconveniente, sempre
sempre e
e cando alí seguira o meu compadre (O bandido
cando
casanova, Hixinio Puentes)
Caso de que sexan magoados, póñalles unhas
caso de
cataplasmas de cerato simple cando vaia deitarse (O
que
bandido casanova, Hixinio Puentes)
O nome de Costa da Morte é moderno, ten apenas 100
anos, aínda que o mito da comarca sexa milenario
aínda (adaptado de “Cando naceu o nome da "Costa da
que morte"?”, artigo de Ubaldo Cerqueiro en Galicia
confidencial [18/03/2011,
http://galiciaconfidencial.com/nova/7418.html])
Por máis que coincidisen no patio nos períodos de lecer,
por máis
estáballes prohibido falar (Memoria para Xoana, Marica
que
Concesivos Campo)
E esta vez, a pesar de que aseguraches con
a pesar perseverancia que non vería máis a túa cara pálida, aquí
de que estás de novo, profesor (A rosa de Borges, Xosé Carlos
Caneiro)
malia Cando a atopou xa o sabía, malia que neses días tentou
que facelo mil veces (Na maleta, Xurxo Borrazás)
Mal que che pese, nunca tan fortificado me sentín
mal que
(Binomio Newton, Cándido Pazó)
Colocarei esta manta entre os dous, para que o voso
para
pudor non se vexa turbado pola miña presenza (Unha
que
primavera para Aldara, Teresa Moure)
Finais
Remito a V.S. informe adxunto a fin de que proceda a
a fin de
instruír causa (Como levar un morto, Xesús Rábade
que
Paredes)
2
→ Actividades
1) Substitúe os nexos subliñados por outros equivalentes:
a) Sen embargo, por máis que os cárceres estaban ateigados, os nosos
inimigos seguían buscando con lupa... (Luís Rei Núñez, Expediente
Artieda)
__________________________________
b) A pouco que se pense, resulta sorprendente o xeito perfecto en que
funciona o mundo (Teresa Moure, Herba moura)
__________________________________
c) Sei tamén que tes gana de chorar pero non estou disposto a aturarte, de
maneira que terma das bágoas e garda para ti as incomprensións que a
ninguén lle interesan... (Paco Martín, A bisneta lercha. Contos de sempre
para ler hoxe)
__________________________________
d) Cando o descubriron, explicáronlle que estaba tal e como o atoparan,
boca abaixo (Xesús Franco González, Matalote)
__________________________________
e) Artieda sabe que en tanto estea entre a multitude non se atreverán a
disparar sobre el (Luís Rei Núñez, Expediente Artieda)
__________________________________
f) Oliveira é o único que nos pode poñer no camiño da Caravela alí onde
queira que estea desta vez, cousa que aínda non sabemos (Víctor
Freixanes, O triángulo inscrito na circunferencia)
__________________________________
3
2) Indica o tipo de oración subordinada (substantiva, adxectiva ou
adverbial) en cada caso:
a) Canalla, sálvaste que non quero que haxa unha morte (Méndez Ferrín,
Antón e os inocentes)
__________________________________
b) Vai sempre sen afeitar e con tías boas, aínda que saiba que ao final terá
razón (Diego Ameixeiras, Tres segundos de memoria)
__________________________________
c) A praia que vía entre os penedos tiña cor granate (Jaureguizar, A rutina
corsaria)
__________________________________
d) Algún, a xeito de brincadeira, sinala que xa está ben de cobrar sen
traballar (Francisco Castro, Amor de cinema)
__________________________________
e) -Se marchas, mátome (Xosé Antonio Moreno, O cable inglés)
__________________________________
f) Apagou o ordenador que o seu fillo pequeno, Brais, deixara aceso cun
videoxogo (Jaureguizar, As horas sucias)
__________________________________
3) Analiza sintacticamente:
a) Deixade que volva co pensamento, xa que co corpo non podo (Os pecados
capitais, Francisco A. Vidal)
b) Se vés agora Camilo non volverá ser igual (adaptado de Como paxaro
caído do niño, Xosé Manuel Martínez Oca)
c) Non lle vai ben a Casimiro, de aí que deba pasar aquí as noites
(adaptado de Expediente Artieda, Luís Rei Núñez)
4
d) Remito a V.S. informe adxunto a fin de que proceda a instruír causa
(Como levar un morto, Xesús Rábade Paredes)
e) Mal que che pese, nunca tan fortificado me sentín (Binomio Newton,
Cándido Pazó)
→ Outras actividades
4) Indica á esquerda de cada un dos seguintes enunciados cal é o
número que lle corresponde, segundo as oracións subliñadas
sexan reflexivas (predicativas activas), recíprocas (predicativas
activas) ou reflexas (predicativas pasivas):
1 2 3
Reflexiva Recíproca Reflexa
Alí peitéanse, rezan sete salves e dan nove voltas arredor dun lavadeiro
(Fina María Antón e Manuel Mandianes, O ciclo da vida)
Dígolle que se vai vender unha cousa e véndese, ¿ou non? (Manuel Rivas,
¿Que me queres, amor?)
[...] en seis anos escríbense moitas cancións (Jaureguizar, Comendo
espaguetis diante da televisión)
reconciliándose unha coa outra do susto que mutuamente se deran, para
falar da verdade da vida, que naquela casa sen homes nunca se falara de
tal cousa (Teresa Moure, Herba moura)
Vístese sen présas (Xosé Antonio Perozo, Martázul)
Xoana sae correndo fóra, dona Maior le as súas oracións na cama, as
novicias peitéanse o cabelo unha á outra (Teresa Moure, Unha primavera
para Aldara)
5
Farruco ben merescía as axudas da tía Ádega porque vivía feito un azacán5;
¡el, que fora o mozo máis enfonchado da vila, por quen toleaban as mozas de
máis porqué! 6
E Pedro, dispois dun anaco de meditación, volveu a perguntar, cos seus ollos
de acibeche, brilantes de ledicia:
__________________________________
6
2. A tía Ádega, chea de alifaces, non reparaba en sacalo da boca para
mandarllo ós meniños de Farruco
__________________________________
__________________________________
4. un caixón cheo de cousas de comer
__________________________________
__________________________________
6. ¡el, que fora o mozo máis enfonchado da vila, por quen toleaban as
mozas de máis porqué!
__________________________________
7. Os nenos eran fazuleiros e bonitos
__________________________________
__________________________________
9. Cando chegaba o caixón da tía Ádega, os rapaces bailaban ó seu
7
redor
__________________________________
10. Estaba o probe pai ensumido en cavilacións, pois acababa de
recebir un novo meniño
__________________________________