A LENDA DE JACK-O-
O demo estaba disposto a levar
LANTERN
Fai moitos anos, na noite de bruxas, un
home coñecido como Jack o racano
(Stingy Jack), tivo a mala fortuna de
atoparse cara a cara co mismísimo demo
nunha taberna. Jack, como sempre,
bebera durante toda a noite, aínda así
puido enganar ao demo ofrecéndolle a
súa alma a cambio dun último grolo e
de que pagase as bebidas. O demo
aceptou e converteuse nunha moeda
para pagar ao camareiro, pero Jack
decidiu rapidamente quedar a moeda
gardándoa no seu peto xunto a unha
cruz de prata e así impedir que o demo
se liberase e que adoptase de novo a súa
forma orixinal ata que prometese non
pedir a súa alma en dez anos. O demo
non tivo máis remedio que aceptar.
Dez anos máis tarde, Jack e o demo
atopáronse nun bosque para saldar a súa
débeda.
consigo a súa alma, pero Jack pensou
rápido e dixo: - Como último desexo...
Poderías baixarme aquela mazá desa
árbore por favor?
O demo pensou que non perdía nada, e
dun salto chegou á copa da árbore, pero
antes de que o demo se dese conta, Jack
marcou rapidamente unha cruz na
cortiza da árbore. Entón o demo non
puido baixar. Jack obrigoulle, unha vez
máis, a prometer que xamais lle pediría
a súa alma novamente. O demo non tivo
máis remedio que aceptar.
Jack morreu uns anos máis tarde, pero
non puido entrar no paraíso, pois
durante a súa vida fora un borracho e un
estafador. Pero cando intentou entrar no
inferno, o demo recoñeceuno e
enviouno de volta por non faltar á
promesa de tomar a súa alma.
-Onde irei agora?, preguntou Jack, e o
demo contestoulle: -Volve por onde
viñeches?. O camiño de regreso era
escuro e frío, non se podía ver nada. O
diaño lanzoulle a Jack un carbón
acendido desde o mismísimo inferno,
para que puidese guiarse na escuridade,
e Jack púxoo nun nabo que baleirara
para que non se apagase co vento.
Agora Jack vaga sen rumbo coa súa
lanterna para toda a eternidade.