-MODERNA umjetnost- opći pojam za većinu umjetničkih pravaca, radova, stavova od

kasnog 19st.do 1975.kada nastaje POSTMODERNIZAM.

-Umjetnici zapravo u čitavom ovom periodu eksperimentišu sa novim načinom viđenja,
novim načinom percipiranja, idejama o prirodi materijala, o funkciji umjetnosti.
-Pod pojmom MODERNIZAM smatra se „sve što trenutno nastaje“.
-Endi Varhol 60-tih vrši dematerijalizaciju umjetnosti svojim reprodukcijama i time poništava
ono autentično u umjetnosti.
-MODERNIZAM je usko vezan za nasljeđe Prosvetiteljstva i njegovu logiku, dakle
modernizam nastavlja logiku takvih promišljanja Rusoa, Didroa, Voltera...
-U modernizmu nastaje mnoštvo pokreta (izama), koji ustvari nastaju uporedo jedan s drugim
ili jedan iza drugog.
-to su AVANGARDE (prije ostalih, izvidnica).
-AVANGARDA MOŽE BITI:
-PASIVNA( Fovizam, ) I AKTIVNA( Ekspresionizam);
-KONSTRUKTIVNA( Ruski konstruktivizam, Orfizam) I DESTRUKTIVNA (Dada i
Nadrealizam zato što se bave provokacijom, radikalnim pristupom društva i destrukcijom).

FOVIZAM (općenito)

-les fauves (les fove)= divlje zvijeri;

-FOVIZAM je pokret nastao u Francuskom slikarstvu , koji je revolucionalizirao koncept
boje u modernoj umjetnosti, šokantnom izložbom u Jesenjem salonu 1905 i traje do 1908/9.
-Naziv im daje kritičar Vozel, vidjevši jednu donatelovsku statuu usred, divlje kolorističkih
slika Matisa, Vlaminka, Derena i Ruoa. Pkretu pripadaju i Raul Dafi, Marke, Kamoan,
Mangem, Pi i Friez.
Po Matisu, nastao je kao revolt protiv „svjesnog metodizma“ neoimpresionista.
Fovizam nikad nije postao pravac u pravom smislu te riječi, oni su klub umjetnika
eksperimentatora, okupljeni oko Sinjaka i Matisa, sličnih stavova, i ideja.
-Fovizam je pasivna avangarda.

UTICAJI:
-Na njih snažno utiče postimpresionizam, Van Gog (energičan potez, samo u početku),
Sezan, Nabisti, Simbolisti, Gogen, orijent, perzijska keramika, afrička skulptura, okeanija,
primitivna neevropska umjetnost.

-TEMATIKA: -Iako su nastavili da slikaju (pejzaže, figure, portrete i mrtve prirode), činili su te
sadržaje apstraktnim, snažno odvajajući boju od njene deskriptivne funkcije. Postigli su to da
ona djeluje nezavisno.
-Slika nema za uzor stvaran okom vidljiv svijet, ona se okreće samoj sebi, ključnoj sadržini.
-Pokušat će riješiti stilske probleme, naročito one u odnosu masa i probleme boje, i
prostora slike.

-BOJA je osnovno sredstvo pobune protiv tradicije i građanske estetike.

-ona je sredstvo izražavanja unutrašnjih osjećanja.
-Ona je čista, intezivna i blistava, nediskriptivna, slobodno se slaže širokim potezima kista,
plošno, bez tonskih varijacija, a konture razdvajaju bojene površine, (pojednostavljuje se
forma figura, zanemaruje perspektiva).
. -Međusobni odnos boja zasniva se na zakonu ravnoteže, komplementarnih i simultanih
kontrasta, gdje jedna drugu usmjerava i intezivira.
-Bave se analizom boje (pristup je kod njih sintetički, a kod impresionista analitički).
-Vrši se upotreba samo suštinskog, neophodnog, od linije i boje (Matis).
Tačnost nije istina -teza je fovista!!!
- To mora biti umjetnost: ravnoteže, čistote, vedrine, prizori čisti i prepoznatljivi,
umjetnost jednostavnosti i lakoće izvođenja, umjetnost koja odmara (Matis).!!!

-SLIKARSKI POSTUPCI I SREDSTVA :

Glavnu ulogu imaju: KONTURA, NEUTRALNI TON I KOLORISTIČKI ZNACI.

Anri Matis (1869-1954) i fovizam do 1912

-Matis je započeo svoje istraživanje u tamnom tonalitetu i sa narativnim temama.
-Pravac kojim se njegovo slikarstvo kretalo tokom čitave karijere bio je eliminisanje detalja i svođenje
linije (koja teži arabeski) i boje (bez tonskih prelaza) na njihove osnovne elemente.
-Od neoimpresionista i postimpres.preuzima boju, simultane i komplementarne kontraste.
-On teži umjetnosti ravnoteže, čistote, reda i vedrine.
-Vrši istraživanja vezana za probleme linije, boje i prostora On unutrašnje osjećaje izražava spontano i
smjelo.
-Figure su pojednostavljene sa izraženim kontrapostom.
-Kasnije se udaljava od stilizovanog pejzaža u korist intimnog enterijera te pojednostavljuje
kompoziciju, radi i kolaž, skulpturu, tapiseriju, mulare, ilistracije za knjige, eksperimentiše sa
kubističkim formama ali ostaje svoj.
-Reorganizacija prostora, široke, čiste površine boje, koja .postaje direktno sredstvo kreacije.
-Izvori su mu: Gogen, Sezan, afrička skulptura, japanska, orijentalna umj.,perzijska keramika

RANA FAZA:

## "Muški model" oko 1900

(model je isti kao u skulpuri "Rob") - uočljiv je proces uprošćavanja i zbijanja do izvesnog
perspektivnog iskrivljenja, da bi se postiglo osećanje ograničenog prostora (nagovešteni uticaji Van
Goga i Sezana).
## "Karmelina" iz 1903.
- frontalni položaj Sezanovski, model skulpturalno modelovan izlazi iz pravougaono
koncipiranog pozađa.

PRELAZNA FAZA:
.
1.##"Raskoš, mir i uživanje" (1904/5.)
-Predstavlja krupan korak ka apstrakciji. Ova slika je manifest onoga što će postati fovizam. Ona je
sinteza svega onoga što je postimpresionizam imao da ponudi.
-Boju je upotrebio subjektivnije no ikad prije.
-Forme nagih figura su pojednostavljene i imaju čisto dekorativnu funkciju.
-Ova slika bila je prvi veliki primjer one njegove vrste figurativno-pejzažne kompozicije.

-Na Jesenjem salonu 1905, izložio je i "Otvoreni prozor, Koljur" i portret gđe Matis nazvan "Žena sa
šerširom".

2.##"Otvoreni prozor" (1905.)

je možda prvi potpuno razvijeni primer teme koja će Matisu biti omiljena do kraja života.
- Prostrani otvoren prozor čija su krila širom otvorena ka spoljašnjem svetu
 - Izražava se podjednako i širokim trakastim potezima čistim vedrim i veselim bojama kao i
sitnim sjajnim tačkastim potezima.
- nagoveštavanje kolorističke apstrakcije.

3.##"Žena sa šeširom" (1905)

- tradicionalni motiv ali sa nedeskriptivnom bojom;
- prostora nema;
- najbitniji je šešir, gdje on pokazuje da boja ima autonomnu, nezavisnu funkciju!!!;
- Sjenke na licu su gogenovske i nabističke (debele tamne linije-kloazonizam);
- Boja je čista, površinski nanjeta, pa oblikovana tamnim konturama.
- Karakteristika slike je prividno divlja nemarnost kojom je boja razmazivana po površini cijele
slike.

4.##"Zelena pruga", (1905.)

-najsmjelij od svih fovista;
- slobodno se služi nediskriptivnom bojom, gradeći strukturu od apstraktnih oblika i linija boje
stranih realnom izgledu motiva;
-fizionomijom podsjeća na japanku;
-postoji razlikovanje svijetla;
-dvije polovice lica različito su tretirane, kao da se radi o 2 različita raspoloženja i karaktera;
-zelena pruga je noseći stub, konstrukcije;
-nema prostora na slici;
-sam portret je zapostavljen, a boja je dominantna (velike čiste bojene površine koje definiše debelom
tamnom konturom;
-boja ide direktno iz tube pa se razmazuje;

5.##"Radost življenja" (1905/6)

-on ustvari stvara imaginarnu zemlju ili stanje uma gdje je sve onako kako je Bodler predvidio. Bio je
dakle blizak književnim strujama svog vremena!!
-izvori djela: Belini i perzijsko slikarstvo, i uticaj art nuvoa ali je Matis pomješao sve te uticaje u
majstorski raspored krivudavih, talasastih linija figura i drveća koji, uprkos namernim perspektivnim
smanjenjima, žive kao jedna celina na površini slke.

6.## "Plavi akt", 1907,

- eksperimetnisao je sa kontrapostom,
-Plavi akt modelovan skulpturalno, a kontaposto je još napadnije istaknut u skulputurama.
- Takva figura javlja se u izvjesnom broju slika urađenih između 1908-1915.
-uticat će na Pikasa

7.##"Zlatne ribice i skulptura" iz 1911).

8.## »Zelenooka djevojka« (1908.)

.

###Matis poslje fovizma

Tek u delima iz 1905. i 1906, kao što su "Otvoreni prozor, Koljur" i "Ciganka", Matis je, u stvari,
do krajnjih granica doveo svoje razuzdane boje i fakturu.
U istom periodu, on je posvećen i nekim drugim problemima.
### PROSTORNO EKSPERIMENTALNA FAZA

1.##"Mladi mornar II" 1906.

-organizacija prostora, pomoću obojenih ravni,
-otkriva novi vid njegovih istraživanja, možda pod uticajem vajarstva.
-Figura je modelovana jednostavno i čvrsto pomoću teških konturnih linija;
-Pozađe iz koga figura izlazi je svijetla ravan.
-Ovakva organizacija prostora, pomoću obojenih ravni, svoj prvi veliki vrhunac dostiže slikom "Le
Luxe II" iz 1907-08.

2.##"Le Luxe II" iz 1907-08

- novu vrstu prostora slike postiže kontrastiranjem, jukstapozicioniranjem obojenih površina.
-napustio je perspektivu i modeluje pomoću svjetlog i tamnog.
-Figure modelovane isključivo konturnom linijom poseduju čvrstinu; one postoje i kreću se u prostoru
sa iluzijom dubine, svetlosti i vazduha stvorenom isključivo pomoću bojenih oblika koji, takođe,
potvrđuju integritet plana slike.

3.##"Harmoniji u crvenom" (1908/9)

-ovdje ide još dalje u istraživanju tog prostora; on je ponovo, u još većoj meri nego u "Le Luxe II",
stvorio nov i opipljiv svjet prostora slike pomoću boje (JEDNA OBJEDINJAVAJUĆA BOJA) i linije
(ornamentika).
-pojednostavljuje formu;
-ponavljanjem boje enterijera stvara iluziju dubine pejzaža, napušta formalnu perspektivu.
-»Istraživanja vezana za probleme linije, boje i prostora Matis je nastavio grupom figurativnih
slika, na kojima su figure smjelo naznačenih kontura izolovane na osnovu intenzivne boje«.
»Tokom 1907, 1908. i 1909. on je nastavio sa svojim istraživanjima kroz nekoliko značajnih
slika: "Muzika" (skica, 1907), "Igra činija" (1908), "Kupačice sa kornjačom" (1908) i "Nimfa i
satir" (1909)«. !!!!!!!!!!

###»Nakon ovih izradio je dvije slike od prvorazredne važnosti: "Ples" 1909. i "Muzika" 1910.
( - vrhunac ranih istraživanja boje, linije i prostora, kao i odnosa forme i sadržine.«

4.##"Ples" ( 1909.)
Izvori "Plesa" vode do grčkog vaznog slikarstva ili seljačkih plesova (motiv iz pozadine slike
»Radost življenja«).
-Boje su ograničene na zelenu, plavu i crvenu.
-naglasak kompozicije je na pokretu;
-oko je vođeno na kružni tok kompozicije;
-tačka ravnoteže (referentna) koja drži kompoziciju je mjesto gdje se ruke razdvajaju.
-Figrue su zatvorene u prednjem planu obojenim površinama neba i tla.

5.###"Muzika" (1910.)
je savršena suprotnost plahosti "Plesa", sa statičnim frontalnim stavovima figura koje su međusobno
izdvojene da bi se stvorilo raspoloženje hipnotične odsutnosti.
Matisova umetnost se tokom celog njegovog života naizmenično kretala između krajnjeg
uporšćavanja i dekorativne složenosti.
 ### KUBISTIČKA FAZA

Posle "Plesa" i "Muzike" uradio je nekoliko slika enterijera, pre svega ateljea, u kojima
preovlađuje njegova ljubav prema bogatstvu orjentalnih "tapeta".
Posete Španiji 1910/11 i Maroku 1911/12 i 1912/13 donele su nekoliko najbujnijih i
najegzotičnijih pejzaža sa blistavim bojama.
6.##"Crveni atelje"(1911.)
-načelo o jednoj objedinjujućoj boji istaknuto je još više nego u "Harmoniji u crvenom".
"Crveni atelje" obeležava početak Matisove verzije kubizma, on je svoju organizaciju uprostio i
pribegao četvorougaonoj frontalnosti.
-to je forma geometrijskog uprošćavanja u kojoj su objekti predstavljeni plošno i frontalno .

7.## "Varijacija na De Heemovu mrtvu prirodu", (1915-17.)

-Paleta je znatno svetlija; prostor je zatvoren i frontalizovan;
-stolnjak i arhitektura sobe su geometrizovani, kao i voće i posuđe na stolu (uticaj kubizma).
-proučavajući kubizam naučio je kako da uprosti svoje slikovne strukture, kako da kontroliše
povremenu sklonost ka preteranoj dekorativnosti i kako da koristi čevorougao kao kontrapunkt za
krivolinijsku arabesku koja mu je bolje ležala.

8.##"Marokanci" iz 1916.
Predstavljaju sumornu sliku za Matisa, snažne strukture, sa crnim pozađem, koje uokviruje plošno
ocrtanu arhitekturu i zaobljene planove Marokanaca u molitivi u stilu koji se približava potpunoj
apstrakciji.

9.##"Čas klavira" iz (1916/17),

-još strožiji primjer, koji predstavlja njegov najuspešniji i najkarakterističniji izlet u kubizam.
-prostran, apstraktni raspored geometrijskih površina boje;
-površine su akcentovane dekorativnim šarama;
-glava deteta je skulpturalno modelovana linijom (figura koja sedi u pozadini i indikacija Matisove
skulpture "Dekorativna figura";
-ipak, i ovde je njegova interpretacija kubizma snažno lična, bez promjenjive tačke gledanja i
iskrivljene perspektive;
-Frontalnost i dominantni jednoobrazni planovi gometrijskih površina boje su elementi kojim se Matis
približava nepredmetnim slikama Mondrijana i apstrakcionista;
-Ipak, osećanje predmeta i živog prostora u kojem ličnosti mogu da se kreću i dišu kod njega je
ujvek prisutno; a raspoloženje nostalgije i kontemplacije je suština slike.

### FAZA VRAĆANJA SLOBODNOJ KOLORISTIČKOJ SLICI (figure u pejzažu i enterijeru)

###razdoblje relativnog realizma###

10.##"Bijelo perje" iz 1919.

-uvodi u novo razdoblje relativnog realizma;
-osećaj trodimenzionalnog postojanja postignut je tonalnim modelovanjem figure, naročito lica.
-klasičan portret, ozbiljno linearan;
-uprošćen iskaz kao prije 10 god., koji vodi razdoblju dekoracije i odeliski.!!!

### DEKORATIVNA FAZA (RAZDOBLJE ODELISKI)

11.##»Odeliska sa crvenim hlaćama« (1921).

12.## "Dekorativna figura naspram ornamentalnog pozađa" iz 1927.
-faza maksimalne plastičnosti u slikama, crtežima i grafikama
-nosilac je te najviše rokoko-faze u Matisovom delu,;
- skulpturalnim modelovanjem nage figure, nagoveštava njegovo neprestano i sve veće interesovanje
za vajarstvo. Takve čvrsto modelovane figure javljaju se i u njegovim skulpturama i na litografijama iz
tog razdoblja.

### FAZA KRAJNJEG LINERALIZMA I UPROŠĆAVANJA

Iz ove maksimalne plastičnosti u slikama, crtežima i grafikama Matis je naglo prešao u fazu
krajnjeg linearizma, pokušaj krajnjeg uprošćavanja, koji prevazilazi čak i raniji "Ples".
Figure su date kao plošni obrisi, koji se ocrtavaju naspram apstraktnih obojenih površina .
Ispitujući odnose boja, koristio je isečke obojene hartije - to je rani pokušaj sa papiers collés
tehnikom u kojoj će, pred kraj života, dati neka od najlepših dela.

Dok je radio na muralima, Matis je za jedno izdanje Malarmeovih pjesama uradio neke od svojih
najljepših ilustracija za knjige.
Tokom 30ih i 40ih sljedile su i ilustracije za Džemsa Džojsa i Bodlera, kao i za knjigu pod naslovom
Džez, koju je tehnički oblikovao i ukrasio sa papiers collés.
Papiers collés sažimaju tendencije Matisovih kasnih slika ka krajnjoj formi linearizma, koja je
dostigla vrhunac dekoracijama za kapelu u Vensu na kojoj je radio krajem 40ih.

Matisova skulptura

1.## "Poprsje žene" iz 1900,

-impresionistička studija bliska kasnim Rodenovim radovima u mermeru,
U velikom broju stojećih ili ležećih skulptura koristio je S-pozu; S-oblik (kontraposto) povezuje te
figure sa kasnim renesansnim vajarstvom. U pristupu problemu skulpturalnog prostora Matis se često
držao te tradicije u kojoj je prostorna egzistencija dela utvrđena njegovim iskrivljenim stavom.

2.## "Rob" 1900-03. svoj stav i ideju je posudio od Rodenovog "Čoveka koji hoda".
-ekspresionističkom modelovanju površine.

3.##"Dekorativnu figuru" (1903). –

vajarskia studija malog formata;
-Figura je organizovana u snažno iskrivljenom stavu skrštenih nogu i podbočenih ruku.
-Lice je uprošćeno u površno klasičnom maniru - veza sa figurama iz "Le Luxe II".

#Matis je u periodu 1905-10. studirao figuru u svim mogućim pozama i medijumima: u crtežu,
linorezu i litografiji, kao i u skulpturi. Često je koristio istu ili sličnu pozu.
- imaju grub, primitivan kvalitet, sasvim drugačiji od gracioznosti i prefinjenosti crteža i
litografija.

4.##"Ležeći akt I" iz 1907.

-ležećom figurom koja je integrisana sa okolnim prostorom uz pomoć složene, iskrivljene poze.

5.##"La Serpentine" iz 1909.

-uprošćeno i geometrizovano;
-poslužio se krajnjim stanjivanjem i iskrivljavanjem da bi istakao gipku opuštenost kojom se devojka
naslanja na stub - srodnost sa uskovitlanim figurama "Plesa".
6.## "Dvije crnkinje" (1909.)
- veza sa fronatalizovanim primerima primitivne, naročito afričke skulpture.
7.## Leđa, Ovo istraživanje vodilo ga je ka prvoj od četiri velikih Leđa, skulpture
7.a.###"Leđa I" (1909.)
Ovo delo, visoko preko 180cm, predstavlja razradu teme iz "Dve crnkinje" sada prenesene u jednu
jedinu bareljefnu figuru, posmatranu s leđa. Modelovana je na relativno predstavan način, slobodno
ekspresivan u modulacijama muskularnih leđa.
7.b.## "Leđa II"
-uprošćena na kubistički način.
7.c.## "Leđa III" iz 1914.
-su svedena na arhitektonske komponente tako da skoro postaju delo apstraktne skulpture.

8.##Drugu veliku seriju u skulpturi predstalja glava Žanet.

8.a.b.##"Žanet I" i "Žanet II" (1910.)
-portreti su rađeni direktno iz života u slobodno ekspresivnom maniru.
8.c.d.e."Žanet III" (1910-11), "Žanet IV" i "Žanet V" (1910-11)
- Radio je iz mašte uz progresivan proces kubističkog uprošćavanja i preobražavanja ljudske glave ,
prvo u vidu ekspresionističke studije sa prenaglašenim crtama, a zatim geometrijske organizacije crta
lica u masi glave.
Pikaso je svoju kubističku glavu "Fernande Olivier" izradio 1909. i to delo je možda podstaklo
Matisove eksperimente; takođe je moguće da je Matisova najkubističkija verzija "Žanet V" inspirisala
Dišam-Vilonovu "Maggy" iz 1911. koja joj je izrazito slična.
Matisova skulptura dala je novu dimenziju renesansnoj tradiciji i podstakla imaginaciju mlađih
skulptora i u Evropi i u Americi.

1. Alper Marke (1875-1947), Oton Friez (1879-1949), Kees van Dongen

(1877-1972)
MARKE je lično bio najbliži Matisu. Posle kratkotrajnog koketovanja sa fovizmom

1.##("14. Juli, Avr", 1906),

Marke se okrenuo nostalgičnom i uprošćenom naturalizmu, koji je bio njegovo suštinsko
interesovanje.
Slikao je pejzaže sa Sene ili scene iz Pariza i Francuske, u kojima je sjedinjavao lirsku atmosferu
kasnog Koroa sa lepo kontrolisanom organizacijom, ispoljavajući svoje znatne crtačke sposobnosti.
2.##"Sibur" (Ciboure) iz 1907,
slikan u punoj plimi fovizma, u stvari je prigušen i harmoničan pejzaž koji ilustruje umetnikovu
sposobnost da uđe u suštinu prizora sa minimumom poteza kičice i površina boje.
FRIEZ je išao ka konvencionalnoj primeni Sezanove tradicije, koja je tada bila u velikom usponu.

VAN DONGEN je prilagodio fovističku boju pomodnim portretima i satiričnim skicama

kafanskog ambijenta.
2. Raul Difi (1877-1953)
U izvesnom smislu ostao je veran viziji i fovističkoj boji celog života. U fovističkoj viziji nije
“dijelio” objekt od njegove sjene, nego mu je igra svjetla pomagala da izrazi ne samo koloritet objekta
nego i boje koje “stvara”dotični objekt.

1.##U "Ulici ukrašenoj zastavama, Avr" iz 1906.

- zastave doprinose stvaranju veselog prizora, dok zatvoreni vidik stvara snažno osećanje
apstraktnog geometrijskog sastava.
- Tema ulice sa zastavama predstavljala je gotovo simbol traganja za slobodnom apstraktnom
bojom, od Manea pa nadalje ovom temom umetnici su težili dinamičnom kolorističkom izrazu.!!!

##-Posle 1908. eksperimetnisao jednim modifikovanim oblikom kubizma, ali zapravo nikada
nije bio srećan tim opredeljenjem. Postepeno se vraćao dekorativnoj boji i elegantnom crtežu.
- U svojim slikama sejdinjavao je uticaje Matisa, umetnosti rokokoa XVIII veka, persijskog i
indijskog slikarstva i ponekad modernih primitivaca kakav je bio Anri Ruso, sve to međutim
preobražavajući u vlastiti radosni, intimni svet.

2.##"Indijskom modelu u ateljeu u L'Impas Guelma"

-uvodi orjentalni duh u ambijent ateljea;
-Široka, jasna površine boje.
-Važnost deskriptivne linije je tolika da sama slika,liči na crtež mastilom u boji.
On ume da minucioznim potezima boje i nervoznim arabeskama linije, nagovesti pokret i

uzbuđenje : konjske trke, regate, čamci u sunčanim lukama, cirkus, koncetne dvorane.

3. Andre Deren (1880-1954)

1.##"Londonski most", 1906
- u prostranim, glavnim obojenim površinama upotrebljava komplementarne boje;
-perspektiva je nakrivljena.
-brižljivo ponavljanje prostranih obojenih površina, prednji plan, pozađe i naglo skraćen prostor
imaju cilj da ograniče dubinu.
-boja predstavlja vešt raspored harmonija i disonanci, izvanredno koordiniran arhitekturom mosta i
zgrada.
##Iako fovisti više teže harmoniji nego ekspresiji, u vreme nastanja ove slike postoji velika sličnost
između njihovih radova sa onima članova grupe Most.
-Kao rezultat povratka Van Gogu i vere u izražajnu snagu boje , i kod Nemaca i kod Francuza
razvija se velika nezavisnost u odnosu na predmet.
-Fovisti pridaju znatno manji značaj linearnom elementu. Zato su Derenove kompozicije zasnovane
više na bojama nego na konturama, što čini da su njegova platna čvršće građena nego Kirhnerova iz
istog perioda.
Godine 1906. sprijateljio se sa Pikasom i bio je uvučen u kovitlac protokubizma . Ali sledećih
nekoliko godina, dok su Pikaso i Brak razvijali ideje analitičkog kubizma, Deren se dosledno vraćao
Sezanu i Sezanovim izvorima u Pusenu i Šardenu. Njegovo usmerenje uvek je bilo suprotno od
eksperimenata XX veka; preko klasičnih novatora sa kraja XIX veka on je išao nazad ka renesansi.

2.##"Slikar sa svojom porodicom", oko 1939

- povratak portretu, rađenom tvrdom naglašenom linijom.
-slika je gurbo crtana, koloristički neutralna i ispunjena arogantnošću građanskog umetnika;
-to je ipak impresivna studija na koju je uticao razvoj nadrealizma i magičnog realizma.
4. Moris de Vlamenk (1876-1958)
1.##"Čovek sa lulom" (Le Père Bouju) iz 1900.
-otkriva uticaj Van Gogovog "ekspresionizma".
U njegovim fovističkim slikama karakteristična je upotreba kratkih, ustalasanih Van
Gogovih poteza, uz pomoć kojih postiže sličnu vrstu kolorističkog dinamizma .

2.##"Izletu u priodu" iz 1905,

-nikad nije uspeo da postigne Van Gogovo potpuno sjedinjenje svih elemenata.

U stvari, kao Deren, postepeno se preko Sezana vraćao svetu predstavnosti.

3.##"Poplava, Ivri" iz 1910

-zgrade su apstrahovane u kocke,
-prisutni su svi Sezanovi elementi, ali ne i njegova suština.
- vizuelna iluzija zgrada, vode, drveća i neba, precizno i harmonično.

4.##"Autoportret" iz 1910
-ima nagoveštaja kubističkog geometrijskog uprošćavanja i kubističke zatvorene dubine, ali nespretno.

-Od 1915. Vlamenk prelazi na neku vrstu ekspresivnog realizma koji će negovati do kraja života.
Na kraju se i vratio Van Gogu. Tokom čitave karijere bio je bliži severnoj ili nemačkoj
ekspresionističkoj tradiciji, nego bilo kom francuskom slikaru (sem možda Ruou).

-Njegovi pozniji pejzaži vraćaju nas svetu Hobeme i holandskog pejzaža XVII veka,
interpretiranom snažno naznačenom fakturom. Boja uopšte mu postaje tonalna;

5.##"Seoce u snegu" iz 1943. - upečatljivo, vešto prezentirano i prepuno emocije.

5. George-Henri Rouault (*Paris 1871. = †Paris 1958.)

Kao fovist, rado je slikao likovne motive na kojima je prikazivao socijalne ideje i radničke pokrete.
-Rado je “ekspresiju” izražavao slikajući ljudska lica, osobito patnju. Kričavost boja i nepovezanost
isprekidanih crta, pretjeranost crvenih, žutih i plavih tonova, široki potez kista, likovni je izrazaj
Rouaultovog slikarstva.
-Suprotno od Matisa za njeg ekspresija mora uključivati, "strast koja se vidi na ljudskom licu".
To se posebno zapaža na njegovoj slici:
1.##Kristova glava (1905), Ali ekspresija se ne krije samo u prikazu lica Kristova. Nekontrolirani,
grubi potezi kista govore o umjetnikovu suosjećanju s Kristovom patnjom.
2.## Osjećaj nemira osobito se vidi u slici koja obiluje žarkim bojama: Stari kralj (1916. - 1937.),
Žarke boje i široki potezi kista i crno omeđeni oblici izgledaju kao da su vitražno staklo.